หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus

[mumumama55]

  เก่งจริงๆนะ เจ้าริว 

 

[V_we]

สมน้ำหน้า
ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ
 

[konmaidee]

มาต่อนะครับ รอๆๆๆๆ

[aeyja55]

ไผ่เริ่มมีหวั่นไหวแล้ว แต่ให้เร็วกว่านี้อีกนิดสิ ลุ้นจะขาดใจแล้วนะเนี่ย

[lovenadd]

เมื่อไหร่ที่พสุจะรู้ใจตัวเองซักที

[£.Ma|e¥]

กรี๊ดดดด กรี๊ดดด~ พี่ไผ่ขา
อย่าทำเขินอายอยู่เลยค่าาาา รีบรุก เอ๊ย! รัก หนูริวเร็วๆที่เถอะค่ะ
คนอ่านลุ้นจะแย่แล้ว ตื่นเต้นๆ ใกล้พบสวรรค์แล้ว วิ้ว~
ส่วนบักลี กร๊ากกกกก สมน้ำหน้า สะใจอย่างแรง 
จะรีบออกจากห้องไปไหนยะ กลับมาเก็บเศษหน้าที่มันหล่นกระจายเต็มพื้นห้องด้วย
เดี๋ยวหนูริวเหยียบใส่แล้วเป็นแผลขึ้นมา
แม่จะตามไปตบปาก(เบาๆ)ให้เดี้ยง <<[ยังไงบักลีก็ยังหล่อ ไม่กล้าทำอะไรคนหล่อแรงๆ โฮะๆ]

[Whatever it is]

น่ารักจริงๆ พี่ไผ่กับริว ตะวันด้่วย 

สมน้ำหน้าชินกี 

[nongrak]

มารอน้องริว คิดถึงจังเลย 

[spring]

ตอนที่ 63



วันนี้เป็นการถ่ายทำในสตูดิโอเนื่องจากข้างนอกหิมะตกหนัก  พอเข้าไปถึงครูสอนเต้นของเกาหลีก็มาสอนท่าเต้นแบบง่ายๆ ไม่กี่ท่าให้วงคิสมี  แม้ในเอ็มวีส่วนใหญ่จะเน้นการเต้นของ 5 สาว แต่พวกหนุ่มๆ เองก็มีท่าที่ต้องช่วยยกตัว  จับเอว  หรือไม่ก็หมุนตัวตามสาวๆ 

ถึงวงคิสมีจะไม่เน้นเต้นแต่พวกเขาก็มีครูมาสอนอย่างสม่ำเสมออยู่แล้ว  พอครูสอนเต้นชาวเกาหลีสอนสเตปง่ายๆ มา  พวกเขาก็เต้นตามได้ทันที  ทำเอาครูสอนเต้นชาวเกาหลีชมเปาะว่าคิสมีหัวไว 

พอซ้อมเต้นได้คล่องอย่างที่ต้องการแล้ว ทั้ง 5 หนุ่มก็ถูกเรียกไปแต่งหน้าทำผม   แล้วเปลี่ยนไปใส่เชิ้ตขาว กางเกงยีนส์เหมือนๆ กันหมดทุกคน  ขณะที่ 5 สาว MG ใส่ชุดสีดำ  ที่อาจจะแตกต่างกันบ้างในรายละเอียดของเสื้อผ้า  แต่โดยรวมแล้วดูเหมือนผู้กำกับต้องการโทนสีที่ตัดกัน

ผู้กำกับเข้ามาบรีฟงาน  คอนเซปต์เพลงนี้ก็เน้นท่าเต้นที่ดูเซ็กซี่  ตอนซ้อมก็ดูเป็นการเต้นแบบธรรมดาๆ  แต่พอถึงเวลาถ่ายจริงน้ำก็ถูกฉีดเป็นฝอยมาจากรอบทิศ  เสื้อเชิ้ตสีขาวที่สวมอยู่จึงปิดอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว  แม้จะไม่พอใจแต่เพราะเป็นระหว่างการถ่ายทำ ริวจึงยังคงเต้นไปตามสเตปที่ครูชาวเกาหลีสอนไว้  ก่อนที่ 5 สาวจะเข้ามาในฉาก น้ำถูกฉีดเพิ่มขึ้นมาอีก  และลีลาท่าเต้นที่ดูเหมือนธรรมดาในตอนแรกก็ไม่ธรรมดาอีกเมื่อมีสาวๆ เปียกปอนมาอยู่ใต้สายน้ำด้วย  เสื้อผ้าสีดำของ 5 สาวพอเปียกน้ำก็เน้นรูปร่างจนไม่ต้องคำนวณส่วนเว้าส่วนโค้งให้เสียเวลา 

เยจีอมยิ้มนิดๆ เมื่อเธอเข้าไปพิงหลังริวแล้วหมุนตัวเข้าไปเกาะไหล่เขาเต้น  ใบหูแดงๆ ของเด็กหนุ่มทำให้เธอกระหยิ่มในใจ  ท่าทางริวคงเขินเธอ  เยจีเริ่มเล่นนอกบทด้วยการปลดกระดุมเสื้อของริว  แน่นอนว่านอกจากผู้กำกับไม่มีใครรู้ว่าเธอเล่นนอกบท  ระหว่างที่เต้นอ้อมตัวริว  เธอก็เหลือบไปสบตากับยูรีที่เต้นคู่กับธีรดลอยู่ด้านข้าง  สายตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อของอีกฝ่ายทำให้เยจียิ่งสนุก  เมื่อหมุนตัวกลับเข้ามาหาริวอีกครั้งเยจีก็พลิกตัวเข้ากอดเกี่ยวกับริว  แล้วแนบจูบลากตั้งแต่จอนผมไล่ลงมาตามสันกราม  ขณะที่อีกมือก็ลูบไล้ใบหน้าอีกด้านของริวแล้วลูบเลยลงไปตามสาบเสื้อที่แหวกจนเกือบถึงหน้าท้อง  การกระทำทั้งหมดของเยจีเป็นเพียงชั่วระยะสั้นๆ   ริวทำท่าคล้ายชะงัก  กล้ามเนื้อที่เธอลูบไล้เกร็งเขม็งขึ้นมาทันที   เด็กหนุ่มดันตัวเธอออกเป็นจังหวะที่เพลงจบพอดี  ทำให้เยจีเพียงแต่เซออกมานิดเดียวเท่านั้น


“คัต!” เสียงผู้กำกับสั่งคัต  พร้อมๆ กับสายน้ำที่ถูกปิด  เจ้าหน้าที่ต่างคว้าผ้าขนหนูเข้ามาส่งให้นักร้องทุกคน  เพื่อเช็ดหน้าเช็ดผม
หลังจากต้องเต้นกลางสายน้ำอยู่ 3 รอบ  ผู้กำกับก็พอใจเพราะได้ภาพอย่างที่ต้องการ  ทั้งคิสมีและ MG ต่างก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  แล้วออกมาดูเทปอีกครั้ง 


ริวรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับมายืนเม้มปากนิ่งทั้งที่หน้ายังแดงก่ำ  เด็กหนุ่มไม่ได้ใส่ใจกับท่าทางยั่วยวนของโคเยจี  แต่อายที่เสื้อของเขาถูกแหวกออกไปถึงไหนๆ  ยิ่งพอดูมอนิเตอร์ก็พบว่าในรอบสุดท้ายมีแต่เขาคนเดียวที่ถูกปลดกระดุมเสื้อแล้วยังถูกจูบ  เด็กหนุ่มก็ยิ่งอายปนโกรธจนไม่อยากมองหน้าโคเยจีอีก


“ริว...ขอโทษด้วยนะคะที่ต้องปลดกระดุมเสื้อ  คือผู้กำกับเขาสั่งมาว่าอยากให้ลุคมันออกมาเซ็กซี่ๆ น่ะ...คุณโกรธฉันหรือเปล่า”เยจีถามด้วยสีหน้าใสซื่อ 

“มันเป็นงาน  ผมเข้าใจครับ”  ริวนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับอย่างยอมจำนนในเหตุผล

“งั้น...ขอตัวก่อนนะคะ” เยจีผละไปนั่งรวมกับเพื่อนๆ ในวงทันที  เธอไม่อยู่อ้อยอิ่งนานเพราะสังเกตดูว่าริวไม่ชอบผู้หญิงช่างตื้อ  เธอจึงกะยั่วให้หัวหมุนแล้วผละหนี  เชื่อเถอะว่าทำแบบนี้ริวจะยิ่งสนใจในตัวเธอ


พสุมองภาพในจอมอนิเตอร์ด้วยความรู้สึกประหลาด  ยอมรับว่าหนุ่มน้อยตาใสสีหน้าเขินอายเข้ากันได้ดีกับผู้หญิงที่ดูเซ็กซี่ไปทั้งเนื้อทั้งตัวอย่างโคเยจี  ท่าเต้นของเธอดูทั้งยั่วยวนและร้อนแรงราวกับจะทำให้อุณหภูมิรอบตัวลุกเป็นไฟตามไปด้วย  ชายหนุ่มชะงักเมื่อถึงท่าจบ  โคเยจีจูบริวจริงๆ  จูบลากตั้งแต่จอนผมลงมาจนถึงคางขณะที่มือก็ลูบไล้ลงมาตามรอยแหวกของเนื้อผ้าจนเกือบถึงหน้าท้องแล้วค้างไว้ตรงนั้น  ท่ามกลางเสียงกรี๊ดและเสียงเฮของทีมงาน
แม้จะรู้ว่านี่คืองาน  แต่พสุก็อดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้  ความจริงท่าเต้นอาจจะดูเซ็กซี่  แต่การที่โคเยจีปลดกระดุมเสื้อริวลงมาแถมยังจูบจริงนั้นมันดูมากเกินไป  ชายหนุ่มเหลือบไปมองริวก็เห็นเด็กหนุ่มนั่งก้มหน้าขมวดคิ้วนิ่ง

พสุลอบถอนใจ  ก่อนจะปลีกตัวไปห้องน้ำล้างหน้าด้วยน้ำเย็นจัดๆ  ความเย็นของน้ำเหมือนจะช่วยบรรเทาความรู้สึกขุ่นข้องในใจลงเล็กน้อย

เสียงทีมงานคนไทยที่พูดกันอยู่หน้าห้องทำให้พสุชะงักเท้ายืนรอให้ทุกคนผ่านไปก่อน  แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่เพราะรู้สึกเหมือนจะปักหลักคุยกันอยู่ที่หน้าห้องมากกว่า


“เขาทะเลาะกันเรื่องอะไรเหรอพี่...เล่าเร็วๆ สิ”  เสียงทีมงานผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวของคณะถามลอดเข้ามา  พสุส่ายหน้าเกือบจะเดินออกไปแล้วถ้าไม่ได้ยินประโยคถัดมา

“ยูรีน่ะ  ไปต่อว่าเยจี  ว่ามายั่วริวว่ะ” เสียงห้าวๆ แปร่งๆ นี้คุ้นหูเป็นอย่างดี  ทีมงานคนนี้เป็นหนึ่งในคนที่เก่งภาษาเกาหลี  จึงถูกดึงให้ตามมาช่วยประสานงานด้วย

“เฮ้ย! จริงดิ  งั้นที่พูดๆ กันเรื่องเยจีกับริวชอบกันก็จริงนะสิ” เสียงทีมงานอีกคนที่พสุจำได้ว่าอยู่ในกลุ่มของไมตรีถามแทรกขึ้นมา

“ไม่รู้สิวะ  แต่ที่แน่ๆ เยจีมีท้ากลับนะ  บอกให้ยูรีทำให้ริวสนใจให้ได้ซะก่อนเถอะ  เพราะเห็นริวหลบตลอดตั้งแต่คืนที่ไปเที่ยวกันแล้ว...เค้าไปเที่ยวกันตอนไหนวะ  ทำไมพี่ไม่รู้เรื่อง”

“ก็คืนวานซืนไง  ตอนที่ถ่ายเอ็มวีของริวเสร็จอ่ะ  หนูเห็นยูรีมาชวนริวเที่ยว  ตอนแรกก็นึกว่าคิสมีจะไปทั้งวง  ที่ไหนได้ ไปกัน 3 คน มีริว ไวย์แล้วก็ดล...เห็นพี่กรตามไปคุมด้วยนะพี่” เสียงทีมงานผู้หญิงหนึ่งเดียวที่มากับคณะครั้งนี้  จ้ออย่างออกรส

“มิน่า วันนี้เยจีถึงนัวเนียริวนัก  พี่ได้ยินผู้กำกับเอ็ดเยจีด้วยว่านอกบท  ทั้งปลดกระดุม ทั้งจูบจริง  มันมีซะที่ไหน  เยจีใส่เองหมด” ล่ามขาเม้าท์ทำเสียงเหมือนสะใจขณะที่ลูกคู่อีกสองคนก็รับคำฮือฮา

“โหยช่างกล้า”

“แต่ภาพมันออกมาสวยไง  ผู้กำกับเลยไม่ว่าอะไร  เยจีนี่ทุ่มเกินร้อยจริงๆ ว่ะ  ไปอ้อนผู้กำกับเปลี่ยนคู่จนได้มาคู่ริวแล้วยังกล้านัวเนียกับริวต่อหน้าต่อตาทีมงานอีก  เจ๋งจริง”

“อ้าว! มีการเปลี่ยนตัวเหรอพี่”

“ก็ใช่สิ  ตอนแรกผู้กำกับวางเยจีคู่ไผ่นะ  แล้วยูรีน่ะคู่ริว  แต่เยจีไปพูดอีท่าไหนไม่รู้  ผู้กำกับเลยเปลี่ยนตัว  ให้เยจีคู่ริวยังไม่พอ  ยังยอมให้อีซิลคู่กับไผ่สมใจด้วย  พวกแกเห็นป่ะล่ะว่าอีซิลงี้ดีใจจนเต้นแทบไม่ออกทั้งที่ปกติอีซิลเต้นเก่งที่สุดในวงเลยนะ”


พสุเม้มปากนิ่ง เขาไม่ต้องการฟังอะไรอีก  จึงเดินไปกดชักโครก  เพื่อให้มีเสียงลอดออกไปเตือนทีมงานว่ามีคนอยู่ในนี้  ก่อนจะเดินมาเปิดน้ำล้างมือที่อ่าง  เมื่อเขาออกไปจึงไม่พบใครอยู่หน้าห้องน้ำแม้แต่คนเดียว


“พสุ...ชั้นหาคุณตั้งนาน” เสียงทักใสๆ ดังขึ้นข้างหลังระหว่างที่พสุกำลังจะไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ที่ยังเช็คเทปกันอยู่

“มีอะไรครับ” พสุหันไปยิ้มให้โคเยจีแล้วอดมองหน้าเธอไม่ได้  ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ทีมงานเอาไปนินทากัน  แต่สิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็นได้ทันทีคือสายตาไม่เป็นมิตรของมุนยูรีที่จ้องเขม็งมาทางโคเยจี

“คืองี้ค่ะ  ไหนๆ ตอนคอนเสิร์ตพวกเราก็จะต้องไปเมืองไทยกัน  ชั้นก็เลยอยากจะถามเรื่องที่เที่ยวน่ะค่ะ  เพราะเรามีเวลาไปแค่อาทิตย์เดียว  ชั้นอยากไปเที่ยวแบบ...ที่มีขายของในเรืออะไรแบบนี้น่ะค่ะ”

“อ๋อ ตลาดน้ำ...ถ้าอย่างนั้นผมว่าคุณต้อง...” พสุกำลังจะอธิบายแต่กลับถูกแทรก 

“พี่...เราถ่ายเสร็จแล้วใช่มั๊ย  แล้วจะกลับกันกี่โมง” ร่างสูงตามมาเบียดชิดหลังเขาแล้วชะโงกเข้ามาถามพสุด้วยภาษาไทยทั้งโดยมารยาทแล้วไม่ควรทำอย่างนี้เพราะโคเยจีก็ยืนร่วมวงสนทนาอยู่ด้วย

“ริวต้องไปถามพี่กรนะ...ผมว่าคุณต้องไปติดต่อบริษัททัวร์แล้วซื้อทัวร์แบบแพ็คเกตดีกว่าครับ  เพราะนอกจากจะเที่ยวทั่วแล้ว  ยังเสียค่าใช้จ่ายไม่มากด้วย” พสุตอบเด็กหนุ่มเป็นภาษาอังกฤษเพื่อไม่ให้เสียมารยาทกับโคเยจี  ก่อนจะหันไปอธิบายเรื่องที่เธอถามอีกครั้ง

“คุณโคจะไปเที่ยวที่ไหนเหรอครับ” ริวหันไปถามเยจีราวกับเพิ่งเห็นเธอยืนอยู่ตรงนี้

“ชั้นจะไปเที่ยว...เอ...เรียกอะไรนะคะพสุ” โคเยจีหันมาถามพสุด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ตลาดน้ำครับ”

“ค่ะ ชั้นจะไปเที่ยวตลาดน้ำ ก็เลยให้พสุแนะนำน่ะค่ะ”

“ผมก็ยังไม่เคยไป......พี่...กลับไปเราไปเที่ยวกันนะ” ริวหันมาพูดประโยคหลังกับพสุเป็นภาษาไทย

“ถ้าไม่เคยไป  ไว้เราไปเที่ยวด้วยกันนะคะ” โคเยจีชวนเสียงใส  แม้จะไม่เข้าใจว่าประโยคหลังริวพูดอะไร  แต่เธอก็ถือว่าคำตอบของริวตอนแรกเหมือนเป็นการบอกให้รู้ว่าเขาอยากไปเที่ยวกับเธอ


พสุเหลือบมองโคเยจีและริวสลับกันไปมาก่อนจะหรุบเปลือกตาลงต่ำ  ทำไมเขาเพิ่งสังเกตนะว่าทุกครั้งที่โคเยจีคุยกับเขา  ริวจะแทรกเข้ามาเสมอ  ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันก็ว่าได้...ก็แปลว่าริวสนใจโคเยจีตั้งแต่แรกแล้ว  มีแต่เขานี่เองที่ไม่ได้สังเกตความผิดปกติของเด็กหนุ่ม


“ตายจริง! ชั้นต้องรีบไปแล้วละค่ะ  เอ่อ...นี่เป็นเบอร์โทรของชั้น  ถ้ามีอะไรก็ติดต่อมาได้นะคะ” โคเยจียื่นเบอร์มาตรงกลางระหว่างริวและพสุ  แล้วก็เป็นไปตามคาดที่ริวรับเบอร์โทรของเธอไปอย่างรวดเร็วก่อนที่พสุจะได้ขยับด้วยซ้ำ  โคเยจีส่งยิ้มหวานให้สองหนุ่มเป็นเชิงอำลา  หมากของเธอพร้อมแล้ว  ก็เหลือแค่รอให้ริวโทรมาหา  ซึ่งเธอแน่ใจว่าคงไม่เกินคืนนี้  หรืออาจจะเร็วกว่านั้น


พอถ่ายทำเอ็มวีเสร็จ  ทั้ง 5 สาวก็ต้องรีบขึ้นเครื่องกลับไปญี่ปุ่นอีกรอบเพื่อไปตระเวนขอบคุณสื่อมวลชนจากรางวัลที่เพิ่งได้รับมาเมื่อคืน  ขณะที่คิสมีเองก็เสร็จงานเช่นกัน  แม้จะเหลือในส่วนตัดต่อเอ็มวีแต่ก็จะเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ไม่กี่คนอยู่ทำงานร่วมกับทางเกาหลี

เขมชาติจึงถือโอกาสนี้พาทีมงานทุกคนเข้าไปลานายปาร์คแทอุง  แต่นายปาร์คแทอุงไม่อยู่เหลือแต่เลขาคอยต้อนรับแทน  เขมชาติจึงฝากลาแล้วพาทีมงานไปขึ้นเครื่องเพื่อเดินทางไปเกาะเชจูเพราะจากโซลใช้เวลาเดินทางชั่วโมงเดียวเท่านั้น  แล้วเกาะนี้ก็ได้ชื่อว่าสวยงามจนมีนักท่องเที่ยวแห่ไปเที่ยวไม่ขาดสาย  ทั้งยังเป็นที่นิยมในการถ่ายทำภาพยนตร์และละครมากที่สุดแห่งหนึ่ง

เนื่องจากเชจูอากาศอบอุ่นกว่าในโซลและช่วงนี้เป็นฤดูท่องเที่ยว  นักท่องเที่ยวจึงแห่มาที่นี่กันมาก  โรงแรมและรีสอร์ทส่วนใหญ่จะเต็ม  เขมชาติจึงจองเกสต์เฮ้าส์แห่งหนึ่งไว้  เป็นบ้านพัก 3 หลัง หลังละ 3 ห้องนอน  มีทั้งแบบเตียงคู่และเตียงเดี่ยว  แม้จะไม่กว้างขวางนักแต่บรรยากาศอบอุ่นและเป็นกันเองของเจ้าของเกสต์เฮ้าส์ก็ทำให้ทุกคนพึงพอใจกับบรรยากาศที่นี่มาก

พสุชะงักไปนิดหนึ่งเมื่อพบว่าเขากับริวต้องนอนห้องพักเตียงคู่  แต่จะเกี่ยงให้คนอื่นนอนก็ใช่ที่  เพราะถึงได้ห้องนอนแบบ 2 เตียง  ริวก็ต้องมาเบียดนอนเตียงเดียวกับเขาอยู่ดี 


“พี่...พี่เป็นอะไรรึเปล่า” ริวตามมานั่งข้างๆ ระหว่างที่พสุกำลังรื้อเสื้อผ้าที่จะใส่ในวันพรุ่งนี้ออกแขวน  เด็กหนุ่มรอจนได้อยู่ลำพังถึงได้ถามทั้งที่ความจริงเขาสังเกตเห็นว่าพสุเงียบผิดปกติตั้งแต่ตอนที่ถ่ายเอ็มวีกันแล้ว

“เปล่านี่”  พสุตอบเสียงเรียบๆ  แต่ไม่ได้หันไปมองหน้าริว 

“แล้วทำไมพี่ดูเงียบจัง...พี่มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าครับ” ริวถามแล้วขยับเข้ามากอดเอวพสุไว้  ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้ว่าอะไร  เพียงแต่พอพสุลุกขึ้นแขวนเสื้อผ้าริวก็จำต้องปล่อยมืออยู่ดี

“เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก” พสุตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆดุจเดิมก่อนจะหันกลับมาสบตากับริวด้วยสีหน้าปกติ

“พี่มีริวนะ” ริวย้ำเสียงหนักแน่น  เด็กหนุ่มอยากให้พสุรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พสุจะยังมีเขาเคียงข้าง  ซึ่งพสุก็พยักหน้าแล้วยิ้มน้อยๆ ให้  เพียงแต่รอยยิ้มนั้นไม่สดใสเหมือนเคย

“พี่รู้ริว...ขอบใจนะ”

“ครับ” ริวยังจ้องหน้าพสุนิ่ง  เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าพสุเป็นอะไร  แต่ต้องมีปัญหาอะไรสักอย่าง  พี่ถึงไม่ร่าเริงสดใสเหมือนเคย

“ริวไปจัดเสื้อผ้าที่จะใส่พรุ่งนี้ขึ้นแขวนไป  ตอนเช้าจะได้ไม่ต้องรื้อให้เสียเวลา”

“ครับ”


ยังไม่ทันที่ริวจะรื้อเสื้อผ้าออกแขวน  ไวยากรณ์ก็โผล่พรวดเข้ามาในห้องพัก 


“พี่ไผ่ ริว  เสร็จยัง” ไวย์ยากรณ์ชวนด้วยสีหน้ากระตือรือร้น  เด็กหนุ่มพักกับตะวันที่ห้องกลาง  ส่วนอีกห้องกรเวชพักกับธีรดล  ซึ่งทุกห้องเป็นเตียงเดี่ยว สองเตียงหมด  มีห้องที่พสุกับริวพักเท่านั้นที่เป็นเตียงคู่

“ริวยังไม่ได้รื้อกระเป๋าเลยไวย์”

“ค่อยรื้อก็ได้ริว  ไปเร็ว  พวกพี่เผ่าเขาคอยอยู่”

“มีอะไรหรือเปล่า?”

“เขาจะเซอร์ไพรส์วันเกิดพี่กรกัน” ไวยากรณ์หรี่เสียงลงเป็นกระซิบกระซาบ 

“อ้าว! เหรอ” พสุอุทานอย่างแปลกใจ  ก่อนจะนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดกรเวชจริงๆ  ความที่งานยุ่งๆ และมีเรื่องให้ต้องคิดหลายอย่างทำให้เขาเองก็ลืมวันเกิดของกรเวชไปเหมือนกัน  โชคดีที่เขาเตรียมของขวัญมาให้ล่วงหน้าแล้วก็เลยถือโอกาสให้ในนามของเขากับริวก็คงไม่น่าเกลียด

“ไปเร็วพี่” ไวยากรณ์ปรี่เข้ามาลากแขนพสุ  แต่ริวตรงเข้ามายื้อมือพสุคืนไป 

“พี่ไวย์เบาๆ  เดี๋ยวพี่ไผ่ล้ม”

“หวงนักใช่มะ  มานี่เลย”  ไวยากรณ์หมั่นไส้เพราะรู้ว่าริวเป็นเด็กหวงพี่จึงหันมาล็อคคอริวลากไปแทน


.............................................

[indy❣zaka]

คิดมากอะไรมากเกินไปไหมไผ่
คิดน้อยบ้างก็ไม่มีใครเขาว่าหรอกย่ะ 

แม่ยกหนูริวเริ่มรำคาญตาไผ่ละ ริวเขาแสดงออกชัดขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีก เชอะ 

[samsoon@doll]

อ่านแล้วอินเกลียดชะนีเกาหลีเลย 555 พุดไปงั้นชะนีแรดๆมันอยู่ที่ไหนเป็นชะนีประเทศไหนก็แรดเหมือนกัน

เบื่อชะนีอ่ะ มะไหร่จะกลับไทยเสียที

[minchy]

พี่ไผ่เริ่มหึงแล้วก็คิดโน่นนี่แล้วสิ

[Whatever it is]

เฮ้อ มะไหร่จะเคลียร์ใจกันได้น้า 

[Little Devil]

 
+1

[Acacha]

คิดกันคนละทางตลอดเลย 

[£.Ma|e¥]

อร๊ากกกกก พี่ไผ่ พี่เข้าใจผิดข้ามทะเลออกนอกเกาหลีมาถึงไทยแล้วพี่
กร๊าซ~    อารมณ์เสีย อิโคเยจี อิวอกนี่ก็สลิดจริง..จริ๊ง
อยากจะรู้นักว่าถ้าอิวอกนี่รู้ว่าหนูริวไม่ได้คิดอะไรกับมันเลย มันจะทำหน้ายังไง ฮึ่ย หมั่นไส้
หนูริวรีบบอกให้พี่ไผ่รู้ตัวสิ ว่าที่ทำทั้งหมดไม่ได้ชอบอิโคกระบือแต่ทำไปเพราะไม่อยากให้พี่ใกล้ชิดกับม๊านนนน~
บอกไปซี่่ ลุ้นจนตัวโก่งแล้ว แค้นๆๆ แค้นจริงๆ
นี่ถ้าอยู่ใกล้มันนะ กรี๊ดดดด จะกระทืบมันพร้อมด้วยเหยียบหน้ามันซะ เกลียดมันๆๆ
ว้ากกกกก อินสุดๆค่าาา รอตอนต่อไปค่ะ
พี่ไผ่ขา ได้โปรดจงฉลาดขึ้นโดยเร็วด้วยเถ๊ออ เพี้ยง!! <<ไม่ได้ว่าพี่ไผ่โง่นะ ข้าน้อยไม่กล้าหรอกค่า เดี๋ยวหนูริวจะเตะก้านคอเข้าให้ แอ้ก!

[iranen]

ริวทิ้งเบอณืให้เห็นจะๆไปเลยสิ
ไม่งั้นก็บอกพี่ไผ่ไปตรงๆเลย
ว่าไม่ชอบผู้หญิงคนนั้น
พี่ไผ่ไม่ว่าหรอก
อ้อนหน่อยพี่ไผ่ก็ใจอ่อนแล้ว

[yoyo]

โถ หนูริว  เค้าไม่เข้าใจหนูกันเน๊อะ
พี่ไผ่กับยัยเกานั่นดันคิดว่าหนูริวไปสนใจยัยเกาซะได้ 
หนูริวต้องคุยกับพี่ไผ่ดีๆนะคะ 

แต่อีกแป๊บค่อยเคลียร์ก็ได้  ให้พี่ไผ่ร้อนรนหน่อย  จะได้เข้าใจความรู้สึกตัวเองซะที หึหึ

[N.T.❁]

อ่านแล้วอินเกลียดชะนีเกาหลีเลย 555 พุดไปงั้นชะนีแรดๆมันอยู่ที่ไหนเป็นชะนีประเทศไหนก็แรดเหมือนกัน

เบื่อชะนีอ่ะ มะไหร่จะกลับไทยเสียที

[Smirnoff]

    เบื่อชะนี เซ็งๆๆๆ  มีแต่ตัวแม่แรงๆกันทั้งนั้น
ปล.เมื่อไหร่พี่ไผ่จะอัพ เลเวลซะที รู้ใจตัวเองไวๆเหอะ สงสารน้องริวอะ

[A-J.seiya*]

+๑ ให้พี่ไผ่ ที่ในที่สุดก็หึงซักที !!!
น่ารักมากกกก
ริวก็ไม่อยากให้พี่ได้เบอร์ สาว
พี่ไผ่ก็คิดว่าน้องอยากได้
โฮยยยยยยย
จะเป็นไงต่อไปเนี่ยยยยยย

[cheyp]

ต่างคนต่างคิดไปคนละทาง ทั้งๆที่ใจ (เริ่มจะ)ตรงกันแล้ว

นู๋ริวนี่น่ารักจริงๆ มีหวง มีกันท่าพี่ไผ่ตลอด
แต่คนอื่นก็ช่างคิดไปคนละทางดีจริงๆเลย

ไม่ประกาศไปเลยริว "ผมไ่ม่พิศวาทผู้หญิงครับ" อิอิ

[zeen11]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด พี่ไผ่เริ่มมีหึง มีงอน น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 


อีกไม่นานพี่ไผ่ต้องรู้ใจตัวเองแน่นอนนนนนนนนนนนนนน สู้ๆๆๆ นะ หนูริว

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

เกลียดพวกแรดจัง....... - -"


ไผ่หนอไผ่ ฉลาดหน่อยเถอะเรื่องแบบเนี๊ย บางคนเขารู้ไปถึงไหนๆแล๊ะ ริวก็ไม่ได้ปกปิดเลย แสดงออกว่าเลิฟและใส่ใจไผ่ปานจะกลืนกิน ฮ่าๆๆ

[mahmeow]

พี่ไผ่คิดมากจัง...หวงน้องหรือเปล่าคะเนี่ย...55+
ที่หนูริวรีบรับเบอร์โทรมานี่.ไม่ได้กลัวว่าพี่ไผ่จะแย่งนะ...
แต่หนูริวจะเอาไปทิ้งเอ้งง.มากกว่า...555+
....สองคนนี้หวงกันน่ารักจริงๆเลยคะ..ชอบๆๆๆๆ....^O^

[Milk]

ไผ่เริ่มมีใจกับน้องแล้ว 

แต่แล้วเมื่อไหร่ที่สองคน

จะเปิดใจกันซักที

[โน๊อา]

ความรัก ทำให้คนตาบอด

[maio2000]

  อยากร้องไห้แทนริวจริงๆเลยอ่ะ
พี่ไผ่คิดไปได้ขนาดนั้น ไม่รู้ใจน้องบ้างเลย
เลิกคิดมากได้แล้วน้องก็บอกอยู่ทุกวันว่ารัก
รู้ตัวซักทีเถอะ

[@StaR@]

คาดว่าพี่ไผ่น่าจะหวงน้องริวแน่ๆ
แต่เมื่อไหร่จะรักน้องริวมากกว่าน้องน่ะ
อ่านไปก็ลุ้นไปตลอดว่าเมื่อไหร่สองคนนี้
จะรักกันจริงๆสักที อยากให้เปิดใจพูดกันจริงๆ
 

[yayee2]

อะ..ตอนนี้กลายเป็นว่า พี่ไผ่ผู้ดูเป็นผู้ใหญ่สุขุมมาตลอด
ลุแก่อารมณ์หึงซะงั้น(ไม่ใช่อารมณ์หวงน้องแน่)
ไผ่เอ๊ย..คิดเอง เออเอง สรุปเอง น้อยใจเอง หุ หุ หุ รักน้องเข้าแล้ว รู้ตัวเองมั่งดิ