ตอนพิเศษ : วันหยุด..ของเราลมหายใจสม่ำเสมอของคนข้างตัวดังแผ่วข้างหู แขนแกร่งสอดแทนหมอนหนุนตลอดคืน ลืมตาปริบตื่นกลางดึกเพราะหิวน้ำ เมื่อคืนดื่มหนักเลยขย้อนของเก่าออกหมด ลุกออกมาช้า ๆ ค่อย ๆ ขยับไม่ให้หมอนหนุนรู้สึกตัวตื่น ย่องเบาไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำมาดื่ม เดินตรงไปที่เตียงใหญ่ก่อนจะหยุดยืนมองหมอนหนุนบิ๊กไซส์ที่นำเข้ามาจากแดนปลาดิบ เด็กญี่ปุ่นนอนกางแขนข้างหนึ่งพาดกินเนื้อที่รอให้ผมกลับไปใช้บริการ ‘หนุนไม่ฟรีเสียตัว’ แขนอีกข้างแนบลำตัว ผ้าห่มเนื้อบางคลุมหมิ่นเหม่ แถวใต้สะดือ เสื้อผ้าไม่มีติดตัว อาศัยแค่ผ้าห่มผืนบางปกปิดร่างกายเท่านั้น อารายยยย ผู้ชายชอบนอนแก้ผ้ากันทั้งนั้นล่ะน่า นั่งลงข้างเตียงแล้วเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มมาคลุมให้ถึงอกแกร่ง
“..ไปไหนมา?” เด็กญี่ปุ่นลืมตาขึ้นมาเมื่อผ้าห่มสัมผัสหน้าอก เอ่ยปากถามแล้วดึงแขนผมให้ล้มตัวลงนอน ทันทีที่หลังแตะที่นอนไทก็กอดผมแน่น กู..หายใจไม่ออก
“ช่วยคลายวงแขนด้วยครับคุณอาทิตย์..กูขาดอากาศเลี้ยงปอดแล้วสัตว์!” เด็กญี่ปุ่นถอนหายใจใส่หูก่อนจะคลายอ้อมกอด..แค่นิดเดียว งั้นก็รัดกูเหมือนเดิมเถอะไท กูไม่เห็นความแตกต่างเลยแม้แต่นิด! ดูเหมือนว่าเด็กญี่ปุ่นจะอ่านความคิดผมออก นอกจากมันจะรัดผมแน่นเหมือนเดิมแล้ว..มันยังฟัดผมอีกต่างหาก!
กูปวดแก้ม~
“พิอยากไปไหนรึเปล่า? วันนี้ไทว่างนะครับ” ไทหยุดฟัดแก้มผมก่อนจะถาม ปลายจมูกคลอเคลียไม่ห่าง ผมอมยิ้มแล้ววาดแขนโอบรอบคอ โน้มลงมาจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากสีแดงขี้สงสัยของมัน ‘ไม่อยากไปไหนทั้งนั้น..อยากกกเด็กญี่ปุ่น สนใจจะโดนกกทั้งวันมั้ย?’ ไทยิ้มกว้างก่อนจะจุ๊บผมแรง ๆ แล้วพลิกให้ผมทับตัวมันบ้าง ดวงตาสีน้ำตาลที่ผมไม่เคยนึกเบื่อมองสำรวจหน้าผมช้า ๆ ประสานมือแล้วเกยคางบนอกจ้องตอบ ไทอมยิ้มแล้วดึงผมขึ้นมาจูบปลายจมูกเบา ๆ ‘จัดกกชุดใหญ่ให้ผมเต็มวันครับ..พิรุณ’ ตามคำขอไอ้น้อง555+ ผมจัดการก้มปิดปากสีแดงที่หัวเราะขำการ ‘ทำตาปิ๊ง’ ของผมแน่น ดันลิ้นให้ไทนวดแล้วจับมันให้นอนทับผมบ้าง ริมฝีปากเลาะเล็ม ช่ำชอง จูบทุกส่วนที่ไวต่อสัมผัส ผมได้แต่นอนระทดระทวยเป็นหมูในอวยให้ไทหามขึ้นเขียงขนาดคิงไซส์ไว้สับเฉือน..
จิ้นกระจายกันเลยสินะครับ..ผมพูดไปงั้น! 5555+
“นอนก่อนดีกว่าเนอะ ตื่นแล้วค่อยว่ากัน” เด็กญี่ปุ่นหยุดการเชือดไว้ ณ เวลา 03.35 น. ด้วยเวลาเช้าเช่นนี้ไม่เหมาะกับกิจกรรมเข้าจังหวะใด ๆ ทั้งสิ้น ผมจึงสนองการหยุดเชือดด้วยการหนีบเอวด้วย 2 ขาหน้าแน่น เด็กญี่ปุ่นขำก๊ากก่อนจะจับผมลุกนั่ง กอดเอวแล้วกระซิบสยิวข้างหู ‘..ต่อมั้ย?’ หยุดดิ้นกับคำถามแทงใจ สงบเสงี่ยมทันตา คล้องแขนรอบคอ สบตาสีน้ำตาล เอียงหน้า แล้วกัดริมฝีปากล่าง ผมเห็นไอ้วินทำแล้วมันน่ารักชิบหาย ผมเลยคิดว่าถ้าผมทำบ้าง มันน่าจะ..รัญจวนใจที่สุดในโลกหล้า~
“พิ..555+” ดูแล้วเมทตาบอลิซึ่มในร่างกายไอ้ไทมันจะผิดปกติ ผมว่าผมทำแล้วมันต้องน่ารักบ้างล่ะน่า หรือคุณไม่คิดงั้น? อมยิ้มทำไมครับ..ไหนเคยบอกผมน่ารักไง เฮอะ! แค่นี้ก็ไม่เข้าข้าง หันมาสนใจเสียงหัวเราะสดใสที่กระแทกจิตใจอยู่ด้านหน้า หึ..โคตรพ่อมึงสิ้นลมรึไง?! เด็กญี่ปุ่นขำกลิ้งจนพอใจแล้วค่อยมาง้อผมทีหลัง
“พิ..ไม่ต้องทำเหมือนใครพิก็น่ารักครับ สาบานเลย!” ผมหรี่ตากับคำชมที่ปรากฏบนหน้าหล่อเลวของมันด้วยระแวง ดูคล้ายพูดไปงั้น ไม่จริงใจ ให้พ้นตัวไปก็พอ.. เอาเห๊อะ ยังไงซะผมก็ต้องเชื่อมันอยู่ดีครับ ก็หลักฐานความน่ารักมันอยู่บนหน้าผมทนโท่ขนาดนี้ ใครมันจะโกหกได้ลง555+ ยิ้มกวน ๆ ส่งคืนให้แล้วกอดคอไทแน่น ทิ้งดิ่งลงบนเตียงแล้วขยับจัดท่าให้เด็กญี่ปุ่นรับโปรโมชั่น ‘กกฟรี 24 ชั่วโมง’ ทันที ไทยิ้มกว้างอีกครั้งแล้วประกบจูบนุ่มส่งผมเข้านอน..
ผมคงจะได้นอนหากคนตรงหน้าไม่ส่งลิ้นเข้ามาฤาษีดัดตนให้ลิ้นผมถึงที่แบบนี้..จูบเก่งชะมัด ในหัวหมุนติ้วก่อนจะตอบโต้รุนแรงด้วยการนวดแบบเชลยศักดิ์ จู่โจมเด็กญี่ปุ่นทั้งตัวกันเลยทีเดียว ไทถอนจูบแล้วยิ้มใส่ตาผม ดึงเข้ามากอดหลวม ๆ ลูบหลังเบา ๆ
“เหนื่อยกันมาหลายวันแล้ว ในที่สุดเราก็ได้พักซักทีเนอะ” พยักหน้าเห็นด้วยกับไท ผมกับไทวุ่นวายกับการทำรีสอร์ทที่เพชรบูรณ์มาจะเป็นเดือนแล้วครับ ข้าวก็กินไม่ตรงเวลา นอนก็ไม่ค่อยได้นอนเต็มตื่น เมื่อวานเป็นวันสุดท้ายที่เราเหนื่อย เรามีงานเลี้ยงเปิดกิจการอย่างเป็นทางการ เชิญนักข่าวมาโปรโมทรีสอร์ท ทำแพคเกจ และอะไรอีกเยอะแยะที่ผมไม่อยากพูดถึงอีก การลงทุนทำกิจการที่หมายถึงอนาคตของเรามันแย่งเวลาของผมที่จะให้ไท และความใส่ใจที่ไทควรจะมีให้ผมอย่างเต็มที่ไปเกือบหมด กระชับกอดแล้วชวนเด็กญี่ปุ่นพักสายตา ตอนแรกก็ยังไหวอยู่หรอก แต่พอพูดถึงความเหนื่อยที่เผชิญมาหลายวัน หนังตาผมมันก็ทรยศร่างกาย ง่วงขึ้นมาปัจจุบันทันด่วน
“อืม..นอนก่อนแล้วค่อยว่ากัน กอดด้วย!” พลิกหันหลังแล้วสั่งเด็ดขาด ผมไม่ได้นอนหายใจรดต้นคอเด็กญี่ปุ่นมานานพอ ๆ กับที่ไทไม่ได้กอดผมเต็มเวลา คืนนี้มันต้องชดเชยด้วยการให้ความอบอุ่นกับแผ่นหลังผมอย่างเต็มสโตรก เอ้ย! เต็มที่ต่างหาก555+ ความอบอุ่นจากไททำให้ผมผล็อยหลับไปก่อนเจ้าตัวซะอีก ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เจอเด็กญี่ปุ่นแล้วครับ ลุกมานั่งปรับร่างกายให้ตื่นเต็มตาก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตา สวมเสื้อแล้วตามหาเด็กญี่ปุ่น
“..อรุณสวัสดิ์ครับป๊า ทานอะไรรึยังครับ?” ไทนั่งจิบกาแฟกับป๊าอยู่ตรงคอฟฟี่ชอปของ..คิตาฮาระซัง เมื่อวานคิตาฮาระซังไม่อยู่กินด้วยครับ รีบกลับไปทำธุระที่บ้านหลังใหม่แถวอยุธยา พี่เรย์กับแม่ก็กลับก่อนเหมือนกัน ตากับพี่ช้างเลยกลับพร้อมพี่เรย์เลย เด็กญี่ปุ่นดึงแขนผมให้นั่งตักมันแล้วกอดเอวผมไว้หลวม ๆ มืออีกข้างที่ว่างก็หยิบแก้วกาแฟมารอเสิร์ฟถึงที่ มันทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมชาติมากมาย แต่ถึงผมจะเป็นสะใภ้คนเล็ก ให้มานั่งตักทำสวีทลี่ต่อหน้าเหง้าไทโยมันก็..ใช่ที่
“..ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปชงเองดีกว่า” จับแขนอุ่นออกแล้วลุกไปชงกาแฟเอง เดินเข้ามาหลังเคาน์เตอร์แล้วจัดการชงกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลมา 1 แก้ว ยังไม่ทันจะยกออกไปเด็กญี่ปุ่นก็เดินเข้ามาตาม ส่งสัญญาณให้เด็กในเคาน์เตอร์ออกไปก่อนแล้วตรงเข้ามาอุ้มผมให้นั่งบนเคาน์เตอร์ แรงยักษ์แรงมาร..
“อายป๊าเหรอ?” หัวเราะหึแล้วส่ายหน้าหวือคอแทบหลุด ‘กูสงสารพนักงานรีสอร์ท..มันคงแดกข้าวไม่ลงไปทั้งวัน’ เด็กญี่ปุ่นอมยิ้มแล้วพยักหน้าเห็นด้วย ไทแทรกตัวเข้ามากดปลายจมูกที่แก้มผมเบา ๆ เท้าแขนคร่อมกันผมหนี หลบตาวาวมาจ้องแก้วหนาที่มีกาแฟดำรอให้ผมจิบอยู่ จรดปากแก้วที่ริมฝีปากแล้วจะยกซด เด็กญี่ปุ่นดึงแก้วออกอย่างถือวิสาสะมาวางไว้ข้างตัว ริมฝีปากสีแดงส่งจูบมาบรรณาการให้ผมเป็นระยะ ปลายลิ้นมีรสกาแฟปนมากับจูบอบอุ่น ปล่อยให้เด็กญี่ปุ่นยืนกักลมหายใจนานจนกระเพาะเริ่มประท้วง
“ไท..หิวข้าว” เบี่ยงหน้าหลบปลายลิ้นแล้วโอบคอ กระซิบแผ่ว หมดแรงจากการสูบพลังชีวิต และยังเรียกร้องข้าวมาเททิ้งในหลุมดำ ไทกอดกลับอ่อนโยน ฉกจูบที่แก้มอีกหลายทีก่อนจะพาผมเดินไปหาอะไรกิน แน่นอนว่าคนที่ต้องเดินไม่ใช่ผม555+
“ทำอะไรกินกันมั้ย? ไททำข้าวปั้นให้กินเอามั้ยครับ” ผมโคตรเบื่อข้าวปั้น มาอยู่นี่แม่งแดกแต่อะไรแบบนี้จนเอียน แรก ๆ ก็แค่อยากกินเอาใจเด็กญี่ปุ่น แต่พักหลังนี่ทนเอาใจไม่ไหวแล้วครับ มันสรรหามาให้กินทุกมื้อ จากอร่อยจะกลายเป็น อะ – ร้วก อยู่แล้ววววว ส่ายหน้ากับท้ายทอยก่อนจะกอดคอแน่นขึ้น ‘อยากกินคะน้าปลาทูเค็ม ไข่เจียวหมูสับ ผัดเผ็ดเป็ดย่าง ไก่ต้มโค้ก แล้วก็ครองแครงมะพร้าวอ่อน หาให้ได้ป่าว555+’ เด็กญี่ปุ่นหยุดเดินแล้วหันมามองผมแบบอึ้ง ๆ อมยิ้มแล้วพาเดินต่อ ‘..จัดให้ได้ทันทีครับ อย่างที่ 2 จานเดียวนะ555’ พองลมเข้าปากแล้วยื่นมือขยี้ผมหนาเล่น เด็กญี่ปุ่นหันมายิ้มกว้างให้ผม ไม่ได้เห็นยิ้มสดใสแบบนี้มาเป็นเดือนแล้วครับ ยิ้มแบบนี้ได้ซะที..
กินข้าวเช้าเสร็จไทกับผมก็เดินเบียด แกล้งกันไปตลอดทางจนถึงห้องนอน ไทขนขนมปังกับน้ำผลไม้มาตุนเป็นเสบียงมื้อเที่ยงเพียบ สบตาไทแล้วกลั้นยิ้ม มันคงกะจะให้ผมกกทั้งวันจริง ๆ สินะ เด็กญี่ปุ่นยิ้มพรายก่อนจะเปิดประตูห้องนอนออก จับมือสอดประสานนิ้วผมดึงเข้าห้อง เสียงกดล็อคห้องดัง ‘กริ๊ก’ ขาก้าวตาม ฝ่ามือเกาะเกี่ยว ไทดึงมือผมมาคล้องคอก่อนจะถามหาโปรโมชั่น ‘กกฟรี 24 ชั่วโมง’ มันจะกกอย่างเดียวเร้ออออออ มืออุ่นลูบเข้ามาในเสื้อ มาพร้อมจูบร้อนแรง..หายใจหายคอแทบไม่ทัน ริมฝีปากนุ่มจูบริมฝีปากล่าง สลับจูบเม้มริมฝีปากบนเบา ๆ เสื้อถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ด จูบร้อนลวกลงมาตามซอกคอ หน้าอก หน้าท้อง ยืนแทบจะไม่อยู่..
“ไท..เดี๋ยว ยัง ไม่ ..อือออ” ขอโทษที่พูดไม่รู้เรื่องครับ ผมตั้งใจจะบอกเด็กญี่ปุ่นว่าเมื่อเช้าแค่ล้างหน้าแปรงฟัน แต่ยังไม่ได้อาบน้ำ..แต่เจอชิวหาพาเพลินเข้าไป ผมเลยไปไม่เป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะ -///- เด็กญี่ปุ่นไม่สนใจกลิ่นเฉพาะตัวของผมแต่กลับจูบ ชิม กินเข้าไปแบบไม่รังเกียจ ผมยืนตัวงอ ก้มดูน้องชายผลุบเข้าผลุบออกจากปากของเด็กญี่ปุ่นด้วยความ..อย่าไปอยากรู้นักเลยครับ >///< ปลายนิ้วไทที่เปียกชุ่มด้วยน้ำบ่อน้อยของผมสอดเข้าช่องทางขาออกช้า ๆ เจ็บนิด ๆ เพราะไม่ถูกสวนมาเป็นเดือน555+
“เบา..” บอกก่อนจะเด้งเอวสวนริมฝีปากที่ยังคงทำงานอย่างดุเดือด ร่ำจะไปสวรรค์หลายครั้งแต่ยังไม่ฟูลคอร์สเลยอดทนไว้ก่อน ดันหน้าไทออกแล้วดึงแขนขึ้นมาบดจูบ มีน้ำเหนียวยืดของตัวเองอยู่ในปากไทให้ได้ลิ้มชิมรสชาติ..บอกไม่ถูกเลยครับ ลูบผิวลื่นมือแล้วจับความร้อนของเด็กญี่ปุ่นมารวบคู่กับน้องชาย ขยับหนุบหนับจนเด็กญี่ปุ่นกับผมแข่งกันทำตัวแดง ริมฝีปากแลกจูบร้อน ไทดันเอวหลบมือผมแล้วจับขายกขึ้นพาดแขน ความแข็งร้อนจ่อทางเข้าแล้วบิดคันเร่งออกตัวเต็มแรง เจ็บ จุก แต่กลับร้อนจนเผลอครางต่ำ..
“ฮะห์..ซืดดด” เด็กญี่ปุ่นค่อย ๆ กดเข้ามาจนสุดความยาว ไทแหงนหน้า หายใจสั้น ดวงตาสีน้ำตาลเต็มไปด้วยความต้องการคู่นั้นหลอมละลายผมให้จมอยู่ในราคะ ถูกมอมเมาด้วยจูบและความหฤหรรษ์ จนถึงเที่ยง..เลยเที่ยง ย่างเข้าบ่าย เย็นย่ำค่ำสนธยา ดวงดาวดาษดื่นเต็มท้องฟ้า..มันก็ยังไม่พอ
“ไท..ไอ้ไท! หยุด!” ยันหน้าท้องด้วยเท้าขวา เด็กญี่ปุ่นตาเชื่อมดึงเท้าผมมาจูบ ปลายลิ้นเลียหัวแม่เท้าแล้วดูดเบา ๆ ผมนิ่วหน้าด้วยเสียวในช่องท้อง ริมฝีปากนิ่มจูบระเรื่อยขึ้นมาถึงโคนขา ‘รอบเดียว..เดี๋ยวออกไปกินข้าวกัน นะครับ” ไม่รู้ว่าตอบอะไรไป ไม่แน่ใจว่ามันเรียงเป็นประโยคได้รึเปล่า ไอ้.. ‘อึ๊ อ๊ะ ซี้ด’ เนี่ย -///- ผมปล่อยให้ไทชิมผมจนกว่ามันจะพอเพียง นอนหลับตารับความสุขจากเด็กญี่ปุ่นอย่างเดียว..
เป็นวันหยุดที่ออกจะติดเรทสักหน่อย..ทนอ่านกันไปก่อนนะครับ555+
เจอกันวันหยุดหน้าครับผม!
สุขสันต์วันตรุษจีนคร๊าบบบบบ
.......................................
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ปล.เก็บกดที่ไม่สามารถเขียนฉากติดเรทของพี่เรย์ได้ เลยมาทุ่มเทใส่ให้คู่นี้แทนค่ะ
ปล.2 เค้าแก้แล้วนะคะคุณนุ่น..ช้าแต่ชัวร์ -///-
หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56 (อ่าน 793201 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก