14
ผมนอนลงบนเตียงของจุม ก่อนที่จุมจะห่มผ้าให้ทั้งที่ผมร้อนแทบตาย ผมไม่เข้าใจว่าทำไมห้องไม่มีแอร์ ร้อนออกขนาดนี้
“ พี่ร้อน” ผมบอก
“ …
……………คะครับ…………” จุมหน้าเลิกลั่ก ก่อนที่จะกุรีกุจอเปิดพัดลมที่ตั้งอยู่บนโต๊ะเตี้ยพอดีกับเตียงให้ผม แล้วถอยออกไปยืนห่างจากเตียง
“ …………………………” ท่าทางแปลกๆพิกล!?
“ …………………………”
“ ทำไมจะต้องถอยไปขนาดนั้น!?” ผมถาม
“ ผม พี่ไม่พักผ่อนหรือครับ?” จุมถามกลับ จงใจจะไม่ตอบคำถาม
ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร
“ …………………………” หัวถึงหมอนก็ง่วงเหมือนกัน ทั้งที่เมื่อคืนกว่าจะหลับก็จนเมื่อร่างกายเผล็บหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ผมหาวฟอดใหญ่
จุมมองผมตาปริบๆ
“ ……………………มานี่……” ผมกวักมือจุมให้เดินมาหา
“ มีอะไรหรือครับ?” ถามแต่ก็ยังยืนนิ่ง
อะไรหนักหนาวะ!? เมื่อกี้ยังพยุงผมขึ้นมาดีๆตอนนนี้หนีไปซะไกล เรียกก็ไม่มา
“ ตกลงจุมกลัวพี่ใช่ไหม?” ผมถาม
“ เปล่าครับ” ตอบทันที แต่ผมดูหน้าก็รู้ว่าโกหก
ทำไมรอบตัวผมถึงมีแต่คนชอบโกหก
“ แต่ท่าทางที่จุมตอนนี้ตอบว่า ใช่ ” ผมว่า
“ คือ ผม ผมก็เป็นแบบ แหละ นี้ ครับ”
“ กับคนอื่น หรือชิด พี่ไม่เห็นจุมเป็นแบบนี้”
“ ชิดเป็นเพื่อนสนิท ครับ” จุมตอบไม่เต็มเสียง
“ให้มันจริงเถอะ …………………………” ผมบอกไม่อยากจะเชื่อ เพราะดูยังไงฝ่ายโน้นก็คิดเกินเพื่อนแน่นอน ส่วนฝ่ายนี้ก็น่าจะรับรู้ความร้สึกของอีกคน แล้วยัง หรือว่าเปิดทาง!? แล้วเปิดใจ
ไม่ยอมเว้ย!?
“………….………” แต่
เรื่องแบบนี้จัดการไม่ยากหรอก ……….…ดูท่าทีจุมก่อน จะได้รู้ว่าต้องทำยังไง ทำอะไรมากแค่ไหน
ถ้ามันยุ่งยากนักก็………….………
“ พี่ครับ ผมออกไปแล้วนะครับ พี่จะได้นอน” จุมว่า
“………….………” ผมพยักหน้า รู้สึกง่วงจริงๆนั่นแหละ เรื่องอื่นไว้ค่อยคิด
ผมมองจุมเปิดประตูออกไปแล้ว แล้วก็รู้สึกใจหายก่อนที่มันจะกลับสู่ปกติ?
“………….………” ที่นี่คือบ้านของจุม จุมจะไปไหนได้ ผมจะกังวลเรื่องอะไรบ้าๆบอๆ
.
.
.
.
ลืมตาขึ้นมาก็ลุกขึ้นนั่ง มองไปรอบๆห้องก่อนที่จะไปหยุดที่ม่านสีฟ้าอ่อนที่กำลังพลิ้วไหวเบาๆ
“………….………………………………..”
จุม
จุม!?
“………….……จุม!?…” ผมลุกพรวดขึ้นจากเตียง
จุมไปไหนทำไมถึงไม่มาอยู่กับผม คิดระอุในอกมือเปิดประตูห้องออกมา หันซ้ายหันขวา สายตาสอดส่ายหาคนที่ทำให้เต้นแรงเกินปกติ
ก่อนหน้าที่ผมจะนอนผมยังเห็นจุมอยู่เลย
หรือว่า
หรือว่าอะไร
ตั้งแต่แรกจุมก็ไม่ยอมให้ผมเข้ามา ตอนนี้เลยหนีผมไป!?
ไม่จริงเป็นไปไม่ได้!? “จุม!? จุม” ในครัวก็ไม่มี
ไปไหน!?
จุมอยู่ไหน!? ผมวิ่งออกมาหน้าบ้าน
“จุม!?” ผมตะโกน วิ่งไปด้านข้างเจอจุมกำลังรดน้ำต้นไม้ด้วยสายยาง
“ครับ พี่?”
อยู่นี่เอง ทำหน้าไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวว่าผมรู้สึกยังไง!?
“ทำไมมาอยู่ตรงนี้!?” ผมถามเดินไปหา จุมเดินถอยหลัง
“ มีอะไร หรือเปล่าครับ?” จุมถามสีเลือดบนหน้าค่อยๆหายไป
“………….………จะออกมาทำไมไม่บอกพี่!?” “ พี่ อย่าเข้ามานะครับ” จุมพูดเสียงสั่น แล้วก็ค่อยยกมือขึ้น แล้ว
“ เอ้ย!?” เอาน้ำฉีดใส่ผม
“จุม!?” ผมว่า เปียกไปหมด
“ ขอโทษครับ” แต่ก็เอาน้ำฉีดใส่ผมไม่หยุด
“ จุมหยุด!?” “ พี่ก็หยุดสิครับ” ยังมีมาย้อน
“โธ่เว้ย!?” ถึงจุมเอาฉีดใส่ผมแต่ผมก็เข้าไปจับมือจมไว้จนได้
“ พี่ไม่เข้าใจ!? ว่าทำไมจุมจะต้องทำให้พี่โมโหอยู่เรื่อย” ผมถาม ริมฝีปากจุมสั่นแต่ไม่มีเสียงใดๆออกมา มือที่ผมจับอยู่ก็สั่น แต่ก็จับสายยางไว้ไม่ปล่อย และน้ำก็ยังไหลออกมาเรื่อยๆ
“………….……” จุมค่อยๆก้มลงมองพื้น
ผมเพิ่งนึกออกว่า ทำไมผมจะตามหาจุมขนาดนั้น และทำไมผมจะต้องคิดว่าจุมหนีผมไป จุมจะหนีไปทำไม นี่คือบ้านของจุม ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยที่ผมตื่นมาจะไม่เจอจุม แต่ผมตกใจ ทำอะไรไม่ถูก ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าอะไรทำให้คิดไปแบบนั้น……….
“………….………” ผมแกะมือจุมออกจากสายยาง มันจึงร่วงลงพื้น จุมจะก้มลง ผมจับไหล่น้องเขา
“ เงยหน้า” ผมบอก แต่จุมไม่ยอมทำตาม
“………….………” (จุม)
“จุม!” ผมเรียก จุมจึงยอมเงยหน้าขึ้นมามองผม ตาแดงๆมองผม
“…………………………..”
ผมยังรู้สึกตกใจไม่หาย ที่ตื่นขึ้นมาเมื่อกี้ แล้วไม่เห็นเห็นจุม
“ ตามพี่มา” ผมบอกจูงมือจุมให้เดินตาม
“………….………” พากลับเข้ามาในห้อง
แล้วจูบ
“…
…พะพี่….………”จุมก้มหน้าหนีตลอด ผมจูบนัวเนียไปทั้งหน้า
“ พี่อย่าครับ!?” บอกด้วยเสียงสั่นๆ
หมับ! ผมกอดจุมเข้ามาแนบกับตัวที่เปียกอยู่ มือลูบแผ่นหลังน้องเขาก่อนที่สอดเข้าไปในชายเสื้อ ผิวเนียนลื่นไปกับมือ
“ อย่าครับ!?” บอกแต่ปาก ร่างกายก็ไม่ได้ขัดขืนอย่างจริงจัง ยิ่งผมจูบยิ่งผมลูบไล้ก็ยิ่งเหมือนจะคล้อยตาม ผมปลดตะขอกางเกงขาสั้นของจุมและร่วงไปกองที่เท้าท่อน จุมใส่กางเกงในสีน้ำเงินตัวเดียว
“พี่ครับ อย่าทำแบบนี้ !?” จุมผลักผมอย่างแรง จนผมถอยออกมา จุมก้มลงดึงกางเกงตัวเองขึ้นมาใส่เหมือนเดิม
“จุม!?” ผมจับจุมมือแน่น
“………….………” จุมมองผม นัยย์ตาสั่นระริก
ใจผมก็สั่น… ………..
“………….………จะให้ไหม? ” ผมถามกำแขนจุมแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ
ลองบอกว่า ‘ไม่’
พูดเลยว่า ‘ไม่ให้’ พี่จะได้จัดการต่อได้ง่ายๆ
“ ทำไมต้องเป็นผมครับ?”
พี่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าพี่อยู่กับจุม แล้วบางอย่างในความรู้สึกมันเติมเต็ม
“ พี่มีแฟนแล้วนะครับ” แล้วไง แฟนเหรอ? มีก็เลิกได้
“ จะให้ไหม?” ผมถามอีก รอคอยคำตอบว่าไม่ให้ ผมจะได้ไม่ต้องคิดถึงใจจุมอีก ผมจะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำแต่ผมกลับแคร์จุมมากกว่าที่ตัวเองคิด
“………………” เงียบไม่ตอบ เหมือนรู้ว่าผมคิดอะไร
“………….………” เงียบแปลว่า ‘ได้’
“ พี่…”
“ ถอดเสื้อออก” ผมบอกก่อนที่จุมจะพูดคำใดออกมามากกว่านี้
“…….………”
“ เร็วๆ” ผมเร่งดึงเสื้อยืดจุมขึ้น จุมก็ทำด้วย ผมปลดกางเกงจุมอีกครั้ง
“………….………” ผิวไม่ขาวไม่ดำปรากฏตรงหน้าผม ทำให้ใจผมเต้นแรงขึ้น
ผมเริ่มจูบจุมก่อน แล้วบรรจงจูบไซร้ซอกคอ มือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังจุม สัมผัสได้ว่าจุมสั่นเล็กน้อยและขนก็ลุกไปทั้งตัว คงจะรู้สึกแล้ว ผมหันกลับมามองหน้าจุม เอามือประครองหน้าให้มองหน้าผม
ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้………….…?
“ พี่ไม่เคยทำกับใครแบบนี้ รู้ไหม?” ผมบอก จุมจะได้รู้ว่าผมอดทนและแคร์จุมแค่ไหน บางทีอาจเพราะไม่มีใครปฎิเสเสธผมแบบจุมก็ได้
แต่ถ้าจุมไม่ให้ ผมก็จะเอาให้ได้
“……………………” ผมให้จุมนอนบนเตียง ผมถอดเสื้อกางเกงไม่เหลือแม้กางเกงในก่อนที่จะตามไป
ผมจูบริมฝีปากนุ่มๆ เรียวลิ้นคว้านหาความหอมหวานยิ่งกว่า ลิ้นเกี่ยวพันลิ้นจุมที่เริ่มคล้อยตาม เนิ่นนาน มือผมที่ลูบแผ่นหลังเปลี่ยนมาเป็นลูบเค้นสะโพก แล้วลึกขึ้นไปสัมผัสประตูด้านหลัง ก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าไป
!? จุมสะดุ้ง
“ พี่ ผม… … …… . ” จุมเม้มริมฝีปาก ใบหน้าแดงกล่ำ หลบสายตาเสมองตู้เสื้อผ้า
เลือดในร่างกายผมอุ่นขึ้นเรื่อยๆ เหมือนลมหายใจผมที่หายใจกระเส่า กระตุ้นอารมณ์ผมให้มากขึ้นไปอีก
ผลักจุมลงนอน เจ้าตัวเหมือนจะลุกขึ้น ผมก้มลงไป พร้อมด้วยให้มืออีกข้างแยกเรียวขาจุมออกให้ร่างกายอยู่ระหว่างไม่ให้จุมหุบขาเข้ามาอีก
นิ้วที่สอง และนิ้วที่สามตามไปติดๆ ผมตวัดนิ้วที่ฝังอยู่ด้านในที่ตอดรัดนิ้วอย่างไม่ยอมแพ้ผม จุมเกร็งตัวและส่งเสียงคราง
“ อ๊ะ พี่” ลำตัวโค้งแอ่นเมื่อผมกดนิ้วด้านถูกจุด
“รู้สึกยังไง หืม?”
“……………………” จุมส่ายหน้า แต่ผมรู้ว่าน้องเขากำลังเสียว ยิ่งผมเอามือรูดส่วนหน้าจุมก็ยิ่งคราง อารมณ์ผมกระเจิง เจ้าน้อยชายก็แข็งขืนตั้งชันร้อนระอุทั้งที่ผมยังไม่แตะต้องอะไรมัน
จนผมจะทนไม่ไหว
ผมยกสะโพกจุมขึ้นมาเล็กน้อย จุมมองตาไม่กระพริบ ผมเอาน้องชายสอดใส่แทนนิ้ว จุมดิ้น ผมกดน้อยชายเข้าไปพราวเดียวให้มิดลำ จุมถึงได้หยุด
ผมยังไม่ขยับรอให้จุมชินกว่านี้ก่อน ด้านในฟิตมาก
“…
………………พี่~ครับ…” จุมหายใจกระเส่า ใบหน้าแดง มือจับไหล่ผมแน่น
ผมโลมเลียยอดยกที่ตั้งชันของจุมอย่างตั้งใจ พร้อมๆกับโยกสะโพกเข้าออก
“อา พี่ พี่” “ อย่าเกร็ง” ผมบอก ผมรู้ว่าจุมเกร็ง เพราะข้างในนี้มันแน่นกว่าเดิม มือจุมที่จับไหล่ผมก็เช่นกัน
“……………………” และจุมร้องไห้ในที่สุด หรือว่าเจ็บ ไม่น่าจะใช่
อยากร้องร้องไป ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว
“………………อะ……ซี้ด ด ด” เสียงเล็ดรอดจากริมฝีปากผม ยิ่งผมโยกมากเท่าไร ร่างกายจุมก็ยิ่งบีบรัดผมมากขึ้นเท่านั้น ผมเสียวมาก ผมส่ายเอวไม่หยุด
มือจุมที่จับบนไหล่เปลี่ยนจิกเล็บ แต่ผมไม่สน โยกสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆ ( มีเสียงเตียงโยกตาม)
จุมคราญครางไม่ได้ศัพท์ ผมเองก็เช่นกัน เหมือนเป็นเสียงเดียวกัน
“………………อา…” ผมปลดปล่อยภายในตัวจุมในที่สุด จุมเองก็เช่นกันพรั่งพรูน้ำสีขุ่นออกมา … แล้วหายใจแฮ่กๆ
น้องชายผมยังอยู่ในตัวจุม มันเริ่มอ่อนตัวแต่เมื่อจุมขยับตัวมันก็แข็งตัวขึ้นมาอีก
“……………………” จุมมองผม สายตาหวาดหวั่น
“ จุ ม” ผมหอมแก้มชื้นเหงื่อหอมๆจนชื่นใจ
“……………………”
“ อีกครั้งนะ” ผมบอก
“………………” จุมเงียบไม่ตอบ ฟลุบตาลงมองต่ำ
จุมนอนอยู่ในอ้อมแขนไม่พูดไม่จา ผมกำลังยิ้มอยู่เพราะกำลังมีความสุขที่ได้กอดจุมอยู่แบบนี้
ก็สมองผมมีปัญหา
“ จุมเป็นของพี่แล้ว ก็เป็นแฟนพี่ อย่าไปทำแบบนี้กับใครนอกจากพี่รู้ไหม”ผมบอกจับปลายผมจุมเล่น
“……………………” ไม่ตอบ แต่ผมไม่สน ผมได้บอกแล้ว ทุกอย่างจะต้องเป็นที่ผมต้องการ
“ แล้วก็เรื่องชิด ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปไหนมาไหนด้วยกันอีก”
“ ชิดเป็นเพื่อนผม” พออย่างงี้และตอบเร็ว
“แล้วไง พี่ก็ผัวจุม”
“ พี่ครับ!?” หน้าตื่น จะลุกขึ้น ผมกอดแน่นไม่ยอม
“ อะไร หรือจะบอกว่าไม่จริง เมื่อกี้พี่ไม่ใช้กำลังอะไรนะ หรือจะเถียง” เริ่มโกรธพอพูดถึงชิดล่ะไม่ได้เลย
“……………………”
“ พี่ถามจริงๆเคยมีอะไรกับมันไหม?”
“……………………”
“ตอบ!?” จุมสะดุ้งหน้าซีด
“……………………ไม่ครับ” (เสียงเบา)
ผมมองหน้าจับพิรุธ ว่าจุมบอกความจริงไหม
จะเชื่อว่าบอกความจริง
“แล้วผัวเก่า ยังติดต่อกันอยู่ไหม?”
“……………………” ไม่ตอบอีกแล้ว
“ เลิกติดต่อกับมัน พี่ไม่ชอบ! และอย่าให้รู้ว่ายังคุยกันอยู่ ไม่งั้นพี่ไม่เอามันไว้แน่!” ผมจะไม่คิดถึงอดีตของจุมแต่ถ้าไอ้นั่นมันคิดจะกลับมาหาจุมละก็ มันได้รู้จักผมดีแน่
ผมคิดว่าจุมเคยมีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ก็หงุดหงิดจนอกแทบระเบิด
“…………………………..” ผมลุกขึ้นนั่ง จุมก็ลุกตาม
“……?…………..”
“ เคยมีผัวมาแล้วกี่คน?”
“ครับ!?”
“
ถามไม่ได้ยินหรือไง!? ” ผมตะคอก โมโห
“ คะ คน เดียวครับ” ให้มันจริงเถอะว่ามีคนเดียว แต่ยังหงุดหงิดอยู่
“ ตอนนี้ใครเป็นผัวจุม?” ลองไม่ตอบดูสิจะเอาให้ลุกไม่ขึ้น ยิ่งกำลังโมโห
“………………………..”
“
ตอบ” ผมบอกเสียงดัง
“พี่ครับ!?” จุมตอบทันที
“…………………………..” ผมอมยิ้ม ไอ้ที่โมโหเมื่อกี้อันตธานหายไปหมด
“ รู้ตัวก็ดี” ผมว่าหุบยิ้มไว้ไม่อยู่ ยื่นแขนไปกอดจุมหลวมๆ
“…………………………..”
_________________________________
สวัดดีปีใหม่เจ้าค่ะท่าน โปรดเล่นน้ำอย่างระมัดระวัง
เล่นเผื่อเจ้าหญิงด้วยเน้อ เพราะเจ้าหญิงไม่ได้เล่นเจ้าค่ะ T^T
ขอบคุณท่านๆเจ้าค่ะ ตอนหน้ากลับเป็นน้องจุมแล้วเน้อ
ปล.ท่านDejavuขอบคุณ
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432404 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก