>>> ที่รัก~♥ รักผมสิ!! <<<
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: >>> ที่รัก~♥ รักผมสิ!! <<<  (อ่าน 1484301 ครั้ง)

ออฟไลน์ kms

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-14
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ฮักกกกก อะไรจะแสนดีป่านนี้  :o8:
รักฮักกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ sam3sam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2562
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-4
เหตุผลที่ฮักยอมให้วินกดเพราะกลัววินเจ็บนี่เอง อะำไรจะแสนดีปานนั้นฮักเอ๊ย :jul3:

ออฟไลน์ vk_iupk

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 990
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-2
น้องฮักน่ารักอ่ะ ไม่ยอมให้วินเซอร์เจ็บ
น่ารักโคตรๆๆๆ อยากได้แบบน้องฮักสักคน ^  ^ :o8: :-[

ออฟไลน์ aishiteru.

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
อ้ออออ ที่แท้ก็เพราะรักเขามากเลยยอมเจ็บซะเอง ฮักเอ้ยยย น่ารักอ่ะ
จิตใจดีจริงๆน้ออออออ

นิสัยขี้แกล้งก็น่ารัก ที่ลุยๆก็แรงส์ จริงจังก็เท่ห์โคตรๆ เจ้าเล่ห์ก็น่าหลงใหล โฮกกกกก
หล่ออออออ น่ารัก จะเคะจะเมะก็เอาใจช่วยย ฮ่าฮ่า

ชอบให้ฮักแกล้งพรีส ฮักรุกพรีสเยอะๆนะ เอาให้สองเมะนั่นหมั่นไส้อิจฉาตาร้อนซะให้เข็ด
แต่ตอนนี้ต้องเชียร์ฮัก สู้ๆ โบกธงๆ

ส่วนลิ้งนั่นก็คบไม่คบนะ แต่ไปกินข้าวกล่องของที่เค้าทำมาถวายซะงั้น
สรุปว่าที่มันกินๆนี่มันรู้มั้ยว่าใครทำให้ใครเอามาให้ นึกว่านิสัยแบบนี้จะหยิ่งโยนทิ้งซะอีก
เอ๊ะ หรือว่ามันไม่รู้กันฟร่ะ เอ๊ะ หรือว่ามันรู้แต่มันไม่แคร์ ใครให้มาก็กิน ทำนองเห็นแก่กิน ฮ่าฮ่า

นิสัยเคะไม่อ่อนแอ แมนๆอย่างฮักโคตรชอบเลย ยอมให้คนที่รักแค่คนเดียว กรี๊ดดดดดด
รออ่านรอลุ้นตอนต่อไปค่าาาา เป็นกำลังใจให้คนแต่งต่อไป~~~

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
ฮักพี่ก็รอเวลาที่แกเป็น ภรรยาที่ถูกต้องตามพฤตินัยอยู่น่ะ คึคึคึ  :haun4:

ออฟไลน์ Sorso

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-3
โธ่เอ๊ย!!

ฮอยฮักหนอฮอยฮัก

kannika

  • บุคคลทั่วไป
 :z3:  มาทำให้อยากแล้วจากไป ย้ากกกกกกกกก :serius2:

starvivid

  • บุคคลทั่วไป
มีใครซื่อกว่าคุณจืดคนนี้มั๊ย
นอกจากซื่อ ยังน่ารักอีก ยอมเจ็บแทน 
จะให้หลงไปถึงไหนค่ะคุณฮัก

ออฟไลน์ cocoaharry

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 619
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
    • cocoaharry_Demmy Chan_Otaku Y Girl
อันที่จริง ก็ไปหาตัวอย่างทดลองกดก่อนก็ได้นะฮัก จะได้เป็นฝ่ายรุก

ออฟไลน์ ๛゙★βra_11!☆゙

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 503
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-1
น้องฮักกกกก  :m20: :m20:
 :-[น่ารัก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ jpkoko

  • ตัวตนของตรู
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1

Supermimt

  • บุคคลทั่วไป
พี่ปอย เริ่มหนุกแล้วๆๆเย้ๆ

ชอบ ฮักแบบนิอ่า เหมือนจะซื่อแต่ก๊ฉลาด  ใสๆอ่า

5555

ออฟไลน์ oilzii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 611
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
ฮักน่ารักเกินไปแล้ววววว :-[

ออฟไลน์ Tonglee

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 45
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ฮักอย่างซื่ออ่ะ * กรีีดร้อง *
ใสไปแล้ว  :m20:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
แหม  ทำหน้าที่ได้เหนียวแน่นดีจริงๆนะคะคุณปอยย 555

Mileson

  • บุคคลทั่วไป
มารอ ออยฮัก คร้าบบบบ อยากรู้จังว่าทำยังไงตอนหลังๆ วินเซอร์ถึงได้หลงหัวปักหัวปำได้

annachang

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามาคารวะ 7 จอกให้คุณปอย  :pig4:

หนูนา

  • บุคคลทั่วไป

pklove

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ poypoy

  • ไม่ว่าจะเป็นอะไร จงเป็นสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 444
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +996/-4
    • PoyPoy


ตอนที่ 12



< WinZer’s Mode >



“ไอ้วินเซอร์มึงบอกกูทีว่าคนที่ตามอยู่นั้นน่ะคือใครวะ?”



“...”



เวรเอ๊ยยยยย!!!!



ผมล่ะพูดไม่ออกจริงๆ ว่าไอ้สโตกเกอร์ที่ตามติดผมเป็นว่าเล่นนั้นคือไอ้แว่นผู้หาญกล้ามาจีบผมแบบหน้าไม่อาย กูไม่เคยเห็นใครด้านเท่านี้มาก่อนเลยโว้ยยย!!! ผมก็ไม่ให้พวกเพื่อนๆ มันไปสนใจไอ้แว่นจืดที่ตามติดมาเรื่อยๆ เดี๋ยวมันได้ใจน่ะสิ ปล่อยๆ มันไปเดี๋ยวมันก็เบื่อเองแหละ!



อีกอย่างเล่นมาตามผมโต้งๆ แบบนี้มีหวังเจอดีแน่ๆ มันไม่ใช่คนแรกที่มาตามจีบผมหน้าด้านๆ แบบนี้หรอกนะครับ หึ! เพราะมันมีมาเยอะก็โดนมาเยอะอย่างไงล่ะถึงไม่มีใครกล้าจีบผมแบบออกตัวแรงแบบนี้ เดี๋ยวมันก็เจอดีเองแหละ!!



ผมก็ปล่อยให้ไอ้แว่นนั้นตามติดชีวิตแบบเรียลลิตี้ เออ มึงอยากตามก็ตามมา! ผมก็ใช้ชีวิตไปอย่างปกติสุขของผมเนี่ยแหละ พาสาวไปกินข้าวหิ้วหนุ่มเข้าโรงแรมตามประสาหนุ่มโสดเสน่ห์แรง ไอ้แว่นจืดนี้มันก็มีน้ำอดน้ำทนตามผมอย่างไม่ย่อท้อจริงๆ นานเข้าผมก็ชักประสาทจะแดก มึงจะตามอะไรกูนักหนาวะ!!!? พ่อแม่มึงเป็นเอฟบีไอหรือไง!!?



พอผมขันติแตกก็ไล่มันไปก่อนจะเดินเฉิดเฉายออกมาอย่างไม่สนใจใยดี เหอะ! ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ!! นิสัยแมร่งกวนตีนวะ! พอเดินเข้าอาคารเรียนมาผมก็เห็นบรรดารุ่นพี่ทั้งหลายยิ้มขำกันถ้วนหน้า ไอ้รุ่นพี่พวกนี้แมร่งกวนส้นเดี๋ยวกูแจกตีนกันถ้วนหน้าเลยดีไหม!!? ผมทำหน้าบึ้งมองพวกนั้นอย่างหาเรื่อง



“ไม่เอาน่าไอ้วิน! อยากมีเรื่องกับรุ่นพี่เหรอวะ!?”



“รุ่นพี่หรือรุ่นอะไรก็เถอะ ถ้ากวนตีนกูอัดมันทุกคน!”



“มึงเก่งมากนักหรือไงวะไอ้ห่า!?”



“เก่งหรือไม่เก่ง มึงก็ลองเข้ามา!”



รุ่นพี่หรืออะไรก็เถอะ ถ้าอยากมีเรื่องก็เข้ามากูไม่เกี่ยงอยู่แล้ว!! ผมเถียงกับพวกรุ่นพี่ที่อยู่ปีสาม หนอย ห่างกูแค่ปีสองปีทำเก๊กหน้าเป็นพี่กู ให้กูเชื่อมันทุกอย่าง ฝันไปเถอะ!! กูจะทำอะไรก็ได้ที่กูอยากทำ!! ไอ้พวกรุ่นพี่นั้นก็โมโหหน้าดำหน้าแดงจะเข้ามากระทืบผม เหอะ เข้ามาสิวะ อย่าลีลา กูยิ่งหงุดหงิดอยู่!!



“เฮ้ย!!! ทำอะไรวะ!?”



ก่อนที่ผมกับฝูงรุ่นพี่จะรุมกันในใต้อาคารเรียนก็มีคนเข้ามาขัดเสียก่อนครับ โธ่! ไม่น่ามีตัวมาขัดเลยวะ แล้วไม่ใช่ใครที่ไหนซะด้วย รุ่นพี่ปีสี่ผู้มีอิทธิคุ้มคณะแห่งนี้ตามด้วยพวกพี่ๆ ปีสามกลุ่มคนไม่ธรรมดา เชอะ เล่นแห่แต่พวกเทพๆ มาเลยนี่หว่า ไอ้พวกหมาหมู่นี่มันก็กลัวหัวหดกันเลยน่ะสิ



“มึงอีกแล้วเหรอวะไอ้วิน เพลาๆ ลงหน่อยเถอะวะ”พี่ไลท์มองหน้าผมแล้วส่ายหน้าบ่นเอือมระอาเต็มทนก่อนพี่แกจะโบกมือไล่เพื่อนรุ่นเดียวกันไป



“พวกมึงอย่ามาหาเรื่องไอ้วินมันเลย เจ็บตัวเปล่าๆ วะ”



“วินเซอร์ อารมณ์เสียอะไรมากัน?”



“หวัดดีครับพี่เอฟ ก็มีเรื่องชวนหงุดหงิดนิดหน่อยน่ะครับ”ผมก็ตอบไปห้วนๆ แต่ก็ยังให้เกียรติพี่แกอยู่ แน่ล่ะ พี่เอฟเป็นคนที่แนะนำผมเรื่องพวกการบริหารนี่น่า ผมก็นับถือพี่แกเป็นพี่อยู่เหมือนกัน เราก็ค่อนข้างจะสนิทกันเล็กน้อย พี่เอฟยิ้มๆ เหมือนเดิมตามปกติ



“แล้วอะไรทำให้นายหงุดหงิดล่ะวินเซอร์?”



“เหอะ จะอะไรอีกซะอีกล่ะครับ”มันโคตรจะเป็นข่าวดังในคณะของผมเลยนะ เรื่องไอ้แว่นน่ะ พวกห่านั้นเกลียดและหมั่นไส้ผมจะตายก็เลยแมร่งแกล้งกูด้วยวิธีนี้ ทุเรศวะ! นี้แหละที่ทำให้ผมอยากจะอัดหน้าเรียงตัว!! พี่เอฟยิ้มรับแล้วพยักหน้าอย่างใจเย็น



“จะไปสนใจพวกปากหอยปากปูมันทำไมกันล่ะ”



“หงุดหงิดพวกนั้นไม่เท่าไรหรอกครับ แต่เจ้าตัวต้นเหตุเนี่ยสิ!”



“ฉันก็ไม่เห็นน้องแว่นมันจะเสียหายอะไรเลยนะโว้ย ทำไมแกรังเกียจมันวะ มึงก็ลองๆ คบดูสิ”พี่ไลท์เดินเข้ามาแทรกบทสนทนาระหว่างผมกับพี่เอฟ ผมเหล่มองพี่แกอย่างไม่พอใจ คุณพี่ก็เข้าข้างมันหรือไงวะ!? ชิ! เห็นความเดือดร้อนของคนอื่นเป็นเรื่องสนุกล่ะสิ! สันดานจริงๆ วะ



“เฮ้ยๆ อย่ามองอย่างนั้น ฉันไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้นแหละ ก็แค่พูดไปตามที่เห็นเท่านั้นเอง”พอเห็นผมไม่พอใจพี่ไลท์ก็ยกมือโบกไปมาหน้าตาเฉยชาปฏิเสธหน้าตาย เหอะ สันดานพี่เป็นอย่างไงทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ! ก็ผมกับพี่มันประเภทเดียวกันนี่หว่า!!



“วินเซอร์ ลองมองให้ดีๆ แล้วนายจะพบบางอย่างที่ดีกว่าที่ตัวเองคิด”พี่เอฟมองผมแล้วยิ้มอย่างผู้ใหญ่แนะนำเด็กที่ยังไม่ประสีประสา ผมกระพริบตาปริบๆ ไม่ค่อยเข้าใจที่พี่เอฟพูด ให้ผมมองดีๆ? มองไอ้แว่นน่ะเหรอ? ผมมองมันดีๆ ตั้งแต่วันแรกแล้ว!! บอกได้คำเดียวว่า...



จืดดดดด!!



ไกลจากสเปก!



และแล้วเจ้าแว่นนั้นก็เลิกตามผมสักที เออ! ดีวะ พูดรู้เรื่องดี แต่ที่ผมกลุ้มมากกว่านั้นคือ... จู่ๆ ข้าวกล่องจากที่มีกล่องเดิมๆ มาตลอดมันก็เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จำนวนมากจนผมต้องแจกจ่ายทำทานให้กับคนในคณะ ให้ตายเถอะ พอมีหนึ่งคนมันก็จะเริ่มเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมปวดหัวที่จะรับข้าวกล่องจากใครแล้ว!



ในวันหยุดที่แสนจะว่างของผม แหม นานๆ ครั้งมันถึงจะมีน่ะครับ แต่เจ้าเสียงกริ่งหน้าห้องที่เล่นกดกวนเบื้องล่างมันก็ดังปลุกผมเหมือนทุกๆ อาทิตย์ที่ผ่านมา อะไรวะ!!? อีกแล้วงั้นเหรอ!? ผมรีบลุกจากเตียงเดินย้ำเท้าแรงๆ กระชากเปิดประตูห้องออกไป แต่ก็ไม่เห็นเจ้ามือบอนที่วางเสบียงทิ้งไว้สักที อุตส่าห์รีบมาเพื่อจะได้เห็นแล้วน่ะเนี่ยแต่ดันหนีไปอย่างว่องอ่ะ ผมเดินหิ้วถุงกับข้าวเข้าห้องไปใส่ไว้ในตู้เย็นก่อนจะเดินมาล้มตัวนอนบนเตียงต่อ



กว่าผมจะตื่นขึ้นมาอีกทีก็ปาเข้าไปเที่ยงนู้นแหละครับ อ่า หลับเต็มอิ่มเลยล่ะครับ! พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รู้สึกหิวขึ้นมา เดินพาท้องที่ร้องโครกๆ มาเปิดตู้เย็นหยิบถุงเจ้าปัญหานั้นขึ้นมาค้นแล้วเปิดดูว่ามีอะไรให้ยัดท้องบ้าง พอค้นก็เห็นโพสอินแปะไว้ในแต่ละกล่อง บอกว่ามีอะไรบ้างและควรทำอะไรก่อนจะกิน ผมยืนมองนิ่ง



“โห ใครวะ แมร่งอย่างกับมีตาวิเศษ”



รู้อีกว่าผมจะไม่กินข้าวเช้าและไปนอนต่อจนถึงเที่ยงแถมยังอธิบายวิธีอุ่นอย่างละเอียดยิบว่าอุ่นเท่าไรอะไรอย่างไง ให้ตายสิ แถมยังกำชับอีกว่าต้องทำตามทุกอย่างให้ถูกต้องเพื่อรสชาติในการทานอีกต่างหาก! ผมหัวเราะออกมาเบาๆ เป็นคนละเอียดและรู้ทันผมจริงๆ แฮะ รู้แม้กระทั่งว่าผมจะไม่ใส่ใจแล้วก็ทำไปมั่วๆ ตามใจ แถมยังเอารสชาติมาล่อกันอีก เอาเถอะจะลองทำตามดูล่ะกัน!



“ลายมือนี้คุ้นๆ แฮะ”



ผมดึงโพสอินมาพิจารณาอย่างสงสัย เหมือนเคยเห็นลายมือที่ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยอ่านง่ายแบบนี้มาก่อนนะ จากไหนกันวะ? ผมจัดข้าวของอุ่นกับข้าวก่อนจะมากิน ระหว่างนั้นก็นั่งคิดไปเรื่อยเปื่อย ลายมือนั้นมันเหมือนกับลายมือในชีทที่ผมได้จากบุรุษปริศนานั้นเลยนะ



เห... อย่างบอกนะว่าหมอนั้นชอบผมนะ!!



แหม ถ้าดูจากสถานการณ์ต่างๆ แล้วมันก็เอียงมาทางนี้สุดๆ ถ้าหมอนั้นไม่ชอบผมแล้วจะทำอะไรให้ขนาดนี้เหรอวะ? หว่า! อะไรกันเนี่ย รู้สึกผิดบาปจริงๆ ที่เกิดมามีเสน่ห์ขนาดนี้ หึๆ! เขาอยู่คณะถาปัด...เอ๊ะ!? เหมือนได้ยินพวกเพื่อนๆ ในสาขามันกรอกหูผมอยู่เหมือนกันนะว่าไอ้แว่นมันก็อยู่คณะนี้เหมือนกัน!



“...”



ชะ...ชิบ!



คงไม่ใช่ว่าจริงๆ แล้วไอ้บุรุษลึกลับคนนี้มันคือ...



ไอ้แว่นจืดหรอกนะ!!!!?



ผมหยุดมือที่กำลังตักข้าวเข้าปากแล้วขยับคิ้วมุ่นมองช้อนนั้นนิ่งก่อนจะยัดช้อนเข้าปากไปแบบชิวๆ เหอะ คงไม่ใช่หรอกมั้ง ไม่น่าจะใช่วะ! ไม่ใช่แน่ๆ ล่ะ!! ผมพยายามปัดความคิดนั้นออกไปจากหัวแล้วกินข้าวต่อ แล้วทำไมใจกูมันหวิวๆ โอนเอียงไปทางที่คิดไว้เมื่อกี้วะ



ผมส่ายหัวไปมาเลิกคิดแล้วจับหนังสือพิมพ์ของวันนี้มาอ่านเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง ตลาดหุ้นวันนี้เป็นอย่างไงวะ? อืม... ส่ายหน้ากวาดมองหนังสือพิมพ์อย่างรวดเร็วแล้วกระพริบตาปริบๆ ข่าวอะไรกันวะเนี่ย!!? เฮ้ย!!! ผมยกหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านอย่างตั้งใจแล้วเงยหน้าไม่รู้จะรู้สึกอะไรดี แปลกใจ สงสัยและงุนงง



“พ่อ...”



ให้ตายสิ! ข่าวนี้มันคืออะไรกันแน่!!? ทำไมถึงเป็นแบบนี้!!!? ผมลุกขึ้นแล้วรีบเดินไปคว้ากุญแจรถอย่างรวดเร็วเพื่อไปหาความจริงเกี่ยวกับข่าวที่เพิ่งได้อ่านไปเมื่อสักครู่ ยัยป้าก้ามปูท้อง!!!? แถมไม่ใช่ท้องกับพ่อของผมด้วย!!!? แล้วไอ้ดาราปลายแถวนั้นมันมาเกี่ยวด้วยวะ!!? ยิ่งคิดผมก็ยิ่งงุนงงหนัก ตอนนี้ผมเร่งรถมาที่บริษัทแถมจะติดปีกบิน พอมาถึงบริษัทก็รีบไปที่ห้องของประธานบริษัท



“คุณวินเซอร์คะ!! เดี๋ยวก่อนค่ะ!”



“คุณพ่ออยู่ไหน!?”



“ท่านประธานไม่อยู่ค่ะ”



“คุณพ่อไปไหน!?”



“ท่านกำลังแถลงข่าวอยู่ค่ะ”



“แถลงข่าว!? อ่า...ตกลงมันเป็นอย่างไงกันแน่คุณสุดา?”



ผมมาถึงหน้าห้องของพ่อแล้วเลขาฯ ประจำหน้าห้องก็เข้ามาขวางก่อนที่ผมก็เปิดประตูเข้าไป แถลงข่าว? ข่าวเพิ่งออกมาแล้วจะแถลงข่าวเลยงั้นเหรอ? อะไรกันเนี่ย!? ผมทำหน้านิ่งซีเรียสเมื่อเจอปัญหาที่ไม่คาดคิด คุณเลขาฯ ของพ่อก็ตอบผมด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ตระหนกตกตื่นใจแม้แต่น้อย



“คุณวินเซอร์ไม่ต้องเป็นกังวลค่ะ เรื่องนี้ท่านประธานจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ หากคุณต้องการพบท่านกรุณารอในห้องอย่างสงบค่ะ”คุณสุดาเผยมือไปในห้องแล้วเดินไปนั่งประจำที่เหมือนเดิม นั่งตัวตรงทำงานพิมพ์ต๊อกแต๊กๆ ของเธอต่อไปไม่สนใจว่าผมจะอยู่ในอาการประท้วงสักนิด



หนอยยย!!! เห็นว่าทำงานมานาน รู้จักมักจี่กันตั้งแต่เด็กเลยไม่มีความเคารพกันเลยใช่ไหมยัยเลขาแก่นี้! แล้วตอนนี้พ่อไปแถลงแก้ข่าวอยู่ที่ไหนกันวะ ทำไมผมถึงไม่ระแคะระคายเรื่องนี้เลย ผมหายใจแรงแล้วเดินจากไปเร่งฝีเท้าเข้าไปในโรงอาหารเพื่อหาคนที่น่าจะให้คำตอบแก่ผมได้



“น้าส้ม!”



“อะไรของเธอวินเซอร์?”น้าส้มโผล่เข้ามาถามอย่างปกติเหมือนไม่มีเรื่องใดๆ เกิดขึ้น



“พ่อน่ะ...”



“อ้อ แล้วไง?”ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรออกไป น้าส้มจี๊ดก็เอ่ยตัดบทอย่างรวดเร็ว โธ่เอ๊ย! ฟังผมให้มันจบๆ ก่อนได้ไหมครับ? แถมไอ้อาการเฉยชานั้นมันอะไรกันวะ? น้าส้มก็ยังก้มทำนั้นทำนี้ไม่สนใจผมเหมือนเดิม



“น้าส้ม เรื่องข่าวน่ะ...”



“หือ? จะกินอะไรงั้นเหรอ?”



น้าส้มมมมมม!!! ฟังผมหน่อยสิครับ แค่นี้ทำเป็นเมินกันอยู่ได้! ผมขมวดคิ้วเม้มริมฝีปากหงุดหงิดใจกับท่าทางของน้าที่เอาแต่เลี่ยงผมอยู่นั้นแหละ น้าส้มหันมามองผมแล้วถอนหายใจเฮือก



“มานี่เพราะห่วงพ่อหรือผู้หญิงล่ะวินเซอร์?”



“ถามโง่ๆ! ก็ต้องห่วงพ่อน่ะสิ!”ผมตอบไปแบบไม่ต้องคิดให้ยุ่งยาก แหงแหละ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีความหมายอะไรกับผมนานแล้วนี่ จะไปแคร์ทำไมยัยป้าหน้าด้านนั้น! แต่พ่อน่ะสิอะไรของเขา จู่ๆ ก็มีข่าวคาวออกมา มันเสียภาพพจน์ของบริษัทไปด้วย! น้าส้มกวักมือเรียกเข้าไปข้างนอกครัวผมก็รีบเข้าไปทันที น้าแกก็รีบจับผมนั่ง



“ยังจำได้ไหมที่ตอนนั้นน้าอยากจะคุยกับแกแต่แกไม่สนใจน่ะ”



“จำได้”ผมพยักหน้าทันที อย่าบอกนะว่าวันนั้นน้าจะพูดมันเกี่ยวกับเรื่องข่าวนี้น่ะ ตกลงมันเป็นอย่างไงกันแน่? ผมมองหน้าน้าอย่างงงๆ น้าแกก็ยิ้มให้กับผม



“วินเซอร์ บางครั้งเธอก็โง่ดีแท้”



น้าไม่ต้องมาหลอกด่าผมได้ไหมเนี่ย โถ! รีบๆ เล่าเรื่องจริงมาเถอะ ตกลงมันเป็นอะไรกันแน่? ยัยก้ามปูนั้นเป็นคู่หมั้นกับพ่อกำลังจะแต่งแล้วทำไมไปท้องกับไอ้ดาราชายปลายแถวนั้นได้วะ กูงงสัด! น้าส้มนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้ามกับผม



“น้าขอถามเธอหน่อยทำไมเธอถึงเลิกกับยัยก้ามปูนั้น?”



“...ถามทำไมครับ?”



“ก็เพราะเหตุผลนั้นแหละ ยัยก้ามปูนั้นมั่วไปทั่วร่านไม่เลือกต่างจากนิสัยที่แสดงออกใช่ไหมล่ะ ระหว่างที่คบกับเธอยัยนั้นก็ไปมีอะไรกับคนอื่นโดยยกเหตุผลที่เธอไปยุ่งกับคนอื่นมาอ้าง จนในที่สุดดันตั้งท้องขึ้นน่ะสิ! แถมยัยนั้นยังบอกว่าท้องนั้นเป็นลูกของเธอด้วยแล้วไปขู่พ่อของเธอน่ะสิ”



“จะบ้าตาย ยัยนั้นตั้งท้องซะที่ไหนกันล่ะ!?”ผมเอ่ยอย่างโมโห ยัยนี้นิสัยเสียวะ! เห็นว่าผมไม่สนใจแล้วก็ยังทำตัวน่าเกลียดเอาลูกของใครก็ไม่รู้มาตู่ว่าเป็นลูกของผมอีกแน่ะ ผมน่ะคบกับเธอในตอนแรกๆ ไม่เคยรู้ถึงนิสัยที่ซ่อนไว้อย่างแนบเนียนใต้หน้ากากนางเอกที่แสนดีที่ซ่อนสันดานร่านไม่เลือก ผมก็ระแคะระคายอยู่บ้างแต่ไม่เชื่อจนกระทั่งพ่อแย่งยัยนั้นไปผมถึงรู้เรื่องนี้แทบไม่อยากจะเชื่อจนต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองและจับได้คาหนังคาเขาแล้วยังโบยความผิดมาให้กับผมอีกว่าถ้าผมไม่นอกใจเธอก่อนเธอก็คงไม่ทำแบบนี้ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ? ยัยนั้นคบกับพ่ออยู่นี่น่า!



เหอะ อีกอย่างผมไม่ได้ตามืดตามัวจนมองไม่ออกหรอกนะว่าเธอน่ะโคตรจะเต็มใจแถมให้ท่ายั่วคนอื่นก่อนอีก แล้วยังมีน้ำหน้ามาหลอกผมว่าท้องอีกแต่ผมน่ะเหรอจะเชื่อ ถึงยัยก้ามปูเนี่ยจะชอบร้องขอให้ผมไม่ป้องกันแต่ผมไม่เคยหลวมตัวไปด้วยหรอกนะแล้วจะท้องกับผมได้อย่างไง ตอนที่ผมโกรธมากก็เพราะพ่อไปคบกับยัยเชื้อโรคเนี่ยแหละ!!



“ยัยนั้นท้องจริง”



“ห๊ะ!?”ผมตกใจหลุดอุทานเสียดังอย่างไม่อยากจะเชื่อ ยัยก้ามปูนั้นท้องจริง!!?



“แต่ไม่ได้ท้องกับเธอหรอกวินเซอร์ สบายใจได้”



“แต่ยัยนั้นกลับเอาเรื่องที่ตัวเองท้องไปขู่พ่อของเธอน่ะสิ บอกว่าท้องนี้คือลูกของเธอ หากพ่อของเธอไม่ทำตามที่ยัยนั้นบอกก็จะออกมาแฉเธอและไปเอาเด็กออก พ่อของเธอก็รู้อยู่ว่าท้องนั้นไม่ใช่ลูกของเธอแต่ท่านก็รับไว้เพราะสงสารเด็กและอีกอย่างถ้ายัยก้ามปูนั้นออกมาแฉจริงๆ เธอก็จะถูกสังคมประณามเสียๆ ยิ่งพวกหูเบาเชื่อคนง่ายแค่ผู้หญิงมาบีบน้ำตาร้องไห้ก็เชื่อและสงสารหมดบ้านหมดเมือง ฝ่ายผู้ชายเสียเปรียบและทำอะไรก็ไม่ดีไปหมดนั้นแหละ พ่อเธอรู้ข้อนี้ดีท่านจึงรับปากยัยก้ามปูนั้นแล้ววางแผนแฉยัยนั้นโดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ ถึงจะทำร้ายผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งแต่นั้นมันก็ช่วยไม่ได้ในเมื่ออีกฝ่ายก็คือลูกชายคนเดียวที่รักยิ่งกว่าสิ่งใดนี่น่า”



น้าส้มเอ่ยเล่าด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ผมฟังแล้วโมโหยัยนั้นที่บังอาจเอาเรื่องของผมไปขู่กับพ่อ! ยัยบ้าเอ๊ย!!! ผมขบกรามบดจนเป็นสันนูน โชคดีที่พ่อของผมไม่ใช่คนโง่ ผมคิดไว้แล้วว่าพ่อจะต้องมีแผนอะไรแน่ๆ ถึงได้คบกับยัยนั้น แต่เพราะทิฐิของผมเองที่มองอะไรไม่ทะลุ



“ปัญหานั้นไม่ใช่แค่ยัยก้ามปู แต่มันรวมไปถึงพฤติกรรมของเธอด้วยนะวินเซอร์ เพลาๆ เรื่องพวกนี้หน่อยล่ะกัน”น้าส้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ อย่างเหนื่อยใจ ผมมองน้าส้มแล้วหัวเราะในลำคอ น้าส้มครับ ตั้งแต่ได้บทเรียนจากยัยก้ามปูมาผมก็ไม่คิดจะยุ่งกับคนที่คิดเป็นจริงเป็นจังหรือคิดจะคบใครจริงจังหรอกน่า



“ไอ้ลูกบ้า!!!”



“พ่อ...”



จู่ๆ พ่อของผมก็โผล่เข้ามาในครัว ผมมองอีกฝ่ายที่มักจะอยู่ในชุดสูทดูดีและตอนนี้ก็เช่นกัน พ่อก็ยังดูดีไม่ค่อยจะแก่ตามอายุสักเท่าไร พันธุกรรมนี้น่ากลัวเป็นบ้า! ปู่ของผมนั้นก็ยังดูไม่เหมือนแก่เลย นี่คงไม่ใช่ว่าผมจะเป็นเหมือนพวกเขาด้วยหรอกนะ คิดแล้วสยองวะ พ่อทำหน้าเข้มเครียดเดินเข้ามาใกล้ เสียงตวาดที่ออกจะดุๆ นั้นทำให้ผมมองพ่อนิ่งไม่คิดจะพูดอะไร เอาเถอะจะด่าอะไรก็ว่ามาเลย ผมรอฟังได้อยู่แล้วล่ะ



“เจ้าลิ้ง!...ทำไมไม่มาให้เห็นหน้าตั้งนาน พ่อคิดถึงแกจะตาย!! มาให้กอดทีสิลูกรักของพ่อ~”



“...”ผมมองหน้าเข้มๆ ที่พลันอ่อนเข้ามาสะดีดสะดิ้งอ้อนโดยไม่ดูหรือเกรงใจอายุของตัวเองอย่างปลงๆ ผมโตขนาดนี้แล้วนะยังจะมาทำอะไรเป็นเด็กๆ ไปได้ เอ่อ กูลืมไปว่าพ่อน่ะ...



เป็นโรคโคตรเห่อลูก!!!





TBC.

ถึงอยู่ค่ายปอยก็สามารถอัพได้ 555
เพราะหน้าที่ในค่ายรู้สึกว่าว่างเหลือเกิ๊น
ไม่มีงานให้ทำเลยหรือไงวะ!!? ต้องระเห็จไปอยู่ฝ่ายอื่น
หางานให้ตัวเองทำเอง เห็นไม้กวาดไม่ได้เป็นต้องจับมากวาด ฮิๆ

ตอนนี้อาจจะมีคำผิดอยู่เพราะไม่ได้อ่านทวนเลย
ใกล้ที่เเด็กๆ จะมานอนแล้ว ต้องรีบอัพ!!

ปล.แล้วเจอกันตอนหน้านะจ้ะ~

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MiU

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 229
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-3
55555 คุณพ่อลิ้งน่ารักมว๊ากกก

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
ขยันจริงจริ๊งง 555
แหม วิเซอร์มาว่าฮักของเราจืดได้ไงเนี่ย
ถ้ารู้ความจริงขึ้นมาจะทำหน้าไงน้า หึหึ

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
พ่อยังเรียกดาลิ้งอยู่เลย

น่ารักกกกกก

นี่วินไม่รู้จิงๆหรอว่า ฮัก เปนคนเดียวก่าเด็กแว่น แล้วก้เลิฟมี

บางทีแกก้โง่จิงๆแหละ ดูคนที่เปลือกนอก

ออฟไลน์ sulsul

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย
คุณพ่อ น่ารักอ่ะ +1 ให้คุณพ่อเห่อลูก :o8: :-[
 วอนเซอร์เมื่อไหร่จะหายโง่ววววววว
แต่ให้อภัยได้ เพราะอยากจะรู้ว่าฮักจะทำไง หึหึ o18

annachang

  • บุคคลทั่วไป
ขออนุญาต  :z6: นังก้ามปูกับวินเซอร์คนละทีเช่นเคย

ชูป้ายไฟสมาคมคนรักหน้าจืดต่อไป ฮาาา

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
แล้ววินเซอร์จะตกลงปลงใจกับเจ้าของชีทหรือเปล่า หุหุหุ

ออฟไลน์ monster_narak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 62
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ว้าววววววววววววววววววว

คนเดียวกันเลย55555

แว่นจืดดดน่าร้ากมากกกก

อยากไห้คบกันไวๆๆ55555

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6

KoROGeFeE

  • บุคคลทั่วไป
บักดาร์ลิ้งเอ๊ยยยยยยยยย
รอวันบักดาร์ลิ้งหลงสเน่ห์จืดๆอยู่อิอิ

ออฟไลน์ Nuclear

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 373
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
พ่อ ดาร์ลิ้ง นี่ น่ารักดีนะ ฮ่าๆๆๆ  :L2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด