Love Sick
- 16 -
“มันใช้ได้จริงเหรอครับลุง”
“เออสิวะ เอ็งจดให้ดีเชียวนะ เอาไปใช้กับสาวที่ไหนสำเร็จทุกราย ดูอย่างลุงเนี่ย เมียหกคนเลยนะเว้ยเฮ้ย ฮ่าๆๆๆ”
“ครับๆ”
ผมนั่งมองคู่หูต่างวัยที่กำลังนั่งฝอยกันอย่างออกรส พี่พีร์คว้าสมุดจดประจำตัวออกมาจดตามประโยคที่ลุงชัดคนดูแลสวนบอกทุกพยางค์โดยไม่ตกหล่น หลังจากที่วันนี้ทั้งผมและพี่พีร์มาทำงานกันเป็นวันสุดท้าย และได้รับค่าจ้างจากพี่พิงค์เรียบร้อยแล้ว (ตอนแรกพี่พีร์จะไม่ได้ครับ เพราะพี่พิงค์บอกว่าครอบครัวเดียวกันก็คิดว่าช่วยกัน แต่พอพี่พีร์มันจะอาละวาด พี่พิงค์ก็เลยยอมจ่ายเงินให้) พี่พีร์ก็ชวนพวกคนในบริษัทมาตั้งวงกินเหล้ากัน... ใช่ครับ เอาเงินค่าจ้างนั่นละไปซื้อเหล้าหมด ปลวกจริงๆ
หลังจากเฮฮากันมาได้พักใหญ่ และแต่ละคนเริ่มกรึ่มกันได้ที่ พวกผู้ชายขี้เมาก็เริ่มวกมาเข้าเรื่องใต้สะดือครับ บางเรื่องก็ลามกแบบเบาะๆ แต่บางเรื่องนี่ทำเอาผมต้องปิดหูเลยนะ -//-
จนกระทั่งลุงชัดแกเริ่มคุยโม้เรื่องที่แกมีเมียเยอะแหละครับ ไอ้พวกผู้ชายชีกอทั้งหลายก็เลยเริ่มถามเคล็ดลับว่าทำยังไงผู้หญิงถึงรักถึงหลง ลุงแกก็เลยบอกว่าแกมีคาถาดี
“พวกเอ็งตั้งนะโมสามจบนะโว้ย แล้วท่องว่า...” ตามนั้นแหละครับ ทั้งพี่พีร์ พี่พิงค์ และคนอื่นก็จดกันยิกๆ ไม่ต้องบอกผมก็รู้ว่าพี่พีร์มันจะเอาไปใช้กับใคร เหอะๆ ก็ตาวาวเสียขนาดนั้น แต่สำหรับผมนะ ให้เอานั่งยัน นอนยัน ยืนยันยังไงก็ไม่ได้ผลหรอก เรื่องหลอกเด็กทั้งเพ - -*
“คาถานี้จะให้ผู้หญิงเอาไปใช้กับผัวก็ได้นะพวกเอ็ง” ประโยคถัดมาของลุงชัดทำเอาสาวๆที่เป็นชนกลุ่มน้อยกรี๊ดกร๊าดขึ้นมาทันทีครับ เอ่อ... รวมถึงผมด้วย... ละมั้ง
“เอม มึงไม่สนใจจะจดสักหน่อยเหรอวะ อ้ะ เอาของพี่ไปก็ได้ พี่ท่องได้แล้ว” พี่พีร์ทำสายตากรุ้มกริ่มแล้วยื่นกระดาษจดคาถาเมียรักเมียหลงมาให้ผมก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน
“เฮ้ย บ้าแล้ว! ไม่เอาๆ ผมจะเอาไปทำอะไรละ” ผมดันมือของพี่พีร์ที่ถือกระดาษแผ่นน้อยนั่นออกห่าง
“แหมๆ พี่รู้หรอกว่ามึงอะตาเป็นมันเลยนะ ตอนที่ลุงชัดบอกว่าเอาไปใช้กับผัวก็ได้อะ”
“พี่พีร์พูดอะไร ผัวเผอที่ไหนกัน หยาบว่ะ!” ผมเริ่มรู้สึกร้อนวาบที่หน้าแล้วละ ฮึ้ย พี่พีร์มันจะมาแหย่ผมทำไมเนียะ!!
“เอาน่ะๆ อย่าปากแข็งไปหน่อยเลย เอาไปเหอะ พี่จะกลับละ” พี่พีร์มันล็อกแขนผมไว้แล้วเอากระดาษแผ่นนั้นยัดเข้ามาในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตของผมแล้วก็ชิ่งหนีไปขึ้นรถตัวเอง ผมไม่ทันที่จะล้วงกระดาษนั่นออกมาทิ้งพี่จินก็เลี้ยวรถเข้ามาพอดี
“รอนานมั้ยครับ โทษทีนะ วานิลลามันจะตามมาให้ได้เลย” น้องเหมียวที่โผล่หน้ามาเกาะกระจกแล้วร้องแง้วเสียงดังเหมือนจะโวยวายว่าหนูก็อยากมารับพี่เอมเหมือนกันนะทำเอาผมลืมเรื่องคาถาบ้าบอไปชั่วขณะ แต่เมื่อผมเข้ามานั่งในรถโดยมีวานิลลานั่งตักอยู่ เรื่องเศษกระดาษในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตก็หลอนขึ้นมาอีกรอบ
“พี่จินครับ พี่จินเชื่อเรื่องไสยศาสตร์มั้ยครับ?” ผมพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น ความรู้สึกเหมือนเป็นเด็กกำลังทำผิดแบบนั้นแหละ > <
“ไสยศาสตร์? พวกคาถามนต์ดำอย่างนั้นเหรอครับ”
“อื้อ” ผมพยักหน้า
“ไม่อะครับ ไร้สาระ” พี่จินยักไหล่ ท่าทางแบบว่าโคตรเป็นหนุ่มมั่นอะ แต่พอได้ฟังพี่จินพูดแบบนั้น จิตใจด้านมืดของผมมันก็เริ่มมีน้ำหนักมากขึ้น ถ้าพี่จินยืนยันว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระขนาดนั้น หากผมจะลองก็คงไม่เสียหายใช่มั้ย??
***********************************************************
ทำไมวันนี้ผมถึงรู้สึกว่าน้องเอมมันดูหมกมุ่นจังวะ ยังกับว่ามีเรื่องอะไรกวนใจอยู่ตลอดเวลางั้นแหละ ใจนึงผมก็อยากจะถามนะ แต่ใจนึงก็คิดว่าถ้าน้องมันอยากเล่าก็คงเล่าเองแหละ และที่สำคัญก็คือ การได้มองเอมทำท่ากระวนกระวายใจแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกบันเทิงใจยังไงก็ไม่รู้ หึหึ..
จนกระทั่งกินข้าวเย็นเสร็จ เอมก็ยังคงมีท่าทีแปลกๆอยู่ ผมเบี่ยงเบนความสนใจไปที่เจ้าวานิลลา หนูปลอมวิ่งได้ที่ผมซื้อมาทำให้เจ้าเหมียวครึกครื้นน่าดู
“พี่จินครับ...” ผมหันไปมองทางเสียงเรียก เจ้าจิ๋วที่ยืนหน้าแดงทำให้ผมเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ
“ครับ? มีอะไรหรือเปล่า?” ร่างเล็กๆนั้นเดินมานั่งข้างผมบนโซฟา เอ่อ...ทำไมผมรู้สึกว่าน้องดูเชิญชวนจัง... แต่ผมคงคิดไปเองแหละนะ...
“เปล่าครับ... ไม่มีอะไร” ใบหน้าหวานยังคงแดงระเรื่ออยู่ เฮ้ย! นี่น้องเอมจะทำท่าน่ารักทำไมครับ โอ๊ย ไม่เอาๆ สงบใจไว้ไอ้จิน พอคิดได้แบบนั้นผมก็หันไปเล่นกับวานิลลาต่อ วันนี้เป็นวันที่ผมต้องใช้สมาธิในการเล่นกับแมวมากเลยนะครับ ฮึ่ม!
“!?!” จู่ๆผมแทบช็อคเมื่อน้องหันหน้ามาหาผมแล้วเอามือสองข้างเกาะแขนผมไว้ ตากลมๆนั่นดูออดอ้อนออเซาะเหมือนลูกแมวไม่มีผิด สมองผมเลอะเลือนจนถึงขนาดว่าเห็นหูแมวงอกออกมาจากผมน้องเลยทีเดียว - -*
“มีอะไรครับ หืม?” ผมพยายามทำใจดีสู้เสือ ลูบหัวปลอบน้องดู เผื่อว่าเอมจะมีปัญหาอะไรอยากให้ผมช่วย (เหรอ?)
คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าผมข่มใจแค่ไหน การที่ต้องนอนด้วยกันทุกคืน อยู่ด้วยกันทุกวัน ใช้ชีวิตเหมือนกับเป็นผัวเมียกันแต่ไม่สามารถแตะต้องได้เพราะกลัวน้องมันจะโกรธ ผมนี่โคตรจะอดทนเลยนะ
ยิ่งเวลาหลับนะ ผมเคยนอนจ้องหน้าน้องมัน แก้มใสๆหลับตาพริ้ม บางทีริมฝีปากบางๆนั่นก็เผยอนิดหน่อย น่าจูบชิบเป๋ง ผมเคยห้ามใจไม่ไหวแอบจูบไปตั้งหลายครั้ง ยังดีที่น้องมันไม่ตื่น ถ้าคืนไหนไม่ได้เปิดแอร์แล้วอากาศอบอ้าว น้องมันก็จะนอนดิ้น ทั้งเสื้อกางเกงก็จะถกขึ้นมา มีคืนนึงผมตื่นมาเข้าห้องน้ำ เห็นเสื้อน้องเลิกขึ้นมาเกือบถึงไอ้เม็ดแดงเล็กๆตรงอก เลือดกำเดาแทบกระฉูด อยากจะปลุกขึ้นมาปล้ำมันซะตอนนั้นเลยละ
ทั้งที่ผมพยายามอดกลั้นความหมั่นเขี้ยวในตัวน้องให้มันน้อยลง แต่แล้วทำไมสวรรค์ถึงต้องกลั่นแกล้งผมโดยการสั่งให้เอมมานั่งทำตาใสออดอ้อนผมแบบนี้วะ!!
“ถูกไอ้พีร์แกล้งมาหรือเปล่า” ใบหน้าหวานชักสีหน้าหงุดหงิดทันทีที่ผมพูดจบ น้องมันทำหน้างอเหมือนไม่พอใจที่ผมถามไปแบบนั้น
“เอมไม่ใช่เด็กนะครับ” เอมพูดแล้วทำหน้างอ โคตรน่ารักอ้ะ พี่จินขอฟัดตรงนี้เลยได้มั้ยครับ?
“เอมก็แค่สงสัยว่าพี่จินไม่รู้สึกอยากจะกอดเอมบ้างเลยเหรอ”
ห๊ะ!!
น้องเอมว่าอะไรนะ พี่จินฟังไม่ชัดเลย
“อยากกอดสิครับ อ้ะ กอดๆ” ผมยกแขนขึ้นมาโอบเจ้าจิ๋วตัวนุ่มนิ่ม กลิ่นหอมๆจากตัวน้องทำเอาใจผมเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำแล้ว...
“ฮื้อ! ไม่ใช่กอดแบบเด็กๆอย่างนี้สักหน่อย เอมหมายถึงแบบว่ามีอะไรกันน่-” น้องมันพูดเสียงดังแบบคนเหลืออดน่ะครับ แต่แล้วจู่ๆก็เหมือนนึกได้ว่าพูดอะไรออกมาเลยเอามามาปิดปากตัวเองไว้ หน้าเน่องี้แดงเชียว แต่ไม่ทันแล้วละเด็กน้อย
“อ๋า!” ริมฝีปากเล็กอ้าปากส่งเสียงประท้วง แต่ผมก็จัดการปิดปากน้องให้เงียบสนิทพร้อมกับกดร่างเล็กให้ติดโซฟาแล้วจัดการจูบแบบฟูลคอร์ส
“งือ...อื้อ!” เสียงร้องประท้วงยังคงเล็ดลออดออกมาเมื่อมือของผมเริ่มป่ายเปะปะไปทั่วร่าง ผิวกายเนียนนุ่มของน้องชักชวนให้ผมทำมากกว่าการลูบไล้ ผมถอนริมฝีปากออกห่างแล้วเลื่อนลงไปจัดการกับหน้าท้องเนียนราบ กลิ่นผิวกายหอมกรุ่นที่คอยจะยั่วยวนให้ผมตบะแตกกระตุ้นอารมณ์ได้ดีเหลือเกิน ผมใช้ลิ้นลากยาวจากสะดือไปจนถึงเม็ดแดงสองเม็ดกลางหน้าอก เพียงแตะแค่ส่วนปลายเท่านั้นน้องก็แอ่นจนตัวงอ
“พี่...จิน...อะ อื๊อ...”
“คนดีของพี่...” แม่ง ชะเอมโคตรตัวหอม ผมแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว ถ้าวันนี้ไม่ได้ทำอะไรสักอย่างผมคงต้องระเบิดแน่ๆ
“อื้อ!” มือเอมจิกหัวผมเต็มแรงเมื่อรับรู้ได้ว่าเป้าหมายต่อไปของผมคือการถอดกางเกงที่เกะกะออก ผิวขาวๆเนียนๆแบบนี้ไม่ต้องใส่อะไรจะดีที่สุดคุณว่ามั้ย?
“ไม่ๆ อย่านะครับ!” อืม...นี่แหละคนดีของผม เวลาแบบนี้ยังพูดจาหวานหูได้ตลอด อีกจุดหนึ่งที่ทำให้ผมหลงน้องไม่ลืมหูลืมตาก็เพราะคำพูดจาเนี่ยแหละครับ น้องพูดเพราะผิดกับวิสัยวัยรุ่นทั่วไปจริงๆนะเออ
“ไม่อยากให้พี่กอดแล้วเหรอ” ผมแกล้งทำเสียงเศร้า ได้ผลแหละ... น้องมันจ้องหน้าผมนิ่ง หน้าแดงๆเม้มปากแน่นก่อนจะพูดออกมา
“ยะ....อยากครับ...”
แม่งเอ๊ย จังหวะนี้ผมไม่ทนแล้ว ผมรู้สึกเหมือนถูกเอมยั่วจนตบะแตก ผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองหื่นขนาดนี้มาก่อนเลยนะ! เสียงหวานๆครางทุกครั้งที่ผมจูบลงบนร่างกาย ผมหยัดตัวขึ้นมาแล้วถอดเสื้อออก ใบหน้าของน้องแดงเรื่อ ดวงตากลมก็จ้องมองผมแล้วก็หลับตา อือ...น่ารักจริง
“หลับตาทำไมครับ ไม่อยากมองพี่เหรอ” พอผมถามเอมก็ส่ายหัวยิก
“ไม่ใช่นะครับ... เอมอยากมอง.. แต่เอมเขินนี่ พี่จินเล่นจับเอมถอดเสื้อผ้าแบบนี้...” ผมกวาดตามองตัวขาวๆของน้อง กางเกงที่หลุดลุ่ยเพราะถูกผมรื้อจนกระจุย กับเสื้อที่เลิกขึ้นไปจนถึงคอ เสื้อผ้ายังอยู่ครบ เพียงแต่ไม่อยู่ในสถานะที่สามารถปกปิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แบบนี้ยังไม่เรียกว่าแก้ผ้าของจริงนะน้องหนู หึหึ
“ไม่โป๊สักหน่อย ยังใส่ครบอยู่เลย ถ้าพี่จะจับถอดจริงๆต้องแบบนี้” ผมจับน้องพลิกคว่ำโดยไม่ให้ตั้งตัว มือข้างหนึ่งดึงเสื้อน้องออกทางหัว ส่วนปากก็พรมจูบที่แผ่นหลังจนทั่ว แผ่นหลังนี่เป็นจุดอ่อนของเอมครับ รับความรู้สึกโคตรไว เพราะฉะนั้นถ้าจะจับน้องแก้ผ้าต้องท่านี้เท่านั้น จะได้ขัดขืนไม่ได้
“อ๊ะ ขะ..ขี้โกง อื๊อ!” เสื้อหลุดออกไปแล้ว เหลือแต่กางเกงหลุดลุ่ย ผมกระตุกแค่ทีเดียวกางเกงก็ไปกองที่ข้อเท้า ตอนนี้ก็เหลือแต่ตัวเปล่าๆนุ่มนิ่ม ผมฟัดจนน้องส่งเสียงครางระงม ทั้งแผ่นหลัง เอว หน้าท้อง ยอดอกสีแดง และ... บริเวณเหนือท้องน้อย... ผิวน้องนุ่มมาก ทำเอาผมเริ่มหยุดไม่อยู่...
“พี่...พี่จินครับ... อะ...เอมง่วงนอนแล้ว พอเถอะนะ” น้องเอามือจับหน้าผมไว้เมื่อรับรู้ว่าผมกำลังจะเลื่อนหน้าไปจุดที่ต่ำกว่าเดิม แล้วทำสายตาอ้อนผมครับ นี่ง่วงจริงหรือว่าคิดจะบ่ายเบี่ยงกันแน่ ผมไม่ยอมหรอกนะ มาถึงขนาดนี้แล้ว
“เอมง่วงจริงๆน้า~~” น้องมันพูดแล้วก็เอามือมาจับแขนผมไว้ นี่จะหาทางหนีหรือจะยั่วกันแน่วะ!!
“เอมง่วงก็หลับไปสิครับ เดี๋ยวพี่ทำเอง”
***********************************************************
“ทำอะไรครับ! ไม่เอานะ นอนด้วยกันเถอะครับ...” ผมช้อนตาอ้อนอีกครั้ง ไอ้คาถาเฮงซวยนั่นมันได้ผลจริงหรือว่าเป็นเพราะพี่จินหื่นกันแน่นะ (ผมค่อนข้างมั่นใจว่ามันเป็นอย่างหลังมากกว่า) แต่ที่แน่ๆคือพี่จินเอาจริงแน่ ดูตาก็รู้แล้วง่ะ ตั้งแต่ผมโตมาไม่เคยเลยนะที่จะต้องมาโป๊ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ แล้วดูสายตานั่นสิ มองเหมือนจะกินผมเข้าไปอยู่แล้ว >//<
“อ๊า ปลดกางเกงทำไมอ้ะ” ผมร้องเสียงหลงเมื่อพี่จินลงมือปลดกางเกงตัวเอง จากที่เห็นแค่หน้าท้องแน่นๆก็เริ่มเห็นไรขนใต้กางเกงโผล่ออกมายั่วยวน ฮึ่ม! จะเซ็กซี่ไปไหนนะพี่จิน เห็นแบบนี้แล้วผมไม่มีทางยอมให้พี่ไปถอดเสื้อโชว์ที่อื่นแน่ แต่พักเรื่องหึงหวงไว้ก่อน ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ให้ได้ก่อนนะ!
“ก็จะทำเรื่องที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าหรอก” พี่จินทำเสียงเจ้าเล่ห์ ผมรู้สึกเหมือนเด็กกำลังจะถูกหลอกยังไงไม่รู้ บางสิ่งบางอย่างมันบอกว่าผมว่าไม่รอดแล้วแหละเอมเอ๊ย~
“เอาไว้วันหลังได้มั้ยครับ เอมยังไม่พร้อมเลยนะ.. นะครับ...” ผมลองอ้อนอีกครั้ง เพราะคิดว่าเผื่อพี่จินจะใจอ่อน
“จะวันนี้หรือวันไหน ก็โดนอยู่ดีแหละครับ” พี่จินพูดแล้วก็ก้มลงประกบปากแล้วสอดลิ้นเข้ามา การจูบแบบดูดดื่มนี่มันยังไงนะ ทั้งเปียก ทั้งชื้น ทั้งร้อนรุ่ม แล้วยังรู้สึกหอมหวานในคราวเดียวกัน พี่จินใช้ปลายลิ้นรุกไล่จนผมหายใจไม่ทัน กระทั่งผมเหมือนจะขาดอากาศแล้วใช้มือทุบอกพี่จินรัวๆนั่นละเขาถึงหยุด
“ทำไมเราน่ารักแบบนี้ หืม? รู้มั้ยว่าพี่จะคลั่งตายอยู่แล้ว อย่าบ่ายเบี่ยงอีกเลยนะครับ” พี่จินทำเสียงออดอ้อนจนกำแพงป้องกันตัวที่ผมตั้งขึ้นมามันพังทลายไปจนหมดสิ้น จมูกโด่งของพี่จินซุกไซ้ที่ซอกคอของผมรุนแรง ทั้งดูดเม้ม และขบกัด ใจนึงผมก็รู้สึกเจ็บ แต่อีกใจมันก็รู้สึกดีระคนกัน นี่ผมกลายเป็นมาโซฯไปแล้วใช่มั้ย??
“จับดูสิ ของพี่มันขนาดนี้แล้วนะ” จู่ๆพี่จินก็ดึงมือผมไปจับตรงนั้น ไม่รู้ว่าเขาถอดกางเกงไปตั้งแต่เมื่อไร แต่ที่แน่ๆไอ้วัตถุแข็งๆอุ่นๆที่ผมกำอยู่เต็มกำมือตอนนี้มันทำให้ผมแทบจะกรี๊ดเลยละ >//<
“ไม่เอ๊า! ไม่จับ! ปล่อยมือเอมนะ”
“หึหึ ไม่ปล่อย” พี่จินหัวเราะยั่วผมแล้วยังจับมือผมให้ลูบคลำของเขาซ้ำอีก มันแปลกๆที่ต้องมาจับของคนอื่นแบบนี้ ความอุ่นและลื่นมือทำเอาผมแทบเป็นบ้า.. อยากจะรู้แล้วว่าถ้าลองชิมมันจะรสชาติยังไงนะ..
“ไหนดูของเด็กน้อยสิ...” ตอนนี้ผมรู้สึกได้ถึงความร้อนจากมือของพี่จินที่สัมผัสร่างกายของผม แล้วโดยไม่ทันตั้งตัว พี่จินก็จับขาผมแยกออกแล้วแทรกตัวเองเข้าคั่นไว้ ผมโคตรจะอายที่รับรู้ได้ว่าน้องชายของผมกำลังถูกจ้องซึ่งๆหน้า
“อ๊ะ....” ผมร้องขึ้นเมื่อตรงนั้นถูกรูดขึ้นลงช้าๆ ฮือ... ของผมมันสู้มือพี่จินด้วยอะ ไอ้ร่างกายไม่รักดี
“อย่าปิดหน้าสิ พี่อยากมอง” พี่จินพูดแล้วก็ดึงมือที่ผมยกขึ้นมาปิดหน้าตัวเองออก สายตาของพี่จินทำเอาความดันผมพุ่งปรี๊ดจนแทบจะทะลุขีดแดง
“อ๊า!!” ผมร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกเย็นวาบที่ตรงนั้น ผมจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของพี่จินเมื่อส่วนนั้นถูกพี่จินใช้ปากครอบครองไปจนหมด ผมเผลอแอ่นหลังขึ้นตามจังหวะโดยอัตโนมัติ ทุกการรับรู้ของผมมันเหมือนถูกย้ายไปรวมอยู่ตรงจุดที่กำลังถูกพี่จินรุกราน ผมทำได้แค่ส่งเสียงร้องน่าอายที่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะออกมาจากปากผมเอง...
“โอ๊ย! อื๊อ ไม่เอา!” ผมสะดุ้งโหยงเมื่อมีบางอย่างที่แข็งๆเย็นๆสอดเข้ามาจากด้านหลัง ผมคิดว่าคงจะเป็นนิ้วของพี่จิน มันเจ็บแบบสุดๆไปเลย นี่ขนาดแค่นิ้วนะ ฮือ...
“ทนหน่อยนะครับ” พี่จินหยุดการทำงานที่มือแล้วขยับมาจูบปลอบผม ลิ้นของเราสองคนพันกันนัวเนีย พี่จินค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกเบาๆ มันทั้งเจ็บทั้งแน่น แต่สักพักก็เหมือนว่าเริ่มชิน ผมค่อนคลายแรงจิกที่ไหล่พี่จินให้เบาลง พอพี่จินเห็นว่าผมไม่เกร็งแล้วเขาก็สอดอีกนิ้วเข้ามา
“ฮื้อ!!” ผมขยับเอวหนีเพราะความตึงที่รับรู้ได้ เสียงพี่จินจุ๊ปากดังข้างหูผม ก่อนจะมีถ้อยคำอ่อนโยนตามมาปลอบ
“อย่าดิ้นนะครับ ยิ่งดิ้นเดี๋ยวยิ่งเจ็บนะ..” ฮึ! ใช่สิ ก็พี่เล่นขยับนิ้วไม่หยุดแบบนี้นี่นะ อึก... แถมยังทำซะเร็วอีก...
“พี่...พี่จิน...” ผมเกร็งนิ้วจิกไหล่พี่จินแน่น ผิวกายของเราสัมผัสกัน หน้าท้องของพี่จินแตะกับหน้าท้องของผมเวลาที่ผมเผลอแอ่นกายขึ้นสูง พี่จินใช้มือข้างที่ว่างรวบเอวผมให้แนบชิดกับเขามากขึ้น ริมฝีปากร้อนๆของพี่จินกดจูบหนักๆลงบนผิวเนื้อของผม ถ้าหากว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่หยุดลง ณ ตอนนี้ ผมนี่แหละที่อาจจะเป็นคนขาดใจตายเสียเอง...
อารมณ์ของผมไต่ระดับขึ้นสูงลิบลิ่ว นิยามคำว่ากระเจิดกระเจิงประกฎขึ้นในหัว มันเหมือนกับว่าร่างกายผมกำลังจะกรีดร้องออกมาทุกทีที่พี่จินขยับนิ้วเร็วและแรงขึ้น เสียงของเหลวเหนอะหนะฟังดูน่าอาย แผ่นหลังพี่จินเริ่มมีเหงื่อซึมทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ
“อื๊อ! พี่จิน เอมไม่ไหว เอม...ปวดชิ้งฉ่อง!” ผมรู้สึกปวดฉี่จี๊ดขึ้นมา หลังจากที่รู้สึกเหมือนใจจะขาด เสียงพี่จินบอกกับผมว่าไม่ต้องทน จะไม่ทนได้ยังไงละ ให้ผมฉี่รดพี่จินอย่างนั้นเหรอ? ฮือ... ไม่เอาหรอก
“อ๊า!!!” กล้ามเนื้อตรงน้องชายของผมมันเต้นตุบๆพร้อมกับบางอย่างที่พุ่งออกมา จากการเรียนวิชาสุขศึกษาตอน ม.ต้นบอกผมได้ว่าสิ่งนั้นคือน้ำอสุจิ ที่มันจะหลั่งออกมาจากน้องของเราเวลาสำเร็จความใคร่... ผมไม่เคยสำเร็จความใคร่... แต่แล้วครั้งแรกของผมก็ถูกคนอื่นสำเร็จให้เสียนี่... ฮือ..
“คนเก่ง เยอะเชียว...” พี่จินใช้นิ้วปาดเอาของเหลวออกจากหน้าท้องของผม ทิชชู่นุ่มๆถูกนำมาซับ ผมเห็นจมูกโด่งของพี่จิน
หอมขาอ่อนของผมฟอดใหญ่
“อื้อ... ไม่เอา...” ผมหุบขาหนี ความอายที่หายไปแว่บหนึ่งกลับมาอีกรอบ แถมคราวนี้ยังอายหนักกว่าเดิม ผมฉวยโอกาสที่หนังตาเริ่มหนักอึ้งหลับเสียเลย..
“อ้าว ไอ้ตัวดี... ชิงหลับเสียอย่างนั้น..” พี่จินพึมพำเบาเหมือนสายลม ผมรับรู้ได้ว่าพี่จินยังคงนัวเนียลูบไล้ตัวผมอีกพักหนึ่ง จนเห็นว่าผมหลับจริงๆนั่นละก็เลยยอมถอย จนกระทั่งแผ่นหลังของผมได้สัมผัสกับความอุ่นนุ่มของที่นอนนั่นละ ผมจึงไม่รับรู้อะไรอีก...
ปล.วันนี้ผมรู้สึกหลับสบายมากเลยครับ สงสัยว่าคงเป็นเพราะเหนื่อยก่อนนอน+สบายตัว รู้แบบนี้ผมยอมตั้งนานแล้ว -//-
ฮะ? อะไรนะ นี่ยังไม่นับว่าผมเป็นของพี่จินร้อยเปอร์เซ็นต์อีกเหรอ ผมโดนทำขนาดนี้แล้วนะ! ไม่มีทางๆ ผมไม่ยอมมากกว่านี้แน่ๆอ้ะ > < ไอ้เอมสาบานเลย!!
** เรทนิดนึง 
หัวข้อ: Love Sick เมื่อร่างกายตกเป็นทาสของหัวใจ [-23-] จบแล้วค่ะ!! (อ่าน 196282 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก