ยู้ฮู!!!
มาแล้วค่ะ...ห่างหายไปกับสายลม และการงานที่ถาโถม TT__TT
ตอนนี้สุขภาพร่างกายเต็มร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ทุกๆ คนมากๆ นะคะที่เป็นห่วงค่ะ
เห็นหลายๆ คนรีเควสตอนหวานๆ กันอีก ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้จะหวานไหมนะ
แต่เอาเป็นว่าไปอ่านกันดูนะคะ หวานกันก่อนจะมาม่าอีกซักหน่อยดีไหมนะ 
ปล. คำผิดเดี๋ยวมาแก้นะคะ
ปลล. ขอบคุณทุกๆ เม้นท์มากๆ เลยค่ะ พวกคุณเป็นกำลังใจสำคัญของ Mercy จริงๆ ค่ะ 
ปลลล. อากาศเย็นแล้ว ดีใจมากกกกก อย่างนี้สิถึงเรียกว่าหน้าหนาว ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ
+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 18
คืนนี้ ห้องของผมมีอีกหนึ่งคนที่ก้าวเข้ามาร่วมทางเดินด้วยกัน ผมไม่รู้หรอกว่ามันกำลังรู้สึกยังไงกับผม หรือคิดอะไรอยู่ในใจ ผมไม่สน เพราะผมยึดถือการกระทำมากกว่าสิ่งอื่นใด คนอย่างไอ้พาย แค่มันยอมเก็บของตามผมมาอยู่ด้วย โดยไม่ต้องมีคำพูดบอกรัก บอกชอบ หรือคำสวยหรูอะไร ผมว่าแค่นี้มันก็บ่งบอกได้มากแล้ว ว่ามันเลือกที่จะไว้ใจผมมากกว่าใครๆ และมันยอมเปิดกับผมมากขึ้นแล้ว ความอดทนที่ผมเฝ้ารออยู่ไม่สูญเปล่า ผมมาถูกทางแล้วครับ
“ไปอาบน้ำก่อนดิ เดี๋ยวกูอุ่นกับข้าวให้” สรุปผมกับมันเลือกที่จะขนบรรดาข้าวปลาอาหารที่คุณป้าแม่บ้านของบ้านสีขาวทำเตรียมไว้ให้เราเช่นเคย กลับมากินด้วยกันที่ห้องผมกันสองคน ถึงแม้ไอ้คนตัวเล็กปากดีมันจะงอแงอยากกินทงคัสซึเจ้าอร่อยที่ห้างดังก็ตาม แต่ชั่วโมงนี้ ขืนผมกับมันเดินไปดินเนอร์กันสองต่อสองในสถานที่ที่มีแต่ประชนชนและเหล่าบรรดาแฟนคลับพลุกพล่านซะขนาดนั้น มีหวังพรุ่งนี้ได้เปิดแถลงข่าวกันอีกรอบแน่นอน
มันหายเข้าห้องผมไปเก็บของและอาบน้ำอยู่ครู่ใหญ่ ผมก็อุ่นกับข้าวเสร็จพอดี มันเดินออกมาตัวหอมฉุย วันนี้กลิ่นแปลกไปจากเดิม ไม่ใช่กลิ่นครีมทาผิวกลิ่นเดิม หรือกลิ่นแอปเปิ้ลคาราเมลจากน้ำหอมที่มันใช้ประจำ แต่เป็นกลิ่นสดชื่นๆ เหมือนส้มผสมมะนาว แค่ได้กลิ่นก็อยากชิมแล้วครับ ไอ้ห่านี่มันชอบใช้พวกกลิ่นแบบ CITRUS พวกกลิ่นผลไม้รสเปรี้ยว แอปเปิ้ล มะนาว ส้ม ได้กลิ่นแล้วอยากกินเป็นบ้า
ฟอดดดดดดดดดดด
“วันนี้หอมจัง แต่หอมไม่เหมือนเดิม…โอ๊ยยยย ไอ้ห่าทุบกูตลอด” ผมแอบขโมยหอมแก้มมันแบบฉับพลันไม่ให้มันได้ตั้งตัว แต่ไอ้นี่แม่งมือตีนไวตลอด ผมหอมปุ๊บ แม่งทุบปั๊บ แล้วอย่าได้คิดว่าจะเหมือนนางเอกละครทุบพระเอกแบบเบาๆ เชิงเขินอายนะครับ แม่งทุบแรงมาก เสียงดังบัก!!! ใหญ่ เจ็บสถานเดียวครับ
“ก็มึงมันชอบทำตัวโรคจิต กูก็ทุบป้องกันตัว” มันพูดไปก็ยกเท้าขึ้นมายันๆ ตรงขาผมเอาไว้ เหมือนกับกันไม่ให้เข้าใกล้มันอีก สาดดดดดดเอ๊ยยยย เดี๋ยวกูก็จับปล้ำแม่งเลยนี่
“มึงป้องกันตัว หรือจะฆ่ากูกันแน่… ว่าแต่มึงเปลี่ยนกลิ่นโลชั่นเหรอ กลิ่นเหมือนส้ม” หอมอะ ได้กลิ่นแล้วรู้สึกดีจริงๆ นะครับ แบบอยากกอด อยากหอม อยากสูดกลิ่นซอกคอขาวๆ อยากเลียเบาๆ ตรงซอกหู อ๊ากกกกก กูว่ากูโรคจิตจริงตามที่มันพูดและ
“หึหึ เออเปลี่ยนกลิ่น แม่ส่งมาให้จากอังกฤษ เมื่อเดือนที่แล้ว กลิ่น Lime Basill กับ Mandarin น่ะ ยังไม่ได้ใช้ซักที ก็เห็นว่าเปลี่ยนที่นอนใหม่ก็เลยเปลี่ยนกลิ่นใหม่ด้วย ทำไม? เหม็นเหรอ” อ๋อ!! แม่มันอยู่ที่อังกฤษนี่หว่า แล้วใครบอกว่าเหม็น มันคงเห็นผมถามๆ มั้งมันเลยยกแขนตัวเองขึ้นมาดมๆ พิสูจน์กลิ่น…เอาวะกู ขอโดนทุบอีกสักรอบแล้วกัน
“ใครบอกกันหืมม์ ว่าเหม็น มันหอมจนกูจะอดใจไม่ไหวแล้ว กูอยากจะนอนกอดมึงไวๆ แล้วเนี่ย” ผมลืมตายไปแล้วฮะ โผเข้าไปคว้าตัวมันเข้ามาฟัดอีกรอบ มันก็ดิ้นไปทุบไป แต่ก็หัวเราะไปด้วย เสียงหัวเราะมันใสและดูมีความสุขมากๆ เลยครับ ผมเองก็มีความสุขมาก ชีวิตคนเราก็แค่นี้แหละครับ ได้อยู่กับคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเจออะไร อยู่ที่ไหน หรือมีปัญหาใดๆ รออยู่ เราก็มีความสุขได้ครับ
“ฮ่าๆๆๆ คิกกๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ พอแล้ว ฮ่าๆๆๆ พอแล้วไอ้สัตว์ คิกกกๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ แดกข้าวเร็ว กูหิว ฮ่าๆๆๆ แล้ว” ผมว่ามันคงหิวจริงนั่นแหละฮะ เพราะผมได้ยินเสียงมันร้องเบาๆ แข่งกับเสียงหัวเราะของมัน
“ก็ด้ายยยยยยยยย ฝากไว้ก่อนนะมึง” ผมแกล้งพูดเสียงยานคางใส่ และก้มไปสูดกลิ่นแก้มมันอีกหนึ่งฟอดใหญ่ก่อนจะ ปล่อยตัวมันให้มานั่งกินข้าวด้วยกัน
++++++++++++++++++
++++++++++++++++++
“นี่…มึง” หลังจากที่ผมกับมันจัดการกับข้าวบนโต๊ะกันเกลี้ยง ผมก็ไปอาบน้ำและออกมานั่งดูซีรีย์ด้วยกันบนโซฟาเบดตัวใหญ่หน้าโทรทัศน์ (คือตัวที่ผมโดนมันจับเผด็จศึกในครั้งแรกนั่นแหละฮะ)
“หืมม์ ว่าไงครับที่รัก” ตอนนี้มันนั่งเอนตัวซบผมอยู่บนโซฟาครับ ผมก็โอบไหล่มันเอาไว้หลวมๆ บรรยากาศมันชวนให้อ่อนโยนนะครับ ก็เลยตอบรับมันไปแบบหวานๆ บ้าง ผลที่ได้รับก็คือ…
“ไอ้เหี้ย… เดี๋ยวกูอ้วกรดหน้าเลย” เขินชัวร์ อาการแบบนี้ ปกติต้องคอยจับน้ำเสียงมันครับ ไอ้เหี้ยนี่มีหลายสายพันธุ์ ถ้าอยู่ในสายพันธุ์เสียงสบัดๆ หน่อย ก็แสดงว่าเขินครับ แต่ถ้าอยู่ในสายพันธุ์หนักแน่น เน้นๆ เนี่ย แสดงว่าโกรธฮะ
“อ๊าว พอกูพูดจาดีก็ไม่ชอบ คนรักกันเขาก็ต้องอยากหวานใส่กันเป็นธรรมดา”
“มึง…รักกูจริงๆ เหรอ” มันเงียบไปซักพัก ก่อนที่จะเอ่ยถามผม ทั้งๆ ที่ยังนอนซบไหล่ผม ตาก็จ้องซีีรีย์ไปด้วย
“กูพูดบ่อยไปเหรอ มึงถึงไม่เชื่อว่ากู ‘รักมึงจริงๆ’”
“กู... จะเชื่อใจมึงได้ใช่ไหม กูจะไว้ใจมึงได้ใช่ไหม…” ผมเข้าใจมันนะครับที่มันถามแบบนี้กับผม แล้วผมก็ไม่น้อยใจ หรือไม่โกรธมันหรอกครับที่คำถามมันดูเหมือนจะลังเลในตัวผม เพราะมันเองก็เจอแต่คนหลอกลวงมันมาตลอด
ผมไม่ได้ตอบอะไรมันออกมาครับ ผมแค่ขยับตัวมันออกจากอ้อมแขนผม มันเงยหน้าขึ้นมามองผม และแว๊บนึงที่ผมมองเห็นความหวาดกลัว และความเจ็บปวดในสายตามัน มันคงคิดว่าผมไม่อยากตอบ หรือไม่อยากย้ำให้มันมั่นใจ หรือไม่มันก็คงคิดว่าผมโกรธมั้งครับ แต่เปล่าเลย ผมแค่จะเอื้อมไปหยิบกีตาร์โปร่งคู่ใจที่วางพิงไว้ข้างๆ โซฟา…
http://www.youtube.com/v/M0-Ht78uk2M?fs=1&hl=en_USI see the questions in your eyes
I know what’s weighing on your mind
You can be sure I know my part
Cause I stand beside you through the years
You only cried those happy tears
And though I make mistakes
I’d never break your heart
ฉันเห็นคำถามในดวงตาของเธอ
ฉันรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้เธอหนักใจ
เธอสามารถแน่ใจได้เลย เพราะฉันรู้หน้าที่ของฉัน
เพราะว่าฉันยืนหยัดอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด
เธอร่ำไห้กับความสุขที่เธอมี
และถึงแม้ว่าฉันจะทำผิดพลาด
ฉันก็จะไม่ทำร้ายจิตใจเธอ
And I swear by the moon and the star in the sky
I’ll be there
I swear like the shadow that’s by your side
I’ll be there
For better or worse till death do us part
I’ll love you with every beat of my heart
And I swear
ฉันสาบานต่อดวงจันทร์และดวงดาวบนท้องฟ้า
ฉันจะอยู่ตรงนั้น
และฉันสาบานจะเป็นเช่นเงาที่อยู่เคียงข้างเธอ
ฉันจะอยู่ที่นั่น
ไม่ว่าจะมีเรื่องที่ดีขึ้นหรือเลวร้ายลงก็ตามแต่
จนกระทั่งความตายมาพรากให้เราต้องแยกจาก
ฉันก็จะรักเธอทุกๆจังหวะเต้นของหัวใจฉัน
ซึ่งฉันขอสาบาน
I’ll give you everything I can
I’ll build your dreams with these two hands
We hang some memories on the walls
And when just the two of us are there
You won’t have to ask if I still care
Cause as the time turns the page
My love won’t age at all
ฉันจะให้เธอทุกสิ่งที่ฉันทำให้ได้
ฉันจะสร้างสรรค์ฝันของเธอด้วยมือทั้งสองข้างของฉันนี่แหละ
เราได้เแขวนความทรงจำบางอย่างไว้บนผนัง
ซึ่งมีเพียงแค่เราสองที่อยู่ตรงนั้น
เธอคงไม่ต้องถามฉันหรอกนะว่า ฉันยังคงเป็นห่วงใยเธออยู่หรือเปล่า
ถึงแม้ว่าการเวลาจะเปลี่ยนผัน
แต่รักของฉันยังคงอยู่ไม่เสื่อมคลาย
[/b][/b]
“ไอ้เหี้ย…” คำบอกรักเบาๆ ของมันแหละครับ พอผมร้องเพลงสาบานความรักต่อมันจบ มันก็บอกรักผมตามสไตล์ของมัน ครั้งนี้ ไอ้เหี้ยของมันเบาบางมาก แต่มาพร้อมกับแก้มแดงๆ และรอยยิ้มปนหยาดน้ำตา ผมไม่รู้หรอกว่าวิธีสร้างความเชื่อมั่นของผมจะน้ำเน่า ลิเกขนาดไหน เพราะมีแค่ดนตรี และเสียงเพลงเท่านั้นแหละ ที่ผมว่ามันสื่อระหว่างใจผมกับใจมันได้ ผมเลยเลือกที่จะร้องเพลงนี้ให้มันฟัง แทนคำตอบ และคำมั่นสัญญาของผม
ผมวางกีตาร์ลงที่เดิม ก่อนจะคว้าตัวมันเข้ามากอด แล้วค่อยๆ ดันตัวมันออกมา ประคองหน้าไอ้คนขี้แยที่น้ำตายังไม่หยุดไหล และแก้มก็ยังไม่หยุดแดง ผมเลยต้องเล่นบทหวาน ค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยความชื้นบนแก้มมันออกเบาๆ และก้มไปจูบปากแดงๆ รั้นๆ ของมันอย่างอดใจไม่อยู่…
เราจูบกันอยู่ซักพัก ไม่รู้ว่านานแค่ไหน เพราะคนตรงหน้าก็ยอมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี จนผมควานหาความหวานได้ทุกหยาดหยด ก่อนจะถอนจากกลีบปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง มาชิมความหอมอย่างถ้วนทั่วบนใบหน้า ทั้งเปลือกตา หน้าผากนูน คางมน และแก้มเนียน ก่อนที่จะดึงมันเข้ามากอดไว้หลวมๆ อีกครั้ง
“นี่… กูขี้หึงนะ” คำแรกจากปากหวานๆ ของมันก็เล่นเอาผมใจเต้นแรง มันพูดแบบนี้ เหมือนจะยอมรับกลายๆ ว่าจะคบกับผมเลยนะ
“กูว่า กูเองก็คงไม่แพ้มึงแน่นอน” ผมตอบมันเสร็จ ก็ก้มลงไปหอมหัวมันอีกหนึ่งที
“กูขี้วีนด้วยนะ… ถ้ากูหึง หรือทำให้กูหึง… กูด่าไม่เลี้ยงทั้งมึง ทั้งชู้มึงแน่” หึหึ พึ่งจะเริ่มคบกันนาทีแรก ก็จะยัดเยียดให้กูมีชู้เลยหรือไงวะเนี่ย
“จ้ะ เมียจ๋า เขายอมให้เมียตบตีได้ตามสะดวกเลยจ้าาาาาา…” เปี๊ยะ!!! “โอ๊ยยยย!!!! กูเจ็บนะไอ้ห่านี่”
“อ้าว ก็มึงบอกให้กูตบได้ตามสะดวก กูก็ลองน้ำหนักมือดูซะหน่อย ว่าหน้ามึงหนาขนาดไหน แล้วก็ไม่ต้องเสือกมาเรียกกูเมียจ๋า กูขนลุก ไอ้เหี้ย อ่อ ถ้าของจริงนะ กูไม่มานั่งตบตีหรอก กูจะกระทืบแม่งทั้งคู่ แล้วก็ตัดของมึงทิ้งซะจะได้ไปแรดกับใครไม่ได้อีก” โหยยย ดูแม่งดิครับ พอได้เลื่อนขั้นเต็มยศเท่านั้นแหละ แม่งจัดเต็มเลย ยังไม่ทันขาดคำ แม่งตบเปี๊ยะเข้าที่แก้มเน้นๆ เลยฮะ แล้วนี่กูจะดีใจดีไหมเนี่ยที่มึงหวงกูซะขนาดนี้
“แรดกับใครนี่มันมึงแล้วมั้ง” ผมแอบกระซิบพูดเบาๆ กับตัวเองครับ พอแม่งได้เลื่อนขั้นปุ๊บ กูเสือกมีอาการกลัวเมียปั๊บทันทีเลยวุ้ย
“บ่นเหี้ยอะไรของมึงหะ!!! อย่าคิดว่ากูไม่ได้ยินนะ”
“โอ๊ยยยยย เจ็บๆๆๆ เปล่าบ่นๆๆ โอ๊ยยยย แก้มกูฉีกแล้วไอ้ห่า ปล่อยก่อนนนนน” แม่งบิดแก้มผมข้างเดิมที่มันตบนั่นแหละฮะ เจ็บฉิบหาย
“กูแรดได้ แต่มึงห้าม เข้าใจไหม หะ!!!” เออดี ไอ้เมียบังเกิดเกล้า กูแม่งต้องมาเป็นผัวในเรือนเบี้ยของมันใช่ไหมเนี่ย
“……………………..” ผมแกล้งเงียบ ขอเล่นมุขเดิมอีกซักครั้ง
“อย่ามาทำเป็นงอนกูนะ อะไร แค่นี้รับไม่ได้เหรอหะ” หึหึ ขนาดหันหน้ามาแว๊ดๆ ใส่ผม แต่ก็ไม่ยอมดันตัวออกจากอ้อมแขนผมนะครับ
“………………………” ยังคงเงียบครับ แถมไม่ยอมหันไปสบตามันด้วย แต่หน้าไม่บึ้งนะฮะ แค่นิ่งๆ ตาก็ดูซีรีย์ไป
“นี่…มึง” มันเริ่มเรียกเสียงอ่อยๆ และ
“ไอ้เหี้ย…งอนเหี้ยอะไรอีกเนี่ย ไม่พอใจเหี้ยไรก็พูดออกมาดิ” เสียงเริ่มสั่นนิดๆ เอาไงดีวะกู ไม่น่าแกล้งมันเลย เกิดแม่งเป่าปี่ขึ้นมากูเนี่ยแหละจะซวย
“เปล่า… ไม่ได้งอน” ก็ตอบตามความจริงนะครับ ว่าไม่ได้งอน แต่เสียงก็ยังคงนิ่งๆ
“นี่… มึง… คืนนี้อากาศหนาวอะ” อ้าว ไอ้ห่า อยู่ดีๆ เสือกเปลี่ยนเรื่องซะงั้น อารมณ์ไหนวะเนี่ยมึง เมนส์มารึไง อารมณ์แปรปรวนเปลี่ยนเรื่องจนกูงงเลยนะเนี่ย
“แล้ว?” ก็งงอะ ก็ถูกอย่างที่มันพูดหรอกนะ ว่าคืนนี้อากาศหนาว แต่มันจะสื่ออะไรของมัน หนาวแล้วไง
“ก็…กอดให้มันแน่นๆ หน่อยไม่ได้หรือไงเล่า!!!” ก๊ากกกกกกกก กูอยากจะโห่ร้องให้บ้าตาย ไอ้พายครับ ไอ้แรดนี่มันง้อผมอยู่ใช่ไหมเนี่ย เห็นไหมครับ ผมบอกแล้วว่ามุขเงียบ งอน เนี่ยใช้ได้ผลเสมอ โหะๆๆ
ฟอดดดดดดดดดด
“แน่นพอยังครับ หายหนาวไหมหืมม์” ผมก็เลยขอรางวัลค่ากอดแน่นๆ เป็นแก้มหอมๆ สักหนึ่งฟอดใหญ่ ก็ตามสไตล์มันแหละฮะ แจกเหี้ย เบาๆ เสมอๆ ยามเขิน
“อื้อ!!” เสียงอู้อี้รับคำอยู่บนอกผม แล้วเราทั้งคู่ก็จมดิ่งไปกับบรรยากาศหวานๆ ที่อบอวลอยู่รอบตัว ผมนั่งกอดมันไปดูซีรีย์ไป มันก็ซุกตัวเข้าหาผมแล้วตาก็จ้องไปที่โทรทัศน์เช่นกัน ผมเองก็แวะเวียนก้มสูดความหอมจากผมมันบ้าง ขมับมันบ้าง และแก้มมันบ้าง เป็นช่วงๆ ไป จนซีรีย์จบถึงสะกิดไอ้คนที่นอนให้ซีรีย์ดูไปนานแล้ว ให้ตื่นขึ้นไปนอนในห้องนอนด้วยกัน
“อื้อออ…อุ้มหน่อยดิ น้าาาาาา” บทจะอ้อน ก็อ้อนซะโคตรน่ารัก ไอ้เชี้ยเอ๊ยยยยย ทำไมมึงน่ารักจังวะ กูแม่งจะคลั่งมึงตายแล้วเนี่ย
“หอมแก้มกูก่อนดิ…” เหอะๆๆ เดี๋ยวนี้ผมขยับเสต็ปแล้วครับ มีการต่อลองด้วย จริงๆ ก็แอบคิดไว้ในใจแล้วแหละ ผมว่ามันคงจะแจกสัตว์เลี้ยงแสนรักของมันให้ผมเช่นเคย ก่อนจะทำหน้าเหวี่ยงๆ ปนง่วงใส่ ถึงยังไงผมก็คงต้องอุ้มมันไปอยู่ดี
ฟอดดดดดด
อ๊ากกกกกกกก ผิดคาด!!! กูฝัน กูอึ้ง กูงง อยากจะกรีดร้องให้สาวแตก ไอ้ห่าพายครับ มันรั้งคอผมลงมาใกล้ๆ มัน แล้วก็จัดการฟอดดดด แก้มผมเน้นๆ หนึ่งทีถ้วน ก่อนจะชูมือขึ้นสองข้างประมาณว่าให้อุ้มมันได้แล้ว
“โอ๊ยยยย มึงจะน่ารักไปไหนวะพายหืมม์ กูรักมึงจะตายห่าแล้วเนี่ย” ผมอุ้มไอ้คนที่หลับตาพริ้มอย่างสุขใจไปบนเตียง ก่อนจะค่อยๆ วางลงเบาๆ และห่มผ้าผมให้มัน แล้วตัวผมเองก็ตั้งท่าจะเดินออกไปจากห้อง เพื่อไปปิดไฟ แล้วก็ดื่มน้ำก่อนนอนครับ ผมเป็นคนติดกินน้ำหนึ่งแก้วก่อนนอน เพราะถ้าไม่ได้กิน ตื่นมาผมจะคอแห้งมากๆ แล้วจะเจ็บคอ
“มึงจะไปไหน” ยังไม่ทันก้าวพ้นประตูห้อง ไอ้คนที่ยังคงนอนหลับตาสบายอยู่บนเตียงก็เอ่ยเสียงดังออกมา
“ไปปิดไฟแล้วก็กินน้ำน่ะ มึงนอนไปก่อนเลย” ผมหันไปตอบมันยิ้มๆ ส่งยิ้มไปอย่างอดใจไม่อยู่ ถึงแม้ไอ้คนฟังมันจะนอนหลับตาก็ตาม
“งั้นรีบมานะ…กูรอมึงมานอนกอด เร็วๆ ด้วยกูง่วงแล้ว” จบคำมัน ผมก็วิ่งปรู๊ดออกไปรีบปิดไฟแล้วดื่มน้ำทันที ทั้งปากและแก้มยิ้มจนแทบปริและฉีก แม่งเอ๊ย บทจะอ้อนก็เอากูซะแทบตายนะมึง… แล้วไม่เกินหนึ่งนาที ผมก็ได้มานอนกอดมัน กระซิบบอกรักมันข้างหู ก่อนหลับไปพร้อมๆ กัน…อีกหนึ่งคืนที่ผมมีความสุขมาก เป็นของขวัญสำหรับวันแรกที่เราได้ขยับสถานะซึ่งกันและกัน ผมสัญญากับตัวเองเงียบๆ ว่า ผมจะเป็นคนช่วยรักษาแผลในใจของมัน ให้หายสนิทจนไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยซักนิดเดียว ผมสัญญา
++++++++++++
++++++++++++
‘When I see your face There’s not a thing that I would change cause you’re amazing Just the way you are’
เสียงพี่ Bruno Mars ดังมาจากโทรศัพท์ปลุกผมยามเช้าเลยครับ ไม่รู้แม่งใครโทรมาคนจะหลับจะนอนกอดเมียให้สบายใจ วันเสาร์นะโว้ยยยยยยย
“มึงจะปล่อยให้ดังจบเพลงก่อนรึไง รับซักทีซิ กูจะนอนนน” ไงครับ เมียผมออกอำนาจตั้งแต่เช้าเลย ผมจะทำไงได้ล่ะ นอกจากทำตามคำสั่งมัน
“คร๊าบบบบบ ริวพูดคร๊าบบบบ” ผมพูดเสียงยานคาง ปนงัวเงียใส่ปลายสาย โดยที่ลืมดูว่าใครโทรมา
“น้องริว พี่นุชเองนะ น้องพายอยู่กับเรารึเปล่า น้องปิดมือถือพี่โทรเข้าไม่ติดเลย” อ้าวพี่นุชเองเหรอ แล้วพี่นุชโทรมาเช้าๆ ด้วยน้ำเสียงตื่นๆ แถมถามหาไอ้พายแบบนี้ ผมตกใจเลยครับ คราวนี้ตาหูสว่างเลย
“ครับพี่ มีอะไรด่วนรึเปล่า”
“พี่ขอคุยกับพายหน่อย” มีเรื่องอะไรอีกวะเนี่ย
“พายๆ ไอ้พาย พี่นุชโทรมา มีเรื่องด่วน ตื่นมาคุยหน่อย” ผมไม่ทันได้ตอบรับอะไรกับพี่นุชก็รีบเรียกไอ้พายมันทันที มันเองพอได้ยินว่าเป็นสายจากพี่นุช และมีเรื่องด่วน ก็กระเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งรับโทรศัพท์ทันทีเช่นกัน
“ครับ………ใช่ครับ……..ไม่ไปได้ไหมพี่….พายไม่อยากไปเจอเขาอะพี่……..ครับ……….เอ่อ…..ก็ได้ฮะ…….ครับ…….ครับ……..เดี๋ยวพายจะรีบไป……….อ๋อไม่เป็นไรฮะเดี๋ยวให้ริวไปส่ง…..ครับขอบคุณครับ” ผมนั่งเงียบรอมันจนคุยกับพี่นุชเสร็จ
“เกิดอะไรขึ้น” ผมรีบถามทันที
“พ่อกู…..เขาไปตามหากูที่ค่าย เพราะไปหากูที่คอนโดกูแล้วไม่เจอ…ตอนนี้พี่คิวรับหน้าอยู่ พี่นุชบอกว่าพ่อกูเขายืนด่าพี่คิวเสียงดังใหญ่ สงสัยจะเรื่องข่าวกูนั่นแหละ หึหึ ดีไหมล่ะครอบครัวกู สนุกสนานจริงๆ แค่นี้ชีวิตกูยังยุ่งเหยิงไม่พออีกใช่ไหมเนี่ย” มันนั่งชันเข่าขึ้นมาและซบหน้าลงบนเข่า ผมเลยยื่นมือไปลูบหัวมัน
“ไปอาบน้ำเถอะ แล้วเราไปหาพ่อมึงกัน…” ถึงมันไม่ให้ผมไปส่ง ผมก็คงต้องตามมันไปอยู่ดี
“มึงจะอยู่ข้างๆ กูใช่ไหม ในเวลาแบบนี้ มึงจะไม่ไปไหนใช่ไหม…” มันเงยหน้าขึ้นมาถามผมเสียงสั่นๆ ตาก็เริ่มแดง
“กูสัญญากับมึงไปแล้วไงเมื่อคืน จำไม่ได้เหรอ…” มันโผเข้ากอดผมทันที ผมรู้ว่าตอนนี้มันกำลังกลับมาอ่อนแออีกครั้ง ทำไมปัญหาถึงไม่ยอมหยุดให้มันได้พักหายใจหายคอบ้างเลยวะ ยังไม่ทันจบจากเรื่องเดิมดี ก็มีเรื่องใหม่มาจ่อรอทันที มันเผชิญมาคนเดียวได้ยังไงนะที่ผ่านมา คงจะเจ็บ และปวดปางตายเลยล่ะ แต่ต่อไปนี้ผมสัญญา แม้ผมจะไม่ได้ช่วยยับยั้งปัญหาที่เกิดขึ้นได้ แต่ผมจะช่วยแชร์ทุกปัญหาและความเจ็บปวดจากมันเองครับ
ผมสัญญา
TBC.
+++++++++++++++
เพลง I Swear ที่ให้ฟังข้างบนเป็น Cover อะคูสติกค่ะ เผอิญ อยากให้เข้ากับอารมณ์ที่บอกว่าไอ้น้องริวดีดกีตาร์ไปด้วยและร้องเพลงนี้ไปด้วยค่ะ
ฟังออริจินัล เวอร์ชั่น I Swear - All 4 One ได้ที่นี่ค่ะ http://www.youtube.com/v/pFD9lW9PGM4?fs=1&hl=en_US
เครดิต : เพลง I Swear - All 4 One
คำแปลภาษาไทยจาก - http://www.etcband.net/webboard/show.php?id=4001
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1509362 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก