@@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}  (อ่าน 988479 ครั้ง)

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
@@@โดยLuk {ตะเกียงพิเศษ}
« เมื่อ25-01-2011 14:13:48 »

@@รีปริ้นนิยาย@@

เริ่ม 22 มี.ค. – 30 เม.ย. 56
หนังสือจัดส่ง 5 พ.ค. 56


รายละเอียดหนังสือ
1.ตะเกียงพิเศษ  2 เล่มจบ     ราคา  700  บาท
2.จอมใจนักเลง  2 เล่มจบ     ราคา  600 บาท
3.เหยี่ยวหัวใจ เล่มเดียวจบ    ราคา  300 บาท
4.เทพพิทักษ์ขุนทัพ เล่มเดียวจบ   ราคา  250 บาท
5.มนต์มาร เล่มเดียวจบ      ราคา  400  บาท
6.ลูกแก้วมังกร 2 เล่มจบ      ราคา  800  บาท
7.กระสวยร้อยหัวใจ เล่มเดียวจบ   ราคา  200  บาท
8.My..Love กามเทพบ้า..ตุ๊ดซ่ากับทอมแสบ 4 เล่มจบ ราคา  1,600  บาท

หมายเหตุ : 1) ซื้อตั้งแต่1,500 บาทขึ้นไป ฟรีค่าจัดส่ง (..น้ำหนักเกิน 1 kg. ลงทะเบียนไม่ได้..จะจัดส่งธรรมดาค่ะ)
               2) เนื่องจากหนังสือ reprint ทุกชุด  ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน...และEMSแต่ละชุดจะไม่เท่ากัน
                   ใครสั่งชุดไหน กี่ชุด สอบถามมาค่ะ ลักษ์จะตอบแต่ละท่านไป ^^
               3) reprint ครั้งนี้ มีเฉพาะหนังสือเท่านั้นค่ะ


ขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ที่ให้การสนับสนุนกันมาต่อเนื่อง

ลักษ์มักบอกเสมอว่า หนังสือของลักษ์ทุกเรื่องไม่มีreprint 

แต่พอมาถึงวันนี้ ยอมรับ..ใจอ่อนค่ะ  ยอม reprint ให้ทุกคนได้เก็บนิยายที่ชอบไว้ในรูปแบบหนังสือตามที่ขอร้องกันมา

แม้ต้นทุนเพิ่ม แต่ก็ขายตามราคาปก ..เพราะพิมพ์ครั้งนี้ไม่หวังกำไรที่เป็นตัวเงิน

แต่กำไรคราวนี้คือความสุข ที่ได้ทำสิ่งที่ชอบและได้แบ่งปันสิ่งนั้นร่วมกับคนที่ชอบและเป็นกำลังใจสนับสนุนกันมา



                                                              ขอบคุณๆๆๆ :กอด1:

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-07-2013 23:43:34 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: Story ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (25 Jan 2011)
«ตอบ #1 เมื่อ25-01-2011 14:17:10 »

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0





นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง   ตัวละคร  สถานที่  เหตุการณ์  

เป็นการสมมติขึ้นจากจินตนาการทั้งสิ้น  มุ่งเน้นเพื่อประโยชน์และอรรถรสในด้านความบันเทิง

อาจเกินจริงไปบ้างหาได้มีเจตนาลบหลู่ผู้ใดไม่  ทั้งนี้ผู้แต่งต้องขออภัยมายังผู้อ่านทุกท่านด้วย

หากคำพูดหรือการกระทำใดในเนื้อหาของนิยาย  ไปพาดพิงหรือกระทบกับใครเข้าโดยบังเอิญ

ให้อภัยด้วยนะค่ะ  ฝากขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตาม  และฝาก Reply  

ให้คำแนะนำติชมด้วยนะค่ะ  สัญญาว่าไม่แต่งแล้วทิ้งค้าง  เรื่องจบแน่นอนเพราะแต่งไว้จบแล้ว

เหลือแต่คอยกำลังใจที่จะโพสให้จบจากนักอ่านทุกท่าน  ไปพบกับความบันเทิงได้ ณ  บัดนี้




Part 1
วันแรก....แนะนำตัวหน่อย
.
.
.
.
เสียง..อ๊อด!..ดัง...นักเรียนต่างไปรวมตัวเข้าแถว..กลางสนามหน้าเสาธง...

เปิดเรียนวันแรกของเทอม 2  


“ใหญ่โตมโหฬารจริงวุ้ย....ผิดกะที่เก่าริบลับ   ใหญ่โครต ๆ  แล้วไปทางไหนดีหว่า?...”  

บ่นเบา ๆ เหมือนคุยกะตัวเองมากกว่า...ของหนุ่มน้อยหน้าสวย


 
“เอาหว่ะ!....ถามเอาก็ได้  มีปากไว้ถาม” ยังทำปากขมุบขมิบ   ก่อนจะถามเอากับนักเรียนชาย  

ที่เดินผ่านมาด้วยกันสองคน   ดูดาวบนปกเสื้อ...หน้าจะเรียนม.3



“นี่นาย....รบกวนหน่อยดิ.....ห้องปกครองไปทางไหนอ่ะ?”



“...อ่า..เออ ๆๆ ...หลัง..เสาธง..ตึกที่เยื้องไปทางขวาฝั่งโน้นอ่า” ตลึง!...จนพูดเง่อะๆ ง่ะๆ

ไม่คิดว่าจะมีคนเปล่งออร่าความสวย...แยงตา...ระยิบระยับ...อย่างคนตรงหน้ามาก่อน



“ใจมากๆ...ที่บอก...ไปแหล่ะ!...”  ยิ้มหวานโครตๆ  ทำเอาคนบอกทาง..ยืนตาค้าง

หน้าแดงเถือกไปถึงหู พอจะได้ยินเสียงแว่วตามหลังมา..ก่อนจะเดินไปไกล

“ผู้ชายอะไรว่ะ! สวยโครต  ไม่นุ่งกางเกงไม่รู้นะโว้ย!ว่าผู้ชาย  ใครว่ะ! ไม่เคยเห็นมาก่อน”  

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ ‘ตะเกียง’ มักได้ยินแบบนี้มาจนชิน

 

   ‘ตะเกียง’  หรือนายสกลเกียง  วรเวทย์อัคนี  อายุ  14  ปี  ส่วนสูง  168  ซม.

น้ำหนัก  49 กิโล  ย้ายมาโรงเรียนนี้เทอม 2 ตามประสงค์ของพ่อแม่   ตะเกียงเป็นลูกคนที่สาม

มีพี่ชายสองคน  คนโตชื่อ ตระกูล  อายุ 32 ปี  มีครอบครัวแล้ว แถมหลานชายหญิง

วัยกำลังซน  5 และ 3 ขวบ ตามลำดับ คนรองพี่  ตระการ อายุ  27 ปี ยังไม่แต่งงาน  

คบหาดูใจกับพี่หนิ้งคนสวยมากว่า 7 ปี  น้องสาวสุดท้องชื่อ  ตระกอง  อายุ  11 ปี  

เรียนป.6 โรงเรียนบ้านเกิดต่างจังหวัดเหนือสุดสยาม  ชายแดนสามเหลี่ยมทองคำ


   ตะเกียง  เป็นเด็กอัจฉริยะ  ไอคิวพิเศษ  ความสามารถเป็นเลิศแทบทุกด้าน

เคยทดสอบพาสชั้นไปเรียนระดับปริญญาตรีตามโครงการของรัฐบาล  แต่ตะเกียงปฏิเสธ  

เพราะต้องการใช้ชีวิตเหมือนเด็กปกติ  ปัจจุบันเรียนม.4 โรงเรียนxxxxของรัฐ  

คัดเด็กเก่งมาเรียนรวมกัน  เปิดสอนม.1 – ม.6  มีนักเรียนกว่า 3,000 คน  คนที่เรียนที่นี้  

ต้องสอบแข่งขันทั่วประเทศ   ไม่เจ๋งจริงไม่สามารถมายืนสถาบันนี้ได้



   เดิมทีคุณพ่ออยากได้ลูกสาว   พอรู้ว่าคุณแม่ท้องได้สองเดือน  จัดการบำรุงครรภ์

ตามสูตรลับของตระกูล  พอท้อง 6 เดือนซาวน์ดูถึงรู้ว่าเป็นเด็กชาย  ตะเกียงรับพันธุ์กรรม

ของคุณย่าทวดและคุณยายทวดมาเต็มๆ  อดีตท่านทั้งสองเป็นหญิงงามล่มเมือง  ดังนั้นรูปร่างหน้าตา

ของตะเกียง  แตกต่างพี่ชายทั้งสองอย่างมาก    น้องสาวคนเล็กว่าสวยแล้ว  ยังเทียบไม่ติด  

ตะเกียงรูปร่างผอมบางเอวเล็ก ผิวขาวอมชมพู ผิวพรรณละเอียดอย่างคนทางเหนือ หน้ารูปไข่  

ตากลมโตสีรัตติกาล   รับกับคิ้วเรียวยาว  ขนตางอนเป็นแพร  จมูกโด่งปลายเชิดนิดๆ

บอกความรั้นเจ้าของ  ปากบางสีชมพูชาด กายภาคของตะเกียงเปรียบปฏิมากรรมชิ้นเอก

ของจิตกร   รังสรรค์ผลงานอย่างไม่มีที่ติ


   ตะเกียง รับการฝึกศิลปะป้องกันตัวตั้งแต่เล็ก  ตามตำราของตระกูล  ‘วรเวทย์อัคนี’  

ที่ถ่ายทอดต่อกันมาเฉพาะคนในตระกูล  ไม่มีบุคคลภายนอกล่วงรู้มาก่อน  ตระกูลเก่าคุณปู่ทวด

เชื้อสายจีน+ญวณ  มีหน้าที่ปกป้องผู้นำของประเทศสมัยสงครามกองโจรเวียดกง  

เชี่ยวชาญมวยจีนไทเก็ก(ใช้อ่อนสยบแข็ง) และตำราจับจุดตายร่างกายมนุษย์


ยังชำนาญยุทธวิธีรบแบบกองโจรอีกด้วย  ทางฝ่ายคุณตาทวดเป็นทหารรักษาเจ้าครองนครล้านนา  

อณาจักรล้านช้าง(คุ้มเจ้า)  เชี่ยวชาญการสู้มวยคาดเชือกลานนา  รอบรู้สมุนไพรโบราณ  

ทั้งสองตระกูลเมื่อดองกัน   จึงนำเอาศิลปะวิทยาการทั้งสองแขนงบูรณาการประยุกต์เข้าด้วยกัน  

จนเกิดตำราต่อสู้ของตระกูล ‘วิชาวรเวทย์อัคนี’  ตะเกียงเป็นทายาทคนหนึ่งที่ได้รับการฝึกฝน

ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ  บวกพรสวรรค์ที่ติดตัวแต่กำเนิด  ปัจจุบันตะเกียงสำเร็จศาสตร์และศิลป์

ทั้งหมดของตระกูลจนเชี่ยวชาญ   อาจเก่งกว่าพี่ชายทั้งสองคนเสียด้วยซ้ำ  จุดอ่อนคงติดที่ยังเด็ก

ดื้อและรั้นความคิดยังติดสนุกแบบเด็กผู้ชายทั่วไป  หากใครยั่วให้โกรธเกินลิมิต  ตะเกียงปกติ

จะเป็น ‘ตะเกียงเจ้าพายุ’ ทันที  ชื่อตะเกียงไม่มีตัว ร เรือควบกล้ำ  เหมือนพี่น้องคนอื่น

เพราะตะเกียงเป็นสิ่งพิเศษของตระกูลวรเวทย์อัคนี  ทำธุรกิจพืชไร่เมืองหนาวส่งออก

ไปทั่วโลกในนาม ‘อัคนีกรุ๊ป’
.
.
.
“สัดบอมย์...ไมเพิ่งโผล่หัวว่ะ...ไม่รอให้เที่ยงก่อนค่อยโผล่” ไอ้กาน ทักเพื่อนร่างยักษ์หน้าหล่อ

ทันที  ที่เดินเข้ามาในห้องเรียน


“เช้านี้..พ่อพาแวะไหว้อาที่กลับจากนอก  เลยสายนิดหน่อย” ไอ้บอมย์บอก เพื่อนในกลุ่ม

ต่างพยักหน้าเป็นที่รู้กัน


“แล้วไอ้โต๋  กับไอ้รัน ยังไม่มาหรือว่ะ!”  ไอ้บอมย์  ยักษ์หน้าหล่อถามถึงหัวหน้ากลุ่ม

และเพื่อนอีกคน  ที่ไม่เห็นหน้า


“มันแวะไปหาเฮียหนวด(อาจารย์ชิงชัย หัวหน้าฝ่ายปกครอง)  ไม่รู้เฮียแกมีไร  

บอกให้มันไปหาหลังเลิกแถว” ไอ้กานพูด


“นั่นไง....กลับมากันแล้ว” ไอ้โทนี่พูดจบ เด็กหนุ่มร่างสูงหล่อขั้นเทพ  หล่อจนทำพวกผู้ชาย

ที่อยู่ในบริเวณนี้  จัดว่าแต่ละคนควบดีกรีความหล่อ  ดูด้อยลงไปถนัด เดินมาพร้อมกับ

ไอ้หล่อเกินปกติอีกคน  นักเรียนในห้องต่างเหลียวมอง  มันสองคนทันที ยิ่งไอ้คนแรกด้วยแล้ว

สาวแท้สาวเทียมส่งตาหวานหยาดเยิ้มให้เป็นพรวน  พวกผู้ชายต่างชื่นชมแกมอิจฉาที่มันหล่อขั้นเทพ  


   1.โต๋ หรือนายโตโต๋   สีหราช  หัวโจก  สิงห์โตดำ อายุ 16 ปี  ส่วนสูง 187 ซม.

น้ำหนัก  77 กก.  หนุ่มฮ๊อทหล่ออันดับหนึ่งของโรงเรียน (โพลโหวตของชมรมฝ่ายข่าวและประชา

สัมพันธ์จัดอันดับ)  หน้าหล่อขั้นเทพ  ออร่าความหล่อทำให้สาวสาวละลายได้ในระยะร้อยเมตร

 เรียนเก่งอันดับหนึ่งของม.4  เก่งกีฬาเกือบทุกชนิด  ศิลปการต่อสู้ “เทควันโด้”  

สายดำแชมป์เหรียญทองเยาวชนกีฬาโอลิมปิก 2 สมัยซ้อน  บ้านทำธุรกิจอหังสาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่

มีสาขาทั้งในและต่างประเทศ  ยังพ่วงบ่อนคาสิโนอีกหลายสาขา


   2.กาน  หรือนายวรกาน   กิตติโรจภัณฑ์  รองหัวโจก อายุ 16 ปี  ส่วนสูง 185 ซม.

น้ำหนัก 77 กก.  หล่ออันดับสี่ของโรงเรียน เรียนเก่งอันดับสามของชั้น เก่งกีฬาแทบทุก

ประเภท  ศิลปการต่อสู้ “เทควันโด้”  สายดำแชมป์เหรียญทองกีฬาเยาวชนแห่งชาติ  

บ้านทำธุรกิจโรงเหล้า เอเย่นต์ใหญ่เหล้าไทยและเหล้านอกใหญ่ที่สุดในประเทศ


   3.รัน  หรือนายอรัญ   ขจรเกียรติวงศ์  เจ้าความคิด  อายุ  16 ปี  ส่วนสูง 187 ซม.

น้ำหนัก  74 กก.  หล่ออันดับสามของโรงเรียน  เรียนเก่งอันดับสองของชั้นปี  เก่งกีฬาแทบทุก

ประเภท  ศิลปการต่อสู้ “คาราเต้” สายดำแชมป์เหรียญทองกีฬาเยาวชนแห่งชาติ  

บ้านเป็นนักการเมืองใหญ่ระดับประเทศ


   4.โทนี่  หรือนายโทนี่   บริจเลย์  ลูกครึ่งเยอรมัน ฝ่ายเทคโนฯกลุ่ม อายุ  16 ปี  

ส่วนสูง 187 ซม. น้ำหนัก  78 กก.  หนุ่มหล่ออันดับห้าของโรงเรียน  เรียนเก่งอันดับสี่ของชั้น

เก่งกีฬาแทบทุกประเภท  ศิลปการต่อสู้ “คาราเต้” สายดำแชมป์เหรียญทองกีฬาเยาวโอลิมปิก

บ้านทำธุรกิจผลิตชิ้นส่วนอิเลคโทรนิค และขายอาวุธสงครามมีสาขาที่เยอรมัน


   5.บอมย์  หรือนายบอมย์เบย์ สวัสดิ์วงศ์สว่าง ลูกครึ่งเดนมาร์ก ฝ่ายเสบียง อายุ 16 ปี  

ส่วนสูง 195 ซม. น้ำหนัก  88 กก.  หนุ่มหล่ออันดับเจ็ดของโรงเรียน  เรียนเก่งอันดับห้าของชั้น

เก่งกีฬาแทบทุกประเภท  ศิลปการต่อสู้ “ยูโด” สายดำแชมป์เหรียญทองกีฬาเยาวโอลิมปิก

บ้านทำธุรกิจโรงแรม และรีสอร์ทมีสาขาทั้งในและต่างประเทศ


   พวกมันคบกันมาตั้งแต่ม.1  เป็นกลุ่มที่ฮ๊อทที่สุดของโรงเรียนแห่งนี้  เรียนเก่ง  รูปหล่อ

พ่อรวย  แต่ถึงยังไงเสีย ‘สิงห์โตดำ’  ก็มีคู่ปรับคือกลุ่ม ‘เหยี่ยวเวหา’  รุ่นพี่ม.5  หัวโจกคือไอ้พรต

ทั้งสองไม่กินเส้นกัน  เหยี่ยวเวหาเป็นรุ่นพี่มีดีไม่แพ้สิงห์โตดำ ที่สำคัญว่าด้วยศักดิ์และศรี

เป็นสาเหตุหลัก ดีกรีหนุ่มหล่อท๊อปเท็นอันดับ 2, 5, 6, 8, 9, อยู่กลุ่มไอ้พรต

พวกมันเก่งระดับท๊อปของม.5  มีแฟนคลับ และแข่งกันมาตลอด ไม่มีใครยอมใคร


ตั้งแต่ม.ต้น มาแล้ว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-03-2011 23:45:06 โดย luxilove »

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #2 เมื่อ25-01-2011 14:24:47 »

น่าอ่านมั่กๆ
ติดตามๆๆ

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #3 เมื่อ25-01-2011 14:35:23 »

อ่า!นะ...ก็ Post ที่นี่ครั้งแรก  ลืมกฎของบอร์ด ไม่ได้แนบมาด้วย  ขอโทษละกาน   ตัวหนังสือและวรรคตอนต่างๆ  ตอนจัดใน Word  เว้นช่องไฟ ตรวจสอบเรียบร้อย  พอโพสในนี้  มันเคลื่อน  ก็นะ!  นักอ่านทุกท่านหยวนกันไปก่อนเน้อ...เรื่องนี้แต่งไว้เกือบจบแล้วแหล่ะ!  จะทยอยลงให้เรื่อยๆ  ครบรส..ชัวร์  ถ้า Comment และ Reply ให้ไรเตอร์ คอยติชมกันหน่อย  แต่งไว้เกือบร้อยกว่าpast  ตอนหน้าจะปรับปรุงวรรคตอน  ปรับแต่งให้ดีขึ้น  ใครช่วยเอากฎระเบียบบอร์ดโพสให้หน่อยนะค่ะ!  มือใหม่ค่ะ

Luk.

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (25 Jan 2011)
«ตอบ #4 เมื่อ25-01-2011 15:52:08 »

Part 2
อยากโดนก็จัดให้.....พอเบาะๆ
.
.
.
.
.
.
.
“เฮ้ย!....เฮียหนวดมาแล้วโว้ย”  เสียงตะโกนลั่นห้อง บอกเพื่อนให้รู้ตัว  

ก่อนจะฮือเข้านั่งประจำที่กันอย่างเร็ว เฮียหนวด  หรืออาจารย์ชิงชัย  สอนวิชาสังคม

เป็นหัวหน้าฝ่ายปกครองที่เฮี๊ยบสุด  รู้กันดีในหมู่นักเรียนเฮียแกจริงจังเล่นกะแกยาก  


“ทั้งหมด....ทำความเคารพ”  หัวหน้าห้องบอก หลังจากเฮียแกเข้าประตูห้องมา


“หวัดดีนักเรียน....ก่อนจะเริ่มเรียนครูขอแนะนำนักเรียนใหม่ให้ทุกคนรู้จัก  เอ้า...เข้ามาซิเรา”

 สิ้นเสียงเรียก  ใบหน้าเล็กสวยโครตๆ  ออร่าความสวยส่องประกายจ้า  ตรงประตู  กระแทกตานักเรียน

ทั้งห้อง  ต่างหันไปมองตาค้างกันเป็นแถว


“แนะนำตัวกับเพื่อนๆ หน่อยเรานะ” จารย์หนวดพูดจบคำ   คนสวยเดินไปยืนหน้าห้อง


“หวัดดีครับ....เราชื่อตะเกียง   วรเวทย์อัคนี  ย้ายมาจากโรงเรียนxxxxx ฝากตัวด้วยครับ”


“ฝากตัว...และหัวใจขอรับไว้หมดครับ”  เสียงแซวจากนักเรียนชายแถวกลางห้อง  

ตามด้วยเสียงโห่ระงมกับมุกเสี่ยว


“น้อยหน่อย  นายณรงค์  เพื่อนผู้ชายยังไม่เว้น” เสียงปรามของจารย์หนวด

 พร้อมเสียงหัวเราะคิกๆคักๆ ของผู้หญิงในห้อง


“ผู้ชายหน้าสวยงี้...ไม่ปฏิเสธเด็ดขาดครับจารย์”  เสียงทางขวาริมหน้าต่างแถวที่ห้า

“พอๆ นายกิตติวุฒิ  เล่นไม่เลิก   เอ้า!เรานะไปนั่งที่ได้แล้ว  ดูโต๊ะว่างให้เพื่อนหน่อย”

สิ้นเสียงสั่ง เสียงซ่งแซ่ เรียกตะเกียงให้ไปนั่งด้วยดังระงม  พาลให้ตัดสินใจลำบาก  

ก่อนจะเห็นโต๊ะว่างสองตัวติดกันอยู่ริมหน้าต่างเกือบหลังสุด  

ตัดสินใจตรงดิ่งไปทันที  พลันเสียงในห้องที่ดังเมื่อกี้เงียบกริบทันที  บริเวณหลังห้องโซนนั้น

เป็นของกลุ่มสิงห์โตดำ  โดยเฉพาะโต๊ะที่ตะเกียงเลือกนั่ง   เพื่อนในห้องรู้ดีว่าไม่มีใครกล้ายุ่ง

แม้แต่น้อย  แม้แต่คนในกลุ่มยังไม่นั่ง....

   
         อาจารย์หนวด สอนเป็นปกติ  บรรยากาศในห้องเงียบผิดปกติ  สายตาหลายคู่มองหวาดๆ

ที่คนหน้าสวยสลับเหลือบมองบริเวณหลังห้อง  โดยที่คนหน้าสวยไม่ใส่ใจสักนิด  ตากลมโต

จ้องกระดานแป๋ว กระทั่งหมดคาบอาจารย์เดินออกห้องไป  ถึงเวลาคนในห้องรอคอย  

โต๊ะที่ตะเกียงนั่ง   เป็นโต๊ะของไอ้โต๋  มันนั่งกับไอ้รัน ไม่ได้กลับมานั่งที่เดิม มันคิดไม่ถึงจะมีใคร

กล้านั่งโต๊ะมัน  แม้โต๊ะตัวข้างกัน  ยังไม่มีใครกล้านั่ง  เพื่อนๆ มันนั่งคู่กัน  ไอ้กานนั่งคู่ไอ้รัน

ไอ้โทนี่นั่งกับไอ้ยักษ์  ไอ้โต๋นั่งคนเดียวไม่คู่ใคร  ก่อนเคยมีคนนั่งกับมัน  สมัยตั้งแต่อยู่ม.ต้น

แต่มันหงุดหงิดที่คนนั่งข้างๆ   คอยแต่จ้องหน้ามันตลอด  แทบไม่สนใจกระดาน   เปลี่ยนคนใหม่นั่ง

แล้วก็ตาม ไม่นานก็มาอิหรอบเดิม  มันเลยตัดปัญหานั่งคนเดียวมาตลอด  จนใครๆ ต่างเข้าใจว่ามัน

หยิ่งและมีโลกส่วนตัวสูง  ไม่สนิทกันจริงๆ มันแทบไม่ยักกะคุยด้วย


“เฮ้ย!!.....มึงย้ายมาจากตะเข็บชายแดนเลยหรือว่ะ”  ไอ้บอมย์  ยักษ์หล่อไม่รีรอลุกจากเก้าอี้

 เดินเข้าไปทักทายทันที  


“  ( > = < )  ”    ไม่มีสัญญาณตอบรับ    ‘บ๊ะ!! ..ไอ้นี่นิ  พูดจาดูถูกคนชัดๆ  

ไม่พูดกะมึงหรอก’  (ตะเกียงนึกในใจ)


“นี่...มึงใบ้หรือหูหนวก   กูถามมึงไมไม่ตอบว่ะ”  ไอ้บอมย์ชักมีน้ำโห  ที่ไอ้หน้าสวย

แกล้งไม่สนใจมันซะงั้น  มันไม่เคยโดนเมินมาก่อน    ตัวมานนนน....ทนม่ายด้ายยย

 
“  ( > = < )  ”    ไม่มีสัญญาณตอบรับ  ‘ไอ้ห่านิ...เป็นใบ้หูหนวกพ่องงง....มึงสิ

กูเพิ่งแนะนำตัวหน้าห้อง  มึงสิหูหนวก   ไม่ได้ฟัง  จำชื่อกูไม่ได้อีกต่างหาก  

ไอ้สมองปลาทองเอ้ยยย....’


“ตกลงเอาไง....คนสวย  ขืนเล่นตัวไม่ตอบกู  อย่าหาว่าหล่อไม่เตือนนะ”  ไอ้บอมย์  

กัดฟันพูดข่มเสียงต่ำ ชักหมดความอดทนที่ไอ้หน้าสวยไม่เห็นมันในสายตา
  

“  ( > = < )  ”    ไม่มีสัญญาณตอบรับ  ‘ไอ้แสรดดดหมา....ชิ! สวยบ้านป่ะมึงดิ  

บังอาจล้อเลียนกู  กล้าชมตัวเองได้  อย่างมึงมันควายคูโบต้าชัด ๆ ’  


   ไอ้โทนี่  ไอ้กาน  ชักแปลกใจ  ที่ไอ้คนตัวเล็กหน้าสวย  ชื่อตะเกียง  ทำให้ไอ้บอมย์

ยักษ์สุดหล่อของกลุ่มโมโหเสียหน้าจนหูดำได้  พากันลุกเดินมายืนประกบอยู่ข้างๆ  

พรางจ้องไอ้หน้าสวยจับสีหน้าอาการใดหรือเปล่า  ขณะที่เพื่อนทั้งห้องแอบลุ้นกันห่างๆ

อะไรจะเกิดกับคนตัวเล็กหน้าสวย ไอ้หล่อเทพเจ้าของโต๊ะ จ้องตาคมกริบนิ่งๆ ไม่แสดงสีหน้า

อารมย์ใดๆ ไอ้รันนั่งคู่กันอยู่ขมวดคิ้ว ยกยิ้มมุมปากโชว์ลักยิ้มเล็กน้อย เสน่ห์ประจำตัวมัน

รอดูความสนุก ดูเพื่อนมันจะจัดการยังไงต่อ   เป็นเรื่องประหลาด  ที่ไอ้บอมย์โดนเมิน  

อุตส่าห์ลงทุนเข้าไปทักก่อน  ไม่แม้แต่จะชายตาดูซะด้วยซ้ำ


“แหม่งเอ้ย!!.....มานี่ซิมึง  กูจะปล้ำจูบซะเลย  รู้จักกูน้อยไปแล้ว”  พูดไม่ทันขาดคำ

มืออันใหญ่โตเท่าใบพัดของมันจับกระชากคอเสื้อของตะเกียงดึงเข้าประชิดตัว แต่ทุกคนก็พากัน

ตาค้างเป็นแถว บางคนหลุดเสียงอุทานอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อไอ้ยักษ์หน้าหล่อ  ลงไปนอนก้นกระแทกพื้น

หงายหลังไม่เป็นท่า  รวดเร็วชั่วกระพริบตา แม้แต่ไอ้บอมย์ตัวมันเองคู่กรณีแท้ๆ ยังทั้งจุกและ

งงอึ้งอยู่  มันลงไปอีท่าไหน แชมป์ยูโดจับคนทุ่มมาไม่น้อย คิดไม่ออกคนตัวเล็กสูงไม่พ้นไหล่

จัดการให้มันลงมานอนแอ่งแม่งที่พื้นได้  ต่อให้ไม่ทันระวังตัวก็ตามเหอะ


    ขณะที่คนลงมือกับไม่สนใจ ยกมือเรียวเล็กจัดคอเสื้อให้เรียบร้อย แล้วเดินออกนอกห้องไป

โดยไม่หันมองผลงานซะด้วยซ้ำ  ดวงตาคมเข้มดุจราชสีห์  หรี่มองอยู่หลังห้องนิ่งๆ  

ไม่บ่งบอกความรู้สึกบนใบหน้า ยากที่จะเดา

 
“ไงหล่ะมึง....เจอของจริงแล้วไอ้บอมย์”  ไอ้กาน กับไอ้โทนี่  เพิ่งหายตะลึงพากันดึงไอ้บอมย์

ขึ้นคนละข้าง


“หึหึ.....มึงเห็นอย่างที่กูเห็นปะ  ไอ้โต๋”  ไอ้รันถามคนข้างๆ  ไม่มีเสียงตอบกลับ  

นอกจากเก็บกระเป๋า  ลุกเดินไปที่โต๊ะของมัน เพิ่งถูกไอ้คนตัวเล็กหน้าสวย  

ถือวิสาสะครอบครองยึดเป็นที่นั่งเรียนไปเมื่อกี้นี่
.
.
.

‘เหว้ยๆๆ....เผลอลงมือกะไอ้ควายคูโบต้าซะแล้ว ถ้าไม่คิดจะจูบกู ก็ไม่ทำมันหรอก’  

ตะเกียงบ่นกับตัวเองเมื่อพ้นประตูห้อง ก็เดินมาห้องน้ำข้างตึก  เสร็จก็เดินกลับห้องทำเป็นปกติ

เห็นอาจารย์หญิง  กำลังสอนวิชาภาษาไทยเลยขออนุญาตเข้าเรียน  เดินไปกะนั่งที่เดิม

แต่ตอนนี้มีไอ้หน้าหล่อนั่งแทนซะหล่ะ ไอ้นี่มันหล่อโครตตๆๆยอมรับมันเลย แอบอิจฉานิดๆ

ไมกูไม่หล่อเหมือนมันว่ะ  บังเอิญเห็นกระเป๋าตัวเองวางโต๊ะติดกัน  เลยตัดสินใจนั่งลงทันที

โดยต้องถามหรือขออนุญาตมั้ง  เพราะกระเป๋ากูวางอยู่  

จับสังเกตุสายตาเพื่อนทั้งห้องจ้องกันเป็นแถว  คงจะงงที่กูคว่ำไอ้ยักษ์เมื่อกี้ ไอ้หน้าหล่อข้างๆ

มันแค่เหลือบมองแป๊บหนึ่ง ก่อนจะไปสนใจจดอะไรของมันต่อ  คงเนื้อหาบนกระดานที่จารย์สอนอยู่

กูไม่สนใจมันเช่นกัน ไม่วายยังเห็นไอ้ควายคูโบต้า ขมึงตามองมาจากข้างหลังประมาณ

“ฝากไว้ก่อนมึง”    ‘แล้วแต่มึงเหอะ!!’  กูไม่ใส่ใจ    สู้ดูกระดานฟังครูอธิบาย กูมันอัจฉริยะ

 ความจำเป็นเลิศมองผ่านตาไม่ต้องจด   ก็จำใส่สมองได้





นำตอนสอง  มาให้ต่อเนื่อง
Luk.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-02-2011 00:02:38 โดย luxilove »

ออฟไลน์ Vesi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +204/-3
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #5 เมื่อ25-01-2011 17:19:38 »

น้องๆ แต่ละคนตัวโต๊โต T T ขอแบ่งซัก ๕ เซนดิ

ปล. เอากฎมาแปะที่ rep 1 ด้วยนะคับ
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


--------------------------------------------------------------------------------
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2011 17:25:04 โดย Vesi »

ออฟไลน์ ชะรอยน้อย

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 973
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #6 เมื่อ25-01-2011 17:31:23 »

สนุกดีค่ะ ตะเกียงดูดื้อนะเนี่ย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-01-2011 21:13:04 โดย ชะรอยน้อย »

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #7 เมื่อ25-01-2011 17:34:23 »


เอากฏมาลงไว้ใน รี แรกด้วยนะคะ

คุณน้องคนโพสต์


เจ้สอง

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #8 เมื่อ25-01-2011 17:42:47 »

ขอตอนสามอีกตอนดิ
นะ น๊า~

ออฟไลน์ kukkukku

  • สบายๆ
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #9 เมื่อ25-01-2011 17:55:37 »

รู้สึกว่าเรื่องนี้จะมีแต่คน

เลิศ เลิศ เลิศ ทั้งนั้นเลยน้าาา

แต่เค้าชอบอ่ะ

รอตอนต่อไปนะ

สู้ๆ ^^

 :3123: :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
« ตอบ #9 เมื่อ: 25-01-2011 17:55:37 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #10 เมื่อ25-01-2011 19:11:45 »

เอ่อ

กลุ่มพระเอกเนี่ย

คนหรือเป-รตจ๊ะ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #11 เมื่อ25-01-2011 20:12:24 »

รีบนถามมาโคตรขำเลยครับ
น่าหยวนๆนิยายครับ  น่าติดตามดีออกสนุกด้วยดิ :L1:

ออฟไลน์ NiNJA

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #12 เมื่อ25-01-2011 22:57:17 »

มมาต่อไวๆๆ น่ะค่า

สนุกมากเลย ^^

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #13 เมื่อ25-01-2011 23:57:31 »

  :m25:อ่านะ..ขอบคุณทุกรีนะค่ะ  ที่เป็นกำลังใจ  สำหรับคุณ  padigree  คนแต่งก็ต้องตอบว่า 'เปรตค่ะ'  :laugh:555+++  ชอบเด็กตัวสูงๆ  เป็นทุนอยู่แล้ว  โดยเฉพาะนักกีฬาสูงๆ หุหุหุหุ  เลยสนองกิเลสตนเองซะหน่อย  เอาค่ะ!...จัดให้ตามคำขอ



Part  3
โต๋  สิงห์ราช
.
.
.
‘วันนี้....หลังเข้าแถวเสร็จ  อาจารย์หนวด (อาจารย์ชิงชัย)  ให้คนมาตามไปพบที่ห้องปกครอง  ผมชวนไอ้รันไปเป็นเพื่อน

ก็ไม่ไรมาก  แค่บอกเรื่องกีฬาสีที่จะมีขึ้นในเดือนหน้า  ให้พวกผมเตรียมตัวให้พร้อม

อาจารย์บอกต้องร่วมมือกับม.5  ช่วยกันจัด  พี่ม.6  ไม่มายุ่งต้องเตรียมสอบเอ็นฯ งานใกล้

ช่วงสอบพอดี   ต้องอ่านหนังสือกันหนัก  แต่จะช่วยอำนวยการ  ด้านสวัสดิการปฐมพยาบาล

และส่วนกลางไรงี้แทน  ผมรับฟังพราง  คิดไปพราง  งานนี้ไม่พ้นประทะกับพวกไอ้พรต คู่ปรับชัวร์

กลุ่มเราทั้งคู่  ไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งกะม.ต้น ไม่มีใครยอมใคร  มันข่มผมไม่ลง  ในขณะที่พวกผมก็ไม่มี

ใครยอมพวกมัน  ดังนั้น สิงห์โตดำ กับ เหยี่ยวเวหา  จึงแข่งกันมาตลอด  ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเพราะพวก

ผมล้มมันมาหลายครั้งเหมือนกัน  ในเรื่องกีฬา  สลับกันแพ้ชนะมาตลอด  มันกินผมไม่ลงมันเสียหน้า

คงเรื่องผลโหวตหนุ่มฮ๊อทสุดหล่อของโรงเรียน  ผมล้มตำแหน่งมันตั้งกะม.2  ผมทำแพททริก 3 ปีซ้อน



ทำให้มันแค้นผมเรื่องนี้พอดู  มันครองตำแหน่งได้ 2 ปี ตอนนี้มันเป็นอันดับสอง  กลุ่มมันคว้าตำแหน่ง

หลั้งท้าย 1 ใน 10 ตำแหน่งต้นๆ อยู่กลุ่มผมเกือบหมด  เป็นสาเหตุหลักที่มันแค้นพวกผม ทำให้เราไม่เคยญาติดีกัน  

ผมกับไอ้รันคุยกันเรื่อยเปื่อยขากลับเดินขึ้นตึกเรียน  ส่วนใหญ่มันชวนผมคุยซะมากกว่า  

ไม่พ้นเรื่องสาวๆ แฟนคลับกลุ่มเราเหมือนเดิม  



ผมก็ไม่ไรมาก  จริงจังไรที่ผ่านๆ มา มีแต่มาเสนอผมก็สนองถ้าตรงสเป็ก  แต่ไม่เคยคบใครจริงจัง  

ที่คุยกันนานหน่อยก็คงอัง  ดรัมเมเยอร์มือหนึ่งของโรงเรียนที่เข้ามาหาผมก่อน  เธอเรียนม.5

ห้องเดียวกับไอ้พรต  และนี่คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ไอ้พรต  ไม่ชอบขี้หน้าผมอย่างหนัก  เพราะมันเคยเป็นแฟนกับอังมาก่อน  

แต่อังก็เลิกกับไอ้พรตแล้ว  ก่อนมาคุยกับผมเสียอีก  แต่ผมก็ยังไม่ได้คบกับอังจริงจัง นอกจากสนุกเรื่องอย่างว่าด้วยกัน  

ไม่มีพันธะผูกพันเราต่างเข้าใจกันดี  ผมคิดว่าเธอไม่เรื่องมาก  เธอมั่นใจว่าเธอสวย

ยอมรับว่าเธอสวยจริงๆ เธอถูกโหวตให้เป็นคนสวยอันดับหนึ่งประจำโรงเรียน  

ควบตำแหน่งดรัมเมเยอร์มือหนึ่ง  การันตรีความสวยของเธอเป็นอย่างดี’
.
.
.
.
“นั่นไง....มันมานั่นแล้ว” เสียงไอ้โทนี่  พวกมันคงพูดถึงผมกับไอ้รันกันอยู่  เราเดินเข้ามาในห้อง สายตานับสิบคู่มองมาที่พวก

ผม  ชินเสียมากกว่า เจอประจำ  ก่อนนี้ยอมรับว่าหงุดหงิด  ไม่รู้จะมองอะไรกันนักหนา  

คงห้ามไม่ได้   ไม่รู้ทำไง  เลยทำตัวให้ชินดีที่สุด   ผมเดินไปกลุ่มเรา  เลือกนั่งข้างไอ้รัน โต๊ะมันนั่งแถวกลางคู่กับไอ้

กาน  ถือโอกาสนั่งแทนไอ้กาน  มันเสือกไปนั่งแถวถัดไป  กะจะปรึกษาคุยกันเรื่องงานกีฬาสี  

ที่จารย์เรียกไปหลังเลิกแถวด้วย


“เฮ้ย!....เฮียหนวดมาแล้วโว้ย”  เสียงเพื่อนในห้องตะโกนลั่น  ก่อนจะกระจายเข้านั่งประจำที่กัน

ผมขี้เกียจลุกไปนั่งที่  กะจะคุยงานต่อตอนหมดคาบ  ถือโอกาสนั่งกะไอ้รันเลยตามเลย  


“หวัดดีนักเรียน....ก่อนจะเริ่มเรียนครูขอแนะนำนักเรียนใหม่ให้ทุกคนรู้จัก  เอ้า...เข้ามาซิเรา”  อาจารย์หนวดเรียกนักเรียน

ใหม่  ไม่รู้เป็นใครน่าสนใจไม่น้อย  โรงเรียนผมไม่เคยมีประวัติว่ามีใครย้ายเข้ากลางปีมาก่อน  นี่มันเปิดเทอมสองวันแรก  

โดยเฉพาะห้องผมมันห้องเด็กเก่งของชั้นม.4  ใช่ว่าใครก็เรียนห้องนี้ได้  ชักอยากเห็นหน้าซะแล้ว

ยอมรับว่า  ไอ้ผู้ชายหน้าห้องมันสวยโครตๆ  ยังไม่เห็นใครหน้าสวยเท่ามันมาก่อน   ตากลมดำมองไปทั่วยังจะตาโตได้อีก  

พอโดนแซวจากคนในห้อง  ไม่ติดใส่กางเกงหน้าอกแบน  ผมว่ามันสวยกว่าใครในโรงเรียนว่าได้  ใช่ผมจะคิดคนเดียว    

สายตาเพื่อนในห้อง  โดยเฉพาะกลุ่มผู้ชาย มองมันวิบวับซะขนาดนั้น  ยิ่งไอ้บอมย์  หน้าหม้อที่สุดในกลุ่ม  อาการของมัน

เกินหน้าเพื่อนไปหล่ะ!   เดี๋ยวมันต้องหาเรื่องตอแยตามนิสัยมันแน่ๆ แค่รอดูว่ามันจะทำไง นึกไว้ไม่ผิด  ไม่ทันไร ไอ้บอมย์

ลุกไปชนทันทีพอจารย์ออกห้องไป



“เฮ้ย!!.....มึงย้ายมาจากตะเข็บชายแดนเลยหรือว่ะ”   เงียบไม่การตอบรับจากไอ้หน้าสวย


“นี่...มึงใบ้หรือหูหนวก  กูถามมึงไมไม่ตอบว่ะ”  เงียบได้อีก  ไอ้บอมย์เริ่มหงุดหงิด มันไม่เคยโดนเมินมาก่อน


“ตกลงเอาไง....คนสวย  ขืนเล่นตัวไม่ตอบกู  อย่าหาว่าหล่อไม่เตือนนะ”  ดูมันเริ่มหูดำหล่ะ  เสียหน้าไม่น้อย ผมรอดูมันจะทำ

ไง  อยากรู้เหมือนกัน  แต่ก็แปลกใจไอ้หน้าสวย  มันนิ่งได้อีก  กลุ่มผมไม่เคยเข้าหาใครก่อน

ไอ้โทนี่ ไอ้กาน  ลุกไปยืนประกบกับไอ้บอมย์แล้ว  มันคงไม่เชื่อจะมีใครเมินไอ้ยักษ์หล่อ  ผมกับไอ้รัน รอดูความสนุกกันต่อ


“แหม่งเอ้ย!!.....มานี่ซิมึง  กูจะปล้ำจูบซะเลย  รู้จักกูน้อยไปแล้ว”  ไม่ทันขาดคำ  มันจับคอเสื้อไอ้หน้าสวย  กระชากกะดึง

มากดจูบให้อาย  ไอ้นี่มันกล้าได้อีกไม่ว่าหญิงหรือชาย  อ่อยมันถ้ามันโอเคมันไม่เลี้ยงซักราย

ที่ไหนได้มันกลับเป็นฝ่ายหงายหลัง  ก้นกระแทกพื้นจังเบ่อเร่อ  ไม่น่าเชื่อ  ไอ้หน้าสวยตัวเล็กกว่าไอ้บอมย์

แค่มันจับหักครึ่งยังได้ จะล้มไอ้บอมย์ได้ง่ายๆมันเพียงเอามือจับข้อมือไอ้บอมย์ แล้วหักศอกใส่ข้อพับผลักมือให้ปล่อยจากคอเสื้อ  

เตะเท้ามันเข้าไปขัดตรงข้อเท้าไอ้บอมย์  แล้วใช้ฝ่ามือผลักอกไอ้บอมย์ เหมือนไม่ออกแรงอะไรนัก   ไอ้บอมย์ก็หงายหลังลงไป

ตามที่เห็น  มันทำได้ต่อเนื่องและเร็วมากชั่วพริบตา  ไม่ธรรมดาซะแล้ว  หึหึหึ....น่าสนใจดี แบบนี้


“หึหึ..มึงเห็นอย่างที่กูเห็นปะ ไอ้โต๋”  ไอ้รันมันถามผม ผมไม่ตอบ เก็บกระเป๋าย้ายกลับมาที่โต๊ะ  เพิ่งโดนไอ้หน้าสวยยึดไป  

ผมขอยึดเอาที่มั่นคืน  ย้ายกระเป๋ามันวางโต๊ะติดกันซะเลย  มันไม่อยู่เดินออกห้องไปหลังล้มไอ้บอมย์  ก็หันหลังเดินไม่เหลียวดู

ผลงานด้วยซ้ำ ไม่ถึงห้านาทีอาจารย์กระถิน เข้าสอนวิชาภาษาไทย  สักพักมันกลับเข้ามาเสียงใสๆ ขออนุญาตเข้าห้องของมัน

ฟังแล้วตะหงิดๆ ไงไม่รู้บอกไม่ถูก  มันเดินมาที่โต๊ะ  เหลือบมองผมแป๊บหนึ่ง  ก่อนจะนั่งลงโต๊ะข้างผมที่กระเป๋ามันวางอยู่  

ไม่พูดไม่จาไม่ถามสักแอ่ะ..หยิ่งได้อีกมึง สายตาเพื่อนทั้งห้อง ลอบมองผมกับมันเป็นระยะ หลายคนคงแปลกใจที่ผมไม่อะไรเลย  

ปกติที่ข้างผมไม่มีใครกล้านั่ง  ตัวมันก็ไม่มองผม  ทำเฉยได้เนียนโครต  จ้องแต่กระดานไม่แม้จะจดอะไรสักอย่าง  นั่ง

จ้องกระดานตาแป๋วซะงั้น  ตกลงมันเรียนยังไงของมัน  งงกะมันเหมือนกัน  




Luk.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-02-2011 00:00:29 โดย luxilove »

ออฟไลน์ askmes

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #14 เมื่อ26-01-2011 00:34:44 »

วู๊ๆ เรื่องใหม่

ชอบๆ

รอติดตามน๊า

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #15 เมื่อ26-01-2011 02:59:44 »

ชอบค่ะ อ่านมา 3 ตอนสนุกมากเลย ชอบตะเกียงมากที่สุด ทั้งเก่งทั้งฉลาด อยากได้แบบนี้บ้าง อิจฉาจัง  :really2:

รอๆๆ  ด้วยคนค่ะ อยากอ่านต่อแล้ว :z2:

ออฟไลน์ Takleng

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #16 เมื่อ26-01-2011 03:20:02 »

 :a5:โอ้ว   บังเอิญหรือป่าวเนี่ย  ชื่อเล่นของผม ก็ชื่อ ตะเกียง  พอดีเลย(ชื่อเล่นของผมจริงๆนะเนี่ย)
ผมว่าผมชื่อแปลกจนไม่มีใครคิดได้ หรือน่าจะเลียนแบบได้แล้วนะ  แต่ยังมีคนคิดได้อีกหรอเนี่ย o22

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Story ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (26 Jan 2011) Past 4
«ตอบ #17 เมื่อ26-01-2011 11:27:52 »

 :impress3:ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ RE ให้นะค่ะ..สำหรับคุณ Takleng  คนแต่งเองก็ คิดไว้นิดๆ ว่าจะมีคนใช้ชื่อนี้อยู่ป่าวหว่า ...แต่ก็นะ...ไงตอนนี้ชื่อคุณได้เป็นฮีโร่ในเรื่องนี้แหล่ะ!...ทำสำคัญมีแต่คนชอบ  ขออานิสงฆ์เผื่อแผ่ไปถึงคุณที่ชื่อเดียวกันให้มีคนชอบเยอะๆๆ ด้วยนะค่า....ไปอ่านกันต่อป่ะ!
.
.
.
.
Part  4
ไอ้ขี้เก๊ก....

.
.
.
.
.
.
.
‘เห่อะ!!...ไอ้หน้าหล่อขี้เก็กข้างๆ  มันสร้างโลกส่วนตัว ไม่คิดจะคุยกะกูสักคำ มารยาทเจ้าบ้านไม่มีเลยวุ้ย!  เดี๋ยวหมดคาบพักเที่ยงยังไม่รู้ว่าโรงอาหารไปยังไง  เวงจริง....คงต้องลองถามมันแหล่ะ’  


“นี่นาย...โรงอาหารไปทางไหนอ่ะ”   กูยอมคุยก่อนก็ได้ว่ะ อาศัยมารยาทแขกเยือนที่ดี เพื่อปากท้อง พูดเพราะๆ กะมันหน่อย  คิดซะว่ามันแก่กว่าก็แล้วกานนน...ก็นะผมเพิ่งจะอายุ 14  นักเรียนชั้นนี่ 15 ขึ้นชัวร์

“  ( > = < )  ”  ‘เวงงงง!!..แหล่ะ!..มันไม่คุยกะกู เหมือนกรรมตามทันไงไม่รู้ แต่กูสุภาพแล้วนี่หว่า หรือไอ้นี่มันหยิ่ง คงว่ามันหล่อ  ลองอีกทีก็ได้ว่ะ..อ่อนให้มันหน่อย  หิวง่ะเมื่อเช้ารีบจัด....รองท้องนมกล่องเดียวเอง’

“นี่ๆๆๆๆ.(เอาดิกูรัวเป็นชุดนิ่งได้อีกลองดู)..เราชื่อตะเกียง...รบกวนหน่อยน้าาา!!....เราเพิ่งมาวันแรกอ่า....ไม่รู้กินข้าวที่ไหน” กูยอมมึงแล้วน่ะ  ไม่เคยอ้อนมาก่อน  ถ้ายังไม่คุยกะกู  เดี๋ยวมีเฮ...(ทะแม่งๆ นิสัยใครหว่าเมื่อกี้)

“อืม...เดี๋ยวไปพร้อมกัน....บอกไปนายก็ไปไม่ถูกอยู่ดี”   ‘อ้าว!!!  ไอ้นี่นิ...กูโง่ซะงั้น...ชิ  ยอมมึงก่อนก็ได้...ไม่ติดกลัวเสียเวลาเดินหาไม่ง้อมึงหรอก บอกชื่อหน่อยก็ไม่ได้...กูอุตสาห์บอกชื่อมึง...เดี๊ยวปัด!!..เรียกไอ้เก็กซิมเลยนิ...เอ๊ะ!!..เหมือนมันจะมีน้ำใจพาไป...ตกลงกูยกโทษให้ก็ได้..ไม่เคืองมึงแหล่ะ’
 
อ๊อดๆๆๆๆ.....หมดเวลา  จารย์ปล่อยพัก  หลายคนทยอยเดินออกจากห้อง  ‘ไอ้เก็กซิมมันลุกไปหาเพื่อนมัน
สี่คนเลยอ่า..  หว่าๆๆๆ...มีไอ้คูโบต้าโจทย์เก่าด้วย...เอาไงดีกู   มันคุยไรกันหว่ะมองมาทางกูด้วย  รุมกินโต๊ะกูป่าว....สักพักพวกมันก็เดินผ่านกูออกประตูไป....เชี้ยยย...แล้วกูเอาไงดี’

“จะไปไหม....มึงอ่ะ..ไหนจะไปกินข้าวไม่ใช่นิ”  ไอ้เก็กม่านนน...ตะโกนเรียกกูอ่ะ   เอาไงหว่ะ...มันหลอกกูไปฆ่าหมกรึป่าว...มันอาจเอาคืนแทนเพื่อนมัน....ใช่กูกลัวพวกมึงนะ...กูแค่ไม่อยากมีเรื่องวันแรก   เมื่อเช้าเผลอลืมตัวไปอ่า...

“เอ้า...เอาไงมึง  ไปไม่ไป”  มันยืนมองกันทั้งกลุ่ม...นักเรียนหลายคนก็มองมาเหมือนกัน  ไปก็ไปเดี๋ยวว่ากูป๊อด....รู้จักกูน้อยไป..ลองเล่นกูดิ..แต่แม่งห้าคน ตัวยักกะควายทั้งน่านนน เอาหว่ะเป็นไงเป็นกัน ว่าแล้วก็เดินตามมันไป...อาห่ะ..กลุ่มไอ้ห่านี่..ไม่เบา  เดินมามีแต่คนมองพวกมันตรึม...ทั้งหญิงทั้งชาย  ส่งยิ้มให้บ้าง โบกมือให้บ้าง...บ่ะ!!..สาวสาว  กระดี๊กระด๊ากันสาดดด... ตกลงพวกมึงเดินแคทว็อล์กกันรึไงว่ะ!..อ้าว! ไรเนี่ยะๆๆ..ส่งยิ้มให้กูทำม่ายยย..กูต้องการผู้หญิงไม่ใช่เมิงงงง..ไอ้หน้าปลาจวดเอ้ย..กำ  ไม่ชินสักทีกู เจอแต่ตัวผู้...นรกสาดดด....กูอุตสาห์เดินรั้งท้ายแล้วเนี๊ยะ....รักษาระยะห่างไว้  เผื่อมันหลอกกูจะได้ตั้งหลักทัน

“น้องครับ..น้องครับ..น้องชื่อไรครับ” ไอ้หล่อนี่ใครอีกเนี๊ยะ!.ม.5 นี่หว่า ดูปกเสื้อเอาอ่ะ แหม่งมาเป็นกลุ่มหล่อสราดดด..ได้อีกนะเมิงง..โรงเรียนนี้ไมมีแต่คนหน้าตาดีว่ะ...แล้วมันเรียกใครอ่ะ...อย่าบอกมันคุยกะกู

“น้องนั่นแหล่ะ!..ไม่ต้อง..งง..ย้ายมาใหม่หรือครับ..พี่ชื่อพรต..น้องชื่อไรครับ” อ้าว!!.ตกลงมันถามกูแหล่ะ!เอาหว่ะ!! คุยกะมันหน่อย...ผูกสัมพันธ์สร้างมิตรไว้ พวกมันคนก็ไม่ใช่น้อย เผื่อมีเรื่องกับพวกไอ้เก็ก...จะได้ให้มันช่วยกู...ตัวแหม่งแต่ละคน...
ควายเรียกพ่อทั้งน้านนน...สูสีพวกไอ้เก๊ก..ไม่เป็นรองน้ำหนักและส่วนสูง ตอบมันแหล่ะ!...

“ตะเกียง”  สั้นได้อีกกู

“ห่ะ..น้องว่าไรนะครับ”  

“ตะเกียง..ชื่อผมง้ายย!!”  เข้าใจอยากจริงมึง...ช่วยเข้าใจเร็วหน่อย...ใช่มึงรึไงที่ถามชื่อกูอะ..ไอ้นี่นิ

“หึหึ....ชื่อน่ารักดีนะครับ...สมกับตัวน้องเลย..แล้วนี่กำลังจะไปกินข้าวอยู่ป่าว..ไปด้วยกันไหม...พี่เลี้ยงเองคิดซะว่ารับน้องใหม่และยินดีที่เรารู้จักกัน”  อ่าอะนะ...หน้าใหญ่เป็นเจ้ามื้อ...ลาภปากกูแหล่ะ!...กูไม่ปฏิเสธน๊าาา...กร๊ากกกก!!!!

“ไม่ได้...มันมากะกู...จัดการเองได้”  อ้าว!!..ขัดลาภกูซะงั้น  ไอ้เก็ก..มันมาตอนไหนว่ะ..กูลืมมันไปแหล่ะหุหุหุ

“หึ!!..เพื่อนมึง..แล้วไง...กูไม่ยักรู้ว่ากลุ่มมึงรับใครเข้ากลุ่ม..รึกูตกข่าวไม่น่าใช่ม่างๆๆๆ...จริงป่ะพวกเราห่ะๆๆๆ” กวนตีนได้โล่ห์อ่ะ!...ไอ้พี่พรต..เพื่อนมันอีกขานรับเป็นลูกคู่กันซะนี่  กวนแท้เน๊อะ!พวกมึง

“กูจะรับ..ไม่รับใคร..เกี่ยวไรกับมึง...ไอ้นี่มันเด็กห้องกู...อย่ายุ่ง” ไอ้เก็ก..หน้ามันนิ่งตาดุได้อีก..เวลาโกรธแหม่งตามันน่ากลัวสุดๆ....แล้วกูไปเป็นสมบัติมึงเมื่อไหร่...ถามกูยังเนี๊ยะ....อดแดกฟรีชัวร์งานนี้....เห็นแววมาแต่ไกล

“ไอ้โต๋....มึงลองถามน้องเค้าดีกว่า..ว่าจะไปกับมึงรึเปล่า...กูเห็นเค้าเดินห่างพวกมึงเป็นโยช”  ไอ้เก็กนี่มันชื่อโต๋...กูรู้แล้วแหล่ะ...แล้วไหงพวกมึงดึงกูสู่สมรภูมิพวกเมิงเฉยเลย...ดูก็รู้ไม่กินเส้นกัน...กูเอาไงดี...ไปกับไอ้เก็กโต๋...มันจะเอาคืนเรื่องเมื่อเช้าหรือเปล่า...ไปกับไอ้พี่พรต...กูก็เพิ่งรู้จัก...ไม่รู้มันต้องการอะไร

“ไอ้ตะเกียง..มึงเอาไง..ตกลงไปกินข้าวกับพวกกูป่าว...รึมึงจะไปกับไอ้พรตมัน”   เพื่อนไอ้โต๋มันพูดแทรกซะงั้น  ชื่อไรก็ไม่รู้ไอ้นี่....ดันเสือกเรียกชื่อกูถูกอีก  เรียกซะสนิทเชียว

“น้องตะเกียงครับ...ตกลงไปกินข้าวกับพี่ดีกว่าไหม...วันนี้พี่เลี้ยงรับน้องใหม่”   ไอ้พี่พรต..ก็เร่งกูซะจริงงงงๆๆ...เอาว่ะ!!...คงต้องเลือกแล้วเรา..ไงเอาพวกไอ้โต๋ไว้ก่อน..ต้องเรียนห้องเดี๋ยวกะมัน..ค่อยว่ากันที่หลัง

“พี่ครับ...ขอบคุณที่เลี้ยงผม...ไว้โอกาสหน้าดีกว่า...วันนี้ผมขอกินกับเพื่อนในห้องก่อนนะครับ”  
อ้อนเอาไว้กู..ยิ้มเพชรฆาตให้หน่อย...ไงหล่ะ!..ตาค้างเลยดิ...ไม้ตายกูแหล่ะ!..ไม่รอดสักราย..ลองเทสมาเยอะแล้ว

“ไม่..เป็น..ไร ๆ...พี่เคารพการตัดสินใจของน้องตะเกียงอยู่แล้ว...อย่าลืม..วันหน้าต้องให้พี่เลี้ยงนะครับ”  
ติดอ่างซะง้านนน..กูได้แต่พยักหน้าหงึกๆๆ  หัวสั่นได้อีกยักเร็วไปหน่อย...

“จะไปป่ะ!...เสียเวลาว่ะ!!...เดี๋ยวไม่มีข้าวแดก..ได้รู้สึกหรอก”  อ้าว!!!...ไอ้ห่าโต๋..เมิงจะมาเหวี่ยงกูทำม่ายยยๆๆ...เหวี่ยงเสร็จเดินหนีไปซะงั้นไอ้นี่...เดี๋ยวปัด พ่อโบกซะเลย

“ป่ะ....ตะเกียง...ไปกัน”  เพื่อนไอ้โต๋  พูดเพราะดูดีมีชาติตระกูล...ชวนกูแหล่ะ...เอ่อมึงดีมีน้ำใจน่าคบหา....
แต่แสรดดดๆๆโรงอาหาร...คนเยอะชิหาย...เยอะกว่าโรงเรียนเก่าเกือบสองเท่า...ดีหน่อยมันใหญ่...ยังกะมาเดินเจเจ.จะชนกันตายไม่นี่...มันพาผมมานั่งที่โต๊ะประจำของพวกมัน...เส้นใหญ่จริงงงง!!...มาทีหลังเค้ายังเสือกมีที่นั่งอีก  ระหว่างทางที่เดินไปนั่งโต๊ะ  
ไม่วายมีคนมองพวกมันกันตลอดทาง   มึงจะดารากันเกินไปป่าววววว!!!...

“ตะเกียงกินไร”   ไอ้คนเดิมถามผม  ไอ้โต๋  มันแค่เหลือบมอง...ไม่พูดอะไร  จะเก็กไปถึงไหนรู้ว่ามึงหล่อ...เก็กระเบิดว่ะ!..

“เรากินง่าย..นายกินไร...เรากินด้วย...ไม่เอาปลาหมึกไม่ชอบกิน...นอกนั้นโอ”   ไม่ใช่ไม่ชอบหรอก...ผมกินไม่ได้แพ้ปลาหมึก...กินแล้วเป็นเรื่องน๊อคทันที  ที่บ้านรู้ดี เลี่ยงบอกแบบนี้ดีกว่า...จะได้ไม่อันตรายต่อตัวเอง

“เค...เดี๋ยวเราจัดให้..พวกมึงหล่ะ...เหมือนเดิมป่าว..”  พวกมันต่างพยักหน้า   สงสัยขี้เกียจคิด  ว่าไปนั่น...ผมก็อีกคนแหล่ะ..พึ่งยกภาระให้มันยกๆ แห่ะๆๆ!!   แย่กว่าพวกมันอีกฮ่ะๆๆๆ

“ตามนี้...โทนี่.มึงไปกับกู...วันนี้เวรมึงกะกู...ส่วนไอ้บอมย์เวรมึงซื่อน้ำจัดการด้วย”  ไอ้สูงหล่อหน้าลูกครึ่งออกฝรั่งจ๋า ชื่อโทนี่..บ่ะ!!..ชื่อเข้ากะหน้าดีแท้มึงไม่ต้องบอกยี่ห้ออิมพอร์ตชัวร์..ไอ้คูโบต้ามันชื่อบอมย์..ตั้งแต่มาถึงมันยังไม่คุยกะกูสักคำ..สงสัยเคืองเมื่อเช้า...เค้าไม่ตั้งใจซะหน่อยตัวเอง...มึงดันเสือกจะลวนลามกูเองนิโทษกูไม่ได้..กูแค่จัดเบาะๆๆ!!....รู้จักพวกมันเกือบครบ...แล้วไอ้ที่เป็นธุระซะทุกเรื่องนี่หล่ะ...มันจะไม่แนะนำตัวสักหน่อยรึว่ะ!...

“แล้วมึง...ชื่อไรอ่ะ” ปากเร็วเท่าความคิด  ถามมันไปแหล่ะ!!  ใช้ภาษาพ่อขุนซะงั้น  ลืมตัวมันอายุแก่กว่าชัวร์

“หึหึ..ชื่อรัน.ตะเกียงเล่นใช้สรรพนามซะสนิทงั้น....เอาเป็นว่าตามบาย...กันเองสะดวกเราไม่ถือ...ยกให้คนหนึ่งแหล่ะ..!!!”  แหม่งเล่นกูซะหน้าร้อนเลย...ไอ้นี่!!..ทำตาล้อเลียนกูอีก  จำชื่อมันไว้..รัน

“เอางี้..แนะนำให้รู้จักกันเลยดีกว่า..ไอ้หล่อนี่ไอ้โต๋..บลาๆๆๆ” แล้วมันก็แนะนำให้รู้จักกลุ่มมัน เพิ่งรู้กลุ่มมันมีชื่อกลุ่มด้วย ‘สิงห์โตดำ’ เดาๆ เอาน่าจะมาจากนามสกุลไอ้โต๋เก็กนะ  ก็มันนามสกุลสิงห์ราชนิ ตกลงกูจะได้แดกข้าวเมื่อไหร่หิวสัดดด!!...

“อ่ะ!!...รอแป๊บเดี๋ยวเราไปจัดเสบียงก่อน..ปะไปกันไอ้โทนี่”   เหมือนมันอ่านใจกูออก...ว่าแล้วมันก็ลุกไป  
ไอ้คุณบอมย์กำลังจะลุกไปซื้อน้ำก็มีเสียงแหลมเล็ก...ทักมาเสียก่อน

“โต๋ค่ะ...ยังไม่กินไรกันเลยหรือค่ะ...ไมวันนี้ลงมาช้าจัง..อังกับเพื่อนซื้อน้ำมาฝาก”  ใครว่ะ!!.งามโครตอ่ะ...
นมนี่ใหญ่ได้อีกอืมมม!!..ดันหน้าอกจะทะลุไหมนั้น อีกสองสาวก็ไม่น้อยกว่ากันเลย ยกเว้นกระเทียมหน้าวอกยืนติดอีก 3 หลีบ  ออกซะขนาดนั้นไม่ต้องประกาศก็รู้  ชนเผ่าไหน  ถือแก้วแป๊บซี่จัมโบ้กันคนละแก้ว

“เอ้าพวกเรา...เอาน้ำให้พวกโต๋หน่อย”  สิ้นคำสั่ง แต่ละคนก็วางแก้วแป๊บซี่จัมโบ้ ช่างพอดี  5 แก้ว  รู้แหล่ะคงไม่มีของกูชัวร์...เพราะสายตาแต่ละนางบ่งบอกซะขนาดนั้น...ต่อให้คนโง่ยังดูออก  ‘ไม่ใช่ของแก’  อย่าจับนะมึง...เห่อๆๆๆ!!...ทำยังกะกูจะแดก...ไม่รู้จักฉัน  ไม่รู้จักเธอ...แม่สอนไม่ให้แดกของคนแปลกหน้า

“ใครค่ะโต๋....ไม่เคยเห็นหน้า...ทำไมมาอยู่กับพวกโต๋ได้ล่ะ”   เพิ่งจะเห็นหัวกู....กูนึกว่าตัวกูเป้นเสาไปแร้วซะอีก

“เด็กใหม่...ย้ายมาวันนี้...ยังไม่คุ้นที่..เลยพามากินข้าวด้วยนะ”  ฟังดูดี.สงเคราะห์กูจริงงงง!!

“ไม่ยักรู้..ปกติอังไม่เห็นโต๋..จะใส่ใจใครเท่าไหร่..”  ยกยิ้มมุมปากนิดๆ..งานจะเข้ากูป่าวว่ะ!..ดูท่าคู่นี้ไม่ธรรมดา....คุณอังคร๊าบๆๆ...ไอ้ตะเกียงไม่เกี่ยวน่าาา!!  เค้าแค่อาศัยมากินข้าวอ่าาา…

“ทำไม..อังสงสัยอะไร...แล้วนี่กินข้าวกันหรือยัง”   ถามไม่เอาคำตอบ....ตัดบทเปลี่ยนเรื่องดื้อๆ...ดีมากไอ้หล่อมึงทำดีแหล่ะ!

“ไม่มีรัยยยๆๆ.(เสียงสูงได้อีก)..แค่แปลกใจ...ใครๆเค้าก็รู้โต๋เข้าหายากจะตาย”  เหรอออ!!.(ล้อเลียน).กูเพิ่งรู้ไอ้หล่อโต๋  
มันคบคนยาก  แต่เอ๊ะ!!..กูนั่งเรียนกับมันตั้งกะเช้า  ถึงจะไม่คุยกัน  มันยังมีน้ำใจชวนมากินข้าวด้วย
ไม่เห็นเหมือนคุณผู้หญิงพูดเลยนิ

“ชื่ออะไรค่ะน้อง...พี่ชื่ออัง..”     อ่านะ!...ลืมดูปกเลยแฮ่ะ!  เพิ่งรู้ว่าม.5  
“อ่าครับ...ตะเกียงครับ...ยินดีรู้จักครับพี่อัง”    เอ้าว่ะ.!!..สร้างมิตรดีกว่ามีศรัตรู  พิชัยยุทธแห่งการเอาตัวรอด

“แต่พี่ไม่ยักยินดีเท่าไหร่..รู้ไม่ค่ะ...เพราะน้องตะเกียงหน้าสวยเกินผู้ชาย  พี่รู้สึกไม่สบายใจฮ่าาาๆๆ”  

“  ( > = < )  ”    ไปไม่เป็นเลยตู  “หึหึหึ”...พากันหัวเราะ ขำกูกันตายหล่ะ!

“พี่ล้อเล่นนะ...ดูสิหน้าเอ๋อ..แถมแดงเถือกลามไปถึงหูเลยห่ะห่ะห่ะๆๆ”  เอ้าๆๆ หัวเราะกันให้พอ ไอ้พวกบ้านิ
เล่นพากันขำตามกันไปอีกเวงงงง!!..ว่ากูหน้าสวยไม่ปลื้มอ่ะ! ไม่ชินสักทีโครตอาย  ยิ่งผู้หญิงพูดด้วยแล้วไปกันใหญ่กรรม!!

“เอ้า..เอาไปโว้ย!!..ของใครหยิบกันเอาเอง....อ่ะ! นี่ของตะเกียง กินอย่างเดียวกับเราได้ใช่ป่ะ ข้าวผัดไก่ไข่ดาว” โอ้!!...อยากจะขอบคุณไอ้คุณรัน  กับไอ้คุณโทนี่ มึงมาได้จังหวะพอดี  กูกำลังจะตาย  มันมาพร้อมข้าวหกจาน  ถือมาคนละสามจาน  วางบนโต๊ะต่างคนต่างหยิบของตัวเอง  มันไม่ลืมเอาข้าวให้ผมสั่งแบบเดียวกะมัน   กูกินได้สบายมาก....ชั่วโมงนี้หิวโครตๆๆ  ว่าแล้วก็จัดการให้ไวอย่าให้เหลือ...อืม!!...อาหย่อยๆๆ

“เอ้ย!!...ไอ้บอมย์ มึงซื้อน้ำไม่ครบคน...ไม่ซื้อมาห้าแก้ว”   สุภาพบุรุษมากไอ้คุณรัน...ดีที่มึงทัก  แต่มึงไม่รู้เลยช่ายม่ายยย..!!   ว่าไอ้คุณบอมย์มันไม่ได้ซื้อ

“อังเค้าซื้อมาเลี้ยง...กูยังไม่ได้ไปซื้อ”   เอ่ออ!!..กูเองเกือบลืมไปแหล่ะว่ามึงเอาปากมาด้วย  นั่งหน้านิ่งอยู่ตั้งนาน

“อ้าว!!.เหรอ  งั้นก็ขาดดิว่ะ!..มึงไปซื้อเพิ่มมาเลย”    ไอ้คุณรันยังบริหาร...จัดการต่อ..ห่วงคนอื่นได้อีกมึง

“ไม่เป็นไร...แก้วที่ขาดของกะ..กู..เอ้ยย!!  เรานะ..เดี๋ยวเราไปซื้อเองดีกว่า” แหม่งงง!!  เกือบหลุดกูใส่เคยปากจริงกู ลืมไปแหล่ะพวกมันแก่กว่า

“..อ่ะแฮ่ม!!....ไม่ต้องไปแล้วครับ...น้องตะเกียง...พี่ซื้อมาฝากพอดี”   เสียงมาจากข้างหลังกลุ่มพี่อัง  ไอ้พี่พรต

“...พรต...มาได้ไงเนี๊ยะ”   คุณพี่อังคนสวย ถามยังกะรู้จักกันมาก่อน  เออเน่อะ! อยู่ม.5 เหมือนกันคงรู้จักแหล่ะ

“พรต..ก็เดินมาไงอัง..ไม่เห็นแปลก”   ไอ้พี่พรตมันตอบ...กวนได้อีกมึง

“แปลกซิ..ปกติพรตไม่เคยเดินมาแถวนี้”  พี่อังไปต่อไม่เลิก ดูแล้วคู่นี้ก็ไม่ธรรมดา  แล้วตกลงคู่ไหนธรรมดาว่ะ!

“ก็วันนี้..มันไม่ปกติไงอัง...ที่นี้มีน้องใหม่คนสวย..สวยไม่บันยะบันยัง...พรตไม่มาซิถึงจะเรียกว่าแปลก”  กูจะดีใจกะมึงด้วยไหมเนี๊ยะ...ตกลงเมิงหมายถึงกูช่ายม่ายยย!!!    อ่ะ!! กูร้าบม่ายด้ายยย!!!

“เอ้า...รับน้ำไปซิครับน้องตะเกียง...พี่ตั้งใจซื้อมาฝาก” แสรดดด!!....อยากเอาหน้ามุดโต๊ะ ไอ้พี่พรตมึงหัดดูบ้างซิเนี๊ยะ  
คนมองกูทั้งโรงอาหารแล้ว  รู้บ้างป่าวหว้าาา!....พวกห่านี่ด้วย....จะจ้องกูอีกนานไหม  จ้องให้หวยขึ้นหน้ากูเลยหรึไง
อ้อ!..คงลุ้นกะกูอยู่สิ..ว่ากูจะรับไม่รับ...เสียใจคนอย่างกู....

“ขอบคุณมากครับ..กำลังคอแห้งพอดีแห่ะๆๆ!!” เป็นไงหล่ะ! รู้จักตะเกียงน้อยไป เรื่องไรจะลุกไปซื้อให้โง่ ขี้เกียจเดินเสียตังค์อีก  สู้ของฟรีดีกว่ากินอิ่มตังค์อยู่ครบ

“...เคร้ง!!!....กูอิ่มแล้ว...พวกมึงกินต่อป่าว แล้วไงเจอที่สนามบาส”   ไอ้โต๋!!  มันวางช้อนช่ะเสียงดัง  พูดจบไม่รอเอาคำตอบ  มันลุกเดินหันหลังออกไปเลย  ไอ้นี่นิสัย...ท่าจะหนักพอดู...มึงเหวี่ยงไอ้พี่พรตทำไมนักหนา  เค้าไม่ได้อะไรกะมึงสักหน่อย  
ก็แค่หวังดีเอาน้ำมาให้กูแค่นี่  เอ๋!!..หรือว่ามึง...หึง....คุณพี่อัง...ชัวร์ป๊าป..โมโหหึง

“ชิ!!..”  อีกคนหล่ะ..คุณพี่อัง หน้าเชิดเดินตามไอ้โต๋ ไปเป็นพรวนทั้งก๊วน อีพี่ชายหน้าขาวเพื่อนพี่อัง จิกตาค้อนกูซะง่านนน!!!   กูไปเหยียบตาปลาพี่แก่เมื่อไหร่ว่ะ  “หึหึหึ...”  เสียงไอ้พี่พรต หัวเราะเบาๆ ตามหลังไอ้โต๋และคุณพี่อังไป  คงสะใจใช่น้อย  
ดูทำหน้าช่างมีความสุขจริงงงง!!!

“กินตามสบายนะครับน้องตะเกียง....ไม่ต้องรีบ กินช้าๆ ระวังสำลักด้วยครับ”   ห่วงกูจ่างงง!!  กูจะติดคอก็เพราะมึงนี่แหล่ะ  
เล่นซะกูเลี่ยนเลย....เฮ้อ!!  ไม่ติดว่ามึงหล่อ  คงไม่เข้ากับหนังหน้านะ...ที่มึงกำลังป้อกูอยู่ใช่ไหมเนี๊ยะ!!

“ตะเกียง...พวกกูอิ่มแล้ว..ไปกับกูเปล่า”  ไอ้คุณกาน ถามผม เอาหว่ะ!!ไม่มีไรทำไปกะพวกมันจะได้รู้จักสถานที่ดีขึ้น  
ไหนๆ ก็มากับพวกมันแล้วนี่

“อืม!!...อิ่มพอดีเลย ไปดิ แล้วตกลงไปไหนกันอ่ะ”   ตอบมันไปยังไม่รู้มันจะพาไปไหนเลย  รึมันจะพาไปยำ...
เอาคืนเรื่องไอ้คุณบอมย์เมื่อเช้าว่ะ  อย่าบอก...พวกมึงรอกูอิ่มแล้วค่อยคิดบัญชี

“ไปหนามบาส  พวกกูนัดเล่นบาสกัน”   ไอ้บอมย์มันตอบ  ‘อืม!! ง่ายๆสั้นได้อีกมึง..ดี ตกลงกูไปกะมึง’

“อ้าว!! ...จะไปกันแล้วหรือครับ...ไว้เจอกันใหม่นะครับน้องตะเกียงบาย”  เอ่อออ!!  ทำไปด้ายยย!!  นะพี่
แล้วกู..ต้องหันไปตอบมึงด้วยรึเปล่า  ไม่ดีกว่า..แค่นี้กูก็แทบแทรกแผ่นดินแหล่ะ!   ทำหน้ามึนไว้ก่อนเอาหว่ะ!!...
เหมาะที่สุดแล้วกับสถานการณ์ตอนนี้แห่ะๆๆ!!



Luk.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-02-2011 23:57:01 โดย luxilove »

ออฟไลน์ Vesi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +204/-3
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #18 เมื่อ26-01-2011 12:05:25 »

ถ้าจะ edit ให้มีคนเห็นว่ามาอัพแล้ว ไปกด modify ที่ rep ที่เป็นหัวกระทู้แล้ว แก้ไขหัวกระทู้เป็น วันเดือนปีที่อัพ และตอนที่ลง คนอ่านจะได้เห็นว่าเรามาอัพแล้ว ลองทำดูนะครับ

ออฟไลน์ kukkukku

  • สบายๆ
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
«ตอบ #19 เมื่อ26-01-2011 12:12:51 »

^^

 :3123: :L2:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ตะเกียงพิเศษ โดย Luk (24 Jan 2011)
« ตอบ #19 เมื่อ: 26-01-2011 12:12:51 »





ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :L1:น้องตะเกียงน่ารัก

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
ติดตามจ้า

 :L2: :L2:

ออฟไลน์ ชะรอยน้อย

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 973
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
สนุกมากกก ขออีกสองตอน  :L2:

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
 o18 พี่อัง เริ่มออกมาระรานตะเกียงซะแล้ว

ออฟไลน์ askmes

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
หนุกๆ..

ชอบน้องตะเกียงจัง

รอติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบ

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
 :impress2:ขอบคุณแทนน้องตะเกียงด้วยนะค่ะ   ที่เป็นที่รักของนักอ่านทุกท่าน  ขอบคุณทุก Re ที่ให้กำลังใจคนเขียน  คุ้มเหนื่อยแหล่ะ!...คนเขียนมีรางวัลให้กับนักอ่านทุกท่าน  โดยร่วมสนุกกันส่งรูปที่ท่านคิดว่าใกล้เคียงกับ Image ของตัวละครหลัก  ตะเกียง,โต๋,บอมย์,พรต,  แค่สี่คนนี้ให้เริ่มส่งมาได้เลย  รางวัลสำหรับคนโดนใจคนเขียน  จะส่งให้ทางพัสดุจ้า...เอาไปสนุกกันต่อ




Part  5
เดิมพันเชี้ย!!...ไรว่ะ
.
.
.
.
“กรี๊ดดดๆๆ!!.โตโต๋ขา.พี่โต๋.น้องโต๋..อร๊ายยยๆๆ!!..เท่ห์อ่าาา..” ไรหว่ะ?..หูจะระเบิด นี่มันสนามบาสหรือ
เวทีคอนเสิร์ตกันแน่...ไม่คนมันแน่นงี้เนี๊ยะ?...

“ว๊ายยย!!!...ทางนี้ค๊าาาๆ..พี่รันขา...ทางนี้ด้วยค๊าาาๆๆ...พี่โทนี่...พี่บอมย์สุดหล่อ...พี่กานขาพี่กาน...รักสิงห์โตดำทุกคน..กรี๊ดดดดๆๆๆ!!!....”  เวงงงกำ...กูหลงเข้ามาอยู่ในกลุ่มแฟนคลับพวกมันหรือนี้....
จะรอดกลับไปครบสามสิบสองเหมือนเดิมหรือเปล่าว่ะ?

“ว้าววๆๆ!!.วี๊ดวิ้ว!..คนสวย..คนสวยคร๊าบบบๆๆ..ชื่อไรคร๊าบบบๆๆๆ....ฮิ้วๆๆๆ...คนสวยทางนี้...ทางนี้...ชื่อไรคร๊าบบบๆๆ..สวยโครตตตๆๆเลยที่ร๊ากกกๆๆ”  นรกแหล่ะ!!..แสรดดดๆๆ...มีแต่ตัวผู้เรียกแหว่ะ!!...แล้วกูไปเป็นที่ร๊ากกๆๆมึงตอนไหน  ไอ้ปลวก...อะอึ๋ยๆๆ ขนลุกสาดดด!...

“พวกมึง..ไอ้พรต..ส่งไอ้ต้ามาท้าแข่ง...เล่นกับแหม่งสักเกมส์ ตกลงตามนี้นะ” เข้ามาถึงไอ้โต๋ ก็คุยกับเพื่อนมัน มึงจะถามทำไมในเมื่อมึงตกลงไปแล้ว ไอ้ฮิตเลอร์เอ้ย..แอบฟังกะเค้าด้วย ไม่มีบทกะเค้าหรอก...ขอเสือกหน่อยดิ ไอ้โต๋มันเหล่กูนิดๆ หน้ามันประมาณมึงยุ่งไรด้วย...ชิ...กูไม่อยากยุ่งหรอก  พวกมึงชวนกูมาเองนะโว้ย!...

“เดิมพันล่ะ?...”  ไอ้รันมันถาม  แทนที่ไอ้โต๋...มันจะตอบ  เสือกพยักหน้าเรียกพวกมันทั้งห้าคนเข้าไปสุ่มหัวกันเฉย   ตกลงมึงจะไม่ให้กูมีส่วนร่วมจริงว่างั้น   ไม่สนก็ได้ว่ะ! จริงแล้วก็ไม่ใช่เรื่องกู  
เอ่อเห๊ะ!.พวกแหม่งพากันนั่งเต็มอัศจรรย์เลยเหว้ย. ตกลงมันศึกชิงชัยได้ถ้วยหรือไงกันนิ.....แล้วพวกมึงไม่มีเรียนกันเลยหรือง้ายยย....นั่น!..พวกไอ้พี่พรตมากันแล้ว

“กรี๊ดดดดๆๆๆ..พี่พรตขาาาๆๆ..พี่ต้าๆๆ..พี่หน่อง..พี่ชัดสุดหล่อ..พี่วิน...พี่วินโครตเท่ห์เลยอ่ะ...บลาๆๆๆ”  เอาเข้าไป  แหกปากกันซะสนั่นโรงยิม   พวกไอ้พี่พรตก็นะ  แรงใช่เล่น   โบกไม้โบกมือทักทายยังกะนางงามได้มงกุฎ  

“กรี๊ดดดดๆๆๆ....พี่ต้ายิ้มให้ด้วยอ่าๆๆ...ว้ายยยๆๆ!!!....พวกพี่หล่อที่ซู๊ดดดๆๆ...บลาๆๆๆ”  เหว้ยยย!!.ไอ้พี่พรตเมิงงง...จะเรียกเรทติ้งกันไปถึงไหน  แค่นี้ขี้หูกูก็เต้นระบำจนสมองกูมึนไปหมดแล้ว  แน่ะๆ!!...เสือกเดินมาทางกูอีก

“เจอกันอีกแล้วนะครับน้องตะเกียง...อย่าลืมเป็นกำลังใจให้พี่นะครับ...เพื่อความสัมพันธ์ที่ดีของเรา”  
พูดห่าไรมันว่ะ!...กูงง.???..  แล้วมันก็เดินผ่านไป  มียักคิ้วให้กูอีกแน่ะ...

“กรี๊ดดดดๆๆ...พี่คนนั้นเป็นใครอ่ะ? ...ไมที่พรตถึงเข้าไปคุยด้วย....อย่าบอกนะว่า....ไม่จริงกรี๊ดดดๆๆๆ” เสียงแว่วๆ มากูพอจับใจความได้  นี่พวกมึงจะอะไรนักหนา   กูเองก็งง??ไม่ต่างกะพวกมึงแหล่ะ..เห่อๆๆ!...ชีวิตไอ้ตะเกียงจะสงบสุขไหมนี่ต่อจากนี้ ขอยืนทำใจไว้อาลัยให้กะตัวเองสักนาทีเหอะ!...

“เห้ย!!...ไอ้ตะเกียงมึงมานี่ดิ”  ไอ้บอมย์คูโบต้า  มันเรียกกูไมว่ะ?

“ไม..มีไร?..”  มึงเรียกนักเลงมา  ก็ต้องสวนมาเฟียไป  เพื่อความข่มที่ล้ำหน้า..หุหุหุ..เรียกกูไม?

“มึงมานั่งเก้าอี้ตรงพวกกูนี่...ไม่ต้องเสือกไปยืนซะไกล...รู้เปล่า”  สั่งกูอีก

“เอ่อ!!...รู้แล้ว”  และแล้วมาเฟียก็ต้องยอมนักเลงไปก่อน คนมันเยอะ รู้รักตัวรอดเป็นยอดไอ้มดแดง555
คติไอ้ตะเกียงเอง  เอ่อ!ไมต้องยอมมันด้วยว่ะ? กูป่าวยอมสักหน่อย แค่ทำในสิ่งที่ควรทำ เพราะกูมาคนเดียวพวกมันเป็นโขยง เหตุผลนี้พอฟังขึ้น

“โต๋ขา...อังกับเพื่อน...เตรียมผ้าเย็นกับกระติกน้ำมาให้แล้วนะค่ะ...วางไว้นี่ค่ะ...เดี๋ยวพวกอังดูแลเอง”  อ่าห่ะ!..มีผู้จัดการส่วนตัวพร้อม...สวยซะด้วย  ทีมพวกมึงนี่ไม่เบาจริงๆ  กองเชียร์มาจากแฟนคลับ   ขาดเชียร์ลีดเดอร์  ไมพวกมึงไม่ขออีพี่กระเทียม 3 หลีบ  เพื่อนพี่อังเต้นเชียร์พวกมึงกันหว้า!  
กูแค่คิดไม่กล้าพูดไปหรอก  กลัวโดนรุมตีนตายก่อน

“พี่กาน..พี่กานค่ะ..กิ่งได้ยินว่าพวกพี่นัดแข่งเดิมพันกับพวกพี่พรตเหรอ”  ใครโผล่มาอีกว่ะนี้...อ่านะ!..แบบนี้พออภัยให้ได้ สาวน้อยจะน่ารักไปไหน น่ารักโครตอ่ะ วู้ๆ!!...ไม่เสียแรงที่กูย้ายมาเรียนตามพ่อสั่ง

“มึงจะมองหน้าน้องเค้าอีกนานป่ะ?...เขาเขินมึงจนหน้าแดงเป็นตำลึงแล้ว”  ไอ้โทนี่ สะกิดผม

“น้องเค้าเป็นใครอ่า?...”  ถือโอกาสถามซะเลย...เสือกเบรคสุนทรีย์ภาพทางการมองของกูดีนัก

“แฟนไอ้กานมัน..ชื่อกิ่ง..อยู่ม.3..” แป๋ววววๆๆ!!...แห้วแดก..กูกะแล้วเห็นเรียกไอ้กาน..ยังไม่ทันไร  ตัวติดกันซะงั้น

“มึงสนใจหรือ?..กูว่าอย่างมึงน้องเค้าไม่มองหรอก”  ไอ้บอมย์มันจุดพลุครับ..ไอ้นี่!!.ดูถูกกู ทิ้งค้างให้กูถามอะดิ...รู้ทันหรอก...กูเด็กอัจฉริยะ...แต่กูก็ถามมึงหล่ะ!..ต่อมอยากรู้ทำงาน

“ไมหว่ะ?..เรามันเป็นไง” เล่นกะมันซะหน่อยเดี๋ยวมุกมันแป๊ก..ไม่กล้าขึ้นกูใส่มัน มันแก่กว่าดูจากหนังหน้ามันเอา....กร๊ากกกกกกๆๆๆ

“ก็นะ...หน้ามึง...สวยกว่าน้องเค้า...ใครเค้าจะมอง..คนที่ทำให้ตัวเองหมองว่ะ!.555ๆๆ!!”  อ้ายสราดดๆ!!
จำไว้เลยนะมึง   อย่าให้กูเอาคืนเดี๋ยวจะหาว่าไอ้ตะเกียงไม่เตือน   ขำกูดีนัก  ติดไว้ก่อนเถอะ  แต่ตอนนี้พี่อังคนสวยครับ....พอจะกรุณา...ผมขอผ้าเย็นสักผืนได้ป่าวอ่ะ!...ร้อนหน้าชิบหาย...ไม่รู้อากาศในนี้มันอบอ้าว...หรือว่ากูความดันขึ้นกันว่ะ!..แค่คิดไม่กล้าขอจริงๆหรอก...กูไม่แน่ใจว่าเค้าจะให้  
หน้าไม่ค่อยอยากญาติดีกับกูเลยนิ  มีเผื่อแผ่ถึงกูป่าวยังไม่รู้เลย

“เป็นไร....ตัวร้อนหรือเปล่าตะเกียง...ทำไมหน้าแดงคอแดงไปหมด..หือออ??..”  ขอบคุณในความหวังดีของไอ้คุณรันมาก  กูรู้ว่ามึงแกล้งเป็นห่วงสัดๆ  เจตนาแอบแฝงขุดหลุมฝังกูชัดๆ รู้ก็รู้ว่ากูกำลังทำหน้าไม่ถูกกะเชี้ยคำพูดไอ้บอมย์ตะกี้อยู่

“ไหนดูหน่อย..ไม่สบายหรือเปล่า”  ไอ้โต๋เมิงงงๆๆ..ถามเฉยๆก็ด้ายยยๆๆ!!  พระเจ้า!!..เสือกเอามือมาแหม่ะบนหน้าผากกูไม่เนี๊ยะ??.. ( > “ < )..? ไอ้บร้าาาาๆๆ...มึงไม่รู้หรือแกล้งโง่ว่าพวกมันรวมหัวกันอำกูอยู่

“กรี๊ดดดๆๆ..พี่โต๋จับหน้าพี่คนสวยด้วย..ว้ายยๆๆน่ารักโครตๆๆ...อย่าบอกนะว่า..ตัวจริงของพี่โต๋เค้า..ว้ายๆๆเหมาะกันดีจัง...เชียร์ค่ะเชียร์ๆๆๆ”  กรรม!!..บัดซบแล้วชีวิตกู..เจอสาวก Y ได้อีกพระเจ้า  
ถ้ากูจำไม่ผิด  กูไม่ได้ขอร้องมึงเลยนะไอ้คุณโต๋...ดูหน้าคุณพี่อัง.กับพวกพี่แกดิ..จะฆ่าหมกศพกูป่าวว่ะ?...ไม่ไหวจะเคลียร์ หาหนทางชิ่งดีกว่ากู

"ตัวก็ไม่ร้อน..คงไม่เป็นไร..น่าจะร้อนอากาศ..เอ้าเช็ดหน้าหน่อย”  ไม่พูดเปล่า  เสือกเอาผ้าเย็นเช็ดหน้ากูซะงั้น เกินไปแหล่ะมึง!!..หนนี้หมดสิทธิอุธรณ์แล้วกู..กูแหม่งก็นะ..มัวแต่ตะลึง..ยืนบื้อให้มึงประทุษร้ายร่างกายด้วยความหวังดี(หรือหวังร้ายหว่า?)...ลวนลามหน้ากูอยู่ได้

“ ( > 0 < ) ” ไปไม่เป็นเลยกู ความดันเสือกพุ่งทำเชี้ยไรตอนนี้เนี๊ยะ องศาเดือดรู้สึกหน้ากูจะระเบิดแหล่ะ!

“น้องตะเกียงเป็นไรหรือครับ...ให้พี่ดูให้ไหม..ทำไมหน้าตาแดงเถือกอย่างนั้นหล่ะครับ” ไอ้พี่พรตมันโผล่มาตอนไหนอีกคนแล้วเนี๊ยะ

“อังว่า..โต๋ไม่ต้องเช็ดแล้วค่ะ ยิ่งเช็ดยิ่งแดง ให้ตะเกียงพักสักครู่น่าจะดีขึ้น”  
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับพี่อัง  พี่เป็นนางฟ้าที่พึ่งพิงได้

“ยังไงคงไม่ตายตรงนี้หรอกค่ะ...น้องเค้าเป็นผู้ชายดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว..เอ๋!...หรือว่าไม่ใช่”
กูขอถอนคำพูดเมื่อกี้  กูว่าพี่เค้าเป็นปีศาจชัดๆ...กร๊ากกกกๆๆๆๆ

“ไม่เป็นไรแล้ว...อากาศในยิมร้อนไปหน่อย..ขอบใจนายมาก”  เฮ้ออ!! ..กว่าจะพูดได้  ใจหายใจคว่ำไม่เคยมีใครสัมผัสกูใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน  ยกเว้นแม่กู  ไอ้บ้าโต๋แม่งเล่นเอาผ้าถูหน้ากูซะทั่ว..ไม่เว้นแม้กระทั้งคอกู   ตกลงมึงอ่านใจกูออกใช่ป่ะ?   ว่ากูกำลังต้องการผ้าเย็นพอดี  แต่..มึงอ่านไม่หมดกูไม่ต้องการให้มึงมาเช็ดหน้าให้กู....ไอ้เชรี้ยยยๆๆ!!

“น้องตะเกียงไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ...เดี๋ยวของรางวัลพี่จะช้ำหมด”  กูไม่เป็นไร  เกี่ยวไรกะรางวัลของไอ้พี่พรตมึงว่ะ?  กูชักไม่เคลียร์เสียแล้ว...พูดจาแปลกๆๆ..แล้วมึงหลบตากูไมไอ้โต๋ ปิดบังไรกูอยู่ชัวร์    เห็นทีกูต้องแสดงความเป็นอัจฉริยะภาพ  ให้พวกมึงได้ประจักษ์ซะบ้างแล้วม้างงง!!

“รางวัลไรกันครับพี่พรต...แล้วเกี่ยวไรกับตะเกียงอ่ะ?..”  นี่ต้องเล่นแบบนี้  ถามมันคงไม่บอกกูแน่  ต้องถามคู่ชกมึง  รับรองกูได้คำตอบชัวร์

“อ้าว!!...นี่ตกลงน้องตะเกียงไม่ รู้หรือครับ...พวกพี่เดิมพันกัน...ใครชนะการแข่งบาสในครั้งนี้...จะได้สิทธิ์ในการดูแลน้องตะเกียง..โดยอีกฝ่ายจะไม่มาวุ่นวาย”  อุแม่เจ้า!!..พวกมึงเอาส้นตีนคิดกันหรือไง  เดิมพันดูแลกู เวนของกู..แต่เป็นกรรมของพวกมึง..แกล้งโง่หรือบ้ากันป่าวว่ะนี้..กูเป็นผู้ชายอกสามศอก..(ถึงเปล่าหว่า?)  ออกจะเพอร์เฟกขนาดนี้ ทำม่ายยยๆๆ..ต้องให้พวกคุณมึงทั้งหลายมาดูแลกูด้วย   ถามกูบ้าง..สักคำไหม  กูไปตกลงกะพวกมึงตอนไหน

“อังว่ามันตลกกันไปหรือเปล่าค่ะ?...บ้ากันไปใหญ่แล้ว...ทำไมต้องเดิมพันเพื่อดูแลน้องตะเกียงด้วย..อังไม่เข้าใจ..น้องเค้าก็เป็นผู้ชายปกติ..ไม่ได้พิกลพิการอะไรสักกะหน่อย..หรือจิตไม่ปกติเบี่ยงเบนหรือเปล่า..โทษทีนะน้อง...พี่อังเองไม่ตั้งใจ...ฟังดูมันอาจจะแรงไปหน่อย...แต่พี่ก็ไม่เห็นความสำคัญอะไรว่าทำไมต้องเดิมพันกันเรื่องนี้..น้องเป้นอะไรที่ต้องให้คนดูแลรึไงค่ะ?..ถ้าไม่ลำบากเกินไปพอจะบอกให้รู้ได้ไม่...เผื่อพี่และพวกเพื่อน ๆ จะได้ไม่คิดไปเอง”  เป็นชุดครับท่าน...เชื่อที่แม่กูบอกแล้ว พิษอะไรก็ไม่ร้ายเท่าพิษรักแรงหึง ไม่เจอกะตัวคงไม่รู้พิษ  เฮ้อออๆๆ!!!...กูคงต้องถอนหายใจอีกเป็นร้อยรอบพันรอบ   ถ้ากูจะตอบพี่แกไปว่า แรงครับพี่แร๊งงงมากกๆๆ..ที่พี่พูดมาผมรับไม่ได้ ไอ้ผมก็ปกติอย่างที่พี่พูดแหล่ะ!   ถ้าจะมีใครผิดปกติ ต้องรบกวนพี่ไปถามไอ้สองคนมันดีกว่าไหม เพราะผมก็ไม่รู้ห่าไรเลยเหมือนกัน...ว่ามันเอาผมเป็นตัวเดิมพันเพื่ออะไร  แล้วมันจะได้อะไร...ไอ้ผมก็งงตึ๊บ!....แต่เท่าที่ทำได้ผมคงได้แต่บอกกับพี่ตรงๆว่า

“ถูกต้องแล้วคร๊าบบๆๆ!...ผมปกติดีทุกอย่างทั้งสุขภาพจิตและสุขภาพกาย   แต่อ่านะ..เป็นความท้าทายของลูกผู้ชาย  การเดิมพันสำหรับลูกผู้ชายเป็นเรื่องปกติ  พวกเค้าใช้ผมเป็นตัวเดิมพัน  ช่างน่าสนุกซะนี้กระไร  หรือเปล่าผมก็ไม่รู้  แต่ขอผมมีส่วนร่วม  ขอเป็นตัวเล่นในเกมส์ด้วยได้หรือเปล่า?...”
น้านนนๆๆ!!  กูกะไว้แล้ว พวกมึงต้องตะลึง โดยเฉพาะมึง..จดไว้ก่อนไอ้โต๋ จ้องกูตาค้างซะงั้น   แปลกใจสิท่า..คิดว่ากูจะโวยวาย หงุดหงิดโมโหดิ มึงคิดผิดซะแล้ว ตำราพิชัยยุทธโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า จริงแล้วกูโมโหสุดสุด กูเลยบ้าเล่นไปกะมึงซะ ต้องลวงศัตรูให้ตายใจ   แล้วตลบหลังตีท้ายครัว
ให้ไวว่อง  รับรองกูชนะแน่ๆ ชัวร์  เพราะพวกมึงขาดเสบียง  โดนกูตีท้ายครัวแตกหมดแหล่ะ!...
รั่วได้อีกกู!..ก๊ากกกๆๆๆ55555


“ยังไงครับ..ขอมีส่วนร่วมในเกมส์..อย่าบอกนะว่าน้องตะเกียงจะลงแข่งด้วย..แล้วเลือกลงให้ข้างไหนล่ะ?”
อ่านะ!...ถามได้ดีไอ้พี่พรต แล้วพวกมึงจะจ้องกูอีกนานไหม ทีงี้ล้อมวงตัวกูเป็นกลุ่มเชียว กูหายใจ
ไม่ออกแล้ว แหม่งตัวยังกะควายรวมกันตั้งสิบตัว แย่งอ๊อกซิเจนกูอยู่ได้  อีตอนนี้สนใจกูจริงงงๆๆ   ก่อนหน้าไม่ขอความเห็นกูสักคำ

“ก็ง่ายๆ ....พวกพี่แข่งกันก่อน ใครชนะค่อยมาเจอผม  เดิมพันผมขอเปลี่ยนจากการมีสิทธิ์ดูแลผม  เอาเป็นว่าผมขอใช้สิทธิ์ใครชนะเป็นนาย ใครแพ้เป็นทาสรับใช้ 1  เดือนโดยไม่มีเงื่อนไข”  เอากะกูซิ
ถึงเวลารวบยอดเอาคืนกันซะทีเดียว...หุหุหุหุ..ชั่วร้ายเลยวุ้ยกู..

“แล้วมึงจะแข่งยังไง บาสเขาเล่นเป็นทีม...มึงจะเอาทีมที่ไหนมาแข่ง?”  ไอ้โทนี่มันถาม คิดไว้แล้วว่ามึงต้องถาม

“ไม่เห็นยาก...เราคนเดียวต่อให้พวกนายห้าคน ทีมไหนชนะมาแข่งกะเรา แต่เราไม่แข่งบาสนะ  
ขอเปลี่ยนเป็นแข่งชู๊ดลูกบาสลงห่วงแทน จับเวลา 5  นาที ใครชู๊ดลงได้เยอะกว่าชนะ”  
เข้าทางกูแหล่ะ! พวกมึงจะได้รู้ว่าสมองอันชานฉลาด  ไม่ได้ฟรีมาแต่เกิดกันทุกคนนะโว้ย!!  กูยังมีไม้ตายรอเล่นกับพวกมึงอยู่อีกหุหุหุ....

“มึงเอาไงไอ้พรต...ถ้าไม่มีปัญหาไร...ตกลงตามนี้”  ไอ้โต๋ถามไอ้พี่พรต  และมันก็ไม่รอคำตอบ...นิสัย..แล้วมึงจะถามทำซากอะไร  สั่งการเสร็จสรรพ  ไอ้เผด็จการเย้ยยยๆๆๆ!!

“เอ่อ!!..แห่ะๆๆ...คือพวกเราไม่เรียนกันหรือ..นี่มันจะหมดเวลาพักแล้วนะ”  กูพูดไม่ทันจบ พวกมันพากันหัวเราะซะงั้น ขำไม่ขำเปล่า ร่อกันซะหน้าดำหน้าแดง กูพูดไรผิดไปหว่า...( > “ < ) ?

“มึงไม่รู้จริงๆ...หรือแกล้งเซ่อเนี๊ยะ..555ๆๆ..ไอ้ตะเกียง...เปิดวันแรกเค้างดเรียนภาคบ่าย  อาจารย์ประชุมทุกคน...เข้ารู้กันทั้งโรงเรียน   เมื่อเช้า ผอ. ก็ประกาศหน้าเสาธงมึงไปอยู่ไหนมา”  เวงงง...ตกลงกูไม่รู้นี่กูผิดมากป่ะ?  พวกมึงก็ไม่ได้บอกกูสักคน   ที่สำคัญเมื่อเช้ากูไม่ได้เข้าแถวหน้าเสาธง  เพราะกูไปรายงานตัว

“เอาหล่ะ!....เตรียมตัวแข่งกันได้แล้ว” พี่กรรมการอยู่ม.6 พวกเรียกแข่งแล้ว  พวกมันก็พากันแยกย้ายไปวอร์มร่างกาย  เตรียมลงแข่ง  ท่ามกลางเสียงเชียร์ทั้งสองฝั่ง  นอกจากเสียงเชียร์กระหึ่มแล้ว  แถมยังมีเสียงกลอง  แข่งกันดังได้อีก แหม่งล่อเอาถังสีเปล่า  ตีกันกระจาย นี่พวกมึงจะรู้ตัวไหม  
ที่มึงแข่งกันเชียร์อยู่เนี๊ยะ เค้าแข่งเอาเดิมพันอะไร.ว่ะ!ห่ะห่ะห่ะๆๆๆ...รู้แล้วจะหนาว ไว้ดูฉากจบดีกว่า  ตอนตายของฮีโร่  จุดจบของพระเอก   บทสรุปของคนฉลาดอย่างกู....


วินาทีของการแข่งขัน   พวกแม่งทั้งสองทีมต่างเรียกทีมตนเองสุ่มหัววางแผนการเล่น.....เกมส์ต่อสู้ของคู่ปรับตลอดการก็กำลังจะเริ่มขึ้น....ณ  วินาทีนี้........ปรี๊ดดดดๆๆๆ!!................................



ต่อ Past 6  ข้างล่างนะค่ะ

Luk.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-02-2011 23:52:54 โดย luxilove »

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
Part  6
พรต....เล่าบ้าง
.
.
.
ผมพรตครับ  หนุ่มหล่ออันดับสองของโรงเรียน   ตำแหน่งอันดับหนึ่งผมเคยครองแชมป์ 2 ครั้ง  

ก่อนจะถูกไอ้โต๋ คว้าแชมป์ไปครอง   นอกจากมันจะครองตำแหน่ง  ที่ผมกะทำแพททริกไปแล้ว  

มันยังเป็นต้นเหตุ ให้อัง ดาวเด่นสาวสวยของโรงเรียน ดรัมเมเย่อร์มือหนึ่ง บอกเลิกกับผม ทั้งที่

เราคบกันมากว่า 3 ปี เรียนอยู่ห้องเดียวกัน  กลับบอกเลิกกับผม หันไปหาไอ้โต๋ เฉยเลย  

ผมไม่แคร์ผู้หญิงโลเลแบบนั้น แค่เสียความรู้สึกกับช่วงเวลาดีๆที่เคยมี  มีผู้หญิงมาให้ผมเลือก

ไม่เคยขาด  ติดเรื่องของศักดิ์ศรีมากกว่า ไม่มีใครยอมใคร  มันเองไม่นับถือผมเป็นรุ่นพี่อยู่แล้ว  

คงไม่แปลกที่ผมเองก็ไม่นับมันเป็นรุ่นน้องเช่นกัน



วันนี้สายข่าวของผม บอกว่ามีเด็กใหม่เพิ่งเข้ามาเรียนอยู่ห้องไอ้โต๋  มันว่าเป็นผู้ชายหน้าตาสวยมาก  

ผมไม่สนว่าสวยไม่สวย  ผู้หญิงสวยๆหน้าตาดี  ผมลองมาเยอะ แค่หนุกๆ ไม่ยึดติด  เด็กใหม่ที่ว่า

สวยแถมเป็นผู้ชาย  ไม่สามารถเรียกความสนใจจากผมหรอก  แต่ที่น่าสนใจก็ตรงที่  มันคว่ำไอ้

บอมย์ลงไปนอนกะพื้นได้อย่างง่ายดาย   ประเด็นนี้ต่างหากที่ผมสนใจ   ชักอยากเห็นตัวจริงซะแล้ว

ไอ้บอมย์  สูงใหญ่ที่สุดในกลุ่มก็ว่าได้  ขนาดในกลุ่มพวกผมยังสูงไม่เท่ามัน  มันสูงตั้ง 195  หนัก

ตั้ง 90 กก.  ถือว่าสูงเกินปกติ  แต่เด็กใหม่กับคว่ำมันลง ทั้งที่มันเป็นนักยูโด  แชมป์ระดับประเทศ  

แล้วผมก็ได้เจอน้องเค้า ช่วงพักกลางวัน ระหว่างที่ผมกับเพื่อนๆกำลังเดินไปโรงอาหาร  บังเอิญเจอ  

หนุ่มน้อยหน้าสวย  ยอมรับว่าสวยมากๆ  เห็นน้องเขาแต่ไกล  ยังสะดุดตาซะขนาดนั้น  และหน้า

ทึ่งที่เป็นคนเดียว  กับคนที่ล้มไอ้บอมย์ซะด้วย  ไอ้เด็กสายสืบมันสะกิดให้ดู   น้องเขาโดนคนมอง

ตลอดทางที่เดินผ่าน ทั้งชายทั้งหญิง  ผมไม่รอช้าชวนพวกผมเดินเข้าไปทำความรู้จักทันที  

ไอ้สายของผมขอแยกตัวไป  เพราะมันเห็นพวกไอ้โต๋  เดินนำหน้าน้องเค้าไม่ไกลนัก

น้องเค้าบอกชื่อตะเกียง  พอได้คุยกันแล้ว  ผมยิ่งชอบ  น้องเค้าดูท่าทางสบายๆ หน้าโครตใส  

ยิ่งดูใกล้ๆ ยิ่งสวยโครตๆๆ  หน้างี้ใสกิ๊ก   แต่ไอ้เชี้ยโต๋ มันเข้ามาขวางแผนการสร้างสัมพันธภาพ

ของผมซะงั้น   หรือมันคิดจะรับน้องเข้ากลุ่ม  ข่าวใหญ่อย่างนี้อย่างน้อยผมต้องได้ข้อมูล  กลุ่มผม

กับกลุ่มมัน  ไม่เคยรับใครเข้ากลุ่มมาก่อน  มีสมาชิก 5 คนเท่ากันมาตลอด  สมาชิกที่มีอยู่  

เจ๋งกันสุดๆแล้ว  ท๊อปของโรงเรียนเกือบทุกคน น้องเขาเพิ่งคว่ำไอ้บอมย์ไปหยกๆ จะญาติดีกัน

ตอนไหน  แต่หน้าสงสัยที่มันขวางผมซะงั้น   พอจับพิรุธสังเกตุได้  มั่นใจไปเปราะหนึ่งว่าน้องเค้า

ยังไม่ได้เข้ากลุ่มไอ้โต๋  ผมมีโอกาส  และไม่รอช้า  พวกผมจึงตามไปสังเกตุการณ์อยู่ห่างๆ ผลีผลาม

ไม่ได้ยังไงน้องเค้าก็มากับพวกมัน  


กระทั่งอดีตแฟนเก่า  อังและเพื่อนๆ  ซื้อน้ำไปเลี้ยงพวกไอ้โต๋   คิดไว้แล้วต้องซื้อมาไม่ครบคน  

อังคงคิดไม่ถึงว่าจะมีคนเกินมาหนึ่งคน  ผมอาศัยโอกาสนี้ทำคะแนนซะเลย  จัดการซื้อน้ำไปเลี้ยงน้อง

ตะเกียงถือโอกาสทำแต้ม แถมยังได้ยั่วโมโหกวนไอ้โต๋ ให้สะใจเล่นๆ มันทนไม่ไหวลุกออกไปก่อน  

ผมรีบสั่งไอ้ตาร์ตามไปท้ามันแข่งบาส  เพราะวันนี้ช่วงบ่าย  ไม่มีเรียนอาจารย์ติดประชุม  ติดเดิมพัน

ใครชนะได้สิทธิ์ดูแลหนุ่มน้อยหน้าสวย  ชื่อว่าตะเกียง  ห้ามอีกฝ่ายเข้ามายุ่งวุ่นวายโดยเด็ดขาด  

ผมเชื่อว่ามันต้องรับท้า  ไม่ใช่เพราะเดิมพันหรอก  แต่เพราะเรื่องของศักดิ์ศรีมากกว่า ที่ไอ้โต๋มันไม่

เคยยอมให้ใคร   ฝีมือบาสพวกผม กับพวกมันคู่คี่สูสีกันมาตลอดไม่มีใครเสียเปรียบใคร  ต่างฝ่ายต่าง

เป็นนักกีฬาตัวจริงของโรงเรียนกันทุกคน  รู้ทางกันดี  ผมคิดว่ามันน่าจะบอกน้องตะเกียงเรื่อง

เดิมพัน เพราะน้องเขามาที่สนามด้วย แต่มันกับไม่ได้บอก หากผมชนะแล้วน้องเค้าไม่ร่วมมือ

ด้วยไม่รู้เรื่องเดิมพันครั้งนี้  ผมก็เหนื่อยฟรี  ผมไม่ลังเลที่จะบอกความจริงน้องเค้าไปทันทีที่เค้าถาม  

ยอมรับว่า ผมตะลึง  อึ้งกับความคิดของน้องเค้าหลายวิทีเดียว  ใช่ผมงงคนเดียว  คาดว่าทุกคนที่

อยู่ในนี้ไม่ต่างกับผม  น้องเค้าไม่โกรธหรือโมโห  เป็นคนมองโลกในแง่ที่ไม่ปกติเหมือนชาวบ้าน  

น่าสนใจสุดๆ  ซ้ำกลับขอมีส่วนร่วมในการแข่งขัน  ตั้งเงื่อนไขใหม่  ทีมชนะให้มาแข่งกับน้อง  

ใครแพ้ให้รับใช้ผู้ชนะ 1 เดือน  ฟังดูหน้าสนใจมาก  พวกผมวางแผนต้องชนะให้ได้  สิ่งที่ผมต้อง

การจากน้องตะเกียง  น้องต้องทำตามความต้องการผม  เพราะน้องเป็นคนตั้งเงื่อนไขเอง  แถมยังได้

แก้แค้นไอ้โต๋ และพวกพ้องมันอีก  มีความสุขชมัดรางวัลแห่งชัยชนะรออยู่ตรงหน้า   รอก่อนนะน้อง

ตะเกียงคนสวย...และมึงไอ้โต๋  เตรียมพบความพ่ายแพ้และความอับอายได้เลย...หุหุหุหุหุ!!!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-02-2011 21:55:45 โดย luxilove »

ออฟไลน์ ชะรอยน้อย

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 973
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
ใครจะได้เป็นทาสใครล่ะเนี่ย  :pig4:

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
หวังว่าตะเกียงจะชนะนะ จะได้สนุก
ตอนอ่าน Past 5 อยากเอามะนาวยัดปากอังจริงๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด