หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus

[£.Ma|e¥]

อ๊ายยยย หนูริว น่ารัก+หื่น 5555+
จะมีฉากในห้องน้ำรึปล่าวเนี่ย ขอให้มีๆๆ 
ส่วนพี่ไผ่ก็น่าร๊ากกกก กลับไปไทยก็ขอให้เป็นแบบนี้นะคะ
ชอบอ่า ชอบๆๆๆๆ

หนังสือ งือออ เห็นราคาแล้วช็อค แต่ราคาก็เหมาะกับ 3 เล่มอ่ะนะ
อยากได้ๆๆ ต้องลองเก็บเงินดู 5555+ ต้องเอาหนูริวกับพี่ำไผ่มานอนกอดให้ได้ 

[spring]

ตอนที่ 107




ชายหนุ่มเดินนำเข้าไปที่ห้องน้ำ  แม้จะรู้ว่าริวคอยจ้องมองตลอดเวลา  แต่พสุก็พยายามทำทุกอย่างให้ดูปกติ  ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าที่เหลือออกจากตัวอย่างรวดเร็ว  แล้วรีบก้าวเข้าไปยืนใต้สายน้ำอุ่น  ริวตามเข้ามารวบตัวพสุเข้าไปกอดจนชายหนุ่มต้องดันตัวออกห่าง


“ไหนว่าจะอาบน้ำ”

“ริวจะอาบให้พี่ก่อนไง”

“อย่ารุ่มร่ามได้มั๊ย  พี่จะรีบอาบ  เดี๋ยวต้องไปทำกับข้าวอีก” พสุปรามแล้วหันไปฟอกสบู่  ริวเทสบู่เหลวใส่มือแล้วลูบไปบนแผ่นหลังของพสุ  ผิวตึงลื่นปราดด้วยฟองสบู่ทำให้อารมณ์ของริวยิ่งกระเจิดกระเจิง  จากที่เพียงจะฟอกสบู่กลายเป็นนวดเฟ้นแผ่นหลังเปลือยเบาๆ  พสุชะงักเมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักมือที่นวดเฟ้นแผ่นหลังและสะโพกเขาหนักหน่วงขึ้นทุกที  จึงขยับกลับเข้าไปใต้สายน้ำ  ฟองสบู่ถูกน้ำชำระออกไปอย่างรวดเร็ว

“หอมจัง”  ริวกระซิบเสียงแผ่วอยู่ข้างหู  ท่อนแขนแข็งแรงรัดตัวพสุแนบกับตัวเปล่าเปลือยของเขาแน่น  มืออุ่นลูบไล้บนสะโพกแล้ววนไปด้านหน้าประคองเนื้ออุ่นของพสุไว้  แล้วเริ่มขยับหยอกเย้าจนชายหนุ่มสะท้านเฮือก


พสุหอบหายใจแรง  เผลอแหงนหน้าขึ้นให้เด็กหนุ่มซุกไซ้ลำคอเขาได้ถนัด  ขณะที่มือของริวก็บีบคลึงยอดอก  และรูดรั้งส่วนล่างจนชายหนุ่มเผลอขยับสะโพกตามอย่างไม่รู้ตัว  เนื้อร้อนผ่าวที่บดเบียดอยู่ด้านหลัง  ระอุร้อนขึ้นทุกที  ไม่นานริวก็ละมือจากยอดอก  แล้วนิ้วเปียกลื่นก็ลูบไล้ช่องทางด้านหลังเบาๆ 

ชายหนุ่มนิ่วหน้าเมื่อนิ้วยาวสอดเข้าไปในกายเขา  กลิ่นสบู่เหลวหอมตลบทำให้เขาแน่ใจว่าคงเป็นสิ่งที่ริวใช้ชโลมนิ้ว  นิ้วยาวเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วกวาดควานช่องทางด้านหลังให้ร้อนเร่าขณะที่ด้านหน้าก็ถูกรูดรั้งเร่งเร้าจนขาสั่นระริกแทบยืนไม่อยู่  พสุจึงยึดข้อมือของเด็กหนุ่มเอาไว้...


“ไปที่เตียงเถอะริว”

“มะ...ไม่ไหวแล้วครับ...ขอริวนะ...”  ริวตอบเสียงกระเส่าแล้วพลิกกายพสุกลับมาหา  ดันร่างของชายหนุ่มจนเซไปพิงผนังห้องน้ำ 
“จะทำ...ริว...อะ” พสุหลุดเสียงครางแล้วกัดปากแน่น  เมื่อเด็กหนุ่มยกต้นขาข้างหนึ่งของเขาขึ้น  แล้วดันตัวเข้ามา  ช่องทางเปียกลื่นด้วยสบู่เหลวทำให้ริวแทรกตัวเข้ามาได้  พสุพยายามจะค้าน  แต่ทุกครั้งที่เขาอ้าปาก  เสียงที่หลุดออกมาก็กลับเป็นเสียงครางที่น่าละอายจนเขาต้องกัดฟันไว้แน่น  ตราบจนริวแทรกเข้ามาอยู่ในตัวเขาได้หมด  เด็กหนุ่มถึงได้ช้อนใบหน้าเขาให้เงยขึ้นรับจูบ  ริวยกน่องของพสุขึ้นพันรอบเอว  ทำให้ชายหนุ่มต้องรีบคว้าต้นคอริวไว้เพื่อพยุงตัว

“ทะ...อา...ทำอะไร...”


ริวไม่ตอบ  แต่ค่อยๆ ก้าวไปหาอ่างอาบน้ำ  พสุกัดปากแน่นทุกครั้งที่ริวก้าวเดิน  ความรู้สึกอึดอัดจุกแน่นขึ้นมาสูงกว่าทุกครั้ง  คงเพราะน้ำหนักของเขาที่ทิ้งลงไปบนสะโพก  แรงเสียดสีทำให้ชายหนุ่มแอบโล่งอกเมื่อริวหยุดเดินแล้วหย่อนกายลงนั่งบนขอบอ่างด้านพิงศีรษะที่มีพื้นที่กว้าง...แต่ท่านั่งที่ต้องประจันหน้ากันแบบนี้ทำให้พสุต้องซุกหน้ากับซอกคอริวด้วยความกระดาก


“...เล่น...อะไร...อือ...”

“แบบนี้ ริวจะได้เห็นหน้าพี่ชัดๆ  แล้วก็จูบพี่ได้ด้วย” ริวกระซิบตอบ  แล้วยกสะโพกของพสุขึ้นเล็กน้อยก่อนจะดึงลง  ทำให้พสุต้องเกร็งตัวกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น

“ดะ...เดี๋ยวริว...อย่า...อย่าเพิ่งขยับ...”

“ทำไมละครับ...เจ็บเหรอ?”

“มัน...มันแปลกๆ...อือ..” พสุหลุดเสียงครางเมื่อริวยกสะโพกเขาสูงกว่าเดิม  ดึงลงแรงแถมยังดันสะโพกสวนขึ้นมาแรงกว่าเก่า จนพสุสะท้านทั้งตัว

“เหมือนริวจะเข้าไปลึกกว่าเดิมเลย...พี่รู้สึกมั๊ย...อา...”

“อืม...ริว...เบาๆ  พี่จุก...”

“เจ็บเหรอครับ...”

“มัน...มันจุกน่ะ...” พสุตอบอย่างกระดากแล้วเบือนหน้าหนีเมื่อริวจ้องตาเขาด้วยประกายวาววับ

“งั้น...พี่ขยับเองเอามั๊ยครับ...จะได้ไม่เจ็บไง”

“ไม่”

“นะครับ...นะ...น๊า...” ริวออดอ้อน  พร้อมกับขยับสะโพกบดคลึงเบาๆ จนส่วนที่อยู่ในกายพสุกวาดวนไปทั่ว  อาการเสียวแปลบในกายทำให้พสุต้องพยักหน้ารับอย่างยอมจำนน  ชายหนุ่มยกตัวขึ้นช้าๆ  แล้วค่อยๆ หย่อนกายลงอย่างระมัดระวัง  แต่ไม่นานความรู้สึกเสียวกระสันก็พาให้ร่างกายเคลื่อนไหวเร็วขึ้นเรื่อยๆ  เพราะเขาไม่ได้ขยับเพียงคนเดียว  เมื่อริวเร่ง  เขาก็เผลอเร่งตาม  ทุกครั้งที่ริวดันกายเข้ามา ส่วนไวต่อสัมผัสจนแม้เพียงแตะโดนยังเสียวแปลบไปทั่วร่าง  ถูกเสียดสีซ้ำๆ ทำให้ความรู้สึกทะยานขึ้นสูงอย่างรวดเร็วกว่าทุกครั้ง

“อื้อ...” พสุนิ่วหน้าอย่างอึดอัด  เมื่อริวแนบประกบปากลงมา  อารมณ์ตอนนี้พาร่างกายร้อนระอุ  ลมหายใจหอบกระชั้นจนต้องอ้าปากหายใจ  แต่เมื่อโดนปิดปากไว้  จึงต้องระบายลมหายใจด้วยจมูก  พสุกอดเกี่ยวลิ้นกับริวแน่น  ด้วยความรู้สึกมัวเมา  ร่างกายผนึกแน่นทั้งบนและร่าง  ลมหายใจร้อนๆ ที่แลกเปลี่ยนกันทั้งในปากและที่สูดจากกันและกันผ่านจมูก  ทำให้ยิ่ง “รู้สึก” ถึงตัวตนของกันและกันอย่างชัดเจน  กล้ามเนื้อทุกมัดเกร็งกระตุก  และไอร้อนที่ฉีดพลุ่งยามที่ร่างกายถึงขีดสุด 


พสุยังหอบหายใจเมื่อริวค่อยๆ ถอนตัวออกช้าๆ  จมูกและปากร้อนๆ พรมจูบหัวใบหน้าและหน้าผากของเขา  ก่อนที่เด็กหนุ่มจะช้อนตัวพสุกลับไปใต้ฝักบัว  น้ำอุ่นจัดช่วยไล่เหงื่อและคราบไคลออกไปจนหมด  แต่ความรู้สึกอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรงยังคงอยู่เมื่อริวช้อนตัวเขาขึ้นอุ้ม  พสุจึงไม่ขัดขืน  ปล่อยให้เด็กหนุ่มพาเขาออกมาวางบนกองผ้าห่มหน้าเตาผิง  อากาศที่ยังเย็นยะเยือกของต้นฤดูร้อน ไร้ความหมายเมื่อผิวอุ่นจัดเปล่าเปลือย  ซ้อนเข้ามาด้านหลังและรวบตัวเขาเข้าไปกอดเอาไว้  พสุถอนใจยาว  ขยับเอียงศีรษะให้ได้มุมสบายที่สุดบนต้นแขนของริว  แล้วผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว....

เสียงไม้แตกปะทุเบาๆ จากเตาผิง  ปลุกให้พสุลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง  ชายหนุ่มเหลียวมองไปรอบๆ อย่างงุนงงในตอนแรก  แต่เมื่อขยับตัวก็พบว่าวงแขนแข็งแรงโอบรัดรอบตัวเขาแน่นจนขยับไม่ได้

พสุหันกลับไปมอง  ก็เห็นคนกอดเขาหลับสนิท  ขนตายาวงอนเป็นแผง  ทอดเงาทาบทับบนแก้มเนียนใสด้วยวัยเยาว์  ชายหนุ่มหน้าแดงเมื่อรู้ตัวว่าร่างเปลือยเปล่าของเขา ตั้งแต่แผ่นหลังลงไปจนจรดปลายเท้า  สัมผัสแนบชิดกับตัวริวเพียงใด  พสุขยับจะถอยออก  แต่ริวกลับกระชับวงแขนแน่นขึ้น


“..ริวรักพี่...” เด็กหนุ่มละเมอเบาๆ  แล้วซุกหน้าลงมาบนต้นคอ  พสุนอนตัวแข็งอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนใจยาวแล้วอดยิ้มไม่ได้...ดูท่าเขาคงไม่มีปัญญาถอยห่างจากริวได้อีกแล้ว...



เสียงนกร้องจู๋จี๋  ปลุกให้พสุรู้สึกตัวอีกครั้ง  แม้ผนังด้านทะเลสาบเป็นกระจกใส  โล่ง  ตั้งแต่พื้นจรดเพดาน  แต่หมอกหนาที่ยังแผ่ปกคลุมเหนือผืนน้ำของทะเลสาบ  ก็ทำให้มองเห็นทะเลสาบได้เพียงรางๆ เท่านั้น


“ตื่นแล้วเหรอครับ” เสียงถามอยู่เหนือศีรษะทำให้พสุต้องพลิกกายกลับมาหา  ริวนอนตะแคงเท้าแขนค้ำศีรษะไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง  ขณะที่อีกมือก็ลูบไล้ท่อนแขนและผิวที่โผล่พ้นผ้าห่มของพสุเล่น  ดวงตาเป็นประกายวาววามจนพสุต้องเสมองไปที่อื่นไม่กล้าสบตา

“ริวตื่นนานแล้วเหรอ”

“ครับ” ริวตอบพลางยกมือพสุขึ้นมาหอม  จูบไล่จากปลายนิ้วขึ้นมาหาหัวไหล่ช้าๆ  จนพสุขนลุกด้วยความสยิว

“ตื่นแล้วก็น่าจะปลุกกันบ้าง  พี่จะได้ไปหุงข้าว”

“ก็...เวลาพี่หลับ  พี่น่ารักจะตาย...ริวไม่อยากปลุกเลย  อยากนอนมองนานๆ” ริวชี้แจงแล้วก้มลงจูบบนปลายจมูกโด่งเบาๆ

“คำว่าน่ารักเขาไม่ใช้กับผู้ชายหรอก   อย่างพี่น่ะต้องเรียกหล่อ”  พสุทำเป็นคุยทับ  เพื่อกลบเกลื่อนอาการเขิน

“หล่อน่ะเวลาอยู่หน้ากล้องต่างหาก  แต่เวลานอนพี่น่ารักน่ากอดมากเลย”

“พอๆ...ไปอาบน้ำเถอะ  เผื่อวันนี้จะไปเที่ยวไหนกันต่อ” พสุรีบเปลี่ยนเรื่อง แล้วพยายามจะดันตัวออกจากวงแขนของริวแต่ไม่สำเร็จ

“ไปอาบด้วยกันนะครับ”  ริวชวนแล้วแนบจูบไปบนแก้มและผิวอ่อนบางข้างใบหูจนพสุต้องเบี่ยงหน้าหนี

“ไม่เอาแล้ว...ปล่อยเลย ด่วนจี๋”

“แต่ริวยังอยากกอดพี่อยู่เลย”

“ไม่ต้องเลย  พี่จะเข้าห้องน้ำ”  พสุแกล้งทำหน้านิ่วใส่  อาศัยจังหวะที่ริวจ๋อย  รีบลุกขึ้น  ชายหนุ่มหน้าแดงเมื่อกวาดตามองไปรอบๆ แล้วไม่เห็นเสื้อผ้าสักชิ้นเดียว  พสุจำใจต้องลุกหนีไปเข้าห้องน้ำทั้งที่ร่างกายเปลือยเปล่า  ถึงจะเขินที่ริวคอยมองตาม  แต่ก็ยังดีกว่านอนอยู่อย่างนั้น  เพราะริวคงไม่ปล่อยให้เขานอนอย่างสงบๆ แน่


แม้เมื่อเย็นวานจะถูกริวกอด  แต่เพราะกลางคืนได้พักตลอดคืน  อีกทั้งริวก็แตะต้องเขาอย่างทะนุถนอม  ทำให้พสุไม่เจ็บมากนัก  นอกจากอาการตึงๆ และระบมเวลาที่เคลื่อนไหวเร็วๆ เท่านั้น

พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ  พสุก็เข้าไปดูอาหารสดในครัว  เมื่อเย็นวานก็ไม่ได้กินอะไร  แถมเช้านี้เขายังตื่นสายจนท้องเริ่มประท้วง  สิ่งที่จะทำได้เร็วสุดคงเป็นสลัดผัก  กับปลาอบ  ซึ่งเป็นอาหารโปรดของเขาและริว  เพราะแม้จะสายแล้ว  แต่ถ้าจะให้กินเนื้ออบ ก็คงหนักท้องเกินไป

ริวอาบน้ำเสร็จก็ตามมายืนมองพสุนิ่งๆ  จนชายหนุ่มชักเชิน...


“พี่ก็ทำกับข้าวไม่ค่อยเป็นหรอกนะ...ได้แค่นี้แหละ  ทนๆ กินหน่อยละกัน” พสุออกตัวแล้วยิ้มบางๆ  ขณะที่สองมือสาละวนอยู่กับผักในอ่างน้ำ  ริวจ้องมองใบหน้าที่ก้มต่ำจนเห็นแพขนตายาวแล้วอดใจไม่อยู่  เด็กหนุ่มเบียดเข้าไปยืนซ้อนหลังพสุแล้วสอดแขนเข้าไปกอดเอว  ก่อนจะงับลงบนต้นคอขาวที่อยู่ใกล้เบาๆ 
   
“ริวอยากช่วยพี่จังเลย” ริวกระซิบเบาๆ ข้างหูแล้วสอดมือเข้าไปลูบเอวแน่นแข็ง  แต่แทนที่พสุจะเข้าใจความหมายของเขา  พี่กลับใช้งานริวหน้าตาเฉย

   “อืม...งั้นไปหยิบชามน้ำสลัดในตู้เย็นมาทีสิ  พี่แช่ไว้สักพักแล้ว” พสุกลั้นยิ้มไว้สุดความสามารถ  หางตาเห็นริวทำคอตกหน้าหงอย  แต่ก็ยอมทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย

“ครับ” 

ริวยกชามน้ำสลัดออกมาให้  พสุก็เทราดลงในชามผักแล้วคลุกจนเข้ากัน  ชายหนุ่มตักขึ้นชิมรสแล้วพยักหน้าอย่างพอใจ

“ขอริวชิมมั่ง”

“เอาสิ” พสุขยับจะตักสลัดให้ริวชิม  แต่เด็กหนุ่มกลับชะโงกมาเลียปากเขาหน้าตาเฉย

“น้ำสลัดหวานไปป่ะค้าบ” เด็กหนุ่มถามแล้วอมยิ้มหน้าทะเล้น  ขณะที่พสุแกล้งถอนหายใจเฮือกใหญ่ประชด


เสียงกริ่งจากเตาอบทำให้พสุต้องรีบวางมือจากสลัด  มาเปิดฝาเตาออก  กลิ่นปลาอบหอมฟุ้งจนริวลูบท้องป้อยด้วยความหิว  เด็กหนุ่มกุลีกุจอยกจานมาให้พสุตักปลาอบ  แล้วช่วยกันยกออกไปที่โต๊ะอาหาร

พอพสุวางจานลง  ริวก็ลากเก้าอี้เข้ามาจนติดกัน  พสุเหลียวมองหน้าเด็กหนุ่มอย่างแปลกใจ  แต่ริวทำไม่รู้ไม่ชี้  นั่งลงเบียดแล้วยกแขนขึ้นวางบนพนักเก้าอี้ของพสุ  จนกลายเป็นว่าเด็กหนุ่มนั่งโอบพสุกลายๆ  แถมยังตักปลากับสลัดในจานพสุกินหน้าตาเฉย 


“เฮ้ย! ทำไมมาตักปลาในจานพี่ล่ะ”  พสุท้วงแล้วแย่งมีดและส้อมมาจากริว 

“ก็ปลาจานพี่อร่อยกว่าของริว...สลัดก็อร่อยกว่า” 

“เฮ้อ! อร่อยกว่าใช่มะ  งั้นแลกจานกัน” พสุเลื่อนจานตัวเองให้ริว  แต่เด็กหนุ่มกลับเลื่อนคืนมา

“แลกไปก็เท่านั้น  ยังไงจานที่พี่กินก็อร่อยกว่าอยู่ดี”

“แล้วจะเอายังไง”

“พี่ก็ให้ริวกินด้วยไง” ริวตอบหน้าระรื่นจนพสุนึกหมั่นไส้

 “ไม่ต้องเลย  แล้วนี่จะขยับเข้ามาติดขนาดนี้ทำไม  โต๊ะตั้งกว้าง” พสุดุแล้วเอาศอกกระทุ้งสีข้างริวเบาๆเป็นเชิงเตือนให้ถอยมากกว่าจะให้เด็กหนุ่มเจ็บ

“ก็ริวอยากอยู่ใกล้ๆพี่นี่นา...อยู่ห่างๆแล้วริวคิดถึง” ริวทำเสียงออดอ้อนแล้วเอาแก้มไถกับไหล่พสุเบาๆ  เหมือนแมว

“แหวะ! เน่า” พสุบ่นแล้วเมินหน้าไปยิ้มกับข้างฝา  ขำสำนวนน้ำเน่าของเด็กหนุ่ม  แต่ขณะเดียวกันก็อดรู้สึกหน้าร้อนผ่าวด้วยความเขินไม่ได้  ชายหนุ่มแสร้งกลบเกลื่อนความอายด้วยการทำทีเป็นสนใจแต่จานอาหารตรงหน้า 

“พี่อ่า...ใจร้าย  กินคนเดียวไม่แบ่งริว” ริวทำเสียงตัดพ้อเมื่อพสุจิ้มปลาใส่ปากโดยไม่สนใจเขาสักนิด

“ก็ตักกินสิ” พสุตอบแล้วแกล้งเคี้ยวปลายั่วน้ำลายเด็กหนุ่ม

“ริวตักเองได้ที่ไหน  มือไม่ว่าง” ริวตอบแล้วกระชับมือที่โอบรอบตัวพสุแน่นขึ้น

“แล้วมือทำอะไรอยู่  ถึงไม่ว่าง” พสุแสร้งถามทั้งที่หมั่นไส้เด็กเจ้าเล่ห์เต็มที

“ก็นี่ไง  ต้องกอดพี่อยู่นี่ไง  แค่กอดพี่ก็เต็มสองมือแล้ว  จะเอามือที่ไหนไปตักอะไรกินได้” ริวทำเสียงออดๆ แล้ววางคางลงบนไหล่พสุ

“งั้นก็อด...ดี  พี่จะกินคนเดียวให้หมดเลย” พสุตอบหน้าตาเฉยแล้วจิ้มปลาใส่ปากคำโต

“พี่อ่า...พี่ไผ่ค้าบ...ไม่สงสารริวเหรอ...ริวหิวน๊า”


พสุทำหูทวนลม  ไม่สนใจเสียงอ้อนของเด็กหนุ่ม  จนริวต้องตักอาหารกินเองอย่างกระเง้ากระงอด

พอกินอาหารเสร็จ  พสุก็ยกจานชามเข้าไปล้างในครัว  ริวลุกตามเข้าไปยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของพสุ  แล้วจุ่มมือลงในอ่างล้างจานทำให้พสุตกอยู่ในอ้อมกอดของเด็กหนุ่มโดยปริยาย


“นี่จะช่วยให้เร็วหรือจะช่วยให้ช้ากันแน่หืม?” พสุปรามแล้วใช้ศอกกระทุ้งท้องริวเบาๆ  เพราะริวเอาแต่ลูบมือเขาเล่นอยู่ในอ่างล้างจาน  พอถูกดุแทนที่จะสลด  ริวกลับยิ้มกว้าง  วางคางลงบนไหล่ของพสุ  แล้วเปิดน้ำล้างฟองออกจากมือชายหนุ่ม  ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดใบหู บวกกับมือเปียกๆ ที่ลูบไล้มือพสุจนชายหนุ่มขนลุก 
   
“ริว! เล่นอะไรเนี่ย  พี่ไม่...”  พสุหันกลับไปจะปราม  แต่กลับถูกล็อคตัวไว้แล้วปากบางก็แนบลงมาบนปากของเขา  ลิ้นอุ่นสอดเข้ามาในปากอย่างรวดเร็ว  โลมลูบ  กอดเกี่ยวอย่างนุ่มนวล  แล้วค่อยๆ บดคลึงริมฝีปากหนักหน่วงยิ่งขึ้น  ส่วนล่างที่เสียดสีกัน  ร้อนจนผ่านกางเกงยีนส์ออกมา  พสุขยับปากเพื่อจะถอย แต่ริวกลับดูดปลายลิ้นเขาแรงจนรู้สึกเสียววาบในท้อง  เสียงลิ้นเบียดรัดกันดังก้องในปาก  ยังไม่รวมเสียงหอบหายใจและเสียงครางแผ่วเบาในลำคอ

“ริว....พอก่อน  เดี๋ยวเลยล้างจานไม่เสร็จพอดี...”

“ค่อยล้างก็ได้นี่ครับ” ริวกระซิบตอบด้วยดวงตาพราวระยับ  เด็กหนุ่มดึงพสุออกมาจากครัว  แต่ชายหนุ่มขืนตัวไว้เมื่อเห็นว่าจุดหมายของริวคือห้องนอน


“อื้ม...เดี๋ยว...อือ...เดี๋ยวสิ...นี่มันเพิ่ง...อื้อ” พสุพูดไม่ออก  เพราะริวปิดปากเขาไว้  สติที่ยังเหลือเพียงน้อยนิดทำให้พสุ  พยายามขืนตัวไม่ยอมให้ริวพาเขาเข้าห้องนอน   ริวถอนปากออก  แล้วจ้องมองปากแดงจัด  ตาวาววับดื้อดึงของพสุอย่างหลงใหล

“นะครับ”

“ไม่ได้...นี่มัน กลางวันแสกๆ นะ  พี่ไม่เข้าห้องนอนเด็ดขาด” พสุดุแล้วหน้าแดงเสียเอง  ชายหนุ่มสะดุ้งเมื่อจู่ๆ ริวก็
เกี่ยวปลายเท้าเขาจนเสียหลักล้ม  แต่ไม่กระแทกพื้นเพราะริวรวบตัวเขาขึ้นแบกบนไหล่  พาออกมายังห้องโถงแล้ววางเขาลงบนพรมหน้าเตาผิง

“จะ...จะทำอะไรริว” พสุรีบปรามเมื่อริวรวบกอดเขาแล้วดันให้นอนลง  พร้อมกับดึงเสื้อที่พสุสวมอยู่ออกทางศีรษะอย่างรวดเร็ว 

“ก็...ไม่เข้าห้องนอนไม่ใช่เหรอครับ”


……………………………………………….

*************************

สวัสดีวันปีใหม่ไทยทุกคนเน้อ เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ   


ลายาววว  เจอกันอีกทีอังคารหน้าเลยเน้อ

[iota]

    ^
    ^
    ^
สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันครับ
มีกันและกัน :L1:น้องริวกับพี่ไผ่
เก็บเกี่ยวกับทุกสถาณการณ์จริงๆ ริวทุกนาทีไม่มีเสียเปล่า
อ้อนไ้ด้ใจ พี่ไผ่ก็อบอุ่นสุดๆ มองเห็นภาพเลยความรักและความสุข
ที่ทั้งสองคนมอบให้แ่ก่กัน....
+1 ครับ ความรักจงเจริญ ความสุขคงอยู่ชั่วกาลนานฯ

[Acacha]

วันหยุดนี้ กินอะไรก็คงไม่ต้องใส่น้ำตาล ได้รับความหวานจากนิยายมามาก(แต่ไม่เคยเกินพอ หุหุ )

ป.ล. สวัสดีปีใหม่ไทยฮับ 

[JJHJJH]

บวกบวกบวกบวกค่า

[Ember]

น้องริวจ้าา หื่นเกินไปน๊ะ 5555+
สงสารพี่ไผ่ม๊างง เดี๋ยวจะบอบช้ำหมด อิอิ

หวังว่าเรื่องนี้คงจะไม่มีดราม่าแล้วเนาะ
ขอหวานๆ แบบนี้ตลอดไป อิอิ
ดราม่าแล้วน้ำตาจะไหล 5555+

[ratrirattikan]

สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันค่า!!
จริงๆเราน่าจะอมยิ้มนะ ตอนอ่านบทนี้ แต่...หัวเราะ! พอดีจี้ตรงที่ไผ่บอกว่าไม่เข้าห้องนอนน่ะค่ะ คิดไปก่อนอยู่แล้วว่า เดี๋ยวก็โดนย้อนคืนด้วยการไปที่อื่นหรอก ใช่จริงๆเสียด้วยแฮะ ริวชักเจ้าเล่ห์เข้าไปทุกที...แบบนี้ไผ่ก็แพ้ทางตลอดน่ะสิเนี่ย
ปล.ลาถึงอังคารหน้าเลยเหรอคะ  o22อ่า...ถึงจะเสียดายแต่ก็จะรอนะคะ

[kabung]

 

[karenoo]

  ริวอ่ะ หื่น......

[Piaanie]

โถพี่ไผ่ ไม่ใช่ห้องนอนน้องริวเค้าก็ปฎิบัติภาระกิจได้ หวานช่ำ ชื่นใจ เสียเลือด ดีจริงๆ เฝ้ารอตอนต่อไป 

ปล.สวัสดีปีใหม่ไทย ค่า

[donutnoi]

 :L2:สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันค่ะ

หวานรับปีใหม่ไทย ริวเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวัน เอาแต่ใจตลอดเลยเริ่มได้เค้าลางเจ้าพ่อตลาดหุ้นแล้ว

อยากให้คงความหวานความเข้าใจไปอย่างนี้ตลอด ไม่อยากให้มีพลัดพรากเลย

[iranen]

ริวหื่นมากเลย
มันคงเป็นแบบนี้ไปตลอดจนจบ
จะดีใจมาก

[ladymoon_yy]

   
น้องริวววววววววววววววววว
 

[อิสระ]

หนูริวตายอดตายอยากมาจากไหนเนี่ย?
อย่าตะกละมากนักสิหนู
เดี๋ยวพี่ไผ่ก็โดนกินหมดตัวไม่เหลือหรอก
หมดแล้วจะเอาที่ไหนกินอีกล่ะจ้ะ
ของแบบนี้ต้องขยักไว้กินนานๆนะ

[imac]

 

พี่ไผ่เหนื่อยแน่งานนี้.....

[MaeMoo]

สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันค่า

หนูริวสามารถได้ทุกสถานที่จริงๆ
แต่รู้สึกถึงความอ่อนโยนที่อบอวลอยู่

ชอบมากกกกกก
เลือดหมดตัวแล้ว

[@BUA@]

  สาดเลือดรับปีใหม่ไทย

[thisispom]

พี่ไผ่น่วมแน่ๆ ริวเอ่ยให้พี่เขาพักบ้างอะไรบ้าง  

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ

[lasom]

โคตรเจ้าเล่ห์เลยอ่ะ ทั้งขึ้นทั้งล่อง พี่ไผ่ตายไปเลย
นี้มันช่วงพรีฮันนีมูนใช่มั้ยเนี้ยไอ้เสือเอ้ย!! พักบ้างไรบ้าง
อิอิ แต่ป้าชอบบบบบ กร๊ากๆๆๆๆ

สุขสันต์วันสงกรานต์คร้า^^

[A-J.seiya*]

อ่อยยยย  +1
หวานจนแทบจะสำลักน้ำตาล
น้องริวไปเรียน ท่าทางแบบนั้นมาจากไหน รึ คิดเอง ??
ฮ่าๆๆๆๆ
พี่ไผ่เลยต้องโอนอ่อนผ่อนตาม  อร๊ายยย เขินมาก !!!
><
โฮวววว จะไม่เจอพี่ไผ่กับน้องริวไปจนอังคารหน้าเลย ฮึกกกก
นานนะ T^T

สวัสดีปีใหม่ไทย เช่นกันนะคะ
 

[engrish]

พี่ไผ่รับศึกหนัก 555
กด+ให้จ้า

[jaaeyboy]

น้องริวเอ้ย  หื่นได้ใจจริงๆลูก  เผลอเป็นกดพี่ไผ่ตลอดเลย อิอิ  

[river]

ท่าทางริวจะตุนไว้ก่อนกลับนะ

ชักสงสารไผ่แล้ว

[Ba_wh99]

ริวหื่นมากมาย  พสุจะได้พักไหมเนี่ย 
ต้องทำใจหน่อยนะ
น้องกำลังวัยรุ่นเลย

ปล.สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ

[IIMisssoMII]

สวัสดีปีใหม่ไทยคะ พี่ไผ่พาน้องริวไปเล่นสงกรานต์รึเปล่า


สำหรับตอนนี้  

ไม่เข้าห้องนอน
ไผ่เอ๊ย อย่างนี้ก็เข้าทางริวนะเนี่ย
ห้องน้ำ ห้องนอน
มีแบบเอ้าท์ดอร์ไหมคะ

[banana49]

กรี๊ดดดด ริวหื่นนนนน

[Hachi_an1234]

55555+
น้องริวจัดไปปปป... พี่ไผ่ชอบดื้อ น้องริวเลยต้องจัดการรร เหร๋อออ?
แอบสงสารพี่ไผ่แต่ก็ชอบอะ.....
เบาๆๆหน่อยนะจ๊ะน้องริว... แอบสงสารพี่ไผ่เค้า.. แต่คนอ่านกระชุมกระชวยอะ...
ชอบๆๆๆ รอฮํบผมมม..วันอังคารรรหน้า..  
อยากรู้จักจะเล่นสงกรานกันไหมเนี้ย.. สองคนนน..
หรือว่าเล่นกันในห้องน้ำๆๆๆ.. สาดน้ำกันเองอะป่าว........

[cassper_W]

โหหห  ท่าทางพสุคงต้องใช้ไม้เท้ากันบ้างละงานนี้

[THiiCHA]

ริวเอ้ยยยยย

ลดระดับดีกรีความหื่นลงหน่อยลูก

เลือดป้า กระฉูดดดด 

[NmornS]

หื่นเกินไปแล้ววววริวเอ๊ย !
แม่ยกแถวนี้เลือดจิหมดตัวแล้ว >///<
หวานมากกกกก ชอบ ~ ไม่เอามาม่าแล้วนะ
ขอแบบนี้ตลอด ตลอดเลย ^^