Songkran Festivalสายลมพัดเอื่อยกระทบใบหน้า ผมปลิวตามแรงลมจนต้องยกมือขึ้นลูบจัดทรงบ่อย ๆ นั่งเล่นตากลมใต้ต้นมะม่วงในสวนหลังบ้าน บนตักมีหัวทุยของเด็กญี่ปุ่นจับจองไว้เรียบร้อย มือข้างหนึ่งเท้าไปด้านหลังรับน้ำหนักตัว อีกข้างถูกยึดไว้ในมือเด็กญี่ปุ่น เดี๋ยวหอมเดี๋ยวจูบ ปลงกับความน่ารักของมันครับ นึกสนุกเลยดึงมือข้างที่มันจับมาแคะขี้มูกแล้วป้ายเข้าที่ชายเสื้อมัน อมยิ้มมองหน้าเหรอหรา เช็ดเสร็จก็เอามือไปทาบหน้ามันไว้เหมือนเดิม5555
“แกล้ง?” ประโยคสั้นฉันถามเธอของไทโยเข้าหูซ้ายทะลุรูตูด กลอกตาไปมาเหมือนกำลังคิด ส่ายหน้าตอบแล้วทำหน้าเหมือนไทคิดไปเอง เด็กญี่ปุ่นหัวเราะหึแล้วลุกมาใช้ท่อนแขนแข็งรัดผมไว้แน่น กดคางที่มีหนวดขึ้นเป็นตอฟัดหน้าผมอย่างเมามันส์ เจ็บก็เจ็บขำก็ขำ
“555พอ หยุด โอ้ยยยย เจ็บนะ!” ไม่รู้จะมันเขี้ยวอะไรผมนักหนา มันกัดแก้มผมซะปวดเลยครับ ดิ้นจนหลุดแล้วผลักหน้าที่เอาแต่ยิ้มของมันออก ลุกขึ้นยืนแล้วเดินดิ่งเข้าบ้าน แม่งชอบเล่นแรง ๆ ตลอดอ่ะ
“เจ็บเหรอ? ไทขอโทษครับ” มันวิ่งตามมากอดแล้วเอาคางมากดที่ไหล่ กระซิบขอโทษแล้วยื่นปลายนิ้วมาเกลี่ยก้มผมเบา ๆ หัวเราะลงคอแล้วหันกลับหลังมากัดแก้มมันคืน ไอ้เหี้ยเอ้ย! แก้มแม่งตอบอ่ะ กัดไม่เข้าอ่ะ
“555 เอาคืนเหรอ?! จัดหนักแน่พิ โดนแน่555” จะวิ่งหนีก็ไม่ทันครับ แขนแม่งล็อคคอโคตรแน่น ยืนระทวยให้มันจี๋เอว ขำจนไม่เหลือเรี่ยวแรงแล้วครับ
“ไปนอนเอาแรงกัน ตื่นแล้วค่อยไป..นะครับ” เงยหน้ามองตาสีน้ำตาลสวยแล้วซบหน้าลงกับซอกคอ อาห์..เขินแฮะ >///< ขี่หลังขึ้นไปนอนรอเวลา 9 โมง วันนี้ผมมีนัดกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ครับ เราจะไปเล่นสงกรานต์ที่ถนนคนเดิน เทศบาลเค้าจัดงานเล่นน้ำสงกรานต์แบบไทย ๆ ครับ จริง ๆ มันก็ไม่ได้ไทยอะไรมากมายครับ เค้ารณรงค์ให้ใส่เสื้อลายดอกแทนที่จะใส่สายเดี่ยว ไม่ให้ดื่มเหล้า แล้วก็ห้ามพกอาวุธน่ะครับ
“เออ..ตื่นแล้ว กูยังไม่ได้แต่งตัว เออ” ผละจากริมฝีปากนุ่มที่จูบอยู่มารับโทรศัพท์ บอกไอ้เต๋าว่ายังไม่ได้แต่งตัว มันก็บอกให้แต่งตัวได้แล้ว ผมกับไทแต่งตัวเสร็จก็คงพอดีกับที่มันจะมารับ โยนโทรศัพท์ลงบนเตียงแล้วเบี่ยงหน้ามารับจูบอุ่น ปลายลิ้นแทรกเข้ามาชิมความหวาน เอนหลังนอนราบกับเตียงแล้วดึงเสื้อไทออก เด็กญี่ปุ่นผละออกมาถอดเสื้อผมแล้วก้มลงมาจูบใหม่ แลกลิ้นดูดดื่มจนโทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกรอบ
“อืม..ไปก่อนเลย เดี๋ยวกูให้คนขับรถไปส่ง” หยิบมากดรับแล้วรีบกรอกเสียงลงไป หายใจเข้าเพื่อปรับเสียงไม่ให้สั่น กดวางทันทีที่พูดจบ ดึงหน้าหล่อที่กำลังลากลิ้นไปตามร่องอกขึ้นมาบดจูบ มือสางผมที่ยาวเหมือนนักเรียนของมันตามแรงอารมณ์ ลูบไปตามชายโครงจนถึงสะโพก จับก้นไทกดลงมาเบียดกับท่อนแข็งร้อนของตัวเอง เด็กญี่ปุ่นครางฮือแล้วผละออกมากระซิบถามที่ริมฝีปาก
“ฟูลคอร์สมั้ย?” หายใจถี่แล้วลืมตาขึ้นมามอง ส่ายหน้าตอบแล้วหลับตารับจูบร้อน ปลายลิ้นลากต่ำลงไปจูบแถวซอกคอเลยไปที่ยอดอก ยกก้นขึ้นเพื่อให้เด็กญี่ปุ่นถอดกางเกงออก ไทจับความต้องการของมันมารวบกับท่อนแข็งร้อนของผม ก้มมองแล้วเสียวแปลบในช่องท้อง ขยับเอวรับจังหวะของข้อมือ น้ำใสเหนียวไหลปนกันจนเกิดเสียงเบาเวลาขยับมือ เส้นสัมผัสถูไถกับเบา ๆ จนกลั้นเสียงครางไม่ไหว โน้มคอหนาลงมาจูบแล้วครางใส่ริมฝีปากสวย ไทครางต่ำกอนจะจับต้นขาผมยกขึ้น ดันความต้องการเข้ามาจ่อแล้วเอื้อมมือหยิบหลอดเจลมาเท
“ไม่ไหวครับ..ข้างในเถอะ” หายใจกระชั้นรับความใหญ่ที่กำลังจะเข้ามา เสียวกับมือสากที่จับท่อนร้อนขยับเบี่ยงความสนใจ แยกขารับความยาวที่เข้ามาจนสุด ลืมตามองปลายคางที่แหงนขึ้นสะกดอารมณ์ ขยับสะโพกรับจังหวะที่สวนเข้ามา พลิกตัวคุกเข่าแล้วเงยหน้ารับจูบ ปัดมือที่จับท่อนร้อนแล้วจับขยับเอง ความยาวครูดผนังลำไส้ กระแทกจุดเสียวจนทนไม่ไหว มือหนึ่งจับหัวเตียงพยุงตัวขึ้น หันหน้าแลกลิ้นแล้วเกร็งตัวรับแรงกระแทก นิ้วโป้งคลึงเส้นปลายประสาทเมื่อใกล้ปลดปล่อย เด็กญี่ปุ่นกระแทกสะโพกเข้าออกรุนแรงจนผมเป็นฝ่ายทนไม่ไหว เข้าเส้นชัยไปก่อน ไทตามผมไปติด ๆ ด้วยการปล่อยน้ำอุ่นฉีดเข้ามาข้างใน เด็กญี่ปุ่นซบหน้าลงกับไหล่ผมแล้วกอดแน่น ดันเข่าผมให้ลงจากเตียงโดยที่ยังไม่ได้ถอดด้าม ผมประท้วงเพราะมันจะเลยเวลาที่นัดกันไว้กับเพื่อน
“ติดรอบหลังไว้ก่อนครับคุณอาทิตย์ เพื่อนรอแล้ว!” ไทถอนหายใจยาวแล้วค่อย ๆ ถอยก้นออกจากช่องทางขาออกของผม ทันทีที่ได้รับอิสระผมก็หันหน้าเข้าหามันแล้วกดท่อนร้อนของตัวเองถูกับซิคแพคเด็กญี่ปุ่น ไทครางกับริมฝีปากผมก่อนจะจับหน้าผมไว้นิ่ง ๆ แล้วแทรกลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัด ยิ้มกว้างกับริมฝีปากมันแล้วกอดคอแน่น
“รัก..” ไทยิ้มกว้างดีใจกับคำคำเดียวของผม อุ้มเข้าเอวไปล้างตัวแล้วรีบออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเลือกเสื้อคอกลมลายดอกสีส้มครับ เด็กญี่ปุ่นสีเหลือง ใส่กางเกง 5 ส่วนสีดำเหมือนกัน ขี่หลังมันลงมาขึ้นรถแล้วให้พี่การ์ดขับไปส่งที่ถนนคนเดิน ไทหยิบแป้งเด็กกระป๋องเล็กมาเปิดแล้วเอาน้ำเท เขย่าให้เป็นเนื้อเดียวกันแล้วเทใส่ฝ่ามือ หันมายิ้มหล่อให้ผมแล้วป้ายแก้มทีละข้าง ผมก็ทำให้มันบ้าง หล่อดีแฮะ
“ส่งตรงนี้..เย็นไม่ต้องมารับ” เด็กญี่ปุ่นบอกพี่การ์ดแล้วหันมามองความเรียบร้อยของผม ก้มลงมาทำจมูกฟุดฟิดแถวซอกคอแล้วผละออกมายิ้มให้ ‘ไปครับ’ ยิ้มตอบแล้วหยิบโทรศัพท์กดหาไอ้เต๋า เสียงเพลงดังกระหึ่มเป็นแบ็คมาเชียว
“กูถึงแล้ว..เออ กำลังไป” มันตะโกนบอกผมทันทีที่รับสายว่ามันอยู่ตรงซุ้มทางเข้า วางหูแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ไท เด็กญี่ปุ่นเก็บโทรศัพท์ไว้ในรถครับ จะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนน้ำหรือโดนฉก มีตังค์ติดตัวคนละ 500 ครับ เผื่อกินกลางวัน
ลงมาจากรถแล้วเดินข้ามถนน ผู้คนล้นหลามรอเข้าถนนคนเดินเพื่อเล่นสงกรานต์ วัยรุ่นผู้หญิงที่ใส่สายเดี่ยวหรือเสื้อสีขาว เจ้าหน้าที่จะมีเสื้อลายดอกตัวโคร่งมาให้สวมทับครับ ถ้าไม่ใส่คุณก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปเล่น แล้วตามจุดบริการดินสอพองของเจ้าหน้าที่ ก็จะมีเจ้าหน้าที่คอยสอดส่องว่าใครถอดเสื้อทิ้งบ้าง จะได้เชิญออกไปได้ง่าย ผมชอบนะครับ มันสนุกแบบไม่อันตรายแล้วก็มีมารยาทดีด้วย
“ขอปะแป้งหน่อยค่ะ” ผมรีบหันไปมองเสียงข้างหลังที่ดังขึ้นขอปะแป้งเด็กญี่ปุ่น ไทส่ายหน้าแล้วเดินเข้ามากอดคอผมเข้าไปหน้าซุ้ม ยิ้มอ่อนโยนของไททำให้ผมสบายใจ ในเมื่อคนของผมรักผมแบบนี้ เทศกาลที่ต้องมีการถึงเนื้อถึงตัว ผมก็ไม่ควรหวงไม่เข้าท่า จริงมั้ยครับ
“มากับใครครับ” ทำเฉยกับเด็กหนุ่มผิวเข้มตาคมที่เดินเข้ามาถาม พอผมไม่ตอบ เด็กคนนั้นก็เปลี่ยนเป็นสาดน้ำผมแทน ยิ่งเดินเข้าไปก็ยิ่งโดนคนที่รอเข้าไปเล่นสงกรานต์สาดน้ำจนเปียก ผมไม่ต้องเข้าไปเล่นข้างในก็ได้นะเนี่ย เดินฝ่าแป้งกับน้ำจนถึงจุดที่ไอ้เต๋ายืนอยู่ สภาพของไอ้เต๋าคือเปียกตั้งแต่หัวจรดเท้า หน้าขาววอกเพราะโดนแป้งโปะมาเต็มที่ พี่โป้งตัวเปียกแต่ไม่เท่าไอ้เต๋า หน้ามีรอยปะแป้งที่แก้มอย่างสวยงาม
“ช้าเป็นนางงามเลยนะพวกมึง กูชักไม่อยากเล่นแล้วว่ะ” พี่โป้งยิ้มให้พวกผมก่อนจะส่ายหน้ากับความงอแงของไอ้เต๋า
“เข้าไปกันเถอะ วินกับคนอื่นรอหน้าเวทีแล้ว” พยักหน้ารับแล้วหันไปมองเด็กญี่ปุ่นที่กำลังโดนสาวน้อย 2-3 คนวักน้ำในขันใส่มันพอดี เด็กญี่ปุ่นสบตาผมแล้วยิ้มบาง ยื่นมือมาโอบเอวแล้วพาเดินเข้าไปข้างใน เจ้าหน้าที่ขอตรวจร่างกายก่อนครับ ลูบทั่วเลยเว้ยเฮ้ย
“..พี่..ไม่เจอก็หยุดเหอะ” บอกพี่คนตรวจร่างกายแล้วยิ้มขำกับท่าทางเกาคอแก้เขิน ลวนลามซะเองเลยนะไอ้เหี้ย555 ผมเดินเข้ามารอไทข้างในซุ้มทางเข้า วัยรุ่นที่อยู่ตามทางเดินเข้ามาปะแป้งกับสาดน้ำใส่ ไม่รู้น้ำจากขันของใครบ้างครับ มีทั้งอุ่นจัดกับเย็นเจี๊ยบอ่ะ เด็กญี่ปุ่นเดินเข้ามาหาแล้วใช้มือเช็ดแป้งที่หน้าผมเบา ๆ บ่นอุบว่าใครมาปะแป้งให้ผม ปะไม่มีศิลป์เลย
“ไทเดินไปขอแป้งจากเจ้าหน้าที่มา รอแป๊บนะครับ” เจ้าตัวเดินไปขอน้ำในขันจากวัยรุ่นแถวนั้นมาละลายดินสอพอง เดินกลับมาปะที่แก้มผมแบบมีศิลป์ ผมใช้ปลายนิ้วเขี่ย ๆ แป้งที่อยู่ในอุ้งมือมันมาขีดเป็นหนวดแมวให้แล้วหัวเราะก๊าก พี่โป้งกับไอ้เต๋าเดินเข้ามาหาแล้วผสมแป้งกันใหม่ ละเลงกันเสร็จก็เดินฝ่าน้ำกับแป้งเข้าไปหาไอ้วินหน้าเวที ตอนนี้เป็นวงแบ็คอัพเล่นอยู่ครับ ประมาณบ่าย 3 จะมีคอนเสิร์ตพี่ตูน บอดี้แสลมป์ วัยรุ่นอยู่รอโยกกันเพียบ
“มาช้านะผัวรัก หาอะไรกินกันเหอะ กูหิว” ไอ้วินเห็นผมก็เข้ามาสาดน้ำถังใหญ่ใส่ ผมวิ่งเข้าหามันแล้วจับปากถังไว้แน่น แย่งกันไปมา หัวเราะขำดังลั่นแล้วก็เป็นผมที่ได้สาดน้ำในถังใส่ไอ้วิน5555+ พี่ต้าร์ยืนหัวเราะไปด้วยลูบน้ำที่หน้าไอ้วินไปด้วย ไอ้วินทำปากบู่อ้อนพี่ต้าร์ พี่ต้าร์เลยหันมาตีแขนผมเอาใจไอ้วิน ทำเหมือนเด็ก5555 ยกขบวนชวนไปหาข้าวเที่ยงกิน หันไปบอกเด็กญี่ปุ่นที่กำลังง่วนอยู่กับดินสอพองในถังกับไอ้เต๋า
“ไท ไอ้วินมันชวนไปหาอะไรกินก่อนค่อยมาเล่น” เด็กญี่ปุ่นพยักหน้าแล้วละเลงดินสอพองไปด้วยเดินไปด้วย ผมรับถังน้ำที่ไอ้วินเตรียมไว้ให้แล้วเดินไปตักน้ำในถังใหญ่ เดินผ่านใครก็เทรดแค่พอเปียก
“สาดคืนมั่งดิ” ผู้หญิงผมยาวที่เดินผ่านแล้วโดนน้ำในถังผมกะเซ็นใส่ขอสาดผมคืนบ้าง หัวเราะแล้วส่ายหน้าตอบ เดินไหลไปตามคน ข้างหน้าแถวมีไอ้วินหิ้วถังน้ำไว้สาดเดินนำ พี่ต้าร์เดินเกาะไหล่ตาม มีคนปะแป้งไอ้วินทีพี่ต้าร์ก็ยื่นมือมาเช็ดออกที ข้างหลังผมมีคู่ไอ้เต๋ากับพี่โป้ง แต่เดิน ๆ อยู่ไอ้เต๋ามันก็ลากแขนพี่โป้งเดินมาแทรกข้างหน้าผม
“แม่ง..ปีหน้ากูไม่มาจริง ๆ ว่ะ ไอ้เหี้ยจะมาปะอะไรนัก นี่ก็จริง ๆ ..เค้าขอปะจะหลบมั่งไม่เป็นเลยรึไง?” มันบ่นแข่งกับเสียงเพลงใส่หน้าผม ขมวดคิ้วแล้วตอบมัน
“มึงก็ไปบอกพี่โป้งสิ! กูไม่ใช่กุมารทองนะไอ้ห่า” มันคงคิดว่าผมจะไปกระซิบบอกพี่โป้งให้รับรู้ความหวงของมันได้มั้ง? หันหน้ากลับไปมองเด็กญี่ปุ่นที่กำลังจ้องคนฝั่งตรงข้าม ขมวดคิ้วใส่ ไทก็ยิ้มหล่อคืนให้ เป็นอะไรของมัน? เดินไปจนถึงร้านข้าวไข่เจียวที่มีคนรอคิวหนาตา ไอ้วินก็งุ้งงิ้งกับพี่ต้าร์ว่าจะกินที่นี่ เรายืนข้างถนนรอเด็กญี่ปุ่น พี่ต้าร์กับไอ้เต๋าที่อาสายืนรอคิวให้ ไอ้วินชวนเดินไปตรงถังน้ำใหญ่ที่คนค่อนข้างบางตา น่าจะไปรวมที่ร้านข้าวไข่เจียวนั่นล่ะครับ จ้วงน้ำมาเต็มถังแล้ววักน้ำน้อยนิดใส่น้องผู้หญิงผมสั้นเฉี่ยว ส่งยิ้มพิมพ์ใจให้ก่อนจะย้ายไปวักน้ำใส่น้องผมยาวที่เดินมาข้างหลังน้องผมสั้น เด็กเดี๋ยวนี้กินนมเยอะครับ ขนาดมีเสื้อลายดอกผ้าหนานะครับ ทะลักล้นจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนอ่ะ
“..ปะแป้งได้มั้ยครับ?” หันไปตามเสียงก่อนจะหลับตาเมื่อแก้มซ้ายสัมผัสกับความเย็นของแป้ง ลืมตามาสบดวงตาสีน้ำตาล จมูกโด่ง ริมฝีปากบางสีแดง หน้าหล่อเทพ ผมตัดรองทรงสูงเซ็ทมาอย่างดี ยืนนิ่งมองก่อนจะเบี่ยงหลบมือที่ยื่นมาปะแป้งที่แก้มขวา..
“กวนตีนนะพี่เรย์! น้องสองล่ะ?” พี่เรย์ยืนยิ้มหล่อ หัวโด่เพราะสูงกว่ามนุษย์ปกติ พยักพเยิดไปทางซ้ายมือ น้องสองยืนหน้าสวย มีรอยแป้งปะแก้ม 2 ข้างโคตรน่าเข้าไปขอสาดน้ำยืนถือขันน้ำที่มีน้ำอยู่เต็มท่ามกลางวงล้อมของการ์ดบ้านมุราคาวะ หันไปมองพี่เรย์ที่มองน้องสองผ่านการ์ดด้วยดวงตารักใคร่แล้วมัน..
“โอ้ยยยย ไอ้พิ!” ผมเอามือข่วนหน้าพี่เรย์ด้วยความอิจฉา พี่เรย์ขำแล้วยกมือขึ้นยีหัวผมเล่น ถามหาไทผมก็บอกไปต่อคิวซื้อข้าวไข่เจียวมาให้ผมกินอยู่ทางโน้น พี่เรย์มองไปตามมือแล้วพยักหน้ารับ ยืนอยู่ได้แป๊บเดียวคนก็เข้ามายืนแถบทางผมกันหนาตาขึ้น พื้นที่ในการยืนก็แคบลง มือใครต่อใครก็ยื่นเข้ามาขอปะแป้ง..พี่เรย์
“พิ..ไปทางโน้นไป” พี่เรย์ที่เบี่ยงหน้าหลบมือคนโน้นก็ไม่พ้นมือที่มาจากอีกทางปะแป้งเอ่ยบอกผม จับไหล่ผมดันไปทางที่น้องสองยืนอยู่ ผมหันไปสะกิดไอ้วินที่เอาแต่สาดน้ำใส่โต้ตอบกับวัยรุ่นอีกคนอย่างเมามันส์ มันหันมามองผมแล้วพยักหน้าแล้วจ้วงน้ำในถังมาฟาดใส่เด็กผู้ชายคนนั้นเต็มแรง ไอ้วินหัวเราะเสียงดังใส่ก่อนจะเดินมากับผม พี่โป้งยืนรอแถวนั้นก่อนอยู่แล้ว พี่เรย์ส่งสัญญาณมือให้ไปอยู่ในวงล้อมของการ์ด ผมที่โดนพี่เรย์ดันก็ไหลไปยืนชิดน้องสองทันที พี่เรย์มันตัวใหญ่ผมก็ไม่อยากให้มันอึดอัดเลยเข้าไปยืนชิดน้องสองมากขึ้น มือผมมันก็เมื่อยไม่มีที่วางเลยต้องวางบนไหล่น้องสองแทน ตาสวยของน้องเงยมามองก่อนจะหน้าแดงใส่ผม ผมเห็นว่าแก้มน้องเปื้อนแป้งก็เลยจะเอาจมูกเช็ดออกให้
“พิรุณ!” เสียงเด็กญี่ปุ่นเรียกดังขัดการลวนลาม ผมปล่อยมือจากน้องสองแล้วหันไปหาเด็กญี่ปุ่นที่เดินดิ่งฝ่าคนที่สาดน้ำเข้ามาหา ปรี่เข้าไปรับข้าวกล่องแล้วกอดเอวหนา ยิ้มกว้างใส่หน้าบูดของเด็กญี่ปุ่นแล้วชวนกินข้าวไข่เจียว
“กินข้าวกันดีกว่าเนอะ” ไทสบตาระริกของผมแล้วถอนหายใจยาว รับข้าวกล่องในมือผมมาเปิดออก ผมยื่นข้าวของตัวเองให้พี่เรย์แล้วหันไปอ้าปากรอข้าวในช้อนจากเด็กญี่ปุ่น พี่เรย์ส่ายหน้ากับความไหลลื่นของผมแล้วยื่นข้าวกล่องให้การ์ด ผมกินข้าวกล่องเดียวกับไทแล้วหันไปชวนทุกคนเล่นสาดน้ำ พี่เรย์พยักหน้าแล้วให้ทุกคนเดินไปตามถนน เดินไปสาดไปก็สนุกดีครับ ไม่ต้องยืนสาดแค่จุดเดียว เดินย้อนไปที่เวทีคอนเสิร์ต พี่ตูนก็ขึ้นพอดี ยืนโยกกับพี่ตูนได้ 3 เพลงก็หมดสนุกครับ เบื่อชิบหายกับการตีกันของพวกวัยรุ่น ผมแยกกันกับเพื่อนแล้วเดินไหลตามคนออกมาทางท้ายซอย พี่เรย์ให้การ์ดขับไปส่งผมกับไทก่อน ส่วนตัวเองจะพาน้องสองไปเล่นต่อทางประตูทางเข้า ผมโคตรสงสัยแต่ไม่กล้าถามว่า ‘น้องสองคนสวยได้สาดน้ำใครบ้างรึเปล่า?’ มันจะสนุกได้ไงวะ? แดดร้อนจนเสื้อผ้าผมเกือบจะแห้งเลยครับ ท้ายซอยคนไม่ค่อยเล่นน้ำเท่าไหร่ หนักไปทางแป้ง ผมกับเด็กญี่ปุ่นเป็นพรีเซนต์เตอร์ดินสอพองครับปีนี้ ผิวหน้าจริงแทบจะไม่ได้รับผลกระทบจากยูวี เดินเกือบจะพ้นถนนก็เจอน้องหน้าคมคนที่ถามผมว่ามากับใครเข้ามาขวาง ไม่ตอบแล้วเดินเลี่ยง มันก็ก้าวเท้าตามขวาง ถอนหายใจแล้วหันไปมองเด็กญี่ปุ่นที่ยืนตาขวางอยู่ข้างหลัง หนุ่มหน้าคมมองตามแล้วจ้องหน้าไทโยนิ่ง ผมเห็นเด็กมันถอนหายใจแล้วเลี่ยงให้ ไทโอบเอวผมแล้วเดินออกจากซอย ขึ้นรถได้ก็กอดผมแน่น
“..ปีหน้าไม่มาแล้วเนอะ คนเยอะ..ไข่เจียวก็ไม่อร่อย” ลูบหลังลูบไหล่แล้วกอดตอบ ผมเจอแดดร้อนแล้วมาเจอแอร์เลยง่วงง่ายกว่าปกติ เอนหลังราบกับเบาะแล้วหนุนตักเด็กญี่ปุ่น หลับยาวจนเกือบถึงทางเข้าตลาด บอกพี่คนขับให้แวะเข้าตลาดซื้อกับข้าวไปกินเย้นนี้ วันนี้แม่ครัวไม่อยุ่ครับ ลูกหลานมาจากต่าจังหวัดรดน้ำขอพรเลยหยุดทำกับข้าวมาเลี้ยงผม
“ไปเดินเลือกกับข้าวกัน" เด็กญี่ปุ่นพยักหน้ารับแล้วลงมาเดินซื้อแกงถุงกับผม เดินเข้าซอยไปก็ตรงไปร้านแรก ๆ เลย กะว่าซื้อเสร็จก็จะเดินหาขนมกินแล้วก้กลับไปนอนกกไทต่อ ร้านขายของค่อนข้างบางตาครับ คนคงไปเที่ยวกันหมด
“ต้มยำหมู แกงเทโพ พะโล้ แล้วก็แกงเขียวหวาน อย่างละถุงครับ” เด็กญี่ปุ่นสั่งกับข้าวแล้วหันมาถามผมว่าจะเอาอะไรเพิ่มอีก ผมรีบหันไปตอบทันทีแล้วยิ้มกว้างกลบเกลื่อน น้องคนตักแกงใส่ถุงโคตรน่ารักครับ คือไงดีอ่ะ ไม่ถึงกับหล่อ แล้วก็ไม่ได้หน้าสวยเหมือนน้องสองกับไอ้วิน แต่ก็เด่นมากอ่ะ มองแล้วน้องเค้าน่ารักดีครับ คนรับเงินก็หน้าตาดี ผมมาเดินตลาดนี้ตอนซื้อของงานบวชไทก็เลยชินกับคนขายหน้าใส ๆ ครับ ผิดกับเด็กญี่ปุ่น..
“เด็กเค้าปิดเทอมเหรอครับพิ..น้องคนเมื่อกี้ก็น่าจะยังเป็นนักเรียนอยู่นะ” พยักหน้าแล้วยิ้มให้เด็กญี่ปุ่น เดินเข้าซอยหาขนมหวานกิน ร้านน้องเอกปิดครับ สงสัยจะไปเล่นน้ำสงกรานต์ ซื้อขนมร้านข้าง ๆ แล้วเดินออกมาจากตลาด ขึ้นรถได้ก็ตรงกลับบ้าน ถึงบ้านก็หยิบกับข้าวลงมา ดิ่งเข้าครัวแล้วจัดโต๊ะ เด็กญี่ปุ่นไปตามตาให้ลงมากินข้าว กินเสร็จก็ขอตัว บอกตาว่าจะนอนเลย ขี่หลังขึ้นมาอาบน้ำ มือถูสบู่ ผลัดกันฟอก ล้างตัวเสร็จก็ต่อรอบหลังที่ค้างไว้ก่อนไปเล่นน้ำ
เสียงเนื้อกระทบกันดังแข่งกับเสียงน้ำที่ไหลจากฝักบัว จับอ่างล้างหน้าพยุงตัวรับแรงกระแทก เด็กญี่ปุ่นจับคางขึ้นมามองผ่านกระจก ดวงตาที่เต็มไปด้วยความต้องการจ้องผมผ่านกระจก ปลายลิ้นเลียตามหลังหู ระตามโครงหน้า ผมเบี่ยงหน้าไปรับปลายลิ้น มองตาสีน้ำตาลผ่านกระจกตลอดเวลาที่ถูกรัก ไอน้ำเกาะกระจกขึ้นฝ้า มือหนาลูบไอน้ำออกแล้วจับหน้าผมมองกระจกนิ่ง แยกขากว้างขึ้นรับความยาวที่สวนมา สำลักความเสียวจนทนไม่ไหว ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเต็มผนังห้องน้ำ มองนัยน์ตาสีน้ำตาลปรือปรอย เอื้อมคว้าคอหนามาจูบ เสียงลิ้นเกาะเกี่ยวดังแข่งกับเสียงเนื้อด้านหลัง ลมหายใจหนักหน่วงแข่งกับความร้อนของท่อนแข็งที่จมอยู่ในร่างกาย ไม่นานนักท่อนแข็งก็พ่นน้ำอุ่นใส่เข้ามาจนล้นทะลัก ปรับลมหายใจให้เป็นปกติแล้วจูงมือไปอาบน้ำล้างตัว ริมฝีปากแนบชิดคลอเคลียไม่ห่าง เดินออกมาเช็ดตัวแล้วล้มตัวลงนอนกอดกก จุบหวานส่งผมให้หลับฝันดี..
คราวนี้ไม่มีแสงจ้าครับ555
เจอกันวันหยุดหน้าครับผม!
.......................
ช่วงเช้าไปทำงานมาค่ะ รถติดมากเพราะแฟนดันขับไปเส้นหลัก ขากลับผ่านถนนที่เทศบาลเมืองเค้าปิดเล่นน้ำ เห็นหนุ่ม ๆ ใส่เสื้อลายดอกแบบไทย ๆ เล่นน้ำกันแล้วเกิดแรงจิ้น แฟนมาส่งแล้วก็กลับไปสำนักงานต่อค่ะ ไม่มีใครขวางจิเลยนั่งปั่นแบบนอนสต๊อปเลยค่ะ ปั่นตั้งแต่บ่าย 2 ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลย ไปกินข้าวก่อนนะคะ
ปล.ตอบเม้นท์ทีหลังเนอะ กองทัพต้องเดินด้วยท้องค่ะ555+
ปล.2 จิโดนสาดน้ำเปียกมะล่อกมะแล่กอ่ะ หวัดก้เลยไม่มีทีท่าจะหายซักที ว่าจะสวมเสื้อกันฝนก็กลัวจะโดนแกล้งหนักกว่าเก่า พอไม่สวมก็นะ..ยังกะลูกหมาอ่ะ
หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56 (อ่าน 793294 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก