20/2 4 ทุ่มแล้ว ผมปิดไฟ นอนลงบนเตียง
กริ้งๆ
เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพร้อมๆกับสว่างวาบในความมืด ผมลุกขึ้นเดินไปหยิบขึ้นมาจากโต๊ะที่ติดกับตู้เสื้อผ้า
พี่วุฒิ??
ผมกดรับ
“ครับ?”
“ ตอนนี้พี่อยู่หน้าบ้านจุม”
“ หน้าบ้านผม
?! ”
“ ใช่ พี่จะมาพาจุมไปด้วย”
“ ไปไหนครับ?”
“ ไปแล้วก็รู้เองแหละ รีบออกมา”
“…………………” จะพาผมไปไหน????????
“ ที่เงียบนี่จะไม่ไปใช่ไหม?”
“ ไปไหนครับ?” ผมถาม
อย่างน้อยผมก็อยากรู้ว่าพี่วุฒิจะพาผมไปไหน?
“
เอ๊ะ!? ถามอยู่ได้ ไม่บอกมีไรป่ะ?”
“ ถ้าแม่ผมไม่รู้ว่าพี่จะพาผมไปไหน แม่คงไม่ให้ผมไป” ผมบอก แต่ผมไม่คิดจะไปปลุกแม่
“ …………………………………………………แล้วจะบอกทำไม รีบลงมาอย่าทำลีลา! ”
“ ผมคงไม่บอกไม่ได้หรอกครับ ท่านเป็นแม่ของผมเป็นคนที่คลอดผมออกมา ผมจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอกไม่งั้นท่านจะเป็นห่วง”
“ พี่ไม่เห็นต้องบอก…. และไม่มีใคร
เป็นห่วง พี่” (ท้ายประโยคเสียงเบา)
“ มีครับ เพียงแต่พี่ไม่ใส่ใจ”
“ พูดอะไรเนี่ย จะลงมาไหม?” “………………….”
“ ถ้าไม่ลงมา ได้เห็นดีกัน จุมคงได้รู้จักพี่ดีกว่าที่เป็นอยู่แน่”
พี่ครับ ผมรู้จักพี่ดีครับ และรู้จักมานาน……. . ..
“ พี่จะทำอะไรครับ?”
“ พี่จะให้คนมาพังประตู ดูสิว่าแม่จุมจะทำหน้ายังไง?” ไม่ผิดกับที่คิดไว้
“ พี่ไม่ต้องให้คนมาพังประตูหรอกครับ แค่พี่บอกผมว่าจะพาผมไปไหน ผมก็จะลงไปทันที”
“ ไปผับ”
“ ไปผับ?”
“ เออ แล้วลงมาหรือยัง!?” พี่วุฒิถาม สำหรับตอนนี้ได้แค่นี้ก็พอแล้ว
“ ครับ ผมลงไปแล้ว” (ยิ้ม)
“ ก็แค่เนียะ!” ผมเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนต์
เดินผ่านห้องแม่ บอกท่านว่าผมจะรีบกลับมาโดยที่แม่ไม่รับรู้ แค่ไม่อยากให้แม่เป็นห่วง
ผมเปิดประตูรั้วออกมา พี่วุฒิก็เปิดประตูรถแล้วเดินออกมาหา
“ กว่าจะออกมาได้
! ” พี่วุฒิว่าจับมือผมแล้วลากมาที่รถ
“ พี่ครับ ?! ผมกำลังเดินอยู่ครับ ไม่ต้องลากผมหรอกครับ”
“ ไม่ทันใจ เดี๋ยวก็โน่นนี่อีก
! ” พี่วุฒิพูด พร้อมกับเปิดประตูรถแล้วผลักผมเข้ามา
พี่วุฒิเข้ามานั่งในรถ
แล้ว!? จับหน้าผมเข้าไปจูบจนผมเจ็บปาก ลิ้นที่สอดเข้ามาก็เร่งรีบซอนไซไปทั้งโพรงปากก่อนที่จะหยุดเอาดื้อๆ
“………………….” ผมไม่เข้าใจการกระทำของพี่วุฒิเลย
“ มองหน้าพี่ทำไม หรือว่าอยากต่อ?” (ยิ้ม)
“ เปล่าครับ!” หันหน้าตัวเองกลับ หน้าเริ่มร้อนขึ้น สัมผัสริมฝีปากและลิ้นพี่วุฒิยังแผ่ซ่านพร้อมหัวใจที่เต้นเร็ว
“ ยังมาโกหก ไม่กลัวไม่ได้ต่อ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”
“ ครับ”( เผลอตอบรับเพราะความเคยชิน)
“……………………..”
“ เอ่อ คือไม่ใช่ครับ ผมหมายถึง หมายถึง” โอ๊ย
!? ผมคิดไม่ออกว่าจะแก้ตัวยัง พอหันไปหาพี่วุฒิก็เห็นว่าพี่เขายิ้มหางตากำลังมองผมอยู่
“………………..” ผมนั่งเงียบๆจะดีกว่า
จุมนะจุม พูดอะไรทำไมไม่คิด ผมต่อว่าตัวเอง
ใน ผับคนไม่เยอะอย่างที่คิดไว้ ผมเดินตามพี่วุฒิเข้าไปด้านใน ขึ้นบันได้มาจนถึงชั้น2
“…………………” พี่วุฒิเดินตรงไปที่โต๊ะริมชั้นลอย (ด้านล่างเป็นสระว่ายน้ำ)
“
!?” ไนท์นั่งอยู่ผู้ชายอีกคน
ไนท์ ?! “ พี่มาเร็วจังครับ อ้าว?พี่จุมก็มาด้วยเหรอครับ” (ผู้ชายที่นั่งด้วยลงเดินไปอีกโต๊ะ)
“…………….” ผมยิ้มฝื่นๆมองไปที่พี่วุฒิว่าพาผมมาที่ทำไม? ทั้งที่นัดกับไนท์ไว้ ผมสังหรณ์ใจไม่ดี
พี่วุฒินั่งลงพร้อกับดึงผมให้นั่งลงเก้าอี้อีกตัว
“ พี่จุมชอบดื่มอะไรครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง” ไนท์ถาม พร้อมโบกมือเรียกเด็กเสริ์ฟ
“ ไนท์พี่ ไม่ค่อย…”
“ ไนท์พี่กับจุมมีเรื่องจะบอก” พี่วุฒิว่าทั้งที่ผมยังพูดไม่จบ พี่วุฒิให้เด็กเสริ์ฟออกไปก่อน
“ พี่ครับ
?! ” พอรู้ว่าพี่วุฒิจะพูดอะไร
“ อะไรครับ?” ( ไนท์ )
พี่วุฒิจับมือผม
!? ผมดึงมือออก พี่วุฒิไม่ปล่อย รอยยิ้มบนสีหน้าไนท์ค่อยๆหายไป เสียงดนตรีที่คลออยู่เบาลงในความรู้สึกผม
“ อะไรครับ?” ไนท์ถามซ้ำแต่เสียงเบากว่าครั้งมาก
“ พี่ครับ เรากลั…..” (ผม)
“ พี่กับไนท์เราเลิกกัน ตอนนี้พี่คบอยู่กับจุม” พี่วุฒิว่า
“…………. .. ..” (ผมกับไนท์)
“ เหตุผลคืออะไรครับ?” ไนท์ถาม สีหน้ายังคงนิ่งอยู่
“ พี่ถูกใจแต่พี่ไม่ได้ชอบไนท์ พี่ชอบจุม”
“……. แล้ว มา คบกับผม ทำไม?” ไนท์ถามดวงตาสั่นระริก
“ พี่บอกไปแล้วว่าพี่ถูกใจเรา”
“ แค่นี้เหรอครับ?” ใบหน้าไนท์เริ่มมีน้ำตาไหลอาบลงมา
“แค่นี้”
“………………………..พี่อยากจะนอนกับใครก็นอน อยากจะล้อเล่นกับความรู้สึกใครก็ทำโดยไม่สนใจว่าคนนั้นจะรู้สึกยังไง หัวใจพี่ทำด้วยอะไร..ถึงได้ย่ำยีหัวใจผมขนาดนี้!”
“ ไปเถอะจุม” พี่วุฒิว่าดึงผมให้ลุกขึ้น ผมไม่อาจละสายตาจากไนท์ได้เลย
“ พี่จุมครับ ทั้งที่พี่ก็รู้ว่าผมคบกับพี่วุฒิ พี่ก็ยังทำแบบนี้ พี่ทำได้ยังไงครับ?!?”
“ ไนท์” ผมพูดได้แค่นั้น เพราะสิ่งที่ไนท์พูดคือความจริง …………ผมแย่งพี่วุฒิมาจากไนท์
“ ผมขอพี่ได้ไหมครับ ขอให้พี่คืนพี่วุฒิให้ผม” ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ท่าทาง น้ำเสียง บ่งบอกว่าขอจริงๆ
“……………………… ……… … .”
แต่ผม…
ก็รักพี่วุฒิ และพี่วุฒิคงไม่ได้ชอบไนท์แล้ว เป็นการดีแล้วไม่ใช่เหรอที่ไนท์จะตัดใจก่อนที่ถลำลึกไปมากกว่านี้
“ พี่จุมครับ พี่ก็มีพี่ชิดแล้ว จะมาเอาพี่วุฒิของผมไปทำไม”
“………….. .. ..
ไนท์ พี่ขอโทษ”
“ หน้าด้าน!” ไนท์ว่าเสียงดัง
“ ไนท์จะมากไปแล้วนะ
?! ”
“ ไม่มากหรอกครับ สำหรับชายชั่ว2คนที่ ทำร้ายผมจนแทบตายทั้งเป็น!” ไนท์จับแก้วแล้วยืนขึ้น ในทันทีน้องเขาสาดเหล้าใส่ ผม!?
“ ไนท์!!?!” พี่วุฒิพุ่งไปหาไนท์ผมคว้าแขนพี่วุฒิได้แทบจะทันที
“
พี่ครับอย่าครับ?! ” ผมขอร้อง พยายามดึงตัวพี่วุฒิไว้ ไนท์ถอยหลังไปก้าวด้วยความตกใจ
“ ไนท์ เกิดอะไรขึ้น!?” ผู้ชายคนที่นั่งกับไนท์ที่นั่งด้วยกันก่อนหน้าเดินเข้ามาถาม
ไนท์ไม่ได้ตอบคำถามเพื่อน สายตาจับจ้องผมกับพี่วุฒิ กลิ่นเหล้าที่หน้าฟุ้งไปหมด
“ รักมากแคร์มากสินครับ ถึงได้เป็นเดือดเป็นร้อนแทนขนาดนี้!” พูดพร้อมกับยิ้มเย้ยยัน แต่น้ำตาไนท์กลับไหลไม่หยุด
“ ไนท์ไม่สิทธิ์ทำกับจุมแบบนี้!” “แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายผม?! [size] มาหลอกผม มาทำร้ายความรักที่ผมมีให้จนไม่มีชิ้นดีแบบนี้ !?” “ แล้วจะทำไม พี่ขอร้องให้ไนท์มารักมาชอบพี่หรือไง?!”
“ พี่มันบ้า!? พี่ไม่มีหัวใจ!?” “ พี่จะบอกอะไรนะไนท์ พี่ไม่เคยรักหรือคิดจะจริงจังกับไนท์ด้วยซ้ำ แค่เล่นไปพลางๆรู้จักไหม?” พี่วุฒิว่ายักยิ้มสะใจ
“ พี่วุฒิ!” ไนท์ตะโกน
“ พี่ครับ พอแล้ว พอแล้ว” น้ำตาผมร่วงพราวโดยไม่รู้ตัว
“ แล้วนี่จะร้องไห้ทำไม
!? ” พี่วุฒิว่าดึงแขนผมให้เดินตามออกมา
“………………………………………..….” เดินลงบันไดออกมานอกร้านจนเข้ามาที่รถด้วยความรวดเร็ว
“ พี่พูดอย่างงั้นกับไนท์ได้ยังไงครับ น้องเขารักพี่นะครับ” ผมว่าสงสารไนท์จับหัวใจ ผมเคยถูกพี่วุฒิพูดทำให้เสียใจมากนักต่อนัก ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นดี
“ แล้วจะไปเดือดร้อนกับเขาทำไม !?” พูดพลางเหยียบคันเร่งจนรถพุ่งจากที่จอด พี่วุฒิขับรถด้วยความเร็วร้อยกว่า
“ เพราะผมสงสารไนท์ที่รักพี่แต่พี่กลับพูดทำร้ายจิตใจน้องเขา”
“ แล้วมันอยากเอาเหล้าสาดหน้าจุมทำไมล่ะ?!”
“………………………..” เพราะผม อย่าง งั้นเหรอ ครับ?
“ จุมเป็นคนของพี่ ใครก็ไม่มีสิทธิ์มาทำอะไร!” “ ขอบคุณครับ ที่พี่ปกป้องผม” ในใจลึกๆอดที่จะดีใจไม่ได้ แต่เมื่อนึกถึงหน้าไนท์ความรู้สึกภูมิใจก็หายไปจนหมด
“……………………………………… .. .”( พี่วุฒิ)
“ ถ้ามีแบบนี้อีก พี่คิดก่อนที่จะพูดจะทำได้ไหมครับ เพราะคำพูดบางคำการกระทำบางการกระทำดูว่ามันเล็กน้อยแต่สำหรับคนที่ได้ยินคนที่รับนั้น อาจจะรุนแรงกว่าที่คิดเป็นร้อยเท่า” ผมว่า
“………………………..” พี่วุฒินิ่ง พี่เขากำลังฟังอยู่ไม่งั้นก็คงตะคอกผมให้หยุดไปแล้ว
“พี่อาจจะนับ 1 นับถึง 5ในใจก่อนก็ได้ครับใจจะได้เย็นลง”
“นับ1ถึง5????” (พี่วุฒิ)
“ครับ”
“ มีคนเคยบอกให้พี่นับ1ถึง10 ไม่เคยได้ยินนับ1 ถึง 5?”
“นับถึง5ก็พอครับ”
“ แค่5เองเหรอ?”
“ครับ” ผมตอบ เพราะสำหรับพี่วุฒิแค่5ก็พอ ถ้าให้นับถึง10 มากไปนอกจากนั้นแล้วยังจะทำให้พี่วุฒิโมโหอีก
“……………………….” (พี่วุฒิ)
“………………” ผมมองออกไปนอกรถ เพิ่งรู้ตัวว่านี่ไม่ใช่ทางที่จะไปบ้านผม มันคนละเรื่องกันเลย
“ พี่ครับนี่ไม่ใช่ทางที่จะไปบ้านผมนิ่ครับ
!? ”
“ แล้วใครบอกว่าพี่จะไปบ้านจุม พี่จะกลับบ้านพี่”
บ้านพี่วุฒิ?!!!
“ งั้นพี่จอดรถให้ผมครับ ผมจะกลับเอง” เตรียมท่าจะลง แต่พี่วุฒิไม่ได้ลดความเร็ว(รถ)เลยสักนิด
“……………………….” พี่วุฒิทำเหมือนไม่ได้ยินที่ผมพูด
“ พี่ครับ?! ผมจะลง”
“ ลงไปดิ ถ้าไม่อยากตาย”
“ ผมจะกลับบ้าน”
“ ก็บ้านพี่ไง” ตอบหน้าตาเฉยและยังขับรถเร็วกว่าเดิมอีก
พี่วุฒิเอาแต่ใจตัวเองอีกแล้ว นึกอยากจะทำอะไร ไม่สนใจใครเลยนอกจากตัวเอง
“ พี่ครับผมจะกลับของผม!?”
“ จุมจะกลับบ้านพี่” พูดโดยไม่หันหน้ามา
“ พี่อยากจะทำอะไรก็ทำ โดยไม่สนใจหรือถามความสมัครใจผมก่อนเหรอครับ?”
“ ทำไมต้องถาม” ความรู้สึกสะอึกในอก ทั้งที่เตรียมใจในคำตอบก่อนแล้ว
“ ผมเป็นแฟนพี่ไม่ใช่หรือครับ?”
“ ใช่ จุมเป็นแฟนพี่ก็ต้องทำตามใจพี่”
“…………………………” ผมอยากจะตอบว่า แล้วทำไมพี่ไม่ทำตามใจผมบ้าง
แต่ถ้าได้ตอบไปแบบนั้น คงได้มีเรื่องแน่ เพราะตอนนี้พี่วุฒิก็คิ้วขมวดเป็นปมแล้ว
“ …………………………..”
เกือบเที่ยงคืนก็มาถึงบ้านพี่วุฒิ เมื่อรถพี่วุฒิจอดหน้าประตู(บ้าน) ผมก็เปิดออกมาโดยไม่รอให้พี่งามขำมาเปิดประตูให้
“ คุณจุม” พี่งามทักผม โดยที่ไม่สงสัยว่าพี่งามรู้จักผมได้ยังไง
“ยังไม่นอนเหรอครับ?” ผมถาม แล้วสวัสดีคุณนมที่ก็ยังไม่นอนเหมือนกันทั้งที่เที่ยงคืนแล้ว
“ยังค่ะ คุณนมบอกให้รอคุณวุฒิก่อน”
“ ทานอะไรมาหรือยังค่ะคุณวุฒิ คุณจุม” คุณนมถามพี่วุฒิ
“ อืม” พี่วุฒิตอบก่อนที่คว้ามือผมเดินเข้ามาในตัวบ้าน ขึ้นบันได้โค้งกลางตัวบ้าน
“ ………………………..” ผมเดินตามพี่วุฒิไปแต่โดยดี ผมไม่ได้มาที่นี่นานมากแล้ว
………………………………………………………………………………………………………………….นานมาก
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
บ้านหลังใหญ่ที่ทุกสิ่งทุกอย่างถูกจัดให้อยู่อย่างลงตัวและสวยงาม แต่เงียบเหงา และนั่นทำให้ผมรู้สึกว่าบ้านหลังนี้กว้างใหญ่เหลือเกิน
พี่วุฒิเปิดประตูเข้ามาพร้อมพร้อมกับผม ก่อนที่พี่วุฒิจะผลักผมลงไปนอนกับเตียง พี่วุฒิตามขึ้นมาในทันที
“ พี่!?”
พี่วุฒิจูบผมหนักหน่วงรีบร้อนเหมือนอยู่ในรถ แม้ผมจะตกใจแต่ก็ไม่ขัดขืน แต่ร่างกายกลับเกร็งเหมือนต่อต้าน ร่างกายสั่นสะท้านทั้งที่เพิ่งเริ่มต้น
“……………………..” บอกตัวเองว่าไม่มีเลวร้ายกว่าที่เคย ปัจจุบันต้องดีกว่าที่เคย มือที่แตะอกพี่วุฒิเปลี่ยนเป็นคล้องคอ ผมจ้องมองดวงตาสวยที่กำลังมองหน้าผมอยู่ในขณะที่ลิ้นในโพรงปากเกี่ยวพันจนอุณหภูมิในร่างกายร้อนขึ้น
ผมเห็นความว่างเปล่าในดวงตาพี่วุฒิ
พี่ต้องการผม ผมรู้
.
.
.
.
.
“ จุม” พี่วุฒิกอดผมช้อนหลังผมที่นอนตะแครง ผมกำลังมองเสื้อยืดกับกางเกงยีนต์ของตัวเองที่กองอยู่บนพื้น
“ ครับ”
“ จุม” พี่วุฒิเรียกชื่อผมอีก
“ ครับ?”
“ ……………….จุม”
“ ครับพี่?” ผมว่าหันหน้าไปหาพี่วุฒิ ใบหน้าผมสัมผัสโดนปลายจมูกพี่วุฒิแผ่วเบา
“ พี่อยากเรียก พี่ก็จะเรียก”
“………?…………” (ผม)
“ จุม” พี่วุฒิพูดแล้วลุกขึ้น ผมลุกขึ้นตามอันตโนมัติ?!
“ มาต่ออีกรอบแล้วค่อยนอน”
“เดี๋ยวครับ
?! ” ยืนแขนไปจนสุด
“อะไร?!” (เสียงเริ่มไม่พอใจ)
“ แล้วพาผมกลับบ้านนะครับ” ถ้าแม่ตื่นมาแล้วไม่เจอผมต้องตกใจแน่
“ ทำไมอยากกลับบ้านนัก?!”
“ เดี๋ยวแม่เป็นห่วง”
“……………………..”(พี่วุฒิไม่ตอบ)
“ นะครับพี่”
“ ให้พี่ตอบเลย หรือนับ1ถึง5ก่อน” ผมดีใจจนเนื้อเต้นที่พี่วุฒิยังจำได้
“นับก่อนครับ” ผมยื่นมือไปกุมพี่วุฒิไว้
“ 1 2 3” พี่วุฒินับออกเสียง
“…………………….” ผมตั้งใจฟัง
“ 4 5 ……. พรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวไปส่ง” พี่วุฒิว่า
พรุ่งนี้เช้า?
“ กี่โมงครับ?”
“ 10โมง”
“ ไม่เช้าแล้วครับ 6 โมงเช้านะครับ”
“ เดี๋ยวคิดดูก่อน”
“…………….”
* * *
มีตัวอย่างตอน21 ด้วยเน้อ
ปล.ท่านๆที่ถามเรื่องร่วมเล่น ตัดใจไปได้เลยเจ้าค่ะ
ไม่ใช่ว่าเจ้าหญิงไม่อยากรวม แต่ไม่มีเวลาทำ
ขอบคุณมากที่ท่านสนใจน้องจุมฉบับหนังสือ ในเล้าดีแล้วเจ้าค่ะอบอ่นดี
ชิด
ผมไม่เข้าใจ ว่าทำไมจุมจะต้องให้อภัยพี่วุฒิครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งที่พี่วุฒิก็ไม่เคยปรับปรุงตัวเองได้สักที เหมือนกับทึ่พี่วุฒิทำร้ายร่างกายและจิตใจจุมครั้งแล้วครั้งเล่าแต่จุมก็ยังคงรักแค่พี่วุฒิคนเดียว ทั้งที่มีคนที่ดีกว่าคนนี้ทั้งคน
ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นคนดี แต่ผมก็บอกได้ว่า ผมไม่ทำร้ายจุมอย่างพี่วุฒิทำแน่นอน แต่คนอย่างผมไม่เคยได้รับโอกาสนั้นเลย ผิดกับพี่วุฒิ
ตอนนี้จุมกับไปรักกับพี่วุฒิอีกครั้ง ผมทรมานแทบขาดใจ รู้ว่าอีกไม่นานคงต้องอีหรอบเดิม พี่วุฒิไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้ นิสัยแก้ได้ แต่สันดานไม่ใช่
ทำไมต้องเป็นพี่วุฒิ….
ผมทนไม่ได้ที่จุมจะต้องไปทรมานเหมือนเมื่อก่อนอีก
จุมนะจุมเจ็บแล้วไม่จำ คำว่า รัก คำเดียวไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งได้ จุมเข้าใจไหม? ชิดรู้ว่าจุมเชื่อมั่นในตัวพี่วุฒิ แต่
แต่
แต่
ชิดไม่เชื่อ
ไม่เชื่อเด็ดขาด
จุมคอยดู
ชิดจะทำให้จุมเห็นว่าพี่วุฒิไม่คู่ควรกับจุมเลยสักนิด
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432577 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก