หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165

[spok1234]

พาย...

แรด ได้ ใจ จริง ๆ

หึ หึ

[nine-poo]

ตกลงพายเป็นนายเอกใช่ม่ะ ทามใมมันร้าย+แรกขนาดนี้
ใครจะเอาอยู่หรือใครจะกล้าเอาว้านอกจากพระเอกในเรื่องเนียะ
ก้ากั่นกับแรดมันต่างกันนะพายย
ไม่รู้ล่ะสงสารพระเอกริวไว้ก่อนล่ะกันงานนี้ 

[archi_10_001]

มาบอกว่า จะนอนละ โฮะ ๆ
รอทอล์กหงะ คุณพี่ แง่ม ๆ ไว้พรุ่งนี้โฉบมาอีกเจ้าค่ะ
จร๊วบคนแต่ง กะ หนูพาย



ตดใส่ บักริว หนึ่งที
โฮะ ๆ (มันไม่ได้ผิดเจ้าค่ะ แต่หมั่นไส้ตั้งกะเรื่องหนูเซย์ อิอิ)
คับแน่นมากเลยต้องระบายออก วู้ๆ

[K2KARN]

แสบสุดจริงจังนะ
ฮ่าๆๆๆๆ

[Muzik]

ชอบๆ
พายนี่แสบจริงๆ
ไอ้ริวมันจะปราบได้ยังไงเนี่ย

[MaeMoo]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านแนวใหม่ของ Mercy

  แปลก แหวกแนวมากจ๊ะน้อง แต่ชอบนะ สนุกมากจ๊ะ

น้องพายนี่ร้ายไม่เบา แต่ก็คิดว่าคงไม่ได้ร้ายกาจ คงเป็นร้ายแบบเด็กแสบๆ

ก็ดูว่า ริวจะทำยังไงต่อไป

แต่ก็นะ ปากก็ไม่ชอบเค้า แต่การกระทำเนี่ย ตรงข้ามชัดๆ

ลุ้นต่อนะจ๊ะ

[YongaMO]

ชอบน้องพายมากก มาต่อบ่อย ๆนะคะ   

[archi_10_001]

ชอบน้องพายมากก มาต่อบ่อย ๆนะคะ   

ถูกใจบวกให้ หนึ่งเจ้าค่ะ

มาต่อบ่อย ๆ นะคุณพี่ ฮุ ๆ

[engrish]

เริ่มสงสารริวแล้วนะเนี่ย
พายแสบจริงๆ

[kuankao]

 

[Pepor]

นู๋พายรสมะนาวเธอแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์ จริงๆ  จะคอยดูซิว่า ริวจะปราบพยศนู๋พายได้ยังไง อาจต้องใช้ความสงบสยบความเคลื่อนไหวซะละมั้ง หรือถ้าเถียงไม่ทัน ก็จับกดอย่างเดียว แต่วิธีหลังเนี่ยคงไม่ได้ เพราะพลาดท่า อาจเจอพายกดกลับเหมือนครั้งแรกอีก 
ขอบคุณไรเตอร์คะ   



ปล. ทั้งที่พายก็ดูแรงส์นะ แต่ทำไมพออ่านไปถึงคิดมาแวบนึงนะว่าพายแรงจริงหรือเปล่า หรือพยายามปกปิดปมอะไรไว้เลยแกล้งทำตัวแรงหรือเปล่า ถ้าคิดผิดก็ขออภัยนะคะ

[archi_10_001]

ช้อนต้องอ่านพรุ่งนี้แน่เลยคุณพี่

ช้อนตาจะปิด ฮุ ๆ แง่ม ๆ เป็นเด็กอนามัย วู้ ๆ

เดี๋ยวรออีกนิสนุง (อยากอ่านหงะ งุงิ ๆ)

[archi_10_001]

ช้อนต้องอ่านพรุ่งนี้แน่เลยคุณพี่

ช้อนตาจะปิด ฮุ ๆ แง่ม ๆ เป็นเด็กอนามัย วู้ ๆ

เดี๋ยวรออีกนิสนุง (อยากอ่านหงะ งุงิ ๆ)

[takara]

ฮาาาา พี่ริวเรา เสียท่าให้น้องพายอีกแระ หุหุหุ

[Mercy]

สวัสดีค่ะมิตรรักแฟนๆ น้องพายทั้งหลาย
ดีใจที่หลายๆ คนชอบน้องพายและรับได้กับนายเองแบบนี้นะคะ

แต่ก็มีหลายคนเหมือนกันที่รู้สึกว่าสงสารริวจัง ทำไมพายแรง แรงเกินไปรึเปล่า...
แต่ที่น้องเป็นแบบนี้ น้องมีเหตุผลนะคะ น้องมีปมในอดีต
แล้วก็ที่เอามาลงจะเป็นตอนพิเศษอดีตของน้องพายค่ะ
จริงๆ แล้วกะว่าจะลงเต็มหมดเลย แต่ว่าพึ่งกลับมาถึงบ้าน
แล้วก็รีบๆ พิมพ์ๆ ตาก็จะปิดค่ะ หมดแรง จากงานและเที่ยว (แหะๆ)
ก็เลยจะขอยกยอดตอนพิเศษเป็นตอนต่อไป ตัดแบ่งนะคะ

อยากจะให้ทุกๆ คนได้รู้ว่า การที่น้องมันดูแรง กร้านโลกขนาดนี้จริงๆ มันมีแรงขับมาจากอะไร

ถ้าลงจนครบตอนพิเศษแล้ว เดี๋ยวจะมาคุยด้วยอีกรอบนะคะ

ปล.ตอนที่แต่งตอนพายด่ากับริว มันส์มากกกกกก พิมพ์เร็วมือเป็นระวิง แต่พอมาตอนแบบนี้เหน็ดเหนื่อยซะจริงๆ ค่ะยิ่งพิมพ์ยิ่งเครียด ฮ่าๆ


  กอดทุกคนค่ะ ฝนตก อากาศเย็น รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

เม้นท์ๆ มาคุยกันบ้างนะคะทุกคน จุ๊บ



+++++++++++++++++++++++




ตอนพิเศษ Flash back พาย : อดีตที่ฝังจำ 1




“พายแม่จะหย่ากับพ่อนะ แม่ทนไม่ไหวแล้ว ฮือออๆๆ เราอยู่กันสองคนแม่ลูกก็ได้นะลูก” เด็กชายอายุ 7 ขวบมองดูแม่งตัวเองที่กำลังฟูมฟายอย่างบ้าคลั่ง นี่คือที่สุดในชีวิตของผู้หญิง ผู้หญิงที่อดทนกับผู้ชายคนหนึ่งมาตลอดเวลากว่าแปดปี ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ แต่ไม่เคยที่จะทำหน้าที่นี้เลยซักครั้ง


ตั้งแต่เขาจำความได้...คนที่เขาเรียกว่าพ่อก็มีผู้หญิงอีกคนที่อยู่ข้างกาย หากแต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แม่ของเขา...ผู้หญิงหน้าด้านที่มีตำแหน่งเป็นเลขาของพ่อ ผู้หญิงที่ถีบตัวเองจากรีเซฟชั่นธรรมดา ก้าวขึ้นมาเป็นเลขาของประธานบริษัท ก่อนที่จะควบตำแหน่ง ‘เมียน้อย’ ที่พ่อทั้งรักและหลง...จนลืมผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียถูกต้องตามกฏหมาย


ส่วนแม่...แม่เป็นผู้หญิงที่อดทนทุกอย่างเพื่อความรัก หญิงสาวลูกสาวเจ้าสัวใหญ่ร้านขายทองที่รวยที่สุดในย่านคนจีนของประเทศ ถูกจับมาดูตัวกับลูกชายเจ้าของธุรกิจเบฟเวอร์เรจยักษ์ใหญ่...เป็นความโชคดีของแม่ที่ผู้ชายคนนี้เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยที่เธอแอบชอบ เพียงแค่รู้ว่าจะต้องแต่งงานกับผู้ชายคนนี้เธอก็ไม่ลังเลเลยที่จะตอบตกลง และพร้อมใจที่จะรักอย่างเต็มหัวใจ...ส่วนพ่อ ชายหนุ่มรูปหล่อ เรียนจบจากเมืองนอก กลับมาสานต่อกิจการของครอบครัว ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมในทุกด้าน เป็นที่หมายปองของสาวๆ ถึงแม้พ่อจะไม่ยินดีนักกับการแต่งงานครั้งนี้ หากแม่ก็สวยสะพอที่จะทำให้นึกพึงใจ แถมยังเป็นการเกี่ยวดองที่ช่วยเสริมการเชิดหน้าชูตาในสังคม


ครึ่งปีหลังจากที่แต่งงาน แม่ก็ท้อง หลังจากที่แม่ท้อง พ่อก็เริ่มไม่กลับบ้าน แม่พยายามสืบจนรู้ว่าพ่อมีผู้หญิงคนใหม่...และแม่ก็จัดการไปเจรจากับผู้หญิงคนนั้น แต่...ตามสันดานงูเห่าที่หวังทะเยอทะยานเป็นคุณนายประธานบริษัทคนใหม่ เรื่องที่แม่แค่มาเจรจาขอให้เลิกกับสามีตัวเองกลับถึงหูพ่อ และกลายเป็นแม่ไปรังแกผู้หญิงคนนั้น...พ่อทะเลาะและเริ่มรุนแรงถึงขั้นตบตีทั้งๆ ที่แม่ยังคงท้องอยู่ จนแม่คลอด พ่อจึงขอแม่หย่า แต่แม่ไม่เคยยอม แม่ยังรักพ่อและแม่ยังคงหวังอยู่ลึกๆ ว่า ลูกจะช่วยเป็นกาวใจประสานรอยร้าวครั้งนี้ได้ แม่ตั้งชื่อเด็กชายตัวน้อย หน้าตาน่าชังว่าน้องพาย เพราะเป็นขนมที่แม่ชอบทานมากที่สุด


แต่แม่คิดผิด...พ่อไม่แม้แต่จะมาดูดำดูดีลูกชายของตัวเอง ในขณะที่แม่ต้องเลี้ยงลูกอยู่กับบ้านพ่อก็ออกไปเสวยสุขกับผู้หญิงคนนั้น ควงกันอย่างเปิดเผย พากันออกงานสังคมด้วยกัน ให้มันยืนในจุดที่แม่เคยยืน อยู่ในจุดที่แม่เคยอยู่ จนสุดท้ายพ่อก็พาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยกัน และไล่ให้แม่ไปนอนที่ห้องนอนแขก แม่ก็ยอมเพราะพ่อขู่ว่าจะส่งลูกชายไปให้ที่บ้านใหญ่ตระกูลของพ่อเป็นคนเลี้ยง แม่กลัว กลัวว่าจะไม่ได้อยู่กับลูกชายตัวเอง แม่จึงยอมเชื่อฟัง แม่ไม่เคยปริปากบ่นเรื่องนี้กับทางบ้าน เพราะแม่ถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของครอบครัวของตัวเอง และแม่ควรที่จะเป็นผู้ใหญ่พอที่จะจัดการกับปัญหาของตัวเอง ไม่ใช่มัวแต่พึ่งพาป๊ากับหม่าม้า


สุดท้ายเหตุการณ์ยื้อ สถานะของแม่ก็จบลงเมื่อผู้หญิงแพศยาคนนั้นตั้งท้องลูกคนใหม่ของพ่อ และเธอแอบผลักเด็กชายวัยเจ็ดขวบลูกเมียหลวงตกบันไดจนหัวแตก แม่ซึ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี แล้วเข้าไปตบหน้าผู้หญิงใจดำคนนั้นทันที แต่กลับกลายเป็นว่าแม่โดนพ่อตบคืนอย่างหนัก เพราะเมียใหม่เขาบอกว่าเด็กวิ่งและล้มลงไปเอง แต่แม่ผมโทษว่าเป็นความผิดของเธอ และถือโอกาสเข้ามาตบเธอเพราะอิจฉา


หัวใจคนเป็นแม่ไม่มีอะไรที่จะแหลกสลายเท่ากับการที่ต้องเห็นลูกตัวเองต้องเจ็บปวด...แม่จึงตัดสินใจหย่าขาดจากหญิงร้ายชายชั่วทั้งคู่ หอบลูกชายวัย 7 ขวบกลับไปอยู่บ้าน...แม่กลับไปช่วยงานทางบ้านอีกครั้ง โดยเข้าไปคุมร้านเพชรในสาขาที่ห้างสรรพสินค้าใหญ่กลางเมือง ทำงานอยู่ 3 ปี แม่จึงมีรักครั้งใหม่กับชายชาวต่างชาติ ชื่อโรเจอร์ โรเจอร์เป็นนักธุรกิจและพ่อหม่ายหนุ่มใหญ่มีลูกติดหนึ่งคนวัย 15 ปี  ทั้งสองรักกันเพราะแม่ใจอ่อนที่โรเจอร์คอยบินไปบินมาหา และตามตื๊อแม่อยู่พักใหญ่ ความมั่นคง สม่ำเสมอของโรเจอร์จึงค่อยๆ ซึมลึกลงไปในหัวใจของแม่ ลอดผ่านกำแพงหนาที่เคยตั้งป้อมเป็นเกราะกำบังหัวใจไปได้


แม่ตัดสินใจแต่งงานใหม่กับโรเจอร์ และหอบลูกชายวัย 11 ปี ไปอยู่ที่อังกฤษ ณ ที่นั่น เด็กชายได้รู้จักกับพี่ชายคนใหม่ ชื่อเดฟ เดฟในวัย 15 ปี เด็กผู้ชายที่กำลังก้าวเข้าสู่วัยรุ่น ดูแลต้อนรับน้องชายคนใหม่เป็นอย่างดี ชวนไปเล่น สอนการบ้าน และยอมให้เด็กชายได้เข้ามานอนด้วยที่ห้อง เพราะกลัวว่าน้องชายคนใหม่จะแปลกที่จนนอนไม่หลับ และโชคดีที่แม่ส่งให้เขาได้เรียนโรงเรียนนานาชาติมาตลอดตั้งแต่เด็ก ปัญหาเรื่องการสื่อสารจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่นัก และพี่ชายคนใหม่ก็คอยที่จะพูดช้าๆ ให้น้องชายได้เข้าใจ จนทำให้เด็กชายรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้มีพี่ชายเพิ่มขึ้นมาอีกคน จนไม่นานนักเด็กชายพายก็เริ่มติดพี่มาก ไม่ว่าพี่จะไปไหน เล่นอะไร ทำอะไร พายก็ต้องอาสาที่จะติดสอยห้อยตามไปทุกหาแห่ง ช่วงเวลาแห่งความสุขและสนุกกลับคืนมาสู่เด็กชายตัวน้อยอีกครั้ง แต่ในช่วงเวลาแห่งความสนุกกลับเกิดเหตุการณ์ที่พายไม่เคยคิดมาก่อนก็เกิดขึ้น...


จากพี่ชายที่แสนดี พี่ชายพายเองก็คิดว่ารักเสมือนพี่ชายแท้ๆ กลับกลายเป็นว่า เดฟต้องการพายมากกว่าแค่น้อง...ในคืนหนึ่งที่ผู้ใหญ่ทั้งสองของบ้านมีเหตุธุระต้องค้างที่เมืองอื่น ปล่อยเด็กชายสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง...ไม่ใช่เรื่องแปลกนักของครอบครัวฝรั่ง เด็กผู้ชายอายุ 15 ถือว่าเป็นผู้ใหญ่พอที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ และคงจะไม่เหนือบ่ากว่าแรงนัก หากจะต้องดูแลน้องชายวัย 11 ขวบด้วยอีกคน... คืนนั้นภายในห้องนอนเดฟเข้ามากอดพายหลังจากที่พายอาบน้ำเสร็จ และนุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำ ความที่เริ่มสนิทกันมากขึ้นพายจึงลดอาการเขินพี่ชายตัวเองไปบ้างแล้ว จึงเลิกที่จะหยิบเสื้อผ้าเข้าไปแต่งตัวให้ห้องน้ำ แล้วเปลี่ยนมาเป็นนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาแต่งตัวด้านนอก


เดฟเข้ามาโอบจากด้านหลัง ปากเริ่มซุกไซ้ซอกคอขาวผ่อง และตัวนุ่มนิ่มที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ มือของเดฟเริ่มไล้ไปทั่วร่างบาง ปัดผ่านยอดอกสีชมพูระเรื่อแผ่วเบา ก่อนที่จะส่งปากเข้ามาทำหน้าที่แทนมือ เด็กชายพายวัย 11 ปี ผู้ที่ไม่เคยผ่าน หรือเจอกับเรื่องราวแบบนี้ นี่คือประสบการณ์ใหม่ที่เขาเองก็ตกใจ เขาไม่เคยเจอกับตัว แต่ก็ไม่ได้เดียงสาถึงขั้นไม่รู้ว่าสิ่งนี้เรียกว่าเซ็กส์ หากแต่เขาตกใจสุดขีดเพราะพี่ชายที่เขาคิดว่าเป็นเสมือนพี่ชายแท้ๆ กำลังจะทำสิ่งที่เรียกว่าเซ็กส์กับเขา แถมสิ่งนี้ มันไม่สมควรจะเกิดขึ้นกับผู้ชายสองคนไม่ใช่หรือไง...


“อ๊ะ...เดฟ พะ พี่ทำอะไร อะ...หยุดเถอะ อ๊ะ” เสียงพายขาดๆ หายๆ จากการต้องหลบปากจากรสจูบของเดฟ ที่สร้างความรู้สึกประหลาด มันซาบซ่านไปทั่วร่างกาย แต่จิตใต้สำนึกก็ยังคงบ่งบอกว่าสิ่งนี้มันผิด และไม่ควรจะเกิดขึ้น


“พาย...อืมมม....น้องไม่รักพี่หรือไง พี่รักพายมากนะ เป็นของพี่เถอะที่รัก” เด็กชายพายที่ไม่ประสากับเรื่องแบบนี้ ถูกโลมเล้าด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่มบวกกับการสัมผัสจาบจ้วงทุกซอกมุมของร่าง ทำให้สองขาเรียวไม่อาจต้านทานน้ำหนักของตัวเองไว้ได้ จนเดฟต้องอุ้มน้องชายตัวเล็กไว้ในอก ก่อนที่จะนำพาไปเสพสุขบนเตียงด้วยกัน


เจ็บ...เจ็บเหมือนร่างจะถูกฉีกทึ้งออกเป็นเสี่ยงๆ โดยเฉพาะในส่วนหลังของร่างกายที่ตอนนี้เป็นแผลจากการฉีกขาด ด้วยเพราะการที่เขาโดนพี่ชายกระทำการที่เรียกว่าเซ็กส์ โดยการไม่ได้สวมสิ่งป้องกันหรือสิ่งช่วยหล่อลื่นใดๆ และครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตของพาย...หากแต่ความเจ็บ ก็ดูเหมือนจะทุเลาลงบ้าง เมื่อเดฟคอยปรนนิบัติ เช็ดล้าง ทำแผล และกอดปลอบโยนน้องชายที่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด เดฟพร่ำบอกพายว่า เหตุการณ์ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะเขารักพาย เขาหลงรักน้องชายชาวเอเชียคนนี้มากๆ มากจนเขาห้ามใจไม่ไหว จึงได้ทำการขืนใจพายในครั้งนี้


พายเองก็รู้สึกดีๆ กับพี่ชายชาวอังกฤษเช่นกัน จากความผูกพันที่ก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เพราะความโดดเดี่ยวท่ามกลางเมืองที่ไม่คุ้นเคย ก็มีเดฟเพียงคนเดียวที่คอยดูแลเอาใจใส่ พายจึงยอมและพร้อมใจที่จะเป็นของเดฟอีกในครั้งต่อๆ ไป...ความสัมพันธ์ทางกายของทั้งคู่ดำเนินต่อไป พร้อมๆ กับหัวใจดวงน้อยๆ ของเด็กหนุ่มที่มอบให้พี่ชายไปหมดทั้งใจ


แต่ในที่สุดแล้วหัวใจที่มอบให้ไปนั้น กลับโดนกระชากออกมาย่ำยีอย่างไม่มีชิ้นดี...วันหนึ่งเดฟชวนพายไปปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนด้วยกันที่บ้านกลางหุบเขาสวย เงียบสงบ พายรู้สึกปลอดโปร่งเมื่อได้มาเที่ยวในที่ๆ มีแต่ธรรมชาติแบบนี้ แถมยังจะได้ปาร์ตี้สนุกๆ อีกต่างหาก...แต่แล้วความหวังของหนุ่มน้อยก็มีอันต้องพังถลาย เมื่อปาร์ตี้ที่คิดว่ากำลังมีคนไม่ต่ำกว่าสามสิบคนกำลังสนุกสนานกันอยู่ กลายเป็นชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเดฟ 5 คน ที่นั่งรออยู่ภายในห้องนอนใหญ่ของบ้าน


เดฟจูงมือพายเข้าไปในห้องนอนนั้นและจัดการส่งพายเข้าไปให้บรรดาเพื่อนๆ ทั้ง 5 ที่ต้องการอยากจะชิมเด็กหนุ่มชาวเอเชีย และเอ่ยปากขอให้เดฟนำพายมาให้ชิมเพื่อแลกกับความลับเรื่องที่ชายหนุ่มติดยา ชายหนุ่มทั้ง 5 จึงได้ชิมรสพายชิ้นนุ่มอย่างหื่นกระหาย มันเป็นสัมผัสที่หยาบคาย จาบจ้วง ป่าเถื่อน และน่าขยะแขยงที่สุดในชีวิต ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วแต่ยาวนาน แม้เด็กชายตัวเล็กจะเอ่ยปากขอร้อง ร้องไห้ อ้อนวอนซักแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครเลยที่จะหยุดการกระทำชั่วช้านี้สักคน แม้แต่พี่ชายสุดที่รักของพาย ก็ไม่แม้แต่จะเข้ามาช่วย ทิ้งคนที่ตัวเองพร่ำบอกรักทุกวันไว้กับเดรัจฉานชั่วทั้ง 5 ตัว ทิ้งให้เผชิญกับความเจ็บปวดที่เรียกว่าการถูกข่มขืน ไม่ใช่แค่คนเดียว แต่ด้วยกันทั้ง 5 คน...ครั้งแรกที่เคยมีเซ็กส์ว่าเจ็บแล้ว หากมันเทียบไม่ได้เลยกับครั้งนี้...


เหตุการณ์นี้จบลงเพราะเด็กชายตัวน้อยชัก เกร็ง และหมดสติ นับว่ายังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง เด็กชายถูกนำส่งโรงพยาบาล และพี่ชายตัวดีก็โกหกหมอว่าน้องชายโดนคนจรจัดข่มขืนมา เขาตามหาน้องจนเจอน้องหมดสติอยู่จึงรีบนำมาส่งโรงพยาบาล...แม่รู้เรื่องจึงรีบตามมาที่โรงพยาบาล โรเจอร์บอกว่าจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด หากแต่เด็กชายตัวน้อยขอเอาไว้เพราะทำใจไม่ได้ที่จะต้องไปเจอตัวคนร้ายอีกครั้งในเวลาที่จะต้องไปชี้ตัวผู้กระทำผิด...เด็กชายตัวน้อยขอแม่ย้ายโรงเรียนไปเรียนที่ออสเตเลีย เพราะอยากจะหนีกับบรรยากาศเลวร้ายเดิมๆ แม่ซึ่งก็กลัวลูกชายจะต้องคิดมากกับเรื่องที่ผ่านมา เลยยอมตามใจส่งพายไปอยู่โรงเรียนประจำชื่อดังที่ซิดนีย์




และที่นี่...พายก็ได้พบกับรักครั้งใหม่ และเหตุการณ์ที่ทำให้เด็กชายน่ารักชาวเอเชีย ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเองไปจากเดิม...



TBC

[NUTSANAN]

ตอนแรกแอบหมั่นไส้พาย
  -  -
แต่ตอนนี้เริ่มสงารแล้วง่ะ
เดฟแม่มเลวว ว
ไอ้ชั่วว ว
 

[SOBANG✖]

น้องพายชองพี่ปูน่าสงสารที่สุด T^T

ไอ้เดฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ แกตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   

ฮึ๊ยยยย

[N.T.❁]

 

[LalaBam]

น้องพาย ฮือๆๆ

[roseen]

 

[ChiOln]

พายน่าสงสารมากกกก  T T

[in_blu]

น้องพายยยยยยย   

[กระต่ายชมจันทร์]

ฆ่ามานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[BeeRY]

ตามทันแล้ว เย่ๆ...แต่หัวใจเกือบสลาย พายน่าสงสารอะ
เจอรักครั้งใหม่แล้วจะสดใสมั้ยนะ แต่ตอนนี้อยากฆ่าไอ้เดฟ ชั่วจริงอะไรจริง

[anajulia]

โฮววววววววววววววววววววววววววววววววววว
น้องพายน้อยๆของพี่นุ่น T________________________T

[พี่วันเสาร์]

โคตรสงสารน้องพายมากๆเลย
อ่านเรื่องนี้แล้วตลกกับความคิดของตัวเองมาก
จากเรื่องอื่นที่อ่านมาต้องคอยเอาใจช่วยนายเอก
แต่มาเรื่องนี้ต้องเอาใจช่วยพระเอกให้ผ่านเรื่องราวต่างๆไปได้

[heefever]

น้องพายน่าสงสารที่สุด


ไอ้พวกชั่วแกต้องไม่ได้ตายดีแน่ๆ 

[Tun_Bow]

สงสารพาย

[kitty]

 :monkeysad:สงสารพายอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[PEENAT1972]

อดีตฝังใจ และมีส่วนเกี่ยวพันมาจนปัจจุบัน

จะว่าไปอดีตที่ไม่น่าจดจำ มันก็มาทำร้ายจิตใจของคนเราที่ไม่อยากจำแต่กลับฝังใจ


555 หัวเราะพร้อมกับความเหงาๆ เบื่อๆ ของชีวิต เฮ้อ....