11.7o%
“ เอาเหมือนโต๊ะนั้น เผื่อว่าผมกับแฟนจะได้รักกันดูดดื่มกับเขาบ้าง” เสียงพี่วุฒิที่ไม่อยากไม่ได้ยินก็ได้ยิน
แฟน…………………ผมเห็นหน้าเขาแล้ว ถึงแม้เขาคนนั้นจะเป็นผู้ชายแต่ก็น่ารักกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก
“ พี่วุฒิอะ” นายหน้าหวานนั่งตรงข้ามพี่วุฒิพูดยิ้มเขิน ผมเบือนหน้าเข้ามาในโต๊ะ ทำไมหัวใจถึงได้เจ็บแปล๊บได้ขนาดนี้
“ เอ่อ ได้คะ”(พนักงานทำหน้าเลิ่กลั่ก หันโต๊ะผมกับชิดก่อนที่หันกลับไปในทันที)
พี่วุฒิกับคนอื่น…………ทั้งที่ผมก็ทำใจไว้แล้ว แต่ที่คิดไว้กับเจอจริงๆมันคนละเรื่องเลย ทั้งที่ผมควรจะดีใจกับพี่วุฒิที่พี่เขามีความสุข ผมกลับเสียใจทั้งที่เลือกให้เป็นแบบนี้เอง ผมน้อยใจทั้งที่ไม่มีสิทธิ์
“…………………………”
“ เอ้ากินหน่อย” ชิดว่าตักทุกอย่างใส่ถ้วยผมจนล้น
“ ใครจะไปกินหมด” ผมว่า อยากจะขำแต่ขำไม่ออก
“ กินไม่หมดก็ต้องหมดแหละงานนี้ ชิดอุตสาห์ตักให้” พูดมัดมือชก
“ ก็ได้จะกินให้หมด” ผมบอก
“ น่าท่าทางอร่อย นั่งด้วยคนสิ” พี่วุฒิมายืนอยู่ข้างโต๊ะพูด!? (น้องคนนั้นตามมาด้วยสีหน้างงๆ)
“ คนรู้จักเหรอครับ?” น้องหน้าหวานถาม พี่วุฒิไม่ตอบ ผมกับชิดก็ยังเงียบอยู่
พี่วุฒิคิดอะไรอยู่กันแน่?
“…………………………” ชิดกินเป็ดย่างของโปรดทำราวกับไม่ได้ยินพี่วุฒิพูด( ผมถือช้อนแล้วค้างอยู่อย่างงั้น)
“ หรือกลัวว่าพี่จะขัดคอ”
“ รู้ก็ดีครับ จะได้ไม่มายุ่งกับพวกผม” ชิดวางตะเกียบแล้วตอบก่อนที่จะเงยหน้ามองพี่วุฒินิ่ง
พี่วุฒิยักยิ้ม ก่อนที่จะหันหน้ามาผม!?
“ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะจุม คิดถึงพี่ไหม?” ผมก้มหน้าลง
“…………………” (ผม)
“ ถ้า ติดใจยังไงโทรหาพี่ได้นะ จะบริการให้ถึงใจแบบลืมไม่ลง และอาจจะดีกว่าที่เคย” พี่วุฒิพูดเน้นประโยคสุดท้ายอย่างจงใจ ผมมือสั่น
พรวด!? ชิดกำคอเสื้อพี่วุฒิ คนทั้งร้านมองเป็นตาเดียว
“ชิด อย่า!?” ผมร้องห้าม ชิดยอมปล่อยมืออย่างไม่เต็มใจ ผมหันไปมองหน้าพี่วุฒิ ก่อนที่จะพูดว่า
“ อย่ามายุ่งกับพวกผมเลยครับ”
“…………………” (พี่วุฒิ)
“ พี่ครับ มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ?” (น้องหน้าหวานแฟนพี่วุฒิถาม)
“ ไนท์ ไม่ต้องยุ่ง” พี่วุฒิว่า น้องเขาที่กำลังมองผมกับชิดทีละคน
“…………………”(ชิด)
“จุมอิ่มแล้ว ไปกันเถอะ” ผมพูดกับชิด
“ ดีเหมือนกันอยู่ตรงจะพลอยทำให้ดูหนังไม่สนุกเปล่าๆ” ชิดว่า ก่อนที่จะวางเงินไว้ที่โต๊ะ1,500 บาท แล้วจับมือผมพาออกมา แล้วเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปอีกชั้น
“…………………ขอโทษนะ ถ้าจุมเปลี่ยนร้านตั้งแต่แรกก็คงดี” ผมว่า
“ จุมไม่ผิด คนที่ผิดคือคนที่พาลมากกว่า” ชิดพูดดูยังอารมณ์เสียอยู่
“…………………ชิดอิ่มไหม?”
“ จุมอิ่มชิดก็อิ่ม” ชิดบีบมือผมเบาๆ ผมสังเกตว่าคนรอบข้างมองผมกับชิดทั้งที่มองตรงๆและแอบมอง ผมเลยดึงมือตัวเองกลับมา
“ อายเหรอ?”( ชิด)
“ อืม” ผมพยักหน้า
“…………………………”
“…………………” ผมกับชิดซื้อป๊อบคอร์นชุดใหญ่ ประหนึ่งจะกินให้อิ่มแทนข้าว และชิดยังซื้อมันฝรั่งRซองใหญ่อีกซอง
พอโรงปล่อยให้เข้าผมกับชิดก็เข้าไปมันที (พนักงานฉีกตั๋วมองพวกผมแล้วยิ้ม)
“ เขานึกว่าเราเป็นแฟนกันแหงๆ เมื่อไรจะเป็นจริงน้า” ชิดพูดเปรยๆขณะที่นั่งลง
“ ก็ตั๋วสวีท ” ผมพูดเปรยๆตอบกลับ
“ …………………” อยู่กับชิดผมรู้สึกถึงคำว่าเชื่อใจ
ผมก็อยากจะรักชิด อยากจะตอบรับความรู้สึกดีๆที่ชิดมีให้
“…………………” ผมหันหน้าไป ชิดจ้องหน้าผมและกำลังฉีกยิ้มกว้าง
“ ดูหนังสิ” (หนังตัวอย่าง)
“ จุมน่าดูกว่าเยอะ” ชิดว่า ผมเลยต้องมุ่งสายตาไปอีกด้านอย่างช่วยไม่ได้
“…………………”
พี่วุฒิกับน้องไนท์ ผมต้องอวยพรให้ทั้งคู่มีความสุข พี่วุฒิกับไนท์ดูเหมาะสมกัน
ใจนะใจจะไปคิด จะไปเสียใจทำไม
เจ็บได้แต่อย่าฟุ้งซ่าน
หนังฉายได้ไม่ถึง20นาที ผมก็ปวดฉี่แล้ว จะกลั้นให้หนังจบก็คงไม่ไหว
“ ชิด จุมไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมานะ” ผมกระซิบบอกชิด แล้วลุกขึ้น ชิดก็ลุกขึ้นตาม ผมส่ายหน้าว่าให้ชิดนั่งรออยู่ตรงนี้แหละ ก่อนที่ผมจะออกมา เดินตามป้ายบอกทางไปห้องน้ำ
ผมฉี่เรียบร้อย ตามด้วยมาล้างมือ พอเดินออกมาก็เจอ …………………พี่วุฒิเข้าพอดี!? ขาถอยหลังเข้าห้องน้ำเหมือนเดิม มือที่ยังชื้นอยู่เย็น
พี่วุฒิก็มาดูหนังเหมือนกัน ไนท์ก็คงด้วย แต่ผมไม่เห็นน้องเขา
ผมเดินเลี่ยงจะออกไป พี่วุฒิกระชากแขนผมแล้วดึงเข้าไปในห้องน้ำด้านในสุด
“ พี่ครับ !? ” ร้องเสียงหลง
“ อุ๊ก !?” พี่วุฒิเอามือปิดปากผมไว้ ผมดิ้นหวาดกลัว ใจนึกถึงชิดที่นั่งอยู่ในโรง
“ สวีทกันออกหน้าออกตา มันจะรู้ไหมว่าแฟนมันชะม้ายชายตายั่วผู้ชายคนอื่น” พี่วุฒิว่าข้างใบหู ผมส่ายหน้าบอกว่าที่พี่วุฒิพูดไม่เป็นความจริง
“…………………”
“ ยังมาส่ายหน้า ตอนที่อยู่ในร้านMก็แอบมองพี่ ให้ท่าก็บอก ถ้าเหงาหรือแฟนทำไม่ถึงใจ ก็โทรมาสิ เบอร์พี่ จุมก็มีคงยังไม่ลบทิ้งหรอกม้างงง”
“…………………” (ผมส่ายหน้าอีก)
ใจสั่น ขาก็อ่อนปวกเปียก
“ วันนั้นเป็นไงบ้างคิดถึงพี่ไหม?” ยื่นหน้ามาใกล้จนลมหายใจพี่วุฒิรดแก้ม ผมรีบหดคอเบือนหน้าหนี
หลังจากวันนั้น ผมไม่สบาย ร่างกายผมไม่ได้เป็นอะไร แต่ใจผมทำให้ร่างกายไม่สบาย
“…………………” มาตอแยกับผมเพื่ออะไรกัน หรือว่าโกรธผมที่ผมปฏิเสธ นั่นทำให้พี่เสียหน้ามากหรือครับ? พี่เลยโกรธผม
“ วันนั้น……… จุมก็ตอบรับพี่ดีนี่นา ………”
“ พะพี่ อย่าทำแบบนี้เลยครับ แฟนพี่รู้เข้าเขาจะเสียใจ” ผมนึกหน้าน้องเขา ดวงตาประกายมีของความสุขออกมาอย่างชัดเจน สายตาที่มองพี่วุฒิทั้งรัก และชื่นชม
“ พูดถึงเขาทำไม หรือว่าอยากจะพูดอะไร พี่บอกแล้วไง อยากพี่เลือกได้ดีกว่าจุมเยอะ อยากเล่นตัวดีนัก ตอนนี้รู้สึกเสียดายหรือยัง?”
“………………………ผมจะกลับเข้าไปในโรง ชิดรออยู่” ผมบอกขยับตัว
หมับ!? แขนพี่วุฒิกั้นไม่ให้เดินออกไปได้
“ พี่ครับ ขอร้องล่ะครับ อย่ามายุ่งกับผมเลย” ทำแบบนี้ เมื่อไรเรา2คนจะเป็นอิสระจากกันและกันสักที
“ พี่เกลียดคนที่มาสั่งให้พี่ทำโน่นทำนี้”
“ ผมไม่ได้สั่งพี่” ผมบอกค่อยๆเงยหน้ามองใบหน้าเรียวได้รูป
มองใบหน้าพี่วุฒิ สำรวจอย่างละเอียดทั้งที่มือกำลังเย็นขึ้นเรื่อยๆ แต่นั่นก็ทำให้ผมได้ไตร่ตรองว่า ผมไม่กล้ามองทำไม ในเมื่อผมยิ่งหนีก็ยิ่งกลัว ยิ่งหหนีก็ยิ่งเหนื่อย
“ จุม” พี่วุฒิเรียกชื่อผมผ่านริมฝีปากที่แทบไม่ขยับ
“ ครับ?”
“ สมองพี่ต้องมีปัญหาแน่”
หมับ!? พี่วุฒิรวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น
“ พี่!?” วุฒิ
“ …………………………” มืออยากจะผลักพี่วุฒิออกไปแต่ใจมันลังเล จนเมื่อพี่วุฒิใช้ลิ้นเลียคอผม จนขนลุก ผมผลักพี่วุฒิออกจากทันที
“ พี่ครับ
อย่า!?อย่าทำแบบนี้” ผมผลักพี่วุฒิเต็มแรง แต่พี่เขาไม่สนใจไซร้คอผมรุนแรง มือก็พยายามดึงชายเสื้อยืดผมขึ้น แม้กระทั่งพยายามจะลวงเข้าไปในกางเกงผม ผมปกป้องตัวเองพัลวัน
“ พี่ อุ๊บ!? ” พี่วุฒิจูบบดริมฝีปากผม พร้อมพยายามดันลิ้นเข้ามาในปาก แต่ผมเม้มริมฝีปากไว้ ดวงตาพี่วุฒิจ้องมองตาผมไม่กระพริบ
“……………!?……………” พี่เขาเอาตัวมาแนบตัวผมแล้วเบียดให้ผมติดกับผนังห้องน้ำเหมือนตรึงเอาไว้ ผมพยายามเบียดตัวออกมา แต่ยังไม่สำเร็จ
พี่วุฒิกำข้อมือผมไว้ทั้ง2ข้าง ผมเริ่มถอดใจเพราะหมดหนทางช่วยเหลือตัวเอง
แต่ ผมไม่อยากให้เป็นแบบที่ผ่านมา ร่างกายผมถึงจะไม่สูงค่าสำหรับใคร แต่ผมก็อยากให้เพราะรัก ไม่ใช่ให้เพราะจำยอม ให้เพราะกลัว หรือว่า………………พี่อยากได้ก็ทำแบบนี้
รู้ไหมครับว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน กับการที่พี่ทำแบบนี้ พอได้แล้วไป ปล่อยให้ผมอยู่กับเหตุการณ์ที่ผ่านไป
แม้แต่ตอนนอนผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัว เพราะร่างกายมันหวาดผวา
ผมรู้ว่าตัวเองไม่เข้มแข็งพอ แต่ผมก็อยากเข้มแข็ง
จะเป็นไปได้ไหมครับ?
ตุบ!? ผมเหยียบเท้าพี่วุฒิ แต่พี่เขาดูจะไม่สะทกสะท้าน
“…………………………” แค่สักครั้งก็ยังดี ถ้าไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไรผมคงไม่เสียไปมากกว่านี้แล้ว ผมคงไม่ทรมานไปมากกว่าที่เคย
ผมลองดูได้ใช่ไหม?
“…………………………”
ผมยอมให้ลิ้นพี่วุฒิผ่านเข้ามาในปาก แล้วเกี่ยวพันลิ้นผมอย่างช่ำซ่อง ผมตอบรับลิ้นพี่วุฒิด้วยความเต็มใจ แม้ว่ามือจะกำแน่นแต่ก็ไม่ขัดขืน จนพี่วุฒิผ่อนแรงลง และนั่นเองที่ผมสะบัดมืออย่างแรงแล้วก็ผลักพี่วุฒิออกไปพ้นตัว
ในทันที! ! ผมจับกลอนประตู ทว่าพี่วุฒิจับไหล่ผมได้ ผมหันกลับไปปัดมือพี่วุฒิออกไป
“ กล้าดีนักนะ!?” เสียงเข้มจนใจสั่น น้ำตาเริ่มคลอจวนเจียนจะไหล
ผมไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม ผม ผม ผม ผม ผ ม………………ไม่!?
“…………………………”
ผลั่ก!? ผมสะบัดมือที่พี่วุฒิจับไว้แล้วเปิดประตูห้องน้ำออกมา (มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนฉี่ที่โถ และตกใจที่ผมวิ่งพรวดออกมา)
ผลัก!? ตุบ!? ผมทำสิ่งที่ตัวเองไม่คิดว่าจะกล้าทำ ผมเอาขาถีบพี่วุฒิที่วิ่งตามออกมา
“…อะ……
…โอ๊ย!? ………………” พี่วุฒิร้อง เงยหลังล้มลงไป ผมเองก็ตกใจไม่คิดว่าตัวเองจะทำแรงขนาดนี้
“ พี่ครับ!? ” ผมว่าพร้อมจะกลับไปที่ช่วยพี่วุฒิที่กำลังยืนขึ้น แต่พลันเห็นพี่วุฒิที่จ้องผมด้วยสายตาวาวโรจน์ ผมรีบถอยออกมาก่อนที่พี่วุฒิจะลุกขึ้นยืนเต็มตัว
สายตาแบบนี้ผมรู้จักดี แค่เห็นก็หนาวไปถึงหัวใจแล้ว ถ้าพี่วุฒิจับผมได้ ผมต้องโดนซ้อมจนหมดสติไปแม้ตื่นมาผมก็อาจจะเจอมาอะไรที่มากกว่านั้น
ไม่เอา!? ผมกลัว ผมกลัว ผมกลัว
“…………………………” ผมวิ่งออกมา หันซ้ายหันขวา ขามันวิ่งช้ากว่าที่ใจผมคิดมาก บ้างก็หันกลับไปมองว่าพี่วุฒิตามมาไหม แต่ไม่มี
ยิ้มได้ ทั้งที่น้ำคลอ ผมเอามือปาดน้ำที่กำลังลงมาตามแก้ม
“…………………………” ผมคิดจะกลับมาบ้าน แต่ชิดยังอยู่ในโรงหนัง ผมตัดสินใจกลับเข้าไป
วิ่งเข้าเข้าไปก่อนที่จะเดินช้าๆเมื่อรู้สึกตัวว่าไม่ต้องวิ่งแล้ว
“ นานจัง ชิดกำลังจะออกไปตาม”
“…………………………” ผมฝืนริมฝีปากวาดยิ้ม แล้วนั่งลง ชิดจับมือผมทันที
สะดุ้ง!? “…………………จุม?………” ชิดหันหน้ามาหา แม้ไฟจะมืด แต่แววตาก็พอมองออกว่าชิดกำลังเป็นห่วง
“…………………………” ผมส่ายหน้าแล้วบีบมือชิดให้มั่นใจว่าผมไม่เป็นไร
* * *
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432340 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก