เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus  (อ่าน 2496886 ครั้ง)

ออฟไลน์ White

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0

ออฟไลน์ nunamicky

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-3
+1 ให้ค่ะ
 :กอด1:

Jinkle

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4
ตะวันอย่าคิดมากเลย
หาแฟนใหม่ดีกว่า
แอบเชียร์ตะวัน-ไวย์ :กอด1:

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
พี่ตะวัน
 :m15:


ลองเปิดใจให้คนอื่นๆบ้างนะ
อย่างหนูไวย์ไง
แสนซน น่ารัก น่ากอด

ออฟไลน์ akihito

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตะวัน :m15:
ดุจดาว :angry2:

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
อ้าว  ตะวันไม่ใช่เกย์หรือ เข้าใจผิดมานาน เอาน่า อย่าไปอิจฉาคู่นั้นเขาเลย หาของเราเองก็ได้นี่

ออฟไลน์ Pumpkin

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
ชอบคุณเขม  :m20: พี่แกฮามากๆ อ่านแล้วขำสุดๆ


morrian

  • บุคคลทั่วไป
เขมชาติเนี่ย เมาแล้วรั่วได้อีกเนอะ  :laugh:

พี่ตะวันก็สู้ๆนะ ... ถ้าถึงวันที่สังคมบีบให้เลือก

ชื่อเสียงละเกียรติยศ ไม่มีทางทำให้พี่ไผ่กับน้องริว

ปล่อยมือจากกันแน่นอน อิอิ  :กอด1:

ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
สงสารตาวานนอ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Tageszeit

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-1

ซักวันตะวันมีคนให้กอด  :กอด1:

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
ดันอ่า ดันๆๆๆๆๆ
คิดถึงพี่ไผ่ค่ะ >.< พี่ไผ่จะตื่นกลางดึกมั่งไหม เผื่อจะรู้ตัวรู้ใจมั่งอะไรมั่ง

ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2246
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
รอตอนต่อไปครับผม
ค้างๆ คาๆ เจ็บนะครับเนี่ย อิอิ

ออฟไลน์ Noi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
มารอตอนต่อไปอยู่ค่ะ  :mc4:

Milk

  • บุคคลทั่วไป
ตามอ่านอยู่สองวันจนจบ อ่านแล้วหยุดไม่ได้

หลงรักน้องริวเข้าเต็มหัวใจ น้องน่ารักจริงๆ

แต่น้องเริ่มแมนขึ้นเรื่อยๆ :laugh:จะสลับตำแหน่งกับ

พี่ไผ่แล้วใช่มั้ย :serius2:

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0
สั้นจังงงงงง

คุณเขมชาติ เมาแล้วพูดมากจิง เหอๆ
ส่วนตะวัน ก็น่าสงสาร เจอผู้หญิงแย่ๆ

แต่อย่าเพิ่งตัดสินพี่ไผ่กะนู๋ริวสิ ทั้งสองต้องผ่านไปด้วยกันได้แน่

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
เพิ่งรู้ว่าอดีตของตะวันเป็นยังไง
สิ่งที่เห็นไม่ต้องสนับสนุน แต่อย่าขัดขวางเลยนะ
 :pig4: คะ

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
สั้นได้ใจ แต่ก็เปิดปมใหม่ๆ ให้เห็นกันอีกแล้ว ว่าแต่ว่า มะไหร่จะรู้น๊าาาว่ารักกันเนี่ย กระซิกๆ

SweetSmile

  • บุคคลทั่วไป
สงสารตะวันจัง
อดีตทำไมมันช่างรันทดนัก
ถูกหาว่าเป็นเกย์ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่~เฮ้อ

สำหรับพี่ไผ่กับน้องริว
ถ้าถึงวันที่สังคมบังคับให้เลือก
เราก็เชื่อว่าทั้งสองคนจะไม่ทิ้งกัน
และจะโอบกอดกันไว้ไม่ปล่อยมือจากกันแ่น่นอน


ออฟไลน์ £.Ma|e¥

  • ชั้นคือผู้หญิงโรคจิต!! โฮะๆๆ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
อ่านไปอ่านมา ร้องไห้เฉยเลย T^T
สงสารตะวันมาก แต่ตะวันจ๊ะ อย่าเอาหนูริวกับพี่ไผ่ ไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงชั้นต่ำแบบนั้นนะจ๊ะ
ตะวันต้องคอยดูต่อไป รับรองว่าถ้าตะวันได้เห็นความรักของหนูริวกับพี่ไผ่
ตะวันจะต้องกลับมาศรัทธาในความรักอีกแน่นอน
ตะวัน สู้ๆจ้าาาาา [อย่าบอกนะว่าตะวันจะได้คู่กับพี่กร กร๊ากกกก]

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Noi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
มานอนรอตอนต่อไป :t3: :t3:

ออฟไลน์ Nile_Kstar

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 37
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
มีคนแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ วันเดียว 55.2 ตอน รวดเลย 55+ เพราะว่า แต่งได้ดีแล้วก็สนุกมากๆเลยครับ

ค้างมากมายครับ เรื่องนี้มีหลายอารมณ์จริงๆ คุณเขมชาติ เมาแล้วรั่วๆเยอะไปแล้วนะครับ

อ่านแรกๆก็ แบบว่า เอิ่ม เหมือนๆที่หลายๆท่านเคยเสนอความเห้นไป

น้องริวช่างเป้นเด็กดีจริงๆเลยนะครับ ภาวนาขอให้พสุคิดได้ไวๆเถอะ น้องริวจงเจริญ

ส่วนพี่ตะวันก็ลืมอดีตไปเถอะนะครับ อิอิ ผมเป้นกำลังใจ

ปล. ไรท์เตอร์ กับท่านที่ลง มาอัพด่วน ไวๆๆ ค้างมากมายกับ 55.2 ครับ

ขอบคุณมากๆเลยครับ ที่มีเรื่องดีๆให้อ่านกัน

ออฟไลน์ Anonymus

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-1
ตอนนี้ spring  ติดงานอยู่ต่างจังหวัดก๊าบ

คิดว่าคงจะมาลงตอนต่อไปให้เร็วๆนี้

ส่วนคนเขียนตอนนี้อยู่ช่วงเฟล  ขอเวลาทำใจสักพัก

แต่นิยายมีตอนสำรองไว้ที่spring แร้วนาก๊าบ 

....................................................
 :n1:

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
เข้าใจในเรื่องที่เฟลค่า (เฟลด้วย)
ทุกอย่างจะผ่านพ้นไป ได้แต่เก็บสิ่งดีไว้ในใจนะคะ

ออฟไลน์ spring

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 279
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-7
ให้กำลังใจทุกคนที่กำลังเศร้าเสียใจอยู่ตอนนี้นะคะ

จดจำเรื่องราวและภาพที่สวยงามของเมื่อวาน

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่างน้อยก็ทำเรื่องดีดีแทนคนที่จากไป

:กอด1: ทุกคนนะคะ ( :กอด1: ป้าไรท์เตอร์ด้วย)


******************



ตอนที่ 56


พสุตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็พบว่าริวไม่อยู่ในห้องแล้ว  ห้องอุ่นจนเขาหลับสบายแสดงว่าริวลุกมาเปิดเครื่องทำความร้อนไว้ให้ก่อนออกไป  ชายหนุ่มเหลือบมองนาฬิกาแล้วลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวอย่างประหลาดใจนิดๆ  เพิ่งจะ 7 โมงกว่าๆเท่านั้น  ถ้าเป็นเมืองไทยก็ราวๆ ตี 5 แต่ริวหายไปไหน  ปกติถ้าเขาไม่ลากลงจากเตียงริวแทบลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ  ระหว่างที่พสุเดินเช็ดผมกลับมาที่เตียงตะวันก็ผงกหัวขึ้นมองเขาแล้วทิ้งตัวลงนอนอย่างเดิม


“จะรีบไปไหนแต่เช้า” ตะวันถามเสียงอู้อี้ 

“ไม่ได้รีบหรอก  ตื่นเวลานี้จนชิน...ริวสิ  หายไปไหนไม่รู้แต่เช้า...อ้อ! ไปห้องอัด”  พสุเพิ่งเห็นข้อความที่เด็กหนุ่มเขียนวางไว้ข้างโคมไฟ 


‘ริวไปห้องอัดนะครับ’ พสุอ่านแล้ววางไว้ที่เดิม  ก่อนจะเก็บของใช้ที่กองๆ ไว้บนโต๊ะข้างเตียงใส่กระเป๋าสะพายแล้วลงไปข้างล่าง  ปล่อยให้ตะวันหลับต่อไป
เมื่อพสุไปถึงห้องอัด  ก็พบว่าริวกำลังบันทึกเสียงดนตรีเพลงของตัวเองใหม่  มีเจ้าหน้าที่สองคนยืนฟังอยู่ข้างๆ  พอเห็นพสุหนึ่งในนั้นก็เปิดประตูออกมารับ


“อรุณสวัสดิ์  พวกคุณตื่นเช้ากันจัง” เจ้าหน้าที่คนนั้นทักพสุแล้วหาวหวอด

“อรุณสวัสดิ์ครับ  พวกคุณก็ตื่นเช้าเหมือนกัน” พสุทักทายตอบอย่างสุภาพ

“เปล่า  พวกผมยังไม่ได้นอนต่างหาก  พวกผมเป็นกะดึกน่ะ”

“อ้าว!...ต้องขอโทษด้วยนะครับที่น้องผมมารบกวน” พสุพูดไปแล้วก็นึกขำ  เพราะริวหน้าเป็นฝรั่งจ๋า  ส่วนเขาก็หน้าเอเชียสุดชีวิต  แต่ดันบอกว่าริวเป็นน้อง  แต่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่ที่นี่จะไม่แปลกใจอย่างที่พสุคาด

“ไม่หรอก  พวกผมชินแล้ว  ทำงานกับศิลปิน  ก็ต้องปรับตัวให้ชิน  เพราะงานแบบนี้มันล็อคเวลาแน่นอนไม่ได้...บทเขาอยากจะทำงานขึ้นมา  จะตอนไหนก็ต้องเตรียมพร้อม  ว่าแต่น้องชายคุณเป็นซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่ฝีมือดีมากๆ  ผมเพิ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้ซาวด์เอ็นจิเนียร์ที่เมืองไทยมีคนเก่งขนาดนี้หลายคน”

“เอ่อ...เขาไม่ได้เป็นซาวด์เอ็นจิเนียร์หรอกครับ  เขาเป็นนักร้อง”

“หา?  นักร้อง?...แต่ว่าเขา...โอ้! ผมรู้แล้วว่าทำไมบอสถึงให้ความสำคัญกับพวกคุณนัก  พวกคุณเก่งขนาดนี้นี่เอง”


พสุเองก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีจึงทำได้แค่ยิ้มๆ เท่านั้น  ดูเหมือนริวจะบันทึกเสียงเสร็จพอดี  เด็กหนุ่มถอดหูฟังออกแล้วหันมาเจอพสุก็ยิ้มร่า  วิ่งออกมาหาพสุข้างนอกทันที


“พี่มานานยัง?”

“สักครู่แล้ว” พสุตอบด้วยภาษาอังกฤษ  เพื่อไม่ให้เสียมารยาทกับคนที่ยืนอยู่ด้วย

“พี่มาฟังเพลงใหม่ของริวสิ  ริวเพิ่มเติมหลายอย่างเข้าไป...” ริวลากแขนพสุเข้าไปแล้วกดให้เขานั่งลงแทนที่  ก่อนจะสวมหูฟังให้  นอกจากดนตรีที่ริวเคยเปิดให้เขาฟังก่อนจะมาเกาหลีด้วยกัน  พสุก็รู้สึกถึงเสียงเครื่องดนตรีแปลกๆ ที่เพิ่มเข้ามา  แม้จะไม่รู้ว่าเป็นเครื่องดนตรีชนิดไหนแต่ก็ได้กลิ่นอายของเกาหลีผสมผสานกับทำนองเดิมได้อย่างลงตัว

“พี่ว่าใช้ได้มะ”

“พี่ว่าดีนะ...ใช่ไหมครับ”  พสุหันไปถามเจ้าหน้าที่ห้องบันทึกเสียงทั้งสอง  ซึ่งทั้งสองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย  คนหนึ่งนั้นไม่แค่พยักหน้า  แต่ยังยกหัวแม่มือให้ริวเป็นเชิงชื่นชม

“งั้นเดี๋ยวริวเอาไปให้พี่เผ่าฟังนะ...พี่กินข้าวยัง  ริวหิวแล้วเนี่ย”

“งั้นกลับไปกินข้าวกัน...ขอตัวกลับก่อนนะครับ”  พสุหันไปอำลาเจ้าหน้าที่ห้องบันทึกเสียงทั้งคู่  ริวหันไปโค้งให้  แล้วหยิบเดโม่ออกมาใส่กระเป๋าสะพายของพสุ  ก่อนจะพากันเดินกลับไปที่บ้านพัก


ทุกคนตื่นแล้ว และรวมตัวกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร  พอเห็นพสุกับริวก็กวักมือเรียกให้เข้าไปร่วมวง


“ไปไหนกันมาแต่เช้า” ทรงเผ่าทักแล้วตบเก้าอี้ข้างตัวให้พสุนั่ง  ริวก็ตามมานั่งข้างๆ พสุด้วยอีกคน

“ริวไปทำเดโม่ใหม่ครับ  ส่วนผมไปดู”

“เหรอ?...เสร็จแล้วยังริว” ไมตรีหันมาถามด้วยความตื่นเต้น  เพราะเดโม่แรกที่ริวทำมาเขาก็คิดว่าเพราะแล้ว  แต่ริวบอกว่ายังไม่เสร็จ  ก็คิดอยู่ว่าวันนี้จะชวนเข้าไปทำ  แต่ช้ากว่าริวอยู่ดี

“เสร็จแล้วครับ” ริวตอบพร้อมกับยื่นเดโม่เพลงให้ทรงเผ่า 


พสุเดินไปตักอาหารมาให้ริวก่อนแล้วถึงได้ตักของตัวเอง  กรเวชมองตามการกระทำของพสุแล้วถอนใจเฮือกด้วยความไม่สบายใจ  แต่เมื่อเหลือบไปมองผู้ร่วมงานคนอื่นๆ  กลับไม่เห็นสายตาผิดปกติของใครสักคน...หรือจะเป็นเขาที่คิดมากอยู่คนเดียว

ทรงเผ่าฟังดนตรีที่ริวบันทึกเสียงใหม่ด้วยความพอใจ  ทั้งที่ก่อนหน้านี้ริวเคยเอาเดโม่เพลงนี้มาให้ฟังแล้ว  แต่ไม่คิดว่าพอใส่ลูกเล่นเพิ่มเข้าไปจะสะดุดหูยิ่งกว่าเดิม  รวมทั้งมีกลิ่นอายแบบเกาหลีอย่างที่เขาต้องการด้วย


“เออเจ๋งสุดแล้วริว...งั้นพี่นัดสาวๆ MG เข้ามาบันทึกเสียงได้เลยสิ” ทรงเผ่าถามพลางพลิกเนื้อเพลงดูอย่างพอใจ  เนื้อเพลงภาษาอังกฤษของริวสละสลวยจนเขาไม่ต้องแก้ไขอยู่แล้ว  เพราะซิงเกิ้ลที่ทำร่วมกับทางเกาหลีจะใช้ภาษาอังกฤษทั้งหมดเพื่อให้ขายได้ทั้งที่เกาหลีและที่ไทย 

“คือ...ริวอยากอัดเสียงก่อน...แล้วค่อยให้ MG เขามาอัดเสียงทีหลังได้ไหมครับ”

“อ้าว! ทำไมล่ะ...อ๋ออออออ  อายสาวๆ ว่างั้นเหอะ” ทรงเผ่าแซวขำๆ  ขณะที่ทีมงานพากันหัวเราะ  ริวเกาหัวแกรก  ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอ้างจึงจำต้องพยักหน้ารับส่งๆ ไป  จะพูดออกไปได้ยังไงว่าเขาไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นมาเจอพสุอีก  ถึงรู้ว่ายังไงก็เลี่ยงไม่พ้นเพราะพวกเขาต้องร่วมงานกับสาวๆ วงนี้  แต่ริวก็ขอยืดเวลาเจอกันออกไปให้นานที่สุดจะดีกว่า


ริวตั้งใจกับเพลงนี้มากเพราะอยากให้ผ่านโดยเร็วที่สุด  ซึ่งก็อัดเสียงเพียง 3 รอบ ทรงเผ่าก็พยักหน้ารับอย่างพอใจ  แล้วหันไปคุยกับไมตรีเรื่องเพลงของไวยากรณ์ที่จะอัดเสียงในตอนบ่าย


“พี่...กลับที่พักกัน”  ริวเข้าไปชวนพสุเสียงออดๆ  จนพสุต้องหันมามองหน้าอย่างสงสัย

“มีอะไรหรือเปล่า  พี่ว่าจะอยู่รอดูไวย์อัดเสียง”

“คือ...ริว...อยากจะชวนพี่ไปธุระด้วยกัน...แต่ถ้าพี่ไม่ว่างงั้นค่อยไปวันหลังก็ได้ครับ” ริวตอบเสียงเบาแล้วทำหน้าจ๋อยจนพสุสงสาร  อีกใจก็นึกกลัวเด็กหนุ่มจะออกไปคนเดียวอีกจึงตัดสินใจออกไปเป็นเพื่อนเสียเอง

“จะไปข้างนอกเหรอ?  งั้นก็ได้  เดี๋ยวพี่บอกพี่เผ่าก่อนนะ”  พอพสุรับคำริวก็ยิ้มหน้าชื่นจนชายหนุ่มอดขำไม่ได้


พสุเดินไปบอกทรงเผ่าเรื่องขอตัวออกไปธุระ  แล้วกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านพักเพื่อออกไปข้างนอกกับริว  คราวนี้สองหนุ่มเตรียมไปพร้อม ทั้งบัตรผ่านและพาสปอร์ต 


“ริวจะไปไหน” พสุถามระหว่างที่รอรถแท็กซี่  ริวนิ่งไปชั่วขณะ  นั่นสิจะไปไหนดี...

“ริวอยากไปที่...ที่แบบว่า...เอ่อ...คือ...” ริวอึกอัก  พูดต่อไม่ถูก  เด็กหนุ่มไม่ได้สนใจหาข้อมูลของเกาหลีเลยสักนิดนอกจากเรื่องเพลงเสียเป็นส่วนใหญ่  พอคิดว่าจะออกไปข้างนอก  ก็นึกไม่ออกว่าควรไปไหนดี

“อ้าว!  ไหนบอกว่ามีธุระ  ตกลงไม่ได้คิดไว้ก่อนหรอกเหรอว่าจะไปไหน” พสุหันมาถามอย่างแปลกใจ  แต่ริวหลบตาวูบ

“เอ่อ...ริวยังไม่ได้คิดว่าจะไปไหน  แค่อยากจะไปดูบรรยากาศรอบๆ เมือง...คือว่า...”

“ไหนว่าจะไปธุระ  ตกลงว่าอยากไปเที่ยว?” พสุถามยิ้มๆ  แต่ริวไม่ได้สบตาเขากลับก้มหน้าแล้วเกาหัวแกรก

“คือริวอยากเห็นวัฒนธรรมเขา  จะได้เอามาใส่ในเพลง” ริวตอบพสุอ้อมแอ้ม  ก้มหน้างุดๆ เห็นแต่ใบหูแดงก่ำเหมือนทุกครั้งเวลาที่พยายามจะปกปิดอะไรจากเขา 

“ไหลไปเรื่อยนะเรา” พสุหัวเราะแล้วหันไปโบกเรียกแท็กซี่  ริวลอบถอนใจอย่างโล่งอกที่พสุไม่เปลี่ยนใจกลับไปทำงาน  แม้จะรู้ว่าเขาอยากไปเที่ยวไม่ใช่ไปธุระอย่างที่อ้างไว้แต่แรก  เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าพสุเองก็อยากพาเขาไปเที่ยวเพื่อปลอบใจเรื่องที่ขวัญหายเมื่อวานถึงไม่ได้คัดค้านอะไร

“ไปไหนก่อนดี...ไปพระราชวังคยองบกกุง กันไหม  อยู่ใกล้ๆนี่เอง” พสุถามพร้อมกับเปิดแผ่นโบรชัวร์โปรโมทสถานที่ท่องเที่ยงของเกาหลีที่เขาใส่ติดกระเป๋าไว้ตั้งแต่เมืองไทย  เพราะคิดว่าจะหาเวลาชวนทุกๆ คนไปเที่ยวใกล้ๆ  จะได้ไม่รบกวนเวลาทำงาน 

“ไปครับ” ริวยิ้มแต้  ขอแค่ได้ไปกับพี่  แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว



..........................

ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4

ออฟไลน์ maio2000

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 203
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2
ไม่ได้เม้นหลายตอนละ มา :กอด1:พี่ไผ่ น้องริวดีกว่า
ไงชีวิตตะวันน่าสงสารงี่อ่ะ  :fire: เจ้ผู้หญิงคนนั้นมากๆๆ
ตอนนี้ก็กลับมาน่ารักเหมือนเดิม รอตอนต่อไปนะ

SweetSmile

  • บุคคลทั่วไป
น้องริวร้ายใช่ย่อยน๊า
ไม่อยากให้สาว ๆ ใน MG มาเจอพี่ไผ่
พยายามยื้อเวลาสุดตัวเลย
หวงหรือหึงพี่ไผ่กันแน่เนี่ย อิอิ

น้องริวอ้อนพี่ไผ่ให้พาเที่ยวอีกแระ
จะไปไหนก็ได้ขอแค่มีพี่ไผ่ไปด้วยก็พอแล้ว~ใช่ม๊า

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
สั้นง่าส์ แต่ริวน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ treerat002

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-2
"ขอแค่ได้ไปกับพี่ แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว"

อ๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์  :-[

น่าร้ากกกกกกกกกก :haun4:

มาให้ป้ากอดทีมะหนูริว  :กอด1:

รอตอนต่อไปเช่นเคยค่ะ  o13

กอดไรเตอร์ 1 ที  :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด