Fate [4]
เสียงโทรศัพท์แผดลั่นอยู่บนหัวเตียง ผมพลิกตัวหนีแล้วเอาหมอนมาปิดหูไว้เหมือนที่เคยทำอยู่บ่อย ๆ แต่เสียงหนวกหูนั่นไม่มีทีท่าจะสงบลง ผมเลยต้องจำใจลุกขึ้นนั่งแล้วเอื้อมมือกดปิดมันซะ แต่มันเงียบได้ไม่ถึง 3 วินาที..มันก็แหกปากขึ้นมาอีก หยิบมาอีกครั้งแล้วเลื่อนนิ้วไปที่ปุ่มเดิมก่อนจะตาสว่างเมื่อเห็นภาพโชว์หรากระแทกตาบนหน้าจอ
“ครับ..พี่ไม่ได้ตั้งใจครับ! เสียงตั้งปลุกกับเรียกเข้ามันเหมือนกันพี่เลยลืมตัวกดปิด..พี่ขอโทษ ตื่นแล้วครับ เดี๋ยวจะรีบกลับ ไม่เกิน 3 ชั่วโมงพี่ถึงบ้านเราแน่นอนครับ!” อยากจะเอาหัวโขกผนังห้อง น้องวินอุตส่าห์ตื่นโทรมาปลุกผม วันนี้ส่งท้ายปีเก่าครับและตั้งใจจะกลับไปรับปีใหม่กับตัวเล็กที่บ้าน ผมรับงานเขียนแบบสำนักงานใหม่ให้ไท แล้วไอ้พิมันแกล้งให้แก้แบบจนกว่ามันจะพอใจ ผมต้องค้างที่นี่มาเกือบจะ 5 วันแล้วครับ ถ้าวันนี้ในยังไม่ผ่านแบบให้ผม..ผมจะยุให้ไทจับมันกดจนลุกมาฉลองปีใหม่ไม่ได้เลย!
“..อืม พี่ต้าร์เก่งว่ะ เอาแบบนี้แหละพี่ เมื่อกี้ไอ้วินโทรมาชวนผมให้เคาท์ดาวน์บ้านมัน..พี่จะกลับเลยป่าว? ไปพร้อมกันก็ได้นะครับ” ยิ้มให้มันแล้วถอนหายใจยาว โล่งแล้ว ผ่านซะที..
“กลับเลย พิไปเคาท์ดาวน์ที่บ้านด้วยกันมั้ยปีนี้?” ไอ้พิยิ้มก่อนจะตอบกลับ.. ‘เปล่าพี่555+’ มัน..กวนรมณ์จริง ๆ เสียงประตูที่เปิดออกมาแบบไม่เคาะก่อนทำให้ผมเกร็งขึ้นมาทันที..
“อ้าว..ต้าร์ยังไม่ได้กลับบ้านอีกเหรอ? พิ..มึงนี่ แกล้งเค้าแรงไปแล้วนะ!” เรย์จิซังพี่ชายไทเข้ามาดุไอ้พิแทนผมทันทีที่เห็นผมยังยืนหัวโด่อยู่ เรย์จิซังกับไทเป็นพี่น้องกันครับ แต่ผมจะเกร็งทุกครั้งที่เรย์จิซังเข้ามาตอนผมอยู่กับพิ มันมีความรู้สึกว่า..เรย์จิซังพร้อมจะฆ่าทันทีถ้าผมยุ่มย่ามกับไอ้พิ ผมไม่ได้คิดไปเอง..แววตาและท่าทางเอาเรื่องของเรย์จิซังมันโผล่ออกมาทุกครั้งที่เห็นผม หรือคนอื่นที่เข้ามาอยู่ใกล้ตัวไอ้พิ หวงแทนไอ้ไทจนบางครั้ง..ผมนึกไปว่าเรย์จิซังเป็นแฟนไอ้พิซะเอง
“ไม่เป็นไรครับเรย์จิซัง ผมจะกลับแล้วครับ พิตกลงแบบล่าสุดที่ผมเสนอ..แบบที่วางบนโต๊ะน่ะครับ ไอ้พิพี่กลับนะ เรย์จิซังผมกลับก่อนนะครับ” ขอตัวกลับเพราะทนรังสีหวงแฟนแทนน้องของเรย์จิซังไม่ไหว ถ้าไม่มีไอ้พิเรย์จิซังจะกวน ๆ ฮา ๆ เล่นหัวกันได้ปกติ แต่ถ้าในกลุ่มมีไอ้พิ..เรย์จิซังจะเอาแต่จ้องคนโน้นเขม่นคนนี้จนอึดอัดไปหมด เดินมาถึงที่จอดรถก็กดโทรศัพท์หาตัวเล็ก
“พี่กำลังจะขึ้นรถครับ ตัวเล็กอยากกินอะไรมั้ย? พี่แวะซื้อมะขามหวานให้เอามั้ยครับ? วินชอบกินรึเปล่า?..ครับ” ตัวเล็กอยากชิมของฝากขึ้นชื่อของจังหวัดนี้ผมก็เลยต้องแวะซื้อเอาใจกันหน่อย แวะร้านแถวข้างทางซื้อมะขามหวานไปฝากตัวเล็กกับคนอื่นด้วย ได้ของก็รีบบึ่งกลับบ้าน รับโทรศัพท์คนแก้มใสที่คอยโทรถามเพราะเป็นห่วงผมตลอดทาง พอถึงบ้านตัวเล็กก็รีบลงมารับผม..และของฝาก
“พี่ต้าร์เหนื่อยมั้ย? กินน้ำก่อน..ไปนั่งตรงโน้นกัน ในบ้านตอนนี้วุ่นวายมากอ่ะพี่ต้าร์ แม่เราเค้าเตรียมกับข้าวกันเสียงดังมาก พ่อก็เอาแต่คุยกันเรื่องปืน พี่ต้าร์ง่วงมั้ย?..” วินเดินเข้ามารับของฝากไปช่วยถือ มืออีกข้างกอดแขนผมแกว่งไปมา เงยหน้าถามผมตาแป๋วว่าง่วงมั้ย..ตอนมาถึงก็ง่วงนะครับ แต่พอเห็นหน้าใส ๆ ปากนุ่มนิ่มที่คอยถามคอยห่วงแล้วมัน..
“พี่โต..เดี๋ยวคนอื่นเห็น!” วินทุบแขนผมเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาบ่นหงุงหงิง จิกมือตัวเองแน่นแถมเบือนหน้าหนีอีก หอมนิดหอมหน่อยไม่เห็นต้องอาย555+ เอามะขามหวานไปให้แม่ในบ้านเสร็จก็ไปหาพ่อถามเรื่องกินเลี้ยงรับปีใหม่คืนนี้ สรุปแล้วพวกพ่อกับแม่ของเพื่อนตัวเล็กมากันครบทีม ส่วนเพื่อนก็มีแค่ไอ้พิกับไอ้เต๋าเท่านั้นที่ไปฉลองกันที่อื่น โทรสั่งน้ำแข็งกับมิกเซอร์เสร็จก็ขอตัวมานอนเอาแรงซักงีบ ตัวเล็กก็แอบเนียนเดินตามผมไปเอามะขามหวานในรถเก็บในครัว
“พี่ต้าร์..วินเป็นหมอนข้างให้นะ” มองตาแป๋ว ๆ กับการเอาใจผมของตัวเล็กแล้วมันชื่นใจริง ๆ ยิ้มให้วินแล้วโอบไหล่เล็กขึ้นไปที่ห้อง ล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนกางเกงแล้วมานอนกอดตัวเล็ก ลมหายใจร้อนของวินเป่ารดซอกคอ ก้มลงเกลี่ยปลายจมูกวินด้วยริมฝีปากตัวเองก่อนจะงับเบา ๆ ผละออกมายิ้มให้แล้วดึงเข้ามากอดจนผล็อยหลับไป วินเป็นหมอนข้างที่น่ารักที่สุดในโลกครับ ไม่ดิ้นดุ๊กดิ๊ก ไม่หายใจแรง แล้วยังทำตัวหอมตลอดเวลาด้วย เลยทำให้ผมนอนหลับยาวจนถึง 4 โมงเย็น..
“พี่ต้าร์..ตื่นเถอะ บ่าย 4 แล้วนะครับ” กระซิบเสียงเนือยข้างหูของวินทำผมตื่นแบบต้องรีบผุดลุกทันที โถ..อุตส่าห์นอนนิ่ง ๆ เป็นหมอนข้างให้ผมตั้งหลายชั่วโมง ไม่มีบ่นซักแอะ ก้มลงหอมแก้มใสแล้วฉุดให้ลุกตามไปล้างหน้าล้างตา บอกให้วินอาบน้ำแล้วค่อยลงมาช่วยข้างล่าง เปลี่ยนกางเกงเสร็จผมก็ลงมาช่วยพ่อจัดโต๊ะ เก้าอี้ในสวน ช่วยแม่ผูกริบบิ้นจัดให้เข้ากับเทศกาล ใกล้เวลานัดผมก็ถูกลูกแมวน้อยดึงตัวให้มาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
“พี่ต้าร์ไปอาบน้ำเร็ว เดี๋ยวเน่าหรอก555” ยิ้มให้ตัวเล็กก่อนจะดึงเสื้อมาดมกลิ่นตัว..บูดได้ที่ -_- ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปรวมกับตัวเล็กข้างล่าง พ่อกับแม่น้องชายมาถึงแล้ว แต่เจ้าตัวไปรับน้องปูนกับน้องครีมที่บ้าน ส่วนบ้านน้องอ๋องกับน้องมิ้นท์มาถึงได้สักพักแล้ว ตัวเล็กตักเกี๊ยวน้ำมาให้ผมรองท้องก่อนจะนั่งดวลเหล้ากับพ่อ
“พี่ต้าร์กินนี่ก่อนนะ แล้วค่อยไปนั่งกินเหล้ากับพ่อ..อย่าเมานะ” รับชามเกี๊ยวมาตักกิน มองหน้าสวย ๆ ไปด้วยมันอิ่มใจดีครับ วินเก็บชามไปหลังบ้านกอนจะเดินไปรับชาย น้องปูน น้องครีมและ..อิน หน้าบูดสนิทของน้องครีมกับรอยยิ้มมีความสุขของอินทำผมสงสัย
“ตัวเล็ก..คู่นี้ทะเลาะกันเหรอ?” วินมองตามนิ้วผมก่อนจะยิ้มนิด ๆ ‘ปล่อยให้อินมันจัดการเหอะพี่โต..ไปนั่งเป็นเพื่อนพ่อได้แล้ว’ วินจับมือผมเดินไปส่งที่โต๊ะใหญ่หลังบ้าน ทันที่ที่ผมนั่งลงพ่อก็ส่งแก้วที่มีน้ำสีอำพันอยู่ครึ่งค่อนแก้วมาให้ ‘หมด!’ ออนเดอะร็อคแบบจัดหนักของพ่อ ผมไม่เมา..คงไม่ได้แล้วครับ วินคอยเดินมาดูผมพร้อมกับเอากับแกล้มมาเสิร์ฟเป็นระยะ ลุกมาเข้าห้องน้ำก่อนจะเดินตามหาตัวเล็ก
“พี่ต้าร์..เมาแล้วเหรอ? วินไม่ให้เมานะวันนี้ กินให้มันเบา ๆ หน่อยยยยย” จับแขนเล็กที่โอบคอผมไว้หลวม ๆ มาหอมเล่น ชะโงกหน้าออกไปมองนอกห้องเก็บเหล้าก่อนจะปิดประตูเบา ๆ หอมแก้มนิ่มแล้วเลื่อนริมฝีปากไปแตะปากนิ่มเบา ๆ ลิ้นเล็กรับการรุกรานของผมอย่างเต็มใจ แลกจูบจนพอใจก็ดันไหล่วินออกเมื่อได้ยินเสียงคนคุยกันหน้าห้อง วินเอียงหูชิดประตูเงียบฟังเสียงหน้าห้องที่ดังเบา ๆ ..
“พี่ไม่ได้ชอบพี่พินะ! แล้วก็ไม่เคยจงใจให้ใครผิดใจกันด้วย” เสียงน้องครีมนะ..ผมว่า
“ไม่ได้ชอบแล้วพี่ครีมไปเซ้าซี้พี่พิทำไม? พี่ไทไม่พอใจรู้ไว้ซะ! หน้าตาก็ดี..ทำไมไม่รู้จักหาคนดี ๆ ที่ไม่มีกระพรวนห้อยคอมาเป็นแฟน อยากเป็นแค่กิ๊กเหรอ?” เสียงตุบตับหน้าห้อง เสียงเหมือนคนถูกดันติดประตูทำให้ผมกับตัวเล็กถอยห่างจากประตูอัตโนมัติ หันมามองหน้ากันก่อนจะเขยิบเข้าไปเอาหูแนบเหมือนเดิม เสียงมันใกล้มากครับ ผมเดาว่าอินคงกดครีมไว้กับประตูแน่ ๆ
“..อย่าดูถูกพี่อีก พี่ไม่เคยคิดจะแย่งพี่พิจากพี่ไทนะ อินไม่เห็นที่ยัยเหมียวมันเกาะแกะพี่พิเหรอ? เกาะแขนกอดเอวทำเหมือนตัวเองเป็นแฟนพี่พิ ทั้งที่เป็นแค่ลูกค้าธรรมดา ๆ ของบริษัท..หมั่นไส้!” อ๋อ..ทะเลาะกันเพราะเรื่องไอ้พินี่เอง น้องครีมเป็นคนทำบัญชีให้โรงแรมของไทครับ เห็นว่าคนเก่ายักยอกไปหลายตังค์เลยพาไปนอนกินข้าวแดงในคุกแล้วให้น้องครีมที่จบทางนี้มาช่วยดูแลแทน
“อินขอโทษ..” เสียงอ่อนโยนของอินที่ดังอยู่ใกล้หูผมทำขนลุกเลยครับ เด็กหนุ่มที่ผมเคยเห็นกลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ไม่มีเสียงอะไรจากข้างนอกให้ผมกับตัวเล็กฟังแล้วครับ จู่ ๆ วินก็เปิดประตูออกไป หน้าประตูนั่นอินมันกอดน้องครีมไว้เต็มตัว สายตาตระหนกของอินเกิดขึ้นแค่วูบเดียวก่อนจะรีบคลายอ้อมกอดออก ก้มหัวขอโทษเราเสร็จก็จูงมือน้องครีมที่เอาแต่ก้มหน้างุดไประเบียงข้างบ้านเรา
ปีใหม่นี้คงมีคู่รักใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกคู่แน่ ๆ
หันไปมองหน้าตัวเล็กที่อมยิ้มชอบใจแล้วก็อดก้มไปหอมแก้มใส ๆ นั่นอีกซักทีสองทีไม่ไหว วินขำคิกคักก่อนจะลากผมออกไปนับถอยหลังเข้าปีใหม่นอกบ้านรวมกับพ่อ รับแก้วเหล้ามาถือไว้ก่อนจะนับถอยหลังพร้อมคนอื่น ๆ
“5
4
3
2
1..สวัสดีปีใหม่” สิ้นเสียงสวัสดีปีใหม่แก้วเหล้าของผมก็โดนพ่อจับกรอกเข้าปากจนหมดแก้ว พ่อน้องชายก็รีบเทเหล้าคืนจนเต็มแก้วแล้วผมก็โดนแกล้งอีกครั้ง..
“พ่ออออ เดี๋ยวพี่ต้าร์เมา! พอแล้วนะพ่อ” เสียงหัวเราะชอบใจของพ่อดังก้องทั่วสวนกลบเสียงเพลงปีใหม่ที่แม่เปิดไว้จนมิด หลังงานเลี้ยงฉลองรับปีใหม่ที่ผมเมาปลิ้นจบลงทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน พ่อแบกผมขึ้นมาส่งที่ห้อง โยนลงบนเตียงก่อนจะตบแก้มผมเบา ๆ ‘สวัสดีปีใหม่ไอ้ลูกเขย555+’ เสียงหัวเราะของพ่อหายไปแล้วแทนที่ด้วยความเย็นชื้นจากผ้าที่ตัวเล็กเอามาเช็ดหน้าเช็ดตัวให้
“พี่ต้าร์อ่ะ! เมาจนได้..ปีใหม่ทั้งทีเราน่าจะเริ่มสิ่งดี ๆ รับปีใหม่นะ นี่เมารับปีใหม่แบบนี้..ทั้งปีเราจะเป็นยังไงเนี่ย? เฮ้อออ” วินเช็ดหน้าผมไปบ่นไป ดึงมือเล็กออกก่อนจะหอมเน้น ๆ
“ปีใหม่เรารักกันไงครับตัวเล็ก รักกันมากขึ้นทุกวันจนหมดปี..รักจนเข้าปีใหม่ วนเวียนแบบนี้ไปตลอดไงครับ” ตัวเล็กถอนหายใจใส่อกผมก่อนจะบ่นอีก.. ‘ปากดี’ ดึงมาจูบลงโทษที่กล้าแซวผมแรง ๆ ก่อนจะเลื้อยมือเข้าไปในสาบเสื้อตัวเล็ก ในหัวหมุนติ้ว..หอบหายใจแรง ยอมแพ้ต่อฤทธิ์แอลกอฮอลล์
“..ไม่ไหวครับวิน เมาจัดเลยอ่ะ” ปล่อยแขนทิ้งลงข้างตัวก่อนจะบอกลูกแมวน้อยที่กำลังเคลิ้มไปตรง ๆ วินมองผมตาปริบ ๆ แล้วจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย ‘วินบอกพี่ต้าร์แล้วว่าอย่าเมาก็ไม่เชื่อวินอ่ะ’ บ่นข้างหูก่อนจะเข้ามากอดขาก่ายผมแล้วหลับไป
จะผ่านปีใหม่อีกซักล้านครั้ง..
ผมก็จะมีคนคนนี้อยู่ข้างกายผมเสมอ..
‘สวัสดีปีใหม่ครับ..ตัวเล็ก’
…………………………………………
กลับจากทำงานก็รีบมานั่งจิ้นค่ะ เสร็จแค่ตอนเดียว เอาไปอ่านก่อนเนอะ..อีก 2 คู่ อนิรุทธ์-ไอติม น้องพิ-ไทโย(และหนีบพี่เรย์มาด้วย)ขอผลัดเป็นวันหลังนะคะ จิเหนื่อยอ่ะ มันจิ้นไม่ไหลลื่นเลยค่ะ
ปล.คุณนุ่นขาจิไม่สามารถทำให้พี่ช้างผิดหวังได้ค่ะ น้องอินเลยต้องเป็นของพี่ครีมไป ส่วนเรย์จิซัง..จิหาคู่ให้ได้แล้วนะคะ และจะขยายเป็นเรื่องใหม่รับปีใหม่(พูดซะหรู..ยังไม่ได้เริ่มเขียนเลยซักตอน555+ -////-)
ปล.2 สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้นักอ่านทุกท่านประสบแต่สิ่งดีรับปีใหม่นี้นะคะ พรอันใดที่ให้จิก็ขอให้คืนกลับเป็น 2 เท่าค่ะ
ปล3. จิ้มบวกเป็นของขวัญปีใหม่ให้นะคะ
ปล.4 กอดรวบทุกคนมาหอมซ้ายขวาข้างละที!
ปล.5 ตอบเม้นท์ทีเดียวเลยเนอะ -///-