หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56

[Bee_YJ]

พิไทกลับมากับวิกฤต
แต่ความรักไม่เคยวิกฤตไปด้วย
น่ารักที่สุด

[pinkky_kiku]

อยากได้แบบ โคลสอัพด้วยคนอ่าค่า เขิลมั่กๆๆ 

 :กอด1:คุณจิ

[Pepor]

น้องพิยังน่ารักและเกรียนเหมือนเดิม
ส่วนไทได้รับประโยน์เต็มๆ จากน้ำท่วมเพราะพิไปไหนไม่ได้ ไทเลยได้แต่ชวนพิเข้าห้องไปหาอะไรหนุกๆ(?) ทำกันใช่ม่ะ 

  กอดคุณจิ เราจะฝ่าวิกฤตน้ำท่วมนี้ไปด้วยกันนะคะ

[i1_to*pp]

น่ารักทุกสถานการณ์จริงๆ
น้องพิบอกพี่เรย์มาทำสะพานให้บ้านพี่บ้างใกล้จะท่วมแล้ว
พี่จิ

[Akamei]

อื้ ม มม ม
ไม่มีไรทำก้เข้าห้องไปดูทีวีเนอะ
น้องพิ เนอะ
55555555555555

[N.T.❁]

ฮึบๆ ขุดขึ้นมาเพราะจำได้ว่าผ่านตาที่คุณจิมาต่อตอนพิเศษแต่เรายังไม่ได้อ่าน อิอิ

ว้าวๆ น้องพิกะไทโยอินเทรนด์นะเนี่ยยย น้ำท่วมกันถ้วนหน้าเลยทีเดียว
แต่ดูน้องพิไม่ค่อยทุกข์ร้อนนะคะ 555
ตราบใดน้ำยังไม่ท่วมห้องนอน เราก็ยังมีความสุขกันได้อะไรแบบนี้ คริคริ

กอดน้องพิกะน้องไท และรัดคุณจิแน่นๆให้หายคิดถึงค่าา 
คู่นี้จะสวีทกันท่าไหน(?)อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกที ..
วันก่อนยังนั่งย้อนอ่านตอนน้องพิละอ่อนอยู่เลย~

ปล. ขอให้น้ำแห้งเร็วๆเนอะคะ ทุกวันนี้น้ำเยอะก็จริงแต่ร่างจะระเหยหมดเพราะน้ำดื่มหายากมว๊ากกกกเลย.

[Moon_Crying]

หวานอ่ะ รักกันมา 10-11 ปี เป็นอะไรที่ยาวนาน รักกันเหนียวแน่นสุดๆ อิจฉา
นั่งนึกย้อนไปเราก็ได้เพื่อนสนิทมากๆที่คบมาจนถึงตอนนี้ตอนอยู่ ม.ต้นเหมือนกันนะ
เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ

[hahn]

ท่วมอีกนาน ไทพาพิ ไปปั้น em ball เหอะ 5555

[yeyong]

รอดผ่านหูผ่านตาตอนนี้ไปได้ยังไงเนี่ย
ตอนนี้เป็นผู้ประสบภัยถ้วนหน้า
สู้ๆ นะคุณจิ

[Whatever it is]

คิดถึงไทโย อิๆ

[boworange]

   ตามมาอ่านจนทันคะ....อยากบอกคุณจิว่าแต่งนิยายได้เทพมากๆ  เรานั่งอ่านแบบหยุดไม่อยู่เลยทีเดียว

ชอบพิ-กับไท มากๆ แบบโครตๆอ่ะ ....... อย่างนี้ต้องกด Like 10000000000 ครั้ง. 

[POPEA]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ, ยังตามไม่ทันอ่านได้ครึ่งนึงแล้ว
สนุกมากเลย! พิกับไทหวานมากมาย อ่านแรกๆ แล้วเขินแทนพิ
ชอบอ่านนิยายแบบนี้ "หวานได้ใจ" คู่อื่นก็น่ารัก แต่ไม่มีใครหวานเ่ท่าคู่พิกับไทโยซังแล้ว
ไทหื่นได้ใจอีกตะหาก ขนาดตอนนั้นยังอยู่แค่ ม.3 อายุ 15 นะนั่น 

[jira]

วันพิเศษ



นั่งขัดสมาธิเอามือหนึ่งเท้าคาง  อีกมือเคาะหัวเข่าเล่น  ตาจ้องหน้าหล่อที่กำลังง่วนอยู่กับแกลลอนน้ำมันเครื่อง  2  อันที่เด็กญี่ปุ่นกำลังพินิจพิเคราะห์ใช้สายตาตรวจหาการรั่วตามตัวแกลลอนอยู่  มองตามแผ่นหลังที่ลุกเดินไปหาเชือกไนล่อน  กลืนน้ำลายเหนียวมองมันเอาปลายเชือกแต่ละด้านมามัดกับหูจับแกลลอนน้ำมัน  ไทจับมันขึ้นมาแล้วออกแรงดึง  รอยยิ้มประดับใบหน้าบ่งว่ามันพอใจมากกกกกกกก

“แน่นแล้วครับ  พิจะเจ็บตรงรักแร้รึเปล่า?  งั้นไทหาสายยางหนา ๆ มาเอาเชือกสอดเข้าไปดีกว่าเนอะ”  ยิ้มแกน ๆ กับท่าทางกุลีกุจอ  ขอบคุณที่ห่วงใยสุขภาพจุ๊กกูแร้ขาวเนียนของกูนะ  ยกมือข้างที่เคาะหัวเข่าขึ้นมาเท้าคางเพราะเริ่มหนักใจ  ไทโยของพวกคุณ  น้องชายพี่เรย์  โอเค!..สามีผม  มันเห็นว่าผมว่ายน้ำไม่เป้น  มันเลยอาสาเป็นโค้ชสอนผมว่ายน้ำเอง  ในสถานการณ์ที่น้ำมาเยี่ยมเยียนถึงบ้านเช่นนี้  จะปล่อยโอกาสให้ผมว่ายน้ำเป็นให้หลุดรอดไปได้ยังไง  มันว่างั้นอ่ะ

“เสร็จแล้วครับ  5  โมงเย็นค่อยลงเนอะ  ตอนนี้แดดยังแรงอยู่  เดี๋ยวดำ”  แค่นยิ้มตอบรอยยิ้มจริงใจสดใสปิ๊งปั๊งของเด็กญี่ปุ่น  ไทจับตรงกลางสายยางพาอุปกรณ์ฝึกว่ายน้ำของผมไปเก็บในที่ปลอดภัย  ถอนหายใจยาวแล้วลุกขึ้นยืนตามแรงฉุด  เด็กญี่ปุ่นดึงผมเข้ามากอดไว้หลวม ๆ แล้วโยกตัวไปมา

“ว่ายน้ำไม่เป็นแบบนี้ไทห่วงนะครับ  น้ำมาถึงบ้านแบบนี้พิก็ควรจะหัดว่ายเอาไว้  ไทสอนให้ไง..ไม่ปล่อยเด็ดขาดครับ”  ผ่อนลมหายใจออกยาว ๆ แล้วกอดตอบเบามือ  ไม่อยากยอมรับ..ผมโคตรกลัวเหอะ  คนว่ายไม่เป็นที่ไหนมันก็ต้องป๊อดทั้งนั้นล่ะคุณ!   เดินตามแรงจูงมือเข้ามาในบ้าน  ปล่อยมือมันแล้วเดินเข้าไปนั่งกับพื้น  เอาหัวแปะที่ตักตา

“ไงล่ะ  เห็นว่าจะหัดว่ายน้ำ  ฝึกให้เป็นเลยนะไท”  ขมวดคิ้วแล้วเอาคางกดเนื้อย่นที่หน้าขาตาเล่น  มือเหี่ยวอบอุ่นลูบหัวผมเบา ๆ แล้วไล่ให้ไปนอนเอาแรง  ผมรีบส่ายหน้าเพราะคำนี้ทันที  เด็กญี่ปุ่นยิ้มกว้างแล้วสอดมือเข้ารักแร้ผมดึงให้ลุกมาจากเขตอาคมที่คุ้มครองป้องกันผมอย่างตา  คว้าไขว่ดึงไว้อย่างสุดความสามารถ..

“ไปเถอะครับพิ  ว่ายน้ำมันใช้แรงเยอะ  นอนเอาแรงไว้ดีกว่า”  หายใจถี่  ส่ายหน้าหวือปฏิเสธไม่รีรอ  ฟังมันพูดก็เข้าใจทันที  มันจะ  ‘เอาแรง’  อ่ะ!  ดิ้นหนีแล้วพยายามกอดขาเก้าอี้ตาไว้  ตาเลิกคิ้วมองผมกับไทโยยื้อยุดฉุดดึงไปมาก็เป็นฝ่ายเดินจากไป

“งั้นก็นอนเล่นที่โซฟาไปนะ  เดี๋ยวตาไปนอนเอาแรงข้างบนก่อน  เย็น ๆ จะลงมาดูนะลูก”  กะพริบตาปริบมองตาเดินขึ้นชั้นบนไป  เด็กญี่ปุ่นขำพรืดแล้วกอดผมแน่น  ตัวสั่นไปตามจังหวะการหัวเราะของมัน 

“โอเค..งั้นนอนเล่นตรงนี้ก็ได้ครับ  ขี้กลัวเนอะ..พิอ่ะ”  เบะปากกับคำปรามาส  จับหมอนมาตบปุ ๆ แล้วเอนหลังนอนหลับตาพริ้ม  เด็กญี่ปุ่นลงไปนั่งกับพื้นสิงที่เดิมที่ผมนั่งอ้อนตา  มือเย็นลูบแก้มผมเบามือ  กระชับมือที่สอดเข้ามาจับแล้วหลับไปเพราะอากาศจากเครื่องปรับอากาศที่ห้องนั่งเล่น  ตื่นขึ้นมาตามเวลาที่ไทปลุก  งัวเงียขี่หลังมาล้างหน้าล้างตา  กระพริบตาปริบก่อนจะลืมตาโพลงเมื่อนึกขึ้นได้

“”เดี๋ยวไทลงก่อน  พิค่อย ๆ เดินลงมาตามทางที่ไทเดินนะครับ”  ยิ้มแห้งเหี่ยวแล้วพยักหน้ารับ  มองแผ่นหลังสลับกับมือที่จับผมแน่น  เดินตามมันไปทางหลังบ้าน  กลืนน้ำลายเหนียวลงคอกับภาพผืนน้ำกว้างสุดลูกหูลูกตาตรงหน้า  ลมเย็นฟาดปะทะหน้าไม่ยั้ง  ความตื่นเต้นและหวาดหวั่นก่อตัวขึ้นในใจ  มือเย็นเฉียบพอ ๆ กับน้ำที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าตัวเอง  ชักเท้าขึ้นและขืนมือเด็กญี่ปุ่น

“..ยังไม่ลงวันนี้ได้เปล่า?  มันยังไม่ไปไหนหรอกน้ำอ่ะ  นะ..”  ไทโยหันมายิ้มเย็นให้ผมแล้วรวบกอดแน่นเหนียว  เหวี่ยงผมกับมันลงน้ำไม่ปรานีปราศรัย  ผมทั้งตกใจและเสียจริต

“ไอ้เหี้ยยยยยยยย”  เสียงดังกึกก้องสะท้อนไปมาอยู่แค่น้ำคำเดียว  ผมได้แต่กอดคอมันแน่น  ขาเขอไม่สนว่ามันแตะถึงพื้นดินรึเปล่า  นาทีนี้กุไม่ยอมเป็นผีพรายเด็ดขาด!

 “ตรงนี้ขาถึงครับ”  หายใจถี่แล้วค่อย ๆ ลืมตา  คลายแรงที่กอดคอมันออกนิดหน่อยแล้วค่อย ๆ เอาเท้าแตะ ๆ ดู  ความหยุ่นของดินเละ ๆ ใต้ฝ่าเท้าทำให้ผมเริ่มใจชื้นขึ้น  ปล่อยรอบคอมันแล้วค่อย ๆ ทรงตัวใต้น้ำ  หายใจหายคอไม่สะดวกเพราะระดับน้ำที่ลึกถึงคอหอยตัวเอง  มือเย็นสอดจับมือผมเดินไปข้างหน้าช้า ๆ  เด็กญี่ปุ่นยื่นอุปกรณ์ส่งให้ผม  รับมันมาสอดเข้ารักแร้ทันที  กะพริบตามองเด็กญี่ปุ่นค่อย ๆ เดินห่างออกไปทีละนิด 

“พิลองลอยตัวดู  เอาขาตีน้ำด้วยครับ  ดีมาก  ทำไปเรื่อย ๆ นะครับ  วันนี้ผมจะให้พิหัดลอยตัวก่อน”  พยักหน้านิดหน่อยว่าเข้าใจก่อนจะทำตามที่มันบอก  ผมทนทรมานกับการทำตัวให้ชินกับอุปกรณ์ทรงตัว  พอเริ่มจะชินและเริ่มตีขาพาตัวเองไปตามทิศทางที่ต้องการได้..

ความน่ารักของไทโยก็แผ่ซ่านเข้ามาหาผมทันที..

“5555”  มันดำน้ำแล้วโผเข้ามากอดผม  ตกใจจนทำไรไม่ถูก  มันรัดแล้วมันก็กดแกลลอนน้ำมันให้จม  ผมได้แต่แหงนหน้าให้ลอยเหนือน้ำไว้  ยิ่งแหงนหน้าเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าทางมันอ่ะ  ทั้งปากทั้งจมูกระดมฟัดหน้า  มือปลาหมึกลูบด้วยเฟ้นด้วย  กัดกรามแน่นแล้วมองหน้ามันนิ่ง  ให้มันรู้ว่าผมไม่ขำไปด้วยแล้ว..

“..ไม่แกล้งแล้วครับ  เก่งแล้ว  ไม่ต้องใช้แกลลอนแล้ว”  ตาเหลือกเพราะมันดึงอุปกรณ์ช่วยชีวิตผมออกจากจุ๊กกูแร้ทันที   กอดคอมันแน่นแล้วมองส่งแกลลอนที่กำลังลอยตุ๊บป่องออกไปเรื่อย  ๆ  เขม้นมองหน้าเด็กญี่ปุ่นที่กำลังยิ้มพราย

“เย็นเนอะ”  นิ่งมองตาสวยกับยิ้มสดใสแล้ว..ก็ได้แต่ปลง  แพ้ทางราบคาบเสมอมาอ่ะผม  ยกขาตวัดรอบเอวแล้วเอามือโอบรอบคอ  ยิ้มคืนให้แล้วหลับตาลง  ปล่อยให้ปลายจมูกเย็นชื้นแตะแผ่วไปทั่วหน้าเชื่องช้า  ริมฝีปากที่พรมจูบเหมือนลมเย็นที่กำลังพัดไหวอยู่รอบตัว  แตะหน้าผากกับปลายจมูกที่กำลังหอมแล้วยิ้มบาง  เงยหน้าจูบริมฝีปาก  สัมผัสปลายลิ้นอุ่นของไทที่เคลื่อนไหวแตะปลายลิ้นผมอย่างอ่อนโยน  ผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ แล้วค่อย ๆ ผละออกจากริมฝีปากที่ยังคงคลอเคลีย  ซบหน้าที่ไหล่แล้วกอดคอนิ่ง  กระชับคอหนาแล้วมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน

ยิ้มบางกับสีส้มแดงสะท้อนท้องน้ำที่ผมกับเด็กญี่ปุ่นยืนอยู่   หลับตาแล้วเอียงคอรับแสงอุ่นจากพระอาทิตย์และความเย็นฉ่ำของสายน้ำ  เด็กญี่ปุ่นชวนผมขึ้นแล้วบอกผมว่า

“พิไปอาบน้ำก่อนนะครับ  แล้วรีบลงมาด้วย  เดี๋ยวพี่เรย์จะพาคนสวยของพิมาลอยกระทงกับเราครับ”  อ้าปากแล้วรีบพยักหน้ารับ  วิ่งขึ้นมาอาบน้ำแล้วแต่งตัวรวดเร็ว  ดิ่งลงจากบ้านไปช่วยป้าอรจัดโต๊ะ  เดินขึ้นไปรับตาลงมานั่งรอกินข้าว  พอประคองมาถึงโต๊ะผมก็ยิ้มกว้างให้หน้าสวยยิ้มหวานของน้องที่หันมามองผมพอดี

“คุณตา  พี่พิ  สวัสดีครับ”  ปล่อยมือจากศอกตามารับไหว้มือที่กระพุ่มไหว้ผมทันที  แตะเนื้อนุ่มได้ไม่ถึง  2  วินาที  พี่เรย์หมาบ้าขี้หวงก็ดึงมือน้องมากุมไว้ทันที

“ตาสวัสดีครับ  เย็นนี้ฝากท้องด้วยนะครับ  คืนนี้ลอยกระทงด้วยกันนะครับตา  สองทำกระทงมาให้ตาด้วยครับ”  ตายิ้มอ่อนโยนให้น้องที่กำลังเม้มปากซ่อนความเขินอยู่   ตาสวยหลุบมองเท้าตัวเอง  มือประสานกันแน่น  น่ารักเท่าโลกกกก

“กินข้าวกันครับ  กินกันก่อนเลย  เดี๋ยวผมอาบน้ำแป๊บเดียว”  เลิกคิ้วมองไทโยแล้วส่ายหน้าตอบ  ผมยังไม่กินครับ  รอมันก่อน  ทุกคนก็เลยนั่งลงคุยกันรอไทโยที่อาบน้ำอย่างรวดเร็วมากินข้าวพร้อมกัน  กินข้าวเสร็จตาก็ออกมาลอยเลย  ตาลอยกระทงพร้อมกับป้าอรครับ  แต่พวกเรารอให้ดึกกว่านี้อีกหน่อยค่อยออกมาลอย  ส่งตาเข้านอนแล้วก็ลงมานั่งรับลมกันหลังบ้าน  พี่เรย์ก็คุยกับไทโยเรื่องกิจการของที่บ้านมัน  ผมก็นั่งติดไทโยแล้วคอยส่งยิ้มให้น้องสองเป็นระยะ    คนอะไร..ยิ่งมองยิ่งน่ารักอ่ะ

พี่เรย์ดึงมือน้องลุกแล้วพาเดินไปตรงตลิ่ง  เด็กญี่ปุ่นจูงมือผมเดินตามพี่เรย์กับน้อง  ไม่ลืมหยิบถุงกระทงน้องติดมือมาด้วย  น้องหันมามองหาถุง  ผมเลยรีบชูให้เห็น  ยิ้มเขินส่งมาให้พร้อมหน้าเรียวที่ก้มขอบคุณ  โอ้ยยยยย น่ารักอ่ะ!

พี่เรย์ยื่นมือขอถุงกระทงแล้วล้วงหยิบกระทงใบตองฝีมือน้องส่งให้ผมกับเด็กญี่ปุ่น  1  อัน  แล้วของพี่เรย์กับน้องก็ใช้แค่อันเดียวเหมือนกัน  พิศกลีบใบตองและดอกไม้สีสวยที่น้องตั้งใจทำมาให้เรา  สวยแล้วยังใจดีอีก  น่ารักคูณ  10  เหอะ  ยิ้มเยิ้มใส่กระทงจนเด็กญี่ปุ่นต้องดึงออกจากมือผมแล้วยกขึ้นจบที่หน้าผาก  สะดุ้งแล้วรีบแตะที่มือหนาของมัน

“อธิษฐานเผื่อด้วยนะครับ”  รีบบอกแล้วฉีกยิ้มให้ไททันที  หลับตาอธิษฐานขอขมาแม่คงคาและขอลอยเคราะห์ฝากแม่คงคาไปด้วย  ผมขอโน่นขอนี่อีกเยอะแยะมากมายครับ  ไม่มีเรื่องของผมเลย  ผมขอให้เด็กญี่ปุ่นกับตาล้วน ๆ เพียว ๆ เลยครับ

ถ้าไทมีความสุข..ผมก็มีความสุขครับ

ค่อย ๆ ลืมตาแล้วนั่งลงพร้อมกัน  ปล่อยมือจากกระทงแล้วให้มันลอยไปตามสายน้ำแห่งความเดือดร้อนที่เข้าท่วมเราในปีนี้  เบือนมองคู่พี่เรย์ที่ลอยเสร็จก่อนเรานานแล้วกำลังมองตากันอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ  พี่เรย์มันหล่อมากครับ  ยิ่งเวลาอยุ่กับน้องสอง..มันเหมือนพวกไอดอลเกาหลีเลยครับ  ต่างกันแค่  มันไม่ศัลยกรรมเท่านั้นเอง

“กูกลับก่อน  เดี๋ยวเลยเวลานอนน้อง”  เบะปากใส่แล้วรีบหลบหลังไทโย  ต้องรีบครับเพราะพี่เรย์มันมือไว  น้องหัวเราะเสียงใสเชียว  ชะโงกหน้าข้ามไหล่ก็เห็นพี่เรย์ก้มมองหน้าน้องนิ่ง  ตาฉ่ำ  ยิ้มอย่างหล่ออ่ะ   น้องเอามือไขว้หลังแล้วเอียงคอยิ้มตอบพี่เรย์  ถ้าผมเป็นพี่เรย์นะ..

“พี่ทำไรน้องอ่ะ!  อย่านะเว้ย!”  รีบปรี่เข้าไปขวางไม่ให้พี่เรย์มันก้มมาหอมแก้มใส ๆ ของน้อง  กูอิจฉาเหอะ!  พี่เรย์หัวเราะเสียงดังแล้วผลักหัวผมออก  มองมือที่ผลักหัวดึงน้องเข้าไปกอดแน่น  ผมยิ้มให้ความน่ารักของคนคู่นี้ก่อนจะยืนส่งพี่ชายกับน้องชายกลับบ้าน 

ส่งเสร็จผมก็ขี่หลังไทโยมานอนมองพระจันทร์เต็มดวงในคืนวันเพ็ญ

วันนี้คุณลอยกระทงกับใครครับ  ขอให้มีความสุขมาก ๆๆๆๆๆ นะครับ




สุขสันต์วันลอยกระทงครับผม!

......................................................

กอดรวบ!  กอดรับนักอ่านหน้าใหม่และนักอ่านที่ติดตามมาตลอดนะคะ
อยากเม้าท์มากกว่านี้  แต่ไม่มีเวลาแล้วค่ะ  เอาไว้พรุ่งนี้เค้ามาเม้าท์เนอะ
 
 

[boworange]

    อยากไปลอยกระทงกับคู่นี้จัง 

ปล.อาจารย์สอนว่ายน้ำนี่น่ารักที่สุดดด 

[iforgive]

ไปเดินตามห้างที่ไหน ๆ ก็ไม่เห็นมีไทโยซักกล่อง  พิไปช็อปมาจากไหนฟระ  อยากได้มั่ง  น่ารัก  ช่างเอาใจซะขนาดนี้

[N.T.❁]

ตอนนี้น่ารักอะค่ะคุณจิ(จริงๆน่ารักมันทุกตอนงิ) คุณจิก็น่ารักนะคะ เค้าชมทั้งเรื่องทั้งคนแต่งเลยค่ะ 
อยากลอยกระทงเหมือนกัน แต่ไม่ได้ลอยมาสองปีแล้วค่ะ ปีนี้กทม.ก็รณรงค์อยู่คงได้ลอยไปกับน้องพิแทนแระ
แอบมีอีกคู่มาแจมด้วยย -- น้องสองน่าร๊ากกกกก พี่เรย์ก็หล่อเชียววว
น้องพิยังชอบลวนลามน้องสองทางความคิดอยู่เรื่อยๆนะคะ 555 อิจฉาพี่เรย์อ้ะ
ว่าแต่ ไม่น่าเชื่อว่าพิรุณว่ายน้ำไม่เป็น!~

 
คืนนี้พระจันทร์คงสวยน่าดูเนอะคะ :]

----*

เอาพระจันทร์มาฝากค่ะ กล้องเราซูมได้แค่นี้แหละ อิอิ กลมป๊อกเล้ยย

[jeeu]

 พินี่ก็น๊าาาา                                    ทะลึ่งกับน้องสองตลอดเลย             ชอบทำให้ไทกับพี่เรย์หึงอยู่เรื่อย    เดี๋ยวให้ไทจัดหนักซะเลย   ^^             

[TanyaPuech]

   อ่านแล้วแอบอิจฉา  ><

เราก็ยังคงต้องลอยกระทงคนเดียวต่อไป

[yeyong]

ขนาดมีทั้งสามี และพี่สามี
น้องพิยังไม่วายส่งตาเยิ้มให้น้องสอง

[Horizon]

สุขสันต์วันลอยกระทงเช่นกัน
น้ำจะลดหมดแล้ว กว่าพิจะว่ายน้ำเป็น
+1

[pochu52]

น้องพิกับไทเค้ายังหวานไม่สนเทศกาลเหมือนเดิม 5555 น่ารักที่สุดค่ะ
น้องสองขวัญใจของพี่พิยังน่ารักเสมอ พี่เรย์มันหวงนะถูกแล้วววว

[Akamei]

จะว่ายป็นมั้ยล่ะเนี่ยย
ครูฝึกมัวแต่แกกล้ง
55555555555

ปล.พี่จิไปลอยกระทงรึยังค่ะ????
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ

[samsoon@doll]

สุขสันต์วันลอยกระทงจ้า ไทโย พิ แล้วก็คุณจิ ด้วย

[n2]

ต่อหน้าไทโยพิยังกล้ามองน้องอีกนะ

[POPEA]

คู่นี้ลอยกระทงด้วยกันมาหลายครั้งแล้ว หวานไม่เปลี่ยนเลยเนอะ~
อยากไปลอยกระทงกับพิไทโย

[nunamicky]

โอ้ย
อิจฉาคนมีคู่ลอยกระทง

[jiki]

กอดๆ
 เค้าอ่านฉากว่ายน้องแล้ว. เค้านึงถึงไอ้ขวัญกับอีเรียมอ่ะ คลองแสนแสบด้วย เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ~ของเรียม หวนคิดผิดแล้วขมขื่น ฝืน~ใจเจียม~

เก่ามาก

มีน้องสองโผล่มาให้ชุ่มหัวใจค่ะ

สถานการณ์วันนี้ หน้าสะพานไทยพม่า คนเยอะมากๆค่า คนพม่า กับ กะเหรี่ยงแถวนี้ชอบเที่ยวงานค่ะ. ลอยกระทงกับเยอะแยะเลย

[Pepor]

^___^  แอบคาดหวังว่าวันพิเศษพระจันทร์เต็มดวงแบบนี้ พิกะไทจะมาเยี่ยม แล้วก็สมหวังจริงๆด้วย กรี๊ดดด
ไม่มีคำใดจะบรรยายคู่นี้ได้เท่า น่ารัก 

ปล. สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะคุณจิ

[i1_to*pp]

น่ารัก อยากลอยกระทงด้วย
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะพี่จิ

[love2y]

คู่นี้น่ารักตลอดอ่ะ >_<