-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เปิดจอง พี่เซฟกับน้องเลิฟแล้วนะคะ รายละเอียด คลิกได้ที่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40039.new#new (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40039.new#new)
ปกค่ะ
(http://i1222.photobucket.com/albums/dd482/Mercynovel/ValentineLove_Cover1C_front.jpg)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 1
“เลิฟจ๋า...!!!” มาแล้วครับเสียงจากนรก
“เลิฟ ไม่รักโรสแล้วเหรอ” นิ่งไว้ครับ อย่าหันไปสนใจ
“ไอ้เลิฟฟฟฟฟฟ” นั่นไง ธาตุแท้มันออก
“อะไรอีกหละ” ถามออกไปแต่หน้าผมยังไม่หันไปมองไอ้คนต้นเสียงที่แง๊วๆ อยู่ข้างๆ
“วันนี้ไปเล่นแทนหน่อยดิ น้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คอนเสิร์ตเล็ก ๆ เล่นที่คณะวิศวะเล่น ห้าเพลงเอง”
นั่นไง กูว่าและตลอดแหละ ทำไมต้องเกิดมาหน้าตาเหมือนมันด้วยวะ
งง กันอยู่ใช่ไหมครับว่าผมเป็นใคร แล้วไอ้คนที่มาแง้วๆ กับผมนี่มันเป็นคนหรือแมวใช่ไหมครับ โอเคเรามาแนะนำตัวกันซักหน่อยครับ
ผมชื่อเลิฟครับ ชื่อจริงว่านายวาเลนไทน์ เป็นนักศึกษาปี 2 คณะดุริยางคศาสตร์ ของวิทยาลัยดนตรีแห่งหนึ่งที่อยู่ในมหาวิทยาลัยรัฐฯ ชื่อดัง ผมเรียนเอก Voice Jazz ครับ ส่วนไอ้แมวปีศาจที่มาเกาะแข่งเกาะขาเรียกผมอยู่นี่ชื่อโรสครับ เป็นเพศเมียครับชื่อจริงว่า สุดที่รัก ใช่แล้วครับ เราสองคน เป็นฝาแฝดกัน
ผมกับไอ้โรสเป็นแฝดชายหญิงที่หน้าเหมือนกันมากครับ ผมเกิดก่อนมันสองนาทีกว่า ๆ ครับ เลยได้เป็นพี่มัน ที่ชื่อพวกเราฟังดูเลี่ยนๆ ก็คงเพราะพวกเราเกิดวันวาเลนไทน์ครับ แม่ก็เลยตั้งชื่อแบบนี้ให้เรา
เล่าต่ออีกซักนิดครับ ไอ้โรสแฝดผม มันเป็นทอม เรียนคณะเดียวกับผมนี่แหละครับแต่มันเรียนเอก Guitar Jazz แมนไหมครับน้องสาวผม มันมีแฟนเป็นสาวสวยอยู่ต่างมหาฯลัย เวลาแต่งตัวไปเรียน ก็แต่งตัวเหมือนผมครับ แต่แทนที่คนอื่นจะเข้าใจว่าเป็นแฝดชายๆ แต่ดันโดนล้อว่าเป็นฝาแฝดทอมคู่ครับ
มันผิดที่แม่ครับ แม่ผมเป็นคนสวยมากครับ พวกเราเลยได้รับเชื้อสวยจากแม่ แต่จริงๆ ควรจะเป็นไอ้โรสคนเดียวสิครับที่ได้ความสวยของแม่ไป ผมควรจะหล่อเข้มเหมือนพ่อ แต่ไหงผมดันหน้าเหมือนแม่ไปซะงั้น
แล้วไอ้สาเหตุที่ไอ้โรสมันมาอ้อนตีนผมอยู่เนี่ยก็เพราะมันมีงานคอนเสิร์ตที่คณะวิศวะครับ ปกติคณะผมก็ไปเล่นตามคณะต่าง ๆ อยู่บ่อย ๆ เวลาคณะเขามีงาน open house หรืองานคณะ เขาก็จะมายืมเด็กคณะผม ไปเล่นดนตรีให้ครับ แล้วครั้งนี้วงของไอ้โรสมันต้องเล่นครับ แต่ดันตรงกับวันเกิดของแฟนมัน มันก็เลยต้องมาให้ผมเล่นสลับล่างกับมันครับ
“นะแก แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบไอ้พวกคณะป่าเถื่อนนั่น ฉันก็บอกว่าฉันเป็นทอมยังเสือกตามจีบกันอยู่ได้” ไอ้โรสมันฮอตในหมู่ชายครับ ถึงมันจะเป็นทอม แต่หน้าตามันหวานน่ารักซะขนาดนี้
“อย่ามาอ้างไอ้โรส วันนี้วันเกิดมิมิน่ะสิแกถึงจะโดดไปเนี่ย” รู้ทันครับ เขาว่าฝาแฝดมักจะรู้ใจกัน
“แหมมมม เอาเถอะนะ ฉันรู้ว่าแกตกลงอยู่แล้วเพราะว่าสุดหล่อ สุดรักของแกอยู่คณะนี้ แถมเป็นกรรมการจัดงานนี้ด้วยนี่หว่า ฉันน่ะรู้ใจพี่ชายเสมอ” เห็นไหมครับแฝดกันมันไม่ต้องมองตาก็เห็นถึงลิ้นไก่แล้วครับ
“เออ ๆ ก็ได้ ลิสเพลงไว้เลย เล่นห้าโมงเย็นใช่ไหม ช่วงเช้าฉันไม่มีเรียน เดี๋ยวแกะก่อน” นี่เห็นแก่ผู้ชาย เอ๊ย เห็นแก่น้องสาวนะเนี่ย
“ฟอดดดดดดดด เลิฟแกน่ารักที่สุดในโลก ขอให้พี่เซฟมาขอเบอร์แกนะวันนี้” อืม อวยพรได้ดีมาก
อย่าพึ่ง งงกันนะครับ ว่าพี่เซฟเป็นใคร พี่เซฟก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่คณะวิศวะ ปีสาม เป็นผู้ชายที่ผมแอบชอบตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่แล้วหละครับ
อย่าตกใจครับ!!! เข้าใจไม่ผิดหรอก พี่เซฟเป็นผู้ชาย ผมเป็นผู้ชาย แต่ผมชอบผู้ชาย
ผมเจอพี่เซฟโดยบังเอิญ เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ผมกับไอ้โรสกะเวลาผิดครับกลัวมาไม่ทันเลยออกซะเช้าแล้วรถดันไม่ติดครับ เลยถึงเร็ว ไอ้โรสให้ผมวนไปส่งที่คณะก่อน ส่วนผมก็วนออกมาหาที่จอดครับ มุมหนึ่งใกล้ๆ กับที่ผมจอดรถ ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งยอง ๆ แกะถุงข้าว และกระดูกไก่ท่ามกลางฝูงสุนัขสิบกว่าตัว พอชายคนนี้วางถุงที่เปิดปากเสร็จเรียบร้อย เหล่าสมุนที่คอยกันลิ้นห้อยก็สุมหัวกันทันที ผมเห็นเขานั่งยิ้มกับภาพตรงหน้า มีหมาเล็กที่โดนหมาใหญ่แย่ง เขาก็แอบเอาถุงข้าวน้อยมาวางให้อีกที่หนึ่ง ผมยิ้มกับภาพตรงหน้าเช่นกัน
หลังจากนั้นผมเจอเขาที่มุมข้างลานจอดรถตรงนี้เกือบทุกวัน แต่มีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ผมยิ่งประทับใจและยิ่งชอบผู้ชายคนนี้เข้าไปใหญ่ คือมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณ8-9 ขวบ เดินหิ้วตระกร้าที่บรรจุไปด้วยห่อลูกอม เด็กน้อยคนนี้น่าจะเดินขายลูกอมมาเรื่อยๆ จนหลงทางยืนร้องไห้อยู่ คนเดินผ่านไปมาก็ไม่มีใครสนใจ ผมกำลังจะเดินก้าวเข้าไปหาเด็กคนนี้ แต่มีคนที่ไวกว่าผม
พี่เซฟ!!!
“ร้องไห้ทำไมคะคนเก่ง ไหนบอกพี่สิคะ” พี่เซฟย่อตัวลงเช็ดน้ำตาให้หนูน้อย ผมที่ยืนอยู่ไม่ห่างแอบฟังอย่างตั้งใจ “หนู ฮือ หนูหลงทาง ฮือหนูอยากกลับบ้าน ฮือแต่กลับไม่ได้ ยังขายของไม่ได้เลย ฮึก ฮือแม่จะไม่มีเงินซื้อยา” พี่เซฟควักผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาของแม่หนูน้อยแล้วพูดกับเธอ “งั้นเดี๋ยวพี่เหมาหมดเลยนะ จะได้เอาเงินไปซื้อยาให้แม่นะครับ แล้วเดี๋ยวพี่พาไปส่งหน้ามหาฯลัยนะ” พี่เซฟพูดจบก็ควักเงินออกจากกระเป๋า ผมเห็นพี่เซฟควักแบงค์พันให้น้องไป ได้ยินเสียงแม่หนูตอบแว่วๆ ว่าไม่มีเงินทอน “ไม่ต้องทอนนะ พี่ให้หมดนี่แหละเก็บไว้ซื้อยา ซื้อข้าวไปบำรุงคุณแม่นะครับ” แล้วพี่เซฟก็ลูบหัวแม่หนูน้อย ก่อนจะจูงมือพาเดินไปทางด้านหน้ามหาฯลัย
ผมยืนดูเหตุการณ์นั้นตั้งแต่ต้นจนจบ พร้อมรอยยิ้มที่หุบไม่ลงเลยตลอดทั้งวัน
ผมตกหลุมรักผู้ชายคนนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้ว!!!!
หลังจากนั้นผมก็พยายามสืบหาว่าเขาเป็นใคร เรียนคณะอะไร ชื่ออะไร ผมก็ได้แต่เฝ้าแอบมองพี่เซฟ หวังว่าซักวันหนึ่งเราจะได้รู้จักกัน
ผมไม่เคยมีแฟน ไม่ว่าทั้งหญิงและชาย แต่ผมชอบคนอ่อนโยน และผมเป็นคนรักจริง ผมคิดว่าผมควรจะสู้เพื่อความรักของตัวเองซักตั้ง
แต่ผมจะเริ่มจากตรงไหนดีหละเนี่ย!!!
+++++++++++++++++++++++++++
ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เพิ่งเคยเขียนแนวนี้เป็นครั้งแรกค่ะ หลังจากที่ตามอ่านมานาน เลยอยากลงไม้ลงมือเขียนบ้าง ตอนแรกมีอีกพล๊อตนึงที่ดูซีเรียสกว่านี้ แต่เพื่อนสาวคนสนิทบอกว่า อยากอ่านอะไรฮาๆ อย่าซีเรียสเลยแก ก็เลยมาได้พล๊อตนี้แหละค่ะ
ติชมกันได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
-
:3123:
ต้อนรับเรื่องใหม่ ค้าบบบบบ
-
:mc4: เรื่องใหม่น่าหนุก
-
เจิมจ่ะ :3123:
มาต่อบ่อยๆนะจ๊ะ
-
เข้ามาดูตอนดึก ๆ
ขอบคุณน่ะค้าบบ
-
แวะมาเจิมตอนแรกครับ :mc4:
-
:L2: :L2:
-
:mc4: :L2: รับเรื่องใหม่
น่าติดตาม
นายเอกน่ารักดี
-
ตอนที่ 2 ความลับ
ผมมาถึงบริเวณที่จัดงานที่คณะวิศวะก่อนเวลาเล่นจริง หนึ่งชั่วโมงเพื่อมาซาวนด์เช็ค
“อ้าว เอ๊ะ ไอ้โรส หรือไอ้เลิฟวะ” ไม่ต้องแปลกใจครับเพราะไอ้โรสมันขาประจำสลับตัว เพื่อนมันเลยต้องถามก่อนคุยด้วยทุกครั้ง
“แกว่าใครหละโม” ไอ้โมสบถเสียงไม่เบาก่อนจะส่ายหัวแล้วจูนหนังกลองต่อ
โมมันรู้ครับ เพราะถ้าเป็นไอ้โรสตัวจริง จะต้องเรียกมันว่า “ไอ้เหี้ยโม”
ผมก็จัดการเอากีตาร์โปร่ง Takamine ลูกรักของผมที่ไอ้โรสมันซื้อให้ (เพื่อใช้ในการนี้) ออกมาเสียบสายแจ็คเข้ากับจูนเนอร์ก่อนจะลงมือตั้งเสียง พอตั้งเสียงเสร็จ สมาชิกในวงก็มากันครบ แล้วก็ลงมือซาวนด์เช็คกันทั้งวง
“เลิฟ ขอบใจนะที่มาเล่นแทนไอ้โรสน่ะ” แชมป์มือเบสของวงครับ ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่ผมรู้สึกว่าแชมป์ชอบผม และกำลังจีบ
“ไม่ต้องขอบใจเราหรอก เราโดนบังคับมา” อยากมาตายห่าหละ ถ้าไม่ติดว่าเล่นที่คณะพี่เซฟนะ จะไม่มีทางตกลง แต่จริงๆ ปกติก็ไม่เคยปฏิเสธมันได้ซักทีนะครับ
“เลิกงานแล้วไปไหนต่อรึเปล่า ไปกินข้าวด้วยกันไหม เราชวนเลิฟหลายครั้งแล้วแต่เลิฟไม่ว่างไปกับเราซักที” นั่นไง เห็นไหมครับผมไม่ได้หลงตัวเองนะ ไอ้แชมป์น่ะ มันพยายามชวนผมไปเดทหลายรอบแล้วครับ แต่ผมก็หาทางเลี่ยงตลอด ไม่ใช่ว่าผมสวย เอ๊ย หล่อเลือกได้นะครับ แต่ผมไม่อยากให้มันยุ่งยาก ไม่ได้อยากให้ความหวังใคร เพราะผมชอบคนอื่นอยู่แล้ว
“เอ่อ..” เอาไงดีวะกู เข้าใจสถานะการณ์ของนางเอกก็วันนี้ “เรานัดเพื่อนไว้แล้วนะแชมป์ วันหลังแชมป์บอกเราก่อนล่วงหน้าซักสองสามวันดิ เดี๋ยวเราเคลียคิวให้เลย” โบ้ยไปครับ ให้เป็นความผิดของมันที่มาชวนกระชั้นชิด
“ครั้งก่อนๆ เราก็นัดก่อนสองสามวันเลิฟก็ปฏิเสธเราอยู่ดี” แป่ว!!!ซวยเลยกู
“เฮ้ย เราปวดฉี่หวะเดี๋ยวไปฉี่ก่อนขึ้นเวทีดีกว่า ไปนะๆ เจอกันบนเวที” รีบชิ่งครับ แต่ได้ยินเสียงไอ้แชมป์ แว่ว ๆ ว่าหนีตลอด เหอะๆๆ อยู่ก็กลัวดิ กร๊ากกกก
ผมก็เดินไปฉี่จริง ๆ นะครับ เอ๊ะ ไอ้ห้องน้ำคณะนี้มันอยู่ตรงไหนหว่า อ่อ นั่นเองๆ ไม่เคยเข้าห้องน้ำคณะอื่นครับ
โอ๊ะ!! พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ตายหละกู เยี่ยวไม่ออกแน่นอน ที่เซฟยืนฉี่อยู่ อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ ครับ ทำไงดี ๆ หันไปเห็นห้องน้ำว่างอยู่ รีบเข้าไปในห้องน้ำครับ
เข้ามายืนใจเต้นในห้องน้ำ นี่กูจะหลบทำไมวะเนี่ย ทำไมไม่โชว์ตัวเผื่อพี่เซฟจะมองเห็นความน่ารักแล้วยิ้มให้ กรี๊ดดดดด แค่คิดหัวใจก็จะระเบิด เป็นเอามากหวะกู ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินออกไปแล้ว ก็ค่อย ๆ แง้มประตูเปิดออกไป พี่เซฟเดินไปแล้วครับ แต่คนที่เดินเข้ามาแทนเป็นไอ้แชมป์
“อ้าว เลิฟฉี่เสร็จยังครับเดี๋ยวเดินออกไปพร้อมกัน” มึงไม่ต้องสุภาพกะกูนักได้ไหม กูเลยไม่กล้าไปฉี่ ที่โถเลย
“เฮ้ยแชมป์ เราปวดขี้อะแชมป์ไปก่อนเลย” ไม่ต้องรอฟังคำตอบรับผมรีบพลุบเข้าห้องน้ำห้องเดิมปิดประตูล็อคห้องอย่างเร็ว ผ่านไปครู่ใหญ่ครับผมถึงได้ยินเสียงคนเดินออกไป มันคิดจะอยู่ดมขี้ผมหรือไงก็ไม่รู้ ผมตัดสินใจหันไปหาชักโครกแล้วก็ฉี่ เอาวะไม่ต้องออกไปฉี่โถข้างนอกและ เดี๋ยวเจอคนไม่พึงประสงค์อีกกระเพาะปัสวะอักเสพพอดีครับ
ฉี่เสร็จผมก็ต้องรีบเดินไปให้ถึงเวทีจัดงาน เพราะมันได้เวลาแล้วครับ เดินไปหยิบกีตาร์ ดีดๆ ฟังเสียงว่าไม่เพี้ยนไปจากที่ตั้งไว้ ก็หยิบเดินขึ้นเวทีตามสมาชิกในวงไปครับ
วันนี้เล่นห้าเพลงครับเรียกแขกด้วยเพลงนี้เพลงแรกเลยครับ I’m yours เพลงนี้กีตาร์โปร่งเป็นพระเอกครับ เพลงนี้ไม่ต้องแกะครับ เพราะผมแกะเล่นตั้งแต่ตอนเพลงฮิตแรกๆ แล้วครับเลยเล่นพริ้วเลยครับ เทคนิคผมไม่ได้แพรวพราวเหมือนคนที่เรียนมาโดยตรงอย่างไอ้โรสนะครับ แต่ผมก็พอเล่นได้ เพราะพ่อเป็นคนสอนกีตาร์ให้เราสองคนพร้อม ๆ กันครับ แถมผมชอบร้องเพลง เลยใช้กีตาร์เป็นเครื่องเล่นทำนองคู่กายครับ แต่อยากจะบอกว่าผมร้องเพลงนี้เพราะนะ เพื่อนบอกว่าเสียงผมกวนคล้าย ๆ Jason Mraz
ผมเล่นไปโยกตัวผงกหัวไปตามกรูฟ เหลือบตาลงไปมองที่คนดูก็เห็นสุดที่รักผมยืนดูอยู่ท่ามกลางฝูงชนครับ กรี๊ดดดดดดดด (ในใจนะครับ) ไม่รู้รู้สึกไปเองรึเปล่า เหมือนพี่เขามองผมอยู่ พี่เซฟโยกหัวน้อย ๆ ตามจังหวะเพลง พร้อมทั้งยกมุมปากขึ้นยิ้มนิด ๆ เท่มากกกกกกกครับ เป็นผู้ชายที่ยิ้มได้เท่มาก พี่เขาไม่ได้ยิ้มแบบเก๊กๆ แต่ยิ้มออกมาแล้วให้ความรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เท่จัง ผมเกือบเล่นผิดคอร์ดไปเลย ไม่ได้ๆ ต้องตั้งสมาธิ จะมาเสียหน้าต่อหน้าที่เลิฟไม่ได้
ผมก็เล่นไปอีกสามเพลงครับ จนถึงเพลงสุดท้าย จริงๆ เพลงสุดท้ายนี้ตามลิสต์เพลงแล้วต้องเป็นเพลงสุดฮิตไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอครับ แต่ผมอยากให้เขารู้จักทั้งผมและผมก็อยากรู้จักเขาเหมือนกันครับ ผมเลยขอเปลี่ยนเพลงและขอร้องเองครับ เรื่องร้องไม่มีปัญหาสำหรับผมอยู่แล้วครับ เพราะผมเรียนเอกวอยซ์เพียงแต่ต้องไม่ใส่เทคนิคแพรวพราวเกินไปแล้วก็แอบดับเสียงให้แหบ ๆ นิดๆ ให้เหมือนไอ้โรสครับ เพราะตอนนี้ผมยังอยู่ในฐานะไอ้โรสครับ โรสมันก็ร้องเพลงดีครับเสียงมันคล้าย ๆ โรส ศิรินทิพย์นะ แต่สู้ผมไม่ได้ โหะๆๆ
“สวัสดีฮะ ผมละ...เอ๊อะโรสนะฮะ” เกือบหลุดๆ ดีนะไอ้โรสชอบพูดฮะ ผมก็พูดทั้งครับและฮะบ้าง ก็พอแถ ๆ ไปได้
“ขอมอบเพลงสุดท้ายนี้ให้กับคนคนหนึ่งนะฮะ อยากให้เขารู้ว่า ผมมีความลับอยากจะบอกเขาครับ” พูดยังไม่ทันจบดีเสียงลิง ค่าง บ่าง ชะนี ก็กรี๊ดๆ เรียกพี่โรส ๆ ๆ กันใหญ่ เดี๋ยวนี้แปลกนะครับ พวกตุ๊ดน้อย ก็กรี๊ดทอมด้วยนะครับ เห็นแล้วเครียด ผมก็เริ่มขึ้นอินโทรจากกีตาร์โปร่งของตัวเองเบา ๆ ครับ
มอง มองเธอมาแสนนาน
ฉันไม่กล้าต้องคอยหลบตาเธอเสมอ
กลัวซักวันหนึ่งถ้าเธอรู้ว่าฉัน
ปิดบังความจริงอะไรเอาไว้
ความลับที่ฉันซ่อนไว้
ไม่เคยบอกใคร จะอดใจไม่ไหว
ยิ่งฉันใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ
เมื่อสบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน
จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้
และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้างไหม
โปรดบอกความในใจ ให้ฉันรู้ทีนะเธอ
เสียงที่ผมเปร่งออกไป ผมอยากให้มันลอยไปถึงหัวใจของพี่เซฟจังครับ ผมมองพี่เซฟตลอดเวลาที่ร้องเพลงนี้ พี่เซฟก็มองมาที่ผมเหมือนกัน ผมรู้สึกได้ แต่มันจะแปลกอะไร ก็ผมยืนร้องเพลงอยู่หน้าเวที ใครๆ ก็ต้องมองมาที่ผมอยู่แล้ว เฮ้ออ...แต่อยากให้พี่เซฟมองแต่ผมคนเดียวจัง
เก็บเอาคำพูดของเธอ มาคิดมาก
แอบคิดไปเองอยู่อย่างนี้
ก็เธอ เธอช่างดีแสนดี คำว่ารักเธอ
จะต้องเก็บไว้อีกนานแค่ไหน
ความลับที่ฉันซ่อนไว้
ไม่เคยบอกใคร จะอดใจไม่ไหว
ยิ่งฉันใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ
เมื่อสบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน
จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้
และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้างไหม
โปรดบอกความในใจ ให้ฉันรู้ทีนะเธอ
ครับมันยากมากที่ผมจะเก็บซ่อนความลับนี้ไว้อีกต่อไป ผมรู้ว่าพี่เซฟคงไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรของผมที่สื่อผ่านเพลงนี้
แต่พี่เซฟครับ...
ผมไม่อยากมีความลับกับพี่อีกต่อไปแล้ว!!!
+++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะ!!
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านกันนะคะ แถมยังมาเจิมเรื่องใหม่ด้วย
ฝากด้วยนะคะ จะพยายามแวะมาลงให้ทุกวันค่ะ
ถ้ามีอันไหนอ่านแล้วติดขัดบอกได้นะคะ
เผอิญคนแต่งผ่านช่วงมหาฯลัยมานานแล้ว ลืม ๆ ชีวิตช่วงนั้นไปบ้างแล้ว แหะๆ
:กอด1: ทุกคนที่แวะมาอ่านและโพสค่า
-
เปลี่ยนหัวยังไงหละเนี่ย!!
ใช้ไม่ค่อยเป็นอะค่ะ แหะๆ ใครใจบุญบอกทีนะคะ
-
ขอติดตาม และเป็นกำลังใจให้นะครับ
:o8:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เค้าอ่านด้วยคนหนา :-[
เลิฟกะเซฟ
-
น้องสาวแสบได้อีก อิอิ
พี่ชายก็ใช่ย่อยนะนั่น
-
:mc4:
น่ารักดีค่ะ รอติดตามๆๆ o13
-
ตอนที่ 3 MSN สลับร่างสื่อรัก
ผมถอดสายแจ็คกีตาร์ออกจากแอมป์ พร้อมถือกีตาร์เดินลงจากเวทีไปด้านหลังเพื่อที่จะม้วนเก็บสายแจ็ค และเช็ดสายกีตาร์ก่อนจะเก็บเข้ากล่อง ผมเป็นคนขี้เกียจนะครับ แต่เรื่องอุปกรณ์ดนตรี ผมไม่เคยละเลย กีตาร์เล่นเสร็จต้องเช็ดสายครับ เหงื่อไคลเราที่สัมผัสกับสายตอนเล่นมันจะทำให้สายเป็นสนิมได้ครับ บอดี้เองก็ต้องเช็ดครับ ของไม่ได้ราคาบาทสองบาท
ผมก็นั่งก้มเช็ดสายกีตาร์ไปอย่างใจเย็น เพื่อน ๆ คนอื่นในวงก็เก็บอุปกรณ์ของตัวเองอยู่เช่นกัน
“เอ่อ..น้องโรสครับ” ใครเรียกไอ้โรสวะ สงสัยจะแฟนคลับผู้ชายของมัน ไอ้โรสมีแฟนคลับทั้งชายหญิงครับ (สองเพศแฟนคลับของมันมักตีกันเสมอเพื่อแย่งมัน เพี้ยน!!!) ผมเงยหน้าขึ้นไปมองด้วยสายตาเหวี่ยง ๆ แต่ผมเหวี่ยงไม่ออกครับ...ก็คนที่มายืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือ
พี่เซฟ!!!
“พี่เซฟ” ผมหลุดปากเรียกชื่อพี่เขาไปเบาๆ
“รู้จักชื่อพี่ด้วยเหรอครับ” พี่เซฟยิ้มเขิน ๆ ให้ โอ๊ยจะเป็นลมครับ ผ้าเช็ดกีตาร์หลุดมือไปเมื่อไหร่ไม่รู้ครับ รู้แต่ตอนนี้พี่เซฟก้มไปหยิบและกำลังยื่นให้ ผมก็รับมางง ๆ เอาหละ ผ้าพื้นนี้จะไม่ใช้เช็ดกีตาร์อีกแล้ว เอาไปไว้ใต้หมอนดีกว่าจะได้ฝันดี ขณะที่ผมกำลังเพ้อเจ้อกับตัวเองอยู่พี่เซฟแกคงเห็นสติผมหลุดลอยไปแล้ว แกเลยเรียกเบา ๆ อีกทีครับ
“น้องโรสครับ” จริงๆ อยากให้เรียกเลิฟนะครับพี่ แต่ทางที่ดีอยากให้เรียก เลิฟยู ดีที่สุดกร๊ากกก กูบ้าอีกแล้ว :-[
“เอ่อ..ว่าไงฮะ” เรียกสติกลับมาได้นิดนึงครับแอ๊บเสียงหน่อย ๆ :o8:
“คือ...พี่รู้ว่าน้องโรสคงไม่สนใจผู้ชายอย่างพี่ แต่...เอ่อ...คือ แต่ พี่อยากจะขอแอดพินน้องโรสได้ไหมครับ เผื่อจะได้ทำความรู้จักกันบ้าง” พี่เซฟหน้าแดงแจ๋เลยครับ ผมจะดีใจมากหากคนที่พี่เซฟอยากรู้จักคือผม ไม่ใช่เพราะคิดว่าผมเป็นโรส พี่เขาก็คงชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชายอยู่แล้ว ใจนึงผมอยากจะปฏิเสธออกไป พร้อมพูดความจริงว่าผมคือใคร แต่อีกใจ ด้านมืดสั่งให้ผมลองเสี่ยง ทำตามใจตัวเอง...
“แต่โรสเป็นทอมนะ ชอบผู้หญิง” ผมย้ำความจริง (ที่อยู่บนพื้นฐานความไม่จริง) ของโรสให้พี่เซฟฟัง
“พี่ก็ชอบผู้หญิงครับ” จึก!!! เจ็บ...แทงใจดำทะลุถึงม๊ามแดงเลย ย้ำเข้าไปว่าชอบผู้หญิง o22
“แล้วถ้าโรสไม่ได้อยากรู้จักพี่หละ แล้วถ้าโรสไม่ชอบคุยกับผู้ชายหละ” ผมยังคงเล่นแง่กับพี่เซฟ
“ก็พี่จะจีบโรสนี่ครับ ตอนนี้ก็ขอทำความรู้จักกันก่อน BB กันไปก่อนก็ได้ พี่ก็จีบของพี่ไปเรื่อย ๆ นั่นแหละ เผื่อสักวันโรสจะเห็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิงบ้าง” พี่เซฟพูดไปยิ้มไป เขินไป น่ารักไป ผมรู้ว่าพี่คงรวบรวมความกล้าน่าดู เพราะพี่เซฟไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้ ไม่ใช่คนที่จีบผู้หญิงไปเรื่อย
เอาไงดีวะเนี่ย!!! โรสเอ๊ย ฉันช่วยแกมามากแล้ว คราวนี้แกช่วยฉันหน่อยแล้วกันนะ
“แต่โรสไม่ได้ใช้ Blackberry ไม่ได้เป็นพวกบ้าเทคโนโลยี” ตอแหล!! มากๆ ครับไอ้เรื่องจริงน่ะคือผมไม่ได้ใช้ Blackberry จริง ๆ นะครับ ผมน่ะสาวก Steve Job ครับ แต่ไอ้ที่บอกว่าไม่ได้บ้าเทคโนโลยีนี่ แหลๆ ไป จริงๆ ผมนี่ทุกอย่างต้อง Apple นะครับ ดีที่บ้านรวยพ่อแม่มีเหลือกินเหลือใช้ แต่ผมเป็นคนรักษาของครับ และรู้จักประโยชน์ใช้สอยของสิ่งของที่ผมต้องการเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นผมใช้ของคุ้มค่าเงินครับ ไม่ได้ตามแฟชั่นอย่างเดียว
“คือ พี่ก็ไม่ได้บ้าครับ แต่เผอิญคุณพ่อของพี่ท่านจับฉลากของขวัญปีใหม่ได้ แล้วท่านใช้ไม่เป็นเลยยกให้พี่ครับ” พี่เซฟตอบแบบถ่อมๆ ตัวครับ แต่จริงๆ แล้วตามที่ผมไปสืบชีวประวัติพี่แกมาก็พอจะรู้ได้ว่า ครอบครัวของพี่เซฟเป็นครอบครัวฐานะปานกลางครับ พอกินพอใช้ ไม่ขัดสนอะไร พอจะมีเงินให้ลูกจับจ่ายได้ไม่น้อยหน้าใคร แต่ก็ไม่ถึงขนาดฟุ่มเฟือยได้
พ่อและแม่ของพี่เขาเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งทั้งคู่ครับ เงินเดือนอาจารย์ข้าราชการก็ไม่ได้มากมายนัก เพียงแต่บ้านของคุณพ่อของพี่เขาเป็นตระกูลขุนน้ำขุนนางเก่าที่พอจะมีสมบัติประจำตระกูลตกทอดมาบ้าง แล้วพี่เซฟเองก็เป็นคนขยันครับ รับสอนพิเศษตั้งแต่ตัวเองเรียนปี 1 พอปี 2 ช่วงปิดเทอมก็ไปโครงการ Work and Travel ทำงานเก็บเงินฝึกภาษา เห็นไหมครับ ที่รักของผมทั้งเก่ง ขยัน แสนดี ขนาดไหน แล้วจะไม่ให้ผมรักพี่เขาได้ยังไงกัน
“เอาเมลไปแล้วกัน msn เล่นใช่ไหมฮะ” ผมเลยตัดสินใจให้ email กับพี่เซฟไปแทน ก่อนจากกันพี่เขาก็ยิ้มกว้างส่งท้าย แข่งขาจะอ่อนครับ อยากจะเป็นลม เกือบเผลอปล่อยมือทำกีตาร์ตกพื้น อยากวิ่งไปกรี๊ดดดดดดด เสียงดัง ๆ สักสิบนาทีแต่ก็กลัวเส้นเสียงจะอักเสบ เฮ้อ...เมื่อไหร่ผมจะได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นของตัวเองนะ
ผมประมวลแผนก่อการรักของผมไว้ในใจอย่างรวดเร็ว ผมคิดว่า ช่วงนี้ผมต้องแอบเป็นไอ้โรสไปก่อนระหว่างที่เจอพี่เซฟ หรือแชทคุยกัน ผมจะต้องพยายามทำให้พี่เซฟรักผมให้ได้ครับ แล้วผมก็จะบอกความจริงกับพี่เซฟ เฮ้อออ นี่กูเป็น ทัดดาว บุษยา เจ้าฮะ หรือเปล่าวะเนี่ย ผมรู้ว่าพี่เซฟคงโกรธถ้ารู้ความจริง แต่ถ้าพี่เขารักผมไปแล้ว อย่างน้อย ก็ยังคงมีเยื่อใยให้สานต่อกันบ้าง ผมก็ได้แต่คิดง่ายๆ ไปก่อน โดยไม่รู้เลยว่า เรื่องโครต!!!!! ยุ่งมันจะตามมาแบบ non stop หลังจากนี้
ผมรีบกลับบ้านไปรอไอ้โรสด้วยใจจดจ่อเลยครับ เพราะคิดว่าคงต้องอธิบายเรื่องราวและแผนการณ์ทุกอย่างให้มันฟัง เผื่อวันไหนเดิน ๆ ไปแล้วเจอพี่เซฟเดินมาจีบมันจะได้สวมรอยเป็นผมในคราบของมัน (งงไหมครับ ผมก็เริ่มงงนิดๆ) ผมต้องรีบบอกก่อนครับเพราะไอ้โรสเนี่ย ถ้ามีผู้ชายมาจีบนะครับ มันด่าเละเสียหมาเลยครับ
มีอยู่ครั้งนึงครับ มีชายหนุ่มสุดหล่อว่าที่คุณหมอมาจีบมัน ตามมาดักรอหน้าคณะ เช้ากลางวันเย็น มีอยู่กลางวัน วันหนึ่งว่าที่คุณหมอก็มายืนรอ ไอ้โรสมันก็ชวนไปที่โรงอาหาร ตอนกลางวัน คนกำลังเยอะเลยครับ พอมาถึงโรงอาหารมันก็แหกปากด่าหมอกลางโรงอาหารเลย
‘โรคจิตหรือไง ตามอยู่นั่น บอกว่าเป็นทอม ไม่ชอบผู้ชาย ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ แล้วอย่างนี้จะเป็นหมอได้ยังไง มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย อย่ามาให้เห็นหน้าอีกนะ นี่อุตส่าห์อดทนให้เลิกตามไปเองนะ เห็นว่ามีการศึกษาเป็นถึงนักศึกษาแพทย์ คิดว่าจะเข้าใจอะไรง่าย ๆ ถ้าเข้าใจยากนัก ก็จะได้ให้คนอื่นรับรู้ด้วย เผื่อคนรู้เยอะๆ จะได้เลิกด้านซะที ไปชิ้ว’ หลังจากนั้น คุณหมอชะตาขาด ก็ตายจากไป เหลือไว้เพียงเสียงลือ เสียงเล่าอ้าง ถึงความแรงงงง!!! ของไอ้โรส จากนั้นก็ไม่ค่อยมีใครอยากลองดีกับมันเท่าไหร่ มีแต่พวกแซว ๆ เล่น ๆ ไม่มีใครกล้าตามจีบมันอย่างจริงจัง
ผมว่าพี่เซฟก็น่าจะรู้กิตติศัพท์ของไอ้โรสมาบ้าง นี่ถือว่าพี่เซฟกล้ามากนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรครับพี่เซฟ เลิฟไม่โหดร้ายเหมือนไอ้โรสหรอกครับ
จริง ๆ ตอนคุยกับพี่เซฟ ผมก็กลัวว่าพี่เขาจะจับได้นะครับ เพราะเสียงผู้ชาย ผู้หญิงมันหลอกกันลำบากครับ แต่เผอิญผมเรียนการใช้เสียงนะครับ แล้วผมเป็นผู้ชายเสียง Tenor ค่อนข้างสูงนะครับผมดัด (จริต) ได้นิดหน่อย แถมเสียงไอ้โรสเองมันก็แหบ ๆ แล้วมันก็จะชอบทำเสียงห้าว ๆ แมน ๆ มันก็เลยไม่ยากที่ผมจะเลียนเสียงมันนะครับ อาจจะไม่เป๊ะ แต่ถ้าคนที่ไม่เคยคุยกับโรส หรือผม แล้วเพียงแค่รับรู้ว่าไอ้โรสเป็นทอม ที่ห้าว แมน แต่งชาย มีแฟนเป็นหญิง เขาก็เหมือนจะเมมโมรี่สมองไว้แล้วว่าเสียงผมก็คงจะไม่ต่างจากผู้ชายนัก พอได้มาคุยกันจริงๆ เขาก็เลยจะไม่เอะใจเท่าไหร่ แต่ยังไง ผมก็ต้องคอยระวังตัวแหละครับ
“คุณพี่ชายครับ ทำไมวันนี้นอนดึกหละ” ยังดีที่มันยังกลับนะครับ นึกว่าคืนนี้จะอยู่กับน้องมิมิทั้งคืน มันไปค้างห้องน้องเขาบ่อยครับ แถมมันยังเที่ยวป่าวประกาศว่ามิมิน่ะ เมียมัน คิดไม่ออกครับ ว่ามันจะ..จึ๊ก จึ๊ก ฉิง ฉับ กันยังไง ผมไม่ค่อยสันทัดแนวนี้เท่าไหร่ ฮ่า ๆ
“รอแกนั่นแหละ มาคุยกันก่อนดิไอ้น้องชาย” มันชอบให้ผมเรียกไอ้น้องชายครับ ผมก็อยากให้มันเรียกว่าพี่สาวเหมือนกัน อะ ล้อเล่น เป็นพี่ชายมันแหละดีแล้วครับ
“มีไร วันนี้เล่นดนตรีเป็นไงบ้าง แฟนคลับสาว ๆ ฉันจับได้รึเปล่าว่าเป็นแกมาแทน” แหม ห่วงแต่ตัวเองนะมึง จับได้ห่าเหวไร ชะนี งี้กรี๊ดดดดด กันจนหูจะแตก
“ไม่มีใครจับได้ นอกจากเพื่อนในวงแก แต่มีเรื่องที่น่าตื่นเต้นกว่านั้นอีกหวะ” อยากกรี๊ดต่อท้ายด้วย
“เรื่องไร พี่เซฟมาขอเบอร์หรือไง”
“กรี๊ดดดด ไอ้บ้าโรส แกรู้ได้ไง” ผมกรี๊ดออกมาจริงๆ หละครับ อดไม่อยู่ สาวใส่เลย ทายถูกได้ไง
“เฮ้ย จริงอะ โม้เหอะ” ไม่เชื่อเสน่ห์ของพี่ชายแกเหรอไงไอ้โรส
“จริง แต่ขอแอดพินนะ ไม่ได้ขอเบอร์ ฉันไม่มีพิน เลยให้อีเมลไป”
“โหยย ฝันที่เป็นจริงเลยดิวะเนี่ย ดีใจกับแกด้วยนะเนี่ย ว่าแต่ เอ๊ะ ไอ้เลิฟ เดี๋ยวนะ แกไปในฐานะฉัน แล้วไอ้พี่เซฟมันมาจีบใคร ฉัน หรือว่าแก” เอ่อ นี่แหละ ที่กำลังจะบอกต่อ โปรดอย่าคาดคั้นด้วยสายตาเหมือนจะมาขย่ำคอฉันสิ
“แหะๆ จีบ....แก หวะ”
“ไอ้เหี้ยยยยยยยพี่เซฟ มึงตายยยยยย” ไอ้โรสมันพูดพร้อมเอามือมาบีบคอผม ปากด่าพี่เซฟแล้วมาบีบคอกูทำม๊ายยยยย เข้าใจว่าเพราะฉันเป็นว่าที่ภริยาพี่เซฟ อย่าเพิ่งใส่อารมณ์นักสิวะ เดี๋ยวกูไม่ได้เป็นเมียพี่เซฟจริงๆ อร๊ายยยยยยย แค่คิดก็เขิน
เพี้ยะ!!!! “ไอ้บ้า ฉันบีบคอแกมาทำหน้าเคลิ้ม น่าขนลุกเพื่อ!!!” ไอ้โรสตบกะบาลผมเรียกสติครับ
“แก ช่วยฉันหน่อยนะ เรื่องพี่เซฟฉันจัดการเอง เพียงแต่ขอยืมชื่อแกก่อนนะ ถ้าพี่เขารักฉันแล้ว ฉันจะรีบบอกความจริงกับเขาทันที เขาอาจจะโกรธบ้าง แต่ถ้ารักกันจริง ฉันง้อซักหน่อยเขาอาจจะใจอ่อนนะแก” เห็นแก่ความรักของพี่แกเถอะนะไอ้น้องชายยยยยยย
“เฮ้อออ แกจะทำให้เรื่องมันยุ่งนะเลิฟ แกก็ชอบคิดอะไรง่าย ๆ ในแง่ดีไปได้”
“เถอะนะ โรสนะ แกก็รู้ว่าฉันรักพี่เซฟจริงๆ นะ ช่วยฉันหน่อย ฉันไม่เคยขออะไรแกเลยนะ ขอแค่ครั้งนี้ เรื่องนี้ เท่านั้น นะ” ผมเข้าไปเกาะแขนเขย่าขา แล้วเอาหัวถูไถไปกับหัวไหล่ของไอ้โรสเพื่ออ้อนมันครับ
“แกก็รู้ว่าแกเป็นพี่ชายที่ฉันรักที่สุด ทำไมฉันจะไม่ช่วย ฉันเพียงแค่อยากเตือนให้แกลองคิดดีๆ ผลที่ออกมามันจะได้ไม่คุ้มเสียรึเปล่า ฉันเองยังไงก็ยืนข้างแกอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง” บทจะจริงจังไอ้โรสมันก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าผมนะครับ มันมีเหตุผล และมักมองโลกในแง่ร้ายไว้ก่อนเสมอ ผมเองเป็นคนไม่ค่อยคิดเล็กคิดน้อย อยากทำอะไร ก็ทำ ไม่คิดอะไรมาก มองโลกในแง่ดี มีความสุขกับชีวิตครับ ผมว่าการเป็นศิลปิน ไม่ควรมองอะไรร้ายเกินไป มันจะทำลายศิลปะนะครับ
“ฉันจะไม่ทำให้แกเดือดร้อนนะ แกไม่ต้องทำไรมากหรอก เพียงแค่ถ้าเผอิญเจอพี่เซฟแล้วเขาเข้ามาทัก แกก็เออๆ ออๆ ไปหน่อยนะ หรือถ้าเกิดแกไม่ทันตั้งตัว แกก็ปฏิเสธไปว่าแกเป็นพี่ชายของโรสก็ได้นะ”
“เออ ก็ได้ยังไงฉันก็ลาออกจากการเป็นน้องแกไม่ได้อยู่แล้วนี่หว่า ทางเลือกของฉันมีซะที่ไหน” ไอ้โรสพูดแบบปลงๆ แต่ผมรู้ว่ามันน่ะเป็นห่วงและหวังดีกับผมมากที่สุด
เอาเถอะไอ้น้องชาย ยังไงแกก็ต้องมีพี่เขยชื่อ “เซฟ” แน่นอน!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะ !!!
ขอบคุณที่เข้ามาติดตามกันนะคะ
ยังไงก็เม้นท์พูดคุย กันได้นะคะ เดี๋ยวขอไปปั่นตอนต่อๆ ไปก่อนนะคะ
แว๊บมาอ่านก็แว๊บโพสกันนิดหน่อยก็ได้นะคะ :bye2:
-
นั่นไง เห็นเค้าความยุ่งเหยิงมาแต่ไกลเลย
o13
เอาอีกๆ
-
สนุกดีๆ ตามอ่านด้วยคน กด + ให้จ้า
ความจริงน่าจะแสดงตัวไปเลยน๊า
เผื่อพี่เซฟเห็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิงเข้าสักวัน อิอิ
ปล...มีเพื่อนคณะเกิด 14 กุมภาเหมือน ชื่อจริงว่า "สุดที่รัก" โดนล้อตร่อดดดดดดดดดดดด
-
ถ้ากลัวเรื่องมันจะยุ่งยากมากนักก็จับพี่เซฟกดไปเลยเลิฟเลิฟ :z1:
มาต่อเร็วน้า :call:
-
สนุกดีครับ
ต่อยาวอีกหน่อยกะได้ :o8: :o8: :o8:
เป็นกำลังใจให้ครับ
o13 o13
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ชอบๆๆๆ
มาต่อเร็วๆน๊า เค้ารออยู่ :o8:
o13
-
สวัสดีค่ะ หายไปสองวัน รีบมาปั่นต่อแล้วค่ะ แต่ขอทักทายและขอบคุณผู้มีอุปการะคุณก่อนนะคะ
barbieBot : ขอบคุณนะคะ มาให้กำลังใจคนแรกเลย
prawy : ขอบคุณค่ะ น่าหนุกก็อย่าลืมติดตามต่อไปนะคะ
zeazaiz : ขอบคุณที่มาเจิมให้ค่ะ จะพยายามมาต่อบ่อยๆ ค่ะ
philophobia : มาดึกตลอดคนนี้ รอตองกะอิลุงนะ (ไม่เกี่ยวกับเรื่องตัวเองซะงั้น)
sodium_lows : ขอบคุณค่า อย่าลืมมาเจิมตอนต่อๆ ไปนะคะ
tutu : :L2: :3123:
Little Devil : น้องเลิฟน่ารักค่ะ แต่แอบร้าย ค่ะ
wizard_tao : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าาาา
jiBtar : ขอบคุณที่มาอ่านค่า เป็นกำลังใจให้น้องเลิฟแกหน่อยนะคะจะจับพี่เซฟกดก็กลัวจะโดนตรีนพี่เซฟซะก่อนนะคะ ศึกนี้ใหญ่หลวงนักค่ะ
seaz : พี่น้องคู่นี้เขามีเรื่องให้เวียนหัวเยอะเลยค่ะ
vvivy : จะรีบมาต่อบ่อยๆ นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านมาเม้นท์นะคะ
JJHJJH : น้องเลิฟเธอใช้ช่วงชุลมุนเออ ออ ไปก่อนน่ะค่ะ บอกไปเลยกลัวพี่เซฟถีบเอา ฮ่าๆ / เพื่อนโดนล้อเหรอคะ เราว่าน่าภูมิใจออกนะ ชื่อน่ารักดี ถ้ามีแฟนอยากให้แฟนเรียกชื่อจริงทุกวันเลย ฮ่าๆๆ
lawnicon : จะพยายามมาให้ยาวค่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ
++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 4 ไปกินข้าวกันนะครับ
หลังจากที่คุยกับไอ้โรสเสร็จ ผมก็รีบขึ้นห้องไปเปิดคอมฯ ทันทีเลยครับ อยากรู้จังว่าพี่เซฟจะแอดเมลมารึยัง เจ้าตัวเขียวของ MSN กำลังหมุนครับ ผมนั่งจ้องจนเวียนหัว นี่ขนาดเนท 10 เม็กนะ
ตรึ๊ง....
ออนได้แล้ว
กรี๊ดดดครับมีคนแอดมาแล้ว รีบกดรับด่วนครับ นาทีนี้คิดได้อย่างเดียวพี่เซฟแน่นอน ออนอยู่รึเปล่าน้า ดีนะครับชื่ออีเมลผม กับหัว MSN ไม่ได้บ่งชี้ว่าเป็นใคร แต่เอาเป็นว่า เดี๋ยวเปลี่ยนหัวเอ็มฯให้เหมือนของไอ้โรสดีกว่า กันเหนียวครับ เฮ้อออ มือใหม่หัดโกหกจริงๆ เลยผม
ตึ่ง ตึง ตึ๊ง...
Save your life++ Said
น้องโรสครับ พี่เซฟเองนะ ที่คุยกันเมื่อเย็นนะครับ
Guitar Hero & MIMI Said
จำได้ฮะ ยังไม่แก่ ความจำดี (กวนตีนเล็กน้อย เพื่อความสมจริง)
Save your life++ Said
ดีใจจังครับที่จำพี่ได้ พึ่งถึงบ้านเหรอครับ พี่นะรีบกลับมาแอดเมลของโรส แล้วก็ออนไลน์รอเลยนะครับ
Guitar Hero & MIMI Said
กลับนานแล้วฮะ แต่นั่งคุยกับพี่ชายอยู่ (ตอแหลได้โล่เลยกู)
Save your life++ Said
พี่ชายฝาแฝดน่ะเหรอครับ
ดีจังนะมีฝาแฝดด้วย
หน้าเหมือนกันมากไหมครับ
หรือว่าพี่อาจจะเคยเห็นแต่แยกไม่ออกน้า
ปกติพี่จะเห็นแต่โรสมาเล่นกีตาร์ พี่ชายก็เรียนคณะเดียวกันใช่ไหมครับ เอกอะไรเหรอ
เอ่อ!!! ไม่อยากจะบอกว่า ส่วนใหญ่ที่พี่เห็นเล่นกีตาร์น่ะมันผมไอ้เลิฟเองครับ
Guitar Hero & MIMI Said
เหมือนกันมาก ชื่อเลิฟ
นิสัยดี น่ารักมากๆ
เรียนเอกวอยซ์
เสียงดีมากๆ
จีบได้นะยังไม่มีแฟน
Save your life++ Said
ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ พี่จีบน้องสาวเขาแล้ว
ว่าแต่พี่ชายยังไม่มีแฟน แล้วน้องสาวหละครับมีรึยัง
เออะ!! มุ่งมั่นเนอะจีบน้องสาวเนี่ย ไม่อยากจะคิดตอนรู้ความจริง ว่าแต่จะบอกสถานะไงดีวะเนี่ย
Guitar Hero & MIMI Said
ก็มีคุย ๆ กันอยู่ ถามไมอะ (ตอบแบบดาราไปก่อนครับ)
Save your life++ Said
อ้าวงี้พี่ก็มีสิทธิ์ดิครับ ก็ถามเพราะจะจีบไง
ว่าแต่คนที่คุยด้วยอยู่นี่ผู้หญิงเหรอ
อีพี่เซฟ!!!! คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ จีบเลยๆๆๆๆๆ
Guitar Hero & MIMI Said
อืมผู้หญิง (น้องมิมิ พี่ขอยืมตัวน้องหน่อยนะ)
Save your life++ Said
ชื่อมิมิ เหรอ
Guitar Hero & MIMI Said
อืม (มิมิจ๋า พี่ขอยืมชื่อด้วยนะเดี๋ยวพี่จะคอยเฝ้าไอ้โรสไม่ให้ไปจีบสาวอื่นให้นะ)
Save your life++ Said
ทำไมชอบผู้หญิงหละครับ
โอ๊ยยยย!!! ไอ้พี่เซฟ จะถามไปทำวิทยานิพนธ์เหรอไง วิจัยพฤติกรรมเบี่ยงเบนในวัยรุ่นรึเปล่าวะ
Guitar Hero & MIMI Said
ก็เป็นทอมอะ
Save your life++ Said
ไม่คิดจะชอบผู้ชายเหรอ
Guitar Hero & MIMI Said
ไม่ (มั้ง)
Save your life++ Said
งั้นถ้าพี่เป็นผู้หญิงจะชอบพี่เปล่า
เอ่อ!!! ไม่นิยมตุ๊ดตัวควาย อย่างพี่อะ
Guitar Hero & MIMI Said
ไม่
Save your life++ Said
ไม่ค่อยคุยเลยอะ พิมพ์คำว่าไม่เป็นคำเดียวเหรอครับ
Guitar Hero & MIMI Said
เปล่า จะให้คุยไรหละ
Save your life++ Said
จีบได้เปล่า
Guitar Hero & MIMI Said
แล้วที่ทำอยู่ตอนนี้ไม่ได้เรียกจีบเหรอขออนุญาติทำไม
Save your life++ Said
อ้าวก็กลัวไม่รู้อะ
Guitar Hero & MIMI Said
ถ้าห้ามแล้วทำไหมหละ
Save your life++ Said
ทำดิ
Guitar Hero & MIMI Said
เห็นมะ จะห้ามให้เหนื่อยเพื่ออออออ!!!!!
Save your life++ Said
ฮ่าๆ
พรุ่งนี้เลิกเรียนกี่โมงครับ ตอนเย็นไปกินข้าวกันนะ พี่ไปรับที่คณะ
อ๊ากกกกกกกพี่เซฟชวนเดท ทำไงดีๆๆๆ ไปพอกหน้า ทาครีมก่อนดีกว่า!!! แรดไปไหมกู เอาไงดีเล่นตัวซักนิดไหม
Guitar Hero & MIMI Said
เลิก บ่ายสาม (เฮ้ยยยยย!!!!! มือมันพิมพ์ไปเองอัตโนมัติ กะจะเล่นตัวซะหน่อย)
Save your life++ Said
งั้นเจอกันนะครับ
Guitar Hero & MIMI Said
อืม ไปนอนแล้วนะ
Save your life++ Said
ฝันดีครับ ถ้าคิดจะฝันถึงผู้ชาย ขอให้พี่เป็นคนแรกนะครับ
อี๊ๆๆๆๆ น้ำเน่าๆๆๆๆ แต่ชอบบบบบบบบบบบบบบ ฝันถึงทุกคืนแหละจุ๊บๆ
รีบออฟไลน์ ก่อนดีกว่าเดี๋ยวจะเผลอกดจุ๊บๆ ไปให้
+
+
+
+
วันนี้เรียนแบบใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเลยครับ ตอนเรียนเอียร์เทรนนิ่ง โดนอาจารย์ดุหลายรอบว่าผมไม่มีสมาธิ เพราะผมตอบคีย์ผิดอยู่หลายครั้ง ทั้ง ๆ ที่จริงๆ แล้วผมเป็นเพอร์เฟคพิช คือเป็นพวกที่สามารถบอกว่าโน้ตหรือคอร์ดหลังจากที่ได้ยินทันทีนั้นเป็นโน้ตหรือคอร์ดอะไร ปกติแค่เสียงเคาะแก้วน้ำดังกริ๊ง ผมก็รู้แล้วครับว่าเป็นโน้ตตัวไหน (เหมือนกับต่ายในเรื่อง Season Change นะครับ) แต่วันนี้ผมไม่มีสมาธิจริงๆ ครับ ก็คนมันตื่นเต้นอะ!!!
บ่ายสามแล้วครับ ขอเข้าห้องน้ำไปดูความเรียบร้อยของตัวเองก่อนไปเจอหน้าที่รักครับ
“อ้าวเลิฟ เอ๊ะหรือโรสนะ เมื่อกี๊เห็นแว๊บ ๆ หน้าห้องเอียร์ฯ ว่าจะเดินเข้าไปทักก็หายไปซะก่อน” อ๊ากกกก ไอ้แชมป์อีกแล้วครับ เจอมันในห้องน้ำตลอด กูจะเยี่ยวไหนดีวะเนี่ย กลัวมันแอบดูอะ ของดีเก็บไว้ให้พี่เซฟดูคนเดียว อร๊ายยยเขิน
“สวัสดีแชมป์ ตลกแล้วครับโรสมันจะเข้าห้องน้ำชายหรือครับ” อยากพูดกูมึงกับมันนะ แต่มันเสือกมาแนวสุภาพครับ
“ฮ่าๆ แชมป์รู้หรอกน่า เลิกแล้วไปไหนครับเลิฟ ไปกินข้าวเย็นกันไหม” ฮ๊อตเนอะเรา มีหนุ่มสองคนมาชวนกินข้าวเย็นเวลาเดียวกันสองคน
“ไม่ว่างแล้วครับแชมป์ มีนัดแล้วครับ” นัดกับว่าที่แฟนนะครับ ผมเดินไปฉี่โดยไม่สนใจไอ้แชมป์ที่ยืนเป็นผีอำอยู่ข้างหลัง
“อ้าว ไม่ว่างอีกแล้วเหรอ นัดกับใครเหรอ หวังว่าคงไม่ใช่แฟนนะ” ผมฉี่เสร็จกำลังล้างมือก่อนจะหันไปตอบไอ้คนช่างสงสัย
“เกือบจะใช่แล้วหละแชมป์ ไว้ใช่แล้วจะมาบอกนะ” ผมไม่รอคำตอบครับ แต่เห็นหน้าแชมป์เสียไป รีบเดินดีกว่าครับ ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกะมัน ไปหาว่าที่แฟนผมดีกว่า
เดินลงมาจากตึก ก็เจอหน้าคนที่ฝันถึงเมื่อคืนยืนคอยอยู่ครับ พี่เซฟเด่นมากครับท่ามกลางเหล่านักศึกษาคณะดนตรีอย่างพวกผม พี่เซฟเป็นผู้ชายตัวสูง หุ่นดีแบบนักกีฬา ผิวคล้ำแดดแบบคนสุขภาพดี หน้าหล่อคม ตาโตคิ้วเข้ม ตัดสกินเฮด ถ้าเรียแบบฝรั่งก็คงจะต้องบอกว่า Dark Tall and Handsome พี่เซฟแกเคยเป็นเดือนคณะวิศวะนะครับสมัยตอนเฟรชชี่ สาว ๆ งี้ติดตรึมครับ หนุ่มๆ ก็คงมีแอบเหล่บ้าง
“มารอจริงๆ ด้วย” ผมทักพี่เซฟที่ยืนยิ้มแป่นให้ผม
“พี่พูดจริงทำจริงเสมอครับ ปะครับ ไปกินข้าวกัน” พี่เซฟเอื้อมมือมาดึงกระเป๋าใส่โน้ตเพลงใบโตของผมไปถือให้ เห็นไหมครับหล่อแล้วยังสุภาพด้วย ผมอาจจะอัคติก็ได้นะครับ เวลาไอ้แชมป์มันพูดจาสุภาพใส่ผม ผมรู้สึกขนลุกทุกที แต่เวลาที่พี่เซฟพูดเพราะๆ กับผม แสดงความเป็นสุภาพบุรุษใส่ผม ผมกลับรู้สึกดี กลั่นยิ้มจนปวดแก้มแล้วครับตอนนี้
“ผมเอารถมา” ผมบอกพี่เซฟเพราะรู้ว่าพี่เซฟกำลังจะเดินไปที่รถตัวเอง แต่จริง ๆ แล้ววันนี้ผมติดรถไอ้โรสมาครับ อิอิ เล่นตัวนิดหน่อยครับจะได้ดูท้าทายไม่ง่ายเกินไป
“ไปรถพี่แหละครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่แวะไปรับที่บ้านก็ได้นะ” พี่เซฟพูดพลางเปิดประตูรถญี่ปุ่นขนาดเล็กสภาพกลางเก่ากลางใหม่ให้ แหมขี้บังคับเหมือนกันนะพี่เซฟอะ ยอมครับ
“ผมมากับน้อง เอ๊ยพี่ชายก็ได้” เกือบหลุด โกหกนี่มันไม่ง่ายเลยนะเนี่ย
“โรส แทนตัวเองว่าโรสสิครับ น่ารักกว่าอีก” อยากแทนตัวเองว่าเลิฟครับ
“ก็มันชิน”
“งั้นก็ลองหัดกับพี่ก็ได้ครับ พี่ยอม” พี่เซฟหันมายิ้มละมุนให้ครับ อบอุ่นมากๆๆ ผมเลยเผลอยิ้มตอบไปนิดนึง
ในใจอยากบอกพี่เซฟจังครับว่า...
อย่าทำให้เลิฟหลงรักพี่ไปมากกว่านี้เลยครับ!!!
++++++++++++++++++++++++
เป็นกำลังใจให้น้องเลิฟด้วยนะคะ อวยพรให้อย่าไปหลุดต่อหน้าพี่เซฟเล๊ย เดี๋ยวความแตกซะก่อน
อย่าลืมเม้นท์ติชมกันนะคะ :กอด1: :L2:
-
:-[
อ๊ายยยย เลิฟน่ารักจังอ่า
แล้วจะหลอกพี่เซฟได้นานแค่ไหนเนี่ย
เลิฟสู้ๆ..เชียร์สุดใจขาดดิ้นเลย555+
ปล.ขอบคุณค่า รอติดตามน๊า(อย่าให้เค้ารอนาน..หุหุ)
:z2: :z2:
-
^
^
^
^
^
^
^
จิ้ม ๆ ๆ คุณ vvivy เพิ่งเคยจิ้มใครเป็นครั้งแลกเลยนะเนี่ย อิอิ :mc4: :z1:
-
บอกแล้วว่าให้จับกด :laugh:
เลิฟเลิฟน่ารักได้อีก :-[
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยท่าจะยุ่งกันไปใหญ่
ต่อไปจับได้จะเป็นไงเนี้ย หิหิ ตาเลิฟนะตาเลิฟ
-
:z13: writer
อยากให้บอกพี่เซฟไปเลยว่าเป็นเลิฟ
อ่านแล้วหงุดหงิดอ่ะ
-
ง่า อยากให้พี่เลิฟรู้ตัวไวๆ อ่า ว่าชอบปู้ชายยยยยย
-
ชอบอ่า....
-
ถ้าดั๊นน
ไปเจอ ไอ้โรสเข้าพอดีล่ะ ทำไง
o22 o22 o22 o22
-
เลิฟน่ารักอ่ะ
พี่เซฟก็น่ารัก สุภาพบุรุษ อบอุ่น อ่อนโยน ชอบผู้ชายแบบนี้จริงๆเลย อิอิ
>///<
พี่เซฟเคยเจอแต่โรสมาเล่นกีตาร์ ซึ่งความจริงแล้วเป็นเลิฟไม่ใช่โรส
งั้นก็แสดงว่าคนที่พี่เซฟชอบก็คือเลิฟอ่ะดิ วิ้ว วิ้ว
อยากให้ความแตกแล้วอ่า อยากให้พี่เซฟจีบเลิฟจริงๆมากกว่า
มาต่ออีกนะคะ
เรื่องน่ารักดี
ชอบๆ
-
ชอบ
-
สวัสดีค่ะ เมื่อวานไม่ได้มาต่อ ไปตจว.มาค่ะ วันนี้กลับมาเลยรีบมาปั่นต่อค่ะ
หลายคนคงเห็นแววน่าเวียนหัวมาแล้วนะคะ เพราะน้องเลิฟของเรานี่แกก็โก๊ะๆ หน่อยนะคะ หลุดนู่นนี่ประจำ แต่โชคดีที่พี่เซฟแกไม่คิดไรมากค่ะ (อาจจะความรักบังตาเนอะ) :-[
หลายคนอยากให้รู้ความจริงกันแล้วใช่ไหมคะ อีกไม่นานค่ะๆ เอาใจช่วยน้องเลิฟแกไปก่อนนะคะ เผื่อรู้ความจริงแล้วมันจะวุ่นวายไปกว่าเดิม สงสารน้องเลิฟแกหน่อยนะ :laugh:
+++++++++++++++++++++++++++++
vvivy : หลอกอีกไม่นานเกินรอแน่ค่ะ เชียร์ต่อไปเน้อ เมื่อวานไปตจว.มาค่ะเลยต่อไม่ได้เลย
jiBtar : อืม สงสัยต้องบอกให้น้องลองกลับไปพิจารณาดูเนอะ สงสัยจับกดจะรุ่ง ฮ่าๆๆ
samsoon@doll : โดนจับได้ก็ถูกจับปาดคอแน่นอน...อะล้อเล่ง ล้อเล่งค่ะ ได้แต่ช่วยกันหวังว่าพี่เซฟจะรักน้องเลิฟเนอะ
Little Devil : โอ๊ๆ อย่าเพิ่งหงุดหงิดนะ อีกไม่นานนะคะ
JJHJJH : หมายถึงพี่เซฟรึเปล่าเอ่ย พี่เซฟแกก็ยังคงชอบผู้หญิงนั่นแหละค่ะ แต่อีกไม่นาน...โหะๆ
wizard_tao : ขอบคุณที่ชอบนะคะ แวะมาบ่อยๆ นะ น้องเลิฟกะพี่เซฟรออยู่นะคะ
lawnicon : ไม่ทำไงค่ะน้องเลิฟเธอเตี๊ยมกะน้องโรสไว้แล้วว่า ให้น้องโรสปลอมเป็นเลิฟ สลับร่างกันไป งง ๆ ดีเนอะ
PeeYaR : ช่ายค่ะ จริงๆ พี่เซฟแกเป็นแฟนคลับน้องโรส ตามไปดูโรสเล่นบ่อยๆ แต่ส่วนใหญ่คนที่มาเล่นจะเป็นน้องเลิฟน่ะ น้องโรสเธอชอบให้พี่ชายไปแทนค่ะ
maxtorpis : ขอบคุณที่ชอบนะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 5 เดทแรก
พี่เซฟพามาสยามครับเพราะคิดไม่ออกว่าจะกินอะไรดีแล้วพี่เขาชินถิ่นนี้ครับ สมัยมัธยมพี่แกเรียนอยู่โรงเรียนสุดยอดเด็กเก่งถิ่นสยามนี่แหละครับ
“กินอะไรดีครับ ไทย จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ฝรั่ง” ผู้ชายหรืออาหารครับที่ถาม ขอเป็นชายไทยชื่อเซฟได้ไหมอะครับ ท่าทางน่าอร่อยมากๆ
“อืม ข้าวแกงกะหรี่ไหม เล็งไว้นานแล้วอะ ยังไม่มีโอกาสมากินสักที” ผมชอบกินข้าวแกงกะหรี่มากครับ จริงๆ มีร้านประจำไม่ได้อยู่แถวนี้ครับ แต่ร้านที่พารากอนนี่เล็งไว้นานแล้วครับ คนเยอะมาก เวลาหิวๆ ว่าจะมากินเจอคนเยอะๆ แล้วหนีเลยครับหิ้วท้องรอไม่ไหว
“ตามบัญชาเลยครับ” พี่เซฟยิ้มให้อีกแล้วครับ ผู้ชายคนนี้ยิ้มเก่งมากครับ
“ยิ้มไร” ถามแก้เขินไปงั้น
“พี่ชอบนิสัยโรสนะครับ ผู้หญิงบางคนเวลาพามาทานข้าวถามว่ากินอะไร ก็จะชอบตอบว่า อะไรก็ได้ แต่เวลาเราเลือกร้านให้ก็ไม่เอา เอาใจยากมากๆ” โหยยหาว่าเลิฟง่ายเหรอพี่เซฟ ก็เลิฟมันไม่ใช่ผู้หญิงนี่หว่า ถึงไม่ทำนิสัยชะนีใส่พี่อะ
“พาผู้หญิงมากินข้าวบ่อยหละสิ” อ๊ากกกกก กูหลุดปากแสดงอาการหึงหวงออกไป
“หึงเหรอ” อ๊ากกกกกก ไอ้พี่เซฟดันจับไต๋ได้
“ใครหึงอะไร ก็แค่คำถามนะ พามาก็พามา เกี่ยวไรกัน ถามดูเฉยๆ ประโยคคำถามทั่วไปน่ะ เข้าใจปะ” เฮ้ออตอบซะยาวเลยกู เวลาตื่นเต้น ตกใจ ชอบลนลานพูดจาเพ้อเจ้อยืดยาวทุกทีเลย
“โอเค ไม่หึงก็ไม่หึง หึงหน่อยก็ไม่ได้นะ อะถึงแล้วครับ สองที่ครับ” พี่เซฟบ่นงุบงิบ ไม่จริงจังแล้วก็หันไปบอกพนักงานให้หาโต๊ะให้ วันนี้เรามาถึงไม่เย็นมากครับ คนเลยไม่เยอะไม่ต้องรอคิว พอหาที่นั่งได้ผมก็คว้าเมนูก่อนเลย กินไรดีน้า โห แพงเหมือนกันนะเนี่ย
“สั่งด้วยครับ เอาข้าวแกงกะหรี่เบอร์เกอร์ฮะ เพิ่มผัก ระดับความเผ็ดเอาปกติครับ เพิ่มข้าวด้วยครับ แล้วก็เอาสลัดมันฝรั่ง 1 ที่ ชาเขียวเย็น 1 พี่เซฟเอาไร” เออะ!!! ลืมตัว สั่งเพลิน เสียลุคเลยกูไอ้เลิฟฟฟฟฟฟฟฟ อ๊ากกกกกกกกแดกเยอะฉิบหายยยยย เหนียมไม่ทันแล้ว
“เอาเหมือนกันครับ เป็นสองที่เลย” พี่เซฟสั่งอาหารเสร็จก็เงยหน้ามายิ้มๆ ปนขำๆ กับผมครับ ทำหน้าตาเหมือนล้อเลียนนิดๆ จะหาว่ากินเยอะหละสิ เชอะ
“อะไร มองอะไร” พอๆๆ เลิกมอง เลิกยิ้ม เขินนะเว้ยเฮ้ย
“มองคนน่ารัก กินเก่ง” อ๊ากกกกกกกกกกกก ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟ ล้อเลียน ชมว่าน่ารักเฉยๆ ก็พอเว้ย ไม่ต้องแถม รู้ตัวเว้ยว่ากินเก่ง
“พี่ก็กินพอๆ กับโรสนั่นแหละมาหาว่าเค้ากินเก่ง” เชอะ!!!
“ก็พี่เป็นผู้ชายอะ กินเยอะเป็นปกติ แต่เรานี่แหละ กินเยอะขนาดนี้ไหงไม่อ้วน ตัวไม่โตสักทีหว่า มือกีตาร์นี่เขาใช้พลังงานเยอะเหรอไง กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน” เค้าออกกำลังกายหรอก เชอะ!! ผมน่ะวิ่งทุกวันนะครับ วิ่งในหมู่บ้านทุกวัน วันละ 2-3 กิโลเมตร ครับ แถมยังว่ายน้ำวันเว้นวัน ปอดจะได้ขยายและแข็งแรง ดีต่อการร้องเพลงครับ
“ตัวเล็กตรงไหน สูงตั้ง 170 เซนฯ นะ” ผมกับไอ้โรสตัวเท่ากันนะครับ สูงเท่ากัน เอวเท่ากัน ช่วงไหล่ ช่วงแขน ช่วงขาเท่ากัน ใส่เสื้อผ้าด้วยกันได้ครับ
“ก็เล็กกว่าพี่แล้วกัน” ก็พี่มันเป็นหมีพันธ์ผสม หมีผสมตึก สูงร้อยแปดสิบกว่าๆ ได้มั้งเนี่ย เดินด้วยกันผมก็แคระอะดิ
“ข้าวมาและกินเหอะ” ตัดบทด้วยอาหารครับ
“อืม อร่อยเนอะ แต่น่าจะเผ็ดกว่านี้อีกซักหน่อย” อ้าว ไม่อ่านหละครับคุณชายว่าเขามีให้เพิ่มระดับความเผ็ดได้
“ก็สั่งตามทำไมอะ ไม่เพิ่มความเผ็ดเองอะเลิฟ เอ้ย!! โรสไม่กินเผ็ดอะ” เกือบไป แต่จริงๆ ไอ้โรสตัวจริงมันก็ไม่กินเผ็ดเหมือนผมนะ ก็ถูกเลี้ยงด้วยข้าวหม้อเดียวกันนี่หว่า ก็ต้องเหมือนๆ กัน
“อ้าว ไม่ทานเผ็ดเหรอ พี่จะได้จำเอาไว้ มีไรที่ชอบไม่ชอบก็บอกพี่ได้นะครับ แต่ร้านนี้ก็อร่อยใช้ได้นะ” ชอบจริงๆ พวกขี้เอาใจเนี่ย อิอิ
“ก็อร่อยดี แต่โรสมีร้านประจำ เดี๋ยววันหลังจะพาไปกิน อยู่สีลม อร่อยมากๆ ให้เยอะกว่านี้อีก ไม่แพงด้วยนะ ร้านนี้ชามนึงกินร้านนั้นได้สองชาม” จริงๆ ครับ ร้านประจำผมอยู่แถวสีลมซอย 10 เป็นร้านราเมง ที่ขายข้าวแกงกะหรี่ด้วย เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่น อาหารราคาไม่แพง แล้วให้เยอะมากครับสะใจ ผมกับไอ้โรสชอบไปนั่งกินกันประจำ
“งั้นพรุ่งนี้ไปกินกันนะครับ”
“จะบ้าเหรอพี่เซฟ วันนี้ก็เพิ่งกิน พรุ่งนี้จะกินไรซ้ำซ้อน เบื่อบ้างไรบ้างเหอะ” ข้าวยังคาปากอยู่เลยคิดจะกินอีกเหรอไงพรุ่งนี้ ถึงเปลี่ยนร้านก็เหอะ แต่ติดกันไปไหมเว้นช่วงบ้างเถอะ
“งั้นพรุ่งนี้เปลี่ยนอาหารแต่ไม่เปลี่ยนคนกินด้วยได้ปะ” เอาให้เคลียร์ ๆ นะพ่อหนุ่ม จะชวนอีกก็ว่ามา คนอย่างน้องเลิฟของพี่ไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว
“จะชวนไปกินข้าวอีกว่างั้น” อ๊ากกกก หลุดปากชวนก่อนไปแล้ว เขาจะหาว่าเราไม่รักนวลเสนอตัว เอ๊ย สงวนตัวรึเปล่าเนี่ย เอาวะ แต่ด้านได้อายอดนะเว้ยไอ้เลิฟ
“งั้นแสดงว่าตกลงใช่ไหมครับ” ชอบมัดมือชกเนอะคนเรา มัดใจไม่พอหรือไง
“กินไรหละ” เอ่อ..ก็ด้านได้อายอดไง
“ไปกินเนื้อย่างกันเปล่า ที่เอกมัยมีร้านอร่อย” โหหหหหห เกิดมาเป็นเนื้อคู่กันจริงนะเนี่ย ชอบกินอะไรเหมือนๆ กันเลย งานนี้เลิฟสู้ไม่ถอยครับ (ทั้งเรื่องหัวใจและเรื่องกิน)
“เอาดิๆ ชอบเนื้อย่างอะ ร้าน...ใช่ปะ เลิฟก็ชอบไปกินร้านนี้เหมือนกัน” เฮ้ย!!! เมื่อกี๊กูหลุดปากเรียกตัวเองว่าอะไรไปวะ...??
“พี่ชายน้องโรสชอบไปเหรอครับ แล้วโรสหละชอบไปไหม” เอออออ...ดีนะเนี่ยที่พี่เซฟไม่สงสัย แถมเข้าใจไปอีกอย่าง เฮ้ออออ!!! รอดตัว หัวใจจะวาย
“อ๋อ โรสก็ชอบ เลิฟมันชอบพาไปกินบ่อยๆ น่ะมันชอบมากๆ” จริงๆ ไอ้โรสตัวจริง มันไม่ค่อยชอบเนื้อย่างนะครับ มันบอกว่าเวลาพาสาวไปกิน สาวชอบบ่นว่าหัวเหม็น มันรำคาญ อีกอย่างมันบอกว่าเนื้อมันย่อยยาก กินทีไรท้องผูกทุกที คือจริงๆ มันไม่กินผัก เลยท้องผูกแล้วมาโบ้ยเนื้อวัวซะงั้น
“งั้นพรุ่งนี้เลิกกี่โมงครับ ให้พี่ไปรับเหมือนเดิมนะ” ตายห่าพรุ่งนี้เย็นมีสอนร้องเพลงที่ทองหล่อครับ
“โรสไปเองดีกว่า เผอิญมีสอนกีตาร์แถวๆ นั้นพอดี” เนียนไป เอาจริงๆ ไอ้โรสไม่เคยสอนนะครับ มีแต่ผมนี่แหละเพิ่งเริ่มมาสอนปีนี้เองครับ
“เอางั้นก็ได้ครับ ว่าแต่พี่ขอเบอร์น้องโรสได้ยังครับ เผื่อพรุ่งนี้จะได้โทรถามไงว่าถึงรึยัง” พี่เซฟรีบพูดรัวเลยครับสงสัยจะเขิน เพราะผมเห็นพี่เขาก้มหน้านิดๆ แก้มมีสีเลือดฝาดทีเดียว น่ารักมากๆ
“ก็ได้ฮะ” เอาวะให้ไปเถอะเนอะ ผมก็จัดการให้พี่เซฟยิงมาด้วยครับ จะได้เอาเบอร์ไปนอนท่องให้ขึ้นใจ อิอิ
“พี่โทรหาได้ไหม”
“ทำไมอะ โทรศัพท์พี่โทรออกไม่ได้เหรอ” พี่เซฟทำหน้าเหวอๆ นิดนึง น่ารักจริงจริ๊งงงงงง
“โทรออกได้ครับ”
“อ้าว โทรออกได้ อยากโทรไปไหนก็โทรสิฮะ” โหะๆ กวนตีนเล่นนิดนึงนะครับพี่เซฟ แบบว่าจะให้บอกไปว่า โทรได้เลยครับ อยากคุยกับพี่ตลอดเวลา ก็คงดูไม่ดีเนอะ เราต้องมีชั้นเชิงในการอ่อยหน่อยนึง
“ขอบคุณนะครับ” สุภาพตลอดแหละผู้ชายคนนี้
รักพี่เซฟจังเล๊ยยยยยยยย!!!!!
+++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ แต่ยังไงก็ฝากพี่เซฟน้องเลิฟไว้ด้วยนะคะ
:กอด1: :กอด1: ทุกคอมเม้นท์ และทุกคนที่อ่านนะคะ :bye2:
-
:z2:
-
^
^
^
^
^
^
ตื่นเช้าจังเลยค่ะ !!!
วันนี้เรามาทำงานสายเมื่อคืนอัพดึก ฮ่าๆๆ ดีนะนายไม่อยู่
-
น้องเลิฟน่ารักอ่ะ พี่เซฟก็สุภาพบุรุษมากมาย..
สองศรีพี่น้องนี่ป๊อบจริงๆๆ
-
:laugh: โอ้ ๆๆ วุ่นวายดีแท้น้อ
ตอนต่อไปเมื่อไหร่ครับ
จะจองตั๋วรอ :bye2:
-
รักพี่เซฟเหมือนกัน.......................
:-[
-
น่ารัก น่ารัก
ถ้าเป็นแฟนกันแล้วคงจะน่ารักกว่านี้อีกเนาะ
แต่ดูท่าจะพากันอ้วน เพราะคู่นี้เค้าชวนกันกินอย่างเดียวเลย
555
-
:กอด1:คนเขียนจ้า หุหุ
น้องเลิฟเอ๋ย หลุดบ้างอะไรบ้าง จะไปรอดสักกี่น้ำเนี้ย อ่านไปนึกภาพตามไปแล้วฮาอ่ะ นึกถึงผู้ชายหน้อมทอมๆหวานๆกับหมีตึกนั่งกินข้าวแกงกระหรี่ หุหุ :z2:
-
เอ้าๆๆๆหลุดได้อีกเลิฟเลิฟเอ้ย o22
จะรอดไหมพ่อคุ๊ณณณณณณณณ :เฮ้อ:
ต่ออีก ต่ออีก o13
-
ต่อๆๆ กำลังสนุกคราบบบบบบบบบบบบ
:call: :call: :call: :call: :call:
-
แจกเบอร์นะเอง
นี่ไม่แน่นา พี่เซฟ อาจจะรู้ว่าเป็นเลิฟแล้ว กะได้มั้ง
ต้องรอดูต่อไป :impress2: :impress2:
-
มารอ เลิฟ จ้า
:-[
-
^
^
^
^
^
รอเค้าแป๊บนะตัวเอง!!! :impress2:
เค้าเพิ่งกลับมาถึงบ้าน รีบมาปั่นต่อจ้า รอน้องเลิฟกะพี่เซฟหน่อยนะ :กอด1:
จริงๆ จะลงตั้งแต่เมื่อวาน กำลังปั่นๆ อยู่ หลับกลางอากาศซะงั้น เหอะๆ o22
-
อ๊างงงงงงงงง..เลิฟน่าร้ากกก พี่เซฟก้อน่าร้ากก :-[
คราวนี้มาตามอ่านช้า..งานยุ่งอย่างแรง..ขอโทษด้วยค่าคุณMercy
แต่รอติดตามเน้อ..มาต่อเร็วน๊า..คิดถึงๆๆ อิอิ :กอด1:
-
สวัสดีค่า!!!
มาช้าอีกแล้วค่า จริงๆ กะต่อเมื่อวานแล้วค่ะ แต่ขณะกำลังปั่นอยู่ ก็หลับฟุบไปซะงั้น ฮ่าๆ
ช่วงนี้เหนื่อยมากค่ะ งานชุมยิ่งกว่ายุงอีกค่ะ
วันนี้เงินเดือนออกนะคะ เลยออกไปเวิ่นเว้อ กลับมาดึกเลย รีบมาต่อแล้วค่ะ
ใครคิดถึงน้องเลิฟ กะพี่เซฟก็ตามอ่านได้เลยค่ะ
+++++++++++++++++++++
Little Devil : ตื่นเช้าจังเลยค่ะ
bbyuqin : น้องเลิฟมันชอบแอ๊บน่ารักค่ะ :impress:แต่พี่เซฟนี่แกสุภาพบุรุษของจริงนะ
Ooคุณชายติ๋วoO : มาแล้วค่ะ ขอโทษที่มาช้า แล้วก็ขอบคุณที่มาจองตั๋วรอนะคะ ยังคงมีเรื่องวุ่นวายต่อไปอีกค่ะ
kenshinkenchu : รักพี่เซฟคนเดียวเหรอ รักเค้าบ้างดิ :-[
PeeYaR : จริงค่ะ คู่นี้เค้าพากันอ้วน ชวนกันไปหาของกินตลอด เอาใจช่วยให้เค้าได้เป็นแฟนกันแล้วกันนะคะน้องเลิฟของเราจะสารภาพแล้วหละ
samsoon@doll : :กอด1:เหมือนกันค่ะ น้องเลิฟมันโก๊ะค่ะ หลุดตลอด พี่เซฟมันก็เป็นหมีตึกบื้อๆ หน่อย มีความรักแล้วคิดช้าค่ะ ขนาดเลิฟหลุดหลายทียังตามไม่ทัน
jiBtar : เอาใจช่วยให้น้องรอดด้วยนะคะ หวังว่าถ้ารู้ความจริงแล้วพี่เซฟแกจะจับน้องกดซะเลย โหะๆ แต่อาจจะก้านคอน้องก็เป็นไปได้
jantaro : มาแล้วค่ะ ขอบคุณที่สนุกไปกับเลิฟและเซฟนะคะ
lawnicon : พี่เซฟมันไม่รู้หรอก มันกำลังเมารักอยู่ กร๊ากกกกก
vvivy : งานยุ่งเหมือนกันเลยค่ะเลยมาต่อช้า (อ้างไป) ขอบคุณนะคะขนาดงานยุ่ง ยังตามมาอ่าน :กอด1: :กอด1:สองที
+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 6 ตัดสินใจ
พี่เซฟจีบผมมาได้เดือนกว่าแล้วครับ!!!
ทุกวันเวลาเลิกเรียนพี่เขาก็แวะมารับไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน ไม่ก็ดูหนัง เดินร้านหนังสือ ผมกับพี่เซฟเราชอบอ่านหนังสือทั้งคู่ครับ การเดินร้านหนังสือนานๆ แบบชิลล์ๆ ไม่เร่งรีบเลยเป็นกิจกรรมสร้างความสุขของเราทั้งคู่ครับ
ชีวิตของผมตอนนี้มีความสุขมากจริงๆ ครับ พี่เซฟช่างเอาใจมากๆ นอกจากเป็นสุภาพบุรุษแล้วพ่อเท็ดดี้แบร์ของผมก็ช่างตามใจครับ ไม่รู้ว่าเป็นเฉพาะช่วงโปรโมชั่นรึเปล่า เรื่องระหว่างผมกับพี่เซฟ มีแค่ไอ้โรสและเพื่อนสนิทผมอีกสองคนเท่านั้นที่รู้นะครับ แต่ผมไม่รู้ว่าพี่เขาเล่าให้เพื่อนเขาฟังรึเปล่า ว่าเขาจีบผมอยู่ หลังจากวันที่ไปเล่นดนตรีที่คณะพี่เซฟวันนั้น ผมก็ไม่ได้ไปที่คณะพี่เขาอีกเลย
ผมคุยกับไอ้ตาล และไอ้น๊อตสองเพื่อนซี้ของผมเรื่องของพี่เซฟตลอดครับ ยิ่งนานวันที่ผมเจอกับพี่เซฟ สนิทกับพี่เซฟ ผมก็ยิ่งกลุ้มใจนะครับ ตอนนี้พี่เซฟยังคงคิดว่าผมเป็นไอ้โรสอยู่เลย เขายังคงคิดว่าเขาคบกับผู้หญิงอยู่ แต่ผมว่ามีหลายครั้งที่พี่เซฟเองก็เหมือนอยากจะถามอะไรผม หรือมีอะไรที่ทำให้สะดุดใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไอ้สองซี้ผมก็เชียร์ให้ผมตัดสินใจพูดความจริงกับพี่เซฟซะตั้งแต่ตอนนี้ อย่าทิ้งให้มันเนิ่นนานมากไป อะไร อะไรมันจะยิ่งยุ่งยาก
ผมก็คิดอย่างนั้นนะครับ แต่ผมยังไม่กล้า ประกอบกับผมไม่รู้จะเริ่มยังไงดี หลายๆ คำถามมันตีกันวุ่นวาย ถ้าผมบอกไปแล้วพี่เซฟโกรธหละผมจะง้อยังไง หรือถ้าพี่เซฟรังเกียจผมหละ ผมคงทนไม่ได้ ผมรักพี่เซฟมากนะครับ มากเกินกว่าจะเสียพี่เซฟออกไปจากโลกของผม ผมก็เลยยังซื้อเวลาต่อไปอีกซักระยะ แต่มันก็มีตัวเร่งให้ผมต้องรีบพยายามหาทางบอกความจริงกับพี่เซฟในเร็ววันครับ
“เลิฟ กลับดึกจังวะ ไม่ได้ไปกับพี่เซฟไม่ใช่เหรอวันนี้” ไอ้น้องสาวตัวดีของผม มันกลับก่อนผม แถมยังนั่งรอผมอีกเป็นไปได้ยังไง
“ไปเป็นเพื่อนไอ้น๊อตมันออดิชั่นที่ร้าน....ที่เอกมัยน่ะ” ไอ้น๊อตมันเรียนเอกเพอคัชชั่นครับ มันอยากเล่นดนตรีกลางคืนหารายได้พิเศษครับ แล้วพอดีวงของพี่ที่สอนที่เดียวกับผมเขาขาดมือกลอง ผมก็เลยแนะนำไอ้น๊อตไปครับ เขาเลยเรียกมันไปออดิชั่นวันนี้ ผมเลยรับอาสาไปเป็นเพื่อน ประจวบเหมาะกับพี่เซฟต้องทำรายงานกลุ่มครับ วันนี้ก็เลยติดธุระทั้งคู่ ไม่ได้เจอกัน แต่ผมรายงานตัวกับพี่เซฟไปแล้วเมื่อคืนครับว่าวันนี้ต้องไปไหน
“เลิฟ...ฉันว่าแกบอกความจริงกับพี่เซฟเถอะหวะ” อยู่ดีๆ ก็ทำหน้าซีเรียสเชียวครับไอ้โรส
“ฉันก็กะบอกนะ แต่ยังหาโอกาส และคำพูดไม่ได้เลยหวะ ฉันกลัวหวะโรส” ผมนั่งลงข้าง ๆ ไอ้โรสบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขก
“วันนี้พี่เซฟเดินเข้ามาทักฉัน เขาเรียกฉันว่าน้องเลิฟ แต่สายตา และน้ำเสียงเขาดูแปลกๆ หวะแก เขาดูสงสัยฉันอะ ฉันก็พยายามทำเสียงแมนๆ นะเว้ย ตอนแรกฉันก็ตกใจ แต่ก็พยายามควบคุมไม่ให้กระโตกกระตาก หรือหลุดอะไรไป” เฮ้ยยยย!!!! ชิบหายจริงๆ ครับ ปกติไอ้โรสมันจะไม่ค่อยได้เดินร่อนเร่ในมหาฯลัยเท่าไหร่นะครับ เลิกเรียนแล้วก็รีบไปหาแฟน ผมเลยไม่ค่อยกลัวว่ามันจะเจอพี่เซฟ แต่แม่งสงสัยกรรมมันจะติดจรวดนะครับ ตามมาหาผมซะเร็วเชียว
“คงไม่มีอะไรมั้งแก เขาก็คงไม่สงสัยหรอกมั้ง” ผมปลอบใจตัวเองจริงๆ ครับ ในใจงี้เต้นรัว ตุบ ตุบ ตุบ เลยครับ โอ๊ยยยย หัวใจจะวาย
“แก คนเรานะเวลารักใครชอบใคร เราจะจำรายละเอียดคน ๆ นั้นได้เสมอนะเว้ย แล้วอีกอย่าง ถึงแม้เราจะเหมือนกันมากขนาดไหน ถ้ามายืนเทียบกัน แล้วพิจารณากันดีๆ ก็จะรู้ว่าแกกับฉันคนละเพศกัน แล้วสายตาพี่เซฟวันนี้นะ มองสำรวจฉันซะถี่ยิบเลยแกเอ๊ย เกือบตายนะเว้ย ดีนะที่ไอ้ตาลแม่งเดินผ่านมาเห็น เลยรีบเข้ามาช่วยลากฉันไปจากสงครามอ่าวเปอร์เซีย ไม่งั้นแกเตรียมธงชาติไว้คลุมฉันและตัวแกได้เลย” โหยยยยทำไงดีวะกู ไอ้เลิฟเอ๊ย หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ เลยหวะ ทีนี้จะทำไงดีวะเนี่ย อย่าเพิ่งสมน้ำหน้าผมนะ
“อย่าขู่ดิ กลัวนะเว้ย จะให้บอกไงอะ เขาชอบแกอะไม่ได้ชอบฉัน เขาชอบผู้หญิง ไม่ได้ชอบผู้ชาย เครียดหวะโรส” เครียดจริงนะครับ ตอนนี้น้ำตาจะไหลแล้วอะ
“เขาไม่ได้ชอบฉันหรอก เขาชอบแก ชอบตัวแกที่ชื่อโรส ไม่ได้ชอบฉันที่เป็นไอ้โรสตัวจริง ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ฉันว่าตอนนี้เขาชอบแกไปแล้วหวะ ชอบมากด้วย” จริงอะ!!!
“แกรู้ได้ไง”
“ตัวแก หัวใจแก ความรู้สึกแกน่ะ มันไม่ได้บอกหรือไง ว่าเขารู้สึกยังไงกับแก แค่เขาคิดว่าแกเป็นทอม ชอบผู้หญิงเขายังพยายามตามจีบแก เอาใจแก ดูแล เป็นห่วงเป็นใยแกขนาดนี้ แกคิดว่าการที่ผู้ชายคนหนึ่งทุ่มเทตัวเอง สละเวลาเที่ยวสนุกกับเพื่อน มาตามแกต้อยๆ อย่างงี้เนี่ย เขาไม่คิดอะไรกับแกเหรอ” ก็จริง ผมก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองหรอกนะ แต่ว่าที่ไอ้โรสพูดมาน่ะ มันก็จริงนะ ผมรู้สึกและสัมผัสได้ถึงความจริงใจ ความห่วงใย ที่พี่เซฟส่งมาให้ผมตลอด เผลอ ๆ บางทีผมยังเคยรู้สึกว่าพี่เซฟก็รักผมแล้วเหมือนกัน
“แล้วจะให้ฉันทำยังไงวะโรส ฉันไม่กล้าจริงๆ นะ แค่ทุกวันนี้ที่ฉันมีความสุข ฉันยังกลัวเลย กลัวว่าความสุขที่มันอยู่กับฉัน มันจะหายไป แล้วหายไปแบบไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก ฉันรักพี่เซฟจริงๆ นะแกก็รู้ใช่ไหม นอกจากพี่เอ็มแล้ว ฉันก็ไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อนเลย ตอนนี้ฉันรักพี่เซฟมากกว่าพี่เอ็มด้วยซ้ำ ฉันกลัวว่าพอเขารู้ความจริง เขาจะเป็นเหมือนพี่เอ็ม เขาจะรับฉันไม่ได้ ฉันไม่อยากกลับไปเจ็บอีกครั้ง”
พี่เอ็ม เป็นผู้ชายที่ผมแอบรักสมัยเรียน ม.4 ครับ ผมเรียนโรงเรียนชายล้วนชื่อดัง พี่เอ็มเป็นรุ่นพี่ม.6 พี่เอ็มหล่อ เรียนเก่ง นิสัยดี เฟรนด์ลี่ เล่นดนตรีเก่ง พี่เอ็มตั้งวงกับเพื่อนๆ ครับเล่นงานในโรงเรียนพี่เอ็มแกอยู่ชมรมดนตรีครับ พี่เอ็มเล่นกีตาร์ครับ แต่วงพี่เอ็มขาดนักร้องเพราะพี่นักร้องวงพี่เอ็มแกโดนพ่อแม่สั่งห้ามเล่นดนตรี ผมประกวดร้องเพลงที่โรงเรียน แล้วก็ไปเป็นตัวแทนโรงเรียนไปประกวดที่อื่นอยู่บ่อย ๆ พี่เอ็มเห็นแววผมครับก็เลยชวนผมมาเป็นนักร้องนำของวงพี่เขา
ผมดีใจมากครับ เพราะผมก็แอบมองพี่เอ็มมาตลอด ยิ่งมาซ้อมดนตรีด้วยกัน ใกล้ชิดกันยิ่งทำให้ผมชอบพี่เอ็มมากๆ พี่เขาก็ดีกับผมมากนะครับ ซื้อขนมมาฝาก ขับรถไปส่งบ้านทุกครั้งเวลาต้องซ้อมดนตรีเลิกดึกๆ (ปกติรถที่บ้านจะวนไปรับไอ้โรสที่โรงเรียนหญิงล้วนแถวสุขุมวิทก่อนจะฝ่ารถติดมารับผม) ช่วงนั้นผมน่ะเรียกว่า Crazy พี่เอ็มมากๆ เพื่อนสนิทผมที่รู้เรื่อง ก็ยุให้ผมบอกรักพี่เอ็มในวันวาเลนไทน์ครับ เพราะนอกจากเป็นวันแห่งความรักแล้วยังเป็นวันเกิดผมด้วย เป็นวันดีครับ
วันวาเลนไทน์มาถึง ผมนายวาเลนไทน์ก็เลยตัดสินใจจะบอกรักพี่เอ็มครับ ผมซื้อของขวัญให้พี่เอ็มเป็นกีตาร์ Ukulele เป็นกีตาร์สี่สาย หรือที่เรียกกันว่ากีตาร์ฮาวายน่ะครับ ผมว่ามันน่ารักดี แล้วเสียงมันก็เพราะด้วยครับ เอาไว้เผื่อเราไปทะเลแล้วเอาไปเล่นกัน นี่ผมคิดเป็นฉากๆ เลยนะครับว่าหลังจากที่คบกันแล้วเราจะไปเที่ยวไหนกันดี ทำไรกันดี ผมรีบมาดักพี่เอ็มแต่เช้าเลยครับ พี่เอ็มมาเช้าครับ
“พี่เอ็มครับ ของขวัญวาเลนไทน์ครับ” ผมยื่นกีตาร์ตัวน้อยผูกโบว์ให้พี่เอ็ม
“เอ่อ...ขอบคุณนะครับ แต่วันนี้วันเกิดเลิฟด้วยไม่ใช่เหรอจริงๆ พี่ควรเป็นคนให้ของขวัญไม่ใช่เหรอครับ” พี่เอ็มทำหน้างงๆ นิดนึง
“แต่วันนี้มันเป็นวันแห่งความรักไงครับ เลิฟเลยอยากให้ของขวัญคนที่เลิฟรัก เลิฟรักพี่เอ็มนะครับ ถ้าตอนนี้พี่เอ็มยังไม่มีใคร แล้วถ้าพี่เอ็มไม่รังเกียจเลิฟ คบกับเลิฟได้ไหมครับ” เฮ้อออออ!!!! พูดไปแล้วๆ โล่งอกมากๆ
พี่เอ็มยืนจ่องหน้าผมประมาณสิบวิ ตอนนั้นผมก็เริ่มหวั่นๆ แล้วนะ พี่แกหน้านิ่งมาก สุดท้ายแล้วแกก็ทำให้ผมแทบช็อค
“ฮ่าๆๆๆ จะบ้าเหรอไง พี่เป็นผู้ชายแท้ๆ ไม่ได้เป็นเกย์นะ พี่น่ะรู้อยู่แล้วว่าเราน่ะชอบพี่ พี่กะว่าจะบอกเราหลายครั้งแล้วว่าอย่ามองพี่ด้วยสายตาแบบอาลัยอาวร พี่ขนลุก มันสยองนะที่มีผู้ชายมาทำแบบนี้ให้ อย่าให้พี่ต้องใช้คำว่าขยะแขยงเลยนะ อ่อแล้วของเนี่ย เอาคืนไปเถอะ พี่ไม่อยากรับของจากพวกเพศที่สาม เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจพี่ผิด ต่อไปนี้ก็เลิกทำตัวแบบนี้ได้แล้วนะ ถ้าคิดจะอยู่วงเดียวกันต่อไป พี่อึดอัด” ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
ตอนนั้นคิดได้คำเดียวเลยครับ ‘ไอ้เหี้ย’ ผมคงโง่ด้วยแหละที่คิดว่าเขาก็น่าจะมีใจให้ผม เพราะเขาเทคแคร์ดูแลผมดี ผมมันก็คิดไปเอง มั่นใจว่าตัวเองน่าตาดี น่ารัก เขาคงจะควงได้ไม่อายใคร แต่ถ้าไม่ชอบกัน ก็ไม่ต้องพูดจาทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ได้ไหม กูก็เป็นคนนะ มึงบอกว่ามึงรู้มานานแล้ว มึงอึดอัด แล้วมึงไม่พูดกับกูดีๆ หละ กูฟังภาษาคนรู้เรื่อง แต่กูฟังภาษาเหี้ยที่มึงพูดไม่รู้เรื่องหรอกนะไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!
ผมฝังใจเจ็บกับเหตุการณ์ครั้งนั้นมากนะครับ เพราะผมไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนขนาดนั้นมาก่อน จนกระทั่งมาเจอพี่เซฟ กว่าผมจะกล้าเปิดใจรักพี่เซฟก็นานนะครับ คือยอมรับว่าชอบในรูปร่างหน้าตาของพี่เขา และความใจดีของเขาที่ผมบังเอิญไปประสบพบเห็น หลังจากนั้นผมก็คอยถามข่าวคราวของพี่เขา จากเพื่อนของเพื่อนที่อยู่คณะพี่เซฟบ้าง คอยเฝ้าดูพี่เขาบ้าง จนหัวใจของผมมันเปิดรับพี่เซฟเข้ามาเองโดยอัตโนมัติครับ แล้วผมสัญญากับตัวเองแล้วว่า ต้องเป็นคนนี้แหละ ผมจะสู้ไม่ถอย ผมจะทำทุกวิถีทางที่จะได้ครอบครอง (ทั้งตัวและ) หัวใจของพี่เขาให้ได้ แล้วผมก็มั่นใจว่า พี่เซฟไม่เหมือนพี่เอ็ม ถ้าพี่เขาไม่ชอบผม พี่เขาจะไม่มีทางว่าร้ายผมแบบพี่เอ็มแน่นอน
“เลิฟ ถ้ามันจะทำให้แกมั่นใจขึ้นนะ ฉันก็จะเล่าให้แกฟัง ไอ้โมน่ะมันมีเพื่อนชื่อแทนเป็นรุ่นน้องคณะพี่เซฟ แล้วแทนมันก็เป็นน้องระหัสของพี่กอล์ฟเพื่อนสนิทพี่เซฟ เวลาแก๊งค์พี่เซฟพี่กอล์ฟไปกินเหล้ากัน ก็มักชวนไอ้แทนไปด้วย แล้วไอ้แทนก็ชวนไอ้โมไปด้วย ก็เลยได้ฟังเรื่องในวงเหล้าที่พี่เซฟพูดถึงแก” อร๊ายยยยยยยยยพี่เซฟพูดถึงผมด้วยเหรอ ดีใจอะ
“เล่าต่อๆ เร็วๆ พูดว่าไง ดีหรือร้าย” อยากรู้ๆ ไอ้โรสก็ชอบเว้นจังหวะให้ลุ้น
“เออๆ ใจเย็นดิวะกำลังจะเล่า ก็พี่กอล์ฟน่ะมันถามว่า พี่เซฟจีบฉันเหรอ พี่เซฟบอกว่าใช่ คนนี้จริงจังมาก ไม่เคยอยู่กับใครแล้วมีความสุขเท่านี้มาก่อน อยากเจอ อยากเห็นหน้าทุกวัน ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นทอม แต่เขาก็รู้สึกว่าฉันเริ่มจะเปิดใจให้เขามากขึ้นแล้ว น่าจะมีหวัง” พี่เซฟฟฟฟฟฟ ฟังแล้วน้องอยากจะร้องไห้ซึ้งอะ พี่เซฟครับ พี่เซฟก็รักเลิฟเหมือนที่เลิฟรักพี่ใช่ไหม
“เฮ้ย แล้วไอ้โมมันไม่หลุดอะไรออกไปเหรอ มันไม่รู้เรื่องนี้นี่หว่า” ผมรีบตะโกนอย่างตกใจ ตายห่าแต่กูชิบหายยยแล้วไอ้เลิฟ
“โหย ตะโกนมาได้แกหูจะแตก ระดับฉันแล้วนะ ไม่มีทางปล่อยให้พี่ชายที่เลิฟต้องเดือดร้อนหรอก ฉันรู้ว่าไอ้โมน่ะมันซี้กะพวกพี่กอล์ฟ ฉันเลยต้องรีบลากมันมาเป็นพวกก่อน มันเลยเป็นตัวสอดแนมให้เรานะ มันสืบราชการลับให้ตลอดเลยนะ รายงานข่าวมาเป็นระยะๆ ไว้ใจได้” เฮ้ออออ โล่งอกครับ ตกใจชะมัด หัวใจจะหยุดเต้น
“แต่...” ผมเกลียดคำว่าแต่หวะ
“อะไร เร็วๆ” ตบน้องสาวตัวเองผิดไหม
“อย่าเร่ง...ไอ้โมมันบอกว่า พี่เซฟถามมันนะ ว่าทำไมฉันถึงดูไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงเลย คือน่าตาน่ารักเหมือนทอม แต่หลายๆ ครั้ง เขารู้สึกว่า ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่พยายามเป็นผู้ชาย แต่เขารู้สึกว่าท่าที คำพูดคำจา หรือว่ากริยา ฉันดูเป็นผู้ชายจริงๆ แบบธรรมชาติมากๆ” เหมือนโดนถีบตกจากรถไฟเหาะกลางอากาศนะครับ พี่เซฟเริ่มสงสัยผมจริงๆ ด้วย
“แล้วไอ้โมว่ายังไง” โมคร๊าบบบบบช่วยชีวิตเลิฟด้วยนะครับ
“มันก็บอกว่าพี่เซฟคิดมากไปรึเปล่า ฉันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว มันบอกว่าบ้านเราเลี้ยงลูกให้เป็นผู้ชายทั้งคู่ ฉันก็เลยเป็นผู้ชายได้แนบเนียน พี่เซฟก็ยังดูงงๆ นะ แต่ไม่ได้ว่าอะไร ฉันว่านะแกต้องรีบแล้วหวะเลิฟ จริงๆ นะ ซีเรียสเลยนะเนี่ย รีบบอกก่อนที่เขาจะรู้เองดีกว่านะ รับสารภาพอาจจะได้ลดโทษกึ่งนึงนะ ถ้าโดนจับได้คาหนังคาเขา อาจโดนประหารชีวิตนะเว้ย” เหมือนจะปลอบใจนะไอ้น้องเวร ยิ่งพูด ยิ่งกลัว โอ๊ยยยยยยยย เอาไงดีวะไอ้เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
ก็ได้วะ สารภาพก็สารภาพ ที่รักคร๊าบบบบบบบบบ จะดุจะว่าเขายังไงก็ได้ แต่อย่าโกรธ อย่าเกลียดเค้าเลยนะ!!!!
+
+
+
+
+
+
“สวัสดีครับโรส คิดถึงพี่หรือไงครับวันนี้ไม่ได้เจอกัน” รับสายมาก็หวานเลยนะ ปกติผมจะไม่เป็นคนโทรหาพี่เซฟก่อนนะครับ พี่เซฟจะคอยโทรมาหาตลอด วันละหลายๆ รอบนะครับ นี่ถ้าไม่รู้ว่าพ่อแม่เป็นอาจารย์ จะคิดว่าบ้านพี่เซฟได้สัมปทานจากองค์การโทรศัพท์นะครับ
“เปล่าซะหน่อย ใครคิดถึง” ตามสไตล์นางเอกครับ เล่นตัวเล็กน้อย
“ไม่คิดถึงก็ได้ครับ แต่ว่าพี่น่ะคิดถึงโรสมากเลยนะ จะหยิบโทรศัพท์โทรหาหลายทีแล้ว แต่ว่างานเยอะมากเลยครับ อยากรีบทำให้เสร็จเร็วๆ จะได้คุยกันยาวๆ” เลิฟก็คิดถึงพี่ครับ อยากคุยด้วยมากๆ
“พี่เซฟ พรุ่งนี้ว่างไหม มีเรื่องอยากคุยด้วย เจอกันที่ร้าน...ได้ไหมฮะ” ผมตัดสินใจนัดพี่เซฟไปเจอที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งบรรยากาศสงบเงียบเหมาะแก่การสารภาพบาป
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ น้ำเสียงฟังดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจเลย ให้พี่ขับรถไปหาตอนนี้เลยไหม เอาไหมครับ” ผมน้ำตาคลอเลยครับ แค่ได้ยินเสียงพี่เซฟที่แสดงออกถึงความห่วงใยอย่างชัดเจน มันอุ่นวาบที่หัวใจมากๆ ครับ อยากกอดพี่เซฟจัง
“ไม่มีอะไรหรอก ไว้เจอกันพรุ่งนี้ดีกว่าฮะ พี่ทำงานให้เสร็จเถอะ จะได้รีบพักผ่อน พรุ่งนี้เจอกัน สิบโมงนะไปเจอกันที่ร้านเลยนะ แค่นี้นะฮะ” ผมรีบตัดบทครับ เพราะว่าควบคุมเสียงและน้ำตาตัวเองไม่ได้แล้ว
พอกดวางสายจากพี่เซฟ ผมก็ปล่อยโฮ เลยครับ มันอึดอัด อัดอั้นมากๆ
ผมกลัวครับ กลัวจริงๆ ผมกลัวจะเสียผู้ชายคนนี้ไป
ใครจะเกลียด จะไม่ชอบผม ผมก็ไม่แคร์ครับ ขอแค่ผู้ชายคนนี้คนเดียวได้ไหม
ขอแค่เขาไม่โกรธ ไม่เกลียดผมก็พอ ไม่ต้องมารักผมก็ได้ ขอแค่อย่าเกลียดกันเลยได้ไหมครับ!!!
+++++++++++++++++++++
ปลอบขวัญน้องกันหน่อยนะคะ ตอนนี้ร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วค่ะ
จะรีบพยายามมาต่อนะคะ แต่อาทิตย์ จันทร์นี้จะหนีไปเที่ยว ค่า แหะๆ
-
:a5:
ค้างมากมายอ่าค่ะ..
คุณMercy มาต่อก่อนไปเที่ยวก้อดีนะคะ อิอิ
ถ้าไม่ทัน..เที่ยวเส็ดแล้วรีบกลับมาต่อเน้อ..คนอ่านทางนี้จะขาดใจ(เว่อร์มะ..ห้าๆ)
ปล.เที่ยวให้สนุกนะคะ...อิจฉา เสาร์อาทิตย์ต้องทำงาน :o12:
-
โอ๋ โอ๋ โอ๋ น้องเลิฟ
สู้ๆนะ สารภาพความจริงไปเลย เค้าจะเอาใจช่วย
ไฟท์ติ้ง :a2:
พี่เซฟก็อย่าโกรธน้องล่ะ ถ้าน้องสารภาพไปแล้วอ่ะ
ที่น้องเลิฟทำไป ก็เพราะรักนะ รู้ป่าว
-
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
จะหนีเที่ยวงั้นส่งมาชดเชยวันที่หาย มา 2-3 ตอนนะ ฮิฮิ :a3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดเครียดแทนน้องเลิฟ
จะเป็นไงต่อไปติดตามชม พี่เชฟอย่าใจร้ายกับน้องเลิฟน๊าไม่งั้นงอล
ปล.ขอมากต้องที่เลิฟบอกไอ้พี่เอ็มเสร็จแล้วถูกด่ากลายๆ แล้วมีต่อ
ไอ้เหรี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโคตรฮา
:กอด1:ไรท์เตอร์
-
:o12:รีบกลับมาเลยนะ
เลิฟน่าสงสารอ่ะ :o12:
-
พยายามเข้า :o8:
-
สนุกดี น่ารักดีอ่ะ o13
รีบมาต่อเร็วๆนะ อยากรู้ว่าพี่เซฟจะทำยังไงเมื่อรู้ความจิง :z2:
-
เข้ามาลาพักร้อนค่ะ ขอแว๊บไปนอนเล่นใกล้ๆ กรุงเทพฯ สักคืนนะคะ!!!
เดี๋ยววันจันทร์กลับมาจะรีบมาปั่นด่วนจี๋เลยค่ะ
ขอแอบกระซิบบอกว่า ตอนต่อไป เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ซับน้ำตาน้องเลิฟได้เลยค่ะ
ท่วมจอ!!!!!!! ชัวร์!!!!! :sad11:
:laugh: :laugh:
-
:o12: จะร้องไห้ขอรับมาต่อแถอะนะขอรับ
คุณชายมิไหวแล้ว :sad4:
-
เอาใจช่วยน้องเลิฟนะ :L2:
-
เริ่มใจไม่ค่อยจะสู้ดีแล้วล่ะซิกลัวว่าถ้าน้องเลิฟบอกความจริงกับพี่เซฟไป
กลัวว่าพี่เซฟไม่ยอมรับน้องเลิฟ แล้วน้องเลิฟจะทำยังงัยล่ะทีนี้ ขอร้องอย่าให้ได้มีน้ำตาเลยน่ะตอนนี้ตาเจ็บอยู่
เอาใจช่วยนะน้องเลิฟ
-
o18 ยังไม่มาต่อเหรอครับ
รอนานแล้ว
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
สวัสดีค่ะ!!!
ขอประทานอภัยอย่างสูงค่ะ หายตัวไปสองวัน ไปเที่ยวพักผ่อนใจ (แต่เหนื่อยกาย)
รีบกลับมาปั่นต่อแล้วค่ะ
พรุ่งนี้เริ่มทำงานอีกแล้ว เฮ้ออ เหมือนยังไม่ได้พักเลย (ทั้งๆ ที่ไปเที่ยวมา อิอิ)
ก่อนไปอ่านขอบคุณทุกเม้นท์นะคะ
vvivy : มาแล้วค่ะ พอกลับถึงบ้านปุ๊บก็รีบปั่นทันทีเลยนะ เสาร์อาทิตย์ทำงาน แล้ววันนี้ได้หยุดเปล่า พรุ่งนี้ก็ทำงานอีกแล้ว เบื่อเนอะ!!!
PeeYaR : แหะๆ โกรธหรือไม่โกรธ ลองอ่านดูนะคะ แต่อย่าโกรธพี่เซฟเลยน้าาา
jantaro : ไม่ค้างแล้วเนอะ มาแล้วค่ะ
icyblue : หนีเที่ยววันเดียวเองนะตัวเอง เนี่ยรีบมาต่อเลยทันทีค่ะ
samsoon@doll : อย่างอลพี่เซฟน้าตัวเอง ปล.น้องเลิฟมันปากจัดนะจริงๆ แล้วเนี่ย :กอด1: คุณ samsoon@doll คืน
jiBtar : กลับมาแล้วค่า สงสารน้องก็เอาใจช่วยน้องด้วยนะ เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้หลายๆ ผืนหละ กร๊ากกกกกก
lawnicon : น้องกำลังพยายามอยู่ค่ะ เค้าก็กำลังพยายามปั่นให้เยอะๆ เหมือนกัน อิอิ
Otaku : ขอบคุณที่ชอบค่ะ มาต่อแล้วค่ะ คราวนี้ก็จะได้รู้แล้วค่ะว่าพี่เซฟแกทำยังไง
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายขาอย่าเพิ่งร้องไห้ค่ะ ปล่อยน้องเลิฟแกร้องไปคนเดียว แล้วซับน้ำตาให้น้องด้วยนะคะ
patee : ขอบคุณแทนน้องเลิฟค่ะ
yunjaejoong : อย่าร้องไห้เยอะนะคะ ตาเจ็บเหรอ หายไวๆ นะ หายแล้วจะได้มาร้องไห้ต่อ อิอิ[/color]
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 7 ความจริง
วันนี้ผมตื่นเช้ามากครับ ทั้ง ๆ ที่นัดกับพี่เซฟไว้ 10 โมงเช้า เอาจริง ๆ แล้วผมไม่ได้นอนมากกว่า เคลิ้มๆ ไปบ้างแต่ก็สะดุ้งตื่นทุกที มันเหมือนใจมันกังวลอยู่เรื่องเดียววนเวียนซ้ำไปซ้ำมา ทำให้ต้องลุกขึ้นมานั่งคิดเรื่องเดิม ๆ อยู่กับความกลัว ความลังเล ผลสุดท้ายผมก็อยู่กับน้ำตา
เก้าโมงเช้า ผมขับรถออกจากบ้านด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง ผมได้แต่หวังจริงๆ ครับ หวังว่าพี่เขาจะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำไป
วันเสาร์รถไม่ค่อยติดมากครับผมใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงที่หมาย ร้านเขาเปิดตั้งแต่แปดโมงเช้าครับ ผมมานั่งอ่านหนังสือประจำ ผมก้าวเข้าร้านไปพี่เจ้าของร้านเงิยหน้าขึ้นมายิ้มต้อนรับ พี่เขาจำผมได้ครับ ผมเป็นลูกค้าประจำ
“วันนี้ทานอะไรดีคะ มาอ่านหนังสือเหมือนเดิมรึเปล่า” พี่เจ้าของร้านทักทายพร้อมรอรับออเดอร์
“ไม่ได้อ่านหนังสือครับวันนี้มารอเพื่อนครับ เอ่อผมขอคาราเมลมัคคิอาโต้ร้อน แก้วนึงครับ” คาราเมลร้านนี้เขาทำเองนะครับ หอมอร่อยไม่แพ้ร้านกาแฟยี่ห้อดังในห้างใหญ่เลยครับ
‘Some people want it all But I don’t want nothing at all If it ain’t you baby If I ain’t got you baby’
อ๊ะ!!! พี่เซฟโทรมาครับ ผมตั้งเพลงนี้ไว้เฉพาะเบอร์พี่เซฟครับ เพราะนอกจากผมจะชอบ Alicia Keys แล้ว ผมยังรู้สึกเหมือนเพลงนี้ครับ But everything means noting If I ain’t got you ทุกสิ่งจะมีความหมายอะไรถ้าผมไม่มีพี่เซฟ
“ดีฮะ ถึงแล้วเหรอฮะ” ผมกดรับสายก่อนจะกรอกเสียงทักทายพี่เซฟไป
“ใกล้ถึงแล้วครับ รอแป๊บนึงนะครับกำลังจอดรถอยู่” แหมน่ารักเนอะ จอดรถก็ต้องโทรมาบอก
“เปลืองค่าโทรอะ จอดรถแล้วก็เดินเข้ามาดิฮะ” ผมกดตัดสายไม่รอฟังพี่เซฟพูดตอบ
นั่งรอไม่ถึงห้านาที พี่เซฟก็เดินเข้ามาในร้าน เช้าๆ แบบนี้คนไม่เยอะครับ พี่เจ้าของร้านก็ทักทายตามปกติ พี่เซฟชี้มือไปที่ผม ก่อนจะหันมายิ้มให้ผมมาแต่ไกล
“ดีครับโรส” พี่เซฟยกมือรับไหว้ผม พร้อมยิ้มทักทาย
“ดื่มกาแฟไหมฮะ เดี๋ยวสั่งให้” เอาใจซักหน่อย ก่อนขึ้นลานประหาร ท่านผู้พิพากษาจะได้ไม่ยึดทรัพย์ เอ๊ย...ผิดคดี ไม่ใช่ๆ เผื่อท่านจะลดโทษให้
“โรสครับ พี่จะมาบอกว่า รอพี่ก่อนแป๊บนึงได้ไหมครับ เผอิญว่าพี่ต้องไปธุระให้แม่ที่ธนาคารในห้างใกล้ๆ นี่แหละครับ แล้วเดี๋ยวพี่จะรีบกลับมาหานะครับ หรือว่าโรสจะไปกับพี่ครับแล้วไปหาอะไรทานกันที่ห้าง” อ้าวพี่เซฟ คนอุตส่าห์เตรียมใจมาพูด ยังมายืดเวลาให้ลุ้นอีก
“แล้วไม่โทรมาบอกละฮะ เสียเวลามาบอกเองทำไม โรสรอนี่แหละพี่ไปทำธุระเถอะ โรสรอได้” รอมาตั้งนานและ รออีกแค่นี้ทำไมจะไม่ได้
“ก็พี่เห็นว่ายังไงซะห้างมันก็เปิด 10 โมง พี่แวะเข้ามาหาโรสก่อนค่อยไปก็ได้ อยากเห็นหน้าอะ คิดถึงเมื่อวานก็ไม่ได้เจอกัน” อ๊ากกกกกกกกกกละลายยยยยยยยย ผมกลายร่างเป็น m&m ไปแล้วครับ ไม่ละลายในมือแต่ละลายโดยสายตาและคำพูดของพี่เซฟ
“รีบไปเถอะ เดี๋ยวรอ” ตัดบทด้วยความเขินครับ หยิบกาแฟมาจิบแก้เขินก่อน อ๊ะ ร้อน ลืมเป่า
พี่เซฟส่งยิ้มหวานก่อนจะลุกเดินออกไปครับ เฮ้ออ!!!! ยืดเวลาไปได้อีกนิด
+
+
+
+
+
ผมนั่งรอพี่เซฟมาเกือบสามชั่วโมงแล้วครับ ทานกาแฟกับขนมจนอิ่มแปล่ไปแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววพี่เซฟเลยครับ ผมไม่กล้าโทรไปเร่งเผื่อพี่เขากำลังทำธุระอยู่จะกลายเป็นรบกวนเขาเปล่าๆ
อ๊ะ โทรศัพท์ดัง ไม่ใช่เสียงเรียกเข้าพิเศษของพี่เซฟ แต่เป็นไอ้น้องสาวของผมครับโทรมา
“ว่าไงแก มีไร ไหนบอกไปดูหนังกะมิมิไง” วันนี้ไอ้โรสนัดแฟนไปดูหนังที่ห้างดังใกล้ๆ นี่แหละครับ
“เลิฟ แกอยู่ที่ไหน” ทำไมน้ำเสียงมันร้อนรนผิดปกติ
“อยู่ที่ร้านที่นัดพี่เซฟไว้ไง ฉันกำลังจะสารภาพเรื่องของฉันกับพี่เซฟ นี่ก็รอพี่เขาอยู่” รอนานแล้วด้วยนะเนี่ย
“แกฟังนะ สงสัยแกจะไม่ต้องสารภาพแล้วหวะ พี่เซฟ เขา เอ่อ..เขา เขารู้เรื่องของเราแล้ว” เฮ้ย..บ้าน่า จะรู้ได้ไง
“อย่ามาหลอกให้ฉันยิ่งกลัวไปกว่าเดิมดิวะ แค่นี้ก็จะแย่แล้วนะ”
“ไม่ได้หลอก ฟังนะเลิฟ ฉันผิดเองที่ไม่ทันระวังตัว เมื่อกี๊ฉันยืนทะเลาะกับมิมิอยู่ข้างๆ ธนาคาร...มิมิก็เถียงกับฉันอยู่ แล้วก็ตวาดเรียกชื่อฉันเสียงดัง พอฉันหันหลังจะเดินหนี มิมิก็ตะโกนเรียกชื่อฉันอีก แล้วฉันก็หันไปเจอ เอ่อ..เจอ พี่เซฟ ยืนจ้องหน้าฉันแบบงงๆ ซักแป๊บ ก็เปลี่ยสีหน้าแบบหน้ากลัวมากอะแก เฮ้ย ฟังอยู่เปล่าเงียบเลย”
“ฟังอยู่ แกเล่าต่อเร็วๆ” ผมภาวนาในใจว่า พี่เซฟจะไม่รู้เรื่อง แล้วจะเข้าใจว่าไอ้โรสเป็นเลิฟเหมือนเดิมอย่างที่เคยเจอ แต่...ผมคงสิ้นหวัง
“พี่เซฟรีบเดินเข้ามาหา แล้วถามฉันว่า ‘โรสหรือ เลิฟ’ แต่ฉันยังไม่ทันพูดอะไร มิมิก็พูดออกไปก่อนว่า ‘พี่โรส คนนี้เป็นใคร มีธุระอะไร คนเขากำลังเคลียกันอยู่อย่าเพิ่งยุ่งได้ไหม’ แกฉันก็ตกใจมากอะ ตอนนั้นคิดว่าจะพูดยังไงให้พ้นตัวไปก่อน แต่พี่เซฟดันถามฉันว่า ‘โรสไม่ได้อยู่ที่ร้านกาแฟเหรอ แล้วเมื่อกี๊ที่พี่เพิ่งเจอ โรสไม่ได้ใส่ชุดนี้ แล้วถ้านี่คือโรส แล้วคนที่รอพี่อยู่ที่ร้านนั้นคือใคร ไม่ใช่สิ พี่ต้องถามว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเธอเล่นอะไรกันอยู่ คนที่พี่คุยด้วยคือใคร แล้วทำแบบนี้กับพี่ทำไม โกหกทำไม’ แก...ฉันขอโทษนะ ฉันก็ไม่รู้จะแก้ตัวยังไง ฉันก็เลยได้แต่ขอโทษพี่เขา แล้วรีบเดินหนีออกมา แล้วรีบโทรหาแกนี่แหละ” ผมหูอื้อตั้งแต่สิ้นคำพูดของพี่เซฟที่ไอ้โรสมันถ่ายทอดออกมาแล้วครับ ถึงแม้เสียงมิมิที่โวยวายจะดังเข้ามาในหูให้ได้ยิน แต่ผมก็ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกแล้ว
“เลิฟ เลิฟ ....เลิฟ แกได้ยินฉันอยู่ไหม ฉันว่าแกรีบกลับมาก่อนดีกว่าหวะ พี่เซฟดูโมโหมากนะแก ฉันว่าเขาคงกำลังไปหาแก ไปคาดคั้นความจริงตอนนี้แน่ ถึงมันจะดีที่เขารู้ความจริง แต่ฉันว่า เขารู้ด้วยวิธีนี้มันดูแย่ไปหน่อยหวะ เค้าคง...โกรธมากแน่เลย” ไม่ทันแล้วหละครับ ผมหนีไม่ทันแล้ว พี่เซฟเปิดประตูเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ผมไม่เคยเห็นจากเขามาก่อน เฉยชา แต่น่ากลัว โกรธ แต่ดูผิดหวัง
“พี่เซฟมาแล้ว แค่นี้ก่อนนะ” ผมรีบตัดสายจากไอ้โรสแล้วเตรียมตั้งรับชะตากรรมที่กำลังก้าวเข้ามาหาผมตรงหน้า
“คุณ เป็น ใคร” พี่เซฟกระชากเก้าอี้นั่งลงตรงหน้า พร้อมถามด้วยน้ำเสียงกระด้าง และแววตาดุดันสรรพนามที่เคยใช้เรียกแทนตัวเองว่าพี่ แล้วเรียกผมว่าน้องโรส ก็เปลี่ยนเป็น คุณกับผม
“เอ่อ คือ ผม...คือ พี่เซฟครับ ผม...ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมคือเลิฟ พี่ชายของโรสครับ แต่ผมไม่ได้มีเจตนาจะหลอกพี่นะครับ ฟังผมอธิบายได้ไหม” ผมพยายามกลั่นน้ำตาไว้สุดกำลังครับ ปากคอสั่นไปหมด ไม่เหลือคราบไอ้เลิฟคนเก่งกล้าแสดงออกเลยซักนิด
“ฟังอะไร ฟังคำโกหกอีกหรือไง ทำแบบนี้ทำไม คุณทำกับผมแบบนี้ทำไมกัน หะ!!! ทำไมวันที่ผมเขาไปทักคุณ คุณไม่บอกผม ว่าคุณไม่ใช่น้องสาวคุณ แกล้งผมทำไม”
“ผมไม่ได้แกล้งนะครับ ผม...คือ ผม...ผม ผมรักพี่เซฟนะครับ ที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะผมรักพี่” ผมแบไพ่ใบสุดท้ายในมือออก เทหมดหน้าตักแล้วครับ มันคงไม่มีคำอธิบายอะไรที่ตรงไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“แต่คุณเป็นผู้ชาย ผมก็เป็นผู้ชาย จะรักกันได้ยังไงกัน ตอนแรกที่ผมเจอ ผมว่าผมเจอน้องสาวคุณ แล้วผมก็ชอบน้องคุณไม่ใช่คุณ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง หรืออะไรก็ตาม แต่ประเด็นมันอยู่ที่ คุณหลอกผม ที่ผ่านมาผมคบคุณ ผมจริงใจ ผมให้ใจ ผมไม่เคยแม้แต่จะโกหก แต่สิ่งที่ผมได้กลับคืนมาคืออะไร” สีหน้าพี่เค้าเจ็บปวดมากครับ ผมไม่โทษพี่เขาเลยครับในสิ่งที่เขาพูดออกมา พี่เซฟก็ยังคงเป็นพี่เซฟนะครับ ไม่ตวาด ไม่ทำสีหน้าเยาะเย้ยถากถาง ผมเห็นเพียงแค่แววตาที่เจ็บปวดเท่านั้นที่พี่เขาแสดงออกมา
“ฮึก เลิฟ ฮือ เลิฟ..ขอโทษครับ แต่เลิฟไม่ได้ ฮือ ไม่ได้ทำไปเพราะจะแกล้งพี่ แต่เลิฟรักพี่นะครับ รักพี่จริงๆ เลิฟรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ ฮึก..แต่เลิฟก็อยากจะสู้ ฮือ สู้เพื่อรักของตัวเองบ้าง” ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ ครับ ผมกลัวเสียพี่เซฟไปมากๆ
“แล้วใช้วิธีแบบนี้เหรอ คุณบอกว่ารักผม แต่คนรักกัน เขาทำแบบนี้เหรอ ผมคงโง่เองที่ไม่รู้อะไรเลย ปล่อยให้คุณปั่นหัวผมมาตลอดเวลา ต่อไปนี้เราเลิกยุ่งเกี่ยวกันดีกว่านะ ลาก่อนครับ” แล้วพี่เซฟก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านไปไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมาซักนิด ผมปล่อยโฮออกมาแบบไม่อายใครเลยครับ ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ
พี่เซฟไม่ได้ทำอะไรรุนแรง หรือพูดจาว่าร้ายผมเกินไปกว่าสิ่งที่ผมทำผิดต่อพี่เขา แต่เพียงแค่นี้ก็ทำให้ผมเกือบตายแล้วครับ เจ็บมากครับ เจ็บแบบเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เจ็บกว่าคราวพี่เอ็มหลายร้อย หลายพันเท่า ผมรักพี่เซฟมากจริงๆ ครับ
หลายคนเคยบอกว่า แค่ได้รัก ไม่ต้องครอบครอง ก็สุขใจแล้ว ไม่จริงเลยครับ ไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นสักนิด แค่ผมคิดว่าต่อไปนี้ ผมจะไม่ได้ยินเสียงผู้ชายคนนี้อีก ผมจะไม่ได้หัวเราะด้วยกันกันอีก ผมจะไม่ได้เห็นเขามายืนรอผมที่หน้าคณะอีก ผมจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้านี้อีก แล้วผู้ชายคนนี้ก็จะไม่ได้เป็นของผมอีกแล้ว ผมทนไม่ได้ครับ ทนไม่ได้จริงๆ แค่เป็นคนที่ได้รักเขาฝ่ายเดียว มันไม่พอครับ
มันทรมานจริง ๆ นะครับ การที่มีความรักแล้วไม่ได้ครอบครอง!!! ผมขอเป็นคนเห็นแก่ตัวได้ไหม ผมอยากรักและได้ครอบครองพี่เขา ผมจะทำยังไงต่อไปดี ผมควรจะตัดใจ หรือสู้ต่อไป...
+++++++++++++++++++++++++
มาแล้วค่ะ ไม่ค้างแล้วเนอะ...หรือค้างกว่าเดิมหว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
อย่าเพิ่งงอนพี่เซฟแกนะคะ พี่เซฟแกก็เสียใจมากเหมือนกันค่ะ
มาลุ้นน้องกันดีกว่าค่ะ ว่าน้องเลิฟแกจะฮึดสู้ หรือจะถอดใจ แล้วหาแฟนใหม่เลยดีกว่า โหะๆๆๆๆๆ
ตอนต่อไปจะพยายามมาเร็วๆ นะคะ
ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนกันเข้ามาอ่านนะคะ :กอด1: ทุกคนเลยค่ะ
ถ้าจะให้ดีแวะมาเม้นท์กันบ้างนะคะ ไรท์เตอร์ก็อยากได้กำลังใจเหมือนกัน อิอิ
-
:serius2:
คุณMercy ค้างยิ่งกว่าเดิมอีกค่า สงสารเลิฟที่สู๊ดดดด :monkeysad:
รีบมาต่อน๊าคนอ่านจิทรมาณเหมือนนู๋เลิฟเเล้ว
ปล.วันนี้ได้หยุดงานหนึ่งวันเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยค่ะ55
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้อ่ะ สนุกค่ะ ชอบๆ o13
-
ค้างงงงง
สงสารน้องเลิฟ :o12:
-
:o12:
เศร้า
แต่ก้อ สมควรอะนะ
:sad11:
-
:m15: ค้างกว่าเดิม
แต่มันก็สมควรแล้วอ่ะ ดันไปหลอกพี่เซฟเค้านิ :เฮ้อ:
เอาใจช่วยต่อไปก็แล้วกัน หวังว่าพี่เซฟจะใจอ่อนนะ :L2:
-
:z13: :z13: :z13:
ค้างกว่าเดิมอีก
เลิฟฟฟไม่ต้องสนนะครับ
ไปเอาเพื่อนของโรสดีกว่า
แค่นี้เอง ชิมะะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
มันค้างกว่าเดิมเยอะเลยค่ะ
อยากจะโกรธพี่เซฟก็โกรธไม่ลง แกไม่ได้ผิดอะไรนี่นา
ทำได้แค่ปลอบใจน้องเลิฟแล้วกันเนอะ สู้ๆเลิฟ
พี่เค้าโกรธ เราก็ต้องไปง้อ
ไฟท์ติ้ง
-
:serius2: ค้างงงงง
ไมสั้นแบบนี้อ่ะ
สงสารเลิฟ
-
โถนุ้งเลิฟ สู้ๆ นะ มันต้องใช้เวลาอ่า
-
:serius2:ค้างซะยิ่งกว่าค้างอีกค่ะ
ตอนต่อไปมาเร็วๆนะคะ :call:อยากรู้ว่าน้องเลิฟจะทำยังไงต่อไป
-
I love this story
-
:o12: สงสารเลิฟจังเลย
เป็นกำลังใจนะ
แต่มาต่อหน่อยเถอะใจจะฉีกจะขาดแล้ว :z3:
-
สงสารเลิฟอะ..... :sad11:
พี่เซฟ ยกโทษให้น้องเหอะ...........................
-
:o12: ร้องไห้ตามอ่ะทำไหมโศกขนาด
-
มันไม่ใช่หรอก
มันขึ้นอยุ่ที่สถานะมากกว่า
ถ้าเราเป็นพี่น้องกันแต่แรก
แค่ได้รักก็สุขแล้ว
แต่ถ้ามันก้าวล้ำเป็นคำว่าคนรักแล้วหละก็
ได้การดูแลหรือความรักจากเขาแล้วหละก็
มันไม่พอหรอก
ใช่แล้ว
มันไม่พอ
ชอบเลิฟจัง
-
สงสารเลิฟอะ..... :sad11:
พี่เซฟ ยกโทษให้น้องเหอะ...........................
กล้าพูดเน๊อะไรเตอร์
ค้างได้อีก
:beat:ไรเตอร์
รีบมาต่อเลยนะ :angry2:
ไม่นะเลิฟเลิฟของจิ๊บ :o12:
ยกโทษให้น้องมันเถ๊อะพี่เซฟ
น้องมันรักหรอก น้องมันถึงทำอ่ะ :จุ๊บๆ:
-
เข้ามาตามอ่านด้วยคนค่า
เป็นกำลังใจให้เลิฟ :L2:
อยากให้พี่เซฟใช้หัวใจพิจารณาจังว่าที่ผ่านมา ที่เลิฟทำที่เลิฟเป็น มันมาจากใจจิงๆนะ :o12:
-
เข้าใจความรู้สึกเซฟค่ะที่โกรธเมื่อคิดว่าโดนปั่นหัว แต่น้องเลิฟก็มีเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ ความบาดหมางน่าจะคลี่คลายถ้าเรียนรู้ที่จะให้อภัยและเปิดใจคุยกัน ชอบเรื่องนี้ค่ะเนึ้อเรึ่องน่าติดตาม ขอบคุณ สำหรับนิยายสนุกๆเรึ่องนี้นะคะ
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี
แต่ที่เลิฟทำไปก็เพราะรักพี่เซฟ
แต่เซฟก็คงรู้สึกว่าตัวเองโดนหลอก
:serius2: สับสนชีวิต
เรื่องหนุกดีคับ
-
จะเข้ามาบอกว่า!!!
รอเค้าก่อนนะตัวเอง :impress2:
เค้าปั่นงานเพิ่งเสร็จแถมพรุ่งนี้มีประชุมเช้า อยากกรี๊ดดดออกมาสิบที
ปั่นน้องเซฟน้องเลิฟ ไปได้เล็กน้อย เลยกะว่ารอยาวๆ แล้วจะเอามาลงนะคะ
เดี๋ยวจะค้างกันยิ่งกว่าเดิม อิอิ
สัญญาว่าพรุ่งนี้ดึกๆ จะเอามาลงให้เน้อ
รอเลิฟเลิฟ ด้วยนะคะ :pig4:
:กอด1: ทุกคนเลยค่า
-
กรี๊ดดดดด เพิ่งอ่าน แต่มันก็ค้างอยู่ดีนะ ไม่ได้หายค้างเลย
พี่เซฟเป็นคนดีอ่ะ ปลื้มมมมมม น้องเลิฟเค้าทำไปเพราะเค้ารักจริงนะพี่
ถ้าอยู่ๆ น้องเดินไปบอกพี่เซฟว่า "พี่ครับ ผมชอบพี่นะครับ"
เชื่อว่าพี่เซฟก็คงปฏิเสธ ด้วยความสุภาพ แต่แล้วมันมีประโยชน์อะไร
ในเมื่อพี่เซฟยังไม่ได้ทำความรู้จักกับน้องเลิฟบ้าง เพราะฉะนั้น สิ่งที่น้องเลิฟทำ
เราไม่เรียกว่าผิดพลาด หรือหรอกลวง อย่างน้อยก็ได้้ใช้เวลาที่ผ่านมาเรียนรู้กันแล้ว
ที่เหลือเป็นเรื่องของหัวใจ น้องเลิฟสู้ๆ ฮู้วๆ
ตั้งกะอ่านนิยายมา เม้นเรื่องนี้ยาวสุด!!! กว๊ากกกกกกกกกกกกก
-
:3123:เป็นกำลังใจให้นะเลิฟ ขอให้เซฟรับรักไวๆด้วย อีกอย่างมาต่อไวๆนะ
:call: :call: :call:
-
:sad4: เลิฟค้างจิง ค้างจัง
คุณชายไม่ไหวแล้วมาเคลียด่วน :z3:
-
:monkeysad: พี่เซฟอย่าโกรธพี่เลิฟเลยนะขอร้อง :z3:
-
ขอสมัครเป็นแฟนคลับฟิคเรื่องนี้ด้วยคน
อ่านแล้วชอบมากมาก
ตอนนี้สงสารน้องเลิฟมากมาก
:o12:
อย่าให้ค้างนานนะครับ
อยากอ่านต่อแล้ว
-
เศร้าจัง~
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
เศร้า
-
ค้างคา อยาทำแบบนี้ได้มั้ย :monkeysad:
-
มาแล้วค่า ขอโทษจริง ๆ นะคะมาต่อให้ช้าปล่อยให้ค้างคากัน
แถมมาลงให้ซะดึกดื่น
วันนี้หัวหมุนกับงานและประชุมมากค่ะ :really2: :really2: ประชุมเสร็จ สี่ทุ่มครึ่ง ก็รีบกลับมาถึงบ้านมาปั่นเลยค่ะ
ช่วงนี้อาจจะอยู่โหมดเศร้าๆ กันซักพักนะคะ
เป็นกำลังใจให้เลิฟเลิฟด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกๆ คนที่ตามอ่านกันนะคะ
ขอบคุณทุกๆ คอมเม้นท์ด้วยค่ะ :กอด1: :กอด1: ทุกคนเลย
+++++++++++++++++++++++++
vvivy : มาต่อแล้วนะคะ น้องเลิฟแกทรมานอีกแป๊บเดียวค่ะ เดี๋ยวได้ทรมานหนักกว่าเดิมแน่ เอํะ ยังไง ฮ่าๆๆ คุณ vvivy ไม่หยุดเสาร์อาทิตย์เหรอคะ เหนื่อยแย่เลย ขนาดเขาหยุดเสาร์อาทิตย์ยังเหนื่อยมากเลย
OhJa : ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนตามอ่านกันต่อไปนะคะ
wan2055 : มาแล้วค่ะ ไม่ค้างแล้วเนอะ
lawnicon : น้องสำนึกผิดแล้วค่ะ นี่คงเป็นบทเรียนให้น้องได้
Otaku : เป็นแฟนคลับพี่เซฟนี่เอง เอาใจช่วยพี่เซฟมากกว่าน้องเลิฟชิมิหละ
jantaro : หาใหม่เลยดีกว่าเนอะ งั้นเปลี่ยนพระเอกซะดีไหมน้า
PeeYaR : อืมใช่ค่ะพี่เซฟแกไม่ได้ทำไรผิด แต่น้องก็ทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ (รึเปล่า) เอาใจช่วยน้องด้วยนะคะ พี่เซฟแกเป็นคนใจแข็งเหมือนกัน
Little Devil : วันนี้มาต่อยาวๆ แล้วค่ะ เอาใจช่วยน้องด้วยนะคะ
JJHJJH : จริงค่ะ ต้องใช้เวลา ทั้งคู่เลยค่ะ
zingiber : แหะๆ ขอโทษที่ทำให้ค้าง แถมมาช้าอีกนะคะ อย่างอนนะ
maxtorpis : ขอบคุณมากๆ ค่ะ ดีใจที่รักเรื่องนี้นะคะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนได้มากเลยค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายขา...ใจขาดไปรึยังคะ คุณชายใจเย็นๆค่ะ Mercy มาต่อให้แล้วค่ะ
jjuboy : นั่นสินะ เมื่อไหร่พี่เซฟแกจะใจอ่อน (อันนี้ถามตัวเองด้วย ว่าเมื่อไหร่ดีนะฮ่าๆ)
Aon : โอ๋ๆ ไม่เศร้านะคะ เดี๋ยวมีเศร้ากว่านี้อีกนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ronlbb : เห็นด้วยทุกประการค่ะ :กอด1:
jiBtar : กรี๊ดดด ทำร้ายร่างกายเค้าอะ :o12: อิอิ มาต่อแล้วจ่าใจเย็นนะคะคุณจิ๊บ สรุปว่าน้องเลิฟเป็นของคุณจิ๊บไปแล้วชิมิ ไม่ต้องยกให้พี่เซฟมันหรอกเนอะ มันโกรธน้องแล้วนี่เนอะ
silverspoon : ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านนะคะ คงต้องให้เวลาเป็นตัวเยียวยาทั้งสองคนเลยค่ะ
Jellio : ขอบคุณเช่นกันค่ะ ขอบคุณที่ชอบ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ดีใจที่สนุกไปกับนิยายเรื่องนี้ค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกันติดตามกันไปเรื่อยๆ นะคะ :กอด1:
Stitch : ไม่รู้จะสงสารใครดี เอาเป็นว่า สมน้ำหน้าทั้งคู่ดีกว่าอิอิ ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ฝากด้วยนะคะ
ปลาทองสีชมพู : ตั้งแต่ลงนิยายมาเม้นท์นี้ก็ยาวที่สุดค่ะ ขอบคุณที่มาตามอ่านนะคะ :กอด1:
yunjaejoong : ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้น้องนะคะ มาต่อแล้วจ้า
InDY_Sky : ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ เป็นกำลังใจให้เลิฟเลิฟด้วยนะคะ
*SparklinG* : โอ๋ๆ ไม่เศร้านะๆ :man1:
tutu : โอ๋ๆ (โอ๋ทุกคนค่ะ) เดี๋ยวมีเศร้าก่านี้อีกน้า เก็บไว้ร้องตอนนั้นด้วยนะ อิอิ
j3llnlyza : จ้าๆ ไม่ทำแล้วๆ มาต่อแล้วจ้า
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 8 ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ
หลังจากที่พี่เซฟออกจากร้านไป ผมไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาถึงบ้านได้ยังไงนะครับ กลับมาด้วยสติที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขับรถกลับมาอย่างปลอดภัยก็ถือว่าบุญแล้วครับ
กลับมาถึงก็เจอไอ้โรสยืนวนไปวนมากระวนกระวายใจอยู่หน้าประตูบ้านครับ พอผมเดินเข้ามาถึงตัวมัน ผมก็โผเข้าหาไอ้โรสทันที ไม่ไหวแล้วครับ ขอใครสักคนที่กอดผม แล้วปล่อยให้ผมได้ร้องไห้เงียบๆ ซักพักเถอะ
“มีอะไรอยากเล่าไหม” น้ำเสียงห่วงใยของไอ้โรสดังขึ้นเมื่อเสียงสะอื้นของผมเริ่มสงบ
“โรส พี่เซฟ เขา ฮึก เขาเกลียดฉันแล้ว ฮือ ฮึก” พอพูดถึงชื่อนี้ทีไรก็อดสะอึกสะอื้นต่อไม่ได้ครับ
“โอ๋ๆ เงียบก่อนๆ เดี๋ยวแสบจมูกนะ ถ้าป่วยขึ้นมาเสียงจะหายนะ” พอจะได้ผลครับสำหรับคำโอ๋ (หรือขู่) เรื่องเสียงเป็นอะไรที่ผมดูแลอย่างจริงจังครับ เพราะเป็นเครื่องดนตรีที่ผมรักมากนี่ครับ
“ฮึก อือ” ก็ยังคงมีเสียงฟืดฟาดบ้างครับ แต่น้ำตามันไม่หยุดนะครับ ไหลออกมาตลอด
“ฉันว่า พี่เซฟเขาไม่ได้เกลียดแกหรอก เขาอาจจะแค่โกรธนะ คงรู้สึกเหมือนโดนคนที่ตัวเองรักหักหลัง” โหย นั่นแหละเขาเรียกว่าเกลียดแล้วหละ ใครโดนคนที่ตัวเองรักหักหลังจะไม่รู้สึกทั้งโกรธและเกลียดจนไม่อยากให้อภัยเหรอไง
“แค่นี้ก็ทำให้เค้ารู้สึกเกลียดฉันได้แล้วหละ ฉันตัดใจจากพี่เขาไม่ได้จริงๆ นะ มันทรมาน ทำยังไงดีโรส ฉันควรทำยังไงดี ทำยังไงฉันถึงจะตัดใจจากพี่เซฟได้ ฉันหยุดรักเขาไม่ได้ ฮืออออ ฮึกฮือออ” ผมกลับมาร้องไห้โฮอีกครั้งครับ
ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงรักผู้ชายคนนี้มากมายนัก ผมรักทุกอย่างในตัวพี่เซฟ ทุกอย่างที่เป็นพี่เซฟ ผมรับรู้ได้ถึงสิ่งที่พี่เซฟมอบให้ผม ทั้งความห่วงใย ความเอาใจใส่ ดูแลเทคแคร์ และที่สำคัญ ผมสัมผัสได้ถึง ‘ความรัก’ ผมรู้สึกได้จริงๆ นะครับ ว่าพี่เซฟรักผม ทุกสิ่งที่บอกมานี้ พี่เซฟไม่เคยปิดบัง หรือกั๊กเอาไว้เลยซักนิด พี่เซฟให้ผมเต็มร้อย ให้ด้วยใจจริง ส่งมาถึงใจผม แต่ตอนนี้...พี่เขาคงเกลียดผมแล้ว
ใครจะว่าผมผิด หรือสมควรโดนเขาเกลียด ผมก็ไม่ว่านะครับ ผมผิดเองจริงๆ ที่หลอกพี่เขา แต่ผมก็อยากให้ทุกคนเข้าใจความรู้สึกผมเหมือนกัน โดยเฉพาะพี่เซฟครับ ที่ผมเลือกที่จะโกหกพี่เซฟ เพราะผมคิดแล้วว่า ถ้าวันนั้นที่พี่เซฟเข้ามาคุยกับผม แล้วผมปฏิเสธ หรือบอกความจริงออกไป ผมจะไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิด หรือได้ทำความรู้จักกับพี่เซฟอีกแล้ว
ผมอาจจะคิดตื้นเกินไป หรือหลายคนอาจจะบอกว่ามันน่าจะมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้ก็ได้ แต่ผมถูกที่บ้านสอนมาเสมอครับว่าถ้าโอกาสมันวิ่งเข้ามาชนเราแล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจับโอกาสนั้นไว้ให้อยู่หมัด อย่าปล่อยไปเพียงเพราะคิดว่ามันจะวนกลับมาหาเราอีกครั้ง เพราะครั้งต่อไปมันอาจจะไม่มีอยู่จริงก็ได้ บวกกับความที่ผมอยากได้พี่เซฟมาครอบครอง ผมถึงเลือกใช้วิธีแย่ๆ แบบนี้
ถึงแม้วิธีการมันจะไม่น่าชื่นชมนัก แต่ทุกครั้งที่เจอกัน คุยกัน ทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน ผมปฏิบัติออกไปจากใจจริงของผม ผมเองก็ให้ใจกับพี่เซฟไปจนหมด และผมก็รู้ว่าพี่เซฟรับรู้ได้ ระหว่างเราในช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้เจอกัน รู้จักกัน มันเหมือนค่อยๆ มีเส้นใยบางๆ ที่ยึดเราไว้ด้วยกัน มันมองไม่เห็นด้วยตา แต่มันสัมผัสได้ด้วยใจ ไม่มีใครพูดออกมาว่าสถานะตอนนั้นเราคบกัน หรืออะไร แต่เรารับรู้ได้ด้วยใจว่าเราต่างเป็นคนพิเศษซึ่งกันและกัน
“เลิฟ ถ้าแกตัดใจจากพี่เขาไม่ได้ ทำไมแกต้องพยายามด้วยหละ สู้สิ ลองสู้ดูซักตั้ง ตอนนี้เราก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว สู้เพื่อความรักของตัวเองมันน่ายกย่องจะตาย” สู้อย่างนั้นเหรอ จะเอาอะไรไปสู้หละ แค่พี่เขาพูดมาวันนี้มันก็บั่นทอนหัวใจผมไปจนหมดแล้ว
“ฉันกลัว แกจะหาว่าฉันแหย หรืออ่อนแอก็ได้นะ แต่ฉันกลัว” จริงๆ นะครับผมกลัว ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนอ่อนแอ ขี้แย และขี้กลัวขนาดนี้มาก่อน
“กลัวอะไร โอกาสน่ะมันยังไม่ได้หลุดจากมือแกนะ มันก็แค่มีอุปสรรคเข้ามาเป็นบททดสอบ แกสู้มาครึ่งทางแล้ว แค่แกเริ่มแผนผิดเอง แกจะปล่อยมันไปเหรอ? ความรักมันไม่ได้เข้ามาทักทายกันบ่อยๆ หรอกนะ คนดีๆ ก็ไม่ได้มาให้เราเจอบ่อยๆ เหมือนกัน ไม่ว่าจะตัดใจ หรือสู้ต่อ มันก็ยากเหมือนกันทั้งสองอย่าง เลือกสู้ต่อไม่ดีกว่าเหรอ อย่างน้อย ถ้าที่สุดแล้วมันไม่ได้จริงๆ แกก็จะไม่ต้องมานั่งเสียดายว่าไม่เคยได้สู้เพื่อความรักของตัวเองเลย เจ็บตอนนี้ กับเจ็บตอนนั้น มันก็ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่หรอกหวะ สู้เถอะนะฉันอยู่ข้างแกเสมอนะ”
นอกจากพ่อและแม่แล้ว การได้มีพี่น้องที่รักกันมากๆ มันก็ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นใจอยู่เสมอนะครับ มันเหมือนรู้อยู่ตลอดว่า ถ้าเราเหนื่อยจากโลกภายนอก เจ็บปวดกับคนอื่น หมดกำลังใจจะเดินต่อไป แต่เพียงแค่กลับบ้าน บ้านที่เรารู้เสมอว่า มีคนที่รักเรา ห่วงใยเรา และพร้อมที่จะอ้าแขนรับเรา คอยเราอยู่ตรงนี้ตลอดเวลา มันก็ทำให้เราอุ่นใจ มีกำลังใจที่จะสู้กับทุกอย่างบนโลกนี้ได้เสมอนะครับ นี่แหละครับที่เรียกว่า ‘ครอบครัว’
“ขอบใจแกนะโรส ขอบใจมากๆ ฉันรักแกนะ ที่สุดในโลก ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะสู้ต่อ จะสู้เพื่อความรักของฉัน ถึงแม้พี่เขาจะโกรธจะเกลียด ฉันก็จะตามง้อ ตามตื๊อพี่เขาเอง ซักวันพี่เขาจะเข้าใจฉัน อย่างน้อย อภัยให้ฉันก็ยังดี” สู้ครับ สู้เพื่อนหัวใจ และสู้เพื่อรักของผมและพี่เซฟครับ พี่ครับ จะเกลียดผมก็ได้นะตอนนี้ แต่ขอร้อง ขอให้หัวใจของพี่ยังมีผมอยู่บ้างเถอะนะ
วันรุ่งขึ้นผมรีบตื่นแต่เช้าไปดักรอพี่เซฟที่คณะครับ เมื่อคืนโทรไปพี่เซฟก็ไม่รับครับ โกรธจริงๆ ด้วย เฮ้อ!!! ผมเลยส่ง sms ไปขอโทษ และบอกรักพี่เขาครับ อย่างน้อยไม่ได้ยินเสียง แต่ได้อ่านข้อความของผมก็ยังดีครับ
อ๊ะ!!! นั่น พี่เซฟมาแล้วครับ ผมรีบเดินไปดักหน้าดีกว่า ส่งยิ้มไปก่อนเลยครับ ยิ้มเข้าไว้ๆ สู้ๆ ไอ้เลิฟ!!!
“พี่เซฟครับ” พี่เซฟชะงักเท้าแล้วเงยหน้ามองผมครับ พี่เขาดูอึ้งๆ ไปนิด คงไม่คิดว่าจะเจอผมที่นี่ แต่พี่เขาก็ปรับสีหน้าให้นิ่งๆ ครับ ง่า!!! ไม่ชินอะครับ ปกติเห็นหน้าพี่เซฟทีไร ก็จะเห็นรอยยิ้ม กับหน้าตาที่มีความสุข ไม่ชินกับโหมดนี้เลยครับ ใจเริ่มเสียแล้วอะ
“พี่เซฟ คุยกับเลิฟก่อนได้ไหม ขอเลิฟอธิบายหน่อยได้ไหมครับ” ผมพยายามเดินตามครับ หลังจากที่พี่เขาโดนผมขว้างไว้ เขาก็เดินเลี่ยงไม่ยอมพูดอะไรเลยครับ
“..................” เงียบมากครับ ไม่ตอบรับอะไรเลยซักนิด ผมวิ่งไปดักหน้าดีกว่า
“พี่เซฟหยุดก่อนได้ไหมครับ ฟังเลิฟก่อนได้ไหม เลิฟขอโทษ แต่เลิฟมีเหตุผลของเลิฟ” ผมรีบพูดก่อนที่พี่เซฟจะเดินหนีผมอีก
“ผมว่าเมื่อวานเราเคลียกันหมดแล้วนะครับ ผมมีเรียน คุณก็ควรไปเรียนได้แล้ว แล้วไม่ต้องมารอผมอีก ตั้งใจเรียนเถอะครับ อ่อ ไม่ต้องส่ง sms. มาแล้วนะครับ ผมเปลี่ยนเบอร์แล้ว” คำพูดพี่เซฟทำให้ผมทั้งเจ็บ และดีใจ ผมไม่ได้บ้านะครับ ไม่รู้ผมรู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ผมรู้สึกว่า พี่เซฟยังคงเป็นห่วงเป็นใยผมอยู่ แต่พี่เขาคงเป็นคนดีนะครับ ขนาดไล่คนยังไล่ให้ไปตั้งใจเรียนเลย เฮ้ออ!! แล้วจะไม่ให้รักได้ยังไงหละเนี่ย
เช้านี้ผมต้องยอมรามือจากพี่เซฟไปก่อนครับ เพราะผมเองก็มีเรียนเหมือนกัน ดีนะที่วันนี้เรียนเปียโนพื้นฐาน ไม่ได้เรียนวิชาเอก ไม่งั้นโดนอาจารย์ดุแน่เลยครับ เสียงผมแหบแห้งซะขนาดนี้ เป็ดยังเรียกผมพ่อเลยครับ ร้องไห้สะอึกสะอื้นทั้งวันทั้งคืน ตื่นมาเจ็บคอเสียงหายเลยครับ
วันนี้ผมเลิกก่อนพี่เซฟครับ ผมจำตารางเรียนพี่เซฟได้หมดทุกวันครับ ผมต้องรีบไปดักรอพี่เซฟอีกรอบครับ
ตอนนี้มันเหมือนสถานะการณ์กลับกันนะครับ จากที่ทุกวันพี่เซฟจะต้องเป็นคนมายืนรอผมที่หน้าคณะ ส่ง sms. มาหาผมเช้า กลางวัน เย็น โทรหาผมก่อนนอนทุกคืน กลายเป็นผมเองที่ต้องมายืนรอพี่เขา พยายามส่ง sms.ไปง้อแทบจะทุกชั่วโมง (ถึงแม้พี่เขาจะบอกว่าเปลี่ยนเบอร์แต่ผมเชื่อว่าพี่เขายังใช้เบอร์เดิมอยู่)
“พี่เซฟครับ รอเลิฟด้วย” ผมรีบวิ่งไปดักหน้าพี่เซฟ แบบไม่ให้พี่เขาทันตั้งตัวได้ กรูก็เร็วเหมือนกันนะเนี่ย
“ไปกินข้าวกันนะ เลิฟเลี้ยงเอง นะ นะ นะ กินข้าวแล้วเราคุยกันไง นะ นะ เลิฟจะได้อธิบายทุกอย่างให้พี่ฟังนะครับ น้า” ผมเขย่าแขน เกาะแข่ง พันขา ออดอ้อนพี่เซฟสุดฤทธิ์ครับ
“กลับบ้านไปเถอะ ผมว่าผมพูดชัดเจนและรู้เรื่องแล้วนะ เลิกยุ่งกับผมเถอะ คุณก็แค่อยากเล่นสนุก ปั่นหัวผม อยากเห็นผู้ชายคนหนึ่งหัวหมุนและเดินตามเกมของคุณ พอกันที อย่าให้ผมต้องร้ายกับคุณเลยนะ เลิกมารอผม เลิกโทรมา เลิกส่งข้อความมา เลิกติดต่อกันทุกทาง ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง อ่อ แล้วก็อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกเลยนะ สงสารคนอื่นเขาเถอะ ถึงมันจะเป็นเรื่องสนุกของคุณ แต่มันเป็นเรื่องเจ็บปวดของคนอื่น” พี่เซฟพูดจบก็ดึงแขนออกจากการเกาะกุมของผมทันที ผมไม่มีแรงรั้งพี่เขาไว้หรอกครับ ร้องไห้อีกแล้ว
“ฮึก ฮือ พี่เซฟ เลิฟไม่ได้แกล้งพี่ ฮือ เลิฟรักพี่จริงๆ นะ เลิฟฮือ เลิฟไม่เคยคิดว่าพี่เป็นของเล่น หรืออะไรเลยนะ ฮือ พี่เซฟ อย่าเดินหนีเลิฟเลย พี่เซฟ พี่เซฟ ฮือออ” พี่เซฟไม่หยุดรอฟังผมเลยครับ เขาเดินหนีผมไปเลย ทิ้งผมให้ทรุดลงกับพื้นแล้วปลอ่ยโฮแบบไม่อายใคร พยายามบอกตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนว่าต้องเข้มแข็งให้มากๆ แต่มันยากมากเลยนะครับ
ผมก็ลากร่างไร้วิญญาณของตัวเองกลับมาถึงบ้านจนได้ ระหว่างทางที่ขับรถกลับมาก็พยายามคิดว่าจะติดต่อพี่เซฟยังไงดี จะทำยังไงให้พี่เขาเข้าใจ และรับรู้ถึงเหตุผลของผม เดินเข้าห้องมาอย่างเลื่อนลอยใจก็คิดไป สายตาก็หันไปเห็น Mac Book Pro ของตัวเอง เอ่ออออออ!!! ไอ้โง่เลิฟเอ๊ยยย ทำไมเราไม่ส่งอีเมลไปอธิบายวะ ยังไงซะพี่เขาก็น่าจะเปิด อย่างน้อยๆ ก็ 50 – 50 ดีกว่าวิ่งไปดักหน้าดักหลัง พูดได้ไม่กี่ประโยคพี่เขาก็เดินหนี
ผมก็จัดการร่างจดหมายแถลงการณ์ถึงพี่เซฟทันทีครับ
พี่เซฟครับ
อย่าเพิ่งปิด หรือลบนะครับ ได้โปรดดดด!!!!!!!!!!
พี่เซฟฟังเลิฟก่อนนะ เลิฟอยากอธิบายจริงๆ
เรื่องราวที่เกิดขึ้น มันเริ่มจากเมื่อปีที่แล้ว ช่วงเปิดเทอมแรกๆ เลิฟบังเอิญไปเจอผู้ชายคนหนึ่งแถวๆ ลานจอดรถ เขาเอาข้าวมาให้หมาจรจัดกิน หน้าตาท่าทางเขาดูใจดี อ่อนโยน การกระทำของเขาดูเป็นธรรมชาติมากๆ เลิฟอดไม่ได้ที่จะยืนมองเหตุการณ์นั้นจนจบ วันนั้นเลิฟกลับบ้านไปพร้อมรอยยิ้ม และความอบอุ่นใจแบบประหลาด
ทุก ๆ อาทิตย์ เลิฟจะต้องเจอเขาที่ลานจอดรถตรงที่เดิม กับเหตุการณ์เดิมๆ แต่เลิฟไม่เคยเบื่อที่จะยืนแอบมอง เลิฟเริ่มสนใจผู้ชายคนนี้ และมีความสุขที่ได้ยืนมองเขากับเหล่าสมุนหลายตัวที่กินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย เลิฟเองก็ได้แต่นึกชื่นชมผู้ชายคนนี้อยู่ในใจ ถึงความมีน้ำใจและใจดี เลิฟไม่รู้หรอกว่าหัวใจของเลิฟที่เคยเจ็บ เคยคิดว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว มันจะค่อยๆ มีผู้ชายคนนี้เข้ามาแทรกอยู่ทีละนิด ทีละนิด
จนวันหนึ่ง เลิฟเห็นเด็กผู้หญิงขายลูกอมคนหนึ่ง หลงทางเข้ามาในมหาฯลัย ยืนร้องไห้แบบขวัญเสีย เลิฟกำลังจะเดินเข้าไปช่วย แต่ก็มีคนที่ไวกว่าเลิฟ ผู้ชายที่เข้ามาอยู่ในใจของเลิฟในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา เขาเข้าไปช่วยเหลือเด็กน้อยคนนั้น พร้อมทั้งเหมาลูกอมมาหมด เขาพูดจากับเด็กได้อ่อนโยนมากๆ เลิฟอดไม่ได้อีกแล้วที่จะยืนแอบดูจนจบ แล้วกลับออกมาด้วยรอยยิ้ม และหัวใจที่เต้นแรง วินาทีนั้นเลิฟบอกตัวเองแล้วว่า เลิฟจะต้องรู้จักผู้ชายคนนี้ให้ได้
หลังจากนั้นมา เลิฟก็เริ่มสืบหาจากเพื่อนสนิท ค่อยๆ สืบไปเรื่อยๆ จนรู้ว่าเขาเป็นใคร เรียนคณะไหน เลิฟก็คอยเฝ้าแอบดูเขามาตลอด เขาไม่รู้หรอกว่าตัวเองน่ะฮอตในหมู่สาวๆ ขนาดไหน เวลาใครพูดถึงเขา เลิฟก็อดที่จะหวงไม่ได้ แล้วเลิฟก็ยอมรับกับตัวเองว่า เลิฟรักผู้ชายคนนี้ เลิฟอยากทำความรู้จักกับเขา อยากให้เขารับรู้ว่ามีเลิฟอยู่ตรงนี้ มีผู้ชายคนหนึ่งที่หลงรักเขามากยืนอยู่ตรงนี้ บนพื้นที่เดียวกับเขา หายใจอยู่ใกล้ๆ เขา แต่เลิฟก็จนปัญญา
เลิฟเป็นผู้ชาย และเขาก็เป็นผู้ชาย หลายคนไม่ค่อยเข้าใจถึงความสัมพันธ์แบบนี้ เลิฟผิดเหรอที่เลิฟเกิดมาเป็นผู้ชาย แต่เลิฟชอบผู้ชายด้วยกัน ความรักมันแบ่งเพศกันได้ด้วยเหรอ มันบังคับกันได้ด้วยเหรอ เลิฟก็แค่ซวยที่ดันเกิดมาเป็นผู้ชาย แล้วชอบผู้ชาย แต่เลิฟก็มั่นใจในความรักของตัวเองไม่แพ้ใคร
จนวันหนึ่ง เหมือนฟ้าประทานโอกาสนะครับ ปกติเลิฟก็ไปเล่นกีตาร์แทนโรสบ่อยๆ หลายครั้ง ถ้าคนอื่นเห็นโรสเล่นกีตาร์โปร่ง นั่นแสดงว่าเป็นเลิฟ เพราะโรสตัวจริงมันจะเล่นกีตาร์ไฟฟ้าไม่ค่อยเล่นกีตาร์โปร่ง แต่คนอื่นๆ ไม่มีใครรู้ นอกจากเพื่อนในวง เลิฟไปเล่นแทนมันบ่อยมาก วันนั้นที่คณะวิศวะฯ ก็เหมือนกัน เพราะเป็นวันเกิดมิมิแฟนของไอ้โรส มันถึงต้องโดดหน้าที่ไป
เลิฟดีใจมากๆ เพราะจะได้เข้าไปเล่นในคณะของผู้ชายคนที่เลิฟรัก ขอแค่ได้ยืนอยู่ตรงที่เขาเคยยืน ขอแค่ได้เห็นเขาจากที่ไกลๆ ก็สุขใจแล้ว เพลงสุดท้ายที่เลิฟร้อง ‘ความลับ’ เลิฟตั้งใจร้องให้เขา เลิฟไม่รู้ว่าเขาจะรับรู้ได้รึเปล่า แต่เลิฟส่งผ่านไปจากใจ
เลิฟไม่เคยจะคิดวางแผนอะไรมาก่อน จนโอกาสมันวนเข้ามาหาโดยไม่รู้ตัว เขาเดินเข้ามาทักเลิฟ คิดว่าเลิฟเป็นโรส เลิฟไม่รู้จะทำยังไง ตอนนั้นก็ได้แต่คิดตื้นๆ ว่าฉวยโอกาสนี้ไว้ก่อนดีไหม ขอให้ได้ทำความรู้จักกัน ขอแค่โอกาสนี้เท่านั้น!!!
เลิฟผิดเองที่เห็นแก่ตัว คิดแต่ตัวเองได้ประโยชน์ฝ่ายเดียว ไม่คิดถึงหัวใจคนอื่น เขาคงจะเจ็บเมื่อคิดว่าโดนหลอก แต่เขาคงไม่รู้ว่าเลิฟก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าเขาเลยที่คิดว่าคนที่ตัวเองรักเกลียดเราเข้าแล้ว ตลอดเวลาที่ได้ใช้ชีวิตทุกวันร่วมกับเขา เลิฟมีความสุขที่สุดในโลก เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความอบอุ่น และความรัก
เลิฟรักพี่เซฟมากนะครับ มากจนคิดไม่ออกว่าต่อจากนี้เลิฟจะสามารถรักใครได้อีก
เลิฟเห็นแก่ตัว เลิฟรักเฉยๆ ไม่พอ เลิฟอยากได้ครอบครอง เลิฟอยากถูกพี่รักตอบ เลิฟอยากเป็นคนรักของพี่ แล้วเลิฟก็อยากมีพี่เซฟเป็นคนรัก
แต่ตอนนี้....
มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ...
โอกาสของเลิฟ ยังจะพอมีอยู่บ้างไหม...
ถ้าพอมีหวัง...แม้มันจะน้อยนิด...
เลิฟขอได้ไหมครับ....
จะให้เลิฟทำยังไง เลิฟยอม ไม่ว่าจะแลกมาด้วยอะไร เลิฟก็ยอม...
ขอแค่ได้รักพี่ ขอแค่ได้พี่เซฟคนเดิมกลับคืนมา...
เรา....รักกันไม่ได้เหรอครับ
ไม่ได้จริงๆ เหรอ...
เลิฟจะยังอยู่ที่เดิม ไม่ไปไหน ยังอยู่คอยพี่ เลิฟจะคอยพี่คนเดียว รักพี่คนเดียว
พี่เซฟครับ พี่เซฟฟังเพลงที่เลิฟส่งไปนะครับ มันแทนความรู้สึกทั้งหมดของเลิฟครับ
เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้
ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ แม้นานสักแค่ไหน
เธออยู่ที่ใดยังรักกันไหม ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
ยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม
เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน ฉันห้ามไม่ได้
แต่ฉันจะมีชีวิตเพื่อรอเธอ แม้วันสุดท้าย
เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
จะอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เหลือใคร
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม
จะรอแค่เธอถึงแม้ใครหาว่างมงาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่านานเท่าไรยังมีเพียงเธอ (ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันมีเธอคนเดียวในหัวใจ)
ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะรักเธอ
เลิฟ รัก พี่เซฟ นะครับ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้น้องเลิฟได้อธิบายความจริงในใจให้พี่เซฟได้รับรู้นะคะ
ทีนี้ก็มาลุ้นกันหละค่ะว่าพี่เซฟแกจะเปิดอ่านหรือลบทิ้ง!!!
เอาใจช่วยน้องเลิฟเลิฟของเรากันด้วยนะคะ
เอาใจช่วย ไรท์เตอร์ด้วยนะคะ อิอิ
ทุก ๆ เม้นท์ถือเป็นกำลังใจมากๆ จริงๆ ค่ะ เม้นท์กันเยอะๆ นะคะ ชอบอ่านเม้นท์ที่ซู๊ดดดดด
:กอด1: :กอด1:
-
คิดตั้งแต่แรกแล้วล่ะ ว่าต้องมีปัญหานี้ตามมา เพียงแต่ไม่คิดว่าจะความลับจะเปิดเผยด้วยวิธีที่เลวร้ายไปหน่อยแบบนี้เอง
ในเมื่อผูกปมแล้วก็ต้องหัดแก้ปมด้วย
แต่บางทีถ้าถึงคราวต้องตัดใจ หักดิบคงเป็นทางออกที่ดีทางนึงมั้ง
-
เขียนตั้งยาว เราก็อ่านตั้งยาว
อย่าลบทิ้งนะคะพี่เซฟ
หรือเราจะก๊อปไว้แล้วช่วยส่งให้พี่เซฟอีกทางดี XDD
-
ไอ้พี่เซฟ อ่านก่อน แล้วค่อยลบนะ
จะได้รู้ว่า ตัวเองนั่นแหละ ที่เข้าใจผิด
เพราะงานวันนั้น เป็นเลิฟ o18
-
เพี้ยงๆ ขอให้พี่เซฟได้อ่านด้วยเท้ออออออ :call:
สงสาน้องเลิฟอ่ะ
-
เอาใจช่วยน้องเลิฟค่ะ ขอให้พี่เซฟได้อ่านเมลน๊า :call:
-
เดี๋ยวอิพี่เซฟมันต้องลองใจ ไม่ก็แกล้งก่อนแน่เลย > W < ถึงคราวพี่เซฟเอาคืนก่อน กรั่กๆๆๆ
-
ใจอ่อนหน่อยนะพี่เซฟ :call:
-
เลิฟสู้ๆ พี่เซฟอ่านชัวร์ๆๆๆ
-
ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลกจำเอาไว้นะน้องเลิฟ ไม่ช้าก็ไวที่พี่เซฟจะเห็นใจแหละ(เอ้ ยังงัย)
เอาน่ะพยายามเข้า เอาใจช่วยอยู่นะ
-
ขอบคุณค่า..
เอาใจช่วยน้องเลิฟ..สู้ให้เต็มที่..สู้เพื่อความรักไม่ผิดหรอก..แต่ผลจะเป็นไงก็ต้องยอมรับมันเนอะ.. :กอด1:
ฟังเหตุผลน้องแล้วก็อย่างอนนานนะพี่เซฟ :angry2:เดี๋ยวมีใครมาคว้าน้องไปไม่รู้ด้วย..
-
น้องเลิฟสู้.สู้.นะจ๊ะ เอาใจช่วย
-
เลิฟสู้ๆๆ
-
:กอด1: พี่เซฟรักๆกันไปเถอะนะพลีสสสสสสสสส...
-
We're gonna fight fight fight fight for this love! มอบเพลงนี้ให้เลิฟ ขอให้พี่เซฟเห็นใจบ้างนะ
(เท่าที่อ่านดู พี่เซฟไม่ได้แสดงออกว่ารังเกียจ ชาย ชาย เท่าไรนะ เหมือนแค่โกรธเพราะรูสึกโดนหลอก)
-
เค้าว่าพี่เซฟน่าจะเปิดอ่านนะ
เพียงแต่อ่านแล้วจะทำยังไงต่อไปก็เท่านั้นเอง
แต่พี่เซฟแกเป็นคนจิตใจดี คงไม่โกรธน้องนานหรอกมั้ง
สู้ๆเลิฟ
ตื๊อมากๆเข้าเดี๋ยวพี่เซฟก็ใจอ่อนเองแหละเนาะ
-
เอาใจช่วยน้องเลิฟนะคร้าบบบบบ
สู้ๆต่อไปนะ
ซักวันพี่เซฟต้องเข้าใจ
+1 ให้ผู้แต่งด้วยนะครับ
มาต่อไวไวนะคร้าบ :L2:
-
:o8: :o8:
สู้ๆ
-
:o12: :o12: :o12:เลิฟเลิฟของจิ๊บ
มามะ มาซบอกจิ๊บก็ได้
พี่เซฟรักเค้าก็ให้อภัยเค้าเถ๊อะ เสียไปแล้วจะรู้สึก
:angry2:
-
พี่เซฟ อย่าเพิ่งยอมง่ายๆ ต้องให้รู้จักผลของการโกหกบ้าง
ปล่อยให้เลิฟง้อต่อไปเรื่อยๆ :laugh:
เห็นคนทรมานแล้วสะใจ :z2:
-
เลิฟพยามได้ดี...พี่เซฟจิควรใจอ่อนได้เเล้วเน้อ
ปล.ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ ทั้งที่งานยุ่ง จริงๆแล้วเค้าก้อได้หยุดเสาร์อาทิตย์นะ
แต่ตอนนี้งานเยอะท่วมหัว(เอาตัวไม่รอด)อ่ะค่ะ ชีวิตเลยต้องอยู่ออฟฟิค7วัน เหนื่อยอย่างแรง!!
เป็นกำลังใจให้คุณMercyน๊า อย่าทำนู๋เลิฟ(ของเขา..รึป่าว)เจ็บนานอ่า สงสารๆ
:bye2:
-
วันนี้กลับดึกอีกแล้วค่ะ พายุงานโหมกระหน่ำมากค่ะช่วงนี้!!!
แต่ยังไงพรุ่งนี้จะพยายามมาต่อให้นะคะ
ตอนนี้ปล่อยให้เลิฟเลิฟไปลุ้นว่าพี่เซฟจะได้อ่านเมลหรือเปล่าน้า!!!
:กอด1: คนอ่าน คนเม้นท์ ทุกคนนะคะ
อากาศร้อนมาก รักษาสุขภาพกายด้วยนะคะ
ห้างสรรพสินค้าเซลเยอะมาก รักษาสุขภาพเงินกันด้วยนะคะ (อันนี้เตือนตัวเองสุดๆ)
-
:z3: :z13:
-
เอาใจช่วยน้องเลิฟด้วยคนค่ะ
อยากให้ความรักของน้องสมหวัง
แล้วก็เอาใจช่วยคนเขียนให้สู้กับพายุงานที่โหมกระหน่ำด้วยจ้า
รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ :กอด1:
-
มั่นใจว่า เซฟได้อ่านเมลล์ของน้องเลิฟแน่ๆ ครับ
เพียงแค่ยังอยู่ในระยะสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง บวกกับอารมณ์ที่เข้าใจว่าตัวเองถูกหลอก
ป.ล. ไร้ท์เตอร์ จบรุ่นไหนครับ
เมื่อคืนเพิ่งมีงานเลี้ยงอำลา รุ่นที่ ๒๘
อ่านนิยายเรื่องนี้แล้ว จินตนาการภาพสถานที่บังเกิดมากๆ
ชอบบรรยากาศบริเวณคณะของน้องเลิฟกับโรสมาก
ตอนนี้มีการปรับปรุงถนนและภูมิทัศน์โดยรอบมหาวิทยาลัย
ส่วนงานก่อสร้างปรับปรัง ต่อเติม ไม่เคยได้ว่างเว้น
มหาวิทยาลัยในวันนี้ ดูต่างจากในอดีตไป
อ่อ งานดนตรีที่ว่า ใช่งาน Incrisis หรือเปล่า
ถ้าใช่ ปีนี้จัดไปแล้วนะครับเมื่อต้นปี ที่สนามฟุตบอล EG งานใหญ่ โปรโมทดี
แต่ไม่ใช่ฟรีคอนเสิร์ตนะ
-
ห้างสรรพสินค้าเซลเยอะมาก รักษาสุขภาพเงินกันด้วยนะคะ (อันนี้เตือนตัวเองสุดๆ)
เห็นด้วยกะคุณMercyเลยค่ะ ห้างเซลกันเยอะเกินสุขภาพเงินย่ำแย่เลยทีเดียว อิอิ
เห็นเซนทรัลลาดพร้าวจะเซลอยู่ วันที่20 มีนานี้ พยายามจะไม่ขับรถผ่านกลัวห้ามใจไม่ไหว :laugh:
ปล. รักษาสุขภาพ(ทั้งร่างกายและกระเป๋าสตังค์)เหมือนกันนะคะ รอติดตามตอนต่อไปนะจ๊า
-
พี่เซฟลบทิ้งเลยค่ะ เพิ่มความดราม่า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~
มันยังน้อยไปน้องเลิฟ เราต้องพิสูจน์ให้เห็นจริงๆ
พี่เซฟอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเลิฟสู้ๆ :ped149:
-
อ่านจากชื่อเรื่อมมันก็คงจะไม่ง่ายขนาดแค่อ่านอีเมลล์แล้วจะยอมอ่อนใหเหรอกเนอะ แต่พี่เชฟอย่าใจร้ายมากเลยน๊า
สงสารน้องเลิฟอ่ะ
ปล.เลิฟนี้หรูเนอะใช้แมคด้วย
:กอด1:ไรท์เตอร์
-
อ่านที่เดียวแปดตอนเลยย ปวดใจจัง
กอดดด สู้ๆ นะ เลิฟ!!~
-
มาได้แล้ววว
หึ๋ยยยยยยยยยยยย :monkeysad:
-
คิดถึงน้องเลิฟฟฟฟฟฟฟฟ :m5:
-
อิพี่เซฟ เล่นตัวนักเหรอ
ดักฉุดมันซะเลยดีมั้ย
:laugh:
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
:monkeysad: มายอมรับผิดแต่โดยดีค่ะ มาช้ากว่าที่สัญญาไว้ ด้วยภาระหน้าที่ และความเหนื่อยล้า ทำให้กลับบ้านมาสลบทุกวันเลยค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์มาต่อเสียทีค่ะ
++++++++++++++++++++++
Vesi : ตอนนี้น้องก็กำลังแก้อยู่ค่ะ เอาใจช่วยด้วยนะคะ
kenshinkenchu : ดีค่ะ มาช่วยกันส่งเมลให้พี่เซฟแกกัน
Little Devil : อ่านแล้วค่อยลบทิ้งก็ยังไม่สายเนอะ
OhJa : เพี้ยงๆ ด้วยคนค่ะ
zingiber : น้องเลิฟกำลังใจล้นหลามเลย
*SparklinG* : พี่เซฟมันขี้งอนค่ะ แต่ไม่ขี้แกล้งนะ ไม่เหมือนน้องเลิฟค่ะรายนี้กวนตีน และขี้แกล้งอิอิ
j3llnlyza : นั่นสิ ใจอ่อนยังอะ เอาไงดีนะ ใจแข็งนานๆ ดีไหมอะ ทรมานน้องเล่น
JJHJJH : กราบขอบพระคุณแทนน้องเลิฟค่า อย่างนี้พี่เซฟมันจะใจแข็งอีกนานไหมเนี่ย มีแต่คนเอาใจช่วยน้อง
yunjaejoong : จริงค่ะตื๊อเข้าไว้แล้วจะดีเองเนอะ
IRIS : นั่นสิ ปล่อยให้คนอื่นมาคาบน้องไปรับประทานเลยดีมะ อีพี่เซฟใจแข็งดีนัก
patee : ขอบคุณนะคะที่เชียร์เลิฟเลิฟ
wan2055 : ขอบคุณแทนเลิฟเลิฟค่ะ
Aon : รักกันเร็วๆ เดี๋ยวไม่สนุกนะ ต้องทรมานกันไปก่อน ซาดิสต์ค่ะ
silverspoon : ขอบคุณสำหรับเพลงให้น้องเลิฟค่า ไม่รู้พี่เซฟแกยังไงนะคะ เดาใจแกยาก
PeeYaR : บางทีคนดีก็ใจแข็งนะคะ ต้องตื๊อต่อไป อย่าลืมลุ้นกันต่อไปนะคะ
InDY_Sky : ขอบคุณที่บวกให้ค่า มาต่อแล้วค่ะ แต่ช้าไปหน่อย
lawnicon : ขอบคุณค่า
jiBtar : คุณจิ๊บขามารับตัวเลิฟเลิฟไปเลยไหม พี่เซฟมันจะได้รู้สึกเนอะ สะใจ
Otaku : มาแนวแปลกค่ะเชียร์พี่เซฟชิมิ ส่วนมากจะเชียร์เลิฟเลิฟกัน ดีเหมือนกันค่ะ ปล่อยให้ทรมานเล่นๆ สนุกดีเนอะ อิอิ
vvivy : สู้ๆ นะคะ ทำงานหนักก็พักผ่อนบ้าง เขาพลาดไปแล้วกับการเซล กรี๊ดดดดดดด หมดตัวค่ะ เดือนนี้กินเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าแทนข้าวแล้วกัน อย่าได้เผลอตัวเฉียดไปใกล้ห้างที่เซลเด็ดขาดนะคะ ไม่งั้นสภาพคล่องทางการเงินจะแย่ค่ะ
Jellio : ขอบคุณที่เอาใจช่วยนะคะ รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ :กอด1:
SecondaryTrauma : คุณ SecondaryTrauma ผู้เขียนมิได้เรียนจบจากมหาฯลัยที่คุณ SecondaryTrauma กล่าวมาเลยค่ะ จริงๆ ในเรื่องก็ไม่ได้ระบุเนอะ เพียงแต่ผู้เขียนมีเพื่อน พี่ น้อง จบจากคณะดุริยางค์ฯที่ มหาฯลัยนี้ แล้วก็คณะดนตรีมหาฯลัย อื่นๆ บ้างก็เลยจับมายำๆ รวมกันค่ะ เพราะงั้น บางข้อมูลก็มั่วๆ แต่งๆ โม้ๆ เอาตามจินตนาการค่ะ แต่เคยเข้าไปที่คณะดุริฯที่มหาฯลัยนี้ค่ะ สวยมากจริงๆ ชอบๆ ค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ปลาทองสีชมพู : ฮ่าๆๆ เพิ่มความดราม่า ดีเหมือนกันค่ะ ชอบๆ น้ำตาท่วมจอ จากที่กะว่าจะแต่งฮาๆ กลายเป็นดราม่าไปซะงั้น อิอิ
samsoon@doll : กว่าจะรู้ว่ารักกันนี่ยากนะคะ ปล.บ้านน้องเลิฟเธอรวยค่ะ น้องต้องใช้แมคไว้ทำงานเพลงค่ะ :กอด1:
Zhenelle[♥] : โหยย ขอบคุณมากค่ะ อ่านรวดเดียวเลย เดี๋ยวเขาตามไปอ่านของคุณ Zhenelle[♥] บ้างนะ :กอด1:
J๐ly : มาแล้วค่ะ โอ๋ๆ ไม่ร้องนะๆ
krappom : ดีเหมือนกันเนอะ แผนต่อไปดักฉุด!!!!
jantaro : :กอด1: :กอด1:
++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 9 ตามง้อ!!
หลังจากอีเมลสารภาพบาปของผมส่งไปให้พี่เซฟ คืนนั้นผมก็นอนไม่หลับครับ ใครไม่มาเป็นผมไม่รู้หรอกครับ ตอนแรกคิดว่าพอส่งอีเมลไปเสร็จจะโล่งอก กลายเป็นต้องมานั่งลุ้น นอนลุ้นว่าผลลัพจะออกมาเป็นยังไง ผมออน MSN ทิ้งไว้ทั้งคืน แต่ก็ไม่มีวี่แววของพี่เซฟ สงสัยแกคงบล็อคผม แล้วงี้เมลผมจะส่งไปถึงพี่เขาไหมเนี่ย!!!!! ใครเก่ง IT บอกผมด้วยนะครับ นักดนตรีไม่ค่อยสันทัดเรื่องอิเล็กทรอนิกซักเท่าไหร่ครับ
ผมนั่งรีเฟรชอีเมลทุกๆ สิบนาทีนะครับ แล้วก็นั่งวางแผนการง้อพี่เซฟ คิดไปคิดมาได้ไม่เท่าไหร่ ก็มานั่งกังวลกะอีเมลตลอด เหมือนตัวเองเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำนะฮะ คืนนี้ก็เลยไม่ได้อะไรนอกจากนั่งรีเฟรชอีเมล เกากีตาร์ร้องเพลง ‘งมงาย’ ซ้ำไปซ้ำมาสามสิบกว่ารอบได้นะครับ ร้องจนคิดว่าตัวเองร้องเพราะกว่าพี่ตูน บอดี้สแลมป์อีก
นั่งไปนั่งมา ร้องเพลงไปร้องเพลงมา เงยหน้าดูนาฬิกา ตีห้าพอดีครับ หลับตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว มีเรียนเก้าโมง ไปอาบน้ำดีกว่าครับ ลอยไปแบบคนไร้วิญญาณมากๆ พอโดนน้ำก็ทำให้สบายตัวขึ้นบ้างเลยพลอยทำให้ผ่อนคลายขึ้นมานิดนึงครับ
ตีห้าครึ่งผมก็ขับรถออกจากบ้านครับ อย่าเพิ่งคิดว่าผมละเมอ หรือบ้านะครับ ผมดูนาฬิกาเป็นตั้งแต่ห้าขวบแล้วครับ ตีห้าครึ่งดูไม่ผิดครับ ที่ออกซะเช้าตรู่ขนาดนี้เพราะผมต้องขับรถไปปฏิบัติภาระกิจ ‘ง้อ’ แผนที่ 1 ครับ ผมขับรถไปแถวๆ เทเวศน์ครับ ไปซื้อของโปรดของพี่เซฟ ปาท่องโก๋ และข้าวมันไก่ครับ พี่เซฟเคยพาผมมาทานในวันหยุดเมื่ออาทิตย์ก่อน (ก่อนจะเกิดเรื่องนะครับ) พี่เซฟบอกว่าชอบข้าวมันไก่เจ้านี้มากๆ น้ำจิ่มอร่อยมาก ว่างเมื่อไหร่ต้องมากิน ปาท่องโก๋เหมือนกัน กรอบนอกนุ่มใน จิ้มสังขยา พี่เซฟแกกินคนเดียวห้าตัวนะครับ ไม่เป็นไรครับแฟนคนเดียวผมเลี้ยงไหว อิอิ เรียกไว้ก่อนเอาฤกษ์เอาชัยฮะ
ไปถึงเกือบๆ หกโมง ผมก็ไปยืนรอปาท่องโก๋ กับข้าวมันไก่ครับกว่าจะได้ครบก็ หกโมงครึ่งกว่า เกือบเจ็ดโมงแล้วครับ รีบถ่อไปมหาฯลัยดักที่รักก่อนครับ ไปหามุมดีๆ แอบหลบฮะ ถ้ายืนรอแบบโจ่งแจ้งเดี๋ยวเฮียแกหนีนะครับ ผมวางแผนมาดี แผนนี้คิดได้ตอนที่เล่นเพลงงมงายครบรอบที่สิบแปดครับ กรูท่าจะเพี้ยนจริงนะเนี่ย ฮ่าๆ
ได้มุมหลบดีๆ แล้วครับ สมุนพี่เซฟแกก็มาวนเวียนแถวๆ ผมครับ คงเพราะกลิ่นหอมของข้าวมันไก่ ใจเย็นนะพวกแก ถ้าลูกพี่แกใจอ่อนยอมรับรักฉันแล้วจะซื้อไก่มาให้กินเป็นตัวๆ เลย (รู้สึกเหมือนบนยังไงไม่รู้นะ ฮ่าๆๆ)
รอไม่นานครับ รถคันคุ้นตาก็มาจอดตรงที่ที่คุ้นเคย ลงจากรถมาแล้วครับ ในจังหวะที่พี่เขาเปิดกระโปรงหลังหยิบของ ผมก็เข้าไปชาจจากด้านหลังทันที แบบไม่ให้ทันตั้งตัว
“พี่เซฟ เลิฟซื้อมาฝากฮะ เจ้าอร่อยที่พี่ชอบกินเลยนะ ปาท่องโก๋นี่กระทะแรกเลยนะ มันไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ แต่ยังไม่เย็นมากนะ เลิฟรีบเหยียบรถมาเลยนะกลัวหายกรอบ” ผมกลัวพี่เซฟไม่รับครับ เลยวางไว้ในกระโปรงรถ ก่อนจะรีบหลบออกมา กลัวพี่เซฟเอาของคืนอะ
“ทานให้อร่อยนะฮะ รักพี่เซฟนะครับ” ผมรีบพูด แล้วรีบวิ่งออกไปเลยครับ อยู่ไม่ได้ครับกลัวโดนไล่ รีบหนีก่อนดีกว่า
โคร่มม!!!!!
อ๊ากกกกกกกกกก เจ็บอะ สะดุดพื้นอะครับ พื้นมันมีรอยแตกอะ เอาเงินค่าเทอมกรูไปตั้งเยอะ มาปรับพื้นหน่อยม๊ายยยยยยยยยยยยยย เจ็บอะครับ น้ำตาร่วงเลย เฮ้ย เลือดออก ง่าๆๆๆๆๆ ช่วยด้วย
ถึงผมจะไม่ได้เป็นคนกลัวเลือด แต่ถ้ามีเลือดออกจากตัวเองไม่กลัวก็ต้องกลัวแหละครับ เจ็บด้วย โอ๊ย ลุกไม่ขึ้นอะ หันไปสำออยใส่พี่เซฟหน่อยดีกว่าเผื่อพี่เขาจะเข้ามาช่วย ขนาดเจ็บกรูยังเป็นไปได้ขนาดนี้นะเนี่ย
แต่สิ่งที่ผมเห็นตอนที่หันไป คือพี่เซฟยืนมองนิ่งๆ ในมือมีเสื้อชอป และ text book กองโต แต่ไม่เห็นมีถุงข้าวมันไก่กับปาท่องโก๋ของผมเลย น้ำตายิ่งไหลหนักเลยครับทีนี้ แล้วผมก็ปล่อยโฮเลยครับ เพราะพี่เซฟไม่คิดจะเดินมาช่วยแถมหันหลังเดินหนีไปเลย
“ฮึก ฮือ พี่เซฟ ใจร้าย อะฮือ เลิฟเจ็บนะ ฮือ” ผมสะอึกสะอื้นพูดไม่เป็นคำเลยครับ
“เลิฟครับเป็นอะไร เจ็บมากเหรอไปหาหมอดีกว่านะ เงี่ยบก่อนๆ”
คิดว่าเป็นใครครับ?
หลายคนคงเดาถูก!!!
ไม่ใช่พี่เซฟหรอกครับ ป่านนี้ถึงตึกเรียนไปแล้วมั้ง เล่นเดินหนีไปซะเร็วขนาดนั้น
น้ำเสียงห่วงใย และมือที่เอื้อมมาฉุดประคองผมให้ยืนขึ้นคือ...
ไอ้แชมป์ครับ
โผล่มาได้จังหวะพอดีเว้ยเฮ้ย เอาวะ ช่วยกรูด้วยยยยยยนะแชมป์
เจ็บครับ อ้อนมันไปก่อน ให้มันช่วยพาไปทำแผลหน่อย ไม่งั้นเลือดหมดตัวแน่ครับ แผลเหวอะ จนไม่กล้ามอง แต่แผลที่ใจมันเจ็บกว่าหลายเท่าครับ เลยทำให้ผมไม่รู้สึกเจ็บแผลที่ขาเท่าไหร่ตอนนี้
“แชมป์ ฮือ เราเจ็บ เจ็บอะ เจ็บ ฮือออ เจ็บ” ที่ตะโกนว่าเจ็บนี้ผมก็แยกไม่ออกนะว่าแผลหรือใจ แต่ที่รู้คือเจ็บจริง
“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับๆ ไหนดูซิคนเก่ง เหยียดขาได้ไหมครับเลิฟ ขี่คอแชมป์ไหม” แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้บ้าแชมป์ อย่ามาสุภาพอ่อนโยนกะกรู๊!!!!! เคยเป็นไหมครับ เวลาเราอ่อนแอสุดๆ สภาวะทางอารมณ์ย่ำแย่สุดๆ แล้วมีคนมาโอ๋ มาปลอบ มาทำดีด้วย น้ำตามันจะไหลทันทีเลยฮะ เหมือนเด็กเวลาหกล้ม แล้วแม่มาโอ๋จะยิ่งร้องไห้หนักนะครับ
“ไอ้บ้าแชมป์ ฮึก ฮือ เจ็บจะตายห่า ฮือ ไม่ร้องได้ไง ฮือ จะเดินเอง แต่พยุงด้วย” ไอ้แชมป์ก็เชื่องครับ ช่วยพยุงอย่างดี (บางทีเขาเรียกมีน้ำใจไหม ไม่ใช่เชื่อง มันไม่ใช่หมานะเว้ยไอ้บ้า : Mercy said)
“ไปหาหมอ หรือห้องพยาบาลดีครับ” ไปคณะวิศวะได้ไหมอะ อยากไปเห็นหน้าคนใจร้ายอะฮือออออออออ!!!!!
“ห้องพยาบาลก็พอ ฮึก” ยังสะอื้นอยู่ครับ
“เมื่อกี๊รีบวิ่งไปไหนครับเนี่ย แชมป์กำลังจะตะโกนเรียก เลิฟก็ลงไปวัดพื้นซะแล้ว” ไอ้ห่านี่พูดจาน่าตบกระบาลแยก กรูอยากเอาเข่าไปสัมผัสพื้นเองมั้งแสรดดดดดดดดดดด
“ก็รีบไปเรียน” โกหกเนียนๆ ไป คนบาปมันไม่บาปไปมากกว่านี้และ
“เฮ้ย มีเรียนเก้าโมงไม่ใช่เหรอ” มึงรู้ได้ไง มึงสืบเรื่องกูทุกอย่างเลยไหมเนี่ย
“ก็ ไปวอมเสียง” แถไป อย่าได้กลัว
“อ๋อ ครับ” ยิ้มเพื่อ มึงเชื่องเนอะแชมป์ เชื่อด้วย กร๊ากกกกกกกก
“ไปกินข้าวกัน เราเลี้ยง” พามันไปเลี้ยงข้าวหน่อยครับ ตอบแทนความมีน้ำใจ จะได้ไม่เป็นหนี้บุญคุณกัน เหมือนจะเป็นคนดีเลยกรูเลี้ยงตอบแทน
“เย้ๆ” เย้เพื่อ???? มึงโตแล้วไหม แอ๊บแบ๊วทำไม กรูนี่ต้องแอ๊บให้น่ารักสมกับเป็นนายเอก
“ไปๆ อย่าเลื้อนๆ” แล้วมันก็พยุงผมไปโรงอาหารคณะครับ
+
+
+
+
+
“เย็นนี้ขับรถกลับได้เหรอ จอดรถไว้นี่ไหม เดี๋ยวเราไปส่ง” แมนมาก มึงนี่ลุคพระเอกนะ แต่เสียใจหวะเรื่องนี้พี่เซฟเป็นพระเอกว้อยยยยย!!!!!
“แกรู้จักคนชื่อโรสที่เรียนเอกกีตาร์ปะ”
“เอ่อ ก็ต้องรู้จักดิครับ มามุขไหนเนี่ย” ทำหน้าโง่อีกมึง
“เออ เราอยู่บ้านเดียวกับมัน” ไอ้โง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรูกลับบ้านกับน้องกูก็ได้ มึงอย่ามาน้ำเน่า
“ฮ่าๆๆๆ อยู่กับเลิฟแล้วสนุกอะครับ ตามไม่ค่อยทันแต่ก็ฮาดีอะ คนอะไรไม่รู้ น่ารักด้วยขำด้วยกวนด้วย อยากอยู่ด้วยนานๆ จัง” อย่ามาโฆษณาแฝง ไอ้นี่อ่อยตลอด หว่านไปเรื่อย ทำหน้าตาตอแหลอีก
“ไปๆ เพ้อเจ่อ ไปส่งเราที่ห้องวอยซ์ด้วย” อยู่กับมันนานๆ แล้วไมเกรนจะขึ้นครับ
หลายคนคงสงสัยใช่ไหมครับ ว่าทำไมผมรีบร้อนหนีพี่เซฟออกมา ทำไมไม่ยืนรอคุยปรับความเข้าใจกัน ถามถึงเรื่องอีเมล ก็เพราะว่าผมคิดได้เมื่อคืนประมาณตีสี่กว่าๆ ครับ ว่าถ้าผมเป็นพี่เซฟ ผมก็คงยังไม่เปิดอ่าน หรือถ้าอ่านไปแล้วเขาก็คงยังมีงอนอยู่บ้าง ผมไม่ควรไปเร่งรัดอะไรเค้า ผมเป็นคนผิด ก็ต้องยืนอยู่แต่ในพื้นที่แคบๆ ของตัวเอง อยู่คอยว่าเมื่อไหร่พี่เขาจะเดินเข้ามาหาพร้อมคำว่าอภัย ผมกลัวว่าถ้าผมถามไปว่า ‘พี่เซฟครับอ่านอีเมลของผมรึยัง’ พี่เขาจะรีบกลับไปลบทิ้งซะก่อนที่จะอ่านน่ะสิ
ผมเลยตัดสินใจใช้กลยุทธ์ ‘ช้าๆ ได้พี่เซฟเป็นแฟน’ ดีกว่าครับ ในระหว่างที่รอลุ้นว่าพี่เขาจะอ่านอีเมลแล้วเข้าใจผม ผมก็จะตื๊อพี่เซฟไปเรื่อยๆ ครับ มารยาร้อยแปดพันเก้าเล่มเกวียนก็จะพยายามงัดออกมาใช้ให้หมดครับ ออดอ้อน ออเซ๊าะพี่เขาไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ใจอ่อนครับ!!!
ผมยังคงไม่ย่อท้อนะครับพอพักเที่ยง ผมก็ขอความช่วยเหลือจากโมครับ ให้มันฝากเพื่อนมันชื่อแทนที่เป็นรุ่นน้องและเป็นน้องระหัสพี่กอล์ฟซี้พี่เซฟ ให้ช่วยซื้อขนมปังเนยสด นมรสสตอร์เบอรี่ขวดกลาง และซุปไก่สกัด 1 ขวด พร้อมทั้งโน้ตจากผมไปให้พี่เซฟครับ ช่วงพักกลางวันส่วนมากพี่เซฟไม่ค่อยได้กินข้าวครับ ตอนนี้พี่เขามีโปรเจคที่ต้องรีบทำให้เสร็จ เวลากินเวลานอนก็ไม่ค่อยพอนะครับ กลางวันพี่เขาเคยบอกว่ากินแค่นมกับขนมปังก็อิ่มตื้อแล้วครับ แต่ผมขอแถมซุปไก่สกัดอีกสักขวด บำรุงกำลังหน่อยครับ
ในโน้ตผมก็ไม่ได้เขียนอะไรเยอะๆ ครับ กลัวแกไม่อ่านแล้วขย้ำทิ้ง ผมก็เขียนว่า
“ทานเถอะครับ ถึงจะโกรธเลิฟ แต่อย่าทิ้งอาหารเลยนะฮะ เสียดายของกินนะครับ ดื่มแบรนด์ให้หมดขวดนะครับจะได้มีกำลังทำโปรเจค รักพี่เซฟนะ จากน้องเลิฟของพี่เซฟ”
ผมรีบพูดดักทางเลยครับ พี่เซฟแกเป็นคนขี้เสียดายของกินนะครับ แกบอกว่าคนยากจน คนไม่มีจะกิน เด็กเอธิโอเปีย น่าสงสารมาก ฉะนั้นเราไม่ควรกินทิ้งกินขว้าง เป็นไงครับที่รักของผมน่ารักที่สุดดดดดดดดด!!!!
ตกเย็นผมก็รีบลากสังขาลตัวเองไปยืนรอพี่เซฟที่รถครับ กะว่าจะลองเสี่ยงขอแกไปส่งบ้านครับ มานู่นแล้วครับ แต่ยังไม่เห็นผมนะครับ เหมือนเดินเหม่อๆ คิดอะไรอยู่ครับ แต่คงเป็นเรื่องซีเรียสนะครับ คิ้วแทบจะเกยกันอยู่แล้วนะฮะ
“พี่เซฟ” ผมรีบประชิดตัว
“เฮ้ย” พี่เซฟตกใจเผลออุทานออกมาครับ คนอะไรตกใจก็หล่อ!!!
“พี่เซฟ เลิฟขอติดรถกลับไปด้วยได้ไหมครับ เลิฟเจ็บขา ขับรถกลับไม่ไหวฮะ วันนี้โรสมันไม่มาเรียนด้วย ขอเลิฟไปด้วยนะครับ” แหลเยอะฮะจริงๆ ขาไม่ค่อยเจ็บมากเท่าไหร่แล้วนะครับ แค่ตึงๆ ตรงแผล ขับรถกลับได้สบาย ส่วนไอ้โรสเนี่ย วันนี้มันมาเรียนครับ แต่ว่าผมไล่มันกลับไปแล้ว โหะโหะ!!
“................................” เดธแอร์ครับ เงียบมาก แต่ซักพัก พี่เซฟก็เดินผ่านผมไป ผมน้ำตาแทบร่วงเลยครับ หันกลับไปเจอพี่เซฟโบกแท็กซี่อยู่ งงครับ โบกแท็กซี่ทำไม
“พี่ครับไปสุขุมวิท 39 ครับ” พี่เซฟบอกจุดหมายปลายทางพี่แท็กซี่เสร็จ ก็เปิดประตูหลัง แล้วหันหน้ามามองผมครับ
“บอกทางเขาเองแล้วกันนะ” พี่เซฟพูดแค่นี้ก็รีบเดินหนีผมไปอีกแล้วครับ ผมเลยต้องจำใจขึ้นแท็กซี่กลับบ้านครับ เฮ้อออ เหนื่อยใจเหมือนใกล้จะหมดแรงนะฮะ แต่เมื่อตัดสินใจจะสู้ก็ต้องให้ถึงที่สุดนะครับ
ถ้าคิดในแง่ดี พี่เซฟก็ยังเป็นห่วงผมอยู่บ้าง อุตส่าห์เรียกแท็กซี่ให้ด้วย ช่วงนี้จะทำอะไรต้องคิดบวก มองโลกในแง่ดี เป็นนางสาวไทยไว้ก่อนเลยครับ ไม่งั้นได้ร้องไห้สามเวลาหลังอาหารแน่เลยครับ
สู้ตายเว้ยไอ้เลิฟ!!!!
+++++++++++++++++++++++++
มาแบบดึกๆ ดื่นๆ อีกแล้วค่ะ
ช่วงนี้ยังอยู่ในโหมด ตื๊อๆ ง้อๆ เหงาๆ เงียบๆ อยู่นะคะ
อดทนเอาใจช่วยน้องอีกซักหน่อยนะคะ
ช่วงนี้หมดตัวไปกับเทศกาลเซลกระหน่ำ ท่าทางจะมีเวลามาต่อนิยายบ่อยๆค่ะ
เพราะหมดงบประมาณออกไปลั่นล้าหลังเลิกงาน!!!!
:กอด1: :กอด1:
-
ฮาน้องเลิฟอ่ะ อุปทานตัวเอง
"น้องเลิฟของพี่เซฟ"
ไม่รู้ตอนพี่เซฟแกอ่าน แกจะฮาหรือแกจะโกรธ
แต่น่าจะโกรธ จะได้ดราม่า กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
(คนเราก็โรคจิต ฟิคจะฮาก็ไปบอกให้ดราม่า เอาน่า นิดหน่อยๆ พอให้ลุ้น ๕๕๕)
-
เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้
ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ แม้นานสักแค่ไหน
เธออยู่ที่ใดยังรักกันไหม ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
ยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม
เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน ฉันห้ามไม่ได้
แต่ฉันจะมีชีวิตเพื่อรอเธอ แม้วันสุดท้าย
เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
จะอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เหลือใคร
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม
จะรอแค่เธอถึงแม้ใครหาว่างมงาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่านานเท่าไรยังมีเพียงเธอ (ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันมีเธอคนเดียวในหัวใจ)
ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะรักเธอ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<โดน..เพลงนี้โดน...... :monkeysad:
ไงพี่เค้าต้องเปิดอ่านอยู่เเล้ว...........sms..ก้อต้องอ่าน..ไม่งั้นจะรู้ได้ไงว่าส่งมา..... :ped149: :ped149: :ped149: :ped149:.....เลิฟ..สู้ๆ
-
สงสารน้องเลิฟ :monkeysad:
writer ขอเปลี่ยนพระเอกด้วย
+1
-
มาเม้นท์ และ มาบวกให้ดึกๆ ดื่นๆ เหมือนกันจ้า (หรือจะเช้าแล้วว๊า)
พี่เซฟ ใจแข็งเป็นหิน เป็นอิฐ เป็นปูนป่ะเนี่ย
-
+1 ให้ไรเตอร์ค่ะ น่ารักมาต่อดึกๆดื่นๆ อิอิ
นึกว่าจะมีโอกาสอ่านอีกครั้งอาทิตหน้าเสียแล้ว อิอิ โชคดีจริงๆเลยเรา
เอาใจช่วยน้องเลิฟนะคะ สู้ๆอีกเดี๋ยวก็คงใจอ่อน"มั้ง"เองแหละ หิหิ
หวังว่าคงจะไม่มีนางมารมาคว้าพี่เชฟไปเสียก่อน
ปล.ช่วงนี้กรอบเหมือนไรเตอร์เลยค่ะ บ้าชุดชั้นในซาบีน่าเซลก็เฮไปกับเพื่อนสาวซื้อกันซะแบบว่าใส่กันจนหลานบวชได้เลยทีเดียว
ต้องมานั่งกรอบ นั่งดูยกทรง กินข้าวกับมาม่าแทน :m15: :m15: :m15: :m15:
-
รักกันเถอะเรา :n1:
-
หมั่นไส้พระเอกอ่ะ
ขอ :z6:สักทีเหอะ
:laugh:
-
ขอบคุณค่า..
:a5:กลยุทธ์ ‘ช้าๆ ได้พี่เซฟเป็นแฟน’ :call:ขอให้กลยุทธ์นี้ใช้ได้ผลนะจ๊ะน้องเลิฟ :o
คุณพี่เซฟถ้ายังรักน้องอยู่ก็ยอมๆ น้องมันหน่อยเหอะ กวนๆ เปิ่นๆ เอ๋อๆ ไม่ค่อยจะเต็มแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะ :laugh3:
-
เฮ้อๆ เมื่อไหร่พี่เซฟจะใจอ่อน ห๊าาา.... :z6:
-
โอ้ยย จะงอนไปถึงไหนว่ะ
เด๋วห้คนอื่นมาฉุดเลิฟไปซะเลยนิ
เริ่มโมโห ลีลาเยอะเหลือเกิน
:3125: :3125:
-
น้องเลิฟสู้ๆ :ped149:
น้องเลิฟลองแกล้งทำสวีทกะแชมป์ดูดิ ดูซิว่าพี่เซฟจะว่าไง อิอิ
-
เลิฟ เลิฟเราจะบอกไรให้เอาม่ะ จับไอ้พี่เซฟ :oo1: :oo1: ไปเลยโทษฐานที่ไม่ยอมซักกะที55555
อย่าลืมเอาไปใช่ล่ะ :z2: :z2:
-
เอาใจช่วยครับผมมมเลิฟฟ
ยังไงกำ็รีบๆง้อนะครับบบบบ
ทนไว้แล้วได้เมื่อไหร่อย่าลืมงอนใหฟ้เข็ดนะคราบบบบผมมม
อิอิ
เมื่อไหร่จาง้อสำเร็จเนี่ยย
...
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ยังไงก็มาต่อเร็วๆน้าครับบบบ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :call: :call: :call: :call:
-
:laugh:
-
:really2: เลิฟสู้ๆๆ
-
พี่เซฟ งอนเป็นผู้หญิงเลย แมนป่ะนิ เดี่ยวเชียร์ให้เลิฟสลับขั้ว มาจับกดเลย :seng2ped:
-
ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก สู้เค้าเลิฟเลิฟ o13
พี่เซฟใจร้ายยยยยน้อ :serius2:
-
:z1: :z1:
พี่เซฟ ฮาได้ใจอะ
-
พี่เซฟจง งอนต่อไป ให้น้องเลิฟง้อบ้างอะไรบ้าง
ชอบเห็นนายเอกง้อพระเอก :laugh:
-
น้องเลิฟของพี่เซฟ (น่ารักจริงๆ เนียนๆไปเน้อเดี๋ยวพี่เซฟก็เลิกงอนเอง อิอิ)
ปล.รอติดตามนะคะ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยน๊า เป็นกำลังใจให้ค่า :กอด1:
-
อย่าเล่นตัวมากดิพี่เซฟระวังเหอะ คู่แข่งเยอะนะ
เลิฟออกจะน่ารักขนาดนั้น ใจร้ายมากมายเลยง่า
เลิฟๆสู้ๆ ตื้อเท่านั้นจะครองโลก นะหนูเอ้ยยย :impress2:
-
เฮ้ย มีปฏิกิริยาตอบกลับมาแล้ว น่าจะเป็นสัญญาณที่ดีนะ น้องเลิฟ
คนใจดี ใจอ่อน รักสัตว์อย่างเซฟ คงทนใจแข็ง ทำใจร้ายไปได้ไม่นาน
สู้ๆ สู้ไม่ตาย
เอาใจช่วยครับ
-
ขอสมัครเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ
เรื่องสนุกมากเลย
รีบมาต่อนะคะ
เลิฟสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o13 o13
-
พี่เชฟ....งอนนานเกินไปแล้ววววววววว :angry2:
แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่...จะถึงช่วงเอาคืนของน้องเลิฟเนี่ย....
-
สงสัยเซฟจะกำลังพิสูจน์ความจริงใจของน้องเลิฟอยู่แน่ๆเลย
แอบอยากรู้ความรู้สึกในมุมของเซฟบ้างน่ะค่ะ
น้องเลิฟน่ารักจังค่ะขี้อ้อนด้วย เอาใจช่วยน้องเลิฟต่อไปจ้า
:กอด1:
-
ทำไมพี่เซฟทำกับน้องเลิฟแบบนี้
สงสารน้องเลิฟ
ทำไมไม่แกล้งคบกับแชมป์ไปเลยอ่ะ
รอต่อนะคะ
อยากอ่านต่อแล้วอ่า
-
:o12: เลิฟไม่ต้องสนใจแล้วพี่เซฟ หนะ
ยังไงเลิฟก็มีแชมอยู่
เชียแชมละไม่สนใจพี่เชฟแล้ว
คุณชายเจ็บปวด :z3:
-
เลิฟสู้ๆ เลิฟสู้ตาย เลิฟไว้ลายสู้ตายสู้ๆ :ped149:
อย่างน้อยพี่เซฟก็ยังเป็นห่วงบ้างอ่ะเนาะ ตื๊อต่อไปนะเลิฟ
พี่เซฟก็อย่าใจแข็งกับน้องมากนะ
-
:110011: :110011: :110011: :110011: :110011: :110011: :110011: :110011:
-
:z2:
-
มารอน้องเลิฟอีกรอบ55
คิดถึงน้องเลิฟ
มาต่อไวไวนะ :call:
-
:z10: กระดึ๊บ เข้ามาอย่างเงียบๆ
หายไปหลายวัน แหะๆ ไม่มีข้อแก้ตัวจริงๆ
บางวันกลับมาเหนื่อยมาก กะงีบซักนิดแล้วจะต่อ ดันตื่นอีกทีตอนเช้า แหะๆ
บางวันก็ดันซื้อนิยายกลับมา กะว่าจะอ่านซักนิดแล้วจะต่อ ดันอ่านเพลินจนจบเล่ม หันไปดูนาฬิกาอ้าวจะเช้าแล้ว แหะๆ
บางวันเปิดเล้าเข้ามา กะว่าจะมาปั่นนิยายต่อ ดันอ่านนิยายของคนอื่นจนเพลิน แหะๆ
แหะๆ ไม่มีข้อแก้ตัว แต่วันนี้นายไม่อยู่ รีบมาต่อให้ด่วนๆ เลยค่ะ
อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ
แต่เค้าจะพยายามมาต่อนะ
++++++++++++++++++++++++++++
ปลาทองสีชมพู : น้องเลิฟมันก็เนียนๆ ไปก่อนอะค่ะ แต่พี่เซฟคงไม่ฮามั้งคะ
tutu : โดนเหมือนกันค่ะ ชอบเพลงนี้มากๆ
Little Devil :เปลี่ยนพระเอกใช่ไหมคะ เอาใครดีหละ ขอบคุณที่บวกให้ค่า
JJHJJH : นอนดึกเหมือนกันเลยค่ะ แต่วันนี้เรามากลางวัน นายไม่อยู่ แอบปั่นนิยายได้ ฮ่าๆ ขอบคุณที่บวกให้ค่า
samsoon@doll : ขอบคุณที่บวกให้ค่า คนอ่านก็น่ารักค่ะ มาตามอ่าน ตามเม้นท์กันดึกๆ ดื่นๆ ส่วนนางมารนี่ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะใช่นางมารรึเปล่านะคะ อิอิ เขาก็ชอบชุดชั้นในของซาบรีน่าเหมือนกันใส่แต่ของซาบรีน่า
Aon : รักกันๆ
krappom : ให้ถีบสองทีเลยค่ะ เอาแรงๆนะ
IRIS : นั่นสิ กวนๆ เปิ่นๆ เอ๋อๆ ไม่ค่อยจะเต็มจริงๆ ด้วยนายเอกของเรา น้องจากนี้แล้วยังดื้อแถม เอาแต่ใจด้วยนะเนี่ย นี่มันนายเองหรือนางร้ายก็ไม่รู้เนอะ
OhJa : คนอ่านก็อย่าเพิ่งอ่อนใจนะคะ อิอิ
Zhenelle[♥] : อืมให้คนอื่นมาฉุดใครดีคะ พี่เซฟ หรือน้องเลิฟ
zingiber : ส่วนมากน้องเลิฟแกจะยี๊ใส่แชมป์นะคะ สงสัยจะหวีดกันไม่ไหว
yunjaejoong : กดเลยเหรอ เผื่อน้องทำไม่เป็นอะ ใครจะสอนดีหละ อิอิ
jantaro : อดทนรอเป็นเพื่อนน้องเลิฟด้วยนะคะ พี่เซฟใจแข็งจนน่าตบเนอะ
maxtorpis : :กอด1:
wan2055 : เชียร์จนเวียนหัวเลยเนอะ
j3llnlyza : นั่นสิ หรือพี่เซฟแกจะสาว!!!
jiBtar : ใจร้าย แต่น้องเลิฟก็ยังรักนะ
lawnicon : พี่เซฟฮา ยังไง ใจร้ายจะตายเนอะ
Otaku : งอนกันจนจบเลยดีเปล่า ฮ่าๆๆ
vvivy : รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ :กอด1: :กอด1:
yunchun : นั่นดิๆ ให้คนอื่นมาฉกตัวเลิฟเลิฟไปเลยดีกว่าเนอะ
SecondaryTrauma : จริงๆ ค่ะสู้ไม่ตายสู้ต่อไป แต่อ่านตอนต่อไป พี่เซฟอาจตายได้
Praew_64 : ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ ตามเชียร์น้องเลิฟด้วยนะคะ
jjuboy : ใจเย็นค่ะๆ รอหน่อยนะ ระหว่างรอคุณจูน (ขอเรียกคุณจูนนะคะ) ก็ไปต่อนิยายตัวเองมาให้อ่านก่อน แลกกัน อิอิ
Jellio : เดี๋ยวมีในแง่มุมของพี่เซฟแน่นอนค่ะ รอหน่อยนะคะ
InDY_Sky : เลิฟๆ คงไม่อยากยุ่งกะแชมป์ค่ะ กลัวแชมป์คิดไปไกล เดี๋ยวกู่ไม่กลับ
Ooคุณชายติ๋วoO : อ้าวคุณชาย เชียร์แชมป์ซะอย่างนั้น เปลี่ยนพระเอกดีไหมคะ
PeeYaR : จริงๆ แล้วพี่เซฟแกก็เป็นคนดีนะคะ ห่วงสิ่งมีชีวิตทุกอย่างบนโลก บางทีแกก็คงจะห่วงน้องเพราะเห็นเป็นเพื่อนร่วมโลกก็ได้ อาจจะยังไม่ใจอ่อน
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 10 ของเลิฟใครอย่าแตะ
แผนการ ‘ง้อ’ พี่เซฟ แบบ slow step ของผมก็ยังคงทำเนินไปเรื่อยๆ ทุกวันครับ ทุกเช้าผมจะต้องรีบออกจากบ้านไปซื้อปาท่องโก๋ ข้าวมันไก่ บางวันก็จะมีกาแฟ น้ำเต้าหู่ ติดไปด้วย เสร็จแล้วผมก็จะฝากไอ้แทนเพื่อนโม ไปให้พี่เขาครับ ให้เองกับมือกลัวเขาโยนทิ้ง
วันไหนที่พี่เขาไม่มีเรียน ผมก็จะเอาไปแขวนไว้หน้าบ้านครับ มื้อกลางวันก็เป็นขนมปัง นมสตอร์เบอรี่ ไม่ก็ผลไม้พี่เซฟชอบกินสับปะรดครับ บ่ายๆ ถ้าพี่เขาเตะบอล เล่นกีฬา ผมก็จะแวะซื้อพวกสปอนเซอร์ เกลือแร่ น้ำดื่มเย็นเจี๊ยบ ไปให้ ตอนเย็นผมก็จะเอาซุปไก่สกัดไปวางไว้บนกระโปรงหน้ารถพี่เขาครับ บางทีผมก็จะอัดเพลงเพราะๆ ไปให้ เพลงรักๆ สื่อถึงความในใจ ร้องเองเล่นกีตาร์เองครับ (กร๊ากกกกก กูเน่าได้อีกเนอะ)
กิจกรรมเหล่านี้ผมทำมาสองอาทิตย์แล้วครับ ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ พี่เขาไม่อยู่มหาฯลัย ผมก็ไปแขวนไว้หน้าบ้าน นอกจากเหล่าบรรดาของกินขุนให้พี่เซฟอ้วนก่อนเชือด!!! ล้อเล่น ขุนให้แข็งแรงต่างหาก ผมก็จะแนบโพสอิทข้อความไปเสมอ ไม่ว่าจะเป็น...
‘ทานให้หมดนะฮะ ตอนเรียนจะได้ไม่หิว รักพี่เซฟ จากเลิฟของพี่เซฟ’
‘ดื่มเกลือแร่แก้กระหายนะฮะ ค่อยๆ ดื่มเดี๋ยวจุกนะ รักพี่เซฟที่สุด จากเลิฟเลิฟของพี่เซฟ’
‘ดื่มแบรนด์แล้วไปนอนซะนะฮะ (ดื่มง่ายๆ คล้ายๆ วีต้า) จะได้บำรุงสมองและร่างกาย เผื่อจะเลยไปถึงหัวใจด้วย อิอิ รักพี่เซฟนะฮะ เลิฟของพี่เซฟตลอดกาล’
‘ฟังเพลงนี้นะฮะ พี่เซฟเป็น ‘เพลงรัก’ ของเลิฟนะครับ รักพี่เซฟมากที่สุด จากเลิฟของพี่เซฟ’
เพลงรักเพลงหนึ่ง ที่อาจซึ้งและกินใจ
แต่ในตอนนี้ คงไม่มีเพลงรักเพลงไหน ที่จะบรรยายความในใจของฉันได้
เสียงของเธอ ไพเราะกว่าเสียงดนตรี จิตใจเธอดี ยิ่งกว่าเพลงไหนๆ
เวลาเธอยิ้ม มันหวานกว่าทำนองใดๆ มันมากมาย เกินกว่าจะอธิบาย
ถ้าหากว่าฉันรักเสียงดนตรี ฉันคงรักเธอคนนี้มากกว่า
ในวันนี้ฉันอยากบอกเธอว่า เธอคือเพลงรักของฉัน
ทุกท่วงทำนองที่ร้อยเรียง ทุกๆเสียงของเครื่องดนตรี
คำทุกคำ จากใจของฉันคนนี้
ถ้าหากว่าฉันรักเสียงดนตรี ฉันคงรักเธอคนนี้มากกว่า
ในวันนี้ฉันอยากบอกเธอว่า เธอคือเพลงรักของฉัน
คือเพลงรักของฉัน
ผ่านไปสองสัปดาห์ พี่เซฟก็ยังไม่เห็นมีวี่แววว่าจะใจอ่อนเลยอะครับ ผมพยายามแกล้งเดินผ่าน แล้วหันไปส่งยิ้มให้ แต่พี่เขาก็ทำเหมือนไม่เห็นผม เจ็บจี๊ดเลยครับ เฮ้อ จะทำไงต่อไปดีหละเนี่ย!!!
+
+
+
+
+
วันนี้ติดสอยห้อยตามไอ้โรสมากินข้าวกับเพื่อนกลุ่มมันครับ ก็เป็นเพื่อนคณะผมนี่แหละ รู้จักคุ้นหน้ากันดี หนึ่งในนั้นมีไอ้แชมป์ด้วยอยู่แล้วเซ็งห่าน ม่านั่งแดกข้าวมองหน้ากรู ยิ้มหวานใส่ กูไม่ใช่กับข้าวนะ แดกไม่อิ่มท้อง แต่อาจอิ่มใจ อ๊ากกกกก เสี่ยวจริงกรู นอกจากมีไอ้ตัวเลี่ยนนี้แล้วก็ยังมีแทนครับ วันนี้ผมกะเลี้ยงข้าวแทนนะฮะเลยให้ชวนแทนมาด้วย แทนเป็นแมสเซนเจอร์ให้ผมหลายครั้งแล้วครับ แถมมีข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ มาอัพเดธให้ตลอด
“พี่เซฟ เขายังไม่ใจอ่อนอีกเหรอวะ” ไอ้โรสเปิดประเด็นขณะกลื่นข้าวคำแรกลงท้อง
“ฮึ ยังอะ แต่ไม่เป็นไรสู้ต่อไป ตราบใดที่พี่เขายังไม่มีใคร” การให้กำลังใจตัวเองทำให้ชีวิตมีความสุขนะครับ
“เอ่อ เลิฟ เรามีเรื่องมาเล่าหวะ เรื่องพี่เซฟอะ” น้ำเสียงหดหู่แบบนี้ เรื่องดีแน่นอน
“เขามีแฟนแล้วหรือไง” ไอ้โรส ไอ้ปากหมา ตบปากตัวเองสิบทีเลย
“อืม เหมือนจะใช่หวะ” ไอ้เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หลอกกูและ พูดความจริงออกม๊าด่วนนนนน
“.................................”
“อ้าวพี่กูใบ้แดกเลย เล่ามาๆ เร็วๆ ยังไง” ไอ้โรส คงรู้ว่าผมช็อคอยู่
“มึงรู้จักบูมเด็กปี 1 บริหารที่เป็นเดือนเฟรชชี่ปีนี้เปล่าหละ” เฮ้ย กูฟังผิดรึเปล่า เดือนหรือดาว ชายหรือหญิง เอาให้แน่
“อ๋อออออ!!! ที่น่ารักๆ ขวาๆ ปากแดงๆ ตัวเล็กๆ น่ะเหรอ เป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆๆๆๆ อะ แต่เขาดูนุ่มนิ่มไงไม่รู้เนอะ แต่อยากได้แบบนี้มากอดซักคน โอ๊ย โมตีหัวเราไมอะ” ไอ้เกรซแฟนไอ้โมครับ ไอ้นี่มันเรียนเอกเดียวกับผม ทุกคนดังในมหาฯลัยไม่มีทางที่ไอ้เกรซจะไม่รู้จัก ผมว่าถ้าไม่เป็นนักดนตรีไอ้เกรซคงเปิดโมเดลลิ่งได้ครับ
“เออ นั่นแหละ ช่วงนี้พี่เซฟ เอ่อ พี่เซฟ แกไปไหนมาไหนกะน้องบูมบ่อยนะ กลางวันก็ไปกินข้าวที่คณะของน้องบูม บางทีตอนเย็นก็กลับด้วยกัน แต่คงไม่มีไรมั้ง คือไม่รู้อะ ตอนแรกกูก็ไม่คิดไรนะ แต่พวกพี่เพื่อนๆ พี่เซฟ เขาแซวๆ อะว่าบูม เด็กใหม่ไอ้เซฟมัน” เหมือนใครตบหน้าผมเลยครับตอนนี้ หน้ามันชา เจ็บหัวใจเหมือนมีคนมาชกแรงๆ ตรงหน้าอก ตาผมเริ่มพล่าเลือน สองแก้มผมรู้สึกเย็นๆ แฉะๆ
“เฮ้ย เลิฟ ร้องไห้ทำไมครับ” ไอ้แชมป์ครับ คนแรกที่รีบตะโกนทักเสียงดัง
“ใจเย็นๆ ก่อนเลิฟ เขาอาจจะไม่ได้คบกัน หรือมันอาจจะไม่ได้มีอะไรเลยก็ได้ บางทีเขาอาจจะเป็นญาติกัน เป็นลูกของลุง หรืออะไรก็ได้ อย่าเพิ่งคิดมาก ไปสืบก่อน เอาให้ชัวร์” แม่งเจ็บใจหวะ ทำไมเป็นผมไม่ได้หละพี่เซฟ ทำไมเป็นเลิฟไม่ได้
“ถ้าเขาคบกับผู้หญิงกูจะไม่ว่าเลย นี่เขาไม่สนใจกู แต่เค้าหันไปคบกับผู้ชายอีกคน เพื่ออะไร จะให้กูช้ำใจตายไปต่อหน้าเลยเหรอไงกัน กูไม่ยอมแน่ กูจะไปดูน้ำหน้านังเด็กคนนั้นก่อน ของๆ กู กูเจอก่อน เฝ้าไว้นานแล้ว อยู่ดีๆ จะมีไอ้อีตัวไหนมาคาบไปแดกนี่ ข้ามศพกูไปก่อนเถอะ”
คราวนี้ผมโกรธจริงๆ นะครับ โมโหพี่เซฟครับ พี่จะทำอะไรกันแน่ จะประชดผมเหรอ? ให้ผมเลิกตามตอแยเหรอ? พี่คิดว่าพี่ทำวิธีนี้แล้วเลิฟจะยอมแพ้เหรอ? ไม่มีทาง!! พี่คิดผิด!!
ผมเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองมากนะครับ เมื่อก่อนยิ่งหนักกว่านี้ ตอนนี้โตขึ้นก็เลยดีขึ้นหน่อย บ้านผมสปอยล์ลูกมากครับ อะไรที่เป็นของๆ ผม ใครก็ห้ามแตะนะครับ ถ้าผมไม่อนุญาต ข้อนี้ไอ้โรสรู้ดีครับ ใครมาแตะเนี่ยบ้านแตกนะฮะ ผมสู้ยิบตาเลย แล้วไอ้เด็กนั่นมันเป็นใคร มาแตะสุดรักสุดหวงของผม พรุ่งนี้เราได้เจอกันแน่!!
+
+
+
+
+
+
รุ่งขึ้น ผมก็ยังคงปฏิบัติภารกิจเหมือนเดิมนะครับ ซื้อปาท่องโก๋ มาให้พี่เซฟ ฝากไอ้แทนไปให้ แต่ตัวผมมาซุ่มแอบสะกดรอยพี่เซฟครับ ผมมาคอยพี่เซฟที่ลานจอดรถประจำ มาแล้วครับรถคันคุ้นตา เอ๊ะ!! มีใครนั่งมาด้วย เฮ้ย หรือจะเป็นไอ้เด็กคนนี้ที่ชื่อไอ้บูม
ภาพที่ผมเห็นคือ ผู้ชายตัวขาว ขาวกว่าผมอีกครับ ตัวเล็กมาก สูงประมาณ 163 ได้มั้งครับ หน้าตาน่ารัก แก้มใส ปากแดง ตาปรือๆ เหมือนหลับมาในรถ ก้าวลงมาจากรถพี่เซฟ ในมือถือ Text book หนา 3 เล่ม ซักพักพี่เซฟล็อครถเสร็จ ก็เดินอ้อมมาช่วยถือหนังสือในมือไอ้เด็กคนนี้ แม่ง!!! เมื่อก่อนที่ตรงนั้นเป็นของกู มึงเป็นใครวะเดี๋ยวได้เห็นดีกัน
“พี่เซฟ” ผมรีบเดินตามหลังไปในระยะประชิด แล้วเรียกพี่เซฟเสียงดัง
“เมื่อวานได้ดื่มแบรนด์ที่เลิฟฝากให้ไหมครับ” พี่เซฟแล้วไอ้บูมหันมามอง ไอ้บูมทำหน้างงๆ แต่พี่เซฟทำหน้าได้นิ่งมากฮะ
“ใครเหรอฮะพี่เซฟ” นังน้องบูมมันคงเห็นพี่เซฟยืนเงี่ยบเลยเอื้อนเอ่ยออกมา
“คนรู้จักน่ะครับ ไม่ได้สนิทกัน ไปเถอะครับ เดี๋ยวไปหาอะไรกินก่อนเข้าเรียน” พี่เซฟพูดอย่างนี้ได้ไงอะ แต่จะให้พี่เขาตอบว่าเป็นแฟนก็ไม่ได้ แม่งหงุดหงิดหวะ
“พี่เซฟครับ วันนี้บูมจะได้กินปาท่องโก๋ที่พี่แทนเอามาฝากพี่อีกไหมครับ อร่อยจังเลยครับ เนี่ยพี่เซฟเอาให้บูมกินทุกวันจนบูมติดแล้วนะ ถ้าวันนี้ไม่มีบูมจะงอนพี่เซฟนะ” อีเด็กเวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร ใครให้มึงแดก ของๆ ที่รักกู กูซื้อมาให้ที่รักกูแดก
“พี่เซฟ ทำไมทำแบบนี้ ของที่เลิฟซื้อให้ เลิฟตั้งใจให้พี่ แล้วพี่เอาไปให้คนอื่นกินได้ยังไง ทำแบบนี้ ไม่อยากกิน ก็โยนทิ้งไปเลยดีกว่า ให้หมามันกินซะยังดีกว่า” ผมโมโหมากเลยครับ นังบูมมันรีบหันควับมาทางผมเลย
“อ๋อ ของๆ พี่เหรอฮะ แหวะ ถึงได้ว่าบางชิ้นมันก็ดูเหนียวๆ เหี้ยวๆ เก่าๆ เหมือนเจ้าของนี่เอง ไม่กินก็ได้ครับพี่เซฟ เดี๋ยวเช้านี้เรากินโจ๊กดีกว่าเนอะ เดี๋ยวบูมเป่าโจ๊กให้ พี่เซฟไม่ชอบกินอะไรร้อนๆ นี่ฮะ ไปกันเถอะ” กูยากกระทืบหน้าอีนังน้องบูม กระทืบเน้นๆ ตรงปากแดงๆ ของมันนี่แหละ
แล้วมันก็ลากพี่เซฟเดินหนีไปเลยครับ ผมรีบเดินตามไปชนกระแทกมันจากด้านหลังแรงๆ จนมันสะดุดลงไปล้ม
“อุ๊ย ขอโทษนะ เผอิญรีบไปเรียน ไม่ทันมอง ไม่รู้ว่ามีหมา มีแมว หรือคนเดินอยู่แถวนี้ มองไม่เห็นน่ะ” สมน้ำหน้า
“ทำไมทำตัวแบบนี้ ทำไมทำนิสัยอันธพาลแบบนี้ ผมบอกคุณแล้วว่าเราอย่ามายุ่งกับผมอีก เจ็บตรงไหนไหมครับบูม มาเดี๋ยวพี่พยุงไปห้องพยาบาล”
“พี่เซฟใจร้าย” ผมตะโกนใส่หน้าพี่เซฟแล้วรีบวิ่งไปเลยครับ ต่อให้ใครมาด่ามาว่าผมยังไง ผมก็สู้ ก็ด่าคืนได้ครับ แต่ขอแค่ผู้ชายคนนี้คนเดียว แค่คำพูดของเค้าไม่กี่คำ ก็ทำให้น้ำตาผมไหลได้แล้วครับ
ผมเสียใจ เจ็บใจ แล้วที่หนักสุดคือ น้อยใจครับ ตอนที่ผมหกล้ม ผมว่าผมเจ็บกว่าไอ้เด็กนี่อีก พี่เซฟไม่แม้แต่จะเข้ามาช่วยผม แต่แค่มันล้มลงไปแค่นี้ ดูแล้วไม่มีแผลซะหน่อย สำออยซะมากกว่า พี่เซฟต้องรีบเข้าไปประคองกันขนาดนี้ นี่พี่เลือกมันใช่ไหม คบกันจริงๆ ใช่ไหม!!!
ได้...นังน้องบูม เย็นนี้เจอกันแน่!!!!
+++++++++++++++++++++++++++
มาสั้นๆ แล้วแว๊บกลับไปทำงานต่อค่ะ
อย่าเพิ่งเหนื่อยใจกับพี่เซฟแกนะคะ
ทุกอย่างมีคำตอบค่ะ รอหน่อยนะ
จุ๊บบ!!! :กอด1:
-
เลิฟเลิฟ ลองเลิกยุ่งกะเซฟ
แล้วทำนิ่งๆดูบ้างสิ
อย่างนี้ได้ใจไอ้บูมน่ะสิ
ช้านเกลียดแกทั้งไอ้พี่เซฟทั้งไอ้บูมเลย
ทำกับน้องเลิฟอย่างนี้ได้ยังไง
เลิฟสู้ๆนะ
มาต่อไวไวนะ
วันนี้เลยก็ดี
คริ คริ
อารมณ์ค้าง 55
-
เอ่อนะ เข้าใจอารมณ์น้องเลิฟอยู่ อีตาเซฟนี่ก็เกินไป
ต่อเร็วๆเน้อ อิอิ
-
เลิฟแร๊งงงง
แต่ก็เชียร์นะ อิอิ ว่าแต่นู๋บูมนั่นแพะรึเป่า
-
ชอบเรื่องนี้มากมายคับ มาต่อทุกวันได้ไหม
-
เอาน๊า เลิฟใจเย็นๆมันไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกเชื่อเรา ไอ้่พี่เซฟอาจจะประชดก็เป็นได้ใช่ม่ะคิดแบบเราซิเลิฟ ยังงัยเราก็อยู่ข้างเลิฟนะ มาต่อไวๆน่ะ
-
สั้น :z6:
ก็น่าสนนะ ให้พี่เซฟงอนตลอดเรื่องอ่ะ แต่เดี๋ยวจะโดนคนอื่นฆ่าเอา :laugh:
พี่เซฟรีบๆใจอ่อนได้แล้วมั้ง :เฮ้อ:
-
ขอทราบคำตอบเร็วๆ ได้ไม๊
จะมารออ่านทุกวัน
:ped149:
-
วู้ๆ งอลกันแบบนี้เรยหรออะ
-
เซ็งไอ้พี่เซฟ
เลิกสนใจเหอะเลิฟ คนแบบนี้ :angry2:
-
น่าสงสารเลิฟจัง
เลิฟสมหวังเมื่อไ-หร่พี่เซฟต้องมาอยู่แทบเท้าให้ได้นะ
ทำไว้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :serius2: :serius2: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
สั้น.............ค้าง :z3: :z3:
-
ค้างอ่ะ !! :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
อยาก :beat: :beat: :beat: :beat: นังบูม ๆๆๆๆ !!
บวกกับ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: อิพี่เซฟ !!!
มาต่อด้วยนะคะ ใจจะขาดแล้ว ไม่ได้อ่านหลายวัน :z2:
หมั่นไส้มาก ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
กรูเกลียดอีนังบูม :beat: :beat: :beat: :fire: :fire: :fire:
เลวมากก ไปรักคนอื่นเหอะเลิฟ ผู้ชายแม่งไม่ได้มีตัวเดียวในโลก
เค้าทำให้ถึงขนาดนี้แล้วว
สาดดดดดดดดด อารมณ์ขึ้นเลยย
-
ฉงฉานน้องเลิฟ พี่เซฟต้องการทำอะไรเนี่ย
ยังงี้เลิฟหันไปสนใจแชมป์ดีกว่า :a14:
-
มาเอาใจช่วย เลิฟเลิฟ ด้วยคน
แต่ถ้าจะให้ดึ..วันนี้ขอต่ออีกนิ้ดส์ .....ได้ปล่าว
ค้างงงงงงงงงง....................จะขาดใจตายแล้ววววววววววววววววว
-
บูมมันไม่ไหวจริงๆ แรดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
พี่เซฟใจร้ายว่ะ
เค้าจะเลิกเชียร์พี่แล้วนะ
แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เอาลงไม่ครบรึป่าวครับ มัยสั้นงี้อ่า :o12:
-
พี่เซฟใจร้ายได้อีกเน๊อะ :z6:
เลิฟเลิฟเหวี่ยงมันทั้งคู่แหละ
-
:monkeysad: ลงเพิ่มอีกนะอยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z6: โกรธพี่เซฟแล้ว
-
เค้าสงสารเลิฟๆ อ่า เซฟ ทำไมทำแบบนี้อ่ะ :angry2:
จำคำพูดของแก๊ไว้น้า อย่ากลืนน้ำลายของตัวเอง เลิฟๆ
รักคนที่รักเราดีกว่ามั้ยเนี่ยย สู้ๆนะลูกเอย
ไรท์คุงตอนสุดท้ายจะนอนแล้วอิอิ ค้างงงงงง :serius2: พรุ่งนี้มาอัพอีกน้า :man1:
-
สงสารน้องเลิฟค่ะ ห่างจากพี่เซฟสักพัก แล้วหันมาให้เวลากับตัวเองดีกว่า
-
ถ้าพี่เซฟคบกะอิน้องบูมจริงๆ...เค้าจะแฃ่งให้เป็นขันที..ใช้การไม่ได้..... :o12:
สงสารเลิฟอ่ะคนเราสารภาพไปขนาดนั้นแล้ว ง้อก็แล้ว ตื๊อก็แล้วยังทำเมิน...สงสารเลิฟที่สุด :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์จ้า o13
-
สงสารพี่เซฟอ่ะ
เลิฟก้อน่าจะพอได้แล้ว
เกมส์มันจบแล้ว (เกมส์รัก อะ)
หาใหม่ดีกว่า เยอะแยะจะตาย เอาแชมป์ก้อได้ ง่ายดี
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ทำอย่างนี้ เหมือนไม่ให้เกียรติตัวเองไงก้อไม่รู้
หาใหม่นะ ง่ายดีออก เอาให้ดีกว่าเดิมเน้อ
:sad11: :sad11: :sad11:
-
^
^
^
^
^
อ๊ากกกก มาต่อน้องฟานแล้วเหรอคะ ขอแว๊บไปอ่านก่อน
นิยายตัวเองไม่ต่อ ตามอ่านของคนอื่นเขาก่อน โหะๆ
-
:m31:
ทำไมกลายเป็นแบบนี้ (อิ)พี่เซฟฟฟฟ
สงสารน้องเลิฟที่สุดดด
เค้าไม่รักเราช่างเค้าเหอะนู๋เลิฟ..มองคนใหม่ดีกว่า
คนดีกว่าพี่เซฟมีอีกเยอะ
ปล.คุณMercy ค้างมากมายเลยค่ะคราวนี้..ควรมาต่อด่วนเค้าจิขาดใจตายแล้วห้าๆ
ปล2 เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ อย่าลืมรักษาสุขภาพนะ เค้าว่าช่วงนี้อากาศแปรเปลี่ยนอีกแระ
-
:really2: ทำไมมาค้างเอาตอนนี้อยากอ่านอย่างแร๊ง...
-
:serius2: ค้าง
เลิกสนใจไปเลยน้องเลิฟ
-
ปากเสียจริงๆเด็กบูมนี่ ๕๕๕ น้องเลิฟน่ากระแทกให้แรงกว่านี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
น้องเลิฟนี่ก็อารมณืร้อนเกิน อย่างงี้พี่เซฟก็มองเราไม่ดีน่ะสิ (แล้วเมื่อกี้บอกให้กระแทกแรงๆ คืออะไร???)
ชอบมุข ดื่มแบรนบำรุงสมองและร่างกาย เผื่อจะเลยไปที่หัวใจ กว๊ากกกกกกกกกกก
-
ขอบคุณค่า..
อินังบูม :beat:อิพี่เซฟ :z6:
อารมณ์ร้อนเกิ๊น :m16:วีนแบบนี้ดูไม่ดีเลยนะ(ต้องทำลับหลังเซ่ :laugh:)ผู้ชายคนเดียวตัดหางปล่อยวัดไปเหอะเลิฟเอ๊ย :a14:
พอเหอะเลิฟทำขนาดนี้แล้วยังไม่ให้อภัย..ก็คิดซะว่าเค้าไม่ได้รักเรามากพอที่จะมองข้ามความผิดของเราได้แล้วกัน :m15:
-
มาต่อไวๆนะคับ
รออ่านอยู่ ^_^
-
สั้นไปอ่ะ ขอยาว ๆ หน่อยสิยังไม่ทันรู้เรื่องเลย - -"
แล้วน้องบูมเป็นใครกัน
เราว่านะเลิฟเลิกตามพี่เซฟเหอะ เขาไม่อยากยุงกะเรา เราก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน
ไปพักใจรอเวลา แล้วค่อยมาเอาคืน (เย้ย อะไรเนียะ) เชือดมันเลย o18
-
จ๊ากกก
น้องบูมร้ายดีหว่ะ
จ้อบจอบ
-
เลิฟทำอย่างนี้ไม่น่ารักเลยอ่ะ
เลิกสนใจมันไปเห๊อะ อีพี่เซฟเนี่ย
:angry2:
-
ค้างงงง :serius2:
ถ้าพี่เซฟไม่เอาน้องเลิฟห็อย่าไปเอาไอ้บูมเลย :z6:
-
มารอน้องเลิฟอีกรอบ
อีพี่เซฟต้องโดน :z6:
อีบูมต้องโดน :beat:
:angry2:
-
แต่ละตอนกว่าจะมานานมากมายเลยอ่ะ คนแต่ง
มาต่อถี่ ๆ หน่อยสิ ๆ
ชอบ ๆๆๆๆๆ
:call: :call: :call:
-
:call:
-
แวะมา :z6: ไอ้พี่เซฟ
-
อืม
ขอสวนกระแสซะหน่อยนะ
ผมลองจินตนาการดูนะ
ว่าถ้าผมเป็นพี่เซฟนี่
อือ ยิ่งกว่านี้อีกอะ
พี่เลิฟก้อผิดจริงๆ อะแหละ
น่าจาลองเสี่ยงตายไปขอคบด้วยแต่แรก :laugh: :laugh:
ปล. อย่าว่าเค้านะ
-
เลิฟจ๋า มาต่อได้แล้ว เร็วววววววว :call:
-
งอนอยู่ด้ายยยยยย~~
เลิฟมันน่าโกรธก็จริง แต่หาคนมาประชดนี่มันเกินไปนะ
เดี๋ยวน้องเค้าก็เสียใจตายหรอก :serius2:
-
:impress2: รอเขาก่อนนะตัวเองงงงงง
เขากำลังปั่นอยู่นะคะ ถ้าไม่เผลอหลับก่อน คืนนี้จะลงตอนต่อไปให้นะคะ
จุ๊บๆๆๆ ทุกคน :กอด1: :กอด1:
อ่อ ถ้าพรุ่งนี้ประกาศหยุดงาน เขาจะเบิ้ลให้อีกตอนเน้อออออออ!!!!!
-
มาลงชื่อด้วยคน
เพิ่งมาอ่านครั้งแรกค่า เลิฟน่ารักมากมาย แหมมม พี่เซฟ ตอนแรๆก้กรี้ดกร๊าดกับน้องเลิฟเขด้วยล่ะ มาตอนนี้ แง่งงงงงงง :m31:
เชียร์ให้แชมป์เป็นพระเอก ชิชะ เลิฟน่ารักขนาดนี้ อย่าไปสนใจมานนนนนน :m16:
หล่อกว่านี้ ดีกว่านี้มีอีกเยอะ หาแฟนใหม่ด่วนนนนนนน
งอนพี่เซฟ ชิ :angry2:
-
มาแล๊ววววค่า ขออภัยตอนที่แล้วสั้นๆ นะคะ ตอนนี้มาแบบยาวๆ (รึเปล่า) แล้วค่ะ
ตอนที่แล้วหลายคนเกลียดพี่เซฟกันเลยทีเดียว แถมนังน้องบูมโดนตบซะช้ำในตายคาเล้าไปเลย ฮ่าๆๆ
บางทีเขียนเองยังอยากตบนังน้องบูมเองเลย กร๊ากกก
ถ้าพรุ่งนี้เขาประกาศให้หยุดงาน เขาจะมาต่อให้อีกตอนนะคะ
+++++++++++++++++++++++
InDY_Sky : เกลียดพระเอกกันซะแล้วหละสิเนี่ย ใจเย็นๆ นะคะ มาต่อแล้วๆ :กอด1: น่ารักจริงคนนี้ มาเม้นท์ตลอด
wan2055 : :กอด1: แทนน้องเลิฟค่ะ ที่เข้าใจอารมณ์น้องนะคะ
JJHJJH : แพะหรือแกะอีกไม่นานได้รู้กันค่ะ อิอิ
maxtorpis : ขอบคุณค่าที่ชอบ :กอด1: แต่จะพยายามมาต่อทุกวันนะ แต่ช่วงนี้งานเค้าเยอะมากมายเลยค่ะ
yunjaejoong : โอเคเดี๋ยวเค้าไปบอกให้น้องลองคิดแบบคุณ yunjaejoong นะคะ คิดบวกๆ
Otaku : อ๊ากกก ถีบเขาไมอะตัวเอง มาแล้วๆ ลองสั้นสักตอนเห็นคนอื่นชอบมาแบบสั้นๆ เลยลองบ้างไง สรุปว่าจะให้พี่เซฟแกงอนทั้งเรื่องจริงเหรอ จัดให้ได้นะ อิอิ
lune : มาแล้วค่า ขอบคุณที่มารออ่านทุกวันนะคะ
KIMKUNG : งอนกันงี้แหละค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะนานขนาดไหนนะ อิอิ
OhJa : เซ็งเนอะๆ น้องมันก็คงคิดจะเลิกสนแล้วแหละ
jantaro : ใช่ค่ะ เอาให้เข็ดเนอะ (เป็นเม้นท์ที่มีอีโมเยอะที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา กร๊ากกกกก)
tutu : แง่ๆๆๆ มาแล้วๆ ไม่สั้น และ ไม่ค้าง (มั้ง) แล้วค่ะ
jadezii : ใจเย็นค่ามาแล้วๆ โหด มากๆ ป่านนี้พี่เซฟกับน้องบูมตายไปแล้วค่ะ อิอิ
Zhenelle[♥] : โอ๋ๆๆ ใจเย็นๆ นะคะ อนุญาติให้กระทืบนังบูมแทนน้องเลิฟได้เลยค่ะคุณซิน
icyblue : มีแต่คนเชียร์แชมป์อะ น้องมันไม่เอาอะดิ
jjuboy : มาต่อแล้ว เขาไปมัวอ่านคุณหมอกรอยู่น่ะดิ อิอิ
*SparklinG* : ที่สุดแล้วนังน้องบูมเนี่ย เขียนไปยังหมันไส้มันไปเลย
PeeYaR : พี่เซฟโดนเกลียดเยอะเลยงวดนี้ แบร่ๆๆๆๆๆ
upzdate : ครบแล้วค่ะ สั้นไปหน่อย เผอิญรีบปั่นที่ทำงานน่ะค่ะเจ้านายไม่อยู่ เลยรีบตัดลงมาก่อน
jiBtar : น้องเลิฟมันไม่อยากเหวี่ยงอะดิ มันอยากกระทืบไอ้น้องบูมใจจะขาด
sayhi11 : มาแล้วค่ะๆ
zingiber : โป้งมันไปเลยไอ้พี่เซฟเนี่ยเนอะ
yunchun : นั่นสิมาคอยดูว่าอิพี่เซฟมันจะกลืนน้ำลายตัวเองไหม :กอด1:
Jellio : น้องกำลังพยายามอยู่ค่ะ
bbyuqin : ดีเหมือนกันค่ะ แช่งให้เป็นขันที แล้วให้เลิฟไปจับกดซะให้เข็ด เปลี่ยนตำแหน่งกันไปเลยเนอะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าาาาาา
CorNnE PRiNCeS : เข้าใจน้องหน่อยนะคะ น้องมันรักจริงๆ ค่ะ แต่อีกซักพักจะดีเองค่ะ ว่าแต่ เขาอยากอ่านที่รักกะน้องฟานต่อแล้วน้าาาาาา
vvivy : มีแต่คนยุให้น้องหาใหม่ทั้งนั้นเลยเนอะ หรือจะเปลี่ยนพระเอกกันดี ตอนนี้ไม่ค้างแล้ว (มั้ง) ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ ได้หยุดรึเปล่าคะ ปิดถนนเพียบเลย เราก็ไม่รู้ว่าจะได้หยุดไหม
Aon : มาแล้วจ้า มาแล้ว
Little Devil : มาต่อแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่ค้างแล้วแหละ
ปลาทองสีชมพู : นั่นสิกระแทกอะไรแรงๆ เอาให้เครียๆ ด่วน!!!
IRIS : ตอนนี้ให้กระทืบน้องบูมกับพี่เซฟได้ตามสบายเลยค่ะ น้องมันอารมณ์ร้อนไปหน่อยตามสไตล์เด็กที่ถูกตามใจน่ะค่ะ แต่น้องเป็นเด็กดีนะ
Protester : มาต่อแล้วค่ะ (แอบชอบคำว่า รถไฟฟ้ามาหากูที!!! ขอยืมไปขึ้นหัว MSN หน่อย ฮ่าๆๆ)
j3llnlyza : ทุกอย่างเดี๋ยวมีคำตอบค่ะ รอหน่อยนะ
*-*คาเมะ*-* : คนนี้มาแปลก ชอบบูมซะงั้น ฮ่าๆๆ
krappom : น้องมันขี้วีนไปหน่อยค่ะ สงสารมันเต๊อะ
สมุนไพร : คอยดูกันค่ะว่าใครจะเอาไม่เอาใคร หุหุ
J๐ly : วันสองวันเองค่ะ คอยหน่อยนะ จะพยายามทุกวันค่ะ งานเขาเยอะจริงอะไรจริงค่ะ
lawnicon : เย้ มีคนคิดต่างด้วย จริงๆ ค่ะถ้ากล้าซะแต่แรกก็ดีไปและเนอะ
Rinze : น้องมันเสียใจไปแล้วหละค่ะ เสียใจตลอดเวลาเลย
Serin : ยินดีต้อนรับค่า มาตามอ่านต่อไปนะคะ :กอด1:
++++++++++++++++++++
ตอนที่ 11 บางทีเราอาจต้องหยุด
หลายคนอาจจะคิดว่าผมนิสัยไม่ดีนะครับ ที่ทำตัวร้ายๆ ต่อหน้าพี่เซฟ แต่ผมเป็นคนแบบนี้แหละครับ ผมปิดบังต่อพี่เซฟมามากแล้ว นี่คือตัวตนของผม ผมเอาแต่ใจ ขี้งอน ขี้น้อยใจ อารมณ์แปรปรวน อาจจะเพราะผมเป็นนักดนตรี เป็นพวกศิลปิน อารมณ์ผมเลยอ่อนไหวง่าย ขึ้นง่าย ลงเร็ว เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา และที่สำคัญ ผมเป็นคน ‘หวงของ’ มาก
ผมเรียนวิชาเปียโนพื้นฐานเสร็จ ก็รีบสวัสดีอาจารย์และรีบตรงไปยังคณะของคู่กรณีทันที ไม่ต้องหาให้เมื่อย ก็เจอไอ้เด็กหน้าขาวนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน ผมไม่กลัว และไม่แคร์หรอกครับ คนที่ผมกลัวและผมแคร์ คือคนที่ผมรักเท่านั้น ไอ้เด็กนี่ไม่ได้อยู่ในลิสต์ที่ผมจะต้องเกรง
“ขอคุยด้วยหน่อย” ผมพยายามข่มอารมณ์นะครับ อยากจะวี๊ดว๊ายตายห่า เหมือนนางร้ายในละครเหมือนกัน แต่อย่างน้อยก็ยังรักษาศักดิ์ศรี และนี่ก็มหาวิทยาลัยครับ ผมก็ปัญญาชน ถ้าออกนอกมหาฯลัยค่อยว่ากัน
“อ๋อ นึกว่าใคร มาจริงๆ ด้วยแหะ อยากคุยไรครับ คุยเลยดิ บูมไม่มีความลับกับเพื่อนอยู่แล้ว” ไอ้เด็กเวรรรรรรรร มันลอยหน้าลอยตาตอบ แถมยังทำหน้าแบบกูเหนือกว่ามึงนะ เดี๋ยวกระทืบแม่งโชว์เพื่อนมันเลย
“ไม่กล้าไปคุยกันแบบตัวตัวหรือไง” กลัวโดนลากไปกระทืบอะดิ
“ก็ด๊ายยยยยยย!!! ไม่เคยกลัวอยู่แล้ว หน้าไหนก็มาเถอะ” เออดี กรูให้เพื่อนมาลุมโทรมมึงเลยนี่ แรดนัก
ผมกับมันก็เดินไปที่ลานจอดรถที่อยู่ด้านหลังมหาฯลัย ตรงนี้ไม่ค่อยมีคนมาจอดนักเพราะมันไกล และไม่มีหลังคากันแดด
“มายุ่งกับพี่เซฟทำไม” ผมเปิดฉากแบบไม่รอช้าครับ
“ใครยุ่ง พี่เขามายุ่งกับบูมก่อนต่างหาก เข้ามาคุยด้วยก่อน บูมก็คุย น่ารักๆ แบบนี้ใครไม่คบด้วยก็บ้าแล้ว ว่าแต่พี่เถอะ ยุ่งอะไรด้วย เป็นอะไรกับพี่เขาหรือไง เที่ยวมาทำท่าหวงก้างแบบนี้” อีนี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากตบมึงเว้ยยย!!!!!! เย็นไว้ไอ้เลิฟ เย็นไว้คุยให้มันรู้เรื่องก่อน
“พี่เซฟ เป็นของฉัน ชัดไหม เค้าเป็นของฉัน เลิกยุ่งกับเขาซะ เราเคยคบกัน ฉันมาทวงของๆ ฉันคืน มาทางไหนไปทางนั้นไป ผู้ชายหล่อๆ ดีๆ ในมหาฯลัยมีอีกเยอะ เชิญไปหาเอาดาบหน้าเถอะนะ” นี่ผมพยายามควบคุมสติ และอารมณ์แล้วนะครับ
“เคยคบกันเหรอ เอาอะไรมาพูด ตลกอะ ปลอมตัวเป็นผู้หญิง สวมลอยเป็นน้องสาวตัวเอง ละค๊อน ละครเนอะ คิดว่าตัวเองเป็น สุวนัน คงยิ่งเหรอ หรือว่ากำลังสวมบททัดดาว บุษยา ตามหารักแท้ ฮ่าๆ เขาโกรธมันก็สมควรแล้ว อย่ามาพูดว่าเคยคบกันเลย คนที่โกหกคนอื่นน่ะไม่มีใครเขาอยากจริงใจด้วยหรอก อย่ามาใช้คำว่าความรักเป็นตัวหักล้างความผิดเลย ยังไงก็คนขี้โกหกวันยังค่ำ พี่นั่นแหละเลิกยุ่งกับพี่เซฟซะเถอะ เขารำคาญจะตาย บ่นทุกวัน ส่งของมาให้เขาอยู่ได้ เขาเบื่อจะตาย โยนทิ้งตลอด ผู้ชายหล่อๆ ดีๆ ในมหาฯลัยมีอีกเยอะ เชิญไปหาเอาดาบหน้าเถอะนะฮะ”
นี่พี่เซฟเล่าให้มันฟังเหรอ นี่พี่เซฟรำคาญผมขนาดนี้เลยเหรอ
“เธอคบกับเค้าเหรอตอนนี้ เป็นแฟนเขาเหรอ” ขอฟังจากปากมันชัดๆ หน่อยเถอะครับ ว่าสถานะตอนนี้มันกับพี่เซฟเป็นอะไรกันแน่
“ก็ยังหรอกนะ แต่คนที่เริ่มก่อนน่ะไม่ใช่บูม บอกแล้วว่าพี่เซฟเขาเข้ามาทำความรู้จักก่อน มารับมาส่ง กินข้าวด้วยกันทุกวัน ตอนเย็นเลิกเรียนก็มารอที่คณะแล้วก็ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันเนี่ยเมื่อวานก็เพิ่งไปกินเนื้อย่างแถวเอกมัย พี่เซฟบอกว่าเป็นร้านประจำอร๊อย อร่อย บางทีก็ไปดูหนังกัน ไปช็อปปิ่งกัน พี่เซฟเอาใจ ตามใจทุกอย่าง น่ารักมากเลย เดี๋ยวอีกแป๊บก็คงมารอแล้วหละ ไม่รู้สินะว่าตอนนี้สถานะเรียกว่าอะไร แต่เท่าที่เล่ามาเนี่ย ก็คงเอาไปคิดเองได้นะ ไปก่อนนะเดี๋ยวพี่เซฟรอ”
แล้วมันก็สบัดตูดไปเลยครับ นี่พี่เซฟทำกับมัน เหมือนตอนที่เราเคยไปไหนมาไหนด้วยกัน พาไปกินร้านที่เราเคยไปกินด้วยกัน ทำกิจกรรมเหมือนที่เราทำร่วมกัน พี่ชอบมันจริงๆ ใช่ไหม พี่จะคบกับมันจริงๆ ใช่ไหม ทำไมเป็นเลิฟไม่ได้ เพราะเลิฟโกหกพี่ก่อนเหรอ ทำไม
ผมรีบเดินตามไอ้น้องบูมไปติด ๆ มันเดินกลับไปที่คณะครับ เอ๊ะ นั่น!! พี่เซฟ มารอมันจริงๆ ด้วย
“พี่เซฟรอบูมนานไหม” รีบเข้าไปออเซาะเลยนะมึง
“ไม่นานครับ บูมไปไหนมาเหรอ อ๊ะ...แล้ว” พี่เซฟหันมาเห็นผมเดินตามไอ้บูมมาครับ แกทำหน้าแปลกใจนิดนึง
“ก็พี่คนเนี้ยอะ เขามาเรียกบูมไปคุยด้วย แล้วก็บอกว่าเขาเป็นแฟนพี่เซฟฮะ บูมก็งงๆ ว่ามาบอกบูมทำไม” รีบฟ้องเลยนะมึง
“พี่เซฟคบกับน้องคนนี้เหรอครับ” ผมอยากได้ยินจากปากพี่เขา
“ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ ว่าผมทำอะไรอยู่ แล้วอย่ามาวุ่นวายกับบูมอีก” พี่เซฟพูดแค่นั้น แล้วก็จูงมือไอ้น้องบูมลากออกไปอย่างเร็ว
ปกป้องกันขนาดนี้เลยเหรอ คบกับมันแล้วใช่ไหม ทำไมหละ ทำไม
ผมขับรถกลับบ้านไม่ไหวแน่ครับ ไม่ไหวจริงๆ ผมตัดสินใจโทรหาไอ้โรส ให้วนรถมารับผมกลับไปที ขอกลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อนครับ
ในรถไอ้โรส ไม่ถาม ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น เพลงร็อคๆ ที่มันชอบเปิดเวลาขับรถมันก็ไม่เปิด มันคงอยากให้ผมได้อยู่เงียบๆ กับตัวเอง ขอบคุณนะ
พอถึงบ้าน ผมก็เดินเลื่อนลอยกลับห้องตัวเอง ไอ้โรสมันก็เดินตามมาติดๆ ครับ
“เลิฟ เกิดอะไรขึ้น” ผมโผเข้าหาไอ้โรสทันทีครับ ไม่ไหวแล้วครับ กี่ครั้งกี่หนแล้วนะ ที่ผมกอดไอ้โรสแล้วร้องไห้
“ฮือ..ฮึก...ฮือ พี่...ฮือ เซฟ...มีแฟน ฮืออแล้ว” แล้วผมก็เล่าเรื่องของไอ้บูมและคำพูดต่างๆ ของพี่เซฟให้ไอ้โรสฟัง
“พอเหอะหวะ ครั้งนี้ถ้าแกไม่เลิกตื๊อพี่เซฟ ฉันจะบังคับแก ฉันโกรธจริงๆ นะเลิฟ พี่เซฟแม่งเหี้ยหวะ แม่งทำกับแกอย่างนี้ได้ยังไงวะ”
“พี่เขาไม่ได้เหี้ยหรอก เราคงผิดเองที่ไปโกหกเขาตั้งแต่แรก” ไม่อยากให้ใครว่าพี่เขาเหี้ยอะครับ ยังไงผมก็ยังรักพี่เขาอยู่
“ปกป้องมันทำไม ทีมันมันยังปกป้องคนอื่นไม่สนใจแกเลย ฟังนะเลิฟ บางทีเราก็ต้องมีศักดิ์ศรีบ้าง แกทำทุกอย่างมาหมดแล้ว แกทำเพื่อความรักของแกมาหมดแล้วเลิฟ ถ้าผลที่ได้มันไม่โอเค บางทีแกต้องหยุด เพื่อตัวแกเอง ถ้ามันฝืนไม่ไหวแล้วก็พอ จะทนให้เขาเฉือนหัวใจแกด้วยคำพูดอีกทำไมวะ โอเคแกอาจจะผิดที่ไปเริ่มโกหกเขาก่อน แล้วยังไงหละ คนรักกัน แค่นี้อภัยให้กันไม่ได้เหรอ ลืมไม่ได้เหรอความผิดนี้ แล้วโทษของแกมันจะหนักหนาอะไร จะต้องมีไปถึงเมื่อไหร่ ตลอดชีวิตงั้นเหรอ ฉันว่ามันไม่แฟร์ พอเถอะนะเลิฟ”
ก็จริงอย่างที่ไอ้โรสพูดนะครับ บางทีพี่เขาคงจะไม่ได้ชอบผม บางทีเยื่อใยที่ผมเคยคิดว่าเคยมี มันอาจจะเป็นแค่การที่ผมหลอกตัวเองมาตลอดว่าพี่เขาคงจะยังผูกพันกับผมบ้าง ผมคิดผิดเองสินะ
ผมเจ็บจังเลยครับ เจ็บที่หัวใจมากๆ เจ็บเหมือนหัวใจมันจะหยุดเต้นนะครับ น้ำตาผมไหลตลอด ซับยังไงเช็ดยังไงก็ไม่หยุด ทำไมความรักของผมถึงต้องมาลงเอยแบบนี้ตลอด ผมแค่รักผู้ชายคนหนึ่ง รักด้วยหัวใจของผม มันผิดมากเหรอครับ ไหนใครเคยบอกว่าถ้าเราอยากจะได้อะไรเราต้องให้เขาก่อน ผมยังให้ไม่พออีกเหรอครับ ผมยังทุ่มเทไม่พออีกเหรอ บางทีผมอาจต้องหยุดแค่นี้ หยุดจริงๆ ซักที
โรสปล่อยให้ผมนอนร้องไห้เงียบๆ คนเดียว ตอนนี้น้ำตาผมก็ยังไม่หยุดไหลเลยครับ พรุ่งนี้ตาบวม แน่ๆ ผมไม่อยากไปเรียนเลยครับ ผมกลัวเจอพี่เซฟ ตอนนี้ผมอ่อนแอเกินไป ผมกำลังจะตัดใจ ผมไม่อยากเจอหน้าพี่เขา ถ้าผมเห็นเขา ผมก็จะใจอ่อนตามไปตื๊อเขาอีก ผมนี่นิสัยเสียนะฮะ จะเอาอะไรก็จะเอาให้ได้อย่างใจ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมยอมตัดใจจากของที่ผมรักจริงๆ
อาทิตย์หน้าก็จะสอบแล้วครับ ผมจะมามัววุ่นวายกับเรื่องหัวใจอยู่ไม่ได้ ผมจะอดทนครับ ได้แต่หวังว่าจะไม่บังเอิญมาเจอกันที่มหาฯลัยบ่อยๆ หรอกนะ ปิดเทอมใหญ่นี้ผมคงไม่ลงซัมเมอร์ครับ เพราะผมคิดว่าพี่เซฟคงลงซัมเมอร์ แล้วก็มาซ้อมบอลที่มหาฯลัย ไม่อยากเจอครับ ตัดก็ต้องตัดให้ขาดครับ เปิดเทอมใหม่มา ผมจะต้องเข้มแข็งครับ
+
+
+
+
+
สามวันมาแล้วครับ ที่ผมพยายามหลีกเลี่ยงสถานที่เสี่ยงที่จะเจอพีเซฟ แล้วก็เป็นโชคดีของผมครับที่ไม่ได้เจอ ผมยอมไปจอดรถที่ไกลๆ หน่อย จะได้ไม่บังเอิญมาเจอพี่เขาที่ลานจอดรถอีก เดี๋ยวนี้ผมไม่ต้องตื่นเช้าไปซื้อปาท่องโก๋มาให้พี่เขาแล้ว กลางวันผมก็ไม่ต้องรีบวิ่งไปโรงอาหารซื้อนมกับขนมปังให้ใครอีก ซุปไก่สกัดที่ซื้อไว้เป็นลังที่บ้าน ก็เปิดกินมันทุกวันเลยครับ บำรุงคนอื่นมาเยอะแล้ว บำรุงตัวเองบ้างดีกว่ากรู เผื่อตับไตไส้พุง ปอดม๊าม และ ‘หัวใจ’ มันจะได้แข็งแรง
ผ่านไปอาทิตย์นึงแล้วครับ ผมไม่ได้เจอพี่เซฟเลย จะว่าไม่ได้เจอก็ไม่ได้ ผมเห็นพี่เซฟแว๊บๆ แถวๆ คณะ แล้วก็ที่จอดรถบ้าง นี่อุตส่าห์ไม่จอดที่พี่เซฟจอดประจำแล้วนะ ยังบังเอิญมาเจอกันอีก แต่พีเขาไม่เห็นผมหรอกครับ ผมตาไวกว่า หลบทันครับ ขอหลบก่อนฮะ ถ้าเผชิญหน้ากันตรงๆ ผมได้น้ำตาแตกอีกแน่ครับ แต่ช่วงที่ผมเห็นพี่เซฟ ผมก็เห็นเขาคนเดียวนะครับ ไม่ได้เห็นไอ้เด็กหน้าขาวนั่นอยู่ด้วย สงสัยจะเป็นช่วงสอบ
วันนี้สอบเสร็จแล้วครับ เย็นนี้แก๊งค์ผม แก๊งค์ไอ้โรสนัดกันไปฉลองสอบเสร็จกันที่ร้านเนื้อย่างที่เอกมัย แม่งต้องเป็นร้านนี้อีกและ กรูยังเจ็บอยู่นะเว้ยเฮ้ย เปลี่ยนร้านก็ไม่ได้แม่งลงมติเป็นเอกฉัน เพราะว่ามันกะไปต่อกันที่นั่งเล่นครับ ผมเลยต้องจำใจจำยอมแหละครับ
“เลิฟ ชิ้นนี้สุกแล้วกินเลยครับ” ไอ้แชมป์คีบให้ครับ ไอ้นี่ก็มาแบบเนียนๆ มานั่งข้างกรูเฉยเลย
“ไม่เอาอะ เอาให้โรสเหอะมันสุขเกินไปอะ เรากินแบบมีเดี่ยม น่ะ โรสมันชอบสุกๆ” ผมรีบคีบให้ไอ้โรสทันที รายนี้ก็บ่นนะครับมันไม่ชอบเนื้อย่าง แต่ก็ต้องมา
“อ๋อ ได้ครับ เดี๋ยวแชมป์ย่างให้ใหม่” แดกเองอะไรเองบ้างไหมมึง กูพิการความรักแต่มือตีนไม่ด้วนนะเว้ย
“กินเองเหอะแชมป์ เราย่างเองดีกว่า ถูกใจกว่า” อย่าเซ้าซี้ครับขอร้อง ช่วงนี้กูอารมณ์แปรปรวนเหมือนคนตั้งครรภ์อยู่ เดี๋ยวได้วากกลางวง
“เฮ้ยเลิฟ เมื่อวานเราคุยกับแทนอะ แทนมันถามเรื่องแกกับพี่เซฟด้วย” เออโม เลิกพูดชื่อนี้เหอะ กูตัดใจอยู่
“ไอ้แทนถามว่ามึงเลิกชอบพี่เซฟแล้วเหรอ เพราะว่าไม่เห็นฝากอะไรให้พี่เขาแล้ว แถมพี่เขายังมาถามมันว่า ไม่มีใครฝากของให้เขาแล้วเหรอ สรุปว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงวะ” อ้าวไอ้นี่ไม่จบเว้ย แม่งพูดอยู่นั่น แต่...เอ๊ะ!!! อะไรนะ พี่เซฟถามหาของฝากเหรอ ถามทำไมอะ
“ไอ้เหี้ยโม ถามเหี้ยไรเปลี่ยนเรื่องๆ” ไอ้โรสหันไปตบหัวเพื่อนมันครับ
“ไม่เป็นไรหรอกโรส โม เรากำลังตัดใจหวะ พี่เขาไม่มีทีท่าอะไรเลย เราคงต้องพอแล้วหละ แล้วเขาก็คงมีแฟนใหม่ไปแล้วด้วย ส่วนเรื่องของ เขาก็คงถามเพื่อความแน่ใจมั้งว่าต่อไปนี้จะไม่มีอะไรมาให้เขากวนใจอีก” เฮ้อออ!!! ช่างมันเถอะ ผมเหนื่อยที่จะคิดอะไรแล้วครับ
“รักคนที่เขารักเราดีกว่านะครับ” มาเชียวมึง เนียนมาเลยนะไอ้แชมป์ เดี๋ยวกูอวกรดหน้าเลยนี่ยิ่งอิ่มๆ อยู่
“แล้วมึงไม่ลงซัมเมอร์เหรอวะ” ไอ้น๊อตถามผมครับ พวกมันลงซัมเมอร์กันทุกตัว
“ไม่อะ ค่อยลงครั้งหน้า ขอหลบไปเลียแผลใจหน่อย” ผมพูดขำๆ ครับ ผมว่าจะไปช่วยงานที่โรงแรมของคุณป้าที่หัวหินครับ จริงๆ ป๊าชวนไปญี่ปุ่น ไปดูของที่จะสั่งเข้ามาครับ แต่ไม่เอาดีกว่าอยากไปทะเล
บ้านผมทำกิจการร้านขายเครื่องดนตรีครับ นำเข้าจากต่างประเทศ ร้านใหญ่ที่สุดในประเทศไทยครับ มีหลายสาขาตามห้างใหญ่ แต่สาขาแรกอยู่ที่เวิ้งฯครับเป็นกิจการตกทอดมาตั้งแต่รุ่นอากงแล้วครับ ส่วนตระกูลฝั่งแม่ผมทำธุรกิจด้านโรงแรม รีสอร์ทครับ มีทั้งเชียงใหม่ ภูเก็ต หัวหิน สมุย แต่ผมชอบที่หัวหินที่สุด เงียบสงบ ร่มรื่น ผมไปนอนเล่นบ่อยๆ ครับ
“ไปที่ไหนครับ” กูไม่บอกมึงหรอก กูรู้มึงตามกูไปจริงแน่นอน
“เออ เรายังไม่รู้หวะแชมป์ ว่าจะไปไหนดี อาจจะไปญี่ปุ่นกับป๊า” โม้ไปก่อน หันไปสบตาไอ้โรส มันก็รู้ครับว่าผมจะไปไหน แล้วมันก็รู้ครับว่าไม่ควรบอกให้ไอ้แชมป์รู้
ผมกะว่าจะไม่บอกใครครับ คงจะมีแต่ไอ้โรสคนเดียวที่รู้ว่าผมไปไหน ไอ้ตาลกับไอ้น๊อตเพื่อนซี้ผมมันก็เข้าใจครับว่าผมคงอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ถึงผมไม่บอกว่าไปอยู่ไหน แต่ผมเชื่อว่ามันสองตัวก็พอจะเดาได้
ขอเวลานอกให้เราซักแป๊บนะทุกคน แล้วเราจะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม...
++++++++++++++++++++++++
ไม่ค้างกันแล้วเนอะ โหะๆ
น้องมันก็พยายามตัดใจนะคะ เอาใจช่วยด้วยนะ
ส่วนคนที่เชียร์แชมป์สงสัยจะยากนะเนี่ย น้องมันออกแนวรำคาญแชมป์อยู่บ้าง
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ อากาศแปลกๆ
บ้านเมืองก็แปลกๆ เดินทางไปไหนก็ดูเส้นทางกันด้วยนะคะ
:กอด1: :กอด1: ทุกคนเลยค่ะ
-
writer อัพแล้วจะชะแว๊บบบบ ไปไหน o18
เข้มแข็งไว้น้องเลิฟ
ไม่เห็นคุณค่าเรา
ก้อปล่อยให้โง่ตายไป
+1 สำหรับตอนหน้า :laugh:
-
ขอบคุณค่า..
:angry2:ยังมีหน้ามาถามหาของฝากจากน้องมันอีำก..
อินังน้องบูม :beat:อิพี่เซฟ :z6:รู้นะว่าเล่นละคร o12แต่มันสมจริงเกิ๊น..
น้องมันจะตัดใจแล้วนะ..คิดได้รึยัง..ถ้ายังก็เชิญโง่ต่อไป :a14:
ปล.อยากอ่านมุมพี่เซฟเหมือนกันนะ..ว่ามีเหตุผลอะไรถึงต้องทำแบบนี้..เอาคืนน้องมันแรงเกินไปรึป่าว :o11:
-
เดี๋ยวพี่เซฟได้รู้สึก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ดีแระน้องเลิฟ ตัดใจไปเลย
เดี๋ยวเขาก็รู้ ว่าเขาขาดเราไม่ได้ ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
พอถึงคราวนั้น เล่นเลยน้องเลิฟ เราเชียร์ วิ้วๆ :ped149:
-
ดีเลย น้องเลิฟ ตัดให้ขาดไปเลย หมั่นไส้อิพี่แชมป์ :angry2:
เหอะ ทำเป็นเฉยชาดีนัก
-
จริงๆ เซฟก็ชอบเลิฟใช่ม้าพอไม่เห็นตามเลยต้องถามหา :laugh:
-
พี่เซฟเริ่มคิดถึงเลิฟแล้วอะดิ
อย่าใจอ่อนนะเลิฟ ใจร้ายซะขนาดนั้น :beat:
-
เวร อ่านรวดเดียวถึงตอนล่าสุดถึงกับน้ำตาไหลพรากๆ
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แถมไดอะลอกที่โรสพูดกับเลิฟนั่น เราก็เคยพูดมาก่อนด้วย
ร้องไห้กับเพื่อนแล้วก็พูดแบบนั้น เกือบเหมือนเลยค่ะ
เฮ้อ...บางทีคนเราก็ต้องหยุดแล้วกลับมาดูแลตัวเอง
"แกทำทุกอย่างมาหมดแล้ว แกทำเพื่อความรักของแกมาหมดแล้วเลิฟ ถ้าผลที่ได้มันไม่โอเค บางทีแกต้องหยุด เพื่อตัวแกเอง "
อิประโยคตรงเนี้ย เหมือนที่เราเคยพูดแทบจะทั้งหมดเลย เว้นชื่อ เพราะคุณเพื่อนไม่ได้ชื่อเลิฟ หงิงๆ
-
พีเซฟแมร่งใจร้ายได้อีก..แต่ละคำพูดออกมายิ่งกว่าเชือดเฉือน..แถมยังไปเล่าให้อิน้องบูมหน้าวอกนั่นฟังอีก.. น่าโดนตบพอกันสองคนนี้ :z6: จะตัดแล้วก็ต้องตัดให้ขาดเลย ชั้บ ชั้บ ชั้บ..ทีเอ็งข้าไม่ว่าแต่ทีข้าเอ็งอย่าโวย เนอะเลิฟเนอะ
มีคนอื่นที่พอจะลุ้นขึ้นอีกมั้ย นอกจากไอ่น้องแชมป์ คนนี้ออกแนวน่ารำคาญจริงๆแหล่ะ..
เป็นกำลังใจให้น้องเลิฟ :กอด1:
-
ตัดใจนี่แหละดีแล้วเลิฟ
รักคนอื่นมามากแล้ว ก็หันกลับมารักตัวเองบ้างเถอะ
ไอ้พี่เซฟมันจะได้สำนึกว่าเลิฟไม่ง้อแล้วนะ
แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.สังเกตคำเรียกไอ้พี่เซฟที่เริ่มแรงขึ้น เหตุเกิดจากความหมั่นไส้ที่เพิ่มขึ้นนั่นเอง
แรกๆเรียก พี่ ตอนนี้เรียก ไอ้
555
-
กรี๊ด แตก :serius2:
อิพี่เซฟบ้า บ้าๆๆๆๆๆ :m16: :m16: :m16: :m16:
ฮึ่ยๆๆ อยากจะ :z6: นังบูม
เลิฟตัดใจน่ะดีแล้ว :o12:
แต่ดูท่าพี่เซฟจะถามถึงเลิฟแล้วนะ :impress:
เลิฟห้ามใจอ่อนเด็ดขาด เอาคืนซะให้เข็ด !! :a14: :a14:
-
ไรท์เตอร์มาไวตามคำขอเลย เลิฟทำแบบนี้ถูกล่ะ
หลบไปพักใจก่อน กลับมาค่อยว่ากัน เลิฟสู้ๆ
ถ้าร้องไห้มากนอกนากโรสมาซบไหล่เราได้นะยังว่าง :กอด1:
กอด :กอด1: ไรท์เตอร์ ตอนนี้ถูกใจ โฮะๆ :impress2:
-
ใครบอกไม่ค้างงงงงงง ค้างเต็มๆเลยต่างหาก แล้วสรุปพี่เซฟแกไม่ได้แค่แสดงละครเหรอเนี่ย > W < งงงงงงงงงงงงงงง
-
ให้เวลากับตัวเองน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้
ร้อนนัก ก็หลบไปพักร้อนดีกว่าจ้า..
คนเขียนมาต่อเร็วจัง น่ารักที่ซู้ดกก :กอด1:
-
มาอ่านนะคับ แล้วเค้าจะกลับมารักกันใหม่ตอนไหนอ่ะเนี่ย
-
:monkeysad:
-
ดีมากเลิฟลูกแม่ ฮ่าๆๆ ลืมไอ้พี่เซฟไปเลย
สมน้ำหน้าอ่ะ หมั่นไส้ ชิชิ
-
โธ่ พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ที่ทำเนี่ยเพราะประชดน้องเลิฟเปล่า???
ดูสิ พอน้องเค้าถอยก็ แฟบ เลยสิ อิ อิ
ปล. ติดเรื่องนี้แล้วค่าาาาาาาาาาาาา!! :z1:
-
:serius2:อ๊าคคคคคคค........ค้างน้อยกว่าเดิมนิดนึง....แต่ไม่เป็นไร... :z7: :z7: :z7: :z7: รอได้
-
:o12: :o12: :o12: สงสารเลิฟเลิฟอ่ะ
เซฟใจร้าย ถ้ารักกันจริงเรื่องแบบนี้ก็ต้องรับฟังกันสิ ไม่ใช่ไปควงคนอื่นมาเย้ยแบบนี้
ไม่รักแล้วจะถามทำไม ว่าไม่มีใครฝากของมาให้เหรอ จะเอาของไปให้หมาที่เลี้ยงไว้กินรึไง :z6:
มาต่ออีกเร็วๆน้า
-
เห็นด้วยกับ *SparklinG* ค้างอย่างแรง :z3: :z3:
ตกลงพี่เซฟ มันมาถามหาเลิฟ ไมอ่ะ
*---หุหุ ขอพระเอกใหม่ด่วน ไม่ชอบอีพี่เซฟ หมันใส้ :m31: :m31: :m31:
-
น้องเลิฟ :กอด1: ชัดเจน อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ o13
-
รักเลิฟ :กอด1:
หมั่นไส้อิพี่เซฟสุดตรีน คอยดูน่ะ สักวันแกก็ต้องกลับมาง้อมานนนนนนนน ฮึ่ย :m31:
ตอนนั้นจะเชียร์ให้งอนนานๆจนอิพี่เซฟมันหงอยตายเลย ชิ
หมั่นไส้ แง่งงงงง :angry2:
ไรท์เตอร์รักษาสุขภาพน่ะค่ะ เห็นด้วยว่าช่วงนี้อากาศแปลกๆ ส่วนเรื่องบ้านเมือง..ก็..เฮ้อ...
ยังไงก็ดูแลตัวเองน่ะค่ะ
:L1:
-
มาต่อไวๆนะคร๊าบบ
เบื่ออีพี่เซฟ !!~
เชอะ :m31: :m31: :m31:
-
เลิฟสู้ๆ นะ อย่าไปยอมแพ้เรื่องแค่นี้มันแค่สิวที่หัวใจ เจ็บแปปเดียวก้อหายแล้ว :sad11:
แหมๆ พี่เซฟยังมีหน้ามาถามหาของอีกหรอ ช้าไปมั้ยเหอะๆ เลิฟๆหาแฟนใหม่ดีกว่า
อย่างเช่นพี่วัต เดือนคณะวิศวะหนูช๊อบ ชอบ อิอิ
+1 ไรท์คุงน่ารักที่สู้ดด :man1:
-
:monkeysad: ตัดให้ขาดเลยนะเลิฟจะได้ไม่ต้องเสียน้ำตาอีก
-
ชะแว้บ เข้ามาแอบดู โหะๆ มีแต่คนสาปส่งพี่เซฟกันทั้งนั้นเลย โหะๆๆ สะใจโนะ!!!
วันนี้เขาไม่ได้หยุดงานหละตัวเอ๊งงงงงงงง ออฟฟิศรอบข้างเงียบสงบมาก ทำไมเราไม่ได้หยุดบ้างงง :o12:
แต่วันนี้คงรีบกลับค่ะ ที่บ้านสั่งไว้ว่าวันนี้ห้ามไปลั่นล้าที่ไหน
ถ้ากลับไปแล้วเขาไม่แอบงีบหลับ เค้าจะรีบปั่นตอนต่อไปนะคะ
อีกไม่นานเราจะมาฟังความข้างพี่เซฟแกกันบ้างนะ
รอก่อนนะ!!
อยากกลับบ้านนนนนนนนนนนน :sad4:
:กอด1: ทุกคน
-
ไรท์เตอร์ไม่ได้กลับครึ่งวันเหรอ ออฟฟิศส่วนใหญ่เค้ากลับครึ่งวันนะ..เนี่ย..เลยเข้ามารอตอนต่อไป :z2:
-
กลับมาแล้วแอบหลับ ขอให้ฝันร้าย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
:angry2: :angry2:
-
ไรท์เตอร์ไม่ได้กลับครึ่งวันเหรอ ออฟฟิศส่วนใหญ่เค้ากลับครึ่งวันนะ..เนี่ย..เลยเข้ามารอตอนต่อไป :z2:
ไม่ได้กลับครึ่งวันค่ะ นายนิ่งเฉยมาก ไม่กล้าถาม ตอนนี้กำลังจะส่งหน่วยกล้าตายไปขอกลับห้าโมง กรี๊ดดดดดจะได้กลับม๊ายยย
กลับมาแล้วแอบหลับ ขอให้ฝันร้าย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
:angry2: :angry2:
- -" แช่งกันเห็นๆ เค้าว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะเออ โหะๆๆๆ
-
ได้กลับรึยังเนี่ยไรท์เตอร์...แต่ไม่เป็นไร..เค้ารอได้ :m7:
-
ไม่ค้าง...แต่อยากอ่านอีก
รีบๆมานะคะคนแต่ง
คนอ่านรอคอย
-
ไม่ต้องไปหลบเลียแผลใจให้มันยุ่งยากหรอกเลิฟเอ้ย เดี๋ยวอีพี่เซฟมันก้อตามไป(หวังให้เป็นแบบนั้น)
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก้ออย่ายอมใจอ่อนซะล่ะ เลิฟ เลิฟ
-
น้อยไปปปปปป :z3:
-
:angry2: เดี๋ยวอีพี่เซฟมันต้องมาตื้อฟันธง :z6:
:angry2: เลิฟอย่าใจอ่อนนะ เอามันให้ตายเลยยยอีพี่เซฟ ชิ :z6:
-
น้องเลิฟสู้ๆ
ทำอย่างที่โรสบอกอ่ะถูกแล้ว
สิ่งที่เราทำไป
เค้าไม่เห็นคุณค่าเรา
ก็ปล่อยให้ไอ้พี่เซฟมันโง่อยู่นั่นแหละ
ไอ้พี่เซฟจะมาถามถึงของที่น้องเลิฟเอามาให้ทำไมมิทราบ
เค้าจะไปจากตัวเองแล้วรู้สึกเสียดายเหรอ
ถึงแม้เล่นละครก็ไม่น่าทำกับน้องเลิฟขนาดนี้
สงสารน้องเลิฟจัง ทำใจให้ได้นะ
สู้ๆ เราเป็นกำลังใจให้
ทั้งน้องเลิฟ ทั้งคนแต่งเลย
รอตอนต่อไปนะ
o13
-
สงสารเลิฟอ่ะ
อิพี่เซฟมัวแต่แอ๊บ สม!!!
-
มันต้องอย่างนี้น้อง
เราก็ต้องมีัศักดิ์ศรีของเรา
o13
-
แหน่ะ รู้นะ กลับถึงบ้านแล้วหน่ะ
555+ จี้ คนเขียนสุดริด
มารอจ้า...
-
กะจะเชียร์ให้เลิฟตัดใจตั้งแต่ตอนก่อนหน้านี้แล้วอ่ะ แต่กลัวคนที่ชอบเซฟเสียบรรยากาศ
มาเจอตอนนี้เออ พอดีเลย คนอะไรตอนจีบกันก็รัก ทรีท ดีทุกอย่าง พอรู้ว่าเป็นชาย เค้าขอโทษและทำทุกอย่างเพื่อให้อภัยแล้วยังใช้คำพูดแบบหมดเยื่อใย ต่างกันเป็นหน้ามือเป็นหลังมือเลย แล้วยังไงจะกลับมารักกันได้ล่ะเนี่ย เพราะคิดว่าพระเอกไม่ใช่แชมป์อยู่แล้วนะ หึหึ :pig4:
-
เปิดเทอมหน้าน้องเลิฟต้องเข้มเเข็งนะคะ
จะมีช่วงเวลาที่อิพี่เชฟมาตามง้อน้องเลิฟบ้างมั๊ยน้อ อยากชมๆ 555 :pig4:
-
ในเมื่อเขาไม่เห็นค่าก็อย่างไปสนใจ
เลิฟสู้ๆตัดใจไดเร็วนะ
-
ไร้ท์เตอร์กลับบ้านออนไลน์และยังไม่หลับนี่นา
ต่อให้หน่อย รอให้โอกาสพี่เซฟแก้ตัว
-
ไร้ท์เตอร์กลับบ้านออนไลน์และยังไม่หลับนี่นา
ต่อให้หน่อย รอให้โอกาสพี่เซฟแก้ตัว
^
^
^
กรี๊ดดดดดดดดด เขาย่องเข้ามานะ ยังเห็นเขาอีกอะ กะเนียนๆ มาตามอ่านนิยายเรื่องอื่น แล้วจะแว๊บไปงีบซะหน่อย
โดนจับได้ซะงั้น!!!!
-
:m15: เศร้า :m15:
ตอนนี้เริ่มสงสารน้องเลิฟแล้วดิ
ว่าแต่ไมมันค้างอ่ะ :m16:
-
รักเหมือนกาน อยากเห็นตอนที่เลิฟเอาคืนพี...บ้าา บ้างงงง
เอาแชมป์ดีกว่าาเนอะะ
นิสัยไม่ดี.. ช่ายป่ะ
เชียร์แชมป์ขาดใจ
อิอิ
ถ้าไม่มาต่อคุนจะได้ีรับ
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
ทุกวานนะครับบ
อยากเห็นตอนเอาคืนมากมายนะครับบ
เลิฟถ้ามานมาคืนดีด้วยต้องเล่นตัวเอามากมายนะครับบบบบ :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
อ้าว ไรท์เตอร์โดนจับได้แบบนี้หมดข้อแก้ตัวแล้วนะคะ
มาต่อซะดีๆ 5555555
-
Mercy.....ต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงมากมาย
อยากถึงตอนเอาคืนเร็วๆ
คืนนี้ขอซักห้าตอนได้ปะ :laugh:
-
บอกจะมาแล้วไม่มา อุตส่าห์มารอ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เห็นใจคนรอหน่อยนะ
นอนดีกว่า คนเขียนเค้ายังไปนอนเลย :sad11: :sad11: :monkeysad: :monkeysad:
-
เค้าว่ามันก้อยังค้างค่ะคุณMercy อยากอ่านต่อๆ :laugh:
ปล.วันนี้ทำงานค่ะ เจ้านายเมินเฉยต่อเหตุการณ์ สั่งงานลูกเดียวเยยT^T
ปล2.เป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ :กอด1:
-
มาต่อนะค้าบ
-
ข้าพเจ้า มีความเห็นว่า
พี่เซฟอาจจะ ยังรัก เลิฟ นะ
เพราะว่า ถามถึง เลิฟด้วย คอนที่ตัดใจอ่า
:-[
ต่อเร็วน๊า
-
:serius2: :serius2:
:call:
-
:m15: มาต่อด้วยคับ รออยู่คับ
-
เศร้าาาาาาาาาาาาา
-
:m16:
เป้นแบบนี้ไปได้ไงเนี่ยยยยยย
ปล.ขอบคุณนะคับที่ชอบลายเซ็น
-
:call: :call:
อยากอ่านภาคพี่เซฟ
เชียร์พี่เซฟ
-
มาแล้วค่ะ!!!!!
ขอโทษทุกคนนะคะที่บอกว่าเมื่อคืนจะมาต่อแต่ไม่ได้มา
พยายามปั่นแล้วค่ะ แต่ดันแว๊บอ่านของคนอื่นด้วย
อ่านไป ปั่นไป ง่วงซะงั้น เลยแว๊บไปนอน แหะๆๆ
เขาขอรับผิดทุกประการ
วันนี้มาต่อให้แล้วแบบยาวๆ นะคะ
คราวนี้เรามาฟังความข้างพี่เซฟแกดูบ้างนะ
ว่าที่แกทำไปทั้งหมด แกรู้สึกอย่างไรบ้างค่ะ
เผื่อจะมีคนกลับมาเชียร์พี่เซฟแกบ้างนะ
++++++++++++++++++++++++++
Little Devil : ตอนนี้น้องหลบไปพักใจแล้วค่ะ มาฟังพี่เซฟแกแก้ตัวบ้างนะ
IRIS : มาแล้วค่ะมุมพี่เซฟ ไปอ่านกันได้เลยค่ะ
ปลาทองสีชมพู : ลองอ่านตอนนี้แล้วเผื่อจะเห็นใจพี่เซฟนะคะ
OhJa : ใจเย็นค่ะ พี่เซฟแกมีเหตุผลน้า
n2 : อิอิ ชอบรึเปล่าไม่รู้ลองไปถามพี่เซฟแกดูนะคะ
zingiber : คิดได้รึยังไม่รู้แต่รู้สึกแกจะงงๆ ชีวิตนะคะพี่เซฟอะ
anajulia : อ้าว เหมือนกันซะงั้น เราก็เคยพูดกับเพื่อนแบบนี้เหมือนกันค่ะ เป็นประโยคยอดฮิตเนอะ
bbyuqin : สัมผัสได้ถึงความน่ารำคาญของไอ้น้องแชมป์แล้วชิมิคะ
PeeYaR : หลายคนก็เรียกไอ้ กันหมดเลยตอนนี้ สงสารน้องเซฟ หรือสะใจดี กร๊ากกกกกก
jadezii : ใจเย็นค่ะ ลองไปตามอ่านความคิดพี่เซฟแกบ้างนะ
j3llnlyza : :กอด1: คืนคุณ j3llnlyza เหมือนกันค่ะ
*SparklinG* : มาแล้วจ้ามาแล้ว ไม่ค้างแล้วน้าาาาา
Jellio : คนอ่านก็น่ารักที่ซู้ดดดด :กอด1:
● MaYa~Boy ● : ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ เค้าจะรักกันตอนไหนต้องติดตามค่ะ
KIMKUNG : :กอด1:
wan2055 : โอเคยกน้องเลิฟให้เป็นลูกคุณ wan2055
bellebee : ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้นะคะ ถ้าติดก็ตามอ่านกันไปเรื่อยๆ นะคะ
tutu : ค้างน้อยแต่ยังคงค้างอยู่ใช่ม้า ตอนนี้คงยังไม่ค้างแล้วน้าาา
jiBtar : คุณจิ๊บจ๋า ใจเย็นค่ะ ไปฟังพี่เซฟแกบ้างน้าาาา
J๐ly : จะขอเปลี่ยนพระเอกเหรอคะ ลองเอาพี่เซฟกลับไปพิจารณาใหม่ซะหน่อยน้า เค้าขอโทษหลายๆนะคะที่ไม่มาตามสัญญา เมื่อคืนปั่นไปปั่นมา ก็เริ่มง่วงซะงั้น เลยหนีไปนอน อภัยให้เค้าด้วย
lune : ชอบคำว่า อ่อนไหว แต่ไม่อ่อนแอ ค่ะ :กอด1:
Serin : เช่นกันค่ะ รักษาสุขภาพด้วย เรื่องบ้านเมืองนี่ไม่อยากยุ่งค่ะ แต่ว่าไปไหนมาไหนรำบากเนอะ
Zhenelle[♥] : มาแล้วจ้า เบื่อพี่เซฟได้แต่อย่าเพิ่งเบื่อเค้านะตัวเอง
yunchun : ขอบคุณที่บวกให้นะคะ :กอด1:
Aon : ตอนนี้น้องพยายามเข้มแข็งแล้วค่ะ น้องจะไม่ร้องไห้แล้ว (รึเปล่า)
Praew_64 : มาแล้วค่ะมาแล้ว รอไม่นานเนอะ
yunjaejoong : น้องมันหนีไปแล้วหละค่ะ ไม่รู้ว่าพี่เซฟจะตามหรือไม่ตามเนอะ
สมุนไพร : คราวนี้มาเยอะนะคะ
everytime : มีแต่คนเชียร์ให้อย่ายอม อิอิ
InDY_Sky : :กอด1:ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า เดี๋ยวลองไปฟังความข้างพี่เซฟแกบ้างนะ
JJHJJH : 'พี่เซฟมัวแต่แอ๊บ' ชอบคำว่า 'แอ๊บ' ฮ่าๆๆๆๆๆ สรุป พี่เซฟเป็นนายเอกโดนน้องเลิฟกด ฮ่าๆๆๆ
krappom : ตอนนี้น้องมันคงเริ่มรักตัวเองบ้างและค่ะ
silverspoon : พระเอกไม่ใช่น้องแชมป์ชัวร์ค่ะ เชียร์ให้ตัดใจได้ค่ะ เพราะเท่าที่เห็นเม้นท์มามีแต่คนยุให้ตัดใจทั้งนั้นเลย หุหุ
samsoon@doll : น้องกำลังพยายามเข้มแข็งค่ะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ ส่วนจะมีตอนพี่เซฟง้อไหม ต้องรอดูค่ะ :กอด1:
Otaku : มาแล้วๆ ค่ะ ไม่ค้างแล้วนะ
jantaro : เชียร์แชมป์ซะงั้น แต่น้องเลิฟมันรำคาญน้องแชมป์นะคะ น่าจะเชียร์ไม่ขึ้นน้า
jjuboy : ห้าตอนเลยเหรอ เอามาแลกกันห้าตอนจิ แรกกันๆๆๆ น้าาาา
vvivy : โห เจ้านายใจร้ายเหมือนเจ้านายเค้าเลย นี่รออยู่ว่าวันจันทร์จะหยุดไหม ดูเส้นทางการเดินรถดีๆ นะคะกลับบ้านอย่างปลอดภัยนะ
maxtorpis : มาแล้วคร๊าบบบ
kwann : รักรึเปล่าลองไปอ่านความคิดพี่เซฟแกดูนะคะ
sayhi11 : มาแล้วค่ะ ๆ
BODYS : โอ๋ๆๆๆ :กอด1: อย่าเพิ่งเศร้านะคะ ยังมีเศร้ากว่านี้อีก (ล้อเล่น ฮ่าๆๆๆ)
Protester : อย่าเพิ่งโมโหน้าาาาา (เค้าเอาลายเซ็นต์ขึ้น msn มีแต่คนเข้ามาชื่นชม ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณค่า)
++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 12 ความจริงอีกหนึ่งด้าน (ภาคพี่เซฟ)
สวัสดีนะครับ ผมนายพ้นภัย หรือเซฟนะครับ ผมทราบดีครับว่าหลายคนอาจจะไม่ชอบผม ไม่ชอบพฤติกรรมของผมที่ทำกับน้องเลิฟ แต่ผมอยากให้ทุกคนได้ฟังความข้างผมบ้างนะครับ
เรื่องมันเริ่มต้นจากที่ผมได้ไปดูคอนเสิร์ตของคณะดุริยางค์ฯ ที่มหาฯลัยผมตามคำชวนของไอ้เต้ย เพื่อนสมัยมัธยมปลายเรียนสายวิทย์ห้องเดียวกัน แต่มันดันเลือกที่จะมาเรียนดนตรีมากกว่าหมอ หรือวิศวะฯ
ผมเข้าไปหลังจากงานเริ่มเล็กน้อย เพราะกว่าวงของไอ้เต้ยจะเล่นก็อีกนาน ระหว่างที่ผมเดินหาไอ้เต้ยอยู่ ผมก็ต้องหยุดหันไปมองทางเวทีที่ขณะนี้มีวงดนตรีของรุ่นน้องไอ้เต้ยเล่นอยู่ เสียงกีตาร์โปร่งไพเราะ แนวป๊อบใส ติดกลิ่นอายบอสซาโนว่า ทำให้ผมหยุดยืนนิ่งฟัง และเพ่งมองมือกีตาร์
‘ทอม’ หรือ ‘ผู้ชาย’ แวบแรกที่ผมคิด แต่แวบต่อมาทำให้ต้องลืมคำตอบของแวบแรก เพราะคนที่กำลังสับคอร์ดโยกหัวอย่างมีความสุขอยู่บนเวที ‘น่ารักมากกกกกกกกก’ หน้าหวาน ผิวขาวเนียนน่าสัมผัส หุ่นดีสูงโปร่ง ผมสั้นซอยเข้ารูปแบบละต้นคอพริ้วไหวตามแรงโยกของเจ้าของร่าง หน้าตาแบบนี้คงจะเป็นผู้หญิงชัวร์ แต่สงสัยคงเป็นทอม เพราะดูจากลักษณะการแต่งตัว กางเกงยีนขาเดปสีเข้ม เสื้อยืดลายตัวโน้ตแบบลายเส้นดินสอ พร้อมด้วยรองเท้าหุ้มข้อแบบวัยรุ่นนิยมสีขาวเขียวยี่ห้อดัง
“เฮ้ยอยู่ตรงนี้เอง หาตั้งนาน” ไอ้เต้ยเดินเข้ามาทำลายภวังค์ของผมจากน้องทอมคนสวย
“น้องที่เล่นกีตาร์อยู่ชื่ออะไรวะ น่ารักหวะ” ผมรีบถามเต้ยทันทีครับ อยากรู้จักจริงๆ
“เอ!! เดี๋ยวดูวงก่อนนะ อ๋อถ้ามีไอ้โม แล้วเล่นกีตาร์แสดงว่าวงไอ้โรส น้องที่เล่นกีตาร์ชื่อโรสน่ะ แต่แปลกแหะวันนี้มันเล่นกีตาร์โปร่งวะ ปกติมันจะเล่นกีตาร์ไฟฟ้า สนใจเหรอวะ” ชื่อน่ารักนะครับ โรส
“อืม สนใจ น้องเขาเรียนเอกกีตาร์เหรอ เป็นทอมรึเปล่าวะ” หวังว่าจะไม่ใช่ทอมนะ
“เรียนเอก Electric Guitar หวะ และก็เป็นทอม ทอมแบบจริงจังนะเว้ย มีแฟนเป็นผู้หญิง ไม่สนใจผู้ชาย แต่มีคนจีบเยอะนะ ทั้งชายและหญิง ถ้าเป็นชายมาจีบแม่ด่าเปิงนะเว้ย ด่ากันอายไปเลย ยากหน่อยนะคนนี้ถ้าสนใจน่ะ” งานหนักนะครับ สงสัยจะไม่ไหว แต่ผมก็ยังหวังลึกๆ ว่าผมจะได้รู้จักเธอนะครับ
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เวลาคณะดนตรีเขามีคอนเสิร์ต หรือมีเด็กจากคณะดนตรีไปเล่นที่ไหน ผมมักจะแอบตามไปลุ้น ไปดูเผื่อจะเจอน้องโรสมาเล่น ส่วนใหญ่จะเจอน้องมาเล่นบ่อยนะครับ แต่เจอน้องโรสเล่นกีตาร์ไฟฟ้าแค่ครั้งเดียวเองครับ ทั้งๆ ที่ตัวเองเรียนเอกกีตาร์ไฟฟ้าแท้ๆ แต่ผมชอบเวลาน้องเล่นกีตาร์โปร่งมากกว่า น้องดูผ่อนคลาย เข้าถึงเพลง และรับรู้ได้ว่าน้องเล่นด้วยหัวใจจริงๆ คนดูก็มีความสุขครับ
ผมเฝ้าดูน้องโรสมานานนะครับ หลายครั้งเราบังเอิญเจอกันที่ลานจอดรถ ผมก็ไม่กล้าเข้าไปทัก แต่ผมลองมานั่งคิดดูนะครับ ถ้าผมไม่เริ่มที่จะเข้าไปคุยกับน้องก่อน ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าจะจีบเค้าติด ผมเลยตัดสินใจว่างาน Open house ของคณะปีนี้ผมจะทำความรู้จักกับน้อง ผมเป็นกรรมการจัดงานปีนี้ครับ ผมเลยเสนอให้ขอความร่วมมือขอยืมวงจากคณะดุริยางค์ฯ มาเล่นในงาน และใช้เส้นลอบบี้ไปทางไอ้เต้ยให้ผลักดันวงของน้องโรสมาเล่นให้ได้ แล้วก็สำเร็จครับ
ผมยืนดูน้องเล่นคอนเสิร์ตด้วยใจจดจ่อ สายตาผมมองแต่น้องคนเดียวครับ ผมชอบความเป็นธรรมชาติของน้องเวลาน้องอยู่กับดนตรี น้องปล่อยตัวปล่อยใจให้ดนตรีได้ครอบครองน้อง ท่าทางในการเล่นกีตาร์น่ามอง แล้วพอถึงเพลงสุดท้ายน้องก็ทำให้ผมใจเต้นแรง น้องร้องเพลงครับ ผมไม่เคยได้ยินเสียงน้อง แต่ผมอดใจแป้วไม่ได้ คำพูดของน้อง กับเพลงที่ร้อง เหมือนน้องกำลังแอบรักใครอยู่ แล้วเหมือนเขาอยู่ตรงนี้ด้วย ผมอดไม่ได้ที่จะมองไปรอบๆ ข้าง มองหาผู้หญิงน่าตาน่ารักพอที่น้องจะชอบ ผมยังจำได้อยู่ครับว่าน้องเป็นทอม -_-“
เสียงน้องเพราะมากครับ ถึงแม้ผมจะรู้สึกว่าเสียงน้องคล้ายๆ ผู้ชาย แต่ออกจะพยายามดัดเสียงนิดๆ น้องคงพยายามดัดให้เสียงเหมือนผู้ชายนะครับ แต่ยังไงผมก็ว่าน้องร้องเพลงเพราะมากครับ ถ้าน้องเอาดีทางด้านร้องเพลงผมว่ารุ่งแน่เลยครับ
พอคอนเสิร์ตจบ บนเวทีก็กำลังเก็บอุปกรณ์เครื่องเสียงกันอยู่ ผมเห็นน้องเดินไปหลังเวทีครับ ผมรีบตามไปทันที ไปถึงเห็นน้องนั่งเช็ดกีตาร์อยู่อย่างใจเย็นครับ น้องคงเป็นคนหวงของ รักษาของดีนะครับน่ารักจัง
“เอ่อ..น้องโรสครับ” ผมเรียกน้องอย่ากล้าๆ กลัวๆ เสียงไม่ดังนัก แล้วน้องก็เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาไม่พอใจนัก ผมใจแป้วครับ แต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้นสายตาและสีหน้าของน้องก็เปลี่ยนมาเป็นตกใจ
“พี่เซฟ” อะไรนะ ผมว่าน้องเรียกชื่อผมออกมาเบาๆ แบบตกใจ รู้จักชื่อผมด้วยเหรอเนี่ย
“รู้จักชื่อพี่ด้วยเหรอครับ” ผมยิ้มให้น้องแบบเขินๆ แล้วก้มลงไปหยิบผ้าเช็ดกีตาร์ที่น้องทำหลุดมือมายื่นให้น้อง สงสัยน้องคงจะตกใจที่มีผู้ชายมาทักนะครับ เงายังไงดีหละ น้องจะโมโหเราไหมเนี่ย
“น้องโรสครับ”
“เอ่อ..ว่าไงฮะ” น้องตอบกลับมาด้วยเสียงแปลกๆ
“คือ...พี่รู้ว่าน้องโรสคงไม่สนใจผู้ชายอย่างพี่ แต่...เอ่อ...คือ แต่ พี่อยากจะขอแอดพินน้องโรสได้ไหมครับ เผื่อจะได้ทำความรู้จักกันบ้าง” เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ขอแอดพินกัน น้องคงเล่น BB เหมือนกันมั้ง ขอเบอร์มันดูจงใจไปหน่อย เดี๋ยวน้องจะหนีซะก่อน ผมเขินนะครับเนี่ยตอนนี้รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวเลยครับ
“แต่โรสเป็นทอมนะ ชอบผู้หญิง” น้องย้ำความจริง ให้ผมฟัง เจ็บและจุกไปเลยครับ แต่ยังไงก็ต้องสู้ครับ
“พี่ก็ชอบผู้หญิงครับ” ก็น้องเป็นผู้หญิง ถึงจะเป็นทอมก็ตาม พี่ชอบน้องนี่ครับ
“แล้วถ้าโรสไม่ได้อยากรู้จักพี่หละ แล้วถ้าโรสไม่ชอบคุยกับผู้ชายหละ” น้องพูดตร๊งตรงนะครับ
“ก็พี่จะจีบโรสนี่ครับ ตอนนี้ก็ขอทำความรู้จักกันก่อน BB กันไปก่อนก็ได้ พี่ก็จีบของพี่ไปเรื่อย ๆ นั่นแหละ เผื่อสักวันโรสจะเห็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิงบ้าง” เขินเว้ย ก็คิดจะจีบอย่างจริงจังแหละครับคนนี้ ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ที่จะจีบผู้หญิงไปเรื่อย ถ้าผมถูกใจคนไหนจริงๆ ผมถึงจะเข้าไปจีบนะครับ
“แต่โรสไม่ได้ใช้ Blackberry ไม่ได้เป็นพวกบ้าเทคโนโลยี” อ้าว ซวยเลย ไหนสายข่าวรายงานมาว่าน้องเพิ่งไปซื้อ BB มาใช้ หรือน้องจะไม่อยากให้เราแอด เลยบอกว่าไม่ได้ใช้ ไงดีหละครับเนี่ย น้องคงหาว่าผมบ้าเทคโนโลยีนะครับ แต่เปล่านะ
“คือ พี่ก็ไม่ได้บ้าครับ แต่เผอิญคุณพ่อของพี่ท่านจับฉลากของขวัญปีใหม่ได้ แล้วท่านใช้ไม่เป็นเลยยกให้พี่ครับ” จริงๆ ครับ คุณพ่อผมไปงานเลี้ยงปีใหม่ของเหล่าบรรดาอาจารย์ด้วยกัน แล้วรางวัลสูงสุดเป็น Blackberry แล้วพ่อจับได้ครับ พ่อใช้ไม่เป็นเลยยกให้ผมครบ เพราะเห็นโทรศัพท์เก่าผมก็ล่อแล่เต็มทีแล้ว
บ้านผมไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากครับ พอกินพอใช้ พ่อแม่เป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งทั้งคู่ครับ รายได้แต่ละเดือนก็ไม่ได้มากมายพอให้ผมฟุ่มเฟือย แต่ก็มีมากพอให้ผมใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย ผมเองก็ทำงานพิเศษครับ ตอนเรียนปี 1 ผมก็เริ่มสอนติว คณิต วิทย์ ฟิสิก ให้กับน้องๆ ที่จะสอบเอนทรานซ์ ผมไม่เคยขอเงินค่าขนมกับพ่อแม่นะครับ แล้วช่วงปิดเทอมตอนปีสอง ผมก็ตัดสินใจไปหาประสบการณ์ด้านภาษา แล้วก็ทำงานเก็บเงินกับโครงการ Work and Travel ครับ ได้เงินกลับมาก้อนหนึ่ง ผมก็เก็บเอาไว้เป็นทุนสำหรับเรียนต่อโทนะครับ ภาษาอังกฤษก็ดีขึ้น
“เอาเมลไปแล้วกัน msn เล่นใช่ไหมฮะ” หะ!!! อะไรนะ หูผมฝาดรึเปล่าเหมือนน้องจะถามถึง msn แล้วน้องก็ให้อีเมลผมมาครับ โครตจะดีใจครับ เย็นนั้นหลังจากแยกกับน้องผมก็รีบกลับบ้านทันทีครับ เพื่อนชวนไปต่อผมก็ไม่ไปครับ กลับบ้านไปแอดเอ็มฯ น้องดีกว่า
หลังจากนั้น เราก็คุย MSN กันทุกวันนะครับ จนผมตัดสินใจชวนน้องไปกินข้าว น้องก็ไม่ปฏิเสธ น้องเป็นคนง่ายๆ น่ารักมากครับ ผมรู้มาว่าบ้านน้องรวยมากนะครับ น้องน่าจะเรื่องมากเป็นคุณหนูใช่ไหมครับ แต่เปล่าเลย น้องกินง่ายอยู่ง่ายเลี้ยงง่ายมากครับ น้องชอบกินอะไรเหมือนๆ กับผม เราชวนกันไปหาของอร่อยๆ กินทุกวัน ผมชอบดูเวลาน้องสั่งของกินครับ น้องไม่ค่อยเขิน หรือกระมิดกระเมี้ยน เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ น้องอยากกินอะไรน้องก็สั่ง จะเยอะจะน้อยน้องก็ไม่กังวล ผมชอบความเป็นธรรมชาติของน้องครับ
เราไปมาหาสู่ คบกันแบบนี้อยู่เป็นเดือนครับ ผมว่าน้องน่าจะเริ่มรู้สึกดีๆ กับผมบ้างแล้ว แต่ผมเนี่ยสิ หลงรักน้องเข้าให้แบบเต็มๆ เลยครับ ถึงแม้น้องจะยังคงแต่งตัวเหมือนผู้ชาย แสดงตัวว่าเป็นทอมอยู่ตลอดเวลา ผมก็ไม่หวั่นนะครับ มีแฟนเป็นทอมก็ไม่เสียหายอะไรนี่
แต่ช่วงหลังๆ มาผมเริ่มรู้สึกว่าน้องมีอะไรในใจ และน้องมีอะไรอยากบอกผม พฤกติกรรมน้องแปลกๆ ไป ดูมีพิรุธ แต่ผมก็ไม่คิดอะไรมากครับ เพราะปกติน้องก็จะเป็นคนโก๊ะๆ เอ๋อๆ เฟอะฟะ ซุ่มซ่าม เป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้วครับ
จนวันหนึ่งน้องก็โทรมานัดให้ผมไปเจอที่ร้านกาแฟเจ้าประจำของน้อง น้องนัดผมซะเช้าตรู่เลยครับ สงสัยทนคิดถึงผมไม่ไหว แต่น้ำเสียงน้องดูแปลกๆ เศร้าๆ ยังไงชอบกล แต่ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวก็ได้เจอหน้ากันแล้ว
รุ่งเช้าวันที่น้องนัดกับผม ก่อนผมออกจากบ้าน แม่ผมฝากให้ไปทำธุรกรรมทางการเงินอย่างด่วน ให้ไปที่ธนาคารที่ห้าง ผมก็เลยรีบขับรถไปบอกน้องก่อน จริงๆ จะโทรไปก็ได้ครับ น้องคงไม่ว่าอะไร แต่ผมอยากไปเจอหน้าน้องก่อนครับ คิดถึง
หลังจากที่บอกน้องเสร็จผมก็รีบไปที่ห้างใกล้ๆ กันนี้ แล้วรีบทำธุระให้แม่ครับ ทำธุระเสร็จผมกำลังเดินออกจากธนาคาร ผมก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน ผมจะไม่สนใจเลยถ้าชื่อที่ถูกเรียกคือ ‘โรส’ ผมรีบหันกลับไปมอง เห็นสองคนยืนทะเลาะกันอยู่ ดูก็รู้ว่าผู้หญิงคนที่ใส่กระโปรงสั้นเป็นแฟนกับอีกคนที่ดูข้างหลังคุ้นๆ เหมือนทอม แต่พอคนที่ดูเหมือนทอมหันหน้ามา ผมก็ต้องช็อคครับ!!!
น้องโรส!!!!!
ทำไมน้องมาอยู่ตรงนี้ แล้วเมื่อเช้าน้องไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ แต่น้องมีพี่ชายฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันมาก หรือว่านี่จะเป็นพี่ชายของน้อง ผมรีบเดินเข้าไปหาคนทั้งคู่
“โรสหรือ เลิฟ”
“พี่โรส คนนี้เป็นใคร มีธุระอะไร คนเขากำลังเคลียกันอยู่อย่าเพิ่งยุ่งได้ไหม” แล้วน้องผู้หญิงอีกคนก็เป็นคนไขข้อข้องใจให้ผม
“โรสไม่ได้อยู่ที่ร้านกาแฟเหรอ แล้วเมื่อกี๊ที่พี่เพิ่งเจอ โรสไม่ได้ใส่ชุดนี้ แล้วถ้านี่คือโรส แล้วคนที่รอพี่อยู่ที่ร้านนั่นคือใคร ไม่ใช่สิ!! พี่ต้องถามว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเธอเล่นอะไรกันอยู่ คนที่พี่คุยด้วยคือใคร แล้วทำแบบนี้กับพี่ทำไม โกหกทำไม” ผมโมโหมากนะครับ สองพี่น้องคู่แฝดนี่เล่นอะไรกับผม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ใครกันแน่ที่อยู่กับผม ไปไหนมาไหนกับผม คุยกับผม แล้วทำให้ผมรู้สึกดีด้วย ใครกันแน่
ผมรีบขับรถด้วยความเร็วกลับไปหาตัวต้นเหตุอีกคนที่รออยู่ที่ร้าน จอดรถเสร็จผมก็รีบเดินเข้าไปหาคนที่กำลังนั่งรอผมอยู่ทันที
“คุณ เป็น ใคร” ผมถามด้วยน้ำเสียกระด้างพร้อมกระชากเก้าอี้นั่งลงตรงหน้า ผมทำใจที่จะเรียกคนตรงหน้าอย่างสนิทสนมไม่ได้อีกแล้ว
“เอ่อ คือ ผม...คือ พี่เซฟครับ ผม...ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมคือเลิฟ พี่ชายของโรสครับ แต่ผมไม่ได้มีเจตนาจะหลอกพี่นะครับ ฟังผมอธิบายได้ไหม” นี่สรุปว่าผมโดนหลอกมาตลอดใช่ไหม
“ฟังอะไร ฟังคำโกหกอีกหรือไง ทำแบบนี้ทำไม คุณทำกับผมแบบนี้ทำไมกัน หะ!!! ทำไมวันที่ผมเขาไปทักคุณ คุณไม่บอกผม ว่าคุณไม่ใช่น้องสาวคุณ แกล้งผมทำไม” แกล้งผมสนุกนักหรือไง เห็นผมเป็นตัวอะไรมาหลอกกันแบบนี้
“ผมไม่ได้แกล้งนะครับ ผม...คือ ผม...ผม ผมรักพี่เซฟนะครับ ที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะผมรักพี่” เล่นตลกอะไรอีกหละ ผมเป็นผู้ชาย แล้วเค้าก็เป็นผู้ชายจะรักกันได้ยังไง บ้ากันไปใหญ่แล้ว
“แต่คุณเป็นผู้ชาย ผมก็เป็นผู้ชาย จะรักกันได้ยังไงกัน ตอนแรกที่ผมเจอ ผมว่าผมเจอน้องสาวคุณ แล้วผมก็ชอบน้องคุณไม่ใช่คุณ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง หรืออะไรก็ตาม แต่ประเด็นมันอยู่ที่ คุณหลอกผม ที่ผ่านมาผมคบคุณ ผมจริงใจ ผมให้ใจ ผมไม่เคยแม้แต่จะโกหก แต่สิ่งที่ผมได้กลับคืนมาคืออะไร” ผมเจ็บจริงๆ นะครับ ผมรักเขาไปแล้ว แต่แบบนี้ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน หรือว่าจริงๆ แล้วครั้งแรกที่ผมเจอก็คือเลิฟไม่ใช่โรส ผมอาจจะโง่เองตั้งแต่ต้น แต่เค้าจะหลอกผมทำไม หลอกให้ผมรักทำไม ทั้งๆ ที่มันเป็นไปไม่ได้ ผมเป็นผู้ชาย ผมยังคงรักผู้หญิงอยู่
“ฮึก เลิฟ ฮือ เลิฟ..ขอโทษครับ แต่เลิฟไม่ได้ ฮือ ไม่ได้ทำไปเพราะจะแกล้งพี่ แต่เลิฟรักพี่นะครับ รักพี่จริงๆ เลิฟรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ ฮึก..แต่เลิฟก็อยากจะสู้ ฮือ สู้เพื่อรักของตัวเองบ้าง” คิดว่าใช้น้ำตาแล้วจะทำให้ผมหายโกรธ ให้เจ็บหรือไง
“แล้วใช้วิธีแบบนี้เหรอ คุณบอกว่ารักผม แต่คนรักกัน เขาทำแบบนี้เหรอ ผมคงโง่เองที่ไม่รู้อะไรเลย ปล่อยให้คุณปั่นหัวผมมาตลอดเวลา ต่อไปนี้เราเลิกยุ่งเกี่ยวกันดีกว่านะ ลาก่อนครับ” ผมรีบลุกหนีออกไปเลยครับ ผมไม่ไหวจริงๆ ผมโมโหมาก ผมโกรธมาก ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นควายนะครับ
หลังจากวันนั้น ‘เลิฟ’ ก็มาดักรอผมหลายครั้ง มาพูดมาอธิบาย และผมก็พยายามพูดตัดขาดไปตลอด ทุกคนเข้าใจผมไหมครับ ผมผิดอะไร อยู่ดีๆ ผมคิดว่าผมชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ผมตามจีบ ผมให้ใจ ผมหลงรัก สุดท้ายกลายเป็นผมโดนหลอก
ผมไม่เปิดโอกาสให้เค้าได้อธิบายอะไร เพราะผมว่าอธิบายไปผลของมันก็คือการโกหกอยู่วันยันค่ำ แต่เค้าก็ยังไม่ลดละความพยายาม ส่งอีเมลมาอธิบาย ผมไม่ได้ลบทิ้งครับ แต่ผมดันเปิดอ่าน....ผมอ่านจบ ยอมรับเลยครับ ว่าผมสับสน
อารมณ์โกรธผมคงลดลงนิดหน่อย แต่ความรู้สึกโดนหลอกนั้นยังมีอยู่ แต่อีกความรู้สึกหนึ่งที่เกิดขึ้นคือผม ‘สับสน’ ผมสับสนจริงๆ ครับ ผมรักน้องโรส หรือเอาจริงๆ ผมอาจจะรักน้องเลิฟ แต่ผมเป็นผู้ชาย ผมไม่ได้เป็นเกย์ แล้วจะให้ผมคบกับน้องเค้าได้ยังไง เสียงเพลงที่น้องส่งมาด้วย เป็นเสียงของน้อง ร้องและเล่นกีตาร์เอง เสียงเศร้าๆ แสดงออกถึงความรู้สึกได้ดี ผมยิ่งฟังเพลงและเสียงของน้อง มันยิ่งทำให้ผมอึดอัดและสับสนมาก
หลายคนอาจจะคิดว่าไม่เห็นจะต้องคิดอะไรมากเลย แค่รักก็พอแล้ว แต่...ผมเป็นพวกเนิร์ดครับ ทุกอย่างต้องมีเหตุและผล ผมเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน ผมเป็นความหวังของพ่อแม่ ผมไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง ถึงแม้จะไม่ขัดสน แต่ผมก็ต้องดิ้นรน ผมจะทำตัวไม่แคร์สังคมไม่แคร์คนรอบข้างไม่ได้หรอกครับ ผมเป็นเด็กดีของพ่อแม่มาตลอด ถึงจะดื้อ จะซนบ้าง แต่ไม่เคยทำให้ท่านผิดหวังและเสียใจ ถ้าการที่ลูกชายคนเดียวของบ้าน หันมารักชอบกับคนเพศเดียวกัน ท่านจะรู้สึกอย่างไร ผมเป็นความหวังของท่านนะครับ ผมกดดันและสับสน
ผมไม่น่าจะเปิดอ่านอีเมลฉบับนี้ให้ตัวเองหวั่นไหว แต่ถึงแม้ผมจะไม่เปิดอ่าน แต่การกระทำของเลิฟก็คงทำให้ผมหวั่นไหว น้องตื่นเช้าไปหาซื้อของที่ผมชอบ มาให้ผมทานทุกเช้า เช้าแรกที่น้องมาดักรอผมพร้อมกับปาท่องโก๋ และข้าวมันไก่มายื่นให้ ผมตกใจมาก บ้านน้องกับร้านป๋าท่องโก๋ไกลกันมากนะครับ น้องยอมตื่นเช้าเพื่อมาซื้อให้ผม
น้องรีบวางไว้ในท้ายรถที่เปิดอยู่ แล้วรีบหันหลังวิ่งออกไป คงกลัวว่าผมจะไม่รับของ แต่ด้วยความซุ่มซ่ามเป็นประจำของน้องทำให้ไม่ทันเห็นพื้นที่เป็นรอยแตกไม่เสมอกันเลยทำให้น้องสะดุดล้ม ผมตกใจ จะรีบเดินเข้าไปช่วย แต่เห็นผู้ชายคนหนึ่ง น่าจะเป็นเพื่อนหรือคนรู้จักของน้องรีบวิ่งตรงเข้ามา ผมเลยเลือกที่จะยืนอยู่เฉยๆ ดีกว่า
น้องหันมามองผมด้วยสายตาอ้อนวอนนะครับ แต่ผมก็ยังคงยืนเฉย และหน้านิ่ง น้องเลยเปลี่ยนสีหน้าเป็นตัดพ้อ ผมตัดสินใจเดินหันหลังแล้วรีบเดินไปเรียน ข้าวของ ที่น้องซื้อให้ยังอยู่ท้ายรถ ผมไม่กล้าหยิบติดมือมาด้วย ตอนที่เดินจากมาผมยังได้ยินเสียงแว่วสะอื้นของน้องนะครับ แต่ผมก็หลับหูหลับตารีบเดินจากมา
ผมคิดว่าน้องจะลดละความพยายามที่จะตื๊อผมนะครับ แต่เปล่าเลย น้องยังคงส่งของกินมาให้ผมอย่างสม่ำเสมอ เช้า กลางวัน เย็น มีแต่ของชอบและของบำรุงผมทั้งนั้น น้องไม่ได้มาด้วยตัวเองแล้วครับ แต่ใช้วิธีการฝากส่งมาทางไอ้แทนรุ่นน้องของผม และแนบโพสอิทข้อความสั้นๆ มาให้ผมเสมอ ลงท้ายด้วย ‘รักพี่เซฟนะ จากเลิฟของพี่เซฟ’ ผมอ่านแบบนี้บ่อยๆ ก็ใจอ่อน วูบไหวได้เหมือนกันครับ
ผมมานั่งคุยกับตัวเองนะครับว่าผมเป็น ‘เกย์’ รึเปล่า ผมจะพิสูจน์ตัวเองยังไงดี ถ้าผมคิดแบบไม่หลอกตัวเอง ผมยอมรับครับว่าผม ‘รักน้องเลิฟ’ รักตั้งแต่แรก และตอนนี้ก็ยังคงรัก แต่ผมไม่ได้เป็นเกย์ ผมไม่เข้าใจเรื่องแบบนี้หรอกครับ ผมว่ามันละเอียดอ่อน มันเข้าใจยาก ผมต้องการที่ปรึกษา และผมก็ยังคงไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง แต่ผมคงต้องเริ่มจากเข้าใจความรู้สึกของการรักผู้ชายก่อน ผมจึงปรึกษาเรื่องนี้กับไอ้กอล์ฟครับ
ไอ้กอล์ฟมันแนะนำว่า น้องชายของไอ้บอมเพื่อนสมัยมัธยมแก๊งค์ผมกับไอ้กอล์ฟ เรียนบริหารปี 1 อยู่ที่มหาฯลัยผม ชื่อน้องบูม น้องมันเป็นเกย์ เป็นแบบไม่ปิดบังนะครับ ตัวไอ้บอมก็รู้ ที่บ้านก็รู้ แล้วที่ผ่านมาน้องมันก็คบผู้ชายเป็นแฟนมาตลอด ถ้าผมอยากรู้ อยากเรียนรู้ หรืออยากปรึกษาอะไร ไอ้บูมน่าจะให้คำตอบได้ดีที่สุด แล้วมันจะสั่งน้องมันเองว่าให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ปรึกษาได้เลย
คืนนั้นผมก็จัดการโทรหาน้องบูม และก็นัดเจอกันในวันรุ่งขึ้น น้องก็เป็นเด็กผู้ชายน่ารักมากนะครับ ขาวจั๊ว ขนาดผมว่าเลิฟขาวแล้วนะ น้องบูมยังโอโม่กว่าอีกครับ ถึงน้องจะน่ารักขนาดไหน แต่ผมก็ยังคงรู้สึกเฉยๆ นะครับ ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวหรือว่าชอบแบบเชิงชู้สาว (หรือชู้หนุ่ม)
น้องบูมเป็นเด็กผู้ชายที่ช่างฉอเลาะ แล้วก็ดูแรงๆ หน่อยนะครับ น้องก็พูดจาดี น้องบอกว่าให้ผมลองใช้ชีวิตกับน้องดูแบบแฟน ลองสมมติสถานการณ์ดู ว่าผมจะสามารถมีแฟนเป็นผู้ชายได้ไหม จริงๆ ผมก็อยากจะปฏิเสธนะครับ ผมว่าวิธีการมันแปลกๆ แต่ก็ต้องยอมเออออ ตามผู้รู้ไปนะครับ มันอาจจะทำให้ผมตัดสินใจอะไรง่ายขึ้นก็ได้
หลายคนคงหาว่าผมใจร้าย ที่พูดจาตัดรอนน้องแรงขนาดนั้น แต่ผมมีอีกความคิดนึงคือผมยังคงยืนยันว่าถ้าเกิดว่าน้องตัดใจจากผมซะ แล้วเลิกชอบผม มันก็เป็นการง่ายที่ผมจะตัดใจเหมือนกัน เรื่องทุกอย่างมันคงจะดี ถ้าต่างฝ่ายต่างแยกกันไป มันอาจจะเจ็บ แต่เรื่องราวมันจะไม่ยุ่งยากไปกว่านี้
ความคิดผม มันอาจจะดูงงๆ ซะหน่อยนะครับ ผมเองก็งง กับตัวเองว่าจะเอายังไงดี พฤกติกรรมผมก็พยายามให้น้องตัดใจ ตัดขาดจากผมไปซะ เลิกยุ่งกับผมไปเลย แต่อีกใจผมก็ยังอยากพิสูจน์ตัวเองว่าผมสามารถจะคบกับผู้ชายด้วยกันได้ไหม
ผมจะเลือกแบบไหนดี!!!
++++++++++++++++++++++++++++++
นั่นสิ พี่เซฟแกจะเลือกตัดใจจากน้อง หรือลองพยายามถามตัวเองอีกครั้งว่าจะคบกับน้องได้ไหม
พี่เซฟมันเนิร์ดค่ะ ความคิดเป็นตรรกะ สับสนดีพิลึกเนอะ
พยายามเข้าใจแกหน่อยนะคะ
ต่อไปนี้ถ้าเป็นสีน้ำเงิน จะเป็นภาคพี่เซฟเล่านะคะ ถ้าสีดำจะเป็นน้องเลิฟค่ะ
เหตุการณ์บ้านเมืองไม่ปกติ จะออกไปไหนก็ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ
ป.ล. เมื่อวันก่อนไปกิน after you มา ชอบมากกกกกกกกกกกก มีใครชอบเหมือนกันบ้างไหมคะ
-
:m16:
ฉานเกลียดแก ไอ้เซฟ อย่ามาทำคะแนนซะให้ยาก ชิส์ :angry2:
เลิฟอย่าไปสน คนแบบนี้ รักตัวเองให้มาก ๆ สุดท้ายก็ไม่มีใครอยู่กับเรานอกจากคนในกระจกหรอก เชื่อเหอะ
หงุดหงิด ๆ :m31:
-
ยาวแต่ค้างงงง :z3:
พี่เซฟอย่าคิดไรมากนักเลย ทำใจให้สบาย คำตอบมันก็จะออกมาเองแหละเฮีย -*-
-
ี่เซฟเอาไงแน่
ถ้ารักไปแล้วจะคิดมากทำไม
-
อ่าว
แล้วไอ่บูมมันจริงจังป่าวว่ะเนี่ย
เอาซะแรงเลยเว้ยเห้ย
:angry2:
-
ชิชะ อย่ามาทำคะแนนซะให้ยาก
เคืองแล้วหายยากเฟ้ยยยย ไปง้อให้เลิฟหายโกรธเลยเชียววว :m16:
อย่ามาเนิร์ด..แต่ถ้าเรื่องออกมาอีแบบนี้ ก็มีด่านคุณพ่อคุณแม่อีกน่ะสิ เหอๆ
สงสารเลิฟๆเหมือนเดิม :m15:
-
ยิ่งอ่านยิ่งอารมณ์เสียยย
:m31: :m31:
เสียเลิฟไปอย่ามาอ้อนวอนนะ
ผู้ชายบ้าๆ
-
ค้างอย่างแรง..
ถ้าไม่มาต่อจะไม่ให้อภัยพี่เซฟคราบบผมมมม :z13: :z13: :z13: :z13:
อิอ
ยังไงก็เชียร์เลิฟ ทำไปเพราะรัก ไม่เข้าใจบ้า่งหรออออออออออออออออ
ห้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ตามมา :z13:
Jantaro
ตามมาเชียร์เลิฟเลิฟด้วย
-
:beat: :beat: :beat:คิดว่าจะมาเรียกคะแนนสงสารเหรอ
ฝันไปเถ๊อะพี่เซฟเอ้ย ยังไงเลิฟเลิฟของจิ๊บก็ต้องดีที่สุดเฟ้ย :serius2:
กรุณาต่อด่วนมันค้างงงงงงงมากกกกกกกกกก
-
:angry2: บังคับแล้วนะ มาต่อด่วนเลย
ค้าง.................................สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ค้างคา :serius2: :serius2: :serius2:
อยากอ่านต่อ
อยากรู้ว่าอีพี่เชฟมันจะเอาไง้แน่เนี้ย มาทำเงี้ยได้ไง ใจร้ายยยยยย
:กอด1:ไรเตอร์
-
พี่เซฟทำร้ายจิตใจเค้าขนาดนี้แล้วมาบอกว่ารักน้องเลิฟ เชอะ
รู้ไม๊ว่าน้องเสียใจจนจะตัดใจแล้วเนี่ย ถ้ากลับมาหาน้องจะยุให้น้องเลิฟเล่นตัวนานๆเลย คอยดูซิ
-
ถ้าเซฟยอมรับกับตัวเองว่าชอบน้องเลิฟ ก็ไม่ต้องไปลองคบกะน้องบูมหรอก เดี๋ยวน้องมันเกาะเป็นปลิงไม่ยอมเลิกแล้วจะยุ่ง สิ่งที่น่าจะทำก็คือ แก้ปัญหา ทำให้พ่อแม่ยอมรับให้ได้มากกว่า
-
:angry2: ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟ ใจร้าย
-
พี่เซฟทำเค้างงตามไปแล้วเรียบร้อย
เรื่องแบบนี้ต้องใช้หัวใจค่ะ อย่าใช้สมองคิด
และถ้ามันจะคิดมากและสับสนขนาดนั้นก็ตัดใจไปเหอะ
สงสารเลิฟ กลับไปคบกะผู้หญิงเหมือนเดิมซะไป
ปล.จะไปทดลองคบกะบูมเพื่อ??????????
ไม่เห็นว่าจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา
ปล.อีกที พี่เซฟโผล่มาเพื่อให้เค้าหมั่นไส้มากกว่าเดิมนะเนี่ย 555
-
ยังมีหน้ามาบอกรัก เหอะๆ ไม่ต้องมาทำคะแนนหรอกย่ะคุณเซฟสายไปแล้ว
และมากเลยด้วย เพราะว่าถึงจะทำอย่างไงแม่ยกทั้งหลาย ไม่มีทางไปเชียร์แกแล้วว
ใจร้ายกับหนูเลิฟเกินไป พูดจาซะขนาดนั้น แค่นี้เลิฟก้อเหนื่อยเกินพอแล้ว
พ่อกับแม่ต้องเข้าใจอยู่แล้ว ถึงเราจะรักเพศเดียวกันแต่ว่า เราเป็นคนดี ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร
ใช่ว่าติดคุก ทำให้พ่อกับแม่เสียใจมากกว่าอีก เลิฟๆสู้ๆ
ไรท์เตอร์จ๋า มาอัพปล่อยๆน้า คิดถึงน้องเลิฟๆ :man1: รักไรท์คุงที่สู้ดด :กอด1:
-
อย่างน้อยก็ได้รู้ความจริงจากพี่เซฟ แล้วเค้าก็ยังรู้สึกหวั่นไหวอยู่ก็ค่อยยังชั่ว
-
ทำไมมีแต่คนโกรธพี่เซฟอ่ะ :really2:
งั้นอยู่ข้างพี่เซฟต่อก็ได้ :3123:
เข้าใจความรู้สึกพี่เซฟนะ เวลาที่รักใครคนนึงแล้วเค้าไม่ใช่เพศที่เราสามารถรักได้ มันก็ต้องคิดหนักเหมือนกัน :เฮ้อ:
-
:fire:บอกได้อย่างเดียวว่า เห็นแก่ตัวที่สุด ชิ:fire:
-
:angry2: :angry2: กล้าคิดนะไอ่เซฟ...กล้าคิด....มีลองก่อน....แหม..ไม่คิดถึงใจคนอื่นเค้าบ้างหล่ะ
-
ขอบคุณค่า..
มุมของพี่เซฟมาแล้ว..แต่ก็แอบงงกับพี่แกนะ o2
ว่าแต่..พี่ไม่ต้องเลือกแล้วมั้ง..น้องมันเลือกให้พี่แล้วนิ :oว่าน้องมันจะตัดใจ o12สายไปแล้วพี่เอ๊ย..
:a5:อินังน้องบูมนี่คิดอะไรกับพี่เซฟรึป่าวหว่า :o11:
ปล.ถ้าความรักต้องใช้เหตุผลขนาดนั้น..ก็อย่ารักมันเลย o1
-
รักตายเลย มาต่อบ่อยขนาดนี้ๆ
-
ไม่ได้เกลียดอิพี่เซฟ แต่ตอนนี้เริ่มตะหงิดใจว่าอิน้องบูมมันจะเอาจริง
ฉวยโอกาสที่เค้ามาปรึกษาเอาจริงซะเลย
น้องเลิฟจ๋า.....สู้ๆ สู้เฟร้ยยยยยยยยยยยยยย
-
พี่เซฟ จะใช้สมอง หรือใช้ใจ ตัดสินนะ :call:
-
แกก็รักน้องหนิไอ้พี่เซฟ ในเมื่อใจตรงกันจะลังเลไมฟระ
:beat: ตบ ๆ ให้เผื่อจะกระจ่างในความคิดตัวเอง
อย่ามาเรียกคะแนนซะให้ยาก เดี่ยวน้องตัดใจจริง ๆ ขึ้นมาแกจะเจ็บเอง ชิชิ
:z6: ขออีกทีส่งท้าย
ไรท์เตอร์มาไวจัง แบบนี้ชอบมาก ๆ เลย อิอิ สู้ๆนะค้ะ
อย่าหักโหมแต่สม่ำเสมอนะ :กอด1:
-
ม่ายยยยยย...ยังไม่เข้าข้างอิพี่เซฟอยู่ดี..
ตรรกะแกบางทีก็ใฃ้ไม่ได้นะเฟร้ย... นึกดิว่าวันนั้นตอนที่ไปทักน้องเลิฟ ถ้าน้องมันว่ามันเป็น ผช เป็นพี่ชายของโรส..
จบเห่กันกันพอดีตั้งแต่ยังไม่เริ่ม...แล้วอะไรเนี่ย...ยิ่งอ่านความจริงยิ่งฉุนอิพี่เซฟ มีไปแอบลองคบกับนังน้องบูมด้วย เพราะจะเช็คตัวเอง..ไม่ต้องเช็คแล้วจร้าาา ตลอดเวลาที่อยู่กับเลิฟอ่ะมันก็แสดงออกชัดอยู่แล้ว...... :z3: :z3:
เซ็งพี่เซฟสุดแรง...
ปล..รออ่านต่อจ้าาาาา มาไวๆเน้อ o13
-
น้้องเลิฟ ทำใจ รอให้โอกาสคนใหม่ดีกว่า
เห็นด้วยกะรีฯบน
บูมมันสวมรอย ไม่เล่นหรอก
นายเซฟก้อไร้สาระ อีเดียท
คนละคนกัน ไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบ
จะลองคบแบบแฟนได้ไง
หมั่นไส้ทั้งคู่ :beat: :beat:
-
เหอะ เหตุผลอีพี่เซฟ
ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย
น้องเลิฟ อย่าไปสนใจเล้ย เหตุผลแค่เนี้ยะ
แถมยังเอาอีกคนมาเป็นข้ออ้าง หาเหตุผลให้ตัวเองเหอะ :angry2:
เซ็งอิพี่เซฟขั้นกว่า :fire:
-
ยังคงไม่รู้สึกสงสารพี่เซฟต่อไป แถมยังเคืองคนแต่งด้วยว่า ค้างงงงงงอีกแล้วววววววนะ
-
ได้ฟังความข้างพี่เซฟบ้าง...ก้อแอบเข้าใจนิดนึง
แต่สงสารน้องเลิฟมากกว่า..พี่เซฟใจเเข็งไปได้งัยเนี่ยน้องน่ารักขนาดนี้ :m16:
ปล. คุณMercy..ชอบร้านAfter youเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงนี้ห่างหายไม่ได้ไปนาน พูดเเล้วก็อยากจะไปกินChocolate lava :laugh:
ปล2.วันจันทร์ยังไม่รู้ว่าจะได้หยุดรึป่าวเลยค่ะ..ยังไม่ได้โทรถามเจ้านาย คุณMercyเดินทางระมัดระวังเหมือนกันนะคะ Take careค่ะ
-
อ่านความในใจคุณพี่เซฟ แร้วอิน....
ให้รักนำทางใจสิค่า คุณพี่ เด๋วปั๊ด..... :z6:.....เลยนี่ - -*
เข้ามาอ่านรวดเดียวจบ ขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากเลยนะค่ะ
รีบมาอับ ต่ไวไว น่อ เป็นกำลังใจให้ค่า :3123:
-
เกรงจะโดนเด็กบูมสอยไปกิน
พี่ก็บอกอยู่ น้องเค้าดูแรง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
งานนี้ ตัวใครตัวมัน (ฮาาาาาาาาาาา)
-
:monkeysad:สงสารเลิฟเลิฟอะจาร้องไห้ด้วยแล้ว สงสารพี่เซฟเหมือนกันจาตัดสินใจยังงัยอะ สู็ๆทั้งคู่ๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
โห อิพี่เซฟที่แท้ก็แอ๊บจริงๆ จะเอาไงก็เอาไวๆ เหอะ
เดี๋ยวใครคาบไป eat ไม่รู้นะ
-
พี่เซฟคิดได้ไงสงสารน้องเลิฟ :m16:
-
จะตัดสินใจยังงัยก้อให้ไวให้ไวหน่อยล่ะกันไม่ใช่เสียงของที่รักไปซะแล้วแล้วมาคิดได้ทีหลังน่ะมันไม่ดีน่ะไอ้คุณพี่เซฟ
-
ไรท์เตอร์รีบเข้ามาช่วยพี่เซฟด่วนนนน โดนถล่มเละแล้ว 5555
-
เขียนเรื่องน่ารักจัง ชอบหนูเลิฟมากๆๆๆๆๆ มุ่งมั่นกับความรัก o13
แต่หลังๆๆนี่ แอบเศร้า เมื่อไหร่พี่เซฟจะเข้าใจเลิฟซ้ากกกกที :เฮ้อ:
อ่านครั้งแรกแล้วชอบๆๆๆ มาต่ออีกน้า
:L2: :L2: เอาดอกไม้มาหั้ยคนแต่งค่ะ
ป.ล. อย่าแกล้งหนูเลิฟให้เศร้านาน นะคะ :monkeysad:
-
:pig4:
:call:
-
ฮือ...เพราะแบบนี้ถึงชอบไปอ่านพวกโพสจบแล้วมากกว่า
ค้างค่ะ...
ไม่รู้สิกับพี่เซฟไม่ได้โกรธหรือเกลียดเพราะเข้าใจ มันต่างกับกรณีพี่เอ็มที่อันนั้นเลวจริง
แต่ยังไงก็คือแชมป์คงเป็นได้แค่ตัวประกอบหลักงั้นสินะคะ - -' น่าสงสารกว่าเลิฟอีก เหอๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
ต่าย....นักอ่านใหม่
-
ไรท์เตอร์รีบเข้ามาช่วยพี่เซฟด่วนนนน โดนถล่มเละแล้ว 5555
กำลังมาค่ะ ไม่รู้ว่าจะช่วยให้ดีขึ้น หรือจะทำให้โดนถล่มมากขึ้นน่ะสิ
ปราณีพี่เซฟแกหน่อยเถอะนะคะ ยังไงซะแกก็เป็นพระเอกนะคะ
ตอนนี้กำลังปั่นอยู่ค่ะ เดี๋ยวไม่ค่ำๆ ก็มืดๆ จะมาต่อให้นะ
ช่วงนี้ชิลล์อยู่บ้าน โดนพ่อกักบริเวณ ไม่ให้ออกไปลั่นล้า กลัวม๊อบ
แต่เมื่อกลางวันแอบหนีไปกิน after you มา อดใจไม่ไหว ร้อนๆ เครียดๆ ต้องของหวานด่วน!!! :m18:
-
เพิ่งมาอ่านค่ะ ไรท์เตอร์เขียนเรื่องได้สนุกมาก :)
เอาจริงๆเราอ่านตอนนี้จบก็ยังแอบโมโหพี่เซฟอยู่ดีนั้นแหละค่ะ
อยากจะให้น้องเลิฟเมินซะให้เข็ดเลยยย! ดูพูดจากับน้องเลิฟแต่ละอย่าง เป็นเราเราขอยอมแพ้ไปแล้วค่ะ เพราะบางทีการพยายาม การยอม ให้ใครมากไปโดยที่เค้าไม่(ค่อยจะ) เห็นค่า มันเป็นความรู้สึกที่(โคตร)จะทรมาน พอน้องเลิฟไม่มาตามงอนง้อฝากของก็คิดถึงเค้าใช่มั้ยละค่ะ พี่เซฟ!
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ
ชอบเลิฟจริง ๆ แต่อิตาพี่เซฟนี่ไม่ไหวแล้ว
อะไรกัน :(
-
อยากอ่านอีกอ่าค่ะ :กอด1: รีบมาอัพเน้อ ปูเสื่อรอจร้า
-
เลิฟเลิฟจ๋า มาเร็วๆสิจ๊ะ
-
มาต่อเถอะ
เพิ่งมาติดได้ที่เลย ยย ย
:serius2:
-
มาแล้วค่ะ ช่วงนี้มาไวค่ะ
ไม่ได้ออกไปไหน เลยรีบมาต่อค่ะ
เรื่องนี้แต่งสดค่ะ ไม่มีสต็อกเลยค่ะ
แต่จะพยายามปั่นให้เร็วที่สุดนะคะ
ตอนนี้ก็ยังคงเป็นตอนพี่เซฟนะคะ
ตอนนี้หลายๆ คนอาจจะเข้าใจพี่เซฟเพิ่มขึ้นนะ (รึเปล่า)
แต่อยากให้เข้าใจมุมของพี่เซฟบ้าง
พี่เซฟมันเป็นแค่เด็กวัยรุ่นอายุ 21-22
เกิดมาไม่เคยรัก เคยคบ เคยชอบผู้ชายด้วยกัน
แล้วอยู่ดีๆ มารักคนๆ หนึ่ง ผลสุดท้ายกลายเป็นผู้ชาย
น้องมันต้องคิดมากเป็นธรรมดาค่ะ
น้องมันก็สับสน น้องมันเป็นพวกสายวิทย์ค่ะ
คิดเยอะ ข้อแม้แยะ แต่จะค่อยๆ ดีขึ้นค่ะ
น้องมันจะค่อยๆ เข้าใจและยอมรับมากขึ้น
เห็นใจน้องมันหน่อยนะคะ o13
+++++++++++++++++++++++
micaeal : อ๊ากกกก กลายเป็นเกลียดกว่าเดิมใช่ไหมคะเนี่ย โหะๆ
สมุนไพร : กรี๊ดดด มีคนมาปลอบใจพี่เซฟแล้วววว ดีใจแทนพี่เซฟจังค่ะ :กอด1:
Praew_64 : เข้าใจพี่เซฟแกหน่อยนะคะ เกิดมาจนอายุ 21 ปี พี่แกไม่เคยคบผู้ชายเป็นแฟนนะคะ แล้วแกก็ไม่ได้เป็นเกย์ พอถึงเวลาที่รักไปแล้ว แล้วดันมารู้ว่าคนที่รักเป็นผู้ชาย พี่แกก็เลยสับสนนะคะ เห็นใจแกหน่อย
*-*คาเมะ*-* : จริงจังรึเปล่าไม่รู้ แต่บอกได้ว่าน้องบูมนี่เป็นอีกหนึ่งตัวปัญหาค่ะ ฮ่าๆๆ
Serin : ไม่รู้คุณพ่อคุณแม่จะว่าไงนะคะที่ลูกชายคนเดียวมารักผู้ชายด้วยกัน แต่พี่เซฟแกก็คิดไปเองก่อนแหละค่ะ ว่าพ่อแม่จะต้องเสียใจ
Zhenelle[♥] : ใจเย็นค่า ให้โอกาสพี่แกหน่อยน้าาาาาา
jantaro : มาต่อแล้วจ้า อภัยให้พี่เซฟหน่อยน้าาาาา จิ้มคืนนนน :z13:
jjuboy : เค้าก็เชียร์คุณหมอกรเหมือนกัน โหะๆๆ
jiBtar : มาแล้วค่าคุณจิ๊บ ใจเย็นนะ อภัยให้พี่เซฟแกด้วยนะ
sayhi11 : มาแล้วจ้า บังคับกันเลยทีเดียว มาแล้วๆ ตอนนี้คงไม่ค้างแล้วเนอะๆ
samsoon@doll : คราวนี้ก็รู้แล้วนะคะว่าพี่เซฟจะเอาไงกันแน่เนอะ :กอด1:samsoon@doll
zingiber : มีแต่คนยุให้น้องใจแข็งนานๆ ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ต้องเขียน NC กร๊ากกกกกกก
Jellio : พ่อแม่ยังไม่ทันรู้เลยค่ะ พี่เซฟแกตื่นตูมอะ
wan2055 : ว่าเหมือนน้องเลิฟเลยค่ะ พี่เซฟใจร้ายเนอะ
PeeYaR : ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟโผล่มาให้หมันไส้มากกว่าเดิมซะงั้น พี่เซฟแกยัง งงๆ กับชีวิตอยู่เหมือนกันค่ะ
yunchun : กอดๆๆๆๆๆ มาแล้วจ้า เป็นผู้ปลุกระดมแม่ยกให้ซ้ำเติมพี่เซฟใช่ไหมเนี่ย
● MaYa~Boy ● : ขอบคุณที่เข้าใจพี่เซฟนะคะ (รึเปล่า) จริงๆ พี่เซฟแกหวั่นไหวมานานแล้วหละ แต่มันขี้ขลาดไม่กล้ายอมรับตัวเอง
Otaku : กรี๊ดดดดด แม่ยกพี่เซฟตัวจริงเสียงจริง :กอด1:
everytime : คำว่า 'เห็นแก่ตัว' ชัดมากกกกกก ฮ่าๆๆๆๆ
tutu : กร๊ากกกกเดี๋ยวนี้แต่ละคนไม่มีคำว่าพี่เซฟกันแล้ว เรียกไอ้ กันทุกคน ฮ่าๆๆๆๆ
IRIS : จริงค่ะ น้องมันเลือกให้แล้ว ฮ่าๆๆๆ เห็นด้วยว่าถ้าความรักต้องใช้เหตุผลขนาดนั้น ก็อย่ารักเลย แต่ต้องให้โอกาสพี่เขาหน่อยนะคะ เรื่องแบบนี้พี่มันก็เพิ่งเคยพบเคยเจอครั้งแรก
maxtorpis : ช่วงนี้มาบ่อย รักเขามากๆ น้าาาาตัวเอง
anajulia : จุ๊บๆ แทนพี่เซฟ ที่ไม่เกลียดพี่แกนะคะ น้องบูมนี่ตัวปัญญา
lune : ตอนนี้พี่แกคงมีคำตอบแล้วหละค่ะ
j3llnlyza : พี่เซฟมันคงได้สติจากเงื้อมือของทุกคนแล้วหละค่ะ ตบกับทุกเม้นท์เลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ :กอด1: คืน ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วงเค้า
bbyuqin : เอาน่าๆ เห็นใจพี่แกหน่อยนะ เด็กผู้ชายอายุ 21-22 ที่ไม่เคยพบเคยเจอเรื่องแบบนี้ พอเจอเข้าน้องมันก็ต้องคิดมาก สับสน วกวน หลงผิด เป็นธรรมดานะคะ
Little Devil : พี่เซฟมันโดนน้องบูมหลอกล่อนะคะ ลองอ่านตอนนี้ดูสิ แล้วจะรู้สึกว่า ใครที่ร้ายของจริง
OhJa : อ่านตอนต่อไปแล้วก็ปราณีอิพี่เซฟแกหน่อยนะคะ
*SparklinG* : โอ๋ๆๆ อย่าเคืองเค้านะ เค้ามาต่อแล้วนะ
vvivy : กรี๊ดดด คุณ vvivy ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่เข้าใจพี่เซฟเนอะ ปล. วันนี้พ่อไม่ให้ออกจากบ้าน แต่กลางวันก็แว๊บไปกิน after you มาอีกแล้ว อดใจไม่ไหว เค้าชอบ honey toast มากๆๆๆ เลย กินคนเดียวหมดก้อนเลยนะ ปล.2 วันจันทร์เค้าก็ไม่ได้หยุดค่ะ เจ้านายก็นิ่งเฉย ๆ ไม่ได้บอกให้หยุด แง่ๆๆๆๆๆ คุณ vvivy ถ้าไม่หยุดพรุ่งนี้ก็เดินทางดีๆ นะคะ พรุ่งนี้ท่าจะหนักหนาเอาการ
kei_kakura : ขอบคุณที่ชอบนะคะ อิพี่เซฟโดนถีบอีกแล้วววว ฮ่าๆๆๆ ฝากติดตามกันต่อไปนะคะ
ปลาทองสีชมพู : ตอนนี้ศึกหนักอยู่ที่น้องเลิฟแล้วค่ะ ไม่รู้จะให้โอกาสพี่เซฟไหม
kitty : kitty ยุติธรรมมากๆ ค่ะ สงสารทั้งคู่ดีแล้วๆ
JJHJJH : พี่เซฟแอ๊บ 'แมน' ฮ่าๆๆๆๆ
n2 : พี่เซฟแกยังคิดไม่ได้ค่ะ
yunjaejoong : ไวแล้วค่ะ พี่เซฟแกจะตัดสินใจได้แล้วค่ะ
Pikky : ขอบคุณที่ชอบนะคะ มาต่อแล้ว ตามอ่านกันต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
PEENAT1972 : ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ มาแล้วค่ะ
กระต่ายชมจันทร์ : คุณ กระต่ายชมจันทร์ มาแนวสงสารแชมป์ ซะแล้ว จะพยายามมาต่อบ่อยๆ ไม่ให้ค้างนานๆ ค่ะ
sky-cafe : ขอบคุณที่ชอบนะคะ ฮ่าๆๆ ไม่ต้องแอบโมโหพี่เซฟหรอกค่ะ โมโหกันเห็นๆ ได้เลย เพราะมีแต่คนโมโหเพี้ยบบบบ!!!!!
lizzii : ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ ขอบคุณที่ชอบน้องเลิฟด้วยค่ะ
i love u {knt} : มาแล้วค่ะ
++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 13 เข้าใจและยอมรับ (ภาคพี่เซฟ)
หลังจากที่ผมมีน้องบูมเป็นที่ปรึกษา แล้วเราลองคบกันหลอกๆ ผ่านมาสามวัน น้องบูมก็ให้ข้อสรุปกับผมว่า ผมไม่น่าจะสามารถมีแฟนเป็นผู้ชายได้ เพราะฉะนั้นผมก็ไม่ควรไปให้ความหวังกับเลิฟ ผมก็ถามน้องบูมนะครับว่าจะทำยังไงให้น้องเค้าตัดใจจากผมได้ เขาจะได้ไม่มัวมาจมปลักกับคนที่จะไม่ทำให้เค้ามีความสุขได้ น้องบูมก็แนะนำว่าให้ผมยังคงคบกับบูมต่อไป แต่พยายามเปิดเผยให้เลิฟรู้ เค้าจะได้คิดว่าผมมีแฟนแล้ว จะได้ตัดใจเลิกยุ่งซะที
ผมก็แย้งน้องบูมนะครับว่า ถ้าอย่างงั้นผมไปหาผู้หญิงมาปลอมเป็นแฟนจะดีกว่าไหม เผื่อน้องจะได้รู้ว่าผมคงไม่สามารถไปคบผู้ชายได้ เพราะผมชอบผู้หญิง แต่น้องบูมยังคงยืนยันว่า ให้ผมคบกับผู้ชายดีกว่าเพราะถ้าผมคบกับผู้หญิงเลิฟก็ยังคงมีความหวังได้ว่าซักวันผมจะเปลี่ยนมาชอบผู้ชาย แต่ถ้าผมมีแฟนเป็นผู้ชายเลิฟจะได้รู้สึกว่า ผมเลือกคนอื่นไปแล้ว ตัดใจเสียเถอะ
ผมเล่าแผนการณ์นี้ให้ไอ้กอล์ฟฟัง ไอ้กอล์ฟค่อนข้างไม่เห็นด้วยกับวิธีของน้องบูมนะครับ มันบอกว่าดูโหดร้ายและทำร้ายจิตใจกันเกินไปสำหรับน้องเลิฟ (ที่ผ่านมามันยังทำร้ายกันไม่พอ) แล้วความคิดบูมก็ดูแปลกๆ แต่มันก็บอกว่าแล้วแต่ผมจะตัดสินใจแล้วกัน ยังไงมันก็เป็นเพื่อนผม จะเป็นผู้ชาย หรือจะเป็นชายรักชาย ยังไงมันก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว บอกผมว่าอย่าคิดมาก ผมก็สงสารน้องนะครับ แต่บางอย่างต้องกลั่นใจเจ็บซะตั้งแต่ตอนนี้ครับ ดีกว่าลุกลามแล้วเจ็บเรื้อรัง
ถึงแม้น้องบูมจะบอกว่าผมไม่สามารถมีแฟนเป็นผู้ชายได้ แต่ลึกๆ ผมก็ยังสองจิตสองใจนะครับ เพราะผมก็ยอมรับว่าผมรักน้องไปแล้ว หลายคนคงบอกว่า ก็แค่ใช้หัวใจเอง มันจะต้องคิดอะไรกันมากมาย ก็ถูกครับ แต่ผมไม่ได้ถูกสอนให้โตขึ้นมาเป็นคนใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลครับ อย่างที่ผมเคยบอก ผมเป็นพวกเนิร์ดครับ พ่อแม่ผมก็เนิร์ด ผมถึงมีตรรกะชีวิตที่ต้องผ่านเหตุและผล พร้อมด้วยการทดลองก่อนเท่านั้น อะไรที่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ ผมจะไม่เสี่ยง ทุกคนอาจจะหาว่าผมขี้ขลาด แต่นี่เป็นนิสัยของผม ที่ถูกหล่อหลอมมาแต่เด็กนะครับ แค่ผมรักผู้ชายคนหนึ่ง ผมยังรู้สึกว่ามันคือ error ของวิถีชีวิตผม ผมยังไม่กล้าพอที่จะแหกกฏชีวิตของตัวเองครับ
ผมกะน้องบูมไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องบูมมากกว่าน้องชายของเพื่อนนะครับ น้องเขาก็นิสัยดี ช่วยเหลือให้คำปรึกษา โทรมาหา มาคุยด้วยบ่อยๆ ครับ เพื่อนๆ ในคณะมันก็ล้อๆ กันว่าน้องบูมเป็นเด็กใหม่ผมครับ แล้วข่าวลือเนี่ยนะครับมันเป็นอะไรไม่รู้ ความเร็วแสงมันสูงมาก ประสิทธิภาพในการกระจายตัวเองนี่เร็วและกว้างขวางสุดๆ มันคงจะไปเข้าหูของน้องเลิฟเข้าแล้วครับ
น้องมาดักรอผมในเช้าวันหนึ่งครับ เช้านั้นผมก็แวะรับน้องบูมมาเรียนด้วยกันครับ น้องมาถึงก็รีบถามถึงของฝากที่น้องฝากให้ผมทุกวันนะครับว่าผมได้กินรึเปล่า ผมกินครับ กินทุกอย่างนั่นแหละพวกของกินผมไม่ค่อยอยากกินทิ้งกินขว้างนะครับ เด็กที่เค้าไม่มีจะกินน่าสงสารมีอีกเยอะครับ
ผมก็ไม่ได้พูดอะไรกับน้องนะครับ เพราะน้องบูมบอกว่าถ้าเกิดว่ามีวันไหนเลิฟเข้ามาถาม มาทัก หรือมาพูดอะไร ให้ผมเงียบไว้ หรือพูดแค่ให้ตัดขาดกันไปซะ ที่เหลือน้องบูมจะจัดการให้เอง ผมแค่เออ ออ ห่อหมกตามไปก็พอ
น้องบูมก็จัดการจริงๆ ครับ ผมก็ตกใจเหมือนกันนะ คำพูดน้องบูมคงไปกวนต่อมโมโหของน้องนะครับ ปรี๊ดแตกทันที เรื่องปาท่องโก๋ ผมไม่เคยเอาให้บูมกินนะครับ น้องบูมแค่รู้ว่าน้องเลิฟซื้อปาท่องโก๋กับของกินมาฝากผมทุกเช้า แล้วผมคงยิ่งทำให้น้องปรี๊ดมากขึ้นเพราะผมบอกว่าน้องเป็นแค่คนรู้จักไม่ได้สนิท แล้วสิ่งที่ผมไม่คิดว่าน้องจะทำก็คือ น้องเดินชน เรียกว่าจงใจชนดีกว่า ชนน้องบูมจนล้มกระเด็นนะครับ ผมไม่คิดว่าน้องจะพาลขนาดนี้
“ทำไมทำตัวแบบนี้ ทำไมทำนิสัยอันธพาลแบบนี้ ผมบอกคุณแล้วว่าเราอย่ามายุ่งกับผมอีก เจ็บตรงไหนไหมครับบูม มาเดี๋ยวพี่พยุงไปห้องพยาบาล” น้องทำตัวไม่น่ารักเลยครับ ทำแบบนี้ได้ยังไง มันพาลเกินไป เข้าใจนะครับว่าโดนน้องบูมพูดจายั่วยุ แต่ว่าน้องบูมก็ไม่ได้ทำร้ายร่างกายนะครับ แต่นี่เลิฟจงใจเดินกระแทกน้องบูมก่อน หลังจากที่ผมว่าน้องไป น้องก็ตะโกนใส่หน้าผม หาว่าผมใจร้ายครับ จะว่าว่าใจร้ายก็ยอมครับ เพราะน้องทำเกินไปจริงๆ
แต่ถึงแม้น้องจะหาว่าผมใจร้าย แต่วันรุ่งขึ้นน้องก็ยังส่งของให้ผมเหมือนเดิมนะครับ สามมื้อไม่ขาดไม่เกิน จนตอนเย็นผมแวะมารับน้องบูมตามปกติ ผมก็เจอน้องเดินตามน้องบูมมาครับ
“ก็พี่คนเนี้ยอะ เขามาเรียกบูมไปคุยด้วย แล้วก็บอกว่าเขาเป็นแฟนพี่เซฟฮะ บูมก็งงๆ ว่ามาบอกบูมทำไม” น้องบูมคงเห็นหน้างุนงงของผมก็เลยรีบอธิบายครับ ว่าแต่น้องบอกว่าเป็นแฟนผมเหรอ นี่น้องจะมาโกหกคนอื่นอีกแล้วเหรอ
“พี่เซฟคบกับน้องคนนี้เหรอครับ” เลิฟถามผมทันทีหลังจากจบประโยครายงานของบูมครับ
“ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ ว่าผมทำอะไรอยู่ แล้วอย่ามาวุ่นวายกับบูมอีก” ผมไม่ชอบที่น้องมาทำเหมือนหาเรื่องกับน้องบูมลับหลัง แถมยังมาโกหกว่าเป็นแฟนผมอีก มันทำให้ผมคิดว่าน้องก็ยังคงไม่เลิกนิสัยชอบโกหกอยู่ดี ผมคงต้องพูดย้ำตัดขาดความสัมพันธ์ของเราอีกครั้ง เผื่อมันจะจบครับ
ผมพูดเสร็จก็รีบเดินหนีน้องไป ใช่ว่าผมจะรู้สึกดีที่ทำแบบนี้นะครับ อย่าลืมสิว่าผมก็ยังรู้สึกดีๆ กับน้องอยู่ แต่ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ เรื่องของเรามันก็จะไม่จบไม่สิ้นซักที แล้วน้องก็จะต้องเจ็บอย่างนี้ไปอีกนาน
+
+
+
+
หลังจากวันนั้นน้องก็หายเงียบไปเลยครับ ปกติไม่ว่าผมจะพูดจะว่าจะตัดรอนน้องยังไง รุ่งขึ้นอีกวันน้องก็จะทำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แล้วก็ยังคงปฏิบัติภาระกิจส่งของบำรุงผมเหมือนเดิม แต่นี่ผ่านมาสามวันแล้ว น้องเงียบหายไปเลยครับ...
จริงๆ มันควรจะสมใจผมแล้วที่น้องหายไปแบบนี้ แต่ทำไมใจผมมันโหวงๆ แปลกๆ ชีวิตผมก็เหมือนขาดๆ อะไรไป ทุกเช้าผมต้องคอยมองหาไอ้น้องแทนว่าวันนี้จะเอาอะไรมายื่นให้ผมรึเปล่า แต่ก็ไม่มีครับ จนผ่านไปสี่วัน ผมก็ตัดสินใจลองเรียบๆ เคียงๆ ถามไอ้แทนดู
“แทน วันนี้ไม่มีอะไรส่งถึงพี่เหรอ” ผมเดินเข้าไปวางจานข้าวตรงหน้าไอ้แทนที่กำลังนั่งโซ้ยข้าวอยู่กับเพื่อนอีกสองคน
“ของอะไรเหรอพี่ อ๋อ ของจากไอ้เลิฟน่ะเหรอ ไม่มีอะ คงไม่มีแล้วมั้งพี่” ก็ดีแล้วสินะที่ไม่มี มันต้องดีใจสิวะ ทำไมมันเจ็บๆ แปล๊บๆ หวิวๆ ที่หัวใจจังวะ
“เอ่อ................” อยากจะถามต่อนะครับ แต่ไอ้แทนมันจ้องหน้าผมแล้วรีบพูดแทรก
“บางทีคนเรามันก็เหนื่อยเป็นนะพี่ คนนะพี่ มีหัวจิตหัวใจ ไม่ใช่ตุ๊กตาไขลานที่จะดุด่าว่ากล่าวยังไงก็ยังเดินต่อไป นี่คือสิ่งที่พี่ต้องการรึเปล่า ถ้าใช่ก็ยินดีด้วย ผมคงจะไม่ต้องทำหน้าที่แมสเซนเจอร์อีกแล้วหละ” คำพูดของไอ้แทนเหมือนค้อนปอนที่ทุบลงบนหัวผมนะครับ นี่น้องตัดใจแล้วจริงๆ ใช่ไหม แล้วผมเป็นอะไรไปเนี่ย ข้าวที่ซื้อมาสรุปก็ได้แต่นั่งเขี่ยไปเขี่ยมาไม่ได้กินเลยซักคำ ไอ้น้องแทนก็รีบกินเสร็จก็ขอตัวไป ผมรู้สึกว่าแทนเคืองๆ ผมนะครับ
เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วนี่ใช่ไหมไอ้เซฟ แกก็อยากให้เรื่องมันจบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ จะเศร้าทำไมวะ จะไปคิดถึงเขาอีกทำไมวะ ก็แกเองไม่ใช่เหรอวะที่ทั้งด่า ทั้งว่าเขาแบบนั้น เขาทนได้ก็คงไม่ใช่คนแล้ว...เฮ้อออออออ
ผมต้องพยายามสงบจิตสงบใจเตรียมตัวสอบก่อนนะครับช่วงนี้ ไหนจะต้องมาเรียนซัมเมอร์ และซ้อมฟุตบอลช่วงปิดเทอมอีก ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก่อนดีกว่า
+
+
+
+
ผ่านช่วงสอบไป หนึ่งอาทิตย์ผมก็เริ่มมาเรียนซัมเมอร์ครับ เรื่องราวต่างๆ ระหว่างผมกับเลิฟก็ยังไม่จากหายไปจากสมองของผม ลึกๆ แล้วผมยังคงรอ...รอว่าจะมีซักวันที่น้องจะส่งของมาให้ผมเหมือนเดิม ผมพยายามมองหาไอ้แทนทุกเช้า แต่ไอ้แทนมันก็เมินๆ ผมนะครับ นี่ผมเป็นอะไร ผมหวังอะไรกันแน่ หวังจะให้น้องกลับมาง้อผมเหมือนเดิมหรือไง โอ๊ยยยยยยยย ผมสับสนนะครับ ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง ผมไม่รู้ว่าคนที่เขาเพิ่งรู้ตัวเองว่าชอบผู้ชาย เขาจะมีอาการเหมือนผมไหม...?
ตกเย็นของวันที่สองที่เริ่มเรียนซัมเมอร์ ผมว่าจะกลับบ้านไปนอนพัก ก็เดินคิดเรื่องนี้วนไปวนมา ขาผมดันพาเดินมาถึงคณะดุริยางค์ฯ ได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมก็ตกใจตัวเองเหมือนกัน ว่าเรามาที่นี่ทำไม ผมมองเห็นร่างคุ้นตา ใบหน้าที่คุ้นเคยกำลังเดินลงมาจากตึก ผมรีบเดินเข้าไปหา
“เลิฟ” ผมทักน้องเสียงไม่ดังนัก ติดจะกล้าๆ กลัวๆ
“ไม่ใช่เลิฟ คุณเองนั่นแหละที่แยกไม่ออกจนทำให้เรื่องราวมันใหญ่โต หัดสังเกตุแล้วจำไว้บ้างสิคุณ แล้วมาทำไม ต้องการอะไรอีก แค่นี้ยังทำพี่ผมเจ็บไม่พออีกเหรอไง ยังจะมาย้ำซ้ำเติมอะไรอีก หรือจะเอาให้กระอักเลือดตายกันไปเลย” น้องโรสเธอใส่ผมเป็นชุดเลยครับ ไม่ได้เปิดโอกาสให้ผมได้พูดอะไรบ้างเลย
“เอ่อ......คือ......พี่.......ขอโทษ” ผมไม่รู้ว่าคำพูดไหนจะเหมาะเท่ากับคำนี้
“ขอโทษเหรอ....น่าสมเพชหวะ คุณรู้ตัวไหมว่าคุณน่ะมันเป็นผู้ชายที่ขี้ขลาด เห็นแก่ตัว งี่เง่า โง่งม แล้วก็เฮงซวยที่สุดเท่าที่ผมเคยพบเคยเจอมาเลย พี่ชายผมรักคุณมากขนาดไหนคุณรู้ไหม? มันทุ่มเทเพื่อความรักของมันมาตลอด มันสู้เพื่อความรักของมันมาตลอด ถึงแม้ความหวังมันจะริบหรี่ แต่มันไม่เคยย่อท้อเลย เพราะอะไรรู้ไหม เพราะมันรักคุณไง แค่คำว่ารักคำเดียวมันก็สามารถเป็นแรงขับให้คนๆ หนึ่งลุกขึ้นมาสู้เพื่อที่จะได้คนที่ตัวเองรักมาครอบครอง แต่คุณแม่งไม่เคยเห็นค่า แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจอีก ถ้าไม่รักไม่ชอบอย่างน้อยก็เห็นแก่ความเป็นคน เป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ปฏิเสธด้วยคำพูดที่มันดีๆ หน่อย คุยอย่างมีเหตุผลเลิฟมันไม่ใช่ควาย มันเข้าใจภาษาคน”
“พี่....พี่...พี่ขอโทษจริงๆ แต่ถ้าน้องโรสเป็นพี่ โรสจะทำยังไง พี่สับสน พี่ไม่ได้เป็นเกย์ แล้วจะให้พี่คบผู้ชายด้วยกันได้ยังไง ถ้าพ่อแม่รู้ เค้าจะผิดหวังแค่ไหน แล้วถ้าคนอื่นๆ รู้เขาจะมองพี่ยังไง พี่ไม่รู้ พี่คงขี้ขลาดอย่างที่โรสพูดจริงๆ แต่จะให้พี่ทำยังไงหละ” ก็จริงครับ ผมจะต้องทำยังไงหละ ผมก็ไม่อยากเป็นแบบนี้ ผมก็อยากมีทางออกเหมือนกัน
“คุณใช้สมองมากเกินไปรึเปล่า คุณคิดมากเกินไป คุณแคร์คนอื่นเยอะเกินไปรึเปล่า คุณแคร์เฉพาะคนที่รักคุณและคนที่คุณรักก็พอแล้ว คุณจะแคร์ทุกคนบนโลกนี้ไม่ได้หรอกนะ ส่วนเรื่องของพ่อแม่ ถ้าเกิดว่าการที่คุณจะรักผู้ชายคนหนึ่งด้วยใจจริง และคุณแสดงออกให้เค้าเห็นว่าคุณจริงจัง จริงใจ และคุณก็ปฏิบัติหน้าที่ของลูกที่ดีได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ผมเชื่อว่าพ่อและแม่คุณจะเข้าใจ แต่นี่คุณเล่นไม่สู้ ไม่หือไม่อือ ไม่ทำอะไรเลย ได้แต่วิ่งหนี แล้วปล่อยให้พี่ชายผมกลายเป็นคนวิ่งไล่แบบมองไม่เห็นจุดหมาย คุณคิดว่ามันแฟร์แล้วเหรอ...ผมถามคุณจริงๆ นะ คุณรักไอ้เลิฟมันบ้างไหม”
“พี่......พี่”
“ไม่ต้องตอบและ คุณมันก็ยังคงเห็นแก่ตัวเองอยู่ดี” น้องโรสทำท่าจะหนีผมไปแล้วครับ
“เดี๋ยวครับ พี่รักน้องเลิฟครับ แต่...” แต่ผมจะทำยังไงดี
“แต่อะไร ถ้ารักก็ไม่ต้องมีคำว่าแต่ ถ้ามีคำว่าแต่ คุณก็ไม่ต้องรักหรอก ตอนนี้ไอ้เลิฟมันตัดใจจากคุณแล้ว ถ้าคุณยังมัวแต่ห่วงนู่น กังวลนี่ คุณก็กลับไปอยู่ในที่ของคุณซะแล้วก็ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปให้หมด ต่อจากนี้ก็ทางใครทางมันนะ ผมจะให้ไอ้เลิฟอโหสิกรรมกรวดน้ำคว่ำขันไปให้แล้วกัน อ่อ...แล้วต่อไปถ้าไม่แน่ใจว่าคนไหนเลิฟ คนไหนโรส ก็ไม่ต้องทักนะ ตัดปัญหาไปเลย ลาก่อน” เฮ้ยเดี๋ยวสิ ไม่ปล่อยให้ผมได้แก่ตัวหรือพูดอะไรเลยเหรอ
“เดี๋ยวครับน้องโรส แล้ว...แล้วน้องเลิฟไปไหนครับ วันนี้ไม่ได้มาเรียนเหรอ” ตอนนี้ผมเริ่มอยากคุยกับเลิฟแล้วครับ แค่คิดว่าจะต้องตัดใจจากเรื่องนี้ซะ ผมก็รู้สึกทรมานยังไงบอกไม่ถูก
“ถามถึงทำไม ถึงมันอยู่ผมก็ไม่ให้มันเจอคุณหรอก มันไม่ได้ลงเรียนซัมเมอร์เทอมนี้ เพราะมันอยากจะหนีไปไกลๆ ไปตัดใจจากผู้ชายห่วยๆ อย่างคุณซะที” ทรมานจังครับ ทำไมรู้สึกแย่แบบนี้ แค่คิดว่าน้องหนีผมไปแล้ว น้องจะไม่รักผมแล้ว ผมจะไม่ได้เห็นผู้ชายตากลมแก้มป่อง แอบยืนมองผมที่ลานจอดรถ ไม่ได้รับแมสเซจหวานๆ ง้อๆ สามเวลาหลังอาหารอีกแล้ว ผมจะไม่ได้ของบำรุงที่ส่งมาให้ด้วยความรักพร้อมข้อความอวยพรให้ผมสุขภาพดีจากน้องอีกแล้ว
สรุปว่าผมหนีหัวใจตัวเองไม่ได้แล้วใช่ไหม กฏเกณฑ์ชีวิตที่ผมสร้างขึ้นมาจะต้องถูกฉีกออก เพราะคำว่ารัก เพราะว่าผมรักน้อง ผมหนีหัวใจตัวเองอีกไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ ผมต้องการน้อง ช่วยด้วย ทำยังไงดีครับ
“เลิฟไปไหนครับ บอกพี่ได้ไหม พี่ขอร้อง พี่...พี่อยากจะคุยกับเลิฟ พี่อยากขอโทษ พี่อยากบอกเลิฟว่าพี่เสียใจ พี่อยากให้เลิฟให้โอกาสพี่อีกครั้ง” ผมจะดร็อปซัมเมอร์ไปตามหาน้องครับ ผมคิดว่าถึงเวลาที่ผมต้องทำอะไรเพื่อน้อง และเพื่อความรักของเราได้แล้ว
“ฮ่าๆๆๆ ตลกหวะ โอกาสเหรอ? มาร้องหาอะไรตอนนี้ ไม่มีให้หรอก ทีคุณยังไม่เคยให้โอกาสพี่ผมเลย แล้วตัวเองจะมาร้องเรียกคิดว่าจะได้รับมันเหรอ ฝันไปรึเปล่าฮะ คุณกลับไปก่อนเถอะ ลองกลับไปคิดดีๆ ว่าคุณพร้อมที่จะเสียสละเพื่อเลิฟ พร้อมที่จะสู้เพื่อความรัก และเลิกหมกมุ่นกับความคิด กับกฏเกณฑ์ชีวิตบ้าๆ ของตัวเองรึยัง ถ้าคุณพร้อมแล้ว พรุ่งนี้คุณค่อยกลับมาให้คำตอบกับผมแล้วกัน”
คราวนี้น้องโรสไม่เปิดโอกาสให้ผมร้องถามอะไรอีก เพราะน้องรีบวิ่งหนีไปเลย เฮ้อออออ คืนนี้ผมจะอยู่กับตัวเอง ผมจะถามใจตัวเองย้ำซ้ำอีกครั้ง ว่าผมพร้อมที่จะสู้เพื่อความรักจริงๆ แล้วใช่ไหม ไม่ใช่ว่าผมไม่รักน้องถึงต้องมานั่งถามตัวเองอีก แต่ผมอยากจะย้ำกับตัวเองอีกครั้ง แล้วครั้งนี้มันจะเป็นการตัดสินใจสุดท้ายของผม เพื่ออนาคตของผม และคนที่ผมรัก ผมต้องมั่นใจในตัวเองให้มากกว่านี้ มากพอที่จะทำให้คนรอบข้างมั่นใจในตัวผม มั่นใจในความรักของผมให้ได้
ถึงเวลาที่ผมจะสู้เพื่อความรักแล้วสินะ!!!!
++++++++++++++++++++++++++
เข้าใจน้องเซฟมากขึ้นบ้างไหมเอ่ย????
ตอนที่แล้วพี่เซฟโดนเละเทะกันเลยทีเดียว
สงสารพี่เซฟแกหน่อยนะคะ
ตอนต่อไปจะพยายามมาต่อเร็วๆ ค่ะ
เดินทางไปไหนช่วงนี้ก็ดูเส้นทางดีๆ นะคะ ปลอดภัยไว้ก่อน
รัก ทุก คน เลยค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
ูู^
แทงก่อนเรยค่ะ
เริด ด ด ด
------------------------
โอ๊ย พี่เซฟขา เพิ่งตื่นหรือค่ะนั่น
เค้าคงจะอยู่หรอกค่ะ
ตามสิค่ะตามม ม
มาต่ออีกนะค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งติด แซ่บ!!!!!
-
^
^
^
^
จิ้มคืนค่ะ :z13:
ยินดีต้อนรับนะคะ
-
น้องโรสพูดมาแต่ละคำนี่มันใช่ทั้งนั้นเลย
อิพี่เซฟ ต้องเป็นฝ่ายเหนื่อยบ้างแล้วสินะ
แต่ไม่รู้สิ คิดว่าอย่างเลิฟคงไม่ใจร้ายให้พี่เซฟต้องเหนื่อยนานหรอก
ใช่มั๊ยคะคุณMercy???
-
ช้าไปป่าว กว่าเซฟจะคิดได้
เลิฟอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
บูมชอบเซฟแล้วแน่ๆ จะมีมือที่สามมั้ย
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :pig4: ถูกจาย
-
ไรท์เตอร์จ๋า :กอด1: มาอัพแล้ววว
สมน้ำหน้า 555555 แหมๆทีนี้ยังจะมาง้อ ช้าไปป่าวเนี่ย
โรสพูดถูกหมดเลยอ่ะ เลิฟๆ อย่าเพิ่งให้อภัยเร็วนะ
เดี๋ยวจะมี NC เร็ว เราว่าไรท์เตอร์ยังไม่พร้อม อิอิ
แต่ว่ารีดเดอร์ทั้งหลายพร้อมค่ะ 555
ยังหมั้นไส้พี่เซฟอยู่นะเนี่ย มาปลุกระดมแม่ยกอีกแล้ว 555
ไรท์เตอร์มาอัพอีกน้า :man1:
-
สมน้ำหน้าไอพี่เซฟฟฟ
เลิฟอย่าไปยอมง่ายๆนะ
ไอพี่เซฟบ้า...............................
โรสอย่าบอกนะว่าเลิฟอยู่ที่ไหน แต่ไปกระซิบมานพออ
อิอ
ยังไงก็ขอบคุนน้าครับ
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
น้องโรส เอาใจไปเลย สุดยอดอ่ะน้อง o13
ส่วนอิพี่เซฟ :angry2:
-
บางทีคคำว่า เหตุผล มันก็ควรจะลบออกไปพจนานุกรมส่วนตัวเป็นการชั่วคราวบ้าง
เป็นคนมีเหตุมีผลเป็นเรื่องดี แต่เอามันมาใช้กับทุกเรื่อง มันไม่ได้หรอก
มีเหตุผลมากเกินไป มันก็เข้าข่าย คนไร้หัวใจ นะ อะไรๆ ก็เหตุผลตลอด ทำตามใจตัวเองมั่งก็ได้นะอ้ายคุณเซฟเด็กเนิร์ด
ตอนนี้น้องโรสโคตได้ใจเลยอ่ะ สิบ สิบ สิบ ยังน้อยไป
สะใจที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอกให้หน้าหงายไปเลย
ปล. อ้ายเซฟยังเป็นหนุ่มจิ้นอยู่ใช่ไหมครับ ไรต์เตอร์ (ผ่านมือตัวเอง ไม่นับ) ให้เลิฟเปิดซิงอ้ายเซฟเถอะนะ
-
สงสัยพี่เซฟจะไม่เคยมีแฟน
ต้องให้น้องโรสสอน หุหุ
ว่าแต่ พี่เซฟคงเข้าใจหัวใจตัวเองมากขึ้นแล้วน๊า
:L2:
-
ยังค่ะ mercy ยังไม่เข้าข้างอิพี่เซฟค่ะ
เก่งซะเปล่า ดันไปเชื่อคำอินังน้องบูมหน้าขาวอ่ะ ให้มีแฟนเป็นผู้ชาย เลิฟจะได้ตัดใจ..คิดได้ไงคะคู๊ณณณณณณณณ ตื่นๆๆด่วนเลย :beat:
เก่งมากค่ะน้องโรส...อิพี่เซฟเจอแค่นี้ยังน้อยไปกับที่น้องเลิฟเจอคำพูดเจ็บปวดจากเฮียแก..
กลับไปนอนคิดมาเลย.หุหุ...ถึงเวลาเอาคืน...
ปล. ถึงจะโกรธพี่เซฟแค่ไหน แต่ก็รักแหล่ะ...พระเอกเรานี่...แต่ตอนนี้ไม่ไหวจะเคลียร์
ปลล.mercy ไปกิน after you สาขาไหนอ่ะ..เราไปกินทองหล่อแหล่ะ ยังไม่ได้ลอง Honey toast เลย เพราะกินแต่ chocolate lava อ่ะ..(ชอบมากกกกกกกกกกกก) บิ่งกินกับสตรอเบอรี่สดปั่น...เริ่ดสุดๆๆ (แต่ชอบกิน โกโก้ปั่น ที่คอฟฟี่บีนเหมือนกัน) ได้ค่าโฆษณามั้ยเนี่ย ..หุหุ
รออ่านต่อคร่าาาา o13
-
ชอบที่แทน กับน้องโรสพูดอะค่ะ โดยเฉพาะที่น้องโรสพูด พูดแบบดูเป็นคนที่ใช้ชีวิตเป็นดี (ปลื้ม)
อ่านไปอ่านมาตอนนี้ก็สงสารพี่เซฟนะค่ะ แต่ก็ไม่อยากให้น้องเลิฟใจอ่อนยอมให้ง่ายๆอยู่ดี
ก็แหม เล่นไปพูดกับน้องเค้าแต่ละอย่าง เจ็บๆ ทั้งนั้น แล้วตอนนี้พอคิดว่ารักน้องเค้าแล้วจะกลับไปหาน้องเค้าเลยว่างั้น? ง่ายไปมั้ยค่ะพี่
-
ปลล.mercy ไปกิน after you สาขาไหนอ่ะ..เราไปกินทองหล่อแหล่ะ ยังไม่ได้ลอง Honey toast เลย เพราะกินแต่ chocolate lava อ่ะ..(ชอบมากกกกกกกกกกกก) บิ่งกินกับสตรอเบอรี่สดปั่น...เริ่ดสุดๆๆ (แต่ชอบกิน โกโก้ปั่น ที่คอฟฟี่บีนเหมือนกัน) ได้ค่าโฆษณามั้ยเนี่ย ..หุหุ
^
^
^
ไปกินที่ ลา วิลล่า อารีย์ค่ะ คุณ bbyuqin แอบเล็ง Choc lava ไว้เหมือนกันค่ะ แต่ไปทีไรก็อดใจสั่ง Honey Toast ไม่ได้เลย ลองกินดูค่ะ loveมากๆๆๆๆ จริงๆๆๆ (แอบอยากซื้อ ออเร้นจ์ลาเต้จากสตาร์บัคมากินด้วย แต่กลัวร้านเขาจะตื้บเอา)
ส่วน คอฟฟี่บีน อาทิตย์ก่อนสั่งกาแฟเย็น ให้ไม่เต็มแก้ว แอบเคืองสุดฤทธิ์ค่ะ ถามน้องพนักงาน น้องก็ได้แต่ยิ้ม แต่ไม่รู้ รู้สึกไปเองไหมว่าเดี๋ยวนี้เค้กชิ้นเล็กลงเนอะ
อ๊ากกกกกกกกก นี่เราได้ค่าโฆษณากันม๊ายยยยยยยยย
กระทู้จะกลายเป็นเรื่องกินไปซะแล้วววว !!! โหะๆๆๆ
-
ไปเคลียร์กับที่บ้านก่อนดีกว่ามั้ยคะพี่เซฟ
เดี๋ยวถ้าพ่อแม่คัดค้านแล้วมาลังเลๆทำเลิฟเสียใจ เชอะ :m16:
ปล.ขอบคุณที่มาต่ออย่างรวดเร็วค่ะ
จุ๊บๆ :L2:
-
อุ้ย คุยกันเรื่องกิน ขอแจมด้วยคนดิ
ขอสนนราคาร้าน after you หน่อยสิคร้าบ
อยากลองไปกินอ่ะ
คอฟฟี่บีน รู้สึกว่ามันแพงไปหน่อย คิดว่า ราคาอัตรานี้ กับอาหารแบบนี้ น่าจะหาที่อื่นที่ให้เราได้มากกว่านี้ แต่ชอบร้านเขา แต่งร้านสวยจริง
เค้ก secret recipe ก็ดีนะครับ ผมว่ามันชิ้นใหญ่ดีอ่ะ รสชาติก็โอเค
ปล. กลัวโดนด่าจังพากระทู้ออกอ่าวไทย แต่อยากรู้นี่นา
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่เซฟของหนู
-
ขอบคุณค่า..
ตอนนี้น้องโรสเป็นพระเอกใช่ป่ะเนี่ย o7แมนโคตร..
เหอะ..มีแววว่านังน้องบูมจะเป็นมือที่สาม :z3:หาเื่รื่องใส่ตัวนะพี่เซฟ..
ตอนน้องมันอยู่ก็ไม่เห็นความสำคัญ..ยิ่งรู้ว่ารักก็ยิ่งเห็นเป็นของตาย..แล้วเป็นไงล่ะต้องรอให้(เกือบ)สูญเสียถึงจะรู้คุณค่า o12
ปล.คิดถึงน้องอ่ะเมื่อไหร่น้องจะกลับมา(พร้อมความเข้มแข็ง :a2:)
-
อุ้ย คุยกันเรื่องกิน ขอแจมด้วยคนดิ
ขอสนนราคาร้าน after you หน่อยสิคร้าบ
อยากลองไปกินอ่ะ
คอฟฟี่บีน รู้สึกว่ามันแพงไปหน่อย คิดว่า ราคาอัตรานี้ กับอาหารแบบนี้ น่าจะหาที่อื่นที่ให้เราได้มากกว่านี้ แต่ชอบร้านเขา แต่งร้านสวยจริง
เค้ก secret recipe ก็ดีนะครับ ผมว่ามันชิ้นใหญ่ดีอ่ะ รสชาติก็โอเค
ปล. กลัวโดนด่าจังพากระทู้ออกอ่าวไทย แต่อยากรู้นี่นา
กร๊ากกก งั้นแอบบกระซิบนิดนึงไม่ให้ออกอ่าวไทยโนะ
after you ก็ถ้าเป็นจำพวก Toast ก็จานละ 165 บาทค่ะ อย่างอื่นก็ราคาประมาณนี้นะคะ
พวกช็อคเย็นร้อน ก็ ประมาณ 130 กว่าบาท ถ้าจำไม่ผิด อย่างอื่นไม่เคยลองเลยค่ะ ไปถึงก็สั่งอย่างเดียวเลย
คอฟฟี่บีนแพงจริงค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกินแล้ว
ส่วน secret ชอบอาหารมากค่ะ ให้เยอะมากอร่อยดี เค้กก็อร่อย
สรุป....
ตอนนี้เริ่มเห็นใจพี่เซฟกันรึยังคะ (ฮ่าๆๆๆ วกกลับมาเรื่องนิยายแถมาๆ จะได้ไม่ออกทะเลเย้!!!)
-
ูู^
^
^
คุยกันเรื่องของกิน นึกแล้วน้ำลายไหล อิอิ
กลับมาเม้นตอนนี้ดีกว่า.....55+
ไปตามเลิฟซะที อยากอ่านตอนเค้าง้อกัน :o8:
แต่อยากหั้ยพี่เซฟเลิกคิด ถึงเรื่องความถูกต้องอ่ะ
แค่ยอมรับว่ารักหนูเลิฟ ซะก้อสิ้นเรื่อง
-
อุ้ย คุยกันเรื่องกิน ขอแจมด้วยคนดิ
ขอสนนราคาร้าน after you หน่อยสิคร้าบ
อยากลองไปกินอ่ะ
คอฟฟี่บีน รู้สึกว่ามันแพงไปหน่อย คิดว่า ราคาอัตรานี้ กับอาหารแบบนี้ น่าจะหาที่อื่นที่ให้เราได้มากกว่านี้ แต่ชอบร้านเขา แต่งร้านสวยจริง
เค้ก secret recipe ก็ดีนะครับ ผมว่ามันชิ้นใหญ่ดีอ่ะ รสชาติก็โอเค
ปล. กลัวโดนด่าจังพากระทู้ออกอ่าวไทย แต่อยากรู้นี่นา
after you ก็ถ้าเป็นจำพวก Toast ก็จานละ 165 บาทค่ะ อย่างอื่นก็ราคาประมาณนี้นะคะ
พวกช็อคเย็นร้อน ก็ ประมาณ 130 กว่าบาท ถ้าจำไม่ผิด อย่างอื่นไม่เคยลองเลยค่ะ ไปถึงก็สั่งอย่างเดียวเลย
คอฟฟี่บีนแพงจริงค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกินแล้ว
ส่วน secret ชอบอาหารมากค่ะ ให้เยอะมากอร่อยดี เค้กก็อร่อย
สรุป....
ตอนนี้เริ่มเห็นใจพี่เซฟกันรึยังคะ (ฮ่าๆๆๆ วกกลับมาเรื่องนิยายแถมาๆ จะได้ไม่ออกทะเลเย้!!!)
เห็นใจนิดหน่อย นิดเดียวจริงๆ นะ
อ้ายเซฟออกแนวสมองนำหน้าหัวใจเกินเหตุอ่ะ
ปล. บอกหน่อยเต๊อะ อ้ายเซฟยังจิ้นป่ะ 55555 อยากให้น้องเลิฟพรากความจิ้นอ้ายเซฟไปอย่างแรง
-
โรส เอารางวัลน้องดีเด่นไปเลยดีไหม o13
พี่เซฟสู้ๆ :3123:
-
o13 โรสสสสสสสสสเธอเยี่ยมมาก o13
-
เรารักเธอมากเลยโรส
“ขอโทษเหรอ....น่าสมเพชหวะ คุณรู้ตัวไหมว่าคุณน่ะมันเป็นผู้ชายที่ขี้ขลาด เห็นแก่ตัว งี่เง่า โง่งม แล้วก็เฮงซวยที่สุดเท่าที่ผมเคยพบเคยเจอมาเลย พี่ชายผมรักคุณมากขนาดไหนคุณรู้ไหม? มันทุ่มเทเพื่อความรักของมันมาตลอด มันสู้เพื่อความรักของมันมาตลอด ถึงแม้ความหวังมันจะริบหรี่ แต่มันไม่เคยย่อท้อเลย เพราะอะไรรู้ไหม เพราะมันรักคุณไง แค่คำว่ารักคำเดียวมันก็สามารถเป็นแรงขับให้คนๆ หนึ่งลุกขึ้นมาสู้เพื่อที่จะได้คนที่ตัวเองรักมาครอบครอง แต่คุณแม่งไม่เคยเห็นค่า แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจอีก ถ้าไม่รักไม่ชอบอย่างน้อยก็เห็นแก่ความเป็นคน เป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ปฏิเสธด้วยคำพูดที่มันดีๆ หน่อย คุยอย่างมีเหตุผลเลิฟมันไม่ใช่ควาย มันเข้าใจภาษาคน”
เราเห็นด้วยอย่างยิ่ง
เลิฟหนีไปให้ไกลๆเลยนะครับ
เรายังไม่ให้อภัยพี่เซฟง่ายๆหรอก
เลิฟอย่าเพิ่งให้อภัยพี่เซฟนะ
ตามความคิดเรานะ ที่โรสพูดอ่ะถูกหมด
เซฟเป็นผู้ชายที่โลเลในความรักมากมาก
มา +1 ให้คุณ Mercy ค่ะ เพราะผมชอบคำพูดโรสมากมากเลย
มาต่อไวไวนะครับ ดีใจจังไม่ได้เล่น 2 วันมาต่อให้ ขอบคุณมากมากนะครับ
ตอนนี้ :fire:เซฟมากมากครับ
-
รักน้องโรส สุดยอด o13
ชอบทุกประโยค
สมน้ำหน้าคนบางคน
-
ถึงคราวพี่เซฟวิ่งตามมั่งแล้ว..(สู้ๆแล้วกัล)..น้องเลิฟอย่าไปยอมง่ายๆเน้อ อิอิ
ปล.พุ่งนี้ได้ทำงานแน่นอนแล้วค่ะ เจ้านายไม่หยุดให้เลย :sad4: คุณMercyถ้าไปทำงานเดินทางระมัดระวังเช่นกันนะคะ
Take careค่า
-
เย้ๆในที่สุดก็มาต่อแล้ว
เรื่องยังสนุกเหมือนเดิมไปเปลี่ยน
เลิฟอย่าไปยอมพี่เซฟง่ายๆนะ
-
พี่เซฟเริมคิดได้แล้ว โรสก็บอกที่อยู่ของเลิฟเถอะจะได้ดีกันซะที :เฮ้อ:
-
สรุป.... อีพี่เซฟมันโง่+งี่เง่าเอง = = "
-
คิดมากว่ะพี่เซฟ -*- :z6:
-
สมน้ำหน้าแล้ว อิอิ
-
พี่เซฟ คิดได้ก็(เกือบ)จะสายล้วมั้ง เฮ่อ
ปล..after u ก็ชอบ แต่ชอบ secret ม๊ากกกกกกกกกก กินเค้กได้จนตาย อิอิ
-
:m16: ก็ยังหงุดหงิดอยู่ดี แต่ก็เบาลงไปนิด ๆ หล่ะนะ เข้าใจความรู้สึกของอีตาพี่มึนนั่นนะ แต่ก็เหอะ ความรู้สึกคนเราที่เสียไป ไม่ใช่แค่คำว่าขอโทษมันก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เอาเถอะ จะลองให้โอกาสอิพี่มึนอีกซักครั้ง พ่อหลวงเคยบอกว่า ให้โอกาสคนอื่นในครั้งที่ 2 แต่อย่าให้ถึงครั้งที่ 3 เพราะฉะนั้น มันจะไม่มีครั้งที่ 3 แน่นอน
:เฮ้อ:
:serius2: ว่าไปแล้วตรูไมใช่นายเอกนี่หว่า ต๊ายยยยย ลืม ตัว :o8:
ไงก็สู้ ๆ ละกัน เฮ้อ สงสารนุ้งเลิฟเจง ๆ :z3:
-
ถึงเวลาที่เลิฟจะเอาคืนแล้วสินะ!!!! :laugh: :laugh: :laugh:
-
ฝากบอกเลิฟด้วย เอาคืนหนักๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
ไม่รู้จะพูดอะไร
:m15: :m15: :m15: :m15:
ร้องไห้อย่างเดียวเลยย
สงสารเลิฟมากก
อีพี่เซฟ ก็โง่ เพิ่งมารู้ใจตัวเอง
-
ไอ่โง่วววววว..เซฟ :z6: :z6:
:angry2: สมควรแล้วที่โดนด่า
ยังอุตส่าห์หาความคิดมาแก้ตัว......ไม่ไดัช่วยให้ดูดีขี้นมาเล๊ย :beat: :beat:
**********เปลี่ยนพระเอกดีฟ่า....เซง...หาพระเอกใหม่ไปเหอะ**********
-
น้องโรสคะ พูดได้โดนมากกกก
เอาใจพี่ไปโลด
น้องเลิฟอย่าใจอ่อนง่ายๆ นะจ๊ะ
ให้คุณพี่เซฟแกพิสูจน์ตัวเองนานๆ หน่อย
-
น้องโรส
สนใจคบผู้ชายแบบพี้ป่ะ ฮ่าๆๆ
เด็ดหว่ะ ชอบโรสก๊าบบบบ
-
มันจะสายไปหรือป่าวคุณเซฟ
ทำเค้าซะหนีเตลิดไปแบบนี้ แล้วเพิ่งคิดได้ :m16:
-
โอ้ ในที่สุดก็ตื่นซะทีนะพี่เซฟ สงสัยจะโดนไปหลายตบ :laugh:
เอาให้ปั่นเลย จะดรอปไปตามหาหรอออ วานไรท์เตอร์ แอบน้องเลิฟมิด ๆ หน่อยะ
ให้พี่เซฟมันหัวปั่นเลย หมั่นไส้มานาน (หึหึ หัวเราะชั่วร้าย) :laugh:
-
แล้วอย่างงี้ อีพี่เซฟจะได้ตามหาน้องเลิฟ เลิฟเจอมั้ยเนี้ย ต้องเจอให้ได้น่ะนายเซฟเพราะนายเป็นคนทำนายต้องเป็นคนแก้เอง ไม่ว่ามากล่ะกันเป็นกำลังใจให้น่ะตามให้เจอไวๆ
-
อ่า.........คุณน้องโรส......เอาใจคุณพี่ไปเรยค่า คุณน้อง 555+ o13
อ่า....และเราก็รอต่อไปว่าไอ้คุณ พี่เซพ จะหายซื่อ(บื้อ) รึยัง :m16:
-
อุ้ย คุยกันเรื่องกิน ขอแจมด้วยคนดิ
ขอสนนราคาร้าน after you หน่อยสิคร้าบ
อยากลองไปกินอ่ะ
คอฟฟี่บีน รู้สึกว่ามันแพงไปหน่อย คิดว่า ราคาอัตรานี้ กับอาหารแบบนี้ น่าจะหาที่อื่นที่ให้เราได้มากกว่านี้ แต่ชอบร้านเขา แต่งร้านสวยจริง
เค้ก secret recipe ก็ดีนะครับ ผมว่ามันชิ้นใหญ่ดีอ่ะ รสชาติก็โอเค
ปล. กลัวโดนด่าจังพากระทู้ออกอ่าวไทย แต่อยากรู้นี่นา
กร๊ากกก งั้นแอบบกระซิบนิดนึงไม่ให้ออกอ่าวไทยโนะ
after you ก็ถ้าเป็นจำพวก Toast ก็จานละ 165 บาทค่ะ อย่างอื่นก็ราคาประมาณนี้นะคะ
พวกช็อคเย็นร้อน ก็ ประมาณ 130 กว่าบาท ถ้าจำไม่ผิด อย่างอื่นไม่เคยลองเลยค่ะ ไปถึงก็สั่งอย่างเดียวเลย
คอฟฟี่บีนแพงจริงค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกินแล้ว
ส่วน secret ชอบอาหารมากค่ะ ให้เยอะมากอร่อยดี เค้กก็อร่อย
สรุป....
ตอนนี้เริ่มเห็นใจพี่เซฟกันรึยังคะ (ฮ่าๆๆๆ วกกลับมาเรื่องนิยายแถมาๆ จะได้ไม่ออกทะเลเย้!!!)
ขอแอบนอกเรื่องด้วยคนค่ะ (พูดเรื่องของกินเป็นไม่ได้) ห้าๆๆ
คอฟฟี่บีน เค้าชอบโอริโอชีสเค้กอ่ะ อร่อยมากกก แต่แพงจริงๆ=''=
secret recipe เคยไปลองเค้กชอคโกแลต ชิ้นใหญ่จริงๆค่ะ กินไม่หมดเลย
แต่ชอบ ชอคโกแลต ลาวา ของAfter youที่สุด :laugh:
ปล.ตอนนี้เริ่มสงสารพี่เซฟ นิดนึงเเล้ว เป็นกำลังใจให้พี่เซฟรีบไปง้อน้องเลิฟเน้อ อิอิ
(วกเข้าเรื่องให้เรียบร้อยค่ะคุณMercy..เดี๋ยวจิว่าเค้านอกเรื่องไปไกล :o8:)
-
:m16:ไม่ทันแล้วเซฟเอ้ย จะแก้ตัวยังไงก้ไม่ทันแล้วไอ้น้อง
เค้ารักเลิฟเลิฟ กันทั้งบอร์ดแล้วน้องเอ้ย :pigha2:
อยากอ่านอีกอ่า ต่อเลยได้ม้านะนะนะนะนะ
-
สมน้ำหน้าไอ้พี่เซฟ
ถึงเวลาที่พี่จะต้องวิ่งตามน้องบ้างแล้วสินะ
จะได้รู้ซะบ้างว่าน้องมันรู้สึกยังไง
เลิฟก็อย่าใจอ่อนง่ายๆน้าาาาาาาาาาาาาา
-
น้องเลิฟต้องใจแข็ง อย่ายอมให้อภัยง่ายๆ นะคะ อะไรง่ายๆมันก็ไปง่ายๆ
ชิย์
แต่ว่าจะมีหนุ่มไหนมาแอบปิ๊.น้องเลิฟก่อนมั๊ยนะ หุหุ
:กอด1:ไรเตอร์
-
อยากอ่านแล้วอ่า
:call:
-
:a5: โอ๊ยเห็นพีเซฟ อย่างงี้แล้วเหนื่อจาย
เชียน้องแชม ดีกว่า
:เฮ้อ:
-
มาแล้วหละตัวเอง!!!
มาบ่อยติดต่อกันเลยค่ะ งี้ให้รางวัลกันหน่อยน้า เม้นท์กันหน่อยนะคะ
เวลาอ่านเม้นท์แล้ว ยิ้มแก้มปริเลยอะ เป็นกำลังใจอย่างดีเลยค่ะ
ตอนนี้มาต่อแล้วค่ะ ใครคิดถึงน้องเลิฟเลิฟ น้องมาแล้วค่ะ แว๊บมานิดนึง โหะๆ
ตอนนี้พี่เซฟจะเริ่มสู้เพื่อความรักแล้วหละค่ะ
ใครเริ่มเห็นใจบ้างรึยังเอ่ย
จ๊วบบบบบบ ทุกคน
+++++++++++++++++++++++++++++++
i love u {knt} : พี่เซฟมันกำลังจะตามค่ะใจเย็นนะ
anajulia : มาลุ้นน้องเอาค่ะ แต่น้องน่ะมันรักพี่เซฟเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไง ไม่รู้จะใจแข็งได้นานแค่ไหน
Stitch : มือที่สามรึเปล่าไม่รู้ แต่บอกได้คำเดียวว่า ไอ้บูมเนี่ยตัววุ่นวายแน่ๆ
maxtorpis : :กอด1: :กอด1:
yunchun : จริงค่ะ ไรท์เตอร์ยังไม่พร้อมสำหรับ NC กร๊ากกกกกกก อีกนานนนน!!!!
jantaro : :z13: :z13:คืน
OhJa : ช่วงนี้น้องโรสเป็นฮีโร่นะคะ
Vesi : พี่เซฟแกไม่จิ้นแล้วแหละ ผิดหวังเปล่าฮ่าๆๆ แกเคยไปอยู่เมืองนอกเมืองนามาน้า ก็คงเคยๆ บ้างแหละ ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่า เราจะไม่ให้พี่เซฟจิ้นแล้วกัน เดี๋ยวแกทำไม่เป็น โดนน้องเลิฟจับกดแทนไม่ดีนะ พี่เซฟแกเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาบ้างค่ะ แค่ไม่เคยลองกับผู้ชาย โหะๆ p.s. อย่าลืมไปกิน after you นะคะ แล้วมาบอกด้วยนะว่าชอบเหมือนกันเปล่า อิอิ ไม่พ้นเรื่องกินๆ กร๊ากกก
lizzii : เคยมีค่ะ แต่เป็นผู้หญิงไง น้องมันก็คงคิดว่าการคบผู้หญิงคงเอามาใช้กับการคบผู้ชายไม่ได้ มันคิดซับซ้อนเนอะ น่าตีคนที่เขียนให้มันเป็นแบบนี้เนอะ ฮ่าๆๆๆ
bbyuqin : น้องมันกำลังพยายามพิสูจน์ตัวเองอยู่ค่ะ เอาใจช่วยพี่เซฟแกหน่อยน้าา
sky-cafe : น้องโรสมันเข้าใจสภาวะแบบนี้ค่ะ เพราะมันก็เป็นเพศที่สามเหมือนกันไง เป็นทอม แถมมีแฟนเป็นเพศเดียวกันด้วย เลยเข้าใจดี
กระต่ายชมจันทร์ : ตอนนี้พี่เซฟมันคงอยากเคลียกับเลิฟคนเดียวแล้วหละค่ะ พี่แกยอมแล้วค่ะ ถ้าพ่อแม่จะว่าอะไรแกก็คงสู้แล้วแหละค่ะ
mahotsukai : อ้าว เป็นแม่ยกพี่เซฟนั่นเองฮ่าๆๆๆๆ
IRIS : ทั้งเรื่อง ไอ้น้องโรสแมนสุด!!! ฮ่าๆๆ น้องมาแล้วค่ะตอนต่อไปนี้แหละค่ะ แต่ว่าเข้มแข็งหรือ (ใจ) อ่อนแอก็ไม่รู้สิเนี่ย
Pikky : อีกไม่นานจะได้เห็นตอนเค้าง้อกันหละค่ะ
Otaku : แฟนคลับน้องโรสชิมิ โหะๆ
everytime : นี่ก็แฟนคลับน้องโรสอีกคน โหะๆ น้องนายเอกท่าจะฮ๊อต
InDY_Sky : โอเค แฟนๆ น้องโรสเพียบจริงๆ ใจเย็นนะคะ พี่เซฟแกสำนึกแล้วน้าาาาา
Little Devil : พี่เซฟยังคงโดนกระหน่ำเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆ
vvivy : เมื่อเช้า (เมื่อวาน) รถติดมากค่ะ เขาเคลื่อนพลกัน เหอะๆๆ แอบเซ็ง เค้ก secret เค้าก็ชอบ เค้ากินคนเดียวหมด ฮ่าๆๆๆ
Praew_64 : ขอบคุณที่ชมว่าเรื่องยังสนุกเหมือนเดิมนะคะ มาต่อให้อีกตอนแล้วค่ะ รีบมาอ่านนะ
n2 : โอ้ มีคนมาแนวแปลกแล้ว อยากให้ดีกันเร็วๆ ใช่ม้าาาา
*SparklinG* : ตามที่น้องโรสเธอด่านั่นแหละค่ะ
สมุนไพร : เนอะ มันคิดเยอะเกิน (นังคนเขียนนั่นแหละให้มันคิดเยอะเกิน ฮ่าๆๆๆ)
● MaYa~Boy ● : คะแนนการซ้ำเติมพี่เซฟยังคงท่วมท้น
JJHJJH : เค้าก็ชอบเค้ก Secret เหมือนกัน ชอบอาหารด้วยอะค่ะ
micaeal : ขอบคุณที่ให้โอกาสพี่เซฟนะคะ :กอด1: แทนพี่เซฟ
jjuboy : ถึงเวลาแล้วค่ะ โหะๆ
sayhi11 : น่าจะหนักค่ะ น้องโรสเธอเป็นคนกำกับด้วยตัวเองค่ะ
Zhenelle[♥] : โอ๋ๆๆๆ คราวนี้มาสงสารพี่เซฟเถอะค่ะ โดนงอนหนักแน่ค่ะ
tutu : ฮ่าๆๆๆ จะเปลี่ยนพระเอกจริงเหรอตัวเอง
Jellio : พี่เซฟแกคงเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองแล้วหละค่ะ
*-*คาเมะ*-* : กร๊ากกกก น้องโรสมันชอบผู้หญิงน่ะสิ
patee : คิดช้าน่าตบเนอะ
j3llnlyza : โดนไปเยอะค่ะพี่เซฟเนี่ย โดนทุกรีฯ ตบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
yunjaejoong : พี่แกเตรียมวางแผนตามหาแล้วค่ะ หวังว่าคงจะเจอในเร็ววัน
kei_kakura : ต้องรอดูค่ะว่าพี่เซฟจะหายบื้อไหม
jiBtar : มาต่อแล้วจ้าคุณจิ๊บ เป็นแม่ยกน้องเลิฟเลิฟ ตัวจริงนะเนี่ย
PeeYaR : ตอนนี้วิ่งตามจนเหนื่อยเลยแหละค่ะ
samsoon@doll : :กอด1: samsoon@doll นั่นสิ หาหนุ่มให้น้องสักคนสองคนดีกว่าเนอะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายขา อย่าเพิ่งเหนื่อยค่ะ พี่เซฟแกกำลังปรับปรุงแล้วค่า
++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 14 เอาคืน (ภาคพี่เซฟ และ น้องเลิฟค่ะ มาทั้งคู่) 16/3/53
เช้าตรู่ ผมรีบออกจากบ้านไปดักรอน้องโรสที่หน้าบ้านครับ ตอนนี้ทุกคนคงสมน้ำหน้าและสมเพชผมกันทั้งนั้นนะครับ ไม่เป็นไรครับผมยอมรับผิด ตอนนี้การกระทำมันดูสลับหน้าที่กันนะครับ จากที่น้องต้องตื่นเช้ามาไล่ตามผม กลายเป็นผมต้องรีบกระตือรือร้นเพื่อมาตามหาข่าวคราวของน้อง
“น้องโรส พี่มาให้คำตอบครับ” โรสคงเห็นผมจากทางหน้าต่างนะครับเลยรีบเดินออกมาหาหน้าบ้าน
“มาจริงๆ ด้วยเว้ย คิดตกแล้วเหรอว่าจะเอายังไง”
“ครับ พี่...รักเลิฟจริงๆ ครับ พี่พร้อมจะทำเพื่อความรักของตัวเองแล้ว พี่จะแคร์คนที่พี่รักมากกว่าตัวเอง และคนอื่น พี่สัญญา บอกพี่ได้รึยังครับว่าเลิฟอยู่ไหน พี่จะตามไปคุยกับน้องเอง” ผมตัดสินใจอย่างแน่วแน่แล้วครับ ผมจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ผมจะเลิกสนใจกฏเกณฑ์ชีวิตที่ผมเคยตั้งเอาไว้ ผมจะเลิกแคร์สังคมรอบข้างเพราะพวกเขาไม่ใช่คนที่ผมรัก ผมจะเลือกแคร์แต่คนที่ผมควรจะแคร์ และรักคนที่ผมรักให้มากที่สุด
“โหหห!!! ง่ายไปหน่อยไหมครับคุณ มาบอกว่ารัก มาบอกว่าขอโทษ แค่เนี้ยะ!! คิดว่าจบแล้วเหรอแล้วไอ้ที่ผ่านๆ มาที่ไอ้เลิฟมันพยายามน่ะ มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่คุณมาทำนี่หรอกนะ มันต้องอดทน ดิ้นรน หน้าด้านหน้าทนไปคอยตามตื๊อคุณเป็นเดือนๆ แล้วคุณมาบอกแค่ขอโทษแค่เนี้ย ฝันไปเถอะว่าผมจะบอก”
“โรส เดี๋ยวก่อนครับ น้องโรส” โรสรีบเดินเข้าบ้านไปไม่สนใจเสียงเรียกของผม แถมยังสั่งยามให้ออกมาไล่ผมอีกด้วยครับ เฮ้ออ...กรรมเนี่ยมันติดจรวดจริงๆ ครับ แต่ทำยังไงได้ ก็รักพี่ชายเขาไปแล้วนี่ ก็ต้องอดทนสู้ต่อไปแหละครับ
ทุกเช้าผมก็จะแวะมาดักรอน้องโรสที่หน้าบ้าน น้องก็ไม่พูดด้วยนะครับ ถึงพูดด้วยก็จะมีแต่ประโยคเดิมๆ เช่น
‘กลับไปเหอะ มาทางไหนไปทางนั้น’
‘เอาเป็นว่าผมรับรู้ว่าคุณกลับใจอยากจะมารักผู้ชายแล้ว แต่ว่าผมไม่บอกว่าพี่ผมอยู่ที่ไหนกลับไปซะ’
‘โว้ย จะอะไรนักหนาวะเนี่ย บอกว่าไม่บอก ไม่ต้องตื๊อ เข้าใจไหม รำคาญ’
‘ยาม ถ้าผู้ชายคนนี้มาจอดรถหน้าบ้านเราอีก ก็ไล่ไปเลยนะ มันเป็นพวกโรคจิต จิตใจโลเล เห็นแก่ตัว ไล่ไปไกลๆ ถ้าไม่ยอมไป ก็ไปแจ้งยามหน้าหมู่บ้านนะ ว่าไม่ให้รถคันนี้เข้า’
พอผมไปหาโรสที่บ้านไม่ได้ผมก็มาดักรอที่มหาฯลัยครับ แต่ก็ยังเจอโรสไล่อยู่ดี แถมพูดจาเสียดสีว่าผมตลอดเวลา
‘เฮ้ยพวกแก ผู้ชายคนนี้เขาเพิ่งจะรู้ว่าเขาชอบพี่ชายฉันหวะ เมื่อก่อนแม่งบอกว่าตัวเองไม่เป็นเกย์ รังเกียจไอ้เลิฟ ตอนนี้แม่งมาวิ่งตามหวะ กูจะเชื่อมันดีไหมวะ’
และยังอื่นๆ อีกมากมายนะครับ หลังๆ มาน้องโรสเริ่มใช้วิธีประจานผม ถามว่าผมรู้สึกอะไรไหม ก็ต้องรู้สึกเป็นธรรมดาแหละครับ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกของเลิฟแล้วครับ ว่าการถูกไล่ถูกว่าด้วยคำพูดเจ็บๆ มันทำให้เรารู้สึกอดสู หดหู่ ที่ต้องถูกดูถูก เหยีดหยาม ถูกคนพูดจาเสียดสีใส่ บางทีคำพูดคนนี่คมกว่ามีดนะครับ กรีดเบาๆ ก็ทำให้เกิดแผลเหวอะหวะได้แล้ว
+
+
+
ผมตามตื๊อโรสมาห้าวันแล้วครับ โรสไม่มีทีท่าว่าจะใจอ่อนยอมบอกผมเลยครับว่าเลิฟอยู่ไหน นี่ผ่านมาจะเป็นอาทิตย์แล้ว ผมกลัวว่ากว่าผมจะหาน้องเจอ เลิฟจะตัดใจจากผมไปแล้วสิครับ ทำยังไงดีเนี่ย คิดสิไอ้เซฟ ทีเรื่องอื่นเสือกฉลาด ที่เรื่องรักๆ นี่โง่จริงๆ กู
เฮ้ย นั่นมันน้องที่เป็นเพื่อนกับไอ้แทนนี่หว่า ผมจำได้ว่าเล่นดนตรีวงเดียวกับเลิฟ น่าจะเป็นเพื่อนกลุ่มๆ เดียวกันนะครับ เข้าไปถามดีกว่าเผื่อน้องมันจะรู้
“น้องครับ น้องเป็นเพื่อนกับเลิฟใช่ไหมครับ พี่รบกวนเวลาหน่อยนะครับ คือ..พี่จะตามหาเลิฟน่ะครับ น้องรู้ไหมครับว่าตอนนี้เลิฟอยู่ที่ไหนครับ” น้องคนที่ผมเข้าไปถามทำตาโตแบบตกใจที่ผมเข้าไปถาม แต่อีกคนที่มาด้วยนี่สิครับ มองผมเหมือนผมเป็นศัตรูนะครับ ประมาณว่าพร้อมจะต่อยผมเต็มแก่แล้ว
“แล้วมึงเสือกไรด้วยวะ มึงไม่สนใจเลิฟแล้วมึงจะกลับมาทำไม มึงทำให้เลิฟร้องไห้ เทอมนี้แทนที่เลิฟจะได้ลงซัมเมอร์ แทนที่ปิดเทอมจะได้ไปเล่นดนตรีด้วยกัน มึงทำให้เลิฟต้องหนีไป โว้ย!!! ทำไมเลิฟต้องไปรักคนอย่างมึงวะ” ไอ้คนที่มาโวยวายใส่ผมไม่ใช่คนที่ผมเข้ามาถามนะครับ แต่เป็นอีกคนที่มาด้วยกัน และผมรู้สึกได้ว่าไอ้เด็กผู้ชายคนนี้มันก็คงชอบน้องเลิฟของผม (กล้าพูดว่าเป็นน้องเลิฟของผมเนอะ ระวังโดนแม่ยกน้องมันตื้บเอานะ)
“ก็พี่กำลังตามหาเลิฟอยู่ พี่ก็กำลังไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ให้มันดีขึ้น พี่กำลังจะไปขอโทษเลิฟ พี่กำลังจะไปตามเลิฟกลับมา บอกพี่มาเถอะว่าเลิฟอยู่ไหน”
“เดี๋ยวก่อนไอ้เหี้ยแชมป์หยุดก่อนกูคุยเองไอ้ห่าอย่าเพิ่งใจร้อนดิวะ!!!....พวกผมไม่รู้หรอกว่าเลิฟมันอยู่ที่ไหน คนที่รู้คงจะมีแต่ไอ้โรสคนเดียว แต่เหมือนเลิฟมันบอกว่าจะไปญี่ปุ่นกับป๊า หรือไม่ก็คงไปอยู่ที่รีสอร์ทหรือโรงแรมในเครือของที่บ้านมันที่ไหนซักแห่งของประเทศ อ่อ แต่ว่าก็มีอยู่ที่ต่างประเทศด้วยนะ พี่ลองไล่ตามหาเอาเองแล้วกัน ไม่งั้นก็ไปถามไอ้โรส ถ้ามันยอมบอกนะ” น้องคนที่พูดกับผมน่าจะชื่อโม ส่วนไอ้คนที่ทำท่าเหมือนจะกระทืบผมชื่อแชมป์ ผมได้ยินไอ้น้องแชมป์มันตะโกนห้ามเพื่อนมันไม่ให้บอกใบ้ผม ผมอยากจะตะโกนกลับไปเหลือเกินว่า นี่มึงใบ้ให้แล้วเหรอวะเนี่ย แถมผมยังได้ยินเสียงขำๆ ของไอ้น้องโมแว่วลอยมาตอนที่มันลากไอ้แชมป์ให้เดินจากผมไปว่า
“มึงว่าชาตินี้เขาจะตามหามันเจอไหมหละ รีสอร์ตบ้านมันมีทั่วโลกอยู่ 5 ที่ ในประเทศ 12 ที่” อืมกูซึ้งน้ำใจพวกมึงมาก!!!
พวกเพื่อนของเลิฟเหมือนทำงานกันเป็นทีมนะครับ ทุกคนเหมือนได้รับมอบหมายมาให้กีดกันผมไม่ให้เจอกับน้อง แต่ละคนนี่ฝีปากแรงกล้ากันทั้งนั้นครับ มีประสิทธิภาพในการสร้างความเจ็บปวดใจได้ดีเยี่ยม ล่าสุดนี่นอกจากใช้ปากแล้วเกือบจะใช้ตีนด้วยนะครับ!!!
ตอนนี้ผมว่าถ้าให้ผมกลับไปถามน้องโรส ผมเสี่ยงงมเข็มไปตามหาน้องเองตามรีสอร์ตดีกว่า ผมไม่รู้ว่าไอ้น้องโมมันโกหกรึเปล่า แต่ผมจะลองเสี่ยง ถ้าผมไม่ลองดู แล้วมัวแต่คอยจะถามน้องโรสอยู่แบบนี้ มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อย่างน้อยถ้าผมออกไปตามที่ต่างๆ ก็ยังได้ชื่อว่าลองพยายามแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่า ผมจะแจ็คพ็อต เจอน้องเข้าสักที่ในเมืองไทยนะครับ
ผมรีบไปขออนุญาติทำเรื่องดร็อปเรียนโดยอ้างเหตุผลว่าผมต้องไปช่วยงานญาติที่ต่างจังหวัด เพราะเขาต้องการคนด่วนมากๆ อาจารย์ก็ยอมครับ เพราะผมไม่เคยมีประวัติโดดเรียน เกเร ผมขอโทษนะครับอาจารย์ที่ผมโกหก ผมต้องรีบไปตามหาแฟนผมก่อนนะครับ เดี๋ยวผมค่อยกลับมาเรียนใหม่ (กล้าพูดว่าแฟนเนอะ)
ผมกลับถึงบ้านก็รีบเสิร์ทหารีสอร์ท โรงแรมในเครือของตระกูลของน้องเลยครับ หาไม่ยาก เพราะเป็นรีสอร์ทหรูหราห้าดาว มีชื่อเสียงทั้งนั้น ผมปริ้นท์ที่อยู่ และเบอร์ติดต่อทุกที่ไว้ แล้วก็เริ่มมาวางแผนว่าจะไปที่ไหนก่อนดี
น้องเคยบอกผมว่า น้องชอบตัวเมืองเชียงใหม่ แต่น้องก็ชอบทะเลเหมือนกัน อืม!!! ระหว่างเชียงใหม่ กับทะเลเอาไงดี ขึ้นเหนือก่อนดีกว่า...ผมจัดการจองตั๋วเครื่องบินทันทีครับ ประหยัดเวลา คราวนี้ถึงคราวที่ผมต้องงัดเงินเก็บออกมาใช้แล้วครับ เงินก้อนนี้ผมเก็บไว้เผื่อเรียนปริญญาโทครับ แต่ผมตัดสินใจแล้วว่าตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดของผมคือน้อง ผมยอมจะละบางสิ่ง เพื่อให้ได้อีกสิ่งที่ผมต้องการมากกว่า และมีค่ามากกว่า
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งงง
“สวัสดีครับ”
“คุณพี่ชาย ถ้าคิดจะปิดโทรศัพท์หนีชาวโลก ทีหลังซื้อเบอร์สำรองอีกเบอร์ไว้เผื่อตามตัวด้วยนะ ตามตัวยากอะ” ไอ้โรสมันโทรมาเข้าที่ห้องพักผมครับ ห้องนี้เป็นห้องพิเศษที่ไม่ได้เปิดให้ลูกค้าใช้ เป็นห้องวีไอพีสำหรับครอบครัว ญาติสนิทที่จะมาใช้เวลามาเที่ยวที่นี่ หรือมาดูงาน
“มีอะไรคุณน้องสาว เอ๊ยน้องชาย คิดถึงเหรอไง ตามมาดิ” มันไม่มาหรอกครับ มันเป็นทอมที่กลัวดำ มันไม่ชอบทะเล มันบอกว่าสาวๆ เขาก็ชอบคนขาวๆ เหมือนกับที่ผู้ชายชอบผู้หญิงขาวนั่นแหละ เพี้ยน!!!
“โอ๊ย!!! ฉันไม่ตามไปหร๊อกกก แต่คนอื่นน่ะไม่แน่” ใครวะ อย่าบอกว่าเป็นไอ้แชมป์นะ ใครบอกมันกรูจะฆ่าให้ตายยกโครตตตตเลย
“อย่าบอกว่าไอ้แชมป์นะ”
“เปล่า ฉันให้แกทายอีกรอบ” ใครวะ!!! นึกไม่ออกเว้ย
“หลินปิง” ตอบเอาฮาแล้วกัน
“ไอ้บ้า พ่อหลินปิงอะดิกำลังตามหาแกอยู่...ไอ้พี่เซฟสุดที่รักเก่าของแกไง เอ๊ะ หรือยังรักอยู่” เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โม้แล้วเหอะ!!!!!!
“แกกำลังด่าฉันในใจอยู่น่ะสิ หาว่าฉันโม้อะดิ ไม่ได้โม้นะเว้ย ฉันจะเล่าให้แกฟังเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างที่แกไม่อยู่นะ...........”
ฟังเรื่องของพี่เซฟจบ ผมถึงกับมึนตึบเลยครับ ถามว่าดีใจไหมที่พี่เขารักผมแล้ว!!! มันก็ดีใจอยู่หรอก แต่ว่ามันยังนอยด์ๆ โกรธๆ งอนๆ น้อยใจๆ อยู่ดีครับ ตอนนี้คำที่คิดได้เลยคือ...’มึงจะเอายังไงกับกูอีก!!!’ ไล่กูอย่างกับหมูกับหมา แล้วตอนนี้กลับมารัก สับสนหวะ กำลังคิดว่าพยายามตัดใจได้วันละนิด ละหน่อยแล้วนะ (เอาจริงๆ แล้วทำไม่ได้หรอก)
“ฟังฉันอยู่เปล่าแก เนี่ยฉันไม่ได้บอกนะว่าแกอยู่ไหน แต่ไอ้ห่าโมแม่งเสือกไปบอกใบ้ว่า อาจจะอยู่ที่รีสอร์ทที่ไหนที่หนึ่ง มันบอกว่าถ้าพี่เขาพยายามจนหาเจอ ก็ถือว่าเป็นอีกข้อที่พิสูจน์ตัวพี่เขา มันบอกว่ามันอยากให้คนรักกันมากกว่าเกลียดกัน ไอ้ห่าโม ไอ้พ่อพระ มันคงเป็นกามเทพกลับชาติมาเกิด ฉันเลยรีบโทรมาบอกแกก่อน เผื่อพี่แกจะฟลุ๊คมาเจอแกเข้า” อืม ไอ้โมเอ๊ยย!!! ไม่รู้จะโกรธหรือจะขอบใจมันดีหวะ เขาทำเพื่อนมึงเจ็บปางตายนะเว้ยเฮ้ย ไปบอกใบ้เค้าทำม๊ายยย ไม่ได้เล่นชิงร้อยชิงล้านกันอยู่นะเว้ย
“คงยากกว่าจะเจอหวะ พี่เซฟมันไม่ได้ฉลาดอย่างที่แกคิดหรอก” จริงครับ ผมหลงคิดว่าแกเป็นคนฉลาดมาตั้งนาน ที่ไหนได้โครตโง่!!!!!!!!!! โดยเฉพาะเรื่องความรัก จริงๆ ผมว่าพี่เซฟน่ะ iQ สูงนะครับ แต่ LoveQ ต่ำ!!! เรื่องรักๆ น่ะพี่เซฟแกโง่นัก เชอะ!!!
“นี่สรุปแกยังรักพี่เขาอยู่ไหม” ถามตรงจังวะ
“เอ่อ..ไม่รู้ดิ”
“อย่ามากระมิดกระเมี้ยนไอ้พี่ชาย ฉันเป็นน้องแก เป็นแฝดแก อยู่ติดกับแกมาตั้งแต่ในท้องแม่ แก่อย่ามาโกหกฉันซะให้ยาก บอกมาเถอะ อย่าลืมว่าฉันอยู่ข้างแกเสมอ” รักมันจังครับ ดีใจที่มีมันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิ ฮ่าๆๆๆ
“อืม ยังรักอยู่น่ะสิ ใครมันจะไปตัดใจได้เร็วขนาดนั้นวะ ถึงฉันจะท้อ ไม่อยากสู้แล้ว แต่ก็ใช่ว่าฉันจะเลิกรักพี่เซฟแล้วนี่ คิดถึงเขาทุกวันเลยหวะ เบื่อตัวเองจริงๆ” จริงครับ เขาทำให้เจ็บขนาดนี้ แต่ก็ไม่เคยหยุดรักเขาเลย แถมยังคิดถึงทุกวันอีกต่างหาก อยู่คนเดียวแล้วจะเป็นบ้าครับ คิดถึงแต่พี่เซฟตลอดเวลา มาอยู่นี่เลยต้องหานู่นนี่ทำครับ
“เอาอย่างงี้ เดี๋ยวฉันจะส่งผู้ช่วยไปให้แกหนึ่งคน พร้อมกับแผนการณ์เอาคืนพี่เซฟแบบกระอักกันไปข้างนึงเลย นี่ฉันยอมแลกเพื่อแกเลยนะ” แลกไรวะ แล้วจะส่งใครมา งง!!
“ส่งใครมาอะ บอกหน่อย ไม่เอาไอ้แชมป์นะเว้ย” คือ หลายคนอาจจะคิดว่าเห็นแชมป์แล้วน่าจะคิดถึงตัวเองบ้าง แชมป์มันก็รักผม คอยตามตื๊อผม แต่ผมก็อยากจะบอกว่า ผมพยายามที่จะไม่ให้ความหวังไงครับ ขนาดผมปฏิเสธตลอด แชมป์ยังคงรุกผมตลอดเวลามีโอกาสเลยครับ ฉะนั้นเพื่อตัวแชมป์และตัวผม เราควรตัดไฟแต่ต้นลมครับ
“เออ..ไม่ใช่ไอ้แชมป์หรอก รับลองว่าคนนี้เด็ดจริง...หยุด!!!...ห้ามถามห้ามเถียง แกเป็นพี่ฉันนะห้ามเถียงน้องนะเว้ย” ไอ้บ้า มีบ้านไหนที่พี่ห้ามเถียงน้องวะ
“อยากทำไรก็ทำ แต่ฉันว่าเขาหาไม่เจอหรอก ไม่ก็คงท้อก่อนแหละหวะ”
“เอาเถอะน่า เผื่อเอาไว้ ว่าแต่แกเองก็อย่าเพิ่งใจอ่อนหละถ้าเขาตามมาเจอน่ะ เล่นตัวหน่อย คิดถึงตอนที่เขาทำเราเจ็บ ฉันรู้ว่าแกรักเขา แต่ถ้าไม่ทำให้พี่เซฟได้จำบ้างเขาก็จะไม่เห็นค่าเรา แล้วฉันว่าเราควรจะดัดนิสัยขี้โลเล ขี้ขลาด และก็กฏเกณฑ์เนิร์ดๆ ของพี่เขาบ้าง มันเพื่ออนาคตของแกนะเลิฟ แกจะได้วางรากฐานของความรักของแกให้มั่นคง ต่อไปแกจะได้ไม่เจ็บอีกนะ” ผมว่าแม่ต้องโกหกแน่เลยว่าผมเป็นพี่มัน ผมว่ามันดูจะโตกว่าผมอีกนะครับ ทั้งความคิด และการเข้าใจโลก โรสมันทำได้ดีกว่าผมเสมอ ผมรักมันจังครับ
“ขอบใจนะ ฉันรักแกที่สุดในโลกเลยหวะโรส”
“ฉันก็รักแกไอ้พี่ชาย ก็เรามีกันสองคนพี่น้องนี่หว่า ใครกล้ามาทำพี่กูเจ็บ เจอกูแน่ ฮ่าๆๆๆๆ” แมนตลอดแหละไอ้นี่ ฮ่าๆๆๆๆ
เฮ้อออ!!!! ในใจลึกๆ ผมอยากให้พี่หาผมให้เจอนะครับ ผมจะรอ!!!!
++++++++++++++++++++++++++
เริ่มเห็นใจพี่เซฟกันบ้างรึยังคะ
ตอนนี้ใครคิดถึงน้องเลิฟ หายคิดถึงกันแล้วเนอะ
ขอบคุณที่ตามอ่านกันนะคะ
:กอด1: ทุกคนเลยค่า
ป.ล. เดินทางปลอดภัยนะคะทุกคน
-
555+....มาต่อตูดเลยอ่ะตัวเองเลิฟใกล้มีความสุขแล้ว
-
^
^
^
:z13:
ไม่ยอมหลับยอมนอน โหะๆๆๆ
ไปนอนก่อนนะคะ
-
ขยันจัด เลยพลาดไปตอนนึงเลย
แหม๋ พี่เซฟ กว่าจะรู้ตัวโน๊ะ เกือบโดนเด็กบูมเล่นไม่ซื่อแระ
สรุปว่า เด็กบูมยุติบทบาทลงแค่นั้น?
กว่าพี่เซฟจะเจอตัว เอาเป็นโรงแรมที่ 12 ไปเลย
ไหนๆก็ไหนๆแระ กร๊ากกกกกกกกกกกกก เพื่อความสะใจ :laugh:
-
:monkeysad:โอ้ยยยยยยยย พี่เซฟสู้ๆ พี่เลิฟใจอ่อนเร็วๆนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ใจแข็งไว้น้องเลิฟ o18
น้องโรส รักจริงๆ
+1 writer ...lol...
จะเก็บไว้ทำไมล่ะ
ผู้ชายแบบ LoveQ ต่ำ
จริงมะ
-
เอาคืนหนักๆๆๆๆ
-
เล่นตัวแต่พองามนะน้องเลิฟ :z6: เอาคืนพี่เซฟมากๆ เดี๋ยวจะท้อแล้วเลิกจริงน้า
-
ตามโรสแค่ 4-5 วันมาทำบ่น ทีน้องทนโดนจิกกัดเป็นเดือน น่าสงสารกว่านี้ตั้งเยอะ รีบๆไปตามหาเลิฟเลย น้องยอมดีด้วยเมื่อไหร่แล้วจะกลับไปเป็นแม่ยกให้เหมือนเดิม หุหุ
-
รอให้คืนดีกันนะ.....
อย่าเอาคืนเยอะน้าาา....
:m16: :m16:
-
คืนดีเหอะน่ะ..อย่าเล่นตัวนานน่ะ อย่างอนเกินงาม เลิฟ เลิฟรักน่ะหอยขม หอยขม(มุขนี้เป๊กม่ะ)
-
ให้พี่เซฟได้พยายามจนถึงที่สุดก่อนแล้วกัน
เรียนผูกก็เรียนแก้ไป ได้เขามาแล้วจะได้ดูแลดีๆ
-
ขอให้พี่เซฟหาน้องเจอไวๆนะ
จะรอดูตอนน้องเลิฟเอาคืนบ้าง :laugh:
-
:z3: :z3: :z3:
อร๊ายยยยยยย...........ค้าง
-
:angellaugh2: ในที่สุดเวลาที่เรารอคอยก้อมาถึงซะที....
เอาคืน....เอาคืน....เอาคืน....เอาคืน....เอาคืน....
อย่าลืมเอาคืน....นังน้องบูมด้วยนะ
-
โรสโหดหว่ะ
พี่เซฟสู้ๆ พยายามหาน้องเลิฟให้เจอน๊า
ปล.เค้าว่าเค้านอนดึกแล้วนะ คนแต่งยังอุตส่าห์นอนดึกกว่าอีก :เฮ้อ:
-
มีทฤษฎีฝาแฝดนึงว่าคนเป็นพี่คือผู้เสียสละถีบน้องให้ออกมาดูโลกก่อนนะเลิฟ 555+
พี่เซฟคงไม่หาเลิฟเจอแจ็กพอตในสถานีเดียวหรอกเนอะ ต้องเอาให้เสียทั้งเงินและกำลัฝจก่อน - -+
-
โรส เทห์ม๊ากมากเลยอ่ะ
เลิฟ เล่นตัวนานๆนะ เอาให้อิพี่เซฟมันเคล็ดไปเลย อิอิอิ :z1: :z1:
-
โรส..เนี่ยน่ากลัวนะ
ชักจะเริ่มสงสารพี่เซฟแล้ว
:z10:
-
อย่างน้อยต่างคนก็ต่างรู้ใจตัวเองแล้ว
รู้สึกโล่งค่ะ..อิอิ ไม่สนหรอกว่าน้องเลิฟผู้น่ารักจะเล่นเกมส์เอาคืนได้นานแค่ไหน เพราะแน่ใจว่าไม่นาน
เพราะอย่างตัวเรา เคยคิดว่าโกรธคนที่รักมากมาย
พอได้เห็นหน้าเท่านั้นแหละ ไอ้เรื่องที่ว่าโกรธนักหนาน้อยใจนักหนามันละลายหายไปซะงั้น
-
ขอบคุณค่า..
โอ้ย :give2:ให้ตายเถอะเค้าหลงรักไอ้น้องโรสอ่ะตัวเอง :impress:เรื่องหน้าขอไอ้น้องโรสเป็นพระเอกได้มะ :laugh:
ตกลงบ้านนี้ห้ามพี่เถียงน้องว่างั้น :laugh3:
วางรากฐานความรัก o8ประหนึ่งคุณพ่อที่ลูกสาวจะออกเรือนเลยว่ะ o13
รู้แล้วใช่มะว่าน้องมันรู้สึกยังไงบ้าง :m16:ยัง..ยังมีอีกหลายด่านเตรียมตัวมาดีๆ ล่ะคุณพี่เซฟ o18โอกาสมีแล้วใช้ให้คุ้มค่าห้ามท้อเด็ดขาดนะเฟ้ย :oสู้เพื่อน้องมันซะบ้าง..
ปล.น้องมาแล้ว :กอด1:หายคิดถึงไปนิด(นิดเดียวง่ะ..)ตอนหน้าขออีกได้มะ..
-
^^
-
โคตรๆๆๆ อ่ะตอนนี้
เห็นใจทั้งคู่
-
เริ่มเห็นใจพี่เซฟขึ้นมานิดนึงล่ะ นิดเดียวจริงๆนะ
ก็องครักษ์พิทักษ์น้องเลิฟแต่ละคน ฝีปากแรงกล้ากันทั้งนั้น
ไม่เจ็บก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว
แต่ก็นะ กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็รับกรรมต่อไปละกัน
หาน้องให้เจอเร็วๆล่ะ แล้วจะให้เลิฟแกล้งซะให้เข็ดเลย คอยดู
555
-
ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครน้า ที่มาดัดนิสัยพี่เซฟ หุหุ
หนุกแน่ๆๆๆเลย อยากเห็นพี่เซฟหึงจนทนไม่ไหว 55+
ต้องจัดหั้ยพี่เซฟแบบหนักๆๆๆ
แล้วหนูเลิฟค่อยปลอบใจทีหลัง แบบ :m17: :haun4:
-
เลิฟอย่ายอมง่ายๆนะ
อยากรู้จริงๆว่าโรสจะส่งใครมาให้เลิฟ
-
เด็กเนิร์ดต้องโดนเล่นหนักๆ 5555
เอาให้หึงจนไมเกรนขึ้นไปเลย
แต่เอาให้พอหลาบจำเข็ดไปตลอดชีวิตก็พอนะ ไม่ต้องนานมาก ขอหนักๆ พอ :laugh:
ปล. ร้านที่ว่า คงต้องรอกลับไป กรุงเทพฯ ก่อนล่ะ ตอนนี้กลับบ้านนอกจ้า อ้อ มันมีสาขาที่ไหนมั่งเอ่ย จะได้หาสาขาที่มันใกล้ๆ
-
จัดไปเลยให้เต็มที่ 55555 เอาคืนให้หนักเลยหวังว่าน้องเลิฟคงไม่ใจอ่อนน้า
อยากเห็นพี่เซฟ หึงขนาดหึดขึ้นคอ จับน้องปล้ำอ๊ากกก ไม่ใช่แล้ว อิอิ
เหมือนโรสเป็นพี่ซะงั้นอ่ะประหนึ่งคุณพ่อหวงลูกสาว อิอิ
ไรท์เตอร์มาอัพอีกน้า กำลังลุ้นเลย :man1:
-
เด็กเนิร์ดต้องโดนเล่นหนักๆ 5555
เอาให้หึงจนไมเกรนขึ้นไปเลย
แต่เอาให้พอหลาบจำเข็ดไปตลอดชีวิตก็พอนะ ไม่ต้องนานมาก ขอหนักๆ พอ :laugh:
ปล. ร้านที่ว่า คงต้องรอกลับไป กรุงเทพฯ ก่อนล่ะ ตอนนี้กลับบ้านนอกจ้า อ้อ มันมีสาขาที่ไหนมั่งเอ่ย จะได้หาสาขาที่มันใกล้ๆ
after you เหรอคะ สาขาแรกที่ J Avenue ซ.ทองหล่อ 13
สาขา La Villa อารีย์ ชั้น 2 ค่ะ
ส่่วนล่าสุดเห็นที่ Central world ชั้น 7 นะคะ
แต่ที่ประจำที่ไปบ่อยคืออารีย์ค่ะ ใกล้บ้าน !!!
คุณ Vesi เราคุยกันเรื่องของกินตลอดเลยโนะ ฮ่าๆๆๆๆ
-
สงสารพี่เซฟจิงๆแหละ ไม่มีดวงเร้ย แค่เหนือกับใต้ก็เสี่ยงดวงไม่ถูกซะละ
-
เลิฟเลิฟอย่าทำไรรุนแรงนะ แค่ปางตายก็พอแล้ววววว
โรสโหดสะใจ ของเค้าโหดจริงๆ :laugh:
วันนี้ก็จะมาต่อใช่ไหมจ๊ะ :-[
-
ตัวช่วยคือใครว้าอยากรู้จัก 555 งานนี้สนุกแน่พี่เซฟ
ไรท์เตอร์สู้ๆ :man1:
-
:laugh: อิอิรอลุ้น
-
เด็กเนิร์ดต้องโดนเล่นหนักๆ 5555
เอาให้หึงจนไมเกรนขึ้นไปเลย
แต่เอาให้พอหลาบจำเข็ดไปตลอดชีวิตก็พอนะ ไม่ต้องนานมาก ขอหนักๆ พอ :laugh:
ปล. ร้านที่ว่า คงต้องรอกลับไป กรุงเทพฯ ก่อนล่ะ ตอนนี้กลับบ้านนอกจ้า อ้อ มันมีสาขาที่ไหนมั่งเอ่ย จะได้หาสาขาที่มันใกล้ๆ
after you เหรอคะ สาขาแรกที่ J Avenue ซ.ทองหล่อ 13
สาขา La Villa อารีย์ ชั้น 2 ค่ะ
ส่่วนล่าสุดเห็นที่ Central world ชั้น 7 นะคะ
แต่ที่ประจำที่ไปบ่อยคืออารีย์ค่ะ ใกล้บ้าน !!!
คุณ Vesi เราคุยกันเรื่องของกินตลอดเลยโนะ ฮ่าๆๆๆๆ
ใกล้อารีย์ที่สุดเหมือนกานแฮะ
แต่ถ้าจะให้ไปขอไป ctw ดีกว่า จะได้มีที่เดินย่อยด้วย
คุยกันเรื่องกินๆ งี้ตลอดพากันอ้วนชัวร์
-
เอามันเลย 5555
แล้วแชมป์ อ่ะ ?
:call: :call: :call:
-
สู้เขาพี่เซฟ เตรียมรับมือดีๆเน้อ o18
-
ยางไม่เห็นใจครา่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
อย่างพี่เซฟต้องโดนเอาคืนอีกซักหน่อย ฮร่า ๆๆๆๆ
-
ดีจ้า Mercy วีเพิ่งมีโอกาสเข้ามาอ่าน ตอนนี้เพิ่งจะถึงตอนที่ 3 เองนะ ไว้วันหลังจะค่อยๆ ตามเก็บ แต่เป็นแบบช้าๆ เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่เลย
ขอเม้มย้อนหลัง 3 ตอนแรกก่อนก็แล้วกันนะ
ขอกรี๊ดให้กับชื่อนายเอกหน่อย ชื่อหวานถูกใจมากมาย น้องเลิฟ เดี๋ยวสักวันคงเป็นมายด์เลิฟของพี่เซฟ ตอนแรกอ่านชื่อเรื่องก็ไม่ค่อยเข้าใจความหมายเท่าไหร่ แต่พอรู้ชื่อนายเอกก็ร้องอ๋อ เรื่องราวน่าสนุกและชวนให้ติดตามมากเลย ชอบบุคคลิกนายเอกนะ เพ้อๆ น่ารักดี แล้วพอเปิดตัวพี่เซฟ โอ้...คนอารายจะสุภาพบุรุษ สุดเท่ห์ขนาดนั้น :impress2: ถ้าวีเป็นเลิฟก็ต้องเก็บมาเพ้อไม่แพ้กันแน่ๆ แต่พอมาถึงตอนแลกเมล์ก็คิดว่าเรื่องวุ่นๆ มันต้องตามมาแน่ๆ ไม่รู้ว่าพอพี่เซฟรู้ความจริงเข้าเป็นยังไง :a5:
แต่ยังไงก็จะค่อยๆ ตามอ่านไปวันละนิดๆ นะจ๊ะ ไว้ถึงตอนปัจจุบันแล้วจะมาเม้มในอีกทีนะ เป็นกำลังใจเสมอจ้า :จุ๊บๆ:
-
ค้างอ่ะ
โรสจะส่งใครมาเอ่ย
คราวนี้สนุกแน่ๆ
ตีบทให้แตกนะน้องเลิฟฟฟฟ
อย่าใจอ่อนเกินไป
ทำให้พี่เซฟรู้ซะบ้างว่าเลิฟรู้สึกยังไง
ที่โดนเซฟทำอย่างนั้น
เอาคืนให้สาสมเลยนะ
เผื่อพี่เซฟจะได้ LOVE Q สูงขึ้นบ้าง
รออยู่นะครับ คุณ mercy
-
รู้ใจตัวเอง และยอมรับความรู้สึกที่มีได้เสียทีนะ เซฟ
ดูท่าจะมุ่งมั่นด้วย ขนาดดร็อปเรียน แถมพ่วงท้ายด้วยการโกหกอาจารย์อีกต่างหาก
เพราะ "อำนาจแห่ง (น้อง) เลิฟ" แท้ๆ
เซฟก็ (เตรียมการ) ลงทุ่มทั้งตัวขนาดนี้แล้ว บรรดาผู้คุมประตูเงินประตูทองก็หยวนๆ ให้หน่อยเถอะ
:3123: ให้กำลังใจเซฟ (ชื่อจริงเท่ห์เหลือหลาย)
:กอด1: ปลอบใจน้องเลิฟ
:beat: มารผจญทั้งหลาย
:L1: ให้ผู้แต่ง
-
พี่เซฟคงจะไม่ท้อไปก่อนเน้อ...นู๋เลิฟอยู่คนเดียวเหงาป่าวเดี๋ยวเค้าไปอยู่เป็นเพื่อนนน :laugh:
แล้วโรสวางแผนอะไรไว้เนี่ย..อย่าอันคืนเเรงมากนะเริ่มสงสารพี่เซฟ หุหุ
ปล.บ้านเค้ารถติดเหมือนกันค่ะ ไปทำงานช้าตลอด..เจ้านายแอบมีมองค้อน ห้าๆๆ คุณMercy เดินทางระวังด้วยนะคะ + เป็นกำลังใจให้ค่ะ Take care :กอด1:
-
หือ อ อิพี่เซฟ ฮีจะเจอมั้ยเนี่ย
ถ้าเจอนี่แบบ ถูก หวยเลยนะ
แต่อุปสรรคกำลังตามมา 555
ฮีโดนแน่ๆ ๆ ๆ
:)
-
สวัสดีค่า!!
ช่วงนี้ขยันมากๆ มาทุกวัน ตลอด
แต่มีข่าวร้ายมาบอก
เขาเข้ามาส่งจดหมายลาหละค่ะ
ต้องไปทำงานที่ตจว.ยาวเลยค่ะ กลับมาอีกทีวันจันทร์หน้าเลย
ไม่รู้ว่าจะมีอินเตอร์เนทใช้รึเปล่า แต่ว่าเขาจะปั่นเก็บไว้ เดี๋ยววันจันทร์กลับมาถ้าไม่เหนื่อยจนสลบ จะรีบมาต่อด่วนๆ เลยค่ะ
รอน้องเลิฟกะพี่เซฟด้วยนะคะ
ตอนหน้าแอบกระซิบว่า เขาอาจจะมาง้อกันแล้วแหละ :-[
+++++++++++++++++++++++
Aon : เลิฟน่ะใกล้สุข แต่พี่เซฟนี่สิ กำลังทุกข์ขนาดดดดด
ปลาทองสีชมพู : เขาขยันโพสเกินไปเหรอตัวเอง โพสช้าลงดีไหมน้า เค้ากลัวอ่านกันไม่ทัน กร๊ากกกก
kitty : จริงๆ น้องเลิฟมันใจอ่อนอยู่แล้วนะ แต่ผู้พิทักษ์รอบข้างนี่ดิไม่ยอม
Little Devil : ขอบพระคุณค่าที่บวกให้ ตอนนี้ต้องยุให้น้องใจแข็งได้ตลอดรอดฝั่งแหละค่ะ น้องเราท่าทางจะเห็นหน้าเขาแล้วจะยอมทุกอย่างอะดิ
● MaYa~Boy ● : น้องโรสเธอจัดให้แล้วค่ะหนักๆ
n2 : โอเช เอาพองาม โหะๆๆ
bbyuqin : รออีกไม่นานได้เป็นแม่ยกพี่เซฟแน่ค่ะ
Zhenelle[♥] : จ้าาาาาา รอตอนเขาหวานกันได้เลยค่ะ
yunjaejoong : ขำให้กับมุข ค่า กร๊ากกกกกก ว่าแต่ทำไมต้องหอยขม แอบมึนเล็กน้อย
JJHJJH : จริงค่ะเห็นด้วย
zingiber : รอซ้ำเติมกันใหญ่เลย ฮ่าๆๆ
tutu : มาแล้วจ้า ค้างอยู่ดีรึเปล่า
jjuboy : อืม เกรงว่านังน้องบูมจะมาเอาพี่เซฟคืนอะดิฮ่าๆๆ
Otaku : นั่นจิ ช่วงนี้นอนดึ๊กๆ ตื่นเช้าด้วย โทรมมมมมสุดๆ
กระต่ายชมจันทร์ : งี้แสดงว่าไอ้น้องเลิฟโดนน้องโรสถีบออกมาก่อน แสดงความแมนแต่เด็กเลยเว้ย
sayhi11 : ตอนต่อไปน้องโรสเธอแอบหญิง (รึเปล่า) นิดนึง
patee : น้องโรสมันดูโรคจิตชิมิ
anajulia : เราว่าน้องเลิฟมันก็คิดเหมือนคุณ anajulia นะคะ ใจอ่อนกับคนรักตลอดเวลา
IRIS : คราวนี้น้องมาเดี่ยวเลยค่ะ หายคิดถึงเปล่า ถ้าให้น้องโรสเป็นพระเอก เกรงว่าจะผิดบอร์ดละสิ ฮ่าๆๆๆ เห็นด้วยๆ ที่บอกว่าน้องโรสมันเหมือนคุณพ่อจริงๆ ด้วย
SoN : :กอด1:
rAn_@_wAy : :กอด1:คุณ rAn_@_wAy แทนน้องทั้งสองค่ะ ที่เห็นใจน้องๆ มัน
PeeYaR : ฮ่าๆๆ ชอบคำว่า องครักษ์พิทักษ์น้องเลิฟ จริงค่ะ แต่ละคนนี่ร้ายๆ กันทั้งน้านนฝีมือไม่เก่ง แต่ฝีปากกล้ากันทุกคน
Pikky : ตอนนี้ได้รู้แล้วหละค่ะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
Praew_64 : อ่านตอนนี้ได้รู้หละค่ะว่าใคร
Vesi : ฮ่าๆๆๆ สรุปว่าเราเอาเรื่องนิยายมาบังหน้า คุยกันเรื่องกินเป็นหลังใช่ไหมคะคุณ Vesi
yunchun : ดีเหมือนกันเนอะให้พี่เซฟจับปล้ำเลยก็ดีเหมือนกัน ว่ามะ
upzdate : ฮ่าๆๆ ตอนต่อไปแกไปใต้แล้วค่ะ แต่ใต้เกินไปหน่อย
jiBtar : จิ๊บจิ๊บอะ ชอบมาเนียนให้เขาต่อ เขาเลยต้องมาต่อเลย โหะๆๆ
j3llnlyza : ขอบคุณค่าาาาาา กอดดดดดด
wan2055 : มาแล้วจ้า ลุ้นกันต่อไปนะ
BODYS : แอบเชียร์แชมป์เหรอคะ แต่น้องมันไม่ค่อยจะอะไรกะน้องแชมป์น่ะสิ หาคู่ให้แชมปฺ์ดีมะ เอาใครดีหว่า
สมุนไพร : รู้สึกว่าตอนนี้หลายคนเริ่มเป็นกังวลแทนพี่เซฟซะแล้ว
jantaro : :z13: คนใจแข็ง ให้ทะลุถึงคุณปลัด ไม่เห็นใจพี่เซฟแกซักหน่อยเหรอ
lizzii : เอาหนักๆ ดีมะคะ
V_we : :กอด1: :กอด1:คนนี้ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน เขาเป็นแฟนนิยายคุณ V_we เหมือนกัน รักน้องวินดี้ กะอ้ายทองมากมาย ยังไงแวะมาอ่านอีกนะคะ เค้าก็แวะไปหาน้องวินเรื่อยๆ เหมือนกัน โหะๆ
InDY_Sky : จ้ามาแล้ว รอไม่นานเนอะ
SecondaryTrauma : กร๊ากกก ชอบอะ ผู้คุมประตูเงินประตูทอง ฮ่าๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าาาา :กอด1:คืน
vvivy : เค้าก็สายเหมือนกันค่ะ นายเคืองเช่นกัน นอนดึกเหมือนกันนะคะเนี่ย ยังไงรักษาสุขภาพด้วยน้า นอนดึกตื่นเช้า ทำงานไม่ค่อยได้หยุดเลยอะ เหมือนบางเสาร์ก็ทำงานใช่ไหมคะ โหดดดด นะเนี่ย take care ค่ะ
i love u {knt} : เราเจอกันยามดึกดื่นตลอดเลยนะเนี่ย อิอิ
+++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 15 แฟนใหม่ของเลิฟ 17/3/53 (มาส่งจดหมายลาหยุดค่ะ)
ช่วงนี้สภาพจิตใจผมก็ดีขึ้นบ้างนะครับ ถามว่าหวังอะไรอยู่ตอนนี้ ก็ไม่อยากโกหกแล้วนะครับ ก็หวังว่าพี่เซฟจะตามมาง้อนั่นแหละ…. ผมอยากได้ยินจากปากพี่เค้าว่า ‘รักผม’ แต่ประสบการณ์ก็สอนให้ผมที่จะเริ่มรักแบบมีสติมากขึ้นครับ แต่ยากนะฮะ หัวใจคนเราเนี่ย มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมาเหมือนสับสวิตช์ไฟนะครับ ถ้ารักไปแล้ว ต่อให้เจ็บยังไง ก็ไม่เข็ดหรอกฮะ
ผมว่าความรักมันเป็นเหมือนยาเสพติด สำหรับผม ยาเสพติดที่ชื่อเซฟ ทำให้ผมทุรนทุรายจะเป็นจะตาย ฤทธิ์ยามันช่างรุนแรง ออกฤทธิ์โดยตรงเฉพาะหัวใจ ช่วงที่ผ่านมาผมโดสมันมากเกินไปก็เลยทำให้หัวใจผมทำงานผิดปกติ เกือบจะหยุดเต้นนะครับ แต่ถามว่าผมเข็ดไหม? ไม่นะครับ!! ผมไม่ได้ซาดิส หรือมาโซคิสนะฮะ ผมพูดได้เต็มปากเลยว่าไม่เข็ด เพราะผมยังคงรักพี่เซฟอยู่
ทุกคนครับรู้อะไรไหม ตั้งแต่เหตุการณ์ที่ผ่านมา ตั้งแต่ที่ผมหนีมารักษาแผลใจตัวเอง ผมไม่เคยหยุดรักพี่เซฟเลย แม้แต่นาทีเดียว ไม่เคยรักน้อยลง แถมยังน่าโมโหตรงที่ดันรักมากขึ้น คิดถึงมากขึ้น ยาเสพติดที่ชื่อเซฟเนี่ยยิ่งกว่ายาบ้าอีกนะครับ แค่ไม่ได้เห็นหน้า หัวใจก็เหมือนจะเต้นช้าลง ๆ นะครับ แต่อย่างที่ผมบอกนั่นแหละ ประสบการณ์สอนให้ผมรักให้เป็น ผมจะค่อยๆ เสพยาตัวนี้ช้าๆ ครับ ไม่รีบร้อน ค่อยๆ เรียนรู้ เขาว่ากันว่า ยาเสพติดใช้ทีละนิดจะกลายเป็นยารักษาโรคนะครับ หนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่ง พี่เซฟทำผมเจ็บ ผมก็ต้องใช้พี่เซฟเป็นยารักษาแหละครับ ดีที่สุด
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากวันที่ได้คุยกับไอ้โรส ผมก็ได้รับรายงานจากสายของไอ้โรสที่โรงแรมสาขาเชียงใหม่ว่ามีคนไปถามถึงผม ตามหาผม และพยายามตื๊อถามอยู่นานให้บอกที่ซ่อนตัวของผม หลังจากวางสายจากคุณผู้จัดการโรงแรมสาขาเชียงใหม่ ผมก็หยุดยิ้มไม่ได้ซักที ถามว่าสงสารไหม ก็สงสารนะ แต่ว่ามันก็แอบสะใจนิดๆ แต่ที่ยิ้มแก้มแทบแตกเนี่ยเพราะผมรู้สึกว่า ผมมีค่าสำหรับพี่เซฟแล้ว พี่เซฟกำลังทำเพื่อผม รู้สึกดีจัง เฮ้ออออออออออ!!!!!!! วันนี้อากาศสดชื่นนะครับ ว่าไหม?
“คุณเลิฟขา มีคนมาขอพบค่ะ” เฮ้ย พี่เซฟเหรอ มาเร็วไปม๊ายยยยยยย
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย ชื่ออะไรครับ ถามไว้รึเปล่า” ใจเต้นแรงมากครับตอนนี้ หรือจะเป็นพี่เซฟ อ๊ากกกกกก ตื่นเต้นเว้ยยยยยยยยกรู!!!!!!
“ผู้ชายค่ะ หล๊อ หล่อนะคะ ละออถามชื่อแล้วค่ะ แต่ว่าเขาไม่ยอมบอก บอกว่าให้คุณเลิฟออกไปเจอเองจะได้เซอร์ไพรซ์” อ๊ากกกกก จะเซอร์ไพรซ์อะไรกันอีก แค่นี้เลือดลมก็สูบฉีด หัวใจก็ทำงานหนักตลอดเวลาอยู่แล้ว
“โอเค เอางี้ เดี๋ยวเลิฟขอย่องไปแอบดูก่อนว่าเป็นใครนะครับ” เรียกว่าย่องจริงๆ ครับ กลัวว่าจะเป็นพี่เซฟ ไม่ใช่กลัวที่แกจะมาง้อนะครับ แต่กลัวใจตัวเองว่าจะรีบให้อภัยเขาน่ะสิ ถ้าเป็นแบบนั้นไอ้โรสตามมากระทืบพี่เซฟ แล้วต่อด้วยโยนผมลงทะเลเป็นแน่แท้ครับ
ผมก็ค่อยๆ กระดึบ กระดึบ ไปตามมุมตึก (เหมือนโจรมุมตึกเลยกรู) แล้วก็โผล่หน้าทีละนิดไปแอบมองคนที่ยืนอยู่ตรงล็อบบี่....
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“พี่คิววววววววววววววววววววววววววววว” ผมรีบวิ่งไปกระโดดกอดผู้ชายรูปหล่อที่ยืนเป็นเป้าสายตาให้สาวๆ โลมเลียอยู่กลางล็อบบี่
“คิดถึงจังเลยยยยยยยยย!!!! มายด์เลิฟ” พี่คิวกอดผมแน่นไม่แพ้ผม
“ปากหวานตลอดเหอะ ว่าแต่มาได้ไงเนี่ย อย่าบอกนะว่าคนที่ไอ้โรสบอกจะส่งมาคือพี่คิว” จริงอะ เป็นไปได้ไงอะ
คืออย่างนี้ครับ ทุกคนคงอาจจะงงๆ มึนๆ อยู่ว่าที่ผมลั่นล้าเกินเหตุวิ่งไปกอดหนุ่มอื่นนอกจากพี่เซฟเนี่ยมันเป็นใคร ผู้ชายคนนี้ชื่อพี่คิวครับ พี่คิวเป็นลูกชายของลุงคมเดช เพื่อนรักเพื่อนซี้ เพื่อนสนิทของคุณป๊าผมครับ พี่คิวแก่กว่าผมหกปี แต่เราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ โตมาด้วยกัน เล่นมาด้วยกัน เพราะพ่อเราสนิทกันครับ
อั่นแน่!!! มีคนแอบคิดอยู่ล่ะสิว่าพี่คิวแอบชอบผมรึเปล่า หรือว่าตามจีบผมอยู่รึเปล่า หรือจะเป็นพระเอกแทนพี่เซฟรึเปล่า ขอบอกว่าเปล่าครับ ขออภัยหากทำให้หลายคนผิดหวังนะฮะ แต่ผมจะกระซิบบอกแล้วกันว่าพี่คิวเนี่ย เขามียอดดวงใจของเขาอยู่แล้ว หลงรักมานาน ตื๊อมาเป็นสิบๆ ปี อยากได้ ‘สุดที่รัก’ ใจจะขาด
แม่นแล้ว!!! พี่คิวแกชอบไอ้โรสครับ เรียกว่าตกหลุมรักมานานแล้วดีกว่า นานขนาดไหนเหรอ ผมว่าก็คงซักประมาณไอ้โรสขึ้นม.ปลายนะฮะ พี่คิวก็อยู่ประมาณมหาฯลัยปีสุดท้าย มีอยู่วันหนึ่งพี่คิวก็มาเปิดใจคุยกับผม ว่าแอบชอบโรส แล้วจะจีบ คือ...ผมอยากจะบอกว่าไอ้โรสเนี่ย มันมีจุดยืนเรื่องเพศมาตั้งแต่ประถมแล้วครับ ว่ามันอยากเป็นผู้ชาย ตอนเด็กๆ มันยังเคยเที่ยวบอกคนอื่นเขาเลยว่ามันน่ะเป็นเด็กผู้ชายแล้วผมเป็นเด็กผู้หญิง ไอ้น้องเวรรรรรร!!!! กรูเลยผิดเพศตามมรึงเล๊ยยยยยย
ผมไม่รู้ว่าพี่คิวแกไปเห็นความชะนีในตัวไอ้โรสตอนไหน หลังจากที่พี่แกบอกผมว่าชอบไอ้โรส นับตั้งแต่นั้นมา แกก็เริ่มตามจีบมันครับ...แล้วคุณๆ คิดว่าพี่คิวจะโดนอะไรบ้าง บอกได้คำเดียวว่า ‘หนัก’ ครับ จากที่เคยรักใคร่ชอบพอเป็นพี่น้องกัน พอไอ้โรสรู้ว่าพี่คิวตามจีบ เท่านั้นแหละ มันก็ไม่เคยพูดจาดีๆ กับพี่เขาเลย ด่าเขาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ประจานว่าพี่คิวผิดเพศ จริงๆ เป็นเกย์ แต่ไม่ยอมรับตัวเอง แอ๊บไว้ เลยพยายามหาทอมมาคบด้วย เผื่อจะแทนเด็กผู้ชายได้ โหยยยสารพัดสิ่งอย่างที่มันสรรหามา กัด จิก ด่า ว่า พี่คิวนะครับ
แต่...ผมแค่รู้สึกว่า พี่คิว พิเศษกว่าผู้ชายที่เคยมาจีบๆ มันนะครับ ถึงไอ้โรสมันจะ ว่า กระแทกแดกดัน กวนตีนใส่พี่คิวตลอด คือถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ไอ้โรสจะต้องเผด็จศึก ขับไล่ไม่ให้ย้อนกลับมา แต่สำหรับพี่คิว ผมไม่รู้ว่าเพราะไอ้โรสไม่ได้คิดจะไล่พี่เขาอย่างจริงจัง หรือเพราะพี่คิวแกด้านมากกว่า เลยทำให้พี่คิวยังคงตามจีบไอ้โรสได้ทุกเมื่อ ทุกเวลา ที่พี่คิวแกมีโอกาสครับ แต่ช่วงสองปีที่ผ่านมา พี่คิวแกไปเรียนต่อโทที่อังกฤษครับ ตอนที่แกไป ผมกับโรสก็ไปส่งนะครับ ผมไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองไหม ผมว่าไอ้โรสแอบหงอยๆ นะครับ
นี่ก็ผ่านมาสองปี พี่คิวคงเรียนจบแล้วเลยกลับมานะครับ คิดถึงพี่เขาครับ ไม่ได้เจอกันสองปีเลย
“นี่ รู้ไหมว่าพี่จะได้อะไรเป็นรางวัล หากพี่มาเป็นเทรนเนอร์ให้น้องเลิฟที่นี่ จนกว่าผู้ชายห่วยๆ คนนั้นจะกลายร่างมาเป็นพระเอกของน้องเลิฟอย่างสมบูรณ์แบบ อ๊ะๆ ห้ามว่าพี่นะที่พี่เรียกผู้ชายของเลิฟว่าห่วยอะ คำนี้สุดที่รักเขาเรียก พี่เลยเรียกตาม” พี่คิวชอบเรียกชื่อจริงของไอ้โรสครับ พี่แกบอกว่าความหมายคลุมเครือแบบให้คิดเข้าข้างตัวเองได้
“ได้ไร ไอ้โรสมันจะยอมคบด้วยเหรอไง” ฝันไปเถอะครับ ถ้ามันยอมพี่คิวนี่แสดงว่าโลกแตกนะฮะ วงการทอมดี้ เลสเบี้ยนจะสั่นสะเทือนทันที
“อันนั้นฝันอยู่ครับ แต่อีกฝันที่เป็นจริงคือ สุดที่รักบอกว่าถ้ามาคอยช่วยเหลือเลิฟเลิฟตามแผนการจนสำเร็จลุล่วง พี่คิวจะได้ไปเดทกะสุดที่รัก สองอาทิตย์เต็ม 14 วัน กินข้าวด้วยกันวันละ 2 มือ ดูหนังด้วยกัน 5 ครั้ง คุ้มสุดยอด!!! ไม่เสียแรงที่ฝ่าตรีนพ่อพี่มานะครับ จริงๆ พ่อจะให้พี่เริ่มเข้าไปบริหารงานซักที แต่พี่ขอเวลานอกก่อนเดือนนึง คุ้มมากๆๆๆ” โหยยยย ไอ้โรสสส ไอ้น้องรัก แกเอาตัวเข้าแลกเลยเหรอวะเนี่ย หรือว่าแกเริ่มเบี่ยงเบนกลับมาเป็นผู้หญิงแล้ววะ
แผนการของท่าน ผบ.ทบ.โรส ที่พี่คิวเล่าให้ผมฟังก็คือ ถ้าไอ้พี่เซฟมันตามมาจนเจอ ก็ให้บอกไปว่าพี่คิวเป็นคนที่ผมตัดสินใจคบด้วยตอนนี้ ให้พี่คิวปฏิบัติตัวกับผมเหมือนที่ผู้ชายคนหนึ่งพึงปฏิบัติกับแฟนที่รักมาก ทำให้พี่เซฟมันรู้สึกว่ากำลังจะต้องเสียของรักไปจริงๆ
พี่คิวมีบุคลิกลักษณะที่เหนือกว่าพี่เซฟทุกอย่างนะครับ ผมว่าพี่เซฟหล่อเข้มแล้วนะ พี่คิวนี่สุดๆ ขาวแต่โครงหน้าเข้ม สูงกว่าพี่เซฟนิดหน่อย หุ่นดีแบบคนออกกำลังกาย ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็เป็นคนขี้เล่นสนุกสนาน ฐานะดี การศึกษาดี นิสัยดี ไอ้โรสมันบอกว่าอยากให้พี่คิวดูเหนือกว่าพี่เซฟ จะได้เกิดการเปรียบเทียบ ทีนี้ พี่เซฟจะได้รู้สักทีว่า ผมไม่ใช่ของตาย หากอยากได้ต้องไขว่ขว้าด้วยหัวใจจริงๆ
และพี่เซฟเองก็จะได้รู้ว่าถ้าเกิดมีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน เขาควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรเพราะไอ้โรสบอกพี่คิวมาว่าให้แสดงออกกับผมได้อย่างเต็มที่ แสดงความรัก แสดงความเป็นเจ้าของ แสดงความห่วงหวง กล้าประกาศให้คนอื่นรู้ว่ามีแฟนเป็นผู้ชาย กล้าบอกคนอื่นว่าคนนี้คือแฟน เพราะต่อไปหากพี่เซฟกับผมคบกันเป็นแฟน มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะรู้กันอยู่แค่สองคน แต่คนอื่นก็ควรจะได้รับรู้ เค้าควรจะกล้ายอมรับและบอกเพื่อน หรือคนอื่นว่าผมเป็นแฟนได้อย่างภาคภูมิใจ
ผมโทรกลับไปคุยกับไอ้โรสอีกครั้งครับ แผนมันก็โอฯนะฮะ แต่ผมก็กลัวว่าถ้าพี่เซฟรู้ว่าผมเล่นละครอีกแล้ว พี่เขาจะโกรธผมอีกรอบ แต่ไอ้โรสมันบอกว่า
“ก็ให้มันรู้กันไปสิว่า คนที่บอกว่ารักกัน จะให้อภัยกันไม่ได้กับเรื่องแค่นี้ แล้วเรื่องนี้คนเริ่มไม่ใช่เรา คนที่บังคับให้เราต้องทำแบบนี้คือตัวเขาเอง เขาไม่กล้าโกรธแกแน่นอน ฉันเอาหัวเป็นประกัน” มั่นใจซะเหลือเกินนะแก ถ้าพี่ชายเอ็งขายไม่ออกคราวนี้นะ ฉันจะแย่งพี่คิวมาเป็นของฉันนนนนน
“แล้วไมถึงเลือกพี่คิววะ อ่อ..ให้ฉันเดานะ ฉันว่าแกมั่นใจว่าพี่คิวน่ะ จะไม่มีทางมาหลงรักฉันจริงๆ แม้จะใกล้ชิดกันก็ตามใช่ม้า ก็แน่หละซิ๊!!! พี่คิวอะเขามี ‘สุดที่รัก’ ของเขาอยู่แล้วเนอะ” รับลองได้ครับ พี่คิวไม่มีทางสร้างความลำบากใจให้ผมแน่นอน
“ไอ้เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ไอ้พี่เนรคุณ ไอ้อภิชาตพี่ รู้งี้ไม่ช่วยดีกว่า” เขินอะดิ คิดไรกะพี่เขาเปล่าเนี่ย สงสัยน้องกรูจะกลายร่างเป็นชะนีซะแล้วนะเนี่ย
“โอ๋ๆๆๆ ไม่ล้อๆ ไม่ล้อและ ขอโทษค๊าบบบ สุดที่ร๊ากกกกก”
“ไอ้พี่เชี่ยยยยยยยยยยย” อ้าววางสายไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ นานๆ เห็นมันเขินทีก็สนุกดีนะครับ แต่ว่า เขินหรือโมโหวะเนี่ย เอาเป็นว่าเคลียร์ที่พี่คิวแล้วกันนะ
แต่ตอนนี้สายรายงานมาว่า พี่เซฟกำลังล่องใต้อยู่ครับ จากเชียงใหม่แกก็บินตรงลงมาภูเก็ต พี่แกคงคิดไม่ถึงว่าผมจะหนีมาอยู่ใกล้ๆ แค่หัวหินแค่นี้เอง งี้แหละครับ เขาถึงได้บอกว่า ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด!!!
รีบตามมานะครับพี่เซฟ คิดถึงจะแย่แล้วนะ เดี๋ยวเลิฟจะซ้อมละครฉากใหญ่ไว้รอพี่นะครับ
รักพี่เซฟที่สุดในโลกเลยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++
มาแล้วค่ะ ผู้ช่วยเลิฟเลิฟของเรา รูปหล่อด้วยนะ
คราวนี้ก็ลุ้นพี่เซฟว่าจะหาลายแทงตามน้องเจอเมื่อไหร่กัน
ตอนนี้ทิ้งทวนก่อนหยุดยาวหลายวัน
เจอกันอีกที จันทร์ หรืออังคารหน้านะคะ
ฝากแม่ยกเลิฟๆ ดูแลน้องด้วยนะคะระหว่าที่ Mercy ไม่อยู่
ส่วนแม่ยกพี่เซฟ (มีรึเปล่า) รอก่อนนะคะ ตอนหน้าเค้าจะมาง้อกันละ อิอิ
ดูแลตัวเองด้วยนะคะทุกคน
แล้วเจอกันค่า
จ๊วบบบบบบ ทุกคน :กอด1: :กอด1:
-
รอดูพี่เซฟจะแกะลายแทงยังไง
แต่แหม พี่คิวก็น่าสนเน้อ โรสมีเขิลด้วย ถ้าได้ คู่แบบนี้คงดูดีพิลึก
โรส+คิว น่าสนใจมากมาย
แล้วเจอกันจันทร์หน้า ห้ามเบี้ยวนะ อิอิ
:bye2:
-
ดูท่าอิพี่เซฟจะแย่
เล่นเอาคนที่ดีกว่าทุกด้านมาเป็นคู่แข่งแบบนี้ เหอเหอ
-
:กอด1: ขอบคุณนะ writer
ที่เปลี่ยนพระเอกให้ตามคำขอ
+1 ขอให้สนุกกะการทำงาน
-
โหบรรยายสรรพคุณของพี่คิวจนนึกอยากจะดันพี่คิวแทนเซฟแล้วเนี่ย คิกคิก รอดูก่อนว่าพี่เซฟจะมาง้อน้องเลิฟแบบไหน หุหุ ไม่ใช่เจอคู่แข่งแบบพี่คิวก็ถอดใจซะล่ะ
รับทราบจ้า mercy รออ่านจ้า
-
ร้ายยย
อิอิ
มาต่อไวๆนะ
อยากใหญ่มากนะ....เด๋วอีพี่เซฟจะกระอักซะก่อนน
-
อ้า...แล้วยังงี้อีพี่เซฟมันจะรอดไหมเนี้ย ไรเตอร์ไม่รู้จักหอยขมเฉลย เฉลยหอยขมก็ จุ๊บ จุ๊บงัยจ๊า
ไรเตอร์เกทม่ะยังมีอีกน่ะไอ้มุขๆเนี้ยเดี๋ยวเอามาให้อีกแต่ต้องมาต่ออีกน่ะ
-
^^
-
มาเชียร์พี่เซฟละกัน อ่ะ พี่เซฟสู้ๆ แล้วห้ามมาโกรธนุ้งเลิฟกลับอีกรอบล่ะ ไม่งั้นเลิกเชียร์ละ
-
ไม่อนุมัติให้ลาหยุดคับ
-
:-[ อธิบายซะรักพี่คิวเลยอ่ะ
-
:really2:พี่เซฟสู้ๆๆๆๆๆๆๆ น้องเลิฟเลิฟใจอ่อนเร็วๆนะ แอบเชียร์สุดที่รักกะพี่คิวน่ารักอะๆ o13
-
ขอเป็นแม่ยกน้องโรสกับพี่คิวค่ะ :laugh:
จะมีแววได้สุดที่รักมาครองก็งานนี้แหละพี่คิว ฮึๆๆๆ
และแล้วโรสก็จะรู้ใจตัวเองว่าเป็นไบค่อนทอมเฉยๆ ก๊าก~
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ จะรอคอยการกลับมาของพี่ค่ะ สู้ๆ :L2:
-
:impress2: อยากให้พี่คิว ได้เดท กับน้องโรสอ่ะ
พี่เซฟ กับเลิฟ จะได้คืนดีเร็วๆๆๆ
อยากอ่าน NC hahahaha :pighaun: :haun4:
-
โห ๆๆ คุณสมบัติพี่คิวนี่ใช้ได้เลยนะเนี่ยยย
พี่เซฟรีบ ๆ ตามมาแล้วกันน๊า หึหึ
-
ดี๊ด๊าจังนะน้องเลิฟฟ :m25:
-
สะจาย....................
แฟนใหม่ (ปลอมๆ) ของเลิฟๆ เท่ห์กว่าอิพี่เซฟอีกอะ :laugh:
-
คิว+โรส ก็น่าสนใจ
แต่กว่าจะลงตัว ดุท่าจะยาก
จากที่บรรยายคิวมา เปลี่ยนใจดีป่ะ ไม่เชียร์อ้ายเซฟแล้ว หมั่นไส้เด็กเนิร์ด
ปล. มีที่อร่อยๆ ที่ไหนมาแลกเปลี่ยนกันได้นะครับ mercy (คุยกันแต่เรื่องกินๆ นี่แหละ อ้วนได้ใจดี :laugh:)
ปล๒. ไม่อนุมัติใบลาได้ไหมอ่ะ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
มาเชียร์ พี่คิวกะสุดที่รัก อ๊ะ!! ไม่ใช่แระ 5555555
งานนี้พี่เซฟเหี่ยวแน่ เจอของจริง (ตัวปลอม) เข้าไป กร๊ากกกกกก
ขึ้นเหนือ แล้วลงใต้ สุดยอดอ่ะพี่เซฟให้คะแนนความพยายาม 10เต็ม :กอด1:
-
ต่อจากเลิฟเลิฟ ก็จะมีพี่คิวกะสุดที่รักชิมิ
อยากเห็นอาการปางตายของพี่เซฟ :laugh:
ตัวอย่าไปหลายวันนะเค้าคิดถึงเลิฟเลิฟ :-[
-
:m4: :m4: :m4: :m4: ได้เวลาสนุกเเล้วสิ......ได้เวลาสนุกเเล้วสิ
-
จะมารออ่านต่อไปนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียน ค่ะ
:pig4:
-
:impress2: พี่คิว หล่อ เทห์ ชนะพี่เซฟขาดลอย อิอิ
แต่หนูเลิฟก็รักสุดใจเหมือนกัน ขนาดหนีมา ยังคิดถึงพี่เค้าทุกวัน...
:3123: เอาดอกไม้ มาเป็นกำลังใจหั้ยคนเขียนคะ
-
คราวนี้ของสนุกขึ้นเยอะ อิอิ
-
:laugh: จะรอดูคุณพี่เซฟ ว่าจะทำจ่ะได๋ต่อไป อิอิอิ
รับทราบน่อ กลับมาไวไวนะจร๊า รออ่านอยู่จร๊า :กอด1:
-
อย่ามีช่วง "เอาคืน" เลย
เดี๋ยวคนที่เรารักจะเสียใจนะ
เชียร์ พี่เซพ :L2:
-
:L2: ทำงานราบรื่นนะคะ
ฮ่าๆๆ อ่านคุณสมบัติพี่คิวแล้วแอบสะใจอย่างไม่มีเหตุผล
รอลุ้นฉากเอาคืน อิอิ
-
โหดร้ายกับพี่เซฟ ได้ไงเนี่ย :serius2:
ปล. ขอให้เดินทางปลอดภัย ทำงานราบรื่นน๊า :L2:
-
โอ๊ะ..มีหนุ่มหล่อมาอีกคน(แอบปันใจให้พี่คิวแทน) :laugh:
พี่เซฟงานหนักแล้วคราวนี้(สู้ๆนะ..แอบเชียร์)
นู๋เลิฟอย่าเพิ่งใจอ่อนง่ายๆนะคะ..จำที่เค้าทำกะเราไว้ๆๆ o18
ปล.คุณMercy เค้าจะตั้งตารอตั้งแต่วันจันทร์เลยน๊าอิอิ ยังงัยเดินทางปลอดภัยนะคะ พักผ่อนเยอะๆน๊าทำงานหนัก Take care ค่ะ :L2:
-
ขอบคุณค่า..
พี่เซฟเอ้ย..มาเจอพี่คิวแล้วจะฝ่อมั้ยฟร่ะ..เค้าเหนือกว่าทุกอย่างเลยนะเฟ้ย :m8:
เต็มที่เลยนะพี่คิว..เพื่อเดทในฝัน :m11:
ว่าแต่ที่เจ้าโรสมันไม่ยอมคบพี่เพราะพี่คิดจะกดมันใช่มั้ยมะ :m17:ลองเปลี่ยนให้มันกดพี่ดิมันอาจจะยอมคบด้วยกะได้ :m30:
รับทราบวันลาจ้า..เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ..
-
เจอกันวันจันทร์นะคร้าบบบบบ
อยากรู้จังว่าถ้าพี่เซฟเจอแล้ว
จะแล่นละครสมบทบาทรึเปล่า
คิว-เลิฟ เอาให้เนียนเลยนะ
รอคุณ mercy นะคร้าบบบ
บอกได้เลยคร้าบ ติดเรื่องนี้มากมาย
:L1:
-
จะรอวันที่พี่เซฟมาเจอกะพี่คิว คงจะมันน่าดู อิอิ
เจอกันวันจันทร์นะค๊าคุณ Mercy
-
เอาคืนให้เข็ด เลย เลิฟ เลิฟ :m16: :m16:
ไม่ได้เข้ามาสามสี่วัน = =' ตอนนี้กลับมาแล้ว :o12:
หุหุ
จะรอจันทร์หน้านะคะ TT :sad4:
อยากสะใจเต็มที แล้ว 555 :laugh:
-
รออ่าน เพื่อความสะใจ ยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ
-
ช่วงเอาคืนตอนแรกสงสารพี่เซฟนะฃ
แต่นึกตอน เลิฟ โดนนะ หายหมดเลยความสงสาร
อิอิ : )
มาต่อเร็วๆๆ นะครับ
:call: :bye2: :call: o13 :bye2:
-
รีบมาต่อนะครับ :call:
-
สวัสดี ฮะ !!
ชอบนิยายเรื่อง นี้มาก ๆๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง
รอให้พี่เซฟมา ง้อ เลิฟๆๆ
แต่งอนนานๆหน่อยก็ดี
เพราะทีพี่เซฟ ยัง นาน เลยอ่ะ
:-[
-
ขอเป็นแม่ยกพี่คิวได้มั๊ยอ่า
:impress2: เพอร์เฟคกว่าพี่เซฟอีกง่ะ
เชียร์พี่คิวสุดใจ พิชิตใจ "สุดที่รัก" ให้ได้น้า
ส่วนอิพี่เซฟ ขอดูพฤติกรรมก่อน 555
-
ต่อให้น้องโรสจะสาวกว่านี้พี่ก็จะปลื้มน้องโรสต่อไปค่ะ :กอด1:
-
เทอ อยู่หนายยยยย ฉันอยู่นี่ๆๆๆๆ คิดถึงเลิฟๆ จังเลยย
ปูเสื่อรอ รีบมาอัพนะค่ะ :man1:
-
ดีใจจัง วันนี้วันอาทิตย์แล้ว อิอิ
อดทนรอน้องเลิฟมาเนิ่นนาน และแล้วการรอคอยก็ใกล้จะสิ้นสุดลง:man1:
-
เข้ามารอ ๆ :serius2: :serius2:
-
:กอด1: มาจองตั๋วรอก่อนครับ
เด่วมาใหม่ :a5:
-
ิคิดถึงเลฟ จังเล ยย นะ
จัดให้พี่เซฟหนักหน่วงเลยย
ให้สาสม เลยที เดียว !! อ่ะเห้ยย
คิดถึง คนแต่งน้าาา
กอดด
:กอด1:
:z13: << ขั้นปราบชีพห้าๆ
-
เข้ามาทวงฟิค
และมาดัน55
อยากอ่าวแล้ว
คิดถึงเลิฟ
:call:
-
กลับมาแล้วค่า!!!
เพิ่งมาถึงออฟฟิศเมื่อกี๊เอง งานหนักหัวหมุนมากกก!!!! o2
เหนื่อยสุดๆ นอน ตีหนึ่งตื่น หกโมง ติดต่อกันห้าวัน :dont2: :sad2:
เดี๋ยวขอเขากลับบ้าน แล้วจะรีบไปปั่นให้นะคะ
รอน้องเลิฟกะอิพี่เซฟหน่อยเน้อ !!!
:กอด1: ทุกคน
-
^
^
^
^
จุ๊ฟ จุ๊ฟ คุณMercy
-
คิดถึงเลิฟ รอบที่ หนึ่งพันของวันแล้วว นะ
ตัวเองง ..
มาช้าดีกว่าไม่มา นะ
เร็วว อยากเห็น เซฟเจ็บปวด ห้าๆๆ ..
คิดถึงง คนแต่งด้วย ย
เป็นกำลังใจให้ สืืบไปในภายภาคหน้าา ฮะ
:t3: >>>>>>มีไฟ ลุกโชนน เร็ววๆ :fire: :m31:
o13 :impress2:
-
มาแล้วใช่ไหม มาต่อเลยไหม คิดถึงเหมือนกันนนนนนนน
เลิฟเลิฟของจิ๊บ :กอด1:
-
คุณMercy คิดถึงๆๆ กลับมาเเล้ว..เย้ๆๆ
เหนื่อยก้อพักผ่อนนะค๊ะ..(แต่มารอตอนต่อไปอยู่อ่ะ :laugh:)
-
วันจันทร์แล้ว
ยังไม่โผล่
ดูท่าคงสงบเหมือดชัวร์
นอนพักเยอะๆ นะจ้ะ
-
Cheer ไร้ท์เตอร์จ้า ดูแลสุขภาพด้วยเน้อ
-
มานอนรอน้องเลิฟ :L2:
-
:z2: :z2: :z2:
Mercy...Mercy...Mercy
-
มาแล้วค่า !!!!
Mercy มาแล้วค่า
ต้องกราบขออภัยอย่างสูงจริงๆ ค่ะที่มาต่อซะดึกดื่นขนาดนี้
กลับมาถึงบ้านอาบน้ำก็นอนสลบไปเลยค่ะ ตื่นมาอีกทีสี่ทุ่ม ก็รีบมาปั่นต่อเลยค่ะ
ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ ตามพละกำลังของผู้เขียน
สัญญาว่าตอนต่อไปจะมาแบบยาวๆ นะคะ
ขอติดคอมเมนท์ไว้ก่อนเน้อ... เค้าหมดแรงข้าวต้มแล้ว ไปสลบต่อก่อนนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่ดูแลน้องเลิฟให้นะคะ
ขอบคุณทุกๆ คน ทุกๆ คอมเม้นท์ ทุกๆ กำลังใจ นะคะ :กอด1: ทุกๆ คน ที่นี่อบอุ่นเสมอเลยค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 16 คนพิเศษคนใหม่
ผมไม่เคยเข้าใจคำว่า ‘งมเข็มในมหาสมุทร’ มากเท่าตอนนี้เลย!!
กับการตามหาคนๆ หนึ่งที่เราไม่รู้หลักแหล่งที่แน่นอน รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้เขาอยู่ในโลก ต่อให้แคบแค่กรุงเทพฯ มันก็ยังยากอยู่ดี หากคนหนึ่งตามหา อีกคนหลบซ่อน
แต่ผมรู้สึกได้โดยสันชาตญาณ (แห่งรัก) ว่าน้องยังอยู่ในประเทศไทย ตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ตครับ ก่อนหน้านี้ผมไปตามเลิฟที่เชียงใหม่ เลย แม่ฮ่องสอน กลับไปเชียงใหม่อีกครั้ง ก็ยังคงไม่มีวี่แววของเลิฟ ผมก็ล่องลงใต้ ไป กระบี่ ตรัง พังงา สมุย และตอนนี้ผมอยู่ภูเก็ต
เหนื่อยกายมากครับ แต่ใจผมยังสู้อยู่ ผมใช้เวลาในการตามหาเลิฟมาสองอาทิตย์แล้วครับ สิบสี่วันผมทัวร์ทั่วไทยไปแปดจังหวัดแล้วครับ ผมว่าพรีเซนเตอร์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยปีหน้าต้องเป็นผมแน่นอน...
ริ๊ง ริ๊ง ริ๊ง ริ๊งงงงง!!!
“ว่าไงวะไอ้กอล์ฟ” ไอ้กอล์ฟโทรมาครับ
“อยู่ไหนวะมึง อยู่เชียงใหม่อยู่เปล่าวะ ซื้อน้ำพริกหนุ่มมาฝากกูด้วย” ตีนกูเอาไหม ไอ้ห่านี่ เพื่อนยิ่งเครียดๆ อยู่ โทรมากวนตีนซะงั้น
“ไอ้สัดนี่!!! มึงก็รู้ว่ากูยิ่งเครียดๆ อยู่ ยังมากวนตีนกูอีก ตอนนี้กูอยู่ภูเก็ต”
“เฮ้ย กูเปล่ากวนตีนอยู่อยากแดกจริง...โห เหนือจดใต้เลยเหรอวะ แล้วตามหาน้องมันเจอรึเปล่า” ถ้าเจอกูจะหงุดหงิดใส่มึงเหมือนคนเป็นเมนส์อย่างนี้ไหม
“ไม่เจอหวะ ไม่ได้เรื่องเลยซักที่ ไม่มีวี่แววเลยสักนิด แปดที่แล้วนะเว้ย กูจะทำไงดีวะกอล์ฟ ป่านนี้น้องมันเกลียดกูฟังใจไปแล้วมั้งเนี่ย” ผมกังวลนะครับกลัวว่าน้องจะตัดใจจากผมได้จริงๆ แล้ว เขาว่ากันว่าเวลามันจะช่วยเยียวยาสมานแผลใจ ป่านนี้น้องไม่แผลหายสนิทไปแล้วเหรอเนี่ย
“กูมีข่าวน้องมาเล่าให้มึงฟังหวะ ไอ้แทนมันมาเล่าให้กูฟังอีกที มึงสนใจฟังไหม แต่ไม่รู้จะเป็นข้อมูลให้มึงตามหาน้องเจอหรือทำให้มึงปวดใจนะ ฮ่าๆๆ” อ้าวไอ้เชี้ย แล้วถ้ากูปวดใจมึงจะหัวเราะทำไม
“มึงว่ามาเลย มีอะไรเร็ว”
“ใจเย็นดิว้า!!! คืองี้ไอ้แทนมันเล่าให้ฟังว่า ตอนนี้น้องเลิฟน่ะกำลังเริ่มคบกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ เป็นคนที่ตามจีบน้องมานานแล้ว แล้วคนนี้เนี่ยที่บ้านเขาก็รู้จักกัน สนิทกันตั้งแต่เด็กๆ เหมือนน้องมันจะเคยชอบๆ ด้วยนะ แล้วผู้ชายคนนี้ก็ไปเรียนต่อโทต่างประเทศแต่ตอนนี้เรียนจบกลับมาแล้ว เขาว่ารูปหล่อ พ่อรวย อนาคตประธานบริหารบริษัทค่ายเทปเมโลดี้มิวสิค ค่ายเทปยักใหญ่แถมยังมีสื่อในวงการบันเทิงอีกเพียบ นี่ถ้าน้องมันคบกับไอ้คนนี้นะ อนาคตทางด้านดนตรีของน้องคงไปอีกไกลเนอะ...เอ่อ กูลืมตัวหวะ โทษที”
“มึงรู้มาจากไหน น้องอยู่ที่ไหน มึงรู้ใช่ไหม บอกกูมา” ผมต้องรีบตามหาน้องให้เจอ คุยกับน้องให้รู้เรื่องก่อนที่อะไรมันจะสายไปมากกว่านี้ ผมยังคงเชื่ออยู่ว่าน้องเองก็ยังคงมีเยื่อใยกับผมบ้าง บางทีน้องอาจทำไปเพราะอยากตัดใจจากผม เลยหาคนอื่นมาเป็นตัวแทน
“กูไม่รู้ว่าน้องอยู่ไหน กูรู้มาจากไอ้แทนแค่นี้ ไอ้แทนมันก็คงรู้มาจากไอ้โมกับไอ้โรสน่ะ แต่กูว่ามึงกลับมาตั้งต้นที่กรุงเทพฯ ก่อนดีไหมวะ แล้วลองไปจังหวัดใกล้ๆ ดูบ้าง” อืม..ก็จริงนะ ถ้าตัดโรงแรมในกรุงเทพออกไป ใกล้ๆ กรุงเทพฯ สุดก็น่าจะเป็นหัวหิน เอ่อ...น้องมันเคยเล่าว่ารีสอร์ตที่หัวหินสวยที่สุด สงบทีสุดแล้วเลิฟก็ชอบมาก ทำไมถึงลืมวะกู โว้ยย!!! โมโหตัวเองหวะ
“เฮ้ยเดี๋ยวกูกลับไปเอารถที่กรุงเทพฯ แล้วกูจะตีรถไปหัวหินวันนี้เลย ไฟล์ทไปกรุงเทพฯ มีตอน บ่ายโมง” กว่าจะกลับไปถึง ไปเอารถก็น่าจะออกซักประมาณบ่ายสาม ไม่เกินหกโมงเย็นก็น่าจะถึงหัวหิน
“เฮ้ย มึงจะรีบไปไหน พรุ่งนี้ก็ทันมั้ง มึงพักผ่อนซักหน่อยดีกว่านะ”
“ไม่อะ กูไม่เหนื่อย กูรีบ กูกลัวจะเสียน้องไปจริงๆ แค่นี้ก่อนนะ” หลังจากวางสายจากไอ้กอล์ฟ ผมก็รีบโทรไปจองตั๋วเครื่องบิน โชคดีที่ไฟล์ทบ่ายโมงยังไม่เต็ม
+
+
+
+
ห้าโมงเย็นนิดๆ ผมก็ถึงรีสอร์ทของน้องที่หัวหิน ผมแทบจะกระโดดตะโกนด้วยความดีใจ ผมเห็นรถน้องจอดอยู่ครับ รถของเลิฟ ผมจำยี่ห้อ สี และทะเบียนได้ แสดงว่าน้องต้องอยู่ที่นี่จริงๆ สินะ ผมมัวแต่โง่อยู่นาน ไอ้เซฟเอ๊ย มึงนี่ไม่เฉลียวใจซักนิดวะ
“สวัสดีครับ คือผมเป็นรุ่นพี่ของน้องเลิฟน่ะครับ ผมมาหาเลิฟครับ” ผมเข้าไปติดต่อที่รีเซฟชั่นฟรอนท์ พนักงานยิ้มแย้ม บรรยากาศของรีสอร์ทก็สวย หรู ดูผ่อนคลาย และสงบ แบบที่น้องเคยบอกจริงๆ ครับ
“คุณเลิฟออกไปข้างนอกกับคุณคิวค่ะ เห็นว่าจะพาคุณคิวไปเดินตลาดน่ะค่ะไปกันนานแล้วเดี๋ยวก็คงกลับมา ยังไงนั่งรอตรงล๊อบบี้ก็ได้ค่ะ จะรับกาแฟ หรือน้ำผลไม้ดีคะ”
“เออ...น้ำเปล่าก็พอครับ ว่าแต่ว่าคุณคิวนี่เป็นใครเหรอครับ” อย่าบอกนะว่ามันคือ...
“อ๋อ...คิ๊กๆ” อ้าวแล้วจะได้คำตอบไหมเนี่ย คุณพี่รีเซฟชั่นสาวคนที่คุยกับผม หันไปหัวเราะเขิน คิ๊กคักกับเพื่อนสาวข้างๆ
“คือ คุณคิวเป็นลูกชายของคุณคมเดชค่ะ คุณคมเดชเป็นเพื่อนสนิทกับคุณวุฒิคุณพ่อของคุณเลิฟน่ะค่ะ คุณคิวก็สนิทกับคุณเลิฟม๊าก มากนะคะ เขาว่ากันว่าคุณคิวตามมาจีบคุณเลิฟต่อน่ะค่ะ น่ารักมากค่ะคู่นี้” แล้วสองสาววายรีเซฟชั่นก็หันมาจับมือกันแล้วแอบกรี๊ดเบาๆ
ไอ้บ้านี่มันมาตามจีบเลิฟจริงๆ ด้วย เลิฟครับอย่าเพิ่งหวั่นไหวนะ พี่เซฟมาแล้วครับ
ผมนั่งรอน้องอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็มองเห็นเลิฟเดินเข้ามาในล๊อบบี้ กับผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าไม่มองด้วยสายตาหมันไส้ส่วนตัว ผมก็ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาดีมาก บุคลิกดี เดินถือของเต็มไม้เต็มมือตามน้องต้อยๆ
“เลิฟครับ” ผมรีบเดินไปดักหน้าน้อง
“พี่เซฟ” น้องดูตกใจ สะดุ้งน้อยๆ แต่ก็เปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นนิ่งเฉย กลายเป็นผมเองที่ต้องตกใจ ผมไม่เคยเห็นน้องทำสีหน้าแบบนี้ใส่ผม ปกติน้องต้องยิ้มให้ผม ทำตาโต แก้มป่องเวลางอนนิดๆ หรือแม้แต่สีหน้าหงอยๆ เวลาโดนผมเมินใส่ ก็ยังไม่มีสีหน้าเมินเฉยแบบนี้
“มาทำไมครับ หรือมาพักผ่อน มาเที่ยว ตอนนี้ห้องยังพอมีเหลือนะครับ ติดต่อที่รีเซฟชั่นได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะให้ทางรีสอร์ตคิดราคาพิเศษให้ มาคนเดียวหรือว่าพาน้องบูมมาเที่ยวด้วยหละครับ” น้องแทนตัวเองว่าผม คุยกันแบบห่างเหินมากครับ แต่แอบดีใจที่น้องยังประชดเรื่องน้องบูมอยู่ แสดงว่าน้องยังหึงผมอยู่น่ะสิ
“ผมดีใจด้วยนะครับที่พี่เลือกคบน้องบูม อย่าทำให้น้องเขาเสียใจหละครับ ผมขอตัวก่อนนะ ไปครับพี่คิว พี่คิวอยากย้ายไปนอนโซนซีวิวไหม เดี๋ยวเลิฟไปนอนเป็นเพื่อนก็ได้นะ เห็นอยากตื่นเช้ามาเห็นวิวทะเล” อะไรนะ นอนด้วยกันเลยเหรอ ผมหูฝาดไป หรือเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ผมต้องคุยกับน้องตอนนี้ เดี๋ยวนี้ แล้วยังเรื่องน้องบูมอีกสรุปน้องไม่ได้หึง แต่น้องคิดว่าผมคบกับบูมจริงๆ ไปแล้วใช่ไหม กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย!!!
“เลิฟครับ เลิฟเข้าใจผิดนะ พี่ขอโทษสำหรับทุกเรื่อง พี่อยากอธิบาย พี่อยากคุยกับเลิฟ ขอพี่คุยด้วยได้ไหม นะครับ นะครับเลิฟ ขอโอกาสพี่ได้ไหม” ผมจับมือน้องมากุมไว้ พยายามอ้อนวอนน้องให้เห็นใจครับ
“บรรยากาศ และสถานะการณ์มันคุ้นๆ นะฮะ พี่ว่าไหม ผมว่าเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วมั้งครับ เพราะพี่ก็บอกผมแล้วว่าพี่ไม่มีอะไรจะคุยกับผม พี่เคลียร์หมดแล้ว พี่เลือกแล้ว ผมก็เคารพในการตัดสินใจของพี่” เลิฟดึงมือของน้องออกจามือผมก่อนจะพูดเรื่องที่ทำให้ผมได้แต่ก้มหน้ารับความผิดของตัวเอง
“อ่อ...ลืมแนะนำครับ นี่พี่คิว พี่คิวเป็นคนพิเศษของผมตอนนี้ครับ พี่คิว นี่พี่เซฟครับ รุ่นพี่ที่มหา’ลัย ครับ” คนพิเศษ น้องบอกว่ามันเป็นคนพิเศษ ไม่จริงใช่ไหม เลิฟทำไปเพราะประชดพี่ใช่ไหม
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมพาเลิฟไปเก็บของก่อนนะครับ เดี๋ยวจะได้มาทานข้าวเย็น เชิญน้องเซฟด้วยนะครับมื้อเย็นวันนี้พี่เป็นเจ้าภาพเอง รุ่นพี่ของเลิฟมาทั้งทีต้องเลี้ยงดูปูเสื่อให้เต็มที่ ไปครับเลิฟ อาบน้ำก่อนไหม จะได้สบายตัว เดินเมื่อยมาทั้งวัน เดี๋ยวพี่เตรียมน้ำอุ่นให้นะ”
แล้วไอ้เวรนั่นก็รวบของไว้ในมือเดียวแล้วอีกมือก็จับจูงมือเลิฟเดินไปขึ้นลิฟต์ ผมมองภาพนี้ด้วยความเจ็บปวดครับ ที่ตรงนั้น มือนั้น มันควรจะเป็นของผม เพียงแค่ผมรู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้ ยอมรับทุกสิ่งง่ายกว่านี้ ผมจะได้เป็นคนที่กุมมือน้องและเดินคู่กันไป ผมจะได้รับรอยยิ้มหวานๆ ที่ยิ้มกว้างจนตาหยียิ้มให้ผมเพียงคนเดียว ผมจะได้แฟนน่ารักๆ ช่างเอาอกเอาใจ ดูแลห่วงใยผมตลอดเวลา ตอนนี้หัวใจผมมันแปลบๆ หวิวๆ ใจหายครับ
คนที่กำลังจะเสียของรักเขารู้สึกกันแบบนี้เองเหรอ?
-
วุ้ววววววววววว
มาอัพด้วยอ่ะ
เมพ ขิง ขิง
ทั่นเซฟอย่าเพิ่งระเบิดตัวเองนะ ใจเย็นไว้
สองคนนั้นก็ตีบทแตกกันจริงๆ ขอชม
แต่สำคัญที่สุดต้องชมไรต์เตอร์ ข้ามจังหวัดมาอัพ ทำไปได้
:laugh:
-
:m20: โอ๊ยไม่รู้จะสงสารหรือสะใจดี
แต่มาต่อไว ๆ หน่อยก็ได้ครับ
ค้างเติ่งเลย :laugh:
-
เห็นพี่เซฟเศร้าแล้วรู้สึกดีจัง 555
ยังไงก็อย่าเพิ่งถอดใจไปก่อนซะล่ะ
อยู่ให้น้องมันแกล้งนานๆหน่อยแล้วกันนะ
อิอิ
-
ยังไม่ถึงครึ่งที่น้องโดนเลย.....ทนเอาหน่อยเน้อพี่เซฟฟฟ o13
-
คนที่กำลังจะเสียของรักเขารู้สึกกันแบบนี้เองเหรอ?
พออ่านประโยคสุดท้าย..แล้วสงสารพี่เซฟจังเลย
นู๋เลิฟ..อย่าเพิ่งใจอ่อนง่ายๆ..แต่ก้ออย่าทรมานพี่เซฟนานเน้อ
PS.ตอนนู๋เลิฟเจ็บเค้าก้อสงสาร..มาตอนพี่เซฟเจ็บเค้าก้อดันสงสารด้วยอีก..สรุปไม่รู้ว่าตัวเองเป็นแม่ยกฝ่ายไหน..เป็นทั้งสองฝ่ายเลยแระกัน :laugh:
PS 2.ขอบคุณ คุณMercyมากๆเลยค่ะที่อุตส่าห์มาต่อให้ทั้งๆที่เหนื่อยมากๆเเล้ว :pig4: พักผ่อนเยอะๆนะคะ Take careค๊า :กอด1:
-
:a14: :a14: :a14: ทำเค้าไว้เยอะนี่...ก็พยายามเอาล่ะกันนะ
-
สมน้ำหน้า :angry2:
-
สม
:m20:
-
ใจแข็งไว้น้องเลิฟ
สะใจ..... o18
+1 ให้พลังงานสำรองของ writer :-[ :laugh:
-
^^
-
:-[
-
เมื่อคืนรอไม่ไหวเลยรีบตื่นมาอ่านตอนเช้า
สู้ๆนะน้องเลิฟแค่นี้ยังน้อยไป 555 (จะโดนแฟนคลับพี่เซฟ :z6:ไม๊เนี่ย เหอๆๆ)
-
น้องเลิฟตบหัวก่อนแล้วค่อยลูบหลังนะ 555 :beat:
ปล.ยังไงก็เชียรพี่เซฟ
-
แค่นี้เริ่มท้อซะแล้วอิตาพี่เซฟ
กรรมต้องชดใช้ สู้ต่อไป ^^
+ ไร้ท์เตอร์จ้า :mc4:
-
คุณMercy สู้ๆ หายเหนื่อยไวไวนะคะ
ความรู้สึกจะเสียของรัก มันแย่มากเลยใช่มั๊ยล่ะอิพี่เซฟ แบร่ๆๆๆๆๆ
-
:m31: :m31:
-
ยะฮู้ๆๆ
สมน้ำหน้า ไอ้เซฟ โว้ยย
จัดหนักๆ นะเลิฟลี่
ห้าๆ
เป็นยังไง ล่ะ เล่นตัวดีนัก เลิฟลี่ เล่นให้ หนักเลยย
แต่แอบสงสาร
ไรท์เตอร์ สู้ๆ
ย๊ากกก
กอด :กอด1:
-
คิดถึง เซฟ กับ เลิฟ มากๆเลย
แต่คิดถึง writer มากกว่า รีบมาอัพต่อเลย
มันค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
อยารกจะตะโกนดังๆค่ะ ว่า "สะใจจัง"
บอกแบบนี้ อีเจ้ดูเป็นคนซาดิสซ์ ไหมนี่
555555555
-
สะใจ สมกับที่รอคอย :laugh:
แต่ค้างมากเลยอ่ะ :sad4:
ไรท์เตอร์คะ รีบมาต่อด่วนๆ เลยนะคะ :o12:
:z3: :z3: :z3:
-
โอ๋~~~พี่เซฟ :กอด1:
-
หมาหงอยได้อีก คุณพี่เซฟ :m20:
-
อ่านทันแล้วค่า เย้เย้
ชอบมากเลยค่ะน้องเลิฟกับสุดที่รักน่ารักมากก
แอบหมั่นไส้พี่เซฟไปหลายตอนเลย เชอะ
ถ้าพี่คิวไม่มีสุดที่รักนะ จะยุให้จีบน้องเลยย
-
น้องเลิฟมันแรงไปเปล่าน้องเกิดว่าไอ้คุณเซฟมันท้อมันไม่สู้ขึ้นมาล่ะจะทำงัย
แล้วมันจะเป็นน้องเลิฟนั้นแหละที่จะเจ็บนะ ลดๆลงมั้งความแรงน่ะ
-
ท่าน Mercy มาแล้ววววว :man1: คิดถึงเลิฟๆจังเลย
สะจายมากค่ะตอนนี้ห้าห้า เป็นไงแล้ว พี่เซฟ เจ็บกระดองใจดีมั้ย :laugh:
อีกนานมั้ยเนี่ยกว่ารีดเดอร์จะได้อ่าน NC มีหวังNc ที่หัวหินแหงมเลย :-[
ใจนึงอยากให้คืนดีอีกใจนึงไม่อยากให้คืนดีอ๊ากกก เอาไงดี อยากให้พี่เซฟง้อนานๆหน่อย
จะได้รักกันมากกว่าเดิม อิอิ Mercy กอดดดดด :กอด1:
-
ฮร่า ๆๆๆ เปนไงละพี่เซฟ
เจออย่างนี้เข้าไป หึหึ
-
:z2: นี่สินะ ที่เค้าเรียกกันว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า
จัดมาหนักๆเลยค่า ทำกับน้องเิลิฟไว้เยอะเหลือเกิ๊น เสียน้ำตาไปหลายปี๊ปจริงๆ
-
สะใจแล้วก็สมน้ำหน้าพี่เซฟ
ทำกับเค้าไว้ซะเยอะนิ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
สมน้ำหน้าพี่เซฟ อิจฉาตาร้อนล่ะซิ หึหึหึ :laugh:
-
:oo1: ไม่ได้สงสารนะค่ะ ...................แต่ว่าสะใจมั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่า
ไอ่คุณพี่เซฟโดนแค่นี้ยังน้อยยยยยยยยยย...ไป..... :m16:
ต้องมากกว่านะนะค่า ไรท์เตอร์ :fire:
-
สะใจมากมาก
น้องเลิฟ พี่คิวตีบทแตกมากมากเลย
เป็นไงบ้างล่ะพี่เซฟ โดนกับตัวเองมั่งเป็นไงอ่ะ
o13
มาต่อไวไวน้า
-
:monkeysad:สงสารพี่เซฟ ใจอ่อนเร็วๆๆน้าเลิฟฟฟฟฟฟฟฟ o13
-
แอบสมน้ำหน้า อิอิ
-
สงสารพี่เซฟอ่ะ :เฮ้อ:
-
ความรู้สึกที่พี่เซฟได้รับตอนนี้ สะใจ แล้วก้อสงสาร
ตอนทำล่ะไม่รู้จักคิด อิิอิ
ลุ้นๆๆ อยากอ่านตอนเค้าง้อกัน พี่เซฟต้องเจ็บอีกเยอะ
-
พี่เซฟจะแก้เกมส์ยังงัยล่ะเนี่ย
แกล้งหนีกลับเลยม่ะ ฮิฮิ
-
เดี๋ยวพี่เซพเสียใจ+สำนึกผิด ยินดีให้น้องเลิฟมีแฟนใหม่
แล้วน้องจะต้อง :L3:
อย่าให้เกิดแผลในใจ ทั้งสองฝ่ายเลยนะน้องเลิฟ :L2:
-
จะสงสารเซฟดีมั๊ยเนี่ย
-
:really2: :really2:สมน้ำหน้าอีพี่เชฟเป็นไงหละ สำนึกหรือยังหละทีนี้
น้องเลิฟเล่นแรงๆเลยนะคะ
-
ใครนะว่าจะรีบมาอัพ :serius2:
-
ตอนที่ 17 ?? where r U
^^
Lovely Vs Safety
Knockout
คิดถึงง ง ง ง
อยากเฟ็นพี่เซฟ ทุกทรมาน ้ดวยความซาดิส
ฮัดช่าๆ
:m31:
-
กลัวจัง กลัวว่า อิพี่คิว จะหลงรักน้องเลิฟขึ้นมาจริง ๆ แล้วพี่เซฟก็ถอดใจ เรื่องจะวุ่นวายไปกันใหญ่ไหมเนี้ย????? :serius2:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :L2:
-
mercy หายไปหนายยยยยยยยย :oni3:
-
^
^
^
^
^
มาแล้วๆ กำลังตรวจทานอยู่ค่ะ รอแป๊บน้า
-
ดีใจน่ะ :-[
-
มาแล้วค่าาาา!!!
สัญญาว่าจะรีบมา เมื่อคืนก็ผิดสัญญา เค้าขอโทษนะตัวเอง
วันนี้รีบมาอัพในเวลางาน ปั่นกระจายแบบหลบๆ ซ้อนๆ นาย ฮ่าๆๆๆๆ
ไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ เผื่อตอนนี้จะสงสารพี่เซฟแกมากขึ้นเนอะ
สรุป มีแต่คนซะใจ เพิ่ม ฮ่าๆๆๆๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Vesi: ฮ่าๆๆ เมพ ขิง ขิง ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ กลับเข้ากทม.รึยังคะคุณ Vesi เมื่อวานเค้ามีธุระที่เซ็นทรัลเวิลด์ เสร็จแล้วหิวข้าวมาก แต่ดันเลือกไปกิน after you แทน กินคนเดียวหมดจานพนักงานและคนรอบข้างมองอย่างทึ่ง!!!
Ooคุณชายติ๋วoO : มาแล้วค่ะคุณชาย ขอประทานอภัยที่ช้านะคะ ช่วงนี้ยังเบลอๆ เจ็ทแล็คจากตจว.อยู่ ฮ่าๆ
PeeYaR : ฮ่าๆๆ สะใจซะงั้น ไม่สงสารพี่แกหน่อยเหรอ
bbyuqin : จริงค่ะ น้องโดนหนักกว่านี้เยอะเนอะ
vvivy : vvivy เป็นแม่ยกสองฝ่ายเลยเหรอเนี่ย ฮ่าๆๆ พี่เซฟมันนอยด์อยู่ค่ะช่วงนี้ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่เซฟแกมากๆ หน่อยแล้วกันเนอะ ps.ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า หลังจากอัพเสร็จก็หลับเป็นตาย รุ่งขึ้นอีกวันโทรไปลาช่วงเช้าเลย ไม่ไหว แต่มีโทรศัพท์เรื่องงานเข้าทุกๆ ครึ่งชั่วโมงเลย เซ็งเล็กนอ้ย!!!
tutu : อ่านประโยคของคุณ tutu แล้วรับรู้ถึงความเหวี่ยง ใส่พี่เซฟเลย ฮ่าๆ ชอบๆ
i love u {knt} : มีแต่คนสมน้ำหน้านะเนี่ย อิอิ
krappom : สมน้ำหน้ากันใหญ่เลยนะเนี่ย พี่เซฟท่าทางจะกู้คะแนนความนิยมยากนะเนี่ย
Little Devil : ขอบคุณที่ + ให้เป็นพลังงานสำรองนะคะ อิอิ :กอด1: หน่อยๆ
SoN : ^ ^
maxtorpis : :กอด1:
zingiber : วันนี้มาอัพเย็นค่ะ จะได้ไม่ต้องนอนดึกเนอะ
n2 : แม่ยกพี่เซฟมาแล้ว
JJHJJH : ขอบคุณสำหรับ +1 ค่า จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
anajulia : หายเหนื่อยแล้วค่ะ มาอ่านคอมเม้นท์ก็หายเหนื่อยแล้ว แบร่ๆๆๆๆ :กอด1:
Zhenelle[♥] : ใจเย็นค่าาาาาาา
๋JEFF : ชอบคอมเม้นท์ของคุณ ๋JEFF อะค่ะ อ่านแล้วขำ อะดูเวิ่นๆ ดี ฮ่าๆๆ :กอด1:
sayhi11 : คิดถึงเค้าเหรอ เค้ามาแล้วววววว
PEENAT1972 : ฮ่าๆๆ ไม่ซาดิสหรอกค่ะ พวกเม้นท์บนๆ ที่ผ่านมาเขาก็ซะใจกันเกือบทุกคนเลย โหะๆๆ
jadezii : มาต่อให้แล้วจ้าาาาาา
สมุนไพร : อิอิ มีคนโอ๋พี่เซฟแล้ว
j3llnlyza : ทำเขาเยอะก็งี้แหละค่ะ กรรมตามสนองเนอะ
♥a2k♥ : ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ เอ๋ ยุให้พี่คิวแกจีบน้องเลิฟจริงเลยดีไหมเนี่ย น่าจะมีลุ้นกว่าจีบสุดที่รักนะ
yunjaejoong : คนรอบข้างน้องมันแรงกว่าน้องค่ะ น้องเลยต้องจำยอมแรงตามไปด้วย เดี๋ยวค่อยลุ้นให้น้องมันเลิกแรงแล้วกันโนะ
yunchun : อ๊ากกกกกก NC เหรอ อีกน๊านนนนนนนนนน ฮ่าๆๆๆๆ เดี๋ยวจะพยายามหา MINI NC มาให้แล้วกันนะคะ :z1:
lizzii : สะใจใช่ไหมล่าาาา
katarena : เอาหนักๆ เลยเหรอ ไม่สงสารพี่เซฟสะนิดเหรอตัวเอง
Praew_64 : แก็งค์สะใจมีเพียบเลยนะเนี่ย
liparnil : อิจฉามากๆๆๆๆ แน่นอน แถมยังเจ็บมากกกก ด้วย
kei_kakura : โหยยนอกจากไม่เห็นใจแล้วยังสะใจอีก ใจร้ายๆๆๆๆ จัดไปหนักๆ กลัวว่าพี่เซฟจะกระอักตายซะก่อนสิคะ
InDY_Sky : พี่คิวมันมีอาชีพเสริมเป็นการเล่นละครค่ะ เนียนมากๆ
kitty : แม่ยกพี่เซฟเพิ่มมาอีกคนแล้ว เย่ๆ
● MaYa~Boy ● : ไม่ต้องแอบก็ได้ค่ะ มีแต่คนสมน้ำหน้ากันแบบโต้งๆ ทั้งน้าานนน
Otaku : เริ่มมีคนสงสารพี่เซฟเพิ่มขึ้นแล้ววววว พี่เซฟมันก็แอบเรียกคะแนนความสงสารได้เหมือนกันนะเนี่ย
Pikky : สงสาร แต่แอบสะใจมากกว่าใช่ไหมล่ะ
icyblue : แกล้งหนีกลับเลยเหรอ เอางั้นเลยเหรอ น้องมันคงโดดทะเลตายแน่เลยค่ะ
lune : ค่า จะเอาแบบ เบาะๆ แล้วกันเนอะ
[D]a[D]a [T]oo[ : สงสารเถอะค่ะ อิอิ
samsoon@doll : พี่เซฟโดนรุมเพียบบบบ
micaeal : พี่คิวเขารักเดียวใจเดียว วางใจได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ รักษาสุขภาพเช่นกัน :L2:
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 17 ยื้อหรือปล่อย (น้องเลิฟกับพี่คิวเอ๊ยพี่เซฟมาแล้วค่ะ)24/3/10
เฮ้ออออ!!! พี่เซฟโผล่มาแบบไม่ทันตั้งตัวเลย ตอนแรกคิดว่าจะมาพรุ่งนี้ เพราะสายข่าวรายงานว่าเมื่อเช้าพี่แกเพิ่งถึงภูเก็ต นี่มาเร็วเหมือนหายตัวได้ หกโมงเย็นมาโผล่ที่หัวหินซะงั้น
ตอนเดินเข้ามาในล็อบบี้แล้วพี่เซฟเดินเข้ามาทัก ผมตกใจเกือบจะวิ่งเข้าไปกอดซะงั้น แหะๆ อย่าเพิ่งหาว่าผมใจง่ายนะ ก็ผมยังรักของผมอยู่อะ แถมเห็นพี่เขาพยายามตามหาผมซะขนาดนี้ แค่เห็นหน้าก็หายโกรธหมดแล้ว แต่ผมจะใจอ่อนไม่ได้ ภารกิจของผมมีผู้บัญชาการ และผู้ร่วมทีมแรงๆ ทั้งน้านนน!!!! ขืนผมทำแผนเสีย คนที่โดนตื้บท่าทางจะเป็นผมเอง
ผมตั้งสติได้ปุ๊บก็พยายามสวมบทเลิฟเลิฟคนใหม่ มีหนุ่มรูปหล่อคนใหม่ข้างกาย ผมเนี่ยเกือบหลุดหลายรอบแล้วครับ ทุกคนก็รู้ใช่มะ ว่าผมน่ะไม่ค่อยเนียน โก๊ะๆ กังๆ ป้ำๆ เป๋อๆ ตลอด ดีนะที่พี่คิวแกเนียนมากกกกกกก!!!! นี่ถ้าผมไม่มีพี่เซฟนะ ผมจะแย่งมาจากไอ้โรส โหะๆๆ
“พี่คิว เลิฟสงสารพี่เซฟอะ เราเลิกทำแบบนี้กันดีไหม นะ” พอเข้ามาอยู่ในลิฟต์ตามลำพังผมก็รีบขอแนวร่วมให้เลิกเล่นเกมนี้ดีกว่าครับ
“โหยยย อย่าเพิ่งสิครับเลิฟเลิฟ เพิ่งจะแค่อินโทรของเรื่องเองนะ ยังไม่ถึงตอนไคล์แม็กเลย แล้วอีกอย่างนะ ขืนเลิกตอนนี้มีหวังสุดที่รักฉีกพี่ออกเป็นชิ้นๆ แน่ๆ แต่...แหม!!! นี่ขนาดสงสารเขานะ เลิฟยังตีบทแตกกระจุยเลยนะ พี่ว่าป่านนี้ไอ้น้องเซฟมันคงกระอักเลือดท่วมปากไปแล้วมั้ง” อะไรว้า ไม่เห็นใจกันบ้างเลย แถมยังมาเรียกที่รักเขาว่าไอ้ อีกห้ามนะเว้ยยยยยยย เค้าหวง!!!
“หูยยยย เลิฟก็เกือบหลุดเหอะ พอเห็นหน้าพี่เซฟหงอยๆ แล้ว เลิฟอยากจะเข้าไปกอดอะ สงสารอะพี่คิว คุยกับไอ้โรสให้หน่อยดินะ เลิกเหอะๆ” อยากเลิกเล่นแล้วอะ กลัวพี่เซฟถอดใจ ทีนี้คนซวยคือผมนะเนี่ย
“ยากกกกส์ มาก บอกได้คำเดียวว่ายากครับ พลพรรคพิทักษ์เลิฟนี่เพียบ แต่ละคนนี่มาแรงกันทั้งนั้น แถมทีมเวิร์คสูงจนพี่แอบทึ่ง อะไรมันจะฟอร์มทีมกันไวขนาดนี้ แถมแผนการ การแบ่งหน้าที่ก็กระจายกันรวดเร็ว ฉับไว และแม่นยำมากๆ เห็นทีพี่จะล้มองค์กรใหญ่ขนาดนี้ได้ยากนะ พี่ว่าเลิฟอดทนอีกหน่อยเถอะ ไม่ต้องกลัวว่าไอ้น้องเซฟมันจะตายซะก่อน ถ้าเขารักเลิฟจริง เขาจะต้องทนได้ เลิฟเองยังทนได้เลย ถ้าเขาทนได้น้อยกว่าเลิฟ พี่ว่าเค้าก็ไม่คู่ควรกับน้องพี่หรอก”
“เฮ้อออ อดทนอีกนิดก็ได้ แต่พี่คิวอย่าเล่นไรแรงๆ นะ เลิฟกลัวพี่เซฟเสียใจอะ อ่อ!! แล้วก็เลิกเรียกที่รักเค้าว่าไอ้ด้วย ห้ามเรียก เข้าใจไหม ไม่งั้นเค้าจะยุให้ไอ้โรสไม่คุยกับพี่คิวอีกเลยตลอดชีวิต เชอะ!!!” พี่เซฟจ๋า อดทนอีกหน่อยนะ สู้เพื่อเลิฟอีกหน่อยนะ เพื่อความรักของเรานะครับ
+
+
+
+
มื้อเย็นเราทานกันที่ห้องอาหารของรีสอร์ท พี่เซฟมานั่งรอที่ห้องอาหารตามคำชวนของพี่คิวด้วย ง่าๆๆๆๆ ไม่อยากเล่นละครใส่พี่เซฟเลย
“พร้อมไหม 5 4 3 2 แอ็คชั่น” ไอ้พี่คิว ยังมีอารมณ์มาสนุกอีก ผมหันไปค้อนพี่คิวเล็กๆ ก่อนที่จะเรียกสติ สตางค์ของตัวเองให้กลับคืนร่าง พี่คิวก็เดินจูงมือผมเข้าไปเลยครับ
“รอนานไหมครับน้องเซฟ เผอิญน้องเลิฟคงเดินตลาดเหนื่อย แช่น้ำอุ่นนานจนเผลอหลับไป ดีนะครับที่พี่ไม่เผลอหลับไปด้วยอีกคน เลยต้องอุ้มขึ้นมาจากน้ำเลย ตัวหนักนะเราน่ะ” อ๊ากกกกกกกกกก พี่เซฟฟฟฟ ใจเย็นนะ มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิวพูดนะ อย่าเพิ่งโมโหนะ ผมเห็นพี่เซฟกำหมัดแน่นเลยครับ คิวเข้มๆ ของพี่ก็ขมวดเกร็ง สีหน้าเจ็บปวดแสดงเห็นได้ชัด สายตาดุดันจ้องมองพี่คิวเหมือนพร้อมจะกระโดดมาขย่ำคอ พี่คิวเปิดตัวแรงไปไหนครับเนี่ย สงสารน้องนุ่งบ้างเหอะ
“.....................................” พี่เซฟยังคงนิ่ง ไม่ตอบ ไม่พูดอะไร จนผมกับพี่คิวนั่งลง
“พี่เซฟสบายดีเหรอครับ ดูซูบๆ ไปไหม น้องบูมเลี้ยงไม่ดีเหรอฮะ” ผมแสร้งถามแบบขำๆ ครับ ดันหลุดแสดงความห่วงใยออกไป เลยต้องเอาเรื่องน้องบูมมากลบครับ แต่แอบเจ็บจี๊ดๆ ตอนพูดถึงไอ้น้องบูมโอโม่ไม่ได้
“เลิฟครับ พี่กับบูม เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ เลิฟเข้าใจผิดพี่จะอธิบายให้ฟังนะ”
“เลิฟว่าสั่งอาหารกันดีกว่านะครับ พี่คิวหิวมากไหม เลิฟสั่งให้ อืม...เอาสปาร์เก็ตตี้ เพสโต้ซอส แซลมอนสเต็ก หอยเชลอบเนย บาร์แก็ตเนยกระเทียม ซีซ่าสลัด อ่อ สปาร์เก็ตตี้ คาโบนาร่า ด้วยครับ พี่เซฟสั่งเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ ห้องอาหารของรีสอร์ทเราอร่อยทุกอย่างครับ พี่เซฟสั่งได้เลย เลิฟไม่รู้ว่าพี่ชอบทานอะไรครับ กลัวสั่งไปแล้วพี่จะไม่ถูกใจ” กรี๊ดดดดด!!!! ตีบทแตกมากๆๆๆๆๆ เก่งจริงๆ เลิฟเอ๊ยยย!!!!
“เลิฟรู้ว่าพี่ชอบทานอะไร แต่ไม่เป็นไรพี่สั่งเองก็ได้ครับ เอาสเต็กเนื้อโกเบ มีเดี้ยมนะครับ แล้วก็ฟิชแอนด์ชิพ แคนตาลูปปั่นสองแก้ว” อร๊ายยยยยย พี่เซฟฟฟฟฟฟจำได้ด้วยว่าเราชอบกินฟิชแอนด์ชิพ และแคนตาลูปปั่น ขอหอมแก้มสองทีได้ม๊ายยยยยย แต่เหมือนพี่คิวจะจับทางได้ เลยตัดบทซะก่อน
“วันนี้เลิฟลองไวน์ขาวดีไหมครับ พี่ดื่มเป็นเพื่อน ทานกับปลาอร่อยนะ ไม่ต้องกลัวเมาพี่อุ้มไปส่งไหว” พี่คิวพูดไปเอามือลูบหัวผมไป ผมก็เลยต้องเล่นให้สมบทซะหน่อย เลยหันไปยิ้มทำท่าเขินๆ ส่งไปให้พี่คิว
“ลองก็ได้ฮะ แต่นิดเดียวนะ ช่วงนี้ไม่อยากกินน้ำผลไม้เท่าไหร่” จึก เอาไปอีกซักดอกนะพี่เซฟ เค้าทำเพราะรักตัวเองน้า!!!!
“นิดเดียวก็ได้ ว่าแต่คืนนี้จะร้องเพลงไหมครับ” คือทุกคืนวันศุกร์ผมจะเล่นดนตรีสดเป็นอะครูซติกกีตาร์หนึ่งตัวและร้อง ที่ ผับแอนด์เรสเตอร์รองของรีสอร์ทครับ หาอะไรทำแก้เครียด ดนตรีนี่เป็นตัวบำบัดชั้นเยี่ยมของผมครับ ทักษะทางดนตรีถ้าไม่ฝึกฝนอยู่เป็นประจำ จะอาศัยพรสวรรค์อย่างเดียวไม่ได้ครับ นี่ถ้าอยู่กทม. ปิดเทอมอย่างนี้ผมคงฟอร์มวงกับเพื่อนแล้วก็ไปเล่นดนตรีกลางคืนกัน มาอยู่นี่ไม่ค่อยได้ร้องเล่นเลยต้องเอาซะหน่อย
“ร้องครับ คืนนี้มีเพลงพิเศษหลายเพลงอยากร้องฮะ” ผมว่าจะจัดเพลงพิเศษให้พี่เซฟซะหน่อย
+
+
+
+
ผมทานอาหารเสร็จ ก็ไปเตรียมตัวกับมินิคอนเสิร์ตอะครูซติกของตัวเอง ช่วงระหว่างที่ทานข้าวเมื่อกี๊ พี่คิวก็เอาอกเอาใจผม ตักนู่น ป้อนนี่ให้ พี่เซฟก็มีความอดทนสูงนะครับ นั่งมองตาละห้อย น่าสงสารแต่แอบสะใจนิดๆ อิอิ
“สวัสดีครับ วันนี้ก็มาฟังเพลงสบายๆ กับผมกันอีกคืนนะครับ ใครอยากฟังเพลงอะไรบอกได้นะครับ ถ้าร้องได้เล่นได้ผมจัดให้ไม่พลาดครับ มาฟังเพลงแรกกันเลยครับ เพลงนี้อยากมอบให้ใครซักคนที่คิดว่าความรักจะช่วยเยียวยาอะไรได้ ยื้อไปก็ต่างคนต่างเจ็บนะครับ ไปฟังกันครับ เพลงปล่อย”
หากว่าเธออ่านจิตใจฉันได้ คงรู้ว่ามันเจ็บแค่ไหน
ไม่ต่างกันกับเธอนั้นสักเท่าไหร่ ที่ต้องทนอยู่กับความจริงที่มันทำร้ายใจ
* ปล่อยมือเถิดนะ ให้ฉันไป ปล่อยฉันไป อย่าทำอย่างนี้เลย
เชื่อฉันเถิดนะ อย่าฝืนใจกัน กว่านี้เลย ทรมาน
ยอมรับความจริงว่าเราสอง ปล่อยให้เนิ่นนานก็ปวดร้าว
ถึงอย่างไรคงไม่เหมือนในวันเก่า อย่าทำลายสิ่งดีๆ ที่ยังมีของเรา
* ปล่อยมือเถิดนะ ให้ฉันไป ปล่อยฉันไป อย่าทำอย่างนี้เลย
เชื่อฉันเถิดนะ อย่าฝืนใจกัน กว่านี้เลย ทรมาน
คืนและวันที่เคยร่วมกัน ความผูกพันเก็บไว้ข้างใน
มันไม่เหมือนที่ฝันไว้เท่าไหร่ เราต่างควรเข้าใจ
ระหว่างผมร้องไป ก็มองหน้าพี่เซฟไปครับ พี่เซฟหน้าเสียไปเลยนะครับ ผมอยากรู้ว่าถ้าผมบอกให้พี่เขาปล่อยมือจากผมไป เขาจะยอมปล่อยไหม เขาจะถอดใจไปง่ายๆ รึเปล่า...แต่ถ้าเป็นผม ผมไม่มีทางยอมปล่อยมือจากความรักของผมไปง่ายๆ แน่ ผมจะสู้ให้ถึงที่สุด ทุกคนก็คงเห็นแล้วว่าผมต่อสู้เพื่อรักของตัวเองมากขนาดไหน เพราะผมรักผู้ชายคนนี้ แล้วพี่เองล่ะ ถ้าพี่บอกว่าพี่รักผม พี่ตามหาผม พี่อยากปรับความเข้าใจกับผม พี่ก็ต้องทนรับกับความเจ็บปวดได้
ผมก็ไม่ได้อยากเห็นคนที่ผมรักต้องมาเจ็บปวดเพราะผม ผมเองก็ทนไม่ได้ แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้มากนักตอนนี้ จากความคิดของหลายๆ คนที่บอก ที่เตือนสติผม ให้รักให้เป็น ให้มีสติบ้าง ผมก็พอเข้าใจ และพร้อมที่จะลองเสี่ยงเพื่อความรักที่มั่นคงในอนาคตของตัวเอง
‘หากเรื่องแค่นี้เขายังทนไม่ได้ อีกหน่อยถ้าหากมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น เขาก็จะโลเลและทนไม่ได้อีก เพราะฉะนั้น สร้างรากฐานความมั่นใจในรักให้เขาซะตั้งแต่ตอนนี้ ถ้าเขาไม่ไหว ทนไม่ได้ แกก็เจ็บครั้งเดียว ดีกว่าอีกหน่อยมันซึมลึกกว่านี้ มันจะเจ็บปางตาย ฉันไม่อยากเห็นคนที่ฉันรักทุรนทุราย
เพราะผู้ชายที่ไม่มีความมั่นคงในจิตใจ’ คำพูดของโรสทำให้ผมต้องเข้มแข็ง และเฝ้ามองแผนการนี้ต่อไป เฝ้ามองความเจ็บปวดของพี่เซฟไปก่อน ขอโทษนะครับพี่ ถือว่านี่คือวัคซีน ป้องกันโรครักของเราทั้งคู่แล้วกันนะครับ ทนเจ็บจี๊ดนึงนะ
“เพลงต่อไป ผมขอร้องให้คนพิเศษของผมนะครับ” ผมบอกเพียงเท่านี้ แล้วหันไปยิ้มให้พี่คิว หางตาผมแอบเห็นพี่เซฟทำหน้าเหมือนคนกลั้นหายใจ อย่าเพิ่งหมดลมไปซะก่อนนะครับพี่
เสียเวลา ออกตามหารักจริงว่าอยู่ไหน
ใช้เวลาไปนานจนหัวใจมันอ่อนล้า
กว่าจะรู้ความจริง สิ่งนั้นไม่ได้อยู่ไกล
เคียงข้างกายฉันมีเธอ คนที่รักฉันตลอด
แต่เพียงไม่เคยกอดไว้ และเพียงไม่เคยสนใจ
จะไม่ขอมองไปที่ไหนอีกแล้วใจ
ต่อให้คนเป็นร้อยเป็นพัน แทนกันไม่ได้
ความรักเธอมาเปลี่ยนหัวใจ ให้ฉันรู้ดีว่าควรรักใคร
ถามตัวเอง สิ่งมีค่ามากมายสักเพียงไหน
ถึงจะพอมาทำให้หัวใจฉันหวั่นไหว
บอกกับใจคำเดียว แค่ไหนก็ไม่มีทาง
เคียงข้างกายฉันมีเธอ คนที่รักฉันตลอด
แต่เพียงไม่เคยกอดไว้ และเพียงไม่เคยสนใจ
จะไม่ขอมองไปที่ไหนอีกแล้วใจ
ต่อให้คนเป็นร้อยเป็นพัน แทนกันไม่ได้
ความรักเธอมาเปลี่ยนหัวใจ ให้ฉันรู้ดีว่าควรรักใคร
“ก็จบไปแล้วนะครับ เพลงนี้เพลงฮิตละครเจ้าฮะ แต่ว่าเพลงนี้ตรงกับผมในช่วงนี้มากนะครับ ผมมัวแต่เสียเวลากับความรักที่คิดว่าจริง ใช้เวลาไปนานจนหัวใจมันอ่อนล้านะครับ แต่เอาเข้าจริงแล้ว ผมก็เพิ่งรู้ว่า ข้างๆ ผม ยังคงมีคนอีกคนหนึ่งที่คอย และรอความรักจากผมมาตลอด ผมมอบเพลงนี้ให้เขาครับ” โอ้โหหห ประโยคนี้เรียกน้ำตาแน่ๆ แซดดด กันไปข้างนึงเลยทีเดียว
แต่จริงๆ เพลงนี้ผมหมายถึงพี่เซฟนะครับ ผมหมายความว่าพี่เซฟ ไม่เคยได้มองว่าข้างกายพี่เซฟมีผม ผมที่รักพี่มาตลอด พี่ไม่เคยสนใจ แต่ตอนนี้พี่กลับมาเห็นแล้วใช่ไหมครับ งั้นพี่ห้ามมองใครอีกนะ ในสายตาพี่ต่อไปนี้ต้องมีผมตลอด ความรักของพี่จะต้องเป็นผมเท่านั้น
วันที่ผมเห็นหน้าพี่และรู้ว่าพี่ออกตามหาผม มันก็ทำให้ผมรู้แล้วครับว่าผมควรจะรักใคร....
ผมจะให้เวลาพี่อีกหนึ่งคืนครับ ไปนอนคิดซะว่าพี่จะลุยต่อกับความรักครั้งนี้ หรือพี่จะหยุด และปล่อยมือจากผมไป พรุ่งนี้ผมจะรอคุยกับพี่ครับ ครั้งนี้หากพี่ยังคงยืนยันที่จะยื้อ และอธิบายทุกอย่าง พร้อมขอโอกาสผมอีกครั้ง ผมจะไม่ลังเลอีกต่อไป ใครจะหาว่าผมใจอ่อน ผมก็จะไม่สนแล้ว เพียงแค่พี่เลือกผม ผมก็ยังคงยืนยันว่าผมจะเลือกและรักใคร....
-
แอบสงสารพี่เซฟแล้วเหมือนกัน
-
สู้เขาอีพี่เซฟ .... เพราะแกเป็นพระเอกนี่เนอะ :m15:
-
อ่านถึง ตอนนี้ ก็ สู้ ๆๆ นะพี่เซฟ
-
ตามท้องเรื่องแล้วอิพี่เซฟมันสู้แน่นอนค่ะน้องเลิฟ
แต่นอกจากพี่คิวจะฮาร์ดคอร์แล้ว น้องเลิฟก็ไม่ออมมือให้ที่รักเลยนะนี่
กี๊ดดดดดดดดด เพลงปล่อยของkidnapper เพลงนี้เราตั้งเป็นริงโทนมาสองปีกว่าแล้ว
รึว่าเรากับคุณMercyจะรุ่นเดียวกัน(พยายามดึงคนอื่นมาแก่ด้วยเต็มที่)
-
^^
-
ได้ใจมากเลยค่ะ
เอาเป็นว่าตอนนี้
อยากให้พี่เซฟสู้นะค่ะ
อย่ามัวโลเล ปล้ำ..เอ๊ย ปรับความเข้าใจค่ะ 5555
์NCๆ ๆ ๆ มาๆๆๆ
:z3:
-
จะถอดใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะพี่เซฟ ถึงขั้นนี้แล้ว อย่างน้อยต้องได้อธิบายแบบตัวๆ (เสื้อผ้าไม่เกี่ยว เอร้ยยย >.<) :man1:
-
งานนี้พี่เซฟจะสู้รึถอย ต้องรอลุ้นกันต่อไป
แต่บอกไว้ก่อนนะว่า....ถ้าถอย มี :z6:แน่ 555
-
ระดับนี้ แล้ว วคำว่าสงสาร ไม่มีในสารระบบ
มีแต่คำว่า สะจ๊ายย สะจ๋ายย สะจ๋วย ย ย ยย๊ากก
อย่าพึ่งไปยอมมัน เดี๋ยวมันจิได้ใจ
หึ ฮะฮ่า ฮิฮิ หัวเราะกระุตุกๆ แอบเซ็กเสื่อมเล็กๆ
ทีตอนนั้น น้อง ล้มแกยังไม่ช่วย หึหึ ขอให้แกล้มหน้าจิ้ม ขี้รูปสาม เหลี่ยมพีระมิด เถอะ ห้าๆ
รักคนแต่ง เท่าโลกก จุ๊ฟฟฟ
ฮะเลฮูลล่าา า าา า
จัดให้หนัก เข้าไว้ นะเลิฟ ลี่ห้าๆ
สู้ ๆๆ ย๊ากกกกกกก :m31: :fire:
-
สงสารกันหน่อยได้ไหมค่ะ เพราะความรักไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
การเล่นกับจิตใจของคน ที่จริงมันไม่ใช่เรื่องสนุกหรอกค่ะ
ใช้ความรักความเข้าใจกันสะจะดีกว่าไหม ลองดูสิค่ะ
คนเขียนค่ะ ทำเอาอีป้าปวดตับกับตาร้อนผ่าวๆเลยค่ะ แบบว่าอิจฉามากค่ะ
5555 :pig4:
-
อ่านตอนนี้แล้วมันสะอึกอย่างไงไม่รุแฮะ พี่เซฟ พูดไม่ออกเลย
แรงดีไม่มีตกลูกเอ้ยยย เลิฟก้อรักแต่ว่า เซฟ มันต้องพยายามเฟ้ยย
แค่นี้ทำหูทวนลมไปซะก้อจบ จริงมะ(เริ่มเขว) ขอหนักอีกนิดละกันเพื่อความสะจายย 5555
เอาให้แบบว่า ทนไม่ไหวแล้วโวยยย ฉุดเลยประมานนี้ :laugh:
-
:n1: ความรักนี่มันช่างสวยงาม
-
ถ้าแกไม่สู้นะ อีพี่เซฟ :z6: :z6:
เชอะๆ
-
o18 อีตาเซฟช้ำในตายแน่
ขอน้ำใบบัวบกด่วน !
-
น้องเลิฟ เลิฟถ้าหากว่าพี่เซฟปล่อยมือจากน้องเลิฟ แล้วน้องเลิฟจะทำงัยล่ะแรงแบบนิ่มๆน่ะ
-
อย่าลืมมาต่ออีกไวๆน่ะค่ะ อีเจ๊ จารอค่ะ :call:
-
สะจาย...จริงๆ :laugh: :laugh: :laugh:
+
+
+
แต่ว่าเลิฟๆใจอ่อนก้อดีเหมือนกันนะ...จะได้ถึงฉาก :oo1:เร็วๆ :z1:
-
พี่เซฟสู้ ๆ นะอย่าพึ่งยอมแพ้ล่ะน้องเลิฟรออยู่
รอตอนต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้ Mercy นะ :L2: :L2:
-
สงสารพี่เซฟอ่ะ ช่วยเอาเลิฟมาปลอบใจพี่เซฟหน่อยซิ :haun4: :haun4:
-
พี่เซฟแกน่าสงสาร :sad11:
แต่ก็สมควรแล้วแหละ 555 :laugh: (( ยังแอบสะใจเล็กๆ ))
อีกหนึ่งคืน ยังไงพี่เซฟแกก็สู้อยู่แล้ว ^^ :man1:
แต่จะว่าไปก็อยากให้มี NC ไวๆนะ :haun4:
เอิ๊ก ๆ แอบหื่นน :z1:
-
เล่นเนียนทั้งคู่เลยนะ เลิฟ กับ พี่คิว
เซฟจะง้องัยดี คิดสิ คิด เร็วๆ คิดช้า เดี๋ยวน้องเลิฟก็ง้อกลับหรอก กร๊า.......ก :pigha2:
-
คงไม่มีเหตุอะไรทำให้พี่เชฟไม่อยู่รอถึงพรุ่งนี้นะคะไม่งั้นเรื่องยุงยากกว่านี้แน่นอน อิอิ
-
โดนไปหลายดอกเลยอิพี่เซฟ....ใบบัวบกซักที่มั้ยคะ...เหอเหอ..
ทนไม่ไหวก็กลับบ้านไปเถอะ....หรือจะลองอีกซักตั้งดี..
จะทำอะไรก็รีบๆทำเข้า.....ก่อนที่จะเปลี่ยนไปเป็นแม่ยกพีคิวแทน...เอิ๊กกกกก
-
สงสารเลิฟเลิฟมากกว่าอ่ะ
ที่ทำลงไปทั้งหมด น้องก็ไม่ได้มีความสุขนี่นา ออกจะเศร้าที่ต้องมาแกล้งอิพี่เซฟซะอีก
ส่วนอิพี่เซฟก็มั่นคงเข้าล่ะ รู้มั๊ย ถ้ายังอยากมีน้องมายืนข้างกายอีกครั้ง ก็ต้องทนให้ได้
น้องยังทนได้เลย
-
แรงไปเปล่า สงสารพี่เซฟขึ้นมาตะหงิดๆ
-
พี่เซฟจะทนไหวมั๊ยนั่น
-
:jul3: :jul3: สะใจอย่างแรงนิ กรั่กๆๆๆ
แค่นี้มันยังน้องปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
o18 o18 o18
-
:a5: อืมน่าสงสารดีนะเจ๊เซฟนี่
-
แค่นี้ต้องทนให้ได้นายเซฟ
แสดงเก่งกันทั้งคู่
+1
-
พี่เซฟเอ้ย สู้เค้าน๊า ๆๆๆๆๆ
-
ตามท้องเรื่องแล้วอิพี่เซฟมันสู้แน่นอนค่ะน้องเลิฟ
แต่นอกจากพี่คิวจะฮาร์ดคอร์แล้ว น้องเลิฟก็ไม่ออมมือให้ที่รักเลยนะนี่
กี๊ดดดดดดดดด เพลงปล่อยของkidnapper เพลงนี้เราตั้งเป็นริงโทนมาสองปีกว่าแล้ว
รึว่าเรากับคุณMercyจะรุ่นเดียวกัน(พยายามดึงคนอื่นมาแก่ด้วยเต็มที่)
กรี๊ดดดดด ดีใจที่มีคนชอบเพลงนี้เหมือนกัน เราก็ชอบมากๆ ค่ะ พี่บอย ตรัยฯ เป็นคนแต่ง
ไม่รู้ว่ารุ่นเดียวกันรึเปล่า แต่เขาฟัง Kidnapper มาตั้งแต่ คุณปิ่น เกร็ดมณี ภรรยาพี่เจ เจตริน เป็นนักร้องนำคนแรก
ฮ่าๆๆๆๆๆ แก่จริงอะไรจริงเหมือนกัน กร๊ากกกก!!!
อยากเอาเพลงลง แต่ทำไม่เป็น
ใครใจดี A.M. P.M. มาบอกเค้าที หรือมาโพสให้เขาหายโง่ก็ได้ค่ะ จะขอจ๊วบบบบบ คนใจดีซักสิบที :จุ๊บๆ:
-
จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดีหว่า
อิพี่เซฟหงอยไปเลย กั่กๆๆๆๆ
//รับน้ำใบบัวบกซักลิตรมั้ยเคอะ?
ปล. พี่ mercy ตั้งแต่รุ่นคุณปิ่น!! แสดงว่า แก่ไม่ธรรมดาเลย o22
-
ถ้าไม่ใช่ เพราะน้องเลิฟ บอกว่ายังรัก และแอบเอาใจช่วยพี่เซฟอยู่ล่ะก็
จะ :amen: ให้พี่เซฟถอดใจ แล้วจากไปอย่างเงียบๆ ซะเลย :m8:
-
ปล. พี่ mercy ตั้งแต่รุ่นคุณปิ่น!! แสดงว่า แก่ไม่ธรรมดาเลย o22
เรียกพี่กันเลยทีเดียว เขาไม่แก่ขนาดนั้นหรอกตัวเอง สมัยนั้นตอนที่เค้าฟัง เค้าก็ยังเด็กๆ อยู่เลยนะตัว ตอนนี้ก็ผ่านมาไม่กี่ปีเอ๊งงงง :laugh3:
-
พี่เซฟจิไปกระโดดตึกมั๊ยเนี่ย...สงสารๆ มาๆๆเค้ากอดปลอบใจ :กอด1:
นู๋เลิฟทำดีมากๆค่า..คิดถูกเเล้ว..ถ้าใจอ่อนกับพี่เซฟตั้งแต่วันนี้..ต่อไปนู๋จิเจ็บกว่านี้เน้อ..
:เฮ้อ: เป็นแม่ยกสองข้างนี่เริ่มลำบาก..เปลี่ยนโหมดไม่ทันต้องเชียร์ทั้งนู๋เลิฟ+พี่เซฟ :laugh:
ปล.คุณMercy ช่วงนี้พักผ่อนเยอะๆนะคะ ระวังไม่สบายด้วยน๊า(เห็นทำงานหนัก) เป็นกำลังใจให้ค่า :L2:
-
ออกแนวเศร้านะเนี่ย
แอบสะใจและสงสารเล็กๆ
ทำเค้าไว้ เค้าทำบ้างมาทำเป็นหงอย
สู้ๆละกันนะพี่เซฟเพราะไงแกก็เป็นพระเอกหล่ะน้า
-
ขอบคุณค่า..
น้องมันคลื่นใต้น้ำดีๆนี่เอง o7อิพี่เซฟเอ้ยกระอักเลยล่ะสิ..
แอบสงสารนิดนึง..แต่น้องมันก็มีเหตุและผลของการกระทำ o18
ตอนนั้นก็ทำเค้าไว้เยอะแล้วจู่ๆ มาบอกว่ารัก..น้องมันจะมั่นใจได้มั้ยว่ารักมันจริง..ไม่ใช่เดี๋ยวก็เปลี่ยนใจอีก..ขอความมั่นใจให้น้องมันหน่อยแล้วกัน :interest:
-
โอ้วววว อ่านแล้วอักเลือดท่วมปอดแทนพี่เซฟเลย
น่าสงสารอยู่เหมือนกันแฮะ แต่ก็อย่างว่าอ่ะนะ
กรรมใดใครก่อ สมควรแล้วหล่ะ
แต่แค่อีกว่าเดียวเอง สู้ สู้ หน่อยพี่เซฟ
ฝันไม่ไกลเกินเอื้อม
-
ใจร้ายจังเอาคืนพี่เซฟซะแรงเลย
พี่เซฟไม่ได้เป็นเกย์มาตั้งแต่แรก มีสับสน มีต่อต้านน้องเลิฟบ้าง
ก็อภัยกันบ้างเถอะ
ปล.พี่เซฟสู้ตาย ตื้อเท่านั้นถึงจะได้น้องเลิฟคืนมา :bye2:
-
สงสารพี่เซฟ แต่น้องเลิฟก็เจ็บที่ทำให้คนที่รักเจ็บเหมือนกัน เฮ้ออ
ชอบพี่คิวค่ะ ถ้าสุดที่รักละเลยมาหาเรานะ555
-
:monkeysad:สงสารพี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เลิฟเลิฟใจอ่อนเร็วๆๆนะ o13
-
สายัณ สวัสดี
หากพวกเรากำลังสบาย ปรบมือ พรัน ห้าๆๆ
:m31: ใสอิพี่เซฟฟ
มาโซๆๆๆๆๆๆ
รักคนแต่งๆ จูบบบบ :กอด1: :impress2:
-
เริ่มสงสารมานิดนึง....แต่แค่นิดเดียวนะ o8 o8 o8
-
รุ่นเดียวกันไม่ก็ใกล้ๆกันแน่นอนเลยค่ะคุณMercy(เดี๋ยวจะมีใครมาเรียกเราว่าพี่เพิ่มแหงๆ)
สมัยนั้นปิ่นน่ารักมาก ตาโต แก้มป่อง มีลักยิ้ม แถมเป็นนักร้องนำวงอย่างkidnapper แนวแบบไม่ต้องพยายามได้อีก
ปลื้มมากมายอ้ะค่ะ แถมพี่บอย ตรัย นี่ก็ปลื้มมากกว่าอีก เพลงพี่ท่านฟังจากเครื่องเล่นเพราะแล้ว เวลาพี่ท่านแสดงสดนี่ก็อุ๊นอุ่น เอาใจไปเลย
ปล.พล่ามไปไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องจะถูกดุไหมหนอ แหะๆ เอาเพลงลงไม่เป็นค่ะ จะรอน้องเลิฟมานะคะ :กอด1:คุณMercyหนึ่งกอดค่ะ
-
มาต่อได้แล้ว รอไม่ไหวแล้วอ่ะ
เลิฟเลิฟ
เซฟเซฟ
-
ไอ้พี่เซฟแกอย่าตัดใจนะเว้ย ลุยต่อเลย น้องเขาอ่อยขนาดนี้(หรือเปล่า)
กลัวไอ้พี่เซฟจิตตกแล้วคิดอยากเลิกตาม แล้วจะทำไงล่ะทีนี้ :เฮ้อ:
-
มาช้าดี
ยังดีกว่าไม่มา
เอ้ย มาช้ายังดีกว่าไม่มา
หิหิ
คิดถึง จูบบ :o8:
อ่ะฮึ่ยๆๆๆ
o18 จ้วงไส้อิพี่เซฟแล้วเอาออกมาลนเทียนเล่น
:a5: ฮ่ะ ช็อค
:m31: :m31: พ่นไฟ ฮึ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:sad4: สงสารพี่เซฟอ่ะ
ไม่เป็นไรถ้าเลิฟเล่นตัวมากเกินไป อย่าลืมมีนู๋รออยู่นะค่ะพี่เซฟ
หุหุ :o8: :-[
ไงก็รีบๆดีกันนะค่ะ
ไรท์เตอร์ก็อย่าใจร้ายมาก อย่าหายบ่อย
ระวังรีพลายจะหายตามนะ หุหุ
-
สวัสดีค่า
มิตรรักแฟนๆ น้องเลิฟ
วันนี้มาต่อแบบยาวๆ (รึเปล่า) เลยค่ะ
คือว่า :m23: เขามาขออนุญาติ ส่งจดหมายลาอีกแล๊วววว (อย่าเพิ่ง :z6: เขานะตัวเอง)
จะมาลาพักร้อน ไปหัวหิน ตามรอยน้องเลิฟกับพี่เซฟแกซะหน่อย
ไปพรุ่งนี้เย็น กลับวันอาทิตย์นะคะ เดี๋ยวฟิตๆ วันอาทิตย์กลางดึกจะมาลงให้อีกนะ
อ่านตอนนี้กันไปก่อนนะคะ
แล้วจะเอาน้ำทะเลมาฝากกกกกกกกก :กอด1: และ :จุ๊บๆ: ทุกคนเลย
++++++++++++++++++++++++++++
? MaYa~Boy ? : ดีใจแทนพี่เซฟนะเนี่ย เริ่มมีคนสงสารแกแล้วรู้ไหม ต่อไปต้องทำตัวดีๆ นะ
สมุนไพร : แม่นแล้วเพราะมันเป็นพระเอก พระเอกของ Mercy ต้องอดทน
Kwawaic : เย้ มาอีกกำลังใจแล้วนะพี่เซฟ
anajulia : กรี๊ดดดดด เจอเพื่อนรุ่นเดียวกัน ฟังเพลงคล้ายๆ กันด้วย ตอนนั้นฟัง Kidnappers Day Tripper พราว ฮอลลี่เบอรี่ ซีเปีย สยามซีเคร็ทเซอร์วิส สตรีทฟังค์ฯ ช่วงอินดี้ยุคต้นๆ งานแฟตยุคแรกๆ โหะๆๆ ดีใจๆ ไว้แอบคุยกันเรื่องเพลง รำลึกความหลังกันเนอะ ฮ่าๆๆๆ
SoN : ถ้าคุณ SoN เม้นท์เค้าเป็นประโยค เขาจะ :จุ๊บๆ: สิบที ฮ่าๆๆๆ
i love u {knt} : ปล้ำเลยก็ท่าจะดี ไม่เกลียดก็รักกันเลยนะเออ
JJHJJH : แอร๊ยยย ตัวๆ เสื้อผ้าไม่เกี่ยว มีแต่คนอยากให้น้องเสียตัวนะเนี่ย อิอิ
zingiber : สงสัยจะถอยไม่ได้แล้วหละ ถ้าถอยมีแต่คนรอถีบเพียบ
๋JEFF : อ่านเม้นท์คุณ ๋JEFF ทีไรก็ขำได้ทุกที มันดูป่วงๆ ดีค่ะ ชอบๆ ฮ่าๆๆๆ
PEENAT1972 : ป้าขา อิจฉาใครคะ หายปวดตับยังคะ ตอนต่อไปจะได้ปวดอย่างอื่นต่อนะเออ โหะๆ
yunchun : ให้พี่เซฟแกฉุดไปทำไรดีอะ???
Aon : แต่ตอนนี้ยังไม่ค่อยเห็นความสวยงามของความรักเลยนะคะ ฮ่าๆ
Zhenelle[] : เอาเลยค่ะถ้าไอ้พี่เซฟไม่สู้ มาถีบให้กระเด็นไปเล๊ยยยย (แต่อย่าถีบเค้านะ)
wan2055 : ช้ำเพราะโดนทุกคนรุมถีบใช่ไหมหละ
yunjaejoong : ถ้าพี่เซฟปล่อยน้องจริง น้องมันคงไม่ยอมปล่อยพี่เซฟอีกแล้วล่ะค่ะ คราวนี้น้องมันคงกัดจิกเกาะติดหนึบแน่นอน
jjuboy : กร๊ากกก มีแต่คนอยากให้น้องเสียตัวเนอะ เค้าขอไปศึกษาจากคุณหมอกร ก่อนนะตัว ฉาก NC แบบเซ็นเซอร์เนี่ย
posshiza : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าา
sayhi11 : อดใจรออีกหน่อยนะคะ เดี๋ยวเขาได้ปลอบใจกันแน่ค่ะ
jadezii : ยังไม่ทันง้อกันสำเร็จเลยนะ จะ NC แล้วเหรอ
icyblue : นั่นสิ คิดช้าน้องมันมาง้อกลับแน่นอน โหะๆ
samsoon@doll : อืมม จะมีอะไรไหมน้าาาาาา
bbyuqin : กระแสพี่คิวกำลังมาแรงจริงๆ ฮ่าๆๆ สงสารพระเอกเค้าหน่อยนะคะ
PeeYaR : จริงค่ะ ชอบเม้นท์ของคุณ PeeYaR ค่ะ ตรงใจสุดๆ น้องมันไม่มีความสุขหรอกค่ะ น้องมันรักของมันซะขนาดนั้น น้องก็ต้องอดทนเหมือนกัน ฉะนั้นอิพี่ะเซฟ แกต้องอดทนมากๆนะ
*SparklinG* : ฮ่าๆๆ คิดซะว่าชดใช้กรรมให้น้องมันนะคะ
[D]a[D]a [T]oo[ : นั่นสิไหวไหมนั่น
kei_kakura : เอาแรงกว่านี้อีกรึคะ โหะๆๆ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายเรียกพี่เซฟว่าเจ๊เลยเหรอคะ พี่เซฟไม่สาวนะตัว ฮ่าๆๆ
Little Devil : สงสัยตอนเรียนเมืองนอกพี่คิวมันลงวิชาการละครเป็นวิชาเสริม
lizzii : ตอนนี้กำลังใจพี่เซฟมีมากมายแล้วนะเนี่ย
Vesi : ลิตรนึงไม่พอนะ กินอย่างเดียวไม่หายต้องอาบด้วย P.S. ไม่ต้องเรียกเค้าว่าพี่ก็ได้นะตัวเองฮ่าๆๆๆ
lune : อ้าว ยุให้พี่เซฟหนีซะงั้น อิอิ
vvivy : งั้น vvivy ต้องเลือกข้างแล้วหละ โหะๆๆๆ ปล.พักผ่อนเยอะๆ เช่นกันนะคะ เราว่าคุณ vvivy ก็งานเยอะใช่ย่อยนะเนี่ย บางทีต้องทำเสาร์อาทิตย์ด้วยใช่มะ เห็นมาตอนดึกๆ ดื่นๆ แล้วต้องตื่นเช้ารึเปล่า พักผ่อนเยอะๆ นะคะ
InDY_Sky : อีกไม่นานก็หายเศร้าค่ะ รอตอนที่พี่แกลั่นล้าก่อนนะ
IRIS : จริงค่ะ เพราะอีพี่เซฟมันโลเล น้องมันก็รำบากใจเหมือนกันนะที่ทำแบบนี้
Pinkish : กระอักเลือดไม่ใช่เพราะ NC แต่เป็นเพราะอิพี่เซฟโดนเยอะ ไว้เหลือเลือดไว้ตอน NC ด้วยนะคะ (แต่อีกนานนนนน)
n2 : คุณ n2 เป็นคนที่เข้าใจพี่เซฟจริงนะเนี่ย จริงค่ะบางทีเราต้องคิดในแง่พี่เซฟบ้าง เค้าไม่เคยคบผู้ชาย ไม่เคยรักผู้ชายด้วยกัน อยู่ดีๆ มารัก เค้าทำตัวลำบาก
a2k : โอเช เดี๋ยวยกพี่คิวให้นะคะ
kitty : น้องมันใจอ่อนแล้วหละค่ะตอนนี้ ถ้าไม่มีใครคอยเฝ้าอยู่ น้องมันคงแอบย่องไปหาพี่เซฟแน่เลย
tutu : นิดนึงก็ยังดีค่ะ
jiBtar : มาแล้วจ้า จิ๊บจ๋า ใจเย็นนะ
j3llnlyza : น้องมันอ่อยในใจอะค่ะ พี่เซฟจะรู้ได้ไงเนอะ
pancakesexy : แอบมาฉกตัวพี่เซฟ แถมยังแอบมาขู่เค้าด้วย ใจร้ายยยย แต่ไงก็ขอบคุณที่มาเม้นท์มาอ่านนะคะ
+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 18 โดนหลอกอีกแล้ว (มาอัพแล้วส่งจม.ลาอีกแล้ว) 26/3/10
ผมไม่รู้ว่าการที่คน ๆ หนึ่งจะตัดใจจากความรัก หรือคนที่เรารักสุดหัวใจมันจะใช้ระยะเวลายาวนานซักแค่ไหน แต่ผมคิดว่ามันคงจะไม่ใช่เวลาอันสั้นแน่นอน ยิ่งโดยเฉพาะคนอย่างเลิฟ คนที่ทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความรักที่เขามีให้ผมอย่างเต็มเปี่ยม คนที่สอนให้ผมรู้ว่าความรักยิ่งใหญ่กว่าสิ่งไหน
แต่ตอนนี้น้องมีคนพิเศษคนใหม่แล้ว!!!!
อยู่ดีๆ ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ โผล่มาอยู่กับเลิฟ มาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เดินจูงมือ โอบแขน โอบไหล่ ลูบหัว ผมเข้าใจแล้วครับว่าไอ้อาการ ‘หึง’ จนจะเป็นบ้าเนี่ยมันเป็นยังไง ผมไม่อยากให้ใครแตะต้องตัวเลิฟ ผมไม่อยากให้ใครมองเลิฟของผมด้วยสายตาแบบรักใคร่ ผมไม่อยากให้ใครได้จับมือถือแขน โอบไหล่น้อง ผม ‘หวง’ หวงมากๆ นี่ขนาดน้องยังไม่ได้เป็นแฟนผม ยังไม่ได้เป็นของผมจริงๆ ผมยังเป็นไปได้ขนาดนี้ หรือน้องทำเสน่ห์ใส่ผมล่ะเนี่ย
ตอนที่นั่งกินข้าวด้วยกัน ผมก็อดทนอดกลั้นไม่ให้ลุกไปกระทืบไอ้พี่คิวอะไรนั่น ผมว่ามันจงใจกวนประสาทและทำหน้าเย้ยๆ ผม แต่ที่ทำให้จะดิ้นตายไปมากกว่านั้นคือเลิฟของผมก็เป็นไปกับมันด้วย นอกจากน้องจะไม่สนใจใยดีผม เลิฟยังพูดจาเสียดสีให้ผมเจ็บแสบ ประโยคธรรมดาๆ แต่แฝงไปด้วยฤทธิ์เดช
ตอนกินข้าวว่าแย่แล้วนะ ตอนไปฟังน้องร้องเพลงยิ่งกว่าแย่ซะอีก เรียกว่า โครตของโครตของโครตแย่เลย แค่เพลงแรกก็ทำให้ผมซีดไปทั้งตัวแล้วครับ ถ้าน้องหมายความตามเพลงจริงๆ แสดงว่าน้องก็คงอึดอัด และยังคงเจ็บปวดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นอยู่ น้องคงอยากบอกให้ผมปล่อยมือจากน้องไป น้องคงคิดว่าผมฝืนทำอยู่ แต่เปล่าเลยเลิฟครับพี่ไม่ได้ฝืน ทุกสิ่งที่พี่ทำพี่ทำด้วยใจจริง เดี๋ยวนี้พี่เลิกใช้สมองมานานแล้ว พี่ใช้หัวใจช่วยเลือกตลอด แล้วหัวใจพี่ก็เลือกเลิฟ พี่ไม่มีทางปล่อยแน่นอน
เพลงที่สองเนื้อหาเหมาะกับคนที่กำลังมีความรัก มันเหมาะกับผม แต่เลิฟไม่ได้ร้องให้ผม ตอนที่ที่รักของผมเริ่มร้องเพลงนี้ น้องมองหน้าผมแว๊บเดียว แล้วก็หันกลับไปมองไอ้คิว ผมไม่อยากคิดให้ปวดใจว่าเลิฟหลงรักไอ้เวรนี่แล้ว ผมไม่คิดว่าเลิฟจะเปลี่ยนใจได้เร็ว น้องไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่รู้ว่าผมปลอบใจตัวเองรึเปล่านะ
ยังไงซะผมก็ยังอดทนได้อยู่ครับ สบายมาก ไม่ต้องเป็นห่วง ผมไม่หนีน้องไปไหนแน่ๆ ถ้าผมจะไป ผมก็จะไม่ทิ้งเลิฟไว้ที่นี่แน่นอน ต่อไปนี้เห็นผมที่ไหนต้องเห็นเลิฟที่นั่น ก็เรารักกันนี่ครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อกี๊เล่นแรงไปไหมนะเรา พี่เซฟครับอย่าเพิ่งถอดใจนะ พรุ่งนี้ต้องมาง้อเค้านะ เค้าจะรอนะ อยากกอดพี่เซฟจังเลยอะ
“เหม่ออะไรน่ะเรา” โหย ปลุกเขาออกจากภวังค์แล้วยังมาดีดหน้าผากอีก เดี๋ยวปัดเหนี่ยวเลย วันนี้ยิ่งเล่นที่รักเขาซะแรงเลยนะ
“พี่คิว วันนี้เราเล่นแรงเกินไปไหมอะ เลิฟสงสารพี่เซฟมากๆ จริงๆ นะ” เห็นหน้าหงอยๆ แล้วใจไม่ดีเลยครับ
“ว่าพี่คนเดียวได้เหรอครับ เราน่ะทั้งเล่นทั้งร้องนะ พี่แรงคนเดียวซะที่ไหน” ก็จริง มันก็เผลอใส่อารมณ์เล่นซะสมบทไปหน่อยอะ
“แต่เลิฟตัดสินใจแล้วนะ ถ้าพรุ่งนี้พี่เซฟมาขอคุยด้วย ขออธิบาย และขอคืนดี เลิฟจะเลิกแกล้งพี่เขาแล้วนะ เลิฟจะคืนดีกับพี่เขา เลิฟทนไม่ไหวแล้วนะพี่คิว เลิฟทนเห็นคนที่เลิฟรักเจ็บไม่ได้หรอกนะ ถึงเขาจะเคยทำให้เลิฟเจ็บก็ไม่เป็นไร เลิฟทนได้ เลิฟก็ยังไม่ตายนี่นา แต่ถ้าเลิฟยังคงเห็นคนที่เลิฟรักทรมานอยู่อย่างนี้ เลิฟต้องตายแน่ๆ เลยพี่คิว”
“ทำไมใจอ่อนเร็วจังเลยหะเรา เค้าทำกับเราไว้เยอะกว่านี้อีกไม่ใช่เหรอไง อภัยให้ง่ายๆ แบบนี้จะดีเหรอ คนอื่นๆ ก็ช่วยกันคิดแผนไว้ซะมากมายนะ” โหยย เดี๋ยวเหนี่ยวพี่คิวจริงๆ เลยนี่ ทำตัวเหมือนคนไม่เคยมีความรัก
“พี่คิว พี่คิวรักโรสใช่ไหม รักมากไหม” พี่คิวพยักหน้าสองครั้ง แสดงว่า รัก และรักมาก
“งั้นพี่คิวยอมเห็นโรสเจ็บได้เหรอ ถึงแม้โรสมันจะไม่เคยพูดจาดีๆ กับพี่คิว ไม่เคยให้ความหวัง ไม่เคยหันมามองความรักของพี่ แต่ถ้าโรสมันเจ็บ พี่ก็จะยังเฉยเมยใส่มันเหรอ หรือถ้าหากมีสักวันที่มันหันมาเห็นความรักของพี่ พี่จะไม่ให้โอกาสมันแล้วเหรอ”
“.................................”
“พี่คิว เลิฟรู้ว่าพวกพี่ และทุกคนหวังดี อยากให้เลิฟดัดนิสัยพี่เซฟ อยากให้เลิฟได้แก้แค้นพี่เซฟบ้าง อยากให้พี่เซฟได้รู้สำนึกบ้าง แต่ผลสุดท้าย ทุกอย่างที่เราทำนอกจากพี่เซฟจะเจ็บแล้ว คนที่เจ็บไม่แพ้กันคือเลิฟนะครับ ถึงพี่เซฟจะทนต่อไปได้ แต่เลิฟทนไม่ได้แล้ว ในเมื่อเรารักกัน ทำไมเราไม่ฉวยโอกาสนี้ใช้เวลาดีๆ ร่วมกันให้เร็วขึ้น ความรักมันต้องไม่เห็นแก่ตัวเอง เราต้องเชื่อในตัวเขา เชื่อในคนรักของเราไม่ใช่เหรอครับ เลิฟเชื่อพี่เซฟ เลิฟเชื่อว่าพี่เซฟรักเลิฟแล้วจริงๆ”
“เฮ้ออ...ความรักมันทำให้คนเราโตขึ้นได้จริงๆ นะเนี่ย เลิฟของพี่ เข้าใจชีวิต เข้าใจความรัก แล้วก็เข้าใจหัวใจตัวเองมากๆ เลยนะ เมื่อไหร่น้องสาวเราเขาจะเข้าใจพี่แบบนี้บ้างน้า”
“โถ่ ก็พี่คิวอะ ชอบทำทีเล่นทีจริง โรสมันไม่ชอบผู้ชายอยู่แล้ว แล้วพี่ก็ยังชอบมาเลี่ยนๆ ใส่มัน มันก็เลยคิดว่าพี่มาเล่นๆ กับมัน ลองจริงจังดูสักตั้งสิฮะ เดี๋ยวเลิฟช่วยเอง” ในเมื่อผมมีทายาทสืบสกุลให้พ่อแม่ไม่ได้แล้ว ไอ้โรสก็จงเป็นความหวังแทนผมแล้วกัน ถ้ามันได้คบกับพี่คิว มีหวังป๊าปิดหมู่บ้านเลี้ยงแน่นอน คงดีใจยิ่งกว่าขายกีตาร์ตัวละ 8 แสน ได้ สิบตัวอีก
“พี่ก็คิดไว้แล้วล่ะ ว่าหลังจากเรียนจบกลับมา พี่จะต้องจริงจังกับเรื่องสุดที่รักซักที ปล่อยให้สุดที่รักไปวิ่งเล่นซุกซนผิดที่ผิดทางมานานและ” ดีครับ ช่วยจับมันใส่กระโปรงน่ารักๆ ให้ผมเห็นเป็นบุญตาหน่อยเหอะ ถึงแม้เห็นแล้วจะทำให้รู้สึกเขินๆ เหมือนเห็นตัวเองแต่งตัวสวยก็เถอะ
“งั้น เราเลิกเล่นละครตบตาพี่เซฟกันนะครับ เลิกหลอกพี่เขาได้แล้วเนอะ พรุ่งนี้เลิฟก็จะได้มีแฟนแล้วนะพี่คิว ดีใจกับเลิฟไหม” แต่ยังไม่ทันที่พี่คิวจะพูดอะไร ก็มีบุคคลที่ผมไม่คิดว่าเขาจะอยู่ตรงนี้ด้วยโผล่มา
“สรุปว่าเรื่องทั้งหมด หลอกพี่อีกแล้วเหรอครับ”
พีเซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!!!!
โผล่มาตอนไหนเนี่ย แล้วได้ยินอะไรไปบ้าง ถามแบบนี้แสดงว่าได้ยินแค่ตอนท้ายๆ แน่เลย ซวยอะไรของกรูวะเนี่ยไอ้เลิฟ จะมีแฟนทั้งทีก็ต้องหลอกเขาแล้วหลอกเขาอีก แล้วเขาก็ยังจับได้แล้วจับได้อีกตลอดเลย อยากจะปล่อยโฮ!!
“พี่เซฟฟังเลิฟก่อนนะ...คือ...”
“เห็นพี่เป็นตัวอะไรครับ เห็นพี่เป็นไอ้หน้าโง่อีกแล้วใช่ไหม ทำไมต้องหลอกพี่อีกแล้ว ทำไมครับ ถ้าพี่ทำให้เลิฟต้องเจ็บปวดมากขนาดนี้ พี่ก็ขอโทษ พี่ก็ตั้งใจตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าจะมาขอโทษ และขอโอกาส แต่ถ้าหากมันจะทำให้พี่ต้องกลายเป็นของเล่นของเลิฟอีกครั้ง พี่ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอโทษจริงๆ แล้วก็ขอบคุณนะครับ ที่สอนให้พี่รู้จักความรัก พี่รักเลิฟนะครับ ลาก่อน”
เฮ้ยย!!!!!!!!!!!!!!!
ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้หละ ผมนั่งอยู่ในสวนของรีสอร์ทในมุมที่เงียบสงบ แล้วปลอดผู้คน พี่เซฟหาพวกผมเจอได้ไง แถมยังมาได้ยินเรื่องที่ผมคุยกันอีก ที่สำคัญพี่เซฟโกรธอีกแล้วแน่เลย ทำไงดีเลิฟ ทำไงดี พระเจ้าครับ ถ้าครั้งนี้พี่เซฟยอมอภัยให้ ต่อไปเลิฟจะไม่โกหกพี่เซฟอีกแล้วครับ ช่วยเลิฟด้วยนะครับ
พี่เซฟวิ่งหนีหายไปเลยครับ ผมไม่รู้ว่าพี่เซฟไปเก็บของที่ห้องรึเปล่า หรือว่าไปไหน ผมรีบวิ่งไปที่ห้องของพี่เขาครับ เคาะประตูเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเปิด โทรหาก็ไม่รับสาย ทำยังไงดี คิดสิๆๆๆๆๆ ผมว่าพี่เซฟต้องอยู่ในห้องกำลังเก็บของอยู่แน่นอน
“พี่คิวทำไงดี” เวลาตกใจอะไรมากๆ ผมมักไม่ค่อยมีสติ
“พี่ว่าลงไปขอกุญแจสำรองมาเปิดไหม” ใช่สิ กุญแจสำรอง โง่จริงๆ เห็นไหมครับเรื่องง่ายๆ แค่นี้ผมก็คิดไม่ได้นะครับถ้าผมไม่มีสติ
พอผมได้กุญแจสำรองมาแล้วผมก็รีบวิ่งไปขึ้นบันไดครับ ลิฟต์มันช้าไป พี่คิวก็วิ่งตาม แต่ว่า...
“พี่คิว เลิฟรบกวนพี่คิวไปเฝ้าแถวรถของพี่เซฟหน่อยได้ไหมครับ เลิฟกลัวพี่เซฟขับรถหนีไปก่อนน่ะ นะๆ พี่คิว ฮอนด้าแอคคอร์ดรุ่นเก่า สีดำ วว.7274 กทม. ช่วยเลิฟหน่อยนะ” เผื่อพี่เซฟจะไม่ได้เอาของขึ้นไปเก็บที่ห้อง เผื่อพี่เขาจะหนีกลับเลย ผมให้พี่คิวไปดักไว้ก่อนดีกว่า
“ได้ครับ เดี๋ยวพี่ไปเฝ้าไว้ให้ เลิฟรีบขึ้นไปดูบนห้องเถอะ”
ผมวิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลยครับ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะวิ่งได้เร็วเท่านี้มาก่อน ถึงจะวิ่งเร็วขนาดนี้ แต่ผมยังคิดว่าตัวเองยังช้าอยู่ ใจผมมันคงกระเด้งไปถึงห้องพี่เซฟแล้ว
พอมาถึงหน้าห้องผมก็รีบไขประตูเข้าไปครับ แต่ในห้องมืด ไม่ได้เปิดไฟไว้ หันไปดูช่องเสียบกุญแจก็ไม่มีกุญแจอยู่ ไฟเลยไม่ติด หรือว่าพี่เซฟจะไม่ได้มาที่ห้อง เพราะเท่าที่แสงสลัวมองเห็นเตียง ก็ไม่มีคนอยู่ หรืออยู่ในห้องน้ำ ยังไงก็ขอหาก่อนดีกว่านะ ผมหันหลังไปเสียบกุญแจเพื่อให้ไฟสว่าง พอไฟติดพรึบ ผมก็หันกลับไปเพื่อมองหาพี่เซฟ แล้วผมก็เจอเต็มๆ ครับ...
“พี่เซฟ”
“จับตัวได้ซักทีนะ พ่อนักแสดงของพี่ นี่วิ่งขึ้นมาเหรอเนี่ย หอบเชียวเหนื่อยไหมครับ” อะไรว้า!!!!!! งง มาก พี่เซฟมาโหมดไหน ยังไง พี่เซฟกอดผมแน่นเลยครับ พร้อมลูบหัวลูบหลัง พูดไปยิ้มไป เกิดอะไรขึ้น!!!!! หรือพี่เซฟโกรธผมจนเพี้ยนไปแล้ว พี่เซฟฟฟฟฟฟ เลิฟจะพาพี่ไปรักษาที่ศรีธัญญาเองน้า!!!!!
“ดูทำหน้าเข้าสิ ตกใจอะไรครับ หืม!! คนดี ตกใจอะไร ทำหน้าเหมือนคนจะตกใจ แต่ก็งงๆ น่ารักจริงแฟนใครน้า ฟอดดดด!!!! ชื่นใจ” อ๊ากกกกก ยังไงครับ ยังไง พี่เซฟเอามือมาบีบจมูกผมเบาๆ แถมถามผมว่าแฟนใคร พูดจบก็หอมผมฟอดใหญ่ ไข้จะขึ้น อยากจะเป็นลมครับ
“พะ..พี่ เซฟ เอ่อ..คือ พี่ ทำไม คือ”
“ติดอ่างซะงั้น ทำไมอะไรครับ สงสัยอะไร หืม!!” อย่าทำเสียงหืม!! แบบอ่อนโยนอย่างงี้ได้ม๊ายยยยยย เค้าแพ้!!!!
“พี่เซฟ..เอ่อ..ไม่..เอ่อ ไม่โกรธเลิฟแล้วเหรอ” เฮ้ออ กว่าจะหลุดออกมาได้
“โกรธสิครับ แต่โกรธตัวเองนะ โกรธที่ทำให้เลิฟต้องไม่มั่นใจในตัวพี่ โกรธตัวเองที่ทำให้เลิฟเสียใจ โกรธตัวเองที่เคยทำไม่ดีกับเลิฟเอาไว้เยอะเลย แถมยังโกรธตัวเองที่ปล่อยให้ที่รักของพี่หนีมาอยู่ที่นี่ ต่อไปนี้อย่าหนีพี่ไปไหนอีกนะครับ รู้ไหม พี่รักเลิฟนะครับ”
“พี่เซฟ พี่เซฟรักเลิฟจริงๆ เหรอ เป็นเลิฟจริงๆ ใช่ไหม ฮือ..ฮึก รัก..ฮึก รักเลิฟใช่ไหมครับ ฮือ ฮือ ฮึก รัก ฮึอ เลิฟรักพี่เซฟนะ” ผมโถมตัวกอดพี่เซฟแน่น ร้องไห้สะอึกสะอื้นกับไหล่ของพี่เซฟ ผมดีใจที่สุดในโลกเลยครับ ผมไม่ได้ฝันใช่ไหม
“โอ๋!!! คนดีๆ หยุดร้องก่อนนะคนเก่ง เดี๋ยวเจ็บคอนะ พี่เซฟรักน้องเลิฟจริงๆ ครับ คบกับพี่ได้ไหมครับ เป็นแฟนพี่ได้ไหม” พี่เซฟปลอบผม ใช้มือเกลี่ยน้ำตาจากหางตาปาดช้าๆ มาที่แก้ม ก่อนจะหยุดลูบริมฝีปากของผม
“เลิฟรอคำนี้มาตั้งนานแล้วเหอะ ไม่ต้องขอเลิฟก็จะเป็นแฟนพี่ให้ได้” พอหยุดร้องไห้ก็เริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์เลยผม
“จุ๊บ”
พี่เซฟจูบเบาๆ ที่กลางริมฝีปากผม ก่อนจะค่อยๆ ไล้เลาะริมปากล่าง จูบของพี่เซฟอ่อนโยน อ้อยอิ่ง นุ่มนวล แต่ก็ร้อนแรงพอที่จะทำให้ผมแถบยืนไม่อยู่
+
+
+
+
“แล้วเมื่อกี๊ทำไมวิ่งหนีมาล่ะครับ เลิฟคิดว่าพี่เซฟโกรธเลิฟอีกแล้ว” เรามานั่งคุยกันตรงระเบียงเล็กๆ ที่มีเก้าอี้หวายตัวยาววางอยู่ ผมนั่งซบไหล่พี่เซฟ อิงแบบอ้อนๆ อยากทำแบบนี้มานานและ ได้โอกาสแรกเอาซะหน่อย
“ไม่ได้โกรธครับ จริงๆ พี่เดินตามเลิฟมาตั้งแต่แรกแล้ว แล้วก็ได้ยินเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้น พี่ไม่สมควรที่จะโกรธอยู่แล้ว ถึงแม้เลิฟจะแกล้ง จะทำ จะทรมานพี่กว่านี้อีกแค่ไหน พี่ก็ไม่โกรธ พี่รู้ว่าพี่ผิด พี่ทำกับเลิฟไว้เยอะมาก พี่เสียใจจริงๆ นะครับ” พี่เซฟก้มลงมาหอมที่หัวผมเบาๆ อบอุ่นมากๆ ครับ อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
“แล้วที่เดินหนีขึ้นมาเนี่ย ก็เพราะว่าจะแกล้งให้คนบางคนตามเข้ามาในห้องนี้ไง เราจะได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองไม่มีคนอื่น พี่ก็จะได้ปรับความเข้าใจกับเลิฟ จะได้กอดเลิฟ จะได้หอมเลิฟ แล้วก็จะได้....”
ประโยคสุดท้ายไม่พูด แต่ทำครับ พี่เซฟก้มหน้ามาจูบผมอีกครั้ง คราวนี้ก็ยังคงเนิบนาบ แต่อ่อนหวาน พี่เซฟค่อยๆ ส่งลิ้นเข้ามาทักทายผม ตวัดไล้เลียทักทาย และหลอกล่อให้ลิ้นของผมตามติดพี่เขาออกมา ทาบทับ เกี่ยวพัน และดูดดึง ช้าๆ แต่หนักแน่น สมองผมขาวโพลน ในอกเหมือนมีผีเสื้อนับพันนับหมื่นมากระพือปีก รสชาดของความรักมันหอมหวานแบบนี้นี่เองครับ....
ว่าแต่ว่า...
ผมรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปบางอย่าง
อ๊ากกกกกกกกก พี่คิวววววววววววว!!!!
“พี่เซฟ อืม พอก่อนครับ คือเลิฟให้พี่คิวไปเฝ้าที่รถพี่เซฟ เลิฟยังไม่ได้บอกพี่คิวเลยว่าเจอพี่เซฟแล้ว ป่านนี้ยืนคอยจนยุงจะมาหามไปแล้วมั้ง เดี๋ยวเลิฟขอไปโทรบอกพี่คิวก่อน อุ๊บ!!!”
พูดยังไม่ทันจบประโยค ผมยังไม่ทันได้หายใจเลยครับ พี่เซฟก็ดึงผมไปจูบอีกครั้ง
“ปล่อยเค้าไปก่อนเถอะ พี่ขอทำโทษเค้าหน่อยแล้วกัน โทษฐานมาแต๊ะอั๋งแฟนพี่”
พี่คิวววววว เลิฟขอโทษน้า เลิฟคงลงไปช่วยพี่คิวให้รอดพ้นจากยุงไม่ได้ เลิฟเองก็กำลังจะโดนเขมือบอยู่แล้วเหมือนกัน!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++
เม้นท์ให้ด้วยนะคะ ทุกคอมเม้นท์ของทุกคนถือเป็นกำลังใจของผู้แต่งมากๆ ค่ะ
เค้าไม่อยู่สามวัน ฝากดูแลน้องเลิฟด้วยนะคะ :bye2:
-
:a5:
ห๊ะไปไหนไม่ให้ปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาน้องเลิฟมาให้เค้าก่อนม่ายนร๊า
:serius2:ค้างอะ
-
:serius2: writer ใจร้าย
อยากไปทะเล.......
-
กว่าจะเข้าใจกันได้นะ
-
:-[
-
ดีกันแล้ว :mc4: :mc4:
ไม่อยู่ 3วันเหรอค่ะ :sad4:
-
น้องเลิฟน่ารักจริงอะไรจริง อิพี่เซฟ แหมๆๆฉวยโอกาสเลยนะ
คู่นี้ดีกันก็หวานน้ำตาลขึ้นแน่ๆเลยแววมันบอก ขออนุญาตเขินล่วงหน้าก่อนนะคะ :impress2:
ปล.ว่าแต่วงแต่ละวง คุณMercy เด็กน้อยแถวนี้จะงงม้ายยยยย?? โฮะๆๆๆๆ
-
เย้ๆๆๆ ดีกันแล้ว น่ารักมากมายอ่ะ อ่านแล้วเขินวุ้ย :-[
เชียร์พี่คิวน้องโรสเป็นคู่ต่อไป o13
ปล.แต่ก็ยังรักพี่เซฟน้องเลิฟ
ปลล.เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ mercy
-
เก่งมากพี่เซฟ เอร้ยยย
รออ่านต่อวันอาทิตย์น๊า (กดดันๆ 555)
+ ให้อีกจ้า
-
o13 o13
แกแน่มากนังพี่เซฟ!!~
-
^^
-
ยอดมากพี่เซฟ o13
-
ฮะ o22 3 ปีเชียว ที่ คุณ Mercy จะไม่อยู่ >> :z6: ถีบ ตัวเอง อินี่มุขไม่ฮา - -*
เอิ่ม มอื้มมมมม ตอนนี้้ ตอนนี้ :beat: ตบอีกที มึงจะพูดซ้ำซากทำไม อ้าวตบฉันไม ฉันถีบกลีับ>> :z6:
แค่จะบอก
รักคนแต่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เลิฟน่ารัก ๆ อีกแล้ววว อ่ะเฮ้ย ยย ย ย ย ย
ที่สำคัญ อีพี่เซฟ ก็ ได้รับการปลดเปลื้องอภัยโทษ จากหมู่มวล แมกไม้หมอกเมืองเหนือ - -* อะไรของ มึง!! ฮะ กูอีกแล้วชิมิ <<:a5:
ที่สำคัญ ทำไมไปทิ้ง คิวปิดไว้ ที่ รถโดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเลล่ะ - -* .. ห่ะ
แต่ก็ดีให้มันถูกยุงกัดจนตูดลาย ท้ายรถ น่ะแหละ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ
:z6: <<<< เขาไปทำไรให้มึงเอาอีกแล้วนะ กูไม่รู้ กูมาวว :เฮ้อ:
ปล .. รักคนแต่งเหลือเกินน จูบทีนึงงงงงง เอาให้ปากเยินนฟ ห้าๆ โรคจิตต
-
พี่เซฟแอบร้ายนะเนี่ย :jul3:
ตอนหน้าขอเป็นฉาก NC นะ :z1:
ปล. เที่ยวให้สนุกน๊า ระวังกลับมาดำหล่ะ :laugh:
-
เที่ยวให้สนุกนะคะ*-*
น้องเลิฟของเรากำลังอินเลิฟเลยอิอิ
จะรอวันอาทิตย์นะคะสู้ๆ
:bye2:
-
พี่เซฟ ร้ายมากเลยอ่ะ
หลอกน้องเลิฟได้
ตอนหน้าให้น้องเลิฟจับกดเลยได้ป่าว
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เดี๋ยวดูแลให้ ขอคู่อื่นมั่ง ฮ่าๆๆ
-
พี่เซฟ หนิ เร็ว จริงๆ เลย ยยยยยยยยยยย
แอบร้าย (+หื่น) 555+
มารอตอนต่อไป อิๆๆ
เที่ยวให้สนุนะค่ะ
ปล. อยากไปตามรอย น้องเลิฟ กะพี่เซฟบ้างจัง (อยากไปทะเลอ่ะ)
-
ในที่สุดก็เข้าใจกันแล้ววว
พี่เซฟฉวยโอกาสเลยนะ! อิอิ
-
:o8:ได้รักกันแล้วววววเลิฟเลิฟกะพี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟ สวีทกันน่าดูๆๆๆ
เชียร์คู่พี่คิวกะสุดที่รักกกกกกกก น่ารักกกกก o13
-
แผนสูงนักพี่เซฟ .... ร้ายจริงๆ
ตอนหน้าจะมีอะไรมั้ยนะ :haun4:
เที่ยวให้สนุกน้ออ พี่เมอซี่ :กอด1:
-
เป็นฉากหวานๆ ไปได้ไงเนี่ย คุณป้าเอ๋อไปแล้วค่ะ
แต่น่ารักดีนะค่ะ
-
สนุกจังเลยค่ะ...แต่ว่า...ปล่อยให้ค้าง ๆ แบบนี้แล้ว Writer หนีไปเที่ยวพักผ่อนเนี่ย ใช้ได้ที่หนาย :monkeysad: กลับมาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ จะรอค่ะ :m17:
-
อ๊ากกกกก พี่เซฟดูทำๆ ทำเป็นโกรธ ความจริงจะมาเขมื่อบ เลิฟใช่มั้ยย
อ๊ากกก ยังไม่อยากได้NC อ่า (เอ๊ะ เอาอย่างไงแน่) :laugh:
เลิฟน่ารักจังเลยย น่ารักทุกตอนนน :-[ รักกันแบบนี้แล้ว
พี่เซฟอย่าทำให้เลิฟเสียใจนะ ไม่งั้นไม่อยู่เมืองไทยแน่ๆ คงไม่ตามยันต่างประเทศเลย
ไรท์เตอร์ มาลาอีกแล้วอ่า o9 o9 ง่า จะเอาอีก
-
มาต่อโดยเร็วน่ะครับ
-
น่าน คืนดีกันปุ๊บ ก็สวีทหวานแหววผึ้งตอมเลยทีเดียว :z1: ต่อไปก็ถึงตอน เลิฟ เลิฟ แล้วสินะ :impress2:
-
คืนดีได้อย่างรวดเร็ว
น่าจะให้เซฟเจ็บอีกซักหน่อย
แต่ทำไงได้ก็คนเค้ารักกันนิเนอะ
-
แหม่ พี่เซฟหลอกกันซะได้
ตอนหน้าต้องโดนน้องเลิฟกดซะให้หลาบจำ
ปล. ไม่อนุมัติใบลาได้มั้ย :laugh:
ปล๒. ผมจะเต็ม ๒๑ ปลายเมษานี้ละ คงไม่แก่กว่าหรอกนะ งั้นก็ต้องเรียกพี่สิครับ รึจะให้เรียก น้า o22
-
ปล. ไม่อนุมัติใบลาได้มั้ย :laugh:
ปล๒. ผมจะเต็ม ๒๑ ปลายเมษานี้ละ คงไม่แก่กว่าหรอกนะ งั้นก็ต้องเรียกพี่สิครับ รึจะให้เรียก น้า o22
ปล. ไม่ทันแล้วค่ะ เดี๋ยวจะออกเดินทางแล้วค่ะ
ปล๒. ถ้าเรียกน้า จะโดน :beat: ค่ะ พี่ก็พอค่ะ แก่กว่า ไม่กี่ปีเอ๊งงงงงงงงงงง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
:เฮ้อ:ดีกันไวจิง ๆ
ยังไม่ซะใจเลย
บทจะเสียก็เสียจัง โอ๊ยอย่าไปนานนะ
ไม่งั้นเข้าจะขาดใจตายไม่ได้มาก่อนซะก่อน :jul3:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
ปล่อยตาคิวไว้ด้ายยยยยงาย
-
ค้างอ่ะ
มาไวไวนะ
เลิฟกำลังจะโดนเขมือบ55
เที่ยวให้สนุกนะคร้าบบบบบ
o13
-
บทจะคืนดีกันก็เร็วกันจริงๆ อิอิ
-
อ๊ายเค้าเขิล ชอบประโยคแรก ๆ ที่เลิฟพูดมากเลยอ่ะ ซึ้ง
-
อ่า ค้าง ! :a5: ฮ่าๆๆๆ ๆ :laugh:
แหม , น่าจะต่ออีกซักนิดนะคะ ว่าเค้าจะทำอะไรกันต่อ :z1:
เที่ยวเผื่อด้วยนะค๊า :bye2:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
เข้ามาวิ่งรอ NC
-
ดีแล้วๆ รักกัน รักกัน
เค้าชอบเห็นคนรักกันนะ อิอิ
รู้สึกว่าอิพี่เซฟจะแอบรั่วนิดๆนะ 555
ปล. บอกตรงๆว่านึกภาพอิพี่เซฟตอนหื่นไม่ค่อยออก
เพราะฉะนั้น จงเอามาให้เค้าอ่านเลยเถอะ จะได้ไม่ต้องจิ้นเอง 555
-
พึ่งเข้ามาอ่านสนุกมากเลยนะ
แต่เลิฟใจอ่อนจัง
คิดแล้วเจ็บใจตอนพี่เซฟทำกับเลิฟ
ไม่น่าให้อภัย
มาอัพต่อ เร็ว ๆ ๆ ๆ นะค่ะ
-
โอ๊ะ โอ และแล้วก็มาถึงฉากหวานนนนน :impress2:
-
โอ๊ะโอ..ในที่สุดนู๋เลิฟกะพี่เซฟได้สวีทกันสักที คราวนี้เค้าไม่ลำบากเเล้วคุณMercy เชียร์เป็นคู่ได้เลย o13
ปล.หายไปไหนสามวันค๊า..ติดงานหรอคะ งัยก้อสู้ๆๆนะจ๊า..เค้าจะดูแลนู๋เลิฟแทนให้เป็นอย่างดี o18 Take careค่ะ
-
ขอบคุณค่า..
:a5:แผนอิพี่เซฟเหนือกว่าเว้ยเห้ย o13และแล้วก็คืนดีกันหวานแหววเชียว..
ง่ะ..พี่คิวโดนยุงหามลงทะเลไปแล้วมั้ง :laugh3:
ปล.เที่ยวให้สนุกนะ..ของฝากขอเป็น nc หวานๆ ของน้องมันแล้วกัน :impress:
-
ตามอ่านทันจนได้ เฮ้อ ลุ้นอยู่นาน ถ้าหายไป 3 วันแล้วค้าง มี :z6:
สู้ ๆ นะพี่เซฟ ประคองรักดี ๆ นะคับ :กอด1:
-
รักกัน รักกัน
ตอนนี้รอลุ้นตอนเดียวเลยนะเนี่ยะ
ตอนที่คุณก็รู้ว่าตอนอะไร :haun4:
-
เห้ย ตกใจ :a5: นึกวา คุณ Mercy มาอัพแล้วว
ที่แท้ละเมอ o22 อ่าน ตอนเก่า !!
ย๊ากกก :m31:
เรื่องเล่า วันนี้ กูก็เกรียนอีกแล้ว TT^TT
มึงจะพ่นทำม๊ายยย :angry2:
เรื่องของกู o18
งั้นมึงรับ ตีนงามๆไปกิน
อย่าทำกู กูยอมแล้ว :m15:
สายๆไปแล้วมึง
ม่ายยยยยยยย :serius2:
อ่ะโช๊ะ :z6:
เต็มหน้ากูเลย ขอบคุณ :pig4:
คิดฮอดหลายๆเด้อ อิ นางงง
ภาวะ อารมณ์ คน รอ !! พูดคนเดียว โฮ๊ะๆๆ
รักไรเตอร์ :กอด1: โชคดี คิดฮอด จูบบบบบ
ปล ข่อยเกรียนเอง แหละ หึหึ
พล่ามไร เอาไปอีกที :beat:
-
น้า เอ๊ย พี่ mercy กลับมายังครับ
คิดถึงนะ จุ๊บ จุ๊บ :laugh:
-
แบบว่ามารอน้องเลิฟค่ะ o18
-
สมหวังแล้ว ดีใจๆ
ตอนแรกใจหายเลยอะ
ตอนนี้ดีใจแล้ว วว
o13
-
กลับมาแล้วค่ะ...
สนุกมากกกกก แต่เหนื่อยโครต
เมื่อวานกะว่าจะัอัพ ปั่นๆ ไปได้ซักนิด อ๊ากกกกก...ไม่ไหว หมดแรง!!!!
สัญญาว่าวันนี้กลับไปจะมาอัพให้ดึกๆ นะคะ
ขอบพระคุณผู้มีอุปการะคุณของน้องเลิฟทุกท่านนะคะ
แล้วเจอกันคืนนี้ค่ะ
:จุ๊บๆ:
-
Love you Writer
-
^
^
^
^
จิ้มมม รัก คุณ เมอรซี่ ที่ซู๊ดดเลยล่่าาาา
ไม่ต้องรีบๆๆๆ ไปพักผ่อน นอนเอาแรงให้สบาย จิตสบายใจ ก่อนเสียเถิด
อยากบอกว่ารัก รักเธอเหมือนเดิม แม้วันคืนผ่านเลยโพ้นนเป็น ปี๊ๆๆๆๆๆๆ
ร้องเพลงไมวะ :angry2:
เรื่องของกู :z1:
กูบอกอย่า ร้อง :angry2:
ห้ามกูไม่ได้หร๊ออกก o18
ถีบแม่งเลย :z6:
ฮ๊ะๆๆๆ
เกรียนอีกแล้วว
รัก เลิฟฟฟฟ รัก เมอร์ซี่ๆๆ จูบบ ให้ปากเยินน
-
คืนนี้จะรอนะค่ะ ม๊วฟ ฟ :3123:
-
น๊านน ๆๆๆ พี่เซฟนี่น๊า
ในที่สุดก็ดีกันแล้วววว หุหุ
ต่อไปนี่แบบต้องช่วยพี่คิวกับสุดที่รักต่ออ่ะป่าวววว
-
คุณMercyเค้ารอๆๆอยู่น๊า :t3:
-
มาแล้วค่า
มาช้ายังดีกว่าไม่มาเนอะ โหะๆ
วันนี้กลับดึกค่ะ ไปตะลุยงานสัปดาห์หนังสือมา (อาทิตย์นี้น่าจะต้องไปทั้งอาทิตย์แง่ๆๆๆ)
เสร็จแล้วเพื่อนสาวโทรจิกให้ไปกินข้าวด้วย กินอิ่มนั่งอืด เม้าท์กันกระจาย
แม่โทรมาบอกฝนตกแล้วนะ กลับได้แล้ว เลยแยกย้าย
ไปหัวหินมา สนุกมากกกกก เป็นทริปกินกระจายค่ะ ไม่ได้พักผ่อน ชิลล์ขนาดนี้มานานและ สบายใจ
งั้นไปดูคู่ พี่เซฟกะน้องเลิฟแล้วกันว่าสองคนนี้เค้าจะชิลล์ไหมที่หัวหินเนอะ
++++++++++++++++++++++++
mahotsukai : กลับมาแล้วค่ะ เอาน้องเลิฟมาให้แล้วนะ
Little Devil : เค้าใจร้ายตรงไหนอะ ว่าแต่ ทะเลตอนนี้น่าเที่ยวนะคะอยากไปอีก
DE SaiKuNee : ลุ้นกันเมื่อยใช่ไหมคะ ฮ่าๆ
cartoons : เขินไรเอ่ย
n2 : กลับมาแล้วนะคะ ช่วงนี้คงไม่มีไปตจว.แล้ว ไม่หายไปนานแล้วค่ะ
anajulia : มีการเขินล่วงหน้าด้วย ปล.เรียกคนอื่นว่าเด็กน้อยแล้วรู้สึกว่าแก่อย่างบอกไม่ถูกนะคะ อ๊ากกก
bbyuqin : ขอบคุณค่ะ เที่ยวสนุกมากเลย ว่าแต่คู่พี่คิวนี่รอดูกันต่อไปค่ะว่าจะมีอะไรรึเปล่า
JJHJJH : สรุปว่าได้อ่านวันอังคาร เค้าขอโทษน้าาาาาา
Zhenelle[♥] : สรุปว่า อภัยให้พี่เซฟแกแล้วชิมิ
SoN : :กอด1:
Ayame : เริ่มมีคนชมพี่เซฟแล้ว
๋JEFF : ฮ่าๆๆๆๆ ขำมุขๆ ชอบๆๆๆ อ่านเม้นท์คุณ ๋JEFF ขำได้ตลอดเวลา :จุ๊บๆ:ที
Otaku : อ๊ากกก รู้ได้ไง กลับมาดำจริงๆ แดดแรงมากค่ะ
kikilalakik : ขอบคุณค่า ตอนนี้เค้าอินเลิฟกันสุดๆ
sayhi11 : คาดว่าน้องเลิฟมันจะยอมให้พี่เซฟกดน่ะสิ
*-*คาเมะ*-* : ขอบคุณที่ดูแลน้องเลิฟให้ค่า คู่อื่นหมายถึงคู่โรสเปล่า
Kwawaic : ไปตามรอยได้เลยค่ะ ใกล้ๆ หัวหินเอง
♥a2k♥ : จริงๆ แล้วพี่เซฟมันก็เจ้าเล่ห์นะ
kitty : กระแสพี่คิวกะสุดที่รักมาแรงจริงๆ รอพี่คิวมันไปแปลงเพศเป็นหญิงก่อนเผื่อโรสมันจะสนใจ
สมุนไพร : กลายเป็นเรียกพี่กันไปหมด โหะๆๆๆ เค้าไม่แก่นะตัวเอง
PEENAT1972 : คุณป้าอยากกลับไปโหมดหดหู่อีกเหรอคะ เดี๋ยวเค้าจัดให้ได้นะ โหะๆ
Phelyra : มาแล้วจ้าา ปล่อยเค้าไปเที่ยวบ้างไรบ้าง เถอะน้า สัญญาว่าจะไม่หนีไปบ่อยๆ
yunchun : จ้า รับรอง NC ยังไม่มาหรอก เค้ายังเขียนไม่เป็น ฮ่าๆๆๆ
SataRu : มาต่อแล้วค่า ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
silverspoon : เลิฟมันเป็นคนชอบโรแมนซ์อยู่แล้วค่ะ พี่เซฟเองก็ใช่ย่อยเนอะ
Praew_64 : อืมน้องมันทนไม่ไหว เลยต้องใจอ่อน
Vesi : อย่าลืมนะจ๊ะน้อง Vesi เรียกพี่ก็พอ o18
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายชอบแบบโหดๆๆ ชิมิ ไม่ชอบหวานๆ ชิมิ
tutu : พี่คิวโดนทิ้ง ทั้งพี่ทั้งน้องเลย ฮ่าๆ
InDY_Sky : มาแล้วจ้า น้องยังไม่โดนเขมือบ แค่เกือบไปเอง
● MaYa~Boy ● : ยื้อนานกว่านี้เดี๋ยวกลายเป็นละครช่องเจ็ดไปค่ะ เอาเป็นว่าไปหวานๆ กันบ้างเนอะ
j3llnlyza : น้องเลิฟมันจอมโรแมนซ์เลย ชอบพูดจาซึ้งๆ เนอะ
jadezii : เค้าเปล่าทำไรกันต่อนะเออ
samsoon@doll : รอไปก่อนนะคะ NC น่ะ กร๊ากกกก
PeeYaR : นึกไม่ออกงั้นเค้าอนุญาติให้นึกไปก่อน เพราะเค้าก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆๆ
Chocolate108 : ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมาเม้นท์นะคะ
zingiber : หวานกันต่อไปค่ะ
vvivy : เปล่าติดงาน แต่แอบไปเที่ยวค่ะ อิอิ คุณ vvivy ก็หาเวลาไปเที่ยวพักผ่อนบ้างเน้อ ทำงานอย่างเดียวเครียดแย่เลย
IRIS : กลายเป็นพี่คิวน่าสงสาร โดนทิ้งเลย ส่วนของฝากก็เอาตอนหวานๆ ไปอีกซักตอนนะคะ NC รอก่อนน้า
kengumm : หล่อนคะ หล่อนไม่ควรใช้สิทธิ์ความเป็นเพื่อนมาบังคับให้ดิฉันเล่าตอนต่อไปให้ฟังก่อนนะคะจะโดน ตบค่ะ
jiBtar : ปล่อยให้ลุ้นกันต่อไป อิอิ
i love u {knt} : ตอนนี้เค้าหวานกันและค่ะ
maxtorpis : Love you Reader เหมือนกันค่ะ
lizzii : พี่คิวคงเป็นไข้เลือดออกไปแล้ว โดนทิ้งให้ยืนเฝ้ารถพี่เซฟให้ยุงกันเล่น แต่ก็ดีเนอะเผื่อพี่คิวป่วย น้องโรสจะได้เห็นใจบ้าง
++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 19 อารมณ์ดีก็มีความสุข (กลับมาอัพแล้วค่ะ) 30/03/10
อารมณ์ดีก็มีความสุข!!!
ผมเห็นด้วยกับเพลงนี้ครับ ตอนนี้ผมอารมณ์ดี แล้วก็มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆ ครับ ก็ผมมีแฟนแล้วนี่นา แถมแฟนผมชื่อ ‘เซฟ’ นะครับ ทุกคนรู้จักรึเปล่า แฟนผมน่ารักมากๆ เลยนะ แถมหล่อด้วย
เฮ้อออ อยากจะพร่ำบอกชาวบ้านชาวช่องถึงสรรพคุณของแฟนผมครับ ว่าเขาน่ารักยังไง
หลังจากที่เราเข้าใจกันดีแล้ว ผมกับพี่เซฟก็พากันตะลอนทัวร์เที่ยวทั่วหัวหินเลยครับ แต่ส่วนมากสถานที่ที่เราไปมักจะเป็นที่กิน แหะๆ หลายคนที่บอกว่าคู่ผมพากันอ้วนแน่นอน สงสัยจะจริงนะครับ
เช้ามาก็ไปกินข้าวกันแถวๆ ตลาด ร้านนี้อร่อยมากๆ ครับ สายๆ หน่อยก็หมดแล้ว ผมกับพี่เซฟกินโจ๊กกัน คนละสองชาม เสร็จแล้วก็ไปต่อกาแฟแบรนด์ดัง ที่ผมติดมากๆ จิบกาแฟเสร็จ เราก็แวะไปถ่ายรูปเล่นกันที่ ‘เพลินวาน’ เป็นเหมือนเมืองจำลองยุค 60’s ผมชอบมากๆ ครับ มีร้านขายของโบราณๆ ขนมสมัยเด็กๆ ถ่ายรูปกันสนุกมากครับ...
พี่เซฟน่ารักมากนะครับ ทุกครั้งที่เราถ่ายรูปกัน พี่เซฟจะใช้กล้องโทรศัพท์มาถ่ายคู่ครับ โดยท่าประจำคือพี่เซฟโอบคอผม หรือโอบไหล่ผม ดึงผมมาจนชิดพี่เขา ยื่นหน้ามาให้ใกล้กัน แล้วถ่าย แบบไม่อายชาวบ้านชาวช่องกันเลยทีเดียว กลายเป็นผมเองที่แอบเขินสายตาคนอื่นซะงั้น พี่เซฟเวอร์ชั่นใหม่มาแรงจริงๆ ครับ
“พี่เซฟ ๆ ถ่ายรูปตรงนี้ให้เลิฟหน่อย ชอบๆ ร้านนี้น่ารักเนอะ” เป็นร้านเหมือนร้านถ่ายภาพโบราณ มีโซฟาเก่าๆ ดูวินเทจตั้งอยู่หน้าร้าน ผมอยากนั่งโซฟาตัวนี้แล้วถ่ายรูปครับ แต่รอคิวมีคนกำลังถ่ายอยู่ เขามากันเป็นแก๊งค์คนเยอะน่าดู แต่ไม่เป็นไร รอได้ครับเพื่อแบล็คกราวน์สวยๆ แบบนี้
“เลิฟ ใช่เลิฟรึเปล่า เราแต๊งค์ไง จำได้เปล่า เราเคยอยู่ห้องเดียวกันตอน ป.5” เอ๊ะ คุ้นๆ เรามีเพื่อนหล่อขนาดนี้ด้วยเหรอวะเนี่ย หะ!!! จำได้แล้วๆ แต๊งค์ เพื่อนสมัยประถมครับ รู้สึกว่าตอนนี้เพิ่งจะออกเทปด้วยนะครับเนี่ย เป็นวงร็อคสไตล์อังกฤษนิดๆ ดูเท่ๆ หน่อย
“จำได้ๆ แต๊งค์นักร้องนำวง เซนจูรี่ ใครจะจำไม่ได้ล่ะ เป็นไงสบายดีเปล่า ดังเลยนะเดี๋ยวนี้” เอาจริงๆ แล้วผมไม่ค่อยได้ฟังเพลงวงแต๊งค์หรอกครับ ผมไม่ค่อยชอบพวกบริทร็อค เท่าไหร่ ถ้าร็อคผมจะชอบพวกฝั่งอเมริกันมากกว่า
“ดังเดิงอะไรกัน เพิ่งจะออกเอง เราสบายดีงานยุ่งมากเลย นี่ก็เพิ่งมาเล่นคอนเสิร์ตที่นี่ เสร็จแล้วว่างกันก็เลยแวะมาเที่ยวต่อ เลิฟเรียนที่ไหนเหรอตอนนี้”
“เรียนที่.....คณะดุริยางค์ฯ เอกวอยซ์ น่ะ แล้วแต๊งค์อะ” ผมก็คุยเพลินครับเจอเพื่อนเก่า หันไปเห็นพี่เซฟ ยืนหน้ามุ่ยมองอยู่ข้างๆ ครับ โอ๋ๆๆ ที่รักรอแป๊บนึงนะ เค้าคุยกับเพื่อนแป๊บเดี๋ยวนะ ร้อนใช่ไหมหน้ายุ่งเชียวเดี๋ยวพาไปกินน้ำกินหนมเค้กอร่อยๆ นะ
“โหหหห เก่งจัง เราว่าแล้วว่าเลิฟต้องเรียนดนตรี ตอนเรียนเราจำได้ว่าเลิฟก็อยู่ชมรมดนตรี เป็นตัวแทนโรงเรียนไปร้องเพลงบ่อยๆ เสียงเลิฟก็เพราะมากๆ อะ ไว้เราจะมาถามเทคนิคบ้าง เราอะเรียนวิศวะที่...น่ะ เออเดี๋ยวเราเอาซีดีวงเราให้นะ” แต๊งค์เรียนวิศวะที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลอันดับหนึ่งของประเทศ เก่งจริงวุ้ย แต่แฟนเราเก่งกว่า โหะๆๆ
“เฮ้ยไม่ต้องๆ เดี๋ยวเราไปซื้อดีกว่า จะได้อุดหนุน” เกรงใจครับ ถึงแม้จะอยากได้ของฟรี กร๊ากก กรูงกอีก
“ก็ได้ๆ งั้นเราขอเบอร์เลิฟได้เปล่า เดี๋ยวไว้นัดเจอกันพวกแก็งค์เราตอนประถมด้วย” อืมว่าไปก็คิดถึงพวกมันเนอะ
“ได้สิ 081xxxxxxx ยิงมาด้วยๆ”
“แฮ๊ม!!!” ที่รักอะไรติดคอครับ อ้าวทำหน้าดุเชียว สงสัยรอนาน
“แล้วเลิฟมากับใครเหรอ”
“มากับ....”
“แฟนครับ” เฮ้ยยยยยยย!!! ผมยังไม่ทันตอบ โดนตัดหน้าซะงั้น ว่าแต่พี่เซฟพูดว่าไงนะ
“อ้าวเลิฟมีแฟนแล้วเหรเนี่ย อยู่ไหนหละแนะนำหน่อยดิ” แหะๆๆ ไม่กล้าอะ กลัวพี่เซฟอายอะ เอาไงดีวะกู แต่ว่าเมื่อกี๊พี่เซฟพูดว่ามากับแฟนไม่ใช่เหรอ เอ๊ะ!! หรือว่า...
“ผมครับ แฟนเลิฟ ชื่อเซฟครับเรียนวิศวะปี 3 ที่เดียวกับเลิฟ ยินดีที่ได้รู้จักน้องแต๊งค์ครับ” อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ไม่อายเขาเหรอที่กล้าบอกว่าเป็นแฟนเลิฟอะ ผมหันไปมองหน้าพี่เซฟอย่างอึ้งๆ พี่เซฟก็ยื่นมือมาจับมือผม
“เอ่อ...ยินดี..เอ่อ ที่ได้รู้จักครับ” แต๊งค์มองผมกับพี่เซฟแบบอึ้งๆ อย่าเพิ่งช็อคนะเพื่อน
“ครับ เอาเป็นว่าพี่ขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวจะพาเลิฟไปกินเค้ก จองร้านไว้ได้เวลาแล้ว” แล้วพี่เซฟก็ลากผมจากไป แบบไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันได้ร่ำลาเพื่อนเลย ไม่เป็นไรไว้นัดเจอกันก็ได้
“รีบไปไหนอะครับพี่เซฟ อีกตั้งครึ่งชั่วโมงถึงจะถึงเวลาจองโต๊ะ ขับรถไปไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงแล้วนะ” ผมเอ่ยปากถามพี่เซฟหลังจากที่ขึ้นมานั่งบนรถแล้ว พี่เซฟดูรีบเนอะ สงสัยอยากกินเค้กมาก ทำหน้าขรึมเชียวสงสัยอยากกินของหวาน
“ใครครับคนเมื่อกี๊” นอกจากจะทำหน้าโหดแล้วยังทำเสียงโหดด้วยอะ เค้าทำไรผิดอะตัวเอง
“เพื่อนเลิฟเองฮะ เคยเรียนห้องเดียวกันจนถึงป.5 ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ เป็นนักร้องนำวงเซนจู่รี่ไง เป็นไงเพื่อนเลิฟเท่ปะหละ ได้ออกเทปแล้วด้วยดีจัง เดี๋ยวต้องไปอุดหนุนบ้างถึงเลิฟจะไม่ค่อยชอบเพลงแนวนี่ก็เหอะ” ผมก็เจื้อแจ่วเล่าเรื่องเพื่อนไป ไม่ได้หันไปดูคนข้างๆ แต่รู้แต่ว่าตอนนี้พี่เซฟขับรถเร๊วเร็ว
“เพื่อนแน่นะ ทำไมต้องให้เบอร์กันด้วย แล้วชอบมันรึเปล่า” เอ๊ะ!!! ยังไง พี่เซฟถามแปลกๆ
“เพื่อนดิครับ ก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วแต๊งค์มันบอกว่าจะนัดเพื่อนเก่า ๆ มาเจอกัน ก็เลยขอเบอร์ไง ไม่เห็นแปลกเลย แล้วชอบมันรึเปล่านี่หมายความว่าไงอะ ชอบแบบไหน ถ้าแบบเพื่อนก็ชอบนะมันก็เป็นเพื่อนที่ดีนะ จำได้ว่ามันนิสัยโครตดีมีน้ำใจชอบแบ่งใส่ดินสอให้เลิฟ ถ้าในแง่ของนักดนตรี ก็ชอบเหมือนกัน เสียงมันเท่ดีนะ ถ้ามาร้องแบบร็อคหนักๆ น่าจะดีกว่านี้ สรุปหมายความว่าไง” ผมงงพี่เซฟ เลยหันไปทำหน้างงๆ ใส่
“แปลว่า...พี่หึงไง” หา!!!! หึงเหรอ อ๊ากกกกกกกกก พี่เซฟหึง พี่เซฟหึง พี่เซฟหึง น่ารักที่สุด บ้าไปแล้วกรู ดีใจอะที่พี่เค้าหึง
“หึงไมครับ ไม่มีไรเลย เพื่อนกันจริงๆ นะ เลิฟรักแฟนของเลิฟคนเดียวเหอะ น่ารักซะขนาดนี้ใครจะไปสนใจคนอื่นได้ล่ะ จริงเปล่า” อ้อนเข้าไว้ครับ ผมซบหัวลงบนไหล่พี่เซฟ เอาหัวถูๆ เผื่อจะดูน่ารัก แบ๊วๆ ไป
“ก็แฟนพี่ก็น่ารักเหมือนกันนี่ครับ ก็ต้องหึงดิ เนี่ยเดินไปเดินมาถ่ายรูป มีแต่คนมองแฟนพี่อะ แล้วส่วนมากมีแต่ผู้ชายมองทั้งนั้นเลย ดีนะที่พี่จับมือไว้ โอบไหล่ไว้ แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่งั้นโดนจีบกระจายแน่” เวลาคนเรามีแฟนแล้วกลายเป็นคนที่ถูกรัก มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เองเนอะ
“แหวะๆๆๆ น้ำเน่าเนอะคนเรา หวานขนาดนี้ไม่ต้องกินแล้วมั้งเค้กอะ” เขินจริงอะไรจริงครับ ปกติด้านๆ นะผมเนี่ย เจอคนที่เรารักหวานใส่ไปไม่เป็นเลยผม
“ไม่ให้กินเค้ก งั้นกินไรดีอะ” อ๊ากกกกก กินไรก็ได้ แต่อย่าหันมามองเค้าด้วยสายตาแบบนี้ดิ เค้ารู้นะคิดไรอยู่อะ อยากกินเค้าอะดิ๊ เอาเล๊ยให้กินฟรีๆ กินแล้วห้ามคายทิ้งด้วยนะ กร๊ากกกกกก ง่ายไปไหมกรู
“...................................”
“เงียบไมครับ เขินเหรอ แล้วตกลงให้กินเปล่า” กินอะไรเอาให้เคลียร์!!! พี่เซฟอย่าลูบแก้มเค้าดิจั๊กจี๊นะเว้ย
“เปล่าเขินเหอะ แล้วตกลงจะกินอะไรลูบแก้มอยู่ได้ จะกินแก้มเลิฟรึไง ไม่ใช่ปลานะพี่เซฟแก้มเค้าไม่อร่อยหรอก” คนนะไม่ใช่แซลม่อน เอาไปนึ่งซีอิ๋วกินไม่หร่อยหรอก
ฟอดดดดดดดดดด!!!
“อืมม ไม่อร่อยแต่ห๊อมหอมเนอะ” ไอ้พี่เซฟบ้า!!!!! หอมมาได้ไม่ทันตั้งตัว กลางสี่แยกนะเฟ้ย จอดรถก่อนก็ไม่ได้ จะให้หอมสองข้างเลย เชอะ
พอถึงร้านเค้กที่จองไว้ หาที่จอดยากมากครับ ต้องจอดริมถนน ดีนะมีรถคันหนึ่งออกพอดี ได้ที่จอดใกล้ๆ เดินไม่กี่ก้าวก็ถึง แดดร้อนมากครับ เดินไกลๆ ได้เป็นเลิฟแดดเดียวแน่นอน
ผมมากินร้านนี้ประจำเวลามาหัวหิน ชอบเค้กร้านนี้มากๆ ครับ ม่าม๊าก็ชอบ ไอ้โรสก็ชอบ ขนาดป๊าไม่ค่อยชอบกินของหวาน ยังกินเค้กร้านนี้ได้เยอะกว่าที่อื่นเลยครับ
“เอาเค้กมะพร้าว สองชิ้นครับ เค้กลาวาชิ้นนึง บราวนี่ชิ้นนึง ไลม์ชีสพายชิ้นนึง บลูเบอรี่ชีสพายชิ้นนึง แล้วก็โยเกิร์ตปั่นแก้วนึง ช็อคโกแล๊ตปั่นแก้วนึง พี่เซฟเอาน้ำอะไรฮะ”
“อ้าว!! ไม่ได้สั่งเผื่อพี่หรอกเหรอ เห็นสั่งสองแก้ว” ตกใจไรครับ ก็เค้าอยากกินสองแก้วอะ
“เปล่า ของเลิฟสองแก้วเลย อยากกินสองอย่างอะ พี่เซฟสั่งดิ เอาเค้กเพิ่มอีกเปล่า” หกชิ้นนี่ชิลล์ๆ นะครับ ผมชอบเค้กมากกกกกก!!!! กินได้เรื่อยๆ ไม่มีเบื่อ
“งั้นเอากาแฟร้อนแล้วกันครับ แค่นี้แหละครับ” อากาศก็ร้อนยังกินของร้อนอีก
“ไม่เอาน้ำเย็นๆ เหรอ”
“ไม่เอาครับ พี่ไม่ชอบกินกาแฟเย็น ว่าแต่เลิฟเหอะ กินหมดเหรอเค้กตั้งหกชิ้น น้ำสองแก้ว จุกตายไหมเนี่ย” สพประมาทมากๆ
“เดี๋ยวก็รู้ นี่มาแค่สองคนนะเลยสั่งนิดๆ หน่อยๆ ถ้ามาเยอะกว่านี้ กินทุกอย่างเลยนะ อย่างละชิ้น อร่อยมากๆ ทำไม กลัวมีแฟนอ้วนเหรอ ถ้าอ้วนจะไม่รักเค้าเหรอไง” ผมไม่อ้วนง่ายๆ หรอกครับ ผมออกกำลังกายนะ วิ่ง และว่ายน้ำ กีฬาเสริมสร้างปอด แล้วผมว่า เม็ดตาบอลิซึ่ม ผมทำงานดีครับ
“โหยย ไม่ทันแล้วครับ ทั้งรักทั้งหลงขนาดนี้ จะอ้วนจะผอม จะเป็นไงก็ยังรักครับ อยากกินไรบอกพี่ได้เลย พี่พาไปกินทุกที่เลยเพื่อที่รักพี่ทำได้ทุกอย่าง” โอ๊ยยย บทจะหวานก็หวานเกิ๊นนน!!!! ก่อนหน้านี้แง่งๆ ใส่เราตลอดเวลาสงสัยเมื่อก่อนกินของหวานบ่อยดุเกิน เอิ๊กก!!!!
“อะ เค้กมาแล้วกินกันๆ เลิกโม้ได้และ” ผมไม่ได้เห็นเค้กดีกว่าพี่เซฟนะ แต่วินาทีนี้ ขอจิ้มลาวาเค้กให้ช็อคโกแลตมันไหลเยิ้มออกมาก่อน อ๊ากกกกกกกกกก น่ากินมากกกกกกกกกกก
‘สุดที่รักเธอโทรมาช่วยรับหน่อย อย่าปล่อยให้คอยน้ำตาปลอยด้วยใจรอ’
ไอ้โรสโทรมาครับ มันให้ตั้งเสียงเพลงนี้ไว้เพื่อมันโดยเฉพาะ มันบอกว่า จะได้รู้ว่าสุดที่รักโทรมาไง ตรงๆ ตัวเลย
“ฮาโหล๋ ว่าไงไอ้น้องสาว” นานๆ ทีจะเรียกมันว่าไอ้น้องสาว
“น้ำเสียงสดใสเชียวนะ อย่ามาทำร่าเริง แกกับฉันมีเรื่องต้องสะสางกันไอ้พี่ชาย” หา!!! เรื่องไรอะเสียงอย่างโหด!!!
“เรื่องไรวะ คนมีความสุขนี่ผิดเหรอ” เออผิดเหรอไงวะ
“เหรออออออ!!!! แล้วไอ้คนที่ทุกข์ร้องไห้จะเป็นจะตาย โดนผู้ชายไม่แลเนี่ยมันหายไปไหนแล้ว ห๊ะ!!!!” อย่าตะคอกดิคร๊าบบบ....กรูกลัวแล้ว มึงเป็นน้องหรือแม่กูวะเนี่ย
“ก็...ดีกันแล้วไง จะมานั่งทุกข์อยู่ไมอะ” งอนไรกูว้า พี่มึงมีความสุข มึงก็ดีใจดิ
“แล้วแกบอกฉันสักคำไหมเลิฟ ตอนเสียใจร้องไห้ ฉันอุตส่าห์คิดแผน คิดวิธีการดัดนิสัยคนที่มันทำให้แกเจ็บ แต่แกเองก็ใจอ่อนยอมเค้า แล้วไม่ยอมโทรมาบอกด้วยนะว่าจะยกเลิกแผนแล้ว แกแน่ใจได้ยังไงว่าไอ้พี่เซฟมันจะไม่กลับมาสับสนในตัวเองอีก มันจะไม่ทำให้แกเจ็บอีก หะ!! แกตอบฉันมาสิ แกแน่ใจได้ยังไง”
“ก็...ก็เรารักเขาอะ แค่รักไม่ได้เหรอ” พี่เซฟคงพอรู้เรื่องคร่าวๆ ครับ เลยเอื้อมมือมาจับมือผมบีบเบาๆ ให้กำลังใจ
“งั้นเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว ฉันกำลังขับรถไปหาแกที่หัวหิน ตอนนี้อยู่ที่ไหนกลับไปรอที่รีสอร์ทเลย ฉันอยู่เพชรบุรีแล้ว” มันสั่งเสร็จก็วางสายไปเลย โหยย เพิ่งจะกินเค้กไปได้นิดเดียวเองอะ แต่ถ้ากลับไปช้า แล้วไอ้โรสมาแล้วไม่เจอผม เละแน่นอน ป๊าผมก็เก่งเนอะ เลี้ยงลูกให้เป็นล๊อตไวเลอร์ สงสัยให้ม๊าชงนมกับน้ำตาลให้มันกินทุกวัน
“พี่เซฟ ไอ้โรสมันโมโหเลิฟอะ ทำไงดี มันกำลังจะมาหาเราอะ” ผมบีบมือพี่เซฟแน่นเลยครับ เครียดจัด
“กลัวทำไมครับ หืม...ไม่เอาเลิกขมวดคิ้วก่อน กลัวทำไม พี่อยู่ทั้งคนนะ ถ้าโรสเขายังข้องใจอะไร พี่จะเป็นคนอธิบายให้ฟังทุกอย่าง ทุกเรื่องเลย” อืม..ก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
โรสมันจะข้องไรนักหนาวะ พี่เซฟก็เคยไปอธิบายทุกเรื่องให้มันฟังด้วยตัวเองไปแล้ว ผมเองเป็นคนคบพี่เค้ายังไม่ข้องใจอะไรเลย หลังจากที่เราดีกัน ผมก็ไม่ขุดคุ้ยนะครับ พี่เซฟคอยเล่าให้ผมฟัง อธิบายให้ผมฟังทุกเรื่อง ผมบอกพี่เซฟว่าไม่ต้องเล่าแล้ว มันผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไป ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ มีแค่เราสองคนที่รักกันก็พอแล้วครับ ผมไม่ได้ต้องการอะไรอีกแล้ว
“ไม่กลัวก็ได้ครับ แต่ว่าห่อเค้กกลับไปกินรีสอร์ทแล้วกันนะ เดี๋ยวไอ้โรสมาถึงแล้วไม่เจอเราสองคน ระเบิดจะลงรีสอร์ทซะก่อน”
ผมก็จัดการเรียกพนักงานมาเอาเค้กไปใส่กล่อง รีบหันไปดูดโยเกิร์ตปั่นของตัวเอง แล้วบอกให้พนักงานเอาช็อคโกแลตปั่นไปใส่แก้วแบบกลับบ้าน เอาไว้ดูดระหว่างทาง ส่วนพี่เซฟก็จิบๆ กาแฟร้อนไปสองสามอึก
ผมว่าพี่เซฟก็คงเครียดเหมือนกันนะ เพราะว่าไอ้โรสคือคนที่มีอิทธิพลกับผมมากที่สุด ถ้าหากโรสไม่โอเคกับพี่เค้า แล้วไม่ยอมให้เราคบกัน พี่เซฟคงคิดว่าผมคงจะต้องโอนอ่อนผ่อนตามไอ้โรสแน่ๆ
แต่...พี่เซฟครับ พี่เองก็เป็นคนที่มีอิทธิพลต่อผมไม่แพ้ใครเลยนะครับ
-
จิ้มๆ ๆ
--------------
กะว่าถ้าไม่มาไม่นอนอเลยเชียว
พี่เซฟก้หึงจัง 5555
โรสปล่อยให้เค้ารักกันได้แล้ว
จะได้ nc ซะที 5555
น่ารักมากกกกกกกกก
o13
-
ขอบคุณที่มาต่อให้ค๊าคุณMercy..พอทำงานเส็ดเปิดมาเจอพอดีเลย
เจอพี่เซฟอีกแนวนึงน่าร้ากกกกมากอ่า :-[
นู๋เลิฟไม่ต้องชมเพราะน่ารักเป็นปกติอยู่เเล้วว :laugh:
ปล.อยากไปเที่ยวๆๆมั่ง.. :เฮ้อ:
-
ตอนนี้พี่เซฟน่ารักจังเลย
ท่าทางพี่เซฟจะขี้หึงน่าดู
-
หวานซะ :-[
ขอให้พี่เซฟผ่านด่านสุดที่รักเร็ว ๆ แล้วกันนะค๊า
(ชอบเรียกชื่อสุดที่รักจัง ฮร่า ๆๆ)
-
:กอด1:คุณMercy ต้อนรับกลับเล้าค่ะ
สงสารเพื่อนแต๊งค์คงเหวอน่าดู กร้ากกกกส์
ส่วนน้องโรสก็แมนได้อีก เป็นน้องที่พี่ต้องเคารพและเกรงใจมากๆ
-
เป็นกำลังใจให้น้องเลิฟ
น้องโรสแรงงงงอ่ะ
หนีไปเที่ยวให้คนอ่านอิจฉา .... :laugh:
+1
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่เซฟน่ารักมากเลยตอนนี้ มีหึงกันด้วยอะ ถ้าจะขอปันใจจากน้องเลิฟจะเป็นไรมั๊ยเนี่ย
ปล.คนเขียนสู้ๆนะคะ
-
:L2: :L2:
-
โถๆ เอาเถอะนะ ถือว่าโรสเป็นปราการด่านสุดท้าย อิอิ
-
^^
-
อิจฉาาาา
-
หว๊านน หวานน
อยากกินเค้กด้วยง่ะ !!~
อิอิ
ปล.ยังไม่ได้ให้อภัยอีพี่เซฟอย่างเต็มที่รอกลับกรุงเทพฯ ก่อนน
-
:z1: โรสมาบทโหดเลยอ่ะ
แล้วอี่ตาเซฟจะทำไงนี่
สงสารเลิฟเลิฟจัง
สู้ ๆ :3123:
-
ป้าก็อ่านไปอมยิ้มไป (ประมาณว่างมาก นายไม่อยู่ 555)
แต่ คนเขียนคะ ถ้าจะกลับมายัดเยียด ความเคลียดกันอีกนะ ไม่ต้องก็ได้
ป้าไม่อยากน้ำตาซึมอีกอะ
:pig4:
-
ขอบคุณมาก ๆ เลยนะค่ะพี่ Mercy :L2: 555 ได้อ่านซ้าที ดีจัง :o8: โรสค่ะมัวแต่ยุ่งเรื่องเลิฟ ลืมพี่คิวไปป่าวอ่ะ คราวนี้โรสเสร็จแน่เล่นมาที่หัวหินเองเลย พี่คิวพยายามเข้านะค่ะ :กอด1: พี่เซฟมั่นคงกับเลิฟไว้นะค่ะ สู้ ๆ ค่ะเพื่อรักของ เซฟ :L1: เลิฟ ฮูเล่!
-
ฝากบอกโรสด้วยว่าใจเย็น ๆ เห็นแก่พี่สาว เฮ้ยพี่ชาย หน่อยค่ะ พวกเราจะได้ รอดู nc :haun4: :haun4:
-
โรสโหดหว่ะ อย่างนี้ต้องให้พี่คิวจัดการ :laugh:
พี่เซฟหึงได้น่ารักมากมาย :impress2:
ปล. 55 เค้าเดาเก่งใช่ป่ะหล่ะ ป่าวหรอก เพื่อนเค้าเพิ่งกลับจากทะเล พอเจอมันคิดว่าตัวเองหน้ามืด เพราะมันดำขึ้นมากเลย :z2:
ปล2. แอบมาลงตอนดึกนะเนี่ย o18
-
น่ารัก จังเลยย ม๊วบบ จูบให้เยินนน
:กอด1: เลิฟ
ตอนนี้ สวี๊ทสวีทท เน๊อะะ มีหึงหวงกันบ้างเล็กน้อย พอเป็นพิธี อ๊ายๆๆ :-[
โรสส ก็ ยัง หรึโหด ได้ต่อไป แต่ ชอบบนะ ซาดิสดี
โรสบอกกูซาดิสตรงไหน :angry2: ปรักปรำ กูอีกแล้่ว รับตีนกูไปกินน :z6:
อ๊ากก อย่าทำกูไม่ทันแล้ว เบ่บี๋ :serius2:
อื่มมม ว่าแต่ว่า คิวปิดหาย สงสัย ยุงกัดตายจนก้นลาย เนี่ยแหละ ชะตาชีวิตของหนุ่มหล่อ ไร้รัก
จัดให้้โรส หรึโหด ซักทีดิ เลิกทอมเลย นะพี่คิวว แต่ก่อนจัด รักษาไข้ ก่อนนะ สงสัยยุงคงกัดตาย
ฮะ ๆ เหมือนจะสงสารไม่ :laugh: สะจ๊ายย o18
ซาดิสมากกู
สุดท้ายย รัก คุณ Mercy มาบ๊วบบบ บ ให้ปากเยินน ห้าๆ
-
o18เลิฟเลิฟกะพี่เซฟสู้ๆๆๆๆๆๆ สงสัยสุดที่รักคงโกรธที่จะได้ไปเดทกะพี่คิวชัวๆๆๆ o13
-
อ่านแล้วก็มีความสุขไปด้วย...พี่เซฟก็รีบแสดงความเป็นเจ้าของเลยทีเดียว แถมคู่นี้ห็หวานกันออกหน้าออกตาเหลือเกิน..จะหวานไปมั้ยยยยยยยยยย
น้องโรสนี่ก็โหดสั่งได้อ่ะ....แบบนี้ต้องให้พี่คิวมาปราบพยศซะแล้ว....คิกคิก
-
เลิฟๆๆ งานเข้า แต่ว่าก็เข้าใจความรู้สึกของน้องโรสอยู่นะ
-
โอ้ นึกว่าจะหมดอุปสรรคแล้ว
ลืมโรสไปเลยนะเนี่ย
-
เฮ้ออออ ... สู้ๆนะคู่รัก :กอด1:
-
สิบดาวไปเลย
-
welcome backค่า~
พี่เซฟ...รู้ใจตัวเองเข้าหน่อยคราวนี้ไม่มีกั๊กปิดบังเลยเนอะ
หึงบอกว่าหึง เออ ก็ดีแฮะ555+
โรสมาเดี๋ยวพี่คิวจัดการรับมือเอ๊ง~!
-
หวานซ้าาาาาา
-
โห่ โรสอ่า .. ปล่อยเค้าไปเถอะ :sad4:
เค้าจะได้ NC ซะที 555 5 :laugh: หื่นไปและๆ :z1:
โรสก็นะ ,, พอเข้าใจความรู้สึกอยู่ :try2:
แต่ยังไงก็เปลี่ยนใจมาเชียร์พี่เซฟ ฮ่าๆๆ :a2:
-
โรสๆมาแล้ววว เคลียร์กันให้รู้เรื่องนะพี่เซฟจะของลูกสาว(?)เค้า ต้องผ่านน้องชาย(?)ก่อน :laugh:
โรสคงรักเลิฟมากๆเลย ไม่อยากให้พี่ตัวเองเจ็บอีก ตอนนี้หวานซ้า มีแอบหึง
สมควรหึงตั้งนานแล้วย่ะ เหอะๆ ไรท์เตอร์บอกไปสามวัน อ๊ากก เค้าคิดถึง อิอิ :L2:
-
โรสจ๊าอย่าทำไรกับหัวใจของน้องเลิฟ เลิฟน่ะชักจะเป็นห่วงพี่เซฟซะแล้วล่ะซิ
หายไปนานต้องลงยาวๆน่ะ
-
พี่เซฟเปลี๊ยนไป๋ 555 มุกเก่าได้อีก
พี่เซฟแอบแรงอ่ะ พอได้น้องกลับมาแล้ว ก็ประกาศความเป็นเจ้าของไปทั่วเลย
เพื่อนน้องเลิฟคง งง ใหญ่แล้ว 55
ปล. เค้าอยากไป เพลินวานนนนนน
ปลล. เค้าอยากกินเค้กกกกกกกกกกกกกก TT^TT
-
โรส จะมาแล้ววววววว พร้อม ระเบิด รึเปล่า(555+)
พี่เซฟ น่ารักได้อีก
ไม่ผิดหวังที่เชียร์
ไรเตอร์ สู้ ๆ ค่ะ
ปล. เราอยู่เหนือ อ่ะ (หัวหินไม่ใกล้เลย อยากกไปปปปปป)
-
:laugh:
ตลกอ่ะพี่เซฟหึง555
น่ารัก ดีกันแล้ว
จะหวานไปใหน
-
เอ้า......หวานได้นิด จิตจะตกอีกละเลิฟเลิฟเอ้ย
ไม่เป็นไรมีพี่เซฟอยู่ซะอย่าง
แต่ประโยคสุดท้ายนี่ :m29:แบบว่าน่ากังวลแทนพี่เซฟนะ :เฮ้อ:
-
กลับมาแล้ว :mc4: :mc4: :mc4:
ไปงานสัปดาห์หนังสือฯมาหรือค่ะ เราก็ว่าจะไปวันที่ 1 นี้เหมือนกันค่ะ
ไปทีหมดไปหลายตังเลย555
-
โรสไม่โหดหรอก (ถ้าไม่จำเป็น) 555 ก็ขอความร่วมมือพี่คิวซะดิ๊
-
:sad4: คืนนี้ว่าจะเข้ามาปั่นนิยายต่อ
แต่เหลือบตาไปเห็น ใบทวิ 50 อ๊ากกกก ยังไม่ได้ยื่นภาษี
ตายหละกรู ถึงแค่สิ้นเดือนนี้ ก็คือพรุ่งนี้นั่นเอง
งั้นคืนนี้เขาขอกไปจัดการกับภาษีก่อนน้า (หวังว่าจะไม่ต้องเสียเพิ่ม :call:)
ป.ล. เหนื่อยเมื่อล้าจากงานสัปดาห์หนังสือ พรุ่งนี้ก็ต้องไปอีก เห็นคนเยอะแล้วเวียนหัว
แว๊บๆ ว่าเห็นบู้ทหนังสือนิยายรักสีรุ้ง พรุ่งนี้รวย เงินเดือนออก ต้องโฉบไปดูบ้างและ โหะๆ
-
สุดที่รักอย่าใจร้ายมากนะจ้ะ
อ่านตอนนี้แล้วอยากกินเค้กค่ะ ฮ่าๆๆๆ
คิดถึงพี่คิว ><
-
ชอบพี่เซฟเวอร์ชันใหม่จัง เปิดตัวได้แรง
ปล. รีบๆไปเสียภาษีซะน้า ไม่งั้นจะโดน............
-
รัก ก็คือรัก
เป็นกำลังใจให้เลิฟ :L2:
-
อ๊ากก หวานกันจังเลยเนาะ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะค่ะ
มาต่อเรื่อยๆนะค๊า
-
เอาล่ะสิ
ระเบิดจะลงแล้ว
เตรียมหลบให้ดี
:laugh:
-
:z3:
มารอพี่เซฟค่ะ
-
รอคอยย เธอมาแส๊นน๊านนนนนนนนนนนนนนน (โหยหวนนน ) :impress3:
มีคำตอบ ดังก้องมาว่า ใครใช้ให้รออเอาตีนไป :angry2:
ไม่ อ๊าววววววว อย่าทำ ตูๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
สายไปแล้ววว
ปั้กก :z6: เต็มหน้าตูเล๊ยยย
o22
พ่นไฟฟฟฟฟฟ :m31:
ก็ใจขอรอที่เดิม :กอด1: :-[
รัก คุณ เมอร์ซี่ จูบให้ ปากเยินเลย ม๊วฟฟ
-
มาดึกดื่น ตลอดเลย แหะๆ
แถมตอนนี้ไม่ยาวมากด้วยค่ะ
เรื่องก็ยังไม่ค่อยไปถึงไหนเท่าไหร่ :m29:
ตอนหน้า สองเขย เขาจะแข่งกันสู่ขอลูกป๊า กับม๊ารึเปล่านะเนี่ย
ว่าแต่ อยากให้ พี่คิวกะน้องโรสคู่กันไหมคะ
ถ้ากระแสมาแรง จะจับคู่ให้จริงๆ จังๆ ค่ะ :man1:
วันนี้ไปสัปดาห์หนังสืออีกแล้ว อยากไปนวดขาสุดๆ เมื่อยมาก
:กอด1: และ :จุ๊บๆ: ทุกๆ คน ค่ะ
อ่านแล้วเม้นท์ให้เค้าด้วยนะตัวเอง เขาชอบอ่านเม้นท์ของทุกคนค่ะ
(ติดตอบเม้นท์ไว้ก่อนนะคะ)
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 20 สุดที่รักมาเคลียร์ (มา UP แล้วค่ะ 01/04/10)
เฮ้ออ!!! แค่คนรักกันสองคน ทำไมเรื่องมันต้องมากมายวุ่นวายขนาดนี้นะเนี่ย
ผมกับพี่เซฟรีบกลับมารอไอ้โรสที่รีสอร์ทครับ แต่พอเลี้ยวเข้ามาที่จอดรถปุ๊บ ผมก็เจอรถไอ้โรสจอดอยู่ครับ
ฉิบหายแล้วกู!!!!!!!!
เป็นประโยคเดียวที่คิดได้ตอนนี้จริงๆ ครับ ไหนว่าเพิ่งถึงเพชรบุรีไง ทำไมมาไวจังวะ
อ้าว พี่คิวยืนคอยผมอยู่ครับ (หวังว่าคงไม่ได้ยืนรอตั้งแต่คืนนั้นนะ กร๊ากก ยังมีอารมณ์มาฮาอีกกรู)
“น้องเลิฟ มาเร็วๆ เถอะครับ พายุทอม กำลังตั้งเค้าแล้วครับ” เอ่อ นี่ก็อีกคนจะเล่นเพื่อ!!! พายุทอมนี่จะร้ายแรงกว่าพายุเกไหมครับเนี่ย
“พี่คิวไมไม่เกลี่ยกล่อมให้มันใจเย็นหละครับ” ช่วยหน่อยก็ไม่ได้พี่คิวอะ
“โห!!! กล้าพูดนะครับ ถ้าพี่เกลี่ยกล่อมสุดที่รักได้ ป่านนี้พี่ได้เป็นแฟนไปแล้ว” ก็จริงเนอะ
“จะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานไหม จะให้ฉันนั่งรอจนเรียนจบเลยรึเปล่า” อ๊ากกกกกกกก มันมาแล้วครับ มันโผล่มาแล้ว ไอ้สุดที่ร๊ากกกกกกกกกก
“ก็กำลังจะเข้าไปไง แกใจร้อนว่ะโรส ไปๆๆ” ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบซะหน่อย
เราทั้งผอง ก็เดินตามไอ้โรสขึ้นไปที่ห้องผมกันอย่างเงียบๆ เดธแอร์มากๆ ครับตอนนี้ แล้วพอถึงกันแล้วยังไม่ทันที่ก้นจะหย่อนลงบนโซฟาในห้องรับแขกของห้องผมเลยครับ ไอ้โรสก็เปิดฉากทันที
“ใครยอมให้แกสองคนคบกัน” ฉันยอมเองผิดตรงไหนอะ แต่ยังไม่กล้าพูดออกไปครับ
“.................................”
“ห๊ะ!!! เงียบทำไม กล้าทำ ไม่มีใครกล้ารับหรือไง” นี่มึงเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครอง หรือว่าสารวัตรกรมสอบสวนคดีพิเศษกำลังรีดความลับจากปากผู้ต้องหาคดีอุกฉกรรจ์วะ เป็นน้องสาวกูนะเว้ยเฮ้ย!!! ขู่กูเอาๆ
“เรารักกัน เลยตัดสินใจคบกันครับ น้องโรสยังข้องใจอะไรในตัวพี่อยู่ ถามพี่ได้ คุยกับพี่ได้ครับ แต่อย่าไปว่าเลิฟเลย เราสองคนตัดสินใจร่วมกันก็จริงครับ แต่ถ้าอยากจะด่า จะว่าอะไร ก็ว่าพี่เถอะ แต่ยังไงซะเราก็ไม่เลิกคบกันแน่นอนครับ” เป็นพี่เซฟครับที่เอ่ยปากโต้ตอบไอ้โรส
“อย่ามาทำตัวแมน ไอ้พี่เซฟ พี่นั่นแหละตัววุ่นวายเลย ผมไม่ได้ข้องใจอะไรในตัวพี่ แต่ผมโมโห เข้าใจไหม พี่ทำไอ้เลิฟเจ็บหนักจะเป็นจะตายขนาดไหนห๊ะ!! แล้วจะมายอมกันง่ายๆ อย่างนี้น่ะเหรอ พยายามน้อยไปไหม”
“โรส พอเถอะ เราผิดเองที่ใจอ่อนง่ายเกินไป แต่เราไม่เคยโกรธพี่เซฟเลยนะ เรารักพี่เขาโรสก็รู้ไม่ใช่เหรอ เราขอโทษที่เราไม่ได้บอกโรสก่อน แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นว่าโรสไม่สำคัญนะ เรารู้สึกได้ด้วยใจของเราว่าพี่เซฟเขาจริงใจกับเราจริงๆ แล้วเขาก็รักเราจริงๆ ถ้ามันจะต้องเจ็บอีกครั้ง เราก็จะยอมนะโรส ขอแค่ได้ใช้เวลาตอนนี้ เดี๋ยวนี้กับคนที่เรารัก เราพอแล้วจริงๆ”
“เลิฟครับ พี่จะไม่ทำให้เลิฟเสียใจอีก น้องโรสพี่รู้ว่าพี่ไม่ควรได้รับโอกาสนี้ แต่ว่าเลิฟก็ยังให้โอกาสพี่ พี่จะรักษามันไว้ให้ดีครับ นะครับน้องโรส” พี่เซฟเอื้อมมือมาจับมือผมบีบไว้แน่น เหมือนจะถ่ายทอดความรู้สึกให้ผมรับรู้ ว่าพี่เขารักผมมากแค่ไหน ผมรับรู้ได้ครับ มันอบอุ่น อ่อนหวาน และจริงใจ
“แล้วเรื่องนังน้องบูมล่ะ จะทำยังไง รู้บ้างไหมว่ามันมาอาระวาดใส่ผมที่คณะ มันคิดว่าผมเป็นไอ้เลิฟ มาด่าหาว่าแย่งแฟนมันไป เอาแฟนมันไปไว้ไหน สาระพัด จะเคลียร์ยังไงว่ามา ถ้าไม่เคลียร์ ก็ไม่ต้องมาคบกับไอ้เลิฟ หรือจะให้ผมเคลียร์เอง เคลียร์อีเด็กนั่นก่อน แล้วค่อยมาเคลียร์พี่ ห๊ะ!!”
โหย นังน้องบูม แม่งแรงหวะ ยังไม่เลิกอีกเหรอ ไหนพี่เซฟบอกแค่ให้มันช่วยเล่นละครไง เออ อันนี้เริ่มข้องใจและ ยังไงครับ ยังไง
“จริงเหรอ” ไม่ควรถามประโยคนี้นะพี่เซฟ เดี๋ยวระเบิดลง
“พี่คิดว่าผมโกหก ใส่ร้าย เมียพี่เหรอไอ้พี่เซฟ อีเด็กห่านั่นมันเป็นเมียพี่จริงๆ ใช่ไหม ไม่งั้นมันคงไม่มาตามทวงคืน เกาะจิก ขนาดนี้หรอก จะจับปลากี่มือหะ” ใจหวิว เลยครับผม พอได้ยินประโยคว่า ไอ้เด็กนั่นเป็นเมียพี่เซฟ ไม่จริงหรอกมั้งครับ ปฏิเสธสิครับพี่
“ไม่ใช่นะครับ น้องเค้าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่จริงๆ พี่แค่ให้มาเล่นละครด้วยเฉยๆ ครับไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันเลย อย่างมากก็แค่จับมือ ไม่เคยทำอะไรเกินกว่านั้นจริงๆ นะครับ เลิฟครับ เชื่อพี่นะ ถ้าพี่จะมีอะไรกับใครซักคน คนนั้นต้องเป็นเลิฟ” อร๊ายยยยยยยยย ไอ้พี่เซฟ ยังมีหน้ามาพูดให้จิ้น พูดประโยคแบบนี้แถมทำหน้าตาจริงจังอีกนะ ว่าแต่มือข้างไหนที่จับมือมัน เอามาล้างเดทตอลด่วนเลยนะ
“งั้นรีบกลับไปเคลียร์กันอีเด็กนั่นเลย ต่อหน้าพวกเราทุกคน เอาให้เคลียร์อย่าให้มันมาทำอะไรเลิฟนะ โดนแน่” อืมจริงครับ ต้องไปจัดการไอ้เด็กบูมให้จบ ไม่งั้นผมก็ไม่เอามันไว้แน่ครับ ผมไม่ใช่นางเอกละครนะครับ จะมานั่งเป็นดาวพระศุกร์โศกา อาดูร ร้ายมาผมก็ร้ายตอบ แรงมาผมก็แรงตอบแน่นอน
“ได้ครับ กลับวันนี้เลยก็ได้นะ” ใจมากๆ พี่เซฟ แต่ยังไม่อยากกลับเลยอะ
“โหยยย อย่าเพิ่งไปไหนกันดิ พี่ยังไม่ได้ออกไปเที่ยวหัวหินเลยนอกจากตลาดเนี่ย พี่รอไปเดทกับสุดที่รักอยู่นะครับ” พี่คิวครับ ผิดคิวไปไหม นั่นๆ มีการหันไปทำตาหวานใส่ไอ้โรสด้วย ระวังมันเอานิ้วจิ้มตาบอดหรอก
“ใครให้พูดห๊ะ!!! ไอ้พี่คิว มันใช่เรื่องของพี่ไหมเนี่ย แล้วใครบอกจะเดทกับพี่” อ้าว สรุปไอ้โรสไม่ยอมหรือพี่คิวมันโม้ตั้งแต่แรกวะ
“อ้าว จะให้เอาที่คุยกันเปิดให้ฟังไหม พี่อัดไว้ในโทรศัพท์นะ พี่กะแล้วว่าสุดที่รักต้องเล่นแบบนี้ อย่าหวังว่าจะหนีพี่พ้นเลย” เออ ดีเว้ย คนอย่างไอ้โรสมันต้องเจออย่างพี่คิว แรงดีจริงๆ คู่นี้ ถ้ามีลูกด้วยกันขอตัวนึงนะ โหะๆๆ
“ไอ้....ไอ้....โว้ยยย ไอ้บ้า พาหลงประเด็นตลอด ไอ้พี่เซฟ ยังไม่ต้องไปตอนนี้ เดี๋ยวค่อยกลับไปพร้อมกันวันอังคาร เลิฟเดี๋ยวพวกไอ้โม ไอ้แชมป์ ไอ้น๊อต ไอ้ตาล ไอ้แทนมันจะตามมาด้วยนะ มาเที่ยวกัน เดี๋ยวค่อยกลับไปพร้อมกันวันอังคาร ฉันมีเรียนวันพุธน่ะ” อ้าวสรุปมากันหมด เอ่อ มีไอ้แชมป์ด้วยเหรอเนี่ย แต่ช่างมันเหอะตอนนี้เรามีที่รักแล้วไม่ต้องกลัว ฮิฮิ
“ที่รัก ทำไมเปลี่ยนเรื่องอะ แล้วพาเพื่อนมาไมเยอะแยะครับ ไมไม่อยู่เที่ยวกันพี่สองคน พี่คิดถึงจะแย่อยู่แล้วนะ” พี่คิวไม่หยุดครับ สงสัยไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว
“ไอ้พี่คิว ใครบอกให้เรียกที่รัก แล้วใครจะเที่ยวกับแก ฝันไปเถอะ ถึงอัดเสียงไว้ก็ไม่กลัวเว้ย อ่อ เดี๋ยวป๊ากับม๊า มาพี่ก็ไปเที่ยวกับผู้ใหญ่แล้วกันนะ ตามประสาคนแก่” อ้าวป๊ากะม๊าจะมาด้วยเหรอเนี่ย มาดูหน้าว่าที่ลูกเขยรึเปล่าน้า แหม มากันเยอะขนาดนี้ เหมือนมาร่วมงานมงคล (สมรส) เลยเนอะ ฮ่าๆๆๆ
“ดีครับ พี่จะได้เกริ่นเรื่องสู่ขอลูกสาวท่าน” อืม สงสัยพี่คิวอยากตายจริงๆ
“ไอ้บ้าพี่คิว เว้ย แม่งยิ่งพูดด้วยยิ่งเหนื่อย เงียบๆ ไปเลยไป ไอ้เลิฟ แล้วเรื่องพี่เซฟแกจะให้ป๊ากับม๊ารู้ไหม เอายังไง” ผมไม่เคยมีความลับกับป๊าม๊านะครับ ป๊าม๊าก็รู้ว่าผมเป็นยังไง ป๊าม๊าผมหัวสมัยใหม่ครับ เป็นอะไรก็เป็นไป แค่อย่าทำอะไรให้ตัวเองและสังคมเดือดร้อนก็พอ ม๊ายังเคยบอกผมเลยนะว่า หาแฟนหล่อๆ นะเลิฟ ม๊าชอบคนหล่อๆ เป็นไง ม๊าผม แรงไหมล่ะ
“พี่เซฟว่ายังไงครับ ถ้าเลิฟจะบอกพ่อกับแม่เรื่องของเรา” ผมกลัวพี่เซฟไม่กล้าครับ ต้องถามความสมัครใจก่อน
“พ่อกับแม่เลิฟจะไม่ว่าเหรอครับที่ลูกชายตัวเองมีแฟนเป็น...เอ่อ...เป็นผู้ชายน่ะ” พี่เซฟกังวลจริงๆ ด้วย ผมว่าถ้าเป็นพ่อแม่พี่เค้าคงจะรับเรื่องแบบนี้ลำบากเหมือนกันนะ เอาเป็นว่าพ่อแม่ผมไม่ว่าก็ดีแล้วครับ
“ไม่หรอกครับ ป๊ากับม๊า ใจดีมากๆ นะ ป๊ากับม๊ารู้ว่าเลิฟเป็นยังไง เลิฟไม่เคยมีความลับกับท่านครับตอนสมัยก่อนที่เลิฟแอบชอบรุ่นพี่ เลิฟก็เล่าให้ม๊าฟัง ตอนเสียใจก็ร้องไห้กับโรสกับม่าม๊า หรือพี่เซฟไม่อยากบอกครับ ไม่เป็นไรนะครับไม่บอกก็ได้” ตอนสมัยพี่เอ็ม ผมก็เล่าให้ม๊าฟังว่าแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนหนึ่ง หล่อมาก นิสัยดี แต่ตอนที่อกหักจากพี่เอ็ม ก็มาร้องไห้ซบม่าม๊า นี่แหละครับ
“เนี่ย เห็นไหม แค่นี้ก็ปอดแหกและ อีกหน่อยจะไหวเหรอวะ” ไอ้โรสคอยซ้ำอยู่ตลอดครับ
“พี่ไม่ได้ปอดครับ พี่แค่ไม่รู้ว่าพ่อแม่น้องเลิฟจะเข้าใจเรื่องแบบนี้ได้รึเปล่า ถ้าเลิฟบอกแบบนี้พี่ก็สบายใจ พี่เองก็อยากกราบขอขมาที่ทำให้ลูกชายป๊ากับม๊าเสียน้ำตาไปหลายกระบุง แล้วก็จะถือโอกาสขอลูกชายท่านอย่างเป็นทางการด้วย” ไม่ต้องขอป๊ากับม๊าก็ใส่พานให้พี่อยู่แล้วแหละ อิอิ เขินอะ พี่เซฟแกอ่านนิยายเยอะเกินไปแน่เลย น้ำเน่าสุดๆ
พี่เซฟขยับมานั่งชิดกับผมมากขึ้นบนโซฟาตัวเดียวกัน แล้ววาดมือโอบไหล่ผม แล้วผมจะขืนตัวให้เมื่อยทำไมครับ ผมก็เลยซบหัวลงบนไหลหนาของพี่เซฟ เฮ้ออ!!! สบายจังเลย ไหล่นี้จะเป็นของผมตลอดไปใช่ไหมครับ
“สุดที่รัก หายข้องใจกับคู่นี้เค้ารึยังครับ ถ้าหายแล้วเราไปหากาแฟจิบข้างนอกกันไหม พี่อยากกินเค้ก จิบกาแฟ ร้าน.....” อ้าววว เค้กอยู่ในรถ ละลายไปแล้วแน่เลย อดกินเลย แง่ๆๆๆๆ ไปซื้อมาใช้คืนเลยนะ ทั้งพี่คิว ทั้งไอ้โรสเลย
“หายแล้ว แต่ว่าฉันก็ยังไม่สนิทใจกับแฟนแกหรอกนะเลิฟ ถ้าเค้ายังไม่เคลียร์เรื่องเมียตุ๊ดหน้าขาวของเขาให้เสร็จสิ้น ฉันก็ยังไม่ยอมรับเค้าหรอกนะ” หือ เรียกซะเสียเลย เมียตุ๊ดหน้าขาว ฮ่าๆๆๆๆ แต่ว่าอย่ามีคำว่าเมียสิวะ ฉันนี่เมียพี่เซฟ กร๊ากกกกกกกกกกกกก ช่างกล้าเนอะกรู
“ส่วนพี่คิว ทางใครทางมัน ต่างคนต่างอยู่ อย่ามาทำตัวน้ำเน่าแถวนี้ เดี๋ยวแฟนโรสจะตามมาด้วย ห้ามมาพูดจาแบบนี้อีกนะรู้ไหม” ไอ้โรสมันแทนตัวว่าโรสกับพี่คิวเพราะว่ามันติดตั้งแต่เด็กๆ ครับ ไม่ใช่เพราะพิเศษกว่าคนอื่นหรืออะไรหรอกครับ แต่ว่าพาแฟนมาด้วยนี่แสดงว่ากลัวพี่คิวอะดิ๊ อ่อนหวะไอ้โรสเอ๊ยย
ฉันจะคอยดูซิว่า แกจะหนีพี่คิวพ้นไหมไอ้โรส เพราะผมรู้สึกว่าครั้งนี้พี่คิวจะเริ่มเอาจริงแล้ว!!!
-
^
^
^
จิ้มก่อนอ่าน อิอิ
.............................
สนับสนุนสุดที่รัก กะ พี่คิว เต็มที่ค่า
แบบว่า เค้าหลงรักพี่คิวไปแล้วอ่า >///<
แล้วแฟนสุดที่รักจะตามมาด้วยหนิ พี่คิวของเค้าก็เศร้าแย่สิ งือออออ
-
มาดึกจังเลยพี่
เชียร์โรสกะคิวนะ น่าสนุกดี คงยอมลงให้ยากน่าดูอ่ะ
ส่วนคู่เอก ก็ทำให้ทุกคนยอมรับให้เร็วๆ น้า อ้ายเซฟ
-
โรสเนี่ยโหดจัง
พี่คิวสู้ๆ
ส่วนคู่พี่เซฟกับเลิฟเนี่ย หว๊านหวาน น่าอิจฉา
-
ถึงจะดึก ก้อ ยังมารออ่านนะครับ
:t3: :t3:
-
"เมียตุ๊ดน่าขาว" แรงมาก ก ค่ะ ณ จุดนี้
พี่เซฟเคลียร์ไวๆนะ สู้ๆ
:mc4:
-
สนุกมากกกกก.... มาต่อเร็วๆ นะ
พี่เซฟจะเคลียร์ยังไงเนี่ย
ไอ้น้องบูมไปประกาศซะขนาดนั้น :serius2:
-
o18 แงแอบมาลงก็ไม่บอก เล่นมาลงซะเช้ามืดเลย
ดีนะที่โฮะอยู่เป็นนกฮูกแชตกับเพื่อนที่อังกฤษอยู่เลยได้อ่าน
อินังบูมมันไม่ยอมจบช่ายแมะ :beat:เอาให้ตาย
ปล.พี่เซฟสู้ๆนะคะ
-
นังบูม แกยังไม่ยอมเลิกราอีกเหรอยะ :beat:
ชักชอบคู่พี่คิวกะโรสซะแล้วสิ
:laugh:
-
น้องบูมแรงงงง คงจะชอบพี่เซฟจริงนะเนี้ย
แต่พี่เซฟต้องรีบเคลียร์นะไม่งั้นแย่แน่ๆ ฝ่ายสนับสนุนน้องเลิฟมาเป็นฝูง :jul3:
-
ไม่ให้โรสคู่พี่คิวหรอก เค๊าเลือกทางแล้วต้องมั่นคง 555
พี่คิวไปเอาน้องบูมละกัน จบเกม :jul3:
-
พี่ดซฟ สู้ๆๆๆๆๆ
-
อีนังน้องบูม :beat: แหลนะแก อย่างนี้ต้องโดน :beat: :beat:
-
:z3: ไม่ไหวจะเคลีย
นังน้องบูม ไปเคลียด่วนเลยตาเซฟ
ผิดหวังอุ่ส่าเชีย :angry2:
-
อิอิ ขอลูกเค้ากะป๊ากะม้า เตรียมสินสอดพร้อมแล้วเรอะคะพี่เซฟ ^___^
เชียร์พี่คิวสุดตัว (ว่าแต่แล้วจะไม่สงสารแฟนสาวของน้องโรสหน่อยรึ?)
ปล.เจอคำผิดค่ะ ตอนที่น้องเลิฟคิดในใจน่ะ "อุกฉกรรจ์" นะคะถึงจะถูก :กอด1:
-
โรสเอาแฟนหนูมาให้เฮียมาเดี๋ยวเฮียดูแลเอง
แกไปคบพี่คิวเหอะ
-
แหง่มๆ เพิ่งเข้ามาอ่าน
หาอ่านแนวแบบแอบชอบยากอยู่น้า
แต่พอเลิฟกับเซฟลงเอ่ยกันแล้ว
ก็หวานมากเลยขอบอก
อิอ
-
ดีใจอะ 10000 views พอดีเป๊ะๆ :mc4: :mc4:
ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนกันเข้ามาอ่านนะคะ :กอด1:
-
เอ๊ะ ... ยังไงกันเนี่ยยยน้องบูมม :beat:
พี่คิวลุยเลยยย :m31:
-
ใช่ๆ น้องบูม หนิแรง จริงๆๆ จะเป็นยังไงต่อล่ะที่นี้
เคลียร์ให้เรียบร้อยเลย พี่เซฟ
พี่คิวสู้ ๆๆ
-
o18เชียร์สุดที่รักกะพี่คิววววววววว พี่เซฟกะเลิฟเลิฟๆๆก้อสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
MERCY
ลืม อะไรป่าวค่ะ
nc อ่ะ
เมื่อไรจะมี :haun4: :haun4: :haun4:
-
ว่าแล้วน้องบูมต้องเกาะพี่เซฟแหงมเลย ตบมาน :beat: :laugh:
พี่คิวเร่งเครื่องเต็มสตรีมเลยเพ่ๆๆ อย่าให้รอดไปไหนได้ 55
พ่อแม่ก็มาด้วย เอาสินสอดมาขอลูกเค้าเลยแล้วกันนะพี่เซฟ อ๊ากก เลิฟๆนารักได้ทุกตอนน
Mercy จ๋า :จุ๊บๆ: 5555
-
นังบูมไม่เลิก เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย = = "
-
พี่คิวน่าสงสารจิงๆ
ไอ้พี่เซฟก่อเรื่องไว้ไปแก้เลย
เลิฟก็นะ รักมากขนาดนั้นเลยเหรอ
เราชอบโรสที่สุดเลย
โรสช้านชอบนายหว่ะ โหดดี
มาไวไวนะคร้าบบบ
o13
-
เชียร์พี่คิวกะสุดที่รักขาดใจ
พี่เซฟสู้ ๆ นะ รีบกำจัดนังบูมให้พ้นทาง
-
:angry2: ฮ่ะๆ อีบูมเป็น อีตุ๊ดหน้าข๊าว อีวอก!! :laugh:
o18 จ่้วงอีตุี๖ดด ตู่ ตูด บูมม สะล่ะเฮ่ๆๆ
เชียร์เลย โรสคิวว โรสต้องเจอซักหน่อยยย o13
จัดไปอย่าให้เสีย พี่คิวว
รักเมอร์ซี่ ฮ้าา จูบๆๆๆๆๆๆ
-
สงสารแชมป์จัง....วานหาคู่ให้แชมป์หน่อยสิคะ :impress2:
บูมคิดจริงจังกับแฟนกำมะลอเสียแล้ว เฮ้อ~ ไม่ได้ดูเล้ยว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรด้วย...
-
ท่าทางจะวุ่นวาย......ยุ่งเหยิง......แต่หนุกหนานนะเนี่ย....... :z2: :z2: :z2:
-
เชียร์พี่คิวกะน้องโรสสสสส :mc4:
ปล.เค้าเพิ่งกลับจากสัมมนาที่หัวหิน..นึกว่าจิต้องตามอ่านหลายตอนน๊าเนี่ยคุณMercy อิอิ ช่วงนี้งานยุ่งหรอคะ เป็นกำลังใจให้เน้อ :กอด1:
-
มาแล้วค่า
เค้าขอโทษนะ มาช้ามากเลยค่ะ :m5:
งานยุ่งมากๆ + ไม่ค่อยสบายด้วยค่ะ เหนื่อยๆ จากงาน แล้วก็เหนื่อยใจเรื่องงานด้วยค่ะ
วันนี้ได้หยุดพัก ก็เลยมาปั่นพี่เซฟกะน้องเลิฟให้อ่านกันค่ะ
อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ คนแต่งอาจจะช้าบ้าง หายบ้าง แต่จะพยายามมาต่อให้เร็วที่สุดค่ะ
:กอด1: :จุ๊บๆ:
++++++++++++++++++++++++++
PeeYaR : ไว้ฮึดๆ จะเขียนตอนพิเศษของพี่คิวกับน้องโรสให้นะคะ
Vesi : วันนี้มาหัวค่ำนะ เรานั่นแหละมาดึกตลอดเลยนะ
SunSet : จริงๆ เลิฟ เลิฟมันก็โหดนะคะ ผลัดกันโหดค่ะ
DE SaiKuNee : ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ตามอ่านกันดึกๆ ดื่นๆ วันนี้มาหัวค่ำค่ะ
i love u {knt} : จุดนี้แรงจริงๆ ค่ะ ฮ่าๆๆๆ :laugh3:
Little Devil : น้องบูมมันจิกไม่ปล่อยแน่ๆ ค่ะ
mahotsukai : เค้าไม่ได้แอบมาลงนะ มาลงกันให้เห็นๆ เลย ตื่นเช้าหรือไม่ได้นอนคะเนี่ย
Ayame : รอเป็นกำลังใจให้พี่คิวแกแล้วกันนะคะ
n2 : ไม่รู้ว่านังน้องบูมมันชอบพี่เซฟจริงรึเปล่า แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้มันคงจิกไม่ปล่อยค่ะ มีคนหล่อๆ ดีๆ ผ่านมาต้องจิกไว้ก่อน
JJHJJH : อ๊ากกกก ให้พี่คิวไปเอาน้องบูมจริงดิ แต่เค้าเล็งคนไว้ให้น้องบูมแล้วล่ะ โหะๆๆ
● MaYa~Boy ● : :L2: :กอด1:
Phelyra : ดีค่ะ ฝากตบให้หน้าหันเลยค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุยชายใจเย็นค่ะ พี่เซฟแกกำลังจะไปเคลียร์ค่า
anajulia : เดี๋ยวคอยดูว่าจะสงสารแฟนน้องโรสดีรึเปล่านะคะ (ขอบคุณสำหรับคำผิดค่ะ จริงๆ ปกติคำที่ไม่แน่ใจจะเปิดพจนานุกรมค่ะ แต่ว่าเว็บของราชบัณฑิตอันแฮงค์อะค่ะ เลยพลาดเลย :กอด1:)
*-*คาเมะ*-* : โอเชค่ะ เดี๋ยวเขายกแฟนน้องโรสให้แล้วกันนะ
masterdummy : ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้ไม่ค่อยแอบรักกันแล้วนะคะ รักกันแบบเห็นๆ แล้วค่ะ แต่ก็อย่าลืมติดตามต่อไปนะคะ
สมุนไพร : เตรียมรอตบน้องบูมได้เลยค่ะ ฮ่าๆๆ
Kwawaic : เดี๋ยวได้เคลียร์กันแน่ค่ะ รออ่านต่อไปนะคะ
kitty : ได้ค่า อย่าลืมเชียร์คู่เอกด้วยนะ
sayhi11 : เปล่าลืมนะ แต่ว่ายังอีกนานนนนน (รึเปล่า) ฮ่าๆๆๆๆๆ
yunchun : โหะๆๆ พี่คิวอย่าปล่อยให้โรสรอดไปได้นะ มีแต่คนเค้าเชียร์นะ :จุ๊บๆ:คืนคุณyunchun
*SparklinG* : โดนไม่น้อยแน่ค่ะ น้องเลิฟเธอเตรียมเคลียร์เต็มสตรีมแล้วค่ะ
InDY_Sky : ทั้งเรื่องคนที่แมนที่สุดคือน้องโรสเนอะ ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟแกเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เองค่ะ
posshiza : พี่คิวมีคนเชียร์เพียบเลยตั้งใจจีบน้องโรสนะอย่าให้ทุกคนผิดหวัง
๋JEFF : ฮ่าๆๆๆ อีวอก ชอบคำนี้ :จุ๊บๆ:
กระต่ายชมจันทร์ : กำลังเล็งๆ ให้แชมป์แล้วค่ะ คอยอ่านกันต่อไปนะ
tutu : วุ่นวาย ยุ่งเหยิง แต่ก็ชอบชิมิคะ :กอด1:
vvivy : ไปหลังจากที่เค้าไปมาเลยค่ะ อิอิ ช่วงนี้มีแต่คนไปหัวหินเนอะ งานยุ่งมากค่ะ ไม่สบายด้วยค่ะ คุณ vvivy ไปมากี่วันคะ ได้เที่ยวไหนรึเปล่าคะ
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 21 ป๊ากับม๊า (หายไปนานมาอัพน้องเลิฟยาวๆ ค่ะ) 03/04/10
ผมเพิ่งรู้นะครับว่าแฟนผมเป็นที่รักของคนรอบข้างมากมายขนาดนี้ ผมเข้าใจแล้วครับว่าทำไมผมถึงได้สัมผัสถึงความรักของเลิฟ และถูกความรักที่แสนบริสุทธิ์ของน้องน็อคผมซะอยู่หมัด น้องโตขึ้นมาท่ามกลางความรักนี่ครับ ถูกเลี้ยงด้วยครอบครัวที่แสดงความรักซึ่งกันและกันอย่างเปิดเผย ไม่ใช่ว่าน้องโดนสปอยล์ด้วยวัตถุเพียงอย่างเดียวนะครับ แต่น้องโดนสปอยล์ด้วยความรักมากกว่าครับ
เห็นได้อย่างชัดๆ คือฝาแฝดของที่รักของผม ‘น้องโรส’ โรสเหมือนถูกฝังชิพมาตั้งแต่เกิดว่าให้รัก ดูแล และปกป้องพี่ชายฝาแฝดเป็นอย่างดี ฟังดูแปลกๆ นะครับทำไมเลิฟของผมเป็นพี่ชายไม่ปกป้องน้อง เปล่าหรอกครับ สองพี่น้องคู่นี้เขาผลัดกันปกป้องกันครับ หากคนไหนเจ็บมา อีกคนจะคอยช่วยโอบกอด ซับน้ำตา ดูแล และแก้แค้น กรณีหลังนี่ผมเจอมากับตัวเองครับ!!!
หลังจากที่พวกแก๊งค์องครักษ์มาถึง (ผมขอเรียกแก๊งค์เพื่อนที่รักผมและน้องโรสว่าแก๊งองครักษ์แล้วกันนะ) ก็เกิดการเขม่นผมกันขึ้นมาอีกรอบครับ แต่คราวนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะว่าตัวบอสบอกไปแล้วว่าให้รอกระทืบผมอีกทีหากผมยังเคลียร์กับน้องบูมไม่เสร็จ และยืดเยื้อ ขนแขนสแตนด์อัพทันทีครับ ผู้หญิงคนนี้ข่มขู่ให้คนอื่นหวาดกลัวได้ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าพี่คิวแกไปแลเห็นความน่ารักมาตอนไหนนะครับ
ผมนั่งคุยกับโม และแทน ที่ริมสระใหญ่ของรีสอร์ท เห็นว่าน้องคนอื่นจะตามมาพร้อมกับป๊าและม๊าของน้องเลิฟ แต่เลิฟของผมโดนลากไปเป็นไม้กันหมาให้กับน้องสาวตัวเอง เพราะพี่คิวเกิดงอแงจะออกไปซื้อเค้กกลับมากินกันเย็นนี้ แต่ไม่ยอมออกไปเอง ลากน้องโรสออกไปด้วยโดยข่มขู่ว่า ถ้าไม่ยอมออกไปด้วยกัน พี่คิวจะบอกแฟนโรสว่าพี่คิวเป็นคู่หมั้นที่รอโรสเรียนจบและจะแต่งงานด้วยทันที
‘พี่ไม่กล้าหรอก’ น้องโรสเธอก็ตอกกลับไปแบบไม่ลดราวาศอกครับ
‘ลองดูก็ได้นี่ครับ ยังไงคนได้ผลประโยชน์เรื่องนี้ก็เป็นพี่อยู่ดี เดี๋ยวพี่รอพูดกับแฟนของสุดที่รัก พร้อมๆ กับป๊าและม๊าด้วยดีไหม คราวนี้เรื่องนี้ก็จะกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาทันที สุดที่รักก็น่าจะรู้จักพี่ดีนะ ว่าพี่น่ะพูดจริงทำจริงเสมอ’ ถ้าเปรียบเป็นมวย ผมว่าคู่นี้น่าลุ้น และน่าเชียร์มากครับ แล้วผมก็แอบเชียร์พี่คิวอยู่ในใจ คนนี้ซิฮีโร่ตัวจริง คนที่จะมาปราบคนแบบน้องโรสได้ สุดยอดมากครับพี่
น้องโรสเธอไม่ได้โต้ตอบอะไรอีกครับ เพียงแค่หันไปคุยอะไรกับที่รักของผมนิดหน่อย ที่รักผมก็หันหน้ามาจะอ้าปากพูดอะไรกับผมซักอย่าง แต่น้องโรสเธอชิงพูดตัดหน้า
‘ห้ามชวนแฟนแกไป ไม่งั้นฉันจะโกรธแกจริงๆ และจะไม่ให้แกเข้าใกล้แฟนแกอีกสิบวัน’ โหหหหหหห บ้าอำนาจ มากๆ น้องแฟนผม (ไม่กล้าเรียกน้องเมีย ไว้รอให้เป็นทางพฤตินัยก่อนนะครับ)
น้องหน้าหงอยทันทีครับ แล้วก็หันมาขออนุญาตผม หน้าหงอยๆ แบบงอนๆ ไม่ได้ทำให้เลิฟของผมดูแย่ แต่กลับทำให้ดูน่ารัก เหมือนเด็กถูกขัดใจ พ่อแม่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้ อยากหอมแก้มจังเลยครับ แต่ไม่กล้า เผอิญรังสีอำมหิตกำลังยืนครอบงำผมและที่รักผมอยู่ครับ
‘พี่เซฟ เลิฟขอไปข้างนอกกับโรส กับพี่คิวแป๊บนึงนะ พี่คิวจะไปซื้อเค้ก’ จ้า น่ารักจริงแฟนใครเนี่ย แค่นี้ก็มาขออนุญาตด้วย
‘พี่ไปด้วยไม่ได้เหรอ’ ที่เลิฟของผมส่ายหน้าหวือเลยครับ
‘ไปไม่ได้ครับ ไอ้โรสมันไม่ให้ไป พี่ก็ได้ยินไม่ใช่เหรอ ไอ้โรสมันกลัวว่าถ้าพี่ไปด้วยแล้วผมกับพี่จะมัวสวีทกัน แล้วทิ้งให้พี่คิวมาทำสวีทใส่มันน่ะสิ’ ที่รักของผมกระซิบกระซาบเสียงเบาให้เราได้ยินกันสองคน
‘เฮ้ย กระซิบอะไรกัน ไปแค่แถวนี้นะไม่ต้องล่ำลาซะเหมือนจะไปดาวอังคาร เร็วๆ ไอ้เลิฟ จะได้กลับมาทันป๊ากับม๊ามาถึง’ โหดไปไหนเนี่ย ผมจะยุให้พี่คิวจับปล้ำครับ ฮ่าๆๆๆ ได้แค่คิดในใจ แต่ว่าจะหาโอกาสแอบไปยุพี่คิวดีกว่า ผมน่ะโดนน้องโรสแกโขกสับมาเยอะนะครับ หากมีใครที่จะเป็นตัวช่วยเอาคืนได้บ้าง ผมเลือกพี่คิวครับ
หลังจากที่น้องไปผมกับไอ้โมและไอ้แทนก็มานั่งจิบเบียร์คุยกันริมสระน้ำครับ สบายใจมีความสุขครับ ผมเองถึงแม้ตอนนี้จะเป็นแฟนน้องเลิฟแล้วก็ตาม แต่ผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับตัวน้องมากนัก ยังดีที่ช่วงแรกๆ ที่น้องยังปลอมตัวเป็นน้องโรส เราได้คุยกันบ่อยๆ ครับ แต่ผมว่าก็คงจะมีข้อมูลบิดเบือนไปบ้าง ผมก็เลยพยายามล้วงลับข้อมูลจากบรรดาเพื่อนๆ ของน้องเอาครับ
“สองคนพี่น้องนี่เขารักกันดีจังเลยเนอะ” ผมพูดลอยๆ ขึ้นมาระหว่างจิบเบียร์กระป๋องที่สอง
“โหยย รักกันโครตๆ อะพี่ ผมน่ะเป็นเพื่อนเล่นพวกมันมาตั้งแต่เด็ก บ้านผมอยู่ติดกับบ้านพวกมัน ตอนเด็กนะ ไอ้โรสเป็นหัวโจก ไอ้เลิฟเป็นรองหัวหน้า มันสองคนร้ายพอกันนะพี่ ที่พี่เห็นเหมือนกับไอ้โรสจะคอยปกป้องเลิฟอย่างเดียวใช่ไหม แต่จริงๆ แล้วมันสองคนพอกันนะพี่ ถ้ามีผู้ชายเหี้ยๆ มาแซว หรือมาแกล้งไอ้โรส ไอ้เลิฟก็ออกโรงปกป้องเหมือนกันนะ” เฮ้ย ที่รักเขาแมนเหมือนกันนะเนี่ย
“จริงอะ”
“จริงพี่ มีอยู่ครั้งนึง ตอนนั้นอายุประมาณซัก 14-15 โรสมันก็เป็นทอมแล้วนี่แหละ แล้วไอ้เลิฟมันก็พาเพื่อนที่โรงเรียนมาซ้อมดนตรีกันที่บ้าน มีเพื่อนไอ้เลิฟคนนึงไม่เคยเจอไอ้โรส พอเห็นแล้วก็เผลอปากหมา มาพูดกับเพื่อนคนอื่นประมาณว่า น้องไอ้เลิฟเป็นทอมหน้าหวานขนาดนี้ กูอยากช่วยให้หายเป็นทอมว่ะ จะเอาให้ครางเรียกคะขา เลย” โห เด็ก14-15 มันก็แรงกันจริงหวะ
“แรงหวะมึง”
“แรงดิพี่ แต่มันก็คงพูดเล่นๆ กันนั่นแหละตามประสาเด็กผู้ชายไงพี่ แต่ว่าไอ้เลิฟมันเสือกได้ยิน มันรักน้องมันจะตายห่า มันกระโดดทีบไอ้เพื่อนคนนั้นแล้วก็ตามไปค่อมแล้วชกปากไม่ยั้งเลยนะพี่ ผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ยังจำภาพนั้นได้ติดตา มันส์มากพี่ คือไอ้เลิฟเนี่ยมันเป็นพวกหวงของรัก หวงคนรักของมัน ใครจะมาว่า มาพูด มาแตะต้องไม่ได้ทั้งนั้น” เริ่มคิดถึงชะตาชีวิตของตัวเองแล้วดิ ผมนี่จัดว่าเป็นหนึ่งในของรักของน้องไหมครับเนี่ย
“แล้วไงต่อ ไอ้เด็กคนนั้นเป็นไงบ้าง” จะเหลือซากไหมครับเนี่ยไอ้เด็กปากมอมคนนั้น
“ก็หน้าเยินเลยนะพี่ ปากแตก เย็บเป็นสิบๆ เข็มเลยนะ แล้วไอ้เลิฟมันใจเด็ดมาก มันชกไอ้เชี้ยนั่นเสร็จ มันก็โทรหาป๊ามัน แล้วก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง ป๊ามันรีบกลับมา มันก็บอกว่าไอ้เชี้ยนี่ด่าน้องมันก่อน ทุกคนเป็นพยานได้ มันบอกให้ป๊าโทรไปเรียกพ่อแม่ไอ้นี่ไปเจอกันที่โรงพยาบาล” โครตใจนักเลงเลยที่เลิฟ
“แล้วป๊าไม่ว่าเหรอ”
“ก็มีดุนิดหน่อย บอกว่าทีหลังให้ใจเย็นกว่านี้ แค่คำพูดไม่ได้ทำให้ร่างกายเราเจ็บ แต่ถ้าหากมันเริ่มลงมือก่อน ค่อยลุย ป๊ามันน่ะก็นักเลงนะพี่ ถ้าลูกกูไม่ผิด ใครแตะต้องก่อน ซวยแน่ ป๊ามันก็ให้ค่าทำขวัญ ออกค่ารักษาให้ แล้วก็ด่าพ่อแม่ไอ้เด็กนั่นไปอีกยกนะ ประมาณว่าเลี้ยงลูกให้เป็นตุ๊ดยังดีกว่าเที่ยวให้มาพูดจาหยาบคายกับผู้หญิง เขาแรงกันทั้งบ้านนะพี่บ้านนี้อะ”
ชักเสียวๆ และผม วันนี้ต้องเจอกับพ่อตาแม่ยายตัวเป็นๆ ซะด้วยซิครับ หวังว่าท่านจะเมตตาผมบ้าง ไม่รู้ว่าท่านรู้รึเปล่าว่าผมก็เป็นหนึ่งในคนที่เคยทำให้ลูกชายท่านเจ็บ และร้องไห้เหมือนกัน ปราณีผมด้วยนะครับ
“พี่โทรศัพท์พี่สั่นรึเปล่า ไมไม่เปิดเสียงอะ” เออจริง ลืมเปิดเสียงครับ เวลาอยู่กับแฟนผมก็อยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันเงียบๆ ไม่มีเสียงโทรศัพท์มารบกวนครับ ว่าแต่ใครโทรมาวะเนี่ย
“เฮ้ย น้องบูม”
“กิ๊กเก่าพี่เหรอ รับดิ เนี่ยมันไปราวีที่คณะผมทุกวันเลยนะพี่ รับเถอะคุยกับน้องเขาให้เคลียร์ไปเลยพี่” ไอ้โมบอกครับ เฮ้อออ ไม่อยากรับเลย ไม่น่าเลยกู
“สวัสดีครับ”
“พี่เซฟ หายไปไหนมาครับ ทำไมไม่ยอมมาเรียน บูมไปหาทุกวันเลย คิดถึงพี่จังเลยครับ” น้องบูมมาเป็นชุดเลยครับ
“เอ่อ พี่ ไม่ได้เรียนซัมเมอร์แล้วครับ พี่อยู่ต่างจังหวัด”
“ไปไหนครับ ให้บูมไปหาไหม ไปเที่ยวรึเปล่าครับ อาทิตย์หน้าไม่มีคลาสให้บูมตามไปหานะครับ” ทำไมผมไม่เคยรู้สึกรำคาญน้องบูมมากขนาดนี้มาก่อนนะ
“เอ่อ...คือ...พี่ว่า...เอ้ย!!!” โทรศัพท์ผมถูกดึงออกไปจากทางด้านหลัง ไม่ใช่ใครครับ แฟนสุดที่เลิฟของผมเอง
“ฮัลโหล พี่เซฟเขาอยู่กับพี่นะครับน้องบูม”
“อ๋อ!!! ไม่เห็นจะต้องถามเลย ก็เราเป็นแฟนกัน ก็ต้องมาเที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกันเป็นธรรมดา”
“เหรอ พี่ไม่เห็นว่าพี่เซฟจะเคยบอกว่ามีแฟนชื่อบูมนะครับ มั่วรึเปล่า พวกชอบแอบอ้างมีเยอะนะ อย่ามาโมเม ถ้าเขาเป็นแฟนเธอก็ต้องอยู่กับเธอสิ มาอยู่กับฉันได้ยังไง”
“ก็เคยบอกแล้วว่าผู้ชายมีเยอะแยะ ไปหาเอาดาบหน้าเถอะนะคนนี้น่ะเป็นของฉัน แล้วฉันก็ไม่มีทางปล่อยให้หมาที่ไหนมาคาบไปแน่นอน”
“อย่ามากรี๊ดใส่หูฉัน ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ ถ้าเธอไม่จบก็ได้ อาทิตย์หน้าฉันจะพาพี่เซฟไปเคลียร์กับเธอ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าระหว่างเธอกับพี่เซฟไปสัญยิง สัญญา เล่นละครอะไรกันไว้ แต่ถ้าฉันกลับไปกรุงเทพทุกอย่างต้องเคลียร์ แค่นี้นะ แล้วอย่าโทรมารังควานแฟนฉันอีก หวังว่าคงฟังภาษาคนรู้เรื่องนะ ฉันไม่ใช่นางเอกหนังไทยจะได้ยอมให้ตัวอิจฉามารังแกอยู่ฝ่ายเดียว เธอแรงมาฉันก็จะแรงตอบสิบเท่า ลองดูได้เลย” แล้วที่รักของผมก็กดวางสาย พร้อมกับยืนหอบ ตวัดสายตามองผมตาขวางเลยครับ
“พี่เซฟ กลับไปเคลียร์กับเด็กพี่ให้รู้เรื่องนะ ไม่งั้นจะหาว่าเลิฟร้ายไม่ได้นะ เลิฟไม่ใช่คนโอบอ้อมอารีย์ มีน้ำใจเผื่อแผ่แบ่งปันแฟนตัวเองให้คนอื่นหรอกนะ แฟนใครๆ ก็หวง เข้าใจไหม” น้องหันมาขู่ผมแบบจริงจัง แต่ดูยังไงๆ ก็ยังน่ารักอยู่ดี รู้สึกดีนะครับเวลาคนที่เรารักแสดงออกว่าหึงหวงเรา ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีค่ากับเขาอยู่ตลอดเวลา
“เด็กพี่ก็มีคนนี้คนเดียวแหละครับ คนอื่นใช่ที่ไหน ไม่งอนพี่นะครับนะ ไหนไปดูซิ๊ว่าซื้อเค้กไรกลับมาบ้าง ไปๆ” ผมรีบจูงมือน้องไปในที่ร่มก่อนครับ อากาศร้อนเดี๋ยวใจจะร้อนไปกว่านี้ครับ
ระหว่างอยู่ในลิฟต์ผมก็แอบหอมแก้มที่เลิฟของผมไปหลายที หอมจนน้องยิ้มออกมานั่นแหละครับ เวลาใจร้อนต้องเอาความรักเข้าข่ม (ช่วงนี้ผมน้ำเน่าอย่าถือสาผมเลยนะ)
เราก็เดินหยอกล้อ เล่นกันหัวเราะคิ๊กคัก จนถึงห้องของน้อง
คลิ๊ก !!! ที่เลิฟของผมไขประตูเข้าห้อง เสียงหัวเราะของเราสองคนยังคงดังอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อเปิดประตูกว้างขึ้นและเดินเข้าไปในห้องทั้งน้องและผมก็ต้องเงียบเสียงลง เพราะมีเสียงหนึ่งที่ดังขึ้นทักพวกเรา
“เลิฟ พาแฟนเข้ามาแนะนำให้ป๊ารู้จักหน่อยซิ”
แล้วผมก็ได้เห็นผู้ชายสูงวัย หน้าตาบ่งบอกเชื้อชาติ บุคลิกดูภูมิฐานและน่าเกรงขาม นั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก ด้านข้างๆ มีผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนเลิฟของผม ตัวเล็ก แต่ดูสง่า ดูใจดี และที่สำคัญสวยมากๆ
ใช่ครับ ป๊ากับม๊าของเลิฟครับ ผมไม่แปลกใจเลยครับว่าทำไม ทั้งเลิฟของผมและน้องโรสน่าตาดี หน้าหวาน น่ารักขนาดนี้ เพราะคุณม๊าของน้องทั้งสอง สวยมากๆ ครับ หน้าหวาน ผิวละเอียดผ่องเหมือนผิวของเลิฟของผม
“ป๊า ม๊า คิดถึงที่สุดเลยฮะ” เลิฟของผมรีบวิ่งไปกอดม๊า ชะโงกหน้าไปหอมแก้มป๊าทีนึงแล้วกลับมานั่งเบียดกระแซะกอดเอวม๊าต่อ เห็นแบบนี้เป็นใคร ใครก็หลงครับ เป็นภาพที่น่ารักและอบอุ่นมากๆ ครับ
“ไม่อายพี่เขาเหรอลูก มาอ้อนป๊ากับม๊าเป็นเด็กๆ แบบนี้” เสียงคุณม๊านิ่มๆ และดูใจดีมากครับ
“อายทำไมอะฮะ ก็เลิฟคิดถึงป๊ากับม๊าจริงๆ นี่นา มาขอเลิฟหอมแก้มม๊าอีกที ฟอดดดด!!!” เห็นแล้วอยากเป็นม๊าจังครับ อยากโดนฟัดแก้มแบบนี้บ้าง
“เอาพอแล้ว ม๊าลูกไม่หนีไปไหนหรอก มาแนะนำคนนี้ให้ป๊ากับม๊ารู้จักก่อน” เสียงป๊าเข้มมากครับ ทำเอาผมสะดุ้งนิดๆ
“ป๊าครับม๊าครับ นี่พี่เซฟครับ พี่เซฟ เป็นแฟนเลิฟเอง” น้องเดินมายืนข้างผมพร้อมจูงมือให้เดินเข้าไปนั่งบนโซฟาตรงข้ามป๊ากับม๊า แล้วแนะนำผมอย่างเป็นทางการด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ
“สวัสดีครับ ผมชื่อเซฟครับ เรียนอยู่ปีสาม คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดียวกับเลิฟครับ ตอนนี้ผมคบกับเลิฟครับ ฝากตัวด้วยนะครับ” ผมยกมือไหว้ป๊ากับม๊าพร้อมแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้มครับ
“อ๋อ คนนี้เหรอชื่อเซฟ ไหนตอนแรกไม่ชอบเลิฟไม่ใช่หรือไง เห็นเจ้าโรสมันมาเล่าให้ฟัง ว่าเลิฟมันโดนคนที่มันแอบรักปฏิเสธมา ร้องห่มร้องไห้ทุกวัน” เอาแล้วไงน้องโรสเล่นผมอีกแล้ว
“เอ่อ...ผมขอโทษครับที่เคยทำให้เลิฟเสียใจ ผมผิดเองที่เคยขี้ขลาด แต่ตอนนี้ผมมาขอโอกาสกับน้องอีกครั้งครับ ผมรู้ใจตัวเองแล้วครับว่าเลิฟสำคัญกับผมมากขนาดไหน ขออนุญาตให้ผมได้คบกับเลิฟด้วยเถอะครับ ผมจะดูแลน้องเองครับ ผมสัญญา”
“ฮ่าๆๆๆ ดีๆๆๆๆ กล้าทำก็กล้ารับ อาจจะเคยทำผิด คิดพลาดไปบ้าง แต่กลับตัวกลับใจ มาสารภาพผิดแบบนี้ป๊าชอบๆ ลูกป๊าดูคนเก่งเหมือนกันนะ” อ้าว!!!!! งง? นึกว่าจะโดนว่าซะอีก ตอนแรกป๊าตีหน้าขรึมเข้มเลยครับ ผมก็คิดว่าจะดุ พอท่านหัวเราะเท่านั้นกลายเป็นคนใจดีไปเลยครับ
“แหงอยู่แล้ว ป๊าอะ มาทำเข้มนะ แฟนเลิฟตกใจหมดแล้วเนี่ย โอ๊ๆ พี่เซฟ ไม่ตกใจนะ ป๊าเขาล้อเล่นน่ะ ป๊ากับม๊าเลิฟใจดีจะตาย” น้องก็แกล้งมาลูบหลังลูบไหล่ปลอบผมครับ บ้านนี้เขาขี้เล่นกันทั้งบ้านเลยนะครับ (แต่ผมว่ายกเว้นน้องโรส คนนี้คิดจริงทำจริงไม่มีเล่นครับ)
“ป๊าก็เก๊กไปงั้นแหละ เลิฟรักใคร ป๊ากับม๊าก็รักคนนั้นด้วยนั่นแหละ” ม๊าหันไปค้อนป๊าเล็กๆ ครับก่อนจะหันมาคุยกับผม
“ขอบคุณครับ ผมขออนุญาตเรียกป๊ากับม๊าเหมือนกับน้องนะครับ” ต้องรีบทำคะแนนครับ
“เอาเลยลูก เป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าตามหาน้องซะทั่วประเทศเลยเหรอ ไหนมาเล่าให้ป๊ากับม๊าฟังหน่อยสิ ว่าเรื่องราวเป็นยังไงบ้าง” ม๊ารู้ด้วยครับว่าผมตามหาน้อง
“ใช่ๆ แล้วเรื่องเด็กที่ชื่อบูม ว่าไงไงล่ะ เล่าให้ป๊ากับม๊าฟังหน่อย เจ้าเลิฟ ออกไปคุยกับเพื่อนๆ เราก่อนไป เดี๋ยวขอป๊ากับม๊า คุยกับพี่เขาก่อนนะ” น้องหันมายิ้มให้กำลังใจ แล้วเดินออกไปอย่างว่าง่ายครับ
ผมนึกว่าจะหายใจทั่วท้องแล้ว แต่กลับสะดุดกึกอีกครั้งครับ ผมรู้สึกว่าคราวนี้ ผมต้องโดนรีดเรื่องราวทุกอย่างออกมาจนหมดแน่นอนครับ ไม่ใช่ว่าท่านทั้งสองไม่รู้เรื่องนะครับ ผมว่าท่านรู้ดีทุกเรื่องนั่นแหละ แต่คงจะอยากฟังเหตุผล ความคิดต่างๆ จากผมมากกว่า
สรุปว่า ผมกำลังจะโดนสอบไฟนอลใช่ไหมครับเนี่ย???
++++++++++++++++++++++++
คราวนี้มาต่อยาวๆ เลยนะคะ
อ่านแล้วเม้นท์ให้เค้าด้วยนะคะ
ชอบอ่านคอมเม้นท์ค่ะ :จุ๊บๆ:
-
เข้ามา :z13: ก่อน
พี่เซฟจะมาเป็นเขย พ่อแม่น้องเลิฟก็ต้องสอบสวนก่อนละนะ :laugh:
-
:z13: :z13: คืน คุณ n2 ฮ่าๆๆๆ
-
อีป้าแก่ๆ อยากรู้ผลข้อสอบไฟนอลละสิ มาบอกเร็วๆ นะ :กอด1:
:pig4:
-
เอาใจช่วยพี่เซฟ หุหุ หลังจากรู้ใจตัวเองแล้วก็พากันหวานแบบไม่บันยะบันยังกันเลยที่เดียว :z1:
-
:serius2: พี่เซฟไปเคลียกับยัยบูมเลย
ป๊ากับม๊าเค้าให้โอกาสแล้วไปเคลียซะ
น้องเลิฟก็ใช่ย่อยนะด่าซะเป็นชุดเลย :angry2:
-
น้องเลิฟ
แร๊งงงง
จัดการกับนังบูมให้อยู่หมัดเลยนะ
:beat:
-
ตอบป๊ากับม๊าดี ๆ นะค่ะพี่เซฟ เอาความรักที่มีต่อเลิฟเป็นที่ตั้ง เอาความดี ความจริงใจ ความพยายามตามหาเลิฟ แสดงออกไปให้ป๊ากับม๊าเห็น เข้าใจ และยอมรับในตัวพี่เซฟ สู้ ๆ นะค่ะพี่เซฟ เพื่อที่รักของพี่เซฟ :L1:
:fire: นังน้องบูม ร้ายนะแก ทำเป็นเสนอตัวช่วยเหลือพี่เซฟ ที่แท้ช่วยเพื่อตัวเองล้วน ๆ แหลได้อีกนะแก :beat: แหม...กล้าไปวีนเรื่องพี่เซฟกับรุ่นพี่นะแก ให้มันรู้จักรุ่นพี่รุ่นน้องซะบ้าง ยังไง เลิฟ โรส และพวกเพื่อน ๆ เค้าก็รุ่นพี่แกนะยะ ถึงไม่เคารพก็อย่ามาลามปาม เด๋วจะโดนมิใช่น้อย :beat:
-
ถูกซักจนจะขาวแล้วม้างงง :laugh:
-
บูมต้องไม่ยอมเลิกง่ายๆแน่
เดาว่าต้องเกิดเรื่องอีกแน่ๆ
-
งานนี้ พี่เซฟ ถูกซักจนไม่เหลือไรแน่ :z2:
ว่าแต่เลิฟกับโรส แรงจริงๆ นับถือ :call:
-
ป๊า ม๊า น้องเลิฟใจดีที่สุดเลย แต่ใจดียังไง ก็คงโดนสอบกันยาวนะพี่เซฟ หุหุ เตรียมใจไว้เถอะ ท่าทางน้องโรส คงวางบอมส์ลูกใหญ่ไว้เรียบร้อย
น้องบูมแรงได้อีกนะคะน้อง...เกาะตามติดพี่เซฟเลยอ่ะ ว่าแล้วเชียวกะจะกินพี่เซฟเหมือนกันล่ะสิ ทำมาเป็นเสนอตัวจะช่วย...ชิชะ
ตอนเลิฟคุยโทรศัพท์กับบูมนี่แบบว่าได้ใจมาก ต้องอย่างนี้ค่ะ คนของเรา ของของเรา..ต้องกันไว้ให้ถึงที่สุด o13
-
น้องเลิฟแรงได้ใจมากค่ะ ต้องสู้กับนังน้องบูมแบบนี้สิ o13
อ้อ คำว่า "อนุญาต" ไม่มีสระอินะคะ
-
^
^
^
^
แก้แล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ :กอด1:
-
มาอ่าย 3ตอนรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอิ่มสะใจมาก
ว่าแต่น้องบูมนี่แรงนะคะ มาตบกับเจ๊มั๊ยคะ แอร๊ยยยเกลียดมากอีพวกเกย์แอบอ้างแบบเนี้ยนี้ มาตบกันเลยค่ะ ไรเตอร์ นัดเวลาสถานที่มาเลยนะคะ
อิอิ
-
นู๋เลิฟน่ารักจังง๊องๆแง๊งๆ...งี้จะไม่รักได้งัย :impress2:
ปล.เค้าไปหัวหินมาสามวันค่า แต่ไม่ได้เที่ยวเลยไปสัมมนากะเจ้านายค่ะ เหนื่อยม๊ากกT^T กลับมาไม่สบายด้วยเจ็บคออย่างแรง คุณMercyไม่สบายเหมือนกัน หายไวๆนะคะ พักผ่อนเยอะๆค่ะ Take care
-
พี่เซฟโดนซักฟอกจนขาวสะอาดแน่งานนี้
555
-
:กอด1:
พี่เซฟจ๋า............ขอเป็นกิ๊กได้มั๊ยจ๊ะ
ฮ่าๆล้อเล่นค่ะ
แต่ถ้าพี่เซฟโดนซักฟอกมากๆแล้วทนไม่ไหว ก็มาซบอกหนูได้นะคร๊า
-
น้องบูมแรงจริงงงง!!!
นายเอกอย่างเลิฟน่ารักค่ะ
เป็นนายเอกต้องสู้บ้าง~
ป๊ากับม๊าน่ารักก
-
น้องเลิฟ กลับไป :z6:บูมเลยนะ เอาให้ไม่กล้ามาวุ่นวายกะพี่เซฟอีกเลย หมั่นไส้!!!
-
ชอบอ่ะ
-
ฮะ จัดไปแรง ง o13 สำหรับ เลิฟ
ที่ ตอกกลับ อีวอกจนหน้าหงายเงิบ ..
กลับไป ต้องเจอ :beat:
:angry2: แฟนเซฟอาร๊ายย ของมึงงง ..อีวอก
น้องเลิฟ คนนี้นี่แหละ เมียพี่เซฟฟฟ
:angry2:ไปจัดการนังตัวอิจฉาเล๊ยยยย :m31: :fire:
ครอบครัวน่ารักก ..
เด็กๆไม่ยักรู้ จะโหดนะ Lovely 10เข็มม
ลองชกกูซิ หมัดแรกก็ตายแล่ว .. 55 :laugh:
รัก คุณเมอร์ซี่ กอดด
-
ได้ไฟเขียวเชียวน่ะพี่เซฟ แบบนี้แล้วต้องรีบเคลีย์กับเด็กบูมไวๆน่ะเป็นห่วง
-
ถ้าน้องเลิฟจะไปเคลียร์กะนังน้องบูมตอนไหน
บอกด้วยนะMercy
เดี๋ยวไปร่วมด้วยช่วยกัน
-
ยิ่ง กว่า สอบอีกค่ะ พี่เซฟ
ป๊า กะ ม๊า หนิได้ใจ เลยค่ะ
รอตอนไป เคลียร์ กะน้องบูม ฮึๆๆ
:กอด1: เลิฟ น่ารัก
-
พี่เซฟถูกซักจนขาวแน่นอน โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่แอบหวั่นน้องเลิฟกะน้องบูม ถ้าถึงขั้นลงไม้ลงมือมีวี่แววจะได้เลือด
ปล.แอบเจอคำผิดค่ะ อนุญาต ต้องไม่มีสระอิที่ ต.เต่านะเออ :กอด1:
-
เป็นครอบครัวที่มีความสุขมากๆๆๆ
-
เข้ามารอฟังผลสอบด้วยคน
จะได้เป็นไหมว้า ลูกเคยบ้านเนี๊ยะ
ป๊ากะม๊าอ่ะไม่เท่าไหร่เน๊อะพี่เซฟ
แต่น้องเมียนี่สิเน๊อะ ไม่เป็นไรเฮียคิวช่วยได้แน่นอน o13
-
โดนซักสะจนขาวไปเลยหรือป่าวนะ
:undecided: :undecided:
-
แย่แล้วๆ หาคำแก้ตัวดีๆละ 555
-
เลิฟ กลับไป จัดการ นางบูมเลย :beat: :z6:
-
ขออนุญาติให้ผมได้คบกับเลิฟด้วยเถอะครับ
-------------------------------------------------------
ไม่ใช่ว่าไม่ว่าต่อหน้าลูกสุดที่รักแต่พอลับหลัง.... :z10:
ชอบเวลาอ่านเจอแล้วแทนเลิฟว่าน้องอย่างนู้นน้องอย่างนี้จัง น่าร้าก~
จะรอตอนต่อไปนะจ๊ะ:กอด1:
-
ตายแน่ๆ โดนสอบไฟนอล
-
มาแล้วค่าาาาา
หลายคนอาจกำลังรอ ผลสอบไฟนอลของพี่เซฟ วันนี้ก็จะได้รู้ผลค่ะ
แต่มีอีกหลายคนรอให้น้องเลิฟไปเคลียร์กะน้องบูม อันนี้รอหน่อยนะ
เรื่องเราไปแบบกระดึ๊บๆ มากๆ :z10: ฮ่าๆๆๆ
ไปอ่านกันต่อได้เลยค่ะ :กอด1: :จุ๊บๆ:
+++++++++++++++++++++++++++++
n2 : โดนสอบไปเรียบร้อยแล้วค่ะ
PEENAT1972 : ป้าขา เค้ามาแจ้งผลสอบแล้วค่ะ :กอด1: ป้าแน่นๆ และ :จุ๊บๆ: หนึ่งที
silverspoon : ไม่ชอบแบบหวานๆ เหรอคะคุณ silverspoon กลับไปโหมดแซ๊ด กันอีกดีไหมอะ ฮ่าๆๆๆ
Ooคุณชายติ๋วoO : น้องเลิฟเธอแรงค่ะคุณชาย งานนี้ไม่ต้องเป็นห่วง
nidnoi : มีแต่คนมาจองทีรอดูมวยคู่ บูม เลิฟ นะเนี่ย
Phelyra : อืมจริงค่ะ น้องบูมเธอเหมือนจะเป็นเด็กน่ารักนะ แต่ไม่ค่อยรู้กาลเทศะ พักหลังๆ เริ่มแผงฤทธิ์
สมุนไพร : เหมือนมีแต่คนสะใจที่พี่เซฟโดนเล่นงานนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ
Stitch : นั่นสิ จะเอาเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ดีคะ เดี๋ยว Mercy จัดให้
Otaku : เขาเป็นคู่พี่น้องคู่แรงค่ะคู่นี้ แมนทั้งคู่ พี่เซฟแกมาช่วยลดความแมนของน้องเลิฟไปแล้ว ไม่รู้ว่าพี่คิวจะช่วยลดให้น้องโรสได้รึเปล่านะ
bbyuqin : น้องเลิฟมันหวงของรักค่ะ ใครมาแหยม กัดไม่ปล่อยแน่
Ayame : ขอบพระคุณที่ช่วยตรวจทานค่ะ พิมพ์เร็วๆ มือก็ไปเองโดยอัตโนมัติ ฮ่าๆ
samsoon@doll : เดี๋ยวเค้านัดวันเวลาสถานที่ให้นะคะ จะได้ไปช่วยน้องเลิฟมันตบกะนังน้องบูม ดีมะ
vvivy : หายป่วยรึยังคะ เสียดายไม่ได้เที่ยวเนอะหัวหิน เราไปกินเค้กที่ร้านบ้านใกล้วังมา ชอบมากกกกกกกก หายป่วยเร็วๆ นะคะ ทำงานอีกไม่กี่อึดใจก็ได้หยุดยาวและ
PeeYaR : ขาวสะอาดรึยังไม่รู้ ต้องให้น้องเลิฟลองพิสูจน์
mahotsukai : ขอเป็นกิ๊กพี่เซฟระวังน้องเลิฟมันเหวี่ยงใส่นะคะ อิอิ
♥a2k♥ : จริงค่ะ หมดยุคดาวพระศุกร์แล้วค่ะ นายเอกต้องสู้ๆ ค่ะ
zingiber : ถีบเลยเหรอคะ ได้ค่ะๆ เดี๋ยวจัดให้ ฮ่าๆๆ
maxtorpis : ขอบคุณค่าาาาา :กอด1:
๋JEFF : น้องเลิฟแกคงไม่ตบค่ะ แกอาจต่อย และถีบ น้องมันแมน และโหดนะคะ
yunjaejoong : รับลองได้เคลียร์แน่ค่ะ น้องมันไม่ปล่อยไว้แน่
jjuboy : โอเค เดี๋ยวเขาบอกนะ มีแต่คนขอไปร่วมด้วยช่วยกันจัดการน้องบูมนะเนี่ย ตายแน่น้องบูม
Kwawaic : ทุกคนรอคอยน้องบูมโดนเคลียร์นะเนี่ย
anajulia : ขอบคุณที่ช่วยตรวจทานค่า แก้ไปแล้ว แต่ยังมีหลุดไปอีก :กอด1: สิบที
● MaYa~Boy ● : เป็นครอบครัวหรรษา ค่ะ น้องเลยโตมาแบบ ไม่ค่อยเต็ม ฮ่าๆๆ
jiBtar : เออ จริงค่ะ ป๊ากับม๊า ไม่เท่าไหร่ น้องเมียนี่ อย่างโหดดด พี่คิวเองก็จะเอาตัวไม่รอดนะคะ ไม่รู้จะช่วยไรได้บ้าง
DE SaiKuNee : ขาว ซีด ไปเลยค่ะ
[D]a[D]a [T]oo[ : พี่เซฟเขาไม่แก้ตัวค่ะ ไม่กล้า งานนี้พูดความจริงสถานเดียวค่ะ
sayhi11 : ชัวร์ค่ะ กลับไปจัดการแน่นอน
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณที่ช่วยตรวจทานค่าาาาา :จุ๊บๆ:
Vesi : เด็กคนนี้เหมือนจะหายไปหลายวันรึเปล่า เพิ่งเห็นมาเม้นท์
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 22 ก็ลองดูดิ (น้องเลิฟกะพี่เซฟมาแล้วค่ะ) 06/04/10
พี่เซฟโดนท่านผู้นำทั้งสองสอบสวนอยู่นานแล้วครับ นี่ก็ชั่วโมงกว่าๆ แล้วนะเนี่ย ป๊ากับม๊าจะคุยไรนักหนา เดี๋ยวพี่เขากลัวแล้วถอดใจไม่รักเลิฟต่อแล้วเลิฟจะทำไงอะ ถ้าเป็นอย่างนั้นเค้าจะหนีตามพี่เซฟคอยดูนะ!!!
“เฮ้ย หยุดเดิน กูเวียนหัว แฟนมึงไม่โดนฆ่าตายวันนี้หรอกเว้ย อย่างมากป๊ามึงก็ค่อยสั่งเก็บทีหลัง” ไอ้ห่าน๊อต ป๊ากูไม่ใช่มาเฟียนะเว้ยพูดซะเสียเลย
“ก็ไม่ใช่แฟนมึงนี่ มึงก็นั่งกระดิกตีนสบายอารมณ์ได้” แม่งนั่งตั้งวงกันตั้งแต่หัววันเลยครับ แต่ละคนสีหน้าเฮฮาสุด ๆ หลังจากที่ไอ้พวกเพื่อนเวรที่เหลือตามมาสมทบนั่งรถมากับป๊าและม๊าผม ตอนนี้รีสอร์ทเงียบสงบก็กลายเป็นระเริงรื่นกันเลยทีเดียวครับ
สีหน้าแต่ละคนนี่รื่นเริงกันสุดๆ ยกเว้นสามคนดังต่อไปนี้ครับ คนแรกก็คือผม ที่ใจลอยเข้าไปอยู่ในห้อง กังวลถึงผลสืบสวนสอบสวนของพี่เซฟ ส่วนคนถัดไปที่หน้าหงิก หงอย กลายร่างจากเสือหนุ่มรูปงามมาเป็นแมวป่วย ‘พี่คิว’ ครับ แกคงจะทนกับภาพสวีทหวานของผู้หญิงที่ตัวเองแอบรักที่อิงแอบแนบชิดกับผู้หญิงสาวอีกคนไม่ไหวแน่นอนครับ เพราะตั้งแต่น้องมิมิมาถึง ไอ้โรสก็เกาะติดน้องเขาตลอด ไม่เปิดโอกาสให้พี่คิวเข้าหาได้เลย น่าสงสารจังครับ
ส่วนคนสุดท้ายที่อาการแย่เหมือนกันก็คือ ‘ไอ้แชมป์’ ครับ ตั้งแต่มันมาถึงที่นี่มันก็ทำหน้าเศร้าใส่ผมตลอด เวลาผมจะเดินไปไหน ลุกนั่ง หยิบจับอะไร จะต้องรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่ตลอด แล้วถ้าหันไปทีไรก็จะเห็นว่าสายตาที่จับจ้องมาที่ผมคือไอ้แชมป์ ผมว่าผมจะคุยกับแชมป์ให้เคลียร์คืนนี้ครับ แชมป์เป็นเพื่อนที่ดี ติดจะน่ารำคาญไปหน่อย แต่ก็นิสัยดีน่าคบหาครับ ผมไม่อยากเสียเพื่อนดีๆ ไป
“พี่เซฟ!!!!” ผมหลุดปากตะโกนเรียกพี่เซฟออกไปทันทีที่เห็นแฟนตัวเองเดินตรงมาทางพวกเราที่ตั้งวงกันอยู่ริมสระน้ำ
“ตะโกนหาเตี่ยเหรอไอ้เลิฟ” ไอ้ตาล ไอ้เพื่อนสาวของผมที่กริยามารยาทไม่ค่อยจะเรียบร้อยซักเท่าไหร่
“ตะโกนหาแฟนว่ะไม่ได้หาเตี่ย”
อวกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!
แหม!!! พร้อมใจกันประสานเสียงอวกเลยนะ แน่จริงมึงคิดออกมาเป็นไลน์ประสานเสียงอวกเลยดิวะไหนๆ ก็เรียนวิชาขับร้องพื้นฐานกันมาทุกคน แต่ขอยกเว้นไว้คนที่ไม่ร่วมด้วยก็คือแชมป์ครับ แชมป์เพียงแค่ก้มหน้ามองมือตัวเอง เห็นแล้วก็ทำให้รู้สึกว่าเราทำให้มันเป็นแบบนี้รึเปล่าวะ เราทำผิดอะไรรึเปล่า
ผมคิดเรื่องแชมป์ได้อยู่แวบเดียว ก็ต้องกลับมาสนใจเรื่องที่รักของผมครับ เดินหน้าเครียดมาเลย เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าวะเนี่ย ป๊ากับม๊าก็ดูไม่มีปัญหาอะไร หรือว่าพี่เซฟไปทำอะไรให้ป๊าไม่พอใจรึเปล่า เลยโดนกีดกัน เฮ้ยยย ไม่น้า!!!!
“พี่เซฟ ป๊ากับม๊าว่ายังไงบ้าง” ผมรีบเดินไปลากพี่เซฟให้ไปคุยกันสองคนริมทะเล อย่างร้อนรน
“เฮ้อออ!!! ถ้าพี่ไม่ได้คบกับเลิฟ เลิฟจะยังรักพี่อยู่ไหม” ถามทำไม ถามคำถามแบบนี้ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับพี่เซฟครับ
“รักสิครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่เซฟก็ยังคงเป็นคนที่เลิฟรัก”
“สิ่งที่เราสองคนกำลังทำอยู่ ไม่ใช่เพียงอารมณ์ชั่ววูบใช่ไหมครับ” พี่เซฟจับมือผม และถามผมด้วยคำถามที่ผมมีคำตอบอยู่แล้ว แต่คำถามนี้ผมไม่กล้าถามพี่เค้านะ ผมกลัวคำตอบของพี่เซฟ ผมกลัวว่าถ้าวันนึงพี่เขาคิดขึ้นมาได้ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันเพียงแค่ความอยากรู้อยากลอง หรือความสำนึกผิดสงสารผม อะไรก็แล้วแต่ ที่คำตอบมันไม่ใช่ว่าเพียงเพราะพี่เขา ‘รัก’ ผม
“สำหรับผม การได้รักพี่ ไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ แต่มันเป็นความสุขใจ อบอุ่นใจ เป็นความคิดถึง ห่วงหาอาทร ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเลิฟรักพี่” พี่เซฟอ้าปากจะพูดอะไรซักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้เปิดโอกาสนั้น
“เลิฟไม่ได้รักพี่เพราะพี่หน้าตาดี ถ้าเลิฟอยากได้คนหน้าตาดี หล่อรวยครบสูตร ไม่จำเป็นต้องเป็นพี่ก็ได้ ใครก็ได้ เยอะแยะ เพราะฐานะอย่างเลิฟ ใครๆ ก็อยากสานสัมพันธ์ด้วยทั้งนั้น ทั้งชายและหญิง แต่ที่เป็นพี่ เพราะว่าเลิฟรักพี่ ช่วงแรกเลิฟเองอาจจะรักพี่แบบหลงๆ แต่ตอนที่เลิฟได้มาที่นี่ ได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ได้คิด เลิฟก็รู้ว่า เลิฟรักพี่ รักพี่เพราะพี่เป็นพี่เซฟแบบนี้ เลิฟไม่รู้หรอกว่าอะไรคือเหตุผลของการที่เราบอกว่าเรารักใครซักคน แต่เลิฟบอกพี่ได้คำเดียวว่าเลิฟรักพี่ เลิฟรักพี่เซฟจริงๆ ถ้าไม่ใช่พี่ เลิฟก็ไม่เอาใครทั้งนั้น จะให้หล่อ รวยดีมาจากไหน ถ้าไม่ใช่ผู้ชายคนนี้ เลิฟก็ไม่เอาหรอกนะ” ยิ่งพูดยิ่งอินครับ น้ำตาคลอเบ้าเลยครับ แต่ตกใจยิ่งกว่าเพราะน้ำตาที่หยดลงบนหลังมือผม ไม่ได้ไหลมาจากตาของผม แต่มันมาจากตาของพี่เซฟครับ
“พี่เซฟครับ ร้องไห้ทำไม เสียใจเหรอที่เลิฟบอกรักพี่” ผมยกมือขึ้นสัมผัสกับใบหน้าของพี่เซฟ ใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาพี่เขาเบาๆ
“ไม่เลยครับ ไม่เคยเสียใจเลยซักวินาทีเดียว ตั้งแต่พี่รู้ตัวว่าพี่เองก็รักเลิฟเหมือนกัน ตลอดเวลาที่พี่ตามหาเลิฟ พี่ก็มีเวลาอยู่กับตัวเอง พี่ได้ถามตัวเอง แล้วพี่ก็ได้คำตอบไปแล้ว พี่เองก็ไม่ได้รักเลิฟเพราะเลิฟเป็นตัวแทนใคร ไม่ได้รักเพราะสงสาร หรือรู้สึกผิด แต่พี่รักความสดใสของเลิฟ รักความร่าเริง รักความโก๊ะๆ เอ๋อๆ รักเสียงเพลงของเลิฟ รักแก้มป่องๆ หอมๆ แก้มนี้ พี่รักทุกอย่างที่เป็นเลิฟเหมือนกันครับ พี่ไม่เคยรักผู้ชายมาก่อน แต่พี่ก็รักเลิฟไม่แพ้ผู้หญิง หรือผู้ชายคนไหน ช่วงเวลาที่เราเคยใช้ด้วยกัน มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตพี่ แม้มันจะสั้นๆ ผสมกับความเข้าใจผิด แต่มันก็ทำให้พี่ได้ตกหลุมรักเด็กผู้ชายคนหนึ่งขึ้นมา” พี่เซฟยกมือขึ้นมาทาบมือผมที่ลูบน้ำตาบนหน้าพี่เค้า ก่อนจะพูดไปหอมฝ่ามือผมไป เขินจังครับ
“แล้วพี่เซฟมาถามทำไมครับ เกิดอะไรขึ้น หรือป๊าว่าอะไรมา ป๊าไม่ให้เราคบกันเหรอ”
“เปล่าครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี พี่แค่แกล้งเลิฟเล่นนิดหน่อยด้วย 1 ในคำถามของป๊าที่ถามพี่ครับ” พี่เซฟและผมทรุดตัวลงนั่งบนพื้นทราย ผมได้ทีเลยออเซาะซักหน่อยครับ กอดแขนพี่เค้าไว้แน่นแล้วซบหัวลงพิงไหล่หนาของพี่เซฟ
“โหย เดี๋ยวนี้ชอบแกล้งหวะ นิสัย!!!” ผมแกล้งพูดเสียงงอนๆ
“โหย เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นวะ โว้ย เหรอ ฟอดดดดดด นี่แน่ขอทำโทษหน่อยเถอะ” เออ!! วิธีทำโทษของพี่แบบนี้ไม่ยุติธรรมนะครับ ถ้าจะหอมก็ควรจะสองข้าง กร๊ากกกกก
“แล้วสรุป ป๊าม๊าไม่ว่าไรเหรอ เล่ามาเร็ว”
“ก็ไม่ว่าอะไรครับ เพียงแค่สอบประวัติพี่ ถามความคิดต่างๆ ก็ถามอย่างที่พี่มาถามนี่แหละ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคิดว่ามันเป็นความรักจริงๆ หรืออารมณ์ชั่ววูบ เพราะว่าพี่ก็เป็นผู้ชายแท้ๆ ท่านบอกว่า ท่านรู้จักลูกชายตัวเองดี แต่ท่านไม่รู้จักพี่ ท่านก็เลยอยากรู้ว่าพี่คิดยังไง ท่านไม่ดุหรอก ไม่ต้องทำหน้าลุ้นซะขนาดนี้” โอ๊ย!!! ก็คนมันลุ้นนี่ เอามือมาบีบจมูกเค้าไมอะ
“ท่านก็แค่เป็นห่วงลูกชายคนเดียว ไม่อยากให้โดนหลอก พี่เข้าใจท่านนะ พี่ไม่แปลกใจเลยว่าเลิฟทำไมเป็นเด็กที่มีความรักเหลือเฟือ มากมาย พร้อมที่จะเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้อย่างไม่หยุดหย่อน ก็เพราะได้รับความรักจากครอบครัวมากขนาดนี้นี่เอง พี่เคลียร์ตัวพี่กับท่านหมดแล้ว แล้วพี่ก็เคลียร์กับที่รักหมดแล้วเนอะ ต่อไปนี้เราก็รักกันได้ตามสบายแล้ว”
“ใครบอกว่าเคลียร์หมด กิ๊กเก่าพี่อะ ยังไม่เคลียร์เลยเหอะ มันส่ง sms มาด่าเลิฟทั้งวันเลยเนี่ย แม่งก็เก่งเนอะ พอรู้ว่าพี่เซฟอยู่กับเลิฟ มันก็ไปหาเบอร์มาได้ เลิฟว่าน้องมันต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆ แน่เลยอะ ตอนแรกๆ ก็โมโหนะ แต่อ่าน sms มันบ่อยๆ ก็ตลกอะ คือรับรู้ถึงความจิตของมัน แล้วมันโทรหาพี่อีกรึเปล่า” ส่งมาแต่ละอย่างอย่าให้พูดเลยครับ ทั้งหยาบ ทั้งกัด ทั้งจิก มีหมด เช่น แย่งผัวกูเหรออีหน้าด้าน คืนพี่เซฟมานะ หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่ ไม่มีปัญญาหาผัวเองเหรอ ฯลฯ สารพัดครับ
“ไม่โทรแล้วครับ สงสัยจะกลัวแฟนพี่ แฟนพี่นะดุ๊ ดุ”
“เออ ให้มันกลัวจริงๆ เหอะ ถ้ารู้ว่าแอบรับโทรศัพท์มันนะ...ตาย ทั้ง คู่ กลับไปกรุงเทพฯ สิ่งแรกที่ต้องทำ คือนัดมันมาเคลียร์ เข้าใจไหม”
“เข้าใจคร๊าบบบ นี่เมียหรือแม่วะเนี่ย” พี่เซฟรับคำ แล้วท้ายประโยคบ่นอะไรงุบงิบ
“บ่นอะไร” เล่นบทโหดไปก่อน ช่วงนี้อยู่ในช่วงโปรโมชั่นต้องรีบขู่ให้อยู่ในโอวาทครับ
“เปล่าซะหน่อย ขี้ระแวงนะเนี่ยแฟนใคร ฟอดดดดดดด ฟอดดดดดดดด” อ๊ากกกก คราวนี้โดนฟัดแก้มทั้งสองข้างเลยครับ
“คิก..คิก ฮ่าๆ พอก่อนๆ แก้มช้ำหมดแล้ว พ๊ออออออ!!!!” ฟัดอยู่นั่น อี๊ๆๆๆๆ เลอะน้ำลายด้วย พี่เซฟอะ
“ก็ได้ๆ แต่คืนนี้นอนด้วยได้เปล่า” ยังคงไม่ล้มเลิกความพยายามครับ จากคืนที่เราเคลียร์กันในห้องพี่เซฟ ผมก็กลับไปนอนห้องตัวเองครับ พี่เซฟก็พยายามพูดทีเล่นทีจริง จะยื้อให้ผมนอนด้วย ไม่ใช่ว่าเล่นตัวหรืออะไรนะครับ แต่มันยังเขินๆ บอกไม่ถูก ก็เพิ่งเจอพี่เซฟโหมดนี้อะ ขอไปขัดสีฉวีวรรณก่อนนะ เอ๊ยย ไม่ใช่ๆ ขอไปทำใจก่อน แล้วนี่มาขอนอนด้วยได้ไง ป๊าม๊าเขาก็อยู่นะ เดี๋ยวป๊าดุเอา
“จะนอนห้องใครล่ะ” อ๊าวววว กรูเผลอพูดตามใจ ถามไปด๊ายยยย ไร้ยางอายสิ้นดี
“มานอนห้องพี่นะ เตียงไม่ใหญ่ จะได้นอนกอดกันเบียดกันทั้งคืน” ที่พูดออกมานี่สาบานได้ไหมว่าจะกอดอย่างเดียว แล้วเบียดนี่อะไรเบียดกัน เอาให้เคลียร์นะ จะได้เบียดถูก!!!
“ก็ได้ แต่นอนกอดกันเฉยๆ นะ ห้ามคิดลามกกับเค้าด้วย” รักนวลสงวนตัวเหมือนกันนะครับผมเนี่ย
“ใครกันแน่คิดลามก เรานั่นแหละ พี่ยังไม่ทันคิดไรเลย ขอเวลาไปศึกษา วิจัย พร้อมทดลองก่อนนะ แล้วจะมาใช้งานด้วย” ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ทะลึ่ง
“จะไปทดลองกับใคร เดี๋ยวจะโดนนะ ให้ศึกษาได้ ห้ามไปทดลองกับคนอื่น เข้าใจไหม” ผมตีแขนพี่เซฟดังเปี๊ยะ!! กล้าพูดนะ ถ้าจับได้ว่าไปทดลองกับคนอื่นนะ จะให้เป็นรับตลอดชีวิตเลย เปลี่ยนหน้าที่กันทันที่ จะกลายเป็นเซฟเมียรักของเลิฟตลอดไป
“โอ๊ยย!! ล้อเล่นครับ มือหนักนะเนี่ย เดี๋ยวก็ไม่ศึกษา แต่ทดลองใช้มันคืนนี้เลยนี่” พี่เซฟออกแนวขู่แบบไม่จริงจัง
“ก็ลองดูดิ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนจะเอาเรื่อง แต่ใจจริงคิดแบบประโยคที่พูดไปจริงๆ ครับ
ก็ลองทำดูดิ จะไม่ขัดขืนเลยซักนิด เลิฟยอมพี่เซฟอยู่แล้วครับ!!!
+++++++++++++++++++++++++++
มาไม่ยาว แว๊บมาแล้วก็แว๊บไป ปั่นงานหัวโต โหะๆๆๆ
อ่านแล้วอย่าลืมเม้นท์ให้บ้างนะคะ :กอด1: ทุกคนเลยยยยย
-
^
^
จิ้มก่อนน
ิแล้ววก็
:angry2:อีบูม ระเบิดบู้มม ตู้มม ๆๆมันคงจิตจริงๆ ฮ่าาาาาาาา:laugh:
:fire:
ทดลองเลย กับเลิฟ รับประกันผล .. ใช้งานได้จริง o13
ส่วนอี วอก บูมม กลับไปก็ :z6: ถีบยอดหน้า เลยย
รัก คุณ เมอรซี่ จุ๊ฟฟๆๆ
-
ขำตรง เซฟเมียรักเนี่ยแหละ ถ้าขอแกดีๆ มีโอกาสสูงที่พี่แกจะยอมนะ อยากลองก็ขอแกโลด
พี่เซฟไปๆมาๆ ดูกะล่อน ขี้แกล้งขึ้นเยอะเลย
กลับไปก็ไปเคลียร์กับกิ๊กเด็กด้วยล่ะ
ปล. ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ น้า เอ๊ย พี่สาว วนเวียนอยู่แถวนี้แหละ
-
เซฟเมียรัก :z3: :m20:
-
เลิฟ เลิฟ ค่ะ
สวีท สุดๆ
:L2:
ปล. รอตอนเคลียร์ อย่างใจจดใจจ่อ
อิอิ o18
-
ป๊ากับม๊าน้องเลิฟน่ารักจังเลยอ่ะ
อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักความอบอุ่นที่มีให้น้องได้เลย
:mc4: :mc4: ฉลองให้พี่เซฟผ่านด่านพ่อตาแม่ยายได้แล้ว ๕๕๕
ตอนนี้แอบสงสารพี่คิวนะเนี่ย น้องโรสก็ไม่ยอมเปิดโอกาศให้เลยนะ
ส่วนแชมป์น้องเลิฟรีบ ๆ เคลียร์นะจะได้ไม่มีปัญหาเกิดขึ้น
ว่าแต่นังบูมนี่น่าเอาระเบิดไปปาบ้านจริง ๆ เลยนะ
พี่เซฟรีบเคลียร์ด่วนเลย
รออ่านตอนต่อไปจ๊ามาต่อเร็ว ๆ นะ
เป็นกำลังใจให้ Mercy ด้วยจ๊า :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักจริงจังไม่ไหวแล้ววววววว
ว่าแต่แชมป์จะได้คู่ใครน้า~!
คงไม่ใช่พี่คิวเนอะเพราะขานี้ของโรสเค้า
รอลุ้นว่าบทหน้ามีฉากหรือไม่5555+
-
:man1: น่ารักจิง ๆ จะน่ารักไปถึงไหนนี่
-
:impress2: :impress2:
-
น้องหนิมแอบเข้ามาอ่านนิยายในบอร์ดมาตั้งหลายเรื่อง
แต่ยังไม่เคยเม้นท์ให้กำลังใจไว้เลย.................
รู้สึกผิดน่ะเจ้าค่ะ................ขอโทษนะเจ้าคะ
ต่อไปน้องหนิมอ่านเรื่องไหน น้องหนิมจะเม้นท์ไว้นะเจ้าคะ
คุณพี่ Mercy เจ้าขราาาาาา..... น้องหนิมอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอินมากเจ้าค่ะ :impress2:
ทำให้น้องหนิมอยากเดินเข้าไปสารภาพรักกะผู้ชาย (แท้ ๆ.......ขอเน้น แท้ ๆ เจ้าค่ะ)
ที่น้องหนิมหมายปองเอาไว้ (แต่ไม่รู้ว่าเค้าจะปองน้องหนิมรึป่าวอะดิ.....)
เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ หุ่นดี ประมาณคุณพี่เซฟเลยเจ้าค่ะ :o8:
หนังหน้าน้องหนิมก้อดูดีไม่ใช่น้อย อาจจะไม่ถึงขั้นเทพ แต่ก้อโอเค
น้องหนิมกัวเจอ "ตีนส์" น่ะเจ้าค่ะ เลยไม่กล้า.............
แต่เรื่องของคุณพี่ Mercy ทำให้น้องหนิมจะลองสารภาพดู (เผื่อจะโชคดีเหมือนคุณพี่เลิฟบ้าง.....)
ขอบคุณมาก ๆ เลยเจ้าค่ะ ที่แต่งเรื่องดีดีแบบนี้มาให้น้องหนิมได้อ่าน และเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลาย ๆ คน
ขอสมัครเป็นแฟนคลับตัวยงของคุณพี่ Mercy ด้วยคนนะเจ้าคะ
มาต่อไว ๆ นะเจ้าค่ะ น้องหนิมรออ่านอยู่....... :call:
เลิศศศศศศศศศ.........จุ๊บ จุ๊บ
-
:pig4:
อ่านแล้วยิ้มมีความสุขดีจัง ป้ากำลังอิ่มอกอิ่มใจจ้า :จุ๊บๆ: คืน 1 ที
-
MERCY ฝากบอกพี่เซฟที่ไม่ต้องศึกษาแล้ว ทดลองงานเลยดีกว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
จะได้เสียเลือด :haun4: :haun4:
-
กี๊ดดดดด พี่เซฟเมียรักของเลิฟ
ไม่อยากจะนึกภาพถ้าไรท์เตอร์เกิดหักมุมให้เป็นอย่างนั้นขึ้นมาโลกคงหมุนกลับข้าง คริคริ
ที่แน่ๆชอบช็อตที่พูดไปจูบมือไปมาก มันให้ความรู้สึกว่าร้ากกกกรัก
ปล."ขี้เหร่"นะคะ ไม่ใช่ "ขี้เหล่" (ตอนที่น้องเลิฟนึกในใจถึงข้อความจากน้องบูมน่ะ)
-
เรื่องพี่เซฟกับเลิฟกำลังแฮปปี้สวีทหวานกันเลยเชียวหลังจากได้ผ่านอุปสรรคสารพัด ฉลองค่ะ :mc4:
แต่พี่คิวกับแชมป์อ่ะน่าสงสารจัง :sad11:
-
พี่เซฟ ระวังตัวไว้ให้ดี
อย่าเผลอทำอะไรผิด ให้น้องเลิฟโกรธหรือโมโห
เพราะคุณจะได้ รับ สิทธิเป็นเมียรักของน้องเลิฟ :m20: :sad4:
-
พี่เซฟน่ารักกกได้อีก..แต่นู๋เลิฟน่ารักที่ซู๊ดดด :laugh:
ปล.เค้าหายป่วยแระจ้า คุณMercyอ่ะหายไม่สบายแล้วใช่มั๊ยๆๆ ช่วงนี้งานเริ่มเบาบางลงเเล้วจ้า รอวันหยุดๆๆ คุณMercyเล่นน้ำสงกรานต์ที่ไหน...
-
สิ บดาว
-
เข้าใจกันแล้ว :impress2:
สงสารสองหนุ่ม ไร้คู่
ช่วยหน่อยนะ writer
-
:m20: :oo1:
-
ตอนนี้พี่เซฟกับน้องเลิฟหวานซะ กลัวมดขึ้นจริงๆ :m20:
MERCY อยากอ่านตอนพี่คิวกับน้องโรสค่ะ :L2:
-
น้องบูมแมร่งขี้ตู่ว่ะ ยังไม่มีอะไรกัน ยังกล้าบอกว่าพี่เซฟเป็นซะมี ชิส์
พี่เซฟไม่ต้องไปศึกษาหรอก คนเรามันต้องลองผิดลองถูกก่อน คิกคิก ลองคืนนี้เลยนะ :z1:
-
เชียร์พี่คิว
น่ารักดี
อิอิ
-
:o8:คู่นี้หวานเว่ออออออออออออออออออ รอคู่พี่คิวกะสุดที่รักอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
เราไม่ว่างเลยหายไปซะนาน
คิดถึงคุณ mercy
และน้องเลิฟจะแย่
ดีใจมากมาถึงได้อ่านสองตอนรวด
พี่เซฟเมื่อไหร่จะเคลียร์กะนังบูมซะทีฮะ
-
ไม่ต้องศึกษาหรอกพี่เซฟ
ทดลองคืนนี้โลดดดด 5555 :laugh: :laugh:
ตั้งหน้าตั้งตารออยู่เนี่ย ! (( จะหื่นไปไหนวะกรู )) :z1:
ปล. พี่เซฟน่ารัก เลิฟน่ารักกกก :m3:
-
ปฏิบัติเลยเฮียเซฟ อย่าให้เสียเชิงชาย จัดไปอย่าให้เลิฟเลิฟรอดนะเฮีย o13
-
มารออ่านตอนเคลียร์ !
-
มาปูเสื่อรอว่าพี่เซฟจะไปจัดการนังน้องบูมเยี่ยงไร
ปล.คุรเมตตาคะ มาต่อเร็ว ๆ นะคะ รออยู่ อิอิ
-
อยากอ่านตอนเคลียร์กันอ่ะ
-
แนะนำพี่เซฟ................
ไม่ต้องเรียนทฤษฎี เรียนรู้จากการปฏิบัติจริงดีกว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
-
มาแล้วค่ะ
คราวนี้มาเคลียร์ครั้งแรกก่อนค่ะ ตอนหน้ามีต่อเคลียร์อีกค่ะ
ส่วนใครรอ NC :-[ ลองลุ้นดูนะคะว่าน้องจะโดนพี่เซฟ :oo1: รึเปล่า โหะๆ
สงกรานต์ ไปไหนกันคะ
เราอยู่เฝ้ากทม. อ่านหนังสือ และปั่นนิยาย!!!
ช่วงนี้สุขภาพแย่ค่ะ อยู่ดีๆ ก็มีโรคประจำตัวขึ้นมาซะงั้น
เฮ้ออ!!! เครียดเล็กน้อยค่ะ มาปลดปล่อยกับนิยายค่ะ เป็นการบำบัดความเครียดมากๆ ค่ะ
++++++++++++++++++++++++
๋JEFF : เกือบได้ทดลองแล้วค่ะ ตอนนี้เคลียร์กะแชมป์ก่อนนะตอนหน้าถึงเป็นตอนอีวอก ฮ่าๆๆ
Vesi : เดี๋ยวจะลองยุให้น้องขอพี่เซฟแกดูนะ เผื่อสลับหน้าที่กัน ขอ :z13: และ :beat:ที ยังมีแอบเรียกน้า เชอะๆ
สมุนไพร : รู้สึกว่าทุกคนจะอยากให้พี่เซฟโดนกดนะเนี่ย
Kwawaic : รอก่อนนะ ตอนหน้ามีเคลียร์กับกิ๊กเด็กแล้วค่ะ
posshiza : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ รอตอนเคลียร์กะน้องบูมหน่อยนะคะ ตอนหน้าคงได้เคลียร์กัน
กระต่ายชมจันทร์ : มีแน่นอนค่ะคู่แชมป์ แต่ยังไม่ออกตอนนี้ค่ะ อีกซักแป๊บนะ
Ooคุณชายติ๋วoO : ขอบคุณค่ะคุณชาย ชมเค้า หรือชมน้องคะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แอบเนียนว่าชมตัวเอง
tutu : :กอด1:
O-สนิมสร้อย-O : ขอบคุณมากๆ นะคะน้องหนิม (ขอเรียกน้องหนิมเนอะ ช่วงนี้มีแต่คนเรียกพี่ เพราะ Vesi เปิดประเด็ดเรื่องแก่) คอมเม้นท์ถือเป็นกำลังใจของนักเขียนนะคะ แล้วก็เชียร์ค่ะให้ไปบอกความในใจกับคนที่แอบรัก สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้น้องหนิมค่ะ มีไรมาคุยมาแบ่งปันประสบการณ์กันได้ค่ะ :L2:
PEENAT1972 : ดีใจที่ป้ามีความสุขค่ะ :กอด1: ป้า ยี่สิบที
sayhi11 : พี่เซฟแกคงไม่ศึกษาแล้วหละ แกคงพูดไปงั้น ใจจริงแกคงอยากปฏิบัติเต็มแก่แล้ว
anajulia : ฮ่าๆ เขาไม่หักมุมหรอกค่ะ นอกจากพี่เซฟจะทำให้น้องเจ็บอีกจะยุน้องจับกดดีมะ ขอบคุณมากๆ ที่ช่วยพรู๊ฟนะคะ ^^ :pig4:
Phelyra : อย่าเพิ่งร้องไห้ค่ะ เดี๋ยวคอยติดตามต่อไปนะคะว่าสองหนุ่มเขาจะแฮปปี้ไหม ยังไง
lune : นั่นสิ น้องยิ่งดุดุ อยู่ด้วยนะ จับกดซะเลย จะแย่นะเนี่ย
vvivy : สงสัยจะเฝ้ากทม.ค่ะ ไม่รู้จะไปไหนดี หยุดยาว ว่าจะนอนเอาแรง แล้วก็อ่านหนังสือที่ไปขนมาจากงานสัปดาห์ คุณ vvivy ไปไหนคะ มีที่แนะนำเปล่า
maxtorpis : ขอบคุณค๊าบบบ :pig4:
Little Devil : จ้า เดี๋ยวเค้าจะช่วยสองหนุ่มเองไม่ต้องห่วง
DE SaiKuNee : อยากเห็นพี่เซฟโดนกดอะดิ
n2 : เผอิญช่วงนี้ไรท์เตอร์หวานน่ะค่ะ พี่เซฟกะน้องเลิฟเลยหวานตามไปด้วย ฮ่าๆๆ พี่คิวกะน้องโรส รอหน่อยนะ เดี๋ยวหยุดยาวนี้เค้าจะจัดให้
bbyuqin : น้องบูมมันจิกไม่ปล่อยค่ะ พี่เซฟแกก็คิดจะปฏิบัติเลยนั่นแหละ อิอิ
krappom : ขอบคุณแทนพี่คิวค่ะ คงมีกำลังใจไล่จีบน้องโรสอีกเยอะเลย
kitty : บทจะหวาน เค้าก็หวานไม่หยุดเลยทีเดียวค่ะ คู่พี่คิวรอหน่อยนะ
InDY_Sky : คิดถึงคุณ InDY_Sky เหมือนกัน ไม่ว่างนี่เองถึงได้ว่าหายไปไหน
jadezii : ตอนนี้พี่เซฟแกกำลังเรียกความหื่นของตัวเองอยู่ค่ะ
jiBtar : มารอดูซิว่าน้องเลิฟจะรอดไหมเนี่ย อิอิ
tombaza : ค่า ตอนนี้เคลียร์กับเพื่อน ตอนหน้าจะเคลียร์กะน้องบูมค่ะ
kengumm : :beat: สิบทีค่ะ คุณเพื่อน ควรเรียกชื่อเป็นภาษาอังกฤษค่ะ เรียกเมตตาแล้วดูแปลกๆ ค่ะ คุณเพื่อนมาบังคับให้เค้าบอก แล้วคุณเพื่อนก็ไม่ค่อยเข้ามาอ่านนะคะ งอนค่ะงอน
● MaYa~Boy ● : ใจเย็นค่ะ เดี๋ยวตอนหน้ามีเคลียร์ค่ะ
vanny : มีแต่คนเชียร์ให้พี่เซฟลุยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ น้องเลิฟจ๋ามีแต่คนเขาอยากให้หนูเสียตัวนะลูก
+++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 23 เคลียร์ 1 (อัพแล้วค่ะ NC รึเปล่า?) 08/04/10
คืนนี้เรามีปาร์ตี้บาบีคิวกันครับ หลังจากเรื่องราวทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี แล้วผมกับพี่เซฟก็ควงกันได้อย่างเปิดเผย เราเลยสวีทหวานกันตลอดเวลาแบบไม่อายใครครับ
อีกคู่ที่ดูจะหวานซะยิ่งกว่าคู่ผมอีกก็คือคู่ไอ้โรสกับน้องมิมิครับ ตั้งแต่น้องมิมิมาถึง ไอ้โรสก็เกาะติดกับน้องตลอดเวลา จนผมอดที่จะสงสารพี่คิวไม่ได้ แรกๆ พี่คิวก็หน้าหมอง มองตาละห้อยเลยครับ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าพี่คิวหาทางออกให้กับปัญหาของตัวเองได้แล้วครับ
เพราะพี่คิวแกเล่นตามติดคู่นี้เหมือนกันน่ะสิครับ พยายามหาทางเนียนเข้าไปแทรกกลางระหว่างคู่รักทอมดี้คู่นี้ตลอดเวลา ผมเห็นไอ้โรสฮึดฮัด ฟึดฟัด อยู่หลายรอบแล้วครับ ก็พี่คิวเนี่ยกวน..น้อยซะที่ไหน แต่มีสิ่งแปลกๆ ที่ผมสังเกตเห็นได้อีกอย่างคือ...สายตาของน้องมิมิที่มองพี่คิวครับ เป็นสายตาที่ชื่นชม แกมเชิญชวน แล้วยังรอยยิ้มหวานยั่วยวนที่ขยันแอบส่งให้พี่คิวอีกครับ...มันยังไงกันล่ะเนี่ย น่าสงสัย!!!
“เลิฟ เราช่วยย่างไหม” ไอ้แชมป์ครับ ปรี่เข้ามาหาผมทันทีที่พี่เซฟเดินไปเข้าห้องน้ำ
“ไม่เป็นไรแชมป์ เราย่างให้พี่เซฟอยู่น่ะ แชมป์จะกินอะไรก็ย่างเลยไม่ต้องเผื่อเรา”
“เลิฟคบกับพี่คนนั้นจริงๆ ใช่ไหม” หลังจากเงียบไปอึดใจไอ้แชมป์ก็ถามขึ้นมาครับ
“จริง...เออ...แชมป์ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหม หลังจากจบปาร์ตี้แล้ว เราขอคุยด้วยนะ เรามีเรื่องอยากเคลียร์กับแชมป์” แชมป์หน้าเสียกว่าเดิมอีกครับ ผมว่าแชมป์ก็คงจะพอเดาได้ว่าเรื่องที่ผมจะคุยด้วยน่ะคืออะไร
+
+
+
“พี่เซฟ เดี๋ยวเลิฟขอไปคุยกับแชมป์หน่อยนะ” ขออนุญาตซะหน่อย เดี๋ยวมีงอน
“คุยไรครับ ทำไมต้องไปคุยกันสองคน” แง่ เสียงเข้มมาเลย อย่าเพิ่งหึงเค้าดิ
“ก็จะไปเคลียร์กับมัน พี่เซฟก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าแชมป์มันชอบเลิฟอยู่ เลิฟอยากจะเคลียร์ความรู้สึกกับมัน มันอาจจะเจ็บตอนนี้ แต่ดีกว่ามันจะมานั่งหวังลมๆ แล้งๆ ต่อไป”
“แต่แชมป์ก็น่าจะรู้ว่าพี่กับเลิฟคบกัน แค่นี้ก็น่าจะตัดใจได้แล้ว” คือไม่อยากให้ไปคุยกันสองต่อสองว่างั้น บทจะดื้อ ก็ดื้อมากนะเนี่ยแฟนใครวะ
“ก็ใช่...มันรู้...แต่ว่าบางที การที่เราได้พูดจากปาก แสดงออกจากใจ มันทำให้รู้สึกดีกว่าปล่อยให้เขารู้เอง คิดเอง เจ็บเองนะ อย่างน้อยแชมป์ก็เป็นเพื่อนของเลิฟ แถมยังอยู่กลุ่มเพื่อนสนิทของไอ้โรส มันเป็นเพื่อนที่ดี นิสัยดี เลิฟก็ไม่อยากเสียเพื่อน พี่เซฟเข้าใจเลิฟนะครับ” เอาน้ำเย็นและเหตุผลเข้าลูบซะหน่อยครับ ดับร้อน
“ก็ได้ครับ ว่าแต่ไปด้วยไม่ได้เหรอ” ยังมีหน้ามาอ้อน
“พี่เซฟอะ ดื้อนะเดี๋ยวนี้ ไม่ไว้ใจเลิฟหรือไงครับ เลิฟคุยไม่นานหรอก ไปรอเลิฟที่ห้องนะครับ เดี๋ยวเลิฟไปนอนด้วย ฟอดดดดด” ต้องมีของแถมครับ ไม่งั้นจะงอแงไปมากกว่านี้ ว่าแต่แก้มพี่เซฟก็นุ๊ม นุ่มเหมือนกันนะเนี่ย
“งั้นรีบมาเร็วๆ นะครับ พี่จะอาบน้ำรอ” อ๊ากกกก อาบน้ำรออะไร เอาให้เคลียร์ พูดเสร็จแล้วเดินหนีไปเลย พูดให้จิ้นนะเนี่ย
ผมก็เดินตามหาแชมป์ครับ หาไม่นานก็เจอ มันนั่งอยู่ริมทะเล แถวๆ หน้ารีสอร์ทนั่นแหละครับ เงียบสงบ มีไฟจากทางรีสอร์ท เปิดส่องตลอดเวลา ไม่อันตราย และเปลี่ยวเกินไป ผมรีบเดินไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆ แชมป์
“จะมาบอกให้เราตัดใจใช่ไหม” แชมป์เอ่ยขึ้นก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร
“อืม...แชมป์ เรารู้ว่าแชมป์ชอบเรา แต่เรารักพี่เซฟ เราขอบใจที่แชมป์หยิบยื่นไมตรี ความหวังดี มาให้เรา เราขอรับทุกอย่างไว้ในฐานะของเพื่อน แต่ที่เกินกว่านี้เราคงรับมาไม่ได้” ผมเป็นคนพูดตรงๆ ครับ ความจริงอาจทำให้เจ็บ แต่ไม่ตายครับ
“ทำไมเป็นเราไม่ได้...เรารักเลิฟนะ เรารักเลิฟมาก่อนผู้ชายคนนั้นอีก เราพยายามแสดงออกให้เลิฟเห็นตลอดว่าเราชอบเลิฟ แต่เลิฟก็ทำเหมือนไม่เห็น เราไม่ดีตรงไหน เราไม่มีอะไรที่ผู้ชายคนนั้นมีหรือไง เราไม่เคยโลเลเหมือนผู้ชายคนนั้น เราไม่เคยทำให้เลิฟเสียใจ เรามั่นคง เราไม่สับสน และเราก็รักเลิฟไม่แพ้ใคร ทำไมล่ะ ทำไมเป็นเราไม่ได้” ตอนนี้เราสองคนหันหน้ามาเผชิญกัน แชมป์เขย่าหัวไหล่ผมจนหัวสั่น เสียงที่พูดกันได้ยินแค่สองคนกลับดังขึ้นเรื่อยๆ
“เราตอบไม่ได้หรอก ว่าใครดีกว่าใคร ทุกคนก็มีคุณค่าของตัวเองไม่ต่างกัน แต่สิ่งที่พี่เซฟมีเหนือทุกคนคือ ความรักของเรา เป็นสิ่งที่เราเองก็ให้ใครไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราให้แชมป์ไม่ได้ แต่เราให้ใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะเราให้พี่เซฟไปแล้ว การที่เราจะรักใครซักคน เราก็ตอบไม่ได้หรอกแชมป์ว่าทำไม ไม่ใช่เพราะเขาดีกว่าทุกคนบนโลกนี้เราถึงรักเขา แต่เพราะเรารักเขา เขาถึงดีกว่าทุกคนในสายตาเรา เรามีเจ้าของแล้วแชมป์ หัวใจเรามีเจ้าของแล้ว เรารักพี่เซฟมาก แล้วเราก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจด้วย เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ได้เหรอแชมป์”
“เฮ้อ!!! อกหักจริงๆ ซินะ เราไม่ควรหวังอีกต่อไปใช่ไหม” ผมพยักหน้าช้าๆ เพื่อยืนยันคำตอบให้กับแชมป์
“เราจะพยายามตัดใจจากเลิฟนะ แต่จะให้ปุบปับเลยคงไม่ได้ เลิฟเองก็กำลังมีความรัก เลิฟก็เข้าใจใช่ไหมว่าการที่จะหยุดรักใครซักคน...มันทำยากแค่ไหน แต่เราจะพยายาม และตั้งแต่นี้ไป เราจะเป็นเพื่อนที่ดีของเลิฟนะ” ผมยิ้มรับมิตรภาพใหม่ที่แชมป์กำลังพยายามหยิบยื่นให้
“ได้เลยเพื่อน ไว้กลับไป ไปหาร้านออดิชั่นเล่นดนตรีกัน” ครั้งนี้ผมจะไปแจมกับวงของไอ้โรสไอ้แชมป์มันครับ ไปเล่นที่ผับตอนกลางคืน ได้เงิน แถมได้ประสบการณ์ด้วย นักร้องนำวงไอ้แชมป์มันไปซัมเมอร์ที่ต่างประเทศครับ
+
+
+
+
+
ผมกลับเข้าห้องพักตัวเอง ในห้องรับแขกไม่มีคนอยู่แล้วครับ ป๊ากับม๊า แล้วก็ไอ้โรสคงแยกย้ายกันเข้าห้องนอนแล้ว ในห้อง VIP สำหรับครอบครัวผม มันจะเป็นห้องใหญ่แล้วก็มีห้องแยกๆ อีกสามห้องครับ ห้องใหญ่สุดของป๊ากับม๊า มีห้องน้ำในตัว ห้องเล็กอีกสองห้องจะใช้ห้องน้ำร่วมกันครับ คือห้องที่ผมนอนและอีกห้องก็เป็นของไอ้โรสไป
ผมรีบเข้าไปอาบน้ำ ขัดสีฉวีวรรณตัวเองให้หอมสะอาด สดชื่น เสร็จแล้วก็ออกมายืนเลือกชุดนอน
ใส่อะไรดีหว่า!!! ปกติก็ใส่เสื้อยืดเน่าๆ กับกางบ๊อกเซอร์เก่าๆ นอน แต่ว่าวันนี้เป็นคืนแรกที่จะได้นอนกับแฟน เอาให้ดีกว่าเดิมหน่อยดีกว่านะ ผมเลยเลือกใส่กางเกงผ้าฝ้ายขายาวเนื้อนิ่มสีฟ้า กับเสื้อยืดตราห่าน (ไม่ได้โฆษณาแต่ของเขาใส่ดีจริงๆ) คอวีสีขาวตัวใหม่ ทาครีมและแต่งตัวเสร็จ ก็รีบย่องออกจากห้องครับ
ปลอดโปร่งครับ ทางสะดวกรีบออกไปก่อนที่ไอ้โรสจะจับได้ดีกว่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!! แกร๊ก
ผมเคาะประตูเบาๆ อยู่สามที พี่เซฟก็เปิดประตูต้อนรับด้วยรอยยิ้มกว้าง แหม!! หน้าตาไม่ค่อยจะบ่งบอกความคิดเลยนะ
เดินเข้ามาในห้อง พี่เซฟก็ดูฟุตบอลอยู่ครับ ผมก็ชอบนะ แต่ไม่ใช่คู่ที่เชียร์ก็เลยไม่สนใจเท่าไหร่
“นอนเลยไหมครับ” เฮ้ย!!! ก้นยังไม่ทันแตะเตียงจะนอนเลยเหรอ
“ไม่คุยกันซักหน่อยเหรอครับ ไม่อยากรู้เรื่องที่เคลียร์กับแชมป์เหรอ” ในที่สุดผมก็หย่อนก้นลงนั่งบนปลายเตียงครับ เตียงขนาดควีนไซส์ ไม่ใหญ่ไม่เล็กมาก
“ไม่อะครับ พี่ไว้ใจเลิฟของพี่ว่าจะต้องเคลียร์ทุกอย่างได้เรียบร้อย นอนเลยเถอะพี่ง่วง” แล้วพี่เซฟก็ปิดโทรทัศน์ ปิดไฟ เหลือแต่โคมไฟที่หัวเตียงส่องแสงนวลตา ผมก็ไม่มีทางเลือกครับ เลยกระดึ๊บกระดึ๊บตัวเองขึ้นไปนอนบนเตียง พี่เซฟก็ตามมาติดๆ ครับหัวยังไม่ทันถึงหมอน ก็ฟัดแก้มผมทันที
ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
“ชื่นใจที่สุด หอมเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลย” จ้า ขอให้ไม่เบื่อตลอดไปนะ...
พี่เซฟกึ่งค่อมตัวผมอยู่ มือข้างหนึ่งเท้าลงบนที่นอนพยุงตัวให้อยู่เหนือตัวผม มืออีกข้างไล้แก้มผมเบาๆ สลับกับก้มลงไปหอม ก่อนจะค่อยๆ วนเวียนมาอยู่แถวๆ ริมฝีปาก พี่เซฟค่อยๆ แตะปากลงบนกลีบปากผมเบาๆ ก่อนที่จะเน้นย้ำซ้ำๆ หยอกเอิน แต่ก็จริงจัง เมื่อปากเราสองคนแนบสนิท ลิ้นอุ่นๆ ของพี่เซฟก็ค่อยๆ รุกล้ำเข้ามาในปากผม ผมเผยอปากรับอย่างสมยอม
พี่เซฟยังคงวนเวียน แนบชิดอยู่บนริมฝีปากของผม จูบไปสลับกับคำรักหวานหู ที่คอยพร่ำบอกว่า ‘พี่เซฟรักเลิฟนะครับ’ ‘รักมากนะครับ’ เหมือนผีเสื้อนับร้อยนับพัน กระพือปีกอยู่เต็มอก มันวูบไหวเหมือนตกจากที่สูง แต่ร่วงลงมาสู่ขนนกที่บางเบา อ่อนหวาน อิ่มใจ
“พ...พี่...พี่เซฟ..ครับ...ไหน...อืม...ไหนว่า...อืมจะ...นอนกอดกัน...ไง” ลมหายใจผมเริ่มติดขัด เมื่อพี่เซฟรุกเร้า ซุกต่ำลงที่ซอกคอ สลับกับเป่าลมหายใจเบาๆ ที่ใบหู อึ๊ยยย!!! มัน...มัน...บอกไม่ถูกครับ รู้สึกดี แต่ก็จั๊กจี๋ รู้สึกว่าหน้าเริ่มเห่อด้วยเลือดลมที่ไหลเวียนไปซับอยู่บนใบหน้า
“หืม!! พี่บอกเหรอครับว่า...นอนกอดกันเฉยๆ ก็เลิฟบอกห้ามพี่ไปทดลองกับใคร พี่ก็กำลังจะทดลองกับแฟนตัวเองนี่ไง หืม...ไม่ได้เหรอ” พี่เซฟกลายร่างเป็นคนเจ้าเล่ห์ตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับเนี่ย แววตาวิบวับ บวกกับรอยยิ้มมุมปากที่ยั่วยัว กลายเป็นทำให้ผมต้องสอดแขนโอบรอบคอพี่เขา เมื่อพี่เซฟก้มลงมาชิมริมฝีปากของผมอีกครั้ง
“อืม...อืมม พี่เซฟ...อืม พอก่อนครับ...อืม...ให้เลิฟ...ไป...ศึกษา..มาก่อนสิ..อืม” ผมปฏิเสธได้อย่างยากเย็นมากครับ เพราะพี่เซฟไม่เปิดโอกาสให้ปากผมได้ใช้งานเลย
“ไม่อนุญาตให้ไปศึกษาเองครับ ห้ามมองผู้ชายคนอื่นโป๊เด็ดขาด มองพี่ได้คนเดียวเข้าใจไหม หืม!! ฟอดดด!!!” โอ๊ยย!!!! แก้มช้ำหมดแล้วเนี่ย โหยใจร้ายเกิดมายังไม่เคยมองผู้ชายโป๊เลย แล้วพอจะเห็นก็โดนจำกัดให้เห็นได้คนเดียวอีก ไม่ยุติธรรม
อ้าว!!! เผลอ คิดอะไรเพลินแป๊บเดียว มือพี่เซฟไม่อยู่สุขแล้วครับ ลูบไล้ไปทั่วตัวผม ปากก็ยังคงซุกไซ้ซอกคอ ไล่วนมาบนแอ่งชีพจร ค่อยๆ ต่ำลงๆ มือไม้ก็ปัดผ่านสะเปะสะปะไปทั่วร่าง เผลอแว๊บเดียวก็สอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวบางของผม คราวนี้ลมหายใจผมรวยรินเต็มที แต่หัวใจผมดันเต้นรัวเร็วเหมือนมีใครมาตีสแนร์สักสิบใบพร้อมกัน
เสื้อยืดผมหลุดออกจากตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ มารู้ก็ตอนลิ้นอุ่นๆ ลากเรื่อยวนต่ำมาที่สะดือ
“อืมมม....อ่าห์!!!! พี่....อืมม....พี่เซฟ..ครับ...พ...พอ...ก่อน...อืมมม” ผมเผลอแอ่นตัวรับสัมผัสของพี่เซฟโดยอัตโนมัติ พร้อมครางเสียงในลำคอ พี่เซฟเหมือนจะพอใจ ละเลงลิ้น วน รัว อย่างไม่ลดละ
มือพี่เซฟเกาะอยู่บนขอบกางเกงของผม พร้อมจะปลดลงจากร่างของผมทันที
ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง “เปิดประตู!!!!!!!!!”
เฮ้ย!!! ผมเผลอสะดุ้งสุดตัว เลยทำให้เข่ากระแทกเข้ากับจุดยุทธศาสตร์ของพี่เซฟเข้าอย่างจัง
“โอ๊ยยยยย!!! ที่รัก ที่รักยังไม่ได้ใช้งานเลยจะทำให้มันเจ๊งซะแล้วเหรอครับ” ยังมีหน้ามาทะลึ่งอีก แล้วใครมาตะโกนเรียกอยู่หน้าห้องเนี่ย เสียงคุ้นๆ
“เฮ้ยยยย!!! บอกให้เปิดประตู อย่าให้พักเข้าไปนะเว้ย” คราวนี้สะดุ้งพร้อมกันทั้งคู่เลยครับ ชัดเจนมากกกกก!!! เสียงไอ้โรสครับ
“พี่เซฟครับ...เออ...ไปเปิดประตูเถอะครับ” เปิดเถอะฮะ เดี๋ยวเส้นเลือดในสมองมันแตก ตะโกนแหกปากซะขนาดนี้ แขกห้องข้างๆ เขาจะฟ้องร้องรีสอร์ทเราได้ว่า ทำไมรีสอร์ทระดับห้าดาวถึงปล่อยให้ทอมวิกลจริตเข้ามาอาละวาดได้
“เฮ้ออออออ!!!! ที่ผ่านมาพี่ไม่เคยแค้นน้องโรสเท่าวันนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย” ผมรีบหยิบเสื้อมาใส่ พี่เซฟก็ฟึดฟัดตัดพ้อเล็กน้อยก่อนจะเดินปัดๆ ไปเปิดประตู
ตุบ!!!! โอ๊ย!!!!!
“ไอ้โรสสสสสสสสสสส!!!!” เสียงโอ๊ยที่ได้ยินคือเสียงพี่เซฟครับ เสียงดังตุบเบาๆ นั่นคือเสียงฝีเท้าไอ้โรสที่ยันตรงกลางลำตัวพี่เซฟทันทีที่พี่เซฟเปิดประตู ผมตกใจตะโกนลั่น พร้อมรีบถลาเข้าไปหาพี่เซฟที่นอนกุมท้องอยู่บนพื้นห้องหน้าประตู
“ไอ้เลิฟมาทำอะไรห้องนี้ กลับห้องเดี๋ยวนี้” ผมหันไปมองไอ้โรส แล้วมองเลยไปข้างหลังเห็นน้องมิมิมาพร้อมไอ้โรสด้วย สงสัยจะนอนด้วยกัน
“ไม่กลับ คืนนี้เราจะนอนห้องนี้ เราจะนอนกับพี่เซฟ” พอพี่เซฟพยุงตัวไปนั่งบนเตียนได้แล้วผมก็หันไปแวดใส่ไอ้โรสทันทีครับ
“จะนอนกันสองคนได้ยังไง เดี๋ยวไอ้บ้านี่มันก็ทำมิดีมิร้ายแกหรอก” โหยยย กูสมยอมเว้ย!!!
“แต่พี่เซฟเค้าเป็นแฟนฉัน แล้วถ้าเราจะมีอะไรกันจะผิดตรงไหน ทีแกกับมิมิยังนอนห้องเดียวกันได้เลย” มันติ๊ดฉึ่ง ฉิ่งฉับกันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วครับ
“แต่ไอ้พี่เซฟมันเป็นผู้ชายนะ” กรูเป็นผู้หญิงหรือไงวะ
“อ้าว เราก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผิดตรงไหน กลับไปนอนเหอะโรส เรากับพี่เซฟก็จะนอนแล้ว” ผมพยายามดันไอ้โรสออกนอกห้อง แต่มันขืนตัวไว้ครับ
“ฉันกะแล้วว่าแกจะต้องไม่ยอม เอาล่ะ ฉันโทรให้พนักงานเอาเตียงมาเสริมแล้ว ในเมื่อแกจะนอนห้องนี้ ฉันก็จะนอนด้วย” เออะ!!! มึงจะหวงกูไปไหนไอ้โรส กูเป็นพี่มึงนะไม่ใช่ลูกมึ๊งงงงงง ป๊ากับม๊าก็ยังไม่เห็นว่าอะไรเลย
“ไอ้โรส แกบ้าเปล่าวะ” ผมว่าอากาศร้อนอาจทำให้สมองคนเลอะเลือนได้นะครับ
“ฉันห่วงพี่ชายตัวเองผิดตรงไหนวะ” แต่ผมว่ามันอยากจะแกล้งพี่เซฟครับ คงยังไม่สะใจมัน
พอพนักงานมาเสริมเตียงเสร็จ คราวนี้คงจะได้นอนกันจริงๆ แล้วล่ะครับ ไอ้โรสกับน้องมิมินอนกอดกันบนเตียงเสริม ผมกับพี่เซฟก็นอนกอดกันบ้าง ดีนะครับที่ไอ้โรสไม่ได้ห้ามผมกับพี่เซฟนอนเตียงเดียวกัน
พี่เซฟดึงหมอนออกมาไว้ข้างเตียงหนึ่งใบ เหลือหมอนไว้หนุนด้วยกันอีกหนึ่งใบ พี่เซฟสอดมือใต้ท้ายทอยของผม รั้งศรีษะผมเบาๆ ให้ตะแคงซบลงบนไหล่กว้าง แขนข้างซ้ายของผมก็วาดโอบรอบลำตัวของพี่เซฟไว้ พี่เซฟทาบทับแขนขวาของพี่เขาลงบนแขนผม ลูบเบาๆ เหมือนกล่อมพร้อมทั้งซบลงมาสูดกลิ่นหอมเส้นผมของผมเบาๆ
ผมรู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนนี้ อุ่นใจและพร้อมที่จะฝากทุกอย่างไว้กับผู้ชายคนนี้
ผมค่อยๆ เคลิ้ม กำลังจะอยู่ในภวังค์ แต่.....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ปั้ง ปั้ง ปั้ง !!!!!
ว้อยยยยยยยยยยยย!!!! อะไรนักหนาวะเนี่ย คนจะหลับฝันหวานกับแฟนแค่นี้ต้องมีมารผจญตลอดเลยวะ แล้วคราวนี้ก็เป็นผมที่ฮึดฮัด ลุกพรวดออกไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว อยากจะรู้จริงๆ ว่าใครวะ
พรวด แอ๊ดด!!!
“พี่มาขอนอนด้วยนะ นอนคนเดียวมันเหงา คิดถึงสุดที่รัก”
“พี่คิวววววววววววว!!!!!”
เฮ้อ!! ผมว่าพรุ่งนี้เราลงไปนอนล็อบบี้กันทั้งหมดนี่เลยดีไหม????
++++++++++++++++++++++++
โถ่ๆๆๆ สงสารพี่เซฟ มารผจญ เยอะเกิ๊น ฮ่าๆๆๆ
อ่านแล้ว อย่าลืมเม้นท์กันซักนิดนะคะ ขอบคุณค่า :กอด1: :pig4:
-
ขัดใจ :serius2:
การ์ตูนมากไปหน่อย
หักมุมแปลกๆ
ขอเก็บบวกไว้ก่อนนะวันนี้
-
มารผจญ :z3: :m20:
-
เกือบ เกือบแล้วพี่เซฟของน้องเลิฟ เกือบจะได้เป็นของกันและกันแล้ว :impress2:
แต่พี่คิวมีแววว่าจะไม่ต้องเปล่าเปลี่ยวนานนักแล้วแฮะ
งานนี้ความเจ้าชู้ของน้องมิมิน่าจะเป็นตัวช่วยที่ดีสำหรับพี่คิว
ทำหน้าที่ก่อนค่ะ เท่าที่เห็นมีสองที่ "ลมๆแล้งๆ" ไม่ใช่ "ลมๆแร้งๆ" อันนี้ตอนน้องเลิฟขออนุญาตพี่เซฟไปเคลียร์
แล้วก็ "รุกเร้า" ค่ะ ไม่ใช่"รุกเล้า" ตอนที่..แหะๆ พี่เซฟรุกเลิฟ (อายยยยยยยยยยยย)
-
5p ไปเลยเส่ะ
นอนกันเต็มห้องไปหมด มารผจญเยอะดี
-
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
เกือบไปและ :impress2:.........................เชียร์พี่คิวไปเลย....ความพยายามเป็นเลิศ
-
:m20: ยกกันมาหมดเลย เด็ดสุดยกให้พี่คิวเลยค่ะ พี่คิวเยี่ยมยอดที่สุดเลย o13
พี่คิวค่ะ ไม่ต้องปล่อยฟีโรโมนออกมามากนักก็ได้นะค่ะ ระวังตัวหน่อยก็ดีเด๋วงานเข้า เด๋วโรสของพี่คิวจะเข้าใจผิด แถมประเคนมือ เท้าใส่พี่คิวโทษฐานจะมาแย่งแฟนของโรส o22
-
โรสหวงนู๋เลิฟเกิ๊นนนน :laugh:
ปล.สงกรานคงอยู่บ้านเหมือนกันค่ะคุณMercy เตรียมอ่านหนังสือสอบอ่า เปิดสงกรานปุ๊บสอบทันทีเยย :sad4:
-
:laugh: :laugh:สุดยอดเลยไอ้พี่คิว o13
:z2: :z2:
-
ว้าวๆ ไม่ได้อ่านซะหลายตอน หมั่นไส้คุณน้องเลิฟค่ะ
น้องกระดี้กระด้ามาก ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กว่าจะเข้าใจกัน พี่เซฟเที่ยวรอบประเทศ แถมมาหักมุมหนีไปอยู่ในห้อง
รอน้องเลิฟมาง้ออีก พี่เซฟหักมุมจริงๆ
เคาะเข้าปายยยยยยยยยย ประตูน่ะ
ปล.เชียร์พี่คิวน้องโรส ฮ่า ฮ่า ฮ่า
-
:laugh:
ขำก็ขำ สงสารก็สงสารอะ
ฮ่าๆ พี่เซฟขา....มามะโผมาสู่อ้อมอกหนูเหอะ กร๊ากๆ
-
:z3: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ใจมากคร่ะ
5555+
-
ขำโครต
มุกพี่คิวมาตอนท้าย นี่นึกไม่ถึงจริงๆ
-
สงสารพี่เซฟจริงๆมารเยอะมาก
แต่ชอบมารตัวสุดท้ายนะเด็ดสุด :m20:
-
กร๊าากกกกกกกกกกก......มารผจญเยอะอ่ะ..ฮ่าฮ่า พี่เซฟเอ้ย จะกินน้องเลิฟนี่ท่าจะยากมีแต่คนมาขัด...
แล้วนี่ยังจะมีพี่คิวมานอนด้วยอีก หุหุ..น้องมิมิ จะออกลายทิ้งโรสไปกอดพี่คิวมั้ยเนี่ย
-
:jul3: จิง ๆ เลย
ทั้ง โรส ทั้งพี่คิว
สงสารตาเซฟจัง :m20:
-
Mercy ใจร้ายจัง ยังไม่ยอมให้พี่เซฟปฏิบัติการให้สำเร็จก่อน :m20: :m20:
แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่ เลิฟ จะโดน...............ซักที่อ่ะ
-
อีป้าแกๆ ก็นึกว่าจะได้จุดประทัดฉลองจิ้น น้องเลิฟซะแล้ว
แต่แหมม.. เสียจิ้นสะงั้น คนแก่อารมณ์เสียอย่างแรงค้า...
แต่แอบสะใจดีกัยการหักมุม นอนรวมกัน รีสอร์ท หรือ ศาลาวัดค้า..... 55555555
-
มารผจญจริงๆ
แล้วเมื่อไรน้องเลิฟจะเสียตัวเนี่ย !
-
ฮา เลยจริงๆๆ
พี่เซฟ อด
โรส หนิจริงๆๆเลย
แต่พี่คิว แบบว่าฮา จริงๆ เลย มาได้ไงเนี้ย(ประมาณนี้เลย)
เชียร์พี่คิว ค่ะ 555+
-
ตาย ตาย ตาย
เฮียเซฟกูตายแน่ ค้างกางอากาศได้อีก
แบบว่าโรสปล่อยเลิฟเลิฟไปเห๊อะ ทีตัวเองยังฉิ่งฉับกับมิมิได้เลย
เฮียคิวจัดการกับสุดที่รักของเฮียด่วน :angry2:
-
ชอบพี่คิวอ่ะ 555
-
555555555555555555 :laugh: ฮาโคตร :m20:
เอาเลยพี่คิว กั้นกลางไปโลด :jul3:
โรสนี่ก็ขัดอีกนะ :sad4: เค้าจะ NC อ่ะ ๆๆๆๆ
ชิ๊ช๊ะ !! แอบเคืองโรส :a14:
พี่คิวจัดการหน่อยยย เร๊ว !
-
สงสารพี่เซฟจังเลยน้อ พี่เซฟสู้ สู้ สู้
-
+1 ก่อนเลยค่า
เพิ่งตามมาอ่านเรื่องนี้
เลิฟน่ารักมากๆเลย :o8:
อ่านไปถึงตอนที่จะตัดใจจากพี่เซฟก็สงสารมากๆ โฮวๆ
เลิฟทำผิดอะไร แต่พอรุ้ว่าพี่เซฟเริ่มจะมีใจแล้วก้รู้ตัวแล้วก็ดีใจ ฮี่ๆ
ส่วนตอนล่าสุดนั้น ,, ห้องนี้คงกลายเป็นห้องที่วุ่นวายไปแล้วแน่นอน
จะมีใครสักคนได้หลับมั้ยล่ะนั่น ฮ่าๆ :laugh:
-
น้อง มิมินี่ดูท่าจะแรแอดเงียบนะคะเนี้ย หุหุ
พี่เชฟ สู้ๆนะคะเอาใจช่วย 555อยู่กันเป็นครอบครัวมันก็ต้องมัอะไรมาขวางแบบนี้แหละ อย่างนี้ต้องฉุดไปไหนต่อไหนกัน2ต่อ2 :z10: :z10: :z10:
-
วันศุกร์แล้ว มาต่อเหอะครับ อยากอ่านๆ
-
:z13:
^
^
^
^
เด็กคนนี้ คุณพี่เพิ่งจะลงเมื่อคืนเองนะคะคุณน้อง วันนี้วันสุดท้ายของการทำงานก่อนหยุดยาว
ขอคุณพี่ไป ลั่นล้า ฮาเฮก่อนนะ เดี๋ยวมาต่อให้ใหม่ เมื่อไหร่ดีหว่า?????
-
ฮ่าาาาา แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ :m31: คับแค้นขุ่นเคืองป่วงๆหวิวในจิต
โร สสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :z3: :seng2ped: เป็ดยังเซ็งไปคิิดเอาเอง -- *
:fire: :angry2:
ภาวะความเครียดรุนแรง :a5: o22
นัง มิมิ นัง หมาชิสุึ จะคาบ พี่คิวไปแด๊ก งาย ยย
:angry2: อย่าไปยอมมันโรสสส
อะไรของเมิง เอาไป :z6:
ย้ายมานอน ห้องเดียวกันหมด -- * :z10:
o13 เยี่ยม เป็ดยังเซง ..
เอาอีมิมิออกไป จะดีมาก TT^TT
พี่คิวว ต้องย่องง คืนนี้ ห้าๆๆ . .
สงสาร เซฟ
รัก คุณเมอรซี่ๆๆ >3<
-
สุดยอด
-
โอกาสหลุดลอยไปแล้ว
ไม่มีทางกุ๊กกิ๊กกันได้หรอก
ต้องผ่านด่านโรสก่อนนะพี่เซฟ
-
อ่านครั้งแรกแบบ Non-Stop นั่งอ่านไป ขอบอกการเล่าเรื่องเนี่ย ชอบมากๆๆๆๆ ตอนแรกแอบไม่ค่อยชอบน้องเลิฟเท่าไหร แต่พออ่านไปอีกนิดเนี่ยถึงกับเกลียดไอ้พี่เซฟ (จะโดนน้งเลิฟว่าไหมเนี่ย เรียกที่รักน้องว่าไอ้) ถ้าเราเป็นน้องเลิฟง้อแล้วแต่ไม่หายก็ช่างเค้าไป เราหาได้ดีกว่าเยอะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ หวานได้อีก จะสวีทไปถึงไหนค่ะคุณ รู้ไหมว่าคนอ่านอิจฉาขนาดไหน แปปๆหอมเนี่ย ก็ไม่ไหวนะ แก้มน้องช้ำหมดพอดี แต่อีกตอนสุดท้ายเนี่ยอะไรกัน ยกโขยงเข้ามาในห้องกันหมดแล้วเมื่อไรน้องจะได้เสียตัว อุ้ย! ไม่ใช่ เมื่อไรน้องจะได้สวีทกันสองต่อสองกับพี่เซฟกัน ชอบค่ะเรื่องนี้ ขอฝากเนื้อฝากตัวและหัวใจไว้เป็นแฟนคลับด้วยนะค่ะ
ปล.รอตอนต่อไปค่ะ เจ้คนแต่งสุดสวย
-
ส่งพี่คิวมาทางนี้ก็ได้นะ
อิอิ
:z1:
-
แนะนำให้นอนลานจอดรถค่ะ
ท่าทางจะกว้างนะค่ะ
o13
-
หึย หมั่นไส้
อีกนิดหนึ่ง
55+
-
รอน้ากร๊าบ :man1:
-
ง่ะ คุณพี่คิวน่ารักมาก ๆ :o8:
อ่านไป อ่านมา ......... ชอบ Character คุณพี่คิวที่ซู๊ดเลยเจ้าค่ะ
แม้นนนนน....แมน แอนด์ รูปหล่อ
อร๊ายยยยยยย........น้องหนิมอยากจะละลาย :-[
ปล. คุณพี่ Mercy เจ้าขรา....... น้องหนิมตัดใจไม่บอกรักกะผู้ชายคนนั้นแล้วเจ้าค่ะ...... :sad11:
เป็นเพื่อนกันไปอย่างนี้ดีก่าเจ้าค่ะ ไม่อยากช้ำใจ และไม่อยากเสียเพื่อน
-
o18พี่เซฟรออีกหน่อยนะ รอไห้พี่คิวปราบสุดที่รักก่อน คงม่ายมีใครมารบกวนแล้วแหละๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
คุณหนิมครับ
ยังไงชายแท้ก็คือชายแท้อยู่วันยังค่ำ ถ้าประเมินสถานการณ์ดูแล้ว คิดว่าเค้ารับเราไม่ได้แน่ๆ ก็เจ็บมันไว้ในใจดีกว่า
ถึงไม่ได้ครอบครองแต่แค่อยู่ในสายตา คอยดูอยู่ห่างๆ มันก็สุขใจแล้วล่ะ
เป็นกำลังใจให้นะ
-
555 ไม่ได้นอนกันพอดี
-
คิดถึงนะตัวเองง
. .. :z2:
หยิบเอา นัง มิมไปทิ้งลงโถแล้วกด ให้น้ำดูดหายไปไป
รู้สึกรำคาญตะหงิดๆ
เหมือนมัน เป็นไรฝุ่น
-
55555
สงสารพี่เซฟ แต่ขำมากกว่าค่ะ ฮ่าๆๆ
พี่คิวน่ารักกอ่ะ ถ้าเป็นคนอื่นคงยอมแพ้แล้ว
ขอให้สุดที่รักใจอ่อนเร็วๆ
-
อ่านทันแระ
:m20: :m20:ชอบพี่คิวจังอ่ะ
-
ไม่ใช่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วก็สลับคู่่นะ
เป็นแบบ เลิฟ-โรส พี่คิว-พี่เซฟ ส่วนน้องมิมิก็ตกเตียง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...............โคตร :กอด1:
-
ยังคง วนเวียน อยู่แถวๆนี้
ยังคงยืนกรานตั้งมั่นตรงเด่แน่วแน่ . .เอา หญิง มิมิ จับทิ้งลงชักโครกไปซะ แล้วกดด ให้ายไป .. กับน้ำ ห้าๆๆ
+1 ... รัก ... คนแต่งๆๆ จูบบบ ๆๆ
่
-
กร๊ากกกกก NC จริงๆ ด้วย :m16:
-
ดีค๊าบบบบ
หายไปนาน แหะๆ หยุดอยู่บ้านแล้วขี้เกียจยังไงชอบกล
มุมานะอ่านหนังสือที่ซื้อมาจากงานสัปดาห์ฯ มีกว่า 20 เล่ม เพิ่งอ่านไปสามเล่มเอง กร๊ากก
ใครที่รอน้องเลิฟเสียจิ้น ก็รอกันก่อนนะคะ ตอนที่แล้วเกือบๆ ไป อิอิ
แต่รู้สึกว่าตอนนี้ มีแต่คนชอบพี่คิวนะเนี่ย พระเอกตัวจริงจริงๆ เล๊ยพี่คิว
ตอนพิเศษพี่คิวกะโรส ก็รอกันซักนิดนะคะ (รอเยอะเนอะ แหะๆ)
พรุ่งนี้ขอไปลั่นล้า เล่นน้ำ ซักหน่อยค่ะ ตอนต่อไปจะรีบมาต่อนะ
:m1: :จุ๊บๆ: ทุกคน
+++++++++++++++++++++++++++++
Little Devil : อ้าว การ์ตูนไปซะงั้น ฮ่าๆๆ เอาน่าๆ ยังไงน้องก็ต้องตกเป็นของพี่เซฟแน่นอนค่ะ
สมุนไพร : มารเพี้ยบเลยค่ะ :laugh:
anajulia : นั่นสิ หวังว่าพี่คิวแกจะไม่โดนคาบไปรับประทานซะก่อนนะคะ (ขอบคุณสำหรับปรู๊ฟค่ะ)
Vesi : 5p จะดีเหรอ สองต่อสอง ยังเขียนรำบากเลยนะ โหะๆ :laugh:
tutu : พี่คิวขยันตามมากๆ ค่ะ
Phelyra : นั่นสิคะ ดีนะที่น้องมิมิแกไม่ได้แสดงออกมากนัก ไม่งั้นพี่คิวโดน 'ตรีน' สุดที่รักแน่เลย
vvivy : น้อง vvivy ไม่ออกไปไหนเหรอ พรุ่งนี้พี่ว่าจะไประเริงร่าที่สีลม โหะๆ ไว้เม้าท์กันต่อเนอะ
DE SaiKuNee : กองเชียร์พี่คิวเพียบ
ปลาทองสีชมพู : น้องมันกระดี๊กระด๊าจริงๆ ค่ะ ร่าเริงสุดขีด ฮ่าๆๆ
mahotsukai : mahotsukai พยายามเกลี่ยกล่อมให้พี่เซฟมาซบอกตลอดเวลา ฮ่าๆๆๆๆ :jul3:
cartoons : ขอบคุณที่ชอบค่า :กอด1:
insomniac : ทุกคนในห้องก็คงคิดไม่ถึงว่าพี่คิวแกจะมาเหมือนกันค่ะ
n2 : น้องมิมิมันโดนน้องโรสกอดไว้ตลอดค่ะเลยไม่สามารถลุกขึ้นมาออกลายได้
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายสงสารพี่เซฟ แต่ฮากระจายเลยนะคะ สงสารจริงเปล่า อิอิ
sayhi11 : มีแต่คนอยากให้น้องเสียตัวนะเนี่ย กร๊ากกก
PEENAT1972 : ป้าขา ป้ารอก่อนนะคะ อีกไม่ช้าไม่นาน คุณป้าได้จุดพลุฉลองแน่ค่ะ :กอด1: ป้าสิบทีเหมือนเดิม
tombaza : ฮ่าๆๆ มีแต่คนเชียร์ให้น้องเสียจิ้นจริงๆ ด้วย
Kwawaic : พี่เซฟคงเซ็งสุด แต่ว่าโรสคงเซ็งกว่าค่ะ หนีพี่คิวทั้งวันดั๊น ต้องมานอนห้องเดียวกันอีก
jiBtar : น้องโรสหวงเกิ๊นนน เนอะ ตอนนี้ความหวังอยู่ที่พี่คิวค่ะ ฮ่าๆ
[D]a[D]a [T]oo[ : แฟนๆ พี่คิวเยอะนะเนี่ย
jadezii : พี่คิวขา คนเชียร์พี่เพียบเลยค่ะ รีบๆ จัดการโรสนะคะ คุณ jadezii รอแป๊บนะคะ รอให้พี่คิวแกจัดการน้องโรสก่อนนะ
yunjaejoong : ไม่ต้องห่วงค่ะ พี่เซฟแกสู้ไม่ถอยแน่ค่ะ
K2KARN : ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่าน มาบวก มาเม้นท์ ตอนนี้คงจะมีพี่เซฟกะน้องโรสแหละค่ะที่นอนไม่หลับโหะๆ
samsoon@doll : ไม่ต้องฉุดน้องมันก็เต็มใจค่ะ แต่มิมิ แอบแรดเงียบจริงค่ะ ฮ่าๆ
๋JEFF : ต้องขอบคุณ ๋JEFF มากๆ ค่า มาเม้นท์บ่อยๆ ขอโต้ดดดน้า มาต่อช้า แต่แอบขำที่เรียกน้องมิมิว่า นังหมาชิสุ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ชอบบบบบ :man1:
maxtorpis : ขอบคุณค๊าบบบ :pig4:
bakanishi1 : ใจเย็นค่า โอกาสยังคงมีแน่นอนจ้า รอก่อนๆ
liTTle.SaLapaO : ขอบคุณมากๆ ค่ะที่มาอ่านแบบ non stop แถมเม้นท์ยาวๆ ให้ด้วย ชอบค่ะชอบอ่านเม้นท์ อิอิ ฝากด้วยนะคะอย่าลืมติดตามกันต่อไปนะ ปล. รู้ได้ไงอ่ะ ว่าเค้าสวย แม่นนะเนี่ย กร๊ากกกกก
krappom : อ้าววว นอกจากน้องมิมิแล้วยังมีคุณ krappom อีกคนนะเนี่ยที่รอพี่คิว เห็นไหมน้องโรส มีแต่คนจะแย่งพี่คิวนะ
i love u {knt} : ฮ่าๆๆๆ ลานจอดรถก็เป็นความคิดที่ดีนะคะ
ronlbb : ฮ่าๆๆ หมั่นไส้ ใครอ่า
arm32505 : มาแล้วค๊าบบบ ขอบคุณที่รอนะค๊าบบบ
O-สนิมสร้อย-O : :z13:แทงน้องหนิม ทะลุ ไส้ติ่งเลยค่ะ โหะๆๆ สรุปไม่บอกจริงๆ เหรอคะคุณพี่น้องหนิม หรือหาใหม่ดีกว่า เอาใจช่วยค่ะ สวยๆ อย่างเรานะคะ
● MaYa~Boy ● : มีพี่เซฟแกคงค้างค่ะ เลยไม่ได้นอนแน่ๆ ส่วนน้องโรสแกคงระแวงพี่คิว หลับไม่ลงเหมือนกัน
♥a2k♥ : พี่คิวแกสู้ไม่ถอยแน่นอนค่ะ
kungyung : ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ ท่าทางพี่คิวจะเป็นพระเอกตัวจริงนะเนี่ย มีแต่คนชอบพี่คิว อิอิ
pooinfinity : กร๊ากกก คิดได้ไงสลับคู่ ถ้าพี่คิวคู่พี่เซฟนี่ คิดภาพไม่ออกเลย ฮ่าๆๆๆ
kei_kakura : เขินๆๆๆ :-[ ชมเค้าเหรอน่ารักอะ
JJHJJH : ฮ่าๆๆๆ NC จริงๆ นะคะ
+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 24 เคลียร์ 2 (มาเคลียร์กะน้องบูมกันค่ะ) 13/04/10
กลับมาจากหัวหินกันแล้วครับ!!!
จริงๆ ยังไม่อยากกลับเลยครับ อยากอยู่กับเลิฟสองคนแบบไม่มีก้างตัวโตๆ หลายชีวิตที่คอยเกะกะ ระราน ขัดแข่งขัดขา ขัดเวลาความสุขของผมกับที่รัก ก้างทั้งหลายก็ยังไม่ร้ายเท่าหนามกุหลาบครับ...
ใช่แล้วครับ!! หนามกุหลาบแหลมๆ คมๆ ที่ชื่อ ‘โรส’ เผลอเป็นต้องทิ่ม ต้องตำผมตลอดเวลา แต่ผมก็พอเข้าใจนะครับ ก็ผมทำให้พี่ชายเขาเสียน้ำตา เสียใจ มากมายขนาดนั้น ก็คงจะต้องเอาคืนผมให้สาสมซะหน่อย ก็โอเคครับ ผมก็ทำอะไรมากไม่ได้นอกจากรอว่าเมื่อไหร่พี่คิวแกจะรูดหนามออกจากกุหลาบดอกนี้สำเร็จสักที!!
วันนี้เป็นวันที่ผมนัดเจอน้องบูมให้มาเคลียร์กันให้รู้เรื่องครับ แต่ผมไม่ได้บอกบูมว่าจะนัดมาเคลียร์นะครับ น้องโรสเธอเป็นคนคิดแผนนี้ขึ้นมาครับ เธอบอกว่าถ้าไปบอกว่านัดมาเคลียร์เดี๋ยวน้องบูมจะเตรียมสคริปดราม่ามาแสดงแน่นอน ถ้าอยากเห็นตัวตนเป็นๆ ก็ให้ทำตามแผนของเธอ ผมก็เลยบอกน้องบูมไปว่าผมซื้อของมาฝากจากหัวหินครับ
จริงๆ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าทำไมน้องบูมถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เพราะตอนที่น้องเขายังคงเป็นที่ปรึกษาให้ผม น้องบูมก็ทำตัวน่ารักไม่ได้มีปัญหาอะไร พูดง่ายเข้าใจง่าย ออกจะนิสัยดี ดูเป็นเด็กช่างพูดช่างคุยและร่าเริงด้วยซ้ำไป
อ๊ะๆ !!! อย่าเพิ่งเข้าใจผิดคิดว่าผมจะนอกใจน้องเลิฟของผมนะครับ เรื่องนี้ผมได้คุยกับเลิฟแล้วครับ ว่าทำไมน้องบูมถึงกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้ เลิฟบอกผมว่า บูมไม่ได้เปลี่ยนหรอก แต่ว่านี่คือตัวตนจริงๆ ต่างหาก ที่ผ่านมาที่อยู่กับผมมันก็แค่ละครฉากหนึ่ง...
ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกครับว่าน้องบูมจะทำแบบนั้นไปทำไม เลิฟบอกว่าเพราะว่าบูมชอบผม อยากได้เป็นของตัวเอง...จริงเหรอครับ...ผมว่าผมก็ไม่ได้จะหล่อเท่อะไรมากมายนะครับ จะมาอยากได้ผมทำไม ผมมีเจ้าของแล้วครับ เจ้าของผมดุนะ คุณๆ รู้จักแฟนผมกันดีใช่ไหมครับ...
น้องโรสเธอบอกว่า ถ้าอยากจะเห็นตัวตนเป็นๆ แบบจริงๆ ของน้องบูม ก็ให้นัดเจอกันที่ลับตาคนหน่อย แล้วให้ผมหามุมสงบซ่อนตัวเอาให้พอมองเห็นและได้ยินเสียง แล้วให้ที่รักผมเป็นคนหิ้วของฝากไปให้แทน แล้วลองแอบดูว่าน้องบูมจะออกงิ้วไหม...น้องโรสเธอใช้คำนี้จริงๆ เธอบอกว่า ‘นังเด็กบูมหน้าวอกออกงิ้วแน่’
“ฮัลโหล พี่เซฟ คิดถึงจังเลยครับ พี่เซฟกลับมาจากต่างจังหวัดรึยังครับ คิดถึงบูมไหม ไม่เห็นโทรหาเลย” ผมโทรนัดน้องบูมครับ ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยครับ น้องบูมรับสายแล้วมาเป็นชุดเลยครับ
“พี่กลับมาแล้วครับ ตอนนี้บูมอยู่ที่มหา’ลัย รึเปล่าครับ พี่ซื้อของมาฝากน่ะ เดี๋ยวแวะเข้าไปให้ครับ”
“อยู่ครับ ดีใจจังที่พี่เซฟยังคิดถึงบูม พี่เซฟจะให้บูมรอที่ไหนครับ กี่โมงดี”
“เออ ไปรอพี่ตรงลานจอดรถที่พี่จอดประจำก็ได้ครับตรงที่มีม้านั่งสีขาวใต้ต้นไม้น่ะครับ พี่กำลังจะถึงแล้ว” จริงๆ แล้วถึงตั้งนานแล้วครับ ตอนนี้ก็ได้มุมดีพอดีครับ ตรงช่องที่ผมจอดรถประจำ จะมีม้านั่งอยู่ตัวนึงใต้ต้นไม้ครับ ใกล้ๆ กันบังเอิญมีรถตู้จอดอยู่ ผมสามารถไปแฝงกายอยู่ข้างรถตู้ได้โดยคนที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งไม่สามารถเห็นครับ
ไม่ถึงสิบนาที ผมก็เห็นน้องบูมเดินกึ่งวิ่งมานั่งรอที่ม้านั่งครับ นั่งปุ๊บน้องบูมก็หาอะไรซักอย่างในกระเป๋ายุกยิกๆ แล้วผมก็ได้รู้ครับ สิ่งที่บูมหาคือแป้งที่เป็นตลับๆ น่ะครับไม่รู้ว่าผู้หญิงเขาเรียกอะไรกัน นั่นและครับ ผมแอบตกใจเล็กน้อยว่าน้องถึงขนาดใช้แป้งแบบผู้หญิงเลยเหรอเนี่ย น้องบูมก็กำลังส่องกระจก และแปะๆ แป้งที่หน้าอยู่ มาแล้วครับคนที่คุณก็รู้ว่าใคร...
“ดีครับน้องบูม สวยวันสวยคืนนะ อะนี่ของฝากจากพี่และพี่เซฟ” ที่รักของผม ยิ้มซะหวานเลย โหย ต่อให้เป็นน้องบูม ผมก็หึงนะ ห้ามยิ้มแบบนี้ ที่รักหุบยิ้มก่อนเร็ว...
“พี่เซฟไปไหน” สีหน้าของน้องบูมดูตกใจ แต่เสียงแข็งได้อีกครับ
“ถามถึงแฟนพี่ทำไมครับ มีธุระอะไรเหรอ บอกพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่บอกพี่เซฟให้...อ่อ!!!ส่วนของฝากเนี่ยแทนคำขอบคุณที่น้องบูมช่วยเป็นกำลังใจให้พี่เซฟ จนพี่เซฟรู้ใจตัวเองแล้วมาสารภาพรักกับพี่นะครับ” ที่รักผมก็พูดไปยิ้มไป อย่างร่าเริงเลยครับ
“แก โกหก!!! แกหลอกอะไรพี่เซฟอีกล่ะคราวนี้ พี่เขาถึงได้ตกหลุมแกอีก” บูมลุกขึ้นเผชิญหน้าที่รักของผมแล้วชี้หน้าก่อนจะตวาดออกมาเสียงดัง
“คราวนี้ตกหลุมรักนะ จริงๆ แล้วน่าจะตกมานานแล้วด้วย ถ้าไม่มีตุ๊ดแถวนี้มาเป่าหูให้ไขว้เขว”
“แกด่าใครเป็นตุ๊ด หะ!!” น้องบูมโกรธจนปากสั่นเลยครับ ที่รักผมก็ทำหน้ากวนได้อีก
“ไม่รู้จริงๆ เหรอว่าด่าใคร พูดจาไม่น่ารักเลยนะครับน้องบูม เสียลุคเดือนคณะบริหารหมดนะ”
“มึง!! อีหน้าด้าน มึงแย่งผัวกู พี่เซฟเขาเป็นผัวกู มึงหนีเขาไปแล้วเสือกเกิดเสียดายอะไรอีก หาผู้ชายคนอื่นไม่ได้หรือไง ตอแหลแบบนี้ไงมันถึงไม่มีใครเอาจะต้องกลับมาลักขโมยผัวชาวบ้านกินน่ะ อี_อกทอง”
เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ผมแทบไม่เชื่อหู ไม่เชื่อสายตาตัวเอง น้องบูม ทำไม...น้องถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ สีหน้าแววตา กริยาคำพูด ดูแย่มากครับ ผมไม่คิดว่าคนมีการศึกษาฐานะ หน้าตาดีจะทำตัวแบบนี้ ผมผิดหวังมากครับที่ครั้งหนึ่งผมเคยเอ็นดูเด็กคนนี้เหมือนน้องเหมือนนุ่ง
“สาวแตกเลยนะ เอางี้อยากรู้ไหมว่าใครกันแน่ที่ตอแหล ใครกันแน่ที่ขี้ตู่ แล้วใครเป็นผัวใคร ใครเป็นเมียใครจริงๆ อยากรู้ไหม ถึงไม่อยากรู้แต่พี่จะสงเคราะห์ให้ พี่เซฟครับ พี่เซฟออกมาได้แล้วครับ” เลิฟเรียกผมให้เดินไปเฉลยตัวกับน้องบูมครับ หน้าน้องบูมที่ว่าขาวๆ อยู่แล้ว ยิ่งซีดเข้าไปใหญ่เลยครับ ตาเหลือกเบิกกว้างอย่างตกใจ คงไม่คิดว่าผมจะอยู่แถวนี้ด้วย
“อ้าว...เงียบเลยเหรอ ทีเมื่อกี้เก่งจังเลยนะ อะ...ผัวน้องมาและ คุยกับเขาสิครับ...พี่เซฟสรุปว่าไงดีครับ น้องบูมเขาบอกว่าพี่เป็นผัวเขา คบกับเขาอยู่ เขาหาว่าเลิฟขโมยพี่เซฟมาจากเขา ไหนพี่เซฟลองสรุปให้กระจ่างหน่อยสิฮะว่าอะไรมันเป็นอะไร” อือหือ...ที่รักผม...ตรงดีจริงๆ ครับ
“พี่เซฟ ไม่จริงนะฮะ บูมไม่ได้พูดอะไรเลยนะ บูมก็ทักทายพี่เลิฟเขาดีๆ แต่พี่เลิฟเขาไม่พอใจที่บูมเคยมาให้คำปรึกษาพี่เซฟ เคยมาสนิทพูดคุยด้วย บูมก็พยายามอธิบายว่าไม่มีอะไรจริงๆ แค่พี่น้องกัน...ถึงแม้บูมจะรู้สึกดีๆ กับพี่เซฟ...แต่ บูมก็หักห้ามใจได้ บูมรู้ว่าพี่เซฟเอ็นดูบูมแบบน้องชาย บูมขอแค่แอบรักพี่ข้างเดียวอยู่ห่างๆ แต่พี่เลิฟไม่เข้าใจ หาว่าบูมจะมาแย่งพี่เซฟกลับไป บูมไม่กล้าหรอกครับ พี่เซฟอธิบายให้พี่เลิฟเข้าใจหน่อยนะฮะ บูมกลัวพี่เลิฟ”
โห!! แบบนี้นี่เองน้องโรสถึงบอกให้ผมคอยสุ่มแอบดูแอบฟัง นี่ถ้าผมไม่ได้ยินตั้งแต่ต้น แล้วเพิ่งเข้ามาตอนนี้ น้องบูมก็คงยุแหย่ให้ผมกับที่รักเข้าใจผิดกันแน่เลย เฮ้อ!! คนเรา รู้หน้าไม่รู้ใจครับ ทั้งๆ ที่น้องบูมเป็นน้องชายของเพื่อนสนิทผม ผมไม่รู้ว่าไอ้บอมมันจะรู้ไหมว่าน้องมันนิสัยเป็นแบบนี้...
“บูมครับ พี่ได้ยินเรื่องราวตั้งแต่แรกแล้ว บูมทำแบบนี้ทำไมครับ บูมโกหกทำไม ทั้งๆ ที่พี่เลิฟเขาไม่ได้ทำอะไรบูมเลย บูมใส่ร้ายเขาทำไมครับ บูมจะทำให้พี่สองคนทะเลาะกันใช่ไหม” น้องบูมดูตกใจกว่าเดิมมากครับ ผมเห็นเขาสะดุ้งนิดๆ คงคิดว่าทางรอดสุดท้ายของตัวเองหมดไปแล้ว ผิดก็ต้องว่ากันไปตามผิดครับ
“ฮือ...ฮึก....ฮือ...พ..พี่เซฟครับ...ฮือ...บูม..บูมรักพี่เซฟนะครับ...บูมขอโทษ...ที่ทำไป...ฮือ..ฮือออ...ทั้งหมด...ฮืออ...ก็เพราะบูม...รักพี่เซฟมากๆ ครับ” ผมไม่ทันตั้งตัวน้องบูมก็โผเข้ามากอดผมแน่น พร้อมสะอึกสะอื้นร่ำไห้ สารภาพรักกับผม ผมปรายตาไปมองที่รักของผมครับ แอบเห็นน้องค้อนใส่ผมอย่างงอนๆ แบบไม่จริงจังนัก โถ่...ที่รักจ๋าพี่โดนกระทำแบบไม่รู้ตัวนะครับ อย่างอนพี่นะ
“บูมครับ พี่ว่ามาคุยกันด้วยเหตุผลดีกว่า พี่มีแฟนแล้วตอนนี้พี่คบกับเลิฟ และพี่ก็รักเลิฟมากๆ พี่คงมองคนอื่นไม่ได้แล้วครับ พี่ขอบคุณสำหรับคำปรึกษาและกำลังใจ ขอบคุณที่หวังดีกับพี่ แต่นอกเหนือจากนี้พี่คงรับไว้ไม่ได้นะครับ” ผมดันตัวน้องบูมออกจากอ้อมกอด กว่าจะผลักออกได้ยากมากครับ มือบูมอย่างกับตุ๊กแก เหนียวจริงๆ
“ทำไมอะ ทำไม๊!!! หะ...ทำไม ทำไมเป็นบูมไม่ได้ ทั้งๆ ที่บูมก็อยู่เคียงข้างพี่มาตลอด ไหนพี่เคยบอกว่าโมโหมันโกรธมันไง ไหนพี่บอกว่าไม่ชอบคนโกหกไง แล้วพี่มาคบกับมันทำไม พี่มาให้ความหวังกับบูมทำไม!!!!” น้องบูมเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ยังคงสะอึกสะอื้นน้ำตาไหลไม่ขาดสาย ผมไม่ได้ให้ความหวังอะไรกับน้องเลยนะครับ น้องบูมเองต่างหากที่เป็นคนเสนอแผน แล้วยื่นมือเข้ามาช่วย ผมก็ได้แต่ทำตามแผนของบูม
“นี่...น้องน่ะไม่ได้รักพี่เซฟจริงๆ หรอก น้องแค่ชอบคนหล่อๆ เท่ๆ ควงอวดได้ไม่อายใคร แต่ที่ฟูมฟายอยู่เนี่ยเพราะเสียดายและเสียหน้าใช่ไหมล่ะ หยุดร้องเถอะ ร้องไปพี่เซฟเขาก็ไม่เปลี่ยนใจมาคบน้องหรอก เราสองคนรักกัน พี่ต้องต่อสู้เพื่อรักของตัวเอง พี่เซฟเองก็ได้เรียนรู้ใจตัวเองเหมือนกัน เราสองคนผ่านอะไรมาด้วยกัน จนได้คบกัน และรักกัน ไม่มีใครหลอกน้องหรอกนะ นอกจากน้องจะหลอกตัวเอง ทำตัวให้มันมีค่ากว่านี้เถอะ” เลิฟของผมคงอดรนทนไม่ไหวต้องช่วยผมพูดครับ ไม่งั้นคงไม่ได้เรื่อง เพราะน้องบูมเล่นแว๊ดๆๆ ไม่หยุดเลย
“อ่ะ...หยุด ไม่ต้องเถียง พอและ พี่จะไม่อดทนกับน้องอีกแล้ว สิ่งที่พวกพี่ต้องการจะเคลียร์จะพูด จะบอก ก็มีเท่านี้ มันขึ้นอยู่กับตัวของน้องเองที่จะเปิดใจยอมรับรึเปล่า โตๆ กันแล้ว การศึกษาน่ะมันทำให้คนฉลาดก็จริง แต่ถ้ายังทำตัวอย่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากคนโง่เขลาเบาปัญญาหรอกนะ...ไปเถอะพี่เซฟ อยู่คุยไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก”
แล้วที่รักของผมก็ลากผมให้รีบเดินออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่ไม่ห่างจากที่นี่ครับ
“ตกใจไหม ที่เลิฟทำตัวร้ายๆ และพูดจาแรงๆ แบบนี้” ขับรถออกมาจากมหา’ลัย ได้ไม่ไกลน้องก็เอ่ยปากพูดขึ้นเป็นคำแรก หลังจากที่นั่งเงียบมาตลอด
“อืม...ก็นิดหน่อยครับ แต่ชอบนะ มีอะไรก็แสดงออก พูดตรงๆ แบบนี้แหละดีแล้ว กังวลอะไร หืม...เลิกทำคิ้วขมวดก่อนนะ เดี๋ยวไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันนะครับ จะได้หายเครียดเนอะ” คิ้วขมวดหน้าเครียดเชียวครับที่รักผม สงสัยจะกลัวผมตกใจมากนะเนี่ย
“รักเลิฟน้อยลงไหม” อ้าววว!!!! คนน่ารักข้างๆ ผมเสียงสั่นไปแล้วครับตอนนี้ น้ำเสียงน้องแฝงแววไม่มั่นใจมากๆ ครับ ผมเลยตัดสินใจหักรถจอดข้างทาง สงสัยต้องเคลียร์กับที่รักก่อนครับ
“ทำไมพี่ต้องรักเลิฟน้อยลงด้วยล่ะครับ...หืม!! อ้าว ร้องไห้ทำไม... โอ๋!!! คนเก่งของพี่ ไหนเงยหน้าหน่อยเร็ว มาเช็ดน้ำตาก่อน” ผมประคองหน้าน้องให้เงยขึ้นมาสบตากัน แววตาฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำที่ไหลร่วงไม่หยุด ผมเลยค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาคนขี้แยเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ก้มหน้าไปจูบซับให้แห้งอีกรอบ
“ก็...ฮือ...ก็...ล..เลิฟ...ฮึก...ดูร้ายอะ...พ..พี่เซฟ...ต้องไม่ชอบ...ฮือ...ไม่อยาก...ฮึก...มีแฟน...ร้ายๆ แน่เลย...ฮึก” โถ่!!! ที่รักของพี่ เนี่ยแหละครับน้องเลิฟของแท้จะต้องคิดเองเออเอง คิดมากเองสุดๆ
“น่ารักจะตาย น่ารักแบบนี้จะให้หยุดรักได้ยังไงกัน หืม!! ร้ายๆ แบบนี้แหละพี่ชอบ เลิกร้องก่อนเร็ว เดี๋ยวเจ็บคอนะ...คนเก่ง ต่อไปนี้ห้ามคิดเองเออเอง เข้าใจอะไรเองแล้วมาเครียดเองแบบนี้อีกนะ พี่รักเลิฟจะตายอยู่แล้วเนี่ย รัก รัก รัก รัก รัก รัก รัก ไม่รู้จะพูดยังไง บอกยังไงแล้วเนี่ย ฟอดดดดดด ฟอดดดดดด แก้มก็นิ่ม ห๊อม หอม พี่บอกแล้วว่า พี่ชอบให้แสดงออกแบบตรงๆ แบบนี้ แล้วอีกอย่างยิ่งเห็นเลิฟแสดงท่าทางหวงพี่แล้ว พี่ยิ่งดีใจมากๆ นะครับ”
คนแก้มหอมๆ นิ่มๆ ทำท่าจะพูดอะไร แต่ผมไม่ปล่อยโอกาสให้ได้พูดหรอกครับ ก้มลงจูบเบาๆ ก่อน แล้วค่อยย้ำแรงๆ ส่งลิ้นเข้าไปหยอกล้อ จนน้องเริ่มหยิบยื่นลิ้นของน้องออกมาทักทายกับลิ้นของผม...เราจูบกันอยู่นาน จนน้องประท้วง ผมเลยต้องปล่อยให้ปากของน้องเป็นอิสระแบบเสียดาย
“ปากเจ่อเลย เซ็กซี่เชียว ขอพี่จูบอีกทีนะ” โหยยย เซ็กซี่จริงๆ ครับ ใครไม่มาเห็นไม่รู้หรอก ปากแดงๆ เผยอเชิดขึ้นน้อยๆ เจ้าตัวเองก็นั่งหอบเล็กๆ ตาปรือๆ ยั่วกันชัดๆ ครับ
“พอเลยๆ พี่เซฟอะ...รถไม่ได้ติดฟิล์มมืดมากนะ กลางวันแสกๆ อายคนอื่นบ้างเหอะ ไปหาข้าวกินได้แล้ว ตอนบ่ายเลิฟมีนัดกับพี่คิวที่บริษัท ลืมแล้วเหรอ” เออ...จริงด้วย ตอนบ่ายน้องบอกว่าจะเข้าไปคุยกับพี่คิวเรื่องงานครับ เห็นว่าพี่คิวมีงานพิเศษให้เลิฟทำ เป็นงานสอนร้องเพลงให้ศิลปินใหม่แล้วก็อัดไลน์เสียงคอรัสให้กับศิลปินในค่ายของพี่คิวครับ
“ก็ได้ครับ...งั้น พี่ติดไว้ก่อนนะ ต้องจ่ายดอกเบี้ยให้พี่ด้วยล่ะ ตอนนี้พี่เคลียร์ทั้งตัวทั้งใจแล้วนะครับ พี่เซฟเป็นของน้องเลิฟคนเดียวแล้วนะตอนนี้ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะที่รัก...อ่อ!! อาทิตย์นี้ พ่อกับแม่พี่ไปสัมมนาที่ต่างจังหวัด กว่าจะกลับก็อาทิตย์หน้า พี่เหงาๆ ครับอยู่บ้านคนเดียว...เอ่อ...ไปเที่ยวบ้านพี่ไหมครับ” พูดออกไปแล้ว!!! ลุ้นครับๆ ถ้าน้องตอบตกลง อาทิตย์นี้เราก็จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แบบไม่มีมารผจญครับ
“เอ่อ...เลิฟกลัวไอ้โรสไม่อนุญาตน่ะสิ...เอาไงดีล่ะ” โหย แค่นี้ก็ดีใจแล้วครับ แสดงว่าน้องไม่ขัดข้องที่จะมาค้างกับผม...แต่ปัญหาหลัก และปัญหาใหญ่มันอยู่ที่ น้องสุดที่รักของพี่คิวแกน่ะสิครับ สงสัยผมต้องไปปรึกษาหารือกับพี่คิวแล้วครับ เผื่อแกจะมีแผนอะไรดีๆ มาช่วยผม
นี่ถ้าเกิดว่าพี่คิวช่วยให้ผมกับน้องได้ใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์นี้ร่วมกันสองคน ผมสัญญาเลยครับว่าผมจะช่วยพี่คิวคิดแผนเผด็จศึกสุดที่รักอย่างสุดความสามารถเลยครับ
และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผลบุญที่พี่คิวได้ช่วยให้ผมได้กับน้อง เอ๊ยไม่ใช่ๆ ได้อยู่กับน้องจะส่งผลให้พี่คิวได้สมหวังในรักสักทีครับ!!!
-
นัง บูมมมม ร้ายมาก
:angry2: ที่แกพูดมาทั้งหมด ก็ตัวแกน่ะแหละ :z6: <<< ถีบแม่งหมั่นไส้
แหม่ พกแป้งพงแป้งพับบ หน้าตูดลิงง - -* :beat: ตุ๊ดตู่สระอู .. -- *
รักเลิฟน้อยลงไหม กรี๊ดดด ไม่หรอกจ๊ะ
พี่เซฟ มีแต่รัก น้อง ง เพิ่มขึ้นทุกวันน o13
แล้วก็รุ็ไว้ว่า
ที่หนูำทำ ไป ไม่ร้ า ย หรอกจ๊ะ
นังบูม สมควรได้รับการลงทัณฑ์ อย่าสาสม เลยทีเดีย ว
รัก คน แต่ง คุณ Mercy - 3 -
โรส เสร็จ คิวแน่ๆ .. 5 5 5 5 5
v
v
v
จิ้มเขา หรอ ตัวเองงง
v
v
:z13: นี่แหนะะะ
-
:z13:
จิ้ม ๋JEFF ก่อน อิอิ
-
:m20:รักน้องโรสอ้ะ แม่กุหลาบงามหนามแหลมของพี่ ^_____^
-
อืมมมมมมมมมมมม
น้องบูมนี้ร้ายจริงๆ
แต่คนที่ร้ายกว่านี่
ต้องยกให้...น้องโรสผู้นี้นี่เองงงงงงงงงงง
แบบว่าาาาาาาาาา
อยากได้ตอนพิเศษน้องโรสVSพี่คิว บ้างได้ป่ะคร้าบ :o11:
-
o13 สุดยอด น้องเลิฟ
เรียบร้อยไปอีกหนึ่ง
ร้าย แต่สู้นายเอกเราไม่ได้
:laugh: ร้ายกว่าาาา
+1
-
และแล้วธาตุแท้ของอีนังน้องบูมก็ถูกกระชากออกมาภายใต้หน้ากากแอ๊บแบ๊วของมัน 555 สะจายยย :m20:
ต่อไปถึงคราว พี่คิว กับยุทธการหักเหลี่ยมเด็ดหนามกุหลาบห้าว โดยมีพันธมิตรอย่างพี่เซฟ น้องเลิฟ และผองเพื่อน (งานสนุก ๆ แบบนี้รับรองไม่มีเพื่อนคนไหนยอมพลาดชัวร์ ๆ ) คอยให้การช่วยเหลือ :m1:
-
น้องบูมแหลมาก
-
o13 เยี่ยมมากน้องเลิฟ
ต้องทำให้มันเด็ดขาด โหะ ๆ
//แอบเชียร์พี่เซฟ ให้น้องเลิฟไปนอนที่บ้านด้วยอาทิตย์นึง หุหุ
-
o18พี่เซฟฟฟฟฟคิดรัยอะๆๆๆ รอพี่คิวพิชิตใจสุดที่รักกกกกกก o13
-
ขอบคุณค่า..
และแล้วเรื่องอินังน้องบูมก็เรียบร้อย(จริงง่ะ)..
ต่อไปคงเรื่องของน้องเองแล้วล่ะ..ไปค้างกับพี่เซฟที่บ้านคงมิรอแน่งานนี้ :m25:
ว่าแต่จะทำไงไอ้น้องโรสถึงจะให้ไปหว่า..
ปล.สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ..
-
ดีใจที่อัพเดตจังเรย ย ย
เรื่องอื่นช่วงนี่เงียบมาก ก
ไหนๆก้เคลียร์กับบูมแล้ว สิ้นฤทธิ์ ไปซะ!!
จุ๊บๆ ๆ ๆ มะไหร่จะ NC อ๊าย ย
:a5:
-
ดีนะที่โรสรอบคอบสุดๆ
ไม่งั้นเจอมารยาอิน้องบูมแน่นอน
แหม่น้องสาวแตกเลยเนาะ ฮ่าๆ
แต่ดีแล้วที่เคลียร์เรียบร้อยทั้งตัวและหัวใจ ฮิฮิ
แล้วก็ขอให้พี่คิวเด็ดหนามกุหลาบได้ไวๆแล้วกัน
ฮา แต่ว่าท่าทางไม่ค่อยจะมีหวังเลยน้า ฮ่าๆ
-
Mercy รออยู่นะ :impress2: :impress2:
เมื่อไหร่ เลิฟจะโดนอ่ะ
รอ nc อยู่นะ
hahahaha
-
ในที่สู๊ดดดนู๋เลิฟก้อมาเเล้ว..รอตอนต่อไปค๊าบพี่Mercy
ปล.พุ่งนี้เค้าว่าจะเล่นน้ำสงกรานต์ที่สีลมเหมือนกันแต่ต้องรอคำอนุมัติจากท่านแม่ก่อนค่า=''= ยังไงเล่นน้ำให้สนุกเน้อ ระมัดระวังด้วยนะคะ(เล่นน้ำปลอดภัยค่า)...หนังสือของคุณณาราที่พี่Mercyแนะนำ แพรไปหาอ่านแล้วค่ะ เพิ่งเริ่มอ่านวันนี้เลย^^ ไว้มาเม้าส์กันค่า
-
ขอบคุณนะคะ เรื่องนี้สนุกมาก
แรกๆ ก็เครียดเนอะ สงสารเลิฟ แต่ก็ด้วยความรักและตั้งใจจริงของเลิฟทำให้เซฟเข้าใจและมารักกัน
มารอกามเทพ (คิวปิด) ช่วยเซฟนะคะ
-
น่ากลัวว่าโรสจะมีภัย 555
-
น้องบูมแร๊งงงงงงงง
เคลียร์ๆกันแล้วก็ดีค่า ชอบเลิฟที่เป็นอย่างนี้จัง น่ารักมากๆ
ขอให้เอาน้องไปอยู่ด้วยได้นะคะพี่เซฟ
-
นางมิมิ จากหลอกลวงโรสเพื่อจะจับพี่คิวหรือป่าวน๊า คิดไปก่อนแล้ว โรสก้เลิกเป็นทอม อิอิ ถ้าไม่เลิกพี่คิวส่งมาให้เค้าก้ได้นะคะ หุหุ
ปล.พี่เชฟนี้น่ารักเนอะ อิอ
นังบูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมเป็นอะไรที่มีอยู่จริงในสังคม และเยอะมากๆ 555+ :pig4: :pig4:
-
แร๊งงงงง
กร๊ากๆๆๆๆ
-
สมน้ำหน้าอินังน้องบูม ก็ว่าแปลกๆอยู่ว่าทำไมต้องให้แสดงว่าเป็นแฟน
ที่แท้จะแอ๊บไว้กินเอง โด่เอ้ยยยยย พอเค้ารู้ความจริงแล้วยังมาทำแสดงละครอีก
พวกแบบนี้น่ากลัวกว่าเยอะ
ตอนนี้ทั้งสองคนก็กลับมารักกันแล้ว เหลือแต่ลุ้นว่าเมื่อไหร่สุดที่รักจะยอม อิอิ
คงต้องพึ่งพี่คิวละมั้ง แต่พี่คิวเองก็ต้องระวังตัว เพราะน้องมิมิก็ท่าทางจะใช่ย่อย
-
:laugh: :laugh: :laugh:
มารอดูพี่คิว...รูดหนามกุหลาบ... :laugh:
-
เป็นงานสอนร้องเพลงให้ศิลปินใหม่แล้วก็อัดไลน์เสียงคอรัสให้กับศิลปินในค่ายของพี่คิวครับครับ
อ่อ!! อาทิตย์นี้ พ่อกับแม่พี่ไปสัมนาที่ต่างจังหวัด
=> สัมมนา
----------------------------
อยากจะบอกว่ามุมมองพี่เซฟแลดูคนดีชะมัดเปลี่ยนกลับไปให้เลิฟบรรยายเถอะดูได้อารมณ์กว่า -_-
โรสจะถูกริดหนามได้จริงเหรอ อย่างมากพี่คิวก็เป็นได้แค่กระดาษหนังสือพิมพ์ที่เค้าใช้ห่อกันหนามได้แค่นั้นแหละ 555+
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่จ้ะ จุ๊บๆ :กอด1:
แต่แอบมีคำถามล่ะ...mercyมีชื่อที่เรียกง่ายกว่านี้มั้ยคะแล้วก็อายุเท่าไหร่เหรอ^^?
-
:เฮ้อ: เคลียร์ เรื่องนางมารผจญ เสร็จสะที
คนแต่งขา อีป้าก็รอจุดพลุอยู่นะคะ
เร็วๆเลยค่ะ ว่าจะจุดสัก 3,000 นัด ดีไหม
555 :pig4:
อ้อ +1 ด้วย กับ :กอด1: สัก 50 ที
-
อย่างน้องเลิฟเนี่ยเค้าเรียกว่าร้ายแบบน่ารักจ้า o13
-
รู้สึกว่าตอนหลังๆ ที่พี่เซฟคืนดีกับน้องเลิฟได้แล้ว
พี่เซฟจะออกแนวหัวงูกับน้องบ่อยมากนะ :laugh:
-
เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าไอ้พี่เซฟมันชักจะหื่นขึ้นทุกวันทุกวันเลยนะขนาดไหนรถตอนกลางวันซะด้วยมันยังทำ
หว้า..มันทำแค่จูบง่ะ ไม่หร้ายหรั่งจายเลย
-
:laugh: :laugh:
สะใจมากกก ๆ ๆ
รักกันนานๆนะ
-
นังน้องบูมคิดไปเองซะเป็นตุเป็นตะ
ดราม่าได้อีก ต้องกระทืบเอาเลือดดราม่าออก :laugh:
นับวันอ้ายเซฟจะยิ่งหื่นขึ้นเรื่อยๆ :z1:
ปล. เพิ่งกลับมาจาก ตจว ร้อนมากกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมือนหนีร้อนไปเจอร้อนกว่า ให้ตายเถอะ
-
น้องบูมเอ้ย....แก้ตัวไม่ทันแล้ว..จัดเจนทุกถ้อยคำ...หุหุ
ส่วนพี่เซฟ..ตั้งแต่ปรับความเข้าใจกับเลิฟได้เนี่ย...หื่นจริงวุ้ย..รู้แล้วจ้าว่ารักน้องม๊ากกกมากกก....ฮ่าฮ่า
-
:call: สาธุขอให้พี่คิวจีบโรสไม่ติด
ขอให้โรสตามจิกน้องเลิฟ กับพี่เซฟไปนานๆ
ขอให้พี่เซฟหมดกำลังใจ
:laugh:หละงจากนั้นก็โผเข้าสู่อ้อมอกหฯุเลยนะคร๊าาาาาาาาา
-
นังน้องบูมมันร้ายจิงๆ :beat:
-
:z2: :z2:
-
อร๊ายยยยยยยย........คุณพี่เลิฟได้ใจน้องหนิมมากเ้จ้าค่ะ
น้องหนิมอยากเข้มแข็งแบบนี้บ้างจัง :m17:
แล้วคุณพี่คิวของน้องหนิมไปไหนเจ้าคร้าาาาาาาาาาาาา
อย่ามากั๊กซีันคุณพี่คิวนะเจ้าคะ
ปลื้มคุณพี่คิวน่ะ คุณพี่เมตตาเจ้าขราาาาาา.......ขอซีนคุณพี่คิวหน่อยจิเจ้าคะ
น้องหนิมจะรอนะ................
ปล. ขอขอบคุณ คุณพี่ Vesi มากนะเจ้าคะที่เป็นกำลังใจให้น้องหนิม ร้อนนักก็มาเล่นน้ำกะน้องหนิมที่สีลมจิเจ้าคะ
คุณพี่เมตตาเจ้าขรา (ดันมาจิ้มน้องหนิม เด๋วเหอะ เด๋วน้องหนิมก็ให้จิ้มจิง ๆ ซะร๊อก........5555 o17)
ก็คงต้องเป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ อ่ะ ถอนใจแระ สงสารภรรยาเค้า ทำใจได้เมื่อไหร่แล้วค่อยหาใหม่
แต่ยิ่งอยากถอนใจให้รู้สึึกว่าเป็นเพื่อนกัน เค้าก็ยังทำให้ใจน้องหนิมชุ่มชื่นเป็นช่วง ๆ
โทรมาคุยบ้างล่ะ ขอนัดทานข้าวบ้างล่ะ เง้อออออออ.................
น้องหนิมล่ะอยากแปลงร่างเป็นคุณพี่น้องบูม ทำตัวร้ายแล้วไปแย่งมาซะให้รู้แล้วรู้รอดไป
แต่ก็ทำไม่ได้เพราะรู้สึกผิดอ่ะ..........แย่จัง :m8:
-
ดีจ้าMercy ก่อนอื่นขอปาดน้ำลาย เอ้ย ปาดเหงื่อก่อนนะ จากที่อ่านค้างไว้ตอนที่แล้ว เพิ่งมีโอกาสได้อ่านได้ตามเก็บนั่งจ้องหน้าคอม ตื่นมาตอนเช้ารีบแจ้นมาอ่านต่อ จนตอนนี้ทันเรียบร้อยแล้วจ้า
เอาตอนล่าสุดเลยแล้วกัน อ่านแล้วรู้สึก ฮึ่ม หนูบูมพี่จะเอาก้านไม้กวาดเคาะหัวน้องสักทีดีไหม :angry2: ไปสู่ที่ชอบๆ ที่เถอะอิหนู๋ ไป ไป๊ ชิ้วๆ (นั่น นางมารร้ายเริ่มออกฤทธิ์) ส่วนอิพี่เซฟ พี่แกจะหวานไปไหม แหมๆ พอดีกันหน่อย ทำตัวมีไม่มีกระดูกเชียวนะ เลื้อยไปพันรอบตัวน้อง แตะนิดแตะหน่อยก็เอา :angry2: เก็บงูบนหัวเดี๋ยวนี้เลยอิพี่เซฟ (ไปใส่ร้ายพระเอกMercy ซะนี่ อิอิ) แต่ก็น่ารักดีอ่ะ อ่านไปยิ้มไป ยิ่งตอนที่พี่แกง้อน้องนี้ โห ไม่เอาไม่ร้อง รักนะๆ จุ๊บๆ เลิฟแก้มซ้ำหมดแล้วนะนั่นน่ะ แต่ก็นะ เห็นใจ เพิ่งจะรู้ใจตัวเองและปรับความเข้าใจกับน้องได้นี่น่า
ว่าพูดถึงพี่คิวกับน้องโรสบ้าง โห พี่คิวยกนิ้วให้เลย o13 น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อนเนอะพี่คิวเนอะ สักวันน้องโรสคงเปลี่ยนรสนิยมจากเลสเปี้ยน มาเป็นเลสปี้ เล่นจ้ำจี้กับพี่บ้างอ่ะนะ เอาใจเค้าไปเลย ตามเป็นก้างได้สะใจมาก :jul3: หอบผ้าหอบผ่อนไปนอนกองกันแบบนั้น :angry2: วีเลยอดอ่านเอ็นซีเลยเห็นไหม๊ โทษไปโน้น ทั้งๆ ที่หนูโรสเป็นตัวต้นเหตุ ฮ่าฮ่า
เรื่องราวสนุกมากเลยจ้ะMercy อ่านไปก็ยิ้มไป น่ารักอ่ะ ขอบคุณนะที่เขียนเรื่องราวดีๆ ให้อ่าน :กอด1:
เป็นกำลังให้นะ สู้ๆ จ้า สู้ๆ :a2:
-
สะใจจริงๆ ในที่สุดเฮียเซฟก็รู้ธาตุแท้ของไอ้น้องบูมแล้ว
โง่อยู่นานเลยนะเนี่ย 5555+
เชียร์พี่เซฟให้จับกดน้องเลิฟเร็วๆ ค่า
:z1:
-
ใช่ว่าน้องเลิฟจะกระดี้กระด้าอยู่คนเดียว พี่แชมป์ก็ไม่แพ้กันนะเนี่ย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สะใจเด็กบูมออกงิ้ว โดนเข้าไปเลยไหม๊น้อง กร๊ากกกกกกกกกกกก
ปล. วานพี่คิวปราบน้องโรสที น้องงเลิฟกับพี่แชมป์จะได้มีความสุขยิ่งขึ้น ๕๕๕
-
พี่เซฟหวังสูงอีกละน๊า
ขอให้สมหวังละกัน อิอิ
-
เฮียคิวเอ้ยช่วยเอาสุดที่รักของเฮียไปซะทีเถอะ
สงสารเฮียเซฟแก เดี๋ยวได้คลั่งตายหรอก :haun4:
-
ดีแล้วที่เคลียร์ให้จบๆไป
-
ตอนนี้น่าร๊ากกกกก
><
ร๊อรอ ตอนต่อไปเจ้าค่ะ^^
-
สวัสดีวันสงกรานต์ย้อนหลังค่า
มาแล้วสำหรับตอนพิเศษของพี่คิวกับโรสที่ทุกคนรอคอย (รึเปล่า)
ตอนนี้เป็นภาคพี่คิวก่อนนะคะ จะเล่าย้อนอดีตนิดนึงว่าเจอกันได้ยังไง รักน้องตรงไหน
แล้วเดี๋ยวต่อไปน้องโรสจะมาเม้าท์พี่คิวต่อค่ะ
ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคนนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์ค่ะ :กอด1:
++++++++++++++++++++
๋JEFF : ช่วยกันยำน้องบูมกันยกใหญ่เลยทีเดียว กร๊ากกกกกก :laugh3: :จุ๊บๆ: 1 ที
anajulia : ฮ่าๆๆ ชอบอะ แม่กุหลาบงามหนามแหลม ชอบคำนี้ๆ
kungyung : มาแล้วจ้า ตอนพิเศษพี่คิวกะน้องโรส เอาภาคพี่คิวแกไปก่อนนะ
Little Devil : ขอบคุณค๊าบบ ที่บวกให้จ้า
Phelyra : ยุทธการเด็ดหนามกุหลาบมาแล้วจ้า
tombaza : แหลที่สุดเลยค่ะ
ChiOln : แอบอยากให้น้องโดนกดอะดิ ชิมิ
kitty : พี่เซฟแกไม่ได้คิดอะไรเล๊ยยย จริงๆ นะ
IRIS : สุขสันต์วันสงกรานย้อนหลังค่ะ รอลุ้นนะคะว่าน้องจะโดน...รึไม่ ฮ่าๆๆ
i love u {knt} : อ๊ายยยยย มีแต่คนลุ้นให้น้องเสียจิ้นนะเนี่ย ฮ่าๆๆ อีกไม่ช้าค่ะ กร๊ากกก
K2KARN : ความหวังจะมากจะน้อยแต่พี่คิวแกสู้ไม่ถอยค่ะ
sayhi11 : จ้าาาา รอก่อนนะ ช่วงนี้มีแต่คนทวง NC นะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ ใจเย็นๆ ถ้าเร็วไป เดี๋ยวจะโดนมารผจญอีกนะ
vvivy : น้องแพร ได้เล่นน้ำไหม อ่านหนังสือของ ณารา จบยัง ไว้เม้าท์กันต่อนะ
MaeMoo : ขอบคุณเหมือนกันค่ะที่ชอบนะคะ :pig4:ฝากติดตามกันต่อไปนะคะ ว่าแต่ ชอบชื่อ คิวปิด อืม พี่คิวมันเป็นคิวปิดจริงๆ ด้วย ฮ่าๆๆๆ
[D]a[D]a [T]oo[ : ฮ่าๆๆๆๆๆ เหมือนน้องโรสกำลังจะโดนรุมทำร้าย จากทุกฝ่ายใช่ไหมคะ หากทุกคนร่วมมือร่วมใจ น้องโรสเสร็จพี่คิวแน่เลย
♥a2k♥ : งานนี้พี่เซฟทุ่มสุดตัวค่ะ
samsoon@doll : จริงค่ะแบบน้องบูม เป็นอะไรที่มีอยู่จริงค่ะ แหลๆ แบบนี้มีเยอะเนอะ
*-*คาเมะ*-* : แร๊งงงง นี่หมายถึงน้อง หรือ น้องบูม คะ หรือหมายถึงเรา ฮ่าๆๆ
pooinfinity : นั่นสิ ตอนนี้พี่คิวก็น่าจะเจอศึกหนักค่ะ
tutu : อย่าลืมเชียร์พี่แกด้วยนะคะ โดนหนามกุหลาบบาดหัวใจ ไปหลายรอบแล้วค่ะ
กระต่ายชมจันทร์ : น้องต่าย พี่เซฟมันเป็นคนดีอะค่ะ มันก็เลยมองโลกในแง่ดีจ้า ก็เลยดูน่าหงุดหงิดนิดๆ
PEENAT1972 : ป้าขา 3 พันนัด น้อยไปไหม กร๊ากกกกก รอหน่อยนะคะมาอ่านแม่ดอกกุหลาบกับพี่คิวกันบ้าง
patee : แต่จริงๆ น้องอาจจะมีมุมร้ายแบบน่ากลัวนะ ถ้าพี่เซฟนอกใจ ได้เจอแง่มืดของน้องแน่นอน กร๊ากกก
n2 : เนอะ พี่เซฟกลายเป็นคนปากว่ามือถึงไปแล้ว
yunjaejoong : พี่เซฟมันเริ่มสตาร์ทความหื่นค่ะ เตรียมรอวันได้กดน้องแบบเต็มๆ อิอิ
Zhenelle[♥] : ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้น้องนะคะ รักกันนานๆ คนอ่านก็ตามกันไปนานๆ นะคะ
Vesi : กระทืบให้ตายเลือดดราม่าก็คงไม่หมดตัวมั้ง (โหดตลอดเด็กคนนี้) ปล.งั้นก็กลับมาเจอร้อนเหมือนเดิมใช่มะตอนนี้
bbyuqin : ฮ่าๆ มีแต่คนชมว่าพี่เซฟหื่น ชอบให้พี่แกหื่นหรือเรียบร้อยดีคะ ถ้าเรียบร้อยเป็นสุภาพบุรุษเหมือนเดิมนี่สงสัยกว่าจะ NC กันคงต้องรอน้องเรียนจบ ฮ่าๆๆ
mahotsukai : อ๊าววววว ให้เลือกเอาซักคนค่ะ ฮ่าๆๆๆ จะเอาหมดเลยเหรอแบ่งๆ กันบ้างจิ
สมุนไพร : ร้ายและแอ๊บมากมายค่ะ แต่น้องของเราร้ายกว่า ฮ่าๆๆ
DE SaiKuNee : :z13: :z13:
O-สนิมสร้อย-O : :z13:ป้าหนิมคะ จุดนี้น้องไม่ได้กั๊กค่ะ กำลังมาค่ะ ช่วงนี้คุณพี่น้องหนิมมาบ่อยจังเลย คุณพี่น้องหนิมเจอสถานการณ์เดียวกับคุณเพื่อนสาวคนสนิทของน้องเลยนะคะ ไม่มีใจให้ก็ชอบมาหมาหยอกไก่ ผู้ชายแบบนี้ต้อง ตบบบบ ค่ะ
V_we : ดีค่า วีวี่ ดีใจที่วีวี่อ่านทันแล้ว...ชอบที่บอกว่าจะเอาก้านไม่กวาดตีหัวน้องบูม ฮ่าๆๆๆ ค่อนข้างเห็นด้วย ขอบคุณค่ะที่มาเม้นท์ให้ยาวๆ :pig4:ชอบค่ะๆ...ปล. รอพี่ทองกะน้องวิน อยู่เน้อ (ทวงนิยายกันข้ามนิยายเลยทีเดียว)
masterdummy : คนเชียร์เยอะมากค่ะ คาดว่าอีกไม่นานแน่นอน อิอิ
ปลาทองสีชมพู : คุณปลาทองสีชมพู ต้องชอบน้องแชมป์แน่เลย เลยพิมพ์ชื่อพระเอกเค้าผิดซะงั้น อิอิ ไม่เป็นไร เราเตรียมคู่ไว้ให้น้องแชมป์แล้วค่ะ รอกันอีกซักหน่อยนะ
JJHJJH : ฮ่าๆๆ ชอบคำว่า พี่เซฟหวังสูงอีกแล้ว จริงๆ เห็นภาพเลย ฮ่าๆๆๆ
jiBtar : พี่คิวแกกำลังลงคาถาอาคมเตรียมตัวเด็ดกุหลาบอยู่ค่ะไม่ต้องห่วง
● MaYa~Boy ● : จริงค่ะ จบๆ กันไปได้ซะทีเนอะ จะได้มาเครียดๆ กับเรื่องใหม่แทน ฮ่าๆ
ferly : มาแล้วจ้าตอนต่อไป :กอด1:
++++++++++++++++++++++++
Special 1 สุดที่รักของพี่ (ภาคพี่คิว) 16/04/10
สวัสดีครับ ผมนาย คีตวุธ ดำรงเจริญกุล
งงใช่ไหมครับว่าผมเป็นใคร? สงสัยได้แต่อย่าเพิ่งรำคาญผมนะครับ แค่ผู้หญิงที่ตัวเองรักรำคาญผมคนเดียวก็เกินพอแล้ว พวกคุณๆ อย่าเพิ่งรำคาญผมเลยนะ ผมนายพี่คิวสุดหล่อของทุกๆ คนเองครับ อ้าว!!! อย่าเพิ่งมัวแต่กรี๊ดนะครับ ฟังผมก่อนๆ
หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไม รูปหล่อ พ่อรวย การศึกษา ฐานะทางสังคมดีเวอร์อย่างผมถึงไม่ ’เจ้าชู้’ ก็เพราะว่าผมน่ะหาแม่ของลูกผมเจอตั้งแต่ผมอยู่ประถมแล้วน่ะสิครับ อ๊ะ!!!จะหาว่าผมเวอร์ตามฐานะล่ะสิ เปล่านะ ผมไม่ได้เวอร์แล้วก็ไม่ได้โม้ ผมว่าหลายคนรู้จัก ‘ภรรยา’ (ในอนาคต) ของผมดี ‘สุดที่รัก’ ไงครับ หรือที่หลายๆ คนเรียกเธอว่า ‘โรส น้องโรส ไอ้โรส ฯลฯ’ แต่ผมมั่นคงจะเรียกชื่อจริงของเธอตลอดไปครับ มันค่อนข้างมีผลทางจิตใจนิดหน่อย...
เอาอย่างนี้ดีกว่าครับผมจะเล่าเรื่องราวความรักของผมกับสุดที่รักให้ฟังตั้งแต่ต้นเลยดีกว่า อย่าเพิ่งอ้วก อาเจียน วิงเวียน ปวดหัวกับเรื่องของผมไปซะก่อนนะครับ อยู่เห็นใจผู้ชายตาดำๆ หล่อๆ คนนี้ก่อนนะ...
ครอบครัวของผมทำธุรกิจบันเทิงครับ ไม่ใช่สถานเริงรมย์นะครับ แต่เป็นกิจการที่เน้นหลักทางด้านดนตรี ที่เด่นๆ เลยก็มีค่ายเพลงเมโลดี้มิวสิค ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่อันดับหนึ่งของประเทศ รายการโทรทัศน์ สิ่งพิมพ์ จำพวกนิตยสารบันเทิง นิตยสารแฟชั่น
จริงๆ แล้วตระกูลผมเริ่มต้นจากค่ายเพลงก่อนครับ คุณปู่ของผมเป็นคนบุกเบิกท่านเป็นหนุ่มนักเรียนนอกที่รักดนตรี เรียนจบด้านบริหารฯ จากอเมริกา กลับมาเริ่มต้นธุรกิจเล็กๆ ด้วยการนำเข้าแผ่นเสียงมาขาย จนขยับขยายมาเป็นค่ายเพลงเล็กๆ เน้นจับตลาดลูกค้าที่ต้องการอะไรใหม่ๆ ดนตรีแนวใหม่ๆ เฟ้นหานักดนตรี นักร้องที่มีคุณภาพ จนค่ายเพลงเล็กๆ ที่มีทุนจดทะเบียนเพียง 1 ล้าน กลายมาเป็นยักษ์ใหญ่ในวงการ ธุรกิจนี้ก็ถูกโอนถ่ายมายังพ่อของผม ซึ่งท่านเองก็ต่อยอดธุรกิจแขนงอื่นที่เกี่ยวข้องกัน จนกลายมาเป็นบริษัทเมโลดี้ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป จำกัด เข้าตลาดหุ้นเป็นมหาชนไปแล้วครับ
หลายคนคงสงสัยว่าครอบครัวผมไปสนิทกับครอบครัวของ ‘สุดที่รัก’ ได้ยังไง มันเกิดมาจาก บริษัทของผมเป็นคู่ค้ากับบริษัทของสุดที่รักมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่แล้วครับ เวลาค่ายเพลงของผมจะซื้อเครื่องดนตรี ทำห้องซ้อม ทำอะครูสติกห้อง ทำห้องอัด ก็จะไปอุดหนุนเครื่องเสียง เครื่องดนตรีที่ร้านของสุดที่รักครับ แล้วพอปู่กับปู่สนิทกัน ลูกชายวัยเดียวกันก็เลยเป็นเพื่อนเล่นกัน แถมเรียนที่เดียวกันมาตลอด ก็เลยทำให้พ่อผมกับป๊าของสุดที่รักซี้ปึกกันเลยครับ
ผมว่ามันเป็นเรื่องราวของพรหมลิขิตนะครับ ตอนผมอายุประมาณ 10 ขวบ พ่อผมย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆ กับหมู่บ้านของสุดที่รัก ในทุกๆ สุดสัปดาห์ เราสองบ้านจะต้องมีทติ่งกันตลอดครับ ครั้งแรกที่ผมได้เจอสุดที่รัก ผมคิดว่าบ้านนี้เขามีลูกชายฝาแฝดซะอีก เด็กอายุ 4 ขวบ 2 คน ตัดผมซอยสั้นเหมือนกัน แต่งตัวเหมือนกัน แถมยังซนไม่แพ้กันอีกต่างหาก...
‘คิว นี่น้องเลิฟ กับน้องโรส ลูกของคุณอาดิษฐ์ กับคุณอาพิมพ์ นะครับ มาพาน้องไปเล่นในห้องของเล่นของเราไป ดูแลน้องด้วยนะครับ’
นั่นเป็นครั้งแรกที่เด็กอายุ 10 ขวบอย่างผมได้รับมอบหมายภารกิจอันยิ่งใหญ่ การดูแลเด็กแฝดแสนซนสองคน แต่น่าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตามากๆ ทำให้คืนนั้นผมนอนหลับสนิทด้วยความเหนื่อยสุดๆ ที่ต้องคอยวิ่งตามเจ้าตุ๊กตาคู่แสบสองตัวนี้ครับ
ตอนเจอกันครั้งแรกผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรพิเศษนอกไปจากรู้สึกว่าไอ้เด็กสองคนนี้ทำไมมันโคตรซนเลยวะเนี่ย ตอนนั้นผม 10 ขวบ จะไปคิดอะไรได้ครับ ก็ซนๆ หล่อๆ ไปวันๆ กร๊ากกกก อย่าเพิ่งอ้วกครับ ผมก็งี้แหละ หลงตัวเองตั้งแต่เด็ก ภูมิใจในรูปสมบัติของตัวเองครับ ฮ่าๆๆ
แต่อีกสิ่งที่ผมรู้สึกก็คือ เด็กแฝดคนน้องที่ชื่อโรส ค่อนข้างติดผมแจครับ น้องจะร้องไห้ทุกครั้งที่ต้องกลับบ้าน หรือถ้าผมไปบ้านน้องแล้วถึงเวลาที่ผมจะต้องกลับบ้านกับพ่อแม่ น้องจะโยเย ไม่ยอมให้ผมกลับ มีหลายครั้งที่ผมต้องนอนค้างบ้านน้องครับ เพราะสุดที่รักของผมตอนเด็กเนี่ย ถ้าร้องไห้แล้วล่ะก็ อาละวาดบ้านแตกตามมาด้วยครับ หลายครั้งพ่อก็เลยบอกให้ผมค้างกับพวกน้องๆ
‘พี่คิว ฮือ..ไม่เอาอะ...โรสไม่ให้กลับอะ...ฮือออ...ป๊า....ฮือออ...โรสจะให้พี่คิวค้างด้วยอะ...คุณลุงขาโรสขอพี่คิวได้ไหมคะ...ฮืออออ’ สมัยอนุบาล น้องยังพูดจาคะขาอยู่นะครับคิดถึงตอนนั้นแล้วน่ารักเป็นที่สุด ถ้าเรามีลูกด้วยกัน ลูกออกมาต้องน่ารักเหมือนแม่ตอนเล็กๆ แน่นอนครับ
‘ไม่เอาลูก พี่คิวเขาก็มีบ้านของเขาไงคะลูก พี่เขาต้องกลับไปนอนบ้าน เดี๋ยวอาทิตย์หน้าพี่เขาก็มาใหม่ไง’ คุณอาดิษฐ์ ป๊าของน้องก็ปลอบลูกสาวที่กำลังกอดคอผมแน่น ผมก็โอบเจ้าตัวกลมแก้มยุ้ยนี่แน่นเหมือนกันครับ อยากจะบอกว่าผมยังจำกลิ่นหอมอ่อนๆ ของแก้มน้องตอนนั้นได้อยู่เลย อ๊ากกก โลลิฯ ว่ะกรู...
‘โรส เดี๋ยวไปเล่นกับเลิฟต่อก็ได้ เดี๋ยวคืนนี้เค้าให้ยืมหุ่นไดเรนเจอร์ครบทุกสีเลยดีไหม’ น้องเลิฟนี่สมัยเด็กดูโตและเป็นพี่มากๆ นะครับ แต่ไหงโตขึ้นมาถึงเหมือนกับสุดที่รักเป็นพี่มากกว่า
‘ไม่เอา ไม่เอา โรสคิดถึงพี่คิวอะ ฮือ....โรสไม่ยอมให้พี่คิวกลับอะ พี่คิวจ๋า นอนกับน้องโรสนะ เตียงน้องโรสนิ่มที่สุดในโลกเลยนะ...ของเล่นของน้องโรสก็ให้พี่คิวเล่นหมดเลยนะ...ฮือพี่คิวจ๋าไม่กลับ...ฮือนะ...’ ในที่สุดคืนนั้นผมเลยต้องนอนกับสองพี่น้องคู่นี้ครับ โดยคุณอาดิษฐ์ต้องยื่นข้อเสนอว่า ถ้าให้ผมนอนด้วยคืนนี้ พรุ่งนี้ต้องปล่อยตัวผมกลับบ้าน น้องก็รีบพยักหน้ารับ แต่พอถึงเวลาจะกลับจริง ก็มีร้องไห้อีกรอบครับ ต้องโอ๋กันยกใหญ่
อาจจะเป็นความผิดของผมรึเปล่าก็ไม่รู้ ที่ทำให้น้องเริ่มส่อแววห้าวหาญมาตั้งแต่ประถม คงเพราะเวลาเราเล่นกัน ก็จะเล่นแต่ของเล่นเด็กผู้ชาย เล่นต่อสู้กัน เล่นหุ่นยนต์ ปีนต้นไม้ ขี้จักรยาน แข่งรถกระป๋อง แถมแกงค์แถวบ้านผม หรือแถวบ้านน้องก็มีแต่เด็กผู้ชายด้วย
แต่ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองไหมว่าตั้งแต่ครั้งที่ผมเคยดุน้องไปครั้งนึง น้องก็เริ่มพยายามทำตัวเป็นเด็กผู้ชายมากขึ้น เลิกพูดคะ...ขา... มาพูด ฮะ.... ครับ.... ผม.... ตลอด...จริงๆ ตอนนั้นไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ แค่คุณอาพิมพ์ ม่าม๊าของน้องเขามาบอกผมว่า ให้ช่วยพยายามอย่าให้น้องเล่นปีนป่าย เตะฟุตบอล หรือเล่นต่อสู้บ่อยนัก เพราะน้องเป็นผู้หญิง ตอนนั้นผมอยู่ม.ต้นแล้ว ผมก็พอเริ่มเข้าใจนะครับว่าน้องเป็นผู้หญิงควรจะเล่นอะไรแบบผู้หญิงๆ บ้าง ใครๆ ก็คงอยากมีลูกสาวเรียบร้อยๆ
‘พี่คิววันนี้เตะบอลไหม’ ช่วงนั้นเกือบทุกๆ เย็นผมเลิกเรียนผมก็จะให้คนขับรถแวะมาที่บ้านน้องก่อนครับ เพราะว่าพ่อผมให้ผมมาช่วยสอนการบ้านน้องทั้งสอง เสร็จแล้วก็อยู่เล่นด้วยกันก่อน กินข้าวเย็นเสร็จค่อยกลับบ้านครับ
‘ไม่เอาหรอก พี่ว่าต่อไปนี้โรสเลิกเตะบอลเถอะ ฟุตบอลน่ะเด็กผู้ชายเขาเล่นกัน ผู้หญิงเขาไม่เล่นกันหรอก’ ผมก็รวบรวมความกล้าอยู่นานกว่าจะปฏิเสธน้องนะครับ ปกติผมจะเป็นคนตามใจสุดที่รักมากๆ นะครับ ไม่เคยขัดใจกันเลย ก็เด็กผมอะ...ผมเลี้ยงของผมมากับมือ จะตามใจกันก็ไม่ผิดนะครับ
‘ทำไมอะ เมื่อวันก่อนเรายังเล่นกันอยู่เลยนะ ทำไมวันนี้เล่นไม่ได้’ สุดที่รักผมก็เถียงทันทีครับ
‘ต่อไปนี้เล่นไม่ได้แล้ว ถ้าไม่ใช่ผู้ชายก็ห้ามเล่นรู้ไหม เล่นอย่างอื่นเถอะ อ่อ ต่อสู้ หรือปีนต้นไม้ก็ห้ามเล่นนะ’ จะห้ามแล้วก็เอาให้ครบเซ็ทครับ
‘ฮึ้ย...พี่คิวไม่มีเหตุผล ก็ได้โรสจะเป็นผู้ชาย โรสไม่อยากเป็นมันแล้วผู้หญิงเนี่ย’ หลังจากนั้นสุดที่รักก็งอนผมไปพักใหญ่เลยครับกว่าจะหายงอน ง้อน้องแทบตายครับ แถมน้องก็ยังดื้อหนักกว่าเก่าอีกครับ นอกจากจะไม่ยอมเลิกเล่นกิจกรรมของเด็กผู้ชายแล้ว น้องยังเริ่มทำตัวเป็นเด็กผู้ชาย ไม่พูดคะขา หันมาพูด ครับ ฮะ ใส่แต่กางเกง แต่งตัวเหมือนผู้ชาย จนม่าม๊า กับป๊าของน้องอ่อนใจ
พอน้องขึ้นม.ต้น ก็เลยส่งไปอยู่โรงเรียนหญิงล้วนชื่อดัง ที่บรรดาลูกคุณหนูเขาไปเรียนกัน เผื่อจะเปลี่ยนพฤติกรรมของลูกสาวให้กลับมาสาวขึ้นบ้าง ตอนนั้นผมเรียนมหา’ลัยแล้วครับ อยู่ ปี 1 ผมก็อาสาไปรับไปส่งน้องเองครับ เพราะมหา’ลัยผม กับโรงเรียนน้องอยู่ไม่ไกลกัน ตกเย็นเลิกเรียกก็พาน้องไปกินไอติมบ้าง เดินซื้อหนังสือบ้าง ไปกับน้องสองคนบ้าง กับเพื่อนน้องบ้างครับ คุณอาทั้งสองท่านไว้ใจให้ผมดูแลน้องครับ ถ้าไปกับผมจะไปไหนก็ได้ครับท่านไม่ว่า
ผมไปรับไปส่งน้องจนน้องขึ้นม.4 จากความผูกพัน ก็เริ่มก่อตัวเป็นความรักครับ ผมแน่ใจและยอมรับกับตัวเองว่าผมหลงรักน้องอย่างหัวปักหัวปำ ถึงน้องจะดูห้าวๆ ทอมๆ แต่น้องนิสัยน่ารักมากๆ นะครับ น้องมีน้ำใจ รักเพื่อนฝูง และที่สำคัญน้องรักพี่ชายของตัวเองมากๆ ถึงน้องจะแสบซน เจ้าแผนการณ์ไปบ้าง แต่เค้าว่าผู้หญิงฉลาดก็เหมาะกับผู้ชายรูปหล่อไม่ใช่เหรอครับ ตั้งแต่เล็กจนเป็นหนุ่ม ผมไม่เคยมีแฟนเลยนะครับ จะมีเหล่มีมองบ้าง แต่ไม่เคยชอบใครเป็นพิเศษ
ผมหลงรักความซุกซนของน้อง ผมหลงรักรอยยิ้มหวานๆ ปนเจ้าเล่ห์นิดๆ ของน้อง ผมรักความช่างคิดช่างพูด ช่างวางแผนของน้อง และผมก็รักเสียงดนตรีของน้องครับ น้องเล่นกีตาร์เก่งมากๆ ครับ เวลาน้องอยู่กับเครื่องดนตรี น้องดูมีเสน่ห์มากๆ ครับ กว่าผมจะรู้ตัวอีกที ผมก็หลงรักสุดที่รักจนหมดใจแล้วครับ รักของผมมันค่อยๆ ซึมเข้ามาทีละนิดๆ จนมารู้ตัวอีกทีก็เอ่อล้นเต็มปริ่มแล้วครับ
ชีวิตผมมีผู้หญิงคนเดียวที่ผมใกล้ชิดด้วยที่สุดคือสุดที่รักของผมเนี่ยแหละครับ ตอนนั้นผมอยู่ ปี 3 แล้ว แต่น้องก็ยังเด็กอยู่สำหรับการคบหาผู้ชายเป็นแฟน ผมเลยต้องเก็บความลับเรื่องรักของผมไว้ แต่มันก็อึดอัดจนทำให้ผมต้องหาคนระบายด้วยครับ แล้วผมก็เลือกที่จะคุยกับฝาแฝดของสุดที่รัก ‘น้องเลิฟ’ ครับ
เลิฟเองก็เป็นผู้รับฟังที่ดี น้องเลิฟเองก็ยังเด็ก ให้คำปรึกษาอะไรผมไม่ได้มากนัก เพียงแค่ให้กำลังใจแล้วก็บอกว่าจะคอยช่วยถ้าหากมีอะไรที่พอจะช่วยได้ และจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้ จนกว่าผมจะเป็นคนบอกน้องโรสเอง
ผมตามรับส่งน้องเหมือนเดิม แต่พอเทอมที่สองของม.4 น้องก็เริ่มไม่ยอมให้ผมไปส่ง หาเหตุผลต่างๆ นาๆ มาห้ามไม่ให้ผมไปรับไปส่งเธอ ตอนนั้นผมน่ะพารานอยด์ไปเลยนะครับ น้องเองเริ่มโตเป็นสาว ถึงจะทำตัวห้าวๆ ทอมๆ แต่ความสวย ความน่ารักมันปิดไม่มิดครับ
ผมคิดไปก่อนเลยว่าน้องมีแฟนรึเปล่า มีไอ้หนุ่มที่ไหนมาจีบรึเปล่า น้องถึงพยายามไม่ให้ผมไปคอยรับคอยส่ง แต่จะมีได้ไงวะ ผมก็เฝ้าของผมมาแต่เล็กแต่น้อย มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ผมไต่และตอมได้คนเดียว อ๊ะ!!ไม่ใช่ ยังไม่เคยได้ไต่ได้ตอมเลยครับ น้องก็พยายามถีบส่งผมซะก่อนแล้ว
จนสุดท้ายตอนน้องขึ้นม.5 น้องก็ห้ามผมไปส่งอย่างเด็ดขาด แล้วน้องก็พูดในสิ่งที่ทำให้ผมช็อคครับ น้องบอกว่าน้องมีแฟนแล้ว อย่ามารับมาส่งเลย เดี๋ยวแฟนน้องเข้าใจผิด เข่าผมแทบอ่อนครับตอนนั้น แต่น้องไม่ปล่อยให้ผมขาสั่นอยู่นาน น้องก็ปล่อยหมัดเด็ด...’แฟนโรสเป็นผู้หญิงนะ โรสจะเป็นผู้ชาย พี่คิวเลิกมารับโรสได้แล้ว เดี๋ยวแฟนโรสเขางอน โรสจะกลับกับแฟน’
ตายไปเลยไหมครับ ผมเนี่ยแหละเกือบตาย จำไม่ได้ว่ากลับถึงบ้านได้ยังไง น้ำตาไหลออกมาตอนไหน ทุกคนเข้าใจไหมครับ ตอนนั้นความรู้สึกผมเนี่ย รักผู้หญิงคนนี้หมดหัวใจนะครับ ผมวาดฝันไว้แล้วว่า พอน้องขึ้นมหา’ลัย ผมจะเริ่มจีบน้องอย่างจริงจัง จะบอกความในใจกับน้อง ผมว่าน้องเองอย่างน้อย ถ้ายังไม่ได้รักผม ก็คงมีความผูกพันบ้าง แล้วจากความผูกพันมันจะเปลี่ยนเป็นความรักก็คงไม่ยากอะไร ถ้าน้องรักผม แล้วเราคบกัน ผมจะให้พ่อผมไปขอหมั้นน้องเอาไว้ก่อน...
ผิดหมด!!!!
จบสิ้น!!!
ชีวิตรักของผม ยังไม่ทันเริ่ม ก็จอดซะแล้วครับ ผมกินเหล้า ร้องไห้ จะเป็นจะตายอยู่อาทิตย์นึงเต็มๆ จนบรรดาเพื่อนๆ ผมทนไม่ไหว มานั่งเปิดอกคุยกัน ประจวบเหมาะกับวันนั้นน้องเลิฟแวะเอาของมาให้พ่อผม ก็เลยได้ประชุมทีมช่วยเหลือสัตว์สงวนอย่างผม (พูดเหมือนตัวเองเป็นเต่าทะเลเนอะ)
แล้วน้องเลิฟก็นำแสงสว่างมาสู่ผมครับ น้องเลิฟบอกว่าตามหลักที่น้องเลิฟสันนิษฐานไว้ว่า สุดที่รักมีใจให้ผมชัวร์ แต่น้องเลิฟก็ไม่รู้สาเหตุที่แน่ชัดว่าทำไมสุดที่รักของผมถึงเปลี่ยนไป มีแฟนเป็นผู้หญิง
เพื่อนผมลองเดาบ้างว่าน้องอาจจะทำไปเพื่อประชดผม...ประชดทำไม? จะว่าหึงก็ไม่ใช่ จะไปหึงอะไรครับ ทั้งตัวทั้งหัวใจก็ให้ที่รักคนเดียว จะไปหึงผมกับคร๊ายยย!!! ยิ่งคิด ยิ่งงง...
‘พี่คิวชอบไอ้โรสจริงใช่ไหมเนี่ย’ พี่ชายว่าที่แฟนผมถาม (ไม่กล้าเรียกพี่เมีย เขิล!!!)
‘ไม่จริงครับ ‘รัก’ ต่างหาก โหยยย!!! น้องเลิฟใจร้ายอะทำหน้าเหมือนจะอ้วกรดหน้าพี่’ ก็แกล้งโอดครวญไปให้เฮฮาครับ ผมมันเป็นคนที่เห็นทุกเรื่องเป็นเรื่องเฮฮาอยู่แล้วครับ ถึงจะมีช่วงเศร้าๆ เหงาๆ บ้าง แต่ผมก็ยังคงเอนเตอร์เทนตัวเองได้ตลอดเวลา
‘เอาจริงๆ ดิพี่ เดี๋ยวไม่ยกน้องสาวให้นะ’ เว้ยเฮ้ย!! มีขู่ เค้ากลัวนะตัวเอง!!! กลัวจริงครับ น้องเลิฟนี่เป็นตัวแปรสำคัญที่พอจะช่วยถอดรหัสความรักครั้งนี้ของผมได้นะครับ ต้องเอาใจไว้ก่อน
‘โอเค เอาจริงๆ นะ...รักจริงๆ เชื่อพี่เถอะ พี่จะทำไงดีล่ะเลิฟ หล่อๆ แบบพี่ก็โง่เป็นนะครับเรื่องแบบนี้’ จริงครับ คนหล่อไม่จำเป็นต้องฉลาดทุกเรื่องไม่ใช่เหรอ หล่อแบบโง่นิดๆ ออกจะมีเสน่ห์นะผมว่า กร๊ากกกกก!!!!
‘ทำเป็นเล่นตลอดแหละพี่คิวอะ...เอางี้!! ตอนนี้วิธีเดียวที่จะทำได้ มันขึ้นอยู่กับว่าพี่คิวจะสู้รึเปล่า เพราะศึกนี้มันอาจจะยืดเยื้อยาวนานก็ได้นะ’ ผมว่าช่วงนี้น้องเลิฟคงติดหนังจีนกำลังภายใน พูดจาเหมือนเจ้ายุทธจักรชอบกล
‘สู้ดิครับ...บอกมาเร็วๆ ให้ทำไรทำหมดแหละตอนนี้ ทุ่มให้ทั้งตัวเท่ๆ หน้าหล่อๆ ใจแมนๆ เลยครับ’ ยังขอแอบฮานิดส์นึงนะ อ้าวน้องเลิฟอะจะส่ายหัวทำหน้าระอาใส่พี่ทำไมครับเนี่ย เดี๋ยวปั๊ดยกตำแหน่งน้องเมียให้เลย!!!
‘พี่คิวสารภาพรักกับไอ้โรสดิ เสร็จแล้วมันต้องด่าพี่คิวแน่นอน อ๊ะ!! อย่าเพิ่งเถียงฟังต่อก่อน...เสร็จแล้วพี่ก็อย่ายอม พี่ก็ตื๊อมันต่อไป ตื๊อไปจนกว่ามันจะใจอ่อน ไม่เคยได้ยินเหรอพี่ น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อนนะ...นี่แค่กุหลาบดอกเดียวเอง เดี๋ยวมันก็ยอมให้พี่เด็ดเองแหละ’ โห!!! วาจาช่างแหลมคมยิ่งนัก ผมว่าน้องเลิฟนี่แหละว่าที่กวีซีไรต์ บาดจิต เฉือนใจจริงๆ ครับ
‘เอาเถอะนะพี่คิว...คิดนานจัง เลิฟอยากได้พี่คิวเป็นน้องเขยนะ...ฮ่าๆๆๆ’ จิตหลุดไปแล้วครับน้องเลิฟ พูดไปขำไป
‘เปล่าที่เงียบเนี่ย...กำลังคิดว่าจะไปดักเจอวันนี้ หรือไปหาวันหยุดพรุ่งนี้ดีกว่า’ สมองอันชาญฉลาดของผมกำลังประมวลแผนยุทธการ ‘เด็ดดอกกุหลาบ’ อยู่ครับ
สู้ครับ!! เขาว่าคนหล่อมักหน้าด้าน ผมว่าจริงนะเรื่องนี้
คิดว่าจะหนีพี่พ้นเหรอสุดที่รัก!!! แม่กุหลาบน้อยของพี่คิว...
-
^
^
:z13:
ได้จิ้ม Mercy ด้วย :-[
เดี๋ยวขอไปอ่านก่อน แล้วจะมาอิดิทอีกที
------------------------------------
มาแระ แฮ่กๆ เสียงหอบหายใจเหนื่อยเพราะแบกปูนมาช่วยพี่คิวโปกหน้าให้หนาและด้านขึ้น
สู้ต่อไปพี่คิว :จุ๊บๆ: สักวันดอกกุหลาบงามต้องเป็นของพี่
อ่านตอนนี้ทำให้รู้สึกเลยว่า เลี้ยงเด็กมันเป็นอย่างนี้เอง
ตอนเด็กๆ ก็งอๆ ขี้อ้อน แต่พอโตหน่อย ไม่ต้องมารับมาส่ง มีแฟนแระ
มันน่าเจ็บใจนัก พี่คิวต้องจัดการให้หนักเลยนะ
พี่เซฟกับเลิฟจะได้ไม่มีหนามกุหลาบมาคอยทิ่ม
ส่วนเค้าจะได้อ่านฉากเอ็นซีซะที :impress2:
ขอบคุณMercy ที่มาต่อให้ +1 ให้จ้า :L2:
v
v
v
ปรกติจิ้มMercy แต่หน้าด้านไม่เคยแทงหน้าหลัง วันที่ได้จิ้มบนจิ้มล่าง อืม...ความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้นีเอง ก๊ากกก
:z13:
-
^
^
^
:z13: :z13:
จิ้มวีวี่ คืน เร็วมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ
-
อิจฉาน้องโรสจริงๆ มีผู้ชายอย่างพี่คิวมาหลงรัก :-[
-
พี่คิวสู้โว้ยยยยยยย.....เชียร์ใจขาดดิ้นเรยอะ :z2:
เปลี่ยนทอมเปง ญ ได้...อื้ม น่าสนจัย :กอด1:
-
ชอบมากๆๆเลยค่า พี่คิวหล่อแบบรั่วๆๆ น่าร้ากกกกก :laugh:
ปล.สรุปแล้วนู๋ก็ไม่ได้ไปเล่นน้ำค่ะ..ท่านแม่ไม่อนุญาตT^T พี่ไปเล่นน้ำเป็นงัยคะหนุกมั๊ย?? ส่วนหนังสืออ่านไว้เเค่ไหนยังอยู่เเค่นั้นเยยค่า เร่งอ่านหนังสือสอบกลัวจิไม่ทันเเย้วค๊าบบบ
ปล2. รอน้องโรสอยู่นะค๊า....เชียร์คู่นี้สุดใจ o13
-
:angry2: ให้กำลังใจกับพี่คิว
สู้ ๆ ๆ ๆ :3123:
-
น้องโรสมารับรักพี่คิวเร้ว ถ้าไม่รับแม่ยกแถวนี้รอคิวเพียบ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่คิวน่ารักน่าสงสาร อุตส่าห์เฝ้าเป็นมดแดงแฝงกอกุหลาบมาตั้งหลายปี
อยู่ไปอยู่มากุหลาบที่เฝ้ารอให้บานเต็มที่ดันมาบอกว่ารักคนอื่นแถมคนอื่นที่ว่ายังไม่ใช่ผู้ชายอีก โถววววววว พี่คิวเอ๊ย สู้ต่อไปนะทาเคชิ
(ทำหน้าที่ เอาเท่าที่เห็นและนึกออกนะคะ สถานเริงรมย์ แล้วก็ อาละวาด ^__^)
-
พี่คิวสู้ ๆ คร้าบ แต่รักโรส แบบที่โรสเป็นน่ะ
ไม่ยอมให้โรสเปลี่ยนเป็น ญ หวานจ๋อยจริงด้วย
แบบนี้แหละ แมนดี ว่ะฮ่าๆๆๆ :laugh:
-
:z2: :z2: พี่คิวสู้ สู้ มาเชียร์พี่คิวค่ะ
mercy ช่วยให้พี่คิวสมหวังด้วยนะ
ปล.ยังไม่ลืม nc (พี่เซฟกับน้องเลิฟ) นะ ไม่งั้น :m16: :m16: :m16:
-
สู้เขาพี่คิว :กอด1:
-
สู้ต่อไปทาเคคิว
-
อ่านไป เข้าใจได้ว่า
การเป็นทอมของโรสนิมาจากคิวล้วนๆ เลยล่ะ
ตอนเด็กๆ ติดคิวมาก เลยอยากที่จะทำอะไรได้เหมือนคิว
เสมือนกับคิวเป็น idol ในดวงใจเลยก็ว่าได้
แต่พอมาโดนคิวว่าในเรื่องที่ตัวเองพยายามทำ
เลยเกิดความคิดพยายามต่อต้านแล้วทำตัวเองให้เป็นแบบนั้นจริงๆ
เลยกลายเป็นทอมอย่างเข้มข้นมาจนถึงทุกวันนี้ไง
จะตื๊อน้องโรส อย่าไปทำอะไรหักหาญน้ำใจน้องเค้านะท่าน
ถึงจะเป็นทอม แต่ยังไงน้องก็เป็นผู้หญิงจริงป่ะ
ชอบลักษณะนิสัยของคิวจังเลยอ่ะ ดูเป็นคนสดใส อารมณ์ดี แต่ก็จริงจัง เป็นคนใช้ได้คนหนึ่งเลยล่ะ ต้องรอดูว่านับวันจะยิ่งเปิดเผยความหื่นออกมาเรื่อยๆไหม :laugh:
ศิษย์พี่ mercy ศิษย์น้องเปล่าโหดซะหน่อย พอดีไม่ชอบการตีสองหน้าเป็นการส่วนตัว ถึงขั้นเกลียดคนแบบนี้ ตั้งแต่ม็อบมาไม่ได้เดินห้างเลย :sad4: ห้องไม่มีแอร์จะไปพึ่งแอร์ห้างซะหน่อย แย่ๆ เมื่อไหร่น้าบ้านเมืองจะเป็นปกติซะที
-
อร๊ายยยยยยยย..........มาแว้วววววววว
คุณพี่คิวของน้องหนิม......น่ารักได้อีกเจ้าค่ะ
หล่อแล้ว ยังมั่นคงในรัก ชัดเจน ค่อยเป็นค่อยไป :impress2:
แบบที่น้องหนิมชอบเลยเจ้าค่ะ...................
ถ้าคุณพี่โรสไม่รับรัก มาแต่งงานกะน้องหนิมก้อได้นะเจ้าคะ :-[
เด๋วนี้ผู้ชายดีดียิ่งหายาก ๆ อยู่........5555555 :laugh:
ปล. อืม........เรื่องเหมือนกะเำพื่อนสาวของเราจิง ๆ อะแหละ เจ้าค่ะคุณพี่เมตตา
ต่างกันตรงที่เริ่มต้น.............เค้าคนนั้นเข้ามาในฐานะเพื่อน เพื่อนสนิทอีกต่างหาก
ไม่ได้เข้ามาในฐานะแฟน หรือเข้ามาจีบน้องหนิมแต่อย่างไร ไม่เคยให้ความหวังใด ๆ
ใจน้องหนิมเองต่างหากที่หวั่นไหวกับการกระทำที่อ่อนโยนของเค้าคนนั้น จนอยากเป็นเจ้าของ
โทษใครเค้าก้อไม่ได้......วันนี้สติลอยสุด ๆ เลยเจ้าค่ะ รู้สึกอยากปล่อย อยากวาง ไม่เข้าใจ ไม่มั่นใจ
ทำมัยไม่มีผู้ชายดีดีแบบนี้มาเป็นแฟนน้องหนิมบ้างน๊าาาาาา.....................
"งั้นผู้ชาย ดี ดี คงมีแต่ในนิยาย" ประโยคนี้ คงจะจิงซินะเจ้าคะ เง้อออออออ......... :sad11:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆ
อ่านมุมพี่คิวแล้วทั้งฮาทั้งสงสาร
จะว่าไปโรสเป็นก็เพราะพี่คิวเลยนะ!
เอานิสัยไปใส่โรสอะ เพราะงั่นก็รับกรรมตื้อไปเถอะค่ะ 555
-
ก๊ากๆๆๆ ศึกหัวใจพี่คิวยาวนานจริงๆ ยิ่งกว่าม็อบเสื้อสีต่างๆ ^^
เชียร์พี่คิว พี่คิวจะได้ช่วยพี่เซฟและเลิฟได้ เอิ๊กๆ
-
แค่เพราะไม่ให้เตะบอลกับปีนต้นไม้ ทำเอาน้องโรสเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยอ่ะ...
พี่คิวก็ชวนน้องมาเตะบอลใหม่ดิ...คึคึคึ
แต่ชอบจังตอนเด็กๆน้องร้องไห้จะให้พี่คิวอยู่ด้วยเนี่ย.....น่ารักอ่ะ :o8:
-
อ๊างงงงงงงงง.........พ่อเทพบุตร..รักเดียวใจเดียว.............สุดที่รัก.....จะไปไหนเสีย..จิงม่ะ :a2: :a2: :a2:
-
ความรักเกิดจากความผูกพันธ์และความใกล้ชิด จริงๆ
เชื่ออีป้าแก่ๆ เถอะ ยังไงก็อาบน้ำแร่แช่น้ำนมมาก่อน
555 :pig4: +1 จัดให้แล้วค่ะ
-
ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้จะฮาหรือสงสารพี่คิวดี :laugh:
น่ารักกกอ้ะค่ะ ยิ่งอ่านอย่างนี้ยิ่งชิบพี่คิวเลย :impress2:
-
เห็นใจนายคิว :เฮ้อ:
-
แบบพี่คิวเนี่ยหายากนะค่ะ 99% ของชีวิตคิดแต่แง่บวกตลอดแบบนี้ เค้าช๊อบชอบม๊ากมากเลยแหล่ะ :m1: :m1: สู้ ๆ ต่อไปค่ะพี่คิว ตื้อต่อไปค่ะ อีกไม่นานหัวใจของกุหลาบงามนามสุดที่รักจะมีให้แต่พี่คิว เพราะเค้าแน่ใจว่าพี่คิวเป็น...รักแรกและรักสุดท้าย...ของโรสแน่ ๆ ค่ะ :L1:
-
ชอบชื่อแผนอ่ะ ยุทธการ เด็ดดอกกุหลาบ 555
-
พี่เซฟแลดูคนดีไปค่ะพี่ไนท์ 55+
ตอนนี้พี่คิวได้บทเด่นล่ะ~ :impress2:
---------------------------------------
เอาอย่างนี้ดีกว่าครับผมจะเล่าเรื่องราวความรักของผมกับสุดที่รักให้ฟังตั้งแต่ต้นเลยดีกว่า อย่าเพิ่งอวก
ในทุกๆ สุดสัปดาห์ เราสองบ้านจะต้องมีทติ่งกันตลอดครับ
ตอนเจอกันครั้งแรกผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรพิเศษนอกไปจากรู้สึกว่าไอ้เด็กสองคนนี้ทำไมมันโครตซนเลยวะเนี่ย ตอนนั้นผม 10 ขวบ จะไปคิดอะไรได้ครับ ก็ซนๆ หล่อๆ ไปวันๆ กร๊ากกกก อย่าเพิ่งอวกครับ
‘ไม่จริงครับ ‘รัก’ ต่างหาก โหยยย!!! น้องเลิฟใจร้ายอะทำหน้าเหมือนจะอวกรดหน้าพี่’
-----------------------------------------
สรุป...ที่โรสกลายเป็นทอม...เพราะพี่คิวนี่เอง....
เออ เอาน่ะ คนผูกก็เป็นคนแก้เองยังดีกว่าตัวเองต้องตามเครียดกับคนอื่นที่เค้าผูก/แก้ล่ะนะ
ถ้าพี่คิวหันไปสนคนอื่นหรือมีคู่หมั้นขึ้นมาเรื่องน่าจะจบได้ไวขึ้นนะคะเนี่ย ฮะๆ
-
พี่คิวมีลุ้น
:z1:
-
พี่คิวสู้ ๆ รีบ ๆ พิชิตใจสุดที่รักเร็ว ๆ นะ
แต่ว่างานนี้ดูแล้วสุดที่รักคงจะไปไหนไม่รอด
ก็พี่คิวแกรักซะขนาดนี้
พยายามเข้านะ เป็นกำลังใจให้พี่คิวค่ะ
ปล. ถ้าพี่คิวจัดการกับสุดที่รักได้พี่เซฟกับน้องเลิฟจะได้ไม่มีก้างซักที่ ๕๕๕
เป็นกำลังใจให้ Mercy คะ :กอด1: :กอด1:
-
อยากรู้จัง ว่าทำไมโรสถึงเปลี่ยนไป
?_?
-
อด จิ้ม คุณ เมอร์ซี่เลยตอนนี้ 55
ยุทธการเด็ดดอกมีหนาม มาเชยชม
โรสตอนเด็กน่ารักจริงๆ ติดคิว ยังกะอะไร !!
โตแล้ว เป็นทอมเล ยย
ไม่เป็นไรคิววว จัดการ เด็ดหนามของเธอออกอย่าให้เหลือ .. ถอนรากถอนโคน
โรส คิวว
-
สู้โว๊ยยยยยยยยยย!!! พี่คิว
-
เข้ามาเป็นสามาชิกร่วมอ่านด้วยคนค่ะ
สนุกดีค่ะ แฮปปี้ไปคู่นึงแล้ว คราวนี้ก็มางานหินซะอีกคู่นึง สงสัยต้องเป็น ขบวนการรูดหนามกุหลาบ ซะแล้ว
-
:fire: น้องโรสระวังงูเห่าข้างกายนะจ๊ะ มิมิ มิมิ มิมิ :z6:
-
โอยยยยย นับถือความรักพี่แก
หรือที่น้องโรสเป็นผู้ชายเพราะกลัวจะห่างกะพี่คิว
ถ้าทำตัวเป็นผู้ชายพี่คิวจะได้อยู่ด้วยตลอดรึเปล่าอ่า
-
o13พี่คิวสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
เห็นพี่เมตตาแว้บๆ จะมาต่อแหงเลย :L2:
-
^
^
^
^
:z13:เปล๊า!!! เข้ามาอ่านของคนอื่นต่างหาก ไม่ได้มาต่อ :laugh3:
-
:z3:
:z13: :z13:
-
มาแล้วค่า ตอนพิเศษ ตอนที่สอง ภาคน้องโรส
ยาวววววววมากกกกกกก พิมพ์กันเมื่อยมือสุดๆ
ตอนนี้ก็จะเป็นความคิดของน้องโรสเธอนะคะ
น้องโรสจะเล่าและแทนตัวเองว่าผมนะคะ ก็เธอเป็นทอมอะนะ หวังว่าจะไม่รู้สึกขัดๆ นะคะ
น้องโรสมันก็คงเป็นอีกคนที่ชอบคิดเองเออเอง เหมือนพี่ชายมัน...
เขาว่าแฝดกัน มักจะมีนิสัยเหมือนกัน ไอ้คู่นี้มันก็พอๆ กันเลยค่ะ เรื่องคิดมากไปเองเนี่ย
ตอนพิเศษจะมีแค่สองตอนนี้นะคะ ตอนต่อไปก็จะกลับไปเป็นน้องเลิฟกะพี่เซฟเหมือนเดิม
แต่..แฟนๆ พี่คิวไม่ต้องห่วงค่ะ มีพี่คิวโผล่ๆ มาบ้างอยู่แล้ว
แล้วก็คิดไว้แล้วว่า อาจจะ (ย้ำว่าอาจจะ) มีตอนพิเศษพี่คิวโรสมาอีก ถ้าพี่คิวแกปฏิบัติการสำเร็จพิชิตใจแม่กุหลาบน้อยได้นะคะ
แล้วก็อาจจะมีตอนพิเศษของคู่อื่น (ย้ำว่าอาจจะอีกแล้ว ฮ่าๆ) แอบกระซิบว่า คงเป็นคู่แชมป์ค่ะ แต่จะกับใครก็รอลุ้นดูนะคะ...
สุดท้าย...ขอบคุณทุกคนอ่าน ทุกคอมเม้นท์ และทุกกำลังใจค่ะ
:กอด1:
(ขอยกยอดตอบเม้นท์ก่อนนะตัวเอง จะรุ่งเช้าแล้ว พรุ่งนี้ทำงานด้วย แง่!!!)
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Special 2 สุดที่รักของพี่ (ภาคสุดที่รัก) 19/04/10
สวัสดีฮะ ผมสุดที่รัก ไพศาลบริบูรณ์ น้องฝาแฝดของแฟนไอ้พี่เซฟมันไง...
ช่วงนี้ผมเซ็งชีวิตนิดหน่อยฮะ...
ถ้าใครยังพอจำกันได้กับเรื่องราวอัปยศอดสูของชีวิตผม ที่ดันไปตกปากรับคำไอ้พี่คิวว่า...ถ้าช่วยไปเป็นเทรนเนอร์พร้อมไม้กันหมา ดัดนิสัยไอ้พี่เซฟให้สำเร็จ ผมจะไปเดทกับเค้า 2 อาทิตย์เต็ม!!!
ตอนพูดก็พูดไปแบบไม่ได้คิดอะไรมาก กะว่าเดี๋ยวค่อยหาทางชิ่งทีหลัง แต่...ถ้ามันชิ่งได้จริง ผมไม่มานั่งตีอกชกหัว กลุ้มอกกลุ้มใจ พร่ำเพ้ออยู่แบบนี้หรอก เอ๊ะ!! หรือผมติดนิสัยขี้เพ้อ คิดเองเออเองมาจากไอ้เลิฟมัน เฮ้อ...เซ็ง!!!
“ที่รักคร๊าบบบบบบบ พี่คิวมาแล้ว วันนี้กินไรกันดีเอ่ย วันนี้พี่คิวให้สุดที่รักเลือกเองทุกโปรแกรมเลยจ้า!!!” นั่นไง...เหมือนมันเลี้ยงกุมารทอง พูดถึง นึกถึงไม่ได้นะฮะ แป๊บเดียว...มาปรากฏกายแล้วครับ
“ไม่ไป ง่วง เหนื่อย เบื่อ...เมื่อไหร่จะเลิกมาตอแยซักที..หะ!!! วันนี้ไม่ออก ฟังภาษาคนรู้เรื่องไหมเนี่ย ออกทุกวัน ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง งานการไม่มีทำแล้วเหรอ เรียนมาเสียเงินเปล่า จบมาแทนที่จะไปช่วยงานคุณลุงคม มาทำตัวเอ้อระเหย อะไรอยู่นี่”
ไม่รู้ทำไมคุณลุงคมถึงปล่อยให้นายนี่ทำตัวลอยไปลอยมาอยู่ได้นะ เรียนจบ เสร็จเรื่องแล้วแทนที่จะไปทำงานทำการให้เป็นเรื่องเป็นราว...อ้าว เฮ้ย!! นี่ด่าอยู่นะเว้ย นั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ได้...โว้ยยยย!!! หงุดหงิด!!!
“พี่กะแล้วว่าสุดที่รักต้องโยเย งอแง ไม่ยอมออกไปกับพี่วันนี้ นี่เพิ่งแค่วันที่สามเองนะที่เราจะได้เดทด้วยกัน...แต่ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ ที่รักอาจจะเหนื่อย งั้นวันนี้พี่จะอยู่เป็นเพื่อนที่รักทั้งวันเลย พี่ซื้ออาหารสดมาทำกับข้าวให้ที่รักกินด้วยนะ เดี๋ยวพี่จะทำสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาเนื้อ ขนมปังกระเทียม แล้วก็มีเมลล่อนปั่น ของหวานก็มีฮันนี่โทสต์ พี่ทำเองนะ อร่อยไม่แพ้เจ้าประจำของที่รักแน่นอน”
โอ๊ยยยย!!!! อยากจะกรี๊ดดดดดดด แล้วกระทืบเท้าแบบผู้หญิงจริงๆ นะเนี่ย (ก็แกเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอวะ) ทำไมช่วงนี้ผมถึงหนีผู้ชายคนนี้ไม่พ้นซักทีนะ ทั้งๆ ที่แต่ก่อนผมก็เลี่ยงๆ หนีๆ ได้ตลอด แต่รู้สึกว่าตั้งแต่เขากลับมาจากเมืองนอกครั้งนี้ ความด้าน ความทน และเล่ห์กลของไอ้พี่คิวมันเยอะขึ้นวะเนี่ย!!!
“ลุงคมตัดออกจากกองมรดกแล้วหรือไง ถึงไม่ไปทำงานซักที” หรือผมจะโทรไปฟ้องลุงคมดี ว่าลูกชายเขามาเกเรอยู่แถวนี้
“บอกพ่อแล้ว...บอกว่าจะไปเดทกับลูกสะไภ้ของพ่อ พ่อก็อนุญาตนะ ไม่ว่าไรซักคำ...แถมยังบอกว่าให้ชวนสุดที่รักไปกินข้าวที่บ้านด้วยพ่อกับแม่พี่เขาคิดถึงน่ะ”
“ไอ้บ้า!!!!!!! ไอ้บ้าพี่คิวววววววววววว!!!! ไปพูดแบบนั้นกับคุณลุงได้ยังไง เรื่องแบบนี้เอาไปพูดเล่นพล่อยๆ ได้ยังไง”
“ก็ไม่ได้พูดเล่นนะ...เนี่ย ‘เอาจริง’ พูดจริง ทำจริง บอกพ่อไปแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ” ไอ้...ไอ้...ไอ้...โว้ยยยยยย...ไม่รู้จะด่ายังไงดี ไอ้พี่คิวมันพูดลอยหน้าลอยตาทำหน้าใสซื่อแบบไม่เกิดอะไรขึ้น เสร็จแล้วไม่รอให้ด่าก็เดินหิ้วของเข้าครัวไปเลย....
ผมไม่รู้ว่าเคยเล่าให้ทุกคนฟังไปรึยัง...เรื่องราวของผมกับพี่คิว ทำไมผมถึงยอมให้ผู้ชายคนนี้เข้ามาวุ่นวายในชีวิต ทั้งๆ ที่ปกติถ้ามีใครมาจีบผมก็จะไล่ด่า ไล่เตะ ไล่ไปไกลๆ ...ก็ผมเป็นทอมนี่ครับ ผมมีแฟนแล้ว เป็นผู้หญิง ผมจะสนใจผู้ชายทำไม...แต่กับพี่คิว...มันอาจจะเป็นความผูกพัน ความสนิท ที่เรามีมาตั้งแต่เด็กก็ได้ ผมเลยไม่เคยไล่ผู้ชายคนนี้ออกไปจากชีวิตได้สำเร็จ...
ตอนที่ผมยังเล็กๆ ประมาณ 4 ขวบ ผมเองก็จำอะไรไม่ได้มาก...แต่ผมจำได้ว่า ผมได้รู้จักกับพี่ชายใจดีคนหนึ่ง พี่ชายที่เราจะเจอเขาทุกวันเสาร์ เล่นด้วยกันตั้งแต่เช้ายันค่ำ พี่ชายที่ตามใจเราตลอดเวลา พี่ชายที่ชอบแบกเราขี่คอบ่อยๆ พาเราปีนต้นไม้ สอนเราเตะฟุตบอล สอนเราขี่จักรยาน ยอมแพ้เราเวลาเล่นต่อสู้กัน...และเป็นเพราะพี่ชายคนนี้ที่ทำให้ผม...อยากเป็นผู้ชาย
ชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่โตขึ้นมาท่ามกลางเด็กผู้ชาย มีฝาแฝดก็เป็นผู้ชาย เล่นอะไรแบบผู้ชาย มันคงหล่อหลอมทำให้ผมไม่ค่อยเป็นผู้หญิงเรียบร้อยนัก ออกจะติดห้าวๆ แข็งๆ แต่...สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แรงผลักดันหลักที่ทำให้ผมตัดสินใจเป็นทอม เลิกทำตัวเป็นผู้หญิง แต่งตัวแบบผู้ชาย และหันมาสนใจแต่ผู้หญิงด้วยกัน...
หากนี่คือความผิดพลาด และจะหาแพะรับบาปสักคน ผมเลือก ‘พี่คิว’ พี่ชายวัยเด็กที่มีอิทธิพลกับผมมาก ผมพอจะจำเหตุการณ์เปลี่ยนชีวิตของผมได้ครับ ตอนนั้นผมอยู่ประมาณประถมต้น...พี่คิวจะมาสอนการบ้านผมกับเลิฟทุกเย็น หลังจากทำการบ้านเสร็จเราก็จะเล่นกันครับ แข่งรถบ้าง ขี้จักรยานบ้าง และกิจกรรมที่ผมชอบมากที่สุดคือ ‘เตะบอล’ ครับ
‘พี่คิววันนี้เตะบอลไหม’ ช่วงนั้นผมชอบกิจกรรมนี้มาก พี่คิวสอนเตะบอล เวลาได้วิ่งไล่ฟุตบอลในสนาม มีความสุขสุดๆ ครับ
‘ไม่เอาหรอก พี่ว่าต่อไปนี้โรสเลิกเตะบอลเถอะ ฟุตบอลน่ะเด็กผู้ชายเขาเล่นกัน ผู้หญิงเขาไม่เล่นกันหรอก’ ตอนนั้นผมไม่เข้าใจ เมื่อวานเราก็ยังเล่นด้วยกันอยู่เลย แล้วทำไมวันนี้ถึงห้ามผู้หญิงเล่น
‘ทำไมอะ เมื่อวันก่อนเรายังเล่นกันอยู่เลยนะ ทำไมวันนี้เล่นไม่ได้’ ผมก็เถียงทันทีเลย ปกติพี่คิวไม่เคยขัดใจผมเลยนะ ตามใจตลอด
‘ต่อไปนี้เล่นไม่ได้แล้ว ถ้าไม่ใช่ผู้ชายก็ห้ามเล่นรู้ไหม เล่นอย่างอื่นเถอะ อ่อ ต่อสู้ หรือปีนต้นไม้ก็ห้ามเล่นนะ’ ตอนนั้นโมโหมากๆ ครับ ก็ไม่เคยโดนผู้ชายคนนี้ขัดใจมาก่อนอะ แล้วยิ่งพูดแบบนี้ มันก็เลยทำให้เราน้อยใจ...เอ่อ!! ฟังไม่ผิดหรอกฮะ น้อยใจจริงๆ มันเหมือนกับว่าเราเคยเป็นที่รัก เป็นที่ 1 ที่เขาไม่เคยขัดใจ แล้วอยู่ดีๆ เขาจะไม่ให้เราเล่นด้วย มันเสียใจอะ บอกไม่ถูก
‘ฮึ้ย...พี่คิวไม่มีเหตุผล ก็ได้โรสจะเป็นผู้ชาย โรสไม่อยากเป็นมันแล้วผู้หญิงเนี่ย’ วินาทีนั้นฝังใจมากครับ คิดอย่างเดียวเลยว่า ถ้าไม่อยากเล่นกับเด็กผู้หญิง งั้นเราเป็นเด็กผู้ชายก็ได้ แล้วหลังจากนั้นผมก็ทำตัวเป็นเด็กผู้ชาย พูดจา แต่งตัว พฤติกรรม ความคิด พยายามทำให้ตัวเองเป็นเหมือนผู้ชายให้มากที่สุด พี่คิวก็คงอ่อนอกอ่อนใจ ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยต้องยอมเล่นกับผมเหมือนเดิม
ตอนนั้นจะว่าเป็นทอมไปเลยก็ยังไม่เชิง จะเอาอะไรกับเด็กประถมครับ ก็อาจจะทำพฤติกรรมเลียนแบบเด็กผู้ชายให้เหมือน เพราะอยากให้พี่ชายยอมรับ แต่ป๊ากับม๊าคงกลัวว่าผมจะเป็นหนักกว่านี้ พอขึ้นม.ต้น ก็ส่งผมไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วนชื่อดัง ผมก็ไม่ว่าอะไร เข้าไปเรียนก็มีเพื่อนๆ รุ่นพี่มาจีบด้วยนะ เรียกว่าค่อนข้างป๊อบฯ มากๆ เพราะผมไว้ผมสั้น พูดฮะ พูดครับอย่างคล่องปากทุกคนก็รับรู้ทันทีว่าผมเป็นทอม...
พี่คิวก็อาสามาตามรับตามส่งเพราะโรงเรียนผมกับมหา’ลัยของพี่เขาอยู่ทางเดียวกัน...พี่คิวไปรับไปส่งผมจนผมขึ้นม.ปลาย แล้วก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ผมไม่ยอมให้พี่คิวไปรับไปส่งอีก...
เอาอย่างนี้...ผม...จะสารภาพความจริงในใจทุกอย่างให้ฟัง....แม้แต่ไอ้เลิฟ ก็ยังไม่รู้ความจริงเรื่องนี้เลยนะ
ผมหลงรักพี่คิว....
ฟังไม่ผิดหรอกฮะ...ผมหลงรักพี่คิวจริงๆ
โลกของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นอกจากครอบครัว...พี่ชายฝาแฝด...แล้วก็คงมีแต่ผู้ชายคนนี้ที่วนเวียน คอยอยู่ดูแลตั้งแต่เล็กจนเริ่มเป็นสาว ความผูกพันก็แปรเปลี่ยนไปเป็นความรัก ตอนที่ยังเป็นเด็กหญิงตัวน้อย ความรักที่มีให้พี่ชายตัวโต แต่ใจดีที่สุด ก็เป็นแบบน้องสาวรักพี่ชาย...
แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ที่สายตาของผมมักจะคอยมองหา และหยุดอยู่ที่ผู้ชายคนนี้ หัวใจจะต้องเต้นแรงทุกทีที่เขาเข้ามาใกล้ แสดงความอ่อนโยน แหย่ให้เราขำ ให้เราหัวเราะกับมุขเสี่ยวๆ ของเขา ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันที่รู้สึกหวงเขาจับใจ ไม่อยากให้เขารักคนอื่นมากกว่าเรา ไม่อยากให้เขาเล่นกับคนอื่น ไม่อยากให้เขามองคนอื่น ไม่อยากให้เขายิ้มให้คนอื่น...มารู้ตัวอีกที ก็ตอนเริ่มโตเป็นวัยรุ่นว่าเราหลงรักผู้ชายคนนี้เกินกว่าพี่น้อง...
งงใช่ไหมฮะ ว่าทำไมในเมื่อผมรักผู้ชาย แล้วผมมีแฟนเป็นผู้หญิงทำไม จีบผู้หญิงทำไม แล้วทำตัวเป็นแมน เป็นผู้ชายขนาดนี้ทำไม...มันมีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมตัดสินใจ ไม่รู้ว่าการกระทำนี้เป็นเรื่องบ้า เรื่องโง่ หรือว่าจริงๆ แล้วมันคือเรื่องที่สมควรที่สุดแล้ว!!!
เรื่องมันเกิดขึ้นจากการที่พี่คิวไปรับไปส่งผมมาตลอดตั้งแต่ผมเข้าเรียนที่โรงเรียนหญิงล้วน เพื่อนๆ หลายคนรู้จักพี่คิว และทุกๆ คนคิดว่าพี่คิวคือลูกพี่ลูกน้อง เป็นญาติสนิทของผม เพื่อนๆ สาวหลายๆ คนกรี๊ดกร๊าดพี่คิวมากฮะ เพราะพี่คิวเป็นคนรูปหล่อ และมีข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์บันเทิงบ่อยๆ พี่คิวเล่นมิวสิควิดีโอให้กับวงดนตรีในค่ายของบ้านพี่คิวบ้าง ก็เลยทำให้สาวๆ รู้จักพี่คิว และยิ่งกรี๊ดเข้าไปใหญ่ พี่คิวมักจะมีรอยยิ้มและมุขตลกติดตัวอยู่ตลอดเวลา และนี่ก็เป็นเสน่ห์ที่ทำให้สาวๆ หลายๆ คนแวะเวียนเข้ามาถามไถ่ผมถึงพี่คิว...ช่วงม.ต้น ยังไม่ค่อยจะอะไรเท่าไหร่ เพราะแต่ละคนก็คงกรี๊ดกร๊าดกันไปตามประสาเด็กสาวที่กำลังจะเริ่มโต เริ่มมองหนุ่มหล่อๆ ที่เหมือนเจ้าชายในฝัน...
หากเรื่องมันเริ่มรุนแรงขึ้นตอนผมขึ้นม.ปลาย หลายคนเข้ามาพูดกับผมตรงๆ ว่าอยากให้ช่วยแนะนำพี่คิวให้หน่อย อยากทำความรู้จัก อยากได้เบอร์ อยากได้เมลฯลฯ ตอนนั้นผมรู้ตัวเองแล้วว่าผมรักพี่คิว ผมหงุดหงิดตลอดเวลาที่มีใครเข้ามาชวนคุยเรื่องพี่คิว หงุดหงิดที่บรรดาเพื่อนๆ สาวๆ จะคอยแย่งกันเดินมาส่งผมที่รถเพื่อที่จะได้ทักทายพี่คิว...
จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่งในช่วงก่อนปิดเทอมแรกของม.4 เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มก็มาเล่าให้ผมฟังว่า มีข่าวพี่คิวลงในนิตยสารบันเทิง และตามเว็บบอร์ดต่างๆ ประมาณว่า
‘ลูกชายคนเดียวของ คมเดช เจ้าพ่อค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ อาจจะมีข่าวดีที่เป็นข่าวร้ายของสาวๆ ทั่วเมือง เพราะมีข่าวแว่วว่าหนุ่มคิว อาจจะได้หมั้นหมายกับลูกสาวเจ้าของสถานีโทรทัศน์ช่อง 2 งานนี้คงเพื่อผลทางธุรกิจ แต่หนุ่มหล่อระดับคีตวุธคงทำให้สาวๆ หลงรักได้ไม่ยาก’
ตอนที่ผมรู้เรื่องนี้ และได้อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์บันเทิง...ผมรู้สึกน้อยใจพี่คิวมากๆ ฮะ พี่คิวไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ ไม่เคยบอก หรือเล่าอะไรมาก่อนเลย แล้วอยู่ดีๆ ผมก็มารู้จากคนอื่น...ความกลัวที่จะเสียพี่คิวไป ทำให้ผมเริ่มแผนการบางอย่าง...ผมตามสืบหาผู้หญิงคนนั้นที่เป็นข่าวกับพี่คิว ตามไม่ยากหรอกครับลูกสาวเซเลบฯ ขนาดนั้น
เธอชื่อเบล เบลเรียนชั้นเดียวกับผม แต่เธออยู่คนละสาย เธอเรียนวิทย์-คณิต ผมเรียน ศิลป์-คำนวณ เบลเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆ ครับ ตาโต ผมยาว ผิวขาวเนียนเหมือนกระเบื้องเคลือบราคาแพง รอยยิ้มของเธอทำให้หนุ่มๆ สยบแทบเท้าได้ไม่ยากเลยฮะ และจากการที่ผมสืบๆ มาจากเพื่อนๆ ของเธอ หลายคนบอกว่าเบลเป็นคนนิสัยดี น่ารัก มีน้ำใจ และอัธยาศัยดีมากๆ ยิ่งรู้แบบนี้ผมก็ยิ่งกลัว ผมกลัวจะเสียพี่คิวไป ผู้หญิงแบบนี้อาจจะทำให้พี่คิวหลงรักได้ไม่ยาก...
ไม่รอช้าครับ แผนการของผมก็คือ...เข้าไปจีบเบล...ฟังไม่ผิดหรอกฮะ ผมเริ่มเข้าไปทำความรู้จักกับเบล โทรไปคุย แอด MSN ดักรอกินข้าวกลางวันด้วยกัน...เบลนิสัยดีจริงๆ ครับ เธอน่ารัก คุยสนุก ร่างเริง สดใส ผมไม่อึดอัดใจที่ได้อยู่ใกล้เบล และผมก็เริ่มขอคบเธอเป็นแฝน ผมรู้สึกได้ครับว่าเบลตกหลุมรักผม และยอมคบกับผม แผนการแรกที่ดึงความสนใจเบลจากพี่คิวสำเร็จครับ...
ขั้นที่สองของแผนก็คือ ผมจะต้องกีดกันพี่คิวไม่ให้ยุ่ง ไม่ให้เจอ ไม่ให้เห็นความน่ารักของเบลครับ ผมบอกตามตรงว่ากลัวจริงๆ ครับ ผมเลยตัดสินใจบอกพี่คิวว่าไม่ต้องมารับมาส่งผมแล้ว ผมจะกลับบ้านกับแฟน และผมมีแฟนแล้วเป็นผู้หญิง ผมกลัวเธอจะงอนถ้ากลับบ้านกับพี่คิว... พี่คิวดูตกใจ และมีสีหน้าเครียดลงทันทีครับ พี่เขาคงไม่คิดว่าน้องสาวที่เขาหล่อหลอมความห้าวหาญ ให้จะกลายเป็นทอมจริงๆ
หลังจากนั้นพี่คิวก็หายตัวไปเป็นอาทิตย์ แต่ระหว่างสัปดาห์ที่พี่คิวหายตัวไป ข่าวใหม่ของพี่เขาก็ออกมาครับ คราวนี้แย่กว่าเดิม...
‘สงสัยงานหมั้นระหว่างคีตวุธ กับน้องเบลจะไม่มีทางเกิดขึ้นแล้ว เพราะมีข่าวแว่วมาว่า หวานใจตัวจริงของหนุ่มคิวนั้นเป็น ผู้ชาย’
คราวนี้ผมเกือบเป็นลมเลยครับ พี่คิวเป็น ‘เกย์’ จากข่าว จากเว็บบอร์ด และจากรูปภาพ เป็นภาพแอบถ่ายพี่คิวกับเพื่อนสนิทของพี่คิวที่ผมเคยเจอครับ พี่เขาชื่อพี่โน้ต พี่คิวสนิทกับพี่โน้ตมาก เล่าเรื่องพี่โน้ตให้ฟังอยู่บ่อยๆ ผมไม่คิดว่าสองคนนี้จะเป็นอะไรเกินเพื่อนได้...
แต่ก็มีรายการบันเทิงมาตามสัมภาษณ์พี่คิวถึงเรื่องข่าว พี่คิวไม่ปฏิเสธ แถมยิ้มๆ ด้วยครับ...ความรู้สึกของผมตอนนั้นนี่บอกได้คำเดียวว่าแย่มากๆ ครับ จำได้ว่าผมกลับบ้านไปก็ขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง ร้องไห้ เจ็บปวดมากครับ ผมยอมให้เขาเจ้าชู้ มีสาวๆ มาติดพันยังดีซะกว่าแบบนี้ คืนนั้นผมฟุ้งซ่านมากๆ ผมพยายามโยงเรื่องนู้นนี้มาเกี่ยว ผมคิดว่าการที่พี่คิวเคยบอกว่าอยากเล่นแต่กับเด็กผู้ชายเพราะพี่คิวชอบผู้ชายนั่นเอง
รักแรกของผม จบลงแล้ว ผมตัดสินใจแล้วว่าต่อไปนี้ผมจะไม่ชอบผู้ชายอีก และถ้าผมจะมีแฟน ผมก็จะมีแฟนเป็นผู้หญิงเท่านั้น...
หลังจากนั้นสองสามวัน พี่คิวก็มาดักรอผมที่บ้าน เค้าบอกว่ามีความในใจจะบอก...แต่ผมก็ไม่ยอมคุยด้วย ผมยังเสียใจ และโกรธพี่คิวอยู่ ความรู้สึกมันเหมือนโดนหักหลัง เหมือนโดนคนที่เรารักหลอก พี่คิวก็พยายามส่งแมสเซสมาหา ถามว่าโกรธอะไร งอนอะไร ทำไมไม่ยอมคุย ไม่ยอมเจอ มาดักรอทุกวัน ผมก็ไม่คุยด้วย เดินหนีลูกเดียว...
‘โรส ทำไมแกไม่คุยกับพี่คิววะ แกโกรธอะไรพี่เขา’ สงสัยไอ้เลิฟจะโดนพี่คิวจ้างมา
‘จะให้ฉันโกรธอะไร ฉันไม่อยากคุยด้วยก็ไม่คุย จะทำไมล่ะ’
‘พี่คิวเขารักแกนะ เขาตามง้อแกตลอดไม่เห็นใจบอกเขาหน่อยเหรอว่าแกงอนเขาเรื่องอะไร’
‘………………………………..’
‘ฉันรู้นะว่าแกก็รักพี่คิวเกินกว่าพี่ชาย และพี่คิวเขาก็รักแกมากกว่าน้องสาว’
‘พอเถอะ แกหยุดพูดเหอะเลิฟ....เขาเป็นเกย์นะ แกไม่รู้หรือไง แล้วไอ้ที่เขามาตามง้อ ตามตื๊อเราอยู่เนี่ย เราก็ไม่รู้ว่าเพราะคุณลุงคมเขาเห็นข่าว แล้วก็เลยอยากจับลูกชายใส่ตระกร้าล้างน้ำ พยายามให้หาผู้หญิงซักคนมาเป็นแฟนเพื่อกลบข่าวรึเปล่า’
‘ไอ้บ้า แกคิดได้ไงวะไอ้โรส แกน่าจะเป็นคนที่รู้จักพี่คิวดีที่สุด แต่แกกลับไม่ไว้ใจเขา เขารักแกจริงๆนะ แล้วเขาบอกฉันเองว่าเขาจะจีบแก’
‘ไม่จริงหรอก เขาก็แค่อยากหาแพะ อยากหาตัวแทน แล้วที่เขาเลือกฉันเพราะว่าฉันเหมือนผู้ชายไง มันจะได้ไม่ฝืนรสนิยมเขามากนัก...เห็นไหมล่ะ เขาใจร้ายจะตาย ฮือออ หลอกให้เรารัก แล้วทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ’ ผมไม่ไหวเลยปล่อยโฮ ต่อหน้าไอ้เลิฟเลยครับ
‘บ้ากันไปใหญ่แล้ว แกไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหนวะ ฉันว่าฉันเป็นคนคิดมากฟุ้งซ่านแล้วนะ แกนี่มันยิ่งกว่าฉันอีก ตามใจแกเหอะ ถ้าแกจะคิดแบบนั้นก็ตามใจแก ฉันคงเปลี่ยนความคิดแกไม่ได้ งั้นก็ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์แล้วกัน ว่าพี่เขารักแกจริง’
หลังจากนั้นพี่คิวก็ยิ่งตามตื๊อ ตามจีบ ตามบอกรัก ตลอดเวลา และพี่เขาก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกผมจากที่เคยเรียกโรส น้องโรส ก็เปลี่ยนมาเรียกชื่อจริง ‘สุดที่รัก’ ผมก็ไม่สนใจ ผมเป็นคนนิสัยเสียอย่างคือ..ถ้าปักใจเชื่ออะไรแล้ว ก็จะเชื่อแบบนั้นไปตลอด จนกว่าเหตุผล ใหม่ที่มาหักล้างจะทำให้ผมเชื่อได้มากกว่า ผมถึงจะยอมเปลี่ยนความคิด
ถามว่าผมหวั่นไหวบ้างไหม ที่พี่คิวมาคอยตามเฝ้า ตามตื๊อ มาบอกรักวันละสามเวลา ไม่นับแมสเซสหวานปนฮา วันละไม่ต่ำกว่าสิบข้อความ...หวั่นไหวสิฮะ อย่าลืมว่าผมรักพี่คิวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่ผมพยายามจะไม่สนใจ เพราะผมกลัว กลัวว่าถ้าหากผมหวั่นไหว แล้วกลายเป็นว่า ทุกอย่างมันไม่ใช่อย่างที่ผมเห็น ถ้าหากพี่คิวเป็นเกย์จริงๆ คนที่เจ็บก็จะเป็นผม...
วันที่พี่คิวไปเรียนต่อ ผมก็ไปส่งนะฮะ พี่คิวกอดผมแล้วร้องไห้ด้วย...พี่ไม่น่าทำแบบนี้ มันยิ่งทำให้ผม...คิดถึงพี่เขา ไม่อยากให้เขาไป คืนนั้นกลับบ้านไป ผมได้แต่นอนร้องไห้เงียบๆ บอกตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม ทั้งๆ ที่คิดว่าตัวเองตัดใจจากพี่เขาไปได้แล้ว และผมก็มีแฟนเป็นผู้หญิง
หลังจากที่ผมจบม.ปลาย ผมก็เลิกกับเบล เพราะเบลไปเรียนต่อ ต่างประเทศ และเบลแอบมีแฟนเป็นผู้ชาย ผมรักเบลนะครับ แต่ช่วงนั้นที่เลิกกับเบลผมก็นอยด์ไปนานเลยครับ...เสียใจที่เบลนอกใจ และเสียใจที่เบลเลือกผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ผม
พอผมเข้ามหา’ลัย ผมก็มีแฟนใหม่นั่นก็คือ มิมิ ครับ มิมิเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนของผม ผมเจอมิมิตอนกลับมาเยี่ยมเยียนโรงเรียน มาไหว้อาจารย์ในงานคืนสู่เหย้า...มิมิเข้ามาจีบผมก่อน เธอบอกว่าแอบชอบ แอบชื่นชมผมมานานแล้ว แต่ไม่กล้าเข้ามาคุย เพราะเห็นผมคบกับเบลอยู่....ผมเซ็งๆ นอยด์ๆ เรื่องเบล เรื่องพี่คิว ผมก็เลยยอมคบกับมิมิ ครับ
มิมิ นี่ต่างสไตล์กับเบลเลยนะครับ เบลจะค่อนข้างร่าเริง แต่มิมิจะขี้อ้อน ขี้งอน แต่ก็เหมือนลูกแมวนะครับ ชอบให้เอาใจ คลอเคลีย งุ๊งๆ งิ๊งๆ ตามประสาเด็กผู้หญิง มิมิก็น่ารักนะครับ แต่จะเปรี้ยวๆ ไม่เหมือนเบลที่จะหวานๆ หน่อย มิมิชอบแต่งตัวเซ็กซี่ แต่งหน้าเฉี่ยวๆ ควงไปไหนก็มีแต่คนมองนะครับ แอบภูมิใจนิดนึง
ช่วงเวลาที่ผมคบกับมิมิ ผมก็ลืมพี่คิวไปเลยนะครับ ใช้เวลามีความสุขกับมิมิ ผมเริ่มมีเซ็กกับมิมิ ในวันฉลองที่มิมิเอ็นท์ฯ ติดครับ คืนนั้นมิมิกับผมดื่มกันไปคนละนิดหน่อย พอกึ่มๆ แล้วมิมิก็ชวนผมไปฉลองคอนโดใหม่ที่พ่อเธอซื้อไว้ให้เป็นของขวัญสำหรับเข้ามหา’ลัย ผมไม่เคยมีเซ็กกับใคร ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่เรื่องแบบนี้มันเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์นะครับผมว่า คืนนั้นเราเลยมีความสุขกันทั้งคืน และหลังจากที่เรามีอะไรกัน ผมว่ามิมิดูหวงผมมากขึ้น เป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมมากขึ้น และเรามีปากเสียงกันบ่อยขึ้น...
แต่ผมก็คบกับมิมินานนะครับ สองปีแล้วครับที่คบกัน ผมลืมพี่คิวไปเลยครับ เพราะเวลาพี่คิวโทรมาผมก็ไม่ค่อยรับ อีเมลที่เคยให้พี่เขาผมก็เลิกใช้...จนอยู่ดีๆ วันหนึ่งเขาก็ปรากฏกายมาอยู่หน้าบ้านผม พี่คิวเรียนจบกลับมาแล้ว...และที่สำคัญพี่คิวยังคงกลับมาจีบผมอยู่ ทำให้ผมหงุดหงิดกับพฤติกรรมของพี่เขามากครับ มาดักรอที่บ้านไม่พอ ไปดักรอที่มหา’ลัยทุกวันอีก ผมเลยตัดปัญหาด้วยการส่งพี่คิวไปให้ไอ้เลิฟดีกว่า ถือว่ายิงปืนนัดเดียวได้หลายตัว
แต่ไอ้พี่คิวมันฉลาดครับ ขอข้อแลกเปลี่ยนดีๆ จากผม ถ้าไม่ดีพอก็จะไม่ไป ผมเลยต้องยอมตกปากรับคำว่าจะไปเดทด้วย สองอาทิตย์เต็ม...ปากพาจนจริงๆ ครับ เพราะไอ้พี่คิวมันมาทวงสัญญาทุกวันเลย...ฮึ้ย!!!!! คิดแล้วก็หงุดหงิดจริงๆ
“สุดที่รักขา อาหารเสร็จแล้วมากินข้าวกันเร็ว พี่คิวหิวแล้วนะคะ” หลังๆ มานี่พูดจาคะขาใส่ผมหลายครั้งแล้วครับ พอผมบอกให้เลิกพูด แกก็บอกว่า ‘พี่จะพูดให้สุดที่รักชินไง เผื่อจะหันกลับมาพูดคะ ขา จ๊ะ จ๋าบ้าง’ จนใจจริงๆ เถียงไปก็เหนื่อยเปล่า....
แต่เมื่อคืนไอ้เลิฟมันมาทิ้งระเบิดให้ผมต้องคิดมากครับ
‘ฉันว่านะ แกยังรักพี่คิวอยู่แน่เลย ไม่งั้นคนอย่างแกจะยอมให้เขามาลากไปนู่นมานี่ โดยไม่จัดการเขาออกไปจากชีวิตแกอย่างจริงๆ จังๆ แบบนี้หรอก แกอาจจะแค่บ่นๆ ดุๆ ด่าๆ ว่าๆ เขา แต่แกก็ไม่ได้ทำมันอย่างจริงจังเลยนะ แกลองไปทบทวนดูแล้วกันโรส ว่าแกน่ะยังไงกันแน่’
ไอ้พี่บ้า พอตัวเองจี๋จ๋ามีแฟน อินเลิฟล่ะก็ ทำมาเป็นชี้ทางสว่างเรื่องความรักให้คนอื่น...เฮ้อ!!! ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นเล๊ยยยย...ยอมรับว่าไม่กล้าคิดตามที่ไอ้เลิฟบอก กลัวใจตัวเองครับ แล้วอีกอย่างตอนนี้ผมก็มีมิมิอยู่ทั้งคน ผมยังรักมิมิอยู่นะครับ....โอ๊ยยยยย!!! เซ็งชีวิต...
“สุดที่รัก ถ้าไม่มาภายในสามวินาทีนี้ พี่คิวจะไปหอมแก้มนะคะ” เว้ย!!! ไอ้บ้านี่ก็ขี้บังคับจังวะ
ไปก็ได้ ไม่ได้กลัวหรอกนะ...ก็แค่ท้องมันร้องอะ!!!!
-
:serius2:
-
:z2: :z2:
-
น่ารักมากกกกกก......น่้ารักได้อีก :-[
แต่คุณพี่โรสก็เหลือเำกินนะเจ้าค่ะ แอบไปเปิดซิงกะคุณพี่มิมิได้
เหอ เหอ แล้วจะกู่กลับมั้ยเจ้าคร้าาาาาา...... :angry2:
คุณพี่คิวต้องอดทนนะเจ้าค่ะ น้องหนิมแนะนำให้ไปศึกษา "กามาสุตรา" เพิ่มเติม
เพราะเห็นว่า คุณพี่โรส กะ คุณพี่มิมิ เค้ามีความสุขกันทั้งคืนเชียวนะ
เด๋วคุณพี่คิวไม่เลิศเท่าคุณพี่มิมิ จะมาร้องไห้ชึ้มูกโป่งไม่ได้นะเจ้าคะ......55555 :laugh3:
ปล. คุณพี่เมตตาเจ้าขราาาาาาาาา................
มาเรื่อย ๆ เลยนะเจ้าค่ะ อย่าช้า ห้ามหนีเที่ยวด้วย ไม่งั้นน้องหนิมจะตามไปจิ้ม :z13: ถึงที่เลยเจ้าค่ะ
-
รักนะแต่ไม่แสดงออก...........กรี๊ด...สุดที่รักมีใจให่พีคิว :a2: :a2:
-
ยังนี่พี่คิวก็มีหวังสิน้องโรสยังรักพี่คิวอยู๋ :กอด1:
-
คิดเองเออเองจริงๆเลย รักกันมาตั้งนานแต่คนนึงวิ่งเข้าหาอีกคนคอยวิ่งหนี ถึงเสียเวลากันไปหลายปี คึคึ ตอนนี้ถึงเวลาที่พี่คิวต้องจัดการจับสุดที่รักให้ได้ซักที ปล่อยให้หนีมานานเกินไปแล้ว หุหุ เอาใจช่วยพี่คิวสุดๆๆ o13
-
เวร รักกันทั้งคู่ แต่สุดที่รักของพี่คิวก็ช่างปิดกั้นจริงหนอ จะปิดกั้นใจไปถึงไหน ไม่ทรมานหรือไงนิ
แต่......พี่คิวน่ารักมากกกกกกกกกกก :impress2:
-
แหม โรส เธอใจอ่อนได้ล่ะ
พี่คิวหล่อแซ่บขนาดนี้ 555 5
เอาเลิฟมาเสียตัวได้แล้ว!!! :a5:
-
เรื่องความรักเนี่ยจะใช้สมองคิดอะไรนักหนาค่ะเนี่ย ใช้หัวใจช่วยคิดบ้างก็ได้ค่ะ เหนื่อยแทนพี่คิวเลยนะเนี่ย ยังไม่ทันได้คบกัน โรสก็คิดได้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นสตอรี่ คิดเองเออเอง ตอบเอง เข้าใจเองอยู่คนเดียว คิดว่าถูกตามที่ตัวเองคิดอีกต่างหาก แถมผูกเรื่องราวจากข่าวสารที่รับรู้มาเสร็จสรรพ เป็นโรควิตกจริตเรื่องรักมากกว่าเลิฟอีกนะค่ะเนี่ย :เฮ้อ: o22
-
น่ารักอะ
เชียร์พี่คิวสุดใจขาดดิ้นเลย
อย่าลืมตอนพิเศษคู่นี้เรื่อย ๆ นะคะ ชอบๆ
-
o13พี่คิวสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดที่รักกกใจอ่อนไวๆๆๆน้าๆๆๆๆๆๆ o13
-
พีคิวยังพอมีหวังนะจ้ะ สู้ๆ o13
-
ส่งมิมิมา
เดี๋ยวป๋าเคลมเอง
-
:serius2: :serius2:
โรสใจแข็งหว่ะ - -"
-
ผมหลงรักพี่คิว....
ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววว
เฮียคิวเอ้ย ได้ยินไรไหมเนี่ยะ มีคนเค้ามาสารภาพรักเฮียอยู่แถวนี้เนี่ยะ
เอาล่ะเว้ย เฮียคิว เฮียจะสู้น้องมิมิได้ไหมว้า
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกเฮียเชื่อเค้าสิ :haun4:
-
อีป้าแก่ๆว่า น้องโรส นี่เป็นประเภทวิตกจริตเกินกว่าเหตุไปไหมคะ
+1 จัดไปโลด :กอด1: คนแต่ง 3 ที
-
ขอภาคต่อของคู่นี้บ่อยๆด้วยนะคะ น่ารักได้โล่เลย
-
เหย สุดที่รัก รักที่สุดของพี่คิวอะ
น่ารักนะเนี่ย มาหาว่าเลิฟชอบคิดเองเออเอง
แต่ว่าโรสท่าทางอาการหนักนะจ๊ะ
ยิ่งกว่าพี่ตัวเองเสียอีกเนี่ย
แล้วปากแข็งแบบนี้อะ
เด๋วพี่คิวเค้าไม่ง้อแล้วจะมานั่งร้องไห้เน้
-
:laugh:
จะเป็นอะไรมั๊ยจ๊ะพี่เซฟ ถ้าโฮะจะปันใจจากพี่มาให้พี่คิว
-
พี่คิววว อีกนิ๊ดดดดดดดดดดด พยายามอีกนิดพี่ รับรองได้สุดที่รักแน่
555555555555
-
5555555555+
-
โห้อ่านสเปของพี่คิวไปแล้ว
มาอ่านสเปของโรสเข้าไปอีก
ก็นะ ... เจอคำนี้นะซิ
มีไรกะมิกิด้วย ...
ยังไงก็ขอเชียร์พี่คิวสุดใจเลยแหละ
ตื้อเข้าไปเลย
สู้ ๆ
-
ยิ่งชัดไปใหญ่เลย
พี่คิวเอาเงาของตัวไปเองใส่ในตัวโรสชัดๆ
โทษใครไม่ได้ล่ะ นอกจากโทษตัวเอง ความผิดของตัวเองล้วนๆ
ว่าไปโรสคิดไปเองเก่งกว้าเลิฟอีกนะ - -'' เป็นสตอรี่เลยอ่ะ
มาต่อซะเกือบเช้าเลย พี่เมตตา :m31:
-
สมกะเป็นแฝดกันจิงๆ คิดเองเออเองเชื่ออะไรผิดๆซะจิง ยอมรับพี่คิวไปโล้ดดดดด อิอิ
-
พี่คิวน่ารักมากมาย
จะแอบรักพี่คิวมากกว่า พี่เซฟแล้วอ่ะ
:o8: :o8:
-
โรสแอ๊บสาวนี่นา 555 ปิดบังทำไม ยอมรับไปเหอะ จะได้ครบคู่ อิอิ
-
เพิ่งตามมาอ่านทัน..หนุกอ่ะ :impress2:
-
กี๊ดดดด..พี่Mercy ขอพี่คิวกะน้องโรสอีกๆๆ
ปล.นอนดึก รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า ช่วงนี้ไม่ได้เม้าส์กันเลย นู๋จะสอบเเล้วอ่าT^T คิดถึงๆนะค๊า :กอด1:
-
พี่คิวสู้กันต่อไปปปป
ถ้าวันนึงพี่คิวถอดใจจะเสียใจเองนะจ้ะน้องโรส
-
อยากอ่านตอนเลิฟ
-
:laugh3: เรื่องราวมันเป็นแบบนี้นี่เอง
-
มาแล้วค่ะ ดีใจจังเลยค่ะที่กำจัดอีนังน้องบูมหน้าวอกไปได้แล้ว ตอนพี่คิวเนี่ยน่ารักจริงๆเลยนะค่ะ แต่ทำไมสุดที่รักของพี่คิวเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ เชื่ออะไรก็จะปักใจเชื่อไปตลอดงั้นหรอ อยากจะกรี๊ดๆๆๆค่ะ ไม่เป็นไร พี่คิวรุกต่อไปเด๋วยัยสุดที่รักของพี่จะใจอ่อนเองเชื่อน้องค่ะ แต่เราจะต้องกำจัดยัยมิมิไปอีกคนด้วยค่ะ
รอตอนต่อไปค่ะ เจ้คนแต่งสุดสวย
-
มาแล้วค่า พ่อแม่พี่น้อง
เค้าขอโทษ หายหัวไปหลายวัน...
ตอนพิเศษ...หลายๆ คนคงเข้าใจความเป็นมาเป็นไปของพี่คิวกะสุดที่รักบ้างแล้วนะคะ
สุดที่รักมันก็เป็นพวกชอบคิดมาก คิดไปไกล แถมฝังใจเอาดื้อๆ แบบไม่มีเหตุผล
งี้แหละค่ะ บางทีปัญหาของคนอื่น เราสามารถเข้าใจและช่วยแก้ไขได้
แต่พอถึงปัญหาของตัวเองกลับไม่สามารถผ่านมันมาได้
ตอนนี้เรากลับมาสู้คู่หลักกันต่อดีกว่าค่ะ...
หลายคนรอลุ้น NC กันตัวโก่ง...แหะๆ จริงๆ ที่ยืดเยื้อออกไป เพราะเขาขอไปฝึกหัดเขียน NC ก่อน... :-[
แต่สัญญาว่ามีแน่นอนค่ะ...แต่อาจจะไม่ดีมากอย่างที่ทุกคนคาดหวังนะคะ...มือใหม่หัด NC อะค่ะ แหะๆ
(แอบขอยกยอด...ดองตอบเม้นท์ไว้ก่อน (อีกแล้ว)) พรุ่งนี้ต้องรีบตื่นไปหาหมอน่ะค่ะ :กอด1:
ขอบคุณสำหรับเม้นท์ของทุกๆ คนนะคะ ขอบคุณคนอ่านทุกคนด้วยค่ะ
+++++++++++++++++++++
Little Devil : ฮ่าๆๆ แอบขัดใจกับพฤติกรรมน้องโรสเหรอคะ
DE SaiKuNee : :z13:
O-สนิมสร้อย-O : เจ๊น้องหนิม ช่วงนี้เจ๊มาอ่านเร็ว เม้นท์เร็วมากกก อะ เจ๊ขา แล้วคุณเพื่อนเจ๊คนนั้นยังโทรมาอ่อยเจ๊อีกไหม...? :o9:
tutu : รักนะ...แต่มันไม่กล้าแสดงออกค่ะ ฮ่าๆๆ
n2 : หวังว่าคงจะมีหวังเนอะ อย่างน้อยผู้หญิงเขาก็รักแหละ
bbyuqin : เป็นพวกฟุ้งซ่าน ตัวแม่เหมือนกันค่ะน้องโรสเนี่ย ตอนนี้พี่คิวแกก็เอาจริงแล้วล่ะค่ะ...
anajulia : นั่นสิ สุดที่รักมันก็คงทรมานแหละค่ะ แต่ขึ้นหลังเสือมาแล้ว จะลงก็คงยาก..
i love u {knt} : ฮ่าๆๆๆ ยังอุตส่าห์มีปิดท้ายร้องขอให้น้องเลิฟเสียตัวอีกนะ :z13:
Phelyra : จริงค่ะ เอาจริงๆ แล้วไอ้น้องโรสนี่หนักกว่าน้องเลิฟอีกนะเนี่ย
jobisuka : ได้ค่า...จะพยายามไม่ลืมคู่นี้ค่า
kitty : พี่คิวกำลังใจเต็มเปี่ยมเลยนะเนี่ย
Safina_safe : ดีใจแทนพี่คิว แม่ยกเพียบเลยเนอะ
*-*คาเมะ*-* : ฮ่าๆๆๆๆๆ ชอบอะ "ส่งมิมิมา เดี๋ยวป๋าเคลมเอง" อ่านแล้วฮาทุกที :laugh3:
ferly : นั่นสิเนอะ จะใจแข็งไปไหนล่ะเนี่ย
jiBtar : ฮ่าๆ สงสัยเฮียคิวแกคงจะสวยสู้น้องมิมิไม่ได้แน่เลย
PEENAT1972 : น้องโรสเธอมีจินตนาการสูงส่งค่ะป้าขา :กอด1: ป้า แน่นๆ สิบที
fkjj : ขอบคุณค่า ถ้าคนแต่งขยันมากๆๆๆๆ จะมาพิเศษกันบ่อยๆ จ้า
K2KARN : อืม เป็นความคิดที่ดีนะ ให้พี่คิวแกเลิกตื๊อดีมะ เผื่อน้องโรสเธอจะรู้สึกตัวบ้าง
mahotsukai : แหนะ...ไหนตอนแรกบอกให้พี่เซฟมาซบไง ตอนนี้เปลี่ยนใจซะและเหรอ
pooinfinity : ใช่ค่ะ พยายามอีกหน่อยเนอะ เกือบและ
สมุนไพร : :z13: และ :กอด1:
bakanishi1 : เด็กมันยั่ว น้องโรสเธอเลยหลวมตัวไปหน่อยอะค่ะ ฮ่าๆๆ
Vesi : :z13: ทะลุปอด เลยเด็กคนนี้...มาแปลชื่อเค้าซะงั้น :a14:...ว่าแต่ชอบที่วิเคราะห์นิสัยตัวละครมานะ ทั้งพี่คิว และโรสเลย ค่อนข้างตรงใจ โหะๆๆๆ
iamnan : เค้าว่าแฝดกันมักชอบคิดอะไรตรงกัน อันนี้คงจริงเนอะ
sayhi11 : ฮ่าๆๆ ซะงั้น แอบรักพี่คิวมากกว่าซะงั้นเดี๋ยวพี่เซฟแกน้อยใจนะ
JJHJJH : ฮ่าๆๆ ชอบบบบ ที่บอกว่า โรสแอ๊บสาว ฮ่าๆๆๆๆ เออจริงเนอะ
uknowvry : ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ (แอบเห็นรูปในดิสเพล เราชอบถั่วงอกกะหัวไฟ เหมือนกันเลย จริงๆ แล้วชอบคุณทรงศีลทุกเล่มเลยค่ะ)
vvivy : คุณน้องตั้งใจทำข้อสอบเน้อ...เราเองก็รักษาสุขภาพด้วยล่ะ พักผ่อนเยอะๆ นะ นอนแต่หัวค่ำบ้าง...
♥a2k♥ : นั่นสิ วันไหนไม่มีพี่คิวแล้วจะรู้สึกเนอะ
● MaYa~Boy ● : มาแล้วจ้าตอนเลิฟ..
V_we : มันเป็นอย่างนี้แหละจ่ะ วีวี่ โหะๆๆ ช่วงนี้เหมือนวีวี่ว่าง รึเปล่า เห็นเข้ามาบ่อยๆ ดีจัง รีบไปต่อน้องวินดี้นะ กำลังลุ้นเลยอะ :impress2:
liTTle.SaLapaO : :กอด1: คนนี้รู้จริงตลอดแหละ ว่าคนแต่ง 'สุดสวย' กรี๊ดดดดดด
+++++++++++++++++++++
ตอนที่ 25 ลูกศิษย์ (พี่เซฟกับน้องเลิฟมาแล้วจ้า) 22/04/10
“พี่คิววววววววววววววววววว!!!”
"เฮ้ย!!! ตกใจหมดเลย เลิฟอะ ตะโกนซะเสียงดังเชียวครับ" จะบ้าเหรอตะโกนมาสามรอบแล้วเนี่ย ไม่เห็นจะรู้สึกตัว มัวแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ได้คนเดียว ดีนะน้ำลายไม่ยืดด้วย
"พี่คิว เลิฟเรียกพี่คิวอย่างที่มนุษย์ทั่วไปเขาเรียกกันมาเป็น 10 รอบแล้วนะ พี่คิวก็ไม่รู้สึกตัวซักที นั่งเหม่ออยู่ได้ แถมเลิฟเดินเข้ามากันตั้งสองคนพี่คิวยังไม่รู้สึกตัวอีก แล้วเลิฟก็ไม่ได้ตะโกนเรียกแค่ครั้งเดียวนะ นี่รอบที่ 3 แล้วพี่ถึงรู้สึกตัว นี่กะว่าถ้ายังไม่ยอมรู้สึกตัวนะจะไม่ยกน้องสาวให้แล้ว" เหนื่อยนะเนี่ย มายืนเป็นวิญญาณกันสองคนกะพี่เซฟ พี่คิวก็ไม่มอง ไม่ได้ยิน ไม่รู้สึกตัวซักที จนคิดว่า เอ๊ะ!! นี่กูกะพี่เซฟตายไปแล้วรึเปล่าวะเนี่ย พี่คิวถึงมองเราไม่เห็น
"ขี้บ่นหว่ะ...เซฟ มีเมียขี้บ่นนี่รำคาญไปทั้งชาติเลยนะเว้ย" อย่ามายุนะ ไอ้พี่คิว ไอ้บ้า เขายังไม่ได้เป็นไรกันซะหน่อยมามง เมียอะไร
"บ้าเหอะ ยังไม่ได้เป็นไรกันซะหน่อย พูดงี้ใครได้ยินเดี๋ยวเลิฟขายไม่ออกกันพอดี"
"อะไรครับ จะขายใครอีกหืม?? พี่ซื้อหมดทั้งตัวทั้งใจแล้ว ไม่เหลือให้ขายใครแล้ว...แล้วเดี๋ยวเหอะ รอให้ผ่านอาทิตย์นี้ไปก่อนพี่จะเรียก 'เมีย' ให้เต็มปากเต็มคำเลยล่ะ" อ๊ากกกกก!!!! ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟฟ กลายร่างเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หื่นว่ะ...เอ่อ ทำไมห้องมันอากาศร้อนๆ วะเนี่ย
"ใครบอกว่าจะยอมไปนอนด้วย ว๊าย!!! คิดเองเออเองพูดเอง ว๊าย ว๊าย" ผมชี้หน้าพี่เซฟแล้วยิ้มแบบล้อเลียน
"ฟอดดด!! ไม่ไปจะฉุด..หืม จะไปดีๆ หรือจะให้ฉุด...ฟอดดดด" เอ่อ...ฟอดแรกน่ะ พี่เซฟดึงมือผมที่ชี้หน้าพี่เขาแบบล้อๆ ไปหอมแรงๆ แล้วก็พอพูดจบคำว่าฉุด ก็ฉุดมือผมเข้าไปใกล้ แล้วไอ้ฟอดดดดสุดท้ายน่ะ เป็นแก้มครับ...น้ำหนักการสูดไม่ได้แพ้ฟอดแรกเลย แก้มช้ำหมดแล้วครับ ตั้งแต่เป็นแฟนกับพี่เซฟเนี่ย...เดี๋ยวหอม เดี๋ยวหอม วัน นึงนี่อย่างน้องก็ต้องมีสองถึงสามฟอดดด นะครับ หอมจนแก้มจะเหม็นแล้วเนี่ย...
"อะ แฮ่ม...แหม!! จะหวานกันไปไหนเนี่ย เห็นใจคนที่ถูกผู้หญิงด่าวันละ หกรอบ ก่อนและหลังอาหารแบบพี่บ้างเถ๊อออ!!" อ้าว แหะๆ ลืมไปเลยครับ กำลังเคลิ้มเลย...
"โหย พี่คิว ผู้หญิงด่าเขาว่าผู้หญิงรักนะครับ" ไอ้โรสมันรักพี่จะตาย ถึงมันไม่เคยบอกผม แต่ตามเซ้นท์ของฝาแฝดมั้งครับ ผมถึงรับรู้ความรู้สึกของไอ้โรสได้ค่อนข้างดี มันน่ะทำเป็นมาด่าผมว่าชอบคิดเองเออเอง มันนั่นแหละ โครตจะคิดเองตัวแม่เลย!!! งี้แหละฮะ ของอย่างนี้ ไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้ บางทีพูดได้ แต่ถ้าถึงคราวตัวเองบ้างก็ทำไม่ได้อย่างที่พูดหรอก...
"พี่ก็พยายามบอกตัวเองอย่างนั้นแหละ สงสัยสุดที่รักจะรักพี่ม๊ากกก มากเนอะ ด่าทุกครั้งที่เจอหน้าเลย ฮ่าๆ" ทำเป็นขำไป...รู้นะว่าพี่ก็แอบกังวลเหมือนกัน แต่เอาเถอะ เลิฟจะเอาใจช่วยนะครับพี่คิว
"ว่าแต่...พี่คิวนัดเลิฟมาเรื่องงาน งานอะไรเหรอฮะ ร้องไกด์ หรือว่า คอรัส?" ปกติคุณลุงคม พ่อของพี่คิวจะชอบมาใช้บริการผมบ่อยๆ ครับ มาร้องไกด์เพลงให้ศิลปิน ไม่ก็มาร้องคอรัสให้ เอ...แต่ว่าศิลปินขาประจำที่ผมร้องคอรัสให้ ก็เพิ่งจะออกชุดใหม่ไป ผมก็เพิ่งมาร้องไป หรือว่าจะมีโปรเจคพิเศษ?
"เปล่า ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง...คือตอนนี้พี่กำลังทำโรงเรียนดนตรีสำหรับศิลปินฝึกหัด ศิลปินใหม่ ให้ได้พัฒนาศักยภาพและฝีมือน่ะ ไม่ใช่สักแต่ว่าหน้าตาดี เสียงพอได้ ก็จะมาออกเทปกันได้ทุกคน ค่ายของเราที่อยู่เป็นอันดับหนึ่งมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะว่าเราไม่มั่ว ไม่ได้มองแค่ภาพลักษณ์ภายนอก แต่ต้องเก่งจริง มีฝีมือจริงๆ ถึงผ่านมาตรฐาน...ส่วนคนที่มีแวว แต่ยังไม่ถึงขั้น จะให้ตัดไปเลยก็น่าเสียดาย มีแววว่าจะพัฒนาได้ พี่ก็เลยคิดโปรเจคนี้ขึ้นมา พ่อก็อนุมัติแล้วด้วย ตอนนี้ก็มีเด็กที่มีแวว แล้วต้องการการฝึกฝนอยู่หลายคน...พี่ก็เลยอยากให้เลิฟมาเป็นครูสอนร้องเพลงให้หน่อย”
ไงครับ อึ้งอะดิ ไม่เคยเจอพี่คิวในโหมดเป็นงานเป็นการกันใช่ไหมฮะ...พี่คิวเนี่ยเห็นบ้าๆ บอๆ ไม่ค่อยเต็มเต็งแบบนี้ แต่จริงๆ พี่แกเก่งมากนะครับ พี่คิวเรียนจบคณะเดียวกับผมแหละครับ เอกกีตาร์คลาสสิค เกียรตินิยมอันดับหนึ่งนะครับ สมัยเรียนก็ได้ไปแข่งขันระดับโลกมาแล้วหลายเวทีนะครับ ได้รางวัลมานี่นับไม่ถ้วน ส่วนปริญญาโท พี่คิวเลือกเรียน Business Music และDiploma Electric Guitar Jazz ที่ Berklee college of music เป็น College ที่เหล่าบรรดานักดนตรีแจ๊สต่างใฝ่ฝันที่จะเข้าไปเรียนนะฮะ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่อยากไปเรียนที่นี่ เข้ายาก จบยาก เขี้ยวมาก แต่จบมาแล้วคุณภาพจริงๆ ครับ
“พี่คิว...สอนศิลปินเลยเหรอ ปกติสอนเด็กทั่วไปน่ะก็พอโอเค แต่นี่สอนศิลปินไม่ต้องเอาที่เก่งๆ เหรอฮะ อย่างเลิฟจะไหวเหรอ” ถึงแม้ปกติผมจะสอนร้องเพลงที่โรงเรียนดนตรีชื่อดังก็ตาม แต่ส่วนใหญ่ลูกศิษย์ผมจะเป็นเด็ก ม.ต้น ม.ปลาย มีประถมบ้างนิดหน่อย และก็มีคุณหญิงคุณนาย สองสามคนที่มาเรียนร้องเพลงไว้ไปร้องออกงานสังคม แต่นี่ว่าที่ศิลปินเลยนะ...ใครจะกล้าอะ
“ถ่อมตัวอีกและ นักศึกษาคณะดุริยางค์ ที่ได้ 4.00 ทุกเทอมนี่มีอะไรที่ด้อยกว่าคนอื่นตรงไหน..พ่อพี่ก็ตื๊อให้เลิฟมาออกอัลบั้มบ่อยๆ เลิฟเองก็ไม่ยอมใจอ่อนซักที ฝีมือเราน่ะ เก่งกว่านักร้องวัยรุ่นบางคนในเมืองไทยซะอีกนะ...เอาเป็นว่า พี่ถือว่ารับปากพี่แล้วกัน” อ้าว!!! สมแล้วที่ไอ้โรสชอบบ่นว่า...พี่คิวขี้บังคับ เฮ้อ...เห็นด้วยจากใจจริง
ถึงแม้ว่าผมจะรักการร้องเพลงมากๆ แต่ใจจริงผมก็อยากทำงานเบื้องหลังครับ ผมไม่ได้อยากออกอัลบั้ม ผมว่าการที่คนเราเรียกตัวเองว่าศิลปิน ไม่จำเป็นจะต้องผ่านการออกอัลบั้มมาก่อนนี่ครับ...การที่เราใช้ความสามารถของเราเอง สร้างสรรค์ผลงานดนตรีที่มีคุณภาพ ให้คนอื่นๆ ได้รับฟัง ได้เสพเนื้องานจริงๆ ไม่ใช่เสพภาพลักษณ์ของศิลปิน ผมว่าแค่นี้ก็เพียงพอที่เราจะเรียกคนๆ นั้น ว่า ‘ศิลปิน’ ได้อย่างเต็มปากแล้วครับ
“ก็ด๊ายยยย!!! นี่เห็นว่าเป็นว่าที่น้องเขยหรอกนะถึงยอมเนี่ย...ค่าตัวเลิฟแพงน้า พี่คิวสู้ไหวเปล่าล่ะ”
“สบายมาก...มีอะไรนอกเหนือจากนี้ให้พี่ร่วมมือ ร่วมสนุกอีก ก็บอกได้นะ พี่ยินดีช่วยเต็มที่” อ้าว เข้าทางคนข้างๆ ผมแล้วครับ เปิดประเด็นมาซะขนาดนี้...
“งั้นผมขอค่ามัดจำค่าตัวน้องก่อนได้ไหมฮะพี่คิว” นั่นไง...เห็นไหมล่ะ พูดผิดซะที่ไหน ว่าแต่ คุณแฟนครับ คุณแฟนจะตั้งตัวเองเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเลิฟด้วยหรือไงเนี่ย มีการตกลงค่าตอบแทนให้ด้วย
“อืม!!! จ่ายก่อนได้ไม่มีปัญหา แต่ว่าต้องเป็นเรื่องสนุกๆ นะ” นี่ก็จะเอาแต่เล่นอย่างเดียวเลย โตบ้างไหมเนี่ย หะ…นี่ผมคุยกับผู้บริหาร หรือว่าเด็กสามขวบครับ
“สนุก และถูกใจพี่แน่ครับ...คือ อาทิตย์นี้ ผมว่าง แล้วก็ เอ่อ...ก็ ที่บ้าน ก็...ว่าง...ผมก็อยากใช้เวลากับแฟนบ้างอะครับ...แต่ มันติดปัญหาตรงที่สุดที่รักของพี่น่ะครับ...พี่คิว พอจะช่วยเหลือผมได้ไหมครับ พระคุณนี้ผมจะจำไปชั่วชีวิตเลยนะฮะ” ทำท่าเหมือนจะเขินนะแฟนผมเนี่ย แหม!! ไม่บอกเขาไปให้หมดล่ะ ว่าคิดอะไรอยู่ อย่าคิดว่ารู้ไม่ทันนะเชอะ....คิดว่าคิดอยู่คนเดียวหรือไง อ๊ะ!!! ล้อเล่น เค้าไม่ได้คิดอะไรนะตัวเอง!!!
“อ่อ...อยากได้เมียทางพฤตินัยว่างั้น เลยมาให้พี่หาแผนกีดกันสุดที่รักให้”
“พี่คิ๊ววววววววววววววว!!!!!!!! ทุเรศศศศศศศศ พูดออกมาได้ไม่อายปากอะ มงเมียอะไร เค้าแค่จะไปใช้เวลาด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง นอนกอดกัน คุยกัน เฉยๆ เหอะ คิดไกลอะ ทะลึ่ง” พูดซะโจ่งแจ้งขนาดนี้ก็อายเป็นนะครับ อายเว้ย!!!!!
“อย่างที่พี่คิดน่ะถูกแล้วครับ พี่พอจะมีแผนอะไรช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ” อ๊ากกกกก ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟ เอายางอายทิ้งไว้ไหนแล้วเนี่ย พี่เซฟคนเดิมที่ขี้อาย ติ๋มๆ ซื่อๆ หายไปไหนนนนนน!!!!!!
“เพี๊ยะ!!!!.....โอ๊ย!!!” เสียงแรกน่ะ เสียงฝีมือผมเองครับ หมั่นไส้เลยซัดแขนพี่เซฟไปหนึ่งที ไอ้เสียงโอ๊ยที่ตามมาเนี่ย ก็มาจากคนขี้สำออยนั่นแหละครับ...เชอะ ตีเบาๆ เองมาทำเป็นร้องเสียงดัง
“เลิฟครับ...ตีพี่ทำไมอะ เขินโหดจริงนะเรา แฟนใครวะเนี่ย...โอ๋ๆ โอเคๆ ไม่ล้อเล่นแล้ว...อ้าวพี่คิว ยิ้มกรุ้มกริ่มแบบนี้ แสดงว่ามีอะไรดีๆ มาเสนอใช่ไหมครับ” พี่เซฟวาดวงแขนมาโอบไหล่ผม ก่อนจะโยกเบาๆ ก่อนจะหันไปคุยกับพี่คิวต่อ...พี่คิวทำหน้าเจ้าเล่ห์มากอะครับ...
“แหม!!! ไม่อยากจะบอกให้ดีใจ แต่ว่ามันก็มีเรื่องน่าบังเอิญจริงๆ นั่นแหละ คืองี้...บริษัทพี่กำลังจะมีงาน Thank’s Press party เป็นงานจัดเพื่อขอบคุณสื่อมวลชน พี่คุยสถานที่กับพ่อแล้วก็ลงตัวว่าจะไปจัดกันที่รีสอร์ทของบ้านเลิฟที่กระบี่ แล้วก็กำลังหาวงแบ็คอัพไปเล่นน่ะ เพราะวงแบ็คอัพของค่ายก็ติดงานมิวสิคเฟสฯ กันหมดเลย...เดี๋ยวพี่จะให้พ่อโทรไปคุยกับสุดที่รัก ให้วงของสุดที่รักไปเล่น สุดที่รักไม่กล้าปฏิเสธพ่อพี่หรอก ไปสามวันสองคืน พฤหัส ศุกร์ เสาร์นี้แหละ สามวันโอเคไหมล่ะ”
“โห!!! โอเคเลยครับพี่ โอเคมากๆ ขอบคุณพี่คิวมากๆ นะฮะ แล้วพี่คิวตามไปเฝ้าสุดที่รักรึเปล่าเนี่ย” พี่เซฟแทบจะกราบพี่คิวอยู่แล้วครับ นี่หวังมากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!!!
“ชัวร์อยู่แล้ว งานนี้ไม่พลาดหรอกว่ะ” เอ่อ แหม!! มีความสุขกันอยู่สองคนเลยนะ สนใจผู้ได้รับผลกระทบอย่างผมบ้างเหอะ
“แล้วถ้าไอ้โรสมันจะลากเลิฟไปด้วยล่ะ ทำไง ปกติมันไปเล่นไหนก็ชอบลากเลิฟไปเป็นตัวแถมอยู่แล้ว” ประโยคของผม เกือบดับฝันพี่เซฟเลยครับ หน้าเบิกบานเมื่อกี้ ส่อแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“จะไปยากอะไร๊!!! ก็เลิฟเพิ่งจะรับปากมาสอนร้องเพลงให้ศิลปินฝึกหัดในค่ายพี่ เลิฟก็บอกสุดที่รักไปดิว่าติดงานสอน ไม่เห็นจะยาก เหตุผลฟังขึ้นและมีน้ำหนักสุดๆ แถมยังดูไม่มีพิรุธอีกต่างหาก...เป็นไง เจ้าแม่จอมวางแผนอย่างสุดที่รัก มาเจอเจ้าพ่อจอมเจ้าเล่ห์อย่างพี่หน่อยเหอะ...รับรอง...เรียบร๊อย!!!” โหหหหห!!!! ข้าน้อยขอคารวะศิษย์พี่คิว คิดมาแล้วใช่ไหมเนี่ย มาเป็นฉากๆ เลยเว้ย
“โอ้โห พี่คิว ผมฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนนะครับ พี่สุดยอดโครตๆ” อะ...สรุป พี่คิวเปิดค่ายเพลง หรือเปิดสำนักเส้าหลินกันวะเนี่ย มีคนมาสมัครเป็นศิษย์ซะแล้ว…แล้วนั่นพี่คิวก็ไม่มีถ่อมตง ถ่อมตัวนะ นั่งกอดอกยิ้มอย่างภูมิใจ
“เออ เลิฟ พี่นัดน้องคนที่จะมาเรียนร้องเพลงกับเลิฟมาวันนี้นะ จะได้รู้จักกันไว้ก่อน เนี่ยเดี๋ยวก็คงมาถึงแล้วล่ะ” โห รวดเร็วทันใจ ก็ดีเหมือนกันได้ทำความรู้จัก พูดคุยกันก่อน เวลาเรียน เวลาสอน จะได้ไม่เคอะเขินกัน
ติ๊ดดดด!!!!
“คุณคิวคะ น้องเซย์มาถึงแล้วค่ะจะให้น้องเข้าไปเลยไหมคะ” สงสัยลูกศิษย์ผมจะชื่อเซย์นะฮะไม่รู้ผู้หญิงผู้ชาย
“ให้เข้ามาเลยครับคุณฤดี อ่อ...ผมขอกาแฟสองที่ ชาร้อนหนึ่ง แล้วก็ช็อคโกแลตเย็นของน้องเซย์ด้วยนะครับ” เออ คุยกันตั้งนาน น้ำท่าไม่ยอมเอาให้ดื่มนะพี่คิวเนี่ย แต่ยังดีครับที่จำได้ว่าผมชอบดื่มชา
“พี่คิว สวัสดีฮะ เซย์ขอโทษนะฮะมาช้าไปนิดนึงอะ ครูนกต่อท่าใหม่ให้แล้วเซย์เต้นไม่ได้ซักที ย๊าก ยากอะฮะ” เสียงเจื้อยแจ้วทำให้ผมอดที่จะหันหน้าไปดูเจ้าของเสียงที่มาถึงก่อนตัวซะอีก...แล้วผมก็เจอเด็กหนุ่มในชุดกางเกงวอม กับเสื้อยืดลายกราฟิคแบบป๊อบอาร์ท...ดูจากลักษณะแล้วน่าจะเด็กกว่าผมแน่นอนฮะ แต่ส่วนสูงนี่ดิ น่าจะพอๆ กับพี่เซฟ...เด็กเดี๋ยวนี้มันโตวัยจัง...แถมหน้าตายัง....หล่อมากกกกกกก!!!!
“ไม่เป็นไร...เซย์ นี่พี่เลิฟกับพี่เซฟ...ต่อไปนี้พี่เลิฟจะมาเป็นครูสอนร้องเพลงประจำตัวของเซย์นะ พี่เค้าเก่งมาก มีอะไรที่พี่เขาสอน ก็พยายามเรียนรู้จากเขาให้ได้มากที่สุดนะ ส่วนนี่น้องเซย์...ว่าที่ศิลปินของเมโลดี้มิวสิค แต่ว่าตอนนี้ต้องฝึกหนักหน่อย...เซย์เพิ่งจะขึ้นม.6 เรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติxxx เป็นลูกครึ่ง ไทย อเมริกัน ญี่ปุ่น”
โห มันกี่ครึ่งควบลูกวะเนี่ย...ไม่แปลกใจเลย มันครึ่งซะเยอะขนาดนี้ แถมยังเลือกเอาส่วนดี จุดเด่นของแต่ละเชื้อชาติมาผสมไว้อย่างลงตัว...ผิวขาวเนียนดูสุขภาพดี รูปร่างสูงดูแข็งแรง มีกล้ามเนื้อที่เป็นผลผลิตบ่งบอกว่าออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ใบหน้ายาวรีได้รูป คิ้วเข้ม แต่ตาโตกลมน่าดึงดูดสีฟ้าใสแวววาว...น้องเซย์หันหน้ามายกมือไหว้ แล้วยิ้มให้ผม...เด็กคนนี้มีเสน่ห์มากครับ เวลายิ้ม ก็ยิ้มทั้งปากและตา ทำให้คนที่เห็นอดที่จะยิ้มตอบไม่ได้....
“พี่เลิฟน่ารักจังเลยฮะ ชื่อก็น่ารัก เวลายิ้มก็น่ารัก เซย์โชคดีจังเลยที่มีครูน่ารักๆ แบบนี้ เซย์ฝากตัวด้วยนะฮะ เซย์จะไม่ดื้อไม่ซน จะเชื่อฟังพี่เลิฟทุกอย่างเลย...” เอ่อ...มีคนมาชมมันก็รู้สึกภูมิใจนิดๆ แต่ก็อดเขินๆ ไม่ได้นะเนี่ย แต่...เซย์ครับอย่าชมเยอะเล๊ยยยย!!!! แฟนพี่ขี้หึง แค่นี้ก็บีบมือพี่ซะแน่นเลย แล้วดูคิ้วสิเนี่ย จะขมวดให้เป็นเงื่อนพิรอดเลยหรือไง มีคนมาชมแฟนตัวเองก็ต้องภูมิใจดิ...
“น้องเซย์ก็น่ารักครับ...แต่พี่เลิฟบอกไว้ก่อนนะ ว่าพี่น่ะดุ!!!นะ ถึงเวลาเรียนจริงๆ แล้วอย่าบ่นแล้วกัน ไม่เชื่อถามแฟนพี่ได้เลย ถือว่าเตือนกันก่อน ฮ่าๆๆ” อะ...เค้ารู้หรอกว่าอยากให้ประกาศความสัมพันธ์...แต่ว่าเวลาแฟนมีท่าทางว่าหึงเรานี่ รู้สึกดีชะมัดเลย
“อ้าว!!! พี่เลิฟมีแฟนแล้วเหรอ ว้า...เซย์ว่าจะจีบซะหน่อย...แต่ไม่เป็นไร มีแฟนแล้วเซย์ก็จะจีบ ไม่ได้จีบแฟนพี่เลิฟซะหน่อยเนอะ” อ้าว...ตายเลยกรู เจอเด็กกล้าแสดงออกเข้าให้และ...ผมรีบส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปทางพี่คิวก่อนครับ
“ฮ่าๆๆ ไอ้นี่ชอบพูดเล่นเรื่อยเลย ไปๆ ไปซ้อมเต้นต่อได้แล้ว ส่วนเรื่องเรียนก็ค่อยเริ่มพรุ่งนี้นะ เดี๋ยวพี่จะให้พี่แจงเขาโทรนัดเวลาอีกที” ดีครับพี่ ไล่น้องมันไปก่อน เดี๋ยวที่รักผมจะดับอนาคตศิลปินพี่ซะก่อน...ตอนนี้ไม่จับมือแล้วครับ โอบเอวผมซะแน่นเลย
“งั้นเซย์ไปก่อนนะฮะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะครับคุณครูเลิฟของเซย์” อะจ่ะ รีบๆ ไปเลยจ่ะ ไม่ต้องมายักคิ้วหลิ่วตาให้เลย พี่น่ะไม่หวั่นไหวหรอก แต่คนข้างๆ พี่นี่สิ...ถ้าหวั่นไหวขึ้นมาน้องจะซวย และงานก็จะเข้าพี่นะครับ
“พี่คิว...เด็กพี่จะจีบแฟนผม เปลี่ยนลูกศิษย์ได้ไหมครับ” นั่นไง เสียงเข้มมาเชียว พักหลังนี่เรื่องขี้หึงไม่มีใครเกินคุณพี่เซฟเค้าแล้วครับ
“เฮ้ย!! เซฟ น้องมันล้อเล่น ไอ้เซย์มันเป็นเด็กขี้เล่น ไม่มีอะไรหรอก อย่าซีเรียส พี่รับรองๆ พี่ว่าแกเอาเวลาไปเตรียมคิดแผนใช้เวลาร่วมกันสามวันให้คุ้มค่าดีกว่านะ โอกาสทองแบบนี้ไม่ได้มีกันง่ายๆ” สุดยอด!! สมแล้วที่จะมาเป็นน้องเขยผม พี่คิวแก้สถานการณ์ได้อย่างรวดเร็วฉับไว และได้ผลซะด้วย เพราะพี่เซฟยกมุมปากยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที
เฮ้อ...สรุปว่าสามวัน ต่อจากนี้ผมต้องไปค้างกับพี่เซฟที่บ้านใช่ไหมเนี่ย...ค่อนข้างกังวลนะครับ กลัวนิดหน่อยอะว่า...เอ่อ...แบบ...นั่นแหละ...มันคงจะเกิดเรื่อง...เอ่อ...เรื่อง อย่างว่าแน่นอนเลย...ก็ผมไม่เคยอะ ตอนอยู่ที่หัวหินก็แค่เกือบๆ...จะเจ็บมากไหมนะ...หรือจะสนุก...อ๊ากกกก นี่กรูคิดอะไรอยู่เนี่ยยยยยยย....ทะลึ่งจริงๆ
“ที่รักเป็นอะไรครับ หืม!! นั่งหน้าแดงเลย แหนะ...คิดอะไรลามกอยู่อะดิ” ว๊ากกกก ผมหน้าแดงอยู่เหรอเนี่ย....
“บ้า...ใครคิดเรื่องลามก มีแต่พี่เซฟนั่นแหละคิดอยู่คนเดียว ไม่เอาและ กลับกันเหอะ เดี๋ยวเลิฟจะต้องไปเตรียมตัวสอนด้วย ไปแล้วนะฮะพี่คิว พรุ่งนี้เจอกัน” กลับบ้านไปเตรียมตัว เตรียมแบบฝึกหัดการออกเสียง มาสอนพรุ่งนี้ดีกว่าฮะ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เลิกไม่ได้ซักทีไอ้นิสัยชอบคิดต่อยอดไปเอง ฟุ้งซ่านไปเองเนี่ย…
แต่ว่า...แอบสารภาพหน่อยนึง....
อยากรีบกลับไป...แอบเตรียมตัวศึกษา....
เรื่องนั้นแหละ....
เผื่อจะได้ใช้ ภายในสามวันนี้ >”<
-
ต้องไปหาหมอแล้วมานอนอะไรเอาป่านนี้ โว้ววววววว
ว่าแต่..น้องเลิฟก็เตรียมตัวให้พร้อมนะคะ ศึกษาไว้ให้ดี เผื่ออิพี่เซฟมันอ่อน น้องเลิฟจะได้ช่วยได้ :z2:
-
โฮววววววววววววววววววววว
ศึกษาไว้ก่อนเพื่อความพร้อมนะน้องเลิฟ พอพี่เซฟเงอะงะ น้องเลิฟก็คร่อมเร้ยยยยย เรารอ(อ่าน)อยู่
55555555555555
ว่าแต่ว่าน้องเซย์จะมาทำให้เกิดเรื่องม่ะเนี่ยยยย
-
โว้วๆ น้องเซย์จะมายุ่งจริงปะเนี่ย
พี่เซฟตามเฝ้าตลอดแน่งานนี้
-
:-[
o18
-
:laugh: :haun4: :haun4: ทั้งคู่เลยนะ
-
อีป้าแก่ๆจะรอจุดพลุ
-
พี่เซฟคงใช้โอกาสนี้ซะคุ้มแน่ๆเลย ชิมิ :z1:
-
ศึกษาทำไม๊ เดี๋ยวพี่เซฟก็สอนให้เองแหละจ้าาาา ^^
-
^
^
:z13:
จิ้มๆ เจ
น้องเลิฟสนใจไหม พี่มีเยอะ ทั้งดีวีดี หรือจะเอาแบบบิทโหลดมาดูก่อนก็ได้ หรือถ้าไม่หน่ำใจ พี่ยอมเป็นครูสอนให้ก็ได้ เข้าคลอสก่อนเข้าหอไง ก๊ากกกกก พี่เซฟก็นะ จะทำอะไรก็โจ่งแจ้งเกินไป มีปรึกษาพี่คินต่อหน้าเลิฟอีก โอ้...พี่ไม่อายก็สงสารคนอ่านแถวนี้บ้างเถอะ อายแทนนะเนี่ย (แบบว่าคิดว่าตัวเองเป็นเลิฟไง ฮ่าฮ่า) แต่เริ่มรู้สึกแปลกๆ สงสัยพี่เซฟจะมีคู่แข่งซะล่ะมั้ง หล่อซะด้วยสิ เอาล่ะเว้ย เฮ้ย จะเห็นพี่เซฟแบบโหดๆ หรือเปล่านะ
-
3 วัน 2 คืน :jul3:
ไม่อยากจะคิดเลยอ่ะ
เลิฟๆคงมีความสุขน่าดูเลย
:bye2:
-
Oh!...3 วัน 2 คืน ที่เร่าร้อน รุนแรง และเหงื่อโทรมกายกำลังจะมา :m25: :m25:
-
o18เลิฟเลิฟๆๆๆๆ งานเข้าทั้งมีเด็กมาจีบ และต้องอยู่กะพี่เซฟตั้งสามวันนนนนนน o13
-
เรื่องจะยุ่งเพราะนายเซย์หรือเปล่า
แต่น้องเลิฟน่ารักได้อีก
-
ในที่สุดตอนนี้น้องเลิฟกะพี่เซฟก็มา ไอ้3วัน2คืนเนี่ย พี่เซฟ พี่ต้องเอาให้คุ้มนะ นานๆที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง โดยไม่มีสุดที่รักมาเอี่ยว พวกพี่สองคนนี่ร้ายกาจมาก ในอนาคตอันใกล้นี้สุดที่รักเสร็จพี่คิว ชัวร์ แต่ตอนนี้ต้องขอดูเรื่องยุ่งๆที่กำลังจะตามซะก่อนนะค่ะ
รอตอนต่อไปเน้อ
-
เหอๆๆ
เลิฟไม่ค่อยเลยอ่ะ ><
-
ขอน้องเซย์นะพี่เมตตา
ก๊ากกกกกกกกกกกกกก เด็กมันน่ารักเกิ๊น
ศิษย์เซฟกับจารย์คิวก็พอกันเลย เจ้าแผนการซะไม่มีอ่ะ
-
ใกล้แล้ววว :haun4:
-
:haun4: ฮะๆ ๆๆ 3 วันเชียว
อิ่มแน่ :haun4:
-
น้องเลิฟจะมีเด็กมาจีบแล้วนะพี่เซฟ
-
พี่คิวนี่ฉลาดล้ำลึก จอมวางแผนจริงๆ ไม่แปลกใจที่พี่เซฟๆจะขอฝากตัวเป็นศิษย์เอก...เพราะไม่ว่าจะวางแผนอะไรก็ win-win ทั้งคู่เพราะต่างคนก็ได้อยู่กับที่รักตัวเอง..
น้องเซยืคนนี้ถึงหล่อมากมาย ก็คงไม่ทำให้น้องเลิฟหวั่นไหวได้หรอก แต่อาจจะทำให้พี่เซฟแกปวดหัว หน้าเครียด เพราะตามหึงหวงน้องเลิฟนี่แหล่ะ...
รอ ร๊อ รอ สามวันของพี่เซฟ น้องเลิฟ ...เอิ๊กกก :z1:
-
แต่ตามเซ๊นส์ของฝาแฝดมั้งครับ ผมถึงรับรู้ความรู้สึกของไอ้โรสได้ค่อนข้างดี
=> เซ้นท์
ที่เหล่าบรรดานักดนตรีแจ๊สต่างไฝ่ฝันที่จะเข้าไปเรียนนะฮะ
=> ใฝ่ฝัน
“เพี๊ยะ!!!!.....โอ๊ย!!!” เสียงแรกน่ะ เสียงฝีมือผมเองครับ หมันไส้เลยซัดแขนพี่เซฟไปหนึ่งที
=> หมั่นไส้
-------------------------------
จะรอนะคะพี่ไนท์~
รอฉากNC :mc4:
น้องเซย์คงแซวไปงั้นแหละ คงเห็นว่าพี่เซฟทำท่าหวงมากเลยอยากแกล้งแหย่ อิๆ
-
:z1: :z1:
-
เลิฟ...ร้ายนะเราอะ :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
เลิฟจะจิ้มเองหรอ o22
-
:jul3:
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกก
นั่งนับวันเวลากันเลย
แทบจะรอไม่ไหว ..
-
นั่งนับถอยหลังเตรียมจุดพลุฉลองให้พี่เซฟ :laugh: :laugh:
น้องเลิฟจ๋าไม่รอดเงื้อมืพี่เซฟแน่ ๆ
พี่คิวนี่สุดยอดจริง ๆ
ข้าน้อยขอคารวะ อิอิ
วางแผนให้คนอื่นดีนัก
เอาตัวเองให้รอดแล้วกันนะพี่คิว
รอตอนต่อไปคะ
-
อยากใช้อีโม :jul1: :haun4:อ่ะเลิฟเลิฟ
-
รอๆ 3 วัน 2 คืน. . .
:oo1:
-
แรงตรงต้องกลับไปศึกษานี่แหละ 555
-
รอ 3 วัน 2 คืน :haun4:
ต้องรีบหาเลือดไว้คอย :laugh:
-
นู๋เลิฟไม่ต้องศึกษา..รอปฏิบัติจริงเลยดีกว่า :laugh:
ปล.ช่วงนี้เริ่มนอนเร็วแล้วค๊าบพี่Mercyสังขารไม่ไหว งานเยอะ แถมสอบอีก=''= พี่Mercy รักษาสุขภาพด้วยเน้อ Take careค่า
ปล2.นู๋รอตอนสามวัน สองคืนของนู๋เลิฟอยู่น๊า อิอิ
-
ในที่สุดก้อ่านทัน
ชอบบบบบ
พี่เซฟ เลิฟ
พี่คิว โรส
อิอิ
แต่ว่า3วันเนี่ยยยยย พี่คิวก้จัดการโรสไปด้วยเลยละกัน จะได้ทีเดียว ไหนๆก้แฝดกันแล้ว
พี่โดน น้องก้โดนด้วย ออิ :z1: :z1:
-
รายงานตัวค่ะ นี่ชั้นไปอยู่ไหนมาทำไมเพิ่งเห็นเรื่องนี้ :z3: :z3:
ก่อนอื่นขอปาดเหงื่อก่อน อ่านรวดเดียวครึ่งวัน
แบบว่าติดหนึบหนับ ข้าวเขิ้วอะไรยกมากินหน้าคอมกันเลยทีเดียว
ตั้งแต่ตอนแรกและก็ว่าน้องเลิฟน้าเดี๋ยวมันยุ่งหรอกทำแบบนี้ แต่พอเกิดเรื่องขึ้นมา เคืองมากกก
ไอ้พี่เซฟแกใจร้ายไปมั้ย อ่านไปสะเทือนจิตไป พอได่มาคืนดีกันก็แบบว่าโล่ง มากมายก่ายกอง
แต่ก็นะรู้สึกไม่ค่อยจะสะใจเลยให้ตายสิ มาเจอน้องวันเดียวดั๊นรู้เรื่องและ
ทีเลิฟง้อเป็นเดือน ชิชะ ถือว่าเป็นพระเอกนะเนี่ยเลยให้อภัย555
แต่ตอนยัยวอกบูมนี่แทบจะอยากทุบคอมทิ้ง ต๊าย ทั้งแรดทั้งสตอ ไปไกลๆบาทาเลยไป๊
หลังๆมาก็มาปลื้มพี่คิว สุดที่รักของเรา ไหงหนูซึนได้ขนาดนี้ คิดเองเอvเอง แถมปากแข็งเอาโล่
ระวังพี่คิวจะท้อนะเดี๋ยวจะเสียใจแย่เลย
หรือถ้าไม่เอาจริงๆบอกนะ รอเราเสียบ ฮ่าๆๆ
ปล. ใกล้จะ NCแล้วสินะ เอิ้กส์ๆ โชคดีจริง
ปล.. :pig4:ขอบคุณมากมายค่าคุณ Mercy
-
ไม่อยากคิด :z1:
-
:-[ :-[ :-[
:call:
:call:
:z13:
-
วันไหนถึงภาคปฏิบัติแล้วบอกด้วยนะคะ จะเข้าไปแอบถ่ายคลิปค่ะ โอ๊ะๆ
:L2: :L2: :L2:ให้ไรเตอร์ค่ะ หายไปนาน คิดถึงที่สุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดมาอ่านทันแล้วดดีจัย เย้ เย้
-
น้องเลิฟน่ารักและฮามากกก
ถ้าเราเป็นพี่เซฟก็คงจะทั้งหึงทั้งหวงเหมือนกัน
น้องเซย์จะเข้ามาทำอะไรมั้ยนะ?
-
มาตอบเม้นท์ก่อน
anajulia : อ่อนไม่อ่อนลองไปลุ้นดูนะจ๊ะ
pooinfinity : ฮ่าๆๆ ให้น้องจับกดเลยดีมะ
K2KARN : น้องเซย์นี่มันตัวยุ่งของแท้เลยล่ะค่ะ
Little Devil : อย่าเพิ่งรีบเขินสิคะยังไม่ทันได้ทำไรกันเลยนะ
DE SaiKuNee : โหะๆๆๆ :laugh:
PEENAT1972 : ป้าขา มาจุดพลุเร็วววว
Ayame : คุ้มรึเปล่า ลองมาดูกันค่ะ
JJHJJH : นั่นสิ เพราะพี่เซฟแกไปศึกษามาเป็นอย่างดีแล้ว
V_we : วีจ๋า มีให้ศึกษาเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ งั้นเราขอยืมมาศึกษาเองบ้างดีกว่า เผื่อ NC ครั้งต่อไป กร๊ากกกก
kikilalakik : พี่เซฟคงคุ้มกว่าค่ะ เหมือนจะรอเวลานี้มานานแล้ว
Phelyra : ฮ่าๆๆๆ รุนแรง เร่าร้อน และเหงื่อโทรมกายเลยเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
kitty : นั่นสินะ น้องคงงานเข้า แต่ว่า คงมีความสุขแน่เลยอิอิ
fkjj : ยุ่งรึเปล่าต้องติดตามต่อไปค่ะ แต่วุ่นวายแน่นอน ฮ่าๆ
liTTle.SaLapaO : งานนี้พี่เซฟแกทุ่มสุดตัวเลยล่ะค่ะ กว่าจะได้โอกาสงามๆ มาซักที พี่แกใช้คุ้มแน่ๆ ค่ะ
ferly : น้องมันขี้ตื่นเต้นค่ะ
Vesi : อาร๊ายย มาขงมาขอ คนนี้มีคนจองแล้ว...โหะๆๆๆ :laugh:
สมุนไพร : มาแล้วค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : อาจจะอิ่มจนจุกเลยนะคะคุณชาย
n2 : พี่เซฟแกกำลังวางแผนจะฆ่าไอ้น้องเซย์อยู่ค่ะ
bbyuqin : น้องเซย์อาจทำให้พี่เซฟแกแก่ก่อนวัยได้ค่ะ อิอิ
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณน้องต่ายจ้า มาแก้คำผิดให้เสมอๆ แต่แอบบอกว่า ไอ้น้องเซย์มันเอาจริงนะเออ
yunjaejoong : อิอิ
Safina_safe : จริงๆ พี่คิวร้ายที่สุดนะฮ่าๆๆ
*-*คาเมะ*-* : ฮ่าๆๆ น้องแค่แอบคิด ไม่ทำจริงหรอกค่ะ เอ๊ะ..แต่ก็ไม่แน่นะ กร๊ากก
uknowvry : ^^
bakanishi1 : นับวันกันเลยทีเดียว มาแล้วจ้า
posshiza : มาๆ เตรียมพลุมารึยัง
jiBtar : จิ๊บจ๋า เตรียมใช้อีโม :haun4:นี้ได้เลยจ่ะ
sEpIA : มาแล้วจ้า
[D]a[D]a [T]oo[ : ฮ่าๆๆๆ น้องมันแอบแรงค่ะ
Otaku : มาแล้วจ้า สามวันสองคืน
vvivy : มาแล้วจ้า ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เม้าท์ ไม่ได้ออนเจอกันเลยเนอะ...ตั้งใจสอบนะ พักผ่อนมากๆ ล่ะ
Yunatsu : ขอบคุณนะคะที่แวะเวียนมาอ่าน มาเม้นท์ให้ อย่าลืมแวะมาอ่านอีกนะคะ :pig4:
Oo๐FosfoggY๐oO : ขอบคุณมากๆ เลยค่ะที่เข้ามาอ่าน แถมเม้นท์ให้ยาวๆ ด้วย (ชอบอ่านเม้นท์ยาวๆ ฮ่าๆ) ฝากด้วยนะคะ แวะเวียนมาเม้นท์มาอ่านอีกนะคะ :pig4:
ujen : :z13: :z13:
samsoon@doll : :กอด1: มาเตรียมตัวถ่ายคลิปเลยค่า หายไปไหนมาล่ะตัวเอง...
♥a2k♥ : น้องเลิฟมันฮาทุกสถานการณ์เลยค่ะ ฮ่าๆๆ
-
มาแล้วค่ะ มาแล้ว
ขออภัยที่ให้คอยกันเนิ่นนานนะคะ
3 วัน 2 คืน ที่รอคอยมาแล้วจ้า
เฮ้อออ...เกือบตาย NC ครั้งแรกในชีวิต กว่าจะสำเร็จ เหมือนไปวิ่งรอบสนามหลวง เหนื่อยมากๆ
สงสัยต้องเขียนบ่อยๆ จะได้พริ้วๆ
อาจจะไม่เลือดสาดมากนัก ยังคงเป็นมือใหม่หัด NC อยู่นะคะ ติชม แนะนำกันได้นะคะ
หากไม่เร้าใจ ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า
++++++++++++++++++++
ตอนที่ 26 ชั่วโมงต้องมนต์ (คืนแรกของ3วัน2คืนที่รอคอยจ้า NC) 26/04/10
ไม่เคยโกหกเรื่องไหนแล้วเนียนขนาดนี้มาก่อนเลยครับ!!!
เรื่องอะไรน่ะเหรอ?
ก็เรื่องที่บอกไอ้โรสไปว่า...
‘ฉันไปกระบี่กับแกไม่ได้หรอกว่ะ ฉันติดสอนน่ะ เพิ่งรับปากจะช่วยงานพี่คิวน่ะ งานใหญ่ด้วยนะ สอนร้องเพลงว่าที่ศิลปิน แล้วฉันคงขาดสอนไม่ได้ด้วย เพราะเด็กคนนี้ทางค่ายเขาหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องเริ่มทำอัลบั้ม และให้เสร็จภายในปีนี้...แกก็ไปกันทั้งวง จะเอาฉันไปด้วยทำไมว้า!!! เดี๋ยวไอ้แบมมันจะเกลียดขี้หน้าฉันเอานะเว้ยแกชอบลากฉันไปกับวงแกแล้วไปแย่งตำแหน่งนักร้องของมัน’
ผมนอนคิดไดอะล็อกนี้ทั้งคืน ท่องและซ้อมมาอย่างดี...เนียนสุดๆ แล้วไอ้โรสก็เชื่อแบบไม่ทำสีหน้าสงสัยด้วย...เจ๋งไปเลย!!!
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะต้องไปสอนน้องเซย์ เจ้าหนูลูกครึ่งขวบลูก ไทยญี่ปุ่นดินแดง อ่อ ผสมอเมริกันพิทบูล ด้วยนี่หว่า กร๊ากกก กรูก็ด่าลูกศิษย์ตัวเองว่าเป็นหมาซะงั้น...
ผมมาถึงก่อนเวลาสอนเล็กน้อยครับ...สรุปแล้วตารางการสอนของผม ก็คือ จันทร์ พุธ ศุกร์ วันละ 3 ชั่วโมง แต่มีวันศุกร์ผมจะต้องอยู่ดูเจ้าหนูเซย์มันซ้อม พร้อมทั้งคอมเม้นท์ และแนะนำแก้ไข ประหนึ่งว่าผมเนี่ยเป็นครูคลาสวอยซ์แห่งบ้าง AF ก็ไม่ปาน...
ระหว่างนั่งรอลูกศิษย์ ผมก็นั่งใจเต้นแรง เพราะดันเผลอไปคิดว่าพุธนี้ผมก็จะไปค้างกับพี่เซฟแล้ว...แค่คิดก็ตื้นเต้นซะขนาดนี้...แบบว่า...แหะๆ คืนก่อน...ผมก็ลองๆ ไปเสิร์จๆ ดูวิธี How to be ‘รับ’ ....ห้ามขำผมนะ!!!! แหนะ!!!! หยุดหัวเราะเลยนะ...ซีเรียสนะเนี่ย...ก็คนมันไม่เคยอะ แถมยังกลัวด้วย...
ผมกลัวว่าพอลงสนามจริง ผมจะมัวแต่เงอะๆ งะๆ ทำให้พี่เซฟไม่แฮปปี้...ผมก็อยากให้คนรักผมมีความสุขบ้างนี่ครับ...พอลองแอบดูจากคลิป ใน tube เฉพาะทางผมก็เครียดหนักกว่าเดิมอีก...ลีลาเด็ดดวงเหล่านี้จะต้องฝึกสักกี่ทีถึงจะพริ้วไหว ลื่นไหล แบบนี้ล่ะเนี่ย...
สงสัยงานนี้ผมคงต้องฝากความหวังไว้ที่พี่เซฟอย่างเดียวแล้วครับ...
พี่ครับ...พี่คงไม่ว่ามือใหม่หัด ‘รับ’ อย่างเลิฟหรอกนะ ถ้ามันจะเอ๋อๆ งงๆ ไปบ้าง พี่ก็อย่าเพิ่งถือสาเลยนะครับ สัญญาว่าครั้งต่อๆ ไปจะพยายามพัฒนาฝีมือ...แต่ถ้าพี่ทนลีลาของเลิฟไม่ไหว เลิฟแนะนำว่า....
เราลองเปลี่ยนตำแหน่งกันดู....
เผื่อพี่จะสาธิตการเป็นรับที่ดีให้เลิฟได้...หรือ...พี่อาจจะค้นพบว่า...ตัวพี่เป็น ‘รับ’ อาจจะรุ่งกว่า โหะๆๆๆๆๆ
“คุณครูพี่เลิฟคร๊าบบบบบบบ!!!” ไอ้เด็กนี่ชอบใช้เสียงมาก่อนตัวเสมอเลยหรือไงนะ ตกใจหมด กำลังเพ้อคนเดียวเพลินๆ
“ไม่ต้องตะโกนเสียงดังขนาดนี้นะทีหลัง...เดี๋ยวเจ็บคอ มันไม่ดีต่อเส้นเสียงนะ” ต้องตีขรึมไว้ก่อนนะฮะ เดี๋ยวเสียการปกครอง
“คร๊าบบบบผม ว่าแต่...ครูพี่เลิฟไม่สบายรึเปล่า หน้าแดงๆ นะฮะ” ฉิบหาย!!!! ตายห่า!!! แล้วกู เผลอคิดเรื่องลามก เลยหน้าแดงซะงั้น แล้วเจ้าเด็กนี่ดันมาเห็นเข้าอีก...นั่น มันไม่สงสัยเปล่าๆ ดันเอามือมาลูบๆ แตะๆ หน้าผาก ผมอีก แฟนหวงนะเว้ยอย่ามาจับนู่นแตะนี่ เดี๋ยวปั๊ดตีมือขาด
“เปล่า...เลือดลมมันดี ก็เลยซูบฉีด อย่ามัวแต่มาสงสัยพี่เลย มาเริ่มเรียนกันดีกว่า” ผมไม่รอให้เจ้าเซย์ได้พูดอะไรต่อ รีบเดินไปประจำที่ที่เปียโน อัพไรท์ที่วางอยู่มุมห้อง...ห้องนี้เป็นห้องสี่เหลี่ยมขนาดกลาง ที่ทำอะครูสติกห้องไว้อย่างดี แน่นอน บริษัทของบ้านผมเป็นคนมาทำให้ครับ ไว้สำหรับเป็นห้องเรียนร้องเพลง...
“เคยเรียนร้องเพลงมาก่อนไหม” ต้องเช็คก่อนครับ เผื่อจะเคยเรียนมาก่อนจะได้ลองเทสดูจะได้รู้ว่าควรจะเริ่มสอนตรงไหน อะไรเป็นจุดที่ต้องพัฒนาและปรับปรุง
“ไม่เคยฮะ แต่ว่าอยู่วงโยฯ ของโรงเรียน เป่าทรัมเป็ดครับ”
“งั้นแสดงว่าอ่านโน้ตได้ใช่ไหม โอเคงั้นพี่จะขอเช็คเร้นจ์เสียงของเราหน่อยนะ” แล้วผมก็ทำการเช็คเร้นจ์เสียงของน้องโดยการไล่คีย์จากเปียโน และให้ร้องตามโน้ตที่ดังขึ้นมา
“อืม...เสียงของเราน่ะอยู่ในช่วงเทเนอร์นะ แต่จะค่อนๆ ไปทางแบริโทน เสียงแน่นและมีพลัง ขึ้นเสียงสูงได้โอเค แต่สูงมากๆ ยังมีสั่นๆ อยู่ ต้องฝึกการหายใจ โอเคงั้นเดี๋ยวมาฝึกเรื่องลมหายใจกันก่อนแล้วกันนะ แล้วเดี๋ยวพี่จะให้ฝึกวอร์มเสียง” อ๊ะ!!! ตกใจอะดิ...เลิฟในโหมดจริงจังน่ะ แหม เวลาผมเป็นคุณครูอยู่ต่อหน้าลูกศิษย์ผมก็จะจริงจังแบบนี้แหละครับ ถือว่า เขาเสียเงินมาซื้อความรู้แล้ว เราก็ต้องให้เขาอย่างเต็มที่
“โหหหห จะเริ่มกันเลยเหรอฮะ เราไม่นั่งคุยทำความรู้จักสนิทสนมกันซักหน่อยเหรอ นี่วันแรกเองนะฮะ จะซีเรียสแล้วเหรอ” ไอ้หนูนี่มาทำหน้าอ้อน ตาปริบๆ ใส่ เฮ้อ...นี่มันเด็กม.6 จริงเหรอวะ
“ไม่ต้องคุยแล้ว เรียนเลย เดี๋ยวพี่จะให้เราหายใจเข้าแล้วนับหนึ่งถึงสิบในใจตามเสียงเมโทรนอม อันนี้เค้าเรียกเมโทรนอมนะ เป็นเครื่องนับจังหวะ พี่แนะนำให้หาซื้อไว้ใช้เป็นของส่วนตัว มันจะทำให้ไทม์มิ่งเราดี...พอหายใจเข้านับหนึ่งถึงสิบในใจแล้วกลั้นหายใจไว้นับอีกสิบ ก่อนจะปล่อยออกนับสิบ อะมาเริ่มทำ” ผมก็ตั้งระดับความเร็วเมโทรนอม ก่อนที่จะหันไปสาธิตให้เซย์ดู ไม่สนใจเจ้าเด็กซนที่มันทำหน้ายู่ เหมือนกำลังจะเอาแต่ใจอยู่
“โหยยยยย!!! ครูพี่เลิฟคร๊าบบบบบบบ น้า...นั่งคุยกันก่อนน้า ถ้าจะให้ดีเราลงไปกินขนมกันที่ร้านกาแฟข้างล่างดีไหมฮะ เนี่ยเซย์เหนื๊อยเหนื่อย เมื่อกี๊ไปเรียนเต้นมาอะ ยังไม่ได้พักเลยนะ นะครับ...น้า!!!!” ไอ้เจ้าเด็กดื้อนี่มันมาเขย่าแขนผมแง๊วๆ ดึงไปดึงมา น่ารักตายห่า...ผมไม่ค่อยชอบคนไม่จริงจังนะครับ โดยเฉพาะเรื่องดนตรี...ดนตรีทุกชนิดนะครับ ต่อให้คุณเก่งเลิศมาจากไหน พรสวรรค์จะมากมายแค่ไหน...แต่ถ้าคุณไม่ฝึกซ้อม...คุณไม่มีทางที่จะพัฒนาไปจากเดิมไปหรอกครับ
“หน้าที่ของพี่คือมาสอนเซย์ ให้พัฒนาทักษะการร้องเพลงให้ดีขึ้น...ทางค่าย และพี่คิวเขาก็คาดหวังในตัวเซย์มากๆ ว่าปีนี้จะได้โปรโมทเซย์ ถ้าหากนี่มันคือความฝันของเซย์ ทำไมเซย์ไม่ตั้งใจและพยายามให้มันมากกว่านี้ล่ะ...คนอื่นที่เขาอยากมาอยู่ตรงจุดนี้แต่เค้าไม่มีโอกาส เขาก็พยายามไขว่คว้าผลักดันตัวเอง แต่เซย์มีพร้อมแล้ว แค่จะพัฒนาตัวเองให้ดียิ่งขึ้น ทำไมไม่ทำ...ถ้าวันนี้เซย์ยังไม่อยากเรียน พี่ก็จะไม่สอนก็ได้ งั้นพี่กลับล่ะนะ” ผมโมโห และหงุดหงิดเล็กน้อย ผมไม่เคยคิดว่าเรื่องของดนตรีเป็นเรื่องเล่น ๆ ลองจากครอบครัวและพี่เซฟแล้ว ดนตรีคือสิ่งที่ผมรักมากๆ
“พี่เลิฟ...พี่เลิฟโกรธเซย์เหรอฮะ...เซย์ขอโทษนะครับ เซย์แค่อยากทำความรู้จักกับพี่เลิฟจริงๆ เซย์ไม่ได้ขี้เกียจเรียนนะ...ต่อไปนี้เซย์จะตั้งใจมากๆ นะฮะเซย์สัญญานะ พี่เลิฟอย่ากลับเลยนะ สอนเซย์ต่อเถอะ เซย์จะตั้งใจเรียนนะฮะ...นะฮะ” ผมใจเย็นลงนิดหน่อย เพราะเจ้าตัวปัญหานี่มาสำนึกผิด ดูจากสีหน้าตื่นตกใจ และซีดสลดตามๆ กันมา ก็คงพอจะยืนยันได้ว่าไอ้เจ้าเด็กนี่คงกลัวผมโกรธจริงๆ และคงตกใจน่าดูที่ผมดุ!!!
“ก็ได้ครับ...ถ้าหากเซย์สัญญา พี่ก็จะเชื่อ...เรื่องของดนตรีมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ถ้าไม่ซ้อมจะเก่งได้ยังไง ถ้าจะเป็นศิลปินที่มีคุณภาพ ทำให้คนที่ฟังเพลงของเรามีความสุข เซย์ก็ต้องจริงจังกว่านี้นะ เอาล่ะเริ่มเรียนกันดีกว่า...” เจ้าเด็กน้อยพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นจริงจัง
ครบสามชั่วโมง ผมก็ค้นพบว่า เจ้าเด็กมีปัญหานี่มีพรสวรรค์จริงๆ ครับ พี่คิวตาแหลมนะเนี่ย...
“พี่เลิฟกลับยังไงฮะ ไปไหนต่อรึเปล่า ไปทานข้าวกับเซย์ไหมฮะ นะฮะ ไปกันๆ”
“เดี๋ยวแฟนพี่มารับน่ะครับ พี่นัดแฟนไว้แล้ว ไว้ครั้งหน้าค่อยไปด้วยกันแล้วกันนะ” จริงครับ เดี๋ยวพี่เซฟมารับ เมื่อเช้าผมนั่งแท็กซี่มา กะว่าเย็นนี้จะไปกินชาบู ชาบู ที่เล็งเอาไว้ว่าจะมากินด้วยกันครับ วันนี้ได้ฤกษ์ครับเพราะว่าร้านอยู่ใกล้ๆ กับค่ายเพลงพี่คิว
“พี่เลิฟ พี่เลิฟมีแฟนแล้วจริงๆ ใช่ไหมฮะ...แต่ว่าไม่เป็นไร เซย์ไม่แคร์เซย์จีบพี่เลิฟ เซย์ไม่ได้จีบแฟนพี่” เฮ้ย!!! ไอ้เด็กนี่ ผมนึกว่ามันแค่เป็นเด็กซนๆ ขี้เล่น ขี้แหย่ ไม่ได้จริงจังอะไร แต่ไหงกลับบอกว่าจะจีบผมซะงั้น
“นี่พูดจริงหรือล้อเล่นเนี่ย...ถ้าพูดจริงก็เลิกคิดเถอะ พี่มีแฟนแล้ว พี่รักแฟนพี่ ไม่สนใจคนอื่นหรอก” ตัดไฟซะตั้งแต่ต้นลมดีกว่าฮะ
“พูดจริง แล้วก็จะทำจริงด้วย...แฟนพี่เลิฟเป็นผู้ชายใช่ไหมฮะ ถ้าให้เดา...ก็คงจะเป็นผู้ชายที่นั่งข้างๆ พี่ในวันนั้น อืม...เซย์หล่อกว่าตั้งเยอะ เซย์สู้ได้อยู่แล้ว” น้อยๆ หน่อยไอ้หนู พี่เซฟหล่อที่สุดเว้ย...อย่ามาหาว่าพี่เซฟหล่อน้อยกว่า ถึงแกจะเด็กกว่าแต่พี่เซฟก็เท่กว่า...เชอะ
“สู้ได้หรือไม่ได้ไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้...พี่ เป็น ‘แฟน’ เลิฟ เพราะฉะนั้น ...อย่า มา ยุ่ง กับ แฟน พี่...ไปครับเลิฟ รอพี่นานไหม หิวรึเปล่า หืมม์!!!” พี่เซฟมาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย ตกใจหมด พี่เซฟเดินเข้ามาโอบไหล่ผม แสดงความเป็นเจ้าของ...แต่ก็ดีแล้วล่ะ มาได้ถูกเวลาจริงๆ เหนื่อยกับการคุยกับไอ้เจ้าเด็กนี่และจะได้จบๆ อยู่กันแบบครู ลูกศิษย์ก็พอแล้ว
“ผมน่ะชอบอะไรที่มันท้าทายอยู่แล้ว อะไรที่ได้มายากๆ มันก็ยิ่งมีคุณค่าที่จะแย่งชิงไม่ใช่เหรอฮะ” ไอ้เซย์เดินเข้ามาขวางหน้าพี่เซฟ
“ไอ้...”
“พี่เซฟ ไปเถอะ...นะฮะ น้องมันคงไม่ตั้งใจจะพูดแบบนี้ มันขี้แกล้งน่ะ ไปเถอะนะฮะ” ผมก็พยายามลากพี่เซฟไปครับ เพราะตอนนี้พี่เซฟทำหน้า ทำท่าเหมือนพร้อมจะเข้าไปขย้ำใครให้แหลกคามือ...เดี๋ยวถ้าไอ้เด็กปากดีนี่เป็นอะไรไป ผมจะไปหาศิลปินที่ไหนมาใช้แทนให้พี่คิวล่ะครับ
แล้วผมก็ลากพี่เซฟออกมาสำเร็จ แต่ระหว่างทางที่อยู่บนรถพี่เซฟก็ไม่วายบ่นกระปอดกระแปดมาตลอดทาง
“ไอ้เด็กนี่ไม่เคยกินตีนแน่เลย...” พี่เซฟขับรถไปก็บ่นไป...แก่แล้วก็งี้ กร๊ากกก...แต่เขาก็ยังรักตัวเองน้า
“นี่แหนะ!!! เดี๋ยวนี้หัดพูดไม่เพราะนะ” ผมหยิกแก้มพี่เซฟเบาๆ แต่เจ้าตัวร้องโอดโอยซะเวอร์
“ใจร้ายหยิกแฟนตัวเองมันบาปนะ...แต่ไอ้เด็กเวรนั่นมันกวนตีนพี่อะ เลิฟก็ได้ยินนี่ครับ หงุดหงิดว่ะ นี่ถ้าไม่เห็นแก่พี่คิวนะ พี่จะไม่ให้เลิฟไปสอนมันแน่นอน...สรุปมันมาจีบใช่ไหมเนี่ย” ไม่ค่อยได้เห็นพี่เซฟในโหมดหงุดหงิด โมโหๆ แบบนี้เท่าไหร่นักนะครับ
“ก็...อืม...คงงั้นมั้ง...น้องมันก็บอกเลิฟเหมือนกัน” แล้วผมก็เล่าให้พี่เซฟฟัง โดยผมต่อรองว่าถ้าเล่าให้ฟังว่าน้องมันพูดอะไรบ้างต้องห้ามโมโหมากกว่าเดิม...
แล้วคิดว่าพี่เซฟที่แสนสุภาพ ใจเย็น ใจดี ทำได้ไหมล่ะ....
ทำได้ครับ...พี่เซฟไม่ได้โมโห....แต่....โมโหมากกกกกกกกกกก!!!!
“เจอครั้งหน้าโดนกระทืบแน่” เฮ้ออ!!! กลายเป็นคนอันธพาลไปซะงั้น...แต่ผมก็แอบยิ้มในใจนะฮะ เหมือนมันเป็นความภูมิใจเล็กๆ ที่แฟนเราหึงหวงเราซะขนาดนี้ จากคนที่เรียบร้อย ขี้เกรงใจ ขี้อาย ใจดี มีเมตตา อ่อนน้อม สุภาพ ใจเย็น กลายร่างเป็นยักษ์ขี้โมโหภายในพริบตา เพราะเรื่องของเรา..น่าภูมิใจชะมัดเลย...
ขออนุญาต แบ่งเป็นสองโพส ยาวเกิ๊น
-
และแล้ววันที่ผม (และทุกคนเฝ้ารอ) ก็มาถึง วันนี้วันที่ไอ้โรสต้องไปกระบี่ และเป็นวันที่ผมจะไปค้างบ้านพี่เซฟฮะ....อ๊ากกกกกกก ตื่นเต้นสุดๆ ผมขออนุญาตป๊ากับม๊าไปแล้วครับว่าผมจะไปค้างบ้านพี่เซฟ ป๊ากับม๊าก็ไม่ได้ว่าอะไร มะม๊ามีการยิ้มให้แบบล้อเลียน แล้วแซวๆ ว่า ‘ตายแล้วลูกฉันกำลังจะออกเรือนแล้วนะเนี่ย’ ม๊าอะ...อย่าเพิ่งมาแซวเลย เผื่อพี่เซฟเปลี่ยนใจ แค่ไปนอนกอดกันเฉยๆ ลูกม๊าจะโดนแซวเก้อนะ...
ผมกำชับป๊ากับม๊าไว้เป็นอย่างดีว่า...ห้ามบอกไอ้โรส ว่าผมไปไหน ถ้ามันโทรมา ก็ให้บอกว่าผมไปค้างบ้านไอ้น๊อต ไปแกะเพลงกัน ป๊ากับม๊าเข้าใจครับ ป๊ายังบอกเลยว่า ‘ไอ้โรสมันหวงเวอร์ ยิ่งกว่าเป็นป๊ากับม๊าแกอีก ดีนะที่มันเป็นแค่น้อง’ นี่ขนาดเป็นน้อง มันยังเหมือนเป็นพ่อผมเลยครับ อย่าให้มันได้เป็นญาติผู้ใหญ่ไปมากกว่านี้เลย...
เช้านี้พี่เซฟมารับไปส่งผมสอนร้องเพลงเหมือนเดิมครับ มาส่งเสร็จพี่เซฟก็ต้องรีบไปทำธุระด่วนให้คุณแม่พี่เซฟที่โทรมาสั่งให้ช่วยเอาเอกสารไปส่งให้ทางมหาวิทยาลัยที่คุณแม่พี่เซฟสอนอยู่ครับ…พี่เซฟบอกว่าจะรีบไปรีบกลับมาเฝ้าผมฮะ ผมก็บอกว่าไม่ต้องรีบให้ขับรถระวังๆ แต่กลายเป็นหันมาทำหน้าดุใส่ผมซะงั้น...โอเคๆ ไม่ขัดศรัทธาก็ได้...
“เย็นนี้ไปทานข้าวกับเซย์นะฮะ นะฮะ...วันนี้ที่บ้านเซย์ไม่มีคนอยู่เลย แด๊ดกับมี๊ไปต่างประเทศ เซย์เหงาอะฮะ ทานข้าวคนเดียว พี่เลิฟไปทานข้าวกับเซย์นะ นะฮะ พี่เลิฟจะเอาแฟนไปด้วยก็ได้...เซย์ยอม” ทำหน้าซะหน้าสงสารเลยไอ้หนู เหมือนหมาโดนทิ้งเลยฮะ ไอ้เจ้าหนูนี่มันเหมือนลูกหมาน่ารักๆ ซนๆ นะครับ บางทีก็ขำกับท่าทาง หน้าตาของมัน เวลามันคิดอะไรคนเดียวก็ชอบทำหน้าประหลาดๆ ....อ๊ะ!!! อย่าเพิ่งคิดว่าผมจะนอกใจพี่เซฟนะ เปล่าน้า เค้าแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ว่าไอ้เด็กนี่ดูๆ ไปมันก็ประหลาดๆ ไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอก...
“อืม...ก็ได้...แต่เดี๋ยวพี่ต้องลองชวนแฟนพี่ก่อนนะ...เอาล่ะๆ มาเรียนกันต่อดีกว่า”
ผมก็สอนการเก็บลม และการออกเสียงแบบ staccato โดยผมสาธิตให้ดู แล้วให้เซย์ลองมาจับตรงท้องผม จะได้รู้ว่าลักษณะการปล่อยลมแบบนี้เป็นอย่างไร...แต่ไอ้หนูนี่ดันเดินอ้อมมาซ้อนหลังผมแล้วโอมมือมาจับตรงท้องผม แถมซบหน้ามาตรงไหล่ใกล้ๆ ซอกคออีก...ผมตกใจแบบอึ้งๆ กำลังจะสะบัดตัวออกจากการโอบของไอ้เด็กนี่...แต่ความซวยมักเกิดขึ้นกับสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้เสมอ...
“ทำอะไรกัน...เลิฟ...ทำไมปล่อยให้ไอ้เด็กเวรนี่มากอด...ส่วนมึง กูบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับแฟนกู...” พี่เซฟเดินเข้ามากระชากตัวผมออกจากไอ้น้องเซย์ แล้วชี้หน้าด่าไอ้เจ้าเด็กที่ยืนทำหน้าตาไม่สะทกสะท้าน ผมไม่เคยได้ยินพี่เซฟขึ้นกูมึงเวลาโมโหเลย...ผมค่อนข้างตกใจ!!!
“พี่เซฟ...ใจเย็นก่อนนะฮะ มันไม่มีอะไรจริงๆ เลิฟแค่สาธิตให้น้องลองมาจับท้องเวลาหายใจดูเฉยๆ แล้วน้องมันก็คงจะแค่แหย่เล่นนะ...พี่เซฟใจเย็นๆ ก่อนนะฮะ...เอ่อ...เซย์ วันนี้พี่คงไปกินข้าวกับเซย์ไม่ได้แล้ว...แล้วก็ส่วนของวันนี้เซย์ก็อย่าลืมกลับไปฝึกเพิ่มนะ แล้ววันศุกร์นี้ค่อยมาเรียนกันใหม่...พี่ไปก่อนนะ” ผมต้องรีบพยายามสรุปทุกอย่างให้เสร็จภายในเวลาไม่กี่วินาที...คงต้องรีบแยกทั้งคู่ออกจากกันก่อนนะฮะไม่งั้นมีหวังไอ้น้องเซย์ได้กินตีนพี่เซฟเป็นอาหารเย็นแน่
“เลิฟมาห้ามพี่ทำไม แล้วปล่อยให้มันกอดทำไม หะ!! ไม่รู้ตัวเหรอว่ามันน่ะลวนลามเรา แถมยังแกล้งพี่ด้วย มันเห็นพี่กำลังเปิดประตูเข้ามา มันก็รีบเดินไปซ้อนหลังเลิฟ มันจงใจทำให้พี่เห็น...พี่ว่าพี่ไม่ไหวแล้วนะเลิฟ พี่จะคุยกับพี่คิวเอง พี่ไม่อยากให้เลิฟทำงานนี้แล้ว...” หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างนั่งเงียบมาในรถตลอดทางฝ่ารถติดข้าวปลาไม่ต้องกินกันพอดี จนมาถึงที่บ้านพี่เซฟ ผมก็เดินตามพี่เซฟขึ้นมาบนห้องนอน แล้วพี่เซฟคงทนไม่ไหว ระเบิดออกมาเสียงดังลั่น ผมตกใจมากนะฮะ ไม่คิดว่าคนอย่างพี่เซฟจะโมโหร้ายได้ขนาดนี้
“พี่เซฟ เลิฟบอกแล้ว ว่าน้องมันคงแกล้งเล่น พี่ก็อย่าไปถือสามันได้ไหม...ถึงน้องมันจะทำอะไร จีบยังไง แต่ถ้าเลิฟไม่เล่นด้วย มันก็ทำอะไรไม่ได้หรอก พี่ไม่ไว้ใจเลิฟเหรอ...แล้วอีกอย่างถ้าเลิฟเลิกสอนตอนนี้ พี่คิวจะไปหาครูที่ไหนมาสอนแทนเลิฟทัน เลิฟเกรงใจพี่คิว แล้วงานสอนก็เป็นงานที่เลิฟรัก พี่เซฟเชื่อเลิฟสิ มันไม่มีอะไรจริงๆ” ผมก็พยายามอธิบายพี่เซฟให้เข้าใจนะครับ
“แล้วจะให้พี่เชื่อได้ไหม...ถ้าพี่ไม่เข้ามากระชากเราออกมาจากไอ้เด็กนั่น เลิฟจะยืนปล่อยให้มันกอดอยู่นานแค่ไหน ทำไมไม่ผลัก หรือขืนตัวออกมาทำไมยืนนิ่งให้มันกอด ชอบมันหรือไง ชอบที่มันกอดหรือไง หะ!!!” โว้ย...แค่เวลาไม่ถึงสิบวิฯ ใครแม่งจะไปไหวตัวทันวะ ก็คนมันตกใจอะ
“พี่เซฟไม่มีเหตุผล...มันเป็นช่วงเวลาแค่ไม่กี่วิฯ เอง แล้วเลิฟจะไปตั้งตัวทันไหม ถึงพี่ไม่เข้ามา เลิฟก็กำลังจะสะบัดตัวเองออกจากไอ้น้องเซย์อยู่แล้ว...พี่เซฟคิดว่าเลิฟเป็นคนยังไงกันหะ...ทำไมต้องมาว่าเลิฟด้วย ทำไมต้องมาพูดเหมือนเลิฟใจง่ายด้วย...ฮึก...ฮือ...ทำไมอะ...เลิฟคนนี้ มันไม่ใช่...ฮือออ...ไม่ใช่คนที่ไขว่คว้าความรักของพี่หรอกเหรอ...ไม่ใช่คนที่บอกว่ารักพี่จนหมดใจหรอกเหรอ...ความรักของเลิฟ มันไม่ได้ทำให้พี่เชื่อในตัวเลิฟเลยเหรอไง...ฮืออออ”
เสียใจนะครับ...ผมเข้าใจว่าพี่เซฟกำลังโมโห แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ พอน้อยใจน้ำตามันก็พานไหลออกมา...พี่เซฟ...ความรักของเลิฟ ไม่ได้ทำให้พี่มั่นใจได้เลยเหรอ...ว่าเลิฟรักพี่คนเดียว
“คนดี...พี่ขอโทษ...โอ๋...ไม่ร้องนะครับ พี่เซฟผิดเองนะ พี่เซฟโมโหก็เพราะพี่รักเลิฟมากนะ พี่หึง แล้วพี่ก็หวงเลิฟมากๆ เป็นใครๆ ก็ต้องโมโห ถ้ามาเห็นแฟนตัวเองโดนคนอื่นกอดอยู่...พี่ขอโทษที่มาโมโหใส่นะครับ...พี่ขอโทษที่พูดจาไม่ดีใส่เลิฟ...พี่เชื่อว่าที่รักของพี่ รักพี่คนเดียว...พี่มันปากไม่ดีเอง...” พี่เซฟเข้ามากอดผม ลูบหน้าลูบตาเบาๆ ปัดเช็ดหยดน้ำตาที่เกรอะกรังอยู่ทั่วแก้ม และหางตาของผม ก่อนจะจูบซับเบาๆ ทั่วหน้า พร้อมพร่ำบอกคำขอโทษ
“เลิฟเสียใจที่พี่เซฟไม่เชื่อใจเลิฟ...เลิฟรักพี่เซฟคนเดียว รักมาตลอด เลิฟจะเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นง่ายๆ ได้ยังไง” ผมก้มหน้างุด จริงๆ ก็หายงอนแล้วแหละ แต่อยากจะอ้อนต่ออะใครจะทำไม
“โอ๋...พี่เซฟผิดเองครับ พี่เซฟขอโทษ พี่เซฟสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่พูดจาแบบนี้อีกแล้วนะ ที่รักให้อภัยพี่ได้ไหม...จะทำโทษพี่ยังไงก็ยอม นะ หายงอนพี่นะ คนดี๊ คนดี หายงอนนะ” พี่เซฟหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ก่อนจะค่อยๆ ไต่ริมฝีปากมาบนปากของผม
ผมไม่ทันได้ตอบอะไรออกไป เพราะริมฝีปากร้อนๆ ของพี่เขาแนบลงมาบนกลีบปากของผมก่อน ลิ้นของพี่เซฟสอดแทรกเข้ามาหยอกเอินเชิงบังคับให้ผมต้องเผยอปากให้พี่เซฟได้เข้ามาสำรวจ หัวใจผมเต้นรัวและเร็ว พี่เซฟก็ไม่แพ้กัน
นอกจากปากที่กำลังรุกล้ำผมอยู่ มือของพี่เซฟข้างหนึ่งก็กำลังรุกไล้เข้ามาภายใต้เสื้อยืดของผม ลูบเบาๆ บนหน้าท้อง ทำให้ผมต้องเกร็งแขม่วด้วยความรู้สึกซาบซ่าน...ผมยังคงมึนงงกับรสจูบของพี่เซฟ มือใหญ่ข้างที่เหลือก็เริ่มไต่มาบนสะโพก ก่อนที่จะเกาะกุมความอวบหยุ่นและลงมือขย้ำอย่างมันเขี้ยว...จนผมเผลอครางออกมาเบาๆ เมื่อพี่เซฟปล่อยให้ริมฝีปากผมเป็นอิสระ
“อ้า!!!!”
ภายใต้สติสัมปชัญญะอันเลือนลาง...ผมไม่รู้ว่าเสื้อยืดของผมหลุดออกจากตัวไปเมื่อไหร่ มารู้ตัวก็ตอนที่นิ้วหัวแม่มือของพี่เซฟวนไล้ปลายยอดเล็กของหน้าอกผมอย่างเบามือ ผมสั่นสะท้านมากยิ่งขึ้น และอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงครางออกมาจากลำคอดังขึ้น
“อ้า!!!! พ...พี่...เซฟ อ้าาาาา!!!”
พี่เซฟค่อยๆ ขยับนวดเฟ้น พร้อมๆ กับพาผมเอนราบไปบนเตียง ริมฝีปากร้อนๆ ของพี่เซฟก็เข้ามาทำหน้าที่แทนนิ้วมือ ผมผวาเฮือก...สอดมือเข้ากับเรือนผมของพี่เซฟ อดไม่ได้ที่จะแอ่นรับสัมผัสที่แปลกใหม่ สัมผัสจากริมฝีปากของพี่เซฟที่ดูดดึงอย่างมัวเมา และหิวกระหาย...มือที่ยังคงว่างเลื่อนลงไปวนลูบแอ่งชีพจรกลางลำตัวช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของผม...
“ที่รัก...เลิฟครับ...เป็นของพี่นะ” พี่เซฟผละออกจากยอดอกสีระเรื่อ เขยิบตัวขึ้นมากระซิบเบาๆ ข้างหู ผมที่หน้าแดงอยู่แล้วก็ร้อนผ่าวเพิ่มขึ้น แต่ก็พยักหน้าตอบ...พอได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ พี่เซฟก็เริ่มรุกไล้ใบหูของผม เป่าลมอุ่นๆ เบาๆ จนผมขนลุกเกรียวด้วยความซาบซ่าน...พี่เซฟไต่ริมฝีปากมาจนถึงซอกคอขาวของผม ไล้เลียลิ้นชิมรสหอมหวานบนซอกคอ ก่อนจะขบเม้ม ดูดดึงจนทั่ว ไล่มาเรื่อยจนถึงเนินอก ก่อนที่จะมาหยุดลงที่เดิมบนยอดสีชมพูอมแดง
และอีกเช่นกันที่ผมไม่รู้ตัวว่ากางเกงหลุดออกจากตัวผมไปตั้งแต่เมื่อไหร่...รู้สึกก็เมื่อฝ่ามืออุ่นของพี่เซฟลูบไล้แก่นกลางของผมอย่างแผ่วเบา...เพียงแค่นี้ก็ทำให้ผมสติแตก แทบจะดิ้นพล่าน...พี่เซฟเพิ่มน้ำหนักมือที่กำลังหยอกเอินกับแก่นกลางของผม ที่มันกำลังขยายตัวขึ้นรับกับมือของพี่เซฟ
“อืม..อ้า...พะ...พี่....เซฟ...ครับ....เลิฟ...เสียว อ้า!!! พ..พอ...ก่อนนะ”
พี่เซฟไม่รอให้ผมได้พูดอะไรต่อ ก็เคลื่อนริมฝีปากลงมาปิดทับปากของผมอีกครั้ง และครั้งนี้จูบของพี่เซฟก็ค่อยๆ ทวีความรุนแรงและร้อนรุ่ม หนักหน่วงและลึกซึ้งกว่าเดิม ผมยกมือขึ้นโอบรอบคอของพี่เซฟอัตโนมัติ มือข้างหนึ่งของพี่เซฟที่สอดเข้าที่ท้ายทอยค่อยๆ ประคองให้ผมรับจูบของพี่เขาได้อย่างเต็มที่ มืออีกข้างของพี่เซฟก็ยังคงวนเวียนอยู่ตรงแก่นกลางของผมที่ตอนนี้แข็งขึงนูนขึ้นมาสู้มือของพี่เซฟ...
“เลิฟครับ...เลิฟน่ารักมากเลยรู้ไหม...หืมม์...คนดี พี่รักเลิฟนะครับ”
“อ๊ะ อ้า อา...ละ....เลิฟ...ก...ก็...รักพี่...เซฟครับ”
พี่เซฟยังคงวนเวียน ดูดดึงยอดอกที่หดรัดเป็นตุ่มไตของผม ฝ่ามือก็รูด ลูบ เร็วและแรงขึ้น ผมรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะ ฉ่ำเยิ้มของแก่นกายตัวเอง...พี่เซฟค่อยๆ รูดกางเกงในผ้าบางเบาของผมออกจากตัว ก่อนจะรีบสัมผัสกับเนื้อแท้ของแก่นกายของผม...จังหวะของการรูดเป็นไปอย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่จะเร่งและเร็วขึ้น เสียงครางของผมดังระงมอย่างอดไม่อยู่อีกต่อไป ปลายนิ้วโป้งของพี่เขาก็ไล้วนบนยอดสลับกับการรูด....
เหมือนจะไม่หนำใจ และไม่ทันให้ผมได้ทันตั้งตัว ปากอุ่นร้อนของพี่เซฟก็เข้าครอบครองกึ่งกลางลำตัวผม...ผมสะดุ้งเฮือก ด้วยความเสียวซ่าน ผวาแอ่นรับอย่างลืมตัว ปากก็ยังคงครางครวญอย่างต่อเนื่อง...ตอนนี้ผมเหมือนตกอยู่ในการคอนโทลของพี่เซฟ เหมือนได้นั่งรถไฟเหาะตีลังกาที่มีพี่เซฟเป็นคนควบคุมสวิทช์...หนักเบา...เร็วแรง...ตามจังหวะที่พี่เซฟกำหนด...ดูดดึง...โลมเลีย...เน้นหนัก...ตอนนี้ผมเหมือนคนขาดสติ จิตผมเหมือนจะลอยตามทางที่พี่เซฟจับจูง...
ผมหลับตาปี๋เพราะความอาย บวกกับความเสียวซ่าน...พี่เซฟผละออกจากผมพักใหญ่ ได้ยินเสียงก๊อกแก๊ก เหมือนพี่เขากำลังรื้อหาอะไรอยู่ใกล้ๆ หัวเตียง แต่ผมยังคงอยู่ในภวังค์ที่พี่เซฟสะกดผมไว้..ไม่มีแรงที่จะลืมตาขึ้นมาดูว่าอะไรเป็นอะไร...ไม่นานนักพี่เซฟก็กลับมา คราวนี้พี่เขาทาบทับผมแผ่วเบา ผมรู้สึกได้ว่าบนร่างของพี่เซฟเปล่าเปลือยเช่นกัน...
“คนดี...อ้าขาหน่อยนะครับ” พี่เซฟกระซิบเบาๆ ข้างหู ผมก็ทำตามอย่างว่าง่าย
แล้วผมก็สะดุ้งอีกครั้งเมื่อรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งเย็นวาบ ฉ่ำเยิ้มกำลังรุกล้ำเข้ามาตรงช่องทางของผม...ซี๊ดดดด...มันแปลบๆ ตึงๆ บอกไม่ถูก...ตื่นเต้น และรับรู้ทันทีว่าอีกไม่ช้าผมจะเป็นของพี่เซฟโดยสมบูรณ์...
“เจ็บไหมครับหืมม์...” ผมส่ายหน้าเบาๆ “งั้นพี่เพิ่มนิ้วนะ” แล้วผมก็รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ และตึงมากกว่าเดิม...
“ที่รักอย่าเพิ่งตอดสิครับ เก็บไว้ให้พี่ก่อน นี่แค่นิ้วเองนะ” โอ๊ยย!!! ใครมันจะไปบังคับกันได้ล่ะ เรื่องแบบนี้
พี่เซฟจัดการขยายที่ทางให้สะดวกและพร้อมรับศึกหนัก...เอ่อ...ศึกหนักจริงๆ นะฮะ...ผมดันเผลอลืมตาขึ้นมามอง...และเห็นของพี่เซฟ...ผมแอบกลืนน้ำลายดังเอื๊อกใหญ่...คิดในใจ...งานเข้าหนักแล้วกู
“เลิฟจ๋า...พี่จะเข้าไปหาเลิฟแล้วนะคนดี...อย่าเกร็งนะครับ...อืม...อ้า!!...เลิฟครับ...อ้า...อย่าเกร็งคนดี...อย่างงั้นแหละ...คนเก่ง...อะ...อืม!!!”
“โอ๊ยย!!!....พ...พี่เซฟ...จ....เจ็บ...อะ...โอ๊ยย” เจ็บจริงๆ นะครับ น้ำตาปริ่มเลยครับ มันเจ็บๆ ตึงๆ ยิ่งพี่เซฟเริ่มขยับเข้ามาแม้จะทีละนิด แต่แต่ละทีมันก็จี๊ดๆ ตลอดเวลาครับ...
“อืม...ไหวไหมหืมม์...ถ้าไม่ไหว...พี่ว่าเราหยุดก่อนไหมครับ...พี่กลัวเลิฟเจ็บ” พี่เซฟหยุดการเคลื่อนไหวทันทีที่ผมร้องโอ๊ยครับ สีหน้าพี่เขาดูกังวลมาก คงกลัวผมจะเจ็บมากจริงๆ
“ไม่เป็นไรครับ...พี่เซฟ...เลิฟรักพี่นะ...เลิฟทนได้...เลิฟอยากเป็นของพี่...เลิฟอยากให้พี่เซฟรักเลิฟ...ทำต่อเถอะนะ...เลิฟไหวจริงๆ” ผมทนได้จริงๆ ครับ ผมอยากให้พี่เซฟมีความสุข
“ไหวแน่นะครับ ถ้าไม่ไหวต้องรีบบอกนะ ไม่ต้องเกรงใจพี่นะครับ ตกลงนะ” ผมพยักหน้าและยิ้มให้พี่เซฟแบบเขินๆ พี่เซฟก็เริ่มขยับเขยื้อนต่อ
ผมกัดฟันทนความเจ็บได้ไม่นาน ก็รู้สึกดีขึ้น อาจจะเพราะด้วยจูบหวานๆ ของพี่เซฟที่วนเวียนเล้าโลมให้ผมคลายความเจ็บไปได้บ้าง...จนตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ...และรู้สึกเสียวซ่านกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ผมไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน...ความเจ็บในตอนแรก แปรเปลี่ยนเป็นความสุข สนุกกับสัมผัสที่พี่เซฟหยิบยื่นให้ โลกใหม่ที่พี่เขาพาผมเข้ามา มันช่างร้อนแรง แต่ก็อ่อนหวาน เร่งเร้าแต่ก็เนิ่นนาน...
พี่เซฟไม่เพียงแต่ตักตวงความสุขเพียงคนเดียว แต่พี่เขายังคงปรนเปรอผมด้วยมือของพี่เขา จังหวะของการเคลื่อนไหวของพี่เซฟสอดคล้องกับจังหวะของมือที่ชักรูดแก่นกายให้ผม...
“พ...พี่ครับ...เลิฟ...เลิฟ...ไม่ไหวแล้ว อ่ะ...อ้าห์”
“พี่ก็..อืม...พี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน...อาห์...พร้อมกันนะครับ..”
พี่เซฟเร่งจังหวะไม่นาน...ก็พาผมโบยบินขึ้นไปล่องลอยเคว้งคว้าง โดยมีพี่เซฟโอบตระกอง ประคองกอดผมอยู่ไม่ห่าง...มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษ และวิเศษมากๆ ครับ...
“พี่รักเลิฟนะครับคนดี” พี่เซฟดึงผมเข้ามากอด แตะจมูกลงบนเรือนผมก่อนจะสูดดม ผมก็ได้แต่ซุกซบหมดแรงอยู่บนอกของพี่เซฟ รู้สึกตื้นตันและอิ่มเอมจากทุกๆ สัมผัสที่พี่เซฟมอบให้...
“เลิฟก็รักพี่เซฟนะฮะ” แม้ผมจะหมดแรง แต่ก็ค่อยๆ ยันตัวจากอกของพี่เซฟยื่นหน้าไปจูบปลายคางของพี่เขาเบาๆ ด้วยความรัก...ก่อนจะกลับไปกกกอด ซุกซบบนอกพี่เซฟอีกครั้ง...ก่อนจะหลับไปด้วยความเพลีย...
ขณะที่ผมหลับ...ผมว่าผมฝันดีมากๆ ไม่รู้ว่าฝันอะไร แต่รู้เพียงแต่ว่า เป็นฝันที่ทำให้ผมอบอุ่นใจ และไม่อยากตื่นขึ้นมาจากความสุขนี้เลย...
พี่เซฟครับ...พี่เป็นความสุข...ความอบอุ่น และ ‘ความรัก’ ของผมนะครับ...
-
หลากอารมณ์ในตอนเดียว...สมกับการรอคอย
:-[ :-[ :-[
-
ลุ้นจริงๆ :laugh:
+1
-
อ๊าย ย ได้กันแล้วๆ ๆ
เริ่ดๆ ๆ ๆ ๆ
ไม่ใช่ว่าโรสมารู้ว่าได้กันนี่ งานเข้า
:m25:
-
อ่า...ในที่สุดน้องเลิฟของเราก็มีสามีอย่างเป็นทางการ
ซ่ะที ฮือ...แอบอิจฉาพี่เซฟอ่ะ ได้ทั้งตัวและหัวใจของ
น้องเลิฟ ไอ้เด็กเซย์นี่ถ้าพี่เซฟไม่ไปยำมันเดี๋ยวแม่ยก
จะไปช่วยกระทืบเอง ก็บอกแล้วว่ามีแฟน แฟนหวงมัน
ยังทำมึนพูดจาไม่รู้เรื่อง
-
เอิ้ววววว... แน่ใจนะว่ามือใหม่ :m25:
-
You are mine, Writer
-
:m20: เลิฟคิดจะรุกพี่เซฟ
แต่ในที่สุดน้องเลิฟของเราก็เสร็จพี่เซฟจนได้
-
พี่เซฟแมร่งเชี่ยววะ
-
พี่เซฟศึกษามาดีวุ้ย คริคริ ชั่วโมงต้องมนต์....เขินนนนนนน
น้องเลิฟน่ารัก ไม่ยอมให้หยุดด้วย พี่เซฟก็น่ารักจะตามใจถ้าขอให้หยุด(แกรู้ล่ะสิว่าน้องมันจะยอมให้ทำต่อน่ะ ชิ)
คุณMercyหาใครมาดามใจอิน้องเซย์ทีสิคะ สงสารมัน อ้อนนักเดี๋ยวเจอตรีนส์พี่เซฟจนได้ กลัวแทนเด็กน้อย :m20:
ปล.แอบต้องไปเปลี่ยนชื่อตอนที่วางไว้เลยอ้ะคุณMercyใจตรงกันเลยเอย ^^
-
แอบคิดเลยนะเนี่ยว่าแกล้งโมโหรึเปล่าฟระ
จังหวะดีมากเลยพี่ อุปกรณ์พร้อม....
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เอาเต๊อะ ดีใจกับเซพด้วยที่มีภรรยาอย่างเป็นทางการซะที
-
:z1: สมกับการรอคอย
อีก 2 วันที่เหลือ ขอ :haun4: :haun4: เยอะๆๆๆๆๆๆๆ
-
ในที่สุดด หุหุ
ขอให้หวานๆกันอย่างนี้นานๆ
นึกไม่ออกเลยว่าน้องเลิฟรักมากขนาดนี้
ถ้าวันนึงมีอะไรเปลี่ยนไปจะเจ็บมากขนาดไหน เฮ้อ
-
แหม...พี่เซฟสมแล้วที่เป็นคนฉลาด เรียนรู้ได้เร็ว แปลว่าหาข้อมูลมาแน่นและพร้อมเลยเชียว เชี่ยวจนดูไม่ออกเลยว่ามือใหม่หัดทำรัก :m25: มันเป็นไปตามสัญชาตญาณของความรักชิมิ ร่างกายเลยขับเคลื่อนไปตามความรู้สึก :o8: :m25:
-
o18น่ารักกันจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
:pighaun:
:-[
-
:mc4: อีป้าแก่ มาจุดพลุเฉยๆ +1 ด้วย หุๆๆ
-
:haun4: เสร็จพี่เซฟ เรียบร้อย แ้ล้วนะครับน้องเลิฟ
-
ขนาดมือใหม่นะเนี๊ยะ!!!!!!
ถ้ามือเก๋ามีหวังเลือดท่วมจอ
-
ในที่สุด น้องเลิฟก็เสร็จพี่เซฟซะแล้ว ตอนนี้ที่รอคอยจริงๆ ถ้าสุดที่รักรู้นะอาละวาดบ้านแตกแน่ๆ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
มาร่วมส่งตัวน้องเลิฟ เข้าหอ :laugh:และออกเรือนกับพี่เลิฟอย่างเป็นทางการ..คึคึ
-
เราลองเปลี่ยนต่ำแหน่งกันดู....
“เปล่า...เลือดลมมันดี ก็เลยซูบฉีด อย่ามัวแต่มาสงสัยพี่เลย มาเริ่มเรียนกันดีกว่า”
พี่เซฟเดินเข้ามาโอบไหลผม แสดงความเป็นเจ้าของ
เพราะตอนนี้พี่เซฟทำหน้า ทำท่าเหมือนพร้อมจะเข้าไปขย่ำใครให้แหลกคามือ
โดยผมต่อลองว่าถ้าเล่าให้ฟังว่าน้องมันพูด
ก็ให้บอกว่าผมไปค้างบ้านไอ้น๊อต ไปแกเพลงกัน ป๊ากับม๊าเข้าใจครับ
ไม่ใช่คนที่ไขว้ขว้าความรักของพี่หรอกเหรอ...
“อ้า!!!!”
=> อ๊า
“อ้า!!!! พ...พี่...เซฟ อ้าาาาา!!!”
พี่เขากำลังลื้อหาอะไรอยู่ใกล้ๆ หัวเตียง
“ไหวแน่นะครับ ถ้าไม่ไหวต้องรีบบอกนะ ไม่ต้องเกรงใจพี่นะครับ ตกลงนะ” ผมพยักหน้าและยิ้มให้พี่เซฟแบบเขินๆ พี่เซฟก็เริ่มขยับเขยื่อนต่อ
แต่ก็อ่อนหวาน เร่งเร้าแต่ก็เนินนาน...
-------------------------------------------------------------
:m25:
dead in peace...
I wanna see in p'safe view jung ka~
Do they gonna have 2 round? :laugh:
I think you wrote smooth and fun ka^^
I like the way you wrote -
เหมือนได้นั่งรถไฟเหาะตีลังกาที่มีพี่เซฟเป็นคนควบคุมสวิทช์...หนักเบา...เร็วแรง...ตามจังหวะที่พี่เซฟกำหนด...ดูดดึง...โลมเลีย...เน้นหนัก...ตอนนี้ผมเหมือนคนขาดสติ จิตผมเหมือนจะลอยตามทางที่พี่เซฟจับจูง...
and
ความเจ็บในตอนแรก แปรเปลี่ยนเป็นความสุข สนุกกับสัมผัสที่พี่เซฟหยิบยื่นให้ โลกใหม่ที่พี่เขาพาผมเข้ามา มันช่างร้อนแรง แต่ก็อ่อนหวาน เร่งเร้าแต่ก็เนินนาน...
o13
-
หลากหลายอารมณ์มาก สมกับการรอคอย
ปลื้มป๋ากับม้ามากอะ แบบเข้าจายยยยยย
ชอบบบบบ
บรรยายฉากncได้แบบว่า ขึ้นรถไฟเหาะกันเลย.
พี่เซฟทำได้ขนาดนี้แอบไปศึกษามาป่าวเนี่ย
เลิฟน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
สมกับที่หวังเอาไว้
เด็กเซย์นี่น่ากัวจริงๆ หาใครมาปราบที่เหอะ
-
ชอบตอนเลิฟอ้อนอ่ะ
น่ารักดี
>< :o8: :o8:
-
^^
-
:a5: เออะ!!!
คำผิด...
เพียบบบบบบบ...
เยอะเกิ๊น....
รีบลง...และรีบไปดูซีรีย์...แถมตื่นเช้ามา ออฟฟิศอินเตอร์เนท เจ๊ง!!!! แก้ไม่ได้...
ขอบคุณน้องกระต่ายน้อย...และคุณ Little Devil ที่ช่วย Proof ให้นะคะ...
ถ้าที่ออฟฟิศรู้ว่านังคนนี้มันเขียนงานและพิมพ์ผิดเยอะขนาดนี้...มีหวัง โดนตัดเงินเดือนแน่เลย กร๊ากกกก....
-
:mc4:
อย่างนี้ต้องฉลองงงงงงงงงงงง......
-
โอะโอ ...
คุณน้องแรงเหมือนกันหนิหว่า
แต่ผ่านด่านพี่เซฟให้ได้ก่อนเหอะ
แหม้แต่ตอนท้าย ๆ ก็นะ
-
ในที่สุดพี่เซฟก็เป็นของเลิฟโดยสมบูรณ์แล้ว
เย้ๆๆๆ
+ ฉลองจ้า
-
จัดไปอย่าให้เสีย :haun4: :haun4: :jul1: :haun4: :jul1: :haun4: :jul1: :jul1: :haun4:
เรื่องNCนี่มันต้องฝึกบ่อยนะมันถึงจะพลิ้วอ่ะตัวเอ๊งงงงง มีบ่อยๆเลยยิ่งดี
คนอ่านหื่นได้อีก :laugh: :laugh:
-
:jul1:โอ๊ย เลือดเกือบหมดตัว :jul1:
แต่แอบน่ารักไปในตัว :L3: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
เป็นฉากเรทครั้งแรกที่เราอ่านแล้วซึ้งกับความรักมากเลยค่ะ
เพราะส่วนมากฉากเรทเราอ่านแล้วมีแต่เลือดพุ่ง
อันนี้ก็เลือดพุ่งอ่ะแต่ก็ซึ้งในความรักของทั้งสองคน
ปล.เดี๋ยวไปลองเสิรช์ How to be ‘รับ’ บ้างดีกว่า
คิคิคิ :z1:
-
พี่เซฟน้องเลิฟทำคนอ่านละลายเลือดหมดตัวไปแล้วน้า :pighaun: :pighaun:
ดีนะเรามีคลังเลือดสำรองกันไว้ก่อนแล้ว
แต่แบบน้องเซย์คะ ความคิดเด็กอ่ะไม่ชอบเลย อยากได้อะไรก็ต้องได้แต่ถ้าได้มาแล้วเชื่อว่าไม่นานก็เบื่อตามนิสัยใช่มะ ดังนั้นอย่ามาอยู่กับน้องเลิฟของพี่เซฟนะ ชิ่วๆ :3125:
-
โอ้ย ตอนนี้หลากหลายจริงๆ
พี่เซฟที่ดูนิ่งๆคนนั้นกลายเป็นคนขี้หวงไปแล้ว
แต่ชอบมากๆ ;'))
แล้วก็ฉากนั้น ,, อ่อยกรี๊ด ฮ่าๆ
-
:-[
พี่เซฟแอบวางแผนชวนทะเลาะป่ะเนี่ย
555
-
จุ๊กกรู้ววว :oo1:
-
+1ให้คุนพี่ สมกับการรอคอยมากกกค่า... o13
พี่เซฟน่ารักอ่ะ...แต่นู๋เลิฟน่ารักกว่า :laugh:
ปล. เพิ่งได้ออนเลยค่ะพี่Mercy...เพิ่งสอบเสร็จเมื่อวานเองค่า..ยังไงไว้คุยกันนะคะ คิดถึงๆค่ะ Take Careค๊าบ
-
มันรู้สึกว่าอ่าแล้วมัน จุ้นๆ ดุ้นๆ ไงไม่รู้อ่ะ ต้องฝึกปรือฝีมืเขียน NC บ่อยๆๆ แล้วมันจะพลิ้วอย่างเค้าจริงๆ อะแหละ o13
มันต้องเขียนเยอะๆ บ่อยๆ เดี่ยวมันดีเอง :laugh: ไอที่กล่าวไปทั้งหมดนั้นก็จะบอกว่า ให้เขียนฉากพิสดารเยอะนั้นเอง :oo1: :haun4:
-
ฉากที่ทุกคนรอคอย 5555555555
เปนกำลังใจให้ค้าบบบบบบ :3123:
-
:oo1: :pighaun:
-
สมกับการรอคอยจริง ๆ อ่ะแหละ
เลือดกระชูดด ' :haun4: :pighaun:
-
สวัสดีค่าทุกคน
ในที่สุด...น้องเลิฟของเรา...ก็เสียจิ้นแล้ว!!!!
ไม่รู้ว่าจะชอบกันไหมนะคะ...แบบว่าเพิ่งเคยเขียนอะไรวาบหวิว ขนาดนี้เป็นครั้งแรก
เขาว่ากันว่าถ้าจะพริ้วก็ต้องฝึกบ่อยๆ ...
วันนี้ก็เลยลองฝึกอีกเที่ยวนึง...
ชอบไม่ชอบก็ บอกกันได้เน้อ...
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ เม้นท์คุยกันบ้างนะคะ...
+++++++++++++++++++++++
tutu : ขอบคุณค่าาาาา กอดดดดด
Little Devil : ขอบคุณสำหรับ PM คำผิดนะคะ มากมายเลยทีเดียว
i love u {knt} : งั้นเราก็ต้องเก็บเงียบไว้ไม่ให้น้องโรสรู้ค่ะ ช่วยๆ กันปิดเป็นความลับนะ
fkjj : ท่าทางไอ้น้องเซย์จะโดนรุมกินตรีนนน เพียบนะเนี่ย
Ayame : มือใหม่จริงๆ ค๊าบบบ !!!
maxtorpis : ขอบคุณมากๆ ค่ะ กอดดดดดด
n2 : ไว้ตอนต่อๆ ไปให้น้องเลิฟรุกบ้างดีกว่านะ ฮ่าๆๆๆ
*-*คาเมะ*-* : ชอบเม้นท์คุณ คาเมะอะ สั้นๆ แต่ได้ใจมาก พี่เซฟแม่งเชี่ยวส่วนตัวไม่เกี่ยวกับผู้เขียนจริงๆ นะ ฮ่าๆ
anajulia : คุณนุ่น...เค้ารอตัวป่วนกะพี่ฟ้าอยู่นะ (ทวงกันข้ามนิยายเลยดีมะ) ฮ่าๆ ส่วนอิน้องเซย์ ค่อยๆ ดูไปนะคะ ว่าไอ้เด็กนี่จะได้กินตรีนพี่เซฟไหม
fuku : เออ เนอะ หลายคนสงสัย จนคนเขียนเริ่มสงสัยแล้วนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ ไม่หรอก พี่เซฟมันโมโหจริงค่ะ
sayhi11 : ทำทุกวันน้องตายแน่ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
♥a2k♥ : งั้นก็ต้องลุ้นไม่ให้พี่เซฟแกทำให้น้องเสียใจอีก
Phelyra : พี่เซฟแกพลิ้วเนอะ แอบศึกษามาเยอะ
kitty : ขอบคุณค่าาา
ujen : ไอค่อนสื่อความหมายจริงๆ ค่ะ ฮ่าๆ
PEENAT1972 : ป้าขา ขอบคุณค่า มาจุดพลุให้ แถมบวกด้วย จ๊วบบบป้า สิบที
ChiOln : เรียบร้อยโรงเรียนเซฟไปเลยค่ะ
sogood : ฮ่าๆๆ ขอบคุณค่า..ไว้จะฝึกฝนบ่อยๆ ให้เป็นมือเก๋านะ..
liTTle.SaLapaO : เราต้องอย่าให้สุดที่รักรู้ค่ะ...พี่คิวช่วยได้ (มั้ง) คะเรื่องนี้
bbyuqin : ขอบคุณที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในการส่งตัวน้องอย่างเป็นทางการค่ะ ฮ่าๆๆๆ
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณที่ชอบบทอัศจรรย์ใจของพี่นะคะน้องกระต่าย...ขอบคุณอีกสิบที สำหรับคำผิด (ตอนนี้เยอะเกินอะ มัวแต่ดูซีรีย์ supernaturalติดงอมแงม โพสต์ไปดูไป)
Yunatsu : พี่เซฟแกทั้งแอบไปศึกษาทั้งไปแอบหาอุปกรณ์มาพร้อมค่ะ...
pooinfinity : ขอบคุณที่ชอบค่า..ส่วนน้องเซย์นี่ รอคนมาปราบนะคะ..ใจเย็นๆ ค่ะ ไม่แน่ ไอ้น้องเซย์อาจได้กินตรีนพี่เซฟจนอิ่มก็ได้นะเออ
ferly : ขี้อ้อนจนน่าหยิกเนอะ!!! เขียนไปแล้วรู้สึกหมันไส้น้องนิดๆ มันดี๊ด๊า มาก
SoN : คุณ SoN หายไปนานเลย...ขอบคุณค่า
jjuboy : ฉลองๆๆๆ เอ้า!!! เฮ้...
bakanishi1 : น้องไหนแรงคะ น้องเซย์ชิมิ...แต่ไอ้น้องเลิฟของเราก็ใช่ย่อยค่ะ...
JJHJJH : ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟตกเป็นของน้องซะแล้ว..
jiBtar : จิ๊บจ๋า..แค่นี้คนเขียนก็จะแย่แล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ เหนื่อยยิ่งกว่าไปวิ่งรอบสนามหลวงมาเลยค่ะ แค่เขียน NC น่ะ
Safina_safe : ฮ่าๆๆ เลือดท่วมกันเลยทีเดียว ขอบคุณนะคะ
masterdummy : ขอบคุณที่ชอบ NC ของเรานะคะ...ว่าแต่ เสิร์ทเจอไหมคะ How to be รับ น่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
Oo๐FosfoggY๐oO : แสดงว่าเก็บเลือดสำรองไว้เพียบเลยใช่ไหมคะ...ไว้ใช้ในการนี้เฉพาะเลยอะดิ อิอิ
K2KARN : พี่เซฟเปลี๊ยนไป่...
uknowvry : ฮ่าๆๆๆ เปล่าวางแผนน้า พี่เซฟแกโมโหหึงจริงๆ
สมุนไพร : ฮ่าๆๆๆๆ จุ๊กกรู้ววว
vvivy : ขอบใจจ้าาาา...ขนาดสอบยังแว๊บมาอ่านเลยนะเนี่ย...พวกป.โทเขาสอบกันบ๊อยบ่อยเนอะ...คิดถูกแล้วที่ไม่เรียนต่อ..โหะๆ หรือเราแอบขี้เกียจเองวะเนี่ย
RAKDEK_KA : ฮ่าๆๆ จะพยายามนะคะ ขอบคุณค่า แต่มาบ่อยๆ นี่คนเขียนอาจจะจมกองเลือดตายได้
appletree : ขอบคุณค๊าบบบ
DE SaiKuNee : ฮ่าๆๆ ขอบคุณค๊าบบบ เลือดกระฉูดเลยเหรอ
peppier : ขอบคุณค่าาา เก็บเลือดไว้ตอนต่อๆ ไปด้วยเน้อ...
+++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 27 คะแนนแห่งชีวิต (NC อีกครั้ง) 28/04/10
เธอเป็นคะแนนเป็นรางวัลและเป็นเหมือนดังของขวัญ...
เสียงเพลงเพราะแว่วหวานที่ดังมาจากกีตาร์ตัวโปรดของผมที่ไม่ค่อยจะได้เล่นเท่าไหร่นัก ถูกหยิบขึ้นมาดีดเป็นทำนองเพลงคุ้นหู กับเสียงคนร้องฮึมฮัมที่แม้จะเบาๆ แต่แค่นี้ก็เพราะแล้ว...
ใช่ครับ...คนที่นั่งดีดกีตาร์ชิลล์อารมณ์อยู่นั้นคือเลิฟของผม...ส่วนผมน่ะเหรอ...เพิ่งตื่นครับ ตื่นเพราะเสียงดนตรีเบาๆ ที่ลอยมาปลุก...ผมลืมตาขึ้นมามองก็เห็นน้องนั่งหันข้างอยู่ตรงปลายเตียงของผม...น้องใส่เสื้อยืดที่คงค้นๆ มาจากตู้เสื้อผ้าในห้องเพราะกระเป๋าเสื้อผ้าของน้องยังอยู่ในรถของผม...แต่คงจะแจ็คพ็อตเจอเสื้อตัวใหญ่ ปกติผมก็ตัวใหญ่กว่าน้องอยู่แล้ว แต่เสื้อตัวนี้ผมมักจะใส่นอนเพราะเป็นเสื้อที่เพื่อนผมซื้อมาฝากจากต่างประเทศ แต่ดันซื้อไซส์มาผิดใหญ่กว่าตัวผมมากก็เลยไม่สามารถใส่ในชีวิตประจำวันได้...
เสื้อที่น้องใส่เลยดูรุ่มร่าม ไหล่ตกมาจนเห็นหัวไหล่นวลที่ผมเฝ้าพรมจูบไม่ห่างอยู่เมื่อคืน...เลื่อนสายตาลงมาที่เรียวขาขาวๆ ที่โผล่พ้นเสื้อ...ผมจินตนาการได้เลยว่าภายใต้เสื้อที่คลุมอยู่นั้น ช่วงล่างปราศจากสิ่งใดแน่นอน...เพียงคิดแค่นี้ใจผมก็เต้นแรง เลือดลมสูบฉีด วิ่งพล่านไปทั่ว จนไปหยุดอยู่ที่จุดยุทธศาสตร์กึ่งกลางลำตัว...ยิ่งเช้าๆ แบบนี้ อะไรที่มันขึงขังเป็นประจำอยู่แล้ว ยิ่งปลุกลุกขึ้นมาได้ไม่ยาก...
น้องยังคงไม่รู้ตัวว่าโดนผมลวนลาม โลมเลียทางสายตาอยู่...ผมนอนดูอากัปกริยาของน้องที่กำลังนั่งเล่นกีตาร์อยู่อย่างสบายอารมณ์...แสงแดดสาดทอส่องกระทบร่างของน้อง สายตาของน้องมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างที่เปิดม่านทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน....น้องยกมุมปากยิ้ม ผงกหัวนิดๆ ตามจังหวะ...ผมอดที่จะยิ้มกว้างไม่ได้กับภาพตรงหน้า น้องดูน่ารัก อบอุ่น และอ่อนหวาน...ยิ่งคิดย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ผมก็อดใจเต้นแรงไม่ได้...
ณ ตอนนี้ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่า ผมเป็นเจ้าของน้องโดยแท้จริง...ความหวงแหน และความรู้สึกอยากปกป้องเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว โดยเฉพาะ ‘ความรัก’ ที่มันอัดแน่นคับจนล้นออกมามากมาย...เลิฟของผมเป็นเหมือนลำธาร...ลำธารน้ำใสที่แค่นั่งมองก็สบายใจ สายน้ำไหลเอื่อยๆ บริสุทธิ์ สดใส หากได้ลองดื่มน้ำในลำธารก็จะรู้ว่า หวานหอม ชื่นใจ ยิ่งดื่มยิ่งกระหาย ยิ่งดื่มยิ่งไม่รู้จักพอ แถมยังดึงดูดให้อยากกระโจนลงไปแหวกว่ายตามสายน้ำฉ่ำเย็นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...
ฟอดดดดดดดดดดดด...
“คนดี...ตื่นนานแล้วเหรอครับ...หืมม์” ผมค่อยๆ ลุกขึ้นเข้าไปโอบน้องจากด้านหลัง อดที่จะหอมแก้มนุ่มไม่ได้ ก่อนที่จะนั่งซ้อนหลังน้อง วางคางลงบนไหล่มน มือทั้งสองก็สอดกอดเอวคนตัวนิ่มไว้อย่างหลวมๆ ที่รักของผมสะดุ้งนิดๆ แต่พอรู้ว่าเป็นผมก็เอนแผ่นหลังแนบชิดอกของผมไว้ทั้งตัว ในขณะที่มือก็ยังคงกอดกีตาร์ไว้อยู่...
“นานจนร้องเพลงจบไปหลายเพลงแล้ว...คนขี้เซาก็ยังไม่รู้สึกตัวสักที” เลิฟพูดจบก็หันหน้ามาจุ๊บแก้มผมเบาๆ ยกมือซ้ายขึ้นมาลูบแก้มผมช้าๆ แล้วยิ้มให้แบบน่ารัก...คงกำลังอ้อนผมอยู่ครับ
“เมื่อคืนมีความสุขไหมครับ” ที่รักยิ้มตอบผมแบบเขินๆ พอได้ยินคำถามจากผม
“ครับ...เลิฟมีความสุขมากๆ...แต่...เออ...พี่เซฟล่ะครับ...มีความสุขไหม...คือ...เลิฟ...เลิฟทำอะไรไม่ค่อยเป็นเลย...กลัวพี่เซฟจะไม่มีความสุข” เลิฟของผมทำหน้าตากังวลนิดๆ
“คนเก่ง...พี่มีความสุขที่สุดในโลกเลยรู้ไหมหืมม์...เลิกทำหน้ากังวลได้แล้ว...แค่นี้พี่ก็แทบจะสำลักความสุขตายอยู่แล้ว...พี่รักเลิฟนะครับ...ที่สุดในโลกเลยนะรู้ไหม” ผมบอกน้องแบบอ้อนๆ หน่อย ไม่น่าเชื่อนะฮะว่าความรักจะทำให้ผมกลายเป็นคนกล้าแสดงออก ได้ขนาดนี้ ผมอยากทำทุกอย่างให้เลิฟของผมมีความสุขครับ
“เลิฟก็รักพี่เซฟนะฮะ...ว่าแต่พี่เซฟอะ...ทำไม...อืม...ดูเชี่ยวชาญจังเลยอะเรื่องเมื่อคืนน่ะ นี่อย่าบอกนะว่าแอบไปทดลองกับใครมาก่อนรึเปล่า...หะ!!!”
“โถ่!!! ที่รัก ของอย่างนี้มันก็เป็นมาตามสัญชาตญาณนั่นแหละครับพี่จะไปทดลองกับใครล่ะ...ก็..แหม...สารภาพก็ได้ว่าแอบดูหนังโป๊ แล้วก็อ่านๆ พวกเว็บเกย์มานิดหน่อย แล้วก็ไปหาซื้ออุปกรณ์จำเป็นมาไว้รอวันนี้โดยเฉพาะ พี่เปล่าแอบไปทำกับใครจริงๆ นะ...เมียพี่ดุจริงเว้ย” จุ๊บ!!! ผมจูบปากน้องเบาๆ ...คงไม่ต้องให้หมอดูมาฟันธง ผมว่าอนาคตผม ‘กลัวเมีย’ ชัวร์!!!!
“.............................” ที่รักผมยิ้มเขินๆ สงสัยคงเขินคำว่าเมียแน่เลย...ก็จริงอะ คราวนี้สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำแล้วครับ
“ของแบบนี้มันต้องฝึกบ่อยๆ ถึงจะมีพัฒนาการที่ดีนะครับ...เพราะฉะนั้น เราควรใช้สองวันที่เหลือให้คุ้มค่านะ”
“บ้า...ใครจะทำทุกวัน เจ็บจะตาย...เหนื่อยด้วย”
“แต่ก็มีความสุขใช่ไหมล่ะ”
“อืม” แก้มแดงเชียวครับ สงสัยจะเขินนะเนี่ย
“คนเก่งของพี่เซฟ กลายเป็นคนขี้อายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...ว่าแต่...ร้องเพลงให้พี่ฟังซักเพลงซิครับ นะ นะ พี่อยากฟังแฟนพี่ร้องเพลง”
“ก็ได้ฮะ...แต่พี่เซฟกอดซะแน่นขนาดนี้ เลิฟเล่นไม่ถนัดอะ” ผมเลยคลายอ้อมกอดน้องออกนิดหน่อย แต่ยังคงนั่งโอบน้องอยู่ท่าเดิม เลิฟก็ขยับตัวเล็กน้อยตั้งท่าทางที่ถนัด ก่อนจะเริ่มดีดกีตาร์ ขึ้นอินโทรเพลงคุ้นหู...
“เพลงนี้...เลิฟให้พี่เซฟนะ ฟังให้ดีๆ นะฮะ”
ทุกๆ ครั้งที่ฉันใกล้ ทุกๆ ครั้งที่ได้พูด ทุกๆ ครั้งที่พบกับเธอ
จิตใจข้างในของฉันก็รู้สึกได้เสมอ ว่าเธอมีความหมายเท่าไร
ยิ้มของเธอแค่ครั้งหนึ่ง หัวเราะของเธอแค่ครั้งหนึ่ง เธอรู้ไหมมีค่าแค่ไหน
หมื่นพันฉันจะสะสมทุกอารมณ์ เก็บเอาไว้ เติมใจในวันที่ต้องการ
ให้เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่เติมให้ชีวิตฉันสวยงาม
ไม่ว่าหันหน้าไปทางไหน ก็พบว่ามีแต่ความอ่อนหวาน
เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน
ขอแค่มีเธออยู่ตรงนี้ฉันยอม ไม่มีใครตลอดกาล
เสียงน้องเพราะมาก กังวานใส พร้อมกับเพลงรักที่น้องบอกว่ามอบให้ผม ความหมายของเพลงนี้ ทำให้ผมยิ้มแก้มแทบปริ ทุกเสียงที่เปล่งออกมา มันถูกส่งมาพร้อมกับความรัก ผมสามารถสัมผัสได้ ทุกๆ ทำนอง ทุกๆ เนื้อเพลง แทนความรักที่น้องต้องการจะสื่อถึงผม และยิ่งทำให้ผมรู้ว่า ผมเป็นคนสำคัญของน้องมากแค่ไหน...
เล็กหรือน้อยฉันก็เก็บ เยอะไม่เยอะฉันก็เก็บ ไม่ว่าเธอมีค่าแค่ไหน
หมื่นพันฉันจะสะสมทุกอารมณ์ เก็บของเธอไว้ เติมใจในวันที่ต้องการ
ให้เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่เติมให้ชีวิตฉันสวยงาม
ไม่ว่าหันหน้าไปทางไหน ก็พบว่ามีแต่ความอ่อนหวาน
เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน
ขอแค่มีเธออยู่ตรงนี้ฉันยอม ไม่มีใครตลอดกาล
ฉันยอม...ไม่มีใคร...ตลอดกาล
“พี่เซฟเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตเลิฟนะครับ ทุกๆ รอยยิ้ม ทุกๆ ความรักที่พี่ถ่ายทอดให้เลิฟ มันเป็นความอ่อนหวาน เป็นความสวยงาม เลิฟรักพี่เซฟนะ เลิฟจะเป็นของพี่ตลอดไป จนกว่าพี่จะเบื่อเลิฟ...”
“พี่จะไม่มีทางเบื่อเลิฟ...ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่รักพี่ ขอบคุณที่อดทนทุกอย่างเพื่อสอนให้พี่ได้รู้จักความรัก เลิฟเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตพี่ เป็นรางวัลของพี่...ขอบคุณนะครับ”
ผมใช้สองมือประคองใบหน้าของเลิฟ ก่อนที่จะก้มลงจูบริมฝีปากบางที่คุ้นเคย...น้องจูบตอบผมเหมือนจะเป็นการช่วยยืนยันว่า...เชื่อในสิ่งที่ผมพูด
จากจูบที่อ่อนหวาน ก็รุนแรงขึ้นตามอารมณ์...ผมหยิบกีตาร์จากมือน้อง วางลงข้างๆ เตียง ก่อนจะช้อนใต้วงแขนของน้องยกตัวให้หันหน้ามาคร่อมตัวผม แล้วเราก็เริ่มจูบกันอย่างดุเดือด...เหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมายังไม่พอ...จูบของเราเลยโหยหาซึ่งกันและกัน ลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัดกันไปมา...
ริมฝีปากของผมบดเคล้าคลึงกลีบปากนุ่ม มือก็สอดประคองท้ายทอยตรึงให้น้องได้รับจุมพิตผมอย่างแนบแน่น อีกมือหนึ่งก็รั้งเอวน้องให้เข้ามาชิดตัวไปตลอดร่าง มือของน้องยกขึ้นมาทาบวางบนอกเปลือยของผมที่ไม่ได้สวมใส่เสื้อตั้งแต่เมื่อคืน...
ผมเลื่อนมือจากเอวลงไปลูบไล้เรียวขาอย่างเชื่องช้า เลาะเรื่อยขึ้นมาจนถึงสะโพกกลมใต้เสื้อยืดตัวโคร่ง...และผมก็เดาถูก!!! ภายใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ของผม ไม่มีอะไรปกปิดผิวบางอีกเลย
“ให้พี่ได้รักเลิฟอีกครั้งนะครับ” ผมกระซิบแนบริมใบหู ประทับริมฝีปากร้อนๆ แตะแต้มลงไป
“............................” น้องไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่พยักหน้านิดๆ เพียงแค่นี้ก็เป็นเหมือนสัญญาณที่ทำให้ผมแทบกระโจนเข้าใส่น้อง
เลิฟของผมเงยหน้าขึ้นเปิดรับริมฝีปากร้อนที่เลื่อนลงมาตามลำคอขาว ไม่นานเสื้อยืดก็ถูกดึงผ่านศรีษะ เหลือเพียงร่างเปล่าเปลือย...ฝ่ามือของผมลูบไล้ผิวเนียนทั่วร่าง ก่อนจะหยุดอยู่ตรงปลายยอดอก นิ้วโป้งทำหน้าที่วนไล้รอบปลายยอดแผ่วเบา น้องขนลุกเกรียวขึ้นมาทันที
ผมเอนตัวเลิฟลงกับที่นอน ก้มหน้าลงไปจูบหน้าผากมนก่อนที่จะเลื่อนมาหยุดตรงตุ่มประสาทที่ไวต่อความรู้สึก ครอบปากลงดูดดึง...เลียวน...เร็วและแรง
“อ๊ะ....อ๊า...อืม...อ่ะ...” เสียงหวานๆ ของที่รักผมครางแผ่วเบา แต่ต่อเนื่อง ผมจงใจเพิ่มน้ำหนักของลิ้นตัวเองเลียบดขยี้ ยอดอกของน้อง จนทำให้เสียงคราวแผ่วเบาในตอนต้นค่อยๆ ดังขึ้นตามน้ำหนักลิ้น...
มือเล็กของน้องลูบไล้ เคลื่อนไปทั่วแผ่นหลังของผม มืออีกข้างก็โอบรอบคอ...ผมบดเบียดความแข็งแกร่งกลางลำตัวเข้ากับกึ่งกลางของน้อง...น้องเองก็เริ่มที่จะเรียนรู้ และปล่อยตัวตามสัญชาตญาณของความต้องการ...ที่รักของผมยกสะโพกขึ้นรับผมที่บดลงมา น้องแอ่นรับอัตโนมัติแถมยังเบียดตอบอย่างร้องแรง...
“ซีดดดด...อ๊ะ...อืม...ที่รัก...เก่งมาก...คนดี....อ๊าห์” แก่นกายผมแข็งกร้าว อึดอัด จนปวดร้าว ผมต้องการน้อง ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวของน้องจนแทบจะทนไม่ไหว
ผมจับข้อพับเข่าของน้องขึ้นมาเกาะเกี่ยวบนสะโพก มือเอื้อมไปบนหัวเตียงหยิบอุปกรณ์ในการช่วยลดทอนความเจ็บให้น้อง ก่อนจะค่อยๆ บีบป้ายลงบนช่องทางแดงสด ที่ยังคงช้ำจากเมื่อคืน...น้องอาจจะยังคงเจ็บอยู่ แต่ผมเองก็ปวดแทบแย่แล้วเหมือนกัน แต่ผมเองก็เป็นห่วงน้องมากกว่า ถ้าหากน้องยังเจ็บ ผมจะหยุด...
“เลิฟครับ...ยังเจ็บอยู่ไหม... มันช้ำๆ...เจ็บมากไหมคนดีหืมห์...พี่ว่าพี่หยุดดีกว่า” ถึงผมจะทรมานแทบทนไม่ได้ แต่ถ้าที่รักผมเจ็บมากผมก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน...
“นิดหน่อยฮะ...แต่....เลิฟ....ตะ...ต้องการ...พี่ครับ...นะครับ...เข้ามาหาเลิฟ....ได้ไหม” หน้าน้องเซ็กซี่มากๆ ครับ ปากฉ่ำ หน้าแดง และตาปรือๆ....ใครเจอแบบนี้เข้าไป ถ้าทนไหวก็บ้าแล้วครับ...ผมก้มลงไปจูบหนักๆ บนหน้าผากของน้อง ก่อนที่ช่วงล่างจะค่อยๆ เลื่อนไถลเข้าสู่ความเร่าร้อนอย่างช้าๆ
ผมกัดฟันแน่น...เมื่อเข้าไปจนสุด ก้มลงไปจูบน้องอีกครั้ง พร้อมๆ กับค่อยๆ ขยับเขยื้อน เข้าออกช้าๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะเร็วแรง...ผมประสานมือเข้ากับน้องแน่น และยกแขนของน้องขึ้นเหนือศีรษะเมื่อเร่งจังหวะเร็วขึ้น น้องเริ่มเรียนรู้ตามธรรมชาติ เพราะคนเก่งของผมเกี่ยวกระหวัดเรียวขารอบเอวผมแน่น เปิดทางให้ผมเขาฝากฝังลึกลง....
“ละ....เลิฟ....อ๊ะ....เลิฟ....มะ.....ไม่....ไหว...อ๊า....แล้ว...อาห์” ผมยิ่งเร่งเร้าทั้งมือที่กอบกุมอยู่ที่แก่นกลางของน้อง และเร่งจังหวะของตัวเอง
ไม่นานความอุ่นร้อน ก็กระจายตัวพร่างพราย พร้อมกับร่างกายของน้องที่กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยหยาดแห่งความรักออกมามากมาย...
ผมจูบน้องอีกที และอีกที อย่างไม่รู้จักเบื่อ จนน้องเริ่มดันไหล่ผมเบาๆ เป็นเชิงประท้วง เมื่อผมปล่อยริมฝีปากของน้องให้เป็นอิสระ เลิฟของผมก็หอบหายใจจนตัวโยน...
“ครั้งนี้ให้พี่กี่คะแนน” ผมถามน้องหลังจากที่ผมอุ้มน้องเข้าไปอาบน้ำ และออกมานอนกอดกันอยู่บนเตียง
“อืม...ให้เต็มร้อยเลยดีไหม อ๊ะ...ไม่เอาดีกว่า หักค่าเหนื่อยซัก 10 คะแนนแล้วกันนะ” น้องหัวเราะคิกคักอย่างน่ารักขณะพูด
“งั้นก็เอาคะแนนความรักมาเพิ่มให้พี่แทนคะแนนความเหนื่อยที่หักออกไปสิครับ พี่ว่าคะแนนความรักมีเป็นล้านๆ หักมาใช้ซักหน่อยก็ได้” คราวนี้น้องหัวเราะเอิ๊กอ๊าก เลยครับ ไม่รู้จะขำอะไรนักหนา
“พี่เซฟรู้ตัวไหม...ว่าเดี๋ยวนี้ พี่น้ำเน่ามากๆ เลยอะ ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟคนเงียบขรึม ขี้อาย หายไปไหนแล้วเนี่ย”
“แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากัน”
“ชอบหมดแหละ...ถ้าเป็นคนเนี้ยะ...รักหมดเลยรู้ไหม” ที่รักของผมยกนิ้วขึ้นมาชี้ที่ตัวผม ก่อนจะค่อยๆ เขี่ยเล่นบนหน้าอก...
ทำแบบนี้มันยั่วกันชัดๆ ผมเลยพลิกตัวน้องที่นอนเกยอกผมลง ก่อนที่จะเริ่มต้นฟัดน้องอีกครั้ง...
ก็เวลาของผมมีไม่มาก ขอใช้ให้คุ้มหน่อยแล้วกันนะครับ...
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
พี่เซฟหื่นแต่เช้าเลยน้าาาา
พี่เซฟโหมดน้ำเน่าก้น่ารักเหมือนกานน้าาาาา
ชอบบบ
นี้แค่วันแรก ไม่นับเมื่อคืน
ยังขนาดนี้ แล้วพ้น3วัน เลิฟจะเดินไหวม้ายเนี่ยยยย
อิอิ
-
ทั้ง :pighaun:ทั้งหวาน อร้าย เป็นเบาหวานตายแน่เรา
-
ใช้เวลาให้คุ้ม :m25:
+1
-
หวานซะ :haun4:
ใช้เวลาได้คุ้มค่าจริงๆ
-
ตอนพี่เซฟแอบมองเลิฟน่ารักดี :กอด1: แต่พอลงท้าย :pighaun:
-
อิพี่เซฟหื่นแล้วยังนอนขี้เซาอีก หุหุ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยย มดกัดตา :-[
อ่านแล้วเขินมากถึงมากที่สุด ใครเป็นพี่เซฟก็ต้องรักน้องเลิฟแหละ น้องน่ารักขนาดนั้น
(ทำหน้าที่ค่ะ --พี่เซฟพลิกน้องเลิฟมา"คร่อม"บนตัว-- แล้วก็ -----พี่เซฟจะ"เข้า" ฝากฝัง(กี๊ด)ไว้ลึกลงไปอีก---)
-
ช่วงนี้จะไม่ทำอย่างอื่นกันเลยชิมิเนี่ย :o8: ข้าวใหม่ปลามันก็เงี๊ยอ่ะ...เน๊อะ ๆ :-[
-
อีป้าแก่ๆ เรียกว่าเข้าหอ อย่างกึ่งเป็นทางการใช่ไหมค่ะ แต่ว่า ถ้าโรสรู้เรื่อง อะไรจะเกิดขึ้นเปล่านี่
-
พี่เซฟหื่น สามวันนี้น้องเลิฟตายแน่ :haun4:
-
พี่เซฟไม่ใข่แค่น้ำเน่าอย่างเดียว ยังหื่นอีกมากมายอ่ะ....คึคึ...น้องเลิฟจะเดินได้มั้ยเนี่ย :z1:
-
กรี๊ดดดด ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตามอ่าน มา ตั้งสองสามตอ นน
มาอ่านแล้ว วว ว ว ว
เลือด กำเดาทะลัก
น่ารักก มากกกกกกก :z2:
รักคุณ เมอร์ซี่ จุ๊บๆ
-
:pighaun:
-
อึ๊มมมมม :m25:
หนุ่มๆก็งี้ พลังเหลือจิงๆ
-
พี่เซฟหื่นมากมาย.......... :o8: :o8:
-
:pighaun:
:z1:
:-[
-
โอย....เลือดหมดตัว
ไม่มีอะไรเม้นแล้วพาทนี้
-
:o8:น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
เพิ่งอ่านถึงหน้า 6
ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกหมั่นไส้น้องเลิฟมากเลยอ่ะ :laugh:
คือแบบ เหมือนเราอ่านความรู้สึกนางร้ายเลยว่ะ
สงสารพี่เชฟกับน้องบูมนะเนี่ย
กร๊ากกกกก ขอโทษนะคะ ไรเตอร์ (เราแซวเล่นค่ะ)
-
:jul1: :pighaun:
-
จนทำให้เสียงคราวแผ่วเบาในตอนตนค่อยๆ ดังขึ้นตามน้ำหนักลิ้น...
ผมกัดฟันแน่น...เมื่อเข้าไปจนสุด ก้มลงไปจูบน้องอีกครั้ง พร้อมๆ กับค่อยๆ ขยับเขยื่อน
เพราะคนเก่งของผมเกี่ยวกระหวัดเรียวขารอบเอวผมแน่น เปิดทางให้ผมเขาฝากฝังลึงลง....
=> -////- เป็นการผิดที่...บังเอิญจริงๆ....
---------------------------------
เขินจัง :o8:
ถ้าอย่างนี้ก็ต้องมีส่วนของวันที่สามด้วยให้ครบนะคะ อิๆ
ฮันนีมูนสวีทหวาน~
ชอบวิธีเขียนของพี่ไนท์นะคะ มันดูอ่อนหวานดี~
อ๊าย เขินๆ
-
เห็นพี่เซฟเลี่ยนแล้วขำอ่ะ :laugh: :laugh:
-
ซ้ำทุกวัน แผลไม่ต้องหายกันพอดี :m25:
-
พี่เซฟ !!?
ทำบ่อย ๆ ระวังน้องช้ำนะ '
555555 5
-
ไม่มีอะไร...
แค่อยากเข้ามาเป็นโพสต์ที่ 1,000 แรกของตัวเอง..
:laugh: ดีใจอะค่ะ...
ขอบคุณทุกๆ ท่านที่อุปการะคุณอย่างสม่ำเสมอ...อยู่ด้วยกันไปนานๆ นะคะ :กอด1: :กอด1:
-
ไม่มีอะไร...
แค่อยากเข้ามาเป็นโพสต์ที่ 1,000 แรกของตัวเอง..
:laugh: ดีใจอะค่ะ...
ขอบคุณทุกๆ ท่านที่อุปการะคุณอย่างสม่ำเสมอ...อยู่ด้วยกันไปนานๆ นะคะ :กอด1: :กอด1:
อ่ะนะคนเรา
ว่าแต่ใกล้ดีแล้วนะพวกฉาก :oo1:เนี่ยะ แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้พลิ้วกว่านี้ มันต้องมีแถมต่ออีกสักยกนะMercy :haun4:
-
เชื้อแล้วว่าตอนเช้าๆ คนหื่นจริง 5555555
-
3 วัน 2 คืน ฮันนีมูนหรือเปล่าจ๊ะ
จะรอ nc อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
:monkeysad:
-
กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ
ชอบฉาก NC
เหอะ ๆ
ว่าแต่พี่คิวกะน้องโรสหายไปไหนนน
-
๕๕๕ จุดพลุฉลองให้กับพี่เซฟ
ในที่สุดน้องเลิฟก็เป็นของพี่เซฟโดยสมบูรณ์แล้ว
ว่าแต่พี่เซฟแกจะหื่นไปไหนเนี่ย
สองตอนติดต่อกัน
คนอ่านขอลาไปโรงพยาบาลก่อน
ขาดเลือดกรู๊ปบีกะทันหัน ๕๕๕
-
อิพี่เซฟหื่นได้อีกค่า
นี่มันเพิ่งครั้งแรกของน้องนะเนี่ย
แต่น้องก็ชอบนี่เนาะ 555
-
โหย พี่เซฟหื่นขนาดนี่
เลิฟเดินได้ให้ถีบเลย ย
:z6:
-
+1 ให้กะความหวานของทั้งคู่... :-[
อิพี่เซฟเพลาๆบ้าง..นู๋เลิฟช้ำหมดเเย้ววว
ปล. นอกจากสอบบ่อย..ยังรายงานเยอะได้อีกค่า T^T รอตอนต่อไปนะคะพี่Mercy ชอบมากๆๆ + รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนเเปลง Take Careค๊าบบบ
-
เต็มที่เลยนะพี่เซฟ
ตักตวงให้ถึงที่สุด ระวังสุดที่รักรู้นะ :laugh:
-
หวานนปนหื่น ><
พี่เซฟเน่าจริงๆด้วย ฮ่าๆๆ
สามวันนี้น้องเลิฟของเราจะลุกไว้มั้ยเนี่ย ><
-
พี่เซฟหื่นแต่เช้าเลยนะพี่ งั้นสามวันก็อยู่แต่ในห้องเลยหละกันไม่ต้องไปไหน ให้มันคุ้มหน่อย แต่เลิฟเซ็กซี่จริงอ่ะ อ่านแล้วเลือดจะหมดตัว
หวังว่าตอนหาอาจจะมีตอนที่ต้องเลือดอีกนะค่ะ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
:haun4: มากเลยนะไอ้พี่เชพ นี้อะ :haun4: :haun4:
-
ระวังท้องง ฮ่าๆ :m25:
-
ตามอ่านมาราธอน
ให้น้องพักผ่อนมั่งนะ :m25:
ขอบคุณที่นำผลงานดีดีมาแบ่งปัน :bye2:
-
หวานซะไม่มีอ่ะ
-
สุดสัปดาห์แล้ว มาต่อน้าาา
3 วัน 2 คืนแห่งความหื่น
-
อ่านแล้วเขินแทนอ่ะ
พี่เซฟน่าร๊ากกก
-
รึว่าเพราะเช้าวันนั้นหนักไปหน่อย ทั้งน้องทั้งพี่เลยนอนยาวข้ามวันข้ามคืน
เตือนแล้วเชียวให้เตรียมตัวให้ดีเตรียมร่างกายให้พร้อม :m20:
(เมื่อวันก่อนเห็นใครไม่รู้เข้าไปงุบงิบบอกว่ากำลังจะปั่นเรื่องน้องเลิฟต่อ เลยงุบงิบเข้ามาทวงบ้าง โฮะๆๆๆ)
-
:jul1:...อิพี่เซฟหื่นรับอรุณแต่เช้าเลย
แล้วแบบนี้นู๋เลิฟจะลุกไหวมั้ยเนี่ย :-[
-
เปนกำลังใจให้
พร้อมมารอต่อไปค้าบบบ
-
สุดที่รักอยู่ไหนเนี่ย
:impress2:
-
มาแล้วจ้า...
หลังจากน้องเสียจิ้นไปสองวันซ้อน...
ตอนนี้ให้น้องได้พักบ้างนะคะ...(คนแต่งก็ขอพักบ้าง ฮ่าๆ)
แต่แอบกระซิบว่า...คนแต่งยืดโควต้า 3 วัน 2 คืน เป็น 3 คืน 4 วันแล้ว...
ตอนต่อไป...เป็นคืนสุดท้าย...
พี่เซฟแกคงเต็มที่เนอะ เอาให้คุ้ม... :laugh:ตอนนี้ก็ขอน้อง (และเรา) :really2: พักซักนิดนะจ๊ะ...
ขอบคุณทุกคนที่ชอบ ฉาก NC มือใหม่อย่างเรานะคะ ต่อไปจะพยายามให้ดีขึ้นค่ะ
:กอด1: ทุกคนเลยค่ะ
(ติดเม้นท์ไว้ก่อนอีกแล้ว)
++++++++++++++++++++
ตอนที่ 28 ทำโทษ (งด NC หนึ่งคืนน้องเลิฟเจ็บ!!) 2/5/10
เช้านี้ผมตื่นเช้ามากๆ ฮะ...หลายคนคงสงสัยใช่ไหมล่ะ ผ่านศึกหนักมาทั้งคืนแบบนั้น (ย้ำว่าศึกหนัก และย้ำว่าทั้งคืน...เพราะมันมีนอกเหนือจากที่ผมไม่ได้เล่าต่ออีกหนึ่งรอบใหญ่ๆ น่ะสิ) ผมตื่นเช้าได้ไง...มันก็บอกไม่ถูกนะฮะ...มันตื่นเต้น...ดีใจ...มีความสุข...ทุกอย่างมันล้นปรี่ จนทำให้ผมไม่สามารถข่มตาหลับได้สนิท...หลับๆ ไปไม่นานก็ตื่นขึ้นมา นอนคิดถึงเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านไป แล้วก็อดยิ้มจนแก้มปริไม่ได้...เป็นแบบนี้ทั้งคืนครับ
ผิดกับคนข้างๆ ผม เสร็จกิจปุ๊บ คว้าผมไปกอดแน่น แล้วก็กรนฟี่ๆ ทันทีเลยฮะ...มันน่าแอบจับกดซะเลยนี่...แหะๆ ได้แต่คิดแหละฮะ ถึงจะนอนไม่หลับก็ใช่ว่าจะมีแรงเหลือนี่ครับ...ผมก็ได้แต่นอนมองคนข้างๆ แอบลูบปาก ลูบตา ลูบแก้ม แอบจูบปากพี่เขาเบาๆ ไปหลายรอบ หอมแก้ม (ที่นุ่มน้อยกว่าของผม) ไปหลายที...บางทีความสุขของคนเราก็ไม่มีอะไรมากนะฮะ แค่ได้นอนมองคนที่เรารักนอนหลับอย่างมีความสุข เราก็อิ่มใจแล้วครับ...
หลับๆ ตื่นๆ ไปจนถึงเช้า หันไปมองนาฬิกาปลุกของพี่เซฟ ก็บอกเวลา 7 โมงกว่าๆ นอนต่อไปก็เมื่อยเปล่าๆ ผมก็เลยค่อยๆ แกะมือพี่เซฟออกจากเอว ดันๆ หัวไหล่และขยับหัวทุยๆ ของพี่เขาให้นอนหงายลงบนหมอน...เสื้อผ้าก็ไม่ยอมใส่ นอนเป็นชีเปลือยไม่อายฟ้าดิน เชอะ...ว่าแต่พี่เขา ผมเองก็ไม่มีอะไรติดตัวตั้งแต่เมื่อคืน เดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดเก่าของตัวเองกะจะมาใส่ก่อน เพราะกระเป๋าเสื้อผ้าผมยังอยู่ในรถพี่เซฟอยู่เลย เดินได้ทีละนิดๆ นะฮะ แค่ขยับ ก็เจ็บแปล๊บ!!! จนน้ำตาร่วงเลยฮะ...ค่อยๆ กระดึ๊บๆ อย่างสมเพชสังขารตัวเอง มาถึงเสื้อตัวเมื่อวานที่ถูกคนบนเตียงถอดเหวี่ยงเอาไว้เรี่ยราด เอามาดมๆ ...
เออะ!!! เหม็นเหงื่อได้อีก...
เอาไงดีวะกรู...หาเสื้อพี่เซฟมาใส่ก่อนดีกว่า....เกาะๆ เดินๆ ไปค้นๆ ก็เจอเสื้อยืดเก่าๆ แต่ตัวโครตจะใหญ่ ใส่ไปก่อนแล้วกัน...อืม...ก็ดีเหมือนกัน ใส่ตัวนี้ตัวเดียวไม่ต้องใส่กางเกงก็มองไม่เห็น ยาวไปไหนเนี่ย...
ผมก็จัดการใส่เสื้อยืด แล้วก็กัดฟันเดินไปห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็ออกมายืนสำรวจห้องพี่เซฟชัดๆ อีกครั้ง เมื่อวานไม่ทันได้มองได้ดูอะไรเลย....ห้องพี่เซฟไม่ใหญ่มากแต่ห้องสะอาดและมีระเบียบมากฮะ มีเตียงเดี่ยวขนาดกลางตั้งอยู่กลางห้อง มุมด้านขวาเป็นโต๊ะคอมพิวเตอร์ และโต๊ะอ่านหนังสือเล็กๆ ด้านซ้ายมือเป็นกองทัพการ์ตูนที่ตั้งไว้อย่างเป็นระเบียบ ปลายเตียงมีจอโทรทัศน์ขนาดกลางตั้งอยู่ พร้อมเครื่องเล่นซีดีและPlay3 มุมห้องอีกด้านมีกีตาร์โปร่ง ดูจากยี่ห้อและรุ่นแล้วก็รู้ว่าไม่ได้ซื้อมาเล่นจริงจังนัก ผมเลยกระดึ๊บตัวอีกครั้งไปหยิบมาเล่น...
อือหืม!!! เล่นกีตาร์เคยตั้งสายบ้างไหมเนี่ยพ่อคุณ...ผมก็จัดการตั้งเสียงกีตาร์ให้ตรงคีย์ ก่อนที่จะเกาๆ เล่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย...ทั้งๆ ที่เจ็บเบื้องล่างมากแต่ใจผมสุขอย่างประหลาด...หน้าบ้านพี่เซฟคงมีต้นไม้ใหญ่มากมาย ผมมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นสีเขียวๆ ครึ้ม แผ่กิ่งก้าน มองแล้วสบายตา...นั่งเล่นกีตาร์ไป ดูแสงแดดกระทบใบไม้ หันไปมองคนรักเป็นพักๆ ...อยากให้ทุกเช้าเป็นแบบนี้จังเลยครับ...
นั่งเล่นชิลล์ๆ ไปได้ไม่นานก็สะดุ้งตกใจครับ คนขี้เซาลุกขึ้นมากอดผมไว้จากด้านหลัง...พอเห็นว่าเป็นพี่เซฟผมก็เลยเอนพิงหลังแนบอกเขาซะเลย...ตื่นมาก็มาฟัดเค้าทันที...หลับเต็มที่ก็มีแรงเลยนะ...ข้าวปลาก็ไม่ได้กินตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะฮะ ไม่หิวบ้างหรือไง เอาแรงมาจากไหนกันนะ
ฟังผมร้องเพลงไปๆ มาๆ กลายเป็นผมร้องอย่างอื่นซะแล้ว....เออะ!!! เขินอะ!!!
สรุปแล้ว ครึ่งวันเช้า เราไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย หมดแรงจริงๆ แล้วฮะคราวนี้ หิวมากๆ ด้วย ถ้าผมหิวมากๆ ผมจะนิสัยเสียอย่างหนึ่งครับ คือผมจะงอแงทันที ก็เลยงอแงให้พี่เซฟมาอุ้มไปอาบน้ำ งอแงให้เช็ดตัวให้ งอแงให้แต่งตัวให้ งอแงให้พยุงลงไปกินข้าว งอแงให้ทำกับข้าวให้กิน แล้วก็งอแงขอนอนหนุนตัก...
“เย็นนี้เราออกไปหาอะไรกินข้างนอกกันไหมครับ” พี่เซฟที่นั่งบนโซฟาอุทิศตักให้ผมหนุนนอนดูซีรีย์ที่เพิ่งรู้ว่าพี่เซฟก็ติดเรื่องนี้เหมือนกัน แถมยังมีครบทุกซีซั่นอีกต่างหาก...อ่าห์!!!!! เสร็จไอ้เลิฟล่ะ คืนนี้จะดูทั้งคืนเล๊ยยยย...ไม่ต้องซื้อแล้ว โหะๆๆๆๆ
“กินไรอะ...แต่เลิฟเจ็บก้นอะ” เฮ้ย!!! ตายห่า หลุดปากพูดว่าก้นออกไปด้วย หน้าไม่อายจริงๆ กรู
“ฮ่าๆๆๆ งั้นขอคุณหมอเซฟสำรวจหน่อยได้ไหมครับ หมอเก่งน้า เรื่องตรวจภายในเนี่ย...จุ๊บ” อ้าวหมอ ลวนลามคนไข้เหรอ ทะลึ่งและๆ
“หื่นนนนนนน...อะพี่เซฟ ฮ่าๆๆๆ คิกๆๆๆ ฮ่าๆๆ พอแล้ว ฮ่าๆๆ คิกกกๆๆๆ อ๊ะ..ฮะๆๆ พ๊ออออออออ” คุณหมอเถื่อนก้มลงมาขโมยจุ๊บที่ปากไม่พอ ยังเอามือมาจี้เอวอีก....จิ๊...บอกแล้วว่าขยับมากไม่ได้ก็ยังมาแกล้งให้ขยับอีก เจ็บก้นก็เจ็บ จั๊กจี๊ก็จั๊กจี๊ หัวเราะซะเหนื่อยเลย...
“หมอเถื่อนแบบนี้ไม่เอาหรอก รักษาไม่หายอาจตายอีกต่างหาก...ไปหาหมอจริงๆ มารักษาดีกว่า เผื่อได้หมอหนุ่มๆ หล่อๆ มาเอาใจ.....อุ๊บ...อืม..” อ๊ากก ไอ้พี่เซฟ เล่นบดปากมาได้ เจ็บนะเนี่ย เดี๋ยวนี้รุนแรง เป็นซาดิสว่ะ...
“................................” ที่เงียบ เพราะปากยังไม่สามารถทำหน้าที่ของตัวเองได้ครับ...
“เข็ดไหม...ทีหลังพูดแบบนี้อีกพี่จะจูบให้ปากเจ่อเลย...ห้ามพูดถึงผู้ชายคนอื่นในเชิงชู้สาวอีกเข้าใจไหมครับ หืมห์...เมียใครๆ ก็หวงเข้าใจไหมเนี่ย”
“...............................” เอ่อ...ไอ้เข้าใจน่ะมันก็เข้าใจอยู่หรอก แต่...มันเขินอะ ไม่รู้จะพูดไง ก็เลยได้แต่พยักหน้าแดงๆ หงึกหงัก...
“คืนนี้โดนทำโทษชุดใหญ่แน่”
“ม๊ายยยย....คืนนี้งดเด็ดขาด...เจ็บจะตายอยู่แล้วห้ามมมมมมม” ผมรีบร้องห้ามเสียงหลงเลยฮะ คืนนี้ถ้ามีอีกนี่ตายดีกว่า...ขนาดวันนี้ปวดอึผมยังไม่กล้าอึเลย กลัวเจ็บอะ...ระบบขับถ่ายเสียหมด
+
+
+
+
+
คืนนี้ผมกับพี่เซฟก็เลยนอนกอดกัน ผลัดกันหอมแก้ม จูบกันไปมา จนผมเริ่มง่วง พี่เซฟก็สอดแขนให้ผมได้หนุนก่อนจะดึงตัวผมให้เกยตัวพี่เขานิดๆ ซุกซบลงบนอกของพี่เขา ได้ยินเสียงหัวใจของพี่เซฟที่เต้นรัว เร็ว จนอดไม่ได้ที่จะถาม...
“ตื่นเต้นอะไรฮะ ใจเต้นแรงเชียว” ผมถามเสียงเริ่มงัวเงียนิดๆ แล้วฮะ
“อยู่ใกล้คนที่ตัวเองรักจะตื่นเต้นก็ไม่แปลกหรอกครับ” หวานตลอดดดดดด!!!! แหวะ!!!!
ผมยิ้มนิดๆ ให้กับความหวานของพี่เซฟ...กระซิบบอกพี่เขาเบาๆ ว่า
“ของเลิฟก็เต้นแร๊งแรงเหมือนกัน” เงยหน้าจากอกพี่เขาไปจุ๊บปากแล้วก็แก้มพี่เขาเบาๆ ก่อนที่ผมจะหลับไปในอ้อมกอดของพี่เซฟ....
วันรุ่งขึ้นเราตื่นสายซะงั้นฮะ...ตื่นมาก็บ่ายโมงกว่าๆ แล้ว ก็เลยตัดสินใจว่า อาบน้ำแต่งตัวออกไปหาอะไรอร่อยๆ กินข้างนอกกันก่อนที่ผมจะต้องไปสอนไอ้น้องเซย์...วันนี้วันศุกร์ สอนเสร็จผมต้องรอดูน้องมันซ้อมด้วยครับ...พี่เซฟบอกว่าจะนั่งเฝ้า กลัวว่าไอ้เด็กนั่นจะทำอะไรผมอีก...แหมไม่หรอก ผมก็มือตีนหนักนะ ถ้ามันทำอะไรอีกคราวนี้มีถีบแน่นอน
“พี่เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ คิดถึงจังเลยฮะ” อืม...มันไม่เคยตายจริงๆ ด้วยไอ้น้องเซย์วิ่งพรวด กระโจนมาโถมกอดผมไว้ทั้งตัว
“เฮ้ยยยยย!!!! ไอ้เด็กเวรนี่ ปล่อยเลย มึงปล่อยเมียกูเลย” พี่เซฟที่เดินตามหลังผมมารีบโดดเข้ามาแยกผมออกจากไอ้น้องเซย์...เห็นไหมล่ะพี่เซฟ จะมาโทษเลิฟได้ยังไง ไอ้น้องเซย์มันไวอย่างกับลิง โผล่มาเมื่อไหร่ไม่รู้เลย...
“ห๊ะ!!!....เมีย ใคร ใครเป็นเมียใคร...นี่...อย่าบอกนะ...ว่า...พี่เลิฟอะ พี่เลิฟทำแบบนี้กับเซย์ได้ไงอะ...ทำไมไม่รอเป็นของเซย์อะ” โว้ยยยย กูจะบ้าตาย ไอ้นี่ก็เด็กงอแง ผัวกรูเอ๊ย!!! พี่เซฟก็ตั้งท่าจะแง่งๆ ใส่มัน...
“พอๆๆๆ พออออ หยุ๊ดดดดดดดดด” ผมต้องห้ามทัพก่อน เพราะตอนนี้ไอ้เซย์ก็ฟูมฟายชี้หน้าพี่เซฟหาว่าแอบลักหลับผม นิสัยไม่ดี ไม่เป็นสุภาพบุรุษ ยันมันบอกว่าพี่เซฟข่มขืนผม...เออ...เอากับมันดิ ดราม่าได้อีกไหมวะ ไปเล่นละครแทนเป็นนักร้องไหมไอ้หนู...ส่วนพี่เซฟก็เถียงมันฉอดๆๆๆ....เออ กูมีอะไรกับแฟนกูผิดเหรอไง / ก็กูรักกันมึงเสือกอะไร/ มึงอย่าได้หวังแตะตัวเมียกูอีก / มึงจะเอายังไงไอ้เปี๊ยกกูเป็นผัวเลิฟ ชัดเจนไหม
คือ...มึงไม่อายใคร แต่กรูอาย...ทีนี้ทั้งค่ายคงจะรู้แล้วมั้งว่าคุณครูน้องเลิฟมีสามีชื่อพี่เซฟ แถมยังมีว่าที่ศิลปินเข้ามาพยายามจะเป็นชู้ เฮ้ออออ....ถุย ชีวิตตัวเองสิ้นดี...
“ไปเรียนได้แล้ว เร็วเซย์ พี่บอกแล้วว่าห้ามตะโกน ให้รักษาเสียง....ส่วนพี่เซฟครับ ถ้าพี่จะคอยเลิฟ พี่เซฟก็นั่งตรงมุมนี้นะฮะ แล้วห้ามชวนลูกศิษย์เลิฟทะเลาะด้วย...เราก็เหมือนกัน อย่านึกว่าไม่เห็นนะแอบไปแลบลิ้นใส่พี่เขาทำไม ไปวอร์มเสียงเลยเร็ว...” ต้องเข้าโหมดดุฮะ ไม่งั้นผมเองจะประสาทกินเอาง่ายๆ ไอ้เด็กนี่มันม.6 แล้วนะเนี่ย อ่อนกว่าผมไม่กี่ปี ทำตัวเหมือนอยู่ป.3 ยังหันไปแลบลิ้นปลิ้นตา ทำหน้าเยาะเย้ยพี่เซฟตลอดที่เวลาที่ผมเผลอ....
“วันนี้ไปกินข้าวกับเซย์ได้ไหม...” พอซ้อมเสร็จปุ๊บ ไอ้ตัวดีก็มาตะแง๊วๆ ชวนกินข้าวด้วย ผมหันหน้าไปมองพี่เซฟ...พี่เซฟก็ทำหน้านิ่งๆ แต่แววตานี่ออกคำสั่งสุดๆ ว่าห้ามไป...
“ไปก็ได้...แต่พี่เซฟไปด้วยนะ” พี่เซฟตั้งท่าจะขัด แต่ผมหันไปจับมือไว้ก่อน ผมก็ไม่ได้อะไรเห็นว่าน้องมันชวนหลายรอบแล้ว แล้วอีกอย่างผมว่า บางทีถ้าเซย์ได้เห็นผมกับพี่เซฟอยู่ด้วยกันบ้าง น้องมันอาจจะเลิกคิดมาตอแยผมก็ได้...
“โหยยยยยย!!! ไปกันสองต่อสองไม่ได้เหรอ เดี๋ยวเสร็จแล้วเซย์ขับรถไปส่งเองนะฮะๆๆๆๆ” มรึงจะดื้อไปม๊ายยยยไอ้น้องเซย์
“ถ้าไม่มีพี่เซฟไปด้วย...พี่ก็ไม่ไป...พี่เซฟเป็นแฟนพี่นะเซย์ แล้วอีกอย่าง วันนี้พี่ก็นอนค้างบ้านพี่เซฟด้วย พี่เองก็คงปล่อยให้แฟนพี่ไปกินข้าวคนเดียวไม่ได้หรอก...จะเอายังไงเซย์ ถ้าไม่ได้ก็ไม่ต้องไป พี่จะได้ไปกินข้าวกับพี่เซฟสองคน” แอบหันไปเห็นพี่เซฟยิ้มเย้ยใส่ไอ้น้องเซย์ด้วย เออ..พอกันเว้ย
“ไปก็ได้...” ตอบแบบงอนๆ แล้วหันไปแยกเขี้ยวใส่พี่เซฟ...พี่เซฟก็คงปลงตก เห็นแล้วว่าไอ้เด็กนี่มันแค่เป็นเด็กนิสัยเสีย ขี้เอาแต่ใจ แต่ผมเองก็ไม่ได้อะไรกับมัน พี่เซฟก็ไม่ได้แสดงท่าทางหึงหวงอะไรมากมายแล้วครับ...
สรุปแล้ว เราไปกินเนื้อย่างเจ้าประจำกันอีกแล้ว...เจ้าเซย์เอ็นจอยอีทติ่งมากฮะ...ปกติจะต้องโดนจำกัดอาหาร ควบคุมน้ำหนัก ออกกำลังกาย แต่วันนี้ได้กินแบบหนักๆ เด็กวัยกำลังกิน กำลังโต ถึงแม้ตัวมันจะไม่ค่อยโต ค่อยสูงเท่าไหร่ แต่ก็คงต้องการอาหารเยอะๆ เหมือนเด็กหนุ่มทั่วๆ ไป ผมก็พูดเหมือนตัวเองไม่เป็นเด็กหนุ่มเลยเนอะ ผมเองยังกินจุเลยอะ
“พี่เลิฟ อ้าปากเร็วๆ อ้ามๆ ....เฮ้ย อะไรอะ ชิ้นนี้เซย์ย่างให้พี่เลิฟอะ...นิสัยหวะ” ขนาดเวลากิน ก็ยังคงทะเลาะกันอยู่ฮะ ไอ้น้องเซย์มันคีบเนื้อที่เพิ่งย่างสุกจิ้มน้ำจิ้มเสร็จ ก็มายื่นจ่อปากผม...แต่ผมยังไม่ทันได้อ้าปากงับเลยฮะ พี่เซฟก็เอาตะเกียบมาฉกเนื้อคีบไปกินหน้าตาเฉย...
“เลิฟไม่กินหรอก...สุกขนาดนี้ พี่เลิฟเขาชอบกินแบบมีเดี่ยม ไหนบอกว่าชอบเค้าไง แค่นี้ก็ไม่รู้” กะอีเรื่องแค่นี้ก็ข่มเด็กมันเนอะคนเรา...แต่แอบดีใจที่พี่เซฟยังจำได้ว่าผมชอบกินเนื้อแบบไหน...แล้วพี่เซฟก็โชว์หวาน ด้วยการดึงกระดาษมาเช็ดปากให้ผมเบาๆ
“เลอะแก้มเลย กินยังไงครับเนี่ย หืมห์...พี่ต้องป้อนไหม...อะ ดื่มน้ำก่อนนะ” เช็ดคราบเลอะเสร็จพี่เซฟแกก็หยิบแก้วน้ำมาป้อนผม เขินๆ เหมือนกันนะ แต่ก็แอบชื่นใจที่แฟนตัวเองเอาใจอะ
“อ้าว...เลิฟครับ ไม่คิดว่าจะเจอนะเนี่ย” อ้าวเฮ้ย...ไอ้แชมป์ ทำไมมาอยู่นี่ล่ะ มันไม่ได้ไปเล่นดนตรีที่กระบี่กับไอ้โรสเหรอ หรือว่าไอ้โรสกลับมาแล้ว เฮ้ยฉิบหายแล้วกู มันมาด้วยรึเปล่าวะเนี่ย
“เฮ้ย...แชมป์ ไม่ได้ไปกระบี่เหรอ...แล้วไอ้โรสล่ะ” ผมรีบถามเลยครับ พี่เซฟก็ท่าทางตกใจไม่แพ้กัน...ก็เพราะว่าไอ้โรสมันบอกว่ามันจะอยู่เที่ยวต่ออีกวัน คืนนี้ผมก็เลยตัดสินใจว่าจะไปค้างบ้านพี่เซฟอีกคืน แต่ถ้ามันกลับมาแล้ว สงสัยงานนี้แผนต้องล้มครับ
“อ๋อ...ไปมา แต่เรากลับก่อน ไม่ได้อยู่เที่ยวด้วย เผอิญเมื่อกี๊เรามีงานเล่นที่รับไว้นานแล้ว เลยต้องกลับมาก่อน...ส่วนไอ้โรสมันยังไม่กลับ กลับพรุ่งนี้มืดๆ นั่นแหละ...นี่เราเพิ่งเสร็จงานเลยมากินข้าวกับพี่ๆ อีกวงน่ะ” อ๋อออ ตกใจหมด ผมกับพี่เซฟนี่ถอนหายใจพร้อมกันเลยฮะ
“นั่งด้วยกันเปล่า” ผมเอ่ยชวนด้วยความจริงใจครับ เพราะหลังจากวันที่ผมเคลียร์กับแชมป์ไป แชมป์ก็พยายามปฏิบัติตัวกับผม แค่เพื่อนที่ดีเท่านั้น...
“อืม นั่งด้วยก่อนแป๊บนึงนะ เรามาจองโต๊ะก่อนน่ะ พวกพี่ๆ เขาจะตามมาทีหลัง” แล้วแชมป์ก็นั่งตรงเก้าอี้ว่าง ข้างๆ ไอ้น้องเซย์
“ใครฮะพี่เลิฟ” แหม!!! ไอ้เด็กนี่ โรงเรียนนานาชาติเขาไม่สอนมารยาทในการสนทนาให้แกบ้างเหรอไงวะ
“เพื่อนพี่เอง ชื่อแชมป์ แชมป์นี่น้องเซย์ เด็กปั้นค่ายพี่คิว ตอนนี้เราสอนร้องเพลงให้อยู่” ไอ้น้องเซย์มันก็หันไปมอง แล้วพยักหน้าให้แชมป์นิดๆ เป็นเชิงทักทาย เว้ยย...ไอ้เด็กนี่ ไม่มีใครสอนเหรอว่าผู้ใหญ่กว่าให้ยกมือไหว้
“อ๋อ...คนนี้เหรอน้องเซย์” แชมป์มันพูดแปลกๆ เหมือนเคยได้ยินชื่อ
“ใช่ เซย์เอง พี่มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” จ้า!!! นักเลงจริงๆ ไอ้เปี๊ยก
“เซย์ทำไมไม่ไหว้พี่เขา พี่เขาอายุมากกว่าเรานะ” ไอ้หนูขมวดคิ้วยุ่งๆ หันไปยกมือไหว้แบบลวกๆ
“ดื้อนะเรา” ไอ้แชมป์เปรยออกมาเบาๆ แต่ก็ทำให้ไอ้ตัวยุ่งมันหันขวับไปมองตาขวาง
“ว่าใคร!!” นั่นไง มันออกฤทธิ์ แล้วครับ
“ใครก็ได้ที่ดื้อ...อย่าร้อนตัวถ้าไม่ได้ทำ” เพิ่งเคยเห็นไอ้แชมป์มันกวนตีนคนอื่นนะเนี่ย
“อะ...ไอ้”
“เลิฟเราไปก่อนนะ พวกพี่ๆ เขามาแล้ว...แล้วเจอกันนะไอ้เด็กดื้อ” ยังไม่ทันที่ไอ้เด็กดื้อจะได้พูดอะไร ไอ้แชมป์ก็ชิงตัดช่องน้อยซะก่อน แถมพอมันลุกขึ้นยังหันไปเอามือขยี้หัวไอ้น้องเซย์แล้วก็โยกแรงๆ ไอ้เซย์ก็รีบปัดมือไอ้แชมป์ออกอย่างหงุดหงิดครับ
“ไม่เจอเว้ย...ชาตินี้ชาติหน้าไม่ต้องมาเจอกันอีก”
“เดี๋ยวก็รู้...ไม่ต้องถึงชาติหน้าหรอกไม่เกินอาทิตย์หน้า...เจอกันแน่ ไปนะเลิฟ ไปก่อนนะครับพี่เซฟ”
ไอ้แช๊มมมปปปปปป์ กลับมาก๊อนนน พูดจาเป็นปริศนา แล้วมึงก็หนีไปเพื่อ!!!!!! กรูอยากรู้ ทำไมต้องเจอกันอาทิตย์หน้า หรือมึงกวนตีนมันเลยพูดไปงั้น หรืออะไร...กรูยิ่งขี้เสือกอยู่ หันไปมองหน้าพี่เซฟ ก็เห็นทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน...เออดีเว้ย ขี้เสือกทั้งคู่!!!
“พี่เลิฟ เพื่อนพี่เหรอ...นิสัยแย่อะ เซย์ไม่ชอบหน้าเลย กวนตีน” ไอ้หนู บ่นเบาๆ เดี๋ยวมันได้ยินก็เดินกลับมาตบกระบาล
“ก็เซย์ไปกวนพี่เขาก่อนอะ พี่เขายังไม่ทันทำอะไรเซย์เลยเซย์ก็ไปพูดจาไม่ดีใส่เขา” ก็จริงนะครับ แชมป์มันแค่พูดว่า อ๋อคนนี้เหรอน้องเซย์ แค่เนี๊ย มันยังไม่ได้ไปกวนตีนอะไรเลย
“ก็มันไม่ถูกชะตาอะ แถมมาหาว่าเซย์ดื้อ แล้วยังมาทำเป็นเหมือนรู้จักเซย์ หรือว่าพี่เลิฟเคยไปเล่าเรื่องเซย์ให้เขาฟัง”
“จะไปเคยได้ยังไง...พี่เพิ่งจะเจอมันนี่แหละ ไม่ได้คุยกันจะเป็นเดือนแล้ว เราน่ะก็คิดมาก อีกหน่อยเป็นศิลปิน ต้องเจอแฟนเพลงเยอะๆ จะมาทำตัวงอแงแบบนี้ไม่ได้นะเซย์ แฟนๆ เขาก็อยากมาชื่นชมกับศิลปิน แต่ถ้าศิลปินยังทำตัว ทำนิสัยแบบนี้ เขาก็ผิดหวังในตัวเซย์นะ” ต้องอบรมกันบ้างครับ เดี๋ยวไปกวนตีนใส่แฟนเพลง คราวนี้จะซวย...
“ก็ได้ๆ เซย์ขอโทษนะฮะ ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก แต่อย่าให้เจอไอ้พี่แชมป์นี่อีกแล้วกัน” เซย์มันก็ขอโทษแบบงอนๆ ครับ แต่ปลายเสียงมันบ่นๆ งุบงิบอะไรซักอย่างแว่วๆ ว่าอย่าให้เจอ สงสัยจะพูดถึงไอ้แชมป์ เฮ้อ...ช่างมันเถอะไร้สาระมากๆ ไอ้เด็กคนนี้ ไม่มีเหตุผลก็ที่หนึ่ง ดื้อก็แสนดื้อ เฮ้อออ...
เช็คบิลล์เสร็จแล้ว ผมกับไอ้เด็กน้อยก็เดินออกมาก่อน พี่เซฟขอเข้าห้องน้ำ ผมเลยบอกว่าจะเดินไปส่งไอ้หนูนี่ที่รถ พี่เซฟก็ไม่ได้ว่าอะไร...
“พี่เลิฟ...เซย์ชอบพี่นะ...ชอบมากๆ แล้วเซย์ก็คิดว่า เซย์เริ่มจะหลงรักพี่แล้วด้วย...พี่เลิฟ...คบกับเซย์ไม่ได้เหรอ...เซย์อยากเป็นคนที่ยืนข้างๆ พี่เลิฟ อยากกอดพี่ อยากเป็นคนที่พี่เป็นห่วง ดูแล แล้วก็อยู่ในสายตาพี่เสมอ...เป็นเซย์ไม่ได้เหรอ” อึ้งครับ...ไม่คิดว่ามันจะมาพูดจาจริงจังขนาดนี้ รู้งี้ไม่น่าเดินมาส่งมันเลย
“พี่ขอบคุณที่ชอบพี่...แต่พี่มีแฟนแล้ว พี่มีคนที่พี่รักแล้ว พี่รักพี่เซฟ เซย์ไม่รู้หรอกว่าพี่กับพี่เซฟผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย...พี่เซฟไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุด แต่เขาเป็นผู้ชายที่พี่รักที่สุด...ซักวันเซย์ก็จะมีคนนั้นของเซย์เอง คนที่เขารักเซย์จริง แล้วพร้อมที่จะดูแลและอยู่ข้างๆ เซย์...แต่พี่ขอโทษ ที่คนๆ นั้นคงไม่ใช่พี่แน่นอน” ต้องเด็ดขาดครับ จะได้จบซักที
“ฮึก...ฮือ...ฮือ...เซย์อยากจะสู้เพื่อความรักของเซย์บ้าง...พี่เลิฟอย่าห้ามเซย์เลยนะ ถึงแม้พี่เลิฟจะไม่ได้รักเซย์...ฮือ...ฮือ...แต่...แต่ เซย์ก็จะพยายาม”
“เซย์...เซย์เข้าใจไหมว่าการพยายามเพื่อความรัก มันไม่ใช่การแย่งชิง...ถ้าเซย์รักพี่จริง เซย์จะมาแยกพี่ออกจากคนที่พี่รักไม่ได้ เซย์อยากเห็นพี่เจ็บเหรอ...ความรักไม่ใช่การแย่งชิงนะเซย์ รักคือการให้ รักต้องไม่เห็นแก่ตัว ไม่อิจฉานะเซย์...มีความหวังในรักได้ แต่ต้องไม่ทำให้ความรักมันด้อยค่าลงเพราะมัวแต่คิดที่จะได้อยู่ฝ่ายเดียวนะเซย์...รู้จักการเสียสละ และการให้ด้วย ตอนนี้พี่พูดไปเซย์ก็คงไม่เข้าใจ แต่อีกไม่นานเซย์ก็จะโตขึ้น ถึงวันนั้น เซย์จะเข้าใจมันเอง แล้วพี่ก็จะไม่ยอมให้อะไรหรือใครมาทำลายความรักของพี่กับพี่เซฟแน่นอน พี่ก็จะสู้เพื่อปกป้องความรักของตัวเองเหมือนกัน”
“ฮืออ...พี่เลิฟ...เกลียดเซย์ไหม...อย่าเกลียดเซย์นะ...ฮืออ...”
“พี่ไม่เกลียดเซย์หรอก ที่พี่ต้องพูด เพราะพี่อยากจะเตือนสติเซย์ เซย์ก็เป็นเหมือนน้องชายพี่ มีอะไรพี่ก็ต้องเตือนต้องสอน ร้องไห้ทำไม เช็ดน้ำตาเร็ว แล้วจะได้รีบกลับบ้านไปนอนได้แล้ว พักผ่อนเยอะๆ วันนี้ก็ซ้อมทั้งวันไม่ใช่เหรอ”
“เซย์ขอกอดพี่เลิฟทีนึงได้ไหม ครั้งเดียวจริงๆ จะได้เป็นกำลังใจให้เซย์ตัดใจ...ได้ไหม...นะฮะ” อืม..เอาวะ มันคงไม่เสียหายอะไรมั้ง กอดก็กอด ถือซะว่ากอดน้องแล้วกัน
“อืม...” สิ้นเสียงอนุญาตจากผมไอ้หนูมันก็โผเข้ามากอดผมเต็มแรง พร้อมกับสะอื้นนิดๆ มันกอดอยู่สักพักใหญ่ๆ เชียวครับ จนยอมปล่อยเพราะ...
“อะ..แฮ้มม...กอดเมียชาวบ้านเขาพอรึยัง” พี่เซฟโผล่มา หายไปนานนึกว่าตกส้วมตาย..แต่ดันโผล่มาตอนสำคัญอีก ซวยจริงๆ เลยกรู
“พี่เซฟ...มันไม่มีอะไรนะ จริงๆ นะ เดี๋ยวเลิฟเล่าให้ฟัง...เซย์ เช็ดน้ำตาแล้วกลับบ้านได้แล้ว พี่ไปนะ” ผมรีบอธิบายพี่เซฟ กลัวพี่เขางอนอีกอะ...พี่เซฟเดินหนีไปที่รถของตัวเอง ผมต้องรีบบอกลาไอ้น้องเซย์แล้วรีบวิ่งตามพี่เซฟ
“พี่เซฟฟฟฟฟฟฟ...งอนเลิฟเหรอ...มันไม่มีอะไรจริงๆ นะ เลิฟเคลียร์กับน้องมันไปแล้ว มันแค่ขอกอดส่งท้ายเอง” มาอยู่ในรถกันแล้วครับ แต่พี่เซฟเข้าเซฟโหมดอีกแล้ว เงียบ...
“แล้วให้น้องมันกอดทำไม ทำแบบนี้มันก็ตัดใจไม่ได้หรอก เชื่อพี่สิ เลิฟอะชอบมองโลกในแง่ดี บางเรื่องไม่ควรจะคิดเยอะก็คิดเยอะ ไอ้บางเรื่องควรจะคิดเยอะๆ ก็ไม่คิดอะไรเลย...”
“เลิฟขอโทษนะ...เลิฟแค่คิดว่า น้องมันก็เหมือนเป็นน้องชาย เลิฟก็แค่ไม่อยากให้มองหน้ากันไม่ติด เลิฟขอโทษ ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วแหละ ถึงมันขอกอดอีก หรือว่าจะทำอะไร เลิฟก็ไม่ยอมแล้ว เลิฟขอโทษนะ น้า... พี่เซฟจะให้เลิฟทำอะไรเลิฟยอมหมดเลย หายงอนนะ น้า”
“คราวนี้พี่คงต้องลงโทษเลิฟนะ ต่อไปเลิฟจะได้ไม่ไปใจอ่อนกับใครอีก...”
“จะลงโทษไงอะ ไม่เจอกันสองอาทิตย์ หรือจะงดโทรศัพท์หากัน หรือจะให้ถูบ้าน ซักผ้าทำกับข้าวให้ เลิฟยอมหมดอะ แค่พี่เซฟหายงอนก็พอแล้ว”
“พี่ไม่ทำโทษนานขนาดนั้นหรอกครับ...แค่ทั้งคืนก็พอ!!!!” อะไรคือทำโทษทั้งคืน กลางคืนจะให้ทำอะไร ขัดห้องน้ำรึเปล่าน้า....
-
อ่านมาตอนแรกๆ อีป้าแก่ ก็ว่า น่ารัก หวานแหววดี
แต่อีบทลงโทษ...ทั้งคืน :m20: อีพี่เซฟหื่น
จนเปลี่ยนเป็น ซุปเปอร์เซฟ ดีกว่ามั้ง :pigha2:
ขอบคุณคนแต่งมากๆค่ะ
-
โอ้แม่เจ้า ทั้งคืนหนูเลิฟช้ำแย่ :m20:
-
โอว........คุณMercyใจดี หาคนคนนั้นมาให้หนูเซย์เร็วทันใจ(ใช่ ใช่มั้ย???)
ว่าแต่......ทั้งคืนเนี่ยนะ แล้วไอ้ที่เจ็บอยู่ไม่ต้องพบแพทย์เลยเร้อ? อิพี่เซฟ แกจะโหดไปแล้วนะยะ ฮึ่ย
-
หืม เจิญพันธุ์กันดีจริงๆนะ
-
ฮ่าๆๆ ไม่มี NC จริงๆ
-
แล้วพรุ่งนี้น้องเลิฟจะเดินไหวหรอ
โดนทำโทษทั้งคืน หุหุหุ
:z1: :z1: :z1:
-
สงสารน้องเลิฟ :laugh:
+1
-
แหมๆ......หาข้ออ้างทำโทษอะดิ......แอบลุ้นนายแชมป์น่าจะใกล้มีเมียสมใจแล้วหล่ะสิ ^3^
-
พี่แชมป์กับน้องเซย์เหมาะกันดีนะ ตอนหน้าเนี่ยทั้งคืนใช่ไหมอ่ะ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
พี่เซฟเคอะ
ถนอมๆน้องหน่อยนะเคอะ ~
-
พรุ่งนี้น้องเลิฟได้นอนอยู่กับเตียงทั้งวันแน่ อิอิ :z1:
ส่วนแชมป์กะเซย์นี่ดูมีอะไรๆอยู่นา :o9:
-
อูยหนูเลิฟจะโดนทั้งคืนเลยเหรอ
บทลงโทษอะไรของมันฟร่ะ เอา
เปรียบสุดๆอ่ะ
-
:m31:
ม่ายจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงโฮะไปเที่ยวไม่กี่สิบวัน
ไหงกลับมาแล้วพี่เซฟตกเป็นของน้องเลิฟซะแล้วอะ
โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆเค้าอุตส่าห์อธิฐานให้เลิกกันทู๊กวันเพื่อที่พี่เซฟจะได้เป็นของเค้า :m15:
แง
-
:haun4: :haun4:
-
ข้าวใหม่ปลามัน :haun4:
-
หื่นอ่ะ
-
เอิ้ก ก ก ก
ทำโทษทั้งคืน แล้วอย่างนี้น้องเลิฟจะเหลืออะไร
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
พี่เซฟทำโทษหรือหาผลประโยช์จากภรรยาตัวเองกันแน่เนี่ย
กร๊า ก ก ก ก
เลิฟน่ารั กก ก ก
-
โอ๊ะ! น่าอ่านนน
-
แหม่ พี่เซฟงอนเพื่อการนี้ป่าวคะ หึหึ
-
อ่านะ อ่านไปยิ้มไปมาทั้งตอน
มาสะดุดเอาบรรทัดท้ายๆนี่แหละ
เอ๊ะ!!!!
-
ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันสองคน เอาซะคุ้มเลยนะค่ะพี่เซฟ อัดอั้นเก็บกดมาจากไหนเนี่ย ขยันใหญ่แล้วนะค่ะเนี่ย :-[
-
ขอคู่ใหม่
แชมป์+เซย์.....ได้ป่าว..Mercy
-
พี่เซฟ หื่นนนนนนนนน
น้องเซย์ตัดใจจากเลิฟดีกว่านะ พี่แชมป์รออยู่ โหะ ๆ
-
55+
เลิฟก็นะ คิดได้ ^^
-
:impress2:
เหมือนจะมีคู่ใหม่
-
เอ้อ...ให้มันได้อย่างนี้สิไอ่พี่เซฟ....หื่นมากมายอ่ะ
เด็กดื้ออย่างเซย์ต้องให้พี่แชมป์มาปราบแล้วเนี่ย หุหุ
-
:pigha2: แอ๊บแบ๊วได้อีกนะเลิฟ :jul3: เสร็จแน่ๆๆ :jul1:
-
มาขอเป็นแฟนน้องเลิฟด้วยคน น่าร๊ากกกกอ่ะ น่ารักมากๆๆ >///<
พี่เซฟนี่ก็ไม่ค่อยจะหื่นเลยเนอะ หุหุ ลงโทษทั้งคืน เลิฟเหลืองกันพอดี 55+
สงสัยว่าน้องเซย์กับแชมป์เค้าจะอะไรยังไงกันอยู่นะ คิกๆ
+1 ขอบคุณค่าไรเตอร์ รออ่านตอนต่อไปเน่อ :กอด1:
-
:o8: o13
-
จะรอดมั๊ยเนี่ยคืนนี้ :z1:
-
พึ่งเข้ามาอ่านคับบบ
หนุกๆๆ
-
เลิฟไม่รู้จริงๆอ่ะเหรอว่าบทลงโทษคืออะไร
อิอิ >///<
ไอ้หนูเซย์เอ้ย นิสัยแบบนี้คงไปคอยปกป้องดูแลใครเค้าไม่ได้หรอก
หนูไปหาคนมาดูแลหนูจะดีกว่านะ
555
พี่แชมป์ก็เข้าท่านะน้องเซย์
-
อิพี่เซฟหมกมุ่นไปมั๊ยเนี่ย...สงสารน้องเลิฟมั่ง :m16:
ปล.พี่Mercyเป็นงัยมั่งคะ ได้หยุดยาวมั๊ยเอ่ย คิดถึงค๊าบ Take care :L2:
-
พี่เซฟฟฟฟ
ถนอมน้องบ้างงง
มาลงโทษทั้งคืนอาราย
เด๋วน้องเอวเคล็ด
-
หมั่นไส้เซย์อะ อยากเข้าไปขยี้หัวจริง ๆ :m31:
-
ขัดห้องน้าม 55555555
-
ท้องทะเลสงบเพื่อรอซึนามิมาถล่มนี่เอง
-
ไอ้เด็กนี่มันม.6 แล้วนะเนี่ย อ่อนกว่าผมไม่กี่ปี ทำตัวเหมือนอยู่ป.3 ยังหันไปแลบลิ้นปริ้นตา ทำหน้าเยาะเย้ยพี่เซฟตลอดที่เวลาที่ผมเผลอ....
=> น่าจะปลิ้นตานะคะพี่ไนท์
“พี่เลิฟ เพื่อนพี่เหรอ...นิสัยแย่อะ เซย์ไม่ชอบหน้าเลย กวนตีน” ไอ้หนู บ่นเบาๆ เดี๋ยวมันได้ยินก็เดินกลับมาตบกระบาล
=> กบาล
------------------------------------------
ตี1....ไปนอนแล้วดีกว่า ง่วงมากมาย
ไปทำงานมา4วันคิดถึ๊งคิดถึงค่ะ :กอด1:
รอฉากncหน้า 5555+
เซย์นี่ท่าทางจะรักแรกพบกับเลิฟจริงๆมั้งเนี่ย อืม
ว่าแต่สงสัยเป็นดาราจะรุ่งเหมือนกันนะ อิๆ
แล้วนี่เซย์คือคู่ของแชมป์ที่หนูร้องขอใช่หรือไม่?!?
-
ทั้งคืนเลย :impress2: :impress2:
-
อ่านรวดเดวเลย
ซาหนุกดีอ่า
นี่ขนาดไม่เก่ง nc น๊ะเนี่ย
เรียกเลือดได้เรยยยย
-
ไม่ได้มาหลายอาทิตย์
เลือดแทบไม่พอเลย
ตาเซฟ ตาเลิฟ เอ๊ย คุณชายเลือดขาดหมด
-
ขอแอบเม้นก่อนได้มั้ยอ่ะ
เค้ายังอ่านตามไม่หมด
อยู่หน้า 8 เอง
ถึงตอนเลิฟพยายามจะตัดใจ
แบบว่า
เสียน้ำตาอ่ะ
แซดมาก
สงสารเลิฟสุดๆ
ฮึ่ย แอบเคืองพ่อสุดหล่อ
-
ฮืออออ
น้ำตาไหลนองเลยยยยย
แง้ๆๆๆๆ
อ่านถึงพาร์ตที่พี่เซฟยอมรับว่าชอบเลิฟอ้ะ
ฮืออ
แอบสงสารมันอ่ะ
-
ยื้อหรือปล่อย
โอ้มายก๊อด
จะบีบหัวใจกันไปถึงไห๊นนนน
ไม่ไหวแล้ว
ผิดไม๊ถ้าบอกว่าสงสารเซฟ
ฮือออ
เสียน้ำตาอีกแล้ว
อ๊ากกกกก
-
ฮือๆๆๆๆ
มันดีกันแล้วววว
โว้วๆๆๆๆ
ทำเอาหัวใจแทบวาย
ตอนอิพี่เซฟเดินหนีมา
ที่ไหนได้
แผนสูงนะเนี่ย
ได้กดน้องเลิฟเลย
โฮกกกกกก
ปลื้มมมมมมมม
-
แผนสูงนะจ๊ะ :haun4:
-
เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้จ๊ะ อ่านมาราธอนรวดเดียวจนทันปัจจุบัน เพราะว่าสนุกมาก โรแมนติค หวานแหววเป็นที่สุด แต่หลังๆออกหวานแกมหื่นนะ
คู่หลักก็ลงเอยกันด้วยดีแล้ว รอลุ้นคู่น้องกุหลาบกับพี่คิวอยู่ อีกทั้งนายแชมป์ที่ท่าทางจะมีคู่กับเค้าแล้ว
สรุป ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ
-
(http://www.uppicweb.com/x/i/ij/canonrockmasanori.flv_000114604.jpg)
อ่านแล้วเห็นน้องคนนี้แล้วแบบเอ๊ะ ใช่เลย นี่แหล่ะน้องเลิฟ :-[
-
ลงโทษให้ตำน้ำพริกทั้งคืน
-
น้องเลิฟ
พี่เค้าจะให้หนูไปขัด...บนเตียงตะหากลูก :m25:
เอ๊ะหรืออยากเปลี่ยนบรรยากาศไป...ในห้องน้ำอ่ะ :z1:
กรี๊ดดดดดด อินี่ หื่นน :jul1:
ขอโทดถ้าติดเรทไปหน่อยเน้อ :impress2:
-
พี่เซฟขา..................................ถ้าคืนนี้น้องเลิฟให้พี่งดหละก็
แอบย่องมาหาหนูได้นะคร๊า
-
โฮกกก
คิดได้นะนังเลิฟ
พี่เค้าจะจัดแกกดง่ายกว่าไล่แกไปขัดห้องน้ำน้า
ฮ่าๆๆ
แกนี่ ชอบคิดอารายฮาๆ
ปล เราจะได้เห็นแชมป์เซย์ไม๊อ่ะ
แอบอยากเห็น
เซย์มันน่ารัก
ป่าวว่ะ??
ปล น่ากลัวไอโรสกลับมารู้ว่ายัยเลิฟกับพี่เซฟ
ติ๊ดติ๊ดชึ่ง
ไปแล้ว
มันจาอาละวาดไม๊
ฮ่าๆๆ
-
:m17: คือแบบว่า...หายไปหลายวัน...มัวแต่อ่านของคนอื่น...
o1 เค้าขอโทษษษษ นะค้า...
เขาสัญญาว่า พรุ่งนี้จะมาต่อนะ... o19
แต่ว่าอาจจะดึกๆ หน่อยนะตัวเอง :m23:
แบบว่า...พรุ่งนี้...ขอไปช็อปที่เซ็นฯลาดพร้าว ซักนิดนะจ๊ะ :m13:
พอเสียเงิน แล้วสบายใจ เขาจะรีบกลับมาปั่นต่อโดยไว....
แอบบอกใบ้ว่า...ตอนหน้า NC อีกครั้ง ทิ้งทวน ส่งน้องกลับบ้าน...
อ่อ ส่วนหลายคนที่ถามว่า ไอ้น้องเซย์ นี่ คือคนที่ถูกส่งมาให้พี่แชมป์หรือไม่???
อยากให้ใช่ไหมอะ...
เอาเป็นว่า....
ใช่ ก็ได้...
แล้วเดี๋ยวจะค่อยๆ ได้รู้เรื่องราวของทั้งสองคนนี้นะคะ...
(เพิ่มภาระให้ตัวเองอีกหนึ่งคู่ ฮ่าๆๆๆๆ แต่เห็นหลายคนชื่นชอบพี่แชมป์กัน ก็จัดให้แกซะหน่อยเนอะ...)
เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ :จุ๊บๆ:
-
^
^
^
:กอด1: :m1:
-
มาแล้วค่า พี่น้องที่รัก!!!!
หายหน้าไปหลายวัน หยุดก็เอางานมาทำ สลับกับอ่านแต่เรื่องของคนอื่น แหะๆ
ตอนนี้ขออนุญาตเป็น NC อีกซักตอนนะจ๊ะ ส่งท้ายให้พี่เซฟมันหน่อย เดี๋ยวน้องต้องกลับบ้านและ
ไม่รู้เมื่อไหร่สองคนนี้จะได้มา จึก จั๊ก กันอีก เลยส่งให้อีกซักตอนเนอะ...หวังว่าคงไม่เยอะจนเบื่อกันนะ
ส่วนหลายคนคงเริ่มเอะใจเรื่องน้องแชมป์กะน้องเซย์ กันแล้วชิมิ...
ตามสัญญาที่เคยบอกไว้นั่นแหละค่ะ ว่าจะหาคู่ให้น้องแชมป์...ตามนั้น
ถ้าคนแต่งขยันมากๆ จะมีพิเศษๆ ของสองคนนี้ให้นะ แต่ยังไงสองคนนี้ก็โผล่มาอยู่แล้วจ้าไม่ต้องห่วง
สุดท้าย ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคน ทั้งหน้าเก่า หน้าใหม่ นะคะ...
ทุกๆ เม้นท์ช่างเป็นกำลังใจให้อย่างมากจริงๆ ค่ะ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++++
PEENAT1972 : ฮ่าๆ ซุปเปอร์เซฟ เลยเหรอคะป้าขา ชอบๆๆๆ ซุปเปอร์เซฟ :กอด1: ป้า สามที
iamnan : อิพี่เซฟมันก็พูดไปงั้น เอาเข้าจริงไหวรึเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
anajulia : ตามที่คิดแหละค่ะ คนคนนั้นของหนูเซย์...แต่คุณนุ่นขยันกว่าเขามากมายอะ มาอัพบ่อยๆ อยากทำได้บ้าง...ได้อ่านหนูป่วนทุกวันก็มีความสุขแล้วค่ะ
i love u {knt} : เป็นวัยรุ่นมันก็เหนื่อยแบบนี้แหละค่ะ มันกำลังกิน กำลังนอน กำลัง....เลยล่ะ
*-*คาเมะ*-* : มีบ่อยๆ คนเขียนตายแน่ค่ะ
sayhi11 : เดินไม่ไหวก็ให้ขี่คอไอ้พี่เซฟเอาค่ะ โทษฐานทำให้น้องเดินไม่ได้
Little Devil : สงสาร แต่ไมหัวเราะแบบสมใจล่ะคะ อีโม ไม่เข้ากับประโยคนะเนี่ย โหะๆๆ
tutu : นั่นแหละค่ะ น้องแชมป์ของเราจะมีคู่แล้ว แต่อาจจะเจอศึกหนัก...ก็เด็กมันดื้ออะ
liTTle.SaLapaO : ทั้งคืนรึเปล่าลองไปลุ้นดูนะคะ ฮ่าๆๆๆ แชมป์เซย์เนี่ย เดี๋ยวอีกไม่นานเขาจะเจอกันอีกค่ะ
K2KARN : เนอะ...ไม่ถนอมน้องเลยแบบว่าใช้งานมากมาย
Ayame : ลุ้นกันต่อไปค่ะสำหรับน้องแชมป์กะน้องเซย์
fkjj : เอาเปรียบแต่คนอ่านก็ชอบชิมิล่าาาา
mahotsukai : โฮะจ๋า...น้องเลิฟต่างหากที่ตกเป็นของพี่เซฟ โฮะนี่ยังคงเสมอต้นเสมอปลายในการที่คิดจะแย่งพระเอกของเรานะเนี่ย ฮ่าๆ
DE SaiKuNee : :laugh:
สมุนไพร : ใช่ๆๆๆ ข้าวใหม่ปลามัน
maxtorpis : หื่น นี่หมายถึงพ่อพระเอกของเรา หรือ คนเขียนอะคะ ฮ่าๆ
Akamei : เอาน่า เห็นใจพี่เซฟมันหน่อย คืนสุดท้ายแล้วอะ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้มาอยู่ด้วยกันอีก
taddykiller : อ่านเลยค่า ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ
♥a2k♥ : ฮ่าๆๆ มีคนแอบรู้แล้วว่าพี่เซฟมันดราม่า
ida_iii : สะดุดรอ หรือว่าสะดุดเพราะไม่อยากให้น้องโดนรังแกอีกคะ
Phelyra : ฮ่าๆๆๆ อัดอั้น เก็บกดเนอะไอ้พี่เซฟเนี่ย มาถึงก็ใส่เอาๆ
jjuboy : คู่ใหม่ได้จ้า รอก่อนซักนิดนะ โผล่มาแน่จ้า
ChiOln : พี่แชมป์รอกระทืบรึเปล่า...ไอ้น้องเซย์มันฤทธิ์เยอะจะตายค่ะ น้องแชมป์อาจปวดหัวตายก่อน
ferly : เลิฟมันคิดไม่ได้มากกว่าค่ะ ฮ่าๆๆ
Horizon : นั่นน่ะจิ เหมือนจะมีคู่ใหม่ เอ๊ะ ยังไง
bbyuqin : พี่แชมป์มันจะไหวรึเปล่าก็ไม่รู้นะเนี่ย
RAKDEK_KA : ฮ่าๆๆๆ จริงด้วย น้องเลิฟมันชอบแอ๊บแบ๊ว ฮ่าๆๆ
BeeRY : ยินดีต้อนรับค่ะคุณ BeeRY ขอบคุณที่ชอบนะคะ...แถมยังบวกให้ด้วยดีใจๆ
kitty : เขินอะไรคะ ยังไม่ NC เลยนะตอนที่ผ่านมาเนี่ย อิอิ
mascot : รอดยากค่ะ
lomekung : ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณนะคะที่ชอบ ตามมาอ่านอีกนะคะ
PeeYaR : น้องเลิฟมันอาจจะแอ๊บทำเป็นไม่รู้ ฮ่าๆๆๆ แต่ไอ้น้องเซย์คงต้องฝากความหวังไว้ที่น้องแชมป์แล้วล่ะ
vvivy : หยุดยาว เหมือนไม่ได้หยุดเลยอะจะ หอบงานมาทำมากมาย หยุดเพื่อออออ!!! Take care เหมือนกันน้า พักผ่อนเยอะๆๆๆๆ นะ :กอด1: :กอด1:
Yunatsu : ไม่เป็นไรเอวเคล็ดเดี๋ยวให้พี่เซฟนวด
dukdikdukdik : ขยี้หัวพอเหรอคะ อนุญาตให้ตบบ่องหูด้วย กร๊ากกก
appletree : ขัดห้องน้ำกันที่ไหนก็ไม่รู้เนอะ
Vesi : อาจจะสงบไปตลอดก็ได้นะ รึเปล่า โหะๆๆ
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณสำหรับปรู๊ฟ นะคะ จุ๊บๆ น้องต่าย เกรงใจมาแก้ให้ตลอดเลย งั้นพี่ฝากตอนต่อไปด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ
taddykiller : :laugh:
kan : ขอบคุณที่ชอบนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ แวะมาบ่อยๆ นะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายหายไปนานเลยอ่าาาาา ยินดีต้อนรับกลับมาค่าาา
princewill : ยินดีต้อนรับค่าาา มาเม้นท์ตั้งสี่ครั้งแนะ ดีใจที่ชอบนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่า
Ottomechan : เดี๋ยวนี้พี่เซฟเค้าแผนเยอะค่ะ
berry_kiss : ขอบคุณมากๆๆๆๆ ค่ะที่ชอบ ยินดีต้อนรับนะคะ ดีใจที่ชอบค่ะ ^ ^
sin : น่ารักจังเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปที่เอามาแปะนะ ว่าแต่น้องในรูปนี่ชื่อไรอะคะ คนแต่งไม่ค่อยจะเกาหลี ไม่ค่อยรู้จัก...แต่อยากรู้จักชื่อหนุ่นน้อยในรูปอะ มาบอกหน่อยนะ
jobisuka : ตำน้ำพริกเหรอ...เมนูชวนให้จิ้นมากๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ
memeily : คือพี่เซฟจะให้ไปขัดบนเตียง แต่น้องเลิฟมันอาจจะอยากได้ในห้องน้ำ ฮ่าๆๆๆ
++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 29 คืนสุดท้าย (NC อีกแล้ว) 7/5/10
จะว่าผมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์ก็ตามสบายนะครับ...
บางคนอาจจะบอกว่าผมน่ะเจ้าเล่ห์ใส่น้อง แล้วก็หื่นมากๆ....
อ้าว!!! ผมผิดตรงไหนถ้าจะหื่นใส่แฟนตัวเอง เจ้าเล่ห์กับแฟนตัวเอง ผมว่าจริงๆ แล้วทุกคนใช้คำไม่ถูกนะครับ หื่นน่ะ มันควรจะใช้สำหรับคนที่ทำตัวเจ้าชู้ไปทั่ว ลามกไปกับคนนู้นคนนี้...แต่นี่ผมเป็นแบบนั้นหรือก็เปล่า!!! ผมก็ทำใส่ที่รักของผมคนเดียว แบบนี้เรียกว่าปกตินะครับ...
เป็นใครมีแฟนน่ารักๆ ตัวขาวๆ ปากแดงๆ ตากลมๆ แก้มป่องๆ เอ๋อๆ โก๊ะๆ เง๊อะๆ ง๊ะๆ แถมขี้อ้อน ชอบมาแง๊วๆ อยู่ใกล้ๆ ถ้าไม่หลงจนหัวปักหัวปำ อยากจับมา กก กอด อยู่ตลอดเวลา ผมให้เหยียบเลย...
ยิ่งนานวัน ยิ่งอยู่ใกล้ ผมก็ยิ่งหลงรักน้องมากขึ้นทุกทีๆ ทั้งรักทั้งหลง ทั้งหวง ทั้งห่วง เกิดมาไม่เคยหวงใครมากขนาดนี้มาก่อนนะครับ...ยิ่งตอนนี้ผมกับน้องกลายเป็นคนๆ เดียวกันแล้วยิ่งไปกันใหญ่เลยครับ หวงมากกกกกกก.....
วันนี้ไอ้เซย์เด็กเวรตามมากินข้าวด้วยครับ ที่รักผมก็ใจอ่อนยอมให้มันมาด้วย แต่ผมก็ไม่ค่อยอะไรกับไอ้เด็กนี่เท่าไหร่แล้วนะครับ ผมว่ามันเป็นเด็กที่ถูกสปอยล์ซะจนเคยตัว คิดว่าทุกอย่างที่อยากได้จะต้องได้มาง่ายๆ นิสัยเด็กครับทั้งๆ ที่มันก็จะเข้ามหา’ลัย อยู่ปีหน้าแล้ว ผมก็เลยไม่อยากจะถือสามันมากนัก เพราะผมไว้ใจเลิฟครับ เลิฟรักผมมากขนาดนี้ ไม่มีทางมองคนอื่นแน่นอนครับ...
ตอนกินข้าวกันเสร็จ ผมก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำแล้วก็รอเงินทอนครับ เลิฟก็เลยบอกผมว่าจะขอเดินไปส่งไอ้น้องเซย์ที่รถ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร จะทำตัวขี้หึงตลอดเวลาก็ใช่เรื่องครับ พอทำธุระเสร็จเดินมาตามน้อง ก็ได้ยินแว่วๆ เรื่องที่ทั้งสองคนคุยกัน ที่รักผมก็เคลียร์กับไอ้เด็กนี่อยู่ครับ ผมก็ได้แต่ยืนฟังเงียบๆ พอมาสรุปสุดท้าย ไอ้เด็กเปรตนี่มันดันขอกอดแฟนผมครับ...ผมก็พยายามสงบใจไว้ เข้าใจนะครับ ด้วยความที่น้องคงอยากให้เรื่องมันจบไปด้วยดี เพราะยังต้องทำงานด้วยกันไปอีกนาน
เอาจริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้โกรธนะครับ...แค่ไม่ชอบที่ผู้ชายคนอื่นมาแตะต้องเนื้อตัวแฟนตัวเอง ของๆ ผม ผมหวง...สองคนนั้นกอดกันอยู่สักพัก จนเลิฟของผมเริ่มกระสับกระส่ายนิดๆ เพราะไอ้เด็กเซย์มันไม่ยอมปล่อยซักที ผมเลยต้องรีบเข้าไปแก้สถานการณ์...
และด้วยความฉลาดของผม ก็เลยเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส แกล้งโกรธน้องเรียกร้องความสนใจดีกว่า เผื่อคืนนี้ผมจะได้กินของหวานล้างปากทั้งคืน...ก็แหม!!! คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่ผมกับเลิฟจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว พรุ่งนี้เลิฟของผมก็ต้องกลับไปนอนบ้าน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มาสวีทกันสองคนแบบนี้อีก ทีแรกน้องบอกว่า คืนนี้นอนกอดกันเฉยๆ ก็พอ เพราะยังเพลียๆ แล้วก็ยังตึงๆ ตรงจุดนั้นนิดๆ แต่ตึง ก็ไม่ได้หมายความว่าเจ็บนี่ครับ ผมว่า ‘อย่างซี้มันต้องถอน’ นะครับ
แต่ครั้งก่อนที่ผมทะเลาะกับเลิฟก่อนที่เราจะมีอะไรกัน อันนั้นผมโมโห และโกรธจริงๆ นะครับ ไม่ได้มุขไม่ได้วางแผน ไม่ได้เจ้าเล่ห์อะไรเลยทั้งสิ้น ด้วยความสัตย์จริง!!! และด้วยเกียรติของนายพ้นภัยเลยครับ...แต่ครั้งนี้นี่ แผน ล้วนๆ แหะๆๆๆ
“พี่เซฟ...สรุปโกรธจริงเปล่าเนี่ย” อ้าว ทำไมถามเหมือนรู้ว่าผมดราม่า
“ไม่โกรธ...แต่งอน...เป็นเลิฟถ้าเห็นพี่ยืนกอดกับเพื่อนผู้หญิง เลิฟจะไม่หึงพี่เหรอ”
“ไม่หึง...เลิฟไว้ใจพี่ แล้วถ้าพี่บอกว่าเพื่อน เลิฟก็จะเชื่อว่าเขาคือเพื่อน”
“แต่ไอ้เซย์ มันไม่ใช่เพื่อน”
“แต่เขาเป็นลูกศิษย์ของเลิฟนะ เลิฟนึกว่าเราคุยเรื่องนี้กันเคลียร์แล้วนะเนี่ย” อ้าวเหมือนน้องจะงอนกลับซะงั้นครับ ซวยเลยกู
“พี่เคลียร์ก็ได้ครับ...แต่ว่าครั้งนี้พี่ต้องขอทำโทษนะ” ต้องรีบแก้ไขสถานการณ์ครับ
“ทำโทษอะไร เมื่อกี๊ก็พูดจากำกวม ถามว่าทำโทษยังไงก็บอกแต่ว่าทั้งคืน...ทำไมจะไม่ให้นอน หรือให้นั่งหลับทั้งคืน” นี่น้องไม่เอะใจในความเจ้าเล่ห์ของผมซักนิดเหรอเนี่ย...
“ทำโทษทั้งคืนแบบไหนน่ะเหรอ ก็แบบนี้ไง”
“เหวออออ” น้องร้องตกใจนิดหน่อยครับเพราะผมดึงน้องเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแบบไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะกดจูบหนักๆ ลงบนริมฝีปากบางที่กำลังเผยอร้องด้วยความตกใจ ผมได้ทีเลยส่งเจ้าหน้าที่สำรวจเข้าไปในปากของน้อง ตรวจดูความอุ่น หวาน ของลิ้น แล้วมันก็ทั้งอุ่นทั้งหวานจริงๆ ครับ
ผมเฝ้าวนเวียนคลอเคลียจูบน้องอย่างไม่ยอมห่าง มือข้างหนึ่งสอดไซ้เรือนผมนิ่มลื่น ฝ่ามืออีกข้างหนึ่งก็สำรวจร่างกายอันคุ้นเคย
“พี่ต้องการเลิฟมากๆ นะครับ คืนนี้เรามีความสุขด้วยกันได้ไหม...หืมห์” ผมกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูน้อง วนเวียนจูบ สลับขบเม้มที่ใบหูเบาๆ เลิฟของผมขนลุกชันทั้งตัว...
“อืมม!!” น้องพยักหน้าเชิงอนุญาตแบบอายๆ ผมเลยหอมแก้มแดงๆ นั้นให้รางวัลไปสองที ไม่รู้เป็นยังไงนะครับ แค่ผมได้หอมแก้มนิ่มๆ ของน้อง จากที่เหนื่อยๆ มามันก็ทำให้ผมชื่นใจ และผ่อนคลายได้ทุกครั้ง
ผมค่อยๆ พาน้องขึ้นไปบนห้อง ทั้งๆ ที่ปากของผมก็ยังคงวนเวียนจูบที่ปากบ้าง ใบหูบ้าง ซอกคอบ้าง ที่รักของผมกำลังจะกลายร่างเป็นขี้ผึ้งไปแล้วครับตอนนี้ อ่อนปวกเปียก จนผมต้องโอบพยุงจนถึงห้อง...พอเข้ามาอยู่ในห้องกันสองคน ผมก็ไม่รอช้าครับ รุกเร้า ทันที ผมดันเลิฟติดชิดประตู ก่อนที่จะเริ่มสำรวจร่างกายน้องด้วยปากร้อนๆ ของผม...น้องก็ครางอือ อา ในลำคออย่างไม่รู้ตัว
ไม่ว่าผมจะจับ จะแตะตรงไหน น้องก็ให้ความร่วมมืออย่างดี เปิด ขยับ ขยาย อ้า ออกให้สำรวจทุกส่วนของร่างกาย ก่อนที่ผมจะมาหยุดลงที่เนินเนื้อที่เริ่มนูนเด่นไม่แพ้กับของผม...จูบเบาๆ ที่เนินอุ่น น้องก็สะท้านไปทั้งกาย ยิ่งผมซุกไซ้ เน้นหนักเสียงครางอือ อา ก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ
“พะ...พอ...ก่อน นะ เลิฟ...เลิฟ จะ...ยืนไม่ไหวแล้ว”
โอเค...ตามบัญชาเลยครับ ผมหยุด...แต่ยังไม่พอ ผมเลยจัดการช้อนตัวน้องแล้วอุ้มพาไปที่เตียง จับที่รักนอนหงาย มือใหญ่ของผมก็ทำหน้าที่อัตโนมัติ ลูบไล้แผ่นท้องแบนราบ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาไล่วนบนยอดอกแน่น ผมก้มลงจูบปากที่รักอีกครั้ง พร้อม ๆ กับเคล้นคลึงหน้าอก หัวแม่มือหยอกเอินปลายยอดแผ่วเบา จนเลิฟของผมต้องแอ่นขึ้นตามจังหวะมือ...
ผมไล่ปากลงมาต่ำตามลำคอ จนถึงจุดหมายที่มือของผมยังคงทำหน้าที่เขี่ยวน ก่อนจะเปลี่ยนหน้าที่จากมือเป็นปาก ดูดกลืนปลายยอดที่เกร็งแข็งเข้าสู่ปากร้อน ร่างของน้องกระตุกอีกครั้ง ฝ่ามืออีกข้างค่อยๆ เลื่อนต่ำลงแก่นกลาง ลูบไล้หนักเบาสลับกับจังหวะของการดูดดุนด้านบน...
ไม่นานนักผมก็เปลี่ยนเป้าหมายลงมาที่เนินเนื้อที่แข็งขึงรอโพรงปากอุ่นของผม ผมเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วแก่นกลางแน่นก็เข้ามาซุกอยู่ในปากของผม น้องครางไม่ได้ศัพท์ ส่ายหน้าแดงก่ำไปมา เผลออ้าขาออกกว้างให้ผมได้สำรวจได้ถนัด...
“อ๊ะ...อ่าห์...ระ....เร็ว...อีกนิด...นะฮะ” คนเก่งของผมสั่งอย่างลืมตัว
ผมเร่งจังหวะ ขยับ ขึ้นลง เร็ว ขบเม้ม สลับดูดดึง...ไม่นานเลิฟของผมก็ ครางยาวพร้อมกับน้ำหวานจากตัวน้องที่ผุดพุ่งออกมา ผมเต็มใจ และยินดีกลืนกินจนหมด...น้องมองการกระทำของผมแล้วก็ยิ่งหน้าแดงหนักเข้าไปใหญ่...ของๆ เมียทำไมจะกินไม่ได้จริงไหมฮะ
ผมกำลังจะลุกขึ้นไปหยิบอุปกรณ์จำเป็นสำหรับปฎิบัติการ แต่มืออุ่นๆ ก็โผเข้ามาจับข้อมือผมแน่น จนผมต้องหันไปมองเชิงถาม...
“อะ...เออ...อย่าพึ่งไปได้ไหมฮะ...คือ...คือ...เลิฟ...คือ...เอ่อ...” คนเก่งของผมติดอ่างซะงั้น ผมเลยนั่งลงข้างๆ พร้อมทั้งโอบคนติดอ่างไว้แนบตัว รอคอยฟังว่าจะบอกอะไรผม
“ว่าไงครับ...หืมม์ อยากให้พี่ทำอะไรให้ บอกพี่ซิครับ” หอมแก้มเนียนไปอีกที ระหว่างรอ
“เอ่อ...ถ้าพูดไป ห้ามล้อด้วยนะ...ถ้าล้อ...เลิฟจะโกรธ...เข้าใจไหม” ผมยิ้มพยักหน้าหงึกหงัก
“คือ...สอนเลิฟ...เอ่อ...ทำแบบพี่บ้างได้ไหม...เลิฟอยากทำให้พี่เซฟบ้าง”
“ทำแบบไหนครับ พูดไม่เคลียร์ พี่จะเข้าใจได้ไง”
“ก็...ก็...ทำแบบเมื่อกี๊ไงเล่า...พี่เซฟอะ...คนมันเขินนะ” แล้วผมก็โดนซัดไปหนึ่งเพี๊ยะที่แขน เจ็บนะครับ เมียผมมือหนักจะตาย...
“เอาจริงอะ...พี่ไม่บังคับนะครับ แค่นี้เลิฟก็ให้พี่มากพอแล้ว พี่มีความสุขมาก พี่เห็นเลิฟมีความสุขก็พอแล้ว” แต่จริงๆ ก็แอบดีใจนะครับ ที่เลิฟบอกว่าจะทำให้ ผมเคยหวังอยู่ลึกๆ เหมือนกันครับ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้
“เอาจริงๆ เริ่มเลยนะ” ไปเอาความกล้ามาจากไหนเนี่ย ที่เลิฟของผมก็เริ่มด้วยความเงอะๆ งะๆ นั่นแหละครับ แต่แค่มือของน้องสัมผัสแก่นกายของผมมันก็แทบระเบิดคามือน้องแล้วครับ น้องจับเซฟน้อยของผมเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าของกางเกง ก่อนจะค่อยๆ ทำการลอกคราบผมออกจนเปลือยเปล่า...วินาทีที่เลิฟรูดกางเกงผมลงจนหมด มันเหมือนผมลืมหายใจ อึดอัดจนอยากจะปลดปล่อย...
คราวนี้ก็ได้สัมผัสเนื้อจริง น้องลูบเล่นทำความคุ้นเคยอย่างกล้าๆ กลัวๆ...แล้วผมก็ต้องกลั้นหายใจอีกครั้ง เมื่อคนเก่งค่อยๆ ใช้ลิ้นแตะๆ เบาๆ ที่ส่วนปลายของผม ผมสะดุ้งสุดตัว ทั้งตกใจและวาบหวาม...เมื่อเห็นผมมีปฏิกริยาตอบกลับน้องคงได้ใจค่อยๆ ส่งสิ่งที่อยู่ในมือเข้าไปในปาก ก่อนที่จะค่อยๆ ทำพฤติกรรมเลียนแบบท่าทางที่ผมเคยทำให้...แต่ครั้งแรก และการที่ไม่เคย ทำให้ฟันของน้องโดนของผมเข้าหลายครั้ง จนต้องบอกให้ระวังอย่าให้โดนบ่อย...
เลิฟก็ค่อยๆ เรียนรู้ แต่ก็ยังเงอะๆ งะๆ อยู่บ้าง แต่ไอ้ความไม่ประสาของน้องมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบของผม ผมที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงห้อยขา แล้วที่รักของผมคุกเข่าอยู่ข้างล่าง ทำให้ระดับสายตาของเราประสานกันพอดี...น้องกลืนกินของผมเข้าไปในปากนุ่มของน้อง แล้วช้อนสายตาฉ่ำเยิ้ม กับปากแดงๆ ที่มีของผมอยู่ เงยมองผมอย่างเชิญชวน...
จนผมทนไม่ไหวแล้วครับ ใครสั่งใครสอนให้มองแบบนี้...ผมแทบคลั่งตาย จนต้องพยุงตัวขึ้นมานั่ง แล้วใช้สองมือสอดใต้แขนน้อง ยกตัวมือใหม่หัดยั่วขึ้นมาระดมจูบ ฟัดอย่างกระหาย...ก่อนที่จะพลิกเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนลงกับที่นอน ไม่รอให้ได้ประท้วงอะไรเท่าไหร่ ผมก็รีบเดินไปหยิบของจำเป็น ก่อนที่จะหันกลับมาด้วยความ....อึ้ง...
จะไม่ให้อึ้งยังไงไหวครับ...เกิดอะไรขึ้นกับเลิฟของผมกันเนี่ย กลายร่างเป็นแมวยั่วสวาทไปแล้ว...ภาพที่ผมเห็นคือ น้องนอนพิงหัวเตียงกึ่งเอน อ้าขาออกกว้าง ยกขาขวาขึ้นชันไว้ ก่อนที่มือข้างซ้ายจะลูบเล่นปากทางคับแน่น มือข้างขวาก็ลูบไล้เนื้อตัวของตัวเองทั่วตัวก่อนจะหยุดวนอยู่ที่ยอดอกแข็งขึงเป็นไตอย่างเห็นได้ชัด...ปากบางแดง บวมเจ่อจากรสจูบของผม เผอยน้อยๆ อย่างเชิญชวน ดวงตาหวานฉ่ำเยิ้ม หรี่มองอย่างดึงดูด...เพียงแค่นี้ผมก็รีบกระโจนเข้าไปตะครุบคนช่างยั่วแทบไม่ทัน...
“ไปหัดยั่วมาจากไหนเนี่ย หืมห์!! ไม่ต้องยั่วพี่ก็ยอมเลิฟทุกอย่างแล้วครับ แล้วมายั่วกันแบบนี้พี่จะไปไหนรอดล่ะเนี่ย” ผมไม่รอช้าตระเตรียมอุปกรณ์พร้อม ก็จัดการถูไถของผมอยู่ตรงปากทางของน้องไม่นานก็ดันตัวเข้าไปจนมิด ปกติผมจะต้องใช้นิ้วเพื่อเตรียมความพร้อมให้น้องก่อน แต่ครั้งนี้อย่างที่บอกนะครับ...เลิฟปลุกอารมณ์ดิบในตัวผมขึ้นมา จนผมอยากจะเร่งเร้า เข้าไปหาน้องอย่างเร็ว...ผมกระแทก กระทั้น ถาโถมเข้าใส่...จากที่เคยเรื่อยๆ เนิบๆ ก็เปลี่ยนมาเป็น...เร่งร้อน กระโจน จาบจ้วง รุนแรง...
“เจ็บไหมคนดี อะ...อ้าห์...” ผมค่อยๆ ผ่อนแรงลง เมื่อรู้สึกตัวว่าอีกคนจะเจ็บเพราะความตะกุมตะกรามของผม
“อ๊ะ...ไม่...อ๊า....อย่าหยุด...อ๊ะ...ละ...เลิฟต้องการพี่อีก...ได้โปรด” ประโยคเชิงอนุญาต เหมือนตัวเร่งปฏิกริยาของผม...ไม่รอช้า ผมถาโถมใส่น้องทันที...ผมรับรู้ถึงความบีบรัดรอบตัว ความเสียวซ่านจากจุดที่เราสอดประสานกัน ค่อยๆ แผ่กระจายออกไป มือนิ่มเกาะเกี่ยวไหล่ของผม จิกเล็บลงบนแผ่นหลังทุกครั้งที่ผมฝากฝัง กระชั้นชิด
เหมือนจะหายใจไม่ทันจนน้องต้องอ้าปากหอบหายใจ ปล่อยเสียงครางผะแผ่วตามการเคลื่อนไหว ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นเป็นเกลียวเขม็ง น้องเริ่มดิ้นเร้า ร้อนรน ส่ายหน้าไปมาบนหมอน อย่างคนต้องการการปลดปล่อย...ผมเร่งจังหวะให้ถี่กระชั้นยิ่งขึ้น ไม่นานช่องทางอุ่นร้อนก็กระตุกรัดรอบกายแข็งของผม แขนกอดรอบคอผมแน่น ขาเรียวก็เกี่ยวรัดไม่แพ้กัน...เสียงครางดังยาว และร่างที่กระตุก ผมรับรู้ถึงความอุ่นเปียกชื้นบริเวณหน้าท้องและหน้าอก รู้ได้ทันทีว่าที่รักของผมกำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางดวงดาวพร่างพราว และผมก็ตามน้องไปติดๆ ทะลักล้น พรั่งพรู
หลังจากที่เราได้พากันไปล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า ท่ามกลางหมู่ดาวนับร้อยนับพัน ผมก็นอนกอดคนตัวนิ่มที่หมดแรง ทำท่าจะหลับมิหลับแหล่ หอมแก้มนวลเบาๆ หลายที ผลัดกันกระซิบคำบอกรักไม่รู้จักเบื่อ ก่อนที่ผมจะจัดการอุ้มคนเหนื่อยไปทำความสะอาด แล้วกลับมานอนกอดกันอีกครั้ง...ที่บอกว่าจะทำโทษทั้งคืน สงสัยจะได้แค่ครั้งเดียวครับ เพราะคนเก่งของผมหลับไปแล้ว...แต่ผมยังคงนอนยิ้มอย่างอิ่มใจ พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมา คนแรกที่ผมจะได้เห็นหน้าก็คือคนที่ผมรัก...ผมอยากให้เราเป็นแบบนี้ทุกวัน
เวลา 4 วันที่ผมใช้ร่วมกับน้องมันผ่านไปเร็วเหมือน 4 นาที....
ผมเหมือนคนเห็นแก่ตัว...แค่ได้มีโอกาสพิเศษมาอยู่ด้วยกัน 4 วัน ก็น่าจะเพียงพอแล้ว แต่ไม่เลย มันยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ผมต้องการเลิฟมากขึ้นเรื่อยๆ
ผมเริ่มอยากได้น้องมาอยู่กับผมทุกวันทุกคืน...
ก็ได้แต่หวังว่าสักวันน้องกุหลาบเธอจะยอมปล่อยตัวพี่ชายมาให้ผมได้เชยชมอีกครั้งและตลอดไป!!!
-
แว๊บมาดูก่อนนอน...เจอแจ๊กพอตพี่Mercyมาต่อพอดีเลย :mc4:
เหอๆๆๆงานนี้พี่เซฟไปไหนไม่รอดแน่แล้ว..นู๋เลิฟเล่นน่ารักขนาดนี้
ปล.อาทิตย์นี้เหมือนเป็นอาทิตย์พักผ่อนเลยค่ะ หยุดยาวห้าวันรวดเลยห้าๆๆ...แต่หลังจากนี้ทำงานรวดเดียวสองอาทิตย์ติดไม่มีวันหยุดเช่นกัน เเง่วๆ พี่Mercyรักษาสุขภาพด้วยนะคะ Take careค่า
-
กรี๊ด พี่เซฟอีกแล้วนะ ฮิฮิ ,,
น้องกุหลาบ คนนั้นต้องรอให้พี่คิวปราบให้สำเร็จไป
-
พี่เซฟต้องไปบอกให้พี่คิวจัดการโรสนะ
จะได้เอาเลิฟมาไว้ที่บ้านนนน
เลิฟ ยั่วได้ขนาดนั้น ไปศึกษามาแล้วหรอออออ
หรือว่าศึกษาจากพี่เซฟฟ
-
อ๊าย ย แรง
นี่ก้แรง ง ง หลงใหลไปแล้วพี่เซฟ
-
แหม พี่เซฟ แบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าหื่นจะให้เรียกว่าบ้ากามเหรอคะ แอร๊ยยยยยยย :haun4:
-
โหะๆ ตายพอดี อิพี่เซฟไม่รอดแน่ น้องเลิฟมีอิทธิพลรุนแรงขนาดหนัก 555
-
น้องเลิฟสุดยอด :m3:
พี่เซฟ แก.......ตกหลุมเสน่ห์แล้ว หมดสิทธิ์หืออืออีกต่อไป กร้ากกกกกกกกส์
(คุณMercy อัศจรรย์ของตัวป่วนกะพี่ฟ้ารออีกนิดนะ นุ่นจะพยายาม หงิงๆ)
-
:mc4: ตามอ่านทันแล้ว :impress2: น่ารักได้อีก
+1จัดไป
-
ฮือ
ทำร้ายจิตใจกันเหลือเกิน
โฮพี่เซฟอะ.....โฮะน้อยใจแล้ววววววว
งอลไม่อ่านสองวัน ดีก่า
-
แหม๊ .... มันช่างน่าเห็นใจพี่เซฟจิงๆ :haun4:
-
กรี๊ดดดดด น้องเลิฟยั่ววว :haun4:
ช่วยพี่เซฟภาวนาให้สุดที่รักยอมเร็วๆ
พี่คิวที่รัก(อิอิ)จัดการเลยค่าา
-
พี่เซฟอ่ะไม่ได้หื่นหรอก...แค่เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อย....กร๊ากกก :z1:
น้องเลิฟยั่วพี่เซฟซะคลั่งเลย..คิกคิก แบบนี้จะไปไหนรอดว๊า...
-
น้องยั่วน่ารักกกก อ่า
-
:-[น่ารักกกกก พี่คิวกะสุดที่รักเป็นงัยมั่งเนี่ยยยยย o13
-
ความรักของน้องเลิฟในที่สุดก็มีแต่ความสุข ยินดีด้วย
-
น้องเลิฟ o13
น่ารักช่างยั่วขนาดนี้ อิพี่เซฟไปไหนไม่รอดแน่ๆ กร๊ากๆๆ
แต่พี่เซฟ แกแน่ใจเหรอว่าตัวเองไม่ได้หื่นอ่ะ :haun4:
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปเน่อ :กอด1:
-
น้องกุหลาบ...อย่ายอมง่ายๆนะ สงสารเลิฟ
-
พี่ไนท์~
ยินดีด้วยจ้า :mc4:
บทนี้ต่ายไม่เจอจุดเขียนผิดเลยคร้าบ~
เขินเลิฟจัง :-[ ยั่วอย่างตั้งใจหรือเผลอไผลไปเองคะ อิๆ
คิวกับแชมป์สู้ๆ พิชิตคนมาเป็นของเราให้ได้เร็วๆนะ!
-
^^
-
:monkeysad: เจ็บแทนเลิฟอ่ะ 55++
-
ู^
^
^
^
^
เจาะไข่ รีบน :z13: :z13:
ความรู้สึกที่ไ้ด้เจาะไข่ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
เจาะแล้วก็ไปดีกว่า ศุกร์แบบนี้ ขอไปลั่นล้า ตามประสาต้นเดือน :laugh:
เมื่อวานช๊อบ เซ็นทรัล ลาดพร้าว ได้รองเท้ามาเพียบ คู่แพงใส่แล้วเจ็บ คู่ถูกใส่แล้วสบาย
ไม่เข้าใจว่าเอ็งแพงแล้วกัดทำม๊ายยยย เซ็งจิต...แม่บอกให้กินรองเท้าแทนข้าว จะได้ผอมๆ กร๊ากกกก
...วันนี้เพื่อนบอกว่า พาราก่อนไปเซลตรงเอ็มโพเรี่ยม...แว๊บไปดูซักหน่อยดีกว่า อาจจะได้กินวัตถุอย่างอื่นแทนข้าว เพิ่มจากรองเท้า โหะๆๆๆ...
-
...พี่เซฟ พี่ไม่หืนคะ ไม่เล้ยสักนิด แต่เพลา ๆ มั่งก็ได้น๊า เดียวน้องเลิฟช้ำ หุหุหุ
-
พี่คิว จัดการด่วนนนนนน
-
+1 ก่อน ไปอ่าน 555
อ่านแล้วกลับมาเม้นท์ต่อ
:เฮ้อ:ทำไมมันวาบหวาน เร่าร้อน อ่อนโยน หฤหรรค์ อะไรเยี่ยงนี้ หุๆๆ
:pig4: กับขอ :กอด1: คืน 20 ที ละกันนะ
-
:haun4: :haun4:
แหม....หื่นพอกัน...ฮ่าๆๆ
-
:jul1: ขอลาตายดีกว่าพาทนี้
น้องเลิฟเปลี่ยนไป อิพี่เซฟมันให้น้อง
กินอะไรว่ะคร่ะ ทำไมน้องดูร้อนแรงอย่างนี้
-
ไอ้พี่เซฟ แผนสูง กรี๊ด!!! น้องเลิฟกลายเป็นแมวป่าไปเสียแล้ว
พี่คิวค่ะ รวบหัวรวบหางสุดที่รักเลยค่ะ
น้องเลิฟจะได้อยู่กับพี่เซฟอีก คนอ่านชอบค่ะ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
เลิฟยั่วเก่งขนาดนี้
พี่เซฟจะไปไหนรอด ^^
-
พี่เซฟช่างหน้าสงสารที่ซู๊ดดดดดดด
๕๕๕ พี่คิวรีบจัดการน้องโรสด่วนเลยนะ
คนอ่านจะได้อ่านฉากสวีทพี่เซฟกับน้องเลิฟอีก
เป็นกำลังใจให้นะคะ รอตอนต่อไปคะ
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ชอบคับ
-
พี่แชมป์ก็วางแผนให้พี่คิวจัดการซะเลยสิ เก่งอยู่แระนิ
แต่ไมเวลาเป็นเรื่องตัวเองกะเลิฟมันเช่อจังปะ :laugh: :laugh: ยังเคืองๆ อยู่ o18
-
น้องเลิฟเปลี่ยนไป :haun4: :haun4:
-
น้องเลิฟตอนนี้กลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทไปซะแล้ว :m20:
-
หวาน+ร้อนแรง อิจฉาจริ๊งงงงง :m1:
-
มาแล้ววววววววววววววววววววว
-
น้องเลิฟแอบแรงงงงงงงงงงง
5555
ไปหัดยั่วมาจากไหนกันเนี่ย
-
สวัสดีค่ะ !!!
วันนี้พักเรื่องร้อนๆ ของคู่น้องเลิฟกับพี่เซฟกันก่อนนะคะ
หลายคนสงสารพี่แชมป์ รีเควสคู่พี่แชมป์ Mercy จัดให้ค่ะ...
ไอ้น้องเซย์นี่แหละค่ะ...ตอนแรกกะว่าจะยังไม่เขียนตอนพิเศษของคู่นี้นะคะ
แค่คิดๆ เอาไว้ แต่ว่า เกิดฟิตนิดหน่อย...เลยแอบมาเกริ่นคู่นี้เค้าไว้ซักนิด...
แต่จะบอกว่า...สำหรับคู่นี้ เราจะไม่เขียนยาวๆ ต่อกันหลายตอนนะคะ
คือ..อาจจะมาบ้าง แล้วก็สลับไป คู่หลัก...เป็นพักๆ ไป นานๆ อาจจะมาที
ขยันมากๆ ก็มาถี่นะคะ ฮ่าๆๆๆ ฝากคู่นี้ไว้ในอ้อมใจแม่ยกทั้งหลายด้วยนะคะ:laugh:
แต่ดูท่าทาง...เค้าจะรักกันยากนะคะคู่นี้...
ส่วนคู่หลัก...กำลังปั่นๆ อยู่ค่ะ รอก่อนนะ :กอด1:
ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจ และคนอ่านทุกคนนะคะ :กอด1:
(น้องต่ายจ๋า พี่ดีใจที่สุดที่ตอนที่แล้วไม่มีคำผิด ตอนนี้อาจจะเพียบก็ได้ ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณค่า)
++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ : เซย์ & แชมป์ 1 คนน่ารักมักใจร้าย
อกหัก...เบื่อ...เซ็ง...
เซย์เองนะฮะ...ว่าที่ศิลปินสุดหล่อ...แต่ตอนนี้เซย์...’อกหัก’
เซย์หลงรักผู้ชายคนหนึ่งทันทีเมื่อแรกเจอ...จะว่าพรหมลิขิตบันดาลชักพา หรืออะไรก็ไม่รู้ทำให้เซย์ได้เจอกับผู้ชายน่ารักคนหนึ่งชื่อ ‘เลิฟ’ เซย์ชอบรอยยิ้มหวานๆ ที่ดูจริงใจ เวลายิ้มตายิบหยี ลักยิ้มน้อยๆ บนแก้มบุ๋มยิ่งทำให้เค้าดูน่ามองแบบไม่สามารถละสายตาไปได้
ยิ่งพอเขาพูดน้ำเสียงอ่อนโยน ฟังแล้วอบอุ่น มันยิ่งทำให้สิ่งรอบตัวดูสดใสขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ฮะ...พอเซย์รู้ว่าผู้ชายคนนี้จะมาเป็นครูสอนร้องเพลงให้...เซย์แทบลิงโลดเลยครับ ใจเต้นแรง ตื่นเต้นแบบไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน...สรุปกับตัวเองได้ว่า ‘เซย์ตกหลุมรัก’ ครูสอนร้องเพลงของตัวเอง
เซย์ไม่แคร์หรอกครับ ว่าเค้าจะเป็นเพศไหน...เซย์อาจจะดูเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่เซย์ก็เป็นคนจริงจังนะฮะ...เซย์พอจะดูออกว่าพี่เลิฟของเซย์มีแฟนแล้ว...แหม!!! ตาไม่ได้บอดนะฮะ แค่เซย์แสดงออกว่าสนใจพี่เลิฟ ผู้ชายคนที่นั่งข้างๆ พี่เค้าก็มีปฏิกริยาทันที มองเซย์เหมือนจะลุกขึ้นมากระทืบ พยายามทำตัวแสดงความเป็นเจ้าของสุดฤทธิ์...บอกตามตรง เห็นแล้วหมั่นไส้...แล้วบอกได้คำเดียวว่า..แบบนี้เด็กๆ เซย์ไม่สนใจหรอกครับ ว่าพี่เลิฟของเซย์จะเป็นแฟนกับใคร เพราะว่าถ้าเซย์อยากได้อะไรก็ตามเซย์ไม่เคยพลาด!!!
เซย์ก็เริ่มทำทุกวิถีทางที่จะแสดงออกให้พี่เลิฟได้รู้ว่าเซย์จีบพี่เค้า...แต่เห็นน่ารักๆ แบบนี้ ‘ดุโคตร’ นะครับ เซย์โดนพี่เค้าดุตั้งหลายครั้ง...เกือบจะเลิกสอนเซย์ด้วย เฮ้ออ...คนน่ารักมักใจร้ายจริงๆ ครับ
แต่เซย์ก็ไม่ย่อท้อ พยายามจีบไปเรื่อยๆ หยอดกันวันละนิดละหน่อย...แต่ก็ยากครับ พี่เลิฟไม่สนใจเลยอ่ะฮะ...แถมไอ้คุณแฟนของพี่เขานี่ดิ ตามติดตลอดอ่ะ มีอยู่วันหนึ่งเซย์หมั่นไส้ เห็นเขากำลังเดินเข้ามา เซย์เลยแกล้งไปโอบพี่เลิฟจากด้านหลัง...เกือนโดนต่อยฮะ!!!! แต่ท่าทางกลับไปเค้าสองคนอาจจะทะเลาะกัน แอบสะใจครับ!!! เลิกกันได้ยิ่งดี เซย์จะได้เป็นคนเข้าไปดามหัวใจให้พี่เลิฟสุดที่รักของเซย์...
สุดท้าย...เค้าไม่ทะเลาะกัน ไม่เลิกกัน แถมไอ้พี่เซฟแฟนพี่เค้ามันก็มาประกาศปาวๆ ว่าพี่เลิฟเป็นเมียมัน...อยากจะตะโกนให้คอแตกตายไปเลย...แม่ง!!!! ข่มขืนพี่เลิฟรึเปล่าวะ เลวมากกกกก มาทำให้พี่เลิฟของเซย์มีรอยราคี โมโหครับ นี่ถ้าเป็นเด็กๆ กว่านี้ จะลงไปนอนกับพื้นแล้วดิ้นๆๆๆๆ ซะให้รู้แล้วรู้รอด...
เซย์พยายามชวนพี่เลิฟไปกินข้าวด้วยหลายครั้งมาก แต่พี่เค้าก็ปฏิเสธตลอด แต่เซย์ก็ชวนตลอดนะฮะ จนในที่สุด...ความพยายามอยู่ที่ไหน...หัวใจพี่เลิฟก็อยู่ที่นั่น (อย่าเพิ่งอ้วกฮะ คนมีความรักก็น้ำเน่างี้กันทุกคนนั่นแหละ)
พี่เลิฟตกลงไปกินข้าวกับเซย์ แต่...ดันต้องพ่วงไอ้พี่เซฟไปด้วยนี่ดิ...หมดอารมณ์ พี่เลิฟดันยื่นคำขาดว่า ถ้าพี่เซฟไม่ไปด้วย เค้าก็จะไม่ไป...ก็ได้ ก็ได้ ก็ได้ เพื่อพี่เลิฟ เซย์ทำได้ทุกอย่างครับ...
กินข้าวไป ดูหน้าคนน่ารักไป เจริญอาหารสุดๆ นี่ถ้าไม่มีมารความสุขมานั่งร่วมโต๊ะด้วย เซย์คงขึ้นสวรรค์แน่นอนฮะ...
แต่พอกินข้าวกันเสร็จแล้วเนี่ย มันเหมือนตกนรกครับ...พี่เลิฟเดินมาส่งที่รถ เซย์ตัดสินใจพูดกับพี่เค้าแบบจริงจัง ว่าเซย์ชอบพี่เค้ามากแค่ไหน ยอมคบกับเซย์ไม่ได้เหรอ เซย์มันสู้ไอ้พี่เซฟหน้าเห่ยจอมโหดนั่นไม่ได้ตรงไหน…แต่ผลสุดท้าย ความรักก็คงจะชนะทุกอย่าง เค้าสองคนรักกัน บอกให้เซย์ตัดใจ เค้าไม่มีทางจะรักใครได้อีกแล้ว...เฮ้ออออ ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงฮะ...
อกหัก อยากร้องไห้ หงุดหงิด แล้วก็โมโห ที่ตัวเองไม่ได้ถูกเลือก...จะให้เซย์มาตัดใจปุบปับคงทำไม่ได้ครับ...ไม่รู้สิ...ในชีวิตเซย์ ตั้งแต่เกิดมา เซย์ไม่เคยผิดหวัง อย่างที่บอกครับ อะไรที่อยากได้ เซย์ต้องได้...เซย์ว่าเซย์จะเฟดตัวเองจากการรุกพี่เลิฟก่อน แต่เซย์คงจะไม่ตัดใจ เซย์จะรอ รอพี่เลิฟหันมามองที่เซย์บ้าง...
อ่อ...มีเรื่องให้หงุดหงิดใจ เพิ่มขึ้นมาอีกเรื่องฮะ...ก็ตอนที่ระหว่างกินข้าวกับพี่เลิฟอยู่ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาทักพี่เลิฟ...ท่าทางจะเป็นเพื่อนกัน แต่...เซย์ไม่ชอบขี้หน้าเลยฮะ...ดูขี้เก๊กๆ แถมยังพูดจาเหมือนเค้ารู้จักเซย์ เคยได้ยินเรื่องของเซย์อะไรประมาณนี้ แถมยังมาบอกว่า เซย์กับเค้าจะต้องเจอกันอีก...โหยยย ไอ้บ้า!!!! อยากเจอแกตายห่าแหละ...เซย์ว่ามันคงพูดไปงั้นๆ แต่ก็แอบหงุดหงิดไม่ได้ที่มันดันเอามือมาขยี้หัวเซย์ ทำเหมือนเซย์เป็นเด็กเล็กๆ เชอะ กูโตแล้วนะเว้ย อ่อนกว่ามึงซักกี่ปีกันเชียว ชาตินี้ขออย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยเถ๊อะ!!!
แต่.....
คำภาวนาของเซย์คงจะไม่เป็นจริง....
เพราะเซย์ได้เจอมันอีก...ไอ้พี่ขี้เก๊กที่ชื่อแชมป์!!!!
เช้าวันจันทร์พี่คิวให้พี่จี๊ดคนดูแลศิลปินโทรนัดให้เซย์เข้าไปหาพี่เค้าตอนสิบเอ็ดโมง บอกว่าจะให้เข้าไปคุยกับคนแต่งเพลง...เซย์ก็ดีใจดี๊ด๊ามากครับ กำลังจะมีเพลงเป็นของตัวเองแล้ว ดีใจจัง...รีบไปก่อนสิบเอ็ดโมงอีกครับ นั่งรออยู่ในห้องประชุมไม่นาน พี่คิวก็เข้ามานั่งคุยด้วย
“คนแต่งเพลงคนนี้เนี่ยยังวัยรุ่นอยู่นะ แต่ผลงานดีมาก เขาแต่งเพลงให้ค่ายเรามาสองปีแล้ว เพลงหลายเพลงที่ติดชาร์ตอันดับหนึ่งน่ะเพลงที่เค้าแต่งทั้งนั้น”
“โหหหห!!! จริงเหรอฮะพี่คิว ดีจังเลยครับ ยังวัยรุ่นอยู่แต่ทำผลงานดีๆ ออกมาได้แล้ว เจ๋งจังเลยนะฮะ ว่าแต่พี่เค้าเรียนจบแล้วเหรอครับ”
“ยัง...อยู่ปีสองเอง เรียนคณะเดียวกับครูสอนร้องเพลงเรานั่นแหละ แต่ว่าเรียนดนตรีเชิงพาณิชย์ เอกคอมโพสน่ะ แต่เล่นเบสเก่งมากนะ พี่กะว่าอัลบั้มของเซย์พี่จะให้เค้ามาอัดเบสให้เราด้วย” เก่งจังเลย!!! เซย์ชอบทำงานกับคนเก่งๆ ครับ เซย์เองก็จะได้พัฒนาตัวเองด้วย เพิ่งเรียนอยู่ปีสองแต่เป็นนักแต่งเพลงแล้ว เยี่ยมไปเลย ชื่นชมคนเก่งครับ
“พี่เค้าชื่ออะไรเหรอฮะ” อยากรู้จักชื่อครับ คนเก่งๆ แบบนี้จะชื่ออะไรน้า ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกับพี่เลิฟด้วยรึเปล่า คนคณะนี้เค้าเก่งๆ กันทุกคนเลยเนอะ เซย์เองก็อยากเข้าคณะนี้เหมือนกันครับ คงต้องให้พี่ๆ เค้าติวให้เป็นพิเศษซะแล้ว
“ชื่อ...อ้าวนั่นไงมาพอดีเลย...แชมป์...ศิลปินของแชมป์มานั่งตื่นเต้นรอคนแต่งเพลงอยู่ตั้งแต่ไก่โห่เลยเนี่ย...นี่ไง ไอ้เจ้าเซย์ที่เคยเล่าให้ฟัง...เซย์ นี่พี่แชมป์ พี่แชมป์จะมาเป็นคนแต่งเพลงให้กับอัลบั้มของเซย์ แล้วก็จะเป็น Co-Producer ให้ด้วย”
“.................................................” อึ้ง....พูดอะไรไม่ออก สมองประมวลผลไม่ได้ นี่อะไร ไอ้บ้านี่มันอะไร...มันกลายมาเป็นนักแต่งเพลงของเซย์ได้ยังไง ม๊ายยยยยยยยยยยยยย!!!!!!
“อ้าว...ทำไมนิ่งไปเลยล่ะครับ เจอกันวันก่อน ยังพูดแจ้วๆ อยู่เลย...แล้วทำหน้าตาตกใจทำไมครับ ก็พี่บอกแล้วว่าเราต้องได้เจอกันอีกไงครับ...ยินดีที่รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับน้องเซย์” ไอ้...ไอ้...ไอ้...โว้ยยยยยยยยยยย มันทำหน้ากวนตีนใส่อะ
“เคยเจอกันมาแล้วเหรอ...อืม...ดีเลย งั้นสองคนก็นั่งคุยกันไปเลยนะ เซย์พี่เค้าถามอะไรก็ตอบ ชอบเพลงแนวไหน ฟังอะไรมาบ้าง ถนัดร้องอะไร เสียงคีย์ไหนก็บอกพี่เค้านะ รวมถึงประวัติส่วนตัวก็ต้องเล่าให้พี่เค้าฟัง เรื่องรัก เรื่องอกหักถ้ามีก็เล่าๆ ออกมา พี่เค้าจะได้เก็บข้อมูลไปแต่งเพลงที่เหมาะกับตัวเรามาให้...พี่ต้องไปประชุมแล้ว...พี่ไปก่อนนะแชมป์ ฝากด้วยนะ คนนี้ตัวเก็ง กะว่าจะให้เสร็จภายในปีนี้”
“ได้ครับพี่คิว ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว...ถ้าน้องเค้าไม่...ดื้อ” ไอ้บ้า ใครดื้อวะ!!! แม่งไม่พูดเปล่า ยังหันมาทำหน้าทำตากวนตีนใส่ผมอีก...แล้วพี่คิวจะมาทิ้งผมให้อยู่กับไอ้นี่สองคนได้ยังไงอะ....โหยยยใจร้ายยยยยยอะ
“นี่สรุปว่าเป็นใบ้ไปแล้วเหรอเราน่ะ” พอพี่คิวออกไป ไอ้พี่บ้านี่มันก็หันมากวนผมทางคำพูดทันที
“ผมจะบอกพี่คิวให้เปลี่ยนนักแต่งเพลง” ไม่มีทางที่จะทำงานกับไอ้บ้านี่ได้แน่นอนครับ ทุกคนเห็นไหมครับ ว่ามันกวนตีนผมแค่ไหน
“อายุเท่าไหร่แล้วเราน่ะ...โตแล้วไม่ใช่เหรอ ยังเอาแต่ใจเหมือนเด็กๆ อีก อยากจะขอเปลี่ยนก็เชิญนะ พี่ยังไงก็ได้...แต่จำไว้อย่าง คนที่เค้าเป็นศิลปินตัวจริงน่ะ เค้าไม่เรื่องมากกันหรอก...เอางี้แล้วกัน พี่จะลงไปกินกาแฟข้างล่าง...เราก็นั่งสงบสติอารมณ์ ทบทวนตัวเองดูก่อนนะว่าจะเอายังไง แล้วค่อยลงไปบอกพี่แล้วกัน” พูดจบ มันก็เดินออกไปเลยครับ...แม่ง!!! มันด่าเซย์ทางอ้อมใช่ไหมเนี่ย หาว่าเซย์เรื่องมาก...
ทีนี้จะเอายังไงดีวะกรู...ถ้างอแง จะเปลี่ยนนักแต่งเพลง ไอ้พี่ขี้เก๊กมันต้องหาว่าเราอ่อน แน่เลย...ก็ได้วะ แม่งเพื่อความเป็นมืออาชีพ ทนๆ กับมันไปก่อนแล้วกัน แล้วค่อยหาทางเอาคืนทีหลัง...
เฮ้ออ!!! ลำบากต้องลงไปตามอีก...จะคอยดูซิว่าจะเก่งจริงอย่างที่พี่คิวโฆษณาไว้รึเปล่า
มาหาว่าเราดื้อ...งั้นก็เตรียมตัวเตรียมใจเจอกับ เซย์ เวอร์ชั่น ‘ซูเปอร์ดื้อ’ ได้เลย!!!
-
เอร๊ย ระวังนะเซย์
ดื้อมากๆเด๋วเจอแชมป์ปราบเด็กดื้อขึ้นมานะ
ระวังจะดื้อไม่ออกนะ ฮิฮิ
-
ไอ้น้องเซย์ ดื้อมากๆ..จิโดนเฮียเเชมป์จัดการเน้อ
ปล เป็นกำลังใจให้พี่Mercyนะคะ..มาต่อดึกตลอด พักผ่อนเยอะๆ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คิดถึงๆ :bye2:
-
คู่โน้นก้อแรงงง เกิน :m25:
คู่กัด คู่ป่วน น่าสนุก
อยากอ่านต่อ :serius2:
+1
-
เซย์ ดื้ออ่ะ
แชมป์จัดการด่วนๆ
-
เอาเลยยย ... ตบจูบ :oo1:
-
ดีแล้ว ทั้งอิพี่แชมป์ทั้งอิน้องเซย์มันขี้ตื๊อกันทั้งคู่ ให้มันรักกันเองไปแหละ เวิร์คมอร์ค่ะ
(ทำหน้าที่ก่อน "ดุโครต" ต้องเป็น "ดุโคตร" มั้งคะคุณMercy จุ๊บๆๆๆๆ)
-
ฮ่าฮ่า...น้องเซย์รุ่นซุปเปอร์ดื้อ เดี๋ยวได้เจอซุปเปอร์แชมป์บ้างเหอะ... :laugh:
-
ดื้อ...แต่น่ารักมากแบบเซย์มันต้องกระแทกใจพี่แชมป์เข้าสักวันเหอะน่า :-[ อีกอย่างหัวอกเดียวกันด้วย...อกหักจากเลิฟคนเดียวกัน :m20:
-
น้องเซย์เวอร์ชั่นซุปเปอร์ดีื้อคงทำเอาแชมป์ป่วนน่าดู :laugh:
-
ว้าวววววววววว
-
พยายามทำตัวแสดงความเป็นเจ้าของสุดฤทธิ์...บอกตามตรง เห็นแล้วหมันไส้
พี่เลิฟไม่สนใจเลยอะฮะ...แถมไอ้คุณแฟนของพี่เขานี่ดิ ตามติดตลอดอะ มีอยู่วันหนึ่งเซย์หมันไส้
=> +ไม้เอกหมดครับผม
จนในที่สุด...ความพยายามอยู่ที่ไหน...หัวใจพี่เลิฟก็อยู่ที่นั้น (อย่าเพิ่งอวกฮะ คนมีความรักก็น้ำเน่างี้กันทุกคนนั่นแหละ)
=> นั่น
“คนแต่งเพลงคนนี้เนี่ยยังวัยรุ่นอยู่นะ แต่ผลงานดีมาก เขาแต่งเพลงให้ค่ายเรามาสองปีแล้ว เพลงหลายเพลงที่ติดชาจอันดับหนึ่งน่ะเพลงที่เค้าแต่งทั้งนั้น”
=> ชาร์ต ค่ะ
ถนัดร้องอะไร เสียคีย์ไหนก็บอกพี่เค้านะ
----------------------------------------------
เซย์...เด็กจริงๆ มีทิ้งท้ายอีก
มาหาว่าเราดื้อ...งั้นก็เตรียมตัวเตรียมใจเจอกับ เซย์ เวอร์ชั่น ‘ซูเปอร์ดื้อ’ ได้เลย!!!
ซะงั้น....เฮ้อ~
แชมป์ สู้ๆ อยากเห็นเซย์เวอร์ชั่นแมวขี้อ้อน ฮุๆ
-
อีป้าแก่ๆ ว่ามันดื้อจริงๆเลยคะ ไอ้เด็กคนนี้ :laugh:
แต่ก็น่ารักน่าสนใจดี นะเนี่ย +1 ให้ค่ะ
-
คู่นี้ท่าทางน่ารักมากแน่ๆ :impress2:
ติดตามค่า
-
T0T พี่เซฟอ่า....................
เค้าจะเอาพี่เซฟ
โฮะจะเอาพี่เซฟ
เอาพี่เซฟคืนมานร๊า
โฮ
-
น้องเซฟตลกดีึค่ะ ฮ่าๆๆนิสัยแบบเด็กๆเลย
น่ารักจริงๆๆๆ สงสัยงานนี้ต้องให้น้องแชมป์
มาปราบเด็กแล้วล่ะมั้ง หุหุหุ
-
super + ให้น้องเซย์ superดื้อ 5555
+
+
ช๊อบ..ชอบ..เดะๆน่ารักๆ..พูด..ฮะ..ฮะ..เนี่ย
-
เด็กดื้อน่ารักออก หึหึ พี่แชมป์เค้าคงอยากปราบนะเซย์ :-[
-
ยิ่งดื้อจะยิ่งโดนนะน้องเซย์ โหะๆ
-
ดื้อ ๆ แบบเนี้ยมันน่า :oo1: นัก
เชียร์แชมป์สุดใจ สู้ ๆ เอาเด็กดื้อให้อยู่หมัด
-
น้องเซย์ระวังนะ '
ดื้อมาก ๆ นะวังโดนน .. กด . :oo1: :oo1: :z1:
-
ยังมีเวอร์ชั่นซุปเปอร์ดื้ออีกเหรอ
:z3:
-
ดื้อนี่มันมีกี่เวอร์ชั่นเนี่ย น้องเซย์ดื้อมาก ๆ ระวังเจอคนแต่งเพลงปราบเอาเน้อ หุหุหุ
-
ขอเข้ามาอ่านด้วยคน(แบบว่าพึ่งตามอ่านทัน)
อยากบอกว่าตอนล่าสุดของ...น้องเลิฟ-พี่เซฟ
น้องเลิฟน่ารักน่าเลิฟสมชื่อ
ถ้าเราเป็นพี่เซฟคงหวงอย่างแรงเหมือนกัน
-
่ฮ่าๆๆๆๆๆๆ...........เสร็จแน่
-
ตอนเซย์กะแชมป์ น่ารักอ่ะ แอบชอบคู่นี้ ๕๕๕๕๕๕
เป็นใครมีแฟนน่ารักๆ ตัวขาวๆ ปากแดงๆ ตากลมๆ แก้มป่องๆ เอ๋อๆ โก๊ะๆ เง๊อะๆ ง๊ะๆ แถมขี้อ้อน ชอบมาแง๊วๆ อยู่ใกล้ๆ ถ้าไม่หลงจนหัวปักหัวปำ อยากจับมา กก กอด อยู่ตลอดเวลา ผมให้เหยียบเลย...
เห็นด้วยกะพี่เซฟทุกประการเจ้าค่ะ
:pig4: :pig4:
-
น้องเซย์เอาแต่ใจจริงจริ๊ง อย่างงี้ต้องโดนปราบพยศ
ส่วนพี่เซฟอ่ะ เชื่อก็ได้ ว่าไม่หื่น(น้อย)
-
ชีก้แรง ง งง!!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คู่เซย์แชมป์ ท่าจะน่ารักแฮะ
แชมป์จ๋า เจอเซย์ซุปเปอร์ดื้อ ระวังเหอะ
จะโดนกระแทกหัวใจ อิอิ
-
ดื้อมาก
เด๋วสุดท้ายก้ยอมเค้าเองอะนะ
เซย์
ระวังไว้
-
จะคอยดูนะเซย์ ว่าจะดื้อไปได้ซักกี่น้ำ
^^
-
:laugh: :laugh: o18
-
มีแชมป์กะเซย์ แล้วก็โรสกะคิวให้ลุ้นต่อ
-
ว้าว ดีใจจังได้อ่านเรื่องคู่นี้ต่อ
ชอบจังเด็กดื้อเนี่ย 555
-
พี่เมอร์ซี่มาแล้ว เซย์กลายเปนเคะไปแล้ว
เหอะ ๆ
-
มาแล้วจ้า...
ตอนนี้ยังคงเป็นพิเศษ เซย์ แชมป์อยู่นะคะ...
กะว่าจะเขียนคู่นี้ประมาณ สามตอนนะคะ...
ตอนนี้เป็นตอนพี่แชมป์ค่ะ หลายคนเชียร์ให้พี่แชมป์ปราบเด็กดื้อให้ได้...
มาคอยลุ้นกันแล้วกันนะคะว่า พี่แชมป์จะปราบน้องเซย์ หรือจะโดนน้องเซย์ปราบกันแน่...
ปล. ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ นะคะ ที่เข้ามาอ่าน มาเม้นท์ให้ ขอบคุณทุกกำลังใจ และแรงสนับสนุนค่ะ :กอด1:
ปปล. วันนี้ศูนย์สิริกิติ์ มีเซลอีกแล้วอ่ะ ชะแว๊ปไปดูซักนิดดีกว่าเนอะ ฮ่าๆๆ
++++++++++++++++++++++++++++++
K2KARN : น้องมันดื้อแบบไม่กลัวใครอยู่แล้วค่ะ...ไม่รู้ว่าใครจะปราบใครกันล่ะทีนี้ แชมป์มันคงปวดหัวตายแน่
vvivy : อย่าว่าแต่พี่มาดึกตลอดเลย หนูก็มาดึกตลอดเมือนกันเลยนะเนี่ย...ว่างๆ ก็นอนๆ บ้างเน้อ :กอด1:...ช่วงนี้มีของเซลล์อีกแล้ว ฮือๆๆๆ :monkeysad: หมดตัวไปรอบนึงแล้วอะ
Little Devil : ฮ่าๆ คู่นี้เค้าก็กำลังจะแรงแล้วค่ะ :laugh:
Otaku : แชมป์มันอาจเตะก้านคอได้ ถ้าดื้อมากๆ ฮ่าๆๆๆ
สมุนไพร : ตบจูบเลยเหรอคะ ฮ่าๆๆๆ ก็ดีเหมือนกันนะ
anajulia : อืม จริงๆ เนอะ เพิ่งมาสังเกตว่า ไอ้คู่นี้มันขี้ตื๊อด้วยกันทั้งคู่ ฮ่าๆๆ คุณนุ่นหนีไปตจว.เค้าคิดถึงตัวป่วนอะ รีบมาต่อเน้อ
bbyuqin : นั่งสิเนอะ พี่แชมป์ ชื่อมันก็บอกอยู่แล้วว่า 'แชมป์' ชนะชัวร์...
Phelyra : คุณ Phelyra แอบเห็นความน่ารักของน้องเซย์มันแล้วเหรอคะ ไม่รู้เมือ่ไหร่พี่แชมป์จะเห็นบ้างเนอะ
n2 : พี่แชมป์แกก็มีของนะเออ ดื้อมาก็อาจจะดื้อตอบก็ได้นะ ฮ่าๆๆ
*-*คาเมะ*-* : :laugh:
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง เหมือนเดิมจะน้องต่าย :กอด1: :L2:...เค้าว่าคนดื้อๆ น่ะ จริงๆ แล้วขี้อ้อนสุดๆ นะเออ...
PEENAT1972 : ดื้อจริงอะไรจริงค่ะคุณป้า เป็นกำลังใจให้พี่แชมป์มันหน่อยแล้วกันค่ะ :กอด1:
♥a2k♥ : จ้า ขอบคุณที่ติดตามจ้า ขอพักคู่พี่เซฟแป๊บนะ มาดูคู่นี้กันหน่อยนึง
mahotsukai : โฮะอ่ะ...ปล่อยพี่เซฟแกไปหวีตกะน้องเลิฟหน่อยนะ เดี๋ยวเอากลับมาคืนจ้า
EunJin : เด็กมันโดนตามใจมาตลอดค่ะ ใครจะปราบใครก็ไม่รู้เนอะ
jjuboy : คุณจูนชอบกินเด็กนั่นเอง กร๊ากกกกกกกก
BeeRY : ชอบเด็กดื้อเหรอคะ ไม่รู้ว่าพี่แชมป์มันจะชอบเปล่าน่ะดิ
JJHJJH : ฮ่าๆๆ มีแต่คนขู่น้องเซย์นะเนี่ย สงสัยจะโดน...จริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
ChiOln : :oo1:เป็นวิธีปราบเด็กดื้อที่ :z1:จริงๆ นะเนี่ย ฮ่าๆๆ
peppier : นี่ก็อีกคน วิธีปราบเด็กดื้อ :z1:
krappom : ฮ่าๆๆๆ ยังมีดื้อกว่านี้อีกไหมต้องลองดูค่ะ
numtan : กี่เวอร์ชั่นไม่รู้อะค่ะ แต่น้องเซย์ มันดื้อได้แบบเรื่อยๆ เลยนะคะ ฮ่าๆๆ
EunSung87 : ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาแวะติดตามอ่านนะคะ ยินดีต้อนรับค่าาาาา
tutu : ใครเสร็จใครเอ่ย?
Akamei : พี่เซฟมันขี้หลงแฟนเนอะ
Vesi : ปล่อยพี่เซฟแกหื่นๆ บ้างเหอะ แกสงบเสงี่ยมมานานและ...ว่าแต่เด็กคนนี้หายตัวไปนานนะเนี่ย ไปตจว.อีกรึคะ
i love u {knt} : ฮ่าๆๆ ชีไหนคะ ที่แรงเนี่ย
mascot : ขอบคุณเช่นกันจ้าาาา
jaaeyboy : กระแทกหัวใจไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวให้พี่แชมป์แกกระแทกกลับ ฮ่าๆๆๆ
Yunatsu : ระวังตัวนะน้องเซย์จ๋า มีแต่คนมาขู่หนูนะเนี่ย กร๊ากกกก
PeeYaR : บางทีพี่แชมป์แกอาจจะอยากให้ดื้อไปตลอดก็ได้นะ อิอิ
DE SaiKuNee : :laugh:
river : ลุ้นกันหลายคู่เนอะ อิอิ พี่คิวกะโรสนี่ท่าจะอีกนานนนนน นะคะ
zazoi : ชอบเด็กดื้อเหมือนกันค่ะ อยากจับมาตีๆๆๆๆ ให้หายดื้อ (ออกแนวซาดิสนะเนี่ยเรา)
appletree : อร๊ายยยย มาเรียกเขาพี่ รู้ได้ไงว่าเขาแก่ กร๊ากกกกก
+++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ : เซย์ & แชมป์ 2 จะดื้อจะซนเธอก็ทนฉันหน่อย 11/05/10
อกหัก...ครับ
ผมแชมป์นะครับ ผู้ชายที่พึ่งอกหักมาหมาดๆ ผมคงไม่ต้องเล่าอะไรมาก คุณๆ คงรู้กันอยู่แล้วว่าผมอกหักจากใคร...ยังตัดใจไม่ได้หรอกครับ ผมรักเค้ามาเกือบสองปีนะฮะ เฝ้ามอง เฝ้าคอย เฝ้าห่วงหา ดูแล พยายามเอาตัวเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เมื่อมีโอกาส...ผลสุดท้าย ไอ้รุ่นพี่ต่างคณะมาจากไหนไม่รู้ มาคาบไปซะอย่างงั้น
ของแบบนี้ ปรบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกครับ เค้ารักกันทั้งคู่ แถมเจ้าตัวยังมาเอ่ยปากพูดกับผมอย่างจริงจัง...ว่าเราคงเป็นได้แค่เพื่อนกัน และให้ผมพยายามที่จะตัดใจซะ...ก็พยายามอยู่นะครับ แต่ไม่ค่อยจะคืบหน้าเท่าไหร่...
เฮ้ออออ!!! ปวดใจ วันๆ อยู่บ้าน แต่งเพลงอกหักได้เป็นสิบๆ เพลงนะครับ กว่าจะทำใจได้ผมว่าผมคงแต่งเพลงได้เป็นพันเพลงครับ...ไม่ไหว ต้องหาอะไรทำจะได้เลิกฟุ้งซ่านบ้าง...
แล้วก็บังเอิญจริงๆ ครับ ผมได้งานเล่นดนตรีที่กระบี่ ซึ่งเป็นงานที่พี่คิวติดต่อมาผ่านทางไอ้โรสครับ...ก็ดีเหมือนกัน เปลี่ยนบรรยากาศด้วย ไปทะเล หนีร้อน แล้วก็หนีรัก...โชคชั้นที่สองของผมสำหรับการไปครั้งนี้ก็คือ...พี่คิวมีงานมาให้ผมทำอีกแล้วครับ คราวนี้บอกว่าเป็นศิลปินใหม่ วัยรุ่น ร้อง เต้น เล่นดนตรีได้ เพิ่งจะขึ้น ม.6 ชื่อเซย์ พี่คิวบอกว่า เด็กคนนี้เก่ง แล้วก็มีความสามารถมาก พี่คิวกะว่าปีนี้จะเปิดตัวให้ได้ครับ...
ผมก็ได้หน้าที่ไปเขียนเพลงให้กับอัลบั้มของน้องเซย์ พี่คิวบอกว่าเชื่อมือผม แล้วอีกอย่างสไตล์เพลงผมน่าจะเหมาะกับน้องเค้า นอกจากนี้ก็ยังให้ช่วยเป็น Co-producer และอัดไลน์เบสให้ด้วย...อืม!! งานหนักใช่เล่น แต่ก็ท้าทายดีครับ น่าสนุก...
ผมตกปากรับคำพี่คิวทันที แต่พี่คิวแกบอกว่าตอนนี้เลิฟสอนเด็กคนนี้ร้องเพลงอยู่...เฮ้อออ!!! สงสัยจะต้องทำงานร่วมกันครับ จะให้ปฏิเสธตอนนี้ก็เกรงใจพี่คิว พี่เค้าให้โอกาสผมได้แสดงฝีมือมาตลอด...ไม่เป็นไรครับ อยู่ใกล้ๆ เลิฟผมอาจจะมีภูมิต้านทานเลิฟมากขึ้นก็ได้ มั้ง!!!
เรื่องบังเอิญมักเกิดขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...ผมรีบกลับมาเล่นงานที่รับไว้นานแล้วที่กรุงเทพฯ เล่นเสร็จพวกพี่ๆ ในวงที่ไปเล่นด้วยก็ชวนไปกินเนื้อย่างเจ้าอร่อยแถวเอกมัย ผมก็ตกปากรับคำทันที เพราะสามวันที่ผ่านมาอยู่กระบี่ กินกุ้ง กินปู จนคอลเลสเตอรอลจะขึ้นสูงอยู่แล้วครับ อยากกินเนื้อสัตว์ใหญ่บ้าง
ผมเจอคนที่ผมทั้งอยากเจอและไม่อยากเจอที่สุด...คนที่ผมแอบรักมาตลอดสองปี...คนที่ผมกำลังพยายามตัดใจ...ผมเจอเลิฟ เลิฟมากับแฟนของเค้า ทักทายผมด้วยรอยยิ้ม พูดจากับผมเป็นกันเองมากขึ้น...ตอนที่ผมตามจีบเลิฟ ผมรู้ว่า เลิฟพยายามเลี่ยงผมตลอดเวลา ไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมเท่าไหร่นัก แต่ตอนนี้ ได้แค่นี้ ก็ดีแล้วล่ะ...
แล้วผมก็ดันบังเอิญได้เจอศิลปินของตัวเองอย่างบังเอิญอีกด้วยครับ...น้องเซย์...เป็นอย่างที่พี่คิวเล่านั่นแหละครับ เด็กผู้ชายตัวไม่ใหญ่ ไม่สูงนัก ติดจะบอบบางด้วยซ้ำ ตัวขาวจั๊ว ปากแดงๆ แล้วยิ่งกินของร้อน ยิ่งแดงก่ำมากขึ้น จมูกโด่งปลายเชิดรั้นนิดๆ ปากบางที่เจ่อหน่อยๆ เดาไม่ยากครับแบบนี้...ดื้อแน่นอน!!!
แล้วมันก็โคตรกวนตีนอีกด้วยครับไอ้เด็กนี่...ผมแค่เอ่ยทักมันว่า ‘นี่เหรอน้องเซย’ แค่เนี้ย มันก็ไม่พอใจผม ตวัดหน้าสาดสายตามองผมอย่างกร้าวๆ ...นี่กูไปเหยียบตีนมึงรึก็เปล่า รู้ตัวไหมเนี่ยว่าจะต้องทำงานด้วยกัน...ถึงผมจะเป็นคนใจดี แต่ถ้าเป็นงานเป็นการผมก็ค่อนข้างจะดุนะครับ ถ้ามาดื้อมากๆ นี่ผมก็ดุไม่ไว้หน้าเหมือนกัน
แล้วพอวันที่มาเจอกันจริงๆ ที่ทำงาน...มันก็แผลงฤทธิ์ทันทีครับ งอแงจะไม่ยอมทำงานกับผม เด็กมาก ผมเลยปล่อยให้น้องมันสงบสติอารมณ์อยู่คนเดียว ลงไปหากาแฟดื่มให้สบายใจดีกว่าครับ เด็กแบบนี้โดนสปอยล์มาตลอดแน่นอน เพราะฉะนั้น....อย่าไปยอมครับ
ผมนั่งกระดิกเท้าจิบคาราเมลมัคคิอาโต้ไปได้ครึ่งแก้ว ไอ้เจ้าเด็กดื้อก็เดินหน้ามุ่ย กระแทกเท้านิดๆ เข้ามายืนอยู่ตรงหน้าผม
“นี่...จะแต่งเพลงให้ไม่ใช่เหรอ จะเริ่มยังไงล่ะ จะทำไรก็รีบๆ ทำเดี๋ยวฉันมีเรียนร้องเพลงตอนบ่าย” ที่พูดฉอดๆ ๆ อยู่เนี่ย หน้ามันยังไม่เลิกงอเลยนะฮะ ยิ่งหงิกหนักเค้าไปอีกพอผมพูดตอบ
“นี่ หมายถึงใคร พี่มีชื่อ พี่ชื่อแชมป์ ไม่ได้ชื่อนี่...แล้วทำไมแทนตัวเองว่าฉัน คนที่อ่อนกว่าเค้าไม่แทนตัวเองแบบนี้กันหรอกนะ...นั่งลงสิ จะยืนค้ำหัวพี่อีกนานไหม?”
“อะ...ไอ้” โกรธจนตัวสั่นเลยแฮะ ผมไม่ได้กวนตีนน้องมันนะครับ ผมแค่อยากสั่งสอนให้เค้ามีสัมมาคารวะบ้าง
“ไอ้อะไร...นิสัยแบบนี้น่ะเหรอจะเป็นศิลปิน...อ่อนน้อมถ่อมตนน่ะ สะกดเป็นไหม...เรียนหนังสือที่ไหนน่ะเรา มีลูกมีหลานจะได้ไม่ส่งไปเรียน...เขาเคยสอนมารยาทในการเข้าสังคมบ้างไหม...ในข้อสอบ GAT PAT เค้าถามเรื่องมารยาทบ้างรึเปล่า หรือว่าไม่ได้ทำ ข้ามๆ ไป เพราะไม่มีมารยาทเลยตอบไม่ได้”
“อ๊ะ...อ๊ะ อย่าด่าออกมานะ มองดูรอบตัวซะก่อน ที่นี่มีแต่สื่อมวลชน โต๊ะนู้นน่ะ นักข่าวบันเทิงช่อง 9 โต๊ะนั้นก็กองบรรณาธิการนิตยสาร Gossip แถมสื่อฯ ที่เราไม่รู้ก็มีอีกหลายคน นี่ยังไม่ทันดัง คิดจะเป็นข่าวซะแล้วเหรอหะ!!!...เอาล่ะ..นั่งลงได้แล้ว จะได้เริ่มงานกันสักที” สุดท้ายไอ้เด็กน้อยนี่ก็ทำอะไรผมไม่ได้ ยอมกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟานุ่มตรงข้ามผม แหม!! แต่หน้ามันงี้ หงิกได้หงิกดีจริงๆ ครับ ไอ้หนูเอ๊ย เดี๋ยวก็ตีนกาถามหาก่อนวัยหรอก...
“จะทำงานกันตรงนี้หรือไง ไม่ต้องใช้เครื่องดนตรีเหรอแต่งเพลงน่ะ เก่งจริงรึเปล่าก็ไม่รู้” อ้าวไอ้นี่ ดูถูกกันเข้าไป...
“ใครกันแน่ที่เก่งไม่จริง...นี่ไงกำลังจะเริ่ม ถ้าจะให้แต่งเพลงของตัวเองน่ะไม่ต้องถ่อมาให้เด็กเมื่อวานซืนมันมาปีนเกลียวหรอก อยู่บ้านก็แต่งได้เป็นร้อยๆ เพลง...แต่นี่พี่คิวให้พี่มาแต่งเพลงให้เรา พี่ก็ต้องมานั่งคุยกับคนที่จะถ่ายทอดสิ ว่าชอบอะไรแบบไหน คุยเรื่องชีวิต เรื่องรัก เรื่องราวความประทับใจ เรื่องสุข เรื่องเศร้า คุยทุกอย่าง เล่าออกมาทุกอย่าง พี่จะได้เอาข้อมูล แง่มุมส่วนตัวของเราไปเขียนออกมาเป็นเพลงให้ร้อง...ถ่ายทอดในสิ่งที่เกิดขึ้นจริงน่ะ มันอิน และสื่อออกมาได้ถึงคนอื่นมากกว่านะ” ไอ้หนูมันสงบลงบ้างครับ คงจะพอคิดตามคำพูดผมได้บ้าง
“งั้นจะเริ่มคุยเรื่องอะไรก่อนล่ะ ผมจะได้เล่าถูก” มันยอมเปลี่ยนสรรพนามตัวเองแล้วครับ
“ความรัก” เรื่องสากลโลก แต่ไอ้หนูน้อยมันดันเบิกตากว้าง ทำท่าทางตกใจ...ตกใจเพื่อ?? เอ็งไม่เคยมีความรักหรือไงวะ
“.........................................” อ้าวเงียบเลยเว้ย
“ที่เงียบนี่เพราะคิดอยู่ว่าจะเล่าอะไร หรือว่าเพราะไม่เคยมีความรักเลยไม่มีอะไรจะเล่า” แววตาตื่นๆ นั้นหม่นลงไปทันที อ้าวนี่กูพูดอะไรผิด...อย่าเพิ่งแผลงฤทธิ์อีกนะเว้ย เหนื่อย!!!
“ผมพึ่งอกหัก” อ่อ...ที่แท้ ก็ อกหัก...โหหห แต่ว่าหน้าตาอย่างนี้ยังอกหักเลยเหรอเนี่ย...สาวไหนมันกล้าวะ ถ้าไม่ระดับพอลล่า อั้ม พัชราภา ก็แสดงว่าต้องสวยเลือกได้โคตรๆ นะ เพราะไอ้หนูมันก็หน้าตาหล่อ น่ารักซะขนาดนี้ เอ๊ะ...แต่ก็ไม่แน่ สาวๆ เขาอาจจะทนพฤติกรรมเอาแต่ใจตัวพ่อของมันไม่ได้ อืม น่าคิด
“เล่าต่อสิ...ทุกอย่างเลยได้ไหม...พี่สัญญาว่ามันจะเป็นความลับ ถือซะว่าได้ระบายออกมาก็ได้...” แววตาคนตรงข้ามมีแววลังเลชั่วครู่ ก่อนเจ้าตัวจะพยักหน้าน้อยๆ อย่างน่าเอ็นดู...อืม ก็มันน่าเอ็นดูจริงๆ นะ ถ้าไม่นับพฤติกรรมสุดเฮี้ยวของมันแล้วล่ะก็ อากัปกริยาของไอ้เด็กตรงหน้ามันดูน่ามองจริงๆ
“ผมพึ่งจะได้ตกหลุมรักคน ๆ หนึ่งเมื่อไม่ถึงเดือน...แต่ เค้ามีแฟนแล้ว ถึงแม้ผมจะพยายามยังไง เขาก็ไม่เคยหันมาสนใจผมเลย เขาสองคนรักกันมาก ในที่สุด เค้าก็มาบอกให้ผมตัดใจจากเค้าซะ...เค้าไม่มีทางทิ้งแฟนตัวเองมาชอบผมได้แน่นอน....” เรื่องราวมันดูคุ้นๆ จังเลยนะ...ชีวิตมันคล้ายๆ กับชีวิตผมจังเลยวะ
“ทั้งๆ ที่ในชีวิตของผม ผมไม่เคยผิดหวังมาก่อน...แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ ผมแพ้ ผมผิดหวัง ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่า ผมสู้แฟนเขาไม่ได้ตรงไหน แต่ที่ทำให้ผมไม่เข้าใจมากขึ้นก็คือ...ทำไมผมถึงได้หลงรักคน คนนี้แบบปุบปับ แถมพอผิดหวัง ก็แทบตาย ทุรนทุราย” ผมว่าบางทีไอ้น้องเซย์มันอาจจะไม่ได้รักคนๆ นี้จริงๆ ก็ได้ แต่ที่เสียใจแทบเป็นแทบตายแบบนี้ ก็เพราะว่ามันไม่ได้ดั่งใจมากกว่า เกิดมาไม่เคยรู้จักคำว่าผิดหวัง พอเกิดเรื่องให้ผิดหวัง ก็เลยทำให้รู้สึกเสียหน้า เสียใจ หงุดหงิด มากกว่า เด็กหนอเด็ก
“เค้าคนนั้น...เป็นผู้ชายใช่ไหม” อ้าว...เฮ้ย กู เผลอถามออกไปแบบนี้ น้องมันต่อยเอาแน่เลย มันยิ่งฤทธิ์เยอะอยู่
“..............................” ผิดคาด มันไม่ลุกขึ้นมาต่อย แต่กลับทำหน้าตกใจแบบสุดๆ หน้าเหวอๆ ซีดเผือดทันที สงสัยผมจะเดาถูกนะเนี่ย...
“เอ่อ...ขอโทษที่ถามอะไรแบบนี้” มันเงียบนานเกินไปแล้วครับ รู้ตัวว่าปากพล่อยไปหน่อย...แต่ไม่รู้สิ พอฟังเรื่องที่น้องมันเล่าถึงเค้าคนนั้นของมัน...ผมกลับรู้สึกว่าเค้าคนนั้น ‘ไม่ใช่ผู้หญิง’ ผมเองก็ชอบผู้ชายด้วยมั้งครับ มันเลยมีบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกว่าคนที่ไอ้หนูนี่มันแอบรัก เป็นผู้ชาย
“ใช่...เค้าเป็นผู้ชาย...เค้าเป็นเพื่อนคุณไง...ครูสอนร้องเพลงของผม...พี่เลิฟ” เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!! จริงอะ บังเอิญเกินไปไหม น้ำเน่าเกินไปรึเปล่า ดราม่าอะไรขนาดนี้ ผมกับไอ้หนูนี่ รักผู้ชายคนเดียวกัน....แม่ง ถึงว่าดิเรื่องราวมันถึงใกล้เคียงกันโครตๆ
“ยินดีต้อนรับ...” ไอ้หนูมันขมวดคิ้วแบบงงๆ ก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถามผมว่า ยินดีต้อนรับอะไร
“ก็ยินดีต้อนรับเข้าชมรม ‘คนแอบหลงรักเลิฟ’ แถมด้วยชมรม ‘ผิดหวังตลอดกาล’ ไง” ไอ้นี่ชอบทำตาโต เวลาตกใจครับ ตามันแป๋วกลมใสได้อีก แถมปางบางนั่นยังเหวอๆ อีกครับ ตลกดี
“นะ นี่ คุณ รัก แสดงว่า เอ่อ...คุณรักพี่เลิฟ...เพื่อนตัวเอง น่ะเหรอ” อ้าว...กลายเป็นพูดติดอ่างลิ้นพันกันไปหมดแล้วไอ้หนูเอ๊ยยยย
“อืม...แอบหลงรัก ตามจีบ มานานกว่าเราอีก เกือบสองปีนะ สุดท้ายก็เหมือนเรานั่นแหละ สองคนนั้นเค้ารักกัน เค้าผ่านอะไรด้วยกันมาหลายอย่าง...ความรักของพวกเขา เราไม่สามารถเข้าไปแทรกกลาง หรือขัดขวางอะไรได้เลย...พี่ก็ยังทำใจไม่ได้หรอกนะ แต่ก็พยายามอยู่ ได้กลับมาเป็นเพื่อนกันก็ดีมากพอแล้ว...เซย์เองก็ต้องพยายามนะ” ผมเอื้อมมือไปลูบหัวเจ้าหนูอย่างเอ็นดู มันยังไม่เลิกทำหน้าเหวอเลยครับ ฮ่าๆๆๆ น่ารักจริงเว้ย...
“ดื่มอะไรซักหน่อยไหมล่ะ เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้” เบรกอารมณ์กันซักครู่ดีกว่าครับ ตอนนี้น้องมันคง งงๆ เหวอๆ เอ๋อๆ อยู่ ดื่มอะไรเย็นๆ ชื่นใจๆ คงทำให้ร่างกายรู้สึกดีขึ้น
“ผมเอาช็อคโกแลตซิกเนเจอร์เย็นฮะ” ผมพยักหน้ารับทราบ ก่อนจะลุกขึ้นไปสั่งเครื่องดื่มให้ไอ้หนูมัน
“อ่ะ...ดื่มซะ พี่ไม่ได้เติมไซรัปมาเพิ่มนะ เอาไหม” ไอ้หนูมันส่ายหน้า ก่อนจะรับเครื่องดื่มจากมือผมไปดูดเอื๊อกๆๆ สงสัยจะคอแห้ง
“เลิกเรียกแทนตัวเองว่าผมได้ไหม ปกติแทนตัวเองกับพวกพี่คิว พี่เลิฟว่าอะไร” อยากให้สนิทกันครับ เพราะผมกับน้องมันต้องทำงานด้วยกันอีกนาน จะได้สบายๆ ไม่ต้องมานั่งเกร็งกัน
“เซย์” อืม ก็กะอยู่ ว่าต้องแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น
“งั้นต่อไปนี้ก็แทนตัวเองว่าเซย์ แล้วเรียกพี่ว่า พี่แล้วกันนะ จะได้ไม่ดูห่างเหิน....เรานี่เวลาสงบเสงี่ยมมันก็น่ารักดีนี่หว่า...ทำไมฤทธิ์เยอะจริง” นั่นครับ พูดยังไม่ทันคาดคำ มันก็หันมาค้อนผมก่อนจะเบิกตาโตแบบดุๆ ขู่อีก...อยากหยิกแก้มมันจังเลย...
เฮ้ยยย!!! กูคิดอะไรไปถึงไหนวะเนี่ย ไอ้แชมป์เอ๊ย สงสัยจะอกหักจนเพี้ยน...
เรานั่งคุยเรื่องราวต่างๆ กันอีกสักพักใหญ่ๆ ครับ ผมก็หยิบสมุดมาจดคำ หรือบางประโยคที่คิดว่าเอาไปใช้ได้ นั่งฟังเสียงเจื้อยแจ้ว ที่ท่าทางจะอารมณ์ดีขึ้น เลิกเกร็งผมแล้ว เล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ ให้ฟังอย่างไม่หยุดปากเรื่อยๆ ก็เพลินดีนะครับ...
“พี่แชมป์ เที่ยงกว่าแล้ว ไปหาอะไรกินไหม เดี๋ยวเซย์ต้องไปเรียนร้องเพลงต่อ” เจ้าหนูมันเรียกผมว่าพี่แชมป์ แล้วแทนตัวเองว่าเซย์ได้อย่างชินปากแล้วครับ...เราเหมือนจะญาติดีกันบ้างแล้ว
“อืม...วันนี้พี่ต้องขอตัวน่ะเซย์ พี่มีซ้อมตอนบ่ายโมง ถ้ากินข้าวที่นี่คงไปไม่ทัน...ไว้ครั้งหน้าพี่เลี้ยงเอง” เกือบลืมเลยครับ มีนัดซ้อมดนตรีกันที่ห้องซ้อมบ้านไอ้โรส ขืนไปสาย แม่คุณเหยียบอกผมแน่นอน ยิ่งช่วงนี้มันดูอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ครับ มันดูมีกลิ่นอายความเป็นสาวมากขึ้นขี้วีนมากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก...ไม่รู้ว่าพี่คิวไปร่ายมนตร์อะไรใส่ไว้นะครับ
“สัญญาแล้วนะ...โทษฐานที่พี่กวนตีนเซย์ตั้งแต่เราเจอกัน พี่แชมป์ต้องเลี้ยงข้าวเซย์ด้วย” เออะ..ไอ้นี่ เนียนเลยนะ ใครไปกวนตีนเอ็งวะ เอ็งนั่นแหละกวนตีนพี่ก่อน...
“อืมๆ...เออ...เอางี้ซิพรุ่งนี้ไปบ้านพี่ไหม ยังไงโปรแกรมพรุ่งนี้เซย์ต้องทำเพลงกับพี่ทั้งวันอยู่แล้ว ไปบ้านพี่ดีกว่า จะได้เปิดเพลงแนวต่างๆ ให้ฟังด้วยดีมะ แล้วเดี๋ยวพี่ทำอาหารเลี้ยงเอง..จะได้นั่งคุยกันสบายๆ ด้วย” บริสุทธิ์ใจจริงๆ นะครับที่ชวนมันไปบ้านเนี่ย...ก็แค่อยากให้มันไปฟังเพลงจากวงต่างๆ เปิดโลกทัศน์ทางด้านดนตรีให้น้องมันหน่อย เป็นการบิ้วอัพให้น้องมันได้เลือกแนวที่ตัวเองชอบจริงๆ
“ทำกับข้าวเป็นจริงอะ กินแล้วไม่น้ำลายฟูมปาก ช็อค ขาดใจตายไปก่อนนะ เซย์ยังไม่ได้ออกเทปนะพี่แชมป์” แหม!!! อยากจับมาตีปากจริงๆ ทำไมมันช่างมีวาจาเชือดเฉือน เหน็บแนมได้ตลอดเวลาวะไอ้นี่
“งั้นก็มาแล้วไม่ต้องกินข้าวดีไหม...แหม ยังไม่ทันได้กินอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจสิ รับรองนอกจากกินแล้วไม่ตาย แต่ยังติดใจอีกต่างหาก...งั้นพรุ่งนี้ให้พี่มารับที่นี่แล้วกันนะ ซักสิบโมงดีไหม” เห็นว่าช่วงเช้ามันต้องเข้ามาซ้อมเต้นก่อน
“ก็ได้ฮะ...งั้นพรุ่งนี้พี่แชมป์ขึ้นไปรอเซย์ที่ห้องซ้อมเต้นก็ได้นะ...งั้นเซย์ไปแล้วนะ ไปสายเดี๋ยวพี่เลิฟดุอะ ไปนะฮะ” อืม...วิ่งจู๊ดไปแล้ว สงสัยจะกลัวเลิฟดุจริงๆ เว้ย...
ก็ดีเหมือนกันนะ...มีไอ้ลิงนี่มาวุ่นวายๆ ด้วย ก็ทำให้ผมลืมๆ เรื่องราวต่างๆ ไปได้บ้าง...
แต่อย่าดื้อบ่อยๆ เลยนะ...
เวลามันแผลงฤทธิ์ ผมอยากจับมันมาตีก้นเหมือนเด็กๆ จังเลยครับ...เฮ้อออออ!!!!
-
ก๊ากกกกกกกก หลงเด็กมันแล้วอ่าเด่ะ
ปล. ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ วนเวียนอยู๋แถวนี้แหละ
-
น้องเซย์มันน่ารักดี
จะเป็นยังไงต่อน้า สองคนนี้
-
คริคริ อิพี่แชมป์จะจับเด็กมาตีก้น แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เผลอใจรักเด็กแล้วล่ะซี้ ชริๆ
ปล.ทำหน้าที่นิดนึง "อากัปกิริยา" ต้องเป็น ป ปลา นะคะ แล้วก็ "ติดอ่าง" พิมพ์ผิดเป็นไม้โทค่ะ
(เหมือนจะเห็นแวบๆว่ามีอีก แต่วันนี้ตาลาย แหะๆ)
ปล.อีก ตัวป่วนกับพี่ฟ้ามาเสิร์ฟแล้วนะคะคุณMercy จุ๊บๆกอดๆ
-
เรื่องนี้ได้เพิ่มอีกคู่แล้ว
คู่นี้ออกแนวคู่กัดหรือเปล่า
ปล. อยากอ่านคู่ของพี่คิวกับโรส
ด้วยนะ
-
เ็ห็นม้าา..เด็กดื้ออ่ะน่ารักจะตาย :-[
หัวอก(หัก)เดียวกัน ต้องเข้ากันได้ดีแน่เลย อิอิ
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา
-
เราหลงรัฟน้องเซย์เข้าซะแล้ว ><
-
ดูเหมือนแชมป์จะเริ่มหลงเสน่ห์น้องเซย์บ้างแล้วนะ :กอด1:
-
ใครจะมาเข้าใจกัน เท่ากับคนที่มันไม่เหลือใคร คนอกหักเหมือนกันเข้าใจกันดี :laugh:
เห็นมิพี่แชมป์ เค้าบอกแล้วว่าเซย์อ่ะน่ารัก ปลอบใจกันและกันหน่อย ๆ พูดคุยกันดี ๆ อีกนิด ห่วงใยใส่ใจกันบ้าง สนุกสนานเฮฮาไปตามเรื่อง แล้วเราสองคนก็จะรักกัน :o8:
-
งอล
พี่เซฟมะมาอะโฮ
-
เริ่มจูนกันติดแล้วดิ นี่แหละน๊า หัวอกเดียวกัน อิอิ ต่อไปจะได้ใช้หัวใจเดียวกันแทน โหะๆ
-
ของแบบนี้น่ะ ลองแล้วจะติดใจนะตาแชมป์ :m12:
เริ่มจากเป็นคนร่วมชมรม เดี๋ยวมันก็พัฒนาไปเองแหละ แล้วนายจะสนุกที่ได้กินเด็ก เอิ๊กกกกก
-
:laugh: สงสัยตาแชม จะหลังรักตาเซ
แน่นอน
-
แค่ตี???????
-
จะตีด้วยไรดีล่ะ :oo1: :-[
-
นั่นสิจะตีด้วยอะไร :jul1:
อ่านรวดเดียวจบเลย...
ก่อนต้องไปค่าย..และทำค่าย
กว่าจะได้กลับมาอ่าน...จะลงแดงตาย
-
คู่นี้น่ารักน่าลุ้นนะเนี่ยย แชมป์ เซย์ เนี่ย :)
-
บุพเพอาละวาท..นะเนี่ย!!
-
กัดกันเข้าไปจะได้ผูกพันกันมากๆจนเกิดเป็นความรักไงคะ
-
พี่เเชมป์แพ้ฤทธิ์เด็กอะดิ๊...
ปล. ช่วงนี้มีของเซลเยอะจริงๆค่ะพี่Mercy หลายวันก่อนได้รองเท้ามาสามคู่ ตอนนี้เเทบจะกินรองเท้าเเทนข้าวเเล้ว :laugh: เห็นตั้งแต่พุ่งนี้มีเซลของที่ศูนย์สิรกิตติ์ด้วยค่ะ ไม่อยากจะไปกลัวห้ามใจไม่ไหวกระเป๋าตังค์ฉีกแน่ๆเลยงานนี้ เหอๆ :serius2:
ปล2 คิดถึงนะคะๆ รักษาสุขภาพด้วยน๊า :L2:
-
คนในชมรมนี่เค้าคุยกันง่ายเนอะ ตอนที่ยังไม่ชมรมนะกัดกัน เอ้ย!!! เถียงกัน เซย์นายก็อย่าเอาแต่ใจให้มันมานักนะ พี่แชมป์เองก็อย่าไปกวนตีนน้องเหมือนกัน จะรักกันเร็วๆ คนอ่านชอบ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
คงจะคิดอะไรกับน้องเซย์ มากกว่า มั้ง พี่แชมป์ :z1:
:z2: :z2:
-
ชมรมเดียวกัน :laugh:
+1
-
ชมรมคนหลงรักเลิฟมาชอบกันเองก็ดีนะ
หึหึ โลกนี้จะได้มีแต่คนรักกัน อิอิ
โรสขี้วีนขึ้นนี่เป็นนิมิตหมายที่ดีใช่มั้ย
ฮ่าๆ พี่คิวเริ่มเผด็จศึกสำเร็จแล้วนะ ฮี่ๆ
-
ท่าทางจะหลงเด็กดื้อแบบไม่รู้ตัวนะพี่แชมป์ คึคึ รับรองชีวิตจะสดใสซาบซ่าชึ้นทีเดียว..เอิ๊กกกก
-
อร๊ายยย....พลาดเรื่องนี้...ฝากตัวเป็นเเฟนคลับด้วยคนค่ะ...พี่เลิฟน่ารัก...
แต่ว่ายังอ่านม่ะทันเลย...ถึงบทที่ 5 เอง...เค้าปัยถึงหนัยกันแล้วว๊า....
รอก่อนน่ะจะตามหั้ยทัน.....
-
:pig4: แล้วมาต่อไวไวนะ
-
แล้วมันก็โครตกวนตีนอีกด้วยครับไอ้เด็กนี่...ผมแค่เอ่ยทักมันว่า ‘นี่เหรอน้องเซย’
พอลล่า อั้ม พัชราภา ก็แสดงว่าต้องสวยเลือกได้โครตๆ นะ
“ยินดีต้อนรับ...” ไอ้หนูมันขมวดคิ้วแบบงงๆ ก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถามผมว่า ยินดีต้องรับอะไร
มันแป๋วกลมใสได้อีก แถมปางบางนั่นยังเหวอๆ อีกครับ ตลกดี
“อ่ะ...ดื่มซะ พี่ไม่ได้เติมไซรัปมาเพิ่มนะ เอาไหม” ไอ้หนูมันส่ายหน้า ก่อนจะรับเครื่องดื่มจากมือผมไปดูดเอือกๆๆ สงสัยจะคอแห้ง
-------------------------------
ติดเม้นต์ไว้ก่อน ต้องไปทำธุระแล้วค่า
-
อ๊ะ!น้องเซย์น่ารักกกๆๆๆๆ
เซย์ไม่ดื้อซะหน่อย แค่เอาแต่ใจไปนิด :laugh:
พี่แชมป์ปราบเซย์ให้ได้นะ :bye2: o13
-
ดีค่าา...เพิ่งตามอ่านค่ะ ตอนนี้เพิ่งอ่านจบตอนที่ 20 เองค่ะ ^^
น้องเลิฟน่ารักมากมาย...แต่ยอมดีกะพี่เซฟง่ายไปมั้ยลูก >< น่าจะเอาคืนให้กระอัก ฮ่าาา
สนุกมากค่าา..ชอบโรสด้วยพี่คิวด้วย อุอุ
เด๋วไปอ่านต่อก่อนนะคะ จะได้ตามทันเร็วๆ
ขอบคุณมากค่าา :กอด1:
-
ชอบคู่นี้อ่ะ :impress2:
-
เหอะๆ แชมป์กำลังจะมีคู่ แย้ว :man1:
-
ยู้ฮู!!!!
สวัสดีค่าาาา....
วันนี้มาต่อน้องเซย์กับพี่แชมป์เป็นตอนสุดท้ายให้นะคะ...
ยังไม่รู้ว่าต่อไป จะมีตอนของคู่นี้อีกไหม แต่ถ้าจบเรื่องแล้วอาจจะมีตอนพิเศษอีก
คือกำลังคิดว่า...จะเขียนคู่นี้เป็นอีกเรื่องเลยดีไหม...เพราะมันก็น่าจะมีเรื่องวุ่นๆ เกิดขึ้นกันอีก
ขอเค้าคิดก่อนนะว่าจะเอาไงดี...
หรือใครอยากได้แบบไหน...บอกมาได้นะคะ...
ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ ตอนหน้าจะเข้าสู้คู่หลักปกติแล้วนะคะ...ใครที่รอพี่เซฟกะน้องเลิฟก็อดใจอีกแป๊บนะ
ขอบคุณทุกๆ เม้นท์ ทุกๆ บวก นะคะ และขอบคุณนักอ่านทุกคนนะคะ :กอด1:
ป.ล. เมื่อวานไปศูนย์สิริกิติ์มา...คนเพียบบบบบ เหมือนทุกคนอัดอั้นการช็อปปิ่งมากๆ อะ มาถึงก็ซื้อๆๆๆๆๆ
รวมทั้งเราด้วย....เดือนนี้ยากจนของจริงเลยค่ะ :monkeysad:
(ติดเม้นท์ไว้ก่อนน้า ไว้รอรวบยอดกะตอนนี้แล้วกันนะคะ)
++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ : (3) เซย์&แชมป์ จินตนาการ...รักใหม่ (NCนิดนึง) 13/05/10
กลิ่นสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า กับขนมปังกระเทียมอบใหม่ แข่งกันหอมยั่วกระตุ้นน้ำย่อยน้อยๆ วันนี้หลังจากซ้อมเต้นเมื่อเช้าเสร็จแล้วไอ้พี่แชมป์ก็มารอรับเซย์ไปบ้านเขาครับ...
บ้านพี่แชมป์เป็นบ้านเดี่ยวที่ปลูกแยกออกมาเพื่อทำเป็นสตูดิโอ ห้องอัด แต่อยู่ภายในอาณาบริเวณของบ้านพ่อกับแม่พี่เขา พี่แชมป์เป็นลูกคนเดียว ตระกูลพี่เค้าเป็นตระกูลเก่าแก่ไฮโซ คุณตาคุณยายพี่เค้าสืบเชื้อสายมาจากตระกูลขุนนางเก่าแก่ คุณย่าพี่เขาก็เป็นคุณหญิง พ่อแม่ก็ทำธุรกิจหลายอย่าง...
เซย์ไม่ได้ไปแอบสืบเรื่องของเค้ามาหรอกนะฮะ อยากรู้ตายล่ะ...เผอิญนั่งคุยกันเรื่องของเซย์ เซย์ก็เล่าแบบกั๊กๆ ก็ไม่ได้อยากจะปิดบังอะไร แค่มันเกร็งๆ นิดหน่อย อยู่ดีๆ จะให้มาเล่าเรื่องส่วนตัวของตัวเองให้คนที่พึ่งรู้จักฟัง มันก็ยังไงๆ อยู่นะ...พี่เค้าก็คงเห็นว่าเซย์เกร็งๆ ก็เลยเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังก่อน...ก็ดีขึ้นนะฮะ ก็สนุกที่ได้ฟังเรื่องราวของพี่เขา เซย์ก็กล้าที่จะแลกเปลี่ยน แล้วเล่าเรื่องของเซย์ให้พี่เขาฟังบ้าง....
จริงๆ แล้วไอ้พี่แชมป์มันก็นิสัยดีนะ แต่ติดจะดุๆ ไปหน่อย กวนตีนไปนิด...ไม่รู้ทำไมเวลาพี่เค้าดุ เซย์ไม่กล้าเถียงเค้าต่อ ปกติเซย์นี่ตัวเถียงเลยนะฮะ เอะอะอะไรกูเถียงให้ถึงที่สุดไว้ก่อน แต่พอลองเถียงพี่เค้า โดนพี่เค้าดุกลับมา ไปไม่เป็นซะงั้น...แต่ก็ยังคงพยายามแอบดื้อต่อไปฮะ ไม่ดื้อก็ไม่ใช่เซย์ดิ จริงปะ...
“กินข้าวได้แล้วไอ้หนู” อีกและ อุตส่าห์ชมไปแป๊บๆ ไอ้พี่นี่มันบอกให้เซย์เรียกมันว่าพี่ เรียกแทนตัวเองว่าเซย์ แต่มันไม่ค่อยชอบเรียกชื่อเซย์ เรียกแต่ไอ้หนู ไอ้เด็กน้อย...ไอ้บ้า อ่อนกว่าแกกี่ปีกันเชียววะ
“เมื่อไหร่จะเลิกเรียกไอ้หนู“
“อ้าว...ก็เราน่ะมันเหมาะกับคำนี้จริงๆ นี่หว่า อ๊ะๆ อย่าเพิ่งโกรธดิ ขี้งอนจริงเว้ย...นั่งๆ กินข้าวได้แล้ว...หวังว่าคงยังไม่เบื่อสปาเก็ตตี้นะ เมื่อกลางวันพี่ต้มเส้นไว้เยอะ แล้วข้าวก็ไม่ได้หุงไว้ด้วย กินสปาเก็ตตี้ไปก่อนแล้วกัน...แต่พี่อบขนมปังกระเทียมให้เพิ่ม รีบกินเถอะ คาโบนาร่าต้องกินตอนร้อนๆ”
อืม...อร่อยจัง พี่เค้าทำกับข้าวอร่อยมากๆ ครับ มื้อกลางวันเซย์ได้กินสปาเก็ตตี้ซอสเนื้อ เข้มข้นมากๆ ขนมปังกระเทียมนี่ก็สุดยอดนะฮะ เมื่อกลางวันพี่เค้าก็อบให้กิน เซย์กินคนเดียวตั้งหกชิ้น พี่เค้าคงเห็นว่าเซย์ชอบเลยอบให้เพิ่มอีก
“พี่แชมป์ ดื่มเหล้าด้วยเหรอ” เหลือบไปเห็นขวดเหล้าที่เหลืออยู่ค่อนขวด กับขวดโซดาเปล่าอีกหลายใบ มื้อกลางวันนั่งกินกันหน้าบ้านเลยไม่ทันได้เห็นครับ
“ก็ไม่บ่อยหรอก แค่ช่วงนี้น่ะ...ทำตัวให้เหมือนคนอกหักไง...อกหัก กินเหล้าย้อมใจ”
“เซย์กินบ้างได้ไหม...นะฮะ เรา...มาเมากันไหม...ตามประสาคนอกหักจากผู้ชายคนเดียวกัน ฮ่าๆ” พูดจริงนะฮะ ไม่ได้มุข แค่อยากลอง อยากรู้ว่ากินเหล้า เมา แล้วมันจะลืมได้จริงๆ ไหม อย่างน้อย...ก็น่าจะสะใจที่ได้เมา
“ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย...”
“พูดจริง....นะกินเหอะๆๆๆๆๆ” เขย่าๆ แขนพี่แชมป์ครับเผื่อเขาจะใจอ่อน
“จะบ้าเหรอไอ้หนู...พี่คิวเอาพี่ตายดิ พาศิลปินเค้ามาเมาเหล้า...”
“พี่แชมป์ไม่พูด เซย์ไม่พูด ใครจะรู้ จริงมะ...เหอะนะเซย์อยากลองอะ นะๆๆๆๆ น้า!!!!!”
“เฮ้อ.....ไม่ก็คือไม่เซย์ อย่าดื้อ ถึงพรุ่งนี้จะได้หยุด แต่ก็ควรจะพักผ่อน ไม่ใช่เมากลับบ้าน เข้าใจไหม”
“.........................................” ดุอีกแล้ว เอะอะ ก็ดุ...ขอดีๆ ไม่ให้ งั้นก็กินมันแบบไม่ต้องขอนี่แหละ
“เฮ้ยยยยยยยยย!!!!!!! ไอ้หนูใครให้กิน...เฮ้ย..พอออออ...บอกให้พอ...ปล่อยก่อน ปล่อย...พอ!!!” ไม่สนใจฮะ เปิดขวดได้ก็ดื่มอักๆๆๆ เลย
“แค๊กๆๆ....แหวะ...แค๊กๆๆๆ” โหยยยยย ไม่เห็นอร่อยเลยอะ แหวะ สำลักด้วย...แสบคออะ
“นั่นเห็นไหม พี่บอกอะไรทำไมไม่ฟังกันบ้าง...เอานี่ดื่มน้ำตามก่อน...เซย์เอ๊ย ดื้อจังเลยเราเนี่ย”
“พี่แชมป์...เซย์มึนอ่ะ” มันมึนๆ มัวๆ เบลอๆ ยังไงบอกไม่ถูก อย่างนี้เขาเรียกว่าเมาไหมเนี่ย...
“ก็เล่นออนเดอะร็อค เพียวๆ ไปหลายอึกแบบนี้ไม่ให้มึนได้ยังไง เกิดมาเคยกินรึเปล่าก็ไม่รู้เหล้าน่ะ...เอ้า กินน้ำเข้าไปเยอะๆ ไปนั่งที่โซฟาด้านนอกไป”
“ไม่อาวววววอ่ะ...เพ่แช๊มมมมมป์ ไหนๆ เซย์ก็กินเหล้าแล้ว มากินต่อกันเหอะ น้า!!! น้า!!!” ไม่สนใจครับ เอื้อมมือไปคว้าขวดเหล้ามากอดไว้ก่อน แล้วรีบหันไปหยิบแก้วสองใบเดินเซๆ ออกไปนั่งแหมะที่โซฟาตัวยาวในห้องรับแขก
++++++++++++++++++++++++++++
ไอ้เด็กดื้อจอมยุ่งเอ๊ยยยยย!!! มันช่างสรรหาภาระมาให้ผมซะจริงๆ ครับ อยู่ดีๆ ก็มาขอกินเหล้า พอไม่ยอมให้กิน ก็คว้าไปเปิดดื่มเองอักๆๆ นี่มันคิดว่าเหล้าจะรสชาติเหมือนลิปตันไอซ์ทีหรือไง เล่นดื่มซะขนาดนี้.....
แล้วมันยังมีหน้ามาชวนผมดื่มอีก...เฮ้ออออออ!!! ตอนแรกก็ว่าจะไม่ แต่ไหนๆ ไอ้หนูมันก็มึนๆ แล้ว เอาซะหน่อยก็ดีเหมือนกัน...ผมไม่ได้เป็นคนติดเหล้าหรอกนะฮะ ก็แค่อยากดื่ม ไม่รู้สิ...อกหักเลยต้องดื่มมั้ง ดื่มแล้วก็ไม่ได้ช่วยให้ลืมหรอกนะ แต่ขณะที่เมา มันทำให้เราอยู่ในจินตนาการของตัวเองได้ดี...ผมสามารถจินตนาการได้ว่าเลิฟอยู่ใกล้ๆ จินตนาการว่าเราเป็นแฟนกัน จินตนาการว่าคนในอ้อมกอดผมเป็นเลิฟ โดยที่ผมจะลืมโลกแห่งความจริงไปเลย...ผมถึงดื่มหนัก ดื่มให้ลืมความจริงไงครับ
“นี่ ผสมโซดากับน้ำแข็งด้วย หรือจะเอาโค้ก กินเพียวๆ เดี๋ยวก็บาดคอ ตื่นมาไม่มีเสียงจะโดนครูเลิฟดุเอานะ” ผมถือเหล่ามิกเซอร์ทั้งหลายเดินตามเจ้าหนูเข้ามา ก่อนที่จะรีบบอกให้มันผสมเหล้าก่อนดื่ม เพราะไอ้เด็กนี่มันกำลังจะกรอกเหล้าเพียวๆ เข้าปากอีกรอบ
“อะเหรอออออออ!!! เค้ามีผสมกันด้วยเหรอออออ” ยานคางเชียวเสียงมันตอนนี้...ตัวแดงเป็นลูกหนูเลยเว้ย แล้วตากลมๆ ของมันก็ฉ่ำเยิ้มเชียว...อ๊ากกกก อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนี้ เหมือนกำลังโดนมึงลวนลามทางสายตาเลยอะ
“เอาอะไร โซดา หรือโค้ก….นั่งดีๆ เซย์ อย่าเลื้อยเป็นงู ถ้าจะดื่มก็นั่งดีๆ” ตอนนี้ไอ้น้องเซย์มันเลื้อยไถลตัวจากโซฟา ลงมาเกลือกกลิ้งบนพรหม พลิกตัวไปมาเอาหัวมาถูๆ กับตักผมที่นั่งอยู่บนพื้นข้างๆ โซฟารอผสมเครื่องดื่มให้ไอ้ยุ่งนี่อยู่
“โค้กอร่อยม๊ายยยยยยยย เอาแป๊บซี่ไม่ได้เหรอออออออ เอ๋!!!! ผสมชาม้านาวด้ายม๊ายยยยย” นี่มันเมาหรือเพี้ยนวะเนี่ย เหล้านะเว้ยไม่ใช่น้ำผลไม้รวมจะได้ผสมนู่นนี่นั่น...ผมเลยตัดปัญหาด้วยการผสมโค้กให้มัน
“เอานี่...จะกินก็ลุกขึ้นนั่งให้มันดีๆ เซย์ ถ้าจะนอนก็ไม่ต้องกิน” เจ้าตัวดื้อยอมไถตัวเองยันตัวขึ้นนั่งเอนๆ พิงหัวกับเบาะโซฟา หยิบแก้วเหล้าจากมือผมไปจิบๆ ผมเลยจัดการแก้วของตัวเองบ้าง
“อาหย่อยยยยเหมือนกานน้า!!!! นี่มันชาม้านาว หรือว่าไอซ์ทีกานล่าเนี่ย” ผิดทั้งคู่ เมาแล้วจำรสชาติของโค้กไม่ได้เหรอวะ แล้วไอ้ชาม้านาว กับไอซ์ทีเนี่ย มันคนละอันกันตรงไหนวะ เฮ้อออ...ตอนปกติก็ว่าคุยกับมันแล้วปวดหัวแล้วนะ พอมันเมายิ่งปวดหัวหนักกว่าอีก รีบดื่มๆ ดีกว่าเผื่อจะเมาตามๆ มันไปบ้าง
+
+
+
+
+
+
+
อืมมม!!! เมื่อแขนจังเลย....อ้าวแล้วนี่กรูขึ้นมานอนบนห้องตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย สงสัยจะเมาหนักไปหน่อย...แต่เมื่อคืนผมฝันดีมากเลยนะฮะ...ผมฝันว่า...ผมมีอะไรกับเลิฟครับ อิอิ เขินจังเลยครับ...เป็นฝันที่เหมือนจริงมากๆ ผมจำได้ว่า เลิฟน่ารักแค่ไหน แล้วยิ่งตื่นเต้นหนักเพราะผมรู้สึกว่า...เลิฟของผมยังบริสุทธิ์ เลิฟกรีดร้องลั่นตอนผมประกาศความเป็นเจ้าของ...หรือว่าไอ้พี่เซฟมันยังไม่ได้ทำอะไรเลิฟ...เฮ้อออ แต่นี่มันฝันนี่เนอะ ความจริงเค้าคง.....
มาพูดเรื่องฝันของผมกันต่อดีกว่า ในฝันเลิฟของผมนุ่มนิ่ม หอมหวานไปทั้งตัว ตัวเล็กๆ ขาวๆ ไม่ว่าจะจับจูบไปตรงไหนก็ให้ความรู้สึกดี ปากนุ่มที่ผมเฝ้าจูบสัมผัส สอดแทรกลิ้นเข้าไปควานหาน้ำหวาน ปากบางฉ่ำแดง...
เลิฟดิ้นหนีผมได้ไม่นาน เมื่อผมสอดใส่ความแข็งขึงลงไปในช่องทางคับแคบของเลิฟ และเริ่มขยับเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มจังหวะมากขึ้น เลิฟก็เลิกขัดขืนผม ตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ เสียงครางเสนาะหู แผ่วเบาแต่เซ็กซี่เป็นบ้า ยิ่งผมเร่งเร็ว เลิฟก็กอดคอผมแน่น จิกเล็บฝากรอยรักไว้เต็มแผ่นหลังและหน้าอกผม......
เอ๊ะ เล็บ...ทำไม....ผม....เจ็บจริง....
เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!
ฉิบหายแล้วกู!!!!!!!!!!!
ฉิบหายจริงๆ แล้ว
เมื่อคืนนี้......
ผมแค่ฝันใช่ไหม....
ไอ้ตัวยุ่งที่ซุกซบอยู่บนไหล่ผมตอนนี้....มัน.....มัน.....เปลือยเปล่า มีผ้าห่มนวมเนื้อนิ่มของผมเกาะสะโผกอยู่หมิ่นเหม่....เห็นภาพนี้แล้วใจยิ่งเต้นหนักไม่รู้ทำไม....ก้มลงมองหน้าอกตัวเอง รอยเล็บข่วนเป็นทางยาวหลายรอย ยิ่งย้ำเตือนความจริงที่เกิดขึ้นเมื่อคืน...
ผมไม่อยากโทษความเมา....
แต่ผมเหมือนจะเห็นเพื่อนสนิทที่ผมแอบหลงรัก...
ผมก็เลยทำอะไรตามใจตัวเอง
ผมคิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการโง่ๆ ของผม....
แต่มันเสือกกลายเป็น ‘จริง’
“อืมม์...โอก้าซัง เซย์จะนอนต่อวันนี้เซย์หยุดนะ....อ๊ะ โอ๊ย!!!” ไอ้หนูมันพลิกตัวเร็วเกินไป เลยทำให้เจ็บตรง...เอ่อ...ตรงที่โดน...เอ่อ...กระทำชำเรา....มันลืมตาแล้วครับ จ้องมองผมแบบงงๆ ก่อนที่จะเบิกตากว้างอย่างตกใจ
“เฮ้ย....ไอ้...ไอ้...ไอ้พี่แชมป์...ไอ้ทุเรศ....ไอ้บ้ากาม....ไอ้.....ไอ้เลว....ไอ้...อุ๊บส์...อืมมมมมม” ผมจูบมันเองล่ะครับ ไม่รู้ทำไมพอเห็นปากเจื้อยแจ้วที่ขยับขึ้นลงด่าผมอยู่ ก็รู้สึกอยากจูบ อาจจะอยากสั่งสอนที่มันด่าผมก็ได้นะฮะ...
“จะหยุดด่าได้ยัง...ตื่นมาก็แผลงฤทธิ์เลยนะ...เฮ้ย!!! ร้องไห้ทำไม หืมม์ร้องทำไมครับ เจ็บตรงนี้เหรอ” ไอ้ตัวเล็กมันหยุดด่าผมแล้วครับ แต่มันดันร้องไห้แทน ไม่รู้ว่าเจ็บตรงนั้นรึเปล่า ผมเลยเอื้อมมือไปรั้งให้มันมานั่งคร่อมบนตักผม มือก็เริ่มลูบๆ แถวสะโพกหยุ่น ก่อนจะถามเจ้าหนูว่าเจ็บตรงนี้รึเปล่า
“อะ...ไอ้บ้า...เอามือออกไปนะ...ไอ้ทะลึ่ง....ปล่อยเลย...บอกให้ปล่อยไง ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” ไอ้หนูพยามยามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดผม สลับกับปัดป้องมือผมที่ลูบเล่นอยู่แถวๆ บั้นท้ายกลมกลึง
“ไม่ปล่อยจะทำไมหืมม์...แล้วก็หยุดด่าพี่สักที ไม่เคยได้ยินที่ผู้ใหญ่เค้าพูดกันเหรอ...ว่า ‘เมีย’ ที่ดีเนี่ยห้ามด่า ‘ผัว’ เข้าใจไหม...อ๊ะๆ อย่านะ ถ้าด่าอีกทีพี่จะจูบอีกรอบ แล้วก็ทำแบบเมื่อคืนอีก” ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมพูดแบบนี้ออกไป แต่ก็เป็นความจริงไม่ใช่เหรอ
“ใครเป็นเมียใคร ใครเป็นผัวใครพูดให้มันดีๆ นะ” มันไม่ด่าแต่หันมาแว๊ดใส่แทน ฤทธิ์มันเยอะครับไอ้นี่
“จะต้องให้ย้ำอีกรอบเหรอ...เป็นเมียพี่แล้วนะเราน่ะ....พี่ขอโทษนะครับที่ทำอะไรตามใจตัวเอง เจ็บมากไหมหืมม์ พี่จะรับผิดชอบเซย์เองนะ...เรา...คบกันไหม” เรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว น้องมันก็เสียหาย ผมก็แมนๆ แหละครับ ทำเค้าไปแล้ว ก็ต้องรับผิดชอบ
“ไม่ต้อง...เซย์ก็เป็นผู้ชาย แค่นี้ไม่เสียหายหรอก...ลืมๆ ไปเถอะ ถือว่าเซย์เองที่ไม่ระวังตัวเอง...แล้วอีกอย่าง...เซย์ไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร” ใจเด็ดจริงๆ นะเมียผมเนี่ย...แต่สงสัยเมื่อคืนตอนมีอะไรกันผมคงเรียกแต่ชื่อเลิฟออกมา...ก็น่าสงสารน้องมันเหมือนกันนะ ครั้งแรกกับผู้ชายที่ไม่ได้รักแถมผู้ชายคนนั้นใช้กำลังขืนใจ แล้วยังเรียกแต่ชื่อคนอื่นอีกต่างหาก...
“เซย์ครับ...คนเก่ง...ฟังพี่ก่อนนะ...พี่ขอโทษนะครับ...พี่จะไม่แก้ตัวอะไรทั้งนั้น เมื่อคืนที่พี่ทำไปเพราะพี่คิดว่าเป็น...เอ่อ...เป็นเลิฟ...แต่ ณ ตอนนี้ เวลานี้ คนที่เป็นความจริงของพี่...คือเซย์...ให้โอกาสพี่ได้ไหม...เราคบกันได้ไหมครับ...” ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมจะไม่ปิดกั้นตัวเองอีกแล้ว คร่ำครวญไป เลิฟก็ไม่ได้มารักผมอยู่ดี สู้ผมเปิดโอกาสให้ตัวเอง เปิดใจให้คนใหม่เข้ามาเยียวยารักษาแผลใจดีกว่าครับ
“ในเมื่อพี่ไม่มีใคร เซย์ก็ไม่มีใคร และเราก็ยังอกหักจากคนๆ เดียวกัน...พี่ยอมรับว่า พี่เองตอนนี้อาจจะยังลืมเลิฟไม่ได้...แต่พี่จะพยายามอย่างสุดความสามารถ...เซย์ช่วยพี่ได้แน่นอน พี่ว่าอีกไม่นานพี่ต้องรักเซย์คนเดียวแน่ๆ เซย์เองก็เหมือนกัน...พี่รู้ว่าเซย์ก็ไม่ได้รักพี่ อาจจะยังชอบเลิฟอยู่ แต่เราฝืนไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เปิดใจได้ไหมเซย์ เปิดใจให้พี่...เราสองคนช่วยกันเยียวยาหัวใจให้กันได้ไหม...นะครับ”
สายตาลังเลฉายชัดบนตากลมของไอ้หนูของผม ก่อนที่จะค่อยๆ อ่อนลงอย่างจำนน ผมจูบขมับเจ้าเด็กน้อยเบาๆ ลูบหน้าลูบตาที่ยังคงมีคราบจากหยาดน้ำใสที่เปรอะเปื้อนแก้มนวล....
ฟอดดดดดดดดด
“แก้มเมียใครเนี่ย...ห๊อมหอม” ไม่รู้ว่าน้องมันยอมรับผมรึยัง...แต่ตอนนี้ขอขี้ตู่ไปก่อนละกันครับ
“ไอ้บ้า...ใครเป็นเมียพี่ เห็นครางเรียกแต่ชื่อคนอื่น” ไอ้หนูของผมทุบอกผมแก้เขินก่อนที่จะซุกหน้าลงบนบ่าของผมหลบความอาย แต่ยังมิวายพึมพำตัดพ้อ...โถ่ๆๆๆ ที่รักก็ พี่ขอโท๊ดดดดดดดด
“งั้นพี่ว่าพี่ย้ำอีกทีดีกว่า...สัญญาว่าคราวนี้จะครางเรียกแต่ เซย์คนเดียวแน่นอน”
ผมไม่รอให้คนตัวเล็กได้ปฏิเสธ ผมก็ปฏิบัติการ ‘ย้ำ’ ความเป็นเจ้าของกับไอ้หนูของผมทันที...
ผมยิ้มให้เจ้าตัวน้อย...คนในอ้อมกอดคนนี้ เป็น ‘คนของผม’ จริงๆ
ผมไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง...
แต่ตอนนี้ ขณะนี้ เวลานี้ กับคนในอ้อมกอดนี้....กำลังทำให้ผม ‘มีความสุข’
-
หลงเด็กซะแล้ว ว ว ว ว
-
เย้ๆๆ..ตอนต่อไปจะเป็นคู่นู๋เลิฟเหมือนเดิมแล้ว คิดถึงนู๋เลิฟๆๆ
ปล.พี่Mercyไปชอปได้รัยมามั่งค๊า นู๋ก็ไปมาของละลานตามากมาย อยากได้ทุกอย่าง ห้าๆ
ปล2.มาต่อดึก..พักผ่อนเยอะๆนะคะ Take careค่ะ :กอด1:
-
:impress2:
writer มาต่อคู่นี้เถอะ
+1
-
กรี๊ดดดดดดด
เสร็จพี่แชมป์จนได้นะเซย์
:)
-
:mc4: :oo1:
-
อ๊ะอ้าว หลงเด็กชั่วข้ามคืนนะพี่แชมป์
แล้วเซย์ก็งอนล่ะสิที่เรียกชื่อคนอื่นอะ หึหึ
น่ารักจริงๆเลยน้าทั้งสองคนเนี่ย
อยากได้ตอนพิเศษแบบนี้อีกอะค่ะ อิอิ
-
ได้รับประทานเด็กไปเรียบร้อย แหม๋ ไม่นานก็ลืมเลิฟแล้วละงี้
-
เซย์น่ารัก :กอด1:
อยากอ่านคู่นี้แบบยาวๆจังค่ะ
-
ok ก็ยังดีที่รู้จักรับผิดชอบ แต่ทำอะไรไว้ เตรียมรอผลที่จะตามมาละกันนะคะ +1
-
เรียบร้อยโรงเรียนแชนป์ :mc4:
-
ระวังเป็นไข้นะน้องเซย์ :haun4:
-
หลงเด็กซะแล้วพี่แชมป์
น้องเซย์น่ารัก >< อยากอ่านอีก แฮะๆ
-
แมนมากไอ้พี่แชมป์ กล้าทำก็ต้องกล้ารับ o13 เซย์...มีเจ้าของแล้วนะ ห้ามไปหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นล่ะ เด๋วโดนพี่แชมป์ทำโทษแบบติดเรทไม่รู้ด้วยนะ :o8: สุขสนุกไปอีกคู่ 555
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..... น่ารักที่สุด น้องเซย์กับพี่แชมป์ อ่านไปยิ้มไป เขินไป 5555 :-[
Mercy จ้า เขียนคู่นี้เป็นอีกเรื่องก็ดีนะจ๊ะ น่ารักน่าหยิกที่เดียวไอ่น้องเซย์เด็กดื้อเนี่ย พี่แชมป์ท่าทางจะหลงเด็กหัวปักหัวปำก็งานนี้ล่ะน๊า :impress2:
-
อ๊ากกก อิพี่แชมป์กินเด็ก และหลงเด็กในไม่ช้านี้ :laugh:
น้องเซย์น่ารักๆๆๆๆๆ :-[
-
อร๊ายยยยยยยยยยยย เค้าหลงเด็กด้วยอีกคนอ่ะ :z1:
ขอคู่นี้แบบยาวๆอีกจะได้มั้ยค้า น่ารักอ่ะ เด็กดื้อกับผู้ใหญ่หลงเด็ก :haun4:
-
เย้ยยยยยยยยยย ไวไฟมาก
-
:m25: โหะ ๆ เสร็จ เจ้าแชมป์จนได้
//นึกว่าเซย์จะดื้อกว่านี้สะอีก
-
:o8:คู่นี้น่ารักกกกกกกก ขอคู่นี้แบบยาวๆๆได้ไหมอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอคู่พี่คิวกะน้องเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ o13
-
ชอบตอนนี้นะ
แต่แอบงอลที่ไม่มีพี่เซฟ
เอาเหอะโผล่มาแค่ชื่อก็ยังดี :L2:
-
คู่นี้ เร็วปานสายฟ้าแลบ
เด็กไม่ได้ยั่วนะพี่แชมป์ แต่พี่น่ะ :haun4:
-
ฮ่าๆๆ และแล้วก็กลายเป็นแชมป์กับน้องเซย์ซะงั้น
ต่างคนต่างดามใจซึ่งกันและกันละเนอะ เหอๆๆ
ดามไปดามมา ได้กันเลย ฮิ้ววววววว
o13 o13 o13
-
พี่แชมป์ ! '
หืมมมม ม ' แอบหื่นนะเนี่ยย .
-
พี่แชมป์ กินเด็กไปแล้ว :pighaun: แถมเด็กยอมให้กินอีกรอบ
น้องเซย์ ให้พี่แชมป์ ดามใจนะ ดามใจกันและกัน
และในที่สุดก็เป็นคนรักของกันและกันนะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องเซย์ น่ารักว่ะ มีแอบประชดด้วย ครางเรียกคนอื่นทั้งคน
เลยเปิดทางให้อิพี่แชมป์ จอมหื่น (แบบเงียบๆ) ได้บรรเลงอีกรอบ อิอิ
แต่คู่นี้จะราบรื่นต่อไปเรื่อยๆ จริงๆ อ๊ะป่าวเนี่ย
-
กรรม เสร็จไอ้พี่แชมป์ไปแล้ว เด็กดื้อของป้า โฮะๆๆๆๆๆๆๆ
-
แล้วก็เสร็จไปอีก 1 คู่
เหลือลุ้นคู่หินแห่งปี
โรสกะพี่คิว นี่สิ สงสัยเลือดตกยางออก อย๊ายยยยยยยยยยย
-
:-[ลงเอยกันด้วยดี ...น่ารักอ่ะ:m3:
-
ความรุสึกมันบอกให้เรียกอะ พี่
5555555555555555555
-
“อาหย่อยยยยเหมือนกานน้า!!!! นี่มันชาม้านาว หรือว่าไอซ์ทีกานล่าเนี่ย” ผิดทั้งคู่ เมาแล้วจำรสชาดของโค้กไม่ได้เหรอ
--------------------------
:o8:
คบกันไวอย่างมากกกกกกกก
แต่ก็ดี
พี่ไนท์...ขอแบบไม่เซ็นเซอร์อินไซด์ทุกช็อตให้หน่อยสิคะ 555+
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มีไรกันแล้ว ... ถึงแม้ว่าจะคิดเป็นตัวแทนก็เหอะ
แต่ในเมื่อเปิดอกพูดกันแล้วก็ถือว่าให้ความจริงใจต่อกันนะ
น่ารักดีเนอะคู่นี้ ชอบ ๆ ๆ ๆ
-
:impress2: :impress2: น่าจะเมากันบ่อยๆๆ :haun4:
-
อ้าก!!! เซย์โดนพี่แชมป์ซะงั้น ดีค่ะ น่ารัก แล้วเมาทุกวันก็ดีค่ะ คนอ่านชอบ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
แต่ละคู่น่ารักๆทั้งนั้น แอบอิจฉาล่ะ
อยากมีหนุ่มๆแบบนี้มาเอาใจบ้างจัง รับรองรักตายเลย
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
( ดูซิว่าแชมป์จะใช้วิธีไหนมาทำให้เด็กดื้ออย่างเซย์มาหลงรัก )
-
เซย์น่ารักอ่า พี่แชมป์หลงเด็กซะงั้นอะ
น่ารักกกกกก. ชอบๆๆๆ แต่อย่าลืมต่อตอนหลักนะค้าาาา
-
อ๊าาาาาาาาาาาาา
น้องเซย์มันก็น่ารักเหมือนกันเนาะ ดูแบบเด็กๆดี
ชอบตอนพี่แชมป์คุยกะน้องเซย์ด้วย ยังกะพี่แชมป์หลอกเด็กอยู่เลย
555
โชตะได้อีก
แต่งคู่นี้เป็นเรื่องยาวก็ดีนะคะ ชอบอ่ะ
-
เอาคู่นี้ด้วยอีกเสียง
-
ดีจ้าMercy วีตามอ่านย้อนหลังจนหน่ำใจไปเลย
ว่าแต่ตอนสุดท้ายนี่มันอะไรกันค่ะ :oo1:
น้องเซย์เสร็จไอ้พี่แชมป์ไปแล้วเรียบร้อย อร๊ายยยย :pighaun:
แถมน้องมันยังงอนอีกที่พี่แชมป์คอยแต่เรียกชื่อคนอื่น
แล้วตอนที่จะเรียกชื่อน้องเซย์น่ะอยู่ไหนทำไมไม่เห็น
วีอยากเป็นพยานให้ จะเอาๆ :serius2:
+1 ให้ในกระทู้โน้นแล้ว ตอนนี้ยังกดไม่ได้
ขอกอดแทนแล้วกันนะ :กอด1:
-
แชมป์กินเด็ก!!!!
อร่อยปะ หุหุหุ ท่าทางจะหลงหัวปักหัวปำนะนั่นอะ
-
มาลงชื่อแอบอ่านมาหลายตอนละคริคริ
-
ฮาโหลลลล
มาแล้วค่า!!! คู่หลักของเรา...
หลังจาก คู่ที่แล้วเขาสายฟ้าแลบกันไปแล้ว เราก็ปล่อยให้เขาไปสวีทหวานกันก่อน
ไว้มีโอกาสเหมาะ จะมาต่อคู่นี้อีกนะคะ...
ขอบคุณทุกคนเช่นเคยค่ะ ที่ตามอ่านกัน.. :กอด1:
เม้นท์ๆ กันเยอะๆ นะคะ ชอบอ่านเม้นท์ของทุกคนค่า...
+++++++++++++++++++++++++++
Vesi : ก็เด็กมันน่ารักอะเนอะ
rmlab : มันขี้ดื้อแต่ก็น่ารักนะคะน้องเซย์เนี่ย...
anajulia : ฮ่าๆ เสร็จเร็วเนอะ คราวนี้ก็มารอคู่ของคุณนุ่นบ้าง...เตรียมพลุแล้วเนี่ย
bakanishi1 : คู่พี่คิวกับโรส จะพยายามซอดแทรก เข้ามาเรื่อยๆ นะคะ
BeeRY : คุณ BeeRY ชอบเด็กดื้อๆ เหมือนกันอะดิ ชิมิคะ
♥a2k♥ : อดใจกับความดื้อของน้องมันไม่ไหวใช่ไหมคะ...ไว้จะพาคู่นี้มาให้อ่านอีกค่ะ
n2 : พี่แชมป์มันโดนความแก่นเซี้ยวของน้องเข้าไปค่ะ...
Phelyra : จริงค่ะ เห็นด้วย ฮ่าๆๆๆ...เราว่าคนอ่านคงอยากให้พี่แชมป์ทำโทษแบบติดเรทอีกน่ะสิ ใช่ม้า
mahotsukai : โฮะ จ๋า พี่เซฟมาแล้วจ้า
JJHJJH : ใช้ร่างรวมกันด้วยค่ะ กร๊ากกก เราว่าป่านนี้สองคนนี้มันลืมน้องเลิฟไปเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ
Pumpkin : เด็กมันน่าอร่อยเนอะ พี่แชมป์มันคงอยากลอง
Ooคุณชายติ๋วoO : ไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ หลงชัวร์
*-*คาเมะ*-* : รวดเร็วทันใจดีไหมคะคู่นี้ ฮ่าๆ
สมุนไพร : สองรอบเองค่ะ พี่แชมป์มันถนอมน้องอยู่แล้ว ดื้อๆ แบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ
KirscH : ขอบคุณค่า กลับมาจากค่ายแล้วมาอ่านต่อนะคะ
lizzii : ฮ่าๆ เป็นไปตามคาดไหมคะ...เสร็จแบบง่ายดายเลยเนอะ
tutu : หลังจากนี้ไม่เมา พี่แชมป์มันก็สามารถค่ะ ฮ่าๆๆ
PEENAT1972 : ผลที่ตามมาคือไอ้น้องเซย์ มันเกาะติดพี่แชมป์ไม่ปล่อยแน่นอนค่ะ
vvivy : ณ ปัจจุบัน พี่ได้รองเท้ามา 5 คู่แล้ว ตอนนี้ไม่ไปไหนอีกเป็นอันขาด หมดตัวจริงแล้วจ้า...คิดถึงๆ ไม่ค่อยได้ออนเลยเนอะ
liTTle.SaLapaO : ถึงไม่เมาพี่แชมป์มันก็มีวิธีหลอกล่อน้องค่ะ
DE SaiKuNee : จุดพลุฉลองกันเลยทีเดียว
Little Devil : เอาไว้จะลงเป็นตอนพิเศษให้อีกนะคะ
K2KARN : พี่คิวแกเอาจริงแล้วค่ะงานนี้...ส่วนคู่นี้สัญญาว่าจะหาตอนพิเศษมาให้อ่านอีกค่ะ
bbyuqin : อาจจะเอาตอนพิเศษมาลงให้อีกนะคะคู่นี้ ไม่งั้นก็อาจจะเป็นเรื่องสั้นๆ ขอคิดพล๊อตก่อนน้า
┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰ : ยินดีต้อนรับค่า...แล้วเราจะรอให้อ่านจนทันนะ แวะมาเม้นท์คุยกันอีกนะ
mascot : มาต่อแล้วจ้า
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณสำหรับคำผิดเหมือนเดิมจ้า...เอาแบบไม่เซ็นเซอร์เลยเหรอ พี่จะแย่เอาน่ะสิ ฮ่าๆๆ ไว้ครั้งหน้านะ จะเอาแบบทุกช็อตเลยแล้วกันดีมะ
ขนม : นายเอกของคุณขนมก็ดื้อใช่ย่อยนี่คะ เผลอๆ ดื้อกว่าน้องเซย์ซะอีกนะ
pærəˈsɛtəmɒl : ขอบคุณและยินดีต้อนรับค่ะ แอบชอบรูปดิสเพลง ของคุณ pærəˈsɛtəmɒl มานานและ เห็นเม้นท์ตามเรื่องอื่นๆ อยากได้เคสไอโฟนสีนี้บ้าง (อ้าวตอบเม้นท์นอกเรื่องเนอะ)
ChiOln : จริงๆ น้องมันก็ดื้อกว่านี้แหละค่ะ ต้องรอดูต่อไป ถึงแม้จะรักกันแล้วน้องมันคงไม่หายดื้อง่ายๆ แต่ตอนนี้มันก็ลดๆ เรเวลลงแล้วนะ เพราะน้องมันไม่เคยโดนใครขัดใจ พอมาเจอพี่แชมป์ไม่ค่อยยอมมันเท่าไหร่ก็เลยกลัวๆ พี่แชมป์นิดนึง (นิดเดียวนะ)
icyblue : ตั้งแต่แรกๆ มีแต่คนอยากให้แชมป์มีคู่ คราวนี้ก็สมใจกันแล้วค่า จัดคู่มาให้แล้ว น่ารักไม่แพ้เลิฟเลย
i love u {knt} : เด็กมันน่าหลงนะคะ ง๊องแง๊งกำลังดี
honeymic : จริงค่ะ เรียบร้อยโรงเรียนพี่แชมป์ไปซะแล้ว จุดพลุได้เลย
zazoi : จ้า...เค้าจะเอาตอนพิเศษมาให้อ่านอีกนะ
kitty : คู่พี่คิวนี่จะแว๊บๆ มาแทรกๆ ให้รับรู้ความเป็นไปกันบ้างค่ะ
lune : เด็กไม่ได้ยั่วแต่ไอ้พี่แชมป์มันหื่นเองเนอะ ฮ่าๆ
EunJin : งี้แหละค่ะคนหัวอกเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง เลยได้กันเร็ว ฮ่าๆๆ เกี่ยวกันไหมนะ
peppier : พี่แชมป์มันหื่นเงียบค่ะ เหมือนคนดื้อเงียบ อิอิ
Jesale : เด็กไม่ได้ยอมอีกรอบนะคะ แต่พี่แชมป์มันอาศัยช่วงชุลมุนเบิ้ลน้องอีกรอบ
in_blu : ราบรื่นหรือไม่ รอตอนพิเศษในโอกาสต่อไปนะคะ
jobisuka : เลือดตกยางออก หมายความว่า ตีกันตายใช่ไหมคะคู่พี่คิวกะโรสเนี่ย
appletree : จ้าาาาาาาาาาา พี่ก็พี่ ไม่แก่บ้างก็แล้วไป อิอิ
ayanae : อยากมีหนุ่มๆ มาเอาใจแบบนี้เหมือนกันค่ะ คนเขียน เขียนมาจากความอยากส่วนตัวค่ะ กร๊ากกกกก
Yunatsu : มาต่อตอนหลักแล้วจ้า
PeeYaR : พี่แชมป์เปล่าหลอกนะคะ แค่จะปราบเด็กให้อยู่ในกำมือเท่านั้นเอง
insomniac : ค่ะ...เค้าเขียนคู่นี้อีกแน่นอนค่า
V_we : วันนี้ได้จิ้มคุณวีสองครั้งเลยอะ...ตอนที่เรียกชื่อน้องเซย์นี่ รอก่อนน้า...ไว้จะให้มาเป็นพยานแน่ๆ ค่ะ กอดดดดด
numtan : อร่อยรึเปล่าไม่รู้ แต่ว่าพี่แชมป์มันขอเบิ้ลนี่ไม่รู้ว่าอร่อย หรือว่ายังไม่รู้รสเนอะ
อนันตกาล : ยินดีต้อนรับค่าาา ไม่ต้องแอบ...อ่านได้เลยค่า แล้วแวะมาเม้นท์อีกน้า
+++++++++++++++++++
ตอนที่ 30 เธอคือใคร
ผมกลับมาอยู่บ้านตัวเองแล้วฮะ...แต่ผมก็ยังได้ใช้เวลากับพี่เซฟทั้งวันนะครับ เพราะพี่เซฟแกมาขลุกอยู่เป็นเพื่อนผมที่บ้านตั้งแต่เช้า จนทานข้าวเย็นด้วยกันเสร็จถึงได้กลับ วันไหนที่ผมจะต้องออกไปสอนพี่เซฟก็จะขับรถไปส่ง แล้วก็นั่งเฝ้ารอรับกลับ หรือว่าไปหาอะไรกินกันต่อ บางทีก็ไปดูหนังกัน ชีวิตช่วงนี้มีความสุขมากๆ ครับ
หลายคนคงเอะใจว่า...ไอ้สุดที่รักมันปล่อยให้พี่เซฟลอยนวล ลอยหน้าลอยตาอยู่ที่บ้านผมได้ยังไงใช่ไหมฮะ...คืออย่างนี้เดี๋ยวผมจะเล่าอะไรให้ฟัง
ก็ตั้งแต่ที่มันกลับมาจากกระบี่ ไอ้โรสมันก็เปลี่ยนไปครับ...มันดูขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียบ่อยๆ ไม่ค่อยจะยุ่งกับเรื่องของคนอื่น มันชอบนั่งเหม่อคนเดียว ซักพักก็ขมวดคิ้ว เป็นแบบนี้ทั้งวันนะครับ ใครจะไปจะมามันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เก็บตัวอยู่ในห้อง ข้าวปลาก็ไม่ค่อยกิน...ผมไม่รู้ว่ามันมีปัญหาอะไร จนกระทั่ง....
“ป๊า ไอ้โรสมันเป็นอะไรอ่ะ ทำไมมันนิ่งๆ เงียบๆ ทำหน้าหงอยๆ ตลอดทั้งวันเลยเนี่ย” ผมไม่รู้จะถามใครครับ ผมลองปรึกษาพี่เซฟ พี่เซฟบอกว่าน่าจะมีอะไรเกิดขึ้นที่กระบี่ที่ทำให้ไอ้โรสมันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ก็เลยต้องลองถามจากคนที่ไปอยู่ในที่เกิดเหตุดูครับ ป๊ากับม๊าลงไปร่วมงานนี้ด้วย
“หึหึ...ไม่มีอะไรมากหร๊อกกกก...แค่น้องสาวเราน่ะกำลังจะหมั้น”
ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!
ผมหูฝาดหรือป๊าพูดผิด?????
“ป๊าล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย...เอาจริงๆ ดิ เลิฟเป็นห่วงมันนะเนี่ย” ป๊าอะ ลูกสาวตัวเองซึมเศร้าแบบนี้ยังยิ้มอยู่ได้อีก
“ไม่ได้ล้อเล่น พูดจริงๆ เดือนหน้า หมั้นแน่”
“เฮ้ยยยยย!!!! กับใคร มิมิเหรอ ป๊ายอมให้มันหมั้นกับผู้หญิงเหรอป๊า” พูดไปแล้วก็มาคิดได้ว่า จริงๆ เราก็แอบอยากหมั้นกะผู้ชายนี่หว่า อยากหมั้นกะพี่เซฟบ้างอะ อิอิ เอ้ย!!! นี่มันใช่เวลาไหมเนี่ยเลิฟเอ๊ย ดันมาคิดเรื่องของตัวเองซะงั้น
“เฮ้ยไม่ใช่....ป๊าก็อยากมีทายาทสืบสกุลเหมือนกันนะ ในเมื่อเลิฟไม่ได้แล้วป๊าก็ฝากความหวังไว้กับเจ้าโรสมันน่ะสิ...จะหมั้นกับใครล่ะก็หมั้นกับพี่คิวของเรานั่นแหละ”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
คราวนี้ผมตะโกนลั่นบ้านเลยครับ อะไรวะเนี่ย แค่บอกว่ามันหมั้นผมก็ตกใจพออยู่แล้ว นี่ยิ่งบอกว่าหมั้นกับพี่คิวอีกต่างหาก ช็อคครับ!!!! พูดได้คำเดียวว่าช็อคมาก
“แล้ว...แล้วมันยอมได้ไงอะป๊า” คนดื้อๆ อย่างมันไม่น่าจะมีทางยอม...หรือพี่คิวไปเคลียร์อะไรกับมันแล้ว...แต่ก็ไม่น่าจะยอมถึงขั้นหมั้นนะ แฟนมันก็ยังมีอยู่ ทิฐิมันก็แรงยิ่งกว่าถ่านอัลคาไลน์อีก แล้วทำไมเรื่องมันถึงพลิกโผขนาดนี้วะเนี่ย
“เจ้าโรสมันได้กับตาคิวแล้ว”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! (นี่ผมเฮ้ยกี่รอบแล้วเนี่ย)
ได้โปรดอย่ามีเรื่องเซอร์ไพรซ์อีกเลยได้ม๊ายยยยยยย เหมือนตัวเองกำลังหัวใจจะวายอย่างบอกไม่ถูก หัวใจเต้นเหมือนไปวิ่งรอบสวนลุม 20 รอบ....แล้วป๊าครับ ลูกสาวเสียตัวให้ผู้ชายป๊ายิ้มทำม๊ายยยยย
“แล้ว...แล้ว...ป๊าไม่โกรธพี่คิวเหรอ...แล้วทำไมไอ้โรสมันถึงยอมมีอะไรกับพี่คิว แล้วป๊ารู้ได้ยังไง หรือว่า โว้ยยยย งง เลิฟงงอ่ะป๊า เรื่องมันเป็นยังไงเนี่ย”
“ใจเย็นๆ ก่อนไอ้ลูกชาย เดี๋ยวป๊าเล่าให้ฟัง...แต่ฟังแล้วเหยียบไว้เลยนะ ห้ามให้ถึงหูไอ้โรสเด็ดขาด”
ผมก็พยักหน้าหงึกหงัก...แล้วรอฟังอย่างใจจดจ่อ
“คือก่อนที่จะไปกระบี่ คิวเข้ามาขอคุยกับป๊าแล้วก็ม๊า เข้ามาเปิดใจว่าแอบหลงรักน้องโรสมานานแล้ว...แต่โรสไม่เคยยอมใจอ่อนซักที แถมยังมีแฟนเป็นผู้หญิงอีก คิวบอกว่าตอนนี้เค้าก็ทำงานทำการแล้ว วัยวุฒิ คุณวุฒิ ก็พอเหมาะพอควรที่จะดูแลใครได้...แต่น้องสาวเราน่ะมันยังเรียนไม่จบ ตาคิวก็เลยบอกป๊าว่าขอหมั้นกับน้องไว้ก่อน...” ไอ้พี่คิวมันก็กล้าเนอะเนี่ย เข้ามาลุยเดี่ยวเลยเว้ย
“ทีนี้ป๊าเองก็ไม่ชอบการคลุมถุงชนหรอก...แต่ว่าคิวมายืนยันกับป๊าว่า น้องสาวเราน่ะมีใจให้เขา แล้วเรื่องนี้เลิฟเองก็เคยบอกเค้าว่าโรสน่ะมันหลงรักคิว...คิวก็เลยเล่าย้อนให้ฟังว่าเหตุการณ์ต่างๆ อาจจะเป็นเพราะตัวเค้าไม่เคลียร์อะไรกับโรสให้มันกระจ่าง ทำให้โรสมันประชดตัวเองด้วยการเป็นทอมมาจนถึงทุกวันนี้...”
“แล้ว...ป๊าก็ยอมง่ายๆ อย่างนี้น่ะเหรอ” ผมไม่ได้จะขัดขวางอะไรหรอกนะ แต่คิดว่า ป๊ายอมง่ายไปไหม เพราะป๊าเองก็ไม่ได้ยินจากปากไอ้โรสซักหน่อยว่า มันชอบพี่คิวจริงๆ
“เอาจริงๆ แล้วป๊าก็ลังเลเหมือนกันนะ แต่ว่าป๊าก็แอบอยากให้เจ้าโรสมันกลับมาเป็นผู้หญิง ป๊าว่าลึกๆ แล้วมันไม่ได้เป็นทอมเพราะเกลียดผู้ชายหรือตัวมันอยากเป็นผู้ชายหรอก มันคงจะมีอะไรซักอย่าง แล้วคิวเข้ามาเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง มันก็เลยเหมือนเป็นจิ๊กซอร์ที่มาต่อให้เหตุผลมันสมบูรณ์”
“อันนี้เลิฟก็พอเข้าใจ...แล้วป๊าปล่อยให้พี่คิวมันมาชิงสุกก่อนห่ามได้ยังไงอะ” เห็นแบบนี้ผมก็หวงน้องสาวเหมือนกันนะครับ
“ใจเย็นๆ นี่ไงป๊ากำลังจะเล่าต่อ...คือคิวเขาก็คิดแผนขึ้นมา แล้วขอความร่วมมือจากป๊ากับม๊า เพราะคิดว่าถ้าจะมาขอหมั้นดีๆ น้องสาวเรามันต้องไม่ยอมอยู่แล้ว...คิวก็เลยจัดการมอมเหล้าผสมยาสลบเจ้าโรส แล้วก็พาขึ้นไปทำแผน ทำเหมือนว่าทั้งสองคนได้เสียกันแล้ว...แล้วพอตอนเช้า ก็โทรเรียกป๊ากับม๊าให้เข้ามาปลุก แล้วก็ทำเป็นตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น...ป๊าก็ต้องแกล้งตีบทให้แตกว่าโมโห แล้วให้รับผิดชอบ...ตาคิวก็เลยยื่นข้อเสนอว่าให้หมั้นกันไว้ก่อน แล้วก็บอกว่าที่ทำไปเพราะรักน้อง...ไอ้ลูกเขยป๊าคนนี้มันช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ”
โหยยยยยยย ผมว่าผมเริ่มกลัวพี่คิวแล้วฮะ ทำไมมันช่างเป็นคนเจ้าแผนการแบบนี้เนี่ย...ไอ้โรสว่าแน่ๆ แล้วพี่คิวแกยังหาทางซะจนอยู่หมัดจนได้....น่ากลัวมากครับผู้ชายคนนี้
“แล้วไอ้โรสมันไม่โวยวายใหญ่เลยเหรอป๊า...แต่มันน่าจะรู้ตัวรึเปล่าว่ามันเองไม่ได้โดนทำอะไร เพราะว่ามันต้องมีอาการบ้างแหละ” ถึงยังไงไอ้โรสมันก็เป็นคนฉลาดนะฮะ แล้วมันก็เคยได้กับน้องมิมิมาก่อนนะครับ อย่าลืม
“ป๊าว่ามันก็คงรู้นั่นแหละ พี่คิวของเราน่ะเขาก็บอกป๊าไว้แล้วว่า ป๊าต้องใจแข็งเข้าไว้ เป็นตายยังไงก็บอกไปเลยว่า...ไม่รู้ว่าจะได้กันหรือไม่ได้กัน แต่ว่ามาอยู่ด้วยกันทั้งคืนแบบนี้ ก็ถือว่าเสียหายไปแล้ว ยังไงก็ต้องแต่งงานกัน” เออ...มันสมน้ำสมเนื้อกันจริงๆ ครับคู่นี้
“แล้วโรสมันทำไมซึมๆ ไปอะป๊า”
“ป๊าว่า ต้องให้เวลาน้องมันหน่อยนะ มันคงกำลังสับสน ปล่อยให้เค้าได้คิดหน่อยแล้วกัน ป๊าว่าโรสมันก็คงจะรักคิวนั่นแหละ...นิสัยน้องสาวเราเป็นยังไงก็รู้ไม่ใช่เหรอ ถ้ามันไม่ยอม ไม่ชอบ ไม่พอใจอะไรจริงๆ ต่อให้มีเหตุผลร้อยแปดพันเก้ามาฉุดยังไงก็ไม่ยอมหรอก...แต่นี่โรสมันก็ไม่ปฏิเสธอะไร มีแค่อาการฟึดฟัด ฮึดฮัด อารมณ์เสีย พาลนู่นนี่ แล้วก็เหม่อๆ ซึมๆ ไปเอง ป๊าคิดว่าถ้าสุดท้ายแล้ว โรสไม่ได้รักคิวจริง โรสจะต้องมาคุยกับป๊า ถึงเวลานั้น ป๊าเองก็พร้อมที่จะไปปฏิเสธคิวให้”
ผมยิ้มให้ป๊าอย่างชื่นชม...ป๊าเป็นฮีโร่ของพวกเราเสมอครับ...จะมีพ่อแม่คนไหนที่เข้าใจลูกดีไปกว่าพ่อแม่ของผมอีกไหมครับเนี่ย...ผมรักป๊ากับม๊าที่สุดในโลกเลยฮะ
นี่ไม่ใช่คู่แรกที่เปลี่ยนไปนะฮะ ยังมีอีกคู่ ที่ผมเองก็อะเมซซิ่งเช่นกัน...ไอ้น้องเซย์ กับไอ้แชมป์ ครับ
มันเกิดอะไรขึ้นกับคนคู่นี้เนี่ย...ผมงง หนักกว่าเรื่องไอ้โรสอีกฮะ เพราะคราวนี้ไม่มีใครมาให้ความกระจ่างอะไรเลย...พฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของคนทั้งคู่คือ ไอ้น้องเซย์เลิกมาง๊องแง๊ง ตื๊อผมอีก จะมีกวนๆ มึนๆ ใส่บ้าง ส่วนไอ้แชมป์รายนี้สัมผัสได้ถึงความพยายามในการวางตัวเป็นเพื่อนกับผมจริงๆ ครับ ไม่โทรหาแล้ว ไม่มองตาละห้อยแล้ว ไม่พูดจาหวานๆ ใส่ผมอีกแล้ว แต่...
พฤติกรรมที่คนทั้งคู่งดกับผม มันกลับไปทำกันเองสิครับ...ไอ้แชมป์ ผมเพิ่งรู้ว่ามันได้มาแต่งเพลงให้ไอ้น้องเซย์ แต่ว่านักแต่งเพลงกับศิลปิน มานั่งเฝ้ากันทุกวัน ตลอดเวลาเลยเนี่ยนะ...ถามไอ้แชมป์ว่ามาเฝ้าน้องมันทำไม ไอ้แชมป์ก็ได้แต่ยิ้มๆ แล้วก็บอกว่า หวง ก็เลยมานั่งเฝ้า...คำตอบมันเล่นเอากรูมึนหนักเข้าไปอีก
ทางฝ่ายไอ้ตัวดี มันเลิกง๊องแง๊งใส่ผม แต่มันไปงุ๊งงิ๊งกับไอ้แชมป์ตลอดเวลา...
’พี่แชมป์เซย์อยากกินกรีนทีลาเต้อะ’
‘พี่แชมป์เย็นนี้เซย์ไปค้างด้วยได้เปล่า อบขนมปังกระเทียมให้เซย์กินนะ เซย์อยากกิน’
‘พี่แชมป์เซย์เหนื๊อย เหนื่อยแหละ กอดเซย์หน่อย’
‘เมื่อกี๊แอบคุยโทรศัพท์กับสาวที่ไหนหะ ห้ามคุยรู้ไหมเซย์หวง ถ้าเซย์จับได้ว่าคุยกับสาว เซย์จะทำโทษ’
นี่มันอาร๊ายยยยยยยยยยยยยย ใครบอกผมทีได้ไหมเนี่ย พฤติกรรมแบบนี้มันเหมือนคนเป็นแฟนกันเลยอะ...แล้วไอ้สองคนนี้มันฮึ้มๆ ใส่กันตั้งแต่แรก ทำไมตอนนี้มันหวานแหวว ออเซาะ ฉอเลาะกันขนาดนี้วะเนี่ย ไปคบกันตั้งแต่ตอนไหนวะ
“ฮ่าๆๆๆ ที่มาทำหน้างง หงุดหงิดอยู่นี่เพราะว่าเรทติ้งตัวเองตกใช่ไหมล่ะ” ผมเล่าเรื่องหลุดโลกที่เกิดขึ้นให้พี่เซฟฟัง แต่ไอ้พี่เซฟบ้าดันมาหัวเราะใส่ เชอะ!!!!
“จะบ้าเหรอ...เลิฟก็แค่สงสัยอะ ทำไมทุกคนรอบตัวดูแปลกไปอย่างกะทันหัน...เหมือนมีซึนามิ พริบตาเดียว กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว” ปุบปับจริงๆ นะฮะ ตั้งตัวไม่ทันเลยผม
“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอครับ...รอบๆ ตัวเราจะได้มีแต่ความรัก มีแต่คนที่รักกัน เหมือนเราสองคน” แหวะ...น้ำเน่าเนอะ แฟนใครก็ไม่รู้ อิอิ แต่ผมก็ชอบนะฮะ เวลาที่พี่เซฟทำตัวน้ำเน่าใส่ มันจั๊กจี้ ยิบๆ ในหัวใจดีครับ
“ก็ดีนั่นแหละ...อย่างน้อยๆ ไอ้โรสก็เลิกสนใจพวกเราไปเลย ฮ่าๆๆ พี่คิวนี่เช้าถึงเย็นถึง ไม่มีเวลาให้ไอ้โรสได้หลบหลีกเลย แกรุกหนักจริงๆ ไม่รู้ว่าน้องมิมิว่ายังไงบ้าง” ตอนนี้แมกกาซีน หนังสือพิมพ์ทุกฉบับก็ลงข่าว สองทายาทตระกูลดังจะหมั้นกันเดือนหน้า ไม่รู้น้องมิมิ แกจะทำหน้ายังไงนะฮะตอนรู้ข่าวว่าผัวตัวเองกำลังจะตกไปเป็นเมียคนอื่นแล้ว
กลายเป็นว่า...ตลอดปิดเทอมนี้ ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ ถึงแม้จะไม่ได้ไปค้างกับพี่เซฟอีก แต่เราสองคนก็ได้ใช้เวลาด้วยกันอย่างเต็มที่...อยากให้ความสุขอยู่กับเราแบบนี้ไปนานๆ จังเลยครับ
+
+
+
+
+
+
ปิดเทอมใหญ่ผ่านพ้นไปไวอย่างกับโกหก...เปิดเทอมอีกแล้ว ยังขี้เกียจไม่สะใจเลยให้ตายเถอะ!!! ปีนี้ผมเป็นพี่ปี 3 แล้วนะฮะ...แก่เนอะ...แต่มีคนแก่กว่า โหะๆๆ พี่เซฟไงฮะ ปีนี้ก็เป็นพี่ปี 4 และ เป็นปู่คณะแล้วนะเนี่ย
วันนี้เริ่มรับน้องคณะกันแล้วครับตอนแรกกะว่าเรียนเสร็จจะหนีกลับไปดูหนังกับพี่เซฟ แต่พวกไอ้น๊อตมันชวนไปดูหน้าหลานรหัสกันก่อน...ก็ดีเหมือนกัน เห็นเด็กๆ แล้วก็กระชุ่มกระชวย...อ๊ะ!!! ห้ามไปบอกพี่เซฟนะ เค้าแค่แอบเหล่ๆ เป็นอาหารตาเอง....
“ฮัลโหลที่รัก...อยู่ที่คณะรึเปล่าครับ” พี่เซฟรู้ตารางเรียนของผมหมดแล้วครับ กะเวลาตรงเป๊ะว่าผมเลิกเรียนเสร็จก็โทรหาทันที
“อยู่ครับ...วันนี้คิดถึงเลิฟเปล่า” ขออ้อนหน่อยเถอะนะ
“คิดถึงรึเปล่าไม่รู้ แต่อยากย้ายช็อบไปเรียนที่ดุริยางค์มากๆ”
“งั้นก็รีบมาดิฮะ...อยู่ลานด้านหน้านะครับ...รักพี่เซฟนะ” หวานใส่กันเสร็จก็กดวางครับเพราะไม่ค่อยได้ยินเสียงแล้ว ตอนนี้เสียงทรัมเป็ด ทรอมโบน สะนงสแนร์ กลองสันฯ ตี เป่า กันให้วุ่นวาย...แหกปากร้องเพลงเชียร์กันสนุกสนาน ผมก็เอากับเขาด้วยครับ....
“พี่เซฟทางนี้ๆ” ผมโบกมือ ตะโกนเรียกพี่เซฟที่เดินเข้ามาหยุดยืนหันรีหันขวาง มองหาผมอยู่
“พี่เซฟวันนี้เราไม่ไปดูหนังได้เปล่า...เลิฟอยากอยู่รับน้องวันแรกอะ” พี่เซฟมานั่งข้างๆ ผมบนขั้นบันไดพื้นหินที่เต็มไปด้วยเหล่าบรรดารุ่นพี่ ที่นั่งมองดูน้องๆ ฝึกร้องเพลงเชียร์กันสนุกสนาน
“ได้สิครับ เลิฟอยู่ไหนพี่ก็อยู่นั่นแหละ...ว่าแต่ ห้ามมาแอบเหล่น้องๆ หนุ่มๆ นะ สาวๆ ก็ห้ามเหมือนกันพี่หึงรู้เปล่า...เรายิ่งเสน่ห์แรงๆ อยู่” พี่เซฟยกมือขึ้นมาโยกหัวผมเบาๆ ก่อนจะจับมือผมไปกุมไว้วางบนตักพี่เค้า แอบดีใจที่พี่เซฟเปิดเผยอะครับ
“จ้า!!! พ่อคนเสน่ห์ไม่แรง อย่าให้จับได้แล้วกันว่าแอบยิ้มให้สาวๆ นะ โดนแน่” ผมย่นจมูกใส่ พี่เซฟคงอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้เลยเอื้อมมือมาบีบจมูกผมเบาๆ
“เมียใครเนี่ย...ดุจังนะ...นี่ถ้าอยู่กันสองต่อสองจะจับจูบซะให้หายหมั่นเขี้ยวเลย” จะเมียใครก็เมียพี่อะดิ ถามได้ชิส์!!! ถ้าจะจูบก็ไม่ต้องรอสองต่อสองหรอก ตอนนี้เลย เอาเล๊ยยย ต่อหน้าประชาชีนี่แหละ จะได้ประกาศความเป็นเจ้าของไปในตัว...แอบเห็นนะ ตั้งแต่พี่เซฟเดินเข้ามา สายตาสาวน้อย หนุ่มน้อย ตุ๊ดน้อย มองตามพี่เซฟกันตาเป็นมัน...
“พี่เลิฟคร๊าบบบบบบบบบบบบ มัวแต่สวีทกับแฟนนะครับ ออกมาแนะนำตัวให้น้องมันรู้จักหน่อยคร๊าบบบบ” เสียงไอ้เจนครับ ไอ้เจนมันเป็นน้องรหัสผมเองฮะ เรียนเอกเดียวกับผม มันเป็นเด็กผู้ชายเอกวอยซ์คนเดียวในคณะที่หน้าตาโคตรเถื่อนโหด...ผมว่ามันหน้าโหดกว่าเด็กวิศวะบางคนซะอีกนะครับ
“ไอ้นี่เดี๋ยวนี้แซวเหรอวะ ข่าวไวนี่หว่า” ไอ้พวกนี้มันก็จมูกไวนะ พึ่งเปิดเทอมวันแรกรู้ได้ไงวะว่ากรูเป็นแฟนกับพี่เซฟแล้ว
“ดีครับน้องๆ พี่ชื่อเลิฟ อยู่ปี 3 เอกวอยซ์ ใครเรียนเอกนี้ก็มาคุยกับพี่ได้นะครับ มีอะไรไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถาม มาปรึกษาได้...” คณะผมไม่มีการว้ากน้องนะครับ มีแต่กิจกรรมสัมพันธ์ พี่น้องร่วมสนุกด้วยกันมากกว่าครับ
“พี่เลิฟเป็นตัวแทนเฮียโรสด้วยดิ เจนบอกให้อยู่ก่อนแต่โดนผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาลากไปแล้วอ่ะ” สงสัยจะเป็นพี่คิวครับ แต่ไอ้ห่าเจน พูดจาแบบนี้น้องกูเสียหายนะเว้ย โดนผู้ชายลากเนี่ย...
“เอ่อ...พี่ขอเป็นตัวแทนแนะนำตัวให้น้องสาวฝาแฝดพี่นะครับ...ชื่อโรสนะครับ เอกกีตาร์แจ๊ส หน้าตา แต่งตัว ทรงผมเหมือนพี่เปี๊ยบเลยฮะ...ยังไงถ้ากันพลาด จะทักก็เรียกพร้อมกันทั้งสองชื่อก็ได้ครับ ส่วนมากทุกคนก็ทำแบบนี้” จริงๆ ฮะ พวกเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ถ้าไม่ใช่สนิทกันจริงๆ หรือคนในกลุ่ม ก็จะเรียกชื่อพร้อมกัน เลิฟโรส แต่บางทีถ้าคนเรียกโรสผมก็หันนะ เหมือนกันถ้าใครเรียกไอ้โรสว่าเลิฟ มันก็หันเหมือนกันครับ...
“เอาล่ะ...ต่อไปพี่จะให้น้องๆ ลุกขึ้นแนะนำตัวเอง จบจากที่ไหน เรียนเอกอะไร ชอบเพลงอะไรมากที่สุด และใครเป็นนักดนตรีหรือนักร้องในดวงใจ เริ่มจากหัวแถวนี่เลย” เสียงไอ้เจนมันสั่งน้องครับ มันเป็นประธานรุ่น แล้วก็เป็นประธานงานรับน้องปีนี้ด้วยครับ เป็นน้องรหัสที่ผมภาคภูมิใจจริงๆ แต่เอ็งช่วยเข้าเรียนทฤษฏีฯ ด้วยได้ไหมวะ ขึ้นปีสองแล้วยังอ่านโน้ตไม่คล่องเลย
เสียงน้องๆ ยืนแนะนำตัวเองเจื้อยแจ้วกันไปเรื่อย มีบางคนก็เป็นรุ่นน้องมัธยมของผมครับ ว้าวว...มีเด็กที่เป็นลูกศิษย์ผมติดคณะนี้สองคนเลยครับ ดีใจจัง เอ๋!!! น้องผู้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้นๆ นะ แต่สวยจังเลย เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ตากลมหวานเชียว...ถึงคิวน้องเค้าพูดแล้วครับ...
“สวัสดีค่ะชื่อบิวตี้ค่ะ” อืม...ชื่อสมกับตัว แต่คุ้นๆ นะ
“จบไฮสคูลจาก......ที่ซิดนีย์ค่ะ เรียนเอกเปียโน ชอบเพลง My Valentine ของ Martina McBride” อือหือ...เด็กอินเตอร์นะเนี่ย เรียนเปียโน แถมชอบเพลงประจำตัวผมอีกครับ เวลาผมไปร้องเพลงที่ไหน เพลงนี้เป็นเพลงเอกที่ผมชอบเอามาร้อง...นอกจากเนื้อหาจะน่ารักแล้ว มันยังเป็นชื่อผมด้วยนี่ครับ
“ส่วนนักร้องที่เป็นไอดอลคือ...พี่เลิฟ วาเลนไทน์ เอกวอยซ์ค่ะ แล้วบิวตี้ก็เป็นว่าที่แฟนพี่เลิฟด้วย พี่เลิฟคะ บิวตี้มาหาพี่เลิฟแล้วนะ พี่เลิฟจำบิวตี้ได้ไหม”
หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!
อะไรนะ?
ใครนะ?
ใครเป็นว่าที่แฟนใคร แล้วน้องคนสวยนี่มารู้จักผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมเล่นประกาศซะกลางลานขนาดนี้ แล้วแม่งเสือกเงียบกันทั้งคณะอีก แล้วจ้องกูกันทำม๊ายยยยยยย กูไม่รู้จักเด็กผู้หญิงคนนี้โว้ยยยยยยยยยยยย!!!
“ใครครับเลิฟ” พี่เซฟเดินมาจับมือผมเขย่าเบาๆ เชิงถาม...
“เลิฟก็ไม่รู้จักอะ ทำไมรู้จักเลิฟล่ะ เลิฟเปล่าไปหว่านเสน่ห์ที่ไหนนะ คนนี้ไม่รู้จริงๆ งง” รีบบอกก่อนฮะ เดี๋ยวแฟนเข้าใจผิด งง มากกกกกกก
“ปล่อยมือจากว่าที่แฟนบิวตี้นะคะ ถึงพี่เป็นผู้ชายก็ห้ามจับพี่เลิฟค่ะ คนนี้บิวตี้จองมาตั้งนานแล้ว ปล่อยเดี๋ยวนี้ค่ะ บิวตี้บอกให้ปล่อยไงคะ” เอ่อ...น้องครับ แรงไปไหม ผมว่าไอ้น้องเซย์มันแรงแล้วนะ น้องบิวตี้นี่ประมาณ ไอ้น้องเซย์รวมกับไอ้น้องบูมเลยนะครับ...
น้องบิวตี้เธอเดินมาปัดมือพี่เซฟออกจากมือผมแบบไม่ให้ทันตั้งตัว พี่เซฟอึ้ง ผมก็อึ้ง ทุกๆ คนร้อยกว่าชีวิตที่ยืนอยู่ ยังอึ้งเลยครับ....
“พี่ไปรู้จักกับน้องตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมเป็นคนแรกที่รู้สึกตัวก่อน รีบถามอย่างสงสัยครับ
“นี่พี่เลิฟลืมบิวตี้ไปแล้วจริงๆ เหรอคะ ทั้งๆ ที่บิวตี้รักพี่มาตั้งนานแล้ว...ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวบิวตี้จะเล่าเรื่องความรักของเราให้พี่ฟังเอง”
เฮ้ยยยยย!!! ความรักของเราเลยเหรอ...ผมเคยไปมีความรักกับน้องตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ ตั้งแต่เกิดมาจำได้ว่ารักผู้ชายอยู่สองคน พี่เอ็ม กับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ผมคนนี้ นอกนั้นไม่เคยนะ ยิ่งผู้หญิงยิ่งไม่มีเลย....
หรือว่าน้องเขาจะคิดว่าผมเป็นไอ้โรส???
หรือว่าน้องเขาจะเข้าใจผิด???
หรือว่า หรือว่า หรือว่า หรือว่า โว้ยยยยยยยยยย คิดไม่ออก!!!!!
หันไปมองคนข้างกาย ตอนนี้หน้าเครียดแล้วครับ พี่เซฟเม้มปากแน่น ยืนจ้องหน้าน้องบิวตี้เขม็งเลย น้องบิวตี้ก็ใช่ว่าจะลดละ จ้องกลับแบบจิกๆ
“กลับบ้านครับ...” พี่เซฟรีบฉวยข้อมือผม ก่อนที่จะลากผมให้ออกไปจากตรงนี้ครับ ได้ยินเสียงน้องบิวตี้โวยวาย โหวกเหวก เหมือนน้องเขาจะวิ่งตามมาแต่ว่าโดนไอ้พวกรุ่นน้องปีสองห้ามไว้...ใจจริงผมก็อยากอยู่คุยกับน้องเค้านะครับ อยากรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง แต่ตอนนี้ต้องขอไปเคลียร์กับพ่อหนุ่มขี้หึงที่กึ่งจูงกึ่งลากผมอยู่นี่ก่อนครับ....
เฮ้อออออ!!!! นึกว่าเรื่องวุ่นวายมันจะหมดไปแล้วซะอีก
ขอให้น้องคนสวยเค้าเข้าใจผิดหรือแค่ล้อเล่นเถอะนะ...
พี่เซฟคร๊าบบบบเลิฟรักพี่คนเดียวน้า ต่อให้สวยแค่ไหนก็สู้สุดหล่อของเลิฟคนนี้ไม่ได้หรอก....
-
^
^
^
เข้ามาแสดงตนจิ้ม แต่ยังไม่อ่านนะคะ
ใกล้เสร็จแล้วบทต่อไป ยาวมาก กร้ากกกกกกกกกกกส์
..........
อ่านแล้ว คู่พี่แชมป์น้องเซย์น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก กี๊ด เค้าชอบเด็กขี้อ้อน
ปล.สงสารน้องโรส อิพี่คิวแกมาแผนสูงไปแล้ว :m14:
-
จิ้มไว้ก่อนนะ
ขอไปอ่านพี่เซฟที่รักก่อน
.................................. :a5: (อ่านจบละ)
พี่เซฟขา ถ้าอิน้องบิวตี๊มันแรงนัก พี่ก็อย่าไปสู้กะมันเลยค่ะ
โผเข้ามาสู่อ้อมอกหนูดีกว่าเร้ววววววววว :-[
ปล.วันนี้พาพี่เซฟมาส่งให้ถึงบ้าน โฮะ+1ให้น้า
-
เลิฟ เรื่องรอบตัวไม่ได้เกินขึ้นเร็วหรอกมั้งงง
แต่ว่าเลิฟมัวแต่มีโลกสีชมพูอยู่อะ
เลยลืมเรื่องรอบตัวไป
เรื่องโรสก่าพี่คิวเนี่ยยยย
ยังไงงงงงงง
ขอตอนพิเศษ( 555 มีเรียกร้อง)
พี่แชมป์ก่าน้องเซย์ ก้รักกันดี หวานกันปายยยยย
เอาตอนพิเศษอีกก้ได้นะคะ
5555
จิงๆเรามารวมกันเลยในเรื่องเดียวดีกว่านะ
แบบว่า3คู่ชู้ชื่น
อิอิ
แล้วบิวตี้นิครายยยยยยยย
เคลียร์ด่วนนน เด๋วระเบิดลงแถวดุริยางค์ ไม่ดีน้าาาา
เครื่องดนตรีมันแพงงง
อิอิ
-
กรรมเวร
จู่ๆ มีหญิงสาวนิรนามโผล่มาประกาศความรัก
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่คิวนิเจ้าแผนการมากจนน่ากลัว นึกว่าแอบเคลมสุดที่รักไปซะละ ไวไฟเกินไปแล้ว
ปล. พี่มาดึกจังเลยน้า ไปเที่ยวมาใช่ป่าวเอ่ย *0*
-
งานเข้าน้องเลิฟ :a5:
โหะ ๆ น้องโรสเสียตัว(หลอก ๆ )
-
ปล. พี่มาดึกจังเลยน้า ไปเที่ยวมาใช่ป่าวเอ่ย *0*
มีมุมไหนในกรุงเทพฯ ตอนนี้ที่เที่ยวได้บ้างคะคุณน้อง ตอนนี้คุณพี่คิดว่าตัวเองอยู่ปาเลสไตน์...
-
:serius2:
-
o22บิวตี้คือใคร
-
สึนามิเข้าฝั่งน้องเลิฟเราเต็มๆๆ งานนี้พี่เซฟจะทำไงเนี่ย คู่แข่งตัวแรงเป็นสาวน้อยน่ารักซะด้วย
ส่วนน้องเลิฟถึงจะมั่นใจตัวเองว่ายังไงก็รักพี่เซฟแต่ตอนนี้คงต้องรีบเคลียร์แล้วแหล่ะ....
ลุ้นๆๆๆๆ o13
-
แชมป์กับเซย์ จะรวดเร็วไปไหมเนี่ย ว่าแต่ ขอตอนพิเศษคู่นี้อีกนะ ชอบๆ :impress2:
เลิฟเคลียด่วนว่า 'บิวตี้' คือใคร :m16: นอกใจพี่เซฟได้ไงเนี่ย
-
ชีเปรใครอ่ัะ มาแรงเชียว
-
ใครกัน! ชีเป็นคร๊ายยยยย :angry2:
ตายแระ...พี่เซฟมีคู่แข่งคนใหม่เป็นสาวอิมพอร์ต เหอๆ
ต้องแบบเป็นปั๊ปปี้เลิฟสมัยเด็กที่ชอบหลุดปากสัญญาอะไรกันไรงี้ป่าวหนอ?
ว่าแต่...เรื่องโรสกะพี่คิว :laugh:
เจ้าเล่ห์จริงๆเลยผู้ชายคนนี้...
เซย์แชมป์...โห...คืนเดียวพลิกทุกอย่างเลยนะเนี่ย อิอิ
ว่างๆอย่าลืมมาสเปคู่นี้ต่อนะคะ น่ารักดีๆ ^^
ขอบคุณมากค่าา :L2:
ปล. อ่านทันแล้วค่าา :mc4: น่ารักที่สุด ><
ปล.ปล. ฮ่าๆ สีเคสมันน่ากินดีเนอะคะ เหมือนนมเย็นเลย เราชอบๆ...แต่ตอนนี้เปลี่ยนรูปไปซะแล้วอะค่ะ แหะๆ
-
เอิ๊กๆ + ให้นุ้งบิวตี้จ้า ชอบจริงๆ พวกออกตัวแร๊งงงง โหะๆ
-
หึงแตก
-
ชีแร็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงไอ้อีกนะบิวตี้
เซฟสู้ๆ :กอด1:
-
ใครว่า เลิฟ เรตติ้งตกค่ะ ชะนีน้อยบิวตี้มันตามมาแล้วค่ะ 555
-
นี่...ยัยบิวตี้ หล่อนมีความหลังอะไรกับเลิฟรีบเล่ามาอย่ากั๊ก...เค้าอยากรู้เรื่อง Shock Cinema ในครั้งนี้ o22
-
หวานกันได้ไม่เท่าไรพี่เซฟกับน้องเลิฟก็มีเรื่องให้ปวดหัวกันอีกแล้ว
รู้สึกน้องบิวตี้จะมาแรงนะค่ะงานนี้ :เฮ้อ:
-
บิวตี้ เธอคือใคร เราไม่รู้ แต่เราชอบเพราะเธอแรง กล้าที่ปัดมือพี่เซฟ ดีนะพี่เซฟไม่ต่อยให้
สุดที่รักก็เสียตัว เอ้ย!!! เสียท่าให้กับเฮียคิวแล้ว ตอนนี้ที่รอคอยจริงๆ 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
บิ้วตี้ไหนหว่า??? ดูท่าทางงานจะเข้าแล้วเลิฟเอ๊ย
หุหุหุ งานนี้ำีพี่เซฟได้เคลียร์กันยาวๆ
-
งานเข้าเลิฟซะแล้ว นึกว่าจะหวานไปเรื่อย ๆ ซะอีก อิอิ
-
น้องบิวตี้เป็นใครละเนี่ย เลิฟจะเสน่ห์แรงไปไหนมากมาย :m20:
ว่าแต่ โรสกับพี่คิว สร้างฉากหรือว่าฉากจริงอ่ะ :pighaun:
-
:z2: :z2:
-
ได้โปรดอย่ามีเรื่องเซอไพรซ์อีกเลยได้ม๊ายยยยยยย
=> เซอร์ไพรซ์
มันเป็นเด็กผู้ชายเอกวอยซ์คนเดียวในคณะที่หน้าตาโครตเถื่อนโหด...ผมว่ามันหน้าโหดกว่าเด็กวิศวะบางคนซะอีกนะครับ
=> โคตร
--------------------------------------
น้องบิวตี้...ตัวละครลับที่ได้ออกโรง
พี่คิวคะ ดูละครไทยเยอะไปมั้ย แต่ก็ได้ผลเมื่อได้รับความร่วมมือจากพ่อตาแม่ยายและจิตใจลึกๆของสาวเจ้า 555+
-
งานเข้าเลิฟอีกแว้ว เอ......หรือว่าเข้าพี่เซฟเนี่ย 5555
ปล. พี่คิวน่ากลัวมากกกกกก ถ้าโรสรู้เนี่ยจิรอดมั้ยยยยยยยย
ปล.อีกที เซย์กับแชมป์ก็น่ารักได้อีก รอวันที่พี่แชมป์ครางเรียกชื่อถูกด้วยคนนะคะ อิอิ
-
คุณMercy สวัสดีค่ะ
แวะมาแสดงตัวค่ะ แอบอ่านมาได้ซักระยะแล้ว แต่ว่าอ่านแต่ช่วงท้ายๆ
:m5:
ขอเวลาไปตามอ่านแต่ต้นซักพักแล้วจะกลับมาอีกรอบค่ะ
:L2:
ปล. คู่หลักน่ารัก แต่ตอนนี้แอบสนคู่แชมป์กับเซย์มากกว่าหน่อยนึง^^
-
งานเข้าแล้วเลิฟ :try2: :try2:
โดนพี่เซฟเคลียแน่!!!
บิวตี้คือใคร??? มันเป็นใครเนี่ย?!!!
-
แปลกอ่ะ อยากให้เลิฟโดนพี่เซพเคลียร์ กร๊ากๆๆ :haun4:
สาวบิวตี้โผล่มาได้ไงเนี่ย เลิฟไปโปรยเสน่ห์ใส่ตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้า :-[
-
งานเข้าอีกแล้วน้องเลิฟ
เรตติ้งดีไม่มีตกจริงๆ
-
สนุกมากเลยค่า
แต่แม่หนูบิวตี้เนี่ยเป็นใครกันน้า
-
กร๊าก อยากบอกว่าพี่คิวนายแน่มากกกกก
วางแผนขนาดนี้แล้วต้องสำเร้จๆๆๆๆๆ คนรอบข้างโอเคหมด สาวเจ้าก็มีใจ รอจังหวะเหมาะๆ บอกว่ารักไปเลยค่า
แชมป์เซย์ ทำไปได้เนาะ แต่น่าัรักค่ะ รักกันหวานชื่นเถอะค่า~
ส่วนบิวตี้ น้องแรงมาก หน้ามึนสุดๆ มาจากไหนค่ะเนี่ย
-
รีๆๆ เคลียร์นะจ๊ะเลิฟ เดี๋ยวจะยุ่ง :serius2: :serius2:
-
5555555555555555555555
-
ใครกันบิวตี้ ... เธอมาจากไหนนนนนนน
ประกาศตัวซะ ... แรงที่เดียวนะ
-
ขอบคุณครับบ ,,
:mc4: :mc4: :mc4:
-
แหม้พี่คิวนี่วางแผนซะตามไม่ทันเลยนะ
ส่วนยัยบิวตี้ ... เธอคือใคร ... เธอมาจากไหน
งงงงงงงง
-
บิวตี้ :oมาแรงแซงทางโค้ง
แล้วคือใคกันเนี่ย o12เครียด่วน
-
วันนี้ว่างๆ ทั้งวัน ไปลั่นล้าที่ไหนไม่ได้เลย...
เลยนั่งหาๆ อิมเมจน้องเลิฟ...ปกติไม่ค่อยได้ติดตามศิลปินเกาหลี ไม่ค่อยรู้จักใครเท่าไหร่เลยค่ะ (เลยวัย)
แต่ลองๆ มาหาดู...ชอบคนนี้มากที่สุด ....
คิดว่าตรงที่สุดนะ...
แต่ก็ชอบอิมเมจที่คุณ sin เคยโพสไว้ให้ แต่น้องคนนั้นคือใคร...เราไม่รู้จักชื่ออะค่ะ
หากคุณ sin แวะมาอ่านอีกครั้ง ฝากไขข้อกระจ่างแจ้งให้เราหน่อยนะคะ...
อิมเมจน้องเลิฟค่ะ (ขอยืมมาจาก Choi Jong Hun วง FT Island)
อันนี้ตอนน้องเล่นกีตาร์ค่ะ
(http://bestuff.com/images/images_of_stuff/210x600/choi-jong-hun-128783.jpg)
(http://2.bp.blogspot.com/_aKClLB2A1qc/SC4rqtQjOqI/AAAAAAAAAXg/NMWIQNurmic/s1600/CHOI%2BJONG%2BHUNNNNN5.jpg)
อันนี้ตอนน้องเรียนที่คณะ
(http://4.bp.blogspot.com/_aKClLB2A1qc/SDAVOtQjOvI/AAAAAAAAAYI/GGoznNO3wtg/s1600/CHOI%2BJONG%2BHUNNNNN%2B8.jpg)
อันนี้น่ารักค่ะ
(http://3.bp.blogspot.com/_aKClLB2A1qc/SC1qzNQjOkI/AAAAAAAAAWw/StUr2orSLYY/s400/CHOI+JONG+HUNNNNN.bmp)
มีแถมอิมเมจน้องเซย์ด้วยค่ะ (ยืมจากJang Yoojun วง I the tri top's มาค่ะ)
(http://image.dek-d.com/21/1147518/101660780)
อันนี้ไอ้น้องเซย์หน้าดื้อได้อีก
(http://image.dek-d.com/21/1147518/100791995)
ส่วนของพี่เซฟ แชมป์ พี่คิว นี่ยังหาไม่ได้เลยค่ะ ใครมีเสนอบ้างไหมคะ แนะนำกันได้เลยค่ะ
-
เพิ่งเห็นข่าวในโทรทัศน์
มันเหมือนปาเลสไตน์จริงๆ ด้วยสิ
พระเจ้าก็ไม่ช่วยนะเนี่ย ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ขนาดนี้
พอละๆ เดี๋ยวเข้าข่ายเม้าการเมือง
กร๊ากกกกกก
อิมเมจน้องเซย์น่ารักไปม๊ายยยยยยยยยยยยย
-
น่ารักน่าหม่ำๆทั้งคู่เลย อรั๊ยยยยยยยยยยยยยยย
อิจฉาอิพี่แชมป์อ้ะ กินเด็กชัดๆ
-
น้องเลิฟฟฟฟฟฟฟ น่าเลิืฟฟฟฟฟฟฟมัก ๆ (...นึกถึงจงฮุนในภาคของโรส...)
-
ตายและ น้องเลิฟเรา เปนจงฮุนนี่เอง ฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าเป็นคนนี้นี่... อร๊ากกก ดูดีจริงๆๆๆค่ะ
-
เลิฟ...มัวแต่จู๋จี๋กะพี่เซฟอ่ะดิ...คนรอบข้างเค้าเลยพัฒนากันไปถึงไหนๆและ...หุหุ
แถมยังงานเข้าอีกมีสาวมาตามติด......ไปง้อพี่เซฟด่วนๆๆ.. :m20:
-
:m16: บิวตี้คือใคร
แถลงการด่วน
-
:angry2:ชะนีน้อยนางนี้มันเป็นครายยยยย :serius2:
-
น้องบิวตี้นี่คือใครกันน ? '
แอ๊กกก ก . เริ่มสนุกละ ชอบจังให้ผู้ญ มาชอบนายเอกเนี่ย .
แต่ถ้ามาชอบพระเอก พ่อจะจับตบให้ทุกรายเลย = =;
-
น้องน่าร้ากกกกก
-
นู๋เลิฟกะลังจะโดนซึนามิเข้าเหมือนกันแหละ :laugh:
น้องโรส...เจอพี่คิวแผนสูงเข้าไป..ก็ตกลงปลงใจกันไปเลยดีกว่าเน้อ
ปล.คิดถึงพี่Mercyเหมือนกันค่า ช่วงนี้ออนแต่ดึกๆค่ะ วันนี้เพิ่งกลับจากพัทยา ทำงานต่างจังหวัดตลอดเลย..ขับรถเป็นว่าเล่นอ่ะค่ะพี่=''= เหตุการณ์ช่วงนี้รุนแรง เดินทางระวังด้วยนะคะ Take Careค่ะ :L2:
-
ฮาโหลลลลลล
มาแล้วจ้า...
หลายคนที่สงสัยว่ายัยน้องบิวตี้สุดสวยเป็นใคร...
มาเฉลยแล้วแบบมึนๆ นิดนึง...
จริงๆ แล้ว...เธออาจเป็นเมียเก็บน้องเลิฟ กร๊ากกกกกก :laugh:
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ :กอด1:
:m5:ขออภัยมาดึกตลอด...ตอนแรกวันนี้กะว่าจะมาเย็นๆ แต่ช่วงเที่ยงคุณนายแม่เธอชักชวนให้ไปช็อปฯที่เซ็นทรัลลาดพร้าวด้วยกัน...มีหรือจะพลาด ไปกะแม่ ก็ใช้กระเป๋าแม่ สบายไปเลย...โหะๆๆๆ
++++++++++++++++++++++++
anajulia : :z13:จิ้มคุณนุ่นคืน...ช่วงนี้น้องโรสเธออยู่ในช่วงตกที่นั่งลำบากค่ะ พี่คิวมันมาเหนือเมฆจริงอะไรจริง
mahotsukai : ตลอดแหละ โฮะน่ะ มายุพระเอกเค้าตลอด...ต้องให้กำลังใจให้พี่เซฟมันสู้สิคะ แต่ขอบคุณสำหรับบวกจ้าาา ตอนนี้เค้าพาพี่เซฟมาเล่าแบบเต็มเลยนะ
Yunatsu : จริงค่ะ เห็นด้วย น้องเลิฟมัวแต่อินเลิฟ เลยลืมคนรอบข้าง พอมารู้สึกตัวอีกที ใครๆ เค้าก็ต่างมีความรักกันหมดแล้วเหมือนกัน ส่วนตอนพิเศษต่างๆ จะทยอยๆ มาให้อ่านกันนะคะรอหน่อยนะ
Vesi : ยังไงซะพี่คิวแกก็ยังคงมีความเป็นสุภาพ(รึเปล่า)บุรุษ(อันนี้ยังเป็นบุรุษอยู่จริงๆ) ไม่กล้าทำอะไรสุดที่รักก่อนห่ามหรอก...ขนาดประเทศเป็นปาเลสไตน์ คุณพี่ก็ยังคงไม่ได้หยุดงาน กรี๊ดดดดดดดดด
ChiOln : ฮ่าๆๆ ชอบคำว่า เสียตัวหลอกๆ เหมาะมากๆ ค่ะ
Little Devil : หงุดหงิดใครคะ พี่เซฟ น้องเลิฟ น้องบิวตี้ หรือว่า Mercy ฮ่าๆๆ
prawy : มาเฉลยแล้วค่ะ
bbyuqin : งานเข้าน้องเลิฟเต็มๆ ค่ะ น้องกำลังหาความกระจ่างอยู่ค่ะ
Otaku : น้องเปล่านอกใจนะ...น้องยังงงอยู่เลยว่าบิวตี้เป็นใคร
i love u {knt} : ชีแรงมากๆ ค่ะโปรดคอยชมฤทธิ์ชีได้
pærəˈsɛtəmɒl : ว่างๆ จะไปสเปคู่แชมป์เซย์ให้ค่ะ...เปลี่ยนรูปใหม่ก็ยังคงสีหวาน น่ารักอยู่เหมือนเดิมเลย ชอบชมพูโทนนี้จัง
JJHJJH : เธอออกตัวทีพากันอึ้งกันไปตามๆ กันเลยค่ะ
maxtorpis : ฮ่าๆๆ พี่เซฟแกคงหึงแตกจริงๆ ล่ะค่ะ
jiBtar : พี่เซฟต้องมาสู้กะผู้หญิง ท่าทางจะลำบากเหมือนกันค่ะ
PEENAT1972 : จริงค่ะคุณป้า...ชะนีน้อยมันถามมาจิกถึงถิ่นเลยค่ะ
Phelyra : จริงๆ ไม่ค่อยช็อคเท่าไหร่ แต่กลายเป็นงงๆ กันมากกว่า แต่จากงง อาจจะกลายเป็นมึน ก็ได้ค่ะ
n2 : ช่วงนี้เค้าก็ยังหวานๆ กันอยู่ค่ะคู่นี้ ไม่แคร์ซักเท่าไหร่ แต่ไม่รู้ความแรงของบิวตี้เธอจะมาสั่นสะเทือนความหวานของพี่เซฟกะน้องเลิฟได้รึเปล่านะ
liTTle.SaLapaO : ฮ่าๆๆๆๆ คนแรกเลยนะเนี่ยที่ชื่นชอบน้องบิวตี้ อิอิ
EunJin : เคลียร์กับเลิฟไม่เท่าไหร่ค่ะ เคลียร์กับน้องบิวตี้นี่สิ ท่าจะยาว
dukdikdukdik : งานหนักเลยค่ะ จริงๆ พี่เซฟแกคงอยากให้น้องบิวตี้เป็นผู้ชายมากกว่านะคะ อย่างน้อยก็ต่อยกันได้ แต่นี่ผู้หญิง ทำอะไรไม่ค่อยได้เลย
Jesale : โรสกะพี่คิว เค้าสร้างฉากกันค่ะ น้องโรสเธอยังบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือชาย (ผ่านแต่มือหญิง ฮ่าๆๆๆ)
กระต่ายชมจันทร์ : :จุ๊บๆ:จุ๊บๆๆๆๆ น้องต่ายที่รัก สำหรับคำผิดค่า...พี่คิวมันน้ำเน่าค่ะ ดูละครเยอะไปอย่างว่า แต่ก็สำเร็จซะงั้น
zazoi : มีแต่คนเรียกร้องขอฟังเสียงพี่แชมป์ครางเรียกชื่อน้องเซย์นะเนี่ย เอาเป็นว่า ตอนนี้เริ่มๆ เขียนตอนพิเศษอยู่ค่ะ แต่ด้วยว่าความขี้เกียจของผู้เขียนมันเลยกระดึ๊บๆ ทีละนิด แต่ว่าจะพยายามเอามาให้อ่านกันในเร็ววันค่ะ
knightofbabilon : ยินดีต้อนรับค่ะคุณ knightofbabilon มาแสดงตัวบ่อยๆ นะคะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ...สงสัยคุณ knightofbabilon จะชอบ QAF ใช่ไหมคะ เราก็ชอบเรื่องนี้เหมือนกันเลย ชอบมากๆ ด้วยค่ะ
KM137 : พี่เซฟแกก็คงมีวิธีเคลียร์แบบของแกล่ะค่ะ หึหึ
BeeRY : เคลียร์แบบไหนล่ะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ แต่พี่เซฟแกถนัดนะคะเรื่องเคลียร์แบบนี้อะ
♥a2k♥ : หมดเรื่องหนุ่มน้อย ก็มีสาวน้อยมาต่อทันที น้องเลิฟเสน่ห์แรงค่ะ
krit24 : ขอบคุณค่า...หนูบิวตี้เป็นเมียเก็บน้องเลิฟค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
fuku : พี่คิวแกประสบความสำเร็จแน่ๆ ค่ะ เจ้าเล่ห์ซะขนาดนี้ไม่ต้องห่วง ตอนนี้ที่น่าห่วงคือน้องเลิฟของเราค่ะ
RAKDEK_KA : ท่าทางจะยุ่งแล้วล่ะค่ะ
appletree : :z13:จิ้มทะลุเลย...ขำไรล่ะเด็กคนนี้
bakanishi1 : เธอออกตัวแบบไม่เห็นฝุ่นเลยค่ะ เร็วและแรงมาก เธอเตรียมตัวมาดี
ovam : ขอบคุณเช่นกันค่า
bakanishi1 : มาดูกันตอนนี้ค่ะว่าเธอเป็นใคร
mascot : มาเคลียร์ให้แล้วนิดนึงค่ะ
numtan : เราว่า หน้าจงฮุน เป็นได้ทั้งชายและหญิง ทอมๆ เนอะ น่าร๊ากกก ปกติไม่ค่อยได้ติดตามนักร้องเกาหลี แต่ยิ่งหารูป แล้วยิ่งกรี๊ดดดด น่ารักจริงอะไรจริงค่ะ
tutu : พี่เซฟแกไม่งอนน้องหรอกค่ะ แต่แกโมโหน้องบิวตี้ จะต่อยก็ไม่ได้ จะทำร้ายร่างกายก็ไม่ได้...
Ooคุณชายติ๋วoO : มาแถลงแล้วค่ะ คุณชาย
parity_yc : เป็นเมียเก็บของน้องเลิฟค่ะ ฮ่าๆๆๆ
peppier : ฝากตบน้องบิวตี้ด้วยก็ได้ค่ะ :laugh:
uknowvry : :-[
vvivy : :กอด1: ขับรถระวังๆ ด้วยเน้อ...ไปต่างจังหวัดตอนนี้น่าจะดีกว่าอยู่กทม. นะ พักผ่อนเยอะๆ ต้องขับรถไปตจว. บ่อยๆ ด้วย นอนมากๆ น้า
+++++++++++++++++++++
ตอนที่ 31สาวน้อยข้างบ้าน
อยู่ดีๆ ก็มีเด็กสาวที่ไหนก็ไม่รู้โผล่มาทึกทักว่าเลิฟของผมเป็นแฟนเค้า...น้องเองก็ดูงงๆ ผมเองยิ่งงงหนักเข้าไปอีก...ผมยอมรับว่าหงุดหงิดมากๆ ครับ ความรู้สึกของผมมันบอกว่า...นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แน่ๆ น้องผู้หญิงคนนี้ไม่ได้คิดจะอำเราเล่นสนุกๆ หรือแค่มาแอบปลื้มแอบชอบเลิฟเท่านั้น...แต่สายตาที่ผู้หญิงคนนี้สื่อออกมาในขณะที่เค้ามองผม...มันดูไม่เป็นมิตรเอามากๆ เธอจิกตาโมโหใส่ผม แววตาดูกราดเกรี้ยวแสดงความไม่พอใจที่ผมจับมือเลิฟ...
ผมเองก็จ้องเธอกลับแบบไม่กลัวเช่นกัน...ผู้หญิงอะไรทำไมกล้าขนาดนี้ มาประกาศปาวๆ ว่าผู้ชายคนนั้นคนนี้เป็นแฟนตัวเอง...นี่ถ้าเป็นผู้ชาย...ผมว่าคงชกกันไปแล้วนะฮะ...ถึงผมจะไม่พอใจยังไง แต่นี่ก็เป็นผู้หญิง ถ้าทำร้ายผู้หญิงก็หน้าตัวเมียเกินไปครับ
เมื่อก่อนสมัยผมมีแฟนเป็นผู้หญิง ผมก็หึงแฟนผมบ้าง แต่ไม่มากขนาดนี้...ไม่รู้ทำไมตอนนี้ กับคนๆ นี้...ผมถึงไม่สามารถควบคุมอมรมณ์ ‘หึง’ ของตัวเองได้เลย...
“พี่เซฟ...เลิฟเจ็บแขนแล้วนะ” อ้าว...ผมลืมครับ เผลอลากน้องออกมาให้รอดพ้นจากยัยน้องบิวตี้ แต่ด้วยอารมณ์โมโห ทำให้ผมกำแขนน้องซะแน่น
“พี่ขอโทษครับ...เจ็บมากไหม” ผมรีบปล่อยแขนน้อง ก่อนจะจับแขนเรียวกลมที่ขึ้นรอยแดงตรงต้นแขนขึ้นมามาลูบไล้เบาๆ อย่างปลอบโยน
“พี่เซฟอะ โมโหแล้วรุนแรงนะ หรือว่าจริงๆ แล้วพี่เซฟ...เป็นพวก เป็นพวก...ซาดิสม์มาโซฯ”
“นี่แนะ...ซาดิสม์เหรอ...ฟอดดดดดดดดดดด....” ผมบีบจมูกน้องอย่างเอ็นดู...แถมอดไม่ได้ที่จะขโมยหอมแก้มนุ่มนิ่มกลิ่นแป้งเด็กอ่อนแผ่วๆ...แต่อยากลองเล่นบทหมาป่าซาดิสม์ กับลูกแกะมาโซคิสม์ เหมือนกันนะเนี่ย...ไว้ลองชวนน้องมาเล่นกันดีกว่า เอาแบบเจ็บไม่จริง แต่เอาบรรยากาศพอ แค่คิดก็....อึ๊ยยยยยยยย
“พี่เซฟฟฟฟฟฟ...ทำหน้าหื่นอะ คิดอะไรลามกอยู่ใช่ไหมเนี่ย...ไปๆ ขึ้นรถได้แล้วทำหน้าตาไม่น่าไว้ใจขนาดนี้ เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นเขาจะหาว่าเลิฟโดนล่อลวงไปทำมิดีมิร้ายกันพอดี”
“ก็คิดอยู่จริงๆ นี่นา”
“ทะลึ่ง!!!!” อ้าววววว!!! พี่พูดความจริงมางอนพี่ทำไมครับเนี่ย...เดี๋ยวก็พาไปทำอย่างที่คิดซะตอนนี้เลยนี่
“แล้วสรุป น้องบิวตี้นี่ใคร เลิฟรู้จักหรือเปล่าครับ แล้วเค้ารู้จักเลิฟได้ยังไง” พอขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยได้ไม่เท่าไหร่ผมก็ลองถามถึงน้องผู้หญิงคนเมื่อกี้ เผื่อน้องจะคิดออกบ้างว่าเธอเป็นใคร
“เลิฟก็ไม่รู้หรอกพี่เซฟ...แต่ว่ารู้สึกคุ้นๆ ชื่อ คุ้นๆ หน้าอยู่บ้าง แต่ก็นึกไม่ออกนะ ว่าไปเป็นแฟนกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่” คนน่ารักข้างๆ ผมทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เอียงคอนิดๆ เอานิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากตัวเองแล้วเคาะเบาๆ...อากัปกริยาท่าทางที่เป็นโดยไม่รู้ตัวของคนข้างๆ มันช่างน่ารักน่ามองจริงๆ ครับ ผมเหลือบไปเห็นริมฝีปากอิ่มที่น้องเคาะเล่นแล้วอยากจะจอดรถซะตอนนี้แล้วจับมาฟัดให้สมกับอาการยั่วแบบไม่รู้ตัว
“น้องโรสจะรู้จักน้องบิวตี้อะไรนี่รึเปล่านะ” ในเมื่อแฝดผู้พี่บอกคุ้นๆ แฝดน้องก็น่าจะพอจำอะไรได้บ้างนะ
“เออ...จริงสิเนอะ ทำไมเลิฟลืมคิดถึงไอ้โรสไปได้...โหหหหห แฟนใครเนี่ยแสนรู้ที่สุด” เออะ เลิฟจ๋า...มีแฟนเป็นหมาไปซะงั้น ผมเลยอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปขยี้หัวยุ่งๆ นั้นเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว แต่เจ้าตัวกลับชอบใจเอาหัวมาไซ้ๆ มือผมซะงั้น
“ฮัลโหล...โรส แกอยู่ไหนวะ...อ้าวอยู่ออฟฟิศพี่คิวเหรอ...ไปหาได้เปล่า...อืม...มีเรื่องอยากคุยด้วยนิดหน่อย...เดี๋ยวไว้ถึงก่อนค่อยคุยกัน เรื่องมันยาวว่ะ...โอเค งั้นเจอกันนะ ถึงแล้วฉันโทรหา”
“พี่เซฟ...ไปเมโลดี้มิวสิคฮะ ไอ้โรสอยู่กะพี่คิว...คู่นี้เค้าก็ติดกันเป็นปาท่องโก๋เลยเนอะ” เหมือนน้องยังคงไม่ชินกับสถานะแปลกใหม่ของน้องโรสกับพี่คิวครับ
+
+
+
+
+
+
“พี่เลิฟฟฟฟฟฟฟ คิดถึงจังเลยยยยยยยย” ให้เดาครับว่าใคร...เดาไม่ยากใช่ไหมฮะ ไอ้น้องเซย์ครับ เสียงมันมาก่อนตัวเสมอ...อ้าวแล้วนี่ถลามากอดแฟนคนอื่นเค้าทำไม...นู้นๆ แฟนแกตามมาแล้วหันไปกอดคนนู้น ไม่ใช่คนนี้เว้ย
“เซย์...อย่าวิ่งเดี๋ยวล้ม...เซย์มานี่เลย...ใครสั่งใครสอนให้ไปกอดแฟนชาวบ้านเขาเนี่ย แฟนตัวเองยืนอยู่ทั้งคน” โอ๊ะ!!! สุดยอด ไอ้น้องเซย์หมาดื้อมันกลายเป็นหมาน้อยที่ผ่านการฝึกมาแล้วครับ เสียงดุๆ ของไอ้แชมป์ เพียงแค่เรียกชื่อเซย์ ก็สั่งให้หยุดได้ชะงัดนักครับ มันแน่มากจริงๆ
“ก็เซย์ดีใจอ่ะ...เดี๋ยวนี้ได้เรียนกับพี่เลิฟแค่อาทิตย์ละครั้งเดียวเอง” ช่วงนี้ไอ้น้องเซย์มันต้องเริ่มเข้าห้องอัดแล้วครับ โปรแกรมการเรียนการสอนก็เลยต้องปรับใหม่ แถมเลิฟเองก็เปิดเทอม เลยเหลือสอนเจ้าเด็กนี่แค่อาทิตย์ละวัน
“แชมป์ เห็นไอ้โรสไหม” น้องเอามือขยี้หัวไอ้น้องเซย์อย่างเอ็นดูก่อนที่จะหันไปถามถึงน้องโรสจากแฟนไอ้น้องเซย์
“อยู่ในห้องพี่คิวน่ะ เมื่อกี๊เราเพิ่งเข้าไปหาพี่คิวมา เห็นโรสบอกว่ารอเลิฟอยู่”
“งั้นเดี๋ยวเราไปหาไอ้โรสก่อนนะ...แล้วเจอกันอาทิตย์หน้านะไอ้หนู อย่าไปดื้อกับมันมากล่ะไอ้แชมป์น่ะ เดี๋ยวมันตีเอานะ” ไอ้เจ้าเซย์ทำหน้างอนิดๆ เมื่อโดนหาว่าดื้อ
“ไม่ต้องห่วงหรอกเลิฟ เรามีวิธีจัดการเด็กดื้อ หึหึ...” แหม!!! สงสัยเราจะมีวิธีการเดียวกันนะ...หึหึ
ผมกับเลิฟก็เลยมุ่งหน้าไปหาคำตอบจากน้องโรสที่ห้องพี่คิวกันครับ...เมื่อแจ้งเลขาหน้าห้องที่น้องดูคุ้นเคยดีพี่เลขาก็บอกให้ผมและเลิฟเข้าไปได้เลย...แต่ก่อนที่เราจะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียง
“ไอ้บ้า...ปล่อยเลยนะ ปล่อย บอกให้........” หลังจากคำว่า ‘บอกให้’ เสียงก็เงียบไป...ที่รักผมหันมามองหน้าแล้วทำตาโตๆ เป็นเชิงถามว่าในห้องเขามีสงครามโซเวียตกันรึเปล่า...ผมส่ายหน้าน้อยๆ แล้วพยักพเยิดให้น้องเคาะประตู
ก๊อกๆๆๆ
ผ่านไปซักครึ่งนาที...ถึงได้ยินเสียงลูกบิดประตู ก่อนที่คนมาเปิดจะเป็นพี่คิว ที่สภาพหน้ามีรอยเล็บข่วนนิดๆ ตรงแก้มด้านขวา และหางคิ้ว...อืมม!!! ไม่ต้องคิดให้เหนื่อยก็รู้เลยว่ารอยนี้มาจากไหน...
“สรุปแกมีเรื่องอะไรวะเลิฟ” ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหม แต่ผมว่าปากน้องโรสเธอดูเจ่อๆ นิดๆ มันเหมือนกับเลิฟเวลาโดนผม...’จูบ’
“โรส...แกรู้จักผู้หญิงที่ชื่อบิวตี้ไหมวะ”
“บิวตี้ไหนวะ...แต่เอ๊ะ!! ชื่อมันคุ้นๆ วะ” สองพี่น้องทำหน้าท่าทางเหมือนกันเลยครับ ขมวดคิ้วครุ่นคิด (เค้าเป็นแฝดกันก็ต้องเหมือนกันสิวะ)
ต่างฝ่ายต่างคุ้น แต่ก็ยังไม่มีใครคิดออก เลิฟก็เลยเล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี๊ให้น้องโรสฟัง...
“เฮ้ย...พี่คิดออกแล้ว ใช่บิวตี้เดียวกับน้องบิวตี้ยัยเด็กจอมยุ่งที่บ้านอยู่ใกล้บ้านเลิฟที่ซิดนีย์รึเปล่า” เป็นพี่คิวฮะที่เป็นคนคิดออก...ลืมไปว่าบ้านนี้เค้าซี้กัน อยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา
“จำกันไม่ได้เหรอ...ยัยเด็กนี่ติดน้องเลิฟจะตายชัก วิ่งตามต้อยๆ อะไรๆ ก็พี่เลิฟคะ พี่เลิฟขา หนูบิวอย่างนั้น หนูบิวอย่างนี้...แล้วเลิฟก็ปลื้มจะตายที่มีคนนั่งฟังเลิฟเล่น ukulele ทั้งวี่ทั้งวัน ขนาดพี่กับน้องโรสชวนออกไปเล่นหน้าบ้าน เลิฟกับน้องบิวยังไม่ยอมออกมาเล่นด้วย นั่งร้องเพลงกันทั้งวัน...แล้วน้องบิวนี่ไง ที่ขอให้แม่ถ่ายรูปกับเลิฟทุกครั้งที่เจอกัน แถมทุกรูปยังต้องหอมแก้มเลิฟตลอด...สงสัยตอนนั้นยังเด็กมั้งเลยจำไม่ได้ แต่ตอนนั้นพี่ก็โตแล้วล่ะ ยังจำหน้าน้องบิวตี้ตุ๊กตาญี่ปุ่นได้อยู่เลย”
โหยยยย!!!! ผมเริ่มกลัวน้องบิวตี้แล้วนะครับเนี่ย นอกจากจะออกตัวแรงแล้ว...น้องยังดูแรงตั้งแต่เด็กอีก
“จำได้แล้ว...ยัยเด็กที่บอกทุกคนว่าเลิฟเป็นแฟนน่ะเหรอ ครั้งสุดท้ายที่เจอกันก็ตอนเลิฟกับโรสอายุประมาณ 10 ขวบ นานมาแล้วใครมันจะไปจำได้วะ แถมเจอกันปีละครั้งเองนะ ครั้งนึงก็อยู่แค่อาทิตย์สองอาทิตย์เอง...เลิฟสงสัยว่าน้องมันจะยังจำเลิฟได้ยังไง ขนาดเลิฟเองยังจำไม่ได้เลย” สรุปแล้วรู้จักกันใช่ไหมเนี่ย...
“อ้าว...แล้วหลังจาก 10 ขวบ ไม่ได้ไปที่ซิดนีย์แล้วเหรอครับ” สงสัย ทำไมเจอกันแค่สิบขวบ หรือน้องเปลี่ยนไปประเทศอื่นแทน
“ป๊าขายบ้านนั้นให้เพื่อนป๊าครับ ตอนนั้นเพื่อนป๊าเค้ากำลังจะย้ายครอบครัวไปอยู่ที่ซิดนีย์ถาวร ป๊าเลยขายบ้านหลังนั้นให้ แล้วป๊าก็ไปซื้ออีกหลังที่เมลเบิร์นแทน...ก็เลยไม่ได้ไปซิดนีย์อีก ถึงไปก็ไม่ได้ไปพักแถวนั้นแล้ว” ก็เลยขาดการติดต่อกับยัยน้องบิวเพื่อนบ้านไปโดยปริยาย
“ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยเหรอ”
“ไม่เลยฮะ ยังงงอยู่เลยว่าน้องมันจำเลิฟได้ยังไง ตอนนั้นน้องบิวตี้น่าจะไม่เกินหกขวบ”
“ไม่ได้ไปสัญญิง สัญญาว่าจะแต่งงาน เป็นเจ้าบ่าว หรือให้น้องเป็นเจ้าสาวให้ใช่ไหม”
“จะบ้าเหรอพี่เซฟ...ละครเกินไปแล้วอย่างนั้นน่ะ เลิฟเองก็จำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไหร่หรอก จำได้แต่น้องเขาชอบมาเล่นด้วยทุกวัน อยู่กับเลิฟตั้งแต่เช้าถึงเย็น เคยนอนด้วยกันด้วยมั้ง...โอ๊ยยย!!!!!หยิกแก้มเลิฟไมอะ ซาดิสม์จริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” ขอหยิกหน่อยเถอะหะ พูดมาได้ว่าเคยนอนด้วยกัน ถึงเป็นเด็ก ก็หึงนะเฟ้ย!!!!
“ก็หมั่นเขี้ยวคนเสน่ห์แรงอะ...พี่ว่าพรุ่งนี้เลิฟไปเคลียร์กับน้องเขาให้รู้เรื่องไหม ว่าอะไรยังไง พี่ว่าป่านนี้ทั้งคณะคงคิดว่าน้องบิวตี้ต้องเป็นแฟนเลิฟแล้วล่ะ ทั้งๆ ที่ความจริง พี่ต่างหากต้องเป็นคนประกาศ มาตัดหน้ากันเฉยเลย”
“กล้าเปล่าล่ะ??”
“อย่าท้าๆ นี่พี่กะว่าจะปริ้นท์ประกาศไปติดทั่วทั้งมหา’ลัย อยู่แล้วนะ เกิดมีไอ้หนุ่ม หรือสาวๆ ที่ไหนมากรี๊ดพี่เลิฟอีก จะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว” ผมพูดไปลูบแก้มน้องไป น้องก็จับทาบมือมาทับบนมือผมที่ลูบแก้มน้องอยู่ แล้วถูเบาๆ
“จะสวีทกันอีกนานไหม...เลิฟงั้นเย็นนี้กลับบ้านกับฉันแล้วกันนะ”
“ไม่ได้!!!!” สองเสียงประสานกันเลยครับ ผมกับพี่คิว
“ทำไมจะไม่ได้” เป็นน้องโรสครับที่หันไปตะคอกใส่พี่คิว
“ก็โรสสัญญากับพี่แล้วว่าเย็นนี้จะไปดูหนังกับพี่แล้วก็ไปกินข้าวที่บ้านพี่ นี่พี่ก็จองตั๋วหนังแล้ว และก็โทรบอกให้ที่บ้านทำของชอบของโรสไว้แล้วด้วย พ่อกับแม่พี่เขาก็อยากเจอว่าที่ลูกสะใภ้ใจจะขาด บ่นแต่คิดถึงหนูโรส...ไปเถอะนะ...วันนี้พี่ขอเถอะ พี่ให้โรสแผลงฤทธิ์กับพี่ได้อาทิตย์ละ 3 วัน นี่เกินโควต้ามาแล้วนะ...ไปกับพี่เถอะนะครับ” ฮ่าๆๆ เพิ่งจะเคยเห็นหน้าแบบจนหนทางของน้องโรสนะเนี่ย เป็นบุญตาจริงๆ เว้ย
“ก็ได้...แต่พี่เซฟไปส่งไอ้เลิฟมันเลยนะ ห้ามเถลไถลที่ไหน...อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าช่วงที่ฉันไปกระบี่น่ะ แกไปค้างบ้านใครมา...ฉันยังไม่ได้เคลียร์กับแกเลยนะเรื่องนี้” เฮ้ยยยยยยย!!!! ผมว่าน้องโรสเธอเลี้ยงลูกกรอก หรือว่ากุมารทอง แน่เลยครับ ไม่อย่างนั้นก็คงฝังชิพไว้บนตัวของพี่ชาย คอยจับพิกัดตลอดเวลา...ทำไมรอบตัวผมตอนนี้ถึงมีแต่ผู้หญิงน่ากลัวๆ ทั้งนั้น
“งั้นแกก็มาเคลียร์กับฉันเรื่องที่แกไปนอนกับพี่คิวด้วยซิ...อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกันนะ” ดีมากครับเลิฟ สู้เค้า พี่เอาใจช่วย...ตอนนี้เราถือไพ่เหนือกว่าแล้ว ตบตองสองลงไปเลย แล้วเราก็จะได้เป็นคิงกับควีนกันสองคน ทิ้งให้น้องโรสกลายเป็นสลาฟไปซะ ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ....ไอ้ ไอ้...เว้ยยยยย...จะไปก็ไปสิพี่คิว ไหนบอกว่าหนังฉายตอนห้าโมงเย็นไง นี่จะสี่โมงแล้วถ้าไปไม่ทันก็ไม่ต้องดูนะ บ้านใครบ้านมันเลย...” ผมว่าน้องโรสเธอเขินนะฮะ หันไปลงกับพี่คิวเสร็จเธอเดินหนีไปเลย ทิ้งให้พี่คิวหันมายักคิ้วกวนๆ ให้พวกเรา ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเดินตามว่าที่คู่หมั้นออกไป...
“คืนนี้ก็ทางสะดวกล่ะสิ...ค้างกับพี่ไหมครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเรียนด้วยกัน” ผมวาดแขนโอบไหล่น้อง รั้งเข้ามาหาตัวเองเบาๆ น้องก็ซบหัวลงบนไหล่ผมส่ายหัวดุ๊กดิ๊ก อยู่ตรงคอ...ยั่วกันอีกแล้ว....เดี๋ยวอดใจไม่ไหวก็เดินไปล็อคห้องพี่คิว จับเปลี่ยนบรรยากาศกันที่นี่ซะเลยนี่
“ค้างเคิ้งอะไรล่ะ...ไอ้โรสกลับบ้านไปไม่เจอ คราวนี้โดนกระทืบทั้งคู่แน่”
“แต่พี่คิดถึงเลิฟนี่นา เราไม่ได้กอดกันมานานแล้วนะ ตั้งแต่ครั้งนั้นตอนปิดเทอม นี่ก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้ว” ผมส่งเสียงออดอ้อน กระซิบชิดริมหูน้องเบาๆ ก่อนจะปัดปากจูบผะแผ่วตามลำคอนวล
“อึ๊ยย!!! จั๊กจี๋อะพี่เซฟ พอก่อนๆ อืมม...อ๊ะ พออออก่อนนนนนน...จะมาคิดถึงอะไรกัน เจอก็เจอกันทุกวัน แถมกอดเนี่ย เราก็กอดกันทุกวัน...แถม...เอ่อ...จูบ...เราก็จูบกันทุกวัน...หลายรอบด้วยเหอะ” เมื่อไหร่จะหายเขินนะเนี่ย...แก้มแดงแจ๋เลย
“พี่ไม่ได้หมายความว่ากอดแบบนี้...จะต้องให้พี่พูดตรงๆ ไหมล่ะ...พี่ไม่ได้เอาเมียพี่มานานแล้วนะ” ประโยคหลังผมแกล้งกระซิบเสียงแหบพร่า...น้องย่นคอหนี แล้วฟาดผมเพี้ยะใหญ่
“พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ทะลึ่งมากๆ อ่ะ ใครสั่งใครสอนให้ทะลึ่งแบบนี้เนี่ย บ้า” คราวนี้เปลี่ยนจากตีมาเป็นหยิกแทนแล้วครับ
“โอ๊ยยยยย เมียใครเนี่ยมือก็หนัก หยิกก็เจ็บ...ก็เห็นพูดอ้อมๆ แล้วไม่เข้าใจ พี่ก็เลยพูดตรงๆ ไงครับ” สีข้างผมเขียวแล้วแน่เลยครับตอนนี้
“สรุปว่าคืนนี้ค้างไม่ได้เหรอ....” ผมถามด้วยน้ำเสียงอ้อน เลิฟของผมก็สั่นหน้าน้อยๆ เล่นเอาผมสิ้นหวัง น้องหันมาหอมแก้มผมเชิงปลอบ ก่อนจะกระซิบบางอย่างที่ทำให้ผมยิ้มกว้าง หน้าบาน ใจเต้นจนอดที่จะจูบคนกระซิบไม่ได้
“แต่ว่า...คืนนี้เลิฟคงกลับมืดได้มั้ง”
เอาน้องเลิฟตอนเล็กๆ เล่นกีตาร์ให้น้องบิวตี้ฟังมาให้ดูกันค่ะ
http://www.youtube.com/v/ErMWX--UJZ4&hl=en_US&fs=1
ชอบเด็กคนนี้ม๊ากกกกมากกกก น่ารักโคตรรรรรรร
-
^
^
จิ้มคุณ mercy
น้องเลิฟน่ารักก น้องเซย์ก็น่ารักกก อยากกอ่านคู่แชมผ์เซย์อีกจังเลยค่ะ
มาให้กำลังใจนักเขียนคุณภาพอีกคน
:pig4:
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มคุณ -N- คืน...
ดีใจที่คุณ -N- ในตำนานมาเม้นท์ค่า
แอบทวง...น้องมิกกี้ล่ะตัวเอง ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
นู๋เลิฟน่าร้ากกก...ไอ้พี่เซฟให้มันเพลาๆมั่งนะ เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม :m16:
ปล.พี่Mercy ได้หยุดทำงานรึป่าวคะ...หลังจากนู๋ไปตะลอนต่างจังหวัด..ในที่สุดเจ้านายก็ใจดีให้หยุดพักสองวันก่อนกลับไปตะลอนใหม่อีกรอบ ยังงัยเดินทางระมัดระวัง+รักษาสุขภาพ พักผ่อนเยอะๆนะคะ Take careค๊าบ
-
อ้อออออออออออออออออ...เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง!
เด็กบิวนี่เค้าก็แรงตั้งแต่ยังเล็กเลยเนาะ =*=
ตู่เอาเค้าเป็นแฟนโดยไม่ยินยอมซะงั้น...
ฮ่าาา...อยากเห็นพี่เซฟฉะกะน้องบิวตี้เพื่อน้องเลิฟเหมือนกันนะคะเนี่ย อิอิ
น้องโรส...ตายแระ แพ้ทางพี่คิวจริงๆสินะ?
ปากเจ่อแบบนี้ดูท่าจะอร่อยพี่เค้าแหงๆ :-[
น้องเซย์พี่แชมป์...คู่นี้ไวมาก ><
ดูท่าทางพี่แชมป์จะโหดจัด อิอิ
น้องเลิฟอะ...ว่าพี่เซฟหื่นๆ...
แล้วคืนนี้กลับดึกได้มันหมายความว่าไงอะคะ? คิคิ
อ๊ายยย..น่ารักจริงๆ ยิ้มแก้มแตกเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะคุณ Mercy เอาจ๊วฟไปหนึ่งที~
:จุ๊บๆ:
-
:pig4:
-
เหอะๆๆ พี่เซฟตอนแรกก็ดูไม่น่าจะหื่นนะ แต่ไปๆมาๆ ไหง โคตรหื่นเลยอ่ะ
:haun4:
ปล.ไปสรรหามาจากไหนเนี่ย เจ้าตัวจ๊อยข้างล่างเนี่ย น่ารักมากๆ น่าจับมาฟัดอย่างแรงเลยนะเนี่ย o13
-
โอ๊ยยย เลิฟ น่ารักเกินไปแระ
พี่เซฟ ก็นะ นับวันจะยิ่งหื่น ฮ่าๆๆๆ
แอบรีเควส เซย์ แชมป์ ด้วยคน
-
แชมป์นี้ปราบน้องเซย์อยู่เลยนะ
เห็นด้วยกับรีบนขอตอนน้องเซย์กับแชมป์อีกค่ะ :L1:
-
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเลิฟพี่เซฟ สวีทได้อีก
น้องเซย์พี่แชมป์ด้วย ชอบคู่นี้อ้ะคุณไนท์
แต่ๆๆ สรุปว่าน้องโรสกะพี่คิวจะมีโมเมนท์สวีทบ้างม้ายยยยยยยยยยยยย
(ทำหน้าที่ค่ะ "แผลงฤทธิ์" ต้องมี ล ลิง ด้วยนะคะ จุ๊บๆ)
-
น้องเลิฟนี่ป๊อปแต่เด็กเลย อย่างนี้พี่เซฟคงต้องรีบไปปริ้นท์ประกาศความเป็นเจ้าของมาแปะๆๆทั่วมหาลัยจริงๆสิเนี่ย
รู้สึกว่าพระเอกเราทั้งสาม ?? มีวิธีปราบเด็กดื้อเหมือนกัน แถมยัง"หื่น"ขั้นเทพเหมือนกันอีกต่างหาก....หุหุ
รีบๆๆไปเคลียร์ กับน้องบิวตี้น๊า....แล้วคืนนี้ไม่นอนกับพี่เซฟ น้องเลิฟเราโดนฟัดทบต้นทบดอกแถมล่วงหน้าไว้ก่อนแน่ๆ :z1:
-
พี่เซฟนับวันยิ่งหื่นจริง!!
น้องบิวตี้แรงตั้งแต่เด็ก 5555
ตอนนี้พี่คิวของหนูออกด้วย ><
สุดที่รักก็อ่อนลงเยอะแล้วนะเนี่ย หุหุ
น้องเซย์พี่แชมป์ น่ารักกค่า
-
ไปว่าพี่เซฟหื่น ก็พี่เซฟเค้ารักเลิฟของเค้ามากมันก็ต้องมีกันมั่งอ่ะ :o8: แหม...ไปว่าแต่พี่เซฟ แล้วทีตัวเองล่ะ "แต่ว่า...คืนนี้เลิฟคงกลับมืดได้มั้ง" ไม่ค่อยจะ.........เลยนะ :-[
-
ตั้งแต่พี่เซพมีเมียเป็นตัวเป็นตนนี่แกหื่นไม่บันยะบันยังเลยจริงๆ :haun4:
แถมลัทธินี้ยังเผยแพร่ไปให้คู่ข้างเคียงอีกต่างหาก...งานนี้คนอ่านกำไร :m25:
หญิงบิวตี้จะเป็นพวกคลั่งรักอ๊ะป่าวเนี่ย เหอๆ หกขวบทำไมจำได้แม้นแม่น
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าา :L2:
-
บิวตี้เธอแรงแต่เด็ก ชอบอ่ะ เด็กแบบนี้ อาจจะแค่ติดเลิฟก็ได้ คงไม่ได้จะแย่งเลิฟจากพี่เซฟล่ะมั้ง ถ้าทำนะพี่เซฟมันคงยอมให้คนอื่นด่าหน้าตัวเมียอ่ะนะ
ค้างไม่ได้แต่กลับดึกได้เนี่ย เปิดโอกาสให้ชัดๆ ตอนหน้าเนี่ยขอเลยนะเจ้ nc ต้องมี รู้สึกว่าคนอ่านจะหื่นกว่าพี่เซฟซะแล้ว 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ไปว่าพี่เซฟหื่น ก็พี่เซฟเค้ารักเลิฟของเค้ามากมันก็ต้องมีกันมั่งอ่ะ :o8: แหม...ไปว่าแต่พี่เซฟ แล้วทีตัวเองล่ะ "แต่ว่า...คืนนี้เลิฟคงกลับมืดได้มั้ง" ไม่ค่อยจะ.........เลยนะ :-[
เห็นด้วยจ้ะ รักก็ต้องแสดงออกกันมั่งสิ อิอิ :z1:
-
ว้ายยย ... เขาจะ NC กันล่ะ :-[
-
พี่เซฟหื่นจังอะ 55+ แต่ก็นะ น้องเลิฟน่ารักซะขนาดนี้ ใครจะทนไหว อิอิ
-
“นี่แนะ...ซาดิสม์เหรอ...ฟอดดดดดดดดดดด....”
=> ทักเฉยๆนะงิว่าจะเขียน แหนะ รึเปล่า
เล่นกันดีกว่า เอาแบบเจ็บไม่จริง แต่เอาบรรยากาสพอ แค่คิดก็....อึ๊ยยยยยยยย
=> บรรยากาศ
ผมเลยอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปขยี้หัวยุ่งๆ นั้นเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว แต่เจ้าตัวกลับชอบใจเอาหัวมาไซร้ๆ มือผมซะงั้น
=> ไซ้
เป็นเชิงถามว่าในห้องเขามีสงครามโซเวียตกันรึเปล่า...ผมส่ายหน้าน้อยๆ แล้วพยักพเยิดให้น้องเคาะประตู
=> พยักเพยิด
พ่อกับแม่พี่เขาก็อยากเจอว่าที่ลูกสะไภ้ใจจะขาด บ่นแต่คิดถึงหนูโรส
=> สะใภ้
------------------------------------------------
:z13:จิ้มพี่ไนท์ จะมีฉากน้องเลิฟกลับดึกให้อ่านมั้ยคะ :laugh:
น้องบิว...คงไม่แรงวางแผนจับพี่เลิฟปล้ำแบบพี่คิวใช่มั้ยคะ -_-'
-
^
^
^
^
^
:z13: จิ้มน้องต่ายคืน...
ฉากซาดิสม์ น่าสนใจ แต่เขียนไปพี่อาจตายก่อนเขียนจบ โหะๆๆ
ขอบคุณสำหรับคำผิดเช่นเคยค๊าบบ..
แต่น้องต่ายจ๋า...พยักพเยิดน่ะ ราชบัณฑิต มันเขียนอย่างนี้จริงๆ นะเออตัวเอง...พี่ก็ขัดๆ เปิด เช็คหลายรอบ ถ้าเขียน พยักเพยิด มันไม่มีในพจนานุกรมน่ะสิ ....
-
:z2:
-
ดูเอ็มวีไปพร้อมกับพยายามฟังว่าน้องมันร้องอะไรว่ะ
ฟังแล้วฟังอีกแต่จับใจความไม่ได้ คล้ายๆ จะ เลิฟ ยู ฮา ฮา :jul3:
ขำไอ้พี่เซฟอ่ะ ซักเลิฟซะขาวสะอาดเชียวว่าไม่ได้ไปสัญญาจะแต่งงงแต่งงานอะไรใช่ไหม
ส่วนเลิฟก็นะ ไอ้ประโยคสุดท้ายตอนจบนั่นมันหมายความว่าไงคะ อร๊ายยย :pighaun:
พี่เซฟรีบๆ เลย เดี๋ยวดึกเกินไปจะอดไม่รู้ด้วยเน้อ
ขอบคุณและ +1 ให้จ้า :กอด1:
-
คลิปน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกมากมาย + เลยบวกๆๆๆๆ อยากได้ไว้ที่บ้าน อิอิ
-
อยากอ่านตอนของโรสเยอะ ๆ มั่งนะ ...
ดูว่าพี่คิวจะรับมือโรสได้มะ ..
โรสจะแก้ไขสถานการณ์ได้หรือเปล่า
-
โอ้ย เลิฟฟฟฟฟ ไปเคลียร์ด่วนน้า
แต่ ไอ้กลับดึกเนี่ย
คิดว่าท่าไปแล้ว น่าจะไม่ได้กลับมากกว่านะ
-
น้องจิ๊ดข้างล่างน่ารักมากกกกกกกกกกกก
555
-
กลับดึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ต้องดึกมากนะพี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ...
ซ๊ากกกก....ตีสี่ก้อพอ
-
หวานกันซะ คู่นี้
-
เชอะ..........เค้าหวีดกันอีกแล้ว
เซ็ง
ไปดีกว่า
เชอะ
-
:-[ พี่เซฟอ่ะก้อ
:angry2: จะน่ารักไปไหนนี่
-
:z1:กลับดึกได้
-
บิวตี้ แฟนเก่าโรสป่ะ
-
ยังตามตอนต้นไม่ทันนะคะคุณMercy เลยยังจับต้นชนปลายคนอื่นๆไม่ถูก :m23:
เอาตอนปัจจุบันก่อนละกัน^^
บิวตี้ต้องโผล่มาสร้างความปวดหัวให้เซฟกับเลิฟแน่เลย
แอบชอบคู่เซย์กับแชมป์ด้วยค่ะ อยากให้มีมาอีก :o8:
มาช่วยคุณMercyทวงมิกกี้กับเฮียแดน(พ่วงซัน-กับมาร์ชด้วย)อีกแรง
ปล.เราชอบQAFค่ะ ชอบเอามากกกกกกกก..ก ด้วย แต่มันนานมาแล้ว -*-
ตอนนี้กำลังชอบอีกเรื่องนึงค่ะ Verbotene Liebe (ตามในรูปเลย)
:L2: เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ไอบ้าพี่เซฟ
เราก้อนึกว่าจะได้ดูการเปลี่ยนบรรยากาศ
ที่ไหนได้
ฮึ่ยยยยย
อุตส่าไปล็อกห้องพี่คิวแล้ว
ก้อ.....เลยเด้
รออาร๊ายยยย
อ๊ายยย
น้องเลิฟจ๋า
มาบอกว่ากลับดึกได้อ่ะ
อ๊ายยย
น่าร๊ากกก
แล้วพี่เซฟจะอดใจไหวก่อนถึงบ้านไม๊เนี่ย
-
พี่เซฟ มีงานเข้าตลอด
ถ้าน้องเลิฟไม่รักจริง หวังแต่
ท่าจะแห้ว
-
ที่ร๊ากกกก...
มาแล้วจ้าทุกคน...ไหนๆ ใครเรียกร้องขอดูตอนน้องกลับดึก...
สรุปแล้วน้องไม่กลับดึกนะคะ...แต่จะยังไง ไปอ่านกันเอาเองเน้อ..
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์นะคะ...
อ่านแล้ว ติชม เม้นท์คุยกันได้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งเป็นอย่างสูงค่า... :pig4:
(ขอยกยอดเม้นท์ไปก่อนนะคะ ดึกดื่นแล้วตัวเอง พรุ่งนี้เค้าไปทำงาน ออฟฟิศไม่หยุด กรี๊ดดดด)
++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 32 วันที่สุขและสวยงาม
หลายคนคงอยากรู้ใช่ไหมฮะว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน?
เปล่าฮะ...ไม่ได้อยู่บ้านพี่เซฟหรอก....
อยู่บ้านตัวเองครับ....
จุ๊ๆๆๆ อย่าพึ่งโวยวายดิครับ...ไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อย...
คือ...ตอนแรกว่าจะไปบ้านพี่เซฟใช่ไหมฮะ แล้วทีนี้ผมก็นึกขึ้นมาได้ก่อน เลยถามพี่เซฟว่า พ่อแม่พี่เขาอยู่บ้านรึเปล่า พี่เซฟก็บอกว่าอยู่...ผมยังไม่พร้อมจะเจอพ่อกับแม่พี่เซฟตอนนี้ครับ...ถึงแม้จะไปในฐานะเพื่อน หรือรุ่นน้องก็ตาม...ทุกคนก็รู้นี่ฮะว่าโก๊ะๆ อย่างผมเดี๋ยวไปอึกๆ อักๆ พูดจาส่อแวว พิรุธ แล้วผมก็คิดไม่ซื่อ ไม่บริสุทธิ์ใจกับลูกชายเขาจริงๆ นี่ครับ กลัวอ่ะ แถมพ่อแม่พี่เซฟเป็นอาจารย์กันทั้งคู่ครับ คนเป็นครูบาอาจารย์ เค้าว่าส่วนมากจะดุนะครับ...
“เลิฟจ๋า...ขึ้นห้องได้ยัง พี่อยากอาบน้ำอ่ะ” พึ่งจะกินข้าวกันเสร็จเมื่อกี้ อุตส่าห์ย้ายมาในห้องดนตรีกะว่าจะเล่นเปียโนย่อยอาหารซะหน่อย...แต่นี่ก็มาเนียนชวนขึ้นห้องตลอด...แถมยังมาออดอ้อนขอนอนด้วยอีก...เฮ้ออออออ เอาพี่เซฟคนสุภาพบุรุษ อ่อนโยน ขี้อายคืนมา น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!
“กลับไปอาบที่บ้านตัวเองดิ...ก็เลิฟบอกแล้วว่ารอไอ้โรสมันมาก่อน รอให้มันขึ้นห้องตัวเองไปก่อน แล้วเราค่อยว่ากัน” ขืนผมพาพี่เซฟเข้าห้องตอนนี้ ไอ้โรสมาถึงไม่เจอเราสองคนอยู่ข้างล่าง แต่เห็นรถพี่เซฟยังอยู่นี่เป็นเรื่องแน่ครับ มันตามไปทุบห้องพังแน่...
“เรื่องดิ คืนนี้นอนนี่นะๆ ๆ ๆ นะครับ...พี่มีเสื้อผ้าติดอยู่ในรถ ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าไปมหา’ลัยพร้อมกันนะ...ว่าแต่ พอเข้าห้องไปแล้ว เราจะว่าอะไรกันดีล่ะ หึหึ” ผมว่าช่วงนี้พี่เซฟลันล้าเกินเหตุ...จะว่าไปก็ตั้งแต่เรา...เอ่อ...เรามีอะไรกันนั่นแหละฮะ พี่แกก็กลายร่างเป็นผู้ชายดี๊ด๊า ทะลึ่งตึงตัง ชอบทำหน้าหื่นๆ แววตาเจ้าเล่ห์ๆ ใส่ผม
“จะว่าอะไร...ก็นอนดิฮะ พรุ่งนี้เลิฟมีเรียนเช้านะ” ดูทำหน้าเข้า เหมือนคนโดนขัดใจ น่าตีซะจริงๆ แฟนผมเนี่ย
“พรุ่งนี้เช้าเรียนวอยซ์รึเปล่า” เกี่ยวอะไรกับเรียนวอยซ์ เรียนอะไรก็ต้องตื่นเช้าอยู่ดี ผมไม่ได้เป็นคนชอบโดดเรียนนะฮะ ถ้าไม่ป่วยไข้หนักจริงๆ ลากสังขารไปไหวก็ต้องไปเรียนครับ
“ฮึ...พรุ่งนี้เรียนประวัติดนตรีตะวันตก...ทำไมเหรอ วิชานี้สายไม่ได้เลยนะ อาจารย์ป้าแกดุอ่ะ” ดุจริงอะไรจริงฮะคนนี้ ไปสายนอกจากโดนด่าแล้วยังโดนตัดคะแนนอีกครับ แถมเป็นวิชาต้องอ่าน ต้องท่องจำ น่าเบื่อแต่ต้องอดทนครับ
“พรุ่งนี้เช้า ไม่ต้องใช้เสียง...งั้น...คืนนี้ก็ใช้เสียงได้น่ะสิ” จะใช้เสียงทำอะไรคืนนี้...ร้องเพลงเหรอ หรือจะให้เลิฟสอนร้องเพลง แล้วทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ทำไม เขยิบไปนั่งโซฟาก็ได้ จะต้องมานั่งเบียดนั่งซบเค้าบนเก้าอี้เปียโนทำไมเนี่ย...
“จะให้ร้องเพลงให้ฟังเหรอ...เนี่ยไงกำลังจะเล่นเปียโนให้ฟัง เดี๋ยวร้องด้วย อยากฟังเพลงไรล่ะบอกมาๆ” อยากฟังเพลงก็ไม่บอก เอ!!! ร้องเพลงไรดีนะ อะ...เพลงนี้ดีกว่าน่ารักดี
‘ก็ไม่รู้อะไร ทำให้เราต้องผ่านมาพบ มาเจอ
วันและคืนยังคงคิดถึงเพียงเธอ
ใจหนอใจมันยังคงฝันละเมอ และเพ้อจนหมดใจ
ก็วันและคืนที่พ้นไป หัวใจเจ้าเอยเคยรับฟังกันไหมเธอ
ว่ามีแค่ฉันและมีแค่เธอที่อยู่ด้วยกันเท่านั้น
ในโลกใบนี้มีเพียงแค่เราที่อยู่ด้วยกันสองคน
กระซิบฉันเบาๆ เอาสิไม่ต้องอาย
ว่าเธอรักฉันแค่ไหนอยากรู้
One two three four five I love you
Six seven eight nine I love you
Everyday and night I love you
Oh my daring, oh oh my daring’
ระหว่างที่เล่นเปียโนและร้องเพลงให้พี่เซฟฟัง พี่เซฟก็ลุกขึ้นยืนแล้วโอบคอผมไว้จากด้านหลัง...หอมแก้มผมเบาๆ ก่อนจะกระซิบ...
“รักเลิฟนะครับ...แต่คืนนี้ไม่รอดแน่ๆ”
ชิส์!!! อุตส่าห์ตีเนียนทำเป็นไม่สนใจแล้วนะ...ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีความสุขหรอกนะฮะ สิ่งแปลกใหม่ที่พี่เค้าหยิบยื่นมาให้ มันสุขจนล้นหัวใจเลยด้วยซ้ำ...แต่ว่า...มันก็เขินๆ อะ...ถึงแม้วันหลังๆ จากที่เราผ่านครั้งแรกไปแล้วจะไม่รู้สึกเจ็บมากก็ตาม...แต่ทุกครั้งมันก็ยังคงตึงๆ จิ๊ดๆ แปลกๆ อยู่ดีอะฮะ แถมพอเสร็จแล้วก็เหมือนโดนสูบพลังงาน เหนื่อยและอ่อนเพลียเหมือนกับไปฟิตเนทมาติดต่อกัน 5 ชั่วโมงรวด...พี่เซฟเคยบอกว่าต้องทำบ่อยๆ ถึงจะชิน...โด่!!! ลองมาเป็นผู้ถูกกระทำดูบ้างดิ...เชอะ
“อ้าว...เฮ้ย ยังไม่กลับบ้านตัวเองไปอีกเหรอเนี่ย...ไปๆ กลับบ้านกลับช่องตัวเองไปได้แล้ว...พี่ด้วยกลับไปพร้อมๆ กันเนี่ยแหละ” อ้าว!!!! ตกใจหมดเลยไอ้โรสกลับมาเมื่อไหร่เนี่ย ไม่เห็นได้ยินเสียงรถเลย (ก็มัวอินเลิฟอยู่น่ะจะไปได้ยินอาร๊ายยยย : Mercy)
“โหยยยยย...สุดที่ร๊ากกกกกก พี่พึ่งขับรถมาถึงเหนื่อยๆ ขอนั่งพักขาแป๊บนึงดินะๆ ท่าจะให้ดีขอจิบกาแฟแก้ง่วงก่อนกลับได้ไหมอ่ะ....แต่...ห๊าวววววววววว!!!! ง่วงเหมือนจะขับรถกลับไม่ไหว สงสัยต้องขออาศัยนอนที่นี่สักคืน” ผมว่ามีคนที่เนียนและหน้ามึนมากกว่าพี่เซฟอีกนะฮะ...พี่คิวนี่แกตัวพ่อจริงๆ ครับ...ดูนั่น นอนเหยียดยาวบนโซฟาเบดตัวนุ่มในห้องดนตรี กระดิกเท้าหลับตาพริ้มอย่างอารมณ์ดี...เชื่อเขาเลยจริงๆ ให้ตายเหอะ…
“อย่ามาเนียนง่วง เมื่อกี๊ตาใสแจ๊ว ปากยังขยับไม่หยุดเลย ตอนนี้จะมาง่วงได้ยังไง ลุกเลย เร็วๆ...พี่คิว ลุก เร็ว จะกินกาแฟก็ลุกขึ้นมา กินเสร็จก็กลับไปซะ”
“ไปชงให้พี่หน่อยดินะๆๆๆ นั่งรอพี่กินกาแฟเป็นเพื่อนหน่อย...แต่ทางทีดี...ขอนอนด้วยไม่ได้เหรอ...ยังไงซะเราสองคนก็เคย....”
“ไอ้บ้าพี่คิว...ไปเลยนะ จะไปไหนก็ไปเลย...ฉันจะไปนอนแล้วเลิฟแกส่งแขกด้วยนะ ฉันจะไม่ออกมาจนกว่าจะเช้า แล้วถ้าใครมันสำออยขับรถกลับไม่ไหว ก็ปล่อยให้นอนอยู่แถวนี้นี่แหละ...” แล้วไอ้โรสมันก็เดินสะบัดตูดขึ้นห้องไปครับ
“สุดยอดอะพี่คิว...ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะทำยังไงให้น้องโรสเธอขึ้นห้องไปก่อนที่จะไล่ผมกลับ...” ไม่ต้องเยินยอชื่นชมกันออกนอกหน้าก็ได้ เรื่องเจ้าเล่ห์ๆ นี่เข้ากันดีเหลือเกินนะพ่อหนุ่ม
“จิ๊บๆ ว่ะไอ้น้องชาย...นี่ว่าทีเมียพี่นะเว้ย ยังไงก็อยู่ในกำมือพี่อยู่แล้ว” ขอให้ไอ้โรสมันเดินกลับมาได้ยิน คราวนี้จะได้รู้กันว่าใครอยู่ในกำมือใครจริง!!!...
“งั้นคืนนี้ก็นอนตรงนี้กันสองคนแล้วกันนะสองหนุ่ม...พี่เซฟถ้าอยากค้างก็เชิญตามสบาย...คืนนี้เลิฟไปนอนกับไอ้โรสดีกว่า” ตาเหลือกเลยครับพี่เซฟ ผมไม่รอให้พี่แกพูดอะไร รีบเดินหนีมาก่อน อิอิ แกล้งแฟนตัวเองเล่นก็สนุกดีนะฮะ...แอบได้ยินเสียงพี่คิวแว่วๆ ว่า...
“อ้าว...ตามไปดิวะ เมียใครก็จัดการกันเอาเองแล้วกันนะเว้ย” ผมเลยรีบวิ่งจี๋ ขึ้นห้องเลยครับ เข้าห้องเสร็จก็ล็อคประตูทันที แกล้งให้ทรมานเล่นดีกว่า...
จริงๆ ผมอยากลองทำอะไรให้พี่เซฟแกนิดหน่อยนะฮะ...เค้าว่าเอ่อ...ผัวเมียกัน...เอ่อ อยู่ด้วยกันมันก็ต้องมีอะไรที่เร้าใจบ้าง ชีวิตคู่จะได้มีสีสัน...อิอิ พูดไปก็เขินนะฮะ แต่แอบไปอ่านเจอในพวก CLEO Cosmo Marieclaire ไม่ใช่ของผมนะ ของไอ้ตาลเพื่อนผมน่ะมันชอบซื้อมาอ่าน ก็เลยลองเปิดๆ ดู พวก Sex trip อะไรแบบนี้...โอ๊ยยย พอแล้วครับ เขินจะตายอยู่แล้ว...
ก๊อกๆๆๆ “เลิฟจ๋า”
ก๊อกๆๆๆ “ที่รักครับ เปิดประตูให้พี่หน่อยเร็ว...งอนอะไรพี่ครับ...มาเปิดก่อนเร็ว เดี๋ยวพี่ยอมให้ทำโทษนะคร๊าบบบบบบ เปิดหน่อยน้า”
รอไปก่อนนะฮะที่รัก เดี๋ยวเลิฟอาบน้ำก่อน แล้วจะปล่อยให้เข้ามานะ...
แกร๊ก...
แค่เสียงบิดลูกบิดประตูคลายล็อค แกร๊กเดียว ประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาอย่างเร็ว...แล้วพี่เซฟก็รีบแทรกตัวเข้ามา ก่อนจะรีบปิดประตูล็อคกลอนทันที...
“เลิฟครับ...เล่นอะไรครับเนี่ยปิดไฟทำไมครับ...พี่มองไม่เห็นเลย” ก็ผมยังไม่อยากให้พี่มองเห็นนี่ครับ ใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวผมจะค่อยๆ ให้พี่ได้เห็นผมเองนะ
พรึบ!!!
ผมค่อยๆ จุดเทียนหอมอโรมา ที่ผมวางไว้ตามจุดต่างๆ ในห้อง เริ่มจากโต๊ะเล็กริมประตูข้างๆ พี่เซฟ...พี่เซฟมองการกระทำของผมงงๆ แต่ไม่นานดวงตาวาววับก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นวาวโรจน์ ยกยิ้มมุมปากนิดๆ อย่างสนใจในการกระทำของผม...
จากหน้าประตู ผมก็ค่อยๆ เดินถอยหลังจุดไฟเรื่อยๆ วนรอบห้อง สายตายังคงจับจ้องที่สายตาของพี่เซฟ พี่เซฟเองก็ค่อยๆ เดินตามผมมาอย่างใจเย็น ทุกท่วงท่าที่พี่เขาก้าวเดิน ดวงตาพี่เขาไม่เคยละออกจากผมเลย...
ไฟในห้องค่อยๆ สว่างขึ้นมาทีละนิด...แต่ไฟในกายของเราสองคนกลับลุกโชนตั้งแต่แสงเทียนดวงแรก รอเวลาที่จะได้เผาไหม้ซึ่งกันและกัน...
เมื่อผมจุดเทียนดวงสุดท้ายบนหัวเตียงเสร็จ ก็ยืนตรงมองหน้าพี่เซฟ แย้มยิ้มเล็กๆ ให้อย่างเชิญชวน...หลังจากอาบน้ำเสร็จแทนที่ผมจะใส่กางเกงผ้านิ่มกับเสื้อยืดตัวย้วยเหมือนเดิม...แต่ผมกลับหยิบเอาเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวตัวใหญ่ที่แอบซื้อไว้เพื่อการนี้มาสวม ความยาวของเสื้อลงมาปิดน่อง ชายด้านข้างเว้าขึ้นถึงโคนขา...ผมเลือกที่จะกลัดกระดุมแค่สามเม็ดล่าง เหลือสามเม็ดบนไว้ ดึงให้หล่นลงเผยไหล่ด้านซ้ายและหน้าอกขาวอย่างจงใจ...
“รู้ไหมว่าทำแบบนี้ พรุ่งนี้เช้าอาจจะไม่ได้ไปเรียนนะครับ” พี่เซฟเดินเข้ามาหาผมช้าๆ ค่อยๆ ยกมือขึ้นลูบแก้มผมเบาๆ ดวงตาที่วาวโรจน์อยู่แล้ว ยิ่งวับวาม หวานเยิ้ม และกรุ้มกริ่ม...
“ก็...ไม่ไปก็ได้นี่” ผมพูดพร้อมยิ้มยั่วอีกครั้ง คราวนี้พี่เซฟผวาเข้ามาหาผมทั้งตัว...ประคองหน้าผมขึ้นแหงนรับจูบร้อน รุนแรง ของพี่เขา...ถึงแม้จูบครั้งนี้จะจาบจ้วง แต่รสสัมผัสยังคงหอมหวาน และทำให้ผมเสพติดได้ไม่ยาก
เราจูบกันอยู่นาน ผลัดกันรุกผลัดกันรับ ลิ้นของพี่เซฟล่วงล้ำผมอย่างเร่งเร้า ดูดเลีย เล็มรอบริมฝีปากผม ผมเองก็ไม่ยอมแพ้ส่งลิ้นออกมาฟาดฟัน ฉกเล็มกับลิ้นของพี่เซฟที่ยื่นออกมา เกี่ยวกระหวัดพันไขว้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร...
“เซ็กซี่เป็นบ้าเลย เมียใครเนี่ย...หืมห์!!!” พี่เซฟซุกซบซอกคอผม ก่อนที่จะแลบลิ้นเลียแผ่วเบาทำเอาขนผมลุกชัน มือพี่เซฟปะป่ายวนรอบไหล่ผมที่โผล่พ้นเสื้อเชิ้ต ก่อนจะไล้ลามสอดใต้เสื้อไปลูบสำรวจแผ่นหลังของผม
ปากอุ่นสำรวจเรื่อยมาจนถึงหน้าอก เมื่อวนหาจนเจอเม็ดยอดสีก่ำด้านซ้าย ก็บดขยี้ลิ้นร้อนละเลงวนรอบเม็ดตุ่มไตที่ค่อยๆ แข็งเกร็งสู้ มือขวาก็ควานหาเม็ดแฝดอีกข้างถูไถนิ้วมือ และปัดป่ายผ่านยอดด้านขวาก่อนจะบี้คลึงจนผมแอ่นผวาให้สัมผัสได้อย่างถนัดถนี่ ปากบางก็เผยอครางอย่างห้ามไม่อยู่
“อ๊ะ...อาห์...อึ๊...อืมมม...อ้า...พะ พี่เซฟ”
เหมือนพี่เค้าจะย่ามใจเมื่อได้ยินเสียงครางเล็ดลอดออกมาจากปากของผม ก็เลยยิ่งบดเบียดดูดดึงริมฝีปากกับยอดอกของผมอย่างมัวเมา รุนแรง และสร้างความเสียวซ่านให้ผมได้อย่างหนักหน่วง...
พี่เซฟละมือมาแกะกระดุมเม็ดที่เหลือจากเสื้อเชิ้ตของผม แล้วใช้สองมือเผยสาบเสื้อออกแต่ไม่ยอมปลดลงจากร่าง พี่เซฟเบิกตากว้างด้วยแววสิเน่หา ภายใต้เชิ้ตตัวโคร่ง ร่างกายของผมไม่มีอะไรปิดบังอยู่เลย
ฝ่ามือกระด้างอุ่นจัดเอื้อมมากอบกุมส่วนอ่อนไหว รูดดึงเชื่องช้า สลับกับนิ้วหัวแม่มือที่วนรอบส่วนปลาย ร่างกายของผมร้อนรุ่ม ความเสียวซานแผ่กระจายจากจุดกลางลำตัวไปจนทั่วร่าง...
“อึ๊...อะ...อ่ะ...ชะ ชิมมัน..ดะ ได้ไหม” ผมหลงเวียนอยู่ในความซ่านจนหลุดปากขอในสิ่งที่ส่วนลึกต้องการ พี่เซฟเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้อ่อนหวาน ก่อนจะครอบปากร้อนครองส่วนอ่อนไหวของผมที่ตอนนี้เริ่มขึงขังขึ้นมาต้อนรับโพรงปากนุ่มของพี่เซฟ...
พี่เซฟค่อยๆ ดันผมให้นั่งลงบนของเตียง แยกขาของผมออกกว้างก่อนที่พี่เขาจะใช้ลิ้นสำรวจ เลีย ปากทางของผม จนอดไม่ได้ที่จะขมิบตอดรับลิ้นที่ฉกแยงเข้ามา
“อ๊ะ...อืมมมมม...อึ๊ยยย...พะ พี่เซฟ ละ เลิฟ...ต้องการ...พี่...เข้ามาหาเลิฟ...อ๊ะ...ได้โปรด...เดี๋ยวนี้”
พี่เซฟผละออกจากผม และจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว...ผมจึงหันไปจัดการหยิบเจลหล่อลื่นที่แอบซื้อเก็บเอาไว้ออกมาจากลิ้นชัก ก่อนจะเขยิบตัวนั่งบนเตียงตามความยาว พิงหลังลงบนหัวเตียง หยิบหมอนมารองสะโพกก่อนจะอ้าขาออกกว้างและชันขึ้นเพื่อเปิดช่องทาง ค่อยๆ บีบเจลลงบนนิ้วชี้และนิ้วกลาง ก่อนจะลูบวนบนปากทางคับแคบของตัวเอง...
“อ๊ะ...อ้าาาาา” ผมค่อยๆ แหย่นิ้วตัวเองเข้าไปทีละนิ้วหมุนวน เบิกทาง มือซ้ายชักก้อนเนื้อแข็งขึงของตัวเองเป็นจังหวะสอดคล้องกับมือ...ผมแอ่นตัวอย่างเชิญชวน แหงนหน้าหรี่ตาหวานฉ่ำส่งไปที่พี่เซฟ เผยอปากยื่นลิ้นนุ่มของตัวเองออกมาเลียริมฝีปากอย่างยั่วเย้า...
“อะ...มาสิฮะ...”
“ตะ แต่ พี่ไม่มีถุงยาง” พี่เซฟกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่มองการกระทำเชิญชวนของผมตรงหน้า อย่างคนไม่มีสติ
“ก็...ไม่ต้องใช้....เลิฟอยาก...สัมผัสพี่เซฟ...จริงๆ อ๊ะ อ่า...แบบไม่มี...อะไรกั้น” จบคำของผมพี่เซฟแทบกระโจนเข้าหา...ไม่ต้องเสียเวลาเตรียมความพร้อมของที่ทาง ผมจัดการให้พี่เซฟหมดแล้ว เหลือแต่ขบวนรถไฟของพี่เซฟที่จะวิ่งผ่านอุโมงค์เข้าไปสำรวจแสวงหาธารน้ำใสเย็น...
พี่เซฟชักรูดของตัวเองอยู่ไม่นานของพี่เขาก็แข็งพร้อม....พี่เซฟค่อยๆ จับหัวขบวนของพี่เขาจ่อที่ปากทาง...แต่ไม่ยอมมุดหายเข้าไปเสาะหาด้านใน กลับนำมันมาถูไถหยอกเอิน จนผมจะขาดใจ มือขวาของพี่เซฟ เอื้อมมากอบกุมส่วนลำของผมก่อนจะชักให้พร้อมจังหวะการถูไถของพี่เขา...
“พะ พี่เซฟ เข้ามา...ได้โปรด...อ่าห์...” ผมแอ่นยกสะโพกเข้าหาความแข็งขึงของพี่เซฟที่ยังคงเย้าผมอยู่อย่างไม่มีทีท่าจะเคลื่อนไปไหน...แล้วก็ไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัว...พี่เซฟดันดุนท่อนลำใหญ่โตของพี่เข้าหาช่องทางของผมจนมิด...
“ซีดดดดดดดดดดดดดดดดด อ๊ะ...อืม...อือ...”
“ซีดดด เจ็บไหมคนดี” ผมส่ายหน้าแทนคำตอบ ทำให้พี่เซฟค่อยๆ ขยับเขยื้อนตัวเอง ถอยหลังเดินหน้า เข้าลึก ออกยาว เข้าเร็ว และแรงขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง เสียงครางระงม ถึงความสุขสันต์ แข่งกันเปล่งก้องทั่วห้องกว้าง
“พะ พี่เซฟ ระ แรงอีก” ผมร้องขอสิ่งที่ต้องการจากพี่เซฟ พี่เขาก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง...แรงกระแทก จาบจ้วง เน้นหนัก แต่ทุกสัมผัสมันเปี่ยมไปด้วยความหวาน ผมแทบจะลุกไหม้ไปทั่วร่าง จนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“เลิฟ...อ๊ะ...เลิฟ ไม่ไหวแล้ว อ่าห์” พี่เซฟเร่งเร็ว ทั้งส่วนที่ขยับเข้ามาหาผม และมือที่กอบกุมชักจูงส่วนหน้าของผมอยู่ ผมแอ่นตัวสอดรับประสานความเป็นหนึ่งเดียวของเราสองคน พี่เซฟหยิบยื่น ผมเอื้อมรับ...ภายในของผมบีบรัด อัดแน่น พี่เซฟโน้มตัวลงมาหาผม ผมชันแขนเผยอตัวขึ้นมารับ จนปากของเราแตะทับ ทาบสนิท....
พี่เซฟครางยาวทุ้มต่ำในลำคอ ผมกรีดร้องสอดประสานเสียงเป็นท่วงทำนองแห่งความรักของเราทั้งสองคน แล้วผีเสื้อนับร้อยนับพันก็โหมกระพืออยู่เต็มอกของผม...สายน้ำหลั่งไหลชะโลมถ้วนทั่วทั้งผมและพี่เซฟ ภายในบีบรัดถี่เมื่อสัมผัสถึงหยาดน้ำทิพย์จากพี่เค้าเอ่อล้น แม้มันจะอุ่นร้อน แต่ก็ทำให้เราสองคนฉ่ำเย็นไปทั้งใจ...
เราจูบกันอีกพักใหญ่ พร่ำกระซิบบอกรักกันและกันไม่หยุดหย่อน กอดหอมกันจนอิ่มเอมใจ ผมก็หมดฤทธิ์ ทำท่าจะหลับมิหลับแหล่...
“คนเก่ง หมดแรงแล้วหรือครับ หืมห์ ไปล้างตัวก่อน ไหวไหม” ผมส่ายหน้าย่นจมูกอย่างอ้อนๆ ก่อนจะบอกว่า
“ม่ายยหวายยยแล้วอะ...อุ้มเลิฟไปหน่อยได้เปล่า” ผมไม่พูดเปล่ายกสองแขนชูไปข้างหน้าทำท่าให้พี่เขาอุ้ม แล้วพี่เซฟก็ยิ้มเอ็นดูก่อนที่จะอุ้มผมจริงๆ หนักนะเนี่ยผมรู้ แต่พี่เซฟก็แข็งแรงมาก...ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยบ้างหรือไงนะ เรางี้แทบตาย
พี่เซฟทำความสะอาดให้ผมทุกซอกทุกมุมอย่างไม่รังเกียจ ล้วงลูบอย่างแผ่วเบาจนผมเกือบจะเคลิ้มหลับไปหลายครั้งด้วยได้สายน้ำเย็นๆ กับการปรนนิบัติอย่างทะนุถนอม...พอซับเช็ดจนทุกส่วนแห้งสะอาด พี่เซฟก็จัดการอุ้มผมมาไว้บนเตียง กลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้ผมครบทุกเม็ด ระหว่างที่เราปฏิบัติกิจตั้งแต่เริ่มจนจบ เสื้อเชิ้ตของผมก็ยังคงสวมอยู่บนตัวเพราะพี่เซฟไม่ยอมถอดออก
เรานอนกอดกัน ผมซุกซบบนอกกว้างกอดรัดหาความอุ่นอย่างออดอ้อน พี่เซฟจูบขมับผมอย่างแผ่วเบา ก่อนจะโยกตัวน้อยๆ เชิงกล่อมให้ผมหลับ...
“วันนี้พี่มีความสุขที่สุดเลย...ขอบคุณนะครับ...พี่เซฟรักเลิฟมากนะ” ผมยิ้มให้กับคำบอกรักหวานละมุนก่อนที่จะจมดิ่งเข้าห้วงนิทราของตัวเอง
.
.
.
.
.
.
.
.
ถึงแม้จะอ่อนเปลี้ยขนาดไหน แต่เช้านี้ผมก็สามารถลุกขึ้น ฉุดตัวเองออกจากความเมื่อยขบ เกียจคร้าน อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียนจนได้ โดยมีพี่เซฟที่ช่วยพยุง ช่วยอุ้ม และช่วยแต่งตัว...จริงๆ ก็เดินได้หรอกฮะ ไม่ได้เป็นอะไรมาก ไม่ได้เจ็บจนเดินไม่ไหว แค่เมื่อยๆ เนื้อตัวและอ่อนเพลียนิดหน่อยเอง...แต่ที่ให้พี่เซฟช่วยก็เพราะอยากจะอ้อนน่ะ ก็คนมันอยากอ้อนแฟนนี่นา ใครจะทำไมล่ะ!!!
เดินลงมาข้างล่างกะว่าจะหาอะไรกินกันก่อนออกจากบ้านเพราะมองเวลาแล้วยังทันแบบเหลือๆ...ผมได้ยินเสียงผู้หญิงเจื้อยแจ้วอยู่ไม่ไกล เหมือนใครกำลังคุยกับป๊ากับม๊าของผมอยู่...
“อ้าวพี่เลิฟตื่นแล้วเหรอคะ...เช้านี้บิวตี้แวะมาไหว้คุณลุงคุณป้า แล้วก็ถือโอกาสฝากท้องที่นี่ด้วยน่ะค่ะ อ่อ...เดี๋ยวบิวตี้ขอติดรถไปด้วยนะคะ รถที่คุณแม่สั่งให้บิวตี้ ยังไม่ได้เลย แล้วบิวก็มาอยู่หมู่บ้านเดียวกับพี่เลิฟด้วย บ้านใกล้เรือนเคียงกัน บิวก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร ขอบิวตี้รบกวนด้วยนะคะ”
เอ่ออออ!!!!!! ผม....เอ่ออออ เข้าใจอาการไปไม่เป็นไหมฮะ คือ...ไม่รู้จะพูดอะไร ไม่รู้จะขยับตัวไปไหน หรือไม่รู้จะทำอะไรต่อไป มันชาๆ งงๆ เบลอๆ อึ้งๆ
รอยยิ้มหวานๆ ของน้องบิวตี้ ไม่ได้ช่วยให้ผมรู้สึกดีขึ้นซักนิด หันไปมองคนข้างๆ คนนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ขมวดคิ้วเข้ม หน้ายุ่ง เครียดขึ้นมาทันที ผมเลยต้องเอื้อมมือไปกระชับมือใหญ่ของคนข้างๆ ส่งผ่านความมั่นใจให้ ก่อนจะจับจูงกันไปร่วมโต๊ะอาหารกับแม่สาวน้อยที่ส่อแววสร้างความยุ่งยากใจให้ผมในไม่ช้าก็เร็วนี้แน่นอน
ผมเห็นป๊ากับม๊า ส่งยิ้มให้กำลังใจ ผมก็เลยยิ้มตอบพร้อมส่ายหน้าน้อยๆ เหมือนจะบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง
ผมไม่เป็นไรหรอกฮะ ขอแค่คนข้างๆ นี้มั่นใจในตัวผมก็เพียงพอแล้ว
-
:m25:เรียบร้อยไปแล้วค่ะคุณMercy
แต่..
ตอนท้าย :angry2:ยัยบิ้วตี้(อั๊กลี่) เธอจะโผล่มาทำไม เสียบรรยากาศหมด :m16:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^
-
อิอิ เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :impress2:
ว่าแต่ ค่ำคืนแสนสุขผ่านไป นางมารน้อยบิวตี้ก็มารอบุกรังรักแต่เช้าเลยวุ้ย
-
:m16: :serius2:
ขัดใจ ยัยคนนี้จริงๆ เลย
+1
-
ยัยบิวตี้... :z6:
:L2: รักเลิฟ กะพี่เซฟ :กอด1:
-
:-[ เขินค้างเลย......
อารมณ์สะดุดง่ะ กำลังเขินๆๆๆๆ พอเจอยัยบิวตี้นี่แบบ...
:z6: ซักทีเหอะ..
ไม่ชอบเลยจริงๆพวกผญ.มัดมือชก ><
(คือจริงๆตอนแรกว่าจะเม้นแบบอ๊ากกกก เลิฟร้อนแรงโฮกกก ยั่วยวนไม่ไหว... พอเจอมารปุ๊บ ชะงักเลยทีเดียวค่ะ 5555)
เก็ทแล้วๆ เข้าใจคุณ Mercy แล้วค่ะ ที่บอกว่าไม่กลับดึก อิอิ
เพราะน้องกลับเร็วและพี่เซฟไม่กลับบ้านนี่เอง 555
คิดไม่สื่อ (ซื่อ)
เมื่อกี๊ (กี้)
ลั่นล้า (ลัน)
หัวเตียน (ง)
อุโมง (ค์)
ขยับเขยื่อน (เขยื้อน)
ปล. อ้าว ยังงี้พี่เซฟก็ข่มบิวตี้ได้นินา ถ้าเค้าถามว่าทำไมอยู่นี่ ก็บอกไปเล้ยยย มานอนกะแฟน แฟนอยากให้ค้าง คิคิ
ขอบคุณมากค่าาา น่ารักๆๆ ><
-
อร๊าย ยย ตกลงชีนั่นจะมารังควาญมั้ย
ชีแรงมากค่ะ คุณ Mercy
-
โผล่มาทำไม!?
แต่พี่เซฟกับเลิฟเข้าใจกันก็พอเนอะ อิอิ
-
:m16:บิวตี้จะมาทำไมเนี่ย
-
น้องบิวตี้ช่างไม่กลัวอะไรเล้ยยยยย
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ยัยบิวตี้เธอนี่ช่างแร็งงงงงงงงงงงงงงงงนะ :angry2:
-
บิวตี้มีความพยายามเป็นเลิศจริง
ตื้อน้องเลิฟถึงบ้านเลย :เฮ้อ:
-
นัง Ugly ออกตัวแรงแถมบุกเร็วอีกนะยะ สำรวมเก็บอาการร่านหน่อยก็ดีนะ ใครไม่รู้เค้าจะเข้าใจถูกต้องได้ว่า หล่อนเกิดอาการนี้ประจำเวลาอยากได้ผู้ชาย และเกิดอาการแบบนี้บ่อยซะจนเป็นความเคยชินของหนังหน้าไปแล้ว :beat:
เลิฟ...รีบจัดการเรื่องนี้อย่างด่วนเลยนะค่ะ ก่อนที่พี่เซฟจะหันไปจัดการเอง เค้าเตือนแล้วนะ :fire:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน
โหหห ห ห
เลิฟที่น่ารักเปลี่ยนไป
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ยั่วๆอย่างนี้ก็เสร็จคุณชายเค้านะสิ
ชอบคู่แชมป์กะเซย์ อ่ะ น่ารัก กกก ก ก
เอิ้ ก ก กก
-
บิวตี้ -*-
-
น้องเลิฟยั่วพี่เซฟ อร้ายยยยย โฮกมาก ๆ
ว่าแต่ ยัยบิวอะไรนั้นจะมาขัดจังหวะความรักทำไมเนี้ย ชริ ๆ
-
อีป้าแก่ๆ หมั่นไส้หมั่นกระเพาะ อีชะนีน้อยบิวตี้ สะแล้ว ชิส์..
-
เลิฟช่างกล้า
อ๊ายยยย
พี่เซฟคลั่งตายพอดี
ฮา~~
ใครก้อได้
เอานังบิวตี้นี่ไปเก็บที
จะมาเมืองไทยทามม้ายยยย
เค้ากำลังดีๆกัน อยู่ มาเป็นก้างซ่ะงั้นอ่ะ
ฮึ่มๆๆๆ
ไม่ปลื้มยัยนี่เลยอ่ะ
-
แค่เสียบิดลูกบิดประตูคลายล็อค แกร๊กเดียว ประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาอย่างเร็ว
ฟรึบ!!!
=> พรึบ
เมื่อผมจุดเทียนดวงสุดท้ายบนหัวเตียนเสร็จ
“ตะ แต่ พี่ไม่มีถุงยาง” พี่เซฟกลืนน้ำลายเอือกใหญ่
=> เอื้อก
เหลือแต่ขบวนรถไฟของพี่เซฟที่จะวิ่งผ่านอุโมงเข้าไปสำรวจแสวงหาธารน้ำใสเย็น...
=>อุโมงค์
พี่เซฟจูบขมับผมอย่าแผ่วเบา ก่อนจะโยกตัวน้อยๆ เชิงกล่อมให้ผมหลับ...
--------------------------------------------
เหลือใครว่างๆพอเอาจับคู่ให้คุณน้องเธอมีแฟนสมใจบ้างเนี่ย...
น้องรหัสตาเลิฟยังโสดมั้ยคะ - -+
-
พี่คิว พี่เซฟนี่เข้าขากันดีจริงๆ ช่วยเหลือเกื้อกูลกันดีเหลือเกิน
น้องเลิฟ เปลี้ยนไป๋....ยั่วเก่งจริงๆไปฝึกมาจากไหนเนี่ย... :-[ แค่นี่พี่เซฟก็หลงจนไปไหนไม่รอดแล้วว
ยัยบิ้วตี้ขี้เหร่ มาวุ่นอะไรแต่เช้าเนี่ย o12
-
เด็กมันแรง...ต้องเบรคด้วยxxxถึงจะอยู่หมัด
-
ตอนต่อไปอาจมีสงครามระหว่างโต๊ะอาหารก็ได้นะนี่ บิวตี้เธอแรงไม่มีสิ้นสุด แต่คงสู้พี่เซฟไม่ได้เพราะพี่เค้าแรงกว่า 555
เลิฟร้อนแรงค่ะ คนอ่านชอบจริงๆเลย 555 พี่เซฟโชคดีจริงๆได้เลิฟไปครอง
รอตอนต่อไปค่ะ
-
นัง Ugly ออกตัวแรงแถมบุกเร็วอีกนะยะ สำรวมเก็บอาการร่านหน่อยก็ดีนะ ใครไม่รู้เค้าจะเข้าใจถูกต้องได้ว่า หล่อนเกิดอาการนี้ประจำเวลาอยากได้ผู้ชาย และเกิดอาการแบบนี้บ่อยซะจนเป็นความเคยชินของหนังหน้าไปแล้ว :beat:
เลิฟ...รีบจัดการเรื่องนี้อย่างด่วนเลยนะค่ะ ก่อนที่พี่เซฟจะหันไปจัดการเอง เค้าเตือนแล้วนะ :fire:
o13 ...รีเน้...แรง...จริงๆ
ขอกด + ให้กับความแรงเลยค่ะ
-
นางมารมาถึงบ้านเลย :m31:
ปล.สถานการณ์กรุงเทพตึงเครียด เดินทางระมัดระวังด้วยเน้อ อยู่บ้านปลอดภัยสุดค่ะ Take Careค๊าบ :กอด1:
-
พี่เซฟนิพัฒนาการความหื่นแบบก้าวกระโดดจริงๆ
น้องบิวตี้ก็เปิดตัวแรงนะมาบุกถึงบ้านเลย แย่ๆ
-
:m25:
เลิฟยั่วสวาท :pighaun:
-
พี่เซฟนี่หื่นนะเนี่ย แต่ท่าทางงานจะเข้า 555
-
เหอะ ๆ เลือดหมด รับบริจาคด่วน
-
ยัยบิวตี้ :z6: :z6:
ตัวมารจริงๆเลย :angry2:
มาต่อเร็วๆนะคุณMercy
-
:haun4: สรุป..เรื่องนี้..เลิฟหื่นสุด... :haun4:
โดนชะนีตามถึงบ้านแล้ว... :m20:
-
น้องเลิฟยั่วได้ใจอย่างแรง ...
แหม้ไปอ่านหนังสือมาซะด้วย
แบบนี้พี่เซฟจะหนีไปไหนได้
-
:pig4: :z1:
-
เพลินกับน้องเลิฟและพี่เซพจนลืมไปเลยว่ามีน้องบิวเพิ่มมา :m20:
แหม่ เช็ดเลือด(กำเดา)แทบไม่ทัน :haun4:
-
โอ้ยยยย อะไรเนี่ย ยัยบิวตี้ เทอจะมาทำไรบ้างภรรยาคนอื่นเค้าแต่เช้ายะ
ชิชิชิ พี่เซฟฟฟพาเลิฟหนีเลย
-
หญิงคนนี้เธอแรง :laugh:
-
น้องบิวตี้เธอออกตัวแรงจริงๆ
เลิฟๆกับพี่เซฟคงต้องเจอศึกหนักซะแล้ว
-
:beat:ยัยบิวตี้
-
อุเหม่...ร้อนแรง!
-
ตอนนี้แบบว่า :pighaun: น้องเลิฟกลายเป็นนังเหมียวยั่วสวาทซะแระ o3
-
น้องเลิฟยั่ว อ๊างงงงงง
แม่นางบิวตี้แรงนะ พี่เซฟต้องเชื่อในตัวน้อง!
พี่คิวตลก 5555 เจ้าเล่จริงๆ ><
-
เอาตอนต่อไปมาเดี๋ยวนี้นะ :angry2:
รักนะ :กอด1: รีบมาต่อนะไรเตอร์
-
ฮาโหล...
มาแล้วจ้า...น้องบิวตี้มาแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ
จากตอนที่แล้วหลายๆ คนกำลัง :pighaun: กันอยู่ดีๆ ก็โดนเบรคด้วยน้องบิวตี้คนสวยกันหน้าหงายเลยทีเดียว
ตอนนี้ก็เลยเอาน้องบิวตี้มาให้กันแบบเต็มๆ เผื่อใครจะคิดถึงความแรงของเธอนะคะอิอิ...
ขอบคุณ นะค๊าบบ :pig4: สำหรับทุกๆ คนที่เข้ามาอ่าน มาเม้นท์ให้กัน
เม้นท์กันคุยกันได้นะคะ :กอด1:
++++++++++++++++++++++
knightofbabilon : ค้างกันเลยทีเดียวใช่ไหมคะ มาเจอน้องคนสวยตอนท้าย ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
anajulia : เหมือนฝันแล้วตื่นมาก็เจอนรกทันที...ว่าแต่คิดถึงตัวป่วนจังเลย
Little Devil : ตอนต่อไปไม่รู้จะขัดใจมากขึ้นรึเปล่านะคะอิอิ ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ
Safina_safe : ไม่รักน้องบิวตี้เธอซะหน่อยเหรอคะ เธอออกแนวขาดความรักนะคะ
pærəˈsɛtəmɒl : น้องพาร์ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว กำลังเขินๆ อยู่ดีๆ ชิมิ มาเจอยัยน้องคนสวยเข้า...ขอบคุณสำหรับคำผิดนะคะ...มากมายโดยมิรู้ตัวขนาดตรวจทางสองสามรอบแล้ว ตาลายอะ
i love u {knt} : ชีแรงดีไม่มีตกนะคะ เดี๋ยวคอยดูความแรงของชีตอนต่อไปได้เลยค่ะ
K2KARN : โผล่มาฉกตัวนายเอกของเราไปค่ะ น้องบิวตี้เธออยากได้เมียคนอื่นมาเป็นสามีตัวเองค่ะ
prawy : น้องบิวตี้เธอมาหาสามีค่ะ
JJHJJH : น้องบิวตี้เธอเก่งกล้าสามารถหน้าด้านหน้าทนค่ะ
jiBtar : จิ๊บจ๋า อีโมตอนแรกนี่แบบว่า หื่นมาก แต่จบด้วยโมโหเลยรึคะ ขัดใจชะนีแรงน่ะสิชิมิ
n2 : ความพยายามแบบนี้ น่าจะได้น้องเลิฟไปเป็นรางวัลไหมนะ
Phelyra : ชอบเม้นท์คุณ Phelyra มากๆๆๆๆ แรงได้อีกอะค่ะ ชอบๆๆๆๆ ได้อารมณ์มากๆ
Akamei : น้องเลิฟเธอมีพัฒนาการค่ะ พี่เซฟก็ได้ประโยชน์ไปเต็มๆ ส่วนคู่เซย์แชมป์ อีกไม่นานจะเอาตอนพิเศษมาให้อ่านกันค่ะ
สมุนไพร : อิอิ แอบเซ็งบิวตี้ชิมิ
dukdikdukdik : เธอมาตามหาสามีอะค่ะน้องบิวตี้เนี่ย...
PEENAT1972 : ป้าขา Mercy เปิดโอกาสให้ป้าตบน้องบิวได้เต็มที่เลยค่ะ ฝากด้วย เขียนไปยังหมั่ไส้เธอไปเลยค่ะ
princewill : พี่เซฟแกคลั่งไปแล้วล่ะค่ะ น้องเลิฟเวอร์ชั่นช่างยั่วเนี่ย ไม่ปลื้มน้องบิวตี้เหรอคะ แนะนำให้ตบได้ค่ะ
กระต่ายชมจันทร์ : จุ๊บๆๆๆ รักคนนี้ที่สุด พรู๊ฟที่น่ารักของพี่...จะให้น้องบิวตี้คู่กับใครดีล่ะ พี่ให้น้องต่ายเลือกเลยในฐานะที่ช่วยพรู๊ฟเรื่องให้เป็นประจำ
bbyuqin : พี่คิวมันพยายามถ่ายทอดวิชามารให้พี่เซฟอยู่ค่ะ...ส่วนน้องเลิฟนี่เธอเก่งกล้าขึ้นมาด้วยตัวเองค่ะ
hene2526 : เบรคด้วยอะไรคะ XXXX นี่อะไรอ่ะ?....ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
liTTle.SaLapaO : คนอ่านชอบให้น้องเลิฟร้อนแรงชิมิคะ งั้นไว้อีกหน่อยจะพาน้องเวอร์ชั่นร้อนมาให้อ่านกันอีกเน้อ
jjuboy : เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
vvivy : อิจฉาคนได้หยุดทั้งอาทิตย์จังเลยน้าาาาาา :กอด1:
Vesi : ทุกคนมีพัฒนาการความแรงอยู่ในตัวไง...
parity_yc : มาแล้วจ้า มาแล้ว...แต่ตอนนี้น้องเลิฟไม่ยั่วแล้วน้า
RAKDEK_KA : หื่นมากไปหน่อย...งานเข้าแบบไม่รู้ตัวเลยค่ะ
ChiOln : เอาเลือดกรุ๊ปอะไรดีคะ เดี๋ยวหาให้ ไว้สำรองด้วย
KM137 : มาต่อแล้วจ้า อย่าเพิ่งโมโหน้องบิวตี้นะ เก็บไว้โมโหตอนนี้ต่อ
tutu : จริงค่ะ น้องเลิฟหื่นสุด ฮ่าๆๆๆ
bakanishi1 : น้องเขาเตรียมตัวมาดีค่ะ วางแผนมาพร้อม
mascot : ขอบคุณเหมือนกันค๊าบบบ
BeeRY : โดนเบรคกันด้วยน้องบิวตี้กันทุกคนเลยค่ะ อิอิ
Yunatsu : น้องบิวตี้เธอจะมาเอาภรรยาคนอื่นไปเป็นสามีตัวเองค่ะ
tekeela : ปรบมือให้กับความแรงของเธอค่ะ
PeeYaR : จริงๆ ค่ะ ศึกหนักแน่นอน
uknowvry : ร้อนแรงนี่หมายถึงน้องบิวตี้เหรอคะ ฮ่าๆๆ
icyblue : พี่เซฟแกเลือดหมดตัวตายไปแล้วค่ะ เจอฤทธิ์แมวน้อยยั่วสวาทเข้าไป
♥a2k♥ : พี่คิวแกออกแนวฮาตลอดสถานการณ์ค่ะ
++++++++++++++++++++
ตอนที่ 33 โลกไม่ได้มีแค่เราสองคน
เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับเลิฟของผมครับเนี่ย...???
จริงๆ ตั้งแต่ครั้งก่อนๆ ที่เลิฟขอทำรักให้ผม ให้ความสุขผมด้วยปากของน้องบ้าง ผมก็ประหลาดใจแกมยินดีแล้วนะครับ มาเมื่อคืนนี้เล่นเอาผมแทบคลั่ง...ตั้งแต่เปิดประตูเข้าไปผมก็ตื่นเต้นแล้วฮะ ไฟในห้องปิดมืด แต่ไฟในกายผมกลับลุกโชติช่วง...ใบหน้าแย้มยิ้มยั่วยวน กับแสงสลัวของไฟจากเปลวเทียน เหมือนจะค่อยๆ เชิญชวนผมให้หลงเข้าไปเสาะหาความหอมหวานที่ล่องลอยอยู่ตรงหน้า...
ผมเต็มใจที่จะกระโจนเข้าสู่ห้วงหฤหรรษ์ที่เลิฟขุดรอดักผมไว้...แล้วมันก็หฤหรรษ์จริงๆ ครับ...ความช่างยั่ว ช่างอ้อน ความกล้า ความน่ารัก และเป็นธรรมชาติ ของเลิฟ ทำให้ผมยอมศิโรราบกราบแทบเท้าได้เลย...ทำยังไงได้ ก็ผมน่ะ ‘เกิดมาเพื่อยอมเลิฟ’ อยู่แล้วนี่ครับ
ผมชอบช่วงเวลาหลังจากที่เราผ่านพ้นพายุอารมณ์ที่โหมกระหน่ำไปด้วยกัน...เราจะนอนกอดกัน บอกรักกัน ผลัดกันหอมแก้มไปมา คนตัวนิ่มในอ้อมกอดผมก็ชอบซุกไซ้ตัวเอง ออดอ้อนกอดผมก่อนจะหลับไปทุกครั้ง แม้ไอ้อาการดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาของคนในอ้อมแขนจะทำให้เลือดลมในกายผมปะทุขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องยกประโยชน์ให้จำเลยเขาล่ะครับ สีหน้าซับสีเลือด กับหยาดเหงื่อที่ซึมตามไรผม แล้วอาการกรนเบาๆ ทำให้รู้ว่าแค่นี้เลิฟก็คงรับศึกหนัก เหนื่อยอ่อนพอดู ผมเลยฟัดแก้มคนขี้เซาไปหลายที ก่อนที่จะหลับพักผ่อนกายตามไป
ตื่นเช้ามาก็ต้องปลุก ฉุด ดึง อุ้ม พานักศึกษาปี 3 ของผมให้ตื่นไปเรียนครับ ถึงแม้จะอยากให้เจ้าตัวได้นอนพักแต่ก่อนจะหลับเมื่อคืนยังไม่วายสั่งผมนักหนาให้ปลุกให้ตื่นให้ได้ เพราะวิชานี้อาจารย์ดุ ไม่อยากขาด...
กว่าจะงัด จะอุ้ม ไปอาบน้ำแต่งตัวได้ ก็เล่นเอาซะแย่ครับ...จริงๆ ผมก็รู้แหละว่าไอ้อาการ งุ๊งงิ๊ง งอแง งัวเงีย ให้ผมอุ้มไปอุ้มมา หยิบนู่น ใส่นี่ให้ มันคืออาการ ‘อ้อน’ ไม่ใช่ว่าเจ้าตัวไม่อยากจะลุก หรือขี้เซาอะไรหรอก น่ารักไหมฮะเมียผม...
อารมณ์ดีมีอยู่ได้ไม่นานครับ พอเราสองคนเดินลงมากะว่าจะหาอะไรกินกัน ก็เจอกับบุคคลที่ไม่คาดคิดครับ ‘น้องบิวตี้’ เด็กสาวเจ้าของใบหน้าตุ๊กตาญี่ปุ่น น่ารักน่าเอ็นดู แต่พฤติกรรม การแสดงออกนี่ไม่ไหวจริงๆ ฮะ ผมผิดรึเปล่าที่ผมจะไม่รู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้ ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองไหม ผมว่าน้องเธอไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเท่าไหร่
บนโต๊ะอาหารเธอก็ผูกขาดบทสนทนาแต่เพียงผู้เดียวเลยครับ...ชวนคนนู้นคนนี้คุย ยกเว้นผมเธอแค่ทักทายไหว้สวัสดีตามมารยาทแค่นั้น ยังไม่ทันได้แนะนำว่าผมเป็นใคร อะไรยังไง เพราะเธอดูจะไม่สนใจความเป็นไปของผมนัก เธอพยายามทำให้ผมกลายเป็นคนนอกไปเลย เธอขุดคุ้ยเรื่องราวเก่าๆ ครั้งอดีตออกมารำลึกความหลังกันยกใหญ่
“พี่เลิฟคะ ขอบคุณสำหรับโปสการ์ด แล้วก็ของขวัญวันเกิดที่พี่เลิฟส่งให้บิวตี้ทุกปีเลยนะคะ บิวตี้เก็บไว้ทุกใบ แล้วก็ทุกชิ้นเลยค่ะ” หือ!!!! มีการส่งของขวัญให้กันด้วยเหรอ ไหนเลิฟบอกว่าไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้วไม่ใช่เหรอ??
ผมหันไปมองคนข้างๆ ก็เห็นทำหน้าเหลอหลาตาโต ตกใจกับคำพูดของน้องคนสวย เหมือนน้องกำลังจะอ้าปากพูดอะไรซักอย่างแต่ม่าม๊าของน้องก็ชิงตัดหน้าซะก่อน...
“ป้าดีใจที่หนูชอบของขวัญนะลูก...พี่เค้าเป็นคนชอบส่งโปสการ์ด ส่งของขวัญให้เพื่อนๆ น่ะจะ ส่งให้ทุกคนนั่นแหละ โปสการ์ดก็ซื้อเก็บไว้เยอะเชียว พอถึงโอกาสต่างๆ ก็เขียนแล้วก็กระจายส่งให้” ม่าม๊า...พูดไปยิ้มไป แต่ผมว่าแฝงความนัยอะไรอยู่นะ ถึงแม้ประโยคจะดูเหมือนช่วยให้น้องบิวตี้เธอไม่เข้าใจผิดไปมากกว่านี้ก็ตาม แต่ว่า ผมก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า เลิฟของผมส่งของขวัญและโปสการ์ดให้น้องบิวตี้เธอจริงๆ รึเปล่า...
“ป๊าว่าไปเรียนกันได้แล้วมั้ง...ออกช้ากว่านี้รถจะติดเอานะ...เซฟป๊าฝากเด็กๆ ด้วยนะ มีอะไรค่อยมาคุยกันนะลูก” ป๊าเดินมาตบไหล่ผม มองหน้าอย่างให้กำลังใจ สงสัยตอนนี้หน้าผมจะแย่มากจริงๆ ฮะ บอกตามตรงว่าสับสนมากครับ แต่...ทางที่ดี ผมก็ควรจะเชื่อคนของผมไว้ก่อน
“พี่เลิฟขับรถไปใช่ไหมคะ...เดี๋ยวบิวจะขอมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถสักพักนะคะ ตอนแรกคุณแม่ของบิวตี้ก็เป็นห่วง กลัวว่าจะไปเรียนลำบาก ช่วงคุณแม่ยังอยู่ก็ยังไปส่งได้บ้าง แต่ตอนนี้คุณแม่ต้องบินกลับไปประชุมที่ซิดนีย์ บิวตี้มาเมืองไทยไม่กี่ครั้งเอง จะให้ไปคนเดียวก็กลัวหลงทาง แต่บิวตี้ก็บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวพี่เลิฟจะดูแลบิวตี้เอง คุณแม่ก็เลยวางใจค่ะ”
แล้วจะมาอยู่เมืองไทยให้ลำบากทำไมล่ะครับน้องคนสวย กลับไปอยู่ซิดนีย์ดีกว่าไหม สบายใจ ถิ่นเธอ จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนคนอื่นเค้า...หงุดหงิดครับ
“เออ...น้องบิวตี้ วันนี้พี่ไม่ได้เอารถไปนะฮะ พี่ไปพร้อมพี่เซฟน่ะครับ...”
“อ้าวเหรอคะ...งั้นพี่เซฟคะ ขอน้องบิวติดรถไปด้วยแล้วกันนะคะ…คันนี้เหรอคะ...อืม ก็คงจะเป็นคันนี้แหละเนอะ เพราะว่ารถบ้านพี่เลิฟไม่น่าจะเป็นรุ่นเก่าขนาดนี้” นี่คือคำพูดของคนที่จะขอติดรถเค้าไปเหรอเนี่ย...มันน่าให้ไปด้วยไหมครับ...ช่างเถอะ หงุดหงิดไปก็ทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ รอให้เลิฟเป็นคนเคลียร์แล้วกันฮะ
ผมก็เดินไปฝั่งด้านคนขับ เปิดล็อครถ ฝั่งข้างผมเลิฟก็กำลังรอผมเปิดล็อคพร้อมจะขึ้นนั่ง แต่แม่คนสวยอีกคนดันมีปัญหาขึ้นมาอีกครับ...
“พี่เลิฟขา...น้องบิวเมารถค่ะ ขอน้องบิวนั่งหน้าได้ไหมคะ” จะมาไม้ไหนเนี่ย คิดจะมานั่งหน้าคู่ผมเพื่ออะไร หรือเกิดจะเบนเข็ม เบนเป้าหมายมาที่ผมแทน
“อ้าว แล้วพี่เลิฟจะไปไหนคะ ถ้าพี่เลิฟไปนั่งข้างหลัง น้องบิวก็คุยกับพี่ไม่ถนัดสิคะ...พี่เซฟคะ บิวตี้ขออนุญาตให้พี่เลิฟเป็นคนขับแทนได้ไหมคะ บิวตี้มีเรื่องคุยกับพี่เลิฟเยอะเลย ถ้าเกิดพี่เลิฟนั่งข้างหลัง ให้บิวตี้หันไปหันมาบิวตี้เวียนหัวแน่ค่ะ บิวเมารถม๊ากมาก” เฮ้ออออออ!!!! นี่ผมจะทำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหมครับเนี่ย...หันไปมองที่รัก น้องก็มองหน้าผมตาละห้อย สีหน้าจ๋อยๆ แววตาลุแก่โทษ ทำให้ผมอดใจอ่อนไม่ได้ ถึงแม้จะอ่อนใจก็ตาม
ผมพยักหน้าน้อยๆ ให้น้องเดินมาฝั่งคนขับ รอให้เดินมาจนถึงที่ ก่อนที่ผมจะเดินเขยิบไปด้านหลัง น้องก็คว้าแขนผมไว้ก่อน...พร้อมกระซิบเบาๆ ให้ได้ยินกันสองคน
“เลิฟรักพี่เซฟที่สุด และคนเดียวนะฮะ อย่าพึ่งเข้าใจอะไรไปเองนะ” ผมพยักหน้าน้อยๆ ยิ้มให้อย่างเข้าใจ ก่อนจะเข้าประจำที่นั่งด้านหลัง
“พี่เลิฟรู้ไหม บิวตี้คิดถึงพี่เลิฟมากแค่ไหน...พี่เลิฟไม่ยอมโทรหาบิวตี้เลย แถมไม่ยอมมาหาบิวตี้ที่ซิดนีย์ตั้งแต่บ้านพี่เลิฟขายไปเมื่อสิบปีที่แล้ว ก็มีแต่โปสการ์ดที่ส่งมาช่วงเทศกาลต่างๆ แล้วก็ของขวัญวันเกิด...” รถขับออกไปได้ไม่นานน้องบิวตี้ก็เริ่มบทสนทนาแสดงความตัดพ้อแบบงอนๆ ทันที ผมมองหน้าน้องผ่านกระจกมองหลัง เลิฟของผมคิ้วขมวดน้อยๆ กับน้ำเสียงใสๆ ของคนข้างๆ
“บิวตี้ดีใจที่พี่เลิฟยังส่งรูปมาให้บิวตี้ดู บิวตี้เฝ้ารอวันนี้มานานแค่ไหนพี่เลิฟรู้ไหม บิวตี้หลงรักผู้ชายที่ส่งของขวัญให้บิวตี้ ผู้ชายที่บิวตี้จะได้เห็นหน้าแค่ในรูปทุกๆ ปี แต่วันนี้บิวตี้ได้มาเจอตัวเป็นๆ แล้ว บิวตี้จะไม่ยอมห่างจากพี่เลิฟอีกแน่นอนค่ะ” ไหนบอกว่าเมารถไง คนเมารถเขาไม่นั่งหันข้างกันหรอก มองตรงไปสิครับ หันหน้ามามองคนขับทำไม...ผมเห็นเลิฟเหมือนจะพูดอะไรออกมา แต่ก็ไม่ได้พูด แต่น้องมองกระจกหลังส่งสายตาแสดงความรักพร้อมยิ้มน้อยๆ ให้ผมครับ ผมก็ยิ้มตอบไปแบบให้กำลังใจ พลางปลอบตัวเองว่า คงไม่มีอะไรหรอก คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดอะไรซักอย่าง...
“ของขวัญชิ้นล่าสุดบิวตี้ชอบมากเลยค่ะ ‘แหวน’ น่ารักมากๆ พอดีนิ้วนางข้างซ้ายนิ้วเดียวเลยนะคะเนี่ย ไม่รู้ว่าพี่เลิฟอยากจะสื่ออะไรรึเปล่าน้า” หะ!!! ให้แหวนกันด้วยเหรอ...ทำไงดีครับ ผมอึดอัดใจมาก ผมอยากรู้ว่า สรุปแล้วเรื่องนี้มันอะไรกันแน่ เลิฟส่งของให้น้องบิวตี้จริงๆ ไหม หรือว่าน้องบิวตี้เธอเข้าใจอะไรผิด หรือว่าป๊ากับม๊าของน้องมีอะไรที่ยังไม่ได้บอกเรา โว้ยยยย!!! ไม่เคยหงุดหงิดอะไรขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
“บิวตี้...พี่ว่าเราต้องคุยกัน...ทุกเรื่อง!!! แต่หลังจากพี่ได้คุยกับป๊าและม๊าก่อนนะ” ผมว่าเลิฟเองก็คงอึดอัดและงงไม่แพ้ผม น้องคงไม่ได้เป็นคนส่งของไปให้น้องบิวตี้นะผมว่า...แต่ทำไมน้องถึงไม่ยอมพูดออกไปตรงๆ ว่าไม่ได้เป็นคนทำ อย่างน้อยก็น่าจะเบรคความรู้สึกของน้องคนสวยเธอได้บ้างตอนนี้...
“ได้สิคะ บิวตี้รอได้ พี่เลิฟไปคุยกับคุณลุงคุณป้าก่อน แล้วค่อยมาคุยกับบิวตี้ หรือจะให้คุณลุงคุณป้ามาคุยกับคุณแม่กับแด๊ดของบิวตี้ก็ได้นะคะ” นี่น้องบิวตี้เธอคิดไปถึงไหนกันครับเนี่ย...น้องเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าครับ???
“เอ่อ พี่คงจะจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดนั่นแหละครับ” นี่ก็อีกคน พูดจาคลุมเครือเชิงเข้าใจผิดได้อีก...
“เย็นนี้เลิกกี่โมงครับเลิฟ” ผมอดรนทนไม่ได้ต้องหาเรื่องแทรกแซงประเด็นนี้ก่อนครับ ไม่งั้นผมคงจะถูกลืมไปเลยว่ามีตัวตนอยู่ในรถคันนี้ด้วย
“บ่ายสามฮะ...พี่เซฟเลิกก่อนเลิฟใช่ไหม รอด้วยนะ” น้ำเสียงอ้อนๆ ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยครับ
“บิวตี้ก็เลิกก่อนพี่เลิฟค่ะ งั้นเดี๋ยวบิวตี้รอพี่เลิฟที่คณะนะคะ บิวตี้ขอกลับด้วย” เฮ้ยยย!!! นี่ยัยน้องบิวนี่จะตามติดพวกผมไปถึงไหนฮะเนี่ย เล่นเอาผมกับเลิฟอึ้งอ้าปากค้างกันไปตามๆ กันเลย
“เอ่อ...แต่...พี่มีธุระต่อนะครับ บิวตี้กลับบ้านไปก่อนดีกว่า” จะว่าไป ก็ธุระจริงๆ นั่นแหละฮะ เพราะวันนี้น้องต้องไปสอนเจ้าน้องเซย์ที่ค่าย
“ไม่เห็นจะเป็นไรเลยค่ะ บิวตี้นั่งรอได้ ไม่เบื่อหรอกค่ะ บิวตี้กลับบ้านเร็วก็ไม่รู้จะทำอะไร ขออนุญาตตามไปด้วยแล้วกันนะคะ” โหหหหห!!! เกิดมาผมไม่เคยเห็นใครตื๊อเก่งขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
“พี่ให้คนขับรถที่บ้านพี่มารับบิวตี้ดีกว่า นะครับ อย่ามารอพี่เลย”
“แล้วทำไมพี่เซฟถึงไปด้วยได้ล่ะคะ ทำธุระอะไรเหรอถึงต้องไปทำด้วยกันแค่สองคน”
“พี่มีสอนร้องเพลง บิวตี้กลับก่อนเถอะ พี่ขอร้องล่ะ...ส่วนพี่เซฟ เอ่อ...บ้านพี่เขาเป็นทางผ่าน เขาก็เลยแวะไปส่งพี่” ทำไมเลิฟไม่พูดออกไปตรงๆ ว่าพี่มีสิทธิ์อะไรถึงได้ไปรอเลิฟได้ ผมขมวดคิ้วมองผ่านกระจกก็มองเห็นอีกคนที่มองตอบมาด้วยแววตาเลิกลั่ก คงกลัวว่าผมจะโกรธนะครับ เอาจริงๆ ...ผมก็กำลังเริ่มโกรธนิดๆ แล้วนะฮะ
“เหรอคะ...อืมม ก็ได้ค่ะ...” แล้วน้องบิวตี้เธอก็นั่งเงียบไปนานเลยครับ สงสัยจะค่อนข้างไม่พอใจ แต่ว่าขัดขืนต่อไปก็กลัวว่าเลิฟอาจจะโมโหเอาได้ ก็ดีฮะ เงียบๆ ซะบ้าง ผมบอกตามตรงว่ารำคาญเธอมากจริงๆ ครับ
เช้านี้รถไม่ติดมากนัก ประกอบกับเลิฟเป็นคนขับรถเร็ว แป๊บเดียวก็ถึงมหา’ลัยแล้วครับ ขณะกำลังวนไปหาที่จอดที่ประจำ น้องบิวตี้ก็ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ซะก่อน
“ว่าแต่บิวตี้สงสัยจังค่ะ...พี่เซฟไม่ได้เรียนคณะเดียวกับพวกเราไม่ใช่เหรอคะ แล้วพี่เซฟเป็นอะไรกับพี่เลิฟเหรอ ทำไมถึงมาสนิทกันได้”
“เอ่อ...เป็น...เอ่อ” ผมตัดสินใจกำลังจะตอบความจริงให้น้องบิวตี้เธอกระจ่างสักทีว่าตัวเองน่ะมาจีบแฟนชาวบ้านเขาอยู่ แต่ก็โดนตัดหน้าครับ
“พี่เซฟเป็น...เป็นรุ่นพี่ที่พี่สนิทด้วยครับ ถึงแล้วลงจากรถเถอะ” ทำไมเลิฟถึงไม่บอกไปว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน...หงุดหงิดหนักขึ้นไปอีกครับ
“บิวตี้เดินไปเรียนก่อนแล้วกันนะครับ พี่ขอคุยธุระกับพี่เซฟก่อน” เลิฟคงพอเห็นอาการขรึมๆ ของผม คงอยากจะคุยอะไรด้วย
“แต่บิวเดินไปไม่ถูกนี่คะ บิวรอได้ค่ะ ไม่ต้องกลัวค่ะ บิวสัญญาว่าจะยืนฟังเงียบๆ” นี่ผมจะหมดความอดทนกับเด็กผู้หญิงคนนี้แล้วนะครับ...!!!!
“เอ่อ...อ้าว...นั่นรถไอ้แชมป์มาพอดี เดี๋ยวบิวตี้เดินไปกับแชมป์แล้วกันนะ” ผมไม่เคยรักไอ้แชมป์มากเท่านี้มาก่อน มันมาถูกที่ถูกจังหวะจริงๆ ครับ
“แชมป์ ๆ อ้าวเซย์วันนี้ไม่ต้องเข้าห้องอัดเหรอตามติดกันตลอดนะคู่นี้” ไอ้น้องเซย์มันเดินยิ้มแป้นแล้นถลามาหาเลิฟทันทีที่ลงจากรถ
“ไม่เข้าฮะ วันนี้เซย์จะมาเฝ้าคนบางคน...เชอะ” อะไรของไอ้คู่นี้อีก สามวันดี สี่วันดุ วันนี้มางอนอะไรกันอีก
“ก็พี่บอกแล้วว่าไม่มีอะไรก็ไม่ยอมเชื่อ แทนที่จะอยู่บ้านพักผ่อน” ไอ้แชมป์ขยี้หัวแฟนมันอย่างเอ็นดูแกมเหนื่อยใจ
“เชอะ...พี่เลิฟดูเพื่อนพี่ดิ เดี๋ยวนี้ชอบบังคับ ชอบห้าม ชอบไม่ให้เซย์ทำนู่นทำนี่ แล้วไหนบอกเป็นแฟนกัน แค่ขอตามมาด้วยแค่นี้ก็ไม่ได้” ไอ้น้องเซย์สะบัดหน้าสะบัดหัวออกจากมือของแฟนมัน แล้วหันมาฟ้องแฟนผมแทน
“เอาล่ะๆ ใจเย็นๆ ...แชมป์ เราฝากบิวตี้ให้เดินไปด้วยนะ เรามีเรื่องจะคุยกับพี่เซฟก่อน เดี๋ยวเราตามไป” แชมป์มองหน้าผม ส่งสายตาให้อย่างเข้าใจในสถานการณ์ ก่อนจะพยักหน้าให้เลิฟ แล้วหันไปมองน้องบิวตี้ที่หน้างุ้มลงนิดหน่อยอย่างคนขัดใจ
“พี่เซฟครับ!!! สวัสดีครับ...คิดถึงพี่เซฟจังเลยฮะ” เอ่อออ!!! ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรกทันทีฮะ...ทุกคนลืมน้องบูมไปหรือยังครับ...ผมน่ะลืมไปแล้ว แต่ผมว่าน้องมันคงยังไม่ลืมผม...โผล่มาจากไหนไม่รู้ เดินยิ้มร่ามาเลย คราวนี้กลายเป็นยังไม่มีใครขยับเขยื้อนไปไหน ยืนมองคนมาใหม่ที่เข้ามาทักผม
“เอ่อ...ครับ” ผมไม่รู้จะพูดอะไรดีไปกว่านี้
“พี่เซฟได้ทานเค้กที่บูมฝากพี่บอมไปให้รึเปล่าฮะ” อ้าว...เฮ้ย ไหนไอ้บอมบอกว่ามันซื้อมาฝากไง ทำไมกลายเป็นเค้กจากน้องบูมไปได้ ผมรีบหันไปส่งสายตาปฏิเสธกับเลิฟทันทีครับ แต่ท่าทางจะไม่เป็นผล เลิฟหน้าบึ้งมากฮะตอนนี้
“เอ่อ...อ่อ ครับ คือพี่ขอตัวก่อนนะครับ พี่มีธุระ” ผมพยายามถอยตัวออกห่างจากน้องบูมครับ เพราะน้องบูมพยายามขยับตัวยื่นหน้ามาหาผมตลอดเวลาที่พูดคุยกัน...
“เสียดายจัง ยังคุยกันไม่หายคิดถึงเลย ไหนๆ พี่เซฟก็บอกว่าเราเป็นพี่น้องกันแล้ว กลางวันนี้เราไปกินข้าวด้วยกันดีไหมฮะในฐานะใหม่” ฐานะใหม่อะไร...เมื่อก่อนเราก็เป็นแค่พี่น้องนะครับน้องบูม...ทำไมวันนี้มันมีแต่คนชอบเข้าใจอะไรไปเองทั้งนั้นวะเนี่ย
“พี่แชมป์...ทำไมมหา’ลัยพี่ตุ๊ดเยอะจัง” อย่าตกใจครับ เสียงไอ้เซย์ครับ ผมจะขำก็ไม่กล้าฮะ
“แกว่าใคร” ไอ้น้องบูมหันไปแว๊ดใส่ไอ้เซย์ทันทีครับ
“ปกติใครร้อนตัวก็รับไปนะ...อันนี้เป็นทฤษฏีเบสิคอยู่แล้ว” เยี่ยมมากเซย์ สงสารไอ้แชมป์จริงๆ ครับ มีเมียร้ายซะขนาดนี้
“แก!!! แกด่าฉันเหรอ” ไอ้น้องบูมทำท่าเหมือนจะกระโจนใส่ไอ้น้องเซย์ครับ
“เอาล่ะๆ พี่ว่าไม่มีใครว่าอะไรใครหรอกครับ แยกย้ายกันไปเรียนเถอะ...บูม กลางวันพี่คงไปทานข้าวด้วยไม่ได้ พี่นัดกับแฟนพี่แล้วครับ ขอบคุณที่ชวน” พูดจบผมก็ลากมือเลิฟ ให้เดินหนีไปจากตรงนั้นเลยครับ ไม่สนใจแล้วว่าใครจะคิดอะไรยังไง ผมขอไปเคลียร์กับแฟนตัวเองก่อน
“ทำไมยังติดต่อกับนังน้องบูมนั่นอีก” พอหามุมสงบพอที่จะไม่มีใครมารบกวนได้ น้องก็เอ่ยปากทันทีครับ....แต่จริงๆ แล้วคนที่ต้องเคลียร์คือผมไม่ใช่เหรอครับ กลายเป็นว่าคนตรงหน้านี่ หน้างอ งอนเสียงแข็งไปแล้วครับ
“พี่ไม่ได้ติดต่อกับบูมแล้วจริงๆ ครับ”
“แล้วเรื่องเค้กล่ะ มีการส่งมาให้ด้วย ทำไมพี่ไม่เคยบอกเลิฟ ไหนบอกว่ามีอะไรจะบอกทุกเรื่องไง” ก็มันไม่มีอะไรจะให้บอกนี่ครับ แล้วจะให้บอกอะไร
“พี่ไม่รู้ว่าเค้กที่ไอ้บอมเอามาเป็นของน้องบูม...ไอ้บอมมันบอกว่ามันซื้อมาฝาก พี่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร แถมพี่ก็ไม่ได้กินเลยด้วย พ่อกับแม่พี่ทานหมด” จริงๆ นะครับ ทำไมน้องไม่เชื่อใจผมล่ะ ผมไม่เคยคิดจะปิดบังอะไรน้องอยู่แล้ว
“....................................” เงียบ น้องเงียบแต่ก็ยังไม่หายหน้างอนะครับ
“แล้วเรื่องน้องบิวตี้นี่ล่ะ มันเกิดอะไรขึ้น ของขวัญ ส่งแหวน ส่งการ์ดให้กัน ไหนบอกว่าไม่เคยติดต่อกันไง...”
“ทำไมต้องมาขึ้นเสียงใส่เลิฟด้วย...เลิฟก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องเขาได้ของขวัญจากใคร เลิฟก็งง เหมือนพี่นั่นแหละ แต่ป๊ากับม๊าคงรู้ เลิฟก็กะไว้แล้วว่าจะคุยกับป๊ากับม๊าก่อน แล้วพี่จะมาคาดคั้นอะไรเลิฟ ไม่ไว้ใจกันหรือไง”
“แล้วทำไมไม่ยอมบอกบิวตี้ไปว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน...อายมากหรือไงที่เป็นแฟนพี่”
“พี่เซฟ ทำไมพูดกับเลิฟแบบนี้...ที่เลิฟพูดไปแบบนั้นก็เพราะเลิฟเห็นพี่อ้ำอึ้ง ทำหน้าสับสน เลิฟคิดว่าพี่ต่างหากที่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นแฟนกับเลิฟ...เลิฟกลัวพี่จะอายที่มีแฟนเป็นผู้ชาย เลิฟกลัวว่าคนอื่นเขาจะนินทาพี่ พี่เซฟเข้าใจไหม ฮือ...ฮือออ...ทำไม...ฮือออ ทำไม ฮึก...ไม่เชื่อใจเลิฟ”
ผมพลาดไปแล้วใช่ไหมครับ ผมเผลอทำให้คนที่รักผมที่สุดเสียน้ำตาอีกแล้ว...แต่ก็เพราะว่าผมรักน้องไม่ได้น้อยไปกว่าที่น้องรักผมเลย ผมเองก็โมโหทุกเหตุการณ์ ทุกอย่าง ทุกคนที่ทำให้มันเกิดเรื่องบ้าๆ นี่ขึ้นมา ผมไม่เคยอายใครเลยที่มีเลิฟเป็นแฟน...ผมเองต่างหากที่กลัวน้องอายที่มีผมเป็นแฟน เฮ้อออออ ตอนนี้กลายเป็นว่าผมโกรธตัวเองมากครับที่ทำให้คนรักของผมร้องไห้
“พี่ขอโทษครับ...พี่แค่หึง พี่สับสน และก็กลัว พี่กลัวจะเสียเลิฟไป พี่ไม่รู้ว่าน้องบิวตี้เธอต้องการอะไร แต่พี่ไม่อยากให้ใครมาแย่งเลิฟไปจากพี่ พี่ขอโทษนะครับ” ผมรวบตัวเลิฟที่คงจะเสียขวัญไม่น้อย เข้ามากอด ตั้งแต่ผมกับน้องคบกันมา ครั้งนี้เป็นการมีปากมีเสียงกันครั้งแรกแบบจริงจัง
“ทำไม...ฮือออ ทำไม...ฮืออ ไม่เชื่อใจเลิฟ...ฮือออ ฮึก...เลิฟรักพี่คนเดียวนะ” ผมโยกตัวน้องน้อยๆ อย่างปลอบ ผมกำลังจะอธิบายต่อแต่ก็มีมารผจญจนได้ครับ...
“อ้าวไอ้เซฟ กูตามหามึงนานมาก โทรศัพท์ก็ไม่เสือกรับ ไปเร็วๆ อาจารย์พิชัยแกตามหามึงให้ไปแก้หัวข้อโปรเจคด่วนเลย เพราะเดี๋ยวแกต้องไปราชการไม่อยู่อีกหลายวัน….อะ อ้าว น้องเลิฟ พี่ขอโทษนะครับ คุยซีเรียสกันอยู่รึเปล่า เออ...พอดีพี่รีบนิดนึงอะครับ” ไอ้กอล์ฟ ไอ้เพื่อนเวร เข้ามาถูกจังหวะจริงๆ คนยังเคลียร์กันไม่เสร็จเลย
“เปล่าฮะ...ไม่มีอะไร เลิฟไปเรียนก่อนนะครับ แล้วเราค่อยคุยกัน” ปากบอกว่าไม่มีอะไร แล้วมือที่ยกขึ้นปาดน้ำตาป้อยๆ นี่มันอะไรครับ น้องยังไม่เคลียร์ผมรู้...หันมาบอกผมว่าแล้วเราค่อยคุยกัน เสร็จแล้วก็รีบวิ่งหนีไปเลย เฮ้ออออ แล้วผมจะมีกะจิตกะใจไปทำอะไรต่อครับวันนี้
ผมแค่คิดว่า การที่คนสองคนรักกันมันก็มากพอที่จะทำให้ไม่เกิดปัญหาอะไรตามมา เพราะแค่ความรัก ก็น่าจะทำเราสองคนมีความสุข ใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานความรัก ไม่น่าจะมีอะไรยาก...
แต่ความเป็นจริงแล้ว มันไม่ง่ายเลย
เพราะโลกไม่ได้มีแค่เราสองคน...นี่ครับ
-
^
^
^
จิ้มค่ะ อิอิ (อ้าว...ตกหน้าซะงั้น 5555555)
โอ้โห....งานเข้าซ้ำซ้อน
ยัยบิวตี้นี่ตลกมากๆิอะค่ะ...พูดเองเออเอง จนอยากเอาเข็มมาเย็บปากไว้มากๆ :beat:
พูดไม่หยุด พูดแบบไม่คิดถึงใจคนฟัง (เรื่องรถพี่เซฟอะ แอบปรี๊ดแทน =*=)
แถมพูดแต่ละเรื่องมันก็ชวนเข้าใจผิดจริงๆด้วยอะ
ตอนแรกอ่านๆไปก็แอบนอยด์น้องเลิฟเหมือนกันแฮะ ทำไมไม่บอกไปเลยว่าพี่เซฟเป็นแฟน...
เวรกรรม น้องดันนึกว่าพี่เซฟอึดอัดซะงั้น...
แล้วคุณน้องบูมนี่อะไรเนี่ย... :z6:
ยังมีชีวิตอยู่มาตามสร้างเรื่องต่ออีกเรอะ!
พี่เซฟซวยเลยไง...น้องเลิฟเลยงอนต่อ พอจะเคลียร์ก็โดนขัด...
อย่าประชดกันเลยเน้อ....มารเยอะเกิ๊นนนน...
เกรงว่าเคลียร์ไม่จบ...งานคงจะเข้าไม่เลิกแหงๆเลย....
อ๊ากกก...ค้างมากๆค่ะ...
พี่ Mercy ที่น่ารัก แล้วอย่าลืมมาต่อให้หายค้างนะคะ
ก่อนที่คนอ่านจะลอบสังหารน้องหนูบิวตี้และคุณน้องบูมไปซะก่อน อิอิ
:L2:
ปล. อีกนิดค่ะ ขอแจมๆ เห็นตอบเม้นแล้วนึกอะไรแปลกๆได้ 55555
จะให้น้องบิวตี้คู่กับใครดีล่ะ พี่ให้น้องต่ายเลือกเลยในฐานะที่ช่วยพรู๊ฟเรื่องให้เป็นประจำ
แอบไซโคน้องต่ายให้เลือกบิวตี้คู่กับนังน้องบูมได้ปะคะ 555555555
-
ชอบน้องเซย์ๆๆๆ...ถูกใจเจ๊มากเลย :laugh:
ปล.ขอบคุณค่าพี่ที่ไม่เขียนแนวดราม่า(ตามกระเเส)ให้นู๋เครียด :impress2:...อย่าอิจฉานู๋ที่ได้หยุดทั้งอาทิตย์เลย นาทีนี้นู๋กลัวนายจะให้นู๋หยุดตลอดไปเลยง่าจิ เหอๆ Take Careนะค๊าบ :กอด1:
-
งานเข้าเซฟกับเลิฟเลย เลยมีปัญหา..จนได้ :เฮ้อ:
ยัยบิวตี้ นิสัยเธอนี่มันช่างแปรผกผันโดยสิ้่นเชิงกับชื่อและหน้าตาของเธอจริงๆเลยนะ :m16:
น่าจับบูมกับยัยอักลี่นี่ไปมัดรวมกันจริงๆ
:กอด1: ให้กำลังใจค่ะ
-
บิวตี้หน้าด้านจิงๆ :beat:
-
ขัดใจ
-
รำคาญยัยบิวตี้ที่นิสัยตรงข้ามกับชื่อมาก ๆ
อยากเอาอะไรยัดปากคุณเธอเป็นที่สุด
-
:angry2: ใครก็ได้เอานังบิวตี้
กับนังตุ๊ดเด็กบูม ไปเก็บหน่อย
มารกนิยายจริง ๆ คนกำลังมีความสุข
มาขัดซะนี่ :z6:
-
เลิฟกับพี่เซฟรีบๆเคลียกันให้จบนะ
น้องเซย์เยี่ยมมาก o13 o13
ปลื้มสุดๆ555
ส่วนบิวตี้...ด้านได้อีก :angry2:
บูมก็อีกคน :m31:
-
ท่าทางปกติที่บ้าน Ugly จะให้ทานแต่ "100 มารยา วิธีอ่อยและจับผู้ชาย" ชิมิค่ะ ทานเยอะจนออกมาเป็นสันดานเลย ที่เลิฟเค้าไม่โทรหา Ugly เลยก็เพราะหล่อนเป็นได้แค่...คนเคยรู้จักกัน...ยังไงล่ะค่ะ ไม่มีความจำเป็นหรือสารัตถะอะไรที่ต้องมาสื่อสารพูดคุยกัน ส่วนแหวนอะไรนั่นความจริงแล้วเป็นห่วงไว้ร้อยจมูกนะค่ะเพียงแต่ลืมส่งเชือกไปด้วยเลยทำให้หล่อนเข้าใจผิดไปเอง อ้อ...ถึงรถของพี่เซฟจะเก่าแต่ก็มีคนเต็มใจนั่งทุกวันและยอมเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้แบบถาวรนะค่ะ ผิดกับ Ugly ที่เลิฟไม่เคยคิดอยากจะได้หรือเป็นเจ้าของ แม้จะมาเสนอขายฟรี ๆ แบบ ลด แลก แจก แถม ให้ถึงที่ก็เถอะ ด้านแบบนี้ลองไปคบอีบูมมิค่ะ แหลชอบเสนอขายตัวเองพอกัน :laugh:
เซย์สุดยอด o13
-
โอ๊ยยย..เครียด...น่าอึดอัดจิงๆ....อยากตบตุ๊ด..ตบชะนีหน้าด้านคร่ะ :z3: :z3: :z3:
-
แหงะ โลกไม่ได้มีแค่เราสองคนจริงๆด้วย
แถมไอ้คนที่เหลือก็ขยันหาเรื่องมาให้จัง
โฮววววววววววววววววววววว เค้าไม่เอารสดราม่า แล้วก็ปฏิเสธการไม่เข้าใจกันเกินสองตอนด้วย :impress3:
-
วันชุมนุมตัววุ่นวายดีแท้ :เฮ้อ:
-
เฮ้อ ,, จริง ชีวิตไม่ได้มีแค่คนสองคนเนอะ
แล้วตอนนี้มันก็วุ่นวายจริงจัง
ดีนะแชมป์กับเซย์เป็นแฟนกันไปแล้ว
ไม่งั้นคงร่วมแจมด้วย ฮ่าๆ
แต่ชอบเซย์จัง น้องพูดตรงมาก!
-
:เฮ้อ:
ตัวปัญหาเพิ่มขึ้นมาอีกและ
หวังว่าคุณน้องบิ้วตี้กับนา(ง)ยบูมอะไรนี่ :angry2:
มันคงไม่จับมือกัน แล้วทำให้ครอบครัวคนอื่นเค้าร้าวฉานชิมิค่ะ :serius2:
:กอด1:น้องเซย์ พูดได้ถูกใจพี่มาก
+1 Mercy รีบมาต่อนะตะเอง
-
ไม่ได้อยู่กันสองคนบนโลกนี้ก็จริง แต่ต้องแคร์ความรู้สึกของคนที่เรารักไม่ให้หรอ จะไปแคร์คนอื่นทำไม เรารักกันแล้วมันทำให้ใครเดือดร้อน
อ่านแล้วบีบหัวใจมากเลย ไม่เชื่อกันก็เสียใจทั้งคู่ ตอนนี้เริ่มเกลียดเธอแล้วนะบิวตี้
รอตอนต่อไปค่ะ
-
จะบอกว่าที่อ่านมาเนี่ย ชอบที่สุดตรงไหนรู้ป่าว
(มาแปลกอีกละอินี่ คนเขียนบอก 555+)
ชอบที่พี่เซฟขับรถเก๋งเก่าๆนี่แระ แบบว่าให้ความรู้สึกธรรมดาดี เหมือนตอนเรียนมหาลัย หนุ่มๆมาจีบ 55555555
เด่วนี้อ่านนิยายมีแต่พระเอกรวยๆ ขับรถหรูๆ เบื่อไงไม่รู้ จะมีคนแบบนั้นจองๆสักเท่าไหร่เชียว
ชอบแบบบ้านๆๆๆๆๆๆ แต่น่าร้ากกกกกกกกแบบพี่เซฟ หุหุหุ
ส่วนบิวตี้นี่ก้อขี้ตู่ได้ใจ :m31:
-
โลกไม่ได้มีแต่เรา2คน
จิงพี่เซฟ แถมยังมีมารเต็มไปหมดเลยยยยย
เซย์แรงดีมากชอบบบบ
พี่แชมป์ก่าเซย์เกิดอะไรขึ้นๆๆ อยากรู้สุดๆ
แล้วโรสก่าพี่คิวหายไปไหยอ่า
เรื่องยัยบิวตี้อักลี่มันเปนยังไงเนี่ยยย พ่อกะแม่เลิฟรู้ป่าวเนี้ยยย
เครียลด่วนน อิอิ
-
อ่านะ...โลกมันก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนจริงๆนั่นแหละ (แหม แต่เห็นสร้างบ่อยนี่นา ไอ้โลกของเลิฟกะเซพอ่ะ :haun4:)
แต่จะไปแคร์ไรมากมาย แคร์แค่คนที่เรารักก็พอ อย่างยัยบิวตี้นี่ก็อย่าไปแคร์ 55+
ผ่านมันไปให้ได้นะเลิฟกับพี่เซพ สู้ๆ :a2:
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา
-
น้องเซย์แรงได้ใจจริงๆ
-
เรื่องชักไปกันใหญ่แล้ว
ถึงโลกนี้ไม่ได้มีกันอยู่แค่สองคน
แต่อย่าให้คนอื่นมาทำลายความรักของทั้งสองคนนะคะ
พี่เซฟน้องเลิฟ สู้ๆ
-
ถูกต้องเลยพี่เซฟ..โลกนี้ไม่ได้มีเเค่เราสองคน มีทั้ง ไอ่น้องบูม กะยัยบิ้วตี้ด้วย..เฮ้อ....
สองมารผจญนี้สงสัยต้องเจอมือปราบอย่างน้องโรสละมั้ง ท่าจะมันส์ดี
-
งานเริ่มเข้าอย่างเท่าเทียมกัน
ชอบเซย์จัง........
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
นายเซฟรีบเคลีย์หน่อยละกันเดียวภรรยาสุดที่รักงอนมากกว่านี้ไม่รู้ด้วยเน้อ อ อ อ
-
คู่นี้อุปสรรคเยอะจริง
สงสัยเพราะ พี่เซฟ แกล้งน้องเลิฟไว้เยอะ
แต่ทำไมน้องเลิฟต้องมารับกรรมด้วยอ่ะ เศร้าเลย
-
อีป้าแก่ๆ อยากโดถีบ อีชะนีน้อยหอยขม บิวตี้สติวปิ๊ด มากๆ ไม่ไหวละ :z6: :beat: ขอสัก 3 ทีละกัน +1 จัดไป
-
รักกันเชื่อใจกันเยอะนะครับ
-
เอาน่า ปัญหาแค่นี้สิวๆ อ่ะ ใครหน้าด้านมาเราก็อย่าไปเกรงใจ หุหุ
-
ชะนี กับ ตุ๊ด แอร๊ยยยยยยยยย
ไม่เข้าใจจริงๆ อะไรจะแรดขนาดนั้น น
อย่านอยกันเลยค่ะ ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ถึงโลกนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคน
แต่ก็มีเราสองคนที่รักและเข้าใจกันได้นะค่ะ จุ๊บๆ
-
ใช่ถ้าโลกนี้มีแค่เราสอง ปัญหามากมายมันก็คงไม่เกิด ไม่ต้องมานั่งน้อยใจบ้าบอ
ไม่ต้องมานั่งกลุ้ม นั่งสับสนให้มันรกสมองอยู่แบบนี้หรอก
-
“ป้าดีใจที่หนูชอบของขวัญนะลูก...พี่เค้าเป็นคนชอบส่งโปสการ์ด ส่งของขวัญให้เพื่อนๆ น่ะจ่ะ ส่งให้ทุกคนนั่นแหละ โปสการ์ดก็ซื้อเก็บไว้เยอะเชียว พอถึงโอกาสต่างๆ ก็เขียนแล้วก็กระจายส่งให้” ม่าม๊า...พูดไปยิ้มไป
อย่างน้อยก็น่าจะเบรคความรู้สึกของน้องคนสวยเธอได้บ้างตอนนี้...
“เย็นนี้เลิกกี่โมงครับเลิฟ” ผมอดรนทนไม่ได้ต้องหาเรื่องแทรงแซงประเด็นนี้ก่อนครับ
“บิวตี้ก็เลิกก่อนพี่เลิฟค่ะ งั้นเดี๋ยวบิวตี้รอพี่เลิฟที่คณะนะคะ บิวตี้ขอกลับด้วย” เฮ้ยยย!!! นี่ยัยน้องบิวนี่จ่ะตามติดพวกผมไปถึงไหนฮะเนี่ย
ผมขมวดคิ้วมองผ่านกระจกก็มองเห็นอีกคนที่มองตอบมาด้วยแววตาเลิกลั่ก
ผมรีบหันไปสงสายตาปฏิเสธกับเลิฟทันทีครับ แต่ท่าทางจะไม่เป็นผล เลิฟหน้าบึ้งมากฮะตอนนี้
------------------------------------------
ให้หนูเลือกเหรอคะพี่ไนท์ แหม...งั้นเอากับน้องรหัสเลิฟเลยแล้วกันค่ะถ้าเขายังว่างอยู่ ฮะๆ ถ้าไม่โสดแล้วให้เป็นหนุ่มคนไหนก็ได้ตามบิวตี้มาจากที่ซิดนีย์เลยค่ะ ฮะๆ
มาพูดถึงตอนนี้...บิวคะ ถ้าหันไปคุยแล้วเมารถก็ไม่ต้องหันสิจ๊ะ คิดว่ากระจกมีเอาไว้เพื่อแต่งหน้ารึไง?
แอบเคืองเลิฟนิดๆที่ตอนแรกก็ดูไม่แคร์นี่ว่าใครจะรู้ว่าตัวเองคบกับพี่เซฟแล้วไหงไม่บอกบิวตี้ พอบูมมา โอ้โห พี่ไนท์ลากตัวละครเก่ามาได้จังหวะมากค่ะ รู้สึกดีมากตอนเซฟลากเลิฟไป
“เอาล่ะๆ พี่ว่าไม่มีใครว่าอะไรใครหรอกครับ แยกย้ายกันไปเรียนเถอะ...บูม กลางวันพี่คงไปทานข้าวด้วยไม่ได้ พี่นัดกับแฟนพี่แล้วครับ ขอบคุณที่ชวน” พูดจบผมก็ลากมือเลิฟ ให้เดินหนีไปจากตรงนั้นเลยครับ ไม่สนใจแล้วว่าใครจะคิดอะไรยังไง ผมขอไปเคลียร์กับแฟนตัวเองก่อน
แต่ก็เข้าใจเลิฟนะคะที่ชิงบอกบิวตี้ไปแบบนั้น พออ่านๆต่อไป อืม อย่างที่คิดจริงด้วย เพราะเซฟไม่เคยมีโอกาสแนะนำกับคนอื่นให้เลิฟเห็น ให้ได้ดีใจภูมิใจว่าแฟนตัวเองไม่ได้อายนะที่มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกันเลยเป็นแบบนี้
กำลังสงสัยว่าจริงๆแล้วอาจจะเป็นว่าพ่อแม่ของเลิฟอยากทดสอบลูกเขยเลยวานบิวตี้ที่กลับไทยพอดีลองใจเซฟรึเปล่าน้า~
ปล.ไม่มีคำผิดเพิ่มเติมจากตอนแรกค่ะพี่ไนท์
-
เง้ออออออออออออออ
อ่านตอนนี้แล้วปวดตับ
เลิฟกะพี่เซฟรีบๆเคลียร์กันอย่างด่วนเลยน้า
ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลย
น้องเซย์ วันนี้พี่ปลื้มน้องมากค่า แต่ถ้าจะให้ดีช่วยจัดการยัยบิวตี้ให้อีกคน
จะเป็นพระคุณมากเลยเซย์
-
You got me begging you for MERCY
ฮาอ่ะ
-
มาน้อยไปแล้วอ่ะ
กลับมาต่อเรย
เค้ารอตั้งนาน
เจ๊มาแค่เนี๊ยยยยย
ไม่ยอมๆๆๆๆ
กลับมาๆๆๆๆ
-
ตามทันแล้ว
เมื่อไหร่จะมาต่อล่ะจ๊ะ
ขอคู่อื่นๆ ด้วยได้เปล่า :L2: :impress2:
รอ :call: :call: :call:
-
ตายๆๆๆ คิดว่าอ่านไปแล้วเมนท์ไปแล้ว
ที่ไหนได้ลืมเมนท์ - -a
ชอบประโยคชื่อตอนจัง
มันเป็นสัจจะธรรมจริงๆ
-
ก็ไม่ได้มีแค่สองคนจริง ๆ แหละ
แต่ทำไมมารมันเยอะนักล่ะ
แถมยังมาทีเดียวพร้อมกันหลายตน จะรับมอยังไงไหวเนี่ย
แล้วคุงพ่อคุงแม่จะช่วยได้มั๊ยน๊า
รอลุ้นค่ะ
-
มาแปะไว้ก่อน เพิ่งอ่านถึงตอนที่สิบ
เลิฟน่าร๊ากกกอ่า
(แอบหลงรักพี่คิว...>//<)
-
ไม่อยากจะคิดเลยหาไอ้น้องเชย์ยังไม่ตกลงปลงใจไปกับไอ้พี่แชมป์เนี่ยเรื่องราวมันจะยังไง ดีนะที่ตัดทิ้งไปได้หนึ่ง power pup girl เลยไม่ครบ แต่ก็นะขนาดสองสาวยังป่วนวุ่นวายขนาดนี้ อย่างว่าแหละค่ะ ไม่ได้ติดเกาะแค่สองคนนี่นา รอบตัวยังมีอีกหลายคน แต่ก็ต้องขอบคุณอุปสรรคแหละเพราะมันทำให้รักสมบูรณ์ขึ้น :impress2:
-
:pig4:
-
ตอบเม้นท์ตอนที่แล้วค๊าบ...
pærəˈsɛtəmɒl : ชอบเม้นท์ของน้องพาร์ทุกเม้นท์เลย...ยาวได้ใจอ่านจุใจจริงๆ ฮ่าๆๆ ว่าแต่จะให้คู่กะน้องบูมจริงเหรอ ไม่ไหวนะ สองคนอาจจะยืนกรี๊ดใส่กันทั้งวันก็ได้ :กอด1:
vvivy : เห็นเปล่าๆ ไม่ดราม่าตามนู๋ขอพี่นั่นแหละ ฮ่าๆๆๆ ดีใจด้วยวันพุธได้ไปทำงานแล้ว ช่วงหยุดเราเม้าท์กันกระจายเลยเนอะ เปิดงานเพียบแน่ :laugh3: กอดๆๆๆๆ
knightofbabilon : จับบิวตี้กะน้องบูมมัดรวมกันแล้วทำอะไรดีคะ เผาเลยดีไหมสะใจดี ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า (ว่าแต่รูปในดิสฯ ไบร์อันใช่ไหม กรี๊ดดดด)
สมุนไพร : ต้องตบเยอะๆ ค่ะหน้าชีด้านมากจริงๆ ค่ะ
Little Devil : ขัดใจผู้ใดคะ...น้องบิวตี้ชิมิ
dukdikdukdik : ยัดปากให้เธอหยุดพูดใช่ไหมคะ เราเขียนไปยังหมั่นไส้เธอไปเลยค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายใจเย็นค่ะ...เดี๋ยวเค้าจะจัดการให้คุณชายเองค่ะ :จุ๊บๆ:
KM137 : ตอนนี้ใครๆ ก็รักน้องเซย์นะคะเนี่ย อดใจรอน้องเซย์กันซักหน่อยนะ
Phelyra : อ่านเม้นท์คุณ Phelyra มันส์ทุกเม้นท์ แรงส์ทุกเม้นท์ด้วย น้องบิวตี้ตายไปเลยค่ะถ้ามาเจอเม้นท์คุณ Phelyra :กอด1:
tutu : ตบเลยค่ะเราเชียร์ๆ เดี๋ยวช่วยๆ
anajulia : มิดราม่าจ่ะนุ่นจ๋า...ไว้เดี๋ยวรอดราม่ามากกว่านี้ ฮ่าๆๆๆ อ่านป่วนแล้วเขียนดราม่าไม่ออก หวานจุกอกเลย อิอิ
Laxxeez : เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ มารวมกันโดยมิได้นัดหมายด้วย
K2KARN : จริงค่ะ ดีที่น้องเซย์มันโดนแชมป์กำจัดไปซะแล้ว ไม่งั้นก็มีตัววุ่นวายอีกสอง ตายแน่ๆ ค่ะ
parity_yc : เราต้องพยายามอย่าให้มันสองคนรู้จักกันค่ะ จะได้ไม่มาวางแผนสร้างความร้าวฉานดีมะ...ขอบคุณสำหรับบวกค่า :กอด1:
liTTle.SaLapaO : ตอนนี้คุณ liTTle.SaLapaO เลิกเป็นแฟนคลับน้องบิวตี้ซะแล้วเหรอคะ...บางทีการที่คนเรารักกันมากจนเกินไป ความรักของเค้าทั้งคู่ก็อาจจะมาทำร้ายกันเองได้นะคะ...
-N- : ฮ่าๆๆ ชอบพระเอกบ้านๆ ใช่เปล่าคะ...พี่เซฟมันบ้านๆ จริงค่ะ รถเก่าตกทอดจากคุณพ่อ พ่อแม่ก็รับราชการเป็นอาจารย์สอนมหา'ลัย สอนพิเศษหาเงินใช้นะคะ ไม่ร่ำรวยเหมือนน้องเลิฟ ความคิดหลายๆ อย่างของพี่เซฟเลยมีข้อจำกัด เพราะว่าเขาไม่ได้เกิดมาเพรียบพร้อมน่ะค่ะ... :กอด1: (เมื่อไหร่น้องมิกกี้จะมาน้อ ขอแอบเนียนถามไปเผื่อฟลุค :m13:)
Yunatsu : พี่แชมป์กะเซย์นี่มีเกิดขึ้นหลายอย่างเลยค่ะ เดี๋ยวไว้ค่อยเอามาให้รู้นะคะ :จุ๊บๆ:
BeeRY : จริงด้วยๆ พี่เซฟกะน้องเลิฟมันชอบสร้างโลกส่วนตัวตลอด สุดท้ายมารู้สัจธรรมแล้วว่า โลกไม่ได้มีแค่มันสองคนนะเว้ย...ยังมีน้องคนสวยด้วย โหะๆๆๆ ขอบคุณสำหรับบวกค่า :กอด1:
n2 : เซย์มันก็ยังคงเป็นเซย์นั่นแหละค่ะ แรงมาตั้งแต่แรกแล้ว เซย์มันก็เป็นเด็กเอาแต่ใจ โดนตามใจมาก่อนค่ะ แถมยังคิดอะไรก็พูดไปเลยตรงๆ แชมป์ต้องเหนื่อยหน่อยล่ะค่ะ
♥a2k♥ : จริงค่ะ เราต้องประคับประคองโลกใบใหญ่ๆ คนเยอะ ที่มีเราสองคนอยู่ด้วยกันให้ไปตลอดรอดฝั่งเนอะ
bbyuqin : ตอนนี้น้องโรสเธออิกนอร์สิ่งรอบตัวมากค่ะ ปิดรับทุกเรื่องของคนอื่น จมจ่อมอยู่กับเรื่องของตัวเองและพี่คิวค่ะ แต่ว่าเดี๋ยวแอบไปฟ้องน้องโรสเธอก็ดีนะคะ เผื่อจะมันส์ฮ่าๆๆ
Akamei : เข้าอย่างเท่าเทียมจริงๆ ค่ะ มากันแบบหนึ่งต่อหนึ่งเลยทีเดียว ไม่ต้องห่วงค่ะพี่เซฟแกมีวิธีง้อ
lune : นั่นสิ ไม่ใช่ความผิดเลิฟซะหน่อยเนอะ น้องเลยซวยไปด้วยเลยซะงั้น
PEENAT1972 : หนูให้โควต้าคุณป้าเบิ้ลตบนังน้องชะนีน้อยคนสวยได้อีกสามทีเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ :กอด1: สามทีเท่าจำนวนตบบิวตี้
hene2526 : ใช่ค่ะ คนรักกันต่อให้มากแค่ไหน ถ้าไม่มีความเชื่อใจก็อยู่ยากเนอะ
JJHJJH : ฮ่าๆๆ ชอบๆ ใครหน้าด้านมาเราก็อย่าไปเกรงใจ เห็นด้วยๆ
i love u {knt} : ชะนีกะตุ๊ดมาพร้อมกัน เลยแรดคูณสองเลยค่ะ...ชอบค่ะ โลกนี้ไม่ได้มีเราสองคนแต่ก็มีเราสองคนที่รักและเข้าใจกัน o13
jiBtar : เนอะ ต้องไปอยู่เกาะกันสองคน...ปัญหานี่แหละจะช่วยให้ทั้งคู่เติบโตค่ะ
กระต่ายชมจันทร์ : :จุ๊บๆ:ก่อนเลยคนนี้ ขอบคุณสำหรับproof จ้า...งืมม!!! พี่ว่าหนุ่มๆ คนไหนก็ไม่กล้าใกล้น้องบิวตี้เธอหรอกค่ะ นอกจากจะเย็บปากเธอไว้ ให้เธอนั่งสวยเฉยๆ คงจะมีคนจีบเพียบ ส่วนประเด็นน้องเลิฟกะพี่เซฟ ก็ตามที่น้องต่ายเข้าใจเลยค่ะ ถูกต้องแล้ว... ไว้เม้าท์กันต่อเน้อ
PeeYaR : น้องเซย์ถึงมันจะแรงร้ยกาจ แต่มันก็เป็นเด็กผู้ชายน่ะค่ะ น้องมันไม่ทำร้ายผู้หญิงทางร่างกาย แต่ทางวาจาพอได้อยู่นะ ฮ่าๆๆๆ
*-*คาเมะ*-* : ฮา อะไรรึ...มันเป็นเนื้อเพลงอ่ะ ชอบเพลงนี้มากค่ะ
princewill : กรี๊ดดด เจ๊มาเยอะแล้วนะ มาต่อแล้วๆ ใจเย็นๆๆ
WHATWHENWHY : :z13:เจาะไข่ค่ะ...โหะๆๆ ยินดี้ต้อนรับค่า มาแล้วค่า ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
Vesi : โหย ไหนบอกว่าอายุ 21 ไง ยังไม่ทันแก่ขี้ลืมซะและคนเรา :laugh3:...ลืมเม้นท์อีกเจ๊จะตีนะต่อไปนี้ โหะๆๆๆๆ...ชอบชื่อตอนเหรอ นอกจากจะเป็นสัจจะธรรมแล้ว ยังเป็นชื่อเพลงด้วยนะ ชอบเพลงนี้...
jobisuka : มารไม่เยอะนะคะ แต่ว่าแต่ละตัวเด็ดๆ ทั้งนั้นค่ะ
bigeye : ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่า...อ่านจบแล้วมาเม้นท์ต่อน้าาาาา...ยังไม่ทันไรหลงรักพี่คิวแล้วเหรอ อิอิ
V_we : ฮ่าๆๆ ชอบอ่ะค่ะ แก็งค์ Powepup girl เราเล็งเห็นแล้วว่าถ้ามารเยอะกว่านี้คนเขียนอาจจะเส้นเลือดในสมองแตกตายได้ เลยตัดไฟซะแต่ต้นลมไปหนึ่งคู่...เห็นด้วยค่ะที่บอกว่าอุปสรรค์ทำให้รักสมบูรณ์ขึ้น ปัญหามันจะทำให้เค้าสองคนโตขึ้นค่ะ...จริงๆ ก็เด็กทั้งคู่นะ พี่เซฟมันก็เพิ่งจะเป็นเด็กหนุ่มอายุ 22 เอง เลิฟก็พึ่งจะ 20 เด็กทั้งคู่ ต้องเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ น่ะแหละค่ะ :กอด1: คุณวี
mascot : ขอบคุณเช่นกันค่า
-
มาแล้วค่า
อ่านตอนที่แล้วไป หลายคนคงรักน้องบิวตี้กันมากขึ้นเนอะ... :m13:
แต่มีหลายคนแอบเคืองน้องเลิฟที่ตอบน้องบิวตี้ไปว่าพี่เซฟเป็นแค่รุ่นพี่...
อ่านตอนนี้แล้วจะเข้าใจอารมณ์น้องมันนะคะ...
สองคนนี้เค้าชอบคิดเผื่อกันและกัน มันก็เลยทำให้บางครั้งมันสวนทางกันเอง...
ตอนนี้หลายๆ อย่างคงเคลียร์กันบ้างแล้วค่ะ
ขอบคุณทุกๆ เม้นท์ ทุกๆ คนที่อ่านนะคะ :กอด1: เป็นกำลังใจมากมายค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 34 ปล้ำก่อนค่อยเคลียร์
วันนี้มันเป็นวันอภิมหาตัวปัญหาป่วนเมืองหรือไงกันฮะ!!!
ฝนก็ไม่ตกขี้หมูก็ไม่ไหลนะครับ คน...อะไร มันถึงได้มารวมตัวกันวุ่นวายกับชีวิตผมได้ทีเดียวพร้อมกันขนาดนี้....เริ่มจากน้องบิวตี้ ตอนที่เธอมาประกาศตัวว่าจะเป็นแฟนผม ผมก็งงๆ ปนขำๆ คิดแค่ว่า น้องมันคงพูดเล่นเอาฮาตอนรับน้อง อาจจะอยากเด่นๆ หน่อย เลยหา Gimmick ให้ตัวเองเป็นที่จดจำจากเพื่อนๆ พี่ๆ
แต่เปล่าเลย...ผมคิดผิด น้องบิวตี้เธอบุกถึงที่เลยฮะ มาถึงก็สาธยายความสนิทชิดเชื้อ งัดเรื่องเก่า ความทรงจำครั้งอดีตมาเล่าใหม่ให้คิดถึงกันอีกครั้ง...ผมน่ะไม่ได้คิดถึงหรอกฮะ บอกตามตรงลืมไปหมดแล้วจริงๆ แต่ผมน่ะสงสัยเรื่องของขวัญ และโปสการ์ดที่เธอพูดถึง...ผมไปส่งให้เธอตอนไหนกันล่ะ...แต่ผมว่าเรื่องนี้ป๊ากับม๊าดูเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด หม่าม๊าพูดเหมือนจะรู้เรื่องของขวัญอะไรนั่น ผมว่างานนี้มีเคลียร์ยาวแน่ครับ
อีกคนที่ผมต้องเคลียร์ก็คือแฟนผมนั่นแหละฮะ...ผมสงสารพี่เซฟนะครับ พี่เค้าไม่ได้มารู้เรื่องอะไรด้วยเลย อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่มาอ้างว่าจะมาเป็นแฟนของแฟนตัวเอง...แถมยังพูดข่ม ส่งสายตาเขม่นใส่ตลอดเวลา...ผมรู้นะครับ ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าน้องบิวตี้เธอไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่เซฟ
จริงๆ ผมไม่ชอบใจนักหรอกครับที่จะมีใครมาว่าแฟนผม...ผมรักของผม ใครก็ห้ามมาแตะครับ แต่ที่ผมไม่สามารถออกฤทธิ์ออกเดชใส่น้องบิวตี้เธอก็เพราะว่าผมยังมีหลายๆ เรื่องที่ยังไม่เคลียร์ ผมยังไม่แน่ใจอะไรหลายๆ อย่าง ผมขอไปหาคำตอบ ไปเคลียร์กับป๊ากับม๊าก่อน เสร็จแล้วผมไม่ปล่อยให้เธอลอยนวลแน่ฮะ...โทษฐานที่มาทำให้แฟนสุดเลิฟของผมอึดอัดใจ...
ผมว่าจริงๆ แล้วบิวตี้รู้ว่าผมกับพี่เซฟเป็นอะไรกันนะ...ก็ตัวติดกันซะขนาดนี้ แถมยังเดินคลอเคลีย กุ๊กกิ๊ก กันลงมาจากห้องนอนอีกต่างหาก...แต่ที่น้องบิวตี้เลือกมาถามเพราะคงคิดมาแล้วล่ะครับว่าผมกับพี่เซฟอาจจะไม่กล้าเปิดเผยตัวเองว่าคบผู้ชาย...
ตัวผมน่ะไม่เท่าไหร่หรอกฮะ...ผมกังวลก็แต่พี่เซฟ ผมกลัวว่าพี่เซฟอาจยังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยฐานะของเราสองคนต่อหน้าคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อน หรือคนคุ้นเคย ยิ่งสังคมในมหา’ลัย มันก็ไม่ได้กว้างเท่าไหร่ ผมก็กลัวว่าพี่เซฟอาจจะอายก็ได้ แต่เมื่อก่อนที่เราไปเที่ยวหัวหินแล้วเจอเพื่อนผม พี่เซฟก็กล้าบอกเพื่อนผมนะครับว่าพี่เขาเป็นแฟนผม หรือว่าเพราะเป็นเพื่อนผม ไม่ใช่คนรู้จักของพี่เขานะ เขาเลยกล้า
จะว่าไปเรื่องผมกับพี่เซฟก็มีรู้กันไม่กี่คนเท่านั้นนะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนๆ พี่น้องทางฝั่งผมซะมากกว่า...ผมเลยเลือกที่จะตอบน้องบิวตี้ไปว่าเราเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกัน อาจจะเพราะผมเห็นท่าทางอึกอักของพี่เซฟด้วยมั้งฮะ ผมว่าพี่เค้าคงลำบากใจพอควรที่จะตอบ ผมก็เลยตอบให้...
ก็น้อยใจนิดๆ เหมือนกันนะ ทั้งๆ ที่ผมเองไม่เคยคิดจะปิดบังใคร ไม่เคยคิดจะอายเลยครับที่มีพี่เซฟเป็นแฟน...แต่หลายครั้งก็ทำให้ผมคิดมากนะครับ อาจจะเพราะบาดแผลก่อนที่เราจะมาคบกันมันลึกและใหญ่พอที่จะทำให้นึกถึงทีไรก็อดจะแปล๊บๆ ไม่ได้เหมือนกัน...ก็เมื่อก่อนพี่เซฟไม่ได้ชอบผู้ชายนี่ฮะ กว่าที่พี่เค้าจะมาลงเอยกับผมได้ ก็แทบจะแตกหักกันไปอยู่แล้ว....เฮ้ออออ คิดแล้วเหนื่อยใจ
“เลิฟ...เลิฟ....ไอ้เชี้ยเลิฟ...”
“ไอ้เชี้ยน๊อต เสียงดังหาตั่วเฮียมึงเหรอ เดี๋ยวป้าเพ็ญศรีก็หันมาด่ายกโคตรหรอกมึง” ไอ้ห่าน๊อต เรียกซะตกอกตกใจหมดฮะ...
“ไอ้บ้า มึงแหกตาดูดิ๊ อาจารย์แกสอนจบ เดินกลับไปจิบยาหอมที่ห้องพักแล้วมั้ง เพื่อนๆ คนอื่นก็ทยอยออกจนจะหมดห้องอยู่แล้ว แกนั่นแหละ เป็นอะไร นั่งเรียนก็เหม่อ เรียกก็ไม่หือไม่อือ...เมนส์มาหรือไง” เดี๋ยวพ่อตบปากฉีก ถ้ากรูเมนส์มาป่านนี้กูท้องไปแล้ว เหอะๆๆ
“อ้าว...เหรอ แหะๆ เผอิญว่าคิดอะไรเพลินไปหน่อยน่ะ แล้วเดี๋ยวไปเรียนรวมวงใช่ไหมวะ” ผมพูดไปเก็บข้าวของไป รีบย้ายไปเรียนอีกวิชา
“กูว่าวันนี้มึงเมนส์ไม่ได้มาหรอก แต่มึงอาจเมายาคุม กูบอกมึงแล้วว่าให้พี่เซฟเขาใส่ถุงๆ ดูซิต้องเดือดร้อนมาให้เพื่อนกูกินยาคุมจนมึน...” ผลั่ว!!!! “โอ๊ย ไอ้เชี่ย ตบซะสมองกูสะเทือนเลย เจ็บนะมึงมือตีนหนักเล่น SM กันบ่อยอะดิคู่มึงอ่ะ” สงสัยอยากแดกตีนจริงๆ ไอ้เชี้ยน๊อต
“นอนลงดิ กูจะได้ SM กับมึงได้สะดวกหน่อย ลองดูไหม แต่กับมึงเนี่ย กระทืบล้วนๆ นะ sex ไม่เกี่ยว เดี๋ยวกูก็เหยียบปากเลยนี่ปากดีนัก... อ้าวไอ้ตาลมึงจะยืนขำอีกนานไหม ไปๆๆ เร็ว เดี๋ยวเข้าห้องไม่ทันเช็คชื่อนะมึง” ไอ้ห่าตาลก็อีกคน หน้าตาน่ารักซะเปล่า หัวเราะเสียงดังไปสามบ้านแปดบ้าน ใครเขาจะมาเอามึงไปทำเมียล่ะเนี่ย
“เลิฟเอ๊ย!!! เมื่อเช้าอาจารย์พลก็เข้ามาแจ้งแล้วนี่ว่าวันนี้แกยกเลิกคลาส นี่แกเมายาคุมอย่างที่ไอ้น๊อตมันว่าจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” อ้าวเหรอ...สงสัยจะเมาจริงหวะกรู
“เออ...กูลืม งั้นก็ดี เดี๋ยวกูไปก่อนนะ มีสอนไอ้น้องเซย์ตอนบ่าย อ้าว ไอ้แชมป์มันไปแล้วเหรอวะ กูโทรตามก็ได้วะ” แม่งเร็วเลยนะพอมีแฟนมานั่งเฝ้าเนี่ย ไม่รู้ว่ามันปล่อยน้องเซย์ไว้ตรงส่วนไหนของคณะนะฮะ เดี๋ยวต้องออกไปตามหาซะหน่อย ถ้าน้องเซย์ไม่ติดอะไร จะได้สอนกันที่นี่เลยได้ไม่เสียเวลาไปๆ มาๆ
“แล้วข้าวปลาจะไม่แดกก่อนเหรอ หรือว่ารอไปกินพร้อมพี่เซฟ...แล้วโทรศัพท์มึงเป็นอะไร พี่เซฟโทรหากูสามรอบแล้ว แต่กูไม่กล้ารับ อาจารย์ป้าแกจ้องอยู่” หืมม!!! ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาดู ก็เห็นสายไม่รับ 40 สาย...กับอีก 5 ข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน...
‘พี่เชื่อใจเลิฟนะครับ พี่ขอโทษนะ อย่าโกรธพี่เลยนะครับ รักเลิฟนะ’
‘หายงอนรึยังที่รัก กับน้องบูมพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ นะ ไม่ได้ติดต่อกันเลย ไม่ได้โกหกนะ เดี๋ยวพี่ไปรอที่คณะนะครับ รักเลิฟคนเดียวจริงๆ’
‘ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่เลยครับ เรียนอยู่เหรอ...รับแล้วฟังอย่างเดียวก็ได้นะ พี่อยากพูดด้วยใจจะขาดแล้ว ไอ้บอมมันเป็นคนเอาเค้กมาให้พี่ มันไม่ได้บอกว่าเป็นของบูมพี่ไม่รู้จริงๆ นะครับ รักเลิฟนะครับ’
‘อยากโดดเรียนไปหาตอนนี้จังเลยครับ แต่อาจารย์มีเทสย่อย...หายงอนพี่รึยัง พี่ให้ทำโทษพี่ยังไงก็ได้นะๆๆๆ แต่อย่างอนพี่เลยนะ รักเลิฟมากที่สุดในโลก’
‘อยากกอดเมียจัง รักนะครับ’
ไอ้บ้าพี่เซฟ...ข้อความสุดท้ายนี่เกี่ยวอะไรกันวะ...แม่ง!!! ใจอ่อนเลย หายงอนก็ได้วะ แต่ว่าขอแกล้งหน่อยเถอะนะ มาทำเขาคิดมาก โมโห หงุดหงิด แถมร้องไห้ด้วย วันนี้กลับบ้านคนเดียวไปแล้วกันนะพี่เซฟ ไม่อยู่รอแล้วครับ เพราะยังไงพี่เซฟก็ไม่รู้อยู่แล้วว่าผมงดคลาส เดี๋ยวรีบไปสอนไอ้น้องเซย์แล้วรีบหนีกลับบ้านดีกว่า
“มึงป่วยแน่เลยหวะเลิฟ เดี๋ยวหน้าแดง เดี๋ยวก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วสรุปว่าไง หรือว่าทะเลาะกัน” แหม เรื่องชาวบ้านนี่มึงหู ตา จมูก ไวนักนะ
“เออ...นิดหน่อย ถ้ามึงเจอเค้า มึงห้ามบอกนะว่ากูไปไหน กูงอนเค้าอยู่ ยังไม่อยากเจอตอนนี้ อย่าให้กูรู้ว่าตัวไหนมันแอบบอกพี่เซฟนะ” ผมชี้หน้าคาดโทษพวกมันสองตัว เพราะรู้ว่าพวกมันน่ะเป็นฐานกำลังของพี่เซฟครับ...ไอ้น๊อตจะอ้าปากเถียงแต่ผมชิงเดินหนีมันสองตัวซะก่อนครับ
“ฮัลโหลเซย์ อยู่ไหนครับเนี่ย พี่เลิกเรียนแล้วเดี๋ยววันนี้เราเริ่มเรียนกันเร็วหน่อยแล้วกันเนอะ”
“พี่เลิฟ...เออ...คือ...เซย์...วันนี้เซย์...ขออนุญาต...งดเรียนได้เปล่าฮะ”
“อ้าวทำไมครับ ติดธุระอะไรเหรอ”
“เอ่อ...คือ...เอาไปคุยเลยพี่แชมป์ ขออนุญาตให้เซย์ด้วยเลย ตัวเองเป็นคนชวนเขาโดดเองนะ” เสียงไอ้น้องเซย์มันหันไปบังคับแฟนมันให้มาคุยกับผมแทน อะไรของพวกมันวะ
“เลิฟ...คือวันนี้เราขออนุญาตยืมตัวลูกศิษย์เลิฟไปหน่อยได้ไหม...คือ พรุ่งนี้เซย์ไม่มีโปรแกรมอะไรได้หยุดน่ะ วันนี้ก็เลยว่าจะไปเที่ยวหัวหินกัน เดี๋ยวอาทิตย์หน้าโรงเรียนเซย์มันก็จะเปิดเทอมแล้ว...นะเลิฟ ขอวันนึงนะ” แหม นี่พวกมึงกะไปสร้างตำนานรักหัวหินซ้ำรอยคู่กรูอะดิ เชอะ หมั่นไส้คนมีความรักเว้ย....
“เออๆๆๆ ก็ได้ๆ ถ้าพี่คิวด่ากรูไม่รับรู้นะเว้ย จะถือว่าพวกมึงสมรู้ร่วมคิดกันหนีกรูไปเอง” ไม่รอให้มันตอบอะไร ผมกดตัดสายเลย เชอะ อิจฉา...ขอเหวี่ยงหน่อยเหอะ
“หม่าม๊า อยู่ไหน...อยู่เวิ้งฯ หรือว่า เซ็นทรัลเวิลด์” ผู้ต้องหาของผมครับ ต้องตามไปสอบปากคำกันซะหน่อย
“อยู่ที่เวิ้งฯ ลูก จะเข้ามาเหรอ”
“ฮะ...รอเลิฟอยู่ที่นั่นนะม๊า...อ่อถ้าพี่เซฟโทรหา ม๊าห้ามบอกว่าเลิฟจะไปหาม๊านะ แค่นี้นะม๊า เดี๋ยวเจอกัน รักม๊านะ” ผมรีบเดินไปเรียกแท็กซี่ไปหาหม่าม๊าที่ร้านอย่างด่วนครับ อึดอัดใจมาก....
.
.
.
.
.
.
.
.
“ม๊า...สรุปว่าเรื่องน้องบิวตี้เนี่ย ม๊ามีอะไรจะเล่าให้เลิฟฟังไหม” พอผมมาถึงก็รีบเข้าไปหาหม่าม๊าในห้องทำงานทันที จัดแจงล็อคห้องสอบสวน คนในห้ามออกคนนอกห้ามเข้าครับตอนนี้
“แหะๆ หม่าม๊ากะแล้วว่าเลิฟจะต้องสงสัยม๊า...สงสัยถูกคนซะด้วย”
“ม๊าอะ...บอกเร็วๆ เลิฟอกจะแตกตายอยู่แล้วเนี่ย”
“จ้าๆ นี่ไงม๊าก็กำลังจะบอก หนูน่ะแหละใจร้อน...คือเรื่องมันมีอยู่ว่า...น้าพรน่ะลูกที่เป็นคุณแม่ของน้องบิวตี้ เขาเป็นเพื่อนสนิทแม่จ้ะ แล้วเขาก็เห็นเลิฟกับโรสมาตั้งแต่เด็กๆ ถึงแม้ช่วงหลังๆ เราจะไม่ได้ไปมาหาสู่เขาแล้ว แม่ก็หมั่นโทรไปถามไถ่เขาอยู่ตลอด....”
“น้าพรเขาก็เอ็นดูเลิฟมากนะลูก เพราะปกติยายหนูบิวตี้เป็นเด็กที่เข้ากับคนอื่นยาก แต่ตอนเด็กๆ กลับติดเลิฟแจเลย ขนาดโรสที่หน้าตาเหมือนเราน้องยังไม่ยอมเล่นด้วยเลย วิ่งหาแต่เราตลอด...แล้วก็เพราะความคิดแบบผู้ใหญ่ๆ ที่อยากให้ลูกๆ ของเราโตขึ้น ได้ลองคบหา หรือมีคู่ครองที่ดี”
“น้าพรเขาก็เลยโทรมาคุยกับแม่ เมื่อนานมาแล้วว่า...อยากให้เรากับน้องบิวตี้ยังคงติดต่อกันอยู่ เผื่อโตขึ้นเด็กๆ จะได้ไม่ลืมกัน หรือถ้าหากโตแล้วเด็กๆ มาได้เจอกันอีกครั้ง อาจจะได้ลองคบหากันได้...หม่าม๊าเองก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน ในใจหม่าม๊าน่ะ ไม่ได้คิดว่าจะให้เราคลุมถุงชนหรอกนะ แค่อยากให้นี่เป็นอีกหนึ่งทางเลือกของเลิฟเท่านั้น ถ้าไม่ได้ชอบไม่ได้รักกัน หม่าม๊าก็ไม่ได้ว่า ไม่ได้บังคับ...”
“อย่าขมวดคิ้วอย่างนี้สิลูก...เดี๋ยวหน้าย่นก่อนวัยนะ ถ้าไม่น่ารักแล้วเดี๋ยวพี่เซฟทิ้งหม่าม๊าไม่รู้ด้วยนะ” ยังมีกะจิตกะใจมาล้อผมอีก ผมเลยย่นจมูกใส่หม่าม๊า จนหม่าม๊าอดหัวเราะออกมาไม่ได้ แถมยังเอามือมาบีบจมูกผมอีก ชอบทำเหมือนพี่เซฟอ่ะหม่าม๊า
ฟอดดดด!!!....”เล่าต่อสิฮะ” ผมหอมแก้มหม่าม๊าเป็นการลงโทษ แม่ใครเนี่ยแก้มหอมจังวุ้ย
“ขี้อ้อนแบบนี้สิน้า ทั้งหนุ่ม ทั้งสาวถึงติดลูกชายหม่าม๊ากันเกรียวเลย” ของมันแน่อยู่แล้วล่ะม๊า...คนมันหล่อด้วย น่ารักด้วย เก่งด้วย โหะๆๆ เอาพอๆๆๆ มาเข้าเรื่องๆๆ
“ทีนี้ เรื่องของขวัญกับพวกการ์ดต่างๆ เนี่ย ม๊าเป็นคนส่งไปเองแหละ...ก็มาคิดๆ กับน้าพรไงว่าจะทำยังไงให้น้องบิวตี้ยังจำพี่เลิฟของเขาได้อยู่ ม๊าก็เลยจัดการส่งรูป ของขวัญ กับการ์ดอวยพรเทศกาลต่างๆ ไป แต่ข้อความหม่าม๊าก็เขียนกลางๆ เองนะ แต่แค่ม๊าลงท้ายว่าเป็นเลิฟน่ะจ้ะ แหะๆ อย่าโกรธหม่าม๊านะ ก็ตอนนั้นเลิฟเลิฟของหม่าม๊า ยังไม่มีแฟน หนุ่มๆ ที่ไหนมาจับจองหัวใจนี่จ๊ะ ม๊าก็คิดว่าลูกชายม๊ายังว่าง...” ใครจะไปโกรธแม่ตัวเองลงล่ะฮะ ผมก็พอเค้าใจครับว่าหม่าม๊าน่ะหวังดี อาจจะงงๆ กับวิธีการของม๊าไปบ้างเท่านั้นเอง
“แล้วฝั่งน้องบิวตี้เธอไม่ส่งรูป หรืออะไรมาให้เราบ้างเหรอฮะม๊า” อันนี้แอบสงสัย ไม่ได้งกของนะฮะ คือถ้าอยากจะให้สองคนรู้จักกัน อีกฝ่ายก็น่าจะทำวิธีการเดียวกันด้วยนี่
“เป็นความผิดพลาดของหม่าม๊าเองอีกแล้วล่ะ...คือตอนนั้นที่บ้านเราต่อเติมแล้วก็ซ่อมบ้านครั้งใหญ่น่ะ แล้วเราก็ย้ายไปอยู่บ้านอาม่ากัน หม่าม๊าก็เลยให้ที่อยู่บ้านอาม่าไป แล้วหม่าม๊าดันลืมบอกน้าพรไปว่าเราย้ายกลับมาที่เดิมเมื่อไหร่ ไม่เคยได้บอกที่อยู่ของบ้านเราให้น้าพรไปเลย ทั้งของทั้งการ์ด ก็อยู่ที่บ้านอาม่านั่นแหละ เวลาเราไปเยี่ยมอาม่า อาม่าก็ลืมว่ามีของส่งมาให้เรา หม่าม๊าก็เลยลืมทวงไปด้วยน่ะสิ”
“อ้าว แต่หม่าม๊าก็ไม่ลืมส่งของให้น้องบิวตี้นี่ฮะ แล้วทำไมหม่าม๊าลืมของที่เขาส่งมาให้เราล่ะ” สงสัยอีกแล้วครับ ไม่ได้อาลัยอาวรณ์อะไรนะฮะ
“ก็...จริงๆ แล้ว แหะๆ หม่าม๊าน่ะมอบหมายหน้าที่นี้ให้น้าดวงเป็นคนส่งให้น่ะสิ น้าดวงเขาก็จะมีรอบส่งของเขาทำไว้เป็นไทม์ไลน์ ถึงเวลาก็จัดหาของแล้วก็จัดส่งไปให้ รวมถึงข้อความในโปสการ์ดด้วย แม่แค่บอกไกด์ไลน์คร่าวๆ ไปว่าให้เขียนประมาณไหน” น้าดวงนี่เป็นเลขาส่วนตัวของหม่าม๊าครับ ทำงานกับม๊าผมมาตั้งแต่ผมยังไม่เกิดนะครับ ถือว่าเป็นมือขวาคนสนิท
“ม๊าก็ลืมบอกพรว่า ลูกชายหม่าม๊ามีแฟนแล้ว ออกเรือนไปแล้ว ฮ่าๆ” ม๊าอ่ะ ชอบล้ออยู่เรื่อย...
“นี่ไม่ใช่ว่าน้าดวงเขียนอะไรหวานๆ ไปให้น้องบิวตี้นะฮะ น้องเลยมาประกาศตัวว่าจะเป็นแฟนผมเนี่ย” ผมเล่าเรื่องที่น้องบิวตี้เธอไปประกาศให้ชาวโลกได้รู้ว่าผมกับน้องจะเป็นแฟนกัน
“ไม่หรอกมั้ง ดวงคงไม่เขียนอะไรนอกเหนือไปกว่าที่ม๊าสั่งหรอก แต่น้องบิวตี้เธอบินมาแบบแม่ไม่รู้ตัวเลยนะ แม่เองก็ลืมๆ ไปแล้วด้วย ไม่ได้คุยกับพรนานแล้วเหมือนกัน พรก็ไม่โทรมาบอกกันก่อนเลย...ทีนี้จะทำยังไงล่ะลูก บอกน้องไปสิว่าเรามีแฟนแล้ว เดี๋ยวพี่เซฟของเราเขาก็งอนเรากันพอดี” งอนกันไปเรียบร้อยแล้วล่ะหม่าม๊า
“ไม่เป็นไรฮะม๊าไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเลิฟจัดการเรื่องนี้เอง แค่เลิฟรู้ต้นสายปลายเหตุก็พอแล้ว เลิฟว่าม๊าเองโทรไปเคลียร์กับน้าพรดีกว่านะฮะ ส่วนน้องบิวตี้เนี่ย เดี๋ยวเลิฟเคลียร์เอง...งั้นเดี๋ยวเลิฟกลับบ้านก่อนนะม๊า แล้วเจอกันตอนเย็นฮะ ฟอดดดดดด...รักม๊านะ” กลับไปนอนคิดแผนสำหรับขับไล่ เอ๊ย อธิบายให้น้องบิวตี้เธอเลิกตื๊อผมดีกว่าฮะ
.
.
.
.
.
.
.
.
บางทีไม่ต้องขับรถ แล้วนั่งแท็กซี่ก็สบายดีเหมือนกันนะฮะ ได้นั่งคิดอะไรมาเรื่อยเปื่อย ตอนนั่งอยู่บนแท็กซี่ผมก็ลองเปิดโทรศัพท์มือถือตัวเอง พอสัญญาณขึ้น สายเรียกเข้าก็มาแบบทันทีเลยฮะ ไม่ต้องเดาก็รู้ใช่ไหมว่าใคร...แฟนผมเองแหละครับ แต่ไม่รับ...เห็นพี่เซฟลุกลี้ลุกลนแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ แอบรู้สึกว่าตัวเองถูกรักมากๆ นั่งยิ้มเป็นคนบ้านไปตลอดทางเลยผม
บ้านผมช่วงบ่ายๆ แบบนี้ไม่มีใครอยู่หรอกฮะ มีก็แต่แม่บ้าน แม่ครัว ยาม คนสวน ป๊าผมคงจะไปร้านที่เซ็นทรัลเวิลด์ ม๊าก็อยู่ที่เวิ้งฯ ไอ้โรสคงอยู่กับพี่คิว....เฮ้ออออ จะว่าไปก็คิดถึงพี่เซฟเหมือนกันน้า เดี๋ยวไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยโทรหา ไปอาบน้ำดีกว่าฮะ เมืองไทยมันร้อนจริงๆ หน้าฝน ๆ ก็ไม่ค่อยตก
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!
เสียงผมเองแหละครับ อุทานดังลั่นบ้านเลย จะไม่ให้ตกใจได้ไงล่ะครับ...ก็
“ทำไมไม่เปิดมือถือครับ...แล้วหนีพี่ออกมาก่อนทำไม” พี่เซฟเดินเข้ามากอดผมจากด้านหลัง โผล่มาจากไหนเนี่ยตกใจหมดเลย...เอาไงดีล่ะไอ้เลิฟ จะดราม่าต่อไหมเนี่ย
“ก็ยังไม่อยากเจอตอนนี้...มาทำไมอ่ะ” เอาวะ ไหนๆ ก็งอนมาตั้งแต่เช้าแล้ว เล่นต่อไปก่อนดีกว่า จะดูซิว่าคนอย่างพี่เซฟจะง้อแฟนยังไง...รีบๆ ง้อดิ...เขาอยากคืนดีจะแย่แล้วนะ
“ใจร้ายยยยยยอ่ะ...ก็เมียพี่หายมาแบบงอนๆ ทั้งคน พี่ก็ต้องมาตามหาดิครับ” บ้า...มามุขนี้ตลอด ทำไงดีครับๆ ผมจะกลั้นยิ้มไม่อยู่แล้วอ่ะ อั้นไว้ก่อนๆ แต่ไอ้อาการเลือดลมสูบฉีดขึ้นหน้านี่จะกลั้นยังไงดีฮะ ช่วยผมด้วยทำไงดีๆ
“อ๊ะ...ห้ามพูดว่า ใครเป็นเมียพี่นะ...ไม่งั้นพี่จะทบทวนให้จำขึ้นใจตอนนี้เลย” แหม เค้าไม่ได้จะพูดอย่างนั้นซะหน่อย แค่อ้าปากจะถามว่าใครงอน ไม่ได้ปฏิเสธซะหน่อยว่าไม่ได้เป็นเมียพี่น่ะ อิอิ
“.........................................” เงียบครับ ที่เงียบเนี่ยไม่ได้โกรธไม่ได้อะไรนะ แต่ว่าขืนพูดตอนนี้ หลุดแน่ๆ เลยฮะ
ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
“อ้าาาาาาาา....ชื่นใจที่สุดเลย ฟอดดดด ฟอดดดดด” พี่เซฟมันเล่นวิธีนี้อีกแล้วครับ ขี้โกงๆๆๆๆๆๆๆ โอบผมจากด้านหลัง แต่ชะโงกหน้ามาฟัดแก้มผมซ้ายขวาแบบไม่มียั้ง....แถมมือที่โอบล็อคเอวผมดันลูบวนรอบๆ เอว เรื่อยเลยไปแถวท้องน้อย ก่อนจะหายวับเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตนักศึกษาของผม ลูบไล้ผิวเนื้อจริงๆ อย่างย่ามใจ...
“อ๊ะ!! ...ปล่อยก่อนพี่เซฟ...อ๊ะ บอกให้พอ อืมม...ตรงนั้นไม่ได้นะ อื๊อ อ๊ะ...หันมาคุยกัน อ๊าาาาา...ก่อน” จากรอบเอวไต่วนขึ้นไปจนถึงยอดอกผมแล้วครับ...
“ไม่ปล่อย...ปล้ำก่อนแล้วค่อยคุย....อืมม หอมจังเลย....เค้าว่าผัวเมียทะเลาะกันเนี่ย ต้องเคลียร์กันบนเตียงถึงจะเข้าใจกันไวๆ” ไปเอามาจากไหนเนี่ยทฤษฏีแบบนี้ หื่นตลอด!!!! จะปล้ำกันเลยเหรอ บอกดีๆ เค้าก็ยอมหรอก ชิส์...แต่ว่า...แบบนี้ก็ตื่นเต้นดีเหมือนกันเนอะ อุ๊บส์!!! คิดไรออกไปวะเนี่ยกรู...
“อ๊ะ...หยุดลูบ...อึ๊!!!...ตรงนั้น...ไม่...อืมม!!!” พี่เซฟเป็นคนที่แยกประสาทได้ดีเยี่ยมจริงๆ น่าจับไปตีกลอง...มือซ้ายลูบวนเขี่ยยอดอกของผม มือขวายกลูบแก้มก่อนที่จะโน้มให้หันไปรับจูบร้อนกับลิ้นอุ่นนุ่มจากพี่เซฟ จากที่ผมขัดขืนช่วงแรก ก็เปลี่ยนมายอมจำนนแต่โดยดี...ยิ่งขัดยิ่งขืนพี่เซฟก็ยิ่งรุก รบเร้า...พี่เซฟหลอกล่อลิ้นอุ่นของผมให้โผล่ออกมา ก่อนที่พี่เค้าจะดูดดุนเกี่ยวกระหวัดอย่างคุ้นเคย
มือขวาละจากข้างแก้มผม ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกอย่างรวดเร็ว ปลดกระดุมเสร็จ พี่เซฟแหวกสาบเสื้อออกกว้าง แต่ไม่ถอดเสื้อออกจากร่างผม สองมือพร้อมใจกันขย้ำ บีบบี้ คลึงเคล้า ตุ่มไตของผมที่แข็งหดเกร็งสู้กับสภาวะเสียดสีของนิ้วมือพี่เซฟ...ผมแอ่นตัวสอดรับอย่างอัตโนมัติ...
มือซ้ายยังคงคลอเคลียยอดเม็ดของผม มือขวาละจากหน้าที่เดิมเลื่อนลงสู่แก่นกายเบื่องล่าง ลูบไล้ผ่านเนื้อผ้าของกางเกงสแล็ค ก่อนจะค่อยๆ ปลดเข็มขัดและตะขอ รูดซิบ แล้วรูดกางเกงลงโดยที่ผมไม่รู้ตัวสักนิด...มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มืออุ่นกระชับเข้ากับส่วนไวต่อสัมผัสกึ่งกลาง ถูไถ วนฝ่ามือลงบนเนินเนื้อของผมที่ค่อยๆ ชูชันขึ้นมาทีละนิด...แต่ของคนบางคนที่โอบผมอยู่ทางด้านหลังนี่สิฮะ แข็งขึงดันดุนก้นผมอยู่อย่างน่าไม่อาย แถมยังขยับตัวถูไถ ให้ตรงกับร่องหลืบด้านหลังของผมพร้อมกับส่งเสียงฮึมฮัม อือ อาครางต่ำในลำคอ....
“อืมมม...”
พี่เซฟเร่งมือที่ลูบผ่านกางเกงเนื้อบางที่ห่อหุ้มส่วนสำคัญของผมไว้ จนขาผมอ่อนแรง ดีที่พี่เซฟคอยพยุงไว้ข้างหลัง ผมต้องซบหัวลงบนบ่าพี่เซฟพิงหลังไหล่แนบชิดตัวพี่เซฟเอาไว้....
“อ๊ะ...พะ...พี่เซฟ...อย่า...อย่าแกล้ง...เลิฟ” พี่เซฟใช้ปลายเล็บสะกิดยอดท่อนเนื้อแข็งของผมอย่างหยอกเย้า กรีดเบาๆ ตามความยาวจนถึงโคน ทำซ้ำสลับกันไปมา จนขนกายผมลุกเกรียวทั่วร่าง
“คนเก่ง...อยากให้พี่ทำอะไรให้ครับ หืมม์...บอกพี่สิครับ” พี่เซฟกระซิบข้างหู เสียงพี่เขากระเส่า พึมพำเบาๆ ก่อนจะขบเม้มใบหูผมเล่น สอดลิ้นไล้เลียถ้วนทั่ว...
“อ๊ะ...เลิฟ...อื๊อ...เลิฟ...อยากได้...พี่เซฟ อ๊าห์...เข้ามาในตัวเลิฟ...เดี๋ยวนี้...อืมม...ได้ไหม...” ไม่สนแล้วฮะ ไม่อายแล้วด้วย ไม่ไหวแล้วครับ เรื่องอื่นค่อยมาว่ากันทีหลัง ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ผมต้องการพี่เซฟที่สุดแล้วครับ
“ได้ตามบัญชาเลยครับ...” แล้วผมกับพี่เค้าก็ขึ้นไปเคลียร์กันบนเตียงจนได้
พี่เซฟทำให้ผมเสียนิสัย ทำให้ผมเสพติดพี่เค้า แค่พี่เซฟสัมผัส ผมก็แทบคลั่งตายอยู่แล้วฮะ เมื่อคืนเราก็พึ่งจะ....กันไป ยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลย เราก็ต้องการกันและกันอีกแล้ว...
คงจะเป็นจริงอย่างที่พี่เซฟว่านะฮะ...ผัวเมียทะเลาะกันต้องเคลียร์กันบนเตียงถึงจะหายโกรธกันไว ก็เหมือนโบราณบอกไง...ผัวเมียยิ่งทะเลาะกันลูกยิ่งดก...
งั้นถ้าเราทำลูก...เอ๊ย!!! ทำรักกันเสร็จแล้ว ค่อยมาเคลียร์เรื่องอื่นก็แล้วกันเนอะที่รัก!!!
“รักนะครับ”
“รักเหมือนกันฮะ”
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ฮืออออออออออออออออออ
ไม่ยอมหวานกันเกินไปแล้วววววววววววววววววววววว
ฮือ.....โฮะจะเห็นแก่ความรักของพี่เซฟ จะยอมตัดใจจากพี่เซฟซะก็ได้โฮ
-
ฮิ้ววววววว :haun4:
-
:m25:เขิลลลลลลลลลลลลลลลลลล หวานเว่อออออออออออ หวานเสดแล้วก้อรีบไปจัดการน้องบิวตี้นะจะ o13
-
ทะเลาะกันบ่อยๆก็ดีนะ คนอ่านชอบ 555
ว่าแต่ร้านที่เซ็นทรัลเวิล์ดเป็นไงบ้าง มีอะไรเสียหายไหม (แอบตามสถานการณ์ตอนนี้) 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ไรเตอร์ใจร้ายที่สุดเลย...ตัดกันแบบนี้ได้ไง
"เกือบจะ NC" ช่ายป่ะ.......งั้นตอนนี้ก็(เกือบ)สนุกดีละกัน
ชิ!!!!
-
เวลาทะเละกันเปนแบบนี้ก้ดีนะ
555
ผัวเมียทะเลาะกันต้องเคลียร์กันบนเตียง
5555
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ทฤษฏีปล้ำก่อนค่อยเคลียของพี่เซฟนี่ใช้ได้ผลดีทีเดียว
งานนี้เคลียร์กะเลิฟได้ไม่ยาก
ฮ่าๆ
ม่าม๊าเลิฟก็นะ
ไม่น่าเลยอ่ะ
น้องบิวตี้เลยตามมาแรงแบบนี้
เอาเป็นว่า เลิฟ ไปเคลียร์เลย
เอาน้องบิวตี้ออกไป
ปล พี่แชมป์พาน้องเซย์เสียเด็กอ่ะ
-
ต่อไปอิพี่เซฟต้องหาเรื่องทะเลาะกะนู๋เลิฟตลอดเเน่ๆเลย... :m25:
ปล.ขอบคุณที่มาต่อให้ค๊าบคุณพี่...ช่วงนี้งานยุ่ง..พักผ่อนเยอะๆน๊า...Take Careค่ะ :กอด1:
-
:z1:
สงสัยครอบครัวนี่จะลูกดกจริง :m25:
-
ไอ้ห่าตาลก็อีกคน น่าตาน่ารักซะเปล่า หัวเราะเสียงดังไปสามบ้านแปดบ้าน ใครเขาจะมาเอามึงไปทำเมียล่ะเนี่ย
“อ๊ะ!! ...ปล่อยก่อนพี่เซฟ...อ๊ะ บอกให้พอ อืมม...ตรงนั้นไม่ได้นะ อื๊อ อ๊ะ...หันมาคุยกัน อ้าาาาา...ก่อน”
=> อ้าเลยเหรอ อ๊าดีกว่ามั้ยคะ อิๆ
-----------------------------
:o8:
เคลียร์กันให้เข้าใจนะคะ อิๆ
แต่ว่าแล้วว่าต้องฝีมือพ่อแม่เลิฟ ถึงจะเหตุผลผิดไปนิดก็เถอะ
ปล. จนบัดนี้ฝนยังไม่หยุดตกค่ะ =w='
-
o13 เคลียร์กันรู้เรื่องหมดแล้วนะ
ทั้งเลิฟกับคุณแม่เรื่องยัยบิ้วตี้เจ้าปัญหา
และเลิฟกับเซฟ :m25: เรื่องเค้กและบูมที่เจ้าปัญหาไม่แพ้กัน
(ลืมไปยังไม่เคลียร์ สงสัยเมาฉากเกือบNC)
:กอด1:คุณMercyทีนึง
ปล.ดิสล่าสุดที่ใช้ตอนนี้..ใช่ค่ะ
ที่เสื้อออกดำๆ หันหลัง - ไบรอัน
ส่วนที่หันหน้าผมบลอนด์ - จัสติน
(ต้องสองคนนี้เท่านั้น >//<)
-
:z3: ลุ้นปล้ำไม่ลง..............เอาเคลียร์ก่อนจิจ๊ะ
-
ทะเลาะกันบ่อยๆก็ดีนะ คนอ่านชอบ 555
:o8: บ้าจังเลยอะ...ทำไมเม้นตรงใจเราแบบนี้คะเนี่ย อิอิ >/////////////<
ดีใจที่พี่ไนท์ชอบอ่านเม้นนะคะ แบบว่าชอบพล่ามไปเรื่อยเปื่อยสาระไม่ค่อยจะมีกลัวจะขี้เกียจอ่านกันด้วยซ้ำง่ะค่ะ >.<
แต่ที่ผมไม่สามารถออกฤทธิ์ออกเดชใส่น้องบิวตี้ << น่านนน...แอบแรงนะคนเนี้ยอะ *[]*
แสดงว่าถ้าเคลียร์อะไรต่อมิอะไรเสร็จแล้วน้องเลิฟจะแสดงอภินิหารแล้วใช่ป่าวคะ? (โห งั้นเชียร์ให้รีบเคลียร์เร็วๆเลย หมั่นไส้มาหลายตอนละ 555)
ผมหอมแก้มหม่าม๊าเป็นการลงโทษ แม่ใครเนี่ยแก้มหอมจังวุ้ย << อ๊าาา ขี้อ้อนอ้ะ...นิสัยเหมือนกันเลย เอะอะๆหอมไว้ก่อน เป็นทางรอดที่ดีเยี่ยม =*=
สรุปว่าหม่าม๊าเป็นคนจัดการจริงๆด้วยสิ...แล้วในโปสการ์ดนี่เขียนไรไปมั่งหว่า...
ไม่ใช่ว่าในจดหมายที่ฝั่งนู้นเค้าเขียนตอบมาแล้วฝั่งนี้ไม่ได้อ่านมันจะมีแอบมัดมือชกอะไรกันนะ ><
ส่วนน้องเซย์กะพี่แชมป์นี่เค้าก็พัฒนาไปเยอะเลยทีเดียว..เหลือแค่คู่พี่คิวน้องโรส อิอิ
หืมม...คุณพี่เซฟนี่นับวันจะยิ่งเอะอะหอม เอะอะกอด มากๆ น้องเลิฟเปลืองตัวอะ
ว่าแต่ >> งั้นถ้าเราทำลูก...เอ๊ย!!! ทำรักกันเสร็จแล้ว ค่อยมาเคลียร์เรื่องอื่นก็แล้วกันเนอะที่รัก!!! สุดๆไปเลยค่ะน้องเลิฟ!
ขอบคุณมากนะค้าา รออ่านตอนหน้าต่อค่ะ +1 จ้าา :กอด1:
ปล. จ่ะ (จ้ะ) + น่า (หน้า) ตาน่ารัก ค่าา ^^
-
แว้กกกกกกกกกกกกกกกก
เคลียร์กันอย่างนี้เลยวุ้ย >//////////////<
-
หวานได้อีก.....คู่นี้
ทฤษฎีของพี่เซฟได้ผลจริงๆด้วย o13
รีบๆเคลียร์กะยัยบิวตี้เลยเลิฟ
เอาบิวตี้ออกไปๆๆ :angry2:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
ยังไม่ถึง24ชั่วโมงเลย อิอิ แบบนี้สงสัยจะได้แฝดนะน้องเลิฟ :z13:
-
:z1:
-
ทฤษฎีของพี่เซฟ
ต้องจำไปใช้
-
ไม่ใช่ลูกหัวปีท้ายปีน๊ะ
หัววันท้ายวันมากกว่า!!
ทำกันตลอด ด ด แอร๊ยยยยยยยยย!!!
เคลียร์ชะนีไปซ๊า า า า
-
เฮ้ออออ.....อิพี่เซฟ...มันหื่น...
ทฤษฏีความหวาน...ปล้ำก่อนค่อยเคลียร์...ดั้ยผลชงัก...เอิ้กๆ
-
:pighaun:
หลังจากเลือดทะลักแล้วทำไมตอนจบขำออกมาก็ไม่รู้
ไอ้น้องเลิฟมันคิดไว้ก่อนล่วงหน้าหรือเปล่าเนี่ยว่าพี่เซฟต้องปล้ำก่อนค่อยง้อ
แบบว่ามันดูมีความสุขมากเวลาพี่เซฟง้อแบบนี้อ่ะ คึคึ
แต่ชอบอ่ะ คราวหลังก็แกล้งงอนปล่อยๆ นะคะ อร๊ายยยยย :m25:
ขอบคุณจ้าที่มาต่อให้ +1 นะคะ :กอด1:
-
:haun4: เคลียกันให้ลงตัวนะ
เคลียไม่ไหวก็เคลียกันใหม่ เคลียไปเรื่อย ๆ เลย
เดี๋ยวเราจะไปเคลียอีกคนเอาอีกคู่เลย
:laugh:
-
อย่างงี้ ต้องเชียร์ให้งอนกันบ่อยๆ
คนอ่านชอบบบบ
ก็อึดอัดตอนแรก แต่โล่ง....อก ตอนท้าย
ก็พอรับได้นะจ๊ะ
ชอบเรื่องนี้มากนะจ๊ะ ตามอ่านนาน แต่ไม่ได้เม้นท์เลย
ชอบภาษาที่ใช้ อ่านง่าย เข้าใจง่าย และเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
-
รีบเข้ามาเพราะเห็นอะไรปล้ำๆนี่แหละ....
ไหนอะ.......ใครปล้ำใคร.....
ขอตัวไปดูเค้าปล้ำ..เอ๊ย..ม่ายช่าย..
ขอตัวไปดูเค้าเคลียร์กัน..ก่อนน๊า....
-
ไม่ใช่แค่น้องเลิฟที่เสียนิสัยเสพติดพี่เซฟหรอก....เหอเหอ...คนอ่านก็เสพติดเหมือนกันยิ่งเวลาคู่นี้เค้าเคลียร์กัน(บนเตียง) เนี่ย...ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
งั้นงอนบ่อย ทะเลาะบ่อยก็ยิ่ง........
เคลียร์ดี55555
ง้อเหนื่อยนะเนี่ย
-
กลัวแต่ว่าจะมัวแต่ทำรักกันเพลิน จนลืมเคลียร์ปัญหารักมากกว่านะซิคับ :laugh:
-
ถ้าเลิฟเป็นผู้หญิงพี่เซฟใช้วิธีนี้เคลียร์ปัญหาทุกครั้งสงสัยคงมีลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆ
-
งอนบ่อยแบบนี้
ระวังลูกดกนะค่ะ
หัวปีท้ายปีแน่ๆ
ปล.ถ้าเลิฟเป็นผู้หญิงนะ
-
ใช้วิธีเคลียร์กันด้วยวิธีนี้ ก็หวานคนอ่านนะสิจ๊ะ คริ ๆ
-
ตามคำบอกเล่าของคนโบราณเขาว่ากันว่า
ผัวเมียกันยิ่งทะเลาะกันยิ่งลูกดก55555
ว่าแต่เคลียร์กันแล้วก็อย่าลืมไปเคลียร์กับน้องนีบิวตี้น่ะจ๊ะ
ดูท่าทางอิหนูจะแรงใช่ย่อย จริงอิหนูหล่อนก็
คงรู้แหละแต่ไม่อยากจะยอมรับ
-
พี่เซฟ...หมดกัน o6 มาดดี ๆ หายหมด ตั้งแต่มีเลิฟเป็นเมีย เอาแต่ชวนขึ้นเตียงตลอด หมด ๆ หมดกัน ภาพลักษณ์ที่สั่งสมมา :serius2:
-
หุหุ พี่เซฟนี่มีแต่คุ้มกับคุ้มนะ
รออ่านเลิฟจัดการนุ้งบิวตี้จ่ะ
-
เพิ่งอ่านเป็นครั้งแรก สนุกมากเลย ชอบพี่เซฟ+เลิฟ แชมป์+เรย์ คิว+โรส
-
นับวันนี่พี่เซฟแกยิ่งหื่นขึ้นนะเนี่ย ๕๕๕
แหมเล่นมาใช้วิธีแบบนี้เคลียร์คงถูกใจตัวเองละซิ
ยังไงน้องเลิฟก็รีบ ๆ จัดการน้องบิวตี้ให้เรียบร้อยนะ
เป็นกำลังใจให้คะ
-
เฮอๆๆๆ ยึดคติปล้ำก่อนค่อยเคลียร์ นี่...เฮอๆๆๆ
-
เคลียร์อย่างนี้ก็เข้าทางพี่เซฟนะคะ
แต่ เอ๊ะ เหมือนน้องเลิฟก็ชอบด้วย ><
เลิฟรีบไปจัดการน้องบิวตี้นะ!
-
พี่เซฟเคลียร์แบบนี้ น้องเลิฟก็ชอบอ่ะดี อิอิ o3
-
ไม่ทันข้ามวัน ทำไมยังไหวอีกเนี่ยะ
หื่นจริง จริ๊ง
-
จากเงียบ ๆ กลายเป็นหื่นได้ไงอะคุณพี่เซฟ
:haun4: :haun4: :pighaun: :pighaun:
เคลียร์กันแบบนี้บ่อย ระวังลูกจะดกนะ :m20: :m20:
ป.ล. ร้านพ่อน้องเลิฟเป็นไรป่าวเนี่ย ที่เซ็นทรัลเวิด์ลอะ o22 o22
-
กลับมาเม้่นอีกรอบค่ะคุณMercy
เพิ่งได้ฤกษ์ไล่อ่านตั้งแต่บทแรกจนครบหมดทั้งเรื่องละค่ะ ฮ่าๆ
ตอนนี้เข้าใจที่มาที่ไปของเรื่องหมดแล้ว^^
ตอนแรกเริ่มเลยนะ..เลิฟเองก็ทำไม่ถูกเรื่องที่ให้เซฟเข้าใจว่าเป็นโรส(ถึงจะแอบชอบเซฟมานานก็เถอะ)..
ตัวเซฟเองสนใจโรสแต่แรกไม่ได้สนใจเลิฟ ถึงตอนหลังที่รู้จักกันแล้วจะรักเลิฟไปแล้วก็เถอะนะ เข้าใจอารมณ์เซฟนะ..
รู้สึกเหมือนกับเราโง่ ถูกหลอก เราเป็นตัวอะไรกัน? แต่..
จะผิดถ้าจะบอกว่าถึงจะเข้าใจว่าเซฟรู้สึกยังไงแต่ก็หมั่นไส้เซฟน่ะ อย่างมากด้วย :z6: (เนื่องจากเทคะแนนสงสารเลิฟไปหมดเลย โฮ่ๆ)
ตอนหลังที่โรสเป็นแม่ทัพเรื่องการเอาคืนเซฟ(ยิ่งส่งพี่คิวมาเล่นเป็นแฟนเลิฟนะ) โฮ่ะ สะใจมั่กๆ หนามยอกเอาหนามบ่งมากๆ :a2:
(แต่ยังยืนยัีนว่าเข้าใจความรู้สึกของเซฟนะ ไม่รู้ว่าเข้าใจประเภทไหนเหมือนกันถึงได้หมั่นไส้เซฟมาก)
แล้วก็ปมเรื่องโรส .. ไม่คิดว่าแค่ปมเรื่องการห้ามเตะบอลห้ามปีนต้นไม้ จะเป็นสาเหตุของการเป็นทอมของโรส แต่โรสก็รักพี่คิว..ฮ่าๆ
ที่หมั่นไส้่สุดตัวไม่แพ้กันคือ เด็กบูม มันน่า... :z6:มาก.. (สารภาพว่าตอนแรกงงว่าบูมคือใคร นึกว่าแฟนเก่าเซฟหรือไม่ก็แฟนคลับเซฟอะไรประมาณนั้น)
ยิ่งล่าสุดมีเด็กบิวตี้อักลี่โผล่มาด้วยอีก1คน เหอะๆ มัดรวมกันถ่วงแม่น้ำอเมซอนไปเลยดีมั้ย?
:กอด1: รอตอนต่อไปค่ะ
-
แบบนี้ ต้่องให้งอนกันปล่อยๆซะแล้วละม้าง อิอิ
พี่เซฟ กำไรเห็นๆ อ่าาา
-
ดก ด๊ก ดก ลูกดก จะทำยังไง
ดก ด๊ก ดก ลูกดก จะทำยังไง
พี่เซฟเค้าจะบอกให้
พี่เซฟเค้าจะบอกให้
จะทำไงคร้าบบ พี่เซฟ ลูกจะได้ไม่ดก โหะ ๆ ๆ ๆ ๆ
-
งอล ง้อ บ่อยๆๆๆ ชอบจ้า :z1:
-
:haun4:
อย่างนี้ต้องให้พี่เซฟง้อบ่อยแล้ว
ว่าแต่ พี่เซฟกลายเป็นคนหื่นตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย :really2:
-
เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยความอบอุ่น
เรื่องน่ารักมากเลยค่ะ
ชอบคู่พี่เซฟ กับน้องเลิฟมาก
หุๆๆๆ น่ารักกันมากเลย
-
แล้ววันนี้จะได้เคลียร์กันมั๊ยเนี่ย
555
-
ตอบเม้นท์ตอนที่แล้วค่า
mahotsukai : โฮะจ๋า ในที่สุด โฮะก็เห็นแก่ความรักของพี่เซฟกะน้องเลิฟ แล้วยอมยกพี่เซฟให้น้องเลิฟแล้วชิมิคะ อิอิ :กอด1: โฮะ สิบที
สมุนไพร : ฮิ้วววววววว เช่นกันค่ะ :laugh3: (แอบเห็นลายเซ็นต์ SOMEWHERE OVER THE RAINBOW เขาชอบเพลงนี้มากมายค่ะ)
kitty : อิอิ เนอะ สองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันชอบลืมเรื่องอื่นค่ะ ต้องเตือนๆ ว่ามีน้องชะนีน้อยรอให้เคลียร์อยู่
liTTle.SaLapaO : งั้นตอนต่อไปให้เขาทะเลาะกันอีกดีไหมเอ่ย... ไฟไหม้ไม่ถึงร้านของน้องค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ ที่เขียนว่า CTW เพราะอยากระลึกถึงค่ะ รัก CTW มากมาย
hene2526 : ง่าาาาาาา อย่างอนเขาเลยน้าาาาา :m17:แบบว่าเพิ่งจะ...กันไป เดี๋ยวเขียนอีกรอบนึงมันจะถี่ไปนิดอ่ะค่ะ ไว้ครั้งหน้าจะมาแบบเต็มที่เลยแล้วกันค่ะ...
Yunatsu : ช่ายยยค่ะ เคลียร์กันบนเตียงนี่แหละรู้เรื่องที่สุดแล้ว
princewill : เคลียร์กับเลิฟไม่ยาก แต่กะน้องบิวตี้นี่สิคะ โหะๆๆๆ ท่าจะมิใช่ย่อย
vvivy : พี่ว่าไอ้น้องเลิฟน่ะสิจะหาเรื่องทะเลาะ ฮ่าๆๆๆๆ เริ่มงานยัง งานเยอะเปล่าหนู ดูแลตัวเองด้วยน้าาา
parity_yc : ฮ่าๆๆ ถ้าท้องได้ป่านนี้คงคลอดไปหลายตัว เอ๊ย หลายคนแล้วค่ะ
กระต่ายชมจันทร์ : :จุ๊บๆ: น้องต่าย ขอบคุณค่า Proof Reader ของพี่...ดีใจที่ได้คุยกันจ้า ไว้เม้าท์กันอีกนะ
knightofbabilon : กรี๊ดดดดด ชอบไบรอันกะจัสติน เหมือนกันค่ะ...ฮูเล่ ตามอ่านจนครบแล้วใช่ปะคะ ดีใจๆ ส่วนเรื่องของน้องโรสที่กลายเป็นทอมน่ะค่ะ อาจจะสงสัยๆ ว่าเรื่องแค่นั้นไม่น่าจะทำให้น้องกลายเป็นทอมได้ อยากจะอธิบายเพิ่มเติมค่ะว่า...น้องโรสเธอมองพี่คิวเป็นฮีโร่ของเธอ เป็นคนของเธอ และตามใจเธอมาตลอด อยู่ดีๆ พี่ชายใจดีที่ไม่เคยขัดใจเธอเลย ก็มาขัดใจ เธอก็เลยออกอาการประท้วงใส่ค่ะ แต่ยังไม่หนักเท่าตอนที่เธอรู้ว่าพี่คิวอาจจะหมั้นกับสาวคนอื่น เธอเลยพยายามด้วยวิธีของตัวเองที่จะกีดกันสาวคนนั้นออกไปจากพี่คิว ด้วยการเป็นแฟนสาวคนนั้นซะเอง...แถมตอนหลังๆ พี่คิวดันมีข่าวว่าเป็นเกย์อีก เธอเลยคิดว่าเธอโดนคนที่เธอรัก แล้วคิดว่ารักเธอหักหลัง เธอก็ทำตัวเองประชดชีวิตซะเลยค่ะ...ประมาณนี้ค่ะ ไม่รู้งงเปล่าน้า อิอิ
tutu : พี่เซฟมันขอเคลียร์กะน้องเลิฟก่อนค่ะ ถึงค่อยไปเคลียร์เรื่องอื่น เหอะๆๆๆ
pærəˈsɛtəmɒl : :จุ๊บๆ: น้องพาร์ เอาจริงๆ แล้วคนที่หื่นคือไอ้น้องเลิฟรึเปล่านะ รู้สึกไหมคะ ว่าน้องมันแอบชอบวิธีการเคลียร์ของพี่เซฟ ฮ่าๆๆๆ (ขอบคุณสำหรับคำผิดจ้า) (ดิสฯ สีหวานตลอดเลยชอบๆ)
anajulia : ฮ่าๆ เคลียร์กันแบบนี้แหละค่ะ เร็วทันใจดี
KM137 : ทฤษฏีนี้พี่เซฟมันชอบมากเป็นพิเศษเลยค่ะ
lasom : ฮ่าๆๆๆๆ ชอบๆ ที่บอกว่าสงสัยจะได้น้องแฝด ฮ่าๆๆๆๆๆ คงจะเป็นอย่างนั้นตามกรรมพันธุ์เนอะ
prawy : อิอิ
Horizon : จะจำไปใช้กับใครคะ :m12:
i love u {knt} : ฮ่าๆๆ หัววันท้ายวัน ทำกันตลอด ฮ่าๆๆ แต่ชอบชิมิล่ะ ที่เค้าทำกันตลอดน่ะ หุหุ
┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰ : เราว่าน้องเลิฟมันก็หื่นมิแพ้กัน...น้องมันก็ agree กับวิธีการนี้นะคะ
V_we : ขอบคุณสำหรับบวกจ้าวี...ฮ่าๆ จริงๆ ค่ะ จริงๆ น้องเลิฟมันดี๊ด๊าจะตายไป คนที่มันหื่นน่ะไม่ใช่พี่เซฟหรอก แต่เป็นไอ้น้องเลิฟนี่แหละ ฮ่าๆๆ ต่อไปมันคงชวนพี่เซฟทะเลาะบ่อยๆ แน่เลย อิอิ :กอด1: วีค่ะ (รอน้องเกรซอยู่น้าาาาา)
Ooคุณชายติ๋วoO : ชอบความคิดคุณชายจัง เคลียร์ไม่ไหว ก็เคลียร์ใหม่อีกรอบ ฮ่าๆๆ ตายกันพอดีค่ะ ทั้งพระเอกนายเอก และคนเขียน...
MaeMoo : ขอบคุณมากๆ เลยค่ะที่ชอบนะคะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ ยังไงแวะมาอ่านมาเม้นท์อีกนะคะ :จุ๊บๆ: :กอด1:
jjuboy : ฮ่าๆๆ เข้ามาเพราะเห็นอะไรปล้ำๆ แต่เค้าปล้ำกันให้ดูนิดนึงเองนะ ที่เหลือไปจิ้นต่อ :laugh3:
bbyuqin : คนอ่านเลยอยากยุให้เค้าเคลียร์กันบ่อยๆ ใช่ไหมคะ อิอิ
fuku : ง้อแบบนี้เหนื่อยกาย แต่สบายใจค่ะ
Laxxeez : นั่นสิๆ ตอนนี้โลกกลับมามีกันสองคนอีกแล้วค่ะคู่นี้
n2 : ท้องทุกปีแน่นอนค่ะ ถ้าน้องเลิฟเป็นผู้หญิง ฮ่าๆๆ
EunSung87 : อาจจะจ้องทำหมันนะคะ หากน้องเป็นผู้หญิง อิอิ
dukdikdukdik : คนอ่านชอบให้เค้าเคลียร์กันบ่อยๆ ใช่ปะคะ
fkjj : ค่ะ เธอรู้ แต่เธอแรง เธอก็เลยไม่สนอะไรทั้งสิ้น
Phelyra : นั่นสิเนอะ...ผู้ชายเงียบสงบ ขรึม ขี้อาย แสนดี ดูซื่อๆ หายไปไหนแล้วน้า
JJHJJH : ตอนนี้อ่านคู่แชมป์ เซย์ไปก่อนนะคะ ขอไปคิดวิธีจัดการกะนุ้งบิวก่อน หุหุ
iczie : ขอบคุณมากๆ ค่ะ ที่เข้ามาอ่าน แล้วชอบ...แวะมาอีกนะคะจะรอๆ
posshiza : ถูกใจทั้งคู่แหละค่ะวิธีนี้ ไอ้น้องเลิฟมันก็ชอบบบ
uknowvry : ใช้คำพูดอาจจะไม่รู้เรื่อง ใช้ภาษากายก่อนเลยค่ะนำร่องไปก่อน โหะๆๆ
♥a2k♥ : ฮ่าๆๆๆ ถูกต้องค่ะ น้องเลิฟมันก็ชอบด้วย
icyblue : ชอบทั้งคู่ค่ะ...เข้าทางทั้งสองคน อีกหน่อยก็หาเรื่องเคลียร์กันบ่อยๆ
iforgive : พี่เซฟมันโดปมาดีค่ะ
l_k : ร้านพ่อน้องเลิฟไม่โดนไหม้ค่ะ อยู่แถวๆ โซน อิเซตัน ฮ่าๆๆๆๆ
in_blu : เราว่ากำไรทั้งคู่ แถมกำไรคนอ่านด้วยรึเปล่าคะ
ChiOln : ฮ่าๆๆๆ ดีนะที่น้องเลิฟมันไม่ใช่ผู้หญิง ไม่งั้นล่ะก็ ไม่ใครก็ใคร ต้องไปทำหมันกันแล้วล่ะ
mascot : ต้องง้อด้วยวิธีนี้เท่านั้นด้วยใช่ไหมคะ
Otaku : นั่นสิๆ เขียนไปๆ อ๊ากกกกก พระเอกฉัน ทำไมมันกลายพันธุ์ไปแล้ววะเนี่ย
kittyfun : ยินดีต้อนรับ และขอบคุณมากๆ ค่ะที่เข้ามาอ่าน แวะมาทักทายกันอีกนะคะ :pig4:
PeeYaR : น่าจะได้เคลียร์กันหลายรอบนะคะ อิอิ
roseen : อิอิ ไว้จะให้เค้างอนกันอีกนะคะ
-
งอลบ่อยๆก็ได้น้องเลิฟ คนอ่านเขาอ่านแล้วมีความสุขอ่ะ :-[
-
สวัสดีค่ะ
วันนี้ Mercy ไม่ได้มาต่อคู่หลักนะคะ...
เชื่อว่าหลายคนคงรอง้างมือเตรียมตบน้องบิวตี้ แต่ว่าพักให้น้องบิวเธอไปเตรียมตัวเตรียมใจกันหน่อยค่ะ
เห็นหลายคนถามถึงคู่นี้ ก็เลยพาน้องเซย์กะพี่แชมป์มาหาค่ะ...
หลังจากนั่งทบทวนและคิดอยู่นานว่าจะเอาคู่นี้ไปเปิดเรื่องใหม่ หรือจะมาทยอยเป็นพิเศษๆ ดี...
ก็เลยได้ข้อสรุปกับตัวเองว่า...
จะมาทยอยให้เป็นตอนพิเศษๆ ตามโอกาสไปแล้วกันนะคะ
ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะ...แต่ว่าจะรีบมาต่อค่ะไม่ต้องห่วง :z2:
ขอบคุณทุกคนทุกเม้นท์และทุกคนที่อ่านนะคะ...
ช่วงนี้เหนื่อยกับงานมากจริงๆ ค่ะ ตอนแรกว่าจะมาลาขอหายไปจัดการปัญหาเรื่องงานซักพัก...
แต่ว่าได้อ่านที่ทุกๆ คนมาเม้นท์แล้วก็อดไม่ได้ที่จะมาลงต่อให้ค่ะ...
ขอบคุณจริงๆ นะคะ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ 1 เซย์&แชมป์ (ระแวง)
“ฮัลโหล พี่เลิฟเซย์เองนะ”
ห๊าววววววว!!!! “เซย์เหรอ นี่พี่เซฟเอง พี่เลิฟยังนอนกรนครอกๆ อยู่เลย มีอะไรรึเปล่าครับ โทรมาแต่เช้าเลย”
เช้าอะไรกัน นี่มันสิบเอ็ดโมงแล้วนะ...หึยยยย!!!! อิจฉาสองคนนี้อะ ได้นอนกอดกันบ่อยๆ ด้วย
“พี่เซฟ เซย์อยากคุยกับพี่เลิฟอ่ะ ได้ไหมฮะ ปลุกหน่อยๆ นะ” จากที่ได้รู้จักกันมา ตอนแรกเซย์คิดว่าพี่เซฟจะเป็นคนดุๆ เพราะช่วงที่เซย์ ‘ลองของ’ จีบพี่เลิฟ พี่เซฟก็เกือบจะกระทืบเซย์แล้ว แต่จริงๆ แล้วไม่เลยฮะพี่เซฟเป็นผู้ชายใจดีมาก เพราะฉะนั้น อ้อนได้ เอาแต่ใจได้ พี่เขาไม่ว่า
“ได้ครับ เดี๋ยวพี่ปลุกให้นะ...ที่รักๆ เลิฟครับ...เลิฟ เซย์โทรมาหาครับ คนเก่งลุกขึ้นมาก่อน....ฟอดดดด....ตื่นมาคุยกับน้องก่อนเร็ว เดี๋ยวค่อยนอนต่อนะ...” หืมมม!!! ปลุกกันยังไง ถึงได้ยินเสียงสูดหายใจฟอดดดดใหญ่...พอแล๊วววววววได้โปรดดดดดเซย์อิจฉานะ...หา!!! ได้ยินพี่เลิฟพูดอะไรแว่วๆ ว่าเจ็บสะโพก...อ๊ากกกกกก ทำอะไรก๊านนนนนนนนนมาถึงได้เจ็บสะโพก แอโรบิก บริหารเอวหรือไง หรือว่าเดี๋ยวนี้พี่เลิฟเล่นโยคะ...คนแอบฟังมันจิ้นนะเฟ้ยยยย!!!
ห๊าววววววววววววววว!!!! นั่นมาสเต็ปเดียวกันเลย รู้แล้วจ้าว่ารักกัน เป็นแฟนกัน ต้องทำอะไรเหมือนๆ กัน ชิส์!!!
“ว่าไงไอ้ลูกหมา มีไรโทรมาแต่เช้าเนี่ย” วุ้ย!!! กรูเบื่อคู่นี้จริงอะไรจริงวุ้ย ทักเหมือนกันไปไหนเนี่ย...
“พี่เลิฟอ่ะ...มันไม่เช้าแล้วนะ สิบเอ็ดโมงแล้วเหอะ...พี่เลิฟวันนี้ว่างเปล่า เซย์เข้าไปหาที่บ้านได้ไหม เซย์มีเรื่องปรึกษา ได้เปล่าๆ นะ นะ นะ นะ น้าาาาาาาาาาาา” ใครเจอเซย์อ้อนเนี่ย ไม่เคยพลาด เสร็จเซย์ทุกราย...
“ก็ได้ๆ ไอ้แชมป์ไปรับรึเปล่า” เห็นมะ...เซย์บอกแล้วว่าต้องใจอ่อน ขอเซย์ไปอ้อนถึงที่เถอะนะ ตอนนี้หัวใจเซย์อ่อนแอ
“เชอะ...เพื่อนพี่น่ะเหรอ ไม่รู้สิเซย์งอนอยู่ พี่เลิฟห้ามบอกเค้านะว่าเซย์มาหาพี่ ห้ามเด็ดขาดเลยนะ นะฮะ”
“ทะเลาะกันเหรอ...ใจเย็นก่อนนะไอ้หนู รีบมาๆ เดี๋ยวมากินข้าวเที่ยงด้วยกันแล้วกันนะ”
วางสายจากพี่เลิฟไปแล้ว ก็รีบแต่งตัวออกจากบ้านทันที...
งง ไหมฮะว่าเกิดอะไรขึ้นกับเซย์...เดี๋ยวเซย์เล่าให้ฟังเอง...จริงๆ มันอาจจะเป็นความวิตกจริตของเซย์เองก็ได้นะ แต่เรื่องมันก็เริ่มตั้งแต่ที่เซย์พลาดท่าเสียทีให้ไอ้พี่แชมป์มันไปแล้ว แล้วเราสองคนก็ตกลงว่าจะคบกัน นี่ก็ผ่านมาเทอมนึงแล้วนะครับ เซย์ก็พยายามที่จะลืมพี่เลิฟใช่มะ แล้วเซย์ก็เปิดใจให้ไอ้พี่แชมป์ จนเซย์ทำสำเร็จ ตอนนี้เซย์พูดได้เต็มปากเลยว่า ‘เซย์รักพี่แชมป์’ เข้าแล้วหละ
ส่วนพี่แชมป์น่ะ เซย์ว่าเค้ายังลืมพี่เลิฟไม่ได้หรอก เซย์ก็เข้าใจนะ เขาแอบรักกันมาตั้งนานแล้ว ปุ๊บปั๊บ จะให้มาเลิกรัก เปลี่ยนคนก็คงต้องใช้เวลา แต่อย่างน้อย มันก็น่าจะมีใจให้กันบ้าง...แรกๆ เซย์ก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองนะว่าบางทีพี่แชมป์ก็คงจะเริ่มๆ รักเซย์บ้างแล้วหละ ก็เราไปไหนมาไหนด้วยกันออกบ่อย อยู่ด้วยกันแทบจะทุกวัน กินข้าว ดูหนัง เล่นเกม ตีเทนนิส ว่ายน้ำ ไปช็อปปิ่ง เข้าห้องอัด เรียนเต้น เรียนร้องเพลง หรือแม้กระทั่งเวลานอน...สิ่งเหล่านี้เราทำร่วมกันตลอดครับ
แต่เอาเข้าจริงแล้ว...เซย์เองเป็นคนโทรจิก ตามตื๊อ เกาะติด พี่แชมป์ซะเป็นส่วนใหญ่...ก็แค่อยากอยู่ด้วยอ่ะ เซย์ก็รู้หรอกนะว่าเซย์ดื้อ เอาแต่ใจ ซน แล้วก็ชอบทำอะไรขัดคำสั่ง แต่เซย์ก็ชอบเวลาพี่แชมป์ดุอ่ะ ไม่ได้โรคจิตนะฮะ ก็เวลาที่พี่เขาดุ มันทำให้เซย์รู้สึกว่าเราได้รับการเอาใจใส่จากเขา เราอยู่ในสายตาเขาตลอดเวลา ถึงแม้มันอาจจะทำให้เขาหงุดหงิดบ้างอะไรบ้างก็ตาม...
ช่วงแรกๆ เราก็ตัวติดกันอยู่ดีๆ หรอกฮะ พี่แชมป์ก็มีไล่ๆ เซย์บ้างให้กลับไปนอนบ้านตัวเอง ให้กลับบ้านไปซ้อมเยอะๆ ไม่ใช่มัวมานั่งคุยกับพี่เขา หรือมาชวนเขาเล่นเกม ทำนู่นยุ่งนี่อยู่ตลอดเวลา...แต่คนอย่างเซย์หรือจะเชื่อ...เซย์ก็เอาหูทวนลมไปเรื่อย ไม่สนใจ จะยุ่งซะอย่าง ก็นี่แฟนเซย์อะ สิทธิ์ขาดเป็นเอกฉันท์มันอยู่ที่เซย์นะ เพราะฉะนั้นเซย์ไม่ผิดใช่มะ...
ทีนี้พอมาช่วงสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา พี่แชมป์ก็บอกเซย์ว่า ช่วงนี้พี่เขายุ่ง คงจะมารับมาส่งเซย์ไม่ได้แล้ว เพราะมีงานอะครูสติกคอนเทสต์ที่คณะ พี่เค้าต้องเตรียมงาน แล้วก็มีงานติวให้กับเด็กเตรียมฯ ดนตรีอีกสองคน คนนึงเป็นลูกเพื่อนแม่ อีกคนเป็นน้องชายเพื่อน...เซย์ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะพี่เขาเรียนปีสามแล้วด้วย ไหนจะเรียนหนักอีก ไหนจะต้องเตรียมตัวทำเรซิทอลโปรเจคจบตอนปีสี่อีก...
ในเมื่อพี่แชมป์มาหาเซย์ไม่ได้ เซย์ไปหาพี่แชมป์เองก็ได้ไม่ยากฮะ เซย์เพิ่งจะได้ใบขับขี่มาหมาดๆ เลย โอโต้ซังก็ซื้อรถให้เซย์คันใหม่ แล้วก็อนุญาตให้เซย์ใช้รถได้ เซย์ก็เลยได้ฤกษ์เจิมรถใหม่ขับไปหาพี่แชมป์ที่คณะ...เซย์มาบ่อยคุ้นเคยกับคณะพี่แชมป์ดี ก็พอเดาๆ ได้ว่าพี่แชมป์น่าจะอยู่ตรงไหน พอเดินไปถึงที่ที่คาดว่าพี่แชมป์น่าจะนั่งติวเด็กอยู่ หาไม่นานก็เจอพี่แชมป์นั่งอยู่กับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง น่าจะรุ่นเดียวกับเซย์
หือ!!! นั่งชิดติดกันเชียวนะ...แล้วหัวเราะอะไรกันมีความสุขเชียว....อ๊ากกกกกกไอ้พี่แชมมมมมมป์ ไอ้บ้าทำหน้าตาอ่อนโยน ลูบหัวไอ้เด็กนั่นทำไม ทีเราล่ะก็เดี๋ยวผลักหัว เดี๋ยวตีมือ เดี๋ยวทำหน้าดุ ทำคิ้วขมวดใส่....ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย!!!!
“พี่แชมป์...เมื่อไหร่จะติวเสร็จ เซย์หิวข้าวแล้ว ไปกินข้าวกัน” เซย์ก็เดินไปแหวกคนทั้งคู่ออกจากกันแล้วรีบแทรกตัวเองลงตรงกลางทันที เชอะ...เราก็จะเอ็นท์ฯ ปีนี้เหมือนกันนะ บอกให้ช่วยติวทฤษฏีดนตรีให้หน่อย ดันบอกว่าพี่เลิฟเก่งกว่า ให้พี่เลิฟติวดีกว่า แล้วตัวเองก็มาติวให้คนอื่นเนี่ยนะ ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เฮ้ย!!!! มาได้ไงเนี่ย...พี่บอกแล้วว่าวันนี้พี่ไม่ว่างไม่ใช่เหรอเซย์ ทำไมพูดไม่รู้เรื่องหะ!! เดี๋ยวนี้พี่พูดอะไรไม่ฟังกันแล้วใช่ไหม” จะโมโหอะไรมากมาย ก็แฟนไม่ว่าง เซย์ก็มาหา ทำไมไม่ดีใจที่เจอหน้าแฟนตัวเองล่ะ แถมยังมาดุเราต่อหน้าคนอื่นอีก
“แล้วทำไมเซย์จะมาไม่ได้ ทำไมเซย์จะไม่มีสิทธิ์ แล้วทำไมจะต้องมาโมโหใส่เซย์ เซย์ทำอะไรผิดเหรอไง แค่เซย์อยากมาอยู่ใกล้ๆ แฟนตัวเองมันผิดตรงไหน พี่ไม่ว่างเซย์ก็มาหา เซย์แค่อยากมาอยู่ใกล้ๆ รอกินข้าวด้วยกัน แล้วถ้ามีธุระต่อ เซย์กลับก็ได้ เซย์ไม่ใช่เด็กที่เอาแต่ดื้อพูดจาไม่รู้เรื่องหรอกนะพี่แชมป์...แต่แค่เซย์คิดถึงพี่ เราไม่ได้เจอกันมาสามวันแล้วนะ มันไม่ปกติสำหรับเซย์ ปกติของเซย์คือการมีพี่อยู่ใกล้ๆ เซย์แค่อยากทำให้ชีวิตตัวเองปกติ เซย์ผิดตรงไหน”
พูดไปน้ำตาก็คลอเลยฮะ พี่แชมป์ก็หน้าเสียเหมือนกัน ปกติเซย์ไม่พูดอะไรจริงจังขนาดนี้หรอก เซย์ก็พูดน้ำไหลไฟดับเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย อารมณ์ดี หัวเราะ สนุกสนานตลอดเวลา พี่เขาคงไม่คิดว่าเซย์จะมีโหมดแบบนี้ด้วย
“..................................................”
“เงียบทำไมล่ะ...หรือที่ไม่อยากให้เซย์มาเพราะว่ามีอะไรปิดบังอยู่ใช่ไหม” สาบานได้ว่าเซย์เห็นพี่แชมป์สะดุ้งนิดๆ ทำแววตาตื่นๆ ยิ่งทำให้สงสัยเข้าไปใหญ่เลย....รีบหันไปมองไอ้เด็กผู้ชายที่นั่งข้างๆ ทันที ก็เห็นว่าอีกฝ่ายก็มองตอบมางงๆ...อย่ามาทำเป็นใสซื่อเลย คิดจะแย่งแฟนคนอื่นหรือไง ไอ้ตีหน้าแบ๊วแบบนี้กรูก็เคยทำมาก่อนเว้ย คิดเหรอว่ารู้ไม่ทัน...ชิส์
“มันไม่ใช่อย่างที่เซย์คิดหรอก...เซย์กลับไปก่อนเถอะนะ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งที่รถ” น้ำเสียงอ่อนลง แต่พฤติกรรมยังคงเหมือนเดิม บังคับแกมขู่เข็ญ จับจูงมือผม ฉุดกระชากลากถูให้เดินตามพี่เขาไป
ก็ได้ๆ ในเมื่ออยากให้เซย์กลับ เซย์กลับก็ได้...งอนอ่ะ งอนๆๆๆๆๆๆ โว้ยยยยยยย อยากจะตะโกนๆๆๆๆๆ งอนเข้าใจไหมเนี่ย....
คืนนั้นพี่แชมป์ก็โทรมาหา โทรมาขอโทษที่ดุ เค้าให้เหตุผลว่า เขาแค่หงุดหงิดเรื่องเรียน แล้วก็กำลังเครียดๆ กับการติวหนังสือให้น้องคนนั้น...ก็ไม่เห็นว่ามันจะเครียดตรงไหน หัวเราะกันคิกคัก สนุกสนานจะตายชัก...เซย์ก็เลยอือๆ ออๆ ไป ไม่อยากทำตัวมีปัญหา ไม่อยากอกหักอีกครั้ง แค่นี้เซย์ทนก่อนก็ได้ มันอาจจะไม่มีอะไรจริงๆ
แต่มันไม่หมดแค่นั้น...หลังจากวันที่เซย์ตามไปวีนที่คณะมา พี่แชมป์ก็พยายามหาเวลามาหาเซย์ ถึงแม้จะไม่มารับมาส่งเหมือนเดิม แต่ก็แวะมาทานข้าวเย็นด้วยบ้าง วันหยุดก็แวะมารับไปเดินซื้อของบ้าง แต่ไม่ได้บ่อยเหมือนเมื่อก่อนนะฮะ มากันแป๊บๆ พี่แชมป์ก็รีบกลับ บอกว่าติดธุระที่คณะ...
แล้วเวลาที่พี่เขามาหาเซย์...ก็จะมีโทรศัพท์มาหาเค้าตลอด ปกติพี่แชมป์ก็จะรับต่อหน้าเซย์แล้วก็คุยแป๊บๆ ก็วาง เพราะเซย์เริ่มทำหน้างอใส่...แต่นี่พี่แชมป์เดินออกไปรับข้างนอกร้านอาหารที่เรากินข้าวกันอยู่บ้าง หรือบางทีอยู่ร้านหนังสือ พี่เขาก็เดินเลี่ยงออกไปคุยนอกร้านบ้าง...
เป็นคุณ คุณไม่สงสัยเหรอฮะ ถ้าแฟนตัวเองมีพฤติกรรมแบบนี้...บางคืนเซย์คิดมากจนนอนไม่หลับ บางทีก็ร้องไห้ออกมา...เซย์มานั่งคิดว่าทำไมพี่แชมป์ถึงเปลี่ยนไป เพราะเค้าเบื่อเซย์แล้ว หรือเพราะว่าทนนิสัยเสียๆ ของเซย์ไม่ได้...หรือว่าพี่เค้ากำลังมีคนอื่น...หรือจริงๆ แล้วพี่แชมป์ยังคงหวังเรื่องพี่เลิฟอยู่...เซย์ผิดเองแหละ ที่ทำตัวเป็นเด็กๆ ดื้อๆ ให้พี่เค้าต้องคอยปวดหัวกับเซย์...
แต่เซย์ก็แค่อยากอ้อนแฟนตัวเอง แค่อยากให้เค้าเอาใจใส่ เซย์ไม่ได้ไปดื้อกับใคร ก็ดื้อกับพี่เค้าคนเดียว เซย์ไม่ไปซนกับใคร เซย์ซนกับพี่แชมป์คนเดียว เซย์เอาแต่ใจกับพี่เค้าคนเดียว เซย์อาจจะแสดงความรักไม่เป็น แต่สาบานได้ว่านี่แหละคือการแสดงความรักของเซย์...
เซย์รักพี่แชมป์นะ เซย์ขอโทษที่นิสัยไม่ดี...
แต่อย่าทิ้งกันได้ไหม...
เซย์จะปรับปรุงตัวเองใหม่นะ...
อย่าเบื่อเซย์เลย...
-
:z13:คุณMercyค่ะ
ฮ่าๆ ไม่ต้องตกใจค่ะ จังหวะrefreshพอดี
แชมป์ก็ทำพฤติกรรมเข้าข่ายน่าสงสัยจริงๆน่ะแหละ
มาโอ๋เซย์.. :กอด1:ปลอบเซย์ดีกว่า ถ้าแชมป์คิดมีกิ๊กเดี๋ยวแม่ยก :z6:ขาคู่เอง ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณคุณMercyมากนะคะ ขนาดเหนื่อยกับงานแต่ยังแวะมาอัพให้ได้อ่านกันอีก
:กอด1: แรงๆทีนึง พักผ่อนด้วยนะคะ สุขภาพก็สำคัญนะ^^
-
^
^
^
^
^ :z13:
จิ้มคืนค่ะ...คุณknightofbabilon มาเร็วอย่างตกใจ ฮ่าๆๆ :กอด1: จุ๊บทีนึง
-
o22
-
:a5:
พี่Mercy ทำไมค้างแบบนี้อ่าค๊า...ไม่สงสารคนอ่านตาดำๆอย่างนู๋หรอ :monkeysad:
-
:a5:
ค้างอ่ะ
สงสารน้องเซย์อ่ะ ไมพี่แชมป์ถึงทำกับน้องอย่างนี้ มันต้องมีเหตุผลดิ ใช่ป่ะ :really2:
-
มาให้กำลังใจน้องเซย์
นายแชมป์ทำตัวไม่น่ารักเลย
+1 เป็นกำลังใจนะ writer
-
อืม น่าระแวงจริงๆ ด้วยแฮะ
ขอเข้าข้างน้องเซย์ล่ะกัน
จริงไม่จริงไม่รู้ ถึงน้องจะงอแง ดื้อ ซน เอาแต่ใจ(แต่...ถ้าไม่ชอบก็คุยกันไป)
หึหึ อยากรู้จริงๆ ที่ทำไปเนี่ยจะมีข้อแก้ตัวว่ายังไง
-
น้องเซย์น่าสงสาร
พฤติกรรมมันชวนคิดจริงๆง่ะ :m31:
แท้จริงแล้วอาจทำเซอร์ไพร้น้องเซย์ก็ได้(หวังว่านะ) :เฮ้อ:
-
ใจเย็นลูก เซย์ อาจจะไม่มีอะไรในกอไผ่ก็ได้นะ อย่าพึ่งคิดมากไป
แต่มีพิรุธอย่างนี้มันก็น่าสงสัยอยู่นะ ให้กำลังใจค่ะหนูเซย์
รอตอนต่อไปค่ะ
-
(ทำไมดิทแล้วที่เคยพิมพ์ไว้มันหายไปละเนี่ยยย เอาใหม่ๆ)
o22 เง้ออ เกิดอะไรขึ้น???
แต่ได้อ่านตอนนี้ รู้สึกหมั่นเขี้ยวน้องเซย์แฮะ น่ารัก อิอิ
โอ๋ๆ บางทีพี่แชมป์เค้าอาจจะกำลังจะทำอะไรให้หนูก็ได้...มันคงไม่มีอะไรหรอก(มั้ง?)
เซย์ไม่ได้ไปดื้อกับใคร ก็ดื้อกับพี่เค้าคนเดียว เซย์ไม่ไปซนกับใคร เซย์ซนกับพี่แชมป์คนเดียว เซย์เอาแต่ใจกับพี่เค้าคนเดียว << โอ่ยย น่ารักกกก
แบบนี้ถ้าพี่แชมป์เบื่อมาหาพี่ก็ได้นะ จะเลี้ยงดูอย่างดีเลย ><
น้องเซย์อย่าคิดมากกก...เป็นกำลังใจให้จ้าาา (เป็นกำลังใจให้พี่ Mercy ด้วยค่าาา) :L2:
ขอบคุณมากนะคะ รออ่านต่อค่ะ ^^
*
เอกฉัน(ท์)
แบ๋ว (แบ๊ว)
เดี๋ยวเซย์เรา (เล่า) ให้ฟังเอง
ปล. แอบเห็นอะ...เค้าก็ชอบไบรอันจัสตินค่าาา~ 5555
-
อร๊าย ย ย เลิกไปเลยไป๊
พวกผู้ชายผีบ้า แหวะ!!!
-
น้องเ่ซย์ขี้น้อยใจจริง ๆ
-
ปล้ำก่อนแล้วค่อยเคลียร์..เหมือนคู๋โน้นเค้าซิค่ะ...รับรองค่ะ...รู้เรื่องเเน่..อิอิ
ปูลม...อิพี่เเชมป์...ห้ามนอกใจเซย์น่ะ...
-
พิรุธนะเนี่ย น้องรักแล้วดูแลน้องด้วยดิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คู่นี้ชอบบบบบบ
อิตาแชมป์นี่อะไรยังไงเนี่ย ฮือ สงสารน้องเซย์
เอาดรามามาเลยๆ 55555 รอตั้งรับ
-
เซย์จิตตกไปกองที่ตาตุ่มนี่หว่า น่าสงสาร มีสติสิค่ะลูกขา ช่วยได้
-
พี่แชมป์มีพฤติกรรมน่าสงสัยจริงๆ ด้วย
ดูสิทำน้องเซย์เสียใจเลย :angry2:
-
เข้ามากอดๆๆๆๆปลอบใจน้องเซย์ :กอด1:
ใจเย็นๆๆ ค่อยๆสืบสาวราวเรื่อง ถ้าผู้ชายมันไม่ดีก็อย่าไปเอามัน..ชิส์...อิพี่แชมป์นี่ทำตัวน่าสงสัยจริงๆแหล่ะ
-
นั่นไง หางานเข้าตัวกันอีกละ
-
ถ้าลองมองในมุมกลับกัน ไอ้พี่แชมป์จะระแวงเซย์บ้างมั๊ย ทำไมชอบทำตัวมีลับลมคมในห่ะไอ้พี่แชมป์ :m16: เซย์เค้าคิดมากไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะ เป็นคนพรากความบริสุทธิ์ของเซย์ไป เป็นฝ่ายมาขอคบกับเซย์ แล้วไมทำงี้อ่ะไอ้พี่แชมป์ :beat: กระซิก :o12:
-
ง่าา อ่านแล้วไม่ได้มาเม้นนาน ... มากก
สงสารน้องเซย์จัง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ใครเจออย่างเซย์ก็ต้องมีไม่มั่นใจ ไม่มั่นคง แอบระแวงบ้างแหล่ะคับ มีอะไรบอกกันตรง ๆ ไปดีกว่าคับพี่แชมป์ :เฮ้อ: กำลังใจคับ :3123:
-
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆ นุ่นสงสารน้องเซย์แล้วอ้ะ อินนนนนนนนนนนนนน
พี่แชมป์อ้ะ มาเคลียร์ตัวเองด่วนเลยน้า น้องร้องไห้แงๆแล้ว :o12:
-
ตอนพิเศษ ยังมีต่อใช่มั้ยค่ะ สนุกอ่ะ
อ๋อ อยากอ่านตอนปกติแล้วอ่ะ
-
อืม พฤติกรรมแบบนี้ ก็น่าระแวงจริง ๆ ละนะ
-
น่าสงสารน้องเซย์จัง คิดไปไหนต่อไหนแล้ว
ปล. ตายๆ ลืมเมนท์ตอนที่แล้วอ่ะ - -a ทำไมชอบคิดว่าตัวเองเมนท์ไปแล้วจัง
-
^
^
^
^
^
:z13:
ปล. ตายๆ ลืมเมนท์ตอนที่แล้วอ่ะ
เหมือนเดจาวู หวะคุณน้อง Vesi ฮ่าๆๆๆๆๆ
เป็นอาการของคนเริ่มแก่นะคะ ขี้หลงขี้ลืมเนี่ย...
โปรดสำรวจอายุตัวเองด่วน!!!!!
-
โฮวววววววว
สงสารน้องเซย์
แฟนใครเป็นอย่างนี้ก็ต้องสงสัยทั้งนั้น
เซย์ต้องลองอยู่นิ่งๆไม่ยุ่งกับพี่แชมป์
งอนหนักๆเลย โกรธพี่แชมป์แล้ว ฮือออ
-
โอ๋ๆๆๆๆ
-
อ้าวๆๆๆๆอีพี่แชมอย่างงี้มีเคลียกันยาวอ่ะ :z6:
ทำน้องเซย์เค้าคิดมากนะเนี่ยะ
-
:angry2:
ไอ้พี่แชมป์.....ถ้านอกใจน้องเซย์....
แกโดน.... o18 แน่
-
ไอ้พี่แชมป์ o18 ทำตัวดีๆหน่อยก็ดีนะ หึหึหึ
-
ไอพี่แชมป์
แกกำลังทำอะไรอยู่
ห๊ะ
แกขอน้องเ้ค้าคบ แล้วแกมาทำตัวแบบนี้หรอ
บอกเหตุผลมาเดี๋ยวนี้เลย
ถ้าเหตุผลแกฟังไม่ขึ้นนะ
ชั้นเหวี่ยงแกแน่
กล้ามาทำกะน้องเซย์อย่างนี้ได้ไง
น้องเซย์ไม่ต้องกลัว
พี่อยู่ข้างคุณน้องเซย์ค่ะ
-
ไอ้แชมป์นอกใจชัวร์
น้องเซคร่ะมาแถมนี้เถอะ
คนปลอบเยอะให้ไอ้มนุษย์
พันธ์ถึกไปตายซ่ะเถอะ
รีบบอกความจริงมาเดี๋ยวนี้
ก่อนที่แม่ยกน้องเซย์จะยก
พวกไปกระทืบแกไอ้แชมป์
-
โอ๋ๆ น้องเซย์อย่าเครียดไปเลยน๊า
พี่แชมป์เค้าอาจจะวางแผนเซอร์ไพรส์อะไรหรือเปล่า
แต่ถ้าไม่ก็ ,, ฆ่ามันเลยนะ 555
-
โอ๋...มานี่มาครับ
คนแถวนี้ว่างเยอะแยะ....ฮุฮุฮุ
-
ง่ะ สงสารน้อง ไอ้พี่แชมป์แกรีบมาเคลียร์ด่วนเลยน่ะ
ซ่อนอะไรไว้เปล่าเนี่ย ใครโทรมา หรือคุยกับใครอ่ะ
ถึงงานคณะจะยุ่งก็หาเวลาเจียดไปให้แฟนบ้างก็ดี
หรือพี่แกวางแผนจะทำอะไรหว่า ไม่อยากมองโลกให้แง่ร้าย
แต่มันก็อดระแวงไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ :serius2:
-
อะไรๆๆๆ พี่แชมป์เคลียร์ด่วนๆๆ อะไรๆๆ
ทำเซย์ร้องไห้ นิสัยไม่ดีแย่ๆๆๆ
-
:angry2: เป็นใครไม่คิดมากก็บ้าแล้ว
ทำซะ
จับได้แม่จะเจื๋อนให้เข็ดอีตาแชม
-
ดีค่า...
มาเร็วตามที่สัญญาไว้...
ตอนนี้เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาให้น้องเซย์กันได้เลยค่ะ...
ใครชอบดราม่าๆ ฮ่าๆๆๆ
แต่แอบกระซิบว่า...คู่นี้เค้าไม่ดราม่าเยอะค่ะ สงสารไอ้ลูกหมามัน... :กอด1:
ตอนพิเศษของคู่นี้ น่าจะมีแค่สามตอนค่ะ เหลือตอนหน้าอีกตอนเดียว...แล้วเราจะกลับไปคู่หลักกันค่ะ...
ตอนพิเศษนี้ เดี๋ยวเค้าขอตอบเม้นท์ทีเดียวรวบยอดนะคะ จุ๊บๆ
แต่ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ ค่ะที่เข้ามาเป็นกำลังใจกัน :pig4:
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ฝนตกมากมาย
+++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ 2 เซย์&แชมป์ Unloveable
“พี่เลิฟว่ามันน่าสงสัยไหมล่ะ เซย์ไม่ได้คิดมากไปเองใช่ไหม”
เซย์มาถึงบ้านพี่เลิฟตอนก่อนเที่ยงซักสิบห้านาที หลังจากที่กินข้าวกินปลากันอย่างอิ่มหนำแล้ว พี่เลิฟก็พาเซย์เข้ามานั่งในห้องดนตรีของบ้านพี่เขาที่มีโซฟาเบดนุ่มนั่งสบาย เซย์ก็เริ่มต้นเล่าพฤติกรรมแปลกๆ ของไอ้พี่แชมป์ให้พี่เลิฟกับพี่เซฟฟัง
“พี่ว่า...มันก็น่าสงสัยจริงๆ นะ ไอ้แชมป์มันทำตัวมีพิรุธว่ะ งานคอนเทสต์ที่คณะมันก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก...แล้วเดี๋ยวนี้พี่ก็ไม่ค่อยเจอมันที่คณะเลยอ่ะ ตอนเย็นๆ ก็ไม่ค่อยเห็นมัน พี่ยังคิดว่ามันไปหาเซย์ซะอีก” เห็นมะ...ขนาดพี่เลิฟยังสงสัยเลย แถมตอนเย็นน่ะ ไอ้พี่แชมป์มันไม่ได้ไปหาเซย์ตั้งเป็นอาทิตย์แล้วด้วย มันหายไปไหนของมันเนี่ย...ไอ้พี่บ้าเอ๊ยยย!!! อย่าให้จับได้ว่ามีชู้นะ พ่อจะตัดทิ้งทั้งคู่เลย...
“แต่พี่ว่าเซย์ใจเย็นๆ ก่อนไหม มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ” พี่เซฟเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากครับ แต่ว่าเซย์มองไม่เห็นแง่ดีแล้วอะตอนนี้...
“มันจะไม่มีอะไรได้ยังไงล่ะ ที่คณะก็ไม่ค่อยจะเห็นหน้ามัน ตรงส่วนที่จัดงานคอนเทสต์ก็เห็นมันไปสั่งๆ งานรุ่นน้องเสร็จ ก็หายไป...”
“งั้นเซย์ควรทำยังไงดี...ตอนนี้โทรหาก็คุยกันแทบจะนับคำได้เลย เมื่อก่อนมารับไปค้างบ้านบ่อยๆ เดี๋ยวนี้บอกว่าไม่ต้องมาให้นอนบ้านตัวเองบ้าง...พี่เลิฟ พี่เลิฟว่าพี่แชมป์เขาจะรักเซย์บ้างไหม เขาเคยรักเซย์บ้างไหม หรือที่ผ่านมามันเพราะว่าเค้าแค่อยากรับผิดชอบ...จริงๆ แล้วเค้าอาจจะยังลืมพี่เลิฟไม่ได้ก็ได้นะ” ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้า ยิ่งเศร้าก็ยิ่งอยากจะร้องไห้ฮะ ฮืออออ!!!! พอพี่เลิฟเอื้อมมือมาลูบหัว น้ำตาหยดแหมะๆ เลยครับ ไม่ไหวแล้วอ่ะ มันอึดอัดใจมากๆ
“ไม่จริงหรอกเซย์ ไอ้แชมป์น่ะมันเลิกรักพี่ไปตั้งนานแล้ว พี่รับรองได้จริงๆ...สายตาที่มันมองพี่เดี๋ยวนี้กับแต่ก่อนน่ะมันเปลี่ยนไปแล้ว เมื่อก่อนมันมองพี่ด้วยความอาลัยอาวรณ์ ส่งสายตาหวานวับวาวให้พี่ตลอดเวลา แต่ตั้งแต่มีเซย์ แล้วก็ยิ่งมาพักหลังๆ นี้ มันเลิกมองพี่ด้วยสายตาแบบนั้นแล้ว คราวนี้มีแต่คำว่าเพื่อนจริงๆ แล้วล่ะเซย์...ส่วนไอ้สายตาวาววับของมันเนี่ย พี่ก็เห็นมันใช้มองเซย์อยู่บ่อยๆ นะ”
“..............................”นี่พี่เลิฟแกอยากจะปลอบใจเซย์หรือเปล่าเนี่ย หรือว่ามันเป็นความจริงนะ แต่อย่างน้อยก็สบายใจขึ้นมาหน่อยนึง
“เซย์รักแชมป์มากไหม” ไม่ได้ตอบแต่ว่าพยักหน้าให้พี่เลิฟแทน
“เคยบอกรักมันรึเปล่า” คราวนี้สั่นหน้าครับ ก็ไม่เคยได้มีโอกาสจะหวานๆ ใส่กันสักเท่าไหร่นี่ครับ บางทีก็เคยรู้สึกว่า ทำไมคู่ผมอยู่กันเหมือนพ่อลูก หรือพี่ชายกับน้องชายก็ไม่รู้สิ
“แชมป์ล่ะ...มันเคยบอกรักเซย์ไหม” อันนี้ก็ส่ายหน้าเหมือนกันครับ น้ำตาไหลไม่หยุดเลยด้วย...ถุย!!! ชีวิตตัวเอง มีแฟนแฟนก็ไม่เคยบอกรัก แถมยังไม่รู้ว่าเค้ารักเราด้วยรึเปล่า...เพลงที่พี่เค้าแต่งให้ในอัลบั้ม ขอเปลี่ยนจากเพลงรักมาเป็นเพลงอกหัก ไม่ก็เพื่อชีวิตไปเลยได้ไหมเนี่ย!!! แม่งเซ็งชีวิตจริงเว้ย...
“แต่บางทีคนเรารักกันก็ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดก็ได้นี่ครับ” อันนี้พี่เซฟเป็นคนแทรกขึ้นมาปลอบเซย์ เซย์รู้
“ฮึก...ฮือ...ตะ...แต่พี่เซฟกับพี่เลิฟก็บอกรักกันทุกวี่ทุกวัน ทุกเวลา ฮือ...ฮึก...ขนาดคนนอกอย่างเซย์ยังเคยได้ยินพี่กระซิบบอกรักกันออกบ่อยไป...ไอ้พี่แชมป์ทำไมมันไม่ได้มีเศษเสี้ยวของคู่พี่บ้างเลยนะ...ฮืออออออ!!!” จริงนะครับ เซย์น่ะแอบอิจฉาคู่พี่เซฟกับพี่เลิฟจะตายไป เวลาเค้ามองกัน เวลาเค้านั่งคุยกัน เวลาเค้ายิ้มให้กัน เวลาเค้าจับมือกัน ทุกเวลาเค้าเหมือนจะมีกันอยู่แค่สองคน เซย์น่ะได้ยินเค้าบอกรักกันบ่อยๆ เปิดเผยจริงจริ๊ง...
แล้วคิดดูคู่เซย์นะต้องอยู่กันอย่างหลบๆ ซ่อนๆ นี่ขนาดเซย์ยังไม่ได้เปิดตัวในฐานะศิลปินนะ ยังต้องแอบๆ เลย แล้วถ้าอีกหน่อยอัลบั้มเซย์วางแผงนี่ไม่ต้องพูดถึง ต้องห้ามข่าวเล็ดลอดออกไปเด็ดขาดว่าศิลปินหนุ่มคนใหม่ของค่ายเมโลดี้มิวสิคมีแฟนเป็นผู้ชาย แค่คิดก็ปวดหัวจี๊ดแล้วนะ แล้วไหนจะรวมกับที่เซย์ต้องไปทัวร์คอนเสิร์ตต่างจังหวัด ต้องไปอัดรายการ ให้สัมภาษณ์กับนิตยสาร โชว์ตัว นู่น นี่ นั่น จิปาถะ...เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันยิ่งหาไม่ได้แน่นอน
“เอางี้...พี่ว่าเซย์ก็ลองอยู่เฉยๆ นิ่งๆ ไว้ก่อน ถ้ามันไม่โทรมาก็ไม่ต้องโทรไป ถ้ามันไม่มาหาก็ไม่ต้องไปหามัน บางทีคนเราก็ต้องมีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะเซย์ ไอ้พวกผู้ชายมันก็แปลกนะถ้าเราวิ่งตาม มันก็จะวิ่งหนี แต่กลับกันถ้าอยู่ดีๆ เราหยุดตาม แล้วเดินหนีมันบ้าง มันก็จะรีบหันมาวิ่งตามเราทันที...เชื่อพี่เถอะ พี่เคยลองมาแล้ว” ง่า!!!! ส่วนตัวกันอีกแล้วคู่นี้ พี่เลิฟพูดไปก็หันไปยิ้มเย็นแล้วก็ค้อนน้อยๆ ใส่พี่เซฟ
“อืม....ก็ได้ฮะ มันก็ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วนี่ครับ” เชื่อผู้มีประสบการณ์ดีกว่าครับ
คอยดูนะ...ถ้ามาง้อล่ะก็จะงอนๆๆๆๆๆ ไม่ยอมพูดด้วยซัก...ซัก...อืม...ซัก 3 ชั่วโมงเลย (3 ชั่วโมงนี่เยอะแล้วใช่ไหมไอ้หนู : Mercy)
.
.
.
.
.
.
.
.
ผ่านไปสามวัน เซย์ไม่โทรหา ไม่BBไป ไม่ออน msn ไม่ไปดักรอที่บ้าน...แต่พี่แชมป์ก็ไม่ทำเหมือนกัน ไม่เห็นจะรีบแจ้นมาง้อ เหมือนอย่างทีพี่เลิฟบอกไว้เลย อุตส่าห์คิดว่าจะงอนยังไงดีนะ นี่ไม่ได้สนใจใยดีกันเลยใช่ไหมเนี่ย...
ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย!!!!
เป็นไงเป็นกัน ขอไปให้เห็นกับตาหน่อยเถอะว่าวันนี้พี่แชมป์ทำอะไรอยู่ที่คณะ มีใครซ่อนไว้รึเปล่า คราวนี้ต้องคุยกันให้รู้เรื่องไปเลย จะเอายังไงกันแน่ หายๆ ไปแบบนี้ มีคนอื่น เบื่อกันแล้ว หรือว่าอะไร...
แต่เพื่อความชัวร์โทรไปหาพี่เลิฟก่อนดีกว่า เผื่อไอ้พี่แชมป์มันไม่อยู่คณะ...แต่พี่เลิฟบอกว่ามันอยู่ เดี๋ยวจะกักตัวไว้ให้ มาคุยกันให้รู้เรื่องก็ดีเหมือนกัน...
พอไปถึงที่คณะ ก็รีบเดินไปที่ห้องออดิทอเรียมของคณะ เพราะพี่เลิฟส่ง sms มาบอกว่าอยู่ที่นี่กัน เซย์ไปถูกคุ้นเคยดีครับ เพราะเคยมาดูคอนเสิร์ตที่นี่หลายครั้ง...
เข้าไปในฮอลล์ จากประตูด้านหน้า ทั้งฮอลล์มืดสลัว มีสว่างก็ตรงที่บนเวทีและช่วงด้านหน้าเวทีเท่านั้น เพราะมีพวกพี่ๆ นักศึกษาเค้ากำลังจัดนู่นเตรียมนี่กันอยู่ สงสัยจะเตรียมงานคอนเทสต์อย่างที่ไอ้พี่แชมป์มันเคยบอกนั่นแหละ...เซย์ก็พยายามหรี่ตาปรับสภาพแสงการมองเห็นของตัวเองให้ชัด แล้วก็เริ่มสอดส่องหาตัวคนที่อยากเจอ...มองหาไม่นานก็เห็นนั่งอยู่ประมาณแถวที่ห้าด้านขวา ข้างๆ เป็นพี่เลิฟนั่งอยู่ด้วย เหมือนกำลังคุยอะไรกันอยู่...เรื่องเซย์รึเปล่านะ
ความขี้เสือกของตัวเองก็เลยทำให้เซย์ยังไม่รีบออกไปแสดงตัว กลับย่องๆ คลานๆ เข้าไปนั่งด้านหลัง ถัดจากคนทั้งคู่ไปหนึ่งแถว แต่ยังพอได้ยินเสียงเขาคุยกัน...
“ฉันไม่อยากทำลายอนาคตเค้าว่ะ สิ้นเดือนนี้ก็จะต้องเปิดตัวเซย์แล้ว แล้วถ้าใครมารู้ว่าน้องมันมีแฟนเป็นผู้ชาย คราวนี้ไม่ต้องโปรโมทก็ดังแน่ แถมดังไม่นาน แป๊บเดียวจะดับก่อนน่ะสิ จะมีสักกี่คนในประเทศกันวะที่จะรับเรื่องแบบนี้ได้...ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของน้องมัน เซย์มันตั้งใจและพยายามมากกับอัลบั้มนี้นะ”
อะไร!!! หมายความว่าไง พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน...
“ถ้าเซย์มันเป็นแค่เด็กม.ปลายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ฉันคงกล้าที่จะจับมือน้องมันในที่สาธารณะ ฉันคงจะป่าวประกาศเค้าไปทั่วว่านี่คือแฟน...แต่ฉันทำไม่ได้...นี่แหละน้า!!! รู้งี้หาๆ เอาจากน้องๆ เตรียมฯ ดนตรีของเราดีกว่า ไม่น่าเล่นของสูงเลยกู หึหึ”
“แล้วจะเอายังไงต่อไป...” เสียงพี่เลิฟถาม แต่เซย์อยู่ฟังไม่ได้แล้ว อยู่ไม่ไหวแล้วครับ แค่นี้ก็แทบไม่มีแรงพาตัวเองออกมาจากตรงนั้นแล้ว...เรื่องที่เกิดขึ้น มันกลายเป็นว่า...ตัวต้นเหตุคือเซย์ ที่เค้าคบกับเซย์มา พี่เค้าคงอึดอัดมากสินะ เราคงเป็นตัวภาระให้พี่เค้า สิ่งที่เซย์กังวลมันก็เกิดขึ้นจริงๆ ด้วย สุดท้ายก็เพราะว่าเราไม่สามารถคบกันได้อย่างเปิดเผย ถ้ายิ่งออกเทป ยิ่งดัง ก็ยิ่งต้องปิด...ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ทำไมๆๆๆๆ คนเราจะ lucky in game และ lucky in love พร้อมๆ กันไม่ได้หรือไง
แต่...ถ้าเซย์เป็นพี่เค้า เซย์จะไม่เลือกที่จะปล่อยแล้วเดินหนี เซย์พร้อมที่จะสู้ เซย์พร้อมที่จะเผชิญ เซย์พร้อมที่จะเหนื่อย เพื่อความรักของเซย์ ถึงแม้เราต้องระวังตัวแจ แต่มันก็มีความสุขที่เราจะยังได้มีกันและกันไม่ใช่เหรอ...
เซย์คงลืมไปสินะ...เรื่องระหว่างเราสองคนมันเกิดจากความบังเอิญ ความผิดพลาด จริงๆ แล้วพี่แชมป์อาจจะขอคบเซย์เพราะความสำนึกผิด...แต่ทำแบบนี้มันใจร้ายมากรู้ไหม เซย์มีหัวใจนะ เซย์รักพี่แชมป์นะ แล้วเซย์ก็เจ็บมากๆ ถ้าต่างคนต่างจบซะตั้งแต่ตอนนั้น ป่านนี้พี่ก็คงจะหาแฟนน่ารักๆ ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่เอาแต่ใจ นิสัยไม่เสีย พูดจารู้เรื่อง และเป็นเด็กธรรมดา ที่กล้าควงอวดชาวบ้านเขาได้...
เซย์มันโง่เอง ที่หลงคิดว่า ซักวันพี่จะรักเซย์....
ก็รู้ว่าฉันไม่มีความหมาย ก็พอจะรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
ยิ่งนานเท่าไหร่ยิ่งหมดหวัง
เมื่อเธอไม่เคยจะหันมองที่ฉัน
ไม่ว่าจะทำเช่นไรเธอคงจะไม่รักกัน
และก็รู้ไม่นานความฝันที่มีก็คงจบไป
มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วสินะ...
แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ
มาฉุดรั้งเธอตอนนี้แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง
เซย์อยากจะดื้อ จะยื้อพี่ไว้...แต่มันจะยิ่งทำให้พี่รำคาญเซย์ใช่ไหม
ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไหร่
แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ
แต่ยังฝันไกลและยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจ
ว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้
เมื่อเธอคิดว่าฉันไม่ใช่ แต่ไม่เป็นไร
ก็อยากจะขอมีเธอเรื่อยไปในใจไปอีกแสนนาน
งั้นเซย์ขอแค่เก็บพี่ไว้ในหัวใจของเซย์ก็พอนะ
และแม้สิ่งที่ฉันทำวันนี้ มันอาจไม่ทำให้เธอได้รู้สึกดี
สิ่งที่ใจเธอพอจะมีก็เพียงแต่ความรำคาญ
แต่อยากจะขอให้เธอได้ฟังเอาไว้
บทเพลงสุดท้ายที่ฉันตั้งใจจะมอบให้ไป
ที่กลั่น ออกมาจากใจ และมีให้เธอผู้เดียวเท่านั้น
เซย์จะไม่มาดื้อกับพี่ให้พี่ลำบากใจอีกแล้ว...
เซย์สัญญา...
แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ
มาฉุดรั้งเธอตอนนี้แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ กว่าที่ฉันจะลบเธอจากใจ
กว่าที่ความทรงจำดี ๆ มันจะเลือนหาย
กว่าจะได้รักใครอีกครั้ง...
เมื่อเธอคิดว่าชั้น ไม่ใช่
ก็ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันจะยังหายใจ
จะรักเธอไปตลอดกาล..
http://www.youtube.com/v/gykYY-ks7H0&hl=en_US&fs=1&
ปล. เปิดเพลงฟังไปด้วยจะช่วยเพิ่มอรรถรส นะคะ...
เครดิต : เพลง Unloveable วง Mild
-
:z13:
จิ้มMercy ให้ทะลุไปเสียบไอ้พี่แชมป์ :laugh: :laugh:
-
:z13: ต่อคุณจูนอีกทีนึง ฮ่าๆ
:กอด1:ปลอบเซย์แรงๆหลายๆที (ยิ่งเจอเพลงกระตุ้นเข้าไป โอ๋เซย์ดีกว่า คึคึ)
เข้าใจความหวังดีของแชมป์นะ รักน้องมากเลยสิแบบนี้
แต่ :m16: หมั่นไส้เว้ยยยยยย.. :z6:
น้องเซย์แกล้งหาคนอื่นควงเย้ยพี่แกไปเลย หมั่นไส้ง่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
:กอด1:คุณMercyให้กำลังใจค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะรอนานกว่านี้อีกหน่อย ฮ่าๆ
ปล. แอบออกนอกเีรื่องนิดนึง มาชวนคุณMercyไปดู Verbotene Liebe
หาในyoutube คำว่า Christian&Oliverค่ะ คู่นี้ :m3: กรี๊ดกร๊าดมากเวลาดู
แต่ตอนปัจจุบัน งานช้างเข้าอยู่ค่ะ ปวดหัวอลังการ ..
-
แชมป์ทำอย่างนี้ได้ยังไง
คิดเองตัดสินใจเองหมด
เคยถามน้องเซย์บ้างไหมว่าต้องการห่างกับแชมป์หรือเปล่า
เล่นตัดสินใจแทนน้องเขาอย่างนี้ไม่รู้เหรอว่าน้องเขาเสียใจ
-
ไอ้พี่แชมป์เห็นแก่ตัวไปป่าวคับ แล้วไมไม่คิดแบบนี้ตั้งแต่ต้น แปลว่าคิดเอาเซย์ไว้เพื่อกันความรู้สึกที่เคยมีให้เลิฟนะซิ พอเลิกรักเลิฟได้ เซย์ก็หมดประโยชน์ ไอ้เลว แม่ง...สันดานนะ :3125: (เซย์ฟังไม่จบ เลยเข้าใจผิดแหง ๆ แต่ตอนนี้ขอเข้าข้างเซย์ก่อนคับ 555)
-
ไอ้พี่เเชมป์...คิดเองเออเองอีกแล้วววววว :angry2:
นู๋เซย์อย่าไปเสียใจลูก..มีหนุ่มๆรออีกเพียบ
ปล.รอตอนต่อไปค๊าพี่Mercy...ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า take careค๊าบ :กอด1:
-
รักกันแล้วทำไมไม่พูดคุยกันตรง ๆ แล้วหาทางออกของปัญหาร่วมกันล่ะค่ะ :undecided: หรือเป็นแค่เซย์...ที่รักพี่แชมป์อยู่ฝ่ายเดียว :o12:
-
:z6:ไอ้แชมป์
คิดนู้น ทำนี่ โดยใช้เหตุผลว่า
เพื่ออนาคตของเซย์
แล้วเคยถามเซย์ซักครั้งไหมว่าต้องการหรือเปล่า :beat:
-
ทำไมไม่คุยกันดีๆ? :serius2:
-
:o12: โอวววว น้องเซย์ขรา ทำไมมันเศร้าอย่างนี้ล่ะคะ
ในเมื่อน้องต้องการที่จะสู้ต่อไป ก็น่าจะสู้ต่อไปสิเนาะ
เอร๊ยยยยยยยยยยส์ รอลุ้นตอนสุดท้ายดีกว่าค่ะ
-
แชมป์คงรักเซย์มาก ถึงกลัวว่าจะไปเป็นตัวถ่วง
แต่ทำแบบนี้ ก็ใจร้ายกับเซย์เกินไป ไม่คิดถึงความรู้สึกของเซย์เลย
คิดแบบนี้ ถามเซย์บ้างมั้ยห๊า :angry2:
ตอนนี้เซย์ก็คงน้อยใจ เสียใจ
:เฮ้อ: แล้วจะปรับความเข้าใจกันยังไงล่ะเนี่ย
นอกจาก ใช้ความรักและหัวใจ มั้ง
-
โฮ... :o12:
สงสารน้องเซย์...แต่ก็แอบเข้าใจเหตุผลพี่แชมป์อยู่หน่อยๆ
ไม่เข้าใจเลย...คนเราก็แปลกเนอะ...
รักกันห่วงกัน...แต่ก็ชอบคิดแทนกันเรื่อยเลย
คิดแต่ว่าอยากให้อีกฝ่ายมีความสุข ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายลำบาก
แต่ไม่เห็นคิดมั่งเลยว่ามันคือสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการจริงๆหรือเปล่า :เฮ้อ:
นี่น้องเซย์เลยน้อยใจเลย...คงพยายามตัดใจแหงๆ
ดราม่าง่าาาา...พี่ Mercy ที่น่ารักอย่าลืมให้น้องงอนเยอะกว่าสามชั่วโมงแล้วค่อยพาพี่แชมป์มาง้อน้องด้วยนะคะ 555
เป็นกำลังใจให้ค่าาา :L2:
เจอคำนึงค่าา พี่รับลอง(รอง)ได้จริงๆ ^^
บวกหนึ่งฮับ~
-
ทำไมต้องคิดแทนกันนะ
ปัญหามันมีทางออกอยู่แล้ว
อยู่ที่ว่าเราจะแก้มันได้ด้วยวิธีไหน
-
ห่วงน้องมันก็ดี แต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะคิดยังไงอยู่บ้างล่ะ
สวนกันไปมาแบบนี้ อึดอัดกันเปล่าๆ
อะไรสำคัญกว่าก็ช่วยคิดหาวิธีกันสองคน เรื่องของสองคนอย่าตัดสินใจคนเดียวเลยเนอะ
-
:o12: ทำไมมันเศร้างี้อ่า
อิเเชมป์!! :fire: ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ
ถามเซย์จังรึยังว่าจะเอายังไงน่ะ หา!!~
เซย์จังร้องไห้อีกเเล้วน้าๆๆๆ
:z6: :beat: :angry2: ตายๆๆๆๆซะๆๆๆๆๆ
เซย์จัง หนูลืมมันเเล้วหาใหม่เลยลูก อย่าร้องนะๆๆ
เฮงซวยเยี่ยงนี้อย่าเก็บไว้เลย!!~
-
โฮวววววววววววววววว ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
พี่แชมป์อ้ะ ก็ถึงต้องแอบแล้วจะทำไมล่ะ ดีกว่าจะไม่ได้รักกันตั้งเยอะนะคะ T___________T
(คุณไนท์ใจร้าย ยิ่งฟังเพลงไปด้วยยิ่งอิน หงิงๆ)
-
:o12: อึดอัด
พูดไม่ออกเว้ย
อะไรกันนักหนา
จับยิงทั้งสองคนดีไหม
ไม่แสดงความคิดเห็น
ขอไปร้องไห้คนเดียว
(ต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง แชมก็ถูกที่คิดถึงเซ เซก็ถูกที่คิดระแวง นี่คือจุดจบของคนที่ไม่พูดกันเข้าใจไหม)
เครียดเว้ย
o18 ขอโทษนะอินไปหรือเปล่า ยิ่งฟังเพลงกูยิ่งอยากร้องไห้ ไม่เม้นละยิ่งเม้นยิ่งหยาบคาย
-
สงสารน้องเซย์
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ฮืออออออออออ
สงสารน้องเซย์ เชิดใส่ไปเลยน้อง ฮา
ชอบ unloveable มากกกก
-
โอ๋ ๆๆๆ เซย์ ไม่เปนไรน๊า
-
สงสารน้องเซย์นะ
ไอ้พี่แชมป์มาเคลียร์ด่วน!
-
โธ่น้องเซย์ของเค้า :sad11:
-
ไอ้หนูเซบ์ของป้าจิตตกนี่หว่า กรรมละลูกเอ๋ย สู้ๆ เจ้าข้า
-
อยากเข้าไปกอดปลอบเซย์จังเลย
-
สงสารเซย์ T T
-
แชมป์หวังดีกับน้องเซย์แต่ทำแบบนี้เซย์น่าสงสารนะ :angry2:
-
แล้วทำไมแกไม่ก่อนที่จะได้น้องมันล่ะไอ้บ้า
มาคิดตอนนี้มีแต่จะทำให้น้องมันเจ็บปวด
สงสารนู๋เซย์อ่ะ จะเอาเซย์คนเดิม เอาคืนมานะไอ้แชมป์บ้า
-
:m16:
-
อย่างนี้ต้องโดน :z6:
น่าสงสารเซย์ :m15:
-
น้องเซย์ ฟังพี่แชมป์อธิบายก่อน
พี่เขารักและห่วงใยนะ
น้องเซย์ เป็นเด็กดี น่ารัก รู้จักอดทน ด้วย
-
โอ๋...สงสารจังครับ
คนน่ารัก
มาสู่อ้อมอกพี่มา
-
โหห อิพี่แชมป์แกพูดอะไรออกมาเนี่ยยยยย :angry2:
น้องมันเสียใจนะเว้ยยย....ที่พูดออกมาเนี่ย แทบไม่ได้คิดเลยใช่มั้ย... โกรธๆๆๆอิพี่แชมป์ ถึงจะเหตุผลเรื่องงานแต่ก็บอกน้องมันดีๆสิที่ทำอยู่นี่มันถูกต้องแล้วหรือ :z3:
กอดปลอบน้องเซย์ :กอด1:
-
เพลงเจ็บมาก
โหย
ฟังเพลงนี้มาหลายครั้ง
ไม่เคยเจ็บเท่าฟังแล้วอ่านเรื่องนี้ ตอนนี้
โอ้ว
สงสารเซย์
ไอ้พี่แชมป์เอ้ยยยย
อยากจะบ้า^^
-
เศร้าปายแล้วววววว
น้องเซย์ๆๆๆๆ
ไม่เปนรายน้าาาา
คุยกานดีๆๆๆ เด๋วก้เข้าจายกานนนน
ไม่ได้น้าา ต้องรักกัน
-
พี่แชมป์มีเหตุผล แต่ไม่คิดถึงความรู้สึกของเซย์เลย
ฮืออออ สงสารเซย์
อ่านต้องเซย์คิดแล้วเจ็บจี๊ดๆเลย ฮือออ
-
ไม่รู้ว่าจะอารมณ์ไหนดี ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :a5: :a5: :a5: :a5:
-
:z6: แชมป์
:กอด1: น้องเซย์
-
ไอ้พี่แชมป์หวังดีกับเค้า แล้วเคยถามเจ้าตัวป่าวว่าเค้าคิดงัย :fcuk:
-
แหม๋ เรื่องแบบนี้มันต้องมีให้โดนกันทุกคู่นี่นา >.<
-
น่าสงสารเซย์จังเยย
ก็อย่างว่าแหละน๊า
คนหนึ่งก็เด็กเกิน
อีกคนก็ผู้ใหญ่ไป(หรือป่าว)
เป้นกำลังใจให้คู่เน้
สู้ๆค่ะ
-
:m16: :m16:
-
ตกลง ชีฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ชิม๊ะค่ะ
-
ตามอ่าน...ยังไม่ทันสักที(อ่านช้ามากกกกกกกกก)
ทนไม่ไหวแล้ววว :serius2:ขอเม้นหน่อยเหอะ
....บิวนี่มันใครกัน!!! :m31:มาถึงก็ก่อเรื่องเลย
หมั่นไส้อ่ะ.....ฮึ่มๆ :m16:
ปล.แอบชอบคู่แชมป์-เซย์อ่ะ น่ารักกกกก :o8:
-
อาโหลๆวันนี้ไม่ได้จะมาบ่นเรื่องที่พี่เซฟ(สุดที่รักของโฮะ)โดนอิน้องเซย์แย่งบทเด่นหรอกนะ
แค่จะมาเพ้อให้ฟังว่าวันนี้ที่บริษัทมีหนุ่มหล่อมาทำงานใหม่
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า อิน้องใหม่คนนี้มันชื่อ...."ชนะภัย" อ่านชื่อมันปุ๊บนึกถึงพี่เซฟที่รักปั๊บเลยอะ
นี่ถ้าอิน้องใหม่นี่ชื้อ"นายพ้นภัย"หละก็นะ โฮะคงจะเพ้อมากกว่านี้หลายเท่าตัวฮ่าๆ
ไปดีก่า.....
-
เย้..ในที่สุดก็อ่านทันสักที
แต่.. :serius2:...เค้าชอบคู่แชมป์-เซย์อ่า...ทำไมเป็นแบบนี้ o22
แชมป์รีบมาเคลียร์ด่วนเลยนะ :angry2:
ไรเตอร์ :กอด1:
-
ทำไม ทำไมและทำไม ตอนนี้ในหัวคิดอยู่คำเดียวเลย
ไม่ลองคุยกันอ่ะ หาเหตุแล้วก็แก้มันด้วยกัน ดีกว่าแค่เองแก้เองนะพี่แชมป์ ไม่สงสารเซย์บ้างหรอ
ทุกอย่างมันมีทางออกอ่ะ เซย์ก็อย่าคิดมากไปนะ ยังมีคนรักเซย์อีกเยอะ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
:m7: ย่องเข้ามาดูอาการไอ้พี่แชมป์...
คราวนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแล้วนะเนี่ย...
แม่ยกน้องเซย์ รุมตื้บไอ้น้องแชมป์ตายไปแล้ว ฮ่าๆๆ :m2:
พ่อยกแม่ยกทั้งหลาย ใจเย็นๆ นะคะ...
เดี๋ยวคืนนี้จะเอาตอนจบของภาคพิเศษคู่นี้มาฝากค่ะ...ตอนนี้ก็โอ๋น้องเซย์กันไปก่อนแล้วกันเนอะ :laugh3:
-
:z13:
แงๆ เข้ามาอ่านอีกรอบก็ยังโมโหพี่แชมป์อยู่ดีค่ะ
คืนนี้ๆๆๆๆ รอใจจดใจจ่อ อิอิ
-
มาแล้วจ้า
ตอนจบตอนพิเศษของคู่นี้...
แต่ไม่ได้จบไปเลยนะ...อาจจะมีมาให้อ่านกันอีก
แต่อาจจะหลังจากจบคู่หลักแล้วนะคะ...
เหมือนคู่นี้จะเรทติ้งดีกว่าคู่หลักอีกนะเนี่ยฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณนะคะที่ชอบคู่นี้...
ขอโทษที่มาซะดึกดื่นขนาดนี้...นิ้วเจ็บค่ะ โดนมีดบาด พิมพ์ไม่ค่อยถนัดเลย
คำผิดอาจจะเยอะเพราะจิ้มพลาด ขออภัยด้วยนะคะ
แต่ตอนนี้ยาวโฮกกกกก มากกกกก
ขอบคุณสำหรับทุกๆ เม้นท์ ทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านนะคะ :pig4: :กอด1:
อ่านแล้วเม้นท์คุยกันได้นะคะ ชอบอ่านเม้นท์ค่ะ ยาวๆ ก็ไม่ว่ากัน ฮ่าๆๆๆ
ไว้มาตอบเม้นท์รวมยอดของตอนพิเศษนะคะ
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ 3 เซย์&แชมป์ (คนเดียวจริงๆ)
‘หยุด หยุดแค่นี้ก่อน ในใจผมร้อนจนทนไม่ไหวจะรักคุณแล้ว หยุด หยุดใจไว้บ้าง ห้ามใจเอาไว้ ต้องเตือนตัวเอง คนน่ารักมักใจร้ายกันทุกคน’
โว้ยยยยยยยย!!!! เมื่อไหร่จะหยุดโทรมาสักทีล่ะเนี่ย...
ทฤษฏีของพี่เลิฟมันพึ่งจะมาได้ผลเอาตอนนี้เนี่ยนะ...สามวันที่ผ่านมา หลังจากเซย์ลากตัวเองกลับมาถึงบ้านได้ ก็ร้องไห้แบบนันสต๊อป ข้าวปลาก็ไม่กิน นอนก็ไม่หลับ น้ำตาก็ไหลไม่หยุด ดีนะที่โอโต้ซัง กับโอก้าซังไม่อยู่บ้าน ไม่งั้นก็ไม่รู้จะบอกยังไงดี จะบอกท่านว่า ลูกชายท่านโดนผู้ชายทิ้งมา ท่านคงจะดีใจพิลึก...
สามวันเต็มๆ ที่เซย์จมอยู่กับตัวเอง วนเวียนแต่คิดถึงพี่แชมป์ แค่คิดว่าจะไม่มีพี่เค้าอีกแล้ว ใจมันก็เต้นแรง เจ็บแปล๊บๆ แน่นหน้าอกเหมือนจะหยุดหายใจ...ทำไมนะ เมื่อก่อนเราก็อยู่คนเดียว เราก็มีชีวิตอยู่ได้ แค่เขาเข้ามาในชีวิตเรา มาสร้างความผูกพัน มาดูแล ห่วงใย เอาใจใส่ คอยดุ คอยเตือน แค่นี้เอง เราก็ขาดเค้าไม่ได้แล้วเหรอ ทำไมวะเซย์ ทำไม ทำไม ทำไม!!!!!
วันที่สามที่เซย์หายตัวไปจากสังคมนี้ เซย์ไม่ไปซ้อม ไม่ไปเรียน ไม่ไปที่ค่าย เซย์แค่ส่ง sms. ไปบอกพี่คิวว่าเซย์ป่วย เซย์ขอลาหยุด 1 อาทิตย์...พี่คิวก็โทรกลับมาทันที แต่เซย์ไม่รับโทรศัพท์ ส่ง sms. กลับไปบอกอีกว่า เจ็บคอคุยไม่ได้...เซย์ขอโทษนะพี่คิว ที่ต้องโกหกพี่ ขืนเซย์คุยกับใครตอนนี้ เซย์ปล่อยโฮแน่ๆ
ส่วนที่โรงเรียน เซย์ก็ใช้วิธีเดียวกันกับที่บอกพี่คิว เซย์ก็บอกเพื่อนไปว่าป่วยฝากลามิสกับมาสเซอร์ให้ด้วยเดี๋ยวไปเรียนแล้วจะเอาใบแพทย์ไปยื่น...พวกเพื่อนมันก็ไม่ติดใจอะไร ไม่ได้โทรกลับมา
แต่...มันมีอีกคนน่ะสิฮะ คนที่ไม่อยากได้ยินเสียงตอนนี้ คนที่ไม่อยากเจอหน้าตอนนี้ คนที่ไม่อยากคุยด้วยตอนนี้พยายามโทรมาหา เซย์ก็ไม่รับสาย มิสคอลเป็นร้อยๆ กว่าเลยนะฮะ ที่เซย์ไม่ปิดโทรศัพท์ก็เพราะเผื่อโอก้าซังจะโทรมา ถ้าโทรมาแล้วเซย์ปิดเครื่องท่านจะกังวลนะครับ เซย์เลยต้องเปิดเครื่องไว้
พอโทรมาหาเซย์แล้วเซย์ไม่รับสาย พี่แชมป์ก็บุกมาหาถึงที่บ้าน...แต่เซย์สั่งแม่บ้านไว้แล้วว่าใครมาถามหา หรือมาหาเซย์ให้บอกไปว่าเซย์ไปอยู่บ้านญาติที่เชียงใหม่ แล้วเซย์ป่วยเลยกลับมาไม่ได้ แต่ถ้าเขาถามหาที่อยู่ของบ้านญาติเซย์ ก็ให้บอกไปว่าไม่รู้จริงๆ
พอตามมาหาเซย์แล้วไม่เจอ พี่แชมป์ก็ใช้วิธีส่ง sms. เอาครับ
‘เซย์ครับเป็นอะไรทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่ รับโทรศัพท์พี่หน่อย’
‘เซย์ พี่โทรไปเป็นสิบๆ สายแล้วนะ พี่คิวบอกว่าเซย์ป่วย เป็นอะไรทำไมไม่รับสายพี่’
‘เซย์...งอนอะไรพี่รึเปล่า ทำไมไม่บอก ไม่ยอมรับสาย ทำตัวเป็นเด็กๆ อีกแล้วนะเรา’
‘เซย์รับสายพี่เดี๋ยวนี้ อย่าพึ่งดื้อกับพี่ได้ไหม พี่เป็นห่วงจะตายอยู่แล้วนะเซย์’
‘เซย์ ได้โปรดเถอะนะ รับโทรศัพท์หน่อย เซย์อยู่บ้านใช่ไหมพี่รู้ หลบหน้าพี่ทำไม พี่ทำอะไรผิด’
‘เซย์พี่จะเป็นบ้าแล้วนะ รับโทรศัพท์เถอะ แล้วมาคุยกัน เป็นอะไรไป ไม่รักพี่แล้วเหรอ’
ฯลฯ
เฮ้ออออ!!! ทำไมไอ้พี่แชมป์มันเซนส์แรงอย่างงี้นะ รู้ได้ไงวะว่าเราอยู่บ้าน...ตอนนี้เริ่มกลัวตัวเองฮะ กลัวว่าตัวเองจะใจอ่อน กลัวว่าตัวเองจะห้ามเท้าไม่ให้เดินลงไปหาพี่แชมป์ไม่ได้ สองวันแล้วที่พี่แชมป์มาเฝ้าอยู่ที่บ้าน โทรหา และ sms. มาตลอด...ยิ่งข้อความที่บอกว่าเป็นห่วง หัวใจที่แห้งเหี่ยวก็กลับชุ่มชื่นขึ้นมาอีกที แล้วที่ถามว่าไม่รักพี่แล้วเหรอ...อยากจะตะโกนลงไปดังๆ ว่า...
ก็เพราะรักพี่เนี่ยแหละ เซย์ถึงจะตายห่าอยู่นี่ไง!!!!
ยอมรับเลยครับว่าตอนนี้อีกอย่างที่เซย์กลัวก็คือ...เซย์กลัวว่าพี่เค้าจะโทรมานัดไปบอกเลิก ถึงแม้เซย์จะรู้ว่ายังไงเซย์กับเค้าก็ต้องเลิกกัน แต่ขอเวลาทำใจหน่อยได้ไหม ตอนนี้ยังไม่พร้อมจะฟังความจริงใดๆ ทั้งสิ้น ขอเซย์เข้มแข็งกว่านี้อีกสักหน่อยได้ไหม...แล้วเซย์จะกลับไปเป็นน้องชายดื้อๆ ของพี่อีกครั้ง เราจะเป็นแค่พี่น้อง คนร่วมงาน นักแต่งเพลงกับศิลปินเหมือนแต่แรก...เซย์ขอดื้อเป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะ
‘เซย์ พี่เลิฟเองนะ รับโทรศัพท์พี่หน่อยเถอะ พี่รับรองว่าพี่จะไม่บอกไอ้แชมป์มัน นะเซย์นะ’
พี่เลิฟส่ง sms. มา...ยังไงดีล่ะเนี่ย จะรับหรือไม่รับดี แต่ตอนนี้ก็อยากคุยกับใครสักคนเหมือนกันนะ มันเริ่มไม่ไหวแล้วฮะ...พี่เลิฟโทรมาแล้วครับ...เอาไงดี รับ ไม่รับ รับ ไม่รับ รับ ไม่รับ โว้ยยยยย!!! รับก็ได้วะ...
“ฮะ” รับสายเสียงอ่อยๆ ครับ
“เซย์ เป็นอะไรครับ ทำไมถึงไม่รับสายไอ้แชมป์มันเลย มันหงุดหงิดจะเป็นหมาบ้าอยู่แล้วเนี่ย ทะเลาะอะไรกันรึเปล่า”
“เปล่าฮะ ไม่ได้ทะเลาะ...เซย์...เอ่อ...เซย์แค่...ไม่สบายน่ะฮะ” คำตอบสิ้นคิดที่สุดเลยกรู พี่เลิฟยิ่งฉลาดๆ จับสังเกตุเก่งๆ อยู่
“บอกพี่มาเถอะ ว่ามีอะไร...ไหนบอกว่าพี่เป็นพี่ชายสุดที่รักไง ไม่ไว้ใจพี่แล้วเหรอ” นั่นไง เห็นมะ พี่เลิฟเก่งจะตาย จับทางถูก จับโกหกเก่งมาก
“เอ่อ....เอ่อ...ฮึก...ฮือ...ฮืออออ!!!...พะ...พี่เลิฟ...เซย์ เซย์เจ็บอ่ะ...ฮือออ...พี่แชมป์ ฮึก...ฮือออ พี่แชมป์จะเลิกกับเซย์แล้ว...ฮืออออ” ไม่ไหวแล้วฮะ บอกแล้วว่า ตอนนี้ถ้าได้คุยกับใคร เซย์ปล่อยโฮแน่ๆ
“เฮ้ยยยย!!! เซย์ใจเย็นๆ ก่อนร้องไห้ทำไมครับเนี่ย แล้วมันเรื่องอะไรกัน ไอ้แชมป์มันไปบอกเลิกเซย์ตอนไหน พี่ก็เห็นมันจะเป็นจะตาย เป็นห่วงเซย์จะแย่อยู่แล้วเนี่ยที่เซย์ไม่ยอมรับโทรศัพท์มัน...ไหนบอกพี่สิ ว่าไปเอามาจากไหนว่าไอ้แชมป์มันจะเลิก”
“ฮืออออ...กะ...ก็...เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว...ฮึก...เซย์...ฮือ...เซย์ไปที่คณะตามที่พี่เลิฟบอก...แล้ว...แล้ว...ฮืออออ...เซย์กะ...ก็ ได้ยิน ฮือออ...ได้ยิน...พี่แชมป์พูกับพี่เลิฟ....ฮือออ...ว่า...ไม่อยากเป็นตัวถ่วงเซย์ ไม่อยากให้เซย์เป็นข่าว...ฮือออ ถ้าคบกับ...ฮือออ...กับคนธรรมดา...ฮือออก็สบายกว่านี้...พี่แชมป์จะเลิกกับเซย์ใช่ไหมฮะ...ฮือออ ทำไมอ่ะ แค่...แค่เราเปิดเผยไม่ได้...ฮึก ฮือออ...เราจะรักกันไม่ได้เหรอ...ฮืออออ...หรือว่า...พี่แชมป์...มะ...มีคนอื่น...ฮือออ พี่เค้า...ไม่เคยบอก ฮือออ...รักเซย์เลย...เค้าไม่ ฮือออ...ไม่รักเซย์แน่ๆ เลย”
“ฮือออออ....พี่เลิฟ เซย์เจ็บจังเลย...ทำไงดีฮือออ เซย์รักพี่แชมป์ ฮือออออ เซย์รักพี่แชมป์อ่ะ...เซย์ขาดพี่แชมป์ไม่ได้...เซย์ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว ฮือออออ เซย์ไม่เป็นนักร้องแล้วก็ได้...ฮึก ฮือออออ...ขะ ขอแค่ พี่แชมป์...ฮืออออ ไม่เลิกกับเซย์...เซย์ไม่ดื้อแล้วก็ได้...ฮืออออ เซย์จะเชื่อฟังพี่เค้าทุกอย่างเลย ฮืออออ เซย์จะทำยังไงดี”
“เซย์!!!!! ใครบอกเซย์ว่าพี่ไม่รักเซย์หืมม์...ใครบอกว่าเราจะเลิกกัน เซย์ครับ เซย์ฟังพี่อยู่รึเปล่า” หา!!!! เสียงไอ้พี่แชมป์นี่หว่า ไหนพี่เลิฟบอกว่าจะไม่บอกพี่แชมป์ไง นี่แสดงว่าอยู่ด้วยกันน่ะสิ แล้วพี่เค้าพูดอะไรอ่ะ เมื่อกี๊ มัวแต่ตกใจฟังไม่ได้ศัพท์เลย...เค้าบอกเลิกรึเปล่า ไม่นะ ฮือออออ อย่าพึ่งเลย เซย์จะขาดใจตายอยู่แล้วนะ
“ฮือออออ....ไม่เอาๆ เซย์ไม่ฟัง เซย์ไม่ฟัง อย่าพึ่งบอกเลิกเซย์เลยนะ เซย์ขอร้อง ฮือออออ เซย์รักพี่นะ เซย์รักพี่ ฮือออออ...เซย์ไม่เป็นนักร้องแล้วก็ได้นะ เซย์ไม่ดื้อแล้ว ฮืออออออ...เซย์ไม่ซนแล้ว ฮืออออ นะๆๆ”
“เซย์ฟังพี่ก่อน พี่ไม่ได้บอกเลิกเซย์...เซย์เข้าใจผิด เซย์ครับ เซย์จุ๊ๆๆ หยุดร้องก่อนคนดี โอ๋ๆๆๆ หยุดร้องก่อนนะคนเก่งของพี่...ฟังพี่นะเซย์...พี่รักเซย์...ได้ยินไหม...พี่รักเซย์...พี่ไม่ได้จะเลิกกับเซย์นะ ไปเอามาจากไหนเนี่ย” หืออออออออ!!!! น้ำตาหยุด ลมหายใจก็เกือบหยุด ว่าไงนะ!!! พี่แชมป์บอกรัก พี่แชมป์รักเซย์ พี่แชมป์รักเซย์ หูไม่ได้ฝาดใช่ไหม...อ้าว...แล้วที่พูดกับพี่เลิฟวันนั้นมันอะไร
“รักเซย์...จริงๆ ใช่ไหม”
“จริงสิครับ”
“แล้วที่คุยกับพี่เลิฟ...หมายความว่ายังไง วันนั้นที่ห้องออดิทอเรียม เซย์ได้ยินนะ” น้ำตาเริ่มไหลอีกแล้วครับ ขี้แยจริงวุ้ยกรู
“เอาอย่างนี้...พรุ่งนี้มาหาพี่ที่คณะได้ไหม แล้วเดี๋ยวพี่จะอธิบายทุกอย่างเองนะ แต่ต้องสัญญาว่าจะต้องมานะ พรุ่งนี้ ห้าโมงเย็น...ได้ไหมครับ รับปากพี่ก่อน”
“ไม่ได้เรียกไปบอกเลิกใช่ไหม” ถามก่อนเพื่อความแน่ใจ
“แน่นอนครับ...มานะ”
“อืม...ก็ได้ เซย์จะไป” ก็ดีฮะ คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย คราวนี้ถึงจะมีอะไรร้ายแรงอีก เซย์ก็จะไม่วิ่งหนีแล้วครับ
“งั้นพรุ่งนี้ถึงแล้วก็โทรหาพี่เลิฟเค้านะ” อ้าว ทำไมต้องโทรหาพี่เลิฟ...หรือว่าพี่เค้าติดงาน อืม ช่างเหอะๆ โทรหาใครก็เหมือนๆ กัน
“ฮะ”
“พี่รักเซย์นะ”
“เซย์ก็รักพี่เหมือนกัน” รีบกดวางเลยครับ กลัวพี่เค้าเปลี่ยนใจไม่รัก...แค่นี้ก็อุ่นใจแล้วฮะ...ตอนนี้รู้สึกว่าหัวใจตัวเองกลับมาเต้นอีกครับ แถมเต้นรัว เลือดลมก็สูบฉีดซะดีจนหน้าร้อนเห่อแล้วฮะ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ฮัลโหล...พี่เลิฟ เซย์มาถึงแล้ว ทำไมคนเยอะจังเลย จะให้เซย์ไปหาที่ไหน” รุ่งขึ้นห้าโมงเย็นไม่ขาดไม่เกิน เซย์ก็ไปหาพี่แชมป์ที่คณะ แต่วันนี้คนเยอะจัง มีงานอะไรหว่า!!!
“เซย์เดินมาที่ออดิทอเรี่ยมเลยครับ วันนี้มีงานคอนเทสต์น่ะคนเลยเยอะ พี่นั่งอยู่แถว E ด้านขวาๆ นะ พี่จองที่ไว้แล้ว”
เดินเข้าไปในฮอลล์ คนเพียบจริงๆ ฮะ มีทั้งนั่งและยืนออ กันเต็มไปหมด เห็นว่างานนี้เป็นงานโอเพ้น เปิดให้คณะอื่นๆ มาร่วมประกวดด้วย กองเชียร์ก็เลยมาจากหลากหลายคณะครับ...เดินๆ มองหาพี่เลิฟไม่นานก็เจอ หืมม์ ได้ที่นั่งดีจังเลย มองเห็นชัดมาก ใกล้ๆ เวทีด้วย...
“พี่เลิฟ พี่เซฟ สวัสดีฮะ” ยกมือไหว้พี่เค้าทั้งสองคน แล้วก็นั่งลงตรงที่ว่างที่พี่เลิฟจองไว้ให้
“พี่แชมป์ล่ะฮะ” ถามหาตัวต้นเรื่องก่อนเลย หายไปไหนวะเนี่ย
“เดี๋ยวก็เจอ นั่งดูไปก่อนนะ เนี่ยวงสุดท้ายและ” อ้าวสุดท้ายแล้วเหรอ ไมไม่นัดให้มาเร็วๆ กว่านี้ล่ะเนี่ย อยากดูวงอื่นๆ บ้าง...ว่าแต่วงนี้ก็เล่นมันส์ดีนะเนี่ย นักร้องเสียงต่ำไปหน่อย แต่ก็เท่ๆ ดี
“ก็ครบแล้วนะคะทั้ง 20 วงที่ผ่านการคัดเลือกเข้ามา ระหว่างที่เรารอคณะกรรมการรวบรวมคะแนนนะคะ เราก็มีการแสดงพิเศษ จากรุ่นพี่ปี 3 คนหนึ่งค่ะ เค้าบอกว่า เค้าจะมาร้องเพลงบอกรักแฟนค่ะ ให้เราทุกคนร่วมเป็นสักขีพยานให้เค้าหน่อย...ขอเสียงปรบมือดังๆ ให้พี่แชมป์ค่ะ” หืออออออ!!!! อะไรนะ พี่พิธีกร บอกว่าใครจะมาร้องเพลงบอกรักแฟนนะ...แล้วก็ไม่ต้องสงสัยอีกนาน เพราะว่าคนที่เดินออกมาพร้อมกีตาร์ในมือนั่นมัน...แฟนเซย์นี่นา...
“สวัสดีครับทุกคน...ผมต้องขออภัยนะฮะ ที่ผมขอยืมใช้เวทีนี้เป็นการส่วนตัวไปสักนิด...แต่ช่วยเห็นใจผมหน่อยนะครับ...ตอนนี้แฟนผม เค้างอนผมอยู่ ผมดันซื่อบื้อเองที่ตั้งแต่คบกันมา ผมไม่เคยบอกรักเค้าเลย...แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่รัก ทุกๆ การกระทำที่ผมแสดงออก ไม่ว่าจะเป็นดุ เตือน บ่น ว่า อะไรก็แล้วแต่ มันคือสิ่งที่ผมแสดงออกเพราะผมรักเค้า ถึงเค้าจะดื้อ จะซน แต่ผมก็รักของผม ผมไม่ได้อยากได้แฟนเรียบร้อยนี่ฮะ เป็นแบบนี้แหละดีแล้วนะ...ผมอยากจะให้เพลงนี้แทนความรู้สึกของผม...ผมอยากจะบอกเค้าว่า...เค้าเป็นคนเดียวจริงๆ ที่ผมรัก”
ตอนที่เจอกันบอกตรงๆ ว่าฉันไม่เคย คิดจะชอบเธอ
เป็นเพียงคนนึงที่ยังพอคบหาไว้พูดคุย เวลาไม่มีใคร
อาจจะเหมือนว่าฉันดูใจร้ายและเลือดเย็น
ที่ไม่คิดไม่เห็นตัวเธอนั้นในสายตา
เคยมีบางคนเข้ามาทำให้ฉันเชื่อใจ ว่ารักฉันเหลือเกิน
พอจะจริงจังก็เปลี่ยนไปทุกครั้งไม่เหลือใคร รักฉันจริงสักคน
เจอะกับความผิดหวังจนตัวฉันก็ท้อใจ
คงไม่เหลืออะไรถ้าไม่มีคนๆนี้
นั่นคือเธอคนเดียวจริงๆที่ยังอยู่
และอยู่คอยดูแลไม่ว่าจะหันไปเมื่อไรก็เจอ
ต่อให้ร้ายสักเท่าไร ไม่เคยโกรธกัน ฉันจึงอยากให้เธอรู้
ได้มีวันเวลาดีๆเพราะมีเธอ
ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขหัวใจ
แค่มีเธอคอยห่วงใย รักตลอดไป ไม่ต้องการใครอีกเลย
เธอคอยห่วงใย รักตลอดไป ไม่ต้องการใครอีกเลย
น้ำตาแห่งความรักมันเป็นแบบนี้นี่เอง...คนเราเจ็บปวดก็ร้องไห้ เสียใจก็ร้องไห้ ดีใจก็ร้องไห้ ตอนนี้น้ำตาของเซย์ เป็นน้ำตาแห่งความดีใจ เซย์ไม่เคยร้องไห้เพราะดีใจมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่ความสุขใจ ดีใจ มันทำให้เซย์ต้องปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เซย์ยิ้มทั้งน้ำตา...พี่แชมป์รู้ว่าเซย์นั่งอยู่ตรงไหน...ตลอดเวลาที่พี่เค้าร้องเพลง พี่เค้าหันหน้ามามองเซย์ตลอด...เซย์อยากจะวิ่งไปกอดพี่เค้าจังเลย พี่แชมป์ ลงมาให้เซย์กอดหน่อยเถอะนะ...
.
.
.
.
.
.
“ยังไม่หยุดร้องไห้อีกเหรอครับ...” ไม่ใช่เสียงพี่แชมป์นะครับ เป็นเสียงพี่เลิฟ หลังจากที่พี่แชมป์ร้องเพลงบอกรักเซย์แล้ว พี่เขาก็หายตัวไปเลย เซย์หันไปถามพี่เลิฟ พี่เลิฟก็ได้แต่ยิ้มๆ แล้วบอกแต่ว่า ใจเย็นๆ รอเค้าประกาศผลก่อน...พอนั่งรอเค้าประกาศผลกันเสร็จ พี่เลิฟก็บอกว่า...”
“ปะ ไปกัน ได้เวลาและ” เวลาอะไร ไปไหน งงฮะ แต่เซย์ก็เดินตามพี่เค้ามา วันนี้ไม่ได้เอารถมาฮะ ให้รถที่บ้านมาส่ง เซย์ก็เลยต้องนั่งรถพี่เซฟไป ว่าแต่เราจะไปไหนกันเนี่ย ถามใครก็ไม่มีใครตอบ พอกันทั้งคู่เลย
แล้วสองข้างทางที่รถแล่นผ่านมันก็ทำให้เซย์เริ่มรู้แล้วครับ ว่าเรากำลังจะไปไหนกัน...เรากำลังจะไปบ้านพี่แชมป์กันแน่ๆ เซย์จำทางได้...สงสัยเราจะมานั่งคุยกันที่นี่
ถึงบ้านพี่แชมป์แล้วครับ...เอ!!! แต่ทำไมบ้านพี่เค้ามืดตื๋อเลยนะ สนามหน้าบ้านปกติจะมีไฟตามทางอยู่ ก็ไม่เปิด หรือพี่แชมป์ยังไม่มา...
เซย์ลงจากรถ ยังไม่ทันที่จะขยับขาไปไหน ไฟที่คิดว่ามืด ก็สว่างพรึบ ขึ้นมาทันที ไฟกระพริบระยิบระยับ แข่งกันส่องแสงสลับกันไปมาวับวาวอยู่ตรงลานสนามหญ้าหน้าบ้าน...มองไปก็เห็นเหมือนจะเป็นปาร์ตี้เล็กๆ มีโต๊ะวางอาหารอยู่เต็มไปหมด งานอะไรล่ะเนี่ย...
เซย์ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ ก็เจอคนที่อยากเจอมากที่สุดในโลกยืนยิ้มเผล่ให้อยู่ เซย์รีบก้าวเท้าเร็วๆ ยาวๆ ไปหาพี่แชมป์ทันที พี่แชมป์อ้าแขนออก...เซย์โถมตัวเข้าไปหาแบบไม่กลัวว่าพี่เขาจะล้ม กอดพี่แชมป์ไว้แน่น เหมือนกลัวว่าเขาจะหายไป
“เซย์รักพี่แชมป์นะ เซย์รักพี่แชมป์ที่สุดในโลกเลย” บอกรักพี่เค้าไป น้ำตาก็จะไหลอีกและ
“ครับพี่รู้แล้ว...พี่ก็รักเซย์ที่สุดในโลกเลยเหมือนกันนะ ขี้แยจังเลยแฟนใครเนี่ย” พี่แชมป์กระซิบข้างหู พร้อมโยนตัวที่กอดเซย์ไว้เบาๆ
“พี่แชมป์ บ้านพี่มีงานอะไรอ่ะ” แอบผงกหัวมาดูอย่างสงสัย
“งานเลี้ยงต้อนรับว่าที่ศิลปินคนใหม่ไงครับ” หะ!!! ว่าที่ศิลปินคนใหม่...
“หมายถึงเซย์เหรอ”
“ฟอดดดดดดด...ความรู้สึกช้าจริงๆ แฟนพี่เนี่ย ก็พี่จัดให้เซย์แหละครับ ขอจัดให้ก่อน เพราะถ้าเกิดเปิดตัวแล้วพี่กลัวเซย์จะไม่มีเวลาน่ะสิ ปะเข้าไปหาอะไรกินกัน มีแต่พวกเรากันเองครับ”
ไม่รู้คำว่ามีความสุข มันน้อยไปสำหรับเซย์ตอนนี้รึเปล่า มันสุขแบบสุดๆ ไปเลยครับ พี่แชมป์จัดงานเลี้ยงให้ มีพี่ๆ ที่สนิทกันเท่านั้นในงาน มีพี่แชมป์ พี่เลิฟ พี่เซฟ พี่คิว พี่โรส พี่โม พี่น๊อต พี่ตาล แถมที่เซอร์ไพรซ์มากๆ ตรงที่มีไอ้ซาร่า และไอ้เก่งเพื่อนซี้ของเซย์ด้วยครับ ไอ้สองคนนี้มันรู้ว่าเซย์กับพี่แชมป์เป็นแฟนกัน ดีใจจังเลยครับ...
“พี่แชมป์ จะเล่าได้รึยังว่าวันนั้นทำไมถึงพูดกับพี่เลิฟ เหมือนว่าจะเลิกกับเซย์ แถมพฤติกรรมน่าสงสัย ที่หายตัวไป ไม่ยอมโทรหาไม่ยอม มารับมาส่ง ไม่ยอมให้เซย์มาบ้านนี่มันยังไงกัน อธิบายมานะ” ระหว่างนั่งรอให้อาหารย่อย แล้วทุกๆ คนก็นั่งร้อง เล่นดนตรีกันสนุกสนาน เซย์ก็ลากไอ้พี่แชมป์มาซักฟอกทันที
“ใจเย็นครับ...เอางี้พี่ตอบทีละคำถามนะ เรื่องวันที่พี่คุยกับเลิฟที่ฮอลล์น่ะ เซย์ไม่ได้มาฟังตั้งแต่แรก แถมไม่ได้อยู่ฟังจนจบอีก ดันมาถูกจังหวะด้วย เหมือนละครเลยนะเนี่ยฮ่าๆๆๆ” เชอะ ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ฟังแค่สองสามประโยคก็แทบแย่แล้วนะ
“คือ พี่ก็คุยกับเลิฟว่า...พี่รู้สึกว่าพี่จะเป็นคนทำลายอนาคตของเซย์รึเปล่า แต่พี่ขอเห็นแก่ตัว ถึงยังไงพี่ก็จะไม่เลิกกับเซย์แน่ๆ แล้วเลิฟก็บอกพี่ว่า เซย์น้อยใจที่พี่ไม่เคยบอกรักเลย พี่เองก็ผิดที่ไม่ได้พูด เพราะคิดว่าเซย์จะรู้ว่าพี่รักเซย์ ไม่ให้รักไอ้ลูกหมาตัวนี้แล้วจะไปรักใครล่ะเนี่ย น่ารักน่ากอดจะตายใช่มะ...พี่ก็แค่พูดเล่นๆ เองว่าถ้าได้แฟนเป็นคนธรรมดาก็คงจะดีเหมือนกันควงไปไหนมาไหนได้ เนี่ยแล้วเซย์ก็หนีพี่ไปไม่ยอมฟังจนจบ พี่ก็บอกเลิฟว่า แต่ว่าจะมีซักกี่คนมีแฟนเป็นซูเปอร์สตาร์ คบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ ระทึกดีออกจริงมะ”
ง่ะ!!!... มันเป็นอย่างนี้เองเหรอ...แหะๆๆๆ งั้นคนที่ตีโพยตีพายไปเองก็คือเซย์อะดิ น่าอายจัง...
“อ้าว แล้วที่หายๆ ไปล่ะ ไปไหน” ใช่ๆ ยังมีอีกคดีนึง อย่ามาเนียนๆ
“ไม่ได้หายไปไหนหรอก ไม่ได้นอกใจจริงๆ นะครับ พี่หายไปสอนติวดนตรี แล้วก็ตอนนี้รับจ๊อบแต่งเพลงให้อีกค่ายในเครือของพี่คิวนี่แหละ งานเขาเร่งแต่เงินดี ส่วนที่ไม่อยากให้มาบ้านเนี่ย พี่กำลังต่อเติมห้องนอน เปลี่ยนเตียงใหม่ ใส่ตู้เสื้อผ้าเพิ่ม เตรียมห้องหอไว้ให้ไอ้ลูกหมาแถวนี้มันมาอยู่ด้วย...”
“พี่ไม่อยากรบกวนเงินพ่อกับแม่ พี่เลยต้องเร่งหาเงินมาทำบ้านเอง แล้วก็เก็บไว้เป็นทุนสำรองสำหรับเราสองคนบินไปพลอดรักกันที่ต่างประเทศ...เราอยู่ที่นี่เราแสดงออกไม่ได้ แต่ถ้าเราไปอยู่ในที่ๆ ไม่มีคนรู้จัก เราก็จะได้ใช้ชีวิตเหมือนคู่รักทั่วไป...พี่กะว่าเราจะไปกันเดือนละครั้ง ดีไหม”
“พี่แชมป์!!!! ฮือออ...เซย์ขอโทษนะ...ฮืออออ เซย์ไม่มีเหตุผลเลย เซย์มัวแต่งอนพี่ สงสัยพี่ พี่ต้องมาเหนื่อยเพื่อเซย์ แถมยังต้องมาทนกับเด็กดื้อๆ อย่างเซย์อีก ฮึก...ฮืออออ เซย์ขอโทษนะ เซย์รักพี่นะ” พี่แชมป์ไม่เคยนอกใจเราเลย แถมพี่เขายังวางแผนอนาคตของเราสองคนไว้อีกตั้งมากมาย เซย์ฟุ้งซ่านไปเองแท้ๆ เลย
“โอ๋ นิ่งซะๆ คนเก่งๆ พี่ก็ผิดเองด้วยแหละที่ไม่เคลียร์ แถมมัวแต่คิดจะเซอร์ไพร์ซก็เลยทำให้เซย์ต้องกังวลใจ พี่ก็ขอโทษนะครับ” พี่แชมป์โน้มตัวเข้ามารั้งเซย์เข้าไปนั่งคร่อมบนตักพี่เขา และโอบเอวเซย์ไว้ ก่อนจะระดมหอมแก้มแบบไม่ยั้ง...
“เฮ้ย...สองคนนั้นน่ะ ไปดูห้องนอนใหม่กันไหม เผื่อจะได้ปรับความเข้าใจกันให้เต็มที่” เสียงพี่เลิฟตะโกนแซวมาครับเขินโคตร...
“เออ จริงด้วย ขอบใจมาก งั้นพวกมึงสนุกกันต่อไปได้เลยนะ กูขอตัว พาเจ้าสาวไปส่งตัวก่อนและ” แล้วพี่แชมป์มันก็ไร้ยางอายครับ ฉุดให้เซย์เดินตาม เซย์ต้องรีบยกมือไหว้พี่ๆ เขาก่อนจะก้มหน้างุดๆ เติมตามพี่แชมป์เข้าไปในบ้าน
“นี่ มีอีกอย่างที่ทำให้พี่หายตัวไป...พี่ไปเรียนทำไอ้นี่มา เห็นเซย์ชอบ พี่อยากทำให้กิน” โหหหหหหห เค้กวนิลาปอนด์ใหญ่ หน้าตาไม่ค่อยสวยนัก แต่กลิ่นหอมมากๆ ครับ
“ทำเองเลยเหรอ...เก่งจังเลย...มาๆ ชิมหน่อยๆ” ของแบบนี้ต้องวัดกันที่รสชาติฮะ หยิบช้อนได้ก็เตรียมตัวจะจ้วงแล้ว แต่พี่แชมป์ ยกหนี!!! อ้าววว ทำไมอะ
“เอาไปกินบนห้องนอนของเรากัน” แล้วพี่แชมป์ก็ถือเค้กเดินนำขึ้นไปเลยครับ อะไรวะ คนยังไม่ทันชิมเลย เซย์ก็เลยทำได้แต่ถือช้อนเดินตามพี่แชมป์ขึ้นไปบนห้อง
พี่แชมป์เปิดประตูห้องนอนออกกว้าง ให้เซย์เดินเข้าไปก่อน...โอโห พี่แชมป์ทุบผนังอีกห้องให้มาเชื่อมทะลุกับห้องนอนเก่าของพี่แชมป์ ขยายพื้นที่ให้กว้างขึ้น ห้องทาสีฟ้าพาสเทลแบบที่เซย์ชอบ เตียงนอนขนาดคิงไซส์ ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้อง ด้านขวามีตู้เสื้อผ้าแบบบิ้วอินกว้างและยาวพอสำหรับเราสองคน ปลายเตียงมีโทรทัศน์จอใหญ่ยักษ์ เรียกว่าเป็นน้องๆ โฮมเธียร์เตอร์ได้เลย เครื่องใหม่เอี่ยม พร้อม Xbox360 และ Play 3 วางไว้ เซย์เคยบอกพี่เค้าว่า อยากเล่นเกมกับจอใหญ่ๆ ยักษ์ๆ สะใจดี
มุมห้องมีโซฟาอาร์มแชร์สีน้ำตาลหนานุ่มที่เราเคยไปเดินดูกัน แล้วเซย์ร้องอยากได้ไปไว้ที่ห้องแต่พี่แชมป์ห้ามไว้ เพราะห้องเซย์มันรก แต่ตอนนี้มันกลับมาอยู่ที่นี่ ผนังอีกด้านหนึ่งถูกเนรมิตให้เป็นบุ๊ควอลล์ สูงถึงเพดาน อัดแน่นไปด้วยหนังสือการ์ตูน และนิยายกำลังภายในแบบที่เซย์ชอบอ่าน...
ทั้งหมดนี้...พี่แชมป์ทำให้เซย์...ถึงพี่เค้าจะไม่บอกรัก เซย์ก็รู้แล้วล่ะครับ ว่าพี่เค้ารักเซย์มาก...
“พี่แชมป์ ขอบคุณนะฮะ” เซย์เดินเข้าไปจุ๊บปากขอบคุณพี่แชมป์เบาๆ แต่กลับโดนพี่เขาสอดมือไปที่ท้ายทอย กดให้เซย์นิ่งรับจูบร้อนของพี่เขาต่อ...
“อะ...อืมม พี่แชมป์” ลิ้นร้อนของพี่แชมป์ซอกซอนทุกมุมในปากของเซย์ ก่อนที่จะไล้ไปขบเม้มที่ติ่งหู...พี่แชมป์วางเค้กไว้ที่โต๊ะปลายเตียง ก่อนที่สองมือจะค่อยๆ สอดใต้เสื้อของเซย์ สองมือขยี้คลึงเบาๆ ที่ยอดอก มัน...รู้สึกดีจนต้องแอ่นรับให้พี่เขาได้สัมผัสมากขึ้น
“อะ...อ่า!!! พะ พี่แชมป์” เซย์สะดุ้งน้อยๆ เมื่อพี่แชมป์ถอดเสื้อออกก่อนที่ลิ้นนุ่มจะสัมผัสกับยอดตุ่มไตแทนมือ ส่วนมืออีกข้าง ก็ลงไปถอดแกะแก้กางเกงให้เซย์อย่างชำนาญ
“พี่อยากชิมเค้กฝีมือตัวเองจัง...ขอพี่ชิมหน่อยนะ” อ้าว แล้วไม่ให้เซย์ชิมบ้างเหรอ...พี่แชมป์รั้งเซย์ให้นอนลงบนเตียง ก่อนที่พี่เค้าจะหันไปปาดครีมขาวๆ ของเค้กขึ้นมา และละเลงวนลงบนยอดเม็ดสีชมพูของเซย์...ไล้มือเรื่อยปาดป้ายครีมนุ่มไปตามตัว หยุดวนรอบแอ่งสะดือ...แล้วพี่เค้าก็ทำการก้มลงมาชิมอย่างเอร็ดอร่อย
“อ๊ะ...อะ...อืมม...อาห์…ดีจัง...อืมม...ละ...เลียแรงๆ สิฮะ” เซย์ชอบสัมผัสจากลิ้นของพี่แชมป์ มัน...ให้ความรู้สึกดีจัง
“อร่อยจังเลย ฝีมือพี่ดี หรือว่าเพราะได้ชิมบนตัวเซย์กันน้า มันถึงทั้งหอมทั้งหวาน...พี่ว่าพี่ลองพิสูจน์ตรงส่วนที่ไม่ได้โดนเค้กดูสิว่าจะหวานเหมือนกันไหม” แล้วพี่แชมป์ก็เคลื่อนตัวต่ำลงไปตรงจุดกึ่งกลางของเซย์ ปลดปล่อยเนินเนื้อออกจากพันธนาการที่ห่อหุ้มไว้ แล้วพี่เขาก็เริ่มสำรวจมันทันทีด้วยอวัยวะรับรสของพี่แชมป์...
“อ๊ะ...ตะ ตรงนั้น....อืมมม....อะ....เซย์...สะ...เสียว...อืมม” พี่แชมป์นั่งลงบนพื้นหน้าเตียง จับขาข้างหนึ่งของเซย์พาดที่บ่า อีกข้างหนึ่งชันเข่าขึ้น มือลูบไล้ทั่วสะโพก ก่อนจะยกขึ้นให้ช่องทางเล็กของเซย์ได้รับลิ้นร้อนของพี่แชมป์...ลิ้นซอน ชอนไช เกร็งและแยงเข้าออกที่รูแน่น เลียวน ลากขึ้นลงทั่ว ขยี้แรงๆ ตามอารมณ์ความต้องการ...จะขาดใจเพราะความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เอง
จากลิ้นร้อน แปลเปลี่ยนเป็นท่อนเนื้อแข็งที่ร้อนไม่แพ้ลิ้นของพี่เค้า เผลอๆ จะร้อนกว่า มันเต้นตุบๆ เมื่อค่อยๆ แทรกเข้ามาในตัวของเซย์...เซย์กับพี่แชมป์ เราไม่ได้มีอะไรกันบ่อยๆ ทำให้ความคับแคบยังมีอยู่มาก และความเจ็บก็ยังคงมีอยู่เช่นกัน แต่เซย์ก็ทนเพื่อความสุขของเราทั้งสองคน...
พี่แชมป์เร่งรัวจังหวะ ถี่กระชั้น กระแทกชิด เข้าและออกอยู่สักพัก...ครีมขาวข้น ก็ล้นทะลักออกมาจากเราทั้งสองคนขาวไม่แพ้ครีมเค้ก...ยังคงรู้สึกว่าช่องทางของตัวเองยังบีบรัดของพี่เขาไม่หยุดหย่อน เราทั้งสองก็ได้ชิมความหวานของกันและกันไปแล้ว...
แต่ท่าทางคืนนี้ เราจะกินเค้กกันทั้งคืนแน่ๆ เลย...
ก็พี่เค้าทำไว้ปอนด์ใหญ่นี่ฮะ...กว่าจะกินหมด ไม่รู้ว่าจะได้นอนไหมนะ...
เพลงคนเดียวจริงๆ ฟังเพลงประกอบการอ่านเพื่อเพิ่มอรรถรสนะคะ
ออริจินัลเวอร์ชั่น โหน่ง พิมลักษณ์
http://www.youtube.com/v/QZYibNkAf1g&hl=en_US&fs=1
เวอร์ชั่น เบน ชลาทิศ
http://www.youtube.com/v/_j7tJ8FiP2Y&hl=en_US&fs=1
-
^
^
^
+1 ค่ะ...เขินจังได้จิ้มพี่ไนท์ทั้งบนทั้งล่างเลย อิอิ :-[
อยากกินเค้กกะเค้าบ้างอะไรบ้าง~
แหม่...พี่แชมป์นี่กว่าจะง้อ ให้น้องร้องไห้ตั้งสามวันตาบวมหมด >.<
ที่แท้แอบมีเซอร์ไพรส์จริงด้วยอะ น่ารักนะเนี่ย...(ถ้าไม่ติดว่าเคืองติดพันจากตอนก่อนๆนะจะชมเยอะๆเลย 5555)
เหมือนละครจริงด้วยน้องเซย์...ได้ยินเอาตอนนั้นพอดี เลยเศร้าเลยไง
รักกัน บางทีแค่การกระทำมันก็ไม่พอจริงๆด้วยเนอะคะ ^^
ชอบเพลงนี้ค่ะ ทั้งสองเวอร์เลย แต่ของพี่เบนน่ารักดี :z2:
:กอด1: กอดค่ะ น่ารักจริงจัง...
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ถึงจะเจ็บนิ้วแต่ก็ยังอุตส่าห์มาต่อให้ตามสัญญา แผลหายเร็วๆนะคะ ^^
-
อร้ากกกกก
ตอนแรกๆก็สงสารอยู่นะ
หลังๆนี่หวานแล้วจบด้วยเลือดหมด
คร่อก พักฟื้นก่องน้า 555+
-
:m25:
:impress2:
เข้าใจกันแล้ว
+1 ที่ 100 แล้วนะ
-
คนละฟิวกะตอนก่อนเลย
ทั้งหวาน :-[
ทั้งเสียเลือด :jul1:
-
ขอหน่วยพยาบาลหน่อยค่ะ :jul1: :jul1: :jul1:
-
กี๊ด ไม่ได้ฟังเพลงนี้มานานมากอ้ะ เวอร์คุณโหน่ง เพลงประกอบละครอะไรสักเรื่องช่องสามนิคุณไนท์นิ
"ได้มีวันเวลาดีดีเพราะมีเธอ ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขหัวใจ...."
ว่าแต่....ยังไงๆก็อยากกอดน้องเซย์อ้ะ หลงรักน้องเซย์ซะแล้ว :m1:
-
อยากชิมเค้กมั่งอ่ะ :z1:
โห...คาดว่าตอนนี้อาจจะทำให้เรตติ้งของพี่แชมป์พุ่งพรวดเป็นเท่าตัวหลังจากโดนตบตีไปชุดใหญ่....
น้องเซย์น่ารัก น่ากอด :กอด1:
-
ตอนแรกสงสารเซย์มาก ยังคิดว่าเรื่องจบยาก เพราะแชมป์ถอดใจซะแล้ว
แต่พอแชมป์มาอธิบายแบบนี้แล้ว ก็ดีใจมากกกกกกกกกกกกก
ดีใจกับเซย์ที่มีรักที่เข้าใจกัน และดูแลกันไปอย่างแชมป์ และท่าทางจะรู้ใจเจ้าลูกหมาคนนี้เป็นอย่างดี
ที่สำคัญ กำราบเจ้าลูกหมาซนๆนี่อยู่หมัดทีเดียว ฮ่าฮ่าฮ่า
ขอบคุณนะจ๊ะ Mercy ทำร้องไห้และมายิ้มทั้งน้ำตาในตอนท้าย
รอคู่หลักและแถมคู่นี้ไปด้วย และอย่าลืมคู่พี่คินกับน้องโรส ด้วยนะคะ (แบบว่าโลภอ่ะ อิอิ)
-
เฮือกกก !! มีละเลงเค้กด้วย
-
อ๊างงงงงง ><
ตอนนี้หวานทั้งคน หวานทั้งเค้ก
ในที่สุดก็เข้าใจกัน เย้เย้
น่ารักก ><
-
:เฮ้อ: ที่แท้ก็เข้าใจผิด
อย่าเข้าใจกันผิดบ่อยละจะเป็นเบาหวานเอา
เปลืองเค๊กอ่ะ
-
ขอเลือดกรุ๊ปโอด้วยคนค่ะ
ตอนนี้กำลังขาดเลือด 55+
-
+1 ค่า ~~
โอ้ย โดนกินทั้งตัวเลยนะน้องเซย์
บอกแล้วว่าพี่แชมป์เค้ารักจะตายเนอะ
-
เข้าหอแล้วก็อวยพรให้รักกันยั่งยืนนะคะ ^^
กร๊ากกกกกกกกกกกกก รักเด็กดื้อก็ต้องแบบนี้แหละ
เหนื่อยบ้างไรบ้าง สีสันของชีวิต
-
ได้อ่านน้องเซย์กับพี่แชมป์ 3 ตอนรวดเลยเรา ^^
คราวหลังพี่แชมป์ก็อย่าทำเซอร์ไพรส์น้องแบบนี้อีกก็แล้วกันนะ
เล่นหายหน้าหายตาไป จนน้องมันคิดว่าไม่รักกันซะแล้ว
เห็นสิ่งที่พี่แชมป์ทำให้น้องเซย์แล้ว ซึ้งอ่ะ
ทำเพื่อน้องเซย์มากมายขนาดนี้ น่ารักจังเลยนะพี่แชมป์
ว่าแต่ เค้กก้อนนี้หวานมากมั๊ยพี่แชมป์ >///<
-
เข้าใจกันแล้ว
ลุ้น เหนื่อย
-
ตอนพิเศษ 1 เซย์&แชมป์ (ระแวง)
ตอนนี้เซย์พูดได้เต็มปากเลยว่า ‘เซย์รักพี่แชมป์’ เข้าแล้วหละ
แรกๆ เซย์ก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองนะว่าบางทีพี่แชมป์ก็คงจะเริ่มๆ รักเซย์บ้างแล้วหละ
อยู่ด้วยกันแทบจะทุกวัน กินข้าว ดูหนัง เล่นเกม ตีเทนนิส ว่ายน้ำ ไปช็อปปิ่ง
ตอนพิเศษ 2 เซย์&แชมป์ Unloveable
เหมือนอย่างทีพี่เลิฟบอกไว้เลย อุตส่าห์คิดว่าจะงอนยังไงดีนะ นี่ไม่ได้สนใจใยดีกันเลยใช่ไหมเนี่ย...
ตอนพิเศษ 3 เซย์&แชมป์ (คนเดียวจริงๆ)
เซย์ก็ไม่รับสาย มิสคอลเป็นร้อยๆ กว่าเลยนะฮะ
“เปล่าฮะ ไม่ได้ทะเลาะ...เซย์...เอ่อ...เซย์แค่...ไม่สบายน่ะฮะ” คำตอบสิ้นคิดที่สุดเลยกรู พี่เลิฟยิ่งฉลาดๆ จับสังเกตุเก่งๆ อยู่
พี่แชมป์พูกับพี่เลิฟ....ฮือออ...ว่า...ไม่อยากเป็นตัวถ่วงเซย์
ใจเย็นๆ รอเค้าประกาศผลก่อน...พอนั่งรอเค้าประกาศผลกันเสร็จ พี่เลิฟก็บอกว่า...”
“ปะ ไปกัน ได้เวลาและ”
จากลิ้นร้อน แปลเปลี่ยนเป็นท่อนเนื้อแข็งที่ร้อนไม่แพ้ลิ้นของพี่เค้า
----------------------------------
เล่นในโน้ตบุ๊คช่องมันเด้งขึ้นตลอดเลย แปะโป้งแก้กับเม้นต์ก่อนนะคะ จุ๊บๆ
-
พี่แชมป์ ง้อได้น่ารักมาก
ตอนแรกหวานจนมดขึ้นคอม แต่ตอนหลังเนี่ยเลือดพุ่งเปื้อนคอม 555
รอตอนต่อไปค่ะเจ้
-
เค๊กนั่นอะคงกินกันทั้งคืนก็ไม่หมดเนอะ
-
น่ารักอ่ะ >< '
ถ้ารอให้กินเค้กหมด น้องเซย์ไม่ระบมก่อนหรอ ? = =;
-
โฮะๆๆ ชิมเค้กทั้งปอนด์ คงต้องต่อไปพรุ่งนี้ด้วยนะคับ พี่ว่า
-
:m25: :m25: :m25:ไปหาเค๊กกินก่อนนะไรเตอร์
มาแบบนี้ไม่ไหว หัวใจคนอ่านเต้นแรงเกินไป
อ๊ายยยยยยยยยยยยหนูเซย์ของเค้า :jul1:
เบาหน่อยนะเฮียแชม เดี๋ยวน้องช้ำคาเรือนหอพอดี :haun4:
อ๊ายยยยยยยยยยยยย :-[
-
ปลื้มใจแทนเซย์ :m3: พี่แชมป์นี่ทุ่มทั้งใจทุ่มทั้งกายทำทุกอย่างเพื่อเซย์สุด ๆ ไปเลยคับ ขอชื่นชม o13 :m11:
-
อิจฉาเซย์ :m17: เค้าจะเจอชายหนุ่มแสนดีแบบพี่แชมป์สักคนมั๊ยเนี่ย :m17: :o12:
-
ชอบทั้ง 2 คู่เลย :-[
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เขินไปนะ ห้องใหม่เนี่ยยยยยย
พี่แชมป์ก่าน้องเซย์ๆๆๆๆๆๆๆๆ
กริ๊ดดดดด ชอบคู่นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบมากกกกกกกกกกกก
พี่แชมป์ หวานไป แล้วววว เขินแทนน้องเซย์
แต่ก้จิงนะ น้องเซย์ได้ยินเหมือนละครเลยยยยยย
แบบ ตอนกลางพอดี แล้วเข้าจายผิดดดดด
-
เล่นไรกันเนี่ย :m25:เค้กนะเค้ก.....ขอกินมั่งดิ :z1:
รักน้องเซย์-พี่แชมป์ :กอด1:
-
:m25:
พี่แชมป์ทำเค้กให้นู๋เซย์เพราะวางแผนให้เป็นเเบบนี้ใช่ม๊าเนี่ย :laugh:
ปล.ฮาโหลค่าพี่Mercyมาต่อดึกมาก เมื่อวานนู๋พยามรอเเล้ว(เหมือนรู้ว่าพี่จะมาต่อห้าๆๆ) แต่ไม่ไหวสลบคาคอมไปก่อน ยังไงพักผ่อนมั่งเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ Take Careค่า :กอด1:
+1ให้ค๊าบบบบ
-
แหม๋ๆๆๆ
คืนดีกันแล้้วก็ร้อนแรงได้โล่กันเลยนะ
พี่แชมป์อ่ะ
โรแมนติิกโคดๆๆๆ
อ๊ายย
อิจฉาเซย์
เค้าอยากได้แบบนี้บ้างหง่ะ
ปล เค๊กอร่อยไปไม๊ พี่แชมป์
วันหลังต้องทำปอนด์ใหญ่
เนื่องจากไอพี่แชมป์มันหื่น
ฮ่าๆๆๆ
-
แม่ยกเข้ามาเก็บมือเก็บเท้าเก็บM79เปลี่ยนเป็น :กอด1:แชมป์แรงๆสองที
มันต้องอย่างนั้น! o13
และสุดท้าย :m25: กับการดูแชมป์กินเค้ก
:กอด1:ให้กำลังใจค่ะ
-
เค้กก้อนนี้...
สุดยอด o13
:m25: :m25:
-
ตามอ่านทันแล้วเย้ๆๆๆ อยากอ่านคู่พี่คิวกะน้องโรสแล้วอ่า 555
-
ตามอ่านมา 3 วัน ในที่สุดก็ทันซะที
สนุกมากค่ะ ลุ้นตาม หวานด้วย
โอ๊ยบรรยายไม่ถูก o13
-
เกือบเกลียดไอ้พี่แชมป์แล้วนะ
สรุป เข้าใจผิด :a5:
พี่แชมป์พระเอกโคตรๆ
รอน้องเลิฟมาเคลียร์กะนังบิวตี้ :call:
-
:z10: :z10:
-
ในที่สุดก็ตามอ่านของเพื่อนสาวทันซะที
อ่านไปน้ำตาก็หยดไป ความคิดหลาย ๆ อย่างของน้องเซย์ช่างเหมือนกับตัวเองมาก ๆ
มาต่อเร็ว ๆ นะจ้ะ ยังรอลุ้นอยู่
-
^
^
^
^ :z13: จิ้ม แม่เพื่อนสาว...ในที่สุดแกก็อ่านของฉันจนทันนะ :กอด1:
ยังไม่ได้มาต่อแต่อย่างใดค่ะ...
เพียงแต่แว๊บเอา อิมเมจของพี่คิว มาให้ดูกันเล่นๆ...
เผอิญ คุณเพื่อนสาวอ่านๆ ไปก็เกิดจิ้นไปถึงคนนี้ เลยบอกว่าให้เอามาแปะดู
(http://blufiles.storage.live.com/y1pnStfEWFHl-4kzVegajbMsM2BM6L93NRk6D8IiGTlFONdLSqWNCVs02Jy_z5-4AkZZtiJURaHrxo)
(http://star.koreandrama.org/wp-content/uploads/2009/04/lee_seung_ki.jpg)
(http://content.mthai.com/upload_images/0-kae/07-09/20-07/LeeSeungGi.jpg)
ขอยืมอิมเมจจาก Lee Seung Gi ค่ะ...ขอบอกว่าคนนี้ตรงกับพี่คิวมากๆ เห็นรูปแล้วกรี๊ดดดเลยค่ะ ใช่เลยๆ ยิ้มเก่งๆ ดูขี้เล่นๆ กวนๆ
ส่วนตอนหน้าจะกลับเข้ามาสู่คู่หลักแล้วนะคะ (ไม่รู้ลืมกันไปแล้วรึยัง ฮ่าๆๆ)
อาจจะมาคืนนี้...อาจจะนะคะ...
ช่วงนี้งานเยอะเหลือเกินค่ะ เบียดเบียนเวลาแห่งความสุขมากๆ (เจ้านายมาอ่านคงดีใจนะฮ่าๆ)
แล้วเจอกันนะคะ... :กอด1:
-
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมม จึกๆ
พี่คิววววววววววว กอดดดดดดดดดดดดด คริคริ
(น้องกุหลาบงามจะตบพี่นุ่นม้ายยยยยยย???)
-
555 ดีใจนะที่เพื่อนสาวชอบอิมเมจพี่คิว
-
ง๊าาาา~
เนนัมจา อีซึงกี 555 :m1: น่ารักมั่กค่าา
-
รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
แอร๊ยยย..พี่คิวน่ารักอ่ะ... :o8:
มาเกาะขอบรออ่านคู่หลักด้วยจ้าาา
-
พี่คิวหล่อง่ะ >///<
เหอๆ
จากที่เชียร์พี่คิวอยู่แล้ว เจออิมเมจเข้าไป
เชียร์ขาดใจเลยค่ะทีนี้
พี่คิวสู้ๆ
-
เขาเป็นใครหนอ? ไม่รู้จักค่ะพี่Mercy -*-
(ความรู้ฐานดารานักร้องเกาหลีเป็น 0 )
แต่ว่าก็เข้ากับคาแร็คเตอร์พี่คิวนะ :laugh:
:กอด1:ทีนึง
ปล. มาคราวนี้จะเคลียร์กับยัยบิวตี้อักลี่เลยมั้ยคะ? รอจับยัยนี่มัดถ่วงแม่น้ำอเมซอนอยู่ 55
-
^
^
^
^
^
จิ้มน้อง knightofbabilon... พี่ก็มิถนัดด้านเกาหลีเช่นกัน เผอิญคุณเพื่อนมันส่งมาให้ :กอด1:
จองที่ไว้ตอบเม้นท์ค่ะ
-
^
^
^
นี่แน่ะ จิ้มมมมมมมม จึกๆเลย
นึกว่าจะมาต่องิคุณไนท์
:กอด1:นะคะ
-
อิพี่คิวหล่ออะ.... :impress2:
อ๊ายยยย...เจอแบบนี้ก็หลงแย่ซิคะ พี่Mercy
ไม่ได้เข้ามาเกือบเดือน เพราะติดเรียน
โอ้...คิดถึงทุกคนจัง แต่แอบเทใจให้พี่เซฟนิดนุง :laugh:
:L2:...รอตอนต่อไปค่ะ ^^
-
มาแล้วค่ะ คู่หลักของเรา
หลายคนเตรียมพร้อมรุมน้องบิวตี้กันได้เต็มที่เลยค่ะ...
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์และทุกๆ นักอ่านนะคะ...
อ่านแล้วเม้นท์กันให้ชื่นใจสักนิดก็ดีนะคะ... :กอด1:
แต่ไม่เม้นท์ก็ไม่ว่ากัน...แค่เข้ามาอ่านก็ดีใจแล้วค่ะ... :pig4:
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 35 ย้ายมาอยู่ด้วยกันไหม
คืนนี้พี่เซฟไม่ได้ค้างฮะ...
หลังจากที่เรา...เอ่อ...เคลียร์กัน....เอ่อ...ไปสองสามรอบ...พี่เซฟก็โดนพี่กอล์ฟโทรตามฮะ เรื่องโปรเจคที่ต้องส่งวันพรุ่งนี้ พี่เซฟแกไม่ได้หยิบติดมือมาด้วย ตอนแรกก็กะว่าจะค้างกับผม คราวนี้ต้องกลับฮะ เพราะอาจจะต้องไปแก้อะไรอีกนิดหน่อยก่อนส่ง...ไม่เป็นไรหรอกฮะ แค่เราเข้าใจกันดีแล้วก็พอแล้วล่ะ
ว่าแต่เรื่องน้องบิวตี้เนี่ยก็ทำให้ผมคิดหนักเหมือนกันนะ...นอนคิดมาทั้งคืนแล้ว ปรึกษาไอ้โรสมันก็บอกว่าทางเลือกเดียวตอนนี้ที่จะจัดการได้...ก็คงต้องพูดกับเธอไปตรงๆ นั่นแหละว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเกิดจากผู้ใหญ่และความเข้าใจผิดหลายๆ อย่าง แล้วก็บอกไปว่าผมกับพี่เซฟเป็นแฟนกัน...ไอ้โรสมันบอกว่าทางที่ดีให้บอกไปเลยว่า...
‘บอกน้องมันไปเลยว่า พี่เป็นเกย์ พี่ชอบผู้ชาย แล้วพี่ก็เหม็นชะนี’
ผมล่ะขำกับท่าทางจีบปากจีบคอกระแดะพูดของไอ้โรสมันจริงๆ ฮะ ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ว่าไม่ได้เหม็นชะนีนะเว้ย...ฮ่าๆๆ
.
.
.
.
.
.
เช้านี้ตื่นเช้าฮะ ถึงแม้จะเพลียๆ ปวดเมื่อยอยู่บ้าง แต่งตัวเสร็จผมเดินลงมาจากห้องนอน...ก็เหมือนเดจาวูครับ เซ็ทเดิม คนเดิม เวลาเดิม เพิ่มมาก็แค่ไอ้โรสฮะ...
“พี่เลิฟขา น้องบิวทำมัฟฟินมาให้พี่เลิฟทานตอนเช้าด้วยนะคะ เมื่อเช้าน้องบิวตื่นมาอบตั้งแต่ตีห้าเลยนะคะ...มาค่ะๆ ทานอาหารเช้ากัน” อยากเดินกลับขึ้นห้องแล้วนอนต่อเลยฮะ...หันไปมองหน้าป๊ากับม๊า ก็ได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ มาให้ผม หันไปมองพี่เซฟ พี่เซฟก็ส่งยิ้มน้อยๆ มาให้ เราเคลียร์กันแล้วนี่ฮะ พี่เซฟก็ไม่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้ว...ก็ยังดีฮะแฟนผมไม่งอนก็เป็นพอ ส่วนไอ้โรสก็นั่งจ้วงข้าวต้มแบบไม่สนใจโลก
ผมเลยเดินไปหอมแก้มอรุณสวัสดิ์พี่เซฟ ฟอดใหญ่ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ พี่เซฟ...ตอนนี้พี่เค้ายิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้วฮะ...ผมไม่เขินป๊ากับม๊าหรอก บ้านเราชินกับการแสดงความรักโดยการกอดการหอม ผมก็ทำแบบนี้กับป๊าม๊าประจำ กับไอ้โรสผมก็ทำนะ...อีกอย่างผมก็อยากแสดงให้น้องบิวตี้เธอเห็นด้วยว่าผมกับพี่เซฟรักกัน
“พี่เลิฟมานั่งข้างๆ บิวตี้สิคะ บิวตี้จะแกะมัฟฟินให้ทานค่ะ” เอ่อ น้องครับ แค่มัฟฟินในถ้วยกระดาษถ้าพี่ไม่มีปัญญาแกะกิน พี่ก็คงเป็นง่อยแล้วฮะ...ขอให้ได้แทรกเถอะ น้องเธอมีความพยายามเป็นเลิศมากๆ
“เออ...พี่นั่งตรงนี้ดีแล้วฮะ พี่อยากนั่งกับพี่เซฟ แล้วก็พี่ไม่ค่อยชอบกินของหวานๆ ตอนเช้าๆ พี่ทานข้าวต้มดีกว่า...พี่เซฟข้าวต้มอร่อยไหม ป้อนหน่อยๆ ชิมก่อนๆ” หันไปอ้อนพี่เซฟซะหน่อย จริงๆ ข้าวต้มในถ้วยตัวเองก็มีนะฮะ ป้าสายพึ่งจะยกมาเสิร์ฟเมื่อกี๊ แต่ก็อยากให้พี่เซฟป้อนอ่ะ...พอเห็นพี่เซฟตักข้าวต้มเลือกๆ หมูให้ด้วยน่ารักจัง อ้าปากรอเลยครับ
“อ่ะ อ้ามมม...เก่งมาก...อร่อยไหมหืม” พี่เซฟก็หวานไม่เกรงใจใครเลยครับ ตอนป้อนก็เป่าเบาๆ ให้หายร้อน ก่อนจะยกมือขึ้นมาช้อนคางผม รองไว้กันหยด พอผมรับคำข้าวที่เข้าปากเสร็จ นิ้วโป้งของพี่เซฟก็ไล้มุมปากที่เปื้อนน้อยๆ ออกให้...ข้าวต้มของป้าสายวันนี้หว๊าน หวานนะฮะผมว่า
หันไปมองป๊ากับม๊า ก็เห็นก้มหน้าอมยิ้ม ซ่อนแววขำๆ กันไว้ทั้งคู่ ส่วนไอ้โรสก็ยังคงจ้วงข้าวต้มชามที่สองกินอยู่เหมือนเดิม แต่น้องบิวตี้นี่สิฮะ หน้างอเป็นจวักไปแล้วครับ เม้มปากอย่างขัดใจ มองพี่เซฟแบบโกรธๆ หึหึ...
“เซฟลำบากแย่เลยลูก บ้านก็อยู่ไกล ยังต้องขับรถมารับน้องเลิฟอีก...” ม๊าผมครับ เป็นห่วงลูกเขยนั่นเอง...
“มะ.....”
“นั่นสิคะ...บิวตี้ก็บอกแล้วว่ารถพี่เซฟก็เก๊าเก่านะคะคุณป้า พี่เลิฟคงจะนั่งไม่สบาย รถพี่เลิฟน่ะทั้งสวยทั้งสบายกว่าอีก...พี่เลิฟขับไปเองเถอะค่ะ บิวตี้จะมานั่งเป็นเพื่อนไปทุกวันเลย...” โอ้...ไวมากน้องบิวเธอไวมากๆ พี่เซฟกำลังจะอ้าปากตอบหม่าม๊า ก็เจอน้องบิวตี้เธอตัดหน้าไปซะแล้ว...แต่เคืองมากทำไมชอบมาพูดจาข่มๆ พี่เซฟตลอด บางทีบางเรื่องเราไม่เคยคิด มันก็อาจจะเป็นชนวนให้เราคิดมากก็ได้นะครับ...ผมล่ะกลัวพี่เซฟจะน้อยใจเรื่องนี้จัง
“ไม่เป็นไรครับหม่าม๊า...เซฟเต็มใจมาไม่ได้ลำบากอะไรเลยครับ”
“เป็นแค่รุ่นพี่ไม่ใช่เหรอคะทำไมถึงต้องมาคอยเทคแคร์ ดูแลด้วย ไม่เป็นไรนะคะพี่เซฟ น้องบิวน่ะเป็นว่าที่คู่หมั้นของพี่เลิฟ เรื่องดูแลพี่เลิฟเดี๋ยวน้องบิวจัดการเอง คนอื่นอย่างพี่เซฟน่ะไม่ต้องก็ได้ค่ะ” โอเคในเมื่อเปิดมาซะขนาดนี้แล้ว ผมคงต้องพูดตอนนี้แล้วล่ะ
“น้องบิวตี้...พี่เซฟไม่ได้เป็นแค่รุ่นพี่ของพี่หรอกครับ พี่เค้าเป็นแฟนพี่...เราคบกันอยู่ พี่ว่าน้องบิวเองก็น่าจะรู้นะ พี่ก็แสดงออกหลายๆ อย่าง พี่ไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรหรอก แต่บางเรื่องพี่ก็ไม่จำเป็นต้องพูดมาก แต่ในเมื่อน้องบิวตี้อยากรู้ และเข้าใจผิด พี่เองก็ผิดเองที่ไม่ได้บอกไปตรงๆ งั้นพี่ก็ถือโอกาสนี้บอกเลยแล้วกัน...ว่าพี่กับพี่เซฟ เรารักกัน...แล้วพี่ว่าคงจะไม่มีการหมั้นใดๆ ทั้งสิ้นนะฮะ...เดี๋ยวรอหม่าม๊าพี่โทรไปคุยกับน้าพรแล้วเรามาคุยเรื่องราวทั้งหมดกันอีกทีแล้วกันครับ” เฮ้อออออออ พูดไปและสบายใจจริงๆ
“ก็จริงค่ะ...น้องบิวพอรู้ว่าพี่เลิฟกับพี่เซฟเป็นอะไรกัน...แต่น้องบิวไม่สนหรอกค่ะ พี่เลิฟเป็นของบิวตี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว คนอื่นก็แค่ตัวปลอม...แล้วผู้ชายกับผู้ชายด้วยกันพี่ไม่แคร์คนอื่นเหรอคะ นี่ขนาดกับบิวตี้ พวกพี่ยังลังเลที่จะบอกความจริงเลยตอนแรก...แล้วกับคนอื่นๆ ล่ะคะ พี่เลิฟจะทนได้เหรอคะถ้าต้องอยู่กับแบบปิดบัง...คุณป้าคุณลุงยอมเหรอคะที่ให้พี่เลิฟต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย” น้องบิวตี้เธอทำหน้าไม่แคร์กับความจริงที่ได้รู้ แถมยังไม่ยอมคิดจะเลิกล้มความตั้งใจที่จะหมั้นกับผมอีกต่างหาก แล้วเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังก็รู้ว่าโมโห และไม่ได้ดั่งใจ...รอป๊ากับม๊าตอบแล้วกันฮะ ไม่เคยเจอใครเอาแต่ใจขนาดนี้มาก่อนเลย...ให้ตายเหอะ
“ลุงกับป้า ไม่สนใจคนอื่นหรอกนะหนูบิวตี้ เราไม่ได้ทำอะไรผิดกฏหมาย เราไม่ได้ฆ่าใครตาย และที่สำคัญ ลุงกับป้าเลือกที่จะแคร์คนที่รักมากกว่าคนอื่นๆ ที่ไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตของลุงกับป้าเลย...เราไม่ได้ไปขอใครกิน คนเราน่ะจะอยู่เพื่อแคร์ทุกคนบนโลกใบนี้ไม่ได้หรอกนะ เลือกแคร์คนที่เรารัก และทำให้เค้ามีความสุข แค่นี้ก็มากพอแล้ว...”
“และตอนนี้เจ้าเลิฟมันก็มีความสุขจะตาย หนูก็เห็น เซฟเองก็เป็นคนดี เป็นเด็กดี และที่สำคัญเค้ารักลูกชายของลุง เค้ามาเปิดใจคุยกับลุงและป้าแบบตรงๆ เจ้าเลิฟเองมันก็รักเค้ามาก...ลุงไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรที่ทำให้ลุงเป็นทุกข์เลย แค่เห็นลูกตัวเองมีความสุขก็พอแล้ว” รักป๊าที่สุดในโลกเล๊ยยยยยยยยย!!!
น้องบิวตี้เธอหน้าตึงไปเลยฮะ ทำสีหน้าแววตาประมาณว่า ‘ครอบครัวนี้มันบ้า’ นะครับ ตอนนี้เลยกลายเป็นช่วงเดธแอร์เลยฮะ เงียบกริบ...
“โรสว่า...พี่เซฟก็ย้ายมาอยู่กับไอ้เลิฟมันเลยไหมล่ะ ถ้าที่บ้านพี่โอเคให้ออกมาอยู่ข้างนอกได้ จะได้ไม่ต้องเทียวรับเทียวส่งให้ลำบาก ไหนๆ ก็เป็นแฟนกันอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันก็คงไม่เป็นไรหรอก...จริงไหมป๊า” หืออออออ!!!! หูไม่ฝาดใช่ไหม โลกไม่แตกใช่ไหม ฝนไม่ตกมาเป็นกบใช่ไหม อ๊ากกกกกก ประโยคข้างต้นนี้ ออกมาจากปากไอ้โรสจริงๆ เหรอเนี่ย...มันยอมรับพี่เซฟแล้วใช่ม๊ายยยยยยยย ดีใจโคตรรรรรรรรรรร
“อืม...ป๊าก็เห็นด้วยนะ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่เค้าให้เราไปค้างนอกบ้านได้ ป๊าว่า ก็จัดๆ เวลามาค้างที่นี่บ้าง ที่บ้านบ้างก็ได้นะ เซฟเองก็จะได้ไม่เหนื่อยไปรับไปส่งเจ้าตัวดีนี่...เพราะถ้าป๊าบอกให้เซฟเลิกมารับเจ้าเลิฟมัน เซฟก็คงไม่ยอมอยู่แล้ว วิธีนี้ก็ดีเหมือนกันนะ...อ่อ...อย่าลืมหาของไปเซ่นเจ้าโรสมันล่ะ ฮ่าๆๆๆ” ป๊ากรูจะอารมณ์ดีไปไหมเนี่ย...มีผู้ชายมานอนค้างกับลูกชายตัวเองไม่หวงหน่อยเหรอ หุหุ...
ผมหันไปมองหน้าไอ้โรสที่นั่งอยู่ทางด้านขวามือผมอย่างสงสัย...มันคงรู้ว่าผมมองแบบถามๆ อยู่ มันก็เลยเขยิบมากระซิบ…
“ถ้าให้เลือกระหว่างไอ้พี่เซฟกับยัยน้องสวยนี่ ฉันเลือกพี่เซฟก็ได้ เพราะฉันรำคาญยัยขี้เหร่นี่มากกกกก” อืมม ชัดเจน...ใครทำให้มันรำคาญนี่ถือว่าซวยมาก ไอ้โรสมันจะทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดตัวรำคาญให้ออกจากชีวิตมันเลยล่ะครับ แต่ผมว่ายกเว้นคนนึงที่มันไม่สามารถกำจัดไปได้ หรือจริงๆ แล้วมันไม่ได้อยากกำจัดเค้าออกจากชีวิตมันกันแน่นะ หึหึ
“คุณลุง คุณป้า พี่เลิฟ บิวตี้ขอโทษนะคะ ที่พูดอะไรไม่เข้าท่าออกไป...แต่ยังไงบิวตี้ก็ยังยืนยันว่า...บิวตี้ก็รักพี่เลิฟเหมือนกัน บิวตี้มีสิทธิ์เป็นตัวเลือกนี่คะ บิวตี้ไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ...งั้นเช้านี้บิวตี้ขอติดรถพี่....”
“ไปกับพี่ดีกว่าน้องบิวตี้...พี่ขับบีเอ็มซีรีย์ห้า น้องบิวตี้จะได้นั่งสบายใจ สบายกายไง จะไปทนลำบากใจทำไมล๊ะ...ปล่อยให้แฟนเค้าสวีทกันไปดีกว่าไหม เดี๋ยวเผื่อในรถเขาคุยกันไป หวานกันไป แล้วน้องบิวตี้จะปวดใจเปล่าๆ นะพี่ว่า...ปะ ไปเถอะ อิ่มแล้วก็ลุก” อยากลุกขึ้นยืนแล้วปรบมือให้ไอ้โรสสิบนาที เจ๋งว่ะ...มันลากน้องบิวตี้ออกไปแล้วฮะ น้องบิวเธอก็กระฟัดกระเฟียดออกไปแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่...เอาน่าน้องบิว ไอ้โรสมันก็หน้าตาเหมือนพี่เด๊ะเลยนะ พอถูไถแทนกันได้...
อ่อแต่ลืมกระซิบบอกน้องบิวตี้เธอไปนะฮะ...ว่าที่สามีไอ้โรสมันก็ไม่แพ้ไอ้โรสนะน้องบิว ถ้าไม่อยากประสาทแดก พี่แนะนำว่า...อย่าไปหาเรื่องไอ้คู่นี้จะดีกว่านะครับ...
“ไป...เราก็ไปเรียนกันได้แล้ว พี่เซฟมีส่งงานเช้านี้ไม่ใช่เหรอ ป่านนี้พี่กอล์ฟไม่คอยืดคอยาวคอยพี่อยู่เหรอเนี่ย” พี่กอล์ฟนี่ก็เอะอะ อะไรก็ใช้แฟนผมทำตลอด นู่นไม่ได้ นี่ไม่เป็นก็เซฟอีกและ ทำตัวเหมือนแฟนผมเป็นสามีพี่เค้านะฮะ ฮ่าๆๆๆ น่าสงสัยนะเนี่ย...
“อาจารย์เลื่อนเป็นช่วงบ่ายครับ แต่เลิฟมีเรียนเช้านี่ งั้นเราไปกัน...ป๊ากับม๊าสวัสดีครับ...ขอบคุณมากนะฮะ ที่ยอมรับผมมาเป็นหนึ่งในครอบครัวด้วย...เรื่องมาค้างที่นี่ไม่มีปัญหาครับ ช่วงทำโปรเจคส่วนมากผมก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านอยู่แล้ว พ่อกับแม่เค้าเข้าใจฮะ” แหม ทำโปรเจคไม่กลับบ้าน แล้วงี้จะมาค้างได้ไง ตัวเองก็ต้องไปทำโปรเจคอยู่ดี ชิส์!!!
“ดีแล้วลูก...เย็นนี้ก็ไปเก็บข้าวของบางส่วนมาไว้ที่นี่บ้างก็ได้ จะได้ไม่ต้องหอบไปหอบมานะ เดี๋ยวม๊าจะสั่งให้เขาทำกับข้าวไว้เพิ่ม กลับมากินข้าวบ้านนะ” ม๊าน่ารักเสมอครับ เรื่องกินเรื่องอยู่ไม่เคยขาดตกบกพร่อง
“ครับ”
“ป๊าหวัดดี...หม่าม๊าหอมทีๆ” ฟอดดดดดด “ชื่นใจๆ เลิฟไปนะ” อ้อนแม่ตลอดแหละผมน่ะ
“ไม่เห็นหอมพี่บ้างเลย” พอเข้ามานั่งในรถแล้วพี่เซฟก็ทวงขึ้นมาเชียว เมื่อวานยังหอมกันไม่พอหรือไง
“เมื่อเช้าก็หอมไปแล้วไง...จะหอมอะไรกันบ่อยๆ” ผมแกล้งแหย่ไปงั้นแหละ เอาเข้าจริงก็กะไว้อยู่แล้วว่าเข้ามานั่งในรถจะหอมพี่เขาซะหน่อย ให้รางวัลที่วันนี้ทำตัวน่ารักไม่หึงหวง...
“โหยยยย ไรอะ โบราณเขาว่า หอมพ่อ หอมแม่เสร็จแล้ว ก็ต้องหอมผัวด้วยดิ” เอามาจากไหนอีกล่ะเนี่ย ไอ้โบราณที่ว่าเนี่ย...เมื่อวานก็บอกว่าโบราณว่าผัวเมียทะเลาะกันให้เคลียร์กันบนเตียง วันนี้มาอีกและ ให้หอมผัว ต่อจากพ่อแม่...เนียนตลอดไอ้พี่เซฟ เค้าหอมผัวก่อนพ่อแม่อีกนะเมื่อกี๊ แล้วนี่จะมาขอต่ออะไรอีก ชิส์
คิดว่าผมจะทำยังไงได้....
ก็หอมพี่เค้าไปสองฟอดดดดดดใหญ่ๆ....
แต่ช่วงนี้ใจดี มีโปรโมชั่นเสริม...
บริการสำรวจปากและลิ้น....นานหนึ่งนาที...
“เดี๋ยวเที่ยงนี้ พี่ไปรับที่คณะนะ มากินข้าวด้วยกัน...พี่จะได้แนะนำเลิฟอย่างเป็นทางการให้พวกเพื่อนๆ พี่ได้รู้จัก ว่านี่แหละ คนนี้แหละ...เมียกู” แฟนก็พอไหมครับ บทจะเปิดเผย ก็เอาเชียวนะ...
“แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปกินข้าวด้วย เลิฟก็อย่าลืมแนะนำพี่ให้เพื่อนๆ รู้จักนะว่าพี่น่ะเป็นผะ...”
“แฟน...พอเลย เดี๋ยวนี้พูดจา...ใครสั่งใครสอนกันเนี่ย” เขินครับ...ต้องเอื้อมมือไปบิดแก้มสากๆ ของพี่เซฟไปมาแก้เขิน...
“อ๊าวววว ก็คนอยากเปิดเผยอ่ะ เมียพี่น่ารักจะตาย ใครๆ ก็จ้องจะจีบกันตาเป็นมัน ดีนะที่พี่ไหวตัวทันฉกตัวมาซะก่อน” จ้า...กว่าพ่อคุณจะไหวตัวได้ เลิฟก็แทบจะถอดใจไปแล้วครับ
“พอแล้วลูบอยู่ได้แก้มเลิฟเนี่ย เลขไม่ขึ้นหรอกนะ ไม่ใช่นางตะเคียน...”
“หึหึ...อ่อ เดี๋ยวพรุ่งนี้เย็นพี่นัดสายรหัสพี่เลี้ยง เลิฟไปด้วยกันนะ จะเอาสายเลิฟมาเลี้ยงด้วยกันก็ได้ เอามะ” จะเลี้ยงข้ามคณะกันไปหน่อยไหมครับเนี่ย วิศวะฯ กับดุริยางค์ฯ เนี่ยนะ
“ฮึ...จะให้เลิฟไปทำไมอ่ะ พี่ก็ไปเลี้ยงของพี่ดิ เดี๋ยวเลิฟพาน้องไปเลี้ยงเอง คณะใครคณะมันดิ”
“อ้าว ได้ไงอ่ะ คณะใครคณะมันไม่ได้...ตอนนี้คณะเราก็ถือว่าเกี่ยวดองกันอยู่แล้ว...พี่กะว่าจะให้พวกหลานๆ รหัสมันได้รู้จักย่ารหัสของมันไง...มันจะได้รู้ว่ามันมีย่ารหัสน่ารักมากกกก แถมเป็นเด็กดุริฯ แล้วหลานๆ รหัสเลิฟก็จะได้รู้ว่าตัวเองมีปู่รหัสรูปหล่อเป็นเด็กวิศวะฯ ดีมะ”
“บ้า!!!!!!! ใครจะยอมเป็นย่า ตลกและพี่เซฟ” คิดได้เนอะคนเรา...อยากจะขำ แต่ก็อยากจะงอนด้วยอ่ะ หน้าผมตอนนี้เลยกึ่งบึ้งกึ่งยิ้ม...รถดันติดไฟแดงพอดี ปู่รหัสของหลานผมก็เลยได้โอกาสหันมาหอมผมฟอดใหญ่ ไม่อายชาวบ้าน ชาวช่อง เขาเลยรึไง แยกนี้มีกล้องด้วยนะเว้ย...ถึงแม้กฏหมายจะไม่ได้ระบุว่า หอมแก้มแฟนกลางสี่แยกจะโดนปรับห้าร้อย...แต่บางทีเราก็ควรอายรถคันข้างๆ หรือว่าเด็กขายพวงมาลัยบ้าง
ว่าแต่...
ย่ารหัส...
ก็น่ารักดีนะ...
++++++++++++++++++++++++++
หากใครคิดว่า แค่นี้น้องบิวเธอจะถอดใจ...
คิดผิดค่ะ...เธออุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมานะคะ จะให้ยอมกันง่ายๆ ได้ไง...
ก็รอดูฤทธิ์เดชของเธอกันต่อไปค่ะ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย...รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
แหล่งช๊อปก็มีมากเหลือเกินค่ะ...ดูแลสุขภาพเงินกันด้วยนะคะ :L2:
-
:z13: จิ้มก่อนอ่าน อิอิ
เอ่อ คุณน้องบิวตี้เธอก็ยัง...ทนเนอะคะ
เค้าพูดแฝงนัยกันทั้งครอบครัวขนาดนี้แล้วอะ เหอๆ
แต่ดีใจกะพี่เซฟหน่อย น้องโรสยอมอ่อนให้แล้วนี่เนอะ แบบนี้ต้องขอบคุณยัยบิวตี้มั้ยเนี่ย = ="
ส่วนพี่เซฟ...นับวันจะยิ่งพูดจาสองแง่สองง่ามจัง
แต่ถึงงั้น >> "บริการสำรวจปากและลิ้น....นานหนึ่งนาที..." << น้องเลิฟก็ดูท่าจะชอบอย่างที่พี่ไนท์บอกจริงๆด้วยอะค่ะ 555
+1 ค้าบบบ ขอบคุณนะคะ ^^
โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะคะ คุณ lasom ถึงจะจิ้มคุณ Mercy ไม่ทันแต่ก็ยังได้จิ้มเราแทนนะคะ :o8:
v
v
v
-
^
^
จิ้มไม่ทัน :serius2:
-
:z13:จิ้มคืน ฮ่าๆ
ยัยบิวตี้อักลี่ นี่เธอยังไม่หมดพิษสงอีกเรอะ?
อย่างนี้ต้องจัดการขั้นเด็ดขาดให้ชีแพ็คของกลับออสไม่ทันเลย :angry2:
ขนาดรู้อยู่แก่ใจ แถมทุกคนยัีงพูดตรงๆ เปิดเผยกันซะขนาดนี้
ชีก็ยังกล้า :m16: เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย!
ชอบพ่อแม่ของเลิฟจัง o13 สุดยอดจริงๆ
ส่วนเลิฟกับเซฟ น่ารักตลอด :-[
ลืมโรสไปเลย -*-
ดีใจ โรสไฟเขียวแล้ว ออกปากให้พี่เซฟมาอยู่ที่บ้านด้วยตัวเองเลยทีเดียวเชียว
สงสัยจะหมั่นไส้ยัยบิวตี้สุดกำลัง ฮ่าๆ :a9:
:กอด1: พี่Mercyทีนึง
( แอบกระซิบถามว่า จะมีตอนพิเศษของคู่โรสกับพี่คิวบ้างมั้่ยคะ :m26: )
-
เฮียคิวน่ารักอ่ะ สุดที่รักรักตายเลย 555
จากแค่ไม่ชอบ ตอนนี้เริ่มเกลียดล่ะ ยัยบิวตี้ เกลียดเด็กพูดมาก น่ารำคาญและพูดไม่รู้เรื่อง
พี่เซฟจัดการขั้นเด็ดขาดเลยเอาให้ไม่กล้าพูดมากเลยนะ
รอตอนต่อไปค่ะเจ้
-
นังบิวตี้นี่ท่าจะไม่เลิกตอเเยง่ายๆนะเนี่ย
ตอนนี้รักน้องโรสเป็นพิเศษ...ยอมให้พี่เซฟย้ายมาอยู่บ้านด้วย>.<
ส่วนคู่ชูชื่น นู๋เลิฟ พี่เซฟเก๊าะหวาน แฮปปี้กันไปเน้ออออ
ปล.ยู้ฮูค่าพี่Mercy เด็กน้อย(รึป่าว??)จากฮานอยมาแอบอ่านนิยายก่อนนอน ห้าๆๆ (อยากกลับบ้านใจจะขาดเเล้วตอนนี้=''=) สรุปพี่ได้ไปชอปที่ทองหล่อป่าวคะ...ได้รองเท้ามากี่คู่ อิอิ ...มาต่อนิยายดึกๆ พักผ่อนเยอะๆเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงๆ ไว้เม้าส์กันเน้อ Take Careค๊า :กอด1:
+1ให้คุณพี่สาวค่า
-
อยากจะมีคนมาอ้อนให้หอมแก้มตอนเช้าบ้างงงงงงงงงงงงงงงง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m1:
ใครช่วยมาเก็บน้องบิวไปทีนะคะ พลีสสสสสสสสสสส
-
โอ้ยยยยย ตอนนี้หวานดี ถ้าไม่มีน้องนีมาขัด
แต่ป๊าม๊าเลิฟน่ารักมากกกกกก :กอด1:
ขอสมัครเป็นลูกด้วยคนได้ไหมอ่า :-[
-
:z2: :z2:
-
:laugh: :laugh: ชะนีหน้าแหกคร่ะ......ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
ย่ารหัส :o8:
-
ยัยน้องบิวตี้...(สวยแต่ชื่อ)
น้องคะ หน้าทำด้วยอะไร พอดีคอนกรีนแถวบ้านมันราว ขอหน้าน้องมาโปะหน่อย =_=
คู่เลิฟ เซฟ น่ารักขึ้นทึกวัน ฮุๆๆๆ >////<
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ยังอ่านไม่ทันครับ แหะๆ
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
น่ารักมากๆๆ
-
หนูบิวมีความพยายามสูงมากลูก
แต่คนเค้ารักกัน อย่าขัดขวางจะดีกว่า มันบาป o18
-
มดจะกัดตายเอา ... พี่เซฟน้องเลิฟหวานแบบไม่เกรงใจใคร แล้วยิ่งเป็นที่ยอมรับมากขึ้น พี่เซฟก็เอาใหญ่เลย เรียกผัว-เมียเต็มปากเต็มคำเชียว...
ถ้าพี่คิวมาเห็นน้องบิวตี้ไปกะโรส เฮียแกอาละวาดอีกแน่ๆ...
น้องบิวกลับบ้านไปเถอะ...เหอเหอ
-
เออ พยายามดีแท้
แบบหน้ามึนๆ ไม่สนใจใคร มีความฝังใจอะไรเนี่ย
ยามคู่รักลงเอยนี่หวานไม่สนใจใครเนาะ พ่อแม่ก็อนุมัติแล้ว โรสก็ยอม
แบบนี้วันแต่งก็อีกไม่ไกลสิเนี่ย
อยากดูพี่คิวจีบน้องโรสต่อจัง รออ่านนะคะ
-
ยัยขี้เหร่นี้ช่างทนทานซะเหลือเกิน
เอาปูนฉาบหน้าตอนเช้าทุกวันหรือไงกัน ชริ ๆ
พี่เซฟกับน้องเลิฟหวานมากกกกกกกกกก มีำโปรโมชั่นพิเศษหนึ่งนาทีด้วยนะ อิอิ น่ารักโพด ๆ
-
:impress2:น่ารักเชียว
-
o18 ใครก็ได้เอายายบิวตี้ไปเก็บหน่อย
ก่อนจะทนเคลียนไม่ไหว :m16:
-
ก็คิดอยู่ว่ายัยบิวคงไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอก 555+
ว่าแต่ชอบป๊าม๊ามากเลยอ่ะ เข้าใจลูกสุดๆเลย ว่่่่าแต่โรสนี่ก็ได้ใจอีกเช่นกัน
แล้วอยากรู้จิงว่าบนรถโรสเนี้ยย จะเกิดศึกไรบ้าง กร๊ากกก โรสคงปวดหัวหน้าดูเลยนะเนี้ยย
ส่วนคู่เอกนี่ก็นะ หอมจนแก้มช้ำไปเลยมั้งเนี้ยย
-
คุณเพื่อนคะ ฝากตบนังน้องบิว 1 ทีค่ะ ตามนั้น
-
น้องบิวตี้เธอติดเหนียวทนนาน ยิ่งกว่ากาวตราช้างอีกค่า
พี่เซฟกะเลิฟเลิฟ ก็หวานเจี๊ยบเลยนิ
อิอิ เขินแทน
>///<
-
ชะนีเด็กแร๊ง......นี่ขนาดเปิดตัวขนาดนี้คุณเธอยังไม่ถอดใจ
อึดจริงๆอิหนู อย่างนี้ต้องให้น้องโรสจัดการ เอาให้กระเด็นไปไกลๆ
เลย พูดจาไม่รู้เรื่องเด็กเอาแต่ใจ เลิฟเซฟหวานซ้า เดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอม
อิจฉาโว้ย.....
-
ตามมาเก็บสองตอนรวดเลยจ้าMercy
ตอนที่แล้วเรื่องน้องเซย์กับพี่แชมป์ได้อารมณ์มากเลย
อ่านไปก็สงสารเซย์ไป แต่สุดท้ายก็แฮปปี้กัน
มีร้องเพลงจีบกันและตบท้ายด้วยฉากกินเค้ก ฮิ้ว :z1:
ถูกใจมากมาย :impress2:
มาตอนล่าสุด ให้ตายเถอะ ใครก็ได้จับน้องบิวตี้ไปเข้าชมรมสาววายที
เสียสถาบันผู้หญิงหมด มาทางนี้เลยอีหนู รู้จักชมรมสาววายไหม
มาเข้าชมรมนี่ซะ จะได้ไม่ได้ต้องไปก่อกวนเขา :angry2:
ส่วนอิมเมจพี่คิวน่าร๊ากมาก ถูกใจอ่ะ โดยเฉพาะลักยิ้ม
เห็นลักยิ้มทีไร ใจอ่อนยวบทุกที
ต้องเข้าใจว่าวีเป็นพวกรักแท้แพ้ลักยิ้ม :-[
+1 ให้จ้า แล้วก็หมับ กอดแน่นๆ สักที :กอด1:
-
บิวตี้ ทำตัวไร้ค่าไร้ราคาได้อีกนะคับ :เฮ้อ: ถึงบิวตี้จะไม่อายไม่แคร์กับเรื่องศักดิ์ศรีความเป็นกุลสตรี ก็หัดอายแทนพ่อแม่หรือชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของตัวเองบ้างก็ดีคับ :เฮ้อ:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านแป๊ปเดียวเอง พลาดไปสิบตอนแล้ว นับวันพี่เซฟชักจะหื่นขึ้นเรื่อยๆ น้องเลิฟก็ช่างยั่ว เข้ากั๊นเข้ากันคู่นี้ อ่านแล้วเขินเลย หวานกันอยู่ดีๆ ก็มีนังน้องบิวตี้มาแก้เลี่ยนซะงั้น ดีค่ะ ชีวิตมีสีสัน ต้องขอบคุณเธอจริงๆ
-
เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
ปู่กะย่ากู้อีจู้
น่ารักเกิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนพี่เซฟน้องเลิฟของเค้า :-[ :-[
-
โอ๊ย หวานๆๆ น่ารักๆๆๆ
ทำไมไม่เคยเข้ามาอ่านล่ะเนี่ย
วันนี้เลยถึงโอกาสอู้งาน ตามอ่านจนทัน
น่ารักมากเลย รอดูพิษสงน้องบิวต่อไป
-
“แฟน...พอเลย เดี๋ยวนี้พูดจา...ใครสั่งใครสอนกันเนี่ย” เขินครับ...ต้องเอือมมือไปบิดแก้มสากๆ ของพี่เซฟไปมาแก้เขิน...
-----------------------------
กรี๊ดดดดดดดด สวีท :-[
พี่ไนท์จ๋า ถ้าให้ดีนะคะ ต้องลากพี่คิวมาช่วยด้วยแท็กทีมกะโรสใครจะรอด 555+
เลี้ยงสายรหัส...จะว่าไป...ยังไม่ได้เลี้ยงสายรหัสตัวเองเลยนิ เหอๆ
-
^
^
^
^
จิ้มน้องต่าย...
วันนี้มีนอกเรื่องมาแอบเล่าให้ฟังนิดนุงค่ะ...
เผอิญเมื่อหัวค่ำ...ไปรับประทานอาหารกับเพื่อนสาวมา ชีบอกว่าขอพาเพื่อนมาด้วยคนนึง กับแฟนของเพื่อนอีกคนนึง...
ต่อไปนี้จะขอเรียกเพื่อน ของเพื่อนสาวเราว่า T และแฟน T ว่า N นะคะ...
คุณ T เป็นผู้ชาย และแฟนเค้า N ก็เป็นผู้ชาย... :o8: อันนี้เรารู้จากเพื่อนเราแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้เจอกัน...
พอมาถึงเวลานัด...เจอกันปุ๊บ...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด...คุณ N น่ารักมากกกกกกกก....
เป็นผู้ชายไซส์มินิ ตัวขาวๆ แก้มป่องๆ ปากแดงๆ ดัดฟัน...
ตัวเล็กมากๆ ตัวประมาณหูเราค่ะ (เราสูง 173 ย้ำว่านี่คือส่วนสูงของผู้หญิงจริงๆค่ะ)
แต่งตัวก็น่ารัก...กางเกงขาเดปๆ เสื้อยืด เซ็ทผมตั้งๆ...เวลาเขายิ้มน่ารักมากๆ ค่ะ
แล้วประเด็นที่ยิ่งให้กรี๊ดดดดด มันอยู่ตรงที่...
เขาสองคน (คุณ N กะ คุณ T) หวานกันตลอดเวลา...
ไม่แคร์สื่อกันเลยทีเดียวค่ะ...เวลาเดิน คุณ T ก็จ่ะโอบไหล่คุณ N ตลอดค่ะ (คุณ T ตัวสูงมากค่ะน่าจะประมาณ 180 กว่า)
คุณ N ก็จะแง้วๆ ค๊าบๆ ตัวเองๆ ตลอดเลย...
เวลาเขาคุยกัน งุ้งงิ้งๆ มากๆ ค่ะคุณ N จะออกแนวขี้อ้อนๆ ตลอด...
พอมาถึงร้านอาหาร (เดินไกลมาก)...
เข้าไปนั่งในห้องที่จองไว้...
คุณ T ก็โอบคุณ N มาซบไหล่ โอบกันกอดกัน ลูบหน้า จับมือ กันตลอดเวลา :-[(หวานไปม๊ายยอิจฉาว้อยยย)
มีการหมั่นเขี้ยวกัน คุณ N หันไป กัดไหล่คุณ T ด้วยอ่ะ กัดแบบน่ารักๆ อ่ะ ปากบางๆ ทำหน้าหมั่นเขี้ยว โอ๊ยยยเห็นแล้วจิ้นค่ะ
ตอนกินข้าว...เขาก็ป้อนกันไปมา อันนู้นเค้าไม่ชอบ อันนี้เขาอยากกิน อันนั้นตัวเองกินนะ ฯลฯ
คุณ N นิสัยน่ารักมากๆๆๆๆ เรากะเพื่อนสาวก็จะฮาๆ หน่อย คุณ N ก็นั่งขำคิกคัก อย่างน่าเอ็นดูตลอด... :o8:
แล้วคุณ N เวลาคุยโทรศัพท์กับแม่ก็น่ารักมาก อ้อนๆ แม่ด้วย...
เขาบอกว่า คุณแม่รู้ว่าเค้าสองคนคบกันด้วย อิอิ คุณแม่ก็หัวใจ Y เหมือนกัน อิอิ
ความงุ้งงิ้งๆ คลอเคลีย ของคุณ N ให้ความรู้สึกเหมือนลูกแมวน้อยๆ ขี้อ้อนๆ น่ารักมากๆ...
ทำให้เราจิ้นไปถึงน้องเซย์ ตัวละครของเราเลยค่ะ พฤติกรรมคุณ N เหมือนเซย์มากๆๆๆๆๆ...
อยากขอเข้าไปกอดจัง... :กอด1:
เราเองก็ไม่กล้าแสดงออกมากๆ เพราะว่าพึ่งรู้จัก...เดี๋ยวเขาจะหาว่าอีนี่เพี้ยน มากรี๊ดๆ อะไรเขา
พอแยกกัน เรากะคุณเพื่อนสาว ก็กรี๊ดๆๆๆๆๆ กันสุดฤทธิ์ค่ะ น่ารักมากกกกกกกก
สาว Y อย่างเราๆ เพียงแค่เจอแบบนี้ ก็ทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจนะคะ...
คืนนี้คงหลับฝันดีแน่ๆ เลยค่ะ
แหะๆ แอบมาเพ้อ นอกเรื่องนิดหน่อยนะคะ...จุ๊บๆ ทุกคนค่ะ
ปล. แม่เพื่อนสาวคะ...ห้ามไปบอกคุณ T นะคะ ว่าดิฉันเอาเขามากรี๊ดดดดในนี้ค่ะ...เขิน
-
+1 ค่ะ ให้กับความน่ารักของทั้งเซฟแล้วก็เลิฟเลยนะ
ย่ารหัสน่ารักออกนะเลิฟ อิอิ
-
ไรท์เตอร์บรรยายซะเราจิ้นตามเลย :m1:
-
อ่านกันมาราธอนตั้งแต่ตอนพิเศษเซย์แชมป์ :o8:
จริงๆแล้วแอบสงสารน้องบิวตี้เธออยู่เหมือนกันนะ เห็นภาพบาดตาอย่างนั้น เ้ป็นเค้าคงเสียใจ
แต่ว่าแอบแรงนะเนี่ย เป็นเค้า(อีกที)ถอดใจไปนานแระ T^T
เรื่องคุณ N กะคุณ T น่ารักจังค่ะ :-[
คือว่านู๋ก็เหมือนจะเจอนักเรียนตัวเองกุ๊กกิ๊กกันเวลาเราสอนอยู่ด้วยอ่ะ 55+
แบบสอนไปจิ้นไป เลือดกำเดาไหลโฮกก :haun4:
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา
-
^
^
^
^
จิ้มน้องต่าย...
วันนี้มีนอกเรื่องมาแอบเล่าให้ฟังนิดนุงค่ะ...
เผอิญเมื่อหัวค่ำ...ไปรับประทานอาหารกับเพื่อนสาวมา ชีบอกว่าขอพาเพื่อนมาด้วยคนนึง กับแฟนของเพื่อนอีกคนนึง...
ต่อไปนี้จะขอเรียกเพื่อน ของเพื่อนสาวเราว่า T และแฟน T ว่า N นะคะ...
คุณ T เป็นผู้ชาย และแฟนเค้า N ก็เป็นผู้ชาย... :o8: อันนี้เรารู้จากเพื่อนเราแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้เจอกัน...
พอมาถึงเวลานัด...เจอกันปุ๊บ...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด...คุณ N น่ารักมากกกกกกกก....
เป็นผู้ชายไซส์มินิ ตัวขาวๆ แก้มป่องๆ ปากแดงๆ ดัดฟัน...
ตัวเล็กมากๆ ตัวประมาณหูเราค่ะ (เราสูง 173 ย้ำว่านี่คือส่วนสูงของผู้หญิงจริงๆค่ะ)
แต่งตัวก็น่ารัก...กางเกงขาเดปๆ เสื้อยืด เซ็ทผมตั้งๆ...เวลาเขายิ้มน่ารักมากๆ ค่ะ
แล้วประเด็นที่ยิ่งให้กรี๊ดดดดด มันอยู่ตรงที่...
เขาสองคน (คุณ N กะ คุณ T) หวานกันตลอดเวลา...
ไม่แคร์สื่อกันเลยทีเดียวค่ะ...เวลาเดิน คุณ T ก็จ่ะโอบไหล่คุณ N ตลอดค่ะ (คุณ T ตัวสูงมากค่ะน่าจะประมาณ 180 กว่า)
คุณ N ก็จะแง้วๆ ค๊าบๆ ตัวเองๆ ตลอดเลย...
เวลาเขาคุยกัน งุ้งงิ้งๆ มากๆ ค่ะคุณ N จะออกแนวขี้อ้อนๆ ตลอด...
พอมาถึงร้านอาหาร (เดินไกลมาก)...
เข้าไปนั่งในห้องที่จองไว้...
คุณ T ก็โอบคุณ N มาซบไหล่ โอบกันกอดกัน ลูบหน้า จับมือ กันตลอดเวลา :-[(หวานไปม๊ายยอิจฉาว้อยยย)
มีการหมั่นเขี้ยวกัน คุณ N หันไป กัดไหล่คุณ T ด้วยอ่ะ กัดแบบน่ารักๆ อ่ะ ปากบางๆ ทำหน้าหมั่นเขี้ยว โอ๊ยยยเห็นแล้วจิ้นค่ะ
ตอนกินข้าว...เขาก็ป้อนกันไปมา อันนู้นเค้าไม่ชอบ อันนี้เขาอยากกิน อันนั้นตัวเองกินนะ ฯลฯ
คุณ N นิสัยน่ารักมากๆๆๆๆ เรากะเพื่อนสาวก็จะฮาๆ หน่อย คุณ N ก็นั่งขำคิกคัก อย่างน่าเอ็นดูตลอด... :o8:
แล้วคุณ N เวลาคุยโทรศัพท์กับแม่ก็น่ารักมาก อ้อนๆ แม่ด้วย...
เขาบอกว่า คุณแม่รู้ว่าเค้าสองคนคบกันด้วย อิอิ คุณแม่ก็หัวใจ Y เหมือนกัน อิอิ
ความงุ้งงิ้งๆ คลอเคลีย ของคุณ N ให้ความรู้สึกเหมือนลูกแมวน้อยๆ ขี้อ้อนๆ น่ารักมากๆ...
ทำให้เราจิ้นไปถึงน้องเซย์ ตัวละครของเราเลยค่ะ พฤติกรรมคุณ N เหมือนเซย์มากๆๆๆๆๆ...
อยากขอเข้าไปกอดจัง... :กอด1:
เราเองก็ไม่กล้าแสดงออกมากๆ เพราะว่าพึ่งรู้จัก...เดี๋ยวเขาจะหาว่าอีนี่เพี้ยน มากรี๊ดๆ อะไรเขา
พอแยกกัน เรากะคุณเพื่อนสาว ก็กรี๊ดๆๆๆๆๆ กันสุดฤทธิ์ค่ะ น่ารักมากกกกกกกก
สาว Y อย่างเราๆ เพียงแค่เจอแบบนี้ ก็ทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจนะคะ...
คืนนี้คงหลับฝันดีแน่ๆ เลยค่ะ
แหะๆ แอบมาเพ้อ นอกเรื่องนิดหน่อยนะคะ...จุ๊บๆ ทุกคนค่ะ
ปล. แม่เพื่อนสาวคะ...ห้ามไปบอกคุณ T นะคะ ว่าดิฉันเอาเขามากรี๊ดดดดในนี้ค่ะ...เขิน
ช้าไปแล้วล่ะแก ชั้นบอกมันไปแล้วว่าแกจิ้น นี่ๆๆ อย่าเอาเวลาไปนั่งจิ้นน้อง N ค่ะ ควรมาเขียนต่อเร็ว ๆ
แต่ว่าก็ว่าไปนะ ชั้นยังจิ้นเลยว่า มันจะน่ารักกันไปไหนอ่ะคู่เนี้ย ชั้นรู้ว่าแกอิจฉา เพราะชั้นก็อิจฉา โฮะๆๆๆๆๆ
-
แค่เห็นบางคู่ที่เดินจับมือกันธรรมดา เรายังอยากจะกรี๊ดเลย....ถ้าได้เห็นแบบคู่ T&N เราคงแทบจะละลายตายกันไปตรงนั้นเลยล่ะ...แค่ได้อ่านที่บรรยายมาก็น่าร้ากกกกกกกกกกกกสุดๆๆอ่ะ :-[
-
เข้ามากรี๊ดดดดดดดดด..ดค่ะ
ด้วยความ อิจฉา อิจฉา และอิจฉา
o9
(ดิ้นพราดๆ)
อิจฉาทั้งคุณTและคุณNที่พี่Mercyเจอและอิจฉาส่วนสูงพี่Mercyด้วย
o9 o9
ปล. สองคนนี้น่ารักกันมากจริงๆ ขนาดนึกตามที่เล่ายังอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆเลยค่ะ :m1:
-
เมตตาคะ ชั้นชวน T ว่าวันไหนว่าง ๆ ให้ลากน้อง N มาทานอาหารร่วมกะเราอีกนะคะ ซึ่ง T มิขัดข้องค่ะ
อ่อ.. ดิฉันบอก T ว่าชั้นและหล่อนคิดถึงน้อง N นะคะ ซึ่ง T ได้พิมพ์บีบีไปบอกแล้ว เริดจริงอะไรจริง
-
:-[ ดีจัง ชีวิตจริง เหมือนในนิยายเลย 555+
มีคู่น่ารัก ๆ แบบนี้เยอะ ๆ ก็ดีสิคะ โลกจะได้สดใส
ส่วนเรื่องพี่เซฟนี่ ก็ต้องยกความดีให้น้องนีบิวตี้พอสมควร
เพราะถ้าไม่ได้ชีเป็นตัวเปรียบเทียบ มีหวีง พี่เซฟได้ต่อสู้ด้วยตัวเองอีนานนนน กว่าจะได้มาอยู่บ้านเค้านะเนี่ย
น้องเลิฟก็สู้ ๆ นะคะ เพราะชีคงไม่ยอมง่าย ๆ แน่
-
:m1:
คุณTกะคุณN
อรั๊ยยยยยยยยยยยยยยยย น่ารักอ้ะ ถ้านุ่นเป็นคุณไนท์คืนนั้นกลับมาคงฝันหวานแหงๆ กี๊ดๆๆ พี่แชมป์กะน้องเซย์ตัวเป็นๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กะเรื่องเล่ามากมายค่า
จะน่ารักกันไปไหนเนี่ย คุณ T & N
เข้าสู่โหมดเพ้อชั่วคราว
อยากเจอแบบนี้มั่งอ่าาาาา
-
กี๊ดดดดดดดดดดด คุณ N กับ คุณ T
ถ่ายคลิปมาให้ดูมั่งได้ไหม
-
เดียวตบหัวหลุดเลย
ยัยบิวตี้ (แอบโหด๕๕)
-
ไรฯ ได้เจอคู่รัก (ชาย ชาย )น่ารักแบบตัวเป็นเลยเหรอเนี่ย :o8:
เล่าซะอยากเห็นมั่งจัง เดี๋ยวแอบจิ้นตามดีก่า อิอิ o3
-
หวานกันจริงเลยคู่นี้หวานไม่เกรงใจชาวบ้านเค้าเลย
แต่น้องบิวตี้ด้านได้อีกนะคะ
-
:กอด1: :กอด1:
-
ขอมาเป็นสมาชิกบ้านน้องเลิฟน้องโรส พี่เซฟพี่คิวนะคะ
-
บิวตี้ดริ้งง ง
ตัดใจซะเหอะแม่นาง
ข้าพเจ้ายังอยากให้เซฟกะเลิฟรักกันไปนานๆ น้า
-
คุณ n เค้าไม่ได้ตัวเล็กไปหรอก
พี่อ่ะตัวใหญ่ไปต่างหาก กร๊ากกกกกกกกกกกกก
ปล. เอายัยบิวตี้แดรงค์ไปเก็บซะทีเถอะ
-
อยากได้แฟนอย่างพี่เชพจัง :impress2:
-
คิดถึงพี่เซฟๆๆๆๆ
รีบๆมาต่อนะค่ะไรเตอร์
น้องใจจะขาดรอนๆแย้ววววว
-
เพื่อนสาวคะ ใยเธอยังไม่มา
-
ก็ว่าอยู่นะ ว่าน้องบิวแกคงไม่ยอมอะไรง่ายๆ แต่น่าจัดให้เจอมวยคูเอกระหว่าง บิวตี้ & คิวกะโรส :pigha2: :pigha2:
v
v
v
v
คงมันดีพิลึก
-
สวัสดีค่ะ เพ่ิมเริ่มมาอ่านค่ะ
ชอบมากๆค่ะ :-[
ขอบคุณมากค่ะ :pig4: :bye2:
-
ตอบเม้นท์ ตอนที่ 35 และเรื่องเล่า T&N ค่า
kengumm : หล่อนใช้อภิสิทธิ์แห่งความเป็นเพื่อนฉันมาเร่ง และมาให้ฉันตอบเม้นท์แกคนแรกนะยะ ชิส์ ถือว่าตัวเองพาคุณ N มาให้เค้าได้เชยชมใช่มะ ก็ได้...แต่กรุณาพามาอีก ได้โปรด นัดมาได้ทุกเมื่อ ฉันพร้อมเสมอ แต่แกอ่ะอย่าไปบอกเค้าดิ ฉันเขินจริงนะเว้ย จุ๊บๆๆๆ :กอด1: แกสิบที
pærəˈsɛtəmɒl : จริงๆ น้องโรสเธอยอมแบบชั่วคราวน่ะค่ะ...ประมาณไม่มีทางเลือก ยังไงซะพี่ชายเราก็รักไอ้หมอนี่มากกว่ายัยน้องน่ารำคาญคนนี้... :จุ๊บๆ: น้องพาร์จ้าาาาา
lasom : จิ้มไม่ทันไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเราจิ้มคืน :z13:
knightofbabilon : ตอนนี้น้องโรสเธอยิ่งอารมณ์แปรปรวนค่ะ โดนพี่คิวรุกมากไปหน่อย กำลังตัดสินใจว่าตัวเองจะเป็นหญิงหรือชายต่อไปดี ฮ่าๆๆๆ พอยัยน้องบิวมายั่วต่อมรำคาญเธอเข้า น้องโรสเธอเลยปรี๊ดดดแตกค่ะ...ส่วนเรื่องคุณ T&N หุหุ อิจฉาชิมิล่ะ ไว้ไปเจอเค้าอีกจะมาจิ้นให้ฟังอีกนะ ส่วนเรื่องส่วนสูง อย่าอิจฉาพี่เลย แค่นี้ก็แทบใส่ส้นสูงไม่ได้แล้วค่ะ เคยใส่สูงสองนิ้วกว่าๆ กลายเป็นว่าพี่จะสูงเกือบร้อยแปดสิบ น่ากลัวมากสำหรับหญิงไทยคนหนึ่งค่ะ...ปล.พี่พึ่งค้นพบว่า โอลิกะคริสเตียนมีซัพไทยด้วย กรี๊ดดดดด เดี๋ยวขอย้อนกลับไปดูตั้งแต่แรก :จุ๊บๆ:
liTTle.SaLapaO : พี่เซฟแกไม่รู้จะจัดการยังไงดีค่ะ พี่แกเจียมตัวว่าเป็นแค่เขยน่ะ เลยไม่ค่อยมีปากมีเสียงเท่าไหร่ เจ้ มาต่อแล้วจ่ะ (ฮ่าๆๆๆ เรียกเจ้กันเลยทีเดียว รู้ได้ไงว่าเค้าแก่)
vvivy : น้องบิวเธอไม่ยอมง่ายๆ หรอกจ่ะ เธออุตส่าห์ถ่อมาถึงนี่...ปล. พี่ไม่ได้ไปอะจิ วันที่บอกว่าจะไป ฝนตกกระหน่ำรถติดมากกกกก เลยไปได้แค่พาราก่อนถิ่นเดิม แง่ๆๆๆ อยากไปช็อปฯ....กลับมายังเนี่ยสาวน้อยฮานอย...ซินจ่าว
anajulia : อยากมีคนมาอ้อนให้หอมตอนเช้าเหมือนกันค่ะคุณนุ่น...นั่นสิ ใครจะมาเป็นฮีโร่ช่วยเก็บน้องบิวตี้เธอไปซักทีนะ...เรื่อง T&N คืนนั้นเค้าก็กลับไปนอนฝันหวานเลยค่ะคุณนุ่น กรี๊ดมากกก จิ้นกันไปหลายวันเลย เห็นด้วยค่ะ แบบว่าเป็นน้องเซย์กะพี่แชมป์ตัวเป็นๆ
parity_yc : จะสมัครเป็นลูกป๊ากับม๊าเลิฟเหรอ จะเป็นเขยหรือเป็นสะใภ้บ้านนี้ดีคะ แต่ว่าลูกบ้านนี้เขาโดนจองแล้วทั้งคู่น้า...
DE SaiKuNee : :z13: อิอิ
tutu : ฮ่าๆๆๆ ชอบคำว่า ชะนีหน้าแหก มากเลยค่ะ อารมณ์นั้นเลย :laugh3:
roseen : อิอิ ย่ารหัส น่ารักนะคะ :-[
pattra_13 : ยินดีต้อนรับค่ะ คุณ pattra_13 หน้าน้องบิวตี้มันเอาไปแทนคอนกรีดถนนได้ทั้งเส้นเลยค่ะ หนามากกกก
InKMoNsTeR : คุณ InKMoNsTeR เค้าแอบเห็นน้าาาาา ว่าตัวเองเม้นท์ผิดเรื่องชิมิตอนแรก อิอิ แต่กลับมาแก้เม้นท์ให้ด้วย น่ารักจริง ยินดีต้อนรับ และ ขอบคุณนะคะ :กอด1:
a_tapha : น้องบิวเธอไม่แคร์หรอกค่ะ เพราะชีมีความพยายามสูงจริงๆ ค่ะ
bbyuqin : นั่นสิคะ เดี๋ยวนี้พี่เซฟมันเซี้ยวใหญ่แล้วค่ะ พูดจาไม่อายเลย กล้าเกิน อิอิ...เร็วๆ นี้ว่าจะเอาพี่คิวกะน้องโรสมาให้ได้เจอกันนะคะ...ส่วนเรื่องคุณ T&N เราอยากกรี๊ดดดด ต่อหน้ามากๆ ค่ะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเราเพี้ยนไปซะก่อน เขินมากๆ เลย เขามีการจุ๊บๆ กันด้วย หอมแก้มกันด้วย เขินมากค่ะ น่ารักสุดๆ
fuku : น้องบิวเธอเนียนแบบมึนๆ จริงๆ ค่ะ...ส่วนพี่คิวกะโรส เร็วๆ นี้จะเอามาให้เจอค่ะ รอหน่อยนะ
dukdikdukdik : โปรโมชั่นคู่นี้เขาดียิ่งกว่า โปรฯ มือถืออีกค่ะ ขยันหมั่นโปรกันมากๆ อิอิ
p_phai : ยินดีต้องรับคุณ p_phai ค่า ขอบคุณนะคะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยว Mercy ให้คุณชายเป็นคนเก็บน้องบิวตี้ดีไหมคะ หุหุ
ToeyTato : รวบยอดเม้นท์นะคะ ยินดีต้อนรับค่ะคุณ ToeyTato เดี๋ยวอีกไม่นานเค้าจะพาคู่น้องโรสพี่คิวมาให้อ่านกันนะคะ รอหน่อยน้า
PeeYaR : คู่นี้เค้าหวานไม่แคร์ใครกันเลยค่ะเดี๋ยวนี้ ส่วนน้องบิว เธอก็ไม่แคร์ใครเช่นกันค่ะ...T&N คู่นี้น่ารักจริงๆ ค่ะ เราก็เพ้อไปนานเหมือนกัน ไว้ไปเจอมาอีก แล้วจะมาเล่าอีกนะคะ
fkjj : ชะนีเด็กแรงจริงอะไรจริงค่ะ...ส่วนคู่เลิฟพี่เซฟนี่เค้าหมั่นเติมความหวานกันตลอดแหละค่ะ
V_we : ฮ่าๆๆ คุณวีอยากให้น้องเซย์กินเค้กอีกไหมคะ เดี๋ยวเราไปบอกพี่แชมป์ให้ทำเค้กอีกดีกว่าเนอะ...ส่วนยัยน้องบิว เธอคงไม่มีหัวใจความเป็นสาว Y แบบเราๆ หรอกค่ะ...ส่วนอิมเมจพี่คิว เราก็ชอบมากค่ะ ตรงมากๆ เลย คุณวีแพ้ลักยิ้มนี่เอง อิอิ :กอด1: จ้า
Laxxeez : อืม ใช่ค่ะ คำนี้เลย...ทำตัวไร้ค่าได้อีก...ตรงมากๆ o13
berry_kiss : ยินดีต้อนรับการกลับมาอีกครั้งค่าคุณ berry_kiss :จุ๊บๆ: ถือว่า ได้อ่านทีเดียวสิบตอน คุ้มสุดๆ เนอะ
jiBtar : ฮ่าๆๆๆ ปู่กะย่า กู้อีจู้ คำนี้นี่บ่งบอกอายุนะคะคุณจิ๊บ ฮ่าๆๆๆๆ :กอด1: คุณจิ๊บ สิบที
jasmin : ยินดีต้อนรับคุณ jasmin ค่ะ ดีใจจังอู้งานมาตามอ่านด้วย :กอด1:คุณ jasmin ยี่สิบทีเลยค่ะ จุ๊บ
กระต่ายชมจันทร์ : น้องต่ายขอบคุณสำหรับคำผิดเหมือนเดิมค๊าบบบ...ส่วนพี่คิวนี่แกไม่พลาดเรื่องสนุกๆ แบบนี้แน่นอน...ปล. อย่าลืมไปเลี้ยงสายรหัสเน้อ น้องๆ รอกินฟรีกันอยู่ ฮ่าๆๆๆ
K2KARN : ขอบคุณสำหรับบวกค่า :pig4:...นั่นสิเนอะ น้องเลิฟเหมาะกับการเป็นย่ารหัสเนอะๆ
n2 : อิอิ ไว้ไปเจอคู่นี้อีกแล้วจะมาเล่าให้ได้จิ้นกันอีกนะคะ เราจิ้นไปหลายวันเลยค่ะ น่ารักจริงๆ
BeeRY : :กอด1: คุณน้อง BeeRY ยินดีต้อนรับกลับมาจ้า...คุณน้อง BeeRY จะเป็นแม่ยกน้องบิวเหรอคะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แอบสงสารชิมิ...ปล.กรี๊ดดด จริงเหรอ น่าอิจฉามาก ได้อยู่ท่ามกลางเด็กหนุ่มน่าจิ้นทั้งหลาย -////-
jobisuka : สรุปว่าตอนนี้เราควรยกความดีให้น้องบิวเธอเนอะคะ อิอิ...ส่วนเรื่องคู่ T&N เห็นด้วยว่าถ้ามีคู่น่ารักๆ แบบนี้เยอะๆ สาว Y อย่างเราๆ ก็มีความสุขตายไปเลยค่ะ โลกคงสดใสน่าดู
JJHJJH : ฮ่าๆๆ อยากถ่ายคลิปมาเก็บไว้จิ้นส่วนตัวเหมือนกันค่ะ แต่กลัวคุณที ตื้บเอา ดูท่าทางจะหวงแฟนโคตรๆ เลย
fahsai : ฮ่าๆ โหดจริงๆ ด้วยค่ะคุณ fahsai ตบหัวหลุดเลยเหรอ เอาเลยๆ เชียร์ๆ
icyblue : เจอตัวเป็นๆ เลยค่ะ ได้ร่วมโต๊ะอาหารด้วยกัน เรากินไปก็แอบมองไป น่ารักได้อีกค่ะ
fungfung : น้องบิวตี้เธอถือคติว่าด้านได้อายอดค่ะ
lomekung : :กอด1: คุณ lomekung คืนค่ะ
ขนมหวาน : จิ้ม :z13: ไข่เป็ดค่า...ยินดีต้อนรับนะคะคุณ ขนมหวาน แล้วมาเม้นท์คุยกันอีกนะคะ
Paracetamol : ยินดีต้อนรับจ้า Paracetamol ฮ่าๆๆๆ บิวตี้ดริ้ง คิดได้ไง ชอบๆ
Vesi : ฮ่าๆๆๆ เป็นกริยาช่องสองของรีบนรึไง บิวตี้แดรงค์เนี่ย...ส่วนคุณ N เขาตัวเล็กจริงๆ ว้อยยยย :beat: สิบที คุณพี่มิได้ตัวใหญ่ไปนะเว้ย เขาเรียกว่าส่วนสูงของนางแบบ กร๊ากกกกกกกกก
aotkung : ยินดีต้อนรับ คุณ aotkung ค่า...
pancakesexy : คุณน้องหายไปนานเลย ยินดีต้อนรับกลับมานะคะ
RAKDEK_KA : น่าจะวุ่นวายดีพิลึกเหมือนกันค่ะ
didi : ยินดีต้อนรับคุณ didi ค่า จิ้ม :z13:
-
ดีค๊าบบบทุกคน...
มาแล้วค่ะ...หายไปสามวัน มัวแต่ไปเพ้อถึงคุณ N กะคุณ T อยู่ค่ะ... :-[
ส่วนตอนนี้ชื่อตอนอาจจะดูน่าตกใจไปซะหน่อย...
แต่เนื้อเรื่อง...อาจจะตกใจกว่า ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่น...ไปอ่านกันดีกว่าค่ะ
ช่วงนี้น้องบิวตี้เธอมาบ่อยนะคะ...เริ่มหลงรักเธอกันบ้างรึยัง ฮ่าๆๆๆ :laugh3:
หลายคนถาม Mercy มาว่า ทำไมช่วงหลังๆ น้องเลิฟเธอดูนุ่มนิ่ม เป็นสาวน้อยบ่อยจัง...
ตอนนี้ก็เลยให้พี่เซฟแกมาตอบแล้วกันนะคะ...
แต่เราชอบบุคลิกนายเอกแบบนุ่มนิ่มๆ แบบนี้แหละค่ะ หลายคนอาจจะชอบแบบแมนๆ หน่อยเนอะ...
ไว้เรื่องต่อๆ ไปเอาให้แมนกว่าพระเอกเลยดีกว่า ฮ่าๆๆๆ
ส่วนพี่คิวกะน้องโรส หลายคนถามถึง...อีกไม่ช้า จะเอามาให้อ่านกันค่ะ
ยินดีต้อนรับนักอ่านหน้าใหม่ทุกคนนะคะ...แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้นนะคะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์จริงๆ ค่ะ...เป็นกำลังใจมากๆ
บางทีเหนื่อยกับงานจนขี้เกียจพิมพ์เรื่องต่อ...แต่พออ่านคอมเม้นท์ของทุกคนก็ทำให้ฮึดสู้นะคะ :กอด1:
อย่างที่บอกเลยค่ะ เม้นท์ของทุกนักอ่าน ก็เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะคะ...
บางคนแค่ใส่อีโมมาให้...แค่เห็นก็ดีใจแล้วนะคะ...
:จุ๊บๆ: จ๊วบบบทุกคนเลยค่า
++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 36 ทางไหนก็เจ็บ
ช่วงนี้มหาวิทยาลัยก็ยังคงมีกลิ่นอายของเทศกาลรับน้องกันอยู่ครับ...ผมเองไม่ค่อยได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรเท่าไหร่แล้ว ปี 4 แล้ว แก่แล้วฮะ ก็ปล่อยให้น้องๆ มันทำกันไป แต่มีอะไรก็มาปรึกษากันได้...เห็นผมอย่างนี้ สมัยก่อนผมเป็นพี่ว้ากนะครับ เวลาหน้าผมเฉยๆ แล้วดูดุฮะ...
ส่วนที่เลิฟของผมก็ยุ่งๆ กับงานที่คณะเหมือนกันฮะ...งานรับน้อง เลิฟไม่ได้เข้าไปช่วยเต็มตัว เพราะเป็นพี่ปี 3 แล้ว คณะของเลิฟเขาจะให้รุ่นพี่ปี 2 เป็นคนจัดการครับ...คณะนี้เขาอลังการงานสร้างครับ...มันจะมีวันที่ต้องเอาน้องมาโชว์ร่วมกัน ทุกคณะ...คณะอื่นๆ ก็จะเป็นการร้องเพลงเชียร์ เพลงคณะ บูม เต้น อะไรก็แล้วแต่ แต่คณะนี้เขาให้น้องร้องเพลงเชียร์แบบประสานเสียงครับ...
เห็นเลิฟเคยเล่าให้ฟังว่าพวกพี่ปี 2 จะต้องเป็นคนแสดงศักยภาพด้วยการคิดไลน์ประสานให้น้องทุกคน ช่วยน้องฝึกซ้อม ช่วยแบ่งน้องไปตามเร้นจ์เสียงต่างๆ อะเร้นจ์เพลงใหม่ทั้งเพลงห้ามซ้ำกับปีก่อนๆ ของรุ่นพี่...ตอนปีที่แล้วเลิฟก็บอกว่า เลิฟงานหนักมากเลย เพราะเป็นเอกวอยซ์แล้วก็ดันเป็นคนเดียวในคณะที่ทั้งคะแนนสอบเข้าและคะแนนสอบแต่ละภาคได้เต็มหมด...ก็เลยถูกแต่งตั้งให้เป็นประธานรุ่นในการซ้อมน้องปีนั้น...เก่งไหมล่ะแฟนผม
วันนี้เป็นวันที่ผมจะต้องไปนอนค้างบ้านเลิฟครับ...ตามตารางเวลาที่เราได้กำหนดกันไว้แล้วคือ จันทร์ – พฤหัสฯ ผมจะไปนอนค้างบ้านเลิฟ ส่วนศุกร์ – อาทิตย์ ผมก็กลับบ้านตัวเองครับ วันนี้วันจันทร์ก็เลยเป็นวันที่ไปค้างบ้านเลิฟ แต่วันนี้ตกลงว่าจะกลับเย็นกันหน่อย เพราะผมมีโปรเจคที่ต้องคุยกับเพื่อนๆ ส่วนเลิฟเองก็ต้องคุมน้องปีสองซ้อมน้องปีหนึ่ง...จริงๆ อยากตามไปนั่งเฝ้าด้วยครับ ไม่ได้จะตามติดแจ หรืออะไรหรอกนะฮะ แต่ทุกคนอย่าลืมว่า น้องปีหนึ่งในที่นี้ก็ต้องรวมไปถึงน้อง ‘บิวตี้’ ขี้ตื๊อด้วย
ว่าแล้วก็โทรไปหาซะหน่อยดีกว่า...
I Believe, I Believe, I Believe In Love
I Believe, I Believe, I Believe In Love
หุหุ เพลงรอสายพิเศษเฉพาะผมเท่านั้นแหละครับ...แต่รอสายอยู่นานจนจะจบเพลงอยู่แล้ว น้องก็ไม่รับสายผมซักที...หรือจะไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์นะ แต่ปกติเลิฟจะเป็นคนที่ไม่ค่อยไม่รับสายนะครับ...อ๊ะ...รับแล้วครับ
“ฮัลโหลค่ะ...” หือออ...เสียงผู้หญิงที่ไหนวะ
“เอ่อ...โทรศัพท์ของเลิฟใช่ไหมครับ” ต้องใช่สิวะ พึ่งจะโทรหากันไปเมื่อตอนกลางวันนี้เอง...
“อ๋อใช่ค่ะ...พี่เซฟเหรอคะ” หือออออออ รู้ด้วยเหรอว่าใคร...อ่อลืมไปว่ามันโชว์ชื่อ แล้วใครวะเนี่ย อย่าบอกว่านะว่าเป็น....
“นี่ตาลเองค่ะพี่เซฟ...ไอ้เลิฟเตะบอลอยู่ค่ะพี่ มันใช้ตาลเฝ้าของน่ะพี่ จะให้ตาลเรียกให้ไหมคะ” อ๋อออออออ....เฮ้อออออ โล่งอก นึกว่าเป็นยัยน้องคนสวยมาจุ้นจ้านกับมือถือแฟนผมซะอีก
เตะบอลอีกแล้วครับ...นี่เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมกีฬาที่เลิฟของผมชอบมากกกกกกกก...ตอนที่ผมรู้ว่าน้องชอบเตะบอล ผมก็อึ้งๆ นะฮะ...ก็นุ่มนิ่ม น่ารัก คุณหนูซะขนาดนี้ กีฬาส่วนตัวมันก็น่าจะเป็นประมาณเทนนิส สคอวช แบดมินตัน ว่ายน้ำ อะไรประมาณนี้ใช่ไหมฮะ...ไอ้เตะบอลนี่มันน่าจะเป็นเถื่อนๆ อย่างพวกผมมากกว่าซะอีก แต่กลายเป็นน้องชอบเตะบอลมาก ถ้าหาตัวไม่เจอนี่ ไปตามหาได้ที่สนามฟุตบอลของคณะได้เลยฮะ...วิ่งตัวปลิวอยู่เลยครับ
“มะ....”
“ไอ้เลิฟฟฟฟฟฟฟฟ...พ่อแกโทรมา มารับโทรศัพท์เร็ว” เออ...น้องตาลครับ แล้วจะถามพี่ทำไมว่าให้เรียกไหม น้องตัดสินใจตะโกนเรียกโดยไม่รอฟังพี่พูดจบเลยครับ กำลังจะบอกว่าไม่ต้องเรียกก็ได้ เดี๋ยวเดินไปหาเอง...แล้วเป็นอันรู้กันว่า ถ้าเพื่อนๆ เรียกว่าพ่อเนี่ยหมายถึงผม ไม่ใช่ป๊า ถ้าเป็นป๊า เพื่อนมันจะเรียกป๊าเลยครับ...เผอิญผมเป็นพ่อคุณทูนหัวนะครับ หุหุ
“เอออออออ แป๊บนึงงงง” ได้ยินเสียงที่รักผมตะโกนแว่วๆ เข้ามา
“ฮะ...ฮะ...โหล” หอบมาเลยครับ แสดงว่าลงสนามมานานแล้ว เพราะถ้าปกติแล้วต่อให้วิ่งติดต่อกันครึ่งชั่วโมง เลิฟก็ไม่ค่อยหอบหรอกฮะ เค้าเป็นพวกปอดใหญ่ แต่หอบแฮกขนาดนี้แสดงว่าเล่นนานแล้ว...แล้วบอกว่าจะคุมน้อง น่าตีจริงๆ
“เดี๋ยวพี่เดินไปหานะครับ พี่คุยงานเสร็จแล้ว...อยู่สนามใช่ไหม”
“ฮะ....เฮ้ย ไอ้เชี้ยยยยกูบอกว่ากูขอเวลานอก มึงขี้โกงอ่ะ...อ๊ะ พี่เซฟแค่นี้ก่อนนะ กำลังคับขันเลย” ตื๊ดๆๆๆๆๆๆ วางสายไปซะแล้วครับ
งี้แหละฮะ อย่าตกใจไปนะครับ ตอนผมเจอแบบนี้แรกๆ ก็ตกใจนิดหน่อยกับไอ้อาการมึงมาพาโวยเนี่ยครับ...เวลาน้องอยู่กับเพื่อนฝูง น้องก็จะเหมือนเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วไปนี่แหละฮะ พูดกูมึง ด่าเพื่อน แกล้งเพื่อน ตบหัว ไล่เตะ โดดถีบกันบ้าง แล้วก็เรื่องขี้โวยวายนี่ที่ 1 เลยครับ อะไรไม่ได้ก็ขอให้กูได้เอะอะโวยวายไว้ก่อน ฮ่าๆๆ จริงๆ เลยน้า...พฤติกรรมที่เล่ามานี่ผิดกับเวลาอยู่กับผมเลยนะฮะ
เวลาอยู่กับผม เลิฟจะงุ้งๆ งิ้งๆ อ้อนๆ น่ารักๆ ขี้เอาใจ คลอเคลียกันตลอดเวลา น่าทะนุถนอมเป็นที่สุดฮะ...ตอนแรกๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาน้องอยู่กับเพื่อนจะเป็นอีกแบบนึง แต่ว่าเคยเดินมาหาที่คณะ แล้วมาเจอตอนน้องกำลังวิ่งไล่เตะไอ้น้องน๊อตเพื่อนซี้อยู่ เสียงโหวกเหวกโวยวาย วิ่งไล่กันไปมา ก็ทำเอาผมอึ้งนิดๆ ประมาณว่า เฮ้ย...แฟนกูที่น่ารักๆ ใช่คนเดียวกับที่วิ่งถีบเพื่อนแล้วตะโกนด่า ‘ไอ้เหี้ยน๊อตมาให้กูกระทืบซะดีๆ’ รึเปล่านะ
แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบน้องในแบบนี้นะครับ...แบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบ โหด มัน ฮา ดีครับ แล้วมันทำให้รู้สึกว่าตัวเองสเปเชียลด้วยครับ...ตรงที่ เวลาอยู่กับคนอื่นๆ น้องก็จะเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาแบบนี้แหละ แต่เวลาอยู่กับผม น้องจะกลายเป็นลูกแมวน้อยๆ งุ้งงิ้งๆ พูดจานุ่มนิ่ม หวานหูกันตลอดเวลา...ชอบทั้งสองแบบแหละครับ อะไรที่เป็นเลิฟ ผมก็รักหมดแหละครับ
เก็บของเสร็จผมก็รีบเดินไปที่สนามฟุตบอลที่คณะเลิฟครับ ไม่ต้องมองหานาน เสียงมาก่อนตัวอีกครับ...วิ่งไปโหวกเหวกไปมีอยู่คนเดียวแหละฮะ...จริงๆ ผมไม่ค่อยอยากให้น้องเล่นบอลเท่าไหร่ นะครับ...ก็คิดดูนะ เวลาวิ่งๆ เหงื่อซกๆ เสื้อนักศึกษาผ้าป่านขาวๆ ไม่ได้หนาอะไร ชุ่มไปด้วยเหงื่อ แนบไปกับลำตัว เห็นไปถึงไหนต่อไหน แล้วไอ้คนตัวขาวๆ เนี่ย เวลาเหนื่อยๆ หรือโดนแดด เลือดลมมันก็สูบฉีดดีเหลือเกิน อมชมพูไปทั้งตัวเลย
บอกตามตรง...
กูหวงงงงงงงโว้ยยยยยยย!!!!
แล้วบางทีนะครับ ไอ้พวกเพื่อนๆ นักเตะทั้งหลายเนี่ย มันไม่ได้มาจากคณะของเลิฟอย่างเดียว บางคนมันก็เป็นเด็กคณะอื่น คณะผมยังมีเลย แม่งมาเล่นกันไกลจังนะ สนามคณะพวกมึงก็มี มาเล่นคณะแฟนกูทำไมวะ...บางทีเวลาน้องยิงเข้า ก็จะมีไอ้พวกเพื่อนนอกคณะชอบเนียนกระโดดมากอดคอ...แม่งถ้าเป็นรุ่นน้องคณะกูนะ จะลากไปกระทืบแม่งเลย โทษฐานที่ไม่รู้จักสะใภ้คณะวิศวะฯ
นั่นไง...พูดไม่ทันขาดคำ มีไอ้ตี๋หน้าเห่ยตัวนึงมันวิ่งมากอดคอแฟนผมครับ...อ๊ากกก ลูบหัวแฟนกูทำไม...
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย....
แล้วนั่นจะถอดเสื้อทำไมครับ...เสื้อเปียกพี่เข้าใจแต่ถอดทำม๊ายยยยย...เข้าใจว่าทุกคนก็ถอดกัน แต่ว่าเลิฟคงไม่รู้ว่า หลายๆ คนแอบมองตาเป็นมัน (รวมทั้งผมด้วย) ทั้งหญิงทั้งชาย ผู้หญิงบางคน มองไปก็ทำหน้าเขิน แล้วก็หันไปหัวเราะกันคิกคัก ส่วนไอ้พวกผู้ชายเห้ทั้งหลาย ก็จ้องเอาๆ...
“เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ” ผมรีบเดินไปตะโกนเรียกข้างสนามครับ
“อ้าวววว...พี่เซฟฟฟฟฟฟ เดี๋ยวเลิฟไปหาๆ แป๊บนึงๆ” น้องตะโกนตอบมาแล้วหันไปรับบอลจากเพื่อน เฮ้ออออ...เคยรู้อะไรบ้างไหมเนี่ย
“เลิฟฟฟฟฟ...มานี่ก่อน...เร็ว...” ผมก็ไม่ยอมครับ ตอนนี้เสียงเริ่มเข้มขึ้นมาแล้วครับ
“ค๊าบบบบบบบบบ...มาแล้วๆ...เฮ้ยยยพวกมึง กูเลิกเล่นแล้วนะ พ่อกูมาตาม ไปแล้วๆ” ยังร่าเริงอยู่ครับ แต่ก็คงจับกระแสน้ำเสียงผมได้ เลยรีบเลิกเล่น แต่ยังมีการหันไปโบกมือร่ำลา...มาเร็วๆ เลยตัวดี ยิ้มประจบมาเลยนะ...ก็ตอนนี้หน้าผมหงิกเลยครับ
“มาถึง...แฮกๆๆ...นานยัง....แฮกๆๆ...เหนื่อย...แฮกๆๆๆ โคตร” ยังมาบ่น เดี๋ยวปั๊ด...จับหอมแก้มโชว์คนทั้งสนามเลย
“ใครให้ถอดเสื้อเนี่ย...หะ” ต้องดุกันบ้างครับ...แต่แค่นี้ไม่มีทางสะทกสะท้านหรอกฮะ...นั่นไง ยิ้มร่าเลย
“ก็มันร้อนอ่ะ...เสื้อเลิฟก็เปียกชุ่มทั้งตัวเลย ไม่ถอดออกเดี๋ยวเป็นหวัดนะ” อย่ามาอ้างเนียน
“เอา...เอาช็อปพี่ไปใส่” ผมถอดเสื้อช็อปออกมาคลุมให้คนตัวขาวอมชมพูที่ยังหอบไม่หยุด ปกติข้างในช็อปผมจะเป็นเสื้อยืดอยู่แล้ว ถอดได้สบายมากครับ
“ไม่อาวววว...เดี๋ยวเสื้อพี่เซฟเหม็นเหงื่อเลิฟอ่ะ เดี๋ยวเลิฟเอาเสื้อเลิฟพาดบ่าไปก็ได้ เดี๋ยวก็เดินถึงรถแล้ว...ที่รถพี่เซฟเลิฟเห็นมีเสื้อยืดอยู่นี่ เดี๋ยวค่อยใส่เสื้อยืดในรถก็ได้”
“เหงื่อเมียพี่ไม่ถือ...ใส่ซะ เร็วๆ...”
“ง่ะ...ก็ได้ๆ แค่นี้ต้องดุด้วย...เอางี้ๆ...งั้นให้เลิฟไปล้างตัวที่ห้องน้ำก่อนได้เปล่า...นะๆ เสื้อจะได้ไม่เหม็นมากไง ไม่งั้นพี่เซฟก็เดินไปเอาเสื้อยืดในรถให้เลิฟหน่อยได้เปล่าฮะ”
“เอางั้นก็ได้ครับ...แต่ต้องใส่ช็อปพี่เดินไปห้องน้ำนะ...อ๊ะๆ...ห้ามต่อรอง...นั่นแหละ...ติดกระดุมด้วย...มาๆ พี่ติดให้ดีกว่า...ไป เดี๋ยวพี่เดินไปส่งที่ห้องน้ำ”
“ทำอย่างกับเลิฟเป็นเด็กไปได้...พี่เซฟอ่ะ...เลิฟก็ผู้ชายนะ ถอดเสื้อแค่นี้เองไม่เห็นจะแปลก เคยใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเล่นด้วยซ้ำ” ห๊าาาาาาาาาาาาา อะไรนะ...
“ต่อไปนี้ห้ามเด็ดขาด...เข้าใจไหม...ไม่งั้นพี่จะตี...” ต้องจับยัดใส่เสื้อครับ ไม่งั้นก็งอแงไม่ยอมใส่อยู่เนี่ย
“แค่นี้ก็ต้องดุด้วย...โว้ววว วันนี้กลายเป็นเด็กวิศวะฯ แต่ตัวใหญ่ไปไหมเนี่ย” ฮ่าๆๆ เหมือนเด็กแอบเอาเสื้อพ่อมาใส่เลยฮะ ตัวกระเปี๊ยกไปเลย ช็อปผมดูตัวใหญ่ไปเลยครับ เวลาอยู่บนตัวเลิฟ
“อะไปๆ รีบเข้าห้องน้ำไป เดี๋ยวพี่มานะ รออยู่ในห้องน้ำนี่แหละ”
“ค๊าบบบบคุณพ่อออออ” ทะเล้นจริงๆ เลยจัดการบีบแก้มเบาๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว นี่ถ้าไม่อยู่ในสถานศึกษาจะฟัดแก้มสักสองที
จัดการส่งเจ้าตัวดีเข้าห้องน้ำไปแล้วผมก็รีบเดินไปที่รถ ไปเอาเสื้อยืดให้พ่อนักเตะของผมก่อนครับ...แต่ก่อนจะถึงรถ ก็มีคนเดินเข้ามาขวางทางซะก่อน
“ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ” ทายถูกใช่ไหมครับว่าใคร...นั่นแหละคนที่คุณก็รู้ว่าใคร
“มีอะไรหรือเปล่าครับ...พี่รีบ พี่มาเอาของให้เลิฟ” ผมไม่ค่อยอยากจะต่อความกับเธอซักเท่าไหร่ ตาขวางใส่ผมเลยครับ
“เมื่อไหร่จะเลิกกับพี่เลิฟคะ” ตรงไปไหมเนี่ย...เกิดมาไม่เคยเจอใครดื้อ และตื๊อเก่งแบบน้องเขามาก่อนเลย แต่ผมว่าน้องบิวตี้นี่ออกแนวพูดไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ
“พี่นึกว่าน้องบิวตี้จะเข้าใจเรื่องนี้แล้วนะ...พี่ว่าสำหรับพี่ ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว พี่กับเลิฟเรารักกัน ถ้าบิวตี้รักเลิฟจริง ทำไมไม่อยากให้เลิฟมีความสุขล่ะ แล้วพี่มั่นใจว่า พี่เป็นคนเดียว ณ ตอนนี้ที่สามารถทำให้เลิฟมีความสุขได้...พี่จะไม่ขอพูดเรื่องนี้อีกแล้ว แล้วก็เลิกยุ่งกับพวกเราซักที พี่ไม่อยากพูดอะไรตรงๆ แรงๆ แต่ถ้าน้องยังไม่หยุด พี่ก็จะเริ่มของพี่เหมือนกัน”
ตลอดมาผมไม่กล้าพูดอะไรเพราะว่าผมเกรงใจเลิฟ ผมเกรงใจบ้านเลิฟครับ เพราะน้องบอกว่า น้องบิวตี้เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนหม่าม๊า...แต่ในเมื่อเธอมาพูดกับผมตรงๆ แบบนี้ แถมดูท่าทางเธอก็จะไม่หยุดด้วย ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
“พี่มีอะไรที่จะทำให้พี่เลิฟมีความสุขได้เหรอคะ...ความสัมพันธ์แบบเพศเดียวกันก็ลำบากพออยู่แล้ว...ฐานะทางครอบครัวพี่ก็ไม่มีอะไรทัดเทียมพี่เลิฟได้เลย ไม่กลัวคนอื่นเขาจะคิดว่าพี่มาเกาะพี่เลิฟเหรอคะ...แล้วพี่คิดว่าถ้าคบกันต่อไปอีกหน่อยเรียนจบ ทำงาน พี่จะเลี้ยงพี่เลิฟไหวเหรอ...”
“ลำพังแค่วิศวกรคนหนึ่ง จะได้เงินซักแค่ไหนกันเชียว...แล้วพ่อแม่พี่รู้เรื่องหรือยังล่ะคะ พวกเขาจะรับได้รึเปล่าก็ไม่รู้...ถ้าเกิดรับไม่ได้ขึ้นมา พี่จะเลือกใครล่ะคะ พี่เลิฟหรือว่าครอบครัว...ถ้าพี่เลือกครอบครัว พี่เลิฟจะไม่เจ็บหนักเลยเหรอ พี่ทนเห็นพี่เลิฟเจ็บได้หรือไง ไหนบอกว่ารักพี่เลิฟ...ถ้าพี่ไปซะตั้งแต่ตอนนี้ ถึงแม้มันจะเจ็บ แต่มันก็ไม่หนักเท่าถ้าหากมันยิ่งปล่อยไว้นานขึ้นกว่าเดิม”
“พี่จะเห็นแก่ความสุขตอนนี้ แล้วทำให้คนรักพี่เจ็บในวันข้างหน้าเหรอคะ...ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือไง...ลองไปคิดดูดีๆ แล้วกัน...ปล่อยมือจากพี่เลิฟซะ อนาคตพี่เขาควรจะอยู่ในสังคมที่ดี มีหน้ามีตา มีคู่ครองที่เหมาะสมทั้งฐานะและ ‘เพศ’ บิวตี้ก็มาบอกแค่นี้แหละค่ะ หวังว่าพี่คงจะฉลาดพอที่จะคิดได้นะคะ”
บิวตี้พูดจบ เธอก็เดินหนีผมไป...ผมเองไม่กล้าแม้แต่จะก้าวขา...ความจริงที่ไม่เคยคิดมาก่อน หรือจริงๆ แล้ว ผมไม่อยากคิดถึงมันมากกว่า...ทำไมผมจะไม่รู้ ผมมันก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ไม่มีอะไรเลย รถก็เก่า บ้านก็เก่า พ่อแม่ไม่ได้ร่ำรวย เป็นแค่อาจารย์มหาวิทยาลัย จะใช้เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ก็ต้องคิดแล้วคิดอีก...อยากได้อะไรก็ต้องเก็บเงินซื้อหรือทำงานพิเศษ...
ผิดกับเลิฟ...บ้านเขาเลี้ยงลูกมาแบบไม่ให้ลำบาก มีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเงินทอง หน้าตาทางสังคม อนาคต...แล้วเราเป็นใครวะ ที่จะไปฉุดให้ลูกเขาตกลงมากัดก้อนเกลือด้วย...ถึงแม้ผมจะมั่นใจว่า ผมเรียนจบปุ๊บ ผมจะได้งานทำทันที และเงินเดือนวิศวกรมันก็ไม่ได้น้อยเนื้ออะไรนัก...แต่มันก็คงไม่ได้มากมายพอที่จะใช้ชีวิตหรูหราฟู่ฟ่า...
เรื่องพ่อกับแม่ก็เหมือนกัน ท่านทั้งสองก็ยังไม่รู้ว่าลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย...แต่ผมมั่นใจว่า พ่อน่าจะพูดง่ายกว่าแม่...แม่ผมอาจจะรับไม่ค่อยได้นักกับเรื่องแบบนี้...เพราะท่านเป็นอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหานับหน้าถือตา...แล้วลูกชายตัวเองมาเป็นแบบนี้ เฮ้อออออ...แต่ความจริงมันก็คือความจริง...
ผมว่า...ถึงเวลาที่ผมต้องคุยกับท่านแล้วครับ...
ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยขนาดนี้มาก่อนเลย...
ผมดูไม่เหมาะสม และไม่ควรค่ากับความรักของน้องเลย...ผมให้น้องได้แค่ความรักเท่านั้นเอง...แม้แต่ครอบครัวผมก็ยังไม่รู้เรื่องของเรา...ผิดกับบ้านน้อง ที่ต้อนรับผมอย่างอบอุ่น
หรือผมจะเป็นตัวถ่วงเลิฟจริงๆ อย่างที่น้องบิวตี้เธอบอก...
แต่ผมรักเลิฟมากจริงๆ นะครับ...
ผมกำลังลังเลว่า...การที่เรารักใครคนหนึ่ง...
เราควรจะเสียสละความสุขส่วนตัว...
หรือว่าเราจะช่วยกันผ่านเรื่องทุกข์ทนที่มันจะเกิดขึ้นดี...
เลือกทางไหน มันก็ดูเหมือนจะมีแต่เจ็บ...
ผม...ควรทำยังไงดี
++++++++++++++++++++
เห็นไหมคะ จริงๆ น้องเลิฟเธอแมนออก ฮ่าๆๆๆ
แต่ที่เห็นนุ่มนิ่ม งุ้งงิ้ง เนี่ย ก็เพราะเขาจะอ้อนแฟนเขาค่ะ...
เวลาเขาอยู่ด้วยกัน น้องมันก็เลยกลายร่างเป็นลูกแมวไปซะงั้น...
งี้แหละความรักมันทำให้คนเราเปลี่ยนไปนะคะ...
แล้วเจอกันค่า... :กอด1:
-
อย่าคิดเองแล้วแก้เองนะพี่เซฟ เห็นมาหลายคู่แล้ว บอกเลิฟดิจะได้ช่วยกันแก้ สงสารพี่เซฟ
เกลียดบิวตี้เข้ากระดูกดำแล้วครับท่าน
เลิฟแมนๆนี่ ก็น่ารักนะเนี่ย
รอตอนต่อไปค่ะเจ้
ปล. เห็นว่าเจ้ทำงานแล้วก็เลยเรียกเจ้อ่ะค่ะ คาดว่าอายุน่าจะมากกว่าหนู ไม่กี่ปี
-
เง้ออออ...........ช่วยกันดึงหูพี่เซฟเร็วจะได้ไม่หูเบาไปเชื่อยัยบิวตี้สุมไฟ..
อะไรที่ยังค้างคาก็ทำให้เรียบร้อยซะพี่เซฟ บ้านน้องเลิฟเค้ายังรับได้เลย ไม่เห็นต้องแคร์คนนอกซะหน่อย..ไปดูแลเลิฟเร็วๆเลย :m16:
-
บิวตี้ เธอช่างเป็นคนดี ฉะนั้น เธอควรค่ากับสิ่งนี้
:ped151:
เอาไปซัก10ลูกกำลังดี
ตั้งแต่อ่านมา คิดว่าเลิฟมีนิสัยงุ๊งงิ๊งๆ ตลอดซะอีก ไม่ได้หมายถึงออกสาวนะคะ แต่คิดว่า นิ่มๆนิดนึง ประมาณนั้น
ที่ไหนได้ งุ๊งงิ๊งๆกับพี่เซฟคนเดียวนี่เอง พอรู้ว่าเลิฟจริงๆแล้วเป็นแบบไหน ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ :m1:
ชอบแบบที่เลิฟเป็นเลิฟแบบนี้มากกว่าที่เข้าใจไปเองแต่แรกซะอีกล่ะ^^
พี่เซฟ หนักแน่นเข้าไว้นะ ไปคุยกับพ่อแม่ให้เรียบร้อย เก็บมาคิดได้แต่อย่าไปหวั่นไหวกับคำพูดยัยเน่านั่น
:กอด1:พี่Mercyทีนึง
-
เข้ามาอ่าน2ตอนรวดเลยยยยยย
พี่เซฟฟฟฟ
ห้ามเลิกหรือตัดใจน้าาา
ไม่ต้อนสนคำพูดชะนีบิวตี้หรอกกกกก
ไปคุยก่าเลิฟดีกว่าาาา
เลิฟน่ารัก พ่อแม่พี่ต้องชอบ
สาธุ
ขอให้พ่อแม่พี่เซฟชอบเลิฟ
:3123: :3123: :3123:
-
:เฮ้อ: เบื่อนังบิวตี้
เก็บมันด่วน รำคาญ ไม่เคยเกลียดใครเท่ายัยนี่เลย
ทำมาเป็นมีความคิด เพิ่งรู้นะนี่ว่าหล่อนก็คิดเป็นกับเค้า
-
โธ่ คุณพี่เซฟ จะมาเป็นพระเอกหนังไทยสมัยก่อนเหรอคะพี่
สมัยนี้ พระเอกเค้าไม่หูเบากันแล้วนะคะ
รักต้องสู้ค่ะพี่ขา อย่ายอมแพ้
ถ้าเลิฟรู้ว่าพี่จะยอมแพ้นะ มีงอนพี่เซฟแน่ๆค่ะ
-
สู้นะพี่เซฟ เรื่องพ่อแม่เค้าต้องเข้าใจแน่ๆ
ฐานะเลิฟไม่สนหรอก เลิฟไม่สนแล้วจะสนสายตาคนอื่นทำไมง่ะ
-
เซฟอย่าคิดเองเออเองนะ ขอร้อง :z3:
สู้ๆๆๆค่ะ :z2: :pig4:
-
อ้าวๆพี่เซฟไหงมาลังเลตอนนี้หล่ะเนี่ย
-
โธ่ คุณพี่เซฟ จะมาเป็นพระเอกหนังไทยสมัยก่อนเหรอคะพี่
สมัยนี้ พระเอกเค้าไม่หูเบากันแล้วนะคะ
รักต้องสู้ค่ะพี่ขา อย่ายอมแพ้
ถ้าเลิฟรู้ว่าพี่จะยอมแพ้นะ มีงอนพี่เซฟแน่ๆค่ะ
ร่วมด้วย
คิดได้ไง นายเซฟ
+1 writer ขอร้อง ไม่น้ำเน่านะ
-
ชักอยากตบผู้หญิงมากขึ้นทุกทีตั้งแต่เจออี Ugly นี่ o12 เร่เสนอขายของเก่าอยู่นั่นแหล่ะ เร่งจะปิดการขายขนาดนี้ ท้องแล้วยังหาพ่อให้ลูกในท้องไม่ได้หรอไงเมิง ผู้ชายเค้าไม่ยอมรับหรือจำไม่ได้ว่าคนไหนมันพ่อเด็กกันแน่ว่ะ แล้วเมิงมีอะไรที่จะทำให้เลิฟความสุขได้เหรอถึงมีสิทธิ์ไปถามพี่เซฟอ่ะ เมิงคิดว่าตัวเองทำให้เลิฟมีความสุขได้ แล้วเลิฟเค้าคิดเหมือนเมิงหรือเปล่า หลงตัวเองชิบ...ดอก ความสัมพันธ์แบบเพศเดียวกันหรือสองเพศมันก็ลำบากทั้งนั้นแหล่ะ แค่เชี่ยวเรื่อง One Night Stand ทำมาเป็นสอน ฐานะทางครอบครัว...กล้าพูดเรื่องนี้มากเลยเนอะ น่าสมเพช ทั้งที่เมิงเองก็ยังแบมือขอเงินพ่อแม่ทำแรดหรูไปวัน ๆ ทำมาภูมิใจเหมือนสร้างเนื้อสร้างตัวได้ด้วยตัวเอง แล้วพ่อแม่เมิงรู้เรื่องหรือยังล่ะ ว่าเมิงมาเสนอตัวให้ผู้ชายรับไว้ถึงที่ แถมยังเสนอโปรโมชั่นลดแลกแจกแถมกระหน่ำมิดไนท์เยียร์เซลล์ซะขนาดกระหรี่ยังอายได้ซะขนาดนี้ พ่อแม่เมิงคงภูมิใจตายอุตส่าห์เลี้ยงดูมาอย่างดี สุดท้ายก็ทำตัวเป็นผู้หญิงราคาถูกแถมฟรีได้ถึงขนาดนี้ อายแทนพ่อแม่วงศ์ตระกูลเมิงบ้างเหอะ มีหน้าไปว่าพี่เซฟ เมิงเองไม่เห็นแก่ตัวเล๊ยยยยย... คอยสร้างความร้าวฉานเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เมิงต้องการ อยากมีความสุข อยากได้เลิฟเป็นแฟน เมิงเองก็เห็นแก่ตัวเหมือนกันแหล่ะ แถมไร้ศีลธรรมความเป็นคนขนาดที่คิดจะแย่งแฟนคนอื่น พ่อแม่ของเลิฟ โรส พี่คิว และเพื่อนคนอื่น ๆ เค้ายอมรับสถานะของคนคู่นี้กันหมดแล้ว เมิงรับได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญเพราะเมิงเป็นแค่คนอื่นในวงจรชีวิตของทุกคนเท่านั้น ก่อนว่าคนอื่นหัดตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกดูสันดานตัวเองซะบ้าง อนาคตเลิฟควรที่จะอยู่ในสังคมแบบไหนเลิฟเป็นคนเลือกเองไม่ใช่เมิง คู่ครองที่เหมาะสมทั้งฐานะและเพศ (มั่นใจมากเลยนะว่าจะต้องเป็นเมิง แนะนำนิด...ลองสมมุตัวเมิงเป็นผู้ชาย แล้วเมิงอยากได้ผู้หญิงสันดานแบบ Ugly เป็นแฟนม่ะ คงได้คำตอบนะ ถ้าไม่โกหกตอแหลตาบอดเข้าข้างตัวเองมากจนเกินความเป็นคน) นั่นเลิฟก็จะเป็นคนเลือกเอง ไม่ใช่หน้าที่เมิงอีกเช่นกัน เจียมสถานะตัวเองในตอนนี้ซะบ้าง ผมก็หวังว่าเมิงคงจะฉลาดพอที่จะเห็นแก่หน้าตาชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของตัวเองมากกว่าความร่านแรดโดยส่วนตัวนะคับ o16 กราบขออภัยถ้าจะหยาบคายมากไปสักหน่อย แต่ผมว่ามันสาสมกับผู้หญิงแบบ Ugly แล้วล่ะคับ o1
-
พี่เซฟอย่าไปจิตตกตามที่นังบิวตี้พูด...ปรึกษากะนู๋เลิฟให้เป็นเรื่องเป็นราวดีกว่า..นู๋เลิฟน่ารักขนาดนี้พ่อแม่พี่เซฟต้องชอบแหละ เป็นกำลังใจๆ
ปล.ยู้ฮูค่าพี่Mercy นู๋กลับมาเเล้ว..ไม่ได้ไปชอปที่ทองหล่อไม่เป็นไรเน้อ(คิดซะว่าฝนตกเป็นตัวช่วยไม่ให้เราเสียตังค์แล้วกัน อิอิ) คิดถึงๆนะคะ ช่วงนี้เดี๋ยวฝนตกเดี๋ยวแดดเปรี้ยง รักษาสุขภาพด้วยเน้อ Take Careค่ะ :กอด1:
-
กรรม อิพี่เซฟห้ามถอดใจนะพี่นะ หงิงๆ
...................
คำผิดค่ะคุณไนท์
ทะนุทะนอม (ทะนุถนอม)
ชุ่มไปด้วยเหยื่อ (เหงื่อ)
-
โธ่ คุณพี่เซฟ จะมาเป็นพระเอกหนังไทยสมัยก่อนเหรอคะพี่
สมัยนี้ พระเอกเค้าไม่หูเบากันแล้วนะคะ
รักต้องสู้ค่ะพี่ขา อย่ายอมแพ้
ถ้าเลิฟรู้ว่าพี่จะยอมแพ้นะ มีงอนพี่เซฟแน่ๆค่ะ
ร่วมด้วย
คิดได้ไง นายเซฟ
+1 writer ขอร้อง ไม่น้ำเน่านะ
ฮ่าๆๆๆ กะแล้วว่าทุกคนต้องคิดแบบนี้กัน...
ใจเย็นนะคะ อย่าพึ่งด่วนสรุปอะไรค่ะ...
พี่เซฟ...แกแค่ฉุกคิดขึ้นตามที่น้องบิวบอก
เอาตามความจริงนะคะ...
พี่เซฟมันมีสิทธิ์จะคิดแบบนี้นะคะ ว่าตัวเองไม่ได้ร่ำรวย แล้วแฟนตัวเองโคตรจะรวย
อย่างที่เราเคยบอก พี่เซฟมันเป็นผู้ชายที่อยากได้อะไรต้องเก็บเงินซื้อเอง หรือต้องทำงานพิเศษ...
แต่แฟนตัวเอง อยากได้อะไร อยากซื้ออะไร อยากไปไหน ก็ทำได้เลย...
แล้วบ้านนี้เขยเขาแต่งเข้าค่ะ...หอบผ้าหอบผ่อนตามเขาไปอยู่ในบ้านแล้ว...
พี่เซฟมันก็คงคิดตามที่น้องบิวมันพูดว่า จะไม่คิดเหรอว่าคนอื่นเขาจะหาว่ามาเกาะ...
พี่เซฟมันคิดแบบนี้ก็ไม่ผิดนะคะ...
น้องบิวมันฉลาดที่จะจี้ถูกจุดค่ะ...
แต่อย่าพึ่งด่วนตัดสินพี่เซฟแกเลยค่ะ...
รอดูต่อไปดีกว่าเนอะ..
รับรอง...ไม่หนังไทย ไม่เน่า...
แต่เอาให้ดราม่ากระจายเลยดีไหม ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
คุณ Laxxeez
เค้าอ่านเม้นท์คุณ Laxxeez ได้อารมณ์มากๆ...
ถ้าเค้าเป็นน้องบิวตี้ เค้าเก็บของกลับบ้านที่ออสฯ เลยนะ...
ด่าได้เจ็บทุกบรรทัดเลยค่ะ
เป็นเม้นท์ที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลย ...
ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นนะคะ...
ดีใจที่อินค่ะ...
-
อ๊ายยยยยย อยากจิกลั้นใจตายกับเลิฟแบบแมนๆ
น่าร๊ากกกกก ไม่ว่าแบบไหนก็น่ารักน่าจับกด555
นังชะนีเด็กนี่มันยังไม่เลิกตื้ออีก นี่หล่อนกะจะเอา
รางวัลหน้าด้านทองคำรึไงย่ะแม่คู๊ณ
:beat:หมั่นไส้
-
เมื่อไหร่จะมีใครเอาอีชะนี..นี่...ใส่หม้อถ่วงน้ำซะที..รังคานไม่เลิก :z6:
-
+1 แถมกอดด้วยทีนึง :กอด1:
เป็นสินบนว่าตอนหน้าไม่อยากกินมาม่านะคะ TT ไม่อยากหลบไปทำใจก่อนอ่าน ฮ่าๆ
คำผิดค่าา
แบต(ด)มินตัน
น่าทะนุทะ(ถ)นอม
งุ๊งๆ งิ๊งๆ(งุ้งๆ งิ้งๆ)
เหงื่อซกๆ(ซ่ก)
ชุ่มไปด้วยเหยื่อ(เหงื่อ)
มัง(มัน)วิ่งมากอด
ล่ำ(ร่ำ)ลา
ห้ามต่อล(ร)อง
-
:กอด1:กดอไรทเตอร์ เค้าไม่ยอมมถูกลวนลามคนเดียวหรอก
จะได้กินมาม่ากันแล้วใช่ม่ะเนี่ย
เครียดมาเชียว พี่เซฟคิดเอง นอยด์เอง :เฮ้อ:
จะทำอะไรก็ถามเลิฟบ้างเน้อ
จะว่าอะไรบิวตี้ก็ไม่ได้ ชีพูดถูกอ่ะ
ถึงจะหมั่นไส้ก็เหอะ
ปล. +1 ให้แล้วจ๊ะ
-
:เฮ้อ: พี่เซฟก็นะ...
ทำไม่ต้องไปคิดอะไรมากมายกับเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นด้วย
ทำไมไม่ทำวันนี้ ตอนนี้ให้ดีที่สุด แล้วมีความสุขไปกับมันล่ะ
แต่ก็นะ คนเรา คิดไรทำไรไม่เหมือนกัน
ดูอย่างคุณน้องบิ้วตี้สิ ชียังคิดและทำอยู่อย่างเดียว คือจะแย่งของคนอื่น :beat:
-
เบื่อยัยบิวตี้ จริงเลยเมื่อไรจะยอมรับความจริงซะทีว่าเค้าไม่ได้รักแก ฟังภาษาคนออกมั้ยเนี่ย :angry2:
ไรฯ แต่งให้ทางบ้านพี่เซฟรับเรื่องน้องเลิฟได้ (แต่แอบให้แม่แกล้งพี่เซฟก็ดี เค้าอยากให้หักมุมเล็กๆ )
นอกนั้นหาวิธีถล่มยัยบิวต่อ เอาแบบกลับไปออสฯ ไม่ทันเลย :fire:
-
ขอไปนั่งดูเลิฟใส่บอกเซอร์เตะบอลด้วยคนดิ อิอิ
พี่เซฟสู้ๆ บอกพ่อแม่เล้ยยยย
-
เลิกเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮ่าๆเนี่ยแหละที่โฮะรอคอย พออินังบิวตี๊มันป่วนมากๆเข้าจนพี่เซฟทนไม่ไหว
โฮะก็จะเข้าไปปลอบใจตอนพี่เซฟอกหักนะคร๊า
-
ยัยบิวตี่นี้แกยังไม่เลิกอีกหลอผู้ชายเค้าไม่เอาปฎิเสธไปแล้ว
ยังมาวุ่นวสยเกะกะระรานเค้าให้ผิดใจกันอีก แกนี้ด้านจริงๆ :z6:
พี่เซฟไม่ต้องสนใจใสใจแค่เลิฟรักพี่ก็พอแล้ว
-
อีบิวตี้ :beat:
-
ไปจี้ถูกจุดไอ้พี่เซฟมันซะงั้น :เฮ้อ:
พี่เซฟอย่าคิดเองเออเองนะ น้องมันรักพี่ออกปานนั้น มันไม่ได้มองที่ฐานะอยู่แล้ว
ส่วนน้องบิ้วตี้ มาให้พี่ตอบแทนความช่างพูดของน้องหน่อยสิ เพี๊ยะ :beat:สักฉากสองฉาก
+1 ให้จ้า ขอบคุณที่มาต่อให้นะจ๊ะ :กอด1:
-
เซ็งอีหนูบิวตี้(ชื่อได้ใจจริงๆ)
แค่ชื่อก็สามารถทำให้คนหมั่นไส้ได้นะนี่
มารผจญจริงจริ๊งงง ง
เซฟเริ่มคิดมากอีกแว้ว เลิฟมาปลอบเร็ว 555
-
อยากช่วยพี่เซฟกระทืบปาก
น้องบิ้วตี้จัง
-
อิคุณน้องบิวตี้ค่ะ มากไปมั้ยค่ะ
มีสิทธิ์ไรมาพูดให้คนอื่นดูตกต่ำ
แล้วตัวเอง เที่ยวเสนอหน้ามาแย่งแฟนเค้าแบบนี้หมายความว่าไง :angry2:
พี่เซฟน่าจะเสยไปสักหมัด หลังจากที่น้องแกพูดจบ :serius2:
-
โอ้ว น้องบิว บิ้วให้พี่เซฟซะแรงเชียว
เล่นเอาพี่เซฟเครียดเลยน๊า
อย่าถอดใจค่ะคุณพี่ มาถอดผ้ากับน้องเลิฟดีกว่า อิอิ ไม่เกี่ยวเนาะ
เอาใจช่วยคุณพี่เซฟนะคะ อย่าไปสนใจยัยบิวค่ะ
ถึงเวลาสู้เพื่อน้องเลิฟแล้ว เย้ เย้ :L1:
-
บิวตี้พูดซะพี่เซฟจิตตกเลย
แต่พี่เซฟอย่าถอดใจนะทุกปัญหามีทางแก้
ปล.ไรท์เตอร์ที่บอกว่าอาจจะเขียนเรื่องใหม่ให้นายเอกแมนกว่าพระเอก
ฟังแล้วน่าจะสนุกนะค่ะ ถ้าเขียนจริงจะรออ่านน้าาาาา :bye2:
-
นังอักลี้ แกยังไม่หยุดอีกเหร๊ออออออออ อินังนี่หนิ ทำให้ผู้หญิงดีๆ เสียหายหมด
ความรวย เงิน ทองมันสร้างได้
คนเราเกิดมามีอะไรนอกจากตัว ที่พ่อแม่เลิฟมีเงินก็เพราะสร้างฐานะมา ไม่ก็ตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ
คนเราถ้าไม่ขี้เกียจ รู้จักหากิน ไม่มีทางอดตาย ชีวิตฟู่ฟ่า มันก็แค่ให้คนอื่นมองกว่ารวย
คนรวยทุกข์ใจมีเยอะแยะ รวยแค่ไหนก็ซื้อความสุขไม่ได้ ที่สำคัญไม่สามารถซื้อชีวิตได้
ไม่เห็นว่าเงินจะรักษาโรคเอดส์ หรือ มะเร็งได้เลย... คนรวยที่นอนรอความตายเพราะโรคนอนกอดเงิน ตายไปมีคนเผาเงินไปให้ไหม แค่คนทำบุญให้จะมีป่าวก็ไม่รู้ กับคนมีคนอันเป็นที่รักอยู่ข้างๆจนกว่าจะหมดลมหายใจอันไหนน่ายินดีกว่ากัน...
เซฟไปพูดกับพ่อแม่เลย มันเป็นการแฟร์ๆอ่ะ ในเมื่อครอบครัวเลิฟยังรับได้ทำไมไม่ทำให้ครอบครัวตัวเองยอมรับบ้าง
เลิฟเลือกที่จะรักเซฟไม่ใช่เพราะฐานะไม่อย่างนั้นคงรักคนอื่นไปแล้ว จะมาทนรักเซฟทำไม
อย่าคิดแทนเขา เพราะเราไม่รู้หรอกว่าใจเขาคิดอะไร แล้วนังอักลี่ก็ไม่ได้ทำให้ เลิฟมีความสุขได้หรอก ยัยผู้หญิงหมัดเห็บ
อ๊ากกกกกกกกกกกก อยากเอาน้ำร้อนสาดมัน (อินมากไปหน่อย)
-
:beat: เรียกสติพี่เซฟ
ไม่ต้องไปฟังอินังบิวตี้ค่ะ
สนใจเฉพาะหนูเลิฟก็พอ
-
เครียดเลย :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ใครก็ได้ช่วยเอา นังบิ้วตี้ควายๆ ใส่โถแล้วกดชักโครกซะ ถือว่าอีป้าแ่ก่ๆ ขอร้องแล้วกัน
-
ก็ต้องหันหน้าเข้าหากัน ช่วยกันคิดช่วยกันแก้
เพราะเป็นแฟนกันก็ต้องแชร์กันสิคะ ทั้งแผนอนาคตและจะร่วมชีวิตกันต่อไปยังไง
มันก็ต้องลำบากอยู่แล้วขนาดคู่ชญ. ก็ต้องคุยกัน
ไม่ต้องทำแมนจะแก้ปัญหาด้วยตัวเองหรอกนะ
ทำทีไรทะเลาะกันทุกคู่
-
รักแท้ มักมากด้วยอุปสรรค
-
แอร้ยยย เพื่อนสาวทำไมมาปล่อยระเบิดทิ้งไว้แบบนี้ เดี๋ยวดิฉันจะลงแดงตายนะคะ ควรรีบมาต่อ
ปล.1 อยากปล่อยพลังคลื่นเต่าใส่นังบิวตี้
ปล.2 เดือนหน้า ซิสเล่อร์นะจ้ะ T&N พร้อมทั้งคู่
-
เกลียดนังชะนีน่าเกลียดนี้ที่สุด มันเป็นบรรทัดฐานของโลกเหรอไงกัน
เอาอะไรมาวัดฟะว่าใครควรจะคู่ใคร นังนรกนิ อยากตบมันมากกกกกก
-
เจอคำพูดเด็ดสกัดเลยอ่ะ แสบจริงๆเลยนะเนี่ยบิวตี้
ดูดิ๊พี่เซฟคิดมากเลย แต่ก็สู้ๆนะ เขี่ยบิวตี้ตกทางไปเลย :laugh:
-
พี่เซฟฟฟฟฟ อย่าเพิ่งไปไหวหวั่นกับคำพูดของชะนีนางงง
ควมรักแบบนี้ มันต้องดูแลกันและกันคะ ไม่ใช่ใครคนนึงดูแลและปกป้องอีกคนนึงมากกว่ากัน
แต่ต่างคนต้องดูแลซึ่งกันและกันเท่าๆกัน และเลิฟก็คงไม่ต้องการให้พี่เซฟดูแลอยู่ฝ่ายเดียวหรอก ก็คงอยากให้ดูแลปกป้องกันไปพร้อมๆกันเพราะเลิฟไม่ใช่คนอ่อนแอขนาดนั้นนี่
-
:เฮ้อ: เบื่อนังบิวตี้
เก็บมันด่วน รำคาญ ไม่เคยเกลียดใครเท่ายัยนี่เลย
ทำมาเป็นมีความคิด เพิ่งรู้นะนี่ว่าหล่อนก็คิดเป็นกับเค้า
เอาเลยค่ะ คุณชายติ๋ว...เดี๋ยวจูนช่วยเก็บอีกแรงนึง....
-
พี่เซฟอย่าเพิ่งท้อนะครับ สู้ ๆ เอาใจช่วย
เบื่อชะนีแรง ๆ จริง ๆ
-
พูดปานว่า เลิฟเค้าเลิกกับพี่เซฟ แล้วเค้าจะเอาตัวเองงั๊นแหละ
นิสัยแย่ที่สุด นังบิวตี้................
-
เอาใจช่วยพี่เซฟคร้าบ :กอด1:
-
เฮ้ยเหนื่อยใจแทนพี่เซฟที่เจอคู่แข่งช่างตื้อ
เอาเถอะหากเลิฟไม่เอนเอียงก็ไม่เป็นไรหรอกพี่เซฟ
-
ทำเนียน ๆ เข้ามาโพสด้วยคน...... :m23:
อยากบอกพี่เซฟว่า.....อย่าเอาสมองคิดแทนหัวใจนะจ๊ะ.....
สงสารนู๋เลิฟเลิฟ.....น้องมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวมาตั้งแต่ต้น.....
พี่เซฟก้อต้องมุ่งมั่นไม่ให้แพ้น้องน้า........ :a2:
:L2: :pig4: กด + เป็นกำลังใจให้ พี่เซฟ กะ นู๋เลิฟเลิฟ
-
บทนี้ไม่เจอคำผิดคร้าบ~
พี่เซฟ... :L2:
คู่อื่นเค้ายังผ่านอุปสรรคนี้มาได้คู่พี่ก็ต้องทำได้สิ!
ส่วนน้องบิว...ยังคงรอการจับคู่จากพี่ไนท์นะคะ ฮึๆๆๆ
เลิฟถอดเสื้อ...ขอซื้อหนึ่งใบค่ะ ใครถ่ายเก็บไว้บ้าง 5555+
:กอด1: พี่ไนท์ เปิดเทอมแล้วยุ๊งยุ่งล่ะค่ะ ซึกๆ
-
พี่เซฟจะคิดเรื่องความต่างอะไรนี่ก็ไม่ผิดหรอก แต่จะผิดถ้าคิดเสียสละเลิฟให้คนอื่น
แต่ทำไมน้องสวยถึงได้โดนด่ายับอย่างนี้ล่ะคะ :m20:
เปลี่ยนใจมาเป็นสาววายเหมือนพี่มะ ชีวิตจะได้สดใสขึ้น 55+
อยากไปดูเลิฟเตะบอลบ้างไรบ้าง :z1:
+1 ขอบคุณค่าาา
-
พี่ครับ ช่วยแต่งบทที่ใครก็ได้ :beat: :z6: :fcuk:นางบิวตี้หน่อยนะครับเป็นหำลังใจให้พี่เชพสู้ๆครับ
-
เงินทองน่ะมันสร้างกันได้
ยัยบิวตี้ร้ายจริงๆ โจมตีจุดอ่อนอย่างจัง - -'
ปล. อยากดูเลิฟเล่นบอลมั่งอ่ะ กร๊ากกกกก คงจะเลือดพุ่ง
-
หมั่นไส้...ยัยบิวตี้จริงๆ
พี่เชฟสู้ๆ...อย่ายอมแพ้...
-
รออยู่
-
ชะนีบิวตี้ น่ารำคาญจริง...คนเค้าไม่ได้รัก ก็ยังจะดื้อดึง
-
ที่ร๊ากกก...
จริงๆ ตอนแรกวันนี้เค้าว่าจะมาต่อ...
แต่....
ตอนนี้เขาไม่สามารถพิมพ์อะไรมากไปกว่านี้ได้แล้ว...
เมื่อกี๊ไปเล่นฟิตเนตมา โดนคุณเพื่อนสาวลากไปเข้าคลาส...
จบปุ๊บ...จะตายค่ะ แรงอาบน้ำยังจะไม่มีเลย...
ยกแขนไม่ขึ้น เหมือนโดนผีอำ ฮ่าๆๆๆ...
ตอนแรกถึงบ้าน...ก็ทำเก่ง มานั่งพิมพ์...
พิมพ์ได้ซักนิด...
ไม่ไหวแล้วค่ะ ปวดแขนมากกกกกก...กระดิกได้แต่นิ้ว
วันนี้ Mercy เลยขอลาป่วยนะคะ...
หากพรุ่งนี้รอดตาย Mercy จะมาต่อให้นะคะ...(เข้าใจว่าหลายคนค้างอยู่ เค้าขอโทษนะตัวเอ๊งงง)
คุณเพื่อนสาวบังคับให้ไปซ้ำอีกทีพรุ่งนี้ จะได้ถอน...อาจจะถอนวิญญาณไปเลยก็ได้ :sad4:
ปล. วันนี้ตอนนั่งรอจะไปเล่นฟิตเนต ก็นั่งกินกาแฟกับเพื่อน...กำลังนั่งเม้าท์ๆ เรื่องคุณ T&N ปุ๊บ พูดจบประโยคว่า
อยากเจอ N อีกจังเลยนะ...หันไป
เอ๊ะ!!! ใครคุ้นๆ
นั่นมันๆๆๆๆ
คุณ N นี่นา....กรี๊ดดดดดดดดดดดด แหกปากเรียกเลยค่ะ
จิกมาเชยชมด่วน...
เจอคุณ N คนเดียวมาธุระ น่ารักเหมือนเดิม อยากกอดตัวเล็กน้า จุ๊บ...
เสร็จแล้วเค้าก็โทรไปเยาะเย้ยคุณ T ว่าแอบลวนลามแฟนคุณ T ทางสายตาไปแล้ว หุหุ :กอด1:
ไปแล้วค่ะ ขอพักกายซักวันนะคะ
:กอด1:ทุกคนค่ะ
-
^
^
^
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ ปวดเมื่อยอย่างนี้ อีกหลายชั่วโมงเลยค่ะ
คาดว่าพรุ่งนี้เย็นๆโน่นละมั้งถึงจะค่อยยังชั่ว
แต่ก็ยังไม่หายสนิทง่ายๆแน่
พักนะคะคุณไนท์ ฝันดีค่ะ
ปล.อยากกอดคุณNบ้าง หงิงๆ
-
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่Mercy
หายเมื่อยเร็วๆนะคะ+พักผ่อนด้วย
รอดักตีหัวยัยบิวตี้อยู่ ฮ่าๆๆๆๆ
เจอคุณNอีกแล้ว คราวนี้ยังมิมีเรื่องมาจิ้นชิมิคะ? ^^
กำลังเซ็งตัวเองได้ที่เลยค่ะ
ปวดหัว เหมือนหัวจะระเบิด
ฝนตกวันไหนเปียกได้วันนั้น มันชอบตกให้เปียกตอนยังเข้าที่หลบไม่ได้ :seng2ped:
นอนดึกทุกวันอีก ทำตัวเองทั้งนั้น ฮ่าๆๆๆๆ
สุดท้ายก็แพ้เชื้อไวรัส ถูกมันเล่นจนได้
:sad4:
ตอนนี้มีเรื่องเล่าเรื่องนึงในเล้า กำลังตามอ่านอยู่ค่ะ เรื่องน่ารักดี
อ่านแล้วประทับใจ+ซาบซึ้งกับความประพฤติของบุคคลที่ถูกเล่า
เรื่อง เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15472.0
(เอาลิ้งค์มาแปะให้เสร็จสรรพ ไม่มีค่าโฆษณาแม้แต่นิดเดียว ฮ่าๆ)
ชักจะพูดมากเกินไปแล้ว ไปละค่ะ :กอด1:ทีนึง
-
หายไวๆนะคร้าาาา :กอด1:
-
หายไวไวค่าคุณพี่...แต่เอาจริงๆเเล้วต้องไปเล่นซ้ำน๊า(คงต้องซ้ำประมาณสี่ห้าครั้งอ่ะค่ะ)แล้วจะไม่เป็น ปัญหาคือกว่าจะถึงครั้งที่สี่ที่ห้าต้องทนไปก่อนอ่าเน้อ อิอิ นู๋เคยมาเเล้วไปเล่นครั้งเเรกครั้งเดียวเลิกเลยไม่ต้องซ้ำรอหายเองได้ :laugh:
ปล.ลองทายาค่ะ..จะช่วยหายเร็วขึ้น มาๆนู๋กอดปลอบใจ :กอด1:จะได้หายไวไวเน้อ อิอิ
-
+ ให้จ้า หายปวดเมื่อยไวๆ ล่ะ
-
จังซี่มันต้องถอน ...หุหุ ลองเข้าคลาสอีกทีอาจจะหลายเป็นปลิดทิ้งก็ได้ค่ะ.. :z2:
-
ต้องถอนเท่านั้นจริงๆ อย่างที่เพื่อนหนูบอกเลย ถึงจะหาย หุหุ
เหมือนกันทั้งเมาหรือเมื่อย อิอิ ว่าแต่ว่าถ้าไปถอนหายดีแล้ว ก็มานั่งพิมพ์ต่อเลยนะไรท์ที่รัก
-
:กอด1:พี่ไนท์
สู้ๆนะคะ เดี๋ยวก็หายปวดค่ะไม่เป็นไรหรอก...
พักผ่อนเยอะๆอย่าฝืนล่ะคะ
ปล.คุณNคุณTอะไร ใครอ่ะ หนูตกข่าว :sad4:
-
เข้าใจความรู้สึกนี้นะคะ
ปกติไม่ค่อยได้ออกกำลัง แต่พอไปเล่นแบดวันเดียวเท่านั้นล่ะ
ร้าวไปทั้งตัวเลยทีเดียว
ของแบบนี้มันต้องถอนค่ะ แล้วจะดีขึ้นเอง
ปล. คุณ Mercy ไม่ลองชวนคุณ T&N มาเขียนเรื่องลงเล้าบ้างล่ะคะ
อยากอ่านอ่ะ ชอบบบบบบบบบบบ
-
สู้ๆ หายไหวมาต่อเร็วๆ เค้ารออยู่
-
น้อง Mercy พักผ่อนเยอะ ๆ แล้วไปซ้ำอีกหน่อยเดี๋ยวก้อหาย...... :L2:
-
อย่างนี้ต้องถอน :m20:
เอายาคลายเส้นมานวดดิ จะได้หายเร็วๆ :L2:
-
ร่างกายมันไม่ชินไงน้อง Mercy แต่พอออกกำลังเรื่อยๆ ก็จะอยู่ตัว
ฟื้นตัวเร็วๆ นะจ๊ะ
เอ่อ สงสัยจะตกข่าว T&N นี่ใครอ่ะจ๊ะ
บอกหน่อยจิ จะได้ช่วยกันปลาบปลื้ม
-
ไงจ๊ะน้อง อาการดีขึ้นยังหรือกำลังไปถอน เอ่ย?
-
เอาให้หนัก :m16:
:z6: :z6:
o13
-
หนุกแน่คราวนี้ :jul3:
สะใจ :z2:
-
ตอบเม้นท์ตอนที่ 36 ค๊าบ
kengumm : เพราะแกนั่นแหละทำให้ฉันมาต่อเร็วไม่ได้ :beat:พาฉันไปฆ่าตัวตายที่ฟิตเนท กลับมาตายจริงเลย :o12:ฮือออ...ซิสเลอร์ก็ได้ ขอแค่ได้เจอ N เป็นพอ วันนั้นที่เราเจอ น่าจะขอกอดเนอะ :กอด1: หุหุ เค้าจะกลัวเราไหมแก
liTTle.SaLapaO : หายเกลียดน้องบิวแล้วล่ะสิ หุหุ
bbyuqin : พี่เซฟแกเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัวค่ะ ไม่ยอมทิ้งน้องหรอก
knightofbabilon : ชอบเลิฟแบบนี้มากกว่าใช่ไหมคะ...คือจริงๆ แล้วน้องมันก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่ที่วางไว้นั่นแหละ เพียงแค่เวลาเล่าผ่านตัวของเลิฟ เลิฟก็จะวนเวียนอยู่แต่กับพี่เซฟ พี่เซฟเอง มันก็มองเห็นแต่เลิฟที่อยู่กับตัวเอง ซึ่งก็เป็นเวอร์ชั่นงุ้งงิ้ง อ้อนกันไป อ้อนกันมาอยู่แบบนี้ คนอ่านก็เลยรู้สึกว่าน้องมันนุ่มนิ่มออกสาวนิดๆ รึเปล่านะ...แต่จริงๆ แล้วเปล่านะคะ เวลาน้องมันอยู่กับเพื่อน ก็เฮฮากวนโอ๊ย มึงมาพาโวย เสียงดังนั่นแหละค่ะ ปล. :กอด1:น้อง knightofbabilon คืน
Yunatsu : พ่อแม่พี่เซฟแกต้องทนความน่ารักของน้องเลิฟไม่ไหวอยู่แล้วค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : คุณชายอ่านตอนต่อไป อาจจะเข้าใจน้องบิวเธอมากขึ้น (หรืออาจจะเกลียดเหมือนเดิม ฮ่าๆ)
PeeYaR : พี่เซฟแกมีคนช่วยดึงหูมือหนักอยู่ค่ะ รับรองหูไม่เบาแน่ค่ะ
K2KARN : น้องเลิฟมันสนแค่พี่เซฟรักมันแค่นั้นแหละค่ะ เรื่องอื่นน้องมันไม่สนใจอยู่แล้ว
didi : พี่เซฟแกมีคนช่วยคิดค่ะ แต่ไอ้ที่คิดไปเองเนี่ยก็คงต้องยอมรับเพราะว่าสิ่งที่น้องบิวพูดมันเป็นความจริงที่เถียงไม่ออกค่ะ
iamnan : แค่หวั่นใจเล็กน้อยค่ะ ไม่ลังเลมากหรอก
Little Devil : ไม่น้ำเน่าจ่ะ ดราม่ากันไปเลยดีกว่า ฮ่าๆๆๆ
Laxxeez : เป็นเมนท์ที่อ่านแล้วดีใจมากๆ นะคะ รู้สึกดีที่ทำให้ผู้อ่านมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครได้...เม้นท์ได้แรงทุกบรรทัดจริงๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะคุณ Laxxeez :pig4:
vvivy : แอบอ่านตอนเรียนรึเปล่าเนี่ย หุหุ Take care จ้าาาา :กอด1:
anajulia : พี่เซฟแกไม่ถอดใจค่ะ ถนัดถอดอย่างอื่นมากกว่า ฮ่าๆๆๆ :z1:
fkjj : อิอิ น่าจับกดเหรอคะ ไอ้พี่เซฟมันก็อยากจับกดอีกจะแย่อยู่แล้วค่ะ
tutu : สงสัยต้องจ้างหมอผีแล้วค่ะ มาจับน้องบิวไปถ่วงน้ำ หุหุ
pærəˈsɛtəmɒl : ฮ่าๆ ตอนหน้ายังกินของหวานกันอยู่จ้าน้องพาร์ แต่ว่าต่อๆ ไปอาจจะกินมาม่ากันบ้างเน้อ ว่าแต่เอารสไรดีน้าาาา ต้มยำดีมะ เผื่อจะเผ็ดร้อน หุหุ ปล.ขอบคุณสำหรับคำผิดค๊าบบบ :กอด1:น้องพาร์สิบที
jasmin : จริงค่ะ น้องบิวชีก็ย้ำจุดถูกจริงๆ ค่ะ แต่ชีแค่พูดแรงจนน่าหมั่นไส้เกินไปเท่านั้นเอง หุหุ กอดกันไปมาอบอุ่นดีค่ะ :กอด1:
parity_yc : ถือว่าน้องบิวตี้เธอเป็นคนมั่นคงทางความคิดนะคะ คิดจะทำอย่างเดียวเลยไม่ยอมเลิก
icyblue : ลองอ่านตอนต่อไปดูค่ะเผื่อจะเข้าใจชีมากขึ้น...
JJHJJH : มาเลยค่ะขอบสนามยังว่าง ไอ้น้องเลิฟมันชอบหนีพี่เซฟมาเตะบอล
mahotsukai : :z13:จิ้มโฮะให้ทะลุเลย...ยังคงเนียนรอให้เค้าเลิกกันตลอด หุหุ มั่นคงยิ่งกว่าบิวตี้อีกอ่ะ ไหนเคยบอกว่าเห็นแก่ความรักของพี่เซฟ จะยอมยกให้น้องเลิฟแล้วไง ยกให้แล้วห้ามทวงคืนนะเออ
fungfung : น้องบิวเธอมีสาเหตุที่ทำตัวมึน ไม่ยอมเลิกนะคะ
roseen : อันนี้ออกแนวเกลียดจริงนะเนี่ย อิอิ
V_we : น้องบิวโดนตบซะเละเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ อย่างว่าแหละค่ะน้องบิวมันก็ฉลาดจี้ถูกจุดค่ะ พี่เซฟมันก็นอยด์ไปเลย ขอบคุณที่บวกให้ค่า :กอด1:
Paracetamol : ฮ่าๆๆ จริงค่ะ แค่ชื่อก็น่าหมั่นไส้จริงๆ
meng : หลายคนพร้อมช่วยนะคะเนี่ย ท่าทางถ้าพี่เซฟไม่กระทืบ ผู้อ่านจะกระทืบน้องบิวกันเองแน่นอน
MaZeltoV : พี่เซฟแกก็คงอยากเสยอยู่นะคะ แต่ติดตรงที่เป็นผู้หญิง ต่อยผู้หญิงมันก็ดูแย่ไปหน่อย...งี้เราหาผู้หญิงคนอื่นมาตบน้องบิวเธอดีไหมคะจะได้เท่าเทียม
ขนมหวาน : ฮ่าๆๆๆ ชอบๆ อย่าถอดใจมาถอดผ้ากับน้องเลิฟดีกว่า...
n2 : ฮ่าๆๆๆ เรื่องต่อไปจะเอานายเอกแมนกว่าพระเอกจริงเหรอคะ...คิดภาพไม่ออกเลย ขอไปจิ้นก่อนเน้อ ฮ่าๆๆ
pattra_13 : คุณ pattra_13 ก็ด่าเจ็บทุกบรรทัดไม่แพ้คุณ Laxxeez เลย เราเป็นน้องบิว ถ้ามาอ่านสองเม้นท์นี้คงร้องไห้ตายแน่เลยค่ะ อิอิ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
a_tapha : สรุปว่าตบพี่เซฟดีกว่าน้องบิวใช่ไหมคะ
l_k : ใจเย็นๆ ค่ะอย่าพึ่งเครียดน้าา
PEENAT1972 : ป้าขา รุ่นน้องบิวตี้นี่ท่าทางจะกดไม่ลงชักโครกนะคะ ชีอึดมากค่ะ
fuku : เห็นด้วยค่ะ คู่ไหนถ้าไม่หันหน้าเข้าหากัน ก็ได้ทะเลาะกันทุกคู่จริงๆ
p_phai : จริงค่ะ อุปสรรคมันเยอะ เพราะโลกไม่ได้มีเราแค่สองคนนี่เนอะ
dukdikdukdik : ใจร่มๆ ค่ะ อ่านตอนต่อไปเผื่อจะสงสารชีนะ
booboos : พี่เซฟกำลังใจเพียบเลย ต้องสู้ๆ นะ
ToeyTato : จริงค่ะ บางทีเราคิดว่าน้องเลิฟเข้มแข็งกว่าพี่เซฟซะอีกนะ
jjuboy : มีการแท็กทีมกันด้วยแฮะ หุหุ
ChiOln : กำลังใจพี่เซฟล้นหลามจริงๆ
jobisuka : น้องบิวมันก็คงคิดว่า ขอให้ได้เลิกกันก่อน จะชอบฉันไม่ชอบก็ค่อยว่ากัน แต่ขจัดพี่เซฟให้พ้นทางไปก่อน
bon : :กอด1:คุณ bon คืน แทนพี่เซฟ
kittyfun : น้องเลิฟไม่เอนเอียงแน่นอนค่ะ รักพี่เซฟจะตาย
kanda53 : ยินดีต้อนรับค่า ไม่ต้องเนียนก็มาโพสกันแบบเห็นๆ ได้เลยค่าา ขอบคุณมากนะคะ :pig4:
กระต่ายชมจันทร์ : นั่นสิจะมีใครถ่ายรูปตอนน้องเลิฟถอดเสื้อวิ่งเหงื่อซกไว้บ้างไหมน้า...ปล.ชีวิตมหา'ลัย ถึงแม่จะยุ๊งยุ่ง แต่ก็น่าอิจฉานะคะ อยากกลับไปบ้าง
BeeRY : ฮ่าๆ มีแต่คนอยากไปนั่งดูน้องเลิฟเตะบอลนะเนี่ย
aotkung : เอาให้หนักเลยเหรอคะ สงสารชีหน่อยแล้วกันนะ
Vesi : น้องมันแค่ถอดเสื้อเล่น ไม่ก็ใส่แต่บ็อกเซอร์เอง จะมาเลือดพุ่งอาร๊าย แค่ตัวขาวๆ เหงื่อซก ไหลซึมตามไรผม และเนื้อตัว โหะๆ
bigeye : กำลังใจพี่เซฟเพียบเลยต้องสู้นะพี่เซฟ
iczie : แต่ชะนีอย่างบิวตี้นี่หาได้ตามสังคมสมัยนี้นะคะ มีเยอะเชียว
amyrang : จัดหนักเลยเหรอคะ ไม่รู้ว่าจะหนักใครนะเนี่ย
ขอบคุณสำหรับทุกๆ คำแนะนำ และกำลังใจสำหรับคนป่วย (จากฟิตเนต) นะคะ :pig4:
วันนี้ไม่ค่อยเจ็บมากแล้วค่ะ เมื่อวันก่อนๆ เดินลงบันไดนี่สะท้านเลยค่ะ...กำลังจะอยู่ตัวแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
-
ที่ร๊ากกกก
ดีค่าทุกคน Mercy กลับมาแล้ว...
หลังจากที่ตัวแตกไปเป็นที่เรียบร้อย ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ..
ขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจ แนะแนววิธี แถมบอกว่าให้อดทนสู้ต่อไป :pig4: ขอบคุณนะค๊าบ
พรุ่งนี้จะไปซ้ำอีกรอบ...วันนี้เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ขึ้นลงบันไดน้ำตายังเล็ดอยู่เล็กน้อยค่ะ :sad4:
ตอนแรกกะว่าจะลงให้ตั้งแต่สี่ห้าทุ่ม...เปิดคอมไว้คุยๆ กะน้องvvivy อยู่น้องขอตัวไปก่อน เราเลยขอเอนหลังนิดนุง
ป๊าบบบ หลับไปเลย...มาตื่นอีกตอนเกือบๆ ตีสาม ปวดเมื่อยนอนไม่หลับเลยมาปั่นเรื่องต่อดีกว่า...
คราวนี้ก็เลยได้เอามาลงซะเช้าตรู่...
แอบเห็นมีบางคนถามว่า T&N คือใคร อะไรยังไง ตกข่าว...งั้น ตามไปอ่านที่ Mercy แอบมาเล่าได้ค่ะที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13582.1590
ส่วนเม้นท์เดี๋ยวเค้าค่อยมาตอบนะคะ ไม่ไหวแล้วตอนนี้เริ่มปวดแขนอีกแล้วค่ะ...
แอบเห็นตอนที่แล้ว แต่ละคนเม้นท์กันมาอย่างดุเดือดจริงๆ เลยค่ะ...น้องบิวตี้ตายไปเลยค่ะ
ขอบคุณทุกคนนะคะที่เข้ามาเม้นท์มาอ่านค่ะ...อ่านแล้วเม้นท์เป็นกำลังใจกันด้วยนะคะ :กอด1:
++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 37 ไม่มีพรุ่งนี้
นี่ผมยืนอยู่ในห้องน้ำตั้งแต่ตัวเปียกเหงื่อ มาล้างตัวจนตัวเปียกน้ำ และตอนนี้ตัวก็แห้งไปนานแล้วจนจะกลับมาชื้นใหม่เพราะความอับอากาศในห้องน้ำ เกือบ 20 นาทีแล้วนะ พี่เซฟเดินไปเอาเสื้อถึงไหนวะเนี่ย...เอาวะไหนๆ ช็อปพี่เค้าก็เปื้อนเหงื่อผมไปแล้ว ก็ใส่มันออกไปแบบนี้แหละ
ผมเดินไปถึงลานจอดรถประจำที่พี่เซฟจอดทุกวัน มองไกลๆ เห็นพี่เซฟยืนคุยกับใครอยู่...รีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปหา...
เอ๋!!!
ไอ้โรสนี่หว่า...ยืนคุยอะไรกับพี่เซฟวะเนี่ย หน้าเครียดเชียว หรือว่าไอ้โรสมันเกิดเปลี่ยนใจไม่ยกพี่ชายมันให้พี่เซฟแล้ว หรือว่ามันเกิดไม่อยากให้พี่เซฟไปค้างที่บ้านแล้ว...หรือว่าไอ้โรสมันรู้แล้วว่าผมกับพี่เซฟมีอะไรกัน....อ๊ากกกกกก!!!!! ทำไงดีวะกู (ฉันว่า เขารู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแล้วมั้งว่าแกสองคนมีอะไรกัน : Mercy - -“)
เอาวะ...ค่อยๆ ย่องๆ ไปแอบฟังดีกว่าครับ มาตีโพยตีพายเดามั่วแบบนี้เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ ...เอาล่ะมุมนี้ดีที่สุด รถใครไม่รู้ ขอยืมเป็นที่กำบังแป๊บนะมึง อย่าพึ่งร้องเสียงดังนะเว้ย กรูไม่ได้มาขโมยนะ ขอแอบหน่อย...
“แล้วคิดว่าจะทำยังไง...เป็นพระเอกทำตัวแมนๆ ปล่อยเธอไปเพื่ออนาคตที่ดีกว่าเหรอ...ก็ดีนะ...มันจะได้หาผู้ชายที่เข้มแข็งหนักแน่นกว่านี้ปกป้องมันได้...หึหึ” ปล่อยเธอไป...เธอนี่หมายถึงใคร...มันจะได้หาผู้ชาย...มันนี่หมายถึงใครวะ กรูงง
“พี่ก็รู้ใช่ไหมว่ามันไม่เคยชอบผู้หญิง...มันไม่ใช่พี่...โรสมั่นใจว่า ต่อให้มีผู้หญิงมายืนแก้ผ้าต่อหน้ามัน มันก็ไม่หน้ามืดหวั่นไหวหรอก...อย่างมากก็อาจจะถอดเสื้อตัวเองไปให้ผู้หญิงคนนนั้นใส่ซะ” อ้าว นี่พูดถึงกูอยู่เหรอเนี่ย!!! ไอ้บ้าโรส หนังโป๊ชายหญิงกรูก็เคยดูนะเว้ย แต่แค่แอบดูผู้ชายมากกว่าเอง >/////< ....เฮ้ยๆ พอและๆ อย่าหลงประเด็น ฟังต่อๆ
“อย่ากลัวในสิ่งที่มันยังไม่เกิดสิพี่ แต่ถ้าหากมันเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆ ก็ขอให้พี่กล้าเพื่อคนที่พี่รัก...โรสเองก็เคยไม่กล้ากับสิ่งที่เกิด แต่ตอนนี้โรสเข้าใจแล้ว...ความรักมันจะทำให้เรากล้านะพี่...ดูไอ้เลิฟเป็นตัวอย่างเลย มันกล้าสู้เพื่อความรักของมัน สุดท้ายมันและคนที่มันรักก็มีความสุข” หืม!!! อะไรวะ ยิ่งฟังยิ่งงง ใครกลัวเรื่องอะไร แล้วสู้เพื่อความรักของเรา คือเรานี่หมายถึงกรูกับพี่เซฟหรือเปล่าวะไอ้โรส...อ๊ากกกก อยากรู้ๆ
“เมื่อก่อน โรสก็ไม่ชอบพี่นักหรอก...แต่สุดท้าย คนที่โรสรักมันดันมารักพี่นี่หว่า จะให้โรสทำไงได้...ก็แค่อยากเห็นมันมีความสุข ป๊ากับม๊าเค้าก็ชอบพี่นะ เค้ารู้ว่ามันรักพี่มาก แค่เห็นมันมีความสุขกับคนที่มันรัก เค้าก็สบายใจแล้ว...”
“บ้านเราถึงแม้จะร่ำรวย แต่เราก็ไม่เคยดูถูกคนอื่นนะพี่ป๊ากับม๊าสอนเราเสมอว่า คนก็คือคน เขามีค่าเท่าๆ กับเรา ไม่ว่าสถานะเค้าจะเหมือนหรือต่างกับเราแค่ไหน แต่คุณค่าของเขากับของเรามีไม่ต่างกัน...”
“เลิฟเองถึงมันจะใช้แต่ของแพงๆ หรูๆ แต่มันก็ไม่เคยดูถูกคนอื่น มันถือว่ามันมีมันเลยใช้...แต่คนที่ไม่มี ไม่ใช่ว่าเค้าจะด้อยกว่ามัน...แล้วพี่คิดดูสิว่ามันเคยคิดถึงฐานะพี่หรือไง มันรักพี่ขนาดไหน มันเคยบ่นเรื่องรถเก่าๆ ของพี่ไหม มันยินดีและเต็มใจจะนั่งฮอนด้าเก่าๆ แทน BMW Z4 สุดหรูของมันมาหลายเดือนแล้ว ถึงพี่จะไม่ค่อยได้บอกใครว่าเป็นอะไรกับมัน หรือแม้จะไม่เคยคิดจะบอกเรื่องของมันให้กับที่บ้านรู้ แต่มันก็ไม่เคยเรียกร้อง หรือว่าอะไรพี่เลย ขอแค่พี่รักมัน มันก็พอแล้ว”
ผมพอรู้แล้วฮะว่าเรื่องอะไร...คงต้องมีใครมาพูดอะไรกับพี่เซฟ สร้างความบั่นทอนทางจิตใจ...แล้วก็พอเดาได้ด้วยว่าเป็นฝีมือใคร...ผมไม่โกรธพี่เซฟหรอกฮะ หากพี่เซฟจะเกิดอาการจิตตก หรือว่าคิดมากตามคำพูดนั้นๆ เป็นใครมาเป็นพี่เค้าก็คงต้องมีคิดกันบ้างแหละ ไม่ใช่ว่าพี่เค้าไม่รักผมมากพอเลยคิดมาก...แต่เป็นเพราะพี่เค้ารักผมมาก พี่เค้าเลยคิดมากต่างหาก...ผมควรจะต้องจัดการเรื่องนี้ให้จบสักที ไม่รู้ว่าหม่าม๊าติดต่อน้าพรได้รึยัง ถ้าน้าพรยังไม่มาเคลียร์เรื่องนี้ให้รู้เรื่อง ผมว่าผมบินไปบุกหาน้าเค้าที่ซิดนีย์เลยดีไหมเนี่ย...
“พี่ไม่คิดจะเลิกกับเลิฟหรอกครับ...พี่ก็แค่นอยด์ๆ นิดหน่อย ก็เพราะสิ่งที่น้องเค้าพูดมามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมดนี่...หึหึ แต่พี่ก็เห็นแก่ตัวมากพอ ที่จะไม่เลือกเดินหนีไปจากเลิฟ พี่จะสู้เพื่อน้องบ้างแล้วล่ะคราวนี้...พี่ว่าพี่จะบอกเรื่องของพี่กับเลิฟกับพ่อแม่พี่ซักที ถ้าเค้าอาจจะรับไม่ได้แต่พี่ก็จะพยายามให้พ่อกับแม่เข้าใจ เค้าจะต้องรักเลิฟเหมือนที่พี่รัก ไม่มีใครที่อยู่ใกล้เลิฟแล้วไม่รักหรอก...จริงไหม”
พูดดีมาก...เยี่ยมไปเลยแฟนผม แอบได้ยินแบบนี้ก็อดที่จะดีใจไม่ได้เหมือนกันนะฮะ จริงๆ ก็เคยแอบหวังว่าซักวันพี่เค้าจะกล้าไปบอกเรื่องของเรากับพ่อแม่พี่เค้าเหมือนกัน ผมก็อยากให้ความรักของเราเป็นที่ยอมรับของคนรอบข้าง มันยากผมเข้าใจ แต่แค่เรามีกัน ช่วยกัน ประคับประคองไปด้วยกัน ไม่นานทุกคนจะเข้าใจ และยอมรับในความรักของเราสองคน...อืมม น้ำเน่าไปไหมผมเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
“อ้าว...พี่เซฟ ไอ้โรส มายืนคุยไรกันอ่ะ...พี่เซฟ เลิฟรอจนจะช่วยภารโรงขัดห้องน้ำแล้วนะเนี่ย ไปๆ กลับบ้านกันเหอะ หิวจะแย่อยู่แล้ว...ไอ้โรส กลับไงอ่ะ พี่คิวมารับ หรือกลับเอง” ผมก็แอบเนียนๆ ว่าพึ่งเดินเข้ามาเจอสองคนนี้ พี่เซฟกับไอ้โรสทำหน้าตกใจ ตลกอ่ะ ดูเหวอๆ กันทั้งคู่ สงสัยกลัวผมได้ยิน
“แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” กลัวจริงด้วยวุ้ย...ไม่ได้ยินอะไรเล๊ยยย จริงๆ นะ
“ก็พึ่งเดินมานี่แหละ ทำไมแกมีความลับอะไรเปล่าเนี่ย”
“เปล๊า!!!!” อืมม…เสียงสูงทั้งคู่ พวกมีความลับมักชอบทำเสียงสูงนะฮะ
“เปล่าก็เปล่า แค่นี้จะต้องปฏิเสธพร้อมกันด้วย ไปๆๆ สรุปแกจะกลับไงก็เรื่องของแกแล้วกันไอ้โรส เจอกันที่บ้านนะเว้ย...ไปกันพี่เซฟ หิวโคตรอ่ะวันนี้” ท่าทางจะต้องอ้ำอึ้งกันอีกนานผมเลยต้องจบเรื่องซะก่อน เลยจัดการลากจูงมือพี่เซฟให้เดินตามไปขึ้นรถซักที ไม่รู้จะกลัวผมรู้ไปทำไม สงสัยจะกลัวผมคิดมาก
“พี่เซฟ...”
“จ๋า...” หวานมาเชียวนะวันนี้
“พรุ่งนี้เย็นว่างปะ...ไปงานเลี้ยงรับน้องคณะเลิฟไหม พี่จะพาน้องรหัส หลานรหัสไปเลี้ยงด้วยก็ได้นะ” พรุ่งนี้คณะผมเค้าเหมาร้านอาหารกึ่งผับจัดงานคอนเสิร์ตรับน้องร้องเพลงกันครับ งานนี้ไม่มีเหล้านะครับ ปลอดภัยหายห่วง
“ไปได้เหรอ...คนละคณะกันจะไม่น่าเกลียดเหรอ พี่ว่าเดี๋ยวพี่พาน้องๆ ไปเลี้ยงกันเองดีกว่า แล้วเดี๋ยวพี่ค่อยชวนเลิฟไปด้วย พรุ่งนี้เลิฟไปสนุกกับเพื่อนๆ เถอะ” โหยยย ล่อลวงไม่สำเร็จ เอาใหม่ๆ
“ไปเหอะๆ งั้นพี่เซฟไปคนเดียวก็ได้ เค้าให้เอาแฟนไปได้ ไม่ผิดกฏหรอกน่า ไปเหอะนะๆๆๆๆ ไปดูเลิฟร้องเพลงไง นะๆ น้าาาาาาาา” อ้อนเข้าไว้ หุหุ พี่เซฟแพ้คนขี้อ้อนผมรู้ ใช้วิธีนี้ได้ผลตลอดแหละ
“ก็ได้ครับ ก็ได้...ถือว่าไปเชียร์แฟนตัวเองร้องเพลง”
“ฮ่าๆ ไม่ได้ประกวดอะคาเดมี่แฟนตาเซียนะพี่ ตกลงแล้วห้ามคืนคำนะ พรุ่งนี้ห้ามเบี้ยวด้วย”
“คร๊าบบบบ” สำเร็จ!!! โดนล่อลวงไปจนได้
.
.
.
.
.
.
กลับถึงบ้าน ต่างคนก็ต่างงัดเอาการบ้านของตัวเองออกมาทำกันครับ ช่วงนี้ถึงแม้จะพึ่งเปิดเทอม แต่อาจารย์กลับสั่งงานโหมกระหน่ำซัมเมอร์เซลเลยฮะ แถมท่าทางงานนี้จะเป็นมิดไนท์เซลซะด้วย คืนนี้จะได้หลับได้นอนกันรึเปล่าก็ไม่รู้...อ่ะๆ อย่าคิดลึกนะฮะ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนนี่หมายถึงต่างฝ่ายต่างทำรายงานการบ้านของตัวเองครับ ไม่ได้ทำการบ้านร่วมกันอย่างที่ทุกคนคิดหรอกฮะ
ก๊อกๆๆๆ
“ไอ้เลิฟ ลงไปกินข้าวได้แล้วม๊าให้ขึ้นมาตาม” หืม เสียงไอ้โรสนี่หว่า มาเร็วเว้ย นึกว่าจะไปแอบสวีทกับพี่คิวซะแล้ว
“เออๆ เดี๋ยวลงไป”
“ปะพี่เซฟ ไปกินข้าวกันเหอะ” รายนี้คิ้วผูกโบว์กันแล้วฮะ สงสัยงานจะหนัก ไหนจะเรื่องเรียน ไหนจะเรื่องเรา น่าเหนื่อยแทน
ฟอดดดดดด
“หายเหนื่อยยัง...” เติมพลังใจกันหน่อยครับ วิธีนี้ได้ผลดีนักนะครับ
“ยังเลย ขออีกทีได้เปล่า...” มีการมาต่อรองนะ ของฟรีมีทีเดียวเว้ย
“เดี๋ยวหลังกินข้าวให้อีกที ไปเร็ว หิวแล้ว” เดี๋ยวจะเลยเถิดครับ เพราะตอนนี้มือไม้เริ่มเลื้อยแล้วฮะ
“พี่เซฟ” ผมหันมาเรียกพี่เซฟที่เดินตามหลังผมมาก่อนจะลงบันได
“หืม” พี่เซฟเลิกคิ้วถาม
“เลิฟภูมิใจที่ได้เป็นแฟนพี่นะ” เห็นหน้าพี่เซฟดูงงๆ กึ่งๆ ยิ้ม ฮ่าๆๆ ตลกดีแหะ คงงงๆ ว่า อยู่ดีๆ มาบอกทำไม อาจจะสงสัยว่าผมแอบรู้เรื่องที่เค้าคุยกับโรสรึเปล่า เอาเป็นว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมค่อยเฉลยให้ฟังแล้วกันนะ
“ม๊า มีไรกินบ้างอ่ะ หิวมากกกกก...หู!!! แกงส้มชะอม มีปลาสลิดด้วย...กินกันเลยๆ”
“ไปหิวซกมาจากไหนเนี่ยเรา วันนี้ไม่ได้กินข้าวกลางวันหรือไง” ผมไม่สนใจใครแล้วครับ นั่งลงได้ก็จ้วงเอาจ้วงเอาเลย วันนี้ใช้พลังงานมาเยอะครับ
“จะไม่ให้หิวซกได้ไงล่ะฮะม๊า ก็ลูกชายม๊าน่ะวิ่งซนทั้งเย็นเลยนี่ครับ” โหยย ขี้ฟ้องหวะพี่เซฟ
“ไม่ได้ซนนะม๊า เลิฟเตะบอลน่ะ วันนี้ว่างช่วงเย็นรอพี่เซฟเลยเอาซะหน่อย”
“ไม่หน่อยแล้วมั้ง พี่ไปถึงก็เห็นหอบแฮกๆ แล้วเหงื่อท่วมตัวแล้ว”
“ขี้ฟ้องหวะ” หันไปแยกเขี้ยวใส่คนขี้ฟ้องซะหน่อย
“เออ...ม๊า สรุปว่าม๊าติดต่อน้าพรได้รึยัง” ว่าแล้วก็เข้าเรื่องสำคัญซะหน่อย
“ม๊าก็ว่าจะคุยกับเลิฟเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน...ม๊าได้คุยกับน้าพรแล้ว แต่คร่าวๆ นะ เดี๋ยวอาทิตย์หน้า น้าพรจะบินมาหา ตอนนี้เค้าติดธุระอยู่ แต่เอาคร่าวๆ ที่คุยกันนะ…ม๊าก็บอกน้าพรเค้าไปแล้วว่าเลิฟมีแฟนแล้ว เรื่องที่เคยคุยกันว่าจะให้ลูกๆ เราลองคบหาดูใจกัน ก็คงจะไม่ได้แล้ว ม๊าก็ขอโทษเขาไป แล้วก็บอกพรไปว่า ท่าทางน้องบิวตี้จะจริงจังกับเลิฟมาก อยากให้พรลองคุยกับลูกดู”
“น้าพร เค้าก็ร้องไห้โฮเลย ทำเอาม๊าตกใจหมด น้าพรเขาก็เล่าไปร้องไป บอกว่าลูกสาวเค้าป่วย มีอาการทางจิตมานานแล้ว เค้าเคยเอาบิวตี้ไปรักษา หมอก็ให้ยามากินแล้วก็บำบัด แต่ว่าพ่อของยัยหนูบิวเค้าไม่ยอมรับว่าลูกเขาป่วยเป็นโรคจิต เขาไม่ยอมให้ลูกเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลเฉพาะทาง เขากลัวสังคมจะหาว่าลูกเค้าเป็นโรคจิต...หมอก็เลยช่วยได้แค่ให้ยารักษา แล้วก็สั่งให้พรคอยดูแลดีๆ อย่าให้มีอะไรมากระทบกระเทือนสมอง ความคิด เพราะเวลาน้องอาการหนัก ไม่พอใจ ไม่ได้ดั่งใจ น้องจะกรี๊ดจนหมดสติ…พรก็ดูแลลูกมาอย่างดี จนพักหลังๆ อาการก็ดีขึ้น ไม่ค่อยปวดหัว ไม่ค่อยกรี๊ด”
“ตอนเด็กๆ น้องไม่มีเพื่อน เพราะน้องเป็นเด็กกึ่งๆ พิเศษ พัฒนาการทางด้านสมองเร็วกว่าเด็กคนอื่น เรียนเก่ง มีพรสวรรค์ทางด้านดนตรี แต่พัฒนาการทางด้านอีคิวน้องต่ำมาก น้องเป็นคนเก็บตัว เลยทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้ หรือถ้าใครมาพูดอะไรที่ไม่ถูกใจน้องจะว่ากลับไปตรงๆ เลยทำให้ไม่มีใครคบด้วย นี่ก็เป็นอีกอาการที่ทำให้น้องเก็บกด”
“แล้ว...มันเกี่ยวอะไรกับเลิฟล่ะม๊า น้องมาฝังใจอะไรกับเลิฟ” ดูแล้วก็ไม่น่าจะรักแรกฝังลึกกับผมซะขนาดนี้นะ
“ม๊าก็ถามพรไปเหมือนกัน...พรบอกว่า ยัยหนูบิวน่ะเคยคบกับผู้ชายคนหนึ่ง รักเขามากๆ คบกันอยู่ปีกว่า แต่ด้วยความที่ยัยบิวเป็นคนไม่มีสังคม ไม่มีกลุ่มเพื่อน น้องก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแฟนตัวเองถึงมีแค่ตัวเองไม่ได้ ทำไมจะต้องออกไปปาร์ตี้ ทำไมต้องไปหาเพื่อน ไปเตะบอล ไปเที่ยวกับเพื่อน บิวตี้คิดว่า แฟนคือสมบัติของตัวเอง จะต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา...สุดท้ายผู้ชายคนนั้นก็ทนไม่ไหว ขอเลิก บิวตี้ก็กรี๊ดจนหมดสติไปเลยนะ พรก็ต้องขอร้องให้แฟนหนูบิวอย่าพึ่งเลิกกับน้องเลย...”
“แฟนน้องบิวก็ยังกลับมาคบกันอีกครั้ง คราวนี้บิวตี้ก็เกาะติดไม่ปล่อยให้กระดิกไปไหนเลย ใครโทรมาหาแฟนตัวเอง ก็ชิงรับสายแล้วก็ด่าเขาทุกคน ยิ่งเป็นผู้หญิงโทรมานะเธอด่าเสียๆ หายๆ เลย ผู้ชายก็เลยทนไม่ได้อีกครั้ง คราวนี้ไม่บอกเลิก แต่หนีหายไปเลย...น้องบิวก็เลยเฮิร์ทหนักมาก ข้าวปลาไม่ยอมกิน พร่ำบ่นร้องห่มร้องไห้ว่าไม่มีใครรัก...สุดท้ายน้าพรก็เลยต้องหอบเอาบรรดาจดหมายข้าวของที่ทางเราส่งไปให้ มารื้อฟื้นความทรงจำให้น้องบิวตี้ แล้วก็บอกน้องบิวตี้ว่า พี่เลิฟคนนี้แหละที่ยังคงรัก แล้วก็เป็นห่วงน้องบิวตี้อยู่เสมอ พี่เลิฟไม่เคยลืมน้องบิวเลย พี่เลิฟรอน้องบิวอยู่ที่กรุงเทพฯ...จากนั้นน้องก็หมั่นส่งจดหมายหาเลิฟ แล้วก็พอจบไฮสคูล น้องก็เลยบินมาหาเรานี่แหละ”
โหหหหหหหหหหห สรุปจะสงสารน้องบิวตี้ หรือสงสารตัวเองดีฮะเนี่ย…พอมารู้แบบนี้แล้วก็อึ้งๆ นะ จะโกรธน้องบิวตี้ก็โกรธไม่ลงเลยฮะ แต่น้าพรก็ไม่ควรไปหลอกลูกตัวเองแบบนี้ ผลสุดท้ายความจริงมันก็จะกลับไปทำร้ายน้องบิวตี้อีกครั้ง แล้วผมเองก็คงจะไม่ยอมเสียสละหรอกนะฮะ ผมไม่ได้เป็นคนดีขนาดนั้น ความสุขของผม คือความสุขของคนที่รักผมด้วย เพราะฉะนั้น ผมจะไม่ยอมทำให้คนที่รักผมพลอยรับผลกระทบไปด้วยหรอกฮะ ยังไงซะ ผมก็จะต้องคุยกับน้าพรให้รู้เรื่อง ยิ่งทำให้น้องยอมรับความจริงได้เร็วเท่าไหร่ ก็จะเป็นผลดีต่อตัวน้องเอง...น้องบิวควรจะได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง และถูกวิธีแบบจริงๆ จังๆ ซะที
“ม๊า...แต่เลิฟไม่ได้รักน้องนะ ขนาดเจอกันเลิฟยังจำน้องไม่ได้เลย”
“ม๊ารู้ เดี๋ยวน้าพรเขาจะลงมาคุยกับเรา อาทิตย์หน้า รอหน่อยนะลูก เซฟด้วยนะ อย่าคิดมากล่ะ เดี๋ยวทุกอย่างมันจะเรียบร้อย รักกันมีอะไรก็คุยกันนะลูก” เยี่ยมมากครับม๊า ให้กำลังใจลูกเขยม๊าหน่อยเหอะ ช่วงนี้จิตตก เดี๋ยวจะจิตตามน้องบิวตี้เธอไปซะก่อน
“ครับม๊า” พี่เซฟรับคำหม่าม๊า ผมเลยเอื้อมมือไปบีบมือพี่เซฟ เป็นการถ่ายทอดกำลังใจให้อีกทีนึง
.
.
.
.
.
.
.
“ฮัลโหลพี่เซฟ...มาถึงแล้วเหรออยู่ตรงไหนเดี๋ยวเลิฟเดินไปหา” ตอนนี้อยู่ที่งานเลี้ยงรับน้องครับ วันนี้ผมมาก่อนให้พี่เซฟตามมา เพราะผมต้องมาเตรียมงานหลายๆ อย่าง แล้วพี่เซฟก็ติดคุยโปรเจคกับเพื่อนเลยตามมาทีหลัง
“อยู่ด้านหน้าร้านครับ น้องที่ยืนอยู่หน้าร้านไม่ยอมให้พี่เข้าอ่ะ” อ๋องานนี้ต้องมีบัตรผ่านครับ เดี๋ยวผมออกไปเคลียร์เอง
“หาร้านยากเปล่า...ไปเข้าไปในงานกัน เฮ้ยไอ้น้องเฟิร์ท นี่แฟนพี่เองโควต้าพี่ พี่พาเข้าไปนะ” ไอ้น้องเฟิร์ท เด็กปีสองรุ่นน้องเมเจอร์ไอ้โรสมันครับ ทำหน้าตาตกใจสุดๆ ตอนผมบอกว่าแฟนพี่เอง ฮ่าๆๆๆ แฟนกรูหล่ออะดิ ตกใจซะขนาดนี้
“น้องคนเมื่อกี๊ช็อคตายหน้าร้านไปแล้วมั้งเนี่ย”
“พี่เซฟอายเหรอที่เลิฟบอกน้องเค้าว่าเราเป็นแฟนกัน”
“อายซะที่ไหนกัน...ตอนแรกพี่กะบอกน้องเขาไปแล้วด้วยว่า พี่น่ะแฟนพี่เลิฟสุดหล่อเอกวอยซ์ปีสาม แฟนพี่ชวนมา แต่ก็กลัวน้องเขาจะไม่เชื่อ ได้เลิฟออกมายืนยันแบบนี้น้องเขาจะได้เชื่อไง” รู้อยู่แล้วครับ ว่าพี่เขาไม่อายหรอก แค่อยากลองใจดูเฉยๆ น่ะ
“อ่ะ พี่เซฟนั่งตรงนี้นะ เดี๋ยวพวกไอ้น๊อตกับไอ้ตาลมันก็มา เดี๋ยวมันมานั่งเป็นเพื่อน เดี๋ยวเลิฟไปเตรียมตัวก่อน วงเลิฟออกเป็นวงที่สาม งานนี้พวกพี่ๆ เอนเตอร์เทนน้อง ผลัดกันขึ้นไปร้องเล่นให้น้องฟัง แต่พี่เซฟรอฟังเลิฟร้องเพลงนะ ตั้งใจฟังด้วยล่ะ ไปและๆ”
“เอาล่ะค่ะ วงต่อไปเป็นวงซูเปอร์ทีมเลยนะคะเนี่ย เป็นวงรวมการเฉพาะกิจที่รวมเอาบรรดารุ่นพี่สุดฮอตของคณะเราไว้ค่ะ...วงนี้สมาชิกประกอบไปด้วย...พี่แชมป์มือเบส และนักแต่งเพลงเจ้าของเพลงรักหวานซึ้งที่มีแต่สาวๆ กรี๊ดกันแทบสลบ พี่โรสมือกีตาร์สุดเท่คนนี้สาวกรี๊ดมากที่สุดในคณะเลยค่ะ แต่เห็นมีข่าวแว่วๆ ว่ามีหนุ่มนิรนามมาฉกตัวพี่โรสของเราไปซะแล้ว พี่โมมือกลองสุดเทพที่แอบกระซิบให้แพรมาประชาสัมพันธ์ว่าพี่เขายังโสด รอสาวๆ มาจีบได้ทุกเวลา แล้วก็สุดท้ายนักร้องนำของวงค่ะ พี่เลิฟ คนนี้ฮอตมากๆ นะคะนอกจากรูปหล่อน่ารัก เสียงดี แล้วยังมีแฟนหล่ออีกด้วย อันนี้พี่เลิฟฝากมาบอกค่ะ...อ่ะใจเย็นๆ ค่ะสาวๆ อย่าพึ่งกรี๊ดนะคะ พี่เขาไม่โสดแล้วค่ะ... มาพบกับวงนี้กันดีกว่าค่ะ วงวีวิวเลิฟยูค่า...”
“สวัสดีครับน้องๆ...ยินดีต้อนรับสู่คณะดุริยางคศาสตร์ของเรา พี่ชื่อพี่เลิฟนะครับ หลายคนคงจะพอรู้จักกันบ้างแล้ว วันนี้เป็นวงรวมการเฉพาะกิจจริงๆ ครับ ปกติวงนี้นักร้องนำจะไม่ใช่พี่นะฮะ เผอิญไอ้นักร้องนำวงนี้มันติดสัด เอ๊ย!!! ติดสาว หนีงานไปเฉยเลย...น้องๆ อย่าเอาอย่างนะครับ อย่าให้ผู้หญิงมาทำให้ดนตรีของเราเสียนะครับ...เอาล่ะ มาร็อคกันเลยดีกว่า มา”
วันนี้เล่นห้าเพลงครับ ไม่อยากจะบอกว่าสาวๆ กรี๊ดกันตรึมฮะ ถึงจะมีบางคนรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว แต่เรทติ้งยังคงดีอยู่ฮะ
เพลงแรกผมเล่นเพลงฝัน ของ Slot machine อุ่นเครื่องด้วยเพลงเร็วจังหวะกลางๆ ก่อนครับ แต่แค่นี้ก็เริ่มกระโดดกันมันแล้วฮะ หันไปเห็นพี่เซฟก็นั่งโยกหัวอย่างสนุกครับ...ต่อกันด้วยเพลงเปลี่ยน ของวง Flure ครับ ผมชอบเพลงนี้มากฮะ
(ฝัน)
http://www.youtube.com/v/6wavNyMzlWY&hl=en_US&fs=1&
(เปลี่ยน)
http://www.youtube.com/v/fcB-l8KJZ4w&hl=en_US&fs=1&
“เหนื่อยกันรึยัง...มะ มามันกันต่อดีกว่า วันนี้เค้าขอร็อคๆ เพลงนี้มือกลองพี่รีเควสมาเลยฮะ between angels and insects ของ Papa Roach” ไอ้โมมันชอบ Papa Roach มากครับ ไอ้โรสก็ชอบ ผมเลยต้องร้องครับ ปกติผมไม่ร้องเพลงหนักๆ แถมผสมท่อนแร็ปๆ แบบนี้บ่อยนักนะฮะ ถือว่าวันนี้มามันส์แล้วกันครับ...มันส์ไม่มันส์ไม่รู้ แต่พี่เซฟลุกขึ้นมาโดดเรียบร้อยแล้วครับ เห็นตอนแรกมองผมอึ้งๆ คงไม่คิดว่าแฟนตัวเองจะร้องเพลงโคตรร็อคแมนๆ ขนาดนี้ ฮ่าๆๆ
http://www.youtube.com/v/H2jCbXiEQI4&hl=en_US&fs=1&
“โดดกันพอรึยางงง...ต่ออีกซักเพลงไหวไหม...เดี๋ยวจะหาว่าพวกเราไม่วัยรุ่น มาเพลงนี้กันเลยดีกว่า วันนี้ขอเป็นพี่เลิฟบอดี้สแลมกันซักวันแล้วกันนะ” แค่ขึ้นอินโทรมาก็กรี๊ดกันสนั่นลั่นร้านครับ เพลงครามของบอดี้สแลมป์ครับ ตอนนี้พี่เซฟหยุดโดดนั่งหอบแล้วครับ แต่ยังโยกหัวพร้อมกับตะโกนร้องเพลงคลอไปด้วยครับ สงสัยจะชอบบอดี้สแลมมั้งแฟนผม
http://www.youtube.com/v/7xCGm7nJtZ4&hl=en_US&fs=1&
“เอาล่ะ...เพลงสุดท้าย พี่ขอผิดคอนเซ็ปต์ หยุดร็อคกันซักหน่อยนะครับ...วันนี้พี่ขอเลียนแบบพี่แชมป์มือเบสของเรานิดนึงครับ พี่แชมป์เค้าร้องเพลงง้อแฟน พี่เลยอยากร้องเพลงให้แฟนพี่ฟังบ้าง...พี่อยากจะบอกเค้าว่า...”
“เลิฟไม่เคยเสียใจเลยแม้แต่วันเดียวที่มีพี่ อนาคตเลิฟไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นยังไง แต่ว่าเรามีวันนี้ วันที่เรารักกัน เราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะ เพลงนี้มันแทนความรู้สึกทั้งหมดของเลิฟ เลิฟภูมิใจในตัวพี่มากที่สุด เลิฟรักพี่ครับ”
http://www.youtube.com/v/J_T0btBrBes&hl=en_US&fs=1&
ทุกวินาทีที่มีอยู่
ทุก ทุกนาทีที่อยู่เคียงข้างกัน ฉันและเธอ
ทุก วินาทีฉันรู้อยู่
ทุก ทุกนาทีต่างมีความสำคัญ
จะทำตอนนี้ดี ดี ตราบที่เรายังคงมีกัน
จะไม่มัวฝันไปแสนไกล ขอดูแลแค่นาทีนี้จนสุดใจ
ไม่มีพรุ่งนี้ รักเราจะมีเพียงวันนี้รออยู่
ปล่อยวันพรุ่งนี้ ให้ฟ้านำทางต่อไป
หน้าที่ของฉัน แค่เพียงรักเธอวันนี้ ทั้งหัวใจ
ทำ เวลาเท่าที่มี ให้เป็นความทรงจำจากวันนี้.. ถึงจนวันตาย
แค่ฉันยัง กุมมือเธออยู่
แค่ฉันมีเธอให้กอดนอนทุกคืน ก็ดีใจ
และแม้วันใดฉันไม่ ตื่น
ฉันก็ไม่มีสักสิ่งใด ให้เสียใจ
จะทำตอนนี้ดี ดี ตราบที่เรายังคงมีกัน
จะไม่มัวฝันไปแสนไกล ขอดูแลแค่นาทีนี้จนสุดใจ
ไม่มีพรุ่งนี้ รักเราจะมีเพียงวันนี้รออยู่
ปล่อยวันพรุ่งนี้ ให้ฟ้านำทางต่อไป
หน้าที่ของฉัน แค่เพียงรักเธอวันนี้ ทั้งหัวใจ
ทำ เวลาเท่าที่มี ให้เป็นความทรงจำจากวันนี้.. ถึงจนวันตาย
หน้าที่ ของฉัน แค่เพียงรักเธอวันนี้ ทั้งหัวใจ..
ทำเวลาเท่าที่มี ให้เป็นความทรงจำจากวันนี้..
++++++++++++++++++++++++
คราวนี้เพลงเยอะหน่อยนะคะ แต่ฟังไปด้วยอ่านไปด้วยจะเพิ่มอรรถรสนะคะ ยิ่งเพลงสุดท้ายค่ะ จากใจน้องเลิฟเลย...Mercy เองก็ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ ปกติไม่ค่อยได้ฟังของด้าน AF ซักเท่าไหร่ แต่พอได้ยินเพลงนี้ชอบมากเลยค่ะ
ตอนนี้คำผิดอาจจะเพียบ เพราะพิมพ์ไปเกร็งแขนไปค่ะ หากเจอแล้วเค้าจะรีบมาแก้น้า :pig4:
-
:z13: ขอจิ้มอย่างไม่เกรงใจ อิอิ
อาการหนัก เกินเยียวยาซะงั้นนะน้องสวย :เฮ้อ:
เกรงว่า 1 อาทิตย์ที่รอน้าพรจะเกิดไรขึ้นหรือเปล่าน้าาาา...
เพลงเยอะมากเลย ฟังเพลิน แต่ว่าบอดี้สแลม ไม่มี-ป์ อ่ะพี่ Mercy
ก็แบบว่าหนูเป็นแฟนคลับพี่ตูน :laugh: (คำอื่นหาไม่เจอ เจอคำนี้ กร๊ากกกก)
หายปวดแขนเร็วๆนะคะ แต่ถ้าเป็นหนูนะ ไม่อยากทำไรเลยแหละ :z1:
+1 ขอบคุณค่า
-
เอาใจช่วยครับ
-
แอบเกร็งกับชื่อตอนเล็กน้อย
แต่อ่านไปแล้วดูท่าว่าจะต้องเกิดอุปสรรคครั้งยิ่งใหญ่อีกแน่ๆเลย
-
เอาใจช่วยพี่เซฟเยอะๆเลย จะได้เบิกนอยด์เลิกจิตตกซักที..
เอร่อออ...น้องบิวตี้โรคจิตจริงๆด้วย...แม่ทุกคนก็รักลูกอะเนอะ แต่บางทีรักแบบผิดๆมันก็ทำร้ายลูกเหมือนกันนะ
-
พี่เชฟสู้ๆ..ลุยข้างหน้าลูกเดียวเลย
ตอนนี้เพลงเยอะดี..ชอบๆ
-
น้องบิวชีน่าสงสารเนาะ
แต่ก็สงสารพี่เซฟอ่ะ เจอน้องบิวเข้าไป นอยด์เลย
ดีนะน้องโรสมาช่วยไขความกระจ่าง
แถมน้องเลิฟยังให้กำลังใจอีก พี่เซฟคงมีกำลังใจมากขึ้น
เป็นกำลังใจให้ mercy ด้วยจ้า ขอให้แขนหายไว ๆ นะจ๊ะ :-[
-
สงงสารตัวเองเถอะน้องเลิฟ :m20:
-
:o8:หวานเว่ออออออออออ สู้ๆๆๆทั้งคู่เลยนะๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
มาแล้วๆๆ...เห็นชื่อตอนเเล้วแอบตกใจเลยอ่ะพี่Mercy
นู๋เลิฟน่ารักเกินไปแระ..เข้มเเข็งมากอ่ะ..ชอบๆๆ :impress2:
ปล.ชอบเพลงของนัทAF ด้วยๆ>.<
ปล2.+1เป็นกำลังใจให้คุณพี่หายไวไวเน้อ..อย่าลืมทายาด้วยน๊า :L2:
-
+ จ้า
ชอบไม่มีพรุ่งนี้มากกกกกก
-
บิวตี้แอบจิตจะไม่เกลียดเธอแล้วนะ ไปรักษาตัวเถอะ
พี่เซฟเป็นคนเห็นแก่ตัวอ่ะดีแล้ว เราอย่าไปเป็นพระเอกตลอด ต้องมีแอบร้ายบ้าง
เลิฟน่ารัก อยากมีแฟนแบบเลิฟอ่ะ เพลงก็หวานได้อีก
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล.หายปวดแขนเร็วๆนะเจ้ เป็นห่วงค่ะ
-
เลิฟเลิฟ
-
คุณไนท์ คริคริ จร๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ชอบทุกเพลงเลย (แต่นี่ครั้งแรกที่เคยฟังเพลงสุดท้ายอ้ะค่ะ ว้านนนนนนนนนนนนหวานอ่า ซึ้งมากมายน้องเลิฟของพี่ (เซฟ)
............นุ่นเจอตรงนี้นะคะ
" ถ้าเค้าอาจจะรับไม่ได้แต่พี่ก็จะพยายามให้แม่กับพ่อกับแม่เข้าใจ" (แม่กับพ่อกับแม่ ...แนวซ้ำซ้อนนิ)
-
ขอกรี๊ดพี่Tกับพี่Nนอกรอบแป๊บนะคะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:impress2: พี่ไนท์คะอ่านแล้วอิจฉามากเลยค่า! อยากมีอะไรแบบนี้กันเค้าบ้างจัง(คู่ให้จิ้นค่ะ)
อะแฮ่มหยุดก่อน ไว้กรี๊ดกร๊าดนอกรอบต่อทีหลัง มาที่นิยายก่อน
-----------------------------------
ผมเดินไปถึงลานจอดรถประจำที่พี่เซฟจอดทุกวัน มองไกลๆ เห็นพี่เซฟเห็นพี่เซฟยืนคุยกับใครอยู่...รีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปหา...
ป๊ากับม๊าเขาก็ชอบพี่นะ เค้ารู้ว่ามันรักพี่มาก แค่เห็นมันมีความสุขกับคนที่มันรัก เขาก็สบายใจแล้ว...”
=> เขา เค้า?
“ยังเลย ขออีกทีได้เปล่า...” มีการมาต่อลองนะ ของฟรีมีทีเดียวเว้ย
“เดี๋ยวหลังกินข้าวให้อีกที ไปเร็ว หิวแล้ว” เดี๋ยวจะเลยเถิดครับ เพราะตอนนี้มือไม้เริ่มเลื้อยแล้วฮะ
=> ต่อรอง / ฟรีมีทีเดียวแต่ก็จะให้ตอนหลังกินข้าวเสร็จอยู่ดีนี่ ฮึๆ
เผอิญไอ้นักร้องนำวงนี้มันติดสัตว์ เอ๊ย!!! ติดสาว
=> พี่หมายถึง ติดสัด หรือเปล่าคะ?
เซฟหยุดโดดนั่งหอบแล้วครับ แต่ยังโยคหัวพร้อมกับตะโกนร้องเพลงคลอไปด้วยครับ
=> นึกภาพตามแล้วฮามากค่ะไม่รู้ทำไม....
-------------------------------------------
:กอด1:พี่ไนท์เป็นกำลังใจ พี่ไนท์คะ ถ้าปวดแขนยังไม่ค่อยดีก็ไม่ต้องมาพิมพ์หรอกนะคะ เดี๋ยวจะหายช้าน้าหนูเป็นห่วง
น้องบิว...มีความหลังฝังใจแบบนี้นี่เอง อืมๆ
ตายละ แล้วที่หนูรีเควสว่าจะให้นน้องรหัสเลิฟมาคู่ด้วยนี่จะเวิร์กมั้ยเนี่ย ฮะๆ
คิดถึงพี่ไนท์ค่ะ จุ๊บๆ
ปล.พี่Nพี่T กรี๊ดดดดดดด
ปล.2 ลองนั่งอ่านหนังสือเรียนล่วงหน้าแล้วรู้สึกดีว่าทำกะเค้าได้ด้วยค่ะ 555+
-
ขอบคุณนะคะ ได้อ่านเรื่อง T&N แล้วจ๊ะ
น่ารักมากเลย บางทีอ่านนิยายมากๆ พอได้รู้ว่าในชีวิตจริง
ก็มีความรักที่ดีแบบนี้ ดีใจค่ะ
คราวนี้พี่เซฟ คงจะมั่นใจในความรักของน้องเลิฟได้แล้ว
มีกองเชียร์เยอะขนาดนี้ สู้สู้นะจ๊ะ
-
ยัยบิวตี้ ฉันเข้าใจละ ว่าเธอทำอะไรๆไปเพราะอะไร
ไม่เป็นไร อภัยให้ ไปรักษาตัวให้ดีเถอะ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย..ย พี่Mercy
Papa Roachนี่1ในวงที่ชอบเลยอ่ะ
แต่ว่าชอบเพลงNot Listeningเป็นพิเศษ หุหุ
:กอด1:ทีนึง หายปวดเมื่อยเร็วๆนะคะ นิยายเก็บไว้ก่อนก็ได้ รอได้ค่ะไม่หนีไปไหน
-
อร๊ายยย "ไม่มีพรุ่งนี้" เค้าชอบมวากกกกกกกกกกก
พี่เซฟ น้้องเลิฟเค้าเปิดตัวขนาดนี้แล้ว เพราะฉะนั้น สู้ๆ เพื่อความรักน้าาาาา
น้องเลิฟนี่ สุดยอดมากๆ ในทุกๆ เรื่อง อิอิ
บิวตี้ จะว่าไปก็น่าสงสารนะ แต่เรื่องความน่าสงสาร กะ พฤติกรรมที่แสดงออก มันคนละเรื่องกันน้า
ถึงแม้มันจะมีผลสะท้อนมาจากสาเหตุที่เกี่ยวพันกันก็เหอะ เหอะๆๆ อ่านแล้ว งงๆ ตัวเองนะเนี่ย
-
:เฮ้อ: น่าสงสาร ที่แท้บิวตี้ก็จิตหน่อย ๆ นี่เอง รักมาก หวังมาก พอผิดหวังก็เลยเสียศูนย์ไปเลย มัวแต่มองหาและไขว่คว้ารักของหนุ่มสาวอยู่แบบเดียว ทั้งที่ข้างตัวบิวตี้ทั้งซ้ายและขวา ต่างก็มีรักที่ไม่มีข้อแม้ของผู้ให้กำเนิดคอยโอบอุ้มอยู่แท้ ๆ ไหน ๆ ก็มาทางนี้แล้ว ดนตรีบำบัดควบคู่ไปด้วยเลยคับ หายเร็ว ๆ ละกัน :3123:
-
รักษาตัวให้หายไวนะ นังนู๋บิวตี้
ให้อภัยแต่ไม่ลืมนะยะเธอ อิอิ
-
มาให้กำลังใจน้องเลิฟ พี่เซฟ
บ้านยัย ugly บิวตี้นี่ก้อแปลก แก้ปัญหาแบบสิ้นคิด
ลูกตัวเองป่วย แทนที่จะเข้ารับการรักษา
กลับทำให้คนอื่นเค้าวุ่นวาย
ทำอะไรโดยพลการอีกตะหาก
+1
-
ชอบเพลงนี้ม๊ากกก ก '
นัทหล่ออ 55555555 5 ( ไม่เกี่ยว . - -; )
-
ชอบน้องเลิฟมากเลยค่ะ
สู้ๆๆค่ะ :pig4: :L2: :bye2:
-
อืม นั่นสิ....จะสงสาร ใครดีน๊า....แต่เพื่อความสุขของเราขอเห็นแกตัวละกัน :กอด1: :กอด1:
-
น้องเลิฟหวานและใส่ใจให้กะคนรักเสมอ.....
หวังว่าที่บ้านพี่เซฟ....คงไม่บีบให้น้องต้องเศร้านะ..
สงสารน้อง.....อยากให้มีความสุขมาก ๆ :กอด1:
:pig4: :L2: น้อง Mercy กด + ให้ค่ะ
-
แม้เดี๋ยวนี้พี่เซฟหวานกับน้องเลิฟแบบเปิดเผยไม่แคร์ใครเลยนะ :laugh:
แต่ปัญหาเรื่องน้องบิวติ้ดูท่าทางจะแก้ยากนะ เป็นโรคจิตซะด้วย :เฮ้อ:
-
ได้อ่านหลายตอนรวดเลย
เปิดเทอมไม่ได้เข้าเลย
สรุป น้องบิวตี้เป็นบ้าใช่ไหมเนี่ย คุณแม่มาพาลูกสาวกลับไปเถอะ :angry2:
-
เห็นชื่อตอนแอบเครียดดด
พออ่านไปแล้ว ก้หายเครียดแล้วววววว
แต่ว่าาาาา เรื่องบิวตี้ แล้วก้พ่อแม่พี่เซฟ หวังว่าทุกอยากจะผ่านไปได้ด้วยดี๊ดีน้าาาาา
ให้รักคุ้มครอง พี่เซฟ ก่าเลิฟไว้ด้วยกันน้าาาา
-
ยัยชะนีเด็กโรคจิต ที่แท้หล่อนก็เป็นคนไม่ปกตินี่เอง มิน่าล่ะถึง
พูดไม่รู้เรื่องคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ตลอดเวลา คุณน้าพรขาลูกสาวบ้า
ก็พาไปศรีธัญญาซิค้า...จะเอามาให้เป็นภาระคนอื่นทำไม ยิ่งทำแบบนี้
อาการมันจะยิ่งกำเริบนะค่ะ
เพลงที่น้องร้องให้พี่เซฟเนื้อหากินใจมาก พี่เซฟสู้เขานะอย่าไปกลัวกะอิแค่ชะนีเด็ก
-
พี่เซฟก็อย่าเครียดไปเนอะ
แล้วมันก็จะผ่านไป
-
ยัยบิวตี้ป่วยนี้เอง :เฮ้อ:
เรื่องความรักบางครั้งเราก็เป็นคนเห็นแก่ตัวบาง
แต่พี่เซฟกับเลิฟก็หวานกันตลอดอยู่แล้ว
-
ชอบอ่า ชะนีบิวตี้เป็นโรคจิต เกินคาดนะเนี้ย 555
ไม่รู้จะสงสารดีหรืออะไรดีนะเนี้ยย
-
o13
-
ตั้งชื่อตอนได้น่าตกกะใจมากกกกกกก
นึกว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ได้รู้ที่มาที่ไปของยัยบิวตี้ด้วยแฮะ
ออกแนวน่าสงสารนะ มองในอีกด้านก็น่าสงสารที่ถูกหลอกมาโดยตลอด แต่ก็เข้าใจว่า มันคือเป็นการโกหกสีขาว ของบรรดาแม่ๆ เพื่อช่วยเยียวยาจิตใจของเธอเอง
มองในอีกด้านหนึ่ง ถึงเธอจะมีปัญหาทางจิต แต่มันก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นให้เธอมาระรานใครก็ได้
ลำบากเนอะ มีปัญหาทางจิตในเรื่องแบบนี้ มนุษย์เราเป็นสัตว์สังคมที่ไม่มีทางจะอยู่ด้วยได้ตัวคนเดียว
ถ้าไม่มีคู่ชีวิตที่ดี ก็ต้องมีกัลยาณมิตรจึงจะอยู่ได้แบบสมบูรณ์พูนสุข
ปล. ระวังกระดูกกระเดี้ยวหักนะครับ อิอิ
-
เลิฟๆพาเค้าซึ้งนะเนี่ย เพลงเพราะจริงจังค่ะ
ขอให้ผ่านปัญหาของบิวตี้ไปได้โดยที่ไม่มีใครต้องเสียใจมากมายนะ
^^
+1 จ้า
-
ถึงขนาดออนไลน์มาตัดพ้อว่ามิยอมเมนท์ จัดไปค่ะเมตตา เพื่อนสาวมาเมนท์ให้แล้วนะคะ ว่าแต่หล่อนช่วยเอาน้องบิวตี้ไปไกล ๆ ได้แล้วค่ะ ดิฉันเหม็นชะนีมากมาย
-
อิจฉาพี่เซฟจังครับ มีแฟนอย่างเลิฟเนี้ย
มีหลาย ๆ อย่างให้มองให้ศึกษาหลายด้านจริง ๆ
ไม่เบื่อเลย เห้อออ อยากได้แบบนี้มั้ง
-
ตามอ่านนะครับคุณ Mercy
สนุกมากๆ เลยครับ
มีหลายรสชาติมากๆ ไม่ว่า สุข เศร้า อกหัก หวาน หื่น
คู่พี่เซฟกับเลิฟนี่ก็หวานกันได้ตลอด
ทั้งๆ ที่ตอนแรกก็นะ...แอบเกลียดพี่เซฟไปเหมือนกัน
แต่หลังๆ ก็เข้าใจครับ พอได้รูุ้มุมมองของพี่เซฟมากขึ้น
เลิฟก็น่ารักนะครับ ตอนที่แมนๆ กับเพื่อนนี่เข้าใจเลยครับ
เพราะบางทีนะ กับเพื่อนก็ฟิลล์นึง กับแฟนก็อีกฟิลล์ ฮ่าๆ
แต่ชอบเป็นพิเศษคงเป็นคู่ พี่แชมป์กับเซย์ครับ น่ารักมากๆ เลย
ปล. คุณ N กับ คุณ T ก็ทำเอาต้องอิจฉาเลยครับ
:กอด1:
-
แหะๆ ยังไม่ได้มาอัพนิยายนะคะ...
เพียงแต่มีเรื่องมาเล่าอีกแล้วค่ะ...
เรื่องของคุณ T & N ค่า...
เผอิญช่วงหลังๆ ได้คุย MSN. ไม่ก็ใน FB chat กะคุณ T บ่อยๆ จริงๆ คืนนี้กะจะมาอัพนิยาย...
แต่ดันมัวแต่เม้าท์กะคุณ T เรื่องคุณ N... ต่อไปนี้จะจำลองบทสนทนาที่คุยกันนะคะ...
Mercy : T ครั้งหน้าเจอกัน ฉันขอกอดคุณ N นะ...อยากกอดอ่ะ
T : ไม่ได้เว้ย
Mercy : เออ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้หาเรื่องไปนั่งกินกาแฟแถวตึกที่ N ทำงานอยู่ดีกว่า ไปนั่งแอบดูคนน่ารัก เผื่อจะขโมยกลับมาเก็บไว้ที่บ้าน เอาไว้กอดคนเดียว
T : ไม่ได้ว้อยย เมียกรู กรูหวง
Mercy : ใจร้ายหวะ ไหนว่ายอมให้เราคนนึงไง (จริงๆ คุยกันกูมึงนะคะฮ่าๆๆ)
T : ยุ่งกะเมียกรูจริง
Mercy : ไรวะ แค่นี้แบ่งเมียให้เพื่อนได้เชยชมบ้างก็ไม่ได้...วันนี้เราคุยกันโคตรฮาร์ดคอร์เนอะ (คือคุยเล่นด่ากันมากมายกว่านี้ค่ะ ปกติไม่ค่อยได้คุยกูมึงกับคุณ T ค่ะ เพราะพึ่งสนิทได้ไม่นาน)
T : ไม่เป็นไรคุยได้ เรารับได้...
Mercy : รับได้ด้วยเหรอ ดีแล้วเนอะ รุกอย่างเดียวเดี๋ยวเบื่อ หัดรับบ้างอะไรบ้าง
T : - -" เจ็บจะตายห่า...
Mercy : อร๊ายยยย เคยโดนเหรอยะ ถึงรู้ว่าเจ็บน่ะ...
T : เคย...N มันขอ...แต่ครั้งเดียวนะเว้ย...
อ๊ากกกกกก :m25:ครั้งเดียวก็กรี๊ดดดดดด แทบตายแล้วค่ะ คุณ N รุกด้วย น่าร๊ากกกก (บ้าไปแล้ว Mercy)
Mercy : คุณ T แกเป็นคนดีอ่ะ...รักมากอะดิเลยยอม
T : อืม...รักดิคนนี้อ่ะ...เจ็บโคตรไม่ใช่มันเราไม่ยอมหรอก (ฮ่าๆๆๆ) :laugh:
Mercy : งี้แกก็เป็นเมียคุณ N อ่ะดิ ฮ่าๆๆๆ
T : ครั้งเดียวเองเว้ย...ไอ้เลว (ด่าเขาไมอะเขินอะดิ)
T : นี่พรุ่งนี้ถ้าจะไปที่ตึก N ฝากบอกด้วยว่า T รัก N มากกกกกนะครับ (อ๊ากกกกกก เมิงจาหวานกันไปหนายยยยย กรูล้อเล่นเว้ย ใครจะไปแอบดูแฟนคนอื่น แค่นี้ก็แลดูโรคจิตพอและฉัน จะกลายเป็นน้องบิวตี้แล้วเนี่ย)
เฮ้ออออ อิจฉาตาร้อนมากๆ ค่ะ...รักกันเกินไปแล๊วววววว :-[
ก็มีมาเล่าประมาณนี้ค่ะ อิอิ...
ไม่รู้ว่าจะมีใครอยากรู้เรื่องสองคนนี้รึเปล่า แต่ Mercy แค่อยากเล่าค่ะ แบบว่า อยากมากรี๊ดๆ ให้เพื่อนๆ ฟัง ฮ่าๆๆๆ...
ไว้ถ้าไปเจอพร้อมกันทั้งคู่อีก จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ (ถ้ายังไม่เบื่อกัน)
ปล.พรุ่งนี้จะมาอัพน้องเลิฟกับพี่เซฟตอนต่อไปให้นะคะ...วันนี้ไปฟิตเนทมาอย่างเหนื่อยตอนนี้อยู่ตัวแล้วค่ะ ไม่ปวดเมื่อยมากแล้ว ว่าจะอัพนิยายแล้วรีบนอน แต่ดันมาคุยกะคุณ T ก่อน นิยายไม่ได้อัพ นอนก็นอนไม่หลับ เลยมาอัพเรื่อง คุณ T ซะเลย ฮ่าๆๆ
ปปล. นังคุณเพื่อนคะ...ห้ามไปบอกคุณ T มันนะ ว่าฉันแอบมาเม้าท์มันในนี้ :angry2: เดี๋ยวมันมาตื้บฉัน
ฝันดีแล้วเจอกันพรุ่งนี้ค่ะ
-
^
^
^
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
บทสนทนาอะไรอย่างนี้ แว้กกกกกกกกกกก :-[ :m20:
-
ชักอยากเห็นรูปของคุณ T กับ คุณ N แล้วอ่ะ ไรท์เตอร์ช่วยเอามาลงได้มั้ย 555++
-
เอาอีกๆๆๆๆ
ชอบๆๆๆๆ
อยากฟังอีกนะ Mrecy มาเล่าบ่อยๆ นะ น่ารักจริงๆ คู่นี้
Mercy น่าจะเขียนเรื่องของคู่นี้มาลงในเล้าบ้างนะ อยากอ่านจัง (ลำบากไปมั้ย อิอิ)
ตอนนี้ทั้งคู่ทำงานแล้วเหรอคะ ท่าทางจะรักกันมานานแล้วเนอะ
อย่าลืมมารายงานข่าวอีกนะ จะรอนะ
-
ชักอยากเห็นรูปของคุณ T กับ คุณ N แล้วอ่ะ ไรท์เตอร์ช่วยเอามาลงได้มั้ย 555++
รูปนี่ท่าจะมิได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ คุณ T มันต้องตามมาฆ่าหมกป่า Mercy แน่ๆ มันหวงของมันมากค่ะ แค่ Mercy ไปพร่ำเพ้อพรรณาถึงคุณ N ให้มันฟังบ่อยๆ มันก็แทบอยากจะตื้บ Mercy แล้วค่ะ
เอาอีกๆๆๆๆ
ชอบๆๆๆๆ
อยากฟังอีกนะ Mrecy มาเล่าบ่อยๆ นะ น่ารักจริงๆ คู่นี้
Mercy น่าจะเขียนเรื่องของคู่นี้มาลงในเล้าบ้างนะ อยากอ่านจัง (ลำบากไปมั้ย อิอิ)
ตอนนี้ทั้งคู่ทำงานแล้วเหรอคะ ท่าทางจะรักกันมานานแล้วเนอะ
อย่าลืมมารายงานข่าวอีกนะ จะรอนะ
ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ...
แต่ถ้าจะให้เขียนเรื่องของคู่นี้ สงสัยจ่ะแย่ค่ะ ไม่ไ้ด้ลำบาก Mercy นะคะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลย...
แต่ไอ้คุณ T มันขี้หวงแฟนมันค่ะ...ไม่มันอยากให้ใครมาเชยชมแฟนมัน ฮ่าๆๆๆ
แต่ว่า Mercy จะแอบหลอกถามมัน แล้วมาลงให้ได้อ่านกันนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ...มีความพยายามเนอะ
ทั้งคู่ทำงานแล้วค่ะ รุ่นเดียวกะ Mercy แต่เค้าพึ่งจะรักกันไม่นานค่ะ
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนจิ้น และกรี๊ดดด ไปกับ Mercy นะคะ
-
พี่ Mercy อ่านเรื่องของคุณ T&N ไปแล้ว
น่ารักมากกกกกกกก อิจฉาพี่ Mercy จริงๆๆๆ
ที่ได้เห็นหน้าคุณ T&N อยากเห็นบ้างจัง
คริคริคริ >////<
-
คู่คุณ T กับคุณ N เนี่ย น่ารักมากเลยอ่ะ Mercy อ่านแล้วแบบว่าอยากกรี๊ดดด้วยอ่ะ :-[
แอร๊ยยยยยย อิจฉาเนอะ...แต่ก็มาเล่าอีกนะคะ.....คึคึ
SP ตอนหน้า เป็น T&N ดีมะ คิกคิก
-
อีป้าแก่ๆว่า ทีกะเอ็น ชักจะสนุกกว่าเรื่องหลักแล้วคะอยากอ่านอีก 555
-
แอบเล่นในห้องเรียน
คุณ T & N :-[ น่ารัก น่าอิจฉาจริงๆ ด้วยค่ะพี่เมอร์
แต่ว่า เขาก็มารอพี่เซฟกะนุ้งเลิฟน้า รีบมาต่อเร็วๆ นะค่ะ
คิดถึงเซย์แชมป์ด้วย คิดถึงพี่คิวโรสด้วย (โลภไปไหม)
แต่รักเลิฟที่สุดในโลกแล้วค่ะ :กอด1:
พีเอส พี่เมอร์หายป่วยแล้วคืนนี้ก็มาได้แล้วสิคะ :L2:
-
ฮ่าๆ เป็นนู๋ก็กรี๊ดแตกอ่าค่ะ คุณ N คงน่ารักมากๆเลยเนอะ แฟนหวงซะขนาดนี้ :-[
รอพี่เซฟกับน้องเลิฟ :กอด1:
-
พี่ไนท์~
พี่ทีเค้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่าจะเคยรับกี่ครั้งแค่บอกมว่เคยยอมเป็นรับเพื่อพี่เอ็นแค่นี้สาววายก็กรี๊ดกร๊าดกันสุดฤทธิ์แล้ว (โดยเฉพาะต่ายที่อยู่สมาคมชอบสลับโพสิชั่น)
มีการฝ่งฝากบอกรักด้วย แหมน่าจะฝากกอดด้วยเนอะคะจะได้เสร็จพี่ไนท์เลย อิๆ
:-[
-
ตอบเม้นท์ตอนที่ 37 ค่า
BeeRY : ขอบคุณค๊าบน้องเบียร์ พึ่งรู้จริงๆ นะว่าบอดี้สแลมไม่มี ป ปลาการันต์...แล้วก็ขอบคุณด้วยค๊าบบที่เอาลิงค์ไปแปะในทู้นิยายแนะนำ ฮ่าๆๆๆ :กอด1:ขอ NC NC ก็มาแต่ขอตอนนี้ยังไม่มานะเออ อิอิ...นั่นสินะกว่าน้าพรจะมาเกิดชีบ้าขึ้นมาไล่บีบคอชาวบ้านเค้าจะทำไงล่ะเนี่ย
p_phai : ขอบคุณนะค๊าบบบบ (เอาใช่ช่วยพี่เซฟ น้องเลิฟ น้องบิวตี้ หรือว่า Mercy คะ)
honeymic : กะแล้วค่ะว่าอาจจะตกใจกับชื่อตอนกัน...มิได้ตั้งใจ (แต่เจตนานะเออ ฮ่าๆๆ :laugh:) ตอนเห็นชื่อเพลงนี้ก็คิดว่าเป็นเพลงเศร้านะคะ ที่ไหนได้ หวานซึ้งกินใจซ้าาา...
bbyuqin : โดนเลิฟๆ ชาจพลังฟอดๆ ไปสองทีก็หายนอยด์แล้วค่ะพี่เซฟน่ะ...ส่วนน้องบิวตี้ คุณแม่ก็คงทำใจลำบากนะคะ คุณพ่อเองก็ไม่ยอมรับความจริงมัวแต่ห่วงว่าคนจะนินทาหาว่าลูกสาวบ้า เลยไม่ยอมให้เข้าโรงพยาบาลรักษาเฉพาะทาง
bigeye : ขอบคุณที่ชอบเพลงนะคะ กลัวว่าจะเยอะเกิน...แต่ว่าน้องเลิฟมันเรียนดนตรีน่ะค่ะ นายเอกเราเป็นมิวสิคเลิฟเวอร์ ก็เลยเพลงเพียบค่ะ
ขนมหวาน : ขอบคุณค่า Mercy หายปวดแขนแล้วค่ะ ไปถอน ไปซ้ำมา หายเลย จั่งซี้มันต้องถอนจริงๆ ค่ะ...พี่เซฟนอยด์เดี๋ยวก็หายค่ะ เจอแฟนสุดที่เลิฟให้กำลังใจซะขนาดนี้
roseen : ฮ่าๆ จริงค่ะ เลิฟน่าสงสาร จะโกรธน้องบิวก็ไม่ได้ เธอป่วย แบบว่า อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา ถึงแม้จะอยากตบชีขนาดหนักก็เถอะ
kitty : คู่นี้เค้าหวานกันได้ตลอดเลยค่ะ โดยเฉพาะน้องเลิฟ ถึงแม้จะแมนกับเพื่อน แต่ก็แง้วๆ กับพี่เซฟคนเดียวเนอะ
vvivy : อ่านก่อนเรียน หรือแอบอ่านระหว่างเรียนล่ะเนี่ย...ปล.แขนคุณพี่หายแล้วคุณน้องขา ขอบใจมากจ้าาที่เป็นห่วงเน้อ Take care จ่ะ :กอด1:
JJHJJH : ขอบคุณค๊าบ :pig4:ชอบไม่มีพรุ่งนี้เหมือนกันค่ะคุณเจ
liTTle.SaLapaO : กลับมารักบิวตี้แล้วใช่ไหมล่ะ หุหุ...พี่เซฟมันก็ผู้ชายธรรมดาเนี่ยแหละ มีรัก โลภ โกรธหลง ร้าย และนอยด์ แต่ยังดีนะที่ยังเป็นผู้ชายที่มีความรัก หุหุ...ปล. เจ้หายปวดแขนแล้วล่ะหนู ขอบใจจ้าที่เป็นห่วงเน้อ
O_o : ยินดีต้อนรับค่า
anajulia : คุณนุ่น จร๊วบบบบบ คืนค่ะ ดีใจที่ชอบเพลงค่า ขอบคุณสำหรับคำผิดด้วยค่า
กระต่ายชมจันทร์ : อิอิ กรี๊ดได้เลยจ่ะ พี่น่ะกรี๊ดไปหลายวันเลยล่ะน้องต่าย เค้าน่ารักกันจริงอะไรจริงค่ะคู่นี้...ขอบคุณสำหรับคำผิดเช่นเดิมจ้า...ส่วนเรื่องหาคู่ให้น้องบิวตี้นี่ท่าจะยากนะ เธอไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ ของเธอแรงค่ะ...ปล.เก่งอ่ะอ่านหนังสือเรียนล่วงหน้าด้วย ปรบมือให้สิบทีเลย o13 สมัยพี่ไม่เคยที่จะหยิบมาอ่านก่อนเลย
MaeMoo : จริงค่ะคุณ MaeMoo บางทีเราได้พบเห็นคู่รักที่เค้ารักกันคบกันจริงๆ ตัวเป็นๆ ก็ทำให้อดที่จะชุ่มชื่นหัวใจไม่ได้นะคะ
knightofbabilon : ปาป้า รอช นี่พี่กรี๊ดดดดมากสมัยเป็นสาวๆ ฮ่าๆๆๆ ...ปล.แขนหายแล้วจ้าาาา ขอบใจที่เป็นห่วงเน้อ :กอด1:
in_blu : แอบเห็นด้วยกับคุณ in_blu ค่ะที่ว่า "ความน่าสงสาร กะ พฤติกรรมที่แสดงออก มันคนละเรื่องกัน" น้องเลิฟมันออกตัวแรงมาตั้งแต่ต้น...ตอนนี้ถึงเวลาที่พี่เซฟจะต้องทำเพื่อน้องบ้างแล้วเนอะ
Laxxeez : คุณ Laxxeez อภัยให้น้องบิวตี้แล้วใช่ไหมคะ อิอิ...เราว่าก่อนที่จะดนตรีบำบัด ต้องพาชีไปบำบัดสมองอย่างจริงจังก่อนค่ะ คุณแม่ก็รักมาก เลยปกป้องแบบผิดๆ ถึงแม้เราจะรักลูกมาก บางทีเราก็ต้องรักบนพื้นฐานแห่งความเป็นจริงเนอะ
oaw_eang : ยินดีต้อนรับเจ๊สองค่ะ...ขอบคุณที่แวะมาอ่านและเม้นท์นะคะ...ฮ่าๆๆ ชอบที่บอกว่า ให้อภัย แต่ไม่ลืม อืม..จริงค่ะ ให้อภัยในสิ่งที่เธอเป็น แต่ไม่ลืมในสิ่งที่เธอทำเนอะ
Little Devil : สงสารคุณแม่น้องบิวตี้ค่ะ ต้องอดทนดูแลลูกรองรับอาการขึ้นๆ ลงๆ ของลูกสาวไม่พอ...ยังต้องมาอึดอัดที่สามีไม่ยอมให้ลูกสาวไปรักษาที่โรงพยาบาลเฉพาะทางอีก (ชีวิตจริงมีแบบนี้จริงๆ นะคะ Mercy เอามาจากชีวิตของน้องคนหนึ่ง แต่น้องไม่หนักขนาดน้องบิวนะคะ แต่อาการแบบนี้แหละค่ะ)
peppier : ฮ่าๆๆๆ ไม่เกี่ยวๆ ปกติเค้าไม่ค่อยได้เชียร์เอเอฟเท่าไหร่ แต่ว่าเคยมีงานที่ต้องติดต่อเคยได้คุยกับนัท เป็นคนที่ฉลาดพูด ฉลาดตอบ และฉลาดทางความคิดมากค่ะ เป็นคนหนึ่งที่รักการอ่านด้วย อันนี้น่าชื่นชม
didi : ขอบคุณที่ชอบน้องเลิฟค่า น้องมันดูเวิ่นเว้อ แต่ก็น่ารักนะคะ
RAKDEK_KA : จริงค่ะ...บางทีเราต้องทำเพื่อความสุขส่วนตัวบ้าง เห็นแก่ตัวเพื่อความรักบ้างเนอะ
kanda53 : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าพี่ kanda53(ขอแอบเรียกพี่เน้อ เห็นเรียกหนูว่า น้องขอเป็นเด็กน้อยบ้าง) ที่น้องเลิฟมันเป็นคนใส่ใจต่อความรัก เพราะน้องมันเกิดมาในครอบครัวที่ให้ความสำคัญต่อความรักค่ะ น้องมันก็เลยมีมากพอที่จะแจกจ่ายความรักให้คนรอบข้างได้อย่างสม่ำเสมอ
n2 : แอบเห็นคุณ n2 ไปแปะลิงค์นิยายเค้าในทู้แนะนำนิยายด้วย ขอบคุณนะคะที่อยู่มาด้วยกันตั้งแต่ต้น แถมยังแนะนำคนอื่นด้วย ...ส่วนพี่เซฟ เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเยอะค่ะ จะไปมัวแต่แคร์คนอื่นอย่างเดียวเดี๋ยวแฟนน้อยใจค่ะ
WHATWHENWHY : เปิดเทอมแล้วก็ตั้งใจเรียนนะะคะ แต่อย่าลืมแวะมาอ่านต่อนะเออ
Yunatsu : กลายเป็นว่าหลายคนเครียดกับชื่อตอน ฮ่าๆๆๆ แต่อ่านจบแล้วหายเครียดเนอะๆ เค้าเข้าใจกันค่ะสองคนนี้
fkjj : ถูกค่ะ ที่น้องบิวเธอดูมึนๆ ไม่ค่อยฟังใคร พูดจาซ้ำไปซ้ำมา คิดเองเออเอง เพราะอาการทางจิตของเธอนะคะ
K2KARN : ช่ายๆ แล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ แต่กว่าจะผ่านไปนี่ก็ ลุ้นกันไปก่อนเน้อ
fungfung : จริงค่ะ เรื่องความรักเราต้องเห็นแก่ตัวบ้าง เพื่อคนที่เรารักค่ะ
ToeyTato : เริ่มสงสารแต่ก็ยังแอบหมั่นไส้เธออยู่ใช่ไหมคะ อิอิ
a_tapha : ขอบคุณค๊าบบบ
Vesi : ฮ่าๆๆ ชื่อตอนน่าหวาดเสียวเนอะ...อืม มันเป็นการโกหกสีขาว แต่ว่าการโกหกก็คือการโกหกเนอะ ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นมา มันอาจจะดีประเดี๋ยวประด๋าว แต่สุดท้ายมันก็หนีความจริงไม่พ้น..."ถึงเธอจะมีปัญหาทางจิต แต่มันก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นให้เธอมาระรานใครก็ได้" อันนี้เห็นด้วยค่ะคุณน้อง ปล.ฉันยังไม่แก่ขนาดกระดูกระเดี้ยวจะหักง่ายๆ นะยะ แค่เล่นฟิตเนทเว้ย เค้าโดปแคลเซียมตลอดเหอะ ชิส์
PeeYaR : น้องเลิฟมันเป็นเจ้าพ่อน้ำเน่าค่ะ อิอิ เอะอะ ก็ร้องเพลงบอกรักแฟนตลอด
kengumm : ย่ะ...ปกติหล่อนก็เหม็นชะนีตลอดเวลาอยู่แล้ว ดีนะที่ไม่เหม็นฉัน...
ChiOln : น้องเลิฟมีหลายอย่างให้ศึกษา หรือให้น่าเวียนหัวก็ไม่รู้เนอะ ฮ่าๆๆๆ แต่ที่แน่ๆ น้องมันมั่นคงในรักมากค่ะ
ไอ้หัวแห้ว : ขอบคุณมากๆ เลยค่ะที่เข้ามาอ่าน ยินดีต้อนรับนะคะ แวะมาบ่อยๆ นะคะ...ส่วนพี่เซฟนี่หลายๆ คนแอบเกลียดตอนแรกๆ จริงๆ ค่ะ ฮ่าาๆๆ นึกว่าจะต้องเปลี่ยนพระเอกกันซะแล้ว...ส่วนน้องเลิฟนี่มันก็เป็นประเภทอยากน่ารักในสายตาแฟนตัวเองนั่นแหละค่ะ อยู่กับเพื่อนก็เลยอีกอย่างอยู่กับแฟนก็เลยอีกอย่าง...ส่วนคู่พี่แชมป์น้องเซย์นี่ขายดีแบบไม่น่าเชื่อเลยค่ะ ฮ่าๆๆ แล้วจะทยอยมาอัพพิเศษคู่นี้ให้อีกค่ะ
-
ดีค่า...ทุกคน
แอบอู้ไปหลายวัน...มาแล้วจ้า
จริงๆ จะต่อตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ดันได้เรื่องคุณ T&N มาซะงั้น ฮ่าๆๆ
หลังจากตอนที่แล้ว หลายๆ คนคงพอให้อภัยน้องบิวตี้เธอกันบ้างแล้วนะคะ...
อาการแบบน้องบิวตี้ Mercy เคยเจอค่ะ...
เคยเจอน้องคนหนึ่งเป็นแบบนี้แหละค่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อน อีคิวต่ำ เวลาพูดกับใครก็จะชอบลองภูมิเค้า
ถ้าหากคนที่คุยด้วยเก่งน้อยกว่า ก็จะยิ่งพูดจาทับถมเขา ทำตัวหน้าหมั่นไส้ พูดจาไม่แคร์ใคร
แต่ก็ต้องเข้าใจว่าเขาป่วยค่ะ น้องคนนี้ก็เล่นเปียโนเก่งมาก เรียนเก่งมาก แต่เข้าสังคมไม่ได้
แต่น้องเขาดีกว่าน้องบิวตี้นะคะไม่หนักขนาดนี้เพราะน้องเขากินยารักษาอยู่ค่ะ...อาการก็จะดีบ้างร้ายบ้างเป็นพักๆ
น่าสงสารค่ะ...
ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจ ทุกๆ เม้นท์นะคะ อ่านเม้นท์แล้วก็มีแรงค่ะ
ขอบคุณนักอ่านทุกคนด้วยค่ะ... :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 38 เชื่อในตัวฉันขอให้มั่นใจ
ช่วยด้วยทำไงดี...ตอนนี้ผมหุบยิ้มไม่ได้แล้ว!!!
ผมรักผู้ชายคนนี้จังเลยครับ...
ผู้ชายที่กำลังยืนร้องเพลงให้ผม...เพลงของเรา...เพื่อเรา...และความรักของเรา...
“โทษนะคะ...เป็นเด็กคณะเราด้วยเหรอคะ ไม่คุ้นหน้าเลย” เอ่อ...กำลังซึ้งกับเสียงร้องของที่รักอยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงน่ารักบ้องแบ๊วคนหนึ่งเดินเข้ามาสะกิดถาม
“เปล่าครับ อยู่วิศวะฯ ครับ” งงอะดิว่าเข้ามาได้ไง...แฟนพาเข้ามาครับน้อง แฟนพี่น่ะรูปหล่อ น่ารักๆ เสียงเพราะๆ ที่ยืนร้องเพลงอยู่บนเวทีนั่นไง
“เหรอคะ...ชื่อโบว์นะคะ อยู่ปีสองค่ะเอกเปียโนแจ๊ส ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชื่ออะไรเหรอคะ…”
“เอ่อ.....” ยังไม่ทันที่ผมจะตอบนะครับ ก็มีคนตอบให้ซะก่อน
“น้องโบว์ครับ...คนนั้นแฟนพี่ครับ...พี่หวงมากด้วย...จีบไม่ได้ เหล่ไม่ได้ แตะก็ไม่ได้นะครับ คนนี้ห้ามครับ” ดังลั่นร้านเลยครับ จะเสียงใครซะอีกล่ะครับ ก็หนุ่มน้อยที่ยืนอยู่บนเวทีนั่นแหละ ร้องเพลงจบพอดี คงมองจากบนเวทีมาเห็นผู้หญิงมาเกาะแกะแฟนตัวเองก็เลยประกาศออกไมค์ฯ ซะงั้น ร้ายจริงๆ ยิงปืนนัดเดียว ได้นกเป็นฝูงเลยทีนี้ เสียงโห่ ฮา อ้วก โอ้ก อ้าก ดังกันระงมเลยครับ
“นั่นแหละครับ ตามนั้นเลย...ตามที่แฟนพี่พูดนั่นแหละครับ ขอบคุณที่อยากทำความรู้จักนะครับ” ผมยิ้มตอบเธอนิดนึง น้องโบว์เธอยิ้มขอโทษส่งมาให้แล้วเดินจากไป... ผมหันไปมองหาเลิฟ...อ้าว ลงจากเวทีไปแล้ว...อ่อ เดินกึ่งยิ้ม กึ่งมุ่ยมาเลยครับหน้าตอนนี้
“เสน่ห์แรงนะเนี่ย...วันหลังไม่ปล่อยทิ้งไว้ให้อยู่คนเดียวและ” เดินมาถึงก็หยิกแก้มผมอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนเลยครับ เดี๋ยวก็จูบโชว์กลางงานรับน้องเลยนี่
“พี่น่ะไม่เท่าไหร่หร๊อกกก...สู้นักร้องนำคนเมื่อกี๊ก็ไม่ได้ เสน่ห์แรงกว่าพี่อีก สาวๆ งี้กรี๊ดกันระงมเลย...” จริงๆ นะครับ เสียงเรียกพี่เลิฟ น้องเลิฟ ไม่ขาดสายเลย...
“แล้วพี่เซฟชอบเปล่าล่ะนักร้องนำคนเมื่อกี๊อ่ะ”
“หึ...ไม่ชอบอ่ะ” ฮ่าๆๆๆ ทำปากเบะหน้างอใหญ่เลยครับ
“......................”
“รักต่างหากล่ะ...โหหหหห เปลี่ยนหน้าเร็วมากอ่ะ ฮ่าๆๆๆ...สรุปว่าเราสองคนไม่มีอนาคตกันแล้วเนอะ มีแต่วันนี้ก็พอใช่ไหมครับ” พ่อนักร้องนำของผมจากที่หน้างอๆ อยู่ พอผมบอกรักก็ยิ้มหน้าบานเชียวครับ...ตอนนี้ก็เลยจัดการดึงหนุ่มร็อคเกอร์ของผมให้นั่งลงข้างๆ กัน ไม่ได้ชิดเบียดมากนัก แต่มือเราก็แอบกุมกันอยู่ครับ...
“เลิฟจะมีอนาคตไปทำไม ก็พี่เซฟเป็นทั้งอดีต ปัจจุบัน แล้วก็อนาคตให้เลิฟอยู่แล้วนี่...วันนี้ เวลานี้ ชั่วโมงนี้ เลิฟรักพี่ที่สุดในโลกเลยนะ...ฮ่าๆ น้ำเน่าปะ” โอ๊ยยยยย ช่วยด้วยอยากจูบแฟน ทำไงดีครับ ลากตัวออกไปตอนนี้เลยดีไหมเนี่ย
“พี่เซฟ...เชื่อใจเลิฟนะ...ถ้าเลิฟเลือกแล้ว ก็คือเลือกแล้ว เลิฟเลือกคนรัก ไม่ใช่เงินทอง ฐานะทางสังคม หรืออะไรก็ตามของเค้า...ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ตาม ต่อไปนี้ ขอให้พี่เลือกที่จะเชื่อ และแคร์แค่เลิฟได้ไหม...เพราะเลิฟก็จะทำแบบนั้นกับพี่เหมือนกัน เลิฟภูมิใจในตัวพี่เซฟที่สุดนะ แค่เราเข้าใจกันและกัน แค่นี้ก็พอแล้วครับ” แสดงว่าน้องรู้ว่าน้องบิวตี้มาพูดอะไรกับผมล่ะสิ
“แสดงว่าเลิฟรู้...ว่าน้องบิวตี้...”
“อืม...รู้ดิ ก็ใครกันเล่นหายไปเอาเสื้อซะนานเลย เลิฟก็เดินออกมาตาม ก็เห็นพี่เซฟยืนคุยกับไอ้โรสอยู่ นึกว่าจะต่อยกันซะอีก เห็นหน้าเครียดทั้งคู่ เลิฟเลยย่องๆ เข้าไปแอบฟัง เก่งปะล่ะ ฮ่าๆๆ”
“คร๊าบบบบ เก่งที่สุดแล้วคนเนี้ย รักที่สุดด้วยครับ”
“พี่เลิฟ...ทำไมพี่เลิฟกล้าพูดว่าผู้ชายคนนี้เป็นแฟนพี่” เฮ้ออออ...มาแล้วครับ เธอมาแล้ว น้องบิวตี้ในตำนาน เดินหน้าบูดบึ้งมาเลยครับ
“ก็พี่เซฟเค้าเป็นแฟนพี่ พี่จะบอกคนอื่นผิดตรงไหนครับ” เสมอ 1 -1 ครับ เยี่ยมมากที่รักเบรคเกมเสิร์ฟของน้องบิวไปซะ
“แต่ว่าบิวตี้บอกเพื่อนๆ ทุกคนไปแล้วว่าพี่เลิฟเป็นแฟนบิวตี้ พี่เลิฟจะหมั้นกับบิวตี้ แม่บอกว่าอาทิตย์หน้าแม่จะมา...แม่ต้องมาเรื่องหมั้นแน่นอน...แล้วพี่เลิฟพูดแบบนี้ได้ยังไงคะ...อ๋อออ!!! หรือว่ามีคนเสี้ยมให้พี่ต้องพูดใช่ไหมคะ...” น้องบิวตี้ตวัดสายตาจิกมาทางผม จ้องตาแข็งเลยครับ ทำให้ผมคิดถึงสิ่งที่หม่าม๊าบอกว่าน้องบิวเธอป่วย ลองสังเกตจากแววตาของเธอแล้ว ประกอบกับอาการพูดจาวกไปวนมา ไม่รู้เรื่อง อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ด้วยแล้วก็ชัดเลยครับ เธอป่วยทางจิตแน่ๆ
“บิวตี้...พี่บอกบิวตี้ไปแล้ว ว่าพี่กับพี่เซฟ เรารักกัน น้องบิวตี้เข้าใจพี่ไหมครับ” ผมว่าแฟนผมเริ่มเดือดแล้ว แต่ว่าก็ยังคงพยายามใจเย็นอยู่นะครับ คงคิดได้ว่าที่น้องบิวเธอเป็นแบบนี้เพราะเธอป่วย เฮ้ออออ ต้องอย่าถือคนบ้าอย่าว่าน้องบิวตี้เธอเลยครับ
“แล้วพี่เลิฟไม่อายใครเหรอคะที่มีแฟนเป็นผู้ชาย ไม่กลัวคุณป้ากับคุณลุงอายชาวบ้านบ้างเหรอคะ คนอื่นเค้าจะนินทาว่าลูกชายบ้านนี้ได้กับผู้ชายด้วยกันเอง...แค่คิดบิวตี้ก็ขยะแขยงแล้ว อี๊!!!...”
“ส่วนแก แกไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรือไง...ฉันบอกว่าแกมันต่ำไม่เหมาะกับพี่เลิฟของฉัน แกเข้ามาในชีวิตพี่เลิฟเพราะต้องการเงินของเขาใช่ไหมล่ะ พวกไม่เคยมี พอเห็นใครที่พอจะเกาะได้ก็รีบเข้ามาเกาะเลยนะ อยากสบายไปทั้งชาติล่ะสิ”
ผมไม่ได้พูดอะไรออกไป ยอมรับว่าไม่กล้า พอคิดว่าน้องเธอป่วย ผมก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่จะตอบโต้ออกไปจะทำให้น้องเธออาการกำเริบ หรือว่าเป็นอะไรไปรึเปล่า เลยได้แต่ยืนเงียบไว้ อย่างน้อยก็คิดซะว่าเราไม่ได้เป็นแบบที่เค้าว่า ก็ไม่ต้องไปตีโพยตีพายตามคำพูดเค้า...
“บิวตี้หยุด” แต่รู้สึกจะมีคนตีโพยตีพายแทนผมแล้วครับ
“ไม่หยุดค่ะ...พี่เลิฟก็ตาสว่างสักทีเถอะ ไอ้ผู้ชายคนนี้มันก็หวังแค่จะมาเกาะพี่เท่านั้นแหละค่ะ...พี่เลิฟทำไมไม่สนใจบิวตี้คะ เรารักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องทิ้งบิวตี้ด้วย บิวตี้ไม่ยอมนะ”
“บิวตี้ พี่บอกให้หยุดเดี๋ยวนี้ แล้วขอโทษพี่เซฟด้วย” คนรอบๆ ข้างเริ่มมองมาที่พวกเราแล้วครับ เพราะเสียงของน้องบิวตี้ที่ดังขึ้นแบบควบคุมไม่ได้ ประกอบกับเสียงตวาดของเลิฟที่ก็ดังไม่แพ้กัน ทำให้หลายๆ คนหันมามองอย่างสนใจ
“ไม่...จะให้บิวตี้ลดตัวไปขอโทษคนแบบนี้เหรอคะ แค่คุยด้วยยังไม่อยากจะคุยให้เสียปากเลยค่ะ...บิวตี้จะฟ้องคุณแม่ ให้คุณแม่มาบอกคุณป้า ให้คุณป้าสั่งให้พี่เลิฟเลิกคบกับไอ้ผู้ชายคนนี้ซักที”
“บิวตี้พอได้แล้ว...เลิกมายุ่งกับพี่กับพี่เซฟซักที...แล้วพี่ก็ไม่แคร์ด้วยว่าใครจะนินทา หรือว่ารับไม่ได้ถ้าพี่จะคบผู้ชายด้วยกัน ถ้าบิวตี้รับไม่ได้ก็ไม่ต้องมาคุยกับพี่ เลิกยุ่งไปเลย แค่นี้พี่ก็อดทนมามากพอแล้วนะ นี่เหรอคนที่อยู่สูงกว่าคนอื่น คนที่เค้าอยู่เหนือคนอื่น เค้าไม่จำเป็นต้องมาเหยียบย่ำคนที่ด้อยกว่าหรอก...แล้วพี่จะบอกอะไรไว้อย่างนะ...พี่เซฟไม่เคยต่ำกว่าใคร พี่เค้าคือคนที่พี่เลือก และรัก หยุดและเลิกด่าว่าพี่เค้าเสียๆ หายๆ สักที...เรื่องของเราสองคนยังไงก็เป็นไปไม่ได้ ต่อให้พี่ไม่มีพี่เซฟ พี่ก็ไม่ได้รักบิวตี้...กลับไปอยู่ในที่ของเธอเถอะ ถ้าไม่อยากลดตัวมายุ่งกับพวกพี่นัก ก็ไปซะ หวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่พี่ต้องมาฟังและอดทนกับเรื่องนี้ เข้าใจ และยอมรับซะทีนะ”
“ทุกคนครับ ผมกับพี่เซฟ เราสองคนคบกัน เป็นแฟนกัน ผมไม่รู้ว่าจะมีใครไม่ชอบ ไม่พอใจ รับไม่ได้หรืออะไรก็ตาม แต่ผมรักผู้ชายคนนี้ แล้วเค้าก็รักผม...ผมแค่อยากจะบอกให้ทุกคนได้รู้ครับ ส่วนใครจะตัดสินใจ หรือตัดสินพวกเรายังไง ก็สุดแล้วแต่นะครับ ผมไม่ว่า ขอบคุณครับ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”
“ไอ้เลวววว พวกแก พวกแกพูดอย่างนี้กับฉันได้ยังไง ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด...ฉันเกลียดพวกแก...ไม่ ไม่...บิวตี้ไม่เกลียดพี่เลิฟ บิวตี้รักพี่เลิฟ พี่เลิฟรักบิวตี้คนเดียว กรี๊ดดดดดดดดดดดดด...ไอ้พวกวิปริตผิดเพศ ไอ้ทุเรศ พวกแกมันเสื่อม...จะทิ้งฉันเหรอ จะทิ้งฉันไปไหน บิวตี้ไม่ยอมนะ กรี๊ดดดดดดดดดดดด อย่าทิ้งบิวตี้ไป...โอ๊ยยยยย!!!! ปวดหัว โอ๊ยยยยยย ปวดหัวจะระเบิดแล้ว แม่ขา แม่ โอ๊ยยยย ช่วยบิวตี้ด้วย”
“เฮ้ยยยยยย!!!! น้องบิวตี้”
ผมและทุกคนที่อยู่ในร้าน ต่างก็พากันตกใจกับพฤติกรรม และน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดของน้องบิวตี้...คำพูดคำจาที่ขัดแย้งกับหน้าตา ทำให้ผมและอีกหลายๆ คนค่อนข้างอึ้ง...ผมก็โมโหเหมือนกันนะครับที่ต้องมายืนให้น้องชี้หน้าด่าต่อหน้าคนอื่นแบบนี้...แต่แล้วพอเธอกรี๊ดๆๆ หลายครั้ง เธอก็เหมือนจะควบคุมสติไม่ได้ เธอพูดจาไม่ปะติดปะต่อ วกไปวนมา จับใจความไม่ค่อยได้...และสุดท้ายเธอก็ยกมือขึ้นมาทึ้งผมตัวเอง และร้องโอดโอยว่าปวดหัว ก่อนที่สติเธอจะดับวูบไป
เลิฟเป็นคนแรกที่มีสติมากที่สุด และใกล้ตัวน้องบิวตี้มากที่สุด ผวาเข้าไปรับตัวน้องบิวตี้ที่ทรุดล้มลงไปกับพื้น ดีที่เลิฟไวเลยช้อนหัวน้องไว้ก่อนที่จะกระแทกพื้น...
“อ้าว อย่ามุงครับๆ อากาศจะได้ถ่ายเท...พี่เซฟไปโรงพยาบาลด่วนเลยครับ” ผมนับถือน้ำใจเลิฟจริงๆ นะครับ เมื่อสักครู่น้องพึ่งจะโกรธ โมโห และไม่พอใจน้องบิวตี้แบบหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่หยกๆ แต่พอน้องบิวตี้เธอมาอาการกำเริบแบบนี้ เลิฟเองก็เป็นคนแรกที่เข้ามาช่วยน้องบิวตี้ไว้ และเป็นคนที่ค่อนข้างมีสติมากอย่างไม่น่าเชื่อ
“มาพี่อุ้มเอง เดี๋ยวเลิฟหนัก” ผมยื่นมือไปจะช้อนตัวน้องบิวตี้ที่อยู่ในอ้อมแขนของเลิฟ แต่น้องส่ายหน้ายิกเลยครับ
“ไม่ต้อง เดี๋ยวเลิฟอุ้มเอง...พี่เซฟห้ามแตะตัวผู้หญิงคนอื่น” เอ่อ...อยากจะขำแต่กลัวผิดสถานการณ์ น่ารักได้ตลอดเวลาจริงๆ แฟนผม...
พี่เลิฟสุดแมนของน้องๆ ก็เลยอุ้มน้องบิวตี้ไปจนถึงรถผมที่จอดอยู่ วางน้องบิวตี้ลงที่เบาะหลัง ก่อนที่เลิฟจะบอกจุดหมายปลายทางเป็นโรงพยาบาลประจำบ้านของเลิฟ...
“หม่าม๊า รีบมาที่โรงพยาบาล....ด่วนเลยนะ...เลิฟไม่ได้เป็นอะไรฟังก่อนๆ...น้องบิวตี้น่ะม๊า น้องเค้ากรี๊ดจนหมดสติไปแล้ว...ม๊ารีบมาเถอะ เดี๋ยวเลิฟค่อยเล่าให้ฟัง...ครับ...ถ้าเลิฟพาน้องบิวไปถึงมือลุงหมอแล้ว เดี๋ยวเลิฟจะให้หม่าม๊าโทรบอกให้น้าพรโทรมาหาเลิฟนะ เลิฟจะให้คุยกับลุงหมอ เลิฟไม่รู้อาการของน้องน่ะครับ...ได้ครับม๊า...ครับ...ไม่ต้องเป็นห่วงครับ...พี่เซฟอยู่ด้วยครับ...ครับ...คงจะเป็นเลิฟกับพี่เซฟครับ...ครับ แล้วเจอกันฮะ”
เลิฟคงจะโทรไปคุยกับหม่าม๊า...ดีแล้วครับหม่าม๊าจะได้รีบโทรแจ้งแม่ของน้องบิวตี้ เราก็ไม่รู้ว่าอาการของน้องเป็นยังไงบ้าง คงต้องให้คุณแม่โทรมาคุยกับคุณหมอ
“พี่เซฟ...เราพูดแรงไปรึเปล่า เราผิดไหมที่น้องบิวตี้เป็นแบบนี้ เพราะเรารึเปล่าครับ” สีหน้าน้องกังวลมากครับ...ผมละมือข้างซ้ายจากพวงมาลัย เอื้อมไปลูบหัวคนข้างๆ เบาๆ อย่างให้กำลังใจ ก่อนที่จะค่อยๆ โอบหัวของน้องมาซบที่ไหล่ของผม
“ไม่มีใครผิดทั้งนั้นแหละครับ...พี่ว่าลองคิดในแง่ดีนะ นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ทางบ้านน้องบิวตี้เค้าจะรักษาลูกสาวเขาอย่างจริงๆ จังๆ ก็ได้...แต่พี่ไม่อยากให้เลิฟคิดว่าที่น้องบิวตี้เป็นแบบนี้เพราะเรา...เราเลือกที่จะพูดความจริง เราฉุดน้องออกมาจากโลกจินตนาการของน้อง ไม่ได้แปลว่าเราทำร้ายน้อง แต่เราเลือกที่จะทำสิ่งที่ถูกต้อง...เค้าจะต้องยืนอยู่ในสังคม ในโลกของความจริงให้ได้ครับ...อย่าคิดมากนะ พี่อยู่ข้างๆ นะครับ เราสัญญาว่าจะสู้ด้วยกันไม่ใช่เหรอ ยิ้มก่อนเร็ว ยิ้มหน่อยคนเก่ง”
มือที่โอบไหล่น้องอยู่ ผมยกขึ้นมาเขี่ยแก้มคนรักในอ้อมกอดเบาๆ อย่างอ่อนโยน...น้องหันมายิ้มให้ผม คลายสีหน้า และแววตาที่กังวล ลงไปได้บ้าง...
“เลิฟครับ...พรุ่งนี้ พี่จะคุยกับพ่อแม่ของพี่ เรื่องของเราสองคนนะครับ”
“หืมมม...อย่าพึ่งเลยฮะ เลิฟกลัว...กลัวบ้านพี่เซฟรับเรื่องของเราไม่ได้...แล้วอีกอย่าง ตอนนี้เรื่องน้องบิวตี้ก็ยังไม่เรียบร้อยดีเลย ถ้าแม่พี่เซฟไม่ยอมให้เราคบกัน ให้เราห่างกัน เลิฟจะทำยังไง...เลิฟอยู่ตัวคนเดียวไม่ได้อีกแล้วนะ...เลิฟไม่มีพี่เซฟไม่ได้อีกแล้ว อย่าพึ่งเลยนะครับ”
“พี่สัญญาว่าจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...ให้พี่คุยกับพ่อแม่เถอะนะครับ พี่เห็นเรื่องของน้องบิวตี้แล้ว พี่ก็มาคิดถึงเรื่องของเรา...เราเองเลือกแล้วที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริง ยอมรับ และอยู่กับมันให้ได้ เพราะฉะนั้น เราก็ควรก้าวเข้าสู้ความจริงทั้งหมดสิครับ เลิฟเองยังกล้าที่จะประกาศกับทุกคนที่คณะว่าคบกับพี่อยู่ พี่เองก็จะต้องกล้าเหมือนกัน พี่อยากให้พ่อกับแม่ยอมรับเรื่องของเรา ถึงแม้มันจะยาก แต่เราก็ควรจะสู้ ไม่ใช่เลี้ยงไข้ไว้แบบน้องบิวตี้ ผลสุดท้าย ความเป็นจริงเข้ามากระทบจนน้องรับไม่ได้จนกลายเป็นแบบนี้...เราจะต้องไม่เป็นแบบนี้ เราควรจะรักษาความรักของเราให้ดีที่สุดนะครับ...เชื่อพี่นะ”
“.......ก็ได้ครับ เลิฟเชื่อพี่เซฟ อย่าปล่อยมือเลิฟนะ”
“ครับ...เลิฟก็เหมือนกันนะ”
ผมสัญญากับตัวเองครับ ว่าผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้คนในอ้อมกอดผมตอนนี้มีแต่รอยยิ้ม...
-
:z13:
บิวตี้ เราพยายามจะไม่หงุดหงิดละนะ เพราะเข้าใจที่มาที่ไปว่าเธอเป็นแบบนี้เพราะอะไร
แต่ขอซักทีเถอะนะ ไม่ไหวจริงๆ :z6:
(จริงๆหงุดหงิดอย่างอื่นสะสมเป็นทุนเดิม เลยหาเรื่องลงใส่ยัยบิวตี้ซะเลย 55+)
หวังว่าจะเรื่องอาการทางจิตของบิวตี้จะบำบัดได้หายขาดนะ
คิดว่าถ้าบิวตี้ปกติคงจะน่ารักมากทีเดียว (มั้งนะ?)
ส่วนเลิฟ เริ่ดมากกกกกกกก น่ารักที่สุด!
ประกาศออกไปชนิดไม่แคร์สื่อใดเลยทีเดียว
แต่..ประทับใจมากค่ะ เพราะแสดงให้เห็นว่าเลิฟรักและให้ความสำคัญกับเซฟมากจริงๆ
:-[
ตอนนี้..ลุ้นเอาใจช่วยให้พ่อแม่ของเซฟยอมรับกับความรักระหว่างเซฟกับเลิฟแล้วก็เอ็นดูเลิฟมากๆ
:กอด1:พี่Mercyค่ะ แอบอิจฉานิดๆเรื่องคุณT&N
-
ได้อ่านคนที่สอง หลังรอมานาน อิอิ :-[ แต่โห จะสงสารหรือเกลียดดีหว่า ไม่เป็นไรช่างมัน
แต่พี่เซฟโชคดีโคตรๆๆ o13 ที่มีเลิฟอ่ะนะ อยากมีอย่างเลิฟบ้าง :z1:
-
:กอด1: ค่ะ คิดถึงพี่ไนท์ น้องเลิฟ พี่เซฟ มากมาย~
เง้ออ..จะว่าน่าสงสารก็น่าสงสารบิวตี้นะคะ
แต่แอบคิดว่าทั้งหมดมันก็เพราะตัวเค้าเองที่ไม่ยอมรับความจริงมากกว่า...
รักน้องเลิฟจังเลย ทั้งที่เพิ่งโมโหแต่ก็ยังตั้งสติได้อีก
เชียร์พี่เซฟด้วยนะคะ ขอให้ผู้ใหญ่ยอมรับน้าา
ปล. คุณ T&N น่ารักมากเลยอะค่ะ อ่านแล้วอยากมีความรักบ้างจัง :-[
+1 ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
-
ก็รู้ว่าเธอนั้นก็กลัว ก็กลัวจะช้ำเพราะรักเหมือนใครต่อใคร
เมื่อดูเขาก่อรักสร้างอย่างตั้งใจ แต่สุดท้ายก็ล้มลงกลางทาง
ถ้าถามฉัน ๆ นั้นก็กลัว และยังไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
แต่ที่รู้วันนี้รักหมดหัวใจ และนั่นคือเรื่องเดียวที่เรารู้
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมไปด้วยกัน เดินบนทางที่สองเราเลือกไป
ไม่ว่าจะดีจะร้ายจะพร้อมใจ บทสุดท้ายจบอย่างไร ก็หาคำตอบไปด้วยกัน
แค่ขอให้เรานั้นมั่นใจ ไม่ต้องมีคำยืนยันสัญญาอะไร
แค่ตั้งใจจะรักให้สุดหัวใจ จะต้องเจอเรื่องใดก็ไม่กลัว
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมไปด้วยกัน เดินบนทางที่สองเราเลือกไป
ไม่ว่าจะดีจะร้ายจะพร้อมใจ บทสุดท้ายจบอย่างไร ก็หาคำตอบไปด้วยกัน
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมไปด้วยกัน เดินบนทางที่สองเราเลือกไป
ไม่ว่าจะดีจะร้ายจะพร้อมใจ บทสุดท้ายจบอย่างไร ก็หาคำตอบไปด้วยกัน
ก็หาคำตอบไปด้วยกัน...พี่เซฟ :L1: เลิฟ...เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยคับ :กอด1:
-
ตอบเม้นท์ตอนที่ 37 ค่า
O_o : ยินดีต้อนรับค่า
พึ่งรูว่าเม้นท์ในเรื่องนี้เป็นเม้นท์แรก
ขอโทษค้าบบบ :3123:
ต่อไปจะไม่ทำแล้วค้าบ
แอบอ่านมาตั้งนาน ตั้งแต่มีประมาณ 11 หน้า นี่แหละ
เซฟกับเลิฟน่ารักมาก ๆ ขอให้ผ่านอุปสรรคไปอย่างรวดเร็วนะค้าบบ
แล้วอีกคู่หายไปไหนเนี่ย หายไปนานมาก ๆ
ขออภัยอีกระรอกนะค้าบบ ที่ไม่ได้เม้นท์
เป็นกำลังใจให้ค้าบบบ :กอด1:
-
จะสงสารก็สงสาร จะสมน้ำหน้าก็สมน้ำหน้า 5555
แต่ก็ดีแล้วล่ะ ดีกว่าปล่อยไว้รุงรังต่อไป
ปล. อ่าน TN แล้วฮาตรง T โดนจิ้มนี่แหละ รักมากเลยสิเนี่ย
-
สู้ๆนะคะน้องเลิฟพี่เซฟ
ไปคุยกับพ่อแม่ให้ชัดเจนไปเลย ตอนนี้สองคนเขาหวานกันจังนะคะคุณไนท์
ขออนุญาตกรี๊ดก่อน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :o8:
-
นู๋เลิฟมีมุมใหม่ๆให้เห็นเสมอเลยน่าร๊ากกก...ขอกอดแรงๆทีนุง :กอด1:
ปล.นู๋อ่านตอนช่วงเบรกค่าพี่Mercyไม่ได้อ่านตอนเรียนน๊า นู๋ออกจะตั้งใจเรียน(รีบแก้ตัวห้าๆ :m29:) แต่วันนี้บังเอิญได้อ่านเรื่องคุณTกะคุณNตอนทำงาน น่ารักมากกกก อยากจิกรี๊ดดในความน่ารัก แต่ต้องเก็บไว้ก่อนเดี๋ยวเจ้านายจะนึกว่าโรคประสาทกำเริบ ห้าๆๆ ยังไงเอามาเล่ามาฟังอีกนะคะ(ชอบๆ) คิดถึง+Take Careนะคะ
-
:o8:เชียร์น้องเลิฟกะพี่เซฟสุดใจจจจจจจจจจ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเอาใจช่วยยยยยย
ปอลอ สงสารน้องบิวตี้ๆๆๆๆ o13
-
พี่เซฟควงน้องเลิฟไปเปิดตัวที่บ้านเลย แม่จะได้เห็นความน่ารัก :o8:
คุณ Mercy ค่ะ จัดไปเลยค่ะ ถ้าจะมาเม้าท์เรื่องคุณ T&N เพราะเค้าก็ชอบอ่านเหมือนกัลล์ ยิ่งพวกหวงเมืยเนี่ย
อาการออกดีนักแล
:กอด1: :L2:
-
:-[
-
พี่เซฟฟฟฟฟ
พระเอกมากกกกกกกกกกก
โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายยย
ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เลิฟน่ารักตลอดเวอะ แล้วอย่างงี้พี่เซฟไม่รักได้ไง
บิ้วตี้ หวังว่าจะได้รักษานะ ขอให้หายไวไว
-
ก็ต้องยอมรับไปล่ะนะคะน้องบิวตี้ = ='
แต่น้องเค้ามีอาการทางจิตแบบนี้ก็นะ ..
น่าเป็นห่วงอยู่
สู้ๆนะพี่เซฟ ขออย่าให้บ้านพี่เซฟมีปัญหาเลย
พี่เซฟก็เป็นลูกชายที่ดีมาตลอดนะ หวังว่าจะเข้าใจ
พีเอส ,, เรื่องของคุณ T กับ N
หันกลับมาดูเพื่อนใกล้ตัวเราก็รู้สึกว่าคล้ายกันจริงๆค่ะ : ))
ฮ่าๆ ,, ยกเว้นเรื่องรุกนะ รายนั้นมันท่าทางไม่ยอมจริงจัง 55
-
:sad11: ไปไกลๆ ค่ะหนูบิวตี้
-
คราวนี้แม่หนูบิวคงคิดได้แล้วนะ พาน้องเค้าไปรักษาเหอะ...
ขำตอนน้องโบว์มาหลีพี่เซฟ ...รีบออกหน้าเชียวนะน้องเลิฟ...แหมแหม ประกาศซะขนาดนี้ใครจะกล้าล่ะเนี่ย....คิกคิก
ปล.T&N มาบ่อยๆก็ได้จ้า...ชอบๆๆ
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ พี่เซฟกับเลิฟยังไงก็ผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่นอน
บิวตี้จะกลับมาเป็นปกติได้ใช่ไหมค่ะ อยากเห็นน้องเค้ามีความรักกับคนที่รักน้องจริงๆ
พ่อเค้าน่าจะให้ลูกรักษาตั้งนานแล้วนะ ไม่น่าปล่อยจนอาการหนักเลย
รอตอนต่อไปค่ะเจ้
-
ก็อย่างพี่เซฟว่าอะนะ น้องเค้าจะได้รับการรักษาอย่างจริงจังซักที
เพราะหลังจากเรื่องนี้แล้ว คุณแม่น้องบิวตี้ คงไปหาใครมาเป็นแพะแทน เหมือนเคส เอาเลิฟไปแทนแฟนเก่า ไม่ได้อีกแล้ว
ขอให้น้องบิวตี้หายขาดก็แล้วกัน สงสารคนรอบข้าง เอิ๊ก ๆ :laugh:
แล้วก็คงทั้งเป็นกำลังใจ ทั้งลุ้นเรื่องพี่เซฟที่จะไปบอกบุพการี ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง
ก็ขอให้อย่าเป็นอย่างที่เลิฟกังวลเล๊ยยย :call:
-
พ่อแม่ยัยบิวตี้แหละผิดลูกป่วยขนาดนี้แทนที่จะรักษา
กลับไม่ยอมทำทำเป็นรับไม่ได้กลับหลอกตัวเองและลูกตัวเองอีกตั้งหาก
แทนที่จะรักษาให้หายๆไป กลับไม่ยอมทำทำให้เรื่องวุ่นวาย
จนคนอื่นเค้าต้องเดือดร้อน มีพ่อแม่ที่ไหนทำกับลูกตัวเองแบบนี้บาง
-
จิ้มเลิฟไว้ก่อน แหะๆ
ปล*ไม่ร้องเอาเรื่อง T & N มาเขียนต่อเป็น project ต่อไปอ่ะครับ หุหุหุ
-
ตอนหน้าเนี้ย จะมีแววเสียน้ำตาไมเนี้ย T T
-
ก็หวังว่า พ่อแม่พี่เซฟจะรับได้นะครับ
-
ไม่มีใครผิด อย่างพี่เซฟบอกแหละจ้า
เพราะจริง ๆ บิวตี้ชีก็จิตอ่อน ๆ อยู่ด้วย
เข้า รพ. รักษาให้ถูกวิธีจะดีมากที่สุดค่ะ
แต่เลิฟน่ารักมากตอนประกาศว่าเป็นแฟนกับพี่เซฟ
น่ารักขึ้นทุกวัน 555 :impress2:
พี่เซฟก็คิดถูกแล้วค่ะ ต้องบอกกับครอบครัวได้แล้ว
ถึงลูกจะรักใครเพศเดียวกันรึป่าว พ่อแม่ก็น่าจะต้องเข้าใจ
-
แอบสงสารบิวตี้
-
โอ้ย อ่านตอนเริ่มตอนนี่หวานซะจริงงงงงงง
น่ารักอ่ะคู่นี้ ส่วนน้องบิวตี้ก็ปล่อยเทอไปตามทางงงงงง เห้อ
ตะเอง เค้าคิดถึงเซย์แชมป์มากมายยยยย :-[
-
ตอนนี้เรารู้สึกสงสาร น้องบิวตี้นะ :m15:
มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้า :call: :call: :call: :call: :call:
:bye2::pig4:
-
ขอให้พ่อแม่พี่เซฟเข้าใจซะทีเถิ๊ดดด ด '
-
เลิฟฟิวส์ขาด ยัยน้องสวยเลยขาดบ้าง แต่ขาดสติไปเลย :laugh:
เฮ้ออ หายไวๆนะน้องหนู...จริงๆนะนี่ ไม่ได้เกลียดเธอนะสวย แต่ว่าสงสารอ่ะ
ทำยังไงพี่เลิฟเค้าก็ไม่รักหรอก นอกจากทำใจนะสวยนะ :z2:
ปล. หนูแอบอิจฉาพี่ Mercy อ่ะ ความใฝ่ฝันของหนูคือการมีเพื่อนเป็นเมะบ้างไรบ้าง
นี่มีแต่เพื่อนเคะ คุยกันเหมือนคุยกะเพื่อนผู้หญิง เพราะมันเป็นเมียเค้า กร๊ากกกก
แต่อย่างฮา มันบอกว่ามันโคตรแมน แต่เรียกแฟนว่าปั๋วๆทุกคำ :m20:
-
เลิฟฟิวส์ขาด ยัยน้องสวยเลยขาดบ้าง แต่ขาดสติไปเลย :laugh:
เฮ้ออ หายไวๆนะน้องหนู...จริงๆนะนี่ ไม่ได้เกลียดเธอนะสวย แต่ว่าสงสารอ่ะ
ทำยังไงพี่เลิฟเค้าก็ไม่รักหรอก นอกจากทำใจนะสวยนะ :z2:
ปล. หนูแอบอิจฉาพี่ Mercy อ่ะ ความใฝ่ฝันของหนูคือการมีเพื่อนเป็นเมะบ้างไรบ้าง
นี่มีแต่เพื่อนเคะ คุยกันเหมือนคุยกะเพื่อนผู้หญิง เพราะมันเป็นเมียเค้า กร๊ากกกก
แต่อย่างฮา มันบอกว่ามันโคตรแมน แต่เรียกแฟนว่าปั๋วๆทุกคำ :m20:
555
-
เลิฟน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก ก
พูดได้สะใจจริงๆ นะเออ ><
เแต่ก็สงสารน้องสวยเธอจริงๆ
รับความจริงให้ได้เร็วๆ ละกันน้อ
จะมีแบบนางร้ายกลับใจไรงี้ป่ะ 55 5
-
เลิฟเด็ดขาดดีจัง
-
เข้าใจนะว่าน้องบิวตี้เธอป่วย
แต่ถ้าป่วยแล้วมาสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน
ก็ไม่ไหวจะทนเหมือนกันนะคะน้องบิวตี้
-
ถึงหล่อนจะเป็นคนป่วย(โรคจิต)ชั้นก็ไม่สงสารหล่อนหรอกนะนังบิวตี้
ถึงเวลาที่หล่อนจะต้องยอมรับความจริงสักที เลิกมายุ่งวุ่นวายกะ
น้องเลิฟสักที ชั้นยอมแต่กับพี่เซฟคนเดียว ส่วนหล่อนมาทางไหนไปทางนั้น
คุณน้าพรควรจะรักลูกให้ถูกทางนะ ยิ่งรักลูกแบบนี้จะยิ่งสร้างความเดือดร้อนให้
คนอื่นอยู่ร่ำไป
ชอบน้องเลิฟที่ปกป้องพี่เซฟจัง จะแมนไปไหน 555555
แอบกลัวว่าทางบ้านพี่เซฟจะไม่ยอมรับ แต่ใครได้อยู่ใกล้น้องแล้วไม่รัก
คงไม่มีหรอก
-
:m16:
-
น้องเลิฟ ชัดเจนมาก ชอบ
พี่เซฟ ความคิดเยี่ยม
ไข้มันไม่น่าเลี้ยงจริงๆ
+1
-
จะเสียงใครซะอีกล่ะครับ ก็หนุ่มน้อยที่ยืนอยู่บนเวทีนั่นและ ร้องเพลงจบพอดี
=> นั่นแหละ
ได้นกเป็นฝูงเลยทีนี้ เสียงโห่ ฮา อวก โอกอาก ดังกันระงมเลยครับ
=> อ้วก โอ้กอ้าก รึเปล่าคะ?
“แล้วพี่เซฟชอบเปล่าล่ะนักร้องนำคนเมื่อกี๊อ่ะ”
=> เมื่อกี้
ผมและทุกคนที่อยู่ในร้าน ต่างก็พากันตกใจกับพฤติกรรม และน้ำเสียที่เกรี้ยวกราดของน้องบิวตี้
----------------
บทหน้าอาจจะเป็นฉากน้องบิวรึไปบ้านพี่เซฟก็ได้สินะคะ
แต่ว่าพี่ไนท์คะ...หนูว่าเอาน้องบิวไปรักษาเมืองนอกเลยดีกว่าเนอะ
เก็บๆเธอไปก่อน ค่อยกลับมาอีกทีตอนดีแล้ว 55+
แล้วก็ๆ เมื่อวานมัวแต่ตอบเม้นต์แต่งนิยายแน่ๆเลย ไม่ยอมตอบเอ็มหนู - -+
-
โอ้ว...น้องนี่บ้าไปแล้ว กร๊าก
ปล. พี่เซฟจะบอกพ่อแม่แร้ว ลุ้นมากกกกกกก
-
ครั้งนี้แม่ของบิวตี้จะได้รักษาลูกอย่างจริงจังสักที.....
ทำร้ายลูกทางอ้อมแท้ ๆ ..... :เฮ้อ:
:L2: :pig4:
-
:เฮ้อ: สงสารน้องบิวตี้อยู่เหมือนกันนะ
ปล.แล้วมาเล่าเรื่องคุณ T กับ N อีกนะค่ะชอบๆ
-
เมตตาคะ ชั้นอยากตัดตอนไปบ้านพีเซฟเลยค่ะ น้องบิวชีถึงมือหมอแล้ว ก็ปล่อยค่ะ555 โอ้ย..อยากรู้ว่าพ่อกะแม่พี่เซฟจะว่ายังไง
ปล.เรื่อง T&N มีมหากาพย์นะคะ ไว้เดี๋ยวฉันจะเมาท้ให้หล่อนฟัง
-
เมตตาคะ ชั้นอยากตัดตอนไปบ้านพีเซฟเลยค่ะ น้องบิวชีถึงมือหมอแล้ว ก็ปล่อยค่ะ555 โอ้ย..อยากรู้ว่าพ่อกะแม่พี่เซฟจะว่ายังไง
ปล.เรื่อง T&N มีมหากาพย์นะคะ ไว้เดี๋ยวฉันจะเมาท้ให้หล่อนฟัง
ใจเย็นนะคะคุณเพื่อน ถ้าคุณเพื่อนใจร้อน เมตตาจะให้คุณเพื่อนมาเขียนเองค่ะ หุหุ
มิสงสารน้องบิวชีหน่อยเหรอคะ...
ส่วน มหากาพย์ T&N นี่ เหอะๆๆๆๆๆ
ลากอิคุณ T มาออกกำลังด่วนค่ะ...จิได้เม้าท์ ฮ่าๆๆๆๆ
-
บิวตี้ก้นะ :serius2:
-
รักแท้ย่อมเข้าใจในรัก
ขอให้เชื่อมั่นในกันและกันแล้วจะฝันฝ่าไปได้
-
น้องบิวตี้ ไปดีเถิดนะ
-
:m32: :m32: :m7:
-
เชืี่อพี่เซฟ เชื่อความรักของพี่เซฟ :L1:
-
สวัสดีตอนเที่ยงๆ...ค่อนบ่ายนะคะ
หายไปหลายวันเลยค่ะ...
จริงๆ ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในบอร์ดนี่แหละค่ะ...
แต่ไม่ได้มาต่อนิยายเลย...ทำได้แค่แอบๆ อ่านของคนอื่นๆ
ของตัวเองไม่ได้ต่อเลย...
ช่วงนี้ถือว่าเป็นช่วงที่หนักหนามากที่สุดในชีวิตเลยค่ะ...
งานหนักไม่เท่าไหร่...หนักใจกับคนนี่มากที่สุดเลยค่ะ...
เหนื่อยใจมากๆ (หวังว่าจะได้เปลี่ยนงานในเร็ววัน ไม่งั้นสุขภาพจิตแย่มากค่ะ)
ยังดีที่ได้อ่านเรื่องอื่นๆ คลายเครียดได้บ้าง...
ตอนแรกวันนี้กะว่างานจะคลี่คลาย บ่ายๆ จะแอบปั่นนิยายต่อได้...
แต่สรุปก็ไม่ได้...
มีงานต้องแก้มากมาย...เจ้านายก็เร่ง...โรงพิมพ์ก็เร่ง...ลูกค้าก็เร่ง...
Mercy อยากเร่งทุกคนบ้างงงงงงง เลิกเร่งดิฉันสักทีเถอะค่ะมีสองมือ และ 24 ชั่วโมงเท่ากันค่ะ...
:เฮ้อ: ขอโทษนะคะเพื่อนๆ ที่ Mercy เข้ามาบ่นๆ น่ะค่ะ
จริงๆ แค่อยากเข้ามาแจ้งข่าวว่าที่หายไปเพราะอะไรเผื่อมีคนรอ (รึเปล่าน้า)
ถ้าคืนนี้ไม่ต้องค้างออฟฟิศ อาจจะมีเวลากลับไปปั่นต่อได้ค่ะ...
คิดถึงทุกคนนะคะ... :กอด1:
ถ้ารอดตายกลับมา จะกลับมาหาทุกคนพร้อมตอนต่อไปค่ะ :bye2:
-
รอได้เสมอค่า เหนื่อยกับงานแล้วก็พักบ้าง จัดเวลาให้ลงตัวก่อน
เดี๋ยวจะพาลป่วยไปซะก่อน
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
-
โอ๋ๆๆๆๆๆๆ คุณไนท์ จู้ๆนะคร้า
ใครมาเร่งนักก็เร่งกลับไปเลยค่ะ หงุงหงิง :กอด1: โอ๋ๆๆคุณไนท์อีกรอบนะคร้า รอได้ค่ะไม่ต้องห่วงจะไม่มีคนรอนะคะ จุ๊บๆ
ส่วนน้องเบียร์คะ หัวอกเดียวกันก็อิตรงมีเพื่อนสาวทั้งสี่นี่แหละค่ะ
เพื่อนพี่นุ่นก็สายเคะทั้งสี่เลย หงิงๆ ทำไมเมะมันหายากจริงหนอ งืมๆๆๆ
((แต่เพื่อนข้าพเจ้าไม่เห็นมีรายไหนบอกว่าตัวเองโก้ดแมนเลยสักราย เห็นต้องการความอบอุ่นและการปกป้องทั้งน้านนนน))
ปล. หนูแอบอิจฉาพี่ Mercy อ่ะ ความใฝ่ฝันของหนูคือการมีเพื่อนเป็นเมะบ้างไรบ้าง
นี่มีแต่เพื่อนเคะ คุยกันเหมือนคุยกะเพื่อนผู้หญิง เพราะมันเป็นเมียเค้า กร๊ากกกก
แต่อย่างฮา มันบอกว่ามันโคตรแมน แต่เรียกแฟนว่าปั๋วๆทุกคำ :m20:
-
รักษาสุขภาพด้วย
มาให้กำลังใจ :กอด1::L2:
-
สู้ ๆ นะค่ะ Writer :3123:
-
ใจเย็นนะจ๊ะ Mercy
ท่าทางงานจะเร่งมาก เหนื่อยนักก็ต้องพักสักครู่นะ มีแรงก็มาลุยต่อ
ถ้าลุยไปเรื่อยๆ จะยิ่งแย่เอา
ส่วนเรื่องงาน ทุกที่มีคนที่เราชอบและไม่ชอบเสมอ
อยู่ที่เรามีความสุขและรักงานที่เราทำมั้ย
หลายคนอยากทำงานที่เรารัก แต่มันก็ยากนะจ๊ะ
เปลี่ยนเป็น รักงานที่เราทำ น่าจะง่ายกว่านะ
ยังรอเสมอจ๊ะ
-
:L2:
-
โอ๋ๆค่ะพี่Mercy เหนื่อยก็พักมั่งนะคะ นิยายเรารอกันได้...สู้ๆๆค่ะ กอดให้กำลังใจๆ :กอด1:
-
อีป้าแก่ๆ รอได้ค่ะ แต่พักผ่อนมากๆ นะคะ :กอด1: เหมือนกัน
และขอบคุณที่ไปเยี่ยมถึงที่ด้วยนะค่ะ +1 ไปแล้วค่ะ 555
-
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
o13สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
สู้ๆ บวกๆๆ แบ่งพลังให้น๊าตัวเอง
-
เหนื่อยนัก ก็พักซักหน่อยนะคะ...เบียร์ก็เหนื่อยทุกวันอ่ะ เลยพักมันทั้งวันและทุกวันเลย 55
-
Mercy สู้ๆๆๆๆๆ
รักษาสุขภาพด้วยเน้อออ :กอด1:
-
แวะมาเติมพลังใจจากเม้นท์เพื่อนๆก่อนนะคะพี่ไนท์ ^^
Hell is other people เลยอะค่ะ << คนส่วนใหญ่จิตตกเพราะคนอื่นทั้งนั้นเลยเนอะ (พาร์ด้วย เหอๆ)
เหนื่อยก็พักบ้างอะไรบ้างนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ อย่าให้ป่วยกายเด๋วจะจิตใจไม่สดใสแล้วจะป่วยตามนะคะ :กอด1:
ส่วนนิยายนี่พร้อมแล้วค่อยมาต่อค่ะ เมื่อไหร่ก็ได้รอและเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ จุ๊ฟๆ
-
เป็นกำลังใจจ้า
:กอด1:
-
พักผ่อนเยอะ ๆ นะค๊าาาา
-
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ น้อง Mercy :L2:
-
ขอให้ ไรฯ เคลียร์งานได้เร็วๆ นะ ใจเย็นๆ
ถ้าเครียดก็โทรไปแหย่คุณ T จะได้หาย (ไปป่วนเค้า ตัวเองจะแย่ป่าวเนี่ย ฮิฮิ) :jul3:
เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1: :L2:
-
รักพี่เลิฟกับพี่เซฟจังเลยค่ะ รักแท้ชนะทุกอุปสรรค :L1:
สู้ ๆ นะค่ะ Writer :give2:
-
สู้ๆๆ นะจ๊ะ mercy o13 o13 o13
-
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะทุกคน...
อ่านเม้นท์ให้กำลังใจของทุกคนแล้วหายเหนื่อยจริงๆ ค่ะ...
ขอบคุณมากๆ จริงๆ นะคะ...
ถึงสิ่งที่เผชิญทุกวันมันทำให้เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ เจ็บปวด ฝืนทนแค่ไหน..
แต่อย่างน้อย ก็ยังรู้ว่ามีมิตรภาพดีๆ รออยู่ที่นี่ค่ะ...
:pig4:
รู้สึกดีจริงๆ เลยค่ะ ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นแค่ผู้แต่งกับคนอ่าน...
แต่รู้สึกว่าทุกคนที่นี่เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง...
ในวันที่เบื่อๆ เหนื่อยๆ ขี้เกียจๆ มานั่งไล่อ่านเม้นท์ของทุกคน แล้วก็ยิ้มเป็นบ้าเป็นหลัง...
ขอบคุณอีกสักครั้งนะคะ :กอด1: ทุกๆ คนเลยค่ะ
ปล. ตอนนี้ Mercy ก็ยังคงแก้งานอยู่ค่ะ...เห็นฝ่าย Art อดนอนยิ่งกว่าเราอีก ก็เลยคิดซะว่า เอาวะมีเพื่อนเหนื่อยด้วยกัน...
ตอนนี้พอมีเวลาเล็กน้อย ก็เลยเข้ามาแอบอ่านของคนอื่นๆ แล้วก็มาปั่นของตัวเองได้อีกนิดหน่อย...
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ถ้าพรุ่งนี้งานทุกอย่างเข้าโรงพิมพ์แล้ว จะมีช่วงเวลาสั้นๆ สำหรับนิยายของตัวเอง...(ก่อนที่จะต้องแก้งานลูกค้าอีกรอบ)
ปลล. คุณ icyblue ช่วงนี้ไอ้คุณ T มันนอยด์มากค่ะ ไม่ควรแก่การโทรไปหามัน เพราะมันจะพาเรานอยด์หนักกว่าเดิม ฮ่าๆๆๆ ไว้ว่างๆ จะมาเล่าความนอยด์ของมันให้ฟังค่ะ
-
^
l
l
:z13: พี่ไนท์
:กอด1: โอ๋ๆ สู้ๆเนอะคะ
อยากจะบอกว่าเมื่อวานหลังจากเน็ตหลุดหนูก็นั่งแต่งเรื่องสั้นต่อล่ะค่ะ เอาเรื่องพี่ทีผสมกับความนอยส่วนตัวตอนนั้นออกมาได้เป็นอันนี้แหละค่ะ
[เรื่องสั้น] มุมมองของคนสามคน
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=16494.0
ฝากเอาความคิดของคุณพี่ไร้ชื่อคนสุดท้ายไปให้พี่ทีด้วยนะคะ(ถ้าพี่ไนท์มีแรงไปคุยให้พี่ทีอาจดราม่าใส่เมื่อไหร่)ว่านี่เป็นความเห็นจากfcพี่ค่ะ 555+
-
แวะมาให้กำลังใจครับผม
^^
-
ตามสบายเถอะนู๋ มาเมื่อไรก็เมื่อนั้น
ขออย่างเดียวอย่าทิ้งกันก็พอแล้ว เพราะถ้าทิ้งกันล่ะก็ระวังตัวไว้.....
จะร้องไห้ให้ดู T_T
-
สู้แล้วกันเป็นกำลังใจให้น้า
-
:กอด1: เป็นกำลังใจเสมอให้นะคะ
ไม่ได้เร่งนะ พี่Mercyว่างเมื่อไหร่ก็มาลงนะคะ
ยังไงก็ยังตามอ่านอยู่นะ
(เพิ่งจะเห็นเนื่องจากเพิ่งฟื้นไข้ เซ็งมากมาย
ช่วงนี้1อาทิตย์มีเรียน5วัน ไปแค่วันเดียว
ที่เหลือนอนตากแห้งอยู่บ้าน
เกรงว่าเดินทางไปเดี๋ยวจะไปน็อกเอากลางทาง 55)
-
:L2: :L2: :กอด1:
-
:กอด1:
-
ไม่รีบเร่งคร้าเรารอได้ :call:
สู้ๆขอให้ทำงานให้เสร็จ อย่าเครียดน่าคร้า :L2:
-
+ แต้ม 136 เป็นกำลังใจค่ะ
อยู่ใหนก็มีเรื่องปวดหัวทั้งนั้นล่ะค่ะ แค่จะมากจะน้อย ก็ว่าไป
-
ไม่ได้เข้ามานานไปหน่อย...นู๋บิวก็ป่วยซะน่ากลัวเชียว
รีบรักษาตัวให้หายไวๆเน้อ
คิดถึงคู่พี่คิวกะโรสแหะ
555
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ตอบเม้นท์ ตอนที่ 38 ค่า...
knightofbabilon : ฮ่าๆๆ น้องบิวมันป่วยหนูก็หยวนๆ ยอมๆ ชีหน่อยเถอะนะ...ว่าแต่หายป่วยรึยังคะ คิดถุงๆ :กอด1: ปล. ได้จิ้มพี่ตลอดเวเลยอะหนูน่ะ
EaK_kung^^ :ยินดีต้อนรับนะคะ คุณ EaK_kung^^ ขอบคุณที่แวะมาอ่านแล้วเม้นท์ให้นะคะ แวะมาบ่อยๆ น้า
p?r??s?t?m?l : คิดถึงๆ :กอด1:น้องพาร์ จ้า น้องเลิฟมันน่ารักแบบนี้ไง น้องบิวตี้เธอถึงถอนตัวไม่ขึ้น จนเป็นบ้าไปเลย อิอิ
Laxxeez : ขอบคุณสำหรับเพลงค่ะ อืม เข้ากับอารมณ์ของน้องเลิฟตอนนี้เหมือนกันนะ ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมไปด้วยกัน น้องมันพร้อมมานานแล้วค่ะ ถึงจะดูว่าน้องมันขี้กังวลไปบ้าง แต่จริงๆ แล้วน้องเลิฟมันเป็นคนมั่นคงมากนะคะ
O_o : คุณ O_o ไม่เป็นไรจ้า เม้นท์ช้าเม้นท์เร็ว แต่ได้อ่านก็ดีใจแล้วค่ะ ตามกันมาตั้งแต่แรกๆ เลยทีเดียว ขอบคุณค่า
Vesi : ท่าทางจะสมน้ำหน้ามากกว่าสงสารนะเนี่ย ปล.T โดนจิ้ม ช่วงนี้ล้อมันแบบนี้ มันด่าทุกที ฮ่าๆๆ
anajulia : เค้าชอบร้องเพลงจีบกันค่ะคุณนุ่น ส่วนมากจะเป็นน้องเลิฟแหละค่ะ คิดไม่ออกก็ร้องเพลงบอกรักพี่เซฟมันตลอด อิอิ
vvivy : น้องเลิฟมันค่อนข้างหลากหลายทางอารมณ์และความคิดค่ะ น้องมันค่อนข้างติสทางความคิดนะ อาจจะเพราะเป็นนักดนตรีอารมณ์เลยมากกว่าเหตุผลนิดนึง เลยมีอะไรใหม่ๆ มาให้เห็นกันเสมอ...คิดถึงๆๆ เป็นย้ายที่ทำงานรึยังคะ... :กอด1:
kitty : เย้มีคนสงสารน้องบิวตี้แล้ว...ขอบคุณค่า
icyblue : ฮ่าๆๆ ได้เลยค่ะ เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ เรือ่ง T&N เนี่ย มีเรื่องเม้าท์ค่ะๆ
parity_yc : เขินชิมิ...เขาก็เขินเหมือนกัน
Yunatsu : ให้พี่เซฟมันพระเอกบ้างค่ะ ที่ผ่านมาไม่ค่อยได้ทำตัวพระเอกสักเท่าไหร่ ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนน้องบิวตี้ หวังว่าคุณพ่อเค้าจะยอมรับที่ลูกเป็นแบบนี้ค่ะแล้วเอาชีไปรักษาซะ ไม่ได้ร้ายแรงอะไรแต่ก็จะได้อยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมได้อย่างมีความสุขเนอะ
K2KARN : อืม จริงค่ะ พี่เซฟมันเป็นลูกชายที่ดีมาตลอด แต่ก็คงจะลำบากตรงที่เป็นลูกชายคนเดียวเนี่ยแหละค่ะ...
a_tapha : ฮ่าๆๆๆ ออกแนวไล่กันเลยทีเดียว
bbyuqin : นั่นสิเนอะ น้องเลิฟเล่นประกาศขนาดนี้ เค้ารู้กันทั้งมหา'ลัยแล้วมั้งเนี่ย
liTTle.SaLapaO : ถ้าบิวตี้ได้รับการรักษาบำบัดอย่างต่อเนื่อง เธอก็จะใช้ชีวิตร่วมกับสังคมปกติได้ค่ะ...เจ้คอนเฟิร์ม
jobisuka : อืม จริงค่ะ แม่น้องจะได้เลิกแก้ปัญหาแบบขายผ้าเอาหน้ารอดแบบนี้สักที ควรแก้ที่ต้นเหตุ สงสารคนรอบข้างค่ะ
fungfung : รักลูกไม่ถูกทางค่ะ จริงๆ แล้วป่วยทั้งครอบครัว หุหุ
InKMoNsTeR : เรื่อง T&N ก็สนอยู่ค่ะ แต่เจ้าตัวมันคงตื้บเราแน่ๆ ค่ะ แค่แอบเอามาเล่าสู่กันฟังนี่ก็ปิดบังกันสุดฤทธิ์ อิอิ
ChiOln : นั่นสินะ จะเศร้าดีไหมน้าาา
p_phai : หวังเช่นกันค่ะ อิอิ
ขนมหวาน : เห็นด้วยค่ะ ตอนนี้เป็นเวลาเคลียร์ทุกอย่างค่ะ จะได้รักกันได้อย่างสบายใจเนอะ
fahsai : สงสารได้เลยค่ะไม่ต้องแอบเน้อ
-N- : ตะเอง...เค้าก็คิดถึงเซย์แชมป์เหมือนกัน รอก่อนเน้อ เดี๋ยวขอคู่นี้เค้าไปเคลียร์ปัญหาชีวิตก่อน แล้วจะเอาเซย์แชมป์มาให้ได้เชยชมจ้า
didi : อืมจริงๆ ชีวิตน้องบิวตี้เธอน่าสงสารนะคะ ถ้าใครจะผิดก็คงจะเป็นที่พ่อแม่ของเธอแหละค่ะ
peppier : หวังว่าค่ะ ต้องเอาใจช่วยกันต่อไปเนอะ
BeeRY : ฮ่าๆๆๆ เพื่อนเคะพี่ก็มีค่ะ แต่ไอ้คุณทีนี่แมนโคตรพ่อ แต่พี่อิจฉาหนูมากกว่านะคะ อยู่ท่ามกลางเด็กชายให้จิ้นได้หลายคน อิอิ ปล.ชอบชื่อๆๆๆ คุณครูสาววายกับโรงเรียนชายล้วน ชอบบบบบบ
PEENAT1972 : คุณป้าแอบมาขำน้องเบียร์ อิอิ
Paracetamol : เธอกำลังจะได้รับการรักษาค่ะ ฮ่าๆๆๆ
aotkung : เป็นพวกคิดจริงทำจริงค่ะน้องเลิฟ ถ้าเทียบเรื่องความเด็ดขาดระหว่างพี่เซฟกะน้องเลิฟ เราว่าน้องเลิฟกินขาดค่ะ
PeeYaR : จริงค่ะ ใช่ว่าป่วยแล้วจะมีอภิสิทธิ์ในการระรานคนอื่น
fkjj : หุหุ อันนี้เรียกเกลียดกันเข้ากระดูกดำ คุณน้าพรกำลังจะบินมาค่ะใจเย็นๆ เน้อ
roseen : โกรธใครอะตัวเอง
Little Devil : ขอบคุณสำหรับบวกค๊าบบ จริงค่ะไข้มันไม่น่าเลี้ยงจริงๆ รักษาให้หายซะ
กระต่ายชมจันทร์ : น้องต่ายขอบคุณสำหรับคำผิดเช่นเคยค่ะ...ปล.ไว้จะมาเม้าท์กันอีกเน้อ แล้วแต่เรื่องสั้นมาอีกนะ พี่ชอบเรื่องสั้นของต่ายจ้า
ไอ้หัวแห้ว : จริงๆ น้องเธอบ้ามานานแล้วค่ะ เพียงแต่กินยาระงับไว้บ้าง แต่ไม่ได้รับการบำบัดเพิ่ม อาการเลยกำเริบค่ะ ปล.ลุ้นกันต่อไปค่ะ อิอิ
kanda53 : จริงค่ะ พ่อแม่รังแกฉันเนอะ...ขอบคุณค๊าบบบ
n2 : ค่าไว้ว่างๆ จะมาเม้าท์ไอ้คุณทีให้ฟังอีกนะ
kengumm : คุณเพื่อน คุณเพื่อนทวงเมตตาตลอดเลย (เออก็ได้วะเรียกตัวเองว่าเมตตาก็ได้) วันนี้เมตตามาต่อให้คุณเพื่อนแล้วค่ะ พรุ่งนี้คุณเพื่อนสัญญาว่าจะไปออกกำลังกายนะคะ
tekeela : หงุดหงิดน้องบิวใช่ไหมคะ ฮ่าๆๆ
kittyfun : ใช่แล้วค่ะ ความเชื่อใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคู่รักเนอะคะ
JJHJJH : ฮ่าๆๆๆ ไปดีเถิดนะพี่ขออวยพร คิดถึงเพลงนี้เลย
bon : ดีใจแทนพี่เซฟค่ะ ขอบคุณนะค๊าบบ :pig4:
ส่วนสำหรับเม้นท์ให้กำลังใจนะคะ
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะทุกคน
ที่บอกว่างานเร่งทุกคนเร่ง เค้าไม่ได้หมายถึงเพื่อนๆ ในนี้นะคะ ในนี้เร่งกันได้ค่ะ จะได้ขยันๆ ฮ่าๆๆ
แต่นายเร่งมา ลูกค้าก็เร่ง ชนชั้นระดับแรงงานอย่างเราก็ก้มหน้าทำงานกันต่อไป
เหนื่อยใจกับคน เหนื่อยกายกับงานมากมายค่ะ
แต่ก็ยังสู้นะคะ ขอบคุณทุกคนค่า :pig4:
-
มาแล้วค่าทุกคน
Mercy กลับมาแล้ว กลับมาพร้อมกับความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า...
เฮ้อออออ...งานยังไม่เสร็จดีหรอกค่ะ แต่ก็พอเบาบางลงบ้างแล้ว
ได้กลับบ้านแล้ว...เลยรีบมาอัพให้ค่า
ขอบคุณทุกๆ เม้นท์ที่มาให้กำลังใจจริงๆ นะคะ...
มันมีค่าจริงๆ ค่ะ...อ่านแล้วดีใจ มีแรง แล้วก็อยากรีบมาอัพให้ไวๆ เลยค่ะ...
ดีใจที่ได้รู้จักกับทุกๆ คนนะคะ...อยู่ด้วยกันไปนานๆ นะ อย่าพึ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ
ช่วงนี้อาจจะช้านิดช้าหน่อย แต่ไม่ลืม แน่ๆ ค่ะ
ปล.ส่วนเรื่องคุณ T&N เดี๋ยวว่างๆ จะมาเม้าท์ต่อนะคะ...
:กอด1: กอดทุกคนเลยค่ะ...
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 39 แค่เพื่อน?
ช่วงนี้มีหลายๆ อย่างเกิดขึ้นในชีวิตผมจังเลยครับ ทั้งเรื่องดี เรื่องที่ทำให้คิดมาก และเรื่องที่ทำให้เหนื่อยใจ...
เรื่องน้องบิวตี้...เป็นหนึ่งเรื่องที่ทำให้ผมต้องเหนื่อยใจครับ เมื่อวานนี้น้องบิวตี้เธอเกิดอาการ ‘ของขึ้น’ ฮะ กรี๊ดลั่นงานเลยครับ ผมไม่คิดว่าอาการน้องเค้าจะกำเริบหนักขนาดนี้ และก็ไม่คิดว่าจะมากำเริบกันต่อหน้าต่อตาแบบนี้
ทุกคนก็คงจะอึ้งไปตามๆ กัน ผมเองอึ้งหนักเลยฮะ แต่ผมยืนอยู่ใกล้น้องเค้ามากที่สุด สัญชาตญาณเลยพาไป โผเข้าไปตะครุบตัวน้องบิวตี้เธอไว้ได้ทันก่อนหัวจะกระแทกพื้น ไม่งั้นสมองเธออาจจะได้รับการกระทบกระเทือน แล้วคราวนี้ผมว่าจะของขึ้นหนักกว่าเดิมนะครับ
หลังจากที่เธอของขึ้น กรี๊ดๆๆๆ จนหมดสติไปแล้ว ผมก็พาเธอมาที่โรงพยาบาล...พามาหาอาหมอที่เป็นแพทย์ประจำตระกูลผม แล้วผมก็ให้อาหมอโทรคุยกับน้าพรแม่ของน้องบิวตี้เธอ เพราะจะได้รู้แบล็คกราวน์ของคนไข้...ไม่นานนักหม่าม๊ากับป๊าก็ตามมาครับ
“น้องเป็นไงบ้างลูก” หม่าม๊าทำหน้าตาตกใจได้อีก คงกลัวว่าผมจะไปฆ่าลูกสาวคนอื่นเขา...เกือบไปแล้วล่ะม๊า ถ้าน้องมันไม่สลบไปก่อน เลิฟจะของขึ้นบ้างและ
“ก็...ไม่รู้เหมือนกันฮะ อาหมอให้ยาระงับประสาทไปแล้ว เห็นคุยอะไรกับน้าพรอยู่นานเลย”
“เดี๋ยวม๊าออกไปแจ้งเขาให้เอาพยาบาลพิเศษมาเฝ้าก่อนนะ นี่ม๊าเอาแป้งมาด้วยจะได้มีคนของเราอยู่บ้าง ยังไงซะยัยหนูนี่ก็เป็นลูกสาวเพื่อนม๊า ไม่ใช่คนอื่นคนไกล” พี่แป้งเป็นคนงานในบ้านผมครับ
“ม๊า เลิฟแจ้งทางโรงพยาบาลไปแล้วฮะเรื่องพยาบาลพิเศษ เดี๋ยวเค้าก็คงมา งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว เลิฟกลับแล้วนะม๊า เลิฟเหนื่อย พรุ่งนี้เลิฟมีเรียนเช้าด้วยครับ....ไปนะฮะม๊า ป๊า แล้วเจอกันที่บ้าน” เดินเข้าไปกอดป๊า แล้วก็หอมแก้มม๊าเรียกพลังใจหน่อยครับ เหนื่อยเหลือเกิน พี่เซฟก็ไหว้ลาป๊ากับม๊า แล้วเดินตามผมออกมาครับ
อย่าหาว่าผมใจไม้ไส้ระกำเลยนะฮะที่ดูไม่แคร์ ไม่สนใจน้องบิวตี้ ผมเหนื่อยและเบลอๆ จริงๆ ครับ แล้วอีกอย่าง ตอนนี้สมองก็คิดแต่เรื่องที่พี่เซฟบอกว่าจะไปบอกเรื่องของเรากับพ่อแม่พี่เค้า...ยอมรับว่ากลัวและกังวลมากครับ
“เป็นอะไรครับ...เหนื่อยเหรอ” พี่เซฟเอื้อมมือมาลูบหัวเบาๆ ครับ ตอนนี้กำลังขับรถกลับบ้านผมกัน
“อืม...เหนื่อยจัง” ได้ทีก็อ้อนซะเลย ขอยืมไหล่ซบหน่อยนะฮะพี่เซฟ
“ไม่ต้องกังวลอะไรหรอกนะครับ เดี๋ยวไปถึงบ้านก็รีบอาบน้ำและนอนซะนะ เรื่องน้องบิวตี้พี่ว่าจบแล้วล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้น้าพรมาเลิฟก็จะได้เคลียร์กับน้าเขาไง น้องบิวตี้เองก็ถึงเวลาที่จะต้องอยู่ในโลกแห่งความจริงแล้ว...เลิกเครียดได้แล้ว” พี่เซฟชอบลูบแก้มผมครับ มือพี่เซฟถึงจะไม่นิ่ม ติดจะสากๆ ด้วยซ้ำ แต่พอมาลูบๆ แก้มผมเบาๆ พอให้เพลิน มันรู้สึกดีจังเลยฮะ ไม่รู้อุปทานรึเปล่า แต่รู้สึกว่าเริ่มจะหายเหนื่อยบ้างแล้ว
“พี่เซฟ เลิฟกังวลเรื่องพ่อแม่พี่” ในที่สุดก็ต้องระบายเรื่องที่อึดอัดใจให้พี่เซฟฟังครับ
“สรุปว่าที่นั่งเครียดอยู่เนี่ย เรื่องนี้เองเหรอ...ไหนมากอดทีดิ๊ จะได้หายเครียด” เอาอีกและ ชอบทำไรประเจิดประเจ้อตอนรถติดไฟแดงอยู่เรื่อย...ผมเองจะทำไงได้...ก็หันไปอ้าแขนออกให้พี่เซฟกอดได้ถนัดๆ น่ะดิ หุหุ...
“เลิฟรักพี่เซฟนะ”
“คร๊าบบบบบ...พี่ก็รักเลิฟที่สุดแล้วครับ...วันนี้ขี้อ้อนจังนะเรา” อ๊าว!!! ก็คนเค้ามีแฟนไว้ให้อ้อนอ่ะ ก็ใช้สิทธิให้คุ้มดิครับ
“เลิฟครับ...คืนนี้พี่ไปส่งเลิฟเสร็จแล้ว พี่จะกลับบ้านนะครับ...พี่จะไปคุยกับพ่อแม่พี่เรื่องของเรา” หาาาาาาาาาาาาาาาา!!! รีบไปไหมอ่ะ
“ซักอาทิตย์หน้าไม่ได้เหรอ ขอเลิฟทำใจหน่อยนะ”
“พรุ่งนี้พ่อกับแม่พี่เค้าต้องไปสัมมนาวิชาการที่ต่างประเทศ ไปเดือนนึงเลยครับ พี่ว่า พี่อยากจะเคลียร์เรื่องนี้ให้จบไปเลยดีกว่า ต่อไปเราสองคนก็จะได้ทำอะไรได้อย่างเปิดเผย และสบายใจนะครับ” แค่นี้เราก็โคตรจะเปิดเผยแล้วนะครับ เหลือแค่พ่อแม่พี่เองครับ เลิฟรอได้
“รอท่านกลับมาก่อนก็ได้นี่ครับ”
“ให้พี่ไปเกริ่นไว้ก่อนเถอะนะ” บทจะใจร้อนก็ร้อนไปไหมครับแฟนผมเนี่ย
“อืม...ก็ได้ครับ...งั้น ถ้าคืนนี้คุยกับพ่อแม่เสร็จแล้ว โทรหาเลิฟด้วยนะ” ตอนนี้พี่เซฟมาส่งถึงบ้านแล้วครับ หอมแก้มผมไปหลายฟอดกอดกันไปมาอยู่หลายนาที เรียกพลังและกำลังใจครับ ก่อนที่พี่เซฟจะออกไปสู้ศึกหนักคนเดียว
จริงๆ ผมบอกพี่เซฟว่าให้ผมไปด้วยไหม ไปพร้อมกันน่าจะดีกว่า แต่พี่เซฟบอกว่าเอาแบบค่อยเป็นค่อยไปก่อน ให้พี่เค้าไปเจรจาเป็นด่านหน้าก่อนดีกว่า แล้วทิ้งช่วงให้พ่อกับแม่ไปสัมมนา หนึ่งเดือนท่านอาจจะคิดหรือทำใจยอมรับได้บ้าง...เสร็จแล้วค่อยพาผมไปแกรนด์โอเพนนิ่งอีกทีนึง...
ตีหนึ่งกว่าแล้วครับ...ผมยังนอนไม่หลับ ลุกขึ้นมาเล่นกีตาร์ก็แล้ว เล่นเนทก็แล้ว ไปก่อกวน Wall Facebook ของชาวบ้านเค้าก็แล้ว...พี่เซฟก็ยังไม่โทรกลับมาเลยครับ ไม่รู้จะทำไงดีโพสต์ Wall ตัวเองเล่นๆ
‘มั่นใจคนไทยเกินล้านที่รอโทรศัพท์แฟน ไม่รู้จะทำอะไรระหว่างรอ’ มีประมาณ 40 คนเข้ามา Like ให้ บางคนมาโพสต์บอกว่า อยากจะกด Like ให้สักยี่สิบที...อืมพอเถอะครับ เก็บไว้ Like อย่างอื่นบ้าง...สรุปว่า เป็นสภาวะปกติของคนรอโทรศัพท์แฟนใช่ไหมเนี่ยทุกคนถึงได้เข้ามา agree ร่วมกันซะขนาดนี้
ผมเองก็ไม่กล้าโทรไป กลัวว่ายังคงคุยเครียดกันอยู่ แต่จะให้กระสับกระส่ายรอแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน...เอาวะส่ง sms ไปก่อนดีกว่า
‘ปลอดภัยดีไหม...สถานการณ์ฉุกเฉินรึเปล่า โทรกลับมาด้วยนะเลิฟรออยู่’ ข้อความศอฉ.ได้อีกผม
นั่งรออีกสักสิบนาทีกว่าๆ เห็นจะได้ พี่เซฟก็โทรกลับมาครับ
“ที่รัก พี่ขอโทษทีนะไม่ได้โทรกลับ...”
“ไม่เป็นไรฮะ สรุปว่าไงบ้าง เข้าเรื่องเลยๆ ลุ้นจนนอนไม่หลับแล้วเนี่ย”
“อืม...ก็ไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ไม่ถึงกับแย่ครับ พ่อพี่เหมือนจะเข้าใจ แต่แม่เงียบไปเลย พูดออกมาคำเดียวว่า กลับมาแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว แค่นั้นแหละ แล้วแม่ก็เดินเข้าห้องไปเลย ส่วนพ่อพี่เข้ามาบอกว่า ไม่เป็นไรนะ ให้พี่ใจเย็นๆ แล้วค่อยมาคุยกันด้วยเหตุผลอีกที...ก็ยังดีที่แม่ไม่ได้ห้ามหรือว่าอะไรมากกว่านี้นะครับ”
“แล้วพี่ไปพูดยังไงฮะ”
“ก็พูดไปตรงๆ บอกเค้าไปว่า...เซฟมีแฟนแล้วนะครับ แต่แฟนเซฟเป็นผู้ชายนะฮะ เซฟรักเค้า เซฟไม่ได้เป็นเกย์นะแม่ แต่คนที่เซฟรักเป็นผู้ชาย ถ้านั่นมันเรียกว่าเกย์ เซฟก็คงเป็น...แล้วพี่ก็กำลังจะอ้าปากอธิบายต่อแต่แม่ก็ชิงพูดก่อนว่า กลับมาแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว แล้วก็เดินหนีเข้าห้องไป” อือหือ บทจะตรงก็ตรงไปไหมครับแฟนผมเนี่ย ถ้าผมเป็นแม่พี่เซฟคงช็อคสลบเลียนแบบน้องบิวตี้ไปเลยแน่ๆ อยู่ดีๆ ลูกชายสุดแมน สุดที่รัก ก็มาบอกว่า รักผู้ชาย
“ตรงเกินอ่ะ...น่าจะอ้อมๆ ถามๆ ไปก่อนว่า แม่คิดยังไงกับเรื่องชายรักชาย ลูกศิษย์แม่มีเป็นเกย์ไหม แม่รู้สึกยังไง อะไรแบบนี้ ถือว่าทำรีเสิร์ทก่อนไง แล้วค่อยเอาข้อมูลมาประมวลผล แล้วเราจะได้เข้าถึงกลุ่มเป้าหมายได้อย่างถูกที่ถูกทาง พี่เซฟอะ ดีนะคุณแม่ไม่เป็นลมไปซะก่อน”
“อือหือ...นี่สรุปว่าพี่มีแฟนเรียนดนตรี หรือว่าเรียนบริหารกันเนี่ย วิเคราะห์มาซะอย่างกับจะเปิดตัวสินค้าใหม่งั้นแหละ พี่แค่จะเปิดตัวสะใภ้เองนะ” บ้า...!!! >///<
“ทำไม...หรืออยากได้แฟนเป็นเด็กบริหารล่ะ น้องบูมไง กิ๊กเก่าพี่อะน่ารัก จ๊ะจ๋าจะตายไป” ประชดแก้เขินไปงั้นแหละผม
“ไม่เอาอ่ะ หัวใจพี่น่ะมีแต่ดนตรีเท่านั้นนะครับ เด็กคณะไหนจะมาสู่ดนตรีได้ น่ารักที่สุดแล้ว เสียงก็เพราะ เล่นกีตาร์ก็เท่ เตะบอลก็เก่ง โก๊ะๆ เงอะๆ ง๊ะๆ ก็ที่หนึ่ง แบบนี้จะไปหาจากไหนได้อีกล่ะเนี่ย” ทำมาเป็นประจบ แต่ไอ้โก๊ะๆ เงอะๆ ง๊ะๆ นี่สาบานได้ไหมว่าเป็นคำชื่นชม
“พี่เซฟไม่กังวลเหรอ ที่คุณแม่พี่เงียบๆ แบบนี้อ่ะ เลิฟยังอดกังวลไม่ได้เลย” เสียงพี่เซฟยังคงร่าเริงเหมือนเดิมนะครับ ดูไม่ค่อยจะกังวลอะไรเลย
“อืม ก็กังวลนิดหน่อยนะ แต่ว่า ยังไงดีล่ะ...พี่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะคุยอะไรบ้าง พี่ก็ไม่อยากตีตนไปก่อน เพราะแม่พี่เป็นประเภทรับฟังเหตุผลพอสมควร แล้วพี่ก็คิดว่าพี่รู้จักนิสัยแม่พี่ดีในระดับหนึ่ง พี่ก็เลยเก็บไว้เครียดทีเดียวดีกว่า” แล้วปล่อยให้แฟนตัวเองเครียดต่อไป ดีจริงๆ เลย!!!
ทุกคนก็รู้ใช่ไหมฮะ ว่าผมเนี่ย เป็นมือวางอันดับหนึ่งในเรื่องคิดมาก คิดเอง คิดไปก่อน ชอบเพ้อเจ้อไปเองคนเดียว ก็ทำไงได้ล่ะ ก็มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วนี่ครับ จะมาบอกว่าให้เลิกคิด ทำใจให้สบาย...มันก็พอจะทำได้อยู่หรอก แต่ก็อดที่จะคิดไม่ได้เหมือนกัน เฮ้ออออ!!! คิดบวกไว้ไอ้เลิฟ ไม่งั้นได้ไปนอนกินยาระงับประสาทเป็นเพื่อนน้องบิวตี้แน่นอน
“แล้วพรุ่งนี้จะมาค้างไหมฮะ” วันนี้กะจะมาสวีทหวานกันซะหน่อย เกิดเรื่องขึ้นจนได้ คืนนี้เลยไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย...อ๊ะๆ !!! ผมหมายถึงได้กินข้าวด้วยกัน นอนคุยกัน กอดกัน จับมือกันต่างหาก คิดกันไปถึงไหนครับเนี่ย
“พรุ่งนี้พี่คงไม่ได้ไปค้างนะครับ...คือ เออ พี่ต้องไปรับเพื่อนที่สนามบินตอนตีสองน่ะ กว่าจะพาเขาไปส่งที่พักอีกอะไรอีกก็คงตีสามตีสี่ แล้วไม่ได้เจอกันนานด้วย อาจจะนั่งคุยกันยาวครับ...แต่เดี๋ยวพี่รับเรากลับมาส่งที่บ้านได้ครับ” อ๋อ เพื่อนมานี่เอง สงสัยจะเป็นเพื่อนสมัยตอนที่ไปเวิร์คแอนด์ทราเวลด้วยกัน
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เลิฟขับรถไปเองดีกว่า พี่เซฟจะได้ไม่ต้องไปๆ มาๆ ไง เดี๋ยวเจ้า Z4 ของเลิฟมันงอนเอา ไม่ได้เอามาขับนานและครับ ไม่รู้ว่าจะเกเรรึเปล่า...พี่เซฟก็ไปรับเพื่อนเถอะ ไม่เป็นไร แต่ว่าขับรถดึกๆ โทรมาหาเลิฟด้วยนะ จะได้คุยเป็นเพื่อนจะได้ไม่งีบหลับนะ” พรุ่งนี้ขอขับรถเฉี่ยวไปอวดสาวซะหน่อย โหะๆ
“ตามนั้นก็ได้ครับ...เดี๋ยวจะโทรมารายงานตัวเป็นระยะๆ นะไม่ต้องเป็นห่วงครับ”
“ดีมาก ว่าง่ายๆ จะได้โตเร็วๆ ฮ่าๆๆๆๆ”
“อะไรเหรอที่อยากให้โตเร็วๆ น่ะ ตอนนี้ก็เริ่มโตนิดๆ แล้วนะ วันนี้ไม่มีคนช่วยเร่งให้โตด้วยสิ ทำไงดีน้า” อ๊ากกกกก อะไรๆ เอาให้เคลียร์ๆ เค้าหมายถึงตัวเว้ย คิดไปไหนเนี่ย
“พี่เซฟ!!!! ทะลึ่ง!!! ไม่คุยด้วยแล้ว ไปนอนดีกว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้าด้วย ไปนะครับ ฝันดีนะ รักพี่เซฟนะคร๊าบบบบ”
“โถ่...นึกว่าจะได้ลองอะไรใหม่ๆ ผ่านทางระบบสื่อสารซะหน่อย...หึหึ ก็ได้ครับ ฝันดีนะ ฝันถึงพี่ด้วยนะ รักเลิฟเหมือนกันครับ จุ๊บ” แหม!! เดี๋ยวนี้มีการจุ๊บๆ ส่งจูบนะ แล้วจะมาชวนลองอะไรก็ไม่รู้ ของงี้มันจะไปสู้ตัวๆ ได้ไงจริงไหมฮะ เอ๊ย!!! นี่ผมคิดอะไรออกไปเนี่ย พอๆๆๆ ยุบหนอ ยุบหนอ ห้ามพองนะเว้ย พ่อแกไม่อยู่ช่วยนะเว้ย ยุบซะๆ เมื่อยมือเปล่าๆ ไว้รอพ่อแกมาช่วยแล้วกัน...
วันรุ่งขึ้น...ผมมีเรียนแค่ช่วงเช้า ส่วนช่วงบ่าย ผมก็ไปเยี่ยมน้องบิวตี้ที่โรงพยาบาล ม๊าบอกว่า น้าพรมาถึงแล้ว บินมาตั้งแต่เมื่อคืนเก้าชั่วโมง มาถึงก็ไม่ยอมพักผ่อนรีบมาดูลูกสาวเลย...นี่แหละครับ หัวใจของคนเป็นแม่
ผมได้คุยกับน้าพรจริงๆ จังๆ แล้วครับ ผมบอกน้าพรเธอไปแล้วว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว และคนรักของผมก็เป็นผู้ชาย...น้าพรทำหน้าตกใจเล็กน้อยครับ แต่ก็ยิ้มให้อย่างเข้าใจ
“น้าขอโทษนะ ที่ทำให้เลิฟเดือดร้อน ฉันขอโทษเธอเหมือนกันนะที่ทำให้ครอบครัวเธอต้องมาเหนื่อยเพราะฉัน ขอบใจมากที่ดูแลยัยบิวตี้ให้” ผมยิ้มรับคำขอโทษจากน้าพร แววตาน้าเขาหม่นลง ก่อนที่น้าจะเข้าไปจับมือม๊าผม
“ไม่เป็นไรหรอกพร เธอก็ยังคงเป็นเพื่อนรักฉันเหมือนเดิม บิวตี้ก็เหมือนลูกเหมือนหลาน...แต่ฉันแนะนำในฐานะเพื่อนเลยนะ ฉันว่าเธอควรจะรักษาบิวตี้อย่างต่อเนื่อง หมอเปรมบอกฉันว่าถ้าได้รับการบำบัดรักษาอย่างต่อเนื่อง ทั้งทางยา และก็ทางจิตใจ ยัยบิวก็จะกลับมาใช้ชีวิตปกติได้ดี ไม่มีอาการกำเริบ...” ผมเห็นด้วยกับม๊าครับ
“อืม ก็คงจะเป็นอย่างนั้นนะ ฉันทนเห็นลูกตัวเองทรมานไม่ไหวแล้ว หน้าตาทางสังคม มันไม่ได้ช่วยให้เรามีความสุข เดี๋ยวฉันคงจะต้องย้ายบิวตี้กลับไปรักษาที่นู่นแหละ จะได้ดูแลกันใกล้ชิด ส่วนพ่อเค้าจะว่ายังไง ฉันก็ไม่สนแล้วฉันห่วงลูกมากกว่า ตามใจเค้ามาเยอะแล้ว...เลิฟจ๊ะ พรุ่งนี้ช่วยพาน้าไปทำเรื่องลาออกที่มหาวิทยาลัยหน่อยนะลูก” ผมว่าน้าพรน่าจะคิดได้นานแล้วนะครับ พ่อแม่รังแกฉันจริงๆ
“ได้ครับ เดี๋ยวเลิฟจัดการให้ฮะ”
เอวัง...จบครับ บทจะจบ มันก็จบซะอย่างนั้น แต่มันก็จบแบบเกือบแลกมาด้วยชีวิตของคนอีกคนหนึ่ง ถึงผมจะไม่พอใจในพฤติกรรมของน้องบิวตี้หลายๆ อย่าง แต่อย่างน้อยในฐานะคนรู้จักกัน พี่ชาย เพื่อนร่วมโลก ผมก็ต้องยอมรับว่า สงสารและก็เป็นห่วงน้องบิวตี้เธอเหมือนกันครับ มีเงินมีทอง มีหน้ามีตา แต่สุขภาพร่างกายไม่ได้เอื้ออำนวยให้ใช้ชีวิตได้อย่างปกติ ไม่มีคนรักและเข้าใจ พ่อแม่ที่คิดว่าควรจะเข้าใจเรามากที่สุด ก็ไม่ได้เข้าใจเราอย่างแท้จริง...เฮ้อออ ดีใจจังครับที่ตัวเองมีคนที่รักและเข้าใจ
V
V
V
V
V
V
V
ผลจากฟุตบอลโลก...ทำให้ผมต้องลงมาค้าแข้งอย่างทนไม่ไหวกับเพื่อนๆ ที่คณะและต่างคณะ...ช่วงนี้เตะบอลมาสามวันติดแล้วฮะ...ไม่รู้จะทำอะไรดี แฟนไม่อยู่ ไปกับเพื่อน พึ่งจะรู้ว่าพอเราไม่ได้มีกิจกรรมทำร่วมกับแฟน (ผมหมายถึงกิน เที่ยว ดูหนัง คุยกันนะ ห้ามคิดลึก) มันจะทำให้เรามีเวลาว่างขนาดนี้...แต่ก็คิดถึงนะ แล้วก็แอบงอนนิดๆ ด้วย ไปเจอเพื่อน ก็น่าจะแวะมากินข้าวกลางวันด้วยกันบ้าง แล้วเย็นค่อยไปหาก็ได้ นี่หายไปเลยสามวัน ยังดีที่ยังโทรมารายงานตัวบ้าง ว่าไปไหน อยู่ที่ไหน ทำอะไร ถึงบ้านแล้ว ฯลฯ
นี่ผมก็ยังไม่รู้เลยนะครับ ว่าเพื่อนพี่เค้าเป็นใคร ผู้หญิงผู้ชาย หน้าตาแบบไหน ชื่ออะไรก็ไม่รู้ จริงๆ แอบหวังลึกๆ ว่าพี่เค้าจะพาผมไปแนะนำให้รู้จัก แต่ก็ไม่เห็นเค้าจะพูดอะไร ผมก็เลยต้องเฉยๆ ก้มหน้าเตะบอลต่อไป...กะว่าปีหน้าจะไปคัดตัวเป็นทีมชาติและฮะ พี่เซฟเองก็เป็นนักฟุตบอลของคณะ แต่ผมไม่ค่อยเห็นพี่แกจะซ้อมเลย ถ้าได้มาดวลแข้งกันจริงๆ ผมว่าผมพริ้วกว่าแน่นอน
“แฮกๆๆ เหนื่อยโคตร พอแล้วๆ แฮกๆๆ” เตะมาชั่วโมงกว่าแล้วครับ ไม่ไหวเหนื่อยเกิ๊นนนน ว่าจะถอดเสื้อ แต่ก็ชะงักมือไว้ได้ แฟนหวงฮะ ห้ามถอดเสื้อต่อหน้าประชาชน
“อ้าว เหงื่อซกขนาดนี้ไม่ถอดเสื้อวะเลิฟ” ไอ้กิต เพื่อนต่างคณะอนาคตคุณหมอ บอกพร้อมกับถอดเสื้อตัวเองออกด้วย
“ไม่ได้หรอก ไอ้เลิฟน่ะพ่อมันหวง เค้าห้ามไว้” เสียงไอ้น๊อตครับ เห่าได้ถูกที่ถูกเวลามาก
“หือ พ่อไม่ให้ถอดเสื้อจริงๆ เหรอ” ไอ้นี่ก็พาซื่อ เอ็งเป็นหมอไม่ควรจะซื่อจนบื้อนะครับไอ้คุณหมอกิต
“ฮ่าๆๆๆ มึงก็ซื่อนะ ไม่ใช่พ่อหรอก ผะ อุ๊บ!! เอ๊ย ไอ้ อืม อ่อย อู อ่อน” ไอ้เชี้ยยยยย ถึงกูจะเปิดเผยตัวว่าเป็นอะไรกัน แต่มึงก็บอกว่าเป็นแฟนก็พอไอ้ห่านี่จะพูดอะไรครับ ไอ้เชี้ยน๊อต ผมต้องรีบตะครุบหมาในปากมันก่อนที่จะโผล่หัวออกมาครับ
“ไอ้เชี้ยน๊อตปากดีนะมึง...แฟนกูเองแหละกิต เค้าแค่หวงน่ะ ไม่มีไรหรอก” อืมอยากรู้กันนักบอกไปซะจะได้จบๆ
“อ๋อออออ!!! งั้นที่เค้าลือกันว่า แฟนเลิฟ สุดหล่อของคณะดุริฯ เป็นรุ่นพี่คณะวิศวะก็จริงน่ะดิ” แหมไหนๆ จะลือกันแล้ว ทำไมมันไม่รู้ชื่อกันไปเลยวะ ว่าเป็นใคร
“อืม ถูก...เค้าชื่อพี่เซฟ วิศวะโยธาปีสี่” เอาเลยคราวนี้จะได้ลือกันถูกคน
“อ๋อ รู้จักๆ พี่เซฟคนดัง เก่งนะเว้ยคนนี้ เคยสอนพิเศษโรงเรียนติวที่เดียวกับพี่เค้า...แต่เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ วันก่อนกูเจอพี่เซฟที่สยามกับผู้หญิงคนนึง พี่สาวเค้าเปล่าวะ สวยโคตรหวะ แต่น่าจะแก่กว่านะ”
หืมมมมมมมมมม...พี่เซฟเป็นลูกคนเดียวนะ ไม่มีพี่สาว แล้วเท่าที่รู้มาญาติๆ ลูกพี่ลูกน้องก็เป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่ แล้วผู้หญิงโคตรสวยคนนั้นเป็นใคร...หรือจะเป็นเพื่อนที่พี่เค้าบอกว่ามาจากเมืองนอก
“อ้าว เงียบไปเลยเหรอมึง หึงเหรอวะ อาจจะเป็นเพื่อน เป็นญาติพี่น้องก็ได้” ไอ้น๊อตครับ มันคงเห็นผมเงียบไปนานเลยทำลายบรรยากาศ
“อ้าวไม่ใช่พี่สาวหรอกเหรอ” ไอ้นี่ก็ยังไม่จบ
“พี่เซฟเป็นลูกคนเดียว” อ่ะ มึงเข้าใจยังไอ้หมอ
“อ๋อ...หวังว่าจะไม่ใช่กิ๊กเค้านะ”
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยหมออออออ!!!!” เป็นเหี้ยที่มีเสียงคู่คีย์เดียวกันระหว่างผมกับไอ้น๊อตครับ อุทานด่าไอ้หมอปากหมามัน
“กูขอโต๊ดดดดดดด กูล้อเล่นคร๊าบบบบบ” ไอ้ห่า ล้อเล่นซะกูคิดเลยนะมึง
ว่าแล้วก็เดินเลี่ยงออกมาโทรหาซะหน่อยดีกว่า วันนี้ยังไม่ได้คุยกันเลยครับ....
รอสายอยู่นานจนสายตัดไป ผมเลยลองกดใหม่...
“ฮัลโหลค่ะ” หะ!!! เสียงผู้หญิง แต่คงไม่ใช่เสียงแม่พี่เค้า เพราะเสียงสาว
“เอ่อ...โทรศัพท์พี่เซฟรึเปล่าฮะ” ไปไม่เป็นและผม เข้าใจความมรู้สึกนางเอกเวลาที่โทรไปหาพระเอกแล้วมีผู้หญิงอื่นรับเลยครับ อารมณ์นั้นเลยจะละครไปไหนเนี่ย
“อ๋อ ใช่ค่ะ แฟนเซฟใช่ไหมคะเนี่ย รอแป๊บนะคะเซฟไปเข้าห้องน้ำค่ะ เค้าลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะน่ะ...เอางี้ไหมเดี๋ยวพี่ให้เค้าโทรกลับแล้วกันนะคะ หรือมีอะไรด่วนรึเปล่า ให้พี่ออกไปตามให้ไหม”
“เออะ เออ...มะ ไม่ต้องก็ได้ครับ เดี๋ยวเลิฟโทรมาใหม่ก็ได้ฮะ ขอบคุณครับ” แล้วผมก็รีบตัดสายไปอย่างงงๆ ปนตื่นๆ กูจะตื่นทำไม น้ำเสียงออกแนวเกรงใจอีกต่างหาก แล้วจะเกรงใจทำไมวะ นั่นมันโทรศัพท์แฟนเรานะเว้ย...แล้วสรุปว่าเธอเป็นใครผมยังไม่รู้เลย แถมยังรู้อีกว่าผมเป็นแฟนพี่เซฟ...
สงสัยว่าจะเป็นเพื่อนพี่เค้าที่มาจากเมืองนอก...
แต่...
หวังว่า จะเป็นแค่เพื่อนนะ...
อย่ามาดราม่าเลยครับช่วงนี้ แค่นี้ชีวิตผมก็ละค๊อน ละครแล้วครับ!!!
ขอพักหายใจซักหน่อยเถอะ...อย่างน้อยพี่เซฟก็บอกเค้าว่าผมเป็นแฟนพี่เซฟ ก็คงจะไม่มีอะไรน่าห่วง
เค้าว่าคนรักกัน ต้องไว้ใจและให้เกียรติซึ่งกันและกัน...
ผมก็จะไว้ใจพี่เซฟครับ...พี่ครับ อย่าทำให้เลิฟผิดหวังนะ เลิฟก็จะไม่ทำให้พี่เซฟผิดหวังเหมือนกันครับ...
+++++++++++++++++++++
ไม่ค้างเนอะ :z2:
-
เคลียร์ปมยัยบิวตี้ไปหนึ่ง :เฮ้อ:
เตรียมแพ็คชีกลับไปกินจิงโจ้รักษาตัวแล้ว 55+
(เริงร่า)
แต่คุณผู้หญิงที่รับโทรศัพท์นี่สิ ประเด็นใหม่
ให้กำลังใจพี่Mercyค่ะ :กอด1:
มามะ ช่วยสุมไฟ
:fire: :fire:
ปล. คิดถึงน้องเซย์ (นิดนึง)
-
อย่ามาดราม่าเลยครับช่วงนี้ แค่นี้ชีวิตผมก็ละค๊อน ละครแล้วครับ!!!
ขอพักหายใจซักหน่อยเถอะ...อย่างน้อยพี่เซฟก็บอกเค้าว่าผมเป็นแฟนพี่เซฟ ก็คงจะไม่มีอะไรน่าห่วง
เค้าว่าคนรักกัน ต้องไว้ใจและให้เกียรติซึ่งกันและกัน...
ผมก็จะไว้ใจพี่เซฟครับ...พี่ครับ อย่าทำให้เลิฟผิดหวังนะ เลิฟก็จะไม่ทำให้พี่เซฟผิดหวังเหมือนกันครับ...
ถูกค่ะน้องเลิฟ! กด *ไลค์* ให้ยี่สิบทีค่าาา~
เพื่อนแหละๆ ไม่งั้นคงถามหรอกว่าแฟนพี่เซฟเหรอไรงี้ๆ >< (ปลอบใจตัวเองค่ะ 555)
คุณน้องบิวตี้อุตส่าห์หมดซีนไปได้แล้ว ขอเติมพลังหวานบ้างอะไรบ้างนะคะๆ :impress:
ขอบคุณนะคะ (ไม่ค้างเลยค่ะ แค่อยากรู้ว่าชีคือใครเฉยๆ 5555)
กอดพี่ไนท์ค่ะ :กอด1:
บีบนวดให้ จะได้คลายเหนื่อยนะคะ คิคิ ^^
-
มาแล้ววว คิดถึงเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อะไรเนี่ยย พี่เซฟฟฟ เคลียร์ด่วนนนน
สาวที่ไหนน อย่ามาดร่าม่า คนอ่านเหนื่อยยยแทน
อิอิ
-
o18ค้างงงงงงงงงอะ อยากรู้ว่าใครรรรรรรรเลิฟเลิฟอย่าคิดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
แหม!!!ช่วงนี้ มีโปรโมชั่นสถานการณ์ฉุกเฉิน
แบบว่าแพคเกตมือที่3 รึ สร้างความหวั่นไหวป่าวคร้าเนี่ย5555
สู้ๆ พี่เซฟ&เลิฟ
-
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลิฟเลิฟของพี่นุ่นอย่าคิดมากนะคะ
ไม่มีอะไรหรอก นั่นน่ะ แค่เพื่อนจริงๆน้า
(ข้าพเจ้าขอแสดงจุดยืนเชื่อใจและไว้วางใจพี่เซฟเต็มตัว ^o^)
-
"...เซฟไม่ได้เป็นเกย์นะแม่ แต่คนที่เซฟรักเป็นผู้ชาย ถ้านั่นมันเรียกว่าเกย์ เซฟก็คงเป็น..."
ชอบประโยคนี้อะ
เลิฟเลิฟ
-
ตรงได้อีกระพี่เซฟ ..
ว่าแต่ชีเป็นใครกันล่ะเนี่ย ??
-
ทำอะไรลับๆ ล่อๆ
ไม่น่าไว้ใจ
เธอ เป็นใคร
:serius2: ไม่ค้างงงงง
ใครบอกนะ writer
-
ทำไมมันเริ่มดราม่าพอๆกะชีวิตเบียร์เลยล่ะเนี่ย :z3:
โถๆ น้องเลิฟอย่าเพิ่งคิดมากไปเองนะคะ เดี๋ยวพี่เซฟก็คงมาอธิบายเองแหละ
แต่เบื่อจริงๆเลย พวกที่ทำอะไรไปแล้วค่อยมาบอกทีหลัง เหมือนเบียร์หนีแม่ไปเที่ยวตอนเด็กๆ กลับถึงบ้านแล้วค่อยบอกว่าไปไหนมา 55+
ช่วงนี้ฝนตก ระวังเป็นหวัดนะคะพี่ Mercy :กอด1:
-
ชีเป็นคร๊ายยยยยยยยยยยยย
-
ตรงเป็นไม้บรรทัดดีแท้ น้องเซฟ
แต่ก็ชัดเจน เล่นเอาอึ้งกันไปเป็นแถบๆ
แต่ไปหาเพื่อนไม่สนใจแฟนนี่ ไม่ดีนะจ๊ะ
ระวังพี่จะไปโฉบเอาน้องเลิฟมาเชยชมนะ
ชิส์
-
พี่เซฟ ใครอ่ะ
น่าสงสัยนะ
-
:m31: :m31:
ค้างๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
o18 o18 o18
-
ใครอ้า อะไรเนี่ย เซฟเคลียร์ด่วนนนนนน
สนุกมากๆจ้าไรเตอร์ สู้ๆๆนะ
-
เฮ้อ...เรื่องน้องบิวก็จบไป...เอากิ๊กใหม่อีกซะทีดีมะ...คึคึ..
แต่คราวนี้มีหวังอิพี่เซฟโดน FC น้องเลิฟตื้บจมดินแน่ๆๆๆๆ....
ปล...หายเหนื่อยรึยัง Mercy สู้ๆๆน๊า
-
ไม่ค้างเลยเนอะ :m16:
-
เคลียร์น้องบิวตี้เรียบร้อยไปหนึ่ง
กับแม่พี่เซฟ รอก่อน ยังไม่เคลียร์ เรียบร้อย
สงสัยต้องมีเคลียร์ กับผู้หญิงโคตรสวยอีกแล้วพี่เซฟ
ดูมีลับลมคมใน แล้วมือวางอันดับหนึ่งเรื่องคิดมาก
ก็คงต้องคิดจนหัวระเบิดแล้วดิ้ แถมสาวมารับโทรศัพท์อีก
น่าคิดนะเนี่ย 55555 :m20:
ความรักต้องอาศัยความเข้าใจ แต่ห้ามความสงสัยไม่ได้น๊า
รีบมาเจอหน้ากันแล้วเคลียร์กันด่วนค่ะ ก่อนที่น้องเลิฟจะหัวระเบิดซะก่อน
เอาใจช่วยคนแต่งด้วย ทำงานที่ไหน ปัญหามีมาทั้งนั้นค่ะ
ไม่ว่าจะผู้ร่วมงาน แม้แต่ตัวงานเอง สู้ สู้ กันค่ะ :bye2:
-
ไม่ค้างที่ไหน ค้างมาก ๆ เลยละจ้า :fire:
พี่เซฟรีบมาเคลียร์กับเลิฟและแฟนคลับเลิฟโดยด่วนเลยพี่
-
^ ^
ใช่ค่ะ ค้างคามาก ๆ ว่า She เป็นใคร? :serius2:
-
เอ ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคุณแม่ของพี่เซฟหรือเปล่าน้า(ถ้าใช่คงจะสาวมากเลย) :laugh:
-
มันมาและ มันมาและ มันมาและ
-
^
^
^
^
จิ้มตรูดคุณเพื่อน... :z13:
นั่นแหละมันมาและ...คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
o18 ความรักต้องมีเหตุ
ไม่มีเหตุผม เก็บทั้งคู่
-
เชื่อใจพี่เซฟเถอะนะจ๊ะ คนอ่านยังเชื่อ 1000 เปอร์เซ็นต์เลย
น้องเลิฟเลิฟอย่าคิดมาก ชอบตอนน้องอ้อนพี่เซฟจัง...
เหมือนมีลูกแมวตัวอ้วน ๆ เข้ามาเคล้าเคลียเลย :m1:
กด + ให้น้อง Mercy รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :L2:
-
ไม่มีหยุดพักให้หายใจ สรรหามีเรื่องให้ปวดหัวกันตลอดคู่นี้
หวังว่าครั้งนี้คงไม่มีอะไรในกอไผ่น้า
-
Mercy วีเข้ามากดบวกให้ค่ะ
สองตอนล่าสุดยังไม่ได้อ่านเลย
ไว้ตามอ่านแล้ว จะเม้นท์อีกทีนะคะ
หมับๆ กอดแน่นๆ ทีหนึ่งนะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
-
เค้าไม่อยากกินมาม่าน้า ฮือๆๆ
-
มันไม่ค้างตรงไหนอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
เตรียมจะคิดมากตามเลิฟไปแล้วนะเนี่ยยย
-
ปม ใหม่มาอีกแล้ว
ปล. พี่เซฟก็หื่นนะเนี่ย มีการจะเ่ล่นทางระบบสื่อสาร ฮา น่าัรักอะ
-
ดีใจค่ะ ที่มาต่อเรื่องนี้แล้ว
ในที่สุดตัวมารก็กลับไปเสียที
แต่มารตัวใหม่ก็มาอีก
ลุ้นกันต่อไปให้เอาชนะอุปสรรคต่างๆ ให้หมดนะ
-
บทน่ะไม่ค้าง .. แต่ที่ค้างคือ ผญ คนนั้นคือใครร ? - -;
-
‘มั่นใจคนไทยเกินล้านที่รอโทรศัพท์แฟน ไม่รู้จะทำอะไรระหว่างรอ’ ขอกดlike ด้วยคนชอบความคิดไอ้นู๋เลิฟจริงจริ๊ง o18
ปล.นู๋ย้ายที่ทำงานแล้วค่ะพี่Mercy...วันๆแทบลากสังขารกลับบ้านเลย เหนื่อยมากกกก เดี๋ยวนี้ไม่เกินห้าทุ่มสมองก็ shut downไปเองเเล้วค่ะ :เฮ้อ: พี่Mercyก็งานเยอะเหมือนกันพักผ่อนเยอะๆนะคะ Take Careค่า :L2:
-
จบไม่ค้างเลยคะ แค่รู้สึกว่ามีคำถามเกิดขึ้นในหัวอะ :a5: :a5: ใคร? WHO? :sad2:
-
:เฮ้อ: หวังว่าคงไม่มีเรื่องรัยอีกนะ
:กอด1: :กอด1: น้องเลิฟกับพี่เซฟ
-
มือวางอันดับหนึ่งจริงๆ
-
ดราม่าเพิ่งผ่านไป ขอหวานๆแบบมดขึ้นคอมหน่อยนะเจ้
เชื่อใจคือสิ่งสำคัญ ว่าแต่ Who r u ? อีกว่ะนั่น มาอีกแล้ว
เรื่องเก่าเพิ่งจะจบไป อาจจะไม่มีอะไรก็ได้เนอะ
รอตอนต่อไปค่ะเจ้
-
ใช่ค่ะอย่ามาดราม่าแถวนี้นะค่ะ
ไม่ไหวจะเคลียร์ ตอนนี้เวียนเฮร์ดไปหมดและ
มีแต่เรื่องเครียดๆให้อ่าน เฮ้อ ชีวิต :serius2:
เพิ่งจะกำจัดคุณน้องบิวตี้ไปได้หยกๆ ดันมีชะนีโผล่มีอีกหนึ่งซะและ :m16:
เรื่องพ่อแม่ของพี่เซฟอีก หวังว่าคงจะผ่านไปได้ด้วยดีนะค่ะ
เรื่องๆยุ่งๆจะได้เหลือน้อยลงซะมั้ง เพราะรู้สึกคู่นี้งานเข้าตลอด :เฮ้อ:
เออออ ไอ้หมอหมา คิดไม่ซื่อไรเปล่าเนี้ย ยุให้คนเค้าละแวงกันซะงั้น :beat:
-
อ่านทีเดียวสองตอนเลย การบ้านเพียบเลย
แต่ว่าชีจะเป็นใครอีกเนี่ย เป็นใครไม่รู้ แต่ถ้ามาสร้างความร้าวฉาน ฉันขอให้เป็นบ้าตามนังน้องสวยไป :angry2:
มาต่อเร็วๆ น้า จะรีบแวบมาอ่าน
-
แลดูอุปสรรคเยอะ
ปัญหาเดิมเริ่มจะคลายก็มีปัญหาใหม่?เข้ามา ฮุ้ววว เหนื่อย
-
เปงกำลังใจให้ครับ
-
โถๆๆๆๆ อย่าคิดมาก อย่าเข้าใจพี่เค้าผิดละหนูเลิฟ พี่เค้าออกจะรักหนู เปิดเผยซะขนาดนั้น หายห่วง
-
ดีค่า...
วันนี้ Mercy มิได้มาเฉลยว่า คุณคนสวยที่รับโทรศัพท์แทนพี่เซฟเป็นใคร...(ใจเย็นนะตะเองอย่าพึ่งงอนเค้านะ)
แต่ว่าวันนี้ Mercy มีเรื่องเล่าค่ะ...
หลายคนคงเดาได้ว่าเรื่องอะไร หุหุ
ถูกต้องค่ะ...
เรื่อง T & N นั่นแหละค่ะ...
เหล่านี้จะเป็นบทสนทนา ของบุคคลสามคนอันประกอบไปด้วย Mercy ไอ้คุณ T และคุณเพื่อนสาวของMercy (ที่เป็นคนแนะนำให้รู้จักคุณ T&N ค่ะ) คุณเพื่อนสาวชอบลากให้เราสามคนมาประชุมสายกันบ่อยๆ...มีอยู่วันหนึ่ง...ก็เกิดมีคนนอยด์และจิตตกขึ้นมา ดังบทสนทนาต่อไปนี้ค่ะ...
T : ช่วงนี้ N มันหายตัวไปเลยอ่ะ โทรไปก็ไม่รับ ส่ง SMS ไปก็ไม่ตอบกลับ สองอาทิตย์แล้วนะ ทำไงดี
Mercy : ไปหาดิ
T : หึ ไม่เอาอ่ะ มันชอบเป็นแบบนี้ มันเป็นนิสัยมันอ่ะ บางทีมีไรไม่ยอมบอก ชอบหายเงียบไป...
เพื่อนสาว : แล้วแกมาบ่นเพื่อ...
T : ก็มันนอยด์อ่ะ ทำไมกูรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นชู้เลยวะ...บางทีมันอาจจะคบกูเล่นๆ ไม่ได้รักกู
Mercy : ไมคิดงั้นวะ มันอาจจะไม่มีไรก็ได้ แต่จริงๆ แล้ว กูพูดตรงๆ นะ T ไอ้ตัวเล็กมันก็หน้าตาดีอ่ะ น่ารักจะตายห่า แล้วเวลามันพูดจามันก็น่าเอ็นดูอ่ะ ก็ไม่แปลกนะ ถ้ามันจะมีใครเข้ามาจีบ หรือมันจะเจ้าชู้ (ก็จริงนะ Mercy ไม่ได้สร้างความร้าวฉานนะ แต่บางทีก็แอบคิดนิดหน่อยเพราะไอ้ตัวเล็กมันช่างฉอเลาะ จริงๆ ค่ะเลยมีบุคคลิกเหมือนจะเจ้าชู้นิดๆ)
เพื่อนสาว : อืม จริง...แล้วมึงจะเอาไงต่อ
T : ไม่เอาไงอ่ะ กูเหนื่อย บางทีกูก็เหนื่อยนะ เหมือนกูพยายามอยู่คนเดียว มันชอบเฉยชาใส่ บางทีก็เงียบๆ หายไปหลายวัน กูรักมัน มันเป็นคนแรกที่กูกล้าพูดว่าแฟน
Mercy : แล้วมึงจะเลิกกับมันทั้งๆ ที่ไม่เคลียร์เนี่ยนะ จะมึนๆ กันไปเหรอ
T : ไม่รู้ แต่คงพอแล้ว
เพื่อนสาว : ตามใจมึง งั้นฟังเพลงนี้...ฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอเป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตัว
Mercy : อันนี้ดีกว่า...ฉันไม่รู้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ ฉันไม่รู้ต้นเหตุเพราะใคร ฉันไม่รู้ฉันผิดหรือไม่...
T : พวกมึงอย่าบิ้วได้ไหม กูใจหวิวๆ แล้วเนี่ย...
คืนนั้น เลยจัดหนักเพลงอกหักไปให้ไอ้คุณทีมันค่ะ ไม่ได้จะยุให้มันเลิกกันนะคะ แต่ว่าเปิดประชดค่ะ แบบเออ มึงจะมานอยด์อะไรนักหนา ไม่ยอมไปเคลียร์กัน งั้นมึงก็เลิกไปเลยไหม...
จนให้หลังมาสักสองวัน สถานการณ์เหมือนไอ้คุณทีมันจะถอดใจจริงๆ ค่ะ เราได้คุยกับมันตอนบ่ายวันหนึ่งทาง MSN ด้วยความที่ไม่ได้อยากให้มันจบกันแบบงงๆ แบบนี้ ก็เลยคุยกับมันไปว่า
Mercy : แก แกจะให้มันจบแบบนี้จริงๆ หรือวะ แกไม่คิดจะเคลียร์ซักหน่อยเหรอ อย่างน้อยก็เคยรักกันนะ
T : ยังรักอยู่ แต่จะให้ทำไงอะ มันไม่โทรมา โทรไปก็ไม่รับ
Mercy : มึง กูพูดไรตรงๆ อย่าหาว่ากูแช่งนะ...ถ้าเกิดว่ามันป่วยหนัก เข้าโรงพยาบาล หรือว่าเกิดอุบัติเหตุหนัก หรือตายห่าไปแล้ว มึงจะรู้ได้ยังไง ถึงแม่มันจะรู้ว่าคบกับมึง แต่เค้าก็ไม่มีใครจะติดต่อมึงได้นี่ มันจะเจ็บ หรือตายไปพร้อมกับคนที่มันรักหาว่ามันไปมีคนอื่น หรือหาว่ามันไม่ใยดีแบบนี้เหรอ...
T : แล้วจะให้กูทำไง (ไอ้ง้าววววววววว)
Mercy : ไปหามันดิ ไม่เห็นจะยากอ่ะ ทำไมไม่ไปวะ
T : ไม่กล้าอ่ะ
Mercy : กลัวห่าไรคะ
T : กลัวเจอมันกะคนอื่น (มึงช่างจินตนาการเนอะ)
Mercy : ไปเหอะนะ ไปดูให้เห็นกับตาว่าเค้ายังสบายดี แล้วหลังจากนั้นมึงจะตัดสินใจยังไง จะเข้าไปนัดคุยกันหรือจะจบก็เรื่องของมึง
T : ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย
Mercy : กูมีสัมมาอาชีพทำค่ะ เจ้านายจะแดกหัวกูอยู่แล้วเนี่ย ไปไหนไม่ได้แล้ว
T : ใจร้ายหวะ
Mercy : ห่า!!! เอางี้กูมีเพื่อนทำงานอยู่ตึกนั้น เดี๋ยวให้ไปส่องให้
T : เอาๆๆๆๆ ไปเลยนะๆ
Mercy : ไหนมึงบอกไม่สนใจแล้วไง
T : แหม ก็คนมันเคยๆ รักกันไง ก็อยากรู้ว่าสบายดีไหม (ถุย)
Mercy : แหลจริงนะมึง...เสียใจวันนี้เพื่อนกูหยุด เดี๋ยวไว้ถามให้
T : โหยไรวะ
Mercy : มึงส่ง SMS ไปอีกทีดิ
T : อืมก็ได้ (มันส่งไปว่า N เป็นอะไรรึเปล่าครับ ไม่สบายหรือว่ามีเรื่องหนักใจอะไรรึเปล่า บอก T ได้นะ T เป็นห่วงและยังรัก N เสมอนะ)
ทีนี้ Mercy ก็ยุ่งๆ หายไปทำงาน มาอยู่หน้าจออีกที ตอนช่วงสามทุ่ม...อิคุณทีมันก็เด้งมาใน MSN
T : มึง N มันส่ง SMS มาแล้ววววววววว
Mercy : อะไรยังไง เล่าด่วนนนนน กูอยากรู้ เร๊วววว
T : เดี๋ยวโทรไป
Mercy : ฮัลโหล ว่าไงๆ เร็วๆ อย่ามากั๊ก
T : เออ...มึง สัญญาก่อน...ว่า จะไม่ด่ากูนะ น้า
Mercy : เออ เร็วๆ
T : คือ...จริงๆ แล้ว N มันส่ง SMS มาหากู หลายวันมาแล้ว...แต่กูไม่เห็นอ่ะ แหะๆ...มันส่งมาว่า เค้ายังรักอ้วนเหมือนเดิมน้า เค้ารักอ้วนคนเดียวเค้าไม่มีใครหรอก ช่วงนี้เค้าเหนื่อยกับการเดินทางมากๆ เลย แล้วเค้าก็มีเรื่องที่ต้องใช้เงินอีกมากมาย ตอนนี้กำลังจะย้ายออกมาอยู่คนเดียวด้วย มีหลายเรื่องที่เครียดและต้องคิด เค้ายังรักเหมือนเดิมนะ...แหะๆ แล้ววันนี้มันก็โทรมาบอกอีกทีนึง...แหะๆ
Mercy : ไอ้เชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :angry2:กูบอกมึงแล้วววววว อย่ามาทำเสียงลัลล้า ระรื่นนะมึง ทีเมื่อวันก่อนจะเป็นจะตาย เค้าเป็นชู้ นู่นนี่นั่น กูจะไปเมา จะขอเมา เป็นไงล่ะ กูล่ะเบื่อไอ้พวกชอบตีโพยตีพายไปเองจริงๆ จิตตกเมนส์มาใช่ไหมเนี่ย ถ้าเจอกันครั้งหน้า อย่าลืมเตือนให้กูตบมึงด้วยนะ :beat: ชิส์
T : เค้าขอโต๊ดดดดดดดดดดดดดดด ไม่เมาและๆ
เหอะๆๆๆ เรื่องก็ด้วยประการฉะนี้ล่ะค่ะ...สรุป มันบ้าของมันไปเองค่ะ จิตตก นอยด์ด้วย กลายเป็นว่าอีกคนกังวลว่าแฟนตัวเองจะมีคนอื่น ส่วนอีกคนก็มีปัญหาชีวิตแต่ก็ไม่อยากให้แฟนตัวเองต้องมาคิดมากด้วย มาเครียดด้วย อยากให้แฟนตัวเองอยู่ด้วยแล้วมีแต่ความสุข...เฮ้ออออ :เฮ้อ: แล้วทำไมไม่คุยกันล่ะคะ ต่างฝ่ายต่างมาคิดแทนกันเอง นั่งเทียนแทนใจกันเองแบบนี้ได้ยังไง...ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา Mercy ก็ยุ่งมากๆๆๆๆๆ เหนื่อยมากๆๆๆๆ (อย่างที่เคยมาแถลงการณ์ให้เพื่อนๆ รับทราบนั่นแหละค่ะ) แล้วยิ่งมาคุยกับมันยิ่งจิตตกมากค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...อย่าตีตนไปก่อนไข้...และอย่าคุยกับไอ้คุณทีเวลาเราจิตตก เพราะมันจะทำให้เราจิตตกกว่าตามมันไป...
ปล. ขออภัยนะคะ หากบทสนทนามันจะค่อนข้าง ฮาร์ดคอร์และหยาบคายไปซักนิด
ปปล. ขออภัยอีกเช่นกันหากผู้ใดผ่านมาแล้วอยากอ่านแต่นิยายอย่างเดียว...ก็ข้ามๆ ไปนะคะ เดี๋ยวเค้าจะมาต่อนิยายให้ค่า :กอด1:
-
มาแล้วMarcy ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
:เฮ้อ:ดีใจจจไม่มีเรื่องอารัยน่าเศร้าาาา ขอไห้รักกันนานๆๆๆๆ ไรเตอร์ก้อสู้ๆๆๆๆเป็นกำลังใจไห้ค่าๆๆๆๆๆ o13
-
อิตา T ตาถั่วอ่ะ เอามือถือไปเฟวี้ยงทิ้งไปเลยไป๊ เขาส่งมายังไม่รุอีก >.<
-
คุณ T รักมากก็คิดมากละนะ
-
คุณพี่ T ตลกดีอ่ะ :m20:
แต่มันก็เรื่องปกติของคนมีแฟนล่ะเนอะ หนูก็เคยจิตตกเพราะไอ่่คุณเพื่อนเหมือนกัน
แฟนจะไปฝึกงาน กลัวว่าห่างกันไปแล้วใจจะเป็นอื่น คร่ำครวญบ้าบอ ไอ่เราก็อินไปกะมันด้วย
พอรู้อีกที แม่งแจ้นตามไป(เฝ้า)ฝึกงานกะเค้าด้วยซะงั้น ไอ่ฟายยย!!! แล้ววันนั้นเมิงว่าร้องไห้กะกรูทำม๊ายยยย
รออ่านน้องเลิฟค่ะ อยากรู้้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นไผ :z1:
-
กร้ากกกกกกกกกกกกกส์ ขำอิคุณTอ่า
คนบ้าอะไรคิดเองเข้าใจเองได้เป็นตุเป็นตะขนาดนั้น :m20:
โถ.......ตัวเล็กน้องN เผชิญปัญหาชีวิตลำพังเพราะคุณแฟนมัวแต่นอยด์ :กอด1:
-
แหม...คุณพี่ T ชอบคิดมากแบบนี้ระวังหัวล้านนะค่ะ (หรือเริ่มล้านแล้วหว่า :laugh:) มั่นใจในตัวเอง มั่นใจในตัวคุณพี่ N ให้มาก ๆ หน่อยซิค่ะ :เฮ้อ:
ดูตัวอย่างจาก Writer ซิค่ะ หญิงมั่นเกิน 1000% แบ่งปันความมั่นส่วนตัวให้เพื่อน T หน่อยซิค่ะ Writer :o8:
-
ผมพึ่งมาอ่าน แต่อยากบอกว่าชอบมากคับ เป็นกำลังใจให้นะคับ :L2:
-
จิตตกบ่อยๆก็ไม่ดีนะค่ะเนี่ยคุณพี่T แต่ถ้าเป็นหนูหนูก็คิดนะ แต่ก็จะไม่มากขนาดนี้อ่ะ
เป็นกำลังคู่รักนอกจอคอมอีกคู่ค่ะ T&N จงเจริญ 5555
-
เฮ่้อ นึกว่าเรื่องจะจบ ก่อนจะได้ให้น้อง Mercy เอามาเขียนแล้วนะเนี่ย
ดีใจนะคะที่เข้าใจกันได้แล้ว
ฝากบอกทั้งสองคนด้วยนะคะ มีอะไรก็ต้องคุยกัน
อย่าคิดไปเองคนเดียว
น้อง N หาที่อยู่เหรอจ๊ะ
บ้านพี่มีห้องว่างนา สนใจป่ะ
-
คุณทีดูคิดมากคิดไปเองแล้วนอยด์ไปเองก่อนง่ะ
แล้วพี่Mercyมาเล่าเรื่องคุณT&Nอีกนะคะ
ชอบจริงๆเวลา ช-ช รักกัน (อมยิ้ม)
ส่วนมาก จังหวะrefreshดีเกือบทุกครั้ง
เลยมักจะได้จิ้มนิยายที่ตามอ่านอยู่บ่อยๆน่ะค่ะพี่Mercy
55+
:m26:แม่ยกน้องเซย์คิดถึงน้องเซย์ (อีกแล้ว) คึคึ
-
เรื่องสนุกมากคับ น่ารักดี ตอนนี้ใกล้ทันแ
:กอด1: เตอร์ให้กำลังใจ
-
ฮึๆๆๆ ว่าแล้วว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง
ไม่ยอมคุยกัน คล้ายมุมมองที่หนูแต่งล่าสุดเล้ย~
ต่างคนต่างไม่ยอมพูดเปิดอกกัน เก็บเงียบกะว่าทีเดียวจบ
พี่ไนท์เองก็อย่าจิดตกมากนะคะ สู้ๆ จุ๊บๆ
ตอนนี้หนูไปรับจ็อบแต่งเรื่องสั้นลงหนังสือทำมือของบอร์ดนึง สามสิบหน้า T-T
อา...จะจบทันมั้ยเนี่ย(เดทไลน์สิบห้านี้)
-
คุณ T ไปกอดให้กำลังใจคุณ N หน่อยสิ...หันหน้าคุยกันน๊าาาาา
-
เม้นแรกของนิยายเรื่องนี้
อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกก
เลิฟน่ารักมากอ่ะ สุดๆๆๆๆๆๆ พี่เซฟตอนแรกก็มาขรึมๆหลังๆนี้เริ่มไม่ใช่แระ
แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้Mercyนะคะ สู้ๆๆๆๆ
ปล.TกะN น่ารักจังเลยอ่ะ
-
คุณ T ขี้น้อยใจป่าวเนี่ยยยยยยย
ฮาสุดๆอ่าาาาา
-
คุณ T นอยด์ ได้เป็นตุเป็นตะ แฮะ คุณ Mercy กับเพี่อนก็ยุ ให้นอยด์ขึ้นไปอีก (จัดเพลงอกหัก กันใหญ่เชียว :pigha2:)
อย่าแกล้งเข้าบ่อยหล่ะ เดี๋ยวจะนอยด์หนัก หัวล้าน ไปฉงฉาน น้อง N มีแฟน เต้งเหน่งล่ะยุ่งเลย คริคริ
-
ถึงชมรมคนรักคุณ T นะคะ อย่าไปสงสารมันค่ะ ต้องจัดไปหนักๆแบบที่ดิชั้นและเมตตาทำค่ะ เพราะมันดราม่าเกินไป นี่ก็เริ่มดราม่ามาอีกแล้วค่ะ หลังจากไปทานเหล้าด้วยกันมาเมื่อคืน
ปล.เมตตาคะ มาต่อด่วนค่ะ ดิชั้นอยากรู้ว่าเธอคนนั้นมาแล้วจริงๆ
-
มีงานเข้าอีกแล้ว เลิฟเซฟ
ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันคร่ะ
พี่เซฟรีบเคลียร์ด่วน
ปล.คุณ T นี่อ้วนเหรอคะเห็นคุณ N เรียกอ้วน
-
พี่เชฟกับเลิฟคู่นี้น่ารักมาก....พี่เชฟเริ่มจะบอกกับทางบ้านแล้ว
เตรียมตัวเคลียร์กันอีกเรื่อง....หลังจากจบเรื่องบิวตี้(จบแบบง่ายๆ เพราะอาการกำเริบ เหอๆ)
เอ....สาวสวยคนนั้นเป็นใครน๊า.....อยากรู้ๆ :serius2:
ปล.ชอบเรื่องคุณทีกับคุณเอ็น มากอ่ะ(ตั้งหน้าตั้งตาคอย พอๆกับเรื่องหลัก เหอๆ)
...ฮาคุณที.ช่างตีโพยตีพาย คิดเองไปได้มากมายเนาะ.....แถมเช่ออีก...มือถือได้ใช้บ้างไหมเนี่ย ถึงไม่เห็นข้อความ o22
แอบอิจฉาไรเตอร์อ่ะ...อิอิ :กอด1:
-
พี่เซฟชัดเจนขนาดนั้น ไม่(น่า)มีไรหรอก เหอ ๆ
แต่อยากรู้ว่า ตกลงชีเป็นครายยย ทำไมไม่พามาแนะนำ เพื่อนสามีก็เพื่อนเรา ใช่มะ อุอุ
ส่วนเรื่อง คุณ T ก็จบไปด้วยดี
แต่ .. เค้ามะได้บิ๊วนะ คือว่า เวลาตั้งสองอาทิตย์ ไม่มีเวลารับโทรฯเลยหรอ เอร๊ยยยยยยส์
-
ตกลงทั้งเรื่องน้องบิวตี้ และเรื่องของคุณ T
น่าจะโอเคร ไม่มีอุปสรรคใดใดนะคะ....
เป็นกำลังใจให้พี่เมอร์ซี่สู้ๆในเรื่องงานนะคะ
+1 ให้ค่ะ ^^
o13 o13 o13
-
ตอบเม้นท์ตอนที่ 39 และ T&N ค่า
knightofbabilon : แอบนั่งขำอยู่นานที่น้อง knightofbabilon บอกว่า ส่งชีกลับไปกินจิงโจ้ที่บ้าน ฮ่าๆๆๆๆ...ส่วนประเด็นใหม่ เหอะๆๆ ยังไม่บอก กร๊ากกกก ปล.พี่ก็คิดถึงน้องเซย์เช่นกันจ้า ฮ่าๆๆ
p?r??s?t?m?l : :กอด1:น้องพาร์ สำหรับ Like 20 ที ฮ่าๆๆๆๆ...ดีค่ะช่วยๆ กันปลอบใจเน้อ มันอาจจะไม่มีอะไร หรือว่ามันจะมีอะไรก็ได้เนอะ หุหุ
Yunatsu : นั่นสินะสาวที่ไหน พี่เซฟอย่ามาดราม่านะ ฮ่าๆๆ ...ถ้ามันดราม่าก็ถือซะว่า เหนื่อเป็นเพื่อนคนแต่งนะคะ
kitty : จ้า...อยากให้รู้เหมือนกันว่าใคร เดี๋ยวก็รู้ค่ะแป๊บนึงเน้อ
the_pupae : ฮ่าๆๆๆ โปรโมชั่นนี้คิดได้ไงคะ ชอบๆ แพ็คเกจมือที่สาม โผล่มาหนึ่ง ฟรีอีกหนึ่ง ดีมะ
anajulia : คุณนุ่น ประกาศจุดยืนชัดเจนเลยนะ พี่เซฟว่าไงดีล่ะเนี่ย...
O_o : ขอบคุณค๊าบบบ :pig4: ประโยคนี้ทำให้รู้สึกว่าพี่เซฟมันเด็ดเดี่ยวดีนะคะ
K2KARN : บทจะตรง ก็ตรงเกินนะคะพี่เซฟเนี่ย
Little Devil : อืม พี่เซฟมันทำตัวน่าสงสัยจริงๆ แหละค่ะ รอเค้ามาเฉลยเองแล้วกันเนอะ
BeeRY : ฮ่าๆๆ ดราม่าเหมือนชีวิตเบียร์เลยเหรอ...พี่เคยทำนะหนีแม่ไปเที่ยวเนี่ย บอกก็โดนดุและห้าม งั้นไปก่อนดีกว่าแล้วค่อยกลับมาโดนดุ มีค่าเท่ากัน แต่ถ้าไปก่อนเราก็จะได้เที่ยวด้วยดีกว่ากันเยอะ
JJHJJH : ชีเป็น....ไม่บอกกกกก ฮ่าๆๆๆๆ เดี๋ยวให้พี่เซฟมาบอกค่ะ
MaeMoo : มาขโมยน้องเลิฟไปเลยก็ดีค่ะ ให้น้องหายตัวไปไอ้พี่เซฟจะได้สำนึกดีมะ มัวแต่ติดเพื่อนชิชิ
p_phai : สงสัยกันไปก่อนนะคะ รอก่อนเนอะ
Zhenelle[] : ใจเย็นๆ เน้อออออออออ
bigbeeboom : ยินดีต้อนรับนะคะคุณ bigbeeboom ขอบคุณที่ชอบค่า
bbyuqin : หายเหนื่อยเรื่องเดิมแล้วค่ะ แต่ว่ากำลังจะเหนื่อยเรื่องใหม่อีกแล้ว ง่าาาาา ขอบคุณนะค๊าบสำหรับกำลังใจ
a_tapha : แหะๆ ไม่ค้างจริงๆ ค่ะ แต่อาจจะค้างมากกกกกก ก็ได้ แหะๆ
ขนมหวาน : ชอบประโยคนี้ค่ะ "ความรักต้องอาศัยความเข้าใจ แต่ห้ามความสงสัยไม่ได้น๊า" จริงค่ะ บางทีเราเข้าใจนะ แต่มันอดที่จะสงสัยไม่ได้นี่นา...ขอบคุณ คุณขนมหวานนะคะ สำหรับกำลังใจ
dukdikdukdik : พี่เซฟได้ยินไหมๆ แฟนๆ น้องเลิฟ เตรียมจะเคลียร์กับพี่กันยกใหญ่แล้วน้า เตรียมตัวเตรียมใจ เตรียมคำแก้ตัวไว้ให้ดีน้า
Annetemis : รอไม่นานชีจะมาปรากฏกายแล้วค่ะ อิอิ
n2 : สงสัยจะเป็นคุณแม่เนอะ ฮ่าๆๆๆ คิดบวกมากๆ ค่ะคุณ n2
kengumm : เธอจ๋า เธอเข้าใจถูกต้องแล้วจ่ะ มันนั่นแหละค่ะ
Ooคุณชายติ๋วoO : เก็บทั้งคู่นี่เก็บใครบ้างคะ พี่เซฟ กะชีคนนั้นชิมิ ไม่ได้หมายถึง Mercy ใช่ไหมคะ คราวนี้คุณชายมาโหมดโหดนะเนี่ย
kanda53 : พี่ kanda53 รู้ได้ไงว่าน้องมันเป็นแมวอ้วนๆ ฮ่าๆๆๆ ลองดูตอนต่อไปนะคะว่าที่พี่ kanda53คิดว่าน้องเป็นแมวอ้วนเนี่ยจริงแค่ไหน...ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า พี่kanda53ก็รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
fungfung : ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้หาเรื่องนะคะ เรียกว่าเรื่องมันมาหาเองมากกว่าค่ะ
V_we : คุณวี ขอบคุณค่ะ เห็นคุณวียุ่งๆ ยังอุตส่าห์มาเม้นท์และกดบวกให้ คุณวีก็สู้ๆ นะคะ
zazoi : งั้นเค้าจะต้มไวไว ให้กินนะตัวเองไม่เอามาม่าก็ได้
PeeYaR : เอ้า กลายเป็นช่วยกันคิดมากไปเลยน่ะสิเนี่ย ฮ่าๆ
ไอ้หัวแห้ว : พี่เซฟมันแอบหื่นค่ะ จะชวนน้องเสียเด็กอีกและ ฮ่าๆๆ
kittyfun : ขอโทษนะคะที่หายไปหลายวันเลยเชียว ช่วงนี้ยุ่งวุ่นวายมากเลยค่ะ แต่ไม่ลืมมาต่อแน่ๆ ค่ะ ไม่หายไปเลยแน่นอนจ้า
peppier : ฮ่าๆๆ ใจเย็นจ้าๆ เดี๋ยวได้รู้นะ
vvivy : มาแอบกด like นี่แสดงว่า เป็นเหมือนกันอะดิ ใช่ม้า ฮ่าๆๆๆๆ ปล.ย้ายแล้วเหรอๆ พักผ่อนเยอะๆ นะ ไม่รู้ว่าต้องเดินทางเยอะเหมือนที่เดิมรึเปล่า ยังไงก็สู้ๆ เน้อ
RAKDEK_KA : ฮ่าๆๆ ทุกคนจะต้องมีคำว่าใคร? เกือบเหมือนกันหมดเลย ใจเย็นจ้า เดี๋ยวให้พี่เซฟแกมาเฉลยเน้อ
shockoBB : อาจจะไมมีอะไรก็ได้นะคะ หรืออาจจะมีก็ได้เหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ เอ๊ะยังไง
uknowvry : มือวางอันดับหนึ่งตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ เรื่องคิดมากเนี่ย ขอให้ได้คิดไว้ก่อนเถอะน้องเลิฟเนี่ย
liTTle.SaLapaO : ช่วงนี้ชีวิตเจ้ไม่ค่อยหวานเลยค่ะ เลยมากันแบบอึมครึมตามคนแต่งซะงั้น ฮ่าๆๆๆ
parity_yc : ฮ่าๆๆๆ นึกว่าน้องหมอกิต จะไม่โดนซะแล้ว กลายเป็นว่าปากพาซวยนะคะ
WHATWHENWHY : อันนี้ออกแนวแช่งชักกันเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ
Vesi : เนอะ พี่ก็เหนื่อยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ เอาน่า ชีวิตมันก็ต้องมีปัญหาอุปสรรคกันบ้าง จะได้ไม่เลี่ยนไง
4559 : ขอบคุณค่า คุณ 4559 ยินดีต้อนรับ และขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนนะคะ
bon : ใช่ค่า น้องเลิฟอย่าคิดมากๆ กำลังใจเพียบเลย
didi : ค่า ขอบคุณเช่นกันนะคะ
kitty : เกือบจะเศร้าแล้วค่ะ จริงๆ มันเศร้าไปแล้ว แต่มันดราม่าจัดจังค่ะไอ้คุณทีช่วงนี้อ่ะ
JJHJJH : จริงค่ะ ควรเลิกใช้ ขายทิ้งไปซะ BB เนี่ย เห็นแชทตลอด แต่ SMS ดันมองไม่เห็น
n2 : คุณทีมันก็เหมือนน้องเลิฟนะคะ คิดเยอะเกิ๊น
BeeRY : พี่มึนกะมันมากๆ ค่ะ ฮ่าๆๆ
anajulia : คุณแฟนมัวแต่คิดถึงปัญหาของตัวเอง คิดแง่เดียวอีกต่างหาก น่าตีค่ะ
Annetemis : รู้ได้ไงว่าเค้าเป็นหญิงมั่น ฮ่าๆๆๆๆ เค้าออกจะเรียบร้อยน้าาา ฮ่าๆๆๆ
ตุ๊บป่อง :ยินดีต้อนรับนะคะคุณ ตุ๊บป่อง ชื่อน่ารักรูปก็น่ารักน้องตัวจิ๊ดน่ารักมากกกก
liTTle.SaLapaO : จริงค่ะ จิตตกบ่อยๆ ไม่ดีนะ มันจะทำให้เพื่อนๆ ตกตามไปด้วย อิอิ
MaeMoo : ไม่ได้ค่ะ พี่ MaeMoo บ้าน Mercy ก็ห้องว่าง ทำความสะอาดรอไว้แล้วค่ะ กะว่าจะกักตัวคุณ N มานอนกอดคนเดียว ฮ่าๆๆ
knightofbabilon : จ้า ไว้ถ้ามันทะเลาะกันอีกจะมาเล่าอีกนะ ฮ่าๆๆ
deadman : ยินดีต้อนรับนะคะคุณ deadman แวะมาอีกนะคะ ขอบคุณที่ชอบค่า
กระต่ายชมจันทร์ : นั่นแหละจ้า ตามนั้นแหละ ปล.เสร็จแล้วเอามาให้อ่านบ้างน้า
bbyuqin : Mercy อยากไปกอด N แทนไอ้คุณ T ค่ะ ส่วนไอ้คุณ T เนี่ย อยากไปทีบซัก สิบที ฮ่าๆๆๆ
loveooo : ขอบคุณสำหรับเม้นท์แรกค่ะ และยินดีต้อนรับนะคะคุณ loveooo พี่เซฟแรกๆ ขรึมจริงค่ะ หลังๆ นี่ไอ้ความขรึมมันหายไปหมดได้ไงไม่รู้เนอะ แวะมาเม้นท์ต่อๆ ไปอีกนะคะคุณ loveooo
Yunatsu : ไอ้คุณ ทีมันกลัวคนไม่รักมัน น่าหมั่นไส้
icyblue : งี้แหละค่ะต้องจัดไปหนักๆ ไม่งั้นไม่สำนึกค่ะ ฮ่าๆๆ
kengumm : เธอจ๋า มันดราม่าใส่เธอีกแล้วเหรอ...ดีนะที่ช่วงนี่มีฟุตบอลให้มันเลิกดราม่าไปบ้าง (รึเปล่า) ปล.เธอจ๋า เธอเร่งดิฉันทุกวันเลยค่ะ เดี๋ยววันนี้กลับมาจากคอมแบทของเธอแล้วฉันจะต่อค่ะ
fkjj : มันก็ลงพุงค่ะ ตัวมันสูงมากค่ะ สูงประมาณ 180 กว่าได้นะ ยักษ์อะค่ะ
bigeye : ไว้จะมาเม้าท์พวกมันให้ฟังอีกนะคะ ตอนนี้ปล่อยให้ไอ้คุณทีมันดราม่าไปก่อนค่ะ อารมณ์แปรปรวนเป็นหญิงวัยหมดประจำเดือนมาก
jobisuka : อันนี้แอบคิดและเห็นด้วยกะคุณ jobisuka ค่ะ ว่ามันจะไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยรึ แต่ว่าเราว่ามันคงมีปัญหาอะไรซักอย่าง แต่ด้วยนิสัยคุณ N ที่ไม่ค่อยชอบบอก แต่ก็ต้องให้มันสองคนไปคุยกันค่ะ
EunJin : เรื่องน้องบิวตี้โอเคค่า แต่เรื่องคุณทีนี่ยังต้องดูกันต่อไปเหมือนกันค่ะ แต่ณ ปัจจุบัน ก็ถือว่าโอเคนะ
-
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมมม จึกๆคุณไนท์เลย
วันนี้น้องเลิฟเลิฟมามั้ยคร้า??
คุณไนท์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:ค่ะ
-
ที่ร๊ากกกก
ดีค่าทุกคน Mercy กลับมาอีกครั้ง (หลังจากหายไปอีกแล้ว)
เม้นท์จากตอนที่แล้ว ทุกคนเหมือน copy กันมาเลยค่ะ คำว่า เธอเป็นใคร ชีเป็นใคร นี่มีเกือบทุกคนเลย ฮ่าๆ
เอาเป็นว่า...อ่านตอนต่อไป...ก็ไม่รู้ว่าจะรู้กันไหม ว่าชีเป็นใคร
แต่ว่า...Mercy กะว่าจะให้พี่เซฟแกมาบอกเองว่า ชีเป็นใครนะคะ...ใจเย็นนะตัวเอง
เห็นหลายคนบอกว่าอยากให้หวานๆ กันบ้าง หลังจากเจอน้องสวยสติเฟื่องไปแล้ว
ตอนนี้ก็เลยแอบให้มาหวานๆ แอบ NC กันเล็กน้อย หลังจากพัก NC กันไปนานและ ฮ่าๆๆ
แล้วก็แอบเห็นมีหลายคน ถามหาน้องเซย์พี่แชมป์นะคะ...
เอาเป็นว่า...ถ้าครบ 2000 รีฯ เมื่อไหร่ เค้าจะเอาน้องเซย์มาให้เชยชมดีไหม
เหมือนเป็นกำหนดการไว้ก่อนโหะๆ
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นักอ่านทุกคนเลยนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจ Mercy
ช่วงนี้ก็ยังคงยุ่งเหมือนเดิมค่ะ แต่งานหนักๆ ที่เครียดอยู่มันก็เสร็จไปกว่า 80% แล้วค่ะ
หลังจากนี้คงจะหาเวลามาอัพได้เร็วขึ้น (รึเปล่า)
อากาศเปลี่ยน ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ... :กอด1:
ปล. ช่วงนี้ไปออกกำลังกายทุกวัน มีหนุ่มๆ ในฟิตเนทให้จิ้นหลากหลายคู่หลายคนเลยเชียว :z1:
++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 40 คืนเหงา
ก้าวเข้าสู่วันที่ 4 ผมก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วครับ ตอนนี้มีแฟนก็เหมือนไม่มี กลายเป็นคนกำพร้าแฟนไปซะงั้น...พี่เซฟไม่โผล่มาหาผมเลย 4 วันเต็มๆ แล้วนะฮะ อาจจะมีโทรมารายงานตัวบ้างอะไรบ้าง แต่...คนมันเคยเจอกันเกือบทุกวัน แล้วอยู่ดีๆ ก็เล่นหายไป แค่ได้ยินเสียงมันไม่พอหรอกฮะ...
วันนี้ก็เลยตัดสินใจไปดักรอหน้าคณะพี่เซฟครับ จริงๆ วันนี้ผมเลิกช้ากว่าพี่เซฟ แต่ว่าขอโดดซักวันเถอะนะ รีบออกมานั่งเฝ้าเลยครับ...
อ๊ะ!! นั่น ลงมาแล้วฮะ
“เฮ้ยเซฟ เมียมาหา” เสียงดังไปนะไอ้พี่กอล์ฟ ปากอย่างนี้วันหลังจะลองให้ไปเป็นเมียไอ้น๊อตดูบ้าง ปากดีพอๆ กันเลยครับ
“พี่เซฟ...วันนี้จะไปค้างไหม” จริงๆ อยากพูด อยากถามอย่างอื่นมากกว่าครับ แต่ก็...ไม่กล้า กลัวพี่เค้าจะหาว่าไประแวงเขาเปล่าๆ
“อ้าว...จริงๆ เลิฟยังไม่เลิกไม่ใช่เหรอครับวันนี้ อาจารย์ยกเลิกคลาสเหรอ” กรุณาตอบให้ตรงคำถามครับ ผมถามพี่ก่อนไม่ใช่ให้พี่มาถามผมคืนนะ ชิส์
“เอ่อ...ฮะ เลิฟก็เลยรีบมาดักพี่เซฟไว้ก่อน...เดี๋ยวนี้ตามตัวยากจังเลยนะ ถ้าเลิฟไม่มาดักรอพี่เซฟ อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ เลิฟจะมีโอกาสได้เจอหน้าแฟนตัวเองบ้างไหมเนี่ย” ตัดพ้ออย่างน้อยใจนิดๆ ฮะ...ก็คนมันน้อยใจจริงๆ นี่นา
“โอ๋ๆๆๆ พี่ขอโทษครับ...งอนพี่เหรอ ดีกันนะ น้า...เนี่ยวันนี้พี่ก็กำลังจะไปรอเลิฟที่คณะนั่นแหละครับ เดี๋ยวคืนนี้พี่ไปค้างด้วยไง...เหงาใช่ไหมล่ะนอนคนเดียว เดี๋ยวคืนนี้พี่ทบต้นทบดอกให้ครบสี่วันเลย ชุดใหญ่เลยดีไหมล่ะ” อะไรชุดใหญ่ แล้วมาตีก้นเขาทำม๊ายยยยย เดี๋ยวนี้ทะลึ่งใหญ่และนะเนี่ย พี่เซฟคนขี้อายคนเก่ามันหายไปไหนแล้ววะ
“พี่เซฟ!!! มาตีก้นเลิฟทำไมเนี่ย เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย” หันไปชี้หน้าคาดโทษครับ
“ใครกันแน่จะโดนไม่ใช่น้อย คืนนี้ได้รู้กันแน่ๆ เตรียมใจไว้ได้เลยที่รัก” หึหึ เตรียมพร้อมนานแล้ว เอ๊ยยย ไม่ใช่และ โควต้าไม่เกินสองนะ ถึงจะคิดถึงกันขนาดไหน แต่ว่าสองครั้งก็พอหายคิดถึงแล้วครับ ตัวเองเป็นผู้กระทำนี่ ก็ลัลล้าได้ ลองมาเป็นผู้ถูกกระทำดูบ้างดิ...เอ๊ หรือว่าจะผลัดกันสองสองดีหว่า หึหึ น่าสนนะ
“คิดไรอยู่ครับ เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวทำหน้าเจ้าเล่ห์เดี๋ยวหน้าแดง คิดวางแผนอะไรลามกอยู่อะดิ” เดินกันมาจนถึงรถผมแล้วครับ พี่เซฟเดินมาส่งผมที่รถก่อน แล้วเดี๋ยวพี่เค้าขับตามไปที่บ้าน
“บ้า ใครจะไปเหมือนพี่ล่ะ ช่วงนี้ทะลึ่งอะพี่เซฟ หื่นหวะ”
“ใครกันแน่ทะลึ่ง พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ เลิฟเองแหละคิดไปเรื่อย หึหึ ไปๆ ขับรถดีๆ นะ เจอกันที่บ้านครับ” พี่เซฟจับผมยัดใส่รถตัวเองได้เสร็จ ยืนรอจนผมสตาร์ทรถและขับออกไป พี่เซฟถึงเดินกลับไปที่รถตัวเองบ้าง
วันนี้รถค่อนข้างติดครับ ผมเลยโทรไปบอกพี่เซฟว่า ให้แวะหาอะไรกินกันก่อนเข้าบ้านดีกว่า จริงๆ อยากดูหนังด้วยครับ ไม่ได้ดูกันสองคนมานานแล้ว ก็เลยตัดสินใจว่าไปเจอกันที่ห้างใหญ่ใจกลางสยามแล้วกัน เพราะว่าวันนี้ผมอยากกินไก่
“ฮัลโหล...พี่เซฟเลิฟหาที่จอดได้แล้วนะ เดี๋ยวเลิฟเดินไปจองโต๊ะก่อนเลยแล้วกัน เจอกันที่ร้านXX นะครับ” วนจนจะอ้วกแล้วฮะ กว่าจะได้ที่จอด คนจะเยอะไปไหน บ้านช่องไม่มีกลับกันรึไงนะ...บ่นไปงั้นแหละผม ตัวเองก็มีบ้านช่องแต่ไม่ยอมกลับเหมือนกัน
“ได้ครับ เดี๋ยวพี่ตามไปนะ พี่วนขึ้นลงมาสองรอบแล้วเนี่ย เดี๋ยวหาจอดซ้อนคันเอาแล้วกัน” ผมไม่กล้าจอดซ้อนคันอ่ะครับ เป็นพวกพารานอยด์ กลัวรถตัวเองโดนเฉี่ยว หรือว่าเวลาใครมาเข็นเอารถข้างในออก กลัวเขาเข็นรถผมไปชนรถคนอื่น เพราะฉะนั้นเวลาหาที่จอดรถ ผมก็จะสู้ตาย วนมันจนกว่าจะได้ที่จอดที่ดูปลอดภัยที่สุดสำหรับรถตัวเองครับ
เดินมาถึงร้านอยู่ชั้น G ครับ โชคดีที่วันนี้คนไม่เยอะ เลยไม่ต้องรอคิว...ร้านนี้เป็นร้านอาหารที่มีจานหลักเป็นไก่ครับ เป็นอาหารสไตล์โปรตุเกส ผมชอบไก่ที่ร้านนี้มากๆ จะเป็นไก่ย่างหลากหลายสูตรให้เลือกครับ แล้วเค้าจะให้เราเลือกหลายขนาด มีเป็นแบบหนึ่งชิ้น ครึ่งตัว หรือว่าทั้งตัวครับ สปาเก็ตตี้ และซีซ่าสลัดก็อร่อยมาก จำพวกปลาก็มีนะฮะ ร้านนี้ปลาสดครับ เพราะว่าเค้าจะมีร้านอาหารในเครืออีกร้านนึงที่ขายเน้นเฉพาะปลาครับ ปลาก็เลยสดอร่อย
“วันนี้ได้โต๊ะเร็วจัง” รอไม่นาน ยังไม่ทันสั่งอาหารพี่เซฟก็มาถึงครับ
“อืม แปลกจัง สงสัยวันนี้คนฮิตอาหารญี่ปุ่นมากกว่า” หน้าร้านอาหารญี่ปุ่น สองแบรนด์ดัง คนยืนรอคิวกันเพียบเลยฮะ เป็นผมไม่เอาด้วยแน่ๆ ถ้าหิวๆ มานะ ต่อให้อร่อยแค่ไหน แต่ต้องมารอนานขนาดนี้ ผมก็ตัดใจครับ ไว้รอมากินครั้งหน้าดีกว่า
“สั่งไปรึยัง” ผมส่ายหน้าแทนคำตอบ พี่เซฟ เลยเรียกพนักงานมารับออเดอร์ครับ
“เอาบอมเบย์ชิกเก้นท์ เอาฮาล์ฟนะครับ แล้วก็ซีซ่าสลัดหนึ่งที่ สปาเก็ตตี้ซอสเนื้อหนึ่ง อืม...อยากกินฟิชแอนด์ชิพอ่ะ พี่เซฟช่วยกินหน่อยนะ...เอาฟิชแอนด์ชิฟด้วยครับ พี่เซฟเอาไรๆ” จริงๆ จะให้กินเองคนเดียวก็หมดนะ แหะๆ แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าอืดๆ ชอบกล เลยแบ่งๆ กันอ้วนดีกว่า
“ผมเอาบอมเบย์เหมือนกันเอาทั้งตัวครับ อย่างเดียวฮะแล้วก็น้ำเปล่าครับ” ผมกับพี่เซฟชอบเหมือนกันครับ แต่พี่เซฟจะกินไก่หมดตัว ผมชอบสั่งแค่ครึ่งนึง แล้วก็สั่งอย่างอื่นมากินด้วย จะได้กินหลายๆ อย่าง
“พี่เซฟ...แล้ว เออ...เพื่อนพี่...กลับไปแล้วเหรอ” อยากจะถามว่าเมื่อวานที่มีผู้หญิงรับโทรศัพท์เป็นใคร แล้วทำไมไม่ยอมโทรกลับมากกว่า แต่ไม่กล้า เลยเริ่มตะล่อมๆ มากว้างๆ ก่อน
“อ๋อ อืม...ยังไม่กลับครับ” จบ แค่เนี้ย ไม่เล่าต่อหน่อยเหรอ ว่าอะไรยังไง
“แล้ว...แล้ว...เออ พี่พาเพื่อนไปเที่ยวไหนมาเหรอ” อึดอัดจังโว้ยยยยกรู ไม่เคยต้องอ้ำๆ อึ้งๆ แบบนี้มาก่อนเล๊ยยยยย
“ก็...เออ...หลายที่ครับ” จบ...ถามหลายคำ ตอบคำเดียวเนี่ยนะ แถมยังไม่ขยายความด้วย แล้วไอ้เออ เออ เนี่ย เราจะเออ ใส่กันอีกนานไหม โว้ยย เอาวะ อยากถามไรก็ถามแล้วกัน เพื่อความสบายใจ
“พี่เซฟ…เมื่อวานเลิฟโทรหาพี่ แล้วมีผู้หญิงรับ ใครครับ แล้วเค้าไม่ได้บอกให้พี่โทรกลับหาเลิฟเหรอ” ตรงๆ ไปเลย จบ…
“เอ่อ...เพื่อนพี่เองครับ สงสัยเค้าจะลืมน่ะ” ทำไมถึงพูดจา ท่าทางดูมีพิรุธจังเลย จากที่ผมว่าจะไม่คิดอะไร แต่ท่างทางคำพูดพี่เซฟมันเป็นตัวกระตุ้นให้ผมเริ่มจะคิดมากแล้วนะ
“เพื่อน...ที่บอกว่ามาจากเมืองนอกน่ะเหรอ? แล้วพี่เซฟไม่คิดจะแนะนำให้เลิฟรู้จักบ้างเหรอ”
“ครับเพื่อนที่มาจากเมืองนอก เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพามารู้จักนะครับ” พี่เซฟขมวดคิ้วทำหน้าครุ่นคิดแวบนึง ถ้าหากไม่สังเกตก็คงไม่เห็น แต่ผมดันเห็น...แค่เพื่อน ทำไมจะต้องคิดมากด้วยถ้าจะพามาให้รู้จัก หรือว่าไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่ามีแฟนเป็นผู้ชาย...แต่ เค้าก็รู้แล้วไม่ใช่หรือไง ว่าผมเป็นแฟนพี่เซฟ วันนั้นเค้าก็พูดออกมาเองทางโทรศัพท์...เฮ้อ ไม่อยากจะคิดเองเออเองไปก่อนเลยครับ
“พี่เซฟ...มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ พี่บอกเลิฟได้นะ...พี่ไว้ใจเลิฟไหม”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่แค่เหนื่อยๆ กับโปรเจคน่ะ ไม่มีอะไรจริงๆ แค่รู้ว่ามีแฟนคอยเป็นห่วงก็หายเหนื่อยแล้วครับ...อ่ะ อาหารมาแล้ว อันนี้ฟิชแอนด์ชิพ แบ่งครึ่งใช่มะ หรือว่าจะกินเองหมดเลย... แบ่งเถอะ พี่ว่าช่วงนี้เลิฟเต็มไม้เต็มมือพี่เกินไปนิดนึงนะเนี่ย ฮ่าๆๆ” เปลี่ยนเรื่องเก่งจริงนะพ่อคุณ ก็ได้ๆ พรุ่งนี้จะพาไปรู้จัก เลิฟรอก็ได้พี่เซฟ...
“ว่าเลิฟอ้วนเหรอ อายหรือไง ถ้ามีแฟนอ้วนน่ะ...ก็คนมันเอ็นจอยอีทติ่งอ่ะ” ผมก็เลยยอมตามน้ำเปลี่ยนเรื่องไปตามกระแสครับ
“ใครว่า แบบนี้แหละพี่ชอบ เวลากอดก็นุ่มนิ่มไปทั้งตัว น่าฟัดจะตายไป แล้วน่ารักๆ แบบนี้ใครจะอายล่ะ แค่นี้ก็ไม่อยากจะเอาออกไปโชว์ให้ใครเห็นแล้ว ไม่รู้ตัวเหรอว่าเราน่ะโดนหนุ่มๆ สาวๆ แอบมองตลอดเวลา” โอ๊ยยย ทำไมจะไม่รู้ล่ะ ก็คนมันหล่ออะ อิจฉาอะดิ๊ ฮ่าๆๆ
“รู้ดิ ทำไมจะไม่รู้ เมื่อวานไปเตะบอลที่คณะวิทยาฯ สาววิทย์กรี๊ดตรึม ฮ่าๆๆ” อ้าวเฮ้ยซวยแล้วกรู ดันเผลอบอกความลับไปแล้ว พี่เซฟเคยสั่งครับว่าห้ามไปเล่นบอลนอกคณะ ถ้าจะเล่นก็เล่นได้ที่คณะตัวเอง หรือว่ามาเล่นที่วิศวะได้ถ้าพี่เซฟอยู่ด้วย ซวยแล้วๆ ไอ้เลิฟ
“ไปมากี่ครั้งแล้ว” หน้าขรึมเสียงเครียดมาเลยครับ
“แหะๆ ครั้งเดียวเองน้า...จริงๆ นะ ก็ไอ้น๊อตอะดิมันดันไปติดหญิงที่วิทยาฯ ก็เพื่อนๆ กัน ไม่มีไรหรอก ไม่มีใครมามองหรอกน่า ใครๆ เค้าก็รู้ทั้งนั้นว่าเลิฟคณะดุริยางค์ฯ มีแฟนชื่อเซฟคณะวิศวะ แถมแฟนมันยังดุ และหวงมากกกกก อีกต่างหาก” พูดเยอะๆ ไว้ก่อน แก้ตัวไป เอาใจหน่อยๆ อ้อนนิดๆ รับรองเดี๋ยวก็หายขรึมครับ
“ต่อไปพี่จะทำโทษนะ ถ้าขืนขัดคำสั่งนี้อีก เลิฟก็รู้ว่า ไอ้เหี้ยเต้มันชอบเรา ยังจะไปให้มันเห็นอีก แล้ววิ่งๆ เสื้อลู่ลม เปียกๆ เหงื่อ โอ๊ยยย ไม่อยากจะคิด ไม่รู้ว่าไอ้เหี้ยเต้มันมาเล่นด้วยรึเปล่า”
เอ่อ...ไอ้เหี้ยเต้ที่พี่เซฟพูดถึง คือพี่เต้ เด็กวิทยาศาสตร์ ภาคเคมีปี 4 ครับ จริงๆ ผมก็รู้ๆ นั่นแหละว่าพี่เต้น่ะชอบมาหมาหยอกไก่กับผม แต่พี่เค้าก็ไม่เคยรุกเร้าอะไรผมเกินไปกว่า แซวๆ เวลาเจอกัน อาจจะมีโทรมาหาบ้าง ซื้อขนมติดไม้ติดมือมาฝากบ้าง วันเกิดผมวันวาเลนไทน์ ก็มีดอกไม้มาให้นิดหน่อย แต่พี่เค้าก็ไม่เคยมาขอคบ หรืออะไรจริงจังนะครับ ผมว่าพี่แกก็เล่นเอาฮาไปเรื่อย พี่เต้แกเป็นพวกฮาๆ ขี้แกล้ง น้ำเน่า แล้วก็หน้าด้านครับ ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรหรอกฮะ
“พี่เต้ไม่ได้มาเล่นด้วยฮะ แค่มาทักทายเฉยๆ แล้วพี่เค้ารีบไปแลป” อ้าว กรู เผลอพูดไปอีกแล้วว่าเจอกัน
“เนี่ยเห็นไหม มันน่ะมีแลป แต่ก็ยังจงใจเดินมาหาเรา แม่งก็รู้ว่าเลิฟเป็นแฟนพี่ มันก็ยังไม่เลิกมาตอดนิดตอดหน่อยซักที” ไม่เคยเจอพี่เซฟเวอร์ชั่นหงุดหงิดอะดิครับ งี้แหละฮะ กับคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่กับพี่เต้นี่หงุดหงิดทุกทีที่พูดถึง หรือมีอะไรต้องเกี่ยวข้องกัน พี่เซฟเคยบอกว่าพี่เซฟกลัว ถ้าไอ้เต้มันฮึดที่จะสู้ขึ้นมาจริงๆ มันก็เป็นขู่แข่งที่น่ากลัวมาก เพราะพี่เต้มันจีบผมมาตั้งแต่ผมอยู่ม.5 แล้วครับ ผมเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่เต้ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจพี่เต้แกหรอกครับ มัวแต่งมงายกับพี่เอ็มอยู่
“โถ่ พี่เซฟ พี่เต้มันไม่ได้อะไรจริงจังหรอก พี่ก็เห็นว่าแกก็ควงคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย แฟนแกแต่ละคนสวยๆ ทั้งนั้นแหละ เลิฟจะเอาอะไรไปสู้ พี่เต้มันก็แกล้งพี่เซฟเล่นไปงั้นแหละ” แฟนไอ้พี่เต้น่ะ ดาวคณะสวย อึ๋มทุกคนแหละครับ ผมว่าที่พี่เค้ามาชอบๆ แซวๆ แหย่ๆ ผมก็เพราะเค้าคงจะเอ็นดูเฉยๆ นั่นแหละ แล้วพักหลังๆ พี่เซฟมันออกตัวแรงว่าเป็นเจ้าของผม ไอ้พี่เต้มันก็คงอยากแกล้ง เพราะว่าสองคนนี้เค้าเคยเป็นคู่แข่งทางวิชาการกันมาก่อนครับ รู้สึกว่าจะเคยแข่งหุ่นยนต์กันนะครับ เก่งนะฮะ เด็กโยธา กับเด็กเคมี ไม่มีใครเรียนเครื่องกล อิเล็กทรอนิก แต่ว่าสร้างหุ่นได้
“เลิฟของพี่น่ารักจะตาย...อ้าวไหนบอกจะแบ่งฟิชแอนด์ชิพพี่ไง แบ่งยังไงเนี่ยพี่กินแต่ชิพ ฟิชไม่เห็นได้กินเลย” ฮ่าๆๆๆ ก็มัวแต่มาดุเค้าอะ ไม่แบ่งแล้วเว้ย
“ก็ครึ่งๆ ไง เนี่ยเลิฟไม่ได้กินชิพไปซักอันนะ ให้พี่เซฟหมดเลย เดี๋ยวเลิฟเสียสละกินปลาเอง ฮ่าๆๆๆ” ยุติธรรมมากๆ ผม พี่เซฟส่ายหน้าพร้อมกับเอื้อมมือมาบีบจมูกผมไปมาเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว...แค่ได้กินข้าว คุยกัน ใช้เวลาด้วยกัน แค่นี้ผมก็มีความสุขมากแล้วครับ
.
.
.
.
.
.
.
“เฮ้ออออออ อิ่มสุดๆ ไปเลย จะอ้วกแล้วเนี่ย” ผมกลับมาถึงบ้าน หนังก็ไม่ได้ดู เพราะอิ่มเกินและไม่มีรอบ...เดินตุบปั๊ดตุบเป๋ เข้าห้องได้ก็ล้มตัวลงแผ่หลาบนเตียงทันทีถุงเท้าก็ไม่ยอมถอด คุณแฟนดีเด่นประจำปีต้องเดินมานั่งยองๆ ที่ปลายเท้า ก่อนจะค่อยๆ ถอดถุงเท้าให้ผมทั้งสองข้าง แล้วแกล้งผมด้วยการจั๊กจี้เบาๆ ที่ฝ่าเท้า...
“ฮ่าๆๆๆๆๆ พอแล้ว อ๊ากกกกก พ๊อออออออออออออ พี่เซฟฟฟฟ!!!! ปล่อยก่อนเร๊ววววว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้วๆ ยอมแพ้แล้ว ฮ่าๆๆๆ” ดิ้นพล่านๆ บนเตียงเลยครับ ก็ไอ้พี่เซฟเล่นจับข้อเท้าทั้งสองข้างของผมไว้แน่น ก่อนจะใช้อีกมือเกาๆ ลูบๆ ฝ่าเท้าผม จะดิ้นเท้าออกก็ไม่หลุดฮะ มือพี่เซฟมันล็อคแน่นยิ่งกว่าคีมเหล็กอีกครับ ผมก็เลยได้แต่ดิ้นไปเรื่อย แหกปากร้องลั่นให้พี่เซฟหยุดทรมานซักที
“ไม่ให้พี่ลูบเท้า งั้นลูบตรงไหนดีน้า!!!” แล้วพี่เซฟก็ปราณี ละมือจากเท้าผม แต่ดันไต่ๆ ลูบๆ เบาๆ ไปตามเรียวขาช้าๆ จุดไหนที่ผมสะดุ้ง ไวต่อสัมผัส พี่เซฟก็ไล้วนซ้ำๆ อาการดิ้นหนีแรงๆ เปลี่ยนเป็นขนลุกเกร็ง ขยับขาตามฝ่ามือคนลูบเบาๆ เสียงที่แหกปากร้องลั่นกลับกลายเป็นครางผะแผ่ว งึมงำในรำคอ
“อ๊ะ...อืมมมม” ตรงไหนที่ผมส่งเสียงดังขึ้น พี่เซฟก็จะเน้นหนักตาม มือสากลูบผ่านกางเกงยีนส์ขาเดปแนบเนื้อของผม เนื้อผ้าไม่ได้หนานัก ทำให้รับรู้เกือบทุกสัมผัสจากฝ่ามือพี่เซฟ
“ตรงนี้...ชอบไหม หืม” ตรงไหนก็ชอบครับ...แต่จะให้ดีกว่านี้ถ้าพี่เซฟเลิกทรมานเลิฟซักที จะคลั่งตายอยู่แล้ว ให้ตายเถอะ
“อืมมมม” ผมครางตอบรับเสียงยาว มือพี่เซฟลูบวนอยู่แถวๆ ต้นขาด้านใน ปัดป่ายผ่านแผ่วโดนจุดกึ่งกลางของผมอย่างจงใจ ไม่ได้โดนตรงๆ แต่แค่ผ่านมือเผลอปัดไปมาก็ทำให้อะไรๆ ตื่นได้ไม่ยากนัก
พึ่งจะอิ่มๆ มา จะ...เอ่อ...กันแล้วเหรอ จะจุกตายไหมเนี่ย...ยังไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น มือซนของคนที่กึ่งคร่อมผมอยู่ตรงส่วนด้านล่าง ก็ฉกวูบมาแกะกระดุมผมออกรูดซิปและรูดกางเกงผมลงไปอย่างรวดเร็ว ไวแบบไม่ทันได้คิดได้ตั้งตัวอะไรกันเลยครับ
“อ๊ะ...มะ ไม่จุกเหรอ พะ พึ่งอิ่มๆ นะ” กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอ กว่าจะเปล่งออกมาเป็นคำพูดได้ เกือบแย่ครับ ก็พี่เซฟมันเล่นเลิกลูบขาผมแล้ว แต่ดันเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ที่ถูกห่อหุ้มไว้ภายใต้ผ้าสีขาวเนื้อบางนิ่ม ลูบเพลินลื่นมือ แต่คนถูกลูบจะตายเอาสิครับ!!!
“ก็กำลังจะหากิจกรรมช่วยย่อยไงครับ ดีมะ...ไม่อยากให้พี่ใช้มือลูบเหรอครับ งั้นเปลี่ยนเป็นใช้อย่างอื่นลูบก็ได้” อ๊ากกกกกกกก...อย่างอื่นที่พี่เซฟว่า คือปากพี่เขาครับ หนักกว่ามืออีก...พี่เซฟจูบเบาๆ ลงบนแก่นกายผม เม้มปากช้าๆ ตามจุดต่างๆ เคราสากๆ ของพี่เซฟที่น่าจะไม่ได้โกนมาสักสองวัน ทำให้รู้สึกซ่านไปทั่ว
“คิดถึงเลิฟจังเลย” ผละจากส่วนกลางของผม พี่เซฟก็ยันตัวขึ้นมาคร่อมผมไว้ ก้มลงจูบผมอย่างอ่อนโยน ถ่ายทอดความรู้สึกคิดถึง ที่ผมรับรู้ได้จากที่พี่เค้าส่งมา และผมก็ส่งกลับคืนไปอย่างเท่าเทียมกัน
จากจูบแผ่วเบา อบอุ่น ก็เปลี่ยนจังหวะเป็นหนักแน่น และร้อนรุ่ม มือหนาปะป่ายไปทั่วร่าง ปลดกระดุมผมออกอย่างรวดเร็ว ผมเองก็ทำเช่นเดียวกัน แม้จะเงอะๆ งะๆ ไม่คล่องแคล่วเหมือนพี่เซฟ แต่ในไม่ช้าก็จัดการกับเสื้อของพี่เค้าให้หลุดออกจากร่างได้สำเร็จ
“อะ...อ๊ะ...อืม...เลิฟคิดถึงพี่มากรู้ไหม...อ๊ะ...อ่ะ”
“พี่รู้ครับ พี่ขอโทษนะที่ช่วงนี้ไม่มีเวลาให้เลิฟเลย” แต่ก็ไม่ไขข้อข้องใจอยู่ดีว่าที่ไม่มีเวลาเพราะอะไร...แต่พี่เซฟไม่ปล่อยให้ผมคิดได้นาน พี่เค้าก็จัดการ กลืนกินยอดตุ่มไตสีสดของผม ที่มันแข็งเกร็งรับลิ้นของพี่เซฟ
ลิ้นของพี่เซฟทำให้ผมรู้สึกดีเสมอ...จนผมเผลอที่จะแอ่นตัวตาม เสนอนาบไปกับลิ้นร้อนของที่เซฟที่กำลังดูดดึงอย่างกระหาย สองข้างพี่เซฟให้ความสำคัญไม่ต่างกัน จากซ้ายย้ายไปขวา ด้านไหนที่ว่างจากลิ้นอุ่น ก็จะถูกแทนที่ด้วยนิ้วสาก เพียงแค่สัมผัสเบาๆ ผมยังรู้สึกถึงความซ่าน สะท้านไปทั่วหน้าอก แต่นี่พี่เซฟไม่มีปราณี ปากทำงานเร็ว มือก็เร่งตาม บีบ บี้ คลึงเคล้า นิ้วชี้และนิ้วโป้งทำงานประสานกันได้เป็นอย่างดี ทุกท่วงทำนองเหมือนเพลงสวิงแจ๊ส ที่สุนทรี แต่ก็ครึกครื้น โลดโผน
พี่เซฟเงยหน้าขึ้นมารั้งคอผมให้เงยขึ้นมารับจูบรุกเร้าจากพี่เซฟอีกครั้ง รุนแรง แต่เนิ่นนาน...เราจูบกัน อยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้ จนพี่เซฟผละออกมา มองหน้าผมและยิ้มให้ แววตาพี่เขาที่ส่งมา ผมอ่านได้แต่คำว่า ‘รัก’ อย่างน้อย เรื่องที่กังวลอยู่ ก็คลายห่วงไปได้ เพราะคำว่ารักของพี่เขาที่บอกผมทั้งคำพูดและแววตา คำพูดคนเรามันอาจจะโกหกกันได้ แต่แววตาเนี่ยยากมากนะครับ ถ้าไม่ใช่นักแสดงมือหนึ่ง คุณก็จะต้องเป็นคนที่ตอแหลเก่งมากๆ แต่ผมสัมผัสได้ว่า สิ่งที่พี่เซฟส่งมาให้ผมนั้น จริง
เปลี่ยนจากจูบที่วาบหวาม พี่เซฟก็ส่งนิ้วชี้และนิ้วกลางมือขวาของพี่เค้าเข้ามาในปากผม กระซิบเบาๆ ข้างๆ หู บอกผมว่า
“ดูดเลียมันหน่อยสิครับ” เสียงพี่เซฟพร่าไปด้วยความปรารถนา มันเซ็กซี่เป็นบ้าเลยครับ ผมเองก็เหมือนโดนมนตร์สะกด เผยอปากรับนิ้วแกร่งของพี่เซฟเข้ามาในปาก ก่อนจะค่อยๆ ดูดดุน ตวัดลิ้นลากเลียจนนิ้วชุ่มฉ่ำ พี่เซฟค่อยๆ ถอนนิ้วออกจากปากผม ก่อนจะจับขาซ้ายของผมชันขึ้น และดันขาขวาให้กว้างออก หยิบหมอนมารองใต้สะโพกของผม ก่อนที่จะใช้นิ้วชุ่มไปด้วยน้ำจากปากของผมเองปาดป้าย ชอนไชเข้าไปตรงช่องทางคับเกร็ง
ปกติเราจะใช้ตัวช่วยหล่อลื่นตลอด นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เซฟใช้วิธีธรรมชาติแบบนี้ มันยิ่งทำให้ตื่นเต้น และเกร็งมากขึ้นกว่าเดิม ใจนึงก็กลัวเจ็บมาก แต่อีกใจก็รู้สึกอยากรับรู้ถึงความแปลกใหม่ที่พี่เขากำลังจะหยิบยื่นให้
เหมือนความฉ่ำจากน้ำลายของผมจะยังไม่พอ พี่เซฟจึงใช้ของตัวเองช่วยด้วยการลากลิ้นลงไปตรงทางของผม ผมสะดุ้งสุดตัว แต่พี่เซฟยึดขาผมไว้
“พะ พี่เซฟ มะ มัน สกปรก อ๊ะ...อ้า พะ พอ แล้ว อืมม อ๊ะ!!!” พี่เซฟไม่ได้สนใจเสียงผมนัก ยังคงปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองอย่างสม่ำเสมอ ไม่นาน ลิ้นที่ตวัดเลียอยู่ก็หยุดหน้าที่ของตัวเอง ถอยทัพให้กับนิ้วแข็งที่ขยับเข้ามาอย่างเร็ว และผมไม่ทันตั้งตัว จนต้องเผลอครางยาวด้วยความเสียว และเจ็บแปลบๆ
“อ้า!!!!!!!!!”
“อย่าเกร็งสิครับ ไม่ต้องกลัวนะ...สงสัยเราจะไม่ได้มีอะไรกันนานเกินไปแล้วนะเนี่ย เลิฟของพี่เลยจำสัมผัสจากพี่ไม่ได้ ผ่อนคลายครับที่รัก” พี่เซฟหยุดขยับมือ เลื่อนตัวขึ้นมาจูบปลอบให้ผมผ่อนคลาย จูบของพี่เซฟมีมนตร์ขลังจริงๆ ครับ เพียงแผ่วเบาก็ทำให้ผมคลายลงได้จริงๆ
เมื่อเห็นผมเลิกเกร็งแล้ว นิ้วพี่เซฟก็ทำหน้าที่ต่อ จากหนึ่งเป็นสอง ลมหายใจผมเริ่มถี่รัว ไม่นานพี่เซฟก็เปลี่ยนจากนิ้วเป็นสิ่งที่ประกาศความเป็นเจ้าของผมอีกครั้ง คราวนี้ผมสะดุ้งไม่มากนัก เพราะมีริมฝีปากอุ่นคอยประโลมอยู่ไม่ห่าง
สัมผัสจากพี่เซฟยังคงเหมือนเดิม แสดงความเป็นเจ้าของ และความรัก ความหวงแหน จาบจ้วง แต่อ่อนหวาน ผ่อนหนัก แต่ลึกล้ำ ทุกจังหวะของหัวใจของเราทั้งคู่ เหมือนจะเต้นพร้อมกัน จากดนตรีสมูทแจ๊สที่อ่อนหวาน ปรับเปลี่ยนเป็นฮาร์ดร็อคที่หนักหน่วง ก่อนที่เราทั้งคู่จะจับจูงกันเต้นรำไปตามทำนองของเพลงบัลลาดที่หวานล้ำ พร่างพราว ท่ามกลางเสียงกระซิบพร่ำบอกรักซึ่งกันและกันอย่างต่อเนื่อง
หลังจากที่เราต่างพากันไปทำความสะอาด และก็เผลอเต้นรำเข้าจังหวะกันอีกครั้งในห้องน้ำ เสร็จแล้วก็ออกมานอนกอดกัน...อย่างที่ผมเคยบอก ว่าผมชอบช่วงเวลานี้มากที่สุด เวลาที่เราได้นอนกอดกัน เวลาที่เราอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เรารัก...ผมนอนตะแคงข้างโดยมีพี่เซฟโอบซ้อนผมจากด้านหลัง ผมหนุนนอนบนแขนซ้ายของพี่เขา โดยที่เอวผมถูกครอบครองโดยแขนขวาของพี่เซฟที่กอดรัดผมหลวมๆ
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้...รู้แต่ว่าคืนนี้ เป็นคืนที่ผมนอนหลับอย่างมีความสุขมากที่สุดในรอบสี่วันที่ผ่านมา ถ้า...ไม่มีเสียงนี้
กรี๊ง กรี๊ง กรี๊ง กรี๊งงงงงง
เสียงโทรศัพท์ของพี่เซฟดังอยู่ไม่นาน เจ้าของโทรศัพท์ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาควานมือไปหยิบ...พอเห็นชื่อบนหน้าจอก็เบิกตากว้างก่อนจะรีบกดรับโทรศัพท์ เสียงที่แว่วดังมาจากอีกปลายสาย ทำให้ผมรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นผู้หญิง พี่เซฟรีบเดินออกไปคุยที่นอกระเบียง...พี่เค้าคงกลัวว่าผมจะตื่น หรือเพราะเค้ากลัวว่าผมจะได้ยินบทสนทนาของเค้ากันแน่
พี่เซฟคงไม่รู้ว่าผมน่ะ ตื่นมาตั้งแต่โทรศัพท์ดังกรี๊งแรกแล้วด้วยซ้ำ และผมก็แกล้งพลิกตัวขึ้นมาแอบดูการกระทำของพี่เค้า...ไม่นานนัก พี่เซฟก็เลื่อนประตูกระจกจากระเบียงเดินเข้ามาในห้อง...ผมแสร้งทำเป็นพึ่งตื่น ค่อยๆ ลืมตา และเรียกหาพี่เซฟ
“พี่เซฟ อืมม...ไปไหนมาครับ” พี่เซฟตกใจนิดหน่อยเมื่อเห็นผมตื่น
“เอ่อ...ไปรับโทรศัพท์มาครับ พี่กลัวเลิฟจะตื่นน่ะ เลยออกไปรับข้างนอกแต่ก็ตื่นจนได้เลย...นอนต่อนะครับ พึ่งจะตีสองเอง” พี่เซฟเดินมารั้งตัวผมให้นอนลงที่เดิม ก่อนที่เขาจะนั่งลงข้างๆ แล้วลูบหัวผมเบาๆ
“เลิฟครับ เดี๋ยวคืนนี้พี่ต้องกลับก่อนนะ เผอิญเพื่อนพี่ไม่สบายมาก พี่ต้องพาเค้าไปหาหมอ” เป็นประโยคที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุดในโลกแล้วครับ ความน้อยใจ ผสมกับความหวาดระแวง ยิ่งทำให้ผมร้อนรน ใจก็อยากจะออกปากห้ามไม่ให้ไป แต่อีกใจก็ไม่อยากให้พี่เซฟคิดว่าผมเอาแต่ใจตัวเอง
“เพื่อนที่มาจากอเมริกาน่ะเหรอ” ผมถามเสียงเบา ไม่กล้าสบตาพี่เซฟ กลัวน้ำตาตัวเองจะไหลครับ
“อืม...ครับ เค้ามาคนเดียว ไม่มีใคร ไม่มีญาติที่นี่ เค้าป่วยจริงๆ พี่คงต้องไปช่วยเค้า...เลิฟเข้าใจพี่ใช่ไหมครับ ไม่งอนพี่นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับตอนเช้าดีไหม หืม” พี่เซฟก้มลงหอมแก้มผมเบาๆ คำพูดของพี่เค้า ไม่ได้เสนอทางเลือกให้ผมนี่ครับ มันเป็นประโยคบอกเล่า ที่ผลของมันคือ เค้าต้องไป แล้วผมจะทำอะไรได้ นอกจากพยักหน้าน้อยๆ ก่อนที่จะหลับตาลง เพราะตอนนี้ตาผมพร่ามัว หลับตาก่อนที่น้ำตาจะเอ่อออกมาให้พี่เซฟไม่สบายใจหนักกว่าเดิม คิดซะว่าถ้าเป็นเพื่อนเรา เราก็ต้องทำแบบนี้เหมือนกัน...
เพียงแต่ตอนนี้...
ผมน้อยใจเหลือเกินครับ...
ผมเหมือนคนที่ต้องคอย แล้วก็รับรู้ข่าวสารจากทางเดียว วันๆ ก็ได้แต่รอ คิดถึงคนที่รัก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ได้แต่น้อยใจ แล้วก็อึดอัดใจอยู่คนเดียว จะไปตีโพยตีพายก็ไม่ได้ ถ้าหากเค้าเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่ได้มีอะไรเกินเลย ผมเองจะกลายเป็นคนที่งี่เง่าที่สุดไปโดยปริยาย
ผมสัมผัสได้ถึงความอุ่นชื้นบนหน้าผาก พี่เซฟจูบลาผมก่อนออกไป...
จากคืนแสนสุขที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และความหอมหวาน...
กลายเป็นคืนเหงา ที่ผมต้องนอนร้องไห้เดียวดาย ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมร้องไห้ ให้กับอะไร เพราะเรื่องมันก็ยังไม่มีอะไร แค่ภาวะความอ่อนแอ อัดอั้น อึดอัด และน้อยใจ แค่นี้ก็ผลักดันให้น้ำตาของผม ไหลไม่หยุด เป็นการร้องไห้เงียบๆ แบบเหงาๆ อยู่คนเดียว ไม่มีเสียงสะอื้น มีแค่ตัวเองกับน้ำตา...
เมื่อไหร่จะเช้าซักที...ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลยจริงๆ
++++++++++++++++++++++++
หายค้างกันรึยังน้า !!!! :z2:
-
:angry2:อีพี่เซฟ
เพื่อนนะค่ะไม่ใช่เมียยยยยยยย
ที่โทรมาเรียกแล้วต้องรีบไปหน่ะ
รู้ว่าเป็นคนดี แต่ดีเกินไปไหม!!!!!!!!!!!!!!
ยัยนี่ก็อีกคนไม่สบายทำไมไม่โทรเรียกรถพยาบาลค่ะ
โทรมาหาผู้ชาย ตี 2 ตี 3 เนี้ย
:angry2:อีพี่เซฟอีกคนมาทำให้นู๋เลิฟของฉันเสียใจ
-
หาย แต่เคืองเซฟ ชิ
-
ทำไมพี่เซฟทำตัวงี้เนี่ย!!
สงสารหนูเลิฟมันนะ ตอนจบเศร้า หดหู่มากเลยอ่ะ เข้าใจอารมณืร้องไห้ แต่ไม่รู้เพราะอะไร TT_TT
มาเคลียร์ด่วนเลยนะ
กรีีดดดด แอบเห็นเซย์ แชมป์ แล้วนี่มันเม้นต์ที่เท่าไหร่แล้วอ่า อยากอ่านนน
-
กรี๊ดดดด คนเขียนใจร้ายอ่ะ อีกตั้งเกือบร้อยรี TT_TT
เค้ารอเซย์แชมป์อยู่นะ
(นั่น แอบมาปั่นเพิ่มอีกเม้นซะเลย)
-
เอาบ้างๆยังติดพันกะบราซิลชิลี แต่คิดถึงน้องเซย์น่ารักกะพี่แชมป์ใจดีที่หนึ่งเลยด้วยคน หุหุ
-
พี่เซฟเนี่ยชอบทำตัวลับๆล่อๆบ่อยเกินไปแล้ว...
ยุให้เลิฟมีกิ๊กดีกว่่า :m16:
-
ฮ่าๆ เด๋วพาร์มาเม้นให้พี่ไนท์เช้า กลางวัน เย็น เลยดีกว่าจะได้อ่านเซย์แชมป์เร็วๆ (ชั่วร้ายได้อีก :beat:)
ไม่ค้างเลยซักนิดอะค่ะ แค่อยากรู้มากๆเองง่ะ~
ทำไมมีพิรุธอ่าพี่เซฟ...เตรียมเซอร์ไพรส์น้องเหรอไง หือ? น้องเลิฟร้องไห้ด้วยอ๊าาา..อุตส่าห์ได้กอดกันให้หายเหงาแต่ดันมีก้างตำคออีก TT
ชิชะ เกิดป่วยอะไรขึ้นมาตอนตีสองตีสามจ๊ะแม่คุณ มีแรงโทรตามพี่เซฟทำไมไม่โทรบอกโรงพยาบาล? (เหมือนก๊อปซักรีมาเลยเนอะ 5555)
บีบนวดค่าาา ไม่เอาดราม่าเน้อออๆๆๆ :oni3: ฮ่าๆ
อ๊ากก ดิทๆ...เพิ่งเห็นอะค่ะ T[]T
ดีค่ะช่วยๆ กันปลอบใจเน้อ มันอาจจะไม่มีอะไร หรือว่ามันจะมีอะไรก็ได้เนอะ หุหุ
:o12: วางระเบิดมากๆอะค่ะ ฮ่าๆ (รู้สึกว่าน้องเลิฟตอนนี้อารมณ์เหมือนน้องเซย์ตอนพิเศษก่อนหน้านี้เลยอะค่ะ กังวลไปสารพัดสารเพอ้ะ ><)
-
ง่า......เริ่มด้วยpiri piri
แต่จบลงด้วย lagrima เฮ้อ........แอบอินเพิ่งดูบราซิล กร้ากกกกกกกส์
(ลากริมาคือน้ำตาค่ะ เดี๋ยวคุณไนท์ถาม อิอิ)
อิพี่เซฟอ้ะ แก ทำน้องร้องไห้ตลอดเว ไม่รักพี่เซฟแล้ววววววววววววววว โฮวววววววววว
-
เฮ้อ :เฮ้อ: พี่เซฟค้ะจะทำตัวให้น่าสงสัยเพื่อ............
ถ้าเราเป้นน้องเลิฟอึดอัด อัดอั้น น้อยจาย
-
ลบทั้ง writer ทั้งไอ้พี่เซฟเลย
อ่านแล้วขัดใจ
-
สงสัยจะไม่ราบรื่นแล้วละน้องเลิฟ ไอ้เซฟมึงก็โกหกน้องเลิฟให้ได้ตลอดก็แล้วกัน ถ้าน้องเขารู้ทีหลังเขาจะเสียใจแค่ไหน:z6:
-
เคืองเซฟอ่ะ ไม่สนในเลิฟเลยอ่ะ :angry2:
-
พี่เซฟให้ความสำคัญคนรอบตัวมากเกินไป จนลืมความรู้สึกคนใกล้ตัวไปรึเปล่า :m15:
-
พี่เ่ซฟคงมีเหตุผลของเค้าอ่ะ
น้องเลิฟต้องเชื่อใจพี่เซฟน่ะจ๊ะ
-
พี่เซฟ ทำให้น้องเลิฟ ระแวง แถมเค้าน้อยใจยังไม่รู้ตัวอีก o22
-
:serius2:หายค้างตงไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน o13
-
อิพี่เซฟค่ะ เพื่อนเนี๊ยะมันสำคัญกว่าเมียเหรอ
ไมต้องรีบขนาดนั้น ชิชิ :m16:
-
พามาให้เลิฟรู้เดี๋ยวนี้เลยนะพี่เซฟ ไม่รู้รึไงว่าเลิฟคิดมาก
อยากจะคลั่งจริง เจ้จ๋า ตอนหน้าของนะ รู้กันเลยว่าเป็นใคร สงสารเลิฟสุดๆๆ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
พี่เซฟฟฟฟฟฟฟ
ทำอะไรให้มันชัดเจนหน่อย
ถ้าไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ :m31:
-
ไม่ค้างค่ะ แต่เคืองพี่เซฟ ทำน้องเลิฟเสียน้ำตาอีกและ
พวกมีความลับนี่นะ น่าตื้บมากมายแหละ
แล้วคุณเพื่อนนี่ก็ เฮ่อ รอพี่เซฟมาไขปริศนาและกัน
ดราม่าเกิน ไม่ไหวและ :beat:
-
มาจนได้นะคะ เมตตาคะ จัดมาด่วน ๆ ค่ะ
-
"เต้นรำเข้าจังหวะ" ชอบคำนี้อะ
แต่น้อยใจแทนเลิฟจังทำไมต้องรีบไปขนาดนั้น
เริ่มอยากรู้แล้วหละว่าผุหญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมเซฟต้องใส่ใจขนาดนี้
-
เคลียร์ด่วนพี่เซฟ :angry2:ก่อนที่องค์แม่ยกเลิฟจะลง
ทำให้เลิฟที่น่ารักของชาวเราร้องไห้ได้ไงฟะ
ไปหาเพื่อนแต่ไม่รู้เหรอไงว่าแฟนตัวเองรู้สึกยังไง
เคลียร์ด่วนเลยนะ ไม่งั้นจะแบนพี่เซฟจริง ๆ ด้วย :z6:
-
คนรักกันชอบปิดบังกันเพราะคิดว่า...หากรู้แล้วคนที่รักจะไม่สบายใจ.....
แต่ลืมคิดไปว่า....ปล่อยให้คิดเอาเอง..มันฟุ้งซ่านและทรมานใจยิ่งกว่า... :เฮ้อ:
แต่ถ้าเป็นพี่นะ...จะขอตามไปด้วยแล้ว....ก้ออ้างว่ามีอะไรจะได้ช่วยกัน....
ก้อทางนู้นไม่สบายไม่ใช่เหรอ...ไปด้วยความหวังดีนะเนี่ย จริงจริ๊งงง :m13:
มัวแต่สงสารลูกแมวตัวน้อย.....เลยลืมความหวานไปเลย
กด + ให้น้องเลิฟเลิฟ กะ น้อง Mercy :L1:
-
แค่เพื่อนจริง ๆ นะค่ะ อย่ามาทำเป็นแผนสูงคิดเกินเลยกับพี่เซฟนะนังชะนี ไม่งั้นเค้า :beat: ไม่เลี้ยงแน่ จำเอาไว้ :beat:
พี่เซฟเองก็ทัณฑ์บนไว้ก่อน ถ้ามีนอกมีในเกินเพื่อนแต่ไม่ยอมเคลียร์ให้เรียบร้อยก็เตรียมตัวได้เลยนะค่ะ o18
-
ไม่หายค้าง แถมเคือง แง่งๆๆๆ
อึดอัดแทนเลิฟเลยอะ
แต่ก็คิดอีกทางนึงนะ ว่าพี่เซฟอาจจะเครียดเรื่องที่บอกกับพ่อแม่ไปก็ได้
แต่แปลกใจตรงที่ว่า ทำไมต้องตกใจด้วย ตอนเพื่อนนีโทรมา เอร๊ยยยยส์ :fire:
-
^
^
^
^
จิ้มคุณ jobisuka ค่า
และมาขำน้องพาร์ สำหรับความเนียนที่กระดึ๊บๆ มาเม้นท์ ฮ่าๆๆๆๆ :กอด1:
(รู้สึกว่าน้องเลิฟตอนนี้อารมณ์เหมือนน้องเซย์ตอนพิเศษก่อนหน้านี้เลยอะค่ะ
กังวลไปสารพัดสารเพอ้ะ ><)
แต่แอบบอกว่า ความรู้สึกเหมือนน้องเซย์ตอนนั้น แต่พี่เซฟ ไม่เหมือนพี่แชมป์นะคะ โหะๆๆ :laugh:
ไม่ได้มาบิ้วท์ให้จิตตกนะเออ...
แต่ว่า บางทีกินอาหารจานหลักมาเยอะและ กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกันซักซองสองซองดีไหมน้า
-
งุงิ ๆ
เห็นพี่เซฟเป็นอย่างนี้ เชียร์พี่เต้ดีกว่า 55555 5
รู้สึกถ้าใครผ่านมาในละครก็เชียร์คนนั้นตลอดเลยอ่ะ .
-
พี่เซฟอยากโดน :beat: เหรอ
ทำไมทำตัวงี้อ่ะ งี่เง่าว่ะ น่า :z6: ที่สุดเลย
เคืองงง ไม่รู้จะเม้นท์ไรเลยทีเดียว ชิส์
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่เอามาม่าอ่า
โฮวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
คุณไนท์ อิพี่เซฟจะใจร้ายกับน้องอีกแล้วเหรอ??
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆ กระโดดกัดหื้อหูขาดเลย อุตส่าห์แสดงจุดยืนเข้าข้างและเชื่อใจเต็มที่
ไม่นะ.........ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
(เปล่านะคะ ไม่ได้เนียนมาเมนท์เพื่อน้องเซย์ที่รักแต่อย่างใด หงุงหงิง)
-
โถ นุ้งเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
แล้วก็แอบเห็นมีหลายคน ถามหาน้องเซย์พี่แชมป์นะคะ...
เอาเป็นว่า...ถ้าครบ 2000 รีฯ เมื่อไหร่ เค้าจะเอาน้องเซย์มาให้เชยชมดีไหม
เหมือนเป็นกำหนดการไว้ก่อนโหะๆ
หายค้างกันรึยังน้า !!!! :z2:
mercyจ๋า..ถึงจูนจะยุ่งแค่ไหน ก้อจะแอบมารี เช้า กลางวัน เย็น เลยจ้า..เพื่อน้องเซย์
ปอลอ..ฝาก mercy ตบอิพี่เซฟซักทีสองทีนะ...เกลียดมัน..ชิส์...
-
ใครกันยัยเพื่อนคนนั้น อยากเห็นหน้าจัง
แฟนเก่าหรือเปล่า....ถ้าเพื่อนจริงคงไม่มี
พิรุธขนาดนั้น ตาเซฟเดี๋ยวนี้ทำตัวน่าสงสัย
-
พี่เซฟทำตัวน่าสงสัย อย่างนี้มีกิ๊กชัวร์ หนูเลิฟ เลิกเลย คำเดียว ชิส์ :m16:
-
นังชะนีหน้าไหนมันทำให้น้องเลิฟเลิฟเค้าเสียน้ำตาเนี่ยะ เลวร้ายที่สุด
แต่ก่อนอื่นขอ :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat:อีพี่เซฟหน่อยเหอะ
เมียนอนอยู่ที่เตียงเนี่ยะยังจะกะแดะไปหาทำไมมิทราบ :angry2:
-
ง่ะพี่Mercy มาดราม่าใส่เค้าทำไมมมมมม :sad4: สงสารนู๋เลิฟ
ปล.ย้ายที่ทำงานเเล้ว...ไม่รู้คิดผิดคิดถูกกันแน่ค่ะ...ไม่ต้องเดินทางต่างจังหวัดบ่อย...เปลี่ยนเป็นไม่ต้องกินข้าวกินปลา ประชุมทั้งวันแทน=''= พี่เป็นยังไงมั่งค๊า Take care น๊า :L2:
-
:m16: :m16: :m16: :m16:
พีี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
เคลียร์ด่วน เกิดไรขึ้นนนน
-
กรรมเป็นผลจากการกระทำ...จำไว้ครับพี่เซฟ
-
+1 ก่อนเลยนะคะ
พี่เซฟแลมีลับลมคมในอะไรอีกล่ะเนี่ย
ขออย่าให้มีเรื่องแย่ๆเลยนะ สงสารเลิฟนะเนี่ย :serius2:
-
:กอด1:พี่Mercyก่อน คิดถึง
ยังไงก็เชื่อพี่เซฟล่ะ ว่าไม่นอกใจเลิฟแน่..
ตอนนี้ ต้องอดทน รอพี่เซฟมาเฉลยว่า คุณผู้หญิงคนนี้ เธอคือใคร?
เลิฟ อดทนนิดนึงนะ มามะ :กอด1: ปลอบเลิฟทีนึง
แต่ไหงอ่านแล้่วรู้สึกว่า เดี๋ยวจะมีงานเข้า
(เข้าฝั่งพี่เซฟ ประมาณว่าเข้าใจผิดเรื่องคุณผู้หญิงท่านนั้น.. แล้วเดี๋ยวโรสแอนด์เดอะแกงค์จะออกมารุม.. 55+)
อาจจะคิดมากไปเอง
:กอด1:พี่Mercyอีกทีก่อนไป 55+
ปล. สเปนเข้าไปแล้วลูกนึง (กระโดดโลดเต้น) ลุ้นหัวใจแทบลงไปที่ตาตุ่ม
-
หายค้างแต่อยากจับอิพี่เซฟ มาซักฟอก
ทำตัวไม่เคลียร์แบบนี้มันน่ารำึคาญ :m16:
เอาไงก็ว่ามาเซะ เพื่อนก็ทำตัวให้เหมือนเพื่อนหน่อย ทำให้คนที่ตัวเองรักลำบากใจมันดีแล้วเรอะ
-
โกรธเซฟด้วยคนค่ะ :m16:
อยากให้เลิฟ มีใครบางคนเข้ามาช่วงนี้บ้าง
มาต่อเร็วๆนะค่ะ
:pig4:
-
พี่เซฟเหมือนมีอะไรบังคับเลิฟเลยอ่ะ พฤติกรรมไม่น่าไว้ใจ
-
สงสารน้องเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ พี่เซฟใจร้าย :z6:
-
:z10: กระดึ๊บๆ เข้ามาดูใจอิพี่เซฟ...
โดนเละอีกแล้วพระเอกฉัน ฮ่าๆๆๆ :z2:
นี่ถ้าเลิกกันมีหวัง พี่เซฟหาศพไม่เจอแน่ๆ เลยอ่ะ (หรือจะมิใช่พี่เซฟคนเดียว แต่เป็น Mercy ด้วย :sad4: ม่ายน๊า!!!)
วันนี้เงินเดือนออกนะคะ...ขอไปลัลล้าก่อน ถ้ากลับมาไว จะมาต่อให้เน้อ... :กอด1:
Happy salary's day ค่ะ :bye2:
-
อ้าววว ไม่ใช่อู้งานมาหรอกหรอครับ 5555
เห็นมาแต่หัววัน อู้งานแหงๆ เลย
เรื่องแวะชมวิวกินขนมข้างทางแล้วค่อยมากินจานหลักต่อนี่มันแบบถ้ารู้เองจะเรียกมาคุยแล้วถามว่าถ้าเราทำบ้าง ตัวเองจะคิดไง
เราก็คิดแบบตัวเองน่ะแหละ เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง ถ้ายังดื้อไปแดกชะนี เดี๋ยวหาผัวใหม่แม่งเลย
ปล. ชอบ TN อ่ะ น่ารัก้องแง้งดี
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: น่าสงสารจัง :กอด1: :กอด1: :กอด1: ให้หายเหงา
-
อะไรกันเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
พี่เชฟ...บอกได้คำเดียว...เคือง!!! :fire:
ไปปลอบใจน้องเลิฟดีกว่า... :กอด1:
-
เคืองพี่เซฟทำเลิฟเสียน้ำตา ชิชิ
ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่เพื่อนแน่เหรอ
-
ไอพี่เซฟ ถ้ามีอะไรขี้นมานะแก
เดี๋ยวจะรู้สึก!!!
:m16: :m16:
-
อ๊าย :serius2:สายตาไม่ดีทำไมมองไม่เห็นว่ามาลงตอน 40 แล้ว
พลาดไปตั้งสองวันเพิ่งจะมาเห็น
สงสัยเพื่อนพี่เซฟคือคนที่ให้คำปรึกษา
เรื่องที่พี่เซฟจะบอกพ่อกับแม่ว่าตัวเองชอบผู้ชายละมัง
-
สถาณการณ์แบบนี้ ทำเอาคนทะเลาะกันมานักต่อนักละคับ
เพื่อนกับแฟน
แฟนเก่ากับแฟน
ต้องมีการจัดการที่ดีในชีวิต
ตั้งกะเกิดมา เพิ่งเคยเจอคนเดียว
555
-
พี่เซฟคะ ขอเคลียร์ด่วนเลยนะเนี่ย :angry2: :angry2: :beat:
-
ดีค่า...
วันนี้ Mercy มาดึกมาก (รึเช้าตรู่หว่า)
แอบเห็นหลายคนมาเม้นท์กันหลายที่...เพื่อน้องเซย์กะพี่แชมป์
เอาเป็นว่า เดี๋ยวหลังจากเคลียร์ปัญหาของคู่หลัก (ปัญหาแรก) เสร็จแล้วจะมาลงตอนพิเศษให้ค่ะ
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ แต่น่าจะขยายความได้ดีนะคะ...
ขอบคุณทุกๆ เม้นท์จริงๆ ค่ะ จากใจเลย
ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ
เม้นท์บ้างอะไรบ้าง เพื่อกำลังใจของนักเขียนนะคะ จ๊วบบบบบบ :กอด1:
ปล.ฝนตกหนัก เมื่อเช้าถึงออฟฟิศเกือบเที่ยง...ดีที่เจ้านายก็สายเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ
ปปล. ยกยอดตอบเม้นท์ไปก่อนนะคะ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 41 รักเก่าๆ หนทางใหม่ๆ
ให้ตายเถอะ!!!
เมื่อกี๊ผมไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม...?
ผมเห็นดวงตาสุขใสของคนรักของผม วาวเลื่อมเคลือบไปด้วยหยาดน้ำที่พร้อมจะเอ่อไหลเต็มที แต่เพียงชั่ววินาที น้องก็หลับตาลงสนิท หันหน้าเอียงคอแนบแก้มลงกับหมอน...
ผมรู้ ว่าน้องคงรู้สึกแย่ ที่ค่ำคืนที่คิดว่าจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันจนรุ่งสาง กลับกลายเป็นเพียงชั่วค่อนคืนเท่านั้นเอง...ผมเองก็แย่ไม่ต่างจากเลิฟเท่าไหร่ ผมรู้สึกแย่ เหมือนกับผมมาหาที่ระบายความใคร่ เสร็จสมอารมณ์หมายแล้วก็ไป...
แต่เปล่าเลยนะครับ...ผมไม่ได้อยากปล่อยมือจากคนตัวนิ่มของผมไปเลย ถ้าผมไม่จำเป็นจริงๆ...
หลายคนคงสงสัยกันเต็มแก่แล้วว่าเพื่อนผมที่มาจากอเมริกาเป็นใคร ผมว่าเลิฟเองก็คงสงสัยไม่แพ้พวกคุณหรอกครับ...เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง
เพื่อนผมที่มาจากอเมริกา เธอชื่ออุ๊ ครับ จริงๆ แล้วเธอแก่กว่าผมหลายปี ผมเรียกเธอว่าพี่อุ๊...ผมรู้จักกับพี่อุ๊ที่อเมริกา สมัยตอนผมเรียนอยู่ปี 2 ผมไปโครงการ Work & Travel…พี่อุ๊ เป็นสาวไทยที่ไปโครงการคล้ายๆ ของผม แต่ของเธอเป็นโครงการที่ต้องไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กหนึ่งปี เธอเรียนจบหางานเก็บเงินอยู่ปีกว่า ก็ได้มาสมัครกับโครงการนี้ และเธอก็อยู่จนครบหนึ่งปีแล้วด้วย ช่วงที่ผมเจอเธอ เป็นช่วงหนึ่งเดือนฟรีไทม์ของเธอครับ คนที่มากับโครงการแบบนี้ พอครบกำหนดเวลาแล้ว เราจะได้มีสิทธิ์ได้อยู่เที่ยวต่ออีกหนึ่งเดือน...
พี่อุ๊เธอกะจะอยู่ยาวครับ เธอขอโฮสออกมาอยู่ตัวคนเดียวในช่วงหนึ่งเดือนที่เหลือ เธอหางานทำ เพื่อนของเธอแนะนำว่าสามารถอยู่ต่อได้ อาจจะลำบากซักหน่อยเพราะต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ ถ้าถูกจับได้ ส่งกลับสถานเดียวแถมติดแบล็คลิสต์อีกต่างหาก...แต่พี่อุ๊เธอขอเสี่ยงครับ ด้วยฐานะทางครอบครัวที่ไม่สู้จะดีนักของเธอ แม่ของเธอป่วยเป็นโรคไต ต้องฟอกไตทุกๆ อาทิตย์ ทางบ้านของเธอไม่ได้ร่ำรวยอะไรเป็นเกษตรกร มีพื้นที่นาอยู่ไม่มากนัก มีเงินเก็บเจียดพอที่จะส่งเธอเรียนจนจบ แต่เธอก็ต้องทำงานหนัก ส่งตัวเองด้วยส่วนหนึ่ง...
การมาปากกัดตีนทีบที่อเมริกา ถึงมันจะเสี่ยง แต่มันทำให้เธอสามารถมีเงินเหลือพอที่จะส่งกลับไปให้แม่เธอได้ฟอกไต และรักษาตัว ครอบครัวพี่อุ๊ เหลือแค่แม่กับพี่อุ๊เท่านั้นครับ นอกนั้นเสียชีวิตหมดแล้ว ทั้งพ่อและน้อง จากอุบัติเหตุทางรถ เพราะพ่อต้องรีบไปรับน้องที่โรงเรียน แล้วรีบกลับมาหาแม่ที่กำลังป่วยอยู่ที่บ้าน ฝนตก ถนนหนทางต่างจังหวัดไม่ได้ดีนัก ทำให้รถแหกโค้งเสียหลักพุ่งลงเหว...
ผมเจอกับพี่อุ๊ที่ร้านอาหารไทยที่พี่อุ๊ทำงานอยู่ เผอิญร้านขายไอศครีมที่ผมทำงาน อยู่ติดกับร้านอาหารไทยร้านนี้ พี่อุ๊เคยมาซื้อไอศครีมร้านผม และพอรู้ว่าผมเป็นคนไทย พี่อุ๊ก็ใจดีเอาข้าวและกับข้าวจากที่ร้านในส่วนของเธอแบ่งมาให้ผมได้ทานบ้าง เราเจอกันเกือบทุกวันครับ มีเวลาว่าง พี่อุ๊ก็จะชวนผมไปเดินเล่นในพาร์คบ้าง ไปมิวเซียมบ้าง พาผมทัวร์รอบๆ เมืองบ้าง ผมสบายใจเวลาได้อยู่กับพี่อุ๊
พี่อุ๊เป็นผู้หญิงที่สวยสะดุดตา และมีลักษณะที่ทำให้คนที่คุยด้วยสะดุดใจครับ นอกจากสวยแล้วยังมีเสน่ห์มากๆ เสน่ห์ของพี่อุ๊อยู่ตรงที่ความมีน้ำใจ จริงใจ กตัญญู และมองโลกในแง่ดีครับ...ผมรู้จักกับพี่อุ๊สองอาทิตย์ ผมก็ตกหลุมรักเธอ...และพี่อุ๊ก็เช่นเดียวกัน เราตกหลุมรักซึ่งกันและกัน...
ผมย้ายเข้าไปอยู่กับพี่อุ๊ พี่อุ๊เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมมีอะไรด้วย และด้วยความรักและเต็มใจ ไม่ใช่ความใคร่หรือเหงา...พี่อุ๊ดูแลผมดีทุกอย่าง เราคบกัน อยู่ด้วยกัน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและเต็มไปด้วยห่วงแห่งความรัก...แต่ทุกอย่างมันไม่ได้ราบรื่นโรยด้วยกลีบกุหลาบเหมือนหนังไทย...ครบกำหนดสามเดือนผมจะต้องเดินทางกลับประเทศ จริงๆ แล้วก่อนหน้านี้ผมก็หาข้อมูลของการขอทุนเรียนที่อเมริกา ผมยอมหากผมต้องมาเริ่มเรียนใหม่ที่นี่ ผมเองมั่นใจว่าผมเรียนเก่งพอที่จะมีลุ้นทุนอยู่บ้าง...
ผมเอาเรื่องนี้มาปรึกษาพี่อุ๊...พี่อุ๊ไม่เห็นด้วย และบอกให้ผมกลับไปเรียนต่อให้จบ กลับไปอยู่ดูแลพ่อกับแม่ เพราะพี่เค้าเองไม่ได้ทำหน้าที่นี้เลย เค้ารู้ว่าแม่คิดถึงเค้าแค่ไหน อยู่ที่นี่มันไม่ได้สบายเหมือนอยู่บ้านเรา
‘เซฟกลับไปเถอะ...กลับไปทำหน้าที่ของเซฟให้ดี ไปดูแลคุณพ่อกับคุณแม่ กลับไปเป็นความหวังของท่าน ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราหรอกนะ’
‘แต่ผมรักพี่...ผมอยากอยู่กับพี่ ผมอยากดูแลพี่ ไม่งั้นพี่กลับไปกับผมไหม กลับไปอยู่ด้วยกัน ไปหางานทำ ผมจะตั้งใจเรียน เก็บเงิน แล้วผมจะดูแลพี่เอง นะครับ’
‘เซฟ ฟังพี่นะ...เซฟยังแบมือขอเงินแม่อยู่เลย ชีวิตคนเรามันไม่ได้ราบรื่นเรียบหรู เหมือนอย่างที่ใจเราคิดหรอกนะ พี่มีภาระหน้าที่ที่พี่ต้องแบกไว้ พี่ไปไหนไม่ได้ พี่ต้องเก็บเงินรักษาแม่...เซฟเองก็ต้องกลับไปเรียน ไปเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ ตั้งใจเรียน...พี่ยอมรับว่าพี่รักเซฟ แต่พี่เห็นแก่ตัวไม่ได้ เซฟเองพึ่งจะอายุแค่นี้ ยังมีโอกาสที่ได้เจอใครอีกมากมาย กลับไปเถอะนะ...เรา เลิกกันเถอะ’
นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผมร้องไห้ให้กับความรัก...หลังจากที่ผมกลับมาเรียนต่อได้ไม่กี่เดือน ผมก็ได้รับข่าวจากพี่อุ๊ ว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับชาวอเมริกัน เธอกำลังจะได้สัญชาติ...ผมที่ยังคงรักเธออยู่ กลับมานั่งร้องไห้ที่บ้านอีกครั้ง...เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกอยากปกป้องคนที่เรารัก อยากเป็นผู้ชายที่ดี อยากเข้มแข็งให้มากๆ
แผลในใจของผม ค่อยๆ ดีขึ้นตามกาลเวลา มันค่อยๆ จางหายไปพร้อมๆ กับข่าวคราวของพี่อุ๊...และผมก็ได้พบกับรักครั้งใหม่ รักที่ผมสัญญากับตัวเองว่า ผมจะประคับประคองรักครั้งนี้ไว้ให้ยาวนานที่สุด
พี่อุ๊ทำให้ผมรู้จักความรัก และพยายามอยากที่จะเป็นผู้ชายที่พร้อมทุกอย่างเพื่อจะดูแลพี่เค้า แต่กับเลิฟไม่ใช่ เลิฟทำให้ผมกลายเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดโดยไม่ต้องพยายาม ผมไม่ขาดอะไรเลยซักอย่าง เลิฟทำให้ผมเป็นผู้ชายที่เข้มแข็ง น้องสอนให้ผมรู้ว่าการที่เราจะรักใครสักคน ไม่ใช่เพราะเค้าเป็นคนที่พร้อมทุกอย่าง แต่เพราะเรารักเค้า เค้าถึงเป็นคนที่พร้อมทุกอย่างสำหรับเราต่างหาก
เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้รับโทรศัพท์จากพี่อุ๊ ผมดีใจมากที่พี่อุ๊ยังจำผมได้ พี่อุ๊บอกว่า พี่เค้าจะกลับมาเมืองไทย มาจัดการเรื่องงานศพของแม่เขา...ใช่แล้วครับ แม่พี่อุ๊เสีย แล้วที่แย่ไปกว่านั้น เมื่อเดือนที่ผ่านมา สามีของพี่อุ๊ก็พึ่งเสียไปด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน...นอกจากสามีของเธอจะจากไปและทิ้งมรดกเป็นอสังหาริมทรัพท์ต่างๆ ที่ทำให้เธอมีกินมีใช้อย่างสบายๆ ไปทั้งชาติแล้ว สามีของพี่อุ๊ยังคงทิ้งพยานรักของทั้งคู่ไว้ในท้องของพี่อุ๊อีกด้วยครับ
พี่อุ๊ ท้องได้สามเดือนแล้ว แต่สามีของพี่เค้า ไม่มีโอกาสได้พบหน้าลูก แม่ของพี่อุ๊ก็ไม่มีโอกาสจะได้เห็นหน้าหลาน ผมไม่รู้ว่าในชีวิตของคนๆ หนึ่ง เราจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเราได้ซักกี่ครั้ง แต่ผมว่าชีวิตของพี่อุ๊ มันมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นมากเกินไปแล้ว...แต่พี่อุ๊เข้มแข็งมากครับ พี่เค้าบอกว่า ตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเค้าคือลูก ลูกเป็นกำลังใจที่ทำให้เค้ามีชีวิตและเดินหน้าต่อไป
ผมรับอาสาไปรับพี่อุ๊ที่สนามบิน จัดหาที่พัก ขับรถไปส่งพี่เค้าที่จังหวัดบ้านเกิดเพื่อทำพิธีต่างๆ ดีที่บ้านพี่อุ๊อยู่ในจังหวัดที่ไม่ไกลมากนัก พอที่จะขับรถไปกลับได้ไม่กี่ชั่วโมง...ด้วยเหตุนี้ ช่วงนี้ผมถึงได้หายตัวไปบ่อยๆ ไงครับ
ที่ผมไม่ได้บอกกับเลิฟไปตรงๆ ก็เพราะว่าผมไม่กล้าครับ...ไม่ใช่ว่าผมยังคิดอะไรกับพี่อุ๊อยู่นะครับ เปล่าเลย ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ขณะนี้ และต่อไปนี้ คนที่ผมรักก็ยังคงเป็นเลิฟครับ แต่ด้วยนิสัยคิดมาก คิดเอง คิดไปไกล และช่างจินตนาการของน้อง ทำให้ผมยังลังเลว่าควรจะบอกความจริงไปเลยไหมว่าพี่อุ๊เป็นแฟนเก่าผม หรือว่าควรจะบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกัน
ผมไม่อยากโกหก ผมไม่ควรจะบอกว่าพี่อุ๊เป็นแค่เพื่อน...ผมเลยตัดสินใจว่าพรุ่งนี้ผมจะพาเลิฟไปเจอพี่อุ๊ แล้วผมจะเล่าทุกอย่างที่ผ่านมาในอดีตให้เลิฟฟังให้หมด...แต่มันก็ดันเกิดเรื่องขึ้นก่อนครับ...
งานศพของแม่พี่เค้าก็พึ่งเสร็จเมื่อวาน คืนนี้พี่อุ๊เลยมาพักอยู่โรงแรมในกรุงเทพฯ ด้วยความเครียด และเหนื่อยสะสม บวกกับอาการแพ้ท้อง พี่อุ๊ต้องวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำอยู่บ่อยๆ คืนนี้พี่อุ๊ก็วิ่งเข้าวิ่งออกห้องน้ำอยู่หลายครั้ง จนครั้งล่าสุด ความเพลียทำให้พี่อุ๊หน้ามืด จนสะดุดขาตัวเองล้มในห้องน้ำ...พี่อุ๊ปวดท้องมาก พี่เค้าไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่มีเพื่อนหรือญาติที่รู้จักที่นี่ เบอร์โรงพยาบาลก็ไม่รู้ พี่อุ๊เลยโทรหาผม...และด้วยเหตุนี้ทำให้ผมจำเป็นต้องไปจริงๆ ครับ
ตอนนี้พี่อุ๊ปลอดภัยแล้ว ผมนั่งเฝ้าอยู่ในห้องพิเศษของโรงพยาบาล กะว่าซักหกโมงเช้า รอให้พยาบาลมาเปลี่ยนน้ำเกลือ และให้ยาพี่อุ๊ ผมถึงจะออกไปรับคนเก่งของผมที่บ้าน...ไม่รู้ป่านนี้จะได้นอนบ้างรึเปล่า ร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้วมั้งเนี่ย
หกโมงครึ่ง ผมก็ถึงบ้านของที่รัก กำลังเลี้ยวรถเข้าบ้าน พี่ยามก็วิ่งมาเคาะกระจกรถผม แล้วบอกว่า คุณเลิฟไปเรียนแล้ว...
หืมมมมมมมมมม!!! หกโมงครึ่ง ไปเรียนแล้วเนี่ยนะ...วันนี้น้องมีเรียนสิบโมงไม่ใช่เหรอ...
เฮ้ออออไอ้ที่เดาๆ ไว้ ไม่ผิดโผจริงๆ ครับ แบบนี้งอนชัวร์!!! แล้วไม่ได้งอนอย่างเดียวนะ ผมว่าพ่วงอาการน้อยใจด้วยแน่ๆ
เอาล่ะครับ ผมได้ภาระกิจหลักเช้านี้ของผมแล้วครับ...
นั่นคือภาระกิจ...
ง้อเมีย!!!
จับตัวได้จะฟัดให้หายงอนเลย ให้ตายเถอะ เรื่องคิดมากเนี่ยที่หนึ่งเลยจริงๆ เชียว...
-
อร๊ากกกก ไอ้พี่เซฟ อย่าให้เลิฟร้องไห้นะ ไม่งั้นแกตายยยยยยยย
-
ค้างง นะครับคุณ writer
-
มีอะไรแล้วไม่พูดไม่บอกกันดี ๆ กรรม ไปง้อเลยไป
-
เลิฟงอนนานๆ เลย พี่เซฟอ่ะชอบทำตัวอึนๆ หน้ามึนๆ เชอะ >.<
บวกๆ ให้จ้า
-
อร๊ายย ย ไม่ได้มาอ่านนาน ยังน่ารักได้ใจ
นี่ถ้าไม่กลับมาอ่านตอนนี้ไม่เคลียรอย่างแรง
-
มันก็น่างอนนั่นแหละ แทนที่จะเล่าให้กันฟัง
พาไปแนะนำให้รู้จักเท่านั้นก็หมดเรื่อง เซฟนะเซฟกลัวน้องไม่เข้าใจจนเป็นเรื่องซะแล้ว
-
เซฟเอ้ย ทีหลังมีไรต้องพูดต้องเคลียร์น่ะ
ทำเหมือนมีความลับจากกัน
ถ้าน้องเลิฟรู้จากคนอื่นแบบผิดๆ ประมาณกว่าแฟนเก่าไรแบบนี้
รับรอง ภาระกิจ "ง้อเมีย" อาจต้องใช้อีกนานเลย
พูดคุยกันดีๆเน้อๆ บอกทุกอย่างไปซะ
-
เข้าใจพี่เซฟนะ...ที่ไม่บอกทั้งหมดก็เพราะไม่อยากให้เลิฟไม่สบายใจ
แต่ก็นั่นแหละ เพราะบอกไม่หมด ฝ่ายเลิฟก็ไม่สบายใจ กรรมของพี่เซฟจริงๆ :z3:
คือมันก็ต้องมีช่องว่างกันบ้างอ่ะ ไม่ต้องรู้ทุกอย่างหรอก เพราะรู้ไปมันก็มีแต่ไม่สบายใจอย่างนี้
แต่พอได้รู้ว่าปัจจุบันกับอนาคตของพี่เซฟคือเลิฟ คนอ่านก็ให้อภัยแระ 55
เหลือแต่เลิฟที่ยังไม่หายงอน ตามไปง้อเมียสุดที่รักให้สำเร็จนะพี่เซฟ :a2:
-
รีบเครียกับเลฟนะครับ
สงสารน้องเค้าอะ
-
อย่ามาว่าพี่เลิฟ ของนู๋คิดมากน่ะ...ก็ตัวเองทำอารายไม่เคลียร์เอง...
อึกๆอักๆ....ทำตัวน่าสงสัย....อิอิ....
พี่เลิฟ งอลนานๆ ไปเลย....
-
เราไม่โทษว่าเลิฟคิดว่า เป้นใครก็คิดเฟ่ยพี่เซฟ
พี่เซฟแหละคิดน้อย คนเป็นกันมาปก ๆ ปิด ๆ มันก็คิดทั้งนั้นแหละ
ดี ให้เลิฟงอนสักหลายวันเลยดีกว่า ให้ง้อซะให้เข็ด 5555
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่งและพี่เซฟกับน้องเลิฟ
มีแต่คนถามหาพี่แชมป์กับน้องเซย์ แต่เราก็อยากอ่านคู่ของสุดที่รักนะจ๊ะ
-
เชียร์ ๆ ให้พี่เซฟไป ง้อเมีย เอิ้ก ๆ
-
งานนี้เข้าข้างเลิฟเต็มที่ งอนให้เต็มที่เลยนะ ชริ!!
-
ไปง้อซะ เพราะพี่เซพผิด!!
มีชนักติดหลังอ่ะ ลังเลไม่เข้าเรื่อง ( -3-)
-
รีบๆๆไปทำภาระกิจ"ง้อเมีย"เลยอิพี่เซฟ..
ชอบปิดบังน้อง ถ้าบอกทั้งหมดแต่แรกแล้วชวนน้องไปด้วยเลย...คงไม่ต้องมานั่งคิดเองเออเองแบบนี้....ชิชิ....
-
ง้อให้สำเร็จแล้วกัน o13
-
ทำอะไรไม่วางแผน ต้องมาง้อ งานนี้เหนื่อยแน่ ฮ่ะ ฮ่ะ
รอ รอ รอ ครับ o13 อย่านานนักน้า...
-
o13พี่เซฟสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเปงกำลังใจไห้ o13
-
ทำขนาดนี้ ใครไม่คิดมากก็บ้าแล้ว...
ถ้าเป็นคุณชายที่บ้านทำแบบนี้นะ...
:m16: :m16:
ไม่ตายก็คางเหลืองล่ะจ๊ะ
-
กรรมเวร อิพี่เซฟเอ๊ยยยยยยยยยยยยยย
โถ.......น้องเลิฟเลิฟของพี่ ร้องไห้ตาบวมเป็นตรูดไปแล้วมั้งนั่น
พี่อุ๊ก็นะ ซวยแล้วซวยอีก คนบ้าอะไรเกิดมาซวยได้ขนาดนั้น
ปล.กอดดดดดดดดดดดดดคุณไนท์ และน้องในท้องพี่อุ๊หนึ่งทีค่ะ ชอบเด็กลูกครึ่ง กร้ากกกกกกกกกส์
-
ภารกิจ ง้อเมีย ขอให้พี่เซฟทำภารกิจสำเร็จนะคับ 5555
ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอนอย่างนี้แหละ ให้กำลังให้พี่อุ๊คับ สู้ๆนะฮะ
รอตอนต่อไปคับผม เจ้
-
เหอะ ๆ
อ่านตอนนี้แล้วแอบเกลียดพี่เซฟชอบกลยังไงไม่รู้ :เฮ้อ:
-
ก็เซฟไม่ยอมคุยกันดีๆเองนี่น้า เลิฟอ่ะ ขอแค่บอกก็พร้อมจะเข้าใจอยู่แล้ว ผิดเต็มย่ะตัวเธอ
เลิฟงอนให้สนุกเลยนะจ๊ะ อิอิอิ
-
เนี่ยแหละน้าา...ผลของการชอบคิดอะไรแทนกัน
มันทำให้ความมั่นใจลดลงได้รู้เปล่าพี่เซฟ...
แล้วจากที่อ่านๆมา บอกเหตุผลไปตรงๆอะแหละน้องเลิฟไม่คิดมากหรอก แต่ถ้าปิดๆบังๆเนี่ยดิ คิดมากชัวร์ๆ
:กอด1: พี่ไนท์ค่ะ แอบสงสารคุณอุ๊...รันทดจริง TT
-
เพราะแกอ่ะเเหละไอ้พี่เซฟทำให้นู๋เลิฟงอล :angry2:
-
เหตุผลของพี่ิเซฟน่าให้อภัยค่ะ
ยังไงก็ขอให้ง้อมะเอียได้สำเร็จเร็วๆๆด้วยเนอะ
-
เกิดสงสารคุณพี่อุ๊ขึ้นมาทันที
ตอนที่แล้วก็ว่าเค้าไว้ซะเยอะเลยกรู o22เหอะๆ
:angry2:รีบไปง้อน้องเลยนะพี่เซฟ ทำน้องร้องไห้ ชิชิส์ :m16:
-
ถ้าบอกไปตรงๆตั้งแต่แรก เลิฟอาจจะไม่คิดมากเท่าตอนนี้ก็ได้
เซฟทำแบบนี้ยิ่งไม่น่าไว้วางใจ
-
เราก็ยังอารมณ์เสียกับเซฟอยู่ดีนะแหละ
คิดเองเออเองแล้วทำให้เลิฟเสียใจจนร้องไห้
คุ้มมั้ยคะกับการคิดเองเออเองของคุณนะ
-
ความผิดพี่เซฟนั่นแหล่ะ :m17: รีบไปง้อพี่เลิฟเลยนะ :o12:
-
ยังนอยอยู่เฟ้ย แค่เนี๊ยยังไม่หาย ชิส์ :m16:
-
พี่ไนท์~
:กอด1:
ตอนใหม่...อืม...เซฟ...เข้าใจนะแต่ถ้าไม่อธิบายแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะคะ
เฮ้อ
ง้อด่วนๆ ดีๆด้วยล่ะ อย่าไปโทษเลิฟเลยว่าคิดมาก ชิ
พี่ไนท์จ๋า :กอด1: อีกรอบ ฮะๆ
-
ก็แล้วไม่เคยบอกน้องอ่ะ
น้องก็เครียดน้อยใจเป็นธรรมดาอ่ะนะ
ไปง้อเลยนะเว้ยพี่เซฟ =''=
-
พี่เซฟทำให้นู๋เลิฟงอน
รีบ :oni1: ไปง้อน้องแบบด่วน ๆ เลยนะ
ไปงั้นจะโดน :z6:
-
เลิฟงอนนานๆๆๆๆๆเลย
-
ไอ้พี่เซฟฟฟฟฟฟฟ
ไหนบอกจาไม่ทำน้องร้องไห้แล้ววว
นี้อะไรฟระ
ทำน้องร้องไห้อีกแล้วววววว :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
รีบๆไปง้อเลยยยยยยยยย
-
บอกว่าเป็นคนรักกัน แต่มีอะไรไม่บอกกันก็สมควรที่น้องเขาจะน้อยใจ ไอ้ที่ว่าน้องเขาคิดเองเออเอง แล้วการกระทำของคุณพี่น่าคิดมั้ยละถามตัวเองหน่อยเหอะ :z6:
-
:m16:เคลียให้ดีละกันนะตาเซฟ
-
รีบๆบอกน้องเร็วๆเข้า
นี่เห็นมั้ยน้องคิดมาก
จนนอนร้องไห้ใหญ่เลย
แฟนเก่าก็ขอให้เป็นแค่
แฟนเก่าแล้วกัน
-
บางที บอกไปก็ดีกว่าไม่บอกมั้งนะเซฟ
คิดมากเพราะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ดีกว่าปล่อยให้คิดมากเพราะไม่รู้อะไีรเลย
มั้ง?
คนที่นิสัยขี้คิดมาก ยิ่งปิดบังก็ยิ่งคิด
ดีไม่ดี จะคิดเองเออเอง สรุปเอาเอง
ปัญหาบานปลาย..
:เฮ้อ:
หวังว่าเลิฟจะใจเย็นและมีเหตุผลพอที่จะรับฟังเซฟนะ
:กอด1:พี่Mercy
(สเปนกับเยอรมันเข้าไปเจอกันเองแล้ว :serius2: ทำใจลำบากจัง)
-
เลิฟงอนไปแล้ว ฮา
รีบไปง้อเมียเลยพี่เซฟ
-
ทั้งที่รู้ว่าน้องเลิฟเป็นคนคิดมาก....ยังปล่อยให้คิดทั้งคืน
สงสารน้องนอนร้องไห้เพราะ...ตาเซฟไม่ยอมเคลียร์ตัวเอง
สรุปว่าตาเซฟนี่มันจะดูแลน้องเลิฟได้จริงเหรอ.....
คนอ่านเริ่มเคือง..... :m16:
สาธุ...ขอให้น้องเลิฟงอนไปนาน ๆ เลย :call:
:L2: :L1: น้อง Mercy
-
พี่เซฟนะพี่เซฟ ทำไมต้องปล่อยให้อะไรมันเป็นแบบนี้ก่อนด้วย
ถ้าบอกตั้งแต่แรก็ไม่เป๋นอะไรแล้ว เพราะ้เลิฟต้องเข้ารใจพี่เซฟอยู่แล้ว
แล้วตอนนี้เลิฟจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย อย่าให้เเกิดอะไรเลยนะ
-
สรุปคิดมากทั้งคู่ เฮ้อปวดใจแทนค่ะ
ปล.เพื่อนสาวคะ ยัยอุ๊ชีวิตรันทดปานเด็กหญิงวันลีไปไหมคะ
-
อืม...เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
ก็เข้าใจพี่เซฟมันอ่ะนะ
คนอ่านเข้าใจแต่เลิฟมันไม่เข้าใจด้วยนะเว้ย
รีบง้อน้องมันให้ไวเลย :angry2:
หรือจะปล้ำก่อนแล้วค่อยง้อก็ไม่ว่านะ :pighaun:
+1 ให้จ้า เพิ่งมีเวลามาตามอ่านอ่ะจ้ะ Mercy
ไม่ว่ากันนะ
:กอด1:
-
ฮ่าๆๆๆ จิ้มวี หนึ่งที ดีใจจัง อิอิ
.
..
...
เห็นด้วยนะ ปล้ำก่อน ค่อยอธิบาย เพราะน้องเลิฟจะไม่มีแรงหนีไง
คนอ่านอยากอ่านแบบนี้ด้วยแหละ
แต่หลังจากนี้ ต้องชัดเจนนะนายเซฟ
-
แล้วมันสมควรจะให้น้องคิดมากมั๊ยเนี่ยพี่เซฟ
ถ้าเป็นพี่เซฟ พี่จะยังหน้าชื่นตาบานได้อยู่มั๊ยถ้าเลิฟทำกับพี่แบบนี้มั่งเนี่ย
อยากจะให้เลิฟงอนไปนานๆ แต่เดี๋ยวก็จะมาว่าน้องใจแคบอีก
เฮ้อออออออ
ทำไมเลิฟของเค้าต้องมาเสียใจเพราะพี่เซฟตลอดเลยเนี่ยยยยยยยยยยยยยย
หมั่นไส้พี่เซฟฟฟฟฟฟฟง่ะ
ชิชิ
ปล. อินกับเรื่องนี้เกินไปอีกแล้วเรา 555
-
พี่เซฟทำไมไม่บอกน้องเลิฟดูซิทำให้เลิฟคิดมาก
แล้วจะไปตามง้อแล้วมันจะสำเร็จง่ายๆไหมละ :เฮ้อ:
-
หายไปทั้งอาทิตย์ ไม่คิดก็บ้าแล้วพี่เซฟ :z3: :z3:
-
ไม่พูดกันจะเข้าใจกันได้ไงเนี๊ยะ :m16:
-
รีบไปง้อด่วนนนนนนนนนนน
-
ขออภัยนะคะ ที่หายหน้าหายตาไปหลายวัน...
ป่วยค่ะ ป่วยจริงๆ หยุดงานตั้งแต่วันจันทร์แล้วค่ะ...
ไปให้หมอฉีดยามาสองครั้งแล้ว...
หมอบอกว่าเป็นคออักเสบ ติดเชื้อ เจ็บคอมาก พูดกับใครไม่ได้เลย ไข้ขึ้นสูง...
วันนี้ค่อยยังชั่วขึ้นแล้วไม่มีไข้ เลยลุกขึ้นมาต่อนิยายดีกว่านั่งเฉยๆ ค่ะ
ขอบคุณหลายๆ คนนะคะที่แวะเข้ามาอ่านและเม้นท์ให้ ขอบคุณทุกๆ กำลังใจด้วยค่ะ
ส่วนที่เคยสัญญาไว้ว่าจะมาต่อตอนพิเศษน้องเซย์ พี่แชมป์ให้ ไม่ลืมนะคะ...
เดี๋ยวจะต่อให้แน่นอนค่ะ
ปล.โดดตอบเม้นท์อีกแล้วนะตัวเอง แหะๆ แต่เค้าอ่านเม้นท์ทุกๆ เม้นท์ของทุกๆ คน และหลายๆ รอบด้วยค่ะ
ชอบอ่านเม้นท์ค่า ขอบคุณนะคะ :กอด1:
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 42 “กลัว”
‘ก็อยากให้รู้ว่านับตั้งแต่วันนั้น ทุกวินาทีของฉัน บอกกับฉันว่าโลกนี้มีเธออยู่ เพราะฉันไม่เคยรู้สึก อะไรมากมายเท่านี้ ก็อยากให้รู้แม้จะอยู่ห่างไกล ถึงแม้จะอยู่ตรงไหน ถ้าโลกนี้นั้นมีแค่ใครสักคนหนึ่ง ให้คิดถึงกันทุกวัน จะทำให้หมดคำถามตลอดไป’
“คร๊าบบบบบ เซย์พูดคร๊าบบบบบ ฮ๊าววววววว!!!!”
“เซย์ครับ พี่เลิฟเองนะ ขอโทษนะที่ต้องโทรมาปลุกแต่เช้า”
“อ้าววววว ดีครับพี่เลิฟ คิดถึงจังเลยยยยยยย!!! พี่เลิฟมีไรให้เซย์ช่วยเปล่าโทรมาแต่เช้าเลย” ไอ้ลูกหมามันก็ฉลาดเนอะ รู้ได้ไงว่ามีเรื่องให้ช่วย
“เออ...เซย์อยู่บ้านรึเปล่า พี่เข้าไปหาได้ไหม” ประเด็นคือ จะหาที่หลบภัย และหลบใจครับ
“หืออออออออ!!! พี่เลิฟมีอะไรรึเปล่า ทะเลาะกะพี่เซฟเหรอ” อ๊ากกกกก ไอ้แชมป์มันเลี้ยงแกด้วยอะไรวะไอ้ลูกหมา เพ็ดดีกรี หรือว่ากระดูกไก่วะ ทำไมมันฉลาดจริงๆ
“แล้วไปหาได้ไหมล่ะ พี่ถามเซย์ก่อนนะ ไม่ได้ให้เซย์มาย้อนถามพี่นะเว้ย” ต้องดุมันซะหน่อย เดี๋ยวมันจับไต๋ได้มากกว่านี้ นี่ขนาดมันงัวเงียอยู่นะเนี่ย สงสัยไอ้แชมป์มันฝึกมาดี
“โอ๋ๆ มาได้ดิฮะ สำหรับพี่เลิฟ ยังไง อะไร ก็ได้ทั้งนั้นแหละ”
“ดี งั้นลงมาเปิดประตูบ้านเดี๋ยวนี้เลย” สิ้นเสียงของผม ก็ได้ยินเสียงร้อง หา!!!! ดังลั่น แถมแอบเสียงหลงด้วยนะ เสียชื่อลูกศิษย์ครูเลิฟหมด ต่อจากเสียงอุทานดังลั่น ก็ตามมาด้วยเสียง ตุ๊บ!! และเสียง โอ๊ยยย!! ตามมาเป็นลำดับ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไอ้เด็กนี่มันสะดุ้ง ตกใจ จนเผลอพลิกตกเตียงแน่นอน
ไม่นานนักร่างเล็กคุ้นตาในสภาพที่...เอ่อ...แหม อยากให้เหล่าแฟนคลับ แล้วก็แฟนมันมาเห็นสภาพนี้จริงๆ นิยามได้คำเดียวจริงๆ ฮะ ‘ยับทั้งตัว’ หน้ายับ เสื้อผ้ายับ มันเดินโยกไปเย่มา เหมือนคนเมา แต่ลักษณะนี้คงเมาขี้ตาผสมขี้ฟันแน่นอน อ้าวนั่นๆ เดินน่ะ ลืมตาด้วยสิวะ...เออ เอ็งเก่งเว้ยเดินแบบหลับๆ ตาบ้าง หรี่ๆ ตาบ้าง ก็มาถึงจุดหมายได้ สงสัยมันจะฉี่สร้างกลิ่นของตัวเองไว้ตามทาง เวลาเดินก็ใช้จมูกดมๆ เอาไม่ต้องลืมตามองทางก็รู้ว่าต้องไปทางไหน...
“ขับรถเข้ามาเลยฮะ โอก้าซักกะโอโต้ซังไม่อยู่บ้าน เอารถเข้ามาจอดในโรงรถก็ได้ฮะ” ไอ้น้องเซย์มันตะโกนโบกรถแบบงัวเงียๆ ให้ผมอยู่หน้าบ้านครับ
“ไปฮะ เข้าบ้านกัน” ไอ้เจ้าบ้านที่ดีก็กึ่งลากกึ่งจูงผมเข้าบ้าน
เข้าไปถึงไอ้ลูกหมามันก็จัดแจงให้ผมนั่งที่ห้องรับแขก ก่อนที่ตัวมันเองจะผลุบหายเข้าไปทำเสียงขลุกขลักอยู่ในครัว แล้วซักพักมันก็เดินออกมาพร้อมกาแฟ น้ำส้ม นมสด ขนมปังปิ้ง กับแยมสารพัดชนิด
“พี่เลิฟทานก่อนๆ เซย์ว่ามาเช้าขนาดนี้คงไม่มีเวลาหาอะไรทานมาแน่นอน” จริงครับ ใครจะไปหาอะไรกินทัน รีบหนีมาซะขนาดนี้...แต่อารมณ์นี้ใครจะไปกินอะไรลงวะเนี่ย
“พี่ขอกาแฟอย่างเดียวแล้วกันนะ” สิ้นประโยคผม ไอ้หมาน้อยมันก็โซ้ยน้ำส้ม นมสด และขนมปังปิ้งแทน...เอ่อ ว่าแต่ฟันน่ะแปรงแล้วเหรอไงวะ
“เอ่อ...พี่เลิฟ พี่เลิฟจะไม่เล่าให้เซย์ฟังซักนิดเหรอ...ว่าเกิดอะไรขึ้นฮะ” ไอ้เด็กขี้เสือก!!! เหอะๆ เล่าให้มันฟังก็ได้วะ อย่างน้อยก็ถือว่าหาคนระบาย
“โหยยยยยยย!!! นอกใจชัวร์ๆ เป็นเซย์นะไม่หนีหรอก ต้องตามไปจับให้ได้คาหนังคาเขา” รู้งี้กูไม่น่าเล่าให้มึงฟังเลยไอ้น้องเซย์ นอกจากจะไม่สบายใจขึ้น ยังบั่นทอนกำลังใจกูอีก
“แต่เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนกันนะ” ยังแอบแก้ตัวให้พี่เซฟนิดนึง
“อืม...ก็จริงนะ หรือว่าพี่เลิฟจะคิดมากไปเองหว่า” อ้าวไอ้เด็กนี่ ตกลงจะเอาไงกันแน่วะ กูตามอารมณ์มึงไม่ทันจริงๆ
“แต่มันน้อยใจอะ เสียใจ งอน โมโห โกรธ เข้าใจอารมณ์พี่ปะ คือแบบ...โว้ยยย ไม่รู้อะ เราเคยเป็นคนสำคัญของเขาไง อยู่ดีๆ เขาก็มาให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่า ไอ้ที่โมโหแล้วโกรธน่ะ พี่หมายถึงตัวเองนะ ไม่ได้โกรธหรือโมโหพี่เซฟ...โกรธที่ตัวเองทำตัวงี่เง่าที่มามัวคิดมากน้อยใจ บางทีพี่เค้าคงอยากมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง แล้วที่พี่เค้าต้องไปเพราะเพื่อนเค้าคงจะมีปัญหาจริงๆ พี่ดันคิดเอาแต่ใจ ไม่อยากให้เค้าไป...เซ็งตัวเอง ฮือออ ฮึก”
พอได้ระบาย แล้วมันก็เลยอยากร้องไห้ด้วยครับ ความอึดอัด อัดอั้น ที่ไม่เคยถูกปล่อยออกมาให้ใครได้รับรู้ พอได้ออกมาแล้วมันก็เลยออกมาพร้อมกับน้ำตาด้วย เฮ้ออออ!!! อ่อนแอจังเลยครับ
“โอ๋ๆ พี่เลิฟ...มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ เซย์เข้าใจอารมณ์นี้นะ เซย์ก็เคยเป็น ตอนที่ไอ้พี่แชมป์มันทำตัวลับๆ ล่อๆ น่ะ เซย์ก็อึดอัด กังวล น้อยใจ เสียใจ ผลสุดท้าย เราก็ตีโพยตีพายไปเอง...เอางี้ดีกว่า ไหนๆ ก็ถือซะว่าพี่เลิฟน้อยใจไปแล้ว เราก็ลองงอนดูดิพี่ ให้พี่เซฟมันมาง้อซะให้เข็ด ตั้งแต่ที่เคยคบกันมานี่ พี่เลิฟเคยงอนพี่เซฟมันบ้างเปล่าเหอะ...ลองงอนดูบ้างก็ดีนะพี่...โอ๊ย!!! เจ็บนะ”
เหอะๆๆ ไอ้เสียงโอ๊ยนั่นน่ะ ไม่ได้เกิดจากน้ำมือผมนะครับ มันมาจากน้ำมือของแฟนไอ้หมาน้อยมันเองครับ...
“หนีมาอยู่นี่เองนะแก...แล้วไอ้ตัวนี้เนี่ย แนะนำอะไรเค้าหะ!!! เดี๋ยวถ้าเค้าเกิดทะเลาะกันไปใหญ่โตจะทำไงล่ะ” เหอะๆ มึงจัดการมันซะเลยก็ดี ตั้งแต่มานี่มันยังไม่หยุดพูดให้กูเลิกสับสนเลยให้ตายเหอะ น้ำตากูเลยพานหยุดไหลเลย
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูหนีมาอยู่นี่” พักหลังๆ ผมก็มักจะพูดกูมึงกับไอ้แชมป์มันนะครับ ถึงแม้บางทีมันก็จะมีหลุดๆ มาบ้าง แต่ส่วนใหญ่มันจะแกๆ เราๆ ฉันๆ กับผมซะมากกว่า
“ก็แฟนแกน่ะ มันโทรมาจิกตั้งแต่เช้าแล้ว ถามว่าแกอยู่กับฉันรึเปล่า แล้วก็ถามว่าเช้านี้แกมีเรียนอะไร ขาดได้ไหม นู่นนี่นั่น พอวางสายจากแฟนแกเสร็จ ฉันก็เลยรีบโทรหาไอ้โรส ไอ้โรสก็บอกว่า โดนแฟนแกโทรจิกไปแล้วเรียบร้อยเหมือนกัน...ส่วนฉันก็ต้องมารับไอ้ตัวน้อยนี่ไปเรียนตามปกติ ไม่ได้คิดว่าจะเจอแกที่นี่นะเนี่ย พี่เซฟมันก็คงคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าแกจะมาหลบที่นี่ สรุปว่าเกิดอะไรขึ้นวะ”
ตั้งแต่มึงมีแฟนเด็กนี่มึงขี้บ๊น ขี้บ่นเนอะแชมป์...พักหายใจก่อนไหม เดี๋ยวจะตายซะก่อนได้ไปงานรับปริญญาแฟนนะมึง
“ก็...ไม่มีไร...น้อยใจ...นิดหน่อย” ผมตอบได้แค่นั้น ไอ้หมาน้อยมันก็จัดการเล่าให้แฟนมันฟังจนหมดใส่หมดพุง มีการใส่ไข่ ป้ายสีลงไปนิดหน่อยจนต้องกระแอมขัดจังหวะไปหลายที...
“หนีไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาหรอกว่ะ...จริงๆ นะ ถ้างอน ถ้าน้อยใจ ก็ไปบอกเขาตรงๆ เหอะ บางทีการไม่พูดอะไรแบบนี้ อีกฝ่ายก็ไม่สามารถรู้ได้หรอกว่าเราคิดอะไรอยู่”
“ก็ไม่ได้กะจะหนีหรอก...แต่ยังไม่อยากเจอตอนนี้ไง ขอแวะมาหาที่ทำใจก่อน กลัวเจอเค้าแล้วร้องไห้อะ...บางทีกูก็รู้สึกว่าทำไมกูมันอ่อนแอจังเลยวะ กูไม่เคยเป็นแบบนี้กับใคร ทำไมกูอยู่กับเค้าแล้วกูกลายเป็นคนที่อยากจะเรียกร้องนู่นนี่ตลอดเวลา กูกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่กูก็ไม่อยากแสดงออกให้เค้าเห็น ให้เค้ารู้ เพราะกูกลัวเขามองกูไม่ดี...เฮ้ออออ เบื่อตัวเองจังเลยว่ะ”
“เพราะแกรักเค้ามากไง...รักมากก็คิดมาก กลัวต่างๆ นานา ไปสารพัด กูก็เป็น ไอ้ตัวนี้ก็เป็น ใครๆ ที่มีความรัก ก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ มันอยู่ที่ว่าแกจะปรับตัวให้มีความสุข หรือว่าทุกข์ไปกับสิ่งที่มันยังไม่เกิดล่ะ...ไปคุยกันซะเถอะ...ก็เอาเป็นว่า ถ้าอยากงอน ก็งอนพอเป็นพิธี เอาให้พอรู้ว่าเรายังเป็นที่รักอยู่ดีไหมล่ะ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย”
มีแฟนเด็กนี่มันทำให้คนเราโตขึ้นทั้งความคิด และสติปัญญาจริงๆ นะเนี่ย รู้งี้หาแฟนเด็กบ้างดีกว่าเว้ยกู มีแฟนแก่กว่าแล้วทำให้เราเด็กลงๆ จริงๆ เฮ้อออออ...เอาวะ เอาเป็นว่าตอนนี้ไปเรียนก่อนดีกว่า...งอนซักวันสองวันก็คงดีเนอะ
.
.
.
.
.
.
.
แล้วก็ตามคาดการไว้ครับ ผมเดินมาจนถึงคณะพี่เซฟมันก็มานั่งรออยู่ตรงโต๊ะประจำของกลุ่มผม โดยมีไอ้น๊อตกับไอ้ตาลถูกคุมไว้เป็นตัวประกัน หน้าพี่เซฟเครียดมากเลยฮะ เอาล่ะอย่าพึ่งใจอ่อนนะไอ้เลิฟ งอนซะบ้าง เราก็มีหัวใจเหมือนกันนะเว้ย...
“เลิฟ...ไปไหนมาครับพี่บอกจะไปรับ ทำไมไม่รอพี่ล่ะ ออกมาก่อนทำไม แล้วทำไมพึ่งมาถึง พี่โทรไปหาใครก็ไม่มีใครรู้ว่าเลิฟไปไหน สองคนนี้ก็ไม่รู้ แชมป์ก็ไม่รู้ น้องโรส หรือพี่คิวก็ไม่รู้ พี่จะเป็นบ้าตายอยู่แล้วนะ” ยังไม่ทันที่ผมจะเดินถึงโต๊ะดี พี่เซฟหันมาเห็นผม ก็รีบลุกขึ้นเดินมาหาดึงมือผมเข้าไปกุมไว้แน่นเหมือนกลัวผมจะหายไปอีก น้ำเสียง สีหน้าแววตาที่เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด เกือบทำให้ผมใจอ่อน แต่ไม่ครับ ครั้งนี้ไม่เด็ดขาด
“ไปหาโจ๊กกินมาน่ะก็เลยรีบออก ก็เลิฟไม่คิดว่าพี่เซฟจะกลับมารับนี่ฮะ เห็นบอกว่าเพื่อนป่วย ก็น่าจะอยู่เป็นเพื่อนๆ นะ ไม่เห็นต้องลำบากกลับมารับเลิฟเลย” ผมก็พูดเรียบๆ เรื่อยๆ พยายามจ้องตาพี่เซฟไว้ครับ ไม่งั้นเค้าจะหาว่าเรากลัว
“พี่บอกแล้วว่าพี่จะมารับพี่ก็ต้องมาสิครับ...แล้วสำหรับเลิฟ ไม่เคยมีคำว่าลำบาก พี่เต็มใจ ทุกอย่างที่พี่ทำ คือความต้องการของพี่ และพี่เต็มใจจริงๆ...งอนพี่เหรอครับ หืม” ตอนนี้พี่เซฟยกมือขึ้นมาลูบแก้มผมเบาๆ ครับ สีหน้าพี่เค้าอ่อนโยนมาก เฮ้ออออ ผมจะแพ้ก็ตอนนี้แหละ แต่...เอ๊ะ ผมว่าผมเห็นตัวช่วยแล้วนะ...
“พี่เต้!!!” เหยื่อผมเองครับ ทุกคนคงจำพี่เต้ได้ พี่เต้รุ่นพี่โรงเรียนเก่าผม ที่คอยตามจีบผมแบบทีเล่นทีจริงอยู่ตั้งแต่สมัยมัธยม จนมาเป็นคู่แข่งทางวิชาการกับพี่เซฟแกครับ บ้านพี่เต้เป็นตัวแทนนำเข้าและจัดจำหน่ายช็อคโกแล๊ตและคุกกี้รายใหญ่จากต่างประเทศ เวลามีขนมอะไรมาใหม่ๆ พี่เต้ก็จะชอบเอามาฝากผม สงสัยวันนี้จะมีตัวใหม่มาให้ลอง เห็นถือมาเต็มถุงเลยครับ
ผมรีบสะบัดมือจากพี่เซฟ แล้วเดินไปดักพี่เต้ไว้ครับ...
“พี่เต้ ช่วยเลิฟหน่อยนะ ถ้าเลิฟพูดไรออกไปก็อือๆ ออๆ ตามแล้วกันนะ” ผมรีบไปกระซิบกระซาบพี่เต้อย่างเร็วครับ เพราะพี่เซฟมันเดินตามมาถึงตัวแล้วครับ อ๊ะ!!! ผมโดนไอ้พี่เซฟลากกลับไปอย่างแรงเลยครับ
“มึงมาทำไม...” พี่เซฟหันไปตะคอกใส่พี่เต้ทันทีที่ลากผมติดมือกลับมาได้
“ก็....”
“ก็พี่เต้เค้าลืมเอาขนมให้เลิฟเมื่อเช้าน่ะ อุตส่าห์พาไปกินโจ๊กแล้ว ขนมไว้ก่อนก็ได้ เลิฟจะอ้วนเป็นหมูอยู่แล้วเนี่ยพี่เต้” พี่เต้ทำหน้างงๆ แว๊บนึง แต่ด้วยความฉลาดแกมกะล่อนของพี่แกเลยทำให้ยิ้มรับมุขผมได้ทัน
“นี่อย่าบอกว่าเมื่อเช้าไปกับมันมานะ...” พี่เซฟบีบข้อมือผมแรงขึ้นอีกตามอารมณ์โมโหของพี่เค้าครับ
“งั้นไม่ต้องไปบอกมันหรอกครับน้องเลิฟ ให้เรารู้กันสองคนก็พอเนอะ...แล้วมึงน่ะ ปล่อยแขนน้องเค้าเถอะจะบีบให้เลือดไม่ไหลเวียนเลยไหม น้องมันเจ็บนะเว้ย” เออ จริงครับ เจ็บจะตายอยู่แล้วเนี่ย ผมพยายามบิดข้อมือออกจากมือพี่เซฟ แต่ก็ไม่หลุดฮะ แรงควายจริงๆ เลย
“อย่าเสือก นี่แฟนกู กูบอกมึงกี่ครั้งแล้วไอ้เต้ ว่ามึงจะไปเจ้าชู้กับใครมันก็เรื่องของมึง แต่มึงเลิกยุ่งกับแฟนกูซักที”
“โอ๊ยยยยย...จะเถียงกันอีกนานไหมเนี่ย เลิฟเจ็บนะพี่เซฟปล่อยมือเลิฟซักที เลิฟจะไปเรียน...แล้วก็ถ้าจะทะเลาะกันก็ตามสบาย พี่เต้ขอบคุณสำหรับขนมนะฮะ” พอผมโอ๊ย แล้วบอกว่าเจ็บมือ พี่เซฟก็รีบปล่อยทันที ทำหน้าตาตกใจที่ผมร้องออกมาซะเสียงดัง ผมก็เลยใช้ช่วงชุลมุน รีบเดินไปคว้าถุงขนมจากพี่เต้ แล้วก็ปล่อยให้สองเสือเค้าแง่งๆ ใส่กันไป ผมไม่ยุ่งด้วยแล้ว ประสาทจะกิน อุตส่าห์จะมางอนให้ง้อซะหน่อย ดันมาหาเรื่องทะเลาะกับคนอื่นซะนี่ รีบวิ่งไปลากไอ้น๊อตกับไอ้ตาลให้รีบขึ้นตึกไปเรียนดีกว่าครับ
ผมปิดมือถือไว้จนกว่าจะเรียนเสร็จ เพราะผมรู้ดีว่าถ้าเปิดไว้ sms. ที่เข้ามาคงจะทำให้ผมไม่เป็นอันเรียนแน่ๆ ฮะ...แล้วก็เป็นไปดังคาด พอเรียนเสร็จ ผมเปิดโทรศัพท์ขึ้นมา sms. เด้งเข้ามาสามสิบกว่าข้อความ ทั้งข้อความที่บอกว่าสายเรียกเข้าไม่ได้รับอีกสามสิบกว่าสาย แล้วพอเปิดเครื่องปุ๊บ สายเรียกเข้าก็ดังปั๊บเลย...เฮ้อออ คนเรานะ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่เปิด ก็ยังพยายามโทรมาอีก...ผมขี้เกียจเปิดอ่านครับ และไม่อยากรับด้วย เพราะกะไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องเจอคนส่งรออยู่ที่รถแน่ๆ
แล้วก็จริงครับ...แหม!!! ซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้นะฮะ ไม่งั้นรวยเละ...เพราะเจ้าของสายเรียกเข้าที่ทำให้โทรศัพท์ผมยังสั่นไม่หยุดอยู่ตอนนี้ ยืนขมวดคิ้วกดโทรศัพท์แบบเอาเป็นเอาตายอยู่ข้างรถผมครับ สงสัยจะมุ่งมั่นมากจนลืมสังเกตว่าผมเดินมาหยุดยืนดูอยู่ไม่ห่าง...
“ถอยด้วย เลิฟจะกลับแล้ว” ก็พี่เซฟมันยืนพิงประตูฝั่งคนขับอยู่นี่ฮะ
“เลิฟ...ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่ครับ...แล้วงอนอะไรพี่ ทำไมต้องประชดพี่ด้วย ไปกับไอ้เต้มันทำไม”
“เลิฟไม่ได้ประชด...แล้วที่เลิฟไปกับพี่เต้ เลิฟก็แค่เห็นเค้าเป็นพี่ชายคนหนึ่ง เลิฟไปคุยกับพี่เค้าเรื่องงานครบรอบของโรงเรียนเก่า เลิฟเองก็มีเพื่อนของเลิฟ มีเรื่องที่เลิฟจะต้องทำเหมือนกัน เหมือนกับที่พี่เซฟมีเพื่อนต้องคอยไปดูแลไง” ก็ไม่ได้อยากจะประชด แต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ นะ
“เรื่องนี้จริงๆ ด้วยที่ทำให้เลิฟงอนพี่...ก็พี่บอกแล้วว่าเป็นเพื่อน เพื่อนก็คือเพื่อน แล้วพี่ก็บอกเลิฟแล้วว่าพี่จะพาเลิฟไปรู้จัก ทำไมเลิฟไม่เชื่อใจพี่ล่ะ ทำไมต้องมาทำประชดพี่แบบนี้ด้วย”
“แล้วพี่เคยบอกอะไรมากไปกว่าพี่ต้องไปหาเพื่อนรึเปล่าล่ะ...อยู่ดีๆ พี่ก็หายไป บอกแค่ว่าไปกับเพื่อน แล้วจะให้เลิฟคิดยังไง คนที่มันคอยน่ะมันก็คิดอะไรไปได้ต่างๆ นาๆ นั่นแหละ พี่ไม่มาเป็นเลิฟพี่ไม่รู้หรอก อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมารับโทรศัพท์แฟนเรา พอเราถามอะไร ก็บอกแค่ว่าเพื่อน ไม่ได้ขยายความมากกว่านี้ ไม่ได้อธิบายอะไรที่ทำให้กระจ่างไปมากกว่าเดิมเลย...แล้วเลิฟจะไม่มีสิทธิ์คิดมากเลยหรือไง หะ!!!”
“พี่ขอโทษนะครับ ที่ทำให้เลิฟโมโห” พี่เซฟค่อยๆ เอื้อมมือมาจับมือผมไว้ครับ ตอนนี้น้ำตาผมมันก็จะไหลอีกแล้ว เฮ้อออ เซ็งตัวเองจังเว้ย เอะอะก็ร้องไห้ๆ
“เลิฟไม่ได้โมโห แต่เลิฟน้อยใจ ฮือ...ฮือออ พี่เซฟเข้าใจไหมว่าเลิฟน้อยใจ ทำไมล่ะ ฮึก...ฮือ ทำไมถึงเล่าให้เลิฟฟังไม่ได้ว่าอะไรมันเป็นอะไร ฮือออออ...พี่คิดว่าเลิฟจะพูดไม่รู้เรื่องหรือไง แค่พี่อธิบายเลิฟก็พร้อมจะเข้าใจพี่อยู่แล้ว ฮึก...ฮือออ แต่นี่พี่เล่นไม่พูดอะไรเลย บอกแค่เป็นเพื่อนๆ แล้วจะให้เลิฟคิดยังไง ฮืออออ...พี่เองก็ทำตัวมีพิรุธ ฮึก...ไม่ใช่เลิฟไม่เชื่อใจพี่...แต่ ฮืออออ...ความเชื่อใจ ไม่ได้ห้ามความคิดได้หรอกนะ”
ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ยืนร้องไห้ให้พี่เซฟดึงเข้าไปกอด ผมก็ไม่ได้ดิ้นหนีอะไร ตอนนี้มันไม่มีแรง แค่อยากร้องไห้ มันอึดอัดมานานครับ...
“คนดี นิ่งซะนะครับ พี่ขอโทษนะ” พี่เซฟกอดผมแล้วโยนตัวเบาๆ ยิ่งทำให้น้ำตาไหลเข้าไปใหญ่
“ฮือออ...อยู่ดีๆ แฟนตัวเอง ก็หายไปกลางดึก...ฮึก ฮือออ บอกว่าจะไปหาเพื่อน เพื่อนคนไหนยังไงอีก เลิฟก็ไม่รู้ ฮืออออ เลิฟไม่เคยรู้อะไรทั้งนั้น ฮึกกก...เลิฟกลัว...เข้าใจไหมว่าเลิฟกลัว...พี่เซฟไม่ได้ชอบผู้ชายตั้งแต่แรก ฮืออ...เลิฟกลัววันหนึ่ง พี่เซฟจะรู้ตัวเองว่า...พี่ไม่ได้ต้องการแบบนี้ ฮึกกก ฮือออ เลิฟกลัวเสียพี่ เลิฟกลัวพี่เซฟเข้าใจไหม!!!”
“โอ๋ๆๆ พี่ผิดเองครับที่ทำให้เลิฟของพี่คิดมากแบบนี้ พี่ขอโทษนะ คนเก่งไหนเงยหน้าขึ้นมาหน่อยซิ...เลิฟครับ ฟังพี่นะ...เรื่องของเรามันไม่ได้เกิดจากความผิดพลาด ความบังเอิญ หรืออะไรทั้งสิ้น แต่มันเป็นเพราะการตัดสินใจของพี่ และมันเป็นเพราะพี่รักเลิฟ ไม่ว่าเมื่อก่อนพี่จะคบผู้หญิงหรืออะไรมาก่อน แต่ตอนนี้คนที่พี่รัก และคบด้วยคือเลิฟ มั่นใจในตัวเองหน่อยสิครับ นะ...”
“ส่วนเรื่องเพื่อนพี่ ที่พี่ไม่ยอมบอกเลิฟ เพราะพี่กลัวว่าเราจะคิดมากกว่าเดิม คือ...เพื่อนพี่คนนี้ เค้า...เป็นแฟนเก่าพี่ เดี๋ยวพี่จะพาเลิฟไปหาเค้านะครับ...แต่พี่สัญญาได้ว่าพี่ไม่มีอะไรกับเค้าแล้วจริงๆ และพี่ก็เป็นห่วงเค้าแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น ปะขึ้นรถกัน เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟังนะ”
ผมก็ใจง่ายอีกแล้วฮะ...ทุกคนอย่าว่าผมเลยนะ เพราะผมก็ยังมึนๆ เบลอๆ อยู่เลย...พี่เซฟก็เอื้อมมือมาดึงกุญแจรถไปจากผม จูงมือผมเดินอ้อมเปิดประตู่ฝั่งข้างคนขับ จับผมยัดลงไปนั่งคาดเข็มขัดให้เรียบร้อย ก่อนจะก้มลงหอมแก้มผมอีกสองที แล้วก็รีบเดินไปฝั่งคนขับ สตาร์ทเครื่องแล้วถึงค่อยๆ เล่าเรื่องราวของ ‘แฟนเก่า’ พี่เค้าให้ผมได้ฟัง
ฟังพี่เค้าไป ผมก็แอบเห็นใจ และสงสารพี่อุ๊นะครับ...ผมรู้สึกแย่จังเลยที่ดันทำตัวงี่เง่าใส่พี่เซฟ ทั้งๆ ที่พี่อุ๊เองก็ต้องการความช่วยเหลือมากขนาดนี้...
ตอนนี้น้ำตาผมหยุดไหลไปแล้วครับ...พี่เซฟเล่าจบแล้ว เรื่องของพี่อุ๊...ผมสงสารพี่อุ๊ แต่ประโยคสุดท้ายที่พี่เซฟบอกผม ว่าพี่อุ๊ เคยเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เค้ามีอะไรด้วย และพี่เค้าก็เคยรักพี่อุ๊มาก...ถึงน้ำตาจะไม่ได้ไหลออกมาจากดวงตา แต่ในหัวใจผมกำลังเหมือนมีน้ำปริ่มๆ ออกมายังไงไม่รู้ฮะ ...นี่แหละน้า อยากรู้ความจริง พอรู้ความจริง ก็มานั่งทุกข์ใจซะเอง
ตอนนี้ในใจลึกๆ ของผม มันกลับมีเสี้ยนเล็กๆ ที่เรียกว่า ‘ความกลัว’ คอยตำอยู่แปรบๆ คนเห็นแก่ตัวอย่างผมเกิดกลัวว่าพี่เซฟจะไปให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่าผม กลัวว่าเค้าจะไม่รักผมเหมือนเดิม ผมกลัวจังเลยครับ อยู่ดีๆ ก็กลัว แล้วไหนจะเรื่องที่บ้านของพี่เค้าอีก เรื่องนี้ก็ยังไม่เคลียร์เลย...เฮ้อออ!!!
แต่อย่างน้อย ตอนนี้ ผมก็ได้รู้ความจริงจากปากพี่เค้าแล้ว...
และพี่เซฟก็บอกว่าพี่เค้ารักผม...
ผมควรจะเชื่อใจคนที่ผมรัก และผมควรจะไว้ใจและให้เกียรติเค้าให้มากกว่านี้...
เลิฟรักพี่นะครับ อย่ารักเลิฟน้อยลงไปกว่าเดิมเลยนะ...
***เพลงนี้มันเข้ากับอารมณ์ของน้องเลิฟตอนนี้มากๆ เลยค่ะ แนะนำให้เปิดฟังไปด้วยจะช่วยเพิ่มอรรถรสนะคะ
นั่งคอย ให้เเธอส่งเสียงมา
น้ำตา ก็แทบจะไหลริน
เมื่อไร ที่ฉันจะได้ยิน
เสียงของเธอที่โทรเข้ามา
ฉันนั่งคอยนับวันเวลา
ยิ่งนาน ยิ่งทำให้น้อยใจ
คิดไป ไกลกันจนเกินจะกลับมา
กลัวเธอจะไม่รักเหมือนวันเก่า
กลัวเราจะห่างเหินเพราะเวลา
กลัวเธอจะไปเห็นใครมีค่า มากกว่า
จนลืมคิดถึงกัน
นั่งมอง นั่งเปิดดูรูปเธอ
เห็นเธอ น้ำตายิ่งไหลริน
เมื่อไร ที่ฉันจะได้ยิน
เสียงของเธอที่โทรเข้ามา
ฉันนั่งคอยนับวันเวลา
ยิ่งนาน ยิ่งทำให้น้อยใจ
คิดไป ไกลจนเกินจะกลับมา
กลัวเธอจะไม่รักเหมือนวันเก่า
กลัวเราจะห่างเหินเพราะเวลา
กลัวเธอจะไปเห็นใครมีค่า มากกว่า
จนลืมคิดถึงกัน
ตอนนี้ เธอจะคิดถึงตัวฉันบ้างรึเปล่า
ตอนนี้ ใจเธอมีใครคนอื่นใช่รึเปล่า
กลัวเธอจะไม่รักเหมือนวันเก่า
กลัวเราจะห่างเหินเพราะเวลา
กลัวเธอจะไปเห็นใครมีค่า มากกว่า
จนลืมคิดถึงกัน
http://www.youtube.com/v/o5i5QP-FArU&hl=en_US&fs=1
-
:z13: พี่ไนท์ค่ะ คิดถึงจังเลย
เพิ่งทราบว่าไม่สบาย...หายแล้ว/ดีขึ้นหรือยังคะ?
+1 ก่อนนะคะ เด๋วอ่านแล้วจะมาดิทอีกทีค่ะ ^^
-----> Edit*
โอ๋ๆ น้องเลิฟจ๋า...เชื่อมั่นในตัวพี่เซฟมากกว่านี้อีกนิดน๊าา..
เข้าใจว่าอะไรก็ไม่ทำให้หวั่นไหวเท่า แฟนเก่าที่เคยรักมากๆของแฟนตัวเอง เนี่ย...
แต่จากตอนที่แล้วที่ได้อ่านความคิดพี่เซฟแล้ว ก็คิดว่าพี่เซฟคงไม่กลับไปรักใคร หรือรักคนอื่นมากกว่าน้องเลิฟได้หรอก ^^
ว่าแต่...น้องเซย์คะ 555 คำพูดน้องมันชวนไขว้เขวมากมายเลย
พี่แชมป์นี่ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นจริงๆแฮะ
พี่เซฟสู้ๆน๊าา...ทำให้น้องมั่นใจกว่านี้ด้วยนะจ๊ะ
กอดพี่ไนท์ค่ะ หายไวๆนะคะ :กอด1:
-
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: เลิฟ ปลอบใจ
เลิฟขี้น้อยใจจัง แต่..พี่เซฟเขาไม่รักใครอีกแล้วล่ะ
ดูก็รู้ว่ารักเลิฟมากแค่ไหน
หนักแน่นเข้าไว้เน้อ
ส่วนน้องเซย์ แม่ยกคิดถึงมากกกกกกก..ก
แต่คำแนะนำน้องเซย์..ทำแม่ยกเวียนหัวไปเลยนะเนี่ย
แนะนำได้สร้างความร้าวฉาน (นิดๆ) มาก 55+
แชมป์ เป็นผู้ใหญ่กว่าที่คิดแหะ ดีแล้ว
คอยดูแลเซย์ สอนเซย์ด้วยนะ
:กอด1: พี่Mercy เปื่อยยุ่ยเหมือนกันเลย
โดยเฉพาะเสียงหาย ไข้ขึ้น นี่แหละ เหมือนกันเดี๊ยะ ..
หายไวๆนะคะ ^^
-
:กอด1:
-
ความรักทำให้เราคิดอะไรที่ไม่ควรคิดล่ะนะ
ทำให้ระแวงไปล้านแปดในเรื่องที่อาจเป็นเรื่องปกติ
สมองห้ามหัวใจไม่ได้ แต่หัวใจสั่งสมองได้
ถึงจะมีเรื่องไม่ดียังไง แต่ก็ห้ามมันไม่ได้อยู่ดี
น้องเลิฟนี่เป็นกรณีศึกษาของโรครักจริงๆ แฮะ
-
ความคิดมันห้ามกันไม่ได้สะด้วยแม้นแต่ตัวคนคิดเอง
รักษาสุขภาพมากๆนะค่ะ เดี๋ยวอีป้าแก่ๆ
จะต้องมารอคอยด้วยความกระวนกระวายใจ
ว่าทำไมไม่มาต่อให้อ่านซะที +1 ค่ะ
-
สงสารแทน ทำไม่ต้องกินไอโอดีนมาก่อนล่ะ
แอร๊ย ย ย
-
เลิฟอ่า งอนแค่นี้เองเหรอ น่าจะงอนมากกว่านี้ :angry2:
ให้พี่เซฟง้อให้ตายไปเลย ชริ ๆ
-
บวกๆๆๆ น๊า หายไวๆ จ้า
-
อึดอัดจังเลย...ตั้งแต่ตอนที่แล้วแล้วอ่ะ :sad4:
ก็รู้ว่ามันไม่มีอะไรแล้ว แต่เข้าใจความรู้สึก"กลัว"ของเลิฟนะจ๊ะ :กอด1:
เชื่อใจพี่เซฟนะเลิฟ เอาชนะความกลัวนั้นให้ได้ ^^
ป.ล. ช่วงนี้เป็นเทศกาลป่วยเหรอคะ...วันนี้เบียร์ก็เปื่อย สอนเสร็จซัดพาราฯไปสองเม็ด :z3:
ดูแลตัวเองดีๆนะคะพี่ Mercy คนสวย
-
:กอด1:เลิฟๆ
mercy หายป่วยไวๆนะค๊า :กอด1:
:L2:
-
เอ๊ะไรเตอร์ เราติดไข้กันป่ะเนี่ยะ :jul3: :jul3:
เลิฟเลิฟของเค้าอย่างคิดมากนะ
แต่ที่แน่ๆอุ๊นี่ต้องแร็งงงงงแน่นอนชัวร์ แรงมาเราก็แรงตอนไปเลิฟเลิฟอย่าคิดมาก
อีพี่เซฟระวังโดนแฟนคลับเลิฟเลิฟ :z6: :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:นะจ๊ะสุดหล่อ :m16:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ทุกคนสู้ๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ยังไงก็น่ากลัวกับคำว่าถ่านไฟเก่านะ
-
o22 o22 o22
ฮู้ย!! เป็นหนักขนาดนี้ยังจะลุกมาเขียนอีก น่าจับตีก้นจัง
ถึงจะดีใจที่ได้อ่านต่อก็เหอะ แต่คนป่วยควรพักผ่อนมากๆนะ
กินข้าวกินยาให้ตรงเวลาด้วย ถ้าทรุดหนักกว่าเดิมจะทำยังไง
ไมดื้อจัง เอาไว้หายดีก่อนแล้วค่อยมาต่อตอนใหม่
ถึงจะไม่รู้จักกันเป็นส่วนตัว แต่อยากบอกว่าเป็นห่วงจริงๆ
หายเร็วๆนะ ฝันดีจ้า
:L2: :L2: :L2:
-
ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งกลัวมาก กลัวไปสารพัด :monkeysad: เค้าเข้าใจพี่เลิฟ เพราะเค้าก็เป็น :o12:
-
เวรกรรม ข้าพเจ้า
ตอนอ่านก็ไม่เท่าไหร่ พอเลื่อนลงมาเปิดเพลงแล้วกลับขึ้นไปอ่านเคล้าเพลงเท่านั้นแหละ ถึงกับเสียน้ำตา
:กอด1: โอ๋ๆๆนะคะน้องเลิฟ พี่นุ่นก็เคยค่ะ ไอ้ความรู้สึกโก้ดกลัวแบบนั้นน่ะ
(สมัยนั้นมีคนให้กลัว หงิงๆ)
-
น้องเลิฟรักพี่เซฟมากละซิถึงได้รู้สึกหวง
และกังวลกลัวจะเสียพี่เซฟให้กับแฟนเก่า
ปล.หายเร็วนะค่ะไรเตอร์ :L2:
-
และแล้วก็เข้าใจกัน
ดีจังเลยที่อย่างน้อยเลิฟก็เข้าใจอะไรง่าย ๆ และยอมรับฟัง
ขอให้ writer หายป่วยโดยไว สุขภาพแข็งแรง นะคะ^^
-
ไม่สบายเหมือนกันเลยจ้า พี่เพิ่งหายได้ 2-3 วันนี่เอง
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนไปมา คนไม่สบายเยอะ
อย่างพี่เองก็ติดมาจากคุณชายนั่นแหละ เฮ้อ กว่าจะหายคราวนี้ เล่นเอาเหนื่อยเลยล่ะ
ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมไวไวเน้อ..
.
.
.
.
เลิฟจ๋า เข้าใจเลิฟนะ เมื่อรักมาก ก็คิดมากตามไปด้วย
แต่อย่ากลัวเลย พี่เซฟรักเลิฟขนาดนี้ ไปไหนไม่รอดแล้วววว
-
เฮ้อออ...ไอ่น้องเลิฟน่าสงสารจัง ความลัวนี่มันกำจัดยากมากเลยนะ มันพร้อมจะกลับมาเป็นเสี้ยนตำใจตลอดเวลา
คงต้องให้พี่เซฟมาบ่งเสี้ยนออกหรือไม่ก็ทำให้หัวใจน้องเลิฟแข็งแรงขึ้นจนเสี้ยนตำไม่ลงอ่ะ
ปล....รักษาสุขภาพด้วยน๊าาา Mercy :L2:
-
นี่แหละน้อ ความรัก :เฮ้อ: :a1:
-
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
-
โห น้องเลิฟน่าจะงอนพี่เซฟ นานๆกว่านี้นะเนี่ย
คนนึงอยากรู้แต่ไม่อยากถาม อีกคนอยากเล่าแต่ก็กลัว :m31:
ปล. หายเร็วๆนะ ว่าแต่ไมไม่คอยให้หายดีก่อนเนี่ยแล้วค่อยลุกขึ้นมาแต่ง ว่าแต่ ขอบคุณจริงๆน๊า ที่มาต่อทั้งๆทีไม่สบาย :กอด1:
-
เฮ้อออออออออออออออ
ยังจบตอนด้วยความป่วงๆในจิตใจเช่นเคย
หายป่วยเร็วๆนะคะพี่ Mercy
แล้วทำให้เลิฟของเค้ากลับมาสดใสไวๆด้วยเถิด
ยังคงเซ็งอิพี่เซฟแบบไม่มีเหตุผลเช่นเคย 555
-
หายป่วยไวๆ นะครับ :L2:
หนูเลิฟนี่ไม่เคยใจแข็งกะพี่เซฟได้นานซะที
น้องเซย์ต้องสอนให้หน่อยแล้ว คิดถึงคู่น้องเซย์อะ
-
หายไวไวนะคะพี่Mercy Take Careค่า :L2:
-
เฮ้อ... :กอด1:ปลอบน้องเลิฟ1ที
ปล.หายป่วยไวๆนะค่ะ :bye2:
-
:pig4:
-
มาให้กำลังใจน้องเลิฟ และ writer :L2:
ขัดใจ หมั่นไส้ไอ้พี่เซฟ
+1
-
เลิฟไม่ได้งี่เง่าหรอก แต่ไอ้คนที่มันงี่เง่า
ก็คือคนที่มันชอบทำอะไรไม่คิดนั่นแหละ
หมั่นไส้ตาเซฟทำน้องเลิฟร้องไห้อีกแล้ว
-
เจอแบบนี้เป็นใครๆก็คิด
นอนด้วยกันดีๆพอมีโทรศัพท์มากลางดึกก็ออกไป
มันก็น่าน้อยใจอยู่หรอก
ดีนะที่เลิฟไม่วีนออกมาเลย
-
เข้าใจหนูเลิฟเลยว่า อาจจะมีไม่แน่ใจ
หรือหวั่นใจบ้างอะไรบ้าง เรื่องแบบนี้...
เวลาจะเป็นตัวช่วยพิสูจน์ความจริงค่ะ
โดยส่วนตัวเค้าว่า...พี่เชฟ คงไม่ทำให้
เลิฟต้องผิดหวังหรอเนอะ????
-
เพื่อนสาวคะ โดนใจดิฉันมากมายค่ะ
-
ความไม่มั่นใจเพียงเศษเสี้ยว.....
ก็สามารถสร้างความทุกข์ทรมานได้มากมาย...
พี่เซฟรู้แล้ว....คงต้องมีความละเอียดอ่อนมากกว่านี้....
จิตใจของน้องเลิฟเลิฟเปราะบางเหลือเกิน.... :เฮ้อ:
:L2: :L1: น้อง Mercy ค่ะ
-
เพื่อนสาวคะ โดนใจดิฉันมากมายค่ะ
ตรงไหมคะคุณเพื่อน...
++++++++++++++
ทุกคนคะ...มาอ่านเม้นท์ของพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ทุกคนแล้ว
อยากบอกว่า...ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่เป็นห่วงสุขภาพของ Mercy...
ดีใจมากๆ ค่ะ ที่อย่างน้อย ตรงนี้ก็เป็นเหมือนบ้าน เหมือนมีเพื่อน มีพี่มีน้อง คอยพูดคุยกันอยู่ คอยเป็นห่วงกัน
ขอบคุณนะคะ ทุกคนไม่ใช่แค่รีดเดอร์ หรือนักอ่านอย่างเดียว แต่ทุกคนเป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องจริงๆ ค่ะ
บางคนแอบดุแอบเตือนด้วย...อิอิ ดีใจค่ะ ขอบคุณนะคะ ถ้าคราวหน้า Mercy ดื้ออีก สัญญาว่าจะให้ตีสามที
ตอนนี้ Mercy กลับมาแข็งแรงแล้วค่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้ 95% แล้วจ้า วันนี้ไปลุยงานแล้ว...
ไปถึงออฟฟิศ เจองานที่นายส่งมาทางเมลแล้วอยากจะกลับไปป่วยต่อ... :เฮ้อ:
เห็นหลายๆ คนก็บ่นว่าป่วยเหมือนกัน...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศแย่ๆ เนอะ ดูบอลดึกๆ ก็ห่มผ้าหนาๆ ด้วยนะคะ
ส่วนตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ Mercy อาจจะลงให้ถัดจากตอนต่อไป หรือว่า อาจจะลงเป็นตอนต่อไปเลย
เดี๋ยวขอดูอีกทีนะคะ...ไม่อยากให้หลายคนอารมณ์ค้าง นอยด์ๆ กับน้องเลิฟอยู่น่ะ
(แต่แอบกลัวว่าตอนหน้าก็จะไม่หายนอยด์...ฮ่าๆๆ ไม่ได้แอบสปอยล์เน้อตัวเอง)
เอาเป็นว่า แม่ยกไอ้ลูกหมาเซย์ รอก่อนนะคะ ตอนที่ผ่านมาก็ฉกตัวมาให้เชยชมกันเล็กน้อย แบบงัวเงียๆ เนอะ
มาคุยซะยาวเลย...ทดแทน ไม่ได้ตอบเม้นท์มาสองตอน
อยากคุยกะทุกๆ คนนะคะ อยากมาเม้นท์คุยด้วยบ่อยๆ แต่ว่างานการก็หนักหนาเหลือเกินค่ะ...
รักทุกคนค่า :กอด1: :pig4:
-
ุู^
^
งานเยอะก้ทนกันไปนะคะ รักษาร่างกายอย่าป่วย เพราะไม่งั้นงานจะกองท่วมหัวทันที
-
+1 นะคะ ,,
เข้าใจแล้วนะเลิฟ อย่าคิดมากๆ
-
เลิฟฟฟฟ
ไม่เปนไร ไม่ต้องร้องไห้น้าาาาาาาาา
ยังไงพี่เซฟก้รักกกกกกกก
-
:L2:สำหรับน้องเลิฟ
-
ดีใจมากๆ ค่ะ ที่อย่างน้อย ตรงนี้ก็เป็นเหมือนบ้าน เหมือนมีเพื่อน มีพี่มีน้อง คอยพูดคุยกันอยู่ คอยเป็นห่วงกัน
ขอบคุณนะคะ ทุกคนไม่ใช่แค่รีดเดอร์ หรือนักอ่านอย่างเดียว แต่ทุกคนเป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องจริงๆ ค่ะ
บางคนแอบดุแอบเตือนด้วย...อิอิ ดีใจค่ะ ขอบคุณนะคะ ถ้าคราวหน้า Mercy ดื้ออีก สัญญาว่าจะให้ตีสามที
ส่วนตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ Mercy อาจจะลงให้ถัดจากตอนต่อไป หรือว่า อาจจะลงเป็นตอนต่อไปเลย
เอาเป็นว่า แม่ยกไอ้ลูกหมาเซย์ รอก่อนนะคะ ตอนที่ผ่านมาก็ฉกตัวมาให้เชยชมกันเล็กน้อย แบบงัวเงียๆ เนอะ
มาคุยซะยาวเลย...ทดแทน ไม่ได้ตอบเม้นท์มาสองตอน
อยากคุยกะทุกๆ คนนะคะ อยากมาเม้นท์คุยด้วยบ่อยๆ แต่ว่างานการก็หนักหนาเหลือเกินค่ะ...
รักทุกคนค่า :กอด1: :pig4:
อะไรๆก็ไม่เตะตาเท่ากับที่บอกจะให้ตีสามที กร้ากกกกกกกกกกกกกกกส์
คุณไนท์ จับพาดตักแล้วตีก้นแปะๆๆสามแปะเลยนะคร้า
ปล.เรามีวิธีที่จะทำให้มีความสุขกับการทำงานมากขึ้น เพียงคุณจินตนาการว่าบอสเป็นควีนเท่านั้น คุณจะยิ้มกับงานที่บอสควีนส่งมาให้ได้ทุกครั้งเลยเชียว 555555555
-
ดีค่าทุกคน...
วันนี้ Mercy กลับมาพร้อมกับร่างกายที่สมบูรณ์ 100% แล้วจ้า...
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะคะ...
จากตอนที่แล้ว หลายๆ คนก็ยังคงรู้สึกว่ามันยังป่วงๆ หน่วงๆ ในใจอยู่เนอะ...
คือบางคนอาจจะคิดว่า ทำไมน้องเลิฟมันดูเปราะบาง ขี้น้อยใจจัง
แต่อยากให้ลองนึกย้อนดูนะคะ...ตั้งแต่ต้น น้องมันเป็นคนเริ่มรักพี่เซฟก่อน
เป็นคนต่อสู้ด้วยตัวเองมาเพื่อให้ได้รักของตัวเอง...
น้องมันเคยโดนปฏิเสธจากพี่เซฟมาก่อนด้วย
เพราะฉะนั้น สิ่งเหล่านี้ที่น้องเคยเจอ มันเป็นรากเล็กๆ ที่ยังคงฝังอยู่ในใจให้เก็บมาคอยระแวงได้ตลอดแหละค่ะ
คนเรามันเคยมีเรื่องฝังใจอะไรมาก่อน ถ้าเกิดเหตุอะไรนิดๆ หน่อยๆ ให้มาสะกิด ก็พร้อมที่จะระแวงไปต่างๆ นานาค่ะ
พี่เซฟเองมันก็ลืมคิดถึงข้อนี้นะคะ มันคิดว่าตอนนี้มันรักน้องแล้วก็คือมันรักนั่นแหละค่ะ
มันไม่ได้รับรู้ถึงวิบากกรรมที่น้องมันเคยเจอสมัยตอนที่จีบตัวเองอยู่นี่คะ...
สองคนก็มัวแต่สนุก สุขใจอยู่กับความรักของตัวเองจนพยายามเก็บๆ บางอย่างที่มันรบกวนใจให้ออกไปก่อน
แต่มันไม่ได้ถูกกำจัดออกไปนี่คะ มันแค่แอบๆ เอาไว้เท่านั้น รอวันที่จะโผล่มาให้คิดมากกันได้เสมอ
หลายคนไม่อยากกินมาม่า...ฮ่าๆๆ
เอาเป็นว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกันซองสองซองก็อร่อยแปลกลิ้นดีนะคะ
แต่รับรองค่ะจบแฮปปี้ น้องกลับมาลัลล้าเหมือนเดิมแน่จ้า...
ตอนนี้ขอแบ่งนะคะ คือพึ่งจะปั่นไปได้ครึ่งเดียวเอง แหะๆ แต่อยากเอามาลงให้ก่อนจ้า
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อที่เหลือให้จ้า...
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์และทุกคนที่แวะเวียนกันเข้ามาอ่านนะคะ... :กอด1:
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 43.1 ความจริงในใจ 50%
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เราทะเลาะ และมีปากเสียงกันแรงที่สุดครับ...
ตั้งแต่ที่ผมกับเลิฟคบกันมา ถึงแม้มันจะไม่นาน แต่เราก็ไม่เคยมีเรื่องอะไรกันถึงขั้นมีปากมีเสียงขนาดนี้...อาจจะเป็นเพราะเลิฟเป็นคนยอมอ่อนลงให้ผมเสมอ น้องยอมหยวนๆ หลายๆ อย่าง บางอย่างผมว่าเลิฟก็คงอยากพูด อยากงอแง อยากดื้อดึงบ้าง แต่น้องก็เลือกจะไม่ทำ เพราะเลิฟคงแคร์ผมมาก ผมเองซะอีกที่กลายเป็นคนที่โดนสปอยล์จนได้ใจ ทำอะไรบางทีก็คิดแต่ว่า ถ้าน้องไม่ได้พูด ไม่ได้ว่าอะไร แสดงว่าน้องไม่มีปัญหา
แต่เปล่าเลยครับ สิ่งที่ไม่ได้พูดออกมากลายเป็นสิ่งที่คิดอยู่ในใจ มันไม่ได้อัดแน่น แต่มันฝังลึก และสะสม...
เรื่องของพี่อุ๊ เป็นอีกเรื่องที่ผมคิดน้อยในบางเหตุผล และคิดมากในบางเหตุผลเช่นกัน ผมคิดมากที่ไม่กล้าบอกเลิฟ เพราะกลัวเลิฟจะคิดมาก ไม่สบายใจ ไม่เข้าใจ แต่ผมดันคิดน้อยที่คิดว่าถ้าผมเลือกที่จะไม่บอกซะ มันก็คงจะดี และไม่มีอะไรเกิดขึ้น...แต่ที่ผมคิดมาทั้งหมดมันผิด
เมื่อกี้ที่เลิฟร้องไห้ ตะโกนใส่ผมอย่างน้อยใจ และเสียใจ ผมเองก็ตกใจมากครับ เพราะคิดแค่ว่าตัวเองบอกแค่เป็นเพื่อน เลิฟจะได้ไม่ต้องคิดอะไรมากนัก แต่กลายเป็นเลิฟคิดมากกว่าเดิม ผมผิดเองด้วยที่ปากบอกว่าไม่มีอะไร แต่การกระทำหลายๆ อย่างมันก็คงจะชวนให้สงสัย แต่ผมยังคงยืนยันว่า ผมไม่มีอะไรกับพี่อุ๊แล้วจริงๆ ครับ
ไม่มีครั้งไหนที่ผมเห็นเลิฟร้องไห้ แล้วผมอยากจะร้องตามเท่าครั้งนี้มาก่อน ผมรู้สึกโทษตัวเองที่ทำให้เลิฟต้องจมจ่อมอยู่ในวังวนของความคิดที่เป็นทุกข์ของตัวเอง...ผมทำได้เพียงดึงน้องเข้ามากอดปลอบแน่นๆ ลูบประโลม พร่ำปากบอกขอโทษ...เลิฟเจ็บผมรู้ ผมเองที่รักเลิฟมากก็เจ็บไม่แพ้กันหรอกครับ
ภายในรถผมเล่าเรื่องราวต่างๆ ของพี่อุ๊ให้เลิฟฟัง เลิฟมีสีหน้าผ่อนคลายมากขึ้น แต่ยังนิ่งอยู่ นิ่งจนผมกลัว...ปกติเลิฟเป็นคนโผงผาง มีอะไรก็พูด ก็คุยออกมา และแสดงออกจนอ่านได้ง่าย แต่ไม่ใช่นิ่งเงียบขนาดนี้ ผมใจไม่ดีเลย ครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าน้องคิดอะไรอยู่
ผมเอื้อมมือไปจับมือเรียวที่บีบประสานเข้าหากันบนตัก จับมือนุ่มมากุมกระชับไว้บนขาตัวเอง...ถ่ายทอดความมั่นใจ ให้เลิฟได้แน่ใจ ว่าผมรักเค้าแค่คนเดียวเท่านั้น
“เลิฟ...เชื่อใจพี่ไหม” ผมถามทำลายความเงียบเมื่อรถจอดติดไฟแดงจากสี่แยกพ่วงด้วยรถไฟที่กำลังจะแล่นตัดผ่าน ทำให้เวลาของเรามีเพิ่มมากขึ้น
“เลิฟ...ควรจะเชื่อใจพี่...ได้ใช่ไหมฮะ” นี่ผมทำร้ายความไว้ใจของคนที่ผมรักมากถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ผู้ชายที่มั่นคงในตัวผม เชื่อมั่นใจตัวผม ภูมิใจในตัวผม และรักในตัวผมที่เป็นผมมาตลอด จนกระทั่งคำพูดเมื่อกี้ที่หลุดออกมา เป็นคำพูดที่ทำให้ผมรับรู้ได้ว่า คนพูดกำลังสั่นคลอนในความคิดและหัวใจเป็นอย่างมาก
“พี่อุ๊คืออดีต อดีตที่สวยงามของพี่ แต่เค้าไม่ใช่คนที่เป็นปัจจุบัน เค้าไม่ใช่คนที่พี่จะอยู่เคียงข้าง ไม่ใช่คนที่พี่จะใช้เวลาทุกๆ อย่างของพี่ไปกับเค้า และเค้าจะไม่กลายมาเป็นอนาคตของพี่แน่นอน”
“...ตอนนี้คนที่เป็นปัจจุบันของพี่ คนที่พี่ลืมตาตื่นก็อยากจะเห็นหน้าเป็นคนแรก คนที่ก่อนนอนก็อยากจะก้มลงหอมแก้ม บอกรักและราตรีสวัสดิ คนที่อยู่ในความคิดพี่ตลอดเวลา ตอนนี้คนนั้นคือเลิฟเท่านั้นนะครับ...เชื่อใจพี่...เหมือนเดิมได้ไหม” ผมจับมือของเลิฟขึ้นมาแนบแก้ม มืออีกข้างของผมก็เอื้อมไปลูบแก้มนิ่มของอีกฝ่าย ลูบไปลูบมาเบาๆ จากแก้มนิ่มๆ ก็ชื้นขึ้นจากหยาดน้ำที่หยดลงมาจากตาคนตรงหน้า
“ฮะ...เลิฟเชื่อพี่เซฟ เลิฟขอโทษที่เลิฟไม่มั่นคง เลิฟขอโทษที่คิดมากนะ เลิฟขอโทษจริงๆ นะ” แล้วจากหยาดน้ำตาก็กลายเป็นธารน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาหยดแล้วหยดเล่า
“ชู่ๆ ไม่เอาไม่ร้องไห้นะ เงียบก่อนๆ พี่ต่างหากต้องเป็นคนขอโทษ...ต่อไปนี้พี่สัญญา ไม่สิ เรามาสัญญากันดีกว่า...ต่อไปนี้ ถ้ามีอะไรเราจะต้องมาเปิดใจพูดกันทุกเรื่องดีไหม ถ้าหากมีอะไรสงสัย ไม่สบายใจ ให้ถามกันและกันนะ อย่าเก็บไว้ และคิดเองนะครับ...พี่เองก็จะไม่ปิดบังอะไรอีกแล้วครับ ต่อไปนี้จะรายงานความประพฤติทุกฝีก้าวเลยดีไหม” ผมชูสองนิ้วประกอบ ยิ้มกว้างให้คนขี้แยตรงหน้า ลดบรรยากาศตึงเครียดของเราทั้งคู่ลงไปได้
“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ฮะ แค่เล่าให้ฟังบ้าง ไม่ต้องถึงกับรายงานหรอกฮะ...”
“พี่เซฟ...เลิฟรักพี่นะ” นี่แหละครับความน่ารักของเลิฟ บอกรักผมเสร็จ ก็ชะโงกตัวมาหอมแก้มผมไปฟอดใหญ่ ก่อนที่รถไฟโบกี้สุดท้ายจะแล่นผ่านหน้าเราไป พร้อมกับไฟเขียวที่เร่งให้ผมต้องออกตัวรถ ผมขับไปยิ้มไป ความสุข และหัวใจของผม กลับมาเต้นเป็นจังหวะเดิมอีกครั้ง
แต่ผมยังคงอดกังวลอยู่นิดๆ ไม่ได้ว่า สภาพหัวใจของน้องจะกลับมาร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนเดิมจริงๆ รึเปล่า เรื่องแบบนี้มันก็เหมือนเราเป็นแผล มันคงจะไม่แห้งหายสนิทไปภายในวันสองวัน...แต่มันคงต้องใช้เวลา ผมยอมครับ ผมยอมที่จะค่อยๆ เยียวยาให้แผลในใจของเลิฟสมานกันจนไม่เหลือร่องรอยความเจ็บอะไรอีกต่อไป...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ผมเคาะประตูห้องพักพิเศษในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่พี่อุ๊รักษาตัวอยู่ ก่อนจะค่อยๆ หมุนลูกบิดเปิดประตูออกกว้าง และหันไปพยักหน้าและยิ้มน้อยๆ ให้เจ้าของมือที่ผมจูงอยู่
“พี่อุ๊ ตื่นนานแล้วเหรอฮะ...ผมพาแฟนมาเยี่ยม” จริงๆ เมื่อก่อนผมจะแทนตัวเองกับพี่อุ๊ว่าเซฟ แต่เพื่อความสบายใจ และสถานะที่เปลี่ยนไป ผมว่าผมแทนตัวเองว่าผมดีกว่า
“ตื่นนานแล้วจ้า...ไหนๆ เอาแฟนมาโชว์ใกล้ๆ เลย...คนนี้เองเหรอน้องเลิฟ...น่ารักจังเลยค่ะ...น่ารักแบบนี้นี่เองเซฟถึงรักมากหวงมาก ไม่ยอมเอามาโชว์สักทีนะเนี่ย...ตายลืมแนะนำตัวเลย...พี่ชื่อพี่อุ๊นะคะ...ส่วนเจ้าตัวเล็กในท้องตอนนี้ยังไม่มีชื่อ แต่เป็นเด็กที่แข็งแรงมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจของแม่เลยทีเดียว”
“สวัสดีครับ...เออ ขอเลิฟจับได้ไหมฮะ” เลิฟของผมตอนแรกก็ยังทำตัวเก้ๆ กังๆ ทำหน้าไม่ถูก เคอะๆ เขินๆ อยู่เลย ตอนนี้มาขอจับท้องเขาซะแล้ว
เลิฟเอื้อมมือค่อยๆ ไปสัมผัสกับหน้าท้องที่นูนขึ้นมาเล็กน้อยของพี่อุ๊เบาๆ ก่อนจะลูบช้าๆ และพูดว่า
“สวัสดีตัวเล็ก...น้าเลิฟนะครับ...ตัวเล็กต้องเป็นเด็กดีนะครับ...แข็งแรงนะ...คุณแม่เค้ารักหนูมาก คุณแม่คงอยากเห็นหน้าหนูใจจะขาดแล้ว อีกไม่นานก็จะได้ออกมาเจอกันแล้วนะครับ...แล้วน้าเลิฟจะรอเจอหนูนะ” แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมรักผู้ชายคนนี้ได้ยังไงครับ บอกผมทีเถอะถ้าเป็นคุณ คุณจะอดใจรักคนน่ารักแบบนี้ไหวไหมครับ สีหน้าแววตา คำพูดคำจาที่อ่อนโยน กริยาที่แสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้ผมมองเพลินแบบไม่เบื่อ เผลอยิ้มแบบหุบไม่อยู่ไปนานเชียวครับ ถ้าคุณพยาบาลไม่เดินเข้ามาวัดไข้ซะก่อน ผมคงขากรรไกรข้างแน่ๆ
“เอาไว้ถ้าคลอดแล้ว พี่จะให้น้องเลิฟกับเซฟเป็นคนตั้งชื่อเล่นให้เจ้าตัวน้อยแล้วกันนะคะ”
“จะดีเหรอฮะ ให้คุณแม่เป็นคนตั้งให้ดีกว่านะครับ...ชื่อที่มาจากพ่อแม่ เป็นชื่อที่ดีและเพราะที่สุดสำหรับลูกอยู่แล้วครับ” ตอนนี้เลิฟเดินเข้าไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างๆ เตียงของพี่อุ๊แล้วครับ ผมเองก็เลยเดินเข้าไปลูบผมน้องเบาๆ อย่างเอ็นดู...
“เป็นชื่อที่มาจากคนที่พี่ ‘รัก’ ยังไงก็ดีเหมือนกับพี่ตั้งแหละจ่ะ...เอ่อ เซฟพี่รบกวนหน่อยสิ พี่อยากกินโดนัท อยากกินมากๆ เซฟนั่งรถไฟฟ้าไปซื้อให้พี่หน่อยได้ไหม รู้สึกจะมีที่สยามนะ คนท้องก็แบบนี้แหละ อยากกินนู่นนี่ พอไม่ได้กินมันก็รู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ นะ น้า นะจ๊ะ ไปซื้อให้พี่อุ๊หน่อยนะ...ทิ้งน้องเลิฟไว้นี่แหละ เอาไว้เป็นเพื่อนคุยพี่ก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่จะได้แอบเผาวีรกรรมของเซฟให้ฟังไง”
ผมก้มไปมองหน้าน้องเพื่อขอความเห็น...เลิฟพยักหน้าให้เบาๆ เป็นเชิงอนุญาต ผมเลยรับปากพี่อุ๊ว่าจะไปซื้อมาให้ ถามไถ่ชนิดของโดนัทที่ต้องการแล้วก็ออกปากฝากฝังเลิฟไว้กับพี่อุ๊ ก่อนที่จะก้มลงหอมแก้มนุ่ม...
“เดี๋ยวพี่มานะครับ...เดี๋ยวซื้อมัฟฟิ่นบานาน่าช็อคชิพมาฝากนะ” น้องพยักหน้ายิ้มอย่างถูกใจ
ปล่อยให้แฟนเก่ากับแฟนใหม่คุยกันจะดีไหมนะ...นี่คือความคิดแวบนึงขณะที่ผมรอลิฟต์อยู่
แต่คงไม่มีอะไรมั้ง...พี่อุ๊ก็เป็นคนที่นิสัยดี คุยเก่ง และก็น่ารัก แฟนผมยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ถ้าอะไรที่เคลียร์แล้วผมว่าเลิฟก็คงจะไม่คิดอะไรมากหรอกฮะ เห็นจากเมื่อกี้ก็คุยกับพี่อุ๊เรื่องเจ้าตัวเล็กในท้องอย่างสนุกสนาน...
บางที พี่อุ๊อาจจะทำให้เลิฟเคลียร์ความสัมพันธ์ของผมกับพี่เค้า และมั่นใจในตัวผมมากขึ้นก็ได้...
หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ...
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจมาต่อแล้ว
เอ่อ ทิ้งท้ายไว้อย่างงี้ มันออกแนวเนกาทีฟมั้ยเนี่ยยยย
อิพี่เซฟ เดี๋ยวเหอะ หลายรอบแล้วนะ หลายรอบ
อย่าทำให้น้องเสียใจอีกนะะะะะะะะะะะ
ขอบคุณมากค่าที่มาต่อ ^^
-
(นี่ กระซิบบอกว่า คอมเม้นต์เลย 2000 แล้วนะ ทวงเซย์แชมป์ซะเลย อิอิ)
-
เกลียดการเว้นวรรคเรื่งแบบนี้ที่สุด :serius2:
-
เอ่อ...มีใครหิวรอบดึกป่าวคะ?
ทำไมรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงแกะซองมาม่าแว่วๆ...
ลางไม่ค่อยดีเลยอ่าา..
ประโยคนั้นของคุณพี่อุ๊มันแปลกๆ...คนที่พี่ 'รัก' เหรอ?...เหอๆ
ไม่ใช่จะมาใส่ไฟให้น้องเลิฟไขว้เขวเพื่อจะหาคุณพ่อเลี้ยงให้ลูกนะจ๊ะ (ตอนนี้มองโลกในแง่ร้ายไปแล้วอ่าค่าาา)
พี่ไนท์ตัดตอนได้ชวนคิดมากมายเลยอะค่าาา
-
แล้วถ้ามันไม่เป็นอย่างนั้นล่ะ พี่เซฟจะทำยังไง?
พี่จะปกป้องดูแลน้องเลิฟได้จริงเหรอ?
ยังคงนอยด์อิพี่เซฟอยู่อย่างต่อเนื่อง เหอๆ
ถ้าพี่ทำให้เลิฟกลับมาร่าเริงสดใสได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นแหละเค้าจะเลิกนอยด์พี่
ปล. ตอนนี้ก็ยังคงอินกับเลิฟอยู่ เหอๆ
-
writer ใจร้ายนะ
-
marcy ใจร้าย :m15:
ไม่ต่อให้จบ :m16:
จะรออีก 50% ค่ะ
:pig4:
:call:
-
ต้องขอบคุณพี่ Mercy ที่แอบสปอยล์ล่วงหน้า เพราะจะได้มีเวลาทำใจ :z3:
ทิ้งท้ายเอาไว้แบบนี้ แอบเสียวปานกลางถึงมากที่สุด...
ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรกันอีก จะยุเลิฟให้เลิกกะพี่เซฟแล้วนะ ชิส์
แต่คุณพี่อุ๊ จะเป็นคนไม่ดี(อย่างที่แอบคิด)จริงเหรอ ?
ไม่ไหวจะเคลียร์ เอาน้องเซย์มาปลอบใจหน่อยค่ะ พี่ Mercy
-
+ ให้จ้า
ดูท่าจะพายุเข้า
ผู้หญิงท้องที่ฮอร์โมนเปลี่ยน มักจะมารยามาก 555 (ไปนู่นนนน) :z2:
-
อุปสรรค คือ บททดสอบความรัก ถ้าคิดในแง่ดีๆ สาธุ
-
อิพี่อุ๊ชักยังไงเนี่ย??? เริ่มไม่ไหวใจเลย กังวลว่าจะเกิดเรื่องร้ายอีก
-
เอ่อ........ไงล่ะเนี๊ย ตัดไว้ให้คิดสองแง่เลยนะนี่
แล้วโดยส่วนตัวเป็นพวกชอบคิดลบซะด้วย :m28:
-
สยองกะวงเล็บ (รัก)
ทำให้เสียวสันหลังวาบๆ หวังว่าอดีตกะปัจจุบันคงไม่มีเรื่องอะไรกันนะ
ค้าง คา เครียด
มากๆ ค่ะ (-____-" )
-
หวังว่าพี่อุ๊คงไม่ทำเรื่อง
-
เพื่อนสาวคะ ไปกิน Bapple กันค่ะ 555
ปล. อย่ามาไทรโศก ให้ยัยอุ๊ชั้นเป็นนังอุษานะคะ ชั้นมีเคืองหล่อนแน่นอน
-
"เป้นชื่อจากคนที่พี่รัก .....". ประโยคนี่เราคิดมากไปป่าวหว่า
ว่างานจะเข้าอีกรอบ
-
ตอนนี้แตกออกเป็น สองประเด็น
พี่อุ๊ ไม่เป็นแม่พระ ปรับความเข้าใจกัน ก้อ ต้องเกิดเรื่องชิงรักหักสวาท!!!! แต่อยากได้อย่างหลัง แล้วหักมุมอย่างแรงให้ พี่เซฟ กะน้องเลิฟ กลับมารักกันเยอะๆๆ เหมือเดิมอ่ะ
ดูซับซ้อน แต่แรง!!! ตามประสา writer และ น้องเลิฟอ่ะ
ว่าแล้วก้อไปรอพรุ่งนี้ดีกว่า อิอิ :z10:
ปล. ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย "ปิ๊ค (ที่ดีดกีตาร์) นะคร้าบบบ" เข้ามาอ่านเรื่องนี้หลังจากอกหักได้ไม่เกิน 2 วัน :monkeysad: แบบว่า บางเหตุการณ์ ตรงเป๊ะคับพี่น้อง คิดมากไง เราคิดว่า ไม่คู่ควร สุดท้ายก้อ ไปกันไม่ได้ด้วยความไม่เข้าใจกัน แต่ ก้อเป็นบทเรียนนะคับ เรื่องการหันหน้าเข้าหากัน คุยกันไปเถอะ บอกกันมาให้หมด แล้วมันจะดีเอง
สรุปใจความอ่านมา 4 วัน (แถมแอบอ่านเวลาทำงานด้วย แร๊ง!!! จิงๆ :oni1:) รักพี่เซฟ รักน้องเลิฟ รักไอ้แชมป์ รักเด็กดื้อ(เจ้า เซย์) แอบชอบ น้องโรสกะพี่คิว และ :z13: ทีนึงให้กับ writer คร้าบบบบบ :bye2:
-
หวังว่า ทั้งสองคนที่คุยกัน
มันจะไม่มีปัญหาอะไรเนอะคะ
ฮุ้ววว
-
หวังว่าคงไม่มีเร่ืองอะไรตามมาอีกนะ...
-
โฮกกก
โคดค้างงงงง
พี่อุ๊จะดีจิงอย่างที่พี่เซฟคิดไม๊อ่ะ
เลิฟจะเป็นไรไม๊อ่ะ
โอ๊ยยย
อยากรู้ๆๆๆ ต่อไปจะเป็นไง
ความคดของผู้หญิง
บางทีมันอาจจะร้ายกาดกว่าที่แสดงออกก้ได้นะ
-
แอบแวบมาตอนนั่งหางานให้พี่สาว
น่ารักมากค่า ><
-
สถานการณ์ยังน่าเป็นห่วงนะครับนี้ ไม่รู้พี่อุ๊จะแอบร้ายหรือป่าว........... :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เย้ยๆๆ อยู่กันสองคนแล้ว จะเป็นยังไงเนี่ย รออยู่นะไรเตอร์ ลุ้นสุดตัวเลย อิอิอิ :z13:
-
รักษาความรักของน้องเก็บไว้ให้ดีนะพี่เซฟ :กอด1:
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง o13
-
หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
-
น้อง Mercy ลงท้ายแปลกๆ อ่ะ...
มันน่าหวั่นใจจริงๆ
แต่ถ้าพี่อุ๊ร้ายใส่น้องเลิฟ พี่เซฟก็คงต้องจัดการอะไรซักอย่าง
-
แอบเครียดมาหลายตอน อ่านตอนนี้แล้วโล่งตามน้องเลิฟ ๕๕๕๕๕๕
-
มันตะหงิดๆ ตุๆ แปลก ๆ ไงไม่รู้
ขอให้เป็นดั่งที่พี่เซฟหวังแล้วกันค่ะ
:sad4:
-
งานเข้าแน่เลยอ่ะ ดูท่าทางพี่อุ๊นี่ไม่ธรรมดา ขี่เมฆมาเลยอ่ะ
ปล ดูจากที่ให้เซพไปไกลๆแถมยังเอาเลิพไว้อีก
-
แล้วเราจะได้รู้กันซะทีว่า...พี่อุ๊ที่แสนดีของพี่เซฟน่ะของแท้รึของเทียม....
:L1: :pig4: น้อง Mercy
-
อย่าแอบพูดอะไรไม่ดีอยู่ตอนหลังน๊าาา -^- '
-
มีแววว่าเราจะได้กินมาม่าซองบิ๊กเลยทีเดียว
อร้ายยยยย ห้ามทำน้องเลิฟเค้าเสียใจนะ
-
Mercy มาบอกว่าจะได้มาม่าซักซองสองซอง..
แถมไอ้การทิ้งเลิฟไว้กับพี่อุ๊เนี่ย...ท่าทางจะไม่ค่อยดีซะแล้ว....
ถ้าพี่อุ๊ ยุแยงอะไรขึ้นมาน้องต้องทนไม่ได้แน่ๆเลย :z10:
-
เข้ามาสารภาพบาปค่ะ... :monkeysad:
พึ่งกลับมาถึงบ้านตอนเกือบๆ เที่ยงคืน...
รีบอาบน้ำมาปั่นต่อ...
แต่ตอนนี้ ยังไปไม่ถึงไหนเลยค่ะ...
อยากจะเข้ามาขออนุญาต...แหะๆๆๆ :impress2:
ขอลงครึ่งที่เหลือคืนพรุ่งนี้ (ดึกๆ) แล้วกันนะคะที่รัก...
มิได้จะแกล้งให้ค้างแต่อย่างใด...
แต่ Mercy ยังไปไม่ถึงไหนเลยจริงๆ ค่ะ
นี่พึ่งพิมพ์ไปได้ สองหน้า a4 เองนะ
หากใครรออยู่ (ถ้ามีคนรอนะจ๊ะ)
เค้าขอโทษด้วยค่ะ ที่มาตามสัญญาไม่ได้
แนะนำให้นอนหลับพักผ่อนดีกว่านะคะคืนนี้ จะได้ฝันดี (ฝันถึง Mercy ด้วยนะตัวเอง)
ขออภัยอีกครั้งนะคะทุกคน...
(แอบสปอยล์แก้ตัวว่า...ม่าไม่เยอะหรอกค่ะ จ๊วบบบบบบบบ) :กอด1:
-
:z13: :z13: :z13:
มาให้จิ้มเลยยยยย
อย่าให้ม่าเยอะนักน๊า :sad11:
รอต่อไป :กอด1:
-
เลิฟน่ารักมาก ๆ อะ เริ่มอิจฉาพี่เซฟมีแฟนแบบนี้
ไปหาซื้อได้ที่ไหนอะแฟนแบบนี้เนี่ย
-
เคลียร์แล้ว
แต่ยัยพี่อุ๊คิดจะทำอะไรอ่ะ
-
ถ้าเป็นไปได้เหมือนที่มึงคิดก็ดีดิไอ้เซฟปล่อยแฟนตัวเองไว้กับแฟนเก่าฮะๆๆๆๆๆๆพูดแล้วน่าหัวเราะว่ะ
-
เริ่มได้กลิ่นความมาคุมาแบบตะหงิดๆ
เพราะอิคำว่า "คนรัก" นี่หละ :serius2:
-
พี่Mercyอีก50%ล่ะค๊า :o8:
-
หวังว่าจะไม่มีอารายร้ายๆเกิดขึ้นน้าาาาาา
-
แวะมาให้กำลังใจคร้า
รีบๆมาต่อนะค่ะ
คิดถึงไรเตอร์จัง
อิอิ
คิดถึงพี่เลิฟกะพี่เซฟด้วยน้า
-
คุณไนท์ ไม่ใช่พี่อุ๊มาแนวนางร้ายนะคะ นุ่นไม่ยอมนะ หงิงๆ
น้องเลิฟเลิฟของพี่ ยิ้มเข้าไว้นะคะ โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ
อิพี่เซฟ แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คะแนนตกฮวบๆ อุเหม่ ทำน้องร้องไห้เสียใจบ่อยเกิ๊นนนน
แล้ว......จบตอนนี้ น้องเซย์ของนุ่นจะมาแล้วใช่มั้ยคะ? (น้องเซย์ น่าร้ากกกกกกกก น่ากอดที่สุดเล้ยยยยยย)
-
พี่อุ๊แม่ง ,, คำพูดไม่ค่อยส่อเลยนะเว้ยเฮ้ย
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มาดีแน่ๆนะพี่เซฟ จะมาทวงพี่เซฟคืนแน่ๆเลย
เลิฟต้องระวังตัวนะๆๆๆ
-
พี่ Mercy ว่า "ม่าไม่เยอะ"
แต่เค้าว่าไม่ม่าเลยจะดีกว่านะ
เห็นใจเลิฟของเค้าบ้างเถอะ
นะนะ
-
อยู่รอไม่ไหวแล้วววว
ไปนอนละจ้าาา
ปล. อยากรู้มากๆ ยัยป้าอุ๊จะทำอะไร เซฟมองโลกในแง่ดีม๊ากกกกกก ปล่อยแฟนใหม่ไว้กับแฟนเก่า ตัวต่อตัวงี้ ไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดเลย
-
ทำไมต้อง ทิ้ง ค้าง ไว้อย่างนี้ด้วยๆๆๆๆ
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
อภัยให้ข้าน้อยด้วยเถอะทุกท่าน
มาต่อให้ดึกมากกกกกก (เช้าแล้วมั้ง)
ขอโทษที่หลายคนรออยู่นะคะ...
ไม่อยากแก้ตัวเลย...แต่ว่าดันมัวเม้าท์กับเพื่อนที่ไม่ได้คุยกันมานานแล้วซะนานเชียว
เอาเป็นว่า ไปอ่านกันต่อเลยดีกว่าค่า....
ไม่รู้ว่าจะถูกใจใครหลายๆ คนรึเปล่านะ...
สุดท้าย ขอบคุณเช่นเคยค่ะ สำหรับทุกๆ เม้นท์ ทุกๆ กำลังใจ และทุกๆ คน...
ปล. ตอนหน้า เป็นเซย์ แชมป์ นะจ๊ะ แม่ยกน้องเซย์ เตรียมรอได้เลยจ้า :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 43.2 (100%) ความจริงในใจ
“พี่อุ๊อยากทานผลไม้ไหมฮะ เดี๋ยวเลิฟปอกแอ๊ปเปิ้ลให้...เอาไหมครับ” พอพี่เซฟออกไป ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรดี ได้แต่ยิ้มกันไปมาให้พี่อุ๊ เลยอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์กับคนป่วยบ้าง ผมเลยอาสาจะปลอกแอ๊ปเปิ้ลให้พี่อุ๊ได้กินบำรุงเจ้าตัวเล็กในท้องครับ
“ไม่เป็นไรจ้า...พี่ยังไม่อยากกินน่ะ ไว้รอกินโดนัทดีกว่า เลิฟนั่งคุยกับพี่นี่แหละดีแล้ว”
“ครับ”
“ดูท่าทางเซฟจะรักเลิฟมากเลยนะ ขนาดเมื่อคืนที่พาพี่มาส่งโรงพยาบาล ตอนพี่ตื่นเช้ามาก็ไม่เจอเซฟแล้ว มีแค่กระดาษเขียนทิ้งไว้ว่าต้องไปรับแฟนที่บ้าน…ตอนที่เซฟบอกกับพี่ว่าเค้ามีแฟนแล้ว และแฟนเค้าเป็นผู้ชาย พี่ก็ตกใจมากๆ นะ พี่ไม่คิดว่าเซฟจะเปลี่ยนไปขนาดนี้...เซฟเค้ามาจีบเลิฟก่อนเหรอจ๊ะ”
“เอ่อ...เปล่าหรอกฮะ อืม ยังไงดีล่ะ จะว่าจีบก่อนก็คงใช่ แต่เป็นการจีบที่เข้าใจผิดน่ะฮะ...” จะนับว่าพี่เซฟมาจีบเราก่อนได้ไหมเนี่ย
“ยังไงเหรอจ๊ะ เล่าให้พี่ฟังได้ไหม” อืม...ก็ไม่มีอะไรน่าปิดบังนี่นะ
“ก็จริงๆ แล้วพี่เซฟเค้าแอบชอบน้องสาวฝาแฝดของเลิฟครับ แต่เค้าดันเข้าใจผิด คิดว่าเลิฟเป็นไอ้โรส เอ่อ หมายถึงน้องสาวฝาแฝดของเลิฟน่ะครับ...พี่เค้าก็เลยมาจีบเลิฟ...แต่จริงๆ แล้วเลิฟเองก็แอบชอบพี่เค้ามาก่อนอยู่แล้วฮะ ก็เลยแอบสวมรอยเป็นน้องสาวตัวเอง ฮ่าๆๆ ละครมากๆ อะครับ” มาย้อนคิดถึงเรื่องนี้แล้วก็ยังมานั่งขำตัวเอง เฮ้อออ ทำไปได้เนอะไอ้เลิฟ ความรักนี่มันทำให้เรากล้าทำอะไรหลายๆ อย่าง ตอนนั้นเลยกลายเป็นทัดดาว เจ้าฮะไปเลยครับ
“แล้วเซฟเค้าไม่โกรธเหรอ พอมารู้ความจริงว่าโดนหลอกน่ะ” เอ่อ พี่อุ๊ก็พูดตรงไปไหมครับ...เข้าใจว่าเคยหลอก แต่พอมาได้ยินคนถามแบบนี้มันก็อดที่จะรู้สึกแย่นิดๆ ไม่ได้นะครับ
“ก็...โกรธฮะ โกรธแบบไม่ยอมคุยกันอีกเลย...แต่เลิฟเองก็เป็นคนตื๊อตามพี่เซฟ ก็บอกพี่เค้าไปว่าที่ทำไปเพราะเลิฟรักพี่เค้า เลิฟผิดที่โกหก แต่ที่เลิฟรักพี่อันนี้เลิฟพูดจริงๆ” นึกถึงตอนนั้นนี่ถือเป็นช่วงที่ผมต้องฝืนกินผลของการกระทำของตัวเองฮะ
“เริ่มต้นความรักด้วยการโกหกแบบนี้ มันก็แย่เหมือนกันนะ” หือออ!!! ผมว่าคำพูดของพี่อุ๊ดูแปลกๆ ผมไม่ได้อยากคิดมากเป็นนางเอกละครน้ำเน่าหนังไทย แล้วผมก็ไม่ได้คิดว่าพี่อุ๊จะมาเป็นตัวร้ายคอยวีนผมลับหลังพระเอก แต่เอาจริงๆ ไหม...เป็นคุณๆ ที่เติบโตมากับเรื่องราวแบบนี้ทั้งทางโทรทัศน์หรือนวนิยายในประเทศไทย แล้วคุณมาเจอเหตุการณ์แบบผม คุณจะไม่แอบคิดเลยซักนิดเชียวเหรอ???
“ก็แย่แหละฮะ...แต่สุดท้ายเราก็รักกัน สิ่งที่เกิดขึ้นมันก็เป็นบทเรียน เลิฟทำไป เลิฟก็ได้รับผลของตัวเองไปแล้ว แต่ถ้าจะให้กลับไปแก้มันก็คงจะไม่ได้ จะมานั่งตีโพยตีพายอีกก็ใช่ว่าจะมีอะไรดีขึ้น สู้ทำวันนี้ ตอนนี้ให้ดีที่สุดดีกว่าครับ”
“ความรักแบบนี้ อยู่ในสังคมยากนะคะ พี่ไม่คิดว่าพ่อแม่ของเซฟจะยอม และพร้อมเข้าใจ แล้วพ่อแม่ของเลิฟเองก็ไม่น่าจะดีใจที่ลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชาย” คำพูดเหมือนจะหวังดีนะเนี่ย...
“ป๊ากับม๊าเลิฟเข้าใจครับ ป๊ากับม๊าเลี้ยงเลิฟมา เพื่อจะให้เลิฟเป็นคนดีครับ ไม่ได้เลี้ยงเลิฟมาเพื่อจะให้เป็นไปดั่งใจพวกท่าน ท่านให้อิสระ และให้เลิฟเลือกทางเดินของตัวเอง แล้วก็พร้อมจะสนับสนุนในทุกๆ ทางที่เลิฟได้ตัดสินใจ...ป๊ากับม๊ายังคงภูมิใจในตัวเลิฟไม่เคยน้อยลงเลยครับ...อ่อแล้วอีกอย่าง เลิฟว่าเรื่องแบบนี้พี่อุ๊น่าจะชินนะฮะ ที่ๆ พี่อยู่มาน่ะเขาเลิกถือเรื่องนี้กันมาเป็นร้อยๆ ปีแล้วไม่ใช่เหรอฮะ” ผมไม่รู้ว่าพี่อุ๊ต้องการอะไรจากบทสนทนานี้นะฮะ...แต่มันทำให้ผมต้องระวังตัวระวังความคิด และระวังหัวใจตัวเองมากขึ้น
“แล้วบอกคุณพ่อคุณแม่ของเซฟแล้วเหรอคะ” อืม...จี้โดนจุดดับซะด้วยซิ
“บอกแล้วครับ พี่เซฟบอกแล้ว...” ผมไม่ได้ขยายความต่อ เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรต้องสาวความให้คนอื่นฟังนี่ฮะ
“พี่คิดว่าคุณแม่คงไม่ได้ดีใจ หรือเห็นดีไปกับเรื่องนี้แน่ๆ” แหม!!! เหมือนอยู่ในเหตุการณ์นะครับ ทายแม่นเชียว
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ...แต่ พี่เซฟเองก็จะพิสูจน์ให้แม่เห็นว่าพี่เค้ารักผมจริงๆ และผมเองก็จะพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นว่า ผมรักพี่เซฟและเรารักกัน ผมไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องน่าอายตรงไหน กับการที่คนสองคนรักกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ ผมไม่ได้ไปแย่งแฟนใคร หรือว่าไปทำเรื่องผิดบาปที่ไหนนี่ครับ เพราะฉะนั้น ผมเองก็กล้าที่จะเผชิญทุกอย่าง และเชิดหน้าชูตาอยู่ในสังคมนี้ได้อย่างภาคภูมิใจในความรักของตัวเองครับ”
แล้ว เราก็เงียบกันไปซักสองอึดใจ...ก่อนที่พี่อุ๊จะเริ่มประเด็นใหม่ที่ทำให้ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะกลายเป็น กบ สุวนันท์ ในดาวพระศุกร์ ที่กำลังเผชิญหน้ากับมาหยารัศมี...เฮ้ออออ ชีวิตกูจะเกรียนไปไหนเนี่ย!!!!
“เลิฟรู้ใช่ไหมคะ...ว่าพี่กับเซฟเคยเป็นแฟนกันมาก่อน”
“ทราบครับ พี่เซฟเล่าให้ฟังแล้ว” กลิ่นแปลกๆ นะฮะบรรยากาศแบบนี้
“แล้วเซฟเคยบอกรึเปล่า...ว่าเรา เป็นคนแรกของกันและกัน และรักกันมาก” จะโชว์ว่ารักแรกฝังใจว่างั้น...สีหน้าพี่อุ๊ยังคงยิ้มอย่างมีไมตรี แต่วาจาช่างเชือดเฉือนเหลือเกินฮะ
“พี่เซฟบอกแล้วครับ ว่า ‘เคย’ เป็นคนแรกของพี่ และ ‘เคย’ รักกับพี่อุ๊มากกกกก” ผมจงใจเน้นคำว่าเคยเองแหละครับ ก็มันผ่านมาแล้ว คงต้องใช้คำว่าเคยนะฮะ เผื่อพี่อุ๊จะอยู่เมืองนอกนานลืมว่าประโยคที่ผ่านมาแล้ว เป็นอดีตเนี่ยควรจะมีคำขยายคำกริยาด้วยนะฮะ รักเนี่ยมันผ่านมาแล้ว ก็ต้องเป็นเคยรักครับ...
“จะเรียกว่าเคยก็ไม่ถูกนะคะ...เพราะพี่คิดว่า เซฟน่ะยังรักพี่อยู่...น้องเลิฟลองคิดดูสิคะ ทำไมเซฟถึงไม่กล้าบอกเลิฟว่าพี่เคยเป็นแฟนเซฟมาก่อน ถ้าคนเราบริสุทธิ์ใจ ทำไมถึงไม่กล้าพูด แล้วเมื่อคืนที่พี่ป่วยแค่พี่โทรมาตาม เซฟก็กระวนกระวายรีบมาหาพี่แล้ว พี่รู้นะว่าเมื่อคืนเค้าคงอยู่กับเลิฟล่ะสิ...แต่พี่ไม่ได้เจตนาจริงๆ นะคะ พี่ขอโทษด้วย พี่ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใครจริงๆ นะจ๊ะ พี่รู้ว่าเซฟเค้ายังรักและเป็นห่วงพี่ เค้าเลยรีบมาหาพี่น่ะ”
“เหรอครับ...ไม่เป็นไรหรอกฮะ เลิฟเข้าใจ เพราะปกติพี่เซฟก็เป็นคนใจดีแบบนี้อยู่แล้ว พี่เค้าก็เอื้อเฟื้อต่อเด็ก สตรี คนชราเป็นปกติของเค้า แล้วอีกอย่างนะ ถ้าผมเป็นพี่เซฟคนท้องหกล้ม แล้วอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้โทรมา เป็นผมๆ ก็ต้องรีบออกไปช่วย ต่อให้ไม่ต้องเป็นแฟนเก่า เป็นแค่คนรู้จัก ผมก็ออกไป ใครมันจะไปใจไม้ไส้ระกำได้ลงครับ”
“อ่อ...ถ้าพี่อุ๊คิดจะมาวัดไพออริตี้กับผมล่ะก็...ลองดูกันสักตั้งไหมล่ะว่าใครจะสำคัญกว่าใคร...ถ้าเกิดผมโทรไปบอกพี่เซฟตอนนี้ว่า ให้รีบกลับมาหาผมด่วน เพราะผมรู้สึกปวดหัว...พี่อุ๊ลองเดาดูไหมฮะ ว่าพี่...จะได้กินโดนัทรึเปล่า”
หลายคนอาจจะลืมไปแล้วว่าผมน่ะก็ไม่ใช่คนเรียบร้อย คอยรอ งอมืองอเท้า อดทนให้คนอื่นมาร้ายใส่เราฝ่ายเดียวนะครับ ถ้าร้ายมาผมก็ร้ายตอบเหมือนกัน...ถามว่าไม่กลัวเหรอถ้าเกิดเค้ารับคำท้าขึ้นมาจริงๆ แล้วให้โทรไปหาพี่เซฟ ตอบตรงๆ เลยนะครับ...ไม่กลัวฮะ เพราะขนาดพี่อุ๊เป็นแค่แฟนเก่าป่วย พี่เซฟยังมาได้ แล้วผมเนี่ยแฟนปัจจุบัน แฟนรัก แฟนเลิฟเลยนะ หากผมเกิดป่วยขึ้นมาตอนนี้ พี่เซฟรีบแจ้นกลับมาแน่นอน ยิ่งช่วงนี้ยิ่งมีคดีติดตัวต้องเร่งทำคะแนนครับ
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ร้ายไม่เบาจริงๆ นะเราเนี่ย...เซฟเลือกคนไม่ผิดจริงๆ เลย ได้เห็นแบบนี้พี่ก็สบายใจ”
หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อะไรนะ??????
คือยังไงผมงง???
อะไรกันครับ คนท้อง อารมณ์แปรปรวนหรือยังไง...คือ เมื่อกี๊ยังทำท่าทาง คำพูดคำจาเป็นมาหยารัศมีข่มผมอยู่เลย แล้วตอนนี้อะไรครับ วิญญาณนางเอกเข้าสิง วิญญาณนางร้ายออกไปพักหรือไง...ผมงงนะครับ ขืนพี่อุ๊อารมณ์ขึ้นลง สลับร่างแบบนี้ ผมว่าจะมีผลต่อเจ้าตัวน้อยในท้องนะฮะ...เด็กเกิดมาจะกลายร่างเป็นเกรียนตั้งแต่แบเบาะเอานะครับ...
“อ้าว เลยทำหน้างงเลย...พี่อุ๊ขอโทษค่ะน้องเลิฟ พี่อุ๊แค่อยากทดสอบอะไรนิดหน่อย...พี่อุ๊รู้ว่ามันอาจจะดูแปลกๆ หรือแย่ๆ นะคะ แต่ว่า จะพูดยังไงดีล่ะ คือถึงแม้พี่อุ๊กะเซฟเราจะจบกันไปแล้ว แต่พี่อุ๊ก็ยังคงเห็นเซฟเป็นน้องชายอยู่นะ พี่ก็เป็นห่วงเค้าเหมือนกัน พอรู้ว่าเซฟคบกับผู้ชาย พี่ยอมรับนะ ว่าตกใจมากจริงๆ พี่ก็เลยอยากจะรู้ว่าผู้ชายคนที่เซฟรักจะเป็นจะตาย ยอมทิ้งความเป็นตัวเอง และรักมากถึงขั้นวางอนาคตด้วยเนี่ย จะเป็นคนแบบไหน”
พี่อุ๊ยังคงพูดไปยิ้มไป แถมยังเอื้อมมือมาดึงมือผมไปกุมไว้ และลูบเบาๆ เหมือนจะขอลุแก่โทษ...เอ่อ คือ ผมก็พอเข้าใจนะ ว่าอยากจะรู้ว่าผมเป็นคนยังไง แล้วคือพิสูจน์ด้วยสถานการณ์แบบนี้นี่ ผมหัวใจจะวายตายนะครับพี่ เกือบจะด่าพี่ไปแล้วด้วย เหอะๆๆๆ
“ที่พี่ต้องมาทดสอบอะไรแบบนี้ เพราะพี่น่ะรู้ว่าสังคมบ้านเราน่ะเป็นยังไง ผู้ชายคบกันแบบนี้มันต้องฟันฝ่าอะไรมากมาย ทั้งสังคม พ่อแม่ เพื่อนฝูง พี่เองก็เป็นห่วงเซฟเพราะ เซฟก็เคยผิดหวังจากความรัก อืมม ก็จากพี่ล่ะนะ พี่ก็ไม่อยากให้เซฟต้องมาเจอเรื่องผิดหวังอีก พี่แค่อยากจะรู้ว่าคนที่จะมาอยู่เคียงข้างเค้า จะเข้มแข็งพอไหม จะพร้อมสู้หรือเผชิญอะไรไปพร้อมกับเค้ารึเปล่า...พี่เห็นแบบนี้ก็สบายใจนะ เลิฟไม่ได้อ่อนแอ แต่ก็ไม่ได้แข็งกระด้าง จิตใจดี แต่ก็พร้อมจะสู้ถ้าเกิดมีใครมาร้ายใส่...”
“ที่สำคัญ พี่เห็นแววตาที่เราทั้งคู่มองกัน พี่ก็รู้เลยว่าเซฟรักเลิฟมากแค่ไหน แล้วเลิฟเองก็ไม่ต่างกัน มองเซฟด้วยสายตาที่รัก และชื่นชม เซฟมันก็เล่าให้พี่ฟังนะว่า เลิฟน่ะรักและภูมิใจในตัวเซฟมาก มากซะจนบางที เซฟมันก็รู้สึกว่า เซฟมันดูไม่คู่ควรกับความรักที่ยิ่งใหญ่ของเลิฟเลย แต่เซฟมันไม่ยอมปล่อยมือจากเลิฟไปง่ายๆ หรอก ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ มันน่ะวางแผนอนาคตเอาไว้ซะดิบดีแล้ว เอาเป็นว่า ไปคุยกันเองดีกว่านะเรื่องอนาคตเนี่ย พี่จะคอยเอาใจช่วย และเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ”
“อ่อ ส่วนเรื่องของพี่กับเซฟ เลิฟไม่ต้องกังวลนะจ๊ะ ความรู้สึกที่พี่มีต่อเซฟน่ะ มันเปลี่ยนไปนานแล้ว พี่ยังคงรักเซฟอยู่ แต่พี่รักและห่วงในฐานะน้องชายมากกว่า มีแต่ความปรารถนาดีให้ เพราะพี่น่ะรักพ่อเจ้าตัวน้อยนี่มากๆ จ้ะ...ส่วนเซฟเองก็คงไม่ต้องพูดถึง ไม่มีทางเหลียวแลใครได้อีกแล้วล่ะ
เอออออ....ผมนั่งเอ๋อไป ยี่สิบวิ...พี่อุ๊พูดจบ ก็ก้มหน้ามาหอมแก้มผมอย่างมันเขี้ยว พร้อมกับพูดๆ ยิ้มๆ ว่า
“แก้มทั้งนิ่มทั้งหอมแบบนี้นี่เอง เซฟมันถึงหนีไปไหนไม่รอดแล้ว”
เอ่อออออ...เขินครับ แหะๆ
เรื่องมัน อาจจะดูงงๆ แต่ผมก็งง จริงๆ นั่นแหละ คือ พี่อุ๊แค่จะทดสอบผม แค่นั้น ไม่ได้มีอะไร...แล้วก็ทำให้ผมตีโพยตีพายไปซะหลายวัน เฮ้ออออออออ...ผมมั่นใจ ลูกพี่อุ๊คลอดออกมา เกรียน!!!! แน่นอน ล้านเปอร์เซ็นต์ครับ
“ฮัลโหล เซฟเหรอพี่อุ๊นะ” หืมมมม แล้วนั่น พี่อุ๊จะโทรหาพี่เซฟตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย ผมเผลอคิดอะไรเพลินไปแป๊บเดียวเอง
“เนี่ยน้องเลิฟบ่นปวดหัว เหมือนจะไม่สบายนะ เวียนหัวใหญ่เลย...แต่พี่ก็อยากกินโดนัทเหมือนกันนะ เอาไงดี...” หือออออออออออ!!!! ผมเปล่านะครับพี่เซฟ ผมสบายดีนะ แค่มึนงงกับละครฉากใหญ่เมื่อกี๊นิดหน่อย แต่ว่าไม่ได้ปวดหัวน้า!!!!
“อืม...เหรอๆ ว้า!!!! ก็ได้จ่ะ ก็ได้ แค่นี้นะ” พี่อุ๊พูดเสียงเหมือนเสียดายอะไรสักอย่าง แต่ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ หันมายิ้มกรุ้มกริ่มใส่ผม
“อิอิ...จริงอย่างที่เลิฟบอกจริงๆ ด้วย...พอพี่บอกว่าเลิฟไม่สบายนะ เซฟมันก็ถามนู่นนี่นั่นอย่างร้อนรนเลยแหละ แถมพอพี่บอกว่า พี่ก็ยังอยากกินโดนัทอยู่ เซฟมันว่าไงรู้ไหม...มันบอกว่า พี่อุ๊ไว้กินพรุ่งนี้แล้วกัน ผมจะรีบกลับไปดูเลิฟก่อน ไม่รู้เป็นอะไรมากรึเปล่า ช่วงนี้ยิ่งเครียดๆ ด้วย...ไม่ได้ขอร้องนะ แต่บังคับพี่เลยซะงั้น ว่าให้กินพรุ่งนี้ ตัวเองจะรีบกลับมาหาแฟน...ไพออริตี้น้องเลิฟนี่สูงกว่าสิ่งอื่นใดจริงๆ นะจ๊ะ”
ผมว่าตอนนี้ผมยิ้มแก้มแทบฉีกแล้วนะครับ...
ผมยิ้มให้กับความขี้เล่นแบบป่วงๆ ของพี่อุ๊
และที่สำคัญ ผมยิ้มให้กับความน่ารักของแฟนผม...
โลกของผม กลับมาสดใสอีกครั้งแล้วครับ
หัวใจของผม ก็กลับมาเต้นเป็นจังหวะรักปกติแล้ว...
รีบกลับมาเร็วๆ นะครับพี่เซฟ...
ตอนนี้เลิฟอยากหอมแก้มพี่ซักฟอดใหญ่ๆ แล้วก็บอกรักพี่ดังๆ สักสามที...
ผมรักพี่เซฟที่สุดในโลกเล๊ยยยยยยย!!!!!
-
:m3: :m3: :m3:
แต่........ของ้างมือเตรียมตบพี่อุ๊นิดนึงเฮอะ น่ารักแบบป๊วงงงงงงงงป่วง
น้องเลิฟเลิฟเสียน้ำตาไปหลายลิตรเชียว
ปล.กอดดดดดดดดดดดดดดดดดคุณไนท์ฐานที่จะพาน้องเซย์น่ารักมาหานุ่นนะคะ อิอิ
ปล.อีก พักใจกะบอล ดูแล้วเหนื่อยมาก แว้กกกกกกกกกกก
-
เล่นอะไรค่ะเนี้ยคุณพี่อุ๊
เค้าง้างมือแล้วนะเนี้ย
ดีนะเบรกทัน ชิส์
เคลียร์ซะทีเนอะ
เค้าไม่อยากเห็นเลิฟร้องไห้อีกแล้ว :sad4:
รู้ไหมมันเจ็บ กระซิก กระซิก
ปล.บอลยิงไม่เข้าซะที เหอะๆ เครียดดดดดด
-
ทำเราเศร้าหลายวันอะ :monkeysad:
แต่วันนี้ :เฮ้อ:เหมือนยกภูเขาออกจากอก
-
นึกว่างานจะเข้า
+1
-
:เฮ้อ:โล่งอก
o13 ยกนิ้วให้พี่อุี แล้วคนแต่งด้วยที่ช่วยมาต่อให้หายค้างคา
:impress2:ขอบคุณก้าบ
-
โห้ยยย พี่อุ๊ เอาสะตกใจหมดเลย
พี่เซฟน่ารักที่สุด
//เห็นคำว่า priority นึกปวดหัว กับสถาปัตย์คอมเลย T T
-
แอบใจหายวาบไปสองสามบรรทัด TT จริงๆค่ะ
เด็กเกิดมาจะกลายร่างเป็นเกรียนตั้งแต่แบเบาะเอานะครับ... << อันนี้เห็นด้วยจ้ะน้องเลิฟ
เล่นกับความรู้สึกคนบางทีมันก็....
แต่ดีใจจังเลย มาม่าขึ้นอืดไปเรียบร้อยแล้ว แหะๆ
ขอบคุณมากๆนะคะพี่ไนท์ :L2:
ปล. แอบดีใจที่ยังยิ้มต่อได้จากเรื่องนี้อีก หลังจากมะกี๊ยิ้มให้สเปนและหมึกน้องพอลไปรอบนึงแล้ว 5555
-
โล่งอก
-
:เฮ้อ:ตกใจหมดเลย นึกว่าพี่อุ๊จะทวงพี่เซฟคืนแล้วววว
ใจหายแว้บบบบ
แต่พี่เซฟน่ารักห่วงน้องรักน้องจริงๆๆๆ
เอาใจช่วยพี่อุ๊ด้วย น่ารักแบบนี้รักตายเลย
-
หึย..............ขัดใจ
-
ให้มันรักจริงๆเหอะกลัวแต่เจอมารยาหญิงเข้าแล้วลืมน้องเลิฟก็แค่นั้น
-
เครียดไปซะค่อนตอน นึกว่าจะมีเรื่องซะแล้ว
เป็นการทดสอบที่โหดกับคนอ่านจังแฮะ
พี่สาวแอบน่ากลัวนะเนี่ย แต่ถ้ามีใครกล้าทำไรคู่นี้สงสัยไม่ต้องกังวลล่ะ
มีเจ๊ใหญ่คอยหนุนหลังแล้วจ้า!
-
เฮ้อออ...ค่อยหายใจได้ทั่วท้องหน่อย..นึกว่าจะมีวิบากกรรมมาหาน้องเลิฟอีกแล้ว..
แต่ก็นะ..พี่เซฟแกห่วงแฟนมากกว่าจริงๆๆ แล้วอย่างนี้เลิฟจะไม่รักได้ไง คริคริ :-[
-
แล้วไป ชริ นึกว่าจะมาทำให้น้องเลิฟที่น่ารักของเราเสียใจ
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ก็โอเค 55+
-
:เฮ้อ:กลับมาหวานนนนนนนนนนนนนเหมือนเดิมแล้ววววววว พี่อุ๊นี่ก้อน่ารักนะนี่ o13
-
พี่อุ๊ที่แสนดี...ของแท้ต้องมีพี่เซฟรับประกัน...
และแล้วน้องเลิฟเลิฟก็ได้พี่สาวที่แสนดีเพิ่มอีกคน...
ดีใจและหายห่วงไปเปาะหนึ่งละ......
ด่านต่อไปคงเป็นคุณพ่อคุณแม่พี่เซฟซินะ....
แต่....น้องเลิฟเลิฟน่ารักอยู่แล้ว...ใครไม่รักก็บ้าแล้วเนอะ
ของเราดีซะอย่าง.....ไม่กลัวอยู่แล้ว.. o13
:pig4: :L2: น้อง Mercy
-
ทำเอาเครียดมาหลายวัน ไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือออกก้อย
สรุปมันออกอะไรหล่ะนี่ หัว + ก้อย
-
อร๊ากกกกกก ค่อยสบายใจหน่อยๆๆๆ
พี่อุ๊เป็นคนดีจริงๆๆด้วย ฮู้วววววว
น้องเลิฟมีไพออริตี้สูงสุดสำหรับพี่เชฟจริงๆ
-
อิอิ ตอนนี้น่ารักอ่ะ
เลิฟสัญญาแล้วนะ ว่าเซฟกลับมาถึงจะหอมแก้มแล้วก็บอกรักเซฟ ต้องทำนะจ๊ะ
-
ขอ :z13: ซักทีจะ พี่อุ๊!!!! ป่วงจนน่าตกใจจิง แต่พอได้รู้เจตนาแล้ว อะเช....... อย่างนี้มันต้อง :กอด1: ซักที 555+
คู่หลักน่ารักไปแล้ว รอคู่เด็กดื้อนะคร้าบบบบบบบ รักมากมายเลยย writer เนี่ยะ :bye2:
-
อ่านตอนแรกเกือบจะได้เผา 'วรรณสรณ์' แล้ว = =;
อ่านไปซักพักเริ่มอยากให้อุ๊อยู่ต่อ .. กลัวตกเคมี (ไม่เกี่ยวว !)
พี่อุ๊นี่เจ้าเล่ห์ไม่เบานะ พี่เซฟน้องเลิฟก็หวานซ๊าา . :กอด1:
-
อ่านตอนแรกเกือบจะได้เผา 'วรรณสรณ์' แล้ว = =;
อ่านไปซักพักเริ่มอยากให้อุ๊อยู่ต่อ .. กลัวตกเคมี (ไม่เกี่ยวว !)
พี่อุ๊นี่เจ้าเล่ห์ไม่เบานะ พี่เซฟน้องเลิฟก็หวานซ๊าา . :กอด1:
อ่านเม้นท์นี้ตอนแรกแอบงง กับ วรรณสรณ์ แอบคิดว่า เอ๊ะ ฉันแอบไปตั้งชื่อจริงพี่อุ๊แล้วลงไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย...
แต่เก็ทและค่ะ ฮ่าๆๆๆ
บ้านพี่เค้าไม่ได้เปิดโรงเรียนติวนะจ๊ะ...ที่แท้น้อง peppier ก็เป็นเด็กอาจารย์อุ๊นี่เอง หุหุ
ตั้งใจเรียนนะคะ :กอด1:
-
พี่อุ๊ทำซะตกใจ แต่สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดี
พี่เซฟกับเลิฟก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
-
ป้าอุ๊ชีร้ายมาก นี่ถ้าเรื่องยัยเด็กบิวตี้ยังไม่เคลียร์คงต้องให้ป้าอุ๊ไปเป็นตัวช่วยของเลิฟแล้วหล่ะ
-
พี่อุ๊แรงอ่าาาา
ทำซะตกใจนึกว่าดูละครช่อง 7เลยอ่า
พี่เซฟน่ารักไปและ เขินนนน
รอๆๆๆๆๆ รอน้องเซย์ก่าพี่แชมป์ คิดถึงสุดๆอ่า
-
ต๊าย ยัยอุ๊นี่แรงทั้งในจอ นอกจอนะคะเพื่อนสาว ดีงามค่ะ
-
เลิฟรักพี่เซฟที่สุดในโลก คนอ่านก็รักพี่ Mercy ที่สุดในโลกกกก :o8:
แบบว่าโล่งใจมากมาย กำลังจะดราม่า เตรียมกดอีโม :beat: ให้พี่อุ๊ซะแล้ว
กลับกลายเป็นงงเหมือนเลิฟเลย...พี่อุ๊อ๊ะ ทำเค้าใจหายหมด :z3:
ตอนหน้ารอเซย์แชมป์คร้าบบบบ :impress2:
-
น่าอิจฉา :z1: :z1: :z1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่อุ๊ค่ะ ฮากริบค่ะพี่ เกือบขำไม่ออก!!!!
-
มีแต่ความปรารถนาดีให้ เพราะพี่น่ะรักพ่อเจ้าตัวน้อยนี่มากๆ จ่ะ...ส่วนเซฟเองก็คงไม่ต้องพูดถึง ไม่มีทางเหลียวแลใครได้อีกแล้วล่ะ
=> จ้ะ
--------------------------
กอดดดดดดดดดดด
อ่ะแหม เลิฟ...ฟันธงให้เบบี๋ออกมาเกรียนเลยเรอะจ๊ะ!
เซฟ ดีมากค่ะที่เลือกแบบนั้น ฮะๆ ไม่งั้น...ยาว!
พี่ไนท์จ๋า คิดถึงจังเลย งุงิ หนูจะสอบอีกสองอาทิตย์แล้วค่ะT^T
-
พี่อุ๊เกือบโดนด่าฟรีซะแล้วมั๊ยละ รักพี่สาวคนนี้ด้วยคน :กอด1:
-
ยังเหลืออีกกี่ด่านเนี่ย สู้ สู้ :L2:
ตอนนี้เลิฟโล่งใจเลยชิมิ อิอิ
-
พี่อุ๊แร๊งงงงงงงงงงงงง ^^
+ ให้พี่อุ๊ไปเลยเต็มๆ
-
ไม่เข้าเล้าแป๊ปเดียว เคลียร์กันซะล่ะ แต่ก็ดี
ลุ้นมาหลายวันแล้ว กับมาเลิฟๆกันเหมือนเดิมล่ะ
อยากอ่านคู่น้องโรสบ้างอ่ะ
p.s เลียนแบบแม้เราจะป่วยก็ยัง :z10:มาอ่าน[/color]
-
ไม่รู้ว่าเรื่องใหนจริงเรื่องใหนหลอกเลยนะเนี่ย
เล่นเอาใจหายเลยทีเดียว
พี่เซฟเลยเสียค่ารถไฟฟ้าฟรีเลยเที่ยวนี้ :jul3:
-
น่ารักๆๆ รักนู๋เลิฟที่สู๊ดดดดดด :-[
ปล.มาทักทายพี่Mercyมั่ง ช่วงนี้ได้แต่อ่านผ่านๆไม่ค่อยจะได้เม้นต์เลย งานเข้าอย่างแรงค่ะ หนีเสือปะจระเข้อย่างที่พี่บอกจริงๆ :sad4: คิดถึงๆ+Take Careเหมือนเดิมนะคะ พักผ่อนเยอะๆน๊า :กอด1:
-
แอบ เคืองพี่อุ๊ในตอนแรก
ตอนหลัง ขำว่ะ
เลิฟน่ารักอ่ะ
-
โอย น่ารักที่ซู้ดดดดด ค่อยยังชั่วป้าอุ๊(เรียกตามคนอื่น555)ไม่ร้ายอย่างที่คิด พี่เซฟรีบกลับมาเอาอกเอาใจน้องให้ด่วนเลย
ปอลอ เค้ารอตอนหน้าอยู่น้าที่รักกกกกกกกกกกกกกกก
-
แสดงว่า เซฟเคยรักผู้หญิงที่ดีมากๆ คนนึงเช่นกัน
ที่เปลี่ยนความรักแบบแฟน มาเป็นพี่น้องที่รักกัน
เลิฟจ๋า เซฟกลับมาแล้ว ต้องให้รางวัลงามๆ เลยนะ
แต่ก็ทำให้เห็นเลิฟในมุมจิกกัดบ้าง ก็น่ารักไปอีกแบบจ๊ะ
-
เข้ามาช่วยน้องเลิฟรับประกันว่าลูกพี่อุ๊เกรียนแน่นอน 555
และไหนๆพี่เซฟก็เข้าใจว่าเลิฟป่วยแล้ว
ก็อยากจะให้น้องเลิฟแกล้งพี่เซฟต่ออีกซักนิดจะได้มั๊ย
โทษฐานที่ทำให้รีดเดอร์คนนี้เคืองพี่อยู่ซะหลายวัน
555
-
น่ารักจัง :impress2: :impress2: :impress2:
:pig4:
:L2:
-
+1 ก่อนค่า o13
แหม่ตอนแรกไอ้เราก็คิดเหมือนเลิฟนะ นึกว่าพี่อุ๊แกจะมาทวงพี่เซฟ o18
โดนคนเขียนหลอกไปตามๆกันทีเดียว :laugh:
พี่เซฟน่ารักที่สุดอ่ะ แล้วเลิฟก็น่ารักแบบนี้เองเนอะ
พูดแล้วเป้นจริงซะด้วย พี่อุ๊เลยอดกินโดนัทเลย :m20:
-
5555
เจ๋งค้าบพี่เซฟ
-
คุณพี่อุ๊
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
ได้ใจไปเลยเต็มๆ
:กอด1:พี่Mercy ดีใจพี่Mercyหายดีแล้ว^^
เตรียมตัวรออ่านน้องเซย์ดีกว่า
:oni1:
-
สุดยอดมาก ๆ
พี่เซฟก่าเลิฟ
-
เพิ่งอ่านไปได้ถึงหน้าที่ 30 นิดๆเองค่ะ
โอ้ยยย เรื่องนี้ ฮา ปน หื่น มีซึ้งๆเศร้าๆนิดๆ
อ่านไปอ่านมาชอบพี่คิวซะงั้น 555 ด้านได้อายอดจริงๆ
เลิฟก็น่ารักซะจริง คนอะไรปากตรงกับใจ ชอบๆๆ
-
น่ารักมากคะเรื่องนี้ เลิฟอดทนเพื่อความรักของตัวเองมากเลยคะ ส่วนเซฟแม้ตอนแรกจะลังเลไม่มั่นคงแต่ดีขึ้น เหลือด่านสุดท้ายคือแม่ของเซฟคะ
ชีวิตคนเราสั้นมากคะ อยากให้ใช้ชีวิตและเวลาให้ดีที่สุดคะ
จากคนที่เคยพลาดและเสียใจเมื่อปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่ได้เอ่ยคำว่ารักออกมา
-
ตอนแรกคันหัวใจยิกๆ
เอ๊ะ พี่อุ๊นี่ เดี๋ยวเถอะ ฮึ่มๆ
แต่พอมาถึงบทสรุป
โอ้ พี่ช่างแร๊งงงงงงงง
แต่ถูกใจมากมาย
+1 จ้า พร้อมกับกอดแน่นๆ สักที
:กอด1:
-
:z13: วี เฉยๆ 555
-
โอ้ย เกรียนจริงๆ ผู้หญิงคนนี้
ฮามาก จากอยากตบ
-
มายุให้เค้าเลิกกันเหมือนเคยโฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.คิดถึงพี่เซฟจังเลย แอบสงสารพี่อุ๊ที่อดกินโดนัด
ปลล.พี่เซฟขา.....น้องเลิฟมันร้ายนะเค๊อะ....มารักกับโฮะดีกว่ามา....โฮะๆๆๆๆๆๆ
-
ยังไม่ได้มาต่อนะคะ แต่ มาแจ้งข่าวค่ะ...
ว่าช่วงนี้ Mercy มีเรื่องยุ่งๆ นิดหน่อยค่ะ
คือ
Mercy กำลังจะย้ายที่ทำงานค่ะ ทีนี้ ช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงที่ Mercy ต้องเคลียร์งานที่มีอยู่ของบริษัทเก่า
เยอะมากกกกกกกกกกก...
แล้วกลางเดือนหน้า Mercy ก็ต้องย้ายไปทำที่ใหม่ ไม่รู้จะยุ่งเพิ่มขึ้นอีกไหม ฮ่าๆๆ อาจจะต้องปรับตัวอะไรหลายๆ อย่าง
อาจจะมาช้านิดช้าหน่อย ก็อย่าว่ากันนะคะ
อย่าพึ่งทิ้งเค้านะตัวเอง เค้าสัญญาว่าจะพยายามให้ถึงที่สุดในการมาต่อนะคะ
เรื่องนี้คาดว่า อีกไม่นานก็จะจบแล้วค่ะ...
ตอนต่อไปตั้งใจไว้แล้วว่าจะเป็นตอนพิเศษ เซย์แชมป์ ใครที่รอสองคนนี้อยู่
รอหน่อยนะคะ ถ้าว่างจะพยายามมาต่อทันทีเลยค่ะ (แต่ยังไม่ได้พิมพ์ซักตัว แหะๆ)
ขอบคุณทุกคน ทุกเม้นท์ ทุกกำลังใจนะคะ...
แล้วเจอกันค่า :bye2: :กอด1:
-
สู้ๆ นะก๊าบบบบบ
ว่างๆ เราไปกินอินาโฮ บุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่นกันม้าย
-
รออ่านได้จ้า....
สู้ๆๆเรื่องงานด้วยนะจ๊ะ Mercy
-
สู้ๆ นะจ๊ะ รอได้ๆ
บวกส่งกำลังใจให้น๊า
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ ว่างเมื่อไหร่ก็มาน๊ะจ๊ะ จะตั้งตารออ่านตอนหวานๆต่อไป :L2:
-
สู้ๆนะคะ
ขอให้มีความสุขกับงานใหม่นะคะ
-
รอได้ค่ะพี่ พี่Mercyเคลียร์ธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนเลยค่ะ
คนอ่านไม่หนีไปไหนอยู่แล้ว
:z2: เต้นรอเลยดีกว่า 55+
(แต่แอบเสียดาย ใกล้จบแล้วจริงๆเหรอคะเนี่ย? :เฮ้อ:)
:กอด1:
-
สู้ๆค่ะพี่ Mercy เป็นกำลังใจให้เน้อออ
รอเซย์แชมป์ด้วยแหละ :o8:
-
คุณไนท์สู้ๆๆๆๆๆๆนะคะ :กอด1:
ขอให้ที่ใหม่ดีกว่าเดิม แล้วก็ถ้าต้องเหนื่อย ก็ขอให้เหนื่อยอย่างมีความสุขนะคะ
มายกมือแสดงตัวเป้นแม่ยกน้องเซย์น่ารักค่ะ
น่าร้ากกกกกกกก ขี้อ้อน ดื้อบ้างอะไรบ้าง ชอบที่สุด :impress2:
-
:L2:
-
ไม่เป็นไรค่ะ รอได้เพราะน้องเซย์น่ารักมากกก......
ขอให้น้อง Mercy ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานใหม่นะคะ :L2:
-
รับทราบค่าพี่ไนท์ สู้ๆน้า
หนูเองก็คงต้องหายตัวบ้างเหมือนกันเพราะจะสอบแล้ว T^T
-
จะรอค่ะ :กอด1:
-
o13 o13 o13
-
สู้ ๆ ค่ะ
-
:a2: ไฟท์ค่าาา !~
-
ว๊าวๆๆ ได้ย้ายที่ทำงานใใหม่ด้วย เปลี่ยนบรรยากาศ
แต่ไม่ได้ย้ายงานชิมิ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เขียนต่อปายยย
รอเซย์ แชมป์ด้วยค่า
-
^
^
^
จิ้มคุณ jobisuka ค่ะ
ย้ายที่ทำงานค่ะ ไม่ใช่ย้ายแค่ที่ คือย้ายบริษัทไปเลยน่ะค่ะ คุณ jobisuka
แว๊บเข้ามาอ่านของคนอื่น และแว๊บ กลับไปทำงานต่ออย่างเงียบๆ :m7:
หากคืนนี้รอดตายกลับไป เค้าจิไปปั่นน้องเซย์ต่อนะคะ แต่มิรับปากว่าจะเสร็จรึเปล่าเน้อ...
คิดถึงทุกคนค่า :กอด1:
-
อีป้าแก่ ๆ แว๊บมาดูเหมือนกัน แล้วแว๊บออกไป 555
อยากบอกว่าคิดถึงเหมือนกัน ถ้ารอดตายกลับบ้านไปรุ่งนี้ก็คงได้อ่านเซย์แชมป์แน่ๆ เหมือนกัน
แต่เค้าไม่ได้เปลี่ยนงานหรือย้ายที่ทำงานนะคะ แค่ตามนายออกนอกออฟฟิช ทุกวันเลย อาทิตย์นี้ เหนื่อยสายตัวแทบขาด
ถ้าเป็นแบบนี้ทั้งเดือน อดเข้าเล้าแน่ๆ แล้วสามีอีป้าแก่ๆ อาจเปลี่ยนใจหันไปมีอีหนูแทนเป็นแน่แท้ 555
:เฮ้อ:
:กอด1:
-
ควรรีบกลับมาต่อนะคะ เำืื่พื่อนสาว ดิชั้นรออยู่ค่ะ
-
รับทราบค่า ตั้งใจทำงานนะคะ
รอได้อยู่แล้วค่า
-
:m32:
:กอด1:
-
กลับมาตามอ่านทันเเล้ว....ร้างลาไปหลายตอน :กอด1: :กอด1:
-
จองที่ไว้ตอบเม้นท์ดึกๆ ค่า :z13:
-
^
^
^
คุณไนท์ขราาาาาาาาาาาาาาาาาาา
หมายความว่า ว่า ว่า ว่า........คืนนี้จะมาใช่ม้ายยยยยยยยยย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ฮ่าๆๆกรีีดล่วงหน้าเรย
-
มาแล้วจ้ามาแล้ว
มิตรรักแฟนน้องเซย์ทั้งหลาย...
แหะๆ Mercy ยังไม่ตายจากไปไหนนะคะ แต่อย่างที่แจ้งไว้นั่นแหละค่ะ
ตอนนี้กำลังจะลาออกจากที่ทำงานเก่า เลยต้องเคลียร์อะไรหลายๆ อย่าง...
วันนี้พอจะได้หายใจหายคอบ้าง...ก็เลยมาต่อตอนพิเศษให้แล้วจ้า
รีับเอามาลงให้ ยังไม่ได้ตรวจทานอย่างดีเลยค่ะ ถ้ามีผิดมีอะไรก็ขออภัยไว้ด้วยนะคะ เดี๋ยวจะมาตามแก้ให้ค่ะ
Mercy ไม่มีสต็อคนิยายเลยค่ะ...แต่งสดตลอดเลยจ้า เลยทำให้ช้าหน่อย
แต่
ขอบคุณทุกๆ คนนะคะที่ยังอยู่เป็นกำลังใจกัน...
ขอบคุณทุกเม้นท์ด้วยค่ะ...อยากคุยกะทุกคนเลยนะคะ เม้นท์มาคุยกันได้ค่ะ
อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆ นะคะ เราจะได้เอาไปปรับปรุง หรือเป็นแนวทางของนิยายต่อไปได้จ้า
คิดถึงทุกคนจริงๆ ค่ะ....จ๊วบบบบบบบบบ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ 1 แฟนเซย์ขี้ดุ
คิดถึงเซย์ไหมคร๊าบบบบบบบบบบ!!!!
ตอนนี้เซย์ได้เป็นนักร้องเต็มตัว แล้วนะ...เพื่อนๆ อย่าลืมอุดหนุนผลงานของเซย์ด้วยน้า
ชีวิตเซย์ช่วงนี้ยุ่งวุ่นวายมากๆ เลยฮะ... ไหนจะคอนเสิร์ต ไหนจะงานโชว์ตัว ถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา ถ่ายมิวสิควิดีโอ แล้วยังต้องเรียน ต้องเตรียมชะตากรรมตัวเองกับ GAT PAT อีก สุดๆ เลยฮะ เกิดมาไม่เคยเหนื่อยอะไรแบบนี้มาก่อนเลย ใครว่านักร้อง นักแสดงสบายๆ แค่ยิ้มๆ ร้องๆ ถ่ายๆ ก็จบ มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นหรอกนะฮะเพราะฉะนั้นอย่าลืมอุดหนุนแผ่นแท้นะฮะ
หลายคนคงแอบห่วงว่าเซย์กะพี่แชมป์จะ ต้องห่างๆ กันใช่ไหมฮะ...ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับ ก็ตอนนี้เซย์ย้ายมาอยู่กะพี่แชมป์แล้วอะดิ สงสัยพี่แชมป์มันคงทนคิดถึงเซย์ไม่ได้นะฮะ ก็เลยไปขอโอโต้ซัง บอกว่าให้เซย์ย้ายมาอยู่กับเค้าดีกว่า เพราะว่าเค้าเป็นโปรดิวเซอร์แล้วก็ดูแลเซย์อยู่ (จริงๆ โม้อะ เป็นแค่ผู้ช่วยโปรดิวเซอร์ แล้วก็คนแต่งเพลงเองเหอะ) เค้าสัญญากะโอโต้ซังว่า จะบังคับให้เซย์อ่านหนังสือสอบ แล้วจะช่วยติวเรื่องทฤษฏีดนตรี ที่ผมเตรียมตัวจะเข้ามหาฯลัย เดียวกะเค้า (จริงๆ ไอ้พี่แชมป์มันผลักภาระนี้ไปให้พี่เลิฟเป็นคนติวต่างหาก) โอโต้ซักก็หลงคารม เลยยอมปล่อยให้ลูกชายสุดที่รักมาอยู่กับผู้ชายแปลกหน้า...
แต่อย่าคิดนะฮะว่ามาอยู่ด้วยกันจะสวีทหวานเหมือนคู่พี่เลิฟเค้า...ไอ้พี่แชมป์ก็ยังคงเป็นไอ้พี่แชมป์ครับ ดุยังไง ก็ดุอย่างนั้น ขี้บังคับยังไง ก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่มีหรอกฮะมานั่งจิ๊จ๊ะ จี๋จ๋า...
“เซย์ ตื่นได้แล้ว...โรงเรียนเข้าแปดโมงนะไม่ใช่เที่ยง ตื่น!!! เร็ว!!!” โหยยยย อะไรวะคนจะหลับจะนอน เมื่อคืนก็เล่นคอนเสิร์ตมาเหนื่อยๆ วันนี้ก็อยากโดดอะ
“อืออออออ...เซย์จะโดด ๆ เซย์เหนื่อย” ปรือตาข้างนึงมองหน้าคนปลุกก่อนจะตอบเสียงอ่อยๆ ให้ดูน่าสงสาร หุหุ คนเรามันก็ต้องมีมารยากันบ้างแหละฮะ
“เซย์!!! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ พี่จะนับหนึ่งถึงสาม ลุก ห้ามโดด...หนึ่ง...สอง...” นับไปเลย เอาให้ถึงร้อยเลยนะ ถึงพันก็ไม่ลุกเว้ย!!!!
“ม่ายยยยยยยยยยยยย...เซย์จานอนนนนนนน....เฮ้ยยยย ดึงขาทำม๊ายยยยยยยย” โหยยยยเนี่ย เห็นปะครับไอ้พี่แชมป์แม่งขี้บังคับอะ...รู้งี้อยู่บ้านตัวเองดีกว่า อย่างน้อยถ้าวันไหนอยากเกเร ก็อ้อนโอก้าซังบอกว่าปวดหัวตัวร้อน ก็ได้หยุดเรียนและ...
“ตื่นมาอาบน้ำไปเรียนเลยเซย์ อย่ามางอแง จะสอบอยู่แล้วทำตัวแบบนี้ได้ยังไงหะ...” เออๆๆๆๆ ตื่นก็ได้วะ แม่งงงงงงงงง มีแฟนหรือมีพ่อวะเนี่ย พ่อยังไม่เคยดุขนาดนี้เลยชิส์!!!
“ตื่นก็ได้ๆ...อุ้มหน่อยดิ!!” ถึงจะงอแง แต่ก็ยังอยากจะอ้อนอะ
“ลุกขึ้นมาเองเร็วๆ อย่าให้ต้องพูดมากน่ะเซย์ โตแล้วนะ” เนี่ย เห็นมะ...โอโต้ซังยังไม่เคยบ่นขนาดนี้เลยนะ...นับวันๆ ไอ้พี่แชมป์มันก็ยิ่งขี้บ่น ยังไม่ทันจะแก่เลย...เดี๋ยวนี้นะ น้ำเย็น น้ำแข็งก็ห้ามกินนะฮะ เซย์ต้องแอบๆ กิน ไม่งั้นโดนไอ้พี่แชมป์มันตี...ฟังไม่ผิดหะ พี่แชมป์มันตีจริงๆ ตีก้นด้วย ไม่ได้ตีเบาๆ แบบหยอกเอินนะฮะ มันฟาด ป้าบ!!! เสียงสนั่นลั่นบ้านเลยแหละ เจ็บน้ำตาเล็ดเลย...
“อุ้มหน่อยก็ไม่ได้ ใจร้ายหวะ มีแฟนหรือว่ามีอาจารย์ฝ่ายปกครองวะเนี่ย” เซย์ทำไรไม่ได้ก็เดินงัวเงียๆ เซๆ ไปหยิบผ้าเช็ดตัว ก่อนจะเดินหลับตาเข้าห้องน้ำไป...เอาวะ ไปนั่งหลับต่อบนชักโครกอีกซักสิบนาทีก็ได้
“บ่นอะไร...แล้วห้ามไปนั่งหลับต่อในห้องน้ำนะ พี่ให้เวลาอาบน้ำสิบนาที ถ้าไม่เสร็จ เย็นนี้จะเพิ่มเวลาออกกำลังกายอีกหนึ่งชั่วโมง” อ๊ากกกกกกกกกกก เห็นม๊ายยยยยยย พี่แชมป์มันเป็นผู้วิเศษรึไงก็ไม่รู้ แม่งหยั่งรู้ทุกอย่างเลยอะ แถมเอาเรื่องออกกำลังกายมาขู่อีก...
ก็เดี๋ยวนี้เซย์ต้องเข้ายิมเกือบทุกวันเลยฮะ เพราะว่าเตรียมตัวจะขึ้นคอนเสิร์ตใหญ่ ต้องฟิตร่างกาย แล้วอีกอย่าง พี่เลิฟก็ติงมาว่าแรงเซย์น้อยไปหน่อย ถ้าทั้งร้องและเต้นไปด้วย เสียงเซย์จะสั่น ฉะนั้นก็เลยต้องออกกำลังเยอะๆ แล้วเซย์น่ะเป็นพวกไม่ชอบออกกำลังกายอะ ไม่ชอบยิม เข้าไปวิ่งครึ่งชั่วโมงก็เบื่อจะแย่และ แต่นี่โดนบังคับให้วิ่งวันละ สองชั่วโมง ขืนมาเพิ่มเวลาเป็นสามชั่วโมงอีก ตายแน่เลย
อาบน้ำเสร็จ พี่แชมป์ก็นั่งรอที่โต๊ะกินข้าว...อยู่ที่นี่อาหารการกินพร้อมไม่ต้องกลัวฮะ ปกติถ้าพี่แชมป์ว่างพี่แชมป์ก็จะทำกับข้าวให้กินเอง แต่ส่วนใหญ่ตอนเช้าที่บ้านใหญ่ของพี่แชมป์จะเป็นคนทำมาส่งให้ครับ...
เซย์ก็นั่งกินข้าวไป หาวไป เหนื่อยไป นอยด์ไป ไอ้พี่แชมป์ก็ยังไม่วายดุอีก...
“เซย์ รีบๆ กินเข้าไปสิ จะเขี่ยไปถึงไหนข้าวเนี่ย ถ้าอิ่มไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน ไปกินนมแล้วก็เตรียมตัวไปเรียนได้แล้ว” เห็นปะ...นี่มันโรงเรียนดัดสันดานชัดๆ ให้ตายเหอะ!!!
“งั้นก็ไปเลย เซย์อิ่มและ นมก็ไม่กิน ไม่อยากกิน เบื่อ!!!” งอนอะ...นู่นก็ไม่ได้ นี่ก็โดนว่า
เซย์พูดเสร็จก็เดินผ่านพี่แชมป์ที่กินข้าวอิ่มแล้ว ไปใส่ถุงเท้า...แต่ยังไม่ทันเดินพ้นไป พี่แชมป์ก็ดึงมือเซย์ไว้ก่อน
“อะไรอีกล่ะ...เซย์จะรีบไปใส่ถุงเท้า จะได้ไปเรียนไง จะดุอะไรเซย์อะ...อืมมมม” หันไปถามแบบเหวี่ยงๆ แต่ยังไม่ทันพูดจบ พี่แชมป์มันก็เอื้อมมือมาโน้มคอเซย์ให้รับจูบจากริมฝีปากอุ่นของพี่เค้า
“งอนพี่เหรอ...หืมม!!” ก็งอนอะดิถามได้...แต่ตอนนี้ไม่ละ แต่ขอเล่นตัวอีกซักหน่อยละกันนะ
“เปล่า...เซย์จะไปงอนพี่ทำไม พี่แชมป์ก็แค่หวังดี ที่ดุเพราะอยากให้เซย์ได้ดี เซย์เข้าใจ” พี่แชมป์มันชอบพูดว่า ที่ดุที่ว่า ที่บังคับนู่นนี่ ก็เพราะอยากให้ผมได้เป็นได้ทำ และได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต แต่บางทีคนเรามันก็อยู่ได้ด้วยคำหวานและกำลังใจเหมือนกันนะ
“ขี้งอนจริงๆ เล๊ยยยย แฟนใครวะเนี่ย ไหนๆ มาหอมทีนึงเร็ว...เลิกทำหน้างอก่อน โอ๊ๆๆๆ อย่าพึ่งเบะดิครับ...อ้าวน้ำตาไหลซะงั้น เป็นอะไรครับ หือเป็นอะไร” ไอ้พี่บ้า!!! ก็แกนั่นแหละเว้ยที่ทำน่ะ ก็คนมันน้อยใจอะ ดุอยู่ได้ แถมยิ่งเหนื่อยๆ มา สภาวะทางร่างกายและจิตใจมันอ่อนแอ พอมาเจอโอ๋ๆ แบบนี้ก็เลยร้องไห้อะ...ไม่ได้ขี้แยนะ แต่แบบ..บอกไม่ถูกอะ พอโดนโอ๋ก็น้ำตาไหลซะงั้น
“หึ...ไม่ได้เป็นอะไร” ปากยังแข็งอยู่ ก็ยังงอนอยู่อะ...แต่ตอนนี้เซย์ลงไปนั่งตักพี่แชมป์เรียบร้อยแล้วครับ ก็พี่แชมป์มันดึงให้ลงไปนั่งตัก แล้วก็เอามือมาโอบเอวเซย์ มืออีกข้างก็ลูบหน้าลูกตา ลูบหัว ปากก็คลอเคลียอยู่ข้างแก้มเซย์ หอมไปพูดไป...ชอบเป็นแบบเนี้ย ตบหัวและลูบหลัง
“งอนชัวร์เลยแบบนี้...น้องเซย์ขวัญใจสาวๆ ขี้งอนแบบนี้เดี๋ยวไม่เท่นะ...พี่ขอโทษครับ ก็อย่างที่เซย์บอกนั่นแหละ ก็อยากให้แฟนได้สิ่งที่ดีที่สุดนี่ ก็ต้องบังคับกันบ้าง...เราเองมันก็ดื้อเหลือเกินนี่นา ไม่บังคับก็ไม่ทำ...แต่เข้าใจเจตนาของพี่รึเปล่าครับ หืม...ไม่รักพี่ก็ไม่สนใจมาบ่นปากเปียกปากแฉะแบบนี้หรอกนะ”
“ก็...เข้าใจ...แต่มันเหนื่อยอะ...มันก็อยากได้ยินคำหวานๆ บ้างอะ...ก็แค่อยากอ้อนอะ...อยากให้เอาใจบ้างอะ...เข้าใจเจตนาของเซย์ปะล่ะ” ตอนนี้หยุดร้องไห้และครับ ก็เลยหันไปโอบมือรอบคอพี่แชมป์แทน แล้วนั่งบนตักแบบนี้ไม่ค่อยถนัด ก็เลยอ้อมขาข้างนึงคร่อมบนตักพี่เค้า จะได้หันหน้ามาคุยกันได้ถนัดๆ
“ช่างย้อนนะเรา...อยากหวานเหรอ เดี๋ยวคืนนี้พี่จัดหนักให้เลยแล้วกันนะ” จะทำไรครับ จะทำเค้กให้กินอีกเหรอเซย์ เอาหวานๆ นะ เซย์ชอบ...
“ฮ่าๆๆๆๆ...ไหนบอกคืนนี้ไง ฮ่าๆๆๆๆ อ๋อยย!!! จั๊กจี๋อะ ฮ่าๆๆๆๆ พอก่อนนนนน เซย์จะไปเรียนแล้ว เร็ว ฮ่าๆๆๆๆๆ” ก็พี่แชมป์ดิฮะ มันเล่นฟัดซอกคอเซย์ มือมันก็จี้เอวไปด้วย เสื้อยับหมดแล้วเนี่ย...
“หยุดก็ได้...เดี๋ยวค่อยมาต่อคืนนี้เนอะ...งั้นวันนี้ยอมให้ออกกำลังแค่ชั่วโมงนึงก็ได้ เพราะเดี๋ยวเรามาออกกันต่อที่บ้านแล้วกัน หึหึ” ชอบทำเสียงทำหน้าเจ้าเล่ห์อะ ฮ่าๆๆ เหมือนพวกโรคจิต...
.
.
.
.
.
.
.
เย็นนี้พี่แชมป์ไม่ได้มารับครับ เห็นโทรมาบอกว่าติดงานที่ค่าย ให้ไปเจอกันที่ค่ายเลย เซย์ก็เลยนั่งแท็กซี่ไปเอง เซย์ไม่ค่อยเรื่องมากหรอกฮะ ยังไม่ได้เป็นซูเปอร์สตาร์อะไรมากมาย ไม่ต้องถึงขนาดรถตู้มารับครับ ปกติถ้าไม่กลับกะพี่แชมป์ก็นั่งแท็กซี่ไปเอง...แต่ถ้านั่งรถไฟฟ้าก็ไม่ไหวเหมือนกันครับ เรียนมาเหนื่อยๆ เล่นบาสมาตัวเหม็นๆ เหงื่อ แล้วขึ้นรถไฟฟ้า เจอสาวๆ มาขอถ่ายรูป ขอลายเซ็น แล้วมาได้กลิ่นเหม็นจากนักร้อง ตายกันพอดีครับ
ตกลงคือเธอหรือยัง แล้วพรหมลิขิต คอนเฟิร์มไหม เราจะโทรถามใครช่วยบอกได้ไหมไม่มี
“คร๊าบบบบบ พี่คิว” เจ้านายโทรตามครับ
“อยู่ไหนแล้วลูกหมา” เอ่อ ตั้งแต่ไอ้พี่แชมป์มันเรียกเซย์ว่าไอ้ลูกหมา ทุกคนก็ต่างพากันเรียกตาม เชอะ ลูกหมาที่ไหนกันวะ เท่ซะขนาดนี้
“อยู่ร้านกาแฟข้างล่างตึกเนี่ยแหละฮะ...ซื้อโกโก้อยู่ พี่คิวเอาไรเปล่า”
“ไม่เอาๆ ถ้าซื้อเสร็จแล้วขึ้นมาหาพี่ที่ห้องหน่อยนะ มีเรื่องงานจะคุยด้วย”
“คร๊าบบบบบบบบ...อ้าว พี่โรส หวัดดีฮะ” สุดยอดจริงๆ สองคนนี้ ไทม์มิ่งดีมาก สมกับเป็นคู่แท้นะฮะ คุยกะพี่คิวอยู่ไม่ทันวาง หันไปเจอพี่โรสเดินเข้ามาต่อแถวซื้อกาแฟพอดี
“อ้าว เจอโรสแล้วเหรอ งั้นขึ้นมาพร้อมกันเลยแล้วกันนะ...พาแฟนพี่ขึ้นมาดีๆ หล่ะ” แหมมมมมม!!! เค้าตกลงเป็นแฟนด้วยแล้วเหรอ ขี้ตู่หวะ
“คร๊าบบบบบ” แต่ไม่กล้าแย้ง ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็เจ้านายนะครับ
“พี่โรสกินไรครับ สั่งพร้อมเซย์เลยก็ได้จะได้เร็วๆ คุณเจ้านายเค้าโทรมาเร่งให้รีบพาคุณแฟนเค้าขึ้นไปหา” วางสายจากพี่คิวเซย์ก็หันไปคุยกะพี่โรสที่ยืนต่อจากเซย์ไปคิวนึง แต่พอพูดจบ กลับโดนค้อน แถมทำหน้าโหดใส่ด้วย แง่!!!! เซย์ยังไม่ได้ทำอะไรเลยน้า เซย์ก็พูดไปตามที่พี่คิวบอกมาน้า
“ก็คุณเจ้านายของเซย์นั่นแหละ เค้าจะกินกาแฟ เลยโทรมาสั่งให้แวะซื้อให้” ฮ่าๆๆๆ น้ำเสียงโหดได้อีกครับ เวลาคุยกะพี่โรสแล้วให้ความรู้สึกเหมือนคุยกะพี่เลิฟเวอร์ชั่นโหดๆ ครับ เดี๋ยวนี้เซย์เก่งนะ แยกออกแล้วครับว่าคนไหนพี่เลิฟ คนไหนพี่โรส
ซื้อกาแฟกันเสร็จก็รีบขึ้นไปที่ห้องท่านประทานกันครับ...เซย์กำลังจะเอื้อมมือไปเคาะประตูก่อน แต่พี่โรสเธอเปิดพรวดเข้าไปแบบไม่ใส่ใจนัก...นี่แหละน้าอภิสิทธิ์คุณนายท่านประธาน
“อะ กาแฟ จ่ายตังค์มาด้วย” แรงส์!!!!! เดินเข้าไปวางกาแฟตรงหน้าท่านประธาน แล้วก็แบมือขอตังค์กันง่ายๆ ซะงั้น
“จุ๊บ!!! มัดจำไว้ก่อนนะจ๊ะ...เดี๋ยวพี่จ่ายให้ทั้งชีวิตเลย” เฮ้ยยยยยยยยยย!!!! ร้ายมากกก พี่คิว...พี่โรสแบมือออกไปขอเงิน พี่คิวจับมือพี่โรสพลิกอย่างรวดเร็วและก้มไปจุ๊บที่หลังมือ ก่อนจะทำตาหวานเชื่อมใส่พร้อมกับคำพูดสุดเน่า....อ๊ากกกกกก น่าอิจฉามากกกกกก
“อ๊ะ...ไอ้...ปล่อยเลยๆ” พี่โรสเตรียมจะอ้าปากด่าแล้วนะเซย์ว่า แต่เหมือนจะรู้ตัวว่าในห้องไม่ได้มีแค่เค้าสองคน เลยรีบระงับไว้ทันก่อนจะดึงมือออกจากมือพี่คิว ฮ่าๆๆ คู่นี้นี่เวลาอยู่ด้วยกันแล้วมีเรื่องให้คนรอบข้างได้สนุกตลอดเลยอะ
“โอเคจ้า นั่งรอพี่ก่อนนะ เดี๋ยวเสร็จแล้วไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน” พี่โรสทำหน้าเบะแบบเซ็งๆ ใส่ ก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปนั่งที่โซฟาอีกมุมหนึ่งของห้อง
“เอาล่ะมาๆ เข้าเรื่องๆ เซย์มานั่งนี่มา...” อีกฝากของของห้องพี่คิว เป็นโต๊ะประชุมขนาดย่อม ที่ตอนนี้มีคนนั่งอยู่ประมาณ 4 คน หนึ่งในนั้น มีพี่แชมป์ด้วยครับ เซย์ก็เดินไปนั่งตรงข้ามพี่แชมป์ เพราะที่นั่งข้างๆ พี่แชมป์ตอนนี้มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งนั่งอยู่...สงสัยจะเป็นศิลปินใหม่
“เซย์...นี่พาย พายจะมาเป็นศิลปินใหม่ของค่ายเรา แต่คงซักสิ้นปี หรือปีหน้านะ ตอนนี้ยังเก็บตัว เรียนร้องเพลง แล้วก็ฝึกซ้อมอยู่ ก็เหมือนๆ กับตอนเซย์เตรียมตัวนั่นแหละ...ส่วนนี่เซย์น่าจะรู้จักอยู่แล้ว ตอนนี้กำลังดังนี่นะ ฮ่าๆๆ” เซย์หันไปยิ้มให้พาย อืม น่ารักจังเลยน้า สงสัยอาจจะมาทำโปรเจคพิเศษคู่กันแน่เลย เอ๊!!! หรือจะเอามาสร้างกระแสรักโปรโมทหว่า...น่ารักแบบนี้เซย์ยอมมมมม
“ดีฮะเซย์ ฝากตัวด้วยนะครับ พายชอบเพลงของเซย์มากเลย เสียก็เพราะเต้นก็เก่งครับ พายก็อยากเป็นแบบเซย์บ้างจัง” หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อ้าวววววว ไม่ใช่เด็กผู้หญิงหรอกเหรอ ตกใจหมดเลย พอเค้าพูดออกมา ถึงแม้เสียงจะเล็กๆ แต่ก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย
“อ้าว เซย์นึกว่าเป็นผู้หญิงซะอีก แหะๆๆ ขอโทษนะครับ แต่ว่า พายน่ารักมากเลยอะ”
“อะ...แฮ้ม!!!” เอ่อ เสียงพี่แชมป์เองครับ แหะๆๆ สงสัยเซย์จะออกนอกเรื่องมากไปหน่อย โดนกระแอมเตือนเลย
“ที่พี่เรียกเซย์มาก็เพราะว่า เดี๋ยวเซย์จะมีภาพยนตร์ที่กำลังจะเล่น แล้วพี่อยากให้เพลงที่เซย์ร้องประกอบภาพยนตร์มีพายมาฟิชเชอริ่งด้วยเพราะภาพยนตร์ที่จะถ่ายเนี่ย มันจะฉายปีหน้า ก็ประมาณพายเปิดตัวพอดี...ทีนี้พี่ก็เลยเรียกเซย์เข้ามาทำความรู้จักกับพายซะก่อน เพราะเดี๋ยวต้องคุยเรื่องเพลงกับพี่แชมป์เค้า เพลงนี้พี่แชมป์แต่ง แล้วก็โปรดิวซ์ให้ อาจจะได้มาซ้อมกันบ่อยๆ ยังไงพี่ก็ฝากให้เซย์แนะนำพายเค้าด้วยนะ เดี๋ยวให้ทีมโปรดิวซ์มาคุยรายละเอียดด้วยเลย”
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง...พายจะมาเป็นศิลปินใหม่ แล้วก็จะมีเพลงฟิชเชอริ่งกับเซย์...หลังจากพี่คิวอธิบายแจกแจงต่างๆ เซย์ก็ต้องคุยกับทีมโปรดิวซ์เพลงและโปรดิวซ์ภาพยนตร์ ว่าเพลงจะไปในทิศทางไหน แนวไหน เนื้อหาแบบไหนที่จะเข้ากับหนัง...
พายเป็นคนคุยเก่ง และกล้าแสดงออกมากๆ ครับ ทุกๆ บทสนทนาพายก็จะมีไอเดียเสนอตลอด แล้วอีกอย่างผมก็พึ่งรู้ว่า อัลบั้มของพาย พี่แชมป์ก็จะเป็นคนแต่งเพลงให้เหมือนกัน...ตอนแรกพี่คิวบอกว่าจะให้เป็นลูกศิษย์พี่เลิฟอีกคน แต่ว่าช่วงนี้พี่เลิฟยุ่งๆ ก็เลยไม่รับงานเพิ่ม สอนเซย์คนเดียวก็คงจะแทบแย่แล้วนะฮะ
“เซย์ๆ พายขอเบอร์เซย์หน่อยดิ ไว้มีอะไรจะได้โทรไปคุย”
“อืมได้สิ” เซย์บอกเบอร์ไป พายกดๆ ไว้แล้วก็ยิงมา
“อ้าว บีบีเหรอ งั้นแอดพินด้วยสิ เมื่อกี้ก็พึ่งแอดของพี่แชมป์ไป”
“เอาสิ แต่เซย์ไม่ค่อยคุยบีบีเท่าไหร่นะ” ส่วนมากจะไว้ใช้คุยกะพี่แชมป์ครับ
“ไม่เป็นไร...ว่าแต่เซย์ทำงานกะพี่แชมป์มาก่อน พี่แชมป์ดุไหมอะ พี่เค้าดูนิ่งๆ เนอะ แต่ก็น่ารักดีนะ” ไอ้คำถามแรกๆ นี่ไม่อะไรนะ แต่ไอ้ที่บอกว่าน่ารักดีนี่มันยังไงๆ อยู่นะ
“ก็ดุนะ เค้าจริงจังน่ะ...ก็ถ้าตั้งใจๆ เค้าก็ไม่ดุหรอก” แต่ปกติดุเซย์เป็นกิจวัตรอยู่แล้ว เลยชินมั้งฮะ
“เหรอ...ช่วงนี้คงต้องคุยกับพี่แชมป์ทุกวันเลยหละ ได้ทำงานกับคนเก่งๆ ก็ดีเนอะ เราจะได้เก่งๆ ไปด้วย ไม่รู้ว่าบ้านพี่เค้าอยู่ที่ไหนเนอะ ได้ข่าวว่าบ้านพี่เค้าเป็นสตูดิโออัดเสียงที่เจ๋งมากๆ มีหลายวงก็เคยไปเช่าที่อัดเสียงนี่ อยากลองไปบ้านพี่เค้าบ้างจัง” ยังไงๆ แล้วนะ...หรือเราจะคิดมากไปเองเปล่าวะ เค้าอาจจะแค่ชื่นชมคนเก่งอะไรแบบนี้รึเปล่า แต่ทำไมฟังพายพูดแล้วเซย์รู้สึกคันยิบๆ ที่หัวใจจังเลยเนี่ย
“ไว้ถามพี่เค้าสิ”
“ถามแล้วอะ...พี่เค้าบอกว่า ที่ค่ายมีห้องอัดดีกว่าบ้านพี่เค้าอีก ไม่ต้องมาดูหรอก...เซย์เคยไปบ้านพี่เค้าไหม” เหอะๆๆ แอบดีใจที่พี่แชมป์ตอบแบบนี้อะ
“อืม...เคย ก็ไม่มีไรหรอก เราว่าพายก็ตั้งใจทำงานนะ อยากรู้ไรก็ถามแล้วกัน เดี๋ยวเราไปก่อนแล้วกัน” รีบตัดบทดีกว่าฮะ เซย์ว่าพายชักจะอยากรู้มากเกินไปและ
“ก็ได้ๆ กลับบ้านดีๆ นะเซย์ งั้นเดี๋ยวพายไปก่อน...ไม่รู้ว่าพี่แชมป์ไปไหนแล้วนะ กะว่าจะชวนพี่เค้าไปกินข้าวซะหน่อย จะได้คุยกัน สนิทกันเร็วๆ เวลาทำงานจริงจะได้ไม่เกร็ง” เออออ...ออกตัวแรงไปไหมเนี่ย...ฝันไปเถอะครับพาย วันนี้พี่แชมป์เค้ามีนัดกะแฟนเค้าแล้วเว้ย
ว่าแต่พี่แชมป์หายตัวไปไหนล่ะเนี่ย...โทรตามแล้วกัน
“พี่แชมป์อยู่ไหนอะ”
“อยู่ที่ยิมแล้ว รอเรานั่นแหละ มัวแต่โอ้เอ้คุยกะเพื่อนใหม่อยู่ได้ เห็นเค้าน่ารักอะดิเลยคุยด้วยนานเลยนะ ลืมแฟนไปเลยไหมเนี่ย” อ๊ะ นานๆ จะเห็นพี่แชมป์งอนๆ ใส่นะเนี่ย
“หึงเค้าอะดิ” ไหนบอกให้ชื่นใจหน่อยดิ๊
“ก็หึงอะดิ...ก็เล่นจ้องเอาๆ แล้วก็ยิ้มให้ซะหวานเชียวใครเห็นแฟนตัวเองยิ้มให้ผู้ชายอื่นแบบนี้ ไม่หึงก็บ้าแล้วล่ะ” อ๊ากกกกก ดีใจๆๆๆๆ พี่แชมป์หึงเซย์ด้วย...แต่อยากจะบอกว่า เซย์น่ะหึงพี่แชมป์ไปแล้วเหมือนกัน แต่เซย์ไว้ใจพี่แชมป์นะ แค่ไม่ไว้ใจพายอะ เค้าดูแปลกๆ แต่เซย์อาจจะคิดไปเองก็ได้ มีแฟนหล่อด้วยเก่งด้วยก็ต้องคอยระแวงแบบนี้ล่ะนะ
“อิอิ...อย่าหึงเลยนะรูปหล่อ ยังไงเซย์ก็รักแฟนเซย์คนเดียวอยู่แล้ว...เดี๋ยวเซย์ไปหาที่ยิมนะ”
“อืม...รีบมานะ พี่คิดถึง” โว้ววววววววว!!!! มาแปลกนะวันนี้...หยอดหวานได้ด้วยเว้ย สงสัยต้องทำให้หึงบ่อยๆ ซะแล้วสิเนี่ย
บางทีผู้ชายก็ต้องโดนสิ่งเร้ากระตุ้นให้ตื่นตัวบ้าง...
เอาไว้จะทำให้หึงอีกนะ จะได้หวานกะเซย์บ่อยๆ เซย์น่ะอยากได้แบบนี้มานานแล้ว
วันนี้มีความสุขจริงๆ เลยน้า...เห็นพี่แชมป์หวานแบบนี้ แถมไม่วอกแวก วอแวกับคนอื่น แค่นี้เซย์ก็สบายใจและ...
เสียใจด้วยนะพาย...นักแต่งเพลงคนนี้น่ะเค้ามีเจ้าของแล้ว ไว้หาใหม่แล้วกันนะ
-
:L1:น่ารักอ่ะ
-
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกส์ เสียใจด้วยนะพาย :m20:
ปล. พี่คิวคะ ประโยคจูบมัดจำของพี่กระแทกตาข้าพเจ้าอย่างจังเลยค่ะ พี่คิวววววววว ชนะเลิศศศศศศ
(สงสารแม่ดอกกุหลาบของพี่นุ่นจริงๆ อยู่กับคนๆนี้คงคันยุบยิบหัวใจพิลึก)
-
น้องเซยยยยยยยยย์ :-[
คนแก่ขี้บ่นก็เงี้ย ต้องเข้าใจนิดนึงนะจ๊ะ หึหึ ป้าบ!!! เสียงพี่แชมป์ตบหัวพุ่ง 555
น่ารักๆ หวานๆ เติมน้ำตาลในเลือดหน่อย...เหนื่อยกับเด็กน้อยแทบขาดใจ
น้องเซย์อยากได้ครูสอนเคมีป่ะคะ เดี๋ยวพี่ไปสอนให้ 555
+1 ขอบคุณค่ะ เอาเซย์กะแชมป์อีกได้ป่ะค่ะ ยังไม่หายคิดถึงเลย :o8:
-
:กอด1:
-
น้องเซย์น่ารักง่ะค่ะ อ่านแล้วอยากหยิกแก้ม :o8:
พี่แชมป์เค้ามีเจ้าของแล้ว น้องพายอย่าพยายามเลย อิอิ
-
เริ่ด น้องพายออกตัวแรงมากลูก
ปล.เพื่อนสาวขามาต่ออีกด่วนๆนะคะ
-
:o8:น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกทั้งคู่ o13
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยย..ย! น้องเซย์มาแล้ววววววววว..ว :mc3:
น่ารัักกันจริงๆเลยคู่นี้ :m1: ชอบๆๆๆๆ
พาย?
จะเข้ามาสร้างสีสันอะไรให้กับเซย์และแชมป์มั้ยนะ?
คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่ มาสร้างงานช้าง ใช่มั้ยคะ?
ใจจริงแอบลุ้นให้มีเรื่องนิดนึงล่ะ่ค่ะ แค่..
อยากเห็นคุณพี่แชมป์อาละวาดบ้าง..อะไรบ้าง..
อยากจะรู้..คุณพี่แชมป์ รักน้องเซย์แค่ไหนกันน้อออออออออ..อ?!
เนื่องจากเห็นแล้วว่าน้องเซย์เป็นยังไง เมื่อตอนพิเศษ
(แต่ถ้าพายเป็นปัญหามาก..มากกว่าที่แม่ยกน้องเซย์คาดการณ์ไว้..
เดี๋ยวจะจับแพ็คส่งไปอยู่ใต้ท้องจิงโจ้กับยัยคุณน้องบิวตี้ วะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่า)
พี่์Mercyขา..
จะขอมากไปมั้ย ถ้า..อยากเห็นตอนพิเศษของพี่คิวกับโรสบ้าง :laugh:
(เริ่มมีการรีเควสท์เพิ่มงานให้พี่Mercyเข้ามาอีก 55)
มองจากมุมเรื่องปกติ โรสดูปากแข็งอ่ะ รู้สึกอย่างนึง แต่ปฏิบัติอีกอย่างนึง
ถ้าไม่ได้อ่านแต่แรก ก็จะไม่เข้าใจว่าโรสเองก็รักพี่คิวอยู่เหมือนกัน ^^
:กอด1: เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
+ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ย้ายที่ทำงาน สู้วๆ
เซย์น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ชอบแชมป์ ตรงได้อีก
เซย์นี่ขี้งอนเหมือนกันนะ แต่น่ารักดี
พาย...เอิ่ม ดูเหมือนไม่มีอะไรนะ แต่ก็ไม่รู้สิ
-
พี่แชมป์ขี้บ่นเป็นตาแก่เลย 555
น้องเซย์ทำงานมาเหนื่อยๆ พี่แชมป์ก็หวานกะน้องมันมั่งเหอะ
น้องจะได้มีกำลังใจ ^^
-
คู่นี้ยังน่ารักเหมือนเดิม
ชอบเซย์กับแชมป์มากๆ :กอด1:
+ 1ให้นะค่ะ
-
+1 ก่อนเลยย สำหรับคู่นี้้
ย้ายมาอยู้ด้วยกันแล้วววว
ฮิ้วววว
ดีจายยยยยยย
รักคู่นี้จิงๆเลยอ่าาา
พายยย หวังว่าจะไม่ทำให้คู่นี้เค้าทะเลาะกันน้าาาาา
ยังไงพี่แชมป์ก้รักเซย์คนเดียวอยู่แย้ววว
อิอิ
-
ว้าววว...รอตอนต่อไปค้าบ
-
ออกตัวแรงส์!!มากมายอ่ะน้องพาย แต่ เซย์ แชมป์ เค้าก็ชัดเจนขนาดนี้ แม้ยังไม่ได้เปิดตัวให้พายรู้แต่แทรกยากแล้วแหล่ะ ...หุหุ
-
ค่ายนี้เค้าคัดหน้าตาพนักงานหรอเนี้ย
เจ้าของยันนักแต่งเพลงยังหล่อเลย
อิอิ แม่บ้านว่างป่าวหว่าจะได้ไปสมัคร
:laugh: :laugh: :laugh:
-
555 พายจุดไต้ตำตอ
-
น้องพายนี่ออกตัวแรงจริงๆ ชักมีกลิ่นทะแม่งๆ แระ :m21:
-
น้องพายไม่น่าไว้ใจนะเนี่ย
-
+1 ค่า ,,
พี่แชมป์เค้าหวังดีนะเซย์ เค้าเลยบังคับน่ะ
ว่าแต่พายยังไงล่ะเนี่ย แฮะๆ =''=
-
เป็นกำลังใจให้ Mercy นะจ๊ะ
ทำงานที่ใหม่ สังคมใหม่ ต้องปรับตัวเยอะ
สู้สู้นะจ๊ะ
งานนี้ สงสัยเซย์จะเหนื่อยแน่ งานนี้มีน้ำตาอีกแน่เลย
แต่ก็ยังเชื่อใจพี่แชมป์นะ...
-
ไม่เอางานเข้านะ
กำลังจะหวาน
+1
-
น้องน่ารักมากกก
แต่แชมป์ตอนงอนน่ารักกว่าแฮะ
ชอบจังน้องรู้ตัวเร็วดีว่ามีคนสนใจแฟนตัวเองเนี่ย
ก็นะของแบบนี้ระวังไว้ไม่มีไรเสียหาย
-
:sad4:ดีใจจังเลยได้อ่านแล้วววววววววววววว
ขอบคุณมากมายนร้าครับที่นำสิ่งดีๆและน่ารักๆมาให้อ่านขอบคุณครับ :L2:
-
พายกล้ามาก....ออกตัวแรงได้อีก
ว่าแต่แชมป์มีแฟนหรือลูกกันแน่ค่ะ
-
โฮะๆ
มาอีกแล้วอุปสัก
เอาใจช่วยเซย์กะเพ่แชมป์งับ
อินุ้งพายถามใครไม่ถาม
ดันไปถามเจ้าของเพ่แชมป์ซะงั้น
โฮะๆ
-
ย้อนอ่านซะเหนื่อยเลยค่ะ
ขอโทษที่ไม่ค่อยได้เข้ามาเลยนะคะ
แต่ยังรักเลิฟเหมือนเดิม
ตอนนี้รักเซย์ด้วย
นุ้งพาย จะเอาไงจ๊ะ :m16:
-
สวัสดีค่า...
ช่วงนี้เป็นช่วงแก้ตัวค่ะ...มาเร็วเชียวล่ะ กลัวคนอ่านจะลืมตอนเก่าๆ ไปหมดแล้ว (คนเขียนยังเกือบลืม)
อยากตอบเม้นท์ทุกๆ คนเลยนะคะ อุตส่าห์เว้นที่ไว้ก็ไม่ได้ตอบซะที...
อยากคุยด้วยค่ะ...แต่ช่วงนี้หฤโหดมากๆ ค่ะ...
ดีใจที่ตอนเก่าๆ มีนักอ่านหน้าใหม่ๆ มาเม้นท์นะคะ...
ส่วนนักอ่านที่อยู่เป็นกำลังใจกันมาตั้งแต่ต้นก็ขอบคุณเช่นกันค่า...
ตอนพิเศษเซย์แชมป์ จะมีแค่ตอนหน้าอีกหนึ่งตอนนะคะ
ใครที่รอน้องเลิฟกะพี่เซฟ เดี๋ยวมาแล้วค่า...
ส่วนคนที่ถามถึงน้องโรสกะพี่คิวนะคะ...Mercy คงจะเอาตอนพิเศษมาลงตอนที่เรื่องจบแล้วค่ะ...
แต่สัญญาว่ามีแน่นอนจ้า...
ขอบคุณทุกคนมากๆ จ้า :กอด1:
+++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ 2 งานเข้า?
“เซย์...ไปอาบน้ำได้แล้ว” เสียงผมเองครับ หลังจากกลับมาจากค่าย ผมก็ต้องมาทำกับข้าวให้ไอ้เด็กซนนี่กิน ตอนแรกว่าจะแวะหาอะไรทานกันข้างนอก แต่ไอ้ตัวดีมันดันอ้อนอยากกินสปาเก็ตตี้ซอสเนื้อ ผมจะพาไปกินเจ้าอร่อยมันก็ไม่ยอมครับ บอกว่าผมทำอร่อยที่สุดในโลกแล้ว ฮ่าๆๆ ไม่ได้บ้ายอนะฮะ ก็แค่อยากเอาใจไอ้เด็กน้อยมันบ้าง เห็นช่วงนี้เหนื่อยๆ
“แป๊บนึงๆ นะๆๆๆๆ จะจบแล้วเนี่ย จบเล่มนี้แล้วเดี๋ยวค่อยอาบนะๆๆๆ” เฮ้อ...แต่จะเอาใจอย่างเดียวมันก็ดื้อไม่จบไม่สิ้นอย่างนี้แหละฮะ กินข้าวอิ่มตั้งนานแล้ว นั่งอ่านการ์ตูนอยู่ไม่ยอมเปลี่ยนชุดด้วย นั่งผึ่งพุง เหยียดแข่งเหยีดขา อ่านการ์ตูนสบายใจเฉิบ
ผมก็ไม่ได้อยากจะดุ จะว่า จะบ่นหรอกนะฮะ แต่เด็กมันกำลังจะโต เราก็ต้องปลูกฝังความมีระเบียบชีวิตให้มันบ้าง เพราะเท่าที่ผ่านมา ดูก็รู้ฮะว่าที่บ้านเค้าสปอยล์กันมาอย่างดีเหลือเกิน หยิบจับอะไรไม่เป็นซักอย่าง นอนดึก ตื่นสาย เล่นแต่เกม อ่านแต่การ์ตูน การบ้านก็รอลอกเพื่อน หนังสือเรียนก็ไม่เคยจะอ่านก่อน แล้วก็มาบ่นว่า GAT PAT ทำไม่ได้ ทฤษฏีดนตรีผมบอกให้หมั่นเอาออกมาท่อง ก็ไม่เอาออกมาท่อง อ่านโน้ตก็ตะกุกตะกัก
เฮ้ออออ...นี่ผมมีแฟนหรือมีลูกกันแน่วะเนี่ย ตั้งแต่คบกับไอ้หมาน้อยนี่มา ผมรู้สึกว่าตัวเองโคตรขี้บ่น เหมือนจะแก่ขึ้นอีกสักสิบปี
“สองเล่มเมื่อกี้ก็บอกว่าจะจบแล้ว แล้วจะไปอาบ นี่อ่านมาสามเล่มแล้วนะเซย์ พอแล้วไปอาบน้ำก่อน”
“โหยยยยยย...แป๊บเดียวววววววว” ปากก็ต่อลอง แต่ตายังไม่ละไปจากการ์ตูนในมือเลยครับ ให้มันได้อย่างนี้สิ
“เหว๊อออออออออ...พี่แชมป์!!!!!!! เดี๋ยวเซย์หล่น อ๊ากกกกกกกกปล่อยยๆๆๆๆๆ” ในเมื่อพูดดีๆ ไม่ฟัง ก็อุ้มมันไปเลยแล้วกัน
“เฮ้ย!!! หยุดดิ้น เดี๋ยวก็ล้มทั้งคู่หรอก...แล้วมือน่ะปล่อยการ์ตูนดิวะ แล้วเอามาโอบคอพี่ไว้จะได้ไม่หล่น...นี่แหละนะพูดดีๆ ไม่ฟังเอง แล้วถ้าเข้าไปในห้องน้ำแล้วกรุณาอาบน้ำนะครับ ไม่ใช่ไปนอนแช่ในอ่าง คราวนี้ไม่อุ้มออกมาแล้วนะ แต่จะหยิบไม้เรียวไปฟาดให้ก้นลายเลย” ไอ้ลูกหมามันหยุดดิ้นแล้วครับ แต่แทนที่มันจะโยนการ์ตูนทิ้งไว้ มันดันเอาปากคาบการ์ตูน แล้วค่อยเอามือที่ว่างมาโอบเกาะคอผมแทน เฮ้อออออ ให้ตายเถอะ พ่อกะแม่มันจะเหนื่อยเท่าผมไหมเนี่ย
“โหยยยที่ร๊ากกกกกกก ที่รักกล้าทำให้ก้นเค้าเป็นรอยเหรอ...มันเป็นของใช้ส่วนตัวของที่รักนะ ไม่ทะนุถนอมหน่อยหรา!!!!”
เปรี๊ยะ!!!!!
“โอ๊ยยยย...ใจร้ายหวะ” เสียงผมดีดหน้าผากไอ้ตัวดีมันเองแหละฮะ พอวางมันลงบนชักโครกแล้วก็เริ่มแผลงฤทธิ์ทันทีเชียวนะ
“รีบอาบน้ำไปเซย์ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนนะ แล้วพรุ่งนี้น่ะปลุกครั้งเดียวให้มันลุกบ้าง คืนนี้รีบเข้านอนจะได้ไม่งอแงตอนตื่นเข้าใจไหม” ผมสั่งเสียมันในห้องน้ำเสร็จ ก็หันหลังเตรียมเดินออกไป แต่ก็ต้องชะงัก เพราะไอ้หมาน้อยมันดึงแขนไว้
“หือ...” ผมหันไปเลิกคิ้ว และส่งเสียงเป็นเชิงถามว่าจะเอาอะไร
“อาบให้หน่อยดิ” ฮ่าๆๆ ดูมันทำหน้า ปากยื่นปากยาว ส่งตาวิบวาวๆ แบบอ้อนๆ มาให้
“โตแล้ว อาบเองเดะ” ผมส่งยิ้มกวนๆ ไปให้มัน...ไอ้ลูกหมามันหน้างอทันที ฮ่าๆๆ ชอบขัดใจมันครับ เวลามันโดนขัดใจนะ หน้ามันจะงอ ปากจะเชิดแทบจะติดจมูก แก้มที่ป่องอยู่แล้วก็ป่องเข้าไปอีก ริมฝีปากบางก็เม้มแน่นอย่างคนขัดใจ แถมยังมีเสียงฮึ่มๆ จิ๊จ๊ะในลำคอใส่อีก สมแล้วครับที่ผมบอกว่ามันเป็นลูกหมาน่ะ พฤติกรรมเหมือนไอ้ข้าวตูหมาของที่บ้านใหญ่เลยฮะ เหมือนไอ้ตัวดีนี่เป๊ะ
“ทีตัวเองไม่ยอมอาบมาบังคับเค้า...ออกไปเดะ เซย์จะอาบและ” ก็ผมจะไปเอาเวลาไหนมาอาบครับ กลับมาถึงก็ต้องมาทำกับข้าวให้คุณชายเค้า แล้วก็ต้องเตรียมนมกะผลไม้ล้างปากให้มันแทะเล่น เพราะไม่งั้นมันจะต้องแอบกินขนมขบเคี้ยวไรสาระ กินเสร็จก็ต้องมาเก็บล้างอีก ถึงแม้จะมีแม่บ้านจากบ้านใหญ่มาทำให้ก็ตาม แต่ผมไม่ชอบแช่จานที่ใช้แล้วไว้ค้างคืนครับ เดี๋ยวมด หนู แมลงสาปมันจะเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนเอาได้
“ออกไปดิ...เดี๋ยวเซย์วิ่งผ่านน้ำแป๊บเดียว เดี๋ยวจะรีบออกไปกินนมนอนตามบัญชาเลยครับ ชิส์” น่ะดูสิฮะ ปากมันเนี่ยน้า ช่างประชดประชันเป็นที่หนึ่งจริงๆ เรื่องแดกดันนี่ขอให้บอกเถอะ
“ไหน...ขอดูปากหมา เอ๊ย!! ปากคนขี้งอนหน่อยดิ๊...” ไอ้เด็กน้อยมันหันหลังไปแบบงอนๆ ผมก็เลยง้อมันซะหน่อย เดินเข้าไปหา สอดมือเข้ากับเอวบาง รวบตัวไอ้ตัวดีมาชิดอก ก่อนจะใช้มือประคองรั้งหน้าไอ้เด็กน้อยให้หันมา ผมก็รีบโน้มหน้าไปประกบปากบางที่ชิมกี่ทีๆ ก็ไม่เคยรู้สึกว่าเบื่อเลย ถึงแม้ยามปกติ ไอ้ปากน้อยๆ นี่มันจะช่างเจรจา ต่อล้อต่อเถียงตลอดก็ตาม
“อือ...อืมม...!!!” จากที่ขืนตัวออกน้อยๆ ตอนนี้ไอ้ลูกหมาของผมมันก็ปล่อยสบายพิงตัวกับอกกว้างของผมซะแล้ว แขนขวาก็ยกขึ้นมาโอบรอบคอ ก่อนจะใช้มือเอื้อมมาลูบแก้มผมเบาๆ แบบเพลินๆ
เราจูบกันนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่า จากจูบที่หยอกเย้าในตอนแรก มันกลายเป็นจูบที่จริงจัง และร้อนแรงขึ้นตามอารมณ์ของเราทั้งคู่ ผมกับเซย์ ถึงแม้จะอยู่บ้านเดียวกันมาได้ซักพักแล้ว แต่เราก็ไม่ได้มีอะไรกันทุกวันหรอกนะฮะ เพราะเซย์เองก็เหนื่อยกับงานกลับมาถึงบ้านบางทีก็ตีหนึ่งตีสอง แล้วยังต้องตื่นเช้าไปเรียนอีก ผมเองก็เหมือนกัน มีงานที่รับแต่งเพลง มิกซ์เสียงทำมาสเตอร์ริ่งอีกหลายงาน แล้วยังต้องเตรียมโปรเจคจบของตัวเองอีก เราสองคนก็ทำได้แค่นอนกอดกันบ้าง ดิ้นถีบกันบ้างบนเตียงเท่านั้นแหละฮะ
“อ๊ะ...พี่แชมป์ พะ พรุ่งนี้...อ่ะ...อืมม ซะ เซย์ มีเรียน อื๊อ...เช้า อ้า!!!” ทีงี้ห่วงเรียนขึ้นมาเชียวนะ
“อืมมม...พรุ่งนี้พี่ใจดี ให้เซย์ไปสายได้ดีมะ...” หึหึ หลอกล่อไปก่อนครับ เดี๋ยวถึงเวลาพรุ่งนี้ผมก็ต้องลากเจ้าตัวดีนี่ตื่นให้ได้อยู่แล้วครับ
“อือ...อ่ะ...หะ ห้ามคืนคำด้วย” ฮ่าๆๆ สรุปว่าอยากตื่นสายใช่ไหมเนี่ย...
ผมผละออกจากเจ้าลูกหมาแว๊บนึง หันไปเปิดน้ำลงอ่าง ก่อนจะหันกลับมากลืนกินยอดสีแดงจัดที่ยั่วสายตาอยู่ตรงหน้า เดี๋ยวนี้เวลาจะมีอะไรกัน ผมต้องละเว้นการทำรอยบนร่างขาวนวลนี้ เพราะเวลาไอ้ลูกหมามันต้องไปถ่ายแบบ หรือฟิตติ่งชุดมันไม่ได้เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าเอง พวกคอสตูมจะเป็นคนเข้ามาช่วยแต่งตัวให้ ถ้าคนอื่นมาเห็นรอย จะบอกว่าแพ้ยุงก็คงจะไม่ใช่ เดี๋ยวจะกลายเป็นข่าวซะก่อน ผมเลยทำได้แค่เลีย และละเลงลิ้นแบบหนักๆ ไปถ้วนทั่วจุดอ่อนไหว
ผมค่อยๆ ดันเจ้าตัวน้อยไปนั่งลงบนขอบอ่าง ส่วนผมก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้า แล้วก้มลงจัดการกับส่วนกลางแก่นกายของคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
ผมจัดการเจ้าเซย์น้อยตรงหน้าอยู่ไม่นาน น้ำในอ่างก็เต็ม ผมยืนขึ้น ช้อนขาเจ้าตัวเล็กให้หันลงไปในอ่าง แต่ยังคงนั่งอยู่บนขอบ...ตัวผมก้าวเข้าไปอยู่ในอ่างเต็มตัว ก่อนจะนั่งลงพิงหลังอย่างมั่นคง และเอื้อมตัวรั้งไอ้ลูกหมาที่นั่งหน้าแดง หอบหายใจแรง สายตาฉ่ำเยิ้ม ให้มานั่งบนตักผม ก่อนจะรวบคนตัวนิ่มเอาไว้เต็มอ้อมกอด ไอ้ลูกหมาก็เอนกายพิงผมไว้ทั้งตัว ก่อนที่มือผมจะเอื้อมเข้าไปกอบกุมแก่นกายของคนบ่นตัก และขยับมือทำหน้าที่ต่อ
เจ้าตัวดีนี่ก็ใช่ย่อยนะฮะ ไม่ได้นั่งพิงผมนิ่งๆ นะครับ แต่มันขยับตัวให้ก้นและสะโพกเสียดสีกับส่วนอ่อนไหวของผม จนแทบทนไม่ไหว...
“อ่ะ...ลุกขึ้นนิดนึงนะครับ” ผมยกตัวเจ้าเด็กดื้อขึ้นมานิดนึง ก่อนจะให้เจ้าตัวดีได้ครอบครองส่วนที่แข็งขึงของผมลงมาทั้งตัว
“อ๊ะ...จะ...เจ็บ...อึ๊ย...” ก็ดันลงมาซะเร็วและแรงเลย...พอลงมาเจ็บก็พยายามขืนตัวจะลุกหนี แต่มีหรือผมจะยอม
“อืมมมม...นิ่งๆ ก่อนคนเก่ง อย่าเกร็งครับ...อะ...อืมมมมมมนั่นแหละๆ ค่อยๆ นะ อืออออ....” พอเจ้าตัวได้ผ่อนคลาย ผมก็ค่อยๆ ขยับสวนเอวขึ้นช้าๆ จนเมื่อคนบนตัวผมเปลี่ยนความเจ็บเป็นความซ่าน ผมก็เริ่มขยับเร็วขึ้น เจ้าตัวดีเองก็ขยับสวนกับผมอย่างลืมตัว จนไม่นานนัก จากสายน้ำที่เย็นฉ่ำในอ่าง ก็เริ่มอุ่นจนร้อน ก่อนจะเดือดและกลายเป็นลาวา ปลดปล่อย หลั่งไหลออกมาพร้อมๆ กัน...ถึงมันจะรุ่มร้อน แต่ก็ฉ่ำชื่นหัวใจของเราสองคนมากๆ ครับ
“ฮ๊าววววววววววว...เซย์ง่วงอะ อาบน้ำให้หน่อยนะ แล้วอุ้มเซย์ไปเช็ดตัว ทาแป้ง แต่งตัว แล้วพาไปนอนด้วย เดี๋ยวเซย์หลับรอ” เห็นมะ ฤทธิ์มันน้อยซะเมื่อไหร่ล่ะไอ้นี่...แล้วผมจะทำไงได้ กลายเป็นพ่อลูกอ่อนไปซะแบบนี้ ก็ต้องอาบน้ำชำระร่างกายนิ่มๆ ตรงหน้า แล้วค่อยๆ อุ้มไปเช็ดตัว ทาแป้ง สวมชุดนอน ก่อนจะอุ้มไปโยนลงบนเตียง โดยที่เจ้าตัวดีมันก็นั่งสะลืมสะลือ ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลยซักนิดเดียว แต่ก็ยังดีที่ผมสามารถหาเศษหาเลยจากคนตัวหอมตรงหน้าได้ตลอดเวลา หึหึ ก็ถือว่ากำไรล่ะวะ
.
.
.
.
.
.
.
สรุป รุ่งขึ้นอีกวัน ผมก็ลากไอ้ลูกหมาตื่นไปเรียนทันครับ...ส่วนผมก็ไปเรียนตกเย็นก็ต่างแยกย้ายกันไปเจอกันที่ค่ายเพราะต้องเข้าไปคุยกับน้องพายเรื่องอัลบั้ม ส่วนไอ้ลูกหมาก็ตามมาทีหลัง มีเรียนร้องเพลงกับเลิฟ...
เรื่องน้องพายนี่ ผมก็พอรู้นะฮะ ว่าไอ้หมาน้อยมันแอบกังวลนิดๆ เพราะว่าพายเองก็ดูเข้าหาผมอย่างออกนอกหน้า และพยายามตีสนิทเซย์มันเหลือเกิน ตอนแรกๆ ผมก็แอบหึงเหมือนกันนะ ก็ไอ้ดื้อของผมมันดันนั่งมองเค้าซะตาค้าง หวานเยิ้มเลย เซย์มันชอบคนน่ารักๆ แบบนี้แหละครับ ผมล่ะหวั่นใจ ผมมันไม่น่ารักด้วยอะสิ
“พี่แชมป์ พี่แชมป์สนิทกับเซย์มากเหรอฮะ เมื่อวานพายเห็นเซย์นั่งรถกลับไปกับพี่แชมป์ด้วย” ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับพายเรื่อง มูดแอนด์โทนของเพลงที่พายชื่นชอบ พายกลับถามเรื่องเซย์ขึ้นมาซะอย่างนั้น หรือว่าพายสงสัยอะไร
“ตอนนี้เรากำลังคุยงาน และคุยเรื่องมูดแอนด์โทนของเพลงอยู่ไม่ใช่เหรอครับ พี่อนุญาตให้พักแล้วเหรอ เราถึงได้คุยนอกเรื่องกันได้” ปกติเวลางานผมก็จะจริงจังและดุแบบนี้เสมอครับ ถามไอ้ตัวดีของผมได้ โดนผมดุจนชินไปแล้วฮะ แต่อย่างเซย์มีเหรอจะเชื่อ ผมดุมันก็เถียง ถึงจะยอมทำตามก็เถอะ แต่ขอให้กูได้เถียงไว้ก่อนเป็นพอ
“พายแค่อยากรู้เฉยๆ พายขอโทษแล้วกันนะฮะ งั้นเรากลับมาที่เรื่องเพลงกันต่อก็ได้ครับ เดี๋ยวเย็นนี้เลิกแล้วไปทานข้าวกันนะฮะ พายจะได้คุยเรื่องอื่นๆ นอกเหนือจากเรื่องงานได้” เออ...ผมว่าแบบแฟนผมน่ะถึงจะดูปวดหัวกับการช่างเถียงของมันไปซะหน่อย แต่ก็ยังพอรับไหว แต่กับน้องพายนี่ ผมไปไม่เป็นจริงๆ ครับ เพราะน้องไม่มีทีท่าว่าจะสลดลงเลยซักนิด กลับพูดคำว่าขอโทษด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แถมยังเปลี่ยนวิกฤต ให้เป็นวิกฤตกว่า (ของผม) ด้วยการชวนผมไปทานข้าวเย็น
“อย่าปฏิเสธเลยนะฮะ ทีกับเซย์พี่แชมป์ยังไปส่งได้เลย พายเองก็เป็นหนึ่งในศิลปินที่อยู่ในการดูแลของพี่แชมป์เหมือนกันนะครับ แค่ทานข้าวด้วยกันเอง ไม่ได้เหรอฮะ” เอ่อ...ยังไงล่ะทีนี้ จะบอกไอ้ลูกหมามันยังไงดีวะ มีงอนแน่เลยเว้ย
“จะชวนเซย์ไปด้วยก็ได้นะครับ” เหอะๆๆ ถึงไม่ชวนมันก็ตามไปอยู่แล้วล่ะ มันน่ะหมาหวงก้างจะตายชัก
“เอาล่ะ แล้วค่อยว่ากัน ตั้งใจทำงานก่อนดีไหม อัลบั้มน่ะไม่ได้มีแค่เพลงอย่างเดียวนะ นี่ยังไม่ได้ซ้อมอย่างอื่นเลย ถ้าไม่ตั้งใจ แล้วออกนอกเรื่องแบบนี้บ่อยๆ พี่ว่าสองปีก็ยังไม่ได้ออกหรอก” ผมทำเสียงดุหน้าขรึมใส่...แต่ไอ้น้องพายมันก็ยังไม่หุบยิ้มเลยครับ....
เฮ้ออออออ!!! ทำไมกูเจอแต่เด็กแปลกๆ วะเนี่ย
“หมาน้อยอยู่ไหนเนี่ย” สรุปผมก็หนีไอ้น้องพายสำเร็จฮะ น้องมันเกาะติด นั่งคอย เลยครับ ผมเลยต้องขอตัวมาโทรศัพท์ บอกว่าเรื่องงาน มันถึงยอมปล่อยให้ผมออกมาจากห้องได้ครับ
“อยู่ห้องเรียนร้องเพลง พึ่งเรียนกะพี่เลิฟเสร็จ...พี่เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟอย่าพึ่งไป ไปกินหนมกันๆๆๆๆ” เออ ช่วยหันมาคุยกับแฟนให้รู้เรื่องก่อนเถอะครับพ่อหนุ่ม
“เฮ้ย...ปล่อยพี่เลิฟกลับไปหาแฟนเค้าเถอะ เราน่ะมากับพี่ เดี๋ยวไปกินข้าวกัน...” สกัดดาวรุ่งไว้ก่อนฮะ ผมว่าเลิฟเองก็คงอยากกลับไปอ้อนแฟนจะแย่อยู่แล้วแน่นอน
“เหรอ...อืมมมม เอาไงดีหว่า...พี่เลิฟๆ ไปกินข้าวกะเซย์ไหม” เฮ้อออออ...ก็พึ่งจะพูดไปหยกๆ ว่าปล่อยให้เค้ากลับไปหาแฟนเค้า มันได้ฟังบ้างไหมเนี่ย
“เซย์ พี่เลิฟเค้าคงอยากกลับไปกินข้าวกับพี่เซฟ...เซย์น่ะมากับพี่...เอ่อ...พายเค้าชวนพี่ไปกินข้าว”
“หะ!!!!!!!!” เออ แก้วหูแทบแตก...แอบได้ยินเสียงเลิฟดุไอ้ลูกหมาเบาๆ ว่าห้ามตะโกนเสียงดัง เดี๋ยวเจ็บคอ เออ ดี ดุมันแรงๆ กว่านี้เลย มันจะได้เลิกดื้อบ้าง
“เสียงดังนะเรา...พี่รู้ว่าเซย์ได้ยินแล้ว ไม่ต้องมาหะ ใส่พี่ นั่นแหละ...พายเค้าชวนพี่กินข้าว แล้วบอกให้ชวนเซย์ด้วย...เราจะไปไหม”
“ไป!!!!!!!” อือ หือ พูดยังไม่ทันจบประโยคเลยครับ มันก็สวนกลับมาทันควัน น้ำเสียงแบบเด็ดเดี่ยวมาก อย่าไปกัดเค้านะเว้ย ไม่รู้ว่าเค้าฉีดยากันพิษสุนัขบ้ารึยัง
“ที่ไปนี่เพราะเค้าน่ารักรึเปล่า” ผมก็ลองหยั่งเชิงถามไปครับ
“อย่ามาย้อนนะพี่แชมป์ พี่ก็รู้ว่าเพราะอะไร...ใครจะปล่อยแฟนตัวเองไปกินข้าวกับเด็กผู้ชายน่าตาน่ารักกันสองต่อสองหะ...ขึ้นมารับเซย์เลยแค่นี้นะ” ดูมันนะครับ...บทจะเหวี่ยง มันก็โคตรเหวี่ยงแบบกูไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ผมจะทำไงได้ล่ะฮะ ก็ต้องรีบขึ้นไปรับมันดิครับ ไปช้ามันก็บ่นจนกว่าเราจะหลับ หรือมันจะเหนื่อยนั่นแหละ...
เฮ้อ...หรือว่ากูจะชวนเลิฟไปเป็นเพื่อนด้วยอีกคนดีวะเนี่ย
รู้สึกเหมือนงานจะเข้ายังไงก็ไม่รู้...
++++++++++++++++++
วันก่อนดู แชลนอลวี เห็นเด็กผู้ชายคนนี้แล้วเกิดอยากให้เป็นพี่แชมป์ ไปแอบสืบประวัติมา ปรากฏว่าชื่อแชมป์เหมือนกันด้วย กรี๊ดเลย ลองดูนะคะ
(http://men.mthai.com/uploads/manager/Oodtraman7/m13_1.jpg)
แว๊บเข้ามาแถมรูปเจ้าลูกหมาให้ด้วยจ้า...(หายากจริง เค้าไม่สันทัดเกาหลีเลยอ่ะ :sad4:)
(http://img99.imageshack.us/img99/3301/eiwu4.png)
อันนี้กดโทรศัพท์หาไอ้พี่แชมป์
(http://img87.imageshack.us/img87/9825/ei1qs7.png)
แอบเห็นพี่ Maemoo บอกว่าน้องแชมป์น่าจะตัวใหญ่กว่านี้...จริงๆ ก็แอบเห็นด้วยนะคะ แต่เผอิญในมิวสิควีดิโอที่ดู น้องคนนี้เค้าตัวใหญ่กว่าในรูปน่ะค่ะ...แล้วอีกอย่าง ดันชื้อแชมป์เหมือนกันซะด้วย เลยยืมตัวหน่อย...เพราะในเรื่องน่ะค่ะ พี่แชมป์เองมันก็เป็นลูกคุณหนูไฮโซนะคะ กีฬาไม่ค่อยจะเล่น เล่นแต่ดนตรี ตัวก็เลยไม่โตนักค่ะ
แต่ถ้ามีอิมเมจอื่นแนะนำ ได้เลยนะคะ Mercy หาใครหล่อๆ ไม่ค่อยจะเจอเลยให้ตายเถอะ ฮ่าๆๆๆ
ขนาดน้องเลิฟของเรา เตะบอลเป็นบ้าเป็นหลัง ยังตัวเล็กเลยค่ะ :laugh:
-
งานเข้า?! :laugh:
เดี๋ยวตอนหน้าก็ได้รู้ว่างานจะเข้าใคร..
:laugh: อีกที
บางทีก็สงสารพี่แชมป์เนอะ..
ตกลงมีเมียหรือมีลูกอ่อนกันแน่เนี่ย?
แต่..ชอบอ่ะ คู่นี้น่ารัก
(มีแอบ :m25:ด้วยนิดนึง 55)
เซย์น่ารัก ขี้อ้อนเป็นลูกแมวเลย 55+
:m1:
:กอด1: เป็นกำลังใจให้พี่Mercyเสมอค่ะ
ปล. รูปข้างล่าง อิมเมจพี่แชมป์ o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แชมป์ทำอะไรน้องเซย์ค่ะ (เอ๊ะ หรือน้องเซย์เป้นคนทำ? ...>//////<)
แต่....อิมเมจพี่แชมป์ตาไม่เท่ากันด้วย คริคริ ชอบค่ะ
-
o18 อือหึ...น้องพายนี่ยังดูไม่ออกว่าจะมาไม้ไหนแฮะ...
เหมือนจะตื๊อพี่แชมป์ แต่ก็แอบสงสัยว่าหรือจะตีซี้แชมป์เพื่อล้วงข้อมูลน้องเซย์ = ="
สรุปว่าเอาน้องเลิฟไปเป็นก้างดีกว่า 5555 แอบคิดไปล่วงหน้าเหมือนกันว่างานอาจจะเข้าจริงๆ
เป็นกำลังใจให้นะค้าาาา กอดแรงๆ :กอด1:
-
เซย์น่ารักนะ
//แบบเด็กซน ๆ จริง ๆ พี่แชมป์ยังกะลุงแก่ ๆ เลย -*-
-
ทันทีเลยนะเซย์ ต้องไปคุมนะ
ไม่รุ้ว่างานจะเข้าเพราะพายหรือว่าเพราะตัวเซย์เองกันนะเนี่ย 5555+
-
น่ารักมากกกกกก
ชอบเวลาในมุมมองของแชมป์ เห็นเซย์เป็นลูกหมาหัวฟูๆ หน้างงงง
มีกุ๊กกิ๊กด้วย เวลาจะ... ก็มีหลอกล่อนะแชมป์ ร้ายนัก
รูปน้องแชมป์ มันเหมือนจะเป็นเซย์นะ Mercy ดูน้องเค้าบางๆ
แชมป์น่าจะตัวหนากว่านี้หน่อยรึเปล่าคะ
แต่ก็น่ารักนะ ออกกวนๆ ดี
รักษาสุขภาพด้วยเน้อ
-
อ่านแล้วแต่รูปเค้าไม่เห็น พรุ่งนี้ไปเปิดคอมดูดีกว่า
หวานปนหื่นนิดๆกำลังดีเลยค่ะ 555
-
o18พี่แชมป์งานเข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา สู้ๆๆน้าพี่แชมป์ o13
-
เรียกกันน่ารักจัง "ไอ้ลูกหมา" ชอบพี่แชมป์อ่ะ
ดูอบอุ่นดี เซย์ต้องอย่าปล่อยให้ไอ้น้องพายมา
สร้างความร้าวฉานได้นะ
-
เลี้ยงลูกไปก่อนค่ะแชมป์
รอโตค่อยเขยิบฐานะให้ในภายหลัง XD
หรือไม่ก็ควบสองตำแหน่งไปโลด ไม่มีกฎไหนห้ามนิว่า เมีย(ทูนหัว) กับลูก(ทูนเกล้า) เป็นคนเดียวกันไม่ได้
-
วิธีจัดการกะเด็กดื้อ :laugh:
หวังว่าไม่มีงานเข้านายแชมป์นะ
-
งานเข้าหรือปล่าวครับแชมป์
:laugh: :laugh:
-
ดีออกนะแชมป์มีแฟน
แฟนเหมือนเป็นลูก 2 in 1 เลย :laugh:
-
คราวนี้ดูท่าทางงานจะเข้าพี่แชมป์นะคร้า อิิอิ :laugh:
-
พายดูแรงๆน้า แง้ มม
ชอบคู่นี้อ่า อิอิ
พี่เซฟสู้ๆน้าาา
-
ต้องเอาอาจารย์เลิฟไปช่วยปราบมารท่าจะดี....คึคึ
-
เพื่อนสาว แชมป์น่ารักมากมาย
มาต่อเร็ว ๆ นะคะ รออยู่ค่ะ
ปล. เพื่อนสาวบอกให้เมนท์ยาว ได้ค่ะ "ยาว"
พอไหมคะ ^^
-
^
^
^
^
ปลวกกกกกกกก!!!!! :beat:
-
ทั้งงานหลวงงานราษเลยอ่ะพี่แชมป์
แล้วจะรับมือไงไหวเนี้ย เอ้า ฟิต ฟิต
สู้ เพื่อรักของน้องเซย์จ้า
:a2: :a2: :a2:
-
งานนี้เข้าแน่ ไม่รู้จะเข้าใคร หุหุ :z1:
เซย์เปรี้ยวใส่ไปเลย ของของเรา คนอื่นห้ามยุ่ง!! :laugh:
-
พี่แชมป์เรียกเซย์ว่าหมาน้อย น่ารักอ่ะ :o8:
แต่ดีแล้วล่ะที่ให้เซย์ไปด้วย แสดงความบริสุทธิ์ใจของพี่แชมป์เอง
ส่วนเรื่องน้องพาย เดี๋ยวเซย์ก็สกัดดาวร่วงเองนั่นแหละ หึหึ
-
:-[ ช๊อบๆชอบ ตัวละครเรื่องนนี้น่ารักมากมายเลยอะครับ :o8:
แล้วเมื่อไหร่นะ จะแฟนแบบนี้ซะที ขอบคุณที่มาเล่าต่อนร้าครับ
แต่ยังคิดถึงพระอเกนายเอกมากมาย ถึงจะมีพระรนองมาเรียกน้ำย่อย
:impress3:
-
อยากอ่านต่อแร้ว
หุหุ
-
ประกาศให้พายรู้ไปเลยเซย์
ว่าพี่แชมป์น่ะ ของเซย์นะ คนอื่นห้ามยุ่ง
555
-
พายจะมีอะไรป่าวเนี่ย
เริ่มระเเวงแล้ว
ชอบเซย์แชมป์
น่ารัก
-
ไม่มีกฎไหนห้ามนิว่า เมีย(ทูนหัว) กับลูก(ทูนเกล้า) เป็นคนเดียวกันไม่ได้
:z1: ฮ่าๆ ลืมบอกว่าชอบประโยคนี้ของคุณ fuku คิดได้ไง เมียทูนหัว กับลูกทูนเกล้า ของน้องเซย์อาจต้องแถม หมาเฝ้าบ้าน ด้วยอีกตำแหน่งค่ะ ฮ่าๆๆๆ :m20:
วันนี้ Mercy ทำงานค่ะ...ตอนแรกคิดว่าจะได้หยุด :sad4:...กะว่าจะมาต่อเซย์แชมป์ให้จบ
ถ้าคืนนี้ไม่หนักหนา Mercy จะมาต่อให้จบนะคะ...
หลายคนคงอยากอ่าน น้องเลิฟกะพี่เซฟแล้ว...เนอะ
ปล. เมื่อคืนคุยกะไอ้คุณ T ... มีเรื่องดราม่ากันอีกแล้วค่ะ... ช่วงหลังๆ ระหองระแหงกันเหลือเกิน...ถ้าเรื่องมันมีข้อสรุปแล้ว Mercy จะมาเล่าให้ฟังนะคะ... :เฮ้อ:
Happy long weekend ค่ะ :bye2:
-
รอทุกเรื่อง อย่างใจจรดจ่อ ปัญหาครอบครัวชาวบ้านคือประสบการณ์ ของเรา กร็าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาก
-
แล้วเซย์จะจัดการพายยังงัยล่ะเนี่ย ???
งัยคุณ mercy ก็ทำงานให้สนุกนะค่ะ จะได้เสร็จไวๆ :กอด1:
ส่วนเรื่องคุณ T ก็ฝากไปเป็นกำลังใจให้ล่ะกัน :L2: จะได้กลับมา :L1: กันเหมือนเดิม
-
ณ monent นี้ จะให้ เจ้าเซย์ กินพาย :haun4: หรือ :beat: ดีน้าๆๆ คิคิคิ จิ้นแบบแปลกๆๆ หรือว่า เรารักกันสามคน!!!! ไม่ได้ๆๆๆ เดี๋ยวผิดศีลธรรม ถ้างั้น น้องเซย์ แผลงฤทธิ์ เลยค้าบบบบ (ชอบให้น้องเซย์ จัดการบ้าง อะไรบ้าง เบื่อที่จะเห็น พระเอกอย่างไอ้พี่แชมป์ จัดการเคลียร์ปัญหาตัลหลอดเรยอ่ะ)
ว่าแล้วก้อซื้อ Popcorn มานั่งรอละคร้าบบบ :z2:
-
ชอบประโยคที่ว่า...เปลี่ยนวิกฤตเป็นวิกฤตกว่า...ฮามากกกกก
-
รูปนายแชมป์ ... หล่ออ !! '
; '))
-
อิมเมจน้องเซย์อ่ะโอแร้ว
แต่พี่แชมป์อ่ะ
น่ารักเกินไปป่าวววว
ฮ่าๆๆๆๆ
ปล ไม่่ค่อยชอบน้องพายเลย
กลัวเวย์คิดมากอ่ะ
กลัวพายมาเป็นก้างด้วย
เอามันไปไกลๆๆได้ม่ะ
-
ขี้ดุมาเจอกะขี้อ้อน....ความหวานความน่ารักก็บังเกิดได้
พี่แชมป์โชคดีน้า....ได้เมียกะลูกในคราวเดียวกัน....
หลายอารมณ์หลายรสชาติดี....แบบนี้เก็ทไอเดียแต่งเพลงเพียบ :teach:
:L1: :pig4: น้อง Mercy ค่ะ
-
เมตตาคะ ยังไม่มาอีกนะคะ ดิชั้นให้เวลาถึงบ่ายสามนะคะ
-
ไอ่เด็กพายนี่มันป่วนโลกจิงๆ
-
ที่ร๊ากกกก...
Mercy มาแล้วจ้า...หลังจากที่โดนเพื่อนสาวขู่แกมบังคับให้รีบมาต่อ
วันนี้ (เมื่อวาน) หยุด ก็เลยปั่นทั้งวัน แต่ได้ที่ละกระดึ๊บๆ :z3:
ก็เลยมาซะค่อนเช้าขนาดนี้...
ช่วงนี้เค้ามาช้าจริงๆ ค่ะยอมรับผิด อย่าพึ่งหนีหายกันไปไหนซะก่อนนะคะ
เรื่องมันก็ใกล้จะจบแล้วแหละค่ะ
ส่วนตอนนี้ก็จะเป็นตอนสุดท้ายของตอนพิเศษเซย์แชมป์แล้วนะคะ
ไม่รู้ว่าจะมีตอนพิเศษของสองคนนี้อีกรึเปล่าตอนจบเรื่อง...
ถ้ามีพล๊อต ก็จะมาต่อตอนหลังจากจบเรื่องหลักให้นะคะ
ส่วนตอนหน้าก็จะกลับเข้าสู่คู่หลักแล้วนะคะ
ใครรอคู่หลักอยู่ก็อดใจรอซักหน่อยนะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์ ทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ :กอด1:
ยินดีต้อนรับนักอ่านหน้าใหม่นะคะ...
ช่วงนี้ไม่ได้ตอบเม้นท์เลย ขออภัยอย่างสูงค่ะ :pig4:
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ...ฝนตกอยู่เลย :bye2:
++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ 3 จบ
“ดีครับเซย์...กะแล้วว่าเซย์ต้องมาด้วย” พี่แชมป์ขึ้นมารับเซย์ที่ห้องเรียนร้องเพลงเสร็จแล้วก็พาลงมาที่ลานจอดรถ แล้วก็เจอกับคนต้นเรื่องยืนยิ้มทักด้วยสีหน้าระรื่นครับ
“เซย์ต้องไปอยู่แล้ว ไม่พลาดหรอก พายจะเลี้ยงใช่ไหม” ก็กะมากินฟรีอยู่แล้วล่ะ คนชวนก็เลี้ยงแล้วกันนะ
“เอาล่ะพี่ว่าไปกันดีกว่านะ พายท่าทางจะหิวแล้วใช่ไหม”
“เซย์ก็หิวเหมือนกันนะพี่แชมป์” ชิส์...แฟนตัวเองก็หิวเว้ย ดันไปห่วงชาวบ้านมากกว่าอีก เดี๋ยวคืนนี้จะโดนแน่ๆ อย่าคิดว่าเซย์โหดไม่เป็นนะ
“ครับๆ งั้นไปกันเลยนะ” เซย์รีบเดินแซงพายแล้วเปิดประตูด้านหน้าไปนั่งคู่กับพี่แชมป์อย่างเร็วเลยครับ...คือไม่ได้ดูละคร หรืออ่านนิยายมากไปหรอกนะ แต่สถานการณ์แบบนี้มันมีให้เห็นกันบ่อยๆ เซย์ก็เลยรีบกันไว้ดีกว่า
“พี่แชมป์ครับทานอาหารญี่ปุ่นกันนะครับ...เซย์ไม่มีปัญหาใช่เปล่า เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นน่าจะชอบอาหารญี่ปุ่นใช่ไหมฮะ วันนี้พายอยากกินอาหารญี่ปุ่นจังเลย มีอยู่ร้านนึงเพื่อนพายบอกว่าอร่อยมากๆ พายอยากไปลองครับ อยู่ตรงซอย 24 นะครับ” อะไร มาเหมารวมเฉยเลยว่าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นจะชอบกินอาหารญี่ปุ่น ถึงจริงๆ แล้วจะชอบก็เหอะ แต่วันนี้ไม่อยากกินว้อย...
“แต่เซย์อยากกินอาหารเกาหลีมากกว่า เซย์เบื่ออาหารญี่ปุ่น อยู่บ้านก็กินบ่อย ถ้าอยากกิน โอก้าซังก็ทำให้กินอร่อยกว่าร้านไหนๆ อีก แล้วอีกอย่าง เมื่อวันก่อนเราก็พึ่งกินอาหารญี่ปุ่นกันไปเองนะพี่แชมป์ เซย์อยากกินบิบิมบับมากกว่าอะ” เอาซี้!!! มาลองกันดูซักตั้ง ว่าใครมันจะดื้อกว่ากัน
“เซย์ชอบอาหาเกาหลีเหรอ...อืมวันนี้ไปกินอาหารเกาหลีก็ได้ งั้นอาทิตย์หน้าเรามากินอาหารญี่ปุ่นกันนะฮะพี่แชมป์” แหม พูดซะเป็นคนดีเชียว ดูเสียสละเนอะ แต่ประโยคหลังนี่มันยังไงกัน ยังจะมาชวนแฟนคนอื่นเค้าไปกินข้าวอีกนะ
“อาทิตย์หน้าพี่ไม่ว่างหรอกพาย พี่ต้องไปเล่นแบ็คอัพให้เซย์ที่ต่างจังหวัด พายเองก็ควรตั้งใจซ้อม ตั้งใจเรียนรู้ เวลาที่ทำงานก็อย่าเอาแต่ชวนนอกเรื่อง มีอะไรก็ถามเซย์เค้าได้ เริ่มต้นเซย์เองก็เป็นแบบนี้แหละ” เหมือนจะชมนะ แต่ก็ดีใจที่พี่แชมป์หนักแน่น เซย์ไม่กลัวพี่แชมป์จะนอกใจหรือวอกแวกหรอกครับ กลัวก็แต่คนอื่นนี่แหละจะเข้ามาเกาะแกะมากกว่า เซย์ยอมรับนะ ว่าเซย์ขี้หึงอะ ก็คนมันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกะแฟนตัวเองนี่นา จะว่าเซย์เอาแต่ใจก็ได้นะ เซย์ไม่เถียง
“พี่แชมป์ไปร้าน xxx ที่โคเรี่ยนทาวน์นะ” ตัดบทซะเลย ไม่รู้แหละก็จะกินอาหารเกาหลีนี่ ร้านนี้อร่อยนะฮะ บิบิมบับอร่อยมากๆ เนื้อย่างก็อร่อย เครื่องเคียงก็เยอะเติมฟรีไม่อั้น
“เซย์กับพายขึ้นไปจองโต๊ะก่อนแล้วกัน เดี๋ยวพี่วนหาที่จอดก่อน” มาถึงโคเรี่ยนทาวน์ วันนี้คนเยอะครับ แล้วร้านที่จะไปกินนี่ก็คิวยาว พี่แชมป์เลยให้เซย์ลงไปจองโต๊ะก่อน เซย์ก็เลยต้องจำใจลงไปกะพายสองคน
“เซย์...เซย์สนิทกับพี่แชมป์จังเลยเนอะ” เอาล่ะ เปิดฉากและ ถามเกริ่นมาซะขนาดนี้ต้องการอะไรครับ เอาให้ชัดๆ เลยไหม
“ก็สนิทนะ ก็ทำงานมาด้วยกัน พี่เค้าก็ดูแลเราอย่างดี มีอะไรก็สอน” จะให้ไปประกาศว่า ก็สนิทกันสิ ก็เราเป็นแฟนกัน ก็คงจะไม่ได้ครับ ถึงยังไงซะเรื่องของเซย์กับพี่แชมป์ก็ยังต้องปิดเป็นความลับอยู่ดี
“เหรอ...แต่ดูสนิทกันมากๆ เลยเนอะ นี่ถ้าบอกว่าเป็นคนพิเศษพายก็เชื่อนะเนี่ย ฮ่าๆๆ” เฮ้ย!!! เซย์รีบหันไปมองหน้าพาย ค้นหาความหมายที่พายพูดออกมา พายต้องการอะไร พูดแบบนี้พายสงสัยความสัมพันธ์ของเราสองคนเหรอ แต่เซย์ว่าเซย์ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย คนนอกไม่น่าจะรู้ด้วยซ้ำ แต่พายเองก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร นอกจากขำๆ ยิ้มๆ เหมือนสิ่งที่พูดออกมาเป็นเรื่องเล่นๆ
“...............................” เซย์เลือกที่จะเงียบ เพราะพูดไปก็เหมือนแก้ตัว หรือตีโพยตีพายไปซะก่อน
“พายก็อยากมีคนสนิทๆ แบบนี้เหมือนกันนะ อยากมีคนดูแลเอาใจใส่เราแบบนี้บ้าง ไม่รู้ว่าถ้าพี่แชมป์มาแต่งเพลงให้พาย เราจะได้สนิทกันบ้างไหมนะ” คิดการณ์ไกลไปไหมพาย...คือนี่ประกาศเจตนารมณ์แล้วใช่ไหมว่าชอบปลูกป่าเนี่ย แต่ช่วยรบกวนไปปลูกไกลๆ เถอะนะป่าแถวนี้ไม่มีที่ให้ปลูกแล้วล่ะพาย แถมเป็นป่าสงวนอีกต่างหาก
“เซย์ พี่แชมป์เค้ามีแฟนรึยังอะ” มีแล้วเว้ย ก็ยืนคุยกับแกอยู่นี่ไง
“มีแล้วมั้ง” ก็ไม่ได้บอกนี่ว่าใคร ขอสกัดดาวรุ่งไว้ก่อนดีกว่า
“จริงเหรอ...อืม แต่หล่อๆ แบบนี้ก็ไม่น่าจะโสดหรอกเนอะ...แฟนพี่เค้าต้องน่ารักมากๆ แน่เลย เซย์เคยเจอไหม” อ๋อ น่ารักอยู่แล้วแหละ
“ก็เคย...น่ารักดีนะ...พี่แชมป์เค้าก็รักแฟนเค้ามากๆ สวีทกันสุดๆ เราว่าเค้าคงไม่สนใจใครอีกแล้วล่ะชาตินี้” หึหึ...สกัดดาวรุ่งอีกระลอกหนึ่ง เอาให้เลิกหวังกันไปซะ จะได้เลิกมาพูดจากำกวมกรุ้มกริ่มซักที
“พายก็คิดว่าแฟนพี่เค้าน่ารักนะ...ก็พี่แชมป์หล่อซะขนาดนี้นี่เนอะ” พูดจาเหมือนรู้เลยเนอะว่าแฟนพี่แชมป์เป็นใคร
พอเดินมาถึงหน้าร้านเซย์ก็เดินไปจองคิวโต๊ะกับพนักงานด้านหน้าร้าน ก่อนที่พี่พนักงานจะขอถ่ายรูปและขอลายเซ็นต์ พร้อมทั้งสัญญาว่าจะรีบลัดคิวให้...หึหึ การเป็นศิลปินมันก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย
“แล้วเซย์ล่ะ มีแฟนรึยัง” อันนี้คงต้องอุ๊บอิ๊บโกหก ตามสไตล์ดารานักร้อง แต่ก็ดีแล้วครับขืนบอกว่ามีแฟนแล้ว เดี๋ยวก็ต้องมีคำถามตามมาอีกว่าใคร
“ยังอะ...”
“เหรอ น่ารักๆ อย่างเซย์พายนึกว่าจะมีคนจับจองแล้วซะอีก” ถูกชมว่าน่ารักนี่มันยังไงๆ อยู่นะ ยังไงเซย์ก็เป็นเด็กผู้ชาย ถ้าถูกชมว่าหล่อ เท่ จะดีใจซะกว่า
“ชมว่าหล่อจะดีใจกว่านะพาย”
“หล่อสิเซย์ แต่เซย์น่ารักมากกว่าอะ หล่อแบบน่ารักๆ อะ” ก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมเท่าไหร่
“อืม ขอบคุณครับ” ประชด!!!! ขอบคุณประชดไปงั้นอะ
“พายก็ยังไม่มีแฟนเหมือนกันล่ะเซย์...แต่พายมีคนที่พายแอบชอบอยู่แหละตอนนี้...” เหรออออออ!!!! หวังว่าจะไม่แอบชอบนักแต่งเพลงของค่ายนะ ไม่งั้นมีเฮแน่ครับพาย
“แต่อาชีพอย่างเราๆ น่ะมีแฟนก็ลำบากนะ เวลาก็ไม่ค่อยมีให้ บางทีอาจจะต้องหลบๆ ซ้อนๆ อีกนะ” อันนี้แนะนำจากใจจริงเลย แต่โชคดีของเซย์ที่เซย์ได้อยู่กับพี่แชมป์ แถมยังได้ทำงานด้วยกัน ช่องว่าง หรือช่วงเวลาของเราสองคนเลยไม่ห่างกันมากนัก
“เซย์พูดเหมือนผู้มีประสบการณ์เลยนะเนี่ย นี่ถ้าไม่บอกว่าไม่มีแฟน พายคงคิดว่าเซย์ต้องแอบคบใครอยู่แน่ๆ เลย” เอ่อ...เซย์ว่า พายค่อนข้างเป็นคนที่น่ากลัวนะครับ คำพูดคำจาดูกำกวมยังไงก็ไม่รู้ หรือว่าเซย์จะร้อนตัวคิดไปเองวะเนี่ย
“เปล่าหรอก พวกพี่ๆ คนอื่นๆ ที่เค้าดังๆ เค้าก็เล่าๆ มาให้ฟังนั่นแหละ” พูดจบประโยคพี่แชมป์ก็เดินเข้ามาพอดี ดีและจะได้เปลี่ยนเรื่องซะที เพลียที่จะตอบแล้วฮะ
“ถึงคิวรึยัง...” สงสัยที่จอดจะหายากจริงๆ พี่แชมป์จะไม่ค่อยชอบวนรถหาที่จอดเท่าไหร่ครับ พี่แชมป์บอกว่าขับรถติดๆ ยังไม่เครียดเท่ากับวนหาที่จอดรถตามห้างเลย
“อีกแป๊บก็ได้แล้วล่ะ...อ่ะนั่นเค้าเรียกแล้ว ไปกันๆ” พี่พนักงานเรียกชื่อเซย์พอดีเลย ได้คิวแล้วฮะ ตอนที่พี่พนักงานเรียก ‘น้องเซย์ 3 ท่านเชิญค่ะ’ คนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ร้าน ก็หันมามองเซย์ด้วยนะ เขินจัง แต่ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้วฮะ เวลาเดินไปไหนมาไหนก็มีคนมอง มีคนยิ้มให้ มีคนขอถ่ายรูป ขอลายเซ็นต์
กินข้าวกันเสร็จ ก็ได้เวลาแยกย้าย จริงๆ แล้วบ้านพายอยู่ติดสถานีรถไฟฟ้าพญาไท แล้วที่ๆ เรากินข้าวกันก็อยู่ใกล้สถานีรถไฟฟ้านานา แทนที่พายจะนั่งรถไฟฟ้ากลับ แต่พายบอกให้พี่แชมป์ไปส่งที่บ้านแทน...พายต้องการอะไรเนี่ย
“ขอบคุณนะครับพี่แชมป์ที่มาส่งพายที่บ้าน...แล้วเซย์ล่ะจะกลับรถไฟฟ้ารึเปล่า บ้านเซย์อยู่อารีย์ไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวเรานั่งรถไฟฟ้าไปส่งเป็นเพื่อนก็ได้นะ” อย่ามาหวังดีเลย ถ้าจะนั่งรถไฟฟ้าไปส่ง ทำไมไม่นั่งมาเองตั้งแต่แรงเลยล่ะ เซย์ชักนะหงุดหงิดกับพายนิดๆ แล้วนะ
“ไม่เป็นไรหรอกพาย เดี๋ยวพี่ไปส่งเซย์เอง ไม่ต้องเป็นห่วง งั้นพี่ไปก่อนนะพาย ปะเซย์” พี่แชมป์คงรู้สึกได้ว่าเซย์เริ่มจะหงุดหงิดแล้ว พี่เค้าเลยรีบตัดบทและลากเซย์ให้ออกไปก่อนจะได้วางมวยกับพาย
“แล้วเจอกันนะเซย์ สวัสดีครับพี่แชมป์” ได้ยินเสียงพายแว่วๆ ตามหลังมา แต่เซย์ขอเสียมารยาทหน่อยเหอะ ไม่อยากจะหันไปร่ำลาด้วยแล้ว เลยเดินเหวี่ยงๆ ขึ้นรถไป
“พี่แชมป์ เซย์ว่าพายเค้าแปลกๆ อะ” พอรถออกมาจากบ้านพายได้แป๊บนึง เซย์ก็เริ่มระบายให้พี่แชมป์ฟัง เผื่อจะช่วยกันวิเคราะห์พฤติกรรมแปลกๆ ของพายได้
“อือ...พี่ก็คิดเหมือนกันนะ บางทีก็เหมือนเค้ามีอะไรจะพูด จะถาม แต่ก็เหมือนกั๊กๆ ไว้ บอกไม่ถูก” เห็นไหมล่ะ!!!!! ที่รักเซย์ก็คิดเหมือนเซย์เลย สมแล้วที่เรารักกัน ฮ่าๆๆ ไม่เกี่ยวเนอะ แต่ก็แอบเกี่ยวตรงที่เราคิดเหมือนกันนี่แหละ
“นั่นสิๆ เซย์รู้สึกเหมือนเค้ารู้เรื่องของเราเลยอะ บางทีเซย์ก็รู้สึกว่าเค้ามองเซย์แบบแปลกๆ เหมือนจะพูดอะไรด้วย แต่พอเซย์หันไปมอง เค้าก็ยิ้มให้แล้วก็ไม่พูดอะไร หรือเค้าจะสงสัยเราสองคน แต่หวังว่า เค้าคงจะไม่มาแอบชอบแฟนเซย์หรอกนะ...เซย์อุตส่าห์สกัดดาวรุ่งไปแล้ว”
“ไปสกัดอะไรเค้าล่ะเนี่ยเรา...” พี่แชมป์เอื้อมมือมาขยี้หัวเซย์แรงๆ อย่างเอ็นดู
“ก็พายเค้ามาถามเซย์ว่าพี่แชมป์มีแฟนรึยัง เซย์ก็เลยบอกว่ามีแล้ว แล้วพี่แชมป์เค้าก็รักแฟนเค้าม๊ากกกกมาก แฟนเค้าก็น่ารักม๊ากกกกกกมากเหมือนกัน…อ๊อยยยย!!! หยิกแก้มเค้าทำไมเนี่ย เดี๋ยวจะโดนบ้างเหอะ” พี่แชมป์มันละมือจากหัวเซย์มาลูบแก้มเบาๆ ก่อนจะหยิกอย่างหมั่นเขี้ยว ไม่เจ็บหรอกฮะ แต่ร้องไปงั้นแหละ
“จะโดนอะไรเหรอ หืม...ไหนลองบอกพี่หน่อยสิครับนักร้องคนเก่ง ว่าพี่จะโดนอะไรบ้าง” อย่ามาท้าทายครับ เดี๋ยวเจอเซย์โหมดโหดแล้วจะหนาวนะ
“ก็จะโดนใช้ให้ทำคาโบนาร่า กับไก่อบเพรสโต้ซอส แล้วก็คุ้กกี้ช็อคชิพแม็คคาเดเมียให้กินหน่อยน่ะสิทำวันนี้ทั้งหมดเลยนะ...อ่อ แล้วก็เซย์จะไม่ยอมให้พี่แชมป์หอมเซย์หนึ่งชั่วโมง แต่เซย์จะเป็นคนหอมพี่แชมป์เองจนกว่าเซย์จะพอใจ...เซย์โหดมะ ฮ่าๆๆๆ” ก็อ้อนไปตามประสาเซย์นั่นแหละฮะ แต่ไอ้เรื่องอาหารนี่สั่งจริง เพราะอยากกินจริงอะครับ
“โถ่...ไอ้ลูกหมา สรุปว่าจะมาเล่นบทโหดอ้อนพี่ให้ทำของอร่อยให้กินอะดิ...แต่พี่ยอมให้เซย์หอมพี่ทั้งคืนเลยแล้วกัน พี่สัญญาว่าพี่จะไม่หอมตอบ แต่ว่า....”
“ทะลึ่ง!!!!!!!!” ก็ไอ้หลังคำว่าแต่ว่า พี่แชมป์ดันก้มมากระซิบเบาๆ ที่ข้างหู ว่า ‘คืนนี้เรารักกันในห้องครัว ห้องน้ำ แล้วก็ที่นอนนะ’ ก่อนจะค่อยๆ เปาลมอุ่นๆ รดหูเซย์ ทะลึ่งอะ...ใครจะไปกล้าทำในห้องครัววะ อึ๊ยยยยย แค่คิดก็...เออะ!!! โว้ยยยย!! แล้วเราจะหน้าแดงทำไมวะเนี่ย ห้ามคิดภาพตามนะเซย์ ห้ามๆๆๆๆๆ
สรุป...เราก็ไม่ได้ทำอะไรในห้องครัวกันหรอกฮะ ก็แค่...จูบกันนิดหน่อย แล้ว...เออ...แล้ว...พี่แชมป์มันก็บอกว่า...เออ ขอชิมเซย์เป็นของหวานแล้วกัน...แต่ก่อนที่จะเกินไปกว่า ‘ชิม’ เซย์เลยรีบอ้อนให้พี่เค้าอุ้มไปอาบน้ำด้วยกันดีกว่า...ก็มันเขินอะ มาทำอะไรกันในครัวเนี่ยนะ ห้องครัวพี่เค้าก็โล่งๆ ด้วย ในห้องน้ำก็ว่าไปอย่าง เราสองคนก็เลยไปอาบน้ำกันแบบ ‘ลึก’ และ ‘ซึ้ง’ ในห้องน้ำ ก่อนจะมาจบที่เตียงอีกครั้ง
“พี่แชมป์...” ตอนนี้พี่แชมป์นอนกอดเซย์อยู่บนเตียง ครึ่งตัวของเซย์ก็ก่ายเกยไปอยู่บนตัวพี่เค้า แขนพี่แชมป์ก็โอบเอวเซย์ไว้หลวมๆ แก้มเราแนบกันสนิท เคลียกันไปมาอย่างเพลินๆ
“ว่าไงครับหมาน้อยของพี่” แหม พออารมณ์ดีก็เรียกหมาน้อยของพี่ พอจะดุก็เรียกไอ้ลูกหมานะ
“ถ้าเกิดว่าพายเค้ามาชอบพี่จริงๆ พี่จะทำไง” ก็ไม่ได้อยากจะเล่นบทนางเอกขี้กังวลหรอกนะ ก็ใครเป็นเซย์ก็คงต้องอยากถามแบบนี้แหละจริงไหมล่ะ
“ก็มีกิ๊กเด็กอีกคนก็ดี...น่ารักซะด้วย…โอ๊ยยยยย!!! ไอ้ลูกหมา!!!! กัดพี่ทำม๊ายยยย ปล่อยก่อนนนน โอ๊ยยยยเจ็บๆๆๆ ปล๊อยยยยย” ชิส์ คิดจะนอกใจเซย์เหรอ อีกสิบชาติก็ไม่มีทางโว้ย!!!!
“คนเราเนี่ยถ้าใจมันไม่คิด ปากมันก็ไม่พูดออกมาหรอก...แสดงว่าชอบเค้าเหมือนกันใช่ไหม...เค้าน่ารักกว่าเซย์ใช่ไหม ไม่ดื้อเหมือนเซย์ใช่ไหม ใช่สิ...กัดอีกซักทีดีไหมเนี่ย…แง่งๆๆๆ” ไม่ได้โกรธหรอกฮะ ก็แค่หมั่นไส้คนเฉยๆ ก็เลยแกล้งงอนเล่นๆ แล้วก็อยากกัดอะ สงสัยเซย์จะกลายเป็นหมาจริงๆ แล้วมั้งเนี่ย!!!
“โหยยย สรุปว่าพี่มีเมียหรือมีหมากันแน่วะเนี่ยเริ่มจะเชื่อจริงๆ แล้วว่าเราน่ะมันเป็นไอ้ลูกหมา...แล้วซนๆ แบบนี้เนี่ยใครจะไปทิ้งได้ลง หืมม์ อยู่ด้วยแล้วไม่มีวันเบื่อเลยนะเราเนี่ย...พี่ไม่ไปหลงเสน่ห์ใครง่ายๆ หรอก ก็หลงไอ้หมาน้อยตัวนี้ไปเต็มๆ แล้วอะ...” ปากหวานก็เป็นเนอะ นึกว่ามีเมียเป็นหมาแล้วจะปากหมาเป็นอย่างเดียวซะอีก...อะๆ พอแล้วเลิกฟัดได้และ เดี๋ยวก็ยาวอีก
วันรุ่งขึ้น เซย์มีคิวที่จะต้องซ้อมกับพาย เพราะเพลงที่พี่แชมป์แต่งให้เสร็จแล้ว แต่วันนี้พี่แชมป์ไม่อยู่ฮะ มีสอบเซย์ก็เลยต้องมาเอง แต่ไม่ค่อยอยากเจอพายเลยอะ กลัวเค้าจะถามอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับเรื่องของเซย์กับพี่แชมป์อีก เซย์ยิ่งโกหกคนไม่ค่อยเก่งอยู่ด้วย
“เซย์ ดีครับ รอพายนานไหม วันนี้พายมีสอบย่อยน่ะเลยเลิกช้า...พี่ๆ สวัสดีครับ” พายมาเลทกว่าเวลาไปครึ่งชั่วโมง แต่พี่ๆ ทีมงานเค้าบอกเซย์แล้ว เพราะพายโทรมาแจ้งว่ามีสอบ
“ไม่หรอกเราก็พึ่งมาถึงไม่นาน พายพักเหนื่อยก่อนก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไร พายไม่อยากให้เซย์รอนาน พายเริ่มได้เลย” จริงๆ แล้วสถานการณ์เหมือนผมเป็นตัวร้ายแล้วพายเป็นนางเอกยังไงไม่รู้อะ
ซ้อมกันเสร็จ พายก็ชวนไปนั่งกินขนมกันที่ร้านกาแฟเจ้าประจำใต้ตึกของค่าย จริงๆ อยากกลับบ้านแล้วอะ ไม่ค่อยอยากอยู่คุยด้วย แต่พายก็คะยั้นคะยอจนเซย์ไม่รู้จะหนียังไงดี ก็เลยต้องมานั่งกินเค้กชิ้นเดียวกันอยู่เนี่ย
“เซย์...พายถามอะไรตรงๆ ได้ไหม” เอาและ เริ่มมางี้อีกและ กรูกลัวนะเนี่ย จะถามไรอะ
“เออ...มีอะไรเหรอ” เลยได้แต่กัดหลอดค้างไม่กล้าดูดน้ำเลย ลุ้นนะเนี่ย
“เซย์กับพี่แชมป์...เป็นอะไรกันเหรอ” เกือบสำลักเลยกรู...นั่นไง เซย์ว่าแล้วว่าพายต้องสงสัยแน่ๆ แต่ไม่คิดว่าเค้าจะกล้าถามตรงๆ ขนาดนี้
“เป็นอะไร...ก็เป็นพี่เป็นน้อง เป็นนักดนตรีกับนักร้อง เป็นนักแต่งเพลงกะนักร้อง พายก็รู้แล้วนี่” แถๆ ไปก่อนฮะ
“เหรอ...งั้น พาย...จีบเซย์ได้ไหม” หา!!!!!! อะไรนะ จีบใครนะ เมื่อกี้เบลอจนฟังผิด พายพูดว่าจีบเซย์ หรือพี่แชมป์นะ
“ทำตาโตน่ารักเชียว...พายพูดจริงๆ นะเซย์...พายเห็นเซย์ทางทีวีเมื่อสองเดือนที่แล้ว พายก็แอบหลงรักเซย์เลย แล้วพอพายมีโอกาสได้เข้ามาเซ็นต์สัญญาเป็นศิลปินที่นี่ พายก็ดีใจมากๆ เลยนะ พายฝันทุกคืนเลยว่าจะได้เจอเซย์ ได้คุยกับเซย์ แล้วพอพี่เค้าบอกว่า จะได้ทำโปรเจคพิเศษกับเซย์ พายแทบกรี๊ดเลยนะเซย์ พายดีใจมากๆ”
“เซย์...ถ้าเซย์ยังไม่มีใคร เราคบกันไม่ได้เหรอ แล้วเราก็เก็บเรื่องของเราเป็นความลับก็ได้นะ พายจะไม่บอกใคร แม้แต่พี่แชมป์” เซย์งงไปหมดแล้วนะเนี่ย อะไรกันวะ คือ พายไม่ได้ชอบพี่แชมป์หรอกเหรอ แล้วยังไงเนี่ย สับสนเว้ย!!!!
“แล้ว...เออ พายไม่ได้ชอบพี่แชมป์หรอกเหรอ”
“เปล่านี่...พายก็ชอบเซย์มาตลอดนั่นแหละ” พายยังคงส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้ตลอดเวลา พร้อมกับเอียงคอยิ้มๆ แบบน่ารัก ที่สาวๆ หรือหนุ่มๆ เห็นคงหลงรักได้ไม่ยาก แต่ไม่ใช่เซย์นะ!!!!!
“ก็เห็นพายชอบถามถึงพี่แชมป์ แล้วก็เหมือนจะพยายามตีสนิทกับพี่แชมป์ พายไม่ได้ชอบพี่แชมป์หรอกเหรอ” เห็นด้วยกะเซย์ใช่ปะ ก็เมื่อวานยังชวนพี่แชมป์ไปกินข้าวอยู่เลย
“อ๋อ...นี่พายทำให้เซย์เข้าใจผิดเหรอเนี่ย...พายน่ะแอบสงสัยพี่แชมป์กับเซย์ไง พายก็เลยพยายามหาโอกาสใกล้พี่แชมป์ พายก็อยากดูปฏิกริยาของเซย์ แล้วพายก็สงสัยจริงๆ นะ แต่ถ้าเซย์บอกว่าไม่มีอะไรพายก็จะเชื่อ อีกอย่างนึง พี่แชมป์ชอบคุยเรื่องเซย์ พายก็เลยชอบที่จะคุยกับพี่แชมป์ เพราะพายจะได้รู้เรื่องเซย์เยอะๆ พายว่าพี่แชมป์เค้าคงจะแอบหลงรักเซย์นะ เวลาน้ำเสียงหรือแววตาที่เค้ามองเซย์ พายว่ามันเหมือนคนที่มองหรือคนที่พูดถึงคนที่ตัวเองรักน่ะ”
เข้าใจและ แจ่มแจ้งเลยทีเดียวคราวนี้...คนที่หลุดอาการออกไปแทนที่จะเป็นเซย์ แต่กลายเป็นพี่แชมป์ไปซะงั้น แล้วทีนี้เอาไงดีล่ะเนี่ย พี่แชมป์ก็ไม่อยู่ จะตอบยังไงดีอะ
“เออ พาย...เซย์คบพายไม่ได้หรอกนะ...คือ...เซย์ เซย์ เอ่อ...เซย์มีคนที่เซย์รักอยู่แล้วอะ” ก็ไม่ต้องบอกว่าเป็นพี่แชมป์ เค้าคงไม่รู้หรอกนะ
“พี่แชมป์ใช่ไหม” อ้าว!!!! รู้ได้ไงวะ
“เออ....มะ”
“อย่าปฏิเสธเลย...พายไม่บอกใครหรอก พายน่ะดูออกตั้งนานแล้ว...พี่แชมป์ก็ดูเป็นห่วงเซย์เกินกว่าคนที่ทำงานด้วยกัน เซย์เองก็ชอบส่งสายตาหวงๆ มาให้พี่แชมป์บ่อยๆ เวลาที่พายคุยกับพี่แชมป์...แต่พายก็ยังอยากจะลองดู อยากสู้ดูสักตั้ง เผื่อสิ่งที่พายสันนิษฐานมันอาจจะไม่จริง พี่แชมป์กับเซย์อาจจะไม่ได้เป็นอะไรกัน พายก็ยังมีสิทธิ์...แต่ พายคงไม่มีสิทธิ์แล้วใช่ไหม”
พายยิ้มแบบเศร้าๆ ส่งมา เซย์เองถึงจะยังไม่หายช็อค กับเรื่องที่พึ่งรับรู้ แต่เซย์ก็อดสงสารพายไม่ได้ สีหน้า และคำพูดของพาย ทำให้เซย์รับรู้ว่า พายพูดจริง พายชอบเซย์จริงๆ แล้วตอนนี้ก็ผิดหวังจริงๆ แต่ทำยังไงได้ ความรักมันไม่เข้าใครออกใครนี่ฮะ แถมมันยังบังคับกันไม่ได้ด้วยพายบังคับให้เซย์ไปรักพายไม่ได้ เซย์เองก็คงจะบังคับให้พายเลิกชอบเซย์ไม่ได้เหมือนกัน
“เซย์ขอโทษนะพาย...เซย์คงรักใครไม่ได้แล้วจริงๆ” พายก็ยังคงส่งยิ้มเศร้ามาให้เหมือนเดิม แล้วส่ายหัวช้าๆ แต่คราวนี้เซย์แอบเห็นตาของพายแดงขึ้นแล้วถ้าตาไม่ฝาด เซย์ว่าเซย์เห็นหยาดใสๆ ค่อยๆ รื้นรอบดวงตาของพาย
“เซย์จะขอโทษพายทำไม เซย์ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ พายเองต่างหากที่ต้องขอโทษเซย์ ทำให้เซย์เข้าใจผิด เกือบจะหึงพายซะแล้ว...เฮ้ออออ อิจฉาพี่แชมป์จังเลยนะ...แต่ถึงยังไงพายก็จะไม่ยอมแพ้ พายก็จะคอยหยอดไปเรื่อยๆ แล้วกัน เผื่อฟลุค ฮ่าๆๆๆๆ”
“งั้นต่อไปนี้ พายขอเป็นเพื่อนเซย์ไปก่อนแล้วกันนะ...อนาคต ถ้าเบื่อพี่แชมป์ ก็มาหาพายได้เสมอ...อ่อแล้วอีกอย่างนึงที่อยากบอก เผื่อเซย์สนใจและเปลี่ยนใจ...” พายทำเสียงกรุ้มกริ่มอีกแล้วฮะ
“คือ...พายน่ะ เป็นรับนะ...รับอย่างเดียวเลยแหละ...เผื่อเซย์จะอยากรุกดูบ้าง พายก็พร้อมจะให้เซย์เสมอนะ” เฮ้ยยยยยยยยยยย!!! กล้ามากกกก พูดจบพายก็กลับมายิ้มกรุ้มกริ่มตามน้ำเสียง พร้อมทั้งหัวเราะอย่างร่าเริง...เซย์เองซะอีกที่หน้าแดง ร้อนผะผ่าวไปทั่ว
เออ...ว่าแต่พายรู้ได้ไงอะ ว่าเซย์ไม่ได้รุกพี่แชมป์ โถ่เห็นอย่างนี้ก็เคยคิดจะรุกพี่เลิฟมาก่อนนะเว้ย...ถ้าจะให้รุกพี่แชมป์ก็ทำได้เหอะ...เพียงแต่พอถึงเวลาหน้างานมันไม่ค่อยเอื้ออำนวย พี่แชมป์มันไวกว่าตลอด...
จริงๆ แล้วข้อเสนอของพายก็น่าสนนะ...ได้กลับมาเป็นคนรุก (ที่ใฝ่ฝันมานาน)
เพียงแต่ตอนนี้...ก็ยัง (ได้) รับจากพี่แชมป์ด้วยความสุข
ได้เป็นหมาน้อยของพี่เค้า แค่นี้ก็พอแล้วแหละ...
+++++++++++++++++++++
เห็นรูปเจ้าลูกหมาน้อยตัวนี้แล้วคิดถึงน้องเซย์ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ...เวลาที่พี่แชมป์เรียกไอ้ลูกหมาบ้าง เจ้าหมาน้อยบ้าง...เซย์มันก็คงจะดูซนๆ ขนฟูๆ ตัวกลมๆ แบบนี้แหละค่ะ อิอิ :กอด1:
(http://i455.photobucket.com/albums/qq276/panapai/index9-9.jpg)
-
มาแล้วๆๆๆๆ
ดีใจจังลงเอยด้วยดี
แต่เรื่องของคุณทีละคะ 555
-
หลงกันท่าพายกับพี่แชมป์ซะตั้งนาน
ที่แท้พายก็จะจีบเซย์นี้เอง :laugh:
รูปน้องหมาดูหน้ากวนๆดีนะ
หลับตาข้างหนึ่งลืมตาข้างหนึ่งน่ารักมากๆ
-
เหอๆ แอบคิดไว้ด้วยแหละว่าคนที่พายชอบน่ะเป็นเซย์...แล้วก็จริง กร๊ากกกก
แต่ข้อเสนอพายน่าสนใจใช่มั้ยเซย์ อย่างนี้พี่แชมป์มีร้อนๆหนาวๆกันบ้างแหละ 555
+1 ขอบคุณค่ะพี่ Mercy แต่หนูอยากรู้มากเลยอ่ะว่าไอาบน้ำแบบ 'ลึก' และ 'ซึ้ง' เนี่ยมันเป็นยังไง :haun4:
-
เบียร์หื่นไปเปล่า
แต่ป้าก็อยากรู้ด้วยคน หุๆๆ
-
ลูกหมาน้อยจอมซนเสน่ห์แรงของแท้......
พี่แชมป์รู้คงเล่นโหมด....หวง & ตีกันกันสุดฤทธิ์...
น้องพายหวานประกาศว่าเป็นรับอย่างเดียวก็ไม่แปลกใจ....
แต่....น้องเซย์น่ะยังคิดว่าตัวเองจะรุกได้อีก....ช่างไม่รู้ตัวเล๊ยยยย
สงสัยพี่แชมป์....ต้องย้ำบ่อย ๆ ลูกหมาน้อยจะได้เข้าใจตังเองซะทีเนอะ :o9:
กด+ ให้ความน่ารักของลูกหมาน้อย(ในรูป)เซย์ ค่ะ
:L1: :pig4: น้อง Mercy
-
อ่านเรื่องก็กรี๊ดความน่ารักน้องเซย์ของพี่จะแย่แล้ว เด็กบ้านี่น่ารักได้ตลอดจริงๆ
พอมาเห็นอิมเมจเวอร์หมาน้อยเข้าเท่านั้นแหละ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แชมป์จะเลิกรักหนูเมื่อไหร่มาหาพี่นุ่นนะลูก คาโบนาร่า ขนมปังกระเทียมพี่นุ่นก็ทำได้ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กลายเป็นพายชอบเซย์ซะงั้น
เซย์เอ๋ยรุกไม่รอดแล้ว รับอย่างเดียวอ่ะดีแล้ว อิอิ
:กอด1: :L2:
-
จบลงด้วยดีนะเซย์
เผลอๆ มีของแถมอีกต่างหาก
คนได้กำไรคงเป็นเซย์ เห็นๆ
แต่คนที่ขาดทุน คือ พี่แชมป์
นี่ถ้ารู้นะ คงกลายร่างเป็นตาแก่หึงหมาน้อย
แต่เซย์ก็ได้กำไรอีกนั่นแหละ อิอิ
-
โถๆๆๆ หมาน้อย คดีพลิกซะงั้น :pigha2:
-
คดีพลิก 55555555555
พี่แชมป์รู้ตัวรึยังเนี่ย ว่าจะโดนตึท้ายครัวอ่ะ
555555
-
ฮ่าๆๆ พายจะจีบเซย์ซะงั้นนะ ไม่ใช่พี่แชมป์ด้วยอีกเนี่ย
ดีแล้วที่เป็นเพื่อนกันไปก่อนนะ พายเองก็เป็นคนดีเหมือนกันต้องเจอคนดีๆแน่นอน
ตอนพิเศษเซย์แชมป์จบแล้วคงคิดถึงแย่เลยเนอะ
-
เฮ้อออออออออ :เฮ้อ:
-
คิดถึงคู่นี้มากมายยยย >.< ดีใจจังเลย ได้อ่านตั้ง 3 ตอนแหน่ะ ขอบคุณมากนะคะ เซย์ยังเป็นเด็กเอาแต่ใจเหมือนเดิม น่ารักอ่า อยากให้หวานเยอะๆๆๆๆ มีฟามสุข ฮู้ๆ
คู่หลักก็ยังรักนะ เอามาต่อได้เร้ยยยย คนอ่านพร้อมมม (คนแต่งละพร้อมป่าววว)
-
คิดแล้วว่ามันแปลกๆ
+1
-
เพื่อนสาวขราาาา
เริดจริงอะำไรจริง
-
แวะมาคุยด้วยตอนเย็นๆ ค่ะ
เย็นนี้รถท่าทางจะติดเนอะ หลายคนคงกลับมาจากตจว.
แต่ Mercy ไม่ได้ไปไหน ไม่ได้หยุดด้วยเลยก้มหน้าเคลียร์งานค่ะ
กลับบ้านดีๆ นะคะทุกคน เดินทางปลอดภัย กินมื้อเย็นให้อร่อยๆ เน้อ :กอด1:
เหอๆ แอบคิดไว้ด้วยแหละว่าคนที่พายชอบน่ะเป็นเซย์...แล้วก็จริง กร๊ากกกก
แต่ข้อเสนอพายน่าสนใจใช่มั้ยเซย์ อย่างนี้พี่แชมป์มีร้อนๆหนาวๆกันบ้างแหละ 555
+1 ขอบคุณค่ะพี่ Mercy แต่หนูอยากรู้มากเลยอ่ะว่าไอาบน้ำแบบ 'ลึก' และ 'ซึ้ง' เนี่ยมันเป็นยังไง :haun4:
คุณครูน้องเบียร์เก่งอะ พี่เมอร์ปรบมือให้สิบที เดาถูกด้วย...แต่ว่า ไอ้อาบแบบลึก และซึ้งนี่ ไว้มีโอกาสพี่จะมาขยายความให้เน้อ ฮ่าๆๆ
หลงกันท่าพายกับพี่แชมป์ซะตั้งนาน
ที่แท้พายก็จะจีบเซย์นี้เอง :laugh:
รูปน้องหมาดูหน้ากวนๆดีนะ
หลับตาข้างหนึ่งลืมตาข้างหนึ่งน่ารักมากๆ
นั่นสิคะ หลายคนคงแอบหมั่นไส้ กลัวน้องพายจะมาแย่งพี่แชมป์ไปแน่ๆ แต่ผลพลิกโผค่ะ กลายเป็นไอ้ลูกหมาของเราต่างหากที่เสน่ห์แรง
ปล.รูปหมาหน้ากวนจริงค่ะ ดูหน้ามันก็รู้ว่าต้องซนแน่นอน
แต่เรื่องของคุณทีละคะ 555
ป้าคะ...ตอนนี้เรื่องมันสองตัวยังคงสับสนวุ่นวายอยู่เลยค่ะ ไว้ได้บทสรุปแล้ว Merฯ จะมาเล่าให้ฟังนะคะ แต่บอกได้คำเดียวว่า ตอนนี้อีกคนก็ทำตัวเป็นพระเอกหนังไทย อีกคนก็เป็นนาง(นาย)เอกหนังไทยเหมือนกันค่ะ...
เหนื่อยใจกับพวกชอบคิดเองเออเอง นั่งเทียนคิดไปว่าเค้าต้องคิดอย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้ ต้องไม่อย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ แน่เลยจังเลยค่ะ
Mercy มีแต่เพื่อนชอบคิดเองเออเองค่ะ นิยาย ตัวละคร ต่างๆ ของ Mercy มันก็เลยออกมาแบบเป็นพวกชอบคิดมากคิดเยอะ คิดแทน ประมาณนี้แหละค่ะ you are what you eat มั้งคะ
ลูกหมาน้อยจอมซนเสน่ห์แรงของแท้......
กด+ ให้ความน่ารักของลูกหมาน้อย(ในรูป)เซย์ ค่ะ
:L1: :pig4: น้อง Mercy
ขอบคุณค่ะพี่ kanda ลูกหมาน้อยในรูปน่ารักเนอะคะ เห็นแล้วอยากกอดมากๆ ขนาดปกติ Mercy เป็นพวกไม่รักสัตว์ ไม่ชอบหมาแมว Mercy ยังอยากกอดเจ้าตัวในรูปเลยค่ะ
อ่านเรื่องก็กรี๊ดความน่ารักน้องเซย์ของพี่จะแย่แล้ว เด็กบ้านี่น่ารักได้ตลอดจริงๆ
พอมาเห็นอิมเมจเวอร์หมาน้อยเข้าเท่านั้นแหละ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แชมป์จะเลิกรักหนูเมื่อไหร่มาหาพี่นุ่นนะลูก คาโบนาร่า ขนมปังกระเทียมพี่นุ่นก็ทำได้ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณนุ่น...ทำให้เค้าชิมก่อนได้เปล่า เค้าจิได้บอกว่าผ่านไม่ผ่าน แล้วเดี๋ยวเค้าจิยกน้องเซย์ให้เป็นของกำนัน...ว่าแต่ เอามาแลกกะหนูป่วนก็ได้นะ โหะๆๆๆ
เซย์เอ๋ยรุกไม่รอดแล้ว รับอย่างเดียวอ่ะดีแล้ว อิอิ
:กอด1: :L2:
:กอด1:คืน...ฮ่าๆๆ น้องเซย์มันแอบหวังลึกๆ ว่าจะได้รุกพี่แชมป์นะเออ...
จบลงด้วยดีนะเซย์
เผลอๆ มีของแถมอีกต่างหาก
คนได้กำไรคงเป็นเซย์ เห็นๆ
แต่คนที่ขาดทุน คือ พี่แชมป์
นี่ถ้ารู้นะ คงกลายร่างเป็นตาแก่หึงหมาน้อย
แต่เซย์ก็ได้กำไรอีกนั่นแหละ อิอิ
ขอบคุณพี่ MaeMoo ค่า ขอกอดๆ :กอด1: เรามิเคยกอดกันเลยเนอะๆ ...ยิ่งเขียนๆ พี่แชมป์ก็ยิ่งดูเป็นลุงแก่เนอะคะ ส่วนไอ้ลูกหมาก็ดูซนแบบเหวี่ยงๆ ตลอดเลย โหะๆ
โถๆๆๆ หมาน้อย คดีพลิกซะงั้น :pigha2:
ฮ่าๆๆ คดีพลิก น้องหมาน้อยของเราเลยงงซะงั้น ไม่คิดว่าตัวเองจะมีคนมาขอให้รุก!!!
คดีพลิก 55555555555
พี่แชมป์รู้ตัวรึยังเนี่ย ว่าจะโดนตึท้ายครัวอ่ะ
555555
พี่แชมป์มันก็ยังคงคิดว่าตัวเองเสน่ห์แรง น้องพายคงมาแอบชอบตัวเองแน่นอน แต่กลายเป็นหมาน้อยของตัวเองกำลังจิโดนแย่งนะเออ
ตอนพิเศษเซย์แชมป์จบแล้วคงคิดถึงแย่เลยเนอะ
ถ้าทุกคนยังไม่เบื่อเจ้าคู่นี้ เดี๋ยวไว้จบเรื่อง จบคู่หลักแล้ว Mercy จะมาลงตอนพิเศษคู่นี้ให้อีกรอบนะคะ แต่ขอไปก่ายหน้าผากคิดพล๊อตก่อนเน้อ
เฮ้อออออออออ :เฮ้อ:
ถอนหายใจนี่ โล่งอกแล้วชิมิคะ ฮ่าๆๆ
คิดถึงคู่นี้มากมายยยย >.< ดีใจจังเลย ได้อ่านตั้ง 3 ตอนแหน่ะ ขอบคุณมากนะคะ เซย์ยังเป็นเด็กเอาแต่ใจเหมือนเดิม น่ารักอ่า อยากให้หวานเยอะๆๆๆๆ มีฟามสุข ฮู้ๆ
คู่หลักก็ยังรักนะ เอามาต่อได้เร้ยยยย คนอ่านพร้อมมม (คนแต่งละพร้อมป่าววว)
แหะๆ คนแต่งก็พร้อมเหมือนกันค่ะ (ตอบแบบเสียงอ่อยๆ) คุณ -N- นี่เป็นแม่ยกน้องเซย์ตัวจริงเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ ท่าทางจะชอบเด็กน้อยเอาแต่ใจชิมิล่ะ
คิดแล้วว่ามันแปลกๆ
+1
น้องพายมาแปลกใช่ไหมคะ เหมือนจะชอบพี่แชมป์ แต่ก็ยังไงๆ อยู่ใช่มะ
เพื่อนสาวขราาาา
เริดจริงอะำไรจริง
เพื่อนสาวขา...เธอเม้นท์ไม่เคยเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะคะ...แต่ตอนมาเร่งดิฉันนี่ล่ะก็ยาวเชียว
-
:z13: จิ้มๆ +1 แก้เจ็บก้นนะคะ 55555
แหม...ก็กังวลกันไปต่างๆนานานะคะ 5555555
สุดท้ายก็กลายเป็นสกัดผิดเป้าหมายซะงั้นน่ะ
น้องเซย์น่ารักจริงจริ๊ง....อิมเมจก็น่ารักมั่กๆ
พี่แชมป์ตาไม่เท่ากันด้วยแฮะ ฮ่าๆ
ปล. แต่...เค้าอยากกินพายอะค่ะ น่าอร่อยเนอะ เย้ยยย~ :-[
ปล.สอง. เพิ่งเห็นรูปน้องหมาค่ะพี่ไนท์ น่ารักอ๊าาา ชอบหมาตัวกลมๆ ฮ่าๆ
(http://upic.me/i/cl/never3.jpg)
(^ข้างบนนี่ แอบไปรื้อรูปในคอมมา เจอน้องหมา(ของหนึ่งในคนบนหิ้ง) เลยเอามาฝากนะคะ นี่ก็น่ากอดมั่กๆ Samoyed อะค่ะ)
-
แม้เซย์อยากลองรุกดูบางว่างั้น
แต่ก็ผิดคาดนิดๆ แฮะ
-
ไอ้ลูกหมาาาา
สรุปเปนแกที่โดนชอบนะเซย์
5555
หึงว่าเปนพี่แชมป์ตั้งนาน สุดท้ายมาเปนตัวเองงงงงง
แล้วถ้าพี่แชมป์รู้จาเปนไงเนี่ยยยยย
เซย์รุกหรออออ ก้น่าลองนะเซย์
ของพี่แชมป์รุกเลย
อิอิ
-
อ่อ เราก็จินตนาการถึงเซย์มาตั้งนาน ทีแท้ก็ขนเยอะแบบนี้นี่เอง ดีๆ น่ารัก
บวกให้จ้า เอิ๊กๆ
-
รูปหมาน้อยน่ารัก แล้วก็ดูกร่างๆ น่าดูเลยอ่ะ :กอด1:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกก....น้องเซย์ คิดได้แหล่มไปเร้ยยยย
-
ผิดโพลซะงั้น 5555 เสนอขนาดนี้พี่แชมป์ระวัง เซย์ไปรุกน่าา
//กร้ากกก ลูกหมาน้อยเซย์น่ารักมากก
-
:jul3: :jul3: :jul3: o13
-
น่ารักมากกกก
น่าจะเพิ่มตอนที่เซย์บอกพี่แชมป์นะ
คงจะฮาน่าดู
-
เกือบไปแล้วไม่ละน้องเซย์
-
คิดถึงเลิฟจัง
-
ซะงั้นอ่ะ เหอๆใครควรจะหึงใครกันแน่น้าส์
แต่ข้อเสนอก็น่าสนนะ ว่ามะ :laugh:
-
น้องหมาน่ารักมากอะ
-
หมาน้อยน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านรวดเดียวค่ะพี่ไนท์ มีคำผิดด้วยแต่ลืมไปแล้วว่าตรงไหน T-T
คิดถึงพี่สาวจัง จุ๊บๆ
เรื่องพี่ทีพี่เอ็นหวังว่าจะสงบลงโดยไวนะคะ พี่ก็อย่าไปช่วยเครียดมากจนเสียสุขภาพนะคะ
ไปนอนล่ะนะค้า~
-
ไอ้น้องพายตัวปัญหาที่แท้มันแอบรักไอ้หมาน้อย
หรอกเหรอ แล้วใครจะรุกใครจะรับล่ะนี่555555+
พี่แชมป์เจอคู่แข่งแล้วล่ะ
-
เป็นกิ๊กน้องพายก็ท่าจะดีนะเนี่ย...คึคึ แต่อย่าดีกว่าเดี๋ยวพี่แชมป์โหมดโหดมันน่ากลัว
-
:L2:
-
ตามอ่านเรื่องนี้มาได้สักพัก หลงรักทั้งน้องเลิฟและพี่เซฟเลย
ตัวละครทุกตัวทั้ง โรส พี่คิว แชมป์ เซย์ ก้อน่าสนใจ
เขียนได้ชวนติดตามมาก ยังงัยจะรอตามอ่านตอนต่อนะ
-
ที่ร๊ากกกกก...
Mercy มาส่งจดหมายลาค่ะ...แหะๆๆ :impress2:
Mercy จะไปต่างแดน (ใกล้ๆ นี่แหละค่ะ) 3 วันค่ะ กลับวันอาทิตย์...
ตอนแรกกะว่าจะปั่นตอนที่ 44 ทิ้งไว้ให้อ่านต่างหน้าก่อนไป
แต่แล้วก็ไม่ทัน :sad4: เดี๋ยวเค้าต้องไปแอร์พอร์ทแล้วค่ะ...
เอาเป็นว่า เอาเป็นน้ำจิ้มเท่าที่พิมพ์ได้ (สองหน้านิดๆ เอง)
เลยให้คิดซะว่ามาเป็นตัวอย่างแล้วกันนะคะ ชื่อตอนก็ยังคิดไม่ออกเลย ฮ่าๆ
แล้วเมอร์ฯ สัญญาว่า กลับมาแล้ว จะรีบมาต่อเลยค่ะ...
เอาใจช่วยพี่เซฟกะน้องเลิฟกันไปก่อนนะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกๆ เม้นท์ค่ะ ขอบคุณคนอ่านทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่ทุกคนเลยนะคะ
แวะมาทักทายกันบ้างนะคะ...อยากคุยกะทุกคนเลยค่ะ
จ๊วบบบบบ :กอด1:
แล้วเจอกันค่ะ :bye2:
+++++++++++++++++++++++++
ตัวอย่าง ตอนที่ 44
ผมเคยพูดเอาไว้ว่า โลกไม่ได้มีแค่เราสองคน...แต่มันยังมีปัจจัยบุคคลที่อยู่รอบๆ ตัวเรา บุคคลที่มีบทบาทในชีวิตเรา บุคคลที่เรายังต้องแคร์ บุคคลที่เมื่อเค้าพูดเราต้องฟัง...ใช่ฮะ ผมกำลังพูดถึงบุพการี...พ่อและแม่ของผม
วันนี้แม่กับพ่อผมกลับมาแล้วครับ แต่แม่ต้องเข้าไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยก่อน เลยกำชับผมว่าเย็นนี้อย่าไปไหน ให้กลับมารอแม่ที่บ้านเพราะมีเรื่องที่ต้องคุยกันยาว...แล้วผมก็รู้โดยอัตโนมัติเลยว่าเรื่องอะไร...
“พี่เซฟ...พี่เซฟ....พี่!!!! เซฟฟฟฟฟฟฟ!!!!”
“หะ...ครับ...ว่าไงนะ” ผมคงคิดอะไรเพลินจนเกินไป เลยทำให้ที่รักของผมมาตะโกนใส่หูอยู่ข้างๆ
“เหม่ออะไรเนี่ย เลิฟเรียกตั้งนานแล้วนะ...แอบคิดถึงใครหะ!!!” น้องเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมไม่แรงนัก แต่ก็พอให้รู้สึกว่าคนหยิก หยิกเพราะหมั่นเขี้ยว
“เปล่าคิดถึงใครเลย ก็คิดถึงเลิฟคนเดียวแหละครับ...มาหอมทีดิ๊” ฟอดดดดดดด ชื่นใจที่สุดในโลกเลยครับ แก้มใครก็ไม่หอมเท่าแก้มแฟนนะฮะ
“อย่ามาหวานกลบเกลื่อน...มีอะไรรึเปล่าครับ เครียดอะไรรึเปล่า” นี่แหละครับ เวลาที่เราเป็นที่รักของใครซักคน ทุกๆ อากัปกริยา หรือทุกๆ สีหน้า การแสดงออก แม้กระทั่งความคิดของเรา ก็จะอยู่ในสายตาของเค้าตลอดเวลา แล้วหากมีอะไรผิดสังเกตไปสักนิด เค้าก็จะรู้ว่าเราเปลี่ยนไป
“อืม...ก็...วันนี้แม่กับพ่อพี่กลับมาแล้วครับ...แม่บอกว่าเย็นนี้จะคุยด้วย...พี่ว่า คงเป็นเรื่องของเราสองคน” ก็ไม่มีอะไรจะต้องปิดบังน้องนะครับ เพราะเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของเราสองคน เลิฟควรได้รับรู้ และมีส่วนในการแสดงออกทางความคิดกับเรื่องนี้
“เลิฟไปด้วย!!!”
“นะ...น้า พี่เซฟ...ครั้งที่แล้วพี่เซฟก็เกริ่นไปแล้ว คราวนี้เลิฟว่าตัวแสดงนำหลักทั้งสองคนควรจะไปปรากฏตัวพร้อมๆ กันได้แล้วนะ...อย่างน้อยเลิฟก็อยากไปไหว้คุณแม่ของพี่อะ...ไหนๆ ก็ฉุดลูกชายเค้ามาอยู่ด้วยที่บ้านตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้ไปกราบขอขมาท่านเลย ฮ่าๆๆๆ”
ผมรู้ว่าเลิฟเองก็คงเครียดและคิดมากไม่ต่างไปจากผมหรอกฮะ แต่น้องก็คงจะไม่อยากให้ผมเครียดไปมากกว่านี้ น้องเลยยังคงยิ้มหัวเราะ และพยายามพูดจาคลายเครียดให้ผมขำๆ แล้วมันก็ได้ผมนะครับ...แค่ได้เห็นรอยยิ้มของคนที่เรารัก ต่อให้เครียดแค่ไหน มันก็อดที่จะยิ้มตามไปไม่ได้
“อืม...ก็ได้ครับ...งั้นเตรียมสินสอดเลยนะ...เย็นนี้ก็ยกไปขอพี่ได้เลย ฮ่าๆๆ”
ผมเองก็ไม่อยากให้เลิฟต้องเครียดเหมือนกันครับ...เรื่องนี้เริ่มต้นจากคนสองคนที่รักกัน ผม และเลิฟ...อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ผมไม่รู้ว่าการที่ผมจะคุยกับพ่อและแม่ ผลที่ออกมามันจะเป็นแบบไหน แต่...ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนที่ผมเลือก และรัก ก็ยังคงเป็นเลิฟตลอดไป...
“แม่ต้องรักเลิฟแน่ๆ ไม่ต้องกลัวนะ...พี่สัญญาว่าเราจะเหมือนเดิม...ตลอดไป” ถึงแม่ผมจะเป็นคนดุ เจ้าระเบียบอย่างไรก็ตาม แต่ผมว่าโดยเนื้อแท้ แม่ผมเป็นคนใจดีครับ ผมว่าถ้าเราคุยกันด้วยเหตุผล แม่จะต้องเข้าใจเราสองคน และแม่จะต้องรักเลิฟเหมือนผมแน่นอน
“ครับ...เลิฟก็จะเหมือนเดิมตลอดไปเหมือนกัน”
To be continue....
++++++++++++++++
เอาน้องเลิฟมาให้ดูต่างหน้ากันก่อนนะคะ อิอิ
(http://i183.photobucket.com/albums/x176/min_hwan/ft343js3.jpg)
(http://ua.popcornfor2.com/show/vraa4e04.jpg)
รอเลิฟก่อนน้า!!!
-
รออ่านต่อไปกระซิกๆ
-
หวังว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไป คุณแม่พี่เซฟคงต้องเอ็นดูน้องบ้างแหละ
-
แหงะ คุณแม่สามีคะ น้องเลิฟเลิฟน่ะ ทั้งน่ารักทั้งนิสัยดีนะคะ เอาใจก็เก่ง พี่เซฟอยู่กับน้องจะมีแต่ความสุขนะคะ หงิงๆ
(อินวุ้ย โฆษณาน้องเลิฟสุดฤทธิ์เลย)
-
มาให้กำลังใจพี่เซฟ น้องเลิฟ
-
นู๋เลิฟสู้ๆ หว่านเสน่ห์ใส่คุณแม่ไปเลยยยยยยยยยย
บวกให้จ้า เดินทางปลอดภัยน๊า
-
น้องเลิฟ สู้ ๆ เอาชนะใจพ่อแม่ สามีให้ได้นะ
เดินทางปลอดภัยนะ
-
มาเชียร์น้องเลิฟ...
เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะเมอร์ซี่
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆยังไงก็รอจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาเอาใจช่วยแล้วรอน้องเลิฟ กับพี่เซฟ ฉบับเต็ม
กรี๊ดดดกับอิมเมจ น้องเลิฟมากกกกกกกกก
ลีดเดอร์ของ F.T island เรานี้เองงงงงงง,,,
ไรเตอร์เดินทางปลอดภัยนะเจ้าค่ะ
-
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
แต่ก่อนจะไปนี่มีระเบิดลูกใหญ่ทิ้งไว้ให้คนอ่านเลยนะเนี่ย
ขอให้พ่อแม่พี่เซฟเอ็นดูเลิฟมากๆด้วยแล้วกันเนอะ
อย่าดราม่ากันเลยนะ ~___~
-
จบลงด้วยดีนะเซย์
เผลอๆ มีของแถมอีกต่างหาก
คนได้กำไรคงเป็นเซย์ เห็นๆ
แต่คนที่ขาดทุน คือ พี่แชมป์
นี่ถ้ารู้นะ คงกลายร่างเป็นตาแก่หึงหมาน้อย
แต่เซย์ก็ได้กำไรอีกนั่นแหละ อิอิ
ขอบคุณพี่ MaeMoo ค่า ขอกอดๆ :กอด1: เรามิเคยกอดกันเลยเนอะๆ ...ยิ่งเขียนๆ พี่แชมป์ก็ยิ่งดูเป็นลุงแก่เนอะคะ ส่วนไอ้ลูกหมาก็ดูซนแบบเหวี่ยงๆ ตลอดเลย โหะๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กอดคืนน้อง Mercy นะคะ รักกันๆๆๆ อิอิ
ตัวอย่างนี้ เดาทางยากจริงๆ
แต่ก็เชื่อในความรักของทั้งคู่นะ พ่อกับแม่ของเซฟคงจะเห็นในข้อนี้
อีกอย่าง เลิฟน่ารักขนาดนี้ เรายังหลงรักเลย พ่อกับแม่เซฟก็คงหลงรักด้วยเนอะ
ปล. เที่ยวให้สนุก เดินทางปลอดภัยนะคะ
แค่ได้เดินทาง ก็ได้ความสุขมากมากยจ้า
-
เอาใจช่วยเลิฟ ก่าพี่เซฟคร้าบบบบบบ
-
เดินทางปลอดภัย ทั้งขาไปและขากลับคร้า :bye2:
เรายังคงตั้งตารอพี่เซฟและน้องเลิฟด้วยใจจดจ่อ555
-
สวัสดีครับ คุณเมอรี่ สบายดีไหมเอ่ย
เข้ามาให้กำลังใจครับ ขอให้มีความสุขมากมาย
และสมหวังกับสิ่งที่รอคอยนร้าครับ
มารอดูว่า ตอนต่อไปน้องเลิฟจะชนะคุณแม่และคุณพ่อของน้องเชฟ ได้หรือไม่ :เฮ้อ:
-
:call:มารอออออออออจ้าาา เที่ยวไห้สนุกน้าาาาาา o13
-
ลุ้นอ๊าาาา ' >< '
หน้าน้องเลิฟในรูปคุ้น ๆ -_- ;
-
เดินทางโดยปลอดภัยนะครับ
เชื่อว่าพ่อแม่ของพี่เซฟ ต้องรักน้องเลิฟอย่างแน่นอน เอาใจช่วย
-
ไปเที่ยว สนุกสนาน กลับบ้าน ปลอดภัยด้วยนะคร้าบบบบบบ
เด๋วนั่งรอ น้อง เลิฟ กับพี่ แชมป์ ไปพลางๆๆก่อนนะคร้าบบบบบ
:bye2:
-
เป็นกำลังใจให้พี่เซฟกะเลิฟ และไม่ลืมพี่ Mercy สุดสวย อิอิ :L2:
ผ่านมันไปให้ได้นะคะ คู่รักคู่เลิฟที่น่าอิจฉา :o8:
-
เป็นกำลังใจให้เซฟกับเลิฟ คุยกับคุณแม่ราบรื่นด้วยดี :กอด1:
ย้อนกลับไปตอนพิเศษ(ตอนจบ)
:laugh:
เซย์เอ๊ยเซย์ หนูยังอยากจะเป็นรุกอีกเหรอนั่น
มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วนะเราน่ะ
บทบาทหน้าที่ตัวเองชัดเจนอยู่แล้ว
พับโครงการ'รุก'เหวี่ยงไปให้ไกลเลย
แอบเสียดาย อยากเห็นคุณพี่แชมป์หึงปรอทแตกบ้างอะไรบ้าง
จะดูว่าถ้าพี่แกพารานอยด์ขึ้นมา จะเป็นยังไงนะ?
แล้วเซย์ จะได้เอฟเฟกต์อะไรบ้าง?
555+
:จุ๊บๆ: คิดถึงพี่Mercy คิดถึงเรื่องนี้ด้วย
ช่วงนี้ไม่ได้เข้าเล้าเลย
จำได้ไม่หมดด้วยว่าเรื่องไหนที่ตามอ่านบ้าง
นี่เข้ามาพักให้หัวมันโล่ง ยังตามเก็บไม่หมดเลย :serius2:
อ่านฟิคไปเบลอไป :o12:
:กอด1:อีกทีเป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
เห็นรูปเลิฟแล้วเก็ดอาการช๊อก o22
ไม่คิดว่าจะแมนได้ขนาดนั้น...
แต่หล่อก็ผ่านละนะ
โฮะๆๆๆๆๆ :laugh:
อัพไวๆนะคะ
จะเอาใจช่วย
สู้ๆ :fire:
-
หวังว่าพ่อแม่พี่เซฟจะชอบน้องเลิฟนะ :กอด1:
-
มารอๆ
รีบอัพนะคะ
สู้ๆ :fire:
-
กลับมาต่อด่วนเลยนะคะ เพื่อนสาว ดิฉันค้างมากมายค่ะ
-
สวัสดีค่ะทุกคน
Mercy กลับมาแล้วค่ะ...
จริงๆ กลับมาตั้งแต่วันอาทิตย์แล้ว แต่ป่วยค่ะ...
ไปนู่นเจอฝนทุกวัน ป่วยเจ็บคอไข้ขึ้นหนักเลยค่ะ
แต่ตอนนี้หายดีแล้วนะคะ (เดี๋ยวคุณ lasom มาแอบตีเค้าอีก เค้าหายดีแล้วจริงๆ)
ตอนนี้ก็เอาคู่หลักมาลงให้แบบเต็มๆ นะคะ
ช่วงนี้มันอาจจะมาม่ากันซักนิดหน่อยนะคะ
แต่เอาเป็นว่าไม่จบมาม่าแน่นอนค่ะ...
อีกไม่กี่ตอนคงจบแล้วนะคะทุกคน...
ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันมายาวนาน
หากใครที่แวะเวียนเข้ามาอ่านแต่ไม่ได้แสดงตัว say hi กัน ก็มาทักทายกันบ้างนะคะ
Mercy ก็อยากรู้จักคนอ่านทุกคน และขอบคุณทุกคนค่ะ
ช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลยนะคะ ดูแลสุขภาพด้วย ส่วนน้องๆ ที่ฤดูสอบมาแล้ว ก็ Get A นะคะ
ปล. มาแบบไม่ได้ตรวจทานเลยนะคะ ถ้ามีผิดจะมาแก้ให้คืนนี้ค่ะ
++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 44 แค่รักไม่พอ
ผมเคยพูดเอาไว้ว่า โลกไม่ได้มีแค่เราสองคน...แต่มันยังมีปัจจัยบุคคลที่อยู่รอบๆ ตัวเรา บุคคลที่มีบทบาทในชีวิตเรา บุคคลที่เรายังต้องแคร์ บุคคลที่เมื่อเค้าพูดเราต้องฟัง...ใช่ฮะ ผมกำลังพูดถึงบุพการี...พ่อและแม่ของผม
วันนี้แม่กับพ่อผมกลับมาแล้วครับ แต่แม่ต้องเข้าไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยก่อน เลยกำชับผมว่าเย็นนี้อย่าไปไหน ให้กลับมารอแม่ที่บ้านเพราะมีเรื่องที่ต้องคุยกันยาว...แล้วผมก็รู้โดยอัตโนมัติเลยว่าเรื่องอะไร...
“พี่เซฟ...พี่เซฟ....พี่!!!! เซฟฟฟฟฟฟฟ!!!!”
“หะ...ครับ...ว่าไงนะ” ผมคงคิดอะไรเพลินจนเกินไป เลยทำให้ที่รักของผมมาตะโกนใส่หูอยู่ข้างๆ
“เหม่ออะไรเนี่ย เลิฟเรียกตั้งนานแล้วนะ...แอบคิดถึงใครหะ!!!” น้องเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมไม่แรงนัก แต่ก็พอให้รู้สึกว่าคนหยิก หยิกเพราะหมั่นเขี้ยว
“เปล่าคิดถึงใครเลย ก็คิดถึงเลิฟคนเดียวแหละครับ...มาหอมทีดิ๊” ฟอดดดดดดด ชื่นใจที่สุดในโลกเลยครับ แก้มใครก็ไม่หอมเท่าแก้มแฟนนะฮะ
“อย่ามาหวานกลบเกลื่อน...มีอะไรรึเปล่าครับ เครียดอะไรรึเปล่า” นี่แหละครับ เวลาที่เราเป็นที่รักของใครซักคน ทุกๆ อากัปกริยา หรือทุกๆ สีหน้า การแสดงออก แม้กระทั่งความคิดของเรา ก็จะอยู่ในสายตาของเค้าตลอดเวลา แล้วหากมีอะไรผิดสังเกตไปสักนิด เค้าก็จะรู้ว่าเราเปลี่ยนไป
“อืม...ก็...วันนี้แม่กับพ่อพี่กลับมาแล้วครับ...แม่บอกว่าเย็นนี้จะคุยด้วย...พี่ว่า คงเป็นเรื่องของเราสองคน” ก็ไม่มีอะไรจะต้องปิดบังน้องนะครับ เพราะเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของเราสองคน เลิฟควรได้รับรู้ และมีส่วนในการแสดงออกทางความคิดกับเรื่องนี้
“เลิฟไปด้วย!!!”
“นะ...น้า พี่เซฟ...ครั้งที่แล้วพี่เซฟก็เกริ่นไปแล้ว คราวนี้เลิฟว่าตัวแสดงนำหลักทั้งสองคนควรจะไปปรากฏตัวพร้อมๆ กันได้แล้วนะ...อย่างน้อยเลิฟก็อยากไปไหว้คุณแม่ของพี่อะ...ไหนๆ ก็ฉุดลูกชายเค้ามาอยู่ด้วยที่บ้านตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้ไปกราบขอขมาท่านเลย ฮ่าๆๆๆ”
ผมรู้ว่าเลิฟเองก็คงเครียดและคิดมากไม่ต่างไปจากผมหรอกฮะ แต่น้องก็คงจะไม่อยากให้ผมเครียดไปมากกว่านี้ น้องเลยยังคงยิ้มหัวเราะ และพยายามพูดจาคลายเครียดให้ผมขำๆ แล้วมันก็ได้ผลนะครับ...แค่ได้เห็นรอยยิ้มของคนที่เรารัก ต่อให้เครียดแค่ไหน มันก็อดที่จะยิ้มตามไปไม่ได้
“อืม...ก็ได้ครับ...งั้นเตรียมสินสอดเลยนะ...เย็นนี้ก็ยกไปขอพี่ได้เลย ฮ่าๆๆ”
ผมเองก็ไม่อยากให้เลิฟต้องเครียดเหมือนกันครับ...เรื่องนี้เริ่มต้นจากคนสองคนที่รักกัน ผม และเลิฟ...อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ผมไม่รู้ว่าการที่ผมจะคุยกับพ่อและแม่ ผลที่ออกมามันจะเป็นแบบไหน แต่...ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนที่ผมเลือก และรัก ก็ยังคงเป็นเลิฟตลอดไป...
“แม่ต้องรักเลิฟแน่ๆ ไม่ต้องกลัวนะ...พี่สัญญาว่าเราจะเหมือนเดิม...ตลอดไป” ถึงแม่ผมจะเป็นคนดุ เจ้าระเบียบอย่างไรก็ตาม แต่ผมว่าโดยเนื้อแท้ แม่ผมเป็นคนใจดีครับ ผมว่าถ้าเราคุยกันด้วยเหตุผล แม่จะต้องเข้าใจเราสองคน และแม่จะต้องรักเลิฟเหมือนผมแน่นอน
“ครับ...เลิฟก็จะเหมือนเดิมตลอดไปเหมือนกัน”
ตกเย็นเลิฟเลิกเรียนก่อนผม น้องมานั่งรอผมอยู่ที่หน้าคณะ คลาสเมื่อกี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยนะฮะ เข้าช็อปด้วย โดนอาจารย์ดุไปหลายที แต่ผมก็ต้องรีบปรับสีหน้าตัวเองไม่ให้เลิฟรู้ว่าผมเครียดขนาดไหน อย่างน้อยเครียดคนเดียวดีกว่าพากันเครียดไปหมด
ผมเลยเดินยิ้มร่าเข้ามากอดคอหนุ่มน้อยที่นั่งหันหลังหลับตา เสียบหูฟัง ipod แล้วร้องตามโน้ตที่ฟังอยู่เบาๆ พอได้ยินเสียงว่า ‘เร ลา เร ลา โด ซอล โด ซอล’ ตอนแรกๆ ผมก็เคยสงสัยว่าน้องทำอะไร บ่นท่องอะไรพึมพำอยู่คนเดียว น้องเลยบอกว่า เลิฟไม่ได้บ้านะ แค่กำลังซ้อมเอียร์เทรนนิ่งอยู่ เพอร์เฟคพีชขนาดนี้ ยังต้องซ้อมอีกเหรอครับ แฟนผมน่ะ หูดีเป็นที่หนึ่งเลยนะ
“รอนานเปล่า...ไปแวะกินข้าวกันก่อนไหม” ผมดึงหูฟังออกจากหูหนุ่มนักดนตรีของผม แต่มืออีกข้างก็ยังกอดคอเอาไว้อยู่
“พี่เซฟหิวเหรอ เลิฟแวะไปซื้อแซนวิชทูน่า กับแฮมชีสมาให้พี่แล้วอะ เลิฟเองก็ทานไปแล้วด้วย...ไปกันเลยเถอะ เลิฟตื่นเต้นอะกินไรไม่ลงหรอก...แล้วอีกอย่างเราไม่ควรปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนะครับ” หือ...ขนาดกินไรไม่ลงนะ ผมว่าผมเห็นเปลือกห่อแซนวิชสองชิ้นอยู่ในถุงที่ผมรับมาถือนะ...แต่ดูสิขนาดตื่นเต้นๆ เครียดๆ ยังคงมีวินัยในการซ้อมดนตรีเลย เวลาว่างนิดๆ หน่อยๆ เลิฟของผมก็จะซ้อม ซ้อม ซ้อม นะครับ เด็กไทยที่เรียนดนตรีควรเอาอย่างแฟนผมนะฮะ
“โอเคครับ งั้นพร้อมใช่ไหม ไปกันเลยนะ...มือเย็นเจี๊ยบเลยไหวเปล่าเนี่ยเรา” คนเก่งของผม ทำหน้าฮึดสู้แต่มือกลับเย็นอย่างกับน้ำแข็งเลยครับ
“ไหวดิ เลิฟซะอย่าง ไปๆๆ เดี๋ยวรถติดนะ”
รถไม่ได้ติดอย่างที่เลิฟบอกครับ เราเลยมาถึงบ้านผมเร็วกว่าที่คิด...แต่ แม่ก็ยังคงเร็วกว่าที่ผมคิดเช่นเดียวกัน ผมเห็นรถของแม่กับพ่อจอดอยู่ในบ้านแล้ว ก่อนลงจากรถ ผมหันไปลูบแก้มคนข้างๆ อย่างเรียกกำลังใจ ทั้งของผมเองแล้วก็ของเลิฟ ก่อนที่เราจะยิ้มให้กันอย่างมั่นใจ แล้วก็ลงจากรถ ผมเดินนำเลิฟเข้าไปในตัวบ้าน
เข้ามาถึง ผมเห็นพ่อนั่งอยู่ที่โซฟา แต่ยังไม่เห็นแม่ ผมยังไม่ทันจะยกมือไหว้พ่อ หรือแม้แต่แนะนำให้เลิฟรู้จัก พ่อคงอ่านความคิดผมออก เลยรีบบอกว่า
“นู่น แม่แกอยู่ในครัวน่ะ นั่งคอยอยู่เฉยๆ ไม่ไหวเลยต้องลุกไปหาอะไรทำแก้ฟุ้งซ่าน” ขอบคุณครับพ่อ ที่เข้าใจว่าผมคิดอะไรอยู่
“พ่อสวัสดีครับ...พ่อครับนี่เลิฟครับ...”
“แฟนผมเอง”
“เลิฟครับ...นี่คุณพ่อพี่ครับ”
“สวัสดีครับ...เอ่อ...คุณลุง”
เลิฟยกมือขึ้นไหวพ่อผม แล้วยิ้มให้อย่างสดใส แต่ก็แอบมีตะกุกตะกักตอนจะเอ่ยสรรพนามเรียกนี่แหละฮะ ผมว่าน้องก็คงอยากเรียกพ่อ แต่ก็คงไม่กล้า ผมหันไปมองหน้าพ่อผม พ่อก็ยิ้มตอบรับอย่างอ่อนโยน แม้รอยยิ้มจะหม่นๆ อยู่บ้าง ผมก็รู้ว่าถ้าเลือกได้ พ่อก็คงอยากให้ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ดีสักคน มีหลานให้ท่านอุ้ม มีคนไว้สืบสกุล แต่พ่อเป็นคนใจดี และคิดถึงเรื่องความรู้สึกมากกว่าเหตุผลหรือความเหมาะสม
“เรียกพ่อก็ได้นะลูก...ชื่อเลิฟเหรอเราชื่อน่ารักสมกับหน้าตานะ มานั่งคุยกันก่อนมา ถือว่ามานั่งทำใจรอแม่เค้าแล้วกัน ฮ่าๆๆ” พ่อครับ อย่าพึ่งมาขู่แฟนผมสิฮะ แค่นี้ก็ตัวเกร็ง มือเย็นไปถึงไหนแล้ว
“ขอบคุณครับ...หม่าม๊าเป็นคนตั้งชื่อเลิฟเองครับ เพราะเลิฟเกิดวันวาเลนไทน์ ชื่อจริงก็ชื่อวาเลนไทน์ครับ มีน้องสาวฝาแฝดอีกคนชื่อโรสฮะ” ผมว่าน้องค่อนข้างปรับตัวกับสถานการณ์ต่างๆ ได้ดีนะเนี่ย เพียงแค่นั่งลงบนโซฟาตรงข้ามพ่อผมปุ๊บ ก็เอ่ยปากเจื้อยแจ้วทันที
“เออแฮะ...ชื่อแปลกดีนะ คุณแม่เราก็ช่างคิดนะ...แล้วน้องสาวเราเค้าชื่อจริงว่าอะไรล่ะ ในเมื่อเกิดวันเดียวกัน แต่พี่ชายมาแย่งชื่อวันไปซะแล้วเนี่ย”
“ชื่อสุดที่รักฮะ ก็ประมาณว่าวันแห่งความรัก แล้วพวกเราก็เป็นสุดที่รักของม๊ากับป๊าน่ะครับ ตอนมัธยมก็เขินๆ นะฮะ เวลาต้องออกไปแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน ว่าชื่ออะไร ชื่อเล่นว่าอะไร” น้องพูดไปก็ยิ้มไป ดูก็รู้ว่าภูมิใจมากกว่าเขินชื่อตัวเอง
“มาถึงแล้วเหรอเซฟ...เอ๊ะ...แล้วนี่...” แม่เดินออกมาจากครัว ในมือถือถาดแก้วน้ำ กับจานขนมออกมา พอเห็นเลิฟ ผมเห็นแม่ชะงักเล็กน้อย มือที่ประคองถาดอยู่ก็กระตุกแบบไม่ทันตั้งตัว แม่คงไม่คิดว่าผมจะพาเลิฟมาด้วย
“แม่สวัสดีครับ...แม่ครับ...นี่เลิฟ แฟนผมที่ผมเล่าให้แม่ฟังครับ” ดีที่ผมรอจังหวะให้แม่วางถาดแล้ว ผมถึงแนะนำน้องอีกครั้งนึง เพราะแม่ยืนนิ่งมองหน้าเลิฟ เหมือนช็อคๆ แต่แววตานิ่งเฉย
“เลิฟครับ นี่คุณแม่พี่เอง” เลิฟยกมือขึ้นไหว้ พร้อมส่งยิ้มให้เหมือนเดิม แต่คราวนี้ยิ้มของน้องมันแฝงไปด้วยแววของความไม่มั่นใจ และความกังวล แม่ผมเหมือนได้สติพอน้องยกมือไหว้ แม่ก็เลยรับไหว้ แต่สายตายังคงนิ่งเฉยเหมือนเดิม
“นั่งสิ...แม่ไม่คิดว่าจะมีคนอื่นมาด้วย...แม่แค่อยากคุยกับเรา”
“เอ่อ...งั้นเดี๋ยวเลิฟขอตัวกลับก่อนก็ได้ครับ แล้ววันหลังเลิฟจะมาไหว้คุณพ่อกับคุณแม่ใหม่” คนกล้าของผมจะหนีซะแล้วฮะ รีบลุกขึ้นยืน จะยกมือลา ผมต้องเอื้อมมือไปฉุดมือเย็นไว้ก่อน เจ้าของมือเย็นหันมามองหน้าผมทำนองว่าฉุดไว้ทำไม ผมเลยส่ายหน้าเชิงไม่อนุญาตให้ไป ก่อนจะกระตุกๆ มือเบาๆ ให้นั่งลงข้างๆ ผม
“ฉันน่าจะแก่กว่าพ่อกับแม่ของเรานะ...เรียกฉันว่าป้า กับลุงแล้วกัน” ผมเข้าใจว่าแม่คงจะยังรับไม่ได้กับเรื่องนี้ แต่...คำพูดของแม่ทำให้ผมค่อนข้างสะอึก ผมกลัวคนเก่งข้างๆ ผมจะใจเสียจังเลยครับ
“เออ...ครับคุณป้า”
“เอาล่ะ...ถ้างั้นแม่ก็จะพูดตรงๆ เลยนะเซฟ...แม่ไม่เห็นด้วยที่เราจะคบกับผู้ชายด้วยกัน...แม่ไม่รู้หรอกนะว่าโลกเดี๋ยวนี้มันพัฒนาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แต่ผู้ชายก็ต้องเกิดมาคู่กับผู้หญิง เซฟคิดว่าการใช้ชีวิตรักแบบนี้มันจะยืนยาวไปซักแค่ไหนกัน...”
“หยุด...อย่าพึ่งเถียงแม่ยังไม่ได้ขอความคิดเห็นฟังแม่พูดให้จบก่อน...ตอนนี้พวกเธออายุเท่าไหร่ สิบเก้า ยี่สิบ เรียนยังไม่ทันจบ เจอโลกมาแค่ยี่สิบปี เธอคิดว่าอนาคตถ้าเธอทำงาน เธอต้องเจอคน เจอโลกมากว่านี้ ถึงตอนนั้น ถ้าใครคนใดคนหนึ่ง เกิดไปเจอคนที่พร้อมและเหมาะสมกว่า จะทำยังไง แล้วผู้หญิงที่ไหนเค้าจะมายอมรับผู้ชายที่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายกัน”
“แค่รักน่ะ มันไม่พอหรอกนะ ชีวิตต่อจากนี้ ชีวิตนอกเหนือจากรั้วมหาวิทยาลัยมันมีมากกว่าที่เราคิดนะ ถ้าอยู่ด้วยกัน คบกัน คนที่ทำงานเกิดรับไม่ได้ ติฉินนินทาขึ้นมา มันจะไม่ส่งผลต่อหน้าที่การงานหรือไง แล้วเราจะอดทน รับกับวิถีชีวิตสังคมแบบนี้ได้เหรอ”
“แล้วเราล่ะ...ที่บ้านเค้ารู้เรื่องรึเปล่าที่เรามาคบกับผู้ชายด้วยกัน” แม่ผมหันไปถามเลิฟที่ตอนนี้นั่งนิ่งหน้าซีดไปแล้วครับ
“เอ่อ...ทราบครับ ป๊ากับม๊าทราบตั้งนานแล้ว”
“แล้วพ่อแม่เธอไม่ว่าอะไรเหรอ” ด้วยความที่เป็นอาจารย์ เลยทำให้น้ำเสียงแม่ผมฟังแล้วเหมือนดุตลอดเวลา แต่ตอนนี้ผมว่าแม่เองก็คงดุอยู่ ผมกลัวน้องจะร้องไห้จังเลยครับ
“ก็ตกใจบ้างเหมือนกันครับ...แต่ท่านเลี้ยงเลิฟมาให้อิสระทางความคิดและการตัดสินใจครับ ถ้าเลิฟรักใครป๊ากับม๊าก็รักด้วย ไม่ว่าเค้าจะเป็นใครก็ตามครับ”
“เธอหาว่าฉันไม่ให้อิสระทางความคิดกับลูกชายตัวเองเหรอ” แม่ผมตวาดน้องกลับ ผมเข้าใจเลิฟนะครับ เลิฟไม่ได้ตอบแบบนี้เพราะจะกวนแม่ผม แต่เพราะป๊ากับม๊าเลิฟสอนเลิฟ และบอกผมอย่างนี้จริงๆ ครับ
“เลิฟไม่ได้ว่าคุณป้าครับ แต่ป๊ากับม๊าเป็นคนบอกเลิฟแบบนี้เองครับ”
ผมว่าแม่ผมคงกำลังโมโห เพราะถ้าแม่โมโห แม่จะเงียบ แม้แต่พ่อยังไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมา ผมรู้นิสัยแม่ดี ถ้าแม่โมโห และเงียบก็ต้องปล่อยให้แม่เงียบไปจนกว่าเค้าจะพูดอะไรขึ้นมาเอง
แม่ผมนั่งเงียบไปซักสิบนาที เสียงกริ่งจากหน้าบ้านก็ดังขึ้น...ใครมาตอนนี้ ปกติบ้านผมไม่ค่อยจะมีใครมาหาอยู่แล้ว ยิ่งเป็นช่วงเย็นๆ แบบนี้ยิ่งไม่น่าจะมี ผมเลยอาสาเดินออกไปเปิดประตู ตอนแรกผมกะจะหนีบเอาเลิฟไปด้วย ผมไม่อยากทิ้งให้น้องอยู่ทำกลางเดธแอร์ที่มาคุอยู่คนเดียว แต่พอผมลุกขึ้นแล้วฉุดมือเลิฟ น้องก็เหมือนจะรู้ว่าผมจะให้ไปด้วย น้องเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมแล้วส่ายหน้า ยิ้มให้แบบไม่เป็นไร ผมจ้องหน้าน้องเหมือนจะถามซ้ำว่าแน่ใจเหรอ น้องพยักหน้าน้อยๆ ให้ผมอีกครั้ง ผมจึงปล่อยมือเลิฟ แล้วเดินออกไปดูแขกหน้าบ้าน
ผมเดินไปถึงหน้าบ้านก็เห็นรถคุ้นตา แต่ก็ไม่คิดว่าจะใช่ แต่คนที่ขับรถคันนี้ก็เปิดกระจก ชะโยกหัวออกมาให้ผมเปิดประตูบ้านให้
“พี่เซฟเปิดเร็วๆ ป่านนี้พี่ชายโรสไม่โดนแม่พี่ยำเละไปแล้วเหรอเนี่ย เปิดเร็ว” เอ่อ น้องโรสครับ แม่พี่ไม่ใช่ยักษ์ใช่มาร ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ...มองไปข้างหลังเป็นป๊ากับม๊าครับ บ้านนี้เค้าสามัคคีกันจังเลย...
ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างเครียดครับ...แต่ทำไมก็ไม่รู้ พอผมเห็นรถคันนี้พร้อมคนที่อยู่ในรถทั้งหมด มันทำให้ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก...ผมรู้สึกเหมือนทหารที่ออกรบ อ่อนแรง แต่อยู่ดีๆ กองทัพก็ส่งหน่วยรบพิเศษมาเป็นกำลังเสริม
ผมกับเลิฟ รอดตายแล้วครับ...
ผมขอฝากชีวิตไว้ที่ป๊ากับม๊านะครับ
บางที เรื่องบางเรื่องคงต้องให้ผู้ใหญ่กับผู้ใหญ่คุยกันเอง...
ขอบคุณเลิฟที่เกิดมามีครอบครัวที่วิเศษสุดๆ แบบนี้จริงๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กองทัพเสริมมาทันเวลาใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โฮววววววววววว คุณไนท์ ทำไมตัดตอนแบบนี้ล่ะคะ หงิงๆ
ปล.ไม่สบายหายขาดแล้วแน่นะคะ เดี๋ยวคุณlasomมาดุเอาไม่รู้ด้วยนะเออ แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่า ป๊าม๊าของเลิฟสู้ๆนะ ทำให้แม่ของเซฟพยายามเปิดใจให้ได้
-
:เฮ้อ:มีอุปสรรคมาขวางกั้นอีกแระ
-
อ๊ากกกก กองทัพเสริมาแล้วๆๆ สู้ๆๆน๊า
ไม่เอา ไม่อยากให้แยกกัน :m15:
เอาใจช่วย เลิฟ กับ พี่เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
กองหนุนของน้องเลิฟมาช่วยแล้ว :m4:
แม่พี่เซฟดุจังเลยสงสารน้องเลิฟ
-
สู้ๆ จ้า
-
อร้ายย คุณแม่พี่เซฟ อย่ามาทำให้น้องเลิฟใจเสียนะ แง่ม ๆ
-
มาแล้วๆๆๆๆ สู้ๆๆเน้อ ช่วยพี่เซฟเลิฟให้ได้นะ
-
คุณแม่ดุจังเลย TT
น้องเลิฟคงทำตัวไม่ถูกอะค่ะ ขนาดคุณพ่อยังให้เรียกพ่อ แต่คุณแม่ไม่ยอมซะงั้น เหอๆ
แต่เรื่องแบบนี้มันก็ต้องให้เวลาเนอะคะ แต่น้องเลิฟน่ารัก แถมครอบครัวน้องยังน่ารักแบบนี้อีก
ยังไงพี่เซฟกะน้องเลิฟก็ต้องผ่านมันไปได้แหละ ^^
พี่ไนท์ไม่สบายเหรอคะ? พักเยอะๆ นอนไวๆ อย่าลืมห่มผ้าหนาๆด้วยนะคะอากาศเ็ย็นๆแบบนี้~
กอดแน่นๆทีนึงจะได้อุ่นๆนะคะ :กอด1:
-
ได้ทัพเสริมแกร่งๆ อย่างนี้หายห่วง ฉลุย :z2:
-
น้องโรสมาแล้ววววววววววว
น้องสาวที่พึ่งพาได้เสมอของเลิฟ
หายใจคล่องขึ้นเยอะเลย
ชอบตอนนี้จัง ที่จริงเรื่องนี้มันคงเกิดขึ้นจนได้แหละ
แต่จะมีซักเท่าไหร่ที่ผ่านไปได้ เป็นกำลังใจให้ครอบครัวเข้าใจนะคะ
-
สุดยอดดดดดด
โชคดีจริงๆที่ได้ครอบครัวแบบนี้
ไม่ใช่ว่าใครก็มีได้นะครับเนี่ย
-
ตามอ่านทันแล้ว :pig4:
-
555...แบบนี้ค่อยน่าโล่งอกหน่อยค่ะ^^
โรสนำทีมป๊ากับม๊ามาขนาดนี้
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
โอ้โห....คุณแม่พี่เซฟเปิดตัวได้...แข็งกร้าว..เหมือนอาจารย์ฝ่ายปกครองสอนลูกศิษย์
เรื่องอนาคตที่ยังไม่เกิด....คิดได้...ระวังได้...แต่ก็ไม่ควรวิตกจริตไม่ใช่เหรอ...
รอดู...ทัพหลังว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง....เจอน้องโรสเข้าไป...คุณแม่จะปวดหัวนิ o18
กด + ให้กองทัพตระกูลเลิฟ กะ น้อง Mercy :L1:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ...เดี๋ยวนิยายขาดตอน หุ หุ
-
กำลังเสริมมาแล้ววววพี่เซฟฟฟฟ เลิฟฟฟฟ
ไม่ต้องเครียดแล้วน้าาาาาาาาา
เด๋วป๊า กะ ม๊ามาช่วยพูดดดดดด
:call: :call: :call: :call:
-
จะเป็นศึกชนช้างมั้ย 555
-
สู้ๆน้องเลิฟ
กองกำลังเสริมมาแล้ว
-
เลิฟสู้ๆ
น้องโรสมาช่วยแว้วววววว :mc4:
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ
รอ รอ รอ :m15:
55+
-
ป๊ากับม๊าสู้ๆค่าาาาา
เอาพี่เซฟมาเป็นสะใภ้เข้าบ้านให้ได้นะคะ
อิอิ
-
มาให้กำลังน้องเลิฟ พี่เซฟ
บ้านนี้น่ารักสุดยอด
รีบเข้าบ้านเร็ว
กำลังเสริมมาแล้ว
-
:เฮ้อ:พี่เซฟน้องเลิฟสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครอบครัวเลิฟเจ๋งวะๆๆๆๆๆๆ o13
-
อาจารณ์ขาอย่าดุน้องเลิฟเลย น้องเลิฟ
แค่รักลูกของอาจารณ์มากๆเท่านั้นเอง
หวังว่าม๊ากับป๊าจะช่วยน้องเลิฟได้นะ
-
ไรเตอร์ครับกลับมาไวไวนะ
อยากอ่าน
ตื่นเต้นมากกกกกกกก
รอพ่อแม่พี่เซฟยอมรับ
เครียด ปวดตับเรยทีเดียว
แต่ป๊ะกะม๊า เลิฟน่ารักมากกกกกกกกก
-
สถานการณ์จะเริ่มคลี่คลายแล้ว :กอด1:
-
ตามทันแล้ว :pig4:
พี่เซฟ น้องเลิฟ สู้ๆ :กอด1:
-
กองกำลังเสริมมาได้ทันเวลาดีจริงๆๆ
สงสารน้องเลิฟอ่ะตอนที่แม่พี่เซฟดุ น้องคงพยายามกล้ำกลืนน้ำตาแน่ๆเลย
ต้องลองให้ผู้ใหญ่เค้าเคลียร์กันเองจริงๆแหล่ะ
-
อ่านรีฯ นี้แล้วขำอะ ฮ่าๆๆๆ
ป๊ากับม๊าสู้ๆค่าาาาา
เอาพี่เซฟมาเป็นสะใภ้เข้าบ้านให้ได้นะคะ
อิอิ
จริงเนอะ เหมือนพี่เซฟเป็นสะใภ้...หอบผ้าหอบผ่อนหนีไปอยู่กะน้องมันตั้งนานแล้วเนี่ย ต๊ายยยพระเอกฉันใจง่ายเนอะ งั้นครั้งหน้าให้น้องเลิฟมันได้คิดเหมือนไอ้น้องเซย์บ้างดีกว่า แบบว่าอยากรุกบ้างอะไรบ้าง :laugh:
-
กองหนุนแสบๆ อย่างน้องโรส
งานนี้ขอบอก มันส์พะยะค่ะ
แต่ป๊ากับม๊ามาด้วยแบบนี้
คนที่ควรดีใจ น่าจะเป็นเซฟมากที่สุด
เพราะครอบครัวนี้รักและยอมรับในตัวเซฟ
ถึงพร้อมใจกันมาขนาดนี้
-
ป๊ากับม๊า น่ารักจัง เป็ฯครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ
ถ้าในโลกความเป็นจริงทุกครอบครัวเป็นแบบนี้คงจะดี
คงไม่มีปัญหาสังคม แต่เอ๊ะ!!! ชีวิตมันจะจืดชืดไปรึเปล่าหว่า
แอบจิตเล็กน้อย เหอ เหอ :laugh:
-
:laugh:คุณแม่น้องเชฟ ใจร้ายมากมาย อย่าทำร้ายน้องเลิฟเลยครับ
สงสาร :monkeysad:น้องเขามากมาย แต่ไงก้อขอให้ผู้ใหญ่เขาคุยกัน
เองดีกว่า เอาใจช่วยเสมอนะครับ สู้ๆๆ o13 o13
-
เค้าก็เป็นคุณครูเหมือนกันน้าาาา...ไม่เห็นคิดเหมือนแม่พี่เซฟเลย ออกจะชอบที่ผู้ชายรักกัน :m20:
ไม่เป็นไรนะเลิฟกับพี่เซพ เดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะผ่านไปด้วยดี มีกองทัพเสริมพร้อมรบขนาดนี้ ไม่ต้องกลัวแล้วล่ะเนอะ
เอาใจช่วยสุดพลัง :ped149: + 1 ขอบคุณพี่ Mercy ค่าาา
-
อยากจะกด +100 ให้กับกองทัพเสริมจริงๆเลย
ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงแต่ก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะทั้งสองคน : )
-
ป๊ากับม๊ามาช่วยน้องเลิฟกับพี่เซฟแล้ว
จะรอดหรือไม่รอดรอตอนหน้า น่าจะผ่านไปได้ด้วยดี
-
สามัคคี คือ พลัง :L1: (อันยิ่งใหญ่)
แท็คทีมกันมาแบบนี้ ไม่ให้ก็ฉุดเลย ไม่ต้องขอแหละ หุหุ
-
โฮ่ บ้านนี้เค้าสื่อสารกันไวปานนินจาจิงๆ
-
:fire: สู้ๆ!
พี่ไนท์ขา โอย อ่านแล้วสงสารทั้งสองฝ่ายมากเลยค่ะ คนเป็นแม่ยังไงก็อยากให้ลูกมีความสุขแต่ว่าก็ต้องยอมทำใจแข็งด้วยความคิดว่าเพื่ออนาคตลูก
เลิฟเอง...ก็คงขวัญเสียแหงมๆ
:monkeysad:
-
มานั่งรอ นอนรอ อย่างใจจดใจจ่อคร้าบบบบบบ :z10:
-
เดี๋ยวคืนนี้มาต่อนะคะ...ปั่นเสร็จแล้ว แต่ยังไม่ได้ตรวจทานเลยค่ะ...
มีบางตอนอยากแก้นิดหน่อยด้วย...
แต่ตอนนี้ขอตัวไปฟิตเนสก่อนนะคะ...เดี๋ยวคืนนี้เจอกันค่ะ :กอด1:
-
รับทราบครับ
-
โอ้ยยย ยย '!!
แอบเครียดนะเนี่ยย ' แม่พี่เซฟดุจัง . :monkeysad:
-
มาแล้วค่า
ดึกดื่นกันอีกแล้ว แหะๆ
ตอนนี้เราก็มาเอาใจช่วยกองทัพเสริมกันดีกว่านะคะ ว่าจะช่วยน้องเลิฟกับพี่เซฟผ่านศึกนี้ไปได้ไหม
หลายคนแอบบ่นว่าแม่พี่เซฟดุจัง...
จริงค่ะ คุณแม่ท่านดุจริงๆ นั่นแหละค่ะ...แต่ท่านไม่ได้เป็นคนใจร้ายอะไรหรอกนะคะ เพียงแต่เป็นคนดุ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกเม้นท์และทุกกำลังใจนะคะ...
ทุกเม้นท์ก็ถือเป็นแรงใจ กำลังใจที่ดีเชียวค่ะ...
ช่วงนี้พายุเข้านะคะ ไปไหนก็เผื่อเวลาไว้ซักนิด Mercy ติดไม่ขยับมาหลายครั้งแล้วค่ะ
น้ำท่วมอีกต่างหาก แถมตากฝนซ้ำซาก อาการหวัดเป็นๆ หายๆ ไอไม่ลดลงเลยค่ะ...
ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 45 ครอบครัวแฟนผมเจ๋งที่สุดในโลก
“ป๊าสวัสดีครับ ม๊าสวัสดีครับ” ผมทักทายพ่อตาแม่ยายอย่างคุ้นเคย ด้วยน้ำเสียงที่ยินดีเกินหน้าเกินตา
“ทำน้ำเสียงแบบนี้แสดงว่าเมื่อกี้เจอชุดใหญ่ใช่ไหมเนี่ย...แล้วคุณพี่ชายของโรสล่ะพี่เซฟ อย่าบอกนะว่าปล่อยแฟนตัวเองทิ้งไว้กลางสมรภูมิรบคนเดียว” น้องโรสเธอหันไปจัดการล็อครถ เสร็จแล้วก็หันมาจัดการผมต่อทันทีครับ
“โรส!!!...ขอโทษพี่เค้า ที่เรากำลังพูดถึงอยู่เนี่ยมันพาดพิงถึงพ่อแม่พี่เค้า ถ้ามีใครมาว่าป๊ากับม๊าให้โรสได้ยินแบบนี้ โรสไม่โกรธเหรอ...ยังไงซะเราก็ถือเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เรียกว่าดองกันแล้วใช่ไหมเซฟ” ป๊าเป็นคนใจดี แต่ก็อยู่บนพื้นฐานของเหตุผล ความเหมาะสม และกาลเทศะครับ ผมบอกแล้วว่าบ้านนี้ เค้าสอนลูกดีจริงๆ ฮะ
“โรสขอโทษนะพี่เซฟ” น้องโรสทำหน้าสลด แล้วก็หันมาขอโทษผม โรสเองมันก็แมนๆ ครับ ทำผิดมันก็ขอโทษ ถ้าไม่ผิดสิ ต่อให้ตายมันก็สู้ ก็เถียงหัวชนฝา
“ไม่เป็นครับ...เข้าบ้านกันดีกว่าครับทุกคน” ผมเร่ง เพราะเป็นห่วงคนข้างในเกินกว่าจะถือสาเรื่องอื่นๆ
ผมและชาวคณะก็พากันเดินเข้าไปในบ้าน พอเปิดประตูบ้านเข้าไปผมรีบหันไปมองที่รักผมก่อนเลยครับ ว่ายังอยู่ดีมีสุขรึเปล่า...เฮ้ออออ!!! โล่งอก ไม่ได้กำลังนั่งร้องไห้อยู่
“อ้าวป๊าม๊า ไอ้โรส...” น้องหันมามองแก๊งค์บ้านตัวเองอย่างประหลาดใจครับ คงไม่คิดว่าจะยกขบวนกันมาขนาดนี้ เห็นน้องบอกผมว่าโทรไปบอกป๊ากับม๊าขอกำลังใจเฉยๆ ว่าวันนี้จะมาคุยกับพ่อแม่ผม คงไม่คิดว่าจะเป็นห่วงลูกชายขนาดตามมาเกาะขอบสนามให้กำลังใจกันถึงที่
“พ่อครับแม่ครับ...นี่ป๊ากับม๊า แล้วก็น้องสาวของเลิฟครับ...ป๊าม๊า น้องโรสครับ นี่คุณพ่อคุณแม่เซฟเองฮะ” ผมแนะนำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้รู้จักกัน ผมสังเกตเห็นแม่ผมจากที่หน้าตึงๆ โกรธๆ อยู่แล้ว ยิ่งตึงเข้าไปใหญ่เลยฮะ ส่วนพ่อผมได้สติคนแรก ยืนขึ้นต้อนรับขับสู้ ผายมือเชิญให้นั่ง เลิฟเองก็เขยิบลงมานั่งกับพื้นสละที่ให้หม่าม๊านั่งครับ
“เซฟไปหาน้ำหาท่ามาเลี้ยงพ่อแม่แฟนสิเรา นั่งอึ้งไปได้ เดี๋ยวเค้าไม่ประทับใจ แล้วไม่ยกลูกชายให้นะ” พ่อผมเองครับ ไม่คิดว่าพ่อจะกล้าแซว เพราะแม่หันไปทำตาขวางค้อนพ่อใหญ่เลยครับ
ผมเลยรีบลุกไปหยิบน้ำในครัว คราวนี้ไม่ต้องกังวลว่าจะทิ้งน้องไว้คนเดียว เพราะพวกเพียบครับ...ถึงอย่างนั้นก็ตามผมก็รีบไปรีบมา ตอนผมมาถึงวางถาดใส่แก้วน้ำให้ป๊ากับม๊า ผมเห็นทั้งสองฝ่ายยังนั่งนิ่งไม่มีใครเริ่มพูดอะไร เหมือนจะดูๆ เชิงกันอยู่...สุดท้าย ผู้กล้าคนแรกที่เอ่ยปากก่อน คือหม่าม๊าครับ
“ถ้าอย่างนั้นขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะคะคุณพี่ เรื่องของลูกชายของเราทั้งคู่...เค้ารักกัน น้องรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม แต่น้องไม่คิดว่ามันเป็นความผิด มันเป็นเรื่องที่ยอมรับยากซักหน่อย แต่ที่สุดแล้ว เราเองก็รักลูก แล้วก็อยากให้ลูกมีความสุขไม่ใช่เหรอคะ”
“มีความสุขเหรอคะ...ความสุขที่มันไม่จีรังน่ะดิฉันไม่นับว่าเป็นความสุขที่แท้จริงหรอกนะคะ คุณจะเลี้ยงลูกมาแบบไหน ตามใจ ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจอะไรดิฉันไม่รู้ แต่ลูกชายดิฉัน ดิฉันเลี้ยงมาเพื่อให้เค้าได้เติบโตและเชิดหน้าชูตาอยู่ในสังคมนี้ได้อย่างปลอดภัย และมีความสุข ไม่ต้องด้อยไปกว่าใคร...”
“ครอบครัวดิฉันไม่ได้ร่ำรวยแบบพวกคุณ พวกเรามีชีวิตอยู่บนพื้นฐานที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนให้ใช้ชีวิตอยู่บนสังคมนี้ได้อย่างไม่ต้องยากลำบาก ดิฉันกับสามีเองก็เป็นครูบาอาจารย์ สั่งสอนลูกศิษย์ลูกหาให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ให้รู้ว่าอะไรควรไม่ควร แต่กลายเป็นว่าลูกชายตัวเองกลับทำเรื่องผิดศีลธรรมซะเองแบบนี้ ดิฉันรับไม่ได้หรอกนะคะ”
“คุณครับ...ลูกน่ะไม่ใช่สมบัติของเรานะ เค้าเป็นสมบัติของตัวเค้าเอง เค้ามีสิทธิ์ในตัวเค้าเอง...เราเลี้ยงเค้ามานอกจากความรู้ ทรัพย์สมบัติที่เราจะให้ แต่สิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือความรัก และความเข้าใจ ผมดีใจที่เค้าโตขึ้นมาเป็นคนดี เค้าได้ทำตามความฝัน เค้าได้รู้จักการให้ และรู้จักความรัก...”
“ผมเข้าใจนะครับว่าสังคมนี้ มันมีอะไรที่เป็นด้านลบอยู่มากมาย คนเป็นพ่อเป็นแม่เองก็อยากสร้างเกราะปกป้องลูกตัวเอง อยากให้เค้าได้สิ่งที่ดีที่สุด ไม่อยากให้เค้าต้องเจอเรื่องร้าย หรือว่าความผิดหวัง...แต่ผมกลับคิดว่า ความผิดหวัง ความเจ็บปวดต่างหากที่จะเป็นยา เป็นวิตามิน เป็นเกราะที่คอยป้องกันตัวเค้าเอง...”
“ตอนนี้เค้าสองคนรักกัน คบกัน แต่ไม่มีใครรู้หรอกครับว่าอนาคตของเค้าจะเป็นยังไง เค้าอาจจะอยู่ด้วยกันรักกันแบบนี้ไปตลอดชีวิต หรือเค้าอาจจะทนไม่ไหวกับแรงกดดันของสังคม เสียงติฉินนินทา ปัญหาต่างๆ นานา จนต้องเลิกกัน...แต่สุดท้ายแล้ว เค้าทั้งคู่จะได้เรียนรู้ เรียนรู้ที่จะเจอปัญหา ตั้งรับกับมัน หากทนได้แล้วผ่านพ้นมันไป เขาก็จะมีภูมิคุ้มกันชั้นที่หนึ่งคอยตั้งรับกับเหตุการณ์ต่างๆ ในอนาคตต่อไป แต่ถ้าหากเค้าผ่านมันไปไม่ได้ เค้าก็จะได้เรียนรู้จากความผิดหวังและความเจ็บปวด หากเกิดเหตุการณ์ครั้งต่อไป เค้าก็จะไม่ทำแบบเดิมอีก เพราะเค้ามีบทเรียน”
“ผมเป็นแค่คนค้าขาย เรียนก็ไม่จบ แต่ผมก็สอนลูกเสมอว่า...หลักๆ ในชีวิตคนเรา ไม่ใช่การเป็นคนที่ดีมีการศึกษาสูงเพียงอย่างเดียว...แต่เราต้องมีความรักและความฝัน...รักให้เป็นและเผื่อแผ่ไปให้คนรอบข้าง ฝันให้เยอะๆ เพราะความฝันจะเป็นตัวผลักดันให้เราก้าวต่อไปทำให้มันเป็นจริง...ผมไม่ได้สอนแบบนี้เพราะบ้านผมรวย เราจะทำมาหากินอะไรก็ได้ เพราะมีเงิน...เปล่าเลย ถึงแม้ผมจน ผมก็จะสอนลูกผมแบบนี้ ผมเองก็เคยอยู่ในบ้านที่ยากจนอาป๊าผมก็เป็นชาวจีนที่อพยพมา ไม่มีเงิน ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีเกียรติ แต่เราอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้เพราะเรามีความรัก และความฝัน”
“เพราะฉะนั้น ตอนนี้ผมถือว่าลูกผมกำลังเริ่มต้นบทเรียนของความรัก...ถ้าถามว่าผมตกใจไหมที่ลูกของตัวเองรักกับคนเพศเดียวกัน...ให้ตอบตามตรงผมกับม๊าของเจ้าสองคนนี้ก็ตกใจอยู่เหมือนกัน แต่เรามีภูมิคุ้มกันที่เรียกว่าความรักอยู่แล้ว ผมไม่คาดหวังว่าลูกจะต้องได้ดั่งใจผม ผมแค่หวังให้เค้าได้ทำให้ได้ดั่งใจตัวเอง...คนสองคนรักกัน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพศนี่ครับ ความรักมันก็เกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา ทุกสถานะ และกับทุกคน...เพียงแค่มันบังเอิญ เกิดขึ้นกับคนสองคนที่มีเพศเดียวกัน ปัญหาติดอยู่ที่ค่านิยมเรื่องเพศ ที่สังคมนี้เป็นตัวกำหนดว่า ชายคู่กับหญิง...ความรักไม่ใช่เหรอครับที่จะยิ่งใหญ่ที่สุด ความรักจะเป็นตัวกำหนดเองต่างหาก ว่าจะไปอยู่ที่ใครกับใคร”
“ผมไม่ถือว่าเรื่องนี้คือเรื่องผิดศีลธรรม...อะไรคือศีลธรรม และอะไรคือความถูกต้อง เรื่องของความรักไม่มีใครถูกใครผิดหรอกครับ...ผมกับครอบครัวก็คงจะมารบกวนอธิบายในส่วนของพวกเราเท่านี้แหละครับ...ผมแค่อยากเห็นลูกตัวเองมีความสุขกับความรักที่เค้าเลือก พวกเราก็คอยเป็นกำลังเสริมและกำลังใจให้เค้า...ผมและทุกคนในครอบครัว รักและก็เอ็นดูเซฟเหมือนลูกชายของเราอีกคน เพราะเค้าคือคนที่ลูกชายผมรัก เค้าคือคนพิเศษของของครอบครัวเรา และเค้าคือสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวเราเช่นกันครับ”
ผมแอบน้ำตาซึมกับประโยคของป๊าครับ...จะมีสักกี่ร้อย กี่ล้านคนบนโลกนี้ที่จะมีครอบครัวที่วิเศษสุดๆ แบบนี้ครับ...ไม่แปลกใจกันแล้วใช่ไหม ว่าทำไมเลิฟถึงโตมาเป็นเด็กผู้ชายที่ร่าเริง มีน้ำใจ ใจดี สนุกกับการทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง และเต็มไปด้วยความรักที่เผื่อแผ่มาให้คนรอบข้างเสมอ เพลงที่น้องร้อง เสียงที่น้องเปร่งออกมา ทุกๆ เมโลดี้ มันมีความหมาย และมีชีวิต เพราะน้องทำทุกๆ อย่างด้วยหัวใจ...ใครอยู่ใกล้ๆ น้องก็อดใจที่จะไม่รักไม่ได้หรอกครับ ผมเองโดนมากับตัวแล้ว...
“คุณป้าฮะ...เอ๊ย คะ...ผะ ผม เอ๊ยหนูชื่อโรสค่ะเป็นน้องสาวของเลิฟ...คือโรสเป็นคนแรกที่อยู่ในเหตุการณ์ และรับรู้เรื่องราวของเขาทั้งสองคนมาตลอด ตั้งแต่ก่อนเค้าจะรักกัน จนเค้ารักกัน...โรสอยากจะบอกคุณป้ากับคุณลุงนะคะว่า การที่เค้าทั้งคู่คบกัน เค้าไม่ได้ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ อยากลอง หรือว่าไม่ตั้งใจ แต่กว่าที่เค้าจะรักกันได้แบบนี้ เค้าก็ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มามากมาย เค้าต้องเรียนรู้และอดทนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น พวกเค้าต้องเสียใจกับการกระทำของตัวเองหลายๆ อย่าง...โรสอยากจะเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นคนขอร้อง...ขอร้องให้คุณป้ากับคุณลุง ลองเปิดใจ และให้โอกาสทั้งตัวของพี่ชายของโรสเอง และให้โอกาสที่เค้าทั้งคู่จะได้เรียนรู้โลกนี้ไปด้วยกัน...นะคะ”
เห็นไหมครับ ไม่ใช่แค่แฟนผมคนเดียวที่ถูกหล่อหลอมออกมาน่ารักน่าชังขนาดนี้...น้องสาวฝาแฝดเองก็ไม่ต่างกันครับ แม้ภายนอกเธอจะดูเป็นคนกวนตีนๆ ร้ายๆ เจ้าเล่ห์ และดูเป็นผู้ชายมากๆ แต่จริงๆ แล้วน้องโรสเองเป็นคนที่มีวุฒิภาวะในความเป็นผู้ใหญ่อยู่สูงและเป็นคนที่มีเหตุผลมากครับ...
ผมหันไปมองหน้าแม่...จากสีหน้าที่โกรธๆ และมั่นใจในความคิดตัวเอง ผมว่าตอนนี้แม่แสดงความลังเลและครุ่นคิดออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน...ผมไม่รู้ว่าคำพูดของป๊าม๊าและน้องโรสจะได้ผลไหม แต่อย่างน้อยก็ทำให้แม่หยุดคิดได้...
“คุณป้าครับ...เลิฟรักพี่เซฟ เลิฟอธิบายไม่ถูกหรอกฮะว่าทำไมรักพี่เซฟ แต่เลิฟรู้แค่ว่า ต้องเป็นคนๆ นี้เท่านั้น เริ่มต้นอาจจะเพราะพี่เค้าเป็นคนดี ใจดี นิสัยดี แต่พอได้มาคบกัน อยู่ด้วยกัน มันมีมากกว่านั้น เลิฟไม่ได้รู้สึกว่าเลิฟให้ความรักอยู่ฝ่ายเดียว แต่เลิฟรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ถูกรักตอบ...ในชีวิตของเลิฟ มีสิ่งสำคัญอยู่ไม่กี่อย่าง ครอบครัว ดนตรี เพื่อน และหนึ่งในนั้นคือพี่เซฟครับ คุณป้า...ยอมรับเรื่องของเราด้วยเถอะนะครับ”
เลิฟของผมคลานเข้าไปหาแม่ผมใกล้ๆ ก่อนจะค่อยๆ กราบลงบนตักแม่อย่างนอบน้อม...ผมเองก็เลยค่อยๆ คลานเข้าไปใกล้ๆ น้องก่อนจะกราบลงที่เท้าแม่ กับพ่อ...
“แม่ครับ พ่อครับ...ผมรักผู้ชายคนนี้ครับ ความรักของผมไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ แม่ก็รู้ว่าผมเป็นคนจริงจังขนาดไหน และผมก็จริงจังกับรักครั้งนี้มากจริงๆ ครับ...เลิฟสอนให้ผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง นอกจากความรักแล้ว น้องยังสอนให้ผมรู้จักความฝัน...แม่เป็นคนสอนให้ผมอยู่กับสิ่งที่เรามี แล้วทำให้ดีที่สุด เรื่องของอนาคตมันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราทำในปัจจุบัน...ผมไม่ค่อยได้ฝันอะไร เพราะผมรู้ตัวเสมอ ว่าผมจะต้องเรียนอะไร จบแล้วเป็นอะไร ทำงานอะไร...”
“แต่เลิฟทำให้ผมมีความฝัน...ผมฝันที่จะเป็นผู้ชายที่เข้มแข็ง แข็งแรง และปกป้องคนที่ตัวเองรักได้ ผมอยากเป็นผู้ชายที่ทำให้คนที่ผมรักมีความสุข...ผมมีความรักและมีความฝันครับแม่...ให้โอกาสเราเถอะนะครับ ขอแค่เรื่องนี้เท่านั้นนะครับแม่ แล้วผมจะไม่ขออะไรอีกเลย ผมจะเป็นเซฟของแม่ ผมจะตั้งใจเรียน ผมจะไม่ทำให้แม่เป็นห่วง ผมจะยืนด้วยตัวเองไม่ให้แม่ต้องผิดหวังครับ นะครับแม่”
ผมจับมือแม่ขึ้นมาบีบเบาๆ เป็นเชิงขอร้อง ก่อนจะแนบมือแม่ลงบนแก้มของผม...แม่ค่อยๆ ดึงมือออกจากมือผม...ผมใจหายวาบ...ผมคิดว่าแม่คงจะไม่ยอมรับเรื่องนี้แน่ๆ แต่เปล่าครับ แม่ดึงมือออกจากมือผม ก่อนจะมาวางลงบนหัว แล้วลูบเบาๆ
“แม่เอง...ก็มีความฝันเหมือนกันนะเซฟ...แม่ฝันที่อยากจะเห็นครอบครัวเรามีความสุข...แม่ฝันที่อยากจะเห็นลูกชายของแม่เรียนจบ มีงานมีการที่มั่นคงทำ มีครอบครัวที่ดี เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี แล้วก็มีคนรักที่ดี...”
“...ขอบคุณ คุณทั้งสองนะคะที่มาแบ่งปันประสบการณ์และเปิดโลกของดิฉันให้กว้างขึ้น...ถึงวิธีการเลี้ยงลูกของเราจะต่างกัน แต่ดิฉันก็รู้สึกได้ว่า วิธีของคุณก็ทำให้ลูกเติบโตมาเป็นคนที่ดีและมีความสุขได้เหมือนกัน...”
“ถึงแม่จะยอมรับ เรื่องของเราทั้งสองคนก็ตาม...แต่เซฟเคยสัญญากับแม่ว่ายังไงจำได้ไหม”
“เรื่องเรียนต่อโท.ใช่ไหมครับ...คือเซฟว่า เซฟจะเรียนที่นี่....”
“ไม่ได้...สัญญาก็ต้องเป็นสัญญานะเซฟ นี่ก็เป็นความฝันของแม่และของเซฟเหมือนกันไม่ใช่เหรอ...เซฟต้องสอบชิงทุนแล้วก็ไปเรียนต่อที่เยอรมันให้ได้ แม่รู้ว่าลูกทำได้...คนเรารักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลาไม่ใช่เหรอ...นี่ก็เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่จะเป็นตัวช่วยหล่อหลอมพื้นฐานความรักของทั้งคู่ไม่ใช่หรือ...ต่างคนควรจะแบ่งที่ว่าง เพื่อไปทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ และต้องทำนะ...แม่ไม่ได้บอกให้เลิกกันซะหน่อย...โอเคไหม”
บอกตามตรง...ไม่โอเคเลยครับ...ถึงแม้การไปเรียนต่อที่เยอรมันจะเป็นสิ่งที่ผมวางแผนเอาไว้นานแล้ว ตั้งแต่ก่อนจะได้คบกับเลิฟแล้วครับ แต่ แผนทุกแผนมันก็เปลี่ยนกันได้ไม่ใช่เหรอ...ตอนนั้นผมยังไม่มีใคร แต่ตอนนี้ผมมีคนที่ผมรัก และต้องดูแล ผมไม่อยากห่างกัน ผมไม่อยากทิ้งน้องไว้คนเดียว ความเหงาถึงมันจะไม่ฆ่าใคร แต่มันก็หนักหนาเอาการนะครับ...ผมว่าผมปฏิเสธแม่ดีกว่า
“ตกลงครับ” เฮ้ย....ไม่ใช่เสียงผมนะครับ เสียงคนข้างๆ ผมนั่นแหละครับเป็นคนพูด
“ตกลงครับคุณป้า...เราสองคน จะเว้นที่ว่างไปทำตามความฝันของตัวเองครับ” แววตาน้องแน่วแน่มากครับ แน่วแน่จนผมเองยังกลัว...
“แต่...เลิฟ พี่เรียนที่นี่ก็ได้ เรียนที่ไหนก็เหมือนๆ กันนะ ไม่เอานะ เราจะไม่ห่างกัน พี่ไม่ยอม” ผมเขย่ามือน้องเหมือนกับจะเรียกสติทั้งน้องและผมเอง...ผมไม่รู้ว่าน้องตอบตกลงเพราะกลัวแม่ผมรึเปล่า
“พี่เซฟ...เราไม่ได้หยุดรักกันไม่ใช่เหรอฮะ...พี่แค่ไปเรียน เลิฟเองก็จะไปเรียนเหมือนกัน...ถ้าพี่ไปเยอรมัน เลิฟก็คงจะไปบอสตัน เลิฟรู้นะ ว่าพี่เซฟอยากไปเรียนเยอรมันมากแค่ไหน พี่ก็รู้เหมือนกันใช่ไหมว่าเลิฟอยากไปเรียนที่ เบิร์กเล่ มากๆ เหมือนกัน...เพื่ออนาคตของเรา นะครับ เลิฟทนได้ พี่เซฟก็ต้องทำได้เหมือนกันนะ...”
น้องเอื้อมมือมาจับมือผมไปกุมไว้...ผมไม่โกรธนะครับที่น้องตัดสินใจแบบนี้ ตรงกันข้ามด้วยซ้ำ...น้องเข้มแข็งกว่าที่ผมคิด...มันคงจะเป็นเวลาที่เราทั้งคู่ต้องเริ่มเรียนรู้ก้าวต่อๆ ไปของความรักแล้วใช่ไหมฮะ...
ผมพยักหน้าให้น้องน้อยๆ ก่อนจะยิ้มให้ด้วยความรัก
“แม่ครับ...ถ้าอย่างนั้น ช่วงเวลาก่อนที่ผมจะต้องไปเรียนต่อ...ผมกับน้องก็คบกันได้ปกติใช่ไหมครับ...”
“ก็...อืม...แต่เซฟก็ต้องเข้าใจแม่ด้วยนะ จะให้แม่ยอมรับปุบปับ ทำใจได้เลยมันก็คงเป็นไปไม่ได้ ให้เวลาแม่บ้าง...ฉันหวังว่าหนูก็คงเข้าใจฉันเหมือนกันนะ”
แค่นี้ก็ดีมากแล้วครับ...ผมขอโทษนะครับแม่ที่ผมอาจจะมีหลานให้แม่อุ้มไม่ได้ ผมอาจจะหาผู้หญิงดีๆ มาเป็นลูกสะใภ้ให้แม่ไม่ได้...
แต่ผมเชื่อว่า หนึ่งคนที่ผมมีอยู่นี้ ก็ไม่น้อยหน้าใครหรอกครับ...
ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณครับพ่อ...
ครอบครัวของเรา...ก็เป็นครอบครัวที่ดีที่สุดเหมือนกัน
ผมรักพ่อกับแม่ครับ
-
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมม จึกๆ ก่อนอ่าน อิอิ
แฮปปี้แน่ๆจากชื่อตอน กร้ากกกกกกกกกกกส์
.............
เข้าใจคุณแม่ เห็นใจคุณแม่ ทั้งๆที่ต้องเอ่ยปากยอมรับ
แต่ก็เป็นเพราะรู้ว่าถึงค้านยังไงก็ไม่สำเร็จ.....เหมือนกับหัวเดียวกระเทียมลีบ ไม่มีใครยืนอยู่ข้างเดียวกันสักคน
(ถ้าเป็นคุณนายของข้าพเจ้า ก็คงร้องไห้น้ำตานองแล้วตัดพ้อทั้งลูกทั้งสามีว่า ทำไมไม่มีใครเข้าใจชั้นเลยสักคน โฮวววววววว)
แต่ก็ดีใจ ที่ความสัมพันธ์ของน้องเลิฟน่ารักกับพี่เซฟมันถูกยอมรับเสียที
ระยะทางและเวลา...เป็นตัวแปรที่ทำให้คนเหงามากขึ้น คิดถึงกันมากขึ้น แต่ไม่ส่งผลกับ"รัก"
ปล.คุณไนท์ ดูแลสุขภาพนะคะ นอนเยอะๆหน่อย ดื่มน้ำเยอะๆด้วย กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดค่ะ (กอดส่งความอบอุ่น)
-
เฮ้อ
-
ยิ้มกว้าง...
อย่างน้อยก็เป็นใบเบิกทางที่ดีล่ะน่า... :กอด1:
-
o13 o13 o13
-
/me เอามือมาปาดน้ำตาเบาๆ
เริดจริงอะไรจริงนะคะเพื่อนสาว
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหล :monkeysad:
-
อ่านไปน้ำตาจะไหล
มันแบบตื้นตัน
เลิฟพ่อแม่สุดยอดและครบ
น้อยมากจริงๆๆที่จะรับและเข้าใจได้
-
ซึ้งคร้า......
ลุ้นแทบตาย 55+
-
จะบ้าตาย อ่านไปน้ำตาร่วง
จะอินจะซึ้งอะไรหนักหนาชั้น
-
โล่งอก ค่อยยังชั่วหน่อยนึกว่าจะเหมือนคุณหญิงแม่ในละครซะแล้ว
-
รักป๊าม้าของเลิฟ รักพ่อแม่พี่เซฟ รักทุกคนในเรื่องเลยยยยยยย :o8:
มีความสุขจริงๆค่ะ :กอด1:
-
ตามมา + เมื่อเช้าอ่านมือถือไม่มี+ให้จิ้ม 555
-
ซึ้งมาก
เป็นครอบครัวที่ยอดเยี่ยมจริงๆ :L1:
-
เฮ้อ โล่งอก :เฮ้อ:
-
ตอนนี้ มีทั้งความสุข และความซาบซึ้งใจเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน
สุขจากการที่คนรักสองคน ฝ่าฟันกับอุปสรรคต่างๆ ไปด้วยกัน
แม้ทางข้างหน้าจะมีอุปสรรคมารออยู่ แต่ก็พร้อมจะก้าวไปพร้อมกัน
ซาบซึ้งใจกับคำพูดของป๊า ม๊า และน้องโรส
(Mercy จ๊ะ หนูแต่งได้ยังไงเนี่ย ไปเอาคำพูดและความคิดดีๆมาจากไหน
เทพมากนะหนูนะ o13)
สุดท้าย ความรักของพ่อแม่ ยิ่งใหญ่ที่สุด ...เสมอ
-
อ่านแล้วทำให้รู้เลยว่าครอบครัวเป็นอะไรที่สำคัญมากอ่ะ
เป็นรากฐานที่แข็๋งแกร่ง เป็นภูมิคุ้มกันที่ดีอย่างหนึ่งเลย
ป๊าม๊าของเลิฟน่ารักนะ มองโลกด้วยความเข้าใจ
พ่อแม่ของเซฟก็น่ารักเหมือนกัน ตรงที่พยายามที่จะยอมรับและให้โอกาสทั้งสองคนได้เรียนรู้
อ่านแล้วมีความสุขจริงๆตอนนี้ +1 ให้ค่ะ
-
ซึ้งอ่ะ :monkeysad:
-
แอบเสียใจว่าแม่พี่เซฟยอมง่ายจัง (อ้าว?)
แต่ว่าน้า ก้ดีใจล่ะค่ะที่แฮบปี้ๆ ว่าแต่...ทำไมหนูมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องนี้มันกำลังจะจบชอบกล....บอกหนูทีว่าหนูคิดไปเองรึเปล่า =w='?!?
-
ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณครับพ่อ...
ครอบครัวของเรา...ก็เป็นครอบครัวที่ดีที่สุดเหมือนกัน
ผมรักพ่อกับแม่ครับ
^
^^
^^^
^^^^
เค้าก็รักไรเตอร์ อิอิ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ ซึ้งจนทนไม่ไหว อยากให้แม่มาอ่านจัง แม่จ๋า ~~~ ให้หนูได้มีชีวิตของหนูสักที ~~~~ แง้ๆ
-
ครอบครัวเลิฟๆเจ๋งจริงๆจ้า
น้องเลิฟของเราน่ารักจะตายไป
อีกไม่นานคุณแม่พี่เซฟอาจจะหลงรักน้องเลิฟจนลืมลูกชายตัวเองไปเลยก็เป็นได้
^^
-
ูู^
^
^
^
จิ้มคุณ PeeYaR :z13: :z13: :z13: สามที อิอิ
ซาบซึ้งใจกับคำพูดของป๊า ม๊า และน้องโรส
(Mercy จ๊ะ หนูแต่งได้ยังไงเนี่ย ไปเอาคำพูดและความคิดดีๆมาจากไหน
เทพมากนะหนูนะ o13)
สุดท้าย ความรักของพ่อแม่ ยิ่งใหญ่ที่สุด ...เสมอ
พี่ MaeMoo คะ Mercy ตัวลอยแล้วค่ะพี่ :impress2: ฮ่าๆๆๆ...Mercy อาจจะโชคดีที่บ้าน Mercy ก็เป็นครอบครัวแปลกๆ ที่สอนลูกแปลกๆ แบบนี้เหมือนกันค่ะ...บวกกับเพื่อนๆ รอบตัว แล้วก็ศาสนา ที่ทำให้ Mercy คิดแบบนี้...รวมไปถึงการอ่านบทความต่างๆ ด้วยค่ะ...ถ้าMercy มีลูก Mercy ก็อยากจะสอนลูกแบบนี้เหมือนกันค่ะพี่...ความรักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่ที่สุด เสมอจริงๆ ค่ะ o13
อ่านแล้วทำให้รู้เลยว่าครอบครัวเป็นอะไรที่สำคัญมากอ่ะ
เป็นรากฐานที่แข็๋งแกร่ง เป็นภูมิคุ้มกันที่ดีอย่างหนึ่งเลย
จริงค่ะ เด็กจะเติบโตมาเป็นแบบไหน ก็ขึ้นอยู่กับผู้วางรากฐานนะคะ...เค้าจะเข้มแข็ง แข็งแรงได้ก็ต่อเมื่อ พ่อแม่จะเป็นผู้สร้างภูมิคุ้มกันให้เค้า ไม่ใช่คอยกันนะคะ แต่ต้องสร้างให้เค้ามีไว้ใช้เอง
ซึ้งอ่ะ :monkeysad:
:กอด1:
ว่าแต่...ทำไมหนูมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องนี้มันกำลังจะจบชอบกล....บอกหนูทีว่าหนูคิดไปเองรึเปล่า =w='?!?
หนูไม่ต้องสังหรณ์เลยลูก...มันจะจบแล้วแหละจ่ะ ฮ่าๆๆ
เค้าก็รักไรเตอร์ อิอิ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ ซึ้งจนทนไม่ไหว อยากให้แม่มาอ่านจัง แม่จ๋า ~~~ ให้หนูได้มีชีวิตของหนูสักที ~~~~ แง้ๆ
ยินดีค่า...พ่อแม่น่ะ เค้าเข้าใจเรามากที่สุดอยู่แล้วแหละ เพียงแต่เค้ายังมีความเป็นห่วงอยู่ ตามประสาพ่อแม่ ต่อให้ลูกโตแค่ไหน แก่แค่ไหน เราก็ยังเป็นเด็กสำหรับพ่อแม่เสมอแหละค่ะ...อย่าลืมนะคะว่า ระยะห่างของช่วงอายุ ยังคงมีเท่าเดิม เพราะฉะนั้นไม่แปลกค่ะพี่พ่อแม่จะมองว่าลูกๆ ตัวเองเป็นเด็กเสมอ
วันนี้มาด้วยเรื่องของครอบครัวโดยเฉพาะเลยเชียว ฮ่าๆๆๆ ซีเรียสไปไหมดิฉัน...เห็นว่าใกล้วันแม่แล้วด้วยค่ะ...รักแม่มากๆ นะคะ...รักพ่อด้วย...แล้วก็สุดท้าย รักครอบครัวให้สุดๆ ไปเลยนะคะ :กอด1:
-
^
^
^
แล้วคืนนี้ล่ะคะ จะมาด้วยเรื่องครอบครัว หรือว่าเรื่องของเราสองคน
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกส์ >//////<
เง้ออออออออออ ทวงข้ามเรื่องงงงง โวยวายๆๆๆๆๆๆๆ
กอดคุณไนท์แน่นๆเล้ยยยยยยยยย
V
V
V
-
^
^
^
^
คืนนี้ว่าจะนอนรอเรื่องน้องอิส อีกสักตอนนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
โย่วๆๆๆๆ เย้ๆๆๆๆ
สอบเสร็จซะที หลังจากสอบติดกันมา 5 วัน T T
เดี๋ยวมาไล่อ่านนะพี่เมตตา
-
ใกล้วันแม่ สมควรแล้ว ต้องเทิดทูนแม่แอนด์พ่อ และป๊าแอนด์ม๊า กันหน่อยค่ะ
พูดถูกทุกประการ ความสุขของลูกเท่านั้นหละ ที่พ่อแม่อยากเห็น
ถึงจะต้องใช้เวลาทำใจ แต่ก็ยอมรับแล้วกลาย ๆ ยิปปี้ ยิปปี้ ยินดีด้วยน้องเลิฟของพี่เซฟ :L1:
-
:pig4:ขอบคุณมากๆนร้าครับ รอลุ้นตอนต่อไป
:n1:สัญญากันแล้วนะครับเลิฟเชฟ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีครับ :L1:
-
:เฮ้อ:ยอมรับซะทีนะคุณแม่
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เย้วววว ได้คบกันแล้ววววว ดีจายสุดๆๆๆๆๆ
:mc4:
-
อ่านตอนแรกใจหายวาบเลยทีเดียวว '
แต่พอเห็นชื่อตอนก็ค่อยยังชั่วว . ชอบที่ป๊าพูดจัง ซึ้งงงง งง '
-
อ่านตอนก่อนหน้า ลุ้นจริงๆ
ในหัวนี่เต้นตุ้บๆๆ ลุ้นตาม เพราะบรรยากาศจากคุณแม่พี่เซฟ เกร็งมาก..
อ่านตอนล่าสุด ประทับใจกับครอบครัวของเลิฟมาก..มากจริงๆ
พื้นฐานครอบครัวที่ดี ทำให้คนๆนั้นเป็นคนดีมีคุณภาพเป็นกำลังให้สังคมได้จริงๆ
ถึงวิธีการสอนวิธีการคิดจะต่างกัน แต่ก็ยอมรับและปรับเข้าหากันได้..
พูดไม่ถูกแล้ว รู้แค่..
ประทับใจมากจริงๆพี่Mercy
:กอด1: ขอบคุณมากค่ะ
-
โล่งอกไปทีแต่แม้ซาบซึ้งกินใจมากมายพ่อแม่เลิฟ o13
-
ดีใจด้วยที่ครอบครัวทั้ง 2 ครอบครัวเข้าใจกัน
ใช้เหตุผลในการพูดคุยอีกทั้งยังยอมรับฟังด้วย
-
พ่อกับแม่ยังไงก็รักเราเสมอ^^
เลิฟฟเลิฟฟ
-
ยินดีกับน้องทั้งสองจ้า :3123:
-
อ่านแล้วชอบจังเลย.. :กอด1:
ใช่สิถึงจะเลี้ยงด้วยวิธีที่ต่างกัน แต่สุดท้ายก็จุดหมายเดียวกันคือให้ลูกเป็นคนดี .. o13
ในที่สุดผู้ใหญ่ก็รับรู้ทั้งสองฝ่ายแล้ววว
-
ยอมเปิดใจกันแล้ว ^^
-
เค้ารักครอบครัวเลิฟที่สุดอะ :กอด1:
-
"นี่เราเป็นตุ๊ดอย่างที่คนอื่นเค้าว่าหรือเปล่า" แม่ถาม
"......" คำตอบของฉัน
"......" คำถามของแม่อีกครั้ง
"....ฮึก..ฮึก.." คำตอบที่ฉันให้
"จะเป็นอะไรก็ช่าง เป็นคนดีก็พอ ทำอะไรก็คิดถึงตัวเองให้ดี อย่าให้ใครเค้าว่าเราได้" คำพูดของแม่
โชคดีจริงๆ ที่เกิดมาเป็นลูกแม่
ปล.เพื่อนสาวคะ ขอพื้นที่ตรงนี้คิดถึงแม่หน่อยนะคะ /me มองไปที่รูปแม่บนผนังห้อง
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ก็ปลายเรื่องซะแล้ว
อยากบอกไรเตอร์ ว่า เป็นเรื่องที่น่ารักมาเลยค่ะ
-
ในที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี
อิอิ
แอบสงสารคู่นี้มากมาย
แล้วคู่พี่แชมป์จะมีเรื่องแบบนี้ไม๊
แล้วพ่อแม่จะยอมรับได้หรือป่าว
รออ่านนะค่ะ
-
เป็นครอบครัวในฝันของใคร ๆ อีกหลาย ๆ คนเลยเหอะ
มีความรักและความผูกพันอันเหนียวแน่นแฝงอยู่ทุกอนูความคิด...
รักแล้วต้องมองถึงอนาคตเป็นเรื่องที่ถูกต้อง.....
เพื่อชีวิตครอบครัวอันมั่นคงต่อไป....น้องเลิฟเลิฟคิดได้น่ารักจริง ๆ
อีกไม่นานคุณแม่พี่เซฟ....ต้องหลงรักเด็กน่ารักคนนี้แน่นอน....
ส่วนพี่เซฟน่ะ...คงหวงและห่วงเมียเลยไม่อยากทิ้งไปไกล.....
สุดท้าย....มีแต่คนหลงรักน้องเลิฟเลิฟทั้งนั้นเลยยยย..... :กอด1:
:L2: :L1: น้อง Mercy รักษาสุขภาพอย่าลุยงานหนักนักนะคะ
กด + ให้ครอบครัวน่ารัก
-
+ ให้จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ขอให้ร่วมฝ่าฟันด้วยกันต่อไป
-
อ่านไปน้ำตาไหลไป...
โดยเฉพาะคำพูดของป๊า
ครอบครัวเราจะเป็นแบบนี้บ้างไหมนะ
-
เข้าใจหัวอกเพื่อนสาว ว่าเป็นยิงไง
เราเองก็ผ่านเหตุการนั้นมาเหมือนกัน แค่มีแม่อยู่ด้วยข้างๆก็สุขใจและมีความอบอุ่นเพราะแม่คือคนที่รักเรามาจากหัวใจของแม่เสมอถึงตอนนี้จะมีคนอีกคนที่รักและเข้าใจอีกคนแต่แม่ของเราก็ไม่อยู่ไม่ได้มาเห็นความสุขแบบของเราแล้ว
-
เหลือแต่แด่รูปของแม่เท่านั้น
เราเองคงจะไปใส่บาตรในวันแม่
แต่เราอยากให้ทุกคนกอดและหอมแก้มแม่ของแต่ละคนและเราก็ขอฝากกอดฝากหอมแก้มแม่ เผื่อเราด้วยนะคะ
-
ถึงคุณ PEENAT1972
เช่นกันนะคะ อยากให้ทุกคนรักแม่มากๆ วันนี้ความอบอุ่นที่เคยมีคงเหลือแต่ความทรงจำไว้
ไม่มีใครรักเรามากเท่ากับแม่อีกแล้วค่ะ บางครั้งเราให้ความสำคัญกับคนอื่นมากเกินไป
จนบางครั้งลืมไปว่าใครยังรักเราโดยไม่มีข้อแม้อยู่ ทุกวันนี้คงได้แต่ระลึกถึงและทำบุญให้ค่ะ
-
เอ่อ...
เราพึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก และก็อ่านแบบมาราธอนด้วย ^^
อยากบอกว่า หลายอารมณ์มากมายเลยค่ะ
ตั้งแต่ตอนแรก ที่เลิฟโหหกพี่เซฤตอนนั้นเราก็แอบค้านในใจนะ
ว่านะจะบอกไปเลย ถ้ามารู้ทีหลังพี่เซฟต้องโกรธแน่ๆ
แต่มาคิดอีกด้านมันก็เป็นการกาโอกาสของตัวเลิฟเองเหมือนกัน
เพราะตอนนั้นพี่เซฟยังชอบผู้หญิงอยู่เลย
ต่อมา ตอนที่เลิฟง้อพี่เซฟ ตอนนั้นแอบเคืองพี่เซฟมากมาย ก็
ตัวเองก็รักเลิฟ ทำไมต้องทำเลิฟเจ็บมากมายขนาดนั้นด้วย ถึงจะโกรธอยู่ก็เถอะ
เราสะใจสุดๆตอนที่พี่เซฟไปหาเลิฟ ง้อเลิฟ แล้วโดนตอกกลับมา
ชอบโรสมากมาย เป็นผู้หญิงที่ได้ใจเราจริงๆเลย เหมาะกับพี่คิวม้ากมากค่ะ
พอกลับมาดีกัน เราก็แอบรู้สึกแย่กับพี่เซฟอีกแล้วอ่ะ เราไม่เข้าใจ
คนรักกันมีไรก็บอกกันเถอะ อย่าเก็บไว้ เราว่ามันจะยิ่งทำให้อีกฝ่ายคิดมาก
เรื่องพี่จุ๊ฟอ่าค่ะ เราแอบตงิดนิดๆตอนที่พี่แกให้ให้พี่เซฟไปซื้อโดนัท
ตอนนั้นนึกในใจแล้ว สงสัยจะมาร้ายแน่เลย เตรียมใจ ดราม่า นิดนึง 555+
แต่ว่า หักแบบ เอ่อ... แต่เราก็ดีใจนะที่พี่แกมาดี แถมยังทำให้ 2 คนนี้รักกันมากขึ้นอีก ^^
เราแอบใจหายนิดนึงตอนที่ พี่เซฟบอกพ่อกับแม่ เราลุ้นมาก กลัวว่าจะเศร้า
เกือบไปแล้ว เฮ้อ... โชคดีมีผู้ช่วยชั้นยอดอย่างครอบครัวเลิฟมาช่วย อิอิ
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากค่ะ ที่เราประทับใจที่สุดเลยก็คือ ป๊ากับม๊านี่หล่ะ
บอกไม่ถูกนะ แต่พออ่านแล้ว มันให้ความรู้สึกว่า ป๊ากับม๊าของเลิฟ วิเศษที่สุด
รวมทั้งน้องสาวอย่างโรสด้วย ถึงจะดูกวนๆไปบ้าง แต่ก็รักเลิฟมาก
(อ่านเกี่ยวกับครอบครัวพอดี ตอนนี้ก็ใกล้วันแม่แล้ว อยากบอกว่ารักแม่มากค่ะ ^^)
เราชอบคู่เซย์กับแชมป์นะ เราว่าเซย์น่ารัก อิอิ
ปล.เราพิมยาวมาก ถ้ามีตรงไหนทำให้รู้สึกไม่ดีก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
-
ซึ้ง
โ-ค-ต-ร
:monkeysad:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:o8: อ่านรวดเดียวเลยค่ะ ใช้เวลาไป 3 วันได้ = =
น่ารักมากๆเลยค่ะ ทั้งพี่เซฟ ทั้งน้องเลิฟ เป็นการรักกันที่เชื่อใจกันมากๆ เข้าใจกันมากๆ
ให้ความรู้สึกว่าเป็นคนที่เกิดมาคู่กันจริงๆ คู่ของเซย์ก็น่ารักถึงจะออกแนวโคแก่ไปสักหน่อย
(ก็แชมป์ชอบดุหงะ) แต่ก็อย่างว่าเด็กอย่างเซย์ถ้าไม่ใช่แชมป์ก็ไม่รู้จะเอาอยู่มั้ย = =
จริงๆแล้วอยากอ่านเรื่องของโรสกับพี่คิวมากๆเลยค่ะ :-[ ลุ้นคู่นี้เหมือนกันอยากให้มีตอนของ2คนนี่มั่ง
แล้วที่คาดไม่ได้ก็คือครอบครัวของเลิฟกับโรส ชอบครอบครัวของเลิฟมากๆ
รู้สึกว่าเป็นครอบครัวที่น่ารัก เป็นอะไรที่ "ครอบครัว" จริงๆ
ตอนล่าสุดนี่ซึ้งมากเลยค่ะ อยากให้มีครอบครัวที่ยอมรับเรื่องแบบนี้ได้เยอะๆ
เพราะมีเพื่อนที่มีปัญหามาปรึกษาเรื่องที่บ้านในทำนองนี้เหมือนกัน แล้วก็มีสถานการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น
ยังไงก็จะมารออ่านตอนต่อไปนะคะ คุณ Mercy สู้ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :L2:
-
ประทานอภัยจริงๆ ค่ะ...หายตัวไปอย่างลึกลับหลายวันเลย :impress3:
เก็บของ เคลียร์ไฟล์งานอยู่ค่ะ...แถมเจองานเข้าทิ้งทวนงานเก่าด้วย เลยไม่ได้มาต่อสักที
เดี๋ยวคืนนี้นะคะทุกคน...สัญญาว่าคืนนี้จะมาต่อให้ค่ะ...แล้วก็คงจะเป็นตอนจบด้วยนะคะ...
รอแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยว Mercy ไปกินเลี้ยงส่งตัวเองก่อน แล้วจะรีบกลับไปลงให้เน้อ :กอด1:
-
รับทราบค่ะ กอดพี่ไนท์ :กอด1:
รออ่านด้วยใจจดจ่อค่ะ ^^
-
คืนนี้หรอ
จะรอน้าอยากจะอ่านแล้ววววววว
-
จะถ่างตารอคะ
-
มารอคืนนี้ไม่ให้พลาดเลย
-
มารอให้กำลังใจน้อง Mercy ด้วยนะคะ :L1:
เปลี่ยนงานใหม่เหรอคะ เอาใจช่วยนะคะ
งานใหม่ ที่ใหม่ เพื่อนร่วมงานใหม่
ต้องปรับตัว บางครั้งมันก็ยาก บางครั้งก็ง่าย
ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำ นะคะ
ส่วนเรื่องนี้ จะจบแล้วเหรอคะเนี่ย
ใจหายอ่ะ ....
แต่จบเรื่องนี้แล้ว อย่าหายไปเลยนะคะ
กลับมาทักทายกันด้วยนา
จุ๊บจุ๊บ ค่ะ กอดแน่นๆ ด้วยนะ :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามารอค่ะ :L2:
-
ตอนสุดท้าย...
= [ ] =!
จบแล้วเหรอคะ! แต่อืม มันก็เป็นจังหวะที่จบได้จริงๆด้วย...
จะเฝ้ารอนะคะพี่ไนท์ T^T
ไฟท์!
-
จะจบแล้วเหรอคะ ใจหายยยยเลย
ยังไงตอนจบก็อย่าให้น้ำตาลต่ำนะคะ o13
-
มาตั้งตารอคอยค่ะ
กินเลี้ยงให้สนุกนะคะ
-
มารออออ
-
รอรอรอรอรอรอรอรอ....ครับ
-
มานอนรอวันหยุดยาว
-
วันที่ 12 แล้วนะ writer
-
แอบรอข้ามวันค่ะ
วันแม่แย้วววว
-
มาแล้วค่ะ...
มาเสียดึกเลยเชียวแหะๆ...
เอาเป็นว่า...ไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ เดี๋ยวค่อยมาคุยกันนะคะ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 46 ทุกนาทีหัวใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน (ตอนจบ)
01 / 08 / 08
Boylston Street, Boston 11:10 PM
ช่วงนี้บอสตันอากาศไม่หนาวมากนัก แต่เลิฟก็ยังเหงาอยู่เหมือนเดิม...พี่เซฟล่ะครับเป็นยังไงบ้าง Thesis ไปถึงไหนแล้วพักผ่อนบ้างนะครับ เลิฟรู้ว่าพี่เซฟแข็งแรง แต่คนแข็งแรงก็ต้องการการพักผ่อนเหมือนกัน (รู้นะว่าพี่เซฟแอบคิดย้อนในใจล่ะสิ ว่าเลิฟเองมัวแต่มาบอกพี่ ตัวเลิฟเองก็ยังทำไม่ได้เหมือนกัน แหะๆ)
เลิฟก็พยายามหาเวลานอนให้พอเหมือนกันฮะ โดนอาจารย์ดุหลายครั้งเลยว่านอนดึก แล้วใช้เสียงไม่ได้เต็มที่ แต่มันก็ต้องซ้อมนี่นา เรามันเด็กเอเชีย ปอด หลอดลม สรีระ มันก็สู้ฝรั่งเค้าไม่ได้ อย่างที่เลิฟเคยบอกพี่นั่นแหละครับ อยู่ที่นี่ชิลล์ไม่ได้เลย บ้านเราสบายกว่าเยอะ ซ้อมสามชั่วโมงก็เป็นเทพแล้ว แต่อยู่นี่ขืนซ้อมแค่สามชั่วโมงโดนดุเละเลย
วันนี้คลาส Voice อาจารย์ให้หัวข้อว่า Miss you ร้องเพลงที่สื่อให้รู้ว่าเราคิดถึงคนๆ หนึ่งมากๆ จะเป็นพ่อแม่พี่น้อง สัตว์เลี้ยงหรือคนรักก็ได้ นอกจากเนื้อเพลงแล้ว ให้สื่ออารมณ์ออกมาในเพลงด้วย เลิฟก็เลยขออาจารย์ร้องเพลงภาษาไทย แต่ก็ต้องแปลเนื้อให้เพื่อนๆ และอาจารย์ฟัง เล่นเอาเกือบแย่เหมือนกันนะ...แต่เลิฟก็อยากร้องเพลงนี้ เลิฟขออาจารย์อัดคลิปไว้ด้วย อาจารย์ชมใหญ่เลย บอกว่า ภาษาไทยมีท่วงทำนองที่ไพเราะ ไม่โฉ่งฉ่าง ไม่เรียบแบน มีขึ้นลงที่พอเหมาะ เลิฟยิ้มแป้นเลยล่ะ จบคลาส กลายเป็นว่า มีแต่เพื่อนๆ เข้ามาถามคำนู้นคำนี้เป็นภาษาไทยกันใหญ่เลย ฮ่าๆๆ
พี่เซฟ...เราไม่ได้เจอกัน ปีกว่าแล้วเนอะ...แถมยังไม่ได้คุยโทรศัพท์กันมา 2 อาทิตย์กว่าแล้วด้วย
คิดถึงมาก!!!!! นะครับ
ขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้เรายังคงส่ง email หากันได้...เลิฟไม่รู้จะเล่าอะไร เพราะเลิฟก็เล่าให้พี่เซฟฟังทุกวันจนไม่รู้ว่าพี่เซฟจะเบื่อไหม...แต่คำเดียวที่เลิฟอยากบอก บางทีแค่อยากตะโกนให้ฟังดังๆ ว่า
...คิดถึง!!!
คุยกันผ่านตัวหนังสือ หรือผ่านเสียง ก็เหมือนจะช่วยบรรเทาความคิดถึงลงไปได้บ้าง...แต่เลิฟอยากกอดพี่เซฟจัง...โรคคิดถึงนี่มันคงแก้ได้แค่การกอดกันจริงๆ เท่านั้นนะเลิฟว่า...
เลิฟเอาคลิปที่ร้องเพลงวันนี้มาฝากพี่เซฟนะ...แก้คิดถึงอีกแบบแล้วกัน ตอนฝากเพื่อนถ่ายให้ เพื่อนกับอาจารย์ก็ถามว่าจะถ่ายไปให้ใคร เลิฟก็เลยบอกไปว่า For my Love...
แม้วันนี้ไม่มีเธอใกล้ๆ
แต่รู้ว่าใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน
ใครกี่คนไม่เคยคิดผูกพัน
ก็เพราะใจฉันนั้นมีแต่เธอเพียงคนนี้
ด้วยภาระและทางที่เราต้องเดิน
แต่ว่าฉันไม่เคยเพลิดเพลินคิดมองใคร
อาจจะเผลอก็เพียงแค่สายตา
เพราะหัวใจนั้นรู้ว่ามีเธอในใจเท่านั้น
อยู่ตรงนั้นเธอคิดถึงฉันมากเท่าไร
อยู่ตรงนี้เธอรู้ไว้เลยว่าคิดถึงเธอจนล้นหัวใจ
ได้โปรดเธอจงมั่นใจว่า
ฉันคนนี้รักเพียงแต่เธอ
อยู่ตรงนั้นเธอเองจะเหงาซักเท่าไร
อยู่ตรงนี้ยิ่งเหงาเท่าไรก็ยิ่งรู้ว่าฉันรักเธอ
ต่อให้เนิ่นนานที่เราไม่เจอะเจอ
แต่ทุกนาทีหัวใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน
http://www.youtube.com/v/-0Lw5RJfP_Q&color1
ยิ่งเลิฟเหงา ยิ่งทำให้เลิฟรู้ว่าตัวเองรักพี่มากแค่ไหน ทุกนาทีของเลิฟมีแต่พี่เซฟนะครับ...รักพี่เซฟครับ
.....................................
ผมอ่านอีเมลนี้เป็นรอบที่สิบ และนั่งดูคลิปที่น้องอัพโหลดลง youtube และแปะลงใน Facebook ของผมเป็นรอบที่ยี่สิบกว่าได้แล้วครับ...
ยิ่งดูผมยิ่งเหงา...ยิ่งเหงาและก็ยิ่งคิดถึง
ผมคิดถึงเลิฟครับ...ดูคลิปนี้จบรอบแรก น้ำตาผมไหลแบบไม่รู้ตัว รูมเมทผมตกใจใหญ่ ว่าผมนั่งร้องไห้ทำไม...แต่พอมันเดินมาเห็นคลิป ก็เลิกสนใจผม...เพราะไอ้อาการนั่งดูรูปน้อง หรือดูคลิปน้องแล้วนั่งร้องไห้เนี่ย ผมเป็นประจำครับ
กิจวัตรประจำวันที่ผมจะต้องทำคือการนั่งอ่านเมลของคนที่อยู่ Boston ผมเป็นคนบังคับให้น้องเขียนเมลเล่าเรื่องชีวิตประจำวันส่งมาให้ผมครับ...ก็ผมอยากรู้นี่ว่าวันๆ นึงแฟนผมเป็นยังไง ทำอะไรบ้าง เรียนหนักไหม วันนี้กินอะไร มีใครมาจีบรึเปล่า...ส่วนตัวผมเองก็ส่งไปหาน้องเหมือนกัน ถ่ายรูปแล้วก็อัพขึ้น Facebook อยู่บ่อยๆ บรรเทาความคิดถึงกันได้บ้าง...
ผมมาอยู่ที่ München ได้ปีกว่าแล้วครับ แต่เลิฟพึ่งไปอยู่ Boston ได้หกเดือน น้องจบสามปีครึ่ง แล้วก็สอบติดที่ Berklee College of Music ที่ Boston ได้อย่างที่น้องฝันไว้ครับ วันที่ผมเดินทางเลิฟก็ไม่ได้มาส่ง เพราะดันตรงกับวันที่น้องต้องไปสอบ Audition ภาคเอเชีย ของมหาฯลัยที่น้องจะเรียนต่อ ศูนย์สอบอยู่ที่มาเลเซียครับ แต่ก่อนวันที่น้องจะไปมาเลเซีย เรานอนกอดกันทั้งคืน คุยกันทุกๆ เรื่อง บอกรักกันตลอดเวลา และจูบกันแทบจะนับครั้งไม่ถ้วน
หลังจากเหตุการณ์วันที่ผมบอกเรื่องของเราให้แม่ฟัง ผมกับเลิฟก็ได้คบกันแบบเปิดเผยมากขึ้น แต่ก็ยังคงอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่...ผมไม่ได้ไปนอนค้างบ้านเลิฟบ่อยๆ เหมือนเดิม แต่แม่ผมเค้าก็ให้โควต้าอาทิตย์ละครั้ง แถมใจดีให้โควต้าเลิฟมาค้างบ้านผมได้อาทิตย์ละครั้งเหมือนกัน เราเลยได้อยู่ด้วยกันอาทิตย์ละสองคืน
แม่ผมค่อนข้างเป็นคนดุ และเจ้าระเบียบ แรกๆ ที่น้องมานอนค้างด้วย ก็ออกจะเกร็งๆ อยู่บ้าง ผมจะทำอะไรตามใจ เลิฟก็ไม่กล้าครับ บอกว่าเดี๋ยวแม่รู้ เดี๋ยวแม่ว่า กลายเป็นกลัวแม่ผมไปซะงั้น แต่ผมรู้สึกนะครับว่าแม่เริ่มๆ จะเปิดใจให้เลิฟมากแล้ว เพราะถ้าวันไหนที่น้องบอกว่าจะมาค้าง แล้วมาดึกโดยที่ผมไม่ได้ไปรับ แม่ผมก็จะนั่งคอยน้องเป็นเพื่อนผม แล้วพอเลิฟมาถึงก็จะถามว่าไปไหนมาทำไมถึงดึก กลับดึกแบบนี้ขับรถอันตราย พร้อมทั้งบ่นเรื่องเวลาต่างๆ นานาอีกมากมาย แต่สุดท้ายก็มาจบลงที่
‘ทานข้าวมารึยัง หิวรึเปล่า ป้าทำฉู่ฉี่ปลาทูไว้ แล้วก็ตุ๋นไข่ไว้ให้ด้วยกลัวเราจะเผ็ด ถ้าฉู่ฉี่เผ็ดก็กินไข่ตุ๋นแล้วกันนะ อ่อถ้าจะดื่มนมก่อนนอนก็ให้พี่เค้าอุ่นให้ก่อนนะ กินอะไรเย็นๆ ตอนดึกๆ เดี๋ยวจะเจ็บคอ’
นี่แหละครับหัวอกคนเป็นแม่ ยังไงความเป็นแม่ก็ยังคงเผื่อแผ่มาถึงคนรอบข้างเสมอ ถึงแม้จะดุไปบ้าง บ่นไปบ้าง แต่ทุกอย่างก็ออกมาเพราะความห่วงใย...ถึงแม้แม่ผมจะยังคงแทนตัวเองว่าป้า แต่หลายครั้งที่แม่คุยกับเลิฟ แม่ผมก็มีหลุดๆ แทนตัวเองว่าแม่ออกมาบ้าง...ผมและเลิฟก็ได้แต่รอ วันที่แม่จะพร้อมให้น้องได้เรียกแม่ได้เต็มปาก และเต็มใจนะครับ
........................................
15 / 06 / 10
กรุงเทพฯ ประเทศไทย 12:30 PM
อีกเดือนครึ่ง เราก็จะได้เจอกันแล้ว...พี่นับวันรอเลยนะ คิดถึงจะแย่อยู่แล้วรู้ไหมครับ เราไม่ได้คุยโทรศัพท์กันมาเดือนกว่า พี่ต้องรื้อคลิปเก่าๆ ที่เลิฟร้องเพลงส่งมาให้พี่มาเปิดฟัง ฟังเช้าตอนตื่นนอน และก่อนเริ่มทำงาน ฟังกลางวันก่อน และหลังกินข้าว ฟังตอนเย็นระหว่างขับรถกลับบ้าน และฟังก่อนนอนพร้อมทั้งหลับไปกับเสียงเพราะๆ ของเลิฟ
จะว่าพี่น้ำเน่าก็ได้นะ แต่พี่คิดถึงของพี่จริงๆ นี่ จะให้ทำไงล่ะครับ แต่เพื่อ Thesis ของที่รักจะเพอร์เฟค และมีเวลาซ้อมก่อนสอบได้เต็มที่ พี่ก็ต้องอดใจไว้ ให้เลิฟได้ซ้อมมากๆ ก่อนสอบ...
เราไม่ได้กอดกันมานานเท่าไหร่แล้วนะ...
เกือบ 3 ปีทีเดียว...
แต่พี่ยังรู้สึกถึงความอุ่นของตัวเลิฟได้อยู่เลย ตัวนุ่มนิ่มที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของ Old spice game day ยังคงติดจมูกพี่ แต่จริงๆ แล้วพี่เองก็แอบไปหาซื้อกลิ่นนี้มาใช้ เพราะทุกครั้งที่ได้กลิ่น พี่ก็จะรู้สึกเหมือนมีเลิฟอยู่ใกล้ๆ แหะๆ บอกแล้วว่าพี่น้ำเน่า ทนๆ อ่านหน่อยนะ ขอพี่เพ้ออีกหน่อยนึง
ตอนนี้ที่กรุงเทพฯ ร้อนมากๆ เลยครับ...งานพี่ก็ยุ่งมากเหมือนกัน แต่พี่ก็ยังหมั่นไปทานข้าวกับป๊าและม๊าเลิฟอยู่นะ อ่อ พี่คิวกับน้องโรสกำหนดวันหมั้นแล้วนะ วันที่ 12 สิงหาคม หมั้นวันแม่เลย ไม่ต้องกลัวว่าจะพลาดงานสนุกๆ แบบนี้หรอกครับ น้องโรสมันจะไม่ยอมหมั้นถ้าหากพี่ชายมันไม่อยู่ด้วย รักกันจริงๆ นะเนี่ย
ส่วนไอ้เจ้าหมาเซย์ก็โตแต่ตัว ขนาดตอนนี้จะขึ้นปีสามแล้วนะ ยังคงหาเรื่องให้แชมป์ปวดหัวได้ไม่เว้นวัน...ล่าสุดแชมป์มาบ่นๆ ให้ฟังว่า ไอ้ลูกหมาของเลิฟมันไปทำงานที่สิงคโปร แต่ยังอุตส่าห์โทรกลับมาวีนใส่น้องนาน่านักร้องใหม่ของค่ายที่แชมป์เป็นโปรดิวเซอร์ให้อยู่ ไอ้เจ้าเซย์มันโทรไปบอกว่าเป็นแฟนพี่แชมป์ อยู่กินกันมานานแล้ว ห้ามยุ่ง ฮ่าๆๆๆ ร้ายจริงๆ เด็กเลิฟเนี่ย ดีนะที่เค้าจับไม่ได้ว่าเป็นน้องเซย์นักร้องดัง...แล้วยิ่งเดี๋ยวนี้นะมันมีสายเป็นน้องพาย คอยรายงานความคืบหน้าตลอดเวลา แชมป์มันก็เลยมีเมียคนนึง เหมือนได้สอง ฮ่าๆๆๆ
เลิฟรู้ไหม นอกจากพี่แล้ว คนที่ถามถึงเลิฟอยู่บ่อยๆ ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่น่ะคือใคร...เดาไม่ถูกใช่ไหม...พี่เฉลยดีกว่า...คนที่ถามพี่ทุกวันเลยว่าเมื่อไหร่เลิฟจะกลับ แล้วกลับไฟล์ทไหน วันไหน กี่โมง รู้รึยัง ฯลฯ คือแม่พี่เอง...แปลกใจล่ะสิ พี่เองยังแปลกใจเลย...แต่งี้แหละแม่พี่น่ะเป็นพวกปากแข็ง แต่ใจอ่อน พี่ว่าแม่พี่น่ะหลงรักเราเรียบร้อยโรงเรียนเลิฟไปแล้ว...อาจจะต้องยกความดีให้ ป๊าม๊าแล้วก็น้องโรสด้วยนะ ที่หมั่นมาชวนพ่อกับแม่พี่ไปทานข้าว แล้วน้องโรสก็แหย่ๆ บ่อยๆ ว่า คุณป้าคิดถึงเลิฟไหม ถ้าคิดถึงก็มองหน้าโรสไปก่อนนะ...แรกๆ แม่พี่ก็ค้อนใส่นะ หลังๆ คงชิน...
แต่เลิฟรู้ไหม...คนที่คิดถึงเลิฟมากที่สุดในโลกเป็นใคร...
อีกไม่กี่วัน...เลิฟก็จะได้เจอเค้าคนนั้นแล้วนะ...
เลิฟล่ะ คิดถึงเค้ามากไหม...
รีบๆ กลับมาให้พี่บอกรักดังๆ แล้วกอดแน่นๆ นะ
รักเลิฟนะครับ...(ที่สุดในโลกเลย)
.....................................
ผมนั่งอ่านอีเมลสิบฉบับล่าสุดของพี่เซฟที่ผมเซฟใส่โน้ตบุคมาไว้อ่านแก่เหงาบนเครื่องบิน อ่านวนไปวนมาอยู่หลายรอบ ถึงประโยคบอกรัก หรือประโยคที่บอกว่าคิดถึงผม น้ำตาผมก็ดันไหลออกมาซะง่ายๆ จนพี่ๆ แอร์โฮสเตทที่ผ่านมาเห็นส่งยิ้มให้กำลังใจผมอยู่หลายครั้ง พร้อมทั้งหยิบยื่นกระดาษชำระให้ผมซับน้ำตา...ก็จะให้ทำไงล่ะครับ ก็มันเป็นข้อความจากคนที่ผมรักที่สุด และคิดถึงมากที่สุด...อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ผมก็จะได้กอดเจ้าของอีเมลแบบตัวเป็นๆ ซักที
16 ชั่วโมงที่ผ่านมา ผมแทบหลับไม่ลง...ไม่ใช่เพราะเมื่อยหรือนั่งไม่สบาย แต่เพราะหัวใจผมมันเต้นถี่รัวจนคิดว่าตัวเองจะเป็นโรคหัวใจรึเปล่า...แต่ทุกคนเคยเป็นไหมครับ เวลาที่ตื่นเต้น หรือรอคอยอะไรซักอย่าง ใจคุณจะเต้นรัว เร็ว แรง อาการกระสับกระส่าย คิดเรื่องอื่นไม่ได้นอกจากเรื่องนี้...หนังสือที่เตรียมมากะไว้ว่าจะอ่านบนเครื่องฯ ก็ไม่ได้อ่าน เพราะมัวแต่นั่งอ่านอีเมลฉบับเก่าๆ ของพี่เซฟอยู่...
ตึ๊ง...!!!
เสียงสัญญาณปลดเข็มขัดดังขึ้น เมื่อเครื่องบินของสายการบินแห่งชาตินิ่งสนิทบนรันเวย์ เสียงพี่แอร์โฮสเตทสาวประกาศขอบคุณ และให้ตรวจเช็คดูสัมภาระส่วนตัวก่อนลุกจากที่นั่ง...สัมภาระบนเครื่องของผมมีแค่เจ้า Macbook Pro เครื่องเดียว นอกนั้นผมโหลดหมด แต่ก่อนหน้านี้ก็ทยอยส่งของกลับมาบ้างแล้ว
ผมนั่งคอยให้คนค่อยๆ ทยอยเอื้อมหยิบของให้หมดก่อนจะลุกขึ้นต่อแถวกระดึ๊บๆ ออกไปจากเครื่อง เดินผ่านงวง ออกไป...ผมรู้สึกเหมือนน้ำตามันรื้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก สองปีที่ผมไม่ได้กลับมาเหยียบบ้านเกิดเลย มันทั้งตื่นเต้นและดีใจนะครับ...
ผมเร่งฝีเท้าตัวเองไปรอคิวผ่านตรวจคนเข้าเมือง ก่อนที่จะไปรอกระเป๋าที่โรลที่ปรากฏบนบอร์ด...โชคดีของผม ที่กระเป๋าผมออกมาเป็นใบต้นๆ พร้อมกันทั้งสองใบยักษ์ แบกกระเป๋าตัวเองขึ้นรถเข็นอย่างทุลักทุเล
“ผมช่วยไหมครับ” เสียงใครวะ...อ่อ คุณฝรั่งรูปหล่อที่นั่งถัดจากผมไปอีกหนึ่งที่นั่งนั่นเอง...ผมก็ไม่ได้โง่จนดูไม่ออก แล้วก็ไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองเกินไปนะ ผมว่าไอ้หมอนี่มันแอบเล็งๆ ผมไว้ เพราะหันไปทีไรก็เจอมันส่งยิ้มให้ทุกที บางทีนั่งมองผมจนป้าที่นั่งขั้นกลางระหว่างผมกับมันเริ่มรำคาญ จนหันไปมองมันดุๆ อยู่หลายรอบ
“ไม่เป็นไรครับขอบคุณมาก” ก็ตอบไปตามมารยาทแหละนะ
“เป็นคนไทยใช่ไหมครับ” แหมกูอยากบอกว่าเป็นฟิลิปินโนจังเลย มึงเห็นไหมเนี่ยกูถือพาสปอร์ทสีเลือดหมูเขียนไทยแลนด์ทองเด่นซะขนาดนี้ เป็นเวียตนามมั้ง
“ครับ” ก็ตอบไปซะหน่อยตามประสาเจ้าบ้านที่ดี
“ผมมาเที่ยวครับ...คุณไปเรียนเหรอ แล้วจะกลับไปอีกไหมครับ กลับมาซัมเมอร์รึเปล่า...แนะนำที่เที่ยวให้ผมหน่อยสิครับ” โห มึงรุกเร็วไปไหม...ผมก็รีบเข็นกระเป๋าเดินหนีมันนะครับ แต่แม่งขายาวกว่าเลยตามทันตลอด
“ผมเรียนจบแล้วครับ ไม่กลับไปแล้ว แฟนผมรออยู่ครับ คงไม่ไปไหนอีกแล้วเค้ารอมานานแล้ว...ผมขอตัวนะครับ ผมรีบไปหาแฟนก่อน” เอาให้จะๆ กันไปเลย อย่าตามมาอีกนะเว้ย ไม่งั้นกูถีบจริงๆ ด้วย...แล้วผมก็รีบจ้ำแบบไม่หันกลับไปมองมันอีก...ก็ใจผมน่ะลอยออกไปอยู่ข้างนอกแล้วสิครับ
เข็นรถมาจนถึงทางเดินที่มีผู้คนมายืนออรอรับเพื่อน พี่ น้องกันเต็มไปหมด สายตาผมก็มองหาคนที่ผมอยากเจอมากที่สุด...
เคยเป็นไหมครับ...ไม่ว่า ณ ที่นั้นๆ คนจะเยอะมากแค่ไหน แต่สำหรับคนที่เรารัก เราจะมองหาเค้าเจอได้ง่าย เหมือนกับเค้าเด่นขึ้นมาท่ามกลางฝูงชน...ผมมองเห็นที่รักของผมแล้วครับ...
ผมรีบเข็นรถไปหาพี่เซฟอย่างเร่งรีบ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าขาของผม กับรถเข็นคันนี้มันช่างช้าไม่ทันใจเลย...ผมอยากจะปล่อยรถเข็นไว้ตรงนี้แล้วรีบวิ่งเข้าไปหาพี่เซฟจัง...แต่ในที่สุด ผมก็พาทั้งตัวเองแล้วไอ้จัมโบ้สองใบยักษ์ไปหยุดอยู่ตรงหน้าคนที่ผมคิดถึงมากที่สุดจนได้
“ยินดีต้อนรับกลับ บะ...เฮ้ยยย!!!” ไม่ต้องตกใจนะครับ เสียงพี่เซฟที่ขาดหายไปแล้วกลายเป็นเสียงอุทานดังลั่นนั้น เพราะผมไม่ทันรอให้พี่เค้าพูดจบ...ผมก็โถมตัวเข้าใส่ อ้าแขนโอบกอดที่เซฟที่ไม่ทันตั้งตัว แต่ก็รับผมไว้และกอดตอบอย่างแน่น
“พี่เซฟ พี่เซฟ พี่เซฟ...ฮืออออ...พี่เซฟ” ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี เคยเป็นไหมครับ มันดีใจ โล่งใจ อบอุ่นใจ จนไม่รู้จะพูดออกมาเป็นคำพูดยังไง...จากคำพูดมันก็เลยกลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำแทน น้ำตาที่มันเอ่อออกมาเพราะความคิดถึง ความสุข ความตื้นตันใจ และความรัก
“คนเก่งร้องไห้ทำไมครับ หืม!!...พี่อยู่นี่แล้วนะ พี่อยู่นี่แล้ว ไม่ไปไหนแล้วนะครับ...คิดถึงมากเลยรู้ไหม” พี่เซฟโยกตัวผมในอ้อมกอดน้อยๆ เรากอดกัน ผลัดกันหอมแก้มไปมาแบบไม่สนใจว่าใครจะมองเราหรือไม่...
อ้อมกอดแรกในรอบสามปีของเรา...ไม่ได้รู้สึกเปลี่ยนไปเลยซักนิด ยังคงอบอุ่น อ่อนหวาน ปลอดภัย และเต็มไปด้วยความรัก ถ้าจะเปลี่ยนก็คงจะเป็นความคิดถึงที่ผลักดันให้เรารู้สึกโหยหากันมากขึ้น...
“กลับบ้านกันนะครับ...ตอนนี้ทุกคนตั้งตารอคนเก่งของพี่กันเต็มบ้านไปหมดเลยนะ...จริงๆ พี่กะว่าจะลักพาตัวเลิฟไปจู๋จี๋กันสองคนให้หายคิดถึงซะหน่อย แต่ถ้าทำงั้นมีหวังโดนทั้งหม่าม๊าและก็แม่พี่ตีตายแน่ๆ ผลัดกันถามถึงน้องเลิฟทุกวันเลย”
ผมยิ้มรับคำพูดของพี่เซฟ ตื่นเต้นที่จะได้เจอทุกคนแบบพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้ง...พี่เซฟหันไปเข็นกระเป๋าให้ผมแต่ยังไม่วายเอื้อมมือมาดึงมือผมให้เข้าไปควงแขนพี่เค้าเอาไว้อย่างไม่อายใคร...ผมยิ้มให้กับความน่ารักของพี่เซฟก่อนที่จะเดินคู่กันไปที่รถ...
พี่เซฟเปลี่ยนรถใหม่แล้วครับ...จากน้ำพักน้ำแรงของพี่เค้า ตอนนี้ผมเลยได้มานั่งเป็นตุ๊กตาหน้าฟอจูนเนอร์...ในรถเราไม่ได้คุยอะไรกันเลย ปล่อยให้ความรักอบอวนอยู่รอบๆ เราสองคน...แค่นั่งกุมมือกัน ผมซบหัวลงบนไหล่หนาของพี่เซฟ ซึมซับความรัก ที่เรากำลังถ่ายทอดผ่านทางใจซึ่งกันและกันอย่างเงียบๆ ไม่นานนัก รถก็แล่นมาถึงบ้านของผม...
ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาเกือบห้าทุ่มแล้วก็ตาม...แต่ไฟในบ้านและสนามหญ้าหน้าบ้านผมยังคงสว่างโร่ สมาชิกที่มากเกินกว่าครอบครัวผมนั่งคุย หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน...
ผมเปิดประตูลงจากรถ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปกอดป๊ากับม๊า แล้วกราบลงบนตักของทั้งสองคน...
“คิดถึงป๊ากับม๊ามากที่สุดในโลกเลยครับ...” ผมหอมแก้มม๊าฟอดใหญ่ติดต่อกันหลายๆ ที ก่อนจะหันไปทำแบบเดียวกันกับป๊าด้วย
“ไหนพี่เซฟบอกว่า...เลิฟบอกคิดถึงพี่เซฟที่สุดในโลกเหมือนกันไง แล้วใครที่สุดกว่ากันล่ะเนี่ย” หม่าม๊าผมแซวขึ้นมาซะอย่างนั้น
“ก็คิดถึงทุกคนที่สุดในโลกเท่าๆ กันหมดเลยแหละฮะ” ผมลูบแก้มแม่แล้วตอบ ก่อนจะหอมแก้มนิ่มๆ อีกสองที แล้วหันไปหาน้องสาวสุดที่รักของตัวเอง
“ไหนมานี่ดิ๊แก...จะหมั้นน่ะขออนุญาตฉันแล้วเหรอ” ผมเดินเข้าไปวาดแขนโอบตัวไอ้น้องสาวสุดเท่ของผมเข้ามาในอ้อมกอด...มันเองก็กอดตอบผม ถ่ายทอดความคิดถึงซึ่งกันและกัน...ผมกับมันไม่เคยห่างกันนานขนาดนี้
“แกไปบอกพี่ชายแกดิ ว่าไม่ต้องมาหมั้นแล้ว ฉันยกเลิก ขี้เกียจ...แม่งหนีก็ไม่ได้ ตามเช้า กลางวันเย็น...ไอ้บ้า” คำว่าไอ้บ้าน่ะ โรสมันหันไปโยนใส่พี่คิวที่ยืนอยู่ข้างๆ...เออ คู่นี้เค้าตามติดหนึบกันจริงอะไรจริงนะครับ...สงสัยน้องสาวผมมันจะได้ฝาแฝดคนใหม่ซะแล้วมั้งเนี่ย
“คุณป้าคุณลุง สวัสดีครับ” ผมผละออกจากไอ้โรสแล้วหันไปค่อยๆ คลานเข่าเข้าไปหาพ่อกับแม่พี่เซฟครับ...
“บุญรักษาเถอะลูก...โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะเรา...อีกหน่อยก็ช่วยแม่กับพ่อดูแลพี่เค้าด้วยล่ะ” หะ!!! อะไรนะ แม่เหรอ...เป็นอีกครั้งที่ผมได้ยินคำว่าแม่หลุดมาจากปากของแม่พี่เซฟครับ ถึงแม้เมื่อก่อนจะมีหลายครั้งที่คุณแม่พี่เซฟหลุดๆ ออกมาบ้าง แต่มันก็มักจะเป็นประโยคคาบเกี่ยวระหว่างพูดกับผมและพี่เซฟ เลยไม่รู้ว่าแม่พี่เค้าแทนตัวว่าแม่กับผมหรือพี่เซฟกันแน่...แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ แม่พี่เซฟแทนตัวเองว่าแม่กับผมโดยเฉพาะ แม่พี่เค้าพูดกับผม...ดีใจจังเลยครับ
“อ้าว...เลยทำหน้าเหวอเลยรึเรา...เลิกเรียกป้ากับลุงเถอะ...เรียกพ่อกับแม่เหมือนเซฟเค้านั่นแหละ...แม่เค้าอยากมีลูกเพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้ว เห็นถามหาทุกวี่ทุกวัน” พ่อพี่เซฟลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะหันไปแซวแม่พี่เซฟที่ยื่นมือออกมาลูบหน้าลูบตาผมอย่างเอ็นดู
“อ้าว ร้องไห้ซะแล้วลูกเอ๊ย!!! เซฟ...มาดูน้องหน่อยลูก แม่เปล่าทำอะไรนะ ดูสิน้ำตาไหลไม่หยุดเลย พอแล้วลูกเดี๋ยวปวดตา...มาๆ ขอแม่กอดหน่อยนะ” แล้วแม่พี่เซฟก็ดึงผมเข้าไปกอด พร้อมทั้งลูบหัวปลอบประโลม น้ำตาผมก็ยิ่งไหลเข้าไปใหญ่
“แม่ขอโทษนะเลิฟ...ที่แม่เคยพูดจาไม่ดี เคยทำไม่ดีกับเลิฟ...แม่ขอบคุณมากๆ ที่รักลูกชายแม่ และดูแลพี่เค้ามาตลอด...รักกันให้มากๆ นะลูก แม่ฝากพี่เซฟเค้าด้วยนะ” แม่พี่เซฟค่อยๆ เช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ ก่อนพูดให้ผมยิ่งรู้สึกตื้นตันใจมากขึ้นกว่าเดิมอีก
“ครับคุณแม่...คุณแม่ไม่ต้องขอโทษเลิฟหรอกฮะ...เลิฟขอบคุณคุณแม่นะฮะ ที่ยอมรับเลิฟแล้ว เลิฟสัญญาว่าจะดูแลพี่เซฟอย่างดีคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะฮะ” ผมกอดตอบแม่พี่เซฟ แม่ก็ลูบหัวลูบหลังผมไม่หยุด
“เอะแม่ เซฟว่าประโยคนี้เซฟต้องเป็นคนพูดกับป๊ากับม๊าเลิฟนะเนี่ย เซฟต่างหากต้องเป็นคนดูแลน้อง...มานี่มา...เจ้าหมาเล็กกับเพื่อนๆ เราชะเง้อคอรอกอดเรากันใหญ่แล้ว”
แล้วพี่เซฟก็ลากผมมาให้กลุ่มเพื่อน พ้อง น้องพี่ ได้รุมกอด รุมหอม รุมทวงของฝากกันมากมาย...
“พี่เลิฟ เซย์คิดถึงพี่เลิฟม๊ากกกกกมากอะ...ไอ้พี่แชมป์มันยังไม่เลิกดุเซย์เลยอะ มันดุมากกว่าเดิมอีก” ไอ้เด็กนี่ มาถึงก็ฟ้องเลยเว้ย
“ก็เรายังดื้ออยู่ล่ะสิ พี่เค้าถึงดุเอาน่ะ...โตเป็นหนุ่มขนาดนี้แล้วนะ สูงขึ้นด้วยนะเนี่ย เลิกงอแงได้แล้ว” ผมโยกหัวไอ้ตัวดีเบาๆ มันทำแก้มป้องหน้างอ เพราะไอ้แชมป์มันหัวเราะอยู่ข้างๆ
“เซย์เลิกดื้อแล้วเหอะพี่เลิฟ...บอกเพื่อนพี่ให้เลิกดุซะทีเถอะ ทำตัวเป็นโอโต้ซังไปได้ ชิส์” เหนื่อยใจกะมันสองตัวจริงๆ ครับ
ไอ้แพรกับไอ้น๊อตเพื่อนผมไม่ได้มาวันนี้ เพราะไอ้แพรได้ทุนไปเรียนที่ออสเตรียทั้งคู่ อีกสองเดือนถึงกลับครับ...
วันนี้เป็นวันดีๆ ที่ผมอบอุ่นใจมากที่สุด บ้านที่ผมรัก คนที่ผมรัก ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา...
“เหนื่อยไหมครับ...เจ็ทแล็คเหรอ ไม่ยอมหลับซะที” คืนนี้คุณแฟนผมน่ารักสุดๆ เลยครับ บริการอาบน้ำสระผมให้ผมนอนแช่น้ำอุ่นสบายๆ เสร็จแล้วก็อุ้มออกมาเช็ดตัว ทาครีม ทาแป้ง แต่งตัวให้เสร็จเรียบร้อย ก่อนจะมานอนกอดกันบนเตียง ซึมซับไออุ่นซึ่งกันและกัน
“จูบเลิฟอีกทีได้ไหม...” ผมอ้อนขอความหวานจากพี่เซฟอีกครั้ง...ตั้งแต่เข้ามาในห้องนอน เราก็จูบกันไม่หยุด แม้แต่ตอนอาบน้ำ พี่เซฟสระผมให้ผมไป ก็ก้มลงมาจูบผมไป...ทดแทน สามปีที่ผ่านมา
“ห้าปีแล้วเนอะ ที่เราคบกัน และรักกัน...ขอบคุณนะครับที่เกิดมาให้พี่ได้รัก...ขอบคุณที่สอนให้พี่รู้จักความรัก...และขอบคุณนะครับที่รักพี่...ความรักของเลิฟมีค่าและยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับพี่...เราย้ายมาอยู่ด้วยกันไหม...พี่ซื้อคอนโดเอาไว้ห้องนึง พี่ตั้งใจทำงาน เก็บเงินแล้วผ่อนมันด้วยน้ำพักน้ำแรง พี่อยากให้เราสองคนเป็นครอบครัว...ครอบครัวที่เป็นของเรา ครอบครัวที่เราสร้างมันขึ้นมาด้วยกัน...พี่รักเลิฟมากนะครับ มาอยู่ด้วยกันนะ”
ผมไม่ตอบตกลงเป็นคำพูด แต่ผมโผกอดพี่เซฟไว้ทั้งตัวก่อนจะจูบขอบคุณพี่เค้าเบาๆ แต่เรียกร้อง ลึกซึ้ง และเนิ่นนาน...
“เลิฟก็รักพี่นะครับ...เลิฟขอโทษที่เลิฟไม่ได้เป็นผู้หญิง แต่เลิฟขอบคุณที่พี่เลือกเลิฟ...ขอบคุณที่ดูแลกันมาตลอด ขอบคุณที่ฝ่าฟันเรื่องราวต่างๆ มาด้วยกัน จับมือกัน และเดินเคียงข้างกันมาจนถึงทุกวันนี้...ช่วงที่ห่างกัน มันทำให้เลิฟได้รู้ว่า...ระยะทางไม่ได้ทำให้ความรักของเราลดน้อยลงเลยซักนิดเดียว...กลับตรงกันข้าม ความเหงาทำให้เรารักกันมากขึ้น ต้องการกันมากขึ้น โหยหากันมากขึ้น และทำให้เรารู้ว่าเราต่างก็เป็นคนสำคัญของกันและกัน...ต่อไปนี้ฝากตัวด้วยนะครับ...เราจะมีครอบครัวของเรากันนะ”
มีเรื่องราวมากมาย ที่ไม่มีใครได้ฟัง คำพูดนับร้อยพัน
ที่ต้องการเอื้อนเอ่ย ไม่ว่าจะนานซักเท่าไหร่
ยังยืนยันคำเดิมเสมอ ไม่เคยเปลี่ยน
เธอทำให้ฉันรู้และเข้าใจคำว่าสองเรา
ไม่ว่าจะร้อนหรือว่าจะหนาวก็ไม่กลัว
มีเธอที่รักข้างในจิตใจ ให้ฉันก้าวเดินต่อไป ต่อจากนี้
เธอและฉัน จับมือเคียงกันนับจากนี้
ผ่านความเดียวดายที่สองเรานั้นเคยมี
เมื่อมีเธอคนที่แสนดีอยู่ตรงนี้
มากกว่านั้น ยิ่งมีกันและกันมากแค่ไหน
มีเพียงคำว่ารักที่สองเรานั้นเข้าใจ
รักเพียงเธอและตลอดไป (แค่เธอกับฉัน)
และนับจากนี้ไป ทุกเรื่องราวที่ได้ฟัง
คำพูดทุกถ้อยคำที่คอยย้ำเตือนใจ
ไม่ว่าจะไกลซักเท่าไหร่ เพียงมีเธอคนดีอย่างนี้
ไม่ไหวหวั่น
(จะมีเพียงสองเรา ต่อจากนี้) (แค่เธอกับฉัน)
http://www.youtube.com/v/-6KcCDRsniw&hl=en_US&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src
ในที่สุด...ผมก็มีพี่เซฟและพี่เซฟก็มีผม เรามีกันและกัน...ทุกๆ ความเจ็บปวด ทุกๆ ความเหงา ทุกๆ ความกังวล ทุกๆ ความเหนื่อย อ่อนล้า...เป็นแรงผลักดันให้เราสู้เพื่อกันและกัน สู้เพื่อที่เราจะได้มีกันและกันตลอดไป...และขอบคุณความรักที่ทำให้ผมได้มีผู้ชายคนนี้...ขอบคุณผู้ชายที่ชื่อเซฟ ผู้ชายที่เป็นของขวัญจากเบื้องบน ส่งมารักผม และให้ผมได้รัก
ความรัก...มันไม่เลือกที่เกิดหรอกครับ กับใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้...แต่ถ้าหากมันเกิดขึ้นกับคุณแล้วล่ะก็...ผมก็อยากให้คุณได้ลองที่จะเรียนรู้ และลองที่จะได้รัก ถึงแม้มันจะเกิดขึ้นผิดที่ผิดทางก็ตาม...อย่ากลัว อย่าหนี เลยครับ ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่ความรักจะสอน และสร้างเราให้รู้จักอยู่เพื่อคนอื่น ยอมเพื่อคนอื่น และเกิดมาเพื่อรักคนๆ หนึ่งอย่างไม่มีเงื่อนไข
ลองเริ่มรักใครดูซักคนสิครับ...
-
จบแล้วค่า...
ในที่สุดก็จบลงไปแล้วนะคะสำหรับความรักของน้องเลิฟกับพี่เซฟ...
5 เดือนที่ผ่านมา ที่ Mercy มาลงนิยายเรื่องนี้...
ขอบคุณมากๆ นะคะที่อยู่ด้วยกันมาตลอด 5 เดือน...
ใจหายมากๆ ที่จะจบ
กิจวัตรประจำวันพอถึงที่ทำงาน คือการเปิดเล้าเข้ามาอ่านเม้นท์ของเพื่อนๆ นะคะ
ขอบคุณทุกมิตรภาพและกำลังใจค่ะ...
ในโลกไซเบอร์ก็มีความรู้สึกดีๆ เกิดขึ้นให้กันและกันได้นะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราลองเขียนแนว ชายรักชาย...
ขาดตก เกินล้น อะไรยังไง ก็ขออภัยไว้ ณ เล้านี้ด้วยค่ะ...
ไหนๆ ก็ตอนจบแล้วนะคะ...
อยากลองอ่านเม้นท์แบบยาวๆ กันบ้างอะค่ะ (ถ้ามิได้ก็มิเป็นไร แหะๆ)
จริงๆ อยากรู้ความรู้สึกของเพื่อนๆ ต่อนิยายเรื่องนี้บ้าง
ชอบอะไรไม่ชอบอะไร...นักเขียนเองก็จะได้เอาไปปรับปรุงในเรื่องต่อๆ ไปนะคะ
ฉะนั้นใครที่แอบว๊อบแว๊บมาแวะเวียนอ่านกันแล้วยังไม่เคยเม้นท์เลย
แนะนำให้ลองดูค่ะ (ฮ่าๆๆๆ โฆษณาเชิญชวนเชื่อสุดๆ)
ส่วนบางคนที่บอกว่าพึ่งตามอ่านทันก็จะจบซะแล้ว...
ฮ่าๆๆ...ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม อ่าน แล้วก็เม้นท์
อย่างเม้นท์ของคุณ banana49 และ คุณ snowice ...ยาวได้ใจมากเลยค่ะ
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่แสดงความคิดเห็น
ไม่มีตรงไหนที่ทำให้รู้สึกไม่ดีเลยค่ะทุกบรรทัด ทุกๆ เม้นท์ทำให้เรารู้สึกดีเสมอจริงๆ ค่ะ
ส่วนตอนพิเศษ...
สัญญาก็เป็นสัญญาค่ะ...
Mercy จะเอาตอนพิเศษของคู่พี่คิวกะน้องโรสมาลงให้นะคะ
อาจจะมีของน้องเซย์พี่แชมป์แถมอีกนิดหน่อย...
ส่วนของคู่หลักเดี๋ยว Mercy ขอคิดพล๊อตก่อนเน่อ ว่าจะพิเศษอะไรได้บ้าง ฮ่าๆๆ
แล้วเจอกันในเรื่องต่อๆ ไปนะคะ ตอนนี้ก็มีพล๊อตบ้างแล้ว อีกไม่นานคงจะได้มาลงค่ะ...
กอดดดดดดดด ทุกๆ คนเลยค่า :กอด1:
ปล.แล้วจะแวะมาตอบเม้นท์คุยกะทุกๆ คนเลยนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับการถ่ายทอดความรักที่สวยงามของทั้งคู่
ไม่อยากให้จบเลย writer อ่านแล้วน้ำตาซึม
ขอตอนพิเศษนะ อยากอ่านคู่อื่นด้วย
เป็นกำลังใจ รออ่านเรื่องใหม่ :กอด1: :L2:
+1
-
น่ารักมากเลยครับกับความรู้สึกดีๆที่มีให้กันของคู่นี้ :L1: :L1: :L1:
-
อ่านไปน้ำตาไหลพลักๆ ซาบซึ้งมาก
เหมือนความรักมันผลิบานส่งกลั่นหอมหวานอยู่ในหัวใจเลยคะ แปะ+ ไว้พรุ่งนี้นะคะ
-
แอบย่องมายินดีกับงานหมั้นพี่คิวกับน้องโรสวันนี้ก่อนค่ะ :mc3:
เด๋วมาจัดเม้นยาวๆอีกรอบตอนที่ตื่นแล้วกันนะคะ ตอนนี้ตาจะปิดแว้วววว (แต่ก็ได้ยิ้มเพราะพี่เซฟน้องเลิฟก่อนนอน อิอิ)
------------> Edit*
ขอบคุณพี่ไนท์สำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้นะคะ มีความสุขที่ได้อ่านมากๆ
ว่าไปก็แอบใจหายเหมือนกัน เพราะหลายๆครั้งที่เข้าเล้าก็ต้องแอบดูว่าเรื่องนี้อัพหรือเปล่าหว่า?
หลายครั้งที่ยิ้ม หัวเราะไปกับความน่ารักของน้องเลิฟ พี่เซฟ น้องเซย์ พี่แชมป์ พี่คิว น้องโรส คุณป๊าคุณม๊าน้องเลิฟ
หรือบางครั้งก็อินตาม อึนตาม นอยด์บ้างอะไรบ้าง แต่ก็ลุ้นให้อะไรๆลงเอยด้วยดี ^^
สุดท้ายก็แฮปปี้อย่างที่หวังจริงๆด้วยอะค่ะ ..
จบเรื่องนี้แล้วก็ได้แต่หวังว่าพี่ไนท์จะมีนิยายน่ารักๆเรื่องใหม่มาให้หายคิดถึงบ้างนะคะ
:กอด1: กอดแน่นๆแทนคำขอบคุณค่ะ ^^
-
ช๊อคคคคคคคคคค
บแล้วหรอ
ไม่อยากให้จบเลยอ่า
สนุกน้ำตาซึม
ไม่ได้เจอกันตั้ง3ปียังรักกันขนาดนี้นับถือ
เราอยากอ่านคู่พี่คิวกับโรสอ่าตอนพิเศษขอคู่นี้หน่อยได้ไหม
อยากรู้ความคืบหน้าพี่คิวทำไปถึงไหนแล้ว
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ชอบตอนที่แม่พี่เซฟยอมรับน่ารักเนอะ
ที่จริงคงรักตั้งนานแต่แบบปากแข็ง
ไม่อยากให้จบเลยจริงๆๆๆ
เอาตอนพิเศษเยอะๆๆเลยนะรออ่าน
ขอบคุณน้าที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาสนุกมากเลยจริงๆๆๆ
-
:z3:ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
รอตอนพิเศษนะคะ
เป็นเรื่องที่ซาบซึ้งใจในความรักมากๆ ค่ะ
ขอบคุณที่ทำนิยายดีๆ มาให้อ่านกันนะคะ
:L2: o15
+1
-
ดีนะที่เราตั้งตารอตามที่บอก แอบง่วงนิดหน่อแต่เพื่อน้องเราทนได้ :o8:
แล้วก็จบกันไปกะความรักซึ้งๆ หวานๆ แอบมีสีเทาบ้างเล็กๆพอเพิ่มรสชาติ
กว่าจะผ่านมาถึงห้าปีของคู่นี้เล่นเอาเราลุ้นจนนั่งไม่ติดเลย ตั้งกะตอนปลอมตัวเป็นโรสล่ะ
ยังคิดอยู่ถ้าความแตกขึ้นมาจะทำไง ไม่ได้โกหกเรื่องหน้าตานะ อันนั้นมันนิดๆหน่อย
ไม่นานก็พออภัยกันได้ แต่ก็นะผ่านมาแล้วนิ รักกันแล้วนิ เราก็ได้แต่อิจฉา
หาได้ที่ไหนรักกันมันคงขนาดนี้ยากเนอะ ว่ามะ ชอบทุกอย่างที่เรื่องนี้เป็น
เล่าเรื่องมาในมุมหวานๆเบาๆ จากเรื่องหนักๆก็มองดูสบายถ้าแค่คิดได้อย่างที่น้องบอกอ่ะนะ
เห็นเรื่องนี้มาแต่แรกๆล่ะ แต่รู้สึกว่าตอนนั้นจะยังไม่ได้เป็นสมาชิกเล้านี้ ก็เลยไม่เคยได้เม้นให้
เราก็ติดนิสัยอ่ะนะอ่านแต่ไม่เม้น ชอบขี้เกียจพิมพ์ แต่พอมานึกๆดูคนเขียนเค้ายังตั้งใจเขียนให้อ่าน
เค้าเขียนน้อย(ในความรู้สึก)ยังแอบบ่นทวงขอเยอะๆ กะอีแค่ตอบเค้าไปก็ไม่น่าจะหนักหนาอาราย
ชอบ ชอบมาก ชอบที่สุดไรแบบนี้ เราไม่มีไม่ชอบอ่ะ เพราะคิดว่าถ้าเรื่องไหนไม่ชอบไม่มีสิทธิ์บ่น
ว่าเค้าไม่ดีไมไม่เขียนแบบนั้นแบบนี้ ไม่ชอบก็เลิกอ่านจบ เพราะมันเป็นแนวเขียนของแต่ละบุคคล
ตัวเองยังเขียนได้ไม่เท่าเค้าเลย ไม่มีใครบังคับให้อ่าน
แหมแต่น้องโรสหมั้นวันแม่ ก็เลยจบวันแม่เหมือนกันซะงั้น อิอิ แต่น่ารักดีอ่ะ
ขอบคุณMercyมากนะที่เข้ามาสร้างสรรค์เรื่องดีๆแบบนี้อีก ชอบคุณนะ เป็นกำลังใจให้คุณในทุกๆเรื่อง
แม้โลกแห่งความจริงเรายังไม่ได้เจอกันก็ตาม เอ๊ะ!หรือเจอแล้วแต่เราไม่รู้หว่า
แล้วก็จะยังเป็นอีกคนที่จะยังเฝ้ารอ ตอนพิเศษอย่างใจจดใจจ่อ
จุ๊บทีนึงก่อนนอน ไม่รู้ว่าจะยาวพอมั้ยอย่างที่อยากอ่าน (ไม่เคยเม้นใครยาวขนาดนี้มาก่อน)
อิอิ ไปล่ะ ฝันดีจ้า มีความสุขในวันแม่นะ
:pig4: o13 :L2: :m3: :mc2:
-
:pig4:ขขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ
-
ขอบคุณนะคะ ที่แต่งเรื่องสนุกๆให้ได้อ่าน
หวังว่าคงจะมีเรื่องใหม่ที่หวานๆ อย่างนี้อีกนะ
:man1:
-
อ่านพี่เซฟกะเลิฟๆมานานแล้ว
พอถึงตอนจบ ก็แอบใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ลุ้นให้พี่เซฟกะน้องเลิฟผ่านอุปสรรคต่างๆมาได้
จนตอนนี้พี่เซฟกะเลิฟก็สมหวังมีความสุขกันทั้งคู่แล้ว
มันรู้สึกดีใจนะ 555
ดูแลกันและกันตลอดไปนะ พี่เซฟน้องเลิฟ
ขอบคุณพี่ Mercy มากเลยค่ะที่สร้างสรรค์นิยายดีดีมาให้ได้อ่านกัน
มีความสุขอยู่ตลอดที่ได้อ่านเรื่องนี้ (ถึงบางช่วงจะแอบมีเศร้าหรือหมั่นไส้อิพี่เซฟไปบ้างก็ตาม 555)
รอคอยตอนพิเศษ และจะติดตามเรื่องต่อๆไปของพี่แน่นอนจ้า ^^
-
เฮ้อ!!! จบซะแล้ว อยากให้จบช้ากว่านี้อีกสักเดืือน (แต่ไม่ได้ไม่ได้หมายถึงให้ดองไว้เดือนแล้วค่อยมาจบนะ เหอเหอ)
จบอย่างสวยงามมากเลยคะ Mercy ถ้าโลกเรามีความรักแบบคู่นี้กันหมดคงจะดี ปัญหาเรื่องความรักก็คงไม่เกิด
ขอบคุณนะคะที่สรรค์สร้างผลงานดีดีมาให้ติดตาม หวังว่าคงมีเรื่องใหม่ต่อไปอีกเร็ว ๆนี้นะจ๊ะ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆ เรื่องราวของพี่เซฟกับน้องเลิฟ
อบอุ่นและน่ารัก ยังไม่อยากให้จบเลย
เห็นบอกมีตอนพิเศษของพี่คิวกับน้องโรสจะรออ่านค่ะ
ปล.ชอบคู่น้องเซย์กับพี่แชมป์ถ้ามีตอนพิเศษของคู่นี้เยอะก็ดีนะค่ะ
+1 ให้ค่ะ :กอด1:
-
แอบรักน้องเลิฟกะพี่เซฟอยู่เงียบๆ...ขอบคุณที่เขียนเรื่องน่ารักให้อ่าน
คงคิดถึงน้องเลิฟและเพื่อนๆ ไปอีกนาน... :L2:
-
จบหวานมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มอบความสุขให้เราผ่านตัวนังสือ
อ่านเรื่องนี้ทุกครั้งเรามีความสุขมากค่ะ
และจะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
-
ชอบมาก ชอบจริงๆ อ่านแล้วเป็นอะไรที่แบบเฮ้ย! หวานมากอ่ะ
แต่น้ำตาไหลตอนไปเจอแม่พี่เซฟ เข้าใจว่าหัวอกคนเป็นแม่ :m15:
แต่ชอบความจริงใจที่ทั้งสองมีให้กันมาก อาจจะระแวงไปบ้าง
แต่นั้นก็เป็นนิสัยของคนเป็นแฟนกัน o13
ชอบน้องเลิฟกับพี่เซฟ ที่รักกันแน่นหนาโดยไม่หวั่นอะไรใดๆทั้งสิ้น
ชอบไอ้เด็กแสบน้องเซย์ ที่มันดื้อได้กระทั่งวันสุดท้าย :laugh:
แต่ก็นะ ของใคร ใครก็หวง
ปล.ขอบคุณไรท์เตอร์อีกครั้งที่แต่งเรื่องหวานแหววมาให้อ่าน
และอย่าลืมแวะเอาตอนพิเศษ ของทั้งคู่หลักและคู่รองมาให้อ่านนะ
:กอด1: ไรท์เตอร์แน่นๆๆๆ
-
ให้มี nc พี่เชฟกับเลิฟอีก เป็นการส่งท้าย 555++
-
ในที่สุดก็กลับมากอดกันแล้วนะคะน้องเลิฟเลิฟของพี่
ระยะทางไม่ทำให้ความรักสะเทือนจริงๆ
จบได้อิ่มเอมใจมากเลยค่ะคุณไนท์ ขอบคุณที่พาน้องเลิฟน้องโรส น้องเซย์และตัวประกอบอื่นๆ
(เอ๊ะเหมือนจะลืมสายเมะไป กร้ากกกกกกกกกส์)มาให้คนอ่านอย่างเราๆได้รู้จักและได้รักนะคะ
ไม่รู้เป็นยังไง อ่านเรื่องนี้ทำไมหลงรักแต่สายเคะมิรู้เลย อ้อๆยกเว้นไว้คน แอบปลื้มพี่คิวด้วย คริคริ
ไว้คุณไนท์ว่างๆอย่าลืมพาลูกลิงน้อยอย่างน้องเซย์กลับมาเยี่ยมเยียนให้ป้าๆชื่นหัวใจบ้างนะคะ
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดค่ะคุณไนท์ สู้ๆๆๆๆๆๆๆ
-
ซึ้งมากๆ ระหว่างความรักของทั้งคู่
ในประสบการณ์ของเราและคนรอบข้าง
เจอแต่รักแท้แพ้ระยะทางทั้งนั้น
มันเป็นความรักที่ใครๆก็อยากให้มี
อบอุ่นดีค่ะ
แล้วอย่าลืมมาต่อตอนพิเศษนะจ๊ะ
:L1:
-
จบแบบสวยงาม ซาบซึ้งจริงๆ ค่ะ โอ้ ความรักอยากมีอย่างนี้บ้างจัง
อ่านแล้วก็มีทั้งลุ้น ทั้งเศร้า สะใจ ก็หลายรสนะ ชอบทุกคู่เลย
คู่หลักก็หวาน คู่รองก็เซี้ยว งัยก็จะรอตอนพิเศษของทุกคู่นะคร้า
แล้วก็รอเรื่องใหม่ด้วย เอ จะใช่เรื่องคุณ T กับ คุณ N ป่ะ :z2:
:กอด1: :L2:ไรฯ ค่ะ
-
ตอนนี้พูดอะไรไม่ออกคะ
ให้ได้คำเดียวจริงๆ
"ขอบคุณ" ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณที่สร้างความรุ้สึกดีดีออกมา ขอบคุณมากจริงๆ :monkeysad:
-
หวานกันจหยดสุดท้าย
ชอบมากมาย
-
ช่วยแก้คำผิดจ้า
...พี่ต้องรื้อคลิปเก่าๆ ที่เลิฟร้องเพลง...
อบอุ่นจังเลยตอนนี้ ชอบเรื่องนี้มากๆ ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนสุดท้าย
ขอบวกให้อีกครั้งจ้า :L2:
-
ขอบคุณค่ะ น่ารักและอบอุ่นใจมากๆ จะรอติดตามผลงานเรื่องใหม่นะคะ :L2:
-
ขอบคุณความรักที่สวยงาม
:pig4:
ขอบคุณคนถ่ายทอดเรื่องราวความรักและขอบคุณตัวเองที่ได้อ่านเรื่อง ดีดี
-
เสียดายจังเลยอ่ะ จบแล้ว งืดๆๆๆ
สนุกมากๆเลยจ้า ไรเตอร์เก่งมาก ภาษาสวย ถ่ายทอดก็เก่ง ชัดเจนทั้งภาพทั้งความรู้สึกเลย o13
ขอตอนพิเศษนะๆๆๆ ทุกคู่เลยนะ ขอแชมป์-เซย์ก่อนนะจ๊ะ :call:
-
เป็นความรักที่สดใสและสวยงามมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ
-
ว้ากกกกกกกกกกกกกก..ก จบแล้วจริงๆเหรอเนี่ย
:serius2:
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยอ่ะพี่Mercy
แต่ว่า..ตอนจบ ฟินาเล่มากๆเลยค่ะพี่Mercy
เขียนได้ดีมากๆเลย ซาบซึ้งกับความรักของเซฟกับเลิฟจริงๆ ..
(แอบเห็นมีพิมพ์ผิดแว่บๆ เล็กน้อยค่ะ ไม่ใช่จุดบกพร่องใหญ่อะไร)
คุณแม่เซฟยอมรับเลิฟแบบเต็มๆแล้วด้วย ดีใจจัง
อิจฉาเซฟอ่ะ ไปเรียนต่อเยอรมนีด้วย
ไปอยู่มิวนิคใช่มั้ย? อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆ o9
:pig4:พี่ Mercy มากๆค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้
รอต่อพิเศษกับเรื่องต่อไปนะคะ ^^
-
เมื่อคืนรอจนเกือบเที่ยงคืนอะ ง่วงนอนก่อน เลยหลับซะ
นี้ตื่นมาเปิดหาเรื่องนี้ก่อนเลยนะ อิอิ :o8:
ขอบคุณมาก ๆ ค่าสำหรับตอนจบที่หวานซึ้งแบบนี้
ขอบคุณมาก ที่ทำให้รูั้สึกดีและมีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้นะคะ
จะติดตามตอนพิเศษและเรื่องใหม่นะคะ :bye2:
-
จบแล้ว ซึ้งม๊าก มาก ขอบคุณสำหรับเรื่องหว๊าน หวาน อบอุ๊น อบอุ่น มาให้อ่าน ขอบคุณม๊าก มากนะ
-
+1 แต้มที่ 194 เลยนะคะ!
เป็นตอนสุดท้ายที่มีครบรสจริงๆนะคะ ทั้งเหงา เศร้า สุข : )
ตอนที่ห่างกันก็คิดถึงกันมากเลย แต่ระยะห่างก็เป็นเหมือนสิ่งที่การันตีว่าเรารักกันแค่ไหน
เพราะงัั้นเซฟกับเลิฟที่ฝ่าฟันมันมาได้นี่สุดยอดมากๆเลยเนอะ
อ่านไปยิ้มไป น่ารักสมกับเป็นตอนจบของเรื่องจริงๆค่ะ
ปล.สุขสันต์วันแม่ค่า
-
ตอนนี้อบอวลไปด้วยความอบอุ่น ความรักและความเข้าใจจริงๆนะ :กอด1:
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีดี นิยามความรักดีดีมาแบ่งปันนะคะ
จะติดตามเป็นกำลังใจให้ในเรื่องต่อๆไปค่ะ
รอตอนพิเศษน้าาา ขอคู่หลักด้วยได้ไหม แบบว่า...
เรื่องราวหลังจากที่ย้ายเข้าเรือนหอแล้วน่ะ...นะคะ
-
จบซะแล้ว :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ขอบคุณมากนะครับ :pig4: :pig4: :pig4:
คงจะมีเรื่องต่อไปนะ จะคอยเป็นกำลังใจให้ครับผม o13 o13 o13 :bye2: :bye2: :bye2:
-
สุดๆเลยอ่ะ
ชอบเรื่องนี้จัง
เป็นเรื่องที่ดีมากเลยค่ะ
ตามจริงไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
แต่ก็นะ
มันจบแล้วใช่ม่ะ
แม้เรื่องนี้จะจบไปแล้ว
แต่ความรักของพวกเค้าก็ยังคงดำเนินไป
อิอิ
แอบซึ้งใจ
ชอบเรื่องนี้อ่ะ
ปล รอตามอ่านเรื่องต่อๆไปนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ writer สร้างสรรค์งานดีๆแบบนี้ต่อไปอีก
ปล อีกครั้ง
เค้าก็อยากได้คนรักซักคนเหมือนกัน
แต่ยังไม่มีนี่สิ ปัญหา
-
ตามอ่านของเพื่อนสาวจนจบแล้ว ใจหายเหมือนกันนะคะ 5 เดือน
สนุก เกินกว่าจะบรรยาย
น่ารัก เกินกว่าพรรณนา
อบอุ่น เกินกว่าคำพูดใดๆ
ขอบคุณเพื่อนสาวนะคะที่สรรค์สร้างเรื่องดี ๆ ที่อ่านทีไรก็อิ่มเอมใจมาให้พวกเราอ่าน
ปล.1 รอเรื่องต่อไปอยู่นะคะ
ปล.2 อาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปงานหมั้นโรส (เริ่ดๆ)
-
เรื่องนี้น่ารักมาก ๆ มีหลาาย ๆ อารมณ์ ให้รู้สึกได้ถึงความมีชีวิตของตัวละคร
ชอบมาก ๆ
มาขอรอตอนพิเศษด้วยคน
-
ก่อนอื่นก็ต้องขอบคุณที่แต่งเรื่องราวดีๆมาให้ได้อ่านกันนะคะ
จำได้ว่าตามอ่านเรื่องนี้มาได้ไม่นานมากแต่ก็อ่านจนทันจนได้
และก็มาถึงตอนจบที่ทำให้อ่านแล้วน้ำตาคลอๆ 555 ซะงั้นเลย
จริงๆก็มีเพื่อนอยู่คนที่เค้าก็มีแฟนแล้วตั้งแต่คบกันมาก็ใช้เวลาห่างกันเหมือนกัน
เพราะว่าเดี๋ยวๆก็ไปเรียนต่อ อีกสักพักก็ไปเรียนต่ออีกแล้ว รวมๆแล้วก็คบกันมาได้ 7-8 ปีแล้ว
ก็เลยคิดว่าจริงๆแล้วระยะทางมันไม่ได้ทำให้คนเรารักกันน้อยลงหรอก
ถ้าคนรักคิดจะมั่นคงต่อกันและรักกันจริงก็คงจะฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆมาได้เหมือนกัน
เทคโนโลยีก็มีก็ใช้มันให้เป็นประโยชน์เหมือนที่เลิฟและเซฟใช้มันเหมือนในเรื่องนี้
เป็นตอนจบของเรื่องที่ประทับใจมากอีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว :กอด1:
ชอบเซฟตรงที่ว่าเป็นคนจริงจังและจริงใจ พยายามทำงานเก็บเงินเพื่อดูแลคนที่ตัวเองรัก
เลิฟเป็นคนที่น่ารักและจริงใจที่สุดในโลกอีกคน ที่ปากตรงกับใจและสู้ไม่ถอยเหมือนกัน
แต่ก็ทำให้เห็นอีกว่าครอบครัวก็เป็นสิ่งสำคัญที่เป็นแรงผลักดันและเป็นกำลังใจที่ดีเสมอมากับเลิฟและเซฟ
ชอบที่สุดของตอนนี้คือตอนที่เซฟนั่งอ่านจด e-mail ของเลิฟที่ส่งไฟล์เสียงมาให้เซฟได้ฟัง
แล้วเซฟร้องไห้ อ่านไปน้ำตาคลอไป 555 น่ารักมากเลยค่ะ
เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆเรื่องนี้มากๆเลยนะคะ
-
:กอด1: จบแล้ว น้ำตาซึมไปหลายตอน เหอะๆ ตอนจบ หวานมาก :กอด1:
รอตอนพิเศษด้วยคน อิๆ
-
จบแล้ว :o12: :sad4:
ขอบคุณไรเตอร์มากๆที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านนะค่ะ :3123:+ :L1:
อยากจะบอกว่า :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณ คุณ mercy มากๆๆๆๆ สำหรับนิยายดีๆ น่ารัก และสนุก o13 o13
รอติดตามผลงานชิ้นใหม่นะครับ :pig4:
-
ขอบคุนมากเลยย ที่แต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านนน
ไม่อยากจาให้จบเลยยย
จบแล้ว เสียดายยยยย
จารออ่านตอนพิเศษ แล้วก้เรื่องอื่นๆน้าาาา
ความรักที่ต้องเดินไปพร้อมๆกันน แค่กล้าที่จะบอกรักออกไป ไม่ว่าผลจะออกมายังไง เราพยามให้ดีที่สุด
เราจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าเลิฟไม่บอกพี่เซฟว่าเปน ผช แล้วพี่เซฟไม่ยอมรับว่ารักเลิฟ ที่เปนผช
ความรักที่สวยงามแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น เรื่องราวมากๆที่เกิดขึ้นในเรื่อง เปนเรื่องทีทำให้คนสองคนเข้าใจกันมากขึ้น
ขอบคุน ขอบคุนนน :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:กอด1: :กอด1: ขอบคุณที่ลงเรื่องดี ๆ แบบนี้ให้พวกผมอ่านนะครับ .
:bye2:
-
ไม่อยากให้จบเลยค่ะ ซึ้งมากกก
เป็นเรื่องรักที่สวยงามอีกเรื่องหนึ่ง อ่านทีไรก็มีความสุขทุกที
ขอบคุณนะคะที่เชียนเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้ได้อ่านกัน ขอบคุณจริงๆค่ะ
-
ขอบคุณทุกตัวอักษร
ขอบคุณทุกตัวละคร
ขอบคุณทุกคู่รัก
ขอบคุณทุกคำหวานๆ
ขอบคุณทุกบทเพลง
ขอบคุณทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
และที่สำคัญที่ลืมไม่ได้ ขอบคุนพี่Mercy ที่สร้างความรัก ความสนุก ความเสียใจ และสร้างนิยานเรื่องนี้ให้เกิดขึ้น ขอขอบคุณจิงๆครับ
-
ไรอ่ะ หายไปไม่กี่วันกลับมาจบแล้วอ่ะ :sad4:
ยังไม่ได้เรียกเลือดจากน้องเลิฟกะพี่เซฟเลยอ่ะ
ยังไงก็จะรอตอนพิเศษนะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องต่อๆไปมาให้อ่านอีกน๊าไรเตอร์
สำหรับเรื่องนี้ก็นะ
มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านล่ะเน๊อะ :กอด1:
-
ความรักที่มั่นคง...ไม่ว่าจะมีอุปสรรคแบบไหน...ก็ต้องผ่านพ้นไปได้
ครั้งแรกเห็นชื่อเรื่องก็คิดว่า....ใช่เลย...กำลังอยากอ่านนิยายเจ็บ ๆ สักเรื่อง
และตอนนั้นน้อง Mercy กำลัง up ตอนน้องเลิฟตามง้อพี่เซฟอยู่....
อ่านแล้วได้อารมณ์...ซึม...เศร้า(สมใจอยาก)....ต่อด้วยพี่เซฟตามง้อ
ได้อารมณ์สะใจอีก....จากนั้นก็ย้อนอ่านและเสพติดน้องเลิฟไปโดยปริยาย
ภาษาสวยค่ะ.....คำพูดไม่แรงไป....ไม่อ่อนเกินไป....อ่านแล้วรื่นหู
พี่ขอ o13 ให้ น้อง Mercy แต่งนิยายได้ขนาดนี้ไม่ธรรมดานะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ เรื่องนี้
จะรอผลงานเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ :pig4: :L1:
กด + ให้ด้วยใจ
-
ขอบคุณทุกตัวอักษร
ขอบคุณทุกตัวละคร
ขอบคุณทุกคู่รัก
ขอบคุณทุกคำหวานๆ
ขอบคุณทุกบทเพลง
ขอบคุณทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
และที่สำคัญที่ลืมไม่ได้ ขอบคุนพี่Mercy ที่สร้างความรัก ความสนุก ความเสียใจ และสร้างนิยานเรื่องนี้ให้เกิดขึ้น ขอขอบคุณจิงๆครับ
-
สนุกมากครับ
ขอบคุณมากๆ
-
ขอบคุณพี่Mercyที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน :กอด1:
รู้สึกใจหายเหมือนกันที่เรื่องนี้จบแล้ว
ยังไม่อยากให้จบเลย...
รอตอนพิเศษน๊า~~ o13
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะพี่Mercy.. o13
ช่วงหลังๆไม่ค่อยได้มาเม้นต์แต่ยังติดตามอ่านทุกตอนเน้อ ยังหลงรักน้องเลิฟไม่เปลี่ยนค่า
รอติดตามเรื่องต่อๆไป และ ตอนพิเศษของทุกคู่นะคะ
คิดถึงพี่Mercyน๊า...แล้วคุยกันค่ะ Take Care :กอด1:
-
อ๊ายยยย....จบแล้ววว
ซึ้งมากๆค่ะ
แอบอยากอ่านตอนพิเศษแฮะ
คู่ของโรสจะเป็นยังไงน้อออ
รอตอนพิเศษค่ะ^^
:bye2:
-
จบได้อบอุ่นมากค่ะ
อิอิ
เราไม่ได้เข้ามาอ่านหลายเดือนเกิ๊นมาอีกทีน้องเลิฟก็จบสะแล้ ว ว
ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับนิยายดีๆ ^^
-
ความรู้สึกแรกที่อ่านจบ คือ มีความสุขมากค่ะ
ทั้งที่วันนี้ขับรถมาหลายร้อยกิโลเมตร ก็เลยเหนื่อยมาก
แต่พออ่านจบ ต้องเม้นท์ก่อน ไม่งั้นอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง 555
เรื่องนี้ได้บอกอะไรหลายอย่าง
บอกว่า ความพยายามในทุกเรื่อง ไม่เว้นเรื่องความรัก จะทำให้เรามีความสุข
บอกว่า เมื่อพื้นฐานจิตใจดี สิ่งที่แสดงออกก็ดีตามไปด้วย และปฏิบัติต่อคนอื่นเป็นอย่างดี
บอกว่า แม้ระยะทางห่างไกล แต่ความมั่นคง ก็มีให้เห็นได้ และผลของมัน สวยงามเสมอ
บอกว่า แม้เรื่องนี้จะเริ่มต้นอย่างเจ็บปวด แต่ก็จบลงด้วยความสุข
ขอบคุณน้อง Mercy มากนะคะ น้องช่วยให้พี่มีความสุขมากจริงๆ
และมีความเป็นไปได้มั้ยคะ ที่จะรวมเล่มเรื่องนี้ ตอบหน่อยนะจ๊ะ
รอตอนพิเศษด้วยนะคะ :กอด1:
-
เผลอแป๊บเดียวเรื่องนี้ก็จบลงเสียแล้ว
ความรักของเลิฟกับพี่เซฟต้องฟันผ่าอุปสรรคมากมาย
แต่ทั้งคู่ก็ทำได้สำเร็จ
ขอบคุณคนเขียนที่นำเรื่องดีๆ มาให้อ่านกันค่ะ
-
ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะจบแล้ว
ในที่สุดความรักของเซฟกับเลิฟก็เป็นที่ยอมรับจากครอบครัว ซักที ระยะเวลาที่เสียไปไม่ได้เสียเปล่าแต่กลับทำให้ รัก ยิ่งรักมากขึ้น...อ่านแล้วมีความสุขจัง
ขอบคุณ Mercy มากๆค่ะ สำหรับ เรื่องดีๆ ที่ทำให้มีความสุขทุกครั้งที่อ่าน และความสม่ำเสมอในการลงเรื่อง ขอบคุณมากๆจริงๆ :pig4:
รออ่านตอนพิเศษ และจะคอยติดตามเรืองใหม่ของ Mercy ด้วยจ้ะ..
ปล. ไม่สนใจทำเป็นเล่มเหรอจ๊ะ...เชื่อว่าหลายๆคนคงอยากกอดพี่เซฟกับน้องเลิฟเหมือนกัน o13
-
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อะ
อยู่ด้วยกันด้วย ขอแถมตอนพิเศษบ้างนะ
-
:a5: ตกใจอะไรกันจะจบแล้วพึ่งเข้ามาอ่านเอง = =
อ่านไปน้ำตาคลอไปตลอดเรื่อง ไม่ใช่เพราะมันมาม่านะคะ (มาม่า = ดราม่า ) แต่บางทีอ่านแล้วซึ้ง อ่านแล้วโดนใจ
อ่านแล้วอยากมีคนที่ทำอย่างนี้ให้เราบ้าง อ่านแล้วอยากมีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านั้นให้ใครบางคนบ้าง
อ่านแล้วรู้สึกว่าปัญหาบบนี้มันก็แก้อย่างนี้ได้ด้วยสินะ
อ่านแล้วรู้สึกถึงแง่มุมของความรักในหลายๆรูปแบบ
แล้วก็อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาเลิฟเล็กๆ (โดนแม่ยกเอาป้ายไฟตบ แอ๊ก )
ที่รักใครคนนึงได้มากขนาดนั้น มีคนที่รักตัวเองได้มากขนาดนั้น
มีครบอครัวที่น่ารักมากๆ มีเพื่อนที่ดีมากๆ
มีรุ่นน้องที่น่ารัก (ถึงบางทีจะดื้อไปหน่อยก็ตาม) และรุ่นพี่ที่คอยให้คำปรึกษา (ถึงจะเจ้าเล่ห์ในหลายๆองศา)
มีความกล้าที่จะสู้เพื่อสิ่งที่ตนเองต้องการ มุมมองของเลิฟในการมองสิ่งต่างๆรอบตัวก็น่ารักมากๆ
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆค่ะ โดยเฉพาะตอนสุดท้าย ที่ทั้ง2 คนตกลงใจทำตามความฝันของตัวเอง
ถึงแม้ว่าจะต้องไกลกัน ตอนอ่านแล้วฟังเพลงที่ว่าง ของพอสไปด้วยแล้วน้ำตาไหลเลย
อินเกิน แบบว่าแอบโดนชีวิตจริงนิดหน่อย อิอิ
เอาเป็นว่าถึงจะเข้ามาตามช้าไปหน่อย แต่ก็เม้นยาวๆชดเชยแล้วกันนะคะ >_<
แอบเขินที่คุณ Mercy พูดถึง :o8: แล้วก็จะมารอตอนพิเศษนะคะ อยากอ่านของพี่คิวกับโรสมากๆ
สู้ๆนะคะ :L2: :กอด1:
-
เรื่องนี้จะมีทำเป็นหนังสือหรือป่าว? อยากได้ไว้ครอบครอง ^^
-
จบซะแว้ว
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกดี๊ดี ความรักชนะทุกสิ่งจริง ๆ
สรุปแล้ว สองครอบครัว ได้ลูกชายเพิ่มครอบครัวละ 1 คน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แต่งตอนพิเศษค่ะ
-
ไอ้แพรกับไอ้น๊อตเพื่อนผมไม่ได้มาวันนี้ เพราะไอ้แพรได้ทุนไปเรียนที่ออสเตรียทั้งคู่ อีกสองเดือนถึงกลับครับ...
-------------------------------
จบแล้วววววววววววว
ตื่นเต้น! (เพื่อ?)
เฮ้อ จบลงด้วยดี แฮบปี้ๆ เรื่องต่อไปขอหนุ่มฝรั่งกินแห้วคนนั้นได้มั้ยคะ (ฮา)
เม้นต์ยาวๆ...ส่วนใหญ่หนูจะเม้นต์ตอนหนูก่งก๊งแต่ตอนนี้ไม่ค่อยก่งก๊งเท่าไหร่แฮะ...เพื่อพี่ไนท์จะพยายามดูค่ะ!
ที่ชอบที่สุดของเรื่องนี้ก็คือการมีอุปสรรคเข้ามาให้พิสูจน์ความรักของทั้งคู่
ที่ไม่ชอบ อืม...เพราะบางทีคู่นี้ดูเลิฟๆกันเกินไปเลยทำให้หมั่นไส้มั้งคะ (ฮา)
ตัวละครที่ชอบที่สุดคือโรสกับพี่คิวค่า~ ต้องขอโทษเลิฟกับพี่เซฟจริงๆ อิๆ
ฉากที่ชอบที่สุด...ฉากคุณพี่เซฟตกระกำลำบากตามหาเลิฟตอนแรกค่ะ - -+
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่านนะคะ :กอด1:
-
ความรัก ความผูกพันธ์ เรื่องราวต่างๆที่พี่เซฟกับเลิฟได้ฝ่าฟันกันมา น่าประทับใจมากๆเลย
ขอบคุณไรเตอร์กับความรู้สึกดีๆ และความประทับใจ ในทุกๆความรู้สึกที่ถูกถ่ายทอดผ่านทางตัวหนังสือ
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ขอบคุณไรเตอร์มากๆเลย จะรอตอนพิเศษนะ
:pig4: :L2:
-
แวะมาตอบเม้นท์ค่า...(1)
ขอบคุณสำหรับการถ่ายทอดความรักที่สวยงามของทั้งคู่
ไม่อยากให้จบเลย writer อ่านแล้วน้ำตาซึม
ขอตอนพิเศษนะ อยากอ่านคู่อื่นด้วย
เป็นกำลังใจ รออ่านเรื่องใหม่ :กอด1: :L2:
+1
ขอบคุณมากๆ เหมือนกันค่ะ...Mercy จำได้ว่า คุณ Little Devil เป็นรีดเดอร์ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้นเลย ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ...ส่วนตอนพิเศษไม่ลืมแน่ๆ ค่ะ รอหน่อยนะคะ
น่ารักมากเลยครับกับความรู้สึกดีๆที่มีให้กันของคู่นี้ :L1: :L1: :L1:
ขอบคุณมากค่า...ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ เช่นกันนะคะ
อ่านไปน้ำตาไหลพลักๆ ซาบซึ้งมาก
เหมือนความรักมันผลิบานส่งกลั่นหอมหวานอยู่ในหัวใจเลยคะ แปะ+ ไว้พรุ่งนี้นะคะ
ขอบคุณค่าป้าขา...ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้นๆ เลยนะคะ ดีใจที่ทำให้ป้ามีความสุขนะคะ :กอด1:
ขอบคุณพี่ไนท์สำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้นะคะ มีความสุขที่ได้อ่านมากๆ
ว่าไปก็แอบใจหายเหมือนกัน เพราะหลายๆครั้งที่เข้าเล้าก็ต้องแอบดูว่าเรื่องนี้อัพหรือเปล่าหว่า?
หลายครั้งที่ยิ้ม หัวเราะไปกับความน่ารักของน้องเลิฟ พี่เซฟ น้องเซย์ พี่แชมป์ พี่คิว น้องโรส คุณป๊าคุณม๊าน้องเลิฟ
หรือบางครั้งก็อินตาม อึนตาม นอยด์บ้างอะไรบ้าง แต่ก็ลุ้นให้อะไรๆลงเอยด้วยดี ^^
สุดท้ายก็แฮปปี้อย่างที่หวังจริงๆด้วยอะค่ะ ..
จบเรื่องนี้แล้วก็ได้แต่หวังว่าพี่ไนท์จะมีนิยายน่ารักๆเรื่องใหม่มาให้หายคิดถึงบ้างนะคะ
:กอด1: กอดแน่นๆแทนคำขอบคุณค่ะ ^^
ใจหายเช่นกันค่าน้องพาร์... :กอด1: กอดแน่นๆ คืน แทนคำขอบคุณเช่นกันค่า...ขอบคุณสำหรับเม้นท์เยอะๆ และยาวๆ ตลอดทุกครั้งเลยนะคะ อ่านแล้วมีความสุขมากจริงๆ เลยค่า...
ช๊อคคคคคคคคคค
บแล้วหรอ
ไม่อยากให้จบเลยอ่า
สนุกน้ำตาซึม
ไม่ได้เจอกันตั้ง3ปียังรักกันขนาดนี้นับถือ
เราอยากอ่านคู่พี่คิวกับโรสอ่าตอนพิเศษขอคู่นี้หน่อยได้ไหม
อยากรู้ความคืบหน้าพี่คิวทำไปถึงไหนแล้ว
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ชอบตอนที่แม่พี่เซฟยอมรับน่ารักเนอะ
ที่จริงคงรักตั้งนานแต่แบบปากแข็ง
ไม่อยากให้จบเลยจริงๆๆๆ
เอาตอนพิเศษเยอะๆๆเลยนะรออ่าน
ขอบคุณน้าที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาสนุกมากเลยจริงๆๆๆ
จบจริงๆ แล้วจ้า...ส่วนตอนพิเศษคู่คิวกะโรสได้เลยจ้า เดี๋ยว Mercy เอามาลงให้นะคะรอหน่อยนะ...ขอบคุณมากๆ ที่ติดตามนะคะ :pig4:
:z3:ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
รอตอนพิเศษนะคะ
เป็นเรื่องที่ซาบซึ้งใจในความรักมากๆ ค่ะ
ขอบคุณที่ทำนิยายดีๆ มาให้อ่านกันนะคะ
:L2: o15
+1
ถึงเวลาอันควรแล้วค่ะ ทั้งคู่ได้แฮปปี้กันแล้วเนอะ...ตอนพิเศษก็รอหน่อยนะค้า แต่มาลงแน่จ้า...ขอบคุณเช่นกันนะคะที่รู้สึกไปกับนิยายของเรา ดีใจค่ะที่ทำให้มีความสุข...
ดีนะที่เราตั้งตารอตามที่บอก แอบง่วงนิดหน่อแต่เพื่อน้องเราทนได้ :o8:
แล้วก็จบกันไปกะความรักซึ้งๆ หวานๆ แอบมีสีเทาบ้างเล็กๆพอเพิ่มรสชาติ
กว่าจะผ่านมาถึงห้าปีของคู่นี้เล่นเอาเราลุ้นจนนั่งไม่ติดเลย ตั้งกะตอนปลอมตัวเป็นโรสล่ะ
ยังคิดอยู่ถ้าความแตกขึ้นมาจะทำไง ไม่ได้โกหกเรื่องหน้าตานะ อันนั้นมันนิดๆหน่อย
ไม่นานก็พออภัยกันได้ แต่ก็นะผ่านมาแล้วนิ รักกันแล้วนิ เราก็ได้แต่อิจฉา
หาได้ที่ไหนรักกันมันคงขนาดนี้ยากเนอะ ว่ามะ ชอบทุกอย่างที่เรื่องนี้เป็น
เล่าเรื่องมาในมุมหวานๆเบาๆ จากเรื่องหนักๆก็มองดูสบายถ้าแค่คิดได้อย่างที่น้องบอกอ่ะนะ
เห็นเรื่องนี้มาแต่แรกๆล่ะ แต่รู้สึกว่าตอนนั้นจะยังไม่ได้เป็นสมาชิกเล้านี้ ก็เลยไม่เคยได้เม้นให้
เราก็ติดนิสัยอ่ะนะอ่านแต่ไม่เม้น ชอบขี้เกียจพิมพ์ แต่พอมานึกๆดูคนเขียนเค้ายังตั้งใจเขียนให้อ่าน
เค้าเขียนน้อย(ในความรู้สึก)ยังแอบบ่นทวงขอเยอะๆ กะอีแค่ตอบเค้าไปก็ไม่น่าจะหนักหนาอาราย
ชอบ ชอบมาก ชอบที่สุดไรแบบนี้ เราไม่มีไม่ชอบอ่ะ เพราะคิดว่าถ้าเรื่องไหนไม่ชอบไม่มีสิทธิ์บ่น
ว่าเค้าไม่ดีไมไม่เขียนแบบนั้นแบบนี้ ไม่ชอบก็เลิกอ่านจบ เพราะมันเป็นแนวเขียนของแต่ละบุคคล
ตัวเองยังเขียนได้ไม่เท่าเค้าเลย ไม่มีใครบังคับให้อ่าน
แหมแต่น้องโรสหมั้นวันแม่ ก็เลยจบวันแม่เหมือนกันซะงั้น อิอิ แต่น่ารักดีอ่ะ
ขอบคุณMercyมากนะที่เข้ามาสร้างสรรค์เรื่องดีๆแบบนี้อีก ชอบคุณนะ เป็นกำลังใจให้คุณในทุกๆเรื่อง
แม้โลกแห่งความจริงเรายังไม่ได้เจอกันก็ตาม เอ๊ะ!หรือเจอแล้วแต่เราไม่รู้หว่า
แล้วก็จะยังเป็นอีกคนที่จะยังเฝ้ารอ ตอนพิเศษอย่างใจจดใจจ่อ
จุ๊บทีนึงก่อนนอน ไม่รู้ว่าจะยาวพอมั้ยอย่างที่อยากอ่าน (ไม่เคยเม้นใครยาวขนาดนี้มาก่อน)
อิอิ ไปล่ะ ฝันดีจ้า มีความสุขในวันแม่นะ
:pig4: o13 :L2: :m3: :mc2:
คุณ lasom ยาวได้ใจเลยค่ะเม้นท์นี้...ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ดีใจที่นิยายของเราทำให้มีความสุขนะคะ...ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆ ค่ะ ขนาดเราป่วย lasom ยังเข้ามาดุเลย อิอิ ดีใจ และยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :กอด1:
:pig4:ขขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ
ขอบคุณเช่นกันค่าที่ตามอ่านมาตลอดนะคะ
ขอบคุณนะคะ ที่แต่งเรื่องสนุกๆให้ได้อ่าน
หวังว่าคงจะมีเรื่องใหม่ที่หวานๆ อย่างนี้อีกนะ
:man1:
ขอบคุณเช่นกันค่า...ได้เลยค่า เรื่องใหม่รออีกหน่อยนะคะ แต่ไม่รู้จะหวานได้ใจกันรึเปล่าเนอะ
อ่านพี่เซฟกะเลิฟๆมานานแล้ว
พอถึงตอนจบ ก็แอบใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ลุ้นให้พี่เซฟกะน้องเลิฟผ่านอุปสรรคต่างๆมาได้
จนตอนนี้พี่เซฟกะเลิฟก็สมหวังมีความสุขกันทั้งคู่แล้ว
มันรู้สึกดีใจนะ 555
ดูแลกันและกันตลอดไปนะ พี่เซฟน้องเลิฟ
ขอบคุณพี่ Mercy มากเลยค่ะที่สร้างสรรค์นิยายดีดีมาให้ได้อ่านกัน
มีความสุขอยู่ตลอดที่ได้อ่านเรื่องนี้ (ถึงบางช่วงจะแอบมีเศร้าหรือหมั่นไส้อิพี่เซฟไปบ้างก็ตาม 555)
รอคอยตอนพิเศษ และจะติดตามเรื่องต่อๆไปของพี่แน่นอนจ้า ^^
ขอบคุณน้อง PeeYaR เช่นกันจ้า...ดีใจที่น้องเลิฟกะพี่เซฟและผองเพื่อนทำให้น้องมีความสุขนะคะ พี่ก็ใจหายเหมือนกัน...ขอบคุณนะคะที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้นเลย
เฮ้อ!!! จบซะแล้ว อยากให้จบช้ากว่านี้อีกสักเดืือน (แต่ไม่ได้ไม่ได้หมายถึงให้ดองไว้เดือนแล้วค่อยมาจบนะ เหอเหอ)
จบอย่างสวยงามมากเลยคะ Mercy ถ้าโลกเรามีความรักแบบคู่นี้กันหมดคงจะดี ปัญหาเรื่องความรักก็คงไม่เกิด
ขอบคุณนะคะที่สรรค์สร้างผลงานดีดีมาให้ติดตาม หวังว่าคงมีเรื่องใหม่ต่อไปอีกเร็ว ๆนี้นะจ๊ะ
นั่นสิคะ อยากให้ทุกคนรักกันๆ แบบนี้ แบบไม่ต้องแคร์อะไรให้มาก แคร์แต่คนที่เรารักก็พอ...ขอบคุณนะคะที่ตามอ่านกันมา อยากให้จบช้ากว่านี้อีกเดือนเหรอ งั้นเอาเป็นเดี๋ยว Mercy ยืดตอนพิเศษให้นะคะ อีกซักเดือนนึงค่อยมาลงดีมะ อิอิ ล้อเล่นจ้า
ชอบเรื่องนี้มากๆ เรื่องราวของพี่เซฟกับน้องเลิฟ
อบอุ่นและน่ารัก ยังไม่อยากให้จบเลย
เห็นบอกมีตอนพิเศษของพี่คิวกับน้องโรสจะรออ่านค่ะ
ปล.ชอบคู่น้องเซย์กับพี่แชมป์ถ้ามีตอนพิเศษของคู่นี้เยอะก็ดีนะค่ะ
+1 ให้ค่ะ :กอด1:
คุณn2 ขอบคุณมากๆ เลยค่าที่อยู่ด้วยกันมานาน ตั้งแต่ต้นเลย...ตอนพิเศษมีค่าเดี๋ยวเอามาลงให้นะคะ ขอบคุณจริงๆ ค่า
แอบรักน้องเลิฟกะพี่เซฟอยู่เงียบๆ...ขอบคุณที่เขียนเรื่องน่ารักให้อ่าน
คงคิดถึงน้องเลิฟและเพื่อนๆ ไปอีกนาน... :L2:
ขอบคุณเช่นกันค่า...ถึงแอบหลงรักอยู่เงียบๆ แต่ในที่สุดก็มาบอกรักทั้งคู่ให้เมอร์ซี่ได้รู้ ดีใจค่ะ เดี๋ยวMercy เอาตอนพิเศษของทุกคู่มาให้หายคิดถึงแน่นอนค่า
จบหวานมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มอบความสุขให้เราผ่านตัวนังสือ
อ่านเรื่องนี้ทุกครั้งเรามีความสุขมากค่ะ
และจะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
ยินดีและขอบคุณมากเลยค่าที่มีความสุขไปกับเรื่องของเรานะคะ ดีใจจริงๆ ค่ะ
ชอบมาก ชอบจริงๆ อ่านแล้วเป็นอะไรที่แบบเฮ้ย! หวานมากอ่ะ
แต่น้ำตาไหลตอนไปเจอแม่พี่เซฟ เข้าใจว่าหัวอกคนเป็นแม่ :m15:
แต่ชอบความจริงใจที่ทั้งสองมีให้กันมาก อาจจะระแวงไปบ้าง
แต่นั้นก็เป็นนิสัยของคนเป็นแฟนกัน o13
ชอบน้องเลิฟกับพี่เซฟ ที่รักกันแน่นหนาโดยไม่หวั่นอะไรใดๆทั้งสิ้น
ชอบไอ้เด็กแสบน้องเซย์ ที่มันดื้อได้กระทั่งวันสุดท้าย :laugh:
แต่ก็นะ ของใคร ใครก็หวง
ปล.ขอบคุณไรท์เตอร์อีกครั้งที่แต่งเรื่องหวานแหววมาให้อ่าน
และอย่าลืมแวะเอาตอนพิเศษ ของทั้งคู่หลักและคู่รองมาให้อ่านนะ
:กอด1: ไรท์เตอร์แน่นๆๆๆ
:กอด1:Jimmeiiii* แน่นๆๆๆ เหมือนกันค่ะ เราเองก็เป็นแฟนนิยายของ Jimmeiiii* เหมือนกันค่า ชอบทุกคู่เช่นกัน...ดีใจที่ Jimmeiiii* ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ ไม่ลืมตอนพิเศษแน่ๆ ค่ะ สัญญาว่าจะมาทุกคู่แน่นอน
ให้มี nc พี่เชฟกับเลิฟอีก เป็นการส่งท้าย 555++
ฮ่าๆๆๆ...เดี๋ยวรอลุ้นตอนพิเศษแล้วกันนะคะว่าจะ nc ไหมน้า
ในที่สุดก็กลับมากอดกันแล้วนะคะน้องเลิฟเลิฟของพี่
ระยะทางไม่ทำให้ความรักสะเทือนจริงๆ
จบได้อิ่มเอมใจมากเลยค่ะคุณไนท์ ขอบคุณที่พาน้องเลิฟน้องโรส น้องเซย์และตัวประกอบอื่นๆ
(เอ๊ะเหมือนจะลืมสายเมะไป กร้ากกกกกกกกกส์)มาให้คนอ่านอย่างเราๆได้รู้จักและได้รักนะคะ
ไม่รู้เป็นยังไง อ่านเรื่องนี้ทำไมหลงรักแต่สายเคะมิรู้เลย อ้อๆยกเว้นไว้คน แอบปลื้มพี่คิวด้วย คริคริ
ไว้คุณไนท์ว่างๆอย่าลืมพาลูกลิงน้อยอย่างน้องเซย์กลับมาเยี่ยมเยียนให้ป้าๆชื่นหัวใจบ้างนะคะ
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดค่ะคุณไนท์ สู้ๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณคุณนุ่นเช่นกันค่า...อยู่ด้วยกันมาตลอดเลย ขอบคุณจริงๆ นะคะสำหรับมิตรภาพดีๆ เดี๋ยวเค้ายกพี่คิวให้เชยชมหนึ่งวันดีมะ ฮ่าๆๆ...ส่วนเจ้าลูกหมากะแม่กุหลาบงามของคุณนุ่น เดี๋ยวเค้าเอามาให้เชยชมแน่นอนจ้า ปล.เอาตอนพิเศษของนู๋ป่วนมาแลกซะดีๆ ฮ่าๆ
ซึ้งมากๆ ระหว่างความรักของทั้งคู่
ในประสบการณ์ของเราและคนรอบข้าง
เจอแต่รักแท้แพ้ระยะทางทั้งนั้น
มันเป็นความรักที่ใครๆก็อยากให้มี
อบอุ่นดีค่ะ
แล้วอย่าลืมมาต่อตอนพิเศษนะจ๊ะ
:L1:
ขอบคุณค่า...นั่นสินะทำไมรักแท้ต้องแพ้ระยะทาง...ถ้าคนเรารักกันจริงๆ กับแค่เรื่องระยะทาง มันไม่ใช่อุปสรรคใหญ่เลยเนอะ...ตอนพิเศษไม่ลืมแน่ๆ จ้า แล้วเจอกันค่า
จบแบบสวยงาม ซาบซึ้งจริงๆ ค่ะ โอ้ ความรักอยากมีอย่างนี้บ้างจัง
อ่านแล้วก็มีทั้งลุ้น ทั้งเศร้า สะใจ ก็หลายรสนะ ชอบทุกคู่เลย
คู่หลักก็หวาน คู่รองก็เซี้ยว งัยก็จะรอตอนพิเศษของทุกคู่นะคร้า
แล้วก็รอเรื่องใหม่ด้วย เอ จะใช่เรื่องคุณ T กับ คุณ N ป่ะ :z2:
:กอด1: :L2:ไรฯ ค่ะ
ฮ่าๆๆ ไม่ใช่เรื่องคุณ T กะ คุณ N หรอกค่ะ คู่นี้อ่อนเพลียมากค่ะ ไว้มีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังนะคะ...ขอบคุณมากๆ อีกครั้งค่า
ตอนนี้พูดอะไรไม่ออกคะ
ให้ได้คำเดียวจริงๆ
"ขอบคุณ" ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณที่สร้างความรุ้สึกดีดีออกมา ขอบคุณมากจริงๆ :monkeysad:
ขอบคุณมากๆ เช่นกันค่ะ ดีใจมากๆ เลยค่ะที่นิยายของเราทำให้รู้สึกดีๆ นะคะ :pig4:
หวานกันจหยดสุดท้าย
ชอบมากมาย
ขอบคุณค่าาาาา
ช่วยแก้คำผิดจ้า
...พี่ต้องรื้อคลิปเก่าๆ ที่เลิฟร้องเพลง...
อบอุ่นจังเลยตอนนี้ ชอบเรื่องนี้มากๆ ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนสุดท้าย
ขอบวกให้อีกครั้งจ้า :L2:
ขอบคุณสำหรับคำผิดค่าแก้แล้วจ้า...ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่แวะเวียนมาอย่างเสมอ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ น่ารักและอบอุ่นใจมากๆ จะรอติดตามผลงานเรื่องใหม่นะคะ :L2:
ขอบคุณเช่นกันค่า...เรื่องใหม่รอนิดนึงนะคะ
ขอบคุณความรักที่สวยงาม
:pig4:
ขอบคุณคนถ่ายทอดเรื่องราวความรักและขอบคุณตัวเองที่ได้อ่านเรื่อง ดีดี
ขอบคุณเช่นกันค่ะ...ยินดีและดีใจค่ะที่อ่านแล้วมีความสุขนะคะ
เสียดายจังเลยอ่ะ จบแล้ว งืดๆๆๆ
สนุกมากๆเลยจ้า ไรเตอร์เก่งมาก ภาษาสวย ถ่ายทอดก็เก่ง ชัดเจนทั้งภาพทั้งความรู้สึกเลย o13
ขอตอนพิเศษนะๆๆๆ ทุกคู่เลยนะ ขอแชมป์-เซย์ก่อนนะจ๊ะ :call:
ขอบคุณที่ชมเรื่องภาษานะคะ Mercy ก็พยายามถ่ายทอดให้เข้าใจทุกๆ อย่างหากผิดพลาด หรือตรงไหนติดๆ ขัดๆ ก็ขออภัยด้วยนะคะ...ตอนพิเศษได้แน่นอนค่า
เป็นความรักที่สดใสและสวยงามมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ
ขอบคุณเช่นกันค่ะ...
ว้ากกกกกกกกกกกกกก..ก จบแล้วจริงๆเหรอเนี่ย
:serius2:
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยอ่ะพี่Mercy
แต่ว่า..ตอนจบ ฟินาเล่มากๆเลยค่ะพี่Mercy
เขียนได้ดีมากๆเลย ซาบซึ้งกับความรักของเซฟกับเลิฟจริงๆ ..
(แอบเห็นมีพิมพ์ผิดแว่บๆ เล็กน้อยค่ะ ไม่ใช่จุดบกพร่องใหญ่อะไร)
คุณแม่เซฟยอมรับเลิฟแบบเต็มๆแล้วด้วย ดีใจจัง
อิจฉาเซฟอ่ะ ไปเรียนต่อเยอรมนีด้วย
ไปอยู่มิวนิคใช่มั้ย? อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆ o9
:pig4:พี่ Mercy มากๆค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้
รอต่อพิเศษกับเรื่องต่อไปนะคะ ^^
ฮ่าๆๆๆ ขอบใจจ้าน้องสาวขาเม้าท์ของพี่...แม่นแล้วพี่เซฟไปอยู่มิวนิค น้องเลิฟไปอยู่บอสตัน ห่างกันคนละทวีปทีเดียว...ส่วนคำผิดนี่พักหลังๆ พี่อ่านทวนแค่รอบเดียวเองเลยมีคำผิดเยอะ ขออภัยจ้า ไว้เรื่องต่อๆ ไปจะรอบคอบมากกว่านี้...ฮ่าๆๆ ชอบคำว่าฟินาเล่จัง ฮ่าๆๆดูอลังฯ ยิ่งใหญ่ อิอิ :กอด1:
เมื่อคืนรอจนเกือบเที่ยงคืนอะ ง่วงนอนก่อน เลยหลับซะ
นี้ตื่นมาเปิดหาเรื่องนี้ก่อนเลยนะ อิอิ :o8:
ขอบคุณมาก ๆ ค่าสำหรับตอนจบที่หวานซึ้งแบบนี้
ขอบคุณมาก ที่ทำให้รูั้สึกดีและมีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้นะคะ
จะติดตามตอนพิเศษและเรื่องใหม่นะคะ :bye2:
แหะๆ ขอโทษนะคะที่มาลงซะดึกเชียว เผอิญกลับมาดึกด้วยอะค่ะ...ขอบคุณมากๆ เช่นกันค่ะ ดีใจที่มีความสุขไปกับน้องเลิฟและพี่เซฟนะคะ ขอบคุณค่า
จบแล้ว ซึ้งม๊าก มาก ขอบคุณสำหรับเรื่องหว๊าน หวาน อบอุ๊น อบอุ่น มาให้อ่าน ขอบคุณม๊าก มากนะ
ขอบคุณม๊าก มาก เช่นกันค่า ยินดี๊ ยินดีจ้า
-
แวะมาตอบเม้นท์ค่า...(2)
+1 แต้มที่ 194 เลยนะคะ!
เป็นตอนสุดท้ายที่มีครบรสจริงๆนะคะ ทั้งเหงา เศร้า สุข : )
ตอนที่ห่างกันก็คิดถึงกันมากเลย แต่ระยะห่างก็เป็นเหมือนสิ่งที่การันตีว่าเรารักกันแค่ไหน
เพราะงัั้นเซฟกับเลิฟที่ฝ่าฟันมันมาได้นี่สุดยอดมากๆเลยเนอะ
อ่านไปยิ้มไป น่ารักสมกับเป็นตอนจบของเรื่องจริงๆค่ะ
ปล.สุขสันต์วันแม่ค่า
สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังเช่นกันค่า...ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ที่นิยายของเราทำให้หลายๆ คนได้สุข เหงา เศร้า ไปกับทุกๆ เหตุการณ์ค่ะ
ตอนนี้อบอวลไปด้วยความอบอุ่น ความรักและความเข้าใจจริงๆนะ :กอด1:
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีดี นิยามความรักดีดีมาแบ่งปันนะคะ
จะติดตามเป็นกำลังใจให้ในเรื่องต่อๆไปค่ะ
รอตอนพิเศษน้าาา ขอคู่หลักด้วยได้ไหม แบบว่า...
เรื่องราวหลังจากที่ย้ายเข้าเรือนหอแล้วน่ะ...นะคะ
หุหุ นั่นสินะ ย้ายเข้าเรือนหอแล้วเค้าจะทำอะไรกันน้า...อิอิ ขอบคุณมากๆ เช่นกันค่า
จบซะแล้ว :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ขอบคุณมากนะครับ :pig4: :pig4: :pig4:
คงจะมีเรื่องต่อไปนะ จะคอยเป็นกำลังใจให้ครับผม o13 o13 o13 :bye2: :bye2: :bye2:
ขอบคุณเช่นกันค่าสำหรับกำลังใจค่ะ
สุดๆเลยอ่ะ
ชอบเรื่องนี้จัง
เป็นเรื่องที่ดีมากเลยค่ะ
ตามจริงไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
แต่ก็นะ
มันจบแล้วใช่ม่ะ
แม้เรื่องนี้จะจบไปแล้ว
แต่ความรักของพวกเค้าก็ยังคงดำเนินไป
อิอิ
แอบซึ้งใจ
ชอบเรื่องนี้อ่ะ
ปล รอตามอ่านเรื่องต่อๆไปนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ writer สร้างสรรค์งานดีๆแบบนี้ต่อไปอีก
ปล อีกครั้ง
เค้าก็อยากได้คนรักซักคนเหมือนกัน
แต่ยังไม่มีนี่สิ ปัญหา
ขอบคุณจ้าสำหรับกำลังใจ และการติดตามค่า...เราเองก็อยากมีคนรักแบบพี่เซฟเหมือนกันเนอะ อิอิ...ไว้จะมาลงตอนพิเศษให้นะคะ
ตามอ่านของเพื่อนสาวจนจบแล้ว ใจหายเหมือนกันนะคะ 5 เดือน
สนุก เกินกว่าจะบรรยาย
น่ารัก เกินกว่าพรรณนา
อบอุ่น เกินกว่าคำพูดใดๆ
ขอบคุณเพื่อนสาวนะคะที่สรรค์สร้างเรื่องดี ๆ ที่อ่านทีไรก็อิ่มเอมใจมาให้พวกเราอ่าน
ปล.1 รอเรื่องต่อไปอยู่นะคะ
ปล.2 อาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปงานหมั้นโรส (เริ่ดๆ)
คุณเพื่อน...ขอบใจแกหวะที่จุดประกาย และเชียร์อยู่เสมอๆ ให้ฉันเขียนนิยายแล้วเอามาลงในบอร์ด...ขอบใจที่เม้นท์ และเม้าท์นิยายด้วยกัน...ขอบใจที่คอยโทรเร่ง ตามจิกฉันเสมอในทุกๆ โอกาสที่แกทำได้...ขอบใจมากนะแก...ไว้รอเรื่องต่อไปนะจ๊ะ หวังว่าจะถูกใจ...ปล. งานหมั้นโรสหรูหราดีไหมล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เรื่องนี้น่ารักมาก ๆ มีหลาาย ๆ อารมณ์ ให้รู้สึกได้ถึงความมีชีวิตของตัวละคร
ชอบมาก ๆ
มาขอรอตอนพิเศษด้วยคน
ดีใจค่า ดีชอบเรื่องนี้...อยากให้ตัวละครทุกตัวมีชีวิตเหมือนกันค่ะ อยากกอดน้องเลิฟของตัวเองจริงๆ ซักครั้ง ฮ่าๆๆๆๆ...รอตอนพิเศษกันหน่อยนะคะ แต่มาแน่ค่า
ก่อนอื่นก็ต้องขอบคุณที่แต่งเรื่องราวดีๆมาให้ได้อ่านกันนะคะ
จำได้ว่าตามอ่านเรื่องนี้มาได้ไม่นานมากแต่ก็อ่านจนทันจนได้
และก็มาถึงตอนจบที่ทำให้อ่านแล้วน้ำตาคลอๆ 555 ซะงั้นเลย
จริงๆก็มีเพื่อนอยู่คนที่เค้าก็มีแฟนแล้วตั้งแต่คบกันมาก็ใช้เวลาห่างกันเหมือนกัน
เพราะว่าเดี๋ยวๆก็ไปเรียนต่อ อีกสักพักก็ไปเรียนต่ออีกแล้ว รวมๆแล้วก็คบกันมาได้ 7-8 ปีแล้ว
ก็เลยคิดว่าจริงๆแล้วระยะทางมันไม่ได้ทำให้คนเรารักกันน้อยลงหรอก
ถ้าคนรักคิดจะมั่นคงต่อกันและรักกันจริงก็คงจะฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆมาได้เหมือนกัน
เทคโนโลยีก็มีก็ใช้มันให้เป็นประโยชน์เหมือนที่เลิฟและเซฟใช้มันเหมือนในเรื่องนี้
เป็นตอนจบของเรื่องที่ประทับใจมากอีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว :กอด1:
ชอบเซฟตรงที่ว่าเป็นคนจริงจังและจริงใจ พยายามทำงานเก็บเงินเพื่อดูแลคนที่ตัวเองรัก
เลิฟเป็นคนที่น่ารักและจริงใจที่สุดในโลกอีกคน ที่ปากตรงกับใจและสู้ไม่ถอยเหมือนกัน
แต่ก็ทำให้เห็นอีกว่าครอบครัวก็เป็นสิ่งสำคัญที่เป็นแรงผลักดันและเป็นกำลังใจที่ดีเสมอมากับเลิฟและเซฟ
ชอบที่สุดของตอนนี้คือตอนที่เซฟนั่งอ่านจด e-mail ของเลิฟที่ส่งไฟล์เสียงมาให้เซฟได้ฟัง
แล้วเซฟร้องไห้ อ่านไปน้ำตาคลอไป 555 น่ารักมากเลยค่ะ
เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆเรื่องนี้มากๆเลยนะคะ
ยิ้มแก้มปริเลยค่า...ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ถึงไม่ได้ตามกันมาตั้งแต่ต้น ถึงพึ่งจะมาอ่าน แต่ก็ขอบคุณมากๆ ที่ตัดสินใจเปิดเข้ามาในนิยายเรื่องนี้แล้วอ่านจนจบนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่า
:กอด1: จบแล้ว น้ำตาซึมไปหลายตอน เหอะๆ ตอนจบ หวานมาก :กอด1:
รอตอนพิเศษด้วยคน อิๆ
ขอบคุณค่า...รอตอนพิเศษหน่อยนะคะมาแน่ค่า
จบแล้ว :o12: :sad4:
ขอบคุณไรเตอร์มากๆที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านนะค่ะ :3123:+ :L1:
อยากจะบอกว่า :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณรีดเดอร์เช่นกันค่า...ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณ คุณ mercy มากๆๆๆๆ สำหรับนิยายดีๆ น่ารัก และสนุก o13 o13
รอติดตามผลงานชิ้นใหม่นะครับ :pig4:
จ้า...เรื่องใหม่รอหน่อยนะคะ แต่อาจจะลงตอนพิเศษให้ก่อนจ้า...ขอบคุณมากๆ เช่นกันนะคะที่สนุกไปกับนิยายเรื่องนี้ด้วยกัน คนแต่งก็สนุกมากๆ เลยค่า
ขอบคุนมากเลยย ที่แต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านนน
ไม่อยากจาให้จบเลยยย
จบแล้ว เสียดายยยยย
จารออ่านตอนพิเศษ แล้วก้เรื่องอื่นๆน้าาาา
ความรักที่ต้องเดินไปพร้อมๆกันน แค่กล้าที่จะบอกรักออกไป ไม่ว่าผลจะออกมายังไง เราพยามให้ดีที่สุด
เราจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าเลิฟไม่บอกพี่เซฟว่าเปน ผช แล้วพี่เซฟไม่ยอมรับว่ารักเลิฟ ที่เปนผช
ความรักที่สวยงามแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น เรื่องราวมากๆที่เกิดขึ้นในเรื่อง เปนเรื่องทีทำให้คนสองคนเข้าใจกันมากขึ้น
ขอบคุน ขอบคุนนน :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
จริงค่า เห็นด้วยกะเม้นท์นี้มากๆ เลย ถ้าหากรักนี้ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าว แล้วเค้าจะรู้ว่ารักรึเปล่า...จริงไหมคะ...น้องเลิฟเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของความพยายามเพื่อความรักค่ะ ถ้ามีรักก็ต้องสู้ค่ะ...ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ
:กอด1: :กอด1: ขอบคุณที่ลงเรื่องดี ๆ แบบนี้ให้พวกผมอ่านนะครับ .
:bye2:
ขอบคุณเช่นกันนะคะที่ติดตามอ่านมาตลอดเลย ดีใจมากๆ ที่ชอบค่า
ไม่อยากให้จบเลยค่ะ ซึ้งมากกก
เป็นเรื่องรักที่สวยงามอีกเรื่องหนึ่ง อ่านทีไรก็มีความสุขทุกที
ขอบคุณนะคะที่เชียนเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้ได้อ่านกัน ขอบคุณจริงๆค่ะ
ขอบคุณเช่นกันค่า ดีใจที่รู้สึกดีๆ ไปด้วยกันนะคะ
ขอบคุณทุกตัวอักษร
ขอบคุณทุกตัวละคร
ขอบคุณทุกคู่รัก
ขอบคุณทุกคำหวานๆ
ขอบคุณทุกบทเพลง
ขอบคุณทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
และที่สำคัญที่ลืมไม่ได้ ขอบคุนพี่Mercy ที่สร้างความรัก ความสนุก ความเสียใจ และสร้างนิยานเรื่องนี้ให้เกิดขึ้น ขอขอบคุณจิงๆครับ
ขอบคุณเช่นกันนะคะ ขอบคุณที่สนุกกับตัวละคร ขอบคุณที่ซาบซึ้งไปกับคำรักหวานๆ ขอบคุณที่รื่นรมณ์ไปกับบทเพลง และขอบคุณจริงๆ ที่ติดตามมาตลอดค่ะ
ไรอ่ะ หายไปไม่กี่วันกลับมาจบแล้วอ่ะ :sad4:
ยังไม่ได้เรียกเลือดจากน้องเลิฟกะพี่เซฟเลยอ่ะ
ยังไงก็จะรอตอนพิเศษนะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องต่อๆไปมาให้อ่านอีกน๊าไรเตอร์
สำหรับเรื่องนี้ก็นะ
มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านล่ะเน๊อะ :กอด1:
เราก็ว่าอยู่ว่าจิ๊บหายไปไหน...ดีใจจ้าที่กลับมาทันตอนจบเน้อ...ขอบคุณมากๆ ค่าจิ๊บที่ตามอ่าน มาเม้นท์ตั้งแต่ต้นๆ เลย เดี๋ยวตอนพิเศษจะเอามาเรียกเลือดเน้อ อิอิ
ความรักที่มั่นคง...ไม่ว่าจะมีอุปสรรคแบบไหน...ก็ต้องผ่านพ้นไปได้
ครั้งแรกเห็นชื่อเรื่องก็คิดว่า....ใช่เลย...กำลังอยากอ่านนิยายเจ็บ ๆ สักเรื่อง
และตอนนั้นน้อง Mercy กำลัง up ตอนน้องเลิฟตามง้อพี่เซฟอยู่....
อ่านแล้วได้อารมณ์...ซึม...เศร้า(สมใจอยาก)....ต่อด้วยพี่เซฟตามง้อ
ได้อารมณ์สะใจอีก....จากนั้นก็ย้อนอ่านและเสพติดน้องเลิฟไปโดยปริยาย
ภาษาสวยค่ะ.....คำพูดไม่แรงไป....ไม่อ่อนเกินไป....อ่านแล้วรื่นหู
พี่ขอ o13 ให้ น้อง Mercy แต่งนิยายได้ขนาดนี้ไม่ธรรมดานะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ เรื่องนี้
จะรอผลงานเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ :pig4: :L1:
กด + ให้ด้วยใจ
ขอบคุณพี่ kanda มากเลยค่า ดีใจนะคะที่น้องเลิฟทำให้พี่ได้สนุก สุข เศร้าไปพร้อมๆ กัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะพี่ kanda แล้วเจอกันในตอนพิเศษและเรื่องต่อๆ ไปค่า
สนุกมากครับ
ขอบคุณมากๆ
ขอบคุณมากๆ เช่นกันค่า
ขอบคุณพี่Mercyที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน :กอด1:
รู้สึกใจหายเหมือนกันที่เรื่องนี้จบแล้ว
ยังไม่อยากให้จบเลย...
รอตอนพิเศษน๊า~~ o13
พี่ก็ใจหายเช่นกันค่า อยู่กันมาห้าเดือนตลอด ตอนนี้จบซะแล้ว...ขอบคุณมากๆ นะคะที่ชอบเรื่องนี้ ไว้รอตอนพิเศษนะจ๊ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะพี่Mercy.. o13
ช่วงหลังๆไม่ค่อยได้มาเม้นต์แต่ยังติดตามอ่านทุกตอนเน้อ ยังหลงรักน้องเลิฟไม่เปลี่ยนค่า
รอติดตามเรื่องต่อๆไป และ ตอนพิเศษของทุกคู่นะคะ
คิดถึงพี่Mercyน๊า...แล้วคุยกันค่ะ Take Care :กอด1:
น้อง vvivy ขอบใจจ้า...ขอบคุณสำหรับกำลังใจเน้อ มีมาให้กันสม่ำเสมอ ทั้งเรื่องนิยาย เรื่องงาน และเรื่องสุขภาพ หนูก็สู้ๆ นะ เรื่องเรียนและงานนะคะ ไว้ว่างๆ มาเม้าท์กันเนอะๆ ดูแลตัวเองด้วยจ้า
อ๊ายยยย....จบแล้ววว
ซึ้งมากๆค่ะ
แอบอยากอ่านตอนพิเศษแฮะ
คู่ของโรสจะเป็นยังไงน้อออ
รอตอนพิเศษค่ะ^^
:bye2:
ขอบคุณค่า...ไม่ต้องแอบอยากอ่านหรอกค่ะ เดี๋ยวเอามาให้อ่านกันค่ะ รอหน่อยน้า
จบได้อบอุ่นมากค่ะ
อิอิ
เราไม่ได้เข้ามาอ่านหลายเดือนเกิ๊นมาอีกทีน้องเลิฟก็จบสะแล้ ว ว
ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับนิยายดีๆ ^^
ขอบคุณมากเช่นกันค่า ถึงไม่ได้เข้ามาสม่ำเสมอ แต่ไม่ลืมกันก็ดีใจแล้วค่า ขอบคุณนะคะ
ความรู้สึกแรกที่อ่านจบ คือ มีความสุขมากค่ะ
ทั้งที่วันนี้ขับรถมาหลายร้อยกิโลเมตร ก็เลยเหนื่อยมาก
แต่พออ่านจบ ต้องเม้นท์ก่อน ไม่งั้นอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง 555
เรื่องนี้ได้บอกอะไรหลายอย่าง
บอกว่า ความพยายามในทุกเรื่อง ไม่เว้นเรื่องความรัก จะทำให้เรามีความสุข
บอกว่า เมื่อพื้นฐานจิตใจดี สิ่งที่แสดงออกก็ดีตามไปด้วย และปฏิบัติต่อคนอื่นเป็นอย่างดี
บอกว่า แม้ระยะทางห่างไกล แต่ความมั่นคง ก็มีให้เห็นได้ และผลของมัน สวยงามเสมอ
บอกว่า แม้เรื่องนี้จะเริ่มต้นอย่างเจ็บปวด แต่ก็จบลงด้วยความสุข
ขอบคุณน้อง Mercy มากนะคะ น้องช่วยให้พี่มีความสุขมากจริงๆ
และมีความเป็นไปได้มั้ยคะ ที่จะรวมเล่มเรื่องนี้ ตอบหน่อยนะจ๊ะ
รอตอนพิเศษด้วยนะคะ :กอด1:
พี่ MaeMoo ขอบคุณมากเช่นกันค่ะพี่ หลายๆ ครั้งเม้นท์ของพี่ก็เป็นกำลังใจให้ Mercy มากๆ เลยค่า ดีใจนะคะที่อย่างน้อยเรื่องราวเล็กๆ เรื่องนี้ทำให้พี่มีความสุขได้ รวมถึงทุกๆ คนด้วยนะคะที่มีความสุขไปกับเรื่องของ Mercy ขอบคุณจริงๆ จากใจเลยค่ะ...ส่วนเรื่องรวมเล่มเหรอคะ อืม...ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีความมั่นใจพอเลยค่ะพี่ MaeMoo เอาเป็นว่าถ้าหลายๆ คนถามถึงจริงๆ Mercy จะมาซาวน์เสียแล้วกันนะคะ แต่ตอนนี้ ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าพิมพ์แล้วทุกคนจะสนใจกันรึเปล่า ฮ่าๆๆๆ แต่ขอบคุณพี่ MaeMoo มากๆ เลยนะคะที่สนใจ ดีใจนะเนี่ยที่มีคนสนใจอยากได้น้องเลิฟเป็นเล่มด้วย ขอบคุณค่า :กอด1: กอดแน่นๆ เลย
เผลอแป๊บเดียวเรื่องนี้ก็จบลงเสียแล้ว
ความรักของเลิฟกับพี่เซฟต้องฟันผ่าอุปสรรคมากมาย
แต่ทั้งคู่ก็ทำได้สำเร็จ
ขอบคุณคนเขียนที่นำเรื่องดีๆ มาให้อ่านกันค่ะ
ขอบคุณเช่นกันค่า...จริงๆ ก็ไม่แป๊บนะคะเนี่ย ห้าเดือนแล้ว เกือบครึ่งปีแหนะ...แอบใจหาย แต่ก็ดีใจ และขอบคุณทุกคนมากๆ เลยค่ะ
ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะจบแล้ว
ในที่สุดความรักของเซฟกับเลิฟก็เป็นที่ยอมรับจากครอบครัว ซักที ระยะเวลาที่เสียไปไม่ได้เสียเปล่าแต่กลับทำให้ รัก ยิ่งรักมากขึ้น...อ่านแล้วมีความสุขจัง
ขอบคุณ Mercy มากๆค่ะ สำหรับ เรื่องดีๆ ที่ทำให้มีความสุขทุกครั้งที่อ่าน และความสม่ำเสมอในการลงเรื่อง ขอบคุณมากๆจริงๆ :pig4:
รออ่านตอนพิเศษ และจะคอยติดตามเรืองใหม่ของ Mercy ด้วยจ้ะ..
ปล. ไม่สนใจทำเป็นเล่มเหรอจ๊ะ...เชื่อว่าหลายๆคนคงอยากกอดพี่เซฟกับน้องเลิฟเหมือนกัน o13
ขอบคุณ bbyuqin มากจริงๆ เป็นอีกคนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ตอนแรกเลย เราจำได้ แล้วก็อยู่ด้วยกันมาตลอดจริงๆ เป็นอีกคนที่เป็นกำลังใจของเราเสมอ ขอบคุณนะคะ...ส่วนเรื่องรวมเล่ม แหะๆ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมั่นใจในนิยายตัวเองเท่าไหร่เลยค่า แต่ดีใจที่สนใจอยากให้รวมเล่มนะคะ เอาไว้ถ้ามีคนถามถึงกันมากๆ จะลองมาซาวน์เสียงดูค่า
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อะ
อยู่ด้วยกันด้วย ขอแถมตอนพิเศษบ้างนะ
ขอบคุณค่า...ตอนพิเศษแถมฟรีแน่นนอจ้าาาาาา รออ่านนะคะ
:a5: ตกใจอะไรกันจะจบแล้วพึ่งเข้ามาอ่านเอง = =
อ่านไปน้ำตาคลอไปตลอดเรื่อง ไม่ใช่เพราะมันมาม่านะคะ (มาม่า = ดราม่า ) แต่บางทีอ่านแล้วซึ้ง อ่านแล้วโดนใจ
อ่านแล้วอยากมีคนที่ทำอย่างนี้ให้เราบ้าง อ่านแล้วอยากมีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านั้นให้ใครบางคนบ้าง
อ่านแล้วรู้สึกว่าปัญหาบบนี้มันก็แก้อย่างนี้ได้ด้วยสินะ
อ่านแล้วรู้สึกถึงแง่มุมของความรักในหลายๆรูปแบบ
แล้วก็อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาเลิฟเล็กๆ (โดนแม่ยกเอาป้ายไฟตบ แอ๊ก )
ที่รักใครคนนึงได้มากขนาดนั้น มีคนที่รักตัวเองได้มากขนาดนั้น
มีครบอครัวที่น่ารักมากๆ มีเพื่อนที่ดีมากๆ
มีรุ่นน้องที่น่ารัก (ถึงบางทีจะดื้อไปหน่อยก็ตาม) และรุ่นพี่ที่คอยให้คำปรึกษา (ถึงจะเจ้าเล่ห์ในหลายๆองศา)
มีความกล้าที่จะสู้เพื่อสิ่งที่ตนเองต้องการ มุมมองของเลิฟในการมองสิ่งต่างๆรอบตัวก็น่ารักมากๆ
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆค่ะ โดยเฉพาะตอนสุดท้าย ที่ทั้ง2 คนตกลงใจทำตามความฝันของตัวเอง
ถึงแม้ว่าจะต้องไกลกัน ตอนอ่านแล้วฟังเพลงที่ว่าง ของพอสไปด้วยแล้วน้ำตาไหลเลย
อินเกิน แบบว่าแอบโดนชีวิตจริงนิดหน่อย อิอิ
เอาเป็นว่าถึงจะเข้ามาตามช้าไปหน่อย แต่ก็เม้นยาวๆชดเชยแล้วกันนะคะ >_<
แอบเขินที่คุณ Mercy พูดถึง :o8: แล้วก็จะมารอตอนพิเศษนะคะ อยากอ่านของพี่คิวกับโรสมากๆ
สู้ๆนะคะ :L2: :กอด1:
มาช้ายังดีกว่าไม่มานะคะ มาช้าแต่ก็มาทันตอนจบเนอะ...ขอบคุณมากๆ เลยค่า เม้นท์ยาวตลอดเลยดีใจจัง อิอิ ขอบคุณค๊าบบบ
เรื่องนี้จะมีทำเป็นหนังสือหรือป่าว? อยากได้ไว้ครอบครอง ^^
โหหห ขอบคุณค่า สามคนเลยนะเนี่ยที่ถามถึงหนังสือ แอบดีใจมากๆ ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมั่นใจเลยค่า แต่ว่าถ้าถามกันมาเรื่อยๆ ก็ไว้มาคิดกันอีกทีเนอะๆ ขอบคุณค่า
จบซะแว้ว
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกดี๊ดี ความรักชนะทุกสิ่งจริง ๆ
สรุปแล้ว สองครอบครัว ได้ลูกชายเพิ่มครอบครัวละ 1 คน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แต่งตอนพิเศษค่ะ
ขอบคุณจ้าาาาา....ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีเสมอมานะคะ
ไอ้แพรกับไอ้น๊อตเพื่อนผมไม่ได้มาวันนี้ เพราะไอ้แพรได้ทุนไปเรียนที่ออสเตรียทั้งคู่ อีกสองเดือนถึงกลับครับ...
-------------------------------
จบแล้วววววววววววว
ตื่นเต้น! (เพื่อ?)
เฮ้อ จบลงด้วยดี แฮบปี้ๆ เรื่องต่อไปขอหนุ่มฝรั่งกินแห้วคนนั้นได้มั้ยคะ (ฮา)
เม้นต์ยาวๆ...ส่วนใหญ่หนูจะเม้นต์ตอนหนูก่งก๊งแต่ตอนนี้ไม่ค่อยก่งก๊งเท่าไหร่แฮะ...เพื่อพี่ไนท์จะพยายามดูค่ะ!
ที่ชอบที่สุดของเรื่องนี้ก็คือการมีอุปสรรคเข้ามาให้พิสูจน์ความรักของทั้งคู่
ที่ไม่ชอบ อืม...เพราะบางทีคู่นี้ดูเลิฟๆกันเกินไปเลยทำให้หมั่นไส้มั้งคะ (ฮา)
ตัวละครที่ชอบที่สุดคือโรสกับพี่คิวค่า~ ต้องขอโทษเลิฟกับพี่เซฟจริงๆ อิๆ
ฉากที่ชอบที่สุด...ฉากคุณพี่เซฟตกระกำลำบากตามหาเลิฟตอนแรกค่ะ - -+
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่านนะคะ :กอด1:
น้องต่ายจ๋า ขอบคุณมากๆ เลย น้องต่ายเป็นผู้มีอุปการคุณหลักอย่างเป็นทางการในการตรวจคำผิดให้พี่...
บางครั้งหนูเรียนหนัก ก็ยังคงแวะเวียนมาเสมอ...
ขอบใจมากๆ เลยจ้าาาาาาา ไว้เม้าท์กันเน้อ
ความรัก ความผูกพันธ์ เรื่องราวต่างๆที่พี่เซฟกับเลิฟได้ฝ่าฟันกันมา น่าประทับใจมากๆเลย
ขอบคุณไรเตอร์กับความรู้สึกดีๆ และความประทับใจ ในทุกๆความรู้สึกที่ถูกถ่ายทอดผ่านทางตัวหนังสือ
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ขอบคุณไรเตอร์มากๆเลย จะรอตอนพิเศษนะ
:pig4: :L2:
ขอบคุณมากๆ เลยค่า รอตอนพิเศษหน่อยนะคะ
-
จบไปซะแล้ว
ช็อกเลยค่ะ
ตอนที่ได้อ่านว่าจะมาลงจบเย็นนี้
ก็คิดอยู่ว่าจะลงจบยังไง
จะรวบรัดตัดตอนจนไม่รู้เรื่องไปเลยหรือป่าว
แต่ไม่เลยค่ะ
เรื่องรวาแจ่มแจ้งอยู่ในตัวของมัน
อิอิ
เป็นเรื่องราวที่ถ่ายทอดเรื่องของความรักได้น่ารักมากมาย
อิอิ
ขอบคุณสำหรับแต่งเรื่องราวดีๆมาให้อ่านนะค่ะ
จะติดตามเรื่องต่อๆไปของพี่Mercyนะค่ะ
รออ่านตอนพิเศษอยู่คะ
-
HAPPY ENDING กันไปนะคะ น้องเลิฟกับพี่เซฟ อ่านมาทุกตอนชอบทุกตอน
แต่ชอบตอนท้ายสุดมากเลย ชอบทุกคำพูดค่ะ ชอบพ่อแม่ถึงยังไงด้วยความรักลูด
ก็ต้องทำความเข้าใจลูก และก็ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น
อยากอ่านตอนพิเศษหวานให้แสบพุงระหว่างน้องเลิฟกับพี่เซฟนะคะ
แล้วก็คู่โหดน้องโรสกับพี่คิวด้วย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ที่อ่านแล้วมีความสุขมาก ๆ เลยนะคะ
สัญญาว่าจะติดตามทุก ๆ ตอนและทุก ๆ เรื่องที่แต่งด้วยนะคะ
-
กลับมาจากอบรมช่วงวันหยุดยาว (วันหยุดหนูหายอะ :sad4:)
เจอชื่อเรื่อง " Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมซักที ตอนที่ 46ทุกนาทีหัวใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน(ตอนจบ)"แอบช็อค :a5:
อยากเจอเลิฟ อยากขอลายเซ็นอะไรงี้เลย เพราะชูป้ายไฟเชียร์เลิฟตลอด 555+
รู้สึกลุ้นแล้วก็ผูกพันกับเลิฟและชาวคณะมากมาย พอจบแล้วแอบใจหายอย่างแรงอะค่ะพี่ Mercy :o12:
เพลงที่แปะก็เข้ากับเนื้อเรื่องทุกเพลงเลย ช่วงไหนเศร้าๆนี่น้ำตาซึม T^T
โดยเฉพาะสองเพลงสุดท้ายนี่ชอบมากอะ (ของขวัญ ของMusketeers นี่หนูช๊อบชอบ >///<)
จะรอตอนพิเศษนะคะพี่ Mercy...ไม่อยากให้มีตอนจบเลยให้ตายเหอะ :z3:
+1 ขอบคุณที่ทำให้รู้จักเลิฟค่ะ ^^
-
อ๊ากกก
น่ารักมากมากกก
ม่ายไหวแล้ ว วว
:o8:
ชอบพี่เซฟกะเลิฟมที่สุดเลยอ้ะ
โอ้ยโอ้ยโอ้ยโอ้ยยย ยย ย
-
แวะมาให้กำลังใจพี่Mercyบวกรอตอนพิเศษค่ะ
:กอด1:
จะจัดพี่คิวกับน้องกุหลาบหรือน้องเซย์กับพี่แชมป์มาก่อนก็ได้ ไม่เกี่ยงอยู่แล้ว
:laugh:
-
จบแล้วหรอ......เสียดายจัง
ยังอยากอ่านต่ออยู่เลย
น่ารักมากๆๆ เลยเรื่องนี้
-
น่าเสียดายจังกำลังสนุกเลยอะ จบเสียแล้ว
อยากอ่านอนพิเศษจังเลย หุหุ
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ :L2:
-
ตอนจบนี่ อ่านแล้วเบาหวานขึ้นตาเลยอะ
-
คิดถึงตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้จังเล๊ย
แต่ตอนนี้คิดถึงพี่คิวกับน้องโรส 555
ไม่อยากให้จบเลยเนอะเรื่องนี้
แต่ก็เหมือนที่เคยบอกไปค่ะว่า
เป็นตอนจบที่ประทับใจมากและน่าอิจฉาเป็นที่สุด
-
คำเดียวสั้นๆ อิจฉาอย่างแรง
-
o13เพิ่งอ่านจบค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจังค่ะ บทจะหวานก็หวานจนมดกัด บทจะเศร้าก็ทำน้ำตาซึมได้เหมือนกัน ได้มุมมองของความรักอีกแบบ จะรอตอนพิเศษนะคะ
-
แอบจบตอนไหนครับเนี่ย ผมเพิ่งเห็นอ่ะ ฮ่าๆ
ขอบคุณนะครับ
สนุกมากๆ เลย
แ้ล้วจะรอตอนพิเศษนะครับ ^^
-
อ่าวจบซะแล้ว หวานกันจนหยดสุดท้ายเลยทีเดียว :-[
ขอบคุณwriter ที่สร้างสรรค์ผลงานน่ารักๆแบบนี้มาให้อ่าน :pig4:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องแบบรวดเดียวจบ หลายชั่วโมงอยู่ (ปวดตามาก มาราธอนตั้งแต่สามโมงเย็น แต่ก็สู้)(ฮา)
พบว่า มีหลายอารมณ์มากมาย ดีใจ เสียใจ ซึ้ง โมโห อินเนอร์(คนอ่าน)แรงมาก (ฮา)
อย่างแรกเลยที่อยากชมคือเรื่องภาษา ถึงแม้จะมีคำที่ผิดบ้าง
แต่น้อยมากแถมไม่ทำให้อารมณ์ที่ได้อ่านตอนนั้นสะดุดเลยค่ะ
ชอบภาษาที่ใช้ในเรื่อง ไม่ต้องใช้คำสละสลวยมากเกิน แต่ราบลื่น และอินไปกับเรื่องราว
ขอบคุณมากๆนะคะ ที่เขียนนิยายสนุกๆแบบนี้ใ้ห้อ่าน มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้มากๆจริงๆค่ะ
จะเป็นกำลังใจใ้ห้ไรท์เตอร์ต่อไปนะคะ แล้วก็จะรออ่านผลงานใหม่ๆ หรือตอนพิเศษต่างๆค่ะ
^____^
-
สวัสดีค่า...เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ
คิดถึงทุกคนจังเลยค่ะ...
วันนี้ยังไม่ได้มาต่อตอนพิเศษนะคะ :m23: แหะๆ
แค่แวะมาทักทาย...
ตอนพิเศษก็ยังพิมพ์ไปไม่ถึงไหนเลยค่า
ตอนนี้ Mercy ย้ายที่ทำงานแล้ว...งานใหม่ยุ่งมากมายค่ะ
มีอะไรใหม่ๆ ที่ต้องปรับตัวเยอะเชียวค่ะ
ผ่านอาทิตย์แรกของงานใหม่ไปแล้วค่ะ คิดว่าอาทิตย์หน้าน่าจะลงตัวหลายๆ อย่าง
อาทิตย์หน้า Mercy จะเอาตอนพิเศษมาลงให้นะคะ :a2:
คงจะเริ่มต้นด้วยตอนพิเศษของ พี่คิว (ขวัญใจหลายๆ คน ฮอตกว่าพระเอกซะอีกนะเนี่ย) และน้องโรส (แม่กุหลาบน้อย)...
แล้วก็ตอนพิเศษของ เจ้าเด็กดื้อ น้องเซย์ กับพี่แชมป์ ผู้ใหญ่จอมดุที่เป็นเจ้าของเด็กดื้อ
และตอนพิเศษสุดท้าย คู่หลักของเรา น้องเลิฟเลิฟ กับพี่เซฟ ค่ะ มาดูชีวิตครอบครัวของคู่นี้กันนะคะ
แต่ข้างต้นที่ได้กล่าวมานั้น...
รอหน่อยนะจ๊ะ :m13:
คิดถึงทุกคนมากมายค่า...
-
:m11:
ตั้งหน้าตั้งตารอคอย สุดกำลัง
ปล. :z13: พี่Mercy ฉึก ฉึก
-
น่ารักสุโค่ยยยยยย
แบบว่า พี่เลิฟ ทำตัวน่ารักตลอดกาลเหอะ
-
อ๊ายยยยยยยย จบซะแล้ว อ่านรวดเดียว วันเดียวจบเลยนะเนี่ย555
ชอบมากเลยค่ะ สำนวนดี สนุกมาก
อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักหลายๆรูปแบบเลย แต่ละคนก็มีความรักคนละแบบ ครอบครัว พี่น้อง คนรัก น่ารักมากค่ะ อ่านแล้วคิดชักอยากบอกรักพ่อแม่มั่ง แต่เขิน อิๆ
-
สนุกดีค่ะ
-
ดีจ้า Mercy หาอยู่ตั้งนานว่าเรื่องไปไหน ที่แท้ก็จบแล้วนี่เอง
ยินดีด้วยจ้า แบบว่าจำความรู้สึกตอนที่เขียนเรื่องจบได้ ทั้งสุข และเศร้าอยู่ในตัว แต่ยังไงก็ดี มันเหมือนการเดินทางมาถึงเส้นชัย ที่เข่นให้นิยายเรื่องหนึ่งจบลงได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย นิยายเรื่องนี้ตามอ่านตอนที่เริ่มเรื่องมาได้หลายตอนมากแล้ว จากนั้นก็อ่านมาเรื่อยๆ Mercy อัพเรื่องสม่ำเสมอ หรือบางครั้งหายไปก็แจ้งคนอ่านตลอด ชอบความใส่ใจตรงนี้มาก ยอมรับว่าช่วงหลังๆ มานี่วีมีเวลาจำกัด ทำให้ตามอ่านไม่ทัน ต้องคอยตามเก็บหลังคนอื่นตลอด พลาดลุ้นไปกับเพื่อนๆ หลายฉากเหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ นิยายเรืองนี้เป็นนิยายที่จะมองหา ยิ่งเวลาเครียด เรื่องนี้จะช่วยเรียกรอยยิ้มได้เป็นอย่างดี
วีชอบนิสัยของนายเอก ดูเป็นเอกลักษณ์ หรือจะเรียกง่ายๆ ในสายตาวี น้องเลิฟเป็นตัวชูโรงที่น่ารักจริงๆ ด้วยนิสัยของน้องทำให้การเล่าเรื่องออกมาในแนวๆ ขำๆ นึกถึงตอนที่โรสเป็นกางไม่ยอมในพี่ชายเสียตัวแล้วก็อย่างฮา เพราะเจ้าเลิฟเองที่อยากผูกโบว์ใช้กับพี่เซฟ ส่วนพระเอก พี่เซฟก็แสดงความรักได้อย่างอบอุ่นและมั่นคงจริงๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ สอดแทรกอารมณ์หลากหลาย ทำให้อ่านไม่เบื่อเลย
ขอบคุณมากๆ นะที่แต่งนิยายสนุกๆ ให้อ่าน เป็นกำลังใจให้เสมอ และรอติดตามอ่านเรื่องต่อๆ ไปนะจ๊ะ
+1 สำเร็จความสำเร็จและตอบจบที่งดงาม ซึ้งและประทับใจมากเลยจ้ะ
:L2: :pig4: :L2:
-
+1 แทนคำขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ พี่เซฟกับน้องเลิฟต่างก็ต่อสู้และฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ
จนผ่านมาได้ด้วยดี ถือเป็นตัวอย่างดีที่สำหรับคู่รักคู่อื่นที่ต้องใช้ความรักและความอดทนเพื่อจะได้
อยู่กันแบบหวานชื่นเช่นนี้ จบได้สุขสดชื่นมากมาย ชอบมากค่ะ จะรออ่านตอนพิเศษด้วยนะคะ
:L1: :pig4: :L1:
-
เพิ่งมาอ่านตอนจบน่ารักมากมาย
-
จบแล้ววววววววววววววววววววววววว
:seng2ped: o13 :bye2:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ คะ o13
-
แอบอ่าน แอบรักน้องเลิฟกะพี่เซฟ
ขอบคุณ...คุณMercy สำหรับนิยายดีๆ น่ารัก อบอุ่นเรื่องนี้นะคะ
จบได้ดีมากเลยค่ะ น้ำตาคลอเลยกับความรักของคู่นี้
รอตอนพิเศษด้วยค่ะ :L2:
-
มารอบน้องเลิฟกับพี่เซฟค่ะ ตอนพิเศษ ตอนพิเศษ อิอิ
-
จบแล้วอ่ะ
เรื่องนี้สนุกมากนะ^^
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
พฃตอนแรกบอกตรงๆว่าแอบหมั่นไส้พี่เซฟ
ตอนที่รู้ความจริงแล้วไม่คุยกับน้องเลยอ่ะ
อารมณ์แบบ รักกันแท้ๆ จะทรมานตัวเองไปทำไม
ชอบความคิดน้องเลิฟ เข้าใจนะ คงเพราะรักมาก ก็เลยแบบใจอ่อนง่ายๆ
เหอะๆๆ ดีจังเลยค่ะ ความรักเนี่ยยยยย
^^
ชอบคู่พี่คิวอ่ะ จริงจังเลย
ฮ่าๆๆ น้องโรสน่ารัก แหมๆ พี่คิวตื้อจนได้เรื่องเลยนะ
ดีใจด้วยจริงๆค่ะ
พี่แชมป์กับน้องเซย์ ก็น่ารักกกกกกก
ชอบ เซย์ ง็องแง๊ง ดีชะมัด
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
สนุกมากเลยค่ะ ^^
-
:m32:
แวะมาดูยามดึกว่าตอนพิเศษมารึยังน้อ?
พี่Mercy..
ถ้ายุ่งอยู่ก็ไม่เป็นไรนะคะ สะดวกลงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นเลย
รอได้ตลอด
:กอด1:
-
ใช้เวลาหลายวันกว่าจะอ่านจบ
สนุกมากๆ ไม่อยากให้จบเลย55+
ชอบน้องเลิฟกะพี่เซฟ แล้วก็น้องเซย์มากๆ
ขอบคุณนะคะ จะรออ่านตอนพิเศษค่ะ
-
ไนท์หายไปตั้งนาน เริ่มเข้าที่เข้าทางบ้างแล้วใช่ไหมเอ่ย 555
อีป้าแก่ๆ คิดว่าจะำไม่ได้อ่านตอนพิเศษแล้วซะอีก
ดีใจจัง จะนอนรออ่านด้วยความคิดถึงและด้วยความรัก เสมอมา
-
สนุกมากค่า อ่านรวดเดียวเลย
ชอบมากๆ
-
อ๊าก กกก นั่งอ่านตั้งแต่หัวค่ำ ตอนนี้แปดโมงครึ่ง
พระเจ้า าาา แปะไว้ค่อย ข้าเจ้าขอตัวนอนสักแปป
จะกลับมาดิทอีกที มิไหวจิเคลีย
............
โอ้ว ววว กลับมาดิทอีกที อิอิ
น้องเลิฟน่ารักมากๆๆ อิจฉาครอบครัวนี้จริงๆ
เค้าเลี้ยงมาดีจริงๆ
แรกๆแบบสงสารเลิฟมาก กก อิพี่เซฟนิมันใจร้ายไม่ยอมฟังกันเลย
สุดท้ายเปนไงล่ะ ต้องทัวร์หาน้องเลิฟซะเหนือจรดใต้ อิอิ
แบบสงสารแต่ก้อแอบสะใจ 5555555555555
นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....
กว่าที่เราจะได้รักกัน มันต้องผ่านอุปสรรต่างๆมากมาย
ถ้าเราผ่านเรื่องร้ายๆด้วยกันได้ มันก้อยิ่งทำให้เรารักกันมากขึ้น ว่ามั้ย ?
เปนกำลังใจหั้ยไรท์เตอร์ค่ะ อยากจะกด แต่กดยังไม่ได้ อิอิ
-
อ่านจบแล้ว ขอบคุณสำหรับความรักของพี่เซฟ และ เลิฟ ทั้งคู่น่ารักมาก ๆ ขอบคุณน้องเลิฟ ที่ต่อสู้เพื่อความรัก และขอบคุณพี่เซฟ ที่มั่นคงต่อความรู้สึกของตัวเองพร้อมจะฝ่าฟันปัญหาทุกอย่างเพื่อรักษาความรักไว้ ขอบคุณพี่คิวและโรส แชมป์และน้องเซย์ ป๊ากับม๊า ทุกคนน่ารักที่สุด
และสุดท้ายขอบคุณ Mercy ที่ปั้นแต่งตัวละครเหล่านี้มาสร้างความสุขให้คนอ่านอย่างเรา มีความสุขกับนิยายเรื่องนี้จริง ๆ ค่ะ
-
น่ารักมากเลยค่ะ มาต่อตอนพิเศษอีกนะคะจะรอค่ะ
-
มารอตอนพิเศษ
-
สนุกมากมาย มีหลายรสชาด อิอิ
ชอบทุกคู่เลยค่ะ คู่พี่เซฟน้องเลิฟก็หว๊านหวาน
ชอบมากมาย ขอบคุณนะคะ ทั้งคนเขียนและคนโพสท์เลย : )
-
ท่าทางน่าจะสนุกนะครับ....กำลังติดตามอ่านอยู่ครับ
-
ที่รักขาาาาาา
Mercy กลับมาแล้วค่ะ :impress2:
หายหัวไปชาติกว่าทีเดียวค่ะ ไม่มีอะไรแก้ตัวเลย
แค่เปลี่ยนงานใหม่ ปรับตัวเยอะ งานแยะ เค้าไปช่วงที่เค้าปิดเล่มกันพอดีแทบขาดใจเลยทีเดียว
กลับมาเหนื่อย อ่านนิยายของชาวบ้านและนอน
ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
วันนี้ถือว่าเป็นวันดีครบเดือนหนึ่งที่หายตัวไป เลยมาต่อค่ะ
แต่ว่า อย่าพึ่งบ่นน้า มานิดเดียวเองอ่ะค่ะ เอาไปอ่านแก้ขัดก่อนเน้อ...
ตรวจทานแบบผ่านๆ เองค่ะ คำผิดไม่รู้จะเพียบไหม ยังไงขออภัยไว้ก่อนนะคะ ถ้าหาเจอจะมาแก้ให้ใหม่ค่ะ
ตอนพิเศษพี่คิวกะน้องโรส ยังมีอีกค่ะ แล้วหลังจากคู่นี้ ก็จะเป็นคู่พี่แชมป์กะไอ้ลูกหมา แล้วปิดท้ายที่คู่หลักนะคะ
คิดถึงทุกคนมากๆๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ ค่ะ อยากคุยอยากตอบเม้นท์ทุกคนเลย :กอด1:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝนตกทุกวันเลย :L2:
ปล. ตอนพิเศษข้างล่างต่อไปนี้ หากใครลืมๆ เหตุการณ์ไปแล้ว ให้ย้อนกลับไปอ่านที่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13582.1200 ตอนนี้นะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ พี่คิว & สุดที่รัก 1
“ป๊า...ป๊าไม่เข้าใจเหรอว่าโรสไม่แต่ง โรสไม่ได้โดนไอ้บ้านี่ข่มขืน โรสไม่ได้มีอะไรกะไอ้พี่คิว...ป๊าาาาาาาา โรสไม่ยอมอะ" ผมก็กะอยู่แล้วว่าต้องมาลักษณะนี้ ขอให้กูได้ดื้อ ได้เถียงไว้ก่อนเถอะ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วผมก็รู้นะครับว่าน้องโรสเธอรักผม...อ๊ะ!!จริงๆ นะ จะหาว่าผมหลงตัวเองไม่ได้นะครับ เด็กผู้หญิงคนนี้น่ะผมจองตั้งแต่อยู่ในท้องหม่าม๊าแล้วครับ เพราะฉะนั้นเธอก็ต้องรักผมคนเดียวอยู่แล้ว
“คุณลุงครับ...ผมลูกผู้ชายพอนะครับ ผมทำอะไรแล้วผมก็ต้องยอมรับ แล้วอีกอย่าง...ตอนนี้ไม่แน่ ลูกของเราอาจจะกำลังอยู่ในท้องน้องโรสเธอก็ได้นะครับ" เรื่องไซโคเนี่ย ผมถนัดนักครับ ดีนะเนี่ยที่เตี๊ยมกับคุณลุงไว้ก่อนแล้ว ไม่งั้นผมว่ามีช็อคแน่ๆ
“อ๊ะ...ไอ้ ไอ้ ไอ้พี่คิว ไอ้บ้า" ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียวครับ ผมว่าจริงๆ แล้วสุดที่รักของผมน่ะรู้ตัวอยู่ลึกๆ อยู่แล้วว่าคืนนั้นเราไม่ได้มีอะไรกัน...แต่ด้วยสถานการณ์มันพาไป แถมกับการไซโคแบบจริงจังของผม มันเลยอาจทำให้เธอสั่นคลอนทางความคิดนิดนึงนะครับ
“โบราณเค้าไม่ให้ด่าผัวนะครับที่รัก" ผมก้มไปกระซิบข้างๆ หูน้องโรสให้ได้ยินกันสองคน...ได้ผลเลยฮะ ผมเลยได้รับตัวเงินตัวทองเวอร์ชั่นอุทานแบบกระซิบๆ เข้าให้...เธอคงไม่ตั้งใจด่าผมหรอก แต่มันคงหลุดปาก หรือติดปากนั่นแหละฮะ ฮ่าๆๆ
“ป๊าาาาาาา...งั้นเอางี้ พาโรสไปตรวจภายในเลยไหม เอาให้ชัดๆ กันไปเลยว่าโรสน่ะไม่ได้โดนล่วงละเมิดทางเพศ" อืม...สมแล้วที่เป็นเมียผมในอนาคต ฉลาดไปไหมที่รัก
“จะบ้าเหรอโรส เป็นสาวเป็นนาง ใครเค้าจะไปตรวจภายในกัน แล้วอีกอย่างนะ ไม่อายหมอหรือไง แล้วถ้าสมมติว่าเรากับตาคิวเออ...มีอะไรกันแล้วจริงๆ ป๊าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้ามันมีหลักฐานยืนยันมัดแน่นขนาดนี้น่ะ เราไม่อายก็ถือว่าเห็นแก่ม๊า กับป๊าเถอะโรส" ผมอยากยืนขึ้นแล้วปรบมือให้จังเลยครับ นี่สินะคนเป็นลูกน่ะ ถึงยังไงก็ยังแพ้ทางของบุพการีอยู่ดี
“โอ๊ยยยยย นู่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่เอา แล้วจะให้โรสทำยังไงล่ะ โรสไม่ยอมอะ" ที่รักครับ นู่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่เอาน่ะ ควรจะเป็นคำพูดของพี่มากกว่านะครับ ที่รักเล่นไม่เอาสักอย่างเลยเนี่ย
“เอางี้ไหมครับคุณลุง...ผมว่าอย่างน้อยก็หมั้นกันไว้ก่อน ถ้าไม่เกิดเอ็กซิเดนท์อะไร พอน้องโรสเรียนจบก็ค่อยแต่งงานกันดีไหมฮะ" จริงๆ สิ่งนี้แหละที่ผมต้องการ เพราะยังไงสุดที่รักของผมคงไม่ท้องตอนนี้แน่นอน ก็แค่ต้อนให้จนมุมเท่านั้นแหละครับ
"ดีเหมือนกันนะ ป๊าว่าหมั้นกันไว้ก่อนน่ะดีแล้ว...งั้นตกลงตามนี้นะ พอแล้วโรส ครั้งนี้ป๊าขอเป็นคนตัดสินใจแล้วกันนะ เลิกเถียงได้แล้ว ยังไงเราก็รักพี่เค้าอยู่แล้วนี่" อ๊ากกกก คุณลุงครับ หลุดออกมาแบบนี้ผมก็ตายสิครับ ผมละกลัวใจว่าสุดที่รักเธอจะอาละวาดจริงๆ เลยครับถ้าหากไปพูดจี้ใจดำเธอเข้าแบบนี้
“.................” เงียบ...ไม่มีปฏิกริยาตอบรับ...ไม่มีเสียงด่าทอ โวยวาย สบถใดๆ ทั้งสิ้น มีเพียงเสียงจิ๊จ๊ะเล็กน้อยพร้อมกับใบหน้าหวานที่แดงเถือก...น่ารักชะมัดเลยให้ตายเถอะ!!!
“งั้นตกลงตามนี้นะครับ...ผมจะได้ไปบอกคุณพ่อคุณแม่ให้มาเจรจาเรื่องสินสอดงานหมั้นนะครับ...ส่วนเรื่องฤกษ์ ผมไม่ถืออยู่แล้วครับ เอาตามฤกษ์สะดวกแล้วกัน” เสร็จพี่แน่ๆ สุดที่รัก จะหนีก็หนีไม่พ้นแล้ว ตัวเองรักผมแท้ๆ นะครับ แต่ก็ยังมาเล่นแง่ต่อต้านไม่ยอมท่าเดียว ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ผมคิดว่าคงจะเป็นเพราะนิสัยที่ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ พอโดนบังคับก็จะต่อต้านไว้ก่อน ทั้งๆ ที่ใจตัวเองน่ะยินยอม เห็นด้วยอยู่แล้วก็ตาม…เอาเถอะครับ จะยังไงก็แล้วแต่ ตอนนี้สุดที่รักของผม ก็กลายมาเป็นว่าที่คู่หมั้นแล้วครับ
หลายคนคงอยากรู้ว่า เหตุการณ์ ‘เสียตัว’ ของสุดที่รักวันนั้นเป็นอย่างไร เกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วน้องเสียตัวจริงไหม…โอเคๆ ใจเย็นๆ นะครับทุกคน เดี๋ยวผมนายคิว ว่าที่สามีสุดที่รักจะเล่าให้ฟังครับ
วันนั้น เป็นวันที่ทางค่ายของผมจัดงานขอบคุณสื่อมวลชน โดยการพาสื่อมวลชนทั้งหลายไปเที่ยวพักผ่อนกันที่กระบี่ พร้อมทั้งจัดมินิคอนเสิร์ตขนศิลปินค่ายเราไปให้ความบันเทิงกันเต็มที่ แล้วปกติพวกแชมป์กับเพื่อนๆ ในวงก็จะมาเป็นแบ็กอัพให้ค่ายผมอยู่แล้ว ส่วนสุดที่รักน่ะเธอก็ตามอารมณ์แหละครับ มาบ้างไม่มาบ้าง งานไหนอยากมาก็มา ไม่อยากมาก็มา งี้แหละฮะ อภิสิทธิ์คุณนายค่ายเมโลดี้มิวสิค
แต่งานนี้ผมกำชับแชมป์ไว้แล้วว่า ยังไงซะก็ต้องลากสุดที่รักมาด้วยให้ได้ เพราะผมเตรียมวางแผนรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวไว้แล้วไงครับ…อ๊ะๆ อย่าคิดว่าผมเป็นคนเลวทรามฉวยโอกาสนะฮะ…อืม จะว่าฉวยโอกาส ก็ถูกเหมือนกันนะ แต่เอาเป็นว่า ผมทำเพราะผมรักนะครับทุกคน…
ผมน่ะอายุจะสามสิบแล้วนะครับ มันควรจะเป็นฝั่งเป็นฝาได้แล้ว ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความอดทนรอสุดที่รักเธอนะครับ แต่ผมว่าเรื่องระหว่างผมกะสุดที่รักน่ะ มันยืดเยื้อยาวนานมามากพอแล้ว จะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังผมก็ไม่ยอม สุดท้าย ถ้าเดินทางตรงไม่ได้ ก็เล่นมันทางลัดนี่แหละฮะ ผมก็เลยคิดแผนปฏิบัติการ “เด็ดดอกกุหลาบ” นี้ขึ้นมา
แต่การกระทำของผมเนี่ยจะอุกอาจ บุกตะลุยทำแต่เพียงผู้เดียวก็ไม่ได้นะฮะ น้องเค้ามีพ่อมีแม่ ผมก็เลยต้องเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาป๊ากับม๊าของสุดที่รัก…ผมก็แมนๆ พอที่จะเล่าทุกเรื่องให้ท่านทั้งสองฟัง บอกท่านว่าผมน่ะรักลูกสาวท่านมาตั้งแต่น้องยังเด็กแล้ว ผมแอบจองของผมมาตั้งนาน และผมก็จริงใจจริงๆ ถึงแม้การกระทำให้ครั้งนี้มันจะดูเสี่ยง และดูค่อนข้างจะแปลกๆ สักหน่อย แต่ขอให้ไว้ใจผม ผมไม่มีทางจะทำให้คนที่ผมรักต้องเสียชื่อเสียงแน่นอน
ป๊ากับม๊าสุดที่รักเองที่ยอมให้ผมปฏิบัติการตามแผนนี้ก็คงเพราะว่าท่านรู้จักลูกสาวท่านดีน่ะสิครับ ว่าง่ายๆ เป็นซะทีไหนกันล่ะคนนี้ แต่ท่านเองก็บอกผมว่า ท่านก็รู้ และพอดูออกว่าลูกสาวท่านน่ะ รักผม…เห็นไหมล่ะครับ ผมไม่ได้หลงตัวเองไปเองนะครับ หล่อๆ แบบผมเนี่ย ใครอยู่ใกล้จะอดใจไม่รักผมไหวได้ยังไงกัน ถึงจะทอมๆ แบบสุดที่รักก็เถอะ ห้ามใจที่จะไม่รักผมเนี่ย ถือเป็นเรื่องยากครับ…
“เอาอย่างนี้นะ…มาพูดกันตรงๆ เลยดีกว่า สรุปว่าป๊ารู้เห็นเป็นใจกับไอ้พี่คิวมันใช่ไหมเรื่องนี้…” โอ้ ซวยเลยกู เล่นไม้นี้เลยเหรอวะเนี่ยสุดที่รัก…เห็นเงียบไปนาน ก็นึกว่าจะยอมแล้วซะอีก
“เฮ้ย…เปล่า ป๊าจะไปรู้เรื่องอะไรด้วย ป๊าก็ว่าไปตามเนื้อผ้า อะไรถูกอะไรผิดป๊าก็ว่าไปตามนั้น” คุณลุงรีบแก้ตัวแบบตกใจทันทีเลยครับ แต่ก็ยังนับว่าควบคุมสติได้ดีอยู่ คงเพราะเคยเจอฤทธิ์เดชลูกสาวมาบ้าง เรียกว่าพอรู้ทางกันอยู่
“ก็ได้…ในเมื่อไม่มีใครยอมรับ ไม่มีใครพูดความจริงก็ได้…โรสจะหมั้นก็ได้…แต่…แต่ไม่ใช่ตอนนี้” ผมก็เตรียมจะเฮแล้วนะครับตอนสุดที่รักบอกว่าจะหมั้น แต่ไอ้ประโยคหลังคำว่าแต่นี่สิอะไรกันวะ ไม่หมั้นตอนนี้แล้วจะไปหมั้นตอนไหนกันเนี่ยที่รักขาาาาา
“แล้วถ้าหากว่าสุดที่รักท้องขึ้นมาล่ะคะจะทำยังไง” ผมยังคงยืนยันแบบหน้าด้านๆ ต่อไป
“พี่คิวจะเอายังไง เลือกเอาแล้วกัน ถ้าพี่เล่นไม้นี้กับโรส โรสจะไม่ยอมอะไรทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่หมั้นไม่แต่ง ไม่อะไรทั้งนั้น หน้าพี่โรสก็จะไม่มอง คุยก็จะไม่คุยด้วย เอาแบบนั้นไหมล่ะ พี่คิดว่าโรสกล้าทำไหม พี่คิดว่าโรสทำได้ไหมล่ะ กล้าลองดูรึเปล่า…แต่ถ้าพี่ยอมที่จะรอ รอให้โรสเรียนจบ รอให้โรสเรียนต่อ และรอให้โรสทำงานก่อน แล้วเราค่อยมาว่าเรื่องนี้กันอีกที ถึงตอนนั้นก็ยังไม่สายไม่ใช่หรือไง” เออ…ใครจะกล้าวะ ขานี้พูดจริงทำจริง แถมทำได้จริงอย่างที่พูดด้วย…ถึงตอนนั้นมันจะยังไม่สาย แต่มันนานนะคะที่รัก พี่คิวกลัวมีหมามาคาบของพี่คิวไปรับประทานซะก่อน แล้วอย่างสุดที่รักเนี่ย มีทั้งหมาตัวผู้และตัวเมียเลยด้วย ให้ตายเถอะเกิดมามีเมียทั้งหล่อทั้งสวยในร่างเดียวนี่มันน่าหนักใจแท้ๆ เลยนะครับ
ผมหันไปมองหน้าคุณลุงนิดๆ ส่งสายตาเชิงปรึกษา ว่าผมควรจะทำอย่างไรดี…คุณลุงเองก็ส่งสายตาเชิงเห็นใจมาให้ผม ก่อนจะพยักหน้าน้อยๆ เหมือนเป็นสัญญาณว่าให้ผมยอมจำนนไปดีกว่า แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ แค่นี้ก็ถือว่าดีเท่าไหร่แล้ว อย่างน้อยสุดที่รักก็ไม่คิดจะตัดรอนผมไปเลย…
“ก็…เออ…ก็ได้ครับ งั้นถือว่าพี่จองสุดที่รักไว้ก่อนด้วยวาจาแล้วกันนะฮะ” ตอนนี้อะไรก็ต้องยอมแหละฮะ แม้แต่ดาวกับเดือนถ้าอยากได้ ผมก็ต้องยอมหามาให้ครับ ก็รักไปแล้วนี่นาทำไงล่ะ แววกลัวเมียมาเห็นๆ เลยเว้ยกู
สุดที่รักของผมแสยะยิ้มให้แบบคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ก่อนจะเดินกลับขึ้นไปบนห้อง ยังอุตส่าห์เดินเฉียดผม แล้วพูดลอยๆ ให้ได้ยินว่า
“ไอ้คนเจ้าเล่ห์ ฝันไปเถอะว่าจะได้แอ้มกันง่ายๆ”
ก่อนจะเดินกระแทกเท้าปึงปังหนีไป…เฮ้อออออ เอาวะกู เฝ้ามาได้ตั้ง 10 กว่า ปี เฝ้าต่อไปอีกซักไม่กี่ปีจะเป็นไรเชียว…สรุปว่าแผนการที่อุตส่าห์วางไว้ทั้งหมด เป็นอันว่ามิชชั่นคอมพลีทแค่สิบเปอร์เซนต์ เอาวะอย่างน้อยสุดที่รักก็เหมือนจะยอมรับกลายๆ ว่าจะยอมหมั้นด้วยหากว่าเรียนจบ เรียนต่อจบ และก็ทำงานแล้ว…ไอ้คิวเอ๊ย จำศีลต่อไปอีกแล้วกู กว่าจะได้สุดที่รักเป็นเมีย ผมคงตายด้านก่อนแน่เลยฮะ
-
^
^
^
^
ขอจิ้มคุณ Mercy ก่อนเลย ฉึกๆๆ เดี๋ยวมาดิทจ้า ไปอ่านก่อน
======================
ขนาดว่าที่พ่อตายังเอาไม่อยู่ พี่คิวก็จำศีลต่อไปก่อนนะ อิอิ...แถมยังต้องคอยกันน้องโรสจากคนอื่นๆด้วย คริคริ มันเป็นช่วงวัดใจอ่ะ :z2:
-
55555,, พี่คิวไม่แน่จริงนี่หว่า โดนน้องโรสขู่นิดขู่หน่อยเป็นหงอ :m20:
-
ในที่สุด ก็อด.....
ฮ่าฮ่าฮ่า ขำอีพี่คิวจริงๆ โดนน้องโรสแก้เกมอย่างนี้
คิดถึงนะจ๊ะ Mercy ดีใจที่มาต่อแล้ว
แสดงว่าเริ่มว่างนิดหน่อย
สู้สู้น้า
-
+1ให้ในตอนพิเศษ
โรสสสสสสงสารพี่คิวบ้างจิ
รอมานานมากกกกกกก
สสัยต้องรอต่อไปพี่คิว
-
ได้เมียสุดที่รัก หรือได้แม่สุดที่รักมาเนี่ย
พี่คิวตายหยังเขียด
-
อา........สุดที่ร้ากกกกกกกกกกกกกของพี่(คิว)
แม่กุหลาบงามหนามคมของพี่ จุ๊บุๆ
พี่คิวขรา โถวววววววววววววววววว
...........ของฝากคุณไนท์ค่ะ
ผมน่ะอายุจะสามสิบแล้วนะครับ มันควรจะมีหลักลอยเรื่องคู่ครองได้แล้ว (ประโยคนี้มันผิดความหมายค่ะ คำว่า"หลักลอย" มันไม่ใช่ ......ผมน่ะอายุจะสามสิบแล้วนะครับ มันควรจะเป็นหลักเป็นฐานเรื่องคู่ครองได้แล้ว เพราะ"หลักลอย"มันแปลว่า ไม่มีหลักแหล่ง, ไม่อยู่เป็นที่, เชื่อถือไม่ได้, เช่น เขาเป็นคน หลักลอย........ถ้าจะใช้คำว่าหลักลอย มันต้องเปลี่ยนประโยคไปเลยเป็น ผมน่ะอายุจะสามสิบแล้วนะครับ ไม่ควรจะยังหลักลอยเรื่องคู่ครองแบบนี้แล้ว...อะไรประมาณนี้น่ะค่ะ)
แล้วก็อีกที่ ตรงที่น้องโรสเดินเข้ามาอย่างถือไพ่เหนือกว่า (คุณไนท์พิมพ์ผิดเป็นไผ่ค่ะ)
-
^
^
^
^
จิ้มคุณ นุ่น...
ว๊ากกกก จริงด้วยค่ะ พิมพ์ไป มั่วไปได้อีก ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ :กอด1:
-
มาแล้วววว
ชอบคู่นี้จังเลยค่ะ มาคอยช่วยลุ้นนะคะ ไรเตอร์สู้ๆ
:z2:
-
ชอบๆ คู๋พี่คิว กับน้องโรส
-
อดเปรี้ยวไว้กินหวานหน่าพี่คิวรออีกแค่สองสามปีเอง:m20:
:กอด1:คิดถึงคุณmercyจัง
-
พี่คิวน่าสงสารจัง .. แต่รอมาได้ทั้งชีวิต งั้นก็จงรอต่อไปเถอะ อีกสิบปีก็ยังไม่สาย :laugh:
(สงสารพี่คิว จริงๆนะ :m13: )
:กอด1:พี่Mercy หลังจากที่เฝ้ารอตอนพิเศษมานาน
-
ยังช้าไปหลายขุมนะพี่คิว
คิดจะต้อนให้โรสจนมุม
ไม่มีทางหรอก
ยังไงโรสก็เหนือกว่าไปแล้ว
-
พี่ไนท์~
แม้จะเป็นพี่คิวแต่ก็บรรเทาความคิดถึงไปได้บ้าง
แต่ถ้าให้ดีต้องมีคู่อื่นต่อด้วยนะคะ อิๆ
จุ๊บๆคิดถึงๆ
-
เพิ่งจะได้ว่างมาอ่าน เหมือนกัน เห็นแว๊บ ๆ ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
แต่ค่อนข้างเพลีย ๆ เลยได้มาอ่านวันนี้แทน 555
รอตอนต่อไปด้วยจิตใจจดจ่อกระวนกรวายหระหายอยากจะได้อ่านอีก หึๆๆ
-
พึ่งเข้่ามาแล้วก็ัเจอ
ืัทีแรกนึกว่าตาฝาด
อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะึึคะ
-
เขินจัง นึกว่าเม้นไปแล้วอะค่ะ มาอ่านอีกรอบ..อ่าวเม้นเราหายไปไหนหว่า? 555
น้องโรสนี่รู้ทันพี่คิวตลอดเลยอะ ฮ่าๆ แอบสมน้ำหน้าพี่คิวนิดๆ ไปแกล้งเค้าก่อนนี่นา โดนเอาคืนยาวเลยไง :laugh:
แต่คุณป๊าน่ารักชะมัด เห็นดีเห็นงามกะคุณว่าที่ลูกเขยซะงั้น อิอิ
คิดถึงพี่ไนท์และทุกๆคนในเรื่องนะคะ :กอด1:
-
อ่า าาา พี่คิว ววววว
น่าสงสารจริงๆ สุดที่รักใจร้าย :laugh:
เอาหว่ะ รออีกหน่อยก้อแล้วกันพี่คิว ไหนๆก้อรอมาซะขนาดนี้แล้วนิ
-
พี่คิวนี่คนจริงอะไรจริง
คือแมนมากแถมตรงไปตรงมาสุดๆ
คนแบบนี้แหละปราบสุดที่รักได้อยู่หมัด
ฮิ้วๆๆๆๆๆ
-
ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องดีๆ น่ารักๆ
อ่านตั้งสามวันกว่าจะจบ อิอิ
ไม่เป็นอันทำงานทำการกันเลย
-
ว๊าวๆๆๆ ตอนพิเศษ
ว่าแล้วว่าพี่คิวจะชนะสุดที่รักไปไม่ได้^^
มาต่อเร็วๆนะคะ
รอตอนต่อไป และคู่ต่อๆไปค่ะ
-
o18พี่คิว รวบหัวรวบหางเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o13
-
นายคิวของเราเมื่อไรจะได้เป็นฝั่งเป็นฝากับเขาสักกะทีน้าาาาาาาาาาาาา :impress2:
น้องโรสค่ะยอมๆมั่งเถอะค่ะ ถ้ารักถ้าชอบเขา เจ้ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายอะไรเลย :o8:
เรื่องอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขทำเถอะค่ะ อย่าคิดมากเลย o22
เดี๋ยวมันจะกลายเป็นว่าสุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดคือ"ตัวเอง"นะค่ะ :กอด1:
-
ว้าวๆๆๆ ตอนพิเศษ ว่าแต่พี่คิวช่างน่าสงสาร เหอๆ
-
เย้ววว +1 ก่อนเลยค่ะ
น้องโรสเธอไม่ยอมลงจริงๆนะเนี่ย :laugh:
ต้อมาดูว่าพี่คิสจะปราบยังไงต่อไป เอิ๊กส์
-
พี่คิวว วว ใจเย็นน '
ตอนนี้มิชชั่นคอมพลีตแค่ 10% แต่อีกไม่นาน มันต้องสำเร็จครับบ '!
555555 5
สู้ ๆ น๊ะ .
-
อ๊ากกกกกก บอกได้คำเดียว สนุกมากเลยครับ
ผมใช้เวลาเกือบวันถึงจะอ่านครบ 46 ตอนแน่ะครับ อ่านเพลินมากเลยครับ
เรื่องนี้มีครบทุกรส ทั้งเศร้า(ตอนน้องเบสอกหักจากเซฟ) ทั้งสะใจ(บทลุยแหลกของน้องกุหลาบ) ทั้งอมยิ้ม(พี่แชมป์กับน้องหมา) ทั้งหวาน(ตอนพี่เซฟกับน้องเบสสวีทกัน) และที่สำคัญบทหื่นของทั้ง 2 คู่ 55555
อ่านตอนแรกๆพี่เซฟดูออกจะสุภาพ ใจดี เนิร์ดๆอีกต่างหาก โห พออ่านๆไป พี่เซฟดล่นเผยความหื่น ยิ่งนานยิ่งหื่น ดูจากตอนแรกๆไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าจะหื่นแบบนี้ ไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของพี่เซฟรึของคุณไนท์กันแน่น้า
ว่าเเต่ยัยน้องมิมิหายไปไหนน้า ถึงได้หลุดวงโคจรไปจากน้องกุหลาบได้ ตอนเเรกนึกว่าจะตบตีแย่งน้องกุหลาบจากพี่คิวซะอีก หวังว่าตอนพิเศษคงจะออกมาให้เคลียร์ด้วยนะครับว่าหายไปไหน
รีบมาต่อไวๆนะครับ ผมจะรออ่าน โดนเฉพาะคู่น้องหมากับพี่ลูกชิ้น(แชมป์) อยากรู้ว่าน้องหมาจะแอบกิ๊กไปรุกกับน้องพายรึเปล่า คุๆๆ
-
หุหุ...ย่องมาแบบมึนๆ แถมสั้นๆ อีกต่างหาก
ขอมาต่อตอนพิเศษไอ้ลูกหมากับพี่แชมป์แบบสั้นๆ นะคะ
ยังไม่ได้ตรวจทานละเอียดเลย รีบเอามาลงก่อน เพราะหายตัวไปนานเลย
เดี๋ยวค่อยเอาตอนที่เหลือมาลงให้นะคะ เอาเท่านี้ไปก่อนเน้อที่ร๊ากกกก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ แชมป์&เซย์ (1)
@^o^@ Say something to Say : SC
TeeeeeRakkkkkkkkkkkkkk
Say miss miss u so much na, U la miss say mai?
ChAmP : I want to SAY : CS
เซย์พิมพ์ภาษาไทยสิ อย่ามาคาราโอเกะ
@^o^@ Say something to Say : SC
Kor Dai ha ha ha ha
ก็มันกดยากนี่่นา
ChAmP : I want to SAY : CS
แล้วไม่โทรมาล่ะ
@^o^@ Say something to Say : SC
ก็กลัวพี่แชมป์ยุ่งอยู่อะ
ChAmP : I want to SAY : CS
แล้วพี่เคยไม่รับสายเราไหม
@^o^@ Say something to Say : SC
ดุอีกและ TT_TT
ChAmP : I want to SAY : CS
ดุตรงไหน แค่ถามเฉยๆ แล้วเย็นนี้จะกินอะไรไอ้ลูกหมา
@^o^@ Say something to Say : SC
แหะๆ เซย์กำลังจะบีบีมาบอกนี่แหละ ว่าเย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อเซย์
เย็นนี้เซย์ขอไปดูพวกไอ้ริวมันไปเล่นที่ร้าน XXX นะฮะ
มันชวนหลายครั้งแล้วอะ เซย์พึ่งจะว่างไปดูมัน นะๆ มันสัญญาว่าจะเลี้ยงข้าวด้วย
ChAmP : I want to SAY : CS
ถ้าพี่ไม่อนุญาตล่ะ เราเป็นนักร้องดังนะเซย์ ไปเที่ยวกลางคืนเดี๋ยวนักข่าวก็เอาไปเขียนไม่ดีหรอก
@^o^@ Say something to Say : SC
โหยยยยยยยยย ร้านนี้เซย์ก็เคยไปร้องเพลงไงจำไม่ได้เหรอ
แล้วก็มีทีมงานค่ายไปอีกตั้งหลายคน นักข่าวก็รู้หรอกว่าเนี่ยเป็นมินิคอนเสิร์ต
ให้เซย์ไปเหอะน้าาาาาาาาาาาาาาาาา
สัญญาว่าจะไม่กลับดึกนะคร๊าบบบบบบบบบบ
ChAmP : I want to SAY : CS
ถึงยังไงก็จะไปให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย
@^o^@ Say something to Say : SC
น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ChAmP : I want to SAY : CS
ก็ได้…แต่พี่จะไปรอรับที่ร้านเอง พี่ให้ถึงสี่ทุ่มครึ่งเท่านั้นนะ
แล้วต้องรับโทรศัพท์พี่ตลอดเวลานะ
@^o^@ Say something to Say : SC
ง่าาาาาาา เที่ยงคืนเถอะน้าาาา
ไม่ต้องมารับเซย์ก็ได้ เดี๋ยวไอ้ริวมันก็มาส่งเซย์เองแหละ
นะพี่แชมป์น้าาาาาา
ChAmP : I want to SAY : CS
ไม่เซย์ พี่ให้ถึงห้าทุ่มก็ได้ แต่พี่จะเป็นคนไปรับเอง
ไม่อย่างงั้นก็ไม่ต้องไป เลือกเอา
@^o^@ Say something to Say : SC
ใจร้ายอะ ไรว้าาาา วิญญาณโอโต้ซังเข้าสิงอีกและ
ก็ได้ๆๆๆๆๆๆ ชิส์
ChAmP : I want to SAY : CS
แล้วห้ามปิดโทรศัพท์นะ
เฮ้อออออ…ผมล่ะปวดหัวจริงๆ ครับ ไอ้ที่คุณๆ ได้อ่านกันข้างต้นนั้นน่ะ มันเป็นบทสนทนาใน BB ของผมกับไอ้ลูกหมามันครับ ตอนนี้ไอ้ลูกหมาของผมมันอยู่ปี 4 แล้ว โตเป็นหนุ่มไม่เป็นหมาน้อยแล้วครับ สูงเกือบจะเท่าๆ ผมด้วยซำ้ แต่ยังไงซะมันก็ยังคงเป็นไอ้ลูกหมาในสายตาผมอยู่ดี
ผมกับไอ้ลูกหมาเราคบกันมาสี่ปีแล้วครับ ความรักของเราราบรื่นดีกว่าที่คิด ทั้งผมและไอ้หมาน้อยวางตัวดีต่อหน้าสื่อ ไม่มีใครสงสัยในความรักของเรา ผมโชคดีด้วยมั้งครับที่คนในค่ายเราทุกคนอยู่กันอย่างพี่น้อง หลายๆ คนรู้ถึงความสัมพันธ์ของผมกับเซย์ แต่ก็ไม่มีใครปากโป้ง หรือเที่ยวเอาไปพูดลับหลัง แต่ทุกคนกลับเอ็นดูพวกเราเหมือนพี่เหมือนน้อง เหมือนลูกเหมือนหลาน บางคนถึงกับเป็นสายให้เราก็มี ว่าวันนี้จะมีนักข่าวมาเยอะนะ ระวังตัวกันด้วย พวกผมก็เลยคบกันได้อย่างสบายใจครับ
จนมามีช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาอยู่ดีๆ ไอ้เด็กผู้ชายที่ชื่อริว นักร้องนำและมือกีตาร์วงร็อควงใหม่ที่กำลังมาแรงของค่าย ก็มาทำตัวสนิทสนมกับเจ้าลูกหมาของผม ด้วยความที่ไอ้เด็กริวมันอายุรุ่นราวคราวเดียวกับไอ้ลูกหมา แถมเรียนคณะดนตรีเหมือนกัน (กูก็เคยเรียนคณะดนตรีเหมือนพวกมึงนั่นแหละ) เพียงแต่ไอ้เด็กริวมันอยู่คนละมหาฯลัยเท่านั้น มันก็เลยบอกไอ้ลูกหมาของผมว่าชอบคุยกับเซย์เพราะเรามีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน คุยกันถูกคอ เลยสนิทกันเร็ว
เหตุผลง่อยๆ แบบนี้ ผมเองทำไมจะไม่รู้ว่าไอ้เด็กนี่น่ะมันชอบไอ้ลูกหมาของผม แถมเนียนๆ มาแบบอาศัยความเป็นเพื่อนเข้าหาอีก ผมว่ามันคงไปหาตารางเวลาซ้อมของไอ้ตัวดีของผมมาแน่ๆ เพราะทุกครั้งที่ไอ้ลูกหมาของผมมาซ้อม วงมันก็จะต้องมาซ้อมเหมือนกัน เวลาเดียวกัน จองห้องซ้อมใกล้ๆ กันเพื่อที่เวลาพักมันจะแว๊บมาหา มาคุยกับไอ้ลูกหมาได้เสมอ แรกๆ ผมก็ไม่รู้หรอกครับ พักหลังๆ มาเวลาผมไปแวะไปหาไอ้ดื้อที่ห้องซ้อม ผมจะเจอไอ้เด็กริวนี่มานั่งคุยด้วยเสมอ แถมยังหัวเราะต่อกระซิกกันอีก จากที่ผมจะไม่คิด จนผมคิด แถมไอ้พาย (ยังคงจำมันได้ใช่ไหมครับ ไอ้เด็กที่เคยชอบไอ้ลูกหมาของผมน่ะ) มันเป็นสายให้ครับ แถมยังมาไซโคอีกว่าไอ้ริวเนี่ยแปลกๆ เหมือนจะมาจีบที่รักของมัน (เออ ได้ข่าวว่าที่รักของกูนะไอ้น้องพาย)
แล้ววันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ไอ้ริวมันชวนไอ้ลูกหมาของผมไปดูมันเล่นคอนเสิร์ต มันชวนตลอดแหละครับ แต่ไอ้หมาน้อยมันไม่ค่อยว่างเพราะมีงานของตัวเอง ไหนจะโปรเจคจบที่ต้องทำ Recital คอนเสิร์ตจบของตัวเอง ไหนจะเตรียมงานเพลงชุดใหม่ ไหนจะโฆษณา ถ่ายแบบ สารพัด เวลาให้ผมยังแทบจะไม่ค่อยมีเลยครับ ดีนะที่เรายังอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ผมกับไอ้ตัวดีอยู่ด้วยกันแบบถาวรแล้วฮะ ครอบครัวไอ้ลูกหมามันรู้เรื่องนะครับ โอโต้ซังกับโอก้าซังค่อนข้างเป็นคนหัวสมัยใหม่ ยอมรับเรื่องพวกนี้ได้ แถมยังบอกว่าดีซะอีกที่ผมจะมารับช่วงดูแลไอ้เด็กดื้อนี่ไปซะที ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้ว่าโชคดีหรือคราวซวยของผมกันแน่นะเนี่ย
วันนี้ไอ้ลูกหมามันว่าง เพราะเคลียร์หลายๆ งานเสร็จแล้ว มันก็เลยจะมาขอไปดูวงไอ้ริวเล่น ไอ้ไปดูน่ะไม่เท่าไหร่แต่ไอ้ที่บอกว่าจะกินข้าวกับมันแถมมันจะมาส่งอีกเนี่ยสิผมยอมไม่ได้จริงๆ แล้วไอ้คนของเราก็ยังไม่รู้ตัวอีกนะว่าเค้าไม่ได้เข้ามาหาเพราะอยากเป็นแค่เพื่อน มันก็ยังคงมาชมไอ้ริวไม่ขาดปากว่าเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นเพื่อนที่ดีนะ ปรึกษาได้หลายๆ อย่าง สอนมันเล่นกีตาร์ด้วย ที่เราสอนไม่ยอมเรียน หาว่าผมดุไม่อยากเรียนด้วย มันน่าน้อยใจไหมเนี่ย…แล้วพอผมพูดเตือนๆ ว่าเหมือนไอ้ริวมันสนใจเรานะ มันแปลกๆ มันดูจะมาตีสนิทเกินกว่าเพื่อน ไอ้ลูกหมาของผมก็ดันหาว่าผมคิดมากเกินไปแล้ว ไม่มีอะไรซักหน่อย มันก็แค่อยากมีเพื่อนสนิทที่ค่ายที่พูดคุยเรื่องอะไรที่เหมือนๆ กันไว้คอยปรึกษาคุยเล่นอะไรแบบนี้…
ผมน้อยใจนะ เพราะที่ผ่านมาผมก็เป็นทุกอย่างให้น้องมัน ทั้งเพื่อน พี่ ที่ปรึกษา และเป็นคนรักที่ดี ผมปรับตัวเองหลายๆ อย่าง ผมยอมรับว่าผมเป็นคนเจ้าระเบียบ ทำอะไรต้องมีแบบแผน แต่ตั้งแต่ผมคบกับไอ้ลูกหมา ผมก็เปลี่ยนตัวเองเยอะ บางอย่างผ่อนปรนได้ก็ยอม หลายคนอาจจะเห็นว่าผมดุน้องมันบ้าง บังคับน้องมันบ้าง เอาจริงๆ แล้วผมอยากบังคับ อยากดุมากกว่านี้ด้วยซ้ำ แต่เพราะผมรักมัน ผมก็เลยยอมที่จะข้ามๆ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ บางเรื่อง ยอมๆ น้องมันไป แต่บางเรื่องที่เป็นเรื่องซีเรียสจริงๆ ผมก็อยากให้น้องมันได้ทำ อยากให้มันโตมาเป็นคนเก่ง คนดี ทำตามความฝันตัวเองให้สำเร็จ
แต่ผมก็เข้าใจนะ บางทีเพื่อนกับแฟน มันก็ต่างกัน เรื่องบางเรื่องก็คงอยากจะคุยกับเพื่อน อยากมีช่วงเวลากับเพื่อนบ้าง อยากสนุกกับเพื่อนบ้าง ผมเองสมัยเรียนก็ติดเพื่อนเหมือนกัน แต่นี่ผมแค่รู้สึกว่าไอ้ริวมันคิดเกินเพื่อนกับแฟนผม ผมจะหาทางป้องกันมันผิดหรือครับ…เฮ้อออ แต่ไอ้เรื่องดื้อเนี่ย ไม่มีใครเกินไอ้หมาน้อยนี่จริงๆ ผมก็คงทำได้แค่คอยดู และระวังอยู่ห่างๆ
สี่ทุ่มผมก็ไปถึงร้านที่จะต้องไปรับไอ้ลูกหมาแล้วครับ ถึงแม้จะบอกมันว่าให้เวลาถึงห้าทุ่มก็ตาม แต่ผมเองก็ทำใจให้สงบอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้หรอกครับ เพลงที่แต่งก็ไม่มีสมาธิจะแต่งต่อ ก็เลยต้องขับรถออกมารอมันก่อนเวลา…
‘ถ้าหากว่าฉันรักเสียงดนตรี ฉันคงรักเธอคนนี้มากกว่า ในวันนี้ฉันอยากบอกเธอว่าเธอคือเพลงรักของฉัน’
“ฮัลโหล ว่าไงครับน้องพาย” คู่แข่งหัวใจหมายเลขหนึ่งของผมเองครับ แต่ตอนนี้ไอ้น้องพายมันกลายเป็นซี้ไอ้เจ้าลูกหมาไปแล้วล่ะฮะ
“พี่แชมป์มาถึงยังเนี่ย พายอยู่ในร้าน พี่แชมป์รีบๆ มาตอนนี้เลยเหอะ ไอ้ริวอะแม่งเลวบิ้วท์ให้เซย์จิบเบียร์ด้วยอะ พายก็ห้ามแล้วนะ เซย์ก็บอกแต่ว่าไม่เป็นไรเคยกิน ไม่ต้องห่วง ไอ้ริวแม่งก็เลวววววววววมาก แม่งเกลียดมันอะพี่แชมป์ แม่งไม่รู้เหรอไงว่าเซย์น่ะที่รักของใคร ที่รักของพายต้องโดนมันมอมเหล้าแน่ๆ เลย พี่แชมป์รีบมาหน่อยเหอะ นะๆ” ไอ้น้องพายใส่เป็นชุดเลยครับ แต่ว่าไอ้ริวมันจะทำอะไรกันแน่ ผมฟังแล้วปรี๊ดมากนะครับ ไอ้คนของเราเองก็ไม่รู้จักดูแลตัวเอง เคยสัญญากันแล้ว และก็สั่งนักสั่งหนาไว้แล้วว่าห้ามดื่มแอลกอฮอลทุกชนิดในที่สาธารณะโดยที่ไม่มีผมอยู่ด้วย
“พายพี่มาถึงแล้วอยู่ที่ลานจอดรถ เดี๋ยวพี่รีบเข้าไป พายดูไว้ก่อนอย่าให้คลาดสายตาเลยนะแค่นี้นะครับ” ผมรีบดับเครื่อง ล็อครถแล้วรีบเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในตัวร้านเลยครับ แต่ก็วางใจได้เปลาะหนึ่งที่มีไอ้น้องพายอยู่ด้วย เพราะว่าไอ้น้องพายนี่ไม้กันหมาชั้นดีเลยล่ะ แล้วอีกอย่าง มันไม่ชอบและไม่ถูกชะตาไอ้ริวเป็นทุนอยู่แล้วด้วย มันคงไม่มีทางปล่อยไอ้ริวให้มาทำอะไรรุ่มร่ามกับที่รักของมัน (และของผม) ได้หรอก
TBC ค่ะ
-
กรี๊ดกร๊าดดดด วี๊ดว๊ายยมากมาย..คู่นี้ที่รอคอยยยยยยยยยยยย
อยากกระโดดหอมแก้ม Mercy แรงๆสามทีเป็นการขอบคุณ ฮ่าๆๆ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ให้ตายเหอะ!! ค้างมาก ค้างมาย ไอ้ลูกหมาอย่าวอกแวกซิ :serius2:
เดี๋ยวก็โดนเจ้าของลงโทษหรอก เอ๊ะ..หรืออยากโดน ดีเหมือนกันเราก็อ่าน :z1:
พายจัดการไปลูก ขัดขว้างไอ้ริวเข้าไว้ หรือถ้าไม่ได้จริงๆเอาตัวหนูเข้าแลกไปเลย :laugh:
-
^
^
^
^
^
จิ้มจึก :z13:Jimmeiiii*
เค้าก็รอตอนต่อไปของตัวเองอยู่เน้อ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
อยากมีโอโต้ซังแบบพี่แชมป์สักคน เอริ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องเซย์ก็นะ ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่อย่าวางใจตาริวนั่นนักสิคะ
ปล.ขอให้ริวเสร็จน้องพาย :m16:
............ของฝากคุณไนท์ จับได้หนึ่งที่ที่ผิดความหมายไปค่ะ
แต่ก็วางใจได้เปราะหนึ่งที่มีไอ้น้องพายอยู่ด้วย (เปราะ=แตกหักง่าย, ประโยคนี้ต้องใช้คำว่า "เปลาะ"ค่ะ)
-
อ๊ายยย
เซย์ ประมาทเกินไปแล้ว
พี่แชมป์ทำโทษเลยค่ะๆๆๆ
-
เซย์ก็ยังเป็นเซย์วันยังค่ำ
กลับไปเฮียแชมส์จัดให้นักเลย :z1:
-
ค้างงงง
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
มาต่อเร็วๆน้าๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
โห....ค้างเลยอ่ะ
แต่แชมป์น่ารักมาก
ดื้อๆอย่งเซย์อ่ะต้องดุให้เข็ดบ้าง
แล้วริวเนี่ยอะไรของนาย คิดจะแอ้มเจ้าหมาน้อยของแชมป์เรอะ
ฝันไปเถอะ
-
อ้าวๆค้างๆๆๆๆๆๆๆมาทำให้ค้างได้ไง
-
โอ๋ๆๆๆๆๆๆ พี่แชมป์น้อยใจเหรอ :laugh: :m14:
บางทีเซย์อาจจะรู้ว่าริวชอบตัวเองอยู่แต่คิดว่าไม่มีอะไรหรอก ริวเป็นเพื่อน ถ้ารักษาความเป็นเพื่อนไว้ได้มันก็เป็นการดีไม่ใช่เหรอ?
หรืออาจจะอยากยั่วพี่แชมป์บ้างอะไรบ้าง ฮ่าๆๆๆๆ
มั้ง?
กลับบ้านไปโดนพี่แชมป์ลงโทษแบบนี้ :m25: แน่ๆ
(นั่งรอล่วงหน้าแล้ว)
พายนี่น่ารักแหะ ริวกับพายก็ดูเป็นไปได้นะ น่าจิ้น :interest:
เอ่อะ พี่Mercyขา ค้างงงงงงงงงงงจริง..ค้างงงงงงงงงงงงงจัง..
:กอด1:ให้กำลังใจ
-
ที่รักของพาย และที่รักของพี่แชมป์ แย่แน่แล้ว
ไม่รู้พายโอเวอร์ หรือว่าเรื่องจริง ถ้าจริงริวเตรียมตัวตายได้
ท่าทางพี่แชมป์ไม่ปล่อยแน่เล้ยยยยยยยยยยยย
ค้างจริงจังมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปล.อยากอ่านตอนพิเศษพี่เซฟกับน้องเลิฟจ้า อิอิ
-
เจ้ยยยยยยยยยยย มาเนียนเป็นสนิท(คิดไม่ซื่อ)อีกล่ะ :m16:
กลับบ้านไปสงสัยได้เห็นเด็กดื้อโดนดีแน่ คริคริ
คุณmercy ตอนนี้เดือน9เองนะ ยังม่ะถึงเดือน10เลย เอ๋ รึว่า
ที่เหลือจะมาต่อเดือน10 o22
-
รีบรีบหน่อยพี่แชมป์ เดี๋ยวเซย์ก้อได้เซไปซบไอ้ริวหรอก
แต่ก้อมาได้สั้นจริงๆ
-
555 รอส่วนที่เหลือ 555
-
คุๆๆ พี่แชมป์งานนี้ต้องลงโทษ เจ้าหมาไม่น้อยแล้ว กดให้ลุกไม่ขึ้นเลย
ว่าเเต่หมาน้อยโตเป็นหนุ่มแล้ว คิดจะรุกพี่แชมป์อยู่ไหมน้า ถ้าคิดจะรุกพี่แชมป์ก็ยอมๆไปเถอะนะ
ดีกว่าหมาน้อยจะคิดไปรุกคนอื่น
ป.ล.เดือนนี้เดือน 9 นะครับไม่ใช่เดือน 10
-
โอ๊ย ยยยยยยยย คนถึงไอ้ลูกหมาที่สู๊ด ดดด
พี่แชมป์รีบมาจัดการด่วน
:m16:ไอ้ริวนิท่าทางไม่อยากตายดี :m31:
-
Mercy เจ้าขา.....มันค้างเจ้าค่ะ....
รีบมาไวๆๆเน้อ...กำลังลุ้นเลย...
ไอ้หมาดื้อแบบนี้ ให้พี่แชมป์จับลงโทษซักทีดีมั้ย อิอิ
-
พอย้ายมาอยู่บอร์ดนิยายโพสจบแล้ว วันนี้ถ้าไม่ได้ลองเข้ามาดู เกือบพลาดไปแล้ว
รีบมาต่อไวๆ นะจ๊ะ ค้างคามากมาย
-
:serius2: อ๊ากกกกก ดิฉันมึนชีวิต...
ใส่เดือนผิดซะงั้น
บอกแล้วว่าย่องมาแบบมึนๆ กร๊ากกกก :laugh:
มิได้อยากทำให้ค้างคานะคะที่รัก แต่จะรีบให้ถึงที่สุดจ้า :bye2:
-
ถ้าเราเป็นพี่แชมป์ เราก็น้อยใจ
คนเราอยู่ด้วยกันมากไปจนหลง
ลืมความสำคัญรึเปล่า
.
.
.
.
แต่แบบพี่แชมป์จัดหนักให้ไอ้น้องริวหน่อยเหอะ
-
ค้าง!!!~
-
ท่าทาง Mercy จะมึนหนัก
งานเยอะเหรอจ๊ะ ตอนนี้เข้าที่เข้าทางรึยังเอ่ย
สู้สู้นะ
แล้วก็รีบมาต่อด้วย ค้างมากมายนะจ๊ะน้องจ๋า
พี่แชมป์ออกงิ้วซะละงานนี้
-
นี้แระน้า....มีเมียเด็ก
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
น้องมันน่ารักใครๆก็ต้องหลงรักเป็นธรรมดา
กร๊า ก กก ก
พี่เเชมป์ ขี้หึง
๕๕๕๕๕
-
ไอ้ลูกหมาดื้อแบบนี้กลับบ้านโดนพี่แชมป์ลงโทษแน่
-
พี่ไนท์...หนูไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมม
ทำไมพี่แชมป์ต้องมาเป็นฝ่ายเสียใจล่ะ จิ๊ ไม่เอาๆให้เซย์มันปวดหัวไป -3-
ว่าแต่เซย์จะจบแล้ว? สี่ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก 55+
คำผิดพอหนูมาอ่านก็ไม่เจอแล้วงิ
จะรอตอนต่อไปค่ะ ><!
:กอด1:
-
ค้างได้ใจจริงๆค่ะพี่
แบบกำลังลุ้นๆอยู่อ่ะ เจอ TBC เข้าไป ค้างงงงงงงงงงงงงได้อีก
ไอ้ลูกหมาไม่รู้จักดูแลตัวเองมั่งเล้ยยยย
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ในที่สุดก็มาต่อแล้ว
แต่มาแบบค้างๆไปม๊ายคะ :a5:
รอติดตามเน้อ พี่Mercy....Take Care นะคะ จุ๊บๆ :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด fc say champ รายงานตัววววววววววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:fire:ชอบมากเลยครับคุณmercy อ่านถึงหน้า44เเล้ว มาเม้นให้ก่อนเห้นเข้ามาพอดี เเต่งได้เก่งมากเลยครับ :pig4:ขอบคุณจากใจ สำหรับผลงานดีๆ สรรสร้างมาให้ได้ชมกันตลอดไปนะครับ
-
:m28:งงครับ เห็นอยู่ในนิยายที่โพสจนจบเเล้ว เเต่จริงๆยังไม่จบใช่มั๊ยครับ
-
^
^
^
คุณ kengjung23 ขอบคุณนะคะ
เรื่องนี้จบแล้วค่ะ...ที่มาต่ออยู่นี่คือตอนพิเศษเฉยๆ ค่ะ เรื่องหลักๆ จบลงไปแล้วจ้า
-
^
^
^
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
คุณไนท์ใจร้ายให้ค้างนาน (เดี๋ยวเลียนแบบดีกว่า แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
-
^
^
^
อย่าแม้นแต่จะคิดเชียวนุ่น พี่จะเคืองมิใช่น้อย (555)
ไนท์ไม่ได้ใจร้ายหรอก เพียงแต่มึนๆ (รึว่าเมาค้างหว่า 555)
ว่าแต่ว่า อีกนานไหมคะไนท์ ที่อีป้าแก่ ๆ จะได้อ่านที่เหลือ กร๊าาาาาาาาก
-
^
^
^
คุณ kengjung23 ขอบคุณนะคะ
เรื่องนี้จบแล้วค่ะ...ที่มาต่ออยู่นี่คือตอนพิเศษเฉยๆ ค่ะ เรื่องหลักๆ จบลงไปแล้วจ้า
เข้าใจเเล้ว ขอบคุณครับที่มาตอบให้
-
:serius2: อ๊ายยย เพิ่งเห็นค่าาาา ><
อ่า...น้องเซย์ทำไมทำพี่แชมป์น้อยใจซะงั้นล่ะคะ ..
แล้วยังปล่อยตัวอีกนะเนี่ย ดีนะมีเจ้าน้องพายไปด้วย
พี่แชมป์จัดการด่วน!!!
-
ย่องมาแบบมึนๆ อีกนิดอีกแล้วฮ่ะ ฮ่าๆๆๆ
แถมครั้งนี้มาแบบหวั่นๆ นิดหน่อย อย่าพึ่งงอนเค้านะที่รัก
แบบว่า อาจจะค้างคากันอีกซักเล็กน้อยนะจ๊ะ
คำผิดก็ไม่ได้ตรวจ มาลงแบบรีบๆ
จ๊วบบบบบบ :กอด1:
+++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เซย์ & แชมป์ (2)
ผมเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในผับหรูชื่อดังขนาดใหญ่ที่มีถึงสองชั้น ผ่านการตรวจบัตรอะไรเสร็จเรียบร้อยยังไม่ทันที่จะมองหาเจ้าตัวดี ผมก็เจอไอ้น้องพายมาดักเอาไว้แล้วครับ
“พี่แชมป์!!! ทางนี้ๆ” สีหน้าไอ้น้องพายตอนนี้มันเหมือนพึ่งจับได้ว่าผัวมีชู้...เออะ แต่พายครับ นั่นน่ะเมียพี่นะน้อง ไว้พี่จัดการเองครับพาย
แล้วเราก็เดิ่นฝ่าฝูงชนเข้าไปไม่ไกลเท่าไหร่ก็เจอโต๊ะที่ไอ้หมาขี้เมาของผมกำลังนั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ในมือถือขวดเขียวกรีนสเปซที่พร่องไปกว่าครึ่งแล้ว ส่วนมืออีกข้างก็กำลังจับ ปัดมือไอ้ริวที่พยายามเอามาแกล้งขยี้หัวทุยๆ แล้วมืออีกข้างก็มาลูบแก้มแดงๆ ของไอ้ลูกหมาเล่นแบบไม่จริงจังนัก ผมไม่รู้หรอกว่าระหว่างเพื่อนกัน เค้าจะเล่นหยอกเอินกันอย่างไร แต่ถ้าเป็นผม ผมคงไม่ทำแบบนี้กับเพื่อนแน่ๆ แล้วไหนจะแววตาฉ่ำเยิ้มที่ไอ้นักร้องวงร็อคนั่นมองไอ้ลูกหมาตัวดีของผมสิ มันนแทบจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัวแล้ว...กูทนไม่ไว้แล้วโว้ย!!!!
“เซย์กลับบ้าน!!!” ผมเดินอาดเข้าไปฉวยขวดเขียวในมือไอ้ตัวดีมาส่งให้ไอ้น้องพาย ก่อนที่จะกึ่งฉุดกึ่งดึง กึ่งบังคับให้ไอ้หมาน้อยลุกขึ้น เจ้าตัวมันคงเหลือสติอยู่ไม่มากนัก เลยโอนอ่อนผ่อนตาม แต่ก่อนที่ผมจะฉวยเจ้าลูกหมาของผมติดมือกลับไปได้ ก็ดันมีอีกมือมาฉุดแขน เกาะบ่าลูกหมาของผมเอาไว้...ไอ้ริว!!!
“เดี๋ยวผมจะไปส่งเซย์เองครับ ไม่รบกวนพี่แชมป์หรอกฮะ ผมเป็นคนชวนเดี๋ยวผมรับผิดชอบเอง” รับผิดชอบอะไรนี่เมียกูนะไอ้สัตว์!!! ผมตวัดสายตาจ้องหน้าไอ้คนปากดีถมึง
“ปล่อยมือซะ เซย์ต้องกลับเดี๋ยวนี้!!! กับพี่เท่านั้น” ผมพูดช้าและชัดพอที่จะให้ไอ้วัยรุ่นเลือดร้อนตรงหน้ามันรู้สึกตัว
“เออ!!! ริว เดี๋ยวกูกลับก่อนดีกว่านะ” ไอ้ลูกหมาที่คงพึ่งหายอึ้งและหายมึนจากเหตุการณ์ตรงหน้าตั้งสติได้ก็รีบดึงมือออกจากมือไอ้ริวช้าๆ แต่ไอ้เด็กเหี้ยนั่นก็ยังคงกุมเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“ปล่อยมือเซย์!!!” น้ำเสียงผมเริ่มแข็งและดุมากขึ้น ไอ้ลูกหมาตอนนี้เลิกลั่กเต็มแก่แล้วครับ เพราะมันรู้ว่าถ้าผมใช้เสียงแบบนี้ แล้วนิ่งได้ขนาดนี้ แสดงว่าผมถึงขีดสุดแล้วจริงๆ
“แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรมาบังคับล่ะ พี่เป็นอะไร ญาติก็ไม่ใช่ พ่อก็ไม่ใช่ พวกพี่ AR เค้ายังไม่มาเดือดร้อนอะไรแบบพี่เลย เซย์มันโตแล้วนะมันจะมาสนุกกับเพื่อนบ้างไม่ได้เชียวเหรอ พี่เป็นแค่โปรดิวส์เซอร์พี่จะมาอะไรนักหนาหะ!!! หลายครั้งแล้วนะที่เซย์มันไม่ยอมไปไหนมาไหนกับพวกผม เพราะมันบอกว่ามันต้องรีบกลับไปเพราะเกรงใจพี่ ถ้าพี่ต้องมาทำตัวเหมือนเดือดร้อนขนาดนี้ก็ไม่ต้องให้เซย์มันอยู่ด้วยดิ ปล่อยมันกลับไปอยู่บ้านสบายใจกว่า พ่อแม่มันคงยังไม่ห้ามขนาดพี่เลยมั้ง”
“ไอ้สัตว์” ผมด่าเสียงดังลั่น แต่คงไม่ค่อยมีใครสนใจเพราะบรรยากาศและเสียงดนตรีในร้านกลบเสียงผมไปไม่มากก็น้อย...ผมโผหมัดเข้าใส่หน้าไอ้เด็กเหี้ยตรงหน้าทันที แต่ก่อนที่มันจะไปกระแทกที่ปากหมาๆ ของมันแขนผมก็โดนดึงไว้ก่อนโดยพี่ๆ เหล่าทีมงานของค่าย
“เฮ้ยแชมป์ใจเย็นก่อน แชมป์หยุดก่อนๆ เดี๋ยวเป็นข่าว ใจเย็นๆ...ริวปล่อยมือเซย์ซะ หยุด แล้วก็ไม่ต้องพูดแล้ว มีอะไรค่อยไปคุยกันที่ค่ายพรุ่งนี้ พี่บอกให้ปล่อยก่อนไงริว...เฮ้ยๆ แชมป์อย่าดิ้นสิวะ อ้าวเซย์มาลากไอ้หมาบ้าของแกไปก่อนไป” พี่นุช AR Manager ผู้ดูแลศิลปินของค่ายและรู้ว่าผมกับเซย์เป็นอะไรกัน เข้ามาห้ามทัพ ผมเองก็พอจะได้สติบ้างแล้ว ถ้าเกิดทะเลาะกันตรงนี้ตอนนี้ คนที่มีแต่เสียกับเสียก็คงจะเป็นเซย์กับไอ้เด็กเหี้ยนี่แล้วก็ค่ายของเรา ผมเองก็โตพอที่จะควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้างแล้ว แต่ไอ้เด็กเหี้ยตรงหน้าผมนี่สิ มันยังคงไม่คิดจะปล่อยมือ
“เอ้าปล่อยๆ ปล่อยได้แล้ว พูดจาภาษาคนไม่รู้เรื่องนะนายเนี่ย” ไอ้น้องพายครับ มันเดินไปดึงมือกระชากแขนไอ้ริวให้ออกจากข้อมือไอ้ลูกหมา ก่อนจะผลักอกไม่เบานักให้ไอ้ริวมันเซถอยหลังไป
“งั้นเซย์กลับแล้วนะฮะพี่นุช พี่ๆ เซย์กลับแล้วนะ...เฮ้ย กูไปก่อนนะ...ไปฮะพี่แชมป์” ไอ้ลูกหมาหันไปลาพี่นุชและเหล่าบรรดาพี่ๆ ทีมงานของค่าย ก่อนที่จะหันไปทำหน้าแหยๆ ลาไอ้ริว ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่มันยังกล้าหันไปล่ำลากัน ผมเลยออกแรงบีบข้อมือเล็กที่อยู่ในกำมือผม จนไอ้ตัวดีหันมาเอ่ยกับผมเสียงอ่อย ผมไม่แม้แต่จะมองหน้าใคร จัดการลากไอ้ตัวเล็กในมือตามติดออกมา ยัดมันลงใส่รถได้ ก็รีบขับออกจากร้านไป ก่อนที่จะห้ามใจตัวเองไม่ให้ลงไปกระทืบไอ้เด็กเหี้ยนั่นให้จมกองตีน
“พี่แชมป์โกรธเซย์เหรอ...” ยังมีหน้ามาถามนะ มันก็รู้แหละครับว่าผมโกรธมาก เพราะผมจะเงียบ แต่ผมเป็นคนที่ดีอย่างตรงที่ ต่อให้โกรธโมโหควบคุมอารมณ์ไม่ได้ขนาดไหน แต่ผมจะไม่มีทางขับรถเร็วเป็นอันขาดครับ ผมจะถือว่า ถ้านั่งอยู่หน้าพวงมาลัย ผมต้องมีสติ เพราะเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาไม่ใช่แค่เราเดือดร้อน คนที่เรารัก พ่อแม่เรา หรือแม้แต่ผู้ร่วมสัญจรบนท้องถนนไปมาอาจจะได้รับเคราะห์หามยามซวยไปด้วย เพราะฉะนั้นผมเซฟตี้เฟิร์ทฮะ
“พี่เคยบอกรึเปล่าว่าห้ามกินเหล้าในที่สาธารณะ หรือในที่ๆ พี่ไม่ได้อยู่ด้วย” ผมถามไอ้ลูกหมาเสียงเย็น
“กะ ก็...คะ เคย”
“แล้วดื้อทำไม” ผมยังคงพูดเสียงเย็น สายตาก็ยังคงจับจ้องไปตรงหน้า แต่รู้สึกได้ว่าไอ้คนข้างๆ มันจะหันทั้งตัวมาทางด้านผม ตอบเสียงอ่อยๆ
“ไม่ได้ดื้อ...ก็เห็นว่ามันนิดหน่อยเองนะ แล้วก็มีแต่พี่ๆ ค่ายเรา แล้วแถมยังมีพวกไอ้ริวด้วย” นั่นไง มันสำนึกไม่จริงหรอก เถียงคำไม่ตกฟากตลอด
“ก็ไอ้เหี้ยริวนั่นแหละตัวดี ไม่รู้หรือไงว่ามันคิดยังไงกับเรา” รถจอดติดไฟแดง ผมเผลอหันไปตะคอกใส่ด้วยความโมโหเมื่อพูดถึงชื่อไอ้เด็กเหี้ยนั่น
“แล้วทำไมต้องมาตะคอกใส่เซย์ด้วยล่ะ ริวมันจะคิดยังไงก็ช่างมันสิ แต่มันก็เป็นเพื่อนที่ดีของเซย์ พี่แชมป์ทำไมต้องเรียกมันแบบนี้ด้วยล่ะ” มันก็ขึ้นเสียงตอบผมทันที
“แล้วทำไมต้องเข้าข้างมันด้วยล่ะหะ...เดี๋ยวนี้พี่พูดอะไรไม่ได้แล้วใช่ไหม ไม่เชื่อกันแล้วใช่ไหมหะ!!” เราก็ยังคงตะคอกใส่กันไม่หยุด
“ใครไม่เชื่อ พี่แชมป์นั่นแหละไม่มีเหตุผล จะอะไรกันนักหนา เซย์โตแล้วนะ เซย์รู้ว่าใครคิดอะไรยังไง...แล้วยังไงล่ะ ก็เซย์ไม่เล่นด้วยกับมัน มันจะมาทำอะไรได้ล่ะ พี่ไม่เชื่อใจเซย์หรือไง คิดว่าใครเข้ามาคุยด้วย เซย์ก็จะโอนอ่อนผ่อนตามเค้าไปทุกคนหรือไง สี่ห้าปีที่ผ่านมามันไม่ได้ทำให้พี่มั่นใจว่าเซย์รักพี่เลยหรือไงหะ!!”
เซย์เถียงผมกลับด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดแกมโมโหจัด...ผมยอมรับว่าผมน้อยใจมาก ผมแค่หวังดี และผมก็แค่อยากให้คนที่ผมรักได้สิ่งที่ดีที่สุด ผมหวงของๆ ผม คนของผม ผมผิดด้วยเหรอครับ ทำไมสี่ปีที่ผ่านมาเค้าไม่เคยอึดอัดล่ะ อาจจะมีหงุดหงิดบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่เคยเถียงกันเพราะเรื่องนี้แบบจริงๆ จังๆ แล้วทำไมตอนนี้ ตอนนี้ถึงกลับรู้สึกว่าสิ่งที่ผมแสดงออก มันเป็นการไม่เชื่อใจ เป็นการบังคับ หรือเห็นว่าเค้ายังเด็กอยู่ ผมปฏิบัติต่อเค้าเหมือนว่าเค้ายังเด็กก็จริง แต่ผมก็แสดงความรักเยี่ยงคนรักคนหนึ่งที่รักผู้ชายคนนี้มากเหลือเกิน
“พี่ขอโทษ...ขอโทษที่แค่เป็นห่วงมากเกินไป ขอโทษที่กังวลจนทำให้เซย์รำคาญ ขอโทษที่ชอบบังคับและออกคำสั่ง ขอโทษที่พี่ขี้หึง ขอโทษแล้วกันที่พี่รักเซย์มากจนพี่จะเป็นบ้ากับเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้น ต่อไปพี่จะพยายามเว้นช่องว่างไว้ให้เซย์เดินเอง เซย์คงอึดอัดมากซินะ...ขอโทษครับ”
ผมไม่ได้ตอบโต้กลับด้วยอารมณ์ที่เกรี้ยวกราด แต่กลับประชดด้วยถ้อยคำที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ หรือบางทีจริงๆ แล้วผมบังคับเค้ามากเกินไป ผมยุ่งกับเค้ามากเกินไป น้องมันก็โตแล้วมันคงอยากจะมีอิสระทางความคิด หรืออิสระส่วนตัวบ้าง แต่เท่าที่ผ่านมา ผมก็ไม่เคยที่จะปิดกั้นอะไรเลย เพียงแต่เรายินดีที่จะอยู่ด้วยกัน มีกันสองคน กับสังคมเล็กๆ ของเราไม่ใช่หรือไง
เซย์เงียบ ผมก็เงียบ เราต่างคนต่างปล่อยให้อีกฝ่ายจมอยู่กับความคิดของตัวเอง มีบ้างที่ผมทะเลาะกันและน้อยใจกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเซย์มากกว่าที่จะมาง๊องแง๊ง งอแงใส่ผม และส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่งอนกันไปมา แหย่กันไปมา สองสามทีก็หายโกรธ กลับมาหัวเราะคิกคักกันได้เหมือนเดิม
ผมยอมรับว่าเหตุการณ์วันนี้ทำให้ผมหึงและฟิวขาดมากๆ ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีคนมาจีบไอ้ลูกหมาของผมมาก่อน แต่หลายครั้งที่ผ่านมา น้องมันไม่เคยให้ความสนใจกับใครเลย มันชัดเจนและมีจุดยืนว่าไม่ยุ่ง แต่กับคนนี้ไม่ใช่ ผมว่าไอ้เด็กผู้ชายคนนี้ฉลาดมากที่เข้ามาเป็นเพื่อน แถมจับจุดถูกว่าไอ้ลูกหมามันชอบ หรือสนใจเรื่องอะไร ไม่ว่าจะเป็นดนตรี หนังสือ การ์ตูน หรือกีฬา มันก็สรรหาเรื่องมาคุยกันได้ทุกเรื่อง...ความสนิทสนมของสองคนนี้ มันเพิ่มขึ้นทีละนิด จนทำให้ผมสั่นคลอน
การที่จะไม่มีไอ้ลูกหมาตัวเล็กของผมอยู่ด้วยตลอดไป มันไม่เคยมีอยู่ในความคิดผมมาก่อน การที่วันหนึ่งเราจะเลิกกัน ผมก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นไปได้...แต่ตอนนี้ใจผมเริ่มสั่น ผมกลัว ความรักของเราไม่ได้เกิดด้วยความชอบพอ พึงใจต่อกัน แต่มันเกิดจากความบังเอิญ บางทีเรื่องนี้มันยังคงเป็นเสี้ยนเล็กๆ ที่ตำหัวใจผมอยู่ให้พอรู้สึกแปร๊บๆ บ้างเป็นบางครั้ง ต่อมความกลัวของผมถูกปลุกขึ้นมาให้ตื่นขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่อยากเสียคนๆ นี้ไปให้ใคร แต่ถ้าเค้าจะไป ผมจะทำยังไงได้...
-
:o12: ค้างจริงๆด้วยยยย ..
ตัดฉับให้ปวดใจพอดีเลยค่ะพี่ไนท์ โฮวววว~
-
กรรม จริงของพี่แชมป์ ถ้าอีกคนเขาจะไป เราจะไปทำยังไงได้
แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็รู้อยู่ว่าเซย์ไม่มีทางเดินจากไปหรอกน้าาาาาาาา พี่แชมป์จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาา :กอด1: ให้กำลังใจ งุ้งงิ้ง
(คุณไนท์ คำผิดนะคะ น้ำในแก้วพร่องไป ร เรือค่ะ ไม่ใช่ ล ลิง)
-
:monkeysad:เง้อ
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงงอ่ะ
-
โอ้ เศร้ากะพี่แชมป์ :m15:
:L2:
-
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคค
ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!
อย่าให้เกิดอารายขึ้นเล๊ยยยยย
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
ใครเป็นแชมป์ก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดา
ถ้าเซย์เปลี่ยนใจ ก็ปล่อยเขาไป
คิดเสียว่าเราไม่ดีพอ
-
อ้าวเซย์เอ้ยยยยยยยยย รู้ทั้งรู้อ่ะนะ
พูดดีๆก็ได้อ่ะ แง่มๆ ถ้าเราเป็นแชมป์เราจะโคตรเสียใจเลย
เซย์ก็รู้ว่าพี่เค้าทำไปเพราะอะไรและรู้ว่าเหตุผลคืออะไร
แต่พอคนที่พี่เค้าระแวงเซย์มอบความเป็นเพื่อนให้หมดใจ
ก็คงหงุดหงิดล่ะมั้ง เหมือนไม่เข้าใจว่าทำไมพี่เค้าต้องโมโหเรื่องนี้ตลอด
แหม..ถ้าคนอื่นมันไม่น่าไว้ใจมากๆเหมือนริว ก็คงเจอจัดไปหลายดอกอยู่นะ
เซย์ง้อแชมป์ด่วน.......แต่ถ้าเราเป็นแชมป์นะเราจะบอกว่าห่างกันสักพักดีมั้ย เหอะๆ
ทำให้เซย์รู้สีกขึ้นมาถึงความกลัวว่าถ้าสักวันต้องเลิกกันเพราะเพื่อนคนนี้จะเป็นยังไง
-
กรี๊ดดดด เจ็บปวดมากกกกก
ฮืออออ เข้าใจแชมป์เลยนะ แต่ก็สงสารเซย์อ่า
เฮ้อออ ไอ้ริวนั่นสงสัยต้องบอกไปตามตรงว่าอะไรยังไง
เปนดาราก้อเงี้ย ลำบากจริงจัง
น้องเซย์มาง้อพี่แชมป์ด่วนนนนนนนน
-
อ้ากกกกกกกกกกกก
เซย์ ทำพี่แชมป์ เก๊กแตกกกอ่ะ
ง้อด่วนเลยนะ เด๋วตาแก่ขี้น้อยใจจะขาดใจตายยยย
ค้างมากๆๆๆๆๆ อยากอ่านต่อออ
-
ค้างงงง...สงสารแชมป์
เคืองน้องเซย์ :m16:
สำหรับไอ้ริว :beat: :beat:
-
อ่านย่อหน้าสุดท้ายแล้วแปล๊บๆ ดีแฮะ
แบบไม่ใช่เซย์ที่ไม่มั่นใจสินะ แชมป์เองก็เหมือนกันแต่ไม่เคยแสดงออกมา
แบบนี้จะทำไงได้นอกจากบอกความรู้สึกตัวเอง
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
ค้างเกิ๊นนนนน
ไม่นะ เซย์กะพี่แชมป์ มาคุยกันดีๆเถอะค่ะ
-
พี่แชมป์อย่าคิดมากไปเน้อ..ใจเย็นๆก่อน คุยกันดีๆน๊ะ :impress:
ว่าแต่พี่ไนท์คะ..มันค้างมากมายอ่ะค่ะ แหะๆๆ รอตอนต่อไปน๊า :monkeysad:
ปล.ไปลองkrispy kremeยังคะ
-
พี่แชมปปปปปปปปปปปปปปปปปป์
โฮๆๆๆ เข้าใจพี่แชมป์ อ่ะ
แบบ ว่าก็คนมันหึงนี่ นิดหน่อยก็ต้องระแวง
แล้วเซย์ ก็ทำตัวสนิทสนมกะริวแแบบนั้นนนนน
รู้นะว่าริวไม่คิดอะไร แต่ถ้าคิดให้เยอะหน่อย แล้วคิดถึงใจพี่แชมป์บ้าง
จะดีกว่านี้นะ !!!!
-
พี่แชมป์อ่า าา มันต้องผ่านไปได้สิ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
มันเป็นช่องว่างหลายๆอย่าง
การเริ่มต้นด้วยความผิดพลาด
การรักกันแต่ต้องปิดบัง
ความสนใจที่แตกต่าง
รักคงยังไม่พอ
หรือจะสิ้นสุดแค่นี้ :sad11:
กลับมาต่อเร็วๆนะไรท์เตอร์
-
ดื้อมากนักก็ตัดหางปล่อยวัดซะ แล้วก็ปล่อยให้เดินไปตามทางที่อยากเดิน ในเมื่อพี่เขาเตือนแล้วด้วยรักและหวังดีแล้วมาหาว่าพี่เขาไม่เชื่อใจไม่ไว้ใจ
ถามใจตัวเองดูเถอะเซย์ว่าใครกันแน่ที่ไม่เข้าใจ......กันและกัน......ดูเหตุ ....แล้วก็ดูผลที่จะตามมาก็แล้วกัน
-
เป็นตอนจบที่เรียกน้ำตาได้จริงๆ(เซฟกับเลิฟ) :sad4: น้ำตาเเห่งความดีใจ ปลื้้มใจ ตื้นตันใจ ซึ้งใจ บทเพลงก็โดนใจ ขอบคุณครับคุณmercy เรื่องเเรกเลยนะเนี่ยที่ทำให้น้ำตาผมไหลได้ ด้วยความอิ่มเอมใจ :pig4: :L1: :3123: :L2: :กอด1:ให้หมดเลย
-
ร้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววอีกแล้วววววว
วันนี้มันเป็นยังไงกัน บุงอ่านกี่เรื่องๆๆๆก็ร้าววววว แอร๊ยยยยย T_T~
-
:serius2:อ่าววววววววววววววววววววววววว ค้างงงงงงงงงงงอะ
ไมทำงี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
น้องพายขาาาาา(เสียงอ่อนเสียงหวาน)
มาช่วยสกัดดาวรุ่งทีสิคะ โฮะๆๆๆๆๆๆ
ฝันที่เป็นจริง อยากเห็นคุณพี่แชมป์ดราม่า
แต่สงสัยงานนี้ตูโดนแฟนคลับท่านอื่น :z6:ขาคู่แน่เลย
ที่อยากเห็นพี่แชมป์ดราม่าและลองยื่นข้อเสนอแบบเด็ดขาดให้เซย์บ้างอะไรบ้าง..
(ไซโคให้ดราม่าสุดติ่งเลยวุ้ยกู ฮ่าๆๆๆ นี่คิดไกลถึงขนาดแชมป์บอกเซย์ให้ห่างกันซักพักแล้วนะเนี่ย)
เพราะ รู้สึกมาตลอดว่า ระยะเวลาที่ผ่านมา เซย์เป็นฝ่ายถูกตามใจมาโดยตลอด
ถึงพี่แกจะดุบ้างว่าบ้าง แต่แชมป์รัก ตามใจ และดูแลเซย์อย่างดี
แล้วด้วยความที่เซย์เด็กกว่า..เซย์จะมีอารมณ์งุ้งงิ้ง ง้องแง้งใส่แชมป์ มากกว่าที่แชมป์จะมางุ้งงิ้งใส่เซย์ มั้ย?
คิดเอาว่าเป็นความเคยชินที่เซย์มีแชมป์คอยตามใจด้วยแหละ คิดว่าแชมป์ ไม่คิดไม่รู้สึกอะไร ตัวเซย์เองจะคิดมากกว่ารู้สึกมากกว่า .. ประมาณนั้น
บางที สมมติถ้าพี่แชมป์เกิดนอยด์จัด ลองห่างกับเซย์ซักพักจริงๆ ขึ้นมา (ตามเวิร์บทูเดาล้วนๆ ฮ่าๆ)
หรือเกิดโกรธกันหนักๆแบบไม่เคยเป็นมาก่อนล่ะก็..
เหตุการณ์นี้ จะทำเซย์โตขึ้น และมีมุมมองที่กว้างขึ้น..
ไม่รู้สินะ รู้สึกอย่างนั้น.. แต่เรื่องว่าคู่นี้จะเลิกกัน ตัดทิ้งได้เลย ไม่มีวันนั้นซะหรอก
:กอด1:พี่Mercy ให้กำลังใจ
:กอด1: โอ๋พี่แชมป์ด้วย โอ๋ๆๆๆๆ
-
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก
ซดมาม่าหนึ่งชาม แล้วจากไปอย่างเงียบๆ
:o12:
-
เครียดได้อีก โตขึ้น โลกกว้างขึ้น คงต้องรอดูใจอยู่ที่เดิมไหม?!?!
-
ไนท์ จ๋า ไอ้ค้างเค้าว่าไม่เท่าไหร่นะตะเอง แต่ เจ็บอกมากกว่า เฮ้อ....
-
เง้อ....เถียงกันแบบเน้...ท่าจะดีกันยาก..คราวนี้เล่นซะไอพี่แชมป์ฟิวส์ขาดเลย...อ่านแล้วเบ แปร๊บๆๆ :z3:
-
สุดยอดนิยายรักหวานแหววแห่งปี :sad4:
-
เลิกเลยๆ \=w=/~
แล้วค่อยคบกันใหม่อีกรอบ~
เฮ~
-
แง๊......
ค้างอ่ะ ค้าง
กลัวใจเซย์กับพี่แชมป์มากเลยอ่ะ
-
:serius2:javascript:void(0); :serius2:
มาต่อเดี๋ยวนี้เลยยยนะค้าาาาาาาาาาาาาาา
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ค้างๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ><
-
เซย์ก็ดูจะเชื่อใจคนอื่นมากเกินไป ทำให้พี่แชมป์น้อยใจและหึงจนฟิวส์ขาดเลย
เห็นใจพี่แชมป์มากกว่า เพราะเป็นเรื่องที่เปิดเผยไม่ได้เลยเพราะจะมีผลกระทบ
เกิดขึ้นมากมาย ทำให้เกิดความไม่แน่ใจในบางขณะได้ เห็นใจเซย์ตรงที่ยังอยู่ใน
ช่วงเด็กวัยรุ่นที่ต้องการเพื่อนในรุ่นเดียวกัน คุยเรื่องเดียวกันรู้เรื่อง แต่การที่เซย์จะ
ไปทำตัวสนิทสนมกับคนที่มีทีท่าว่าจะจึบหรือเข้ามาชอบย่อมเป็นเรื่องที่วางตัว
แบบไม่เหมาะสมเพราะเหมือนไปให้ความหวังคนอื่นเขา และจะเกิดการมองหน้ากัน
ไม่ติด และเอาชนะกันได้ มองไม่เห็นเรื่องดี ๆ ที่จะเกิดขึ้นจากความไม่เข้าใจกันเลยนะ
แต่จะเอาใจช่วยพี่แชมป์ + เซย์ ให้เข้าใจกันเร็ว ๆ นะคะ +1 แทนคำขอบคุณ :pig4:
-
เพิ่งเห็นว่าลงตอนพิเศษเลยรีบตามมาอ่านค่ะ :L2:
-
อุปสรรค...ทำให้ความรักเข้มแข็งว่าม๊ะ....
รอดูต่อไป...ว่าน้องเซย์กับพี่แชมป์จะผ่านมันไปแบบไหน...
ห่างกันสักระยะน่าจะดี...ขาดกันไม่ได้...
กลับมาอีกครั้ง....จะรักกันมากกว่าเดิมนิ.... :o11:
:pig4: น้อง Mercy :L2:
กด + แทนคำขอบคุณที่ยังส่งความสุขให้อ่าน
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
เซย์ๆๆๆๆ
พี่แชมป์เสียใจมากนะเนี่ยยยย ใจร้ายยยยย
พูดอารายไม่คิดเลยยยยยย
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ แต่ข้ามขั้นมาเช็คตอนจบก่อนว่าHapp อ่ะป่าว อิอิ
แต่พออ่านเลยมาถึงตอนพิเศษแบบว่าเอิ่ม มาม่าไปไหนเนี่ย สงสารแชมป์อ่ะ หมั่นไส้ไอ้ริวด้วย ชริ
ปล.แต่จะตามอ่านต่อไปค่ะ
-
อ่านเรื่องหลักจบแล้วค่ะ :กอด1:ไรเตอร์1ทีพร้อมกด+
น้องเลิฟน่าฮักกกกกกกกกกกกกกกกกกหลาย
ตอนกลางๆเรื่องแอบเคืองไอ้พี่เซฟสุดๆ ไรว่ะเคยได้ยินมั๊ย "ที่ชั้นลวงหลอกก็เป็นเพราะรัก"อ่ะ
อ่านต่อมาเรื่อยๆ พี่เซฟนิสัยเปลี่ยนอ่ะ หื๊นหื่น :-[ แต่เค้าชอบอ่ะ
จะว่าอะไรมั๊ยอ่า ถ้าเค้าจะบอกว่า โดนคู่ เซย์&แชมป์ ขโมยหัวใจเปแล้วอ่ะ หมาน้อยน่ารักมากๆ
ไรเตอร์แต่งเก่งมากๆค่ะ ข้าน้อยขอซูฮก
-
ยู้ฮู...ที่ร๊ากกกกกก
มาแล้วจ้ามาแล้ว...
ดีใจมากๆ เลยค่ะที่หลายๆ คนยังคงเข้ามาตามอ่านตอนพิเศษกันอยู่
แถมแอบเห็นมีนักอ่านหน้าใหม่ๆ มาด้วย ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ :pig4:
ตอนนี้ก็จะเป็นตอนสุดท้ายของตอนพิเศษคู่เซย์ แชมป์แล้วนะคะ
ต่อไปก็จะเป็นตอนพิเศษของคู่หลักของเราแล้วจ้า...
แล้วว่างๆ Mercy จะมาตอบเม้นท์คุยเล่นกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นะคะ จ๊วบบบบใหญ่ๆๆ สิบที :กอด1:
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เซย์&แชมป์ (จบ)
“มาบ้านทำไม” เสียงไอ้คนข้างๆ ผมถามขึ้นอย่างเผลอแกมสงสัย เพราะตั้งแต่ที่ผมขอโทษมันไปเมื่อกี้ เราต่างคนต่างก็เงียบจมอยู่ในความคิดของตัวเอง อาจจะด้วยอารมณ์ที่อยากเอาชนะ หรือว่าน้อยใจอะไรก็ตาม มันก็ทำให้ไม่มีใครที่จะปริปากออกมาอีกเลย จนตอนนี้...
“วันนี้เซย์กลับมานอนบ้านเซย์แล้วกันนะ พี่...ขออยู่คนเดียวซักคืนแล้วกัน” ผมจอดรถแต่ไม่ดับเครื่องอยู่ที่หน้าบ้านของไอ้ลูกหมา นั่งหลับตานิ่งอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ไม่ใช่ว่าเราสองคนไม่เคยแยกจากกัน ไม่ใช่ว่าไอ้ลูกหมามันไม่เคยกลับมานอนที่บ้านตัวเอง แต่ครั้งนี้ เราแยกกันนอนด้วยเหตุผลที่ค่อนข้างบีบคั้นและ ผมเหนื่อย!!!
“ทำไมต้องประชดกันด้วย...ทำไมล่ะหะ ชอบว่าเซย์คิดอะไรเป็นเด็กๆ พี่แชมป์ต่างกับเซย์ตรงไหนเนี่ยตอนนี้หะ!!! ไม่รักกันแล้วใช่ไหมถึงทำแบบนี้...อยากจะทำอะไรตามใจพี่แล้วกัน นึกจะรักก็รัก นึกจะทิ้งก็มาโยนทิ้งแบบนี้เหรอ เคยฟังกันบ้างไหม ฮึก ฮือออ...ขอโทษที่ยังดื้ออยู่” ปั้ง!!!!! ไอ้หมาเล็กมันหันมาตะโกนใส่หน้าผมอีกครั้ง ก่อนจะเปิดและปิดประตูอย่างดัง แล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไป
ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึกในคำพูดของมัน ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่ามันรักผมมากแค่ไหน แต่ทำไมก็ไม่รู้ ทำไมผมถึงไม่รั้งมือเล็กนั่นไว้ ทำไมถึงไม่กอดปลอบซับน้ำตาให้เหมือนก่อน ทั้งที่เคยสัญญาด้วยหัวใจ ว่าจะไม่ทำให้ไอ้ตัวเล็กที่พึ่งวิ่งหนีไปร้องไห้ ทั้งที่ถึงแม้จะเถียงกัน งอนกัน ทะเลาะกันเกือบทุกวัน แต่ก็ยังคงพร่ำบอกรักกันและกันไม่เคยขาด...เพียงแค่ตอนนี้ ผมน้อยใจ ไม่รู้สินะ ผมไม่เคยมีอารมณ์แบบนี้บ่อยนัก แต่ถ้าเป็นเรื่องของไอ้ตัวดีเมื่อไหร่ ผมจะมีความรู้สึกมากเป็นพิเศษ
มันอาจจะฟังดูเป็นเหตุผลโง่ๆ แต่ผมน้อยใจจริงๆ ผมเคยเป็นที่หนึ่งของเค้า เป็นอันดับหนึ่งในชีวิตเค้ามาตลอด 4 ปี ผมเป็นคนๆ แรกที่เค้าจะคิดถึง คนๆ แรกที่เค้าจะปรึกษา คนๆ แรกที่เค้าจะรีบโทรมาอ้อน มาบ่น มากวนตีน มานู่นนี่นั่นด้วย ตลอดเวลา...แต่ตอนนี้ แค่คิดว่ามีอีกคนกำลังจะค่อยๆ เข้ามา มาแชร์ความเป็นที่หนึ่งของผม แค่เห็นเค้าให้ความสำคัญกับคนอื่น ถึงแม้มันจะไม่ได้มากกว่าผม แต่ผมก็ไม่ชอบ ผมเป็นคนขี้หวง และขี้หึงมากๆ แต่ผมมักจะไม่ค่อยแสดงออก อาจเพราะผมเป็นคนนิ่งๆ ด้วย แถมผมยังกลัวว่าถ้าผมแสดงออกมากเกินไป มันจะทำให้ไอ้ลูกหมาของผมมันอึดอัด ลำพังแค่สิ่งที่เราต้องคอยคบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ ก็ลำบากพอดูอยู่แล้ว ผมเลยเลือกที่จะตามใจน้องมันบ้าง ดุมันบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้จริงจังอะไรนัก
ผมขับรถกลับบ้านของเรา ผมไม่อยากเรียกว่าบ้านของผม เพราะผมเคยบอกไอ้ตัวดีมันไปว่า บ้านหลังนี้จะเป็นบ้านของเราสองคน คำว่าบ้านของเรา มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้พูดหรือคิดถึงคำนี้...ผมเดินเหงาๆ เข้ามาในห้องนอนของเรา นั่งลงบนเตียงของเรา ผมกราดสายตาไปทั่วห้อง ทุกๆ มุม มันคือที่แห่งความทรงจำของเรา...หน้าทีวี LCD เครื่องใหญ่ที่ไอ้หมาน้อยมันจะต้องรีบวิ่งเข้ามาเปิดก่อนเป็นอันดับแรกเมื่อเดินเข้าห้องมา ก่อนจะต่อสารพัดเกมที่มันขนมากองไว้หน้าโทรทัศน์เต็มไปหมด บางวันเลือกไม่ได้ว่าจะเล่นเครื่องไหน มีการปิดตาจิ้มอีกต่างหาก...คิดถึงแล้วผมก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ เด็กหนอเด็ก...
เตียงนอนขนาดควีนไซส์ ที่ผมเคยบอกว่าจะเปลี่ยนให้ใหญ่กว่านี้จะได้นอนสบายๆ แต่เจ้าตัวดีมันกลับบอกว่าไม่ต้อง เพราะมันชอบนอนเบียดผม และอยากให้ผมนอนกอดมันทุกคืน...เนี่ยแหละฮะ บทมันจะอ้อน มันก็โคตรอ้อนได้น่ารักน่าหยิกจริงๆ ให้ตายเหอะ...มองไปที่มุมห้องหน้าห้องน้ำก็เห็นผ้าเช็ดตัวสีเรียบของผมแขวนอยู่ข้างๆ ผ้าเช็ดตัวลายเบนเทนของไอ้ลูกหมามัน ฮ่าๆๆ เบนเทนจริงๆ ครับ ไอ้การ์ตูนยอดฮิตของเด็กผู้ชายสมัยนี้นี่แหละ แต่ส่วนมากมันก็จะเป็นเด็กวัยไม่เกินสิบนะผมว่าที่จะชอบไอ้การ์ตูนตัวนี้ แต่ไอ้ลูกหมามันบอกว่า ‘โคตรมันส์เลยนะพี่แชมป์ เซย์ตั้งใจแล้วว่าจะสะสมทุกอย่าง ตอนนี้มีแค่ซีดีกับการ์ตูนเล่มเอง แต่ถ้าเจอที่ไหนอย่าลืมซื้อมาให้เซย์ด้วยนะ’ นี่แหละฮะ ผมเลยต้องซื้อผ้าขนหนูผืนนี้ให้มัน แทนลายลูกหมาขนฟูผืนเก่าที่มันใช้จนเปื่อยยุ่ยไปแล้ว
ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูเบนเทนของมันขึ้นมา สูดกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเจ้าตัวเบาๆ แล้วอยู่ดีๆ น้ำตาผมก็ไหลขึ้นมาซะอย่างนั้น...ช่วยด้วย ทำยังไงดี ผมคิดถึงไอ้ลูกหมาของผมจังเลยครับ ทั้งๆ ที่เราพึ่งแยกจากกันเมื่อไม่ถึงชั่วโมง ผมอยากกอด อยากหอม อยากได้ยินเสียงกวนๆ ของมัน...แต่ผมก็ทำได้แค่ หยิบผ้าขนหนูของไอ้หมาน้อยเข้าห้องน้ำไป...ขอยืมใช้ผ้าเช็ดตัวซักวันแล้วกันนะ
อาบน้ำเสร็จ แทนที่จะได้หลับ ผมดันหลับไม่ลง พออารมณ์เย็น ร่างกายสบาย จิตใจก็เริ่มปลอดโปร่ง ผมนอนคิดถึงการกระทำของตัวเอง คำพูดของตัวเองเมื่อกี้แล้วรู้สึกแย่อยู่ไม่น้อย บางทีผมควรจะเชื่อในตัวน้องมันให้มากกว่านี้ ผมกังวลมากเกินไป ผมฟุ้งซ่านมากเกินไปรึเปล่า น้องมันก็ยังรักผมเหมือนเดิม แค่มันมีเพื่อนเพิ่มเอง เราจะกลัวอะไร...เฮ้อออออ แต่ก็ยังรู้สึกน้อยใจอยู่ดี กูแม่งท่าจะแก่จริง เดี๋ยวนี้ขี้น้อยใจจังเลยวะ...
สุดท้ายผมก็นอนไม่หลับ จนต้องลุกขึ้นมาแต่งเพลงแก้ฟุ้งซ่าน แต่งไปแต่งมาได้เพลงอกหักสามเพลง เงยหน้าขึ้นจากอัพไลท์เปียโนของตัวเองมองนาฬิกาก็แอบตกใจ นี่กูนั่งแต่งเพลงตั้งแต่ตีหนึ่งถึงเจ็ดโมงเช้าเลยเหรอวะเนี่ย...ป่านนี้ไอ้ลูกหมามันจะตื่นไปเรียนรึยังนะ วันนี้มันมีเรียนเช้าด้วย แต่อยู่บ้าน โอก้าซังคงปลุกแล้วมั้ง หวังว่าจะไม่โดดนะ ไอ้นี่ชอบเนียนโดดเวลาเหนื่อยงานมา หรือขี้เกียจๆ
“ฮัลโหล เลิฟกูเองนะ” ผมไม่ได้โทรหาไอ้เลิฟเพราะความพิศวาสนะครับ ผมน่ะเลิกชอบมันมานานชาติแล้วครับ ตอนนี้มันเป็นเพื่อนที่ดีของผมนะครับ
“อืออออออออ กูน่ะครายยยยยย...อ๊ะ พี่เซฟปล่อยก่อนเลิฟคุยไม่ถนัด” โว้ย กูอิจฉาแม่งต้องนอนกอดกันอยู่บนเตียงแน่ๆ เลย เฮ้อออออ
“แชมป์ผัวเก่ามึงไง” ผมชอบกวนตีนมันแบบนี้ครับ ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้สัตว์...กูน่ะผัวเก่าเมียมึง...เออว่าไง เมียหายเหรอวะโทรมาแต่เช้าเชียว” ไอ้เหี้ยนี่ แม่งไม่ใช่ก็ใกล้เคียงวะ
“เออ...ก็ทะเลาะกันนิดหน่อย มันอยู่บ้านน่ะ กูไม่รู้ว่าวันนี้มันจะไปเรียนรึเปล่า”
“ก็เลยจะให้กูช่วยดูให้หน่อยว่างั้น” ก็เออน่ะสิวะ...ไอ้เลิฟมันกลับไปเป็นอาจารย์พิเศษที่คณะครับ แถมยังได้สอนไอ้ลูกหมาอีกด้วย
“อืม...นะๆ ถ้าเจอมันแล้วก็เตือนให้มันกินข้าวก่อนมาซ้อมด้วยนะ วันนี้มันมีซ้อมเต้น มันชอบกินแต่ขนมกับน้ำอัดลม แล้วก็ไม่ต้องบอกนะเว้ยว่ากูโทรมาสั่งอะ แต่มึงโทรกลับมาบอกกูด้วยนะถ้าเจอมันแล้ว”
“เออ...แชมป์ พี่เซฟนะ เพื่อนแชมป์น่ะมันวิ่งปรู๊ดไปฉี่ตั้งนานแล้วล่ะ ฝากให้พี่ฟังแชมป์ให้หน่อยน่ะ แหะๆ เดี๋ยวพี่สั่งน้องเลิฟให้นะครับ ว่าแต่งอนอะไรกันล่ะคราวนี้ รีบๆ ไปเคลียร์ๆ กันเถอะ อยู่แบบนี้ไม่อึดอัดใจเหรอ พี่น่ะตอนทะเลาะกับเลิฟยังเกือบแย่เลยนะ เข้าใจหวะ” อ้าวไอ้เพื่อนเวร เสือกหนีไปฉี่ซะงั้น
“คราวนี้ทะเลาะกันจริงจังครับพี่ ไม่ได้งอนกันธรรมดา เฮ้ออออออผมก็งี่เง่าเองแหละมั้ง เอาเป็นว่าฝากด้วยแล้วกันนะครับ”
“ได้ๆ เดี๋ยวพี่บอกเลิฟให้ไม่ขาดตกสักประโยคแน่...แต่แชมป์จำไว้นะ ความรักน่ะไม่มีคำว่างี่เง่าหรอก ไอ้ที่เราทำตัวงี่เง่าก็เพราะเรารักเค้านั่นแหละ จริงไหม...คร๊าบบบบ ที่รักครับ ไปเดี๋ยวนี้แหละ...แค่นี้ก่อนนะแชมป์ เพื่อนเราให้พี่ไปหยิบยาสระผมขวดใหม่ให้น่ะ” พี่เซฟวางไปแล้ว หวานกันตลอดเลยคู่นี้ อยู่กันเป็นครอบครัวจริงๆ นะ น่าอิจฉาสุดๆ อยู่กันแบบเปิดเผย รักกันแบบเปิดเผย พี่เซฟก็ตามใจไอ้เลิฟมากนะ แต่ไอ้เลิฟเองก็ตามใจพี่เซฟมากเหมือนกัน...แต่ก็จริงอย่างที่พี่เซฟบอก เพราะว่ารัก คนเราเลยเป็นได้ทุกอย่าง งี่เง่าเพราะรักมากสินะ
ตกบ่าย ผมก็เข้าไปคุยงานกับฝ่ายผลิต แล้วก็ประชุมกับทีมนักแต่งเพลงที่ค่าย ประชุมเสร็จไปสักพักใหญ่แล้ว แต่ผมก็ยังคงนั่งแช่คุยเล่นเรื่อยเปื่อยไปกับพวกเพื่อนๆ พี่ๆ นักแต่งเพลงคนอื่นๆ ปกติแล้วถ้าประชุมเสร็จ ผมจะรีบลงไปซื้อช็อคโกแลตเย็นให้ไอ้ตัวแสบแล้วรีบขึ้นไปหามันที่ห้องซ้อมเต้น แต่วันนี้ผมกลับเลือกที่จะนั่งนอยด์ ฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ จน...
Hey, soul sister Ain’t that mister mister On the radio, stereo The way you move ain’t fair, you know
“เออ ว่าไงเลิฟ” ไอ้เลิฟโทรมาครับ วันนี้มันก็ต้องเข้ามาสอนที่ค่าย แล้วนี่ไม่มีสอนหรือไง
“มึงรีบลงมาที่สตูฯ 4 ด่วนๆ เลย” สตูฯ 4 นี่คือสตูฯ ห้องซ้อมเต้นที่ไอ้ลูกหมามันซ้อมอยู่ไม่ใช่หรือไงวะ แล้วไอ้เลิฟทำเสียงซะร้อนรนเลยเป็นไรวะ
“มีไรวะ”
“มึงรีบลงมาด่วนเลยเหอะ เมียมึงอะต่อยกับไอ้ริวอยู่ เร็วๆ เลยนะเว้ยกูเข้าไปห้ามก่อน” เฮ้ยยยยยยยยย เกิดเรื่องไรขึ้นมาวะเนี่ย ผมไม่ปล่อยให้ตัวเองงงนานฮะ รีบจ้ำก่อนเลย ดีนะที่สตูฯ 4 กับห้องที่ผมประชุมอยู่ชั้นเดียวกัน วิ่งปรู๊ดไม่นานก็ถึง
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! ภาพที่ผมเห็นตรงหน้านี่มันยิ่งกว่าตกใจอีกครับ ใครจะไปคิดว่าเมียตัวเองที่เหมือนลูกหมาตัวเล็กๆ ถึงแม้จะสูง แต่ก็ยังคงดูบาง แถมยังเป็นเด็กร่าเริง นุ่มนิ่ม ขี้อ้อนอาจจะมีกวนตีนบ้าง ดื้อบ้าง แต่ไม่เคยคิดว่าจะเห็นภาพมันต่อยเด็กผู้ชายตัวโตกว่า แมนกว่า แถมไอ้เด็กผู้ชายคนนั้นมันยังเป็นไอ้คนที่มาชอบมันด้วย...นี่ขนาดไอ้เลิฟไปล็อคแขนไว้นะ มันยังดิ้นไม่หยุดหลุดไปต่อยไอ้ริวซ้ำอีกหลายที แต่ไอ้ริวก็ได้แต่ยกมือขึ้นป้องกันไม่ได้ตอบโต้อะไร
“ไอ้เหี้ย...กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่ากูไม่ได้ชอบมึง กูมีแฟนแล้ว แล้วมึงก็บอกกูเองว่าขอเป็นเพื่อนแล้วกัน กูก็ให้มึงได้แค่คำว่าเพื่อน กูก็ปฏิบัติตัวเป็นเพื่อนที่ดีกับมึงมาตลอด...แล้วมึงเป็นเหี้ยอะไร ถึงเกิดจะมาพิศวาสกูอีกรอบ แล้วเมื่อวานมึงเถียงแฟนกูกูยังไม่ชำระความเลยนะไอ้สัตว์...ฮือ อึก ฮืออ แล้วมึงมาทำให้พี่เค้าเข้าใจกูผิดอีก ฮืออออ ฮึก...ไอ้เพื่อนเหี้ย ฮืออออ พี่เค้าไม่ยอมให้กูกลับบ้านกับเค้าเลย มึงไม่รู้หรอกว่ากูรักเค้ามากแค่ไหน ไอ้เหี้ย ฮืออออ ถ้าเค้าทิ้งกูไปเพราะมึง กูจะกระทืบมึงให้ตายเลย ฮึก ฮือออ แล้วต่อไปนี้มึงกับกูไม่ต้องมาคุยกันอีก เพื่อนกูก็จะไม่เป็นแล้ว ถ้าเป็นเพื่อนกับมึงแล้วกูต้องเสียเค้าไป กูยอมไม่มีใครเลยในชีวิตก็ได้ ฮืออออออ ขอแค่เค้ารักกูคนเดียว มีกูคนเดียว ฮือออ กูพอแล้ว...”
พอแล้วครับ ผมก็พอแล้ว...ผมแม่งงี่เง่าหวะ ผมทำให้คนที่รักผม และผมรักเสียใจขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย เพราะความหึงหวงเกินเหตุของผม ทำไมผมไม่ฟังน้องมันบ้าง ทั้งๆ ที่ผมน่าจะรู้นิสัยมันดีที่สุด...
“นิ่งซะคนเก่ง หยุดก่อนครับ พี่เองๆ โอ๋ๆๆๆ นิ่งก่อนๆ ชู่!!! ไม่เอาเลิกร้องเดี๋ยวเจ็บตา เจ็บคอ เสียงไม่มีนะ...ใครบอกว่าพี่จะทิ้งครับหืม!! พี่รักไอ้ลูกหมาตัวนี้จะตาย พี่จะทิ้งไปได้ยังไง แล้วเมื่อวานพี่ขอโทษนะครับ ที่ตะคอกใส่ แถมปล่อยให้เรากลับไปนอนบ้านคนเดียวอีกต่างหาก แต่พี่ไม่มีวันทิ้งเราอยู่แล้ว เซย์รู้ใช่ไหมว่าพี่รักเซย์มากแค่ไหน” ผมเข้าไปกอดไอ้ลูกหมาจากข้างหลัง ดึงไอ้ตัวดีที่ตอนแรกยังคงดิ้นไม่หยุด แต่พอรู้ว่าเป็นใครก็หยุดดิ้นตัวแข็งทื่อทันที ก่อนที่จะค่อยๆ โอนอ่อนผ่อนตามแรงกระซิบที่ผมพร่ำบอกเบาๆ
“ฮืออออ...พี่แชมป์เซย์ขอโทษนะ เซย์ขอโทษที่เซย์ตะคอกใส่พี่นะ เซย์ไม่ได้ตั้งใจ เซย์กลัวพี่แชมป์จะเบื่อเซย์ จะทิ้งเซย์ กลัวพี่แชมป์รำคาญที่เซย์ดื้อ ฮือ ฮืออออ เซย์ขอโทษนะ ต่อไปนี้เซย์จะไม่ทำอีกแล้วนะ ฮืออออ อย่าทิ้งเซย์ไปไหนนะ เซย์รักพี่แชมป์นะ” ไอ้ตัวดีของผมขืนตัวเองออกจากอ้อมแขนผมที่โอบอยู่ข้างหลัง ก่อนจะพลิกตัวหันหน้ากลับมาหาผมแล้วโผเข้าใส่ผมทั้งตัว ร้องไห้โฮๆ ไม่หยุด
“ไม่เอา ไม่ร้อง เงียบก่อนๆ ไม่อายพี่เลิฟกับเพื่อนหรือไง พี่ไม่โกรธเซย์หรอกครับ พี่แค่น้อยใจเอง พี่ไม่เคยรำคาญเซย์เลยแม้แต่นิดเดียว พี่ออกจะตามใจไอ้ลูกหมาตัวนี้จะแย่ พี่บ่นบ้างดุบ้าง แต่พี่ก็รักของพี่ เลี้ยงของพี่มาจนโตเกินกว่าเป็นลูกหมาแล้วเนี่ย แต่ไม่ยอมหยุดขี้แยซักทีนะเรา” ผมกอดไอ้ลูกหมาไว้แน่น พร้อมโยกตัวไปมาอย่างปลอบโยน แถมยังลูบหัวลูบหางไอ้ตัวขนฟูนี่ให้สงบ ก้มลงไปหอมหัวทุยๆ นั้นเบาๆ หลายๆ ที
“เออ...เซย์...กู...กูขอโทษนะ ขอโทษที่ทำให้มึงลำบากใจ กูขอโทษที่ทำอะไรไม่คิด กูอาศัยความเป็นเพื่อนที่มึงให้กูอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่กูเองที่คิดไม่ซื่อกับมึง ขอโทษที่เอาแต่ใจ คิดไปเองฝ่ายเดียวว่า ซักวันมึงต้องหันมาสนใจกูบ้าง กูขอโทษนะ...พี่แชมป์ครับ ผมขอโทษที่ผมคิดจะแย่งเซย์ไปจากพี่ ผมเองก็คงจะหลงเสน่ห์ไอ้ลูกหมาของพี่เข้าให้แล้วล่ะฮะ แต่ผมคงต้องยอมแพ้แล้วล่ะ ผมขอโทษด้วยครับ” ก็ยังดีที่ยังเป็นลูกผู้ชายพอที่รู้จักขอโทษและพูดตรงๆ ไอ้ริวพูดจบก็ทำท่าจะเดินออกไป แต่
“ไอ้ริว...กูขอโทษที่ชกมึง...แต่กูไม่ขอโทษที่ด่ามึง เพราะมึงทำตัวให้กูด่าเอง อ่อ ส่วนความเป็นเพื่อนระหว่างมึงกับกู...ต่อไปนี้ กูขอโทษแล้วกันนะ กูคงสนิทใจกับมึงเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว มึงทำตัวมึงเองนะริว” ไอ้ลูกหมาที่รักของผมผงกหัวจากบ่าผมมาพูดวาจาเชือดเฉือนใส่เพื่อนมัน เสร็จแล้วก็ซุกหน้าลงมาออเซาะผมที่เดิม ไอ้ริวก็ได้แต่เดินคอตกออกจากห้องไป
“เฮ้อออออออ กูใจหายแทบแย่ ไม่คิดว่าไอ้ตัวนี้มันจะฤทธิ์เยอะขนาดต่อยผู้ชายด้วยเว้ย” เสียงไอ้เลิฟครับ ลืมไปว่ายังมีมันอีกคนที่อยู่ในห้อง
“พี่เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เซย์ก็เป็นเด็กผู้ชายนะ เรื่องชกต่อยธรรมดเหอะ...ว่าแต่พี่เลิฟเข้ามาเจอได้ไงเนี่ย แถมยังไปลากลุงแกมาด้วย...โอ๊ย อ๊อยย เจ็บนะ” ผมดีดหน้าผากมันเองแหละฮะ ดันมาเรียกเราลุง เดี๋ยวคืนนี้ได้สลบคาอกลุงแน่ไอ้หมาน้อย
“ก็พี่กะจะมาถามเซย์เนี่ยแหละว่าทะเลาะอะไรกับไอ้แชมป์มัน เพราะเมื่อเช้ามันโทรมาปลุกพี่แต่เช้าเลยโทรมาสั่งเสียให้ดูเมียมันด้วยว่ามาเรียนไหม กินข้าวกินปลาเรียบร้อยหรือยัง พี่เซฟก็บอกว่าเสียงแชมป์มันดูเศร้าๆ พิกล ไอ้เราก็เป็นห่วงกะจะมาคุยกับไอ้ลูกหมาเนี่ยแหละว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ที่มหาฯลัยก็ไม่ทันได้คุยกัน แต่กลายเป็นว่าต้องมาเป็นกรรมการห้ามมวยซะนี่”
“พี่เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ขี้แซวหวะ เขาดีกันแล้วเหอะเนอะๆๆๆ” ฮ่าๆๆๆ ไอ้นี่บทมันจะอ้อนเนี่ยหลงมันโงหัวไม่ขึ้นได้เลยนะครับ มันเล่นเอาจมูกมาปัดๆ ถูๆ ที่แก้มผมก่อนจะหอมฟอดใหญ่ หมั่นเขี้ยวจริงเว้ย!!!
“เออ ดีกันแล้วก็ดี...แชมป์ มึงเลี้ยงของมึงมาให้มันเป็นแบบนี้ เพราะฉะนั้น มึงก็ต้องรักมันในสิ่งที่มันเป็น แล้วตัวมึงเองก็น่าจะรู้ตัวดีที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างที่มึงปลูกเพาะไว้กับมันน่ะ มันหยั่งรากลึกลงในใจไอ้ตัวเล็กนี่ซะจนแน่นหนาเกินกว่าที่มันจะเอนเอียงไปทางไหนได้อีก ส่วนไอ้หนูเพลาๆ อาการดื้อลงบ้างนะเรา พี่เค้าจะได้ตามใจเรานานๆ ไง ไอ้เรื่องหึงหวงน่ะมันก็ต้องมีกันบ้างเป็นธรรมดาของคนรักกัน ตอนคราวไอ้น้องพาย หรือน้องนาน่าที่แกโทรมาวีนแหลกใส่น่ะ ไม่ใช่เพราะหึงไอ้แชมป์มันเหรอ คบกันน่ะ เอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง แล้วก็อย่าลืมว่าจะทำอะไรก็ตาม คิดถึงคนที่เรารักก่อนเสมอนะ”
ผมกับไอ้ตัวดียิ้มรับ...ไอ้เลิฟให้โอวาทซะดีเชียว เหมือนคืนส่งตัวเข้าหอแล้วมีพ่อแม่บ่าวสาวมาอวยพอยังไงยังงั้นเลยเว้ย แต่ต้องยอมรับครับ คู่นี้เค้าอยู่กันอย่างราบรื่นจริงๆ เรียกตามภาษาบ้านๆ คืออยู่กันเหมือนผัวเมียทั่วไปเลยฮะ ดูแลซึ่งกันและกัน เป็นห่วงเป็นใย คอยเป็นกำลังใจให้กัน ผมเองก็อยากทำให้คู่ของผมเป็นครอบครัวแบบนี้บ้างจัง
“เมื่อวานตอนที่พี่พาเซย์ไปส่งบ้าน แล้วให้เซย์ลงจากรถ เซย์ใจหายมากเลยนะ เซย์กลัวไปหมด เซย์กลัวว่าพี่จะไม่รักเซย์แล้ว เซย์กลัวไปหมดเลยรู้ไหม...แถมพอมาวันนี้ไอ้เหี้ยริวเสือกมา...เออ...มาขโมยจูบเซย์อีก ยิ่งทำให้เซย์รู้สึกแย่ที่เซย์ไม่ยอมเชื่อพี่ ที่เซย์เถียงพี่แล้วไม่ฟังพี่ เซย์ขอโทษน้า”
อ้าวไอ้เหี้ยริว แม่งขโมยจูบเมียกูอีก ขอกลับไปซัดมันอีกซักสองทีได้ไหมเนี่ย...แต่ก่อนอื่นผมขอซัดไอ้คนตรงหน้านี่ก่อนครับ ผมรั้งไอ้หมาน้อยให้นั่งลงบนตักผมที่นั่งบนเบาะนุ่มในห้องซ้อม ไอ้ตัวดีพอนั่งได้ก็ขดตัวเอนซบซุกกับซอกคอผม จับมือผมมาลูบเล่น ส่วนมืออีกข้างของผมก็รัดเอวบางไว้กันตก เราผลัดกันหอมคลอเคลียกันไปมาโดยไม่ต้องกลัวว่าใครจะเข้ามาเห็น เพราะหลังจากไอ้เลิฟให้โอวาทเราเสร็จ มันก็ขอตัวไปซื้อกับข้าวให้พี่เซฟ ก่อนปิดประตูมันก็ไม่ลืมที่จะล็อคจากข้างในให้
“ลูกหมาคนเก่งของพี่ก็เลยต่อยมันซะไม่ยั้งเลยล่ะสิ...ร้ายเหมือนกันนะเราเนี่ย...ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ พี่เองก็ผิดเหมือนกันที่น้อยใจไม่เข้าเรื่อง ทั้งๆ ที่เรารักพี่ซะขนาดนี้เนอะ เอาเป็นว่า เราเสมอกันแล้วกันนะ” ผมก้มลงไปจูบปากเชิดๆ นั่นเบาๆ อย่างคุ้นเคย กลิ่นหอมอ่อนๆ ของครีมทาผิวกลิ่น Vanilla & Anise ผสมกับกลิ่นเหงือของไอ้ตัวเล็กในอ้อมแขน ประกอบกับเมื่อคืนเราไม่ได้นอนกอดกันด้วย มันยิ่งเป็นตัวเร้าให้ผมต้องการคนตรงหน้าอย่างมาก มากจนผมเริ่มจะควบคุมมือไม้ของตัวเองไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะไม่สัมผัสผิวเนียนๆ หอมๆ ในอ้อมแขนให้มากขึ้น
“เรากลับบ้านเรากัน” ผมหันไปเอ่ยชวนไอ้ลูกหมาของผมกลับบ้านของเรา บ้านที่ทุกๆ มุมเต็มไปด้วยสัมผัสของเราทั้งสอง บ้านที่เป็นเหมือนจุดเริ่มต้นของเรา เป็นที่ๆ ทำให้ผมได้มีคนที่ผมรักเป็นของผมเอง บ้านที่ทำให้ผมโตขึ้น และพร้อมที่จะดูแลคนๆ หนึ่งด้วยหัวใจอย่างแท้จริง...
-
แชมป์ เซย์ จบจริงอ่ะ ขอ nc สักครึ่ง 555++
ปล.มีโครงการรวมเล่มหรือป่าวไรท์เตอร์???
-
งุงิ มาไม่ทันเห็นแหะ
แปะก่อนอ่านแล้วเม้นท์ทีหลังค่ะพี่Mercy 55
***************************
อึ้งอ้าปากค้างกับเซย์..
กลัวแชมป์ไม่รักจนยำริวเละเทะเลยเรอะนั่น? :m20:
แต่เลิฟให้โอวาทเหมือนพ่อแม่ส่งตัวเข้าหอจริงๆน่ะแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
พี่Mercyขาาาาาาาาา NCมันล่องหนไปไหน? o9
:กอด1: ให้กำลังใจ
-
สมน้ำหน้าไอ้ริว แบร่ๆๆๆ กล้ามากนะมาขโมยจูบน้องเซย์ของพี่(นุ่น)ได้ โดนไปหลายหมัดเลย หุหุหุ
กลับบ้านเราไปอาบน้ำในห้องน้ำของเรา แล้วก็นอนกอดกันบนเตียงของเรานะคะน้องเซย์พี่แชมป์ :m1:
-
+1 จ้า!
เซย์ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย
ส่วนแชมป์ก็เข้าใจล่ะเนอะ แต่รักกันดีกันก็โอเคแล้วล่ะ o13 :L2: :กอด1:
-
mercy nc ไปไหนอ่า
:-[
เขินเลยดูหื่นไปป่าวเนี่ยเรา
-
กลับมาหวานแล้ว :o8:
-
อู๊ยยยยยยยยยยย............ลูกหมาน่ารักมั่กๆ
ริวก้นะ แกนี่มัน อืมแต่สำนึกได้ก็โอเคนะ
ว่าแต่จบแค่นี้จริงๆหรือค่ะ เหมือนมันขาดอะไรไปนะคะไรเตอร์ o18
-
ซึ้งอ่ะ
หมาน้อยขี้อ้อน
-
อ่านช่วงแรก แอบเครียดและเศร้า สงสารทั้งแชมป์และเซย์ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ ดีจังเลยค่ะ รักกันก็ต้องเชื่อใจกันนะ
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
อร๊ายยยยยย อิอิอิ น้องเซย์ของอิเพ่ ><
-
เซย์อ้อนได้น่ารักจัง
ชอบๆ :กอด1:
-
:เฮ้อ: โล่งอกไปที
น้องเซย์น่ารักจัง มีปัญหานักก็ต่อยซะเลย อิอิ
รักกะพี่แชมป์นานๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
ไอ้หมาน้อยของพี่แชมป์แมนมากเลยลูก
แต่เวลาอ้อนก็น่ารักซะ >////<
ปล.เค้ารู้นะพี่แชมป์ว่าพี่จะรีบกลับบ้านไปทำไรอ่ะ 5555+
-
คู่นี้ยังคงแนว โหด มันส์ ฮา ได้ไม่น้อยลงเลย
แถมมีดราม่าอีกนะเนี่ย แต่ก็น่ารักสุดๆเลยล่ะ
ขอบคุณ Mercy นะจ๊ะ
หลงรักเจ้าลูกหมาน้อยมากขึ้นอีกนะเนี่ย
ยิ่งตอนว่าเจ้าริวเนี่ย ถูกใจมากกกก
-
นึกว่าจะได้อ่านฉากจึ๊กกะดึ๋ยสักหน่อย แต่...ไม่มี ฮ่าๆๆ
ไอ้เราก็หื่นของเราไป....ความรักมันก็เป็นแบบนี้แหละเนอะ
สีสันชีวิต จริงๆถ้าเราเป็นแชมป์แล้วไม่ได้มาได้ยินเซย์พูดนะ
คงจะเปลี่ยวใจตายไปอีกหลายวัน ฮ่าๆๆๆ แต่คู่นี้เค้าก็รักกันมาก
มากจนลืมไปนิดนึงว่ารักกันมากขนาดนี้นี่นาแล้วจะต้องกลัวอะไร
เลิฟ....เทศน์เรื่องความรักได้แบบเซียนมากสมชื่อจริงๆ
-
คราวนี้ไอลูกหมาอออกโรงเอกเลยไม่ต้องรอพี่แชมป์
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
น่ารักจังเล ยย ย
-
ลุ้นเรื่องนี้มาหลายวันจนปวดตับ :เฮ้อ:
น้องเซย์โคตรน่ารัก :o8:
พี่แชมป์โคตรอ่อนไหวแม้วัยมาก :-[
ขอบคุณที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o13
-
อ่า าาา ต่อไปคู่นี้เค้าก้อต้องเจริญรอยตาม
คู่เลิหกะพี่เซฟแน่นอน นนนน
เซย์มันน่ารักไม่เลิกจริงๆวุ้ย :กอด1:
-
น่ารักจังเลย Mercy...
ตอนแรกที่พี่แชมป์กับเซย์ทะเลาะกันก็แอบมีนอยด์ๆบ้างเหอะ แต่อ่านจบปุ๊บยิ้มแก้มปริปั๊บเลย... :m1:
-
ย่องมาอัพแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ดีนะที่เราเค้ามาดูทุกวัน อิอิ
กอดๆๆ หอมๆๆๆคุณmercy หวานส่งท้ายอีกเเล้ว :-[
อย่าอิจฉาเค้าเลยพี่แชมป์ คู่นั้นเค้าเทิร์นโปรไปแล้วเหอะ
-
คู่นี้เค้าน่ารักกันจริงๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เจ้าลูกหมามันน่ารักจริงๆน้า อยากเลี้ยงแล้วอ่าๆๆๆ
-
:เฮ้อ:หมดปัญหาแล้ววว
คู่นี้น่ารักอะ เข้าใจฟิืวพี่แชมป์อะๆๆๆ :impress2:
อยากอ่านพี่คิวกะน้องโรสสสสสสสสสส :z2:
มารอต่อไปจ้าาาาาาา o13
-
เซย์นี่ถูกใจพี่ เออ...หรือว่า อา จะว่าไปน่าจะเป็นป้า เฮ้ย!!! พอ
พี่นั่นแหละดีที่สุดแล้ว ถูกใจคุณพี่มากกกกกกกกกกกกกกก
ใจก้ออยากจะให้กระทืบไอ้ริวให้ม้ามแตกจนใช้การไม่ได้เลย แต่ก้อนะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าเขารักกันดีเนอะคู่นี่ แต่ว่าไม่มีตอนกลับมาถึงบ้านต่อด้วยเหรอ
-
:impress2:อ้าว ไม่มีตอนกลับบ้านเหรอครับ :impress2:
-
ตอนกลับบ้านนนนนนนนนนนนนนนนน^^
-
เซย์สุดยอดเลย รักพี่แชมป์มาก ๆ เลยนะนั้นอ่ะ
//กลับบ้านของเราแล้ว .....หึหึ
-
ลูกหมาน่ารักจริงๆ :m1:
จัดการเองไม่ต้องรอพี่แชมป์เลย
จบแค่นี้เหรอคะแล้วตอนกลับบ้านอะ
-
:z13: จิ้มพรวดดดดดดดดดดดดด ทะลุทุกคนที่รีเควสตอนที่สองคนเค้าถึงบ้านค่ะ... :laugh:
แหมๆๆๆ Mercy ก็กะว่าจะถือศีลงด NC ซะหน่อยนะเนี่ย มาแบบใสๆ :m13:
แต่ในเมื่อทุกคน รีเควสกันซะขนาดนี้...
คิดว่า Mercy จะใจร้ายรึเปล่า?
ใจร้ายน่ะถูกแล้วฮะ....ฮ่าๆๆๆๆ
ล้อเล่น... :m14:
เดี๋ยวคืนนี้ขอไปรื้อฟื้นวิทยายุทธ NC ขั้นประอนุบาลของตัวเองก่อนนะคะ ถ้ารอด คืนนี้จะมาสเปฯ ของสเปฯ ของคู่ไอ้ลูกหมาให้อีกจี๊ดนึงนะจ๊ะ
จ๊วบบบบบบบบบบบบ ทุกคน :จุ๊บๆ:
-
พึ่งมาตามไล่อ่านค่ะ
ชอบมาก ตอนที่ ปะป๊ามะม้า เซ คุยกับพ่อแม่พี่เซพ
อ่านแล้วไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกยังไง
แต่รู้สึกว่ามันอบอุ่น ประทับใจมากๆเลย
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ไน นะค่ะ แล้วจะตามอ่านเรื่องต่อๆไป
-
น้องเซย์น่ารักมากนะ
แต่ที่พี่แชมป์ทำ เป็นใครก็ใจหายยยย
อย่าพูดว่าเหนื่อยอีกนะ!!!
><
-
ชอบอ่ะ
:impress2:
ขอบคุณ คนแต่งครับ :3123:
-
ดีค่ะไนท์ ยังไม่ถึงเทศกาลกินเจดันั้นอย่าเพิ่งถือศีลอดเลยค่ะ
จะรอNCเป็นของขวัญสอบเสร็จนะคะพี่สาว - -+
คิดถึงๆ กอดๆ
-
จบแบบได้ใจสุดๆรักกันเข้าใจกันให้อภัยซึ่งกันและกันเสมอ นั่นคือความรัก
-
o13 o13 o13
เซย์น่ารักมากเลยยยยยยย
ชอบบบบ
-
อ๊ากกกกกก หมาน้อยมันน่ารัก น่าฟัดจริงๆ
แบบนี้พี่แชมป์จะไม่รัก ไม่หลงได้ไง
ป.ล.รอ nc อยู่นะครับ
-
มาแล้วจ้า...
มากันแบบสเปเชียลสุดๆ ตามคำเรียกร้องเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ
จริงๆ ก็กะว่าจะไม่มีฉากวาบหวามแล้วเชียวนะ
ช่วงนี้ Mercy ไม่ค่อยวาบหวามเท่าไหร่ เอิ๊กกกกกก :laugh:
แต่เห็นเกือบทุกรีฯ เรียกร้อง ก็เลยจัดไปแบบเบาๆ ซักนึงทีแล้วกันนะคะ
ด้วยว่าไม่ค่อยได้เขียนฉาก NC สักเท่าไหร่ ตอนนี้เลยอาจจะไม่หวามเท่าที่ต้องการก็ได้นะคะ
ยังไงก็ขออภัยให้ NC ระดับอนุบาลของ Mercy ด้วยเน้อ
คิดถึงทุกๆ คนมากๆ เลยค่ะ...
ปล. ตั้งใจไว้ว่า จะเขียนเรื่องสั้นๆ ของคู่รักคู่ใหม่ที่พยายามจับให้มันมาคู่กัน ฮ่าๆๆ ไอ้น้องพาย กับไอ้น้องริวค่ะ
ไว้ยังไง อย่าลืมติดตามนะคะ (กล้าพูดเนอะ ได้ข่าวว่าตอนพิเศษยังมาลงให้ไม่ครบคู่เลย จะไปเปิดเรื่องใหม่ อิอิ) :กอด1:
++++++++++++++++++++++++++++
Special of Special Say & Champ : Little NC
ตลอดทางกลับบ้าน ภายในรถไอ้หมาน้อยมันก็นั่งซุกซบคลอเคลีย งุ๊งงิ๊งใส่ผมตลอดเวลา ปลุกอารมณ์ดิบในตัวผมที่เริ่มกรุ่นๆ มานิดๆ ตั้งแต่เราจูบกันในห้องสตูฯ ของค่าย จนผมต้องรีบลากไอ้ลูกหมายัดใส่รถแล้วรีบบึ่งกลับบ้านทันที อย่างที่เคยบอก ผมน่ะเป็นคนขับรถปลอดภัย ไม่เคยเอาอารมณ์มาเป็นใหญ่เวลาอยู่หลังพวงมาลัย...แต่วันนี้ไม่ใช่
ใครมันจะไปทนไหวครับ มือนิ่มๆ ที่เอื้อมมาสอดกอดแขนผมไว้ ก่อนที่จะลูบวนเบาๆ บนหลังมือข้างที่อยู่บนเกียร์ จนผมอดไม่ได้ต้องยกมือนุ่มขึ้นมาหอมอยู่บ่อยๆ หัวกลมๆ ของไอ้ลูกหมาพันธุ์ทางแต่ขนฟูก็ซบมาที่ไหล่แล้วไถๆ ไซร้ๆ เล่นอยู่แถวๆ คอ บางทีก็แหงนเงยขึ้นมาจูบปลายคางผมเบาๆ สลับกับที่ตัวเองยื่นแก้มป่องๆ ให้ผมก้มลงไปหอมมัน เวลารถติดไฟแดง พร้อมด้วยเสียงง๊องแง๊งงุ๊งงิ๊งบอกรักผมตลอดทาง...เอาเถอะครับ เป็นคุณ คุณจะทนไหวเหรอ ผมรู้สึกได้ว่าผมเหยียบคันเร่งเร็วขึ้นแถมยังเสียมารยาทขับปาด แซงรถมาหลายคัน ในสมองก็จินตนาการไปไกลถึงเนื้อตัวนุ่มนิ่มเวลาอยู่ใต้ร่างผม ตัวขาวๆ เวลาเหนื่อยหอบ หรือเขินอายจะกลายเป็นสีชมพูอมแดงฝาด อยากจะฟัดไปทุกส่วน...อ๊ากกกกกกก กูจะไม่ไหวแล้วนะ
แต่...พอมาถึงบ้านไอ้ลูกสุนัขตัวเขื่องมันกลับวิ่งกระดิกหางปรู๊ดเดียวถึงหน้า LCD ยักษ์ในห้องนอน กดเปิดสวิชต์ไฟ โทรทัศน์ และต่อสายเกมเปิดเกมที่เล่นค้างเอาไว้เมื่อสองวันก่อนขึ้นมาทันที ข้าวของมันก็ไม่หิ้วขึ้นมาอีกตามเคย ผมที่อยู่ในอารมณ์หวามเมื่อกี๊ กลายเป็นวูบทันที ไอ้หมาดื้อนี่มันน่านัก
“เซย์อาบน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยออกมาทำอย่างอื่น”
“โหยยยยย ที่ร๊ากกกกกกกกก แป๊บเดี๋ยวนะฮะๆๆๆๆ เนี่ยๆ พึ่งถามสูตรผ่านด่านนี้มาจากไอ้ริวเมื่อกี๊อะ ขอเซย์ต่อจนจบก่อนนะนิดเดียวเอง” ปากมันพูดไป แต่ตามันตอนนี้จ้องเขม็งที่หน้าจอไม่สนใจสิ่งมีชีวิตใดๆ ที่หายใจร่วมกับมันในห้องอีกต่อไป แถมยังไม่รู้สึกตัวอีกต่างหากว่าพึ่งจะพูดชื่อไอ้บุคคลต้องห้ามออกมา เฮ้อ...จะน้อยใจมันอีกรอบดีไหมวะกู
“งั้นก็ตามใจ พี่ไปอาบน้ำก่อนแล้วกันนะ วันนี้เหนื่อยๆ” ผมพูดเพราะเหนื่อยจริงครับ เมื่อคืนไม่ได้นอนแถมวันนี้ยังต้องตื่นไปทำงาน และประชุมอีกทั้งวัน ก่อนจะเกิดเรื่องแล้วก็กลับมา มันเลยทำให้ผมเคล็ดๆ เมื่อยๆ ตัวอยู่บ้าง อาบน้ำอุ่นๆ น่าจะช่วยให้สบายขึ้นเยอะ
ผมเข้ามาอาบน้ำยืนนิ่ง สองมือยันผนังกระจกฝ่้าขุ่นของห้องฝักบัวเอาไว้ แล้วก้มหน้า ปล่อยให้สายน้ำอุ่นๆ จากเรนชาวเวอร์รดราดทั่วทั้งตัว ไม่นานนักไม่เกินห้านาทีผมก็ต้องสะดุ้งตัวน้อยๆ เพราะมีมือนิ่มๆ เล็กๆ สอดมากอดผมจากด้านหลัง พร้อมทั้งลำตัวอุ่นๆ ที่แนบทับแน่นสนิทกับลำตัวของผม
“งอนเซย์อีกแล้วเหรอ อย่างอนเซย์เลยนะ เซย์ไม่เล่นแล้วอะเกม เซย์ลืมตัวดื้ออีกแล้ว อย่างอนเซย์เลยนะ” ผมเปล่างอนมันนะครับ ผมแค่อยากอาบน้ำจริงๆ แล้วอีกอย่างก็อยากจะลองไม่บังคับมันดูครับ เพราะปกติเวลาเรียกอาบน้ำกินข้าว หรือทำการบ้าน ซ้อมดนตรีอะไรแบบนี้ ผมจะต้องพูด จะต้องบังคับเคี่ยวเข็ญจนกว่ามันจะทำนั่นแหละ
“เปล่า พี่ไม่ได้งอน พี่เองก็กลัวเราจะเบื่อพี่บ่นไง ก็ลองอยู่กันแบบคนโตๆ กันบ้างเซย์เองก็โตเป็นหนุ่มขนาดนี้แล้วพี่จะมามัวแต่บังคับก็คงจะอึดอัดแย่” ผมจับมือไอ้ตัวดีที่ตอนนี้มันลูบวนทั่วแผงอกและหน้าท้องของผมไปมาอย่างแผ่วเบา ผมเองกำลังจะแย่ พูดไปสั่นไป ไม่ใช่เพราะหนาว แต่มันสะท้านเพราะมือน้อยๆ ของไอ้ลูกหมาที่ยังวนเวียนไปมาไม่ห่าง
“เนี่ยๆๆๆ พูดแบบนี้แสดงว่างอนชัวร์ๆ เลย ไม่เอาอะๆ ไม่เอาแบบใหม่ ไม่เอาแบบไหนทั้งนั้น เซย์จะเอาแบบเดิม อยู่กันเหมือนเดิม บ่นเซย์เหมือนเดิม ดุเซย์เหมือนเดิม รักเซย์เหมือนเดิมนะๆๆๆๆ” ไอ้ตัวลูกหมามันงอแงเรียกร้องอยู่ข้างหลังผม ส่ายหน้าไปมาบนแผ่นหลัง บดเบียดลำตัวเสียดสีอย่างไม่ตั้งใจ แต่ผมกำลังจะแย่แล้วครับ...
“เซย์ พี่ไม่ได้งอน แล้วก็ไม่ได้โกรธ หรือประชดอะไรเลยนะ พี่แค่รู้สึกว่าอยากจะลองให้เราได้ใช้ชีวิตแบบที่คนกำลังจะก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ดู พี่ก็ยังคงเป็นพี่แชมป์ของเซย์เหมือเดิม รักเซย์เหมือนเดิม ดุเซย์เหมือนเดิม บ่นเซย์เหมือนเดิม แต่พี่อาจจะจ้ำจี้จ้ำไชเซย์น้อยลง ปล่อยให้เซย์ได้เลือกและคิดเองบ้าง ดีไหมหืม ไอ้ลูกหมา ไหนๆ ตาแดงจะร้องได้อีกแล้วเหรอเรา ขี้แยไม่ยอมหายนะไอ้หมาน้อยของพี่”
ผมพลิกตัวหันมาหาร่างบาง ลูบหน้าลูบหลังประโลมปลอบกันอยู่ครู่ใหญ่ เพราะไอ้หมาตัวน้อยตอนนี้ตา จมูกเริ่มแดงๆ อีกแล้ว คงกลัวผมโกรธอีก หึหึ ไม่โกรธหรอก แต่อยากทำอย่างอื่นมากกว่านะตอนนี้...ผมเลยก้มลงไปชิมความนุ่มของปากแดงๆ ที่เจ้าตัวพึ่งจะกินช็อคโกแลตเย็นมาในรถ ผมก็เลยได้อานิสงส์ เป็นจูบหวานๆ หอมๆ รสช็อคโกแลตซิกเนเจอร์ จากที่ชิมแบบเต็มปากเต็มคำ ผมก็เริ่มค่อยๆ ละเลียดชิมกลีบปากนวลทีละนิด ดูดเม้มเบาๆ ก่อนจะส่งลิ้นอุ่นๆ เข้าไปสัมผัส กวาดต้อนลิ้นเล็กๆ ของไอ้ลูกหมาให้ออกมาหยอกเย้ากับลิ้นผม
“อ๊ะ...อ้า” เสียครางแผ่วเบาหลุดรอดจากปากเชิดที่เริ่มจะเจ่อขึ้นจากการดึงดัน ดูดเม้มของผม ผมปล่อยให้ไอ้ลูกหมามันมีโอกาสได้สูดลมเข้าปอดเพียงเล็กน้อย ก่อนจะย้ำจูบหนักหน่วง ป้อนประเคนลิ้นอุ่น ส่งตรงเข้าไปถึงโพรงปากรสช็อคโกแลต ก่อนที่ไอ้ตัวดื้อมันจะกล้าดีส่งลิ้นนิ่มของมันออกมาหยอกเย้ากับผม ได้ทีเลยดูดดุนลิ้นอุ่นของมันแบบกระหาย ก่อนจะถอนปากออกมาอย่างเสียดาย แต่ผมยังมีอีกหลายอย่างที่จะต้องชิมครับ...
จูบของไอ้ลูกหมาแต่ละครั้ง มันช่างไม่ซ้ำรสกันเลยจริงๆ แต่ที่ได้ชิมบ่อยที่สุดก็คงจะเป็นช็อคโกแลตนี่แหละ รองลงมาก็เป็นรสนมสตอร์เบอรี่ หอมหวานล้ำจนผมไม่รู้ว่าที่มันทั้งหอมทั้งหวานขนาดนี้ เพราะรสของสิ่งที่มันพึ่งจะกินเข้าไปหรือ เพราะจากปากเชิดๆ ของไอ้ลูกหมามันเอง
ผมไล้ปากไปตามแก้ม จูบไล่ขึ้นไปบนเปลือกตากลมที่หลับตาพริ้ม รอคอยทุกการเคลื่อนไหวของผม จากแก้มสู่ตา จากตาไปถึงใบหูมน ส่งอุปกรณ์การชิมอันเดิมไปเลียเบาๆ ก่อนจะเกร็งลิ้นแหย่เข้าไปตามซอกลึกของรู และกลับออกมาขบเม้มที่ติ่งหูบางเล่นอย่างมันเขี้ยว จนเสียงครางผะแผ่ว กลับดังขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ อืมมม พี่แชมป์ จูบเซย์อีก” ไอ้ตัวดีมันเรียกร้อง ผมก็ไม่ขัดศรัทธา เราจูบกันอีกพักใหญ่ จนไอ้ลูกหมามันทุบไหล่ผมเบาๆ เป็นเชิงว่าขาดอากาศหายใจแล้ว ผมถึงปล่อยจากปากหวานๆ เล็มลิ้มไปตามแอ่งชีพจร ก่อนจะมาหยุดที่ตุ่มไตสีน้ำตาลอ่อนที่ตอนนี้เริ่มแข็งเกร็งสอดรับกับลิ้นร้อนๆ ของผม...ผมส่งปลายลิ้นชื้นของตัวเองออกไปหยอกเอินเม็ดสีสวยตรงหน้า เลียแผ่วเบาแต่กระดกรัวเร็ว จนไอ้หมาน้อยมันต้องยกสองมือขึ้นมาโอบรอบคอของผมไว้พยุงตัวเอง ปากก็ครางอย่างไม่หยุดหย่อน
ผมเป็นคนยุติธรรมพอครับ เพราะเมื่อปากของผมครอบครองฝั่งหนึ่งอยู่ มือของผมก็ทำหน้าที่บีบ คลึงเม็ดไตอีกข้างให้รู้สึกเท่าๆ กัน ผมใช้ปลายเล็บสกิดข่วนเบาๆ สลับกับนิ้วโป้งและนิ้วชี้ที่บีบบี้ วนเวียนไปมา ขนบางๆ ของไอ้ตัวดีลุกทั่ว
ผมยืดตัวขึ้นอีกครั้ง หันไปกดสบู่เหลวจากชั้นวาง ก่อนที่จะลูบไล้ไปทั่วตัวไอ้ลูกหมา หยุดวนหนักๆ ตรงยอดอก ก่อนจะไล่ไปทั่วสะโพกมน มือซ้ายของผมทำหน้าที่ถูด้านหลัง ปาดแหวกลงในซอกหลืบที่คับแคบ ไอ้ตัวดีแยกขาออกโดยอัตโนมัติ ผมจึงทำหน้าที่คนทำความสะอาดได้อย่าง ‘ลึก’ ซึ้ง
“อ๊ะ พะ พี่แชมป์ มะ มัน อืมมม มัน ตึง อืมมมม”
“อย่าเกร็งสิครับ...นั่นแหละ แบบนั้นแหละเด็กดี” ผมยกขาข้างขวาของไอ้ตัวดีขึ้นมายันกับผนังห้อง เปิดทางสะดวกให้ผมได้เข้าไปสำรวจทำความสะอาดช่องทางที่คับแคบ แต่คุ้นเคยไอ้อย่าง ‘ถี่’ ถ้วน ส่วนมือขวาที่ยังเต็มไปด้วยฟองสบู่ที่ยังไม่ได้ใช้ ก็ปาดรูดไปกับท่อนเนื้อของไอ้ลูกหมาที่กำลังกึ่มๆ ได้ที่ และพยายามที่จะโตแข็งสู้มือของผม
“อ้าาาาา พี่แชมป์ อะ พี่แชมป์ อ๊ะ อืมมมม ซะ เซย์ ไม่ไหวแล้ว”
ผมละมือจากท่อนเนื้อของไอ้ลูกหมา มาที่ของตัวเองชักรูดอยู่ไม่กี่ทีมันก็พร้อมเข้าไปสำรวจถ้ำอุ่นแน่นที่คุ้นเคย...ผมจัดทางของเราสองคนใหม่ให้สะดวกขึ้น จับไอ้ตัวเล็กหันหน้าเข้าหากำแพงกระจกฝ้าและใช้สองมือยันเอาไว้ ก่อนที่จะช้อนยกใต้ขาข้างขวาของไอ้ลูกหมาขึ้น เปิดทางสะดวกที่ตอนนี้ผมยังคงใช้นิ้ววนรอบ พร้อมกับแหย่เข้าออกถี่ๆ อยู่หลายที จนช่องทางสีแดงจัดบีบรัดตอดนิ้วผมจนทนไม่ไหวต้องเปลี่ยนมาเป็นแก่นกายของตัวเองแทนที่อย่างรวดเร็ว
“อ๊าาาาาาาาา โอ๊ะ เจ็บ โอ๊ย บะ เบาก่อน อืมมม” ผมลืมตัวเผลอโถมใส่จนมิด ไอ้หมาน้อยมันเลยสะดุ้งเฮือกร้องโอย ผมเลยก้มลงไปไซร้สลับเลียซอกคอหอมกรุ่น มือข้างที่ว่างก็ถูวนรอบตุ่มไตที่ยังคงเกร็งรอการสัมผัสจากผมอยู่
“โอเคขึ้นไหม...อืมมมม อ้าาาาคนเก่ง อือออ พี่ขยับนะครับ อ้าาาา อ๊ะดีมาก คนเก่งของพี่” ผมเริ่มขยับเมื่อไอ้หมาน้อยมันคุ้นชินกับท่อนแข็งที่สอดใส่เข้าไป สาวออกเกือบสุด และสอดกลับเข้าไปจนมิด จากช้าๆ เนิบๆ ก็ค่อยๆ เร่งขึ้นๆ เสียงแห่งความสุขของเราสองคนผลัดกันดังอย่างไม่อาย ผมเลื่อนมือจากยอดอกมาที่แก่นกลางของไอ้ลูกหมา กำหนดจังหวะให้เท่าๆ กับจังหวะด้านหลังที่ผมกำลังบรรเลงอยู่อย่างสอดประสานกัน
“อ๊ะ อ้า เซย์ เซย์จะไม่ไหวแล้ว อ๊ะพี่แชมป์ ระ แรงๆ อ้าาาา”
“อืมมม พี่ ก็จะไปแล้ว อ๊ะ เซย์ พี่รักเซย์นะ อ้าาาาาา” เวลาผมใกล้ๆ จะเสร็จ ผมจะบอกรักมันเสมอครับ ให้มันรู้ว่าทุกอย่างที่ผมกำลังทำ หรือทำลงไป ผมทำเพราะผมรักมันครับ ไอ้ตัวดีมันก็หันมาบอกรักผมตอบ ก่อนจะอ้อนให้ผมจูบมันอีก จนท่วงทำนองที่เรากำลังบรรเลงกันอยู่ ขับเคลื่อนให้หยาดหยดแห่งรักของเราทะลักล้นออกมา ไอ้ลูกหมามันแอ่นตัวแหงนหน้ารับน้ำจากเรนชาวเวอร์ที่ยังคงไหลชะโลมร่างเราทั้งสองอย่างไม่หยุด ปากบางก็ครางยาว ร่างของเราทั้งสองกระตุกเกร็ง จนสิ้นเสียงแห่งบทเพลงที่เราพึ่งบรรเลงจบ ผมหมุนร่างบางหันมารับจูบจากผมเป็นรางวัลสำหรับคนเก่งอีกครั้ง
“อืออออ เซย์ยืนไม่ไหวแล้วอะ อุ้มเซย์หน่อยนะ” ได้ทีอ้อนเชียวนะไอ้ตัวดี มันยกมือขึ้นมาโอบรอบคอผมซุกตัวในอ้อมกอด นี่เป็นท่าประจำที่มันชอบทำเวลาจะอ้อนเลยครับ
“ได้ครับไอ้ลูกหมา แต่พี่คิดค่าอุ้มนะ” ผมหันไปปิดฝักบัว และช้อนตัวมันขึ้นมาในวงแขนหลังจากที่ทำความสะอาดช่องทางที่เต็มล้นไปด้วยคราบเหนียวของผม
“ถึงพี่แชมป์ไม่คิดค่าอุ้ม แต่เซย์ก็เต็มใจจ่ายน้า แถมฟรีให้ถึงเช้าเลยดีมะ” นี่ขนาดอยู่ในอ้อมแขนผม มันยังไม่วายมาอ้อนยั่วนะครับ มันพูดไป ก็ยกมือไล้บนแผงอกของผมไป
“หึหึ...งั้น พรุ่งนี้พี่ให้ไปเรียนสายได้หนึ่งวันดีไหม”
ไอ้ตัวดีไม่ตอบครับแต่กลับยักคิ้ว ทำหน้าทะเล้นที่มันชอบทำประจำใส่ผม แต่ทำไมนะครั้งนี้ผมถึงรู้สึกว่า ไอ้ลูกหมาของผมมันโคตรเซ็กซี่เลย...หรือว่ามันจะโตเต็มวัยแล้วนะ
สงสัยพรุ่งนี้ผมให้โควต้ามันหยุดเรียนไปเลยดีกว่าครับ
-
:z13:เลย นั่งรอเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลยนะ ฮ่าๆ
********************
พี่Mercyก็จิ้มกลับไวเหมือนกันน่ะแหละ
ก็บอกแล้วว่ามานั่งรอพี่Mercyอัพเพื่อการนี้โดยเฉพาะ..
:laugh:
:m11:
ไหน บอกNCอนุบาล แบบนี้ไม่ได้อนุบาลเลยนะคะ :m26:
แต่เค้าเรียกว่ามาแบบ เกือบเบาๆ ขีดเส้นใต้คำว่าเกือบเบาๆ
(ฮ่าๆๆ ขออินเทรนด์ในกระแสนิดนึงนะ)
น้องเซย์ หนูขี้ยั่วไปมั้ย?
ระวังจะลุกไม่ขึ้น เดินผิดท่านะจ๊ะ หึหึ
o3
และถ้าพี่แชมป์สงบจิตสงบใจไม่ทำอะไรน้องเซย์ในโหมดนี้ได้ล่ะก็
แนะนำพี่แชมป์หันหน้าเข้าสู่ทางธรรมดีกว่าค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
:กอด1: พี่Mercy คุ้มค่าแก่การรอคอยจริงๆ
ปล. ผมจะต้องพูด จะต้องบังคับเขี้ยวเข็นจนกว่ามันจะทำนั่นแหละ => มันใช้คำว่า เคี่ยวเข็ญ หรือเปล่าคะ?
-
เฮ้ยยยย จิ้มคืน :z13:
รวดเร็วมากๆ เลยอินู๋ :กอด1:
แก้แล้วอินู๋...เจ๊เบลอเองฮ่ะ ตาจะปิด นอนพิมพ์กันเลยทีเดียว :pig4:
จิ้มล่างๆๆๆ คุณนุ่น
V
V
V
V
:z13:
ขอบคุณค่า แก้แล้วจ้า ลืมสละอุซะอย่างนั้น :กอด1:
-
^
^
^
ฮึบๆๆๆ จิ้มอีกทอด คริคริ
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกส์
ไอ้พี่แชมป์ ถึงกับจะให้น้องเซย์ของพี่(นุ่น)หยุดเรียนเลยเรอะ :m20:
น่ารักมากมาย ปลื้มน้องเซย์ขึ้นอีก เด็กบ้าไรทั้งอ้อนทั้งยั่ว >//////<
(พันธุ์ทาง ต้องธุ นะคะคุณไนท์)
-
ไอ้ลูกหมาของพี่แชมป์สุดยอดแห่งความขี้อ้อนและยั่วยวน
น่ารักอ่ะ อย่างนี้พี่แชมป์จะไปไหนรอด หุ หุ หุ
-
เซย์ !!!!!!!!!!!!!!!!!
อ้ากกกกกก อยากจะจับมาฟัดดดด (บ้าง)
แต่อิพี่แชมป์คงไม่ยอมม
ดีใจ ที่พิเศษ มาอีก
ดีใจ มากๆๆๆ ที่รู้ว่าจะมีเรื่องใหม่ค่ะ ^^
-
+1 จ้า
เอิ๊กส์ ไม่ไหวเลยนะหมาน้อยเซน อิอิ
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกดดด
ชอบคู่นี้ที่สุด
ขอบคุณมากมายยยยยย
-
เซย์น่ารักเหอะ
พี่แชมป์หลงตาย
-
:o8:น้องเซย๋น่ารักแบบนี้เอง พี่แชมป์ถึงหลงขนาดนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะ ตอนพิเศษของคู่หลักขอหวานๆ นะคะ
-
ดีใจมากกกกกกกกกกกกก ที่ได้เข้ามาอ่านคู่นี้ก่อนออกไปเรียน
สงสัยเซย์จะโตแล้วจริงๆ พี่แชมป์ถึงมองเซย์ว่าเซ็กซี่ได้อ่ะ
แต่เซย์อ้อนอย่างนี้ พี่แชมป์คงไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ
-
น่ารักแบบนี้นี่เอง ลูกหัวปีท้ายปีแน่เลย
-
:L1:
-
หยุดเรียนกันเลยทีเดียวววว
ถ้าน้องง้อแบบนี้นะ
แนะนำพี่แชมป์ว่า ให้งอนบ่อยๆ ก๊ากกกกก
น่ารักกกกก
^^
-
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค"
หยุดเลยหร๋อ???????
-
หุหุ ถึงเช้าเลย
ค่าอุ้มเยอะนะเนี้ย 555
-
ผู้ปกครองใจดีแถมโปรโมชั่นหยุดเรียนให้ด้วย เหมือนจะคุ้ม :-[
-
เซย์ แกจะยั่วไปหน๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แชมป์จ๋า กดเลยๆๆๆๆๆ กดให้หนัก ฮ่าๆ
-
555 พูดมาได้เต็มปากว่าอนุบาลเลยนะคนเรา 555
ของแบบนี้บ่งบอกแบ่งแยกตามลำดับชั้นคงยาก
แต่ถ้าบ่งบอกแบ่งแยกตามประสบการณ์... 555
เลยขั้นอนุบาลไปโขแล้วมั้งค่ะ 555
+1 เจ้าคะ คิดถึงซะมากมาย แต่ดันมาร่วมด้วยช่วยจิ้มไม่ทันซะงั้น
-
:o8: ลูกหมาเค้าอ้อนเจ้าของกันแบบนี้นี่เอง แอร๊ยยยยย~
ว่าแต่ว่า...แอบเชียร์คู่ไอ้น้องพายอยู่ลับๆเหมือนกันนะคะ 555
อยากรู้ว่ามันจะรักกันได้ยังไง กันท่ากันเองซะขนาดนั้น ฮ่าๆ
ขอบคุณนะคะพี่ไนท์ :กอด1:
-
น้องเซย์ช่างอ้อน
พี่แชมป์ก็ตามใจน้องเชียวนะ 555+
-
น่ารักอ่ะ จุ๊บๆๆ
-
อิหนูเซย์ ขี้อ้อนมากกกกกกกกกกกกก :m25:
-
:impress2:น่ารักอะ คู่นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
โอ้ววววววววววววววววววววว เป็นว่าน้ำตาแตกเพราะคู่เซย์แชมป์เจ้าค่ะ ก่อนหน้านั้นน้องเลิฟก็ทำเราตาบวมอยู่เป็นระยะเจ้าค่ะ เหอๆๆๆๆ
ชอบมาก แชมป์น่ารักมากเจ้าค่ะ ชอบหงะ
อยากให้มีคู่หนูพายอีกสักคู่ อิอิ ก็นะ อดสงสารน้องเค้าไม่ได้เลยเจ้าค่ะ อุตส่าห์เป็ยสปายให้ด้วย โฮะ ๆ น่ารักน่าเอ็นดู น่าจะมีเจ้าของหัวใจกับเค้าบ้างนะเจ้าคะ อิอิ
-
แอร๊ยยยยยยยยย.....จะหวานแหววไปไหนเนี่ย :o8:
พี่แชมป์ให้โควต้า 2 วันเลยดีกว่า...จัดหนักให้ไอ้ลูกหมาซักที จะได้จำ คริคริ
เห็นด้วยกับพี่แชมป์อ่ะ น้องเซย์เวลาอ้อนนี่น่าฟัดที่สุดเลย :-[
-
แหมๆๆๆ...ทีอย่างนี้ละให้หยุดเรียน ทีน้องทำงานเหนื่อยดั๊นบังคับให้ไปเรียน
อย่างนี้มันลำเอียงกันเห็นๆนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร เราสนับสนุน อิอิ :z1:
ปล.วันนี้ชื่นใจจัง NC หลายเรื่องเรย อิอิ
-
ชอบคุ่นี้อ่ะ น่ารักๆๆๆๆ โฮ้ย มันเขี้ยวเซย์จริงๆเลย
ไรเตอร์ทำหนังสือบอกเราด้วยนะ อยากซื้อๆๆ
-
:pighaun:
-
ตามอ่านอยู่ 2 วัน
มีหลายรสชาติมากครับเรื่องนี้
แต่ก็สนุก น่าติดตามมาก ๆ ครับ
ขอบคุณคุณเมอด้วยครับผม
-
^
^
^
^
เจาะไข่รีบน ฉึกฉึก :z13: :z13:
วันนี้ Mercy โชคดีแน่ๆ ค่ะ ได้เจาะไข่ สองใบ ในนิยายสองเรื่องของตัวเอง โหะๆๆ
แว๊บมาเจาะชาวบ้านเขาเฉยๆ มิได้มีการอัพตอนต่อไปแต่อย่างไร :laugh:
-
เพิ่งอ่านถึงตอนที่ 29 เองค่ะ แต่ขอมาเม้นไว้ก่อน
ไว้พรุ่งนี้สอบ GAT เสร็จแล้ว เราจะมาอ่านต่อนะคะ
ปล.อ่านแล้วเหมือนน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นเลย 555
-
เซย์ เล่นเอาพี่แชมป์จอมดุ ให้หยุดเรียนเลยอะนะน
5555
น่ารักจิงๆเลยไอ้ลูกหมาตัวนีเนี่ยย
พี่แชมป์ซื้อที่ไหนนะ จะได้ไปหามาบ้างงง
-
โควต้าหยุดเรียน5555+
-
โอ๊ยจะเปนลม อ่านกี่ทีกี่ทีก้อน่ารัก น่ารัก
-
:z1:
:pighaun:
:m20:
:m15:
:L1:
:pig4:
ครบทุกรสชาติเลย น่ารักจัง
แต่อยากอ่านตอนพิเศษของ สุดที่รักกับพี่คิวบ้างจัง
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
เริ่มอ่านตั้งแต่เมื่อวานจนจบเมื่อกี้ :t3:
อ่านไปก็นึกในใจว่า "กูพลาดเรื่องนี้ไปได้ไงวะ 55."
ขอบคุณไรเตอร์สำเรื่องนี้ดี ๆ เรื่องนี้นะคะ
ชอบทุกคู่เลย
ทุกอย่างมันมีครบหมดจนไม่รู้จะเม้นอะไรดีเลย
เอาเป็นว่าจะรอตอนพิเศษนะคะ
แล้วก็เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยค่ะ
:กอด1: :กอด1:
-
รอตอนพิเศษ ต่อไป :m15:
-
อ่านจบแล้วค่ะ อิอิ
อ่านไปยิ้มไป...
-
ยั่วแบบบนี้จัดให้หนักๆไปเลยพี่แชมป์ :haun4:
-
โฮกกก โชกเลือดกับฉากที่รอคอย หมาน้อยมันอ้อนได้น่ารักจริงๆ อยากมีหมาน้อยที่น่ารักแบบนี้บ้างจัง
ว่าแต่คู่ริวพายก็น่าสนนะครับ คนอกหักมาดามหัวใจซึ่งกันและกัน
-
ถ้ามีตอนพิเศษของคู่เซย์กับแชมป์บ่อยๆก็ดีนะค่ะ
ชอบมากๆ เลยคู่นี้ :กอด1:
-
อ่านอยู่สอง สามวัน ในที่สุดก็จบแล้วขอรับ
ตามมาจากนิยายอีกเรื่อง
เรื่องนี้อ่านไปยิ้มไปขอรับ อ๊ากกส์หวานได้อีก :-[
แอบโดดจากการอ่านหนังสือมาอ่าน
สอบพรุ่งนี้รู้ชะตาชีวิตแล้วขอรับ
ซวยแหงมๆ
แต่ไม่เป็นไรแค่อ่านนิยายจบเป็นพอขอรับ FightTo :a1:
-
โหย....จะจัดหนักเลยหรือพี่แชมป์ หุหุ
-
ป๊าด... เค้าอ่านรวดเดียวหมดเลยๆ
มันเป็นอะไรที่แบบ... หยุดไม่ได้จิงๆ
อ่านตั้งก่ะ 3 ทุ่มของวันเสาร์ ถึง บัดเดี๋ยวนี้.. เพิ่งอ่านจบ
ให้น้องไรท้เ้ต้อ + 1 เอาไปเลย... สำหรับนิยายเจริดๆ เยี่ยงเน้ o13
ไม่ทราบว่า... ถ้าจะรีเควสสสสส ตอนพิเศษ ของน้องโรส กับ พี่คิว...
จะได้ม๊าย... อ่ะ คือแบบไงอ่ะ อ่ายยังไม่จุใจเลย..
อยากอ่านตอนที่พี่คิวจีบน้องโรสอ่ะ อยากอ่านฉากสวีดบ้าง หวานบ้าง.. อะไรบ้างง๊า... >//<
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สนุกอีกเรื่องหนึ่ง ชอบมากค่ะ มีครบทุกรส หวาน ซึ้ง มาม่า เเถมความเเรงอีกต่างหาก
-
สนุก มาก ครับ
ติด ตาม ๆ
เลิฟ&เซฟ เซย์&แชมป์
น่า ร๊าก ๆ
สุดที่รัก&พี่คิว ด้วย เกืบ ลืม อิ อิ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
เด๋วแปะเม้นท์ไว้ก่อน
สนุกมากกกกกกกกก
ชอบน้องเลิฟฟฟฟฟฟ
-
ถ่อมตัวมากเลยนะจ๊ะ Mercy
NC แบบนี้ มันขั้นมหาลัยแล้ว ใครว่าอนุบาล
ข้าน้อยขอคารวะ..... เอิ๊กกกก :haun4:
เดี๋ยวไปตามอ่านเรื่องใหม่ด้วยเลยจ้า
-
:impress2: :impress2:
อ่านจบแล้ว
สนุกมากๆๆๆเลยค่ะ
อยากอ่านพี่เซฟกะน้องเลิฟอีก
:o8: :กอด1:
-
เพิ่งมาดูเรื่องอีกรอบก้เจอ NC ล้ะ
นี่ขนาดบอกว่าระดับอนุบาลนะ กำเดาแทบราด
ถ้าระดับทำงานคงเลือดหมดตัวอ้ะ .
-
เพิ่งมาดูเรื่องอีกรอบก้เจอ NC ล้ะ
นี่ขนาดบอกว่าระดับอนุบาลนะ กำเดาแทบราด
ถ้าระดับทำงานคงเลือดหมดตัวอ้ะ .
-
ตามอ่านจบแล้ว เย้เย้เย้
ชอบการเลี้ยงลูกของป๊ากับม๊ามากๆเลย
คิดบวกได้อีก ลุ้นแทบแย่เรื่องแม่พี่เซฟ
แล้วก็ชอบพี่แชมป์ อ๊ายยยยยยย ดุๆอย่างงี้สิเอาไอ้ลูกหมาอยู่
รอพี่คิว กับ สุดที่รักนะค้า
-
แอบมาอัพนะ
น้องเซย์ยิ่งโตยิ่งขี้อ้อน
-
ตามอ่านรวดเดียวด้วยความเพียร 555+ เลิฟกะน้องเซย์น่าฟัดหม๊วกกกก :z1: :-[
-
มันลิตเติ้ลตรงไหนเหรอคะพี่ หนูเลือดเกือบหมดตัว :jul1:
ชอบจริงๆไอ้เด็กขี้อ้อน อยากได้ลูกหมาอย่างนี้บ้างเลย :-[
-
มันลิตเติ้ลตรงไหนเหรอคะพี่ หนูเลือดเกือบหมดตัว :jul1:
ชอบจริงๆไอ้เด็กขี้อ้อน อยากได้ลูกหมาอย่างนี้บ้างเลย :-[
อยากได้ไปทำไรหรือเจ้าค่ะ คุณครู 555
ไม่มีทางได้ไป หรือได้ไปก็ทำไรไม่ได้ เจ้าของเค้าหวงขนาด 5555
-
เซย์ขี้อ้อนได้อีกนะเนี่ย
-
อนุบาลหมาน้อย นี่ไม่เบาเลยนะคะ
-
น่ารักอ่ะ เค้าตามมาจากเรื่องพายริว :-[ :-[ :-[
พี่คนแต่ง แต่งเก่งมากอ่ะ o13 o13 o13
ปล.รักพี่คนแต่งเน้อ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดด
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
รักเลิฟ รักน้องเซย์มากที่สุดเลยยยย ทำไมน่ารักแบบนี้น้า อยากได้น้องชายน่ารักๆแบบนี้จังเลยยยยยย
โฮกกกกก หลงรักเรื่องนี้เข้าให้อีกแล้ววววววว
ชอบตอนพิเศษมากๆเลยยย
มาต่อบ่อยๆก็ดีนะค่ะ ชอบมา สนุกมาก อ่านไปอินไป สงสารไป โกรธไป บ้างตอนเกือบร้องไห้อ่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะค่ะ
-
ใช้เวลาสองวันในการอ่านจนจบ...
พอจบแล้วไม่มีอะไรจะพูดค่ะ มันอิ่มอกอิ่มใจยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก มันตื้นตันไปหมดเลย....
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของพี่เซฟกับน้องเลิฟ ที่ถึงแม้จะมีอุปสักยังไงก็ไม่ย่อท้อ ถึงจะถูกแม่ไม่ยอมรับแต่ก็ช่วยกันผ่านมันไปได้ และแม้จะห่างกันไกลด้วยระยะทางยาวนานถึงสามปีก็ไม่ทำให้ความรักของทั้งคู่ลดลง ทั้งที่ห่างกันนานขนาดนั้น นอกจากความเหงา...ความหวาดระแวง..ตามมาด้วยการไม่เชื่อใจ น่าจะทำให้ทั้งคู่เลิกกันได้ง่ายๆ ถือเป็นบททดสอบที่นักรักทั้งหลายผ่านได้ยากจริงๆ แต่ทั้งคู่ก็ผ่านมันมาแล้ว แถมยังรักกันมากมายขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เป็นความรักที่เปิดเผยจริงใจแบบที่หลายๆคนไม่กล้าทำ และเพราะแบบนี้ละมั้งใครๆก็เลยยอมรับทั้งคู่ได้ง่ายๆ
ในทางตรงกันข้าม ความรักที่ต้องปิดบังหลบซ่อนอย่างของแชมป์และเซย์ก็น่ายกย่อง แม้จะเริ่มจากความผิดพลาด แต่ทั้งคู่ก็เห็นใจกัน ตกลงกัน และช่วยกันประคับประคองมันมาด้วยดี จนกลายเป็นความรักที่ลึกซึ้งกินใจขนาดนี้...
อีกคู่ที่ไม่น่าจะยากเพราะทั้งคู่ใจตรงกันมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ดันทำให้มันยากด้วยทิถิตัวเดียว คู่ของพี่คิวกับโรส ในคู่นี้ก็ต้องขอยกย่องพี่คิวแหละค่ะ โดนน้องโรสร้าย จนไม่รู้ว่าจะมีใครร้ายได้เท่านี้อีกมั้ยใส่ขนาดนี้ แต่ก็ยังรักมั่นจริงใจไม่เปลี่ยน ถ้าในเรื่องนี้มีใครที่ถือว่าโชคดีที่สุด แล้วอิเจ๊แอบคิดว่าน้องเขาไม่น่าจะโชคดีขนาดนี้เลย ก็น้องโรสนี่แหละค่ะ เพราะถ้าดูจากคู่ของพี่เซฟน้องเลิฟ หรือ พี่แชมป์กับน้องเซย์ จะเห็นว่าสองคู่เนี่ยเขาต่างก็ให้ความรักกับอีกฝ่ายอย่างเหลือเฟือ ถนุถนอมความรักของพวกเขาอย่างดี ผิดกับโรสที่เหมือนจะรับเอาความรักจากพี่คิวฝ่ายเดียว ไม่ค่อยทนุถนอมน้ำใจพี่คิวเขาเลย
เอาล่ะ...ไม่เถียงที่ว่าโรสมันก็รักพี่คิวแหละแต่เพราะความซึนส่วนตัวทำให้น้องมันแสดงตัวออกไปแบบนั้น แต่ไม่รู้สิ มันอดจะหมั่นไส้เป็นการส่วนตัวไม่ได้จริงๆ หึหึ (ความจริงอิเจ๊แค่อิจฉาค่ะ...ไม่มีอะไร :o12:)
นอกจากความรักเชิงชู้สาวแล้วเรื่องนี้ยังชี้ให้เห็นความรักระหว่างพี่น้องอย่างเลิฟโรสได้น่ารักมาก แล้วยังอบอุ่นกับความรักของพ่อแม่..แบบว่า ตอนอิเจ๊อ่านป๊ากับม๊าของเลิฟเนี่ย น้ำตามันจะไหลทุกทีเลย มันอุ่นในอกไปหมดเลยค่ะ
จะเพื่อนๆก็ดี ตัวประกอบก็ได้ ในเรื่องนี้มีแต่ตัวละครอบอุ่นทั้งนั้น (ยกเว้นอิน้องบูม กับชะนีนางบิวตี้ หึหึ)
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจ เหลือกลิ่นอายดีๆไว้ให้จดจำ :-[
ขอบคุณคนแต่งที่เขียนเรื่องน่ารัก แสนประทับใจเรื่องนี้ออกมา แล้วก็หวังว่าจะได้อ่านตอนพิเศษหวานๆ ของเซฟ-เลิฟเยอะๆ ชอบคู่นี้จริงๆค่ะ
:กอด1: คุณเมอซี่ที จุ๊ฟ~~
-
แวะมาทักทายพี่ไรท์เตอร์ค่ะ
พิ้งค์ฝากตัวเป็น FC ด้วยนะคะ
เพิ่งเข้ามาอ่านมะวานนี้ นอนตี 4 ครึ่ง วันนี้รีบตื่นมาอ่านต่อให้จบ :mc4:
ขอบคุณมากๆนะค๊าที่อุตส่าห์มาลงฉาก NC ให้ :pighaun: กัน ไม่ต้องหลับต้องนอน
หรือทำอะไรกันหล่ะค่ะทีนี้ เสพติด ติดอย่างหนัก :-[ :-[ เสพติดความน่ารักของคนเขียนค่า
แต่งได้น่ารักมากๆทุกคู่เลยจ้า เราเม้นไม่เก่งนะ แต่ชอบมากเลยค่ะเรื่องนี้
1 ในดวงใจ :-[
ขอกอดพี่ไรท์เตอร์ ด้วยคนนะคะ :กอด1: :กอด1:
ps. จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ ถ้ามีแพลนจารวมเล่ม อย่าลืมบอกนู๋นะคะ จามาเป็นลูกค้าโดยด่วนจ้า
รักนะคะพี่ไรท์เตอร์ อิอิ ซาบซึ้งที่อุตส่าห์สละเวลาที่ยุ่งๆ แม้ยามเจ็บป่วยมาแต่งให้เราได้อ่านกันนะคะ :monkeysad: :monkeysad:
-
หยุดเรียนไป 1 วันเลยดีกว่า
แบบนี้น่าจะมีอาการปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัวมาอีก
:laugh: :laugh: :laugh:
-
รักทุกตัวละคร คุณสร้างตัวละครให้มีชีวิต อ่านแล้วอมยิ้มและยิ่งอ่านยิ่งซาบซึ้งตื้นตันในความรักที่สุดแสนบริสุทธิ์ ขอให้ความรักของผมเป็นได้ซักครึ่งของน้องเลิฟก็คงจะดีนะครับ เฮ้อ เมื่อไหร่นายจะรู้ว่าเราหึงนะ แต่ทำไมชีวิตจริงไม่เป็นเหมือนในนิยายนะ ฟอร์มเยอะทั้งคู่
-
อ่านจบแล้วววววววววววววว (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif)
ชอบน้องเลิฟ กะ น้องเซย์
เด๋วตามไปอ่าน น้องพายต่อ
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)+1 ให้เลย
-
หนุกมากเลยนะค๊า หุหุ ตามไปต่ออีกเรื่องที่จิงกดอีกเรื่องแล้วลิ้งมา หุหุ
-
อยากบอกคุณ Mercy ว่าสุดยอดค่ะ เป็นนิยายรักที่หวานอบอวนไปด้วยความสุข
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวความรักของพี่เซฟกับน้องเลิฟ ตั้งแต่แรกเริ่ม จนได้อยู่ด้วยกัน ฟันฝ่าอุปสรรค โอ๊ย ไม่รู้จะบรรยายยังไง
ตอนหลังๆรู้สึกคาแรคเตอร์พี่เซฟนี่หื่นโครต ไม่น่าเชื่อว่าตอนแรกจะทำให้น้องเลิฟ ปวดใจและเสียใจ มันพลิกกับแบบหน้ามือเป็นหลังมือจริงๆ น้องเลิฟก็น่ารักซะ อยากได้มานอนกอดจังเลยค่ะ ดูอบอุ่น จริงใจและจริงจัง :-[
ยิ่งคู่ของพี่แชมป์กับน้องเซย์พูดได้คำเดียวว่า น้องเซย์โครตจะน่ารักกกกกกกก ดื้อ อ้อน กับพี่แชมป์แค่คนเดียว
พี่คิวกับโรส ก็ต้องเรียกว่าคู่โหดมันส์ฮา
ยิ่งพายกับริวในเรื่องใหม่ยิ่งสุดยอดแรงได้ใจสุดๆ
รวมเล่มเมื่อไหร่บอกนะค่ะ อยากได้ไว้เก็บจริงๆค่ะ
:pig4: สำหรับนิยายดีๆนะค่ะ
-
อ๊ายยยยยย มาตามอ่านเจ้าคะ
สนุกมากๆๆเลยอ่ะ อ่านแล้วซึ้ง ไม่รู้คู่น้องเลิฟจะหวานกันไปไหน น่ารักได้อีก
ส่วนอีกคู่ก็รักกันจริงจริ๊ง น้องเซย์น่ารักมากกกกกกกกกกกกก :-[ พี่แชมปฺก็อบอุ่น
โอ้ยยยยย อยากได้มาเก็บไว้สักเล่ม รวมเล่มบอกด้วยนะ :pig4:
-
โห
อิจฉาะอ่ะครับ
อ่านไปอ่านมา
นึกว่าคู่เซย์กะแชมป์ เป็นคู่เอกซะนี่
อิอิ
แบบว่า
มัส์ดีพิลึก
คนขี้หึง
กับคนเอาแต่ใจมาอยู่ด้วยกัน
มากมายครับ
-
เมื่อเช้านั่งรถไปมหาลัย
เหลือบไปเห็นผู้ชายหน้าตาดี(มาก) คิ้วเข้ม ใส่ชอปวิศวะ เปิดประตูลงมาจากรถฮอนด้าเก่า ๆ สีดำ
นั่นมันพี่เซฟชัด ๆๆ ๆ ๆ ๆ :impress2:
อยากอ่านตอนพิเศษแล้วอะคะ
-
+1 รออ่านตอนพิเศษน้องเลิฟ พี่เซฟ
-
เมื่อเช้านั่งรถไปมหาลัย
เหลือบไปเห็นผู้ชายหน้าตาดี(มาก) คิ้วเข้ม ใส่ชอปวิศวะ เปิดประตูลงมาจากรถฮอนด้าเก่า ๆ สีดำ
นั่นมันพี่เซฟชัด ๆๆ ๆ ๆ ๆ :impress2:
อยากอ่านตอนพิเศษแล้วอะคะ
กรี๊ดดดดด อยากเห็นบ้าง...วันหลังคุณน้องแอบถ่ายมาให้พี่ดูด้วยนะ ฮ่าๆๆๆๆ
จริงๆ ตั้งท่ามาสามสิบกว่ารอบแล้วค่ะว่าจะเขียนตอนพิเศษต่อ...แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะเขียนคู่นี้พิเศษยังไงดี
เอาเป็นว่า มาสอบถามค่ะ...
อยากอ่านตอนพิเศษคู่น้องเลิฟ&พี่เซฟ แบบไหนดี...
เป็นคำถามปลายเปิดไปซักหน่อยนะคะ ดูวงกว้าง
แต่เผื่อเพื่อนๆ จะมีไอเดีย อยากอ่านอะไรเกี่ยวกับคู่นี้บ้าง แล้วMercy จะได้เก็บเล็กผสมน้อยมาจัดให้อ่านกันค่ะ...
ถ้าคิดถึงกัน ก็แว๊บไปอ่านน้องพายแก้ขัดกันก่อนนะคะ ฮ่าๆ แอบโฆษณา
-
ขอ BDSM ค่ะ :-[
ของล่งของเล่นอะไรอย่างนี้อ่ะ
เอาเลิฟออกแนวราชินีอ่ะค่ะ ไม่ยากใช่ป่ะค่ะไรเตอร์ o18
-
หวานแบบเดิม แต่เข้มข้นขึ้น เพราะโตขึ้น ทำงานแล้ว
-
เอาแบบนี้อ้ะค่ะ แบบ :-[ :impress2: แล้วก็ :jul3:
ได้ป้ะคะ?
แหม่ๆๆ ที่จริงน้า.....เอาเป็นน้องเลิฟแอบหนีพี่เซฟไปรับจ๊อบขึ้นคอนเสิร์ตของใครสักคนโดยไม่บอกไรงิ พี่เซฟเลยงอน แล้วน้องเลิฟก็ง้อแบบเลิฟๆ
ไม่ก็น้องเลิฟหัดทำกับข้าว กี๊ดดดดดดดดดดดดด มิรู้วอ้ะค่ะ
แต่ที่แน่ๆ นุ่นคิดถึงน้องเลิฟแล้วววววววววววววววววววว
-
แบบว่า หึงๆ บ้างก็ดีน้าไรเตอร์ แบบว่า หึงหวงพี่เซฟ ให้พี่เซฟเค้ายิ่งรุ้สึกดีเวลาที่รักเค้าหึง
ฮิ้ววววววววววววววววววววว ~
ง้อปุ๊ป กดปั๊ปปป ~~~
-
อยากได้แบบ :o8:
แล้วก็ :m25:
ได้ไหมคะ :laugh:
-
อยากให้มีเหตุการณ์(คิดไม่ออกว่าเหตุการณ์อะไรดี)
ที่ทำให้เลิฟเข้าใจผิดพี่เซฟ
แต่สุดท้ายก็ต้องมาง้อออออพี่เซฟ
ปิดท้ายด้วยบทลงโทษที่แสนหวาน
หุหุหุ :z1:
หรือประมาณเลิฟกลัวพี่เซฟจะเบื่อตัวเอง
จึงทำอะไรที่คาดไม่ถึง หุหุหุ :z10:
-
ตั้งแต่น้องเลิฟกลับมายังไม่ได้หวีทหวานกันเลย
ไม่ต้องมีแง่งอนไรกัน เลิฟ เลิฟกันเลยดีป่าว อิอิ
หรือแบบว่ากลับมาร้างลากันไปนานก็เลิฟกันซะให้หนักหน่วง
-
เอาล่ะใกล้ถึงลอยกระทงแล้ว ตอนพิเศษก็ลอยกระทงเลย ไปลอยที่สุโขทัยน๊า ชอบๆค่ะ
เอาแบบหวานๆนะคะ แต่ก็ไม่หวานจนอ่านแล้ว เอิ๊ก เอาหวานแต่เถื่อนนิดก็ได้นะ เอาไปยกก๊วนเลยก้อได้หรือจะไปสวีทวี๊ดวิ๊วกันสองคน หุหุ
~วันเพ็ญเดือน 12~
ปล.เลื่อนลอยในอารมณ์ที่เมามันส์ในบางครั้ง อ่านะ(เจี๊ยบ)
-
ขออนุญาตตอบไม่ตรงคำถามว่าอยากอ่านเรื่องของเซย์และพี่แชมป์อีกมากมายหลายสิ่ง
ส่วนเรื่องน้องเลิฟกับพี่เซฟอยากอ่านโหมดน้องเลิฟโหดเด็ดขาดบ้างให้พี่เซฟหวาดเกรงใจ
-
คู่นี้น่ารักอ่าค่ะ
-
พี่ไนท์ๆ หนูอยากอ่านตอนพิเศษแบบว่าเซอร์ไพร์ซงานวันเกิดหรืองานครบรอบอะไรแบบนี้ค่ะ ><
-
อยากให้เลิฟเบื่อพี่เซฟ แล้วแอบมีกิ๊ก ค่ะ :angry2:
-
ไล่อ่านจนทัน
น่ารักมากมายทั้งสองคู่ พี่เลิฟ กับ น้องเซย์ น่ารักได้อีกนะ
-
ยังไง ก็ได้ครับ เอาหวานๆๆ นะครับบบ
อ่านไป มดขึ้นไป อาไรประมาณนั่น อิอิอิ
-
อยากให้เลิฟเบื่อพี่เซฟ แล้วแอบมีกิ๊ก ค่ะ :angry2:
เห็นด้วยกับคุณPanda-Baแบบไม่รีรอ!
อยากเห็นเวอร์ชันเลิฟมีกิ๊กค่ะพี่Mercy
ไม่ต้องถึงว่าเลิฟเบื่อก็ได้ อยากเห็นว่าเมื่อเลิฟตกอยู่ในภาวะจำยอม
ปฏิเสธก็ไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ถนัด ได้แต่รักษามารยาทปล่อยให้สถานการณ์คลุมเครือ
พี่เซฟล่ะ จะทำยังไง?
(ช่วงนี้มู้ดดี้รุนแรง เลยเหวี่ยง สร้างความร้าวฉานไม่เว้นแม้กระทั่งตัวละครในนิยาย :m20: )
:กอด1:
-
คุๆๆ คู่เลิฟจะเอาไงดีน้า ถ้าเข้าใจผิดมันก็จะซ้ำกับคู่แชมป์
งั้นเอาเเบบสวีทแบบร้อนเเรงก็ดีนะครับ อ่านหวานๆอบอุ่นมานานละ ขอแบบเร่าร้อน รุนเเรง เปลี่ยนรสชาติบ้าง
-
ขอแจมด้วยคน
ขอแฮปปี้ๆคะ หวานๆติดตา ติดใจ จิ้น อารมณ์ค้าง
ประมาณว่า เลิฟเกิดอุบัติร้ายแรง จนพี่เซฟคลั่ง
แล้วสุดท้ายก้จบด้วยดี แบบหวานๆ น่ารักๆ
ปล.รักMercy จุ๊บๆๆ
-
อืมมมม ความจริงช้อนแอบอยากออ่านคู่รองมากกว่านิดนึง
แต่เห็นมีคนบอกว่าอย่างให้หนูเลิฟนอกใจ โฮะ ๆ เป็นว่าช้อนก็ชอบนะคุณพี่ ฟิวมันแรงดี แต่คงหลายตอนจบ ๕๕๕ เพราะน่าจะต้องปูเรื่องยาวเล็กน้อย อิอิ ชอบ ๆ
ช้อนรออ่านได้หมดเจ้าค่ะ ยังไงก็รอ รอ รอ รอ คุณพี่แหละ เน๊อะ ๆ
เหน็บคู่รองติดปลายรวมมาด้วยก็จะเลิศมากเลยเจ้าค่ะคุณพี่ ช้อนชอบหนูเซย์ กะ เฮียแชมป์ แต่เอาแบบไหนดีหนอ โฮะ ๆ
วันนี้มานอนรอหนูพายแต่เช้า กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อยากได้แบบโมโหหึงเลิฟ
กร๊า กกก
-
ตามมาอ่านตอนพิเศษครับ ไม่ได้อ่านเี่สียนาน
คิดถึงทุกคนในเรื่องเลย
ชอบคู่แชมป์เซย์มากๆ ครับ
ปล. ส่วนคู่หลักของเลิฟกับพี่เซฟ เอาเป็นแบบชีวิตคู่ก็ได้ครับ
เราลองมาดูชีวิตคู่ของสองคนนี้ในแต่ละวันกัน
-
:z13: จิ้มแห้วน้อย จึกๆๆ
คิดเหมือนแห้วเลยอ่า อยากอ่านแบบไปฮันนีมูนหรือใช้ชีวิตด้วยกันในวันธรรมดาอะค่ะ
วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดาอะไรเงี้ยค่ะ (เอ๊ะ ยังไง 555)
กอดๆเลิฟกะพี่เซฟ คู่นี้คิดฮอดขนาด :กอด1:
-
ว้าววววว...รีเควสแต่ละคน
ตรงใจม๊ากมากค่ะ เลยไม่รู้จะเสนอแบบไหนเลย
หุหุหุ...อยากได้พ๊อทไหนก็ได้ค่ะ
แบบที่อ่านแล้วเขินแทนเลิฟ รู้สึกดีตามพี่เซฟ
อะไรประมาณนั้นอ่ะค่ะ^^
-
เค้าเพิ่งมมาอานเรื่องนี้อ่ะ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเกิดอาการหลงรักเลิฟเลยทีเดียว
คู่พี่เซฟกับเลิฟเป็นอะไรที่รักมากๆ หวานกันตลอด
คู่เซย์แชมป์ก็น่ารัก งุ้งงิ้งดิ หมาน้อยมันน่าร๊ากกกกกก
ที่จริงตามมาอ่านเรื่องนี้จากพายกะริวนะ
แบบว่าเห็นชื่อเรื่องนั้นแรงดี ชอบบบบ ฮ่าๆๆๆๆๆ
แล้วก็เลยอยากรู้ความเป็นมาเป็นไปเลยตามมาอ่านเรื่องนี้
โอ๊ยยย หลงรักเหอะ น้องเลิฟน่ารักได้อีก
ครอบครัวน้องก็น่ารัก ครอบครัวแบบนี้จะมีอยู่ในชีวิตจริงป่าวเนี่ย
ตอนพิเศษ เค้าอยากอ่านแบบไปฮันนีมูนไรงี้ ขอแบบพี่เซฟหึงนิดๆก็ดีนะ ความรักจะได้มีรสชาดดดดดดด
-
เอาแบบหึงนิด งอนหน่อย แต่หวานมากๆๆ ได้มั้ยคะ ช่วงนี้ขาดน้ำตาลค่ะ เอิ๊กๆๆ
-
แบบหึงโหดดีก่า 55 เอาให้หนาวกันไปเลย แต่ว่าใครหึงก็แล้วแต่เลยคะ รึจะพร้อมกันเลยก็ได้
-
พี่เซฟ หึง เลิฟ แล้วจบด้วย NC 555+++
-
หวัดดีค่า
ตามอ่านเรื่องนี้มาสามสี่วันค่ะ ทันแล้วค่า ><
ชอบน้องเลิฟกะเซย์มากเลยค่า คนอะไรน่าร้ากกกกก :-[
แอบจิ้นเซย์กะพายนิดนึงค่ะ เหอๆๆ :z1:
ตอนพิเศษ เอาเป็นน้องเลิฟแอบมีกิ๊กพี่เซฟโกรธเลิฟนานๆเลย (คนอ่านซาดิสม์ค่ะ 555)
-
^
^
^
^
^
แว๊บเข้ามาจิ้ม จึกๆ คุณพระสนมฝ่ายซ้ายค่ะ (ชอบชื่อจริงอะไรจริง) ยินดีต้อนรับ และดีใจที่ยังมีคนมาตามเก็บอ่านน้องเลิฟกันอยู่นะคะ
แอบจิ้นเซย์พายเหรอคะเนี่ย ฮ่าๆๆ สองตัวนี้มันเป็นเพศเดียวกันน่ะสิคะ กินกันไม่ได้ซะงั้น ฮ่าๆๆ
แต่ตอนนี้น้องพายกำลังโดนกินอยู่นะคะ แวะไปดูใจน้องพายมันได้ที่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18847.0
(แอบโฆษณาซะงั้น)
ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่ช่วยกันเข้ามาเสนอไอเดียนะคะ เราพอรู้แล้วล่ะ ว่าท่านๆ ทั้งหลายอยากได้แบบไหนกันบ้าง
แต่แอบขอโทษเล็กน้อย ที่ Mercy ทิ้งช่วงนาน มาต่อช้ามากๆ
เอาตามจริงแบบสารภาพเลยนะคะ ว่ายังไม่ได้เขียนตอนพิเศษคู่หลักนี้ซักแอะเดียว แต่ก็พอมีคิดๆ ไว้แล้วจากไอเดียของเพื่อนๆ นั่นแหละค่ะ
เอาเป็นว่าจะขอไถ่โทษโดยการมีตอนพิเศษ หลายๆ แบบ หลายๆ ตอนเลยดีไหมคะ (พูดจาเหมือนตัวเองว่างเยอะ ฮ่าๆๆ)
แต่อาจจะช้าหน่อย เพราะเรื่องน้องพายก็ยังคาราคาซังกันอยู่เลยค่ะ ถ้าจะให้เขียนพร้อมกันสองเรื่อง Mercy อาจตายได้ค่ะ
เพราะงานเขียนที่เป็นงานประจำก็มากโขหลายคอลัมน์อยู่ค่ะ
แต่สัญญาว่า ยังไงก็มาแน่นอนค่ะ มีเวลาเมื่อไหร่จะค่อยๆ พิมพ์ทีละนิดทีละหน่อยเลยค่ะ
และก็มีหลายคนเข้ามาถามเรื่องรวมเล่มนะคะ...
จริงๆ Mercy ก็อยากทำนะคะ แต่ตอนนี้ขอรวบรวมทีมงานก่อนค่ะ มีน้องคนหนึ่งที่อุทิศตัวจะช่วยทำ แต่ชีอยู่แดนไกล ฮ่าๆ
ไว้รอทุกอย่างพร้อม Mercy จะเข้ามาซาวนด์เสียงอีกทีนะคะ ว่าอยากให้รวมเล่มไหม
ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ เลยค่ะ ที่ยังคอยแวะเวียนมาถามไถ่กันเสมอ อยากมาคุยด้วยบ่อยๆ นะคะ
ถ้าคิดถึงกันก็แวะมาทักทายกันได้ค่ะ Mercy ก็ยังวนเวียนไปๆ มาๆ นี่แหละค่ะ
อ่อ...ปล. นิดหน่อย สำหรับคนที่ยังจำคุณ T กับ คุณ N เพื่อน Mercy ได้นะคะ ณ ปัจจุบัน สองคนนี้มันเลิกกันไปแล้วนะคะ เลิกกันแบบมึนๆ เลยค่ะ
แต่ล่าสุดเมื่อกี๊ Mercy พึ่งจะเจอคุณ N ยังน่ารักบ้องแบ๋ว เหมือนเดิม ให้ตายเถอะผู้ชายคนนี้เจอกี่ทีๆ ก็อยากกอด แอบเสียดายแทนเพื่อนตัวเองค่ะ
แต่ก็นะ...ไว้ว่างๆ จะมาเม้าท์ให้ฟังนะคะ ว่าทำไมมันเลิกกัน
-
อ๊ะๆ คุณT กะคุณN
เมื่อรักมันหมด ต่างคนก็ต้องก้าวต่อไป
กอดค่ะคุณไนท์ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล.ถ้ารวมเล่มนุ่นอยากได้เรื่องน้องพายมากกว่าอะค่ะคุณไนท์ :m17:
-
^
^
จิ้มพี่นุ่น จึก จึก
น่าเสียดายอ่า คุณ T&N ไม่น่าเลิกกันเลยน้า
-
ไนท์จ๋า ตอนพิเศษ ป้ายังไม่อ่านก็ได้
แต่........
เรื่อง T&N มาด่วนให้ไวเลย
ต่อมเจือกป้าฯ เริ่มทำงานจริงอะไรจริงแล้วเจ้าคะ
น่าเสียดาย แทน จริงๆ นะคะ
-
เพิ่งรู้ว่ามีภาคต่อด้วย
ปล.ไรท์เตอร์มีโครงการรวมเล่มมั๊ยจร้า??????
-
พล็อตอย่างไหนก็จัดมาได้เลยค่ะ
คนอ่านชอบอยู่แล้ว
แต่สุดท้ายต้องจบด้วย NC :z1:
-
ว๊า...คุณT&N เลิกกันแล้วเหรอ..
เสียดายนะคะ แต่ก็อยากรู้นะว่าทำมัยเลิกกัน แบบว่าเห็นที่คุณไนท์มาเล่าเค้ารักกันมากอ่ะ..
รออ่านตอนพิเศษจ้า...ทั้งเรื่องหลักและเรื่องรองของT&N อิอิ
-
ดีใจที่มีคนชอบชื่อนะคะ ^^
เสียดายจังเลยคุณTกับคุณNเลิกกันซะแล้ว :m15:
ขอบคุณที่แนะนำเรื่องน้องพายนะคะ ตามไปอ่านแน่นอนค่ะ
-
:jul1:
-
สวัสดีมิตรรัก แฟนๆ น้องเลิฟกับพี่เซฟค่ะ...
Mercy ขอโทษนะคะ ที่ดองตอนพิเศษน้องเลิฟเอาไว้นานเชียวค่ะ
ว่าจะมาต่อๆ แต่ดันไปเปิดเรื่องใหม่ เลยไปจมอยู่กับเรื่องน้องพาย แอบลืมน้องเลิฟไปชั่วขณะ...
แต่สัญญาต้องเป็นสัญญาค่ะ
เผอิญว่าเมื่อวันก่อนมีโอกาสได้ไปใช้บริการสปาที่หนึ่งมา ตอนระหว่างนวดๆ ดันเกิดไอเดียคู่น้องเลิฟขึ้นมา
ก็เลยลองเอามาแต่งให้อ่านกันพอให้หายคิดถึงนะคะ
ตอนนี้ไม่ค่อยมีอะไรมากเท่าไหร่ค่ะ เขามาแก้ขัดกันไปก่อนเนอะ
แต่ Mercy สัญญาว่าจะมาต่อตอนพิเศษของคู่นี้เรื่อยๆ ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะ...
ขอบคุณ หลายๆ คนที่ยังคงคิดถึงน้องเลิฟ และแวะเวียนเข้ามาเยียมเยียนทักทายกันอยู่
ขอบคุณ อีกหลายๆ คนที่พึ่งได้มาตามอ่านนะคะ ดีใจที่เข้ามาขุดเจอ อ่านและชอบกัน
ขอบคุณ ทุกๆ คนที่ชอบเรื่องนี้ และตามไปอ่านน้องพายด้วย ขอบคุณจากใจเลยค่ะ
แล้วจะมาแวะคุยด้วยเรื่อยๆ นะคะ
คิดถึงทุกคนค่ะ :กอด1:
++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ เลิฟเลิฟ กับพี่เซฟ 1
“พี่เซฟพรุ่งนี้ว่างรึเปล่า…ไปสปากันมะตอนเลิกงาน” ที่รักผมนั่งปอกแอปเปิ้ลอยู่เอ่ยปากถาม ขณะที่ผมกำลังล้างถ้วย ชามที่เราพึ่งจะฟาดดินเนอร์ฝีมือผมไปด้วยกันเมื่อครู่
ตอนนี้เราสองคนย้ายมาอยู่เป็นครอบครัวของเราเองแล้วครับ บ้านของเรา ห้องครัวของเรา ห้องนอนของเรา ห้องนั่งเล่นของเรา เทอร์เรสของเรา ทุกๆ ที่ ทุกๆ มุมในห้องนี้เป็นของเราสองคน ทุกๆ มุม มองไปทางไหนก็เห็นแต่ไอรักของเราอบอวลไปทั่ว…ผมสบายใจ และอบอุ่นใจทุกครั้งเมื่อได้กลับบ้านของเรา
“เอาสิ ช่วงนี้งานไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่แล้ว เมื่อยๆ อยู่เหมือนกัน…เราซื้อแพคเกจคู่รักไหมอะ นวดแบบห้องที่มีเตียงคู่อะ นะๆ” มันมีสปาอยู่ที่หนึ่งครับ อยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ นี่แหละ บรรยากาศ และการบริการดีมาก เทอราปิสก็นวดดี นายผมเป็นลูกค้าประจำที่นี่เคยมาเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ
“โหยยยย บ้าเหรอพี่เซฟ ใครจะไปกล้าอะ” ก็พี่นี่แหละกล้า
“ไม่เห็นต้องอายเลยอะ นะๆๆๆ เราไม่ได้เป็นคนดังเหมือนพวกไอ้น้องเซย์ซักหน่อย ใครจะรู้ก็ช่างเขา เรารักกันซะอย่าง” พักหลังๆ มานี่เหมือนสลับกันครับ น้องจะขี้อายขึ้น แต่ผมนี่ยิ่งด้านๆ ฮ่าๆๆๆ
“ตลอดอะ เดี๋ยวนี้เป็นไรเนี่ย ช่างเปิดเผยจริงนะ” น้องเลิฟส่งค้อนพร้อมแอปเปิ้ลให้ผมกินอย่างน่ารัก ผมก็อ้าปากงับแอปเปิ้ลชิ้นโต แต่ไม่ได้กัด กินทั้งชิ้น งับเอาไว้แค่ครึ่งนึง ก่อนจะยื่นหน้าส่งอีกครึ่งไปให้คนขี้อายที่นั่งมองผมตาปริบๆ ได้งับด้วย…ถึงแม้น้องจะขี้อายมากขึ้น แต่เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ น้องตามใจผมตลอดแหละครับ
“อืมมม…” แอปเปิ้ลเขียวใบนี้หวานหอมกว่าลูกอื่นๆ แน่นอน เพราะมันเป็นแอปเปิ้ลวิเศษ ผสมริมฝีปากหวานๆ และลิ้นอุ่นนุ่ม…เราจูบกันอยู่พักใหญ่ จนน้องทุบๆ บ่าผมให้ปล่อย เพราะแอปเปิ้ลลูกที่แบ่งกันชิมจะติดคอเอา
“เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่โทรไปจองแพคเกจเองนะ ที่รักไม่ต้องขับรถไปสอนนะเดี๋ยวพี่ไปรับเอง…จุ๊บ” ขืนให้เลิฟเลิฟของผมโทรไปจองมีหวัง อายจนพูดไม่ออกแน่ๆ เดี๋ยวผมจัดการเองฮะ ยางอายน่ะสะกดไม่เป็นแล้วครับ
“อืม…ไปอาบน้ำได้แล้ว จูบอยู่ได้ แอปเปิ้ลไม่ได้กินกันพอดี”
“ก็ตรงนี้อร่อยกว่าแอปเปิ้ลอะ” ผมยกมือขึ้ลูบปากน้องเบาๆ แต่สายตานี่สื่อไปแล้วครับ ว่าอยากกินอีก และอยากกินมากกว่านี้อีก
“อย่ามาหื่น คืนนี้หลับพักผ่อนเถอะนะ พรุ่งนี้เลิฟมีสอนทั้งวันเลย นะๆ น้า คนดี๊คนดี วันนี้นอนกอดกันก็พอ เนอะๆ” ตลอดๆ มามุขอ้อนแบบนี้ มีหรือผมจะไม่ยอม ก็เลยได้แต่ฟัดแก้มนวลไปหลายฟอดใหญ่ๆ ก่อนจะแยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วก็มานอนกอดกันบนเตียงนุ่มของเรา
“สวัสดีค่ะมิเรนด้าสปายินดีต้อนรับค่ะ” แล้วตกเย็นผมก็ขับรถไปรับที่รักที่มหาฯลัย วันนี้น้องมีสอนจนถึงเย็น เดินมาขึ้นรถด้วยสภาพโทรมแบบสุดๆ ไหล่ลู่ หน้าเซียว แต่ยังดูน่ารักอยู่ดี ผมก็เลยรีบยื่นน้ำเย็นๆ ให้น้องดื่ม ก่อนจะตามด้วยแก้มหอมๆ ของผมที่ยื่นไปให้น้องสูดเรียกพลังฟอดใหญ่ และผมก็ทำแบบเดียวกันกับน้องอีกสองที น้องยิ้มให้อย่างสดใสขึ้น ก่อนจะนอนซบไหล่ผมเหมือนจะอ้อนๆ เพราะเหนื่อยๆ มาตลอดทาง
“ครับ ผมจองไว้ชื่อพ้นภัย กับวาเลนไทน์น่ะครับ” ผมตอบพนักงานต้อนรับของทางสปาที่เข้ามาดูแลเราสองคนทันทีที่เปิดประตูเข้ามา
“อ๋อ!!! ค่ะ แพคเกจ คู่รักนะคะ” พนักงานไม่ได้แสดงสีหน้าตกใจ หรืออะไร เพียงแค่ยิ้มๆ ให้ผมสองคนเฉยๆ ก่อนที่จะเชื้อเชิญให้นั่งบนโซฟารับรอง พร้อมต้อนรับเราด้วยชาตะไคร้อุ่นๆ หอมๆ ในระหว่างกรอกข้อมูลส่วนตัว เพื่อให้เทอราปิสได้รู้ว่าลูกค้าต้องการนวดจุดไหนเป็นพิเศษ มีโรคประจำตัวรึเปล่า ต้องระวังส่วนไหนเป็นพิเศษไหม
พอกรอกเอกสารอะไรเสร็จ และห้องเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เทอราปิสหญิง 4 คนก็มาเชื้อเชิญให้เราเดินเข้าไปในห้อง และให้ล้างตัวเปลี่ยนชุดรอ และอีกสิบห้านาทีเธอจะมาเคาะประตูเรียกอีกครั้ง ผมกับเลิฟก็เลยใช้วิธีประหยัดเวลา โดยการอาบน้ำล้างตัวด้วยกัน ระหว่างอาบ มือไม้ผมก็ไม่อยู่สุขตามประสาคนที่นานๆ ทีได้ออกมานอกสถานที่กันสักครั้ง… จับนู่นนิดนี่หน่อยพอให้หายอยาก (แต่จริงๆ ยิ่งจับยิ่งอยาก) ผมก็โดนน้องดุเอาครับ ผมก็เลย (แกล้ง) สลดไปตามระเบียบ ก่อนที่จะไปช่วยกันเช็ดตัวในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
ผมจับน้องยืนตัวเปล่าอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ของห้องแต่งตัว และเข้าโอบน้องจากด้านหลัง ใช้ผ้าขนหนูสีขาวพื้นหนากลิ่นสะอาดสะอ้าน ซับไล่ ไล้ลำตัวน้อง ตั้งแต่หน้าจนถึงขา มีหยุดวนแถวๆ ยอดตุ่มสีระเรื่อ และหน้าท้องแบนราบอย่างแผ่วเบา จนน้องเองที่ส่งสายตาดุๆ ปรามผมผ่านกระจก เริ่มผ่อนคลายและพิงเอนซบแผ่นหลังลงบนแผ่นอกผม…หน้าเวลาน้องเคลิ้มๆ นี่สุดยอดแห่งความเซ็กซี่นะครับ ผมซุกซบฝังจมูกลงบนซอกคอขาว เหลือบตามองดูหน้าน้องผ่านกระจกข้างหน้า…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก…
โหยยยยยยยยยยยยยยยย อะไรอะ…เทอราปิสมาเร็วเกินไปแล้ว ผมกำลังเลื่อนลูบมือลงไปแก่นกลางลำตัวน้องที่เริ่มกรึ่มๆ ขึ้นมานิดๆ แล้วเชียว…แต่ที่แย่ไปกว่านั้น ของผมนี่มันเป็นดุ้นดันร่องคุ้นเคยของน้องไปแล้วล่ะครับ…
“พะ พี่เซฟ ปล่อยก่อน…หื่นตลอดเวลาอะคนเรา ปล่อยเลยแล้วรีบแต่งตัว” แต่ดีนะครับที่เทอราปิสที่นี่ ถ้าหากมาเคาะประตูแล้ว เราไม่เดินไปเปิด หรือเอ่ยเสียอะไรตอบรับไป เขาก็จะไม่มีทางเปิดเข้ามาเองโดยพละการเด็ดขาด
“แล้วไอ้ที่มันคึกคักอยู่นี่จะให้พี่ทำยังไงครับ หืมม์” ผมหอมแก้มแดงๆ นั่นอีกครั้ง ก่อนจะกระซิบถามไม่จริงจังนัก
“ของๆ พี่ พี่ทำให้มันคึกเองก็เอาลงเองเหอะ” นับวันๆ น้องยิ่งน่ารัก จนผมไม่รู้จะหลงยังไงดีแล้วครับ ใครจะว่ากูหลงเมียก็ยอมแหละวะ แค่ประโยคธรรมดาๆ ติดประชดนิดๆ กับแก้มแดงๆ และสายตาตวัดมาแบบงอนๆ แกมหมั่นไส้ แค่นี้เองครับ แค่นี้ก็ดูน่ารักมากๆ จนผมอยากจะกระโจนใส่ซะตอนนี้เลย
“ใจร้ายอะ ของๆ พี่ที่ไหน พี่ยกให้เลิฟไปตั้งนานแล้วนะ ก็เนี่ยแลกกันใช้ไม่ใช่เหรอ แลกกับตรงนี้ไง แล้วจะมาบอกว่าของพี่ได้ไง…เพี๊ยะ!!! โอ๊ย!!! เจ็บนะที่รัก” พอบอกว่าแลกกับตรงนี้ไง ผมก็เอื้อมมือไปลูบบั้นท้ายกลมเบาๆ แต่คราวนี้ไม่ได้เจอแค่แก้มแดงๆ กับสายตาเหวี่ยงๆ เท่านั้น คราวนี้มาแบบเต็มๆ มือเลยฮะ น้องเพี๊ยะแขนผมไม่เบานัก ให้พอสะดุ้ง และตื่นขึ้นจากความทะเล้นของตัวเอง
“พอแล้ว เลิกเล่นได้แล้ว เร็วๆ เลย เลิฟจะออกไปรอข้างนอกแล้วนะ” น้องหันไปหยิบกางเกงในผ้าบางๆ สีดำที่ทางสปามีเตรียมไว้สำหรับให้แขกได้เปลี่ยนเวลานวด…ไม่ใช่ไม่เคยเห็นเวลาน้องใส่กางเกงในนะ ก็อยู่ด้วยกันมาเกือบปีแล้วจะไม่เคยเห็นเลยได้ยังไง เมียทั้งคนนะ แต่…ไอ้กางเกงในตัวน้อยแสนบางเจ้าปัญหานี่สิที่ทำให้ผมแทบคลั่งอีกครั้ง ผ้าบางๆ ตาห่างๆ ที่แนบเนื้อลู่ไปกับผิวเนื้อเนียน มองเห็นรูปร่างนู่นเน้นเด่นชัดเจน จนอยากจะย่อลงไปประกบปากและลิ้นลิ้มชิมผ่านเนื้อผ้า
“นี่!!! เลิกมองสักทีเหอะ มองอยู่นั่นแหละ ไม่เบื่อหรือไง ก็เห็นกันอยู่ทุกวัน ใส่กางเกงในซะที่เซฟ” จะใส่ได้ไงอะแข็งโด่ซะขนาดนี้
“จะเบื่อได้ไง เมียทั้งคนนะครับ ให้นั่งมองทั้งวันก็ไม่เบื่อ” งี้แหละคู่ผมน่ะ หยอดกัน หวานกันให้ได้ตลอดนั่นแหละ
“…………………..” ยิ้มเขินมาเลยครับ เจอแบบนี้ไปไม่เป็นเรื่อยแหละที่รักผมน่ะ
“เปลี่ยนชุดก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวเราไปนวดกันให้หายเมื่อยก่อนนะ…แล้วเดี๋ยวคืนนี้ เราค่อยหาเรื่องเมื่อยกันต่อก็ได้…จุ๊บ” แล้วที่ผมไปไม่เป็นเช่นกันก็ไอ้ตอนที่น้องเข้ามาคลอเคลีย พูดจาหวานๆ อ้อนๆ ใส่แบบนี้เนี่ยแหละครับ แถมปิดจ๊อบด้วยจุ๊บเบาๆ ที่ปากหนึ่งที อ๊ากกกกก กูอยากกอดเมียยยยยยยยย…แม่งไอ้พวกเพื่อนๆ ผมที่ไม่ยอมมีใครจริงๆ จังๆ มันบอกว่าไม่ชอบและกลัวการผูกมัด ผมอยากจะบอกว่า พวกมึงโง่หรือบ้ากันวะ ไอ้การที่โดนคนที่เรารักทั้งผูกและมัดเนี่ย มันช่างสุดยอดสุดๆ แล้ว
หลังจากที่น้องจุ๊บผม และก็ทิ้งผมให้สงบสติอารมณ์ในห้องแต่งตัวอยู่สักพัก ผมก็เดินออกมาพร้อมด้วยชุดคลุมสีขาวเหมือนน้อง พอน้องเห็นว่าผมพร้อมแล้วก็เดินไปเปิดประตูให้เทอราปิสเข้ามาให้บริการเราได้
แล้วเราทั้งคู่ก็มานอนคว่ำให้เทอราปิสนวดอยู่เตียงข้างๆ แต่ห่างกันพอสมควรครับ เทอราปิสที่นี่เขาจะนวดกันทีละสองคนเลยทีเดียว แต่ให้น้ำหนักมือและจังหวะที่เท่าๆ กัน แถมการนวดก็ยังเป็นการผสานศาสตร์การนวดถึงเจ็ดแบบไว้ด้วยกันอีกต่างหาก…
ระหว่างที่นวดเพลินๆ เคลิ้มๆ ผมก็ได้ยินเสียงครางเบาๆ จากน้องครับ เวลาน้องโดนนวนคอ หรือช่วงหลังน้องจะชอบมากเป็นพิเศษ เพราะน้องบอกว่าเกร็งตัวเล่นเปียโนเวลาสอนอยู่นานๆ แล้วจะตึงตรงคอและหลังมากๆ ผมว่าตอนนี้เทอราปิสคงจะกดถูกจุด เลยได้เสียงครางเบาๆ ออกมาจากลำคอของคนเก่งของผม…แต่ให้ตายเหอะ กูไปหื่นมาจากไหนวะเนี่ย แค่เสียงครางเบาๆ ของน้อง กับบรรยากาศที่ผ่อนคลายแบบนี้ ก็ชวนให้ผมเตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ต้องพยายามคิดเรื่องอื่นๆ ไว้ฮะ เพราะถ้าเกิดเขาให้นอนหงายขึ้นมาแล้วจะซวยครับ…
สรุปว่า…แทนที่ไปนวดแล้วผมจะหายเมื่อย กลับเมื่อยหนักกว่าเดิม เพราะต้องเกร็ง กับพยายามฝืนคิดเรื่องเครียดๆ ไม่ให้อะไรๆ มันคึกคักขึ้นมาอวดสายตาสองสาวเทอราปิสให้กรี๊ดกร๊าดซะก่อน… แต่คนดีของผมนี่สบายแบบสุดๆ ไปแล้วครับ เพราะพอนวดเสร็จ ออกมาทานอาหารกันในห้องอาหารของโรงแรม แล้วก็กลับห้องกันทันที ระหว่างทาง น้องก็หลับกรนฟี่ๆ เบาๆ มาตลอด ผมก็หันไปยิ้มกับภาพชวนหน้าเอ็นดูข้่างๆ มาตลอดเช่นกัน
พอถึงห้อง…คนที่สัญญาว่าจะมาออกกำลังกายให้เมื่อยกับผมคืนนี้ ก็ไม่สนใจโลกทั้งสิ้น ค่อยๆ เดินเอื่อย สลัดเสื้อผ้าแล้วคลานดุ๊กดิ๊กขึ้นไปบนเตียง สอดตัวเข้ากับผ้าห่มแล้วก็กรนต่อจากในรถทันที… ปล่อยให้ผมยืนขำกับอาการน่ารักๆ ของคนตรงหน้า น้องมักมีมุมแบบนี้เสมอๆ ถึงแม้อายุเราสองคนจะเลยวัยที่เรียกว่ารุ่นไปแล้วก็ตาม แต่น้องก็ยังคงเป็นเลิฟที่สดใส ร่าเริง ขี้อ้อน และที่สำคัญก็รักผมอยู่เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง…
ผมยิ้มให้กับความโชคดีของตัวเองที่ได้มาเจอคนๆ นี้… ก่อนที่จะสลัดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง แล้วคลานขึ้นเตียงสอดตัวเข้ากับผ้าห่มผืนเดียวกันกับคนที่นอนหลับสบายอยู่ก่อนแล้ว พอเขยิบตัวเข้าไปใกล้ ก็ค่อยๆ สอดมือเข้าใต้ซอกคอของคนหลับ แล้วรั้งเบาๆ ให้มาหนุนบนแขนของผม ท่าประจำของพระเอก แต่เป็นท่าที่ผมชอบที่สุด เพราะเหมือนเราสองคน ได้ใกล้ชิด แนบแน่น และแชร์ลมหายใจซึ่งกันและกัน… และด้วยความคุ้นชิน น้องก็ซุกตัวเข้าหาไออุ่นจากผมทันที พร้อมทั้งตวัดมือสอดโอบรอบเอวผม เช่นเดียวกับที่ผมทำกับน้องเหมือนกัน…
น้องหลับสนิทไปอีกครั้ง หลังจากที่ขยับตัวเมื่อกี้ เพราะตอนนี้ลมหายใจสม่ำเสมอ และเสียงกรนเบาๆ มาเยือนอีกหน แต่…ผมที่ยังไม่หลับ ก็ทำได้แค่ หาเศษหาเลยจากคนตัวนุ่มนิ่ม หอมกรุ่นในอ้อมกอด จูบซับทั่วใบหน้าและลำคอเบาๆ เหมือนเป็นการกล่อมน้อง แต่จริงๆ แล้วผมอยากสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ ของคนตรงหน้าเพื่อกล่อมตัวเองมากกว่า…
และไม่นานนัก ผมก็ตามน้องเข้าไปอยู่ในความฝันเช่นกัน ลมหายใจของเราเข้าออกสม่ำเสมอ สอดประสานเป็นเสียงเดียวกัน…แต่ความคิดสุดท้ายก่อนที่สัมปชัญญะของผมจะจางหายไปก็คือ…
วันหยุดอาทิตย์หน้า ผมจะเป็นเทอราปิส ชวนน้องมาสซาจด้วยตัวเองแน่นอนครับ
-
กรี๊ดก่อนอ่าน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
.....................
คริคริ หวานนิ หวานนนนนนนนนนนนนนนจังเล้ยยยยยยยยยยยย
น้องเลิฟจ๋าน่ารักมากมาย อิจฉาพี่เซฟสุดๆ
แต่ ตอนนี้แอบสงสารเทอราปิสคู่ที่นวดหื้อพี่เซฟเล็กๆ คนถูกนวดเกร็ง คนนวดก๊อเหนื่อยนะคร้า :m14:
-
^
^
^
:z13:
คุณนุ่นมาเร็ว เคลมเร็ว จนตกใจ ฮ่าๆๆ
-
ถ้าพี่เป็นเทอราปิสสงสัยน้องคงเมื่อยหนักกว่าเดิม เพราะพี่คงกดทุกจุด :laugh:แถมแบบผสมผสานท่า(ยาก)เข้าไปด้วย
-
นวดสปาอาจทำให้อะไรๆดึ๋งดั๋งขึ้นมาได้
เพราะฉะนั้นพี่เซฟต้องไปนวดแผนโบราณ เจ็บน้ำตาเล็ด :laugh:
-
หวานไม่คลายจริง ๆ คู่นี้
-
พี่เซฟหื่น
-
หวานไม่เปลี่ยน :-[ :impress2:
+1 ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ
-
หวานกันตลอดอ่ะคู่นี้..
แล้วขืนให้พี่เซฟเป็นเทอราปิส น้องเลิฟน่าจะเมื่อยตัวหนักกว่าเดิมอ่ะสิ :jul3:
-
หวานมากเลยค่า :o8:
อ่านแล้วมีความสุขจัง
-
:laugh: สรุปว่า พี่เซฟ อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o18
-
หวานเวอร์พี่Mercy
ทำไมดึกๆมีแต่อะไรที่อ่านแล้วยิ้มแก้มแตกตลอด
(ฮ่าๆๆๆๆ จริงๆมาอ่านตอนดึกเอง)
เอาอีกๆๆๆๆ
:กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกก พี่เซฟน้องเลิฟหวานได้อีก น่ารักกกก
อิจฉาคนนวดจัง ได้นวดน้องเลิฟด้วย
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
คิดถึงคู่นี้มากกกกก
เลิฟยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลย
-
:L2: น่ารักที่สุดในสามโลกค่าาาาา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ในที่สุดก็ตามอ่านจนหมดจนได้ เยส :mc3:
จริงๆชอบทุกคู่นะคะ แต่รักเลิฟที่สุดล่ะ อิอิ
-
หวานเอาโลกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่เซฟ ยิ่งแก่(?)ยิ่งน่ารัก ฮ้่าๆๆๆ แต่ก็ยังหื่นมิเปลี่ยนแปลง
พูดถึงถ้าพี่เซฟนวดให้เอง สงสัยว่าจะผ่อนคลายหรือจะผ่อนอะไร เอิ๊กกก
-
ต๊ายยย ตาพี่เซฟ เลื่อนขั้นนะเนี่ยะ เป็นหื่นมากกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเลิฟอาย แต่ก่อนที่ว่าด้านๆ นี่อายม้วนต้วนเลยทีเดียว ช่างกล้าอ่ะ
ต่อหน้าต่อตา กรี๊ดๆๆๆ :impress2: :impress2: :impress2:
ขออีกนะคะ Mercy เราอยากด้ายยยยย :o8: :o8: :o8:
-
(กรี๊ดกร๊าด)
สรุปพี่เซฟก็อกไปนะค่า าา :laugh:
เลิฟน่ารักอ่ะ ! ปลื้มม ม
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
:-[ หวานจริงๆๆ น่าอิจฉาอะ
-
แหมะ ! ยังหวานกันไม่เปลี่ยนเลยนะ น้องเลิฟพี่เซฟ :-[
+1 ให้คุณ Mercy ค่าตอนพิเศษครับ o13
-
ท่าพี่เซฟนวดท่าทางจะได้เมื่อยมากกว่าหายเมื่อยนะ อิอิ
ิคิดถึงพี่เซฟกับน้องเลิฟจังเลย
-
:z3: นึกว่าอิพี่เซฟจาเลิกหื่นได้ แต่นี่อะไร ก๊ากกกก
-
น่ารักมากกกกกกกกก :กอด1:
น่ารักมากกกกกกก ทั้งสองคนเลย :impress2:
-
จะน่ารักไปไหนครับพี่น้อง
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดด แก้มปริ
หวานสุดๆ น่ารักได้ใจ เขิลแทน ฮ๋าๆๆๆๆ
-
พี่เซฟต้องการมือนวดสำรองมั้ยคะ
ยินดีรับจ๊อบค่ะ 5555
ขอบคุณ Mercy นะจ๊ะ
ปล.เศร้าใจเรื่อง T&N
อย่าลืมมาเล่านะคะ
-
เลิฟเลิฟกับพี่เซฟ แอร๊ยยยย :m1:
หวานไม่เกรงใจรังมดแถวนี้ น่ารักกันตลอดเว พี่เซฟหลงเมียมากเนอะ :laugh:
แต่เดี๋ยวนี้เหมือนตาแก่หื่นกามเลยอะ :jul3:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนพิเศษอีกน้าาา
-
ว๊ายๆๆพี่เซฟอัพเกรด!! เล่นซะเลิฟเขินเลย
น่าอิจฉาทั้งคู่จริงจัง หวานนนนนน
ขอบคุณและรอตอนต่อไปค่ะ เมอร์ซี่สู้สู้ :L2:
อย่าลืมบอกเล่าเก้าสิบเรื่องคุณT&Nด้วยนะ เสียดายแทนอ่ะ
-
หุหุหุ...แผนการณ์ต่อไปของพี่เซฟน่าสนใจนะคะ^^
-
อิจ ฉา อ่ะ
อยาก (นวด) บ้าง อ่ะ
คราง...ง
จิ๊ด ๆ
-
หวานๆๆ
ฮ่าๆๆๆ
-
อ๊าย~~ พี่เซฟหื่นอ่ะ
อยากเป็นเทอราปิสอยู่คู่นึงเลยนะเนี่ย คึคึ
-
อิพี่เซฟฟฟฟ ตลอดอะ ตลอด หื่นตลอด
ส่วนน้องเลิฟ อร๊ายยยย น่ารักได้คงเส้นคงวา
แอบอยากให้มีร่วมเล่มนะเนี่ย :z2:
-
เพิ่งตามมาอ่าน โอววว เลิฟๆ
-
พี่เซฟหื่นไม่ดูสถานที่เลยนะ :m25:
-
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีดี \\(^^)// (>/////<)
-
อืม..หวานมีสาระมากๆ ทั้งน่ารักและให้แง่คิดๆอยู่ด้วย
น่ารักมากค่ะ
-
หวานมากค่า อิจฉาจัง ฮุๆๆ :-[
-
แอบย่องๆเข้ามาเมนท์หลังจากที่แอบหลงรักน้องเลิฟกับน้องเซย์สุดใจมา 2-3 วัน
:-[ :-[
อยากจะบอกว่าเรื่องนี้รักน้องเลิฟมากกกกกกกกกก
อะไรจะเปนนายเอกในอุดมคติได้แบบนี้คะ?
ทั้งน่ารัก แสนดี เซ็กซี่ขนาดนั้น
ตอนแรกๆที่อ่านรู้สึกหมั่นไส้พี่เซฟ
ไม่อยากให้ได้น้องเลิฟเป็นแฟนเล้ย 55555+ เสียของอะไรแบบนั้น
แต่ทำไงได้ น้องรักของน้อง เรารักน้องก็ต้องรักพี่เซฟไปด้วยด้วยความเต็มใจ
ส่วนคู่น้องเซย์ก็น่ารักสุดใจขาดดิ้น อ่านไปยิ้มไป แบบว่าน้องน่ารักอิ๊อ๊ะ
อ่านไปอ่านมาก็อยากเก็บหมาน้อยของพี่แชมป์ไว้เลี้ยงเองที่บ้านเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้นะคะ เดี๋ยวจะตามไปป่วนน้องพายกับเจ้าริวตัวแสบก่อน
:bye2:
-
อ่านเรื่องนี้ ทั้งสนุกและเศร้าไปด้วย อินตามตัวละครมากมาย
อ่านกี่ครั้งก้อสนุกเลิฟน่ารักพี่เซฟใจดี มั่นคง และรักเดียวใจเดียว
ตัวละครอื่นก้อน่ารัก ไม่ว่าจะเป็นโรสพี่คิว น้องเวย์พี่แชมป์ ทุกตัวละคร
ช่วยสร้างสีสันเรื่องราวความเป็นไปได้เป็นอย่างดี ต้องขอบคุณคนเขียน
อย่างมากที่เอาสิ่งดีๆน่ารักๆมามอบให้ ถึงแม้ว่านิยายจะต่างจะชีวิตจริง
แต่เชื่อนิยายก้ออิงแอบมาจากชีวิตครับ ขอให้มีความสุขและสมหวังนะครับเลิฟเซฟ :L1:
-
"ตอนพิเศษ เซย์ & แชมป์ (2)"
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ก็เข้าใจนะว่าเซย์ไม่ได้คิดอะไรอยากไปเที่ยวเล่นกับเื่พื่อนบ้าง
แต่ก็เข้าใจแชมป์เหมือนกันว่ารักว่าหวง
ค่อยๆคุยกันนะ
-
พรืดดดดดดดดดด เจอประโยคสุดท้ายถึงกับขำ
กำลังหวานๆอยู่ดีๆ เจอประโยคสุดท้ายเข้าไปฮาาเลย
คู่นี้ละก็น่ารักไม่หยุดจริงๆ หวานกันได้ตลอด
-
:monkeysad: ตามอ่านมาตั้งแต่ตอน 1 แต่ยังไม่จบเลยยยยยยยยยยย
เด๋วมาตามอ่านต่อนะค่ะ :bye2:
-
:o8: แฮะๆ ตามมาอ่านตั้งต้นจนจบ
คู่พี่เซฟกะเลิฟ น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วก็ยิ้มไปปปปปปปปปปป ^^
ส่วนคู่น้องเซย์กะพี่แชมป์ ก็เป็นคู่ลูกหมากะพ่อหมาจริงๆ o13
อยากอ่านงานหมั้นพี่คิวกะโรสจัง แฮะๆ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้ได้อ่านนะค่ะ :L2:
-
อ่านะ ดูมันหวานปนหื่น ชอบกลๆนะ หุๆ :o8:
-
พี่เซฟ กับน้องเลิฟ ยังน่ารักเหมือนเดิม
หวานมากเซฟนี่หลงเมียจริงนะ
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะไร้ท์เตอร์ มีความสุขมากมากนะคะ
ติดตามผลงานมาจนจบแระ แต่ยังไม่เคยเม้นท์ เอาเป็นอวยพรปีใหม่เลยละกันนะ :bye2:
-
:-[น่ารัก สวัสดีปีใหม่จ้าทุกคน :mc4:
-
ชอบมากเลย จะไม่รวมเล่มหรออ
-
อ่า พี่เซฟ ด้านขึ้นเยอะเหอะ
55555 น่ารักที่สุดในสามโลกก
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
ขอบอกว่าน่ารักมากมาย
กว่าจะได้เป็นแฟนกันก็สงสารสุดๆ :impress3:
แต่พอได้เป็นแฟนกันแล้วก็หวานไม่เกรงใจใครเลย
ทุกคนในเรื่องก็น่ารัก แล้วจะตามไปอ่าน พายกับริวต่อนะคะ
-
ก่อนอื่นต้อง สวัสดีปีใหม่กะ คุณMercy Writer กะผองเพื่อนในที่นี้นะครับ
แบบว่าใช้เวลาในการอ่าน สามวัน สามวัน ตั้งแต่สี่ทุ่ม ยันตีสี่ทุกคืนๆ อ่านทั้งเรื่องทั้งคอมเมนท์ สุดยอดจริงครับ มีหลายคนนะที่บ่นว่า ค้าง ค้าง ค้าง แล้วก็ค้าง แต่เรานี่สิ โชคดีไป ฮ่าๆๆๆ เพราะเราไม่ค้าง อยากอ่านก็อ่านต่อให้ได้ (สรุป: เช้ารุ่งนี้ เชี่ยยยยยยยยยยยยยย เก้าโมงแล้ว เข้างานแปดครึ่ง กรูล่อตื่นซะ เก้าโมง แง่งงงง... สายทุกวัน อิอิ)
เข้าเรื่องกันดีกว่า ตอนแรกก็แอบหมั่นไส้ น้องเลิฟ ดัดจริตจริงจริ๊ง มัวแต่หลอกเค้า เป็นไงล่ะ สมฯ โดนเค้าทิ้งไป ฮ่าๆๆๆ (แฟนคลับ พี่เซฟ ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยคร่ะ อิอิ) แต่พออ่านไปอ่านมา ดันตกหลุมรักกะเสียงคราง เอ๊ยยย เสียงเพลงของน้องเลิฟแบบไม่รู้ตัว ก็ให้ทำไงล่ะ คนอะไร๊.. โรแมนติ๊ก โรแมนติก จะว่าร้าย ก็ร้ายซะเต็มที่ ดีแล้วล่ะ นายเอก อย่างเราๆ ต้องร้ายสักนิด คนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่งผัวกรู อิอิ ส่วนพี่เซฟ.... คนมันจะดี ก็ดีเสมอต้นเสมอปลาย นะ
มาถึงอีกคู่ น้องเซย์ กะพี่แชมป์ ขอบอกเลยว่า "CS FC"คร่าาาาา ฮ่าๆๆๆ รักคุณแชมป์ตั้งแต่เริ่มเรื่อง การที่เราจะรักใคร เราก็ต้องยอมเสียสละคนที่เรารัก ให้คนที่เค้ารักคนรักเรานะ (แอบงงไหมนิ) เอาเป็นว่า กรี๊สสสสส น้องแชมป์มากมายยยยยยย อิอิ จะยอมเป็นลูกหมาน้อยจอมดื้อ ให้พี่แชมป์ ดุ และตี ทั้งคืน ทั้งวันเลยล่ะ อิอิ
สำหรับพี่คิว, คำโบราณที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน เมียอยู่ที่นั่น" คงเป็นจริง ตามตื้อคุณนาย(ชาย?)โรสทุกวัน จนได้มาเป็นเมียสมแล้วนะคระ ยอมซูฮกคร่าาาาา
ขอกราบขอบพระคุณ คุณเมตตา นะคะ ที่ได้บรรจง สรรสร้าง นิยายชิ้นนี้ขึ้นมาทำให้เราเรา ได้เข้าใจถึงความรักของเพื่อน ของครอบครัว และความรักที่คนส่วนใหญ่คิดว่ามันไม่จีรัง ยอมเปลี่ยนความคิดได้.... รักพ่อ รักแม่ รักเพื่อนให้เยอะๆนะครับ ความรักมันทำให้โลกสวยงามนะ
ขอ :กอด1: และ ขอ :z13: ไรท์เตอร์น้าาาาา ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆ
-
กลับมาต่อได้ไหมมมมม รวมเล่มเถิดดด
-
ชอบมากเลย
และขอบคุณมากเลยนะ
พออ่านเรื่องนี้จบทำให้เรามีกำลังใจในการ
สู้เพื่อรักของตัวเราเองมากขึ้น
:bye2: :-[ :oo1: :L1: :L2:
-
จบซักที สนุกมากๆเลยค่ะ
รอพี่คิว กะโรส มาสวีทหวานแหววมั่ง
-
อ่านจบแล้ว เย้ สนุกมากๆ เลยค่ะเรื่องนี้ สนุกตั้งแต่ต้นจนจบ ความรักทำให้โลกสวยงามจริงๆ ค่ะ เพราะโลกหมุนด้วยความรัก ^^ ชอบทุกคู่ ชอบทุกตอนของเรื่องนี้ ถ้ามีการรวมเล่มก็ดีนะ อยากเก็บไว้ น่ารักมากเรื่องนี้ :))
เป็นกำลังใจให้พี่ mercy ต่อไปค่ะ :))
-
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
สนุกมากอ่ะ เลิฟน่ารักสุดๆ
อยากอ่านพี่คิวกับโรสอ่ะ
คิดถึงไรท์เตอร์นะ :)
-
ต่อค่ะต่อ อยากอ่านแล้วอ่ะ ^^
-
ตามมาอ่านตอนพิเศษน้องเลิฟ อ๊ายยยยย
หวานซะ
-
พึ่งอ่านจบไปรวดเดียวเลย น่ารักดีค่ะ
ซึ้งใจมีครอบครัวอบอุ่น
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ที่ทำให้คนอ่านมีความสุข ในวันเหงาๆ แบบนี้นะคะ
:pig4: :pig4:
-
:-[ 1 โอยยย น่ารักเกินเยียวยาแล้วค่าาา
ชอบมากกอ่านแล้วยิ้มเขินตลอดดดด
แต่ล่ะคู่นี่เกินจะอดใจ น่ารักไปไหน o13
จะตามอ่า่นเรื่องต่อไปนะคะ แต่อาจจะรอจบก่อนน้าาา เพราะว่า
เป็นคนไม่ชอบค้างงงง อิอิ
โอ้ยยยย พูดอีกทีว่า จะน่ารักไปไหนค๊าาาา อิอิ
-
:m25: ^^ น่ารัก
-
อ่านจบแย้ววววววววววว :m11:
หลงรักน้องเลิฟกะหมาน้อยเซย์อ่ะ :m3:
เดี๋ยวจะตามไปอ่านน้องพายต่อ
ปล.จะติดตามผลงานต่อไป สู้ ๆ นะ
-
อ่านพายกับริว ชอบมากกกกกกกกก o13 o13
ระหว่างรอตอนต่อไปเลยได้มาอ่านพี่เซฟกับน้องเลิฟ ชอบบบบบบบบบ ทุกคู่เลย o13 o13 o13
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆ น่ารักๆ มาให้อ่านนะคะ :3123: :3123:
-
น่าสงสารเนอะ
แทนที่จะได้ผ่อนคลาย
กลับ....แทนซะนี่(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio202.gif)
-
(http://i218.photobucket.com/albums/cc21/yokyuya/Untitlede.png)
1st ANNIVERSARY
Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมซักที
พี่เซฟเลิฟแชมป์น้องเซย์พี่คิวโรส :กอด1:
-
(http://i218.photobucket.com/albums/cc21/yokyuya/Untitlede.png)
1st ANNIVERSARY
Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมซักที
พี่เซฟเลิฟแชมป์น้องเซย์พี่คิวโรส :กอด1:
:mc3: :mc2: :mc4:
miss Nong love and Nong Say kaa
-
(http://i218.photobucket.com/albums/cc21/yokyuya/Untitlede.png)
1st ANNIVERSARY
Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมซักที
พี่เซฟเลิฟแชมป์น้องเซย์พี่คิวโรส :กอด1:
:mc3: :mc2: :mc4:
miss Nong love and Nong Say kaa
โอ้ เพิ่งจะเห็น ขอบคุณมากๆ นะคะ ทั้งคุณ Panda-Ba และlunarinthesky เลย
จริงๆ ไปแอบสัญญาไว้ว่า จะมาลงตอนพิเศษให้วันนี้ แต่ณ ปัจจุบัน ก็ยังคงปั่นอยู่ และคาดว่าจะไม่ทันวันนี้เป็นแน่
แต่สัญญาค่ะ ว่าจะลงจริงๆ ถ้าไม่ได้วันนี้ ก็คงจะภายในวันสองวันนี้แหละค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่มาไม่ตามสัญญา
1 ปี แล้ว กับนิยายเรื่องนี้ ไม่คิดไม่ฝันจริงๆ ว่าจะมีคนชื่นชอบ และเข้ามาร่วมแชร์ และพูดคุยมากมายขนาดนี้
ขอบคุณมากๆ นะคะ ทุกๆ คนเลย ขอบคุณจากใจจริงๆ
ขอบคุณที่ได้มารู้จักกันผ่านทางตัวอักษร และทำให้เราได้พบเจอ เพื่อน พี่น้อง อีกหลายๆ คน เป็นมิตรภาพที่งดงามจริงๆ ค่ะ
ทุกครั้งที่แต่งนิยายเรื่องนี้ มีความสุขมากจริงๆ ค่ะ
เราค่อนข้างอินกับทุกๆ ตอน และทุกๆ ตัวละคร เวลาได้พูดคุยกับน้องที่อ่านเรื่องนี้ แล้วเข้ามาคุยกันใน MSN
ก็จะมีความสุขที่ได้แชร์นิสัย หรือพฤติกรรมของตัวละคร และเราคิดว่าเขามีอยู่จริง
อยากจะขอบคุณอีกครั้งจากใจเลยค่ะ...
ขอบคุณ ที่รักเรื่องนี้ รักน้องเลิฟ น้องโรส พี่เซฟ พี่คิว พี่แชมป์ น้องเซย์ และทุกๆ ตัวละคร
แค่ทุกคนได้มีความสุขกับสิ่งที่ Mercy ได้ส่งออกไป แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ สำหรับนักเขียนคนหนึ่ง เพียงแค่นี้ก็สุขใจแล้วจริงๆ
ปล. รอเขาก่อนนะตัวเอง มาชัวร์ๆ เร็วๆ นี้จ้า (แวะไปอ่านน้องพายกันก่อนแล้วกันเนอะๆ)
-
หวัดดีคะคุณ mercy
ไม่เป็นไรคะ รอน้องเลิฟกับพี่เซฟได้อยู่แล้ว
ตอนนี้ชอบ ริวกับน้องพายมากๆๆเลยคะ
น่ารัก น่ารัก ด่ากันยังน่ารักเลย
น้องพายเนียะด่าซะมี ได้น่ารักสุดแล้วคะ
-
คริคริ
รอด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยค่ะ
กอดคุณไนท์ จุ๊บุๆ
-
แอบมานอนตีพุงรอด้วยเหมือนกันค่า ~ :t3:
-
แวะมารอพี่เซฟกะน้องเลิฟค่ะ :กอด1:
-
คิดถึงเรื่องนี้อ่ะ อยากอ่านตอนพิเศษอ่ะ :)
-
รอตอนพิเศษของน้องเลิฟพี่เซฟเช่นกันนะคะ
:กอด1:
-
555+ พี่เซฟนี่หื่นขึ้นทุกวันๆ
น่ารักตลอดอ่ะคู่นี้
-
555+ พี่เซฟนี่หื่นขึ้นทุกวันๆ
น่ารักตลอดอ่ะคู่นี้
-
555+ พี่เซฟนี่หื่นขึ้นทุกวันๆ
น่ารักตลอดอ่ะคู่นี้
-
555+ พี่เซฟนี่หื่นขึ้นทุกวันๆ
น่ารักตลอดอ่ะคู่นี้
-
ติดตามอ่านเรื่องนี้มาสักพักแล้วค่าาาา
อยากจะบอกว่า
ชอบมากกกกกก ชอบเนื้อเรื่อง
ชอบตัวละคร ชอบๆๆ ทุกอย่างในเรื่องนี้เลยค่าาา
แต่ชอบแชมป์กะเซย์ เปนพิเศษ :)))))))))))))
เปนกำลังใจในคุณ Mercy และขอบคุณที่มีเรื่องดีดีให้อ่านค่าาาา
จะติดตามต่อไปนะค้าา ^^
-
รอตอนพิเศษอยู่นะค่ะ พี่เซฟกับเลิฟน่ารักอ่า แต่ก็อยากอ่านคู่ของโรสกับพี่คิวดูบ้างเหมือนกัน หุหุ ท่าทางจะน่าสนุก
-
เพิ่งอ่านจบค่ะ
รักเลิฟเลิฟกับพี่เซฟ
เอ็นดูน้องเซย์กะพี่แชมป์
รอคอยพี่คิวกับน้อโรส....หวังว่าตอนพิเศษจะมาไวๆ
-
สนุกมากเลยอ่ะ เมื่อไรจะมาต่อน๊า รออยู่นะจ๊ะ
-
คู่นี้หวานได้อีกค่ะ น่ารักเป็นที่สุด
ตอนแรกๆ ก็ลุ้นกันตัวโก่งเลยทีเดียว
หลังๆ นี้ ไม่ต้องลุ้นแล้วค่ะ เบาหวานขึ้นตา ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบให้ผ่านตัวอักษรค่ะ
-
:จุ๊บๆ:ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ และมีโอกาสได้กด + อีกครั้ง สำหรับ mercy จ๊ะ หลังจากอ่านน้องเมีย แล้วติดใจสำนวน เลยเสาะหาว่า คนนี้แต่งเรื่องไหนลงบ้าง เอาแบบจบ ๆ น่ะ สุดท้ายก็ค้นพบเรื่องนี้ อ่านมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่เมื่อวานตอนบ่าย ยันเมื่อเช้าถึงตีสามกว่า ขอพักสักงีบ มาลุยต่อตอน 7 โมงครึ่ง :laugh:บอกได้คำเดียวว่ามันส์ และหยุดไม่ได้จริง ๆ อ่านไปยิ่งรัก ทุกคู่ที่ลุ้นที่สุดก็ต้องคู่น้องโรสกะพี่คิว ถึงจะมีตอนพิเศษน้อยก็ชื่นใจ เพราะเฮียแกสามารถรูดหนามกุหลาบได้สำเร็จ คิคิ เป็นเรื่องที่ให้ความสำคัญกับทุกคู่ ทุกตัวละคร จริง ๆ อ่านไป จากแรก ๆ แค่น้ำตาปริ่ม ๆ ยามเลิฟโดนพี่เซฟเมิน สงสารเวลาน้องถูกบูมกระทำ แต่ยิ่งอ่าน น้ำตายิ่งไหล ในหลายตอน ก็น่ะ บางตอนก็ซึ้งในความรักของพี่เซฟกะน้องเลิฟ บางคราวก็เศร้าแทนไอ้หมาน้อยมัน เฮ้อ... ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้จริง ๆ จ๊ะ อยากจะกดไลท์ให้เยอะ ๆ (แอบใช้ภาษาวัยรุ่นสุดฤทธิ์) จะติดตามตอนพิเศษต่อไปน่ะ รีเควสอยากได้น้องโรสกะพี่คิวบ้างเหอะ ที่ค้างไว้ยังไม่จบน่ะ เค้าจำได้ และที่สอบถามอยากได้ตอนพิเศษแบบไหนคู่พี่เซฟกะน้องเลิฟ ที่ได้มา 1 ตอนก็โอน่ะ แต่ขอแบบชีวิตคุณแม่กะลูกสะใภ้บ้างได้ป่ะ คิคิ :a2:
-
งงตัวเองเหมือนกัน คิดว่าอ่านเรื่องนี้จบไปรอบหนึ่งแล้วน่ะ แต่ก็เหมือนไม่จบ จำได้แค่ครึ่งๆ กลางๆ
อ่านพายริวเสร็จ แว่บไปอ่านสามภพต่อ แล้วก็มาค่อยๆ อ่านเรื่องนี้อีกรอบ สนุกครับ ฮาดี ชอบ
การที่เอาตัวละครมาเชื่อมโยงกัน ทำให้รู้สึกว่าโลกนิยายแห่งนี้มีจริง มีชีวิตจากการฝีมือคุณ mercy
ขอบคุณน่ะครับที่ยังเขียนงานสนุกๆ ออกมาเรื่อยๆ
-
:impress3: อ่านเรื่องนี้ตอนแรก เสียน้ำตาไปแล้ว
แอบกระซิบว่าไรเตอร์เขียนได้มาม่ามากตอนแรก
:z3: แต่สุดท้ายก็แฮปปี้แอนดิ้ง เยี่ยมสุดๆไปเลยยยย
-
ไล่อ่านจบแล้ว รักทุกตัวละคร แต่ละคู่ก็มีเรื่องน่ารักกันคนละแบบ
ขอบคุณมากค่าสนุกมากจริงๆ :กอด1:
-
พี่เลิฟน่ารักมาก อ๊ากก :L1: :L1:
-
สนุกมากเลยค่ะ อ่านแบบนอนสตอปเลยทีเดียว
:-[ :-[ :-[
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
เพิ่งมาตามอ่านจนจบค่ะ
พี่เซฟก่ะน้องเลิฟฟฟฟ :-[
น้องเซย์ก่ะพี่แชมป์ กรี๊ดกร๊าดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รอตอนพิเศษของน้องเลิฟก่ะพี่เซฟอยู่นะฮะ :กอด1:
-
น่าอ่านมากมาย อิอิ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ไล่อ่านจนจบ
ใช้เวลาไปหลายวันเหมือนกัน
แต่เวลาที่ใช้ไปโคตรมีความสุขเลย
ยิ้มได้ตลอด
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีให้อ่าน
แล้วจะตามไปอ่านเรื่องอื่นอีก
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วสนุกมากค่ะ
นิยายเรื่องนี้เล่นเอาใจหวิวๆ+น้ำตาไหลในตอนแรกๆ :o12: :o12:
แต่หลังจากพี่เซฟกับที่รักดีกันแล้ว เรื่องก็ :m20:มากอ่ะ ทำเอาเมื่อยปากเลย
พี่เซฟเวลาหวานก็หวานซะ :o8: :o8: :o8:
สรุปเรื่องนี้ลงตัวทุกอย่างอ่ะ
คุณ Mercy เยี่ยมจริืงๆ o13 o13
-
สวัสดีค่ะทุกคน ทั้งแม่ยกน้องเลิฟ และเจ้าหมาน้อยเซย์
วันนี้ Mercy มีเรื่องมาแจ้ง และจะรบกวนค่ะ คือ... Mercy จะรวมเล่มเรื่องนี้อย่างจริงจังแล้วค่ะ
แต่ก่อนอื่น Mercy จะขอซาวนด์เสียงสักหน่อยได้ไหมคะ ว่ามีใครสนใจมากน้อยแค่ไหน พอที่จะพิมพ์ไหม
(ซึ่งคนที่มาลงชื่อสนใจ หากถึงวันลงชื่อจริงเกิดเปลี่ยนใจก็ไม่ว่ากันค่ะ) แค่อยากรู้ความต้องการคร่าวๆ ก่อนน่ะค่ะ ว่าเยอะพอที่จะพิมพ์ได้ไหม ถ้ามีพอจะพิมพ์แน่ๆ ค่ะ
รบกวนเข้ามาบอกกล่าวกันหน่อยนะคะ ถ้าหากสนใจ จะที่กระทู้นี้ หรือที่เฟสบุคก็ได้นะคะ www.facebook.com/mercy.novel แล้วความคืบหน้าต่อๆ ไป Mercy จะมาทยอยแจ้งให้ทราบค่ะ :กอด1:
-
จองด้วย 1 คน ปล.มีเพิ่มตอนพิเศษไหมครับ???
อยากให้รวมเล่มน้องพาย + น้องเมียด้วย (สำหรับอนาคต) 5555+++
-
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
จองด้วย1คนจ้า
-
มาอย่างไว
จองด้วย 1 ชุดค่ะ
-
จองด้วยคนค่า
-
อ๊ากกกกกกกกกก ในที่สุด....
กดจอง 1 ชุด อย่างไม่ต้องสงสัยค่ะ ^^
-
จองด้วย 1 คนจ้า
-
:L2:ยกมือร่วมด้วยอีก 1 เสียงจ๊ัะ ไม่พลาดน่ะขอบอก คิคิ
-
จองด้วยค่ะ 1 ชุด
-
เข้า มา จอง ด้วย อีก 1 ค้าบ
-
มาจองด้วย 1 เล่มค่ะ
..,, อยากได้น้องพายกับริวด้วยยอ้ะ ^^
-
จองด้วยคนค่ะ
-
ขอด้วยค่ะ
จอง1เล่ม :กอด1:
-
ดีใจจังที่ Mercy จะรวมเล่มน้องเลิฟ
จอง 1 ชุด จ้า
-
จองด้วย 1 ชุดจ้า ดีใจมากๆๆ รวมเล่มแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
-
ขอจองด้วย 1 เล่มคะ :-[
-
ทำเลยคะ จองด้วยคน ^^
-
จองด้วย 1 คนค่ะ ถ้า Mercy รวมเล่มอันไหน ก็เอาทุกอันเลยจ้า รับหมด อิอิ แต่ช่วยปิดจองนานหน่อยน๊า เพราะ
ตอนนี้ เป๋าแห้งอย่างแรงเรยคร่า :sad4: :sad4: อยากได้มากๆเลย :L2: :L2: :กอด1:
-
ขอจองด้วยคนค่ะ^o^
-
จองวาเลนไทน์เลิฟด้วยยยยยยยยยยยย
1 ชุด ค่ะ
:กอด1:
-
จองด้วยค่ะ 1 ชุด ^^
-
จัดไป...จอง 1 ชุดค่ะ
-
จองด้วยคนค่ะ 1 ชุดด
-
กรี๊ดดดดด เข้ามาขอจอง1ชุดด้วยคนแบบด่วนๆเลยค่ะ >///<
-
ร่วมด้วยช่วยดัน ขอจอง 1 ชุดครับ
-
อยากจองนะเสียวพระมารดาค่ะ 55+
-
ขอ จอง 1 ชุดค่ะ
-
จองด้วยค่า
รักพี่เซฟน้องเลิฟ :กอด1:
-
สนใจค่ะ 1 ชุดนะคะ ^^
ขอบคุณค่ะ
-
จอง 1 ชุดครับ
-
รวมเล่มแล้วดีใจจังเลย :mc4: 1 ชุดค่ะ
-
1 ชุดค่า
-
จอง 1 ชุดค่ะ
-
เอาด้วยชุดนึงจ้า
-
จองด้วยค่ะ จำนวน 1 ชุด
-
โบกมือไหวๆ
ขอด้วย 1 เล่มจ้า mercy
ว่าแต่ว่า
จะมีตอนพิเศษเป็นของแถมมั่งรึเปล่าค๊า
แบบว่าของน้องเซย์เยอะๆหน่อยน้า งิงิ
:impress2:
-
โบกมือไหวๆ
ขอด้วย 1 เล่มจ้า mercy
ว่าแต่ว่า
จะมีตอนพิเศษเป็นของแถมมั่งรึเปล่าค๊า
แบบว่าของน้องเซย์เยอะๆหน่อยน้า งิงิ
:impress2:
ด้วย ๆ ชอบน้องเซย์กะพี่แชมป์ o13
-
โฮกกก อ่านรวดเดียวถึงเช้าเลย -*-
ตาเกือบลาย อดใจไม่ไหวแล้ว
รักทั้งพี่เซฟและน้องเลิฟ
แต่ที่สุดคือ สุดที่รัก โฮกกกก อยากเรียกบ้าง
น่ารักมากกกกก กร๊ากกกก
แอดเฟสไปแล้วน๊าาา รวมเล่มอย่าลืมแจ้งในนั้นน๊าาา
มีตอนพิเศษเยอะ ๆ เลย คริ คริ
-
เพิ่งอ่านจบรวดเดียวเลย
ลงชื่อ 1 เสียงค่า ^^
-
จองด้วยหนึ่งคนค่ะพี่ มีตอนพิเศษจนจบเลยเปล่าเนี่ย ^^
-
อ่านจบแล้ว
เรื่องนี้หนุกมากมายเลยจร้า
พี่เซฟ กับ เลิฟ น่ารักอ่ะ :o8:
เซย์ กับ พี่แชมป์ ก็หนุกหนาน
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
-
:impress2:
เพิ่งเข้า้เล้าไม่นาน แต่ขอจองด้วยคนนะคะ
-
มาลงชื่อด้วยคน
-
ตามมาจองด้วยค่ะ
เลิฟ ๆ
-
จองด้วย 1 เล่มค่ะ
หลงรักน้องเลิฟสุดๆ เป็นเด็กน่ารัก คิดบวกมากมาย และก็รักพี่เซฟจริงจังจริงใจสุดๆ
-
ขอ 1 ชุดเหมือนกันจ๊ะ
-
1 ชุดคร่าาาาาาาาาาาา
-
จองด้วย 1 ชุดค่ะ :impress2:
-
จอง 1 ชุดด้วยนะค่ะ
-
ดีใจที่รวมเล่มคร้าบ อิอิ
ขอจอง 1 ชุดครับ
-
ได้มาอ่านเรื่องนี้เพราะได้รับคำแนะนำมาว่าห้ามพลาด!!
พอได้มาอ่านแล้วก็รู้สึกว่าไม่ผิดหวังจริงๆ เลย
อยากเจอเลิฟมากๆๆๆ อยากเห็นหน้า เพราะต้องน่ารักน่ากอดแน่ๆ เลย
แต่อีกอย่างหนึ่งก็คือติดตามเรื่องของคุณ T และ N ค่ะ
ขอบอกว่าค่อนข้างจะเสียใจและเสียดายมากๆ ที่ทั้งสองคนเลิกกัน
แต่ก็พอเข้าใจนะคะ เพราะทุกความรักย่อมมีเส้นทางเดินของตัวมันเอง
จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีเรื่องนี้นะคะ
-
จองด้วยครับ 1 ชุด จะรอนะครับ
-
ยกมือจองหนังสือด้วยคนค่ะ :a1:
-
แล้วน้องเลิฟจะกลับมารีปริ้นท์พร้อมน้องพายหรือเปล่า????
ตอนนี้ขอผ่านก่อนแล้วกันนะ ขอรอพร้อมน้องพายนะจ๊ะ T.T
-
สนุกมากเลยค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องค่ะ
-
ขอจองด้วยชุดหนึ่งค่ะ ^^
-
จองๆๆๆ 1 ชุดค่ะ
-
จัดไป 1 ชุดครับ :impress2:
-
สนุกมากมายเลย o13 o13
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆอีกเรื่องมาให้อ่าน :o8: :o8:
-
จอง 1 ชุดค่ะ ขอตอนพิเศษทั้ง 3 คู่ ด้วยนะคะ
-
จอง 1 ชุดค่ะ
-
รอให้การรวมเล่มเป็นจริง :)
-
ตกลงเปิดจองแล้วใช่ป๊ะคะ
ขอจองด้วย 1 ชุดนะคะ
^^
-
ขอจองด้วย 1 ชุดนะคะ
-
ขอจองด้วย 1 ชุด มีข่าวอะไรเพิ่มเติมอย่าลืมมาบอกนะ
ปล.เซย์ ขอจุ๊บหน่อย 555+
-
ขอจองเรื่องนี้ด้วยค่ะ 2 ชุด
-
จองด้วยค่ะ 1 ชุด
> <
-
จองด้วยค่า จัดมาโลด o13
-
จองด้วยคนจ้า
-
ขอบคุณพี่ Mercy สำหรับเรื่องน่ารักๆหวานๆ
อ่านแล้วแอบอิจฉา อยากได้แฟนน่ารักแบบนี้จังงงงง
ขอยคุณนะครับ :L2:
-
น่ารักมากเลย
พี่เซฟ & น้องเลิฟ :กอด1:
-
เพิ่งอ่านจบค่ะ
ตอนแรกเศร้ามากเลย สงสารน้องเลิฟอะ T^T'
หลังๆ นี่พี่เซฟเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยนะ น่ารักๆ 55.
:o8:
-
มาฝากตัวอ่านเรื่องนี้ด้วยคนครับ คุณ Mercy ^ ^
หลังจากติตามน้องพายและน้องรันแล้ว... เป็นกำลังใจให้ครับ (เพิ่งอ่านหน้้า 1 จบ ^^")
-
o13เยี่ยมเลย อ่านไปลุ้นไป ชอบทุกตัวละครเลยเจ้าค้ะ :z2:
-
เลิฟเลิฟ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
คุณ Mercy แต่งเก่งจังค่ะ >[]<
-
จองด้วย 1 ชุดค่ะ
o13 o13 o13
-
:กอด1: :กอด1: เลิฟ
น่ารักมากกกก o18
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านอ่ะค่ะ น่ารักมากเลยอ่ะถึงแม้ว่าพี่เซฟกับน้องเลิฟจะเป็นคู่หลัก แต่จะผิดอะไหมเนี่ย ถ้าบอกว่าชอบพี่แชมป์กับน้องเซย์มากกว่าอ่ะ แบบว่าน่ารักน่าหยิกอ่ะ แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ชอบพี่เซฟกับเลิฟนะคะ ชอบมากเหมือนกันค่ะ เพิ่งสังเกตว่าหลังๆเนี่ย พี่เซฟหื่นขึ้นทุกวันเลยนะคะ หาเรื่องเอาเปรียบเลิฟอยู่เรื่อยเลยอ่ะ แล้วเลิฟก็ต้องยอมทุกทีไปอ่ะ ก้อเพราะว่ารักอ่ะเนอะ แต่ว่าอยากให้มีตอนพิเศษของพี่คิวกับโรสด้วยอีกคู่ได้ไหมคะ แบบว่าอยากเห็นโรสหวานบ้างอ่ะ สงสารพี่คิวคิยตามอย่างเดียวเลยอ่ะ โรสก้อใจอ่อนขึ้นมาบ้างนะ แต่ว่าอยากเห็นโรสอ้อนดูซักที คิดว่าคงน่ารักมากเลยอ่ะ พี่คิวคงถวายหัวเลยอ่ะ
-
อ่านจบก็เมนท์ทันที!
อยากบอกคำเดียวว่า "น่ารักมาก!!"
อ่านแล้วอมยิ้มตลอดเลย แม้ตอนแรกๆ น้ำตาจะตกแหมะๆคาคอมบ้าง
แต่อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกมีความสุขไปพร้อมกับตัวละครจริงๆค่ะ
ชอบพี่เซฟที่ใช้คำว่า"น้อง" แทนตัวน้องเลิฟ
มันให้ความรู้สึกเอ็นดูและทะนุถนอมมาก
กรี๊ดค่ะกรี๊ด!!!!
รู้สึกว่าความรักที่ทั้งคู่มีให้ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ พี่เซฟนี่ดูรักจริงอะไรจริงมากๆ (อยากเจออย่างนี้บ้างจังน้าาา //เพ้อออ)
ขอบคุณคนอ่านที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่านนะคะ
ขอบคุณตัวละครทุกตัวที่มาสร้างเรื่องราวค่ะ^^
-
รวมเล่มหรือคะ ข่าวช้าไป(ไม่)หน่อย จองด้วยค่ะ >w<///
-
ยังรอรวมเล่มอยู่นะคะ :monkeysad:
-
จัดมาเลยค่ะ ๑ ชุด อิอิอิ น่ารักทุกคุ่เลยช๊อบชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
ลงชื่อจองด้วย1ชุดค่ะ
-
:L2:
ตามอ่านจนจบแล้ว
สนุกมากกกก น่ารักมากกกครับ
ตอนแรกแอบไม่ปลื้มพี่เซฟ โง่ งี่เง่ามากเหอะ
แต่ตอนหลังพี่เซฟน่ารักกกกโครตตตต หื่นดีด้วย :pighaun:
ส่วนเลิฟน่ารักตล๊อดดดดด
ส่วนคู่รอง เซย์ แชมป์ก็น่ารักกกกก
เซย์หมาน้อยจอมดื้อและขี้อ้อนนนนนน
พี่แชมป์ออโต้ซังจอมดุ แต่ก็ยอมน้องตลอดดด
:L1: ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีครับ
ตอนนี้อ่านเรื่องพาย ริวยุ เรื่องนี้อ่านตั้งแต่ต้น ชอบเหมือนกันครับ
-
ขอกรี๊ดหน่อยระคับ ชอบมากๆเลยพี่เซฟกับน้องเลิฟขอ :กอด1:หน่อย ฮ่าๆ ขอบคุนมากๆนะคับพี่ไนท์ :bye2:
-
อ่านจบแล้ว ชอบมากค่ะ
ชอบทั้ง 3 คู่เลย
น้องเลิฟ พี่เซฟ , น้องเซย์ พี่แชมป์ , น้องโรส พี่คิว
-
ขอจองด้วย 1 ชุดค่ะ นิยายน่ารักมากๆถ้าไม่ทำเป็นหนังสือจะน่าเสียดายมากค่ะ
ปล1 แอบกลัวว่าถ้าวันหนึ่งเล้าเป็ดหายไปจะไม่ได้เจอน้องเลิฟกับพี่เซฟค่ะ
ปล2 ขอบคุณนะค่ะที่เขียนนิยายดีๆมาให้ได้อ่านกัน
-
สนุกมากเลยค่ะ :-[
-
ขอจองด้วยคนค้า~ 1 ชุด^^
-
เอาครับ 1 ชุด ~
-
จอง 1 ชุดคะ ชอบและน่ารักมาก
-
ยังทันอยู่มั้ยนะ เอาด้วยจ้า 1ชุดจ้าาา
-
หนุกคร่าา ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีดี น่ารักๆ ^^
-
ยังทันอยู่ไหมอ่ะ
ถ้าทันก็ขอเล่ม 1
-
ขอจองด้วย 1 ชุดค่ะ :o8:
-
สุดท้ายก็รักกันจนได้ :กอด1:
:L2: :L1: :L2:
-
:จุ๊บๆ:
สนุกมากเลยค่ะ แต่จบไวไปหน่อย และก็นิดนึงที่น้องเลิฟกับพี่เซฟ เรียนต่อ น่าจะได้มีมาเจอกันบ้าง จะมีเป็นตอนพิเศษไม๊ค่ะ
o13 ตามทุกเรื่องที่ เขียนเลยนะคะ
-
รักกันแล้วน๊าาา :laugh:
-
น่ารักมากเลยยยย :-[
-
แค่อ่านตอนแรกจบก็ไม่ไหวแล้วค่ะ
พล็อตน่ารักมาก แจก บวกหนึ่งกันไปก่อนเลย # 705
:3123:
-
:o8: :o8:
-
น่ารักมากครับเรื่องนี้
-
รักน้องเลิฟ ปลื้มพี่เซฟ ชอบทุกคู่เลย
-
เพิ่งมาไล่ตามอ่านแบบมาราธอนจนจบเลยค่ะ
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ความรักทุกคู่ ทุกคนในเรื่องนี้ล้วนตั้งอยู่บนความมีเหตุและผล
เค้าชอบครอบครัวน้องเลิฟเลิฟมากๆ เลย
อ่านแล้วรู้สึกคิดถึงที่บ้านมากๆ ชอบความคิดของป๊ากับม๊า
บ่มเพาะให้น้องสองคนเติบโตมาเป็นคนที่น่ารักสุดๆ
ทุกคนน่ารักมากๆ เลยค่ะ
ทำให้รู้ว่า ถ้าเราพยายาม เราทุ่มเท และเรามีความสุขกับการได้ให้
เราก็จะได้รับกลับคืนมาไม่น้อยไปกว่ากันเลย ^^
ขอบคุณมากนะคะ ~ :L2:
-
ยังทันมั้ยอ่ะ อยากได้ๆ 1 ชุด
เรื่องนี้อ่านนานแล้ว อยากได้มานานแล้วด้วย
จะเอาๆๆ :z3: :z3:
-
พึ่งได้มาตามอ่านเจ้าค่ะ!!
ชอบมากกกกก
ตอนแก้เผ็ดพี่เซฟ แบบสะใจมากกก 555
น้องเลิฟน่ารักอ่ะ♥
ไม่ว่าจะอ้อน งอน ง้อ ยั่ว โอยยย รักน้องค่ะ
#จองด้วย 1 ชุดค่าาาาาาา ><"
-
จองด้วยค่ะพี่ mercy >O< :impress2:
-
เอาด้วยคน นะครับ 1
-
จองด้วย 1 ชุดค่ะ
-
:z2: ชื่อฝาแฝดน่ารักมาก มาจิ้มไวก่อนค่า
-
ไม่รุว่าทันรึเปล่าเเต่อยากลงชื่อจองด้วยอีกชุดนึงค่ะ :L2:
-
ชอบมากเลย อ่านตั้งแต่ต้นจนจบรวดเดียวนะเนี่ย
แล้วถ้ารวมเล่ม ขอจอง 1 เล่มน้าาา ^^ :pig4:
(จะมีภาคอนาคตอีกมั้ย อยากอ่านโรสตอนแต่งงาน แล้วก็เซย์ตอนเปิดเผยคนรัก) :-[
-
:jul3: โดนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
แต่อยากตบอิน้องบูมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ่านจบแล้ว
ดันหน่อยแล้วกัน
สู้ๆ
-
:catrun:
-
อีตอแหล อีบิวตี้
-
น่ารัก :)
-
เย้!!!
อ่านจบแล้ว สนุกมากเลยค่ะ
เดี๋ยวจะไปอ่านเรื่องน้องพายต่อทันทีเลยค่ะ อิอิ
-
อ่านจบเรียบร้อยแล้ว
เดี๋ยวไปอ่าน น้องพาย-น้องริวต่อ
ขอบคุณนะคะ น่ารักมาก ๆ ^^
-
อ่านจน ถ้าออกสอบ ทำได้เต็มแน่
รอ รอ หนังสือ ... แถมตอนพิเศษเรียกเลือดให้หน่อยได้ไหมคะ
เพิ่งวิ่งมาจาก แจ็ค ฟี่ P.151 ร้อน ๆ เลย :z10:
-
หึหึ เลิฟเลิฟ :L1:
-
พี่เซฟหื่น. ลุ้นสุดที่ที่รักกับพี่คิวอ่ะน่าจะมีตอนพิเศษเพิ่ม. น้องเซย์อ้อนพี่แชมป์น่ารักอ่ะ o13
-
สนุกมากๆๆๆๆๆ เลย
อ่าน รวด เดียว แบบติด งอมแงม เลย อิอิอิ
ขอบคุนที่เขียน นิยายสนุกๆ แล้ว เอา มาลง ให้อ่าน นะ
รอ อ่าน เรื่อง ต่อๆ ไป นะจ๊ะ
สู้ๆ
-
ลุ้นแทบแย่กว่าจะรักกันได้
มาจากกันไปอีกก็ลุ้นอีก
แล้วนี่ก็หวานกันน้ำตาลยังอายเลยทีเดียว พี่เซฟกับเลิฟเนี่ย
รอตอนพิเศษตอนต่อไปของคู่นี้อยู่ แล้วรอคู่พี่คิวกับโรสด้วย
-
อ่านจบแล้ว เลิฟมาก :กอด1:
-
อ่านกี่ทีก้อน่ารัก o13
-
จองคนด้วยค่ะ
ขอตอนพิเศษเยอะๆน้า o13
-
เลิฟๆ&ที่รัก
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ ขอบอกว่าชอบมาก น่ารักที่คู่เลยค่ะ :impress2:
มีหวาน ฮา ซึ้ง เศร้า..... ครบรส o13
ขอบคุณ Mercy นะคะ ที่เขียนเรื่องดีๆหนุกๆมาให้ได้อ่านกัน :กอด1:
-
love love love
เรื่องนี้คนแก่ชอบมากกกกก
:bye2: :bye2: :bye2:
-
มาเปิดจองเร็วเร้วววววว พี่เมอ เค้ารอโอนอยู่เน้ออออ 555
-
คิดถึงเลิฟกับพี่เซฟมากกกกกก :mew1:
-
น่าหาคู่ให้ ริว กับพาย หาให้บูมด้วยก็ดีนะ
-
มายกมือด้วยคน เอา ริว-พาย เซย์-พี่แชมป์ ด้วยค่ะ :ling1: :ling1:
-
เลิฟน่ารักจังเลย :-[
ยกมือจองด้วยเล่มนึง
-
เราจองด้วยเล่มนึงน้าาา รวมเล่มเลยๆ :hao5: รอคอยการรวมเล่มอย่างจริงจัง อยากได้ๆ เพ้อๆ ฟินๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
เป็นอีกเรื่องที่อ่านทรหดมาก อ่านตั้งแต่เที่ยง จนถึง 5 ทุ่มนิด ๆ
อ่านแล้ว หวาน ซึ้งกับความรักที่เลิฟมีให้เซฟมากเลย
ขอบคุณคนเขนียนนะค่ะ ทีทำมห้มีนิยายดี ๆ มาเติมความหวานในหัวใจให้ชุ่มช่ำ
-
เข้ามาอ่าน หลังจากอ่าน ผัวเหี้ย เมียแร่ด จบ
ให้อารมณ์คนละอย่างกับเรื่องนั้นเลย
แต่ก็ สนุก อบอุ่น และอ่านอย่างมีความสุข
ชอบ ทุกคู่เลย
ชอบคนแต่งด้วย ตามใจคนอ่านตลอด
ขอบคุณมากค่ะ
-
ขอจองด้วยคนค่า
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:pig4:
-
พึ่งเข้ามาอ่านมันคงไม่สายใช่ไหม?ๆ
เรื่องนี้สนุกมากเลยคะ
ในเรื่องของการบรรยายก็เห็นภาพเลย
แถมยังให้ข้อคิดเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วย
-
:mew3: :mew3: :mew3: :mew3:สนุกมากกกกกกกเลย :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:อ่านจบแล้ว :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
เลิฟ พี่เซฟ หวานเว่อร์อ่ะ
เซย์ แชมป์ก็น่ารัก ชอบคู่นี้ๆๆ
อ่านรอที่สองแล้วเรื่องนี้เคยอ่านตั้งแต่เข้าเล้าใหม่ๆ
จะไปอ่านริวพายรอบสอง อิอิ
คิดถึงนักเขียนน๊ามาต่อริวพายๆ
:impress2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องค่ะ เรื่องสนุก น่ารักทุกคู่ แม้ว่าตอนแรกๆ เราจะไม่ค่อยชอบอิตาพี่เซฟเท่าไหร่ เพราะฮีช่างโลเล &ลังเล และมีเงื่อนไขนั่นนี่อยู่ตลอด คือถ้าไม่เสียน้องเลิฟไปจะคิดได้มั้ย แต่ในที่สุดก็ยังกลับใจได้ (เราให้อภัย) หลังจากนี้ก็หวานเว่อร์
ส่วนคู่ลูกหมาเค้าชอบมากอะ ถึงพ่อมันจะดุแค่ไหน มันก็อ้อนเอาๆ เลี้ยงได้น่ารักน่าหลงมาก
ปล.1 ได้รับน้องเลิฟแล้วนะคะ รูปเล่มสวยงาม จัดเล่มดี แต่ปกอยากจะให้เคลือบมันเหมือนที่คั่น (เป็นข้อเสนอแนะ เผื่อเล่มต่อๆ ไปค่ะ) ส่วนตอนพิเศษชอบทุกตอนลย ขอบคุณมากๆ คะ
ปล.2 เรารอเป็นเจ้าของริว+พายอยู่นะ
:L2: :pig4: :L2:
-
เพิ่งได้มาอ่าน
สนุกมากๆๆๆค่ะ o13 o13 o13
น่ารักทุกคู่เลยยยย
เด๋วตามไปอ่านน้องพายต่อ :mew1:
-
ชอบมากกกกกกอ่ะ เลิฟน่ารักมาก เรื่องนี้คนเเต่งเเต่งได้ดีมากกกกๆๆๆจ้ะขอชื่นชมเลยดรื่องนี้จะอยู่ในใจเราอีกเรื่องนึงน้าาาาาา♡♡♡♡♡♡
-
ตอนนี้หัวใจผมมันแปลบๆ หวิวๆ ใจหายครับ
คนที่กำลังจะเสียของรักเขารู้สึกกันแบบนี้เองเหรอ? :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: กรี๊ดดด อ่านตอนนี้แล้วสมน้ำหน้าอิพี่เซฟ คนเรานะจะรู้ว่าสิ่งนั้นมีค่าก็ต่อเมื่อสูญเสียไปแล้ว รายอิพี่เซฟก็คือกัน ชิ สมๆๆ :z2: :z2: :z2: :z2:
-
น่ารักทุกคู่ ถึงจะมีอารมณ์หน่วง เศร้า อีดอัดบ้าง แต่เวลาหวานก็หวานหยด ซึ้งก็ซึ้งน้ำตาปริ่ม ชอบชื่อแฝดมาก เลิฟวาเลนไทน์ โรสสุดที่รัก พี่เซฟ พี่คิว แค่เรียกชื่อที่รักของตัวเองก็หวานแล้ว เลิฟกับสุดที่รัก ไม่ต้องอาศัยคำหวานบอกรักเลย 555 ที่สำคัญชอบครอบครัวของแฝดด้วย สอนลูกดีมากและรักกันมากๆ มาถึงคู่น้องเซย์พี่แชมป์ มาแบบโหดๆในตอนแรกๆนะ แถมน้องเซย์เราค่อดเนื้อหอม ทั้งริวทั้งพายทั้งรุกทั้งรับมาชอบทั้งคู่ อิอิ ต้องไปตามดราม่า ผัวเหี้ย เมียแรดต่อ ท่าทางจะสนุก
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
อ่านรวดเดียวเลย สนุกสนาน ชอบน้องเลิฟ น้องน่ารัก น่าฟัด
ขอบคุณ Mercy มากค่ะ นิยายสนุก อ่านเพลินๆ :mew1:
-
เป็นนิยายของMercyเรื่องแรกที่เราเริ่มอ่าน และทำให้เรารักนิยายเรื่องต่อๆมาของคุณ
เสียใจค่ะ ใจหายมากเมื่อทราบข่าว
หลับให้สบายนะคะ นิยายของคุณจะอยู่ในใจเราเสมอและตลอดไป
#RIP
-
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆให้เราได้อ่านน่ะ
พี่เป็นนักเขียนในใจเราน่ะ
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมาให้พวกเราได้อ่านกัน
ขอให้คุณ Mercy ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีงามนะคะ
(http://gentlelivingonline.com/wp-content/uploads/2012/01/white-flower.jpg)
-
พี่เป็นนักเขียนที่ดีมากคนนึง หนูติดตามผลงานพี่มาตลอดจนถึงตอนนี้ R.I.P.ขอให้พี่ไปสู่สุขติ หลับให้สบายนะคะ :hao5: :hao5:
-
คิดถึงนิยาย ก็คิดถึงคนเขียน นิยายดี คนเขียนเขียนดี เราชอบนิยายเรื่องนี้มาก
ใจหายที่จากไป แต่ก็จะจดจำตลอดไป ว่าครั้งหนึ่ง เราได้อ่านนิยายจากฝีมือคนเขียนที่มีนามปากกาว่า "Mercy"
ขอให้ไปสู่สุคติภพที่ดี รัก
-
มาส่งคุณเมอร์ซี่ด้วยความรักและอาลัยค่ะ
ใจหายและร้องไห้เมื่อทราบข่าว
ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายที่ทำให้หัวใจเราอบอุ่นและมีความสุขทุกครั้งที่อ่าน
ขอให้คุณเมอร์ซี่ฝันดี หลับให้สบายนะคะ
เราจะจดจำคุณเมอร์ซี่ และเด็กๆลูกๆของคุณเมอร์ซี่ตลอดไป
-
ขอแสดงความอาลัยและขอให้คุณMercyไปสู่สุคติค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ที่ทำให้เรามีความสุข
ขอให้คุณ Mercy ไปสู่สุขติ
มีความสุขในภพภูมิหน้านะคะ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่จะอยู่ในใจเราเสมอ
-
กว่าจะรู้ว่าสิ่งนั้นมีค่าก็ต้องเมื่อมันหลุดลอยไปแล้ว ตอนยังมีอยู่ทำไมไม่รักษาให้ดีๆวะเซฟ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
ขอให้ไปสู่สุขคคตินะค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ
ที่สอนให้เราได้รู้หลายๆอย่างในชีวิตนะค่ะ
-
อีเรื่องที่ไม่ได้อ่านมานานเช่นกัน และแล้วก็ได้มีโอกาสมาอ่านต่อจนจบ สนุกมากๆ เลยครับ อยากมีอย่างนี้บ้างในชีวิตเหมือนกัน
-
ขอบคุณมากๆเลยครับ ^.^
-
สนุกมากค่ะ
เป็นอีกเรื่องที่ประทับใจมาก
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ
-
ขอบคุณนะคะ นิยายน่ารักดีค่ะ อยากให้มีตอนพิเศษอีกค่ะ :pig4:
-
:-[ :-[ :-[
-
จบไปอีกเรื่องนึงแล้ว
จริงๆตามมาจากเรื่อง เออ มันแรด
เรื่องนี้ก็สนุกไม่แพ้กันเลยค่ะ
ขอบคุณคุณMercy ที่แต่งดีๆให้เราได้อ่านและจะจดจำเรื่องราวนี้ไว้ตลอดไปนะคะ
หลับฝันดีนะคะพี่Mercy
-
สนุกมากๆค่ะ :mew1:
-
เรื่องนี้สนุกมากกกกกกค่ะ
มีครบทุกรสเลย o13 o13
ชอบทุกคู่เลยค่ะ(แต่แอบหลงรักหมาน้อยของพี่แชมป์มากกว่า คึคึ)
ขอบคุณ คุณไนท์นะค่ะที่เขียนผลงานดีๆมาให้เราได้อ่านได้ติดตาม ขอบคุณจริงๆค่ะ :pig4:
-
คิดถึง :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะค่ะ จะจดจำนิยายเรื่องนี้แล้วก็คุณ Mercy ไว้ในใจ
แล้วก็...ขอให้คุณ Mercy ไปสู่สุขติน๊า
-
เพิ่งได้มาอ่าน สนุกมว๊ากกกกก
:o8: ชอบน้องเลิฟที่สุดด
-
สนุกมาก ขอบคุณนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายที่แสนสนุกเรื่องนี้ค่ะ
บอกตรงๆว่าร้องไห้กับทุกคนในเรื่องเลย
มันมีดราม่าผลัดกันมาได้ตลอดๆ 555
ชอบบทของเซฟมากค่ะ คือ รู้สึกว่าเป็นคนจริงๆอ่ะ
เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่เราพบเจอได้ทั่วไป ชอบค่ะ ^^
-
สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักทุกคู่เลย
ขอบคุณครับ
-
กลับมาอ่านอีกครั้ง ประทับใจจริงๆค่ะ ^^
-
เค้าไม่เรียกว่ามีโอกาสแล้วต้องวิ่งชนนะแบบนี้ เค้าเรียกว่าฉวยโอกาสมากกว่า จะรักมากขนาดไหนแต่มันก็คือการหลอกลวงอ่ะ ผิดเต็ม ๆ
-
คนรักกันต้องให้อภัยกัน ตลกล่ะ มีแต่พี่ตัวเองไปรักเค้าไปหลอกเค้ายังจะให้เค้าไม่ให้อภัยง่าย ๆ อีก แล้วก็เลิฟก็ดูไม่จริงใจ พอไม่ได้อย่างใจคือนิสัยเดิมออกเลยไประรานคนอื่นเลย นิสัยแย่อ่ะ
-
ที่เซฟทำดีด้วยและแสดงความรักให้เพราคิดว่าคือโร่งเป๋นคนที่ตัวเองรักไม่ใช่เหรทำไมทุกคนพูดเหมือนเซฟรักเลิฟไม่ให้ออภัยเลิฟล่ะ งง
-
โรสพูดมานั่นเหมือนพี่ตัวเองถูกหมดเลยเน๊อะ เซฟผิดเน๊อะโง่เองที่โดนหลอก แถมยังมีหน้าไปโกรธเค้าไม่ให้อภัยเค้าอีก แย่ว่ะ ตรรกะอะไรกันวะเนี่ย คนผิดคือคนไม่ตอบรับอ่ะ เซฟนี่ก็โง่ซ้ำซากอ่ะ โง่โดนเค้าหลอก ยังโง่มารักเค้าอีก เป็นเหยื่อสังคมจริง ๆ
-
มาเจอเรื่องนี้ขึ้นฟีด
เคยอ่านมานานมากแล้ว มาดูอีกทีนี่
สิบปีแล้วหรอออ ย้ากกกกกกกก :hao7:
พี่เซฟกะน้องเลิฟ
กว่าจะผ่านมาได้ แต่ยังไงก้อยังดีใจที่จบด้วยดี
กว่าพ่อแม่เซฟจะยอมรับได้ :katai1:
กลับมาอ่านอีกครั้งก้อยังสนุกเหมือนเดิมม :z1: