บุพเพวายร้าย[2.5]14.............................................หน้า591____________ลงเมื่อ 13 เมษายน 2554

15/1
ผมกับพี่วุฒินอนบนเตียง พี่เขากอดผมไว้ตลอด ผมแอบมองหน้าพี่วุฒิ บางครั้งพี่วุฒิก็ยิ้ม บางครั้งก็ทำหน้านิ่ง บางก็ขมวดคิ้วเหมือนโกรธจนผมไม่กล้ามองอีก
“…………………..”
กริ้งๆ
เสียงโทรศัพท์ผมดังและสั่นบนโต๊ะ(ติดกับตู้เสื้อผ้า) ผมลุกขึ้นจะไปรับ
“ ไม่ต้อง” พี่วุฒิว่าเดินไปหยิบโทรศัพท์ ก่อนที่มองหน้าจอและเงยหน้าขึ้นมามองผม(พี่วุฒิไม่ได้ใส่อะไรเลย)
“ ใครโทรมาครับ?” ผมถามลุกขึ้นนั่ง รู้สึกขัดที่สะโพกแต่ไม่ไม่เรียกว่าเจ็บ
“…………………………..” พี่วุฒิไม่ตอบกดสายทิ้ง
“ พี่ครับ!?”
“…………………………..”( พี่วุฒิ)
กริ้งๆ กริ้งๆ
โทรศัพท์ดังขึ้นอีก
“ พี่ครับ” ผมขอร้อง
“ ทำไมอยากคุยกับมันมากนัก
หรือไง!? ” ??? ใครโทรมา
“ ใครโทรมาครับ!? แล้วเขาอาจจะมีธุระก็ได้นะครับถึงได้โทรมาอีก” (ร้อนใจ)
“………………………เออ….อยากรับก็ได้” พี่วุฒิว่าเดินมาหาผมแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ ก่อนที่จะนั่งลงติดกับผมจนพี่เขาแทบจะนั่งตักผมอยู่แล้ว ? ผมมองอย่างหวั่นๆก่อนหันมาดูโทรศัพท์
ชิดโทรมา? ผมกดรับ
“ ชิด?”
“ ฮัลโหลจุม !? กดสายชิดทิ้วทำไม ไม่อยากรับโทรศัพท์ชิดเหรอ?” พี่วุฒิเอียงใบหน้ามาเกือบติดกับโทรศัพท์ที่ผมกำลังคุย
“ เปล่า เมื่อกี้กดผิด” ผมบอก เปลี่ยนมาโทรอีกข้าง พี่วุฒิมองด้วยความไม่พอใจและเปลี่ยนมานั่งด้านซ้ายของผม
“ เออนี่ อาทิตย์หน้าจุมเปิดเทอมแล้ว เราไปเที่ยวน้ำตกจังหวัดจ.กัน เที่ยวให้ผ่อนคลายก่อน”
“…………………………..” พี่วุฒิจ้องหน้าผมทันที( พี่วุฒิได้ยินเสียงเพราะเอาหูมาแนบกับโทรศัพท์)
น้ำตกเดือนนี้จะมีน้ำเหรอ แต่จะว่าไปฝนตอนนี้ก็ไม่เลือกฤดู แม้จะเข้าหน้าร้อนแล้วแต่ฝนก็ยังตกอยู่
“………………”
“ชวนทุกคนแล้ว โอเคหมด เหลือจุมคนเดียว”
“ ทุกคน?”
“ อืม ก็ครอบครัวพี่ชนะ ซีซี่ ยู และนี่ชิดยังโทรไปชวนธีกับบันบันด้วย ดีใจกันใหญ่”
ทุกคนจริงๆ
“…………………………..” ผมเหลือบมองพี่วุฒิ พี่เขาจ้องผมเขม็ง
“ เดี๋ยวคิดดูก่อนนะ”
“ ไม่ต้องคิดแล้ว จุมมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ไป”
“…………………………..”(พี่วุฒิ)
“พอเปิดเทอมแล้วจุมจะต้องใจเรียน อีกทั้งยังเป็นปี1จุมต้องปรับตัวเยอะกว่าคนอื่นที่ห่างเรื่องเรียนไปนาน ไปเที่ยวให้สนุกก่อนลุย”
ชิดพูดถูก
“ อืม” ผมพยักหน้า
“ จริงเหรอ วันจันทร์ชิดไปรับ 6 โมง เรื่องที่พักชิดจองไว้…” พี่วุฒิจับโทรศัพท์
“ จุม !?” พี่วุฒิดึงโทรศัพท์จากมือผม แจ่ยังเอาไปไม่ได้
“ ชิดเดี๋ยวจุมโทรกลับ !” ผมรีบบอกชิดและกดสายออกก่อนที่พี่วุฒิจะเอาโทรศัพท์ไปได้
“ จะไปไหน !?”
“น้ำตกครับ”
“ กับมันเนี่ยนะ ! ก็พี่บอกไม่ให้ไปกับมัน ยังจะ………………”
“ ไปกันหลายคนครับ
! ” ผมรีบตอบก่อนที่พี่วุฒิจะโมโห
“…………………………..” พี่วุฒิเงียบ จ้องหน้าผมคงเป็นเพราะผมกล้าพูดทวนพี่เขาทั้งที่ยังพูดไม่จบ
“ พี่ชนะ พี่แบงค์ จักรและก็เพื่อนผมอีกหลายคน” ผมบอกชื่อเท่าที่คิดว่าพี่วุฒิยังรู้จักอยู่
“…………………………..” พี่เขาหรี่ตาลง
“…………………..”
“ พี่จะไปด้วย”
“ อะไรนะครับ !?” ผมตกใจ ตาเบิกกว้างไม่รู้ตัว
“ จะตกใจทำไม หรือไม่อยากให้พี่ไป!” พี่วุฒิว่า
ผมไม่ได้อยากให้พี่วุฒิไป แต่….
หมับ !? พี่วุฒิกอดเอวผมเข้าไปปะทะตัวพี่เขาที่เปลือยเปล่า(ผมใส่กางเกงขาสั้น)
“ ไม่อยากให้พี่ไป
ใช่ไหม !? ”
“เปล่าครับ” ผมตอบ แต่ผมเกรงว่าจะมีปัญหามากกว่า พี่วุฒิไม่ชอบชิด ชิดเองก็เช่นกันเคยวางมวยกันมาแล้วด้วย และคนอื่นๆอีก
“………………………………” พี่วุฒิปล่อยตัวผม
ไม่รู้ว่าทุกคนจะคิดยังไงกับสถานภาพผมกับพี่วุฒิตอนนี้ ทั้งที่ผมคิดจะไม่ข้องเกี่ยวกับพี่วุฒิอีกแล้ว แต่ตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเดิมเลย เพียงแต่พี่วุฒิจำเรื่องในอดีตไม่ได้เท่านั้นเอง
ผมไม่เด็ดขาดพอหรืออย่างไร หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ ผมเคยปฎิเสธพี่วุฒิจริงๆจังๆสักครั้งไหม
คำตอบคือ
‘ไม่เลย’ ?
ผมกลัว หรือนั่นแค่ข้ออ้าง … … .
“…………………………..”( พี่เดินเข้าหายเข้าไปในห้องน้ำ )
ผมกลัวจริงๆว่าทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม ถ้าผมไม่เข้มแข็งตอนนี้ ต่อไปผมต้อง เป็นอย่างที่เคยหรือเปล่า ผมจะสามารถทำอะไรได้บ้างไหม
บ้างไหม?
ตอนนี้ผมก็ยอมรับว่าผมมีความสุขที่ได้อยู่กับพี่วุฒิได้รู้สึกว่าพี่เขาแคร์ผม แต่ผมก็เจ็บแปล๊บทุกครั้งเมื่อนึกถึงอดีต และยัง …………………ไนท์ แฟนพี่วุฒิอีก
พี่วุฒิเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ พี่ครับ
!? ”
“ อะไร?” พี่วุฒิเอาผ้าเช็ดตัวเช็ดศรีษะ เรื่อยลงมาใบหน้าได้รูปเรียบเนียน
“ เรื่อง ไนท์” เสียงผมเบามาก เป็นชื่อที่ผมต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะพูดออกมา ชื่อนี้แทงหัวใจผมครั้งแล้วครั้งเล่า
“ ไนท์ทำไม?”
“ ผมดูออกว่าน้องเขารักพี่ มาก” สายตาแบบนั้นผมก็เคยมี เมื่อนานมาแล้ว ตอนนั้นแค่ผมมองเห็นพี่วุฒิอยู่ไกลๆหัวใจผมก็เต้นระทึก ปากผมยิ้มเขินอยู่คนเดียว
“ แล้วไง ไม่ต้องห่วงน่า เดี๋ยวพี่จะเลิกกับไนท์”
“ ไม่ได้นะครับ
!? ”
“ อะไรอีกล่ะ!?” พี่วุฒิเดินเข้ามาหา
“…………………………..” ผมไม่อยากทำร้ายใคร
ผมไม่อยากให้น้องเขาเสียใจเพราะผม
“ จะเอายังไง จุมเป็นแฟนไม่ใช่หรือไง !?”
“……………………..”ไนท์ก็แฟนเหมือนกัน ที่พี่บอกน้องเขาผมได้ยินเต็มสองหู มันทะลุไปอกข้างซ้ายของผมแสบจนชา
ถ้าคำว่าแฟนมันพูดง่ายเลิกง่ายขนาดนี้ แล้วที่พี่บอกผมมันจะมีความหมายอะไร
“ หรืออยากใช้ของร่วมกับคนอื่น
! ” ผมเงยหน้ามองพี่วุฒิแล้วตอบ
“ ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ” ถ้าผมอยู่คนเดียว ผมต้องร้องไห้โฮแล้ว ผมพูดออกไปได้ยังไง
“จุม !?” พี่วุฒิตวาดเสียงดัง ขาผมถอยออกมาอัตโนมัติ
“ แต่พี่ถือ !? ไม่หวงพี่เลย
ใช่ไหม?!?” “………………..”
“ หรือว่าอะไร
พี่ไม่เข้าใจจุมเลย พี่ไม่เข้าใจ เว้ย !?” พี่วุฒิว่า จับไหล่ผมเขย่าแรงๆ ตัวผมโยกไปมา
“… …… ……พี่ครับ
ผมเจ็บ..”
“ เออ ก็อยากให้เจ็บนั่นแหละ !พี่นึกว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว!” “…………………..” ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพี่อีก ผมคิดแบบนั้นแต่พี่ก็ยัง … .แล้วผมก็ยังนึกถึงพี่อยู่ เพราะแบบนี้ผมถึงไม่สามารถทิ้งสร้อยที่พี่ให้ได้
“ จะต้องให้พี่ทำยังไง จุมถึง………
กี่ครั้งแล้วที่จุมปฎิเสธพี่ หรือว่าจุมต้องการอะไร!? ” พี่วุฒิบีบไหล่ผม
“……………..” ผมส่ายหน้า
“ เออ ให้มันๆได้ยังงี้สิ !? !” พี่วุฒิว่าก่อนที่จะผลักไหล่ผม แล้วพี่ก็ไปใส่กางเกง หันมามองผมด้วยสายตาแข็งกร้าวแวบหนึ่ง แค่นั้นก็ทำให้ผมขนลุกซู่
“ แล้วจุมจะเสียใจ !” พี่วุฒิพูดแล้วเดินออกไป
ผมจะเสียใจ
ทำไม หรือว่าพี่วุฒิจะทำอะไร?
“………………..”
!? พี่วุฒิคิดจะทำอะไร !?
ผมวิ่งตามพี่วุฒิ แล้วดึงแขนพี่วุฒิให้พี่เขาหยุดก่อน (หน้าประตูบ้านยังไม่ได้ออกไปนอกรั้ว)
“
พี่ครับ !? ” พี่วุฒิสะบัดแขนหันกลับมา
“…………………………..”
“ พี่จะทำอะไรครับ
? ” ผมถามด้วยความร้อนใจ กลัวว่าพี่วุฒิจะดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวอีก
“แล้วจุมคิดว่าพี่จะทำอะไร” พูดแล้วจ้องมองผม ก่อนที่จะยิ้มมุมปากสะใจกับบางอย่าง
“ พี่จะไม่ทำร้ายใครใช่ไหมครับ?”
“ แล้วทำไมพี่จะต้องทำร้ายใคร?” นั่นสิ แต่ผมก็ยังคิด
“…………………..”(ผม)
“ ถ้าพี่จะทำ……………… ……………… พี่จะทำจุม …… …………เพราะคนที่ทำพี่บ้าอยู่ตอนนี้คือ จุม ”
“ พี่ครับ!?” ผมเสียวสันหลังวาบเดินถอยหลัง แต่พี่วุฒิไม่ได้เดินตาม พี่เขาหันกลับเดินต่อ ผมมองพี่เขาจนกระกระทั่งเปิดประตูรั้วและเข้าไปในรถ
ขับรถหายไปจากสายตา ………
‘ ถ้าพี่จะทำ พี่จะทำจุม เพราะคนที่ทำพี่บ้าอยู่ตอนนี้คือ จุม’
“ ……… … .. ”
คือ ผมหรือครับ?
พี่ทำผมได้ แต่ผมไม่อยากให้แม่เสียใจเพราะผมอีกแล้ว ผมสู้ได้ใช่ไหมครับ ผมปกป้องตัวเองได้ใช่ไหมครับ?
ผมท้อ เพราะไม่กล้าแม้แต่จะขัดขืนคำพูดพี่
“………………..”
แต่
แต่
ผมจะสู้เพื่อปกป้องตัวเอง แม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงก็ตาม………………!?
* * * * *
สักครู่ 15/2