-
ขอบคุณ คุณเจตนามากนะครับที่อนุญาตให้รวบรวมเรื่องราวนี้ไว้ที่นี่เพราะอยากเพื่อนๆได้อ่านกัน
เห็นว่าเป็นเรื่องที่ดีและเป็นประสบการณ์ชีวิตที่เตือนใจได้ดี
ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน
***********************************************
ติดตามประกาศเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆนะครับ
http://thaiboylovestory.ueuo.com/webboard/index.php?topic=459.0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://thaiboylovestory.ueuo.com/webboard/index.php?topic=459.0
***********************************************
กรี๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงออดบอกเลิกเรียน เฮ้อหมดคาบซะทีจะได้กลับหอง่วงนอนเหลือเกิน
นี้เป็นชีวิตประจำวันของผมครับตื่นเช้ามาต้องมาเรียน เลิกก็กลับ เป็นธรรมดาของเด็กเรียนอย่างผม(แอบชมตัวเอง)ผมเรียนสายพาณิชย์อยู่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในวิทยาลัยของผมก็จะมีสายช่างรวมอยู่ด้วย ผมไม่ค่อยกล้าเดินผ่านไปหรอกครับกลัวผ่านพวกช่างแล้วมันจะหาเรื่อง รู้ ๆ อยู่พวกนี้โหดร้าย ผมไม่ค่อยชอบสายช่างซักเท่าไรไม่รู้เป็นงัย แต่วันนี้มีเหตุให้ผมต้องเดินผ่านทางเส้นนั้นพอผมเดินผ่านก็มีเด็กช่างนั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนแต่ละคนน่ากลัวชะมัดเลยถึงจะดูดีหล่อแต่ผมว่าเถื่อน ๆ ยังไงไม่รู้ (ไม่มีใครรู้หรอกนะครับว่าผมชอบผู้ชายเหมือนกัน) มีคนหนึ่งมองมาทางผมตาตาดีทีเดียว ผมเหลือบตาไปมองนะครับแล้วก็รีบ ๆ เดินผ่านไปผมรีบมาที่รถแล้วบึ่งออกไป สักพักโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ฮัลโล มีอะไรไอ้วัด”
“ไอ้ เจต เย็นนี้ไปเที่ยวกันไหมวะ”
“ที่ไหน”
“ก็.......ไง”
“เอ่อ กี่โมงละ”
“ 4 ทุ่มนะมึงอย่าเลทอีกละ”
“เอ่อ” ผมกลับมาถึงคอนโดก็รีบนอนเลยเดี๋ยวตื่นไม่ทันไปเที่ยว 4 ทุ่มผมก็รีบออกจากคอนโดเพื่อไปยังจุดนัดพบ ไปถึงก็มีเพื่อน ๆ รออยู่แล้ว3,4 คน ในนั้นก็มีไอ้วัดที่โทรชวนผมตั้งแต่ตอนเย็น ไอ้วัดเป็นเพื่อนสนิทของผมตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วครับ จนเดี๋ยวนี้อยู่ปวส. ผมกินเหล้ากับเพื่อนจนเที่ยงคืนจึงขอตัวกลับก่อน ผมเดินออกจากเธคแต่ก็เดินออกมาอีกไกลเพราะว่ารถจอดอยู่ไกลจากเธคพอสมควร พอมาถึงรถกำลังจะเปิดเข้าไปก็ได้ยินเสียงเหมือนคนตีกัน แล้วก็มีคนวิ่งมาทางผมยืนอยู่ผมรีบไขกุญแจอาจเป็นเพราะความกลัวกุญแจจึงหลุดมือตกพื้นผมรีบเก็บกุญแจขึ้นหันไปอีกทีก็มีคนคนหนึ่งวิ่งมาชนผมล้มลงคนนั้นรีบคลานเข้าไปใต้ท้องรถผมผมรีบลุกขึ้นแล้วก็มีผุ้ชายอีก 3 คน วิ่งตามมาพร้อมด้วยไม้ในมือ ผมภาวณาในใจให้ไอ้พวกนั้นวิ่งผ่านผมไปไวไว ผมพยายามที่จะไม่หันไปมอง จนพวกนั้นมันวิ่งหายไปกับความมืด เฮ้อ นึกว่าจะโดนด้วยซะแล้ว ผู้ชายคนเมื่อกี้ค่อย ๆ คลานออกมาจากใต้ท้องรถผม อ้าว เด็กช่างเมื่อเช้านี้ สภาพตอนนี้โดนซะเยินเลยครับหัวแตก ปากแตก ลุกขึ้นยืนได้ผมก็ถาม
“เป็นอะไรไหม ไปโรงโรงบาลไหม”ที่ผมถามก็ตามมารยาทนะครับ เห๋นหัวแตกมันเลือดไหลออกมาเยอะเหมือนกัน ไม่อยากเห็นคนตายต่อหน้า แล้วชายผู้นั้นก็เดินอ้อมไปฝั่งตรงข้ามคนขับ
“เปิดประตู รถดิ จะรอให้มันมากระทืบซ้ำเหรอ” อ้าว กูผิดเหรอเนี๊ยะ ผมเปิดประตูแล้วรีบเข้าไปในรถโดยมีชายคนนั้นเปิดเข้ามาด้วยจากนั้นก็ปรับเบาะให้เอนนอนผมขับรถออกมามองดูยังเห็นไอ้พวกนั้นหันรีหันขวางคงจะยังมองหาชายคนที่นอนในรถผมอยู่ ในรถผมไม่กล้าที่จะถามอะไรจนผมพามาถึงโรงพยาบาลพยาบาลก็พาเข้าห้องทำแผล ผมว่าจะกลับแต่คิดไปคิดมาพาเขามาแล้วคงต้องพาเขากลับผมนั่งรอประมาณ ครึ่งชั่วโมง เขาคนนั้นก็เดินออกมา
“มานี้ก่อน” ผมก็ลุกตามไปอย่างง่ายดาย
“จ่ายตังให้หน่อย ไม่มีตัง” เขาคนนั้นยื่นบิลค่ารักษาให้ผม อะไรวะ มาเสียตังให้ใครเนี๊ยะ แต่ไหนไหนก็ไหนไหนแล้วเห็นว่าอยู่เรียนที่เดียวกัน จึงไปจ่ายเงินให้ จ่ายเงินรับยาเรียบร้อยเราก็กลับมาที่รถ
“จะให้ไปส่งไหม” ผมหันไปมองชายคนนั้น เขายังทำท่าไม่สนใจอะไร
“ไปสิ”
“แล้วพักอยู่ไหนละ”
“แถว ๆ ที่เรียนนั้นแหละ”
“งั้นก็บอกทางแล้วกัน” เขาคนนั้นก็บอกทางกลับที่พักของเขา จนผ่านไปได้ซักพักผมก็ลืมถามไปเลยว่าชื่ออะไร
“ชื่ออะไรนายนะ”
“แม็ก” เย็นชาจังเลยคนอะไรแน่ละหนานักเรียนช่าง มีอะไรก็ใช้กำลัง ยังงี้แหละดีแล้วไม่มีเพื่อนเรียนสายช่าง จนมาถึงของแม็ก ผมจอดรถเสร็จ แม็กก็เดินลงรถไปเลย จะขอบใจซักคำก็ไม่มี ช่างเหอะไม่ต้องไปสนใจ ถือว่าทำบุญ ผมขับรถกลับคอนโด ถึงคอนโดแล้วก็หลับเลยตื่นเช้ามาก็มาเรียนตามปกติผมไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อคนไหนฟัง จนพักเที่ยงผมก็ไปทานข้าวกับไอ้วัด ก็เห็นแม็กทานข้าวอยู่กับกลุ่มเพื่อน แต่ผมก็ไม่ได้สนไปมองนะครับบังเอิญเห็น
“มึงมองใครวะไอ้ เจต”
“เปล่านี้ กูก็มองทั่ว ๆ ไปแหละ” ทานข้าวเสร็จผมก็เดินกลับแต่ก็ได้ยินเสียงคนวิ่งตามมา
“เฮ้ย” ผมกับไอ้วัดหันไปตามเสียงพร้อมกับดึงแขนผมไว้ ก็แม็กนั้นแหละครับวิ่งมา
“วันนี้มึงว่างปะ” ไอ้วัดหันมามองผมแล้วหันไปมองแม็ก
“ว่างมีไร”
“กูจะเลี้ยงข้าวมึงเย็นนี้”
“เลี้ยงทำไม”
“ก็เลี้ยงที่มึงช่วยกูไง แล้วนี้เงินค่าหมอ” แม็กยื่นเงินค่าหมอให้ผม
“ไม่เอา ไม่เป็นไรหรอก”
“มึงจะเอาดีดี หรือว่ามึงจะเอาด้วยน้ำตา” ป่าเถื่อนจริง ๆ เลย
“มึงรับไว้สิไอ้เจต กูยังไม่อยากกินตีนนะมึง” กูรู้แล้วผมก็รีบรับเงินมาไม่อยากกินตีนเหมือนกัน
“เลิกเรียนแล้วมึงมารอกูอยู่ตรงนี้นะ”
“ที่นี้นะ”
“เออ แล้วมึงจะไปรอที่ไหน อย่าให้กูมารอนะมึง” แล้วแม็กก็วิ่งกลับไป จะถามชื่อเราสักคำก็ไม่มีเฮ้อ
“มึงไปรู้จักมันตั้งแต่เมื่อไร” ไอ้วัดเริ่มถามผม ผมจึงเริ่มเล่าเรื่องให้มันฟัง
“ระวังเถอะมึงซักวันมึงจะซวยไปคบกับไอ้พวกช่าง” ดูปากมันช่างอวยพร ตอนเย็นผมก็รีบมาตามนัดครับ ไม่อยากมีเรื่อง ซักพัดแม็กก็ขี่มอไซด์มา โอ้ โฮ้ แต่งซะจำสภาพรถไม่ได้เลยนะ
“ไปขึ้นรถ” อย่าบอกนะว่าจะให้ซ้อนมอไซด์คันนี้ไปมันไปได้เหรอโหลดซะเตี้ยขนาดนั้น
“เร็ว ๆ ดิ” มันจ้องมาตาเขม็งเลย เอาวะเป็นไงเป็นกันผมจึงขึ้นซ้อนท้ายมอไซด์มัน เย็นดีนะ ไม่ได้ซ้อนมอไซด์ใครมานาน แม็กพาผมมานั่งร้านอาหารแบบ ข้าง ๆ ทางนะครับ มานั่งปุ๊ปแม็กก็สั่งโน้นสั่งนี้2-3อย่าง พากูมาเลี้ยงไม่ถามซักคำว่าจะกินอะไร สั่งเองหมด
“มึงกินเบียร์ไหม” แม็กถามผม แต่ผมยังไม่ทันตอบ
“ลีโอ ขวดครับ” จะถามกูทำไม
“มึงชื่ออะไร” นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว
“เจต” จากนั้นผมก็เริ่มถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปทั่วละครับ ถึงได้รู้ว่าแม็กเรียนอยู่ช่างกลโรงงาน แผนกนี้ขึ้นชื่อเหลือเกินกับการชกต่อย ผมนั่ง ๆยังเสียวเลยกลัวว่าแม็กจะมีโจทย์เดี๋ยวซวยไปด้วย
“ไอ้เจต ทีหลังมึงมีเรื่องกับใครมึงบอกกูนะ กูจัดการให้”
“ไม่เป็นไร เราไม่ค่อยทะเลาะใครอยู่แล้ว แล้ววันนั้นเป็นไงละถึงโดนซะขนาดนั้น”
“ไม่มีอะไรแค่ดูไม่ถูกโฉลกก็เลยหาเรื่องแม่งเลย” อ้าวอย่างนี้เกิดมันไม่พอใจในร้านนี้ไม่ซวยไปด้วยเหรอ
“คนเดียว กับพวกมัน 3 คนนี้นะ”
“กลัวมันทำไม มือตีนมีเหมือนกัน วันนั้นสู้ไม่ได้มันมีไม้โว้ย ไม่งั้นละกว่านั้น” สาธุ ครับ ผมกับแม็กกินเบียร์หมดไปประมาณ 8 ขวดได้มั้งครับ ผมเริ่มเมาจึงบอกให้แม็กพาผมไปส่งเอารถที่ตอนนี้ยังจอดอยู่วิทยาลัย
“นี้ แม็กไปส่งเราไปเรารถหน่อยสิ อยากกลับแล้ว”
“อะไรยังกินถึงโหลเลย” นั้นไม่เรียกว่ากินแล้วครับ เขาเรียกว่าอาบ
“ยังไม่ให้กลับ”
"ค่อยมาใหม่นะ เราง่วงแล้ว"
"กูยังไม่ให้กลับ" แม็กจ้องหน้าเหมือนผมเป็นเหยื่อของมันอย่างนั้นแหละ ดู ดู ไปแม็กก็น่ารักดีนะ แต่โหดไปหน่อยจะให้จีบแม็กมาเป็นแฟนคงไม่ไวมั้งกลัวเป็นกระสอบทราย ไหนจะตัวสูงกว่า บึกบึนกว่า ไม่อยากคิดแล้ว
"มึงไปเที่ยวกับกูต่อ"
"แต่เราไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนนะ"
"ไปหอกู"????????????????
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
อ้าว ได้เรื่องนี้มาแล้วเหรอครับ
มาสนับสนุนให้คนแรกเลย
ดันสุดใจ
-
หุหุ ท่าทางจะออกแนว โหด มัน ฮานะนี่ :interest:
ชอบ ๆ สำนวนก็ฮาดี ชักติดแระ
เป็นกำลังใจให้คนโพสต์นะค้า :yeb:
-
พี่เรย์เอาเรื่องดีๆมาลงอีกแว้ววววววว :like6:
คอนเฟิร์ม(อะเกน)ว่าหนุกโคดดดด :yeb:
อ่านแล้ว แต่อยากอ่านอีก หุหุ :interest:
-
โหด เถื่อน แต่รักจริงชิมะ แบบนี้ ชอบ ชอบ :like6:
มีแต่คนมาคอนเฟิร์ม อิอิ รออ่านต่อ :yeb:
-
โหดเนอะ แต่ก็น่าหนุก เอิ้กๆๆ
พี่เรย์ เอามาลงด่วนงับ
-
นิยายแนวคอมมิวนิสต์มาอีกแล้วครับท่าน
-
:like6: เถื่อนๆดิบๆนี่แหล่ะช่ายเรยย :impress2:
-
เคยอ่านมาบ้างนิดหน่อยในเวบอื่นอะ เเต่พี่เรย์เอามาลงนี่ก็ดีละ จะได้มาตามอ่านที่นี่เลยไม่ต้องไปอ่านที่เวบอื่น ขอบคุณพี่เรย์ที่เอามาลงครับ :impress:
-
เอิ้กๆ ชักน่าสนุกแล้วน่ะเนี่ย ตกเป็นแบบฮา ๆ เถื่อน ๆ แน่เลย :kikkik:
เอิ้กๆๆๆ ชอบบบบบบบบบบ :like2: :like2:
-
แค่เริ่มอ่านก้ได้กลิ่นผู้ชายเถื่อนๆ โชยมาแต่ไกล
อ้าาส์ ชังเสียวซ่านเสียนี่กระไร :impress2:
-
ว้าวๆๆ เจต แม๊ก.. บุกเล้าเป็ดแย้ว อิอิ :yeb:
มาโป๊ด ให้กะลางจาย คนโป๊ดแล่ะ อิอิ :teach:
:seng2ped:
-
ไงก็มาต่อให้อ่านอีกเร็วๆนะฮะ
-
แม็กพาผมออกจากร้าน เจ้าพ่อคุณรุนช่องเกิดมาเพิ่งเคย นึกว่ากำลังอยู่ในสนามมอเตอร์คอร์สเร็วปานสายฟ้าจะเริ่มไปไหนแม็กกลัวตายนะ มาถึงหอของเขาเสร็จแล้วก็พาขึ้นห้องเขาเลือกชุดอยู่นานสรุปแล้วก็เปลี่ยนแค่เสื้อ(นึกว่าจะได้เห็นของดีซะแล้ว)
“เลือกเองนะจะใส่อะไร” ผมก็ลุกไปมองในตู้เสื้อผ้าของแม็กก็มีแต่เสื้อยืดทั้งนั้นก็เลยเลือกสีแดงมาเปลี่ยนแม็กใส่สีดำ เรียบร้อยก็พาผมไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งประมาณคันทรี่สุดฤทธิ์ มันเป็นสะไตร์กูมากเลยนะหัววัวหัวควายโชว์หลาเชียว แต่ก็มาแล้วนี้ก็เลยเดินตามแม็กเข้าไป
“อ้าวเฮ้ย ไอ้แม็กวันนี้พาใครมาด้วยวะ”
“เพื่อนใหม่วะ” แม็กหันไปสนทนากับคนที่ทัก แม็กพามานั่งข้าง ๆ เวทีสั่งเบียร์มากินต่อ ซักพักก็มีเสียงมาจากเวที
“วันนี้น้องแม็กของเราก็มาเที่ยวที่ร้านอีกแล้วนะครับ งั้นก็ขอเชิญน้องแม็กขึ้นมาร้องเพลงหน่อยครับ” ผมหันไปมองแม็กเดินขึ้นเวทีไปแล้วครับ ดูแม็กคล่องเคล่วนะครับจับกีต้าได้ก็บรรเลงเพลงและร้องเลย ผมไม่รู้จักเพลงหรอกคับว่าเป็นเพลงอะไรเพราะว่าไม่รู้จักเพลงเพื่อชีวิตเท่าไร(ที่จริงก็เกือบจะไม่รู้จักเลย) รู้แต่เนื้อเพลงมี ประมาณกระต่ายแอบรักดวงจันทร์ รอดวงจันทร์อะไรทำนองนี้แหละครับ ผมจ้องมองดูแม็กอยู่นาน อาจจะด้วยความเมาด้วยมั้งผมรู้สึกแม็กน่ารักขึ้นมาอีกเยอะเลย ผมรองทรง คิ้วหนา ๆ ปากสีชมพู ใบหน้าเนียน ๆ ร้องเพลงก็เพราะ เสียอย่างเดียวโหดไปหน่อย แม็กร้องเพลงจบก็เดินลงมา
“เป็นไงกูร้องเพลงเพราะไหม”
“เพราะ แม็กมาร้านนี้บ่อยเหรอ”
“อือ วันไหนเบื่อ ๆ ก็มา”
“แล้วเบื่อบ่อยไหมละไ
“ทุกวัน”
“หา..ทุกวัน”
“ทำไมมึงมีปัญาอะไร”
“เปล่า แค่ถามนะ” คนบ้าอะไรมาเที่ยวได้ทุกวัน ถามต่อเรื่องอื่นดีกว่า ผมรู้สึกเริ่มสนใจแล้วสิ เอะปิดหลักอยู่นะเจต ไม่ชอบเด็กช่างไม่ใช่เหรอ ช่างเถอะยกไว้คนก่อน
“แม็กไม่มีแฟนเหรอ” ถามเสร็จแม็กก็จ้องผมเขม้งเลยครับ ผิดอีกแล้วกู
“ไม่ถามแล้วช่างเถอะ”
“มีแล้ว เลิกแล้ว มึงจะทำไม”
“เปล่า ก็แค่อยากรู้” ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกันผมสังเกตเห็นว่าสายตาของแม็กนั้นดูเศร้าสร้อยยังไงก็ไม่รู้ เหมือนคนมีทุกข์ จะตี 1 แล้ว
“แม็กกลับเถอะ จะตี 1 แล้วพรุ่งนี้เรามีเรียนนะ”
“เออ ๆ ๆ กูไปส่ง แม่ง...” อะไรวะก็กูอยากกลับโว้ย
แม็กพาผมมาเอารถที่วิทยาลัยอย่างรวดเร็ว ผมเสียทรงหมดพอลงรถเสร็จ ผมกำลังจะขอบใจที่พาผมไปเลี้ยงแต่ทันกาลแล้วครับ บื้น ฟิ้ว หายไปกลับความมืด ไม่เป็นไร เริ่มชินและอีกอย่างก็คิดว่ามีครั้งเดียวเท่านี้แหละมั้งครับที่จะได้ไปเที่ยวด้วยกัน รุ่งเช้าผมก็มาเรียนตามปกติ
“เป็นไงไอ้เจต เมื่อคืนไปเที่ยวกับเด็กช่างสนุกไหมวะ”
“สนุกกับเตี่ย มึงนะสิ”
“อ้าวไอ้นี้ถามดีดี ล่อเตี่ยกูเลยเหรอ เดี๋ยวกูเบิร์ดกระโหลกเลย”
“ไปเหอะมึงกูหิวข้าว” ผมชวนไอ้วัดไปกินข้าวที่โรงอาหารพอไปถึงผมก็เห็นแม็กอยู่โต๊ะตัวเดิมกับเมื่อวาน ผมจึงยิ้มให้ แป่วๆ ไม่มีสัญญาณตอบกลับมา ช่างเถอะ ผมรีบกินข้าวเสร็จก็ขึ้นเรียน นี้ก็ผ่านไป 2 อาทิตย์ได้มั้งที่ไปกินข้าวกับแม็กแต่ทำไมผมยังคิดถึงแต่เรื่องของแม็ก ไปโรงอาหารผมก็มักจะมองหาว่าแม็กมานั่งอยู่หรือเปล่าบางวันก็เห็นบางวันก็ไม่เห็น วันนี้ผมจะเดินไปเข้าห้องน้ำก็เดินผ่านแม็กพอดีแต่วันนี้ผมไม่ทักกลัวจะหน้าแตก ผมเดินผ่านไป
“ไอ้หน้าจืดไม่ทักกูเลยนะ” ชื่อมีไม่เรียก
“นี้ แม็กเรามีชื่อนะ”
“5555” นี้เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแม็กหัวเราะ ก็คงเป็นเช่นนั้นเพราะเพิ่งเจอกัน2-3ครั้งเอง
“อือ กูรู้ชื่อไอ้เจตไช่ปะ” ขอบใจที่ยังอุตส่าจำได้
“วันนี้วันศุกร์ มึงไปเที่ยวกับกูอีกไหม”
“ไม่อะ ไม่อยากไป” ใครจะไปอยากไปฟังเพลงอะไรก็ไม่รู้ แต่คำตอบของผมทำให้สีหน้าของแม็กเปลี่ยนไปทันที
“มึงต้องไปกับกู” สีหน้าแม็กดูจริงจังมาก ทำไมไม่ไปกับเพื่อนมึงละผมคิดในใจ
“ไปก็ไป แต่ไปกี่โมงละ พาเพื่อนไปด้วยได้ไหม”
“2 ทุ่ม ไม่ให้พาใครไป กูไม่มีตังเลี้ยงใคร มึงไปคนเดียว มาหากูที่หอนะ” แล้วแม็กก็เดินจากไป ผมก็เดินเข้าไปฉี่แบบงง ๆ ผมกลับมานั่งที่โต๊ะเรียน
“ไอ้เจตวันนี้ไปเที่ยวไหมวะ”
“ไม่ไปอะกูมีนัดแล้ว”
“มึงนัดใครไว้วะ ไอ้เจต พักนี้มึงแปลก ไปนะ”
“แปลกยังไงกูก็เป็นของกูแบบนี้”
“เอ่อ มึงอย่าให้กูรู้นะว่ามึงแอบมีเด็กใหม่ไม่บอกกู”
“ไอ้บ้า กูไม่มีโว้ย”
“ไม่มีทำไมมึงต้องโวยวาย” จริงเฮะ ขี้เกียจเถียง วันนี้ 2 ทุ่มผมมารับแม็กตามข้อตกลง พอมาถึงก็เห็นแม็กยืนรออยู่แล้ว เสื้อยืดกางเกงยีน ผมก็เหมือนกันเหละครับรู้ว่าจะต้องไปเที่ยวที่ไหนก็เลยแต่งตัวให้พร้อมไม่อยากเป็นแกะดำ พอแม็กเห็นผมก็เดินเข้ามาที่กระจกรถ
“ขึ้นรถสิ” ผมบอก
“ไม่ มึงแหละลงมาไปรถกู” อะไรจะให้ไปซิ่งมอไซด์อีกแหละ กูต้องเราชีวิตไปเสี่ยงบนมอไซด์อีกละ ผมก็ลงมาซ้อนมอไซด์แม็ก แล้วทำไมผมต้องตามใจมันด้วย แม็กพาผมมาถึงร้านเดิมครับรวดเร็วปาดพายุสลาตัน นั่งทานกันไป เรื่อย ๆ แม็กก็ขึ้นไปร้องเพลง ก็ตามเดิมครับเพลงอะไรไม่รู้ผมฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับ ดูคนร้องอย่างเดียว จนแม็กลงมาผมเริ่มถามแม็ก
“แม็ก ทำไมนายไม่ชวนเพื่อน ๆ นายมาด้วยละ”
“พวกมันว่างเฉพาะกลางวัน”
“ทำไมละ”
“กลางคืนพวกมันก็ อยู่กับแฟนมันสิ”
“มีแฟนแล้วออกมากินเหล้ากับเพื่อนไม่ได้เหรอ”
“ลองพวกมันออกมากับกูสิแม่งพวกเมียมันจะฉีกอกเข้าให้”
“ออกมากับแม็กแล้วเป็นงัย”
“กูเป็นคนไม่ดีงัย พวกนั้นเลยไม่อยากให้ผัวมันมากับกู” งั้นเหรอดูดูแม็กก็ไม่เห็นจะเลวร้ายตรงไหนนี้หรือว่าเป็นเพราะว่าเราเพิ่งรู้จัก แต่ไม่ถามเรื่องต่อดีกว่าเดี๋ยวอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาซวยเลย หลังจากนั้นผมก็มาเที่ยวกับแม็กบ่อยขึ้น จนเป็นขาประจำมอไซด์ของแม็ก และเริ่มรู้จักเพลงเพื่อชีวิตมากขึ้นแต่จำได้เพลงเดียวครับเพลง ทะเลใจ เชยมากเลยเนอะ และที่สำคัญผมว่าผมชอบแม็กขึ้นมาแล้ว แต่ไม่รู้ว่าที่แม็กมันชวนผมมาแบบนี้เพราะว่ามันไม่มีเพื่อนหรือเปล่า คิดสิคิด
“ไอ้เจตวันเสาร์นี้มึงไปเที่ยวกับกูนะห้ามปฏิเสธ มึงไม่ไปเที่ยวกับกูหลายครั้งแล้วนะ กูรนู้นะว่ามึงนะไปกับไอ้เด็กช่างใช่ไหม ได้เพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่าเลยนะ ไหนบอกว่ามึงไม่ชอบเด็กช่างไง”
“แต่ก่อน แต่ตอนนี้กูคบ ๆ ไปก็ไม่เห็นเป็นไร” ก็ใช่นะครับ ตั้งแต่ผมรู้จักกับแม็กมาก็ดีนะครับไม่โหดร้ายอย่างที่คิด
“อือ ช่างหัวมึงแต่วันนี้มึงต้องไปเที่ยวกับกู”
“เอ่อ ๆ ๆ”
“คืนนี้กูไปรับมึงที่คอนโดนะ” หลังจากที่คุยกับไอ้วักเสร็จผมก็เดินมาที่รถนั้นแม็กนี้กำลังเดินมากับกลุ่มเพื่อน ๆ
“เฮ้ย ไอ้เจตมึงมานี้” แม็กเรียกผม ผมก็เดินเข้าไป
“นี้เพื่อนใหม่กู ชื่อเจต แหละนี้เพื่อนในห้อง ไอ้นพ ไอ้พี ไอ้ไก่”
“สวัสดีครับ” “เอ่อสวัสดี ไอ้แม็กพวกกูไปก่อนนะ” แล้วเพื่อน ๆ ของแม็กก็ขอตัวกลับ
“ วันนี้มึงจะไปไหน ไปกับกุอีกปะ”
“ไม่อะ”
“ทำไมวะ”
“วันนี้มีนัดแล้ว”
“มึงนัดกับใคร”
“เพื่อนในห้องนะไ
“มึงจะไปไหน”
“ไปเธค”
“เออ กูรู้แล้วไปกับกูมันไม่สนุกใช่ปะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ได้ไปกับพวกมันหลายครั้งแล้ว”
“ช่างมึง”
“เอาไว้วันหลังนะ”
“มึงมีเบอร์ปะ”
“มี 01-*******” แม็กกดเบอร์เสร็จก็เดินไปเลย อ้าวแล้วไม่ให้กูเหรอ ช่างเถอะชินแล้ว คืนนี้ไอ้วัดก็มารับตามนัดหมาย เรามาเที่ยวเธอกันครับเต้นกันจนเที่ยงคืนนานแล้วไม่ได้เต้นไปเที่ยวเพื่อชีวิตกับแม็กเต้นไม่ออก เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นผมวิ่งเข้าห้องห้องน้ำเพื่อรับโทรศัพท์ ผมมองดูโทรศัพท์เบอร์ใครวะ
“สวัสดีครับ จะพูดกับใครครับ”
“มึงไม่ต้องมาทำเสียงหวานเลย กูเอง”
“อ๋อ แม็กมีไหน”
“มึงมีไหน”
“มีที่...........จะมาหาเหรอ”
“เหรอเดี๋ยวกูไป” ผมวางหูไป คิดในใจว่าแปลกแฮะวันนี้ทำไมแม็กอยากมาเที่ยวเธอได้ ประมาณ45 นาทีผมก็รู้สึกแปลกว่าทำไมแม็กยังมาไม่ถึงผมจึงออกไปดูหน้าเธอ อ้าวนั้นแม็กนี้
“แม็ก” ผมเรียก
“ทำไมไม่เข้าไปข้างในละ”
“กูกลัว” อู๊ย ผมละอยากจะหัวเราะ คนเถื่อนอย่างแม็กนี้นะกลัวเธค แม็กคงสังเกตเห็นอากัปกิริยาขิงผมว่ากำลังจะหัวเราะก็พูดออกมา
“ก็กูไม่เคยมาเที่ยวนี้นา”
“ตามเข้ามาสิ” ผมเดินนำหน้า พาแม็กเข้ามา แล้วแนะนำให้รู้จักกับเพื่อน ๆ ของผม จากนั้นผมก็ไปเต้นต่อ ผมก็เต้นตามจังหวะไวรุ่นนะครับก็มีทั้งผุ้หญิง ผู้ชาย กระเทย เกย์มาเต้นด้วย ผมหันมามองแม็ก ดูสายตาไม่เป็นมิตรเลย โกรธใครเปล่าเนี๊ยะ หรือว่าไม่สนุกผมจึงหยุดเต้นแล้วเดินไปหาแม็ก
“ไม่สนุกเหรอ”
“ทำไมมึงต้องเต้นด้วย” ผิดอีกแล้วกู
“ทำไมอ่ะ”
“กูไม่ชอบ” แม็กมองผมประดุจพญาเหยี่ยวมองนกน้อยผู้เป็นเหยื่อ
“มาเธคต้องเต้นสิ”
“กูไม่ให้มึงเต้น มึงเข้าใจไหม ถ้าจะเต้นมึงเต้นอยู่ตรงนี้ไม่ต้องไปเต้นกับไอ้พวกนั้น” ชักแปลก ๆ แฮะทำไมต้องมาบังคับด้วยหรือว่าแม็กหึงเราเป็นไม่ได้ ด้วยความเมาผมจึงแกล้งพูดแหย่
“หึงเราเหรอ” เท่านั้นแหละครับ
“กูไม่ได้เป็นเกย์โว้ย แล้วก็กูก็ไม่มีวันจะไปชอบเกย์ด้วย”แล้วแม็กก็ลุกเดินออกไป ผมจึงรีบวิ่งตามไป
“เดี๋ยวแม็กรอเราด้วย เราขอโทษ เราแค่พูดเล่น” แม็กหันมามองผม
“มึงไปกับกู”
“ไปไหน”
“มึงไม่ต้องถาม มึงจะไปหรือไม่ไป”
“งั้นเราขอไปบอกเพื่อนก่อนนะ” ผมวิ่งเข้าไปบอกเพื่อน ๆ แล้ววิ่งออกมา เอาอีกแล้วครับ นั้นแม็กนี้กำลังชกกับวัยรุ่นอีกคน วิญญาณลูกเจ้าพ่อมเหศักดิ์เข้าสิงผมรีบวิ่งเข้าไปช่วย เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ก็ไม่เคยตีกับใคร แล้วเขาทำไงละ เอาวะ ผมวิ่งเขาไปถีบอีกคนออกไป ไอ้นั้นลุกขึ้นมาเห็นก็ชี้หน้า
“หมาหมู่นี้หว่า มึงจำไว้อย่าให้กูเห็นหน้ามึงที่ไหนนะ” ไอ้คนนั้นก็วิ่งออกไป
“มึงมายุ่งทำไม ไม่งั้นกูน็อกมันไปแล้ว” กูผิดเองแหละ ทำดีไม่ได้ดีเลย เฮ้อ เริ่มปลงละ
แม็กเดินไปที่มอไซด์ ผมก็รีบตามไป แม็กพาผมมาร้านคาราโอเกะ เข้าไปแม็กก็สั่งเบียร์ผมไปนั่งฝั่งตรงข้าม กับแม็ก
“มึงไปทำไมฝั่งโน้นมานั่งฝั่งกูนี้” กูอยากถามจริง ๆ ว่ากูทำอะไรไม่เคยถูกในสายตามึงเลยเหรอ แม็กก็ร้องเพลงไปเรื่อย ๆ ครับตามแบบฉบับเพื่อชีวิต ผมก็นั่งฟังไปงั้นแหละครับ แต่ก็รู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้ ที่ได้มานั่งกับแม็ก
“มึงมีแฟนยังไอ้เจต”....................ผมหันไปมองหน้าเจตด้วยความสงสัย
"ยัง"
"กูชอบมึง" ท่านผู้ชมเคยได้ยินเพลงอนัน อันดาเปล่าครับตึ่ง ๆ ๆๆๆๆตลึ่ง ๆ ตลึ่ง แม็กถามโดยไม่หันมามองผมเลย อ้าวเมื่อกี้ยังบอกว่าไม่ชอบเกย์ไง ลืมไปเราเป็นผู้ชายนี้
-
แค่เริ่มอ่านก้ได้กลิ่นผู้ชายเถื่อนๆ โชยมาแต่ไกล
อ้าาส์ ชังเสียวซ่านเสียนี่กระไร :impress2:
555+ หื่นมากเลยคับเจ๊
หนุกดีค้าบ มาต่อไวๆนะคับ
-
"กูชอบมึง" :laugh: :laugh: ขนาดบอกชอบเขายังโหดได้ใจมากแม็ก :kikkik:
อิอิ เริ่มชอบแม็กแล้วล่ะ :like2:
มาต่อไวไวน้า :yeb:
-
โหยยย บอกกันแล้วว
เอิ้กๆๆๆ
เอามาต่อไวๆ นะ พี่เรย์
เอิ้กๆ รออ่านงับ
-
สุดยอด เถื่อนดิบได้ใจเจง ๆ :laugh: :laugh: :laugh:
ได้แฟนแบบนี้มันส์หยดคับท่าน รออ่านต่อค๊าบบบ มันส์ดีอะ :yeb:
-
สนุกคับ
ต่อเลยค้าบ
-
:kikkik:มาต่อไวๆ นะ หุหุ หนุกหนาน
-
หนุกหนาน มาต่อเร้วน่ะ ชอบเอิ้กๆๆๆๆ :like2: :like2: :like2:
-
"กูชอบมึง"
:o โฮ๊ะ ตะลึง ตึงๆ วิธีการบอกรักของเดะช่างนี่สั้นๆ ง่ายๆ แต่ได้ใจความดีแท้ :-[
-
หนุกหนานครับ หนุกหนาน อิๆ :really2: :like2: :really2:
-
แอบชอบแม็กแล้วซิ อร๊ายยยยยยย 55+
รอพี่เรย์อยุ่นะเคิ้บบบบ
RrMz`,,
Stutas : Broken Heart`,,
-
อ่านด้วยคนครับ :yeb:
กระชับ ได้ใจความสุดๆ
"กูชอบมึง"
ได้ใจมากครับพี่น้อง :like6:
จะจนก็รวยหัวใจรู้มั้ยครับ ใครลองได้รักรับรองว่าหรอยนะ มาลองขำขำกันดูซักครั้งนะ แล้วจะได้รู้ว่าเด็กช่างอย่างเรา . . . รักจริง ยืนยันด้วยใจนะ
ถ้าหากว่างๆมาลองสบตากัน ลองมองให้ซึ้งลงในจิตใจนั้น ก็จะได้รู้ว่าเด็กช่างอย่างเรา . . . รักจริง ไม่อ้อร้อ
เพลง เด็กช่างรักจริง โดย หลวงไก่
-
แล้วมาบอกเจทำไมเคอะน้อง แม๊กซ์
เจ้เขินนะ
:-[
-
เห็นชื่อเรื่องแล้วคิดว่ามันน่าจะจบแบบ happy หน่ะค่ะ :like6:
ขอHappy มั่งเหอะ เรื่องในเล้านี้มีแต่แบบเศร้า เคล้าน้ำตา :impress:
ว่าแต่ แม็คนี่เถื่อนดีเนอะ ชอบ ๆๆ :impress2:
-
ว้อยยยยยย เถื่อนได้ใจเจงๆๆๆ
ชอบชอบ
กรูรักเมิง
-
เป็นผู้ชายที่มีความโรแมนติกสูงจริงๆให้ดิ้นตาย
ไม่เข้ากะเจตเอาซะเลย
แต่ก้อดีนะครับ
เป็นคู่ที่น่ารักดี เหอๆๆ
-
อิอิ โพสก่อนเด่วคนรออ่านไม่ไหว
*****************************************
ผมจ้องหน้าดูแม็กอยู่นานเพราะไม่แน่ใจในคำพูดของแม็ก
“จ้องหน้าหาพ่อมึงเหรอ” หมดเลยอารมณ์สุนทรีเลยกู
“มึงชอบกูป่าว” ผมอยากจะบอกเหลือเกินว่าเวลาพูดกับคนคนอื่นนะหันหน้ามามองด้วย นี้อะไรถามคนอื่นแต่ตากลับไปมองทีวี
“มึงไม่ชอบตอนนี้ก็ไม่เป็นไร แต่ยังไงมึงก็ต้องชอบกู” บังคับขู่เข็ญคนอื่นให้ชอบก็ได้ด้วยวุ๊ยคนเรา
“ชอบ” หน้าด้านถามมากูก็หน้าด้านตอบ แต่ก็อย่างที่บอกนะครับไม่เคยคิดว่าจะมีแฟนเป็นเด็กช่างยังหวั่นหวั่น ๆ
“งั้นคืนนี้มึงไปนอนกับกู” จะไม่ดีมั้งจะเร็วไปป่าวพี่ เพิ่งบอกว่าชอบจะให้ไปนอนด้วยแล้ว
“มึงจะไปไหม” ตอนนี้แม็กหันหน้ามามองผมแล้วสายตาของแม็กนั้นยากที่ผมจะปฎิเสธ เอาวะเป็นไงเป็นกันมาถึงขนาดนี้แล้วนี้
“ไป”
“ดี พูดง่าย ๆ จะได้ไม่ตอ้งเจ็บตัว” อะไรนี้ถ้าไม่ยอมจะลงไม้ลงมือกันเลยเหรอ คิดถูกคิดผิดเนี๊ยะ อีกประมาณ 20 นาทีผมก็เดินทางมาถึงหอแม็ก เข้าห้องเรียบร้อยแม็กก็เข้าไปอาบน้ำ ผมก็เลยนั่งอยู่บนเตียง(ไม่ได้รอให้ท่า นะครับ แต่ไม่รู้ว่าจะไปนั่งตรงไหน) ซักพักแม็กก็เดินออกจากห้องน้ำ แม็กใส่แต่ผ้าเช็ดตัว หุ่นแม็กดีมากเลยครับ หน้าท้องเป็นลอน ๆ ผมจ้องมองอยู่จนแม็กทัก
“มึงไปอาบน้ำสิ”
“ไม่มีผ้าเช็ดตัว” แม็กดึงผ้าเช็ดตัวผืนที่แม็กใช้อยู่ให้ผม โอ้ โฮ้ แม็กเอาขวดเบียร์ซ้อนอยู่ในกางเกงในเหรอ กูขอตัวกลับก่อนดีไหมเนี๊ยะ เกิดมันขอกูคืนนี้กูตายแน่
“มึงรีบ ไปอาบน้ำสิ” ผมเข้าห้องน้ำ อาบน้ำในหัวก็คิดไปต่าง ๆ นา ๆ ว่านี้ทำถูกแล้วหรือเปล่านี้ ผมกำลังทำอะไรลงไป ชั่งมันชอบเขาแล้วนี้ ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกจากห้องน้ำ แม็กนอนหลับไปแล้ว ใส่กางเกงบอลสีขาว เสื้อไม่ให้ ตรงนั้นมันช่างลอยเด่นขึ้นมาเหลือเกิน ใจคอเริ่มไม่ดี หาน้ำกินก่อน กินน้ำเสร็จผมก็หากางเกงในตู้แม็กก็ได้กางเกงบอลเหมือนกันแหละครับใส่เสร็จก็ มานอนข้าง ๆ โดยหันหน้าไปมองทางแม็ก จนผมหลับไปตื่นขึ้นมาเช้าแล้วแม็กหายไป(สรุปเมื่อคืนไม่ได้ทำอะไรเลยเหรอ สรุปแล้วชวนกูมานอนจริง ๆ ) ผมเดินออกไปเปิดประตูดูแม็กกำลังล้างมอไซด์คู่ชีพอยู่ ผมเลยกลับมานอนอีกครั้ง นานเท่าไรก็ไม่รู้แม็กก็เรียกผม
“ไอ้เจต มึงจะนอนไปถึงไปตื่น” พร้อม ๆ กับเท้าของแม็กที่สัมผัสผม ผมลืมตามอง อ้าวไอ้คุณพี่แม็กกูไม่ใช่หมาตายข้างถนนนะจะได้เอาเท้ามาเขี่ยกู ผมงัวเงียขึ้นมองดูแม็ก
“มึงกลับไปได้แล้วไป กูจะออกไปข้างนอก” อะไรกั๋น นี้พ่อคุณทูนหัวเมื่อคืนให้มานอนด้วยตอนนี้ไล่กลับนี้มึงชอบกูจริงป่าวเนี๊ย (อะไรก็ไม่ได้ทำ ว่าจะลักหลับซักหน่อยกลัวตื่นมาไม่เล่นด้วยเจอตีนอีก วัยรุ่นเซ็ง) ผมก็ลุกเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็กลับหอ ผมเดินลงมาแอบหันขึ้นไปมองที่ห้องแม็กว่าจะออกมายืนส่งหรือเปล่า ไร้ซึ้งตัวตนหรือแม้แต่เงา แม็ก ไปดีกว่าสงสัยเมื่อคืนแม็กเมามั้งถึงได้พูดไปแบบนั้น
กลับมาถึงคอนโดก็นอนอีกเพราะรู้สึกว่ายังนอนไม่อิ่มเลย วันนี้ก็วันหยุดไม่รู้จะไปไหน ตื่นมาก็บ่ายโมงแล้ว หิวข้าวจัง แต่พอตื่นขึ้นมาหัวสมองก็คิดถึงแม็ก เฮ้อ....จะไปสนใจทำไมกับคนเย็นชาขนาดนั้น ออกไปกินข้าวดีกว่า ผมกำลังจะลุกไปกินข้าวก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา แม็ก โทรมานี้
“สวัสดีครับ”
“มึงมีไหน”
“อยู่คอนโด”
“กูจะกลับบ้านมึงจะไปเที่ยวบ้านกูไหม” มาไม้ไหนอีกละเนี๊ยะ แม็กเขาเป็นคนต่างจังหวัดนะครับก็ไกลพอสมควร พรุ่งนี้ก็วันหยุดไปก็ไปจะได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วย ผมนิ่งไปชั่วขณะ
“มึงจะไปหรือไม่ไปก็ตามกูซื้อตั๋ว เผื่อมึงแล้ว” แล้วจะถามกูทำไม ชอบบังคับจังนะคุณแม็ก มันคิดว่าผมว่างทุกเวลานาทีสำหรับมันหรือไง แต่ก็......แฮ่ ๆ
“ไป ไป แล้วไปเมื่อไรละ” จะดีใจออกหน้าออกตาไปเปล่าน้า
“ 4 โมงเย็น กูรอที่ขนส่งนะ” อีก 3 ชั่วโมงผมรีบไปกินข้าวมาเก็บของพอใกล้ถึงเวลาผมก็รีบไปขนส่งทันที เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“มึงมีไหน”
“ถึงแล้ว แม็กอยู่ตรงไหน”
“กูรออยู่ป้อมตำรวจ แค่นี้นะ” สัญญาณก็ถูกตัดไปเลย ไม่มีมารยาทเลย ผมตรงไปยังป้อมตำรวจแม็กยืนรออยู่แล้ว พอแม็กเห็นผมก็เดินออกไปเลย ผมต้องรีบตาม อะไรรออีกนิดก็ไม่ได้ แม็กเดินขึ้นรถไปผมก็รีบตามขึ้นไปนั่งเบาะข้าง ๆ แม็ก ตลอดเวลาเดินทาง 3 ชั่วโมง แม็กไม่คุยอะไรกับผมเลย แต่ผมแอบมองแม็กอยู่บ่อย ๆ จนมาถึงหมู่บ้านของแม็ก แม็กก็พาผมลงจากรถ ชนบทมากเลยนะบ้านแม็ก แม็กพาผมเดินเข้าไปในหมู่บ้านอีกไกลพอสมควร ก็มาถึงบ้านแม็ก บ้านแม็กเก็เป็นบ้านแบบชนบททั่วไปแหละครับมีชั้นเดียว ชั้นล่างก็เก็บอุปกรณ์การเกษตรทั้งหลาย
“แม่ ๆ” แม็กเรียกหาแม่
“จ้า ลูกมาแล้วเหรอ” แม่ของแม็กโผล่หน้ามาจากประตูบ้าน หน้าตาแม็กเหมือนแม่นี้เอง
“ขึ้นมาข้างบนสิลูกมืดแล้ว”
“แม่ นี้เพื่อนผมที่เรียนหนังสือ”
“สวัสดีครับแม่
“จ้า ชื่ออะไรจ๊ะ”
“เจตครับ”
“ไปทานข้าวกันนะลูกหาทานเองนะกับข้าวอยู่ในตู้นะ แม็กพาเพื่อนไปทานสิ” นี้เป้นข้าวมื้อแรกของผมที่บ้านแม็ก ถึงจะชนบทไปหน่อยแต่ก็ธรรมชาติดีนะครับ ทานข้าวเสร็จแม็กก็พาไปอาบน้ำด้านล่างของบ้าน เย็นจังเลยแม็กอาบก่อนเรียบร้อยผมก็รีบอาบออกมา อ้าว หายไปอีกละ ไม่โรแมนติกเลย ผมรีบขึ้นบ้านเข้าห้องแม็กนอนแล้ว ผมล้มตัวลงนอนข้าง ๆ
“แม็ก หลับยัง”
“ยังมึงมีอะไร”
“บ้านแม็กน่าอยู่นะ ธรรมชาติดี”
“มึงจะว่าบ้านกูบ้านนอกก็ว่าเถอะ”
“เปล่า”
“รีบ ๆ นอนพรุ่งนี้มีงานทำ อย่ามากวนใจกู” อะไรงานอะไร ใคร ใครจะทำงาน ตื่นเช้ามาทำก็รู้ตัวครับว่าที่แม็กกลับบ้านก็เพราะว่าแม่ของแม็กจะเก็บข้าวโพดซึ้งเป็นพืชที่บ้านแม็กปลูก
“ตื่น ๆ จะนอนไปถึงไหน ยังงี้จะทำงานอะไรทันคนอื่นหา” ผมงัวเงียขึ้นมา
“เช้าแล้วเหรอ” ผมก้มดูนาฬิกา
“เพิ่ง 6 โมงเอง”
-
“เช้าแล้วมึงไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวเดี๋ยวต้องทำงาน”
“หา ทำงาน”
“มึงนึกว่ากูพามึงมาเที่ยวเหรอ” แม็กล้อเล่นเปล่า
“เช้านี้มึงต้องไปเก็บข้าวโพด” เก็บข้าวโพด ผมทำตาโตมองแม็ก
“เอ่อ มึงทำได้ไหม”
“ได้” ผมตอบเสียงอ่อย ๆ ก็ไม่เคยนี้ครับ พ่อแม่ เป็นข้าราชการไม่เคยรู้เรื่องเกษตรเลยแต่วันนี้ต้องมาเป็นเกษตรกร เอาวะ ครั้งหนึ่งในชีวิต หลังจากทำธุระที่บ้านเสร็จแม็กก็พาผมมาที่สวนของแม็ก มันใหญ่มากสำหรับผม
“มึงลงไปเก็บข้าวโพด ของมึงแถวเดียวพอ” เวลาเก็บข้าวโพดเขาจะให้ลงกันทีละแถวเก็บเสร็จก็ให้หักต้นจะได้รู้ว่าเก็บเรียบร้อยแล้ว ผมคิดในใจว่าทำไมไม่ใช้เหมือนต่างประเทศที่ใช้แทร็คเตอร์ลงทีเดียวเสร็จเลย วันนี้มีคนมาประมาณ 30 คนได้แม็กบอกว่าเขามาช่วยกันทั้งนั้นแหละ คนนี้น่ารักจัง ถ้าเป็นทางบ้านผมคงต้องจ้างหมดแหละ พอลงเก็บคนอื่นเขาเปลี่ยนแถว ส่วนผมเหรอครับแถวเดียวยังไม่เสร็จเลย ก็มันคันถ้าใครไม่เคยขอบอกว่ามันคันมากกกกกกกกกก ผมเก็บไปก็เกาตัวเอง จนผิวของผมที่มันขาวตอนนี้มันแดงไปหมด แม่ของแม็กคงเห็นจึงเดินเข้ามาหาผม
“พอเถอะลุกไม่เคยก็อย่าทำเลย แม่ไม่ว่าอะไรหรอก”
“ไม่เป็นไรครับแม่ จะเสร็จแล้วครับแม่”
“แม่บอกแม็กแล้วว่าไม่ต้องให้ลูกทำแต่มันไม่ยอมบอกว่าลูกอยากจะลอง” อ้าว กูไปมองมึงตั้งแต่เมื่อไร เดี๋ยวเถอะมึง ผมหันไปมองแม็กที่ตอนนี้ก็หยุดดูผมคุยกับแม่ ผมทำหน้าบึ้ง แต่แม็กกับยิ้มออกมา ครั้งแรกนะเนี๊ยะที่แม็กยิ้มให้เรา น่ารักจัง แอะหรือว่ายิ้มให้แม่ แต่ชั่งเถอะเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน จนบ่ายพวกเราก็เก็บข้าวโพดเสร็จตอนเย็นก็มีรถเข้ามาขนข้าวโพดออกไป คิดว่าวันนี้บ้านแม็กคงขายได้หลายตังเหมือนกัน ตอนเย็นกลับมาบ้านเขาก็มีงานเลี้ยงกันที่บ้านแต่เพราะความคันผมจึงรีบอาบน้ำและขึ้นห้องหาแป้งมาโรยตัวซักพักแมนก้เดินเข้ามา
“อะนี้ยาทาแก้คัน มึงทาซะ”
“ขอบใจ”
“ทาเสร็จมึงลงไปกินเหล้ากับพวกกูนะ กูรออยู่” เออ บังคับกูจัง ผมหันไปมองมันด้วยหางตา ทายาเสร็จผมก็ตามลงไป เห็นแม็กนั่งกินกับเพื่อนคงรุ่นราวคราวเดียวกันนะครับประมาณ 7 คน ผมเดินเข้าไปแม็กให้ผมนั่งข้าง ๆ แล้วก็แนะนำผมให้รู้จักกับเพื่อน ๆ แม็ก แต่ผมจำไม่ได้หรอกครับว่าใครบ้าง
“อะของมึงกินซะ” แม็กยกแก้วเหล้าให้ผม
“นี้มันเหล้าขาวเหรอ”
“เออ มึงแดกไปเถอะ อย่าเรื่องมากที่นี้ไม่มีเหล้านอกให้มึงกินหรอก” ผมรับแก้วมา ก็เกิดมาไม่เคยกินนี้ 40 ดีกรี ตรารวงข้าว
“ยกเลย ๆๆ” เสียงเพื่อนแม็กเชียร์ให้ผมยกแก้ว เอาวะตายเป็นตายผมยกแก้วนั้นขึ้นโคตร ๆ รู้ได้เลยครับว่ามันไหลจากไหนถึงไหน น้ำตาผมเล็ดออกมาเลย เพื่อน ๆ ของแม็กหัวเราะกันใหญ่ ผมหันไปมองแม็ก เฉย เหมือนเดิม เฮ้อ แต่ก็ดีครับกว่าจะมาถึงผมต้องผ่านอีก 7 คนมีเวลาทำใจผมก็ฟังเขาคุยกันไปเรื่อยและครับไม่รู้เรื่องหรอก แต่แม็กเวลาคุยกับเพื่อนดูสนุกเฮฮาดี ผมก้แอบยิ้มอยู่ในใจไม่เห็นเหมือนตอนอยู่วิทยาลัยเลยชอบทำหน้าบึ้ง ตกดึกผมรู้สึกเมาเพราะว่าไม่เคยกินเหล้าแบบนี้จึงขอตัวขึ้นไปนอน
“แม็กเราไปนอนก่อนนะ รู้สึกเมาแล้ว”
“มึงจะขึ้นไปนอนก็ไปเลยไม่ต้องมาบอกกู” พร้อมกับพูดกับเพื่อน ๆ ต่อ ใจร้าย กูงอนแล้วนะโว้ย บอกดีดี ทำไมต้องมาว่าด้วย ผมรีบลุกขึ้นไปโดยไม่หันไปมองแม็ก งอน ๆ ๆ ๆ น้อยใจ ๆ ๆ ๆ เกิดมาไม่เคยมีใครว่าให้ขนาดนี้ขนาดแฟนเก่าเขายังเอาอกเอาใจเลยนี้อะไรแฟนก็ไม่ใช่ พูดก็ไม่เพราะ กูคิดผิดจริง ๆ เลย ผมล้มตัวลงนอนแต่ก็นอนไม่หลับเพราะมันคันจึงเกา ๆๆ จนแดงได้ยินเสียงคนเดินขึ้นมาต้องเป็นแม็ก แน่ ๆ ผมแกล้งหลับ แม็กเข้ามาจริง ๆ ด้วยสงสัยรู้ว่าเรางอน แป่ว แม็กเข้ามาเอาเสื้อแขนยาวแล้วก็เดินออกไป หลับดีกว่ากรู ผมตื่นขึ้นมากลางดึกมองดูนาฬิกานี้มันตี 3 แล้วนี้ แม็กยังไม่ขึ้นมาเหรอ ผมจึงลุกออกไปดู แม็กยังนั่งกินเหล้ากับเพื่อนอยู่เลย แต่เพื่อนแต่ละคนฟุบไปหมดแล้ว กะจะกินเป็นอาชีพเลยเหรอไง ผมจึงเดินลงไป
“มึงยังไม่หลับเหรอ”
“นอนไม่หลับ”
“ยังไม่เมาเหรอ”
“ช่างกู” ไอ้เจต เอ๊ย ปลงซะเถอะ วันนั้นมันคงเมาจริง ๆ ที่บอกว่าชอบเรา
“ตามใจ แค่เห็นว่ายังไม่ขึ้นไปนึกว่าไปไหน เลยลงมาดู” ผมลุกขึ้นจะขึ้นไปนอน
“เดี๋ยว” แม็กเอามือมาจับแขนผมไว้
“มึงนั่งกับกูก่อน” จะมาไม้ไหนอีกละเนี๊ยะ เหนื่อยใจเจงๆ
“ไหน ๆ พรุ่งนี้กลับไปเรียนไม่ทันแล้วค่อยกลับตอนเย็นแล้วกันนะ มึงจะว่าอะไรไหม” จะไปว่าอะไรเล่า ก็พามาต้องพากลับสิว่าไงว่ากัน
“พรุ่งนี้มึงไปเที่ยวน้ำตกกันนะ” หา ที่นี้มีน้ำตกด้วยเหรอ ดีใจจังจะได้ไปเที่ยว นึกว่าจะมาแง่วอยู่แต่บ้าน
“งั้นขึ้นไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ตื่นเช้านะ” แม็กหันมามองผม ซวยอีกกูไม่น่าถามเลย แม็กลุกเดินขึ้นบ้านไปเลย ผมตามขึ้นไปแม็กล้มตัวลงนอนแล้ว
“มึงมานอนข้าง ๆ กูนี้ กูจะกอด แต่มึงห้ามทำอะไรกู” ผมจึงล้มตัวลงนอนข้าง ๆ แม็กดึงตัวผมเข้าไปกอด เบา ๆ ดิกูไม่ใช่ควายนะ
“มึงเป็นแฟนกูแล้วนะ อย่าคิดนอกใจกู ไม่งั้นมึงโดน” นี้ ๆ กูไปตกลงเมื่อไรว่าจะเป็นแฟนมึง ผมหันหน้าไปมองหน้าแม็ก
“มึงหันหน้าไปทางอื่น ไม่ต้องมามองกู” กูจะดีใจหรือเสียใจดีวะ..... หลับก็หลับวะ ตื่นเช้ามา แม็กก็หายตัวไปอีกละ ผมจึงลุกออกมาเจอแม่พอดี
“แม่ครับ แม็กไปไหนครับ”
“แม็กไปตกปลากับเพื่อนจ๊า แม่นึกว่าเจตไปด้วย” ไหนบอกจะพากูไปเที่ยวน้ำตกงัย ไหนบอกกูเป็นแฟนมึงงัย แฟนเขาทำแบบนี้เหรอ กูอยากร้องไห้ โว้ย โกรธ ๆๆๆ ผมจึงเก็บของของผมแล้วไปลาแม่บอกว่ามีธุระด่วนต้องกลับ
“แม่ผมฝากบอกแม็กด้วยนะครับว่า ผมกลับแล้ว”
“ไม่รอแม็กก่อนเหรอลูก”
“ไม่ครับผมมีธุระด่วนนะครับ” ผมเดินมารอรถแล้วกลับเลย ช่างเถอะมึงไม่สนใจกู กูก็ไม่สนใจมึง น้อยใจ****
-
ฮ๋อยยย รักแบบเดะช่างนี่เข้าใจอยากจริงๆ เจตเลยน้อยใจกลับก่อนเยย :really2:
เถื่อนๆดิบๆ :laugh:
-
แต่แม็กก็ดูแล้วเข้าใจยากจริงๆแหละ :untrust:
แต่ก็ชอบเถื่อนดี :impress2:
-
นักเลงจริงจริ๊งงงงง แม็คเรา อิๆๆๆ :like2:
-
ใจคน.....ยากแท้หยั่งถึง
ตกลงเมิงรักกรูม้างไหมเนี้ยยยยย
-
เจตงอนเลยง่ะ
แมคนี่มัน ไม่เข้าใจจิง ๆ
คนอ่านยางมะเข้าใจเลยอ่ะ
เอิ้กๆๆ
-
เข้ามาอ่านผ่านๆแล้วก้อนึกถึงตอนช่วง กลางๆ หลังๆที่เจตเริ่มจะกลายเป็นประมาณว่า
เจตนา เชิญยิ้ม
5555
ฮาดี ชอบ :kikkik:
-
กรำ มีการสปอยด้วย!!! :sad4:
ชอบแม็กๆๆ เข้าใจยากดี น่าค้นหาเอิ๊กๆ :3059:
-
หุหุ เจตงอนแล้ว :kikkik: :kikkik:
อยากรู้จังว่าแม็กจะง้อแบบไหน :kikkik:
ว่าแต่ เจตนา เชิญยิ้ม เขามีคณะเป็นของตัวเองรึเปล่าน้อ จะจ้างมาแสดงฉลองเล้าใหม่ซะหน่อย :like2:
-
ตอนนั้นน่ะเหรอ คิก ๆ ๆ ๆ
-
มีงอนก็ต้องมีคนง้อละนะ
*************************
ผมมานั่งรอรถโดยสารซักพักรถโดยสารก็มา ผมขึ้นบนรถตาก็หมอง ใจก็เหม่อ กลุ้ม มีแฟนไม่เหมือนคนอื่น จะหวานซักนิดก็ไม่มี แล้วหาว่าเป็นแฟนกัน แต่ก็แปลกที่ผมกลับรู้สึกรักแม็กมากขึ้น (สงสัยไม่เคยเจอของแปลก)แต่ยังไงตอนนี้ก็โกรธ ๆๆๆ งอนๆๆๆ ซักพักผมก็ได้ยินเสียงมอไซด์บิดเร่งแซงรถโดยสาร แล้วรถโดยสารก็ถูกโบกให้หยุด อะไรโจรปล้นเหรอ ตายแน่กู ทำไมวันนี้กูถึง ซ...ว....ย อย่างนี้ แต่ภาพที่ปรากฏนั้น แม็กนี้ แม็กเดินขึ้นมาบนรถแล้วกวาดสายตามาจนเจอผม สงสัยกูไม่ได้ตายเพราะโจรซะละมั้ง จะมาตายเพราะแม็กนี้แหละ แม็กเดินตรงเข้ามาหาผม ด้วยสายตาที่ตอนนี้เหมือนมีไฟพุ่งออกมาจากดวงตาคู่นั้น ผมอยากจะกระซิบป้าที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ ว่าป้าช่วยด้วย ๆ เมื่อกี้กูยังโกรธอยู่นี้ ตอนนี้ความโกรธหายไปไหนเหลือแต่ความกลัว แม็กเดินทางถึงผมแล้วกระชากเอากระเป๋าจากมือผมไปแล้วดึงแขนผมตามไป ก่อนลงจากรถแม็กหันไปทางคนขับ
“ขอโทษนะครับ” หูเราฝาดไปเปล่าทีพูดกับคนอื่นทำไมพูดเพราะจัง ทีพูดกับกูละห้วนเชียว แม็กจูงผมมาถึงมอไซด์
“ขึ้นรถ มึงจะขึ้นดีดี หรือว่าจะขึ้นด้วยน้ำตา” ขู่กูอีกละ ไม่ได้เราต้องทำหน้าเศร้าไว้เผื่อสถานการณ์จะดีขึ้น แม็กพาผมมาถึงบ้านเหมือนเดิมครับด้วยความรวดเร็วดุจสายฟ้าฟาดแล้วฉุดกระชากลากถูผมขึ้นไปบนห้อง
“มึงเป็นอะไร จะกลับทำไมไม่รอกู ไหนบอกจะไปเที่ยวน้ำตกกับกูไง” เอาไงเอากันวะกูขอเถียงหน่อยเถอะ
“แล้วใครละหนีไปตกปลา คนเราก็น้อยใจเป็นนะ” นี้โดนไปบ้าง พอผมพูดเสร็จก็เหมือนมีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนปากของแม็ก แต่
“แล้วถ้ากูไม่ไปหาปลามึงจะมีอะไรกินเช้านี้ไหม บ้านกูไม่ใช่โลตัสจะได้มีหมูเห็ดเป็ดไก่ให้คุณหนูอย่างมึงกิน ” ใครจะไปรู้ละว่าจะไปหาอะไรมาให้กิน เห็นหายไปนึกว่าทิ้งเราไว้ สรุปกรูผิดอีกกก ผมก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาแม็กแล้วตอนนี้
“แล้วทำไมแม็กไม่บอกละว่าจะไปตกปลา”
“ก็กูเห็นมึงหลับอยู่ไม่อยากปลุก กูผิดเหรอ” เอ่อ ๆ กูผิด แม็กเดินมาดึงผมเข้าไปกอดเป็นครั้งแรกที่แม็กไม่เมาแล้วดึงผมไปกอด แม็กลูบหัวผมไปด้วย รู้สึกดีจัง
“ไอ้หน้าจืดมึงหัดมีเหตุผลบ้างนะ ไม่ใช่อะไรอะไรหน่อยก็โกรธ เมื่อกี้มึงน้อยใจกูจริงๆเหรอ”
“จริงสิ ก็มันน่าน้อยใจไหมละ” ผมซบหน้าผมกับอกของแม็ก และกอดตอบ พอผมกอดตอบเท่านั้นแหละครับ แม็กปล่อยมือเลย อะไรอีกละพ่อคุณ แม็กดึงแขนผมขึ้นไปดู ตกใจหมดนึกว่ากูทำผิดอีก
“ไหนดูสิเมื่อวานผื่นหายหรือยังเหลือนิดหน่อย มากูทายาให้” แม็กไปหยิบยามาทาให้ผม เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าแม็กเป็นห่วงผม ทีเมื่อคืนอยากให้ทากลับไม่ทา ขออย่าให้ผีความดีที่สิงแม็กอยู่ตอนนี้อย่ารีบออกเลย
“มาให้กูกอดอีกทีซิ “ แม็กจับผมหันหลังแล้วกอดผมไว้ ผมกำลังจะหันไปกอดแม็กตอบแต่ก็
“แม็กลูกลงมาฆ่าปลาให้แม่หน่อย”
“คราบบบแม่” อดเลยกรู แม็กวิ่งลงไปเลย ผมตามลงมา
“อ้าวเจต แม่นึกว่าลูกกลับไปแล้ว”
“ยังหรอกแม่ คนไม่เต็ม ชอบทำอะไรไร้สาระ” อ้าวไอ้คุณแม็กหลอกด่าเหรอ
“ ให้ผมช่วยอะไรไหมครับแม่”
“ไม่ต้องหรอกลูก แม่รู้ว่าลูกไม่เคยทำ นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ”
“ครับ” รู้สึกยังไงไม่รู้แฮะที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผมเห็นแม็กช่วยแม่ทำอาหารอย่างขมักเขม้น ช่างเป็นครอบครัวที่มีความสุขจัง จนอาหารเรียบร้อย ก็เป็นอาหารง่าย ๆ นะครับ ผมก็นั่งกินพร้อมกับแม็กและแม่ จนสายมากแล้วเพื่อน ๆ แม็กก็มาหาแม็กที่บ้าน แล้วพวกเราก็มานั่งน้ำตกกัน สวยจัง แม็กและเพื่อนตั้งวงกินเหล้ากันผมก็มานั่งข้าง ๆ แม็ก เหมือนเดิมครับ 40 ดีกรีตรารวงข้าว ลำบากกรูอีก (แม็กขอเปลี่ยนเป็นเตอกีล่าได้ไหม) ผมก็ถูกเพื่อน ๆ แม็กบังคับขู่เข็ญให้กินเรื่อย ๆ จนผมคิดว่าผมเมานะเพราะเริ่มมองเห็นหน้าคนอื่นมีหลายหน้า ส่วนคนอื่นผมยังเหมือนเป็นปกติ
“ไม่ไหวมึงไม่ต้องกินแล้วก็ได้” แม็กหันมาบอกผม
“ไม่เป็นไร ยังกินได้”
“อวดดี” จะถือเป็นคำชม ผมนั่งไปก็มองไปเรื่อย ๆ เพื่อน ๆ แม็กนี้ก็น่าดีเหมือนกันนะ มิน่าเขาว่าช้างเผือกให้มาหาในป่า มีคนหนึ่งนั่งข้างหน้าผมน่าตาน่ารักทีเดียวเชียว อ๋อ ชื่อพัด จำได้แล้วเมื่อคืนก็มาบ้านแม็กแต่เมื่อคืนไม่ทันสังเกตพอมาตอนกลางวันถึงเห็นว่าน่ารัก ผมมองไปซักพัก พัด คงเห็นว่าผมมองอยู่ก็ยิ้มให้ ผมก็ยิ้มตอบ เท่านั้นแหละครับผมหันไปมอง แม็ก อุ๊ย แ.....ม็......ก.....ไปกินรังแตนที่ไหนมาอย่ากระนั้นเลยไอ้เจต มึงเปลี่ยนโลเกชั่นในการมองเถอะ ไม่งั้นละชีวิตมึงจะหาไม่ ผมจึงเปลี่ยนไปมอง น้ำตกแทน พอจะช่วยเซฟชีวิตไปได้อีกระยะ ซักพักแม็กก็ชวนทุกคนกลับเพื่อนแม็กนี้ก็ดีนะชวนกลับก็กลับ
มาถึงบ้านไม่พูดไม่จา ขึ้นไปเก็บของ แล้วก็เดินลงมา เอากระเป๋าโยนให้ผม
“มึงหิ้วไป แม่ครับผมกลับแล้วนะครับ”
“ผมก็กลับแล้วนะครับ”
“จ๊า ลูกเจต ไว้มาเที่ยวอีกนะ”
“ครับแม่” แม็กพาผมมาขึ้นรถกลับทันทีตลอดทางก็เหมือนเดิมครับแม็กก็ไม่พูดไม่จา จนถึงขนส่งต่างคนก็ต่างลงรถ ผมว่าจะถามซักหน่อยว่าคืนนี้จะไปไหนหรือเปล่า แต่ไม่ทันแล้วครับ แม็กไปแล้ว ผมทำอะไรผิดเหรอ ผมก็ขับรถมาถึงหอ แล้วก็หลับไปเลย เพราะยังรู้สึกว่ายังเมาค้างตั้งแต่ไปเที่ยวน้ำตกจะว่าไปเที่ยวน้ำตกก็คงไม่ใช่ต้องบอกว่าไปนั่งเป็นเพื่อนแม็กกินเหล้าที่น้ำตก น้ำซักแอะก็ไม่ได้แตะ ก๊อก ๆ ๆ เสียงประตูผมดังขึ้น ผมมองดูนาฬิกา 3 ทุ่มกว่าแล้วนี้ ใครมาวะ ผมเดินออกไปเปิดประตู อ๋อ ไอ้วัดนี้เอง
“มึงไปไหนมาวะ ไม่ไปเรียน โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้” คงจะโทรได้อยู่หรอกอยู่ในป่าโน้น.
“เปล่า ไม่ได้ไปไหน กูไม่ค่อยสบายก็เลยปิดโทรศัพท์ด้วยอยากพักผ่อน” ผมทำเสียงเข็มและจริงจัง
“เออ ๆ กูรู้แล้ว นี้มึงแดกอะไรยัง”
“ยังเลย”
“งั้นออกไปหาอะไรแดกกันเถอะ”
“ดีเหมือนกัน กูก็เริ่มหิวละ” เอ แล้วแม็กละกินข้าวยังนะ จะโทรไปหาดีไหมนะ........ไม่ดีกว่าเมื่อเช้าไม่สนใจเราเราก็ไม่สนใจ ผมจึงออกไปทานข้าวกับไอ้วัด แต่ก็ขอขับผ่านร้านประจำที่แม็กมักจะมานั่งซักหน่อยเถอะ นั้นรถแม็กนี้(ขนาดไม่สนใจนะ) แม็กจะมากับใครหรือเปล่านะผมรีบไปทานข้าวที่อื่นแล้วพาไอ้วัดมาเอารถเสร็จแล้วไล่มันกับเลย
“มึงเป็นอะไรวะ กูอุตส่ามาหามึงกลับไล่กูกลับ”
“มึงกลับไปก่อนเถอะ กูง่วงกูอยากพักผ่อน “
“เอ่อ ๆ กูกลับก็ได้ พรุ่งนี้มึงอย่าลืมไปเรียนละ” พอไอ้วัดกลับผมก็รีบขับรถออกไปที่ร้านประจำของแม็ก ผมจอดรถเสร็จก็ค่อย ๆ ย่องชะเง้อ เข้าไปมองในร้านแม็กนั่งอยู่ตรงที่เดิมมาคนเดียว ค่อยโล่งอก แต่.....ดะ.....ดะ...เดียว.......เดี๋ยว......ขะยี้ตาสิไอ้เจต ดูอีกทีนั้นใครมานั่งด้วยตรงนั้น ทั้งสาว ทั้งสวย ทั้งอวบทั้งอูมอย่าบอกนะว่า เ.....ป็....น.....แ...ฟ....น....แม็ก กลุ้มเลยกู จะทำยังไงดีนะ ว่าแล้วอย่าไปหลวมตัวไปชอบคนแบบนั้น ยิ่งเด็กช่างอีก เสียอนาคตอีกแล้วกู แต่นี้เราจะไม่ยอมทำอะไรเลยเหรอจะปล่อยให้โดนหลอกอย่างนี้เหรอ ไม่ได้การเราต้องไม่แพ้ ต้องทำอะไรซักอย่าง เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเดินเข้าไปในร้าน ด้วยวันนี้คนไม่มากทุกคนจึงรู้ว่ามีคนเดินเข้ามา รวมถึงแม็ก พอแม็กเห็นผมเท่านั้นแหละครับ เหมือนเดิม ไม่มีปฎิกิริยา ไดได เด็กเสริฟวิ่งเข้ามาหาผม
“มีโต๊ะยังครับ พี่นี้เอง พี่แม็กนั่งตรงที่เดิมครับ” เด็กเสริฟชี้ไปยังจุดที่แม็กนั่ง
“ เปล่าพี่ไม่ได้มาหาแม็ก ไม่เป็นไรพี่จะกลับละ” ก่อนเดินออกไปผมหันไปมองแม็กอีกครั้ง ประมาณ กูรู้แล้วว่ามึงมีแฟนแล้วมาหลอกกู เป็นจังหวะเดียวกับที่แม็กก็หันมามองผมพอดี ผมรีบเดินไปขึ้นรถ ผมเห็นในกระจกหลัง ว่าแม็กก็เดินออกมา ผมรีบบึ่งรถออกไปทันทีแต่ก็ไม่วายที่จะมองดูกระจกว่าแม็กตามมาหรือเปล่า ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ เสียงหัวใจของผมเต้น นั้น ๆ แม็กตามมาจริง ๆ ด้วยแล้วก็ฟิ้ว...แซงหน้าผมไปเลย แต่แม็กก็จอดตัดหน้าผมเลย เอี๊ยดดดดดดดดดด เสียงเบรกจากรถผม
ผมเปิดประตูลงไป
-
“อยากตายรึไง” ตายห่ากูพูดออกไปได้ไง เกิดแม็กโกรธขึ้นมาฆ่าหมกศพตรงนี้ทำไงเนี๊ยะ แม็กเดินเข้ามาหาผม แม็กนี้แฟนนายนะอย่าทำอะไรนะ เพื่อน ๆคงทราบว่าสายตาแม็กคงไม่หวานปานน้ำผึ้งหรอกนะครับ
“มึงนั้นแหละอยากตายรึงัย มึงเป็นอะไรไปหากูแล้วจู่ ๆ ก็บึ่งรถออกมา เป็นเหี้ยอะไรอีก”
“อ้าวใครอยากจะไปขัดจังหวะคนรักเขาจะจีบกัน” ไอ้เจตวันนี้มึงกล้ามากที่เถียงได้เอาเลย ๆ
“อ๋อกูรู้ละ มึงไปเลยมึงไปกับกู”
“ไปไหน ไม่ไป”
“กูบอกให้ไปไง”แม็กลากผมให้ตามไป
“เดี๋ยว ก่อนแม็ก”
“อะไรอีก มึงจะเอาอะไรอีก”
“จะเอารถไปเอง เห็นไหมว่ารถเจตจอดขวางถนนคนอื่นอยู่” ก็มันจริงนี้ครับจอดอย่างนั้นใครมาชนละแย่เลย
“งั้นมึงขับนำหน้ากูไป”
“ไปไหน”
“ไปร้านเมื่อกี้แหละ”
“ไม่ไป ไม่ไปอยากไปไม่อยากเห็น”
“แต่มึงต้องไป ถ้ามึงไม่ไปแล้วมึงจะรู้ได้งัยว่าอี่นั้นไม่ใช่แฟนกู ที่มึงบึ่งออกมานี้ก็เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม” ไม่มีคำตอบจากผม
“มึงก็อย่างนี้แหละ ไม่ถามชอบสรุปเอาเอง ไม่ถามอะไรกูหลงรักคนแบบนี้ได้งัย” นี้ จริง ๆ แล้วกูต้องเป็นคนพูดว่าไปหลงรักมึงได้งัย เย็นชาที่สุด ไม่มีหัวใจ (แอบดีใจที่แม็กบอกว่าหลงรักเรา)
“ไปเลยมึงนำหน้ากูไปเลย” จากนั้นเราก็มาถึงร้านแม็กพาผมเข้าไปในร้านโดยมีผูเหญิงคนนั้นยืนอยู่เห็นมะ รอกันอยู่
“แม็กไปไหนมาเหรอ” เห็นไหม ๆ เป็นห่วงเป็นใยกันขนาดนี้ไม่ใช่แฟนแล้วจะเป็นอะไร
“เราไปตามเพื่อนมานะ นี้เจต เพื่อนสนิทเรา” ผู้หญิงคนนั้นหันมายิ้มให้ผม
“นี้หนิง ลูกเจ้าของร้าน แหละโน้นที่ร้องเพลงอยู่บนเวทีแฟนหนิง” สรุปแล้วผมคิดไปเองอีกแล้วเหรอเนี๊ยะสมแล้วที่แม็กด่าผม แม็กก็ขอตัวแล้วพาผมมานั่ง ผมกำลังจะไปนั่งฝั่งตรงข้ามแม็ก ก็เจอกับสายตาพิฆาต กูรู้แล้วกูต้องไปนั่งฝั่งเดียวกับมึงใช่ไหม พอนั่งเสร็จผมก็เริ่มโดนสวดเลย
“หัดจำไว้บ้างนะมีอะไรถามกู”
“ครับ”
“ไม่ใช่ครับอย่างเดียว ทำด้วย นี้ครั้งที่ 2 แล้วนะ”
“ครับ” ก้มหน้ารับกรรมครับผิดจริง ๆ นี้เรา
“คืนนี้กูไปนอนกับมึงนะ”
“จะไปจริง ๆ เหรอ “
“อือ กูว่าไปก็ไปสิ” เป็นอันว่าคืนนี้กูเสียตัวอย่างแน่นอน ประมาณตี 1 ผมก็พาแม็กมาถึงคอนโดผม พอเปิดประตูเข้าห้องกำลังจะบอกแม็กให้อาบน้ำ แต่คงไม่ทันใจแม็กงะครับ แม็กดึงผมเข้าไปจูบ อย่างหนักหน่วง สอดลิ้นเข้ามาในปากของผมความเสียวซ่านมันแล่นขึ้นไปถึงหัวสมอง มือของแม็กเขี่ยไปที่หัวผมจนแข็งเป็นไต ปากแม็กเริ่มเลียไปตามแก้มและใบหู คงมีแต่เสียงครางของผมเท่านั้นที่มีอยู่ตอนนี้ ผมกอดแม็กไว้แน่น แม็กไล่ลิ้นจนมาถึงคอแล้วหยุด ผมมองหน้าแม็ก แม็กยิ้มให้ก่อนที่จะถอดเสื้อผมออก จากนั้นก็เริ่มจูบไซ้ไปตามลำคอ
“โอ๊ย” แม็กทั้งกัดและดูดคอ ของผมทั้งเจ็บทั้งเสียวอย่างบอกไม่ถูก แม็กไล่จนมาถึงอกใช้ลิ้นเลียหัวผม
“อ่า....เสียวจังเลย” ยิ่งผมส่งเสียงครางแม็กยิ่งรุนแรงทั้งกีดและดูดไปทั่วอกและคอ ผมก็ได้แต่เอามือจิไปตามแผ่นหลังของแม็ก จากนั้นผมก็ปล่อยมือจากหลังของแม็กเพื่อไปถอดเข็มขัดและกางเกงแม็กออก และจับเอาKของแม็กให้ออกมาชมโลก อย่างที่คาดไว้ไม่มีผิดมันทั้งใหญ่และยาว แม็กกดหัวผมลงไปผมรู้หน้าที่ดีผมก้มลงสัมผัสกับKของแม็กมันช่างเต็มไม้เต็มมือของผมเหรอเกิน ผมเริ่มเลียวนไปตามคอหยักสลับกับดูดเป็นระยะ ๆ เสียงครางของแม็กเริ่มดังขึ้นผมได้ใจอมรวดเดียวเข้าไปแต่มันไม่หมดครับมันยาวเกิน
“อ่า.....ซี๊ดดด” เสียงครางของแม็กสลับกับเสียงปากของผมที่ทั้งดูดทั้งเลียKของแม็ก แม็กจับหัวผมไว้แล้วกระเด้าKเข้าออกปากของผมจนผมสำลักออกมา แม็กจึงดึงผมขึ้นมาจูบปากอีกครั้งและกำลังจะถอดหางเกงผม ก๊อก ๆ ๆ เสียงคนเคาะประตู แม็กหันหน้ามามองผมคงจะถามประมาณว่าใคร ผมก็ส่ายหัว ผมเดินไปเปิดประตูโดยที่แม็กยังยืนโป๊อยู่ที่เดียว ผมว่าจะแง้มประตูออกไปดู อาจจะเป็นความซวยของผมก็เป็นได้ พอแง้มปุ๊ปประตูก็ผลักเข้ามาเลย ลืมคล้องโซ่
“เฮ้ย ไอ้วัด”
“เฮ้ย ไอ้เจตมึง” ใช่แล้วครับตอนนี้เปรตยืนอยู่ 1 และผมส่วนบนไม่มีอะไรเลยนอกจาก รอยดูดและกัดตามคอ อกและไหล่
“มึง 2 คน” หลังจากหายจากภวังค์แม็กรีบเก็บเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำ ส่วนผมยืนรอคำพิพากษา
“มึง2คนเป็นคู่เกย์กันเหรอ” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากผม
“กูสงสัยมานานแล้ว ว่าพีกนี้มึงเปลี่ยนไป”
“แล้วมึงจะเกลียดกูเปล่าวะ”
“555555 เรื่องของมึงนี้กูไม่ยุ่งหรอก”
”มึงอย่าไปบอกใครนะ”
“กูบอกคนอื่นแล้วกูได้ประโยชน์อะไร ไปมึงไปเรียกไอ้เด็กช่างออกมาได้แล้ว” ผมเดินไปเรียกให้แม็กออกมา แม็กคงจะอายนะครับ ก็เลยขอตัวเข้าห้องนอนเลยโดยไม่เข้ามาทักทายวัด
“ขอโทษแทนแม็กด้วยแล้วกัน”
“เป็นไร แต่คืนนี้กูขอนอนด้วยนะโว้ย”
“มึงทำไมไม่ไปนอนคอนโดมึง”
“กูทะเลาะกับเอื้องมาวะ” เอื้องนี้แฟนมันครับ
“เอ่อ จัญไรนะมึงขัดขวางความสุขกู งั้นมึงก็นอนโซฟานี้แหละ”ผมบอกไอ้วัดเสร็จก็เดินเข้าห้องไป แม็กนั่งอยู่บนเตียง
“เป็นอะไร” ผมถามแม็ก
“เพื่อนมึงว่าไง”
“ไม่ว่าไงนี้ มันเข้าใจ”
“มึงอายเพื่อนมึงไหม ที่เพื่อนมึงรู้ว่ามึงคบกู”
“อายทำไม หรือว่าแม็กอาย”
“กูอาย” แม็กพูดจบผมก็เศร้าทันทีครับ นี้แม็กอายเหรอที่คบกับเรา
“เอาอีกแหละ คิดมากอีกละ”
“ก็แม็กอายที่คบกับเราไม่ใช่เหรอ”
“ไอ้โง่เอ้ย กูไมได้อายที่กูคบมึง แต่กูอายที่เพื่อนมึงเห็นKกู” 555555 นึกว่าอายที่คบเราแม็กดึงผมเข้าไปกอดและนอนลงพร้อมกัน
“มึงเอามือมึงมานี้” แม็กดึงมือผมไป พร้อมกับสวมแหวนให้ ที่นิ้วนางแต่มันหลวม จึงขยับมาใส่นิ้วกลางพอดีแป๊ะ
“วันนี้กูไปซื้อให้มึงมา มึงมันจะไม่ใหญ่ แต่สำหรับกูแล้วมันมีค่ามาก กูไม่เคยซื้อของให้ใคร กูตั้งใจจะให้มึงพรุ่งนี้ แต่ก็ช่างมันเถอะให้วันไหนก็เหมือนกัน ถ้ามึงถอดออก มึงตาย”
“รู้ได้งัยว่าเราใส่แหวนไซด์อะไร เกิดซื้อมาใส่ไม่ได้ละทำไง”
“กูเดา ถ้ามึงใส่ไม่ได้กูก็เอาไปให้คนอื่น” ผมหันหน้าไปมองแม็กแล้วก้หันหลังให้แม็กทันที
“55555 มึงก็อย่างนี้แหละ กูถึงรักมึงไง หันมาเลยเดี๋ยวกูเตะตกเตียงเลย ทำมาเป็นงอน ” จะงอนซักหน่อยก็ไม่ได้ คืนนั้นผมก็หลับไปในอ้อมกอดของแม็กคืนนี้ชั่งเป็นคืนที่วิเศษสุด ๆ สำหรับผมเลย จริง ๆ ก็ว่าจะถามแม็กอยู่เหมือนกันว่าไปแอบชอบผมตั้งแต่เมื่อไร แต่หลับไปซะก่อนเฮ้อ...เอาไว้มีโอกาสคราวหน้า ค่อยถามแล้วกัน
-
:-[ :-[ :-[
อยากได้แบบนี้บ้าง จะหาได้ที่ไหนอ่ะ
จะเอาๆๆๆๆๆๆๆๆ :like2:
หลายมิติดีจริง ชอบๆๆๆๆ :impress2:
-
:-[ :-[ :-[ แม็กน่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอเถื่อนๆ ซักคนเถอะค่า :laugh: :laugh: :laugh:
แต่เจตต้องมีเหตุผลมากกว่านี้นะ มีอะไรต้องคุยกันก่อน ไม่ใช่คิดเองเออเอง ไม่ดี ไม่ดี :teach:
-
:laugh: โอยยย ขำตาแม็ก เอะอ่ะไรก้อขู่
เจตนะเจตชอบคิดเองเออเอง :seng2ped:
-
เข้ามาตามอ่านด้วยคน..... :angellaugh2:
ท่างเล้านี้จะชอบความเถื่อน.... :laugh: :laugh:
-
:-[ :-[ :-[
คู่นี้น่ารักกกมากๆ อ่ะ
แมคน่ารักว่ะ 555555555555+
:myeye: :myeye: :myeye:
อยากมีกะเค้าบ้างจัง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ขอให้มีความสุขกับความรักมากๆนะครับทั้งคนเขียนและคนอ่าน
**********************************
เช้าขึ้นมาก็ว่าจะมอนิ่งคีส ซักหน่อย หายไปไหนอีกละ เป็นผีรึงัยนะ อยากไปก็ไป อยากมาก็มา ผมเดินออกมาดูข้างนอกก็มีแต่ไอ้วัดที่ยังนอนเป็นศพรอเผาอยู่ที่โซฟา สงสัยจะกลับไปแล้ว ช่างเถอะ ชินละ ผมปลุกไอ้พัดให้ตื่น
“ไอ้วัดตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน”
“อือ...เช้าแล้วเหรอ กี่โมงแล้ววะ”
“ตีสองมั้ง”
“ไอ้นี้เช้ามาก็กวนตีนเลยนะมึง”
“มึงกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวมึงก็ไปเรียนไม่ทันหรอก”
“ไล่กูอีกละ เดี๋ยวนี้ได้แฟนแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะ”
“เดี๋ยวกูเตะปากให้ มึงรีบ ๆ กลับไปเลย” ไอ้วัดกลับไปแล้ว ผมก็ทำธุระส่วนตัวไปเรียนหนังสือที่วิทยาลัยวันนี้ปกติไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้น ไอ้วัดไปไหนนะ ยังไม่มาสงสัยยังง้อแฟนไม่เสร็จเลยไม่มาเรียน ผมจึงมานั่งที่ห้องสมุด กรี๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แม็กโทรมาอีกละ
“วันนี้กูไม่อยู่วิทยาลัยนะ” มาบอกกูทำไมเมื่อเช้าจะไปก็ไม่บอกตอนนี้ละอยากมาบอก
“จะไปไหน”
“กูจะไปแข่งบอลกับวิทยาลัยอื่น มึงไม่ต้องไปหรอก” กูไม่ได้ขอโว้ยว่าจะไปด้วย
“แล้วจะไปที่ไหนต่อป่าว”
“ถ้าไปกูจะโทรไปบอก”
“แล้วอย่าไปทะเลาะกับใครอีกละ”
“ห่วงกูเหรอ”
“เอ่อ” แล้วสัญญาณก็ขาดหายไป ช่างเป็นแฟนที่แสนดี เหนื่อยใจจัง ผมเรียนจนถึงตอนเย็นกะว่าจะกลับคอนโดแล้ว เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีก
“มึงอยู่ที่ไหน”
”ยังอยู่ที่วิทยาลัย”
“ดี เดี๋ยวกูไปรับ”
“ไปไหน”
“ไปกินเหล้า วันนี้กูแข่งบอลชนะ มึงไปรอกูที่หน้าวิทยาลัย นะ 5 โมงเย็นกูไปรับ” ตู๊ด ๆ ๆ สัญญาณก็หายไปอีกครั้ง ทำใจและทำใจ 5 โมงเย็นผมจึงเดินมารอแม็กที่หน้าวิทยาลัย แม็กนี้ดีอย่างนะครับเป็นคนตรงต่อเวลานัดกี่โมงก็จะมาเท่านั้น
“ขึ้นรถ”
“ครับ” ผมก็นึกว่าแม็กจะพาผมไปร้านเดิมแต่ผิดคาดครับ แม็กพามาร้านใหม่ ที่ใหญ่กว่าเดิม แต่ยังเป็นคันทรี่เหมือนเดิม แถมยังเพิ่มประมาณเขาวัวและเขาควาย ไปถึงเพื่อน ๆ แม็กก็อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ผมนะสิไม่รู้จักใครเลย นอกจากเพื่อนของแม็กที่เคยแนะนำให้ผมรู้จัก ทุกคนยังคงพูดถึงเรื่องฟุตบอลที่แข่งชนะในวันนี้ แม็กเองก็ดูท่าทางมีความสุข ช่างเถอะถึงผมจะไม่สนุกแค่ให้แม็กมีความสุขผมก็พอใจแล้ว ลืมบอกไปว่าวันนี้ทุกคนเขาเอาแฟนมาด้วย คนก็เลยเยอะเป็นพิเศษ มีแต่แม็กเท่านั้นครับที่เอาแฟนที่เป็นผู้ชายมา (ก็ผมงัย) ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพื่อนแม็กถึงกลัวแฟนเพราะแต่ละคนน่าตาเหมือนโกรธใครมาซัก 100 ปี ซักพักเพื่อนแม็กก็เริ่มมาสนทนากับแม็ก
“ไอ้แม็กเมื่อไรมึงจะมีแฟนใหม่ซักทีวะ มึงกับอี่ผึ้งก็เลิกกันนานแล้วนะ”
“ช่างกู”
“อกหักครั้งเดียวไม่ตายหรอกมึง ผู้หญิงเยอะแยะยิ่งน่าตาอย่างมึง กระดิ๊กนิ้วครั้งเดียวก็มารุมกันเป็นสิบ” ก็ลองกระดิกสิ เดี๊ยวจะได้เห็นฤทธิ์ไอ้เจตบ้าง
“พวกมึงไม่ต้องมายุ่งกับกูหรอก กูไม่มีก็ช่างกู ชีวิตกู” อ้าวแล้วที่นั่งข้าง ๆ แม็กนี้ไงแฟนแม็ก อยากจะตะโกนบอกทุกคนเหลือเกิน
“นี้ไอ้แม็ก มึงดูเด็กเสริฟคนนั้นสิวะ กูว่ามันชอบมึงแน่เลย” ผมหันไปตามนิ้วของเพื่อนแม็กเด็กคนนั้น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ
“ช่างมันเถอะ มันคงไม่อยากได้กูหรอก มันอยากได้Kกูมากกว่า” 55555 เสียงหัวเราะของแม็กกับเพื่อนก็ดังขึ้น ลามก ที่สุด ซักพักแม็กก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมไม่ได้ตามไปหรอกนะ ไม่อยากเป็นที่สังเกตุ ตอนแม็กไม่อยู่ผมจึงถามเรื่องแฟนเก่าแม็กจากเพื่อน ของแม็กก็ได้ความว่าแม็กเคยมีแฟนแล้วตอนปวส1. แล้วจู่ ๆผู้หญิงก็มาขอเลิกเพราะไปมีแฟนใหม่ ตั้งแต่นั้นมาแม็กจึงไม่ค่อยร่าเริงเท่าไร (โธ่นึกว่าเรื่องอะไร ไม่เป็นไรนิ ก็ได้เจตมาปลอบใจแล้วไง) เอ..ทำไมแม็กเข้าห้องน้ำนานจังนะขออนุญาตเดินไปดูหน่อยเถอะ นั้น แม็กกับเด็กเสริฟคนนั้นไง อ๋อพอลับหูลับก็ออกลายเลยนะ เดี๋ยวเหอะ ผมเดินกลับมาที่โต๊ะที่ยังก็โกรธนะครับแต่จะรอถาม ก็แม็กบอกเองนี้ว่ามีอะไรให้ถาม อีกซักพักแม็กก็เดินมา
“ไงได้เบอร์รึยัง” แต่ถามนอกประเด็นไปหน่อย
“อือ ได้ละ มึงรู้ได้ไง”
“ก็ตามไปดูพฤติกรรมคนบางคน ขนาดอยู่ด้วยยังขนาดนี้ ถ้าลับตาจะขนาดไหน”
“ฮึ ๆ ๆ ๆ ถ้ามึงไม่อยุ่ด้วยเหรอกูพามันไปเอาแล้ว” ไอ้คุณพี่แม็กพูดแบบนี้เดี๋ยวสวย
“มึงหวงกูเหรอ” เข้าล็อก อย่างนี้ต้องแกล้งงอน
“ใครบอกว่าหวง อยากได้ก็เอาเลย”
“จริงเหรอ ปากให้ตรงกับใจนะ ปากพูดได้แต่หน้ามันฟ้องว่าหวงนะ”
“ใครจะไปหวง ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
“ดี งั้นกูจะสมพรปากมึง ไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหม” แม็กเรียกน้องคนนั้นเข้ามาหา แล้วก็หอมแก้มเลย จากนั้นก็หันมาหยักคิ้วให้ผม เพื่อน ๆ ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันเรียวกราว
“ไอ้เหี้ยแม็ก ไอ้นี้เมื่อกี้บอกไม่สนใจตอนนี้เอาใหญ่เชียวนะมึง ไม่เสียชื่อเสือแม็กเลยนี้ 5555” ไม่สน ฮือ ๆ ๆ ไม่สนเชิญเลยตามสบายเลย ผมพยายามที่จะไม่มอง แต่มันซึ่งหน้าเหลือเกินใครจะไปทนไหว ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี้ อยากได้ก็เอาไปเลย แม็กพาน้องคนนั้นแยกไปนั่งอีกโต๊ะ ที่นี้เขาไม่ให้เด็กเสริฟทำงานกันรึงัยปล่อยให้มานั่งล่อแฟนชาวบ้านเขาอยู่ได้ คนของเราก็ใช่เล่น โอกาสที่แม็กไปคุยกับเด็กเสริฟคนนั้นผมก็ลาเพื่อน ๆ แม็กแล้วเดินออกจากร้านไปแม็กคงไม่ทันสังเกตุ ผมเดินออกจากร้านมาก็โบกรถไปเที่ยวคนเดียวที่เธคที่ผมมักจะไป กินเหล้าให้ตายกูคืนนี้ ผมมาถึงเธอก็ตั้งหน้าตั้งตากินเหล้า มีแฟน แฟนก็ไม่รัก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแม็กโทรเข้ามา ไม่รับ จะทำไม ประมาณ6 ครั้งที่แม็กโทรเข้ามา ผมก็ไม่รับ งอน โกรธ กินเหล้า โกรธ งอน กินเหล้า เมาได้ที่ผมก็ลุกไปเต้น ๆ ๆ โดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองมาที่ผมอย่างอาฆาตและพยาบาท พอถึงจังหวะ สโลว์ ผมก็กลับมานั่งที่โต๊ะ อยากร้องไห้แต่มันก็ร้องไห้ไม่ออก พั๊ว มีคนมาตบหัวผมผมหันไปทันที
“สัตว์เอ๊ย” อุ่ย.....แม็กนี้มาได้ไง เดี๋ยวเรากำลังโกรธอยู่นี้ ผมหันหลังกลับทันที แม็กเข้ามายืนประชิดตัวผมแต่ไม่พูดอะไร ผมจึงมองหาเหยื่อแล้วก็เจอผมยกแก้วไปชนกับกระเทยโต๊ะข้าง ๆ กระเทยพวกนั้นก็ช่างเป็นใจเหลือเกินพอผมยกแก้วชนแค่นั้นละครับเอามือมาโอบกอดผมไว้เลย แม็กเดินเข้ามากระชากแขนผมออกมา
“โอ๊ย เจ็บนะทำอะไร”
“ใช่ มาทำอะไรเด็กชั้นหา” กระเทยนางหนึ่งพูดออกมา
“หุบปากเลยอี่กระเทย แฟนกูโว้ย ถ้ามึงยังปากตีเดี๋ยวกูเตะแม่งเลย” เงียบ ไม่มีกระเทยนางไดปริปากอีกเลย แม็กลากผมมาที่โต๊ะ
“ร่านนักนะมึง”
“หุบปากเลยแม็ก แม็กไม่มีสิทธิ์มาว่าเรา” เอาเลยเจตมึงเอาเลยมึงเถียงเลย แม็กยืนจ้องผมอยู่นานจนผมเริ่มกลัวสายตาแต่ต้องอดทนไว้ก่อน
“ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์ น้องเก็บตังค์” เด็กเสริฟกำลังจะวิ่งไปเช็ค
“ไม่ต้องน้อง พี่ยังไม่กลับ” เด็กเสริฟหยุดแล้วหันมามองผม
“กูบอกให้มึงไปเก็บตังมึงก็ไปสิ”
“อย่าไปกลัวมันน้องมันขู่ เฉย ๆ” เด็กเสริฟคนนั้นวิ่งปรู๊ดไปเลย เชื่อกูมากเลยนะ
“เราจะไม่กลับ ไม่ต้องมาบังคับเรา”
“แต่มึงต้องกลับไปพูดกันให้รู้เรื่อง”
“ทำไมต้องพูด เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” พอผมพูดจบแม็กเอามือมาบีบคอผมแล้วผลักผมจนไปติดฝาผนัง ตอนนี้ทุกคนหันมามองที่ผม กูอายจัง เด็กเสริฟวิ่งเอาบิลเข้ามาได้จังหวะพอดีเลยไอ้น้องไม่งั้นละพี่ตายแน่ๆ แม็กปล่อยมือจากคอผมข้างหนึ่ง แล้วล้วงเงินจ่ายบิล แล้วฉุดกระชากลากถูผมออกจากเธค ยิ่งตอนนี้ผมเมาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะขืนแรงของแม็กไว้ได้ พอออกจากเธค ผมก็รวบรวมแรงสะบัดมือให้หลุดจากมือของแม็ก แม็กหันกลับมาจะมาดึงแขนผมไปอีก
“อย่ามาแตะต้องตัวเรานะแม็ก”
“มึงเป็นเหี้ยอะไรอีกฮะ”
“ไม่ได้เป็นอะไร ก็อยากได้นักไม่ใช่เหรอเด็กเสริฟนะเอาไปซี่”
“ไหนบอกไม่หวงกูไง ไม่หวงแล้วทำยังงี้ทำไม มึงชอบทำให้กูโกรธ” แม็กเข้ามาดึงแขนผมไปที่มอไซด์ แล้วดึงให้ผมนั่งข้างหน้าโดยแม็กโอบผมไว้จากด้านหลัง แต่ผมยังขัดขืนจะลุกขึ้นอีก
“ถ้ามึงยังดิ้นกูจะขี่ให้รถชนเสาร์ไฟฟ้าให้ตายด้วยกันทั้งคู่นี้แหละ” ได้ยินหยังนี้ผมก็หยุดสิครับ ยังไม่อยากตายนี้ แม็กพาผมมาจนถึงห้องแม็กแม็กเหวี่ยงผมขึ้นไปบนเตี่ยง ขอย้ำนะครับว่าเหวี่ยงขึ้นไปเลย ผมกระเด็นไปตามแรงเหวี่ยง
“มึง จะเอายังไงมึงว่ามา มึงจะโกรธอะไรกูอีก”
“แล้วมันน่าโกรธไหมละ”
“แล้วใครบอกว่าไม่สนไง กูก็เลยทำให้มึงสน”
“แล้วทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย ไปหอมแก้มมันทำไม” ผมตะโกนใส่หน้าแม็ก วิ่งกระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วบีบปากผมให้เชิดขึ้นเพื่อมองหน้าแม็ก (แม็กนี้แฟนมึงนะ อย่าฆ่ากูนะ)
“มึงมองหน้ากูนะ แล้วจำไว้เลยว่าวันนี้ที่กูทำไมเพราะมึง กูอยากให้มึงหวงกู แคร์กู รักกู เหมือนที่กูรักมึง ที่หลังมึงหวงมึงก็บอกว่าหวง อย่ามาทำประชดกูแบบนี้อีกกูไม่ชอบ” แล้วนึกว่าอยากทำเหรอ แต่ตอนนี้ปล่อยมือก่อนได้เปล่าเจ็บปาก แม็กค่อย ๆ ปล่อยมือจากปากของผม เพาะตอนนี้น้ำตาของผมมันเริ่มไหลออกมา
“มึงร้องไห้ทำไม”
“เราขอโทษ ต่อไปเราจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว เราจะไม่ประชดแม็กอีกแล้ว”
“มึงไม่ต้องร้องไห้เลย หยุด แฟนกูต้องไม่อ่อนแอ” แม็กใช้มือเช็ดน้ำตาผมจนแห้ง แล้วดึงผมเข้าไปกอดผมนั่งพิงอกแม็ก
“มึงจำคำกูไว้นะไอ้เจต กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูเป็นอะไร กูรู้อย่างเดียวว่ากูชอบมึงและชอบมานานแล้ว กูแอบมองมึงตั้งแต่มึงอยู่ ส.1 แต่กูก็ไม่กล้าจะไปพูดกับมึง ตอนนี้กูสมหวังได้มึงมาอยู่กับกู กูจะไม่ยอมเสียมึงให้ใคร” แต่ทำไมเราไม่รู้เลยแฮะว่ามีคนแอบมอง กรี๊งๆๆ เสียงโทรศัพท์แม็กดังขึ้น
“มีอะไรวะ .....หา.....สัตว์เอ้ย..เดี๋ยวกูไป” แล้วแม็กก็ลุกพรวดออกไปเลย แม็ก ๆ ๆ ๆ ผมเรียกตามหลังแต่ไม่ทันแล้วแม็กกระโดนควบมอไซด์แล้วบึ่งออกไปเลย........
-
แม็กนี่ ขึ้นๆ ลงๆ แต่ก็น่ารัก ชอบอ่ะ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
เถื่อน ยิ่งอ่านยิ่งเถื่อน เถื่อนได้ใจเจงๆ รักแบบเถื่อน ๆ สะใจดีวุ้ย :laugh:
แม๊คจาไปตีกับใครอีกละเนี่ย กลุ้มว้อยยย :serius2:
ปล สุขสันต์วันวาเลนไทด์น้า :like6:
-
ว้อยยยยย
เถื่อนได้ใจเจงๆ
อยากเจอแบบนี้บ้างจางงง
:yeb:
-
“มึงจำคำกูไว้นะไอ้เจต กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูเป็นอะไร กูรู้อย่างเดียวว่ากูชอบมึงและชอบมานานแล้ว กูแอบมองมึงตั้งแต่มึงอยู่ ส.1 แต่กูก็ไม่กล้าจะไปพูดกับมึง ตอนนี้กูสมหวังได้มึงมาอยู่กับกู กูจะไม่ยอมเสียมึงให้ใคร”
ได้ใจสุดๆๆๆๆ เอิ้กๆๆๆ
อยากมีบ้างจัง
-
โหด เถื่อน และฮา :laugh: :laugh:
หนุก ๆ มาต่อเร็ว ๆ น้า :like2: :like2:
-
เหอะๆ
พ่อแง่แม่งอนจริงๆๆ
น่ารัก ถึงจะดูขัดตาไปหน่อย
แต่ก้อโอเคล่ะนะ
ดูๆไปก้อสมกันดีนะครับ
ทั้งเจตทั้งแม็ค
-
มาต่ออีกจิ พี่เรย์
เอ็นอยากอ่านๆๆๆ งุงิ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
จะเอาแบบนี้อ่า อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ซาดิสม์ดีชอบบบบบบบบบบบบ :myeye:
-
เถื่อนดี เอิ้กๆๆ ชอบ :like6:
เอิ้กๆๆ ชอบแบบเถื่อน ( นิยายน่ะ ) :kikkik:
แฮปปี้ วาเลนไทน์ ครับ
-
น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น....เชลยรัก....น่าจะเข้ากับสภาพนายเอกมากกว่านะ เจ้ว่า :laugh:
-
ที่ปาล์มใกล้จบแล้วครับ :monkeycry2:
-
ถึงเถื่อนยังไงก็ยังน่ารัก เพราะแมคเถื่อนเพราะรัก อิๆๆ :haun5:
-
ขอบคุณที่ยังมีคนให้กำลังใจผมโพสอยู่นะครับ
:monkeysad2:
*****************************************************************************
ยังไงก็คงตามไม่ทันผมกลับเข้ามานั่งในห้องมองไปรอบ ห้อง ก็ห้องผู้ชายอะนะ รกรุงรังเป็นที่สุด ผ้าที่ไม่ได้ซักจานข้าวที่ยังไม่ได้ล้าง ขอทำตัวเป็นแฟนที่ดีหน่อยเถอะ เริ่มต้นจากล้างจานก่อนแล้วกัน จากนั้นก็ซักผ้า(เยอะจังปีไหนซักทีหรือไง) ล้างห้องน้ำ เช็ดห้อง รีดผ้า เหนื่อยสุด ๆ กว่าจะเสร็จใช้เวลาไป กว่า 3ชั่วโมง แม็กยังไม่มาเลยเป็นห่วงจังโทรไปหาดีกว่า ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่รับ นอนดีกว่า กรี๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น แม็กโทรมาละสงสัยเมื่อกี้ไม่ว่าง
“มึงมารับกูหน่อย” จะให้กูเอารถที่ไหนไปรับมึงเอากูมาทิ้งไว้ที่นี้
“ที่ไหน”
“โรงบาล.......”
“หา.......โรงพยาบาล”
“แม็กเป็นอะไร”
“มึงไม่ต้องถาม มาไวไว” แล้วกูจะไปหารถที่ไหนไปวะ ผมเดินออกจากหอแม็กมาถึงถนนใหญ่กว่าจะได้รถก็นานพอสมควร อีกไม่นานนักผมก็มาถึงโรงพยาบาล ผมรีบตรงดิ่งไปที่แผนกฉุกเฉินแม็กยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับเพื่อน ๆ
“แม็กเป็นอะไร” ผมยิงคำถาม ไปแต่จากการประมินคงไปตีกันอีกละสิ หน้าตาดูไม่ได้เลย มีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากนี้แล้วมาโรงพยาบาลกันทำไม
“กูไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ไอ้หนึ่งนะสิมันโดนไม้ตีหัวแตก กูเลยพามันมาโรงพยาบาลนี้แหละ กูหลบทันเก่งไหม มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก” เออ ขอให้หลบได้ทุกครั้งเถอะพ่อคุณ ทำมาเป็นเก่ง แล้วให้กูมาทำไมเนี๊ยะ ตกอกตกใจหมด แล้วใครว่าเป็นห่วง เข้าข้างตัวเอง
“ไม่เป็นไรแล้วแล้วให้มาทำไม”
“จ่ายตัง”
“อือ พวกกูไม่มีตังแล้ว เดี๋ยวไอ้หนึ่งออกมามึงจ่ายไปก่อนนะ” อะไรเห็นกูเป็นเอทีเอ็มรึยังไง หนึ่งออกมาแล้วก็พาไปจ่ายตังรับยาผมนี้แหละสรุปแล้วตอนนี้กูเป็นผู้ปกครองพวกมึงใช่ไหม หลังจากเสร็จกิจธุระ(ของคนอื่น)แม็กก็พาผมกลับหอ
“แม็ก ทำไมต้องชอบไปมีเรื่องด้วย”
“กูไม่ได้ชอบ แต่พวกมันมาหาเรื่อง”
“ใครบอก”
“ก็พวกไอ้หนึ่งบอกงัย”
“พวกมันบอกก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ”
“อ้าวมึงนี้ก็เพื่อนกู กูก็ต้องเชื่อสิวะ”
“แล้วถ้าขออะไรหรือบอกอะไรแม็กจะเชื่อเราไหม”
“ก็ต้องดูก่อน ว่ามึงจะทำให้กูเชื่อได้ขนาดไหน”
“ได้อย่าลืมละซักวันเราจะขอแม็ก”
“มึงจะขออะไรกู”
“ยังไม่บอกตอนนี้หรอก ไปอาบน้ำก่อนไป” ผมไล่แม็กไปอาบน้ำ
“นี้มึงทำอะไรห้องกู” อ้าวบาบอดรึงัย ก็ทำความสะอาดห้องไง
“ก็เก็บกวาดเช็ดถูไงจะได้สะอาด ๆ “ แม็กหันมามองผมด้วยสาตาอันเยือกเย็น กูผิดอีก
“ทีหลังมึงไม่ต้องทำก็ได้เดี๋ยวจะเหนื่อย” จากสายตาอันเยือกเย็นกลายเป็นสายตาที่อบอุ่น แล้วแม็กก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมนั่งรออยู่ที่เตียงจนแม็กอาบน้ำเสร็จ
“อ้าวมึงยังไม่นอนเหรอ”
“ยัง รอนอนพร้อมแม็ก”
“อยากให้กูเอาละสิ” ได้ยินคำนี้ผมละน่าแดงขึ้นมาทันที
“ลามก ใครจะไปคิด” ผมลุกขึ้นเดินไปดึงแขนแม็กให้มานั่งข้าง ๆ เตียง ผมเช็ดผมให้แม็กจนแห้งไปหากางเกงมาใส่ให้
“มึงอย่าดีกับกูมากเกินนะ”
“ทำไมแม็กไม่ชอบเหรอ”
“เดี๋ยวกูเหลิง” แม็กมองหน้าจากนั้นก็ก้มมาจูบปาก วันนี้ช่างนุ่มนวลเหลือเกินช่างต่างจากวันนั้น ลิ้นของแม็กกวาดไปทั่วลิ้นของผม มันช่างหวานและดูดดื่มที่สุด ผมเลื่อนตัวลงมาเพื่อสัมผัสกับKของแม็กลีลาชิวหาพาเพลินของผมก็บรรเลง
ไปเรื่อย ๆ จนแม็กแตกเข้ามาในปากผม จริง ๆ แล้วผมเร่งให้แม็กเสร็จเร็ว ๆ กลัวแม็กขอข้างหลังยังไม่อยากให้ช่วงล่างพังรอไปก่อนนะแม็ก ผมนอนหลับในอ้อมกอดของแม็กจนเช้าตื่นมา หายไปอีกละ มันจะนอนกับกูจนกูตื่นซักวันมีไหมเนี๊ยะ แล้วกูจะกลับยังไงดีเนี๊ยะก่อนที่ผมจะโวยวายไปมากกว่านั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก แม็กมาแล้ว
“แม็กไปไหนมา”
“ไปซื้อน้ำเต้าหู้มาให้มึงกินไง กินก่อนแล้วมึงค่อยกลับ “
“อือ” จะว่าไปแม็กก็น่ารักนะ แม็กพามาส่งทีคอนโด ผมขึ้นไปทำธุระส่วนตัวแล้ว มาเรียนเจอไอ้วัดกันคุยกันไปตามประสาหลังจากเรียนเสร็จวันนี้แม็กไปไหนนะไม่โทรมา แล้วก็ไม่เจอที่โรงอาหารสงสัยมีธุระช่างเถอะกลับคอนโดดีกว่า ตื่นเช้ามาอีกวันคิดถึงแม็กจัง แล้ววันนี้ก็ผ่านไปยังไม่เจอแม็กและอีกวัน 3 วันเข้าไปแล้วที่ไม่เจอแม็กโทรก็ไม่โทรมา ชักยังไงอยู่นะ ******
-
ต้องหั้ยกำลังใจคุนบลูอยู่แล้วละ
ถ้าม่ายมีคุนบลูสักคนเนี่ย คงจาไม่มีเรื่องดีๆ อย่างนี้หั้ยอ่านหรอกเนอะ
สู้ๆ :yeb: :yeb:
-
ยังยืนยันคำเดิม
อยากได้แบบนี้อ่า . . . จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา จะเอา :serius2:
พี่บลูเรย์สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับพี่บลูเรย์ :yeb:
-
วุ้ยยยยยยย
ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล
เถื่อนปนหวาน
ชอบชอบ
:laugh: :laugh:
-
วุ้ยยยยยยย
ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล
เถื่อนปนหวาน
ชอบชอบ
:laugh: :laugh:
คิดได้ไง ขำอ่ะ ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาล แต่ก็ชอบเหมือนกัน เถื่อนๆ เนี่ย สุดยอด :laugh: :laugh: :laugh:
-
ขอบคุณทุกท่านครับ อิอิ
แต่ฟัง ไม้หน้าสามเชื่อมน้ำตาลแล้วมันแขย้งๆไงไม่รู้
**************************************************
ยังไงวันนี้ต้องหาแม็กให้เจอ เออ เนาะแม็กไม่โทรมาทำไมเราไม่โทรไปหาแม็กละ โง่จริงไอ้เจต ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่มีใครรับสาย ไม่เป็นไรโทรอีก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่มีใครรับสายอีกตายแล้วหรือไงวะ ผมเริ่มหงุดหงิด เดินไปโรงอาหารดีกว่านั้น ๆ เพื่อนแม็กนี้นาผมรีบตรงดิ่งเข้าไปหาเพื่อนแม็ก
“ไก่ ๆ “ ผมเรียก
“มีไรวะ”
“เห็นแม็กบ้างไหม”
“อ๋อไอ้แม็กนะเหรอ เห็นสิ” ดีใจจัง
“แล้วแม็กมีไหน”
“อยู่หอมันไง”
“แล้วแม็กไม่มาเรียนเหรอ”
“คงยัง มั้งมันอยู่กับผึ้ง” ผึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ผึ้งแฟนเก่าแม็กนะเหรอ”
“ใช่ เห็นว่าผึ้งมันเลิกกับแฟนแล้วขอกลับมาคืนดีกับไอ้แม็กนะ”
“มีอะไรเหรอ”
“เปล่า แค่ไม่เห็นหลายวัน ขอบใจไก่มากนะ” ผมได้คำตอบแล้วนิได้ฟังแล้วสบายใจจังกลับไปร้องไห้ดีกว่า ถ่านไฟเก่ากลับมาแดง แล้วเราละจะไปทำอะไรได้ ดูตัวเองสิไอ้เจตมีนมไหม มีอันนั้นเหมือนผู้หญิงไหม จะเอาอะไรไปสู้ผึ้งเขาได้ มึงมันแค่ทางผ่านที่ระบายอารมณ์เท่านั้นแหละ แต่ก็ดีเหมือนกันแม็กเขาเลือกผู้หญิงอย่างที่ผู้ชายต้องเลือก ทำไมผมต้องหงุดหงิดขนาดนี้ อารมณ์เสีย แต่กลับไม่รู้สึกโกรธแม็กซักนิด แต่มันน้อยใจมากกว่า ผมกลับคอนโดเลยไม่มีแรงเรียนแล้ว กลับมาถึงคอนโดกะจะหลับแต่มันหลับไม่ลงภาพของแม็กยังลอยวนเวียนอยู่ในหัวแล้วน้ำตาก็ไหลอกมา ไหลออกมาเถอะถ้ามันจะดีขึ้นไอ้เจต ส่วนมือผมก็จับแหวนที่แม็กให้หมุนไปหมุนผมหลับไปเมื่อไรไม่ทราบ ทราบอีกครั้งคือเช้าแล้วมีเสียงโทรศัพท์เข้ามาผมยกรับไม่ได้ดูว่าใครโทรมา
“มึงตื่นยังไอ้หน้าจืด” เสียงแม็กนี้เฮ ดีใจจัง แต่ว่า...ลืมไปไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้วสินะแม็กจะโทรมาทำไม
“อือ กำลังตื่นแม็กมีไร”
“ทำไมกูต้องมีธุระเหรอถึงโทรมาหามึงได้”
“เปล่า ก็เห็น2-3วันแม็กไม่เห็นโทรมาก็เลยแปลกใจ”
“มึงไม่คิดถึงกูเหรอ” ถามมาได้คิดถึงสิทำไมจะไม่คิดถึงแต่มันคงไปไม่ถึงใจเธอหรอกแม็ก
“อือ”
“มึงเป็นอะไร แปลก ๆ ไปนะไม่สบายเปล่า” ขอบใจที่ยังอุตส่าสนใจ
“เปล่า”
“ไม่จริงงะ ปกติมึงต้องต่อปากต่อคำกูมากว่านี้” จะเอาอะไรกับกูอีก แค่นี้กูก็สาหัสพอแล้ว
“ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม แค่นี้นะแม็กเราจะอาบน้ำไปเรียนละ” ผมวางสายไปเลยพุดไปงั้นแหละครับวันนี้ยังไม่ไปเรียนหรอกยังไม่มีแรงและอารมณ์ ก๊อก ๆ ๆ ใครมานะรำคาญจริงเว้ย ผมเดินไปเปิดประตู คงเป็นไอ้วัด ผิดคาดครับ แม็กนี้
“กูเข้าไปได้ไหม หรือว่ามึงเอาใครเข้ามาซ้อนไว้” คนที่ซ่อนไว้มึงไม่ใช่กู มีผึ้งแล้วก็ไม่บอก หลอกให้เราหลงรัก
“เข้ามาสิ” ผมเปิดประตูให้แม็กเข้า
“ไปไหนมาละ ถึงได้มาถึงคอนโดเราได้”
“ก็ตั้งใจมาหามึงนี้แหละ”
“เหรอ นึกว่าไปที่อื่นมาก่อนถึงได้มาหาเราได้”
“มึงเป็นอะไรกูถามจริง ๆ เถอะ เริ่มกวนตีนนะมึง”
“เปล่า วันนี้ไม่อยู่กับผึ้งเหรอ”แม็กทำหน้าตกใจเมื่อผมเอ่ยชื่อผึ้งออกมา
“มึงรู้เหรอ”
“รู้สิ แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ เราดีใจด้วยนะ ที่แม็กได้คืนดีกับแฟนซะที” ผมยิ้มให้กับแม็กแต่เป็นยิ้มที่แฝกไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว
“กูว่ามึงคงประสาทกินแล้วละ” อ้าวกรูผิดอะไรเนี๊ยะ
“ใช่ผึ้งมันมาขอคืนดีกับกู แต่ไม่ได้หมายความว่ากูคืนดีกับมันนี้” จริงงะดีใจขึ้นนิดหน่อย
“แล้วทำไมเราโทรไปแม็กไม่รับ แล้วอยู่ด้วยกันถึง3วันนี้นะ”
“ใครบอกมึง”
“ใครก็ช่างเถอะ แต่เราก็รู้ความจริงแล้วนี้”
“มึงมานี้” แม็กแขนผมเข้าไปหา แล้วพาผมมานั่งที่โซฟา
“มึงนี้มันโง่จริง ๆ เลย” ด่ากูอีก
“ผึ้งนะมันมาขอคืนดีกับกูเมื่อ 2 วันที่แล้ว แต่กูก็ปฎิเสธผึ้งไปวันที่เหลือกูกลับบ้านแม่กูไม่สะบาย”
“โทรไปทำไม่รับสายละ”
“โทรศัพท์กูลืมไว้หอ”
“ทำไมแม็กไม่บอกว่าแม่ไม่สบายละเราจะได้ไปด้วย”
“ไม่เป็นไรไม่เป็นอะไรมาก”
“ทำไมแม็กถึงไม่คืนดีกับผึ้งละ”
“มึงอยากให้กูคืนดีกับผึ้งเหรอ” สีหน้าแม็กเริ่มเปลี่ยนไป สงสัยสถานการณ์จะไม่ค่อยดี
“ไม่ก็แค่ถาม”
“ก็กูมีแฟนใหม่แล้ว”
“เหรอแม็กมีแฟนใหม่แล้วเหรอ เราก็หักอีกแล้วละสิ”
“ใช่มึงอกหักแน่ แฟนใหม่กูมันหวงกูนะ ระวังเหอะมันจะมาฆ่ามึง”
“กลัวตายละ” ตอนนี้ผมก็เริ่มสบายใจขึ้น อย่างน้อย ๆ แม็กก็ไม่กลับไปคืนดีกับผึ้ง
“แต่ก็ไม่ชอบแฟนใหม่กูอย่างเดียว”
“อะไรละ ฝากเราไปบอกไหม” ถึงตอนนี้แม็กดึงผมเข้าไปกอดพร้อมกับหอมที่ซอกคอของผมเบา ๆ
“ฝากไปบอกมันด้วยว่าอย่าเป็นคนขี้น้อยใจ น้อยใจบ่อย ๆ เดี๋ยวจะไม่รักนะ” ผมหันหน้าไปหอมแก้มแม็ก
“จะบอกให้นะ รับรองว่าถ้าเราไปบอกคนนั้นต้องเชื่อเราแน่ ๆ เลย”
“ขอให้จริงเถอะ ไปมึงไปอาบน้ำไปเดี๋ยวไปกินข้าวแล้วก็ไปเรียนกัน” ผมเข้าไปทำธุระจนเรียบร้อย
“เรารถกูไปนะ” ผมเสียทรงอีกละกรู เป็นว่าวันนี้ผมก็มาเรียนด้วยใบหน้าที่แจ่มใส แม็กพามาทานข้าวแล้วก็พามาส่งที่เรียน ณ ที่นั้นผมก็เจอเพื่อนสนิทผม ก็ไอ้วัดแหละครับ
“เลิกเรียนแล้วกูมารับนะ”
“ครับ”
“ไอ้เจตมึงมานี้เลย”
“อะไรวะ”
“มึงลืมอารัยหรือเปล่า”
“อะไรกูลืมรูดซิบเหรอ”
“ม่ายช่าย มึงคิดดูดีดี”
“กูไม่ได้ลืมอาไร มึงมีอะไรมึงพูดมาเลย ทำกูเสียอารมณ์แต่เช้านะ คนกำลังอารมณ์ดี”
“ใช่นะสิกับเพื่อนเดี๋ยวนี้เสียอารมณ์ ใครจะไปทำให้อารมณ์ดีเหมือนไอ้แม็กละ”
“มึงอย่านอกประเด็นเลย มึงมีอะไรมึงพูดมาเลย”
“ไอ้เหี๊ย.....วันนี้วันเกิดกูโว๊ย” เออ แฮะลืมไปเลยว่าวันนี้วันเกิดมัน
“กูจำได้หรอกน่า กูแกล้งมึงเฉย ๆ “ จริง แล้วจำไม่ได้
“แล้วมึงจะไปเลี้ยงที่ไหนละ”
“กูว่าไปนั่งทานกันดีกว่ากูรู้จักร้านหนึ่งบรรยากาศดีนะมึง”
“อือ ตามใจมึงวันเกิดมึงนี้ แล้วกูเอาแม็กไปด้วยได้ไหม”
“ตามใจมึง กูห้ามอะไรมึงได้” และแล้วตอนเย็นแม็กก็มารับผม
“แม็ก”
“มึงมีอะไร” ทำไมต้องเรียกเราว่ามึงด้วยนะ คนรักจะพูดหวานหน่อยก็ไม่ได้
“วันนี้วันเกิดไอ้วัด เลยมีงานเลี้ยงนิดหน่อย แม็กไปกับเรานะ” แม็กมีสีหน้าลังเลนิดหน่อย
“กูไม่รู้จักใคร”
“ก็รู้จักเรานี้ไง นะนะนะนะ”
“ก็ได้” วันนี้เราจะได้ไปงานเลี้ยงโดยมีแฟนไปด้วยดีใจจัง เมื่ออาทิตย์อัศดง ผมกับแม็กก็มาถึงร้านนัดหมายด้วยมอไซด์คู่ชีพของแม็ก ก็เหมือนเดิมรวดเร็วปานพายุใต้ฝุ่น เกิดกูตกลงไปมึงจะหยุดเก็บกูไหมไอ้แม็ก เพื่อน ๆ มาถึงกันเกือบหมด ไอ้วัดเป็นเจ้าภาพที่ดีมากแนะนำแม็กให้กับเพื่อน ๆ ได้รู้จัก เพื่อนผู้หญิงผมต่างก็กรี๊ดกร๊าดแม็กเหลือเกิน
“สวัสดีจ๊าแม็กเราชื่อเอ๋นะ ยังไม่มีแฟน” กระเดะเกินไปละนังเอ๋เดี๋ยวเหอะไม่รู้รึงัยว่าแม็กมีแฟนแล้ว
“แม็กมีแฟนหรือยังจ๊ะ”
“ยังครับ” แม็กตอบและยิ้ม อ้าวไอ้คุณพี่แม็ก แล้วกรูที่อยู่ข้าง ๆ มึงนี้ละอะไร
“งั้นขอสมัครเป็นแฟนแม็กได้ไหมคะ” ยังไม่หยุดนะนังเอ๋
“ได้ครับ หาซื้อใบสมัครเป็นแฟนผมได้ที่เซเว่นนะครับ”
“55555 อย่าลืมไปหาซื้อนะคราบบบบบคุณเอ๋” ได้โอกาสแย๋บ ๆ นังเอ๋ไปซักที งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อย ๆ ต่างคนก็ต่างสนทนาปราศัย ผมเองก็คุยกับแม็กบ้างกับเพื่อนผมบ้าง ก็ดีครับที่แม็กยังได้คุยกับนังเอ๋บ้างคนนั้นคนนี้บ้าง โดยเฉพาะนังเอ๋ รู้สึกจะคุยกับแม็กดีเป็นพิเศษ อย่าคิดนะนังเอ๋ว่าจะผ่านด่านอรหันเทพทองอย่างไอ้เจตไปได้ ซักพักโทรศัพท์แม็กก็ดังขึ้นแม็กขอตัวไปรับโทรศัพท์ แล้วแม็กก็เดินเข้ามา
“เดี๋ยวกูมานะ”
“แม็กจะไปไหน” แม็กเหมือนไม่ได้ยินคำถามจากผมเพราะว่าแม็กเดินออกไปแล้วผมเดินตามหลังแม็ก
“แม็ก ๆ ๆ” แม็กหันมา
“แม็กจะไปไหน”
“ไอ้ไก่โทรมาว่าเจอ ไอ้พวกที่มันรุมไอ้หนึ่งวันก่อนกูจะไปสะสางคดีซักหน่อย” อะไรจะไปตีรันฟันแทงอีกแล้วเหรอ ผมเดินเข้าไปจับแขนแม็กไว้ พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน และคิดว่าน่าสงสารที่สุด
“แม็กอย่าไปเลยนะ เราเป็นห่วง”
“ไม่ได้มันมาทำเพื่อนกู กูต้องไปชำระแค้น” จากจับแขนแม็กไว้เฉย ๆ ผมเริ่มบีบแขนแม็กแรงขึ้น
“ ถือว่าเราขอนะ” แม็กมองหน้าผมด้วยสายตาที่เยือกเย็นประดุจน้ำแข็งขั่วโลกเหนือบวกใต้
“กูไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวกูมา”
“แม็กเคยบอกว่าถ้าเราขออะไรแม็กจะให้ใช่ไหม งั้นเราขอนะแม็กอย่าไปเลย”
“เพื่อนกูรออยู่”
“แม็กถ้าเป็นเราบ้างละแม็กจะเป็นห่วงเราขนาดนี้ไหม”
“มันไม่เหมือนกันเพื่อนกูก็ห่วง มึงกูก็ห่วง แต่มันห่วงคนละอย่าง มึงอย่าทำให้กูลำบากใจสิ”
“เราไม่ได้อยากให้แม็กลำบากใจ แต่เราเป็นห่วงแม็กตั้งแต่เราคบกับแม็กมา แม็กมีเรื่องเกือบทุกอาทิตย์ เกิดแม็กเป็นอะไรไปเราจะทำยังไง”
“มึงแช่งกูเหรอ”
“เปล่าแม็กอย่าไปเลยนะ” ไร้ความหมายแม็กสะต๊าทรถแล้วค่อย ๆ ขี่ออกไป พอพ้นถนนแม็กก็หันมามองผมแล้วยิ้มให้ แม็กอย่าไปนะ แม็ก ๆๆๆๆๆๆ ผมมองแม็กจนสายตาที่มองได้แล้วแม็กก็หายไปกับความมืดจะมีแต่เสียงมอไซด์องแม็กเท่านั้นที่ยังได้ยินและรู้ว่าแม็กๆไปไกลแล้ว
-
"แม็กสะต๊าทรถแล้วค่อย ๆ ขี่ออกไป พอพ้นถนนแม็กก็หันมามองผมแล้วยิ้มให้ "
เหมือนจะไม่ค่อยดีเลยแฮะ :sad4:
หวังว่าคงไม่มีอะไรเลวร้ายนะครับ :yeb:
-
ขอให้แมคไม่เปนไรเลยยนะ
:sad5: :sad5: :sad5:
ฮืออออออ
:monkeysad2: :monkeysad2:
เส้าอีกแล้วววว
:monkeysad: :monkeysad:
-
สาธุ อย่าให้เกิดไรเลยน่ะ :impress:
สงสารเจตอ่า เฮ้อ :monkeysad:
ใจจะขาด ถ้าขาดเธอ :monkeycry2:
-
น้อยใจบ่อย ๆ เดี๋ยวจะไม่รักนะ :haun5: :haun5:
-
what will be continued? :like2: :like2:
-
มีสะมีเป็นนักเลงก็ต้องทำใจนิสนึงอะนะ :try2:
-
เมื่อไหรจะต่ออ่ะค๊าาบบบบบ
เอิ้กๆๆๆๆๆ
-
เหอๆ
ขาดเธอ....ขาดใจ
น่าสงสารทั้งแม็คทั้งเจต
เอาใจช่วยครับ
ต่อไวๆนะ
-
ขออย่าให้มีอะไรๆที่ไม่ดีเกิดขึ้นเลยน๊าคับบบบบ
กลัวจัง - -*
รักแม๊คแล้วอ่ะ ทำไงดี ><~
รออยุ่นะคับ พี่เรย์*
RrMz`,,
-
ชีวิตคนจริงก็มีเรื่องเศร้าแบบนี้แหละ และก็วนเวียนกับเรื่องเดิมๆ
เพราะคำว่าไม่รู้จักพอ
*********************************
ผมกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย จนอาจจะผิดสังเกตุ
“มึงเป็นอะไรไอ้เจต แล้วไอ้แม็กละไปไหน”
“ไปหาเรื่องทะเลาะวิวาท”
“อือ ดีช่างมันเถอะงานอดิเรกมัน”
“อือ” ผมก็นั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย ๆ แต่ในใจยังคิดถึงแม็กอยู่ซักครึ่งชั่วโมงได้ แม็กก็กลับมานั่งข้าง ๆ ผม
“อ้าวแม็ก มาแล้วเหรอ” ดีใจจัง ไหนขอมองให้ทั่วตัวหน่อย มีอะไรเสียหายไปบ้าง ไอ้นั้นยังอยู่ไหม(ลามกอีกแล้วกู) ไม่มีรอยอะไรเลย ปากไม่แตก หัวไม่โน เหลือแต่ตรงนั้นคืนนี้ค่อยตรวจสอบ จะมีแต่สีหน้าเท่านั้นที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์
“แม็กไปไหนมาคะ” นังเอ๋สารแน่มาอีกละ
“ไปหาเพื่อนมาครับ”
“แม้หายไปนานคิดถึง ๆ” ความตอแหลนี้พุ่งขึ้น200%เชียวนะ
“ก็ตอนนี้ก็มานั่งแล้วงัยครับ คุณเอ๋จะได้ไม่คิดถึงแล้ว” นี้ก็อีกคนไม่แพ้นังเอ๋เลย
“ไม่เป็นไรนะ”
“ไม่ ไปไม่ทัน ไปถึงพวกมันก็ตีกันเสร็จละ ไม่น่าเลย ไม่งั้นละมันส์กว่านี้” ไอ้ซาดิสเอ๊ย
“ก็ดีแล้วไงแม็กจะได้ไม่เป็นอะไร” แม็กหันมายิ้มให้ผม อย่ายิ้มมากแม็กเดี๋ยวอดใจไม่ไหวนะ กระโดดจูบปากตอนนี้ซะหรอก ทานไปนานเท่าไรไม่ทราบที่ทราบคือไอ้เจตมึงเมาแล้วนะ แม็กหันมามองผมตลอดเวลา
“มึงนะเบา ๆ หน่อย เมาเกินไปแล้วนะ”
“ไม่เป็นไร”
“อือ กูจะรอดู” จนเวลาผ่านไปและผ่านไป จากเมานิดหน่อยกลายเป็นเมามาก จนไม่ไหวแล้ว ผมเข้าไปบอกไอ้วัดว่าจะกลับแล้ว
ผมเดินโซซัดโซเซอกมาจากร้านโดยมีแม็กเดินตามหลัง จะประคองหน่อยก็ไม่ได้ ผมแกล้งเดินไปผิงเสากะว่ายังไงแม็กก็ต้องเข้ามาถาม ผิดคาดครับ แม็กเดินตัวปลิวผ่านผมไปเลย อะไรวะ น้อยใจแล้วนะ แม็กเดินไปถึงมอไซด์แล้วนั่งรอ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไป
“มึงมานั่งข้างหน้านี้”
“ไม่เอา เราจะนั่งซ้อนท้าย”
“กูบอกให้ให้มานั่งข้างหน้าก็ข้างหน้าสิ หรือว่าอยากได้เลือด” นั่งก็นั่งวะชอบขู่อย่างเงี๊ยะ ไม่รู้ว่าคนมันน้อยใจอยู่ ผมเข้ามานั่งแล้วแม็กก็บึ่งออกไป
“มึงจะกินอะไรไหม” ผมไม่ตอบส่ายหัวอย่างเดียว อ้อนกูบ้างสิ
“ดี กูซื้อห้ามมึงกิน” เป็นงั้นไป ทำอะไรไม่เคยถูกเลย
แม็กมาแวะที่ เซเว่น พอจอดเด็ก ๆ ในร้านเห็นผมนั่งข้างหน้าโดยมีแม็กขี่ ก็ยิ้มออกมา ทำไมแฟนกูกอดจะทำไม
“มึงรอกูตรงนี้ หรือมึงจะเข้าไปด้วย” ผมก็ส่ายหัวเหมือนเดิม แม็กเดินจ้ำ ๆ ๆ เข้าในเซเว่น เลือกซื้อนั้นเลือกซื้อนี้แล้วก็ออกมา
“มึงถือไว้” แม็กส่ง ของให้ผมถือไว้ จนกลับมาถึงหอของแม็กแม็กก็เอาถุงไปแกะมีน้ำส้ม มีฮ็อทด็อก ผมไม่สนใจแล้วเมา+งอน คลานไปนอนดีกว่ากำลังจะเคลิ้มหลับแม็กก็เข้ามาดึงผมลุกขึ้น
“มึงอย่าเพิ่งนอนลุกมาก่อน”
“อะไร ไม่เอานะ เมาไม่อยากเอา”
“มึงนะทะลึ่งกูให้มึงลุกมากินน้ำส้มก่อน พรุ่งนี้มึงตื่นมาจะไม่ได้ปวดหัวมาก แดกมากนะมึง แล้วว่าไม่เป็นอะไร ให้กูเป็นห่วงอีก” แอบดีใจเล็ก ๆ ได้ยินอย่างนี้ก็หายงอนแล้วแต่ก่อนที่จะได้กินน้ำส้มกระเพาะจองผมมันก็บอกว่าอยากเอาของเก่าออกทางปาก ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
“โอ๊ก......” ทรมารมากกระเพาะมันเหมือนถูกบีบ จนไม่มีอะไรจะออกมาอีก แม็กเขามาลูบหลังผมขึ้นลงพร้อมกับบ่นไปด้วย
“ กูว่าแล้ว มึงต้องอ้วก” ผมอ้วกจนไม่มีแรงจะลุกขึ้น แม็กดึงตัวผมขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าผมออก ที่จริงก็มีแรงอยู่บ้างแต่อยากรู้ว่าแม็กจะทำยังไงอีกก็เลยปล่อย พอแม็กแก้ผ้าผมหมดพาผมมาอาบน้ำให้ผมบ้วนปาก แม็กเช็ดตัวให้ผมเรียบร้อยแล้วจึงประคองผมมาที่เตียง แม็กค่อย ๆ หย่อนตัวผมลงนอนรู้สึกค่อยยังชั่ว แม็กนั่งมองหน้าอยู่นาน
“แม็กมองอารัยไม่เคยเห็นคนเหรอ” แม็กก้มลงจูบปากผมแทนคำตอบ หลังจากนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ไหวเมาผมหลับไปจนเช้าโดยมีแม็กยังกอดผมไว้ในอ้อมแขน กะว่าจะอ้อมตัวไปจูบปากซักหน่อย แต่ปวดหัวจังเลย ผมจึงเรียกแม็กให้ตื่น
“แม็ก ๆ ” แม็กลืมตาขึ้นมอง
“เราปวดหัวมียาพาราไหม”
“กูว่าแล้ว เดี๋ยวกูเอาให้” แม็กลุกไปหยิบยาพร้อมน้ำมาให้ผมกิน กำลังจะล้มตัวลงนอนโทรศัพท์แม็กก็ดังขึ้น แฒ้กรับสายแต่ผมไม่ค่อยได้ยินว่าใครโทรมาหรือยังไงจนแม็กคุยเสร็จก็บอกกับผม
“แม่กูเข้าโรงพยาบาล กูจะกลับบ้าน”
“เราไปด้วย”
“ไม่ต้อง”
“แต่เราจะไป เราอยากไปนะ ๆ ” สรุปแล้ววันนี้ผมก็ได้มาบ้านแม็กอีกจริง ๆ ว่าจะไปที่โรงพยาบาลแต่แม่แม็กกลับมาบ้านแล้ว จึงไม่ต้องไป พวกผมจึงมาที่บ้านของแม็กเลย
“สวัสดีคับแม่”
“สวัสดีจ๊ะลูกเจต”
“แม่ดีขึ้นหรือยังครับ”
“ดีขึ้นแล้วจ๊ะโรคคนแก่นะลูกไม่เป็นไรมาก”
“ครับ แต่ดูแม่ก็ดูสดใสขึ้นนะครับ ยังสวยเหมือนเดิม”
“ปากหวานนะลูกเจตเนี๊ยะ ถ้าแม่มีลูกพูดเพราะ ๆ อย่างลูกเจตจก็คงดี” ก็เป็นอยู่นี้งัยครับ แต่เป็นลูกสะใภ้นะ555 ผมปล่อยให้แม็กอยู่คุยกับแม่ข้างบนบ้าน ส่วนผมขออนุญาตเดินลงมาข้างล่าง ผมเดินเล่น ๆ ไปเรื่อย ๆ เลียบถนนในหมู่บ้านจนมาถึงบ้านหลังหนึ่งผมหันเข้าไปนั้นพัดนี้นา ผมจึงเดินเข้าไปทักทาย
“พัด จำเราได้ไหม”
“ได้สิชื่อเจตไช่ไหม” พร้อมกับยิ้มหวานๆ จากริมฝีปากของพัด
“ใช่แล้ว พัดจะไปไหนเหรอ”
“เราจะไปทุ่งนะเราจะเอาปุ๋ยไปหว่านในนานะ”
“เหรอ ดีดีเราขอไปด้วยสิ” ไม่ได้ร่านสวาทนะครับเพียงแต่อยากไปดูแค่นั้นเอง
“ได้สิ”
“งั้นเราไปบอกแม็กก่อนนะ”
“ไม่ต้องหรอกเรารีบไปเถอะเดี่ยวจะร้อนไปกว่านี้” เอายังไงดีเกิดไปแล้วไม่ได้บอกแม็กกลับมาซวยแน่กู แต่คงไปไม่นานมั้งผมจึงขึ้นซ้อนมอไซด์ของพัดออกไป บรรยากาศชนบทนี้มันสบายดีจริง ๆอากาศปวดหัวเมื่อเช้าก็ทุเลาลงบ้างแล้ว มาถึงที่หาของพัดผมก็เข้าไปนั่งพักบนห้างนา พัดขอตัวลงไปหว่านปุ๋ย ชายหนุ่มในชุดกางเกงสะแล็ค เสื้อยืดสีขาว พร้อมงอบ1ใบและอุปกรณ์ในการหว่านปุ๋ย ดู ๆ ก็ยิ่งน่ารัก พัดหว่านปุ๋ยอย่างขมักขะเม้น แต่ผมคงง่วงนอนเต็มที่จึงหลับไปนานเท่าไรจำความไม่ได้ ตื่นมาอีกทีก็ต้องสะดุ้งเพราะมีคนนอนข้าง ๆ พร้อมกับจ้องหน้าผมอยู่ พัดนั้นเอง อย่านะพัดเรายิ่งไม่ไว้ใจตัวเองอยู่ด้วย ผมรีบลุกขึ้นด้วยความอาย นี้จะค่ำแล้วนี้
“พัดรีบกลับเถอะ จะค่ำแล้ว”
“ได้ เย็นนี้ไปกินเหล้าที่บ้านนะ ชวนไอ้แม็กไปด้วย”
“ได้สิ” ผมซ้อนท้ายพัด จนมาถึงหมู่บ้านพัดขี่มาส่งผมจนถึงบ้านแม็ก นั้นอะไร นั้นอะไร เอะนั้นนะไร ใครเอาเจ้าแม่กาลีปางโกรธผัวมาไว้ที่หน้าบ้านแม็ก ไอ้เจตมึงลองกระพริบตาปรับเลนส์มึงดีดีสิว่าอะไรกันแน่ อุ่ย.....ตายห่าละกู นั้นแม็กนี้นา อยากจะบอกพัดว่าไปที่อื่นก่อนได้ไหม แต่ช้าไปพัดจอดที่หน้าบ้านแม็กพอดีแป๊ะ
“ไอ้แม็กวันนี้ไปกินเหล้าบ้านกูนะ กูชวนเจตไว้แล้ว” แม็กฟาดสายตามาทางผมทันทีที่กำลังก้าวลงจากรถพัด
“เอ่อ กูไปแน่”
“แล้วเจอกันนะ กูไปละ” แล้วพัดก็ขี้มอไซด์ออกไปเหลือไว้แต่ผมที่ตอนนี้เหมือนถูกมนตราอำนาจมืดของแม็กสะกดต์ให้ยืนอยุ่กับที่ ตอนนี้แม้แต่น้ำลายของผมก็ไม่มีจะกลืน ใครก็ได้ช่วยหาน้ำให้กินหน่อยเถอะ แล้วแม็กก็หันหลังให้ผมพร้อมกับเดินขึ้นบ้านไปเลย อาการแบบนี้แหละยิ่งน่ากลัว ผมรีบเดินตามแม็กขึ้นไปบนบ้าน
“แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง”
“แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก”
“งั้นผมไปกินเหล้าบ้านไอ้พัดนะ”
“ไปเถอะลูก” แม็กรีบเดินลงไปผมก็ต้องรีบเดินตามลงไปตลอดทางทางเดินทาถึงบ้านพัด แม็กไม่พูดกับผมแม้แต่คำเดียว ผมก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร แต่ทำไมแม็กไม่ถามอะไรเราเลยนะ สงสัยโกรธมาก ที่บ้านของพัดก็มีเพื่อน ๆ ของพัดมาถึงก่อนแต่กำลังฆ่าไก่กันแม็กก็เข้าไปช่วย ผมจึงมานั่งรออยู่ที่หน้าบ้าน แต่ก็สังเกตดูแม็กเป็นระยะ ๆ ผมก็รู้ว่าแม็กก็มองผมเป็นระยะเหมือนกันจนกับแก้ลมเรียบร้อยก็ถูกยกออกมาพร้อมสุราขาวตรารวงข้าวเหมือนเคย (ทีหลังจะพกมาเอง) ทุกคนต่างจับจองที่นั่งกันจนครบเหลือผมกำลังจะไปแทรกนั่งข้าง ๆ แม็ก ผมค่อย ๆ นั่งลงข้าง ๆ แม็ก แม็กแลตามองนิดหน่อย ไอ้พัดเดินมาจากไหนก็ไม่ทราบก็มานั่งข้าง ๆ ผมไอ้พัดไม่รู้รึงัยว่าพายุกำลังจะมา แน่นอนว่าผมกินเหล้าขาวไปไม่กี่แก้วก็มึนแล้ว ส่วนแม็กยังปกติ ต่างคนก็ต่างเล่าเรื่องลามกบ้างเรื่องหญิงบ้างผมไม่ค่อยได้สนใจเพราะกลัวแต่แม็กจะยังโกรธอยู่
“แม็ก” ผมเริ่มบทสนทนา ไม่ไหวแล้วมันอึดอัดเหลือเกิน
“อะไร”
“แม็กโกรธเราเหรอ”
“อย่าสำคัญตัวผิดไป” ผมก้มหน้าลงซดเหล้าขาวต่อไป ฮือ ๆ อยากร้องไห้อีกแล้ว
“อะนี้น่องไก่ต้ม” พัดตัดหน่องไก่มาให้ผม โอ๊ย ๆ กูอยากจะบ้า ผมเงยหย้าขึ้นมองหน้าแม็กอีกครั้ง โอ้สวรรค์ ทำไมท่านต้องแกล้งข้าน้อยด้วย ตอนนี้หน้าแม็กเหมือนจอมมารอสุรกาย เหตุการณ์ชักจะไม่ค่อยดีไปกว่านี้ต้องหาทางแก้ไข
“ไม่เป็นไรพัดขอบใจมากพัดกินเถอะ” ผมตักหน่องไก่คืนให้พัด
“ไม่ได้เราตักให้แล้วต้องกินสิ” พัดตักหน่องไก่ขึ้นมาอีกแต่ไม่ได้เอาใส่จานผมแล้วแต่เอาใส่ปากผมแทน เห่อ ๆ ๆ กูตายแน่คืนนี้ ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้พัดไปไว้ไกล ๆ หน่อยได้ไหม ใครมีคาถาให้หายตัวได้ไหมครับผมจะได้ท่องแล้วให้หายตัวไปเลย เหตุการณ์ก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ จนเหล้าหมดพัดยังชวนผมคุย ผมตอบบ้างไม่ตอบบ้าง กูรู้อย่างนี้ก็ไม่น่าไปกับไอ้พัดมันเลย แม็กยังไม่คุยอะไรกับผม จนถึงเวลากลับ แม็กลากับเพื่อน ๆ แล้วเดินออกไปเลย ผมรีบวิ่งตามออกไป
“เจตไว้มาเที่ยวอีกนะ” อือ ถ้ากูยังมีชีวิตรอดคืนนี้นะกูจะมาอีก ตามทางเดินกลับบ้านแม็กมืดมากแต่ยังทันเห็นแม็กผมวิ่งจนทันแม็กแล้วจับแขนแม็กไว้
“แม็ก” ผมเรียกแม็กแต่เหมือนไม่มีผลอะไรแม็กสะบัดแขนจนมือผมหลุด ผมหยุดแล้วตะโกนออกไป
"ไอ้แม็กมึงหยุดเดี๋ยวนี้” โอ้โห้พลังเหล้าขาวตรารวงข้าวฤทธิรุนแรงใช้ได้ ทำให้กูกล้าได้ขนาดนี้ ได้ผลแม็กหยุดเดินแล้วหันมาทางผม พร้อมกับเดินตรงดิ่งเข้ามาผม เป็นไงเป็นกัน
“แม็กเป็นเหี้ย อะไรหะไอ้หน้าจืด” พร้อมกับผลักผมจนล้มลง ด้วยแรงของแม็กและคงด้วยฤทธิ์เหล้าทำให้ผมล้มลงอย่างแรง
“โอ๊ย” แม็กมีสีหน้าตกใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ผมลุกขึ้น มองหน้าแม็ก
“แล้วแม็กละเป็นอะไร ทำไมทำกับเราอย่างนี้”
“ใครทำอะไรมึง”
“มาผลักเราทำไม”
“ก็มึงจะหาเรื่องกู”
“ใครหาเรื่องแล้ววันนี้แม็กเป็นอะไรทำไมไม่พูดกับเรา เราอึดอัดนะ”
“กูนึกว่ามึงมีความสุข”
“ความสุขอะไร”
“ก็เห็นไปกับไอ้พัดมานี้ คงสำราญกันเต็มที่สินะ กินเหล้าตอนเย็นก็เอาอกเอาใจกันนี้” ผมเดินเข้าไปตบหน้าแม็กทันที เพี๊ยะ อู๊ยได้ฤทธิ์เหล้าขาวไปอีกนิดกูคงกระโดดถีบแม็กไปแล้ว แม็กมือขึ้นลูบหน้า ตัวเองไปนะ แม็กคงไม่อยากเชื่อว่าผมจะทำไปได้
“แม็กกำลังดูถูกเรานะ และกำลังดูถูกเพื่อนแม็กด้วย ทำไมแม็กไม่ถามเราละ ไหนแม็กบอกว่าถ้าเราไม่เข้าใจอะไรให้ถามแม็ก แต่ทำไมแม็กไม่ถามเราบ้างละ ว่าเรากับพัดไปไหน ไปทำอะไร แค่เห็นว่าเราไปกับพัดแล้วมาสรุปว่าเราต้องมีอะไรกับพัดอย่างนั้นเหรอ” กลั่นน้ำตาออกมาเลยไอ้เจต อย่างนั้นแหละ ไหลออกมาเยอะ ๆ ๆ แม็กยังไม่ปฏิกิริยาตอบโต้ไดได
“ได้ถ้าแม็กอยากให้เราเป็นแฟนพัดก็ได้ เราจะไปขอพัดเป็นแฟนคืนนี้แหละ จะได้รู้ไว้เลยว่าแม็กไม่เคยรักเรา”
“ถ้ามึงไปกูจะฆ่ามึง” 5555แม็กคนเดิมกลับมาแล้ว แม็กเดินเข้ามาจับแขนพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดผมซบหน้ากับอกของแม็ก
“กูกูกลัว กลัวมึงไม่รักกู ตอนนี้นอกจากแม่และมึงกูไม่มีใครแล้ว” แม็กค่อย ๆ ก้มลงมาจูบผมแต่สิ่งที่ผมได้สัมผัสอีกอย่าง แม็ก ๆ ๆ ร้องไห้เป็นไปได้งัย แม็กนี้นะจะร้องไห้ ก่อนที่อะไร ๆ จะเลยเถิดไปมากกว่านี้บนถนนของหมู่บ้าน แม็กลากผมกลับบ้าน เหมือนเดิมควายลากหนู ตัวผมปลิวไปตามแรงของแม็กจนมาถึงบ้านแม็กลากผมเข้าห้องทันที********************
-
อ่า . . . พี่เรย์ใจร้าย :serius2:
ค้างไว้แค่นี้ได้ไง โหย . . . จิ้นไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย
รีบมาต่อนะครับ :yeb:
จิ้นไปไกลแล้ววววววววววว :haun1:
-
มีตบแล้ว :pigangry2: มีจูบแล้ว :piglove2: อันนี้คุณพิศาลกำกับเองอะป่าวคับ :haun5: :haun5:
-
:serius2: ทามมายต้องมาค้างฉากสำคัญด้วยนะ ลงต่ออีกจิ๊ดก้อม่าได้ ขัดจายอย่างแรงงง :3125:
-
เจต เสร็จแน่ๆ
ลุ้นๆๆ
ต่อไวๆครับ
ค้างแบบนี้มันขาดตอน
-
เสร็จแน่ๆ 555555555555+
แล้วงัยต่อมาต่อด้วยน่ะ เร็วๆ เอิ้กๆๆ
:kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
อ๊ากกกกกกกกกก มาทำไห้อยาก...แล้วจากไปซ๊ะงั้น
เจตเสดแม๊กแน่ 555555555 ขอไห้เปนอย่างนั้นละกัน กรั่กๆๆๆ
รอพี่เรย์อยุ่นะคับ*
RrMz`,,
-
จะเถื่อนกันไปถึงหน้ายยยย :fire: เเต่ก็ชอบนะ :loveu: อุๆๆๆ :kikkik:
-
หุหุ ลุ้นครับลุ้น :laugh: :laugh:
-
ดีนะที่คืนดีกันได้
ไม่งั้น :monkeysad:
เอิ้กๆ
พี่เรย์ค้าบบเอามาลงอีกนะ นะนะ :impress:
-
อ่ะ เอาใจคนอ่านหน่อย อิอิ ระวังน้ำหมดตัว
*******************************
แม็กเริ่มไซ้ที่ซอกคอไล่ขึ้นลงจนเสียวอย่างบอกไม่ถูก ขณะเดียวกันผมก็เริ่มที่จะปลดกางเกงของแม็กลงเพื่อให้Kของแม็กเป็นอิสระ ตอนนี้ผมเป็นฝ่ายบุกบ้างผมเริ่มจูบไปที่หัวไล่มาที่ปากไล่ลงมาที่คอ ตอนนี้เหลือแต่เสื้อที่ยังเป็นอุปสรรคแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาผมถอดเสื้อแม็กออกอย่างรวดเร็ว ทั้งจูบและเลียไปตามหัวนมของแม็กไล่มาตามหน้าท้องใช้ลิ้นวนที่บริเวณท้อง แม็กบิดตัวไปมา มีเสียงครางเบา ๆ ออกมาตลอดเวลา ผมเลื่อนต่ำมาจนถึงKของแม็กที่ตอนนี้มันพร้อมรอการสัมผัสจากผมอยู่แล้ว ผมครอบปากลงไปอมเฉพาะส่วนหัวที่มันเบ่งบานคับปากมาก จากนั้นก็ใช้ลิ้นเลียวนเป็นวงกลม แม็กจับหัวผมไว้ปล้วกระแทกKเข้ามาจนชนกับคอหอยผม จำต้องถอนปากออกก่อนไม่งั้นละตายแน่ ๆ แม็กก้มลงมองผมพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก ไม่รอช้าผมอมเข้าไปใหม่ทีนี้พอรู้จักหวะการโยกของแม็ก ผมทั้งผมทั้งดูด แม็กผลักผมลงนอนเสื้อผ้าผมถูกถอดออกไปแล้วแม็กเริ่มจูบปากผมช่างเป็นจูบที่หวานเหลือเกิน มือของแม็กลูบไล้ไปตามหัวผมที่แข็งเป็นไตของผมเนิ่นนานเท่าไรไม่ทราบ แต่มันช่างเป็นความสุขเหลือเกิน แม็กลุกไปหยิบอะไรซักอย่างมาเทใส่ฝามือแม็กแล้วมาทาที่ประตูหลังผมจากนั้นก็ทาที่Kของแม็กได้กลิ่นก็ทราบว่าคงเป็นออย เอาละวะวันนี้กูตายแน่ แม็กยกก้นผมขึ้นแล้วเอาหมอนเข้ามารอง แยกขาผมออกจากกันแม็กเข้ามาอยู่ตรงข้างระหว่างขา แล้วค่อย ๆ เอาKเข้าไป(ไม่ได้ใส่ถุงยางอย่าเอาเป็นตัวอย่างนะครับ เดี๋ยวติดเอดส์) ความเจ็บปวดเริ่มคืบคลานเข้ามาผมใช้มือแตะที่หน้าขาของแม็กเป็นสัญญาณว่าให้หยุดก่อนแต่ตอนนี้อะไรคงห้ามพายุกามารมณ์ของแม็กได้แม็กยังตั้งหน้าตั้งตาส่งลำKผ่านเข้าไปผมยิ่งเจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา ตัวผมเหมือนจะแยกออกจากกันเป็นเสี่ยง ๆ จนมันเข้าไปจนสุดแม็กหยุดแช่คาไว้ ตอนนี้ผมหายไม่ค่อยออกมันเหมือนลมปราณผมมันไหลเวียนไม่ปกติ ผมกัดฟันไว้แน่แนมือผมจับแขนที่ยันพื้นที่นอนของแม็กไว้ แม็ก ค่อย ๆ ก้มลงมาจูบปาก จนผมรู้สึกดีขึ้นบ้างแม็กก็เริ่มโยก จังหวะการโยกของแม็กแต่ละครั้ง สร้างความเจ็บปวดแต่ก็ปนไปด้วยความเสียวที่ประหลาด ปากของแม็กก้ดูดและกัดไปตามหน้าอกและไหล่ผมทั้งเจ็บทั้งเสียว (พรุ่งนี้คงต้องใส่เสื้อปิดรอยอีกแปละ)แม็กโยกช้าเร็วสลับกันไป พร้อมกับใช้มือชักของผมไปด้วยตอนนี้ความเสียวมันมากกว่าความเจ็บปวด แม็กยิ่งชักเร็วขึ้นจนผมไม่สามารถทนได้อีก ผมกระฉูดน้ำรักออกมาอย่างมากมายพร้อมกับขมิบประตูหลังไปด้วยจนวินาทีสุดท้ายแม็กกระแทกผมอย่างแรง2-3ทีก็ยิงน้ำรักเข้าไปมันแรงจนผมรู้สึกเหมือนว่ามันจะไม่หยุดไหลแม็กก้มลงจูบผมอีกครั้งแม็กยังไม่ยอมเอาKออกจากประตูหลังของผม
“แม็กเอาออกก่อนเถอะ”
“ขออีกรอบนะ”
“ไม่เอาเราเจ็บเอาออกนะ” แม็กค่อย ถอนลำKออกจากประตูหลังผม พอมันหลุดเท่านันแหละเหมือนผมมีชีวิตกลับมาอีกครั้งมันโล่งมาก ผมใช้มือลูบดูปรากฏว่ามีเลือดออกมาด้วย แม็กรีบไปหาผ้าเช็ดให้ผม
“ขอโทษนะ แรงไปหน่อย” โกรธไม่ลง ผมยิ้มให้แม็กแทนคำตอบ คืนนั้นเรานอนด้วยกันทั้งสภาพที่เปล่าเปลือย ตื่นเช้ามาแม็กและผมก็ลาแม่กลับ มาถึงแม็กก็พาผมมาที่หอใจคอจะไม่ให้กลับคอนโดเลยรึงัยนะ แต่คราวนี้ผมต้องซมด้วยพิษไข้หรือพิษKก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ คือผมต้องนอนพักผ่อนที่หอของแม็กก็ใส่เสื้อผ้าของแม็กนั้นแหละครับ มีแม็กคอยดูแล เอายาหาข้าวให้ทาน ผมรู้สึกรักแม็กมากขึ้นถึงแม้บางครั้งยังติดนิสัยป่าเถื่อนอยู่บ้างก็ตาม ผมเป็นไข้อยู่ 2 วันก็กลับคอนโดส่วนการเรียนผมให้ไอ้วัดลาให้ ก็เหมือนเเดิมมันก็บ่นเรื่องผมคบกับแม็ก มันบอกว่าตั้งแต่ผมคบกับแม็กทำให้ผมขาดเรียนบ่อย แต่ก็ปล่อยมันบ่นไปเถอะ จนเข้าสู่การเรียนวันใหม่ผมมาเรียนตามปกติที่นั้นก็มีไอ้วัดมันรออยู่แล้ว
“มึงกูมีอะไรให้” พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้ผม
“เฮ้ย....หมายความว่างัยวะไอ้วัด มึงอย่าบอกนะว่ามึงชอบกู”
“ไอ้บ้า..กูไม่พิสวาสผู้ชายโว้ย”
“อ้าวงั้ยมึงเอามาให้กูทำไม”
“ใครว่ากูให้มึง มีคนฝากให้มึง”
“ผู้หญิงหรือว่า....”
“ผู้หญิงโว้ยผู้หญิง”
“เหรอชื่ออะไรวะ”
“ไม่ยอมบอกกูวะบอกแต่ฝากให้มึง”
“ ขอบใจ” ผมเอาช่อดอกไม้ไปเก็บไว้ในรถแล้วขึ้นเรียนตามปกติ
“เจต” ผมหันไปตามเสียง นังเอ๋
“มีอะไรเอ๋”
“เจอแม็กบ้างไหม” มายุ่งอะไรกับแฟนกรู
“เจอมีไร”
“ฝากความคิดถึงให้แม็กด้วยนะ บอกว่ามีสาวสุดสวยคนหนึ่งคิดถึงทุกลมหายใจ” กูอยากอ้วก
“เอ่อ เดี๋ยวจะบอกให้” มึงคงสมหวังหรอกนะนังเอ๋ ฮิฮิฮิ วันนี้ผมกลับมาถึงคอนโดค่ำหน่อยเพราะมีทำรายงานกับพวกไอ้วัด วันนี้แม็กก็เห็นโทรมาหาเลย เดี๋ยวกลับถึงคอนโดค่อยโทรหาผมกลับมาถึงคอนโดก็ไม่ลืมที่จะเอาดอกไม้ขึ้นมาด้วย ก็ดีใจนะมีคนมาชอบ แสดงว่าหน้าตาดีพอสมควร(แอบชมตัวเอง) ผมเดินขึ้นมาถึงห้อง นั้นแม็กนี้มายืนรอเราเหรอเนี๊ยะ
“แม็กมานานยัง”
“นานแล้ว”
“ทำไมไม่โทรหาละ”
“กูไม่อยากโทร กูอยากมาหามึงเลย เผื่อมึงแอบพาใครมาด้วย” คิดได้งัยเรื่องแบบเนี๊ยะ แม็กหันมามองช่อดอกไม้ในมือผม
“มีสาวเอาให้เรานะ”
“ใครถามมึง” อ้าวกรูผิดอีกแล้ว
“เปิดห้องสิกูหิวน้ำ” ไม่หวงเราซักนิดเหรอ นี้งัยมีคนให้ดอกไม้เรามานะ ผมประตูเข้าไปในห้องแม็กเดินไปนั่งที่โซฟา หิวน้ำไม่ใช่เหรอ ผมจึงไปเอาน้ำมาให้แม็ก
“ผึ้งมันมาหากูอีกแล้วนะ” ยังงั้นตอนนี้มึงยังไม่ต้องหวงกูนะ กูขอหวงมึงกับผึ้งก่อน
“อือ แล้วแม็กว่างัยละ”
“กูจะว่างัยละ กูมีมึงแล้วนี้” แอบยิ้มในใจ
“แต่แม็กไม่สงสารผึ้งเหรอ” ต้องแกล้งแหย่
“ไม่หรอก ถ้าไม่มีมึงก็อาจจะสงสาร” หัวใจพองโตเท่าบอลลูน
“แต่ไม่แน่” หัวใจแฟบเท่าเห็บหมา
“ถ้ามึงไม่รักกู” หัวใจกลับมาพองโต
“รักสิเรารักแม็กนะ”
“ตอแหล” อ้าวไอ้คุณพี่แม็ก เล่นกับหมา หมาเลียปากซะนี้
“พูดเล่น” เดี๋ยวนี้มีมุกนะ
“แม็ก”
“ฮือ”
“เราขออะไรแม็กได้ไหม”
“อะไร”
“ต่อไปแม็กพูดกับเราดีๆได้ไหม”
“อ้าวตอนนี้กูพูดไม่ดีเหรอ”
“ดี แต่งดคำว่ามึงกูได้ไหม เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นนะ”
“กูไม่เคยพูดอย่างอื่น มึงรับได้มึงก็รับ มึงรับไม่ได้ก็ไม่ต้องรับ” ใจร้ายที่สุด
“ช่างเถอะ ไม่ขออะไรละอยากพูดอะไรก็พูดเถอะ ออกไปทานข้าวกันเถอะนะ” ผมชวนแม็กออกไปทานข้าวไม่ต้องถามนะครับว่าเอารถใครไป หลังจากทานข้าวเรียบร้อยแม็กก็ชวนผมมานอนที่หอมีเหรอผมจะปฏิเสธ (อย่าคิดมากนะครับยังเจ็บไม่หาย) มาถึงที่หอแม็กเอะมีผู้หญิงยืนอยู่หน้าหอ้งแม็กนี้
“ผึ้ง” แม็กเอ่ยคำออกมาเบา ๆ แม้ตื้อเหลือเกินนะแม่นางนกขมิ้น ดู ๆไปก็น่ารักดีนี้เหมาะสมกับแม็กจัง อ้าวไอ้เจต ตื่น ๆ ยังไปเข้าข้างเขาอีก มันจะมาแย่งแม็กไปจากมึงนะ
-
โหยยยย
:haun1: :haun1: :haun1:
--------------------------
ผึ้งมาง่ะ :o :o :o
เปนไงอีกอ่ะ
มาต่อด่วนค้าบบพี่เรย์
:yeb:
-
:haun1: โอ้ว . . . ไม่เสียแรงที่จิ้น
ตบเลยครับคุณเจต ตบมันเลย เก็บไว้ไม่ได้เป็นเสี้ยนหนามหัวใจ
อิอิ
มาต่อไวๆนะครับ ตามลุ้นทุกช็อท :yeb:
-
ชักอยากมีแฟน หวงๆ หึงๆ มั่งแล้ว คิดถึงอิอิอิ
โสดมานานเกินไปละ
-
ผึ้งมา รีบวิ่งสิ จะอยู่ทำไม เดี๋ยวมานก็ต่อยเอาหรอก เอิ้กๆๆๆๆๆ :pigha2:
นอกเรื่องล่ะ :kikkik:
เป็นไงต่ออ่าเนี่ย จะมีศึก อะไรกันป่าวอ่า มาต่อเร็วๆน่ะ :yeb:
-
เหอๆๆๆ
จะมีตบกันมะเนี่ย
จะแวะไปถ่ายคลิป
ช่วงนี้กะลังบร้า
-
:o สงสัยผึ้งถือคติที่ว่า "ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก" :laugh:
-
รอ :impress: :impress: :impress: :impress:
-
ไม่เสียแรงที่จิ้น 555555555+
แล้วชะนีผึ้งจะมาทำเพื่อ??????
รออ่านอยุ่นะฮะ
RrMz`,,
-
Let :3125: ผึ้ง
-
ศึกชิงรักหักสวาทจะเกิดไม๊เนี่ย :pigangry2: 555 :monkeylaugh2:
-
เกิดศึกชิงนาย แน่เลย
-
มาต่อเร็วๆๆ นะพี่เรย์
อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนใจจะขาดด
:interest: :interest:
-
มีลุ้นศึกชิงนายครับ :interest:
-
เอ่อ......คือว่า.......โดนใจอย่างแรง.......
แต่ช่างกลของผมไม่เห็นโหดแบบนี้เลยอ่ะ
เป็นลูกแมวในกำมือ เอิ๊กๆ.....
เรื่อง....นี้อ่านแล้ว รู้สึกอึดอัดในบางช่วง
แต่ก็......ยิ้มได้ในบางฉาก
แฮะๆ..... :like6: :like6: :like6:
-
เด่วเรย์ไปเย็บให้นะ คิกคิก
********************************************
แม็กค่อย ๆ เดินขึ้นไปโดยมีผมเดินตามไปจนมาถึงหน้าประตูห้องดูผึ้งยิ้มแย็มเป็นพิเศษ
“แม็กไปไหนมาเหรอ เรามารอตั้งนานแล้วนะ”
“ไปรับเพื่อนมานะ” ทีกับแฟนเก่าละพูดเพราะเชียวทีกูละไม่เคยเลย
“ผึ้งมีอะไรเปล่า”
“เปล่าแค่แวะมาหาแม็กนะ” มาหาทำไม กลับไป กลับไป
“จะไม่เปิดประตูให้เราเข้าไปข้างในเหรอ” แม็กเปิดประตู ผึ้งเดินเข้าไปนั่งบนเตียง
“ห้องแม็กสะอาดขึ้นนะ เป็นคนขยันทำความสะอาดห้องตั้งแต่เมื่อไร” กูต่างหากละที่ทำนะ
“เปล่าหรอก”
“เปล่าแล้วใครมาทำให้ละ”
“แฟนเรานะ”
“ฮะ แม็กมีแฟนใหม่แล้วเหรอทำไมเราไม่รู้เลยละ”
“เพิ่งมีนะ”
“ไม่เห็นแนะนำให้เรารู้จักเลย”
“อือ เอาไว้วันหลังนะ” นี้ ๆ พวกคุณเธอทั้งหลายลืมไปแล้วหรือไงว่ามีคนอีกคนอยู่ในห้องนี้ ผมหันหน้าไปมองแม็ก
“ลืมแนะนำนี้เพื่อนเราชื่อเจต”
“สวัสดีคะ เรียนกับแม็กเหรอคะ”
“เปล่าครับผมเรียนคอมครับ”
“เหรอคะ” ทำไมกูจะเรียนคอมทำไม
“แม็กเราไปทานข้าวกันไหม”
“เรากินมาแล้ว”
“งั้นก็ไปเป็นเพื่อนเราหน่อยสินะ” นี้หูแตกรึงัยไม่ได้ยินที่แม็กพูดเหรอว่ากินแล้ว
“ก็ได้” ผมหันหน้าไปมองแม็กอีกครั้ง แต่เหมือนว่าจะไม่สามารถสร้างความสนใจให้กับแม็กได้
“ไปกินแถว ๆ นี้นะ เจตไปด้วยกันไหม” ขอบใจที่ยังหันมาถามนะ แต่จะไปหรือไม่ไปดีนะ ถ้าไปก็จะได้ขัดขวางเขาได้งัย เผื่อถ่านจะคุ แต่ถ้าไม่ไปก็ดีจะได้ไม่ต้องเห็นอะไรที่มันไม่อยากเห็น คิดสิคิดสิไอ้เจต
“ไม่ไปดีกว่า แม็กไปเถอะ”
“แน่ใจนะ” แม็กหันมาถามผมอีกครั้ง
“ไปเถอะ เราจะกลับละนะ” มึงคิดอะไรของมึงหะไอ้เจต ไอ้โง่ทำไมมึงไม่ตามไปเล่า แล้วนี้จะกลับจะทิ้งให้แม็กอยู่กับผึ้งเหรอ เดี๋ยวมันคาบไปแดกมานั่งร้องไห้หรอกมึงนะ
“ใครให้กลับ” แม็กตะคอกผม
“อยู่รอในห้องนี้แหละ เดี๋ยวมา อีกอย่างมึงจะกลับยังไงมึงมากับกู” เออ จริงแฮะ แล้วแม็กก็เดินลงไปกับผึ้ง ผมแอบมองผ่านบานกระจก เฮ้อ จริง ๆ นะออกจะเหมาะสมกันจัง สงสัยตอนเป็นแฟนกันคงรักกันมากนะสิ ผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย ไปเข้าข้างเขาอีกละ ผมกลับมานั่งดูทีวีจนเวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง แม็กก็ยังไม่มาผมเริ่มหงุดหงิด เมื่อกี้ตามไปก็สิ้นเรื่อง ไอ้โง่เอ๊ย ไม่รู้จะทำยังไงผมก็กดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปเปลี่ยนช่องมา ซักพักก็ได้ยินเสียงมอไซด์ของแม็กดังมาผมรีบกระโดดไปที่กระจกแอบมองลงไปผึ้งไม่ได้เข้ามาด้วยนี้ ไปไหนนะ ช่างเถอะ ผมรีบกลับมานอนแกล้งทำเป็นหลับ ประตูห้องก็ถูกไขออก แม็กเข้ามาในห้อง แล้วปิดทีวี ปิดไฟล้มตัวลงนอนและก็หลับไป (อ้าว เอากูมานอนอีกละ) จนรุ่งเช้าผมตื่นขึ้นมาก่อนแม็ก ในหัวสมองของผมก็คิดถึงเรื่องผึ้งว่าแม็กจะเปลี่ยนใจรึเปล่าสังเกตจากเมื่อคืน ผมค่อย เขยิบเข้าไปกอดแม็ก แม็กลืมตามองดูผม แล้วก็หลับต่อ (แปลกประหลาด) ผมก็เลยนอนรอจนแม็กตื่น แม็กเข้าไปอาบน้ำแล้วพาผมมาส่งคอนโดไม่มีคำพูดไดไดหลุดออกมาจากปากแม็กเลย หมายความว่างัยนะ ผมเก็บงำคำถามนี้ไว้ในใจตลอดเวลาในการเรียนวันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย จนเลิกเรียนผมเลยโทรไปหาแม็ก
“แม็กอยู่ไหน”
“เอ่อ....กูอยู่....กับเพื่อนนะ”
“ที่ไหน”
“แถวนี้แหละมึงมีไร”
“ไม่มีอะไรแค่อยากรู้ แม็กจะมาหาเราไหม”
“วันนี้คงไม่เข้าไปหานะ กูมีธุระ”
“ไม่เป็นไร”
“มึงเป็นอะไรเปล่า” ที่จริงกูต้องถามมึงนะว่ามึงเป็นอะไรไป
“เปล่า เดี๋ยวเราจะกลับละ” ผมก็กดวางสายทันที ความเหงามันมาจากไหนก็ไม่ทราบแต่ที่ทราบคือมันครอบคลุมหัวใจของผมไว้ทั้งหมด เป็นครั้งแรกที่ผมคบกับแม็กมาแล้วแม็กมีอาการแบบนี้ ยังไม่อยากกลับคอนโดเลย กริ๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ค้องเป็นแม็กแน่ ๆ เลย ไอ้วัดโทรมาทำไมวะเมื่อกี้ก็เจอกัน
“ไอ้เจตมึงมีไหน”
“ยังอยู่วิทยาลัยมึงมีไรคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย”
“ นี้มึงมาหากูหน่อยสิ”
“มึงมีอะไร”
“เออ น่ามึงมาหากูหน่อยที่......................นะ”
“เอ่อ เดี๋ยวกูไปหา ดีเหมือนกัน วันนี้กูรู้สึกเบื่อ ๆ ”
ผมเดินทางมาหาไอ้วัดที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง จนเจอไอ้วัดยืนรออยู่แล้ว
“มึงมีอะไรเปล่า”
“กูมีอะไรจะให้มึงดู แต่มึงต้องสัญญากับกูก่อนนะว่ามึงจะไม่เป็นอะไร”
“อะไรของมึงว่ะ”
“เฮอะน่ามึงสัญญากับกูก่อน”
“เอ่อ มึงจะให้กูดูอะไรมึงก็พากูไปเร็ว ๆ อย่าให้มีน้ำโหเดี๋ยวมีเจ็บตัว”
“ไอ้ห่า เดี๋ยวกูไม่พาไปเลย” ไอ้วัดพาผมเดินลัดเลาะจนมาถึงหน้าร้านสุกี้
“มึงจะกินสุกี้เหรอ เนี๊ยะนะที่มึงจะให้กูดู”
“เปล่ามึงมองเข้าไปข้างในสิ” ผมมองไปตามนิ้วของไอ้วัด และแล้วสิ่งที่ปรากฏต่อผมก็คือชายหนุ่มที่หล่อเหลาเอาการกับสุภาพสตรีแสนสวยนั่งทานสุกี้ด้วยกันที่สำคัญมันคือแม็กกับผึ้ง ตอนนี้ตาของผมไม่ต้องปรับเลนส์อะไรทั้งสิ้นมันชัดยิ่งกว่าชัด ทำไมถึงทำกับฉันได้ โกรธเคืองใครแล้วใยเธอไม่แก้แค้นนั้นคืนกับเขา แม็กใจร้ายที่สุด ผมตกอยู่ในภวังค์นานเท่าไรไม่ทราบ
“ไอ้เจต ๆๆๆ” ไอ้วัดเรียกผม
“อือ อะไร”
“มึงเห็นยัง” ผมไม่ตอบแต่ยกโทรศัพท์ขึ้นโทรหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ
“มึงมีอะไร”
“แม็กอยู่ไหน”
“กูยังอยู่กับเพื่อนมึงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ”
“รู้เรื่อง ก็แค่อยากได้ยินเสียงแม็ก”
“มึงท่าจะบ้าแค่นะ” สัญาณก็ถูกตัดไปผมมองเข้าไปในร้านอีกครั้ง นั้นนะเหรอเพื่อนได้เราจะได้เห็นดีกัน*******
-
เหอเหอ แอบไปกินสุกี้กับแฟนเก่า แถมยังโกหกเจตอีก :try2:
จัดการเลยเจต จัดการเลย :3125:
-
พี่เรย์ หึหึ อย่าค้างคาจิ
อยากรุ้ว่าเปนไงต่ออ่ะๆๆๆ
:pigangry2: :pigangry2:
-
อิๆๆ เอาเเล้วไงละแม๊ค :haun5:
-
:monkeysad:
อ่านแล้วเศร้า . . . สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดก็คือการโกหก :monkeycry2:
-
:o
แม็กทำงี้ได้ไงเนี่ย อ๊า :serius2:
-
เกลียดที่สุดครับ........การโกหก :pigangry2:
.......
..............
เป็นผมหน่อยไม่ได้ เหอะๆ......ผมจะเดินเข้าไปร้านเดียวกันเลย
แล้วให้ไอวัดนี่แหละ เป็นพระเอก อี๋อ๋อ กันให้มันเห็นๆไปเลย
เหอะๆ เอาดิ๊ เมิงทำได้กรูก็ทำได้เฟ้ย
.......
.............
เอ่อ...โทษทีลืมตัว อินจัดไปหน่อย :try2:
-
:o :3063: มาต่อให้จบเร็วๆนะ มันคาใจ
-
โหคุณเรย์ ค้างเลยมาต่อไวไวนะรออยู่จ้า :yeb:
-
:o
:3125: แม๊ค
-
อ๊ากกกกก คุณเรย์ มาต่อด่วนเลย :like2:
-
ตอหลดตอแหลเปนที่สุด
รับไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(อินจัดไปอิกคนนะฮะ)
เด๋วแม่ก้อจับกะบาลทุ่มสั่ยโต๊ะสุ้กี้ซ๊ะเรยนิ
รมเสีย
ไปและ
รออยุ่นะคับ พี่เรย์
RrMz`,,
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด มะยอม มะยอม :serius2: :serius2: :serius2:
แหะ แหะ มาช่วยกันอิน :try2:
แต่แม๊คเป็นพระเอกนา แบบกินข้าวครั้งสุดท้ายกับยัยผึ้งนี่ปะ (แอบเข้าข้าง)
แต่ถ้าเป็นตัวเองกรูจะเข้าไปให้มันเห็นกันจะจะเลยวุ้ย เอากันซึ่ง ๆ หน้า จะเอาไงว่ามาเลย :o
รออยู่นะคะ พี่เรย์ที่ร๊ากกกกก (เลียนแบบน้องราม) :impress:
-
เหอๆๆ ไคลแม็คคอมมิวนิตี้
เล่นเลยเจต หมั่นไส้มานานแล้ว
ต่อๆครับ กะลังมันส์
-
จายเยนๆกันหน่อยคับ :try2: อารมณ์เดือดกันทุกคนเลย :pigscare2: อาจจะแค่ไปในฐานะเพื่อนก็ได้ :untrust: :haun2: :untrust:
-
อินกันใหม่แว้ว คิกคิก
******************
ผมกดโทรศัพท์หาแม็กอีกครั้ง
"มึงเป้นเหี๊ยะอะไรหะ"
"เปล่าเป็นเหี๊ยะ อะไร เราก็เป็นคนรู้จักของแม็กงัยละ" เสียงเริ่มสั่น
"มึงจะหาเรื่องกูเหรอตอนนี้กูยังไม่มีอารมณ์ทะเลาะกับมึงนะ ไม่มีอะไรกูจะวางละนะ"
"ใช่สิตอนนี้แม็กคงไม่มีอารมณ์กับเราหรอก คงมีอารมณ์กับผึ้งสินะ สุกี้อร่อยไหม"
"มึงว่าอะไรนะ" ตอนนี้ท่าทางแม็กดูลุกลี้ลุกลน
"แม็กอย่าโกหกเราเลยเราเห็น"
"มึงอยู่ตรงไหน" แม็กทำท่าจะลุกขึ้น
"แม็กหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องลุก อย่าทำให้ผึ้งสงสัยและเสียใจเลย ขอบใจในสิ่งที่ผ่านมานะ ขอให้โชคดี"
"วัด ไปกันเถอะ"
"ไปไหน"
"ไปไหนก็ได้ที่ไม่เห็นภาพอย่างนี้" ไอ้วัดพาผมออกจากห้างแล้วพาผมขึ้นรถของมันไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"มึงจะกินข้าวหรือว่าเหล้า"
"เหล้า" แปลกจังคนเราพอมีความสุขก็กินเหล้าพอทุกข์ก็กินเหล้า ในหัวตอนนี้มีแต่ภาพของคน 2 คนที่วนเวียนตลอดเวลาคิดว่าจะยังไงดี ทำไมแม็กถึงกับเราแบบนี้ คิดไปคิดไป น้ำตามันก็ไหลออกมา
"เฮ้ย มึงอย่าร้องไห้ดิ"
"แล้วมึงจะให้กูหัวเราะเหรอ"
"มึงรักมันมาก เห็นไหมสุดท้ายมันก็ทำให้มึงผิดหวังกูเคยเตือนมึงแล้ว"
"ช่างมันเถอะ ตอนนี้พูดไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร อีกอย่างกูทำใจแล้ววะ ช่างเถอะผู้ชายก็ต้องคู่ผู้หญิง"
"มึงทำใจได้จริงเหรอ"
"อือ"
"ถ้ามึงทำใจได้แล้วมึงร้องไห้ทำไม" พอไอ้วัดพูดจบน้ำตาของผมมันก็ไหลออกมาเยอะขึ้นเรื่อย ๆ
"มึงหยุดร้องสิ คนเขามองกันหมดแล้ว"
"ช่างเขาสิกูจะร้อง น้ำตากู" นั้นสินะเราจะร้องไห้ทำไมเมื่อแม็กก็ไม่ได้สนใจเรา คำของแม็กคงเป็นแค่ลมปากที่อยากจะพ่นให้ใครฟังก็ได้ เมื่อแม็กโกหกเราได้ครั้งนี้ต่อไปแม็กก็คงโกหกเราอีก สู้เราตัดใจจากแม็กตอนนี้คงจะเจ็บน้อยกว่าวันข้างหน้า เพิ่งรู้รสชาดของคนอกหักมันเป็นอย่างนี้นี้เอง แต่ก่อนเคยแต่ทิ้งคนอื่นตอนนี้กรรมมันคงตามทัน ฟังเพลงไหนมันก็ชั่งเป็นเพลงของเราไปหมด จนหมดไป 1 กลม เมา แต่อยากไปต่อ
"มึงพอยัง"
"ยังกูยังไม่เมา"
"สภาพยังกับหมาเนี๊ยะนะไม่เมา"
"ยัง มึงพากูไปต่อหน่อย"
"ไปไหน"
"ที่เดิม" ไอ้วัดพาผมมาต่อยังเธคประจำ ดูสิผ่านมาตั้ง 4 ชั่วโมงแล้วแม้กก็ยังไม่โทรหาเรา(จริง ๆ ถ้าแม็กสนใจเราคงต้องโทรมาหาเราตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว)คงสำเริงสำราญกับผึ้งอยู่ละสิคิดได้ดังนั้นก็ร้องไห้อีกดีกว่า(อ่อนแอจังนะไอ้เจต)กินเหล้าอีกดีกว่า อีกอย่างจะสนใจทำไมเมื่อตัดใจว่าจะไม่สนใจแม็กแล้วนี้ไอ้วัดมันไม่ค่อยกินหรอกครับมันรู้ว่ามันคงต้องแบกผมกลับแน่ กริ๊ง ๆ แม็กโทรมาแล้ว ไม่รับ กริ๊ง โทรมาอีกละ ยังไงก็ไม่รับ 9 ครั้ง ที่แม็กโทรมา ไม่สิเราต้องไม่ใจอ่อน แข็งใจเข้าไว้ จนวาระสุดท้ายก็มาถึงผมเมาจนจำอะไรไม่ได้จำได้อย่างเดียวคือตอนนี้เวลา บ่าย2โมง ผมอยู่คอนโดไอ้วัดเหรอเนียะ ข้าวก็ไม่ได้กินดีที่ดีคอนโดมันมีมาม่าไม่งั้นละผอมตายแน่เลยผมอาบน้ำรอมันแต่ก็ยังใส่ชุดเดิม (ซกมกจริง ๆ) บ่าย 4 โมงมันก็เข้ามา พาผมกลับคอนโดผมรีบขึ้นไปบนห้องเพราะอยากเปลี่ยนชุดพอประตูลิฟเปิดเท่านั้น นั้นใครมานอนอยู่หน้าห้องเราชุดดูคุ้นตาแฮะ นั้นแม็กนี้ มานอนตั้งแต่เมื่อไรนะ สภาพละดูไม่ได้เชียว แต่อย่าใจอ่อนนะไอ้เจต จำภาพเมื่อคืนได้ไหมที่เขากินสุกี้ด้วยกัน และเขาโกหกมึงนะอย่าใจอ่อนเชียวนะ
-
เหอเหอ แม็กคงมาอธิบายเรื่องที่ไปกินสุกี้มั้ง :confuse:
เจตอย่าใจอ่อนนะ ถ้าไม่มีอะไรทำไมต้องโกหกด้วย :3125:
ใจแข็ง ๆ ไว้ :3125:
-
:serius2: ไม่น่ะ อย่าใจอ่อนน่ะ
เจ็บแล้วจำสิ
แต่ถ้าเขาเป็นเนื้อคู่ล่ะ ค่อยคิดอีกที
สงสารเจตอ่า :monkeycry2:
-
เอาน่าๆ ค่อยพูดค่อยจากันคับ :impress: :impress:
แต่ ..... ก่อนจะพูดกันดีๆ แบบว่า :3125: ซักทีดีม๊ะ ????
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
:monkeysad:
-
:3125: ใช่ๆ อย่าไปยอม
-
ถ้าเป็นเจ้สงสัยคงต้องยอมแน่ๆ เลย เล่นทำถึงขนาดนี้ไม่ไหวๆ ใจมันละลาย :-[
-
:-[ ตามมาง้อแร้วว
อ๊ากก คุณเรย์ทำอารมณค้างอีกแล้ว
-
แต่ยังไงซะ ก็ควรจะให้แม็กอธิบายก่อนนะ ต้องคุยกันให้เข้าใจ :yeb: :yeb: :yeb: อย่าคิดเอง เออเอง มะดี มะดี
-
เหอๆๆ
เอาไงล่ะเจต เขาอุตส่าห์มาง้อ
แม็คก้อนะจะไปกับผึ้งทำไมไม่รู้
-
เรย์จัง หนุกดี
ผมก็เด็กช่างเมือนกัน ไม่เห็นเจอแบบแม็กบ้างเลย
:really2:
-
:monkeysad:
อ่านแล้วเศร้า . . . สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดก็คือการโกหก :monkeycry2:
เห้นด้วยกับน้องหมีค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
น้ำตามันก็ไหลไม่รู้ตัว............. :impress3:
ป.ล...เพิ่งตามอ่านทันอ่ะ... :try2:
-
แค้นแม๊คที่โกหก
สงสารเจตที่หลงเค้า
แต่...
ก้อนะ ลองรับฟังดู
ก้อคงมีเหตุผลอ่ะแหละ
แต่ถ้าฟังไม่ขึ้น...
ฮึ่มๆๆๆ
อย่าหาว่าเจตคนนี้ไม่เตือน :3125:
กรั่กๆๆๆ
รอพี่เรย์อยุ่นะค๊าบบบบ
RrMz`,,
-
เอาน่าของงี้มันต้องคุยกันก่อน จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลังเพราะมารู้ว่าเข้าใจผิดนะครับ :pigscare2:
-
คุณเรย์มาต่อให้เร็วๆหน่อยนะ นะคนดี้ดี :yeb:
-
มาแว้วครับ อิอิ ถ้ามีทำผิดแล้วรู้จักสำนึกผิด ก็คุยกันดีๆนะครับ
******************************
ผมยืนจ้องแม็กอยู่นาน เพราะไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงดี แม็กเล่นนอนขวางประตูทางเข้าพอดี เอาวะเรียกก็เรียก
“แม็ก ๆ ๆ” ผมเรียกชื่อแม็ก แม็ก ค่อย ๆ ลืมตามองผม สายตาแรกที่ที่เราสัมผัสกันผมรู้สึกถึงความเป็นห่วงตัวแม็กกว่า ว่าทำไมแม็กถึงมานอนทรมารตัวเองหยังงี้แม็กลุกขึ้น(สงสัยกูโดนต่อยแน่เลย)
“ไปไหนมารู้ไหมว่าเป็นห่วง” ผิดคาดแฮะ
“แม็กมารอเจตนานแล้วนะ” เกิด..อา...ราย...ขึ้น ผีเข้าแม็กรึงัยทำไมพูดเพราะอย่างนี้ ผมยังตลึงกับคำพูดของแม็ก
“ใจร้ายปล่อยให้แฟนมารอตั้งนาน” แม็กบ้าไปแล้ว ทำไงดีจะพูดอะไรต่อดีนะ อย่าเพิ่งใจอ่อนนะ แม็กเอื้อมมือมาจับแขนผมไว้
“ไม่ห่วงแม็กบ้างเหรอ” เอาละสิใจที่ว่าจะแข็งเริ่มสั่นคลอน แต่ยังไงก็ต้องถามให้รู้เรื่อง
“แม็กโกหกเรา” จ้องตาแม็กเข้าไว้ อย่าตกการ์ดนะ เดี๋ยวโดนสวน
“ไม่ได้โกหก แค่ไม่บอกความจริง” แม็กก้มหน้าลง โดยไม่ยอมมองหน้าผม
“มันต่างกันตรงไหน รู้ไหมว่ามันทำให้เราเสียใจ”
“แล้วถ้ากู........เอ้อ...แม็กบอกความจริงแล้วเจตจะสะบายใจเหรอ” เริ่มขึ้นเสียง
“แต่มันก็ดีกว่าโกหกกัน” น้ำตาอย่าเพิ่งไหลออกมานะ แต่มันคงห้ามไม่ทันแล้วละ ไม่รอคำพูดจากแม็กผมเบียดตัวแม็กให้พ้นจากประตูแล้วเปิดเข้าห้องไป แม็กเดินตามเข้ามา(ทำไมไม่ห้ามนะ)แม็กปิดประตูแล้วเดินเข้ามากอดผม ผมแกะมือของแม็กออก(ที่จริงไม่อยากแกะหรอก)
“ปล่อยเราเถอะแม็ก อย่าโกหกตัวเองอีกเลย”
“โกหกอะไร”
“แม็กยังรักผึ้งอยู่ใช่ไหม”
“ใครบอกมึง...เอ้อ..ใครบอกเจตละ”
“ภาพมันฟ้อง”
“เปล่า แม็กแค่ไม่อยากให้เจตคิดมากแค่นั้นเอง ถ้าแม็กบอกว่าจะไปกับผึ้งเจตก็คงไม่อยากให้แม็กไปใช่ไหม มันไม่มีอะไรหรอก นั้นมันเป็นครั้งสุดท้ายที่ผึ้งขอ แม็กบอกผึ้งไปแล้วว่าแม็กมีแฟนใหม่แล้ว”
“แล้วทำไม ตอนรู้ว่าเรารู้เรื่องแล้วถึงไม่โทรมาละตั้งนานกว่าจะโทรมาแสดงว่าจริง ๆ แล้วแม็กไม่ได้สนใจเราเลย” แม็กจับผมหันหน้ามาชนกับหน้าแม็ก
“ใครบอกว่าไม่สนใจ ที่แม็กไม่โทรไปก็เพราะว่าแม็กรู้ว่าถึงโทรไปตอนนั้นเจตคงไม่รับสายหรอก เพราะยังโกรธอยู่ แล้วถ้าแม็กโทรไปตอนนั้นจริงจะรับไหมละ”
“ไม่รับ”
“เห็นไหมละ แม็กนะเดาใจเจตออกนะ ยังงี้จะบอกว่าไม่สนใจได้ไง ไว้ใจแม็กบ้างสิครับ” ได้ยินอย่างนี้แล้วใจจะละลาย ยิ่งวันนี้มาแนวแปลกพูดเพราะอีกต่างหาก
“ตอนนี้จะให้แม็กกอดเจตได้ยัง” ไม่รอคำตอบจากผมแม็กดึงผมเข้าไปกอดอีกครั้ง
“รู้ไหมเมื่อคืนหลังจากกินสุกี้กับผึ้งเสร็จแม็กก็มารอเจตที่ห้องตั้ง4ชั่วโมงไม่เห็นเจตมาแม็กก็โทรมาแต่เจตก็ไม่รับ รู้ไหมว่าเป็นห่วง แม็กรออยู่ที่นี้ทั้งคืนเลยนะ”
“หาทั้งคืนเลยเหรอ”
“ใช่แล้ว มีคนใจร้ายแอบไปนอนที่อื่น ปล่อยให้แฟนนอนตากยุ่งทั้งคืน”
“ขอโทษนะ” ที่จริงเราน่าจะได้รับคำขอโทษมากกว่า
“ขอโทษเรื่องอะไร แม็กต่างหากที่ต้องขอโทษเจตที่ทำให้ไม่สบายใจ ต่อไปแม็กจะพูดดีดีกับเจตอย่างที่เจตเคยขอ” ผมกอดแม็กแน่นขึ้น
“โอ๊ย” แม็กร้องขึ้น
“แม็กเป็นอะไร”
“เจ็บใจ”
“ไปทำอะไรมา”
“เจ็บใจที่แฟนไม่รัก” กูอยากอ้วก แม็กก้มลงมาหอมที่ซอกคอของผม สุดท้ายก็เป็นฝ่ายแพ้แม็กอีกจนได้ ทำไงได้รักเขาแล้วนี้
“แล้วนี้แม็กทานข้าวยัง”
“ยังเลยออกไปทานข้าวกันไหม”
“ได้แต่แม็กไปอาบน้ำก่อนนะ ออกไปสภาพโทรม ๆ นี้ไม่ได้ แฟนเราต้องดูดีไว้ก่อน”
“ดูดีมาก ๆ เกิดมีคนมาแย่งไปจะทำไง”
“ดี ให้เขาเอาไปเลยเราจะแถมราง
วัลให้”
“กลัวแต่จะร้องไห้ขี้มูกโป่งนะสิ”
“ทำเป็นรู้ดีไปอาบน้ำได้แล้ว” ผมไล่แม็กให้ไปอาบน้ำ ส่วนผมก็หาเสื้อมาให้แม็กเปลี่ยน เฮ้อ ทำไมเราถึงใจอ่อนเร็วขนาดนี้นะ นี้เขาคงไม่เรียกว่ารักแล้วมั้งคงต้องเรียกว่าหลงมากกว่า เอ....อาทิตย์หน้าชวนแม็กไปเที่ยวบ้านเราบ้างดีกว่า******
-
:serius2: :serius2:
ดีกันแล้วหรอ
เร๊วเนอะ นึกว่าจะโกดกันนานๆ
ลุ้นซะ :try2: :try2:
มาต่อไวๆ นะค้าบบ พี่เรย์
:yeb:
-
“ไม่ได้โกหก แค่ไม่บอกความจริง” ประโยคนี้นี่ ... :try2:
เจตยอมง่าย ๆ ได้ไงนี่ อุตส่าห์ตั้งการ์ดไว้ดิบดี ในที่สุดก็ใจอ่อนจนได้ :seng2ped:
-
โหย....อ่านไปขนลุกไป
แม็กเปี๋ยนไป๋
เหอะๆๆ จริงๆน่าทำโทษแบบตบจูบๆๆ ไปเลยนะเนี่ย
แม็คเปลี่ยนไปจริงๆด้วย
เหอะๆๆ ต่อครับบลู
-
เฮ้อ..สุดท้ายก้อใจอ่อนอีกจนได้ :sad4: แม๊กซ์เปี๊ยนไป๋ :o
-
ว้า นึกว่าจะมีบทง้อกันแบบโหดๆ :kikkik: :kikkik:
แต่แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ :sad4: :sad4: :sad4:
-
อ่า :o แพ้ตั้งแต่ยังมะขึ้นเวทีแล้ว :haun5: :haun5:
-
หึๆเดี๋ยวก็กลับเหมือนเดิมเชื่อดิ 555 :kikkik:
-
เห้อ ไว้ใจได้ที่ไหนล่ะเจต :pigangry2:
มีครั้งที่หนึ่ง ก้อต้องมีครั้งที่สอง :3125:
ไม่น่าเลยน่ะ แล้วเดี๋ยวจะเสียใจ
-
เจต = ลูกไก่ในกำมือแม็ก :laugh: :laugh: :laugh:
-
“ไม่ได้โกหก แค่ไม่บอกความจริง”
แล้วมันต่างกันตรงไหน :o
แค่เขียนไม่เหมือนกันเท่านั้นใช่มั้ย :3125:
เกลียดคนโกหกที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :pigangry2:
-
งี้แหละครับ........เข้าใจ
ต่อให้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแค่ไหน
แต่ถ้าอีกฝ่ายมาง้อมาขอคืนดี พูดดีๆด้วย
สุดท้ายก็แบบนี้ทุกราย
.......
...........
แต่สำหรับผมม่ายช่าย.......ทำแบบนี้กะกรู
เมิงก็เตรียมไปอยู่กะชะนีนางนั้นได้เลย
.....
.........
มารอกรูหน้าห้องเหรอ เหอะๆ สะบัดบอบใส่ทีนึง
แล้วก็เชิดใส่ไปเลย กร๊ากๆ (สาวแตกแหลกลาน)
เอาเถอะ.....รักอย่างมีสติ....จำไว้สติๆ
-
แค่คำพูดดีๆ แค่นี้ก็เปลี่ยนอารมณ์ได้
อาจจะมีครั้งที่สองตามมาแน่เลย เห้อออออ
รอพี่เรย์อยู่นะคับ
RrMz`,,
-
:serius2: :serius2:
พี่เรย์มาต่อได้แล้วววค้าบบบบบบบ
นะนะนะนะนะ :impress: :impress: :impress:
มาต่อนะค้าบบบบบบ
:sad4:
-
หุหุ คนเราก็ต้องมีเวลาของตัวเองกันบ้างนะครับ
คิกคิก
**********************************
แม็กออกจากห้องอาบผมก็พาแม็กมาทานข้าวโดยที่ไม่พูดถึงเรื่องที่ผ่านมาอีก ผมว่าช่างมันเถอะพูดไปที่จะทำให้เราทะเลาะกันไปเปล่า ๆ ทานข้าวเรียบร้อยเราก็กลับมานอนที่คอนโดผม ลืมไปเลยว่าจะชวนแม็กไปเที่ยวที่บ้าน แม็กหลับไปแล้วเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยชวน ปิ๊ป ๆ ๆ เมสเซสแม็กเข้านี้นา จะอ่านดีไหมน่า ไม่ดีมั้ง โทรศัพท์แม็ก แต่ก็อยากรู้นะใครส่งมา เอาวะกดอ่านดีกว่า
ข้อความ “พรุ่งนี้จะรออยู่ที่หน้าวิทยาลัยนะคะ ตามสัญญาว่าจะพาไปดูหนัง....ยังไงก็รัก...ผึ้ง” อะไรกันนี้หมายความว่าไงสรุปแล้วแม็กก็ยังโกหกเราอุตส่าห์ไว้ใจ ว่าจะไม่โกรธแล้วนี้คือการตอบแทนใช่ไหม
“แม็ก ๆ ๆ ไอ้แม็กตื่น” โกรธ
“อะไร เป็นบ้าอะไร” แม็กงัวเงียตื่นขึ้นมา
“อือกูบ้า ไหนแม็กบอกว่ากับผึ้งเป็นครั้งสุดท้ายไม่ใช่เหรอที่ไปกินสุกี้นะ”
“ก้อใช่ไง จะเอาอะไรอีก จะหาเรื่องทะเลาะใช่ไหม”
“ไม่ต้องหา เรื่องมันมีต้องทะเลาะอยู่แล้ว” ผมเอาโทรศัพท์ขว้างไปที่แม็ก(นิสัยไม่ดีเลยไอ้เจต)
“กดดูเมสเซสสิ หมายความว่างัย นี้หรือที่บอกว่าจบ…จบกินสุกี้แต่ไม่จบไปดูหนังใช่ไหม เรามันโง่เองแหละที่หลงไว้ใจแล้วที่พูดดีกับเราก็เพราะอยากให้เราตายใจใช่ไหมละ ถ้าคิดว่าแค่นี้จะปิดเราได้ คิดผิด ”
“มึงจะให้กูพูดอะไรอีก กูบอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ” น่าน..แม็กคนเดิมกลับมาแล้ว..ไอ้เถื่อนเอ๊ย
“แล้วข้อความนั้นหมายความว่ายังไง ไปดูหนังถ้าไม่นัดกันคงไม่กล้าส่งเมสเซสมาหรอกใช่ไหม”
“มึงฟังกูบ้างสิ”
“ไม่ฟัง ไม่ต้องมาแก้ตัว แม็ก กลับไปเถอะนะเราอยากอยู่คนเดียว”
“แต่มึงต้องฟังกู”
“ไม่ฟัง ไม่ฟัง ไม่ฟัง”
“มึงมันไม่มีเหตุผล”
“ฮึ ฮึ ฮึ เหตุผลเหรอ แม็กยังกล้าพูดคำนี้เหรอ ใช่เรามันเป็นคนไม่มีเหตุผลแต่ก็ยังดีกว่าคนโกหก อย่าโกหกเราอีกเลยแม็ก อีกอย่างอย่าโกหกตัวเองเลยนะ ถ้าแม็กยังตัดใจจากผึ้งไม่ได้ก็กลับไปหาผึ้งเถอะ เรานะไม่สำคัญหรอกว่าจะเจ็บแค่ไหน เราทนได้”
“กูบอกแล้วว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ มึงเชื่อกูบ้างสิ”
“ก็เพราะเชื่องัยเราถึงยังต้องเจ็บอยู่อย่างนี้ แม็กกลับไปนะ ขอร้องเราอยากอยู่คนเดียว หรือถ้าแม็กอยากอยู่ที่นี้ก็ได้เราจะไปเอง” ผมลุกขึ้นจากเตียง แม็กลุกขึ้นกอดผมไว้(คิดจะใช้แผนเก่าละซี้)
“แม็กปล่อยเราเถอะ เรามาเกินกว่าที่มันควรแล้ว ถึงเวลาที่เราต้องกลับสู่ความเป็นจริง” แม็กจ้องหน้าเหมือนดังแต่ก่อนที่เหมือนผมยังเป็นเหยื่อของแม็ก
“กูจะบอกมึงไว้ว่า กูรักมึงแต่ถ้ามึงยังไม่ไว้ใจกู กูก็ไม่มีอะไรจะพูด กูบอกมึงไว้เลยว่ากูกับผึ้งไม่มีวันจะกลับไปคืนดีกันได้อีกภาพที่มึงเห็นอาจจะไม่เป็นเหมือนดังที่มึงคิดก็ได้ แต่เมื่อมึงเลือกที่จะให้กูไปกูก็จะไป” แม็กเดินออกจากห้องผมไปผมวิ่งตามไป(ปิดประตูลงกลอนนะไม่ได้ตามไปง้อ) ผมหันหลังพิงกับประตูน้ำตามันไหลออกมาอย่างมากมาย ที่คิดว่าจะดีมันกลับเลวร้ายลงไป ผมนั่งลงตรงประตูแล้วคิดว่าสิ่งที่ผ่านมามันคืออะไรทำไมแม็กยังโกหกเรา เมื่อแม็กตัดผึ้งไม่ได้ ก็ปล่อยไปเถอะนะไอ้เจตอย่าไปบังคับเขาเลย ผมลุกขึ้นยืนและเดินไปนอนบนเตียงคิดเป็นเด็ดขาดว่าจะลืมแม็กให้ได้ เมื่อก่อนตอนไม่มีแม็กเรายังอยู่ได้นี้แค่ไม่มีอีกครั้งเราคงไม่ตาย ผมค่อย ๆ ถอดแหวนของแม็กออกนิ้ว คำของแม็กยังก้องอยู่ที่หู “ถ้ามึงถอดออกกูจะฆ่ามึง” นี้งัยแม็กเราถอดออกแล้วมาฆ่าเราสิ ถ้าเราตายไปก็ดีจะได้ไม่ต้องคิดถึงแม็กอีก หลับตาลงก็มีแต่ภาพของแม็ก แต่จะมีอะไรที่ดีกว่านอนหลับตาแล้วร้องไห้
หลงใหลได้ปลื้มจนลืมตัว หน้ามืดตามัวเพราะคำหวาน
ก็คิดว่าเธอให้ความสำคัญ ก็คิดก็เพ้อไปมากมาย
แล้วเขาคนนั้นก็กลับมา เวลาของฉันก็หมดไป
ได้เห็นกับตา ว่าเธอนั้นมีใจให้กับเขา ไม่ใช่ฉัน
ไม่จำเป็นแล้วตั้งแต่วันนี้ เมื่อคนคนนี้ไม่เป็นที่ต้องการ
หมดหน้าที่แล้วตัวประกอบ อย่างฉันเมื่อเขากลับมารักกัน
ฉันก็ไม่จำเป็น
แล้วเขาก็รับเธอกลับไป ทิ้งฉันไว้ในความเงียบเหงา
ได้รักกับเธอแค่เพียงชั่วคราว แต่ความปวดร้าวในใจไม่เคยจาง
ไม่จำเป็นแล้วตั้งแต่วันนี้ เมื่อคนคนนี้ไม่เป็นที่ต้องการ
หมดหน้าที่แล้วตัวประกอบ อย่างฉันเมื่อเขากลับมารักกัน
ฉันก็ไม่จำเป็น ฉันก็ตายทั้งเป็น
ตื่นเช้าขึ้นมาในวันใหม่แต่ในใจที่ยังเศร้าเฮ้อไม่อยากไปเรียนเลยแต่ก็คงต้องไปเราต้องเข็มแข็งไว้ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ไม่อยากเอารถไป
“ฮัลโล มีอะไรไอ้เจต”
“มึงมารับกูหน่อย กูไม่มีแรงขับรถ”
“เอ่อ เดี๋ยวกูไป” ไอ้วัดมันก็ดีนะครับเป็นเพื่อนที่ผมรักมากที่สุดแต่มันก็แทนความรักจากคำว่าแฟนไม่ได้ ผมลงรอไอ้วัดข้างล่างซักพักไอ้วัดก็มา
“เป็นไงละมึง ดีขึ้นหรือยัง”
“ยัง มันเลวร้ายมากกว่าเดิม”
“ยังไงละ” ผมก็เริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ไอ้วัดฟัง
“กูว่ามึงตัดใจเถอะ ขืนเป็นแบบนี้ซักวันเพื่อน ๆ ในห้องต้องสงสัยมึงแน่เลย”
“กูรู้แล้ว กูจะตัดใจ” มาถึงที่เรียนวันนี้ก็เรียนไปตามปกติผมเจอแม็กที่หน้าวิทยาลัย แต่ผมก็ไม่สนใจรีบเดินไปทางอื่น แม็กโทรมาก็ไม่รับ พอดีตอนเที่ยงผมเจอไก่ เพื่อนแม็กเป็นโอกาสดีที่ผมจะฝากคืนแหวนให้แม็กโดยบอกไก่ว่าแม็กฝากซื้อแหวน (คิดได้ไงมุกนี้) คิดไปคิดว่าดีแล้วเหรอที่คืนแหวนให้แม็กนะช่างเถอะ ตัดใจจะเลิกแล้วนี้ ตอนเย็นผมจึงชวนไอ้วัดไปเที่ยวเพราะไม่อยากไปอยู่คอนโดคนเดียว
“ไอ้วัดวันนี้ไปเที่ยวกันไหม”
“มึงอยากไปเหรอ”
“กูอยากไป” วันนี้สินะที่ผึ้งนัดกับแม็กไว้ว่าจะไปดูหนัง
“ไอ้วัดมึงรอกูอยู่ตรงนี้นะ”
“มึงจะไปไหน”
“เถอะน่า กูไม่ไปฆ่าตัวตายหรอก” ผมรีบวิ่งไปที่หน้าวิทยาลัยแล้วแอบอยู่หลังพุ่มไม้(กูจะทำยังงี้ทำไมวะ) นั้นผึ้งนี้แสดงว่าแม็กยังไม่มารับ ผมยืนอยู่จนแทบจะไม่หายใจเหมือนกลัวใครมาได้ยินว่ามีคนแอบ นั้น ๆ แม็กนี้มาแล้ว เป็นไปตามที่คิดยังไงแม็กก็ตัดผึ้งไม่ได้ ดีแล้วเราจะได้ตัดใจง่ายขึ้น ผึ้งขึ้นซ้อนท้ายแม็ก รถแม็กค่อย ๆ เคลื่อนออกไป ผมค่อย ๆ ขยับตัวออกจากพุ่มไม้แล้วกลับไปหาไอ้วัด
“มึงไปไหนมาวะ”
“ไปที่ที่ควรไป กูรู้อะไรมากขึ้นเยอะ ไปกันเถอะ พากูไปกินเหล้าหน่อย” ไอ้วัดพาผมมานั่งกินเหล้าที่ร้านไหนก็ไม่ทราบไม่เคยมาแต่บรรยากาศดีเนอะ ดีที่มันโทรไปบอกแฟนมันว่ามากินเหล้ากับผมไม่งั้นละทะเลาะกันอีก คู่นี้ก็น่าเบื่อทะเลาะกันได้ทุกวัน
“มึงอย่าคิดมากเลยไอ้เจต อย่างมึงหาใหม่ง่ายจะตาย”
“คู่นอนนะมันหาง่ายแต่คู่รักนะมันหายากนะมึง”
“ทำมาเป็นสำบัดสำนวน กูเห็นมึงเป็นแบบนี้ก็ไม่สบายใจ” ผมไม่สนใจคำไอ้วัดเท่าไร นั่งกินเหล้าอย่างเดียว 3 ชั่วโมงหมดไปแล้ว1 กลม ยังไงก็เมาแล้วขี้เกียจเปลี่ยนร้าน ผมสั่งเด็กเสริฟให้เอาเหล้ามาอีกกลม
“น้องขอเหล้าอีกครับ”
“เฮ้ยมึงพอแล้ว แค่นี้มึงก็เมาแล้วนะ”
“เฮะน่ากูอยากกิน อย่าห้ามกู”
“ตามใจมึง กูห้ามมึงไม่เคยได้อยู่แล้วนี้” เหล้าขวดที่ 2 ก็ถูกยกมาเสริฟ ผมมองดูบรรยากาศในร้านไปเรื่อย หูก็ฟังเพลงจากนักร้องที่ร้องเพลงได้เพราะจับใจ จนเห็นคนเข้ามาในร้านอีก ทำไมโลกนี้ใจร้ายกับผมนักทำไมสวรรค์ต้องแกล้งผมอย่างนี้ แม็กมากับผึ้ง ร้านมีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมไม่ไปมาทำไมร้านนี้ ไอ้วัดก็คงเห็นเหมือนผม
“มึงเป็นอะไรเปล่า”
“ไม่....กูไม่เป็นไร หมดแก้วมึง” ผมยกเหล้าจนหมดแก้วแล้วแกล้งหันไปทางอื่น พอหันกลับมาดูอีกครั้งแม็กนั่งโต๊ะไม่ได้ไกลจากโต๊ะผมเลยเป็นจังหวะเดียวกับที่แม็กมองมาทางผมพอดี แม็กนั่งหันหน้ามาทางผม เหมือนตั้งใจจะชนกับผม เอาก็เอาสิวะ หงุดหงุด โกรธ แม็กเหมือนจะแกล้งให้ผมขาดใจตาย ตักกับข้าวป้อนให้ผึ้ง อยากจะเข้าไปเตะคนโว้ย
“หมดแก้วไอ้วัด”
“มึงจะมอมกูรึงัย”
“อย่างมึงกูไม่มอมหรอกโว้ย มึงอย่าพูดมาก ตอนนี้กูอยากฆ่าคน” ผมยกอีกแก้วจนหมดหมดน้ำตามันไหลออกมาอีกแล้ว โอ๊ย อ่อนแอจังไอ้เจต ไม่อยากร้องไห้เลย แต่มันห้ามไม่ได้ เสียงปรบมือดังขึ้น ใครปรบมือให้ใครอะไรที่ไหน ผมหันไปหันมาก็เจอกับเวทีที่ตอนนี้ไม่ใช่นักร้องคนเดิมแต่เป็นแม็ก จะขึ้นไปร้องเพลงเพื่อชีวิตอะไรอีกละ ไม่ได้ดูร้านเลย ร้านนี้เขาไม่ชอบหรอกนะไอ้เพลงกระต่ายหมายจันทร์ของเธอนะ ลงไป ลงไป
“ผมขออนุญาตร้องเพลงซัก 1 เพลงนะครับ เป็นเพลงที่อยู่ในใจของผมตอนนี้อยากจะร้องให้กับใครบางคนที่อยู่ในนี้ได้ฟัง” ร้องให้นังผึ้งนะสิ สวีทหวานแหววกันเข้าไป ทำไมเราไม่เช็คบิลแล้วไปร้านอื่นนะ ไม่เราต้องไม่ไป ถ้าเราไปจะเหมือนกับเราแพ้ เรามานั่งร้านนี้ก่อนนี้ จะรอฟังว่าจะร้องอะไรให้นังผึ้งมันฟัง เสียงกีต้าเริ่มบรรเลง
คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา สั่งฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาส ลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกัน ในวันเวลาที่ดี และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน
เป็นคนพรากเราเช่นกัน ให้เวลาเพียงแค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ดีว่าไม่มีหวังจะเหนี่ยวจะรั้งเธอไว้ข้างกาย จะทำยังไงก็คงไม่มีหนทาง
หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง
ไม่มีความหวัง ให้ฉันได้ชื่นหัวใจ
แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ แค่นึกก็ทำให้เพ้อ
หวั่นและไหวในใจ ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ เสียใจจนตาย
เสียงปรบมือเกรียวกราวดังกึกก้องไปทั่ว โธ่นึกว่าร้องเพลงเป็นคนเดียวเหรอนี้ไอ้เจตก็ หนึ่งในตองอู ผมลุกจากที่นั่งตรงดิ่งไปที่เวทีขอขึ้นไปร้องเพลงบ้าง
“สวัสดีครับแขกทุกท่าน หวังว่าคงไม่เป็นการรบกวนนะครับ คนอื่นร้องได้ ผมก็ร้องได้ เพลงนี้ผมก็ขอมอบให้กับใครบางคนที่อยู่ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ผมอาจจะร้องไม่เพราะยังไงก็ฟังให้เพราะด้วยนะครับ” เสียงปรบมือก็ดังขึ้น เห็นไหม เสียงปรบมือของกูก็ดังไม่น้อยไปกว่ามึงหรอกไอ้แม็ก
หยุดบอกว่ารักซักทีได้ไหม ถ้าไม่ได้หมายความเพียงแค่ฉัน
หยุดบอกได้ไหมว่าคิดถึงกัน คิดถึงทั้งฉันและใครต่อใคร
มันก็สิทธิ์ของเธอ อยากจะซึ้งจะดีกับใคร
เธอก็ปล่อยฉันไป ไม่เป็นไรแค่คนคนเดียว
เมื่อคนอย่างเธอ เท่าไรมันก็ไม่พอ
และคนอย่างฉัน ก็คงรับมันไม่ได้
ให้เธอหมดใจ ใจฉันก็อยากจะได้จากเธอทั้งใจ
รักกันไปโทรม โทรมคงไม่พอ ฉันขอเธอ
ให้บอกว่าเราจบกันดีไหม อย่าทำให้ฉันแย่ไปกว่านี้
อยู่ ๆ กันไปก็คงไม่ดี พอกันแค่นี้ให้มันจบไป
เธอก็อยู่ของเธอ เป็นที่รักของใครต่อใคร
เธอก็ปล่อยฉันไป ไม่เป็นไรแค่คนคนเดียว
เมื่อคนอย่างเธอ เท่าไรมันก็ไม่พอ
และคนอย่างฉัน ก็คงรับมันไม่ได้
ให้เธอหมดใจ ใจฉันก็อยากจะได้จากเธอทั้งใจ
รักกันไปโทรม โทรมคงไม่พอ ฉันขอลา
เสียงปรบมือดังขึ้นหลังจากผมร้องเสร็จ ผมจ้องมองหน้าแม็กซึ้งตอนนี้แม็กก็มองผมอยู่แต่ก็มองได้ไม่นานเพราะไม่สามารถทานน้ำตาของผมที่มันจะไหลได้ต้องรีบลงจากเวทีก่อนที่ใครจะเห็น อีกอย่างผมไม่อยากให้แม็กรู้ว่าผมร้องไห้เพราะแม็ก ผมกลับมานั่งที่โต๊ะได้วักพักก็รู้สึกอยากอ้วกจึงให้ไอ้วัดพาไปห้องน้ำ พออ้วกเสร็จก็กลับออกมาเป็นช่างเวลาที่เห็นว่าแม็กกำลังมีเรื่องกับวัยรุ่นโต๊ะข้าง ๆ เสียงเพลงสงบลง มีคนเข้ามาช่วยห้ามทัพ ผมจึงยืนมองดู คิดในใจว่าคนมันเถื่อนยังไงมันก็ทิ้งสันดานเถื่อนไม่ได้ พอคิดเสร็จ ก็ว่าคงไม่มีอะไร แต่ผมก็เห็นวัยรุ่นคนหนึ่งฝาดขวดโซดาไปที่หัวแม็ก.....เพล้ง
“เฮ้ย” ผมตะโกนขึ้น....
-
โอ้ววว....
แม็คจะตายมั๊ยนั่น << ปากห มา อีกละ
งานนี้สงสัยมีซึ้ง ต้องเตรียมทิชชู่
ต่อครับต่อ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
แม็กจะเปนไรมั้ยง่ะ โดนเต้มๆ
เจตจะทำไงอ่ะ
อย่าค้างแบบนี้จิ
:monkeycry4: :monkeycry4:
-
เเล้วเเม๊คก็ไปสิ้นใจที่โรงบาล :call: อิๆๆๆๆ :laugh5: จบ
-
ถ้าจบแบบมีใครตายจากกันนะ คอยดู หึหึ
พ่อจะเผาพริก เผาเกลือ สาปแช่งไอคนเขียน หึหึ
-
หมอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หมอคะช่วยแม็กซ์ด้วยครับ
ผมรักแม๊กซ์.............................................. :dont2:
-
ซ๊ะง้านนนนนนนนน
เจตก้อเข้าไป เอาขวดตีหัวไอแสรดนั่นซ๊ะ
หลังจากนั้นก้อ...
ไม่รุและ - -*
รออยุ่นะค้าบ พี่เรย์
RrMz`,,
-
ให้มันได้อย่างนี้สิ
:seng2ped:
-
ทามมายคุณtaexxxx เล่นของน่ากัวจังคับ :call: :call: อย่างว่า อารมณ์ร่วมไปกับกับชื่อเรื่องละเซ้ :pandalaugh: :pandalaugh:
-
เหอะๆ กำลังกลัวอะไรอยู่หรือครับเต้
..................................................................
พร้อมกันนั้นผมก็วิ่งเข้าไปในกลุ่มที่กำลังชกต่อยกันอยู่ก็อย่างที่ทราบนะครับว่าไม่เคยตีกับใครมาก่อนแต่ก็นะด้วยจิตใจที่ยังเป็นห่วงแม็ก(ยังไปห่วงมันอีก) ก็ยังดีมีผมกับไอ้วัดเข้าไปช่วยเป็น 5 ต่อ 3 ไม่งั้นละ 5 ต่อ 1 แม็กตายแน่เลย ไอ้วัดวิ่งเข้ามาผสมโรงทั้งมัดทั้งตีน วุ่นกันไปหมด จนเหตุการณ์สงบลงด้วยเจ้าของร้านมาระงับศึกพร้อมกับตำรวจพวกเราทั้ง 8 คนต้องมาอยู่โรงพักซวยจริง ๆ เลยกู (ทำไมไม่เอานังผึ้งมันมาด้วยนะ) ตลอดเวลาที่นั่งรถตำรวจมาโรงพักแม็กนั่งตรงข้ามมองผมตลอดเวลา ผมพยายามที่จะหลบสายตาของแม็ก จนมาถึงโรงพักก็เสียค่าปรับข้อหาทะเลาะวิวาท ดีที่เจ้าของร้านเขาไม่เอาค่าเสียหาย จากนั้นก็บันทึกประวัติ ผมอายุเกินแล้วเลยไม่ต้องให้ผู้ปกครองมารับไม่งั้นแม่ผมฆ่าผมแน่ ๆ ผมจ่ายค่าปรับของผมและของไอ้วัดเรียบร้อยก็ไม่วายที่จะหันไปมองดูแม็กผมรู้ได้ทันที่ว่าแม็กไม่มีเงินจ่ายค่าปรับอย่างแน่นอน ผมจึงบอกกับตำรวจว่าผมจ่ายค่าปรับให้แม็กด้วยจากนั้นผม 3 คนก็ถูกปล่อยออกมาส่วนวัยรุ่นที่เหลือยังเพราะต้องรอผู้ปกครองมารับ ผมรีบเดินออกมาจากโรงพักโดยมีไอ้วัดวิ่งตามมาติด ๆ และแม็ก
“ไอ้หน้าจืดรอกูด้วย” ชื่อมีไม่เรียกอีกละ ผมยังไม่หยุดเดิน แม็กวิ่งมากระชากแขนผมไว้
“กูบอกให้รอกูด้วย” ผมหยุดหันหน้ามามองแม็ก
“มีอะไรอีก”
“กูขอบใจที่จ่ายตังให้กู แล้วกูจะคืนให้”
“ถ้ามีโอกาสก็เอามาให้แล้วกัน” ผมกำลังจะหันหน้าเดินไปอีก
“เดี๋ยว”
“มีอะไรอีก”
“มึงจะไม่คุยดีดีกับกูแล้วเหรอ”
“แล้วมีอะไรให้คุยอีกละ รีบกลับไปปลอบขวัญผึ้งซะนะ เราจะกลับแล้ว” แม็กยิ้มที่มุมปาก
“ฮึ ฮึ มึงยังหวงกูอยู่ใช่ไหม”
“ใครบอกสำคัญตัวเองผิดไปแล้ว”
“สำคัญตัวเองผิดเหรองั้นมึง พูดชื่อผึ้งมาประชดกูทำไม ยอมรับมาเถอะว่ามึงยังรักกูอยู่”
“เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าเราไม่เคยรักแม็กเลย” ผงเข้ามาอีกแล้ว ผมจึงหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาของแม็ก
“เหรองั้นมึงมองหน้ากูสิ มองหน้าคนที่มึงบอกว่าไม่เคยรักสิ แล้วอีกอย่างกูคงเข้าใจผิดไปเองว่าตลอดเวลากูรักคนที่เขารักกู” ผมหันมาจ้องหน้าแม็กอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“แม็ก.....”
“มึงยอมรับมาเถอะว่ามึงรักกู”
“แม็กไม่ดีพอถึงที่เราจะรักหรอกนะ อย่าเข้าข้างตัวเองเกินไป”ใจแข็งเข้าไว้ สีหน้าแม็กเศร้าไปโดยทันที
“งั้นเหรอ งั้นกูขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”
“ได้พูดมาสิ”
“วันนี้กูขอขอบใจไอ้วัดเพื่อนมึงที่โทรไปบอกกู ว่ามึงอยู่ที่ไหน” ผมหันวับไปมองไอ้วัดทันทีไอ้เพื่อนสารเน่ มิน่าว่าร้านมีเยอะแยะ มาเจอกันได้งัย
“กูรู้ว่ามึงโกรธกูเรื่องอะไร มึงโกรธกูที่กูไปดูหนังกับผึ้งใช่ไหม” ผมยังนิ่งเงียบก็มันจริงนี้ไหนบอกว่าไม่มีอะไรแล้วนี้
“ถ้ามึงฟังกูในคืนนั้นวันนี้คงไม่เป็นแบบนี้ ใช่ผึ้งมันชวนกูไปดูหนัง กูก็จะชวนมึงไปดูด้วยเพราะมึงกับกูไม่เคยได้ไปดูหนังกันเลย แต่มึงก็มาโวยวายไม่ฟังคำกูเลย มึงไม่เชื่อเลยเหรอว่ากูรักมึง กูบอกว่ากับผึ้งไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรกันแล้วสิ”
“แล้วที่ร้านอาหารทำไมต้องป้อนข้าวผึ้งต่อหน้าต่อเราขนาดนั้น”
“อ้าวถ้ากูไม่ทำจะรู้เหรอว่ามึงยังหวงกูอยู่ มึงหัดไว้ใจกูบ้างสิ กูบอกมึงแล้วไงว่ากูเลือกมึงแล้ว วันนี้จะไปดูหนังผึ้งก็รู้ว่ามึงจะไปด้วย ผึ้งยังถามหามึงเลยว่าทำไมมึงไม่มา กูเลยเล่าทุกอย่างให้ผึ้งฟัง”
“รวมถึงเรื่องเราด้วยเปล่า” แม็กก้มหน้าลง
“ใช่”
“หา...แม็กเล่าด้วยเหรอ”
“ก็ไม่แปลกที่กูจะเล่า ผึ้งก็เข้าใจดี ผึ้งมันเลยอยากคุยกับมึง ก็กะว่าหลังเลิกดูหนังจะไปกินข้าวแต่มันก็มาเกิดเรื่อง ซะก่อน ตอนนี้กูก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วถ้ามึงยังไม่เชื่อกูอีกกูก็ไม่มีอะไรแล้ว” ผมไม่ตอบอะไร แม็กเดินออกไปจากจุดที่ผมยืนอยู่ ตอนนี้น้ำตายังไม่หยุดไหล
“มึงจะไม่ตามไปเหรอ” ไอ้วัดพูดขึ้น
“แล้วอย่ามาเสียใจอีกนะ” ผมมองตามหลังแม็กไป
“แม็ก”****************
**************************************
ผมร้องตะโกนเรียกแม็ก แม็กหยุดเดินและหันกลับมามองผม
“มีอะไร”
“เราขอโทษ”
“ว่าอะไรนะไม่ได้ยิน”
“เราขอโทษ พอใจยัง” รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของแม็กอีกครั้ง
“กลับกันเถอะ”
“หายโกรธกู....เอ๊ย..แม็กแล้วเหรอ”
“แม็กถ้ามันลำบากมากที่จะต้องพูดเพราะก็ไม่ต้องก็ได้เราไม่ว่าแม็กแล้วละ”
“กลับกันเถอะ ง่วงแล้ว ” แม็กชวนกลับ
“เดี๋ยวๆๆๆ พวกมึงจะไม่สนใจจะถามจะไถ่อะไรกูแล้วเหรอ เป็นหมาหัวเน่าไปซะแล้ว” 55555ลืมไปเลยว่าไอ้วัดก็ยังอยู่
“แม็ก แล้วผึ้งละ”
“อะไรอีกไหนบอกว่าหายโกรธแล้วไง”
“เปล่าหมายถึงว่าเมื่อกี๊ผึ้งยังอยู่ที่ร้านไม่ใช่เหรอ แล้วจะทิ้งผึ้งไว้ที่นั้นเหรอ”
“อือ นั้นสิ แล้วถ้าไปรับผึ้งกลับมึงไม่โกรธกูอีกนะ”
“ไม่แล้ว”
“จริงงะ”
“จริงงงงงงงงงงคราบบบบบบบบบบ”
“สวีทกันเข้าไปกูอยากอ้วก”
“น้อย ๆ หน่อยไอ้วัด เดี๊ยะ โดนตบ”
“ไอ้แม็กมึงดูแฟนมึงนะกับเพื่อนกับฝูงนะโหด ทีกับแฟนพูดจาเสียงอ่อนเสียงหวาน กูละมั่นไส้”
“อย่าเอาแม็กเป็นแนวร่วม”
“งั้นเดี๋ยวกูโทรไปถามผึ้งก่อนแล้วกันว่าตอนนี้มันอยู่ไหนแล้ว” จริง ๆ แม็กพูดแบบนี้ก็มีเสน่ไปอีกแบบ แล้วแม็กก็โทรไปถามผึ้งซัก 2-3คำก็เรียบร้อย
“ไม่ต้องไปรับแล้วละ ผึ้งกลับแล้ว”
“เหรองั้นเราโบกรถกลับกันเถอะนะ”
“เดี๋ยว” ไอ้วัดแย้งขึ้น อะไรอีกวะไอ้วัด
“กูว่าไปหาหมอก่อนดีไหมหัวแม็กแตกยังไม่ได้ทำแผลเลย” เออ นั้นดิ แม็กโดนฟาดหัวนี้นา ผมจึงใช้มือจับหัวแม็กมาดู แตกครับแต่ไม่เยอะเท่าไรพอให้เลือดไหลแต่มันหยุดไปแล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง กูไม่เป็นไร”
“ไม่ได้แม็กเดี๋ยวเป็นบาดทะยักทำไง” พวกเราจึงพาแม็กมาทำแผลที่โรงพยาบาลจากนั้นก็กลับไปเอารถที่ร้าน จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ ผมมานอนที่หอแม็ก ในอ้อมกอดของแม็กช่างอบอุ่นเหลือเกินหวังว่าผมกับแม็กคงไม่ทะเลาะกันอีก
“แม็ก”
“อะไร จะเอาเหรอ”
“นี้ในหัวมีแต่เรื่องแบบนั้นเหรอ”
“เปล่า จะมีแต่กับมึงนั้นแหละ” ลามกที่สุด
“เดี๋ยวหัวแตกอีกหรอก”
“เป็นหัวอื่นได้ไหมที่แตกนะ”
“ทะลึ่ง ๆ แม็กวันหยุดที่จะถึงนี้ไปเที่ยวบ้านเรานะ”
“หา ไปบ้านมึง จะเอาลูกเขยไปเปิดตัวพ่อตาแม่ยายเหรอ” คิดได้งัย
“บ้า แค่อยากให้ไปเที่ยวนะ เราเคยไปบ้านแม็กแล้วแต่แม็กยังไม่เคยไปเที่ยวบ้านเราเลย”
“แต่กูไม่รู้จักใคร”
“อ้าวที บ้านแม็กเรายังไม่รู้จักใครเรายังไปเลย”
“ก็มึงอยากไปไม่ใช่เหรอ” อ้าวแล้วครั้งแรกใครไปซื้อตั๋วรถแล้วโทรมาขู่ให้ไป
“จะไปหรือไม่ไป ไม่ไปเรากลับเองก็ได้”
“ไป ๆ อย่าน้อยใจไปซี๊ งอนเก่ง จริงนะแฟนกูเนี๊ยะ แต่ก็น่ารักนะ อีกอย่างนี้แหวนอย่าถอดออกอีกละกูเตือนมึงแล้วนะ” แหวะ ทำเป็นปากดีแต่ก็รับแหวนมาใส่แต่โดยดีพร้อมกับโดนแม็กเขกหัวไป 1 ทีข้อหาถอดแหวนออกผมนับวันให้ถึงวันหยุดไวไวจนมาถึงวันหยุดเราทั้ง 2 ก็เริ่มเดินทางไปบ้านของผม ครั้งนี้เอารถผมไปครับให้เอามอไซด์แม็กไปกว่าจะไปบ้านผมคงหลังแข็งตายพอดี
“แม็กเปลี่ยนเราขับรถบ้างดิเมื่อยอะ”
“ได้แต่คงไปไม่ถึงนะ”
“ทำไมละ”
“ก็กูขับรถยนต์เป็นที่ไหน” นั้นสิ ลืมไป ผมเลยเป็นสารถีจนมาถึงบ้านของผม
“แม่ ๆ ๆ” ผมเริ่มตะโกนเรียกแม่
“มาแล้วเหรอ” แม่ผมโผล่หน้าออกมาจากประตูบ้าน
“ครับ แม่นี้เพื่อนผมครับ ชื่อแม็กครับ”
“สวัสดีครับแม่” นี้เรียกคุณน้าก็ได้แม่กูมีลูกคนเดียว
“น่ารักนะเพื่อนลูกเนี๊ยะ” ผมเลือกเก่งไหมแม่
“พ่อละครับ”
“ยังไม่ออกเวรเลยลูก รีบ ๆ เอาของขึ้นไปเก็บจะได้ลงมาทานข้าวกัน ดูสิแม็กคงเหนื่อยมากแล้วตาปรือเชียว” แม่มันนะหลับมาตลอดทาง คนที่เหนื่อยนี้คนนี้ลูกนี้คนนี้ขับรถมาทั้งวัน ผมพาแม็กขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วลงมาทานข้าวกับแม่
“แม็ก เจตอยู่ที่โน้นดื้อไหม”
“ดื้อครับ” น้อย ๆ หน่อยนายแม็ก
“มีอะไรก็คอยเตือนเจตบ้างนะ ลูกคนนี้ชอบเอาแต่ใจ” แม่ผมต่างหากที่ต้องเตือนมันนะชอบหาเรื่องลูกของแม่เกือบซวยเพราะมันบ่อยครั้งจะตาย
“ครับ แล้วผมจะคอยเตือน” น่าน ทำมาพูดดีเตือนตัวเองเถอะ บทสนทนาบนโต๊ะก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ แม่รู้สึกจะชอบแม็กเป็นพิเศษ แม่....ลูก...น้อยใจแล้วนะ จนอาหารมื้อค่ำเรียบร้อยผมก็พาแม็กขึ้นไปบนห้อง
“แม็กอยู่รอที่ห้องนะ”
“แล้วมึงจะไปไหน”
“ไปหาเพื่อนนะ เดี๋ยวมา”
“กูไปด้วย”
“ไม่ต้องหรอกนะพรุ่งนี้ค่อยไป เราไปหาเพื่อนเราแป๊ปเดียว”
“กูไปด้วยมึงจะทิ้งให้กูอยู่ในห้องนี้คนเดียวเหรอ”
“น่านะ อยู่รอนะไปหาเพื่อนแป๊ปเดียว เดี๋ยวมา นะครับ” ผมเริ่มทำสายตาวิงวอน
“แน่ใจนะว่าไมได้ไปหาแฟนเก่า” กูไปมีแฟนเก่าที่ไหนละ
“คิดอกุศลอีกแล้วเพื่อนจริง ๆ”
“อือ อย่าให้รู้นะแอบมีใครไว้ไม่งั้นละมึงตาย” โหดอีกละ ผมเลยรีบออกมาจากบ้านจริง ๆ ไม่มีหรอกครับจะไปเจอเพื่อนเก่ายังไม่อยากให้อะไรเปิดเผย ผมมาหาเพื่อนที่บ้าน พอเจอหน้ากันเท่านั้นแหละครับ มันต้องมีงานเลี้ยงนิดหน่อย ผมกินเหล้ากับเพื่อนอยู่นานพอสมควรจนนึกขึ้นได้ว่าแม็กอยู่ที่ห้อง(ลืมไปได้ไง) โทรศัพท์ก็ลืมไว้ที่ห้องด้วย ผมจะขอตัวกลับพวกเพื่อน ๆ ก็ไม่ยอมให้กลับ สุดท้ายก็ต้องเมา จนเหล้าหมดเที่ยงคืนพอดีรีบกลับดีกว่าป่านนี้แม็กคงหลับไปแล้วมั้ง ผมค่อย ๆ เดินเข้าบ้านพ่อกลับมาแล้วนี้เอาไว้ก่อนตอนนี้คนที่น่ากลัวคือแม็ก ผมค่อย ๆ เปิดประตูห้องแม็กคงหลับไปแล้ว เบาๆ นะไอ้เจตเดี๋ยวแม็กตื่น แป่ว.......
“ยัง..ไม่...นอน..เหรอแม็ก”
“ยัง” ทำไมน่าตาดุจัง
“นอนไม่หลับเหรอ”
“จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน” นี้แม็ก เบาๆ หน่อยเดี่ยวแม่ได้ยิน อีกอย่างอย่าพูด คำว่าผัว ๆ เมีย ๆนะ แสลงยังไงไม่รู้
“นี้แม็กเราไปกินเหล้ากับเพื่อนแค่นั้นเองไม่ได้ไปกินกับชู้ซักหน่อย” อย่างว่าเมาแล้วเถียงแม็กได้
“แล้วกูขอไปด้วยทำไมไม่ให้ไป”
“ก็ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะกินคิดว่าไปคุยกันเฉย ๆ พอตอนหลังถึงรู้ว่ามีเหล้าด้วย”
“ไม่ห่วงกูเลยนะ”
“ห่วงสิ เนี๊ยะรีบกลับมาสุดสุด” อ้อนเข้าไป อ้อนให้แม็กใจอ่อน แม็กลุกขึ้นเดินมาลากผมมายืนตรงหน้าแม็กที่ขณะนี้แม็กนั่งอยู่ที่ขอบเตียงแต่ผมยืน
“กูขอสำรวจหน่อยสิว่าไปกินเหล้าเฉย ๆ หรือไปอย่างอื่นด้วย” แม็กดึงเสื้อผมขึ้น เผยถึงหน้าอกของผมที่ว่างเปล่า แม็กเริ่มใช้ลิ้นเลียและกัดไปตามหัวนมและหน้าอกผมใช้มือจิกมือแม็กไว้เพราะความเสียว
“แม็ก...อ.ย่า..เสียว” เหมือนแม็กไม่ได้ยินคำขอร้องของผม แม็กยังตั้งหน้าตั้งตาเล้าโลมเลียกับหน้าอกของผม ส่วนผมจะขาดใจตายให้ได้ แม็กถอดเสื้อและกางเกงของผมออกจนตอนนี้ตัวผมเปล่าเปลือย แม็กเลียและไซ้ไปเรื่อย ๆ จน จน แม็กหยุดหันหลังแล้วล้มตัวนอน อ้าวแม็กเดี๋ยว ๆ ๆ ตื่นมาก่อนมาปลุกอารมณ์กูแล้วทิ้งกูยืนเปลือยอยู่อย่างนี้นะ นิสัยเสีย จะแกล้งเหรอ แม็กตื่น ๆ มาต่อให้เสร็จสิ ใจร้ายที่สุดงอนแล้วด้วย แต่พรุ่งนี้ค่อยงอน เมาขอนอนก่อนเถอะ ผมล้มตัวลงนอนข้าง ๆ แม็ก แต่อีกนิดนะ ผมเอื้อมมือไปกอดแม็ก แม็กเอามือมาเกาะมือผมออก เอ่อดีอย่ามาง้อนะ หนึ่ง สอง สาม หลับดีกว่า*******
-
ค้างๆๆๆๆๆ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน” :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
เป็นคำตัดพ้อที่เร่าร้อนจริง :give2: :give2:
(ตรงไหนฟ่ะ :confuse:)
-
คู่นี้น่ารักจังอ่ะ
:monkeylove2: :monkeylove2: :monkeylove2:
ตอนท้าย มี :haun4: :haun4:
เอิ้กๆๆ
ทำไมแม็กปล่อยไว้งั้นอ่ะ :haun2: :haun2: :haun2:
หรือว่ามีไรง่ะ :o
-
:110011:โดนลงโทษเลยนะเจต เอิ้กๆๆๆ :laugh5:
แล้วจะเป็นไงต่อ :3029:
-
เหอๆๆ
เจตน้อย สุดท้ายก้อพลาดท่าให้เสือแม็กจนได้
แม็กนี่ก้อร้ายเนอะ 555++
ต่อครับต่อ
-
:o
"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน”
:pighaun: :pighaun:
-
เอ่อ........ของขึ้นครับ ใครช่วยทำให้มันลงที :try2:
-
:o
"จะให้กูหลับได้ไงเมียแอบไปกินเหล้ากับชู้ปล่อยผัวอยู่บ้าน”
:pighaun: :pighaun:
ขำอิเจ้อะ
แต่ของอิเจ้ต้องเป้น พอผัวหลับ เจ้ก้แรดไปกะชู้
55555555555555555555555555 :laugh5:
:pandalaugh:
-
เล่นของกันด้วยหรือ เด่วจะเอาข้าวสารเสกไปสาด
******************************************************
ตื่นเช้ามาแล้วแกล้งแม็กซักหน่อย จะกอดให้หายใจไม่ออกเลย หนึ่ง สอง สาม กอด อ้าว แม็กหายไปไหนกะจะแกล้ง ผมรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปด้านล่าง นั้นแม็กนี้มาทำอะไรในห้องครัว นั้นแม่ อ๋อ อย่างนี้นี้เอง ผมเดินเข้าไปนั่งบนโต๊ะ
“ว่าไงตัวดีตื่นสายนะเรา ไม่ขยันเหมือนแม็กเลยเห็นไหมลงมาช่วยแม่ตั้งแต่เช้า” มันกะเอาใจแม่นะสิอย่าหลงกลมันเชียวนะ ไอ้เนี้ยตัวจริงร้ายจะตาย แม็กหันมายักคิ้วให้ผม เดี๋ยวคิ้วแตก แน่ อาหารถูกจัดลงบนโต๊ะ แม่ให้ผมขึ้นไผเรียกพ่อมานั่งโดยพร้อมเพรียง มีพ่อ แม่ ผม แล้วก้อ เอ้อ แฟนผม แม็กนั้นแหละครับ
“แม็กนี้พ่อเรา”
“สวัสดีครับพ่อ”
“สวัสดี” พ่อรับคำทักพร้อมกับยิ้มให้
“พ่อเป็นตำรวจเหรอครับ” ชุดที่พ่อกูใส่คงเป็นชุดภารโรงเนอะ
“อาชีพในฝันของผมเลยนะครับผมเองก็อยากเป็นตำรวจครับ” สะตอเหมือนกันนะแม็กอยากเป็นตำรวจมาเรียนช่างกลนี้นะเข้ากันมาก
“เหรอจริงพ่อก็อยากให้เจตเรียนตำรวจนะแม่มันไม่ยอม เห็นไหมขนาดเพื่อนลูกยังอยากเรียนเลย นี้อะไรพ่อก็เป็นตำรวจแต่อยากไปเรียนคอม” เฮ่อ ๆ เข้าล็อกพ่อกูอีก โดนด่าอีก แม็กหันมายักคิ้วให้ผมอีกครั้ง เดี๋ยวแตกอีกข้าง
“ช่างเถอะพ่อไหน ๆ มันก็ผ่านมาแล้ว” แม่นี้ช่างรู้ใจลูกจริง ๆ เลย รักแม่ที่สุดเลย
“นี้เราก็ไปเรียนจนอายุมากแล้วนะไม่เห็นเอาแฟนมาอวดพ่อบ้างเลย” พ่อก็คนที่พ่อคุยด้วยนั้นงัยแฟนผมนะ
“ยังไม่ถึงเวลาพ่อ เอาไว้ก่อนน่า” ถ้าบอกว่าแม็กนั้นงัยแฟนผมพ่อคงฆ่าและเผาผมโดยทันทีไม่ต้องรอสวดอภิธรรม
“แล้วแม็กละมีแฟนยัง” ดีดี เปลี่ยนไปถามมันโน้น
“ มีแล้วครับ”
“ดีดีลูก อายุก็20กันแล้วมีแฟนได้แล้ว” พ่อไม่ใช่สมัย ร.5 นะจะได้ให้มีลูกมีหลานไวไวนะ
“แฟนแม็กคงน่ารักนะ” แม่ไม่ต้องไปถามมาน
“น่ารักครับ แต่เอาแต่ใจไปหน่อย ขี้งอนด้วย”
“เหรอลูก ต้องค่อย ๆ พูดกับเขานะ อย่างนี้แหละผู้หญิงขี้น้อยใจแม่ก็เคยเป็น” แม่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ อีกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่พูดซักหน่อย เอ.....หรือว่าไม่ได้หมายถึงเรา บทสนทนาจบลงด้วยอาหารที่เกลี้ยงโต๊ะ พ่อผมไปทำงานส่วนแม่อยู่บ้านวันหยุดนี้
“แม็กไปเที่ยวบ้านเพื่อนเราไหม”
“ไปสิอยากไปเห็นหน้าชู้เหมือนกัน ใช่คนเมื่อคืนไหม”
“บอกว่าไม่ใช่ชู้เพื่อน นะ เพื่อน เข้าใจไหม”
“เข้าใจ แต่ ต้องให้กูเห็นก่อน” ผมพาแม็กไปบ้านเพื่อนก็คนเมื่อคืนแหละครับเพื่อน ๆอาจจะสงสัยว่าทำไมเมื่อคืนไม่พาแม็กไปก็เพราะว่าอยากคุยกับเพื่อนหลาย ๆ เรื่องที่ไม่อยากให้แม็กรู้จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมากแค่เพื่อนกับเพื่อนคุยกันมันสะดวกกว่าแค่นั้นเองเลยไม่อยากให้แม็กมาด้วยเมื่อคืน ผมพาแม็กมาถึงบ้านเพื่อน
“ไอ้โหน่งนี้เพื่อนที่เรียนที่เดียวกับกู ชื่อแม็ก” อยู่กับเพื่อนที่บ้านผมก็พูดมึงกูเป็นธรรมดา
“ส่วนนี้ไอ้โหน่งเพื่อนสมัยเรียนที่นี้”ทุกคนทักทายกันตามมารยาท ก็พาแม็กมาเที่ยวที่สันเขื่อนของตำบล ที่นี้เขาก็จะสร้างซุ้มไว้เป็นซุ้ม ๆ มีสุรา อาหาร จำหน่าย แม็กก็ชอบแต่ไม่ได้ชอบสันเขื่อนหรอกครับชอบเหล้ามากกว่า ผมก็คุยกับไอ้โหน่งไปเรื่อยแม็กก็กินเหล้าไปตามประสา ผมคุยกับไอ้โหน่งจนสังเกตเห็นมอไซด์กลุ่มหนึ่งเข้ามา นั้น ๆ น่าตาคล้าย ๆ น้องเมฆนี้ น้องเมฆนี้เป็นน้องคนแรกที่ผมแอบชอบตอนเรียนหนังสือที่บ้าน แต่ไม่มีใครู้หรอกนะครับว่าผมจีบน้องเมฆ แต่สำหรับน้องเมฆน่าจะรู้เพราะผมเคยหยอดคำหวานจีบไปหลายครั้งตอนอยู่ที่นี้ อีกอย่างตอนนั้นยังอายครับ ถ้าเป็นตอนนี้ละก้อ ฮึ้ม
“ไอ้โหน่งนั้นน้องเมฆไช่ป่าววะ” ผมพยายามกระซิบถามเบา ๆ กลัวแม็กได้ยิน ดีที่ตอนนี้สายตาแม็กจ้องอยู่ที่พวกผู้หญิงที่ลงไปเล่นน้ำ
“ใช่ มึงมีไร” โอ้โฮ้ใช่จริง ๆ ด้วยทำไมน่ารักขึ้นตั้งเยอะรู้งี้จีบให้ได้ตอนอยูที่นี้ซะก้อดี มีหญิงซ้อนมาด้วยคงเป็นแฟนสินะก็น่ารักดี มอไซด์กลุ่มนั้นมาจอดไกล้ซุ้มของผมพอดีสายตาของผมกับสายตาน้องเมฆก็ประสานกันทันที เปรี๊ยะ ๆ
“สวัสดีครับพี่เจตไม่เจอกันนานเลยนะครับ” โอ้ ร้อยยิ้มที่มีเสน่ หน้าตาที่ใสสะอาด ส่วนสูงที่เพอเฟก
“สวัสดีครับน้องเมฆเป็นไงครับสบายดีป่าวไม่เจอกันนาน”
“สะบายดีครับ อ้าวสวัสดีครับพี่โหน่ง แล้ว..”
“อ๋อเพื่อนพี่เอง ชื่อแม็กครับ”
“สวัสดีครับพี่แม็ก ผมเมฆครับ” นิสัยดีจังชอบ ๆ แต่ที่ไม่ชอบคงเป็นสายตาของแม็กที่ตอนนี้หันมามองผม
“สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จักครับ” ดีที่ยังพูดเพราะกับน้องเขา
“ผมขอตัวนะครับ” แล้วเมฆสุดหล่อของผมก็เดินไปนั่งซุ้มข้าง ๆ (เสียดายจังยังมองไม่เต็มที่เลย) น้องเมฆเหมือนรู้งานนั่งหันหน้าตรงกันกับผมพอดี
“ใคร” นั้น....นึกว่าจะไม่ถามแล้ว
“รุ่นน้อง”
“ผู้หญิงที่ซ้อนท้ายมาแฟนมันเหรอ”
“คงใช่”
“แฟนมันน่ารักดี”
“เหรอ” ไม่ได้หวงนะแต่แม็กเอาแฟนมันไปนะส่วนเราขอเมฆละกัน ฮึๆๆ(แค่คิดกูก็ผิดแล้ว) วงของเมฆก็สั่งเหล้ามากินกันเห็นรุ่นนี้กินแล้วผมยังอายเลยกินกันเก่งจัง โดยเฉพาะเมฆแฟนก็ชั่งเอาใจเหลือเกินชงให้อย่างเดียว กะจะมอมเมฆรึงัย (แล้วเราไปสนใจทำไม แฟนเขานี้นา) สายตาผมกับเมฆก็มองเป็นเป็นพัก ๆ มองนานไม่นานครับเกิดเจตรู้ละก้อ เตรียมแผนกฉุกเฉินให้ผมด้วยแล้วกัน
“พี่เจตครับขอข้ามไปกินด้วยได้ไหมครับ” นั้นเสียงเมฆนี้
“แน่จริงก็มาสิครับ” เมื่อคุณร้องขอเราก็จัดให้ ผมก็ตอบไปตามมารยาทและเมานะครับเพราะนึกว่าเมฆคงไม่มา แต่
“งั้นผมไปจริงนะ” เมฆลุกข้ามมาซุ้มผมโดยทันที (กูพูดเล่น อย่ามานะ อย่าาาาาาาามาาาาาาาา) ไม่ต้องเดาสายตาแม็กนะครับว่าจะน่ากลัวขนาดไหน เมฆข้ามมานั่งติดกับผมพอดี น้องเมฆครับโอกาสนี้คงไม่เหมาะนะครับ น้องเมฆไปนั่งฝั่งไอ้โหน่งได้ไหมคราบบบ ตอนนี้มือของผมที่อยู่ใต้โต๊ะโดนแม็กบีบอย่างแรง เอาแล้วกูไม่น่าหาเรื่องเลย แม็กยกเหล้าเข้าปาก 1 แก้ว 2 แก้ว 3 แก้วติดกัน เอาแล้วกูพายุกำลังจะมาแล้ว กรมอุตุรีบพยากรณ์อากาศและแจ้งเตือนประชาชนรอบข้างด่วน ใครหนีได้หนี ใครหลบได้หลบ*******
น้องผู้หญิงที่เป็นแฟนเมฆนะครับช่วยเรียกเมฆกลับไปได้ไหมครับ เหงื่อพี่ท่วมตัวหมดแล้ว
“พี่เจตครับ ตัวพี่เจตหอมดีนะครับ” ขอบใจที่ชม แต่อย่าเอาจมูกมาใกล้พี่ ได้โปรด คอพี่อยู่บนเขียงแล้วนะ
“เจตอะนี้ส้มตำ มึงกินซะ” แม็กตักส้มตำให้ผม โดยมีสายตาของไอ้โหน่งดูอยู่ อย่าทำหน้างงแบบนั้นสิไอ้โหน่ง
“นี้ครับพี่เจต ไก่ย่างทานกับส้มตำนะครับ” ขอบใจมากครับน้องโหน่งสำหรับไก่ย่าง ฮือๆๆ
“เจตมันไม่ชอบไก่หรอก” แม็กตักไก่ย่างคืนไปในจาน ใครบอกมึงว่ากูไม่กินไก่ย่าง
“เหรอครับ งั้นทานปลาเผานะครับ” เมฆตักปลาเผาให้ผมอีก ก็ดียังได้ทานปลาเผา
“ปลาเผามันก็ไม่กิน” แม็กตักปลาเผาคืนไปอีก แล้วกูจะกินอารายเนี๊ยะ
“ไม่เป็นไรครับน้องเมฆเดี๋ยวพี่ตักเองก็ได้ครับ”
“รังเกียจผมเกรอครับ” ใครบอก รังเกียจ ออกจะชอบแต่ไม่ใช่เวลานี้ไอ้น้อง
“งั้นผมกลับซุ้มก็ได้ครับ” เมฆลุกกลับไปนั่งที่ซุ้ม โล่งอกไปทีนึกว่ากูจะตายคาซุ้มซะแล้ว ผมค่อย ๆ หันไปมองหน้าแม็ก แม็กเอาหน้าไปชนอะไรมาเหรอทำไมหน้าแดงจัง
“แม็กเป็นอะไร”
“ยังมาถาม” ผิดอีกกู
“ไอ้เจตมึงไปห้องน้ำกับกูที” ไอ้โหน่งส่งเสียงมาหาผม
“เอ่อ แม็กเดี๋ยวมานะ รออยุ่ที่นี้นะ”
“กูไม่ไปไหนหรอก กูจะเฝ้าชู้มึงตรงนี้” หยาบคายที่สุด ผมรีบลุกตามไอ้โหน่งไป โดยมีทั้งสายตาของแม็กและเมฆมองตามมา (น้องเมฆครับ มารักทำไมตอนนี้ ตอนที่จะเสียฉันไป เฮ้อ...) เมื่อไปถึงไอ้โหน่งยืนรอผมอยู่หน้าห้องน้ำแล้ว
“มึงเป็นเกย์เหรอ”
“เฮ้ยอารายมึงเข้าใจผิดแล้ว”
“มึงอย่ามาเฉ กูเห็นนะไอ้แม็กนะแฟนมึงใช่ป่าว” ความลับที่อุตส่าห์ปิดบังมา 20 กว่าปี
“ยิ่งไอ้เมฆมานั่งกับมึงกูเห็นสายตาและท่าทางของไอ้แม็กแล้วไม่ใช่สายตาของเพื่อนธรรมดา มึงจะยอมรับดีดี หรือว่าให้กูไปถามจากไอ้แม็กเอง” ลองไปถามดิ จะได้ดังกันทั้งอำเภอ
“มึงจะเกลียดกูไหม”
“กูว่าแล้ว กูไม่ได้เกลียดมึง แต่กูโกรธมึง”
“หา ไอ้โหน่งมึงเป็นเพื่อนกูมานานแล้วนะ มึงจะโกรธกูจริง ๆ เหรอ” ส่งสายตาวิงวอนเข้าไป
“กูโกรธที่มึงปิดบังกูมาตลอด ทำไมมึงไม่บอกกู ว่ามึงเป็น”
“แล้วมันน่าบอกไหมละ”
“ถ้ามึงบอกกูตั้งแต่แรกกูจะได้ช่วยมึงหาแฟนงัยละ 5555 ” ไอ้นี้พูดซะกูหง่อยเลย
“แล้วตอนนี้มึงจะเอายังไง”
“เรื่องอะไร”
“ยังมาถาม ก็เรื่องไอ้แม็กกับไอ้เมฆงัย กูพอดูออกนะ”
“นั้นนะสิ ยิ่งแม็กเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วยกูตายแน่ ๆ เลย”
“เอางี้รีบกลับไปนั่งก่อน” ไอ้โหน่งเสนอ
“ดีเหมือนกันทิ้งไว้คนเดียวยิ่งเมาก็ยิ่งชอบหาเรื่อง” ผมกับไอ้โหน่งรีบเดินกลับมาที่ซุ้ม โดยมีทั้งสายตาของแม็กและเมฆมองมาเหมือนเดิม
“ทำไมมึงไปนานจัง”
“รอคนเข้าห้องน้ำนะ” บรรยากาศเริ่มดีขึ้นละ ภาวนาขออย่าให้น้องเมฆเข้ามาอีกเลย
“พี่เจตครับมานั่งซุ้มผมก็ได้นะครับ” น่าน กูว่าแล้ว พายุฝั่งทะเลจีนใต้พึ่งสงบ นี้คงจะเริ่มก่อตัวที่ฝั่งมหาสมุทรอินเดียอีกละสิ ขอกูกินเหล้าก่อนนะผมยกทีเดียวหมดแก้ว แม็กหยิบแก้วผมไปชงอีก ผมก็ดื่มอีก แหวะ....แม็กกะจะมอมเราป่าวเนี๊ยะ ทำไมเข้มจัง แต่ก็กินได้นะ แต่เริ่มมึนอีกละ ไปเล่นน้ำดีกว่า
“แม็กเราลงไปเล่นน้ำนะ”
“ลงไปสิ เดี๋ยวกูอยู่ข้างบนรอมึง”
“ไอ้โหน่งลงไปเล่นน้ำป่าว”
“ไม่อะ ขี้เกียจ”
“เออ กูลงไปเล่นคนเดียวก็ได้” ผมกระโดลงจากซุ้มแล้ววิ่งลงไปที่น้ำทันที น้ำเย็นจังเลย ใครว่ายน้ำตามมานะ สงสัยแม็กสงสัยตามลงมานะสิ 55555 อ้าว.... เมฆมาได้ไง นั้นวิ่งมาแล้วเปรียบดังวัวบ้าแม็กวิ่งลงน้ำมาเลย
“น้องเมฆเมาแล้วมั้งครับ”
“ครับผมเมาแล้ว เมารักครับ” แหวะกูอยากอ้วก
“ขึ้นได้แล้วมึงนะ เล่นนานแล้ว” อะไรแม็กกูเพิ่งเล่นเมื่อกี๊นี้เองนะ
“ไม่เป็นไรครับพี่แม็กเดียวผมเล่นเป็นเพื่อนพี่เจตก็ได้ครับ พี่แม็กขึ้นไปกินเหล้าเถอะครับ” ใช่แล้วแม็ก(พูดเล่น)
“ไม่กูก็อยากเล่นน้ำเหมือนกัน อีกอย่างแฟนกูว่ายน้ำไม่เป็น” นี้ใครบอกแม็กกูนี้แหละแชมป์ว่ายน้ำนะ ติด1ใน10เชียวนะ(แต่เป็น1ใน10ที่เขาคัดออก)
“ใครเหรอครับแฟนพี่แม็ก”
“ก็ไอ้เจตนี้งัย” พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดไม่มีอีกแล้วความลับ น้องเมฆครับแม็กเขาพูดเล่นนะ
“เหรอครับ”
“รู้งี้มึงก็สมควรจะรู้ได้แล้วว่าใครควรจะขึ้นไปกินเหล้า”
“แต่ผมว่าพี่เจตเขาอยากเล่นน้ำกับผมมากกว่านะครับ ”เมฆหันมายิ้มพร้อมยักคิ้วให้ผม อ้าวได้คุณน้องเมฆ ทำไมปากหมาแบบนั้นละครับ และแล้วมวยคู่เอกก็เกิดขึ้นแม็กโถมตัวเข้าไปใส่น้องเมฆทันที แม็กต่อยซ้าย น้องเมฆต่อยขวา แม็กตั้งการ์ด พร้อมสวนหมัดตรง น้องเมฆหลบได้ เดี๋ยว ๆ ลืมตัว หยุดๆๆๆๆๆ อย่าทะเลาะกัน
ขอที ๆ พัวะ โอ๊ มายก๊อต ฟันกูยังอยู่รึป่าวเนี๊ยะ ใครต่อยกู ที่กูบอกขอที ๆ นะหมายถึงให้หยุดไม่ใช่มาต่อยกูที พวกเพื่อน้องเมฆวิ่งกรูกันลงมา ไอ้โหน่งมึงวิ่งลงมาซี๊ มาช่วยกูหน่อย(บวกช่วยแม็กด้วย)
-
ศึกชิงนางสุดฤทธิ์ :o
ว้อยยยยยย เลือกไม่ถูกเลยว่าจะเชียร์ใครดี
:serius2: :serius2:
-
:o :o :o :o
Ohhhhh
แย่งกันซะด้ายยย
เอ้า แม็ก สู้ๆๆๆๆ
:like6: :like6:
-
เหอะๆๆ และแล้วก้อเกิดศึกชิงนาย
แม็กสู้ๆๆ เมซสู้ตาย ไม่รุจะเชียร์ใครเพราะหล่อทั้งคู่ 555++
อ๊างงง!!~ :myeye:
-
เง้ออิจฉางะมีเเย่งกันด้วย555 ชีวิตเราจะมีงี้บ้างไม๊เนี่ย555
:haun2:
-
ใครจะสู้ๆ สู้ตายยังไงก็แล้วแต่เถอะคับ
แบบว่าขอใครซักคนดูเจตหน่อย :kikkik: :kikkik:
-
เถื่อนยังไงเจ้ก็รักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แม๊กซ์คนเดียว
ปล. จะไปแรดทำไมเคอะกะชู้นะ ปั๊มป๊ามกะพูห์ดีกว่าเป็นไหน ตกลงคืนนี้ที่เดินนะเคอะพูห์ขา :fox2:
-
:o :o :o เนื้อหอมไปอะป่าวเนี่ยะคุณเจต :angry2: :angry2: :angry2: อิจฉาเจงๆเลย
-
กำ พูห์จะเป็นเจต สองจะเป็นเมฆหรือ งั้นแดนก็ต้องเป็นแมคสินะ กร๊ากกกกกก
***********************************************************
วันละนิดจิตแจ่มใสครับ
ไม่ได้เราต้องระงับเหตุให้ทันก่อนเพื่อนน้องเมฆลงมาถึง ไม่งั้นแม็กตายแน่เลย
“หยูด.........เดี๋ยวนี้นะ” พร้อมกันนั้นผมก็เข้าไปดึงตัวแม็กออกมาและถีบเมฆออกไป (ขอโทษนะครับน้องเมฆ)
“ปล่อยกู ไอ้เจต กูจะเอามันให้ตาย” คนที่จะตายนะมึงไม่ใช่มันเห็นไหมโน้นเพื่อนมันจะมารุมอยู่แล้วให้เหี๊ยโหน่งก็ตลึงอยู่นั้น ยัง...ยัง...ยัง...ไม่รีบลงมาอี๊ก เพื่อนน้องเมฆวิ่งลงถึงก็จะเข้ามารุมแม็กอย่างที่คิด
“พวกมึงหยุดถอยออกมา” มาดแมนจังเสียงน้องเมฆ
“มันเป็นเรื่องของกูกับพี่เขา” ดูสีหน้าพวกเพื่อนน้องเมฆไม่ค่อยพอใจเท่าไรแต่ทุกคนก็ฟังน้องเมฆแต่โดยดี น้องผู้หญิงคนนั้นรีบเข้ามาจูงแขนเมฆกลับไปที่ซุ้ม ไอ้โหน่งเพิ่งวิ่งลงมา มันรักกูจริง ๆ นะเพื่อนคนนี้
“เป็นไงบ้างวะ” ดีที่ยังถามตอนกูมีชีวิต
“กูไม่เป็นอะไร” แต่เสียขวัญนิดหน่อย ผมหันไปมองแม็กที่ตอนนี้ยังยืนไม่พูดจา
“กลับกันเถอะ” ผมชวนทุกคนกลับ ผมเดินขึ้นไปจ่ายเงินโดยมีเพื่อน ๆ น้องเมฆหันมามองผม มองทำไม รู้จักไหมกูลูกใคร(วิญญาณลูกนักการเมืองเข้าสิง) แม็กและไอ้โหน่งเดินตามผมขึ้นมา ผมรีบพาแม็กกลับมาที่บ้านด้วยใบหน้าที่มีรอยนิดหน่อย ตลอดทางผมไม่คุยอะไรกับแม็กเลยโกรธ ไม่ได้โกรธที่ไปต่อยเมฆหรอกนะครับ แต่โกรธที่แม็กไม่ระงับสะติอารมณ์มากกว่า ผมพาไอ้โหน่งส่งที่บ้านและกลับบ้านทันที ถึงที่บ้านผมก็ขึ้นห้องเลย แม็กตามขึ้นมา
“มึงเป็นอะไร” เป็นแฟนมึงไง
“เปล่า”
“มึงโกรธกูเหนอ”
“เปล่า”
“มึงอย่ายั่วอารมณ์โมโหกูนะ”
“เปล่า” แม็กเดินเข้ามากระชากคอเสื้อผม(อย่านะพ่อกูเป็น สวป.นะ เดี๋ยวจับขังลืม)
“ทำไมมึงต้องทำแบบนั้น”
“เราไปทำอะไร”
“ก็ไปส่งสายตาร่านสวาทกับไอ้เมฆงัย”
“ก็ธรรมดาคนรู้จักกัน”
“แต่กูว่าไม่ธรรมดา แฟนเก่ามึงใช่ไหม”
“เปล่า”
“มึงจะพูดอะไรที่มากกว่าเปล่าได้ไหม”
“ได้”
“มึงชอบมันใช่ไหม”
“เปล่า”
“ไอ้นี้หาเรื่องกูเหรอกูถามมึงดีดีนะ กูจะหมดความอดทนกับมึงแล้วนะ”
“เหรองั้นแสดงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาแม็กอดทนรักกับเราเหรอ”
“มึงอย่าหาเรื่องได้ไหม ตอนนี้กูกำลังถามมึง”
“ใช่ เราเคยชอบน้องเมฆตั้งแต่เรียนที่นี้แล้ว แต่มันก็คืออดีต”
“กูว่าแล้วมิน่านั่งซะใกล้ชิดกันขนาดนั้นถ้ากูไม่อยู่ด้วยคงไปสำเริงสำราญกันแล้วสิ” คิดได้งัย
“แม็ก จะเกินไปแล้วนะ”ผมตะโกนใส่หน้าแม็ก
“เกินไปเหรอ กูพูดความจริงละรับไม่ได้”
“เออ ใช่ถ้าแม็กไม่อยู่เราจะกอดจะจูบเมฆจะทำไม” ผมตอบไปโดยประชดแม็ก
“นี้มึง” แม็กบีบคางให้ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าแม็ก แม็กจ้องตาผม เรื่องอะไรจะหลบแม็กจ้องมาผมก็จ้องตอบ
“มึง..เคย..รัก..กูบ้างไหม”
**********************
ผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเพราะไม่คิดว่าแม็กจะถามผมแบบนี้ ทำไมแม็กคิดว่าผมไม่รักแม็กเหรอ
“ทำไมแม็กถามแบบนี้”
“ก็มันน่าถาม ตลอดเวลาที่คบกันมากูไม่เคยได้ยินมึงบอกรักูเลย มีแต่กูที่บอกมึงฝ่ายเดียว ยิ่งวันนี้กูมาเห็นแบบนี้กูยิ่งไม่แน่ใจว่ามึงรักกูจริงเปล่า” คำพูดของแม็กทำให้น้ำตาของผมไหลออกมา ผมกอดแม็กไว้แทนคำตอบ ตอนนี้แม็กปล่อยมือจากคางผมแล้ว แม็กกอดผมตอบ นานเท่าไรจำไม่ได้ที่ผมกับแม็กกอดกัน ผมซบหน้าลงบนอกของแม็ก
“มึงยังไม่ตอบกูเลย มึงรักกูป่าว”
“รัก” ผมพยายามเปล่งเสียงออกมาเพื่อกลบเสียงร้องไห้
“กูขอบใจในคำตอบของมึงนะ กูมาคิดดูตลอดระยะเวลาที่ผ่านมากูอาจจะบังคับมึงหลาย ๆ เรื่องรวมถึงให้มึงมาอยู่กับกูมากเกินไป มึงอาจจะรำคาญกูบ้างก็ได้” ผมไม่ตอบแต่ส่ายหัวไปมาประมาณว่าไม่ใช่การที่เราได้อยู่กับแม็กเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของผมทั้ง ๆ ที่เราไม่คิดเลยว่าจะมาชอบแม็กได้
“กูอยากบอกมึงว่าที่กูทำไปเมื่อกี้กูหวงมึงกูไม่อยากเสียมึงไปให้ใครแต่ก็ลืมคิดไปว่ามึงก็ต้องมีเพื่อนมีฝูงมีคนรู้จักบ้าง มึงอย่าโกรธกูนะ” ช่างแสนดีอะไรเช่นนี้
“เราก็อยากขอโทษแม็กเรื่องเมฆที่เราตอบไปเมื่อกี้เราจะประชดแค่นั้นแหละ จริง ๆ แล้วเราไม่ได้หวังอะไรจากเมฆ ใช่เมฆเป็นคนที่เราเคยชอบ แต่มันก็นานมาแล้ว ตอนนี้เรามีแม็ก คนที่ดีที่สุดสำหรับเรา” ผมกับแม็กล้มตัวลงนอน(แต่ไม่ได้ทำอะไรกันนะ) จนหลับไปตื่นขึ้นมาก็อาหารเย็นผมพาแม็กลงมาทานข้าวแล้วกลับขึ้นไปนอน บนที่นอนผมอยู่ในอ้อมกอดของแม็ก
“มึงว่าเราอยู่ด้วยกันมากไปเปล่า”
“ไม่นี้ ก็อาทิตย์หนึ่ง7วันเอง” แล้วอาทิตย์หนึ่งมันมี 8 วันรึงัย
“นั้นแหละเขาเรียกว่ามาก บางทีถ้าเราอยู่ห่าง ๆ กันบ้าง เราอาจจะคิดถึงกันมากขึ้นนะ หรือมึงว่าไง”
“ไม่รู้สิ แต่เราคิดว่าแบบนี้ก็ดีแล้ว เราอยากให้แม็กอยู่ใกล้ เราแบบนี้แหละ”
“มันก็อาจจะจริงนะ ถ้าเกิดว่าไม่มีกูอยู่ใกล้ ๆ มึงแบบนี้แล้วมึงจะคิดถึงกูมากขึ้นไหม” ผมหันเอามือไปตบปากแม็กเบา ๆ
“พูดอะไร ไม่เป็นศิริมงคล” ไม่มีคำพูดไดไดอีกจนเราทั้ง2หลับ ไปตื่นเช้ามาผมก็ว่าจะหันไปกอดแม็กซักหน่อย หนึ่ง สอง สาม ควับ.....มีแต่ลม ไปไหนอีกละเนี๊ยะ สงสัยลงไปช่วยแม่อีกละซี้ ช่างเอาอกเอาใจนักนะ ผมอาบน้ำแต่งตัวเดินลงไปข้างล่าง มีแต่แม่นี้ แล้วแม็กไปไหน
“แม่เห็นแม็กเปล่าครับ”
“แม็กกลับไปแล้ว”
“กลับไปแล้ว”
“จ๊ะ แม่ถามแม็กบอกว่าลูกรู้แล้วนี้” นี้มันเป็นบ้าอะไร ผมรีบขึ้นไปบนห้องมองดูเสื้อผ้าของแม็กไม่มีจริงๆ ด้วย ต้องรีบกลับซะแล้ว
“แม่ผมกลับละนะครับ”
“ไม่ทานข้าวก่อนละลูก”
“ไม่ละครับแม่ ผมไม่หิว” ผมรีบบึ่งกลับทันทีในใจผมก็คิดว่าแม็กเป็นอะไรรึเปล่าผมพูดอะไรผิดเมื่อคืนหรือเปล่ามาถึงผมก็ไปที่หอแม็กไม่เห็นมี ไปไหนนะ โง่อีกแล้วไอ้เจตโทรศัพท์มีทำไมไม่โทรวะ ตู๊ด ๆ ๆ
“ว่าไงมึง” เฮ้....แม็กรับแล้ว
“แม็กอยู่ไหน”
“กูอยู่หอเพื่อน”
“กลับมาทำไมไม่บอกเราละ แอบหนีกลับมาได้งัย น้อยใจนะ”
“ไม่มีอะไรก็กูอยากกลับเผื่อมึงอยากอยู่ต่อไง กูไม่อยากรบกวน” แม็กหมายความว่างัยทำไมพูดแบบนั้น
“จะบ้าเหรอแม็ก แม็กอยู่ไหนเราก็จะอยู่ที่นั้น”
“ก็ดี แต่ก็อย่างที่กูบอกนะ บางทีการที่เราห่าง ๆ กันบ้างมึงอาจจะคิดอะไรได้มากกว่านี้ อีกอย่างถ้าบางทีไม่มีกูมึงอาจจะเจอใครแล้วถูกใจกว่ากูก็ได้ ”
“ทำไมแม็กพูดแบบนี้ เรารักแม็กนะ”
“แค่นี้นะ กูจะไปกินเหล้า มึงก็กลับไปนอนพักผ่อนนะเหนื่อยมากไหมละขับรถนะ หรือถ้ายังไม่อยากนอนก็ไปหาเพื่อน ๆ มึงบ้างนะ อย่าอยู่คนเดียวละ” ตู๊ด ๆ ๆ สัญญาณถูกตัดไป เรากำลังจะถูกทิ้งเหรอ ไม่จริงมั้งเจตมึงฝันไปแน่ ๆ เมื่อคืนเรายังอยู่ในอ้อมกอดของแม็กอยู่เลยนี้ ตื่น ๆ ไอ้เจตตื่น ๆ จะทำยังไงดี ผมขับรถอย่างไร้อารมร์จนมาถึงคอนโดไอ้วัด
“โอ้ โฮ้วันนี้เป็นอะไรนะ เพื่อนกูถึงมาหากูได้”
“ถ้าคนรักของเราพูดว่าอยู่ห่างกันซักพักหมายถึงอะไรวะ”
“ก็หมายถึงเตรียมตัวเลิกไง ประมาณไฟเหลืองไงให้เตรียมตัวไปได้555”
“ขอบใจ” น้ำตาเอ๊ยไหลลงมาเถอะ ไหลให้มันสะใจ
“เฮ้ย มึงเป็นอะไรกูพูดเล่นทำไมต้องร้องไห้ด้วย” ไอ้วัดเข้ามากอดผมไว้
“แม็กบอกว่าให้กูกับแม็กอยู่ห่าง ๆ กันบ้าง”ตอนนี้ผมกอดไอ้วัดบ้าง
“มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูพูดก็ได้นะ เมื่อกี้กูพูดเล่นแค่นั้นเอง”
“มึงไปถามแม็กให้กูหน่อยสิว่าเพราะอะไร”
“จะบ้าเหรอให้กูไปถามมันเกิดมันไม่พอใจเตะกูว่าไง”
“นะนะ มึงโทรถามมันก็ได้นะ”
“ก็ได้ ก็ได้” อย่างนี้สิเพื่อนรัก ไอ้วัดเดินออกไปโทรหาแม็กที่ระเบียง ส่วนผมนั่งรอที่ห้องใจผมสั่นยิ่งกว่าระฆังวัดซะอีก นานพอควรไอ้วัดก็เดินเข้ามา
“แม็กว่าไง”
“ไม่ว่าอะไรมันบอกว่าอย่าคิดมาก มันบอกว่าให้มึงนอนซะ”
“จะบ้าเหรอ กูจะนอนหลับได้ยังไง หรือว่าแม็กมีแฟนใหม่ มึงว่าไหม มึงว่าไหม” ผมเดินเข้าไปจับแขนไอ้วัดไว้พ้อมกับเขย่าไอ้วัดซะแรง
“มึงเป็นบ้าไปแล้วเหรอไอ้เจต” ผมทรุดตัวลงและร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ไปกินเหล้าไหม” ไอ้นี้เอาเหล้ามาล่อกูอีกละ
“ไป” ไอ้วัดพาผมมานั่งกินเหล้าในที่ห่างไกลมาก มันกลัวผมเมาแล้วแอบไปตามหาแม็กรึยังไง
“มึงรักไอ้แม็กมากไหม”
“มากสิ แต่ก่อนกูอาจจะไม่เท่าไรแต่ตอนนี้ก็บอกมึงได้คำเดียวว่ากูรักแม็กมาก”
“ก็ดี”
“มึงหมายความว่าไง”
“ก็ดีไงที่มึกรักมันจริง กูถามมึงหน่อยมึงพามันกลับบ้านไม่ใช่เหรอ”
“ใช่”
“แล้วมึงไปทำอะไรหรือเปล่า” ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
“มึงก็ไม่น่าไปพูดประชดมันเลยนี้หว่า”
“ก็ตอนนั้นกูโมโห มึงว่าแม็กจะทิ้งกูจริง ๆ หรือเปล่า”
“ไม่หรอกน่ามึงอย่าคิดมาก” มันนะพูดได้สิ มันไม่ได้เป็นเหมือนผมตอนนี้ ผมนั่งคิดเรื่องราวต่าง ๆ มากมายแต่ก็ไม่พ้นว่าจะทำยังไงให้แม็กกลับมาเหมือนเดิม
“มึงรอกูอยู่ตรงนี้นะ”
“มึงจะไปไหน อย่าบกว่าจะไปตามไอ้แม็กนะ”
“เปล่า กูแค่จะโทรมาแค่นั้นเอง” ผมกดโทรศัพท์ไปหาแม็กอีกครั้ง
“มึงมีอะไร” ก็ยังดีที่แม็กยังรับสาย
”เปล่าแค่อยากได้ยินเสียง แม็กอยู่ไหน”
“กูก็อยู่ร้านประจำ”
“เราไปหาได้ไหม”
“อย่าเลยกูอยู่กับเพื่อน มึงอยู่กับไอ้วัดนั้นแหละดีแล้ว”
“แม็กรู้ได้งัยว่าเราอยู่กับวัด” แม็กเงียบไปนิดหน่อย
“อ้าวเมื่อกี้มึงให้ไอ้วัดโทรมาหากูก็เดาว่ามึงก็ต้องมากับไอ้วัด หรือว่าไม่จริง” ก็จริงนะ
“แม็กเรา..” “แม็กเร็วหน่อยเพื่อนรออยู่นะ” นั้นเสียงผู้หญิงนี้
“แค่นี้นะกูจะไปแล้ว”
“แม็ก ๆ ๆ” ตู๊ดๆดๆด เมื่อกี้เสียงผู้หญิงนี้แม็กจะไปไหนไปกับใคร ผมเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยกายที่เหมือนไร้วิญญาณ แค่เรื่องเมฆจะทำให้ผมกับแม็กเลิกกันได้เลยเหรอ ไอ้เจตสมน้ำหน้ามึงแล้ว ไม่เจียมตัว มีคนรักที่ดีอยู่แล้วกลับรักษาไว้ไม่ได้
“ว่าไงเรียบร้อยไหม” ผมส่ายหัวแทนคำตอบ กินเหล้าดีกว่า ผมกินเหล้าไปมากเท่าไรก็ไม่รู้ รู้อย่างเดียวก็เมาจำอะไรไม่ได้ ตื่นมาอีกทีผมก็อยู่ที่หอของไอ้วัดแล้ว ไอ้วัดไปไหนเนี๊ยะ ช่างเถอะ ตื่นมาสิ่งแรกที่ผมคิดได้ก็คือแม็ก แม็กจะอยู่ที่ไหนนะตอนนี้ กำลังทำอะไรนะ และที่สำคัญแม็กจะอยู่กับใครที่จริงคนที่สมควรจะอยู่กับแม็กตอนนี้ต้องเป็นเราสิ ผมไม่ลืมที่จะยกแหวนที่แม็กสวมให้มาดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่ลืมที่จะจูบที่แหวนวงนั้นเบา ๆ ตอนนี้มันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ยังเป็นตัวแทนของแม็กที่ยังอยู่กับเรา แต่ก็นะไอ้วัดมันไปไหนหรือว่ามันเอาเรามาทิ้งที่คอนโดแล้วแอบไปที่อื่น แล้วมันไปไหนนะ ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว(ชุดเดิม) ปวดหัวจัง นั้น ๆ ไอ้วักมาแล้ว
“มึงไปไหนมา”
“ไปเอาเสื้อที่ซัก มึงจขะไปเรียนไหม”
“ไป”
“งั้นมึงเอาชุดกูไปเปลี่ยนไป ไอ้ซกมกเอ๊ย เหม็นวะ ใส่ชุดเดิม”
“เอ่อ กูเหม็น อย่ามานั่งใกล้กูแล้วกัน”
“ใครอยากนั่งใกล้ ไม่ใช่ไอ้แม็กนี้” แต่ว กำลังไม่คิดถึงทีเดียว มาพูดให้ช้ำใจอีก
“กูขอโทษ”
“ช่างมันเถอะ เดี๋ยวกูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” หลังจากนั้นเราทั้ง 2 ก็มาถึงสถาบันการศึกษา
“กูหิวไปกินข้าวก่อนนะ” ผมบอกกับไอ้วัด
“ไปสิ” ผมเดินมาถึงโรงอาหารสายตาก็สอดส่ายหาแต่แม็ก แต่ก็ไม่เจอ ตอนกลางวันมาที่โรงอาหารอีก ก็มามองหาแม็กอีก ก็ไม่เจออีก ตอนเย็นเราไปดักแม็กตรงทางออกดีกว่า ตอนเย็นผมบอกให้ไอ้วัดกลับไปก่อน แล้วตัวผมก็เดินมารอแม็กตรงทางออก รอได้ซักพักแม็กก็ขี่มอไซด์คู่ชีพออกมากับกลุ่มเพื่อน จะเข้าไปทักดีไหมนะ เอานะตัดสินใจแล้ว ผมเดินออกมายืนตรงฟุตบาท แม็กเห็นผมแล้ว แล้วแม็กก็ผ่านไปเลย ฟิ้ว แม็กทำเหมือนไม่มีผมยืนอยู่ตรงนั้น.........ลมเจ้าเอ๊ยเจ้าพัดรักมาจากไหน จงพัดกลับไป เพราะหัวใจข้าร้าวระทม
-
:o แม็กเป็นไรไปอ่ะ :confuse:
อย่าทำอย่างนี้ได้ม๊ายยยยยยย :serius2: :serius2: :serius2:
มีไรค่อยพูดค่อยจานะ :sad4: :sad4:
-
:o โอ้วว แม็ก เย็นชาๆๆ
น่าสงสารเจตจังเลย
ต่อครับต่อ กะลังมันส์
-
ประชดกันเข้าไป
สงสัยมีความสุขในการประชดกัน
ลป.
อิเจ้รอผมตรงใต้ต้นเมเปิลต้นที่สามถัดจากหน้าปากตรอกตรงซอยสามนะครับ
พูห์
-
แฮะๆ......ไม่อยากจะบอกว่า เข้าใจความรู้สึกของแมกส์ตอนนี้อ่ะ
เดี๋ยวจะรอดูตอนเฉลยละกันนะ ว่าที่ผมคิดไว้นะ ตรงกันอ่ะป่าว
ไอแมกส์เอ๋ย....เหอะๆ :fox2:
-
หุหุ มีลางมีลาง :dont2: จะเลิกกันจริง ๆ เหรอ :serius2: :serius2:
:call: :call:
-
:serius2: :serius2:
ไม่นะ อย่าเปนแบบนี้
แม็กอ่ะ :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:
สงสารเจตว่ะ
อย่าเปนแบบนี้เลยนะ :impress3: :impress3: :impress3:
มาต่อไวๆ นะค้าบบบบ
อยากอ่านต่อสุดๆ งับ
-
ทำไมทำกันอย่างนี้ สาสารเจต :monkeycry4:
-
สงสารเจตด้วยอีกคน :serius2:
-
ประชด?
รู้ว่าไม่มีแต่บางทีก็อยากทำ
อ่าน....แล้วเรียนรู้....จดจำ.....และนำไปใช้นะเคอะเด็กๆ เจ๊ยวหวานทั้งหลาย เจ้ขอบอก :yeb:
ปล. พูห์จ๋า ทำไมคำว่าสามมันเยอะจังเลยอะ หรือว่าคืนนี้จะสามรอบ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ แล้วเจ้จะรับไหวไหมนะเนี้ย? :haun4:
-
อืม ยังไงหรือเต้ มันเหมือนเต้อะดิ ชอบทำคนอื่นเจ็บ คิกคิก
***************************
ผมเดินไปรอรถโดยสารแล้วกลับคอนโดคิดถึงเรื่องราวของผมกับแม็กน้ำตามันก็ไหลออกมาอีกครั้ง แม็กคงไม่สนใจเราแล้วจริงๆ ยังไงเราต้องเข้มแข็งไว้สิ อย่าอ่อนแอนะ (ไม่มีใครปลอบ ปลอบเองก็ได้) อีกไม่กี่วันต้องสอบแล้วนี้นาอ่านหนังสือดีกว่าเผื่อจะลืมเรื่องแม็กลงบ้าง หนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าที่ผมอ่านมันก็มีแต่ชื่อแม็กทั้งนั้น วันรุ่งขึ้นผมก็ไปเรียนตามปกติ และทุกอย่างก็เป็นปกติคือเจอแม็กแต่แม็กก็ยังไม่ยอมคุยกับผม ก็มีแต่ไอ้วัดเท่านั้นที่คุยและปลอบใจผมบ้าง ผมรู้สึกดีขึ้นในอีกหลายวันต่อมาแต่มันก็ยังไม่ลืมแม็ก นี้เราต้องเลิกกับแม็ก จริง ๆ เหรอเนี๊ยะ ผมจับแหวนขึ้นมาดูจะถอดออกดีไหมนะ อือ เก็บไว้ก่อน และแล้วก็มาถึงวันสอบวิชาแรก เฮ้อ เข้าไปนั่งสอบ ๆ ให้มันเสร็จ ๆ ไปเถอะ ดีที่วิชาแรกไม่ใช่วิชาเอก
ข้อ1.จงเลือกข้อที่ถูกที่สุด
ก. แม็ก
ข. แม็ก
ค. แม็ก
ง. ถูกทุกข้อ
กา ๆ เสร็จก็ออกคนแรกเลย เพื่อน ๆ มันคงคิดว่าผมทำได้เหมือนเคยสินะ (ฮึๆๆๆ ครั้งนี้กูมั่ว) จนการสอบได้เสร็จสิ้นลงก็เป็นการเริ่มต้นของการปิดเทอม ผมกลับบ้านเลยไม่อยากอยู่คนเดียวเดี๋ยวคิดมากอีก ผมเดินทางมาถึงบ้านตอนเย็นก็ทักทายแม่เสร็จไปเที่ยวบ้านไอ้โหน่งดีกว่า ไอ้โหน่งถามถึงเรื่องแม็ก ผมก็เล่าให้มันฟังครบถ้วน
“กูไม่เข้าใจชีวิตพวกมึงเลย”
“อย่าว่าแต่มึงเลย กูก็ยังไม่เข้าใจเลย”
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อวะ”
“ไม่รู้ดิ”
“ไอ้เมฆมันมาหากู”
“เหรอ” ตาโต
“มันมาขอเบอร์มึง”
“แล้วมึงให้ไปเหรอป่าววะ”
“ให้”
“ไม่เห็นโทรมา มึงเอาให้ตั้งแต่เมื่อไร”
“ซักอาทิตย์ได้แล้วมั้ง แต่กูไม่เข้าใจมึงจริง ๆ ก็มึงเป็นแฟนไอ้แม็กแล้วทำไมยังต้องไปสนใจไอ้เมฆ”
“ก็กูสนใจไม่ได้หมายความว่ากูจะไปเอามันนี้นา คนเราจะพูดจะคุยกับคนที่ชอบไม่ได้เชียวเหรอ” จริง ๆ แล้วมันก็แค่นั้นการที่เราได้คุยกับคนที่เราเคยชอบมันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง กริ๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมเข้า
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับพี่เจต ผมเมฆครับ”
“ครับว่าไงครับ”
“สบายดีไหมครับ”
“สะบายดีครับ”
“พี่เจตครับเทอมหน้าที่จะเปิดนี้ช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้ผมด้วยนะครับ”
“หมายความว่าไงครับ”
“ก็หมายความว่าผมจะเรียนที่เดียวกับพี่เจตนะสิครับ”
“จริงเหรอครับ”
“ครับ ดีใจไหมครับ”
“ก็ต้องดีใจสิครับ ที่น้องชายจะไปเรียนที่เดียวกัน”
“น้องชายเหรอครับ.....” เสียงเมฆเปลี่ยนไป
“ครับก็เมฆอายุน้อยกว่าพี่ก็ต้องเป็นน้องชายพี่สิครับหรือว่าอยากเป็นพี่ชาย”
“ไม่ครับ อยากเป็นอย่างอื่นมากกว่า”
“ฮึ ฮึ เป็นอะไรละครับ”
“เป็นแฟนพี่เจตงัยครับ” โอ้...น้องเมฆ มาบอกพี่ทำไมตอนนี้
“จำได้ไหมครับเมื่อก่อนพี่เจตจีบผมนะ” จำได้ครับ ใครจะจำคนที่ตัวเองเคยเกือบจีบได้
“ถ้าพยายามอีกนิดผมก็จะยอมเป็นแฟนพี่เจตแล้ว นี้อะไรหนีไปเรียนที่อื่นเฉยเลย”
“ไม่ได้หนีครับ ก็ไปเรียนต่อ”
“นี้งัยผมถึงสอบไปเรียนที่เดียวกับพี่เจต จะยอมคบกับผมไหมครับ” มันเร็วไปไหมน้อง
“พูดเล่นน่า”
“หรือว่าพี่เจตมีแฟนแล้ว” ยังไม่รู้อีกเหรอ
“ครับ พี่มีแฟนแล้ว”
“ไม่เป็นไรครับ ผมจะจีบแข่ง ไว้เจอกันนะครับ” ตู๊ด ๆ มันเป็นน้องแม็กรึยังไงยังไม่ได้รับความชัดเจนก็วางหูไปก่อน ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะตอบรับทันทีแต่ตอนนี้มันเปลี่ยน วันเวลาช่างรวดเร็วเหลือเกินวันนี้เปิดเทอมวันแรกผมโทรนัดไอ้วัดตั้งแต่เมื่อคืนให้มาเจอกันที่หน้าห้องสมุด
“ไอ้เจตทางนี้โว้ย”
“ปิดเทอมมึงไม่กลับบ้านเหรอวะ” ผมถามไอ้วัด
“กลับ..แต่กลับบ้านแฟนกูโว้ย”
“เออ ดีมีบ้านแฟนให้กลับ ปั๊มกันน่าดูสิมึงงะ”
“เฮ่อๆ ๆ เป็นธรรมดาคนมันมีให้ปั๊มว่าแต่มึงโทรหาแม็กบ้างป่าว”
“ไม่อะ กลัวโทรไปแล้วไม่คุยด้วย”
“นี้มันก็หลายเดือนแล้วนะยังห่างกันไม่พอเหรอ”
“นั้นนะสิ มึงว่ากูควรโทรไปหามันดีไหม”
“แล้วแต่มึงสิ มึงยังรักมันป่าวละ”
“รักสิ นี้เห็นไหมแหวนที่แม็กให้กูยังใส่อยู่เลย” ผมยื่นมือที่มีแหวนของแม็กให้ไอ้วัดดู
“หลายเดือนมานี้กูพยายามคิดว่าจะพยายามทำใจ แต่มันทำไม่ได้กูไม่รู้ว่าทำไมกูถึงคิดถึงแม็กได้มากขนาดนี้ อีกอย่างกูมีเรื่องจะบอกมึง”
“อะไร”
“เมฆจะมาเรียนที่เดียวกับเรา”
“ไอ้เมฆที่มึงเล่าให้ฟังว่าเป็นตัวการที่ทำให้มึงกับไอ้แม็กทะเลาะกันนี้นะ”
“ใช่ มึงบ้าไปแล้วหรือไง เกิดมาเกาะแกะมึงเข้าที่จะคืนดีกับแม็กจะกลายเป็นเลิกคบตลอดไปนะสิ หรือว่ามึงอยากให้เป็นแบบนั้น”
“มึงจะบ้าเหรอ ตอนนี้กูรักแม็กคนเดียวและก็จะรักตลอดไป”
“กูอยากอ้วก ทีตอนเขาอยู่นะไม่รักษา” กริ๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้ง
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับพี่เจต ผมเมฆครับพี่เจตอยู่ตรงไหนเดี๋ยวผมไปหา”
“เอ่อ พี่อยู่หน้าห้องสมุดนะครับ”
“รอผมอยู่ตรงนั้นนะครับ” ตู๊ด ๆ นี้มันต้องเป็นน้องแม็กแน่นอน ไม่รอฟังคำตอบจากคนอื่นเลย
ไม่ถึง 10 นาทีผมก็เห็นเมฆกำลังเดินมาทางผม ผมชี้ให้ไอ้วัดดู
“โอ้ โฮ้ น่ารักนี้หว่า ไอ้แม็กชิดซ้ายไปเลย มิน่ามึงถึง.....”
“อย่า ๆ มึงอย่าคิดตอนนี้กูคิดถึงแม็กคนเดียว” แต่แล้วสายตาของผมก็สาดไปเห็นกับหน้าชายคนหนึ่งคุ้น ๆ แฮะ แม็กนี้นา ทำไไมถึงโทรมไปขนาดนี้ไม่สบายหรือเปล่านะ หน้าตาก็อิดโรยขนาดนั้นเข้าไปทักแม็กดีกว่านี้เป็นรอบหลายเดือนแล้วสอนะที่ไม่ได้เห็นแม็ก ดีใจจัง ผมกำลังจะลุก เมฆก็มาถึงพอดี
“สวัสดีครับพี่เจต” รอยยิ้มที่คุ้นเคยของเมฆปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเมฆ
“สวัสดีครับนี้เพื่อนพี่ชื่อวัด”
“ผมรู้จักครับ ก็เพื่อนรุ่นเดียวกับพี่เจตที่เรียนที่บ้านงัย ผมไม่ได้ขี้ลืมขนาดนั้นนะ”
“สวัสดีครับน้องเมฆ นึกว่าจะจำพี่ไม่ได้” ตอนนี้สายตาของผมไม่ได้สนใจที่เมฆแต่สนใจไปที่แม็กมากว่าแม็กเดินเข้ามาทางผมหรือว่าแม็กจะเข้ามาทักผม แม็ก ๆ ๆ ดีใจจัง แต่ก็ผิดคาด แม็กเดินผ่านผมเข้าไปในห้องสมุด แต่ผมก็สังเกตว่าแม็กหันมามองผมด้วยสายที่คุ้นเคยเหมือนว่าแม็กโกรธผมอยู่นี้ผมผิดอะไรอีกละ
“พี่เจตครับนั้นพี่แม็กไม่ใช่เหรอครับ”
“ใช่ครับ”
“เขาไม่เห็นเราเหรอครับ ทำไมถึงไม่ทักเรานะ แปลกจัง” ผมยิ้มให้น้องเมฆ แต่ในใจกำลังคิดว่าจะทำยังไงกับแม็กดี
“น้องเมฆครับพี่ขอตัวแป๊ปนะ อยู่กับเพื่อนพี่ไปก่อนนะ”
“พี่เจตจะไปไหนครับผมไปด้วย”
“นะครับรออยู่ตรงนี้”
“อย่าเลยน้องเมฆอยู่เจตตรงนี้ผมพี่นะครับ มึงไปเถอะกูรู้ว่ามึงจะไปไหน”
“ขอบใจมาก” ช่างเป็นเพื่อนที่รู้ใจจริง ๆ ผมเดินเข้าไปในห้องสมุด มองหาแม็กอยู่นานก็มาเจอแม็กนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมห้อง แปลกนะ ปกติแม็กไม่เคยมาห้องสมุดนี้นา ผีอะไรมาเข้าสิงผมอีกละเนี๊ยะ แค่ผมเห็นแม็กตอนนี้น้ำตาผมก็ไหลออกมา ผมเดินเข้าไปหาแม็กช้าและเบาที่สุด
“แม็ก” ผมเรียกชื่อแม็ก แม็กเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มให้ผมนี้เป็นครังแรกเลยสินะในรอบหลายเดือนที่ผมเห็นแม็กยิ้ม แต่สิ่งที่ผมต้องการมากกว่ารอยยิ้มของแม็กในตอนนี้คือคำพูดของแม็กมากกว่า พูดอะไรออกมาซักคำสิแม็ก
*********
-
แม็กเงยหน้าแล้วยิ้มให้ผม :like6:
มีลุ้นแล้วครับ จะได้คืนดีกันมั๊ยนี่ :call: :call: :call:
-
:sad4: :sad4:
แม็กพูดเถอะนะๆๆ
ขอร้องงงงงง
:monkeycry4: :monkeycry4:
-
ถ้าใจเรายังรักกัน ก็กลับมาหากันเถอะ :monkeycry4: :monkeycry4:
คืนดีกันให้ไว รอจิ้นต่อ :laugh5:
-
บีบใจครับ บีบใจ :sad4:
ถ้าแฟนผมทำแบบนี้กับผม ผมคงเลิกไปแล้วล่ะครับ
เพราะอย่างน้อยๆ ถึงเค้าจะไม่รักผมแล้ว แต่ผมก็ขอรักตัวผมเองบ้างเหอะ ซักนิดก็ยังดี :impress3:
-
อึดอัด :sad5: :sad5: :sad5:
-
นังชะนีดูดวิญญาณแมกไปหรือป่าวเนี่ย :pigangry2:
ถ้าเปงงั้นจะสาบเลยพวกชะนีนี่ :call:
สงสารเจตมากเลยน่ะเนี่ย จี้ดที่ใจมากกกกกกกกกกกกก :pighaun:
-
รีบๆคืนดีกันซ้า :110011: :yeb: :110011:
-
กำลังจะคืนดี เมฆไม่น่ามาเลย อย่างว่าแหละความรักย่อมต้องมีอุปสรรค สู้ สู้นะเจต :yeb:
-
เลิกๆ ผัวนี้ไม่ดีก็ทิ้ง....หาผัวใหม่ เชื่อเจ้เดะน้อง
เลิกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มันซะ แล้วมันจะได้รู้ว่าเรามีค่ากับมันมากแค่ไหน :laugh5:
-
อึดอัดจัง
ไม่เข้าใจแม็กอะ
:serius2: :serius2:
-
รักเขาได้....แต่จงอย่ารักมากกว่าตัวเอง.... :impress3:
เพราะเมื่อไหร่ที่รักมากกว่าตัวเอง....เราจะกลายเป็นคนโง่ที่ยอมเจ็บอยู่ข้างเดียว.. :impress3:
-
ชอบคำพูดของคุณ ][GobGab][ จังเลย :110011: :110011: :110011: เห็นด้วยอย่างแรง
-
:ped144: รักอ้ำอึ้ง ทั้งอึดอัดและน่ารำคาญญ :serius2:
-
อยากจะลองใจเขาเป็นไงหละ......หุหุ สมน้ำหน้าตาแมกซ์
ระวังนะแมกซ์....เมฆจะคาบไปแด..ก
.........
แต่.....เออ....นิสัยเหมือนกัน เป็นสันดานที่แก้ไม่ได้เสียด้วย กร๊ากๆ
-
แมกซ์จะไม่คุยกะเจตจิงๆอ่ะ?
เด๋วก้อเปนอย่างที่พี่เต้บอกหรอก
"เมฆ จะ คาบ ไป แดร๊กซ์"
- -*
รออยุ่นะก๊าบ พี่เรย์
RrMz`,,
-
เฮ้อ ....
อึดอึดจังกับสถานการณ์แบบนี้ :dont2:
-
อืม แต่ถ้าเราจะรักจริง มันก็คุ้มแล้วที่ได้เกิดมา เพียงแต่ถ้ามันจะหนีไป ก็ปล่อยมันไปตามใจเถิด
เก็บแค่วันเวลาที่ดีๆเอาไว้
*********************
แต่ก็ยังไม่มีคำพูดไดไดที่ออกมาจากปากของแม็ก แต่แทนคำพูดแม็กลุกขึ้นมาจูงแขนผมไปในที่ลับตาคนแม็กสวมกอดผมไว้ นี้มันคืออะไร ไม่เข้าใจ แม็กเป็นอะไร แต่ไวกว่าความคิดอื่น ๆ ของผม ผมกอดแม็กตอบ นี้คือสิ่งที่ผมโหยหามาตลอดเวลาที่แม็กไม่อยู่กับผม ผมไม่สามารถต้านทานน้ำตาได้อีกผมวบหน้าอกกับอกของแม้กพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างมากมาย ผมไม่อยากให้แม็กหยุดกอดอยากให้กอดผมไว้นาน ๆ แบบนี้ แต่ก็ต้องจำใจที่จะต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อที่จะสอบถามแม็กว่าตลอดเวลาที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้น
“แม็ก” ผมเรียกแม็กอีกครั้ง แม็กยกมือที่กอดผมไว้มาปิดปากผมไว้
“มึงอย่าเพิ่งถามอะไรเลย กลับหอกันเถอะ” เหมือนดังมนต์สะกดที่ผมไม่สามารถต้านทานพลังได้ ผมเดินตามหลังแม็กออกมาจากห้องสมุด ไอ้วัดเห็นผมเดินตามหลังแม็กออกมามันก็ดึงเมฆออกไปจุดเดิมที่ยืนกันอยู่น้องเมฆพยายามที่จะดึงดันแต่ก็คงสู้แรงของไอ้วัดไม่ได้(ขอบใจเพื่อนมาก) ผมเดินตามแม็กจนมาถึงรถของแม็ก แม็กสะต๊าทเครื่องไม่ต้องรอคำบอกผมขึ้นซ้อนท้ายแม็ก ดังเดิมรวดเร็วปานพายุไม่กี่อึดใจต่อมาผมก็มาถึงหอแม็ก เราสองคนเดินขึ้นมาบนห้องแม็กปิดประตูพร้อมกับกอดผมไว้เหมือนในห้องสมุด มีเหรอที่ผมจะไม่กอดตอบแต่ผมก็ยังอยากถามแม็กว่ามันเกิดอะไรระหว่างเราสองคน
“แม็กระหว่างเราสองคนมันเกิดอะไรขึ้น”
“ไม่มีอะไรมึงจะกลับมาคบกับกูไหม”
“เราเคยเลิกกันเหรอ”
“นั้นสินะ เราไม่เคยเลิกกัน”
“แต่เราก็ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นแม็กช่วยอธิบายให้เราเข้าใจหน่อยได้ไหม”
“กูขอโทษ” แม็กพาผมมานอนลงที่เตียง(นอนอย่างเดียวนะ) แต่ผมก็หยังอยู่ในอ้อมกอดของแม็ก
“กูสับสนตัวเองในช่วงที่กูไปบ้านมึงกูไม่รู้จะทำยังไงกูกลัวที่จะเสียมึงไปกูอยากจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วมึงรักกูเหมือนอย่างที่กูรักมึงหรือเปล่า กูก็เลยปรึกษาเพื่อนมึง”
“อย่าบอกว่าไอ้วัด”
“ใช่” ไอ้เพื่อนเหี๊ยะ
“โดยการทิ้งให้เราอยู่คนเดียวนี้นะ และเข้าใจไปว่าแม็กทิ้งเราไปเนี๊ยนะ”
“จริง ๆ ก็ไม่ใช่แค่ไอ้วัดหรอกยังมีเพื่อนเราอีก”
“ใคร”
“ไอ้ไก่”
“ไอ้ไก่มันรู้เหรอ”
“รู้สิ ไอ้เนี๊ยะมันจับผิดคนเก่ง หลัง ๆ มามันเริ่มระแคะระคายแต่สุดท้ายมันก็ยอมรับได้ในเรื่องที่กูคบมึง กูก็เลยปรึกษาพวกมันว่าทำยังไงถึงจะรู้ว่าจริง ๆ มึงรักกูจริงหรือเปล่า เพราะกูไม่อยากรักใครทั้งชีวิตโดยที่เขาไม่รักกู พวกมันเลยบอกให้กูบอกให้กูอยู่ห่าง ๆ มึง ถ้ามึงไม่รักกูจริงไม่นานมึงก็จะต้องไปมีคนอื่น กูก็ทนที่จะไม่คิดถึงมึง แต่มันก็ทำไม่ได้ ตลอดเวลาที่มึงไม่โทรมาหากู กูก็นึกว่ากูคงเสียมึงไปแล้ว กูมองดูโทรศัพท์ทุกครั้งที่มีคนโทรเข้ามาภาวนาขอให้เป็นมึงแต่มันก็ไม่ใช่”
“ก็เรากลัวว่าโทรไปแล้วแม็กจะไม่รับ”
“ตอนแรกกูก็ตั้งใจอย่างนั้น แต่หลัง ๆ มากูว่าถ้ามึงโทรมากูก็จะรับ แต่มึงก็ไม่โทรมา รู้ไหมว่ากูทรมารมาก”
“แล้วแม็กคิดว่าเราไม่ทรมารเหรอ”
“กูขอโทษ”
“แม็กไม่ไว้ใจเราเลย”
“กูขอโทษ” น้ำตาห่าเล็ก ๆ ของแม็กก็ไหลออกมาบ้าง
“สุดท้ายกูก็มารู้ว่าจริง ๆ แล้วกูขาดมึงไม่ได้ คนที่กูกลัวจะเสียไปในตอนนี้มี 2 คนในโลกที่ขออย่าให้ไปจากชีวิตกูเลยคือแม่กูและมึง”
“แม็ก รู้ไหมการที่แม็กทำแบบนี้มันเกือบจะฆ่าเราให้ตายทั้งเป็น เรากลายเป็นคนที่โง่ที่สุดในตอนนี้เลย”
“กูขอโทษ”
“พอเถอะแม็กคำขอโทษ เราไม่อยากฟังแล้ว”
“มึงยังโกรธกูอยู่ไหม”
“โกรธ และโกรธมากด้วย โกรธที่แม็กไม่ไว้ใจเรา โกรธที่แม็กเชื่อคนอื่นมากกว่าเชื่อเราที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของแม็ก แต่ถึงเราจะโกรธแม็กแค่ไหน เราก็ไม่อยากเสียแม็กไป”
“กูขอโทษจริง ๆ อย่าโกรธกูเลยนะ จะให้ทำอะไรก็ยอม”
“จริงงะ”
“จริงสิ ถ้าทำแล้วมึงยกโทษให้ความผิดที่แสนจะเลวร้ายครั้งนี้ของกู”
“ถ้างั้นแม็กย้ายมาอยู่คอนโดเรานะ เราเคยบอกแม็กงัยว่าเวลาที่เราอยู่กับแม็กคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเรา”
“ได้....มึงหายโกรธกูแล้วใช่ไหม”
“ใช่.แต่ยังไม่หมดนะต่อไปห้ามขัดใจเรา ห้ามหึงหวงเราโดยไม่ถามเราก่อนว่าคนนั้นเป็นใคร ห้ามโกหกเรา และสุดท้ายห้ามทำแบบนี้อีก ไม่งั้นเราจบกัน”
“ได้ ๆ ”
“ตอนนี้พอใจหรือยังละห่างกันไปซักพัก ทุกอย่างจะดีขึ้น กว่าจะดีขึ้นทำเอาเกือบตาย รู้ว่าเป็นแผนแบบนี้จะหนีไปไม่ให้รู้เลยว่าไปไหน จะได้ห่างกันสมใจอยากแม็ก”
“ขอโทษครับ จะไม่ทำอีกแล้วครับ คาดว่าทุกอย่างมันคงดีขึ้นนะสำหรับเรื่องของผมกับแม็กแต่พรุ่งนี้ยังมีเรื่องผมกับไอ้วัด ไอ้เพื่อนเหี๊ยะ แนะนำดีนักพรุ่งนี้มึงตาย ปล่อยกูโง่มาตั้งนาน พรุ่งนี้จะรู้ฤทธิ์ไอ้เจตบ้าง
*******************************
วันนี้ทั้งวันผมกับแม็กนอนกอดกันบนที่นอนโดยที่เกือบจะไม่คุยอะไรกัน ตอนเย็นออกไปทานข้าวกับมานอนก็กอดกันอีกจนหลับไป(เสียดายไม่ได้ทำอะไร ลามกอีกกู) รุ่งเช้าผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยใบหน้าที่มีความสุข ผมหันไปมองใบหน้าของแม็กที่ตอนนี้ยังหลับอยู่ผมบรรจงหอมแก้มแม็กเบา ๆ
“นั้นแน่ จะลักกลับกูเหรอ” มันตื่นตั้งแต่เมื่อไรวะ
“เปล่า”
“อย่าปฏิเสธ อยากละสิ” แม็กดึงผมเข้าไปกอด พร้อมกับกัดและจูบไปตามลำคอแม็กไล่ลิ้นจนมาถึงปาก ผมผลักแม็กออก
“ไม่เอา ไม่ได้แปรงฟัน”
“งั้นไปแปรงฟันกันนะ” แม็กลุกขึ้นพร้อมกับดึงผมเข้าไปในห้องน้ำ
“ไม่เอา แม็กเข้าไปอาบน้ำก่อนสิ”
“ไม่อะมึงต้องอาบพร้อมกู” ที่จริงก็อยากจะปฏิสธแต่ทำไงได้สายตาของแม็กออกจะวิงวอนขนาดนั้นสรุปผมเลยต้องเข้าไปอาบน้ำพร้อมแม็ก หลังจากอาบน้ำแปรงฟันเสร็จกำลังจะออกจากห้องน้ำ แม็กก็ดึงผมเข้าไปจูบ ตอนนี้ไม่ปฎิเสธแล้วมีแต่ตอบสนอง ผมจูบและค่อย ๆ เลื่อนตัวลงไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดที่น้องชายของแม็กที่ตอนนี้มันชี้หน้าด่าผมอยู่ด้วยความโมโหผมเลยใช้ฟันกัดเบา ๆ จากนั้นจึงอมเข้าไป ผมพยายามอมเข้าไปให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำให้ แม็กเริ่มกระเด้าน้องชายของแม็กเข้าออก ผมห่อปากรับพร้อมใช้ลิ้นรัวไปที่หัวน้องชายแม็กไม่นานน้องชายแม็กก็พ่นพิษสีขาวเข้ามาในปากผม ผมกลืนลงไปเกือบไม่หมด (เยอะจริง) ผมลุกขึ้นเปิดฝักบัวทำความสะอาดน้องชายแม็ก แม็กดึงผมเข้าไปจูบปากอีกครั้ง
“พอแล้ว เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน”
“ยังไม่หายอยากเลย ไม่ได้เอากันนานแล้วนะ”
“ลามก แม็กลามกพอแล้ว ตอนเย็นค่อยว่ากันใหม่” น่านชี้โพลงให้กระรอก แม็กยิ้มให้ผม
“งั้นตอนเย็นกูเอามึงอีกนะ”
“ไป ไป ออกไปได้แล้ว” ผมผลักแม็กออกจากห้องเรา2คนใช้เวลาไม่นานในการแต่งองค์ทรงเครื่อง ผมนะเหรอ เฮ้อ ๆ ใช่ชุดเดิมอีกแล้ว ซกมกจริง ๆ เลย เมื่อมาถึงที่สถาบันการศึกษาผมกับแม็กก็แยกตัวออกจากกันเพราะเรียนคนละแผนก สายตาผมรีบมองหาไอ้เพื่อนหักเหลี่ยมโหดทันที นั้นเจอเข้าแล้ว
“มึงมานี้เลยไอ้วัด” ผมตะโกนเรียก
“มีอาราย”
“อย่ามาทำหน้าทะเล้น”
“อารายกูไมเข้าใจ”
“มึงตัวดียุยงแม็กดีนัก”
“กูหวังดีกับมึงนะ”
“หวังดีกับผีนะสิ มึงมาให้กูแตะมึงซะดีดี”
“กูขอโทษ อย่าโกรธกูเลยนะ กูเพื่อนมึงนะ”
“เพื่อนเขาทำกันแบบนี้เหรอ”
“ถ้ากูไม่ทำแบบนี้มึงจะรู้เหรอว่าแม็กรักมึงขนาดไหน”
“กูขอบใจแต่แบบนี้ทีหลังไม่ต้อง เกิดกูคิดสั้นฆ่าตัวตายไปมึงจะทำไง”
“กูก็จะทำบุญให้มึงไง”
“ไอ้เหี๊ยะ”
“กูจะถือเป็นคำชม”
“มึงนี้มันจริง ๆ เลย ดีที่กูรู้แต่ก็ช่างมันกูกับแม็กก็คืนดีกันแล้วแต่ก็ขอทีหลังมึงอย่าทำแบบนี้อีก”
“กูขอโทษ แต่กูว่าเรื่องมึงอาจจะไม่จบง่าย ๆ ก็ได้นะ”
“ทำไมวะ”
“มึงดูโน้นสิ” ไอ้วัดชี้ให้ผมดูเมฆกำลังเดินมาทางผม
“พี่เจตครับ”
“ครับ” ชีวิตน้อชีวิตกู
“ดีใจจังเลยครับได้เจอพี่เจตแต่เช้า”
“ครับ เหมือนกันเลย”
“สวัสดีครับพี่วัด”
“นึกว่าจะไม่ทักพี่ซะแล้ว”
“พี่เจตครับผมมาอยู่ที่นี้ไม่นานของอะไรก็ไม่ค่อยมีพี่เจตไปเป็นเพื่อนผมซื้อของหน่อยได้ไหมครับ”
“เอ่อ คือ”
“นะครับพี่เจตครับ”
“ได้ครับ ไอ้วัดไปด้วยกันนะ”
“เออ กูไปด้วย” โล่งอกไปที กริ๊ง ๆ ๆ
“มึงมีไหน”
“อยู่หน้าแผนก”
“ตอนเย็นนี้ไปงานวันเกิดไอ้ไก่ด้วยกันนะ”
-
:like6: :like6: :like6:
อ๊ากกกกก ในที่สุดก็เข้าใจกันแล้วววววว
โย่ววววๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนหลังมี... :haun4: :haun4: :haun4:
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:laugh5: ดีกันแล้ว :laugh5:
ดีกันนาน ๆ นะ :call: :call: :call:
-
5555 ดีจายยยย ดีกันแล้ว
ดีกันเมื่อไหร่ จิ้นรอเมื่อนั้น :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
หึหึ เย็นนี้เจตมีนัด :kikkik: :kikkik: :pighaun: :pighaun:
-
:haun4: :haun4: :haun4: ตอนเย็น :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
คินดีกันแล้ว.... :loveu: :loveu:
แล้วเมื่อไหร่จาเย็นหว่า.... :haun4: :haun4: :haun4:
-
เพิ่งดีกัน เดี๋ยวคงไม่มีเรื่องอะไรอีกหรอกนะ :call:
-
โกรธกัน...
งอนกัน....
ง้อกัน....
ดีกัน....
ปี้กัน.....
จบ.... เป็นไปตามอย่างที่อินังโอ้เพื่อนเจ้มันว่าเจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก้ดีแล้วหละ โกรธกันมากๆ สิดีจาได้ปี้กันบ่อย :haun4:
-
คริๆ ดันเมนท์เจ๊อย่างแรง
โกรธกันบ่อยๆนะครับ จะได้ . . . :haun4:
ปูเสื่อรอตอนเย็นครับ :yeb:
:pighaun:
-
โกรธกัน...
งอนกัน....
ง้อกัน....
ดีกัน....
ปี้กัน.....
จบ.... เป็นไปตามอย่างที่อินังโอ้เพื่อนเจ้มันว่าเจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก้ดีแล้วหละ โกรธกันมากๆ สิดีจาได้ปี้กันบ่อย :haun4:
เห้นด้วยกะอิเจ้ อย่างแรง
:yeb:
-
:pighaun: อ่านเม้นท์เจ้แล้วเหงภาพเยย :haun4: นอนรอฉากต่อไป :laugh5:
-
รอด้วยคน :haun4: :haun4:
-
ขอคั่นจังหวะผุ้ที่จิ้นเพื่อหื่_ทั้งหลายนะฮะ - -*
กรั่กกๆๆๆๆ
ม่ะไหร่จาถึงตอนเยนน๊อออ
อยากดูหนังสด กรั่กก
(ว่าไปนั่น - -*)
รออ่านอยุ่ค๊าบบ
RrMz`,,
-
รอด้วยคน :pigha2: คงเป็นอย่างเจ๊สองว่า :haun4: :haun4: :laugh5: :laugh5:
-
ตกลงต้องหัดทำให้แฟนโกรธบ่อยๆหรือนี่
ฟามรู้ใหม่
:pandalaugh:
************************
“ตอนเย็นนี้ไปงานวันเกิดแฟนไอ้ไก่ด้วยกันนะ” (ขออภัยนะครับเมื่อวานพิมพ์ตกคำว่าแฟนไป)
“ครับ”
“มึงรอกูที่หน้าโรงอาหารนะ”
“ครับ”
“คิดถึงนะ”
“หะ หะ หา....ว่าอะไรนะ”
“แค่นี้นะมึงกูจะขึ้นเรียนแล้ว” นี้เราหูฝาดไปหรือเปล่า แม็กมาแปลกแหะ แต่จะเอางัยดี เมฆละรับปากไปแล้วนี้ แต่ไม่ดีมั้งขืนไปกับเมฆวันนี้กูตายแน่ ปวดหัว ปวดหัว ใครมียาบ้างเนี๊ยะ
“ใครโทรมาหาพี่เจตเหรอครับ” แฟนพี่เอง
“แม็กนะครับ จำได้ไหม”
“จำได้ครับ แฟนพี่เจตใช่ป่าว” ถูกต้องแล้วครับ
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่สนผมจะจีบพี่เจตไม่ได้จีบพี่แม็ก” แรงมากนะน้องเมฆ
“เอาละครับ ขึ้นๆไปเรียนกันดีกว่านะ ปะ ไอ้วัดขึ้นเรียนกัน ไปละนะครับน้องเมฆ”
“ตอนเย็นเจอกันนะครับพี่เจต” ผมกับไอ้วัดรีบเดินขึ้นตึกเพื่อไปเรียน
“มึงจะไปกับน้องเมฆจริง ๆ เหรอ กูขอเตือนมึงนะ ถึงจะมีกูไปด้วยก็เหอะ มึงก็รู้ว่าแม็กเป็นยังไง”
“ขอบใจที่เตือน กูขอคิดก่อนเอาไว้ตอนเย็นเดี๋ยวกูบอกเมฆว่ากูไม่ว่างให้ไปกับมึงสองคนดีไหม อีกอย่างวันนี้กูจะไปงานวันเกิดแฟนเพื่อนแม็ก”
“ดี...เฮ้ย...ไม่ดี จะบ้าเหรอให้กูไปส่งมันเนี๊ยะนะไม่เอา”
“ถือว่าช่วยกูนะ”
“มันจะยอมไปเหรอ”
“ไม่แน่ เอาไว้ตอนเย็นค่อยพูด” ผมกับไอ้วัดเรียนจนถึงคาบสุดท้าย ผมจึงตัดสินใจโทรไปน้องเมฆเพื่อบอกปัดนัดไปก่อน
“สวัสดีครับพี่เจตไปซื้อของที่ไหนดีครับ” เมฆรับสาย
“เอ่อ คือ น้องเมฆครับ เป็นวันอื่นได้ไหมครับ เย็นนี้พี่ไม่ว่างอะครับ ขอโทษจริง ๆ”
“ว้า แย่จัง คนเราอุตส่าห์รอ แต่ไม่เป็นไรครับวันไหนก็ได้ครับถ้าพี่เจตว่าง” ง่ายกว่าที่คิดแฮะ
“ถ้าน้องเมฆอยากไปจริง ๆ วันนี้ก็ไปไอ้วัดก็ได้นะ”
“ไม่ดีกว่าครับ รอไปกับพี่เจตดีกว่า”
“งั้นไว้นัดกันวันหลังนะครับ สวัสดีครับ”
“ครับ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ มีคนห่วงอยู่นะครับ”
“ครับ” ผมวางสายจากเมฆเรียนร้อยโล่งอก
“มันว่าไง”
“มันไม่ไปแล้ว”
“ก็ดี”
“งั้นกูไปรอแม็กก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“ รักษาเนื้อ รักษาตัวนะมึง”
“ไอ้วัดกูไม่ได้ไปรบนะ” ผมรีบเดินมารอแม็กที่โรงอาหารซักพักก็ได้ยินเสียงมอไซด์คันเดิมของแม็ก มาแล้ว พอมาถึงแม็กก็หาที่จอด แล้วเดินมาหาผม
“ไปกันยัง”
“ไปสิ”
“วันนี้เอารถมึงไปนะ” แปลกแฮะ ปกติต้องซิ่งมอไซด์ แต่วันนี้ให้เรารถเราไป
“ไปร้านไหนเหรอ”
“ร้านประจำกู” ไปร้านหัววัว หัวควายอีกละ อีกไม่นานผมก็เดินทางมาถึงบริเวณงาน โอ้ โห้ นั้นพวกมันเหมาเหล้ามาจากโรงงานรึงัยทำไมมันเยอะขนาดนั้น กะให้ตายกันไปข้างรึไง ผมนับดูแล้วมีคนมาประมาณ 30 คนเห็นจะได้ละลานตาไปหมดรู้จักมั้งไม่รู้จักมั้ง ผมก็นั่งติดกับแม็กนั้นแหละครับแต่ที่นั่งข้าง ๆ ผมก็คือไอ้ไก่เพื่อนของแม็ก ถัดไปก็เป็นแฟนของไอ้ไก่มัน ผมค่อย ๆ จิบ ๆ ไปเรื่อย ไม่ค่อยไหวครับ กลิ่นเหล้ามันแรง (แจงโจ่มเหรียฐทอง) ไม่ใช่ผู้ดีมีสถุนอะไรหรอกนะครับ ปกติไม่ค่อยกินก็เลยไม่คุ้นกลิ่นในตอนนั้นแต่ตอนนี้กินได้ชินละ ผมพยายามที่จะไม่เมามากเพราะเชื่อหลือเกินว่าแม็กต้องเมามากกว่าผมอย่างแน่นอน เพราะตอนนี้ผมหันไปมองแม็กตามันหยดหย้อยหยาดเยิ้มซะเหลือเกิน
“เป็นไงบ้าง” ไก่เริ่มถามผม
“ก็สะบายดี”
“ก็ดีแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไอ้แม็กถึงมาชอบมึงได้ทั้ง ๆ ที่ต่างก็เป็นผู้ชาย” ทำไมผู้ชายรักกันมันผิดเหรอ
“แต่ก็เถอะนะความรักก็คือความรัก”
“กูขอโทษ”
“ไก่ขอโทษเราเรื่องอะไร”
“ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พวกมึงต้องห่างเหินกันไปไง”
“ช่างเถอะมันเป็นอดีตไปแล้ว”
“มึงดีอย่างนี้นี้เอง ไอ้แม็กมันถึงหลง” โฮะ ๆ ๆ นี้แค่ 79 เล่มเกวียน ยังเหลืออีก 21 เล่มนะ
“จริง ๆ ก็เคยโกรธมึงนะที่มำให้เพื่อนกูเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้ช่างเถอะชีวิตมัน มึงอย่าหลอกมันแล้วกัน มันเป็นเพื่อนรักกู” ไปบอกเพื่อนมึงเถอะว่าอย่ามาหลอกกู
“มึงน่ารักนะ” อ้าวไอ้ไก่ โน้นแฟนมึงอยู่ทางโน้น กูนะแฟนเพื่อนมึงนะมาชมแบบนี้กูเขิลนะ อีกอย่างเมื่อกี้มึงยังบอกว่าผู้ชายมารักกันได้งัยตอนนี้มึงมาชมกูเนี๊ยะนะชักไม่น่าไว้วางใจ ผมก็คุยกับแม็กบ้างคุยกับไอ้ไก่บ้างตามประสา จนผมหันไปหาแม็ก อ้าวหายไปไหนแล้วแฟนกู เสียงปรบมือดังกึกก้อง นั้นขึ้นไปบนเวทีตั้งแต่เมื่อไรกัน จะร้องเพลงอีกละสิ แต่ผมก็อดยิ้มไม่ได้ก็แม็กร้องเพลงเพราะนี้นา(เขิลจังแอบชมแฟนตัวเอง)
“สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานนะครับวันนี้ผมก็กลับมาร้องเพลงอีกครั้ง หลังจากที่ผมผ่านมรสุมชีวิต คนรักของผมตอนนี้ก็กลับมาอยู่กับผมอีกครั้ง ขอขอบคุณสวรรค์ที่ยังใจดีกับผม”
จากนั้นก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้องอีกครั้ง พร้อมกับเสียงซุบซิบว่าแม็กคืนดีกับผึ้งแล้วเหรอ มีแต่ไอ้ไก่เท่านั้นที่ยิ้มแล้วหันมามองผม ผมก็เพิ่งทราบจากไอ้ไก่นี้แหละครับว่าตอนที่เราห่างกันแม็กไม่พูดไม่จากับใครไม่มาที่นี้เลยเก็บตัวอยู่แต่ในห้องวันนี้ก็เป็นวันแรกที่แม็กมาที่ร้านและมาร้องเพลงอีกครั้ง นี้เราสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ(ดีใจจัง)
“และผมขอมอบเพลงนี้ให้กับที่รักของผมครับ”
ได้ยินเสมอ นี้เธอใช่ไหม หรือเสียงใบไม้
ที่ไหวต้องลมเท่านั้น แม้ว่าเราจะไกลห่างกัน
แต่ในใจนั้นยังคิดถึงกันเสมอ จะนานแค่ไหนที่ในวันนี้
ทุกวินาทีฉันยังคอยเฝ้า เฝ้ารอคอยเธอ
ฉันเฝ้าดูดาวเสมอ ยังเห็นเธอส่งสายตาให้กันเรื่อยไป
ฟ้าอาจจะพรากให้เราจากกัน แต่ไม่มีวันพรากเธอนั้นจากใจฉันได้
ฉันจะรู้เพื่อรักเธอตลอดไป แม้สิ้นลมหายใจ รักเธอนิรันดิ์
จะนานแค่ไหน ที่ในวันนี้ ทุกวินาที
ฉันยังคอยเฝ้า เฝ้าคอยเธอ
ฉันเฝ้าดูดาวเสมอ ยังเห็นเธอส่งสายตาให้กันเรื่อยไป
ฟ้าอาจจะพรากให้เราจากกัน แต่ไม่มีวันพรากเธอนั้นจากใจฉันได้
ฉันจะรู้เพื่อรักเธอตลอดไป แม้สิ้นลมหายใจ รักเธอนิรันดิ์
หลังเสียงเพลงของแม็ก เสียงปรบมือเกรียวกราว
“นี้เธอฉันละอยากเป็นแฟนแม็กจังเลย” เสียงสาว ๆ ที่ยังส่งเสียงแทรกแซงกับเสียงปรบมือ ฮึฮึ แน่จริงมึงก็มาแย่งกูดิ พร้อมกันนั้นแม็กก็ส่งสายตาหวานมาทางผม ผมกำลังจะส่งกลับคืนไปพลันก็เห็นผู้หญิงคนนึงเดินเอาดอกไม้ไปให้แม็ก นั้นผึ้งนี้นา***********
-
โฮะ ๆ ๆ นี้แค่ 79 เล่มเกวียน ยังเหลืออีก 21 เล่มนะ
โฮะ ๆ นึกว่าเหลือ 421 เล่มซะอีก :laugh5: :laugh5: :laugh5:
มีลุ้นโกรธกันอีกแล้ว :laugh3: :laugh3:
-
:seng2ped: เลย เจตใจเย็นนะ
-
ผึ้งมาอีกแหละ
:interest: :interest: :interest:
ใจเย็นๆๆ นะเจต :110011:
-
ชะนีผึ้งอีกและ
เด๋วแม่ก้อดักตบซ๊ะเลยนิ แสรดดดด ยิ่งอารมไม่ดีอยุ่ - -*
พูดแล้วจี๊ดดดดดดด
รมเสีย
RrMz`,,
-
ทะเลาะกันเล้ยยยยยยย
โกรธกันอีกนะครับ
จะได้เข้าคอนเซ็บของเจ๊
โกรธกัน...งอนกัน....ง้อกัน....ดีกัน....ปี้กัน..... :laugh3: :laugh3: :laugh3:
รอจิ้นดีกว่า :fox2:
-
:o :o :o :o
ผึ้งมา ระวังโดนผึ้งต่อยนะ :try2: :try2: :try2:
ค่อยพูดค่อยจากันนะค้าบบบบบบ :sad4: :sad4:
-
:angry2:ชะนีผึ้งมา...ไม่ใช่ที่ของหล่อนนะจ๊ะ..โน่น!ในป่าโน่น..ไปห้อยโหนร้องหาผัว..ผัวในป่าซิจ๊ะ! :o
-
นังผึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
นังนี่ไม่รู้จักกาลเทศะเลยจริงๆ ให้ดิ้นตาย
ไม่อยากบอกว่าเพลงหากินของผมเลยนะนั่นที่ตาแมกซ์ร้อง........
ใครอยากฟังเสียงวัวเสียงควายถูกเชือดก็...ทิ้งเบอร์ไว้เดียวจะโทรไปเซ็กโฟน เอ้ย โทรไปครวญครางให้ฟัง
กร๊ากๆๆๆๆๆ
ว่าแต่......เรย์จะเอามุกทะเลาะกันบ่อยๆไปใช้ป่ะ
คือถ้าเอาไปใช้จะ ขอเตือนล่วงหน้าว่า อายุมากแล้วระวังโรคข้อหัวเข่าหละ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
ว่าแล้วก็กลับไปหาคนชวนทะเลาะดีกว่า
-
เหอๆ พูอยังไม่ทันขาดคำเลย :kikkik:
-
ช่วงนี้ชะนีมาแรงเนอะ...โผล่มาสร้างความร้าวฉานได้ทุกเรื่องเลย.... :laugh5: :laugh5:
-
กัวแต่ใครทำตัวแบบแม็คหล่ะ จะไม่รอด
ผมไปเที่ยวสามวันนะครับ เจอกันวันอังคาร :yeb:
************************************
“เธอดูนั้นสิเธอเห็นไหมว่าแม็กนะคืนดีกับผึ้งแล้ว อิจฉาจัง” เสียงนกเสียงกาดำกาแดง ต่างพากันเจื๊อยแจ้วแข่งขันพูดถึงเรื่องแม็กและผึ้ง แต่ผมนี้สิอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปเลย ทำไมถึงทำแบบนี้ นี้เราเพิ่งคืนดีกันเองนะ ผมกำลังจะลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกจากงานไป แต่ไอ้ไก่ดึงแขนผมไว้
“นั่งลงก่อน” ผมนั่งลงตามแรงดึงของไก่
“ขอบคุณคุณผึ้งครับที่เอาดอกไม้มาให้ผม” เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง
“แต่ผมกับผึ้งเราเลิกกันแล้วครับ คงไม่สามารถกลับมาคบกันได้อีก” ตอนเสียงทุกเสียงกลายเป็น อึก อักกันแทน โดยเฉพาะสุภาพสตรีต่างหันหน้าเข้าหากันแล้วซุบซิบ ๆ ๆ
“อะไรกันนี้เธอหมายความว่าไง แล้วคนที่แม็กพูดหมายถึงใครถ้าไม่ใช่ผึ้ง” ผมยิ้มขึ้นได้นิดหน่อย
“และวันนี้ผมเชื่อเหลือเกินว่าทุกคนคงอยากทราบว่าแฟนผมคือใคร” อือ อือ เสียงตอบรับพร้อมทั้งสายตาทุกคนมองไปที่แม็ก แม็กอย่าพูดออกมานะ กูอายนะ อย่าพูดนา
“และคนนั้นก็คือเจตครับ” ฮิ้วววววว มันพูดออกมาจริง ๆ ด้วย มันเมานะครับพี่น้องอย่าไปเชื่อมัน ตอนนี้ทุกคนต่างมองหน้ากัน ตลึงกันไปเลยนะสิ เฮ้อ ๆ ๆ คนที่รู้จักผมก็หันมามองผม ส่วนที่ไม่รู้จักต่างก็สอบถามว่าเจตคือใคร
“วันนี้ผมก็ได้เฉลยความรู้สึกของผมออกมาแล้ว เพื่อนคนไหนที่รับได้ก็รับไปรับไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะครับ ผมเชื่อว่าความรักคือสิ่งที่สวยงามไม่แปลกที่เราจะรักใครซักคนถึงแม้เขาจะเป็นเพศเดียวกันกับเราก็ตาม” เสียงนกเสียงกายังอึก อัก อื้อ อึงกันบ่างไม่ขาดสาย กูจะดีใจหรือเสียใจกันดีเนี๊ยะ สรุปแล้ววันนี้เอากูมาเปิดตัวว่างั้นเถอะ แม็กเดินลงมาจากเวทีและเดินมานั่งข้าง ๆ ผมเหมือนเดิม ส่วนผึ้งก็เดินไปนั่งที่หัวโต๊ะเหมือนเดิมมิน่าถึงมองไม่เห็น
“เป็นไง พอใจยัง”
“พอใจเรื่องอะไร”
“ก็คนอื่นเขารู้กันหมดแล้วงัยว่ามึงเป็นแฟนกู หน้าแดงทำไม”
“ใครน่าแดง”
“มึงนั้นแหละ ต่อไปมึงไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนะ กูรักมึงคนเดียว” 555555 แม็กบ้าไปแล้ว แต่ก็ขอบใจนะที่ทำแบบนี้ แต่มันจะดีกับเธอเหรอแม็ก ดูสายตาเพื่อนที่มันมองดูเรา2คนสิ น่ากลัวจัง ที่จริงผมก็สงสัยว่าผึ้งมาทำไม เพิ่งรู้จากไอ้ไก่ว่า ผึ้งก็เป็นเพื่อนของแฟนไก่นั้นเอง มิน่าถึงมา
“เดี๋ยวมานะ” ไอ้ไก่บอกผม มาบอกกูทำไม ไอ้ไก่เดินขึ้นไปบนเวทีบ้าง พวกมึงเหมาร้านรึงัย ใครจะขึ้นก็ขึ้น นักร้องประจำร้านไม่ได้ร้องกันพอดี
“เพื่อน ๆ ครับ วันนี้ไอ้แม็กเพื่อนเราก็เฉลยความในใจไปแล้วนะครับ ผมในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทของมันก็อยากจะบอกกับเพื่อน ๆ ว่ายังไงคำว่าเพื่อนก็ยังคงเหมือนเดิมนะครับถึงแม้มันจะเป็นอะไรก็ตาม” เสียงเงียบไปซักพัก ถึงตอนนี้ก็มีเพื่อนคนหนึ่งลุกขึ้นพร้อมกับชูแก้ว
“เพื่อเพื่อนแม็กของพวกเราดื่ม” ทุกคนต่างก็ยกแก้วดื่ม โล่งอกไปที
“ครับและตอนนี้ไหน ไหน แม็กก็ร้องเพลงแล้ว ตอนนี้ก็อยากเชิญเจตขึ้นมาร้องเพลงนะครับ เชิญเจตครับ” เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง นี้ไม่ใช่งานแต่งงานกูนะ ทำไมต้องเชิญขึ้นไปด้วย กูอายนะไอ้ไก่ แต่ก็ลุกขึ้นไปแต่โดยดี ตอนนี้เวทีเป็นของผมไปแล้ว สายตาทุกคู่ต่างมองมาที่ผมทั้งเพื่อนแม็กคนอื่น ๆ รวมถึงคนในร้านที่มาเที่ยว เฮ้อ กูไม่ใช่หมีแพนด้าในสวนสัตว์นะไม่ต้องมองขนาดนั้น แล้วกูจะร้องเพลงอะไรละ
“ไม่มีอะไรพูดนะครับเอาเป็นว่าร้องเพลงเลยแล้วกัน แต่ก็ขอให้แม็กขึ้นมาดีดกีต้าร์ให้นะครับ” กูช่างกล้าซะเหลือเกิน แม็กเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับรอยยิ้ม ผมก็กระซิบกระซาบกับแม็กถึงเพลงที่ผมจะร้อง
“เชิญฟังให้เพราะนะครับ” ผมร้องเพลงของใหม่ครับ เพลงแพ้ ใจ
เก่งมาจากไหน ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ เมื่อไรทีเผลอยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือรักแท้ที่คอยเสาะหามานาน วันนี้เป็นไงเป็นกันจะรักเธอ
เมื่อรู้ว่าฉันรัก ก็อย่าทำให้ฉันหลง บอกมาเลยตามตรง
นี้เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ ตอนนี้ยังพอทำใจว่าสิ่งที่ได้เจอ คือฝันคือละเม้อหรือฝันไป
วันนี้ฉันรักเธอคือเรื่องจริง
สั้น สั้น พอนะครับ เดี๋ยวจะมีแต่เพลง ผมร้องจบก็เดินลงมาจากเวทีพร้อมแม็ก ผึ้งเดินเข้ามาหาผม
“เจตเราขอคุยอะไรด้วยหน่อยนะ” ผมมองหน้าผึ้งและแม็ก
.....................
ผมเดินตามผึ้งออกมานอกร้าน
“เจตเรามีอะไรจะบอก” มีอะไรก็ว่ามาไวไว
“แม็กไม่ชอบคนจู้จี้นะ ขอให้โชคดี” แล้วผึ้งก็เดินกลับเข้าไป มันบ้ารึเปล่าวะ แต่ก็ดีนะที่บอกจะได้รู้ไว้ ผมกลับเข้าไปนั่งพร้อมกับยกเหล้าดื่มอย่างมีความสุขตอนนี้ผมไม่สนใจใครอีกแล้วเมื่อแม็กเฉลยมาแบบนี้ความสุขเท่านั้นที่ผมจะมี หลังจากวันนั้นแม็กก็ย้ายมาคอนโดกับผมชีวิตของผมกับแม็กดำเนินไปได้ด้วยดี ขอบคุณเด็กช่างที่มีใจที่รักจริงแบบนี้
......................................
หลังจากที่แม็กย้ายเข้ามาอยู่กับผมที่คอนโด ชีวิตของผมกับแม็กก็ถือว่ามีความสุขดีตามอัตภาพ แต่ความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นานเสมอ เรื่องยุ่ง ๆ ระหว่างผมกับแม็กก็เกิดขึ้นอีก
“มึงกูมีอะไรให้”
“อะไรวะไอ้วัด”
“ดอกไม้ช่อนี้งัย” อย่านะมึงเป็นเพื่อนกูอย่างเดียวพอกูไม่พิศวาสมึงหรอกนะ
“มึงจะบ้าเหรอเอาดอกไม้มาให้กู เดี๋ยวแม็กก็มาหักคอมึงกับกูหรอก”
“ไอ้บ้า...มีคนฝากให้มึงโว๊ย”
“ใครวะ”
“มึงคงจำได้ครั้งก่อนมันก็เคยฝากให้มึงไง”
“อ๋อ กูจำได้แล้ว แต่ใครวะกูยังไม่เคยเห็นหน้าสวยป่าววะ”
“ก็ใช่ได้”
“มันไม่รู้รึงัยว่ากูมีแฟนแล้ว”
“อยากให้รู้มึงก็เขียนป้ายแขวนคอไว้สิวะ” อ้าวไอ้นี้เดี๋ยวกูก็เขียนจริง ๆ หรอก ผมก็รับช่อดอกไม้นั้นไว้แต่โดยดี วันนี้ต้องรีบไปรับแม็ก ผมขอตัวจากม้าหินอ่อนที่นั่งคุยกับไอ้วัดผมเอาดอกไม้ไว้ที่หลังรถ จนมาถึงหน้าแผนกของแม็ก
“มึงมาช้า”
“ก็มาแล้วไง”
“เดี๋ยวนี้มึงเถียงคำไม่ตกฟากเลยนะ”
“กลัวตายละ...โอ๊ย” แม็กเขกหัวผม 1 ที
“นี้ข้อหาเถียงกู”
“แม็กกลับคอนโดเลยป่าว”
“เดี๋ยวนะ กูได้กลิ่นดอกไม้” จมูกหมาจริงพ่อคุณ แม็กหันไปมองรอบรถจนมาเจอกับช่อดอกไม้
“ของ..ใคร”
“ไม่รู้ มีคนฝากให้”
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วฝากใครมา แล้วรับมาทำไม มีใจให้มันเหรอ” โอโฮ เป็นชุด ทีละคำถามก็ได้
“ผู้หญิง” แม็กกดกระจกลงและแล้วก็ทิ้งดอกไม้ช่อนั้นลงบนถนน ใจร้าย เดี๋ยวตำรวจก็จับหรอกทิ้งขยะบนถนน
“เอ้า...ทิ้งทำไม”
“อยากได้นักเหรอเดี๋ยวกูซื้อให้”
“เปล่า ก็เขาเอามาให้จะทิ้งก็เอาไปทิ้งไกลไกล หน่อยสิ เสียน้ำใจ” อะไรกันทำไมวันนี้หงุดหงิดจัง กริ๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับพี่เจต วันนี้ไปดูหนังกันไหมครับ”
“อ๋อ ไม่ละครับพี่ไม่ว่าง”
“ว้า แย่จัง พี่แม็กไม่ให้ไปเหรอครับ”
“ไม่ครับ ไม่เกี่ยว เอาไว้วันหลังนะครับ พี่ขับรถแค่นี้นะครับ” ต้องรีบตัดสายขืนคุยต่อไปชีวิตจะหาไม่
“ใครโทรมา” กูว่าแล้ว
“เมฆ” ต้องเฉลยความจริง
“โทรมาทำไม”
“ชวนไปดูหนัง”
“จะไปกับมันป่าว” ผมหันหน้ามามองแม็ก
“ไม่ อยากให้เราไปเหรอ”
“ลองมึงไปสิ กูจะตามไปฆ่า” นั้นไอ้เถื่อน
“งั้นเดี๋ยวมึงเอากูไปส่งที่หอไอ้ไก่นะ กูจะไปทำรายงาน”
“ได้”
“ส่วนมึงกลับคอนโดเลย ห้ามออกไปไหนเดี๋ยวกูโทรเช็คว่ามึงถึงคอนโดจริงป่าว” ทีตัวเองละไปที่ไหนก็ได้ ทีเราละไม่ยอมให้ไปไหน เห็นแก่ตัวที่สุด ผมพาแม็กมาส่งที่หอของไอ้ไก่แล้วผมก็กลับมาที่คอนโดประมาณ 10 นาทีโทรศัพท์ที่คอนโดของผมก็ดังขึ้น กริ๊ง ๆ ๆ
“สวัสดีครับ”
“กูเอง ดีถึงแล้วใช่ไหม”
“ถึงแล้วคราบ ผู้ปกครอง ถ้าไม่ถึงจะรับสายในห้องได้เหรอคราบ”
“ปากดีนักนะเดี๋ยวโดน คืนนี้กูจะไปกินเหล้ากับไอ้ไก่ไม่ต้องรอกินข้าวนะ” อ้าวหนีกูไปเที่ยวเหรอเดี๋ยวเหอะ ไหนบอกไปทำรายงานไง
“อ้าว..ทำไมไม่ให้เราไปด้วย”
“กูไปตามประสาผู้ชาย” บัตรประชาชนกูขึ้นต้นว่านายนะไม่ใช่นางสาว
“จะไปด้วย”
“พูดให้รู้เรื่อง อาบน้ำหาอะไรกินแล้วนอนซะ”
“ตามสะบาย อยากไปไหนก็ไป ไม่สนแล้ว” งอน งอน และงอน
“ไม่สนจริงงะ งั้นกูจะไปเที่ยวซ่อง”
“ลองไปสิ จะตามไปหักคอให้ตายเลย”
“5555 มึงนี้น๊า แค่นี้นะ ดึกดึก กูกลับ”
“ไม่สน” ผมรีบวางหูก่อน จะได้ให้รู้ว่างอน จริง ๆ คืนนั้นผมนอนหลับไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยสุนทรีซักเท่าไร กริ๊ง ๆ ๆ (อันนี้เสียงนาฬิกาปลุก) เมื่อยจัง
“แม็กตื่น ได้แล้วเช้าแล้ว” อ้าว มีไหน ไม่อยู่นี้ อะไรกันนี้หมายความว่าแม็กไม่กลับคอนโดงั้นเหรอ งานนี้มึงตาย ผมรีบกดโทรศัพท์ หาแม็กทันที (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก) นั้นปิดเครื่องหนีกูอีก โทรเข้าเครื่องไอ้ไก่ก็ได้วะ ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“ฮัล.....โล....ไก่...ครับ”
“ไก่ นี้เจตนะ แม็กอยู่ด้วยเหรอป่าว”
“อยู่”
“ขอคุยหน่อยสิ”
“มึงมีอะไร” ยังมีหน้ามาถามกูอีก
“ทำไมไม่กลับคอนโด”
“กูเมา กูกลับไม่ไหว”
“เจริญละ อยู่ที่นั่นตรงนั้นเดี๋ยวเราไปถึง” ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่ก็ไม่ลืมที่จะเอาชุดของแม็กไปด้วย ผมมาถึงหอของไอ้ไก่สภาพแต่ละคนดูไม่ได้ ไปกินหรือว่าไปแช่กันแน่
“แม็กตื่นได้แล้ว” แม็กลืมตามองผม พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอด
“ตื่นไปอาบน้ำนะ แล้วเมื่อคืนไปไหนมา”
“ไปร้านเดิมนั้นแหละ”
“จิงงะ”
“จิงดิ มึงไม่เชื่อกูเหรอ”
“เชื่อครับ ลุกได้แล้วไปอาบน้ำเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน เราเอาชุดมาให้เปลี่ยนแล้ว” เมื่อคืนเรายังโมโหแม็กอยู่เลย ตอนนี้อารมณ์โมโหหายไปไหนหมด พอแม็กลุกขึ้น ผมก็สังเกตเห็นรอยที่คอของแม็ก มันคงไม่ใช่รอยมดกัดอย่างแน่นอน และก็คงไม่ใช่รอยเกาอย่างแน่แท้ จากประสบการณ์อันน้อยนิดของเราดูออกได้เลยว่าเป็นรอยจากการโดนดูดจากปากคนอื่น ไอ้เจตปรอทแตกทันที มึงตายไอ้แม็ก
-
แฮ่ม แม็กนอกใจเจตรึ :angry2:
โกรธกันเลย โกรธเลย เดี๋ยวจะได้ลุ้นอีก :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:angry2: :angry2: :angry2:
ย๊ากก แม็ก ทำงี้ได้ไงฟระ
:serius2: :serius2: :serius2:
เจตอย่ายอมมมม
:serius2: :serius2:
-
หลักฐานมัดตัวผู้ต้องหา ดิ้นไม่หลุดแน่ แม็กเอ้ย :laugh5: :laugh5: :laugh5: แก้ตัวไปเค้าล้มแล้วมาซบที่คอ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
สงสัยโดนผึ้งกัดละม้างงงงงงงง
เป็นรอยชัดขนาดนั้น :kikkik:
-
เอ่อ.......จากประสบการณ์ส่วนตัว......จะแก้ตัวน้ำขุ่นๆไปว่า
เฮ้ย....พวกเพื่อนๆกับไอไก่มันแกล้ง.......ไม่เชื่อถามมันดูดิ๊
ว่าแล้วก็โยนขี้ให้เพื่อน กร๊ากๆ.......
แล้วก็ชิงโกดกลับ......นี่เมิงไม่เชื่อใจกรูเหรอ
555 โดนมุกนี้เข้าไป......ลืมเรื่องรอยจ้ำๆแน่นอน
กร๊ากๆๆๆๆๆๆ :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
น่าน.....เต้ผู้มีประสบกาณ์สูง วิธีนี้ใช้ได้ดีเลยทีเดียว :laugh5:
แต่ยังไงก้อขอเชียร์เจต...ให้ฆ่ามานนนน :angry2: อย่าปล่อยให้แม็กลอยนวลลล :pigangry2:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
น่าๆๆ เจตก้อ :kikkik: :kikkik:
-
แม๊คแอบนอกใจเจตหร๊อ?
เด๋วเหอะๆ เด๋วศพจะไม่สวย 555+
RrMz`,,
-
แต่มุขคล้ายๆเเบบเตเต้เราเคยเจอนะ เป็นเราก็บอกว่าจะให้เชื่อใจก็ต้องกล้าให้พิสูจน์ซิ555 :laugh5:
-
แค่รอยดูดคอเอง อย่าไปคิดมาก
แต่เจ้ว่าเปิดดูไอ้ข้างล่างดีกว่า...ว่ามันมีรอยดุดอะเปล่า กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :angry2:
-
แค่รอยดูดคอเอง อย่าไปคิดมาก
แต่เจ้ว่าเปิดดูไอ้ข้างล่างดีกว่า...ว่ามันมีรอยดุดอะเปล่า กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :angry2:
แม็คจะเจ๊....ไม่ใช่แฟนเจ๊... :laugh5: :laugh5:
-
อิจฉาคนได้ไปเที่ยวจังเยยย :เฮ้อ: อย่าลืมของฝากที่ได้ตกลงกันไว้ด้วยนะจ๊ะเรย์ :จ้อบจัง1:
****************************************************************************************************
***แต่เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งวู่วามไปไอ้เจต เกิดมึงโวยวายมาตอนนี้คงไม่รู้ความจริงแน่ว่าใครเป็นคนดูดคอแม็ก แม็กจะต้องเฉไฉไปอย่างอื่น ต้องสงบไว้ก่อน 1 2 3 4 5.....นับเลขเข้าไว้จะได้สงบจิตสงบใจ ต้องเริ่มต้นถามไอ้ไก่ดู พอแม็กเดินไปเข้าอาบน้ำผมก็เริ่มบทสนทนากับไอ้ไก่
“ไก่ เมื่อคืนไปเที่ยวที่ไหนกันมาเหรอสภาพถึงได้ดูไม่ได้ขาดนี้”
“ไปร้านใหม่แถว ๆ นอกเมืองนะ” อารมณ์โมโหเริ่มประทุขึ้นมาอีกแล้ว เมื่อกี้บอกไปร้านเดิม ร้านเดิมของแม็กต้องเป็นร้านหัววัวหัวควายสิ หลอกกูอีกสะสมแต้มความโมโหไว้ก่อน เอาไว้จัดการทีเดียว
“เหรอสนุกไหม”
“ก็ดี ว่าง ๆ ก็ไปเที่ยวด้วยกันนะ” ทีเมื่อคืนกูว่างไม่ชวนกู ตอนนี้ทำมาเป็นชวน
“แล้ว....เอ่อ กลับกันมากี่โมงละ”
“ตี 3”
“ไปกัน 2 คนเหรอ”
“ใช่”
“แล้วนึกยังไงถึงได้ไปไกลขนาดนั้น”
“ก็เบื่อ ๆ นะก็เลยขี่รถไปเรื่อย ๆ เห็นว่าร้านแต่งสวยดีก็เลยเข้าไปนั่ง”
“ชื่อร้านอะไรเหรอ”
“ร้าน........” แม็กออกจากห้องน้ำพอดี ผมหยุดการสนทนากับไอ้ไก่ไว้แค่นั้น วันนั้นทั้งวันผมเก็บอารมณ์โมโหไว้ตลอดทั้งวัน บางคนอาจจะคิดว่าทำไมผมไม่จัดการเลย แต่ผมคิดว่าถ้ามันมีครั้งที่ 1 มันต้องมีครั้งที่ 2 อย่างแน่นอนสู้จับให้ได้คาหนังคาจะดีกว่าแล้วการคาดเดาของผมก็เป็นจริงดังนั้นวันต่อมา เจตก็มาขอไปเที่ยวกับไอ้ไก่อีก โดยที่ไม่ยอมให้ผมไปร้านนั้นมันมีอะไรนักหนาวะ ผมก็เลยปล่อยให้ไปก็แกล้งถามเหมือนเดิมว่าไปร้านไหน เหมือนเดิมแม็กก็บอกว่าจะไปร้านเดิม ผมเตรียมการไว้แล้วโดยการปล่อยให้ออกไปก่อนเดี๋ยวกูตามไป(อย่างลับ ๆ ) เอหรือว่าแม็กกับไอ้ไก่จะมีอะไรกัน ไม่น่านะ อย่าเพิ่งคิดมากเดี๋ยวคืนนี้รู้ จอมวางแผนอย่างเราต้องจับมั่นคั้นให้ตาย หลังจากแม็กออกไป ผมก็โทรหาไอ้วัดทันที โดยเล่ารายละเอียดให้ไอ้วัดฟังทั้งหมดประมาณ 3 ทุ่มผมกับไอ้วัดก็มาถึงร้าน ผมเดินลงจากรถเพื่อไปดูรถมอไซด์นั้นรถแม็กนี้แสดงว่ามาที่นี้จริง ๆ ฮึฮึ เสร็จกูแน่บรรยากาศร้านก็โอ เค นะใช้ได้ ผมมองเข้าไปในร้านนั้น ๆ แม็กกับไอ้วัดนี้นา จะเข้าไปหรือไม่เข้าดีนะ รอดูอีกนิดดีกว่า แม็กจะต้องนัดใครไว้อย่างแน่นอน ไม่งั้นวันนี้คงไม่มาอีก ผมรอแล้วรออีกก็ไม่เห็นมีใครมาเอ หรือว่าผมจะคิดมากไปเองแล้วรอยที่คอแม็กนะ ใครทำ คงไม่ใช่ไอ้ไก่หรอกนะ แต่ที่ผมสังเกตได้อีกอย่างหนึ่งก็คือมีเด็กเสริฟ(ผู้ชาย) คนหนึ่งมักจะมาวนเวียน ๆ อยู่คุยกับแม็กตลอกเวลา และก็ดูแม็กจะชอบคุยด้วยเห็นยิ้มแย้มแจ่มใส สนุกสนานร่าเริง เด็กเสริฟคนนั้นดู ๆ ไปก็น่ารักนะ ขาว สูง น่ารักกว่ามึงอีกนะไอ้เจต (ชมมันเข้าสิ)
“มึงจะยืนดูอีกนานไหมวะ” ไอ้วัดถามผม
“เดี๋ยวสิ”
“มึงจะรออะไรเป็นกูเข้าไปนั่งแล้ว”
“จะดีเหรอมึง”
“มึงจะบ้าเหรอมาถึงขนาดนี้แล้ว อีกอย่างกูว่ามันต้องชอบไอ้เด็กเสริฟคนนั้นแน่นอน” ขนาดไอ้วัดยังดูออกเหรอสงสัยจะจริงซะแล้วมั้ง ผมก็เลยเดินเข้าไปนั่งในร้านโดยผมตั้งใจนั่งตรงข้ามกับโต๊ะแม็กพอดีแปะ แม็กหันมาเห็นผมพอดี พรวด เบียร์ทะลุปากออกมาเลยสมน้ำหน้า สีหน้าแม็กตกใจมากที่เห็นผม ไอ้ไก่ก็สีหน้าตกใจไม่น้อยไปกว่าแม็ก สมน้ำหน้าอยากบอกกูเองว่ามาร้านไหน แต่ไอ้น้องเด็กเสริฟยังคงร่างเริงคุยกับแม็กอย่างออกอรรถรส เด็กเสริฟรีบเอากระดาษชำระมาเช็ดให้แม็ก แต่แม็กดึงไปเช็ดเอง เข้าใจถูกต้องละมันต้องมาจีบไอ้เด็กเสริฟคนนี้อย่างแน่นอน ดีหลอกกูใช่ไหม รอยที่คอก็คงเป็นรอยจากไอ้เด็กเสริฟคนนี้สินะ จะเอายังไงดีนะ คิด สิ คิด
“น้องครับ” ผมเรียกเด็กเสริฟ
“รับอะไรดีครับ” พร้อมกับยิ้ม ยิ้มก็น่ารักช่างมีเสน่เหลือเกิน(ตื่น ๆ ไอ้เจตมันจะมาแย่งแม็กนะยังไปชมเขาอีก)
“ที่นี้มีเหล้าอะไรบ้างครับ”
“มีเกือบทุกอย่างครับ”
“พี่ขอเรด โซดา ครับ”
“กับแกล้มละครับ”
“มึงจะกินอะไรป่าว” ผมหันไปถามไอ้วัด
“ไม่อะ”
“ยังครับ”
“รอซักครู่นะครับ” น้องคนนั้นก็เดินไปเอาเหล้าตาของแม็กยังมองมาที่ผม ผมไม่ตอบโต้ด้วยสายตาหรอกเรื่องอะไร แม็กยังอยากลุกมาถามละซี้ แต่คงยังไม่กล้า ซักพักน้องคนนั้นก็ยกเหล้ามา ชง
“ผสมอะไรดีครับ” กูสั่งแต่โซดามา ก็คงกินโซดาโค้กเนอะ
“โซดาล้วนครับ” รู้แล้วว่าจะต้องทำยังไงเราก็ถามจากไอ้น้องเด็กเสริฟนี้แหละ ยังเหลือเกวียนอีกตั้ง 29 เล่มนี้นาไอ้เจต
“น้องชื่ออะไรคับ”
“แจ็คครับ”
“น้องแจ็คน่ารักนะครับ” น่านกูหัวงูโผล่ขึ้นละ ไอ้วัดเงยหน้ามามองผมทันที กูแกล้งโว้ยไม่ต้องมองกูอย่างง้าน
“ชมกันแบบนี้ผมก็เขินนะสิครับ”
“แล้วน้องแจ็คมีแฟนหรือยังครับ”
“ยังครับ”
“ไม่น่าเชื่อนะครับ น่ารักแบบนี้จะไม่มีแฟน”
“จริงครับ”
“แล้วมีใครมาจีบบ้างป่าวครับ”
“มีครับ”
“พี่ว่าแล้ว” ไอ้น้องแจ็คยิ้มเล็ก ๆ บนหน้า
“แล้วเมื่อกี้พี่เห็นไปคุยกับโต๊ะโน้นรู้จักกันนานแล้วเหรอครับ” ผมถามโต๊ะแม็กที่ตอนนี้มองมาทางผมอย่างไม่วางสายตา
“อ๋อ.......ไม่ครับ เมื่อวานนี้เอง”
“แต่ดูสนิทกันจังนะครับ พี่ชักอิจฉาโต๊ะโน้นแล้วสิ” ผมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอีก แก้วนี้เป็นแก้วที่ 5 ที่ต้องยกติดติดกันก็เพราะว่าอยากให้น้องเขาอยู่ชงเหล้าจะได้มีเวลาถามนาน ๆ (ไม่ได้ดูสภาพตัวมึงเลยไอ้เจตเดี๋ยวก็เมา)
“มึงเบา ๆ หน่อยเดี๋ยยก็เมาตายห่า” ไอ้วัดเตือนผม
“ไม่เป็นไร กูยังไม่เมา แค่ 5 แก้วเอง”
“เมื่อคืนพี่คนนั้นเขาก็ชวนผมไปเที่ยวต่อครับ” โฮะ ๆ ๆ แล้วความจริงก็ถูกเปิดเผย บันทึกความผิดไอ้แม็กไว้นะ หลายข้อหาแล้ว ไว้ตัดสินพร้อมกัน
“เหรอครับ เขาชื่ออะไรเหรอครับ”
“คนใส่เสื้อดำชื่อแม็กครับ คนใส่เสื้อขาวชื่อไก่ครับ”
“แล้วเมื่อคืนไปเที่ยวกันต่อที่ไหนครับ”
“ไปร้องคาราโอเกะครับ” ไอ้แม็กทีกูชวนไม่ไปทีงี้ไป บันทึกความผิดอีก 1 ข้อหา เตรียมเครื่องประหารหัวสุนัขไว้เลย
“แล้วคืนนี้พี่เขาชวนอีกป่าวครับ”
“ยังเลยครับ เพิ่งได้คุยกันไม่นาน พี่เขาเป็นคนคุยสนุกนะครับ”
“พี่ว่าเขาต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ เลยครับ”
“คงยังนะครับ เมื่อคืนพี่เขาบอกว่ายังโสดครับ” ขอลุกไปเตะมันตอนนี้ได้ไหม โมโหสุดขีด ผมหันไปมองมันด้วยสายตาแห่งพญามาร มึงเตรียมตัวตายเลย ตอนนี้ผมดื่มเป็นแก้วที่เท่าไรแล้วไม่ทราบ ทราบอย่างเดียวว่าเมาแล้ว หน้าผมเริ่มแดง
“น้องครับ” เสียงของแม็กเรียกแจ็ค
“ขอตัวนะครับ” แจ็คเดินไปที่โต๊ะแม็ก แล้วแม็กก็พูดอะไรอีกก็ไม่รู้ ช่างเถอะไม่สน แอบมาจีบเด็กที่นี้เอง ผมยกเหล้าขึ้นชงเองเข้มสุดฤทธิ์ แต่ไม่เป็นไรกินได้
“มึงกะจะกินให้ตายเหรอ”
“ตายได้ก็ดี จะได้ไม่ต้องเห็นหน้าคนโกหกอีก มึงดูสิไอ้วัด แม็กมันกล้าโกหกกู”
“เอ่อ น่าแต่มึงก็ไม่น่าจะกินเหล้าเยอะขนาดนี้นะ
“กูเครียด กูไปห้องน้ำก่อนนะ” ผมลุกขึ้นยืนตอนนี้รู้ตัวเลยว่าเมามาก ผมพยายามเดินให้ตรงเพื่อไปเข้าห้องน้ำ จนฉี่เสร็จผมหันหน้าไปแม็กยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องน้ำ
“มึงมาทำอะไรที่นี้” คำถามนี้กูควรจะถามมึงมากกว่า
“มึงนั้นแหละมาทำอะไรที่นี้” น่าน ไอ้เจตมึงเมาแล้วใช่ไหมถึงได้กล้าเถียงแม็ก
“กูถามมึงก่อน”
“กูถามมึงทีหลังแต่มึงต้องตอบก่อน” เถียงเข้าไปอย่ายอม
“กูมาเที่ยว”
“กูก็มาเที่ยว”
“มาทำไมไม่บอก”
“ถ้าบอกแล้วจะรู้อะไรดีดีเหรอ”
“มึงหมายความว่าไง”
“ยังมีหน้ามาถาม”
“ยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ บอกแจ็คไปนะ ก็ดีจะได้รู้กัน” ผมจะเดินออกจากห้องน้ำ แม็กดึงตัวผมเข้าไป
“กูขอโทษ”
“กูไม่ฟัง ปล่อยกู ไอ้คนโกหก” ผั๊ว ผมชกปากแม็กไป 1 ที ตายห่าละกู ชกไปได้ไง ใครก็ได้ที่อยู่ข้างนอกเตรียมห้อง ไอ ซี ยู ให้ไอ้เจตด่วน พลาดไปแล้วกู วิ่งหนีก่อนดีกว่ามั้ง
-
..........เลวกันดีนัก....อย่างนี้ต้องเอาหั้ยตาย.... :pigangry2: :pigangry2:
................อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้..... :angry2: :angry2: :angry2:
-
หนีด่วนครับเจต :dont2:
-
เหอๆๆ แม็คนะแม็คทำไปได้
เจตเลยองค์ลงเลย
ต่อครับต่อ กะลังมันส์
-
โอ้วว เจต สู้ๆๆๆ ค้าบบบบ
:angry2: :angry2: :angry2: แม็กตายยยย
เจต เตรียมวิ่งนะ :laugh5: :laugh5:
-
หนีด่วนเลยเจต เดี๋ยวแม็กสวนมาจะปางตายเอานา :dont2: :dont2:
-
ไม่ตายหรอกเจต : 222222:
แม็กมันไม่กล้าหรอก มานกลัวเจต โกรธอีก เอิ้กๆๆๆๆๆๆ :pigangry2:
บอกแล้วมีครั้งที่ 1 ก็ต้องมี 2
อย่ายอมน่ะ นี่ครั้งที่สองแล้วน่ะ :angry2:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
วิ่งโลดคับเจต :pandalaugh:
-
ใส่เกียรหมาเลยเจต :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh: หาหลวงพ่อโกยมาแขวนสักองค์ก็ดีนะ ฮ่าๆๆๆ
-
:เหอะ1: กะลังมันส์
************************************************************************
***ผมตกใจไปชั่วขณะกรูทำไปได้ไง แต่ก็ใจแข็งทำเป็นไม่สนใจ แม็กเช็ดเลือดที่มุมปากของตัวเอง ผมกำลังจะหันหลังเพื่อเดินออกไป แม็กกระโดดเข้ามาล็อกคอผมไว้ อย่านะแม็กกูนะที่รักมึงนะ(ถ้ากูตายมึงจะอยู่กับใคร)
“มึงต้องฟังกู” อีกละมาบังคับกูอีกละ แต่วันนี้กูไม่ยอม
“ปล่อยกู ไอ้แม็ก” ผมยังพยายามที่จะสะบัดตัวเองให้หลุดจากอ้อมกอดของแม็ก
“กูไม่ปล่อยจนกว่ามึงจะหยุดโวยวาย และหยุดบ้าซะที” มึงนะสิบ้า
“ปล่อยนะแม็ก” จังหวะนั้นผมใช้ศอกกระทุ้งไปที่ท้องของแม็ก
“โอ๊ย” แม็กปล่อยผมและทรุดลงไปที่พื้น นี้กูทำเกินกว่าเหตุไปเปล่าวะ แม็กเงยหน้ามามองผมด้วยสายที่น่าสยดสยองที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา ไอ้เจตเอ๊ย รีบเอาร่างกายมึงไปไกล ๆ เลย ผมรีบเดินออกมาจากห้องน้ำ แม็กวิ่งตามผมออกมาจนถึงโต๊ะแม็กเข้ามาจับแขนผมไว้ ทั้งไอ้วัดและไอ้ไก่มองมาที่ผมกับแม็ก
“แม็กปล่อย ต่อหน้าสาธาณะชนอายคนอื่นเขา”
“แต่กูไม่อาย มึงเป็นแฟนกู กูจะอายทำไม”
“ฮึ ๆ ๆ ตอนนี้มาบอกว่าเป็นแฟนแล้วทีไปบอกกับไอ้แจ็คละ พี่ยังไม่มีแฟน อยากได้นักใช่ไหม ไปเลยไปอยู่กับมันเลย” ผมหันหน้าไปทางไอ้น้องแจ็คที่ตอนนี้ก็มายืนดูอยู่ อายก็อายกู น้ำตายังมาไหลอีก
“พี่ยกให้ฝากดูแลด้วยนะ” แม็กจะลากผมออกไปจากร้านแต่ผมแข็งตัวเองไม่ไป
“จะไปไหน”
“มึงออกไปกับกู”
“กูไม่ไป ไอ้ไก่มาดึงเพื่อนมึงออกไปเลย” ผมหันไปบอกกับไอ้ไก่ที่ตอนนี้คงยังมึนในเรื่องที่เกิดขึ้น ไอ้ไก่กำลังจะลุกขึ้น
“ไอ้ไก่มึงหยุดอยู่ตรงนั้นเรื่องของกู” อย่าไปกลัวมันไก่อย่าไปกลัวมัน ตอนนี้ทั้งร้านมองมาที่ผม อายจังกู เอาวะไหนไหน คนอื่นในร้านก็คงไม่รู้จักเรา
“แม็กปล่อยเรา” ผมเพิ่มโวลุ่มเสียงให้ดังขึ้น
“กูไม่ปล่อยจนกว่ามึงจะฟังกู”
“ฟังคำโกหกของแม็กอีกนะเหรอ”
“จะโกหก หรือไม่โกหก มึงก็ต้องฟัง”
“ก็ได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ปล่อยกู กูจะกินเหล้าต่อ”
“พอแล้วมึงนะเมาแล้ว”
“กูจะกินปล่อยเราไม่งั้นกูจะไม่คุยกับมึงอีกตลอดไป” ผมจ้องหน้าแม็ก แม็กค่อย ๆ ปล่อยมือจากผม ผมเดินไปนั่งบนโต๊ะ และกรึบต่อ ไอ้ไก่เดินมาลากให้แม็กไปนั่งที่โต๊ะ ไอ้น้องแจ็คยังยืนอยู่ที่เดิม มึนละสิมึง ตอนนี้ความเศร้ามันเข้ามาอยู่บนหัวผมภาพที่แม็กไปกับผึ้งมาบวกกับไอ้น้องแจ็คทำให้ผมร้องไห้ออกมาอีก ทำไมแม็กถึงใจร้ายกับเรามากมายเช่นนี้ เราไม่ดีพอรึไงแม็กถึงต้องมาสร้างความสัมพันธ์กับไอ้น้องแจ็ค เหล้ากลมแรกของผมหมดไปอย่างรวดเร็ว ผมต่อกลมที่2 แม็กยังคงจ้องมาที่โต๊ะของผม หรือว่าจริง ๆ แล้วผมจะคิดมากไปเอง แต่คงไม่ใช่ในเมื่อไอ้น้องแจ็คก็เป็นคนเฉลยมาเองว่าเมื่อคืนไปเที่ยวคาราโอเกะกับแม็ก อีกอย่างแม็กยังมาขอโทษเรา ถ้าไม่ผิดคนเราคงไม่มาขอโทษ แม็กผิดชัวร์ ฟันธง ตอนนี้เด็กที่มาชกเหล้าให้ผมเปลี่ยนไปแล้วไม่ใช่ไอ้น้องแจ็ค มันคงกลัวละสิ
“น้องครับ น้องชื่ออะไรครับ” ผมเริ่มแผนแกล้งแม็ก กูจะจีบน้องคนนี้ให้มึงดู มึงจะได้รู้ว่าการโดนคนรักทำร้ายมันเจ็บแค่ไหน ถ้าน้องเขาเล่นด้วยก็ดีไม่เล่นด้วยก็เปลี่ยนคนใหม่
“ชื่อเค้กครับ”
“ชื่อน่าทานจังเลยนะคับ” นี้ต้องหวานเข้าไว้ ไอ้วัดจ้องหน้าผมทันที อย่าคิดมากกูจะแกล้งแม็ก
“555 จริงป่าวครับ”
“จริงครับ น้องเค้กอายุเท่าไรครับ”
“18 ครับ แล้วพี่....เอ้อ...ชื่อ”
“เจตครับ”
“รู้ไหมครับว่าเวลาน้องเค้กยิ้มน่ารักมากเลยนะครับ” น้องเค้กยิ้มหวานพร้อมกับหน้าแดง
“ขอบคุณครับที่ชม น้ำแข็งหมดจะรับอีกไหมครับ”
“ถ้าน้องเค้กอยากให้พี่กลับไวไว ก็ไม่ต้องเอาก็ได้ครับ แต่ถ้าอยากให้พี่นั่งอยู่นาน นาน ก็ขอเพิ่มครับ”
“งั้นผมไปเอาน้ำแข็งมาเพิ่มนะครับ” ฮึๆๆสำเร็จกู น้องเขาเล่นด้วย ผมใช้หางตามองไปที่แม็ค ตอนนี้แม็คเรียกไอ้น้องแจ็คมาคุยด้วยบ้าง คิดจะสู้กับกูเหรอได้
“มึงจะทำอะไร” ไอ้วัดถามผม
“กูจะแกล้งมัน”
“มึงแน่นะว่ามึงทำถูก แล้วอย่ามาเสียใจภายหลังละ”
“กูทำถูกและถูกที่สุด มันจะได้รู้ว่ากูไม่ใช่ของตายของมัน มันทำได้กูก็ทำได้” ซักพักน้องเค้กก็เดินมา
“น้องเค้กครับ พี่คิดว่าคนน่ารักแบบน้องเค้กคงมีแฟนแล้ว แต่ยังไงพี่ก็อยากเป็นแฟนกับน้องเค้กนะครับ” กูช่างกล้า
“ผมยังไม่มีแฟนหรอกครับ แต่ก็อย่าเลยครับ เดี๋ยวแฟนพี่เขามาฆ่าผม”
“แล้วใครว่าพี่มีแฟนละครับ”
“ก็พี่ที่อยู่โต๊ะนั้นไม่ใช่เหรอครับ เมื่อกี้เห็นทะเลาะกัน” น้องเค้กหันหน้าไปทางโต๊ะแม็ก ที่ตอนนี้ยังตั้งหน้าตั้งตามองมาที่ผม ถึงแม้ปากจะพูดกับไอ้น้องแจ็คอยู่ก็ตาม
“อ๋อไม่ใช่หรอกครับ คนรู้จักนะครับ เข้าใจผิดกันนิดหน่อย ถ้าเป็นแฟนกันก็ต้องมานั่งด้วยกันแล้วสิครับ”
“จริงเหรอครับ”
“จริงสิครับ พี่จะโกหกน้องเค้กที่น่ารักของพี่ได้ทำไม” น้องเค้กยิ้มแล้วยิ้มอีกขอโทษนะครับน้องเค้ก พี่ไม่น่าโกหกน้องเลย
“มีแขกมาผมขอไปรับแขกก่อนนะครับ”
“ครับ”
“นี้ไอ้เจตมึงไปหลอกน้องเขาทำไม”
“กู....”
“รู้ไหมทำแบบนี้ไม่เป็นผลดีกับใครคนไหนเลยนะ”
“กูรู้”
“รู้แล้วมึงทำ ทำไม”
“ก็กูอยากให้ไอ้แม็กมันรู้สึกเจ็บแบบกูบ้าง”
“โดยการไปโกหกน้องเขาแบบนั้นนะ”
“เออ .. ช่างมันเถอะกูรับผิดชอบเอง” น้องเค้กมาแล้ว
“น้องเค้กครับ พี่ขึ้นไปร้องเพลงได้ไหมครับ”
“ได้ครับ”
“เดี๋ยวพี่ร้องเพลงให้น้องเค้กนะครับ”
“จริงเหรอครับ”
“ครับ ตั้งใจฟังนะครับ” ไม่กี่อึดใจผมก็มานั่งอยู่บนเวที ไม่ต้องมาจ้องมองกูเลยได้แม็กกูไม่ได้ร้องให้มึง
“ขอมอบเพลงนี้ให้กับน้องคนหนึ่งที่อยู่ในร้านนะครับ อยากบอกว่าผมจริงใจนะครับ” เสียงปรบมือดังอึกกะทึกครึกโครม ชาวบ้านในร้านคงแปลกใจ เมื่อกี้กูยังเห็นมันร้องไห้ตอนนี้ขึ้นไปร้องเพลงได้ละเหรอ
ฉันรักเธอคนเดียว รักหมดใจที่มี ไม่มีปิดบัง
อย่ามาถามว่าเคยรักมากี่ครั้ง ว่าเคยผิดหวัง เจ็บช้ำมากี่หนกัน
อยากรู้ไหม ว่ารักเธอเท่าได รักจนหมดลมหายใจได้เพียงเท่านั้น
แต่ถ้าเธอจะไม่รักคนอย่างฉัน ก็ไม่สำคัญยังไงฉันก็รักเธอ
แต่ขออย่างเดียว อย่าถามว่าเคยรักใคร
เพราะจากนี้ไป จะมีแต่เธอเสมอ
โปรดจงเชื่อฉัน ที่ฉันพร่ำบอกกับเธอว่ารักเธอ
ว่ารักเธอจริง ๆ
มองลึกลงไปในตาฉัน ข้างในนั้นมีเพียงเธอ เฮ้อ....
อยากรู้ไหม ว่ารักเธอเท่าได รักจนหมดลมหายใจได้เพียงเท่านั้น
แต่ถ้าเธอจะไม่รักคนอย่างฉัน ก็ไม่สำคัญยังไงฉันก็รักเธอ
แต่ขออย่างเดียว อย่าถามว่าเคยรักใคร
เพราะจากนี้ไป จะมีแต่เธอเสมอ
โปรดจงเชื่อฉัน ที่ฉันพร่ำบอกกับเธอว่ารักเธอ
ว่ารักเธอจริง ๆ
ผมร้องจบใบหน้าของน้องเค้กก็มีแต่ร้อยยิ้ม แต่ใบหน้าของแม็ก อุ๊ย ใครก็ได้เอาน้ำมาราดบนตาของแม็กทีไฟไหม้แล้วมั้ง สมน้ำหน้า ไฟไหม้ ๆ 5555 เพล้ง.......แม็กขว้างแก้วลงกับพื้น บรรยากาสในร้านเงียบไปชั่วขณะทุกคนหันไปมองที่แม็กโดยไม่ได้นัดหมาย
“มึงลงมานี้” เสียงแม็กตะโกนขึ้นมาบนเวที พร้อมกับชี้หน้ามาที่ผม นึกว่ากูกลัวเหรอ ไอ้ไก่ ไอ้วัดมึงมายืนบังกูที..................
-
ง่ะ ค้างอีกแล้ว :serius2:
ชอบแกล้งคนอ่านจริงๆเลย ให้ดิ้นตายซิ :pigangry2:
จะเกิดอะไรขึ้นต่อหว่า อยากรู้จริงๆ รีบๆคืนดีกันนะ คนอ่านทรมานใจ :monkeycry4:
-
แม็กใจเย็นๆ นะ :impress: :impress: :impress: :impress:
-
ถึงแม้จะเคยถือหางอยู่ข้างไอแมกซ์ แต่ช๊อตนี้ รับไม่ได้จริงๆ
โคตรเกลียดคนโกหกสุดๆ
..........
นิสัยผม.....คือให้โอกาสแค่ครั้งเดียว......ไม่มีเป็นครั้งที่สอง
ถ้าผมเป็นไอเจต ผมเลือกเจ็บเพียงครั้งเดียวก็พอ
แล้วก็ทิ้งมันก่อนโดนทิ้ง
............
คติปลอบใจตัวเองอีกอย่างนึง
"ใครทิ้งกรู..........โง่!!!!" "แต่ถ้าใครโดนกรูทิ้ง.......โง่กว่า" :laugh3:
เหมือนกับสำคัญตัวเองผิดเลยเนอะ แต่เชื่อป่ะ มันเป็นวิธีปลอบใจตัวเองแบบเฉียบขาดและดีที่สุด(ของผมนะ)
................
........
ปล......อ่านตอนนี้แล้วอินจัด ขอโทษที่มาบ่นๆ อารายก็ม่ายรู้ เอิ๊กๆ
-
:o :o
อยากอ่านตอนต่อไปอ่ะ ค้าบบบบบ
:monkeycry4: :monkeycry4:
ทำไมถึงทำอะไรกันแบบนี้ฟระ ไม่ดีทั้ง 2 ฝ่าย เลยนะ
หึหึ....แน่จิงก็เลิกกันไปเลยยย :interest:
-
ทำไมคู่นี้ทะเลาะกันบ่อยเจงเจง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เจตหนีด่วนเลย ท่าทางแม็กจะของขึ้นแล้ว :laugh3: :laugh3:
-
:3066:วุ้ย! ลมเสีย! r....ลมเสีย r....ลมเสีย r.....ลมเสีย รีบมาต่อไวไว อ้ายmaxมรึงตายยยยยย! :เฮ้อ:
-
มาให้ว่องเลยแน๋ว.. คนแก่จะลงแดงตาย.. :seng2ped:
-
อย่าพึ่งแก่จิพี่ตาม จาได้มะลงแดงตาย :give2:
ชอบวิธีปลอบใจของเตเต้จัง :laugh5:
น้องหมีจ๋า STAR น้องเอ็น น้องคับ.....จาอ่านของดีต้องใจเย็นๆจ้า :yeb:
Bosatlas .......ยิ่งรักกันมากก้อยิ่งทะเลาะกันไง :5555:
shell .........เชียร์ให้หนีเหรอ เอิ๊กๆๆ :call:
*********************************************************************************
*** ผมจ้องแม็กจากข้างบนเวที จะเอายังไงดีวะเกิดมันทำอะไรขึ้นมากู ตายแน่เลย ผมจำใจต้องเดินลงจากเวที และเดินมาที่แม็กยืนอยู่ ตอนนี้ทุกอย่างในร้านยังสงบ เงียบ ไร้ซึ้งเสียงไดได ตอนนี้ทั้งผมและแม็กต่อสู้กันด้วยสายตา เปรี๊ยะ ๆ ๆ โดยมีกรรมการห้ามบนเวทีคือไอ้ไก่และไอ้วัด และกรรมการให้คะแนนคือน้องเค้กและไอ้น้องแจ็ค
“เฮ้ยพวกมึงหยุด เถอะ อายคนอื่นเขา” เสียงไอ้ไก่เอ่ยขึ้น ทั้งผมและแม็กหันไปมองมันทันที ไอ้ไก่เงียบก่อนที่จะเงียบงันกันไปมากกว่านี้ ดีเจในร้ายก็เปิดเพลงเบา ๆ ขึ้น
“มึงออกไปคุยข้างนอกกับกูได้ไหม” แม็กพูดขึ้นก่อน แต่ผมเงียบ
“มึงไปเถอะน่าไอ้เจต ฟัง ๆ มันก่อนดิ” ไอ้วัดพูดขึ้นบ้าง
“ถือว่ากูขอร้องนะ” ไอ้ไก่เสริม ผมจึงเดินออกจากร้านไปโดยมีแม็ก ไอ้วัด ไอ้ไก่ตามออกมา
“เจต มึงเป็นอะไร มีอะไรทำไมมึงไม่ถามกู” ถ้ากูถามมึงจะตอบความจริงกูไหมละ
“ไม่มีอะไรจะถามนี้ ความจริงมันเปิดเผยซะขนาดนี้” พูดเสร็จผมก็หันหน้าไปทางอื่น
“ความจริงอะไร”
“ก็ความจริงที่แม็กมาจีบไอ้น้องแจ็คไง”
“ 55555 “ มันหัวเราะอะไรวะ
“มึงหัวเราะอะไร”
“ก็หัวเราะในความโง่ของมึงไง” น่านด่ากูโง่ เดี๋ยวปั๊ด กูยิ่งโมโหมึงอยู่
“มึงว่ากูมาจีบไอ้แจ็คเหรอ”
“หรือว่าไม่จริง”
“จริง” ความโกรธพุ่งขึ้น 200%
“แต่ไม่ใช่กูที่จีบ” ลดลงมาเหลือ 120%
“แล้วใครละที่จีบหรือมึงจะบอกว่าคนที่จีบคือไอ้ไก่”
“ใช่” ไม่จริงมั้งไอ้ไก่มันมีเมียแล้วนี้น่า
“ไม่เชื่อ จริงเหรอไก่” ผมหันหน้าไปมองทางไอ้ไก่ ไก่พยักหน้า
“ไม่จริงถ้าไก่จีบจริง ทำไมแม็กถึงดูพูดกับไอ้น้องแจ็คมากกว่าไก่ละ”
“มันให้กูมาเป็นเพื่อน แล้วให้กูคุยให้มัน มันไม่กล้า เป็นครั้งแรกที่มันบอกว่าชอบผู้ชาย ก็เลยอยากลองจีบดู”
“ก็เลยให้จีบสาธิตว่างั้นเถอะ กลัวแต่คนสาธิตจะได้ไปนะสิ”
“คิดมากนะมึง กูรักมึงคนเดียว”
“แล้วรอยดูดที่คอละอย่าบอกว่าสาธิตอีกนะ”
“รอยที่คอนี้ไม่ได้สาธิตหรอก โดนดูดจริง ๆ “ ความโกรธพุ่งขึ้นอีกครั้ง
“ใครดูด” ผมถามด้วยเสียงที่ดังประมาณ 80 เดซิเบล
“ก็เมื่อคืนไปนั่งคาราโอเกะมาม่าก็จัดให้น้องเขามานั่งด้วยเผลอแป๊ปเดียว มันกอดแล้วดูดเลย เป็นรอยนิดหน่อย”
“แน่ใจว่าไม่ได้ไปเอากันต่อนะ”
“มึงจะบ้าเหรอ กูไม่ได้บ้ากามขนาดนั้น”
“แล้วทำไมไม่ให้เราไปด้วย”
“ไอ้ไก่มันบอกว่าไม่อยากให้ใครรู้ว่ามันชอบผู้ชายก็เลยไม่อยากให้มึงไป”
“จริงเหรอไก่”
“จริง” ตอบเสร็จมันก็หลบตา มันหลบหน้าทำไม ยิ่งกูเป็นแบบนี้สิดีกูจะได้ช่วยส่งเสริมให้มึงมีแฟนเป็นเกย์ แต่ตอนนี้ผมกับเงียบไม่มีอะไรจะถามต่อ
“แล้วตอนนี้เป็นไง หายบ้ารึยัง”
“หายแล้ว”
“แต่เรื่องมึงยังไม่หาย”
“อะไรอีกละ”
“เมื่อกี้ร้องเพลงให้ใคร” อุ๊ย ตายแล้วกู แม็กแยกเขี้ยวเตรียมตัวกัดกูแน่ ๆ
“ร้องเรื่อยเปื่อยแหละ”
“จริงงะ”
“จริงสิ”
“นึกว่าร้องให้เด็กเสริฟคนไหน”
“เปล่า” ขืนกูรับไปสิ เตรียมตัวหยุดลมหายใจได้เลย
โป๊ก “โอ๊ย....มาเขกหัวเราทำไม”
“กูบอกมึงกี่ครั้งแล้วมีอะไรให้ถามไม่ใช่มาสรุปเอาเองแบบนี้”
“ขอโทษ แต่คืนนี้เราอยากไปเธคนะไปเที่ยวกับเรานะ” สีหน้าแม็กเปลี่ยนไปทันทีก็แม็กไม่ชอบเธค
“แล้วน้องแจ็คกูละ” ไอ้ไก่แทรกเสียงจขึ้นมา
“น้องเขาเพิ่ง 18 เอง”
“มิมีปัญหาเราพาเข้าได้” ก็ผมสนิทกับคนตรวจบัตรนะครับประมาณไปบ่อย ไอ้ไก่ยิ้มขึ้นมาทันที เอแต่น้องเค้กละเมื่อกี้กูไม่น่าไปหลอกน้องเขาเลย ผมสังเกตอยู่ตลอดเวลาว่าทั้งแจ็คและเค้กจะยืนดูอยู่เป็นระยะ ๆ
“ไอ้แม็กมึงดูนั้น” เสียงไอ้ไก่เรียกแม็ก พร้อมกับชี้ไปที่มอเตอไซด์ที่เพิ่งเข้ามาจอด เท่านั้นแหละครับทั้งแม็กและไอ้ไก่วิ่งเข้าไปพร้อมประเคนทั้งมัดและตีน ทั้งผมและไอ้วัดยืนดูด้วยความตลึง อะไรกันคืนนี้กูจะมีแต่เรื่องรึยังไง ซักพักก็มีมอไซด์ตามมาพร้อมกับพวกอีก 3 คน ท่าชักจะไม่ค่อยดี ตอนนี้สถานการณ์ของแม็กกับไอ้ไก่เป็นรอง ไม่ได้การปล่อยไว้อย่างนี้ แฟนเราตายแน่
“ไอ้วัดวิ่ง” พร้อมกันนั้นผมก็วิ่งนำมาหน้ามาก่อน แต่พอผมหันไปมอง อ้าวไอ้นี้วิ่งผิดทางโว้ย
“ไอ้วัด วิ่งมาทางนี้ วิ่งมาช่วยแม็ก ไม่ได้ให้มึงวิ่งหนี” ไอ้เหี๊ยะนี้ไม่ช่วยแฟนกูเดี๋ยวกูถีบให้ อีกวันแล้วสินะที่กูต้องสวมวิญาณ นกน้อย ลูกเจ้าพ่อมะเหศักดิ์ เข้าช่วยแฟน วันนี้เธค ถึก อะไรคงไม่ต้องไปแล้ว วันนี้ต้องไป 2 โรง โรงบาลกับโรงพักแต่ไปโรงไหนก่อนแค่นั้น ตอนนี้ทั้งมัด ตีน ศอกต่างฝ่ายต่างประเคนใส่กันนับแล้วพวกผมกับพวกมันเท่ากัน 4 ต่อ 4 กูขอไปต่อยไอ้คนนี้ตัวเล็กกว่ากู ตอนนี้เหมือนพวกผมกำลังชกมวยในการแสดงให้คนชมเพราะคนในร้านต่างพากันออกมาชมการแสดงในครั้งนี้ ดีที่ไม่ส่งเสียงเชียร์ไปด้วย นั้น ๆ แสงอะไร แว๊บ ๆ อะไร ใครมาถ่ายรูป
“ตำรวจมา” เสียงตะโกนมาจากในร้าน.......... อ้าวตำรวจมาเหรอซวยกู
-
ว่าแล้วไง แม็กยังน่ารักเหมือนเดิม :laugh3:
ดีกันแล้ว ทีนี้ก็คอยลุ้นต่อว่าจะมีปี้กันรึป่าว :haun5:
-
โอ้ววว ค่อยโล่ง
ที่มะมีศึกไรเกิดขึ้น
:5555: :fox2: :fox2: :fox2:
-
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
แม็กพ้นข้อหาอีกแล้ว
ตามลุ้นคู่ทรหดต่อ :จ้อบจัง1: :call:
-
เหอๆ ซะงั้นน่ะ
-
ว้า... ไม่มีฉากตัดเข้าหัวเตียงเลยเฟ้ย...
คนแก่เซ็ง.... :seng2ped:
-
ค่อยยังชั่วหน่อยดีกันแระ เดี๋ยวก็ต้องไปช่วยกันทำแผล :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
ซะงั้นน่ะ :fox2:
-
อะไรกันนี่...มาจิ๊ดนึง..เด๋วโดนนนนนนน!
ขอลบรูปออกเนื่องจากรูปนี้ได้ถูกตั้งรหัสไว้ ทำให้ไม่สามารถมองเห็นรูปได้
แน๋ว
-
โอยยยย โดนคนแก่และเดะขู่อาฆาตเลยต้องรีบมาลงเปงการด่วน :เศร้า1:
****************************************************************************
ภาคพิเซส ตอนไปเที่ยวสมุย ต้องบอกนะครับว่าไม่มีโปรแกรมเที่ยวหรอกครับคืออยากเที่ยวก็เลยชวนกันมาเลยทุลักทุเลพอสมควรกว่าจะถึง
ก่อนขึ้นรถเข้ากรุงเทพฯ
“เก็บของเสร็จยังมึงนะ” แม็กถามผม ของกูนะเสร็จตั้งแต่พระพุทธเจ้ายังไม่ประสูติแล้ว
“เสร็จแล้ว ของแม็กละ”
“อ้าวมึงไม่เก็บให้กูด้วยละ” เอ่อ ลืมไปเลยว่าเราก็ต้องเก็บของให้แม็กด้วย หลังจากนั้นเราก็มาขึ้นรถด้วยระยะทางที่แสนไกลและเวลาที่แสนนานเราก็มาลงที่หมอชิต
“เราจะไปไหนต่อละ” แม็กถามผม
“เดี๋ยวนะเราต้องไปขนส่งสายใต้ ขึ้นแท็กซี่ดีกว่านะ” แล้วผมก็ชี้ไปที่กระเป๋า ยกเลยมึงนะ
“แพงมั้งไปรถเมย์ดีไหม”
“ดี...แต่คงถึงนะ เราไม่รู้จักทาง” สรุปขึ้นแท็กซี่
“ไปขนส่งสายใต้ครับ” ดูท่าทางแม็กตื่นเต้นกับกรุงเทพฯ มาก จนเรามาถึงขนส่งสายใต้ ทำไมมันแออัดยัดเหยียดขนาดนี้
“นี้แม็กไปซื้อตั๋วมาเลยไป”
“ให้กูไปซื้อนี้นะ” สีหน้าแม็กเปลี่ยนไปทันที
“แค่นี้ทำไม่ได้” ไม่ใช่อะไรหรอกครับผมก็ไม่รู้ว่าจะต้องไปซื้อตั๋วที่ไหนใช้แม็กนี้แหละ ผมเอาเงินให้แม็กไป ผ่านไปประมาณ 10 นาที แม็กก็กลับมา
“ไหนตั๋ว”
“ยังไม่ได้ซื้อ”
“อ้าวทำไมละ”
“กูไปอ่านมา มันเขียนว่า กรุงเทพฯ –ดอนสัก-สมุย เราจะลงที่ไหน” อู๊ยทีเรื่องอื่นละฉลาดนัก
“สมุย...สมุย.....จะไปลงทำไมดอนสัก ไม่รู้จัก ซื้อมาสิดอนสักคงได้เที่ยวกันหรอกนะสมุยนะ” นี้ชอบให้ขึ้นเสียง
“แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย”
“ขอโทษ” อารมณ์พาไป แม็กเดินเข้าไปอีกรอบและกลับมาพร้อมกับตั๋ว 2 ใบ ผมอ่านดูแล้วถูกต้องเราทั้ง 2 รอจนรถมาก็ขึ้นรถ อีกกว่าหลายชั่วโมงจนมาถึงที่ต้องเอารถลงเรือไปยังเกาะสมุย บนเรือผมกับแม็กยืนมองทะเลตลอดเวลา อือ ทะเลที่นี้ก็สวยดีนะ เสียอย่างเดียวนานไปหน่อยกว่ามาถึงสมุย ลงจากรถ
“เราจะพักที่ไหนดี”
“กูก็ไม่รู้” ......................ขอบใจในคำตอบ ทีหลังไม่ต้อง สรุปผมกับแม็กก็ให้มอไซด์มาส่งที่บังกะโลแห่งหนึ่ง ไม่แพงเท่าไรแต่ค่ามอไซด์แพงมากกกกกกกกกกกกกกก ขอฟ้องคนสมุยหน่อยเถอะ
“หิวข้าวแล้วไปหาอะไรกินก่อนไหม”
“กูง่วงมึงไปเถอะ” รักกูจริงนะมึงนะ ไปเองก็ได้วะ ผมออกมาหามอไซด์เช่าเรียบร้อยก็หาอะไรทาน ไม่ลืมที่จะซื้อข้าวไปให้แม็ก เปิดเข้าไปในห้องยังหลับ เจริญ แฟนกู ขยันจริง
“แม็ก ๆ ๆ ตื่นได้แล้ว ทานข้าว”
“กูยังง่วง”
“จะตื่นไม่ตื่น ไม่ตื่นจะเอาข้าวทิ้งนะ” แม็กรีบลุกขึ้นมาทันที
“แฟนกูใจร้อนจริงนะ”
“ไปอาบน้ำก่อนไป”
“ไปเอา”
“ทำไม”
“ขอเอามึงก่อนได้ไหม กูอยาก” ไอ้ลามก
“มะเงกนี้” แต่ก็......................เรียบร้อย
-
อิอิ ถึงสมุยกันทั้งคู่เลยล่ะซิ :haun5:
:haun1:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
แต่ก็เรียบร้อย :pighaun: :pighaun:
-
:kikkik: ถึงสมุย ถึงสมุย :kikkik:
-
ไปเที่ยวสมุย ก็ต้องถึงสมุยสิ :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
:impress:คราวหน้าขอยืม max ไปเสม็ดมั่งได้ป่ะ...ฮิฮิ ไปเสม็ด...เสร็จทุกราย..!!!! :impress3:
-
:รักจัง11: :รักจัง11:
เรียบร้อย
:laugh5: :laugh5:
-
:โหลๆ: กลับมาจากสมุยกันได้แว้ววววทุกคนๆ :โหลๆ:
*****************************************************************
***พอทุกคนได้ยินเสียงว่าตำรวจมาก็ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนีทันที แต่ไอ้เจตมึงนี้สิแข้งขาทำไม่มีแรงตอนนี้วิ่งไม่ออกเลย ว่าแล้วไอ้เจตก็ล้มลง แม็กหันมามองผม ไม่ต้องวิ่งกลับมาแม็กไปเลยวิ่งไปเลย เดี๋ยวก็โดนตำรวจจับกันหมดหรอก โดนจับหมดใครจะมาประกันออกละ งานนี้โดนรวบหมดทั้ง 4 คนครับ ผม แม็ก ไอ้วัด ไอ้ไก่ เพราะผมแท้ ๆ เลยที่ล้มพวกนั้นเลยรอ ภูมิใจจริง ๆ ภูมิใจได้ไปโรงพักพร้อมกันทั้ง 4 คน ส่วนฝ่ายตรงข้ามหนีกันไปได้หมด มองโลกในแง่ดีสิวันนี้ได้นั่งรถตราโล่ด้วย ฮึ ฮึ
“แม็ก ขอโทษนะ”
“ขอโทษเรื่องอะไร”
“ก็ถ้าเราไม่ล้มลง พวกเราก็คงไม่โดนจับกันหมด”
“ช่างมันเถอะ กูชินแล้วไปโรงพักนะ ว่าแต่มึงเถอะเจ็บตรงไหนบ้างป่าว”
“ไม่ แม็กละเป็นอะไรไหม”
“นี้ ๆ คนเจ็บอยู่ตรงนี้ ปากกูแตกเห็นไหม ถามกูสิ คนไม่เจ็บละถาม กูน้อยใจเป็นนะ” ไอ้วัดแทรกเสียงขึ้นมา
“โอ้ ๆ ๆ มานี้มา มาให้กูซ้ำ”
“ไอ้แม็กมึงดูแฟนมึง ใจร้ายกับเพื่อนกับฝูง” ไอ้เหี๊ยะ วัดพูดมาได้ไงว่าแฟน ไม่เห็นเหรอว่าตำรวจก็นั่งมากับเรา กูอายเป็นนะ ผมหันไปทางตำรวจที่นั่งคุมพวกผม เขาก็หันมายิ้ม ๆ ให้ แม็กก็เหลือเกินกลับดึงผมเข้าไปกอด กูละอยากจะบ้าตาย และแล้วเราก็มาถึงโรงแรก โรงพัก ไม่นะไม่อยากเข้าห้องขังไม่เอา ก่อนเข้าก็มานั่งลงบันทึกประจำวันก่อน เฮ้อ มีแต่ตำรวจที่ไม่รู้จัก แล้วกูจะเอาใครมาประกันกูออกละงานนี้เงินก็คงไม่พอแน่ ๆ ผมยืนบัตรประชาชนให้กับร้อยตำรวจหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังบันทึกประจำวัน
“หน้าตาก็ดีไม่น่ามาทะเลาะกันเลย รู้ไหมว่ามันสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้าน” คุณตำรวจพูดแล้วอย่ายิ้มสิครับ เดี๋ยวใจผมละลาย ทำไมถึงเป็นตำรวจที่หล่อเหลาเอาการอย่างนี้
“รู้ครับ”
“รู้แล้วทำไมยังทำ”
“ไม่ได้ตั้งใจครับ”
“ขังซักคืนพรุ่งนี้ค่อยหาคนมาประกันนะ”
“ไม่เข้าไม่ได้เหรอครับ”
“ไม่ได้”
“มึงโทรไปหาพ่อมึงสิ” ไอ้วัดเสนอไอเดีย อือลืมไปพ่อเราก็เป็นตำรวจนี้นา
“ไม่อะ เดี๋ยวโดนด่า”
“ระหว่างโดนด่ากับนอนคุกมึงจะเอาอย่างไหน”
นั้นสินะดีกว่านอนคุกว่าแล้วก็กดโทรศัพท์หาพ่อ หยูดดดดดดดดดดดด ไม่ได้จะโทรหาพ่อไม่ได้ต้องโทรหาแม่สิแล้วให้แม่พูดกับพ่อ
“มีอะไรลูก”
“แม่ครับ คือตอนนี้ผอยู่โรงพักครับ”
“โรงงงงงงงงงงง พักกกกกกกกกกก ไปทำอะไรที่นั้น” แม่ผมคงมากินก๋วยเตี๋ยวที่โรงพักหรอกนะ
“คือมีเรื่องนิดหน่อยนะแม่”
“มีเรื่องอะไร อยู่โรงพักไหน ให้แม่ไปไหม” จะมาทำไม
“แม่บอกพ่อหน่อยสิ นะไม่อยากนอนในห้องขังนะ”
“เดี๋ยวนะ เดี๋ยวแม่บอกพ่อก่อน” แล้วแม่ก็วางสายไป ซักพักก็มีสายเข้า เบอร์พ่อนี้
“ครับพ่อ”
“ไปทำอะไรมาละ ไอ้ตัวดี”
“มีเรื่องทะเลาะวิวาทนิดหน่อยครับพ่อ เขาจะเอาผมนอนในห้องขังไม่อยากนอนพ่อช่วยหน่อยสิ”
“ก็ดีเหมือนกันจะได้รู้รสชาติคุกบ้าง” พ่อกูเห็นเห็นงามให้ลูกนอนคุกอีก เจริญละพ่อกู
“ไม่เอาพ่อ” ไม่จัดการเดี๋ยวโทรฟ้องแม่เลย
“แล้วอยู่โรงพักไหนละ”
“อยู่........ครับ”
“เข้าห้องขังรึยัง”
“ยังครับตอนนี้กำลังเขียนอะไรไม่รู้นะครับ”
“อือ งั้นแค่นี้นะ เดี๋ยวพ่อจัดการให้ แม่จะคุยด้วยนะ”
“ครับ”
“เจต ลูกเป็นอะไรไหม ใครทำลูก ไปกันกี่คน แม็กไปไหม” จำชื่อลูกเขยตัวเองได้ด้วย
“ไม่เป็นอะไรครับแม่ แม็กก็อยู่กับผมนี้แหละ แค่นี้นะครับแม่” ผมรีบตัดสายทิ้งไม่ใช่อะไรหรอกครับขืนคุยต่ออีกประมาณชั่วโมงแน่ ๆ ซักพักก็มีตำรวจยศ พ.ต.ต.คนหนึ่งเดินมาที่กลุ่มผม นายร้อยหนุ่มคนนั้นลุกขึ้นตะเบ๊ะ เห็นสัดส่วนตอนยืนแล้วอือ ฮือ เท่ จัง
“น้องคนไหนที่เป็นลูกท่าน..........”
“ ผมเองครับ”
“ไม่ต้องทำบันทึกอะไรนะ ส่วนน้องก็กลับบ้านได้”
“แล้วเพื่อนผมละครับ”
“ก็กลับไปด้วยกัน” ผมและพวกก็ยกมือไม้ท่านกันใหญ่
“ทีหลังก็อย่าทะเลากันอีกละ”
“ครับ”
“ฝากบอกท่านด้วยนะว่าวันไหนว่างผมจะไปคารวะท่าน”
“ครับ แล้วผมจะบอกพ่อให้ครับ” พอออกจากโรงพักพวกเราต่างแยกย้ายกันกลับ ผมกับแม็กมาถึงหอก็อาบน้ำเข้านอนเลย แต่มือแม็กค่อย ๆ มาสวมกอดผม
“ง่วงแล้ว”
“แต่กูยังไม่ง่วง”
“อีกอย่างเอาน้องชายแม็กออกไปเลยไม่ต้องเอามาแทงข้างหลัง”
“งั้นกูไปเที่ยวซ่องก็ได้”
“ไปสิ”
“ให้กูไปจริงงะ”
“ไปสิแล้วไม่ต้องกลับมาไปอยู่ที่ซ่องโน้น” แม็กหอมที่ซอกคอด้านหลังทำเอาเอาว่าจะนอนแล้วมีอารมณ์ร่วมไปด้วย จากหอมแม็กเริ่มกัดและดูด ซี๊ดด อ่า เสียวจัง ยิ่งผมส่งเสียงเท่าไรแม็กก็ยิ่งดูดและกัดแรงขึ้น แม็กลุกไปหยิบเจลมา ทาที่น้องชายและข้างหลังผม แม็กยกขาผมขึ้น1ข้างแล้วค่อย ๆ สอดน้องชายของแม็กเข้าไปความเจ็บมันแทรกเข้ามาในร่างกาย แม็กดูด เลีย และกัดไปตามซอกคอทำให้ผมคลายความเจ็บลงได้บ้าง จนส่วยหัวมันสามารถแทรกผ่านเข้าไปได้
“ซี๊ดดดดด” แม็กครางออกมาเบา ๆ แล้วดันเข้าไปอีก จนมันเข้าไปจนหมด ตอนนี้เหมือนหายใจจะไม่ค่อยออก แม็กเริ่มจากช้า ๆ เป็นเร็วขึ้น
“ซี๊ดดดด อ่า ๆ ๆ ” จนผ่านไปจากความเจ็บกลายเป็นความรู้สึกเสียวแบบแปลก ๆ แม็กหยุด เปลี่ยนท่าให้ผมนอนลงเอาหมอนรองก้นจากนั้นก็กระแทกน้องชายเข้ามาอีกครั้ง
“อ่า ซี๊ด” แม็กก้มลงมาจูบปากผม ลิ้นของเราไปอยู่อีกฝ่าย แม็กผละออกจากปากผมแล้วเลียมาที่คอกัดและดูดอย่างแรง ขนผมลุกซู่
“ซี๊ดดดด” ผมส่งเสียงออกมาอีกครั้ง ตอนนี้แม็กตั้งหน้าตังตาซอยอย่างหนักหน่วงแต่ละครั้งทำเอาผมจะขาดใจตายให้ได้ ตอนนี้ผมเริ่มที่ชักของตัวเองไปด้วยจนสุดท้ายที่ผมไม่อาจต้านทานความเสียวได้จึงพุ่งน้ำออกมาอย่างมากมายในระยะเวลาไล่เลี่ยกันแม็กก็กระทแกเข้ามาอีก สอง สามครั้งแล้วก็พ่นน้ำเข้าไปข้างใน แม็กก้มมาจูบปากผมอีกครั้ง
“ขออีกรอบนะ”
“ได้ แต่เอามือทำเองนะ”
“นอนก็นอน”
“ก่อนจะนอนช่วยเอาน้องชายคุรออกจากร่างกายด้วยเจ็บ”
“เจ็บเหรอ เมื่อกี้มึงยังครางอยู่เลย กูเอามันไหม”
“ลามก ลามกหลับได้แล้ว” แม็กลุกไปอาบน้ำอีกครั้งส่วนผมกะว่าจะหลับแล้ว แม็กบล้มตัวลงนอนข้าง ๆ
“มึงอมให้กูหน่อย” อะไรเมื่อกี้ยังไม่พออีก ผมจึงหันไปเขกหัวไป1ที
โป๊ก “โอ๊ย กูเจ็บนะ”
“ถ้ายังไม่นอน จะเขกแรงกว่านี้”
“มึงนะชอบใจร้ายกับกู งั้นกอดอย่างเดียวก็ได้” คืนนั้นผมก็หลับไปในอ้อมกอดของแม็ก รักแม็กที่สุดเลย เช้าวันใหม่มาพร้อมกับเสียงเคาะประตู ก๊อก ๆ ๆ
“ใครนะมาแต่เช้า เดี๋ยวจะด่าให้ไม่รู้จักเวล่ำเวลา” ผมลุกไปเปิดประตูห้อง พอประตูห้องเปิดเท่านั้น
“แม่” กูตายแน่ไอ้เจต คอมีแต่รอยดูด ไหนแม็กจะนอนเปลือยอยู่ในห้อง กูขอกั้นใจตายดีกว่า.....................................*************
-
:haun1: :haun1: :haun1:
แอบจิ้น !!! 5555555
:o :o :o :o
แม่มา เจต ทำไงล่ะคราวนี้ :เฮ้อ:
-
หุหุ :laugh3: และแล้วก็เป็นไปตามทฤษฎีเจ้สอง :laugh3: :laugh3: :laugh3:
งอนกัน โกรธกัน ...... :laugh5: :laugh5:
แต่เอ๊ะ :o แม่เจตมา ยุ่งละซี :call: :call:
-
:myeye:คู๊ณณณณแม่ขา...ปูน้อยหนีบมือออออออ...ฮือ...อือ..ฮื้อ...อือ
-
กรี๊ดดดดด หม่อมแม่มา
ลุกเจตจะทำไงล่ะเค๊อะ?
โอ้ววววว หลักฐานเด่นชัดซ๊ะขนาดนั้น
น่าจะไห้หม่อมแม่ได้เหนมากกว่ารอยดูดที่คอนะ น่าจะเหนรอยด้านล่างด้วย ก๊ากกก
ยาแดงทา เอาอยุ่ป่าวหว่า?
(เห้ยยยย จิ้นเกินไปป่าวว๊ะตรู?)
รอหม่อมแม่เคลียร์กะลูกเจตละกัน (ลุกเขยแม๊คด้วย)
RrMz`,,
ps.บทอย่างว่านี้ ดีแท้ ไม่ต้องจิ้น ไม่มีโคมไฟ ก๊ากกกก :haun4:
-
:impress: :give2: :give2: พี่แม็ก เถื่อนได้ใจจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แฮะๆ...แอบ(ตัว)แข็งไปกับตอนนี้ด้วยเลย กร๊ากๆ สงสัยจะจิ้นตามมากไปหน่อย
เออ....ว่าแต่....ขออีกรอบได้มะ เอิ๊กๆ รอบเดียวม่ายพอ.....
.............
.....
เอ่อ....แม่ครับ.....คือคนที่นอนอยู่บนเตียงนะลูกเขยแม่นะ แม่อย่าทำอะไรเขารุนแรงหละ
กร๊ากๆ....อายเจตเอ๋ย....หน้าตาตอนเห็นแม่คงจะเหวอน่าดูเลยอ่ะดิ๊ กร๊ากๆ
.....
.........
-
งานนี้เปิดตัวลูกเขยเต็มตัว :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
น้องแม็คขอ 2 :pighaun:
แม่มาเจอแล้วอ่ะ ไม่รู้จะเป็นไงต่อ
เอาใจช่วยทั้งคู่ครับ :give2:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
เหนือคำบรรยาย
รอคำตัดสินจากแม่ละกันนะ :kikkik: :kikkik:
-
:haun4: :haun4: แม่มา แล้ว
รีบมาต่อเร็วๆๆนะพี่
จะรออ่าน :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
-
อ๊ากกกกส์!!~
แย่ๆๆๆๆ แม่มา
เจตเอ๋ยงานนี้สงสัยไม่รอด ต้องให้แม็คมาขอแล้วล่ะ 5555++
เอ๊ะ!!~ หรือจะหนีตามกันดี อันนี้เข้าท่านะ เหอๆๆๆ
ต่อๆครับ ความลับจะแตกมั๊ยหนอ
-
คุณแม่มา !!!!
ม่ายนะ!!!!! :dont2: :dont2: :dont2:
ค้างอย่างแรงเลยอ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
อุตส่าห์นั่งอ่านตั้งแต่ตอนแรก แบบรวดเดียวจบ
มาต่อเร็วๆนะคะ ได้โปรด :impress:
-
ถ้าอยากให้ลงถี่ๆซอยๆ ขอรีพลายเยอะๆหน่อยนะจ๊ะเพื่อนๆ :เศร้า1:
(ถ้าได้อีก10รีจาอาวตอนต่อไปมาลงให้แบบต่อเนื่องเยย) :laugh5:
****************************************************************************************************
*****************************************************************************************************
**** “ลูกทำไมแต่งตัวไม่เรียบร้อย” พร้อมกับสายตาที่มองมาที่รอยดูดที่คอของผม
“ไม่มีอะไรครับ แม่มาได้ไง”
“ก็เป็นห่วงก็เลยมาดูซักหน่อย”
“พ่อละฮะมาป่าว”
“ไม่ แม่มาคนเดียว จะไม่ให้แม่เข้าไปข้างในเหรอ” จากสายตาผมรู้ว่าแม่คงอยากเข้ามาในห้องเต็มที่คงอยากดูว่ามีใครอยู่ในห้องหรือเปล่า
“ลืมไป เข้ามาสิครับ” พอแม่เข้ามาก็ตรงดิ่งไปที่ห้องผมทันที โดยที่ไม่ทันจะพูดอะไร แม่ยื่นหน้าเข้าไปในห้อง ไม่ต้องบอกนะครับว่าแม่จะเห็นอะไรแม็กนอนอยู่บนเตียงท่อนบนไม่มีอะไรที่จะปิดบัง ดีที่ท่อนล่างยังมีผ้าห่มไม่งั้นละน้องชายแม็กได้ออกมาคารวะแทน แม่หันมามองผมด้วยสายตาที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน โอ้ยมบาลช่วยนำลมหายใจฉันไปที นั้นแม่จะทำอะไร แม่เดินเข้าไปที่เตียง
“แม็ก ๆ ๆ ลูกตื่นได้แล้ว” แม็กลืมตาขึ้นมองพอเห็นแม่เท่านั้น แม็กดึงผ้าห่มขึ้นมาบังส่วนบนแล้วลักขึ้นนั่ง
“สวัสดีครับ แม่ มาตั้งแต่เมื่อไรครับ”
“ก็ตอนที่ลูกเห็นนี้แหละ ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวแล้วกลับบ้านนะ แม่มีเรื่องจะคุยกับเจต” จะให้มันไปไหน มันอยู่ที่นี้แม่
“ครับ” แม่เดินออกจากห้อง แม็กลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ผมเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดบ้างแล้วออกมานั่งกับแม่ที่ห้องรับแขกซักพักแม็กก็ออกจากมาแล้วเดินออกจากห้องไป ก่อออกไปแม็กหันมามองผม แล้วทำหน้าเศร้า ๆ พอแม็กปิดประตูบทสนทนาก็เริ่มขึ้น
“เจต แม่ไม่คิดเลยนะว่าลูกจะเป็นแบบนี้ ทำไมลูกถึงทำให้แม่ผิดหวัง” พร้อม ๆ กับน้ำตาของแม่ที่ไหลออกมา เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแม่ร้องไห้ให้กับผม
“ แม่ครับ ผมขอโทษ”
“ขอโทษ เหรอแม่ไม่อยากรับ ถ้าจะให้ดีทุกอย่างต้องจบ ลูกต้องเลิกกับแม็กห้ามติดต่อกันอีก”
“แต่...”
“ไม่มีคำว่าแต่ ถ้าไม่อยากให้เรื่องนี้ถึงหูพ่อ”
“แม่ครับผมรักแม็กนะครับ”
“ลูกบ้าไปแล้วเหรอ ลูกเป็นผู้ชายนะแล้วแม็กก็เป็นผู้ชายจะรักกันไปได้ยังไง เอางี้เก็บของ”
“ไปไหนครับ”
“แม่จะเอาลูกไปอยู่กับน้าโต” น้าโตก็เป็นตำรวจนะครับ แต่ยศเล็ก ๆ เป็นน้องของของแม่แต่ห่างกันมาก ตอนนี้น้าโตยังอายุ 27 เอง
“ไม่เอาแม่ ผมไม่อยากอยู่กับน้า”
“อย่าดื้อถ้าเจตไม่อยากเห็นแม่ตาย” แม่ยื่นคำขาด แม่ลุกขึ้นไปในห้องเปิดตู้เสื้อผ้าแน่นอนว่ามันต้องมีชุดของแม็กอยู่ด้วย แม่หยุดนิ่งผมเดินเข้าไปน้ำตาของแม่ไหลออกมาอีกครั้ง ผมก็ร้องไห้ตามผมรู้สึกผิดมากในตอนนี้และก็ปนไปด้วยความเสียใจ เสียใจทั้งแม่รู้และเสียใจที่จะไม่ได้คบกับแม็ก ผมกับแม่เก็บของจนเสร็จ
“แม่ครับ”
“อะไร”
“แล้วห้องนี้ละครับ”
“ทำไม”
“ก็ของของแม็กยังอยู่ในห้องนะครับ”
“มีเบอร์แม็กไหม เดี๋ยวแม่คุยเอง” ผมกดเบอร์ให้แม่ แม่เดินออกไปคุยที่นอกห้อง ซักแป๊ป แม่ก็เข้ามา
“เรียบร้อย ต่อไปก็เลิกคบกันได้แล้ว” แม่พาผมมาถึงบ้านน้าโต ผมไหว้น้าโตเสร็จ ก็เอาของขึ้นห้องเลยปล่อยให้น้าโตกับแม่คุยกันใช่สิตอนนี้แหละโอกาสดีโทรไปหาแม็กดีกว่า แต่ปรากฏว่าเบอร์ในเครื่องผมที่เป็นเบอร์แม็กถูกลบไปแล้ว แล้วผมก็จำไม่ได้ซะด้วย ไอ้โง่เอ๊ย มึงสับเพร่าจริง ๆ แม็กโทรมาสิแม็กได้โปรดโทรมาสิ ผมมองดูโทรศัพท์ด้วยน้ำตา เออ จริงด้วยเรามีเบอร์ไอ้ไก่นี้บอกให้ไอ้ไก่โทรไปหาแม็กแล้วให้โทรหาเราดีกว่า
“มีไรเหรอเจต”
“ไก่ช่วยโทรไปบอกแม็กให้โทรหาเราด้วยสิ”
“มีอะไรกันทพเลาะกันเหรอ”
“เหอะนา นะโทรไปหน่อย”
“ได้แป๊ปนะ” ผมกดวางสายลง แต่ในใจรอด้วยความกังวลจนมีเบอร์โทรเข้ามา ผมรีบกดรับทันที
“สวัสดีครับ”
“กูเอง”
“แม็ก เรา.....” ผมพูดได้แค่นี้เพราะมันมีแต่น้ำตาและเสียงสะอื้น
“กูเข้าใจดี อย่าร้องไห้สิ กูบอกแล้วไงแฟนกูต้องไม่อ่อนแอ”
“แต่...มันอยากร้อง แม็กเราจะเอายังไงดี”
“พ่อมึงโทรหากู” ไหนแม่บอกจะไม่บอกพ่อไง
“แล้วพ่อว่าไง”
“พ่อมึงบอกกูว่าลูกปืนนะลูกแค่ 10 กว่าบาทให้รักษาชีวิตไว้เถอะ” พ่อกูอย่างโหด
“แม็กจะเลิกกับเราหรือเปล่า”
“กูจะเลิกกับมึงเมื่อกูหมดลมหายใจ” ซึ้ง ๆ จริงแฟนกู
“แล้วเราจะทำยังไงละ”
“มึงจะเลือกใครระหว่างพ่อ แม่ กับกู” อึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
“พ่อมึงบอกกูว่าลูกปืนนะลูกแค่ 10 กว่าบาทให้รักษาชีวิตไว้เถอะ” :ฮึ่มม:
อืม สมแล้วที่มีลูกเขยอย่างแม็ก โหดพอกัน :laugh5: :laugh5:
ปล.ตั้งสิบรีเชียวเหรอ :o เดี๋ยวเจอปั่น :laugh3: :laugh3:
ล้อเล่น นี่ก็ตามประกบแน๋วติด ๆ แล้วนาแทบไม่ได้ห่างคอมเลย :laugh5: :laugh5:
-
“กูจะเลิกกับมึงเมื่อกูหมดลมหายใจ”
โอย.............ซึ้ง......... :impress3: :impress3: :impress3:
-
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
นี่ขนาดแม็กโหดแล้วนะ พ่อตาโหดยิ่งกว่า :ฮึ่มม:
-
เข้าโหมดเศร้าอีกแระ หรือจะดุเดือดเลือดสาด :confuse:
เป็นกำลังใจให้แม๊กกะเจตนะ :loveu: :loveu: :loveu:
มาต่อไวไวเด้อรออยู่ :yeb: :yeb:
-
:pighaun:
-
:dont2: :dont2: :monkeycry4: :monkeysad:
:monkeycry4: :monkeycry4:คุณแม่ครับ ผมเลือก แม็ก :monkeycry4: :monkeycry4:
-
:เศร้า2: :เศร้า2:
ไมมันเลือกยากจังเลยอ่ะ
ฮือออ.....
-
ได้7เม้นท์เองง่ะ เศร้า :เศร้า2:
แต่เพื่อแฟนคลับที่เหนียวแน่นจาลงเพิ่มให้อีกก้อแย้วกัน :give2: (รักแฟนคลับจัง)
***************************************************************************************************
ผมอึ้งไปนานพอสมควรสำหรับคำถามจากแม็ก
“มึงว่าไง มึงจะเลือกกูหรือว่าพ่อกับแม่” แม็กทำไมถึงตั้งคำถามที่มันยากเย็นขนาดนี้นะ
“แม็กคือว่าเรา.....เรา”
“เอาละมึงไม่ต้องตอบละกูเข้าใจแล้ว.....แค่นี้นะ”
“เดี๋ยวแม็ก..” ตู๊ด ๆ ๆ แม็กตัดสายไปแล้ว ไม่นะแม็ก ผมรีบโทรกลับเบอร์เมื่อกี้ ติดแต่แม็กไม่ยอมรับสาย แม็กรับสิ ต้องพูดให้รู้เรื่องแต่จนแล้วจนรอดแม็กก็ไม่ยอมรับสาย ผมเลยหยุดโทรซักพักก็มีข้อความเข้าเครื่องผม
“กูเข้าใจทุกอย่างแล้วขอให้มึงโชคดี ขอบใจสำหรับเวลาที่ผ่านมา ลาก่อน” ผมอ่านข้อความเสร็จก็ร้องไห้ออกมามันช่างเจ็บปวดรวดร้าวอะไรเช่นนี้ทำไมคนที่เรารักไม่ไม่ฟังคำเรา ไม่ใช่ว่าเราจะไม่เลือกแม็กแต่มันก็พูดยาก ผมรีบกดโทรศัพท์หาแม็กอีกครั้ง เหมือนเดิมแม็กก็ยังไม่รับสาย ผมเลยส่งข้อความไปบ้าง
“แม็กครับได้โปรดรับโทรศัพท์ ขอร้อง” อีก 5 นาทีผมก็โทรไปอีกเหมือนเดิมไม่รับสาย ผมทิ้งตัวเองลงกับที่นอนแล้วร้องไห้แล้วก็หลับไป นานเท่าไรไม่ทราบตื่นอีกทีแม่ขึ้นมาเรียก
“เจต ๆ ๆลูก” ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองหน้าแม่
“แม่จะกลับแล้วนะ แม่อยากให้ลูกเข้าใจแม่ แม่มีลูกคนเดียว และแม่ก็อยากให้ลูกมีอนาคตที่ดี ต่อไปน้าโตจะเป็นคนไปรับส่งลูกกับที่เรียน” นรกชัด ๆ
“แม่ผมโตแล้วนะครับ”
“นั้นแหละยิ่งสำคัญ โตแล้วกลับไม่มีความคิด และแม่ข้อร้องเด็ดขาดห้ามยุ่งเกี่ยวกับแม็กอีก มีอะไรน้าโตจะรายงานแม่ทันที” แล้วแม่ก็เดินออกจากห้องไป ผมกดโทรศัพท์ไปหาแม็กอีกครั้ง แม็กก็ยังไม่ยอมรับสาย ผมส่งข้อความไปอีกครั้ง
“ไหนแม็กบอกว่าจะเลิกรักเราเมื่อหมดผมหายใจไง ตอนนี้แม็กยังมีลมหายใจ ทำไม่รักเราแล้ว” แล้วผมก็ล้มตัวลงนอน ก็มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้นี้ครับ ซักพักเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นผมรีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ดีใจจังแม็กโทรมาแล้ว
“มึงจะตอบกูได้หรือยังว่ามึงจะเลือกใครระหว่างพ่อแม่ กับกู”
“แม็กเราลำบากใจที่จะตอบฝ่ายหนึ่งก็แม่กับพ่อ อีกฝ่ายก็คนที่เรารัก แม็กช่วยเราคิดหน่อยสิจะให้เราทำยังไง”
“มึงรักกูไหม”
“รักสิแล้วก็รักมากด้วย”
“ตอนนี้มึงอยู่ไหน”
“อยู่บ้านน้า”
“ออกมาได้ไหม”
“ไม่ได้” แม็กเงียบไปซักพัก
“มึงขอน้ามึงออกมาทานข้าวได้ไหม แล้วบอกกูว่ามึงอยู่ตรงไหนเดี๋ยวกูไปหา”
“จะพยายาม” ผมวางสายจากแม็กก็ลงไปหาน้าโต น้าโตกำลังดูทีวีอยู่
“น้าโตครับผมขอออกไปทานข้าวได้ไหมครับ”
“กับข้าวมีในตู้กับข้าวน้าซื้อมาแล้วไปกินสิ” เสียแผนเลยกู คิดแผนอื่นต่อไอ้เจต
“คือผมอยากไปเซเว่นด้วยนะครับ ยังไม่มีของใช้อะไรเลย”
“งั้นน้าออกไปส่ง”
“ไม่เป็นไรครับ น้าดูทีวีเถอะครับ ผมขอยืมมอไซด์น้าแล้วกัน” ดูท่าทางน้าโตยังลังเลอยู่บ้าง
“ก็ได้น้าให้เวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงนะ รีบกลับมาแล้วอย่าทำให้น้าต้องลำบากใจ” เฮ้ๆๆๆๆๆๆ
“ครับ” ผมรีบบึ่งมอไซด์ออกจากบ้านน้าโต ก็รถผมยังอยู่ที่คอนโต ขี่ก็ไม่ค่อยถนัดด้วยกู ถึงเซเว่นผมก็โทรหาแม็กอีกไม้กี่อึดใจสุดที่รักของผมก็เดินทางมาถึง ผมละอยากจะโผเข้าไปกอดจริง ๆ เลยแต่ก็อายคนแถวนั้น
“มึงมาถึงนานหรือยัง”
“ไม่อะไม่นาน แม็กเราจะทำยังไงดี” ดูแม็กก็วิตกไม่แพ้ผมเหมือนกัน
“เราไปหาหออยู่ด้วยกันไหม” แม็กเสนอความคิดเห็นมา
“เอ้อ.....”
“มึงว่าไงหรือว่ามึงไม่อยากอยู่กับกู”
“เปล่า แต่แม็กไม่กลัวพ่อเราเหรอ”
“ไม่...กูกลัวมึงไม่รักกูมากกว่า มึงว่าไงมึงจะออกมาอยู่กับกูไหม” นี้ถ้าผมตัดสินใจออกมาอยู่กับแม็กรับรองว่าครอบครัวผมต้องช็อกแน่ ๆ แล้วเป็นงั้นจริงพ่อกับแม่จะทำยังไงกับผมนะ
“มึงว่ายังไง”
“ตกลง”เอาละสิกูความรักทำให้คนตาบอดแท้ ๆ แล้วเราก็วางแผนกันให้แม็กไปเอาของที่คอนโดแล้วไปพักกับไอ้ไก่ก่อน พรุ่งนี้ให้แม็กไปหาหอพร้อม แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับ ผมกลับมาถึงบเนน้าโต
“กลับมาแล้วเหรอ”
“ครับ”
“ไหนละของที่ไปซื้อ” ซวยสิกรูลืมไปเลยว่าบอกน้าโตจะไปซื้อของ ที่เซเว่น
“เอ้อ....”
“ไปหาไอ้นั้นมาใช่ไหม”
“ครับ” ผมตอบตามความจริง
“นั่งลง” ผมมานั่งตรงหน้าน้าโต
“ทำไมเราถึงทำให้น้าลำบากใจแบบนี้ฮะ ถ้าแม่เรารู้แม่เราคงฆ่าน้าแน่ ๆ ผู้ชายก็คือผู้ชายนะซักวันก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิง” น้าโตจ้องหน้าผมจนผมต้องหลบสายตาน้าโต
“ไอ้นั้นมันมีดีตรงไหน ตัดใจซะเถอะ”
“ผมทำไม่ได้หรอกครับน้าโต ผมรักแม็ก” ด้วยอานุภาพความรักแท้ ๆ ที่ทำให้เราเถียงน้าโตได้ ก็อย่างที่บอกนะครับจริง ๆ ผมกับน้าโตไม่ได้สนิทอะไรกันมากนักเพราะน้าโตกับผมเจอกันไม่กี่ครั้งจะเปรียบไปเกือบเป็นแค่คนรู้จัก
“อีกอย่างผมก็คิดว่าไม่เห็นจะผิดตรงไหน คนเราจะรักกันทำไมต้องจำกัดเฉพาะผู้ชายต้องรักกับผู้หญิงละครับ” ผมยังตั้งหน้าตั้งตาเถียงน้าโต
“น้าโตไม่เข้าใจหรอกครับ” น้าโตลุกขึ้นแล้วถอนหายใจ
“ทำไมน้าจะไม่เข้าใจ เมื่อแฟนน้าก็เป็นผู้ชาย” หา อะไรกันนี้น้าโตก็เป็นเกย์เหรอ ดีใจจังเราจะได้คุยกันง่ายขึ้น
“งั้นน้าโตน่าจะเข้าใจความรู้สึกของผมนะครับ” ผมลุกขึ้นมายืนประจันน้ากับน้าโต
“น้าเข้าใจแต่มันไม่เหมือนกันเรายังเรียนหนังสือ และน้าก็คิดว่าเราน่าจะเจอสิ่งที่มันถูกต้อง”
“สิ่งไหนละครับที่มันถูกต้อง” ผมเริ่มร้องไห้อีกครั้ง ต้องเริ่มใช้มารยา
“อย่าร้องไห้เลย ตัดใจเถอะ”
“น้าโตครับ น้าโตต้องช่วยผมนะครับ จะให้ผมทำอะไรก็ยอมขอให้ผมกับแม็กได้เจอกันได้พบกันนะครับ”
“ไม่ได้” ผมเดินคอตกมานั่งที่โซฟาพร้อมกับก้มลงร้องไห้ซักพักน้าโตก็เดินมานั่งข้าง ๆ ผมไม่น่าเชื่อน้าโตดึงผมเข้าไปกอด ผมเงยหน้ามองน้าโต เท่านั้นแหละครับน้าโตก้มตัวลงมาจูบปากผมทันที ไม่นะน้าโตเราเป็นน้าหลานกันนะ ผมใช้มือพยายามผลักน้าโตให้ออกไป พร้อมกับสะบัดหน้าหนี
“น้าโต อย่าครับ” น้าโตมองหน้าผมอีกครั้ง ทีนี้น้าโตใช้มือกดผมลงกับโซฟาพร้อมกับระดมจูบตามซอกคอ ผมพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงน้าโตไม่ได้ แม็กช่วยด้วย น้าโตล้มตัวลงนอนทับแขนข้างหนึ่งของผมไว้ แล้วใช้มือที่ว่างล้วงเข้าไปจับน้องชายผม ไม่นะน้าโต
“น้าโตครับหยุดเถอะไม่งั้นผมจะร้องให้คนช่วยนะ” น้าโตลุกขึ้นจูบปากผมอีกครั้ง พร้อมกับมือที่สาวน้องชายของผมขึ้นลงใจผมอยากปฏิเสธแต่น้องชายผมสิครับกลับแข็งสู้มือน้าโต น้าโตจูบและไซ้มาจนถึงหูของผม
“ไหนบอกน้อจะยอมทุกอย่างไง”
“แต่ไม่ใช่แบบนี้นะครับน้าโต” น้าโตไม่ฟังเสียงมือน้าโตยังคงสาวน้องชายของผมขึ้นลงพร้อมกับปากที่ทั้งไซ้ทั้งกัดตามซอกคอ จนผมต้องร้องครางออกมา
“อย่าปฏิเสธเลยตอนนี้ยอมรับมาเถอะว่ามีอารมณ์แล้ว” มันก็ต้องมีสิวะคนนะไม่ใช่หินไม่ใช่ดินโดนขนาดนี้ไม่มีอารมณ์กูก็จะไปบวชแล้ว ตอนนี้ผมไม่ขัดขืนแล้วน้าโตอยากทำอะไรก็ทำเลย น้าโตเห็นผมไม่ขัดขืนก็หยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผม
“เจต” น้าโตเรียกผม
-
เฮ้อ..... :เฮ้อ:....เป้นไปได้เนอะคนเรา... :เศร้า1:
-
เห้อออ น้าเลว เวรได้ใจ
สงสารเจตว่ะ ทำไมมันต้องเกิดไรแบบนี้วะ
เห้อออ :เฮ้อ:
-
เหอ เหอ น้าโตนี่ฉวยโอกาสบนความทุกข์ของคนอื่นนี่นา :13223:
-
เอ่อ.....หนีเสือปะจระเข้จิงๆ นี่แหละได้เหตุผลในการหนีออกจากบ้านแล้ว
เอิ๊กๆ คืนนี้รีบหนีออกไปเลยนะ
เดี๋ยวกรูไปรอที่เซเว่นที่เดิม
-
:monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:น้าครับ เจต ขอร้อง ...........ขออีกครั้ง :yeb: :yeb: :fox2:
-
เอ่อ...
ตกลงไม่ต้องไห้จิ้นกันเลยชั่ยป่ะ?
โคมฟงโคมไฟไม่ต้องเลยชั่ยม๊ะ?
เย้ยยยยยยย
น้าโตก้อนะ...เหนเดะๆเปนไม่ได้ - -*
คนในเครื่องแบบซ๊ะด้วย โอวววววว...........
เย้ยยยยยยย ผมพูดอารายออกปายยยยย ก๊ากกกก
สงสารเจตอ่ะ
รีบๆไปเจอแม๊กเห้ออออ
แต่ ขอ scene อย่างว่ายาวๆก่านี้อีกนิ๊ดซ์นึงละกัน ก๊ากกกก
รอพี่แน๋วอยุ่คับ*
-
:o
-
อ๊ากกกกส์++ :serius2: :serius2:
คุณแม่ไม่เข้าใจ คุณพ่อไม่ปลื้ม แถมยังจะฆ่าแม็กอีก :ฮึ่มม:
ทำมายยยยถึงเป็นแบบนี้
ต่อด่วนครับ กะลังมันส์ เจตจะหนีตามแม็กแล้ว
-
:dont2:
กรรม .... :เฮ้อ:
เอาไปอีกเม้นต์... มาต่อให้ว่อง.. :monkeycry4:
-
มาต่อไวไวนะค้างงงงงงงงงงงงงงง :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
-
มาต่อแว้ววววว :แปลงร่าง4: 10เม้นท์พอดีเยย :call:
****************************************************************
“เจต” น้าโตเรียกผม
“................” ผมไม่ตอบ แต่น้ำตามันไหลออกมาแทน น้าโตค่อย ๆ ลุกขึ้นจากตัวผม
“ไปเถอะตามแต่เจตต้องการ น้าไม่ทำอะไรเจตแล้ว น้าขอโทษ แต่น้าขอเตือนนะน้าจะไม่รับรู้และไม่ช่วยเหลืออะไรเรา”
“หมายความว่าน้าโตให้ผมพบแม็กได้ใช่ไหมครับ”
“ตามใจแต่เกิดอะไรขึ้นน้าไม่รับผิดชอบด้วยนะ”
“ขอบคุณครับน้าโต” ผมลุกขึ้นกอดน้าโต แล้ววิ่งขึ้นบนโทรไปหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“มึงมีไร”
“แม็กรีบหาหอนะ พรุ่งนี้เราจะรีบย้ายออก”
“กูรู้แล้ว”
“ตอนนี้แม็กอยู่ไหน”
“กูกำลังเก็บของที่คอนโด”
“งั้นแค่นี้นะพรุ่งนี้เจอกันที่โรงอาหารนะ” แล้วผมก็วางหูจากแม็ก แต่ตอนนี้ผมกำลังคิดว่าแล้วจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตของเรานะ ช่างเถอะเมื่อเราเลือกทางเดินทางนี้แล้วนี้
รุ่งเช้าผมให้น้าโตไปส่งที่วิทยาลัย ลงจากรถน้าโตผมรีบวิ่งไปหาแม็กที่โรงอาหารที่นั้นผมเจอแม็กและไก่
“แม็กเราไปหาหอกันเถอะ”
“มึงไม่มีเรียนเหรอ”
“มี แต่ช่างมันหาที่อยู่ก่อน” ผมกับแม็กก็ออกตะเวนหาที่พักจนได้ที่ถูกใจแล้วก็จ่ายมัดจำเสร็จสรรพตอนเย็นผมกับแม็กเข้ามาที่บ้านน้าโตเพื่อมาเอาของ ของผม
“แม็กนี้น้าเรา น้าโต” แม็กยกมือไหว้
“สวัสดีครับ” น้าโตยกมือรับไหว้แม็ก
“น้าขอฝากเจตด้วยแล้วกัน จริง ๆ ก็รู้ว่ากำลังทำผิดกับแม่เจตอยู่ แต่คงห้ามเจตไม่ได้” น้าโตพูดพร้อมกับหันมาทางผม
“ยังไงก็อย่าทิ้งเจตนะ”
“ครับผมไม่ทิ้งเจตแน่นอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมจะอยู่เคียงข้างเจต” โครตซึ้งเลยแฟนกู
ผมกับแม็กขึ้นไปเก็บของเรียบร้อยก็ลงมา
“ผมไปแล้วนะครับน้าโต”
“โชคดี น้าไม่ส่งนะ”
“ครับ” ผมตอบกับแม็กพร้อมกัน ไม่นานเราทั้ง 2 ก็มาถึงหอใหม่ เราทั้ง 2 ช่วยกันเก็บของให้เข้าที่เหลืออะไรอีกนะพรุ่งนี้ค่อยกลับเข้าไปเอาแล้วกันตอนนี้ขอนอนก่อนดีกว่า ง่วงเหลือเกิน
ผมกับแม็กต่างก็นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ตื่นเช้ามาด้วยความเสียว ลืมตาขึ้นดุแม็กกำลังเลียหัวนมผมอยู่นั้นเอง
“แม็กอย่าเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน” พร้อมกับเอามือผลักแม็กออก
“หรือว่ามึงไม่ชอบ” ไอ้ชอบนะมันชอบแต่ไม่ใช่ตอนนี้ แม็กไม่ฟังเสียงยังคงตั้งหน้าตั้งตาเลียหัวนม ไล่ขึ้นมาจนถึงซอกคอ กัดและจูบเบา ๆ มันช่างสร้างความเสียวกระสันยิ่งนัก แม็กขึ้นคล่อมตัวผมเอาน้องชายแม็กมาถูกับน้องชายผม แม็กยกตัวเองขึ้นกดหัวผมลงไป แน่นอนผมรู้ว่าแม็กต้องการอะไร ผมลดตัวเองลงให้ปากอยู่พอดีกับน้องชายแม็ก ผมใช้ลิ้นวนรอบหัวหยักน้องชายของแม็ก
“ซี๊ดดดด...อ่า” แม็กครางออกมาเบา ๆ ผมค่อย ๆ กลืนน้องชายของแม็กเข้าไปส่วนมือก็เจ็บไข่ใบโตของแม็กเล่นไปมา แม็กเริ่มโยกตัวเองให้น้องชายเข้าๆ ออก ๆ ปากผม ส่วนผมก้เร่งลิ่นรัวไปตามหัวน้องชายแม็ก
“ดี เจต เก่งจัง” ถ้ามึงไม่หยุดพูดกูจะหยุด (อาย)
“ซี๊ด...อ่า ดูด แรง” ปากกูไม่ใช่ปั๊มน้ำนะจะได้ดูดแรง ๆ แม็กเร่งความเร็วของการโยกจนปากครั้งผมเกือบสำลักเนื่องจากมันเข้าไปลึกเกิน จนวาระสุดท้ายก็มาถึงแม็กจับหัวผมไว้พร้อมกับสวนน้องชายเข้าไปในปากผมจนสุดแล้วพุ่งน้ำรักของมามากมาย ผมใช้ลิ้นเลียวนพร้อมกับดูดอย่างแรง
“อ่า .. ซี๊ดดดดดด” ผมใช้มือจับก้นแม็กไว้ไม่ให้แม็กถอนน้องชายออกมาจากปากผมได้แล้วแกล้งแม็กโดยการดูดๆๆๆๆๆๆๆ
“โอ๊ะๆๆๆ พอแล้วคราบ” แม็กดึงหัวผมออกแต่ผมยังแกล้งโดยการกดก้นแม็กไว้พร้อมกับดูดๆๆๆ
“โอ๊ะ พอแล้ว เสียวๆๆๆๆพอแล้ว” และแล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น จึงจำต้องปล่อยน้องชายแม็กเป็นอิสระ ดีนะโทรศัพท์ช่วยชีวิตไว้นะ ไม่งั้นจะดูดให้หัวหลุดเลย
“แม่” ผมอุทานออกมาเมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์ ตายแล้วหรือว่าแม่รู้แล้วว่าเราหนีออกมาอยู่กับแม็ก ทำไมรวดเร็วเช่นนี้เราจะทำยังไงดี เอาวะไหนไหนก็ไหนไหนแล้ว
“ครับแม่”
“ฮือๆๆๆ ทำไมเจตทำกับแม่อย่างนี้” ตอนนี้ขนผมลุกไปหมดแม่โทรมาพร้อมกับร้องไห้
“แม่ร้องไห้ทำไมครับ”
“ยังมีหน้ามาถามแม่อีก ฮือๆ แม่ไม่สำคัญกับเจตเลยใช่ไหม ทำไม ๆ แม่เลี้ยงเจตมา 20 ปี ไม่มีค่าพอเท่ากับคนที่เจตคบมาไม่เท่าไรใช่ไหม”
“ไม่ใช่ครับแม่” ตอนนี้น้ำตาของผมกไหลออกมาเช่นกัน แม็กเข้ามากอดผมไว้ แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร แม่ก็วางสายไป ผมก้มลงร้องไห้
“มึงอย่าร้องไห้เลย”
“แม็กอย่าทิ้งเราไปนะ ฮือๆ ๆ”
“กูไม่ทิ้งมึงหรอก อย่าร้องเลย เดี๋ยวกูร้องตามมึงนะ” แต่ยิ่งแม็กปลอบผมยิ่งร้องไห้ ผมจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียน ผมนั่งอยู่บนเตียงในหัวผมมีแต่เรื่องราวต่างๆ มากมาย ชั่วดี มันปนกันไปหมด จนแม็กอาบน้ำเรียบร้อยผมก็ให้แม็กมาที่คอนโดก่อนเพื่อมาเอารถของผม เราแยกกันที่คอนโดมาถึงที่เรียนผมเจอไอ้วัดเล่าเรื่องทุกอย่างให้มันฟัง มันว่าผมบ้าหลงแม็กไม่ดูตาม้าตาเรือ
“เออ กูหลง มึงไม่รู้หรอกว่า การที่เรารักใครซักคนหมดหัวใจมันเป็นยังไง”
“เอ่อ ๆ ขอให้มึงโชคดีแล้วกัน ไปขึ้นเรียนกันเถอะ” ผมเดินตามหลังไอ้วัดขึ้นห้องเรียนประมาณครึ่งชั่วโมง ก็มีอาจารย์อีกท่านเดินเข้ามาในห้อง
“นาย....... ออกมาข้างนอกด้วย” ชื่อจริงผมครับ ผมได้ยินก็ลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอกพอพ้นประตูภาพที่ผมเห็นคือพ่อ แม่ และแม็ก ผมตลึงไปชั่วขณะ
“พ่อ” ไม่มีคำตอบไดได จากปากของพ่อผม พ่อจ้องหน้าผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“ตามพ่อมา” พ่อหันหลังเดินไป ตามด้วยแม่และผมแม็กเดินตามหลังผมมาอีกที พอเดินมาถึงห้องพักครู อาจารย์ที่ตามมาก็ออกจากห้องไปเหลือ พ่อแม่ ผมและแม็ก
“เจต พ่อไม่คิดเลยนะว่าลูกจะทำร้ายพ่อแม่ได้ขนาดนี้ เมื่อพ่อแม่เลี้ยงลูกได้ไม่ดี พ่อก็จะไม่เลี้ยงแล้ว คิดว่าปีกกล้าขาแข็งแล้วก็ดี งั้นก็อยู่กันให้รอด พ่อจะลืมว่าเคยมีลูก” พ่อพูดแต่คนที่ร้องไห้คือแม่ ผมไม่กล้าสบตาแม่เลย แม่ผมขอโทษ พ่อผมขอโทษ
“ส่วนมึง” พ่อหันไปพูดกับแม็ก
“กล้ามากที่ท้าทายกู มึงได้ลูกกูไปแล้วสะใจไหม” แม็กก้มหน้าไม่พูดอะไร
“ถ้าจะให้ดีไปเปลี่ยนนามสกุลด้วยนะ อยากใช้อะไรก็ตามสบายเพราะคนตระกูลนี้ไม่มีคนเนรคุณ เจอกันก็อย่าได้ทัก” ช่างกรีดเข้าไปในหัวใจผมเหลือเกิน น้ำตาผมมันไหลออกมาอย่างมากมาย เหมือนแม่ที่ตอนนี้ก็ร้องไห้ไม่แพ้ผม
“เอากุญแจรถมา เอาบัตร เอ ที เอ็ม คืนด้วย เมื่อคิดว่าจะอยู่ได้ก็อยู่” ผมจ้องมองพ่อ
“กูบอกให้มึงเอามา” พ่อคงจะโกรธผมมาก พ่อไม่เคยพูดอย่างนี้กับผมเลย ผมค่อย ๆ ล้วงกุญแจ และบัตรเอ ที เอ็มคืนให้พ่อ
“อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะอยู่กันรอดไปได้ซักกี่น้ำ..กลับเถอะแม่” พ่อเดินนำหน้า แม่ออกไปจากห้องพักครู แม่เดินเข้ามาใกล้ผม ยกมือวางที่ไหล่ ตอนนี้น้ำตาของแม่และผมต่างไหลออกมาอีกครั้ง
“คุณกลับได้แล้ว อย่าเสียใจกับคนเนรคุณ” แม่ปล่อยมือจากไหล่ผมแล้วเดินออกไป แม่อย่าทิ้งผมไป
“แม่” แม่หันมามองผมอีกครั้งแล้วเดินตามพ่อออกไป ผมเดินออกมาที่ห้องพักครูมองไป ทางที่กับแม่เดิน แม่กอดแขนพ่อไว้แล้วซบลงที่แขนร้องไห้ พ่อลูบหัวแม่ ภาพนี้ยังติดตราตรึงในหัวผมตลอด
--------ลูกขอโทษ------
**************************************************************************************
:เศร้า2: :เศร้า2: :เศร้า2: คนโป๊ดก้อเศร้าอ่า
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
สงสารหมดทุกคนเลยอ่ะ
:impress3: :impress3:
-
แง๊................. :เศร้า2:
ทำไมมันเศร้าอย่างงี้....... :เศร้า1:.....
คิดถึงสมัยที่ตัวเองต้องเลิกกับแฟน :monkeycry2: เพราะพ่อแม่เค้าจับได้จัง
เข้าใจอารมณ์โคตรๆ :monkeycry4:
-
:monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:
-
นั่งอึ้งไปอึดใจ....
ลมข้างนอกพัดแรงมาก....
อากาศขมุกขมัวลงอย่างรวดเร็ว....
กระจกหน้าสั่นลั้นกราว....
คนข้างใน...นั่งน้ำตาไหลเพราะเรื่องราวของใครบางคน...
-
:monkeysad: :เศร้า1: :3024: :monkeycry4: :monkeycry2: :เศร้า2: :11111: :เศร้า1:
-
เย็นวันนั้นผมกลับมานอนที่หอกับแม็กด้วยความเศร้าที่สุด แม็กก็คงรู้ดี แม็กไม่พูดอะไรมากนักมีแต่บอกว่าอย่าคิดมาก ผมก็เข้าใจดี แต่ทำไงได้ ตอนนี้ผมเหมือนกับคนที่เนรคุณที่สุดในโลก อีกอย่างหนึ่งรถก็ไม่มี เงินก็ไม่มีจะทำยังไงดี ปวดหัว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอากระเป๋าตังมาดูมีเงิน 240 บาท ทำไมเราไม่กดเงินไว้นะโง่ จริง ๆ เลย
“แม็ก หิวข้าวหรือยังออกไปทานข้าวกันเถอะ”
“ไปสิ กินอะไรดี”
“ตามใจสิ” ผมกับแม็กก็ออกมาทานข้าวกันตามปกติ แต่ในใจผมสิมันไม่ปกติเลย ทานข้าวเรียบร้อยก็กลับมาหอ ผมขอตัวลงมาโทรศัพท์ ผมลองกดโทรศัพท์หาแม่ ติดแต่แม่ไม่รับสาย ผมเลยโทรไปหาไอ้วัดเล่ารายละเอียดให้มันฟังทั้งน้ำตา ไอ้วัดมันก็ปลอบผมมาตามปกติ เมื่อเรียบร้อยผมก็เดินขึ้นไปบนห้องแม็กนั่งอยู่บนเตียง ผมเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ แม็ก แม็กดึงตัวผมไปกอดไว้
“แม็กอย่าทิ้งกูนะ”
“กูไม่ทิ้งมึงหรอก”
”กูไม่เหลือใครแล้ว ฮือ ๆ ๆ ๆ”
“อย่าร้องไห้อีกเลย ไม่มีประโยชน์หรอกเรื่องมันล่วงเลยมาขนาดนี้แล้ว” ผมซบหน้าลงกับไหล่ของแม็กร้องไห้ออกมาอีกมากมาย ผมคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่ความเสียใจแต่มันบอกไม่ถูกมันยิ่งกว่าเสียใจ ผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับแม็กตื่นเช้ามาของวันใหม่มันไม่ได้สดใสอย่างที่ใจคิดมันยังคงเศร้าใจ ผมมาเรียนหนังสือพร้อมแม็ก ดีที่มาเรียนยังได้เจอไอ้วัด
“มึงเป็นไงบ้างวะ”
“..........................” ไร้คำตอบจากผม
“มึงมีอะไรให้กูช่วยก็บอกนะกูยินดีที่จะช่วยมึงเสมอ”
“ขอบใจมากเพื่อน” วันทั้งวันผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเอาเลย กลับมาถึงหอก็นอนอย่างเดียว
“มึงออกไปทานข้าวไหม”
“ไม่อะแม็กออกไปซื้อได้ไหม เราไม่อยากไปไหน”
“งั้นเดียวกูมานะ”
“เอาเงินไปด้วยไหม”
“ไม่ กูยังพอมีเหลือ”
“แม็ก”
“อะไร”
“แม็กเหลือเงินเท่าไร”
“กู.....เหลือ......50 บาท”
“งั้นเอาไปอีกหน่อยสิเผื่อไม่พอ” ผมเปิดกระเป๋าดู เหลือเงินในกระเป๋า 100 บาท ผมยืนเงินให้แม็กไป พรุ่งนี้กูจะกินอะไร รุ่งเช้าผมมาถึงวิทยาลัยก็โทรหาไอ้วัด
“มึงมีอะไร”
“วัด เอ่อ.......”
“มึงมีอะไร”
“เอ่อ......”
“มึงทีอะไรมึงก็พูดมาเลย”
“วัดกูขอยืมเงินหน่อยได้ไหม” เกิดมาในชีวิตก็เป็นครั้งแรกที่ต้องยืมเงินคนอื่น ทำไมมันลำบากใจขนาดนี้นะ
“โธ่ นึกว่าอะไรมึงมาเอาสิ ว่าแต่จะเอาเท่าไรละ”
“ซัก 2,000 ได้ไหม”
“ได้ ไม่มีปัญหาเดี๋ยวเจอกันที่ห้องเรียนกูเอาให้”
“ขอบใจมึงมากนะ” รอดตายไปอีกหน่อย พอเจอกันที่ห้องไอ้วัดก็เอาเงินให้ผม ไหนสิ้นเดือนนี้ค่าหออีกละจะเอาที่ไหนละเนี๊ยะ ผมยังคงเศร้าต่อมาอีก 1 อาทิตย์ ช่วงนี้แม็กเปลี่ยนไปไม่ค่อยอยู่หอ ตอนเย็นออกจากหอจะกลับอีกทีก็ เที่ยงคืน ผมไม่ถามอะไรเลย ไม่อยากคิดคนเดียวด้วย แต่ก็คิดไปว่าแม็กคงเบื่อผมแล้ว เพราะตอนนี้ผมไม่มีอะไรแล้ว เราแทบจะเรียกว่าอดมื้อกินมื้อก็ว่าได้ เงินที่ยืมจากไอ้วัดมาก็กระบิดกระเบียดใช้ วันนี้ก็คงเป็นวันที่ 13 ได้แล้วมั้งที่แม็กออกไปไหนก็ไม่รู้ ก็คงเหมือนเดิมกลับมาตอนเที่ยงคืน จะว่าไปผมก็เคยถามนะว่าไปไหน แม็กก็บอกว่าไปหอเพื่อน ผมก็ไม่ถามต่อ ผมแอบน้อยใจตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะตอนนี้เหมือนแม็กจะไม่รักผมเลย ตกเย็นกลับหอทานข้าวอาบน้ำแต่งตัวแม็กก็ออกไป ผมก็นอนคนเดียว กลับมาแม็กก็นอนหลับ แม็กเขาคงมีแฟนใหม่แล้ว ช่างเถอะถ้าแม็กเจอคนที่ดีกว่าเราก็ปล่อยแม็กไป(คิดคนเดียวอีกแล้วกู) อยู่คนเดียวจะบ้าตายโว้ย โทรหาไอ้วัดดีกว่า
“วัดกูอยากกินเหล้า มึงเลี้ยงกูหน่อยได้ไหม”
“ได้ซี๊ เดี๋ยวกูไปรับนะ” ไม่นานนักไอ้วัดก็มารับผมไปกินเหล้า
“ไปกินที่ไหนดี” ไอ้วัดเอ่ยปากถามผม
“ขับไปเรื่อย ๆ ก่อนเถอะ” ไอ้วัดนี้ก็ดี มันขับรถพาผมออกมานอกเมืองนิดหน่อย
“ไปร้านน้องเค้กไหม” ผมเอ่ยปากบอกกับไอ้วัด เพราะตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ณ์ครั้งนั้นผมก็ไม่เคยกลับไปที่ร้านนั้นอีกเลย อีกอย่างจะได้ไปขอโทษน้องเขาด้วย
“ตามใจมึง” ไอ้วัด พาผมมาถึงร้านที่น้องเคกทำงานผมกับไอ้วัดเลือกที่นั่งได้ก็เห็นน้องเค้ก พอน้องเค้กเห็นผมก็รีบเข้ามาหายกมือไหว้
“สวัสดีครับไม่เจอกันนานเลยนะครับ” ยังน่ารักเหมือนเดิมนะน้อง
“ครับไม่ค่อยมีเวลานะครับ”
“แล้ววันนี้นึกยังไงถึงมาได้ละครับ”
“ก็คิดถึงนะครับ” น่านกูหัวงูโผล่
“คิดถึงใครละครับ คงไม่ใช่ผมแน่เลย คงเป็นคนโน้นมากกว่า”
“คนไหนละครับ”
“โน้นไงครับ” น้องเค้กชี้มือไปยังโต๊ะอีกฝากหนึ่ง ผมหันหน้าไปตามนิ้วของน้องเค้ก
“แม็ก” นั้นแม็กนี้แม็กมาทำอะไรที่นี้
“ครับพี่เขามาทำงานที่นี้ได้ 2 อาทิตย์แล้วครับ”
สรุปแล้วที่แม็กหายไปคือแม็กมาทำงานที่นี้เหรอ ทำไมไม่บอกเรานะปล่อยให้เราคิดไปเองอีกแล้ว
“น้องเค้กครับ ช่วยไปตามแม็กมาหาพี่หน่อยได้ป่าวครับ”
“ครับ” ซักพักแม็กก็เดินมาหาผม
“แม็กมาทำงานที่นี้เหรอ”
“ใช่”
“ทำไมไม่บอกเราละ เราจะได้มาทำด้วย”
“กูมาทำคนเดียวนะดีแล้ว กูไม่อยากให้มึงลำบาก แค่มึงคบกูมึงก็คงลำบากพอแล้ว”
“แม็ก” นางเอกจริง ๆ กูร้องไห้อีกแล้ว
“อย่าร้องไห้อายคนอื่นเขา กินไปนะกูไปทำงานก่อน ไปก่อนนะวัด” ทำไมคน คนหนึ่งถึงได้ดีกับเรามากขนาดนี้นะ วันนี้ผมถึงได้รู้ขึ้นมาอีกว่าผมรักแม็กมากขึ้น..............................................
***********************************************************************************************
ลืมบอกเพื่อนๆแฟนคลับไปว่าภาคสอง ตอน1นี้จบแว้วว ตั้งใจไว้ว่าจาลงภาคอวสานพรุ่งนี้
แต่ถ้าอ่านแย้วช่วยกันเม้นท์กันเยอะๆ อาจจะได้ลงต่อเนื่องวันนี้เยย :impress:
-
:impress: :impress3: :monkeysad: :monkeysad2: :monkeycry2: :monkeycry4: :3024: :อกหัก: :11111: :เศร้า2: :เศร้า1:
-
อารายจะรักกันขนาดนี้.... :impress3: :impress3: :impress3:
-
:interest:-ขอบตาร้อนผ่าว.... :interest:(ความริษยาเข้าครอบงำ....แบบนี้ต้องแย่งงงงงงงงง)
-
:impress: :monkeysad: :monkeycry2: :monkeycry4: :3024: :impress3: :dont2: :เศร้า2: :monkeycry4: :monkeycry4:
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อ เร็ว ๆๆนะจ๊ะพี่ แน๋ว :monkeycry2: :monkeysad2: :monkeysad: :impress3: :monkeycry4: :3024: :เศร้า2: :อกหัก: :impress:
-
เอามาลงบัดเดียวนี้นะ :monkeycry2:
-
:monkeysad2: :monkeysad2:
พี่แน๋วต่อด่วนเถอะนะคับ
:impress3:
-
สงสารแม็กจังเลย :เศร้า1:
-
นายแน่มากแม๊ค :yeb: :yeb:
สู้ต่อไปทาเคชิ :ped149: :ped149: :ped149:
-
มาเม้นให้กะลังใจคนโพส :5555:มาต่อด่วนเลย :โหลๆ:
-
มาเม้นส์ให้กำลังใจคนโพส เหมือนกันค่ะ
รีบมาต่อไวๆนะค่ะ
-
แม็กน่ารักจังเลย (ไม่นับตอนโหด ๆ นะ) :-[ :-[ :-[
สมแล้วที่ตั้งชื่อเรื่องว่า "เด็กช่างรักจริง" :give2: :give2: :give2:
-
:monkeysad: :monkeysad:
ถ้ามีแฟนแบบนี้
ผมทุ่มหมดทั้งกายทั้งใจเลย :give2:
-
ผมไม่ชอบเลยอ่ะ
ที่พ่อแม่ตัดลูกเพราะสาเหตุแค่ว่าลูกไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ
หน่ายว่ะ สังคมงี่เง่า - -*
ต่อเลยคับ พี่แน๋วววววว
-
รักแม๊กโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
มาน้ำตาท่วมจออีกคน :monkeycry4:
:เฮ้อ:
ต่อไวๆนะ...
-
จะจบเศร้ามั้ยเรื่องนี้ :เศร้า1:
-
:โหลๆ: ยางม่ายได้บอกว่าจบนา แค่บอกว่าภาคนี้เปงภาคอวสานเจ๋ยๆ อย่าพึ่งรีบใจร้อนไปจิ ยางมีต่ออีกจ้า เรื่องกะลังเข้มข้น ได้ที่ โปรดติดตามคอยลุ้นและคอยเชียร์คู่นี้ต่อไป :โหลๆ:
*************************************************************************************************************
คืนนั้นผมกลับมานอนด้วยความสุข เห็นแม็กตั้งหน้าตั้งตาทำงานแล้วมีความสุขจังเลย แต่แล้วความคิดหนึ่งมันก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมนั้นคือผมคิดถึงแม่จัง เอะ นี้มันเวลาตี 1 แล้วนี้นาแล้วทำไมแม็กยังไม่เข้ามาอีกนะ ไม่เป็นไรสงสัยเก็บร้าน ตี 2ผ่านไป ยังไม่เข้ามา ชักจะไปกันใหญ่แล้วผมเลยกดโทรศัพท์ไปหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“ฮัลโล” ไม่ใช่เสียงแม็กนี้ มึงเป็นใครมารับโทรศัพท์สุดที่รักของกูได้ไง
“ขอสายแม็กครับ” หรืออีกนัยยะขอสายผัวกูหน่อย
“พี่แม็กเข้าห้องน้ำครับ” สาระเน่เฝ้าไว้เรอะถึงได้รู้ว่าแม็กเข้าห้องน้ำ
“งั้น ถ้าแม็กกลับมาบอกให้แม็กโทรกลับเบอร์นี้ด้วยนะครับ” ก่อนรับมึงเห็นไหมว่าแม็กแมมเบอร์กูไว้ว่าที่รักนะ โทรกลับเบอร์ที่รักด้วย
“ครับ เดี๋ยวผมจะบอกพี่แม็กให้ครับ” แล้วผมก็วางหูไป ไม่เข้าใจ มือถือทำไมไม่เอาติดไว้กับตัวนะ ทิ้งไว้ให้คนอื่นทำไม อีกซักพักแม็กก็โทรกลับมา
“มึงมีอะไร”
“เปล่า ก็เห็นแม็กไม่กลับมาก็เลยเป็นห่วง แล้วนี้อยู่ที่ไหนละ”
“อยู่ที่ร้านบังเอิญวันนี้วันเกิดน้องเขานะก็เลยอยู่กินเหล้าต่อ ขอโทษที่ไม่ได้บอก”
“ไม่เป็นไรแล้ว.....เอ่อ” จะทำถามว่าใครที่รับโทรศัพท์เมื่อกี้
“มีอะไร”
“เอ่อ..แม็กจะกลับเมื่อไร” ทำไมไม่ถามออกไป อะไรมาปิดปากมึงไว้ไอ้เจต
“เดี๋ยวก็กลับแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง”
“กลัวแฟนจริงนะ” มีเสียงสัพพะเวสีสอดแทรกเข้ามา เดี๋ยวเหอะแม่จะจุดธูปสะกดต์วิญญาณไม่ให้ผุดไม่ให้เกิดซะเลยนี้ แต่เสียงคุ้น ๆ เหมือนคนที่รับโทรศัพท์เมื่อกี้ แล้วผมกับแม็กก็วางสายกันไปอีกไม่กี่นาทีถัดมาแม็กก็กลับมาห้องหอดังคำรับปาก
“เดี๋ยวได้เงินเดือนแล้วไปบ้านกูกันนะ”
“มีอะไรเหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอก แค้อยากกลับบ้านหรือว่ามึงไม่อยากไปบ้านกู”
“เปล่า..แม็ก”
“อะไร”
“เดี๋ยวเดือนหน้าเราไปช่วยแม็กทำงานที่ร้านนะจะได้ช่วยกัน 2 แรงไง”
”เฮ้ย..ไม่ต้องมึงจะลำบากเปล่า ๆ“
“ไม่เป็นไรหรอก ดีกว่าเราจะอยู่เฉย ๆ นะ” ดูสีหน้าแม็กลังเลนิดหน่อยที่ลังเลนี้ลังเลอะไรนะ หรือว่ามีอะไรที่มากกว่านั้น
“ตามใจมึง” 55555 และแล้วอีกวันผมก็มาสมัครงานที่ร้านของแม็ก และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาผมก็ขอเจ้าของร้านทำงานในวันนั้นเลย การทำงานในวันแรกของผมเหนื่อยมากก็ไม่เคยทำงานมาก่อนนี้นา แต่ก็ดีที่มีน้องเค้กมาช่วยสอนอย่าคิดมาก ผมกับน้อเงค้กอยู่โซนเดียวกันและเจ้าของร้านก็ให้น้องเค้กเป็นพี่เลี้ยงผม ส่วนแม็กอยู่อีกโซนกับใครคนนั้น ผมรู้ว่าชื่อเคนถามจากเค้ก ดูเคนจะคอยช่วยเหลือแม็กทุกอย่างเหมือนรู้เรื่องหมดทั้ง ๆที่ทราบมาอีกเหมือนกันว่าเพิ่งเข้ามาทำงานวันเดียวกับแม็ก หรือว่าเคนจะชอบแม็ก เฮะ ๆ ๆ ข้ามศพกูไปก่อนเถอะ แล้วการทำงานวันแรกของผมก็จบลงผมได้ทิปตั้ง 170 บาทแนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก้อคงเป็นเงินที่ไม่เท่าไร แต่ตอนนี้มันเยอะมากสำหรับผม ผมกับแม็กกำลังจะกลับหอเคนก็วิ่งมาจากไหนก็ไม่ทราบ
“จะกลับกันแล้วเหรอครับ”
“ครับ” แม็กตอบ
“กินเหล้ากันไหมฮะ พรุ่งนี้ก็วันหยุดไม่ใช่เหรอ” แม็กหันหน้ามามองผม
“ถือว่าวันนี้เลี้ยงต้อนรับ น้องใหม่ของร้าน” ตอนนี้น้องเค้กก็เข้ามาสบทบ
“ก็ได้ครับ” ผมตอบไป สรุปเราก็มานั่งกินเหล้าต่อที่ร้านั้นแหละครับมีผมมีเค้ก แล้วก็มีเคน พวกเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยแหละครับจน
“แม็กเป็นแฟนเจตเหรอครับ” เคนเริ่มต้นถาม คำถามนี้เกือบทำเอากูสำลักเหล้า
“ครับ ผมเป็นแฟนกับเจต” ดีมากที่รัก
“ก็ว่านะครับเห็นสนิทสนมกันจัง” แล้วไงมันไปหนักอวัยวะส่วนไหนของมึง
“อย่างนี้เค้กก็ผิดหวังสิครับ” เคนเอ่ยวาจาขึ้นอีก มันจะมาไม้ไหน
“5555 พูดอะไรเรื่อยเปื่อยครับ” ผมแกล้งหัวเราะไปงั้นแหละ
“ก็เค้กเขาชอบเจต” ผมหันไปทางน้องเค้ก
“เคนพูดไป” น้องเค้กเถียงขึ้น
“เอ๊า พูดความจริง เมื่อกี๊ยังบอกไม่ใช่เหรอว่าเจตน่ารัก แล้วก็ชอบเจตด้วย” มึงจะเอาอะไรกับกูไอ้เคนรู้สึกว่าเราไม่เคยมีอะไรบาดหมางใจกันนะ
“ก็แค่ชอบนะครับ อย่าคิดมากนะครับพี่แม็ก ผมไม่ได้คิดจะแย่งพี่เจตหรอกครับ” น้องเค้กแก้ตัว
“อย่าพูดอย่างนั้นสิเค้ก ของอย่างนี้ใครดีใครได้ 55555 พูดเล่น” ผมหันไปมองหน้าเคนทันที อย่าลองดีกับกูนะไอ้เคน
“ก็ดีครับมีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด” ผมพูดกับน้องเค้ก
“แม็กละไม่มีใครมาจีบอีกเหรอ” ไอ้เคนเริ่มถามแม็กอีกครัง
“มีเหมือนกันแต่เราไม่สนใจ”
“ทำไมไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองบ้างละ” นี้ไอ้เคนมึงจะยุให้แม็กทิ้งกูรึงัย ขนาดกูอยู่ด้วยนะเนี๊ยะ
“ไม่ละเรามีเจตแล้ว”
“รักกันจริงนะ” กูเริ่มอารมณ์ไม่สุนทรีย์แล้วนะไอ้เคนได้มึงจะลองดีกับกูใชไช่ไหมได้เลย วันแรกมึงจะเป็ฯศัตรูกับกูก็ได้เลย เดี๋ยวเจ๊จัดให้
“แล้วเคนละไม่มีแฟนเหรอ” ผมเริ่มถามไอ้เคนบ้าง
“ก็กำลังหาอยู่”
“เหรอ ๆ รีบ ๆ หาหน่อยนะ เดี๋ยวจะเข้าหนาวแล้วจะหนาวกายแต่คงไม่เท่าไรแต่หนาวใจนี้สิ” นี้ 1ดอก
“ก็คิดว่าทันแน่นอนครับ และก็คิดว่าน่าจะหาไอ้แถวนี้” พร้อมกับชายตาไปทางแม็ก
“เหรอ ก็ขออวยพรนะ ให้สมหวังและก็หวังว่าคงไม่ใช่แม็ก เพราะว่าแม็กจะรักเดียวใจเดียวแต่ถ้าจะไปนอนกับคนอื่นบ้างก็เป็นธรรมดาหาเศษหาเลย ไม้ประดับก็คงเป็นไม้ประดับนะครับ” นี้ดอกที่ 2 แม็กคงรู้ว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี
“ไปเที่ยวที่อื่นกันไหม”
“ไปครับ” เคนตอบก่อน สารเน่อีกแล้ว
“ไปที่ไหนละ” ผมถามขึ้น
“ ไปเธคไหมไม่ได้ไปนานแล้วนะ ที่มึงชอบนะ”
“ก็ดี”
“แต่ผมเข้าไม่ได้ครับ อายุผมไม่ถึง”
“ไม่เป็นไร พี่พาเข้าได้” สรุปเรา4คนก็มาถึงเธอปีระจำของผม
“ว่าไงเจตไม่เจอนานเลยนะ” การ์ดข้างหน้าทักผม
“ไม่ค่อยว่างนะครับ วันนี้ผมพาน้องมาเที่ยวครับ ขอเข้าได้ไหมครับ”
“อายุเท่าไรละ”
“19ครับ”
“ไป ๆ เข้าไป”
“ขอบคุณครับ” เข้ามาได้ก็ได้โต๊ะ สั่งเหล้าพร้อมมิกซ์พร้อม ก็เริ่มกินกัน เหมือนเดิมแม็กนั่งอยู่กับที่เพราะเต้นไม่เป็นอย่างนี้แหละชอบ ส่วนผมออกมาเต้นตามสะเต็ป พอหันไปที่โต๊ะอีกทีก็เห็นไอ้เคนกำลังคุยอะไรก็ไม่รู้กับแม็กผมรีบเดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้เคนก็ถอยออกมา ถูกต้องให้รู้ซะมั้งว่าของใครเป็นของใคร
“คุยอะไรกัน”
“เปล่า”
“แล้วไป”
“ทำไม หึงเหรอ”
“อือ”
“อะไรนะไม่ได้ยิน”
“เอ่อ หึง อย่าอยู่ใกล้มันมากนักนะไม่น่าไว้ใจ”
“คราบบบบบบบบ” น่านผีเข้าสิงแม็กอีแล้วพูดซะเพราะเชียว
“ชนแก้วครับ” ผมหันไปตามเสียง น้องเมฆนี้ มาได้ไง
-
แล้วคู่นี้จะเปนไงต่อไปนะ
:เฮ้อ:
-
วุ้นวายดีจริงๆ ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก :seng2ped:
ว่าแต่เพื่อนไอ้เคนนี่ชื่อน่ากินเนอะ ชื่อเค้กซะด้วย : 222222:
-
ตัวละครเยอะมากมาย
ข้าน้อยปวดขะหม๋องงงง
เง้ออออออ
ปล.ขอตบตาเคนนี่ทีนึงได้ป่ะ ยุจิงงงงงง เซ็งเป็ด
-
อ่านเรื่องนี้แล้วหัวใจเต้น ตุ๊มๆ ต่อมๆ กลัวเจตจะผิดหวัง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
แบบนี้ต้องเชียรร์คุรเจตของเจ้สุดริ้ด ตบมันเลยเคอะ นังกระเทยชื่อโหล
แหม่ๆๆ ทำมาเป็นชื่อเคน ชิส์ เด๋วเจอรุมตบแล้วสองสาวตัว จ. (เจ้ & เจต) แล้วจะหนาวไปถึงปากมด...นะยะหล่อน อิฉันขอเตือนด้วยความหวังดี
ปล. ไมน้องวันนี้น้องหมีเจ้าชู้จัง? เกิดอยากกินเค้กขึ้นมาซะงั้น เพลาๆ ลงหน่อยนะเคอะคุณน้อง รู้สึกว่าจะนำหน้าเจ้ไปหลายดค้งแระส์
ปลล. ป้าแน๋วขา เอามาลงต่อด่วนเคอะ ไม่งั้นอิฉันจะสาปให้ตกคาน ณ บัด Now กลัวมะ? :kikkik:
-
:loveu: :110011: :เชิป2: : 222222:
-
คู่นี้เขามีมือที่สาม มาให้พิสูจน์รักแท้ เยอะเนอะ ต้องใจแข็งนะ ทั้ง 2 คนอ่ะ :รักจัง11: :รักจัง11:
ใครเข้ามา เหนี่ยวมันเลย :13223: :13223: :ฮึ่มม:
-
คอยดูนะ ไอแมกซ์มานก็อยู่เฉยๆ แต่ไอพวก..........ทั้งหลาย
มันก็จ้องแต่จะมายุ่งวุ่นวาย
กอบกับไอเจต เป็นคนขี้คิดมากอีก เฮ้อ.......สงสัยแมร่งทั้งสองฝ่ายเลย
เพี้ยง ไอน้องเค้กกับเมฆ ได้กันทีเถ้อะ ทิ้งให้นังเคนมันตกปลาไปคนเดียวนะแหละดีแล้ว
ชอบสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวชาวบ้าน
ว่าแต่เจตสนใจมาเดินเล่นฝ่ากระสุน ดงระเบิดกับเพ่ไหมครับ
-
ทำไมไอ้คู่นี้มันมีอุปสรรคเยอะจังวะ :เฮ้อ:
..............เด๋วตรูก็ไปแบ่งอีกคนซะหรอก :laugh5: :laugh5:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4: :dont2: :3024: :3024:
ตรู เอง ตรู จะแย่งแม็ก มาเอง เจต เมิง ระวัง ตัวไว้นะ
เพราะตรู ชอบ แบบ เถื่อนๆๆ แบบนี้แหละ
-
ลุ้นคับลุ้น :impress2: :impress2:
หวังว่าคงไม่มีเรื่องกันนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:monkeycry4: :monkeycry4:
กลับมา ง้อพี่แน๋ว อีกรอบ
มารออ่าน :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :haun1: :laugh5: :laugh5:
รีบ เอามาลงซะดีๆๆเนะเจ้ :call: :call:
-
อ่าน rep ของ เจ้กะพี่เต้แล้วฮาโค่ดๆอ่ะ
เข้ามาบอกแค่นี้แหละ ก๊ากกกกกกกกก
อ้ออ พี่แน๋ว รีบมาด่วนเลย หุหุหุ
-
ท่าทางน้องเคนจะแรง :haun5:
เจตสู้ ๆ นะ :yeb:
-
เหอๆๆๆ อะไรกันนี่
เกิดจะมาเสน่ห์แรงตอนนี้
เงินไม่มียังไปเที่ยวเธคอีก เจตนะเจตไม่ห้ามแม็กเลย
ต่อครับต่อ มาเม้นท์แล้วนะ
อย่าให้เจตเลิกกะแม็กเลยสาธุ :call:
-
รออยู่นะมาต่อไวไว :yeb:
-
หุหุ วันนี้มาต่อซะดึกรุย อย่าว่ากันเลยนา ติดธุระด่วนจริงๆ :impress:
ส่วนนู๋บาส พี่ยังมะหายงอลล ชิส์ :angry2:
**************************************************************************************************
“ไม่เจอกันนานนะครับพี่เจต”
“ครับ แล้วเข้ามาได้งัยครับ อายุไม่ถึงไม่ใช่เหรอ”
“ครับ รู้จักกับการ์ดนะครับเขาเลยให้เข้ามาอีกอย่างพบได้ข่าวว่าพี่เจตชอบมาที่นี้ก็เลยมาดักนะครับเผื่อเจอซักวันและแล้ววันนี้ก็เป็นจริง......อ้าวลืมสวัสดีครับพี่แม็ก” ยังดีที่ยังจำแม็กได้
“สวัสดี” มารยาทดีมากแม็กน้องเขาสวัสดีก็ต้องสวัสดีตอบแบบนี้แหละ พอแม็กสวัสดีเสร็จก็ดึงผมเข้าไปกอด ไม่ต้องก็ได้เขารู้แล้วว่าเราเป็นแฟนกัน
“แล้วพาใครมาอีกละครับไม่แนะนำให้ผมรู้จักเลย”
“อ๋อครับ นี้เค้กครับ แล้วนี้” ผมหันไปทางไอ้เคนด้วยหางตา
“เคน”
“สวัสดีครับ ผมเมฆครับ” พร้อมกับยกแก้วขึ้นชนทุกคน พอชนแก้วเรียบร้อยสายตาน้องเมฆก็หันมาทางผม
“พี่เจตครับไปรู้จักกับเพื่อนผมไหมครับอยู่ที่โต๊ะโนั้นนะครับ” พร้อมกับชี้นิ้วไปทางโต๊ะอีกฝั่ง
“เอ่อ....คือ” จะไปไหนงัยครับน้องเมฆแม็กยืนอยู่ตรงนี้
“ไปเถอะ” แม็กระซิบที่กูผม
“แต่ไปเฉย ๆ นะแล้วรีบกลับมา” ผมหันไปมองหน้าแม็ก เมื่อได้รับอนุญาต ผมจึงเดินไปกับน้องเมฆ
“เพื่อน ๆ นี้พี่เจตแฟนกู” คือน้องเมฆจะเป็นการไม่สมควรมั้งครับที่จะแนะนำพี่อย่างนี้ แล้วอีกอย่างเพื่อน ๆ น้องเมฆไม่ว่าเหรอครับที่แนะนำว่าผู้ชายเป็นแฟน
“สวัสดีครับ” เพื่อน ๆ น้องเมฆทุกคนกล่าวสวัสดีพร้อมกับยกแก้วขึ้นชน ผมหันไปมองแม็กเป็นระยะ ๆ แต่ขณะเดียวกันก็เห็นน้องเค้กมองมาทางผมเหมือนกัน ซักพักน้องเค้กก็มายืนข้างหลังผมแล้วเต้น พร้อมกับกอดผมไว้ เอ่อคือน้องเมฆครับทำแบบนี้พี่คิดว่าเราจะตายพร้อมกันนะครับ ผมใช้มือค่อย ๆ แกะมือน้องเมฆออกแล้วเบี่ยงตัวออกมา น้องเมฆหัวเราะออกมา
“แกล้งคนนี้มันสนุกนะครับ” น้องเมฆนะสนุกครับแต่พี่นะสยอง
“พี่ขอตัวกลับโต๊ะก่อนนะครับ”
“ครับ” ผมรีบเดินกลับมาที่โต๊ะ
“ว่าไงอุ่นไหมกอดไอ้เมฆนะ” เห็นด้วยเหยอ
“ไม่หรอกน้องเขาแกล้งนะ”
“น้องเขาอาจจะคิดไปไกลกว่านั้นแต่มึงห้ามคิดไปด้วยละ” ดีนะที่เดี๋ยวนี้แม็กอารมณ์เย็นลงเยอะ ไม่งั้นผมคงโดนไปแล้ว ผมดื่มเหล้าลงไปอีก ไอ้ผมมันก็นะกินเหล้า เยอะ ๆ แล้วเมาไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร เมาแล้ว
“เดี๋ยวกูไปห้องน้ำก่อนนะ” แม็กกระซิบข้างๆ ผมแต่ไม่กระซิบธรรมดานี้ซิแม็กกัดไปที่หูด้วยสยิวนะเว้ย แม็กกำลังจะเดินออกไป
“จะไปไหนเหรอ” ไอ้เคนมันถามแม็ก
“ไปห้องน้ำ”
“ไปด้วยคนสิ” อ้าวเฮ้ยไม่ถูกต้องนะ ไอ้เคนรีบเดินตามแม็กไป ผมได้แต่ทำตาปริ๊บ ๆ
“พี่เจตครับ”
“ครับ” น้องเมฆเรียกผม
“วันนี้ผมสนุกจังเลยครับเป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเที่ยวเธคแบบนี้”
“ครับ วันหลังพี่จะพามาอีก ถ้าน้องเค้กชอบ”
“พี่เจตครับผมอยากเข้าห้องน้ำครับ”
“ครับ เดี๋ยวรอสองคนนั้นกลับมาก่อนแล้วกันนะครับ เราค่อยไป”
“ครับ” ซักพักสองคนนั้นก็กลับมา แต่ไม่ได้กลับมาธรรมดามีการประคองกันมาด้วย แม็กประคองไอ้เคนมานะครับ เป็นอะไรนักหนาต้องประคองกันมาด้วย ผมเพ่งกระแสจิตไปสยบแม็กไว้
“เคนเป็นอะไร” ผมถามแม็ก
“มันเมานะ” อู๊ย ตอแหล very much เมื่อกี้ยังเดินเหินยังกับนางพญาตอนนี้ทำเป็นเมา อย่างนี้ต้องตบ ๆๆๆๆๆ แม็กประคองมาจนถึงโต๊ะก็เอาไอ้เคนวางลง
“เราไปห้องน้ำก่อนนะ ไปครับน้องเค้ก” ตอนไปห้องน้ำก็ต้องเดินผ่านโต๊ะน้องเค้กอีก
“ไปไหนครับ”
“ไปห้องน้ำครับ”
“ผมไปด้วยครับ” น้องเมฆเดินตามผมมา จนถึงห้องน้ำ ทำธุระกันเสร็จเรียบร้อยกำลังจะเดินกลับ
“พี่เจตครับ คืนนี้ไปทานกันต่อไหมครับ”
“ไม่ดีกว่าครับน้องเมฆเอาไว้วันหลังนะครับ”
“ผมเข้าใจครับ แต่ยังไงผมก็ยังรักพี่เจตนะครับ” น้องเค้กหันมามองหน้าผมด้วยสายตาที่แปลก ๆ ผมรีบเดินออกมาน้องเค้อจับแขนผมไว้ผมหันไปมองหน้าน้องเค้ก
“พี่เจตครับ ผมมีเรื่องจะพูดด้วย”
“มีอะไรครับ” ผมจึงเดินเลี่ยงออกมานั่งโต๊ะที่ว่าง ๆ แล้วมุมมืด ตอนนี้ผมนั่งลงบนเก้าอี้ส่วนน้องเค้กยืนอยู่ข้างหน้าผม
“พี่เจตครับ ผมชอบพี่เจตนะครับ” วันนี้วันอะไรกูจุดธูปผิดดอกไปเหรองัยมีแต่คนมาบอกรักบอกชอบ
“ตั้งแต่วันนั้นที่เราได้เจอกันผมก็ถูกชะตากับพี่เจต และตั้งแต่วันนั้นผมก็เฝ้ามองว่าพี่เจตจะมาอีกเมื่อไรจนได้มารู้ทีหลังว่าพี่เจตมีแฟนแล้ว แต่ผมก็ยังชอบพี่เจตอยู่เหมือนเดิม พี่เจตคงไม่ว่านะครับที่ผมจะชอบพี่เจต” น้ำตาน้อย ๆ ของน้องเค้กไหลออกมา โธ่ พี่จะโกรธได้งัยพี่ก็เป็นส่วนหนึ่งเหมือนกันวันนั้นไม่น่าไปให้ความหวังน้องเลย
“พี่เจตครับผมขอกอดพี่เจตซักครั้งได้ไหมครับ” ไม่รอคำตอบจากผมน้องเค้กโผเข้ามากอดผม ผมก็ใช่จะใจร้ายก็กอดน้องเค้กตอบ ภาวนาอย่าให้แม็กเดินมาเข้าห้องน้ำตอนนี้เลย น้องเมฆกอดพร้อมกับร้องไห้ออกมา ไม่ร้องเฉย ๆ อีกละ น้องเค้กก้มลงตรงซอกคอผมพอดี เสียวเว้ยๆ น้องเค้กกอดผมแน่น ๆ ตอนนี้น้องเค้กหันจมูกมาหอมผมตั้งแต่ซอกคอขึ้นมาถึงหู น้องเค้กครับอย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวพี่เอาจริงนะ ผมพยายามจะผลักน้องเค้กออก
“พี่เจตรังเกียจผมเหรอครับ”
“ไม่ได้รังเกียจครับแต่มัน..เอ่อ” น้องเค้กก้มลงจูบผม ดีที่มันมืดนะเนี๊ยะ ไม่งั้นละอายแย่เลย แต่ก่อนที่อะไร ๆ มันละเลยเถิดไปกว่านั้นไฟในเธอก็ถูกเปิดขึ้น น้องเค้กหยุดทันทีผมรีบลุกขึ้นมองไปรอบ ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นตำรวจเข้ามานี้นา ตายห่าละ ผมรีบจูงมือน้องเค้กกลับมาที่โต๊ะ ที่โต๊ะแม็กทำหน้าไม่พอใจอะไรซักอย่าง
“ทำไมไปห้องน้ำนาน”
“เราปวดท้องนะ”
“ดีที่กูเห็นไอ้เมฆมันมาก่อนไม่งั้นกูคิดว่ามึงต้องไปทำมิดีมิร้ายกับไอ้เมฆมาแน่นอน” ถูกต้องคราบ ไม่ได้ไปทำกับน้องเมฆหรอกไปทำกับคนอื่นมานะ
“ตำรวจมารีบออกไปเถอะ น้องเค้กยังอายุไม่ถึง” ผมรีบเดินนำหน้าออกมากะว่าจะออกทางประตูหลัง ไอ้เคนยังทำเป็นเมาเดินเป๋ไปเป๋มา เดี๋ยวแม่ให้เมามัดกูหรอกไม่รู้จักเวล่ำเวลา ความคิดแว็ปหนึ่งผมก็แล่นเข้ามาน้องเมฆก็อายุไม่ถึงนี้นา จะทำไงดีวะ พอมาถึงประตูหลังก็มีตำรวจยืนอยู่แล้ว ตายแหง ๆ ผมจึงพาทั้ง 3 กลับมาที่โต๊ะ ผมมองไปที่โต๊ะน้องเมฆตอนนี้ก็นิ่งเงียบกันหมด ตำรวจค่อย ๆ เข้ามาตรวจทีละโต๊ะ นี้เขายกมาทั้งสำนักงานตำรวจเลยหรือไงทำไมถึงได้มาเยอะขนาดนี้ ดูน้องเค้กกระวนกระวายคงกลัวโดนตรวจละซิ นั้น ๆ ๆ พ่อเรานี้ พ่อเราย้ายมาอยู่ที่นี้ตั้งแต่เมื่อไร เฮ้ ดีใจจังเลย แต่จะดีใจไปทำไมเมื่อพ่อเราตัดเราไปแล้วนี้ผมยังยืนอยู่ไม่ไหวติง ซักพักพ่อก็เดินมาถึงโต๊ะผม พอพ่อเห็นผมก็ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง ผมจ้องมองดูพ่อ พ่อกำลังจะเดินไปแล้วนี้เป็น
โอกาสสุดท้ายที่จะช่วยน้องเค้กและน้องเมฆได้นะ ผมรีบเรียกพ่อทันที
“พ่อ” พ่อหยุดแล้วหันมามองผมอีกครั้ง แต่ก็เดินออกไป หมดหวังแล้วกู พอจะถึงโต๊ะผมโดนตรวจก็มีนายตำรวจเดินทางโต๊ะผม เอะ นี้มันนายตำราจคนที่เราเจอเมื่อมีเรื่องครั้งนั้นนี้
“น้องครับเชิญน้องกับเพื่อน ๆ ออกไปข้างนอกครับ”
“มีอะไรป่าวครับ”
“ไม่มีอะไรครับ นายบอกให้ออกไปครับ”
“เอ่อยังเหลืออีกโต๊ะครับ”
“ไหนครับ” ผมชี้ไปที่โต๊ะน้องเมฆ
“งั้นก็ไปเรียกให้รวมกันที่นี้ครับแล้วเดินออกไปพร้อมกันเลย” ผมรีบเดินไปตามน้องเมฆพร้อมกับเพื่อน ๆมารวมกันและเดินตามคุณพี่นายร้อยคนนั้นออกไป ตอนออกไปม่แต่คนมอง ช่างเถอะต้องเป็นพ่อ แน่ ๆเลยที่ช่วยเราไว้ ดีใจจังอย่างน้อยก็รู้ว่าพ่อยังไม่ตัดเราจริง จนมาถึงข้างนอก
“ขอบคุณครับที่ช่วยไว้”
“ไม่เป็นไรครับ เป็นคำสั่งครับ”
“ไม่ทราบว่าใครครับ”
“นายครับ” แล้วพี่นายร้อยก็เดินเข้าไป
“พ่อพี่เจตเป็นตำรวจเหรอครับ” น้องเค้กถาม
“ครับ เรากลับกันเถอะครับ”
“ขอบคุณพี่เจตมากนะครับ ไว้ผมจะเลี้ยงข้าวตอบแทนนะครับ” น้องเมฆหันมาขอบคุณผม
“ไม่เป็นไรครับ” ผมยิ้มให้กับน้องเมฆ แล้วเราก็แยกย้ายกันผมกำลังจะขึ้นซ้อนท้ายแม็ก ก็ได้ยินเสียงรถล้มลง อ้าวรถน้องเค้กนี้แต่คนที่ล้มคือไอ้เคน ทำเป็นรถล้มลงแล้วทำท่าเมา แม้กเดินลงไปดูช่วยผยุงตัวเคนขึ้นส่วนเค้กดึงรถขึ้น
“สงสัยจะเมานะ คงขับไม่ไหวแล้ว” ตอแหลมาก ๆ
“งั้นให้เค้กขี่สิ” แม็กบอก
“เค้กขี่ไม่ค่อยแข็งนะ” มันรีบบอกแม็ก
“ให้แม็กขี่ได้ไหมให้เราซ้อน แล้วคันนี้ให้เจตขี่ให้เค้กซ้อน” ช่าง...วาง...แผน..เหลื๊อะ..เกินนะ....นางแมงป่อง ไม่นะแม็ก เราก็ขี่ไม่ค่อยเป็นนะ
“ได้” อ้าวแฟนกรูหลงกลมันซะละ มันพยายามเดินกระแพรก ๆ มาขึ้นซ้อนท้ายแม็ก ตบซะดีไหมเนี๊ยะ ผมก็ขึ้นสต๊าทรถมันน้องเค้กก็ขึ้นซ้อนท้าย แม็กออกตัวไปก่อน นั้น ๆ ๆ มันกำลังกอดแม็กกกกกกกกก ปล่อยมือเดี๋ยวนี้นะ จนมาถึงหอไอ้เคน
“แม็กพยุงเราขึ้นห้องหน่อย” พอได้ยินเท่านั้นผมจึงเดินเข้าไปแย่งตัวมันออกมาจากแม็ก
“เดี๋ยวเราขึ้นไปส่งเอง” ผมจึงพยุงมันขึ้นบนห้อง
“ขอบใจนะเจตแต่จำคำเราไว้เราจะแย่งแม็กมาจากนาย” มันกระซิบที่หูผม นี้กูไปมีความบาดหมางอะไรกับมึง ผมหันหน้าไปมองมัน ตอนนี้ผมกำลังพามันเดินขึ้นชั้น 2 มันกอดคอผมไว้แล้วทิ้งน้ำหนักลงทันทีด้วยแรงของมันมือมันจึงหยุดจากบ่าผมแล้วมันก็กลิ้งตกบันไดลงมาประมาณ 3 ขั้น
“โอ๊ย” เสียงมันร้องออกมา ผมเหรอครับอึ้งสิครับมันทำลงไปทำไม แม็กกับน้องเค้กวิ่งเข้ามาผยุงมัน
“เป็นอะไรไหม” แม็กรีบถามมัน ส่วนผมก็เดินลงมาดู
“ไม่เป็นอะไรมากหรอก เจตนะสิไม่รู้เป็นอะไรแค่เราบอกว่าแม็กน่ารักเท่านั้นแหละก็ปล่อยเราเลย เราเลยตกลงมา” อ้าวอีนี้ ตอแหลเห็น ๆ
“มึง” ผมกำลังจะเถียง
“เจตทำไมทำแบบนี้ไม่มีน้ำใจเลย” อ้าวแฟนกรูเป็นไปอีกคน..กลุ้มสิกรู เอาเข้าไป ๆ ๆ กูผิด
“เดี๋ยวเราพาขึ้นห้องเอง” แม็กพยุ้งมันลุกขึ้น
“โอ๊ย”
“เป็นอะไร” แม็กถามอีกครั้ง
“เจ็บข้อเท้านะ”
“กอดบ่าเราไว้สิ” ไม่รอช้ามันรีบกอดบ่าแม็กไว้พร้อมกับหันมาแลบลิ้นให้ผม ไม่ไหวแล้วโว้ย ขอฟูเขาไฟฟิลิปิน่าระเบิดทีเถอะ ผมเดินเข้าไปถีบมันทันที แน่นอนครับล้มทั้ง 2 คน แม็กหัน มามองผม แม็กกำลังจะอ้าปาก
“หุบปากเลยแม็ก เราเป็นคนไม่มีน้ำใจและลืมบอกไปเราเป็นคนไม่ดีด้วย ขอให้แม็กอยู่กับคนดีดีเถอะ ไปน้องเค้ก” ผมจูงแขนน้องเค้กมาขึ้นรถแล้วสะต๊าทออกไป...........................
-
โหไรอะ เคน อยากฆ่าไอ้เคนจัง :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
เง้อ... เถื่อน...ดิบ...ได้ใจ....เอาอีก... :loveu:
-
:laugh3: ฮู้ยยย อ่านทันแล้วเว้ยกรู ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกันพอดี เอิ๊ก ๆ แต่หนุก ๆ ดีคับ ชอบจัง : 222222:
ว่าแต่อุปสรรคเยอะชะมัดเลย หึหึหึ อืม ไงก้ออย่าลืมนะ กัด ๆ ดูด ๆ ไซ้ ๆ หูซ้าย หูขวา คิก ๆ ชอบ ๆ ๆ :haun4: แฮ่ะ ๆ ลามกไปแล้วกรู :haun5:
-
ดีเจต สะใจโจ๋เลย :laugh5:
นี่ถ้าพ่อเจตรู้ว่าแม็ฏทำตัวงี้ ลูกปืน ลูกล่ะสิบบาท คงถูกกวาดซื้อมารั่วใส่แม็กแล้วมั้ง :ฮึ่มม:
-
ไอ้เคน :angry2: เดี๊ยะเหอะเมิง ประเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย
ส่วนน้องเค้ก . . . น่ารักมากครับ ขับรถไม่แข็งซะด้วย :give2:
-
ขอตบไอแสรดเคนซักหนึ่งยกได้ป่ะ?
คนอะรั๊ยยยย ซุงแหล ได้มากมายขนาดดดดด
อึ๊ยยยยยยยย อย่าไห้เจอนะ เด๋วจะดักตบ ชิส์
รมเสีย!
น้องเค้กกะน้องเมฆเอาใจพี่ไปเลยนู๋
กรั่กๆๆๆ
อ้อ อิกคนที่ต้องจัดการคือตาแม๊กเนี่ยะแหละ ฮึ่มมมม
ดีเลยๆ เข้าทางงง เจตพาน้องเค้กไปเลย 5555+
เริ่ดมากมาย~
-
รออ่านต่อไป :yeb:
-
:laugh5:
-
ทำไมเเกย์เวปนี้โหดจังเลยคะ
แต่เจ้ไม่โหดนะ เจ้เชียร์เคนนะ แย่งเลยๆ อิอิ
ปล. ใครไม่ชอบ เราเชียร์ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
รู้สึกว่าชื่อ น้องเมฆ และน้องเค้ก สลับสับสนกันนิดหน่อยปะเนี่ย งงๆๆ :เฮ้อ:
แต่ไม่เป็นไร เรื่องสนุก ให้อภัยค่า :laugh5: :laugh5:
ว่าแต่น่าจับนังเคนมาตบล้างน้ำซักที แห..ล ได้ใจจริงๆ :13223: :13223:
-
มาต่อได้แล้วคับ ทนไม่ไหวแล้ว อยาก (อ่าน) แล้วอ่ะ 555 (โดยเฉพาะเลิฟซีนได้ใจมั่ก ๆ ไม่มีเซนเซอร์เลยวู้ยยยย หุหุหุ :haun5:)
-
แน๋วที่ร๊ากกกกกกก จ๋า มาต่อเร็วๆหน่อยดิ
กว่าจะตามทันนะ นะ กำลังติดลมเลย
โอ้เรืองนี้ ได้ใจมากๆ เถื่อนสะใจเจง เจง :haun4:
-
:monkeysad:,มาต่อนะจ๊ะ....please,...........please,..............แต่..ช้า..แต่....ต๊ะ...ติง..ติง.... :impress:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วสอนหั้รู้ว่า.......... :เฮ้อ:
..................ผู้ชายแม่งก็มีมารยา 100 ล้านเล่มเกวียนเหมือนกันนะเนี่ย.... :laugh5: :laugh5:
..............................ใครมารยา....ฆ่ามาน..... :ฮึ่มม: :ฮึ่มม:.....ตรูมารยาได้คนเดียว.... :5555:
-
เคนร้ายแบบนี้
เห็นทีเจตจะเอาชนะด้วยอารมณ์ไม่ได้แล้วล่ะ
ร้ายมาต้องร้ายตอบ
แต่ต้องสวมบทนางเอกไว้ แอบร้ายลับหลังมันส์กว่าเยอะนะเจตนะ
สู้ ๆ
ปล.สงสารน้องเมฆ สงสารเค้ก แงแง :monkeycry4:
-
ชิ ไอบักเคน
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
เจตอย่ายอมมมมมมม
:serius2: :serius2: :serius2:
-
:myeye: :myeye: :myeye: :myeye: :impress: :impress: :impress:
พี่แน๋วจ๋า หายงอน น้องเตอะ มาต่อเร็วๆๆก็ดีนะครับ พี่
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :monkeysad: :monkeysad:
-
และแล้ววันนี้ผมก้อุทิศเวลางานครึ่งวันให้กับเรื่องนี้ค้าบบบบ :kikkik:
ตามอ่านมาทันจนได้ โหด มัน ฮา สยิวกิ๊วจิงๆเลย แถมทำให้เสียน้ำต่ด้วยตอนที่พ่อกะแม่ไปหาเจตที่โรงเรียน... :monkeysad:
ยังไงมาลงต่อไวๆนะคร้าบบบ
ปล. ไอ้เคนนี่มารยามากๆๆ แมกวือย่าไปหลงกลมันนะ ....งานนนี้น้องเค้กเลยได้อานิสงคืการประชดไปโดยไม่รู้ตัว อิอิ :interest:
-
งื้ดๆๆ :o เจตองค์ลงอีกแล้ว :ฮึ่มม:
เคนนี่ร้ายได้หน้าด้านที่สุด ฆ่ามานเลยเจต ฆ่ามานนนน :13223:
อ่า... ต่อครับต่อ
-
พึ่งรู้ว่ามารยาหญิงที่ว่าร้อยเล่มเกวียนยังสู้มารยาชายมะได้เยย :เฮ้อ: หรือว่าพอๆกันหว่า
รู้สึกว่าจาได้สมาชิกเด็กช่างเพิ่มขึ้นแฮะ
:5555:
***********************************************************************************************
********ผมพาน้องเค้กขี่รถมาถึงไหน ถึงไหนแล้วเนี๊ยะ งง มาถึงที่นี้ได้ไง สงสัยเบลอ ผมพาน้องเค้กมาถึงสวนสาธารณะนอกเมืองได้ไง แต่มาถึงแล้วนี้ก็เลยจอดรถแล้วลงมานั่งข้าง ๆ สวน น้องเค้กเดินตามผมลงมา
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” น้องเค้กถามผม
“ไม่เป็นอะไรครับไ
“แต่รู้สึกสีหน้าพี่เจตไม่คร่อยสบายใจ”
“น้องเค้กรู้จักกับเคนมานานยังครับ”
“ก็พอ ๆ กับรู้จักพี่แม็กนะครับเพราะว่าเข้ามาพร้อมกัน มีอะไรหรือเปล่าครับ
“เปล่าครับ แค่อยากรู้ว่าเขามีนิสัยยังไง”
“ก็ดีครับ ทำงานดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น” ทำงานดีเชื่อตายละ
“เหรอ”
“ครับ” แล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น แม็กโทรมา ไม่รับ ซะอย่างจะทำไม
“น้องเค้กครับพี่อยากกินเหล้า ช่วยไปซื้อให้พี่หน่อยได้ไหมครับ”
“ครับ” น้องเค้กรีบออกไป ผมล้มตัวลงนอน คิดในหัวว่าทำไมแม็กถึงไปเชื่อไอ้เคนมันนะ นี้เราไม่ดีถึงขนาดนั้นเลยเหรอ ซักพักน้องเค้กก็มาถึงพร้อมกับสุราและอาหาร
“ขอบคุณครับ”
“ไม่เป็นไรถ้าเป็นพี่เจตผมยินดีครับ” น้องเค้กครับ อย่าพูดแบบนี้เลยพี่ใจคอไม่ดี ผมดื่มเหล้าคนเดียวนานเท่านานที่จำได้แต่สรุปคือเมาจำอะไรไม่ได้ ผมตื่นเช้าขึ้นมา ห้องใครเนี๊ยะ ไม่คุ้นเลย ทีวีห้องเราไม่ตั้งอยู่ตรงนี้นี้นา แล้วประตูห้องเราก็ไม่อยู่ตรงนี้ ผมรีบลุกขึ้นนั่ง ปวดหัวจัง ห้องใครผมมองไปรอบๆ ยิ่งไม่คุ้นไปใหญ่ แล้วเสียงประตูห้องก็ถูกเปิดขึ้น น้องเค้กนี้ อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนเรามานอนห้องน้องเมฆ ไม่จริง ๆ นี้เราเสียตัวไปหรือยัง
“ตื่นแล้วเหรอครับพี่เจต”
“ครับ.....เอ่อ..คือ...พี่มานอนที่นี้ได้งัยครับ”
“ก็เมื่อคืนพี่เจตกินเหล้าคนเดียวจนเมามาห ผมเลยพานอนที่นี้ก่อนนะครับ”
“เหรอครับ” อายจังกู เมาขนาดนั้นเลยเหรอ
“นี้ครับน้ำเต้าหู้แล้วก็ข้าวครับ ผมลงไปซื้อมาให้แล้วจะอาบน้ำก่อนไหมครับ” น้องเค้กจัดแจงเทกับข้าวและน้ำเต้ามาให้ผม
“พี่อาบน้ำก่อนดีกว่าครับ” น้องเค้กลุกขึ้นไปค้นตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัว ผมควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงไม่มี อ้าวโทรศัพท์เราไปไหนนะ
“น้องเค้กครับ เห็นโทรศัพท์พี่ป่าวครับ”
“อ๋อ อยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งนยะครับ” ผมหันไปก็เจอโทรศัพท์อยู่บนโต๊ะแป้ง จึงเข้าไปหยับ 16 สายไม่ได้รับ แม็กโทรมานั้นเอง แต่ทำไมเราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์นะ แล้วนี้ใครมาปิดเสียงโทรศัพท์ไว้นะ หรือว่าจะเป็นน้องเค้ก ช่างเถอะรีบเข้าไปอาบน้ำดีกว่า ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาทานข้าว
“น้องเค้กไม่ทานเหรอครับ”
“ไม่ครับ”
“ทำไมละครับ”
“เห็นพี่เจตกินก็อิ่มแล้วครับ” เห่อ ๆ หน้าแดงเลยกู อายเป็นนะ ซักพักโทรศัพท์ผทก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง แม็กโทรมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมรับางสัยหายเมาแล้ว
“มีอะไร”
“มึงอยู่ที่ไหน” ผมหยุดการสนทนาแล้วเดินออกมานอกห้องน้องเค้กไม่อยากทะเลาะให้น้องเค้กเห็น
“แม็กสนใจเราด้วยเหรอ” ต้องเริ่มเปิดประเด็น
“ทำไมมึงพูดแบบนี้ มึงเป็นแฟนกูนะ”
“แฟนเหรอ แต่รู้สึกว่า แม็กจะเชื่อคนอื่นมากกว่าเรานะ” เมื่อเปิดประเด็นแล้วก็ต้องเข้าสู่เนื้อเรื่อง
“ใคร”
“จะใครอีกละ ก็คนที่เราถีบไง เป็นไงละ อ้อนกันพอแล้วใช่ไหมถึงได้โทรมาหาเราได้นะ” เรื่องประชดประชันละกูนี้ละที่หนึ่ง
“มึงไม่ต้องมาหาเรื่องแล้วมึงไปถีบมันทำไม”
“ไม่มีอะไร อยากถีบ ถีบแล้วสะบายใจ” จริง ๆ อยากจะเข้าไปซ้ำด้วยซ้ำไป
“ถามจริงๆ เถอะมึงเป็นอะไรปกติมึงไม่เคยเป็นคนแบบนี้นี้นา”
“ก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไร ก็เราเป็นคนไม่ดี แม็กก็อยู่กับคนดีดีอย่างไอ้เคนนั้นแหละดีแล้ว”
“อย่ามาประชดได้ไหม เอาเรื่องมึงก่อนตอนนี้อยู่ที่ไหน อย่าบอกว่าอยู่กับไอ้เค้กนะ”
“ใช่ ทำไม” ตอบอย่างมั่นใจ
“มึง........อยู่ตรงนั้นก่อนบอกกูมาหอมันอยุ่ไหนกูจะไปหา”
“ไม่รู้ ว่าอยู่ตรงไหน”
“กูถามว่าอยู่ตรงไหน” เสียงแม็กเพิ่มขึ้นเป็น 200 เดซิเบล ทำไมต้องโมโหขนาดนี้ด้วย ชักกลัวขึ้นมาแหะ
“งั้นเดี๋ยวนะขอเข้าไปถามน้องเค้กก่อนว่าหออยู่ตรงไหน” ผมเข้าไปถามน้องเค้กแล้วก็ออกมา
“หออยู่ตรง........ห้อง 305”
“มึงรอกูอยู่ตรงนั้น” มาบังคับกูอีกแล้วแต่ก็ต้องรอกลัวขึ้นมาถนัดใจ ผมเข้ามานั่งในห้องหลังจากที่วางหูจากแม็ก
“พี่แม็กจะมารับเหรอครับ”
“ครับ” ผมนั่งคุยกับเค้กไปเรื่อย ๆ จนได้ยินเสียงมอไซด์เข้ามา จำได้ เสียงรถแบบนี้รถแม็กชัวร์ พอสิ้นเสียงรถแม็กไม่นานแม็กก็ปรากฏตัวตรงหน้าห้องน้องเค้ก หายตัวขึ้นมารึงัยทำไมถึงได้รวดเร็วเช่นนี้
“กลับหอ” ไม่พูดเปล่าแม็กเข้ามาชุดกระชากลากถูผมออกไป
“นี้แม็กเราเดินได้” กูไม่ใช่วัวใช่ควายนะ
“สวัสดีครับพี่แม็ก” แต่ดูเหมือนแม็กจะสนใจคำสวัสดีของน้องเค้กแม้แต่น้อย
“น้องเค้กครับพี่กลับก่อนนะครับ ขอบคุณที่ให้มานอนด้วย” แม็กหันมามองผมอีกครั้งด้วยสายตาแห่งพญามาร ผมเดินออกมาก่อนแม็ก พอจะลงบันไดแม็กก็เข้ามาจะดึงผมไว้ผมเบี่ยงตัวเพื่อหลบมือแม็กแล้ว แล้วรีบวิ่งลงมาจากชั้น 3 ผมได้ยินเสียงแม็กวิ่งตามผมลงมา (เหมือนหนังอินเดีย นางเอกวิ่งหนีพระเอกวิ่งตาม) ผมยิ่งสะปีดความเร็วขึ้นจนมาชั้น 1 ผมรีบวิ่งออกประตูแต่ก็เป็นช่วงจังหวะเดียวกับที่รถขนน้ำเลี้ยวเข้ามาพอดี
“เฮ้ย.....เอี๊ยดดดดดด” นั้นเป็นอีกเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนที่จะไม่รู้สึกตัว..............
-
เจต เปนไรไป ไม่ยอมๆๆ
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
พี่แน๋วมาลงด่วนค้าบบบบ
:dont2: :dont2: :dont2:
-
เจตเป็นไรมากรึเปล่า :dont2:
แน๋วมาต่อด่วนเลย :call:
-
เง้อ เกิดไรขึ้นอ่ะ อยากรู้ ๆ ๆ ๆ
-
เจตอย่าเปนอารายปายน๊า
เง้อออออออออออออออออ
ชอบหยุดตอน climax อยุ่เรื่อยเลย -- * --
-
:pighaun:เง้อ...รถชนเลย.....สม.....สะดิ้งดีนัก.....แบบนี้ต้องแอบไปหาmaxดีก่า...เอิงเงย....เอิงเงย....... :HBD1:
-
:haun4: :haun4:
แม็กซ์ ใจเย็นๆๆ นา
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
เจต จะรอดใหม
:monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:
-
เจตไม่เป็นไรมากหรอก งั้นคงไม่ได้มาเล่าเรื่องนี้ :yeb: :yeb: :yeb:
-
โอ้ว เจตไม่น้าาาาา :dont2:
อย่าเปงไรนะเจต เจตเปงไรไปแม็กจะอยู่ยังไง
โนวววววววววววว!!!~ :serius2: :serius2:
-
ไอเคนนี่ ท่าทางจะว่างจัด เห็นมะบอกแล้ว ไอแมกซ์มันอยู่เฉยๆ
ไอพวกเห็บพวกหมัดก็ขยันมากัดนิดกัดหน่อย ดูดนิดดูดหน่อยอยู่นั่น
:เฮ้อ:เฮ้อ............ว่าแล้วก็จับไอเคนมาเที่ยวบ้านผมดีกว่า(ปัตตานี)
เอาไปสังเวยให้พวกโจรมันได้ลองซ้อมยิงเป้าหน่อย
:pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
เคราะห์ซ้ำกระหน่ำซัดเหลือเกิน
แงแง
-
:dont2: เจตตตตต อย่าเป็นอะไรน่ะ
:เฮ้อ: เคราะห์เยอะ เรื่องแย้ะ จัง
น่าสงสาร :monkeysad:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เอาใจช่วย เจตอย่าเป็นไรนะ
อืมม ตัดสินใจกันสองคนแล้ว อย่ามีเรื่องกันเลยนะ
เด๋วได้แยกกันจริงๆ หรอก :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
ปล. เข้าโหมด คิดมาก ....
-
โอ้ว เจตโดนรถชนเหรอ...ครบสูตรเลย เด่วพระเอกก้ตามไปดูแล แล้วกคืนดีกัน แล้วก็....กัน ตามสูตรเจ้สองป่ะ อิอิ :รักจัง11:
หวังว่าคงไม่เป็นไรมากนะค้าบบบ เป็นห่วงคู้นี้จัง ตัวสร้างความร้าวฉานเยอะเหลือเกินนน :monkeysad2:
ว่าต่อไวๆนะครับ :impress3:
-
ไม่ๆ...ถ้าให้ดี.....ต้องความจำเสื่อมด้วย จำอะไรไม่ได้เลยยิ่งดี
พ่อแม่พากลับบ้าน ส่วนแมกซ์ก็ทำทุกททางให้เจตจำตัวเองได้
ถ้าเป็นแบบนี้ แม้จะน้ำเน่าไปนิด แต่ผมชอบ (บ้าละครไปนิด 555)
ปล.แมกซ์จะน้ำตาท่วมจอก็หนนี้ละมั้ง งั้นขอน้ำตาซึมรอละกันนะ :เศร้า1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
รถขนน้ำ? น้ำอะไรอะเคอะ อิอิ
อย่างงี้คงต้องจ้างน้องเคนสุดสวยมาเป็นอาจารย์พิเศษที่ภาควิชามารยาสาไถเสียแล้ว ให้เปิดสอนวิชา"สร้างความร้าวฉานด้วยมารยาสาไถ" :laugh3: เจ้จาลงเรียนมันคนแรกเลย แบบว่าประเดิมวิชาจะได้เก่งๆ แล้วไปแย่งสามีชาวบ้านมากก :haun5:
ปล. รู้สึกว่าช่วงนี้ชื่อของอิชั้นจะถูกพาดพิงบ่อยเหลือเกินนะเคอะ เห็นมาหลายกระทู้แระส์ ก็ช่วยไม่ได้เนอะ อยาก-แร-ด-เอง :give2:
-
กำลังลุ้นเลยอ่ะ มาต่อด่วนเลย
ให้ไว ให้ไว
:monkeycry4: สงสาร เจตอ่ะ
-
โดนรถชนซะงั้นอ่ะ :o
คงไม่เป็นไรมากหรอกเนาะ เพราะถ้าเป็นคงไม่ได้มานั่งเขียนเรื่องนี้อยู่หรอก :laugh3:
น้องเค้กน่ารักจัง :give2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
รถขนน้ำ? น้ำอะไรอะเคอะ อิอิ
อย่างงี้คงต้องจ้างน้องเคนสุดสวยมาเป็นอาจารย์พิเศษที่ภาควิชามารยาสาไถเสียแล้ว ให้เปิดสอนวิชา"สร้างความร้าวฉานด้วยมารยาสาไถ" :laugh3: เจ้จาลงเรียนมันคนแรกเลย แบบว่าประเดิมวิชาจะได้เก่งๆ แล้วไปแย่งสามีชาวบ้านมากก :haun5:
ปล. รู้สึกว่าช่วงนี้ชื่อของอิชั้นจะถูกพาดพิงบ่อยเหลือเกินนะเคอะ เห็นมาหลายกระทู้แระส์ ก็ช่วยไม่ได้เนอะ อยาก-แร-ด-เอง :give2:
แต่ป๋มว่า คุนเจ๊ม่ะต้องเรียนแล้วมั้งคับ
เปนตั้งแต่เกิดม่ะช่ายหรอ? กรั่กๆๆ
ปล.ถ้าแซวแรงไป ขอโทษด้วยนะค๊าบ
-
ทำไมไอ้คู่นี้มันมีแต่เรื่องเข้ามาได้ตลอดเลย... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
.........ไปทำบุญกันซะบ้างนะ.... :give2: :give2: :give2:
ป.ล. รุ่นเจ๊ยังต้องเรียนอีกหรอ....ผมนนึกว่าเคนไปเรียนจากเจ๊นะเนี่ย.... :laugh5: :laugh5:
-
:โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
กลับมาอีกทีคราวนี้ พี่แน๋ว ยังไม่มาลง ม่ายเป็นไร หรอก รอพี่แน๋ว ได้ :5555: :5555: :5555: :5555:
-
เจ๊สองจัดการเยย ไอ้เดะพวกนี้จ้อบแซวดีนัก จับทำปั๋วซะให้หมด โดยเฉพาะน้องถุงตุงกะน้องราม
:laugh5:
เด๋วขอทักทายสมาชิกทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่หน่อยนึง
อ่าน้องนู๋บาส...ขอบจายมากจ้าที่มารอ
ข้ามน้องถุงตุงกะน้องรามไป..
น้องหมี....จาปันใจจากพี่ไปให้น้องเค้กแระเหรอ ฮึ (กระซิกๆ)
ป้อมที่ร๊ากกก....ชอบแนวนี้เหมือนกานเย๋ออ
เตเต้...เชื่อแย้วว่าอินจัด เหงมาลงชื่อรอสองรอบเยย เอิ๊กๆๆ
อ่ะ....พี่นัทเริ่มใช้หลักสูตรเดียวกะเจ๊ซะแระ อิอิ
น้องคับ...อย่าคิดมากนะจ๊ะ เจตเค้าผ่านเรื่องพวกนี้มาได้แย้วจ้า
น้องบูม...นี่ก้ออินอีกคน
STAR .....โหดง่ะ งี๊ดๆๆ
Bosatlas...แต๊งส์ๆจ้า สำหรับการติดตาม
ballonza...ยินดีต้อนรับนักอ่านหน้าใหม่จ้า
FluckHub...เขิลลอ่า ม่ายเคยคุยด้วย
อ้น...ชอบอ่ะสิ เถื่อนๆ ดิบๆอ่ะ
shell...มาต่อให้แว้ววจ้า
น้องเอ็น....แฟนพันธุ์แท้ เกาะติดขอบสนามเยย
*****************************************************************************************
*********ผมไม่รู้ว่าตัวเองนอนไปนานแค่ไหน แต่ผมรู้สึกว่าปวดหัวมากๆ พยายามจะลืมตาขึ้นนี้มันที่ไหนนะ ลักษณะเตียงแบบนี้มันเป็นเตียงโรงพยาบาลนี้นานี้เราอยู่โรงพยาบาลเหรอ มีคนฟุบอยู่ที่เตียงผมนี้นา ไม่ใช่แม็กแน่ ๆ เพราะผมยาวต้องเป็นผู้หญิง แต่มันมืดจังในห้องนี้มองไม่ชัดเลย ผมพยายามกวาด สายตาไปรอบ ๆ ห้องมีคนนั่งหลับอยู่ที่โซฟา นั้นคงเป็นแม็กแน่ ๆ พอจะจำรูปร่างได้ แต่ผู้หญิงคนนี้ละ ผมจะยกมือขึ้นจับดู โอ๊ย ทำไมเจ็บจัง แขนเราหักเหรอเนี้ย ผมพยายามที่จะลุกขึ้น เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ผู้หญิงคนนั้นตื่น แล้วมองมาที่ผม...............แม่................นี้นา
“แม่” เป็๋นประโยคแรกที่ผมลุดปากออกมา
“ฟื้นแล้วเหรอเจตลูก” แล้วแม่ก็โผเข้ากอดผมไว้
“ดีแล้วที่ลูกไม่เป็นอะไรมาก” แม่ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง แม็กตื่นขึ้นมาแล้วตอนนี้แล้วมายืนข้าง ๆ ผมอีกด้านหนึ่ง
“ไปเปิดไฟสิแม็ก” แม่บอกกับแม็ก นี้แม่ยอมญาติดีกับผมกับแม็กแล้วเหรอ ดีใจจัง แม็กเดินไปเปิดไฟ พอมีแสงสว่งผมก็เห็นใบหน้าของแม่และแม็กอย่างชัดเจน ทำไมเสื้อแม็กมีแต่เลือด
“เสื้อแม็กเป็นอะไร”
“ก็มึงโดนรถขนน้ำชน หัวมึงแตก แล้วมึงก็สลบไปกูก็อุ้มมึงมาโรงพยาบาลเสื้อก็เลยเปื้อนเลือด”
“แม่” ผมเรียกชื้อแม่อีกครั้ง
“แม่หายโกรธผมแล้วเหรอ”
“แม่ไม่เคยโกรธลูก มีแต่ลูกเท่านั้นที่ไม่เข้าใจแม่ เรื่องมันผ่านไปแล้วช่างมันเถอะ”
“แม่ครับผมรักแม่นะครับ” ตอนนี้แม่กอดผมไว้อีกครั้ง
“แม่แล้วเรื่องแม็กละครับแม่จะว่าไง” แม่เงยหน้าขึ้นมองผมและแม็ก
“แม่เข้าใจดี แม่เลี้ยงลูกได้แต่ตัว เลี้ยงใจลูกไม่ได้ ชีวิตเป็นของลูกขอลูกเป็นคนดีก็พอ ถ้าจะคบกันก็ตามใจ แม่ไม่ว่า”
“ขอบคุณครับแม่” ผมดีใจที่สุดเลย ไม่รู้ว่าน้ำตาผมมันไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไร
“ขอบคุณครับแม่” แม็กยกมือไหว้แม่ และแล้วแม่ก็ได้ลูกเขย เฮอ ๆ ๆ ๆ ๆ
“แล้วพ่อละครับ” แม่นิ่งไปซักพัก
“ตอนเช้าคงเข้ามา”
“แม็กทำไม่ไปเปลี่ยนเสื้อละ”
“ก็กูเป็นห่วงมึง”
“ตอนนี้เราไม่เป็นไรแล้วแม็กไปเปลี่ยนเสื้อเถอะนะ”
“ได้ งั้นกูจะรีบไปแล้วรีบกลับนะ”
“แม่ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“จ๊ะ” แม็กเดินออกไปจากห้องผมก็เริ่มบทสนทนากับแม่
“ใครโทรไปบอกแม่ครับ”
“ไม่มีใครโทร”
“อ้าวแล้วแม่รู้ได้ไงครับ”
“ก็ตำรวจที่เขาได้รับแจ้งอุบัติเหตุเขารู้จักลูกว่าเป็นลูกของพ่อเขาจึงบอกพ่อ พ่อเลยโทรมาบอกแม่ แม่ก็รีบมาหาลูกนี้แหละ แม่มาถึงลูกก็อยู่ห้องฉุกเฉิน เจอกับแม็กแม่ก็พุดกับแม็กหลายอย่างเหมือนกัน พอได้คุยแม็กเขาก็พุดเป็นผู้ใหญ่ดีนะ แต่แม่ก็ว่าให้แม็กไปเหมือนกันว่าไม่ยอมโทรบอกแม่”
“แม็กคงไม่มีเบอร์แม่นะครับ” ต้องแก้ตัวแทนลูกเขย
“จะยังไงก็ช่างแม็กก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ลูกต้องโดนรถชนครั้งนี้”
“ผมผิดเองแหละแม่ ที่วิ่งออกมาไม่เกี่ยวกับแม็ก”
“แก้ตัวแทนกันเข้าไปนะ” แม่เอามือมาขยี้หัวผมเบา ๆ ผมคุยกับแม่อีกมากมาย จนถึงเช้าพยาบาลก็เข้ามาเช็คผมอีกครั้ง ตอนนี้แม็กเข้ามาแล้ว
“แม่กลับไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะครับ แม็กมาแล้ว”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอพ่อมาก่อน แม่จะกลับพร้อมพ่อ” ซักพักพยาบาลก็เอาอาหารเช้ามาให้
“ทานข้าวก่อนสิลูก”
“ไม่เอาครับ ยังไม่ได้แปรงฟันเลย” ผมลุกขึ้นจากที่นอนโดยมีแม็กเข้ามาพยุงผมเข้าห้องน้ำผมจะแปรงฟันจะดันแขนมันมาหักด้านขวาซึ้งด้านถนัดของผม
“มึงยืนเฉย ๆ” แม็กจัดการแปรงฟันให้ผมจนเรียบร้อย น่ารักจังแฟนเราผมหายโกรธแม็กไปเลย แม็กพาออกมานั่งที่โซฟาแล้วก็นั่งป้อนข้าวผม โดยมีแม่นั่งอยู่ข้าง ๆ แล้วพ่อก็เข้ามาตอนที่แม็กตักข้าวให้ผมกินพอดี จริง ๆ ต้องถ่ายรูปไว้นะตอนนี้(ยังมีอารมณ์)
“สวัสดีครับพ่อ” ผมทักพ่อ
“อือ”
“กลับเถอะแม่” นี้พ่อยังไม่หายโกรธเราเหรอ
“คุณก้อ นั่งก่อน”
“ไม่จำเป็นมันก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี้”
“คุณอย่ามาทำเป็นฟอร์ม ใครกันที่เร่งให้มาดูลูกไม่ใช่คุณหรอกเหรอ”
“มันผ่านไปแล้วกลับเถอะ”
“มานี้” แม่ดึงตัวพ่อเข้ามานั่ง พ่อค่อย ๆ นั่งลง แต่ตากลับมองออกไปที่หน้าต่าง
“พ่อครับ ผมขอโทษที่ผมเป็นแบบนี้ แต่มันคือความจริง ผมไม่เคยอยากที่จะทำให้พ่อและแม่เสียใจ ผมอยากให้พ่อเข้าใจผม ยังไงผมก็ยังรักพ่อนะครับ” ตอนนี้ทุกอย่างในห้องเงียบ ไปหมด แม่ร้องไห้ขึ้นมาอีกแล้ว
“คุณก็ยกโทษให้ลูกนะ ฉันทนมานานแล้ว แล้วไม่อยากจะทนอีก ฉันคิดถึงลูกอยากคุยกับลูกเหมือนเคย คุณก็อย่าฐิธิอีกเลย หรือว่าคุณอยากเห็นฉันทรมาร ถ้าคุณไม่ยอมยกโทษให้ลูกฉันจะย้ายมาอยู่กับลูก” โอ้โฮ แม่เราใจเด็ดจริง ๆ
“คุณ” พ่อหันมามองหน้าแม่
“ก็ได้ ผมยอมคุณ” เฮ้
“แต่มีข้อแม้.......”
“อะไรอีกครับพ่อผมยอมทุกอย่าง ขอพ่อยกโทษให้ผมก็พอครับ”
“ห้ามทำอะไรประเจิดประเจ้อในที่สาธารณะ พ่อไม่อยากเป็นที่นินทาของชาวบ้าน”
“ครับ” อะไรมันจะง่ายมันก็ง่ายซะงั้นรู้อย่างนี้ให้รถชนตั้งแต่วันแรกก็ดี ซักพักประตูห้องก็ถูกเปิดออกน้องเค้กกับไอ้เคน........................
-
หุหุ คืนดีกับพ่อแม่แล้ว ดีใจจัง
ว่าแต่น้องเค้ก กับ ไอ้เคน มาทำไมนี่
ปล.เจ้ ระดับเจ้นี่คงไม่ต้องเรียนแล้วล่ะ ไหนว่ามีโครงการจะเปิดมหาลัยเป็นของตัวเองไม่ใช่เหรอ
ยังไงก็รับเคนเข้าไปเป็นอาจารย์พิเศษอีกคนดิ :laugh3: :laugh3:
-
เอ่อให้คุณพ่อเจตสั่งขังไอ้เคนไปเลยได้มะคับ :angry2: ข้อหาตอแหลแล้วก็แย่งสามีชาวบ้าน :oak:
-
วันนี้ใจดีต่อให้สองตอนเยย : 222222: : 222222: : 222222: : 222222:
**********************************************************************************************************
“สวัสดีครับ” ทั้งน้องเค้กและไอ้เคนยกมือไม้พ่อและแม่ พ่อกับแม่ก็ยกมือรับไหว้
“ไหน ๆ เพื่อนของลูก ๆ ก็มาแล้วงั้นแม่ขอตัวกลับก่อนนะ”
“ครับแม่”
“แม็กฝากเจตด้วยนะ”
“ครับแม่” อู๊ยลูกเขยแม่ยายเข้ากันดีจัง แล้วพ่อกับแม่กก็กลับ
“พี่เจตเป็นไงบ้างครับ” น้องเค้กเริ่มถาม
“ไม่เป็นไรแล้ว” แม็กตอบแทน นี้ ๆ น้อย ๆหน่อยน้องเค้กเค้าถามกรูไม่ได้ถามมึง
“น่าสงสารเนอะ ไม่น่าโดนเลย” ไอ้เคนพูดขึ้นบ้าง
“หยังงี้แม็กก็ต้องมาดูแลตลอดเลยซิแล้วจะได้ไปทำงานเหรอ” แล้วมันหนักกะบาลมึงเหรอ
“ก็ธรรมดาคนเป็นแฟนก็ต้องมาดูกันสิเคน ว่าแต่เคนเถอะรีบ ๆ หานะเผื่อเป็นอะไรจะไม่มีคนเฝ้านะ ก็ธรรมดาคนไม่มีแฟน” ฮึๆ ๆ ๆ
“ไม่เป็นไรหรอกเราดูแลตัวเองได้”
“งั้นแสดงว่าคงหาแฟนไม่ได้สินะ” 555555
“มึงไม่ต้องพูดมากทานยาก่อน” แม็กขัดจังหวะจังเลย แล้วแม็กก็เอายามาป้อนให้ผม
“งั้นพวกผมคงไม่รบกวนแล้วนะครับ” น้องเค้กพูด
“งั้นเราก็จะกลับแล้วนะแม็ก” ไอ้เคนพูดขึ้นบ้าง นี้คนที่มึงควรจะลาคือกู กูเป็นคนป่วยไม่ใช่แม็ก 2คนนั้นเดินออกไป
“แม็ก”
“แม็ก”
“มีอะไร”
“เราไม่ชอบเคนนะและไม่อยากให้แม็กยุ่งกับมัน”
“คิดมากน่า”
“เราขอร้อง”
“ได้สิ จะให้ดีลาออกจากร้านนั้นเลย”
”ได้ กูตามใจมึง แต่...”
“แต่อะไร”
“มึงก็ห้ามไปยุ่งกับไอ้เค้ก”
“ได้” หลังจากนั้นแม็กก็มาเฝ้าผมทุกวันได้โอกาสผมก็อ้อนแม็กเต็มที่ จนผมออกจากโรงพยาบาล และกลับมารักษาตัวที่คอนโดตอนนี้ผมกลับมาอยู่คอนโดมีรถใช้และก็มีเงินเหมือนเดิม แม็กลาออกจากร้านรวมถึงผม ณ คืนหนึ่งก่อนนอน
“มึงหลับยัง”
“ยังถ้าหลับคงตอบแม็กไม่ได้” โป๊ก
“โอ๊ย เจ็บนะมาเขกหัวเราทำไม”
“ข้อหากวนทีนกู พรุ่งนี้ไปบ้านกูไหมไม่ได้กลับบ้านกูนานแล้วนะ”
“..........”งอนมาเขกหัวเรา
“เป็นอะไร ทำไมไม่ตอบ”
“...........” งอน 2 เท่า
“ดีไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบ”
“....................” งอนขึ้นอีก 3 เท่า ผมนอนตะแคงข้างให้โดยหันหลังชนแม็ก
“นั้นแน่ อยากให้กูเอาเหรอหันหลังให้เชียว” ผมหันไปเขกหัวแม็กบ้าง โป๊ก
“โอ๊ย มาเขกหัวกูทำไม”
“ไม่มีเหตุผล”
“งั้นมานี้”แม็กดึงผมเข้าไปกอด
“งอนกูเรื่องอะไร”
“เปล่า”
“มึงนี้นะชอบทำตัวให้กูรัก” อายจัง แม็กเริ่มลวนลามอีกแล้ว แต่อย่าเสียเวลาเลยผมจับKเขาชัก แล้วไซ้ที่ไข่ เลียที่หัวKแม็ก ผมดูด เลียKแม็ก แม็กคราง ซี๊ด อ่าาาาา ผมไต่เลียขึ้นไปที่หน้าท้อง ร้องซี๊ด..โอ๊ว... ผมเลียขึ้นไปที่หน้าอก มือก็ชักKแม็กอยู่ ลิ้นเลียที่หัวนมเบาๆ แล้วขบเม้ม จนทำให้แม็กบิดตัวไปมา และร้องครวญครางเป็นระยะๆ แล้วแม็กก็พลิกตัวเขาทับบนตัวผม ไซ้ผมบ้าง เลียที่ซอกคอ ผมเสียวมากครับ แม็กไซ้หน้าอก ดูดนม ผมเสียวสุดๆ แม็กไซ้ลงมาที่หน้าท้องผม เลียสะดือ ผมบิดตัวกดหัวแม็กไว้ แม็กลุกไปหยิบออยมาเททาที่ก้นที่รูของผม และที่Kของแม็ก จากนั้นแม็กก็จับขาผมกางออกยกขึ้นพาดบ่าเขา โน้มตัวมาข้างหน้าทำให้ก้นผมตั้งขึ้น แล้วก็ยัดหัวKเข้าไปที่รู แม็กโน้มตัวมาไซ้ที่ซอกคอผม เสียผมจนผมเคลิ้ม แม็กกดKเข้าไปที่ละน้อย จนผมจุก และเจ็บมาก แม็กดูดเลียลิ้นที่หัวนมจนผมหายเจ็บจากความเจ็บก็เริ่มเสียว แม็กเริ่มสาวออกเล็กน้อย จนแม็กได้จังหวะนั่งคุกเข่า ยกขาผมชี้ขึ้น กระเด้าถี่ขึ้น แม็กพลิกตัวผมใหม่ในท่าหมา แม็กจับตัวผมโก้งโคงอัดKเข้ามาแบบสุด ๆ ผมหัวสั่นหัวคลอนมือแม็กดึงเอวผมดึงเข้าพร้อมจังหวะกระเด้าเข้า ผมเสียวสุดๆ โอ้ซว....ซี๊ด....ซี๊ด...อ่าซ์..แม็กเอื้อมมือมาชักว่าวให้ผมด้วยยิ่งเพิ่มเสียวขึ้นเป็นทวีคูณ ไม่นานน้ำว่าวผมก็แตก น้ำมันกระฉูดเยอะมาก จังหวะนั้นรูก้นผมมันก็ขมิบถี่ขึ้น แม็กยังคงกระเด้าและ ร้องเสียงหลงโอ้ว.......เสียว แม็กกดตัวเข้ามาที่หลังผมแบบสุดๆ ร้องครวญคราง น้ำว่าวของแม็กแตกในรูผมจนผมรู้สึกได้ถึงความอุ่นและการฉีดน้ำว่าวเป็นระลอกๆ แม็กล้มทับตัวผมทั้งที่Kยังคาอยู่ในรูผม แม็กค่อย ๆ ถอนKออกจากรูผม น้ำว่าวของแม็กไหลออกมา แม็กดึงตัวผมเข้าไปกอดและบรรจงจูบปากผมอีกครั้ง
“กูรักมึงจัง”
“เหมือนกัน”
“ตอนนี้จะตอบได้ยังพรุ่งนี้ไปบ้านกูนะ”
“อือ”
“พูดชัด ๆ “
“ไปคราบที่รัก” ผมลุกไปชำระร่างกายพร้อมกับแม็กแล้วเราก็กลับมานอนกอดกันอย่างมีความสุข พรุ่งนี้เราต้องไปบ้านแม่อีกคนสินะ รุ่งเช้าผมกับแม็กก้เดินทางมาเที่ยวบ้านแม็ก
“สวัสดีครับแม่”
“จ้า ไม่เจอกันนานนะ”
“ครับ แม่ก็ยังสดใสเหมือนเดิมนะครับ”
“จ้า เอาของขึ้นไปเก็บก่อนนะ เดี๋ยวแม่จะหาอะไรให้กิน” เอะ ทำอาหารเหรอไม่ได้คราวนี้เราต้องแสดงฝีมือเพื่อให้แม็กรู้ว่าเราก็ทำอาหารเป็นถึงแม้จะไม่เคยก็ตามเถอะ
“ไม่เป็นไรครับแม่เดี๋ยวผมทำเอง” แม็กหันมามามองผมทันที
“มึงทำได้เหรอ”
“ทำได้สิ” ผมรีบเอาของขึ้นไปเก็บแล้วรีบลงมาที่ห้องครัว แม็กตามเข้ามา
“เดี๋ยวกูช่วย”
“ไม่ต้องแม็กออกไปเลย เดี๋ยวรู้สูตรลับของเรา” แม็กเดินออกไปอย่างลังเล เริ่มเลยเรามีอะไรในตู้เย็นนา ไข่ ผักคะน้า หมู ปลานิล มีวัตถุดิบแล้วต่อไปดูเครื่องปรุงครบ คิดว่างั้นนะ อันดับแรกเจียวใข่ดีกว่า วันนี้ยิ่งศักดิ์มาเอง สาธุสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้การทำอาหารครั้งแรกของลูกช้างสำเร็จไปได้ด้วยดีด้วยเถิด ดีที่แม่แม็กซื้อเตาแก๊สมาแล้วเอาละอันดับแรกตอกใข่ก่อน คนใข่ให้เข้ากันปรุ่งรส น้ำปลานิด ซีอิ๊วขาวหน่อย ผงชูรส เอเขาใส่น้ำตาลหรือเปล่านะ ไม่มั้งไม่ใส่ดีกว่าเดี๋ยวหวาน จากนั้นก็ติดแก๊ส ทำไมไม่ติดนะ ลองกดอยู่หลายครั้งทำไมนะหรือว่าแก๊สหมด โง่อีกละไอ้เจตทำไมมึงไม่เปิดหัวแก๊ส เอาละจากนั้นก็ติดไฟ ไชโย ติดแล้ว ตั้งกระทะจากนั้นก็ใส่น้ำมันพืช เอจะใส่เท่าไรดีนะ เทลงไปก่อน สงสัยน้อยไป ใส่เข้าไปอีก เอเยอะไปมั้ง เดี๋ยวจะกลายเป็นแกงใข่ แทนเจียวใข่ เอาอกหน่อย เอาละทีนี้ก็รอให้มันร้อน ผมรออีกระยะ เอ ร้อนรึยังนะควันขึ้นแล้วสงสัยร้อนแล้ว เทไข่ใส่เลย ตอนนี้ในห้องครัวมีแต่ควันจากกะทะ แล้วเราก็รอ ๆ ๆ พลิกได้หรือยังนะ พลิกได้แล้วมั้ง หายห่าละกู ไข่ไหม้ เฮ่อ ๆ ๆ งั้นอีกข้างคงพอละยกขึ้นเลยเรา ตายห่าอีกครั้งกู ไม่สุก ควันก็ออกกะทะมากขึ้นเรื่อย ๆ ปิดแก๊สก่อนกู ขอดูสภาพอาหารจานแรกก่อนเถอะ น่ากินมากกกกกกกกก ข้างหนึ่งไหม้ ข้างหนึ่งไม่สุก แม่กับแม็กคงไม่เห็น 1-2-3 มานี้ไอ้ด่างอาหารมึงโยนทิ้งไปเลย เอาละเตรียมอย่างที่2ดีกว่าผัดผักคะน้าแล้วกัน...............................ไม่ต้องสาธยายให้มากเอาเป็นว่าผัดคะน้าก็กลายเป็นแกง ต้มปลาก็จืดสนิท ช่างเป็นกุ๊กที่เก่งที่สุดในโลก ผมค่อย ๆยกอาหารออกมาโดยมีแม็กและแม่รออยู่พอแม่เห็นเท่านั้นแหละครับ แม่หัวเราะใหญ่เลย อายจัง แต่คงเป็นตามมารยาทก็คงต้องกินอะนะ พอกินไปได้ซักพักผมกำลังตักต้มปลาที่อร่อยที่สุดในโลกเข้าปาก
“ลูกเจตเป็นแฟนแม็กเหรอ” นี้คือคำถามจากแม่แม็ก พรวดดดดดดดดด น้ำต้มปลาเกือบทะลักออกมาจากปาก...................
-
555 พ่อครัวมือใหม่ นี่แหละน้า อานุภาพแห่งความรัก ไม่เคยทำกับข้าวก็ทำได้ (ได้กินนะ) :laugh3:
วันนี้แน๋วใจดีจัง ลงให้สองตอนเลย :loveu: :loveu:
-
ดีแล้ว ที่แม่กะพ่อเข้าจัยยยย เอิ้กกกก
ที่พุ่งพรวดออกมาจากปากเจต ไม่ชั่ยเพราะที่แม่ของแม๊กถามหรอก
น่าจะเปนเพราะ ต้มปลาที่อร่อยที่สุดในโลกนั่นล่ะมั้ง?
555+
ทางที่ดีบอกไปเลย
"คับ ผมเปนภรรยาแม๊กคับ"
เริ่ดดดดดดดด
-
อ๊าย คุณแม่ขา ทำไมถึงรู้ละค่ะเนี่ย เขินจัง :-[
เย้ยย แต๋วไปเลยกรู เอิ๊ก ๆ :haun5:
-
นี่ๆอ้น อินเกินไปและ
นี่ถ้าแม่เราถามอ้นแบบนี้บ้าง อ้นจะตอบไง
ติ๊กต๊อกๆ ไม่ตอบช่ายมะ เอ.....หรือตอบแบบที่เจตตอบแม่แมกซ์นะ 555
.............
.......
จริงๆแล้วเรื่องการมีลูกเป็นเกย์ เป็นตุ๊ดนี่ เข้าใจครับว่ารับกันได้ยาก
แต่........ถ้าแม่รักลูก และเข้าใจลูก ผมเชื่อว่า ต่อให้ลูกเป็นอะไร แม่ก็ยังคงรักนะ
..........
...............
คิดถึงแม่จัง ว่าแต่.........เอ.........เราจะรับได้ไหมหว่า...........
"ฮวดเป็นแฟนเต้เหรอ" คิดไม่ออกว่า ฮวดมันจะตอบแม่ผมยังไง 555
-
:haun1: :haun1: :haun1: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
พี่แน๋ว........ป๋มเป็นสมาชิกเก่าหรือใหม่
พูดให้เคลียร์ นะพี่....................... :impress: :impress: :impress:
-
นู๋บาสเหรอ.....ก้อเปงมาชิกเก่าๆๆๆๆๆเก็บ
แต่....หน้าใหม่ไงจ๊ะ
ก้อเล่นมะเข้าเล้าเยยนิ :angry2:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
ขำๆ น่า
พี่แน๋วใจดีที่สุดเลย :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
:monkeysad:หาว่าเราโหดง่ะ...... :อกหัก:
-
โอ๋ๆๆๆSTAR ม่ายโหดจ้า :give2:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แค่ซาดิสก์เล็กๆ :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:give2: วันนี้คุณแน๋วน่าร๊ากกกกกกกกกก ต่อให้ตั้นสองตอน มะจุ๊บทีนึง :จุ๊บๆ:
-
กระโดดรับจุ๊บด้วยความเต็มจายย จาอาวสองข้างซ้าย-ขวา หรือว่าตรงกลางดีล่ะจ๊ะBosatlas :-[
-
ตรงกลางดีก่า มีอะไรให้ค้นหาเยอะ :kikkik:
-
ได้จ้า :จุ๊บๆ: แล้วค้นหาเจอยังจ๊ะ........ กลิ่นปาก ขี้ฟันกะหินปูน :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
ดีแล้วๆ ที่พ่อกะแม่ เข้าใจ ลูก
:monkeycry2: ซึ้งๆๆ
-
เจอแล้วนี่งัย ชิ้นไก่อยู่ตรงซอกฟัน :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
5555++ ทำไม่เป็นยังจะฟอร์มนะเจต
แม่แม็กนี่เข้าใจลูกดีเนอะ
ต่อครับแน๋ว
-
ลุ้นๆ แม่แม็กจ๋า เข้าใจอะไรง่าย ๆ หน่อยน๊า
อย่าให้เหมือนพ่อแม่เจตนะที่ต้องรอให้ลูกเป็นอะไรไปก่อนถึงจะยอมรับ
แงแง สงสารง่ะ
-
แล้วตาเจต จะตอบว่าอะไรหละเนี่ย ละคุณแม่สามีก็ถามซะตรงเลย เป็นใคร ๆ ก็ตกใจ แต่..(มัน พรวดดด เพราะ ต้มปลา แน่ ๆ) :laugh3:
-
พ่อแม่รับรู้แล้ว ก็แต่งกันเลยดีกว่าเนาะ :yeb:
-
แม่.................................!!
ทำไมถามเจตมันยังนั้นเล่า ไอ้เจตไม่ใช่แฟนผมซะหน่อย มันเป็นเมียผมตะหาก ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววว :pigha2:
ปล. อยากมีปั๋วอย่างงี้มั้งจัง จะไปหาซื้อได้ที่ไหนเคอะ ปั๋วขา ปั๋วขา
-
ไหนๆก็รับรู้กันทั้ง 2 ฝ่ายแล้ว..... :give2: :give2:
.........งั้นแม็คก็ส่งขันหมากไปสู่ขอลูกสะใภ้เข้าบ้านเลย..... :loveu: :loveu: :loveu:
-
*****ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าแม็ก พร้อมกับหันไปมองหน้าแม็ก ดูแม็กปกติไม่ทุกข์ร้อน ส่วนแม่แม็กยังคงยิ้ม
“ยังไม่ตอบแม่เลยลูกเจตเป็นแฟนแม็กเหรอ” ไม่ต้องย้ำก็ได้แม่ แม็กพูดอะไรออกมาสิประมาณแก้ตัวนะ
“แม่รู้หมดแล้ว แม็กมันเล่าให้แม่ฟังแล้ว” ช่างกล้านะมึงมาเล่าให้แม่ฟังได้
“เจตเป็นชายคนเดียวของแม่ แต่ควาสุขของลูกแม่หาให้ไม่ได้หรอกนะ ลูกต้องหาเอง วันนี้เมื่อแม็กเลือกว่าจะรักใครแล้วมีความสุขแม่คงห้ามไม่ได้ ลูกเจตย่าทิ้งแม็กนะ” โอโห้แม่แม็กเปรี้ยวกว่าแม่เราอีก แล้วแม่แม็กก็ยิ้มพน้อมกับเอื้อมมือมาลูบที่หัวผมทำเอาผมน้ำตาไหล หลังจากอาหารมื้อเย็นเรียบร้อยผมก็มานั่งหน้าบ้านกับแม็ก
“แม็กเล่าเรื่องของเราให้แม่ฟังหมดเลยเหรอ”
“อือ มึงมีปัญหาอะไร”
“เปล่า เราไม่คิดว่าแม่แม็กจะยอมรับได้”
“แม่กูนะไม่มีหน้าตาในสังคมที่ต้องอายใครนี้” อ้าวไอ้นี้พูดอย่างนี้ก็หมายถึงพ่อแม่กูสิเดียะโดน
“งั้นก็แสดงว่าแม็กว่าให้พ่อแม่เรานะสิ” งอน
“เปล่าอย่าคิดมากน่า เรื่องก็น่าจะจบลงด้วยดีแล้วนี้ ไปเที่ยวบ้านไอ้พัดกันดีกว่า” แม็กลุกขึ้นเดินนำหน้าผมไปบ้านพัด พอไปถึงบ้านพัด พัดก็นั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งน่าตาสะสวยนะสงสัยเป็นแฟนพัดแน่เลยเหมาะสมกันเหมือนกิ่งทองใบหยก
“อ้าวไอ้แม็ก ไม่รู้ว่ามึงมานะ โชคดีจริง ๆ เลย วันนี้เพ็ญก็มาจากรุงเทพฯ มาถามหามึงอยู่พอดี” หมายความว่างัยมาถามหาแม็ก
“ดีเพ็ญ” แม็กทัก
“สวัสดีแม็ก ไม่เจอกันนานยังหล่อเหมือนเดิมนะ”
“ชมกันเข้าไปเดี๋ยวถ่านไปเก่าก็แดงขึ้นมาหรอก” หมายความว่ายังไงอีก
“มันเป็นไปไม่ได้หรอกพัดพูดเรื่อยเปื่อย แม็กคงมีแฟนใหม่ไปแล้วละออกจะหล่อขนาดนั้นใช่ไหมแม็ก”
“ว่าไปนั้นแม็กยังไม่มีแฟนหรอกเพ็ญ บางทีมันอาจจะรอเพ็ญอีกก็ได้นะ” เดี๋ยวกูกระโดดกัดมึงเลยได้พัด พูดแบบนี้ฆ่ากันไปเลยไป
“เพ็ญมาถึงเมื่อไรละ” แม็กถามเพ็ญอีกครั้ง
“เมื่อเช้านี้เองแหละแม็กละ”
“ก็ตอนกลางวันนี้เอง” นี้ขอโทษครับพวกคุณ ๆ ลืมแนะนำตัวกระผมไปหรือเปล่าครับ
“นี้เจตเพื่อนที่เรียนด้วยกัน” แม็กแนะนำผมให้เพ็ญ ทำไมไม่แนะนำว่ากูเป็นแฟน
“สวัสดีคะ เพ็ญคะ” ขอบจายที่แนะนำตัว
“ครับ สวัสดีครับ” สวัสดีตามารยาท
“สะบายดีไหมเจต”
“สะบายดี”
“กูว่าวันนี้เรามาฉลองกันนิด ๆ ดีกว่าเดี๋ยวกูออกไปซื้อเบียร์มานะ เจตไปกับเรานะ” ไม่อยากไปนะ ยิ่งมารู้ว่าเคยเป็นแฟนกันมาก่อนนี้ยิ่งไปใหญ่ไหนจะเรื่องผึ้งมาครั้งแล้วนี้ยังจะมาเรื่องเพ็ญอีก กลัวถ่านไฟเก่าคุ
“เร็ว” พัดเข้ามาดึงแขนผมให้ลุกขึ้น ห้ามพัดไว้สิแม็ก
“ซื้อกับแกล้มมาด้วยนะเจต” เป็นซะงั้น พอเจอแฟนเก่าแล้วลืมกูเลยนะ
“เอ่อ” ผมรีบลุกตามพัดออกไป..............................................................
-
*****ผมซ้อนท้ายพัดออกไปซื้อเบียร์มาพร้อมกับแกล้ม ไม่มีอะไรมากนอกจากลูกชิ้นปิ้งกับเกาเหลาผมกลับมาถึงบ้านพัด แม็กกำลังคุยกับเพ็ญอย่างออกรสชาดแม้มันน่าขว้างด้วยระเบิดน้อยน่าบวกกับตั้งเวลาระเบิดแสวงเครื่องนัก ผมเข้าไปจัดแจงเทกับแกล้มส่วนพัดไปหาถังน้ำแข็งและแก้วส่วน ด.ญ.เพ็ญยังคงคุยกับแม็กโดยไม่สนใจที่จะมาช่วยกันไม่มีคุณสมบัติของกุลสตรีเลย พอได้มานั่งผมก็กระดกเบียร์ไปอย่างไม่คิดชีวิตโดยมีแม็กหันมามองเป็นระยะ ๆ ไม่ต้องมาสนใจกูผมเป็นคนที่เมาง่ายอยู่แล้วกินไปไม่เท่าไรก็เมา ส่วนแม็กยังนั่งคุยกับเพ็ญและพัดก็เรื่องในท้องถิ่นของเขานั้นแหละซึ้งผมไม่รู้จะคุยอะไรเพราะไม่ได้อยู่ในท้องถิ่นกินไปกินมาก็หมดไปเกือบลังแล้ว เมาก็เลยขอตัวไปนอน พัดให้ผมนอนที่กลางบ้านผมหลับไปนานเท่าไรไม่ทราบตื่นมากลางดึกเพระปวดฉี่ มองหาแม็กไม่เจอมีแต่พัดที่นอนข้าง ๆ ผม ผมเดินไปที่หน้าบ้านรองเท้าแม็กก็ยังอยู่นี้นาแล้วแม็กหายไปไหนนะ ผมเดินหาแม็กจนมายืนอยู่หน้าห้องของพัด ไม่นะแม็กไม่น่าทำแบบนี้ผมกลัวใจของตัวเองจึงเดินมาที่พัดแล้วเรียกพัดให้ตื่น
“พัด ๆ ๆ “ พัดลืมตามองผม
“มีอะไรเจต”
“แม็กไปไหน”
“เอ่อ ๆ นอนแล้วมั้ง”
“นอนที่ไหน”
“ก็นอนในห้องนั้นงัย”
“พัดเรียกแม็กให้หน่อย” พัดอิดออดเล็กน้อยแต่ก็เดินไปที่ห้อง
“ไอ้แม็กเปิดประตูให้หน่อย” ซักพักประตูก็ถูกเปิดออก ผมยังยืนอยู่หลังพัด อย่าได้เป็นอย่างที่ผมคิดเลย คนที่มาเปิดประตูคือเพ็ญ ในชุดผ้าเช็ดตัว ผมเดินเข้าไปในห้องโดยไม่ได้สนใจที่จะถามอะไรจากเพ็ญ แม็กนอนหลับอยู่บนเตียงโดยไม่ได้ใส่เสื้อด้านล่างมีผ้าห่มปิดไว้ ตอนนี้แขนขาของผมเหมือนไม่มีแรงมันหมดแล้วซึ้งความไว้ใจและความรักที่ผมคิดว่าจะได้จากคนที่ผมรักมากที่สุดแต่มันคงเป็นแค่ลมปากจากชายคนหนึ่งเท่านั้นเอง ผมหันหลังเดินอกจากห้องของพัดกลัวจะมีใครเห็นน้ำตาที่มันกำลังไหลอกมา พัดวิ่งตามผมออกมา ผมจะไปที่ไหนดีอยากไปในที่ ๆ แม็กตามหาไม่ได้
“เจตเป็นอะไรหรือเปล่า” พัดวิ่งตามมาพร้อมส่งเสียงเรียก พัดวิ่งมาดึงแขนผมไว้
“เจตเป็นอะไร” ผมหยุดวิ่งหันมามองพัด
“พัด ทำไมแม็กต้องทำกับเราแบบนี้” น้ำตาแห่งความผิดหวังมันไหลออกมาจนแก้มของผมเปียกไปหมด พัดดึงผมเข้าไปกอดไว้ ผมซบหน้ากับไหล่ของพัดไว้
“เราจะกลับบ้าน”
“ที่ไหน”
“บ้านแม็กแหละ”
“ให้เราไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไรเราไปเอง” พัดปล่อยผมเดินตามทางเพื่อมาถึงบ้านของแม็ก ผมเดินมานั่งที่มุมห้องของแม็กแล้วเก็บของใส่กระเป๋ารอว่าเมื่อไรจะเช้าจะได้รีบกลับบ้าน ตอนนี้ไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้วผมนั่งร้องไห้จนน้ำตามันจะไม่มีให้ไหลแล้ว ผมเผลอนั่งหลับไปนานเท่าไรไม่ทราบตอนนี้ก็เช้าแล้วผมลุกขึ้นเก็บของเดินลงจากบ้านเพื่อที่จะไปขึ้นรถ ผมออกจากประตูบ้านแม่แม็กนั่งทำกับข้าวอยู่
“อ้าวลูกเจตไปไหนจ๊ะ”
“ผมจะกลับแล้วครับ”
“ทำไมรีบกลับละแล้วแม็กไปไหน” แม่แม็กพูดจบน้ำตาผมก็ไหลออกมาอีกครั้ง
“ลูกเจตร้องไห้ทำไม” พร้อมกันนั้นแม่แม็กก็เดินมาลูบหัวผม
“แม็กมันทำอะไรลูก””
”เปล่าครับ”
“เดี๋ยวแม่ขึ้นไปจัดการมันเอง”
“อย่าเลยครับแม่แม็กไม่ได้อยู่ข้างบนครับ”
“แล้วอยู่ไหน”
“อยู่บ้านพัดครับ”
“เดี๋ยวแม่จะไปเรียกให้นะ”
“อย่าเลยครับแม่ ผมจะกลับแล้วครับ”
“นั่งก่อนมีอะไรค่อย ๆ คุยกัน” ผมตามแม่มานั่งที่แคร่ นั้นแม็กเดินมานั้นแล้ว มาพร้อมกับเพ็ญผู้หญิงที่เขากลับมาตามคนของเขาคืน ผมรีบเช็ดน้ำตา แม็กไม่ยอมที่จะสู้หน้าผม
“สวัสดีคะแม่”
“จ๊ะหนูเพ็ญมาตั้งแต่เมื่อไร”
“เมื่อวานคะ”
“แล้วหนูเพ็ญมากับแม็กได้งัยละจ๊ะ”
“คือแม่ครับ”
“มีอะไร”
“ผมกับเพ็ญเรา” แม็กหยุดพูดไปช่วงเวลาหนึ่ง
“เราจะกลับมาคบกันครับ”
“เหรอ” แม่หันมามองผม ซักพักพัดก็เดินมาพร้อมกับสุภาพสตรีอีก1 คน จำได้ว่านั้นแม่ของพัดนี้นา
“สวัสดีจ๊ะยายนี ว่างัยวันนี้ถึงได้มาบ้านข้าได้”
“ไม่มีอะไรก็เรื่องของเด็ก ๆ นี้แหละเมื่อคืนแม็กไปนอนกับเพ็ญที่บ้านมา ก็อย่างว่านะเพ็ญมันเป็นผู้หญิงใครรู้เข้ามันก็จะไม่ดีไม่งาม ก็เลยอยากมาคุยกันให้รู้เรื่อง” หมายความว่ายังไง
“เพ็ญเป็นน้องสาวเราเองแหละ” พัดเฉลย ทำไมกูโง่ขนาดนั้นนะสมรู้ร่วมคิดกันให้ลูกมีผัวรึงัย แม็กเงียบไม่พูดอะไร
“งั้นแม่นีจะให้ทำยังไงละ”
“ก็ผูกข้อมือให้กันให้เรียบร้อย จะได้สบายใจกันทั้ง 2 ฝ่าย”
“แล้วแม่นีจะให้ผูกข้อมือเมื่อไรดีละ”
“พรุ่งนี้” พรุ่งนี้ ทำไมรวดเร็วขนาดนี้ ผมหันหน้าไปมองแม็ก แม็๋กยังหลบหน้าผม
“ตามใจแม่นีเถอะฉันไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว เมื่อลูกชายฉันทำอะไรลงไปก็ต้องรับผิดชอบ” แล้วทั้งหมดก็กลับบ้านเหลือแม่ แม็กและผมนั่งอยู่ ผมลุกขึ้นจะกลับ
“เดี๋ยว” เสียงแม็กเรียก
“จะไม่ถามอะไรเลยเหรอ”
“ไม่ ความจริงปรากฏต่อตายังต้องถามอะไรอีก ขอบใจมากสำหหรับความหลอกลวงที่ให้เรามา...ฮือ... ฮือ... รู้ไหมว่าแม็กใจร้าย ใจร้ายที่สุด เราเกลียดแม็ก” แม่แม็กเดินมากอดผมไว้
“อย่าร้องเลยลูกแม่” ตอนนี้แม่แม็กก็ร้องไห้ตามผม
“แม่” ผมเรียกแม่ของแม็กพร้อมกับกอดตอบ ผมทรุดตัวร้องไห้กับพื้นแม่แม็กนั่งลงมากอดผมไว้อีก แม็กกำลังจะเดินเข้ามา
“ไม่ต้องเข้ามาออกไป อยากไปไหนก็ไป” แม่แม็กไล่แม็กออกไป แม็กหยุดไม่ขยับเขยื้อน แม่พยุงผมขึ้นไปบนบ้าน
“อย่าร้องไห้เลยลูกเจต และอย่าเพิ่งกลับนะอยู่กับแม่ก่อน”
“แม่จะให้ผมเห็นภาพบาดตาวันพรุ่งนี้เหรอครับ แค่นี้ผมก็จะตายอยู่แล้ว”
“ ไม่ตายหรอกลูกเชื่อแม่อย่าอ่อนแอสิแม็กไม่ชอบคนอ่อนแอ”
“ถึงจะชอบหรือไม่ชอบแม็กก็จะแต่งงานกับคนอื่นอยู่แล้ว”
“อยู่กับแม่นะแล้วค่อยกลับ”
“ครับ” ผมนอนหลับไปบนตักของแม่แม็กตื่นมาอีกครั้งก็บ่ายแล้ว แต่แม่แม็กยังคงนั่งให้ผมหนุนตักนอน ผมรีบลุกขึ้น
“ขอโทษครับแม่ แม่คงเมื่อย”
“ไม่เป็นไรจ๊ะ” วันนั้นทั้งวันผมอยู่กับแม่ข้างบนโดยมีแม็กอยู่ข้างล่างตกเย็นแม่ลงไปทำกับข้าวมาให้ผมทานกลางคืนตอนนอนผมก็นอนกับแม่ ผมมาคิดว่าแล้วทำไมต้องทนอยู่ในเมื่อพรุ่งนี้คนของเราก็จะกลายเป็นคนของคนอื่นแล้ว ผมแอบโทรศัพท์หาไอ้วัดเล่าทุกอย่างให้มันฟัง มันจะมารับผมทั้งคืน ผมบอกไม่เป็นไรแล้วจะบอกให้มารับทีหลัง รุ่งเช้าตื่นขึ้นมา แม่แม็กเดินนำหน้า ตามด้วยผมและแม็ก ไปบ้านของพัด นี้เรากำลังทำอะไรไปทำไมนะ ที่นั้นมีผู้เฒ่าผู้แก่นั่งกันเต็มไปหมด แม็กถูกเชิญตัวไปนั่งข้าง ๆ เพ็ญที่ตอนนี้ยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นพิเศษ ส่วนผมแยกตัวออกมานั่งกับแม่แม็กทุกวินาทีที่กิจกรรมการผูกข้อมือของแม็กกำกับเพ็ญดำเนินไป มันเหมือนมีดที่กรีดหัวใจของผมให้ลึกลง ๆ ๆ ๆ ผมไม่สามารถทนเห็นภาพนี้ได้อีกผมรีบลุกเดินออกมาจากงาน น้ำตาแห่งความเสียใจมันไหลอกมาอีกครั้งและมันก็สุดที่ผมจะทนได้อีกผมโทรเรียกให้ไอ้วัดมารับผม ไม่ถึง 2 ชั่วโมงไอ้วัดก็มาถึงบ้านแม็ก มันบินมาหรือยังไงนะ ไอ้วัดไม่ถามอะไรรีบเอาของของผมขึ้นรถแล้วดึงผมขึ้นรถแล้วบึ่งออกจากบ้านของแม็ก
ใครที่เคยรู้ใจ รอยยิ้มที่เคยรู้จักกำลังจะหายลับไปทุกที
คำพูดที่ซึ้งใจ ที่เคยว่ารักมากมาย ไม่มีอีกแล้วนับจากนี้
****ลาก่อนนะแม็ก****
-
****ผมใช้เวลาอีกไม่กี่อึดใจผมก็มาถึงคอนโดของไอ้วัด ไม่มีคำพูด ไดไดจากปากของไอ้วัดมันพาผมขึ้นห้องแล้วก็ออกไปก็ไม่ทราบผมล้มตัวลงนอนบนเตียงน้ำตามันยังไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ในหัวสองอันน้อยนิดก็ยังคิดว่าจะทำยังไงดีกับชีวิต มันสับสนไปหมด ซักพักไอ้วัดก็กลับเข้ามาพร้อมกับอาหาร
“มึงกินซะ กูรู้ว่ามึงยังไม่ได้กินอะไรถึงแม้มึงจะผิดหวังแต่อย่าทำร้ายตัวเอง กูไม่อยากเห็นมึงตาย” เพื่อนกูซึ้งใจยิ่งนัก
“แล้วนี้ซิมใหม่มึงเปลี่ยนซะ” พร้อมกับยื่นซิมใหม่ให้กับผม ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรมันก็เอาโทรศัพท์ผมไปเปลี่ยนโดยอัตโนมัติ พร้อมกันนั้นมันก็มานั่ง ข้าง ๆ ผม
“เจต” มันเรียกผม
“ฮือ”
“มึงยังจะรักมันอีกไหม”
“รัก”
“ไอ้โง่ มันทำมึงขนาดนี้มึงยังรักมันอีกเหรอ ลืมตามองความเป็นจริงสิ มันจะแต่งงานแล้ว” มันพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง คนมันรัก ยังไงมันก็รัก คนไม่มีหัวใจอย่างมึงไม่รู้หรอกว่าความรักมันเป็นยังไง ฮือ ๆ ๆ”
“แต่ตอนนี้มันไม่ได้รักมึง มึงเข้าใจไหม”
“ใช่สิไม่เคยมีใครรักกูอยู่แล้ว ฮือ ฮือ ฮือ”
“กูนี้งัยที่รักมึง มึงรู้ไหมว่าดอกไม้ที่มึงเคยได้นะไม่มีผู้หญิงน่าไหนที่ให้มึงหรอก กูนี้แหละที่ให้มึง” อึ้งครับ
“กูไม่พูดเพราะกูไม่อยากเสียมึงไปแต่ตอนนี้กูไม่อยากเห็นมึงผิดหวังอีก กูเจ็บที่มึงไปอยู่กับไอ้แม็ก กูเจ็บที่ไอ้เมฆมาจีบมึง มึงได้ยินไหมว่ากูรักมึง” อึ้งยกกำลัง 2 มันพูดพร้อมกับเอามือผมไปจับไว้
“ให้โอกาสกูนะ” ผมมองหน้ามันอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“กูจะกลับแล้วมึงไปส่งกูหน่อย”
“มึงจะกลับไปไหน”
“กูอยากกลับคอนโดกู”
“อยู่กับกูไม่ได้เหรอ”
“ขอกูอยู่คนเดียวนะ”
“ตามใจมึงกูไม่เคยบังคับมึงอยู่แล้ว” ไอ้วัดพาผมมาส่งที่คอนโดพอผมเดินเข้าห้องเรียบร้อยไอ้วัดก็โทรมาคงไม่ใช่ใครอื่นหรอกเบอร์ใหม่นี้มีไอ้วัดคนเดียวที่รู้
“กูรักมึงนะ” ตืด ๆ ๆ ๆ แล้วสัญญาณก็ถูกตัดไป ผมเดินมาล้มตัวลงนอน ขอนอนก่อนเถอะเผื่อตื่นมามันจะได้กลายเป็นแค่ความฝัน แต่นอนยังไงมันก็ไม่ยอมหลับน้ำตามันยังไหลมาอย่างไม่มีหมดสิ้น
น้ำตามันหมดแล้ว ร้องไห้ไปหมดแล้ว
ดูภาพของสองเรา ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีอีก
จะลืมอย่างไรนะ ทีที่เคยนัด และที่ที่เคยพบ จากนี้ไม่มีเธอ
ก็มีแต่เหงา ความเหงาในหัวใจ ไม่มีเธอ ทำใจอย่างไรนะ
หากเธอนั้นมีหัวใจ รักคงไม่จบ คงไม่เจ็บ จากคนที่รักกัน
หากเธอนั้นมีหัวใจเหมือนอย่างที่ฉันมีให้เธอ หมดหัวใจ
หากเธอนั้นไม่ใจร้าย ทิ้งกันอย่างนี้ ฉันเจ็บเสียใจ เธอไม่มีหัวใจ แม็กไม่มีหัวใจ
ผมลุกขึ้นจากเตียงเข้าในห้องน้ำหาบางสิ่งบางอย่าง แล้วผมก็เจอมันวางอยู่ข้าง ๆ ประตูห้องน้ำมันมีขวดสีชมพูน่ารักแต่ข้างในมันพิษสงเหลือประมาณผมจับมันไว้แนบอกค่อย ๆ เปิดฝา.............................
-
:monkeysad2: :monkeysad2:
ทำไมแม็กต้องทำแบบนี้ๆ ทำไมถึงต้องเปนแบบนี้
:monkeysad: :monkeysad:
สงสารเจตจัง อย่าทำไรนะเจต พลีสสสสสสสสสสส
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
วัด :เศร้า1: :เศร้า1:
พี่แน๋ว :monkeysad2: :monkeysad2:
-
ท่าทางแม๊กนี่อยากโดนระเบิดดดดดดด
เจตอย่าเพิ่งคิดสั้นนนนนนนนนนนนนนนนน
อ๊ากกกกกกกกก
ขวดสีชมพูขอไห้เปน แยมสตอเบอรี่ ที่เจตลืมไว้ในห้องน้ามเต๊อะ ซ๊าธุ! เพี้ยงๆๆๆ
-
จามีเรื่องเข้าใจไรผิดอีกป่าวะเนี่ย.... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
............มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน....เหนื่อยแทน........... :monkeysad:
-
เศร้าอีกแระคู่นี้ มีแต่เรื่อง :เฮ้อ:
ไอ้ขวดสีชมพู วิกซองพิ้งค์ ปะ :call: :call: อย่าคิดสั้นนะเจต
-
:monkeycry2: :monkeycry2: :monkeycry2:
ทำไมใจร้ายกันนักนะ :monkeysad2:
-
หงะ
อุตส่าห์ฝ่าอุปสรรคมาตั้งหลายอย่างงงง
แล้วไงกลายเปนแบบนี้ไปได้อะเนี่ยยยย :dont2:
:monkeysad: :monkeycry4:
-
:o no comment :monkeycry4: :monkeycry4:
หักมุมเกินไปอ่ะ รับม่ายด้ายยยยยยยยยย :serius2:
ไม่อยากเศร้าอ่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:haun1: :haun1: :monkeycry2: :monkeycry4: :monkeycry4:
ม่ายอยากพูดไรมาก เด่วพี่แน๋ว งอน
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
สงสาร เจต จับใจ
-
ม่ายยยยยยยยยยย!!~~ :serius2: อย่ากินนะเจตเดี๋ยวตาย
แม็กกลับมาเร็วๆเจตจะฆ่าตัวตายแล้ว อ๊ากกกก!!~
-
เจตตคตตตตต ถึงไอนั่นมันน่ารักก็จริง แต่กินไม่ได้นะเว้ย อย่ากินหละ :impress: (แต่ตามเรื่องคงต้องกินแหง ๆ) :dont2:
แม็ก เอ๊ย ชะนีไม่อร่อยหรอก กินลงไปได้ยังไง กินตาเจตดีกว่า อร่อยกว่ามากมาย :haun5:
-
ไม่นะ ...
มาต่อให้เคลียร์ทีคับ
-
อ่านแล้วอึ้ง
อึ้งครั้งที่ 1 แม็กนอนกับเพ็ญ :angry2:
อึ้งครั้งที่ 2 แม็กแต่งงานกับเพ็ญ :angry2:
อึ้งครั้งที่ 3 วัตบอกรักเจต :o
อึ้งครั้งที่ 4 ขวดสีชมพู จะทำอาร้ายยยยยยยยยยยย :dont2:
-
มาอีกรอบ !!!
ประกาศ
:โหลๆ: :โหลๆ: พี่แน๋ววววววววววววว
มาต่อด่วนๆๆ นะค้าบบบบบบบบบบบ
พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
:โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
อยากบอกให้โลกรู้ ว่า โลกทั้งใบ รอคอย พี่แน๋ว ที่นี่
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
เร็วๆๆๆๆๆๆๆ เลย นะจ๊ะเจ้จ๋า
-
แง...แง
เอาอีกแล้ว.....ไม่ถามไม่พูดจาเชื่อแต่สิ่งที่ตัวเองคิดอีกแล้ว
เหอ ๆ สงสารแม็กเหมือนกันนะเนี่ย
ถ้าโดนมอมเหล้าแล้วลากเข้าห้องหวังทำผัวล่ะก็
คงเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด แงแง
รีบๆ มาต่อนะค้าบ กำลังลุ้น
-
:loveu: :เชิป2: :110011: :really2:ซักผ้าล่ะซิ
-
รอแน๋วอยู่นะ :give2: มาต่อหน่อยเร็ว คนดี้ คนดี :impress2:
-
แอ่ะ...ใครที่เคยอ่านมาแย้วอย่ามาสปอยจิ :serius2:
**********************************************************************************
ผมลุกขึ้นจากเตียงเข้าในห้องน้ำหาบางสิ่งบางอย่าง แล้วผมก็เจอมันวางอยู่ข้าง ๆ ประตูห้องน้ำมันมีขวดสีชมพูน่ารักแต่ข้างในมันพิษสงเหลือประมาณผมจับมันไว้แนบอกค่อย ๆ เปิดฝา…..จากนั้นก็เทผงซักฟองที่ผมใส่ไว้ในขวดวิกซอลลงบนกาลามังตีให้เป็นฟอง เดินไปหยิบกางเกงของแม็กลงมาแช่ก้มหน้าก้มตาซัก อารมณ์โกรธทวีขึ้นอย่างรุนแรงผมเขวี้ยงกางเกงแม็กลงกับพื้น ใช้เท้ากระทืบ ๆ ๆ ทำไมแม็กต้องทำกับเราอย่างนี้ เราไม่ดีตรงไหน ผมนั่งทรุดตัวลงกับพื้นหยิบกางเกงแม็กขึ้นมากอดแนบอก เปิดฝักบัวให้น้ำมันไหลมาล้างน้ำตาตัวเอง(เหมือนนางเอกมิวสิกวีดีโอ) ซักพักก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไอ้วัดนั้นเอง
“กูอยู่หน้าห้องมึงเปิดให้กูหน่อย” ผมค่อย ๆเดินออกจากห้องน้ำเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แห้ง แล้วเดินไปเปิดประตูให้ไอ้วัด
“อาบน้ำเหรอ”
“เปล่า ซักผ้านะ” ไอ้วัดเดินเข้ามานั่งที่โซฟา ผมเดินมานั่งฝั่งตรงข้าม
“วัดกูว่าจะย้ายที่เรียน”
“มึงจะย้ายไปไหน” ไอ้วัดพูดด้วยสีหน้าที่ดูตกใจ
“ยังไม่รู้แต่กูไม่อยากเรียนที่นั้น ที่นั้นมันมีแต่ภาพของคน ๆ หนึ่งที่กูรักเขา แต่เขาก็ทิ้งกูไป”
“ทำไมมึงต้องหนีมันด้วยมึงจะยอมแพ้มันเหรอ”
“กูไม่ได้อยากยอมแพ้แต่ตอนนี้กูแพ้แล้ว” พูดไปก็กินน้ำตาตัวเองไปเค็มมาก
“ถ้ามึงย้ายกูจะย้ายตามมึง” ไอ้วัดพูดด้วยสายตาที่ดุดัน
“ไม่ต้องหรอกใกล้จะสอบแล้วมึงอยู่ที่นี้แหละ”
“ไม่ ถ้ามึงไปกูก็จะไปกูรักมึงนะ มึงอย่าทิ้งกูสิ กูทนมามากพอแล้วนะให้โอกาสกูบ้างสิ” ผมจ้องหน้ามองหน้า ไอ้วัดลุกขึ้นเดินมาที่ผมนั่งลงข้าง ๆ แล้วกอดผม ทำไมเราไม่ขัดขืนนะ แล้วสามัญสำนึกของผมก็ผุดขึ้นมาผมลุกขึ้นแกะมือไอ้วัดออก
“มึงรังเกียจกูเหรอ”
“เปล่า แต่เราเป็นเพื่อนกันนะวัด”
“ทำไมเพื่อนกันเป็นแฟนกันไม่ได้เหรอ”
“แล้วแฟนมึงละจะคิดยังไง”
“มันไม่สนใจกูแล้วมันมีแฟนใหม่ไปแล้ว”
“หา...ตั้งแต่เมื่อไร” ผมตกใจเล็กน้อย
“ตั้ง2เดือนแล้ว เห็นไหมมึงไม่เคยเห็นหัวกูเลยมึงไม่เคยรู้หรอกว่าชีวิตกูจะเป็นยังไง” ผมรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย
“แต่ช่างเถอะกูไม่ว่ามึงหรอก เพราะมึงเป็นคนที่กูรัก” วัดยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ
ก๊อก ๆ ๆ เสียงประตูถูกเคาะ ผมกำลังจะเดินไปเปิด แต่ช้าไปกว่าไอ้วัดมันเดินไปเปิดประตูก่อนผมชายผู้ปรากฏต่อหน้าผมตอนนี้คือแม็ก......................................ผั๊ว.......ไอ้วัดชกไปที่หน้าของแม็ก แม็กเซล้มลงอย่างไม่เป็นท่า แม็กลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วเดินเข้ามาหาไอ้วัด....................อย่ายอมมันนะวัดฆ่ามันเลย รักมากก็เกลียดมาก
-
-----*****----- แม็กลุกขึ้นมาพร้อมกับพุ่งมาที่วัดแต่ไม่ได้ต่อยแม็กผลักวัดให้พ้นทางแล้วดิ่งตรงมาที่ผม ช่วยด้วย แม็กจะฆ่าผมแล้ว ไอ้วัดรีบเข้ามาดึงแม็กไว้ แม็กหันไปต่อยไอ้วัด 1 ทีด้วยขนาดตัวของแม็กที่บึกบึนกว่าไอ้วัดทำให้ไอ้วัดกระเด็นล้มลงไปตามแรง แต่ไอ้วัดก็พยายามที่จะลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาแม็กอีกครั้ง
“มึงหยุดอยู่ตรงนั้นไอ้วัด เรื่องของกู มึงอย่ายุ่ง” แม็กหันไปชี้หน้าไอ้วัด
“แต่กูต้องยุ่ง” ไอ้วัดเถียง
“มึงอยากมีเรื่องไปมากว่านี้เหรอไอ้วัด”
“ถ้าเป็นเรื่องของเจต กูต้องยุ่ง มึงทำร้ายเจตมามากพอแล้วนะไอ้แม็ก มึงรู้ไหมว่าเจตมันเสียใจมากขนาดไหน กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ที่มึงทำให้เจตต้องเสียน้ำตา ยอมที่จะตัดความสัมพันธ์กับพ่อแม่ เจตมันรักมึงมากแต่สุดท้ายมึงก็ทำให้เจตต้องเสียใจ ฮือ ๆ ๆ วันนี้กูขอพูดบ้าง มึงรู้ไหมไอ้แม็กว่ากูก็รักเจต และไม่ได้รักแบบเพื่อน แต่รักแบบแฟน ฮือ ๆ ๆ” แม็กหันมามองหน้าผม
“แต่กูก็พูดไม่ได้ เพราะเจตมันมีมึง ทีแรกกูก็ดีใจที่มีคนที่รักเจตมากมาย กูพยายามที่จะตัดใจไม่รักมัน แต่ทุกครั้งที่เจตร้องไห้ เพราะมึงกูยิ่งเจ็บยิ่งกว่าเจตเป็นร้อยเท่า แล้ววันนี้มึงยังมีหน้ามาหาเจตมันอีกเหรอ ฮือ ๆ ๆ มึงมันคนใจดำอำมหิต ไม่รักเจตมันแล้วหลอกมันทำไม” ทุกคำพูดของไอ้วัดมันทำให้น้ำตาของผมไหลออกมาอย่างมากมาย
“พอเถอะวัดอย่าพูดอีกเลย พูดไปมันก็ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว เขาเลือกทางเดินของเขาแล้วละ”
“เจตมึงต้องฟังกูนะ”
“ออกไป มึงออกไปจากชีวิตกู ออกไป๊” พลังเสียงยิ่งกว่าน้ำตกไนแองการ่า
“ครั้งนี้กูรู้ว่ากูผิด แต่ก็ก็มีเหตุผลที่ต้องน่าจะฟังกูบ้างตอนนี้มึงคงเกลียดกูมาก แต่กูอยากให้มึงรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมากูรักมึงและตอนนี้ก็ยังรักมึงและจะรักมึงตลอดไป ถ้ามึงรักกู มึงน่าจะเข้าใจกูมากกว่าคนอื่นไม่ใช่มาต่อว่าและไล่ดูเหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้ มึงไว้ใจกูบ้างไหม น้ำตาของกูวันนี้จะเป็นเครื่องพิสูจน์เป็นอย่างดีว่ากูรักมึงมากขนาดไหน” จริงครับผมไม่เคยเห็นแม็กร้องไห้มากมายขนาดนี้
“วันนี้กูเข้าใจดีแล้วว่าขนาดคนที่เขาว่าเขารักกูยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อกูเขายังไม่ฟังกูไม่ถามเหตุผล กลับมองว่ากูผิดที่ไปมีอะไรกับเพ็ญ ถ้ามึงจะเข้าใจอย่างนั้นกูก็จะไม่พูดอีกแล้ว กูจะเข้าใจว่านี้คือคนที่รักู ขอบใจสำหรับความรักที่มึงเคยให้กู ต่อไปกูก็คงไม่มีใครอีกแล้ว ขอให้มึงโชคดีกับรักครั้งใหม่ วัดดูแลเจตดีดีนะ กูรู้ว่าถ้าเป็นมึงคงดูแลเจตได้ดีกว่ากู กูมันคนเลว คนเลวอย่างกูคงไม่เหมาะสมกับเจตเหมือนอย่างมึงหรอก ลาก่อนนะเจต” แม็กมองผมอีกครั้งด้วยตาที่เต็มไปด้วยน้ำไสไสผมผิดเหรอ แม็กค่อย ๆ หันหลังเดินออกไปจากห้อง แล้วแม็กก็เดินจนหายลับตาผมไป ผมเดินกลับเข้าไปในห้องแล้วล้มตัวลงนอนอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันหลับไปตอนไหนไม่ทราบในความฝันนั้นผมฝันเห็นแม็กมานั่งรอผมที่หน้าประตูผมสะดุ้งตื่นขึ้น กี่โมงแล้วเนี๊ยะ 6 โมงเย็นแล้วผมเดินออกไปที่ห้องรับแขกวัดยังนั่งอยู่ที่โซฟา
“ออกไปทานข้าวไหม”
“ไม่อะอยากกินเหล้ามากกว่า” ผมตอบวัด
“แล้วเรื่องแม็กละ”
“ช่างเถอะ” จริง ๆ แล้วในใจผมยิ่งสับสนยิ่งวันนี้แม็กเข้ามายิ่งทำให้หลาย ๆ อย่างในหัวผมมันปนกันไปหมดแม็ก ไม่ได้นอนกับเพ็ญจริงเหรอ แล้วสิ่งที่เราเห็นละ ปวดหัว ๆ ๆ ๆ ผมมานั่งกินเหล้ากับไอ้วัดที่ผับแห่งหนึ่งย่านชานเมือง ผมมองดูคนข้าง ๆ ที่เขามากับคู่ ชายหญิง ทำให้ผมคิดไปว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงก็คงจะดีไม่น้อยป่านนี้คงไม่มีอุปสรรคขวางหนามมากมายขนาดนี้ ผมนั่งไปซักพักก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ไม่ใช่ใครที่ไหนนั้นแม็กนี้นา ผมหันไปมองหน้าไอ้วัด ไอ้วัดก็ส่ายหัว แต่สิ่งที่ผมตลึงพรึงเพริดมากที่สุดนั้นก็คือแม่แม็กมากับแม็กด้วย
“กูไม่รู้เรื่องนะ” แม็กกับแม่เลือกมานั่งโต๊ะที่ใกล้กับผม ผมพยายามที่ไม่หันไปมอง ไอ้วัด ทั้งชงเหล้าทั้งตักกับแกล้มให้ผม อย่างขมักเขม้น จนผมอดที่จะสงสารไอ้วัดไม่ได้ ผมชำเรืองไปมองทางด้สนแม็กเห็นแม่นั่งยิ้มหันมาทางผม จริง ๆ จะมองไปอายุแม่ไม่น่ามานั่งได้เลยนะ ผมไม่กล้าแม้แต่จะลุกไปไหว้แม่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ผมนั่งได้ซักพัก ก็มีมือมาเกาะที่ไหล่ของผมผมหันไปมองแม่แม็กยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ
“ไปคุยกับแม่หน่อยได้ไหม”*************
-
ผมลุกเดินตามไปอย่างง่ายดายโดยมีสายตาของวัดมองตามอย่างเศร้าส้อย แม่เดินออกมานั่งที่ม้าหินอ่อนด้านหน้าร้านผมเข้ามานั่งด้วย
“เจตเป็นไงบ้างลูก”
“ก็เรื่อย ๆ ครับแม่ไม่มีที่ต้องเสียใจไปมากกว่านี้แล้ว”
“แม่นะเข้าใจดีว่าลูกเสียใจมากขนาดไหน แต่แม่ยังเชื่อในตัวของแม็กว่าแม็กรักลูกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแม็กน่าจะมีเหตุผลที่น่าจะเพียงที่ลูกเจตน่าจะฟังแม็กบ้างนะ”
“..........................”
“เหตุการณ์ในวันนั้นอยู่ในสภาพที่แม่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แม็กมันบอกแม่ว่ามันไม่รู้ว่าเข้าไปนอนในห้องนั้นได้ยังไง และก็คิดว่ามันไม่ได้ทำอะไรกับเพ็ญ”
“ขอบคุณแม่ที่บอกผม และแม็กไม่น่าที่จะทำให้แม่ต้องลำบากเพื่อมาบอกผมด้วยเรื่องแค่นี้ ผมขอบคุณแม่แม่นะครับที่บอกผม ผมรักแม่นะครับ แต่แม็กเลือกทางถูกแล้วนี้ครับยังไงผู้ชายก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิง ผมขอโทษครับแม่ ผมเชื่อสายตาผมมากว่า ฝากบอกแม็กด้วยนะครับว่าขอให้โชคดี” ผมลุกขึ้นเดินกลับที่โต๊ะรู้ดีการทำแบบนี้เป็นการเสียมารยาทแต่ผมก็ต้องทำ ผมเดินจนมาถึงโต๊ะ ก็บอกให้วัดเปลี่ยนร้าน ผมออกจากร้านพร้อมกับวัด แม่แม็กยังนั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อน ผมมองหน้าแม่ แม่ก็มองหน้าผม ผมเดินเข้าไปหาแม่แม็กอีกครั้ง
“ขอบคุณครับแม่” พร้อมกับยกมือไหว้ แม็กเดินตามออกมา ผมรีบเดินออกไป
“ลูกเจต” แม่ของแม็กเรียกผมอีกครั้ง ผมหันไปตามเสียงเรียก
“แม่ขอกอดลูกหน่อยได้ไหมจ๊ะ” ผมเดินเข้าไปหาแม่ แม่แม็กกอดผมไว้ ผมซบหน้าไปที่ไหล่ของแม่ แม่เอามือลูบหัวผม
“แม่รักลูกเจตนะ แม่ไม่เคยเห็นแม็กจะรักใครเท่าลูกเจตเลย” ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าแม่อีกครั้ง
“ผมไปแล้วนะครับ” ผมรีบเดินออกมาจากจุดที่แม่แม็กอยู่ เพราะกลัวว่าแม่แม็กจะเห็นน้ำตาของผมที่กำลังจะไหล ผมรีบขึ้นรถ ไอ้วัดบึ่งรถออกไปทันทีไม่มีเสียงไดไดที่จะหลุดจากของผมและไอ้วัด ผมมองไปบนถนนด้วยสายตาที่เลื่อนลอย ไอ้วัดมาจอดอยู่ร้านอาหารอีกร้าน ผมเดินลงไปสั่งเบียร์มากินต่อ
“ค่อย ๆ กินก็ได้ เดี๋ยวก็เมาหรอก” เสียงไอ้วัดส่งมาเตือนผม
“ไม่เป็นไร กูยังไม่เมา”
“เจตมึงจะรับรักกูได้หรือยัง มึงจะให้กูรอมึงไปถึงไหน”
“...............................”
-
***** “เจตมึงจะรับรักกูได้หรือยัง มึงจะให้กูรอมึงไปถึงไหน”
“...............................”
“มึงตอบกูเถอะว่ามึงจะรับรักกูเมื่อไร”
“วัด มึงเป็นเพื่อนรักกูนะ กูไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีที่สุดของกู” ไอ้วัดนิ่งไปซักพัก
“กูเข้าใจแล้วละ ถึงมึงจะไม่รักกู แต่มึงจำไว้ว่ากูยังรักมึง”
“ขอบใจมากเพื่อน”
“เพื่อน” ผมยังนั่งกินกับไอ้วัดไปเรื่อย ๆ จนเมาได้ที่จึงให้ไอ้วัดพากลับ มาถึงที่พักผมก็นอนหลับไป เวลาช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้านัก นี้ก็หลายวันแล้วสินะที่เราไม่ได้เจอหน้าแม็กผมพยายามที่จะลืมไม่นึกถึงแม็กแต่มันก็ทำไม่ได้ ที่วิทยาลัยผมยังคงต้องเจอหน้าแม็กแต่ผมมักจะเลี่ยงหนีไปทางอื่น ผมรู้ว่าแม็กพยายามที่จะเข้ามาคุยด้วยกับผมแต่ผมมักจะอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ผมรู้ดีว่าแม็กจะไม่กล้าเข้ามา ผมพยายามที่จะหนี ๆ ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าตัวเองก็เจ็บเหมือนกัน แม็กมักจะมารอที่หน้าคอนโดแต่ผมก็จะไปนอนกับเพื่อนคนอื่น ๆ เสมอ จนเกือบจะพูดได้ว่าคอนโดนั้นผมเช่าไว้เฉย ๆ สำหรับไอ้วัด ตั้งแต่วันที่ผมบอกว่าเราเป็นแค่เพื่อนมันก็ยังคอยเป็นห่วงผมเหมือนเดิม แต่ก็ดีที่มันมักจะถามผมอยู่เสมอว่าผมทำถูกแล้วเหรอเรื่องแม็ก แต่ผมก็มาคิดว่าทั้งเรื่องผึ้ง และเรื่องเพ็ญ มันทำให้ผมคิดอะไรได้อีกเยอะ ในเช้าวันหนึ่งผมก็มาเรียนตามปกติขณะที่ผมเดินเข้าห้องน้ำอยู่นั้น ผัวะ ผมโดนชกครับ ผมล้มลงไปอย่างไม่เป็นท่า พอตั้งสติได้ผมก็หันหน้าไปมองมัดมัจจุราชนั้นไอ้ไก่นั้นเอง
“ไอ้เจต มึงมันเลว” อะไรวะมาชกกูแล้วยังมาด่ากูอีก
“..........................” ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นพร้อมกับเช็ดเลือดที่ปาก
“ไอ้แม็กมันรักมึงขนาดไหนมึงก็รู้ทำไมมึงถึงทิ้งมันได้”
“ใครกันแน่ที่ทิ้งกัน ทำไมไม่ถามเพื่อนมึงดีดีละ” ถ่อยมากูก็ถ่อยไป
“กูรู้หมายถึงใคร มึงคงจะหมายถึง เพ็ญใช่ไหม ไอ้แม็กมันเล่าให้กูฟังหมดแล้ว ทุกครั้งมึงยังฟังคำมันแล้วครั้งนี้ทำไมมึงไม่ฟังมันบ้างละ คนที่รักกันน่าจะเข้าใจมันมากกว่าคนอื่น นี้อะไรกลับเป็นคนที่ หนีมันไป ไม่ฟังอะไรซักอย่าง กูผิดหวังในตัวมึงจริง ๆ ไอ้เจต” ผมกำลังจะเดินหนีออกมา แต่ไอ้ไก่ก็พูดขึ้นอีก
“มึงรู้ไหม ไอ้เจตว่าตอนนี้สภาพของไอ้แม็กไม่ต่างจาก คนที่ไร้วิญญาณ มาเรียนก็เหมือนไม่มา อีกอย่างนี้ก็จะใกล้สอบแล้วมึงทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ให้แม็กมันดีขึ้นกว่านี้ได้ไหม ถือว่ากูขอร้อง”
“ถ้าหากไม่สนใจที่จะดูแลตัวเองแล้วจะมีใคร ดูแลได้ละ ตอนนี้แม็กก็ได้เลือกทางเดินของตัวเองแล้วนี้ อย่าเอ่ยชื่อนี้ออกมาอีกเลย ต่างคนต่างมีทางเดินของตัวเอง”
“มึงไม่รักมันแล้วเหรอ” ผมเดินออกมาจากไอ้ไก่แทนคำตอบ ใครบ้างละจะเข้าใจความรู้สึกของผมตอนนี้ได้ดีที่สุดเท่าตัวผมเอง หลาย ๆ คนอาจจะมองว่าผมงอนเกิดเหตุ หยิ่ง ไม่ฟังเหตุผล แต่สำหรับผมแล้วคิดว่าตอนนี้ผมทำดีที่สุดแล้ว เป็นความบังเอิญเหลือเกินที่ผมเดินออกมาแล้วเจอกับน้องเมฆพอดี
“สวัสดีครับพี่เจต ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
“อ้าวน้องเมฆ นี้เอง ครับไม่ค่อยว่างนะครับ”
“พี่เจตจะไปไหนครับ”
“พี่จะไปโรงอาหารนะครับ”
“งั้น ผมไปด้วยนะครับ”
“ครับ” ผมกับน้องเมฆเดินออกมาโดยมีไอ้ไก่มองตามหลังมา ที่โรงอาหารผมนั่งทานข้าวกับน้องเมฆ โดยไม่ได้คิดอะไร แต่ซักพักผมก็เห็นแม็กเดินมาพร้อมกับไอ้ไก่ มาถึงไม่พูดอะไรมาก แม็กตรงเข้ามาต่อยน้องเมฆทันทีน้องเมฆล้มลงแล้วลุกขึ้นมาเตรียมจะเอาคืนแต่ช้าไปแม็กตามเข้ามาจะซ้ำ โดยมีไอ้ไก่ตามเข้ามาด้วยตอนนี้น้องเมฆโดนทั้งแม็กและไอ่ไก่คนทั้งโรงอาหารตลึงกันหมดรวมถึงผมด้วยกว่าจะได้สะติน้องเมฆก็คงเจ็บพอควร ผมรีบกระโดดจากฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารข้ามมาขวางแม็กกับไอ้ไก่ไว้(นางเอกจริง ๆ เลยกู)
“พวกมึงเป็นอะไร บ้าไปแล้วเหรอ” ผมตวาด แม็กไม่ตอบแต่ชี้หน้าน้องเมฆ
“ไอ้เมฆมึงอย่าให้กูเจออีกนะ” แล้วทั้งแม็กและไอ้ไก่ก็เดินออกไป ผมรีบพาน้องเมฆไปคลินิก ไปพาไปหรอกครับห้องพยาบาลเดี๋ยวโดนสืบสาวราวเรื่อง หลังจากที่ผมพาน้องเมฆไปคลินิกเรียบร้อย น้องเมฆก็ขอผมว่าอยากไปห้องผมที่คอนโด ผมก็เลยอนุญาต แต่ที่หน้าห้องของผมมีมัจจุราชยืนรอจะเอาชีวิตของผมหรือของน้องเมฆก็ไม่รู้ ดวงตาที่แดงก่ำ เส้นเลือดที่ปูดขึ้นตามใบหน้า และแขนขา มือที่กำมัดไว้แน่น*****
-
****ผมหยุดเดินแล้วมองไปยังแม็ก ทั้งแม็กผมและน้องเมฆต่างยืนไม่กระดุกกระดิกเหมือนแต่ละคนโดนเวทย์มนต์สะกดให้อยู่กับที่
“ผมกลับก่อนนะครับ” น้องเมฆเริ่มต้นการพูดขึ้น โดยไม่รอคำตอบจากผมน้องเมฆก็เดินออกไป ตอนนี้ก็เหลือแต่ผมที่ยังยืนประจันหน้ากับแม็กนี้คือสิ่งที่ผมไม่ต้องการที่สุด ผมกลัว กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ กลัวที่จะอ่อนแอ ผมจะเดินหนีหรือเดินเข้าห้องตัวเองดีนะ
“มึงจะไม่ยอมพูดกับกูจริงๆ เหรอ”
“............................”
“มึงไม่รักกูแล้วเหรอ” ผมตรงไปที่แม็กพร้อมกับตบไปที่หน้าของแม็กอย่างแรง
“เอาเลยมึงตบกูอีกสิหรือทำอะไรก็ได้ตามใจมึง ถ้าสิ่งนั้นมันทำให้มึงยอมฟังกู” แทนคำตอบผมเปิดประตูเข้าไปในห้องโดยมีแม็กเดินตามเข้ามา พอปิดประตูแม็กรีบเดินเข้ามากอดผมไว้จากด้านหลัง ผมพยายามที่จะแกะมือของแม็กออกแต่ก็สู้แรงของแม็กไม่ได้
“มึงอย่าทรมานกูอีกเลย กูรู้ว่ามึงยังรักกูอยู่ มึงฟังกูอีกครั้งได้ไหม” ผมค่อย ๆหันหน้าไปหาแม็กน้ำตาที่ไหลอาบแก้มมันมากเกินกว่าที่ผมจะเช็ดได้ ผมกอดแม็กตอบโดยทันที พร้อมกับซบหน้าไปที่อกของแม็ก นี้คือกอดที่ผมโหยหาความอบอุ่นที่ผมรอคอย ผมไม่สามารถที่จะหักห้ามความต้องการของร่างกายและจิตใจได้อีกแล้ว แม็กยกมือขึ้นมาลูบหัวผมเบา ๆ
“มึงจะฟังกูได้ยัง” ผมยังตั้งหน้าตั้งตาซบอกแม็กโดยไม่ตอบ
“งั้นกูจะเล่าให้ฟังนะ กูรู้ว่าวันนั้นกูดื่มมากไปหน่อยแต่กูรู้ว่ากูไม่ได้มีอะไรกับเพ็ญ แน่ ๆ คืนนั้นกูเหมือนสลบไปโดยไม่รู้สึกตัวตื่นเช้ามากูก็นอนอยู่ในห้องเพ็ญโดยข้างบนนั้นเปลือยป่าว แต่ข้างล่างกูยังปกติ ส่วนเพ็ญก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เตียง แล้วบอกกูว่าเมื่อคืนกูเมามากแล้วก็เข้ามาปล้ำมัน กูก็ยัง งง ๆ ว่าจะเป็นได้เหรอ ปกติถึงจะเมาแค่ไหนก็กูไม่เคยสลบ อีกอย่างเพ็ญมันโทรมาบอกว่ามันท้องแล้ว มึงคิดดูสิว่ากูเพิ่งเจอมันไม่นานมันท้องได้ 2 เดือนมันจะท้องได้ยังไง”
“........................” ผมยังนิ่งไม่ตอบโต้
“มึงเชื่อกูรึเปล่า”
“แม็กไม่ใช่ว่าตอนนี้เราจะไม่อยากเชื่อแม็กนะแต่ว่าอะไรหลาย ๆ เรื่องมันทำให้เราสับสนไปหมดเรากลัว”
“มึงยังกลัวอะไรอีก”
“แม็กมีเมียแล้วนะ”
“เมียกูมีคนเดียวคือมึงเพ็ญมันไม่ใช่”
“แต่ผู้ใหญ่เขาก็รับรู้ต่างฝ่ายก็ผูกแขนกันไปแล้วนี้เราจะทำอะไรได้อีก”
“มึงพูดแบบนี้แสดงว่ามึงไม่โกรธกูแล้วใช่ไหม”
“..............................”
“พอผูกแขนเสร็จก็รู้ว่ามึงกลับมาก็กูกลับมาเลยตามหามึงแต่มึงก็เปลี่ยนไปไม่เปลี่ยนคนที่กูเคยรักแต่ก็ก็ยังรักเขา”
“แล้วตอนนี้แม็กยังรักเราอยู่ไหม”
“กูเคยบอกมึงแล้ววว่ากูจะหยุดรักมึงเมื่อกูหมดลมหายใจ”
“แม็กจะทำยังไงต่อไป”
“ยังคิดไม่ออก คิดออกอย่างเดียวว่าต้องลงโทษมึง”
“ข้อหาอะไร”
“ไม่มีเหตุผล” แม็กผลักผมให้นอนลงกับโซฟาพร้อมกับซุกไปหน้าไปที่ซอกคอจูบและกัดไปมา มือก้ถอดเสื้อกับกางเกงขแงผมออก ตอนนี้ร่างกายของผมเปลือยเปล่า แม็กลุกขึ้นแล้วส่งสายตาหื่นกระหายพร้อมกับโผตัวลงมากอดและเลียไปที่หน้าอกกัดที่หัวผมสร้างความเสียวให้ผมเป็นอย่างยิ่งผมส่งเสียงครางออกมา ซี๊ดดดดดดดดดด อ่าห์ๆๆๆๆๆๆ แม็กโลมเลียไปตามหน้าอกและท้องผมอย่างบ้าคลั่ง ขณะเดียวกันแม็กก็กอดกางเกงของแม็กออกเผยให้เห็นน้องชาย ของแม็กที่แข็งจนน่ากลัว ผมค่อยลดตัวให้ต่ำลงเพื่อให้ปากตรงกับน้องชายของแม็ก เหมือนแม่เหล็กต่างขั้วพอเจอปุ๊ป ผมก็เริ่มใช้ลิ้นเลียวนตามรอหยักที่มันบานแดง แม็กส่งเสียงซี๊ด ซ๊าดออกมาตลอดเวลา จากนั้นก็ค่อย อมเข้าไปจนสุดแล้วถอนปากออกลิ้นก็เลียไปตาม ลำตลอด
“อ่า....ซี๊ดดดดดดดดด ดีจัง” แม็กครางออกมาอีก แม็กถอนน้องชายออกจากผมแล้วจับผมหันหลังมาจากนั้นก็ดันน้องชายเข้าไปในบั้นท้ายผมช้า ๆ ตอนนี้จุกแทบหายใจไม่ออก ภาวนาให้แม็กใส่ให้มันเข้าไปไวไว แม็กกดจนสุด ลำ โอ๊ย ผมหลุดเสียงออกมา แม็กจับน้องชายผมสาวเข้า ออก ทำให้ครายเจ็บได้บ้าง จากนั้นก็กระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ วันนี้แม้กทั้งรุนแรงและเร้าร้อน จนทนทนไม่ไหว น้ำแตกโดยมือของแม็ก
“โอ๊ะ ๆ ๆ โอ๊ย....อ่าห์.........ซี๊ดดดดดด” แม็กเสร็จตามผมมาติด ๆ ผมรู้สึกถึงน้ำเชื้อของแม็กที่มันฉีดเข้าไปในร่างกายผม แม็กดผมให้นอนลงแต่ยังไม่เอาน้องชายออกแม็กจับผมตะแคงข้างโดยน้องชายยังคาอยู่ แม็กกอดผมไว้แน่น
“แม็กเอาออกก่อน”
“ยัง”
“ทำไม เราเหนื่อยแล้วนะ” แม็กไม่ตอบแต่สาวน้องชายของแม็กที่ยังแข็งขันและคาที่บั้นท้ายเข้าออกอีกครั้ง เป็นประสบการณ์ใหม่ของผมอีกครั้ง แม็กทั้งสาวเข้าออก ปากก็เลียและกัดไปตามซอกคอครั้งที่สองแม็กนานกว่าครั้งแรก มาก แม็กเปลี่ยนอีกหลายท่าจนสุดท้ายต่างฝ่ายก็ไม่สามารถต้านทานได้ผมแตกก่อนแม็กอีกตามเคย แม็กตามมาติด ๆ แม็กยังคงกอดผมแต่ก็ถอนน้องชายออกไปแล้ว
“เจต มึงอย่าทิ้งกูแบบนี้อีกนะ”
“แล้วเรื่องเพ็ญละ”
“ไว้ค่อยคิด” ****************
-
:yeb: วันนี้ลงให้เยอะหน่อยเพราะว่าจาม่ายอยู่ ฝากไว้ให้เพื่อนๆคนที่ม่ายได้ออกไปไหนอ่านแก้เหงากันจ้า..
:bye2:
-
หุหุ ที่แท้เพ็ญก็วางแผนไว้ :angry2:
แต่ยังไงก็คืนดีกันแล้ว และเป็นไปตามคอนเช็บเดิมเลย :laugh3: :laugh3:
-
อืม สุดท้ายก้อรู้ความจิงซะทีนะคร้าบบ :impress:
แต่ ยัยเพ็ญ นี่แรงจิง ๆ เลยนะหล่อน :angry2:
ท้องกะใครก้อไม่รู้ แหม แผนสูงนะ :angry2:
เดี๊ยวก้อโดนตุ๊ดเตะหรอกเมิง :pigangry2:
อ๊าย แต๋วอีกแล้วกรู สงสัยจะอินจัด :haun5:
-
เมิงสองคน สุข สม หวัง
..........
................
แต่คนที่น่าสงสารที่สุด
.........
.....
"ไอวัด"
:เฮ้อ:..........มารักกะกรูก็ได้ไอวัดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:fox2:แน๋ว..ไปไหนจ๊ะ...ซื้อหนมมาฝากมั่งนะ... :yeb:
-
นังหน้าโง่ :angry2:
-
เหอ ๆ ดีกันซะที
สงสารวัด สงสารน้องเมฆ
อยากกระโดดถีบยอดหน้าเพ็ญ
จะใส่เกลียวซักสองรอบตอนกระโดดถีบแถมซัมเมอร์ซอลอีกซักท่าก่อนถีบ
หงุดหงิดกับชะนี.................. :ฮึ่มม:
-
สงสารวัดกับน้องเมฆ :monkeysad2:
เกลียดเพ็ญ สงสัยต้องไปท้องกับคนอื่นมาแน่เลย :pigangry2:
แต่ก็ดีแล้วล่ะนะที่กลับมาเข้าใจกันได้ :loveu:
-
:11111: สงสาร เมฆ อ่ะ ไม่ได้รู้เรื่องไร เร้ยยย ต้องมาเจ็บตัว
มาม๊ะะะะ เด๋วรักษาแผลให้ ทั้งกายและใจ เลย
:-[
-
............... :เหอะ1:............... :เหอะ1:............. :เหอะ1:................. :เหอะ1:...............
-
ถ้าคุยกันมันก็รู้เรื่องไปตั้งนานแล้ว.... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
...........นี่แหละหนาความรัก.... :impress3: :impress3:
...................แถมยังทำหั้ยคนอื่นเจ็บโดยไม่รู้ตัว..... :เศร้า1: :เศร้า1:
-
:โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
มาให้ กำลังใจ ครับ
ซึ้ง มากมาย :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
-
นังเพ็ญจะจับผู้ชายทั้งทีไม่เนียนเรย :o
แน๋วจะหนีเที่ยวเหรอแล้วจะมีใครมาต่อให้ปะ :โหลๆ:
ถ้ามะมีใครมาต่อก็อย่าไปนานนะ :เฮ้อ:
-
โอ้วว หลายตอนจุใจมากมาย จุ๊บๆคร้าบบ :จ้อบจัง1:
ชะนีนังเพ็ญนี่ ร้ายเนอะ ไปท้องกะครายไม่รู้ จะมาหาพ่อให้ลูก เหอๆๆ ไม่ไหวๆๆๆ
ว่าแล้วก้ตามสูตรเจ๊สองเหมือนเดิม ทะเลาะกัน ดีกัน แล้วก็ได้กัน อิอิ............. :haun1:
แถมคราวนี้ค่าที่นานจัด ไม่ได้เจอ แม๊กซ์เลยสวมวิญญาณน้องพลับขอสอง อิอิ :haun4:
ต่อไปจะจัดการเรื่องนังเพ็ญยังไงนะ คงไม่ต้องรอให้คลิดแล้วมาตรวจ DNA หรอกนะ :seng2ped:
ปล. อ้นค้าบบบ อินจัดสาวแตกมาบ่อยเชียวนะ คิกๆๆๆ(แอบแซว หุหุ) :yeb:
-
วัด มารักทำไมตอนนี้
สงสารว่ะ
:monkeycry4: :monkeycry4:
-
:เฮ้อ: นึกว่าเจตกะแม็คจะไม่ได้ลงเอยกันซะแล้ว
แม็คถ้าไม่ได้ทำเขาท้องก้ออย่าไปรับเป็นพ่อเด็กนะ
เดี๋ยวลูกเจตจะกำพร้าพ่อ 555++
ต่อครับต่อ
-
ความรักทำให้คนเจ็บปวด บ้างคนทนไม่ไหวจนต้องคิดสั้น แต่ยังคิดที่จะมีรัก โดยไม่เข็ดหลาบ
ทรมานใจ แต่ก้อยังรัก เพราะยังไง ใจเราก้ออยู่ที่เขาแล้ว ทำไงได้
คนไม่มีความรักไม่เข้าใจหรอก
แต่ผมไม่เคยมีเหมือนกาน แต่เห็นคู่เพื่อนแล้วไม่กล้าที่จะรักใครเลยมานกลัวเจ็บ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เจตน่าสงสาร แม็กก้อเช่นกาน วัดอีกคน :เฮ้อ:
สู้ๆน่ะ สติและคเหตุ ความเข้าใจกัน คือเครื่องมือในการแก้ไขปัญหา :yeb:
:monkeysad:เศร้า :monkeysad:
-
เรื่องบางเรื่องก้ต้องปล่อยมันไปก่อน ค่อยมาคิดทีหลังเหมือนกัน
-
จุใจมั่กๆ ชอบ ๆ
นึกว่าจะกลายเป็นเรื่องเศร้าซะแล้ว :จ้อบจัง1:
นังเพ็ญมานี่ :13223: :13223: :13223:
-
ตอนแรกนึกว่าจะคิดสั้นฆ่าตัวตาย
ไหงเปนซักกางเกงแม๊ก,,, ซ๊ะงั้น - -*
นังเพ็ญนี่ สงสัยอยากโดนตบซักสิบโหล
(รับลงชื่อดักตบนังเพ็ญ คับผม ชิส์)
กลัวแม๊กจะมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวอีกอ่ะ
แล้วเจตก้อเจ็บอีก
แต่สงสารวัดกับน้องเมฆจิงๆน๊า
สงสารตาวัดที่รักคนที่เค้าไม่(สามารถรับ)รัก
สงสารน้องเมฆที่ไม่รูอิโหน่อิเหน่ แต่โดนต่อยซ๊ะงั้น - -*
พูดง่ายๆ สงสารแมร่งหมดทุกคนเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
รอพี่แน๋วอยุ่เด้อ~*`,,
-
โหย :เศร้า1: เฮ้อ เศร้าว่ะ ยิ่งอ่านยิ่งเครียด :เฮ้อ: แต่ชอบบบบบบบบอ่ะ
หนุกๆๆๆๆ แน๋ว มาต่อด่วนน้า เด๋วหอมแก้มเป็นรางวัล 555 :give2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:ตามอ่านทันจนได้ ตาแฉะ กันเลยทีเดียว สนุกมามาย
มาต่อเร็วนะงับ :give2:
-
มะได้หนีเที่ยยวไหนหรอกจ้า..ไปดูหนังเฮียหม่ำมาอ่ะ :yeb:
*********************************************************************************
*************ผมกับแม็กนอนจนถึงตอนเย็น ผมลืมตาขึ้นมองหน้าแม็กผู้ชายที่ผมรักที่สุด ในอาคนรักของสองเราจะเป็นยังไงนะ ผมค่อย ๆ จูบไปที่ปากแม็ก
“ฮั้นแน่ จะเอาอีกเหรอ” แม็กตื่นแล้ว
“บ้า ลามก”
“แล้วแอบจูบทำไม อยากเอาอีกนะสิ”
“คิดได้ไง ลุกเถอะเราหิวข้าวแล้ว”
“มึงหายโกรธกูจริง ๆ แล้วใช่ไหม”
“ถ้าแม็กถามอีก เราจะโกรธอีกนะ”
“ไม่แล้วครับ แค่นี้ก็เจียนจะตายอยู่แล้ว” ผมลุกขึ้นแล้วดึงแขนแม็กเพื่อเปลี่ยนชุด โทรศัพท์ของแม็กก็ดังขึ้น
“มีอะไร” แม็กรับโทรศัพท์
“อือ ๆ ๆ รู้แล้ว ๆ แล้ววันเสาร์จะกลับ” แล้วแม็กก็วางหู
“เพ็ญโทรมา อยากให้กูกลับบ้าน”
“แม็ก ไปกินข้าวกันเถอะ” ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว แม็กเดินผมมาเงียบ ๆ หลังจากนั้นเราก็ออกมาหาอะไรทานกัน ทำไมช่วงเวลาที่คนเรามีความสุขมันชั่งแสนสั้นนักนะ และแล้วก็มาถึงเย็นวันศุกร์พรุ่งนี้สินะที่แม็กจะกลับบ้านเพระคำสั่งของเพ็ญ
“แม็ก พรุ่งนี้จะกลับบ้านกี่โมง” ผมเริ่มประโยคคำถาม
“แล้วแต่มึง”
“หมายความว่างัย”
“ก็หมายความว่ามึงต้องไปกับกูงัย”
“ไม่อะ เราไม่อยากไป”
“ทำไมละแม่กูบ่นว่าคิดถึงมึง” นั้นนะสิ ครั้งนั้นผมทำตัวไม่ดีกับแม่แม็กไว้ แต่ผมไม่อยากไปเห็นหน้าเพ็ญนี้นา
“ขอคิดก่อนได้ไหม”
“ไม่ต้องคิดมึงต้องไป” นิสัยเดิม ๆ กลับมาอีกแล้วชอบบังคับ สรุปรุ่งเช้าผมก็กลับบ้านพร้อมแม็กด้วยหัวใจที่เต้นผิดปกติ ถ้าเจอเพ็ญผมจะพูดอะไรดีนะ ไม่นานนักผมก็เดินทางมาถึงบ้านของแม็ก ผมลงรถอย่าง อาย ๆ เพราะไม่รู้ว่าแม่แม็กจะโกรธผมหรือเปล่า พอลงรถผมก้เจอกับใบหน้าที่ยิ้มของแม่ ผมเดินเข้าไปไหว้แม่
“เข้ามานี้สิลูก” ผมค่อยก้มลงไหว้แม่ แม่แม็กเอามือลูบหัวผมเบาๆ ผมรู้สึกดีมาก เหมือนกับแม่ผมเลย
“อย่าหนีแม่ไหนอีกนะ”
“แม่ไม่โกรธผมเหรอครับ”
“โกรธเรื่องอะไรละจ๊ะ คนเราต่างก็มีความคิดและเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น แม่เข้าใจ”
“ขอบคุณแม่มากครับ”
“เอาของขึ้นไปเก็บก่อนสิแม็ก”
“ครับแม่ แม้พอได้เจตกลับมาลืมลูกตัวเองเลยนะ” แล้วเราทั้ง 3 ก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ตกเย็นแม็กและผมก็มานั่งอยู่ที่หน้าบ้านผมอึดอัดอยากจะถามแม็กเรื่องเพ็ญอีกครั้ง แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
“แม็ก”
“มีอะไร”
“แม็ก เออ....”
“จะถามเรื่องเพ็ญเหรอ”
“อือ”
“กูว่าจะไปบ้านมันซักหน่อย” คำพูดของแม็กทำเอาผมหงอยทันที แม็กคงสังเกตหน้าตาผมออก
“มึงไปด้วยกันนะ”
“ไม่ดีกว่า”
“มึงต้องไป” พร้อมกับดึงแขนผมไปทันที ไม่นานผมก็มายืนอยู่ที่หน้าประตูบ้านของเพ็ญ ในบ้านผมเห็นเพ็ญนั่งดูทีวีกับพัด พอเพ็ญหันมาเห็นแม็กเท่านั้นก็รีบวิ่งออกมา
“แม็กมาแล้ว ดีใจจัง อ้าวเจตก็มาเหรอ วันนั้นทำไมรีบกลับละ นี้เราท้องแล้วนะ” กูรู้แล้วอีด.........
“ดีใจด้วยนะ” ผมฝืนพูดออกไป
“วันนี้กินเหล้าอีกไหมวะ” พัดออกปากชวน
“ไม่ดีกว่าวันนี้กูไม่อยากกิน อีกอย่างก็แค่จะแวะมาดูเดี๋ยวจะกลับแล้ว”
“อ้าว ไม่นอนกับเพ็ญเหรอ” เพ็ญแย้งขึ้น
“ไม่ดีกว่า เพิ่งมาถึงวันแรกอยากนอนที่บ้านมากว่าอีกอย่างเพ็ญก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี้ ไหนบอกไม่สะบายไง”
“ก็ดีขึ้นแล้วละ จะไม่เป็นห่วงเมียกับลูกเลยเหรอ” คำพูดของเพ็ญทำเอาผมแทบกระอักเลือดแทบจะเป็นลม
“มึงไม่ห่วงเมียมึงบ้างรึงัยไอ้แม็ก” พัดสำทับคำพูดของเพ็ญ
“ก็มีมึงดูแลแล้วงัย”
“มันไม่เหมือนกันโว้ยผัวกับพี่ยังไงเมียก็ย่อมอยากอยู่กับผัว”
“เอาน่ายังไงตอนนี้ก็ไม่เป็นอะไรแล้วนี้ กูกลับก่อนนะ” ผัวะ มัดของพัดชกไปที่หน้าของแม็กตลึงสิท่านผู้ชม
-
***** แม็กค่อย ๆลุกขึ้น แล้วจ้องมองหน้าไอ้พัดอย่างเลือดเย็น สาธุขอให้จบลงด้วยดีด้วยเถิดส่วนผมยืนนิ่งอยู่กับที่เพราะว่าไม่รู้จะทำยังไง
“ไอ้พัดมึงกับกูกูเป็นเพื่อนกันมานาน กูไม่อยากจะพูดอะไรให้มันเจ็บช้ำนำใจ กูว่ากูจะรอให้เพ็ญมันคลอดแล้วค่อยว่ากัน แต่วันนี้กูไม่อยากทนอีกแล้ว ใครจะว่ายังไงก็ก็ช่างก็ไม่สน กูไม่ได้รักเพ็ญ กูรักเจต” ตอนนี้ทั้งเพ็ญและพัดหันมามองผม ไม่ต้องมองกันมากอายเป็นนะ
“อีกอย่างกูไม่เข้าใจว่าถ้าหากวันนั้นกูมีอะไรกับเพ็ญจริง ทำไมเพ็ญมันท้องเร็วขนาดนี้ และกูอยากถามมึงนะไอ้พัดในฐานะที่มึงกับกูเป็นเพื่อนรักกัน มึงเอาอะไรให้กูกินในคืนนั้นกูถึงได้สลบไป มึงบอกกูสิ” เพ็ญตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้ ตอนนี้แม่ของเพ็ญก็ออกมายืนดูเหตุการณ์
“มึงเมาเองกูไม่ได้เอาอะไรให้มึงกินนอกจากเบียร์”
“ก็ดี ถ้านี้เป็นคำตอบจากปากของเพื่อนที่กูรัก เอางี้ ลูกเพ็ญนะกูจะรับเป็นพ่อเอง แต่ตอนเกิดกูขอตรวจเลือด จะใช่หรือไม่ใช่ลูกกูกูก็จะรับ มึงพอใจหรือยัง” แม็กหันมาจะจูงมือผมกลับ พัดเดินเข้ามาจะต่อยแม็กอีก
“พอได้แล้วพี่ แค่นี้เพ็ญก็อายมากพอแล้ว ฮือ ๆ ๆ ๆ ” ไอ้พัดหยุดชะงัก
“เพ็ญ” ไอ้พัดเรียกชื่อน้องสาว
“พี่แม็กไม่ได้เป็นพ่อเด็ก ได้ยินไหม พี่แม็กไม่ใช่พ่อเด็ก ฮือๆๆๆๆ” เพ็ญวิงเข้าไปในห้อง ไอ้พัดทรุดตัวนั่งอยู่กับพื้นแม่ของเพ็ญเดินตามลูกสาวที่หนีเข้าห้อง ส่วนผมยืนเคารพธงชาติอยู่ที่เดิม
“กูขอโทษ ไอ้แม็กกูขอโทษ ฮือ ๆ ๆ กูรักน้องสาวกูมากเกินจนลืมคิดถึงมึง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเพ็ญไม่เกี่ยวกับแม่กู กูเป็นคนต้นคิด กูไม่อยากเห็๋นน้องกูท้องไม่มีพ่อ เพ็ญมันท้องกลับมาจากรุงเทพฯ กูกลัวแม่กูอาย บังเอิญวันนั้นแม็กกลับมาพอดีก็เลยสบโอกาส แผนการกูเอายานอนหลับใส่ในเบียร์ให้มึงกิน พอมึงหลับก็กูลากมึงไปนอนที่ห้อง กูมันชั่ว” แม็กไม่มีปฏิกิริยาไดได แม็กเดินนำหน้าผมกลับบ้าน ผมรีบวิ่งตามไป จนมาถึงบ้านแม็กก็ปิดประตูส่วนผมยืนอยู่ข้างนอกไม่ได้ตามเข้าไป ผมเดินกลับลงมานั่งที่บันได รอบกายมีแต่เพียงเสียงที่เงียบงัน ทั้ง ๆ ที่ผมน่าจะดีใจและทำไมผมกลัะบมานั่งเศร้าได้ขนาดนี้ นั่งไปซักพักก็มีมือมาโอ้มกอดผมจากด้านหลัง
“มานั่งทำไมตรงนี้ไม่เข้าในห้องละ”
“ไม่มีอะไรหรอก ไม่อยากรบกวนแม็กนะ บางทีแม็กอาจจะอยู่คนเดียวก็ได้”
“ใครบอกมึงละ กูก็คิดว่ามึงจะเข้ามาปลอบใจกู นี้กลับหนีมานั่งปล่อยให้กูหว้าเหว่ อยู่ในห้องคนเดียว”
“แม็ก คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไงอีก”
“ไม่รู้ สิ แต่สิ่งเดียวที่กูรู้ก็คือกูได้ทำในสิ่งที่กูอยากทำแล้ว มึงเชื่อใจกูรึยัง ว่ากูรักมึงคนเดียวนะ”
“เราก็รักแม็กนะ” คืนนี้อากาศเย็น แต่ความอบอุ่นจากแม็กให้ผม ไม่ได้รับรู้ถึงอากาศที่เย็นเลย ขอขอบคุณเด็กช่างคนนี้ที่เขารักผมจริง
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม มีทั้งสุขและทุกข์ในคำ ๆ เดียว มันอยู่ที่ตัวเราว่าจะกำหนดให้มันไปทางไหน ขอให้ทุกคนมีความรักที่ดี นะครับ การกระทำของคนอยู่ที่เจตนา อย่าลืมเจตนานะครับ
******************อวสาน*************************
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จบแล้วครับ ไว้ว่าง ๆ จะมาเล่าตอนพิเศษให้อ่านกันนะครับส่วนมากก็จะเป็นความเปิ่นของแม็กนะครับ
ยกตัวอย่าง หลังจากเหตุการณ์ของเพ็ญ ต่างฝ่ายก็ให้อภัยซึ้งกันและกันผมว่านี้คือสิ่งที่ดีนะครับถึงแม้บางเรื่องจะทะเลาะกันมากแต่หากยังพูดคุยกันให้รู้เรื่องก็นับเป็นสิ่งที่ดี วันนั้นหลังจากเพ็ญคลอดผมกับแม็กก็ไปเยี่ยมลูกชายของเพ็ญน่ารักดีครับลูกของเพ็ญ
"นี้ลูกชายของเพ็ญเอง" แม็กก้มมองดูเด็กน้อยในอ้อมกอดของเพ็ญ แม็กก็หันมาพูดกับผม
"เห็นไหมว่าแล้วไม่ใช่ลูกกู"
"ทำไม"
"จู๋เล็ก" โป๊ก ทะลึ่ง
-
:impress: :monkeysad:
แม็ก
โดนใจมาก
-
อืมจบด้วยดีรอตอนพิเศษครับ :impress:
-
..........และแล้วก็จบด้วยดี.......... :impress3: :impress3:
...............ความเอ๋ยความรัก.........ทำไมมันช่างสร้างความสุขและทุกข์ได้มากมายขนาดนี้..... :เศร้า1: :เศร้า1:
-
Happy ending :laugh3: :laugh3:
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม มีทั้งสุขและทุกข์ในคำ ๆ เดียว มันอยู่ที่ตัวเราว่าจะกำหนดให้มันไปทางไหน
ขอบคุณเจตมาก เรื่องนี้สนุกจริง ๆ คนเขียนหยอดมุขฮาตลอด แม้กระทั่งเวลาเครียด ๆ
อ่านแล้วหัวเราะได้ตลอดเลย
ขอบคุณมาก :yeb:
-
ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องราวเยี่ยมยอดแบบนี้
ขอบคุณแน๋วด้วยนะครับ ที่โพสให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
ขอบคุณเพื่อนๆที่คอมเม้นต์ให้กำลังใจคนเขียนและคนโพสด้วยนะครับ
:yeb:
ส่วนคนที่อ่านแล้วไม่โพส แช่งชักหักกระดูกไว้แล้วครับ
:seng2ped:
-
มาเม้นเป็นครั้งที่2เรื่องก้อจบพอดี :laugh5: ไม่ต้องรอนาน ชอบๆ
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยน๊า ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านกันนะงับ
ไบ๋บาย :give2:
-
จบแล้วหรอ น่าจะมีเลิฟซีน ส่งท้ายนะ :-[ อิอิอิ กล้าพูด
รักกันนาน ๆ นะคับ เป็นกำลังให้คับผม
ปล.ว่าจะไม่เม้นท์แล้วเชียว กลัว เรย์จะแช่งชักหักกระดูกเอา อิอิอิ : 222222:
-
เฮ้อ...หลับฝันดีและ...........
สั้นๆ............
สุขใจที่ได้อ่านครับ
-
จบอย่างเข้าใจกัน
และมีความสุข
^^
:loveu: :loveu: :loveu: :loveu:
-
บอกก่อนเลยว่า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมชอบนะฮะ
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม คิดไว้ก่อนที่จะเม้นท์อีกว่า คงเม้นท์ได้ไม่มาก
ติดตามตลอดนะฮะ แต่รู้สึกว่า คงพูดอะไรได้ไม่มากมาย
จะพูดว่ารายละเอียดของเรื่องน้อย ก็ใช่ว่าจะจริง?
เรื่องแต่ละเรื่องที่ได้อ่าน ต่างมีรายละเอียดเป็นตัวของตัวเอง
ขึ้นอยู่กับคนเล่า (หรือคนแต่ง)
ผมไม่สามารถวิจารณ์ได้นะฮะ แต่จะบอกว่า เป็นเรื่องๆนึงที่ผมอ่านแล้วประทับใจ
มุมมองของความรักที่ผมไม่เคยได้เห็น จากนักเรียนสายอาชีพ ผมก็เพิ่งได้อ่านจากที่นี่แหละฮะ
เถื่อนๆ ดิบๆ หายากเน๊อะ? เอิ้กกกกกกกส์
เรื่องนี้ค่อนข้างจบแบบ complete เน๊อะ? ว่าไหม? (หรือเราคิดไปเองหว่า?)
ขอบคุณเจต ขอบคุณแม๊ก ขอบคุณทุกตัวละคร ขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วม ขอบคุณจากใจ
ขอบคุณครับ
-
อาฮะ จบลงด้วยดี แม็กกับจตก้อเข้าใจกัน
น่ารักๆๆ เถื่อนๆๆ จบแล้วใจหายจัง :เศร้า1:
-
แฮปปี้เอนดิ้ง
รักกันจริงจังมากมาย อิจฉา อยากมีคู่ม่าง แงแง
:รักจัง11:
รออ่านเรื่องหน้านะคับ
-
"เห็นไหมว่าแล้วไม่ใช่ลูกกู"
"ทำไม"
"จู๋เล็ก" โป๊ก ทะลึ่ง :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ชอบจังจบแบบนี้ไม่เศร้า ขอบคุณมากนะทั้งคนเขียน คนโพส :loveu:
-
:o ไม่เอาอ่ะ อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆ
ขอบคุณทั้งคนเขียนกะคนโพสต์นะครับ ทั้งพี่เรย์พี่แน๋วเลย :yeb:
-
เรื่องนี้ ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่ประทับใจจริง ๆ ได้ทั้งความสุข เสียงหัวเราะ ความเศร้า และ..น้ำตา
เป็นคนพิมพ์คอมเมนท์ยาว ๆ ไม่เป็นด้วยสิ แต่ก็..จะรอตอนต่อ ๆ ไป เรื่อย ๆ :undecided:
-
:really2: :loveu: : 222222: :110011: :เชิป2: :yeb:
-
ขอบคุณ คนเขียน & คนโพส นะจ๊ะ :impress:
ชอบเรื่องนี้มั่กๆ คือส่วนตัวชอบแนวเถื่อนๆ โหดๆ ยังงี้อยู่แล้วอ่ะ เลยชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษ :angry2:
(แถมฉากนั้น ก็ไม่มีเซนเซอร์เลยอ่ะ ชอบ :-[) หุหุ :laugh3:
-
เง้อออออ
จบแล้วเหรอเนี่ยครับ ใจหายเหมือนกันเยยอะ
แต่ก้อดีนะครับ ที่สุดท้ายก็ได้รักกันและได้อยู่ด้วยกันอะ
คงจาม่ายมีอะไรที่ดีไปกว่านี้อีกแล้วละครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่เอามาให้อ่านนะครับบบบ
:yeb:
-
จบไปอีกเรื่องแระ
สนุกดีค่ะ มีหลายอารมณ์ดี
มีให้ลุ้นตลอดเลย ... ทำให้คนอ่านตื่นเต้น
ขอบคุณคนโพส และก็คนเขียนนะค่ะ สำหรับเรื่องราวสนุกๆ ค่ะ
จะรออ่านเรื่องต่อไปนะค่ะ
:fox2:
-
ว๊า จบซะแระ ยังอยากอ่านเรื่องราวควารักของทั้งสองต่อเลยครับ :fox2:
ดีนะที่จบอย่างมีความสุขกัน ต่างฝ่ายก็ให้อภัยกันและกัน ดีจังมีความสุข :impress3:
แถมแม็กมีทะลึ่งทิ้งท้ายไว้อีก หุหุ .... ยังไงเอาตอนพิเศษมาลงด้วยนะครับ จะรอติดตามครับ :interest:
-
ในที่สุดก็จบลงด้วยดี
:110011: เย้ :110011: จบน่ารักดีจัง มีความสุข
จะรออ่านตอนพิเศษนะค๊าบบบบบบบบบบบบ :impress: มาเร็วๆนะ
-
:รักจัง11:ชอบมากๆเลยครับ..
น่ารัก..แบบเถื่อนๆดิบๆดีครับ..ดูจริงใจดี
ที่สำคัญคือ..ความรักคือการให้อภัย..
ถ้าเจอเข้าจริงๆก็ไม่รู้จะทำอย่างเจตได้ป่าวไม่รุ..
และอีกอย่างนึงชอบที่แม็กมั่นคงในความรักมากๆ..นับถือ :call:
ขอบคุณนะครับที่หาเรื่องดีดีมาให้อ่าน..
-
:call: :call: :call: :call:
็ฺHBD พี่แน๋ว ครับ
:โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
-
มาเกาะ รอตอนพิเศษ :impress:
-
มารอตอนพิเศษ ด้วยคน :5555:
-
มาลงให้ซะดึกกะว่ามะให้รู้เนื้อรู้ตัวกัน อิอิ :kikkik: เซอร์ไพรซ์มะจ๊ะเพื่อนๆทู้กกกกคน
แต้งส์จ้านู๋บาสสส :yeb:
******************************************************************************************************************
ว่าจะไม่เล่าแล้วเชียว แต่โดนบังคับให้เล่าเรื่องไม่ดีของตัวเองบ้าง ตอนนี้ก็เป็นตอนเจตนิสัยไม่ดีแอบนอกใจแม็ก
*******หลังจากที่เรียนจบแม็กก็ไปทำงานส่วนผมเรียนต่อ บอกให้แม็กเรียนต่อก็ไม่ยอมเรียนต่อ ดื้อ
แม็กหลังจากที่เรียนจบช่างกลโรงงานมาก็ ทำงานเป็นพนักงานเรียงของในห้าง............ซึ้งมันเกี่ยวกับวิชาการศึกษาที่แม็กเรียนอย่างเหมาะเจาะ เราจะเจอกันก็เฉพาะเวลากลับคอนโดเท่านั้นส่วนเรื่องอาหารการกินแม็กก็จะเป็นคนจัดหามาผมเกือบที่จะไม่ต้องทำทำอะไร ผมกังวลว่าการที่แม็กไปทำงานที่นั้นจะทำให้แม็กเจอใครมากไปแล้วเปลี่ยนใจไปจากผม(คิดมากจริง) แต่คนที่เปลี่ยนไปกลับเป็นตัวผมเอง หลังจากเริ่มต้นเรียนในระดับป.ตรีในสถานศึกษาเดิม ผมก็ได้เจอเพื่อนใหม่มากมายซึ้งในนั้นก็ยังมีเพื่อนเก่าคือไอ้วัดเพื่อนที่แสนดีของผมอยู่ด้วย
“ว่าไงเจต วันนี้ไม่ไปไหนเหรอ”
“ไม่ ขี้เกียจ กิตจะไปเที่ยวเหรอ” คนนี้แหละครับที่ทำให้ผมเปลี่ยนไป(นิดหน่อย)
“ครับ ก็ว่าจะไปเที่ยว ว่าจะชวนเจตไปด้วย ไม่รู้ว่าเจตจะว่างรึเปล่า”
“อือ.....................”
“ไปนะครับ ตั้งแต่รู้จักกันมาเรายังไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลยนะ”
“ทำไมกิตไม่ชวนแฟนกิตไปละครับ”
“ถ้ามีก็ดีนะสิครับ นะครับไปเป็นเพื่อนผมหน่อย”
“ก็ได้ครับ แต่ไม่นานนะครับ” สรุปแล้ว ผมก็มาเที่ยวกับกิต กิตเป็นผู้ชายผิวขาว สูง หล่อ สาวกรี๊ดสลบ ถ้าถามระหว่างแม็กกับกิตใครหล่อกว่ากันเหรอครับ บอกได้เลยว่าหล่อคนละแบบ
ผมมานั่งร้านอาหารที่บรรยากาสดีมากทีเดียว(ไม่ใช่หัววัว หัวควายเหมืนอครั้งแรกที่แม็กพาไป) นั่งทานไปนานพอควรแม็กก็โทรมาหาผม
“มึงจะกินอะไรเป็นพิเศษไหมคืนนี้ เดี๋ยวกูซื้อไปให้วันนี้เงินเดือนกูออก”
“เอ่อ แม็ก....ไม่เป็นไรเรากินแล้ว”
“อ้าวเหรอ มึงกินแล้วเหรอ”
“ใช่”
“งั้น ไปเที่ยวกันไหม คืนนี้กูเลี้ยงเอง แต่ก็เหมือนได้ยินเสียงเพลงมึงอยู่ที่ไหน”
“เราอยู่ร้านอาหารนะมากินข้าวกับเพื่อน”
“กับไอ้ไก่เหรอ”
“ใช่” โกหกเห็น ๆ
“งั้นไม่เป็นไรไว้เลิกงานแล้วเจอกันนะ”
“ครับ” แล้วผมก็วางหูจากแม็ก
“แฟนโทรมาเหรอครับ”
“ประมาณนั้นครับ”
“คนน่ารักแบบเจตผมรู้ว่ายังไงก็มีแฟนอยู่แล้ว” พร้อมกับรอยยิ้มของกิตที่ช่างบาดใจผมเหลือเกิน
“แล้ว กิตละครับทำไมไม่หาแฟนละครับ”
“ก็พยายามอยู่ครับ กำลังจะจีบเขาอยู่ครับ”
“ขอให้สำเร็จนะครับ”
“ต้องให้เจตช่วยนะครับ”
“ช่วยยังไงละครับ”
“ก็ช่วยรักผมไงครับ” หวานหยดย้อยหยาดเยิ้มเหลือเกิน
“5555 กิตก็พูดเล่นไป ผมมีแฟนแล้วนะครับ”
“ก็ไม่เป็นไรนี้ครับ ผมรอได้”
“เปลี่ยนเรื่องดีกว่านะครับ”
“แสดงว่าผมมีโอกาสใช่ไหมครับ” เฮ้อ หลังจากร้านอาหารกิตก็ชวนผมไปต่อที่เธค แม้เมาได้ที่ ก็ต้องไปโซโล่ กันซักหน่อย โทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้ง แม็กโทรมานั้นเอง ผมหลบหลีกออกมาจากลานเต้นพื่อมารับ
โทรศัพท์แม็กข้างนอก
“มึงอยู่ที่ไหน”
“เราอยู่เธคนะ”
“ทีกูชวนไม่ไปนะ”
“มันติดลมงะ เดี๋ยวเรากลับแล้ว”
“กูให้เวลามึง 10 นาทีมึงต้องมาถึง ไม่งั้นมึงโดน”
“เราก็โดนทุกวันอยู่แล้วนี้”
“อย่ามาเล่นลิ้น”
“ไม่ได้เล่นลิ้น แต่จะเล่นน้องชายแม็ก”
”ปากดีเดี๋ยวกลับมาก่อนเถอะโดนแน่”
“คราบบบบบบบ” แล้วผมก็วางหูจากแม็กหลังจากนั้นก็มาบอกกับกิตว่าผมต้องกลับแล้ว
“กิตเรากลับแล้วนะ”
“จะไหวเหรอเจต”
“ไหว สะบายมาก”.
”งั้นก็ตามใจครับ ขับรถดีดีนะครับ เป็นห่วงนะครับ” ผมรีบเดินออกมาไม่งั้นต้องอ้วกเพราะคำพูดกิตเป็นแน่ผมรีบบึ่งมาคอนโดด้วยความรวดเร็ว พอขึ้นถึงห้องก็ต้องค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไป ค่อย ๆ ย่องเผื่อแม็กหลับแล้วจะได้ไม่ต้องเจอคนหน้ายัก แต่ว ๆๆๆ ผิดคาด แม็กยังดูทีวีอยู่ที่โซฟา
“ยัง.....ไม่..ง่วง..เหรอ”
“ง่วงได้ไง เมียหนีไปเที่ยว”
“ไม่ได้หนี เพียงแต่ไม่ได้บอก”
“มันแตกต่างกันตรงไหน”
“เขียนไม่เหมือนกันไง” แม็กย่างสามขุมเข้ามาล็อกคอผม
“มึงนี้ยั่วยวนกูจริงนะ” พร้อมกับเอาลิ้นสอดใส่เข้าในช่องปากของผม ขณะเดียวกันก็เอาน้องชายมาบดกับน้องชายของผม จากนั้นเราต่างก็บรรเลงเพลงกามกันที่โซฟาจนเรียบร้อย ต่างคนต่างหลับหลับกันไปที่โซฟาจนเช้า ปวดหัวจังสงสัยเมื่อคืนหนักไปหน่อย
“มึงไม่ไปเรียนเหรอ”
“ปวดหัว”
”แดกมาก” นี้ใจว่าคำนี้หลุดออกมาจากแม็กนะ แล้วแม็กก็เดินไปหยิบยามาให้กิน
“งั้นกูไปทำงานก่อนนะ กลางวันจะซื้อข้าวมาให้”
“ครับ” แล้วแม็กก็ออกไปทำงาน ผมจึงลุกไปนอนในห้อง ซักพักโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น สงสัยแม็กโทรมา ผมกดรับโดยไม่ได้ดูเบอร์ว่าเป็นเบอร์ของใคร
“ว่าไงที่รัก”
“จริงงะ เราเป็นที่จริงของเจตจริงงะ” ซวยสิกูใครเนี๊ยะ
“เจต ๆ ๆ ๆ “ นี้มันเสียงกิตนี้นา
“เฮ่อๆๆ มีอะไรเหรอกิต”
“วันนี้ไม่มาเรียนเหรอ”
“ปวดหัวนะสงสัยเมื่อคืนกินเหล้ามากไปหน่อย”
“เป็นอะไรมากไหม ทานยายัง เอาอะไรไหมเดี๋ยวเราซื้อไปให้”
“ไม่เป็นไรกิตเรียนเถอะ”
“นอนหลับมาก ๆ นะครับจะได้มีแรง และหายไวไว”
“ครับ” ผมกดวางหู แล้วหลับไป แล้วประตูห้องของผมก็ถูกเคาะ ผมสะดุ้งตื่นแล้วรีบออกไปเปิดประตู สงสัยแม็กกลับมาแล้ว
“อ้าวกิตรู้ได้งัยว่าเราอยู่ที่นี้”
“เราถามจากวัดนะ นี้เราซื้อข้าวกับยามาให้”
”ไม่เห็นต้องลำบากเลย”
“ไม่เป็นไร ถ้าเป็นเจต เราทำให้ได้” ผมยิ้มให้แทนคำพูดไดได ผมรับกับข้าวจากมือของกิตแล้วมาเทใส่จาน
“มานั่งทานด้วยกันสิ” ผมเรียกกิต พอกิตมานั่งก็ตักโน้นตักนี้ให้ผมจนล้นจาน
“นี้กิต พอแล้ว ตักให้ตัวเองบ้างเถอะ”
“ให้เจตกินก่อน เห็นเจตกินเราก็อิ่มแล้ว” เป็นเทวดารึงัยอิ่มทิพย์ ประตูห้องผมเปิดออกอีกครั้ง คงไม่ใช่ใครเพราะคนที่มีกุญแจห้องที่นี้ก็มีผมกับแม็กเท่านั้น
“อ้าวแม็กมาพอดีเลย นี้เพื่อนเรา ชื่อกิต”
“สวัสดีครับแม็ก”
”ครับ” ในมือแม็กมีกับข้าวมาด้วย แต่พอแม็กเห็นกับข้าวที่กองอยู่เต็มโต๊ะ แม็กทำหน้าเศร้า
“งั้นกูไปก่อนนะ คงอิ่มแล้วสินะมึงนะ”
“แล้วแม็กไม่กินเหรอ”
“กูจะกลับไปกินที่ทำงาน”
“เหรอตามใจ” คำตอบผมครั้งนี้ใครจะรู้ว่ามันสร้างความน้อยใจให้แม็ก อย่างมาก
“แฟนเจตเหรอ”
“อือ”
“หล่อนะ”
“อือ”
“งั้นเรากลับก่อนนะ”
“อือ” ผมรู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ที่ไม่กินข้าวกับแม็กก็เลยไม่มีอารมณ์ตอบกิต ผมนอนจนถึงกลางคืนแม็กก็กลับจากที่ทำงาน
“แม็กเป็นอะไร” สีหน้าแม็กดูเศร้าไปแฮะ
“เปล่ากูไม่ได้เป็นอะไร”
“มึงกินข้าวรึยัง อ๋อ คงอิ่มแล้วสินะ” หมายความว่าไง
“อะไรแม็ก เรายังไม่ได้กินอะไรเลย”
“ก็คงอิ่มตั้งแต่ตอนกลางวันแล้วสิ”
“.............................” อึ้ง ผมเดินเข้าไปกอดแม็ก
“หึงเราเหรอ”
“เปล่า กูจะไปหึงมึงทำไม เพื่อนมึง ถ้าเป็นเพื่อนมึงจริงกูจะไปหึงทำไม” แสนรู้
“ก็จริงงะ เพื่อนเรา”
“ไปกินข้าวเถอะ กูไม่อยากพูดแล้ว แต่วันนี้กูจะแสดงฝีมือทำอาหารเอง” แม็กเดินเข้าไปในห้องครัวผมก็เดินตามไป เป็นครั้งแรกสินะที่ห้องครัวของเราจะถูกใช้ซะที ไม่นานอาหารก็เรียบร้อย
“อร่อยจัง” ต้องชมแม็ก
“คงน้อยกว่าอาหารกลางวัน” ช่างประชดประชันจริง ๆ แฟนกรู
“ไหนว่าจะไม่พูดแล้วไง” กริ๊ง ๆ ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น กิตโทรมา
“ว่าไง” ผมลุกไปคุยที่ระเบียง
“หายหวดหัวยัง”
“หายแล้วขอบใจที่เป็นห่วง”
“งั้นพรุ่งนี้เรารอที่โรงอาหารนะ”
“ครับ” พอคุยเสร็จผมก็จะเดินเข้ามาเพื่อกินข้าวต่อ แต่...........มันถูกเก็บเรียบร้อยแล้ว
“แม็กเรายังไม่อิ่มเลย”
“เหรอ” แล้วแม็กก็เดินเข้าห้องไป ผมเดินตามเข้าไป
“แม็กเป็นอะไร”
“เปล่า”
“อย่ามาทำแบบนี้ เราไม่ชอบ”
“กูทำอะไร”
“กูทำประชดประชันเราแบบนี้ไง ไม่พอใจอะไรก็ว่ามาสิ”
“เออ กูไม่พอใจที่มึงคุยกับไอ้กิต”
“แม็กจะไม่เราคุยกับใครเลยเหรอ ไม่มีเหตุผล”
“กูมันไม่เหตุผล ทำไม”
“แม็ก”
“อะไร กูดูออกนะว่าไอ้กิตมันชอบมึง”
“ไร้สาระ” ผมเดินออกมาจากห้องเพราะขี้เกียจเถียง ผมออกมานั่งที่โซฟา แม็กเปลี่ยนชุดแล้วเดินออกไปข้างนอก ตามใจจะไปไหนก็ไป คนบ้า นั่งอยู่ซักพักก็เหงาเหมือนกันแฮะชวนไอ้วัดไปเที่ยวดีกว่า
ไม่นานไอ้วัดก็มารับผม
“ไปไหนดี”
“ที่เดิม” ไอ้วัดมันรู้ครับต้องพาผมมาเที่ยวที่ไหน เมื่อวานก็มาวันนี้ก็มาอีก กินให้มันเมาๆๆๆๆไปเลย แป๊ปเดียวตี 2 แล้วเหรอเนี๊ยะ ได้เวลากลับแล้วสิ วัดเพื่อนที่แสนดีก็มาผมมาส่งที่คอนโด ผมหลับไปในรถสะดุ้งตื่นเพระมีคนมาแอบจุ๊บที่แก้มผมลืมตาขึ้นมองไอ้วัดนั้นเอง
“ไอ้วัดมึงทำอะไร”
“กูขอโทษ”
“มึงอย่าทำแบบนี้อีกนะ ไม่งั้นกูจะไม่คุยกับมึงอีก” ผมรีบเปิดประตูรถลงไปโดยมีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ ผมขึ้นมาถึงห้องแม็กยังไม่กลับมาเหรอ ซักพักแม็กก็เข้ามา
“สำเริง สำราญกันเต็มที่สินะ กูไม่น่ากลัวไอ้กิตเลย”
“อะไรอีกแม็ก”
“ยังมีหน้ามาถาม เมื่อกี้กูเห็นนะว่าไอ้วัดหอมแก้มมึงที่รถ ทำไมไม่เอากันให้เรียบร้อยเลยละ” ผมเดินเข้าไปตบหน้าแม็ก เพี๊ยะ
“หยาบคาย”
“เออ กูหยาบคาย รับความจริงไม่ได้ละสิ”
“เราไม่เคยคิดอะไรกับวัด แต่วัดจะคิดอะไรกับเรานั้นเราไม่รู้ อีกอย่างเราไม่เคยคิดที่จะไปมีอะไรกับใครนอกจากแม็ก ถ้าคิดว่าแค่การโดนหอมแก้มจะทำให้เราเปลี่ยนใจไปรักวัดได้ละก้อ แม็กคิดผิด” ด้วยความโมโหผมจึงเดินออกจากห้องไป โทรหากิตดีกว่า (จะโทรหาทำไมก็ไม่รู้)
“กิตเหรอ”
“มีอะไรครับ”
“มารับเราหน่อยสิ”
“มีอะไรหรือเปล่า”
“นิดหน่อยนะ”
“คราบ อีกอึดใจเดียวนะครับ” ไม่นานกิตก็มารับผม
“จะไปไหนหรือเปล่าครับ”
“ที่ไหนก็ได้”
“งั้นไปบ้านผมนะ นี้มันจะตี3 แล้วคงไม่มีที่ไหนจะไปแล้ว”
“ตามใจกิตเถอะ”
“ทะเลาะกับแม็กเหรอครับ”
“ประมาณนั้น”
“เพราะผมหรือเปล่า”
“เปล่า หรอก ทำไมถึงคิดแบบนั้นละ”
“เมื่อเช้าผมเห็นสีหน้าแม็กไม่ค่อยดีเท่าไรตอนเห็นผมอยู่ในห้องกับเจต”
“แม็กก็เป็นแบบนั้นแหละไม่มีอะไรหรอก” ไม่นานผมก็มาถึงบ้านของกิต อือรวยไม่เบา
“ไปนั่งที่ห้องผมนะครับ”
“ครับ”
“เจตคงรักแม็กมากสิครับ”
“ครับ กว่าเราจะได้มาอยู่ด้วยขนาดนี้ต้องผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมาย”
“งั้นผมคงหมดหวังสิครับ”
“55555 กิตพูดอาไร เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“แต่ผมอยากเป็นมากกว่านั้น” พร้อมกับสายตาของเราทั้ง 2 กันอย่างไม่ลดละ
“เอ่อ กิตเราอยากกลับแล้ว” ขืนอยู่นานต้องเสียตัวแน่ ๆ
“เดี๋ยวสิครับ” กิตดึงตัวผมไปกอด
“กิต อย่าทำแบบนี้” แต่ยักไม่แกะมือกิตออก
“เจต เราชอบเจนนะ”
“พอเถอะกิตเราอยากกลับแล้ว”
“ครับ” แล้วกิตก็พาผมมาส่งที่คอนโดกว่าที่จะมาถึงก็ตี 4 กว่าแล้ว ขึ้นไปถึงห้อง แม็กไม่อยู่นี้ไปไหนนะ ช่างเถอะ เดี๋ยวคงกลับ ซักพักโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ไอ้ไก่โทรมา
“มีอะไรไก่”
“เจตมึงมาเอาไอ้แม็กกลับหน่อย”
“มีอะไร”
“ก็มันสิเป็นเหี๊ยะ อะไรก็ไม่รู้มาถึงก็โวยวายจะกินเหล้า พังข้าวของกูหมดตอนนี้สลบอยู่หอกู” ป่าเถื่อน
“เดี๋ยวเราไป” ไม่นานผมก็มาถึงหอไอ้ไก่ เห็นสภาพแม็กตอนนี้หมดหล่อเลยแฟนกู
“แม็ก ตื่น ๆ ๆๆๆๆๆ ไอ้แม็กตื่นโว้ย” แม็กค่อย ๆ ลืมตามองผมอย่างช้า ๆ
“มึงมาทามมาย”
“อ้าวก็มารับแม็กกลับนะสิ เมาแล้วทำให้คนอื่นลำบาก”
“ถ้ามึงลำบากมากก็ไม่ต้องมาสนใจกู กูมันไม่มีความหมายแล้วนี้ ไอ้ไก่เจตมันไม่รักกูแล้ว” ไปฟ้องมันทำไมไอ้ไก่นะมันไม่ใช่ศาล
“ไปกลับ ๆๆ” ผมจูงแขนแม็ก แต่แม็กสลัดอย่างแรงจนผมล้มลง
“เฮ้ย ไอ้แม็กทำไมมึงไปทำไอ้เจตอย่างนั้น”
“มันน้อยไป มันหอมแก้มกับไอ้วัดที่รถ มึงรู้ไหมว่ามันหอมแก้มกัน”
“จริงเหรอเจต”
“แม็กเราบอกแล้วว่าไม่มีอะไร แม็กจะเอาอะไรอีก”
“กูไม่เชื่อ”
“งั้นก็ตามใจ ไก่ฝากนอนที่นี้ด้วยนะ รำคาญคนไม่มีเหตุผล” ผมเดินออกจากห้องก่อนจะออกแม็กก็ตะโกนตามหลังมา
“เอ่อ กูมันคนน่ารำคาญ” ปราสาท
-
แน๋วมาลงต่ออีกหน่อยดิ :เฮ้อ: สงสารแม็ก :เศร้า1:
-
ง่า..มีแค่นี้ล่ะจ้า 1 เจตเค้าพึ่งอาวมาลงมะวันเกิดแน๋วเองอ่ะ ดีจายมากมาย : 222222:
นึกว่าต้องร้องเพลงรอซะแย้วว
:yeb:
-
คิคิ นึกว่าจะจบแบบไม่มีต่อสะอีก : 222222:
ดีจังตามอ่านต่อ สงสารทุกฝ่าย :เฮ้อ:
-
ขอบใจนะจ๊ะแน๋ว ที่มาบอกข่าว งั้นเราก็รอต่อไป :give2:
-
เวลาเจตหึงแม็กนะ แม็กก็ตามง้อตามอธิบายตลอด
แต่พอแม็กหึงเจตมั่ง เจตไม่ง้อเลย ปล่อยให้แม็กคิดเอง เออเอง น่าสงสารแม็ก :o
-
เห็นด้ยกะรีบนสุดๆ นังเจตนี่มันน่า..............จิงๆ :angry2:
-
สงสารแม๊กอ่า เจตง่ะ ง้อเค้ามั้งจิค้าบบ แม๊กหึงอ่ะ เพราะรักมากรู้ป่าว :เฮ้อ:
-
สงสารแม็กอ่ะ
เจตใจร้ายจัง ไม่ค่อยง้อแม็กเลยอ่ะ
:serius2:
-
...........เพราะรักไง...เพราะมึงไง....กูถึงเป็นแบบนี้........ :impress3: :impress3:
-
สงสารแม็กง่ะ :monkeysad:
-
เจตใจร้าย :monkeycry2:
ทำกับแม็กได้ลงคอ :monkeysad2:
-
: 222222: เย้ ตอนพิเศษมาแล้ว ดีใจจัง
แหะ ๆ อ่านตอนนี้แล้ว โนคอมเม้นท์คับ หึหึหึ
-
:impress:
สงสารแม็ก จับใจ.........................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
งั้นแม็ก มารักกะเรา มะ
หามานานแล้ว คนแบบนี้
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
เอามาลงต่อเร็วๆนะครับไม่รู้ว่าคนเขียนเค้าเขียนต่อเสร็จยังงะ :รักจัง11:
-
รอคับรอ :yeb:
-
:โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:
แวะมา ครับ หวังว่า จะมาลง เร็ว ๆๆนะครับ พี่เจต
ถ้าเบื่อแม็กแล้ว บอกผมได้ เลยนะครับ(พูดจริงนะ) 555555555 :myeye: :myeye: :myeye: :myeye:
-
เพิ่งมาเหน คริๆๆ
สงสารแม็ก ฟระ
เจตนะเจต
:serius2: :serius2:
-
อ่า ขออ่านด้วยคนนะค่ะ
เรื่องนี้สนุกมากมาย เถื่อนได้ใจ อิอิ
ตอนนี้แอบสงสารแม็กมากมาย
มาต่อเร็วๆนะค๊า
-
เฮ้อ..ทำไมกันนะ :serius2:
-
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อคับผม
ปล.สงสารแม๊คเน๊อะ?
-
นี่ล่ะหนาคนกะลังอินเลิฟมองรายก้อเหงเปงสีจมปู เลยมะเหงอ่ะจิว่าพี่ลงตอนพิเศษไปตั้งนานแระ
รอน้องรามกะน้องเอ็นสองคนนะเนี่ย พี่ถึงยางมะลงต่ออ่ะ
ทีหลังจะมะรอแระนะ จิส์ๆ (โยนความผิดให้น้องซะงั๊น คิกคิก)
:5555:
*******************************************************************************************************
คิดอีกทีกลับขึ้นไปง้อแม็กดีกว่าเดี๋ยวจะโกรธมากไปกว่านี้ ผมจึงกลับขึ้นไปที่ห้องของไอ้ไก่ ผมเคาะประตูซักพัก ไก่ก็ออกมาเปิดประตู
“มีอะไร”
“จะมาเรียกแม็กกลับนะ” ผมไม่รอคำตอบจากไก่รีบเดินไปเข้าไปหาแม็ก
“แม็ก ๆ ๆ ๆ “ แม็กลืมตาขึ้นดูผมอีกครั้ง
“มีไร”
“กลับเถอะ” แม็กจ้องมองผมอีกครั้งด้วยตาที่แปลกประหลาด แต่ก็ลุกตามมาด้วยความง่ายดาย จนเดินมาถึงบันไดขั้นสุดท้ายของหอไอ้ไก่
“กูนึกว่ามึงจะไม่ง้อกูแล้ว”
“คิดมากแม็ก ถ้าเราไม่ง้อแม็กแล้ว เราจะง้อ ใคร” เฮ้อ จนเราทั้ง 2 ก็มาถึงคอนโดคงต่างคนต่างเหนื่อยจึงล้มตัวลงนอน แต่มันนอนไม่หลับ
“แม็กหลับยัง”
“ยัง มึงมีไร”
“พรุ่งนี้วันอะไร”
“วันศุกร์” งอน
“ไม่ใช่หมายถึงเป็นวันที่เท่าไร”
“ก็วันที่20” งอนยกกำลัง 2
“แล้วมันสำคัญยังไง”
“วันพระเหรอ” วันพระบ้านบุพการีแม็กนะสิ
“ช่างเถอะ” งอน18เท่า
“5555กูรู้พรุ่งนี้วันเกิดใช่ไหม กูแกล้งมึงหรอก กูลางานไว้แล้วพรุ่งนี้ไปทำบุญกันนะ”
“นึกว่าลืมไปแล้ว” แล้วเราต่างคนก็ต่างหลับ รุ่งเช้าผมก็ไปทำบุญกับแม็ก จนเย็นเราก็ไปดฃกินเลี้ยงกันก็มีเพื่อไม่กี่คนครับส่วนมรากก็สนิทกันทั้งนั้น ยกตัวอย่างเช่น ไก่ วัด และกิต จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน เหล้าก็หมดไปหลายขวดผมก็เมาไปตามระเบียบ แล้วกิตก็เอาของขวัญมาให้ผม
“อะเจตนี้เราให้นาย”
“ไม่น่าลำบากเลยนะกิต”
“เพื่อนายเราทำได้” กิตประโยคนี้อาจทำให้เราเสียชีวิตหมู่ได้นะ แม็กมองมาด้วยรังสีแห่งอาฆาต
“เปิดดูสิ” ผมจึงเปิดตจามคำร้องขอของกิต และแล้วของขวัยนั้นก็คือจี้รูปอังศรตัวเค
“ขอบ...ใจ..มาก..นะ...กิต...” แม็กรีบเอาของขวัญจากมือของผมไปเก็บ
เราไปห้องน้ำก่อนนะแม็ก” ผมบอกแม็กแล้วรีบเดินออกมา แต่สิ่งที่มำให้ผมต้องลำบากใจไปมากกว่านี้ก็คือ กิตเดินตามมา ผมกำลังจะเดินล้มต้นไม้ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมเดินขัดขาตัวเองจึงเดินล้มลง กิตรีบเข้ามาผยุงไว้ ตอนนี้ก็เหมือนกิตกอดผมรู้โดยไม่ทราบสาเหตุแม็กเข้ามาถีบผมกับกิตล้มไปคนละทิศคนละทาง หัวผมไปชนกับอ่างล้างหน้าจนหัวแตก แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจผมเลยแม็กกับยกิตกำลังต่อยกัน ผมไม่มีแรงที่จะไปห้ามใครแล้วตอนนี้แต่ก็โชคดีที่ตอนนี้ไอ้วัดออกมาห้ามทัพไว้ได้
“เฮ้ย พวกมึงเป็นอะไรกัน หยุดเดี่ยวนี้นะ” โชคดีจังตอนนี้มีคนมาห้ามทัพไว้แล้ว พอแม็กและกิตหยุด ไอ้ไก่มองมาเห็นผมที่ตอนนี้หัวแตกเลือดไหล แฒ?กรีบวิ่งเข้า มาหาผมพร้อมกับจะเอามือมาจับที่แผลของผม ผมรีบสะบัดมือแม็กออกไป
“ไม่ต้องมายุ่ง”
“แต้หัวมึงแตกนะ”
“หัวเราแตก เราเจ็บ แม็กไม่ได้เจ็บ อยากตีกันก็ตีไปซิ” ยังมีหน้าไปประชดประชันเขาอีกนะไอ้เจต ผมรีบวิ่งมาที่รถแล้วบึ่งออกไปจากร้านที่จัดงานวันเกิด ไม่ใช่อะไรหรอกครับจะไปโรงพยาบาล เมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็ทำแผลเรนียบร้อยแต่พอจะจ่ายเงิน กระเป๋าตังหาย ซวยซิกู จะเอายังไงเนียะ แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ใครโทรมานะ
“สวัสดีครับ”
“คุณ..........รึเปล่าครับ”
“ใช่ครับ”
“ผมเก็บกระเป๋าของคุณได้นะครับ”
“ขอบคุณมากครับงั้นผมจะไปเอานะครับ”
“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมเอาไปให้ก็ได้ครับ ตอนนี้คุณอยู่ทื่ไหนครับ”
“ไม่อยู่ที่โรงพยาบาล........ครับ” ไม่นานคนที่เก็ยกระเป๋าตังของผมได้ก็มาถึงที่โรงพยาบาล หล่อ ล่ำ บึกมาก
“เอ่อไม่ทราบว่าเก็ยได้ที่ไหนครับ”
“ผมเก็บได้ที่ร้านครับ ผมเป็นเด็กเสริฟที่ร้านที่พี่ไปจัดงานวันเกิดนะครับ” ทำไมเมื่อกี้กูไม่เห็นนะ
“ขอบคุณมากครับ” สายตาของผมจับต้องมองที่เด็กหนุ่มหน้าตาคมคายสูง ขาว น่ารักเป็นที่สุด
“งั้นผมกลับกอ่นนะครับ”
“เดี๋ยวครับน้อง” น้องคนนั้นหันกลับมามมองที่ผม
“มีอะไรครับ”
“น้องจะกลับร้านเหรอครับ”
“ผมจะกลับหอแล้วครับ ขี้เกียจกลับไปทำงานแล้ว”
“งั้นพี่ขอเลี้ยงน้องเป็นการตอบแทนได้ไหมครับ” ความชั่วเริ่มเข้าสิงกูอีกแล้ว
“เอ่อ หัวพี่แตกอยู่นะครับไม่ไปพักผ่อนเหรอครับ”
“ไม่เป็นไรคหรับ เอารถน้องจอดที่นี้นะครับ ไปพร้อมกับพี่”
“ครับ” ง่ายดายเหลือเกิน ที่รถผมลืมไปเลยว่ายังไม่รู้จักชื่อน้องของเขา
“น้องชื่ออะไรครับ”
“แม็กครับ” ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้
“เอ่อ.... แล้วน้องยังเรียนอยู่หรือเปล่าครับ”
“ครับผมเรียนที่.......................สาขาช่างยนต์ครับ” เด็กช่าง+++++++++
“แล้วตอนนี้น้องอายุเท่าไรครับ”
“17 ครับ โตแล้ว” โตนี้หมายถึงอะไรครับ
“แล้วน้องรู้เบอร์ได้ยังไงครับ”
“ก็ในกระเป๋าพี่มีประวัติพี่อยู่นี้ครับรวมถึงเบอร์ผมจึงโทรหาได้นะครับ”
“เออ จริงด้วย”
“พี่จะพาผมไปที่ไหนครับ”
“ก็ไปกินที่ร้าน.......แล้วกัน” แล้วผมก็มาถึงร้าน......................น้องแม็กไม่ได้แตกต่างจากแม็กเท่าไร หล่อสูงน่ารัก ดูดี นี้ทำไมเราต้องมาเจอน้องด้วยนะ
“น้องแม็กมีแฟนยังครับ” ทำไมกูต้องถามประโยคนี้ด้วยนะ
“มีแล้วครับ แต่”
“แต่อะไรครับ”
“ก็แค่แฟนนะครับ” พี่จะพยายามเรียบเรียงความหมายนะ
“คบกันมานานแล้วเหรอครับ”
“ก็ตั้งแต่ ม.2 นะครับ”
“แล้วน้องเอ่อ.....”
“555 มีแล้วครับ เป็นปกติของวัยรุ่นครับ” นั้นสินะกูไม่น่าโง่เลย
“แล้วพี่ละครับมีแฟนยัง”
“มีแล้วครับ”
“ก็ดีครับ อายุพี่ก็มากแล้ว” น่านเล่นกับหมา หมาเลียปาก
“555พูดเล่นครับ” ขี้เล่นจริงนะน้องแม็ก
“น้องแม็กคงรักแฟนมากสินะ”
“ครับ ก็ประมาณนั้น”
“แล่วพี่ละครับรักแฟนพี่ป่าวละ”
“ก็รักครับ”
“คนนั้นคงโชคดีนะครับที่มีแฟนที่น่ารักอย่างพี่” น้องคิดแบบนั้นเหรอ นานแสนนานที่เรานั่งคุยกันผมรู้สึกชอบน้องแม็กขึ้นมาเป็นพิเศษ หลาย ๆ อย่างที่น้องแม็กเหมือนแม็กอย่างไม่คาดคิด มีอย่างเดียวที่แตกต่างคือน้องแม็กไม่มีคำว่า กู มึงออกมาจากปากเลย จนเหล้าหมดไป
“พี่ครับกลับเถอะนะครับ พรุ่งนี้ผมมีเรียน”
“ได้ครับ ไว้วันใหม่เรามานั่งกินด้วยกันอีกนะครับ”
“ได้ครับ” พร้อมกับรอยยิ้มที่ตรึงจิต ผมพาน้องแม็กมาส่งที่รถ
“นี้ครับเบอร์ผม โทรหาผมนะครับ ผมระรอ” ครับน้องแม็กที่น่ารัก
-
:เฮ้อ:เรื่องมันจะจบยังไงเนี้ยยยยยยยยยยย :เฮ้อ:
เจตมีแต่คนมาชอบอ่ะ แม็ก น่าสงสารที่ฉุดเลย :3024:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
สงสารแม็ก
:monkeycry4:
-
:pigangry2:
ชิส์ๆ คนหลายใจ :angry2:
-
ที่แม็กเป็นอย่างนี้ก็เพราะเจตนั้นแหละ :o
งอนเจต สงสารแม็ก :laugh3:
-
:o เจตคิดไรอยู่อ่า
อย่าประชดกันเลยน๊า :serius2: :serius2: :serius2:
-
คอมเม้นไม่ออก หนุกดีครับ
ตามมาอ่าน 11 หน้ารวดเดียวจบ :really2:
ขอบคุณพี่คนโพส คนเขียน ตัวละครทุกคน คนคอมเม้นทุกคน
ได้อ่านเรื่องดี ๆ :impress:
ติดตามต่อไปครับ :yeb:
-
มีรักกันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้างคงจาเปนเรื่องทำมะดา
แต่ว่าอย่าทะเลาะกันนานนะรีบคืนดีกัน เดวจาเปนเรื่องใหญ่นะครับ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ชิส์ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เจตแม่ง เจ้าชู้ วะ
ใหนเอาเบอร์ แม็ก(อีกคน) มาดิ
เด่วจะโทรไปเล่าความจริงให้ฟัง แล้วเรา ก็จะเอาทั้งสอง แม็กไว้เอง :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
............... :เฮ้อ:.....คนเรา......... :impress3: :impress3:
..........ที่แม็กเป็นแบบนี้ก็เพราะเจตนะแหละ......... :impress: :impress:
-
2 คนนี้เนี่ย อารายกานนนนนนนนนนนนนนนนนน
แต่ก็อย่างว่าแหละ เจตคงหาเรื่องให้ทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะทะเลาะกันที่ไร เจตโดนทู๊กที :fox2:
คู่นี้ชอบตบ-จูบ :laugh5:
หวังว่าคราวนี้คงไปจบกันบนเตียงแบบถึง จายคนอ่านนะ :haun4:
-
เจต เจ้าชู้หลายใจ สงสารแม็ก :เฮ้อ:
-
:o อารายกันนี่ เจตนะเจต
-
ไม่รุจะเม้นไรดี - -*
เอาเปนว่า รออ่านตอนต่อไปละกัน - -*
-
ผมกลับคอนโดมาด้วยความเรียบร้อยแม็กนั่งอยู่ที่โวฟาตัวเดิม
“มึงเป็นอะไรมากไหม”
“..........................”
“กูขอโทษ” ขอโทษแล้วกรูหายเจ็บไหม
“ช่างเถอะ แล้วไปแล้ว แต่เราเสียใจ แม็กมักจะบอกเราว่าถ้ามีอะไรให้ถามแม็ก แต่แม็กกลับไม่ถามอะไรเราเลย ซ้ำยังมาถีบเราอีก เราแค่จะล้มลงแล้วกิตเข้ามาช่วยแค่นั้น”
“กูขอโทษ”
“เก็บคำขอโทษของแม็กไว้เถอะ” แม็กทำหน้าเศร้าลงไปอีก แต่ก็อย่างที่ทราบว่าไอ้เราก็เห็นหน้าแม็กเศร้าเป็นไม่ได้
“ช่างเถอะ เราง่วงแล้ว ไปนอนกันเถอะ”
“มึงไม่โกรธกูแล้วนะ” ผมยิ้มแทนคำตอบ ผมเดินเข้าห้องนอนไปก่อนแม็กเดินตามมา
“เราอาบน้ำก่อนนะ”
“กูอาบด้วย”
“ตามใจสิ” แม็กเดินตามผมเข้ามาอาบน้ำด้วย ถ้าจะคิดว่าผมกับแม็กทำอะไรกันในห้องน้ำละก้อคิดผิด 5555 หลังจากอาบน้ำเสร็จต่างคนก็ล้มตัวลงนอน
“มึงเจ็บมากไหม” แม็กเอามือมาจับที่หัวผมเบา ๆ
“หัวไม่เจ็บ แต่เจ็บที่ใจ แฟนไม่เข้าใจ” แม็กขยับเข้ามากอดผมไว้
“กูขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ” พอใจยัง แม็กเริ่มหอมแก้ม
“ครับ ไม่โกรธแล้ว แต่คืนนี้ไม่ทำอะไรนะ เราเจ็บหัว”
“กูก็ไมได้ทำอะไรนี้”
“ไม่ได้ทำอะไรแล้วเอาน้องชายมาแทงข้างเอวเราทำไม” เดี๋ยวก็อดใจไม่ไหวหรอก
“แฮะ ๆ ๆ อารมณ์มันพาไป งั้นนอนก็ได้” ก่อนนอนแม็กหอมแก้มผมอีกครั้งและนอนกอดผมไว้ แต่ตอนนี้ในหัวผมกลับคิดถึงแต่น้องแม็ก ไอ้เจตเอ๋ยนี้มึงเป็นอะไรไป นี้แฟนสุดที่รักของมึงกอดมึงอยู่นี้ไง ผมหลับไปจนเช้าตื่นขึ้นมาก่อนแม็กผมลุกเดิไปยืนที่ระเบียง ก่อนลุกผมก็ก้มลงมองที่แม็กแต่ในหัวผมกลับคิดถึงแต่น้องแม็ก กับกิตผมไม่คิดมากขนาดนี้แต่ทำไมน้องแม(็กกลับทำให้ผมหวั่นไหวไปกว่ากิตนะ
ผมยืนอยู่ที่ระเบียงนานพอสมควร วันนี้ไม่ต้องไปเรียนเพราะวันนี้วันเสาร์ ซักพักก็มีคนมากอดผมจากด้านหลัง
“มายืนตรงนี้เอง หาตั้งนาน” ห้องนอนนะไม่ใช่เขาวงกตจะได้หากันยากเย็นขนาดนั้น
“ออกมายืนทำไมตรงนี้” เขามีป้ายห้ามยืนหรือไง
“เปล่า แค่นอนไม่หลับนะ วันนี้แม็กไปทำงานหรือเปล่า”
“ไปสิ ไม่ไปเขาก็ไล่กูออกสิ ทำไมไม่อยากให้กูไปเหรอ”
“เปล่า”
“งั้นกูไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ครับ” แม็กเดินเข้าไปอาบน้ำ วันนี้ขอทำหน้าที่ของศรีภรรยาหน่อยเถอะ ผมเข้าในครัวจัดแจงเตรียมมื้อเช้าให้แม็ก ก็ไม่มีอะไรมาก โอวัลตินกับฮอทด็อกทอด เก่งไหมครับ ทอดฮอทด็อกสุกด้วย ภูมิใจสุด ๆ แม้กแต่งตัวเรียบร้อยเดินออกมาแล้ว
“โอโห้วันนี้ช่างเป็นบุญปากไอ้แม็กจริง ๆ ที่ที่รักทำของให้กิน” เดี๋ยวก็ได้กินทางสายยางหรอก
“วันหลังจะไม่ทำให้กินเลย”
“โอ๋ๆๆๆ อย่างอนไปเลย กูกินละนะ” แม็กทานหมดอย่างรวดเร็วแสดงว่าอร่อย(มันยากมากเลยนะฮอทด็อกทอดกับโอวัลติน) ทานเสร็จแม็กก็ออกไปทำงานผมกลับมานอนอีกครั้งตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงแว๊ปหนึ่งของความคิดผมโทราน้องแม็กดีกว่าผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับเบอร์ของน้องแม็กพอกดโทรศัพท์รู้สึกหัวใจมันเต้นผิดจังหวะยังไงก็ไม่รู้ ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“สวัสดีครับพี่”
“ ครับสวัสดี จำได้ด้วยเหรอครับว่าใคร”
“ได้สิครับ ผมเมมเบอร์พี่ไว้แล้ว” ชื่นใจจัง
“พี่รบกวนหรือเปล่าครับ”
“ไม่ครับ”
“ทานข้าวหรือยังครับ” เที่ยงแล้วน้องเขาก็กินแล้วสิคำถามปัญญาอ่อนจริง ๆ ไอ้เจต
“ทานแล้วครับ” เห็นมะน้องเขากินแล้ว เปลี่ยนคำถามสิไอ้โง่
“มีเรียนอีกป่าวครับ” อือเปลี่ยนคำถามพอใช้ได้
“มีครับตอนบ้ายมีอะไรรึป่าวครับ”
“ไม่มีครับ” มึงทำไมไม่บอกไปเลยว่ามึงจะชวนไปเที่ยว
“บ่าย3พี่โทรหาอีกครั้งก็ได้ครับ”
“ได้ครับ” ยิ้ม 360 องศา
“บ่าย3พี่โทรหานะครับ บายครับ”
“ ครับพี่” หลังจากวางสายจากน้องแม็กผมก็รอเวลาว่าเมื่อไรจะถึงบ่าย 3 ซะที ทำไมวันนี้เวลามันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้านะ เป็ง บ่าย3โมง กดโทรศัพท์หาน้องแม็กได้เลย บัด นาว ตู๊ด ๆ ๆ
“สวัสดีครับ ตรงเวลาเลยนะครับ”
“หมดคาบเรียนหรือยังครับ”
“หมดแล้วครับ”
“ไปทำงานกี่โมงครับ”
“5โมงเย็นครับ “อะฮ้าอีกตั้ง2ชั่วโมงกว่าน้องแม็กจะไปทำงานชวนไปกินข้าวดีกว่า
“ไปกินข้าวกับพี่ได้ไหมครับ”
“ครับ”
“ตอนนี้น้องแม็กอยู่ที่ไหนครับ”
“อยู่ที่โรงเรียน”
“งั้นพี่ไปรับที่โรงเรียนนะครับ”
“ผมรออยู่ประตูหน้าโรงเรียนนะครับ”
ไม่นานผมก็มาถึงหน้าโรงเรียนของน้องแม็ก ตอนใส่ชุดช๊อปยิ่งน่ารากกกกกกกกกกก คะแนนเพิ่มขึ้นอย่างพุ่งพรวด แต่ก่อนเกลียดเด็กช่าง แต่ตอนนี้ชอบเด็กช่าง
“ขึ้นรถสิครับ” ผมบอกน้องแม็ก
“ครับ” ไม่นานผมก็พาน้องแม็กมาทานข้าวข้างบึงใหญ่ใกล้สวนสุขภาพ
“ทานอะไรดีครับ”
“อะไรก้ได้ครับ กินเบียร์ได้ไหมครับ” นี้แหละเด็กช่าง ชวนมากินข้าวแต่จะกินเบียร์ แต่ก็ไม่เป็นไร อนุญาตตามนั้น
“ครับ ตามใจน้องแม็ก” ไม่นานเบียร์แลหะอาหารก็ถูกทยอยมา นั่งกินกันไปคุยกันไปจนจะ5โมงเย็น
“แล้วน้องแม็กไม่ไปทำงานเหรอครับ จะ5โมงเย็นแล้ว”
“ไล่ผมเหรอครับ” น้องแม็กทำหน้าเศร้า โธ่ๆๆๆๆๆ
“ไม่ใช่ครับ ใครจะกล้าไล่ ก็น้องแม็กบอกว่าต้องทำงานตอน 5 โมงเย็นพี่ก็เลยเป็นห่วง”
“ผมไม่ไปแล้วครับ นั่งกินกับพี่ดีกว่า” ดีใจจัง ตอแหลจังนะไอ้เจต ผมนั่งกินกับน้องแม็กไปจน3ทุ่ม ไม่รู้เราสรรหาเรื่องอะไรมาคุยกันแต่บอกได้คำเดียวว่าเหมือนเราสนิทสนมกันมาแต่ชาติปางก่อน(โอเวอร์) โทรศัพท์ผมดังขึ้น แม็กโทรมา ตายแน่กู
“ครับ”
“มึงอยู่ที่ไหน”
“เรามานั่งกินข้าวกับเพื่อนที่เรียนนะ”
ผมรู้ดีว่าถ้าตอบแบบนี้แม็กจะไม่ตามผมมาแน่นอนเพราะแม็กไม่ชอบอยู่กับคนที่ไม่ค่อยรู้จักโดยเฉพาะเพื่อนที่เรียนของผม
“ยังไม่หายดี อย่ากินเหล้ามากละ” ไม่ได้กินเหล้า กินเบียร์
“ครับ เดี๋ยวกลับแล้ว”
“แฟนโทรมาตามแล้วเหรอครับ”
“เปล่าครับ ไม่ได้โทรมาตาม แค่ถามว่าอยู่ที่ไหนเฉย ๆ ครับ” ผิดศีลอีกแล้วกู
“จะกลับก็ได้นะครับ”
“ไม่ครับ นั่งกินไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละดีแล้ว” มึงนี้มันไม่รู้จักประมาณตัวเองเลยนะ รู้ว่ากินเบียร์ได้ไม่มากยังเสือกแดกมากตอนนี้เมาเลย จนสี่ทุ่มร้านจะปิดก้เป็นเวลาที่ไอ้เจตเมาจนขับรถไม่ไหว(จริง ๆ ไม่ได้สำออย)
“พี่ขับไหวไหมครับ”
“ไหวครับ” แต่สภาพมึงคงไหวนะ
“ผมขับเองครับ” พร้อมกับแย่งกุญแจจากมือของผมไปพอขึ้นรถผมก็หลับไปหรือจะเรียกอย่างว่าสลบก็ได้มารู้สึกตัวอีกทีเพราะน้องแม็กเรียกผมตื่น
“พี่ๆๆๆ ตื่นได้แล้วครับ” ผมพยายามลืมตามองไปรอบ ๆ where น้องแม็กเปิดตูไปแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ผม
“ลงได้แล้วครับ” ผมค่อย ๆ ประคองตัวลงจากรถ
“ที่ไหนครับ”
“หอผมเองครับ ขึ้นไปนอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้ค่อยกลับ หรือถเาสร่างแล้วค่อยกลับก็ได้ครับ” เหมือนโดนสะกดจิตผมเดินตามน้องแม็กขึ้นไปบนห้องของน้องแม็กอย่างง่ายดาย
น้องแม็กมาหยุดที่หน้าห้องแล้วเคาะประตู เอะ น้องแม็กอยู่กับใครละเนี๊ยะ คงจะเป็นเพื่อน ประตูถูกเปิดออก ผู้หญิงนี้นาน่ารักซะด้วย
“อ้าวไม่ไปทำงานเหรอ” เป็นประโยคแรกที่ผู้หญิงคนนั้นถามแม็ก
“ไม่ ขี้เกียจ ไปกินเบียร์กับพี่เขามา พี่เขาเมาก็เลยให้มานอนที่นี้ก่อน”
“เข้ามาสิครับ” ทำไมไม่บอกว่าอยู่กับแฟนพี่จะได้ไม่ต้องขึ้นมา
“นี้แฟนผมครับชื่อหนิง”
“นี้พี่เจต”
“สวัสดีคะ”
“ครับ”
“พี่เจตนอนตรงนั้นนะครับ” พร้อมกับชี้ไปยังด้านในสุดของเตียง ผมเดินขึ้นไปนอนเหมือนโดนมนต์ดำ ซักพักทั้งน้องแม็กและแฟนก็มานอนลง ซกมกจริง ๆ ไม่ได้อาบน้ำ นานพอควรผมก็นอนไม่หลับ น้องแม็กนอนคั่นกลางระหว่างผมกับแฟน นี้เรากำลังจะเป็นคนไม่ดีเหรอ เราจะแย่งแฟนคนอื่นเหรอ เฮ้ย อย่าเพิ่งคิดอะไรเลยเถิด เรายังไม่ได้รักน้องแม็กเลยนะ แต่ทำไมเราต้องนอนครงนี้ ทำไมเราไม่กลับคอนโดนะ แม็กก็ไม่โทรมาแฮะ กลับดีกว่า เฮ้อ ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงแต่................
-
แต่................แต่เรายังไม่หายเมาเลยนอนอีกซักพักดีกว่าและแล้วผมก็หลับจนเช้า ผมพยายามลืมตาขึ้นมาดูในห้อง น้องแม็กยังนอนอยู่แต่แฟนหายไปแล้ว ผมลุกขึ้นเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ พอออกมาน้องแม็กก็ยิ้มอยู่บนที่นอนแล้ว
“ตื่นแล้วเหรอครับ พี่ทำให้ให้ตื่นหรือเปล่าครับ”
“เปล่าครับ นอนหลับสบายไหมครับ”
“สะบายดีครับ แล้วแฟนไปไหนครับ”
“กลับบ้านครับ”
“เหรอ งั้นพี่กลับก่อนดีกว่านะ”
“เดี๋ยวสิครับ ไปกินข้าวกันก่อนนะครับ แล้วค่อยกลับ”
“อือ ไม่ดีกว่าครับ พี่อยากอาบน้ำ”
“ก็อาบที่นี้ก็ได้นี้ครับ”
“ไม่ดีกว่าครับ” จริง ๆ แล้วกลัวแม็กฆ่า
“ตามใจครับ”
“งั้นพี่กลับแล้วนะครับ” ผมกำลังจะเดินออกจากห้อง
“พี่ครับ” ผมหันไปตามเสียง
“มีอะไรครับ”
“เปล่าครับ ไว้เจอกันอีกนะครับ” ผมเดินมาถึงรถก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ทำไมแม็กไม่โทรมานะ ปรากฏว่าแบตหมดนี้เอง ผมรีบกลับมาที่คอนโดแต่สายไปแล้ว แม็กไปทำงานแล้ว แต่ก็ดีเหมือนกัน ผมเดินไปจะอาบน้ำก็มีจดหมายติดอยู่ที่หมอนของผม
“เมื่อคืนมึงไปที่ไหนมา ปิดโทรศัพท์อีก มีความผิด โกรธมาก ” โดยเฉพาะคำว่าโกรธมาก แม็กใช้ปากกาสีแดงเขียน คืนนี้กูตายแน่ คืนนี้ผมนั่งอยู่ที่โซฟา จิตใจไม่ค่อยสงบ รอคอยเวลาที่แม็กจะกลับ เสียงลูกบิดประตูดังขึ้น แม็กมาแล้ว ต้องตีหน้าเศร้า แม็กเดินผ่านหน้าประตูมาแล้ว รังสีจอมมารแผ่ออกมาจากแม็กอย่างหน้ากลัว
“กลับมาแล้วเหรอ”
“มีตาไหม ก็เห็นอยู่ยังถาม” ประโยคทักทายแรก คะแนนเป็น 0 ต้องตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
“แม็กกินข้าวมายัง”
“นี้มันจะ 4 ทุ่มแล้วก็กินแล้วสิถามโง่ๆ ” ประโยคที่ 2 คะแนนติดลบ
“ทำไม่คอยเราละ นึกว่าจะมากินพร้อมกัน”
“แล้วไง ท้องไม่ได้ติดกันกูหิวกูก็กิน” ประโยคที่ 3 เสียดแทงทะลุหัวใจตายทันที ผมลุกไปนอนในห้อง กลัวน้ำตาจะไหล ไม่กล้าต่อล้อต่อเถียง มีความผิด ผมล้มตัวลงนอน แม้กอาบน้ำเสร็จก็มานอนทั้งคืนแม็กไม่คุยไม่กอดไม่ทำอะไรเลย ผมรู้สึกหงุดหงิดมาก ตื่นเช้ามาผม หันไปกอดแม็กว่าจะเอาใจซักหน่อย แม็กลืมตาขึ้นมาดูพร้อมกับแกะมือผมออก แม็กลุกขึ้นไปห้องน้ำโดยที่ยังไม่ยอมคุยกับผม ผมลุกขึ้นนั่งที่เตียงแม็กออกมาแล้ว
“แม็ก เราขอโทษ”
“........................” หวี่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“เราขอโทษจริง ๆ “
”มึงไม่ได้ทำอะไรผิดนี้ มาขอโทษกูทำไม”
“ก็เราไปเที่ยว”
“มันเป็นสิทธิ์ของมึง กูไม่มีสิทธิ์ไปยุ่ง กูจะไปทำงานแล้ว” ไม่น่าเลยกู แม็กไปทำงานแล้วผมก็มาเรียนหนังสือ เจอวัดและกิตอยู่ที่นั้นก่อนแล้ว
“ว่าไง พระเอก มาสายนะ”
“อือ”
“มึงเป็นอะไรรึเปล่าไอ้เจต”
“เปล่า”
“อย่ามาแหล กูคบมึงมานาน กูรู้ดีหน้าตาแบบนี้ ..... อกหัก......”
“อกหักเตี่ยมึงสิ”
“55555 อย่างนี้ชัวร์”
“มีอะไรหรือเปล่าครับเจต เล่าให้ผมฟังบ้างก็ได้นะครับ” ต้องถามแบบสุขุมแบบนี้ถึงอยากจะตอบ
“ไม่มีอะไรหรอก ขอบใจที่เป็นห่วงนะกิต ขึ้นเรียนกันเถอะ” วันนี้ทั้งวันผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย ปกติ เที่ยงวันแม็กต้องโทรมาหาแต่วันนี้เงียบ สงสัยสัญญาณไม่ดีมั้ง
“วัดมึงลองโทรเข้าเครื่องกูสิ” ไอ้วัดก็ว่านอนสอนง่ายมุนก็กดเบอร์เข้าเครื่องผม ติด
“มึงเป็นอะไรไอ้เจต กูถามจริง ๆ มึงทะเลาะกับแม็กเหรอ” ผมพยักหน้า
“จริง ๆ แล้วไม่ได้ทะเลาหรอก กูผิดเองแหละ” ผมเล่าเรื่องให้ไอ้วัดฟัง
“มึงนี้แหละหนา ชอบหาเรื่อง”
“เอ่อๆๆๆๆ กูผิด ไม่ต้องซ้ำเติมเลย” ผมกลับมาที่คอนโดด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวสุด ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น เฮ้ แม็กคงโทรมา แล้ว ตอนบ่ายผม ผมโทรไปหาแม็กแล้วแต่แม็กไม่รับ แต่แม็กเหมือนกันครับ แต่เป็นน้องแม็ก
“สวัสดีครับพี่ สะดวกเปล่าครับ”
“ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ”
”โทรหาพี่ต้องมีธุระด้วยเหอรครับ แค่คิดถึงไม่ได้เหรอครับ”
“ได้ครับ พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้นา”
“วันนี้พี่ว่างไหมครับ”
“อือ ว่างครับ” ตอบโดยลืมว่าแม็กยังงอน
“ผมจะชวนพี่ไปขึ้นบ้านใหม่เพื่อนนะครับ”
“ที่ไหนครับ”
“หางดงครับ”
“แล้วน้องเจตไม่ไปทำงานเหรอครับ”
“ผมออกแล้วครับ พี่ไปได้ไหมครับ” ผมเงียบไปซักพัก
“ไปไม่ได้ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปเอง” โธ่ ๆๆๆๆ
“ได้ครับ แล้วจะไปเมื่อไรละครับ”
“2 ทุ่มครับ”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปรับนะ”
“ครับ” พอวางสายจากน้องแม็ก แม็กก็ผุดขึ้นบนหัวผมอีกครั้ง จะทำยังไงดีน่า ไอ้เจตมึงนี้หาเรื่องแท้ ๆ ผมจึงส่งข้อความไปหาแม็ก
“คืนนี้เราไม่อยู่นะ จะไปบ้านเพื่อนที่หางดง” แล้วผมก็มารับน้องแม็ก คอยอยู่เหมือนกันว่าแม็กจะมีปฏิกิริยากับข้อความของผมยังไงบ้าง แต่ก็เงียบ ผมมาถึงบ้านเพื่อนของน้องแม็กก็เกือบ 3 ทุ่มแล้ว
“เฮ้ย ไอ้แม็กมาใครมาด้วยวะ”
“นี้พี่รู้จักตอนทำงานร้านอาหารชื่อพี่เจต”
“สวัสดีคราบบบ” เพื่อน ๆ ของน้องแม็กยกมือไหว้ผมอย่างพร้อมเพรียง
“นั่งตรงนี้นะครับ” ตลอดเวลาที่นั่งน้องแม็กคอยดูแลผมเป็นอย่างดีแต่ผมก็อดคิดถึงแม็กไม่ได้
“ไม่สนุกเหรอครับ ทำไมเงียบจัง”
“สนุกครับ” ผมมองดูเด็ก ๆ เต้นไปตามจังหวะเพลง แต่หัวใจผมเหมือนมันกำลังจะเต้นช้าลง น้องแม็กเข้ามาชวนผมเต้น ผมลุกขึ้นอย่างเสียไม่ได้ จนเหนื่อยผมนั่งลงอีกครั้ง ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง แต่ก็ไร้เบอร์ของคนที่ผมอยากให้โทรมา ผมกดโทรศัพท์โทรไปอีกครั้ง แม็กก็ยังไม่รับ เป็นจังเดียวกับน้องแม็กเดินมาหาผม
“โอ้ โฮ้ รุ่นนี้ผมอยากได้อยู่พอดี ผมขอดูหน่อยนะครับ” ผมยื่นโทรศัพท์ให้น้องแม็กดู
“น้องแม็กห้องน้ำอยู่ตรงไหนครับ”
“เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไรครับ อยู่ตรงไหนครับ”
“อยู่ในบ้านเลยครับ” ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ กลับออกมาน้องแม็กก็ยื่นโทรศัพท์ให้ผม
“เมื่อกี้มีคนโทรมาครับ ผมเสียมารยาทรับไปแล้ว เขาถามว่าพี่เจตอยู่ที่ไหน ผมก็เลยบอกไปครับ เขาบอกว่าจะมาหาครับ” ผมกดเบอร์ดูเบอร์แม็กนี้นา กูตายแน่นอน เอาวะเป็นไงเป็นไง ไหน ไหน มันก็มาขนาดนี้แล้ว ผมลุกขึ้นเต้นกับเพื่อนน้องแม็กอีกครั้ง รอว่าเมื่อไรที่มัจจุราชจะมาเอาชีวิตผม เต้น ๆ ไปน้องแม็กก็เข้ามากอดผมอีก ผมกำลังจะแกะมือน้องแม็กออก สายตาผมก็เหลือบไปเห็นมัจจุราชที่มือข้างซ้ายถือบ่วงวิญญาณ มือขวาถือหอก ทำไมมันช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ แม็กหันหลังเดินออกไปผมวิ่งตามไปจนถึงรถแม็ก
“แม็ก หยุดก่อน” ผมตะโกนจนสุดเสียง น้องแม็กวิ่งตามมา พอแม็กเห็นน้องแม็กเท่านั้นแม็กก็เดินกำมัดเข้ามา
“มีอะไรหรือเปล่าครับพี่” น้องแม็กถาม แม็กเดินเข้ามากระชากคอเสื้อน้องแม็กกำลังจะกระหน่ำหมัดใส่น้องแม็ก
“แม็ก ................ หยุด อย่าทำน้องเขา” แม็กหยุดและหันมามองผม น้ำตาผมไหลออกมา
“น้องเขาไม่ผิด” แม็กผลักน้องแม็กจนล้มลงไป
“ใช่น้องเขาไม่ผิด แต่กูผิดใช่ไหม” แม็กควบมอไซด์คันเก่งออกไป ผมยังยืนนิ่งร้องไห้ น้องแม็กค่อย ๆ ลุกขึ้นมากอดผมไว้
“เป็นอะไรมากเปล่าครับ พี่เจตร้องไห้ทำไมครับ”
“ไม่มีอะไรครับ พี่จะกลับแล้วนะครับ”
“ผมกลับด้วย” ผมขับรถมาถึงในเมืองแล้วเอาน้องแม็กไปส่งที่หอ
“พี่ครับถ้าเรื่องนี้มันเกิดจากผม ผมขอโทษนะครับ แต่ผมอยากบอกพี่ว่าผมชอบพี่นะครับ” น้องแม็กเดินลงจากรถไปแล้วแต่เสียงที่ว่าผมชอบพี่ยังดังกังวานอยู่ในหัว เอาไว้ก่อน ตอนนี้ขอไปคุยกับแม็กก่อน ผมรีบบึ่งรถมาที่คอนโด แม็กไม่อยู่ โทรไปหาก็ไม่รับ โทรไปถามไอ้ไก่ดีกว่า
“ไก่แม็กอยู่ที่นั้นเปล่า”
“ไม่อยู่นี้ ทำไมมัะนไม่กลับคอนโดเหรอ”
“ใช่แล้ว” พอวางหูผมก็รีบไปหาตามร้านเขาวัวเขาควาย ปรากฏว่าแม็กอยู่ที่นั้นจริง ๆ อะไรมาแป๊ปเดียวกินเบียร์หมดไปตั้ง 4 ขวดแล้วเหรอ ผมเข้าไปนั่งข้าง ๆ แต่แม็กก็ทำตัวเหมือนผมไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น จะเริ่มต้นพูดอะไรดีนะ แม็กลุกขึ้น
“แม็กจะไปไหน” ไม่มีคำตอบ แม็กเดินไปที่เวทีเสียงกีต้าบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะแต่ปนไปด้วยความเศร้า
จากวันนั้น วันที่ฉันเจอเธอ จนวันนี้วันที่ฉันมีเธอ
ไม่เคยพร้อมความสุขของสองเรา ก็เธอนั้นมันไม่เหมือนคนเดิม
เปลี่ยนคนนั้น เปลี่ยนคนนี้ เปลี่ยนความรักที่ฉันมีไปให้ใคร
ปล่อยให้ฉันต้องอยู่เดียวดาย ถ้าอยากจะทิ้งฉันไปขอร้องซักหนึ่งคำ
อย่าหยุดรักฉันได้ไหม ที่รักขอที่เถอะ อย่าทำให้ฉันต้องเจ็บช้ำใจ
อย่าหยุดรักฉันได้ไหม ที่รักขอทีเถอะ อย่าทำให้ฉันต้องปวดหัวใจจนตาย
ดวงตาของเธอมันดูเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า วันเดิมที่เราเคยมีสุขกันก็เปลี่ยนไป
จะทำให้เธอเปลี่ยนมาคงไม่ได้ จะทำให้ใจเธอ เป็นอย่างเดิมคงไม่ทัน
เมื่อเธอนั้นบอกกับฉัน ให้ลืมเรื่องวันวาน ให้ทิ้ง ให้จบไป
อย่าไปจากฉันคำนี้ไม่มีความหมาย แต่ก่อนที่ตัวฉันจะตายขอร้องซักหนึ่งคำ
อย่าหยุดรักฉันได้ไหม ที่รักขอที่เถอะ อย่าทำให้ฉันต้องเจ็บช้ำใจ
อย่าหยุดรักฉันได้ไหม ที่รักขอทีเถอะ อย่าทำให้ฉันต้องปวดหัวใจจนตาย
เสียงปรบมือจากคนในร้านเสียงดังจนเหมือนเสียงสาปแช่งให้ผมรู้ว่ามึงผิดเต็ม ๆ แม็กเดินลงมาหาผมที่โต๊ะ
“เจต........................................
-
สู้ๆ ค้าบบบ ร่วมกันกอบกู้เล้า :loveu: :loveu: :loveu:
-
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
ร่วมด้วยคน นะคร๊าบบบบบบบบบ
5555+
-
.............อยู่ให้ฉันแม็กเถอะ....อยู่ให้แม็กรักก่อน....
.........................หัวใจร่ำร้องไม่ยอมให้เจตไป................ :impress3: :impress3:
-
"เจต..............แม็ก รัก เจต นะ :give2:"
:laugh5: :laugh5:มาต่อเร็วๆนะงับ :yeb:
-
รอมาต่อนะค้าบบบ
-
เจต.. ? เจต..อะไรนั่น :impress:
-
เจต....
แล้วไงต่ออ่ะ :serius2: :serius2:
รักนี้มีลุ้น :kikkik: :kikkik:
รอคับรอ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
เฮ่ยต่อดิแน๋ว
ค้างคาๆ
มาต่อเลยให้ไว ให้ว่อง
-
รอค๊าบบบบบบบบบ รอ
ปล. comment แรก ตั้งแต่เล้าเน่า (หรือเปล่า?) ฮาฮา
-
:seng2ped: สู้ๆ คร้าบบบบบ
:yeb:
-
รู้สึกที่ เวปนู้น ตาเจต จะยังไม่ต่อนะ ถ้าจำไม่ผิด :laugh3:
-
มารอคับ :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
:myeye: :myeye: :myeye: :myeye: :myeye: :myeye:
คิดถึงแม็ก จังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :call: :call: :call: :call:
-
แน๋วที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก หายไปนานจัง
หาต่อเหอะ นะ นะ
เด๋วให้หอมแก้ม 2 ที :yeb:
-
คืนนี้กลับมาต่อด้วยนะจ๊ะแน๋ว
มันค้างคาอย่างแรง
รีบต่อนะเดี๋ยวให้หอมแก้มพี่ป้อมสองที :give2:
-
:fox2: :fox2:
มารอพี่แน๋วคับ (ท่าทางจะกำไร ได้หอมแก้มด้วย)
:pandalaugh:
-
โอยยยยยยย กลัวโดนหอมแก้ม เลยรีบมาต่อให้อย่างด่วนนน กลัวๆๆ :monkeysad:
*************************************************************************************
เสียงปรบมือจากคนในร้านเสียงดังจนเหมือนเสียงสาปแช่งให้ผมรู้ว่ามึงผิดเต็ม ๆ แม็กเดินลงมาหาผมที่โต๊ะ
“เจต........................................
“แม็ก”
“ทำไมมึงถึงทำแบบนี้กับกู กูไม่ดีกับมึงเหรอ” น้ำตาลูกผู้ชายของแม็กก็ค่อย ไหลออกมา
“เปล่า แม็กดีกับเราที่สุดในโลก”
“แต่การเป็นคนดีของกู มันคงทำร้ายตัวกูเองสินะ มึงถึงได้เปลี่ยนใจ”
“เราไม่เคยเปลี่ยนใจเลย เรายังคงรักแม็ก”
“แต่ภาพที่กูเห็นมันไม่ใช่”
“แม็ก...” น้ำตาของผมไหลออกมาบ้าง
“กูโกรธมึงมาก แต่กูไม่เคยเกลียดมึงเลย”
“เราขอโทษ แต่มันไม่ได้มีอะไรไปกว่าที่แม็กเห็น”
“กูขอถามอีกครั้ง มึงรักกูไหม”
“รัก” แม็กลุกขึ้นจูงมือผมออกจากร้าน ผมไม่ถามอะไรทั้งสิ้น แม็กพาผมมาถึงริมแม่น้ำสายหลักของจังหวัด แม็กพาผมมานั่งข้าง ๆ ริมน้ำ
“ กูรู้ตัวดีว่า บางครั้งกูก็ทำตัวไม่ดีทำให้มึงต้องเสียน้ำตาแต่ก็ก็สามารถพิสูจน์ให้มึงเห็นว่าคำว่ารักที่กูให้มึงมันไม่ใช่คำปาก แต่สำหรับมึงก็ไม่รู้ว่ามึงทำลงไปทำไม กูเห็นมึงวันนี้กูยิ่งโมโห ไหนจะเรื่องไอ้กิต แล้วยังมาเรื่องไอ้น้องคนที่กูไม่รู้ กูอยากจะเข้าไปเตะ มึงถีบมึง ต่อยมึง ที่มึงทำแบบนี้ แต่ก็ทำไม่ได้”
“แม็ก เรา” แม็กยกมือมาปิดปากผมไว้
“อย่าพูดอีกเลย กูไม่อยากฟัง แต่มึงสัญยากับกูได้ไหมว่ามึงจะไม่ทำให้กูผิดหวัง”
“เราสัญญา”
“กูจะจำคำมึงไว้ มึงแม้ว่าวันหนึ่งมึงอาจจะไม่รักกูแล้ว กูก็จะไม่โกรธมึง แต่มึงยังคำกูได้ไหมว่า กูจะหยุดรักมึงเมื่อกูหมดลมหายใจ”
“ไม่มีวันนั้น จะไม่มีวันที่เราจะไม่รักแม็ก” ผมค่อย ๆ เอนหัวไปพิงกับไหล่แม็ก แม็กลูบหัวผมเบา ๆ
“กลับกันเถอะ” แม็กพูด
“แต่เรากลับไปที่ร้านก่อนดีไหม”
“มึงจะกลับไปทำไม”
“ก็รถเราอยู่ที่นั้น แล้วอีกอย่างเมื่อกี้ออกมายังไม่ได้จ่ายตังไม่ใช่เหรอ”
“เอ่อ จริงแฮะ” ดีเจ้าของร้านไม่แจ้งความจับ กินแล้วไม่จ่าย หลังจากวันนั้นน้องแม็กก็ไม่โทรผมก็ไม่ได้โทรหาน้องแม็ก ก็ดีเหมือนกันจบ ๆ กันไป ไม่อยากมีปัญหา แต่.....วันนี้ผมไปห้างที่แม็กทำงานก็จะไปซื้อของนิดหน่อย แม็กกำลังจัดของอยู่พอดี ผมเดินผ่านหน้าแม็ก พร้อมกับส่งรอยยิ้มอันแสนหวานไปให้ แม็ก้ยิ้มตอบ เห็นแม็กขยันทำงานก็ชื่นใจ ทันไดนั้น
“พี่เจตครับ” พร้อมกับสวมกอดผมทันที
“น้......อ......ง....เมฆ” ยังไม่ปล่อยพี่อีก เห็นสายตามัจจุราชไหม สายของแม็กที่กำลังเย็นดุจยอดเขาหิมาลัยเปลี่ยนเป็นสายตามัจจุราชในขุมนรกที่28
“เอ่อ น้องเมฆครับ ปล่อยมือดีกว่านะครับ คือเขามองกันใหญ่แล้ว”
“ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยสิครับ ไม่เจอกันนานเลย” ดีที่ล็อกนี้ไม่ค่อยมีคน
“อ้าวสวัสดีครับพี่แม็ก” ดีที่มึงยังเห็นแม็กนะน้องเมฆ ไม่งั้นตายคู่แน่นอน น้องเมฆค่อย ๆปล่อยมือจากผม และ
“สวัสดีครับพี่เจต” น้องแม็กโผล่มาได้ไง โอ้แม่เจ้าได้โปรดให้ลูกกลายเป็นผงธุลีไปซะเถอะ
“ไม่เจอกันนานนะครับ ไม่เห็นโทรหาผมเลย” เมฆหันมามามองผมสลับกับมองหน้าน้องแม็ก งงละสิ แต่ตอนนี้แม็กจับของโยนไปโยนมากระแทกแดกดันสุดฤทธิ์
“เจตมึงกลับไปได้แล้ว อย่าลืมซื้อกับข้าวกลับด้วยละ” แม็กเอ่ยปากออกมา
“งั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะครับ น้องเมฆ น้องแม็ก” ไปดีกว่ากูก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ณ์ร้าย
”อ้าวเดี๋ยวสิครับพี่เจต ยังไม่ได้คุยกันเลย” น้องแม็กพูด
“นั้นสิครับ” น้องเมฆผสมโรง แต่พี่คงต้องต่อโลงถ้ายังคุยต่อกับน้อง ๆ
“วันนี้พี่มีธุระนะครับ ไว้วันหลังค่อยคุยกันนะครับ”
“ว้า อุตส่าห์เจอกันทั้งที งั้นลงไปกินเค เอฟซี ข้างล่างก็ได้ครับ นะพี่เจต พี่แม็กครับผมขออนุญาตพาพี่เจตไปกินเคเอฟซีไหมครับ” ช่างกล้าน้องเมฆ แม็กหยุดไปซักพัก
“ตามสะบาย” แปลกแฮะ
“ขอบคุณครับพี่แม็ก ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรพี่เจตครับ” น้องเมฆหันมายักคิ้วให้ผม (อย่าทำแบบนั้นครับพี่ใจคอไม่ดี)
“ผมไปด้วยนะครับ” น้องแม็กเสนอตัว
“นายเป็นใคร” น้องเมฆถามน้องแม็ก
“เราก็เป็นน้องชายพี่เจตนะสิ”
“เราไม่เคยรู้ว่าพี่เจตมีน้อง”
“แล้วนายละเป็นใคร”
“เราก็เป็นคนที่สนิทที่สุดของพี่เจต” สถานการณ์ณ์ไม่สู้ดี ต้องใช้วิธีการทางการทูต
“ขอ โทษนะครับจะเถียงกันอีกนานไหมครับ ไปกันเถอะทั้ง 2 คนนั้นแหละ แม็กเดี่ยวเราเค เอฟ ซี ไปให้นะ” แม็กยิ้มให้แทนคำตอบ แล้วเราทั้ง 3 คนก็มานั่งที่ เค เอ ฟ ซี ตอนแรก ทั้งคู่ก็แย่งกันนั่งกับผม แต่สุดท้ายผมก็ตัดสินให้ทั้ง 2 นั่งด้วยกัน ส่วนผมนั่งคนเดียว แต่ก็ยังไม่วายทะเลาะกัน กลุ้มกูกลุ้ม และแล้วอาหารมื้อที่ทุลักทุเลของผมก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ทั้ง 2 เดินมาส่งผมที่รถ
“แล้วผมจะโทรหานะครับ” น้องแม็กพูดขึ้นก่อน
“ผมจะโทรนะครับ” น้องเมฆแทรก แล้วทั้ง 2 ก็ส่งสายตาฟาดฟันกัน เปรี๊ยะ ๆ ๆ ๆ
“ครับ ๆ ๆ พี่กลับแล้วนะ” ผมกลับมาถึงคอนโดรอจนแม็กกลับมา ผมจัดแจงยกเค เอฟ ซีมาให้
“อะ กินซะ”
“อร่อยไหมกินกับชู้ตั้ง2คน”
“แม็กพูดบ้า ๆ ก็ปล่อยให้เราไปเองนี้นา”
“กูรู้น่าว่ามึงจะไม่นอกใจกู” แม็กยกมือขึ้นลูบหัวผมไปมา
“นี้อีก 2 วัน กลับบ้านกูกันนะ ไม่ได้กลับนานแล้ว”
“แม็ก ไม่ทำงานเหรอ”
“กูลาแล้ว”
“ได้”
*******
แถมพิเศษ
"แม็ก"
"มึงมีอะไร"
"พรุ่งนี้ไปเที่ยวน้ำตกกันไหม"
"ม่ายปาย"
"อ้าวทำไมละ เห็นชอบ ๆ "
"กลัว"
"แม็กกลัวอะไร"
"กลัวปูกัดจ๋า"
"อะไรปูกัดจ๋า"
"ก็ปลากัดจู๋ไง มันเจ็บ" แม็กโดนเขกหัวไปตามระเบียบ
"ไม่ต้องรอ ให้ให้ปู๋กัดหรอกเดี๋ยวไอ้เจตกัดเอง"
"มึงก็กัดอยู่ทุกวัน อยู่แล้ว แต่มึงกัดกูไม่เจ็บ มันเสียว อะกัดให้หน่อย" พร้มกับลุกขึ้นยืนยื่นน้องชายแม็กมาชนหน้าผม
ผมลุกขึ้นเขกหัวอีกครั้ง โป๊ก
"ทะลึ่ง"
-
เหอะๆ แม๊คน่ารักจนหยดสุดท้ายเลยนะเนี่ย555
:laugh5:
-
โป๊ก ๆ ๆ เอาหละ คืนดีกันได้แล้วก็ ฮี๊วว :laugh3:
-
ตอนแรกก็แอบตกใจนึกว่าแม็กจะลงมาบอกเลิกเจตซะอีก โล่งใจๆ :เฮ้อ:
คืนดีกันแล้วก็ดีๆ
แหมๆปูจ๋ากัดคิดได้ไง :kikkik:
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5:
ยังไงก็ร้ากกกกกก :give2: :give2:
-
ในที่สุดก็ดีกัน :เฮ้อ:
มีเล่นปูกัดจ๋าด้วย :kikkik:
-
ปูกัดจ๋า อิอิอิ :haun1:
ว่าแต่ เจตลุกขึ้นเขกหัวแม๊ก แล้วนั่งกลับมากัดแม๊กป่าว 555+ แอบจิ้นตาม อิอิ :haun4:
เวลามีหนุ่มๆ หลายคน มาปะทะคารม ส่งสายตาฟาดฟันแย่งชิงเรานี่ มันเป็นไงน๊า หุหุ อยากรู้ มั้งจัง อิอิ ม่ะเคย :รักจัง11:
-
ขำรีบนอะ
หายากขนาดนั้นเลยเหรอครับ
คริคริ
:kikkik: :kikkik:
-
..............คืนดีกันแล้ว...... :110011: :เชิป2:
.....................แม้กน่ารักที่สุดเลย........ :give2: :give2:
-
อารายยย แน๋วมาทำเป็นกลัว 5 5 5 :laugh5: แล้วอย่ามาง้อแล้วกัน เชอะ
ในที่สุดก็ดีกัน แม็คน่ารักจิงๆเลย สงสัยคืนนั้นเจตจะรีบแปลงร่างเป็นปลา :kikkik:
-
แม็กตอนนี้น่ารักกกกกกกกกกก :give2:
-
รอคับรอ :yeb:
:110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2:
-
มาต่อเร็วๆจิตะเองเค้ารออยู่นะ :myeye:
ปล่อยให้คนเขารอนานมันบาปนะจ๊ะ
-
:haun1: :haun1: :haun1:
มากัดให้ ผมที (ทอดสะพานเต็มที่ คราวนี้ บาสเอ้ย)
:kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
นับวันนังนู๋เจตยิ่งแรดได้เข้าตาเจ้นะเคอะ
ว่างๆ เจ้จะเชิญมาสอนที่ภาควิชาใหม่ของเจ้นะเคอะ ภาควิชาเล่นแร่แปรชู้ อิอิ
ปล. น้องนัทคนสวยเคอะ ทำไมผู้ชายมันหายากจังเลยเคอะ เจ้ก้ไม่มีเหมือนกันเคอะ ใครมีเหลือๆ ก็ส่งมาทางเจ้บ้างก้ได้นะเคอะ
-
เดี๋ยวนี้เจต แรงจัง เฮ้ออออออออ :laugh3:
รออ่านต่อนะงับ :yeb:
-
มารออ่านต่อ :yeb:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกทั้งคู่เลย ตอนนี้อ่า
รอตอนต่อไป
(โพสต์คั้งแรกในรอบเกือบเดือน กร๊ากกก) :haun5:
-
เมื่อไหร่จะเอามาลงต่อยะ ด่วน อย่าให้อิชั้นเคืองนะเคอะ ไม่งั้นจะปล่อยแรดออกจากร่างแล้วไปสิงหล่อนแทน อิอิ
-
:110011: มาเซิ้งกระติ๊บรอคับผม มาต่ออีกนะ
-
ตามอ่านทันแล่ว อิอิ :-[
หวายๆเจต มีแอบเจ้าชู้ด้วยโนะ :yeb:
:110011: :เชิป2: รอๆตอนหน้า จ่ะ
-
เมื่อไหร่พี่เจต จะมา
รอแม็กซ์ น๊านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาต่อซะดีๆ เลย
:13223:
-
เมื่อไรจะมาต่ออีกละเนี่ย
รอนานแล้วเด้อ
เอามาลงให้ว่องเลยแน๋ว
-
:โหลๆ: กราบเรียนท่านผู้อ่านที่น่ารักทั้งหลายยย เนื่องจากว่าเจตงานยุ่งมากๆๆๆ ยังมะมาต่อเรื่องเยย ขอให้ท่านทั้งหลายได้โปรดใจเย็นๆอดทนรออีกซักนิด :call:
จึงเรียนมาเพื่อทราบ :5555:
-
รับทราบจ้า รอต่อไป :yeb:
-
แม็กน่ารักเสมอมาและตลอดไป :-[
ยังไงก็รอจ๊าาาาา พี่แน๋วสู้ๆ :yeb:
-
รับแซ่บค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:yeb:
-
เข้าคิวรอด้วยคน :yeb:
-
:call: :call: :call: :call:รอและรอ รอต่อไป :call: :call: :call: :call:
-
:110011: :เชิป2:
-
โห๊ะๆๆ เพิ่งมาอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ชอบมากมาย แมค นี่สุดยอดจิงๆ จะรักจนกว่าจะหมดลมหายใจ กรี๊ดดดดด
น่ารักอ่ะ แมค ไม่ต้องรอให้ปูกัดจ๋า หรอก เดี๋ยวเจต กัดให้เอง 5 5 5
-
มาต่อเร็วๆ นะครับ :myeye:
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคับ :yeb:
-
ทุกๆคนครับ มาร่วมกันส่งแรงใจเชียร์ให้ไอ้น้องแม็กกะไอ้น้องเมฆมันรักกันด้วยเถอะครับ :yeb:
เจตกะแม็กจะได้อยู่คู่กันนานๆครับผม
ปล.ขอมาอ่านที่นี่นะครับ เพราะที่เวปนู่นผมทำ URL หายอ่ะครับ อิอิ
ยังไงก็ขออาศัยในเล้าเป็ดแห่งนี้มาซักพักละ
-
ยังไม่มีวี่แวว ว่าจะมาต่อเลยนะเนี้ย :เฮ้อ: คนโพส หายไปไหนนะ :3024:
อยากอ่านจะแย่อยู่แล้วเนี้ย (เวอร์ไปไหมเนี้ย)
รอ รอ นะงับ :yeb: :yeb:
-
โอ้ว.... ม่าย :dont2:
เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้วันแรก :really2: :really2:
หนุกมากๆๆๆๆ :give2:
รออ่านต่อ... เมื่อไหร่จะมาน๊า
-
เข้ามารอ พร้อมๆ กับปล่อยแรดออกจากร่างไปสิงตัวคนโพสต์แทน :laugh5:
-
รอเรื่องนี้จนจะแก่เท่ารีบนแล้วอะ
เจตยังไม่มาอีกเหรอ
:impress:
-
:จ้อบจัง1: รับทราบครับ
มารอต่อไปครับ ในที่สุดก็ตามอ่านทัน
-
เจตยังไม่ว่างมาต่ออีกรึนี่ ไมนานจริงๆหนอ
แต่ยังไงก็จะรอต่อไปแล้วกัน :give2:
-
เฮื้อกกกกกกกก
:try2: กว่าจะตามทัน
แม็กน่ารักมากมายยยยยยย :impress2:
ทั้งโหมดเถื่อนโหมดน่ารัก :like6: :like6:
แต่ชอบแบบเถื่อนๆๆๆมากกว่า :laugh: :laugh:
ปล. เข้ามาช่วย Abracadabra เชียร์ให้น้องแม็กกะน้องเมฆได้กันซะที o3
-
รอเรื่องนี้จนจะแก่เท่ารีบนแล้วอะ
เจตยังไม่มาอีกเหรอ
:impress:
:angry2: ปากหรอคะนั้น บาปนะยะหล่อนล้อเลียนผู้ใหญ่ผู้ใหญ่ เด๋วปั๊ดแม่จับทำปั๋วซะเลย กลัวไหมยะ?
ปล. เมื่อไหร่จะมาต่อเสียทีคร้า
-
ชอบเรื่องนี้มากเลย เอามาลงเร็วๆนะคับผมจะรอ
-
กระทู้นั้นก็หวานหยด กระทู้นี้ก็ตบจูบหวานมัน
ใครเหลือ ๆ มาหาผมเถอะ :sad4:
-
เข้ามาแล้ว ก็ คิดถึง พี่เจต กะพี่แม็กจังเลย ครับ
คิดถึงนะคราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ พี่แม็กว์ อิอิ :laugh: :laugh: :laugh:
-
รอเรื่องนี้จนจะแก่เท่ารีบนแล้วอะ
เจตยังไม่มาอีกเหรอ
:impress:
:angry2: ปากหรอคะนั้น บาปนะยะหล่อนล้อเลียนผู้ใหญ่ผู้ใหญ่ เด๋วปั๊ดแม่จับทำปั๋วซะเลย กลัวไหมยะ?
ปล. เมื่อไหร่จะมาต่อเสียทีคร้า
อ้าวววว นึกว่าจะทำเมีย
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:kikkik:
-
..กว่าจะอ่านทัน...เพิ่งอ่านวันนี้อ่ะ.. :try2:
รอค้าบรอ.... o14
-
ในที่สุด ก็อ่านทันซะที โหยยยยยยย เมามันมากกกกกกกกกกก
รีบๆมาต่อนะค้าบบบบบบบบ
ปล. พี่พู รุปพี่พูนี่คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห้นที่ไหน ใครเหรอพี่พู
-
เข้ามาบอกข่าวว่าแน๋วไม่ได้อู้นะ เจตหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยจริงๆ แงๆๆๆ :dont2:
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :dont2:
o9 o9 o9
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
นี่ช้านมองไม่เห็นเรื่องนี้อยู่ได้ยังไงตั้งนานสองนาน
กว่าจะอ่านจบ เล่นเอาตาอักเสบถามหาอีกรอบ o2 o2 o2
ปล.เฝ้ารอให้เจตมาต่อสักที :amen: :amen: :amen:
-
ในที่สุด ก็อ่านทันซะที โหยยยยยยย เมามันมากกกกกกกกกกก
รีบๆมาต่อนะค้าบบบบบบบบ
ปล. พี่พู รุปพี่พูนี่คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห้นที่ไหน ใครเหรอพี่พู
น้อง max ชอบเหอรครับ
ไม่บอกหรอกครับ ว่าใคร
แต่เขาเป็นหนึ่งในดวงใจพี่พูห์คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ในที่สุด ก็อ่านทันซะที โหยยยยยยย เมามันมากกกกกกกกกกก
รีบๆมาต่อนะค้าบบบบบบบบ
ปล. พี่พู รุปพี่พูนี่คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห้นที่ไหน ใครเหรอพี่พู
น้อง max ชอบเหอรครับ
ไม่บอกหรอกครับ ว่าใคร
แต่เขาเป็นหนึ่งในดวงใจพี่พูห์คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
น้านนนนน แอบมีกั๊กไว้ด้วย
คือหน้าคล้ายรุ่นน้องในคณะอะคับ เลยถามดู แต่แอบชอบตั้งกะน้องมานอยู่ปี1แระ :impress2:
-
:impress:
พี่แน๋วมาต่อไว ๆ เรย :impress:
ทิ้งไว้อย่างนี้ได้ไงเนี่ย..... o13
ล้อเล่นนะ เป็นกำลังใจให้คับ :teach:
-
ในที่สุดก็อ่านจบ ขอบอกว่าใช้เวลาอ่านวันเดียวเองงงงงงงง :haun5:งง
แต่ว่าพอเข้ามาอ่านก็ต้องเจอว่า ผู้แต่งหายไปอย่างไร้ร่องรอยยยยยยยยย (อีกแล้ว :o7:ววว)
ขอร้องเถอะอย่าให้เหมือนเรื่อง นายเปนต่อ กะ น้องพลาดไปแล้วน๊าาาา ปล่อยให้เราติดแล้วก็หายไป ฮืออออออออออออออ :oak:
เค้าไม่ยอมด้วย อย่างนี้ต้องทวงแบบระเบิดเทิดเทิง :laugh:
-
o9 o9 o9
พี่เจต
คิดถึงพี่แม็กซ์ จังเลย คราบบบบบบบบบบ
ส่งข่าวคราว มาบ้าง นา
น้องคิดถึง :give2: :give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
-
ในที่สุด ก็อ่านทันซะที โหยยยยยยย เมามันมากกกกกกกกกกก
รีบๆมาต่อนะค้าบบบบบบบบ
ปล. พี่พู รุปพี่พูนี่คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห้นที่ไหน ใครเหรอพี่พู
น้อง max ชอบเหอรครับ
ไม่บอกหรอกครับ ว่าใคร
แต่เขาเป็นหนึ่งในดวงใจพี่พูห์คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
น้านนนนน แอบมีกั๊กไว้ด้วย
คือหน้าคล้ายรุ่นน้องในคณะอะคับ เลยถามดู แต่แอบชอบตั้งกะน้องมานอยู่ปี1แระ :impress2:
บอกไม่ได้จริงๆ ครับน้องแม็กซ์
ต้องขอโทษด้วยนะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
ว่าแต่ เขาน่ารักมากใช่มั้ยละครับ
คิกคิก
:kikkik:
-
คับไม่เป้นไรคับ พี่พู
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
-
ข้อความล่าสุดจากเจต 25-Jun-07, 03:25 PM
ขออภัยอีกครั้งที่หายไปนานนะครับ ไว้จะมาลงให้อ่านกันอีกเร็ว ๆ นี้ไม่ได้เล่นตัวอะไรหรอกครับมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อย
รอกันอีกนิดนึงนะจ๊ะแฟนคลับ อย่าพึ่งทิ้งเจตกันไปหมดน๊า.. :m13:
-
รอคับรอ :m13: :m13:
:m7: :m7:
-
เถื่อน ดิบ แต่จริงใจดีอ่ะ
-
กริ๊ดดดดดดดตอนใหม่จะมาแล้วนิยายเรื่องแรกที่ผมอ่าน ชอบมากด้วย :m3: :m3:
ไวๆนะคับอดใจรอไม่ใหวแล้ว
-
เข้ามาทวงอีกรอบหลังจากหายไปนานๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่จามาต่ออ่ะจ๊ะ ที่นี่คนตามอ่านอยู่น่ะตะเอง :m15:
-
เจตจะกลับมาแล้วววววววว :m11: :m11: :m11:
ยังคงรอเจตอยู่เสมอนะ กลับมาไวๆน้อ
ขอให้เรื่องยุ่งๆผ่านพ้นไปด้วยดี
-
ข้อความล่าสุดจากเจต 25-Jun-07, 03:25 PM
ขออภัยอีกครั้งที่หายไปนานนะครับ ไว้จะมาลงให้อ่านกันอีกเร็ว ๆ นี้ไม่ได้เล่นตัวอะไรหรอกครับมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อย
ยังก็รอคับ ... คุณเจต ..
แต่ยังงัยก็ไม่เชื่อว่าแน๋วไม่อู้.. ขนาดเรื่องเสือไบยังต้องให้เจ้าของมาลงเอง... ไม่อู้เจรงๆๆ :m14:
-
ข้อความล่าสุดจากเจต 25-Jun-07, 03:25 PM
ขออภัยอีกครั้งที่หายไปนานนะครับ ไว้จะมาลงให้อ่านกันอีกเร็ว ๆ นี้ไม่ได้เล่นตัวอะไรหรอกครับมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อย
ยังก็รอคับ ... คุณเจต ..
แต่ยังงัยก็ไม่เชื่อว่าแน๋วไม่อู้.. ขนาดเรื่องเสือไบยังต้องให้เจ้าของมาลงเอง... ไม่อู้เจรงๆๆ :m14:
o12 พี่ตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เค้าไม่ได้อู้น๊า...ก็เจตยางม่ายมาจริงๆนิ :m15:
ส่วนเรื่องเสือไบ เหอะๆ ยอมรับก็ด้ะ
:m14:
-
ข้อความล่าสุดจากเจต 25-Jun-07, 03:25 PM
ขออภัยอีกครั้งที่หายไปนานนะครับ ไว้จะมาลงให้อ่านกันอีกเร็ว ๆ นี้ไม่ได้เล่นตัวอะไรหรอกครับมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อย
ยังก็รอคับ ... คุณเจต ..
แต่ยังงัยก็ไม่เชื่อว่าแน๋วไม่อู้.. ขนาดเรื่องเสือไบยังต้องให้เจ้าของมาลงเอง... ไม่อู้เจรงๆๆ :m14:
o12 พี่ตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เค้าไม่ได้อู้น๊า...ก็เจตยางม่ายมาจริงๆนิ :m15:
ส่วนเรื่องเสือไบ เหอะๆ ยอมรับก็ด้ะ
:m14:
เรื่องของโมโม ก็ต้องให้เจ้าของเข้ามาทวงในทู้บ่อยๆ คริ คริ (ไม่ได้ซ้ำเติมนะพี่แน๋ว) อ๊ะ ล้อเล่น น่า :m14: อย่าโกรธนะ :m12:
-
ยังรอเสมอน่ะ งับ แอบมาดันให้ เมื่อไหร่จะมา รอจนเมือยแล้ว ชะเง้อจนตาบวมเยยย จิจิ
:m29:
:m21:
-
เจตมาต่อแล้วนะครับ
เอามาลงให้คร้าบบบ
------------------------------------------
วันนี้ผมและแม็กได้เดินทางมาถึงบ้านของแม็ก
“สวัสดีจ๊ะลูกเจต”
“แหมแม่ ทักคนอื่นก่อนลูกตัวเองเลยนะ”
“ทำเป็นงอนไปได้ลูกคนนี้ นิสัยไม่ดี”
“ขอโทษคราบบบบบบบ”
“ไป ไป เอาของขึ้นไปเก็บก่อน” แม็กเอาของขึ้นไปเก็บคำบัญชาของแม่
“วันนี้กูจะพามึงไปเที่ยวเธคในเมือง”
“หา บ้านแม็กมีเธคด้วยเหรอ” ทำหน้าประมาณไม่เชื่อสุดฤทธิ์
“นี้ บ้านกูไม่ได้บ้านนอกขนาดนั้น หรือว่าจะไม่ไป”
“ไปๆๆ ปกติแม็กไม่ชอบเธคไม่ใช่เหรอ”
“จะไปหรือไม่ไป” ดุจัง สรุปแล้วค่ำนี้แม็กก็พาผมมาเที่ยวเธคในเมืองซึ้งอันที่จริงจะเรียกว่าเธคก็กระไรอยู่ น่าจะเรียกว่า สถานที่เปิดเพลงให้เต้นมากกว่า นั่งไปจิบเหล้าไปก็ได้เอารมณ์ไปอีกแบบ ส่วนแม็กนะเหรอ โน้นวาดลวดลายเท้าไฟอย่างไม่เกรงสายตาใครว่าไอ้นี้ มันเต้นกินที่เหลือเกิน แม็กคนเดียวประมาณว่าต้องใช้เนื้อที่ประมาณ 2 เมตร ทีแต่ก่อนทำเป็นอายเวลาเที่ยวเธคทีตอนนี้ละเต้นทิ้งกูเลย จำไว้ ไม่นานนักผมกับแม็กก็จะกลับเพระว่าคนไม่ค่อยมีคน พอจะเช็คบิลเพื่อนของแม็กก็เข้ามาเป็นอันว่า ก็ต้องนั่งต่อกันตามระเบียบ แม็กแนะนำให้ผมรู้จักกับเพื่อน ๆ ซี้งแต่ละคนไม่ต้องพูดถึงเพราะไม่สามารถบรรยายได้หล่อเกินความจำเป็น แถมฟรียังไม่เอา อาจจะด้วยที่ผมดื่มอย่างเดียวโดยไม่ค่อยได้พูดกับใครก็เมาไปตามนั้น จนรู้สึกเหมือนตัวเองจะไม่ไหว ผมจึงพยายามเดินออกไปหาห้องน้ำโดยที่แฟนผมนายแม็ก ส...น......ใ...จ...ม๊าก..........จนผมอ้วกเสร็จก็เดินกลับเข้าไป แม็กยังเต้นอยู่แต่ที่แปลกไปคือมีกระเทยแต่งหญิงมาเต้นด้วย มันมาตั้งแต่เมื่อไรนะ ดูแม็กก็ใช่เล่น เต้นแล้วดึงกระเทยมากอดด้วย นี้ขนาดกูหายไปไม่ถึง 10 นาทีนะเนี๊ย ผมเดินไปด้วยท่าทางย่าง 3 ขุม จนมาหยุดที่โต๊ะส่งสายตาที่แฝงไปด้วยประกายแห่งโลหิตไปที่แม็ก แม็กปล่อยมือจากเอวของกระเทย ไม่ทันไรกระเทยนางนั้นก็เอามือแม็กขึ้นมาหอมแล้วเอามากอดเอวหล่อนไว้ตามเดิม โดยเพื่อน ๆ ของแม็กหัวเราะกันเป็นที่.....ส่า....หนุก...ส่า.....หนาน แน่นอนว่าเพื่อนกลุ่มนี้ของแม็กไม่ทราบว่าผมกับแม็กนั้นเป็นอะไรกัน แม็กดึงมือกลับอีกครั้ง คราวนี้หล่อนรุกหนักขึ้นกว่าเดิม หันหลังมาชนแม็กแล้วดึงแม็กมากอดโดยที่ก้นหล่อนถูไถ่อยู่ที่ช้างน้อยของแม็ก กะจะให้ผัวกูมีอารมณ์นะสิ แต่กูมีอารมณ์ก่อนแน่นอนอารมณ์โมโห ผมเดินเข้าไปดึงแม็กออกมา โดยมีสายตาของแม่นางผู้นั้นมองตามมาอย่างไม่ค่อยพอใจ พร้อมกับดึงแม็กกลับไปอารมณ์เมาบวกกับโมโหจึงทำให้ผมนั้นต้องเล่าในครั้งต่อไป
..
..
-
คิดถึงเจตมากๆๆ มาต่อซะที,,,
:m1: :m1: :m1:
แม็คก็จริงๆๆเลย
เจตก็จริงๆเลย ค้างคามากๆๆ
อารมณ์เมาบวกกับโมโหจึงทำให้ผมนั้นต้องเล่าในครั้งต่อไป
เข้าใจสรุป ฮ่าฮ่าๆๆ รอๆๆๆ
-
อ่ะจ๊ะ............
อย่างน้อยก็ยังมาให้ชื่นใจ
ถึงจะมาแค่น้อยนิดก็เถอะ :เฮ้อ:
ว่าแต่ครั้งต่อไปอ่ะเมื่อไรเหรอ
:m21: :m21: :m21: :m21: :m21:
-
คิด ถึง เจต กับ แม็ก มากครับ
:o12: :o12: :o12:
-
:a3: มาน้อยนิด แต่ก้อถือ ว่ามาต่อแย้วเนอะ :a2:
มาให้กำลังใจคนโพส และคนเขียน ให้เจตมาต่อเยอะๆ :m1:
-
อืม จบตอนได้เข้าท่ามาก :a1: :a1: :a1:
-
เจตจบได้สมเหตุสมผลม้าก............ก :a6:
ถึงมาต่อแค่น้อยนิด แต่ก็จะรอต่อไป :m17:
-
เย่ๆๆๆ มาแล้วๆ รอมานานแลเวมาต่อไวๆนะคับ :m11: :m11:
-
มีเรื่องอีกแว้ว
เสน่ห์แรงก็กลุ้มเจงๆ
:m21: :m21: :m21:
-
นานๆๆ ได้มาอ่านที
คิดถึงพี่เจต จัง
แต่คิดถึงพี่แม็กซ์มากกว่า
กร๊ากกกกกกกกกกกก
:m26: :m26: :m26: :m26:
-
อ่ะนะ...... ซะงั้น :a6:
ถึงมาน้อยก็ดีกว่าไม่มาเลยนิ :a9:
รอต่อปาย :a1:
-
เจตมาต่อแย้ว เย้ๆๆ ดีจาย จุ๊บๆจ้าพูห์
-
ตอนจบสุดยอดมั่กๆ :a2: :a2:
-
...........ต่อด่วนคับ..........ค้างคาอย่างแรง........
...........อยากรู้ว่าแม่นางกระเทยผู้นั้นจะเป็นเยี่ยงไร........ :m29: :m29: :m29:
-
เง้อออออ มาต่อซะที น้อยนิดจังเลย
พี่เจตเอาอีกแล้วอ่ะ งอนกันไปงอนกันมา ว่าแต่นานมาต่อมากๆ จนผมเกือบลืมไปแล้วว่าตอนสุดท้ายนั้นเรื่องเป็นไง
ขอบคุณพี่พูห์นะครับที่ยังคงรอเจตที่อู้สุดๆ ยังเอามาลงให้จนได้ ขอบคุณกั๊บ :m1:
-
ค้าง อยากรู้ว่าจะมีมวยคู่เด่น ราชดำเนินรึป่าว :a2: :a2:
-
:impress:
ตอนต่อไปจะมาเมื่อไหร่กันน๊า....
สงสัยต้องไปดูหมอก่อนแล้วมั้ง
ขอบคุณนะครับที่มาต่อ
:a11:
-
เพิ่งตามหน้าทัน หลังจากใช้เวลา 3 วัน o15
คุณเจตอารมณ์โมโหกะตอนหน้ามันมีตรรกะร่วมกันยังงาย อธิบายยยยยยหน่อยยยย :undecided:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
น่ารักมาก ๆ
:loveu: :loveu: :loveu: :loveu:
สุดท้ายก้อตามทันซะที
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
เป็นกำลังใจให้นะครับ
: 222222: : 222222: : 222222: : 222222: : 222222:
รีบมาต่อนะครับ
รออยู่นะ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
เย้ ๆ เจตมาต่อซักที :a11: :a11:
ถึงน้อยก็ยังดีกว่าไม่มาค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนและคนโพสต์ค่ะ :a2:
ไว้มาต่ออีกนะคะ :m18:
-
อุ้ยตายว๊ายกรี๊ดดดดดดดดดดดดดด :m3: กระโดดตบหมุนตัว :a2: สะบัดตุดดด อีกที กว่าจะมาเน้อ หุหุ เล่นเอาแทบดระโดดตบหลีงคาเลยทีเดียว อุอุอุ :m18:
-
เมื่อไรตอนใหม่จะมาซักที
-
เอ่อ คือว่าได้ข่าวว่าจะเข้ามาเล่าต่อในตอนต่อไปม่ายใช่เหรอ แล้วไหงหายไปเลยล่ะ ติดธุระส่วนตัวอะไรเอ่ย อิอิ บ่ อยากคิดง่ะอุอุ :m21:
-
:m22: แอบมารอทุกวันครับ
-
แอบมารอการเล่าครั้งต่อไปคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m11:
-
:a3: :a3: :a3: :a3:
หายไปไหนหนอ
รอร้อรอ :a12:
-
ง่าง่าง่า มารออ่านต่ออะ :m5: o14
-
ตามมาอ่านเรื่องนี้จนตาแหก เหอๆๆๆ หนุกมากกกกกกกกกกกก
แล้วตอนจบ ก้อออออออออออออ แง่งงงงงงง
แล้วไอ้ตอนต่อไปเนี่ย มะไหรจามา กะลังมัน จามีตบไหมอ่ะ อยากให้มี
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
ดึงมือออกมาแล้วก็... :o
ค้างอย่างแรงเลยคับ..มาต่อได้แล้วมั้งคับเนี่ย.. :m16:
รอ..ร๊อ..รอ o14
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับมันค้างอะครับ
ช่วยมาต่อให้ที ยังรอเสมอครับผม
นานมากแล้วนะครับ อ่านเรื่องนี้ยังมะจบซะที อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
เจ้บอกแล้วว่าอย่ามีสามีหล่อๆ อิอิ
ส่งมาให้เจ้นี่
อุ้ย.............หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :m3:
-
ติดตามเรื่องนี้มาจากเว็ปอื่นแล้วครับ สนุกดี และก็ดีใจที่เจ้าของเรื่องเข้ามาเขียนเรื่องต่อครับ
-
:a11: มาต่อให้ครับ พอดีว่าไปเจอมา พี่เจตพึ่งมาต่อให้เมื่อตอนบ่ายนี้เองอ่ะ
-----------------------------------------------------
ผมดึงแม็กออกมาพร้อมกับไม่ให้นางกระเทยผู้นั้นตั้งตัว ชุดแรกที่จัดให้คือฝามืออรหันตะวันบ่าย เพี๊ยะ ตามด้วยนิ้วดัชนี จึก ๆ ๆ และชุดสุดท้ายคือบาทาไร้เงา โครม ผลก็คือกระเทยนางนั้นล้มลงอย่างไม่เป็นท่า ขณะที่ทุกคนกำลังตลึงงึงงันอยู่นั้นแม็กก็ลากตัวผมออกมาจากที่เกิดเหตุพร้อมกับพวกนังกระเทยนางนั้นก็วิ่งตามผมออกมา พอออกมาถึงหน้าร้านผมก็หสะบัดมือแม็ก
“จะวิ่งไปไหน”
“ก็หนีสิ จะให้พวกมันมารุมรึงัย”
“ก็ช่างสิ”
“มึงคิดจะหนีเหรอ” เสียงกระเทยนางนั้นแผดออกมา พร้อมกับยกมือจะตบผม
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” โอ๋เสียงสวรรค์ ผมหันไปตามเสียงนั้นใครนะทำไมน่ารักจัง แต่น่าตาคล้ายๆ ..... ใครนะ ขอคิดก่อน
“ไอ้เอก” แม็กเรียกชื่อของบุคคลนั้น เหล่านางกระเทยต่างหยุดพฤติกรรมทันทีที่ชายหนุ่มนามว่าเอกเดินมา
“ ปล่อย2 คนนี้ไปเถอะ ถือว่ากูขอ” เอกคุยกับกลุ่มกระเทย
“ผู้ชายคนนี้ไปได้ แต่อีนี้ไม่ได้มันมาแย่งผู้ชายจากกูแล้วยังมาตบกูอีก กูจะปล่อยไปได้ยังไง”ใครมาแย่งของมึง..ผัวกู
“เถอะน่า เพื่อนกู กูขอนะ ไว้คุยกัน อยากได้อะไรวันหลังกูจะให้”
“จริงนะ”ดูน่าตามึงตื่นเต้นเหลือเกินนะอีกระเทย กูรู้หรอกน่าว่ามึงอยากได้อะไรจากเอกค....ละซิ แต่ก็ยังคุ้น ๆ น่าตาคล้ายใครนะแล้วกระเทยพวกนั้นก็ถอยออกไป พร้อมกับสายตาหวาน ๆ มายังเอก
“มึงมาตั้งแต่เมื่อไรวะ” แม็กทักขึ้นอีกครั้ง
“ก็ผ่านมาเห็นใครวิ่งอะไรกันก็เลยหยุดดู ไม่คิดว่าจะเป็นมึงกับ......”
“อ๋อ..นี้เจตเพื่อนกู” จอบจายที่แนะนำ แต่ทำไมไม่แนะนำว่าแฟนละเดี๋ยวจะงอนให้ดู แต่ก็ดู ผมยิ้มให้เอก....ปิ๊งป่อง.....คิดออกแล้วว่าน่าตาคล้ายใคร เหมือนแฟนเราเองแหละ ทำไมเหมือนกันอย่างกับแกะอย่างนี้ พร้อมกันนั้นเพื่อน ๆ กลุ่มที่มาเจอตอนเห็นเหตุการณ์เป็นปกติสุข ก็ขอตัวกลับกัน เหลือแต่หัวไว้(พูดเล่น) กลับ ๆ กันเถอะพ่อคุณ น่าตาแต่ละคนเห็นแล้วใจคอไม่ดี นึกว่าอยู่ท่ามกลางการประชุมผู้นำโจร ยกเว้นเอกนี้แหละอย่าเพิ่งกลับนะ เอาอีกแล้วกู
“มึงจะกลับแล้วเหรอ” เอกถามแม็ก
“ก็ว่า ทำไมจะชวนกูไปเที่ยวเหรอ”
“เออวะ ไม่เจอกันนาน ไปกินบ้านกูดีกว่า”
“ก็ได้” แม็กหันมามองทางผมประมาณว่าผมจะขัดหรือเปล่า โธ่ ๆ ๆ ใครจะกล้าขัด ไปก็ไปสิ สรุป ทั้ง 3 คนเราก็เดินทางมมาถึงบ้านของเอกซึ้งไกลจากบ้านแม็กมาก เพราะมันเป็นคนละทางกัน โดยที่ไม่ลืมสุรา และอาหาร หลังจากที่ล้อมวงเสร็จ
“ทำไมแม็กกับเอกน่าตาคล้ายกันจัง”
“5555 มึงไม่รู้อะไรตอนเรียนหนังสือใคร ๆ ก็คิดว่าเป็นแฝดกัน เพราะเหมือนกันไปหมดทุกอย่าง” เหมือน.....กาน ..... ไป....โหมด......ทูก......อย่าง.....จิง จิงเหรอแม็ก อย่างนี้คงต้องพิ....สูด......
“เกิดวันเดียวกันด้วยนะ” เหรอ อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนั้น แล้ว 2 คนนั้นก็คุยกันออกรสออกชาด ตามสบายกันเถอะ ขอนั่งมองเฉย ๆ ก็เป็นสุขอ้าว...ไอ้เจตมึงบ้าไปแล้ว
“อือ แล้วตอนนี้มึงอยู่ที่ไหนวะไอ้เอก”
“กูก็เรียนในเมืองแหละ กูว่าจะเข้าไปหาแม่มึง ถามว่ามึงอยู่ไหน พอดี โชคดีที่มาเจอมึง”
“ก็ว่านั้นแหละ ไม่รู้ว่าโชคร่ายหรือโชคดีที่เมีย...เอาะ” แล้วแม็กก็หยุดไปพัก มึงหลุดปากออกไปซะแล้ว
“เพื่อนกู มีเรื่องไม่งั้นมึงคงไม่หยุดรถมาดู”
“เดี๋ยวก่อนเมื่อกี้มึงบอกว่าเมีย ไม่ใช่เหรอ”
“คือ..เอ่อ”
“มึงเปลี่ยนรสนิยมตั้งแต่เมื่อไรวะ” ตอนนี้ผมก็ก้มหน้าก้มตากินโดยไม่มองเอก รู้สึกอายยังไงก็ไม่รู้
“มึงจะเกลียดกูไหม ไอ้เอก”
“ไอ้บ้า กูจะเกลียดมึงเรื่องอะไร แฟนก็แฟนสิวะ กูไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย ก็ดีเพื่อนกูมีแฟนเป็นผู้ชายไปซะแล้ว สงสัยต้องให้มึงหาให้ซักคน 5555”
“เฮ้ย อย่าบอกนะว่ามึงก็ชอบผู้ชาย”
“อ้าวเมื่อกี้มึงบอกงัยว่าเราเหมือนกันไปหมดทุกอย่าง 5555”
“ไอ้ห่าเอ๊ย แล้วก็ไม่ยอมกูตั้งแต่แรก”
“กูจะรู้ได้ไงว่ามึงก็ชอบ” แล้วทั้ง 2 คนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
“เอ่อ ไอ้เอกมึงรู้จักกระเทยพวกนั้นด้วยเหรอ”
“รู้สิก็พวกรุ่นน้องที่บ้านนี้แหละพวกมันอยากได้กูจะตาย แล้วมึงไปมีเรื่องได้งัย”
“กูก็ไปเต้นเล่น ๆ กับพวกมันไม่คิดว่าพวกมันจะคิดจริงจัง พอเจตเห็นเท่านั้นแหละก็มีเรื่องเลย งัยได้ แฟนหวง”
“ใครหวง” ผมแย้ง
“ไม่หวงแล้วไปต่อยพวกมันทำไม”
“ก็แค่”
“ทั้งหึงทั้งหวงหรือเปล่าครับ” เอกพูดแทรกขึ้น โอ้ มีอย่างหนึ่งแหละที่ไม่เหมือนแม็ก พูดเพราะอีกแล้ว ใจสั่นยิ่งเมายิ่งน่าแดงสิเรา
“แล้วมึงกับเจตคบกันนานยัง”
“อือหลายปีแล้ว ว่าจะเลิกอยู่นี้” ผมหันไปมองทันที
“โอ้.....พูดเล่น ๆ ใครจะกล้าเลิกสุดที่รักลง” พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอด ผมเกะมือแม็กออก
“พอแล้วอายเอกมั้ง”
“5555 ไม่ต้องอายหรอกครับ ตามสบายคนเป็นแฟนกัน ก็นึกว่ามึงจะเลิกจริง”
“ทำไมวะ”
“ถ้าเลิกกูก็จะขอ เจตมาเป็นแฟนกูนะสิ”
“ไอ้ห่า ยากโว้ย ก็ไม่มีทางให้ใครหรอก กูหวง”
“กูพูดเล่นหรอกน่า ใช่ไหมครับเจต เจตคงรักแม็กละสิครับ” รักมากกกกกก
“เดี๋ยวผมช่วยหาแฟนให้นะ” ผมบอกกับเอก
“ขอแบบเจตนะครับ ผมชอบ”
“ไอ้นี้น้อย ๆ หน่อย ต่อหน้าต่อตาเลยนะมึง”
“55555555” เอกหัวเราะเสียงดัง แต่ผมสิหัวเราะไม่ออก เรากินไปจนเหล้าหมดขวด
“แม็กมึงนอนที่นี้นะ ดึกแล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับ”
“กูก็ว่าจะค้างที่นี้เหมือนกัน ดึกแล้วหนาว เดี๋ยวเจตจะไม่สบาย ยิ่งอ่อนแออยู่
“ใครอ่อนแอ” ผมแย้ง
“อวดดีอีกแล้ว” พร้อมกับเขกหัวผม 1 ที
“โอ๊ย เจ็บนะ”
“คืนนี้จะให้เจ็บกว่านี้อีก” แม็กกระซิบที่หู
“บ้า”
“อะไรกันสองคนนี้ไปนอนกันได้แล้วไป” แล้วเราทั้ง 3 ก็มานอนโดยที่เราทั้ง 3 นอนที่เตียงกัน แม็กนอนตรงกลาง( ทำไมไม่ให้เรานอนตรงกลางนะ ชั่วอีกแล้วมึงไอ้เจต) หลังจากนั้นก็มีแต่ความเงียบ ซักพักแม็กก็หันมากอดผม พร้อมกับไซ้ที่ซอกคอ
“อย่าแม็กเดี๋ยวเอกเห็น”
“นิดเดียวน่า เอกมันเมาหลับไปแล้ว”
“ไม่เอา”
“ก็บอกแล้วงัยว่าจะทำให้เจ็บกว่าเขกหัวอีก
“ทะลึ่ง” แม็กไซร้คอผมหนักขึ้น ผมต้องกลั้นไม่ให้เสียงลอดออกมาเพราะความเสียว แม็กค่อย ๆ ถอดเสื้อของผมออก ตอนนี้อารมณืเงี่ยนมันมากกว่าคำว่าอาย ผมลุกขึ้นดึงแม็กมานอนชิดด้านผมจากนั้นก็ถอดกางเกงแม็กออกเหลือแต่Kของแม็กที่ชูชัน ผมกับแม็กกหันไปมองทางเอกที่คิดว่าคงยังหลับอยู่ (หน้าด้านจริง ๆ) ท่อนKแม็กผงกหัวหงึกๆ ผมเอื้อมมือมากำแล้วรูดเข้ารูดออก
แล้วผมก็ก้มลงไปแลบลิ้นตวัดเลียที่หัวบานไปมา ส่วนมือก็กระตุกรูดไปด้วย จากนั้นผมก็อมหัวบานเข้าไปดูดดังจ๊วบๆ แล้วผงกหัวขึ้นๆ ลงๆ ผมห่อปากรูดไปตามลำK เล่นเอาแม็กเสียวจนต้องแหงนหน้าสูดปาก ซักพัก แม็กก็ลุกขึ้นแล้วดึงผมนอนตะแคงโดยที่ให้ผมหันหน้าไปทางเอกจากนั้นแม็กก็ยกขาผมขึ้นโดยแม็กประกบมาที่หลังจากนั้นก็เอาน้ำลายมาทาที่รูของผมและท่อนKของแม็ก แล้วค่อย ๆ ดันKแม็กเข้าไปมันทั้งฝืดทั้งเจ็บ แม็กครางออกมาตลอดเวลา
“ซี๊ดดดดดดดดดด อ่า.........”
“โอ๊ย แม็ก เบา ๆ อ่าร์..ซี๊ด..” ตอนนี้ผมทั้งเจ็บทั้งเสียวอย่างบอกไม่ถูกอาจจะเป็นเพราะเป็นครั้งแรกที่ทำต่อหน้าคนอื่น ดูแม็กจะไม่สนใจอะไรอีกแล้วแม็กดันท่อนKอย่างแรงพรวดเดียวมิดยันโคน แล้วระดมดูดเลียที่หู และซอกคอ ผมครวญครางเสียงดังขึ้น แม็กเริ่มชักท่อนKซอยเข้าออกช้าๆ ผมขมิบตอดเป็นระยะๆ แม็กเร่งซอยเร็วขึ้น ผมก็เด้งสวนขึ้นมาเสียงดังพั่บๆ แม็กจัดการให้ผมมาหมอบโก้งโค้ง แล้วแม็กก็อัดท่อนKเข้าไปทางด้านหลัง แม็กเร่งซอยจนหน้าขากระแทกกับก้นเสียงดังพั่บๆๆ ผมขมิบตอดท่อนKผมแม็กเป็นระยะ ๆ แม็กคงจะชอบท่านี้มาก ผมเลยยิ่งมันส์และเสียวดี
“อูยยยย...ซี๊ดดดด...เสียวอะไรอย่างนี้... โอยยยย...จะออกอยู่แล้ว......ซี๊ดดดด...โอยยยย...เสียวเหลือเกิน...ไม่ไหวแล้ว...จะออกแล้วววว...ออกแล้วววว...โอยยยยยย...”แม็กสูดปากเสียงกระเส่า ผมขยิบก้นอย่างแรง แม็กกระแทกKเข้าอีก 4 – 5 ที น้ำเงี่ยนของแม็ก็พุ่งออกมาแรงอย่างที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนผมกับแม็กฟุบตัวลงนอน
“เดี๋ยวกูออกไปอาบน้ำก่อนนะ มึงจะออกไปด้วยไหม”
“แม็กไปก่อนเถอะ” พอแม็กเดินอออกไป
“ไม่เกรงใจกันเลยนะ” เสียงของเอก ทำให้ผมหน้าชา เอกลุกขึ้นพ้อมกับโผ เข้ามากอดผมไว้ ไวเท่าความคิด เอกประกบปาก สอดลิ้นเข้ามา ผมครางอู้อี๊ พูดอะไรไม่ได้ Kของเอกกดทับที่หน้าขาของผมซึ้งผมรับรู้ถึงความใหญ่และยาวผมพยายามที่จะผลักเอกออกไปแต่ด้วยความเหนื่อยบวกกับความกำยำของเอกจึงทำให้แรงของผมไม่พอ จากนั้นเอกก็ไล่ลิ้นเลียมาตามซอกคอและหัวนมสร้างความเสียวให้ผมเป็นอย่างมากตอนนี้อารมณ์ผมกระเจิงไปตามแรงพิสวาสไม่ได้สนใจอะไรอีก เอกถอดกางกางออกโดยที่ลิ้นยังเลียตามหัวผม เอกจับมือของผมไปจับที่Kของเอกซึ้งขนาดรูปร่างไม่ต่างจากของแม็กเลย มิน่าว่าอะไร ๆ ก็เหมือนกันเอกกดหัวผมลงไปKที่ตอนนี้มันผงกหัวล่อปากผมอยู่ตรงหน้า ผมจับมันด้วยมือที่สั่นเทาผมใช้ลิ้นเลียที่ปลายหัวยัก “ซี๊ด เสียว” เอกครางออกมาด้วยเสียงที่กระเส่า ผมกำลังจะอ่าปากผมKของเอกลงไป แต่แล้ว......ผมก็คงต้องเล่าในตอนต่อไป
-----------------------------------
คำเตือน?? ตอนนี้ คนอายุต่ำกว่าสิบแปดปี ไม่ควรนั่งอ่านคนเดียวนะครับ
-
หุหุ มาต่อจนได้ :m1: :m1: :m1:
ว่าแต่ เหมือนกันทุกอย่างจริงเหรอ :m23: :m23:
ปล.ขอลบชื่อเวบนะคะ เพราะเรื่องนี้เจ้าของเรื่องอนุญาตให้เอามาลงได้:m26:
-
:m4: เย้ๆๆๆในที่สุดเจตก้มาซะที
หื่นๆจิ้นๆๆ :m25: :m10: :m25: :m10:
ปล. ขอบคุงdejavu_boyz ที่เอามาลงต่อให้ เนื่องจากช่วงหลังมะค่อยว่างเยย ติดแชต กร๊ากกก
:laugh:
-
และแล้วก็ถึงเวลา
และแล้วเธอก็ต้องไป
มาต่อก็ดีใจมากๆๆๆ
มาแบบค้างๆๆก็ต้องรอ,,
:m30: :m30:
-
กำ แม๊คมาเห็นจะเป็นไงเนี่ยะ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
เจตเอ้ยเจตเด๋วจะโดนมิใช่น้อยเหอๆ :m22: :m22: :m22:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับ สงสัยแม๊ก จะมาแล้วเจอพอดี
เหอๆๆ แล้วเจตทำไงต่อไปอะครับ อิอิ
เอกก็นะ ทำไปได้แฟนเพื่อนแท้ๆๆ
เหอๆๆ หายไปนานเลยนะครับ เพิ่งมาต่อให้ อิอิ
ติดตามต่อไปครับผม ชอบมากเลย
:impress: :impress: :impress:
-
เจต นะ เจต
เหมือนไปทุกอย่างก็คนละคนนะครับ :m16: ทำงี้ได้งายยยยย
ขอให้โดนแม็กทำโทษ :m14: เอาให้ขาสั่นไปเลยยยย
-
:m25:
จะเกิดไรขึ้นต่อนะนี่... มาต่อเร็วๆนะค้าบ... o14
-
โอ้วววววววววว :serius2: :serius2:
ทำไมเอาหลายคนจัง :a6: :a6: :a6:
-
แม๊กเข้ามาเห็นแหงม ๆ :m10:
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
อ่านเรื่องน้องเจตทีไร เป็นเยี่ยงนี้ทุกที...เอิ๊กกกกกกกกกกกกก~~~~~
ค้างอ่า....ค้างอย่างแรง.....น้องเจต...มาเร็วๆ นะคร๊าบบบบบบบบบบบบบ!!!
:a3: :a3:
-
เพราะแม็คเข้ามาเห็นหรือเปล่าเอ่ย เลยเป็นปัญหาที่เจตหายไปนาน :m16:
คงต้องเคลียร์กันยาวเลยใช่เปล่า
คราวนี้อย่าปล่อยให้ค้างนานนะ รออยู่จ้า :m10:
-
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
มาเก็บหลักฐาน
ขอบคุณที่มาช่วยต่อให้นะครับ
:a1:
-
โอ้ว เจตนะเจต :m29: ทำไปได้ เด๋วโดนแม็กประหารชีวิตหรอก :a6: :a6: :a6:
ปล.ดีใจนะที่ได้อ่านต่อซักที แล้วมาต่ออีกนะ :a9:
-
กรี๊ดๆๆๆๆ จาเบิ้ลฉองเป็นพลับเยยหยอเจต
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
โอย แม๊กจาเห็นไหมเนี่ยยยยย ทำไรน่าหวาดเสียวอีกแร้ว
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
............พลาดครั้งเดียว...........อาจเสียใจไปทั้งชีวิต.......... :a6: :a6:
-
งานนี้อาจมีการฆาตกรรม เพื่อน พร้อม เมีย หุหุ :m16:
มาลุ้นต่อ ดูสิ เจตจะทำอย่างไรต่อ สงสารแม๊คว๊ะ :a6:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผม มาดันครับพี่เจต เหอๆๆ
ติดตามมานานละครับ ทั้งจากบอร์ดๆอื่นๆ
เอาใจช่วยครับผม รีบๆมาต่อให้ก็ดีครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
เฮ้ยยยยยยยยยย
พี่เจต น้าาาาา พี่เจต :m28:
-
คิดว่าคงไม่ทันได้ทำไรกะเอกแน่ๆ :m21: เอกก็นะเมียเพื่อนเลวจิงๆ :angry2:
-
ได้อ่านซักกะที เจตมัวอู้อยู่
แต่ว่า โอ้โห หลังๆมานี่ เรทเยอะจังเลยอ่ะ :m10:
เจตเปลี่ยนไป๋ เปลี่ยนไปมากจริงๆอ่า :m15:
รับม่ายด้ายยยยยยยย :m8:
-
ตายแล้ว !! ทำใมพี่เจตถึงเป็นคนแบบนี้ :a6: :a6:
-
หว่า...ยังอ่านถึงแค่หน้า 7 เองง่า
ยังไงแย้วจะมาอ่านต่อนะฮะ
ว่าแต่ทามมั้ยพี่เจตก่ะพี่แม็ก เด๋วคบ เด๋วห่าง
เด๋วเลิกกานบ่อยจังง่า กลัวจัง
ยังไงก้อจะมาอ่านต่อนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
คุคุ...หน้า 15 แย้วนะฮะ
ขอตัวไปสอบก่องนะ
แย้วจะมาอ่านต่อนะฮะ คุคุ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
หุหุ คุณเจตมาต่อแล้ววว งานนี้แมคมาเห็นมีเฮแน่ :m2: จบตอนได้คาใจมากๆ :m30:
-
คุคุ...ในที่สุดก้อปัจจุบันจนได้นะเรา
ยังไงก้อมาต่อให้อีกนะฮะ
เร็วเท่าไหร่ได้ยิ่งดีนะฮะ(แหะๆ เหมือนจะบังคับเกินไป โทดกั๊บ :m5: :m5:)
แล้วจะรออ่านนะฮะ
ชอบมากมาย วุ่นวายดี คุคุ
ล้อเล่นนะฮะ :m23: :m23:
อย่าลืมมาต่อนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะฮะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
จะเกิดอะไรต่อน้า อยากรู้จังเลยอะ
พี่เจตเปลี่ยนไปจริงๆ กล้าขึ้นเยอะเลยเนอะ
-
:m30: :m30: :m30:
เหอๆ อะไรต่อไป แล้วแม็กหล่ะ
:a5:
-
หว่า...ยังไม่มาต่อหยอฮะ
อยากอ่านมากมายนะฮะ
มาต่อให้ด้วยนะฮะ
จะรออยู่ที่เดิมนะฮะ คุคุ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
เห็นคำเตือนแล้ว งั้นไปหาคนมานั่งข้างๆ ก่อนนะ
ว่าแต่ถ้าอ่านจบแล้วมันจะมีเรื่องอย่างอื่นทำต่อกะคนข้างๆ รึป่าวล่ะ :m25: :m25: :m25:
-
หือๆ...และแล้วก้อยังไม่มาเยยง่า
เมื่อไหร่จะมาต่อนะ
เด็กน้อยอย่างเรารอนานแย้วนะ
ยังไงก้อมาต่อให้ด้วยนะฮะ
อยากอ่านมากมายง่า
มาต่อได้แย้วนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
ทั้งเจตทั้งแม็กเลย พอกันทั้งคู้เจ้าชู้ทั้งนั้นเบื่อแล้วจะอยู่กันรอดป่าวเนี๊ยะ
-
:laugh:
เจตเปลี่ยนไป๊
จะมีการตายเกิดขึ้นไหมเนี่ย
รออ่านต่อไปครับ
o15
-
อย่าบอกนะว่าแม็กกลับมาทันพอดีก่อนจะมีอะไรๆมากไปกว่านี้
แล้วจะเกิดไรขึ้น คงต้องรอให้คุณเจตมาต่อแล้วล่ะนะ
-
รอๆๆๆๆๆๆๆ :a3:
เมื่อไหร่จามาลงน้า :impress:
มาลงไวๆๆๆนะจะรอ :a12:
-
แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเดินเข้ามา ผมรีบปล่อยมือจากKของเอกแล้วรีบขยับตัวขึ้นมานอนเอกหันหลังกลับไปนอน ระฆังช่วยชีวิต แม็กเข้ามาสวมกอดผมไว้
“ไม่ไปอาบน้ำเหรอ”
“อือ” ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำโดยในหัวมีแต่เรื่องเมื่อกี้ โอ๊ยปวดหัวๆๆ อาบน้ำเสร็จผมก็กลับเข้ามานอน จนเช้า ผมตื่นขึ้นมา แม็กกับเอกหายไปไหนแล้ว ผมลุกเดินออกไปข้างนอกเห็นแม็กกับเอกคุยกันที่หน้าบ้าน ผมเดินออกไปหา แต่ไม่กล้าสบตาเอก
“อยากกลับบ้านหรือยัง” แม็กพูด
“ตามใจแม็กสิ” ไม่นานผมกับแม็กก็มาถึงบ้าน
”ไปไหนมาเมื่อคืนไม่กลับบ้านนะ” แม่ทัก
“ขอโทษครับแม่เมื่อคืนเจอเอกนะครับก็เลยไปนอนค้างบ้านมันมา
“อ๋อ เอกคนที่น่าตาเหมือนลูกนะเหรอ”
“ครับ”
“มากินข้าวกันก่อนเร็ว แม่ทำกับข้าวไว้ให้เยอะแยะเลย” หลังจากที่เรากินข้าวเสร็จก็ขอตัวกลับไม่นานเราก็มาถึงคอนโด กริ๊งๆๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น เบอร์ใครนะดูไม่คุ้นเลย
“ครับ”
“ว่าไงครับ”
“ไม่ไงครับ แล้วใครพูดครับ”
“แม้คนเราคืนเดียวก็จำกันไม่ได้นะ ผมเอกไง”
“อ๋อ แต่เอาเบอร์ผมจากที่ไหนครับ”
“5555 ก็เมื่อคืนตอนเจตหลับผมแอบกดเบอร์ไว้ในเครื่องผมแล้วครับ” ฉลาดกว่าที่คิด
“จะคุยกับแม็กเหรอ”
“ไม่ครับโทรมาเจตก็ต้องคุยกับเจตสิครับ”
“ ผมชอบเจตนะ” อึ้ง
“ถึงแม้ว่าจะเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่ผมก็รูสึกเหมือนว่าผมเคยเจอเจตมานานหรือบางทีเราจะเคยเป็นคนรักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน” วิญญาณลิเกเข้าสิงชัวร์
“ผมรู้ว่าเจตเป็นแฟนแม็ก แต่อย่างที่พูด ผมกับแม็กเหมือนกันมาก มากจนแม้แต่คนที่ชอบก็คงจะต้องเหมือนกัน” ก็ดี...แต่ยังไม่อยากมีสามีแฝด ไม่รู้จะแบ่งกันยังไง
“.................” ผมนิ่งเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไร
“เอาเป็นว่า ไว้เจอกันนะครับ ซักวันผมจะทำให้เจตรักผมเหมือนกับที่เจตรักแม็ก” สรุปแล้วเป็นเพื่อนรักกันจริงเหรอนี้มันจะเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดแล้วนะเนี๊ยะ กลุ้ม
-
:m3:พี่เจตเกือบไปแล้วไหมหล่ะ
:m18:พี่เจตเนี่ยเสน่ห์แร๊งแรงเนอะมีแต่คนชอบ
แล้วพี่เจตจะทำไงต่อไปนะ ลุ้นๆๆๆๆ :give2:
มาต่อไวๆนะจะรอ :a10:
-
เป็นเรื่องจนได้นะเจตเอ๊ยยยย! :serius2:
-
เจตนะเจต เกือบไปแล้ว เฮ้อ :a6: :a6: :a6:
-
ซะงั้นง่า...และแล้วก้อเกิดศึกชิง นาง(รึเปล่า คุคุ ล้อเล่นนะฮะ :m5: :m5:)ซะแล้ว
แล้วแบบนี้ใครจะลำบากละฮะเนี่ย
ยังไงก้อมาต่อให้อีกนะฮะ
อยากอ่านต่อมากมายนะฮะ
อย่าลืมมาต่อให้นะฮะ
จะรออ่านต่อนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1: :m1:
-
หว่า...ยังไม่มาอีกหลอฮะ
อยากอ่านจิงๆนะฮะ
มาต่อได้แย้วนะฮะ
ยังไงก้อรีบๆมานะฮะ
อย่าลืมนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
“ใครโทรมา”
“อ๋อเพื่อนที่เรียนนะ” ทำไมไม่บอกว่าเป็นเอกนะกรูนี้จริง ๆ เลย เหนื่อยหลับดีกว่า นานแสนนานแล้วก็ถึงเวลาเช้า วันนี้แม็กไปทำงานปกติ ผมก็อยู่คอนโดเพราะขี้เกียจไปเรียน เกรดเฉลี่ยคงได้ 4.00 แน่นอน ติ๊งต๊อง ใครมานะ
แอะ ไอ้วัด
“มึงไม่ไปเรียนเหรอ”
“ว่าแต่กูมึงไม่ไปเหรอ”
“กูก็ขี้เกียจ” เจริญทองเกียรติบ้านช่องทั้งคู่ นักศึกษาดีเด่น2ปีซ้อนแน่
“งั้นไปเที่ยวกันมะ” ไอ้วัดเสนอความคิดเห็น
“ไปไหนดีละ”
“ไปน้ำตกดีกว่า จะได้เล่นน้ำ”
“ตกลงเดี๋ยวกูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” พอผมเปลี่ยนชุดเรียบร้อยกำลังจะออกจากห้อง
ติ๊งต๊อง
“ไอ้วัดไปเปิดประตูไป”
“คราบที่รัก” พร้อมกับยิ้มทะเล้นมาทางผม
“ที่รักใคร อย่ามั่ว ไปเปิดประตูไป”
“คราบ” พอไอ้วัดไปเปิดประตู
“อ้าวแม็กไม่ทำงานเหรอ” ไอ้วัดทักขึ้น ผมหันมองดู อ้าว ไม่ใช่แม็กนี้
“เอกมาได้ไง” ไอ้วัดทำหน้างง
“จะไม่เชิญผมเข้าไปข้างในเหรอครับ”
“เอ่อ เอกเข้ามาสิ”
“แล้วคนนี้”
“เพื่อนเราเองชื่อ วัด ไอ้วัดนี้เอกเพื่อนแม็ก”
“สวัสดีครับ” ทั้ง 2 ต่างทักทายกัน
“แล้วแต่งตัวจะไปไหนกันครับ”
“อ๋อจะไปเที่ยวน้ำตกไปด้วยกันไหมครับ” สารเน่ไอ้วัดใครให้ชวน
“ดีดี ครับผมไปด้วยครับ” สรุปก็ต้องพาเอกไปเที่ยวด้วย ที่น้ำตก
“เอกมาได้ไง”
“ทำไมครับ คิดถึงผมเหรอ” พร้อมกับหยักคิ้วให้ ดีที่ไอ้วัดไปซื้อของกิน
“เปล่า แค่อยากรู้”
“ผมโทรไอแม็ก ว่าจะเข้ามาเที่ยวหามัน มันก็บอกทางมาที่คอนโด มันให้มารอมันที่คอนโดครับ” ดีจริงแฟนกรู
“เฮ้ย ได้ของกินมาเยอะเลย แต่ลงไปอาบกันกอ่นดีกว่าร้อน”
“ไม่อะ มึงลงไปเล่นคนเดียวเถอะไอ้วัด”
“อะไรมาน้ำตกก็ต้องลงเล่นน้ำสิ จะลงดีดี หรือว่าจะต้องให้กู ลากลงไป”
“ลงไปเล่นน้ำกันเถอะนะครับ” เอกพูดเสริม
“เล่นก็เล่น”
“เดี๋ยวไอ้เจตมึงจะลงทั้งชุดอย่างนี้เหรอ ถอดเสื้อออกสิ”
“ไม่เป็นไร เล่นอย่างนี้แหละ”
“ใส่เมื้อเปียกนั่งนาน ๆ เดี๋ยวไม่สบายนะครับ” เอกพูดขึ้นอีก อะ ถอด ก็ถอด พอผมถอดเสื้อทั้ง 2 ก็มองผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“มองอะไรกัน” แล้วผมก็วิ่งลงไปเล่นน้ำ เอกว่ายน้ำมาใกล้ ๆ ผม
“เจตขาวมากเลยนะครับ อย่าว่ายไปทางนั้นนะครับ”
“ทำไม ลึกเหรอ”
“ไม่ครับ ตรงนั้นแดดแรงเจตออกไปเล่นตรงนั้นผมแสบตา” เว่อร์ละผิวคนนะไม่ใช่สปร์อตไลท์ ส่วนไอ้วัดก็โน้นตั้งหน้าตั้งตาเล่นอย่างเดียว ซักพักพวกเราก็ขึ้นจากการเล่นน้ำ เอกมานั่งฝั่งเดียวกับผม ไอ้วัดมองผมด้วยสายตาที่แปลก ๆ
“เอกเป็นอะไรกับแม็กหรือเปล่า” ไอ้วัดตั้งคำถาม
“เปล่าครับ เป็นเพื่อนกันเฉย ๆ ทำไมครับ”
“เปล่าครับ นึกว่าเป็นญาติกัน เห็นหน้าตาเหมือนกันยังกับแกะ”
“5555 ครับ ใครก็ว่าอย่างนั้น เหมือนกันมาก แม้แต่แฟนยังเหมือนกันเลยครับ” พรวดดดด กำลังจะดื่มน้ำหมดกันน้ำ
“หาเอกมีแฟนเป็น...”
“ตอนนี้ยังแต่อีกไม่นานนี้มีแน่ครับ” พร้อมกับชายตามาทางผม อย่ามองแบบนั้นเอกใจคอไม่ดี
“งั้นก็ดื่ม ดีกว่า” วัดเอ่ยปากชวน เราทั้ง 3 ต่างชนแก้ว คุยกันไปนานาสาระ แต่ผมกลับมีความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้น นั้นคือ ความรู้สึกแรกที่ผมเคยมีกับแม็ก ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ เราต้องคิดถึงแต่แม็ก ๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เจตอย่าเชียวนะ
“กลับกันเถอะ เดี๋ยวแม็กจะเลิกงานแล้ว”
“กลับก็กลับ” ไม่นานผมก็กลับมาถึงคอนโดไอ้วัดก็กลับตอนนี้เหลือผมกับเอก 2 คนอยู่ในห้อง ตอนนี้หัวใจผมเต้นยิ่งกว่าจังหวะ3 ช่า เกิดเอกมันหื่นกามขึ้นมาจะทำยังไง
“อีกนานไหมครับแม็กจะกลับมา” โอ๊ย อีกนาน(พูดเล่น)
“อีกเดี๋ยวก็มาถึงแล้ว รอนิดหนึ่ง ถ้าง่วงก็เข้าไปนอนะ เราจะออกไปข้างนอก” อือ... ถูกต้องแล้วไอ้เจตออกไปข้างนอกที่ไหนก็ได้ จะได้ไม่ต้องอยู่กับเอก 2 คนในห้อง พอผมจะเดินออกไป เอกก็เข้ามาจับแขนผมไว้ พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอด
“เอกอย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวแม็กมาเห็นมันจะไม่ดี”
“งั้นแสดงว่าถ้าแม็กไม่เหนก็ไม่เป็นไรสิครับ” เอ๊าเข้าใปแปลความหมายกูผิดอีก
“ไม่ใช่ เอกกับแม็กเป็นเพื่อนกันนะ อีกอย่างเราก็รักแม็ก”
“ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมจะทำให้เจตรักผมเหมือนกับที่เจตรักแม็ก”
“มันเป็นไปไม่ไหรอก” ผมพยามที่จะผลักเอกออก แต่ยิ่งผลักเอกก็กอดผมแรงขึ้น ๆ ตอนนี้หน้าเอกใกล้หน้าผมเข้ามาเรื่อย ๆ ๆ ๆ สายตาที่เย้ายวนของเอกที่เหมือนแม็กกำลังจ้องตาของผม จมูกที่มีลมหายใจที่มีกลิ่นเบียร์อ่อน ๆ กำลังจะชนหน้าผมแล้ว ย๊ากกกกกกก ใครก็ได้ช่วยกดสัญญาณไซเรนขอความช่วยเหลือให้ผมด่วนนนนนนนนนนนนนนนนน ก่อนที่ผมจะถูกรุกล้ำอธิปไตรไปมากกว่านี้
-
โอยจารอดไม๋เนี่ยยย :a6:
-
ตกลงว่ารอดรึไม่รอดเนี่ย เจตชอบปล่อยให้ค้างอยู่เรื่อยเยย :serius2:
ปล.ขอบคุณdejavu_boyzที่เอาเรื่องมาลงต่อให้ กำลังจาเอามาลงอยู่พอดี แต่ก็ช้ากว่าdejavu_boyz เร็วโคตรร ขยันจริงๆ งี๊ต้องให้คะแนนความไว+ความขยัน เอาไปเยย +1 o13 (แถมได้เจาะไข่dejavu_boyzด้วย อิอิ )
-
ค้างง่ะ
ขอบคุณ คุณdejavu_boyz นะคะที่เอามาต่อ o15
-
เอ๊ะ :o ผีอะไรเข้าสิงเจตเนี่ย หลังๆมาลงต่อเนื่องซะแล้ว
ดีแล้วล่ะคับ โทษฐานที่ให้แฟนๆรอนาน ว่าแต่เอกเนี่ย น่ากลัวจริงๆ
สงสัยจาเป็นลูกแฝดของแม่เอกแล้วแม๊กพลัดหลงถิ่นมาแล้วล่ะมั้ง 5555+++
-
ท่าทางเพื่อนเอกจะมีเจตนาไม่ดีนะเนี่ย
ทำอย่างนี้กะลังจะตีท้ายครัวเพื่อนแม็คใช่ม๊ายยยย :m16: :m16: :m16:
-
:m26:อย่าใจอ่อนนะเจต สงสารแม็กกำลังจะโดนตีท้ายครัวหุๆ :a10:
-
ร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับเล้าเป็ด
หนึ่งปี Thaiboyslove
บ้านหลังใหม่ แหล่งรวมความอบอุ่น สนุกสนาน ความบันเทิงเริงใจต่างๆ
อุตส่าห์ครบ 1 ปีกันแล้ว เราได้จัดงาน "เซ็งเป็ด อวอร์ด" ขึ้น
ขอความร่วมมือจากลูกเป็ดทุกๆ คน ช่วนกันเสนอชื่อผู้เข้าชิงรางวัลในสาขาต่างๆ ทั้งนิยายและ อื่นๆ รับผลการเสนอชื่อถึงวันที่ 16 ตุลาคมนี้เท่านั้น และจะเริ่มโหวตกันในวันที่ 17 ตุลาคมเป็นต้นไป
รักใครชอบใคร รักนิยายเรื่องไหน อย่างลืมไปให้กำลังใจเสนอชื่อกันได้ที่นี่ครับ
เซ็งเป็ด อวอร์ด เดอะ นอมินี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2614.0)
ถึงวันที่ 16 ตุลาคมนี้เท่านั้นนะครับ
-
:a6: เจตอย่านะ รักแม้กกกกก
ปล. สมาชิกใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
-
จงมั่นคงเอาไว้ อย่าหวั่นไหว
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
เจตจะเสร็จมั้ยนะ แม็กจะมาเห็นมั้ยนะ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
ลุ้นๆๆๆๆๆมาต่อไวๆนะ
[/glow]
:m13: :m18: :m13: :m18: :m13: :m18: :m13: :m18:
-
แม็กกลับมาด่วน :m5: :m5: :m5:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผมมาต่อให้สะยาวเลยครับ
ชอบมากเลยติดตามมาตลอดอะครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
o12... ไอ่เอกนิ่... แม๊กกลับมาช่วยเจตเร็ว..เร้ววววววววววววว...
มาต่อไวๆนะคับ.. :m18:
-
หวังว่าคงไม่มีอารายร้ายๆเกิดขึ้นอีกนะฮะ
อย่าให้มานเกิดขึ้นเลยนะฮะ
แล้วก้อมาต่อให้ด้วยะฮะ
อยากอ่านต่อมากมายเยยนะฮะ
ห้ามลืมมาต่อนะฮะ
จะรอนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
พี่เจตอย่ายอมนะ
-
o14 สวัสดีครับ มาเป็นสมาชิกใหม่อีกคนครับผม ช่วงนี้ปิดเทอมเลยเที่ยวเป็นสมาชิกไปทั่วเลย ฮุๆๆๆๆ ดูเถื่อนๆแต่จริงใจครับเรื่องนี้ ยอดเยี่ยมครับ มาลุ้นให้เจตควบสองครับ ฮะๆๆๆ ขอบคุณครับผม o13
-
:m9: ชอบเรื่องนี้มากกกกก :m9:
-
เจตทำค้างอีกแระ :a6: :a6:
-
ชอบมาก ๆ ครับ ตามอ่านมาจนทัน จะรอนะครับ
สู้ ๆๆๆๆๆๆๆ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
มารอต่อนะฮะ
ยังไงก้อมาต่อให้ด้วยนะฮะ
อยาก่อานมากมายนะฮะ
ห้ามลืมมาต่อเลยนะฮะ
จะรอนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
หว่า...ยังไม่มาต่ออีกหยอฮะ
อยาก่อานต่อมากมายนะฮะ
มารอนะฮะ ดัน.....(กระทู้)ด้วย คุคุ :m23: :m23:
ยังไงก้ออย่าลืมมาต่อนะฮะ
จะรอต่อไปนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
:a1: ติดตามอ่านอยู่เสมอๆนะคะ
-
มารอเหมือนเดิมนะฮะ
อยาก่อานต่อมากมายนะฮะ
ช่วยมาต่อให้ด้วยนะฮะ
อยากอ่านจิงๆนะฮะ
ใครไม่อ่านเนมอ่านะฮะ
ยังไงก้อมาต่อด้วยนะฮะ
จะรอต่อไปนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
เจตนี่ชอบทำให้ลุ้นอยู่เรื่อยเลยอ่ะ o12
-
o9
ไม่เอา เอาเจตคนเดิมกลับมาเดี๋ยวนี้นะ
โกด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
สงสารแม็กอ่ะ ไอ้เอกบ้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
o15
-
หว่า...ยังไม่มาเยยหยอฮะ
อยากอ่านต่อมากมายนะฮะ
แต่ยังไงก้อจะ.....รอ ร้อ รอ ต่อไปนะฮะ
อย่าลืมมาต่อให้อีกนะฮะ
อยากอ่านจิงๆนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
อย่านะ อย่านะ อย่ายอมนะ
ไม่นะ ไม่
พี่แม็ก เพื่อนพี่จะแอบคิดไม่ซื่อกะพี่เจตนะ
:m22: :m22:
-
อ่านทีเดียวจบ เกือบตาย ยันเช้าเลย o2 พอคิดว่าเดี๋ยวพอหมดตอนนี้ไปนอนล่ะ ก็คิดไปเรื่อยๆจนอ่านหมดอ่ะ
แต่สนุกมากๆงับ o13 o13
อ่านแรกๆ ส่งสารพี่เจต อ่านหลังๆชักสงสารพี่แมก :m15:
รอตอนต่อไปอยู่คร๊าบ ผมต้องรีบไป(แกล้ง)นอนแระ เดี๋ยวโดนด่า :try2:
ย้ำอีกที รอตอนต่อยู่นะคร๊าบ
-
โห้ตามมาตั่งแต่เมื่อคืนเลยครับ มันมาก
-
หว่า...ไร้วี่แววเยยง่า
ยังไงก้อจะรอต่อไปนะฮะ
อย่าลืมมาต่อให้ด้วยนะฮะ
อยากอ่านมากมายนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
o19ไม่ได้เข้ามาตั้งหลายวันก็ยังต้องรออยู่เหมือนเดิม...........................................
.........................................................คนลงหายไปไหนอ่ะม่ายมาต่อสักที :ped150:
:โฮๆ1: คนลงไม่ยอมมาต่อสักทีทำไมทามกันด้าย..................................................
.................................................................มาลงต่อไวๆนะจะรออยู่ที่เดิม :ped149:
....................................... :5774: :5779: :ped151:............................................
-
มารอนะฮะ
เมื่อไรห่จะมาต่อนะ
เปงกำลังใจให้นะ สุ้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
หลังจากที่ทุกอย่างสงบลง เอกก็เข้ามากอดไว้อีกครั้ง
“ที่เราทำลงไปไม่ใช่แค่ความใคร่นะ แต่มันคือความต้องการที่เราอยากจะเป็นเจ้าของเจต เราชอบเจตจริง ๆ นะ”
“.............................”
“ทำไมไม่พูดอะไรบ้างละ โกรธเราเหรอ”
“เราเป็นแฟนแม็ก และเอกก็เป็นเพื่อนที่สนิทกับแม็ก ทำไมเอกทำแบบนี้”
“แล้วทำไมเจตไม่ขัดขืนเราละ” เพล้ง....หน้าแตก
“ใครว่าเราไม่ขัดขืน แต่เราสู้แรงเอกไม่ไหวต่างหาก”
“ช่างมันเถอะเอาเป็นว่าเจตเป็นของเราแล้วนะ”
“ขี้ตู่ การที่เรามีอะไรแค่ครั้งเดียวไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็นอะไรกันซักหน่อย”
“แต่อย่างน้อยก็ถือว่าเราได้ เราจะทำให้เจตรักเราให้ดู” ผมลุกขึ้นแต่งตัว ไม่นานแม็กก็กลับมา
“ว่าไงไอ้เอก มาตั้งแต่เมื่อไร”
“มาแต่เช้าแล้ว ไปเที่ยวน้ำตกมาเจตพาไป” แล้วไปบอกทำไม ว่าไปเที่ยวน้ำตก
“แม้แฟนเรา ทีแฟนตัวเอง ไม่เห็นพาไปนะ”
“ใครว่าละ จริงๆ แล้วเราจะไปเที่ยวกับไอ้วัด แล้วเอกมาถึงก็เลยชวนไปด้วย”
“ใครว่าอะไรละ แม้ เถียงนะ ๆ “
“แม็กกินข้าวมายัง ออกไปกินข้าวกันเถอะ”
“อือ ไป ๆ พาไอ้เอกไปเลี้ยงหน่อย”
“ได้ แม็กจ่ายนะ”
“ครับที่รัก”
“น้อย ๆ หน่อย กูอยู่ด้วยไม่ต้องหวานกันขนาดนั้นกูอิจฉา”
“อิจฉาก็หาสิวะ”
“เออ มึงไม่ต้องห่วงกูหาแน่” แล้วเอกก็ยิ้มแบบมีเลศนัย ไม่นานเราก็มาถึงร้านไม่ต้องถามนะว่าร้านอะไรแม็กก็ยังเหมือนเดิม ร้านหัววัวคันไถ
“ไม่มาตั้งนานนะน้องแม็ก” สาวเจ้าของร้านเข้ามาทักทาย
“ทำงานนะครับพี่เลยไม่มีเวลา”
“ทำงานหรือว่าแฟนหวง ไม่ให้มาจ๊ะ”
“ไม่หรอกครับ แฟนผมไม่ดุ” ไม่ใช่หมานี้จะได้ดุ
“เอกมึงหรอกเพลงสิ เอกร้องเพลงเพราะนะ” แม็กหันมาบอกผม
เอกรีบขึ้นไปร้องเพลงบนเวที
“ผมขอร้องเพลงนี้ให้กับคนที่ผมแอบชอบ ถึงแม้ว่าวันนี้เขาจะไม่สนใจผมแต่ซักวันเขาต้องรู้ว่าผมจริงใจ”
”ไอ้เอกมันร้องให้ใครนะ” กูจะรู้ไหม เฮ่อ ๆ ๆ
เพลงที่เอกร้องคือเพลง แอบรักเธออยู่ในใจ
“เป็นไงผมร้องเพลงเพราะไหมครับเจต”
“เพราะ….”
“อย่าหลงเสียงมันเชียวนะไอ้เอกเนี๊ยะเสือผู้หญิงเชียวละ” โชคดีที่กูไม่ใช่ผู้หญิง
“ไอ้แม็กก็ว่าไป กูเคยไปหลอกใครที่ไหน”
“อย่า ๆ มึงอย่าให้กูแฉ เรื่องมึงนะเล่า 2 วันยังไม่จบ”
“ไอ้นี้พูดซะกูเสียเลย เดียวเจตก็เข้าใจกูผิดหรอก” อ้าวไอ้คุณพี่เอก อย่าโยนขี้มาทางนี้สิ เถียงกัน 2 คนพอ
“ไอ้เอกนี้พูดอะไรแปลก ทำไมต้องกลัวว่าเจตจะเข้าใจผิด อย่าคิดมาแย่งแฟนกูเชียวนะ”
“ของอย่างนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกไอ้แม็ก” โอ๊ย ใครก็ได้เอายาดมให้หน่อยพูดแบบนี้ได้ไงไอ้เอกเดี๋ยวเจาะหมาออกปากปากซะนี้
“ไม่หรอกโว้ยกูไว้ใจเจต คนรักกูรู้ว่าเขาไม่นอกใจกูหรอก ใช่ไหมเจต” ผมหยักคิ้วให้แม็ก
“55555 กูพูดเล่นโว้ย”
“กูรู้ว่าเพื่อนอย่างมึงไม่หักหลังกูหรอก”
“นี้ไอ้แม็กกูมีเรื่องจะรบกวนมึง”
“มึงมีอะไรก็ว่ามาเลย”
“กูมีปัญหาเรื่องเงิน”
“มึงจะยืมเงินกูเหรอไอ้เอก”
“เปล่า คือกูค้างค่าหอมา2-3เดือนแล้วกูเลยว่าอยากจะมาอาศัยคอนโดมึงซักพัก”
“กูไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เจตละว่าไง” แม็กหันมามองผม.....................................
------------------------------
มาต่อให้แระคับ
เซงเรย เจตโดนข่มขืน เง้อ เศร้า !! :a4: :a4:
-
โหหหหหหเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ แอบแทงหลังซะละ :เฮ้อ:
แต๊งส์ๆdejavu_boyz จ้า พึ่งออกจากปาล์มมาพอดี กำลังจาลง ไม่ทันdejavu_boyzอีกละ 5555++
-
ไร้คำบรรยาย
:a6: :a6: :a6: :a6:
-
งานนี้แม็กโดนแทงข้างหลังซะแล้วสิ o12 o12 o12
ไอ้เพื่อนเอกมันเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดจริงๆ
เจตเองก็....นะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กลัวจะเป็นเรื่องเศร้า
:m5:
-
เซงเลยถ้าแม็กไม่อยู่ก็ว่าไปอย่างนี้คล้อยหลังแม็กเอง ไมเจตแรดยังงี้ :a6: :a6:
-
:impress:
ไอ้บ้าเอก :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เอาเจตคนเดิมกลับมาเดี๋ยวนี้นะ :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
-
เศร้า เจตอะ :o12: :o12: :o12:
-
เฮ้อ เพื่อนเราเผาเรือนซะแล้ว :เฮ้อ:
แม็ค ไม่น่าไว้ใจเอกให้มาอยู่ด้วยเลยนะ
เจตต้องใจแข็งปฏิเสธไปสิ :m21:
-
ทำไมเจตทำแบบนี้อ่ะ o12
ไม่ชอบอย่างแรง กว่าจะฝ่าฟันอุปสรรคมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะครับ คิดอะไรให้มากกว่านี้หน่อยสิ :angry2: ไม่ใช่เอาอารมณ์มาเป็นหลัก สงสารแม็กมากๆ :o12:
โกรธเจตแล้วอ่ะ :m16:
แล้วอย่าบอกนะว่า จะยอมให้มัน (ขอใช้คำนี้ เพราะว่าเอกไม่ซื่อสัตย์กะเพื่อน เป็นคนไม่ดี) มาอยู่ด้วยอ่ะ :m16:
-
:dont2: :sad4: :o7: :sad5: :โฮๆ1: มะเข้าใจเลยทามไมเจตทามแบบนี้
เอกก้อเนอะหน้าด๊านหน้าด้านเจตมีแฟนอยู่แล้วยังจะอีก :m16: :m16:
หักหลังด้ายแม้กระทั่งเพื่อนเลวจริงๆ :m16: :m16:
เจตก็เนอะยอมให้เอกปล้ำดิ้นไม่หลุดแทนที่จะด่าหรืออะไรไปก็ไม่ยอมทำ :เฮ้อ:
........................................... :ped144: :5779: :ped151: :5774:.......................................
-
:เฮ้อ:.. อะไรกันอีกล่ะคับเนี่ย...
ไอ่เราก็นึกว่าจะ happy กัน.. ไหงไอ่เอกโผล่มาอีกล่ะเนี่ย..
่ทำร้ายจิตใจเป็นอย่างยิ่ง.. :m15:
ไอ่เอกน๊า... น่าจับเจี๋ยนจิงๆเย้ย.. o12
o9 o9 o9
ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆ... แบบนี้ไม่ชอบเยย.. :m17:
-
เพื่อนกันยังงัยว่ะ จะจีบแม้กระทั่งแฟนเพื่อน
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o22
แทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ บลา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
/me น้ำลายฟูมปาก วิ่งออกจากกระทู้ :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
เจตนะเจต ............. จนได้ o12 o12 เฮ้อ :serius2:
-
ไม่นะ.......ร้ายกาจมากมายง่า
ทามมั้ยมาต่อให้แค่นี้ละฮะ
มาต่ออีกเยยนะฮะ
อยากอ่านต่อมากมายนะฮะ
หวังว่าพี่เจตคงไม่.............นะ
อย่าทามให้พี่แม็กเสียใจนะฮะ
ยังไงก้อมาต่อให้อีกนะฮะ
อย่าลืมนะฮะ
จะรอต่อไปนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
ทำไมเจตทำแบบนี้ :m16:
-
เอกแน่ใจนะว่ายังคิดว่าตัวเองเป็นเพื่อนแม็กอยู่ :a6: :a6: :a6:
-
เพื่อนกันเค้าทำกันอย่างนี้หรอเนี่ย
ถ้าโดนเองคงเลิกคบ ไม่ไหว :m16: เอกเลวจัง
-
............ใช่รักจิงหรอ.......ที่ทำหั้ยคนเราเป็นแบบนี้..... o7 o7
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับกลัวจังเลย ยิ่งไม่ไว้ใจเจตอยู่
พี่เจตชอบอ่อนไหวง่ายอ่า กลัวจะมำให้พี่แม็กเสียใจจัง
ยังไงๆก็อย่าให้เกิดไรนะครับพี่เจต ระวังพี่เอกด้วยหละ
:impress: :impress: :impress:
-
ปั่นได้แค่นี้
“ก็แล้วแต่แม็กสิ” ทำไมกูไม่ปฏิเสธนะ
“แล้วมึงจะย้ายมาอยู่กับกูเมื่อไรละ”
“กูว่าพรุ่งนี้”
“ตามใจมึง” ในวันรุ่งขึ้นเอกก็ย้ายเข้ามาอยู่ร่วมชายคากับผมและแม็ก เอกอยู่อีกห้อง คอนโดผมมี 2 ห้องพอดีเหมือนเตรียมไว้ ในเช้าวันใหม่ที่แม็กต้องไปทำงาน
“มึงไม่ไปเรียนเหรอ”
“ปวดหัวสงสัยเป็นไข้” แม็กเอามือมาแตะที่หน้าผาก
“เออ ร้อนจริงด้วย เดี๋ยวกูลางานดูมึงดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอก แม็กไปทำงานเถอะ เราไม่เป็นอะไรมาก”
“งั้นเดี๋ยวกูให้ไอ้เอกมันลงไปซื้อยากับข้าวเช้ามาให้มึงนะ”
“ไม่เป็นไรแม็ก เราหากินเอง”
“มึงอย่าดื้อสิ เดี๋ยวกูไปบอกไอ้เอกก่อน” แล้วแม็กก็ลุกไปบอกเอกพร้อมกับออกไปทำงาน ผมหลับไปอีกครั้งด้วยพิษไข้ แต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเอกเข้ามาในห้องและปลุกผม
“เจต ๆ ๆ”
“อือ” ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมอง
“มีไร”
“กินโจ๊กและยาซะ”
“ไม่อยากกิน ปวดหัว”
“ไม่ได้ลุกขึ้นจะลุกดีดีหรือว่าจะให้อุ้มลุก” ลุกก็ได้วะ
เอกเข้ามาจะป้อนโจ๊กให้ผม
“ไม่เอา จะกินเอง”
“อย่าดื้อ ไม่สบาย ยังทำเก่ง” เอกตักโจ๊กจะเอาเข้าปากแต่ผมยังมองหน้า
“อย่ามองแบบนั้นสิครับเจต อายนะ” ไอ้บ้าที่มองนะกูจะกินเองไม่ให้ป้อนโว้ย
“จะกินเอง” ผมบอกกับเอกอีกครั้ง
“จะป้อน”
“จะกินเอง”
“จาป้อน””
“จะกินเอง” ผมทำเสียงดังขึ้น
“หรือว่าจะให้บอกแม็กว่าเรา2คนมีอะไรกัน” มึงขู่กูเหรอ เออดี
“ป้อนก็ป้อน” ผมจึงอ้าปากกินโจ๊กโดยมีเอกป้อนจนหมด
“อะน้ำ” เอกยกน้ำให้กิน ตามด้วยยา ตลอดเวลาเอกทำหมดผมจะทำเองก็ไม่ยอม
“เสร็จ แล้วนอนซะ เดี๋ยวห่มผ้าให้”
“เอก”
“อะไร”
“อย่าทำแบบนี้เลยนะ”...........................
-----------------------------
เมื่อตอน 5.00 pm เจตมาลงไว้....ก็เรยเอามาต่อให้คับ
-
o9ยังไม่จบอีกอ่า ... o17 อยากอ่านต่อ
บอกเจตมาต่อให้เส็ดไวๆ.. :impress: :a11:
-
.........................................................:m16:พี่เจตนะพี่เจตยังจะยอมให้มาอยู่ด้วยอีก
เอกนี่ก้อร้ายเนอะหักหลังด้ายแม้กระทั่งเพื่อนของตัวเองแท้ๆ o12.............................
..................................................................................... :เฮ้อ:มะมีรายจะบ่นและ
มาต่อไวๆนะคร้าบจะรออ่านอยู่เหมือนเดิม :a10:........................................................
..................................... :5774: :ped151: :5779:................................................
-
มาต่ออีกนะฮะ
อยากอ่านมากมายนะ
ยังไงก้อช่วยมาต่อด้วยนะฮะ
อย่าลืมมาต่อนะฮะ
ห้ามลืมเลยนะ
จะรอนะฮะ
ยังไงก้อจะรอนะฮะ
เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ :m1: :m1:
-
:เฮ้อ: กลายเปงรัก3เส้าไปซะแระ อยู่บ้านเดียวกันด้วย ต้องระวังๆหน่อย
-
มองเห็นลางๆ ว่าความยุ่งยากกำลังจะตามมา :try2: :try2: :try2:
-
..............เฮ้อ...... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รางร้ายกะจะมารังสีอำมหิตกะลังคลืบคลานเข้ามา
-
รอ รอ รอ รอและก้อรอ
ยังไงก้อจะรอต่อไป :m13: :m13: :m13:
-
สนับสนุนการรอ...
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2CGAFFPA0&Autoplay=1
จะรักจนกว่าจะหมดลมหายใจ
เด็กช่างรักจริง
-
รอมานานแสนนาน :a11:
-
คุณเจตสบายดีมั้ยคับ...
ชักเป็นห่วงซะแล้ว... :m28:
-
“ทำไมละ”
“เราไม่อยากผิดไปมากกว่านี้”
“มันไม่มีอะไรผิดหรอกเจต ความรักเป็นสิ่งที่ดีเสมอ”
“แต่เราไม่อยากเป็นแบบนี้ เราขอโทษที่ปล่อยให้อะไร ๆ มันไปไกลกว่าความเป็นจริงที่มันน่าจะเป็น”
“อย่าขอโทษเลย นะ และอย่าคิดมาก เรารักเจตนะ นอนเถอะ” ผมหลับไปอีกครั้งด้วยฤทธิ์ยาตื่นขึ้นมาอีกครั้งประมาณบ่ายโมง เพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์ แม็กโทรมานั้นเอง
“คราบบบบบบบ”
“เป็นไง กินยายัง”
“กินแล้วครับ”
“นอนมาก ๆ นะ จะได้หายไวไว ไอ้เอกอยู่แถวนั้นไหม”
“ทำไมอะ”
“จะบอกให้มันลงไปซื้อข้าวให้มึงนะสิ”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวยเราลงไปได้”
“กูไม่ให้ลงไป มึงไม่สบาย ไม่เชื่อกูแล้วเหรอ”
“ครับ” ผมเดินออกไปข้างนอกเห็นเอกดูทีวีอยู่
“เอก”
“ครับ” พร้อมกับหันมายิ้มให้
“แม็กจะคุยด้วย” ผมยื่นโทรศัพท์ให้เอก ซักพัก เอกก็คุยกับแม็กเสร็จ
“เดี๋ยวเราลงไปซื้อข้าวให้นะ”
“อือ” ผมกำลังจะหันหลังเดินกลับห้อง เอกก็เข้ามากอดผมพร้อมกับหอมแก้ม
“เอก” ผมหันไปค้อนเอก
“5555 ล้อเล่นครับ” เอกลงไปซื้อข้าว ส่วนผมขอไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เหนียวตัวจัง พอออกมากเอกก็จัดแจงกับอาหารเรียบร้อย
“มานั่งนี้มา” ผมไปนั่งที่ ที่เอกจัดเตรียมให้
“ป้อนนะ” เออกบอกกับผม
“ไม่เอาจะกินเอง”
“จะป้อน ห้ามขัดใจ” เหมือนเดิมเอกก็ป้อนข้าวให้ผมจนหมด
“น่ารักจัง”
“อะไรอีกละ”
“ขนาดไม่สะบายยังน่ารักเลย”
“พอแล้ว”
“เริ่มรักเราหรือยัง” เอกถามผม
“อะไร”
“ก็เจตเริ่มรักเรายัง”
“..........................”
“ทำไมไม่ตอบ การไม่ตอบถือเป็นการยอมรับ สรุปแล้วเจตชอบเราแล้วใช่ไหมละ”
“อะไร สรุปเอง ใครรัก ไม่มี เรารักแม็กคนเดียว”
“5555 อย่าเลยเรารู้ว่าเจตเริ่มหวั่นไหวใช่มะ” เป็นหมอดูเหรอ
“เย็นนี้ไปกินหมูกะทะกันไหม ถ้าเจตหาย”
“ก็ดี เหมือนกัน รอแม็กกลับมาก่อนนะ” ผมขอตัวไปนอนอีกครั้งเพื่อเอาแรง ผมหลับไปตื่นมารู้สึกอึดอัดพิกล ลืมตาขึ้นมาก็เห็นเอกกอดผมไว้แล้ว เฮ้ย เดี๋ยวแม็กมาเห็นหรอก
“เอกๆ” ผมปลุกเอก
“อะไร กำลังฝันดีเลย” ฝันดีจะกลายเป็นจฝันร้ายนะสิ แม็กจะกลับมาแล้ว ผมรีบลุกไปล้างหน้าแล้วออกมาดูทีวี วักพักแม็กก็กลับมา
“ว่าไงมึงหายยัง” พร้อมกับเข้ามากอดผมแม็กเอาหน้าผากของแม็กมาชนกับหน้าผากของผม
“หายแล้วนี้” ผมยิ้มและกอดแม็กตอบ
“คิดถึงกูไหม”
“คิดถึงที่สุดในโลกเลย”
“อะแห่มๆๆ” เสียงของเอก
“จะสวีทกันเกินไปแล้วมั้ง”
“55ขอโทษลืมไปว่ามีมึงอยู่ในห้อง”
“วันนี้ไปกินหมูกะทะกันไหม” เอกพูดขึ้น
“ดีเหมือนกัน ไปกันนะ” แม็กหันมาพูดกับผม
“อือ” จากนั้นเรา3คนก็ออกไปกินหมูกะทะเจ้าอร่อยที่สุดในโลก
“อะนี้ ตับหมู กินเยอะ ๆ นะกำลังหายป่วย” แม็กตักตับให้กับผม
“แล้วนี้หัวใจหมู กินไป หัวใจคนไว้ค่อยกินคืนนี้”
“พูดอะไรแม็ก” หน้าแดง
“อะชนแก้ว” เอกบอกกับแม็ก
“ขอบใจมึงมากเลยนะไอเอก”
“ขอบใจอะไร”
“ก็ขอบใจที่ดูแลเจตแทนกูไง”
“โอ้ย ไม่เป็นไร นิดหน่อยอยู่ด้วยกันก็ต้องดูแลกันใช่มะเจต”
“อือ”
“ไอ้เอกแล้วมึงไม่ไปเรียนเหรอ”
“ไปสิ”
“พรุ่งนี้เราก็จะไปเรียนแล้วนะ” ผมบอกกับแม็ก
“เจตงั้นเราไปด้วยนะ”
“เราไม่ได้เรียนที่เดียวกันนี้นา”
“มึงก็ไปส่งมันหน่อยก็ได้”.........................................
---------------------------------------------------------------------
พี่เจตกลับมาแร้ว.... หลังจากที่หายไปนาน
ขออนุญาตช่วยลงต่อนะคับ
:a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:
-
ฮิ้ววววววววววววววววววววววววว อยู่กัน3คนปั๋วเมีย มีความสุขดีแท้ :m3:
ปล. ไม่เปงรายหรอกdejavu_boyz เจตนานๆมาต่อที คนโพสก็เลยนานๆเข้าไปดูที อิอิ ขอบคุณมากๆที่ช่วยเอามาลงแทนให้น๊า
:laugh:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบๆๆครับ
เอกคิดไรเนี้ย แต่เข้าท่าดีนะครับ
แล้วจะเป็นไงต่อไปครับ แต่ยังไงๆก็ไม่ควรทำนะครับเอก
:impress: :impress: :impress:
-
ถ้าผมเป็นแม็กแล้วรู้เรื่องเจตกับเอก ผมจะทำอย่างไรดี
ถ้าผมเป็นเจต ผมคงประมาณ...
"ฉันมันคนอ่อนไหว ใครมาแบบไหน ก็ไปแบบนั้น"
-
มันจะเป็นอย่างนี้อีกนานมะอ่ะ
แบบว่าอึดอัดแทน :m29: :m29: :m29:
-
ไม่อยากเห็นคนอื่นเขาทำ เราก็อย่าทำอย่างนั้นเลย
:a6:
-
เอกความประพฤติไม่ดีนะ อย่าทำอย่างนี้เลย
แย่งของรักของเพื่อนมันไม่ดีนะ
เอ๊ แต่เรื่องนี้เจตเป็นคนเล่า เราคงพูดถึงผิดคนแล้ว
เราต้องพูดกะเจตตะหาก ให้รีบหาทางแก้ไขโดยด่วน
สงสารแม็กนะ ถ้าแม็กรู้คงจะเสียใจมากเลย
-
อย่าทำแบบนั้นอีกเลย :a6: :a6: :a6:
-
ใมเพื่อนพี่แมกถึงป็นคนแบบนี้
-
สงสัยจะอยู่กันได้ยังไง 3 คนจะบร้าตาย o12
-
แล้วเจตจาแก้ปัญหานี้ยังไงอ่ะ
เจตเปนคนอ่อนไหวง่ายจังอ่า
:m17: :m17: :m17:
-
:m18:มาเป็นกำลังใจให้แม็ก...
-
อืมงืม..
ก็เหมือนจะมีความสุขดีเนอะคับ..
แต่จะมีไปถึงเมื่อไรล่ะเนี่ย..อืมงืม..
เครียดๆ
-
จะอะไรกันอีกละเนี๊ยะ ยุ่งกันจิงคู่นี้
-
มาต่อเร็วๆนะครับ :m4:
-
เอกน่ากลัวจังเลย
แบบนี้จะอยู่กันรอดมั๊ยเนี่ย
-
แล้วจะเป็นยังงัยต่อไปนะ
:เฮ้อ:
-
เพิ่งตามอ่านมา กว่าจะทัน ตาเกือบบอด >w<
เพราะเจตเสน่ห์แรง แต่ห้ามนอกใจแม็คน่ะคร๊าบ
พี่แม็ค โดนเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่ออยู่น่ะค๊าบ รังวังจะโดนแทงข้างหลังทะลุถึงหัวจายเน้อ
ยังไงด็แม็คเจต Only
-
กลัวแทนแม็คจริงๆ กลัวใจของเจตจะหวั่นไหวน่ะ :oni3:
-
o12 o12 o12
ไอ้เอกนี่ก็นะ
มันจะไรกานนักหนาเนี่ย
รอคอยคุณเจตต่อไป
-
แบบนี้มันไม่ดีเลยนะ
เอกนะเอกทำไมทำกะเพื่อนได้
จตนะเจตทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่สงสารแม็กบ้างรึไงเนี่ย :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
เข้ามาดูว่าเร่องนี้ไปถึงไหนแย้วววววววววววววววววววว
ยัยเจต!! ทำไมทำแบบนี้ :angry2:
-
โอยยยยยยย เรื่องจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย ปวดหัววววววววว o2
ยิ่งถ้าแม็กมารู้เรื่องเข้าอ่ะ :เฮ้อ:
-
เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจริงๆ o12 เพื่อนจะแทงข้างหลังเพื่อนซะแล้ว :angry2: ใช้ไม่ได้เลย ไม่น่าคบนะเพื่อนแบบนี้ :o
-
:m14:
รออ่านต่อนะคับ
... พี่เจตขอสองงงงงง
-
ทำไมแม็คทำแบบนี้อ่ะ T^T :o12: :o12:
-
คนที่ทำลายความรักของคนสองคน..ถือว่าเป็นบาปมาก..กว่าที่คนสองคนจะรักกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆๆๆเหมือนแม็กกับเจตฝ่าฟันอุปสรรคมาตั้งเท่าไหร่กว่าจะได้อยู่ด้วยกัน....
เพราะฉะนั้น...เอก.... กรุณาอย่าทำผิดอีกเลย :m16: :m16:
-
:angry2:ทำแบบนี้แม่ไม่ปลื้ม....จบ
-
ต่อเร็วๆนะคับ
-
ไม่มาต่อหรือคับรออ่านอยู่นะ
-
:เฮ้อ:รอนานแล้วอะเมื่อไหร่จามาต่อนะ
สู้ๆครับมาต่อไวๆนะคับเหนใจคนอ่านบ้าง
:a3: :a3: :a3: :a3: :a3:
เราม่ายมีอารายจาพูดนอกจาก
...
...
...
...
...
..
..
..
.
.
"เปนกำลังใจให้ครับ"
-
คนแต่งหายไป
-
:oกลับมาเด๋วนี้นะ คนแต่ง
-
อารายอ่ะ คนแต่งหายปายหนาย กลับมาต่อเลยนะ เคืองๆๆๆๆ :m16: จะตายอยู่แล้ว อยากอ่านต่อ :m15:
-
อยากอ่านต่ออย่างแรง!
คนแต่งมาต่อด่วน~~~ :m1:
-
อยู่ด้วยกันสามคนผัวเมียเลยดิ............
คงจะมันส์น่าดู...............(หมายถึงชีวิตคี่นะ........หุหุ)
-
:m15:กลับมาเถอะคับ
-
ขอบคุณ ที่เอามาให้อ่านอีกครับ อ่านกี่ทีก็ไม่เบื่อ อิน ทุกทีครับ ทั้งๆที่รู้อ่ะนะ 555 บอกคุณเจตนา ด้วยว่า มาเล่าใหม่อีกทีครับ รออ่าน :oni2: :oni2: :oni2:
-
หายไปนานแล้วน้า..เมื่อไหร่จะกลับมาซะที
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
I like your story. Hope to see you story again soon. davidbody.
-
อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน มาเร็วๆน้า.... :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
อ่านมาได้พักนึงค่ะ :oni2: ประมาณ 3 วันจบอยู่แค่นี้
ไม่มาต่อแล้วเหรอค่ะ :oni3: :oni3: รึว่า ตอนนี้เลิกกันและ
เสียใจนะ ถ้าเป็นแบบนั้น o7 แต่ว่าจริงแหละ ที่หลายคนว่าเจตไม่น่าเลย
แม็กก็ดีด้วยไม่ใช่เหรอ ทำกันได้ :m16:อยากด่าเลยอ่ะ อินจัดเลยตอนนี้
สงสารแม็กอ่ะ เกลียดเอกเข้าไส้เลยว่ะ :angry2: :angry2: :angry2: อย่าให้เจอนะ เป็นเพื่อนกันทำกันได้
วู๊ยยยยย o12 ยิ่งพูดยิ่งมีรม(รมเสียนะ)
-
ตอนนี้เข้าโหมด เจตเปลี่ยนไปแล้้วใช่ไม๊เนี่ย
มาต่อเหอะจะครบเดือนแล้วนะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่านตั้งแต่แรก ก็ยังดีๆ อยู่อ่ะ ไหงตอนหลังมันเป็นงี๊ไปได้อ่ะ :a6: อึดอัด เครียดด :serius2:
มันจาจบไงเนี่ย o7
-
ไงมานเป็นแบบนี้นี้นิ
เจต ใจแข็งไว้ ถึงเอกจะเหมือน
แม็กอย่างไงก็ไม่ใช่คนเดียวกัน
สงสารแม็ก ใจแทบขาด
-
ไม่ยักรู้ว่ามีเรื่องนี้ในเล้าด้วยยยยย แต่ไม่มาต่อแล้วเหรอออออ
เรื่องราวเป็นไงต่อนะ....หวังว่าคงไม่เกิดเรื่องราวไม่ดีไรขึ้นนะ
เอาใจช่วยเจตน์กับแม็กซ์ครับบบบ :L2:
-
บอร์ดร้างงิ
แล้วมันจบยังเนี่ย
เล่าต่อทีงับ
-
พี่วัดก็ดีนะครับ
ช่วยเพื่อนตอนลำบาก
เพื่อนแบบนี้หายากนะครับ
-
อ่านรวดเดียวเลยครับ สนุกมากกกกกกก
ชอบครับชอบ รอคุณเจตมาต่อครับ
-
ฮ่าฮ่า จบแล้ว อ่านรวดเดียวจบเลย อิอิ
-
อ่านทันแล้ว
ตอนแรกๆประทับใจในรักของเจตกะแมกซ์
ไหงตอนหลังๆมาแนวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดได้หว่า
จะจบยังไงเนี่ย น่ากลัวจัง :serius2:
-
just read up to date today.
what will happen next?
waiting quietly na ka.
:serius2:
-
o12 งายเนี๊ย! เค้าจากลับมารึเปล่าอ่ะ อึดอัดอ่ะ ไม่ได้อ่านต่อ
ค้างน่ะเนี๊ยคุณ อารมณ์ค้าง :serius2:
-
ตามมาอ่านเห็นหลายๆ คนบอกว่าสนุก
ไม่ผิดหวังจริงๆ
แต่ ตอนหลังๆ มัยเป็นเงี๊ย o12
ปอลอ ขอบคุณทุกๆ คน ทั้งคนเขียน คนโพสต์ และคนร่วมโพสต์(สามัคคีดีจัง)
ที่เอาเรื่องดีๆ มาให้อ่านกัน o13
-
พี่เจตมาต่อเร็วๆนะคับ
-
:oni3: :oni3:มาต่อๆ อย่าหวั่นไหวเปลี่ยนใจไปง่ายๆ นา ถึงหน้าจะเหมือนกันแต่คนอย่างพี่เจตต้องดิบเถื่อนอย่างเฮียแม็คเท่านั้นนะ
-
ง่ะ ที่ผมหามะเจอเพราะมาอยู่ในหมวดนิยายจบแล้วเหรอครับ
ถึงว่าหาจากธรรมดากะนิยายยังไม่จบถึงไม่เจอ
ยังรอเรื่องพี่เจตกะพี่แม๊กอยู่นะครับ :เฮ้อ:
-
ตามอ่านทันแล้ววววววววววว
แต่ยังไม่จบ :sad2:
มาต่อไว้ๆนะค่ะ
อยากรู้มากกกกกกกกกกกกก
ว่าต่อไปเป็นยังไง
-
:m23: :m23:หนุกมากเรยอะคับ คุงน้าค้าบ
-
ตามมาอ่านด้วยอีกคน
อ่านยะมะจบแต่ขอเม้นก่อน
เถื่อนดิบด้ายจายเจงเจง
แต่จริงจัยโคดโคด
-
พี่เจตหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
อยากอ่านต่อแว้วววววววววววววววว
กลับมาเร็วๆน๊า ทุกคนรออยู่ o7
:o12:
-
ภาคพิเศษนี่อ่านไป สับสนไปนะหลาน
-
:m31: :m31: :m31:
-
โปรดติดตามตอนต่อไป
-
อ่านไปลุ้นไป ชอบมากๆเลยครับ
:o8:
-
^
^
^
เจาะไข่2รีบน :laugh: :laugh: :laugh:
-
มันยังไงกันล่ะ ความรักของคนคู่หนึ่ง
จะพังทลายลงเพราะผู้ชายใจร้ายอีกคนหนึ่งเหรอ
เหอๆๆๆ สู้ๆๆเเล้วกัน :L2:
:oni1: :oni1:
-
อ่านจบแล้วฮับบบบบ อ่านภาคแล้วรักแม๊กจัง เจตก้อน่ารัก เด็กช่างรักจริงจริงๆๆด้วย อิอิ ตลกดีด้วย
แต่พออ่านภาคสองเจตไมเปงแบบนี้อ่ะ เราก้อนึกว่เปงแต่แม๊กที่ไหนได้ เจตเยอะกว่าแม๊กอีกอ่ะ :serius2:
แต่ก้อรักทั้งสอคนนะฮับบบบ ขอให้รักกันตลอดไปน๊า อ่าไงถ้าเข้ามาอ่นก้ออย่าลืมมาต่อให้นะ หายไปนานแล้วนะ
รออ่านอยู่ฮับบบ o13
-
:laugh:
ขอบคุณครับ ^^ ติดเรื่องนี้มากๆ เลย รีบมาต่อนะครับ เป็นกำลังใจครับผมรักแม็ก / รักเจ็ต มาก^^
-
เมื่อไหร่จามาต่ออ่ะครับ
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
มามะ มาเดี๋ยวนี้เลยอะครับ :angry2: :angry2: :angry2:
-
:a12:
-
:angry2: แงแง จงมาๆๆๆๆ จงมาๆๆๆๆ มาต่อให้หน่อยจิครับ :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ไม่รู้เลยว่าจะจบแบบไหน
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
มันจบแล้วหรอ o2
สงสารแม็กมากมาย :o12:
ไอ้เอกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m31:
-
o7ใกล้แล้ว.....ใกล้จะครบปีนึงแล้ว 5555+ :angry2:
-
ค้างคาเกินไปแล้วว o7
อยากอ่านต่อจังคุ่ะ
-
อ่านจบแล้ว มานอารายกันเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รักแม๊กมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้เป็นงัยกันแล้วเนี่ย จิงจิง แม๊ก เลิกไปเลยดีกว่าาาาาา
ปล่อยให้ คนเลว 2 คน ไปอยู่ด้วยกัน อย่าเสียใจไป รักแท้ ไม่ได้มีครั้่งเดียว ..... ถ้ารักเราจิง ยังไง ก็ไม่หวั่นไหว
กะอีแค่ หน้าเหมือน แล้วมันเป็นงัยเหรอ ........... :เตะ1:
-
เฮ้อออออออ
ทำกันได้เนอะคนเรา
เจต ทำงี้ได้ไง ทำกะแม๊กได้ยังไง
ไม่อยากพูดถึงเอก เลวววววววววทำกะเพื่อนได้
แต่เจตดิ ไปสมยอมกะเค้า ทำตัวเองแท้ๆ
ป่านนี้เป็นไงกันมั่ง อยากรู้ ยังอยู่ด้วยกัน หรือว่าเลิกกันไปแล้ว
ถ้าแม๊กรู้จะเจ็บปวดขนาดไหน กว่าจะมาอยู่ด้วยกันได้ ไม่ใช่ง่ายๆ
แต่สุดท้ายก็ถูกคนที่รักมากหักหลัง :เตะ1:
สงสารแม๊กมากมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เฮ้อออออ อินจัด
-
อ้าวววว หายอ้า
แงๆๆๆๆ เปงไงต่อละทีเนี้ย :serius2:
-
:m31: :m31: :m31: :m31:
-
เจตกำลังเล่นอะไร
สงสารแม๊กอ่ะ มีแต่เจตนอกใจทั้งนั้นเลย
รึใครจะเถียง :seng2ped:
-
พี่เจตอู้ข้ามปีแล้วนะพี่
:m15: :m15: :m15:
ปล.ไม่มีใครทราบแหล่งที่พี่เจตลงต่อ
หรือว่าพี่เจตไม่ยอมมาลงให้พวกเราอ่านกันอ่ะคับ
อย่าให้รู้นะว่าพี่เจตอยู่ที่หนายยยย :angry2:
-
ตามอ่านรวดเยวเลย ไม่ไหวววววว เดี๋ยวหื่น เดี๋ยวเศร้า
แต่ที่หมั่นไส้คือ อีตาเอก เกลียดแก
คนเค้ารักกันจะไปแยกเค้าออกจากกัน
เดี๋ยวแม่ตามไปจิกหัวตบซะเลย
เกลียดมันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :เตะ1:
-
สนุกมากมายค่ะเรื่องนี้ เป็นกำลังใจให้ผลิตงานดีๆออกมาอีกนะคะ แอบตินิดนึง พิมพ์ผิดเยอะเลย บางทีอ่านแล้วงง เหมือนเขียนชื่อตัวละครสลับกันนะคะ แต่อย่างไรก็ดี สนุกมากค่า รักแม๊กกับเจตมากเลย (จริงๆแอบเชียร์ตัวละครอื่นด้วย เช่น เมฆ เอก อ่ะค่ะ อิอิ) o7
-
:z3: :z3: :z3:
รอคอยมานานแสนนาน
จะครบปีนึงแล้วค้าบบบบ
:z3: :z3: :z3:
-
ผมชอบเรื่องนี้ ติดมากเลยล่ะ
ชอบมากมายยยยจนถึงขั้นบ้ามั้ง อิอิ เพื่อนผมทุกคนผมให้อ่านหมดและบังคับมันม่ะว่าชายหญิง
ทุกครั้งที่อ่านแล้วมีเรื่องเศร้าเกิดขึ้นเนี่ยยย เสียใจมากกก
ปล.ช่วงนี้ก้อเพลาลงบ้างแหละ
แต่พอมาตอนหลังสงสารแม็กมากๆ ทำไมเธอทำแบบนี้นะ
:seng2ped:ไมเจตถึงไปมีอะไรกับเอกได้นะ :o12:
:fire:อย่าเลิกรักแม็กนะ อย่าเลิกกันด้วยย จากคนที่รักมากมาย :fire:
หวังว่าเจตคงได้อ่านนะ
ปล.ผมอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ ม.2 ล่ะตอนนี้ ผมอยู่ ม.5
อ่านเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ก้อไม่เบื่อ อย่าหายไปแบบนี้มาต่อเรื่อยๆ ดิ ตั้ง 3 ปีล่ะที่อ่านมา เง้ออ
แต่ว่านี้ก้อหายไปนานแล้วนะ ก้อยังจะรอต่อไปนะ:bye2:
-
ตามอ่านมาเรื่อยๆ
และค้างคาใจ ยังไม่มีตอนต่อเหรอคะ
รอตอนต่อไป :call:
-
:เฮ้อ:
เหนื่อยเลย
สนุกดีคับ o13
:bye2:
-
กรรม
ยังไม่ได้อ่าน
แต่ว่า
ตกลงแล้ว เรื่องนี้มานจบอ่ะยังอ่ะ
:z3:
-
อ่านจบแล้วก็ถอนใจ
เฮ้ออ....
อยากอ่านต่อ
:z3:
-
คุณครับ
พอดีผมพึ่งได้อ่าน และอ่านจบเรื่อง เด็กช่างรักจริง จบไปเมื่อคืน
ตอนนี้มาตามอ่าน ไป เซิร์ทหาใน Google ก็มาเจอในนี้
คุณครับ ใครทราบมั่งว่า เมื่อไรคุณเจตจะมาต่อครับ :z3:
ผมอยากอ่านต่อ นี่ก็คงมีแต่คนรอข้ามปีหลายคนแล้วสินะครับ
ไงก็ลากตัวคุณเจตมาให้ได้นะครับ
อยากรู้ครับ(เรียกว่าเจือกอ่าแระนะ) คุณเจต ตกลงเลือกกันแม็กซ์แล้วเหรอ
ทำไมทำแม็กซ์แบบนี้หละครับ นี่แหนะ >> :z6:
ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม็กซ์เปนคนที่มั่นคงและซื่อสัตย์กับเจตมาตลอดไม่ใช่เหรอครับ :fire:
เจตทำไมทำกับแม็กซ์แบบนี้ ผมอยากรู้ ผมชักจะเริ่มไม่ชอบเจตแล้ว :m16:
ฝากบอกด้วยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
มาต่อด่วนเลย
รู้ไหมมันคาใจแล้ว เครียดแทน :angry2:
-
ในที่สุดก็ตามทัน
ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้น้า
สู้ๆค่ะพี่
ปล.เรื่องนี้หนุกดี ออกเถื่อนหน่อยๆ ชอบมากๆ
-
ผมเพิ่งอ่านมาทันนะเนี่ยอ่านทั่งวันทั้งคืน ขนาดสอบยังไม่อ่านหนังสือเลยมานติดอะนะ พี่เจตรีบต่านะครับเหงเค้ารีเควชกันเลยเอาด้วย
-
ไม่ค่อยเลยนะเจต... - -"
แม็ก หาคนหน้าเหมือนเจตแล้วทำมั่งดิ
เจต... นิสัยไม่ดี :z6:
(ที่ทำอย่างงี้ (กับแม็ก) และอย่างงั้น (ไม่มาต่อซักที))
-
******เจตกับแม็ก*******
รู้มั้ยว่ามีคนรักคนมากมาย และรอให้คุณมาเล่าความรักของคุณต่อ ผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงมากน้อยแค่ไหน แต่ผมกลับหลงรักเรื่องนี้อย่างมากมาย อยากให้เค้าเอาไปทำเป็นหนัง อาจทำรายได้ถล่มทลาย
เวลาที่ผมเหงาผมชอบเอาเรื่องนี้มาอ่าน ครบรส หลงรักแม็ก มากมาย อิจฉาเจตที่มีแฟนน่ารักๆ อย่างแม็ก อยากให้พวกคุณรักกันไปตลอดชีวิต รักตลอดไป....
อ่านเรืองนี้ทีไรก้อจะรู้สึกว่าเรามีความสุขมากๆๆๆ....ไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานเท่าไร.....
Big..Waiting for You
-
funny สุดๆ :impress2:
เป็นกำลังใจให้นะคับ
-
เกิดอะไรขึ้นกับพี่เจตอ่ะครับ
ไม่ต่อมาเป็นปีเลย
รู้สึกเป็นห่วงมากๆเลย หายไปนานมากขนาดนี้ :m15:
ถ้าพี่ได้มาอ่านอยากรู้ว่ามีคนเป็นกำลังใจให้พี่ และรอพี่มาบอกเล่าเรื่องราวคาวมรักที่ทำให้หลายๆคนประทับใจอยู่นะครับ
ยังรอพี่เจตมาต่อเสมอ :monkeysad:
หวังว่าคงมาต่อเร็วๆนี้นะครับ และได้แต่ภาวนา ขอให้ที่คิดไม่เป็นจริงเลย
:call:
-
o7 ดีจายยยย ที่เจอเรื่องนี้ในเล้า เพราะเคยอ่านจากเวปอื่นแล้วเนื้อหาบางส่วนหายไป
อืออยากรู้เหมือนกันเกิดไรขึ้นกับคุณเจตรีเปล่า เป็นห่วงเหมือนกัน :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ค้างคาในใจ
ตอนนี้เศร้าเหลือแสน
แงๆๆๆๆๆๆๆ
-
สรุปว่าเรื่องนี้จบแร้วหรอครับ
งงอ่า ?????
-
จบแล้วเหรอ?
จบยังไง?
ไม่เข้าใจ?
งง!! o12 :m28:
:m28:
-
ตอนนี้คุณเจตก้อมาแต่ง
เรื่องหลายเรื่องเลยครับในบอดนี้
หาอ่านได้สนุกๆครับ
-
ยังรอพี่เจตกับพี่แม็คทุกลมหายใจ :m1: :m18:
-
ในที่สุด ก็จบ
อ่า??
เริ่มเซ็งเอกสุดๆ
น่าเกลียดเจ๊งงงงง
สนุกมากเลยยยย
สนุกได้อีก
อ่านแล้วเหมือน เป็ด-อ้อยเลย
อิอิ
จะว่าไปอยากอ่านเซ็งเป็ดอีกรอบนะเออ
เอิ๊กๆๆๆ
ขอบคุณพี่เจตมากเรยค้าบบบบ
-
จบแบบค้างคาอะครับ
แล้วสรุปมันเป็นยังไง
-
ชอบนะ
แต่หลังมีคนเข้ามา
โกรธแทนแม็ก :serius2:
-
:z3: :z3: :z3:
ไม่มีต่อแล้วหรอเนี่ย
อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป
รออยู่นะจ๊ะ
-
ว้า....กำลังลุ้นเลยว่า ความรักที่ยืนยาวมาหลายปีจะยังคงอยู่กับมรสุมครั้งใหญ่ได้หรือไม่
-
ผมอ่านเรื่องนี้แล้วชอบมาก ๆครับ
มันอยู่ในความทรงจำผมเลยครับ
ผมไม่รู้ว่าทั้งสองได้ผ่านมรสุมที่เกิดขึ้นไปได้อย่างไร อยากให้ทั้งสองรักกันนานๆ เพราะกว่าจะรักกันได้ขนาดนี้
ทั้งสองได้ผ่านอะไรมามากมาย
แต่ตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้นนั้น ผมสงสารทั้งสองคนมากที่เจอเพื่อนหักหลัง อยากให้เจตมั่นคง เลือกแม็กนะครับ
อะไรที่ผ่านไปแล้วผมอยากให้เข้าใจกัน
ถ้าคุณเจตผ่านเข้ามา ผมขอให้คุณเจตสู้นะครับ แล้วมั่นคงในรักครั้งนี้ตลอดไปนะครับ
-
ผมอ่านเรื่อง นี้ที่ GayKung คับ อ่านแล้วมันค้างคามากเลยครับ
เศร้าใจสุดๆ กับเรื่องราวที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นเลยมาตามหาเรื่องนี้ต่อ จนมาเจอเวปนี้
จะบอกว่าผมอินมากเลยครับ สงสารเม็กสุดๆ
ไม่รู้ว่าทั้งสองคนจะเป็นยังไง........
อยากให้ทั้งสองรักกันเหมือนเดิมตลอดไป
-
อ่านเรื่องนี้ ไปจริงกลัวเพราะเห็นตั้งแต่ปีห้าศูนย์
อ่านไปก็สนุกมากครับ เรียบๆสบายๆแบบที่ผมชอบอ่าน
อ่านจบภาคแรกรู้สึกชอบมากๆครับ
รู้สึกว่าแม็กจะมีพัฒนาการมากขึ้นเรื่อยๆ คือ รักและปรับตัวเพื่อคนที่รัก
ผลลุ้นมาก
แม็กทำให้เสียใจแต่ก็แสดงความชัดเจนในรักของตนให้เจตเห็นทุกครั้ง
ว่า รักเจตจนกว่าจะหมดลมหายใจ
ความรักแม็กดูมั่นคงเสมอต้นเสมอปลายมาก
มีตอนหนึ่งที่แม็กเห็นเจตนอกใจแล้วบอกเจตว่า อยากทำร้ายเจต อยากต่อย อย่าเตะ
แต่ก็ทำไม่ได้
เป็นฉากที่ผมคิดตามว่า ความหึงก็อาจทำให้ผมเผลอทำให้คนรักได้ถ้าคนรักนอกใจ ผมคงใช้อารมณ์
แต่แม็กไม่ทำ
เพราะอะไร ก็คงเพราะรัก
รักเขา เขาเจ็บเราก็เจ็บกว่า
ทำร้ายเค้าตัวเราก็เจ็บ
ผมชอบเจตมากเช่นกัน เจตใจดี แต่ช่วงหลังมาเจต คงเปลี่ยนไปจริงๆ
ถ้ารักใครสักคนต่อให้มีใครเข้ามา เราจะเป็นยังไงก็ช่าง แต่ไม่ขอทรยศคนรัก
คนรักให้ความมั่นคงในเราเสมอต้นเสมอไป ไม่ได้ทำอะไรผิด
เราได้รับแล้วก็ควรให้ตอบกลับเค้าเช่นกัน คือ ใจที่มั่นคง
ผมรู้ว่า ทั้งสองคงรักกัน
แต่อารมณ์ใดใด ต่างเกิดขึ้นได้ง่าย หากแต่มันระงับยาก
ไม่รู้ว่า ณ ตอนนี้ ทั้งสองคนเป็นอย่างไร
แต่ผมในฐานะคนอ่าน อยากบอกว่า
เรื่องราวของคุณทำให้ผมรู้สึกโชคดีที่ได้อ่าน ได้เข้าใจมุมมองอีกมุมหนึ่ง
ไม่รู้ว่าตอนนี้ทั้งสองเป็นอย่างไรเวลาผ่านไป
ขออวยพรให้รักของทั้งคู่ยั่งยืนด้วยความมั่นคงครับ
อยู่ที่ไหนก็โปรดรักษากายใจให้เป็นสุขอยู่เสมอ
บุญรักษา
ปล. ผมคงต้องขอรอติดตามอ่านเรื่องนี้อีกแม้จะดูเหมือนไม่มีหวัง แต่ก็จะรอพร้อมส่งกำลังใจให้นะครับ
-
เมื่อไรคุณเจตจะเอามาต่ออีกนะชอบอ่านประสบการณ์รักจริงของผู้เขียนจัง ชักหลงรักแมกซะแล้วสิถึงจะพูดไม่ค่อยเพราะแต่ก็รักจริงหยวนๆกันไปคิคิ o13
-
ฮ่าๆๆ มาดันด้วยคน รอมาข้ามวัน ข้ามเดือน ข้ามปีละ T^T
-
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
อ่านแล้วก็ชอบอีกแล้ว
แล้วจะติดตามผลงานนะค้าบผม
-
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
สนุกมากจริงๆ
-
ชอบมากๆ ครับ สนุกดี :impress2: :-[ :impress2: o18
-
จบแล้วหรอ
กำ
ขอย้อนไปดูก่อนว่าข้ามไปรึเปล่าา
แต่เรื่องนี้สนุกมากเลยคะ ตอนภาคแรก อ่านแล้วดูแม็กร้ายย เจตก็ขี้งอล เกิ้นน
พอมาอ่านภาคสองปุ๋ป ก้ร้ายทั้งคู่ละวะ ฮ่าๆๆๆ
-
สรุปแล้วมันไงต่ออ่ะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านแล้วติดมาก อ่านไปยิ้มไป บางครังก็เศร้าแทนทั้งสองคน บางครั้งก็นอนไม่หลับเพราะนึกถึงเรื่องราวของทั้งคู่ แต่ต่อไปเป็นยังไงไม่รู้ เป็นกำลังใจให้ แต่ทำไมไม่มาต่อก็ไม่รู้ รออย่างไม่มีที่สินสุด
-
ผมชอบครับ เป็นอะไรที่หนุกมาก มีครบทุกรสเลย
ผมพูดจริงๆ ว่าผมอิจฉาเจตนะครับ ที่มีแฟนอย่างแม็ก
ถ้าแม็กเป็นอย่างที่เขียนมาจริงๆ ผมว่าหายากมากเลยนะครับ อาจจะ หนึ่ง ในร้อยล้านเลยก็ได้
ยิ่งที่แม็กบอกเจตว่า "กูจะหยุดรักมึงเมื่อกูหมดลมหายใจ" ผมอ่านเจอครั้งแรก น้ำตาผมซึมเลย
เป็นคำพูดที่กินใจผมมาก แล้วเป็นคำพูดที่แสดงออกมาจากใจแม็กจริงๆ
แล้วแม็กก็พิสูจน์ให้ผมเห็นแล้วจริง ๆ ว่าแม็กรักเจตมากขนาดไหน
แม็กประกาศว่าเจตเป็นแฟนแม็กในร้านเหล้า ต่อหน้าเพื่อนของแม็ก และคนอื่น ๆ
แถมยังประกาศบนเวทีอีกต่างหาก ผมละอึ้งเลยครับ...ไม่คิดว่าจะมีใครกล้าทำแบบนี้ ยิ่งเป็น ชาย กะ ชายด้วย
อิจฉาครับ ไฟ้ไหม้ตาผมหมดละ ชาติที่แล้วเจตทำบุญด้วยอะไร ถึงได้แม็กมาเป็นแฟน
มาตอบผมด้วยนะครับ :bye2:
o13
-
Thank you for your great story :D
-
ไม่มีมาต่ออีกแล้วเหรอครับ
อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้ผมรักแม็กซ์ขึ้นมาเลย 555
อ่านคืนเดียวจบเลยคร้าบ
-
:o12: เอกนิสัยไม่ดีอ่ะ .. ทำกับเพื่อนรักได้ไง
เจตอีกคน สงสารแม็กสุดๆๆ :m15:
มาต่อไวๆ นะค่ะ o13 o13
:bye2:
-
หวัดดีครับ ผมเขียนอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ แรกๆ (เว็บอื่น) นานมาก แล้ว นะครับ 3 4 ปีแล้วเนาะ
สรุปมันคือเรื่องจริงหรอครับ
เด่วจะรอติดตามรออ่านต่อไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้คนโพส :L2: :L2:
-
อ่าาา จบแล้ว (มั้ง?) ทั้งสนุก ทั้งซุ้ง ทั้งเศร้า ปนๆกันไป o13
ถ้ากลับมาต่ออีกก็ดีนะคะเนี่ย อยากรู้เรื่องต่อจากนั้นว่าเมื่อไหร่แม็กจะรู้เรื่องเจตกับเอก :z3:
แต่ก็ขอบคุณค่า เป็นอีกเรื่องที่สนุกมากเลย :z1:
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
คู่ต๊องพอกัน
อ่านมาตั้งนานสุดท้ายจบแบบ 3p ซะงั้น
-
ตกลงเรื่องนี้ไม่จบ :seng2ped:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
ค้างมากมาย บทสรุปเป็นไงเนี่ย
-
:seng2ped:
-
จะต่อยเอกให้จมกลองเลือดให้ดู :jul1: :jul1: :jul1:
-
เรื่องนี้เป็นยังไง จบไหม
-
ตกลงว่ายังไม่จบช่ายม่ะอ่ะ
" ก็มันคาใจ ข้างในลึกๆ "
เจตต้องปฏิเสธให้เด็ดขาด บอกแม็กไปเลย ว่าเอกมันคิดมิดีมิร้ายเรา
-
:z3: มานจบยังไงนิ
ไม่เปนไรยังไงก็รอฮ๊าฟฟฟฟ :กอด1:
-
ทำไม จบ แบบ นี้ ครับ ทรมานใจสุดๆ ไม่รู้เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไง
-
:a5:ยังไม่จบใช่ใหม ค้างมากๆๆๆๆ.......อยากอ่านต่ออ่ะ :z3:
-
เรื่องนี้เป้นเรื่องในดวงจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เคยเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริงด้วยซ้ำ แต่ถึงจะเป็นเพียงนิยายก็ชอบมากมาย
คนแต่งขั้นเทพจริงๆ
ตอนจบ น่าจะแค่ตอนที่กลับมาคืนดีกันหลังเคลียร์กับทางผู้หญิงได้
ส่วนอื่นๆ น่าจะเป็นเพียงภาคพิเศษ ที่คนเขียนๆ เขียนออกมา เรื่อยๆเท่านั้น
o13 o13
-
จบแบบ งง งง :z3:
-
สนุกจัง แต่ทำไม้จตทำแบบนี้ ปล่อยจัยมากจังสงสารแม็กอะ
-
ลองจิ้นดู เดาว่า คงเลิกกันแล้วล่ะครับ
เพราะ เจต ไม่ได้รัก แม็ก นี่นา (บอกว่ารัก แต่การกระทำไม่ใช่เลยอ่ะ)
เพราะคนรักกันเค้าไม่ทำกันแบบนั้นหรอก แค่สถานการณ์ล่อแหลม นิดหน่อย ก็ต้องคิดถึงหน้าคนรัก แต่นี่ ไม่อยากจะพูด
สงสารก็แต่แม็ก รักเค้าข้างเดียว
-
ตอนพิเศษจบแบบค้างคานะนี่
-
มาต่อหน่อยนะค่ะ
มันค้างอะ :z3: :z3: :z3:
-
งะ ค้างเลย :sad4:
-
ตามมาอ่านเว็บนี้ก็ไม่จบอิกเหมือนกันแฮะ เซ็งจัง :z3:
ใครมีตอนจบ ต่อด้วยเด้ออยากอ่าน ^^ :call: :call:
-
:L2: :L2: :L2:
-
ยังคอยติดตามอยู่เสมอครับ ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอ
-
ไม่จิงนะ :m15:
-
อ่านมาข้ามวันข้ามคืนรวดเดียว
เจอจบ(?)ปาหมอนเหรอเนี่ย o22
ต้องกลับไปเปิดใหม่ไล่ทีละหน้าอีกรอบว่าตกตอนไหนไปมั้ยเนี่ย สรุปจบ(?)แล้วจริง ๆ ใช่ไหม :try2:
ไม่ได้ตำหนิคนแต่งนะ นึกขอบคุณที่อุตส่าห์แต่งให้อ่านด้วย แต่มันค้างคาจริง ๆ
แล้วดันมาอยู่ในหมวดนิยายที่จบแล้ว(ปกติจะพยายามเลือกอ่านแต่นิยายในหมวดนี้เพราะกลัวค้างคาแบบนี้แหละ)
ปล. ไหน ๆ ก็อ่านไปละ อารมณ์ที่อ่านถึงตอนจบภาคปกติคือชื่นชมความรักที่ต้องฟันฝ่าของแม็คกับเจตจังเลย
ดีใจที่จบแฮปปี้เอนดิ้งสมกับที่ลุ้นมาตลอด
แต่พออ่านถึงตอนจบ(?)ภาคพิเศษสุดท้ายเนี่ยจิตตก แล้วก็เหลือแค่ความสงสารแม็ค หมดใจกับเจต และโคตรเซ็งไอ้เอกอย่างแรง(เซ็งเจตพอกันด้วย)
ไม่แน่ใจละว่าถึงตอนนี้เจตจะคู่ควรกับความรักของแม็คซึ่งพิสูจน์มาทุกครั้งว่าจริงจังมั่นคงขนาดไหน
เพราะทุกครั้งก็เห็นมีแต่เจตที่เกิดอะไรแล้วไม่เคยยอมฟังเอาแต่คิดเองเออเองจนกลายเป็นดราม่าตล๊อดทุกครั้ง
แถมท้ายสุดตัวเองมาทำซะเอง... นี่ใช่ไหมที่เค้าว่าเวลาพิสูจน์คน
โอ๊ย โมโห อินอ่ะ (แต่เดี๋ยวนั่งคิดก่อนนะว่าอินกับเรื่อง หรืออินที่ตอนจบ(?)มันค้างคาชอบกล) :o211:
-
อ่านเม้นท์แล้วไม่กล้าอ่านเลยกลัวค้างงงง :serius2: :serius2: :serius2:
-
ติดตามมาตัั้งแต่แรกเลยคับ ได้ข้อคิดเยอะมาก ในทุกตอนมีข้อคิดให้รับได้ปรับใช้จิงอยู่ตลอดเลย ขอบคุนมากนะคับ มาต่อไวไวด้วยงับ รออย้น้าคับ o18
-
เมียพี่มีชู้ เค้ารู้กันทั่วววววววว
-
โอ๊ยย !! อะไรอะ .เราร้องไห้เลยนะ .ตกลงมันจบรึยังคะ ?
เราสงสารแม็คสุดๆๆอะตกลงเรื่องจริงหรือแต่งคะเรางง ตรงนี้มากๆๆถ้าเป็นเรื่องจริง เราโครตเจ็บแทนเเม็คเลยอะ !!
แล้วมันจบยังนิคะ ? ออกจะค้างๆ งงๆ
แต่โดยรวมแล้วสนุกมากๆเลยคะ><
-
อ่านทันแระ. เรื่องน่าติดตามมาก. มาต่อเรวๆนะคราบ คนอ่านรออยุ
-
ชอบมาก และไม่อยากเชื่อว่าจะจบอย่างนี้
อุตสาห์เขียนรีวิวไว้ซะดิบดี
เฮ้ออออ~
-
สงสารคุณแม๊กมากเลยนะครับ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อยากอ่านตอนต่อไปจัง
:call: :call: :call:
ปล.ถ้าเป็นไปได้ อยากถามคุณเจตนะครับ ว่า
ที่ทำลงไปน่ะ ไม่ได้ตั้งใจหรือว่า"เจตนา" !?
-
สนุกมากเลย ^^ o13
-
ไม่กล้าอ่าน...อ่านเม้นท์แล้ว ไม่ Happy
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ยังไงก็ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ อิอิ ร
รักกันนาน ๆๆ นะครับ เห็นเข้าใจผิดกันบ่อยมากเลย
-
อ่านเรื่องนี้แล้วสะเทือนใจ ขอบอกว่าสงสารแม็กมาก
เจตไม่น่าเลยจริงๆ
-
สองสามวันมานี่ กดอ่านเจอแต่เรื่องที่ทำให้เจ็บหัวใจมาก
แต่มันก็จริงมากๆเช่นกัน เดาว่า แม็ค-เจต...ลงเอยไม่สวยใช่มั้ย โอว พระเจ้า
สองวันก่อนอ่าน พัด-เอ จาก ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=827.0) โดยคุณ A-lone
เมื่อวานอ่าน คม-วิน จาก ความรักของพี่เกิดที่ 7-11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2802.0) โดยคุณ howto696
เอาจริงๆ ตอนนี้จิตตกสุดๆนะ เขียนเล่าเรื่องราวกันสุดยอดมาก ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย
-
สองสามวันมานี่ กดอ่านเจอแต่เรื่องที่ทำให้เจ็บหัวใจมาก
แต่มันก็จริงมากๆเช่นกัน เดาว่า แม็ค-เจต...ลงเอยไม่สวยใช่มั้ย โอว พระเจ้า
สองวันก่อนอ่าน พัด-เอ จาก ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=827.0) โดยคุณ A-lone
เมื่อวานอ่าน คม-วิน จาก ความรักของพี่เกิดที่ 7-11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2802.0) โดยคุณ howto696
เอาจริงๆ ตอนนี้จิตตกสุดๆนะ เขียนเล่าเรื่องราวกันสุดยอดมาก ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย
น่ากลัวจังครับ
-
:sad4: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ทักทาย วันสาทเดือนสิบ (วันชิงเปรต) อิอิ
:call: :call: :call: :call: :call:
-
อยากติดตามต่อว่า เจตกับแม็กจะรักกันต่อไปหรือไม่ เรื่องนี้ไม่ต่อแล้วหรอคับ
-
นีจบแล้วเหรอ งงๆ ค้างๆแฮะ
-
เด็กช่างรักจริง :pig4: :pig4:
เป็นกำลังใจให้เด็กช่างนะ :L2:
อ่านจบแล้วเจ็บปวดใจอย่างบอกไม่ถูก ............ :o12:
-
สนุกมากมาก
-
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกติดตามไปจนจบ
-
ตะเตือนไต งุงิ
-
เพราะเรื่องนี้
ทำให้เราค้นพบเล้าเป็ด
ขุมทรัพย์มหาสมบัติ
ติดแหง่ก..เข้ามาแล้วออกไม่ได้
อิอิ
-
:mew1:
-
สิบปีแล้ว คิดถึงจัง