หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56

[yayu]

ทางบ้านของไทเคลียร์ ไม่มีปัญหาอะไร  เย้...
คุณพ่อคุณแม่ไทน่ารักมากๆ  ได้ลูกชายหล่อน่ารักแบบน้องพิมาอีกคน 
อีกด่านเดียวคือคุณตา หวังว่าคุณตาคงจะเข้าใจพิ

+เป็นกำลังใจให้ค่ะ
(อ่านแล้วยิ้ม )

[honeymic]

ถามจริงเหอะคะ คุณจิ ทานน้ำเชื่อมเป็นอาหารมื้อหลักรึเปล่าเนี๊ย?
ยังไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนหวานเท่านี้มาก่อนเลย
หวานจนคนอ่านต้องหน้าแดงแล้วแดงอีก(ทั้งๆที่ผิวสีเข๊ม เข้ม หุหุ)
แถมทำให้คนข้างๆมันมองหน้าเราแปลกๆด้วยแหละ หุหุ

อ่านไปก็เหมือนตาอาจจะระแคะระคายอยู่บ้างไม๊? เรื่องระหว่างพิกับไท
อยากให้เจออุปสรรคบ้างแต่ อย่าให้รุนแรงนะเดี๋ยวคนอ่านจะร้อง ^^

[iforgive]

ดีจังที่พ่อกับแม่ไทยอมรับเรื่องนี้ได้  ก็นะ  จัดว่าเป็นคนรุ่นกลาง ๆ ที่อยู่ท่ามกลางกระแสของการเปลี่ยนแปลงแล้ว
คงรับเรื่องนี้ได้ไม่ยาก  แต่ตาของพินี่สิไม่รู้ว่าจะทำใจยอมรับได้แค่ไหน
แต่คิดว่าบทเรียนของน้าโยที่ผ่านมา  รวมถึงการแอบเขียนจดหมายโต้ตอบกับน้าโยในนามของแม่พิ
มันก็น่าจะเป็นสัญญาณที่ดีแล้วนะว่า  ตายอมรับแล้ว  แต่ที่ไม่ยอมรับออกมาเพราะกลัวเสียเชิงเท่านั้นเอง
ไทก็ยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย  มีแอบสงสัยนิดหน่อยตอนที่แม่ไทถามพิว่าไทรุนแรงหรือเปล่า
หมายความว่าไทเป็นพวกซาดิสต์หรือเปล่านะ

[Solar cell]

คุณแม่ไทโยเนี่ยสาววายตัวจริงเลยใช่ป่ะ คิคิคิ
ส่วนโอโต้ซังก็แอบ ๆ เขม่นลูกสะใคร้เพราะลูกชายก็รักหนูพิซะหัวปักหัวปำ
คุณแม่ก็ปลื้มแบบไม่เก็บอาการ ก็คนมันน่ารักจะทำงัยได้คับคุงพ่อ เอิ้กๆๆๆๆๆๆ
+1 ให้คุงพ่อกะคุงตาคับ

[Artemis]

แวะมาอ่านต่อและขอบอกว่าขอบคุณค่ะ ....

[didi]

ขอบคุณค่ะ.
 

[@Kanda@]

เพิ่งอ่านทันค่ะ  ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกก  

เห็นมานานแล้วค่ะ แต่จากชื่อเรื่องเเล้วไม่นึกว่าจะหวานแหววน่ารักขนาดนี้ มีไม่กี่เรื่องเองนะคะ ที่ป้าอ่านแล้วจะเขินตามเด็กๆ      น่ารักกันมากจริงๆ อุ๊สสส

ขอบคุณมากนะคะที่แต่งเรื่องใสๆขนาดนี้มาให้อ่านกัน ทำให้ป้าลืมความโศกเศร้าจากการที่ต้องสอบพรุ่งนี้เลยค่ะ   (ลืมไปเลยจริงๆ หึหึหึ  หึหึหึ จบไปเป็นหมอเมื่อไหร่อย่ามารักษากับป้านะคะ ความรู้เท่าหางอึ่ง )

[jira]

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ(จับชายเสื้อ ย่อตัว ก้มต่ำ) งานยังไม่เข้าค่ะ..สามารถวิ่งมาตอบเม้นท์ได้อย่างเสรี55+


ตอบคุณ  gayraygirl    กอดค่าาา ช่วงตอนที่ 15  นี่มันตอนเขินโคม่า(รึเปล่าหว่า?) หลังจากนี้ผู้มีความต้านทานความหวานต่ำจะมีอาการย่ำแย่มากค่ะ มีคนทักหลายคนแล้วเหมือนกันค่ะว่าเรื่องนี้หวาน(ท่าจะจริง) สู้ ๆ นะคะ ดีใจที่ชอบค่ะ  ยินดีต้อนรับและขอบคุณที่ติดตามค่ะ  ส่วน ปล. อ่า..ขอบคุณที่ชมนะคะ -///-
           เกริด้า(๐-*-๐)v  กอดคุณไอแน่นๆ นั่นสิคะ..พิแกมีสิทธิ์งอนได้อย่างเดียว ห้ามเลิก55+ แม่น่ารักที่สุดอ่ะค่ะ -///- ขอบคุณที่ติดตามนะคะคุณไอ
            nidnoi           กอดๆๆๆๆ เนอะคะ..อีกด่านเดียวก็ฉลุยแระ สู้ๆๆๆๆๆ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
            hotladyanyavee  กอดเลดี้เบา ๆ  บ้านไทหัวใหม่ค่ะ ลูกรักใครเค้าก็รักด้วย ว่าแต่..เลดี้วิเคราะห์เจาะลึกตาได้ละเอียดยิบเลยแฮะ ตายอมรับได้แน่ ๆ ค่ะ จิดีไซน์ไว้บ้างแล้วนิ สู้ๆๆค่ะเลดี้ เลดี้ใกล้ไฮซีซันใช่มั้ยคะ..จิก็ใกล้สิ้นปีงบค่ะ งานบานแบะ ..กระซิก.. เรามาพยายามด้วยกันนะคะ!! ขอบคุณที่ติดตามค่ะเลดี้
            thisispom    กอดดดดค่ะ บ้านนี้เค้าน่ารักเนอะคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
           หมวยลำเค็ญ   กอดๆๆๆ เปลี่ยนชื่อจริง ๆด้วย(จิเริ่มระแวงอีกแล้วค่ะ..กลัวจะทักผิดทักถูกคนอ่านท่านอื่นไปด้วย -_-) ดีใจค่ะที่นิยายเรื่องนี้สามารถบำบัดจิตใจที่ห่อเหี่ยวจากบทดราม่าของเรื่องอื่นได้ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
            BOOM_LOVE  กอดดดดแน่น ๆ  พ่อน้องไทเค้าน่ารักดีค่ะ รักใครก็รักด้วย..แต่เข้าข้างลูกตัวเองมากกว่าพิอ่ะ55+ จิไม่ลืมค่ะ แต่มันจิ้นยังไม่ออกอ่ะ น้าโยนี่ยากอ่ะค่ะ ตั้งใจจะให้น้าโยเล่าเองมันเลยยากนิ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
           dukdikdukdik   กอดๆๆๆๆๆ บ้านน้องไทหัวใหม่ดีค่ะ แต่น้องพิเค้ากลัวตาจะรับไม่ได้จนสุขภาพแย่น่ะค่ะ(น่ารักที่สุด) ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
           yayu   กอดดดดค่า บ้านน้องไทผ่าน แต่ตายังค่ะ55+ สู้ๆๆๆ ดีใจที่ยิ้มเวลาอ่านเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
           honeymic  กอดแน่นๆ ค่ะ จิไม่ได้ทานน้ำเชื่อมค่ะ..มันหวานไป แต่นิยายจิมีคนทักหลายคนค่ะว่าหวาน  ท่าจะหวานมากจริงๆแฮะ..แต่จิว่านิยายในเล้าเราน่าจะมีเรื่องอื่นที่บรรยายได้หวานกว่านี้นะคะ(โบ้ยให้พ้นตัวทันที) ตอนนั่งจิ้นนั่งพิมพ์จิคิดว่ามันน่าจะเขิน น่าจะสวีทกันได้ประมาณนี้ก็พิมพ์ไปอย่างที่คิดน่ะค่ะ..หวานเนอะ(พิมพ์เองเขินเองด้วยค่ะ55+) อุปสรรคมันมีค่ะ..เดี๋ยวก็จะให้หนุ่มๆ เค้าได้เจอ อิอิ พยายามเข้านะคะเพราะมันต้องเจอกับบทหวานอีกเยอะเลยอ่ะค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
           iforgive  กอดพี่ iforgive แน่น ๆ วิเคราะห์ละเอียดอีกคนแล้วนะคะ ตาจะรับได้ค่ะ(จริงจัง) คุณแม่น้องไทกลัวลูกชายจะฟัดน้องพิจนช้ำน่ะค่ะ..เป็นห่วง แต่ก็อยากรู้เรื่องลึก ๆ ด้วย55+ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ  
           Solar cell  กอดดดค่าาา คุณแม่ไม่ได้วายค่ะ แต่ลูกรักใครก็พร้อมจะวายได้เสมอ55+ คุณพ่อก็ห่วงลูกชายค่ะ กลัวจะไปกันไม่รอด..แถมให้มาเจอกันกับผู้ใหญ่อีกฝ่ายอีกต่างหาก ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
            Artemis   กอดดดดค่ะ จิยังไม่ได้บอกใช่มั้ยคะว่าเรื่องนี้มันมีฉากหวานและร่วมเขินหลายฉาก อดทนหน่อยนะคะ *กอดแน่น* สู้ๆๆค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
            didi   กอดดดดดดด ขอบคุณเช่นกันค่ะ ขอบคุณที่ติดตามด้วยนะคะ
            @Kanda@  กอดค่าาาา อ่านทันแล้วแปลว่าคุณ @Kanda@  มีภูมิต้านทานความหวานที่แน่นหนามากแล้วค่ะ55+ อวยพรให้ทำข้อสอบได้คะแนนดี ๆ นะคะ..จิจะได้ไปรักษาโรคเบาหวานด้วย55 ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณที่อ่านและติดตามนะคะ            
 


นั่งตอบเม้นท์ได้ถึงคุณหมวยงานก็เข้า ไปๆมาๆก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมงในการตอบเม้นท์เหมือนเดิมค่ะ55+
จิ้มบวกคืน บวกขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ตอนใหม่ยังไม่ได้พิมพ์..แต่ไม่เกินอาทิตย์ค่ะ(เหมือนเดิม เฮ้อออ)
 

[katarena]

คุณพ่อคุณแม่น้องไทน่ารักจริงๆเลย
อุปสรรคเหลือแค่บอกเรื่องนี้กับคุณตาเท่านั้น
สู้ๆค่ะน้องพิ คุณตารักน้องพิจะตาย จริงมะ ^^

  ให้กำลังใจคุณจิเจ้าค่ะ

[kny]

พิสู้ๆ
เอาชนะใจพ่อไทให้ได้นะ
คิดถึงสไปรท์

[jasmin]

พ่อแม่ไท หลงเสน่ห์พิเข้าไปเต็มๆเลย
ดีออก ได้ลูกชายเพิ่มมาอีกคน
ไว้ให้มาหล่อแข่งกะไทโยซัง
หนูอินน่ารักอ่ะ ฟังไทสอนไม่ทันหรอลูก
เดี๋ยวเจ้สอนให้ มาม่ะ (รักเด็กคร๊า 55555)
+1 ให้จิอ่านแล้วยิ้มได้ตลอดเรื่องนี้

[samsoon@doll]

พึ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากๆเลยอ่านหนึ่งคนจึนถึงเวลานี้ ตามทันแล้ว มีความสุขมากๆ ยิ้ม ขำได้ตลอดเลยอ่ะ แอบมีน้ำตาไหลตอนพี่โยกับน้องเผ่า น่าสงสารอ่ะ เศร้าหวังว่าตอนตารู้เรื่องคงเข้าใจ พิกับไทเนอะๆ สนุกจริงจะตามเป็นกำลังเสมอๆเลยนะคะ


ปล.ชอบแนวเรื่องตอนพี่โยกับน้องเผ่ามากๆเลยค่ะถ้าเป็นไปได้เรื่องต่อไปอยากอ่านแนวๆแบบนั้นอ่ะไม่ใช่จบแบบนั้นน๊า คืออยากอ่านแนวลูกทุ่งๆกับหนุ่มน้อยเมืองกรุงอ่ะค่ะ อิอิ ท่าจะสนุกแน่ๆเลยอ่ะ


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด



  :กอด1:ไรเตอร์แน่นนนนนนนนนนนนนนๆๆๆๆ

[darajoy]

เข้ามารอไทกับพิด้วยคนจ้า

เมื่อไหร่จะมาอีกหนอ

[คนของเธอ]

คุณแม่เซ้นท์ดีจัง รู้ได้ไงว่าพิเป็นรับอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ ชอบคุณพ่ออ่ะ มีห่วงลูกชายด้วย

[BeeRY]

คิดถึงพิกับไทมากๆ ตอนนี้อยากเป็นไทสุดๆเลย (หมายถึงเมื่อไหร่จะส่งงานเสร็จซักที จะได้มานั่งเฝ้า นอนเฝ้าอยู่ใต้เตียงคู่นี้ทั้งวันเหมือนเก่า )
ชอบคุณแม่ไทมากเลยอะพี่จิ อนาคตเบียร์จะเป็นงี้แหละ สนับสนุนให้ลูกชายเป็นเกย์ 5555 (มันบ้า ทำงานมากจนเพี้ยน )
ลุ้นคุณตาต่อไป แต่ว่าคงไม่ดราม่าใช่มั้ยคะ 

[maicy]

เรื่องนี้หวานมากๆ อ่านไปนึกว่าตัวเองเป็นน้องพิซะเอง...รออ่านนะคะ  นานๆ มาเม้นทีไม่ว่ากันนะคะ 

[❝CHŌN❞]

เพิ่งได้เปิดเข้ามาอ่านเรื่องนี้

ต้องขอบอกเลยค่ะ ว่าน่ารักมากกกกกกก แถมยังหวานมากอีกด้วย

อ่านแล้วยังแอบอิจฉา อะไรจะหวานกันขนาดนี้ ไท พิ น่ารักมากๆ

อ่านมาถึงตอนนี้ คุณพ่อคุณแม่ตาไทนี่ เข้าใจลูกชายดีจังเลย ^^ แอบขำพ่อไทตอนท้าย 'แข่งกันหล่อ' ฮ่าๆ

แอบหวังว่าตาของพิจะเข้าใจนะคะ

ปล. บอกอีกครั้งว่าเรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ ขอฝากเนื้อฝากตัวติดตามเรื่องนี้ ชอบมากๆเลยค่ะ

ปล.2 เลิฟ ไทxพิ สู้ๆนะจ๊ะ

[gayraygirl]

พิน่ารัก ครอบครัวไท เลยยอมรับเป็นสะใภ้
อีกไม่นานคุณตาคงยอมรับไท เป็นหลานเขย 

ชอบไทมากเลย รู้สึกจะเป็นคนที่คิดไรลึกซึ้ง ละเอียดรอบคอบอ่ะนะ

ดูเป็นผู้ใหญ่มากเลย ขอ  แน่นๆเลย

[samsoon@doll]

คิดถึงพิกับไทแล้วง่าส์

[MM.Dog]

คุณแม่ไทจี๊ดมากค่ะ
แต่นับถือคุณพ่อไทยิ่งกว่า
ผู้ชายแท้ ๆ หนึ่งคน   ที่สำคัญยังเป็นคุณพ่ออีกด้วย
ใจกว้างมากกกกกกกก  ที่ยอมรับได้โดยไม่มีข้อโต้แย้ง

[hotladyanyavee]

-ขอบคุณจินะจ๊ะ ไงบอกว่าจิสู้ๆๆๆๆ ขอให้เคลียร์งานผ่าน จะได้มีแรงฉลองปีใหม่
เลดี้เหมือนกัน สองสามวันมานี้ประชุมเครียดอะ เรื่องกำหนดทิศทางและราคา รวมสรุปงานของ
ช่วงซีซันสาม มันลดลงมารายได้อะ

[hotladyanyavee]

บวกหนึ่งให้จิสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

[fahsai]

แม่ไทน่ารักมากกก

ขำประโยคสุดท้าย แข่งกันหล่อ 55+

เอาใจช่วยไทกับพิ เรื่อง ตา

>< จุฟ 1 ที 55+

[samsoon@doll]

แวะมาดัน  อยากเสพมากๆแล้วค่ะ

[rellachulla]

ตะเอง เค้ามารอ หึหึ
คิดถึงจะแย่

[samsoon@doll]

เค้าก็มารอบ้าง

[jira]

งานท่วมหัวไม่รู้จะหยิบอันไหนมาทำก่อน..ปล่อยก็ไม่ได้  เบื่อเลยแวบมาเขียนนิยาย สัญญากับจิก่อนว่าจะไม่เอาไปฟ้องนาย..แล้วจิจะลงให้อ่าน5555

ตอบคุณ  katarena  กอดดดดแน่น ๆ เอาใจช่วยน้องพิกันนะคะ คุณตาไม่ใจร้ายหรอกค่ะ..ขอบคุณที่ให้กำลังใจจินะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
             kny          กอดดค่าาา มาเอาใจช่วยพิกันดีกว่าเนอะคะ ไปเซเว่นซื้อสไปรท์มาอาบกันมั้ยคะ อากาศร้อนจริง ๆ อ่ะค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             jasmin     กอดแม่ดอกมะลิแน่น ๆ  คุณพ่อคุณแม่น้องไทน่ารักเนอะคะ แต่น้องอินน่ารักกว่านิ ดีใจค่ะที่คุณ jasmin อ่านแล้วยิ้มได้ตลอด ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             samsoon@doll  กอดดดดดค่ะ ดีใจที่ชอบนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ จิก็ชอบคู่น้าโยกับน้องเผ่าค่ะ ว่าจะเขียนตอนน่ารักของคุ่นี้ก็จิ้นไม่ออกซักที เดี๋ยวเค้าเอาตอนใหม่มาส่งให้นะตะเอง รอแป๊บนึงนะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             darajoy    กอดแน่น ๆ ค่ะ เดี่ยวเอามาลงให้อ่านนะคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
           คนของเธอ กอดดดดดดค่า ตอนแรกคุณแม่ไม่แน่ใจว่าลุกชายได้เปรียบรึเปล่าเลยเปรยดูปฏิกิริยาน้องพิค่ะ555 จิก็ชอบคุณพ่อค่ะแมนดี ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             BeeRY     กอดน้องเบียร์แน่น ๆ ส่งกำลังใจ สู้ ๆ ค่ะ พี่ก็กำลังหัวปั่นได้ที่เลยอ่ะ555 ว่าแต่..น้องเบียร์จะเอาอย่างนั้นกันเลยเหรอ หนับหนุนให้ลูกเป็นเกย์กันเลยทีเดียว คอเดียวกันเลยค่า!! -///- ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             maicy      กอดดดดค่ะ เรื่องนี้หวานค่ะ(ถูกคนอ่านไซโคเลยคล้อยตามไปเรียบร้อยแล้ว555) เรื่องเม้นท์ไม่ว่ากันค่ะ แค่ยังตามอ่านจิก็ดีใจแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ(จิก็ชอบลิเวอร์พูลค่ะ ><)
             Packy™    กอดดดค่า สองหนุ่มน่ารักเนอะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ ดีใจที่ชอบนะคะ เรามาเอาใจช่วยหนุ่ม ๆ กันเนอะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
             gayraygirl  กอดแน่นๆ ค่ะ น้องพิน้องไทน่ารักเนอะคะ จิจะส่งน้องไทไปกอดนะคะ555 ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             MM.Dog    กอดดดแน่น ๆ ให้หายใจไม่ออกกันไปเลย อิอิ แม่น้องไทได้ใจดีเนอะคะ คุณพ่อก็แมนได้อีก ขอบคุณที่ติดตามนะคะ (จิวิ่งไปดูที่มีนักอ่านบอกว่ามีคนแนะนำในนิยายน่าอ่าน ขอบคุณที่ชอบนิยายของจินะคะ-///-)
             hotladyanyavee  กอดเลดี้แน่น ๆ ส่งกำลังใจให้เลดี้ผ่านฤดูท่องเที่ยวไปด้วยดี และรายได้พุ่งพรวดขึ้นทันตา สู้ๆๆๆๆค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะเลดี้ จุ๊บุๆ
             fahsai     กอดดดดดค่ะ จุ๊ฟคืนด้วยค่ะ -///- คุณพ่อแมนดีอ่ะจิชอบ55 ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
             rellachulla กอดดดดตะเองแน่น ๆ เดี๋ยวเค้าเข็นมาส่งให้อ่านนะ รอแป๊บเดียวจ้าาาา

ตอนใหม่จิแต่งเสร็จแล้วนะคะ..เดี๋ยวเอามาลงค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
จิ้มบวกคืนด้วยค่ะ
 

[jira]

ตอนที่  26

 
สายตาผมถูกตรึงแน่นอยู่กับความงดงามของรูระบายอากาศอณูเล็ก ๆ แทรกตัวอยู่ในผนัง   อาฮ์..มันช่างเป็นประติมากรรมที่รังสรรค์ขึ้นมาจากจินตนาการและความพยายามในการคิดปั้นแต่งเพื่อสร้างที่พักอาศัยของโจเซฟ แอสปติน  เค้าจะรู้มั้ยครับ..ว่าอีกร้อยกว่าปีข้างหน้า  ปูนซีเมนต์ของเค้ามันแพร่หลายกระจายกระเด็นไปทั่วทุกซอกทุกมุมของโลกเน่าใบนี้..ไม่เว้นแม้แต่ที่นี่  ตรงหน้าผมนี่ด้วย!!

ผมมาสายครับ..เลยจอดรถไว้ที่บ้านภารโรงและตั้งใจจะเข้ามาโดยไม่ผ่าน กบว.หน้าโรงเรียน ใช้ทางด่วนหมายเลข 2 ปีนข้ามกำแพงด้านหลังเข้ามาครับ  อะไรนะครับ..ไทน่ะเหรอครับ  เช้านี้ไม่ได้มากับผมหรอก  ผมเบื่อชีวิตที่ถูกไทผูกขาดเรื่องเวลาน่ะครับ  แล้วมันก็ถึงจุดอิ่มตัวกับความรู้สึกรัก  รู้สึกหลงของผมมานานแล้วด้วย  ขนาดผมมีแฟนเป็นผู้หญิงผมยังเลิกง่าย ๆ นับประสาอะไรกับผู้ชายคนเดียว..อยากโดดถีบยอดหน้าผมล่ะสิ555+  ผมล้อเล่นน่า  ไทเข้าบ้านไปเอากระเป๋านักเรียนแล้วจะแวะรับน้องมินท์กับน้องครีมมาเรียนด้วย  ไทหยิบชุดนักเรียนติดมือมาด้วยตอนค้างกับผมที่บ้าน..แต่ลืมหยิบกระเป๋านักเรียนที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือ  สติมาปัญญาเกิดนะไท555

เข้าเรื่องดีกว่าครับ  ไทออกจากบ้านผมไปแล้วผมก็ขึ้นมาแต่งตัว  และเผลอหลับไป..ตื่นขึ้นมาอีกทีคือคุณอาทิตย์โทรหาครับ  ผมไม่ได้โป้ปดมดเท็จเพ็ดทูลเจ้าเกล้ากระหม่อมแต่อย่างใด

“ผมเข้าห้องน้ำหลังตึกคหกรรมน่ะ..เจอกันที่แถวเลยนะ  ครับผม”  ตีเนียนกรรเชียงเข้าฝั่งแบบไม่ต้องมีตัวช่วย  ผุดลุกและโดดลงเตียง  สวมวิญญาณนักวิ่งลมกรดโกยแบบขี้หดตดเหือดข้ามบันไดทีละ  3  ขั้น ได้ยินเสียงตาถามรีบตอบแบบไม่กังวล

“พิเผลอหลับ..ไปแล้วนะครับตา”  สาวเท้าพรวดพราดปราดเดียวถึงรถ..

“ไอ้เหี้ยยยยยยยย”  ผมลืมกุญแจรถครับ!!  บรรลัยวายป่วง  หันขวาคว้ามอไซค์เปิดเบาะยัดกระเป๋าใส่และงับ..ไม่สนิทอีกกกกก   ครวยยยยยย  นั่งทับเบาะมันไปทั้งอย่างนั้นสตาร์ทออกโลดแล่นเร็วจี๋  สาธุ๊..ขอให้ทันเข้าแถวเถ๊อะ  คนดีผีคุ้มครับ..ผมไม่ทันเข้าแถว  ขี่ย้อนไปจอดในบ้านพักภารโรงหลังโรงเรียน  ฝากฝังรถมอไซค์สุดหวงด้วยปัจจัยไม่ขาดไม่เกิน  100  บาทถ้วน  เปิดเบาะหยิบกระเป๋าแล้วรีบย้ายตูดมาป้วนเปี้ยนแถวกำแพงหลังโรงเรียน  โดดเด้งสปริงข้อเท้าสองมือตะปบสันกำแพง   ยกตัวขึ้นพาดและปีนข้ามกระโดดลงพื้นด้วยคะแนนเต็มสิบ  กางแขนออกสองข้างเพื่อรับเสียงปรบมือดังกึกก้องงงง

“ตามครูมาที่ห้องปกครอง!!”   กรรมการยิมนาสติกลีลาปีนี้หน้าโคตรดุ..อาจารย์ฝ่ายปกครองพาผมมาลงทัณฑ์กดลบคะแนนน่ารักของผมจนเหลือครึ่งเดียว  ใจร้ายกับผมได้ลงคออ่ะ..โทรศัพท์ผมสั่นเป็นเจ้าเข้าตั้งแต่เดินตามกรรมการยิมนาสติกแล้วครับ..ถ้าผมกดรับด้วยความทระนงชีวิตนักเรียนอัจฉริยะของผมมันคงหดสั้นเท่าไม้ขีดไฟที่ถูกจุดไปแล้ว  ปล่อยให้มันสั่นสะเทือนจิตใจถึงไข่ปลาของผมไปเถอะครับ..อย่าไปใส่ใจกับมันเลย  โชคยังเข้าข้างผมอยู่บ้าง  เมื่อครูฝ่ายปกครองหน้ายี่ห้อพิทบลูอีกคนให้โอกาสทางการศึกษาแก่เด็กหนุ่มนัยน์ตาดำขลับ  ผิวหน้าใส  จิตใจงามอย่างผม

“ไปทาสีผนังกับประตูห้องน้ำในยิมหลังเก่า  แปรงกับสีอยู่กับลุงทนต์  เธอไปขอได้เลย..แล้วครูจะไม่หักคะแนนเธอ”   ทำไมต้องส้วมที่นั่นด้วยวะ?   อย่างโสโครกสุดเหม็นเป็นที่หนึ่งของความสกปรกในรั้วโรงเรียนนี้แถมยังฟอนเฟะไปด้วยก้นบุหรี่อีกหลายสิบคอตเหอะ!!  ถอนหายใจยาววว  ก้มหน้ารับชะตากรรมที่ผมไม่ได้ตั้งใจก่อ

“ขอเป็นหลังเลิกเรียนได้มั้ยครับ?”  ต่อรองทางการค้ากับคนคุ้นเคยหน้าพิทบลู  สนิทกันตอนให้โอกาสนี่ล่ะครับ  ยื่นมือออกมากุมมือเหี่ยวด้วยความหวัง..หลังจากคำตอบที่ทำให้โลกสว่างไสวผมก็ไหวตัวออกมาจากห้องปกครองแหล่งซ่องสุมแต่เด็กไม่ธรรมดาที่ได้รับเกียรติให้เข้ามาเหยียบย่ำ  ควักโทรศัพท์ออกมากดโทรออกโดยไม่สนใจว่าปลายสายจะเรียน  จะกิน   หรือจะขี้อยู่ก็ตาม

“อยู่ไหนครับ..ทำไมเมื่อเช้าไม่มาเข้าแถว?”  ยิงคำถามเข้าใส่เป้าหมายอย่างแม่นยำ  ไม่สำนึกว่า..นั่นมันต้องเป็นคนถามมึงไม่ใช่เหรอวะ?

“5555ผมอยู่ห้องปกครองน่ะ  เดี๋ยวพักเที่ยงเล่าให้ฟัง..ผมเข้าเรียนก่อนนะ”   โดนมันย้อนกลับไม่ถูกมุกแป๊กกันเลยทีเดียวครับ  เข้าเรียนคาบสองแบบมีออร่า  ใคร ๆ ก็สนใจผมอ่ะ555

“เย็นนี้กูอยู่เป็นเพื่อนนะ”  เต๋าแสดงน้ำใจ  ผมตอบแทนสิ่งนั้นด้วยการ..

“มาช่วยกูทาสีส้วมโดยดุษฏีไอ้เต๋า”  เต๋ายิ้มและโบกศรีษะผมด้วยความรักเกินเพื่อน  อาห์..เจ็บชิบหาย

“มึงด้วยเมียรัก”  วินอ้าปากค้างทันทีที่ผมผรุสวาทจบ..ขำค้างเลยสิ5555  พักเที่ยงผมก็ขึ้นศาลให้คณะลูกขุนตัดสินคดีความเรื่องยิมนาสติกลีลาร้อนแรงเมื่อเช้า  ทนายฝั่งผมยืนกรานว่าผมผิดจริง  แต่ไม่มีเจตนาร้ายจนถึงกับต้องโทษทาสีส้วมในโรงยิม  เหตุผลน่าเชื่อถือจากปากทนายความหัวเห็ดโคนลูกโทนอย่างเต๋าทำให้คณะลูกขุนตัดสินทันใดไม่รอลงอาญา..

“มึงมันสมควรโดนแล้วไอ้พิ!!”  สะอึกสะอื้นกลืนก้อนแข็งที่จุกในอกลงไปอย่างยากเย็น..

“ไท..”  หันไปอ้อนร้องขอความเห็นใจด้วยดวงตารื้นน้ำตา..ปริ่มจะหยดมิหยดอยู่รอมร่อ

“..เฮ้อออ  เย็นนี้ไทอยู่เป็นเพื่อนเอง  กลับบ้านกันได้เลยนะครับ”  ..หน้าตาแช่มชื่นครื้นเครงเหมือนไม่เคยร้องขอสิ่งใดของผมไปสะดุดต่อมหมั่นไส้ไทเข้าอย่างจัง..

“เย็นนี้ไม่ได้ทาสีดี ๆ แน่..”  เสียงกระซิบลอดไรฟันจากเด็กญี่ปุ่นทำให้อารมณ์สดใสของผมลดระดับลงอย่างฮวบฮาบ  จะกล้าเก๋ากับกูได้เหรอว๊า?  หรี่ตามองพร้อมส่งความกวนตีนเข้าไปในประกายตา..อู่ยยย  ลูบแขนเบา ๆ บรรเทาอาการเจ็บจี๊ดจากปลายเล็บที่หยิกเข้าเนื้อไปเมื่อกี้..ไม่เจ็บแต่แสบครับ  รุนแรงกับกูเดี๋ยวกูก็ขี่ม้าส่งเมืองแม้วไปฟ้องแม่มึงซะนี่  สะกิดแขนเด็กญี่ปุ่นแล้วยิ้มสยามตาหยีให้  1  ที  ไทส่ายหน้าและยิ้มตอบผม..ง้อง่ายจัง  ใจง่ายกว่ากูซะอีก555
  
เลิกเรียนแล้วผมและแฟนคลับ..พวกเพื่อนน่ะครับ55+  เดินเข้าไปหาเรื่องกับลุงทนต์  ไถแปรงกับสีและกรรโชกเอาทินเนอร์มาอีก  2  ขวด  สั่งลูกน้องให้รื้อของมีค่าและขนกลับไปให้หมด  ได้ผ้าขี้ริ้ว  8-9  ผืน  ถุงมือผ้าอีก  6  คู่  ลุงทนต์ระล่ำระลักบอกว่าเข้าไปทำความสะอาดและปูหนังสือพิมพ์รองพื้นไว้รอนานแล้ว..เป็นไงครับ  ยิ่งกว่ายากูซ่า -_-  เดินไปโรงยิมก็ดึงเอาป้ายห้ามเข้ามาวางไว้ด้านหน้า  ข้างในเพื่อนผมก็เอาบาสมาเล่น  บางคนก็เข้ามากวนตอนผมครีเอทงาน..ทาสีส้วมมันต้องใช้สกิลขั้นสูงนะครับ

ผมเพ่งพิศความงามของผนังส้วมด้วยความชื่นชมก่อนจะลงมือขัดสีคราบปากกา  ดินสอ  และโคลนที่ติดอย่างมีความสุข  เหลือบไปมองเพื่อนร่วมรบทั้ง  6  แล้วปรีเปรมมากครับ..เพื่อนผมอยู่ช่วยขัดและทาสีกันครบทีม  เดี๋ยวกูพาไปเลี้ยงชาบูมื้อใหญ่..แล้วค่อยมาหารหักเอาทีหลัง5555

“เอ้า..ปิดจมูก”  ยื่นมือออกไปรับหน้ากากอนามัยในมือก้อง..ดึงหนีกูทำไมวะสัตว์?  พ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิด  เขวี้ยงแปรงลงกับพื้นตรงเข้ายื้อแย่งโดดงับขากางเกงสะบัดไปมา  ส่งเสียงขู่ฮึ่มแฮ่..ไม่ใช่ละ

“กวนตีนกูไอ้ก้อง..เอามา”  ก้องยิ้มกริ่ม  ขยับนิ้วชี้ไปมาแล้วส่ายหน้าหน่ายกับความขี้หงุดหงิดของผม  แต่ก็ยอมส่งให้เพราะผมโดดเข้าขืนใจปลุกปล้ำทำเมีย  เออ..เอาเข้าไปไร้สาระเข้าไป555  กำลังจะเอาหน้ากากมาคล้องหูไอ้ก้องก็คว้ากลับไปอีก  อ้าปากจะสรรเสริญบิดามารดรมันอีกครั้งก็ถูกไทปิดปากด้วยฝ่ามือที่เหลือบเห็นว่ามันจับแปรงที่ผมเพิ่งฟาดติดผนังไป..

“ถุยยยยยยย”  ดึงมือไทออกแล้วถ่มน้ำลายหวังใจให้ปัดเป่าแบคทีเรียที่ทำงานหนักหน่วงอยู่ในปากผม  อี๋..  ไทจับหน้าผมด้วยสองฝ่ามืออุ่น  ประคองหน้าผมให้หันมาสบตาฉาบน้ำเชื่อมและมองริมฝีปากสีส้มอมชมพูผมนิ่ง  เลื่อนสายตาขึ้นมาช้า ๆ จบที่ดวงตาวูบไหวของผม..ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเช็ดริมฝีปากบางเบา  ดวงตาถักทอสานสายใยรักมัดผมแน่นหนาแบบไปไหนไม่รอด..แก้มผมร้อนฉ่าอัตโนมัติ
 
“มือไทไม่สกปรกครับ”  ลมหายใจกลิ่นสเปียร์มินท์แผ่ซ่านกลบกลิ่นเหม็นบูดจากส้วมจนมิด  ผมไม่สามารถกลั่นกรองถ้อยร้อยคำกวนตีนมาสนองปากได้เลยครับ  กัดริมฝีปากปากล่างแน่น  หายใจไม่ทั่วท้องทั้งที่อากาศในส้วมไม่ได้บางเบาประหนึ่งบนดอยอินทนนท์..ในหัวมันตื้อไปหมดอ่ะ

“อืม..”  เสียงแผ่วปลิดปลิวออกมาจากริมฝีปากผม  มองตาสีน้ำตาลสวยกลับด้วยความรู้สึกยากเกินจะกล่าว..เขินนะโว้ย   >///<    หลบตาคู่นั้นไปมองผนังด้านหลัง..เพิ่งประจักษ์แจ้งว่าผมไม่ได้อยู่กับไทแค่สองคน  ปฏิกิริยาเคมีของผมกับไทไม่แน่ใจว่าถูกเพื่อนเมมโมรี่ส์ไว้เรียบร้อยแล้วรึยัง?   อ่า..ให้ผมได้ชี้แจงผ่านสื่อบ้างได้มั้ยครับ!?

“คือ..ขัดผนังส้วม..กันเหอะ”  ดึงมือไทออกแล้วบอกเพื่อนให้ทำภาระอันยิ่งใหญ่ในส้วมช่วยกันต่อไป  ปิดปากป้องกันสุนัขเพ่นพ่านด้วยหน้ากากอนามัยตัวจุดชนวนเหตุ  และลงมือขัดผนังเสมือนหนึ่งแรงงานก่อสร้างนำเข้าจากเมียนมาร์  หันไปมองทุกคนยืนรายล้อมผมไว้ตั้งใจจะจับผมเป็นตัวประกันเหมือนในหนังฝรั่งฟอร์มยักษ์..ในส้วมนี่เงียบกริ๊บบบบบเลยครับ  วังเวงชิบหาย

“ไทมาช่วยผมผสมทินเนอร์หน่อย”  เสียงเต๋าเรียกไทให้ช่วยทำงานปนกับเสียงครืดคราดลากกระป๋องสี  ปลุกบรรยากาศให้ทุกคนกลับมาสนใจเรื่องส้วมกันต่อ  ชายนั่งลงข้าง ๆ จ้องผมขัดผนังอย่างมุ่งมั่น..เรื่องอะไรผมจะชวนมันคุยล่ะ  เดี๋ยวเข้าตัวครับ!!  เสียงถอนหายใจเฮือกยาวแบบยอมยกธงดังจากจมูกชายก่อนจะลุกไปสมทบกับไทและคนอื่นผสมสีรอผมขัดผนัง  ระหว่างรอมันก็วิ่งไปเล่นบาส..อิจฉาแม่งชิบหายยยยย  เอาล่ะ..นึกภาพตามนะครับ  เด็กผู้ชายวัยกรุบกรอบ  7-8  คน  ถอดเสื้อ  อยู่รวมกันในห้องแคบ ๆ แบบไหล่ชนไหล่  จับแปรงทาสี  เหงื่อท่วมตัวไหลเป็นทางยาวลงตามร่องซิกส์แพค  ลมหายใจเป่ารดต้นคอกันและกันอย่างไม่นึกรังเกียจ..เช็ดน้ำหมากปาดน้ำลายและทำใจซะเถอะครับ555
  
“ไปหาอะไรกินกัน..เดี๋ยวกูโชว์ป๋าเอง”  ชวนเพื่อนไปหาอะไรกระแทกปากหลังภาระกิจทาสีส้วมอันยิ่งใหญ่เสร็จสิ้นลง  ถล่มชาบูและควักเงินฟาดหน้ามันไปด้วยแบงค์สีเทาไม่กี่ใบก็แยกย้ายสลายโมเลกุล  โบกมือร่ำลากอดส่งร่ำไห้และนัดเจอกันอีกทีพรุ่งนี้เช้าหน้าห้องพยาบาล..อนาถใจกับตัวเองเหลือเกินครับ  คืนนี้ผมผลักไสหัวใจตัวเองให้กลับไปนอนบ้านทั้งที่ผมอยากกอดมันใจจะขาดดดดด555+

“พรุ่งนี้อย่ามาสายอีกนะครับ”  พยักหน้ารับคำ  กัดริมฝีปากล่าง  ตัดใจเดินหันหลังจากมาด้วยความโศกโศกาอาดูรรรร

“พิ..กระเป๋านักเรียนครับ”  แทบสะดุดหัวทิ่มกับประโยคบอกเล่า  หันกลับไปยิ้มกว้างแบมือออกไปรอรับกระเป๋าที่เด็กญี่ปุ่นหนีบไว้..หืมมมมมม

“อะไร?”  ไทเลื่อนกระเป๋าผมไปไว้ข้างหลัง  แย้มยิ้มกว้างขวาง  ดวงตาระยิบระยับ  ก้าวถอยหลังไปที่รถตัวเอง  หนีบกระเป๋าเข้าซอกรักแร้ไว้เหมือนเดิมและใช้มือที่ว่างอีกข้างเปิดประตูรถออก  ย้ายตูดเข้าไปนั่งรอผมในรถ..จะให้ผมทำไงล่ะครับ  อมยิ้มแล้วทำทีถอนหายใจ  กอดอก  สูบลมเข้าปาก  ก้มหน้าซ่อนยิ้มและก้าวเท้าตรงไปที่ประตูอย่างคนมีฟอร์ม555

ทันทีที่เปิดประตูรถไทก็ยิ้มแก้มปริ  ถดก้นเข้าไปข้างในให้ผมได้มีพื้นที่ในการเบียด  เสียงปิดประตูดังกลบเสียงหัวเราะชอบใจของเด็กญี่ปุ่นพอดี..ไทดึงผมเข้ามากอดและหอมที่ไรผมเบา ๆ ผมขยับตัวขึ้นไปนั่งตักและสอดแขนเข้ารักแร้โอบไว้หลวม ๆ ปลายจมูกโด่งของไทสูดดมแก้มผมจนเจ้าตัวพอใจ

“พิหล่อ”  กระซิบเอาใจที่ข้างหู..ผมอมยิ้มรับความจริงข้อนี้

“พิเท่ห์”  เอาใจผมอีกครั้งในสิ่งที่ติดตัวผมมาตั้งแต่เกิด

“พิเป็นยอดมนุษย์”  อดขมวดคิ้วไม่ได้..มันจัดอยู่ในกระบวนการชมด้วยเหรอวะ?  หันไปมองไทก็อมยิ้มรออยู่แล้ว..มันหลอกด่าผมรึเปล่าครับ555  ไทดันตัวผมให้นั่งกับเบาะแล้วประคองหน้าผมเขามามองใกล้ ๆ ดวงตาสีน้ำตาลอบอุ่นสำรวจหน้าผาก  คิ้ว  ตา  จมูก  ปากผมจนทั่ว..อายมั่งเหอะ!!
  
“ผมรักพิ”  ผมไม่เคยเบื่อฟังคำคำนี้เลยจริง ๆ ครับ  หลับตาหลบตาคู่นั้น  เอียงหน้าแปะกับฝ่ามือที่ประคองหน้า..เขินแฮะ  ริมฝีปากสีแดงที่เพิ่งกระซิบคำรักสัมผัสที่แก้มผม  ลากลงมาที่ริมฝีปากผมแล้วจูบแผ่วเบา  ปลายลิ้นหวานแตะริมฝีปากล่างผมอย่างทนุถนอม..เผลอเปิดรับเข้ามาชิมไม่รู้ตัวเลยครับ
  
“คืนนี้ค้างกับไทนะครับ?”..ถอนจูบมากระซิบขอที่ริมฝีปากผมและไล้ริมฝีปากมาที่แก้ม  ไล่จูบถึงใบหูนิ่ม

“อือ..ไม่เอา”  ตอบแบบคนรักนวลสงวนตัวพ่อแม่อบรมมาดี..เสียงถอนหายใจพรูที่ซอกคอ  ย่นคอหลบเพราะจั้กกะจี้

“งั้นให้ไทค้างด้วย..นะ?”  ฉกจูบที่ริมฝีปากผมก่อนจะเอ่ยคำขออีกครั้ง..ลืมตาขึ้นมาสบแล้วหลับตาลงไปใหม่..ดวงตาพราวระยับสีน้ำตาลทำหน้าผมร้อนวูบวาบได้เสมอเลยครับ -///-

“อืม”..ผมก็ยังคงเป็นเด็กใจแตกแต่สังคมไท(ย)ไม่รังเกียจอยู่ดีอ่ะ  เด็กญี่ปุ่นโทรหาคนที่บ้านให้เอามอไซค์ผมมาเก็บ  ดึงมือผมขึ้นมาหอมไปด้วย >///<  วางโทรศัพท์ได้เจ้าตัวก็ดึงผมมาประกบปากอีกครั้ง  ริมฝีปากนิ่มเคลื่อนไหวนุ่มนวลสลับไปทั้งล่างและบน  ปลายลิ้นร้อนพัวพันแลกออกซิเจนจนหัวใจผมแทบกระดอนออกมา  Crip Walk  นอกอก  จมูกโด่งพิสูจน์กลิ่นแก้มผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ไม่เคยให้ใครได้ดมนะเว้ย..ถึงจะชอบไปดมของคนอื่นก็เหอะ555

“กลับบ้านกัน”  เบี่ยงหน้าหนีปลายจมูกชวนกลับดื้อ ๆ ไทพยักหน้าตอบแล้วยิ้มพราย  ผมมองรอยยิ้มนั้นก่อนจะก้มหน้า  กัดฟัน  พองลมเข้าปาก..ผมเกลียดมันครับ -///-

ตายิ้มให้ไทและชวนมันค้างหลังจากผมหิ้วผู้ชายเข้าบ้านมาประทุษร้ายหัวใจตัวเองถึงห้องนอน  อาบน้ำเสร็จไทชวนผมให้ออกหน้านำขบวนสวดมนต์หมู่  ตายิ้มพึงใจ  ผมยิ้มดีใจ  ไทยิ้มเฝื่อน..ก็มันยังสวดไม่ค่อยจะคล่องอ่ะ  ก็ต้องเปิดหนังสือสวดคนเดียวแบบนี้แหละ555  ส่งตาเข้านอนแล้วส่งตัวเองนอนบ้าง  ผมกับเด็กญี่ปุ่นนอนกอดกันธรรมดาไม่มีท่วงท่าให้ต้องคิดกันลึกครับ..จะมีก็กอดจุ๊บนิดหน่อยให้พอเอียงอายขวยเขิน

เช้าเรียนเย็นก็อยู่ซ้อมกีฬา  คัดตัวลงบาสเตะบอลเตรียมลงกีฬาสีที่จะถึง..ปีนี้ผมว่าจะลงไปช่วยสาว ๆ คัดน้องเชียร์หลีดด้วยครับ  แอบเห็นน่าโฮกหลายคน

อย่าเอาไปฟ้องไทนะครับ...






พิขอร้อง~



................................................



แถม

.

.

“กูสังเกตมาหลายครั้งละ..พิกับไอ้ไทมันเป็นนี่กันรึเปล่าวะ?”  หนุ่มน้อยก้อง’ทงบังเอ่ยและดีดนิ้วก้อยขึ้นมาประกอบหลังจากถล่มชาบูราบเป็นหน้ากลองแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน

“คงงั้น”  หนุ่มหน้าคมสะตอแดนใต้นาม ‘เต๋าสตรอวเบอร์รี่’ ไหวไหล่  ก่อนจะพาออกอ่าวไทยไปเรื่องสาวสวยแฟนของเพื่อนแทน  แต่หนุ่มทงบังไม่มีหลงค่ายกลที่ ‘เต๋าสตรอวเบอร์รี่’ ตั้งหลอกง่าย ๆ
 
“มึงรู้มาก่อนรึเปล่าเต๋า..มึงอยู่ห้องเดียวกับพิ  มึงต้องสังเกตเห็นมากกว่ากูอยู่แล้ว  บอกกูมาเต๋า”  หยุดเดินเพื่อเป็นการกดดันเพื่อนและจ้องตาคมรอคำตอบ..เนิ่นนานเพียง 1 นาที  หนุ่มทงบังก็อดรนทนไม่ไหว  โดดเข้าเตะชายโครงเต็มข้อ  หนุ่มสะตอแดนใต้ถึงกับกระอักชักเท้าขึ้นมาตอบโต้..เตะกันไป  ทุบกันมาจนเหนื่อยหอบก็ทรุดนั่งลงข้างกัน
  
‘เต๋าสตรอวเบอร์รี่’ ลอบมองใบหน้าด้านข้างของเพื่อนที่ซ่อนความกังวลเอาไว้ไม่มิด  ถอนหายใจและโอบไหล่เพื่อนมากอดแน่น

“มันเป็นเหมือนที่มึงคิดนั่นล่ะก้อง..พิกับไทเป็นแฟนกัน”  กล้ามเนื้อไหล่ของหนุ่มทงบังกระตุกไปนิดก่อนผ่อนคลายลงพร้อมเสียงถอนหายใจยาว

“เฮ้ออออ เป็นแฟนกันจริง ๆ ด้วย..ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?  มึงรู้มาก่อนรึเปล่า?”  หนุ่มหน้าคมบีบไหล่ตอบเพื่อนก่อนจะดันให้ลุกขึ้นยืน

“ไปแดกเหล้ากัน..กูเลี้ยงเอง”  รอยยิ้มขื่นเพียงเล็กน้อยเป็นสัญญาณดีที่บ่งบอกได้ว่า..

มี 1 คนที่ยอมรับ..และมีอีก 1 คนที่ยอมตัดใจ

แต่..จะไปย้อมเมรัยที่ไหนกันหนอ..ในเมื่อพวกเธอยังเป็นเด็กหนุ่มอายุ  15  กันอยู่?






“พี่ต้าร์อยู่ไหนคร้าบบบบบ”


    
.....................................................


ปั่นมาส่งแล้วนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ปล.สรุปน้องเต๋ากับน้องก้องก็เดือดร้อนพี่ต้าร์ของน้องวินให้พาไปกินเหล้านั่นเอง555  
 

[iforgive]

ไม่อยากจะบอกเลยว่า  หลัง ๆ นี่ชอบอ่านของแถมมาก ๆ เลย
ไม่ได้หมายความว่าตอนหลักไม่น่าอ่านนะคะ
ตอนหลักเป็นเมนคอร์สที่ขาดไม่ได้  ส่วนของแถมเหมือนน้ำจิ้มรสเด็ดที่เสริมอรรถรสได้ดีมั่ก ๆ

แต่ก็นะ  ไทโยเล่นหวานไม่ดูเวล่ำเวลา  ไม่ดูสถานที่และผู้คนขนาดนี้
ดีไม่ดีไอ้ด่างที่โรงอาหารก็อาจจะดูออกนะว่าเป็นแฟนกับพิ
แล้วอย่างนี้  ตาของพิจะเอะใจบ้างหรือเปล่าน๊ออออ

[jira]

จิ้มๆๆๆพี่ iforgive 555
จิดีใจค่ะที่ชอบอ่าน เพราะหลัง ๆ จิก็แถมเรื่อยเหมือนกัน
หลุดยิ้มตอนนี้ด้วยค่ะ

ดีไม่ดีไอ้ด่างที่โรงอาหารก็อาจจะดูออกนะว่าเป็นแฟนกับพิ

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ