พิมพ์หน้านี้ - [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: juon ที่ 24-07-2011 09:27:10

หัวข้อ: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-07-2011 09:27:10
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] นกยูงแดง (มาเฟีย ตำรวจ SMนะ?!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-07-2011 09:28:59
สำหรับผู้ที่สนใจสั่งซื้อหนังสือ เรื่อง "นกยูงแดง" ทั้งฉบับปกติ 2 เล่มจบ และฉบับพิเศษ (ซึ่งไม่มีลงในอินเทอร์เน็ต) สามารถสั่งซื้อได้ที่ร้าน Mangatsukii และ E-book ทางMeb ค่ะ

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/expeacock_zps8ggu7hte.jpg) (http://s45.photobucket.com/user/juonkung/media/expeacock_zps8ggu7hte.jpg.html)

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/rpshow_zpsky6fan0o.jpg) (http://s45.photobucket.com/user/juonkung/media/rpshow_zpsky6fan0o.jpg.html)

https://www.facebook.com/MangaTsukii.Shop (https://www.facebook.com/MangaTsukii.Shop)

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=Ju~oN&exact_keyword=1 (https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=Ju~oN&exact_keyword=1)

---------------------------------------------
1

   ดวงตาคมวาวสีดำที่นิ่งสนิทราวกับท้องฟ้าในคืนเดือนมืด ทอดต่ำลงมายังร่างที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง
ที่อยู่ตรงหน้าเขาคือชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่ถูกพันธนาการด้วยเชือกสำหรับผูกเรือเอาไว้อย่างหนาแน่น และด้านข้างของเขา มีชายร่างใหญ่อีกสองคนยืนขนาบอยู่
   “อืม.... หน่วยสืบราชการลับหน้าใหม่ของกรมตำรวจหรือ?” คนที่นั่งอยู่บนเกาอี้หนังหนังคลุมขนสัตว์พูดด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังพูดคุยกับเด็กๆ อยู่ พลางเอียงคอมองคนที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง
   “ขอดูหน้าชัดๆ หน่อยซิ”
   สิ้นสุดคำพูด ใบหน้าของชายหนุ่มก็ถูกจับให้เงยขึ้นทันที ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคัก “ยังเด็กอยู่เลยนี่ อายุเท่าไหร่ล่ะคุณตำรวจ?”
   “ยี่สิบสาม” คนถูกจับอยู่ตอบเสียงห้วน กระนั่นก็ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอารมณ์เสียแต่อย่างไร ผู้ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ยังคงทอดตามองลงต่ำ ใบหน้าขาวเกลี้ยงปรากฏรอยยิ้มชวนมองขึ้นมา เมื่อประกอบกับดวงตาที่นิ่งสนิทเหมือนเม็ดนิลนั้นแล้ว ก็ให้รู้สึกลี้ลับพิสดารอย่างบอกไม่ถูก
   “มีชื่อรึเปล่า” ฝ่ายที่นั่งอยู่ถามขึ้นลอยๆ หนึ่งในสองชายฉกรรจ์ที่ยืนขนาบอยู่จึงพูดตอบไป
   “ลู่อี้เผิง จบจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง เกิดวันที่xx เดือนxx ปีxx เข้าบรรจุราชการเมื่อ กันยายน xx ที่ผ่านมา โดยคำสั่งแต่งตั้งของเฟิ่งอี่ ผู้บัญชาการกรมตำรวจคนก่อนครับ”
   “โอ.. ฮาๆ “ คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หัวเราะ “คนของฉันหาข้อมูลมาดีจริงๆ เอาล่ะ คุณตำรวจ อืม.. คุณลู่อี้เผิง ตอนคุณได้เกียรตินิยมมา อาจารย์คุณเขามีสอนหรือเปล่าว่าหงคงฉ่วยคืออะไร?”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบคำถาม แต่ถามสวนออกไป “จะเอายังไงกับผมก็ว่ามาเลยดีกว่า”
   คนนั่งอยู่บนเก้าอี้ระบายรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง ก่อนจะขยับตัวออกมาจากเบาะเอนนิดหน่อย แสงไฟสลัวที่ส่องลงมาจากโคมไฟด้านบน ส่องให้เห็นเสียวหน้าเกลี้ยงได้รูป และช่วงไหล่ไม่แคบไม่กว้าง ในชุดเสื้อคลุมขนสัตว์สีขาวโพลน ทับบนเสื้อสูทสีออกเลือดนกอีกชั้นหนึ่ง
   “ผู้กองลู่ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคนที่ส่งคุณมา อธิบายคำว่าหงคงฉ่วยให้คุณฟังว่าอะไร แต่คุณยังอยากกลับไปรับราชการต่ออยู่ไหม? ไม่สิ... คุณอยากจะมีสัมพันธ์ที่ดีกับหงคงฉ่วยหรือเปล่าล่ะ?”
   “คุณต้องการอะไร” ลู่อี้เผิงถามออกไปอีก คนที่นั่งอยู่ตอบยิ้มๆ “ก็ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากได้คำยืนยันว่าจะแสดงความจงรักภักดีต่อหงคงฉ่วย ถ้าคุณกล้าจะแสดงมันออกมาให้ฉันเห็น ฉันจะช่วยคุณเรื่องคดี แต่ถ้าไม่... ฉันคิดว่าคนที่ส่งคุณมาคงเล่าเรื่องคนที่มาก่อนหน้าให้คุณฟังแล้ว”
   พูดจบ กระถางเหล็กที่มีฟืนสุมอยู่จนคุแดงก็ถูกยกออกมา ด้านในมีท่อนเหล็กขนาดพอดีมือเสียบอยู่สามท่อน ได้ยินเสียงคนที่นั่งอยู่พูดต่อ
   “ผู้กองลู่ คุณสะกดคำว่าหงคงฉ่วยได้ไหม? ฉันถามคุณจริงๆ นะ คุณเขียนได้ถูกต้องทุกขีดรึเปล่า? คนก่อนหน้าคุณเขียนตกไปขีดหนึ่ง ฉันเลยต้องให้เขาลงไปนอนก้นอ่าวฮ่องกง ฉันเพิ่งรู้ว่าโรงเรียนสมัยนี้เขาไม่ค่อยเน้นการเขียนกันแล้ว”
   ลู่อี้เฟิงเบิ่งตามองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า เสียแต่แสงไฟสลัวภายในห้องไม่ได้สะท้อนให้เห็นชัดนักว่าชายหนุ่มมองด้วยสายตาแบบไหน แต่คงไม่ใช่สายตาจงรักภักดีแน่นอน
   “เอาล่ะ ฉันตัดปัญหาดีกว่า ฉันจะให้คุณดูแบบแล้วเขียนตามก็แล้วกัน”
   แท่นแขวนม้วนภาพแท่นหนึ่งถูกนำเข้ามา บนนั้นมีอักษรภาพเขียนอยู่สามคำ
   หงคงฉ่วย (นกยูงแดง)
   “ปล่อยเขาได้แล้ว” คนที่นั่งอยู่ออกคำสั่ง คนที่ยืนขนาบข้างอยู่จึงแก้เชือกผูกเรือที่มัดเขาออก ทันทีที่เชือกหลุด ลู่อี้เผิงกระโจนเข้าใส่ผู้ชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทันที
   ไม่มีใครในที่นั้นขยับ แม้แต่ชายร่างใหญ่สองคนที่ยืนขนาบเขาอยู่ ลู่อี้เผิงพุ่งตรงเข้าใส่ผู้ชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ตะปบมือเข้าใส่ลำคอที่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวหุ้มเอาไว้ ใบหน้าเกลี้ยงของคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ปรากฏรอยยิ้มลี้ลับ
   ทันใดนั้นลู่อี้เผิงก็รู้สึกเหมือนภาพตรงหน้าตะแคงคว่ำลง ก่อนที่หน้าของเขาจะกระแทกเข้ากับพื้นซีเมนต์ด้านล่างอย่างแรง ความเย็นยะเยียบจากผิวซีเมนต์ซึมเข้าสู่ผิวหนังเขาอย่างรวดเร็ว
   “อา... ผู้กองลู่ คุณเป็นพวกสอนไม่จำ หรือไม่เคยเรียนรู้กันนะ เอาเถอะ ฉันเห็นว่าคุณยังเด็กอยู่ จะให้อภัยคุณสักครั้งแล้วกัน”
   เสียงเดิมพูดอีก จากนั้นลู่อี้เผิงก็ได้กลิ่นยาขัดรองเท้า พร้อมกับรองเท้าหนังปลายมนที่ขัดจนมันแปลบซึ่งยื่นเข้ามาเชยคางของเขาขึ้นไป
   “ถ้าคุณอยากจะสืบคดีต่อ คุณก็ควรเล่นตามกติกาของฉัน แต่ถ้าคุณไม่ต้องการทำหน้าที่แล้ว ก็ตามใจคุณเถอะ... ฉันเองไม่มีส่วนไหนต้องเสียอยู่แล้ว”
   ลู่อี้เผิงสะบัดหน้าหนี ก่อนจะถูกลากตัวกลับออกไปนั่งที่เดิม คนบนเก้าอี้กล่าวสืบต่อ
   “ต้นขาซ้ายนะ ผู้กองลู่ โคนขาอ่อนด้านในของคุณน่ะ เขียนลงไปสวยๆ นะ”
   ลู่อี้เผิงฉีกขากางเองของตัวเองออก เผยให้เห็นผิวเนื้ออ่อนสีขาวสะอาดที่ซ่อนอยู่ จากนั้นก็รับผ้าสีขาวผืนหนึ่งมากัดเอาไว้ ก่อนจะหยิบเหล็กร้อนอังไฟพวกนั้นขึ้นมา
   กลิ่นเนื้อไหม้เหม็นคลุ้งไปทั่วห้อง ขณะที่ชายหนุ่มกดเหล็กร้อนลงไปบนต้นขาตัวเองด้วยมือที่สั่นเทา ดวงตาของผู้ที่นั่งอยู่เป็นประกายวาววับในแสงสลัว ตัวอักษรสามตัวค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนผิวเนื้ออ่อนสีขาวสะอาดนั้น
   หงคงฉ่วย (นกยูงแดง)
----------------------------------------------------------
   “สารวัตรลู่ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว ขอเวลาสักห้านาทีได้รึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองคนที่เดินเขามา เขากำลังตรวจสอบหลักฐานที่ได้มาจากคดีฆ่าล้างบ่อนเมื่อสัปดาห์ที่แล้วอยู่ ผู้ที่เดินเข้ามาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเฉินฉิน ผู้บัญชาการตำรวจคนปัจจุบันนั่นเอง
   “ได้ครับ” ลู่อี้เผิงตอบตกลง และโบกมือไล่ลูกน้องที่นั่งทำงานอยู่ให้หลบออกไปก่อน
   “คุณรู้รายละเอียดเกี่ยวกับคดีฆ่าเมี้ยวเซี่ยวตง แค่ไหนน่ะ?” เฉินฉินเริ่มต้นตั้งคำถาม โดยที่ยังยืนอยู่ ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “คดีนั่นผู้กองฟานตงรับผิดชอบนี่ครับ”
   “อืม... ใช่ เขาเพิ่งมาบอกผมนี่เองว่าคดีนี้อาจจะมีส่วนเกี่ยวของกับหงคงฉ่วย”
   นัยน์ตาสีดำของลู่อี้เผิงเบิ่งกว้างขึ้นมาทันที
   “สารวัตรลู่ ผมรู้ว่าเรื่องนี้ค่อนข้างจะละเอียดอ่อนสำหรับคุณ แต่คดีฆ่าเมี้ยวเซี่ยวตงเป็นดคีใหญ่ คุณเองก็เป็นคนเดียวที่รอดมาจากหงคงฉ่วยได้ แล้วปิดคดีลึกลับเมื่อสี่ปีก่อนได้สำเร็จ ผมอยากให้คุณช่วยอีกสักครั้ง... ได้ยินมาว่าหงคงฉ่วยจะต้อนรับคนที่รอดออกไปได้อย่างดีเหมือนพี่น้อง”
   “อันนั้นผมไม่รู้หรอกนะ” ลู่อี้เผิงตอบปัดๆ “คุณเพิ่งให้ผมไปหาเขาเดือนที่แล้ว เดือนนี้ก็จะให้ไปหาอีก?”
   “ช่วยหน่อยเถอะสารวัตร ถ้าคดีมันปิดได้โดยไม่ต้องพึ่งหงคงฉ่วย ผมคงไม่ต้องมาขอร้องคุณ ผมเองก็ไม่ได้อยากจะเก็บเขาไว้เท่าไหร่หรอกนะ แต่คุณก็รู้ไม่ใช่หรือ หงคงฉ่วยคืออะไร ใครจะไปทำอะไรเขาได้ล่ะ”
   “เขาก็เป็นคนเหมือนคุณนี่แหละ” ลู่อี้เผิงตอบ ก่อนจะระบายลมหายใจออกมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก “ผมจะไปหาเขาให้แล้วกัน สักวันพฤหัสฯ เขาไม่ได้ว่างพบผมทุกวันหรอก”
   “รบกวนด้วยนะ” เฉินฉินพูด แล้วหมุนตัวหลับออกไป ลู่อี้เผิงระบายลมหายใจอย่างหนักหน่วงออกมาอีกครา
---------------------------------------------
   “อ้าว สารวัตรลู่ เดือนนี้ก็มีคดีปิดไม่ลงอีกแล้วหรือ?” น้ำเสียงร่าเริงเอ่ยทักทันทีที่ลู่อี้เผิงเดินเข้าไปในห้อง ผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังบุนวมสีแดงเข้ม ในมือมีนกกระตั้วสีขาวตัวใหญ่ เขากำลังหยิบเมล็ดอะไรบางอย่างป้อนมันด้วยท่าทางสนุกสนาน
   หงคงฉ่วยถูกตีความจากสังคมในหลายรูปแบบ บ้างบอกว่าเป็นองค์กรลึกลับที่ทำธุรกิจผิดกฎหมายทุกอย่าง บ้างก็บอกว่าเป็นแก๊งผีดิบที่อาละวาดไล่ฆ่าผู้คนอย่างป่าเถื่อน ถึงกับร่ำลือกันว่า หงคงฉ่วยมีผู้นำที่ไม่แก่ไม่ตาย คงจะเป็นผีดิบแน่ๆ
   ถ้าหากถามลู่อี้เผิงว่าหงคงฉ่วยคืออะไร เขาคงจะชี้ไปที่ผู้ชายตรงหน้า แล้วตอบว่า เจ้าบ้าประสาทกลับนี่แหละ แต่หงคงฉ่วยไม่ใช่คนประสาทกลับ แล้วลู่อี้เผิงก็ยังจำรอยแผลเป็นที่ได้มาด้วยความเจ็บปวดบนต้นขาของตัวเองได้
   “หงคงฉ่วยที่ขายังสวยดีอยู่หรือเปล่า สารวัตร? ขอฉันดูหน่อยสิ”
   “คุณเพิ่งดูไปเดือนที่แล้ว” ลู่อี้เผิงพูด ได้ยินเสียงฝ่ายนั้นจุ๊ปาก “ไม่เอาน่า อย่างอแงเป็นเด็กไปหน่อยเลย คุณอายุจะสามสิบแล้วนะ ขอฉันดูหน่อยเถอะ ฉันไม่มีโอกาสได้ดูทุกวันเหมือนคุณนะ”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก ก่อนจะถอดกางเกงขายาวของตัวเองออก เผยให้เห็นรอยแผลเป็นสีแดงสดที่โคนขาอ่อนด้านใน
   “อืม... หงคงฉ่วยบนขาคุณสวยจริงๆ นั่นแหละ คราวนี้ไม่ใส่ชั้นในแบบบิกินี่มาแล้วหรือ น่าเสียดาย เอาเถอะ ใส่กางเกงได้แล้ว เดี๋ยวแปะชิกชิกจะตกใจกับขาขาวๆ นั่นจนบินหนีฉันไปอีก”
   แปะชิกชิกคือชื่อเรียกนกกระตั้วสีขาวที่ตอนนี้กำลังจ้องดวงตาสีดำของมันมาที่ลู่อี้เผิงเขม็ง สารวัตรหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดดึงกางเกงขึ้น หลังจากใส่เข็มขัดเสร็จแล้ว เขาก็เงยหน้ามองผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง
   ผู้ชายคนนั้นยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ ในมือมีนกกระตั้วเกาะอยู่ แสงจากดวงอาทิตย์ที่ส่องลอดม่านเข้ามาแสดงให้เห็นเครื่องหน้าของเขาอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ คิ้วเรียวยาว ดวงตาคมใส ใบหน้าเกลี้ยง สันจมูกโด่ง และริมฝีปากบางเฉียบ ส่วนที่ประกอบกันเป็นเครื่องหน้าของเขา คือความคมคายหล่อเหลาอย่างจีนโดยแท้เลยทีเดียว
   “วันนี้หวีผมไม่ได้ดูกระจกหรือ?” ลู่อี้เผิงเอ่ยทักขึ้น หลังจากมองหน้าผู้ชายคนนั้นอยู่พักหนึ่ง คนถูกทักเลิกคิ้ว ก่อนจะยกมือขึ้นจับผมตัวเอง จากนั้น คนรับใช้ที่ยืนขนาบแถวอยู่สองข้างก็เอาหวีกับกระจกมาวางให้
   “เสี่ยวอี้เผิงนี่ช่างสังเกตจริงๆ ” ชายคนเดิมพูด หลังจากหวีผมเสร็จแล้ว “สงสัยเมื่อคืนฉันจะดื่มหนักไปหน่อย วันนี้มีเรื่องอะไรล่ะ?”
   “ผมมาเรื่องคดีฆ่าเมี้ยวเซี่ยวตง คิดว่าคุณคงจะรู้รายละเอียดแล้ว” ลู่อี้เผิงพูด คนที่อยู่บนเก้าอี้รีบโบกมือทันที
   “ไม่เอาน่า เสี่ยวอี้เผิง นี่เธอคิดว่าหงคงฉ่วยเป็นอะไร? ผู้รอบรู้สิบทิศหรือ? เล่ารายละเอียดมาเถอะ พักนี้ฉันยุ่งกับเรื่องบ่อน้ำมันอยู่ ไม่มีเวลามาอ่านข่าวในประเทศหรอก”
   ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่เชื่อถือคำพูดอย่างที่สุด แต่ก็ยอมเล่ารายละเอียดของคดีบางส่วนให้ฟัง
   “อืม... มีเรื่องแบบนี้ระหว่างที่ฉันกำลังยุ่งอยู่ด้วยรึนี่..” ผู้ที่เรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วยยกมือขึ้นลูบคางอย่างครุ่นคิด สักพักก็พูดขึ้นมา
   “เธอลองไปถามพวกฮุ่นอั้งดูแล้วยัง?”
   พอเห็นคนถูกถามเลิกคิ้ว คนพูดเลยพูดต่อ “ฉันว่าพวกฮุ่นอั้งอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”
   “คุณจะบ้าเรอะ พวกฮุ้นอั้งไม่ได้อยู่ในเครือข่ายผู้ต้องสงสัยเลยด้วยซ้ำ พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยนะ”
   “เพราะงี้พวกเธอถึงปิดคดีไม่ได้ยังไงล่ะ” หงคงฉ่วยตอบยิ้มๆ “ถ้ารู้ว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกันยังไง รับรองเธอปิดคดีได้แน่”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด เมื่อดูจากหลักฐานที่มีทั้งหมดแล้ว ไม่มีอะไรพอจะโยงไปหาพวกฮุ่นอั้งได้เลย ถึงจะเป็นหงคงฉ่วยบอกก็เถอะ แค่คำพูดเจ้าคนบ้านี่ ใครมันจะเชื่อถือกัน
   “โอ... ท่าทางเธอจะมืดแปดด้านจริงๆ ไม่ได้หลักฐานอะไรที่เกี่ยวกับฮุ่นอั้งเลยสินะ” หงคงฉ่วยลูบคางอย่างใช้ความคิดอีกรอบ ก่อนจะเหลือบตามองนายตำรวจตรงหน้า
   “คราวที่แล้วเธอทำเสี่ยวจือของฉันเจ็บ ฉันสงสัยจริงๆ ว่าโรงเรียนนายร้อยตำรวจให้เกียรตินิยมเธอมาได้ยังไง”
   “เอาล่ะ ผมยอมรับกับคุณเป็นหนที่ร้อยแล้วว่าผมพลาด คุณมีอย่างอื่นจะบอกผมอีกมั้ย เกี่ยวกับดคีนี้น่ะ ถ้าไม่มีผมจะได้กลับ” ลู่อี้เผิงพูดออกมาอย่างรำคาญ หงคงฉ่วยยกนิ้วขึ้นเกาศีรษะ ก่อนจะผุดลุกขึ้น หลังจากนั้นคนรับใช้ที่ยืนรออยู่ก็มารับแปะชิกชิกไป
   “ฉันพอมีเวลาอยู่สักหน่อย ฉันจะพาเธอไปหาหลักฐานเกี่ยวกับฮุ่นอั้งก็แล้วกัน” กล่าวจบก็หมุนตัวเดินออกไปด้านหลัง ลู่อี้เผิงโพล่งขึ้นทันที “เดี๋ยว ไม่ต้องก็ได้”
   หลังจากนั้นเขาก็ถูกบรรดาคนรับใช้ของหงคงฉ่วยดันตัวให้เดินตามไป
-------------------------------------------------------------
   ที่อยู่ของหงคงช่วยเป็นคฤหาสน์ริมทะเล ที่หากประเมินราคาจากภาพที่เห็นก็คงจะราวๆ สักร้อยล้านเหรียญ แต่ลู่อี้เผิงคิดว่ามูลค่ามันคงจะเยอะกว่านั้น หากรวมมูลค่าห้องลับ และอุโมงค์ทางลัดต่างๆ ที่ซ่อนอยู่ภายในตัวคฤหาสน์ ตอนนี้เขากำลังเดินตามหงคงฉ่วยเข้าไปในตัวคฤหาสน์ ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าจะไปโผล่ในทิศทางไหน
   “ฉันคงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าสักหน่อย ไปทั้งชุดแบบนี้คงไม่เหมาะ” หงคงฉ่วยพูดขึ้น พลางยกมือทาบอกเสื้อสูทสีน้ำตาลไหม้ตัวยาวของตน “เธอเองก็มาเปลี่ยนด้วยกันสิ ชุดแบบนั้นดูออกง่ายจะตายไป”
   ลู่อี้เผิงก้มลงมองชุดเสื้อเชิ้ตเข้ารูปของตนเอง แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ถูกดันตัวเข้าห้องไป
   
   หงคงฉ่วยเป็นผู้ชายรูปร่างไม่ใหญ่ไม่เล็ก สูงราวๆ ร้อยเจ็ดสิบเจ็ดเจ็ดสิบแปดเซนติเมตร ผมสีดำสนิท หวีปัดออกข้างอยู่เสมอ ดูจากหน้าตาแล้ว เขาสมควรจะอายุสักยี่สิบปลายๆ ไปจนถึงสามสิบต้นๆ แต่เท่าที่ลู่อี้เผิงได้ยินมา ผู้ชายคนนี้มีชื่ออยู่ในวงการมานานกว่าสามสิบปีแล้ว อีกอย่าง เมื่อสี่ปีก่อนที่เขาเจอหงคงฉ่วยครั้งแรก เจ้าหมอหนี่ก็หน้าตาแบบนี้ สี่ปีผ่านไป ใบหน้านั้นแทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ไม่สิ เรียกว่าไม่เปลี่ยนแปลงเลยจะดีกว่า แต่ลู่อี้เผิงมั่นใจว่าหงคงฉ่วยเป็นมนุษย์ธรรมดาคงหนึ่ง ซึ่งคงจะมีวิธีดูแลสุขภาพที่ได้ผลดีกว่าคนอื่นเท่านั้น

   ปฏิเสธไปก็ป่วยการ ลู่อี้เผิงถูกคนรับใช้ของหงคงฉ่วยช่วยกันถอดเสื้อผ้าชุดเดิมออก แล้วเอาชุดใหม่มาให้เปลี่ยนแทน เขาเห็นตัวเองอีกทีก็สวมเสื้อยืดสีดำสกรีนลายทีมฟุตบอล กับกับกางเกงยีนส์สีสนิมแล้ว ทั้งเสื้อทั้งกางเกงพอดีตัวเขาเป๊ะ แม้กระทังรองเท้าผ้าใบที่คนเอามาเปลี่ยนให้ก็ด้วย พอเดินออกมาก็พบหงคงฉ่วยยืนรออยู่แล้ว
   ถ้าไม่นับรอยยิ้มลี้ลับบนใบหน้านั่น มองรวมๆ แล้วคนตรงหน้าเขาก็ดูเหมือนเด็กซิ่งรถคนหนึ่งนี่เอง
   “ดูดีใช่เล่น” หงคงฉ่วยพูด แล้วถือวิสาสะเอาหมวกแก๊ปครอบศีรษะของลู่อี้เผิงโดยไม่ขออนุญาต ชายหนุ่มดึงมันออกด้วยสีหน้าไม่พอใจ และเห็นหงคงฉ่วยถือหมวกกันน็อกอยู่
   “เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะออกไปขี่มอเตอร์ไซค์เล่นกัน”
---------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] นกยูงแดง (มาเฟีย ตำรวจ SMนะ?!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-07-2011 09:29:18
   ลู่อี้เผิงทำงานเป็นตำรวจมาห้าปี เรื่องจับแก๊งซิ่งไม่ใช่เรื่องใหม่ ถึงเขาจะไม่ได้ทำงานนี้ยาว แต่ก็เห็นพวกแก๊งซิ่งมาเยอะพอสมควร พอรู้ด้วยว่าเครื่องแบบไหนแรงไม่แรง ปัญหาคือตอนนี้เขากำลังซ้อนมอเตอร์ไซค์ ของคนที่เขาชักนึกสงสัยว่า เป็นเจ้าพ่อของพวกเด็กซิ่งพวกนั้นรึเปล่า
   หงคงฉ่วยพาเขาเดินลัดเลาะในตัวคฤหาสน์ จนมาถึงอุโมงค์สายหนึ่ง ปากทางของอุโมงค์มีมอเตอร์ไซค์จอดอยู่หลายคัน ราคาแพงระยับและแต่งเครื่องแล้วทั้งนั้น แถมมีร่องรอยการใช้ทุกคัน ไม่ใช่ของประดับอย่างแน่นอน จากนั้นก็ชวนเขาขึ้นมอเตอร์ไซค์ แล้วบึ่งออกมา จนมาโผล่อยู่ข้างไฮเวย์ที่เชื่อมระหว่างเขต ซึ่งอยู่ห่างจากตัวคฤหาสน์ไปหลายกิโลเมตร แน่นอนว่าให้ตายลู่อี้เผิงก็เดาทางไม่ออก ว่าเขามาโผล่ตรงนี้ได้อย่างไร เนื่องจากอุโมงค์มืด และเจ้าคนขี่มอเตอร์ไซค์ก็ซิ่งเสียเหลือเกิน จนเขาทำได้แค่เกาะโครงเหล็กของรถให้แน่นที่สุด และภาวนาไม่ได้หล่นลงไประหว่างทาง
   ทริปการเดินทางด้วยมอเตอร์ไซต์ที่ขับได้ผาดโผนพอๆ กับแก๊งซิ่งจบลงเมื่อหงคงฉ่วยจอดมอเตอร์ไซค์ของเขาที่หน้าอาคารแห่งหนึ่ง ซึ่งลู่อี้เผิงรู้จักเป็นอย่างดี
   ฮุ่นอั้งเป็นแก๊งมาเฟียที่มีกิจการเปิดรับพนันในหลายรูปแบบ หนึ่งในนั้นคือธุรกิจรับพนันบอล ซึ่งมีทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย
   “งานนี้ฉันแทงหมดตัว ไม่เจ๊งไม่เลิก” หงคงฉ่วยพูด และตบไหล่เขา ก่อนจะเดินเข้าไปในตึกแห่งนั้น
-----------------------------------------------------
   กิจการรับพนันบอลของฮุ่นอั้งนั้นค่อนข้างจะคึกคัก โดยเฉพาะในช่วงกลางคืน แต่นี่เป็นเวลากลางวัน แถมยังเป็นช่วงเที่ยง พนักงานเลยออกไปพักกันเกือบหมด เหลืออยู่ไม่กี่คน
   หงคงฉ่วยเดินเข้าไป ก็ยกมือขึ้นเสยผม แล้วเอยทักพนักงานที่นั่งอยู่ด้านหน้า “ไปพักเที่ยงกันหมดเลยหรือนี่ หวังว่าจะมีคนเดินโพยให้ผมนะ”
   คนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะเขม่นมองเขา “คุณ...”
   “เซี่ยเซิน” หงคงฉ่วยตอบ “โอ้ วันก่อนผมว่าผมเห็นคุณที่ตลาดเขตสองด้วยนะ บ้านคุณอยู่แถวนั้นหรือ?”
   “อ่ะ อืม...” คนถูกทักตอบอย่างงงๆ หงคงฉ่วยพูดต่อ “ผมว่าจะบอกคุณอยู่พอดีเลยว่า น้องชายผมอยากเปิดกิจการบ้าง แต่คุณก็ดันเดินหายไปเสียก่อน”
   “เรื่องนี้ต้องคุยกับหัวหน้านะ คุยกับผมไม่ได้หรอก”
   “ผมแค่อยากจะขอคำปรึกษาน่ะ” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ “คุณว่าไปเปิดที่เขตหกจะดีมั้ย?”
   คนถูกถามสั่นศีรษะทันที “อย่าเพิ่งเลย เขตหกหัวหน้าเพิ่งเก็บกวาดขยะไป ขืนไปเปิดตอนนี้คนก็จะพาลสงสัยเอาน่ะสิ”
   “ขยะอะไรหรือ?” ลู่อี้เผิงที่ยืนเงียบอยู่นานถามขึ้นมาบ้าง คนที่นั่งอยู่มองเขา แล้วขมวดคิ้ว “นี่พวกนายไปอยู่ที่ไหนกันมา ไม่ได้ข่าวเลยหรือ? คดีออกจะใหญ่”
   “โธ่ คดีฆ่าคนวันๆ เยอะจะตาย พวกเราจะไปรู้ได้ไงล่ะ อีกอย่าง ก็ไม่เห็นมีใครเกี่ยวกับที่นี่เลยนี่”
   “จะไม่มีได้ยังไงกันล่ะ ท่าทางพวกนายจะมือใหม่จริงๆ นะเนี่ย เซี่ยวไป่เหิงเป็นมือเก่าในวงการเลยนะ เขาเคยร่วมมือกับหัวหน้าอยู่พักหนึ่ง แล้วก็ถอนตัวไป ตอนหลังก็แอบไปทำเองเงียบๆ แย่งลูกค้าเราเสียได้ แถมยังมาเกทับหัวหน้าอีกว่า อีกหน่อยชื่อของฮุ่นอั้งจะหายไปจากอ่องกง หัวหน้าเลยจัดการสั่งสอนเขาด้วยการเก็บพี่ชายบุญธรรมของเขาเสียเลย อย่างว่าล่ะนะ ของบางอย่างทำกับเจ้าตัวเองมันไม่สามสมหรอก ต้องแบบนี้แหละ พวกนายเองถ้าคิดจะมาเดินวงการนี่ ก็เล่นให้ซื่อเข้าล่ะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน”
   “แหม... พี่ชาย พวกเราน่ะซื่อสุดๆ อยู่แล้วล่ะ” หงคงฉ่วยพูดพลางปั้นหน้ายิ้มแย้มประจบประแจง “ขอบคุณนะที่เตือน งั้นผมคงต้องกลับไปปรึกษากับเจ้าน้องชายใหม่ ว่าจะเปิดที่ไหนกันดี”
   “เขตแปดสิ” คนนั่งอยู่แนะนำ “กำลังขาดคน”
   หงคงฉ่วยทำตาโต ก่อนจะหันกลับมา “เสี่ยวซี เขตแปดว่าไง?”
   ลู่อี้เผิงปั้นหน้าเคร่งเครียด ขบปากแล้วตอบกลับไป “ผมไม่แน่ใจนะพี่ใหญ่ ผมไม่ชำนาญทางเขตแปดด้วยสิ ผมว่าวันนี้เรากลับกันก่อนดีกว่า”
   หงคงฉ่วยทำหน้าผิดหวัง และหันมาขอโทษขอโพยทันที “ก็งี้แหละนะ น้องชายผมมันไม่ค่อยจะสู้คนเท่าไหร่ อุตส่าห์พยายามลากมาถึงนี่ทั้งที มาถอยซะอีกล่ะ ยังไงก็ขอบคุณพี่ชายมากเลยนะ เดี๋ยวผมยุน้องชายขึ้นแล้วจะแวะมาใหม่”
   “อืมๆ ” คนนั่งอยู่ส่งเสียง ก่อนจะก้มหน้าก้มตาจัดการงานในมือต่อ มานึกเฉลียวใจว่าตัวเองไม่เคยได้ยินชื่อเซี่ยเซินมาก่อน ก็ผ่านไปหลังจากนั้นหลายสัปดาห์แล้ว
-------------------------------------------------------------------
   “เมี้ยวเซี่ยวตงเป็นพี่ชายบุญธรรมของเซี่ยวไป่เหิง” หงคงฉ่วยพูดขึ้นขณะที่ขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงพูดทวนลมกลับมา “ผมรู้แล้ว”
   คนขี่มอเตอร์ไซค์หัวเราะชอบใจ “ถ้าคดีนี้ปิดได้ เป็นความดีความชอบของฉันครึ่งหนึ่งนะ”
   ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ “คราวนี้อยากได้อะไรอีกล่ะ?”
   “เหมือนเดิม” หงคงฉ่วยตอบและเลี้ยวมอเตอร์ไซค์ไปยังถนนอีกเส้นหนึ่ง

   “เลือกที่ให้มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้หรืองไง?” ลู่อี้เผิงพูด เมื่อหงคงฉ่วยเปิดประตูเข้ามาในโกดังร้างแห่งหนึ่ง คนถูกบ่นใส่ยักไหล่ “ช่วยไม่ได้ ฉันรีบนี่ ที่นี่ก็ใกล้บ้านฉันดี”
   “ทำไมถึงไม่กลับไปทำที่คฤหาสน์ของคุณเลยล่ะ” นายตำรวจหนุ่มยังไม่วายตั้งข้อสงสัย หงคงฉ่วยเลิกคิ้วแล้วมองเขายิ้มๆ “แหม... ฉันก็เบื่อเตียงเบื่อโต๊ะที่คฤหาสน์เป็นเหมือนกันนะ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าคนที่ยืนอยู่ จากนั้นก็กวาดตามองไปรอบๆ โกดัง นอกจากพื้นซีเมนต์ขรุๆ ขระๆ กับลังไม้ที่วางระเกะระกะอยู่แล้ว ก็มีตู้คอนเทนเนอร์เก่าๆ อยู่อีกตู้สองตู้เท่านั้นเอง
   “คุณอยากทำตรงไหน?” เขาหันมาถาม คนถูกถามยักไหล่อีกรอบ “เลือกเอาสิ ฉันตรงไหนก็ได้อยู่แล้ว”
   ลู่อี้เผิงกวาดตามองอีกรอบหนึ่ง ก่อนจะชี้ไปตรงตู้คอนเทนเนอร์ “เอาตรงนั้นก็ได้ พื้นคงพอสะอาดอยู่หรอก”
   หงคงฉ่วยหัวเราะในคอ “รักสะอาดจริงๆ นะ ตู้ก็ตู้ ท่าทางจะเร้าใจดีเหมือนกัน”
   ทั้งคู่เดินเคียงกันไปที่ตู้คอนเทนเนอร์ แต่เดินยังไม่ทั้นถึง ลู่อี้เผิงก็ดึงตัวหงคงฉ่วยเข้าไปกอด จากนั้นก็เริ่มลูบไล้มือไปตามร่างกาย
   “วันนี้เกิดนึกอยากเล่นบทเด็กลามกหรือไง” หงคงฉ่วยพูด พลางหัวเราะชอบใจ ขณะที่อีกฝ่ายอ้าปากขบกัดใบหูเขาเบาๆ
   ลู่อี้เผิงลูบไล้เรือนร่างนั้นพลางจูบไปตามซอกคอ แล้วล้วงมือเข้าไปลูบไล้ผิวกายด้านใน หงคงฉ่วยสะท้านตัวเป็นระยะ ก่อนจะขยับหน้ามา แล้วกระซิบเสียงเบา “จูบฉันหน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงทำตามอย่างว่าง่าย ขณะที่กำลังเค้าริมฝีปากกันอย่างเมามัน ชายหนุ่มก็ล้วงเอาบางสิ่งบางอย่างออกมา
   !!!
   เร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว หลังของลู่อี้เผิงกระแทกเข้ากับฝาประตูตู้คอนเทนเนอร์ จากนั้นก็ได้ยินเสียงกริ๊กที่เหนือศีรษะ หงคงฉ่วยยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าเขา “เธอนี่เร้าใจฉันจริงๆ เลยนะ”
   เขาพูด และไล้มือไปตามใบหน้าของชายหนุ่ม ลู่อี้เผิงพยายามจะดึงมืออก และค้นพบว่ามือทั้งสองข้างของเขาถูกกุญแจมือของตัวเองล็อกติดกับคานล็อกของตู้คอนเทนเนอร์เรียบร้อยแล้ว
   “หลบคนของฉันเอากุญแจมือออกมาได้ ถือว่าพัฒนาขึ้นนะ” หงคงฉ่วยเอ่ยชม และแนบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากของอีกฝ่าย แน่นอนว่าคราวนี้ลู่อี้เผิงปิดปากสนิท แต่ก็ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายเดือดร้อนอะไร
   หงคงฉ่วยแตะปากเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดต่อยิ้มๆ “คราวนี้คิดไว้หรือยัง ว่าถ้าจับฉันได้ จะตั้งข้อหาอะไร?”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบ แต่กลับเบือนหน้าไปทางอื่น เลยถูกอีกฝ่ายใช้มือดันกลับมา “ไม่เอาน่า เสี่ยวอี้เผิง ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังอีกแล้วหรือนี่ ฉันล่ะชักสงสัยมาตรฐานของโรงเรียนนายร้อยตำรวจของฮ่องกงเข้าไปทุกทีแล้วนะ”
   “ไม่เกี่ยวอะไรกับโรงเรียนผมหรอก” ลู่อี้เผิงตอบออกมาในที่สุด เขาเขม่นมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกพลุ่งพล่านที่ยากจะอธิบาย
   “ยังโมโหฉันเรื่องหงคงฉ่วยที่ขาเธออีกหรือไง?” คนถูกมองถาม ก่อนจะยิ้มออกมา “แต่ฉันชอบหงคงฉ่วยบนขาเธอที่สุดเลยล่ะ”
   จากนั้นร่างตรงหน้าก็ย่อตัวต่ำลง ลู่อี้เผิงได้ยินเสียงรูดซิป จากนั้นกางเกงตัวนอกของเขาก็ถูกถอดออก
   “หงคงฉ่วยบนขาเธอสวยจริงๆ ” คนที่คุกเขาอยู่พูด พลางไล้ปลายนิ้วไปรอบผิวเนื้อนูนแดงพวกนั้น ก่อนจะแนบริมฝีปากลงไป ได้ยินเสียงคนยืนอยู่แค่นหัวเราะ “ไม่นึกว่าคนอย่างหงคงฉ่วยจะมาคุกเข่าทำเรื่องแบบนี้ให้ผม”
   “อืม.. เธอควรจะภูมิใจเอาไว้นะ” หงคงฉ่วยพูด พลางดึงกางเกงชั้นใจของลู่อี้เผิงออก “ว่างๆ เธอควรจะเล่าให้คนอื่นฟังบ้าง ว่าหงคงฉ่วยทำอะไรให้เธอ”
   ลู่อี้เผิงสะท้ายตัวเฮือกใหญ่ ในตอนที่ส่วนนั้นถูกอีกฝ่ายสอดเข้าไปในโพรงปาก ลิ้นที่ขยับอย่างคล่องแคล่วเรียกอาการคัดตึงจากส่วนนั้นได้ในระยะเวลาอันสั้น
   ชายหนุ่มหอบหายใจถี่หนัก สองมือที่ถูกพันธนาการอยู่เหนือศีรษะเริ่มจะชาด้านแล้ว แต่ท่อนล่างของเขากลับตื่นตัวคึกคักเต็มที่
   “ผมจะเสร็จแล้วนะ” ชายหนุ่มพูดเสียงพร่า อีกฝ่ายดูดดึงส่วนนั้นเขาอยู่อีกหนสองคน ก่อนจะผละริมฝีปากออกมา
   “คิดว่าคุณจะยอมให้ผมเสร็จในปากคุณซะอีก” ลู่อี้เผิงพูด และถูกปิดปากด้วยริมฝีปาก จากนั้นหงคงฉ่วยก็ล้วงซองถุงยางออกมาจากกระเป๋ากางเกง
   “กำลังสงสัยอยู่ล่ะสิ ว่าท่าอย่างนี้ ฉันจะทำกับเธอยังไง” อีกฝ่ายพูดอย่างรู้ทัน เมื่อเห็นสีหน้าของคนที่ถูกจับล็อกอยู่
   “อืม.. ผมสงสัยจริงๆ นั่นแหละ” ลู่อี้เผิงยอมรับ หงคงฉ่วยหัวเราะเบาๆ แล้วฉีกซองถุงยางออก “เธอระวังอย่าให้มันผ่อไประหว่างทางก็พอ เรื่องอื่นน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”
   ลู่อี้เผิงสูดปาก ขณะที่หงคงฉ่วยสวมถุงยางให้ จากนั้นอีกฝ่ายก็ร่นกางเกงของตัวเองลง แล้วเบียดสะโพกเข้ามา
   ชายหนุ่มสะท้านตัวอีกครั้ง ทันทีที่ปลายส่วนยอดผลุบเข้าไปในช่องทางเร้นลับนั้น หลังจากขยับตัวอีกสองสามหน ทุกส่วนของมันก็หายเข้าไปจนสุดความยาว ได้ยินเสียงหัวเราะในคออย่างพอใจ ก่อนที่มือของหงคงฉ่วยจะยื่นมาจับสะโพกของเขา แล้วจับกระแทกเข้ากับสะโพกตัวเอง
   ลู่อี้เผิงคำรามในลำคอ ท่ามกลางเสียงหอบกระเส่าของร่างเบื้องหน้า ท่อนเอวแข็งแรงของทั้งคู่กระแทกรับกันเป็นจังหวะหนักหน่วง เสียงครางอย่างสุขสมเป็นห้วงๆ ดังสะท้อนไปทั่วโกดัง นายตำรวจหนุ่มแอ่นท่อนเอวเข้าหาสะโพกที่สอดประสานอยู่ ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะสั่นกึกๆ พร้อมๆ กับของเหลวที่ขาวขุ่นที่อีกฝ่ายหลั่งออกมา
   หงคงฉ่วยขยับตัวออก ถอดถุงยางของตัวเอง แล้วก็หันไปถอดถุงยางของอีกฝ่าย หยดหยาดแห่งอารมณ์ที่ถูกปลดเปลื้องหยดลงบนพื้นระหว่างนั้น เขาหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ห่อถุงยางพวกนั้นเอาไว้ ก่อนจะวางไว้บนไหล่ของร่างสูงใหญ่ที่ยังถูกล็อกอยู่
   “ฝากทิ้งด้วยนะ” หงคงฉ่วยพูด พลางดึงกางเกงขึ้นมา ลู่อี้เผิงมองเขา แล้วพูดขึ้นบ้าง “ปล่อยผมก่อนสิ”
   คนถูกทักเลิกคิ้วขึ้นมองเหมือนนึกขึ้นได้ “นั่นสินะ เธอคงยังหาวิธีสะเดาะกุญแจเองไม่เป็น อืม... ที่จริงเธอน่าจะลองหัดตอนนี้เลย” พูดจบก็หมุนตัว ทำท่าจะเดินออกไป ลู่อี้เผิงร้องเสียงหลง
   “คงฉ่วย!”
   หงคงฉ่วยชะงักตัวลงหน่อยหนึ่ง ก่อนจะยกมือขึ้นป้องหู “ตะกี้เธอว่าไงนะ”
   ลู่อี้เผิงกัดฟันกรอดๆ ก่อนจะพูดออกไปอีกหน “ผมบอกว่าคงฉ่วย”
   “เรียกฉัน?”
   “อืม...”
   “เรียกอีกทีซิ”
   “คงฉ่วย... หงคงฉ่วย”
   หงคงฉ่วยหันกลับมา และระบายยิ้มบนใบหน้า “ฉันชอบให้เธอพูดสามคำนี้จริงๆ น่าเสียดายที่เธอไม่ค่อยพูด ไม่งั้นคงกลายเป็นคู่แข่งเสี่ยวชิกของฉันแน่ๆ ”
   ลู่อี้เผิงพยายามใช้ความอดทนอดกลั้นมากที่สุด “คงฉ่วย ปล่อยผมออกไปก่อนเถอะ ผมคงยังหัดสะเดาะกุญแจโดยที่คุณยังไม่ได้สอนไม่ได้หรอก”
   หงคงฉ่วยพยักหน้า และยิ้มอย่างพอใจ “เวลาเธอฝืนพูดเอาใจฉันแบบนี้ ฉันก็ชอบนะ ว่าแต่กุญแจอยู่ไหนล่ะ?”
   “กระเป๋ากางเกงผม” ลู่อี้เผิงบอก หงคงฉ่วยก้มลงมองกางเกงที่ร่วงกองอยู่แทบเท้าชายหนุ่ม จากนั้นก็สั่นศีรษะ “ฉันไม่อยากคุกเข่าไปหาอะไร เดี๋ยวเธอจะฉวยโอกาสถีบฉัน เอางี้แล้วกัน”
   หงคงฉ่วยขยับมือไปด้านหลัง ไม่รู้ว่าล้วงอะไรออกมา จากนั้นเขาก็เอื้อมมือขึ้นไปเหนือศีรษะของลู่อี้เผิง แล้วกุญแจมือก็หลุดออก
   “นี่ ระวังด้วย” หงคงฉ่วยว่า พลางฉวยห่อกระดาษทิชชู่ยัดใส่มือของลู่อี้เผิง ก่อนที่เจ้าตัวจะทันได้ก้มลงไปหยิบกางเกงขึ้นมาสวมเสียอีก นายตำรวจหนุ่มทำหน้ายู่ แต่ก็ยอมจะยัดกระดาษห่อนั้นเข้าไปในกระเป๋ากางเกง อีกฝ่ายคลี่ยิ้มด้วยความมพอใจ “อืม... สอนแล้วจำแบบนี้แหละดี ของแบบนี้ต้องทิ้งให้ถูกที่ ทิ้งเรี่ยราดไม่ได้หรอก โอ๊ะ ตายล่ะ!”
   หงคงฉ่วยอุทานออกมา ขณะมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ “ฉันต้องรีบแล้ว ไปกันเถอะ” จากนั้นก็ดึงมือของลู่อี้เผิงออกไปด้านนอก
----------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงคิดว่าเขาจะตายเพราะมอเตอร์ไซค์ของหงคงฉ่วยเสียแล้ว แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็กลับมายังคฤหาสน์จนได้ พอมาถึงหงคงฉ่วยก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว นายตำรวจหนุ่มชักอยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้คนอย่างหงคงฉ่วยต้องรีบร้อนมากมายขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ปกติไม่เคยเห็นรีบเห็นเร่งกับเขาเสียที ดังนั้นเขาจึงยังยืนรีรออยู่ที่ห้องรับรองของหงคงฉ่วย
   “มาหรือยัง” หงคงฉ่วยส่งเสียงออกมา ก่อนที่เจ้าตัวจะก้าวเท้าออกมา เขาเปลี่ยนเป็นชุดสูทยาวสีขาวปลอด พอมาถึงห้องรับรอง คนรับใช้ก็พาแปะชิกชิกมาส่งให้ทันที เจ้านกกระตั้วพอเห็นเจ้านายก็เรียกชื่อทันที “คงฉ่วย.. คงฉ่วย” จากนั้นก็ร้องแกว๊กๆ ชวนให้แสบแก้วหู หงคงฉ่วยดูจะเอาอกเอาใจเจ้านกตัวนี้เป็นพิเศษ อย่างกับว่าเป็นลูกของตัวเองก็ไม่ปาน
   “ใจเย็นๆ นะ เสี่ยวชิก ใกล้จะมาแล้วล่ะ อ๊ะ นั่นไง มาแล้ว!” เขาร้องทันทีที่ประตูห้องรับรองถูกเปิดเข้ามา คนที่เข้ามาเป็นคนรับใช้สองคน ในมือมีกรงนกที่ด้านในมีนกกระตั้วอยู่อีกตัวหนึ่ง
   “ไง เสี่ยวชิก ชอบไหม?”
   ลู่อี้เผิงที่ยืนดูอยู่เป็นนานถึงกับทนไม่ได้ต้องถามออกมา “คงฉ่วย อย่าบอกนะว่าที่รีบน่ะ รีบมารับนก?!”
   หงคงฉ่วยหันมามองเขาแล้วยิ้มกว้าง “เธอเรียกชื่อฉันอีกแล้ว ฟังดูดีจริงๆ อืม... ใช่ ฉันมารอต้อนรับคู่หมั้นของเสี่ยวชิก นี่เรื่องสำคัญเลยนะเนี่ย เอ๋ แล้วนั่นจะกลับเลยรึ? ไม่รอดื่มเหล้ามงคลก่อนหรือไง”
   ลู่อี้เผิงก้าวพรวดๆ ออกจากตัวคฤหาสน์ไปโดยไม่สนใจหันมามองด้วยซ้ำ หงคงฉ่วยถึงกับถอนหายใจเฮือก
   “อะไรกันนะ หนุ่มๆ สมัยนี้ อายุไม่เท่าไหร่ก็หัดขี้หงุดหงิดเสียแล้ว” เขาพูด และส่งแปะชิกชิกให้กับคนรับใช้เพื่อพาไปส่งที่คอน ก่อนจะออกคำสั่ง
   “เดี๋ยวให้คนหาซื้อแคลเซี่ยมไปส่งให้เสี่ยวอิ้เผิงสักลังนะ ส่งที่บ้านเขาน่ะ เขาคงไม่อยากให้ที่ทำงานแตกตื่น อย่าลืมเขียนจดหมายบอกไปว่าฉันเป็นห่วงด้วยล่ะ”
--------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] นกยูงแดง (มาเฟีย ตำรวจ SMนะ?!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 24-07-2011 10:37:59
อ๊ายยยยยยย เคะราชินี
บวกเป็ดพร้อม คนแต่งค่ะ
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 24-07-2011 15:11:11
ชอบแนวมาเฟียแบบนี้จริงๆๆๆ  :pighaun:

ไม่มีนกยูง เอาเป็ดแทนละกัน
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 24-07-2011 15:24:47
อ๊ายยยยยยยย~ ชอบจริงๆนะแนวเนี่ย!!  o(≧▽≦)o
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-07-2011 16:06:18
SM สุดๆ
 :haun4:
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kurobok ที่ 24-07-2011 17:02:35
อ่าาา.......ชอบหงคงฉ่วยจัง :z1:
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 24-07-2011 17:47:13
ช่างเป็นเคะราชนี ที่รั่วได้ที่มากๆ :jul3:
น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 24-07-2011 18:22:11
สุโค่ยยยยยยยยย :haun4:
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 24-07-2011 18:28:25
พ่อหนุ่มตำรวจถูกเคะมาเฟียงาบบบบ
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 24-07-2011 18:38:00
 :mc4:

ปลาบปลื้ม เรื่องใหม่มาแล้ว
เอ.. ต้องเล่นของให้ตอนต่อไปมาเรื่อยๆซะแล้วมังนี่

อิอิ
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 24-07-2011 19:38:49
 :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 24-07-2011 20:24:39
ตำรวจกับมาเฟีย

ช๊อบ ชอบ
 :L2: :L2:

+1  จ้า
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 24-07-2011 21:36:05
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 25-07-2011 00:42:14
ชอบจังงงงงงงงงงงงงงงง XD รอมาอัพนะคะ :-]
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-07-2011 11:00:21
红孔雀นกยูงแดง 2

   หงคงฉ่วย (นกยูงแดง)
   ไม่มีใครรู้ว่าทำไมหงคงฉ่วยถึงเรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วย(นกยูงแดง)
   แม้แต่ลู่อี้เผิงเองก็ไม่รู้ และไม่คิดอยากจะรู้ด้วย ไม่ว่าใครจะมองว่าหงคงฉ่วยคืออะไร สำหรับลู่อี้เผิงมันคือความอัปมงคลในชีวิตอย่างหนึ่ง อย่างใหญ่เสียด้วย
----------------------------------------------------------
   “เฮ้ พี่ลู่ วันนี้ไม่ว่ายน้ำเหรอ?”
   ลู่อี้เผิงหันไปยิ้มพลางสั่นศีรษะให้กับรุ่นน้องที่เอ่ยทัก ตอนนี้เขาอยู่ที่สระว่ายน้ำกลางของกรมตำรวจ ก่อนจะเกิดเรื่องเมื่อสี่ปีก่อน ลู่อี้เผิงเคยมาใช้บริการที่นี่เป็นประจำ แต่ตอนนี้ผิดกันไปแล้ว
   “ฉันมาคุยธุระ จะกลับแล้ว” ลู่อี้เผิงตอบ และก้าวเดินออกไปจากสระน้ำ เขามาหารุ่นน้องคนหนึ่งเพื่อคุยธุระเกี่ยวกับคดี ได้ยินเสียงรุ่นน้องคนเดิมหันไปพูดกับเพื่อนเบาๆ “แปลกแหะ ปกติพี่ลู่เขาชอบว่ายน้ำจะตาย... แต่พอเกิดเรื่องหงคงฉ่วยเมื่อสี่ปีก่อนก็.....”
   ลู่อี้เผิงขี้เกียจจะได้ยินอะไรมากไปกว่านี้ เลยรีบเดินจ้ำออกมา
   หงคงฉ่วย....
   นายตำรวจหนุ่มรู้สึกเจ็บแปลบตรงรอยแผลที่ขาอ่อนขึ้นมาทันที แน่นอนว่ามันเป็นแค่อุปาทานเท่านั้น แผลนั่นตั้งสีปีมาแล้ว มันคงไม่เหลือความเจ็บปวดอะไรอีกแล้วล่ะ นอกเสียแต่ความเจ็บปวดที่ฝังลึกลงไปในจิตใจ
   หงคงฉ่วย....
   พอนึกถึงหน้าเจ้าบ้านั่นแล้วก็ให้นึกอยากฆ่าขึ้นมาอย่างระงับอารมณ์ไม่อยู่ แต่ลู่อี้เผิงรู้ดี หงคงฉ่วยไม่ใช่อะไรที่ใครจะฆ่าได้ง่ายๆ ต่อให้แก้ผ้าออกหมดแล้วก็เถอะ
   สิ่งที่หงคงฉ่วยมอบให้เขาเมื่อสี่ปีก่อน นอกจากรอยแผลเป็นพวกนี้แล้ว ยังมีเรื่องน่าหงุดหงิดรำคาญใจตามมาอีกเป็นขบวน
   เรื่องแรก ลู่อี้เผิงหมดสิทธิ์ลงสระว่ายน้ำอีก ทำไมน่ะหรือ? ใครมันอยากจะโชว์ขาอ่อนที่มีรอยแผลแบบนี้กันเล่า นี่มันสัญลักษณ์ตีตราว่าเป็นสมบัติของหงคงฉ่วยชัดๆ ไม่มีใครที่กรมรู้เรื่องนี้ ทุกคนรู้แค่เขารอดจากเงื้อมมือหงคงฉ่วยมาได้ ในรอบหลายสิบปี ส่วนเรื่องแผลเป็นนี่ ให้ตายเขาก็จะให้ใครรู้เห็นไม่ได้เด็ดขาด
   สี่ปีมานี้ ลู่อี้เผิงเคยคิดที่จะไปลบเอารอยแผลนี้ออก ไม่ก็ทำให้เกิดรอยแผลเพิ่ม จะได้ลบคำว่าหงคงฉ่วยออกไปจากต้นขาเขาเสียที ติดอยู่แต่ว่าเจ้าหงคงฉ่วยโรคจิตนั่นชอบจะดูแผลที่ขาของเขาเสียเหลือเกิน แถมถามย้ำแล้วย้ำอีกว่ายังดูดีอยู่หรือเปล่า ดังนั้นเขาจึงต้องกล้ำกลืนรักษารอยแผลเป็นเอาไว้ เพื่อเป็นบัตรผ่านไปพบกับหงคงฉ่วยในคฤหาสน์เขาวงกตนั่น

   “อ้าว อี้เผิง จะกลับล่ะรึ? ไปต่อกันในเมืองมั้ย?” เพื่อนรุ่นเดียวกันเอ่ยทัก ในตอนที่เขากำลังจะเดินขึ้นรถ ลู่อี้เผิงหันไปยิ้มให้เพื่อน “ไม่ล่ะ ฉันต้องรีบกลับบ้าน”
   “วันนี้ที่แซนเทิร์นมีดาราใหญ่มาด้วยนะ ไม่ไปรึ?” เพื่อนชวนต่อ คนถูกชวนยังคงสั่นศีรษะ “มีงานด่วนต้องทำน่ะ”
   “เอ้อ... ขยันทั้งปี... หาเวลาว่างไปปลดปล่อยบ้างก็แล้วกันนะ เดี๋ยวจะเก็บกดเอา” เพื่อนว่า ลู่อี้เผิงพยักหน้า แล้วมุดเข้ามาในรถ
   ถ้าเป็นก่อนสี่ปีที่แล้วล่ะก็ เขาคงจะกระโดดลงทั้งสระว่ายน้ำ แล้วคงจะรีบไปเที่ยวผับกับเพื่อนแล้วล่ะ
   เพราะไอ้คำว่าหงคงฉ่วยบนขานั่นแท้ๆ เลย
   หลังจากถูกตีตราด้วยน้ำมือตัวเอง นอกจากลู่อี้เผิงจะไม่กล้าลงสระว่ายน้ำแล้ว เขายังต้องหยุดการมีเซ็กซ์ไปโดยปริยาย... เพราะกลัวใครจะเห็นรอยแผลเป็นนั่น ถ้าจะมีก็ต้องถกแค่กางเกงลงไป เรื่องห่วยๆ แบบนั้นให้เจ้าหงคงฉ่วยทำไปคนเดียวเถอะ! ที่สำคัญ หลังจากถูกหงคงฉ่วยหลอกล่อให้มีอะไรกันครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน เขาก็หมดอารมณ์กับผู้หญิงไปเลย บ้าเอ๊ย เจ้านั่นใช้ยาอะไรกับเขากันแน่เนี่ย
   ลู่อี้เผิงทุบมือลงไปบนพวงมาลัยอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะขับรถกลับบ้านด้วยความหงุดหงิดในอารมณ์ แต่ขณะที่กำลังขับรถอยู่บนถนน ลู่อี้เผิงก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกขับรถตาม นายตำรวจหนุ่มจึงชะลอรถเข้าข้างทาง และพบว่ารถยนต์สีดำสองคันขับตามมาจริงๆ คันหนึ่งหยุดจอดอยู่หน้ารถเขา ส่วนอีกคันจอดซ้อนด้านหลัง
   ลู่อี้เผิงยังคงนั่งอยู่ในรถ ถ้ากล้าจะอุ้มกันกลางไฮเวย์ที่มีรถวิ่งหนาแน่นขนาดนี้ล่ะก็ เขาก็ยอมให้อุ้มล่ะ แต่พอเห็นคนที่ก้าวเท้าออกมาจากรถ ในใจของชายหนุ่มก็นึกสาปแช่งขึ้นมาทันที
   “สายันสวัสดิ์ครับ สารวัตรลู่” ชายรูปร่างสูงใหญ่ มีรอยแผลเป็นพาดยาวลงมาตรงดั้งจมูกพอดี ราวกับครั้งหนึ่งศีรษะนี้เคยถูกผ่าครึ่งมาแล้วก็ไม่ปาน เอ่ยทักเขา ทันทีที่ลู่อี้เผิงลดกระจกลง ไม่บอกก็รู้ว่านี่คือหนึ่งในคนรับใช้ของหงคงฉ่วยที่มีชื่อว่าเสี่ยวจือ
   “เรื่องวันก่อนผมขอโทษด้วยนะ” ลู่อี้เผิงพูดตอบไป เสี่ยวจือสั่นศีรษะ และพูดต่อ “นายท่านให้ผมมาเชิญคุณไปที่คฤหาสน์”
   นายตำรวจหนุ่มปั้นสีหน้าว่าลำบากใจอยู่พอสมควร แล้วรีบตอบคำถามไป “ผมมีธุระด่วน ต้องรีบกลับบ้าน ยังไงก็ฝากขอบใจ แล้วก็ฝากบอกเจ้านายคุณหน่อยแล้วกันว่าผมไม่สะดวกจริงๆ ”
   เสี่ยวจือไม่พูดอะไร แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วบอกเล่าถ้อยคำของลู่อี้เผิงลงไปแบบไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่หนึ่งพยางค์ จากนั้นเขาก็หันมาพูดกับนายตำรวจหนุ่ม
   “นายท่านบอกว่า งั้นเดี๋ยวจะไปรอคุณที่บ้าน”
   ลู่อี้เผิงพยายามบอกตัวเองให้สงบจิตสงบใจเข้าไว้ แล้วปั้นสีหน้ายิ้มแย้มตอบไป “เพิ่งมีเมสเสจเข้ามา ว่างานเลื่อน เดี๋ยวผมไปหาเขาที่คฤหาสน์แล้วกัน”
   เสี่ยวจือพยักหน้า แล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกลับเข้าไปที่รถ ขณะที่ลู่อี้เผิงนึกแช่งชักหักกระดูกหงคงฉ่วยในใจ เขายังจำได้แม่นเลยว่าครั้งก่อนที่หงคงฉ่วยไปที่บ้านเขามันเกิดอะไรขึ้น
------------------------------------------------------------
   “โอ.. เสี่ยวเผิงเผิง กำลังรออยู่เลย”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วให้กับคำเรียกที่หลุดออกมาจากปากผู้ชายซึ่งอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยเสื้อคลุมแพรไหมสีน้ำตาลแดงอีกตัวหนึ่ง คราวนี้บนนิ้วของหงคงฉ่วยไม่มีแปะชิกชิกเกาะอยู่ แต่มีแก้วเหล้าแก้วหนึ่งอยู่แทน
   “มีธุระอะไร?” ลู่อี้เผิงถามเสียงห้วน หงคงฉ่วยย่นคิ้วนิดหน่อย แล้วพูดต่อ “แคลเซียมที่ให้ไปวันก่อน ไม่ได้ทานเลยรึ?”
   ลู่อี้เผิงนึกไปถึงลังแคลเซี่ยมที่ถูกส่งไปกองพิสูจน์หลักฐาน พอรู้ว่าไม่มีอะไรก็เลยเอาทิ้งไว้ที่นั่น ไม่ได้เอากลับมาอีกเลย ใครมันอยากจะไปรับของจากไอ้หมอนี่กันล่ะ
   “ผมไม่ได้ขาดแคลเซี่ยม” นายตำรวจหนุ่มตอบไป
   “งั้นก็ทำหน้าตาให้รื่นเริงกว่านี้หน่อยซี่ ยังไม่ห้าสิบหกสิบสักหน่อย” หงคงฉ่วยว่า แล้วก็ขยับตัว รินเหล้าเพิ่มอีกแก้วหนึ่ง คนรับใช้รีบเดินไปประคองแก้วเหล้านั้นมาส่งให้ลู่อี้เผิง
   “ดื่มเป็นเพื่อนกันหน่อย” หงคงฉ่วยว่า ขณะที่ลู่อี้เผิงมองแก้วเหล้าในมืออย่างไม่ไว้ใจ
   “คราวนี้ใส่อะไรลงไปอีกล่ะ?”
   หงคงฉ่วยสั่นศีรษะ ด้วยหน้าตาซื่อตรงอย่างที่สุด “เธอเห็นฉันใส่อะไรลงไปไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาพักหนึ่ง ก่อนจะสั่นศีรษะ “ผมไม่ดื่มดีกว่า เกรงใจ”
   “แน่นะ..” หงคงฉ่วยถามซ้ำ ลู่อี้เผิงพยักหน้า “ผมไม่อยากโดนยาของคุณซ้ำรอบสองหรอก”
   หงคงฉ่วยยกนิ้วขึ้นเกาศีรษะ ก่อนจะถอนหายใจออกมา “เผิงเผิงเอ๊ย ชอบให้ใช้ไม้แข็งจริงๆ นะ”
   ยังไม่ทันสุดคำ ลู่อี้เผิงก็ถูกขนาบด้วยชายฉกรรจ์ร่างใหญ่สองคน จากนั้นก็ถูกสันมือกระแทกเข้าที่ท้ายทอยอย่างแรง แล้วภาพตรงหน้าก็ดับวูบไป
------------------------------------------------
   เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วดังกรุ๋งกริ๋งทำให้นายตำรวจหนุ่มได้สติขึ้นมา เขากะพริบตาอยู่สักพักก็ให้รู้สึกปวดหนึบๆ ที่ท้ายทอยตรงที่ถูกทุบ ได้ยินเสียงใครบางคนพูดอยู่เหนือศีรษะ “ตื่นแล้วหรือ?”
   ลู่อี้เผิงลุกพรวดขึ้นมาทันที และพบว่าร่างของตัวเองเปลือยอยู่... เกือบเปลือยล่ะ ยังดีที่ตรงนั้นมีกางเกงว่ายน้ำสวมอยู่...
   กางเกงว่ายน้ำ?
   นายตำรวจหนุ่มหันหน้ากลับมามองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังทันที หงคงฉ่วยกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเก้าอี้ยาว ในมือมีแก้วเหล้าสีอำพันอยู่ บนใบหน้าประดับรอยยิ้มลี้ลับเหมือนเคย
   “ชอบรึเปล่า? ฉันเพิ่งเปลี่ยนน้ำสระว่ายน้ำใหม่ เลยอยากเห็นเธอว่ายน้ำบ้าง เธอใส่ชุดว่ายน้ำแล้วเซ็กซี่ดีจริงๆ ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนพูด ก่อนจะลุกขึ้นยืนทันที ไม่อยากจินตนาการว่าตัวเองนอนอยู่ในสภาพไหน ก่อนจะตื่นขึ้นมา ไม่อยากจินตนาการด้วยว่าร่างกายถูกทำอะไรบ้างในตอนที่สลบอยู่
   “ปวดหัวหรือไง?” หงคงฉ่วยถามต่อ เมื่อเห็นสีหน้าของชายหนุ่ม “นี่แหละหนา.. ถ้าเธอยอมดื่มเหล้าให้เมาไปเสียดีๆ ก็สิ้นเรื่องสิ้นราวแล้ว ฉันไม่ฆ่าเธอหรอกน่า แค่อยากให้เธออยู่เฉยๆ แค่นั้นเอง”
   “ผมจะกลับ” ลู่อี้เผิงพูดสวนขึ้นมา และก้าวเท้าฉับๆ ออกไปทันที หงคงฉ่วยยกนิ้วขึ้นเกาศีรษะ แล้วพูดสั้นๆ “อินเฉิน ชิงเหิง”
   สุนัขพันธุ์รอตไวเลอร์สีดำขนาดเกือบถึงโคนขาอ่อนสองตัววิ่งตะบึงมาล้อมหน้าล้อมหลังลู่อี้เผิงไว้ทันที ก่อนจะแยกเขี้ยวแง่งๆ ใส่ ลู่อี้เผิงชะงักฝีเท้า ก่อนจะหันหน้ากลับมามองหงคงฉ่วย ซึ่งนั่งยิ้มอยู่
   “จะเอาไงดี เผิงเผิง จะไปว่ายน้ำดีๆ หรือจะปล้ำกับอินเฉิน ชิงเหิงล่ะ?” หงคงฉ่วยพูดพลางจิบเหล้าในแก้ว ลู่อี้เผิงขบกรามกรอดๆ มองดูสุนัขสองตัวที่กำลังแยกเขี้ยว รอแค่คำสั่งก็คงจะกระโดนเข้างับเขา ท้ายที่สุดชายหนุ่มก็เค้นเสียงออกมา “ตกลง ผมจะว่ายน้ำ คุณเอาหมาคุณออกไปได้แล้ว”
   หงคงฉ่วยยิ้มกว้าง ก่อนจะเอ่ยปากอีกครั้ง “อินเฉิน ชิงเหิง มานี่มา”
   เจ้าสุนัขสองตัวที่ทำท่าจะกัดชายหนุ่มอยู่ร่ำๆ พอได้ยินเสียงเรียกก็พากันกระดิกหางวิ่งไปหาเจ้านายทันที หงคงฉ่วยหยิบบิสกิตในจานบนโต๊ะ โยนให้พวกมันคนละชิ้นสองชิ้นด้วยสีหน้าพออกพอใจ ลู่อี้เผิงขี้เกียจจะยืนมองต่อ เลยกระโดดลงสระว่ายน้ำไป
   ท่าทางหงคงฉ่วยคงไม่อยากให้เขาเห็นทางเดินในคฤหาสน์มากไป คราวนี้เลยจัดการทุบเขาให้สลบ ลู่อี้เผิงเริ่มคิดว่าคราวหน้าเขาควรจะเตรียมยาสลบมารมตัวเองเสียเลย จะได้ไม่ต้องระแวงว่าจะเจออะไรมากไปกว่ายาสลบ แต่ก็ไม่แน่ เจ้านกยูงบ้านั่นอาจจะฉีดอะไรให้เขาตอนสลบก็ได้
   ลู่อี้เผิงว่ายน้ำไปได้สองรอบก็หยุดยืนที่ขอบสระ พลางมองขึ้นไปด้านบน ถึงได้เห็นว่านี่คงเป็นปีกส่วนใดส่วนหนึ่งของคฤหาสน์หรูหราหลังนี้แน่ๆ เพราะคืนนี้เป็นคืนเดือนเพ็ญ เขาเลยเห็นตัวคฤหาสน์อยู่มากพอสมควร แต่ก็อย่าหวังว่าจะรู้ที่ทางอะไรเพิ่มมากขึ้นเลย ลู่อี้เผิงมองดวงจันทร์อยู่พักหนึ่ง ก็หันกลับไปมองริมสระ แล้วก็เห็นหงคงฉ่วยกำลังนั่งถือแก้วเหล้าจ้องเขาตาเป็นมัน เขานึกอยากควักลูกตานั่นออกมาจริงๆ
   “นี่ คงฉ่วย ไม่มาว่ายน้ำด้วยกันล่ะ” ลู่อี้เผิงทำใจดีสู้เสือ ชวนหงคงฉ่วยลงมาว่ายน้ำด้วย แม้จะแน่ใจอยู่ลึกๆ ว่าถ้าเจ้าหมอนี่ยอมลงสระ ความเป็นชายของเขาก็คงจะถูกใช้งานอีกแน่ๆ
   “เผิงเผิงอยากให้คงฉ่วยลงไปเล่นน้ำด้วยหรือ?” คนถูกถามถามกลับยิ้มๆ ลู่อี้เผิงรีบพยักหน้า ทั้งๆ ที่ยังนึกขนลุกกับชื่อเรียกตัวเองไม่หาย
   “ผมอยากให้คุณลงมาว่ายน้ำด้วยกัน ผมยังไม่เคยเห็นคุณถอดเสื้อเลย”
   ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะลงลูกคอ “หวังจะดูฉันเปลือยหรือ... ฝันไปเถอะ เสี่ยวเผิงเอ๋ย”
   ลู่อี้เผิงนึกแวบในใจขึ้นมาทันที หรือคนอย่างหงคงฉ่วยจะว่ายน้ำไม่เป็น แบบนี้ถ้าหลอกให้ลงมาในน้ำได้ เขาอาจจะมีโอกาสจับเป็นเจ้าหมอนี่ แล้วเอาไปสอบปากคำที่โรงพัก ขอให้จับตัวหงคงฉ่วยได้ คนรับใช้พวกนั้นก็คงไม่กล้าทำอะไรแล้วล่ะ พอคิดได้ดังนั้น ลู่อี้เผิงเลยปั้นหน้ายิ้มแย้มพูดต่อ
   “คงฉ่วย ไม่ลงมาด้วยกันหรือ ถ้าผมได้เห็นคุณเปลือยสักครั้ง ผมอาจจะหลงเสน่ห์คุณก็ได้”
   หงคงฉ่วยเกือบจะสำลักเหล้าในปาก เขารีบกลืนเหล้าลงไปแล้วพูดกลั้วเสียงหัวเราะ “เผิงเผิง ฝืนพูดมากระวังจะกัดลิ้นเอานะ”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากแน่น ถลึงตาใส่เขา แก้มกลายเป็นสีแดงนิดๆ ก่อนจะมุดน้ำว่ายไปอีกฝั่งหนึ่ง หงคงฉ่วยถึงกับถอนหายใจออกมา แล้วยกเหล้าในแก้วขึ้นมาจิบต่อ
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงเรียกเขาอีกครั้งในตอนที่ว่ายกลับมา “ลงมาเถอะ ผมอยากกอดคุณแล้วนะ”
   หงคงฉ่วยยกมือขึ้นปิดปาก แทบจะพ่นเหล้าออกมาจากจมูก “เผิงเผิง ขอร้องล่ะ ฉันยังไม่อยากสำลักเหล้าตายนะ”
   ลู่อิ้เผิงถลึงตามองเขา คราวนี้แก้มของชายหนุ่มกลายเป็นสีแดงจัดขึ้นมาจริงๆ คงไม่ใช่แค่เพราะออกแรงเสียแล้ว หงคงฉ่วยได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นตึกๆ
   แย่ล่ะสิ.....
-------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงรู้สึกอึดอัดใจแถมอับอายอย่างไม่อยากจะบอกสาเหตุ เขาพยายามนึกถ้อยคำโอ้โลมปฏิโลมเท่าที่คิดออกว่าคนอย่างหงคงฉ่วยน่าจะหลงกลลงมาในสระ แต่เขาคงจะลืมไปว่านั่นคือหงคงฉ่วย ต่อให้เขาสิบคน เจ้าหมอนั่นก็คงไม่ยอมหลงกลง่ายๆ อีกอย่าง ถึงเจ้าหมอนั่นไม่ทำกับเขา ก็คงมีคนอื่นให้ทำเยอะแยะอยู่ดี พอคิดแบบนี้แล้ว ลู่อี้เผิงนึกทุเรศตัวเองขึ้นมาจริงๆ ดังนั้นจึงตั้งอกตั้งใจว่ายน้ำ กะว่าเดี๋ยวอีกสักพักหงคงฉ่วยลงจะพอใจแล้วเรียกเขาขึ้นเองนั่นล่ะ
   บ้าจริงๆ ทำไมเขาถึงต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยนะ
   ลู่อี้เผิงโผล่ขึ้นมาจากน้ำด้วยความหงุดหงิด แต่พอเงยหน้าขึ้นจากน้ำก็ต้องชะงักตัวกึก เมื่อพบว่าหงคงฉ่วยยืนอยู่ตรงริมขอบสระ บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มลี้ลับพิสดาร
   “ปกติฉันไม่ค่อยถอดเสื้อผ้าต่อหน้าใครหรอกนะ” หงคงฉ่วยตอบ ก่อนจะดึงสายเสื้อคลุมแพรออก เสื้อแพรสีน้ำตาลแดงเลื่อนหล่นลงบนพื้น เผยให้เห็นผิวขาวจัด ที่พอต้องกับแสงของดวงจันทร์แล้วเหมือนจะทอประกายออกมา
   ลู่อี้เผิงยืนดูด้วยความตื่นตะลึง เหนือขึ้นไปจากท่อนขาเรียวขาว คือกางเกงว่ายน้ำตัวน้อย และปั้นเอวแข็งแรงที่มีแถบแดงพาดแพลมออกมาจากด้านหลัง
   “อยากกอดฉันจริงๆ หรือ?” หงคงฉ่วยทอดเสียงต่ำ ก่อนจะย่อตัวลงนั่งข้างขอบสระ และยื่นเท้าลงไป
   “คงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงเรียกชื่อนั้นเสียงแผ่ว ยื่นมือออกไปรองปลายเท้านั้นเอาไว้ แล้วแนบริมฝีปากลงไป หงคงฉ่วยสูดลมหายใจด้วยความพึงพอใจ ขณะที่อีกฝ่ายพรมจูบลงไปทั่วหลังเท้าของเขาเหมือนต้องมนต์สะกด จากนั้นก็ค่อยๆ ไล้ปลายลิ้นไปตามผิวเนื้ออ่อนระหว่างนิ้วเท้า สร้างความซ่านเสียวได้อย่างน่าพึงใจ
   หงคงฉ่วยหลับตาด้วยความเพลิดเพลิน ปล่อยให้ลู่อี้เผิงจัดการกับนิ้วเท้าของตัวเองด้วยปาก จากนั้นร่างกายของเขาก็ถูกกระชากร่วงลงไปในสระน้ำทันที
   เสียงหยดน้ำกระเซ็นซ่านดังไปทั่วบริเวณ ลู่อี้เผิงมั่นใจว่าคราวนี้หงคงฉ่วยอย่างน้อยๆ ก็ต้องกินน้ำเอาไปหลายอึกแน่ๆ ถูกดึงร่วงมาอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ ต่อให้คนว่ายน้ำเป็นก็ต้องสำลัก แต่ปรากฏว่าปล้ำกันในน้ำอยู่พักใหญ่ๆ กลายเป็นเขาเองที่กินน้ำเข้าไปหลายอึก แถมกว่าจะโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำได้ แทบจะขาดอากาศตาย
   นายตำรวจหนุ่มสูดหายใจเฮือกในตอนที่โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ ก่อนจะไอจนหน้าแดง หันหน้ามาอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยยืนยิ้มอยู่ในสระ
   “จะกดฉันให้จมน้ำตายหรือไง?” คนมองอยู่ถาม ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่แล้วไอออกมาอีกสองสามครั้ง “คุณว่ายน้ำเป็นนี่” ตำรวจหนุ่มตัดพ้อ หงคงฉ่วยเลิกคิ้ว
   “ก็ใช่น่ะสิ ฉันบอกเธอเมื่อไหร่ว่าว่ายน้ำไม่เป็น”
   ลู่อี้เผิงรู้สึกปากของตัวเองแข็งเหมือนถูกสาป เขามองหน้าหงคงฉ่วยอีกครั้ง แล้วจามออกมา ได้ยินทางนั้นหัวเราะชอบใจ “อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าฉันว่ายน้ำไม่เป็น เลยกะจะลากลงมากดน้ำน่ะ”
   คนถูกถามไม่ตอบ แต่กลับหันหน้าไปทางอื่น “ผมจะกลับบ้านแล้ว” พูดพลางว่ายน้ำไปจับบันไดจะขึ้นจากสระ หงคงฉ่วยว่ายตามมา “ไหนเมื่อกี้บอกว่าอยากกอดฉันไง”
   “คุณจับผมกดน้ำ ผมหมดอารมณ์แล้ว” ลู่อี้เผิงตอบปัดๆ ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยถอนหายใจ “ตำรวจเกียรตินิยมของกรมตำรวจฮ่องกงนี่ใจฝ่อง่ายชะมัด กะอีแค่สำลักน้ำเอง”
   ลู่อี้เผิงหันหน้ากลับมาช้าๆ ก่อนจะพูดตอบ “ผมไม่ได้ฝ่อ”
   “งั้นก็กลับลงมาสิ”
   นายตำรวจหนุ่มยืนลังเลอยู่พักก็ยอมกลับลงมาในสระ จากนั้นหงคงฉ่วยก็ว่ายเข้ามาหาเขา และดันตัวเขาเข้ากับขอบสระ
   “เธอทำให้ฉันคึกคักน่าดู”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ ก่อนจะพูดอย่างนึกขึ้นได้ “นี่... คุณก็ว่ายน้ำเป็น ทำไมถึงไม่ลงมาว่ายกับผมแต่แรกล่ะ?”
   “อยากให้ฉันว่ายด้วยจริงๆ รึ?” คนถูกถามย้อน ลู่อี้เผิงพยายามสะกดอารมณ์เอาไว้ แล้วอธิบายช้าๆ “ถึงผมจะอยากหรือไม่อยาก แต่คุณอยากทำกับผมอยู่แล้วนี่ ทำไมถึงต้องรอให้ผมพูดขนาดนั้นด้วยล่ะ หรือคุณอยากแกล้งผม?”
   พอพูดมาถึงตรงนี้แล้ว ลู่อี้เผิงรู้สึกร้อนที่หน้าขึ้นมาทันที จนต้องรีบหันไปทางอื่น ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะเบาๆ “อืม อันที่จริงแล้ว ฉันก็ไม่ได้คิดถึงขนาดนั้นหรอกนะ ฉันแค่ไม่อยากให้ใครเห็นหงคงฉ่วยบนหลัง”
   “?”
   “เวลาเธอเขินแบบนี้ ก็ดูน่ารักดีนะ” หงคงฉ่วยพูด และแนบริมฝีปากเข้ามา ลู่อี้เผิงเบือนหน้าหนีทันที
   “เดี๋ยว ตะกี้คุณพูดว่าหงคงฉ่วยบนหลัง? หลังคุณมีหงคงฉ่วย?”
   “อืม...” หงคงฉ่วยส่งเสียงในคอ พลางพูดต่อ “ถ้าเธอจูบจนฉันพอใจล่ะก็ ฉันจะยอมให้เธอดูสักครั้ง”
   นัยน์ตาสีดำของทั้งคู่จ้องประสานกันอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่หงคงฉ่วยจะถอนหายใจออกมา “เอาเถอะ ฉันไม่ฝืนใจก็ได้” เขาพูด และก้มลงกัดซอกคอของอีกฝ่าย ลู่อี้เผิงสะดุ้งเฮือก ก่อนจะจับใบหน้านั้นขึ้นมาจูบ
   ปลายลิ้นที่แทรกเข้ามาอย่างดุทันทำเอาหงคงฉ่วยต้องรีบโอบมือรอบใบหน้าของอีกฝ่าย ดึงให้เข้ามาชิดกันอีก ริมฝีปากของทั้งคู่บดเบียดกันอย่างรุนแรง กระทั่งได้ยินเสียงหอบหายใจหนัก ลู่อี้เผิงดันตัวของหงคงฉ่วยเข้ากับขอบสระ แนบจูบเร่าร้อนซ้ำลงไปอีก ก่อนจะกดร่างนั้นลงกับพื้น เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั้งสระน้ำ หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างผละริมฝีปากออกจากกัน
   “ขอผมดูหงคงฉ่วยของคุณหน่อย” ลู่อี้เผิงเอ่ยด้วยริมฝีปากและใบหน้าที่แดงจัด ใบหน้าของหงคงฉ่วยปรากฏรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะหันหลังให้
   นกยูงสีแดงตัวใหญ่ที่กำลังทำท่าไซ้ขนตัวเองปรากฏให้เห็นอยู่บนแผ่นหลังขาวสะอาด  แพนหางของมันพาดยาวลงไปถึงปั้นเอว และคงจะยาวไปจนถึงลำตัวส่วนหน้าบางส่วน
   “หงคงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงพึมพำออกมา ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ร่างนั้นอีกครั้ง “หงคงฉ่วยของคุณสวยออก ทำไมถึงไม่อยากให้ใครเห็นล่ะ”
   “ฉันกลัวคนมองจะหลงรักมันแทนฉันน่ะสิ” หงคงฉ่วยตอบยิ้มๆ ลู่อี้เผิงแค่นเสียงตอบ “เหอะ ต่อให้ไม่มีรอยสักผมก็ไม่หลงรักคุณหรอกนะ”
   ได้ยินเสียงอีกฝ่ายหัวเราะ ลู่อี้เผิงเบียดตัวเข้าไปอีก จากนั้นริมฝีปากของทั้งคู่ก็แนบประกบกันอีกครั้ง ลู่อี้เผิงกดแขนสองข้างของหงคงฉ่วยลงกับขอบสระ ประโลมจูบไปทั่วแผ่นหลัง รอบนกยูงสีแดงตัวนั้น
   ทั้งคู่ร่วมรักกันในสระน้ำจนได้ยินเสียงน้ำกระเซ็นสลับกับเสียงครางและเสียงหอบกระเส่า นกยูงสีแดงด้านหลังสั่นไหวไปตามจังหวะรักเร่าร้อนจนราวกับจะขยับเองได้ ลู่อี้เผิงจูบลงบนแผ่นหลังนั้นอีกครั้ง ก่อนจะจับใบหน้าคมคายที่ส่งเสียงครางต่ำๆ อยู่ขึ้นมาจูบซ้ำ
   หงคงฉ่วย.....
----------------------------------------------
   กว่าที่หงคงฉ่วยจะพอใจ ลู่อี้เผิงก็แทบจะหมดเรี่ยวหมดแรงตาย เขาเอนตัวพิงกับขอบสระ ปล่อยให้อีกฝ่ายลูบไล้ร่างกายโดยไม่อาจต่อต้าน ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยกระซิบ
   “เผิงเผิง คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนฉันจนสว่างเถอะนะ ฉันไม่ชอบคืนเดือนเพ็ญเลย”
   ลู่อี้เผิงปรือตาขึ้นอย่างยากลำบาก เขาคิดว่าตัวเองควรจะกลับได้แล้ว แต่สิ่งที่รู้สึกคือดวงจันทร์สีเงินที่ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า กับผิวกายละเอียดอ่อนที่สัมผัสแนบชิดอยู่ ก่อนที่ภาพทั้งหมดจะพร่าเลือนไป
---------------------------------------------------
   “สารวัตรลู่ ออกจากเกาะร้างได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย?” ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยทักขึ้น ในตอนที่ลู่อี้เผิงก้าวเข้าไปในแผนก ชายหนุ่มขบริมฝีปากล่างทีหนึ่ง ก่อนจะตอบไป “เมื่อเช้า”
   จากนั้นเขาก็เดินตรงไปยังโต๊ะทันที และพบกับแฟ้มคดีจำนวนมากวางกองอยู่
   “สารวัตรคะ แล้วเรื่องที่ไปสืบได้ความว่าไงบ้างคะ” ลูกน้องอีกคนเดินเข้ามาถาม ในตอนที่ลู่อี้เผิงยังไม่ได้นั่งลงดี สารวัตรหนุ่มยกมือห้าม “ขอเวลาผมสักครู่นะ”
   สาวเจ้าพยักหน้า แล้ววางแฟ้มอย่างหนาอีกสองเล่มลงบนโต๊ะเขา “คดีโต่วโหวค่ะ”
   “อืม วางไว้นั่นแหละ” ลู่อี้เผิงพูด และยกมือขึ้นกุมศีรษะทันทีที่ลูกน้องเดินออกไปแล้ว
   ไอ้เจ้านกยูงตัวแสบนั่น!
   ลู่อี้เผิงรู้สึกตัวตื่นในวันรุ่งขึ้นก็พบว่านอนอยู่บนเตียงนอนที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อน พอมองอะไรได้ชัดขึ้นถึงเห็นว่าตรงหน้าเป็นกรงนกขนาดใหญ่ จากนั้นหงคงฉ่วยก็เดินเข้ามา พร้อมกับสารทยายวิธีให้อาหารนกอยู่เป็นสิบนาที กว่าที่ลู่อี้เผิงจะรู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน ก็ตอนที่เปิดประตูออกไปด้านนอกแล้วพบกับทะเลกว้างๆ นั่นแหละ
   เกาะร้างอะไรกันเล่า เกาะเลี้ยงนกของไอ้หงคงฉ่วยบ้านั่นต่างหาก!!
   ลู่อี้เผิงสาบทสาบานกับตัวเองว่าเขาจะไม่ไปค้างคืนที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วยอีก เจ้าบ้านั่นบังคับให้เขาให้อาหารนกอยู่ตั้งสามวัน แลกกับการเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับคดีที่เขากำลังสืบอยู่ บางทีลู่อี้เผิงก็นึกสงสัยขึ้นมาอย่างจริงๆ จังๆ ว่า หงคงฉ่วยอยู่เบื้องหลังคดีพวกนี้ด้วยหรือเปล่า แต่จนใจที่หาหลักฐานมามัดตัวหมอนั่นไม่ได้สักที แถมเขาเองก็เอาชนะไอ้หมอนั่นได้เสียที่ไหน แต่สักวัน สักวันเขาต้องลากหมอนั่นเข้าคุกให้ได้
   สักวัน...สักวันหนึ่งเถอะ
----------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [ซีรีส์] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟียลึกลับ?vsตำรวจ SMนะ!) 1 :24/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 25-07-2011 11:25:45
ตกลงคงฉ่วยอายุเท่าไหร่เนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 25-07-2011 11:36:56
งานนี้ได้ว่ายน้ำสมใจ แถมได้ว่ายน้ำกับนกด้วยนะเออ
พระเอกเรากลายเป็นคนให้อาหารนกไปแล้ว 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 25-07-2011 11:43:28
ชอบอ่ะ อยากให้มีสักร้อยตอนเลย :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 25-07-2011 12:13:49
อ๊ายยยยยย ชอบซาดิสดีแท้ หึหึหึ

แต่ชื่ออ่านยากนิดนึง ใช้เวลาอ่านสองเท่าของนิยายปกติ 555

อารมณ์ประมาณอ่านสามก๊ก มึนกับชื่อ แต่ก็สนุกจนวางไม่ลง
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-07-2011 12:29:27
อยากชาบูแผ่นหลังราชินี 555+

แหมถึงจะแค่เป็นคนเลี้ยงนก แต่เค้าก็เลือกนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: liptudzii_chi ที่ 25-07-2011 13:04:18
 :o8:  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 25-07-2011 15:41:56
สนุกจริงๆ เรื่องนี้ อ่านแล้วติดอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆ  :o8:

ว่าแต่คู่นี้เขาจะรักกันได้จริงๆ หรือเปล่า อยากให้รักกันนะเออ ดูเหมาะกันดี  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 25-07-2011 16:47:08
สนุกอะ ต่อยาวๆๆๆๆ
ก็ไม่เป็นไร รออ่าน
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-07-2011 18:21:37
พระเอกเราดูเคะนิดๆ ด้วยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 25-07-2011 18:47:11
สนุกดีๆๆ  รออ่านต่อค่ะ :m25:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: raphaello ที่ 25-07-2011 19:10:00
อึมม อ่านไปแล้วชักสงสัยอายุของควีนซะแล้ว^ ^""
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 25-07-2011 19:19:19
ขอกรี๊ดดังๆนะคะคุณนักเขียน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่ไหวแล้วค่า ชอบเรื่องนี้ๆๆๆๆๆๆๆ มีสักหลายร้อยตอนก็ไม่เบื่อค่ะ !
ชอบอ่ะะะะ เท่มาก มาเฟียตำรวจ อรั๊ยยยยยย >//<
แล้วบทสรุปของสองคนนี้จะเป็นยังไง .. ติดตามนะคะ : )
สู้ๆต่อไปนะคะคุณนักเขียน นักอ่านคนนี้เป็นกำลังใจให้ค่าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 25-07-2011 19:21:22
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ

เเบบว่า :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 25-07-2011 19:43:39
ราชินีจริงๆ  o14
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 25-07-2011 20:08:41
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MiU ที่ 25-07-2011 22:16:11
เข้ามาอ่านเรื่องที่สองแล้ว ภาษาสุดยอดเหมือนเดิมเลย >[]<
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 25-07-2011 23:46:57
สุดยอด ราชินีแสบได้ใจเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 2 :25/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 26-07-2011 10:16:29
555+ มาอัพเรื่องนี้ได้ต่อเนื่องราวกับว่างมาก (สายลับล่ะฟะ!!! ตอน53เพิ่งเขียนใหม่ไปได้สามหน้า /เอาหัวโขกฝา  :serius2:)

เรื่องนี้เขียนง่าย เขียนสนุกอีกแล้วล่ะ.... :-[ (เพราะมันตลกแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก เราเลยเขียนได้ไวนี่เอง<<จริงเดะ?)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ :impress2:

-----------------------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 3
   ร่ำลือกันมาร่วมสามสิบปีแล้ว ว่าหงคงฉ่วยนั้นคือองค์กรลึกลับ ว่าหงคงฉ่วยนั้นเป็นองค์กรนอกกฎหมาย ว่าผู้นำของหงคงฉ่วยนั้นเป็นอมตะ....
   แต่ว่าในความจริงแล้ว... หงคงฉ่วยเป็นแบบไหนกันเล่า?
------------------------------------------
   เสียงระฆังจากนาฬิกาลูกตุ้มดังเหง่งหง่างให้ได้ยินไปทั่วทั้งคฤหาสน์ไปตอนหกโมงเช้า หงคงฉ่วยไถลตัวลงจากเตียงนอนผ้าไหมหลังใหญ่ และผงกศีรษะกับคำอรุณสวัสดิ์ของแปะชิกชิก ที่เข้ามาพร้อมกับพ่อบ้านคนสนิท จากนั้นก็เริ่มอาบน้ำแต่งตัว รวมเวลาแล้วประมาณห้านาทีเห็นจะได้ จากนั้นพ่อบ้านคนสนิทก็จะส่งหมายกำหนดการประจำวันให้เขา
   “คุณเสิ่นประชุมเช้าจัง กำหนดการนี้ไม่เปลี่ยนแล้วแน่หรือ?” หงคงฉ่วยหันมาถาม หลังกวาดตามองกระดาษแจ้งหมายกำหนดการของวันรอบหนึ่งแล้ว คนเป็นพ่อบ้านสั่นศีรษะ อีกฝ่ายพยักหน้าหงึกๆ
   “เอาล่ะๆ ฉันจะไปทางอุโมงค์แปด บอกคนให้เตรียมรถ เอาไปสักสองคันก็พอ ฉันจะไปในฐานะชุ่ยชุ่ย”
   “ครับ” พ่อบ้านรับคำ แล้วถอยออกไป
----------------------------------------------------
แปดโมงตรง.... ตึกใหญ่ของตระกูลเสิ่น
   “คุณซือ ตรงเวลาเสมอเลยนะครับ” เสิ่นเปาเอ่ยทักทายเด็กหนุ่มอายุราวๆ ยี่สิบห้ายี่สิบหกที่หวีผมเรียบร้อย ซึ่งกำลังก้าวเท้าเดินเข้ามาในห้องประชุม คุณซือ หรือชื่อเต็มๆ คือซือชุ่ย แย้มยิ้มให้กับผู้ทักทายตามมารยาท
   “หงคงฉ่วยตรงเวลาเสมอครับ ผู้ร่วมประชุมคนอื่นล่ะ?”
   “ยังมาไม่ถึงเลย คุณนั่งก่อนสิ” เสิ่นเปาพูด และเชื้อเชิญให้ซือชุ่ยนั่งลง
   “อันที่จริง ผมเชิญคุณมาก่อนคนอื่นสักหน่อย ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวน่ะ” เสิ่นเปาพูดต่อ หลังจากที่ซือชุ่ยนั่งลงแล้ว เด็กหนุ่มกลอกตามองเขา แล้วถามยิ้มๆ “เรื่องอะไรหรือครับ?”
   “ผมรู้ว่าเรื่องที่จะพูดอาจจะทำให้คุณลำบากใจ หุ้นส่วนหลายคนของเราสงสัยฐานะของหงคงฉ่วย เราอยากรู้ที่มาของแหล่งเงินทุนของเจ้านายคุณ ไม่ต้องละเอียดหรอกนะครับ แค่ให้เราพอแน่ใจว่าเงินทุนพวกนี้จะไม่หายไปกลางคันเท่านั้นเอง”
   ซือชุ่ยปั้นรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า แล้วพูดตอบ “หงคงฉ่วยมีมาตรฐานนะครับ ผมยังไม่เคยเห็นเจ้านายเบี้ยวเงินใครมาก่อน ส่วนเขาจะหาเงินมาจากไหนนั้น อันนี้ผมก็ไม่ทราบจริงๆ ”
   “ขอร้องเถอะนะครับ คุณซือ พวกเราน่ะปรึกษากันแล้ว แต่ไม่อยากจะกดดันคุณ เลยให้ผมมาคุยก่อนเป็นการส่วนตัว ธุรกิจของผู้ร่วมหุ้นคนอื่นๆ เรารู้กันเปิดเผยอยู่แล้ว แต่คุณ... หงคงฉ่วยไม่ใช่นี่ครับ พวกคุณไม่มีบริษัท ไม่มีรายงานผลประกอบการ การลงทุนคราวนี้มีความเสี่ยง ถ้าคุณเกิดหายไปกลางคัน...”
   “คุณเสิ่นครับ” ซือชุ่ยพูดตอบ “หงคงฉ่วยของเราร่วมหุ้นกับบริษัทคุณมาตั้งแต่รุ่นพ่อคุณ เรายังไม่เคยเบี้ยวเลยสักครั้ง มีใครใช้ให้คุณเขี่ยเราออกใช่ไหมครับ?”
   เสิ่นเปาทำหน้าลำบากใจ “คุณซือครับ พูดกันตรงๆ เลยนะครับ ผู้บริหารรุ่นคุณพ่อผมก็ทยอยกันเสียชีวิตไม่ก็เกษียณตัวเองกันไปหมดแล้ว ตอนนี้คณะผู้บริหารก็เป็นคนรุ่นเดียวกันกับผมกับคุณทั้งหมด โลกสมัยนี้เขาไม่เชื่อเครดิตเก่ากันแล้วนะครับ อีกอย่าง พวกเราไม่เคยเห็นตัวจริงของเจ้านายคุณ ไม่มีใครเคยเห็น แถมยังไม่รู้ว่าเขาทำธุรกิจอะไร คุณคงเข้าใจสถานการบีบบังคับนี้นะครับ”
   ซือชุ่ยมีสีหน้าลำบากใจ “คุณเสิ่น... ผมพอเข้าใจคุณหรอกนะ เอาอย่างนี้แล้วกัน ผมจะโทรไปถามเขาว่าเราจะเปิดเผยธุรกิจของเราได้สักเท่าไหร่ แบบนี้คงพอจะสบายใจกันทั้งสองฝ่ายสินะ”
   ชายหนุ่มกล่าว และผุดลุกขึ้น หายออกไปนอกห้องพักหนึ่ง ก่อนจะกลับเข้ามา
   “ผมบอกคุณได้ไม่กี่อย่างนะครับ คุณเสิ่น” หยุดไปพักหนึ่ง ซือชุ่ยจึงพูดต่อ “เจ้านายผมมีธุรกิจสัมปทานน้ำมันอยู่กับบริษัทFของอเมริกา แล้วก็ธุรกิจยาที่เยอรมันครับ ทั้งหมดนี้คุณใช้ชื่อหงคงฉ่วยเช็กได้เลย”
   เสิ่นเปาเลิกคิ้ว “หงคงฉ่วยเป็นชื่อเจ้านายคุณจริงๆ รึ?”
   ซือชุ่ยตอบยิ้มๆ “เราถือหุ้นในนามบริษัทนะครับ เราจดทะเบียนในอเมริกา”
   “อ้อ...” เสิ่นเปาร้อง และโทรศัพท์บ้าง ซือชุ่ยรอจนเขาคุยโทรศัพท์เสร็จ จึงพูดต่อด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องนี้เป็นความลับนะครับคุณเสิ่น นอกจากคุณแล้ว ห้ามบอกให้ใครรู้อีกนะครับ”
   “ครับๆ ” เสิ่นเปาพูดและยิ้ม “ถ้าข้อมูลตรง ผมจะยืนยันในที่ประชุมเองว่าหงคงฉ่วยมีฐานะการเงินที่ดี เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ”
   “ขอบคุณนะครับ” ซือชุ่ยตอบและยิ้มกว้าง
--------------------------------------------------------
    เพราะมีเสิ่นเปาช่วยยืนยันแข็งขัน การประชุมจึงจบลงโดยราบรื่น ซือชุ่ยเดินหอบเอกสารออกมาจากห้องประชุม และบอกขอบอกขอบใจเสิ่นเปาเป็นการใหญ่ พอเดินปลีกตัวออกมาได้สักหน่อย ใครบางคนก็เรียกเอาไว้ “คุณซือ”
   ซือชุ่ยหันหน้ากลับไปมอง และพบว่าเป็นชายหนุ่มร่างใหญ่ที่มีชื่อเรียกว่าฉินเฉิงเอิน ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ร่วมหุ้นในคราวนี้
   “มีอะไรหรือครับ?” ซือชุ่ยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ และหยุดฝีเท้าลง
   “เจ้านายคุณ... หงคงฉ่วย ทำธุรกิจอะไรกันแน่หรือครับ?”
   “ผมบอกคุณไม่ได้หรอกครับ แต่คุณเสิ่นยืนยันแล้ว คุณก็น่าจะเลิกสงสัยได้แล้วนะครับ” ซือชุ่ยตอบ ฉินเฉิงเอินพยักหน้า จากนั้นจึงถามออกมาอีก “คุณซือครับ ผมขอเวลาคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหมครับ เรื่องความลับน่ะ”
   ซือชุ่ยขมวดคิ้ว ก่อนจะพยักหน้าให้คนที่รอรับอยู่ถอยออกไป “มีเรื่องอะไรอีกหรือครับ?”
   “ถ้าละลาบละล้วงไป ผมขอโทษด้วยนะครับ คือผมอยากรู้ว่า คุณกับหงคงฉ่วยเป็นอะไรกันแน่ครับ ญาติ พี่น้อง พ่อลูก หรือว่าเจ้านายลูกน้องเฉยๆ ”
   “ผมเป็นแค่ลูกน้องเขาเฉยๆ ครับ” ซือชุ่ยตอบ ฉินเฉิงเอินพยักหน้า “งั้นเขาก็คงไว้ใจคุณมากสินะครับ ได้ยินว่าคุณทำงานกับเขามาได้หกปีแล้ว”
   “ครับ แทนคนเก่าที่ลาออกไปน่ะ”
   คนถามพยักหน้าอีก “งั้น... คุณกับลูกน้องคนเก่าของเขาก็คงเป็นญาติกัน”
   ชือชุ่ยหัวเราะขึ้นมา “เปล่า ผมไม่ได้รู้จักกับเขาเลยนะ”
   “แต่เขาหน้าคล้ายคุณพอสมควรเลยนะ” ฉินเฉิงเอินพูด แล้วหยิบรูปถ่ายเก่าๆ ออกมาใบหนึ่ง “จิมมี่ นี่ชื่อคุณก่อนหน้าจะเป็นซือชุ่ยรึเปล่าครับ?”
   ซือชุ่ยเบิ่งตามองรูป ก่อนจะหัวเราะออกมา “บังเอิญจังนะครับ สงสัยว่าผมคงหน้าตาคล้ายเขา นายท่านเลยรับผมเข้าทำงาน แหม.. ผมนี่โชคดีจริงๆ ”
   “เลิกเล่นลิ้นสักทีเถอะ หงคงฉ่วย คุณคิดว่าจะปิดบังตัวเองไปได้อีกสักกี่น้ำ” ฉินเฉิงเอินพูดเสียงเข้ม สีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที คราวนี้ซือชุ่ยหุบยิ้ม พลางตวัดสายตามองดูคนตรงหน้า
   “เฉิงเอิน มีใครเคยบอกคุณรึเปล่า ว่าหงคงฉ่วยคืออะไร?”
   “ไม่มีใครบอกผมหรอก แต่ผมจะบอกคนอื่นเดี๋ยวนี้แหละ”
   ยังไม่ทันที่ซือชุ่ยจะได้ขยับตัว ปืนกระบอกหนึ่งก็จ่ออยู่ที่เอวของเขาเรียบร้อยแล้ว
   “นี่นะหรือ หงคงฉ่วยในตำนาน คุณมันก็แค่ไอ้เฒ่าทารกหน้าอ่อนคนหนึ่งเท่านั้นแหละ”
   ซือชุ่ยขบริมฝีปากทีหนึ่ง ก่อนจะเค้นรอยยิ้มออกมา “เฉิงเอิน ผมถามคุณเรื่องหนึ่ง คุณคือคนที่เสนอให้คนอื่นตรวจสอบฐานะการเงินผมใช่ไหม?”
   “อืม” เฉิงเอินพยักหน้า “แต่ถึงผมไม่พูด ทุกคนก็สงสัยคุณอยู่แล้วล่ะ เอาล่ะ คงฉ่วยเซียงเซิน เรามาตกลงอะไรดีๆ กันดีกว่า คุณทำธุรกิจอะไรอยู่บ้าง ตอนนี้น่ะ”
   “เสิ่นเปายังไม่บอกคุณรึ?”
   เฉิงเอินแค่นยิ้ม “เสิ่นเปาน่ะ ถึงจะเป็นหัวอ่อนก็จริง แต่เรื่องความลับนี่ไม่ยอมคายเลยเชียวล่ะ สมอยู่ที่พ่อเขาทำธุรกิจร่วมกับคุณมาได้เป็นสิบๆ ปี ผมเค้นเขา สู้มาเค้นคุณดีกว่า ถ้าไม่อยากเจ็บตัวล่ะก็ บอกผมมาดีๆ ผมรู้ว่าถ้าคุณตายสักคน หงคงฉ่วยก็คงสิ้นชื่อน่ะแหละ”
   ซือชุ่ยยิ้มแล้วพูดต่อ “คุณอยากจะรู้ธุรกิจของหงคงฉ่วยไปทำไม”
   “จะดูว่าผมทำอะไรแทนคุณได้บ้างไง” เฉิงเอินตอบ “คุณสละให้ผมสักสองสามธุรกิจก็ได้ แล้วผมจะปิดความลับของคุณให้สนิท”
   “อืม.. ฉันค่อยเห็นด้วยกับวิธีปิดความลับแบบนี้สักเท่าไหร่” ซือชุ่ยว่า เฉิงเอินเหนี่ยวไกปืนในมือทันที
   !!
------------------------------------------------------------
   กลิ่นเหมือนเหล็กไหม้ไฟทำให้ฉินเฉิงเอินรู้สึกตัวตื่นขึ้น และพบว่าตัวเองถูกมัดไว้ด้วยเชือกผูกเรือ หลังจากพยายามขยับตัวอย่างตื่นตระหนกพักหนึ่ง เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น
   “ไง คุณชายฉิน เจอกันอย่างเป็นทางการสักทีนะ”
   ฉินเฉิงเอินเงยหน้ามองขึ้นไป และเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้บุหนังตัวใหญ่ ที่ไหล่ของเขาคลุมด้วยเฟอร์สีขาวเกลี้ยง แสงไฟสลัวที่ส่องลงมา สะท้อนให้เห็นเครื่องหน้าคมคายที่ปรากฏอยู่บนรูปหน้าเกลี้ยง
   “เหอะ! ซือชุ่ย... สรุปแล้วแกคือหงคงฉ่วยจริงๆ สินะ”
   หงคงฉ่วยแย้มยิ้มในแสงสลัว “คุณฉลาดพอตัวอยู่นะ เฉิงเอิน แต่ก็ยังฉลาดไม่พอ ผมรู้ว่าหลายคนเคยสงสัยว่าซือชุ่ยกับผู้ช่วยคนเก่าของผมใช่คนเดียวกันรึเปล่า สงสัยกระทั่งว่าซือชุ่ยคือผมหรือเปล่า เหมือนกับคุณนี่แหละ แต่ทำไมพวกเขาไม่ทำแบบคุณรู้ไหม?” เว้นจังหวะพักหนึ่ง หงคงฉ่วยจึงพูดต่อ “เพราะเขาฉลาดกว่าคุณไงล่ะ เขาฉลาดพอที่จะรู้ว่าไม่ควรจะสงสัยอะไรในคำว่าหงคงฉ่วย”
   ฉินเฉิงเอินถลึงตามองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า ก่อนจะพูดออกมา “แล้วจะทำอะไรล่ะ จะฆ่าผมทิ้งรึ? คุณคิดว่าคนตระกูลฉินจะอยู่เฉยหรือไง?”
   “ใจเย็นๆ คุณชายฉิน ฉันยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะฆ่าคุณ ไม่ต้องรีบร้อนจะตายตอนนี้ก็ได้” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ “ฉันมีข้อเสนอดีๆ ให้คุณ มีใครเคยเล่าให้คุณฟังแล้วหรือยัง ว่าการพบกับหงคงฉ่วยต้องทำอะไรบ้าง”
   “หยุดพูดพล่ามแล้วว่ามาตรงๆ เลยดีกว่า” ฉินเฉิงเอินพูดเสียงกร้าว ทำเอาหงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือกใหญ่ “แย่ๆ เดี๋ยวนี้พ่อแม่เขาไม่สอนลูกสอนหลานเรื่องหงคงฉ่วยแล้วหรือนี่” พูดจบก็ถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนจะทอดตาลงมองผู้ที่นั่งอยู่ตรงหน้า
   “คุณชายฉิน เรามาตกลงทำธุรกิจกันดีกว่า ถ้าคุณผ่านการทดสอบของฉัน ฉันจะร่วมหุ้นธุรกิจกับคุณ และให้คุณร่วมหุ้นในธุรกิจของฉัน ฉันบอกคุณเลยก็ได้ว่าฉันมีหุ้นสัมปทานน้ำมัน ดาวเทียม โทรศัพท์ อืม... ไว้คุณผ่านการทดสอบก่อนค่อยว่ากันดีกว่า ฉันคิดว่าเสียเวลาเกินไปที่จะอธิบายกันตอนนี้ บอกตรงๆ แล้วกัน ธุรกิจตระกูลฉินของคุณรวมกันทั้งหมด ฉันยังไม่อยากจะชายตามองเลย เพราะฉะนั้น นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดของคุณแล้ว”
   “เอาล่ะ ผมต้องทำไง?” ฉินเฉิงเอินพูดออกมาอย่างหมดความอดทน หงคงฉ่วยชี้มือไปที่กระถางเหล็กใส่ถ่านร้อนแดง ซึ่งมีเหล็กท่อนเสียบอยู่ด้านในสามท่อน ก่อนจะพูดต่อ “คุณต้องแสดงความภักดีกับฉัน... เอาเหล็กพวกนั้นเขียนคำว่าหงคงฉ่วยลงบนโคนขาอ่อนของคุณ ด้านซ้าย เอาสวยๆ นะ ฉันมีต้นแบบให้ดู”
   ขาตั้งภาพแขวนที่มีคำว่าหงคงฉ่วยถูกนำมาวางหน้าฉินเฉิงเอิน ดวงตาชายหนุ่มสั่นระริก เขาคว้าท่อนเหล็กมาถือเอาไว้ในมือ ขยับเข้าใกล้โคนขาของตัวเองด้วยอาการสั่นเทา ก่อนจะตะเบ็งเสียงออกมา
   “หงคงฉ่วย ไอ้สารเลวเอ๊ย!!!”
-------------------------------------------------------------
   “คุณซือ” ฉินหนานเอ่ยทักทันที เมื่อเห็นเด็กหนุ่มวัยยี่สิบกว่าๆ ก้าวเท้าลงจากรถลีมูซีนสีดำ ซือชุ่ยพยักหน้า เขาสวมสูทดำท่าทางเคร่งขรึม “หงคงฉ่วยขอแสดงความเสียใจกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับลูกชายคุณด้วยนะครับ”
   ฉินหนานพยักหน้าเงียบๆ “ช่างมันเถอะ คุณซือ.. เจ้านายของคุณน่ะ....”
   ซือชุ่ยเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “หงคงฉ่วยจะถือว่าเรื่องสิ้นสุดกันเพียงเท่านี้ คุณฉินไม่ต้องเป็นกังวลหรอกนะครับ หงคงฉ่วยพูดคำไหนคำนั้น”
   ฉินหนานได้แต่พยักหน้าซ้ำๆ ปล่อยให้น้ำตาไหลร่วงลงมา ในตอนที่ซือชุ่ยเดินไปเคารพศพ
-----------------------------------------------
   “คงฉ่วย”
   ซือชุ่ยที่เพิ่งเดินออกมาจากบริเวณงานศพหันไปมองคนเรียก จากนั้นก็จัดการลากตัวไปที่มุมอับสายตาข้างกำแพง ก่อนจะตีหน้าบึ้งใส่ “ใครสั่งใครสอนให้เรียกแบบนี้หา?”
   คนถูกเอ็ดทำหน้าบึ้งตอบ “ชุ่ยชุ่ย อืม.. ผมรับสไตล์การแต่งตัวแบบนี้ของคุณไม่ได้จริงๆ ”
   ซือชุ่ยก้มลงมองการแต่งตัวของตน แล้วเงยหน้าขึ้นยิ้ม “ฉันว่าฉันแต่งตัวเหมาะแล้วล่ะ”
   “อืม.. ผมสงสัยจริงๆ ว่าคุณแอบเอาเข็มกลัดดึงตีนกาของคุณเอาไว้ใต้วิกนี่หรือเปล่า” คนเอ่ยทักพูดต่อ พลางทำท่าจะดึงผมของซือชุ่ยออกมาจริงๆ ได้ยินเสียงตีมือดังเพี๊ยะ
   “ทะลึ่งน่า เผิงเผิง เธอเองน่าจะรู้ดีที่สุดว่าหน้าฉันไม่มีรอยย่นอะไรพวกนั้นเลยสักร่องหนึ่ง”
   “ผมไม่พิศวาสคุณจนจำได้ขนาดนั้นหรอกนะ” ลู่อี้เผิงเถียง ซือชุ่ยหรือหงคงฉ่วยยักไหล่ แล้วพูดต่อบ้าง
   “แล้วนี่สารวัตรลู่มาทำอะไรล่ะ เป็นเพื่อนกับฉินเฉิงเอินหรือไง?” ชายในชุดเสื้อสูทสีดำเอ่ยปากถาม ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “คุณว่าผมแต่งตัวแบบนี้เพื่อมางานศพหรือไง?”
   หงคงฉ่วยกวาดสายตามองดูนายตำรวจหนุ่มจากหัวจรดเท้า ลู่อี้เผิงสวมเสื้อยืดสีขาว แล้วก็กางเกงยีนส์สีสนิท กับรองเท้าผ้าใบเก่าๆ อีกคู่หนึ่ง หงคงฉ่วยมองอยู่พักแล้วพูดต่อ “พอมาได้ แต่ยังดูไม่แก่พอ”
   ลู่อี้เผิงยักไหล่อย่างไม่แยแส ก่อนจะพูดเข้าเรื่องทันที “เอาล่ะ คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุครั้งนี้ใช่ไหม ฉินเฉิงเอินคงจะไม่อยู่ๆ ขับรถพุ่งลงทะเลไปโดยไม่ทราบสาเหตุหรอก”
   “โถ....”หงคงฉ่วยร้องออกมา และทำหน้าน่าสงสาร “เธอเห็นฉันเป็นอะไร ขงเบ้งหรือไง ใครจะตายเมื่อไหร่ฉันจะไปรู้ได้ยังไงกันล่ะ”
   “คนอื่นผมไม่รู้ แต่ผมว่าคนนี้ คุณเกี่ยวแน่”
   หงคงฉ่วยทำหน้าซื่อ เบิ่งตามองลู่อี้เผิงอย่างกับได้เห็นของแปลก “หลักฐานล่ะ สารวัตร? เดี๋ยวนี้โรงเรียนนายร้อยตำรวจเขาสอนให้กล่าวหาคนโดยไม่ต้องหาหลักฐานหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงขบกรามกรอด ก่อนจะเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา “สักวันผมต้องหาได้แน่ คุณคอยดูแล้วกัน”
   หงคงฉ่วยกวาดตามองนายตำรวจหนุ่มอยู่พักหนึ่ง แล้วยกมือขึ้นจับคางของอีกฝ่ายเอาไว้ “ย้ายมาอยู่กับฉันไหมล่ะ คุณตำรวจ อยู่กับฉันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ตลอดเจ็ดวัน รับรองเธอได้หลักฐานอื้อแน่”
   ลู่อี้เผิงปัดมือของหงคงฉ่วยออก พลางทำหน้าขยะแขยงทันที “ผมยังมีงานอื่นต้องทำมากกว่าไปเป็นทาสบำเรอกามให้คุณนะ”
   ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก “เผิงเผิง ให้ไปส่งไหม?”
   “ไม่ต้อง ผมมากับเพื่อน” ลู่อี้เผิงตอบทันที หงคงฉ่วยมีสีหน้าเสียดายนิดหน่อย “เผิงเผิง พรุ่งนี้ไปหาฉันที่คฤหาสน์หน่อยสิ ฉันอยากดูหงคงฉ่วยบนต้นขาเธอ”
   “ผมไม่ว่างหรอก” ลู่อี้เผิงตอบเสียงห้วน หงคงฉ่วยพยักหน้า “โอเค งั้นวันอาทิตย์ ฉันจะให้คนไปรับที่ทำงาน”
   นายตำรวจหนุ่มหันมาถลึงตาใส่เขาทันที “ไม่ต้อง ผมไปเอง ห้าโมงเย็น เลทนิดหน่อย ไม่ต้องส่งใครมารับนะ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก ก่อนจะโบกมือให้ “แล้วเจอกันนะเผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงเดินจ้ำอ้าวออกไปโดยไม่แม้แต่จะเหลือบตามามอง
-----------------------------------------------------
   “คงฉ่วย...” เสียงเอ่ยทักจากพ่อบ้านเก่าแก่ ทำให้หงคงฉ่วยที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำคลี่ยิ้มออกมา
   “รบกวนหลายวันเลยนะ” หงคงฉ่วยพูดต่อ คนเป็นพ่อบ้านสั่นศีรษะ “ไม่เป็นไรหรอกครับ ทุกคนตั้งใจทำงานกันเต็มที่ อีกอย่าง เรื่องคราวนี้ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร”
   “อืม” หงคงฉ่วยพยักหน้า “ไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะปิดประตูเอง”
   “ครับ..” ชายวัยราวๆ เจ็ดสิบเศษกล่าวพลางค้อมตัวให้ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป หงคงฉ่วยเดินไปที่ประตู และลงกลอน จากนั้นก็เดินมานั่งที่เตียงนอน
   วันอาทิตย์.......
---------------------------------------------------------------------------
ปล. เราอย่าไปคิดถึงอายุของหงคงฉ่วยเลยนะ ลืมๆ ไปเถอะ ฮ่าๆๆๆ :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-07-2011 11:12:57
ถ้าเกิดคงฉ่วยอยากรุกขึ้นมาเผิงเผิงจะเอาอะไรไปขัดเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-07-2011 11:24:11
ทีคนอื่นยังฆ่าทิ้ง แล้วทำไม เผิงเผิง คงฉ่วย ถึงถูกใจขึ้นมาได้  หล่อโดนใจขนาดนั้นเลยเหรอ   :z9:  อย่างคงฉ่วย ผ่านโลกมาก็ไม่น้อยแล้วแน่ๆๆ (อายุ ..... อย่าคิดอย่างที่คนแต่งบอกดีมั้ยเนี่ย 555 แต่อยากรู้ว่า คงฉ่วย ใช้ครีมอะไรอะ )

หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 26-07-2011 11:29:39
ราชินีกินเนื้อเงือกเลยมีเป็นอมตะรึเปล่าเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 26-07-2011 12:08:24
ชอบๆมาอีกยาวๆเลยน่ะ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 26-07-2011 13:14:13
 :m20:
 พระเอกของเรารู้สึกว่า จะเปลี่ยนชื่อทุกครั้งที่เรียกเลยนะ แม่ราชินี
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 26-07-2011 14:22:06
เรื่องสนุกดีครับ  ขอมาอ่านด้วยคน
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 26-07-2011 14:35:28
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 26-07-2011 15:28:42
จะมีเฉลยสูตรความงามอมตะฉบับหงคงฉ่วยมั่งมั้ยอ่ะ?

 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 26-07-2011 16:07:49
อย่าเปิดเผยอายุนายเอกเลย
กลัวจะแก่เกิ๊น  :laugh:
พระเอกน่ารักเนาะ โดนปั่นหัวตลอด
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 26-07-2011 16:28:45
ราชินีคนนี้เป็นเอลฟ์แหงๆ  :a3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 26-07-2011 16:51:02
 :call: :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 26-07-2011 19:37:41
อุกรี๊ดดดดด เคะเรื่องนี้ราชินีมากค้าาาาาาาาา  :mc4: :mc4: :mc4:

ชอบๆๆ แล้วมาต่ออีกนะคะ

ป.ล. เมะมันซาดิสม์  o8
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 26-07-2011 20:13:38
อยากรู้อย่างจริงจังค่ะ ว่าตกลงคงฉ่วยอายุเท่าไหร่กันแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 26-07-2011 22:05:38
อ๊ากก เค้าปลื้ม เคะราชินีด้วยคน
ร้ายกาจ แต่น่ารัก อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 26-07-2011 22:08:59
คุณคงถูกใจอาเผิงอ่ะเด่ ไม่มีการเก็บ สั่งฆ่าด้วยนะ ฮิฮิ
555555555555
นักเขียนค่าาา ยังไงนักอ่านก็สงสัยอายุคุณคงอยู่ดีอ่ะ ฮ๋าๆ
ติดตามค่า :D 
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 26-07-2011 23:32:15
หงคงฉ่วย คงไม่ใช่พวกอมตะนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MiU ที่ 26-07-2011 23:34:46
ชอบเคะราชินี อร๊ายยยย อายุอย่าไปนึกถึง มันก็เป็นแค่ตัวเลขล่ะนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 27-07-2011 08:27:10
 :call:
จุดธูป เล่นของ รอตอนใหม่
อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 27-07-2011 10:31:06
ู^
^
คอมเม้นต์บนน่ากลัวจริงจัง :a5:

จริงๆ ในสตอกตอนนี้มีถึงตอน5ล่ะ... เพราะงั้น เอามาลงก่อน...ไม่มีแล้วค่อย...ยกไหดองมาตั้งแทนแล้วกันค่ะ หุๆๆ (วิ่งหนีคนอ่าน)

-------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 4
   ในชีวิตของลู่อี้เผิง ตั้งแต่เด็กจนโต เขาเก่งในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านกีฬา หรือเรื่องการเรียน สอบเข้าโรงเรียนนายร้อยตำรวจก็ติดอันดับหนึ่งในห้า จบออกมาก็ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ได้รับคำชมเชยในทุกรายวิชา จนลู่อี้เผิงคิดว่าในโลกนี้คงไม่มีอะไรท้าทายเขาได้อีกแล้ว แต่โลกเล็กๆ ของเขาเพิ่งเปิดกว้างออก ตอนที่ได้พบกับคำว่าหงคงฉ่วยนี่เอง
   ลู่อี้เผิงยกมือลูบขาอ่อนของตัวเองอย่างลืมตัว สี่ปีมาแล้ว สี่ปีมาแล้ว กับหงคงฉ่วย...
   หงคงฉ่วย
-------------------------------------------------------------
   ดึกสงัด
   บนถนนสายเลี่ยงเมืองที่มีรถบางตา รถยนต์สีดำคันหนึ่งแล่นเข้ามาที่ไหล่ทางช้าๆ ก่อนจะหยุดจอด แสงไฟของมันสาดเข้าไปในพงหญ้าข้างทาง พร้อมกับสายลมยามดึกที่พัดเข้ามาจากชายฝั่งซึ่งอยู่ห่างออกไปราวๆ สองกิโลเมตร
   จอดอยู่ได้สักพัก รถยนต์เก่าๆ สีดำอีกคันก็แล่นเข้ามาจอดข้างๆ จากนั้นคนในรถก็ไขกระจกลงมา พูดคุยอะไรกันอยู่สักพัก ประตูรถยนต์คันที่เพิ่งเข้ามาจอดก็ถูกเปิดออก ชายหนุ่มแต่งตัวธรรมดาๆ คนหนึ่งก้าวเท้าลงมา พร้อมกันนั้น ประตูรถยนต์คันที่มาจอดอยู่ก่อนก็เปิดออก ผู้ชายท่าทางแต่งตัวดีอีกคนก้าวออกมาเช่นกัน
   คนที่ออกมาจากรถยนต์โทรมๆ เดินอ้อมไปที่หลังรถ แล้วก้มลงดึงอะไรบางอย่างออกมาจากใต้กันชนของรถ ใกล้กับท่อไอเสีย มันเป็นห่อกระดาษขนาดราวๆ หนึ่งฝ่ามือ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา
   “เงินล่ะ?”
   “อืม” คนยืนรอส่งเสียงในลำคอ แล้วยื่นกระเป๋าเอกสารสีดำที่ถือติดมาให้ พร้อมๆ กับรับห่อกระดาษห่อนั้นมา พลางทำจมูกฟุดฟิด “ทำแบบนี้กลิ่นมันไม่ติดเข้าไปหรือไง?”
   “ก็ดีกว่าให้หมามันดมกลิ่นเจอล่ะน่า” คนถูกถามตอบ และเปิดกระเป๋าออกมาดู จังหวะนั้นเองที่เสียงสวบสาบดังขึ้นเบาๆ ในพงหญ้า คนที่เปิดกระเป๋าอยู่เงยหน้าขึ้น แล้วตะโกนออกมา
   “ตำรวจ!”
   เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับประตูรถที่เปิดออก ชายคนนั้นกระโดดขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว ลู่อี้เผิงกระโจนออกมาจากพงหญ้าพร้อมกับลูกน้องอีกราวๆ เจ็ดคน นายตำรวจหนุ่มเล็งปืนไปที่ล้อของรถคันนั้นก่อนจะยิงไปสองนัดแล้วหันไปตะโกนสั่งลูกน้อง “ตามไป เร็วเข้า!!”
   รถตำรวจสองคันพุ่งออกมาจากพงหญ้า นายตำรวจที่เหลือกระโดดขึ้นรถ ส่วนลู่อี้เผิงเปิดประตูเข้าไปในรถยนต์ที่จอดอยู่ ก่อนที่รถคันนั้นจะพุ่งฉิวออกไป
   ฉากการไล่ล่าบนถนนจึงอุบัติขึ้นทันที
   รถยนต์สามคันขับไล่กวดรถยนต์เก่าๆ ที่แล่นด้วยความเร็วสูงผิดกับรูปลักษณ์ภายนอก ลู่อี้เผิงคว้าวิทยุติดตามตัวที่คาดอยู่ที่เอวขึ้นมา ก่อนจะกรอกเสียงลงไป “คนร้ายหนีไปทางถนนสายสามสิบเอ็ด เทียนลู่กับแจ๊กกี้กำลังไล่ตามอยู่”
   เสียงวิทยุดังแซ่กๆ อยู่อึดใจ จากนั้นลู่อี้เผิงก็เห็นประกายไฟแลบออกมาจากรถยนต์เก่าๆ ที่แล่นหลบหนีอยู่ พร้อมด้วยเสียงดังรัวราวกับจุดประทัด
   “บัดซบเอ๊ย!” ลู่อี้เผิงสบถออกมา เมื่อเห็นรถตำรวจที่แล่นอยู่ด้านหน้าเสียหลักแฉลบออกข้างทางไป
   “มันมีปืนกล เอาไงดีครับสารวัตร?”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะออกคำสั่งไป “ไล่ตามไปก่อน ระวังระยะห่างเอาไว้ อย่าให้คลาดสายตา เดี๋ยวผมจะว.ขอกำลังเสริม”
   พูดจบก็หยิบวิทยุมาพูดกรอกลงไป “นี่ลู่อี้เผิง คนร้ายมีปืนกล ขอกำลังเสริมทางเส้นสามสิบห้าด้วย ด่วน คนร้ายมีปืนกล”
   พูดยังไม่ทันจบดี ลู่อี้เผิงก็มีอันต้องรีบหมอบต่ำ เพราะกระสุนบางส่วนสาดมาถึงตัวรถ รถแล่นแฉลบออกข้างอย่างน่ากลัว
   “ผู้กองต้วน” ลู่อี้เผิงเรียกชื่อลูกน้อง คนที่ขับรถอยู่ตอบกลับมา “ยังดีอยู่ครับ เอาไงดีสารวัตร แบบนี้ไม่ดีแน่ ตามใกล้ก็ไม่ได้ ตามห่างๆ ก็คงคลาดกัน”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ก่อนจะขยับไปนั่งข้างคนขับ “ผมขับแทนแล้วกัน”
   ต้วนเฟิงมองหน้าผู้บังคับการของเขา แล้วรีบกระโจนออกมาจากที่นั่งคนขับ รถแฉลบออกจากข้างทางนิดหน่อยในตอนที่ลู่อี้เผิงนั่งลงไป
   “เล็งยางล้อรถมันไว้ให้แม่นๆ นะ ผู้กอง” นายตำรวจหนุ่มพูด จากนั้นรถก็เร่งความเร็วขึ้นอย่างน่ากลัว
   “เอาจริงนะ สารวัตร!” ต้วนเฟิงพูดออกมาแล้วพยายามจะเล็งปืนไปทางล้อรถยนต์ที่แล่นอยู่ด้านหน้า ขณะที่ตัวรถส่ายไปมาจนน่ากลัว เสียงปืนกลดังรัวขึ้นอีก
   “บ้าเอ๊ย!!” ลู่อี้เผิงหักรถแฉลบไปอีกทางด้วยความเร็วที่ชวนจะหวาดเสียวให้รถคว่ำ ต้วนเฟิงพยายามจะเล็งเป้าหมาย พร้อมกันกับทรงตัวไม่ให้หน้าทิ่มคะมำออกจากรถด้วย
   เสียงลั่นไกปืนกึ่งออโตแมติกสองนัดที่ถูกลั่นออกมา ถูกกลบด้วยเสียงดังรัวราวประทัดของปืนกลอีกรอบ คราวนี้รถของลู่อี้เผิงแทบจะดิ่งลงข้างทาง
   “สารวัตรลู่!” ต้วนเฟิงโพล่งขึ้น ขณะที่ลูกกระสุนวิ่งผ่านด้านบนศีรษะของเขาไป ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงตอบกลับมา
   “ไอ้พวกเลว”
   ลู่อี้เผิงหักพวงมาลัยรถกลับไปยังถนนได้ทันก่อนที่รถจะพุ่งชนกับที่กั้นข้างทาง กระจกหน้ารถร้าวเป็นทางยาว เพราะรอยลูกกระสุนที่พุ่งผ่านเข้าไป
   “ถ้ามีรถมาขวางไว้สักคันล่ะก็!!” ต้วนเฟิงคำรามออกมาและพยายามจะยิงล้อรถยนต์เก่าที่วิ่งอยู่อีกรอบ ขณะที่ลู่อี้เผิงเบี่ยงรถแฉลบออกข้างอีก
   คำพูดของต้วนเฟิงก็ดูเข้าท่าอยู่หรอก แต่ใครจะขับไปขวาง ยิงกันสั่นแบบนี้ รถคันอื่นมีแต่รีบหยุด หรือไม่ก็ขับหนี คงต้องพยายามไล่ไปจนกำลังสนับสนุนมาถึงนั่นแหละ
   ลู่อี้เผิงคิดพลางหักพวงมาลัยอย่างหวาดเสียว จนต้วนเฟิงชักนึกกลัวว่าบางทีพวกเขาอาจจะตายเพราะรถคว่ำเสียมากกว่าถูกถล่มยิง ทันใจนั้นเองเขาก็รู้สึกเหมือนเห็นรถลีมูซีนตอนยาวคันหนึ่งแล่นอยู่ในเลนข้างๆ
   ลู่อี้เผิงอ้าปากค้าง แทบจะเหยียบเบรกไม่ทันในตอนที่เห็นรถลีมูซีนสีดำสนิทคันนั้นแล่นแซงขึ้นมา แล้วหักหลบกระทันหัน
   !!!
   เสียงตัวถังเหล็กปะทะกับตัวถังเหล็กดังสนั่นหวั่นไหว เนื่องจากเบรกกะทันหัน รถยนต์ของลู่อี้เผิงจึงแฉลบออกข้างทาง โชคยังดีที่มันหยุดสนิทก่อนจะชนเข้ากับคานกั้น ลู่อี้เผิงและต้วนเฟิงกระโดดลงมาจากรถพร้อมกับปืนพกในมือ ก่อนจะค่อยๆ เดินไปยังรถยนต์เก่าที่ส่วนหน้าพังยับเยิน คาอยู่กับส่วนท้ายของรถลีมูซีนตอนยาวสีดำคันนั้น
   “เรียกรถพยาบาลด้วย คนร้ายได้รับบาดเจ็บ” ลู่อี้เผิงพูดกรอกวิทยุ หลังจากเข้าไปสำรวจซากรถและพบคนร้ายสามคนนอนหมดสภาพอยู่ เขาและต้วนเฟิงจัดการปลดอาวุธคนร้ายทั้งหมด และยืนรอกำลังเสริมเข้ามาสมทบ
   “โห... รถใครเนี่ย” ต้วนเฟิงพูดออกมา พลางมองไปยังรถลีมูซีนสีดำตอนยาวที่มีรอยบุบนิดหน่อยตรงตัวถังที่ถูกชน  “กันกระสุนเสียด้วย”
   ลู่อี้เผิงทำท่าจะอ้าปาก แต่เสียงใครสักคนก็ดังขึ้นเสียก่อน
   “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม สารวัตรลู่” ชายหนุ่มร่างโปร่งในชุดสูทยาวสีออกแดงไหม้ก้าวเท้าออกมาจากรถ แม้จะมีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากหน้ารถที่จอดเอาไว้ แต่ลู้อี้เผิงจำได้ดีกว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร แต่ยังไม่ทันได้อ้าปาก ทางนั้นก็ชิงพูดออกมาก่อน
   “อ๊ะๆ อย่าเรียกออกมาเชียวนะ สงสารลูกน้องเธอบ้างเถอะ” พูดพลางหลิ่วตาสีดำสนิทไปทางต้วนเฟิงซึ่งยืนอึ้งอยู่ ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบลมอยู่สองสามหน ถึงได้ถอนหายใจเฮือก
   “คุณโผล่มาทำไม จะฆ่าปิดปากพวกนั้นหรือไง?”
   “ฉันอุตส่าห์มาช่วยแท้ๆ ยังจะหาว่าฆ่าปิดปากอีก เดี๋ยวนี้โรงเรียนนายร้อยตำรวจเขาสอนนักเรียนเกียรตินิยมกันแบบนี้หรือนี่?” คนถูกกล่าวหาพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้ออย่างที่สุด ลู่อี้เผิงขบกรามกรอดๆ แล้วพูดตอบโต้ไป “งั้นทำไมคุณโผล่มาถูกจังหวะแบบนี้?”
   “ฉันแค่กำลังจะนั่งรถกลับบ้าน” ชายคนเดิมตอบ “บังเอิญเห็นเหตุการณ์ แล้วเกิดอยากเป็นพลเมืองดี เลยช่วยไว้เท่านั้นเอง มีอะไรน่าสงสัยอีกไหม? หรือเธอคิดว่า คนอย่างฉันต้องลงทุนขนาดพุ่งรถขวางเพื่อจะฆ่าไอ้สวะพวกนี้น่ะ”
   ลู่อี้เผิงอับจนคำพูดไปชั่วขณะ ผู้ชายคนเดิมยิ้มนิดๆ แล้วเปิดประตูรถ “งานนี้ฉันไม่คิดค่าเสียหายก็แล้วกัน อย่าลืมแวะไปเยี่ยมขอบคุณกันบ้างล่ะ”
   เสียงประตูรถปิดดังปึก ก่อนที่รถลีมูซีนคันนั้นจะแล่นออกไป ต้วนเฟิงอ้าปากทำท่าจะถามอะไร แต่พอเห็นตรารูปนกยูงสีแดงที่ประดับอยู่ตรงหน้ารถ
   “หงคงฉ่วย!”
--------------------------------------------------------------
   ข่าวเรื่องที่ว่าหงคงฉ่วยช่วยจับคนร้ายแพร่สะพัดไปทั่วกรมอย่างรวดเร็ว ดีที่ผู้บังคับกรมสั่งห้ามให้ข่าวเรื่องนี้โดยเด็ดขาด ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีหนังสือพิมพ์แท็บลอยบางฉบับเอาไปพาดหัวกันอย่างสนุกสนานราวกับข่าวซุบซิบดารา แต่แล้ววันรุ่งขึ้นก็ต้องรีบพาดหัวขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำสั่งของกรมตำรวจ หรืออิทธิพลของหงคงฉ่วยกันแน่
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา เขาเพิ่งตรวจสำนวนฟ้องของคดีเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเสร็จ ข่าวลือเรื่องหงคงฉ่วยทำเอานายตำรวจหนุ่มหงุดหงิดใจอยู่หลายวัน ในเมื่อเรื่องดูเหมือนจะเงียบลงแล้ว และวันนี้เขาก็เคลียร์งานเสร็จก่อนดึก ออกไปเที่ยวหาความสุขใส่ตัวสักหน่อยก็แล้วกัน
   ตั้งแต่หงคงฉ่วยโผล่มาคราวนั้น ลู่อี้เผิงยังไม่เยี่ยมหน้าไปคฤหาสน์เขาวงกตนั่นเลยสักครั้ง ในเมื่อหงคงฉ่วยไม่ส่งใครมาตาม แล้วเขาเองก็ไม่มีธุระอะไรที่นั่น ให้ตายลู่อี้เผิงก็ไม่ก้าวเข้าไปเด็ดขาด
   ไอ้เรื่องเอารถมาขวางไว้โดยไม่รู้เจตนาแน่ชัดแบบนั้นน่ะ ไม่ถึงกับต้องไปขอบคุณหรอก
-----------------------------------------------------------------
   ในเมื่อหงคงฉ่วยบนขาทำให้ลู่อี้เผิงหมดสิทธิ์ไปคั่วสาวหรือหนุ่มที่ไหนแล้ว สิ่งผ่อนคลายที่พอเหลืออยู่ในชีวิตนายตำรวจหนุ่มคงเป็นการไปเกมเซนเตอร์
   ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา ลู่อี้เผิงกลายเป็นลูกค้าขาใหญ่ของที่นี่ไปแล้ว แสงไฟแวบๆ จากตู้เกม พร้อมกับเหล่าผู้คนที่มายืนมุงดูคงพอแทนบรรยากาศของย่านสถานเริงรมย์ได้บ้างล่ะมั้ง
   ลู่อี้เผิงนั่งปุลงหน้าตู้เกมอาเขตตู้หนึ่ง พลางวางเหรียญสองสามเหรียญไว้ข้างตัว แต่เดิมเขาก็ไม่ใช่พวกอ่อนหัดในเกมเซนเตอร์อยู่แล้ว พอถูกบังคับกลายๆ ให้ต้องมาใช้ที่นี่เป็นที่ผ่อนคลาย ฝีมือในการเล่นเกมของลู่อี้เผิงในตอนนี้จึงเรียกได้ว่า”ขั้นเทพ”ได้เต็มปากเต็มคำ เพราะฉะนั้น เรื่องจะแลกเหรียญมาไว้เป็นกองๆ สำหรับเขาแล้ว ลืมไปได้เลย
   นายตำรวจหนุ่มนั่งเล่นกับคอมได้สักพัก ก็มีคนกดจอยเข้ามา เขาเลยเหลือบไปมองตู้เกมฝั่งตรงข้าม เนื่องจากเป็นตู้ขนาดใหญ่ สิ่งที่ลู่อี้เผิงเห็นคือไหล่ของผู้ชายที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าเรียบๆ และเสียงเหรียญที่ทางนั้นกองลงข้างตัว
   ไม่มีใครในเกมเซนเตอร์กล้าท้าเขาเล่นมานานแล้ว ท่าทางหมอนี่จะเป็นมือใหม่ แต่คงคิดผิดไปหน่อยที่มาท้าสู้กับเขา
   ลู่อี้เผิงเล่นเกมไม่เคยออมมือให้คู่ต่อสู้มาแต่ไหนแต่ไร อย่างเดียวกับที่เขาทำตอบปฏิบัติงานนั่นแหละ ดังนั้นชัยชนะเกมแรกจึงตกเป็นของเขาได้โดยง่าย เจ้าหมอนั่นเป็นมือใหม่จริงๆ เสียด้วยสิ
   แต่เอาชนะมือใหม่ไปก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกภาคภูมิใจอะไร ลู่อี้เผิงเลยคิดจะลุกขึ้นเดินไปอีกฟาก แล้วช่วยสอนวิธีเล่นให้ แต่เสียงหยอดเหรียญและการกดปุ่มรีเทิร์นอีกรอบทำให้ชายหนุ่มต้องหยุดตัวเองไว้ แล้วจับคันบังคับต่อ
   เล่นกันไปกี่เกมแล้วก็ไม่รู้ ลู่อี้เผิงรู้แต่เจ้าหมอนี่ถ้าไม่รวยจัดก็คงว่างเต็มที ฝีมือไม่เอาอ่าวแบบนี้ยังจะมาท้าเขาแข่งอยู่ได้เป็นสิบๆ เกม ในที่สุด นายตำรวจหนุ่มก็ตัดสินใจส่งเสียงออกไป
   “คุณครับ หยุดพักสักครู่นะครับ เรามาคุยกันหน่อยดีไหม?”
   ทางนั้นไม่ตอบอะไร ได้แต่นั่งนิ่ง ดังนั้นลู่อี้เผิงจึงเดินอ้อมตู้เกมที่ตั้งเรียงติดกันอยู่เพื่อไปยังฝั่งตรงข้าม แล้วก็ต้องชะงักกึก เมื่อเห็นใบหน้าผู้ที่นั่งอยู่
   “ฉันเล่นไม่เอาอ่าวขนาดนั้นเลยหรือไง?” รอยยิ้มลี้ลับปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าพร้อมกับคำถาม ลู่อี้เผิงนึกสาปแช่งตัวเอง เขาน่าจะเอะใจได้ก่อนว่าเป็นเจ้าบ้านี่
   “ไม่เอาอ่าวสุดๆ เลยล่ะ” นายตำรวจหนุ่มว่า แล้วเดินเข้ามา “คุณอยากมาเจอผมทำไมไม่มาทักกันดีๆ ล่ะ?”
   “ฉันคิดว่าแบบนี้น่าจะสนุกกว่า หรือเธอไม่เห็นด้วย” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงกวาดตามองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วถามขึ้น “วันนี้คุณแต่งเป็นพนักงานบริษัทหลังเลิกงานหรือไง”
   หงคงฉ่วยก้มลงมองชุดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแล็กของตัวเองแล้วหัวเราะ “อืม เหมาะดีไหม?”
   “ผมว่าถ้ามีผมหงอกกับพุงพลุ้ยๆ อีกนิดล่ะเข้าท่าเลยล่ะ” ลู่อี้เผิงตั้งข้อสังเกต แล้วก็โดนอีกฝ่ายถลึงตาใส่ ชายหนุ่มเลยกวาดตามองอย่างอื่นแทน และเห็นเหรียญที่กองพะเนินอยู่
   “ผมถามจริงๆ นะ คุณเล่นเกมไม่เป็น หรือแกล้งอ่อยให้ผมกันแน่”
   หงคงฉ่วยเอียงคอมองเขาแล้วตอบ “ฉันเคยอ่อยให้เธอเรื่องไหนบ้างล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงจ้องตาอีกฝ่ายอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา “ขยับสิ เดี๋ยวผมจะสอนให้ เผื่อวันหลังไปตกเด็กที่ไหนจะได้ไม่อายเขา”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ แล้วขยับที่นั่งให้ ลู่อี้เผิงหันมาพูดผ่านไรฟัน “ห้ามแต๊ะอั๋งผมนะ”
   หงคงฉ่วยยกมือขึ้นสองข้าง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เชิญสอนเลยครับ ท่านอาจารย์”
   พอมานึกว่าถูกคนที่อาจจะรุ่นพ่อเขาแล้วด้วยซ้ำเรียกแบบนี้ ลู่อี้เผิงเกิดอาการขนลุกขึ้นมาทันที “คุณพูดอะไรให้มันสมกับตัว.... อายุคุณหน่อยเถอะ”
   คนได้ฟังหัวเราะอีก “คนเราเขาวัดอายุกันจากหน้า ไม่ใช่คำพูดเสียหน่อย”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วมุ่น เหลือบสายตามองอีกฝ่ายแว้บหนึ่ง พอเห็นรอยยิ้มชอบอกชอบใจนั้นแล้วก็รีบเบือนสายตากลับมาทันที
   “อันนี้เป็นคันบังคับทิศทาง” ลู่อี้เผิงเริ่มอธิบาย “ปุ่มนี้คือต่อย อันนี้เตะ ใช้รวมกับคันบังคับจะได้แบบนี้” พูดพลางสาธิตไปพลาง หงคงฉ่วยนั่งฟังพลางพยักหน้าเหมือนเด็กๆ ชวนให้ขนลุกแปลกๆ
   นั่งฟังคำอธิบายไปได้พักหนึ่ง หงคงฉ่วยก็พูดออกมา “ลำบากดีจริงๆ ให้ฉันทำท่าเลียนแบบไอ้ตัวพวกนี้เองยังง่ายเสียกว่า”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่ “นี่มันเกมเซนเตอร์นะ ไม่ใช่ลานกายกรรม ถ้าคุณอยากจะผาดโผนของคุณล่ะก็ ผมว่าคุณเอาเหรียญพวกนี้ไปแลกแบ้งค์คืนแล้วไปลานกายกรรมเถอะ”
   “แหม... พูดแค่นี้ไม่เห็นต้องไล่กันเลย” หงคงฉ่วยตัดพ้อ ลู่อี้เผิงถอนหายใจออกมา “ผมกลับบ้านดีกว่า”
   “เดี๋ยวสิ” หงคงฉ่วยฉวยมือของเขาเอาไว้ ก่อนจะรีบพูดต่อ “เข้าใจแล้วล่ะครับท่านอาจารย์ เดี๋ยวฉันลองเล่นให้ดูแล้วกันนะ”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ แต่ก็ยอมนั่งลงโดยดี หงคงฉ่วยขยับตัวมาวางมือเตรียมพร้อม แล้วก็เริ่มทำในสิ่งที่เขาสอนไว้
   “คุณกดเร็วไป ช้าอีกหน่อยสิ เครื่องมันตามไม่ทันนะ” ลู่อี้เผิงว่า ตั้งแต่เจอหงคงฉ่วยมา เขาเพิ่งเห็นการเคลื่อนไหวมือของเจ้าหมอนี่อย่างชัดเจนก็วันนี้เอง ขยับได้เร็วเป็นบ้า มิน่าเล่า เขาถึงแพ้ก่อนทุกที
   หงคงฉ่วยหัวเราะ “เครื่องพวกนี้มันสร้างมาช้าไปต่างหาก ช้าแบบนี้จะเรียกว่าต่อสู้ได้ไง”
   “นี่มันเป็นแค่เกมนะครับคุณลุง” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยหันมามองเขา แล้วพูดยิ้มๆ “เผิงเผิง... จะพูดอะไรระวังลิ้นจะไม่มีใช้บ้างนะ”
   ลู่อี้เผิงหุบปากทันที
------------------------------------------------
   นั่งมองหงคงฉ่วยกดปุ่มเป็นนานสองนาน ความเร็วก็ลดลงไม่ถึงไหน ลู่อี้เผิงเริ่มจะอยู่นิ่งๆ ไม่ไหว ต้องพูดออกมาอีก “นี่... คุณช้าลงอีกนิดสิ”
   “ฉันกำลังพยายามอยู่” หงคงฉ่วยพูด พลางทำหน้าจริงจัง ลู่อี้เผิงมองเขาอยู่พักหนึ่ง แล้วถอนหายใจออกมา “ผมจับมือคุณให้แล้วกัน จะได้รู้จังหวะ”
   นายตำรวจหนุ่มพูดพลางทาบมือลงไปบนมือที่จับปุ่มกดอยู่ เขารู้สึกเหมือนหงคงฉ่วยสะดุ้งตัวหน่อยหนึ่ง จึงหันกลับมามอง
   ริมฝีปากของหงคงฉ่วยบางสวย และเผยออ้าออกหน่อยๆ ตอนที่เขาหันไป ลู่อี้เผิงจำไม่ได้ว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกันแน่ จำได้แต่เขาสะดุ้งสุดตัว ตอนที่ได้ยินเสียงเหรียญหล่น และรู้สึกตัวว่าริมฝีปากของตนได้แตะกับริมฝีปากคู่นั้นไปแล้ว
   แค่นิดเดียวเท่านั้นเอง แต่ทำไมหัวใจเขาถึงได้เต้นแรงนักนะ
   หรือว่าเพราะตกใจเสียงหล่นของเหรียญ....?
----------------------------------------------------   
   ใบหน้าของหงคงฉ่วยปรากฏรอยยิ้มลี้ลับ ก่อนเจ้าตัวจะเอ่ยปากพูดออกมา “ช้าขนาดนี้ได้ไหม?”
   จากนั้นก็เริ่มขยับมืออีกครั้ง ลู่อี้เผิงลงน้ำหนักลงไปบนมือข้างนั้นทันที “ช้าอีกนิด”
   ความรู้สึกในการจับมือคนอื่นเล่นเกมเป็นแบบไหน ลู่อี้เผิงไม่อยากจะบรรยาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกันจับมือคนอย่างหงคงฉ่วย
   จับมือกันทำแบบนั้นอยู่สักพัก ความเร็วในการขยับมือของหงคงฉ่วยไม่ได้ลดลงเท่าไหร่เลย แต่ลู่อี้เผิงกลับเหงื่อออกเต็มหลัง ไม่รู้ว่าเพราะตระหนักถึงพลังมหาศาลในมือของอีกฝ่าย หรือมีความรู้สึกอื่นร่วมด้วยกันแน่
   “กลับกันเถอะ” หงคงฉ่วยพูดขึ้น หลังจากไม่มีเหรียญให้หยอดแล้ว ลู่อี้เผิงชะงักตัว ก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู “ดึกขนาดนี้แล้ว?”
   คนนั่งข้างพยักหน้า “เด็กดีต้องนอนแต่หัวค่ำ กลับได้แล้ว”
   จากนั้นก็ผุดลุกขึ้น แล้วยิ้มให้เขาบางๆ ลู่อี้เผิงไม่นึกอยากยิ้มด้วย เลยลุกขึ้นเงียบๆ แล้วเดินออกจากร้านไป
-------------------------------------------------------
   รถลีมูซีนตอนยาวสีดำคันงามแล่นเข้ามาเทียบตรงหน้าเกมเซนต์เตอร์ แสงไฟหลากสีตรงป้ายด้านหน้ายิ่งทำให้นกยูงสีแดงที่ประดับอยู่ด้านหน้าดูแดงเข้าไปอีก คนรับใช้คนหนึ่งก้าวออกมาจากรถแล้วเปิดประตูให้กับผู้ชายอีกคนที่ดูจากการแต่งตัวแล้วไม่น่าจะมีรถพรรค์นี้ใช้ได้เลย
   “เผิงเผิง วันนี้สนุกมากเลย ขอบใจที่ช่วยสอนนะ” หงคงฉ่วยพูด ก่อนจะก้าวเข้าไปในรถ ลู่อี้เผิงกวาดตามองรถคันนั้นรอบหนึ่ง แล้วพูดออกมา
   “เรื่องเมื่อวันก่อนน่ะ.... ขอบคุณนะ”
   “หืม?” หงคงฉ่วยส่งเสียง แล้วลดกระจกลง “ตะกี้ว่าอะไรหรือ?”
   “เปล่า” ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ หงคงฉ่วยยิ้มให้เขาเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นอีก “วันอาทิตย์นี้ถ้าว่าง แวะไปดื่มชากับฉันหน่อยสิ”
   “ผมไม่นิยมธรรมเนียมฝรั่ง” ลู่อี้เผิงตอบ คนชวนไม่ตอบอะไร เพียงแต่พูดสั้นๆ “ชาอร่อยนะ” จากนั้นก็ไขกระจกขึ้น แล้วรถลีมูซีนตอนยาวคันนั้นก็แล่นออกไป
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจ ยังรู้สึกถึงความชื้นของเหงื่อบนหลัง ชายหนุ่มเดินทอดน่องไปตามถนน พยายามลำดับความคิดสับสนของตัวเอง
   เอาน่า... อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ว่า คนอย่างหงคงฉ่วย ก็มีส่วนไม่เอาอ่าวกับเขาเหมือนกัน
   ผ่านมาสี่ปี ลู่อี้เผิงเพิ่งได้รู้ว่า เขาจะเอาชนะหงคงฉ่วยได้ ก็ที่เกมเซนเตอร์นี่แหละ
-------------------------------------------------------------------
   “เผิงเผิง มาได้จังหวะพอดีเลย” หงคงฉ่วยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้บุหนังในห้องรับรองเอ่ยทักเขาอย่างร่าเริง ได้ยินเสียงแปะชิกชิกพูดออกมา “เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงหลับตาลงอย่างอดทนอดกลั้น ต่อจากเจ้านาย ตอนนี้ก็นกหรือนี่... เกิดมาคิดว่าถูกคนเรียกเป็นเด็กผู้หญิงแบบนี้ก็น่าอายแล้ว ขนาดนกก็ยังไม่เว้น ถ้าไม่ติดว่าเป็นนกแสนรักของหงคงฉ่วย เขาคงจับหักคอไปแล้ว แต่เพราะเป็นนกของหงคงฉ่วย เขาเลยต้องอดต้องทนเอาไว้ ที่สำคัญ ถ้าให้เทียบกันแล้ว เขาอยากหักคอไอ้เจ้าของนกมากกว่าอีก
   “ชาล่ะ?” ลู่อี้เผิงถามออกมา ทันทีที่นั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับหงคงฉ่วยแล้ว คนถูกถามหยิบเมล็ดพืชขึ้นมา ป้อนให้นกกระตั้วที่อยู่ในมือ แล้วพูดยิ้มๆ “จำแม่นจัง ไหนว่าไม่ชอบธรรมเนียมฝรั่งไง”
   “ถ้านึกกลัวว่าผมจะเห็นถ้วยชาที่ได้มาอย่างผิดกฎหมายของคุณล่ะก็ มาคิดตอนนี้ก็สายไปแล้วล่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ “เธอนี่ชอบใส่ไคล้คนอื่นเข้าไปทุกทีแล้ว ฉันมีถ้วยชาผิดกฎหมายที่ไหนกัน”
   หยุดพักหนึ่ง หงคงฉ่วยจึงพูดขึ้นต่อ “แต่วันนี้เรื่องชาพักไว้ก่อนแล้วกัน ฉันมีอะไรอยากให้เธอดู อ้าว มาพอดีเลย”
   ประตูถูกเปิดออก คนรับใช้สี่ห้าคนช่วยกันยกตู้อะไรบางอย่างเข้ามา ลู่อี้เผิงถลึงตามองอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะหันหน้ากลับมาหาคนที่กำลังป้อนอาหารนกอยู่
   “ตู้เกมไงล่ะ” หงคงฉ่วยตอบคำถามบนสีหน้าของคนที่มองมา ลู่อี้เผิงหลับตาลงอย่างอดทนอดกลั้น “ผมเห็นแล้วว่าเป็นตู้เกม แต่คุณเอามาทำไมน่ะ”
   “ฉันอยากดวลกับเธออีกรอบ” หงคงฉ่วยตอบกลับมา แล้วส่งแปะชิกชิกให้กับคนรับใช้ “มาดูกันว่าฝีมือฉันดีขึ้นแล้วหรือยัง”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา “ได้เลย”
----------------------------------------------------------
   “คงฉ่วย เครื่องเกมนี่มันอะไรกัน!” ลู่อี้เผิงพูดออกมา หลังจากแพ้ให้กับหงคงฉ่วยไปแล้วห้าเกม คนถูกถามตอบยิ้มๆ “ก็เครื่องเกมไงล่ะ มันอะไรตรงไหนกัน?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตอบ และพูดต่อ “ปุ่มพวกนี้มันใช้การไม่ได้ คุณอย่ามาโกงผมนะ”
   หงคงฉ่วยยกนิ้วขึ้นโบกไปมา “ฉันไม่ได้โกงนะ ไม่เชื่อเดี๋ยวฉันย้ายไปเล่นเครื่องนั้นให้เธอดูก็ได้”
   ลู่อี้เผิงยืนรอให้หงคงฉ่วยเดินมานั่งตรงตู้เกมของตนอย่างอดทน หลังจากนั้นเขาก็ได้เห็นคนที่กดปุ่มเกมได้เร็วที่สุดในโลก
   “คงฉ่วย!!” ลู่อี้เผิงร้องออกมา “คุณทำอะไรกับปุ่มมัน?!”
   หงคงฉ่วยตอบยิ้มๆ “ก็แค่ปรับให้มันไวขึ้นสักหน่อย ฉันว่าความเร็วขนาดนี้แหละ เหมาะกับการต่อสู้ที่สุดแล้ว”
   ลู่อี้เผิงกัดฟันกรอดๆ ก่อนจะโพล่งออกมา “เชิญคุณเล่นของคุณไปคนเดียวแล้วกัน” พูดจบก็เดินงุดๆ ออกจากห้องรับรองไป ทิ้งให้หงคงฉ่วยถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
   “เด็กสมัยนี้นี่... แค่ทำอะไรให้เร็วสักหน่อยมันยากมากหรือไงนะ”
   ลู่อี้เผิงปิดประตูใส่เสียงดังปัง
---------------------------------------------------------------------------------
**แถมรูปคาแรกเตอร์ มนุษย์Sและมนุษย์(?)Mสองคนนี่หน่อย อิอิ
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock1.jpg)
อิมเมจหงคงฉ่วยนี่ ต้องมาดแมนแสนเท่ พระเอกเป็นที่สุดไว้ก่อนเลย เอิ๊กๆ (หมอนี่มาดพระเอกจริงนะเออ ดูโผล่มาแต่ละตอนสิ!!) วาดตัวละครหน้าตาชั่วร้ายเป็นอะไรที่ถนัดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว อิมเมจคงฉ่วยไม่สาวนะคะ แมนค่ะ ฮ่าๆ <<ยัยนี่วาดเป็นแต่แมน และแมนกว่า!!

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock2.jpg)
ลู่อี้เผิง เมะที่ โชคร้ายที่สุดในสามโลก (ได้เป็นเมะในเรื่องนี้ยังถือว่าโชคดีได้ไหม?<<รออ่านตอนหน้าสิ :laugh:) อิมเมจเผิงเผิงเป็นพวกเรียบร้อยเอาจริงเอาจังล่ะค่ะ... แหม..ก็เขาเกียรตินิยมนี่นา... แต่อับโชคจริงอะไรจริงที่ต้องมาเจอคนอย่างหงคงฉ่วยเนี่ย o22
แถมรูปคู่ค่ะ
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock3.jpg)
คู่นี้เขาแรงจริงอะไรจริง อิอิ ไม่มีเหนียม ไม่มีอาย จริงๆ นะ!!!!

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 27-07-2011 10:55:55
สิ่งเดียวในโลก ที่เผิงเผิงเอาชนะไม่ได้ ก็คือ คงฉ่วย นี่แหละมั้ง 555555555555 ขนาดเล่นเกมตู้ ยังแพ้เลย  :laugh:

อ้างถึง
ได้เป็นเมะในเรื่องนี้ยังถือว่าโชคดีได้ไหม?<<รออ่านตอนหน้าสิ
อย่าบอกว่า จาก เมะ จะกลาย เคะ นะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย :a5:   ขอโชคร้ายแบบอื่นแทนแล้วกันนะ  :laugh:


อย่าเอาเรื่องนี้ลงไหดองเลยนะ ติดเรื่องนี้อะ ไม่อ่านแล้วลงแดง  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 27-07-2011 10:58:48
รูปหล่อใช้ได้
ว่าแต่อายุของเจ๊ ช่างไม่น่าอยากรู้แล้ว
กลัวไม่มีลิ้นใช้  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 27-07-2011 11:25:32
รูปสวยมาก เจ้หงเราน่ารักสุดๆ
โดยเฉพาะรูปสุดท้าย ได้ใจอ่ะ  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 27-07-2011 11:57:59
ชอบนกยูงแดง!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 3 P2 :26/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 27-07-2011 12:01:54
หึยยยยยยยยยย ค้างงงงงง!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็จริงนะะะะ สงสัยอายุคงฉ่วยเหมือนกัน -3- 5555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 27-07-2011 14:49:06
โหดได้ใจจริงๆ  ลูกเพ่

  o18 o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 27-07-2011 15:05:26
แรงตลอดอ่ะ ราชินี
รูปงามมากค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 27-07-2011 15:40:36
ภาพประกอบได้ใจสุด ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 27-07-2011 16:34:34
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 27-07-2011 16:51:35
ตกลงอีตาคงฉ่วย นี่รุ่นไหนเนี่ย พอจะบอกอายุสักหน่อยได้ไหม
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 27-07-2011 16:54:18
^
^
^
สำหรับคนอยากจิ้นอายุของคงฉ่วยนะคะ...ใครไม่อยากจิ้น ข้ามไปเลย!!

..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หงคงฉ่วยมีชื่อเสียงมากว่า30ปี.. ตีว่าอายุต่ำแบบเวอร์ๆ ที่พอจะสร้างชื่อได้คือ15ปี....

ที่เหลือ ท่านจงไปบวกันเอาเองเถิด... ข้าพเจ้าไม่อยากมากความ ฮ่าๆ

เดี๋ยวโดนตัดนิ้ว :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 27-07-2011 17:19:39
เห็นรูปแล้วเลือดจะทะลักค่ะ ! 55555555
ชอบอิมเมจคุณคงจริงๆ แบบเป๊ะค่ะเป๊ะ  (ลงไปดิ้น)
ว่าแต่ .. จริงๆเผิงๆเป็นเมะหรอค่ะ ​? ฮ่าๆๆ

ติดตามค่า ขอบคุณนะคะ ;D
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 27-07-2011 18:17:31
คงฉ่วยนี่ก็แอบมีมุมเด็กๆเหมือนกันนะเนี่ย
อยากเอาชนะตลอดเวลาเลย น่ารักอ่าค่ะ 555

ปล.ชอบรูปที่วดมากกกก โดยเฉพาะรูปสุดท้าย จิ้นกระจาย คิคิคิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 27-07-2011 18:38:23
อืมม เข้าใจคิดเนอะ ทำตู้เกมส์ใหม่มันซะเลย
เอาแต่ใจสุดๆ 55555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 27-07-2011 19:08:14
"โรงเรียนนายร้อยตำรวจเขาสอนนักเรียนเกียรตินิยมกันแบบนี้หรือนี่"

เป็นสโลแกนที่นกยูงแดงใช้เหน็บแนมเผิงเผิงประจำ

ว่าแต่คิดไปคิดว่า หงคงฉ่วยต้องอายุมากกกกกกกกกกกแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 27-07-2011 19:15:16
ถึงกับสั่งตู้เกมใหม่เลยทีเีดียว  :jul3:
หรือความจริง นอกจากคุณลุงราชินีพันปีจะชอบเลี้ยงนก พอกรกแกะ แล้วยังเกลียดการพ่ายแพ้ด้วย?
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 27-07-2011 20:01:39
อยากบอกว่านี่เป็นคู่ เมะ เคะ  ในอุดมคติ....
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 27-07-2011 22:25:07
เรื่องอายุคงต้องปล่อยไปแล้วล่ะ
เอาเป็นว่าอายุให้ดูที่หน้าตา
แบบที่หงคงฉ่วยว่าก็แล้วกันค่ะ  o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 27-07-2011 23:21:15
สนุกมากๆคับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 28-07-2011 12:53:53
**หมดไหแล้วล่ะ.. ตอน6ยังไม่เสร็จเลย ต้องทำงานส่งลูกค้าก่อน //วิ่งมุดหลุม!! :z10:

ตอนนี้แรงสักนิดหนึ่ง(มั้ง...?) ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

รักนกยูงแดงจริงๆ ฮ่าๆ :-[
---------------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 5

   ในโลกนี้ถ้าถามว่าอะไรสำคัญที่สุดในชีวิตของความเป็นชายล่ะก็ ผู้ชายร้อยทั้งร้อยย่อมตอบตรงกันว่า สุขภาพของน้องชายสำคัญที่สุด หากสามารถตื่นเช้ามาผงกหัวต้อนรับไก่ขันได้ทุกวันนับว่าเป็นความเยี่ยมยอดในชีวิตของชายชาตรี
   ลู่อี้เผิงก็เคยเป็นหนึ่งในพวกประดานั้น เขายังหนุ่มยังแน่น สุขภาพดี และมีความภูมิใจในน้องชายของตัวเองตลอดมา จนกระทั่ง.....
------------------------------------------------------
   “อือ...อา... ยะ..หยุดก่อน!” ลู่อี้เผิงครางออกมาและพยายามจะจับปั้นเอวของหงคงฉ่วยเอาไว้ เพื่อหยุดการกระแทกกระทั้นที่ดำเนินอยู่อย่างร้อนแรง แต่สิ่งที่ได้รับคือ จังหวะกระแทกที่ถี่กระชั้นขึ้นอีก พร้อมกับการตอดรัดที่แนบแน่นมากขึ้น ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยสูดหายใจลึก ก่อนจะพูดเสียงพร่า
   “อย่าเพิ่งเสร็จนะ เผิงเผิง อืม..”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น ขณะสูดหายใจเฮือกๆ และพยายามจะหยุดการขยับอย่างบ้าคลั่งของอีกฝ่าย หงคงฉ่วยแนบมือลงบนมือของเขาซ้ำอีกที ราวกับว่าการจับนั้นยิ่งเพิ่มแรงกระสันให้โหมกระพือมากเข้าไปอีก
   ลู่อี้เผิงขบกรามแน่น ถึงอย่างนั้นก็ยังต้องครางออกมา ในตอนที่ท่อนเอวกระตุกกึกๆ ชายหนุ่มหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ขณะที่ผู้อยู่เหนือกว่าก้มลงมาขบยอดอกเขาเบาๆ จากนั้นก็เริ่มขยับเอวต่ออีก
   “อ๊ะ!!” ลู่อี้เผิงร้องแล้วรีบคว้าท่อนเอวแข็งแรงนั้นไว้แน่น ก่อนจะพยายามพูดออกมา “พอ.. พอก่อน!!”
   หงคงฉ่วยจึงฟาดมือลงบนมัดกล้ามบนหน้าท้องของอีกฝ่ายเสียงดังเพี้ยะ ก่อนจะกระทั้นตัวด้วยจังหวะร้อนรนกว่าเดิม ลู่อี้เผิงสะท้านตัวอย่างรุนแรง จนได้ยินเสียงแผ่นหลังกระแทกกับฟูกนอน ก่อนจะร้องครางออกมาอีก พร้อมกับจิกมือลงไปบนท่อนเอวนั้นแน่น
   กว่าที่หงคงฉ่วยจะถึงจุดสุดยอด ลู่อี้เผิงก็คิดว่าตัวเองคงไม่ได้เห็นแสงอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้แน่แล้ว ร่างที่อยู่ด้านบนซบหน้าลงมาบนอกเขา ก่อนจะกัดต้นคอเบาๆ แล้วกระซิบเรียกชื่อเขาเสียงพร่า
   “เผิงเผิง..”
   ขนาดจะขมวดคิ้วลู่อี้เผิงยังทำไม่ไหว จึงได้แต่ปล่อยให้อีกฝ่ายจูบไล้ร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ ก่อนที่มือทั้งคู่จะถูกดึงให้โอบกอดฝ่ายนั้นเอาไว้
-----------------------------------------
   กลิ่นสมุนไพรแปลกๆ ทำให้ลู่อี้เผิงรู้สึกตัวตื่น เขาปรือนัยน์ตาขึ้นอย่างยากลำบาก และพบว่าหงคงฉ่วยนั่งอยู่ข้างเตียง ในสภาพสะอาดสะอ้าน แถมสวมเสื้อผ้าเอาไว้เรียบร้อย จะว่าไป เมื่อคืนเจ้าหมอนี่ไม่ได้ถอดเสื้อด้วยซ้ำ ตอนที่ทำกับเขา ท่าทางจะไม่ชอบเปิดเผยหงคงฉ่วยบนหลังจริงๆ
   “อรุณสวัสดิ์เผิงเผิง” หงคงฉ่วยพูด จากนั้นก็เอื้อมมือมาลูบศีรษะเขา ก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากเบาๆ เหมือนเขาเป็นเด็กๆ ลู่อี้เผิงขมวดคิ้ว พยายามจะยกมือปัดอีกฝ่ายออก หงคงฉ่วยจึงถามออกมา
   “เป็นอะไรน่ะ หงุดหงิดแต่เช้าเลย”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่าย และพูดตอบ “คุณคิดจะฆ่าผมหรือไง?”
   คิ้วได้รูปสวยของหงคงฉ่วยเลิกขึ้น ก่อนจะพูดยิ้มๆ “เธอไม่อึดเองนี่ มาโทษฉันได้ไง”
   ลู่อี้เผิงที่พยายามจะยันตัวขึ้นนั่งพูดสวยทันที “คุณมันตัณหาจัดเกินไปต่างหาก!”
   “ฉันว่าฉันปกตินะ” หงคงฉ่วยพูดหน้าซื่อ ลู่อี้เผิงขบกรามกรอดๆ แล้วพูดตอบไป “คนปกติที่ไหนเขานั่งขย่มคนอื่นอยู่ได้เป็นค่อนคืนกันเล่า!”
   “ฉันไง” หงคงฉ่วยตอบยิ้มๆ แล้วพูดต่อ “อย่างอแงเป็นเด็กไปหน่อยเลยน่า เธอเองก็มีความสุขดีนี่”
   “ตรงไหนกัน!” นายตำรวจหนุ่มพูดออกมาอย่างเดือดดาล หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอยู่พักหนึ่ง แล้วเลิกผ้าห่มออก โดยที่ไม่ตอบคำถาม ลู่อี้เผิงถึงกับสะท้ายตัวเฮือกใหญ่ ในตอนที่ส่วนนั้นของเขาถูกดูดกลืนเข้าไป
   “พะ...พอแล้ว” ชายหนุ่มพูด ด้วยอารมณ์ที่ไม่รู้ว่าจะโมโหหรืออะไรดี หลังจากที่อีกฝ่ายตวัดลิ้นอย่างคล่องแคล่วไปรอบส่วนนั้น และจัดการให้มันตื่นขึ้นได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที
   “ถ้ายังสู้ขนาดนี้ก็อย่าบ่นไปหน่อยเลย ยังอายุไม่เท่าไหร่แท้ๆ ” หงคงฉ่วยว่าและจุ๊บเข้าที่ปลายยอดของส่วนที่แข็งตัวอยู่ทีหนึ่ง ก่อนที่ลู่อี้เผิงจะรีบเอาผ้าห่มปิดไว้
   “ทำกระมิดกระเมี้ยนเป็นผู้หญิงไปได้” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ แล้วก็ถูกทางนั้นถลึงตาใส่
   “ไปอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนไป เดี๋ยวจะได้มาทานยา” หงคงฉ่วยพูดและลุกขึ้น คนได้ฟังถึงกับขมวดคิ้ว
   “ยา?”
   “อืม” คนที่ยืนอยู่พยักหน้า แล้วหันไปหยิบถ้วยเคลือบเล็กๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอนขึ้นมา เปิดฝาของมันออก จากนั้นกลิ่นสมุนไพรก็ฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง
   “ความจริงฉันคิดว่าอายุขนาดเธอคงยังไม่ต้องทาน แต่พักนี้ดูเธอกะปลกกะเปลี้ยน่าดู งานที่กรมท่าทางจะหนัก ฉันเลยให้หลี่คงต้มเผื่อให้เธอด้วย”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่หงคงฉ่วยอีกรอบ “คุณนั่นแหละที่ใช้งานผมหนัก” จากนั้นก็เดินปัดๆ เข้าห้องน้ำไปทันที ทิ้งให้หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือกใหญ่
   “จริงๆ เลยนะ.. เด็กๆ สมัยนี้นี่... นกระจอกยังไม่ทันกินน้ำแท้ๆ ”
   “นกกระจอกมันไม่กินน้ำกันเป็นค่อนคืนหรอกนะ!” เสียงลู่อี้เผิงดังลอดออกมาจากห้องน้ำ หงคงฉ่วยเลยหันไปจิบยาในถ้วยเคลือบแทน
------------------------------------------------------------------------
   “อ้าว อี้เผิง เป็นไงมาไงเนี่ย” ชายหนุ่มอายุราวๆ ยี่สิบปลายๆ เอ่ยทักผู้ที่เดินเข้ามาในร้านทันที ก่อนจะปิดลิ้นชักที่เปิดค้างเอาไว้ ลู่อี้เผิงมองดูลิ้นชักบรรจุตัวยาจำนวนมากที่วางเรียงกันอยู่ในร้าน
   “พักนี้กิจการเป็นไงบ้าง? โหมวอี้”
   คนถูกถามยิ้มกว้าง “ดีพอสมควรเลยล่ะ พักนี้คนหันมาทานยาสมุนไพรกันเยอะขึ้นกว่าเดิมแล้ว” พลางมองหน้าอีกฝ่าย ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “นายเอาสักชุดไหมล่ะ ท่าทางดูซูบๆ นี่ เดี๋ยวจะจัดให้”
   “ไม่ต้องหรอก” ลู่อี้เผิงพูด และยกมือห้าม หยูโหมวอี้หันหน้ากลับมา แล้วถามอีก “งั้นมีเรื่องอะไรล่ะ คดีอีกรึ?”
   หยูโหมวอี้เป็นเพื่อนของลู่อี้เผิงสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยม บ้านหมอนี่เปิดร้านขายยาสมุนไพรมาตั้งแต่รุ่นทวด เรียกว่ารับช่วงกันมาเป็นทอดๆ และหยูโหมวอี้ก็เป็นทายาทรับช่วงรุ่นล่าสุด เรื่องความรู้ด้านสมุนไพรจึงไม่เป็นรองใครแน่นอน
   “ก็ไม่เชิง ฉันมีเรื่องอยากรู้นิดหน่อย พักนี้มีคนของหงคงฉ่วยมีซื้อยากับนายบ้างมั้ย?”
   “โห...” หยูโหมวอี้ทำตาโต “ถ้าฉันรู้ว่าคนของหงคงฉ่วยมาร้านฉันนะ ฉันคงรีบติดป้ายประกาศเลยล่ะ”
   คนได้ฟังย่นคิ้ว “ทำไมล่ะ? มันน่าภูมิใจมากเลยหรือไง?”
   “ก็ทำนองนั้นมั้ง” หยูโหมวอี้ตอบพลางยักไหล่ “ก็ยังไม่มีใครเคยเห็นคนของหงคงฉ่วยเลยนี่ อย่าว่าแต่เจ้าตัวเองเลย แค่คนที่ทำงานให้ยังไม่มีใครเคยเห็น แต่ก็ว่ากันว่าหงคงฉ่วยเป็นอมตะ มีอำนาจล้นฟ้า สงสัยจะเป็นปิศาจจริงๆ ”
   “ฉันว่าเขาก็เป็นคนเหมือนนายนี่แหละ” ลู่อี้เผิงพูดออกมา คนเป็นเพื่อนหันมามองเขา แล้วทำตาโตอีก “นายเคยเจอเขาหรือไง?”
   “เปล่า” นายตำรวจหนุ่มรีบปฏิเสธทันที การบอกว่าไม่เคยเจอหงคงฉ่วยดูจะตอแยปัญหายุ่งยากมากกว่ายอมรับความจริงออกไปหลายเท่า ไม่น่าเชื่อเลยว่าเรื่องของเจ้านกยูงบ้านั่นจะกลายเป็นตำนานนิทานหลอกเด็กขนาดนี้ ความจริงลู่อี้เผิงตั้งใจจะมาเพื่อดูว่าคนของหงคงฉ่วยมาซื้อยาสมุนไพรที่นี่บ้างรึเปล่า เผื่อจะขอให้เพื่อนช่วยผสมอะไรๆ ที่มันมีผลตรงกันข้ามลงไป แต่มาคิดอีกที คนที่มาซื้อคงไม่ถือป้ายชื่อหงคงฉ่วยติดมาด้วยหรอก แล้วถ้าเกิดให้เพื่อนเขาทำแบบนั้นจริง บางทีอาจจะมีคนซวยเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้
   “นายมีปัญหาอะไรกับหงคงฉ่วยหรือไง จริงสินะ ได้ยินว่าเขาทำธุรกิจผิดกฎหมายหลายอย่าง นายจะหาหลักฐานไปจับเขารึ? เอ... หรือว่านายอยากจะหาของไปขอเข้าพบเขา ถ้าอย่างนั้นล่ะก็ ฉันมียาดีแนะนำเลยล่ะ ต้มดื่มทุกวันรับรองฟิตปึ๋ง เขาต้องชอบใจแน่ๆ เลย”
   “ไม่ต้องหรอก” ลู่อี้เผิงรีบห้ามเพื่อนเอาไว้ เพราะแน่ใจว่าหงคงฉ่วยคงมียาที่ว่า หรือไม่ก็ดีกว่าอยู่ในมืออยู่แล้ว หยูโหมวอี้หันมาทำหน้าเศร้า “นี่ ไม่เชื่อใจเพื่อนฝูงหรือไง ผู้ชายน่ะต้องพอใจไอ้ของแบบนี้อยู่แล้วล่ะ ใครมันจะปฏิเสธได้”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นเกาศีรษะ ก่อนจะเลิกคิ้วอย่างนึกขึ้นได้ “จริงสิโหมวอี้ มียาที่ทำให้เสื่อมสมรรถภาพบ้างรึเปล่า?”
   “หา?...” คนถูกถามมีสีหน้าสงสัยขึ้นมาทันที “นายจะเอาไปทำอะไรเนี่ย แกล้งหัวหน้าของนายหรือไง?”
   “อ่ะ อืม... ทำนองนั้นแหละ” ลู่อี้เผิงตัดสินใจโกหกออกไป เขากำลังนึกว่าถ้ามียาแบบนั้นจริง แล้วหลอกให้เจ้านกยูงบ้านั่นกินลงไปได้ล่ะก็ ชีวิตเขาคงจะสงบสุขขึ้นมาอีกเป็นกอง
   “มีๆ ” หยูโหมวอี้โพล่งออกมา แล้วเดินหายไปหลังร้าน เปิดลิ้นชักนั้นลิ้นชักนี้ จนได้ยินเสียงครืดๆ จากนั้นก็เดินกลับมา
   “สมุนไพรมีอยู่นะ แต่ต้องใช้เวลาผสมสักสองวัน เพราะไม่ค่อยมีใครใช้กันหรอก” พูดแล้วก็หัวเราะคิกคัก คนนั่งฟังถามต่อ “สรรพคุณมันเป็นยังไงน่ะ?”
   “กินเข้าไปแล้วจะโงหัวไม่ขึ้นไปเจ็ดวัน” คนถูกถามตอบ และพูดต่อ “แต่เดี๋ยวฉันลดตัวยาให้ เอาสักวันสองวันก็พอ”
   “เจ็ดปีไปเลยก็ได้” ลู่อี้เผิงพูดออกมา หยูโหมวอี้เงยหน้าขึ้นมองเพื่อน แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ็ดปีแรงไปมั้ง นายจะแกล้วหัวหน้าหรือจะฆ่าเขากันแน่เนี่ย สองวันก็พอ ผู้ชายลุกไม่ขึ้นสองวันก็แทบฆ่าตัวตายแล้วล่ะ”
   “อืม... สักเจ็ดวันก็ได้ เขาคงไม่ได้ทำทุกวันหรอก” ลู่อี้เผิงต่อรอง ถ้าแค่สองวันล่ะก็ คงไม่น่าจะสะเทือนเจ้านกยูงบ้านั่นเท่าไหร่หรอก หยูโหมวอี้มองหน้าเขา แล้วถอนหายใจ “อยากเห็นหน้าหัวหน้าคนนั้นของนายจังเลยนะ ว่าเป็นคนแบบไหน ปกติไม่ค่อยเห็นนายอยากแกล้งใครแรงขนาดนี้นะเนี่ย”
   “เป็นคนแบบที่นายนึกไม่ถึงเลยล่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ และพูดต่อ “งั้นอีกสองวันฉันจะมาอีกนะ”
   “ได้ๆ ” คนเป็นเพื่อนตอบ “ฉันจะจัดไว้ให้เลย”
-----------------------------------------------------------------
   สองวันต่อมา ลู่อี้เผิงกลับมาที่ร้านยาของหยูโหมวอี้อีกครั้ง และได้รับยาเม็ดสีขาวมาสองเม็ด
   “ทำไมน้อยจัง?” เขาถามทันที หยูโหมวอี้มองหน้าเขา “จะทำให้เม็ดเดียวด้วยซ้ำ เคี่ยวนานนะเนี่ย จะเอาไปทำอะไรหลายๆ เม็ด เม็ดเดียวก็จะแย่แล้ว”
   “อืมๆ ” คนได้ฟังพยักหน้า แล้วล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาจ่ายค่ายา ก่อนจะเดินออกจากร้านไป
   “อย่าเผลอกินลงไปเองล่ะ” หยูโหมวอี้แซวเพื่อน ลู่อี้เผิงหัวเราะในลำคอ พลางนึกหมายมั่นปั้นมือกับตัวเอง
   คราวนี้แหละ เจ้านกยูงบ้านั่นจะได้รับรู้รสชาติความทรมานเสียบ้าง
-------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 4 P2 :27/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 28-07-2011 12:54:13
   หงคงฉ่วยกำลังให้อาหารนกกระตั้วตัวนั้นอยู่เหมือนเคยตอนที่ลู่อี้เผิงไปถึง พอเขาโผล่หน้าเข้าไปก็ได้ยินเสียงร้องทักทันที
   “เผิงเผิง”
   ที่ทักไม่ใช่คน แต่เป็นนกที่ชื่อแปะชิกชิกตัวนั้นต่างหาก หันมาเห็นเขาปุ๊บ ก็เอียงคอ แล้วร้องออกมาทันที ลู่อี้เผิงพยายามปั้นสีหน้าให้ปกติเต็มที่ ขณะที่หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ
   “ท่าทางเสี่ยวชิกจะชอบชื่อเธอนะเนี่ย แย่งเรียกก่อนฉันอีก วันนี้เผิงเผิงมาเอง มีเรื่องอะไรล่ะ? คดีอีกหรือ?”
   “เปล่า ผมแค่คิดถึงคุณเฉยๆ ”
   หงคงฉ่วยถึงกับชะงักมือที่กำลังป้อนอาหารให้แปะชิกชิกทันที ที่น่าโมโหกว่านั้น แปะชิกชิกเองถึงกับชะงักค้างไปด้วย ลู่อี้เผิงพยายามปั้นสีหน้าจริงใจอย่างที่สุด แล้วพูดต่อ “ผมคิดถึงคุณบ้างไม่ได้หรือไง”
   หงคงฉ่วยกลอกตามองเขา ก่อนจะหันไปมองแปะชิกชิก แล้วหันกลับมามองเขาอีกรอบ ลู่อี้เผิงยืนรออย่างอดทน
   ความเงียบเข้าปกคลุมในห้องทันที หงคงฉ่วยจ้องเขาอยู่อีกพักใหญ่ แล้วยกมือขึ้นลูบคาง “ไหนใครออกไปดูซิ พายุจะเข้ารึเปล่า”
   คนรับใช้คนหนึ่งเดินออกไปจากห้องทันที ลู่อี้เผิงเลยต้องพูดออกมา “วันนี้ไม่มีพยากรณ์อากาศเรื่องพายุหรอกนะ”
   “ก็ไม่แน่นักหรอก” หงคงฉ่วยตอบ และหยิบเมล็ดพืชส่งให้แปะชิกชิกต่อ “เผิงเผิงคิดถึงคงฉ่วย ท่าทางพายุจะเข้าแน่ๆ ”
   ลู่อี้เผิงยืนอึ้งอยู่พักใหญ่ ก่อนจะขบริมฝีปากล่างเบาๆ “ผมกลับก็ได้” พูดพลางทำท่าจะหันตัวเดินกลับออกไป ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดขึ้นมาทันที
   “เดี๋ยวก่อนซี่ เพิ่งมาถึงก็จะกลับเลยหรือ?”
   “ผมกลัวติดพายุนี่” ลู่อี้เผิงหันมาตอบ และคิดว่าเดี๋ยวหงคงฉ่วยคงจะรั้งตัวเขาไว้ตามประสา หงคงฉ่วยมองหน้าเขาพักหนึ่ง แล้วพยักหน้า “อืม.. นั่นสินะ เดี๋ยวเธอจะพักผ่อนไม่พอ งั้นไปเถอะ”
   คนได้ฟังแทบจะอ้าปากร้องออกมา นายตำรวจหนุ่มยืนอึ้งอยู่พักหนึ่ง ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดอีก “ไม่รีบกลับหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่างอีกรอบ ก่อนจะหมุนตัวกลับมา กลั้นใจพูดออกไป “พักนี้คุณมีคนใหม่แล้วหรือไง?”
   มือของหงคงฉ่วยชะงักไปอีกรอบ พร้อมกับเจ้านกกระตั้วตัวนั้น ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น ใบหน้าร้อนฉ่า เมื่อนึกว่าสิ่งที่จะพูดต่อไปคงเป็นคำพูดที่น่าอายที่สุดในชีวิตของเขา
   “ปกติคุณต้องรั้งผมไว้นี่ คราวนี้คุณปล่อยผมไปง่ายๆ เบื่อผมแล้วใช่ไหมล่ะ?”
   คิ้วของหงคงฉ่วยเลิกขึ้นนิดหน่อย จากนั้นก็ได้ยินเสียงกระพือปีก “เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้งตัวเฮือก เมื่อเจ้านกกระตั้วตัวนั้นบินมาเกาะที่ไหล่ ก่อนจะไถศีรษะเข้ากับแก้มของเขาเบาๆ “เผิงเผิง”
   “แย่ล่ะสิ” หงคงฉ่วยอุทานออกมา “เสี่ยวชิกหลงกลเผิงเผิงเสียแล้ว” พูดจบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกันกับที่คนรับใช้เดินเข้ามากระซิบที่ข้างหู
   “เผิงเผิง พาเสี่ยวชิกกลับมานี่ซิ วันนี้ไม่มีพายุ” หงคงฉ่วยพูด และเอนตัวลงกับเก้าอี้ ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา แล้วเดินเข้าไปหา พอเข้าใกล้ แปะชิกชิกก็บินจากไหล่เขาไปเกาะคอนที่อยู่ตรงหน้าหงคงฉ่วยทันที หงคงฉ่วยมองมันแล้วใช้นิ้วลูบศีรษะมันเบาๆ “เสี่ยวซิกเอ๋ย หลงกลเผิงเผิงน้อยเสียแล้วหรือนี่”
   เจ้านกกระตั้วผงกศีรษะเหมือนกับยอมรับ หงคงฉ่วยมีสีหน้าลำบากใจจนเกินจริง “เอาล่ะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ คงฉ่วยจะยอมหลงกลให้สักครั้งแล้วกัน”
   พูดจบก็หันหน้าไปมองลู่อี้เผิง “มีอะไรจะหลอกฉันล่ะ สารวัตรลู่”
   ลู่อี้เผิงหน้ายู่ขึ้นมาทันที “คงฉ่วย วันนี้คุณเป็นอะไรน่ะ ปกติคุณจะซ้อนแผนผมจนนาทีสุดท้ายนี่นา”
   “วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์” อีกฝ่ายตอบ ลู่อี้เผิงถึงกับอึ้ง “คุณ....”
   ชายหนุ่มเม้มริมฝีปาก พลางขมวดคิ้วแน่น.. หรือเจ้านกยูงบ้านี่จะเบื่อเขาแล้วจริงๆ ถ้าอย่างนั้น....
   “เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้งเฮือก ก่อนที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายจะแนบลงมาอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว
   “ดูทำหน้าเข้าสิ กลัวคงฉ่วยจะเบื่อขนาดนี้เลยหรือไง”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นปิดปากตัวเองอย่างลืมตัว ก่อนจะพูดออกมา “จะบ้าหรือไง ใครมันจะกลัวเรื่องนั้นกันล่ะ”
   หงคงฉ่วยแย้มยิ้มบนใบหน้า ก้มลงแตะริมฝีปากกับริมฝีปากของทางนั้นอีกครั้งหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากขึ้น “ไปที่ห้องกันเถอะ ฉันมีอารมณ์แล้ว”
   คำว่า”มีอารมณ์”ทำเอานายตำรวจหนุ่มได้สติ รีบละล่ำละลักพูดขึ้นมา “เดี๋ยวสิ ผมยังไม่ได้ทานอะไรมาเลยนะ”
   หงคงฉ่วยขมวดคิ้วทันที “จะทานข้าวก่อน?”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้าทันที “ไม่ทานก่อนเดี๋ยวไม่มีแรงทำนะ”
   คนได้ฟังหัวเราะออกมาทันที “เด็กๆ นี่เรื่องมากจริงนะ เอาเถอะ ทานก็ทาน ได้ดูเผิงเผิงตอนตักข้าวเข้าปากคงน่ารักดี แต่ห้ามเอาเรื่องท้องอิ่มมาอ้างตอนถึงเวลาล่ะ”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “พรุ่งนี้ผมหยุด.. ผมอยู่กับคุณทั้งคืนเลยก็ได้”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา จากนั้นก็ยิ้มอีก ก่อนจะพยักหน้า “ให้คนจัดโต๊ะอาหาร ฉันจะทานกับเผิงเผิง”
-------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงพบว่าการคิดแผนหลอกล่อให้หงคงฉ่วยกินยานั้นยากลำบากเสียยิ่งกว่าการวางแผนจับตัวฆาตกรต่อเนื่องเสียอีก แถมน่าอายขายหน้าเป็นที่สุด ที่จำต้องใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อเพื่อหาจังหวะหลอกล่อให้กินยา
   นั่นทานอาหารกันจนจะหมดแล้ว ลู่อี้เผิงยังนึกแผนเข้าท่าๆ ไม่ออกเลย แต่ถ้ารอจนหมดแล้ว สงสัยโอกาสจะน้อยเสียยิ่งกว่านี้อีก
   “คงฉ่วย... คุณทานยาบำรุงหรือเปล่า?” ลู่อี้เผิงเอ่ยถามหลังจากวางช้อนแล้ว เขากลั้นใจและคิดว่าถ้ารอเวลานานกว่านี้ทุกอย่างคงสูญเปล่าแน่ๆ หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วพยักหน้า “อืม... ทานสิ ตอนนี้ฉันเริ่มคิดว่าเธอเองก็ควรจะทานบ้างเหมือนกัน ดูโทรมเข้าไปทุกทีแล้ว เดี๋ยวจะใช้งานใช้การไม่ได้จนถึงเช้าอีก”
   ลู่อี้เผิงพยายามข่มใจอดกลั้นไม่ได้ด่าออกไป ก่อนจะพูดต่อ “ผมไปได้ยาดีมาล่ะ คุณสนใจจะลองมั้ย?”
   หงคงฉ่วยเลิกคิ้วมองเขา แล้วพูดตอบ “ยาอะไรล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงรีบหยิบขวดยาออกมา แล้วเทลงบนฝ่ามือ “ชื่อเรียกยากนะ ผมจำไม่ได้แล้ว แต่ใช้ได้ผลดีมากเลย”
   “แอบไปลองกับใครแล้วหรือไง?” หงคงฉ่วยถามขึ้นทันที คนถูกถามสั่นศีรษะดิกๆ “ยัง ผมได้มาก็นึกถึงคุณคนแรกเลยล่ะ”
   หงคงฉ่วยมองเขาแล้วอมยิ้ม จากนั้นก็หยิบยาในมือไปเม็ดหนึ่ง หัวใจของลู่อี้เผิงเต้นตึกๆ ขึ้นมาทันที
   คราวนี้ล่ะ...
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยิ้มออกมา จากนั้นก็ดีดยาเม็ดนั้นลอยข้ามหัวลู่อี้เผิงไป หล่นลงถังขยะดังปุ
   “นี่ เผิงเผิง ความจริงน่ะ ฉันก็ชอบอยู่หรอกนะ เวลาที่เธอพยายามจะหลอกฉันน่ะ” หงคงฉ่วยพูด และยกมือขึ้นจับใบหน้าชายหนุ่ม ที่ดูจะแข็งเป็นรูปปั้นไปแล้ว
   “เธอเขินได้น่ารักจริงๆ นะ ฉันล่ะเกือบจะห้ามใจไม่ไหวตั้งแต่ที่เธอทำท่าว่าน้อยใจฉันแล้ว”
   ลู่อี้เผิงเบือนหน้าหนี “คุณทิ้งยาผม”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยร้องเสียงยาว แล้วจับหน้าชายหนุ่มให้หันกลับมาใหม่ “เวลาที่เธอยังขืนตัวเองเล่นละครต่อไปแบบนี้ ฉันก็ชอบนะ แต่... ฉันเองก็มีจุดสิ้นสุดความอดทนเหมือนกัน”
   จากนั้นริมฝีปากคู่งามก็แนบประกบเข้ามา ลู่อี้เผิงดิ้นเต็มที่ ทั้งคู่นัวเนียกันอยู่พักใหญ่ ไม่รู้ว่าจะไปลงเอยกันในอารมณ์ไหนกันแน่ สุดท้ายหงคงฉ่วยก็กดลู่อี้เผิงลงกับเตียง
   “เผิงเผิง เธอน่ารักเกินไปแล้ว ความจริงฉันอยากแกล้งโง่ต่อไปอีกสักนิดหรอก แต่ด้านล่างมันทนไม่ไหวเอาแล้วน่ะสิ” พูดจบก็ขยับมือไปลูบไล้เป้ากางเกงของคนที่นอนอยู่ ลู่อี้เผิงสะท้านตัวเฮือก
   “ฉันรอของเธอเข้ามาอยู่นะ”
   ถึงหงคงฉ่วยจะบ้ากามขนาดไหน แต่ตั้งแต่มีเซ็กซ์ด้วยกันมา ยังไม่เคยให้ลู่อี้เผิงจับตรงนั้นของตัวเองเลยสักครั้ง ดังนั้นความหวังที่ว่าจะกำกล่องดวงใจของหงคงฉ่วยจึงตัดทิ้งไปได้เลย ลู่อี้เผิงตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤติอีกครั้ง เขาหลอกหงคงฉ่วยไม่สำเร็จ แถมดูท่าว่าคงจะเสร็จเจ้านกยูงบ้านี่อีกแน่ๆ
   ลู่อี้เผิงกำยาเม็ดในมือแน่น ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วล่ะก็.........
   “เผิงเผิง ทำอะไรน่ะ!” หงคงฉ่วยโพล่งออกมา แล้วรีบเอามือบีบปากของชายหนุ่ม ก่อนจะพูดต่อ “คายออกมานะ เธอรู้หรือเปล่าว่านั่นยาอะไร?”
   “ผมกลืนลงไปแล้ว” ลู่อี้เผิงตอบ และยิ้มอย่างผู้มีชัย “คงฉ่วย คืนนี้ผมคงบำเรอคุณไม่ได้แล้วล่ะ”
   หงคงฉ่วยถึงกับขมวดคิ้ว จากนั้นก็จับลู่อี้เผิงถอดกางเกงออก หลังจากเล้าโลมอยู่สักพัก ทางนั้นก็เงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับทำหน้ายุ่ง
   ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าควรจะสะใจดีหรือเปล่ากับปฏิกิริยานี้ของหงคงฉ่วย ท่าทางเจ้าหมอนี่จะหงุดหงิดน่าดูที่เขาลุกไม่ขึ้น.. แต่เรื่องที่ลุกไม่ขึ้นเองก็ไม่ใช่เรื่องน่าภาคภูมิใจเหมือนกันล่ะ
   หงคงฉ่วยกวาดสายตามองดูร่างของคนที่นอนอยู่ ก่อนจะยกนิ้วขึ้นเกาศีรษะ แล้วพูดออกมา “เผิงเผิงเอ๋ย... จริงๆ เลยนะ”
   พูดจบก็จัดการจับตัวชายหนุ่มพลิกคว่ำทันที ลู่อี้เผิงอ้าปากเหวอ หลังจากปล้ำกันพักใหญ่ สุดท้ายเขาก็ถูกหงคงฉ่วยจับคว่ำหน้าจนได้ ยังไม่ทันได้โวยวายอะไร เสียงกริ๊กก็ดังขึ้น จากนั้นลู่อี้เผิงจึงเห็นว่า มือของเขาถูกกุญแจมือคล้องไว้กับเสาเตียงอีกแล้ว
   “คงฉ่วย จะทำอะไรน่ะ” ลู่อี้เผิงถามเสียงหลง พลางนึกขนหัวลุกขึ้นมา
   ไม่ว่าว่าจะ............. หรอกนะ?!
   “นี่ เผิงเผิง บอกตรงๆ เลยนะ ว่าฉันทำไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็ปล่อยให้ตัวเองอารมณ์ค้างไม่ไหวเหมือนกัน” หงคงฉ่วยพูดและเลิกเสื้อของลู่อี้เผิงขึ้น จากนั้นก็จูบไล่ลงไปบนหลัง มือของเขายังคงคล่องแคล่วเหมือนเดิม แม้ว่าจะกระตุ้นให้ส่วนนั้นของลู่อี้เผิงตื่นตัวขึ้นมาไม่ได้ แต่ก็ชำนาญพอจะบุกเบิกช่องทางที่ไม่เคยใช้งานนั้นให้ขยายกว้างออกได้
   ลู่อี้เผิงอยากจะตาย อยากจะตายไปก่อนจะถึงวินาทีนี้จริงๆ บ้าบอคอแตกที่สุด เขากำลังถูกหงคงฉ่วยทำ!? นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย?!!
   เสียงหอบหายใจหนักและเสียงครางเหมือนสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บดังสะท้อนไปทั่วห้อง หงคงฉ่วยจับเอวแข็งแรงนั้นเอาไว้แน่น ขณะสาวกายเข้าออกและสูดปากเฮือกๆ ในขณะที่ลู่อี้เผิงได้แต่คำรามต่ำๆ อยู่ในลำคอ
------------------------------------------------------------
   ไม่รู้ว่าบทรักที่ไม่คุ้นเคยนี้สิ้นสุดลงตอนไหน รู้แต่ตื่นขึ้นมาอีกที ลู่อี้เผิงก็พบว่าหงคงฉ่วยนอนซบอยู่ข้างๆ เขา ราวกับเหน็ดเหนื่อยจากบทรักเมื่อคืนอย่างหนัก ทั้งๆ ที่ปกติขย่มเขาเป็นค่อนคืนแล้วยังตื่นมายิ้มหน้าระรื่นอยู่ได้ทุกทีแท้ๆ
   หงคงฉ่วยลืมตาขึ้นมาอีกทีในตอนที่ได้ยินเสียงหลุดของกุญแจมือ พอเงยหน้าก็เห็นลู่อี้เผิงลูบข้อมือตัวเองอยู่แล้ว ชายหนุ่มหันมามองเขา แล้วพูดเรียบๆ “คุณพลาดดูช็อตผมใช้เท้ากุญแจมือ”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยร้องในคอ ก่อนจะซบหน้าลงกับหมอนต่อ “ขอฉันนอนอีกสักพักนะ”
   คราวนี้ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงทันที ก็จริงอยู่ที่เมื่อคืนเขาเพิ่งจะเสียความบริสุทธิ์ทางประตูหลังให้กับเจ้านกยูงบ้านี่ แต่พอลืมตาขึ้นมา ลู่อี้เผิงก็นึกได้ว่าเขาไม่ควรตีโพยตีพายเป็นผู้หญิงถูกข่มขืน อย่างน้อยตอนถูกทำก็ยังไม่ทรมานเท่าตอนที่โดนขึ้นขย่มหรอก ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงพอจะทำจิตใจให้สงบลง แล้วควานหาลูกกุญแจที่วางไว้ตรงหัวเตียงได้
   แต่พอเห็นหงคงฉ่วยตื่นมาดูกะปลกกะเปลี้ยแบบนี้ก็อดถามออกมาอย่างแปลกใจไม่ได้ เพราะปกติทำกันทีไร เจ้าหมอนี่จะตื่นมาด้วยท่าทางสดใสร่าเริงอยู่เสมอราวกับผีดูดเลือดได้กินเลือดสดๆ ไปก็ไม่ปาน ไหงวันนี้ดันมานอนแบ๊บเป็นซากแบบนี้ได้ล่ะ
   “คงฉ่วย เป็นอะไรน่ะ?”
   คนถูกถามเงยหน้าขึ้นมานิดหน่อย ก่อนจะพูดเสียงอู้อี้ “เหนื่อย”
   “?” ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วขึ้นสูง ก่อนจะโพล่งถามออกมา “คุณเนี่ยนะ เหนื่อย?”
   คราวนี้หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมาแล้วขมวดคิ้วทันที “ฉันเหนื่อยบ้างไม่ได้หรือไง?”
   “เอ่อ....” ลู่อี้เผิงถึงกับส่งเสียงครางในคอแบบนึกอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ “ไม่รู้สิ ผมเห็นปกติคุณคึกอยู่ตลอดเวลาเลยนี่”
   “มันไม่เหมือนกัน” หงคงฉ่วยพูดและขยับตัวขึ้นมาซบไหล่คนที่นอนอยู่ “ฉันไม่ชอบเป็นฝ่ายทำ....”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาอีก “ผมคิดว่าคุณชอบทั้งสองแบบซะอีกนะเนี่ย”
   หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมาเบิ่งตามองคนถามราวกับได้เห็นของแปลก ก่อนจะย้อนถาม “เธอชอบหรือไง?”
   คราวนี้ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะบ้าง อีกฝ่ายมองเขาต่อแล้วขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด “ฉันคิดว่าเธอจะโวยวายเป็นกรมแตกเสียอีก เห็นตอนมีอะไรกันครั้งแรกเธอทำท่าอย่างกับผู้หญิงเสียตัวไม่มีผิด”
   ลู่อี้เผิงพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ เอาไว้ เรื่องนั้นมันผ่านมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้ก็....
   “อืม... ผมไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย อีกอย่าง มันก็ไม่ได้เจ็บอะไรมาก สงสัยของคุณจะเล็กเกินไปล่ะมั้ง”
   ไหนๆ เขาก็พลาดท่าเสียทีมาถึงขั้นนี้แล้ว ถือโอกาสนี้หยามความเป็นชายของหงคงฉ่วยสักครั้งหนึ่งไปเลยก็แล้วกัน
   หงคงฉ่วยเลิกคิ้ว ก่อนจะทำหน้ายุ่ง “ฉันว่าหูรูดเธอหลวมเกินไปมากกว่า อายุเพิ่งไม่เท่าไหร่แท้ๆ ”
   คราวนี้ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องเถียงกลับทันควัน “จะบ้าเรอะ ของผมจะหลวมได้ไง ผมไม่ได้ทำบ่อยๆ เหมือนคุณนะ”
   หงคงฉ่วยทำหน้าตกใจเกินจริง “หรือว่าเผิงเผิงจะชอบเป็นฝ่ายรับ?!”
   ลู่อี้เผิงอยากจะบีบคอคนตรงหน้าเสียจริงๆ “ไม่ ถึงคุณจะเล็กขนาดนี้ ผมก็ไม่ชอบหรอก”
   “อ้อ แน่นอน ถ้าฉันใหญ่ขนาดเธอ เธอคงจะรู้สึกดีกว่านี้สินะ อย่างเผิงเผิงเองยังชอบใหญ่ๆ เลยใช่ไหมล่ะ?” หงคงฉ่วยตอบและถามด้วยสีหน้าจริงจังอย่างที่สุด คราวนี้ลู่อี้เผิงทนไม่ไหวจริงๆ เขายื่นมือไปหมายจะบีบคอหงคงฉ่วยสักครั้ง หงคงฉ่วยเบี่ยงตัวหลบแล้วหัวเราะคิกคัก จากนั้นทั้งคู่จึงปล้ำกันบนเตียงอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ยังเป็นหงคงฉ่วยที่ได้ชัยชนะอยู่ดี
   “เผิงเผิง วันนี้ฉันจะให้คนหายาถอนพิษมาให้เธอแล้วกัน ถ้าเธอลุกไม่ขึ้นไปตลอด ฉันคงคลั่งใจตายแน่” พูดพลางจูบแผงอกคนนอนอยู่จนได้ยินเสียงดังจุ๊บ ลู่อี้เผิงนึกอยากให้หงคงฉ่วยคลั่งใจตายอยู่หรอก แต่เขาแน่ใจว่าเจ้าหมอนี่คงไม่ตายอย่างปากพูดแน่ แต่เขาสิ คงจะตายก่อน ตายเพราะความอับอายขายหน้าที่ลงทุนถึงขั้นทำให้ตัวเองโงหัวไม่ขึ้นเพื่อเอาคืนเจ้านกยูงบ้านี่ แล้วสุดท้ายก็.....
   ขณะที่กำลังนึกว่าตัวเองทำอะไรลงไปกันแน่ ริมฝีปากของเขาก็ถูกหงคงฉ่วยใช้ริมฝีปากขยี้ หลังจากบับคับจูบจนพอใจแล้ว หงคงฉ่วยก็เงยหน้าขึ้นมา
   “คราวหลังห้ามทำอะไรบ้าๆ แบบนี้อีกนะ ถ้าเธอยังคิดว่าทำแบบนี้จะเอาชนะฉันได้ล่ะก็ ฉันจะตัดของเธอทิ้งเสียเลย จะได้หมดเรื่องหมดราว”
   ลู่อี้เผิงรู้สึกขนหัวลุกขึ้นมาทันที “ผมยังไม่อยากเป็นขันทีหรอกนะ”
   หงคงฉ่วยยกมือขึ้นไล้หน้าเขาแล้วยิ้ม “ก็ดี เพราะฉันก็ไม่อยากได้ขันทีมานอนข้างเหมือนกัน ตกลงตามนี้นะ ฉันนะให้คนหายาถอนพิษมาให้เธอ เราจะได้...”
   “ไม่ต้อง” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมาทันที เขากำลังคิดว่า ถ้ามันโงหัวขึ้นวันนี้ คงถูกเจ้าหมอนี่ปลุกปล้ำขืนใจอีกแน่ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ขอยืดเวลาออกไปหน่อยดีกว่า
   “ยามันมีฤทธิ์เจ็ดวันน่ะ คุณรอให้ครบรอบก็ได้ ผมไม่อยากเสี่ยงทานยาอะไรของคุณแล้ว”
   คนได้ฟังมีสีหน้าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก็พยักหน้า “เอาอย่างนั้นก็ได้ ฉันจะให้เธอพักสักอาทิตย์หนึ่ง...” จากนั้นก็ใช้มือจับคางของลู่อี้เผิงขึ้นมา “เพราะงั้น อาทิตย์หน้า เธอหาวันว่างไว้นะ เธอต้องชดใช้ค่าที่ทำฉันอารมณ์ค้างวันนี้” หยุดไปพักหนึ่ง จึงพูดต่อ “ถ้าอาทิตย์หน้ามันยังโงหัวไม่ขึ้นล่ะก็...”
   “รู้แล้วล่ะน่า!” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมา และเห็นรอยยิ้มลี้ลับบนใบหน้าของอีกฝ่าย ชายหนุ่มนึกอยากร้องไห้ขึ้นมาจริงๆ
   “รับปากแล้วนะเผิงเผิง อาทิตย์หน้า อยู่กับฉันทั้งวันทั้งคืนเลยนะ” พูดจบก็บังคับจูบเขาอีกรอบ ลู่อี้เผิงไม่รู้จะทำไง เลยต้องตอบสนองจูบนั้นด้วยอารมณ์ขุ่นมัวอย่างที่สุด ถึงอย่างนั้นหงคงฉ่วยก็ยังครางออกมาอย่างพอใจ ท่าทางจะชอบอะไรแบบนี้เสียจริงๆ
   ไอ้เจ้านกยูงบ้าเอ๊ย!!
-------------------------------------------------------------------------
(จบตอน)
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 28-07-2011 13:40:13
 :laugh: โธ่เอ๊ยย เผิงๆ

ก๊าก ฮ่าๆๆๆๆ

ชอบตอนนี้จัง ยิ่งฉากแปะชิกชิกบินไปเกาะอี้เผิงแล้วแบบ
โอ๊ย น่ารักอ่ะ!

แถมอี้เผิง(พยายาม)จะเล่นบทสาวน้อย
พอนึกว่าเค้าเบื่อจริงๆ แกก็ใจหายนี่หว่า 5555

 :oni3:
โอมม ตอนต่อไป จงม๊าา จงมา
ใครขวางใครขัดขอจงหายหน้าไปโดยบัดดล

ชะเอิงเงย~
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 28-07-2011 14:06:02
55555+
สะใจจริงๆๆ

เจอย้อนศรให้  มึนไปเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 28-07-2011 14:06:53
555 เผิงเผิง น่ารักอะ  :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 28-07-2011 14:09:33
กร๊ากกกกกกกกกกกก เผิงเผิง ซึนมากเลยลูก
(ขอรับเผิงเผิงเป็นลูกเลยนะคะ)
มาเดี๋ยวจะหายาบำรุงให้กิน จะได้ไม่เหนื่อยมาก นอนน้อยก็แบบนี้แหละหงุดหงิดง่าย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 28-07-2011 14:46:23
เผิงเผิง ขาตินี้จะเอาชนะแม่ราชินีได้สักครั้งไหมเนี้ย  :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 28-07-2011 15:26:49
 :m20: :m20:

ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั่นถึงตัวจริงๆ 

หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 28-07-2011 16:11:08
เผิงเผิงลงทุนน่าดูนะเนี่ย แต่สุดท้ายก็...  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 28-07-2011 16:31:04
แอร๊ยยยส์ โดนเสียบเข้าให้แล้วเผิงเผิง
ไม่น่าเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 28-07-2011 16:44:03
เผิงเผิงน่ารักกกกกกกก    มิน่าคงฉ่วยถึงได้ติดใจขนาดนี้   :m20:
มีการจะแกล้งคงฉ่วยด้วยอะ แล้วเป็นงัย ในที่สุดก็โดนคงฉ่วยกินทั้งหน้าทั้งหลังอยู่ดี  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 28-07-2011 18:49:05
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Maize ที่ 28-07-2011 20:59:21
ตำรวจโดนสอยซะละ  เผิงเผิงเอ๊ย  อ่านแล้วชอบเคะเรื่องนี้จัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yoyo ที่ 28-07-2011 22:19:28
เป็นรุก(ให้โดนขย่ม)ดีๆไม่ชอบ
เป็นไงล่ะเผิงเผิง 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 28-07-2011 22:40:10
ฮาแตกเลยตอนนี้  ทำไปด้ายยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 28-07-2011 23:17:43
 :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 29-07-2011 00:02:40
อิจฉาคุณไพฑูรย์ไปแล้ว ต้องมาอิจฉาหงคงฉ่วยอีก ป้าอยากมีแฟนเด็กกกกก

เผิงเผิงคิดแก้ทางคงฉ่วยแล้วผลเป็นไงล่ะ งานเข้าตัวเองเต็ม 5555 น่าสงสาร
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 29-07-2011 00:15:15
ฮาเผิงๆจนท้องแข็งไปหมดล่ะค๊าา
55555555555555555
ให้คุณคงกินไม่ได้ เลยกินเองซะเลย เผิงเผิงน้อยเอ๊ยย ฮ่าๆ
ติดตามนะคะะะ  ถึงจะหมดสต็อกแล้วก็ตาม .. ฮ่าๆ

ขอบคุณนะคะ : D
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 29-07-2011 02:33:54
ตอนแรกงงว่าใครเคะ 5555 สุโค่ยครับบบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 29-07-2011 18:30:52
เผิงเผิงแพ้ราชินีตลอดๆเลย

ฮะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 29-07-2011 20:45:49
ง่ะ แพ้อีกแล้ว อุอุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 29-07-2011 21:41:29
ขอตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ

 :laugh:  เจ๊หง เธอแรงจริงอะไรจริง หนูเผิงเผิงพ่ายแพ้ตลอด
เอาใจช่วยหนูเผิงเผิงนะคะให้ชนะเจ๊หงบ้าง
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-07-2011 22:10:46
สงสารเผิงเผิงจริงๆ
แพ้ทางตลอด
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vanny ที่ 29-07-2011 23:56:38
 :laugh: :laugh: :laugh:

หลงรักหงคงฉ่วยและเผิงเผิงไปเสียแล้ว

แอบคิดอยู่ว่าจะเป็นแนวไหนความสัมพันธ์ระหว่างมาเฟียกับตำรวจ

พออ่านไปแล้ว แนวไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าชอบบบบบบบบบบบบบบบบ

เป็นกำลังใจให้เผิงเผิงของเรา หาวิธีเอาชนะนกยูงแดงให้ได้ (สักวันหนึ่ง)
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-07-2011 00:08:19
 :impress3:

ชอบเรื่องนี้อ่าาา

ไม่เศร้า ไม่เครียดเหมือนเรื่องสายลับ

ฮาดีจัง  น่ารักด้วย

เมื่อไหร่เผิงเผิงจะรู้ใจตัวเองบ้างเนี่ย

แอบอิจฉาพ่อนกยูงแดง  กินเด็กตล๊อดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-07-2011 02:30:57
แอบมารอเบาๆ  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 30-07-2011 10:10:11


ชอบอะ เพิ่งอ่านครั้งแรก
มาต่อไวไวนะๆ  ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 30-07-2011 10:15:29
มาต่อแล้วค่ะ... เขียนไปเขียนมา ชักรู้สึกคู่นี้ แรงขึ้นทุกทีๆ เข้าทำนอง ขิงก็รา ข่าก็แรง แต่บังเอิญนี่เป็น ขิง"แก่" และขา"อ่อน" ฮ่าๆๆ :laugh:

---------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 6

   ตำแหน่งสารวัตรของลู่อี้เผิงไม่ได้ได้มาเพราะโชคช่วย เขาได้รับตำแหน่งสารวัตรตั้งแต่อายุได้ยี่สิบห้าปี เพราะการคลี่คลายคดีซับซ้อนและเป็นปริศนาหลายคดี แม้ว่าหลายส่วนจะต้องอาศัยความร่วมมือจากหงคงฉ่วย แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธว่าหากไม่ใช่เพราะฝีมือของลู่อี้เผิงแล้ว หงคงฉ่วยมีหรือจะยอมให้ความร่วมมือ
   ก็หงคงฉ่วยคนนั้น เคยยอมช่วยใครง่ายๆ ที่ไหนกันล่ะ
----------------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารหลักฐานบนโต๊ะ ตอนที่จ่าเวรกะดึกเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟ
   “สารวัตรอยู่ดึกอีกแล้วนะครับวันนี้ คดีถงไป่สือหรือครับ?”
   “อืม” ลู่อิ้เผิงส่งเสียงในลำคอ และถอนหายใจเฮือก ได้ยินเสียงจ่าเวรพูดต่อ “ถงไป่สือเป็นเจ้าพ่อวงการค้ากามรุ่นเดอะเลยนี่ครับ ได้ข่าวว่าเขาไม่ค่อยกินเส้นกับหงคงฉ่วยเท่าไหร่ ทำไมสารวัตรไม่...”
   “ช่างหัวหงคงฉ่วยเถอะ” ลู่อี้เผิงพูดขึ้นมา “คดีทุกคดีไม่ใช่ว่าจำเป็นต้องพึ่งหมอนั่นไปหมดหรอกนะ”
   “ผมแค่ช่วยเสนอความคิดเห็นเฉยๆ ” จ่าเวรพูดเสียงอ่อน ลู่อี้เผิงถอนหายใจออกมา “ช่างมันเถอะ ผมกลับไปพักก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยมาว่ากันต่อ”
   “ขับรถดีๆ นะครับสารวัตร”
------------------------------------------------------------------------
   เนื่องจากเป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ถนนจึงค่อนข้างโล่ง ลู่อี้เผิงขับรถคันเดิมออกมาบนถนนเส้นเดิมเพื่อที่จะกลับบ้านไปพักผ่อน ขับออกมาได้สักพัก เขาก็รู้สึกเหมือนมีรถขับตามหลัง จึงชะลอความเร็วลง เพื่อดูว่ารถด้านหลังขับตามมาจริงหรือไม่ แล้วจึงเห็นว่ารถคันนั้นขับแซงขึ้นไป ลู่อี้เผิงจึงเหยียบคันเร่ง เพิ่มความเร็วรถเป็นระดับปกติ แต่ทันใดนั้นเอง รถคันหน้าที่เพิ่งแซงเขาไปก็เกิดหยุดกะทันหัน ลู่อี้เผิงกระทืบเบรกจนมิด ได้ยินเสียงล้อครูดถนนดังเอี๊ยดลั่น ก่อนจะได้ยินเสียงกระแทกดังตามมา
   “บ้าชิบ!” ลู่อี้เผิงสบถ ก่อนจะเปิดประตูรถเพื่อดูความเสียหายที่เกิดขึ้น ขณะที่กำลังนึกสงสัยว่าทำไมเจ้าของรถยนต์คันหน้าถึงไม่ยอมลงมาจากรถ หูของเขาก็ได้ยินเหมือนเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นที่ด้านหลัง แต่ยังไม่ทันหันกลับไปมอง มือของใครคนหนึ่งก็ยื่นผ้าเช็ดหน้ามาโปะหน้าเขา
-----------------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองยู่ในห้องมืดๆ พอขยับมือถึงได้รู้ว่าถูกคล้องกุญแจมือผูกเชือกห้อยอยู่เหนือศีรษะอีกแล้ว ยังไม่ทันได้มองเห็นอะไรดี ตาของเขาก็มีอันต้องปิดลง เมื่อแสงไฟสว่างวาบขึ้นตรงหน้า
   “ตื่นแล้วหรือ สารวัตรลู่” เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้น ก่อนที่ฝ่ามืออูมอวบจะยื่นมาตบหน้าเขาเสียงดังฉาด
   “ลืมตาขึ้นมาซี่ ตำรวจแบบแก ชอบใช้ไฟส่องหน้าผู้ต้องหาเวลาสอบปากคำไม่ใช่หรือไงหา?!”
   “ขอโทษเถอะ ผมเกิดไม่ทันยุคนั้นหรอก” ลู่อี้เผิงพูด ทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ จากนั้นก็ถูกตบด้วยหลังแหวน จนหน้าหัน ลู่อี้เผิงรู้สึกเค็มเฝื่อนในปาก เขาถ่มเลือดปนน้ำลายออกมา ก่อนจะนิ่งไปอีก ได้ยินเสียงเดิมถามด้วยความสงสัย
   “ลู่อี้เผิง นี่แกไม่คิดจะลืมตาขึ้นมาดูเลยหรือไงว่าแกอยู่ที่ไหน?”
   “ถ้าคุณจะปิดไฟก่อนน่ะนะ” ลู่อี้เผิงตอบ จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะลั่น “ถามจริงๆ เถอะ ตอนแกเจอหงคงฉ่วย แกปากดีแบบนี้ด้วยรึเปล่า?”
   คนถูกถามไม่ตอบ ยังคงนิ่งอยู่อย่างนั้น เสียงเดิมจึงพูดขึ้นอีก “ปิดไฟก่อนซิ ฉันอยากเห็นหน้าเห็นตาสารวัตรลู่ชัดๆ ”
   ไฟถูกปิดลง ลู่อี้เผิงจึงลืมตาขึ้นมา
   !!!
   แสงไฟที่วาบเข้าตาเขาระยะใกล้ ทำให้ลู่อี้เผิงตาพร่าไปกะทันหัน เขาหลับตาลงอีก พร้อมกับได้ยินเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
   “ลู่อี้เผิง ลู่อี้เผิง อยากรู้จริงๆ ว่าแกมีดีอะไร ไอ้นกยูงนั่นถึงได้ยอมปล่อยแกออกมา”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ ก่อนจะพูดขึ้นในที่สุด “ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครหรอกนะ แต่ผมไม่ได้มีสายสะดือติดกับหงคงฉ่วย คุณแกล้งผมไป เขาก็ไม่ได้เดือดร้อนหรอก”
   “ก็ไม่แน่นักหรอก” เสียงเดิมพูดอีก “ได้ข่าวว่าแกเข้าออกคฤหาสน์ไอ้นกยูงนั่นเป็นว่าเล่น แกคงเป็นคนโปรดของมันล่ะสิ ไม่น่าเลยนะ ยังเป็นตำรวจหนุ่มอนาคตไกลอยู่แท้ๆ ก็ต้องกลายเป็นของเล่นของไอ้นกยูงบ้านั่นแล้ว”
   “อืม.. ผมเห็นด้วยกับคุณอยู่หรอกนะ เรื่องที่ว่าเขาบ้าน่ะ แต่ตอนนี้ผมคงต้องแจ้งข้อหาว่าคุณทำร้ายเจ้าหน้าที่
   เสียงตบฉาดใหญ่ดังขึ้นอีก จากนั้นไฟก็ดับลง “เอาล่ะ ลู่อี้เผิง ลืมตาขึ้นมาได้แล้ว ฉันอยากรู้ว่าพอลืมตาแล้ว แกจะปากดีได้อีกสักกี่น้ำ”
   ลู่อี้เผิงลืมตาขึ้นมาจริงๆ สิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกคือเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกเงาที่ตั้งอยู่ตรงหน้า มือของเขาถูกจับห้อยไว้จริงๆ เสื้อก็ถูกถอดออก ยังดีนะที่กางเกงยังอยู่ครบ
   นายตำรวจหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก จากนั้นจึงได้ยินเสียงเดิมพูดขึ้นต่อ “ถอนหายใจอะไรของแก?”
   “เปล่า” ลู่อี้เผิงตอบแล้วจึงหันไปมองหน้าคนพูดเป็นครั้งแรก ก่อนจะร้องออกมา “อ้อ... ที่แท้ คุณถงไป่สือนี่เอง ไม่ยักรู้ว่าคุณผมดกขนาดนี้นะเนี่ย รูปในแฟ้มประวัติที่ผมมี คุณผมบางตั้งแต่ตอนอายุสามสิบห้าเลยนี่นา”
   ถงไป่สือยกมือขึ้นจับผมของตัวเอง ก่อนจะถลึงตาใส่ลู่อี้เผิงอย่างประสงค์ร้าย “ปากดีนักนะแก”
   เสียงฉาดดังขึ้นอีก ใบหน้าของลู่อี้เผิงหันไปอีกทางหนึ่งทันที นายตำรวจหนุ่มนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะถ่มน้ำลายปนเลือดออกมาอีก
   “ถ้าแกยังกล้าปากดีอีกล่ะก็ จะตบให้ไม่มีฟันจะเคี้ยวข้าวเลย” ถงไป่สือขู่ ลู่อี้เผิงกระตุกริมฝีปากขึ้นมานิดหน่อย ก่อนจะกวาดตามองไปรอบๆ
   หนึ่ง.. สอง... สาม... สี่............ เก้า สิบ สิบเอ็ด สิบสอง
   มีลูกน้องของถงไป่สือล้อมเขาอยู่สักสิบสองคนเห็นจะได้ มองหน้าชัดบ้างไม่ชัดบ้าง บางคนคงเคยถูกเขาจับมาก่อนล่ะมั้ง ถึงได้จ้องเขาอย่างกับจะฆ่าจะแกงเสียแบบนั้น ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วหันกลับมามองเงาตัวเองในกระจกต่อ
   “ลู่อี้เผิง รู้ไหม ทำไมแกถึงถูกจับมาแบบนี้” ถงไป่สือเดินเข้ามาแล้วถามอีก ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “ไม่รู้สิ คุณคงยังแค้นที่หงคงฉ่วยถอนหุ้นไปเมื่อสองปีก่อนโดยไม่บอกไม่กล่าว แต่คงแก่จนเลอะเลือนเลยจับมาผิดคนล่ะมั้ง”
   ถงไป่สือถลึงตามองเขาพลางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ปากดีจริงๆ นะ” จากนั้นก็หันไปรับอะไรบางอย่างจากลูกน้องที่เดินเข้ามา
   ควับ
   เสียงแหวกอากาศของวัตถุทรงเรียวดังฟังชัดถนัดหู จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงเพี๊ยะ คราวนี้ท่อนเอวของลู่อี้เผิงมีรอยปื้นแดงเป็นทางยาวปรากฏขึ้นทันที
   “ลองแบบนี้ดีกว่าไหม สารวัตรลู่ พวกคุณชอบตั้งข้อหาว่าผมทารุณเด็กๆ ในสังกัด ลองมาโดนเองหน่อยเป็นไง อันที่จริงผมว่าคุณอาจจะติดใจก็ได้นะ” ถงไป่สือพูดพลางตวัดแส้สีดำในมืออีก คราวนี้หน้าท้องของลู่อี้เผิงจึงมีรอยแดงเพิ่มขึ้นอีกรอยหนึ่ง
   ลู่อี้เผิงเม้มปากด้วยสีหน้าลำบากใจ ก่อนจะพูดออกมา “เอาล่ะ คุณถง คุณต้องการอะไรพูดมาเลยดีกว่า”
   ได้ยินเสียงอีกฝ่ายหัวเราะดังลั่น “ต้องรุนแรงแบบนี้ถึงจะเข้าใจหรือไง ไอ้คุณสารวัตร สิ่งที่ฉันต้องการน่ะหรือ ง่ายๆ ต้องการทรมานแกให้ไอ้หงคงฉ่วยมันนั่งไม่ติดยังไงล่ะ พักนี้แกไล่กัดก้นฉันจนวิ่น คิดว่ามีไอ้นกยูงนั่นหนุนหลังแล้วจะจัดการฉันได้ง่ายๆ หรือไง ฉันไม่หมูขนาดนั้นหรอกนะ สารวัตร ตอนนี้ถึงเวลาที่แกจะต้องได้รับบทเรียนเหมือนกันรุ่นพี่ๆ ของแกบ้างแล้ว”
   กล่องวีดีโอถูกนำมาตั้งข้างๆ จากนั้นถงไป่สือก็ถอยฉากหลบออกไปหน่อยหนึ่ง “แกจะต้องกลายเป็นตัวแสดงในหนังของฉัน เอาล่ะ เอาโทรศัพท์ของมันต่อหาไอ้นกยูงบ้านั่นซิ ให้มันรู้หน่อยว่าเด็กมันอยู่ในอุ้งมือฉันแล้ว” ประโยคหลังหันไปสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ คนถูกสั่งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดสักพักก็มีสีหน้าเลิ่กลั่กขึ้นมา
   “ไม่มีเบอร์ที่ขึ้นต้นว่าหงคงฉ่วยน่ะครับ”
   ถงไป่สือขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินไปฉวยโทรศัพท์มากดเอง ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงพูดขึ้นอีก “นี่ หาไปก็เปล่าประโยชน์น่า ผมไม่ได้เก็บเบอร์เขาไว้ในเครื่องหรอก”
   “งั้นก็บอกมา”
   ลู่อี้เผิงเอียงคอมองคนถามอยู่พักหนึ่ง แล้วแค่นหัวเราะ “นี่คุณจับผมมาเพื่อจะขู่เขา แต่ไม่รู้จะติดต่อเขายังไงเนี่ยนะ เชื่อเลย” พูดจบก็ถอนหายใจเฮือก จนถงไป่สือคำรามเสียงลั่น “เลิกพูดหมาๆ แล้วบอกเบอร์ที่แกติดต่ออยู่กับมันเป็นประจำมาซะ มันไม่รับโทรศัพท์ใครง่ายๆ หรอก”
   “อ้อ..” ลู่อี้เผิงลากเสียง ก่อนจะบอกเบอร์โทรศัพท์ไป “นี่ไม่ใช่เบอร์โดยตรงของเขาหรอกนะ เป็นเบอร์ในคฤหาสน์ ปกติพ่อบ้านเขาจะรับสาย คุณโทรไปป่านนี้เขานอนอยู่ล่ะมั้ง”
   ถงไป่สือแค่นยิ้มออกมา “นี่มันสายโด่งแล้วสารวัตร หลับไปค่อนคืนแกคงลืมเวลาไปเลยสินะ” จากนั้นก็กดเบอร์โทรออก
   “........................................................”
   ลู่อี้เผิงมองอยู่สักพักก็หาวออกมา “ผมนอนต่อล่ะ คุณติดต่อเขาให้ได้ก่อนก็แล้วกัน แล้วค่อยมาปลุกผมให้เป็นพระเอกวีดีโอคุณอีกที”
   “ไอ้!!” เสียงเพี๊ยะดังขึ้นอีก พร้อมกับสีหน้าเดือดดาลของถงไป่สือ “ลู่อี้เผิง บอกเบอร์ไอ้นกยูงนั่นมาซะ ก่อนที่ฉันจะเชือดแกทีละชิ้นๆ อย่าคิดว่าฉันติดต่อมันไม่ได้แล้วจะเลิกทรมานแกนะ ฉันจะเฉือนเนื้อแก ค่อยๆ ตัดไอ้นั่นแก ถ่ายวีดีโอเอาไว้ แล้วค่อยส่งให้ไอ้นกยูงบ้านั่น”
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจออกมา “ผมว่าเขาคงชอบวีดีโอของคุณอยู่ล่ะ นี่ คุณถง ผมไม่อยากตายฟรีนะ มีข้อเสนออย่างอื่นที่น่าฟังกว่านี้อีกไหม ถ้าคุณมีอะไรน่าสนกว่านี้ บางทีผมอาจจะช่วยคุณเรียกร้องความสนใจจากเขาให้ก็ได้”
   ถงไป่สือเลิกคิ้วมอง ก่อนจะหัวเราะออกมา “ว่าง่ายขึ้นมาแล้วหรือ งั้นแกบอกวิธีติดต่อหงคงฉ่วยมา ฉันจะลดเชือกที่ผูกแขนแกลงหน่อยหนึ่ง แต่ถ้าไม่.. ฉันจะดึงแกขึ้นไปแขวน แล้วเฆี่ยนแกให้หลังแตก เอาน้ำเกลือราด”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า “เอาล่ะ คราวนี้ผมจะช่วยภาวนาให้เขารับโทรศัพท์ก็แล้วกัน”
------------------------------------------------------   
   หงคงฉ่วยกำลังคีบแมลงป้อนใส่ใบของต้นกาบหอยแครงอยู่ในโรงเพาะเลี้ยงต้นไม้อยู่ ในตอนที่หลี่คงเปิดประตูเข้ามา
   “คงฉ่วย มีโทรศัพท์มาจากสารวัตรลู่ครับ”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยลากเสียง ก่อนจะบรรจงใช้ปากคีบหย่อนตัวแมลงลงไปบนใบของว่านกาบหอย เจ้าแมลงโชคร้ายพอหลุดจากปากคีบยังไม่ทันจะได้ตั้งปีกดีก็โดนกาบของต้นกาบหอยแครงงับเอาไว้จนหมดหนทางหนี ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดขึ้นต่อ “บอกเขาไปว่าฉันกำลังสนุกกับการดูแลต้นไม้อยู่ ไว้ค่อยคุยกันวันหลัง”
   หลี่คงถ่ายทอดถ้อยคำของเจ้านายลงไปทุกพยางค์ไม่มีขาดตกบกพร่อง จากนั้นก็พูดขึ้นต่อ “สารวัตรลู่บอกว่าจะต้องพูดกับคุณให้ได้ครับ บอกว่ามีเรื่องสำคัญ”
   “อืม.. เอามาสิ” หงคงฉ่วยพูด วางปากคีบลง ปิดฝากล่องใส่แมลง แล้วรับโทรศัพท์
   “สวัสดีสารวัตรลู่ มีเรื่องอะไรล่ะ?”
   “สวัสดีคงฉ่วย ไม่เจอกันนานเลยนะ” เสียงปลายสายดูจะผิดจากเสียงของลู่อี้เผิงไปไกล หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก “ไป่สือรึ? เสียงยังห่วยไม่มีเปลี่ยนเลยนะ ผมบนหัวน่ะ ขึ้นบ้างหรือยังล่ะ คราวก่อนได้ยินว่าเจอยาดีเข้านี่นา หรือว่าปิ๋วอีกล่ะ”
   ถงไป่สือขบฟันกรอดๆ แล้วกรอกเสียงตอบไป “ไอ้หงคงฉ่วย ฉันจะบอกอะไรให้ สุดรักสุดสวาทของแกอยู่ในมือฉันแล้ว”
   “หา?” หงคงฉ่วยอุทานด้วยน้ำเสียงตกใจเกินจริง ก่อนจะหันกลับไปหาหลี่คง “เสี่ยวชิกของฉันล่ะ?”
   “อยู่ในห้องครับ กำลังเล่นกับเสี่ยวจืออยู่” หลี่คงตอบ ได้ยินเสียงถงไป่สือตวาดมาจากโทรศัพท์ “อย่ามาทำเป็นไขสือน่า คงฉ่วย ไอ้ลู่อี้เผิงเด็กสุดรักของแกอยู่กับฉันแล้ว เสี่ยวชิกนี่มันใครกัน!?”
   “นกกระตั้วสุดรักของเขาน่ะ” ลู่อี้เผิงตอบแทนให้ ถงไป่สือถลึงตามองเขาทันที ก่อนจะหันไปคุยโทรศัทพ์ต่อ
   “ว่าไงล่ะ คงฉ่วย”
   “อ้อ... ฮ่ะๆ ที่แท้เป็นสารวัตรลู่หรอกหรือ” หงคงฉ่วยร้องและถอนหายใจเฮือก “โล่งอกไปที ฉันล่ะคิดว่าแกจับตัวเสี่ยวชิกไปเสียอีก มีเรื่องอะไรอีกไหม ฉันจะได้วางสาย กำลังยุ่งอยู่”
   “เฮ้ย!” ถงไป่สืออุทานออกมา แล้วหันไปมองลู่อี้เผิงอีก นายตำรวจหนุ่มจึงพูดขึ้นต่อ “คุณจับผิดตัวแล้วล่ะ”
“หุบปากเถอะน่า” ถงไป่สือตวาดด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ต่อ “หงคงฉ่วย แกอย่ามาทำเป็นใจเย็นไปหน่อยเลย เด็กแกถูกฉันจับมัดอยู่ แกอยากฟังเสียงหน่อยไหมล่ะ?”
   “อ้อ เอาสิ ฉันชอบฟังเสียงเขามากกว่าเสียงแกอยู่แล้ว” หงคงฉ่วยว่า ถงไป่สือเลยกดเปิดลำโพงโทรศัพท์ ก่อนจะยื่นใส่หน้าลู่อี้เผิง
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงพูดใส่โทรศัพท์ “ทำอะไรอยู่น่ะ”
   “ให้อาหารต้นไม้” หงคงฉ่วยตอบ และเปิดลำโพงโทรศัพท์ วางไว้บนชั้นใกล้ๆ กระถาง ก่อนจะหยิบปากคีบและกล่องใส่แมลงขึ้นมา “สารวัตรลู่มีธุระอะไรกับฉันล่ะ”
   “อืม.. จริงๆ ก็ไม่มีอะไรหรอก” ลู่อี้เผิงพูด พอเห็นถงไป่สือถลึงตาใส่เลยพูดขึ้นต่ออีก “คือ.. คุณถงไป่สือเขาบอกว่าจะค่อยๆ ทรมานผม เชือดเนื้อผมทีละชิ้น ตัดไอ้นั่นของผม แล้วอัดวีดีโอเอาไว้ส่งให้คุณดูล่ะ”
   “อืม...” หงคงฉ่วยส่งเสียงในคอ พยายามจะเล็งหยอดแมลงให้ตรงกับปากใบของว่านกาบหอย “บอกให้เขารีบๆ ทำเลย ฉันอยากดู”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองถงไป่สือ แล้วเบ้ปาก “ผมบอกคุณแล้ว ว่าเขาชอบ”
   ถงไป่สือคำรามด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะหันโทรศัพท์มากรอกเสียงลงไปอีก “ไอ้หงคงฉ่วย อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำจริงนะ แกก็ปากดีได้ตอนนี้เท่านั้นแหละ”
   หงคงฉ่วยรีบปิดลำโพงโทรศัพท์ทันที แมลงสองสามตัวเลยบินหนีออกจากกล่องไปได้
   “เสี่ยวไป่สือ ฉันพูดกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าตะโกน ต้นไม้ฉันตกใจหมด”
   ลู่อี้เผิงคิดว่าถ้าถงไป่สือฆ่าคนทางโทรศัพท์ได้ หงคงฉ่วยคงจะตายเป็นคนแรกแน่ๆ
   “อย่ามาเรียกแบบนั้นนะโว้ย แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกันหา!” ถงไป่สือกรอกเสียงลงไปอย่างเดือดดาล หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก “เป็นพ่อแกมั้ง.... ฉันไม่เรียกแกว่าไอ้สวะก็ดีถมแล้ว เอาล่ะ ถงไป่สือ แกกำลังรบกวนเวลาของฉัน ก่อนที่แกจะพยายามเค้นสมองมาขู่ฉัน แกควรย้ายก้นย้วยๆ ออกไปดูหน้าร้านแกว่ายังอยู่ดีอยู่หรือเปล่า”
   “เฮ้ย เดี๋ยวสิวะ” ถงไป่สือโพล่งออกมา หลังจากถูกตัดสาย เขาพยายามโทรซ้ำก็ถูกตัดสายอีก พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นลู่อี้เผิงกำลังสั่นศีรษะอย่างคนสิ้นหวัง “ซวยจริงๆ คุณจับผิดตัวยังไม่พอ ดันทำเขาอารมณ์เสียอีก คราวนี้เชือดผมไปก็ไม่ได้อะไรนอกจากข้อหาฆ่าเจ้าพนักงานหรอกนะ”
   ถงไป่สือถลึงตาใส่ ก่อนจะแค่นเสียง “ช่างหัวไอ้นกยูงบ้านั่น เล่นแกนี่แหละ ไหนๆ แกมันก็ตัวจุ้นอยู่แล้ว ฉันจะไม่ฆ่าแกหรอก ฉันจะทำให้แกหลาบจำไปชั่วชีวิตว่าอย่ามายุ่งกับคนอย่างฉัน!”
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจออกมาอีก “งั้นก็รีบๆ ทำเลยแล้วกัน คุณถง เพราะผมขี้เกียจจะอารมณ์ค้างตอนคนของหงคงฉ่วยบุกมาถล่มรังคุณน่ะ”
   “อย่ามาขู่ฉันนะโว้ย มันไม่มาช่วยแกหรอก” ถงไป่สือว่า ลู่อี้เผงพยักหน้า “อ๋อ แน่นอน เขาไม่มาช่วยผมหรอก แต่คุณก็รู้ไม่ใช่หรือว่าเขาเป็นพวกอารมณ์ร้าย เมื่อกี้คุณเพิ่งโทรไปขัดความสุขเขา เขาคงไม่ปล่อยคุณให้อยู่สบายๆ หรอก”
   ถงไป่สือถลึงตามองลู่อี้เผิง ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้อง “ออกไปดูด้านหน้าหน่อยซิ”
   ลูกน้องสองสามคนพยักหน้าแล้วเดินหายออกไป ถงไป่สือหันมาหาลู่อี้เผิงต่อ นายตำรวจหนุ่มจึงพูดขึ้นอีก “เอาแขนผมลงสักทีสิ ชาไปหมดแล้วเนี่ย”
   ได้ยินเสียงทางนั้นแค่นหัวเราะออกมา “ฉันคงเอาแขนแกลงมาตอนนี้ไม่ได้ แต่ฉันจะเอากางเกงแกออกแทนก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงนิ่วหน้าทันที
   “การสั่งสอนแกมันเพิ่งจะเริ่มต่างหาก” ถงไป่สือพูด ก่อนจะกวักมือเรียกลูกน้อง ม้าสามเหลี่ยมแบบที่เคยเห็นแต่ในหนังลามกถูกเข็นออกมาทันที “อยากจะดูน้ำหน้าแกจริงๆ ลู่อี้เผิง ตอนที่แกถูกถอดกางเกงออก แล้วขึ้นไปนั่งบนม้าตัวนั้นน่ะ แกทำหน้ากับส่งเสียงให้ดีๆ หน่อยก็แล้วกัน วีดีโอมันจะได้มีสีสันหน่อย เปิดให้ใครดูจะได้ไม่อายเขา”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากอย่างคนคิดหนักในทันที “คุณถง คุณตกลงจะถ่ายวีดีโอไว้แบล็กเมล์ผม?”
   “แน่นอน หรือแกคิดว่ายังจะมีอย่างอื่นอีก” คนถูกถามตอบ ลู่อี้เผิงมีสีหน้าลำบากใจขึ้นมาจริงๆ “งั้นมีอะไรที่น่าตื่นเต้นกว่าขึ้นม้านี่อีกมั้ย? ผมว่าขึ้นม้าอย่างเดียวมันดูน่าเบื่อไป”
   ถงไป่สือถลึงตามองคนตรงหน้าเหมือนเห็นผี ก่อนจะพูดขึ้น “ลู่อี้เผิง แกเป็นพวกซาดิสม์หรือไงหือ?! ฮ่าๆ งั้นก็ได้ สนองความต้องการแกหน่อยแล้วกัน” พูดจบก็ตวัดแส้ขึ้นอีก เสียงเพี๊ยะๆ ดังติดๆ กัน รอยแดงหลายปื้นปรากฏขึ้นบนตัวของลู่อี้เผิงทันที
   “พอได้อยู่นะ แต่ผมอยากได้แรงกว่านี้ เอาแบบที่กรีดเนื้อเถือหนังเลยดีกว่า”
   “ปากดีจริงๆ อยากรู้เหมือนกันว่าแกจะชอบอย่างที่ปากพูดแน่หรือเปล่า” ถงไป่สือพูด และเรียกตัวลูกน้องคนหนึ่งเข้ามา จากนั้นมีดด้ามยาวเล่มหนึ่งก็สะท้อนประกายของมันอยู่ตรงหน้าลู่อี้เผิง
   “สารวัตรลู่ มาดูกันดีกว่าว่าผิวขาวๆ ของแกเวลาถูกกรีดจะเป็นยังไง” ถงไป่สือพูด ขณะที่ลูกน้อยขยับมีดในมือไปมาตรงหน้า ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือก ก่อนจะพยักหน้า “แบบนี้ก็พอใช้ได้อยู่นะ”
   โดยไม่มีใครคาดคิด ลู่อี้เผิงที่ถูกคล้องกุญแจมือและมัดห้อยอยู่กับขื่อเป็นนานสองนาน จู่ๆ ก็ดีดตัวขึ้นจากพื้น ตวัดเท้าเตะคนตรงหน้า ก่อนจะใช้เท้าอีกข้างฉวยมีดเอาไว้ แล้วดีดตัวอีกครั้ง ก่อนจะใช้มีดเล่มนั้นตัดเชือกที่ห้อยอยู่กับขื่อออก ทั้งหมดนี้กินเวลาไม่ถึงห้าวินาทีด้วยซ้ำ
   “ไอ้บ้าเอ๊ย!” ถงไป่สือตะโกนออกมา และตวัดแส้ จังหวะนั้นเองที่ลู่อี้เผิงตัดเชือกขาด ชายหนุ่มม้วนตัวกลางอากาศ ก่อนจะใช้เท้าซัดมีดเล่มนั้นไปยังหลอดไฟหลอดใหญ่ที่ห้อยอยู่ด้านบน
   โพล๊ะ!
   เสียงแตกของหลอดไฟดังขึ้นพร้อมกับแส้ที่พลาดเป้า และแสงสว่างที่ดับวูบลง ความโกลาหลเกิดขึ้นทันที ต่างคนต่างส่งเสียงเอะอะ
   “เฮ้ย มันหนีไปแล้ว!”
   “โอ๊ย!!”
   “มันจะขึ้นไปชั้นบน เปิดไฟเร็ว!!”
   กว่าที่ไฟจะติดขึ้นอีกครั้ง ลู่อี้เผิงก็หายตัวไปแล้ว ขณะที่ถงไป่สือกำลังเดือดพล่านกับสิ่งที่เกิดขึ้น เสียงรัวราวกับจุดประทัดพร้อมกับเสียงแตกหักของวัสดุต่างๆ ก็ดังขึ้นมาจากอีกห้องหนึ่ง
   “อะไรกันอีกวะเนี่ย!!??” ถงไป่สือกระชากเสียง ก่อนจะเห็นลูกน้องคนหนึ่งวิ่งลนลานเข้ามา
   “หงคงฉ่วย หงคงฉ่วย!!”
   พูดยังไม่ทันขาดคำ กระสุนก็พุ่งทะลุผนังเข้ามา ต่างคนต่างรีบหมอบลงกับพื้นทันที เสียงแตกหักของข้าวของกับเสียงระเบิดของดินปืนลั่นไปหมด กว่าที่มันจะสงบลงได้ หลายคนก็คิดว่าตัวเองคงหูหนวกไปแล้ว
   พอตั้งตัวได้ ถงไป่สือก็สั่งลูกน้องอีกห้าคนเตรียมอาวุธ แล้ววิ่งไปดูที่หน้าร้านทันที พอออกไปถึงทุกคนก็ต้องผงะ คาเฟ่หรูเมื่อไม่กี่นาทีก่อน กลายเป็นเศษซากอะไรซักอย่างที่เต็มไปด้วยฝุ่นจากควันปืนและเศษปูน ที่สำคัญ รอยกระสุนที่สาดใส่ผนังถึงกับเป็นการเขียนตัวอักษรทิ้งเอาไว้
   ‘ค่าทำเสียเวลา’
   ถงไป่สือเบิ่งตากว้างจนแทบจะถลนออกมา ก่อนจะคำรามขึ้น “หงคงฉ่วย!” จากนั้นจึงนึกอีกเรื่องขึ้นมาได้
   ไอ้ตำรวจนั่น!!
---------------------------------------------------------------------------
   ห้องทำงานของถงไป่สือตั้งอยู่ชั้นบน เลยรอดจากห่ากระสุนไปอย่างเฉียดฉิว เจ้าพ่อค้ากามวัยใกล้ห้าสิบรอมร่อวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมา หยิบกุญแจขึ้นมาไขประตู ก่อนจะวิ่งตรงไปยังโต๊ะทำงาน ก้มลงเปิดลิ้นชักลับออกมา คุ้ยกระดาษหลายสิบใบขึ้นมา แล้วรีบยัดเข้าไปในอกเสื้อ จากนั้นถึงรู้สึกว่าใครยืนอยู่ด้านหลัง
   ถงไป่สือตะโกนเรียกลูกน้องตัวเอง แต่สิ่งที่ได้รับคือแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงที่หัวไหล่ ก่อนจะถูกจับกดหน้าลงไปบนโต๊ะทำงาน
   “ถงไป่สือ ผมขอจับกุมคุณในข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว และทำร้ายเจ้าหน้าที่” ลู่อี้เผิงพูดพร้อมกับกดกุญแจมือลงไปเสียงดังกริ๊ก แล้วหยิบเอกสารบางส่วนที่ร่วงอยู่ขึ้นมาดู “อ้อ... ข้อหาเปิดสถานบริการผิดกฎหมายและกระทำชำเราเด็กอายุต่ำกว่าสิบห้าปีด้วย รายชื่อต้นฉบับนี่เก็บไว้ดีน่าดูเลยนะ คุณถง”
   ถงไป่สือฮึดฮัดอย่างเห็นได้ชัด แต่เพราะถูกกดไว้เลยทำอะไรได้ไม่มาก เขาเงยหน้าขึ้นมองลู่อี้เผิง ก่อนจะได้ยินเสียงไซเรนดังแว่วอยู่ด้านนอก “ไอ้ลู่อี้เผิง แกร่วมมือกับไอ้นกยูงนรกนั่นแต่แรกสินะ”
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจออกมา “ผมจะบอกอะไรให้อย่างนะคุณถง เรื่องนี้คุณหลงมาติดกับเอง ไม่มีใครใช้ให้คุณมาจับตัวผม ไม่มีใครใช้ให้คุณโทรหาเขา คุณทำตัวคุณเองล้วนๆ ”
   ถงไป่สือถลึงตามองเขา ก่อนจะคำรามออกมา “หงคงฉ่วย!!”
-------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องท่าทางจะยาว...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 5 P3 :28/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 30-07-2011 10:16:34
   “แล้วตอนโดนโปะยาสลบเผิงเผิงไม่หลับหรือนั่น” หงคงฉ่วยถามออกมา หลังจากขอแกมขู่บังคับให้ลู่อี้เผิงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ฟังจนจบเรียบร้อยแล้ว ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ
   “ผมแค่แกล้งสลบเฉยๆ เกิดสลบจริง โดนปู้ยี่ปู้ยำขึ้นมาจะทำไงล่ะ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ “เสี่ยวเผิงเผิงรู้จักรักนวลสงวนตัวขึ้นมาแล้ว คงฉ่วยดีใจจริงๆ ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตรงหน้า แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร หงคงฉ่วยก็พูดขึ้นต่อ “แต่ฉันอยากเห็นช็อตที่เธอหนีออกจากกุญแจมือนั่นจริงๆ เลย คงเท่น่าดู เทคนิคสะเดาะกุญแจที่ฉันสอนให้มีประโยชน์แล้วใช่ไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงจำใจพยักหน้ารับ สี่ปีผ่านไป เจ้าหมอนี่จับเขาล็อกกุญแจมือไม่รู้กี่รอบ ไม่หัดเอาไว้บ้างมีหวังถูกจับไปตลอดชีวิตแน่ เขาเป็นตำรวจแท้ๆ แต่ดันต้องมาถูกคนนอกกฎหมายแบบนี้จับใส่กุญแจมือ แถม... กว่าจะสะเดาะหลุดก็จบเรื่องแล้วทุกที
   “ถามจริงๆ เถอะ ถ้าเกิดพวกมันไม่พาเธอไปที่คลับนั่น เธอจะทำยังไง?” หงคงฉ่วยถามต่อ ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาแล้วพูดตอบ
   “ผมคงต้องตื่นขึ้นมา อัดพวกมันให้สลบ แล้วขับรถไปเองล่ะมั้ง ส่วนหลังจากนั้นค่อยว่ากันต่อ นี่คุณจะถามทำไมเนี่ย?”
   หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก “แหม.. ก็คงฉ่วยอยากรู้ว่าเสี่ยวเผิงเผิงมีแผนยังไงบ้างนี่นา ปกติเธอชอบวางแผนหลอกฉันจะตาย”
   ลู่อี้เผิงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน พลางคิดว่าสักวันเขาจะต้องคิดแผนหลอกไอ้นกยูงบ้านี่ให้สำเร็จให้ได้ หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วเอาปากคีบหยิบแมลงหย่อนลงไปในใบของต้นกาบหอยแครงต่อ ตอนนี้พวกเขากำลังคุยกันอยู่ในโรงเพาะเลี้ยงต้นไม้ ซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้สารพัดชนิด ทั้งที่ลู่อี้เผิงรู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง บางต้นแค่แตะใบก็มีพิษถึงตาย ซึ่งประการนี้ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าควรจะเชื่อคำพูดของหงคงฉ่วยดีหรือเปล่า แต่ไม่เสี่ยงเป็นดีที่สุดล่ะ
   “จริงสิ คุณรู้ได้ไงว่าถงไป่สือคิดจะจับตัวผมน่ะ” ลู่อี้เผิงถามขึ้นหลังจากยืนมองหงคงฉ่วยคีบแมลงป้อนต้นกาบหอยแครงอยู่พักหนึ่ง เมื่อสัปดาห์ก่อนเขามาหาหงคงฉ่วยที่คฤหาสน์เพื่อปรึกษาเรื่องคดีของถงไป่สือที่ยังไม่สามารถหาหลักฐานเด็ดมามัดตัวได้เสียที และได้รับคำแนะนำว่าให้เตรียมตัวดีๆ วันสองวันนี้ถงไป่สือคงจะมาเชิญตัวเขาไปดูหลักฐานด้วยตัวเอง
หงคงฉ่วยหย่อนแมลงลงไปอีกตัวหนึ่งแล้วหันมาตอบยิ้มๆ
   “ทำไมนักเรียนเกียรตินิยมของกรมตำรวจถึงถามปัญหาง่ายๆ แบบนี้นะ” หยุดและยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ลู่อี้เผิงซึ่งทำหน้าหงิกครั้งหนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “เจ้าหมอนั่นนึกแค้นฉันมานานแล้ว พยายามหาโอกาสแก้แค้นฉันมาตลอด ส่วนเธอเองตอนนี้ก็เล่นคดีของเขาไม่เลิกไม่รา ถ้าเขาไม่อยากจับตัวเธอเลยสิแปลก ฉันก็แค่ปล่อยข่าวนิดๆ หน่อยๆ ไปกระตุ้นให้เขาเร่งมือเร็วขึ้นเท่านั้นเอง เธอจะได้ปิดคดีเร็วขึ้นไง ความดีความชอบฉันอีกแล้วนะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงพยายามไม่นึกว่าหงคงฉ่วยปล่อยข่าวแบบไหน และบอกตัวเองให้อดทนไว้ ไม่ยื่นมือไปต่อยดั้งผู้ชายที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า เพราะนอกจากจะต่อยไม่โดนแล้ว อาจจะซวยซ้ำซ้อนเพิ่มขึ้นอีกด้วย
   ยืนดูหงคงฉ่วยหย่อนแมลงลงในใบไม้สักพัก ลู่อี้เผิงก็พูดขึ้นมาอีก
   “คงฉ่วย ขอบคุณนะ”
   “หา?!” หงคงฉ่วยหันหน้ามามองทันที แมลงตัวสองตัวเลยได้โอกาสบินออกมาระหว่างนั้น “ขอบคุณเรื่องอะไรน่ะ?”
   “ก็...” ลู่อี้เผิงทำหน้าเขินๆ “ที่คุณช่วยผมไว้ไง ถ้าคุณไม่ช่วยยิงถล่มพวกนั้นล่ะก็ ไม่รู้ว่าผมจะรอดมาได้รึเปล่า” ชายหนุ่มกล่าว พลางนึกในใจว่าคราวนี้แหละ ถ้าหงคงฉ่วยหลุดปากออกมาล่ะก็ เขาจะแจ้งข้อหามีอาวุธหนักไว้ในครอบครองและก่อความไม่สงบเสียเลย
   หงคงฉ่วยทำหน้างง ก่อนจะหัวเราะออกมา “เผิงเผิงเข้าใจผิดไปโน่นแล้ว ทำไมฉันต้องไปช่วยเธอด้วยล่ะ?” หยุดหน่อยหนึ่ง แล้ววางกล่องแมลงลง “ถ้าเธอปวกเปียกขนาดที่พลาดท่าตกอยู่ในเงื้อมมือไอ้สวะนั่นจริงๆ ล่ะก็ ฉันคงฆ่าเธอทิ้งไปแล้วล่ะ อย่าลืมสิว่าต้นขาเธอมีอะไร”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้ง เมื่อต้นขาอ่อนด้านซ้ายถูกมือของหงคงฉ่วยคว้าจับลงไป ชายหนุ่มรีบฉวยมือข้างนั้นไว้ตามสัญชาตญาณ แต่ก็พลาดอีกจนได้
   “รอยนี่ไม่ใช่ว่าจะได้กันมาง่ายๆ หรอกนะ” อีกฝ่ายพูดต่อ “บททดสอบฉันมีมาตรฐาน ถ้าเธอยังไปแพ้ไอ้พวกนั้น ฉันก็จะนั่งรอดูวีดีโอของเธออยู่ที่คฤหาสน์นี่แหละ คงจะพอทำให้ฉันหายอารมณ์เสียได้บ้างหรอก”
   ลู่อี้เผิงถึงกับอ้าปากพะงาบๆ กับคำตอบที่เหนือความคาดหมายของอีกฝ่าย สักพักก็พูดออกมา
   “แต่วันก่อนคุณยังพุ่งรถไปช่วยผมเลยนี่”
   คราวนี้หงคงฉ่วยชะงักกึก จากนั้นก็ยื่นมือปิดปากเขาเอาไว้เบาๆ “เผิงเผิงนี่จำแม่นจริงๆ ”
   นายตำรวจหนุ่มรู้สึกริมฝีปากของตัวเองถูกฝ่ายนั้นขยี้ด้วยนิ้วมือเบาๆ ก่อนจะได้ยินเสียงพูดต่อ “เรื่องบางเรื่องน่ะลืมไปบ้างก็ได้”
   จากนั้นมือก็เลื่อนออก แล้วริมฝีปากก็เคลื่อนเข้ามาแทน
   “แต่ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่าเธอไม่พลาดท่าให้กับสวะพรรค์นั้นหรอก เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันรู้สึกเร้าใจได้ขนาดนี้”
   ลู่อี้เผิงพยายามจะผลักร่างที่ขยับเข้ามาใกล้ออก หงคงฉ่วยยื่นมือไปลูบต้นขาอ่อนของเขาอีก ก่อนจะบังคับจูบเขาเช่นเคย ขบปากกันอยู่สักพัก ลู่อี้เผิงก็ต้องรีบพูดออกมา “นี่ ไปให้อาหารต้นไม้ของคุณเถอะ แมลงมันบินหนีหมดแล้วนะ”
   หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปากแล้วจับหน้าเขาเข้ามาจูบดังจุ๊บ ก่อนจะพูดตอบ “ช่างมันแล้วกัน ปล่อยให้กินกันเองตามธรรมชาติบ้างก็ได้ ฉันก็แค่ชอบดูเวลาพวกมันดิ้นอยู่ในใบไม้ก็เท่านั้นเอง”
   ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าขยะแขยง “คุณนี่มันโรคจิตจริงๆ ”
   หงคงฉ่วยไม่ตอบโต้อะไรได้แต่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะดึงตัวลู่อี้เผิงเข้ามาหา “เผิงเผิง คงฉ่วยอยากเห็นแล้วล่ะว่าวิชาสะเดาะกุญแจของเผิงเผิงก้าวหน้าไปถึงไหนแล้ว เผิงเผิงอยากลองที่นี่ หรือบนเตียงดี”
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือก “ผมขอบนเตียงก็แล้วกัน แต่ได้แค่ถึงสี่โมงนะ ผมต้องไปทำงานต่อ”
   “แหม...” หงคงฉ่วยคราง แล้วลูบมือไปตามอกเสื้อที่มียศประดับอยู่ของลู่อี้เผิง “วันหลังจะมาสอบปากคำฉันน่ะ ลางานมาวันหนึ่งเลยก็ได้ จะได้สอบสวนกันลึกซึ้งหน่อย”
   “วันหลังผมจะเชิญคุณไปสอบปากคำที่โรงพักให้ได้” ลู่อี้เผิงว่า ก่อนจะถูกตบปากเบาๆ “ปากดีจริงนะ” หงคงฉ่วยว่า แล้วก็บังคับจูบเขาอีก จากนั้นลู่อี้เผิงก็ได้ยินเสียงกริ๊กและรู้สึกถึงความเย็นของโลหะบนข้อมือ
   “ขอโทษที มันจะสี่โมงแล้วนี่ ไปที่เตียงไม่ทันหรอก” หงคงฉ่วยว่า และเริ่มลูบไล้เขาหนักมือขึ้น ลู่อี้เผิงถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
   ให้ตายสิ..... จบแบบนี้อีกแล้วหรือนี่!
-------------------------------------------------------------------
**อิมเมจหงคงฉ่วยเริ่มเหมือนตัวร้ายเข้าไปทุกที โรคจิตและไม่น่าเอาเยี่ยงอย่าง แต่... ทำไมรู้สึกว่าน่ารักก็ไม่รู้ ฮ่าๆ :o8:ๆ (แย่แล้ว แย่แน่ๆ โดนนกยูงหลอกเข้าให้แล้ว! o22!)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 30-07-2011 10:54:09
กรี๊ดดดดดดดดดดด

ร้อนแรงจริงๆนะคู่นี้
ปล.รู้สึกว่าคงฉ่วยน่ารักเหมือนกันค่ะคนเขียน ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 30-07-2011 11:03:29
ให้ตายสิ  เผิงเผิงไม่ทันคงฉ่วยทุกครั้งเลย
ชั้นเชิงยังห่างกันลิบ  แบบนี้สิเคะในอุดมคติ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 30-07-2011 11:28:28
เผิงเผิง ชาตินี้คิดยังไงก็ไม่ทัน แม่นกยูง หรอก  :jul3:
สนุกมากๆๆๆๆ
อยากอ่านอีก
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 30-07-2011 12:03:28

มาต่อแล้วๆ  เย้ๆ
หงคงฉ่วยร้ายจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 30-07-2011 12:28:22
เผิงเผิงยินดียอมแพ้คงฉ่วยหรือเปล่าเนี่ย ลึกๆ ดูไม่เดือดร้อนอะไรเลยนะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 30-07-2011 12:52:20
เผิงเผิงของแม่ ไม่เคยทันสะใภ้แม่เลย
เอาเถอะยกให้สะใภ้ไปแล้ว  เรื่องของครอบครัวแม่ไม่เกี่ยว
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 30-07-2011 12:56:32
เผิงเผิง แอร๊ยยยส์
ยอมเมียแล้วเจริญ ยอมไปเถอะนะพ่อคุณ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 30-07-2011 13:35:05
แปะชิกชิก ยังเปงประเด็น  มันน่าจะจับว่า แปะเนอะ
คงมีโหดกว่านี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 30-07-2011 14:21:24
เหมาะสมกันดีนะผมว่า รู้ใจกันซะลึกซึ้ง
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 30-07-2011 14:28:06
คู่นี้อ่านเมื่อใด  ต้องอมยิ้มทุกครั้ง
น่ารักดีครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-07-2011 14:29:26
 :impress3:


ทำไมเรากลับคิดว่าหงคงฉ่วยน่ารักล่ะ

อิอิ

พ่อตำรวจก็ปากแข็ง  ปากแข้งกันทั้งคู่  เมื่อไหร่จะรักกันนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 30-07-2011 15:36:26
ไปตบกับคงฉ่วยแย่งเผิงเผิงได้ป่าวเนี่ย

(ชะรอยว่าอิชั้นคงจะไม่ได้กลับมาเม้นอีกแล้ว)

ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 30-07-2011 15:56:04
ช่างคิดแผนได้ยอดเยี่ยมมาก คงฉ่วยนี่ยอดมนุษย์หรือเปล่าเนี่ย

แต่และแล้วสุดท้ายคุณตำรวจก็แพ้อีกอยู่ดีอ่ะ 55
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 30-07-2011 16:14:16
จะมีสักวันไหมที่เผิงเผิง จะชนะ คงฉ่วยได้   :laugh:  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 30-07-2011 17:41:50
ไม่คิดว่าฝีมือนักเรียนเกียรตินิยม รร.นายร้อยตำรวจจะไม่ได้เรื่องนะ

นอกซะจาก เผิงเผิง จะยอมแพ้ให้กับราชินีคนเดียวมากกว่า  :z10:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 30-07-2011 17:46:24
555+ เผิงเผิงก็เริ่มเก่งแล้วนะเนี่ย เพราะฝึกจากคงฉ่วยสินะ  o17
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 30-07-2011 18:13:08
กรี๊ดดดดดดดดด (สลบ)
จริงๆแล้วคุณคงซึนใช่ป่ะค่ะ ?​ ฮ่าๆ 
โอ๊เย่ น่ารักอ่ะะะ อ่านแล้วแอบยิ้มๆ ฮ๋าๆ

ขอบคุณนะคะ : D
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-07-2011 18:14:01
เสร็จเจ้านกยูงอีกตามเคย  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-07-2011 18:44:51
ชอบเวลาที่นกยูงเรียกแทนตัวเองว่าคงฉ่วย  ให้ความรู้สึกว่าเป็นเคะหน่อย
ถึงแม้บางครั้งก็รู้สึกหมั่นไส้ที่ทำยังไงเผิงเผิงของเราก็แพ้ทุกที
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 30-07-2011 19:30:12
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 30-07-2011 20:21:52
เสร็จอีกจนได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 30-07-2011 20:24:44
เผิงผิงเอ้ย เสร็จเจ๊หงอีกแล้วนะ    :laugh:
 
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 30-07-2011 22:11:20
ชักอยากเห็น หงคงฉ่วยมีคู่แข่งบ้างแฮะ
แบบ.. มีอีกหนึ่งอำนาจมาถูกตาต้องใจอี้เผิงน้อยของเรา(เหมารวมเป็นของเราด้วย ก๊ากๆ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 31-07-2011 00:18:56
 :z1: :z1:

แร๊งด้วยกันทั้งคู่
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: devilmlb ที่ 31-07-2011 03:32:39
แอร๊ยยย ชอบเรื่อนน้จังเลยอ่าา อิอิ แรงๆทั้งนั้น โฮะๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 31-07-2011 07:38:07
>////<

ทำไมชอบเคะเรื่องนี้อ่ะ แบบอ่านแล้วอิมเมจเซ็กซี่โคตรๆ ร้าย ร้อน แรง

อ่านพระเอกแล้วอารมณ์แบบหมา อืมหมานี่แหละเหมาะสุดละที่ถูกปั่นหัวโดยเจ้านกตัวแสบ กร๊าก
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-07-2011 09:26:06
... เรื่องนี้ชักจะตลกเข้าไปทุกที... เขียนไปๆ ชักสงสัย ตกลงอี้เผิงเป็นตำรวจ หรือเป็นลูกน้องหงคงฉ่วยกันแน่ ฮ่าๆ :laugh:

----------------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 7
   ลู่อี้เผิงทำงานมาห้าปี ยังไม่เคยใช้วันหยุดวันลาจนครบโควตาที่มีให้เลยสักครั้ง นายตำรวจหนุ่มคนนี้ไม่เคยพักร้อน แทบจะเรียกได้ว่ามีชั่วโมงการทำงานสูงกว่าใครๆ จนทุกคนเรียกเขาว่าจอมขยันแห่งกรมไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
   แต่จะมีใครสักกี่คนรู้ว่า แท้จริงแล้ว ลู่อี้เผิงเองก็อยากจะไปพักผ่อน ทำนั่นทำนี่คลายเครียดบ้างเหมือนกัน ปัญหาก็คือ....
-------------------------------------------------------
   “เผิงเผิง หน้าร้อนนี้ไปเที่ยวทะเลกันไหม?” หงคงฉ่วยที่นั่งอยู่เก้าอี้บุหนังในห้องรับรองอย่างทุกทีเอ่ยปากถามเขา พลางโบกหนังสือนำเที่ยวในมือไปมา ลู่อี้เผิงขมวดคิ้ว แล้วลุกขึ้นทันที
   “ผมกลับล่ะ” นายตำรวจหนุ่มลุกพรวดขึ้น หงคงฉ่วยส่งคนไปตามตัวเขาจากที่ทำงาน คิดว่ามีเรื่องอะไรเสียอีก ใครมันจะไปเที่ยวกับไอ้คนโรคจิตแบบนี้กัน
   “อะไรกัน เผิงเผิงไม่ชอบทะเลหรือนี่ งั้นไปปีนเขา?”
   “ผมไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นแหละ” ลู่อี้เผิงพูดออกมา เขายังออกไปจากห้องนี้ไม่ได้ เพราะทันทีที่เขาลุกขึ้น คนรับใช้ที่เป็นผู้ชายร่างกายสูงใหญ่สองคนก็เดินเข้ามาขวางหน้าเอาไว้ทันที ชายหนุ่มรู้ฤทธิ์เดชเจ้าสองคนนี่ดี แต่ที่น่ากลัวที่สุดยังไม่ใช่เจ้าสองคนนี่ แต่เป็นตัวหัวหน้าที่นั่งหน้าระรื่นอยู่บนเก้าอี้ต่างหาก
   ลู่อี้เผิงไม่อยากตอแยปัญหายุ่งยากอีก เลยจำใจหันหน้ากลับมานั่งเหมือนเดิม เห็นหงคงฉ่วยมีสีหน้าครุ่นคิด
   “อะไรกัน รู้จักกันมาตั้งหลายปีแล้วแท้ๆ ยังไม่ไว้ใจยอมไปเที่ยวกับฉันอีกหรือ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขาทันที “ใครมันจะไปไว้ใจคนอย่างคุณ”
   หงคงฉ่วยทำหน้าเศร้าแล้วพูดเสียงค่อย “ฉันแค่อยากให้เผิงเผิงพักผ่อนบ้าง เผิงเผิงทำงานหนักมาหลายปี ดูซูบดูโทรมจนเหมือนคนเจ็ดแปดสิบแล้ว”
   ลู่อี้เผิงอยากจะพูดออกไปจริงๆ ว่าเพราะไอ้นกยูงบ้าอย่างแกนี่แหละ ที่ทำให้ฉันโทรมได้ขนาดนี้ แต่พูดไปไม่แน่ว่าอาจจะถูกจับทำมิดีมิร้ายอีกก็ได้ เจ้าหมอนี่ยิ่งโรคจิตๆ อยู่ ดังนั้นนายตำรวจหนุ่มจึงทำใจให้สงบแล้วตอบเสียงเรียบ “ผมอยากหยุดพักผ่อนอยู่บ้านเฉยๆ มากกว่า”
   พอเห็นหงคงฉ่วยจะพูดอะไร เขาก็รีบพูดขึ้นต่อ “คนเดียวนะ คนเดียว ผมอยากอยู่คนเดียว”
   หงคงฉ่วยมองเขาอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจ ทำหน้าผิดหวังจนน่าหมั่นไส้ “ปีนี้เผิงเผิงก็อยากอยู่คนเดียวอีกแล้วหรือนี่ ไม่อยากได้คนอยู่เป็นเพื่อนเลยหรือ?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนตรงหน้าอีกรอบ ก็เพราะหงคงฉ่วยพูดแบบนี้ทุกปีนั่นแหละ วันหยุดของเขาเลยไม่เคยถูกใช้ ลู่อี้เผิงกลัวตัวเองจะเหนื่อยยิ่งกว่าเดิม เขายอมทำงานอยู่กรมดีกว่ามาอยู่กับไอ้นกยูงบ้านี่ ขอบึ่งรถไล่ตามคนร้าย หลบปืนอาก้ายังมีความสุขเสียกว่า
   พอเห็นนายตำรวจหนุ่มถลึงตาใส่ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อแบบนั้น หงคงฉ่วยก็ทำคอตกราวกับนกบนคอนไม่มีคนเล่นด้วย จากนั้นก็ล้วงเอากระดาษสองใบออกมา
   “คงฉ่วยแค่อยากให้เผิงเผิงพักผ่อนบ้าง เอาเถอะ นี่ตั๋วเครื่องบิน กับรีสอร์ทที่ภูเก็ต สี่วันสามคืน
จองในชื่อเธอ อยากไปกับใครก็ไปชวนเอาแล้วกัน ฉันให้”
   ลู่อี้เผิงมองตัวสองใบที่ถูกยื่นมาอยู่เป็นนานสองนาน จนได้ยินเสียงอีกฝ่ายพูดขึ้น “รับไปสิ ไม่เคลือบยาพิษไว้หรอกน่า”
   นั่นแหละ นายตำรวจหนุ่มถึงได้ยื่นมือไปรับมา และพบว่าตั๋วเป็นชื่อเขาทั้งสองใบจริงๆ คราวนี้ลู่อี้เผิงถึงได้เงยหน้ามองหงคงฉ่วยด้วยความรู้สึกคาดไม่ถึง
   “คุณวางแผนอะไรไว้อีกเนี่ย”
   “เปล่า คราวนี้ฉันพูดจริงๆ นะ” หงคงฉ่วยว่า “ฉันแค่อยากให้เธอพักผ่อนบ้าง สี่ปีโดนฉันกวนประสาทเสียเหนื่อยเลยล่ะสิ ไปเถอะ ไปกับเพื่อน กับแฟนก็ได้ ถ้ามีน่ะนะ” ประโยคหลังเจือเสียงหัวเราะเอาไว้หน่อยหนึ่ง ลู่อี้เผิงทำหน้านิ่ว ก่อนจะยื่นตั๋วกลับ “ผมคืนคุณแล้วกัน เกรงใจน่ะ”
   “เผิงเผิง” หงคงฉ่วยเรียกเสียงเข้ม “ผู้ใหญ่ให้ของแล้วก็รับไปสิ ธรรมเนียมแค่นี้ไม่มีใครสอนหรือไง นักเรียนเกียรตินิยมนี่ชุ่ยเข้าไปทุกทีแล้ว”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนตรงหน้าอีก ก่อนจะออกแรงจับตั๋วสองใบจนบี้ คราวนี้หงคงฉ่วยเลยพูดขึ้นมาอีก “เผิงเผิง ของให้ไปแล้วเก็บรักษาดีๆ นะ ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดนิ้วเธอ จะได้ไม่ทำอะไรชุ่ยๆ อีก”
   ลู่อี้เผิงขบกรามกรอด ก่อนจะพยักหน้า แล้วค่อยๆ บรรจงสอดตั๋วสองใบใส่กระเป๋าเสื้อ หงคงฉ่วยถึงได้ยิ้มออกมา
   “ห้ามเอาไปทิ้งล่ะ ฉันอยากให้เธอไปเที่ยว ไปพักผ่อนบ้าง ที่นั่นเป็นรีสอร์ทหรู มีบริการนวดผ่อนคลายด้วย ถ้าเธออยากรู้รายละเอียดเปิดดูในเว็บไซต์ที่เขียนเอาไว้ให้ก็ได้ เดี๋ยวจะหาว่าฉันหลอกอีก”
   ลู่อี้เผิงตวัดสายตามองคนตรงหน้าแวบหนึ่ง แล้วพูดตอบ “ไม่ใช่ว่าคุณจองห้องติดกันไว้อีกห้องหนึ่งหรอกนะ
   หงคงฉ่วยหัวเราะออกมา “ที่นี่ห้องพักแยกกันเป็นหลังๆ นะสารวัตร หลังหนึ่งอยู่ห่างกันน่าดู จะมีก็แต่เธอกับคนที่เธอชวนไปเท่านั้นแหละ ไม่เชื่อก็ไปเปิดดูรายละเอียดสิ โทรไปถามก็ได้ อ้อ แล้วอย่าทะลึ่งคิดว่าฉันจะปลอมตัวไปเป็นเด็กเสิร์ฟหรืออะไรเทือกนั้นอีกล่ะ เดี๋ยวฉันจะตัดหัวเธอออกมาล้างแล้วใส่กลับไปใหม่ จะได้ไม่คิดอะไรเลอะๆ เลือนๆ อีก“
   ลู่อี้เผิงเขม่นมองคนตรงหน้าอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นในที่สุด “ผมไม่คิดอะไรบ้าบอแบบนั้นหรอกน่า คุณอย่าทำก็แล้วกัน แล้วนี่ผมกลับได้แล้วใช่ไหม?”
   “เชิญเลย ขอให้สนุกกับการพักผ่อนนะ” หงคงฉ่วยว่าและแบมือสองข้าง ลู่อี้เผิงมองเขาอีกพักแล้วลุกขึ้น เดินออกมา พลางนึกสงสัยว่า เจ้านกยูงนั่นวางแผนอะไรอยู่กันแน่ ไม่ใช่ว่าอยากจะประชดเขาหรอกนะ ว่าแต่ทำไมคนอย่างหมอนั่นจะต้องประชดเขาด้วยล่ะ?
คิดแล้วไม่เข้าใจจริงๆ
--------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงกลับมาถึงบ้าน บอกตัวเองว่าหงคงฉ่วยคงมีแผนอะไรสักอย่างนั่นแหละ ไอ้ตั๋วสองใบนั่นคงแฝงอะไรเอาไว้แน่ๆ พรุ่งนี้เขาคงต้องส่งไปกองพิสูจน์หลักฐาน แต่พอหยิบออกมา ก็เห็นชื่อรีสอร์ทและที่อยู่แล้วไซต์แล้ว นายตำรวจหนุ่มเลยอดไม่ได้ที่จะพิสูจน์คำพูดของหงคงฉ่วยด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเปิดคอมพิวเตอร์ แล้วพิมพ์ที่อยู่เว็บไซต์นั้นลงไป
   คราวนี้เจ้านกยูงนั่นท่าจะพูดเรื่องจริง...
   ลู่อี้เผิงคลิกดูรายละเอียดไปเรื่อยๆ ทั้งตั๋วเครื่องบินและห้องชื่อเขา กรรมสิทธิ์เป็นของเขาทั้งหมด ถึงกระนั้นนายตำรวจหนุ่มก็ยังนึกว่าคงมีอะไรเคลือบแฝงในเรื่องนี้อยู่ดี พรุ่งนี้เขาจะให้คนที่กองพิสูจน์ช่วยหารายละเอียดปลีกย่อยเพิ่มเติม เผื่อมีอะไรไม่ชอบมาพากล
   ขึ้นชื่อว่านกยูงแดง ไว้ใจได้ที่ไหนกันล่ะ
   เขาที่มีประสบการณ์กับหมอนั่นมาตั้งสี่ปี ควรจะรู้ดีกว่าใครสิ
   ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ขอเขาดูรายละเอียดเท่าที่เจอให้ครบก่อนก็แล้วกัน
   ลู่อี้เผิงคลิกดูรายละเอียดเกี่ยวกับรีสอร์ทอยู่อีกสักพัก รีสอร์ทหรูระดับห้าดาว มีสระว่ายน้ำส่วนตัว มีสปา มีบริการนวดผ่อนคลาย มีชายหาดส่วนตัวให้ลงไปว่าย มีกิจกรรมทางทะเลอย่างเล่นสกูตเตอร์หรือเรือใบให้เลือกเล่นอีก เฉพาะค่าห้องคืนหนึ่งก็จ่ายเงินเดือนเขาไปได้เกือบเดือนแล้ว เป็นการไปพักผ่อนที่ดูดีเหลือเชื่อสำหรับนายตำรวจระดับเขาจริงๆ อีกกี่ปีเขาถึงจะหาเงินไปเที่ยวระดับนี้ได้เนี่ย
   กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ดึก ลู่อี้เผิงอยากต่อยตัวเองจริงๆ เขาเผลอหลงกลของหงคงฉ่วยไปอีกแล้วสิ พรุ่งนี้ที่กองพิสูจน์หลักฐาน อาจจะเจอเรื่องไม่ชอบมาพากลของทัวร์นี้ก็ได้ เขาควรรีบเข้านอน แล้วเตรียมวางแผนรับมือไว้ดีกว่า
   แต่สระว่ายน้ำในห้องพัก กับชายหาดส่วนตัวก็น่าสนใจเหมือนกันนะ เพราะจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องรอยแผลที่ขา เขาไม่ได้เที่ยวทะเลมาหลายปีแล้ว... ถ้าคราวนี้....
---------------------------------------------------------------------
   “สารวัตรลู่ ตั๋วเครื่องบินกับที่พักที่คุณส่งให้ผมตรวจน่ะ ผมเช็กหมดแล้วนะ” เจ้าหน้าที่กองพิสูจน์หลักฐานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาลู่อี้เผิงในห้องทำงาน ก่อนจะวางตั๋วสองใบที่ใส่อยู่ในซองพลาสติกให้เขา และพูดต่อ “คุณไปได้ทัวร์หรูระดับนี้มาจากไหนเนี่ย ญาติผู้ใหญ่หรือไง? หรือว่ามีใครมาติดสินบนกันล่ะ?”
   “อืม.... คนรู้จักกันน่ะ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคดีหรอก” ลู่อี้เผิงตอบ อีกฝ่ายทำหน้าแปลกใจ “แต่คุณเอามาให้ผมตรวจ คิดว่าเป็นเรื่องสินบนเสียอีก”
   “ผมเห็นมันดูดีเกินไป เลยกลัวถูกหลอกนะ” นายตำรวจหนุ่มตอบ เจ้าหน้าที่คนนั้นหัวเราะขึ้นมา “นี่คุณไม่ไว้ใจญาติผู้ใหญ่ของตัวเองหรือนี่ ตายล่ะ งานตำรวจทำคุณระแวงคนอื่นไปหมด เหมือนผมเลย แต่สบายใจได้นะ ตั๋วนี้ของจริง โรงแรมก็ชื่อคุณนะ เที่ยวให้สนุกนะครับสารวัตร ญาติผู้ใหญ่ของคุณคนนี้ใจดีจริงๆ เขาคงเอ็นดูคุณมากนะ”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะขืนๆ ก่อนจะพูดต่อ “คุณอยากไปรึเปล่าล่ะ?”
   คนถูกถามทำหน้าตกใจ “ล้อเล่นหรือครับ ตั๋วนี่ชื่อคุณนะ ญาติผู้ใหญ่คุณคงไม่ปลื้มแน่ถ้าเอาให้คนอื่นน่ะ แต่ถ้าจะชวนผมไปด้วย เมียผมไม่ให้ผ่านแน่เลย สารวัตรลองชวนคนอื่นสิ แต่อย่างสารวัตร คงมีคนในใจอยู่แล้วล่ะ มาล้อเล่นผมแบบนี้เดี๋ยวผมเกิดอยากไปจริง คุณจะลำบากนะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะแห้งๆ “โทษที ยังไงก็ขอบคุณมากนะ”
   “งั้นไปก่อนนะครับ สารวัตร เที่ยวให้สนุกนะ”
   ลู่อี้เผิงโบกมือให้ ก่อนจะหยิบตั๋วสองใบนั้นขึ้นมาดู คิดไปแล้วก็น่าอายจริงๆ เมื่อคืนเขาถึงกับเก็บไปฝันว่าได้ไปเที่ยวทะเล มีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง แบบนี้สิวันหยุดในฝัน
   นายตำรวจหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในเมื่อตรวจขนาดนี้แล้ว อะไรคงดลใจให้นกยูงบ้านั่นเห็นใจเขาขึ้นมาบ้างล่ะ ลู่อี้เผิงเริ่มนึกถึงรายชื่อคนที่เขาจะชวนไปด้วย ทันใดนั้น ต้วนเฟิงก็โผล่เข้ามาพอดี
   “ไปทำอะไรมาน่ะครับสารวัตร ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นจับหน้าตัวเอง นี่เขากำลังยิ้มอยู่หรือนี่? ชายหนุ่มก้มลงมองตั๋วในมือ แล้วเงยหน้าขึ้นมองลูกน้อง “ผู้กองต้วน ผมเพิ่งได้ตั๋วเครื่องบิน กับที่พักฟรีที่ภูเก็ตมาจากญาติผู้ใหญ่” พอคิดว่าต้องเรียกหงคงฉ่วยว่า”ญาติผู้ใหญ่” ลู่อี้เผิงก็นึกกระดากขึ้นมา แต่ถ้าให้ออกชื่อไปสงสัยจะแย่กว่า “คุณสนใจไปด้วยกันมั้ย?”
   “ภูเก็ต รีสอร์ทแบบไหนน่ะครับสารวัตร?”
   ลู่อี้เผิงอธิบายรายละเอียดให้ฟังอย่างคร่าวๆ คนได้ฟังทำตาโต “โห... น่าไปสุดๆ ผมไปเช็กวันหยุดแป๊บหนึ่งนะ”
   ต้วนเฟิงเดินหายไปที่โต๊ะทำงาน จากนั้นสักพัก ก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง “สารวัตร ผมใช้วันหยุดปีนี้หมดแล้ว บ้าเอ๊ย เพราะไปหลงติดแม่นกหงหยกแท้ๆ เชียว”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าอึ้งๆ ก่อนจะยิ้มออกมา “ตอนนั้นคุณลางานไปหลายวันเลยนี่”
   “แถมจีบไม่ติดอีกต่างหาก เซ็งเลย” ต้วนเฟิงว่า “ขอโทษนะครับสารวัตร ผมนี่ซวยจริงๆ สารวัตรอุตส่าห์ชวนแท้ๆ รีสอร์ทหรูมีสปาแบบนี้ อีกกี่สิบปีผมจะหาเงินไปเที่ยวได้นี่ สารวัตรต้องชวนคนอื่นแล้วล่ะ อืม.. เสียดายจริงๆ ให้ตายสิ”
   ต้วนเฟิงเดินทำหน้ากระฟัดกระเฟียดไปที่โต๊ะ ทำให้ลู่อี้เผิงอดหัวเราะออกมาไม่ได้ หลังจากนั้นเขาก็ต้องมาจมอยู่กับปัญหาที่ว่าจะชวนใครไปเที่ยวเป็นเพื่อนในการพักผ่อนสุดหรูครั้งนี้ดี
------------------------------------------------------
   “โหมวอี้”
   “อ้าว อี้เผิง คราวนี้มีธุระอะไรอีกล่ะ ยานกเขาหลับทำพิษหรือไง?” หยูโหมวอี้ทักทายด้วยน้ำเสียงสดใส ลู่อี้เผิงถึงกับสำลักน้ำลายหน่อยหนึ่ง “อ้อ เปล่า ใช้ได้ผลดีเลยล่ะ”
   “นี่ไม่ใช่ว่าโทรมาเพราะโดนเด้งจากตำแหน่งสารวัตร แล้วจะหายาดีไปขอตำแหน่งคืนหรอกนะ” คนปลายสายแหย่ ลู่อี้เผิงรีบปฏิเสธทันที “เปล่าๆ คือพอดีมีคนให้ตั๋วไปภูเก็บพร้อมที่พักฟรีมาสองใบน่ะ เห็นว่านายเคยบ่นอยากไป เลยโทรมาชวน”
   “โหย รักนายสุดๆ เลยว่ะอี้เผิง ชวนเพื่อนก่อนชวนแฟน ดีมาก” หยูโหมวอี้ว่า จากนั้นก็ได้ยินเสียงเอะอะที่ด้านหลัง เงียบไปสักพัก ทางนั้นก็มาพูดสายต่อ “โอ๊ย คงไปไม่ได้ล่ะอี้เผิง พ่อฉันกำลังหงุดหงิด สงสัยจะวัยทองได้ที่ บังคับว่าอาทิตย์นี้ฉันจะต้องท่องจำตำรายาสามร้อยชนิดให้ขึ้นใจ... โอ๊ย! รู้แล้วน่าพ่อ คุยกับเพื่อนอยู่” หยูโหมวอี้หันไปโวยวายแล้วหันกลับมาพูดโทรศัพท์อีก “แค่นี้ก่อนนะ พ่อฉันท่าจะอารมณ์ขึ้นแต่เที่ยง ลองถามคนอื่นดูก็แล้วกัน ชิงลี่ก็ได้ พวกนายเคยคบกันอยู่พักไม่ใช่เรอะ โอ๊ยๆๆ ฉันวางก่อนนะ”
   หยูโหมวอี้วางโทรศัพท์ไปพร้อมกับเสียงโหวกเหวก ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือก พลางเค้นสมองหาเพื่อนที่พอจะไปเที่ยวทริปนี้ด้วยกันได้... ใครอีกนะ... ที่เขาไม่ต้องกังวลเรื่องแผลที่ขา ที่ไม่ต้องกังวลว่าจะถามอะไรเกี่ยวกับหงคงฉ่วย ที่ไปเที่ยวด้วยกันแล้วพอจะอยู่ด้วยได้อย่างสบายใจ
   จะมีใครอีกมั้ยเนี่ย?!
----------------------------------------------------------
   “ไงอี้เผิง ปีนี้ก็ไม่พักร้อนอีกหรือไง?” เฉินฉินเอ่ยทัก ขณะเดินผ่านโต๊ะทำงานของลู่อี้เผิง หลังจากเข้ามาตรวจแฟ้มคดีบางแฟ้มของแผนกที่อยู่ถัดไปอีกห้องหนึ่ง ลู่อี้เผิงยิ้มแห้งๆ
   “คิดว่าอยากไปพักอยู่ครับ แต่ยังหาคนไปเป็นเพื่อนไม่ได้เลย”
   เฉินฉินทำตาโต ก่อนจะหัวเราะออกมา “เพราะคุณมัวแต่ทำงานงกๆ จนไม่ได้ไปดูใจใครน่ะซี่ ไม่ลองไปคนเดียวดูล่ะ เผื่อบางที อาจจะเจอเนื้อคู่รู้ใจก็ได้
   “อืม.. นั่นสินะ” ลู่อี้เผิงผงกศีรษะ “ขอบคุณมากนะครับท่านรองเฉิน”
   “ไม่เป็นไร” เฉินฉินว่า “รีบๆ ตัดสินใจเข้าล่ะ พ้นพรุ่งนี้ไม่ให้ลาแล้วนะ”
   “ทราบแล้วล่ะครับ”
   แต่จนเลิกงานแล้ว ลู่อี้เผิงก็ยังหาคนไปด้วยไม่ได้ ครั้นจะไปคนเดียวแบบที่เฉินฉินแนะนำก็กระไรอยู่ ภูเก็ตไม่ใช่เมืองที่เขาเคยไปมาก่อน แถมภาษาก็คงจะมีปัญหา คงต้องมีใครสักคนไปเป็นเพื่อนนั่นแหละ
   ลู่อี้เผิงขับรถกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อแล้วเดินมาเขียนใบลาพักร้อน เขียนจนเสร็จก็ยังนึกไม่ออกว่าจะชวนใครไปดี ที่คิดว่าน่าจะไปด้วยกันได้ก็ไปไม่ได้ทั้งนั้น ครั้นจะไม่ไป ไอ้ตั๋วนี้ก็ยั่วใจเสียเหลือเกิน เขาก็อยากไปนวดไปแช่น้ำผ่อนคลายร่างกายบ้าง หลังจากตรากตรำทำงานมาเป็นปีๆ
   หรือว่าจะเอาตั๋วไปคืนดี?...
   แต่พอนึกถึงสีหน้าประหนึ่งพร้อมจะฆ่าคนอยู่เสมอๆ ของหงคงฉ่วยตอนยื่นตัวให้เขาแล้ว ลู่อี้เผิงก็มีอันต้องล้มเลิกความคิด ให้ตายสิ ทำไมคนอย่างเขาถึงอับโชคขนาดนี้นะ อุตส่าห์ได้ตั๋วพร้อมที่พักมาฟรีตั้งสองใบ จะชวนใครก็ได้ ก็ยังชวนใครไปไม่ได้สักคน ชีวิตของเขาทำบาปอะไรนัก
   ลู่อี้เผิงนั่งคิดนอนคิดอยู่จนดึก ก็ยังคิดไม่ตกว่าควรจะจัดการยังไงกับชีวิตตัวเองและตั๋วสองใบนี้ดี ใบลาก็เขียนไว้แล้ว เที่ยวก็อยากไปเที่ยว ติดแต่ไม่มีคนไปเป็นเพื่อนนี่แหละ
   หรือว่าหงคงฉ่วยจะคาดการแบบนี้เอาไว้แต่แรกแล้ว เลยให้ตั๋วเขามากระชั้นชิดแบบนี้?!
   นายตำรวจหนุ่มนึกหมายมั่นปั้นมือกับตัวเองขึ้นมาทันที ดีล่ะ ฉวยโอกาสนี้ ซ้อนแผนเลยดีกว่า
   ไม่แน่ว่าคราวนี้ เขาอาจจะได้หลักฐานเด็ดมาลากเจ้านกยูงนั่นเข้าซังเตบ้างก็ได้
---------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะแรงขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 6 P4 :30/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-07-2011 09:27:36
   หงคงฉ่วยกำลังเพลิดเพลินอยู่กับการโยนเม็ดมะม่วงหิมพานให้แปะชิกชิกงับ ในตอนที่ลู่อี้เผิงเปิดประตูเข้าไป พอเห็นหน้านายตำรวจหนุ่ม เจ้านกกระตั้วตัวนั้นก็อ้าปากเรียกทันที “เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงจำใจต้องยิ้มให้นก ก่อนจะขืนปากตัวเองเต็มที่ ตอนที่เจ้าของนกหันหน้ามา “อ้าวเผิงเผิง มาลาคงฉ่วยไปพักร้อนหรือไง?”
   “ก็ไม่เชิง..” ลู่อี้เผิงว่า ก่อนจะมองดูคนตรงหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง “คงฉ่วย พักนี้ว่างหรือเปล่า?”
   “ทำไมล่ะ? ถ้าช่วยทำคดีง่ายๆ ล่ะก็พอจะว่างอยู่หรอก” หงคงฉ่วยว่า และดีดเม็ดมะม่วงหิมพานให้แปะชิกชิกซึ่งเกาะอยู่บนคอนห่างออกไปสักสองเมตร เจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้นก็งับได้อย่างแม่นยำเหลือเชื่อ ลู่อี้เผิงดูแล้วก็อดทึ่งในความสามารถไม่ได้
   “เผิงเผิงลองดูบ้างมั้ย?” หงคงฉ่วยหันมาพูดแล้วดีดเม็ดมะม่วงหิมพานใส่ ลู่อี้เผิงปัดทิ้งทันที “ผมไม่ใช่นกนะ!”
   คนถูกเอ็ดหัวเราะชอบใจ ก่อนจะหันเก้าอี้กลับมามองหน้าเขาชัดๆ “มีอะไรให้รับใช้อีกหรือครับ สารวัตรลู่?”
   ลู่อี้เผิงยอมรับว่าเขาทำตัวลำบากจริงๆ เวลาอยู่ต่อหน้าเจ้านกยูงตัวนี้ ท่าทางทีเล่นทีจริงทีทางนั้นแสดงออกมาทำเอาเขาหัวปั่นไปหมด แต่ในเมื่อเขาวางแผนไว้แล้ว ก็ต้องเล่นตามแผนให้แนบเนียนที่สุดนั่นแหละ
   “คงฉ่วย ผมมาชวนคุณไปพักร้อนด้วยกัน”
   จบประโยค ห้องทั้งห้องเงียบเหมือนโดนกดปุ่มปิดเสียงทันที หงคงฉ่วยที่นั่งอยู่ถึงกับมองเขาตาเขม็งเหมือนไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ลู่อี้เผิงข่มจิตข่มใจปลอบตัวเองว่า นี่เป็นการพยายามจะกวนประสาทเขาเหมือนอย่างทุกครั้งที่ผ่านมาเท่านั้นเอง ชายหนุ่มปั้นหน้าปั้นตาพูดต่อ
   “ผมเห็นคุณเองก็ไม่ค่อยได้พัก ถือโอกาสนี้ไปพักผ่อนกัน...”
   “พายุ พายุ!” เจ้านกกระตั้วที่เมื่อครู่ยืนเกาะคอนนิ่งเป็นนกปั้น จู่ๆ ก็ร้องขึ้นมา ก่อนจะบินพึ่บๆ มาวนอยู่รอบๆ ศีรษะของลู่อี้เผิง แล้วร้องต่อ “พายุเข้า พายุเข้า”
   “พายุเข้า!” หงคงฉ่วยที่แต่เดิมก็นั่งนิ่งๆ พูดออกมาบ้าง แล้วตบโต๊ะผาง “ใครไปดูซิว่าวันนี้โซนร้อนหรือไต้ฝุ่น!”
   ลู่อี้เผิงร่ำๆ อยากจะจับทั้งนกทั้งเจ้าของนกมาหักคอปิ้งกินให้หายแค้นเสียจริงๆ เขาแค่นเสียงออกไปอย่างเหลืออด “นี่มันหน้าร้อนนะ จะมีไต้ฝุ่นได้ไง?!”
   “เดี๋ยวนี้โลกมันเอาแน่เอานอนไม่ได้แล้ว อะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้” หงคงฉ่วยตอบด้วยสีหน้าจริงจังราวกับครูสอนวิทยาศาสตร์ “ขนาดเผิงเผิงยังมาชวนคงฉ่วยไปเที่ยวพักร้อนได้ พายุก็คงเข้าหน้าร้อนได้เหมือนกันนั่นแหละ”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าประหนึ่งกินเม่นเข้าไปทั้งตัว ประเดี๋ยวหน้าเขียว ประเดี๋ยวหน้าแดง สลับกันให้วุ่นไปหมด สาเหตุหลักๆ น่าจะเพราะแค้นคนตรงหน้าแต่หาทางระบายออกไม่ได้เป็นสำคัญ
   ยืนขบฟันกรอดๆ พลางนึกว่าเคยโดนตอบโต้แบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง ลู่อี้เผิงจึงพอคลายความอัดอั้นใจลงไปบ้าง เลยพยายามปั้นหน้าพูดจาเกลี้ยกล่อมหงคงฉ่วยต่อ
   “ก็ตั๋วที่คุณให้ผมมาเวลามันกระชั้นชิด ใครก็คงไม่ทันได้ตั้งตัวทั้งนั้นแหละ ผมจะไปคนเดียวก็คงไม่คุ้ม หาไปหามาก็ดูจะมีแต่คุณแล้ว”
   ความจริงลู่อี้เผิงมีความมั่นใจอยู่ราวๆ ห้าในสิบส่วนว่าหงคงฉ่วยคงวางแผนว่าจะให้เขาชวนไปเที่ยวด้วยตัวเอง ถึงได้ทำใจดีซื้อตั๋วฟรีให้เขาสองใบ ซึ่งถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ลู่อี้เผิงคงจะมั่นใจสิบส่วน แต่เพราะได้รับบทเรียนมาแล้วสองครั้ง ว่าหงคงฉ่วยใช่จะเอาอะไรมาล่อได้ง่ายๆ แม้แต่ตัวเขาเองก็ตาม และก็ใช่ว่าแผนการที่เจ้าหมอนี่วางไว้จะเข้าใจได้ง่ายๆ เสียหน่อย อย่างน้อยๆ ก็ต้องซ้อนกันสองสามชั้นขึ้นไปนั่นแหละ แต่ไงๆ เจ้าหมอนี่ก็คงหลงติดกับตัวเองเข้าสักวัน ไม่แน่ว่าจะเป็นวันนี้ก็ได้ ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เขาจะพยายามให้สุดความสามารถล่ะ
   หงคงฉ่วยเลิกคิ้วขึ้นสูง ก่อนจะถอนหายใจออกมา เจ้าแปะชิกชิกที่บินวนอยู่ก็บินกลับไปเกาะคอนตามเดิม พลางเอียงคอมองเจ้านายตัวเอง
   “เผิงเผิงน้อยน่าสงสารจริงๆ ” หงคงฉ่วยว่า และทำหน้าลำบากใจ “อยากไปเที่ยวถึงขนาดต้องกล้ำกลืนฝืนทนมาชวนฉันเลยหรือนี่...” พูดแล้วถอนหายใจอีก ลู่อี้เผิงอยากจะพูดตอบไปเสียจริงๆ ว่า แล้วทีตัวเองชวนมาตั้งเป็นสามสี่ปี คราวนี้พอมาชวนแล้ว ดันทำท่ามากไม่ตอบตกลงอีก ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่
   “ความจริงผมก็ไม่ได้กล้ำกลืนอะไรขนาดนั้นหรอก” ลู่อี้เผิงพยายามฝืนทำหน้าระรื่นใจเต็มที่ “แค่ปกติคุณชอบมัดมือชกผมอยู่เรื่อย ผมเลยไม่ค่อยอยากจะไปกับคุณเท่านั้นแหละ”
   “อ้อ.....” หงคงฉ่วยลากเสียงยาว แล้วหรี่ตามองเขา “ไม่ใช่ว่าหาใครไม่ได้แล้วเพิ่งมานึกถึงฉันหรอกเรอะ?”
   “ก็ทำนองนั้น” ลู่อี้เผิงยอมรับออกมาตามตรง เขาคงต้องเล่นหลายอารมณ์เพื่อหลอกเจ้านกยูงนี่ “ผมมานึกๆ แล้วมีแต่คุณเท่านั้นแหละที่น่าจะไปกับผมได้”
   หงคงฉ่วยกลอกตามองเขาราวกับเห็นว่ามีเขางอกออกมา จากนั้นก็ขมวดคิ้วยุ่ง “สงสัยคราวนี้จะทอนาโด”
   “ทอนาโดมันเกิดที่อเมริกา!” ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องเถียงออกไปทันที “คุณหยุดท่ามากได้แล้ว ตกลงจะไปกับผมหรือเปล่า?”
   คราวนี้หงคงฉ่วยหัวเราะลั่น ดังจนกระทั่งเจ้าแปะชิกชิกยังสะดุ้ง ลู่อี้เผิงเองก็สะท้านตัวด้วยเหมือนกัน
   “เสี่ยวเผิงเผิงเอ๋ย อยากให้คงฉ่วยไปด้วยจริงๆ หรือนึกวางแผนอะไรอยู่อีกล่ะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขา แล้วพยายามปั้นสีหน้าจนใจตอบไปเต็มที่ “ผมอยากให้คุณไปด้วยจริงๆ นะ คิดดูแล้วก็น่าจะมีแต่คุณนี้แหละที่ผมไม่ต้องกังวลเรื่องหงคงฉ่วยที่ขา”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ “ความจริงฉันก็อยากจะไปเที่ยวพักร้อนกับเธอสองต่อสองอยู่หรอกนะ” คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ว่า ก่อนจะเอียงคอยิ้มให้คนที่ยืนอยู่ ลู่อี้เผิงรู้สึกใจเต้นตึกๆ ในที่สุดไอ้เจ้านกยูงบ้านี่ก็จะตอบตกลงกับเขาเสียที มองอยู่ได้พักหนึ่ง หงคงฉ่วยก็ถอนหายใจเฮือก
   “เสียแต่พรุ่งนี้ฉันต้องบินไปประชุมหุ้นที่อเมริกา คงไปไม่ได้หรอก เอางี้ ให้เสี่ยวจือไปแทนก็แล้วกัน เขาคงไม่ขัดข้องอะไรหรอก ใช่ไหมเสี่ยวจือ?”
   เสี่ยวจือ หรือลั่วซ่งจือที่ยืนอารักขาอยู่ข้างๆ ผงกศีรษะ แล้วพูดเสียงเรียบ “ไม่มีปัญหาครับนายท่าน”
   ลู่อี้เผิงถึงกับกะพริบตาปริบๆ ด้วยนึกไม่ถึงว่ารูปการจะออกมาในแนวนี้ ตกลงนี่หงคงฉ่วยไม่ไปเที่ยวกับเขาจริงๆ รึ?
   นายตำรวจหนุ่มหันไปมองลั่วซ่งจือ จริงอยู่ เขากับเจ้าหมอนี่เคยร่วมงานกันครั้งหนึ่ง จะว่าไปแล้วลั่วซ่งจือก็ไม่ใช่คนนิสัยไม่ดีอะไร ถึงแม้จะตัวใหญ่ มีแผลเป็นที่หน้า แล้วก็เสียงห้าวเหมือนม้าก็เถอะ แต่ว่าจะเค้นถามความลับของหงคงฉ่วยจากเจ้าหมอนี่มันก็... เจ้านกยูงนั่นเคยบอกความลับกับคนอื่นที่ไหนล่ะ แถมคนรับใช้แต่ละคนก็ซื่อสัตย์จงรักภักดีอย่างกับตั้งโปรแกรม
   บ้าจริง!
   “ตกลงตามนี้ไม่มีปัญหานะคุณสารวัตร” หงคงฉ่วยว่า ก่อนจะพูดสืบต่อ “พรุ่งนี้ไปรอที่สนามบินเลย เดี๋ยวจะให้เสี่ยวจือขับรถตามไป อ้อ แล้วไม่ต้องไปกำชับศุลกากรตรวจกระเป๋าฉันหรอกนะ เพราะฉันบินก่อนเธอ”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองหงคงฉ่วย ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ ทำท่าเหมือนจะอ้าปากพูดอะไร แต่สุดท้ายก็หุบลง
   เอาน่า อย่างน้อยลั่วซ่งจือก็ซื่อกว่าเจ้านายตัวเองเป็นไหนๆ ไม่แน่ว่าคราวนี้เขาอาจจะหลอกถามเรื่องเด็ดๆ ออกมาได้บ้างก็ได้
---------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงก้มลงมองนาฬิกา เขากำลังยืนอยู่ที่สนามบิน และรอการมาถึงของลั่วซ่งจืออย่างใจจดใจจ่อ เอาเข้าจริงๆ คือ เขาอยากจะมีเวลาพูดคุยกับเพื่อนร่วมทริปก่อนจะเดินทาง จะได้ทำความรู้จักกันและกันมากขึ้น ถึงเขาจะวางแผนอย่างอื่นมากกว่าไปเที่ยวก็เถอะ แต่ผู้ชายที่ไม่สนิทกันเลยสักนิด ไปเที่ยวด้วยกันสองคน ไม่กระอั่กกระอ่วนใจเลยก็แปลกล่ะ
   ขณะที่นึกปลอบใจตัวเองว่า ถึงสุดท้ายอาจจะหลอกถามความลับอะไรจากลั่วซ่งจือไม่ได้เลย เขาก็คงจะได้พักผ่อนจริงๆ ก็ได้ เพราะเจ้าหมอนั่นก็มีนิสัยเงียบๆ ไม่ค่อยจะยุ่งอะไรกับใครอยู่แล้ว จากนั้นเสียงของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น
   “สารวัตรลู่”
   ลู่อี้เผิงหันหน้าไปมองแล้วเกือบจะยิ้มออกมา แต่ก็นึกขึ้นได้เลยรีบปั้นหน้าแปลกใจแทนทันที “อ้าว ไหนว่าคุณบินก่อนผมไง”
   “ทอนาโดเข้าอเมริกา” หงคงฉ่วยว่า เขาสวมเสื้อสูทสีแดงเข้ม ทับเสื้อเชิ้ตสีเทาอ่อน สวมแว่นตาดำ ด้านหลังมีลูกน้องตามมาอีกจำนวนหนึ่ง “เพราะเธอแน่ๆ ”
   ลู่อี้เผิงปั้นสีหน้าลำบากใจ ก่อนจะพูดต่อ “เสียใจด้วยนะ แต่สงสัยฟ้าจะอยากให้คุณไปกับผมล่ะมั้ง”
   หงคงฉ่วยแค่นเสียงในคอ “สงสัยสวรรค์จะสงสารเสี่ยวจือ ว่าขืนปล่อยให้ไปกับเธอสองคนอีก กลับมาคราวนี้อาจจะเหลือไม่ครบสามสิบสอง”
   ลู่อี้เผิงอดทนอดกลั้นเต็มที่ เมื่อไหร่เจ้านกยูงบ้านี่จะเลิกกระแนะกระแหนเขาเสียทีนะ “ผมว่าผมขับรถยนต์เรียบร้อยกว่าคุณขี่มอเตอร์ไซค์ล่ะ”
   “อ้อ... งั้นเรอะ” หงคงฉ่วยลากเสียง “แต่ฉันไม่เคยพาเธอไปชนนั่นชนนี่นะ”
   นายตำรวจหนุ่มเม้มปากแล้วพยักหน้า “เอาล่ะ คงฉ่วย ตกลงคุณจะไปกับผมใช่ไหม?”
   “อืม” หงคงฉ่วยส่งเสียงในคอ “ฉันสงสารเสี่ยวจือ คนซื่อที่แสนน่ารักอย่างเขาคงรับมือเผิงเผิงน้อยแสนเจ้าเล่ห์ไม่ไหวแน่ แต่กลัวว่าถ้าปล่อยให้เผิงเผิงไปคนเดียวเดี๋ยวหลงทางร้องไห้โยเยอยู่ที่โน่นอีก จะลำบากฉันเปล่าๆ ”
   ลู่อี้เผิงพยายามแค่นรอยยิ้มออกมาเต็มที่ “งั้นหวังว่าคุณจะไม่ไปทำอะไรเลอะๆ เลือนๆ ที่โน่นหรอกนะ ผมขี้เกียจอธิบายกับคนอื่นว่ากำลังพาคุณปู่มาเที่ยว”
   “ปากดีจริงๆ ” หงคงฉ่วยว่า และยิ้มที่มุมปาก “ไหนลองเรียกก๋งก๋งซิ”
   “หา?!” ลู่อี้เผิงร้องพลางเลิกคิ้วสูง คนมองยกมือขึ้นกอดอก ทำหน้าจริงจัง “ก๋งก๋งบอกให้เรียก ไม่ได้ยินหรือไง? เป็นเด็กเป็นเล็กไม่รู้จักหัดเคารพผู้ใหญ่”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ อยู่ได้พักหนึ่ง ถึงโพล่งออกมาได้ “จะบ้าเรอะ คุณจะเป็นปู่ผมได้ไง”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ แล้วใช้มือจับคางลู่อี้เผิงขึ้นมา “ไปเช็กอินกันเถอะ เสี่ยวเผิงเผิง ชักช้าเดี๋ยวตกเครื่อง ก๋งก๋งขี้เกียจพาเสี่ยวเผิงเผิงขึ้นหลังแล้ววิ่งตาม”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขา ก่อนจะสะบัดหน้าหนี แล้วเดินปัดๆ ไปที่เคาน์เตอร์เช็กอินทันที หงคงฉ่วยหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินตามไป โดยมีลูกน้องช่วยลากกระเป๋าเดินทางให้
---------------------------------------------------------------
**ก่อนหน้านี้ตอนเขียนคุณไพฑูรย์ คิดว่าคุณไพฑูรย์นี่เป็นจอมวางมาดแล้วนะคะ แต่พอเจอหงคงฉ่วยเข้าไป คุณไพฑูรย์ชิดซ้ายไปเลย พ่อ(ปู่?) นกยูงของเรายิ่งกว่าวางมาด ฮ่าๆๆ ออกแนวลากหางเยื้องไปย่างมา รอให้เผิงเผิงน้อยมาง้อ(?) สรุปแล้วคู่นี้เหมือนจะซึนๆ ด้วยกันทั้งคู่นะเนี่ย?!

ขอบคุณที่ติดตามค่าะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 31-07-2011 10:23:58
555  ว่าคุณไพฑูรย์โก๊ะแล้วนะ
คงฉ่วยโก๊ะกว่าอีก 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 31-07-2011 11:07:34
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 31-07-2011 11:29:05
เรื่องนี้น่ารักสุดโค่ย~!  ψ(`∇´)ψ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 31-07-2011 11:33:55
+1 ให้กับความหวานปะแล่มๆของนิยายที่ออกตัวว่า เอสเอ็ม
แต่ตอนนี้แบ๊วเว่อร์ แม้ว่ามันจะแบ๊วแบบแปลกๆตามประสามหงคงฉ่วยก็ตาม ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 31-07-2011 11:37:36
มาดเยอะทั้งคู่เลยค่ะ
เผิงเผิงได้ไปกับคงฉ่วยเนี่ย จะได้พักแน่เหรอ กลัวจะมีแต่ร้อนนะสิ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 31-07-2011 11:43:49
ชอบก๋งก๋งจริง ๆ พวกขิงแก่แต่ยังฟิตนี่มันสุดยอดจริง ๆ เลยว่ะ 55555
ทั้งเล่ห์เหลี่ยม  ทั้งชิ้นเชิง  เล่นเอาเผิงเผิงเป็นทารกไปเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 31-07-2011 11:47:18
เค้าจะไปฮันนีมูนกันแล้วววววววว   :z1:
ไปพักผ่อนคราวนี้ กลับมาเผิงเผิงจะมีแรงหรือหมดแรงกันแน่เนี่ย  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: doll@love ที่ 31-07-2011 12:05:05
เปนกำลังใจให้มาลงตอนต่อปาย สู้ๆ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 31-07-2011 12:11:01
อ่างานนี้ไม่ใช่เจ้แล้ว แต่เป็นอาม่าหง  :laugh:
แหม๋ เจ้าเลห์กันทั้งคู่เลย
แต่เจ้หงเจ้าเลห์มากกว่า แถมกวนประสาทด้วยอ่ะ
น่ารักดีนะคู่นี้  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 31-07-2011 12:52:04
 :impress3:

น่ารักทั้งคู่เลยอ่า

หงคงฉ่วยโครตน่ารักเลยยย

คู่นี้เมื่อไหร่จะเปิดใจกันนะ  อยากรู้ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kurobok ที่ 31-07-2011 12:57:35
น่ารักจริงๆที่งคงฉ่วยกะเผิงเผิง
ไม่กล้าคิดว่าที่จริงแล้วคงฉ่วยอายุเท่าไหร่กันแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 31-07-2011 12:59:52
ชักตลกเพิ่มขิ้น  :laugh:
สงสัยคำว่า แก้แค้นสิบปีก็ยังไม่สาย  คงใช่ไม่ได้กับ  นกยูงของเราไม่แหละมั้ง
น่าสงสาร เผิงเผิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 31-07-2011 14:30:50
มันจะมีแผนอะไรไว้หลอกเผิงเผิงอีกหรือเปล่านะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 31-07-2011 14:54:26
เอ่ะ


ทำไมตอนนี้เค้าไม่ได้เสียกันอ่ะ


.. สงสัยตอนต่อไปคงมีจัดหนัก อ่ะ  :a5: จ๊ากกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 31-07-2011 15:51:55
ตามไปดูที่ภูเก็ตเลยดีไม๊ ท่าทางจะสนั่นลั่นเกาะกันเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 31-07-2011 17:23:20
ฮาละ  ทำไปได้ ก๋งก๋ง ก๊ากกกกกกกกส
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 31-07-2011 17:55:26
เสี่ยวชิก นับวันก็ยิ่งน่ารัก  :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 31-07-2011 18:11:41
ไปภูเก็ต เผิงเผิง น้อย จะโดนไรบ้างเนี่ย :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 31-07-2011 18:32:24
5555555555555555
ก๋งก๋ง ไม่ไหวนะคะคุณคง ! ฮาเกินไปล่ะะะ ะ
อ่านแล้วขำกลิ้งทุกทีเลยค่ะ ฮ่าๆ
ติดตามตอนต่อไปที่ไทยนะคะ ฮิฮิ > <

ขอบคุณค่าาา ; D
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 31-07-2011 18:35:30
มันจะมีแผนการอะไรอีกหรือเปล่าล่ะเนี่ย

แต่สงสัยสุดท้ายเผิงเผิง คงตามไม่ทันอีกแน่เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 31-07-2011 18:36:48
ในที่สุดไปๆมาๆ ก็มากันสองคนปู่กับหลาน
ภูเก็ตจะเป็นยังไงเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 31-07-2011 19:58:57
โธ่ สารวัตร สุดท้ายก็ต้องหันกลับไปหา คุณปู่สุดแสบ อยู่ดีละนะ ไม่มีใครไปด้วยสักคน  :laugh:
ดูท่าสารวัตรลู่ จะแพ้ทาง นก ทุกชนิดเลยนะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 31-07-2011 20:32:51
น่าสงสารเผิงเผิง 555+

โดนก๋งก๋ง ปั่นหัวซ่ะหมุนเป็นลูกข่างเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Maize ที่ 31-07-2011 22:49:29
เผิงเผิงโดนก๋งก๋งตลอดเลย :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 31-07-2011 22:51:45


ท่ามากซะจริงๆ 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 31-07-2011 23:19:32
ทั้งนกชิกชิก และคุณนกยูง  เป็นลูกคู่กันได้ดีจริง ๆ

 :laugh: :laugh:  ฮากับมุขพายุ ตลอดเลย

ชอบ ๆ 

+1  จ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 01-08-2011 00:43:16
หนุกดีนะฮับ :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-08-2011 08:10:54
ยังง๊ายยังไงเผิงเผิงมีอะไรก็ไม่พ้นคงฉ่วย 555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: devilmlb ที่ 01-08-2011 10:12:58
ถึงว่าเหมือนพายุจะเข้าไทย ที่แท้ก็แฮกันมาเที่ยวนิเอง โฮะๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vanny ที่ 01-08-2011 19:16:22
โธ่................เผิงเผิงน้อย จะพักร้อนทั้งทียังมีเรื่องให้ต้องคิดมากอีก

คงฉ่วยอุตส่าห์หวังดี (เหรอ) อยากให้พักผ่อน

เข้าใจอารมณ์ของคงฉ่วยแล้ว ก็เผิงเผิงน่ารัก น่าแกล้ง อย่างนี้นี่เอง

เดี๋ยวขอแอบตามไปพักร้อนด้วยคนนะคะ 555

 :m1: :m4: :m3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NiNJA ที่ 01-08-2011 23:05:07
พึ่งเข้ามาอ่านค่า

อยากจะบอกว่าสนุกมากเลยอ่า

ชอบเผิงเผิงน้อยที่สุดง่ะ   

รอตอนต่อไปยุน่ะค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 02-08-2011 01:41:27
แอบมาดูนิดนึง ด้วยความคิดถึงอย่างแรง :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 02-08-2011 08:57:11
แวะมาส่องรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 02-08-2011 09:00:33
ปกติเห็นโกรธถ้าว่าแก่
งวดนี้แก้ลำคืนเยี่ยงนี้เลยรึ 55555

 :call:
มะดึกกึก มะดำก๋อย หย๋อยๆหยึกๆ
โอม ตอนใหม่จงม๊าา จงมา~
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 02-08-2011 09:58:40
อ่อก o22 ตอนไปเที่ยวนี่กินพลังชีวิตจริงๆ ชักคิดแล้วว่าสี่วันสามคืนมันเยอะเกินไป (สำหรับคนเขียนรึเปล่านะ!!! :a5:)
---------------------------------------------------
红孔雀นกยูงแดง 8

   รีสอร์ทที่จองในชื่อของลู่อี้เผิงมีรถมารับตอนที่ถึงสนามบิน แต่ก่อนหน้านั้นลู่อี้เผิงก็จำต้องทำหน้าที่เป็นเด็กยกกระเป๋าของหงคงฉ่วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ สาเหตุน่ะรึ......
   “เสี่ยวเผิงเผิง ยกกระเป๋าให้ก๋งก๋งหน่อยสิ” หงคงฉ่วยพูด พลางยืนล้วงกระเป๋า เต๊ะท่าวางมาดราวกับนายแบบนิตยาสารอยู่หน้าสายพานขนกระเป๋า ลู่อี้เผิงที่เพิ่งยกกระเป๋าเดินทางของตัวเองออกมาจากสายพานถึงกับนิ่วหน้า
   “มือมีก็ยกเองสิ”
   หงคงฉ่วยหันมามองเขาด้วยสายตาตำหนิ ทั้งๆ ที่มือยังล้วงกระเป๋าอยู่นั่นแหละ “ใจคอเสี่ยวเผิงเผิงจะใจจืดใจดำปล่อยให้ก๋งก๋งยกกระเป๋าหนักๆ เองหรือไง เกิดก๋งก๋งกระดูกกระเดี้ยวหักไป คนจะหาว่าเสี่ยวเผิงเผิงดูแลไม่ดีเอานา”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองหงคงฉ่วย “ทำไมจู่ๆ เกิดรู้สึกว่าแก่ตัวขึ้นมาเสียล่ะ ปกติเห็นฟิตปึ๋งเป็นเด็กยี่สิบเลยนี่”
   “ใบนั้นเผิงเผิง” หงคงฉ่วยไม่ต่อปากต่อคำ แต่ชี้มือไปที่กระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลแดงใบใหญ่ที่เคลื่อนผ่านหน้าไป ลู่อี้เผิงลังเลอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็เอื้อมมือไปยกขึ้นมา
   “เอ้า” ลู่อี้เผิงส่งเสียง ก่อนจะเสือกกระเป๋าเดินทางใบนั้นใส่คนที่ยืนล้วงกระเป๋าอยู่ กระเป๋าเซแซ่ดๆ ไปตามแรงเหวี่ยง ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยเอ็ดขึ้น “ส่งให้มันดีๆ หน่อยสิ” จากนั้นก็ขยับเท้าขึ้นนิดหน่อย ยกขึ้นหยุดกระเป๋าใบนั้นเอาไว้
   “คุณใส่ก้อนหินมาหรือไง” ลู่อี้เผิงว่า เพราะทั้งขนาดทั้งน้ำหนัก ไงๆ ก็ไม่เหมือนกระเป๋าสำหรับคนคนเดียวที่จะเดินทางไปไหนแค่สองสามวันแน่
   หงคงฉ่วยไม่ตอบอะไร แต่กลับลอยหน้าลอยตาพูดขึ้นบ้าง “เสี่ยวเผิงเผิงเพิ่งอายุไม่เท่าไหร่ก็หัดบ่นกระปอดกระแปดเสียแล้ว นักเรียนเกียรตินิยมทำไมปวกเปียกแบบนี้”
   ลู่อี้เผิงขบกรามตอบไป “ผมจะปวกเปียกหรือเป็นนักเรียนเกียรตินิยม ก็ไม่ได้มีหน้าที่มายกกระเป๋าให้คุณหรอกนะ”
   “แหม... พูดจาแล้งน้ำใจจริงๆ ก๋งก๋งเสียใจแล้วนะ” หงคงฉ่วยพูด แต่สีหน้าระรื่นเต็มที่ จากนั้นก็ออกแรงเอาเท้าเขี่ยกระเป๋าเดินทางหน่อยหนึ่ง กระเป๋าใบนั้นก็พุ่งเข้าใส่ลู่อี้เผิงทันที
   “คงฉ่วย!” ลู่อี้เผิงร้องออกมา และรีบใช้มือหยุดกระเป๋าใบนั้นไว้ ก่อนจะเซถอยหลังไปก้าวหนึ่ง หงคงฉ่วยทำหน้าผิดหวัง “อะไรกัน เสี่ยวเผิงเผิง แค่นี้ก็เซแล้วหรือ? ชั้นเรียนวิชาป้องกันตัวสอนอะไรเธอบ้างเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงร่ำๆ อยากจะโยนกระเป๋าใบนั้นใส่หัวหงคงฉ่วยเสียจริงๆ “ขอโทษนะที่ผมไม่ได้เป็นปรมาจารย์กังฟูแบบคุณ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ ในลำคอ “ถ้าเสี่ยวเผิงเผิงยอมอ้อนวอนขอร้องดีๆ ก๋งก๋งอาจจะสอนให้ก็ได้นะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนที่ยืนหัวเราะอยู่ ก่อนจะคว้ากระเป๋าทั้งสองใบ แล้วลากงุดๆ ออกไปทันที
------------------------------------------------------------------
   รีสอร์ทที่จองไว้หรูหรากว่าในรูปถ่ายเสียอีก แถมมีบรรยากาศความเป็นส่วนตัวราวกับว่าเป็นบ้านหลังหนึ่งเลยทีเดียว ลู่อี้เผิงถึงกับลืมความหงุดหงิดใจก่อนหน้านี้ทั้งหมดเป็นปลิดทิ้งเมื่อเปิดประตูห้องพักเข้ามาแล้วพบกับผนังกระจกใสที่มองออกไปเห็นท้องทะเลสีเขียวคราม ตรงหน้าเป็นศาลาชมวิว และถัดไปเป็นสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดเล็ก พอเดินไปอีกหน่อยก็พบห้องนอนที่มีผนังกระจกใสมองเห็นทะเลด้วยเช่นกัน ด้านข้างมีห้องน้ำซึ่งมีอ่างจากุชชี่กลางแจ้ง
   “ว้าว...” ลู่อี้เผิงร้องด้วยความตื่นเต้น เขาเปิดประตูกระจกออกและสัมผัสถึงลมทะเลและไอน้ำเค็มที่พัดเข้ามา พอหันหน้ากลับเข้าไปอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยเอนตัวลงนั่งบนโซฟายาวในห้องรับแขกราวกับเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเหลือคณา ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ
   “คงฉ่วย คุณเคยมาที่นี่มาก่อนหรือ?” ลู่อี้เผิงถามเมื่อเห็นคนที่นอนอยู่ดูมีสีหน้าเอื่อยเฉื่อยราวกับมาพักบ่อยก็ไม่ปาน หงคงฉ่วยสั่นศีรษะ “เปล่า ครั้งแรก”
   คราวนี้นายตำรวจหนุ่มขมวดคิ้วทันที “แล้วทำไมคุณดูเฉยๆ จัง”
   “จะให้ฉันวิ่งกระโดดโลดเต้นไปรอบๆ หรือไง” หงคงฉ่วยย้อนถาม ลู่อี้เผิงมองเขาครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจว่าจะขอดื่มด่ำกับบรรยากาศดีๆ ให้เต็มที่โดยลืมเจ้านกยูงกวนประสาทนี่ไปชั่วคราวก่อน ชายหนุ่มจึงเดินออกไปด้านนอก แล้วทอดสายตาลงมองท้องทะเลที่คลื่นน้ำสะท้อนประกายแดดอยู่เบื้องล่าง
   ยืนอยู่สักพัก หงคงฉ่วยก็เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วไวน์สองแก้วในมือ ไม่รู้ว่าสั่งมาตั้งแต่เมื่อไหร่ พอลู่อี้เผิงหันไปก็เห็นทางนั้นถือมาแล้ว
   หงคงฉ่วยยื่นแก้วไวน์ให้นายตำรวจหนุ่มอย่างเงียบๆ ก่อนจะพิงตัวเข้ากับระเบียงศาลา และจิบไวน์ในแก้ว
   ลู่อี้เผิงเพิ่งสังเกตเห็นว่าหงคงฉ่วยถอดเสื้อสูทตัวนอกออกแล้ว นอกจากจะปล่อยชายเสื้อให้ลุ่ยออกมาจากกางเกงแล้ว ยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตจนเห็นแผงอกขาวรำไรด้านในอีกด้วย มองอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้อีกทีก็ตอนที่หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมา แล้วส่งเสียงถาม “มีอะไร?”
   “เปล่า” ลู่อี้เผิงรีบปฏิเสธแล้วมองไปทางอื่นทันที พลางบอกตัวเองว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาอยู่กับเจ้าหมอนี่สองต่อสองเสียหน่อย และถึงพยายามจะยั่วยังไง เขาก็ไม่หลงกลง่ายๆ หรอก
   ว่าแต่นี่หงคงฉ่วยกำลังยั่วเขาอยู่รึ?!
   นอกจากยั่วโมโหแล้ว ลู่อี้เผิงไม่เคยนึกว่าหงคงฉ่วยจะยั่วอะไรเขาได้อีก ถูกล่ะ เวลามีอะไรกันทุกครั้ง หงคงฉ่วยเป็นฝ่ายเริ่มก่อนทั้งนั้น ถึงเนื้อถึงตัวจนเขามีอารมณ์ร่วมได้ แต่เหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่ฝ่ายนั้นแสดงท่าทีแบบนี้ต่อหน้าเขา หงคงฉ่วยไม่เคยปลดกระดุมเสื้อตัวเอง และไม่เคยแสดงทีท่าปล่อยตัวให้เขาเห็นแบบนี้....
   ตอนที่ลู่อี้เผิงหันหน้าไปอีกที หงคงฉ่วยก็เดินเข้าห้องพักไปแล้ว ชายหนุ่มได้แต่ยืนนิ่ง เหม่อมองไปยังผืนน้ำด้านหน้า แล้วนึกสงสัยว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ สักพักเขาก็เห็นหงคงฉ่วยเดินออกมาจากห้องนอน ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ จากนั้นก็ค่อยๆ ปลดมันออก นกยูงสีแดงเลือดตัวนั้นปรากฏขึ้นให้เห็นชัดถนัดตาทันที ลู่อี้เผิงลืมหายใจไปชั่วขณะ ตอนที่นกยูงตัวนั้นไถลตัวลงไปในสระน้ำ
   นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่อี้เผิงมีโอกาสได้เห็นหงคงฉ่วยว่ายน้ำชัดๆ หงคงฉ่วยรูปร่างไม่บางไม่หนา ไม่ถึงกับสะโอดสะองแต่ก็ไม่ได้บึกบึนอะไร กล้ามเนื้อทั้งตัวเป็นสัดส่วนได้รูปสวย เวลาขยับตัวน้ำเหมือนจะยิ่งส่งให้นกยูงสีแดงตัวนั้นมีชีวิตขึ้นมาได้
   ละอองน้ำที่เกาะพราวอยู่บนร่างกาย เมื่อสะท้อนกับแสงแดดยามเย็นที่คล้อยต่ำลงเรื่อยๆ กลายเป็นภาพชวนมองอย่างประหลาด หงคงฉ่วยเอนตัวพิงเข้ากับขอบสระ ปล่อยให้น้ำหยดจากปลายผม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ยืนอยู่บนศาลา และยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก
   ลู่อี้เผิงเบือนหน้าหนีทันที เขารู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นระส่ำอยู่ในอก
   บ้าเอ๊ย กะอีแค่นกยูงว่ายน้ำเท่านั้นเอง!
   นายตำรวจหนุ่มเม้มริมฝีปากด้วยความรู้สึกยากจะบรรยาย ก่อนจะได้ยินเสียงน้ำอีกรอบ พอหันกลับไปก็เห็นนกยูงสีแดงตัวนั้นขึ้นจากน้ำเสียแล้ว
-----------------------------------------------------------
   ไวน์แดงในแก้วของลู่อี้เผิงยังพร่องไปไม่เท่าไหร่ เอาเข้าจริงคือเจ้าตัวไม่กล้าแตะด้วยซ้ำ คงกลัวจะถูกวางยาอะไรอย่างที่ผ่านมา แต่หงคงฉ่วยกลับรินให้ตัวเองเป็นแก้วที่สามแล้ว เขากึ่งนั่งกึ่งนอนสบายๆ อยู่บนเก้าอี้นอนตัวยาว โดยสวมเสื้อคลุมอาบน้ำเอาไว้หลวมๆ อกเสื้อจึงแบะอ้าออกจนเห็นเนินอกแน่นและกล้ามเนื้อหน้าท้องด้านบนบางส่วน ขณะเดียวกัน เรียวอ่อนขาวๆ ยังอุตส่าห์จะโผล่ออกมาให้เห็นตรงรอยทบของเสื้ออีก
   หงคงฉ่วยเขย่าไวน์ในแก้ว ยกขึ้นผ่านปลายจมูกนิดหน่อย แล้วค่อยๆ จิบลงไป ดวงหน้าคมเข้มเริ่มมีสีเลือดฝาดเสริมขึ้นมาพอสมควรแล้ว แสงแดดอ่อนแรงลงไปทุกที ได้ยินเสียงนกทะเลร้องอำลายามสนธยาที่กำลังจะสิ้นสุดลงและต้อนรับราตรีสีดำสนิทที่กำลังจะปรากฏขึ้น
   ดวงตาของหงคงฉ่วยสีดำสนิทเหมือนรัตติกาล ดำสนิทเหมือนเม็ดนิล ยามเมื่อตวัดขึ้นมองทำเอาลู่อี้เผิงรู้สึกสะท้านใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ปกติเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง... ไม่สิ ถึงจะมีคนอื่นอยู่ด้วย แต่ถ้าเป็นในคฤหาสน์ล่ะก็ หงคงฉ่วยจะต้องใช้สายตาแทะโลมเขา ไม่ก็ต้องพูดจากวนประสาทอยู่ร่ำไป ดีไม่ดีก็ถึงเนื้อถึงตัวเขาเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ หงคงฉ่วยไม่ได้พูดอะไร กระทั่งสายตาก็ยังไม่ได้จับจ้องมาตลอด เพียงแค่ะชำเลืองมองเป็นบางครั้งเท่านั้น ถึงอย่างนั้นกลับทำให้ลู่อี้เผิงรู้สึกปั่นป่วนเสียยิ่งกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก ในที่สุดชายหนุ่มก็วางแก้วไวน์ลง แล้วเดินเข้าไปในห้องพัก
   ลู่อี้เผิงกลับออกมาอีกทีในชุดว่ายน้ำ ก่อนจะกระโดดลงไปในสระ ด้วยคิดว่าน้ำคงจะพอทำให้อะไรๆ ในหัวกระจ่างขึ้นบ้าง ชายหนุ่มว่ายน้ำอยู่พักหนึ่ง พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นหงคงฉ่วยยืนอยู่ตรงระเบียงศาลา ดวงตาสีดำสนิทนั้นกำลังจ้องมองมาพร้อมด้วยรอยยิ้มลี้ลับที่มุมปาก ลู่อี้เผิงเงยขึ้นมองตอบ ทั้งคู่สบตากันอย่างนั้นสักพัก หงคงฉ่วยก็ขยับตัว เดินเข้าไปด้านในศาลา ลู่อี้เผิงขยับตัวว่ายเข้ามา จากนั้นเขาก็ได้กลิ่นหอมของอาหาร
-------------------------------------------
   อาหารที่รีสอร์ทรสชาติไม่เลวนัก แต่ลู่อี้เผิงคิดว่าตัวเองอาจจะเป็นโรคประสาทอ่อนๆ เพราะแทนที่ตาจะมองจานอาหาร ดันเหลือบไปมองขาอ่อนกับแผงอกรำไรใต้เสื้อคลุมอาบน้ำของหงคงฉ่วยอยู่ได้ หรืออาหารพวกนี้จะใส่ยาอะไรเอาไว้?
   ขณะเดียวกัน หงคงฉ่วยที่ปกติจะต้องมองเขาด้วยสายตาประหนึ่งเฒ่าลามกอยู่เสมอๆ กลับนั่งทานอาหารเงียบๆ เรียบร้อยขึ้นมาอย่างกับเปลี่ยนคน ทั้งๆ ที่ลู่อี้เผิงก็สวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำมานั่งทานอาหารด้วยเหมือนกัน หรือว่าในอาหารนี่....
   “คงฉ่วย” ท้ายที่สุด นายตำรวจหนุ่มก็ทนไม่ไหว ต้องพูดออกมา “คุณใส่อะไรไว้ในอาหารกันแน่?”
   หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความแปลกใจ ก่อนจะพูดตอบ “เปล่านี่ เผิงเผิงรู้สึกหัวใจเต้นแรงกว่าปกติหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตรงหน้า ก่อนจะรีบพูดขึ้น “เปล่า ผมแค่สงสัยว่า ปกติคนลามกแบบคุณ จะต้องจ้องผมเอาๆ ไม่ก็พยายามจะลวนลามผม ทำไมจู่ๆ วันนี้ถึงได้นั่งเรียบร้อยขึ้นมาได้ สงสัยในอาหารจะมียาอะไรแน่ๆ ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ “ท่าจะยาดีซะด้วยล่ะมั้ง ปกติเผิงเผิงที่ชอบหันหน้าหนีฉันอยู่เรื่อย วันนี้กลับจ้องเอาๆ ฉันเลยคิดว่าปล่อยให้เผิงเผิงจ้องบ้างก็แล้วกัน ถ้าเกิดฉันจ้องด้วย กลัวเผิงเผิงน้อยจะตกใจแล้วหันหน้าหนีไปอีก”
   ลู่อี้เผิงหน้าแดงวาบขึ้นมาทันที แต่ก็ยังฝืนพูดต่อ “ผมแค่นึกสงสัยว่า คุณหมดค่าทำศัลยกรรมทั้งตัวไปเท่าไหร่ต่างหาก”
   หงคงฉ่วยจุ๊ปาก “ไม่เอาน่า เผิงเผิง จะแก้ตัวทั้งที อย่ามาใส่ไคล้คนอื่นแบบนี้สิ เธอเองน่าจะรู้ดีแก่ใจไม่ใช่หรือ ว่าฉันของจริงหรือเปล่า?”
   พูดจบก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ครั้งหนึ่ง ลู่อี้เผิงได้แต่ขบริมฝีปากเพราะไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไร สุดท้ายเลยได้ก้มหน้าลงไปมองจานอาหารเสียที ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ
   ทานอาหารกันเงียบๆ จนเสร็จ หงคงฉ่วยก็ใช้ให้ลู่อี้เผิงเก็บจานซ้อนกันไว้เหมือนเคย จากนั้นก็เดินออกมารับลมตรงศาลาเล็กด้านหน้า ลู่อี้เผิงรีๆ รอๆ อยู่พักหนึ่งก็เดินหายเข้าไปในห้อง ก่อนจะเดินกลับออกมาอีกครั้ง เหมือนคนเลือกไม่ถูกว่าจะทำอะไรกันแน่
   หงคงฉ่วยเบือนหน้ามา แล้วยิ้ม ในตอนที่นายตำรวจหนุ่มเดินมายืนข้างๆ ลมพัดเสื้อคลุมอาบน้ำจนเผยอออกให้เห็นช่วงไหล่ขาวเนียน ลูอี้เผิงมาย้อนนึกว่า สีปีมานี้ เขาเคยได้สัมผัสร่างกายของหงคงฉ่วยจริงๆ กี่ครั้งกันแน่
   น้อยครั้งมากจริงๆ
   “ไม่จิบไวน์หลังอาหารหรือไง?” ลู่อี้เผิงถามขึ้นทำลายความเงียบ เพราะเกิดรู้สึกขึ้นมาว่า ขืนยืนเงียบๆ จิตใจอาจจะเตลิดไปมากกว่านี้
   “รินให้หน่อยสิ” อีกฝ่ายตอบ ลู่อี้เผิงยืนจ้องหน้าอยู่พักหนึ่ง ก็เดินหายเข้าไปในห้องอีกครั้ง และกลับมาพร้อมกับไวน์สองแก้ว
   “ผมไม่ใส่อะไรลงไปหรอกน่า” ลู่อี้เผิงพูดขึ้นต่อ เมื่อเห็นหงคงฉ่วยจ้องหน้าเขาไม่วางตา ฝ่ายนั้นยิ้ม แล้วพูดตอบ “ไม่ใช่ว่าเตรียมยากล่อมประสาทมากล่อมฉันเพื่อให้สารภาพหรอกรึ?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่เขาทันที “ผมไม่ใช้วิธีสกปรกเหมือนคุณหรอกนะ”
   คนได้ฟังหัวเราะชอบใจ “คิดว่าวางแผนหลอกฉันมาทำมิดีมิร้ายเสียอีก”
   ลู่อี้เผิงอยากจะกระโดดกัดหงคงฉ่วยเสียจริงๆ ไอ้คนวางแผนจะทำมิดีมิร้ายคนอื่นน่ะ ตัวเองไม่ใช่หรือไงเล่า!
   “คงฉ่วย” ยืนจิบไวน์รับลมกันได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็พูดขึ้นอีก “ทำไมถึงเรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วยล่ะ?”
   “ทำไมล่ะ? ฟังดูดีไม่ใช่หรือไง?” หงคงฉ่วยย้อนถาม ลู่อี้เผิงหลับตาอย่างอดทนอดกลั้น “ผมถามดีๆ นะ คุณช่วยตอบดีๆ หน่อยเถอะ”
   ได้ยินเสียงหัวเราะหึๆ ในลำคอ “ฉันชอบ”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบหน้า สงสัยจะหวังคำตอบดีๆ จากเจ้านกยูงกวนประสาทนี่ได้ยากจริงๆ
   “คงฉ่วย นกยูงแดงบนหลังคุณ สักไว้นานแล้วหรือ?”
   “ก่อนเธอเกิดหลายปีเลยล่ะ” หงคงฉ่วยตอบ แล้วถามกลับ “ทำไม อยากสักบ้างหรือไง?”
   คนยืนข้างสั่นศีรษะ “คุณสักตอนอายุเท่าไหร่?”
   “ไม่บอกหรอก เดี๋ยวเธอจะต้องเรียกฉันว่าเหล่าก๋งก๋ง” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงหันมาถลึงตาใส่เขาทันที “ผมไม่อยากได้เหล่าก๋งก๋งแบบคุณหรอกนะ”
   “ได้เหล่าก๋งก๋งแบบฉันมีอะไรไม่ดีหรือไง?” หงคงฉ่วยย้อนถามทันที และยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ลู่อี้เผิงขืนตาจ้องหน้าได้พักเดียวก็พูดออกมา “ไม่ดีตรงเป็นคุณนี่แหละ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ ก่อนจะขยับหน้าหลบมือของลู่อี้เผิงที่ยื่นมาปัด ทั้งสองจิบไวน์กันไปได้สักพัก หงคงฉ่วยจึงพูดขึ้นต่อ
   “เสี่ยวเผิงเผิง เหล่าก๋งก๋งอยากอาบน้ำแล้ว มาถูหลังให้หน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตรงหน้าราวกับจะจับเชือด แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร หงคงฉ่วยก็หัวเราะคิกคักแล้วเดินหายเข้าห้องไป
-----------------------------------------------------------
   อ่างจากุชชี่ตั้งอยู่ด้านนอกของห้อง ซึ่งมีชายคาคลุมบางส่วน เรียกว่ากึ่งกลางแจ้งก็พอได้ เพราะด้านหน้าเป็นทะเล และข้างๆ ก็มีทั้งผนังและต้นไม้บัง ถึงจะเป็นกึ่งกลางแจ้งก็คงไม่ต้องกังวลว่าใครจะแอบมองได้
   หงคงฉ่วยนอนแช่น้ำอยู่ในอ่าง โดยสวมกางเกงว่ายน้ำตัวเดิม เขาวางแขนบนขอบอ่าง เอาคางเกยไว้ โดยหันหลังออกราวกับตั้งใจจะโชว์แผ่นหลังที่มีนกยูงสีเลือดตัวนั้น พอเห็นลู่อี้เผิงเดินเข้ามาก็ส่งเสียงเรียก
   “เสี่ยวเผิงเผิงมาแล้วหรือ ถูหลังให้เหล่าก๋งก๋งหน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่ แล้วกวาดตามองร่างที่นอนแช่อยู่ในอ่างแวบหนึ่ง จึงพูดขึ้นต่อ “ไหนคุณบอกไม่ชอบให้ใครมองลายสักบนหลังไง”
   “อืม” หงคงฉ่วยส่งเสียงในลำคอ แล้วยิ้มที่มุมปาก “ก็ที่นี่ไม่มีใครมองนี่”
   ลู่อี้เผิงเลยยืนจ้องหงคงฉ่วยอยู่อย่างนั้น แต่อีกฝ่ายก็ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร ความจริงนายตำรวจหนุ่มคิดว่าจะฉวยโอกาสนี้ไปลองค้นข้าวของส่วนตัวของเจ้านกยูงบ้านี่ดู เผื่อจะเจออะไรผิดกฎหมายบ้าง แต่จนใจที่อ่างกับห้องนอนมองทะลุกันได้ และหงคงฉ่วยวางของทั้งหมดไว้ในนั้น ถึงอยากจะค้นแค่ไหน โอกาสก็คงไม่เหมาะ ลู่อี้เผิงจึงคิดว่าเขามาหลอกถามเอาจากหงคงฉ่วยก่อนจะดีกว่า
   “เผิงเผิง” หงคงฉ่วยเรียกขึ้นอีก เมื่อเห็นอีกฝ่ายยืนนิ่ง “ยืนแบบนั้นลมเย็นหรือไง ไม่ค่อยได้ใช้งานใช้การยังจะเป็นกับเขาอีกหรือ?”
   “คุณนั่นแหละ ดูแลตัวเองดีๆ เถอะ อายุการใช้งานมากระวังมันจะอั้นไม่ไหว” ลู่อี้เผิงสวนทันที คนโดนสวนหัวเราะร่วน “เผิงเผิงเป็นห่วงเหล่าก๋งก๋งหรือนี่ งั้นลงมาถูหลังให้หน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงยังคงยืนนิ่ง ดื้อแพ่งจนถึงที่สุด หงคงฉ่วยแช่น้ำด้วยท่าทีสบายๆ จากนั้นก็พูดขึ้นต่อ “เอาใจเหล่าก๋งก๋งดีๆ บางทีเผิงเผิงอาจจะได้ฟังเรื่องเด็ดๆ ก็ได้นะ”
   “เรื่องอะไรล่ะ?” ลู่อี้เผิงถามขึ้นทันที หงคงฉ่วยยิ้มน้อยๆ ที่มุมปากแล้วพูดต่อ “ไม่รู้สิ หลังมันเมื่อยเลยนึกไม่ค่อยออก ได้คนนวดอาจจะพอนึกอะไรออกก็ได้”
   ตะกี้ยังบอกถูหลังแหม็บๆ พอเล่นด้วยก็เอาใหญ่เลยนะ!
   ลู่อี้เผิงยืนขบกรามอยู่พักหนึ่ง ก็ก้าวเท้าลงไปในอ่าง ไม่แน่ว่าเอาใจเจ้านกยูงนี่จนเคลิ้ม อาจจะหลอกถามอะไรได้บ้างก็ได้ ไหนๆ เขาก็เล่นไม้แข็งกับเจ้าหมอนี่ไม่ได้อยู่แล้ว ลองไม้นวมดูอาจจะได้ผลก็ได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะตลกขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 7 P5 :31/7/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 02-08-2011 10:04:17
   นายตำรวจหนุ่มดึงเสื้อคลุมอาบน้ำออก แล้วก้าวเท้าลงไปในอ่าง แสงไฟสีนวลขับให้นกยูงแดงตัวนั้นยิ่งแดงเข้าไปอีก พอลงไปในอ่าง ลู่อี้เผิงก็เอนตัวลงข้างๆ หงคงฉ่วย เนื่องจากอ่างไม่กว้างมากนัก พอผู้ชายที่ตัวไม่เล็กทั้งคู่ลงไปแช่อยู่ด้วยกัน ผิวเนื้อเลยสัมผัสกันโดยอัตโนมัติ  หงคงฉ่วยขยับหน้ามามองเขาหน่อยหนึ่ง แล้วส่งเสียงครางในลำคอ “อืม...เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงขยับตัวเข้าไปใกล้อีก ได้ยินเสียงน้ำดังจ๋อมแจ๋ม แล้วค่อยๆ ยื่นมือไปนวดคลึงแผ่นหลังที่มีนกยูงสีแดงตัวนั้น หงคงฉ่วยพยักหน้า และหลับตาลงอย่างพอใจ
   นวดไปได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็ก้มหน้าลงไปใกล้ๆ คนที่นอนหลับตาอยู่ แล้วกระซิบข้างหู “คงฉ่วย คุณมีพี่น้องบ้างหรือเปล่า?”
   นายตำรวจหนุ่มคิดว่า ขืนรอให้เจ้าหมอนี่พูดออกมาเอง ไม่แน่ว่าอาจจะทำฟอร์มหลับไประหว่างนวดก็ได้ หรือไม่ก็เล่าอะไรที่กวนประสาทออกมา สู้หลอกถามไปเรื่อยๆ จะดีกว่า
   คนถูกถามเหลือบตาขึ้นมามองเขาหน่อยหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมา “เคยมีน่ะ แต่จริงๆ ก็ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ หรอก”
   “เอ๋?” ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ หงคงฉ่วยพูดต่อ “เด็กไม่มีพ่อไม่มีแม่เยอะแยะไป จะหลอกถามประวัติฉันหรือ สารวัตร ขนาดฉันเองยังไม่รู้เลย เธอจะไปรู้ได้ไงล่ะ”
   ลู่อี้เผิงอึ้งไปพักหนึ่ง หงคงฉ่วยเป็นเด็กกำพร้า? งั้นพี่น้องที่ว่าก็คงเป็นพี่น้องบุญธรรม พออ้าปากจะถามต่อ ก็เห็นสายตาที่จ้องมาอย่างรู้ทันเสียก่อน ลู่อี้เผิงจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “เปล่า ผมแค่เห็นว่าคุณอยู่คนเดียวตลอดเลยนี่”
   หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก “งั้นสารวัตรลู่มาอยู่เป็นเพื่อนฉันสิ”
   “............” ลู่อี้เผิงมองอึ้งๆ อีก แล้วพยายามขืนหัวเราะเต็มที่ “ไม่ได้หรอก ผมเป็นตำรวจนะ”
   นัยน์ตาสีดำหรี่ให้เขาอย่างเจ้าเล่ห์ “ไม่แน่นะ ย้ายมาอยู่กับฉัน อาจจะได้หลักฐานเด็ดมัดตัวฉันเร็วขึ้นก็ได้ สนใจรึเปล่าล่ะ?”
   “คุณอยากให้ผมจับนักหรือไง?” ลู่อี้เผิงย้อนบ้าง หงคงฉ่วยยิ้มอีก แล้วตอบ “อย่างสารวัตรลู่ ฉันอาจจะอยากถูกจับก็ได้” พูดจบก็ช้อนตาขึ้นมองอย่างท้าทาย นายตำรวจหนุ่มขบเคี้ยวเคี้ยวฟันพลางพูดตอบ
   “งั้นยอมให้ผมจับคืนนี้เลยสิ” ลู่อี้เผิงว่า และขยับตัวเข้าไปใกล้ ทำท่าเหมือนจะจับหงคงฉ่วยจริงๆ คนถูกขู่เงยหน้าขึ้นมา และยิ้มพลางชายตามอง “จะจับฉันข้อหาอะไรล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงตอบไม่ออก เขาเพิ่งรู้ตัวเดี๋ยวนี้เองว่าขยับเข้ามาใกล้มากไปแล้ว พอหงคงฉ่วยหันหน้ามา ปลายจมูกก็แทบจะชนกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร กว่าจะรู้สึกตัวอีกที เขาก็กำลังดูดเม้มริมฝีปากนั้นอยู่เสียแล้ว
   ราวกับว่ากระหายมาเป็นเวลานาน นายตำรวจหนุ่มดึงใบหน้านั้นขึ้นมา แนบริมฝีปากชิดเข้าไปอีก รสจูบรุนแรงและล้ำลึกขึ้นเรื่อยๆ หงคงฉ่วยกระหวัดแขนรอบคอของเขา แล้วดึงรั้งศีรษะให้ชิดกันอีก ปลายลิ้นร้อนจัดบดขยี้กันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ต่างฝ่ายต่างบดเบียดริมฝีปากเข้าหากันราวกับจะดูดกลืนลมหายใจของฝ่ายตรงข้ามเข้าไป
   ส่วนของผิวเนื้อที่เบียดเสียดกันอยู่ให้ความรู้สึกร้อนผะผ่าว ลู่อี้เผิงดันตัวหงคงฉ่วยเข้ากับขอบอ่าง เลื่อนมือลงไปลูบไล้เรือนร่างเปลือยเปล่านั้น ก่อนจะโอบรัดเข้ามาใกล้แล้วเบียดจุมพิตลึกเข้าไปอีก บดจูบกันได้อีกพัก ลู่อี้เผิงก็เลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาที่คาง ติ่งหู ซอกคอ ไล่ขบเม้มไปจนถึงยอดอกสีอ่อนของอีกฝ่าย ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะ “เผิงเผิงห้ามตัวเองบ้างก็ได้”
   ลู่อี้เผิงชะงักกึก แล้วก็เลื่อนริมฝีปากมาปิดริมฝีปากของหงคงฉ่วยเอาไว้อีกครั้ง ราวกับไม่อยากให้ทางนั้นพูดอะไรขัดจังหวะ หงคงฉ่วยส่งเสียงอืมในลำคอ ปล่อยให้ทางนั้นจูบอยู่อีกพักหนึ่ง จึงขยับหน้าออก
   “เสี่ยวเผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่เข้าใจ ดวงหน้าคมคายตอนนี้กลายเป็นสีแดงจัด ริมฝีปากฉ่ำเยิ้มด้วยแรงจูบ นัยน์ตาสีดำคู่นั้นก็เป็นประกายอยู่ในแสงไฟสีนวล หงคงฉ่วยยื่นมือมาปิดริมฝีปากนั้นเอาไว้เบาๆ แล้วพูดยิ้มๆ “วันนี้ก๋งก๋งอยากพักผ่อน เสี่ยวเผิงเผิงอดใจไว้หน่อยก็แล้วกัน”
   พูดจบก็ยันตัวขึ้นจากอ่างไปเหมือนปลาตัวหนึ่ง ลู่อี้เผิงขยับไปจะคว้าตัวเอาไว้ก็ไม่ทัน ชายหนุ่มจึงลุกพรวดขึ้นมา และจะเดินตามเข้าไป เห็นหงคงฉ่วยหันมายิ้มแล้วพูดเสียงเย้า “เผิงเผิง มันโผล่ออกมาแล้วนะ เก็บหน่อยซี่”
   ลู่อี้เผิงยังยืนอึ้ง มองสะโพกของหงคงฉ่วยในกางเกงว่ายน้ำอยู่พักหนึ่ง ถึงได้ก้มลงมองตัวเอง ตอนนั้นแหละที่นายตำรวจหนุ่มกลับมารู้สติอีกครั้ง
   บ้าเอ๊ย ดันไปของขึ้นให้เจ้านกยูงนั่นเห็นจนได้
   ลู่อี้เผิงรีบคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวมแล้วเดินคู้ตัวเข้าไปทันที
----------------------------------------------------------------
   พอเห็นลู่อี้เผิงเดินคู้ตัวเข้ามา หงคงฉ่วยที่ยืนเช็ดผมอยู่หน้ากระจกก็พูดขึ้นอีก “เอามันไม่ลงหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนพูด ก่อนจะพูดสวน “ไม่ใช่เรื่องของคุณหรอกน่า”
   นายตำรวจหนุ่มทั้งอับอายทั้งโมโห ปกติหงคงฉ่วยจะไม่พลาดสถานการณ์แบบนี้แท้ๆ ขนาดไม่มีโอกาสยังพยายายจะขย่มเขาเป็นค่อนคืน แล้วทำไมวันนี้ถึงได้หยุดกลางคันได้ล่ะ เจ้าหมอนี่คิดจะแกล้งให้เขาอกแตกตายหรือไง
   หนอย.....

   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงพูดขึ้น หลังจากไปสงบสติอารมณ์และเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว หงคงฉ่วยที่นั่งเอกเขนกอยู่บนเก้าอี้เลิกคิ้วมองเขา
   “ผมตัดสินใจแล้วล่ะว่าจะเลิกเล่นเกมบ้าๆ กับคุณเสียที งานนี้เราสองคนต่างคนต่างพักผ่อนกันไปก็แล้วกัน”
   คนได้ฟังหัวเราะคิกคัก “เสี่ยวเผิงเผิงงอนก๋งก๋งหรือ?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขาแวบหนึ่ง แล้วกระแทกตัวลงบนเตียง “ผมนอนล่ะ ปิดไฟด้วยนะคุณปู่” พูดจบก็สอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม แล้วหลับตาปี๋ สักพักก็ได้ยินเสียงปิดสวิตช์ไฟ แล้วเตียงอีกข้างก็ยวบลง
   “เผิงเผิง”
   หึ... ฝันไปเถอะ ให้ตายยังไงคืนนี้อย่าหวังว่าเขาจะสนองอะไรให้เลย เจ้านกยูงบ้า
   หงคงฉ่วยขยับตัวเข้ามาใกล้ ลู่อี้เผิงรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รดลงข้างแก้มของเขา แถมด้วยมือที่ลูบไล้แผงบ่าของเขาไปมา ขณะที่นายตำรวจหนุ่มพยายามนอนนิ่งเต็มที่ กะไว้ในใจว่า ต่อให้หงคงฉ่วยรุกมาไม้ไหน เขาจะไม่ยอมลงให้เป็นอันขาด เพื่อให้เจ้าหมอนี่รู้สำนึกเสียบ้าง หงคงฉ่วยลูบไล้ตัวเขาไปได้พักหนึ่งก็ขยับออก แล้วพูดเสียงสบายๆ “ราตรีสวัสดิ์นะ เสี่ยวเผิงเผิง”
   คราวนี้ลู่อี้เผิงอึ้งไปจริงๆ ตะกี้ที่พยายามหลับตาแทบตาย ตอนนี้ต้องค่อยๆ แอบหรี่ขึ้นดู ว่าหงคงฉ่วยนอนจริงๆ หรือเปล่า ปรากฏว่าหงคงฉ่วยนอนจริงๆ นอนหงายหลับตาสบายอุราอยู่ข้างๆ เขานี่แหละ คิ้วอะไรไม่มีมุ่นเข้าหากันเลยสักนิด ทำหน้าราวกับหลับสบายเสียเต็มประดา ลู่อี้เผิงเลยหันหน้ากลับมา แล้วบอกตัวเองว่า แบบนี้แหละดี เขาจะได้นอนหลับเต็มตาเสียที
-------------------------------------------------------------
   นอนอยู่ได้พักหนึ่ง ลู่อี้เผิงก็ยังไม่หลับ ปกตินอนกับเจ้านกยูงบ้านี่ทีไร เขามีอันต้องถูกใช้งานจนหมดเรี่ยวหมดแรงทุกครั้งแท้ๆ วันนี้จู่ๆ ก็มางด แถมยังทำเอาของขึ้นกลางคัน สมองของนายตำรวจหนุ่มตอนนี้ ถึงจะบอกให้ตัวเองมีเหตุผลมากเท่าไหร่ แต่อารมณ์หงุดหงิดก็เข้ามาครอบงำอยู่ดี ลู่อี้เผิงนอนนิ่งอยู่อีกพัก ก็ทนไม่ไหว ต้องลุกขึ้นจากเตียงนอน
   “...........................” ขนาดว่าลุกแรงแล้ว หงคงฉ่วยก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นหรือลืมตาขึ้นมาดู ไม่รู้ว่าหลับจริงหรือแกล้งหลับหลอกให้เขาทำอะไรกันแน่ ลู่อี้เผิงนั่งขบฟันอยู่พักหนึ่ง ก็ออกไปเดินเล่นรอบๆ ห้องพัก พอโดนลมทะเลยามดึกแล้วสมองค่อยโล่งขึ้นหน่อย ลู่อี้เผิงจึงลากตัวเองเข้ามาสู่แผนการเดิมที่วางไว้ วันนี้เขาได้รู้ซึ้งเรื่องหนึ่งว่า การหลอกถามอะไรกับหงคงฉ่วย ยากเย็นพอๆ กับการไล่จับนักโทษหนีคดีเลยทีเดียว
   นายตำรวจหนุ่มมองผ่านหน้าต่างกระจกเข้าไปในห้องพัก หงคงฉ่วยยังคงนอนอยู่บนเตียง ไม่รู้ว่าหลับจริงหรือแกล้งหลับกันแน่ ลู่อี้เผิงตั้งใจวัดความอดทนกับหงคงฉ่วยสักครั้ง เขานั่งมองดาวอยู่นอกห้องจนเกือบจะตีหนึ่ง หันกลับมาก็ยังเห็นทางนั้นนอนนิ่งอยู่ท่าเดิม ชายหนุ่มเหลือบมองเลยออกไปจากเตียงหน่อยหนึ่ง กระเป๋าเดินทางใบเขื่องนั้นตั้งอยู่ไม่ไกล แต่ถ้ามองจากเตียงก็คงไม่เห็น เสื้อสูทตัวที่หงคงฉ่วยใส่มาวันนี้ก็แขวนอยู่อีกฟาก
   ลู่อี้เผิงวางแผนกับตัวเองว่า ในเมี่อหลอกถามจากปากไม่ได้ เขาฉวยโอกาสที่นอนไม่หลับนี้ แอบหาหลักฐานจากข้าวของของเจ้านกยูงนั่นเลยดีกว่า เริ่มจากพาสปอร์ตนี่แหละ
   ตอนอยู่สนามบิน ลู่อี้เผิงเห็นหงคงฉ่วยสอดพาสปอร์ตไว้ในเสื้อสูท หลังจากผ่านด่านตรวจมาแล้ว ปกติพาสปอร์ตปลอมของพวกคนผิดกฎหมายระดับนี้ เจ้าหน้าที่ตรวจไม่ค่อยพบอยู่แล้ว ยกเว้นว่ามีประกาศส่งมาให้ แต่ถ้าได้เห็นรายละเอียดชื่อนามสกุลในนั้นแล้วเอาไปเทียบกัยข้อมูลทะเบียนราษฎร์ล่ะก็ เขาอาจจะได้หลักฐานดีๆ จับเจ้าหมอนี่เข้าคุกก็ได้ ลู่อี้เผิงแน่ใจว่าหงคงฉ่วยคงไม่ใช่พาสปอร์ตจริงแน่นอน แต่ถ้าเป็นพาสปอร์ตจริงล่ะก็... จะได้รู้กันสักทีเหมือนกันว่าเจ้าหมอนี่เป็นใครกันแน่
   ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงค่อยๆ ย่องเข้าไปในห้อง เริ่มจากการเดินไปค้นเสื้อสูทของหงคงฉ่วย ชายหนุ่มล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ กระเป๋าลับ แล้วถึงได้รู้ว่าสูทของเจ้าหมอนี่มีกระเป๋าลับเยอะกว่าสูทปกติจริงๆ ทำให้พลอยนึกไปว่าปกติเจ้าหมอนี่พกอะไรติดตัวบ้างนะ ปืน? ยา? กระสุน? อาวุธลับ?
   ลู่อี้เผิงค้นอยู่นาน กระทั่งค่อยๆ ขยำเสื้อสูทตัวนั้นดูทีละส่วนว่ามีพาสปอร์ตซ่อนเอาไว้บ้างหรือเปล่า แต่ก็ปรากฏว่าไม่พบอะไรเลยสักอย่าง แม้แต่เศษกระดาษหรือซากไม้จิ้มฟัน
   นายตำรวจหนุ่มจึงเบนเป้าหมายไปยังกระเป๋าเดินทางสีแดงใบนั้นต่อ เจ้านกยูงบ้านั่นขนอะไรมานะ ถึงได้หนักอย่างกับลูกหินแบบนั้น แต่ตอนเข้าเครื่องสแกนก็ไม่เห็นเจ้าหน้าที่ทักอะไร ไปดูเองก็เหมือนจะมีแค่เสื้อผ้า แค่สามสี่วันทำไมถึงพกมามากมายขนาดนั้น หรือซ่อนอะไรเอาไว้ในเสื้อนะ
   ลู่อี้เผิงค่อยๆ ย่องไปที่กระเป๋าใบนั้น ก่อนจะพยายามหมุนเลขเพื่อปลดล็อกกระเป๋า บ้าชิบ เจ้านกยูงนั่นจะล็อกกระเป๋าด้วยเลขอะไรกันนะ....
   ขณะที่พยายามจะสุ่มเลขเพื่อปลดล็อกกระเป๋า นายตำรวจหนุ่มก็มีอันต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อรู้สึกว่าใครบางคนมายืนอยู่ด้านหลัง พอหันกลับไปก็เห็นหงคงฉ่วยยืนกอดอกอยู่
   “เผิงเผิง ทำอะไรน่ะ?”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือกหนึ่ง ก่อนจะปั้นหน้าปั้นตาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “อ้อ... คือผมได้ยินเสียงกุกกักในกระเป๋าเลยสงสัยว่าจะมีตัวอะไรอยู่หรือเปล่าน่ะ”
   “อ้อ แล้วเจอไหม?” หงคงฉ่วยว่า ดูจะยิ้มที่มุมปากหน่อยๆ ลู่อี้เผิงทำหน้าลำบากใจ “ไม่รู้สิ ผมเปิดกระเป๋าคุณไม่ออก จะเรียกคุณมาเปิดก็เกรงใจ เห็นว่าหลับสบายอยู่”
   “อืม.. ใช่ ฉันกำลังหลับสบายเลย” หงคงฉ่วยว่า และพูดต่อด้วยสีหน้าจริงจัง “แล้วก็ฝันว่ามีคนแอบมาขโมยกระเป๋า เลยตื่นนี่แหละ”
   “อ้อ.. ฝันร้ายจังนะ ฮะๆ ” ชายหนุ่มกล่าวพลางฝืนหัวเราะเต็มที่ หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วพูดยิ้มๆ “แต่ไม่เป็นไร มีตำรวจมาด้วย เดี๋ยวฉันแจ้งความเลยก็ได้ ลงบันทึกประจำวันให้หน่อยสิ”
   “เอาสิ ผมไปหาสมุดก่อนนะ” ลู่อี้เผิงตัดสินใจเล่นตามน้ำไปด้วย ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว แก้ตัวยังไงก็ไปไม่รอดอยู่ดี
   “ใช้นี่ก็ได้” หงคงฉ่วยว่า แล้วยึดไหล่เขาเอาไว้ ก่อนจะส่งสมุดบันทึกเล่มเล็กกับปากกาให้ ลู่อี้เผิงจึงรับมาแล้วทำสีหน้าจริงจัง “ต้องการแจ้งความเรื่องอะไรครับ”
   “อืม... มีโจรมางัดกระเป๋าฉันน่ะ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงจึงถามต่อ “รายละเอียดละครับ”
   “รูปประพรรณสัณฐานเหมือนคุณเป๊ะเลย ฉันว่าจับเขาเลยดีกว่า” พูดยังไม่ทันขาดคำ ลู่อี้เผิงก็ได้ยินเสียงกริ๊กที่ข้อมือซ้ายของตัวเอง
   อีกแล้ว.........
   หงคงฉ่วยยิ้มหน้าระรื่น พลางขยับข้อมือด้านขวาที่มีกุญแจมือคล้องอยู่ “เอาล่ะ นอนกันเถอะคุณตำรวจ ฉันว่าโจรคงไม่กล้าอาละวาดแล้วล่ะ” พูดจบก็หย่อนกุญแจลงในกระเป๋าตรงอกเสื้อ ลู่อี้เผิงได้แต่กะพริบตาปริบๆ แล้วยิ้มแห้งๆ ก่อนจะยอมเดินไปที่เตียงแต่โดยดี
   หงคงฉ่วยให้เขาปีนขึ้นเตียงไปก่อน แล้วถึงนั่งลงตาม จากนั้นก็พูดยิ้มๆ “ราตรีสวัสดิ์นะเผิงเผิง ถ้าจะลุกขึ้นมาเดินเล่นก็ปลุกกันบ้างล่ะ”
   ลู่อี้เผิงรีบสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วหลับตาทันที ทั้งๆ ที่กุญแจมือยังคาอยู่นั่นแหละ
   แบบนี้อีกแล้ว ให้ตายซี่!!!
---------------------------------------------------------------------
** หงคงฉ่วยแอ๊บแบ๊วได้ถ้วยจริงๆ (ใช้คำว่าแอ๊บแบ๊วจะดีรึ?!! o22) การไปเที่ยวยังคงดำเนินต่อไป และเราก็รู้สึกว่สี่วันสามคืนมันนานจริงๆ ระหว่างเผิงเผิงกับคนเขียน ใครจะอกแตกตายก่อนกันนะเนี่ยยย :a5:

พอดีวันนี้ร่างปกmy neighbor7 ก็เลยนึกถึงเคะอีกคนที่ชอบมากๆ เหมือนกันค่ะ

สองคนที่ไม่น่าจะมาเจอกันได้ (ไม่เจอกันเลยจะดีกว่า!!)
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/peacockfox1.jpg)
ท่านสองแห่งตระกูลเว่ย กับท่านนกยูงแดง... สองคนนี่... วัดความฉลาด+เจ้าเล่ห์แล้ว ไม่รู้ใครเก่งกว่าใครแหะ นับกันจริงๆ เว่ยจินหยินน่าจะเด็กกว่าหงคงฉ่วยสิบกว่าปีอยู่นะ แต่เรื่องความอำมหิตสงสัยคุณชายรองของเราชนะขาด เพราะฆ่าน้องชายแท้ๆ ของตัวเองได้ลงคอ (น่าภูมิใจมั้ยเนี่ย คุณชายย o22)

เมื่อนกยูงกับจิ้งจอกมาเจอกัน.........
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/peacockfox.jpg)
เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย!!!! ลู่อี้เผิงถ้าเจอสถานการแบบนี้จริง สมควรลาออกจากราชการตำรวจค่ะ (สองคนนี่มาอยู่รวมกัน เหมือนความชั่วร้ายทั้งมวลมากระจุกตัวอยู่เป็นก้อนเดียวจริงๆ :a5:)

แอบอยากเขียนให้เว่ยจินหยินกับหงคงฉ่วยเจอกันอยู่นะ เรารักสองคนนี่จริงๆ เลย อิอิ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 02-08-2011 10:30:36
น่ารัก น่าหยิก  น่าตี   :-[ ทั้งคู่เลย
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 02-08-2011 10:47:08
ยูงน้อยกับจิ้งจอกน้อย น่ารักมากกกกกกกก
ชักอย่างให้ 2 คนนี้มาเจอกันเร็วๆซะแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 02-08-2011 11:15:54
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 02-08-2011 11:29:37
ชอบก๋งก๋งจริง ๆ เลยว่ะ  ฉลาดสุด ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-08-2011 12:35:26
ติดตามต่อจ้า

 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 02-08-2011 12:58:18
คุณนกยูง
รู้แจ้งเห็นจริงไปซะทุกอย่าง
เผิงเผิงแพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้ว อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 02-08-2011 13:41:16
แอบไปฮันนี่มูนกันสองคน 555+

ปอลิง รูปน่ารักมากอ่ะ

ปอลิง 2 ก๋งก๋ง ใจร้ายมาก ค้าง 55+
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 02-08-2011 13:47:47
เผิงเผิงน้อยน่ารักอ่ะ   :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: DarkMaster ที่ 02-08-2011 13:57:57
 อยากอ่านต่อๆชอบคุณนกยูงมากๆเลยนน่ารักมาก :o8: :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 02-08-2011 14:58:00
เมื่อไหร่เผิงเผิงจะทันเกมอากงคงฉ่วยซะทีน้า  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 02-08-2011 15:04:52
คงฉ่วย มาเฟียนกยูง ฉลาดและเฉลียวมาก
ที่สำคัญขี้แกล้งที่สุด
สงสัยยิ่งแกล้งสารวัตร   พอเผิงเผิงออกอาการแล้วยิ่งอยากแกล้ง
สารวัตรก็น่ะ แน่ใจน่ะว่าโดนบังคับ
คู่นี้ไม่ค่อยสูสีเท่าไหร่ เพราะอีตาสารวัตรแกไม่ทันก๋งก๋งหรอก 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 02-08-2011 15:20:44
ก๋งก๋งน่ารักมากกกค่ะ ><!   ขอบคุณคนแต่งฮับบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 02-08-2011 15:31:50
เมื่อไหร่เผิงเผง  จะไล่ตามคงฉ่วยทันนะ :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-08-2011 15:56:14
เป็นก๋งก๋งที่เตะปี๊บดังสุดๆ เรื่องนี้ท่าทางจะคลาดเครียดได้มากกว่าเรื่องสปายนะนี่555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 02-08-2011 15:57:39
ู^
^
สปายนี่ไม่แนะนำให้อ่านคลายเครียดเลยค่ะ แนวมันไม่ได้คลายเครียดเล้ย ฮ่าๆๆ (สุมความเครียดเข้าไปอีก เอิ๊กๆ :serius2:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 02-08-2011 16:34:44
ก๋งก๋ง ปล่อยให้ เผิงเผิง ตายใจไปก่อนจะจัดหนักใช่มะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 02-08-2011 16:41:47
เผิงเผิงน่าร๊ากกกกกกกกก (*^◯^*) ทำไง๊~ ก็เดาใจคงฉ่วยไม่ออก ฮ่าๆๆๆ  :laugh:

พักผ่อนเยอะๆเลยนะ  เจ้ายูงแดงแอบยั่วนี้ช่างแสบนัก คริๆๆ  :z1:

ปล.เจ้าจิ้งจอกนั่นจากเรื่องอะไรคะนี่?
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-08-2011 16:52:00
555+ ฮาดี
เผิงเผิงคงชินกับกุญแจมือแล้ว  :pigha2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 02-08-2011 17:03:32
เผิงเผิงน่าร๊ากกกกกกกกก (*^◯^*) ทำไง๊~ ก็เดาใจคงฉ่วยไม่ออก ฮ่าๆๆๆ  :laugh:

พักผ่อนเยอะๆเลยนะ  เจ้ายูงแดงแอบยั่วนี้ช่างแสบนัก คริๆๆ  :z1:

ปล.เจ้าจิ้งจอกนั่นจากเรื่องอะไรคะนี่?

จิ้งจอกนั่น เป็นคู่รองในเรื่อง My neighbor is a spy และเป็นคู่หลักในเรื่องYes!Master.ค่ะ สองเรื่องนี้มีลงไว้ในเล้านะคะ ลองไปคุ้ยๆ ดู อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-08-2011 17:07:54
 :o8:

นกยูงน่ารักมากกก

ตอนนี้น่ารักอ่ะ

เมื่อไหร่ทั้งคู่จะเปิดใจกันนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NiNJA ที่ 02-08-2011 18:24:46
น่ารักจิงๆๆเลยคุ่เน้ 
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-08-2011 18:53:14
อ่านไปอ่านมาเริ่มรู้สึกสงสารเผิงเผิง
ไม่ว่าทำอะไรก็ถูกเหล่าก๋งก๋งจับได้หมด :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Maize ที่ 02-08-2011 19:07:20
นกยูงตัวแสบจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 02-08-2011 19:50:58
เผิงเผิงถูกคงฉ่วยปั่นหัว ซะเป็นลูกข่างไปเลย
ตอนนี้เหมือนวัดใจกันเลยว่าใครจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ก่อน
แต่สงสัยเผิงเผิงจะเสียเปรียบ เพราะก๋งก๋งมีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว  o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 02-08-2011 20:28:49
โดนคุณปู่ลวนลาม

อาแปะอยู่ไหนเนี่ย  ตอนนี้แปะไม่เด่นเรย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 02-08-2011 20:43:21
อั๊ยยยยยยยยย๊ะ ! น่ารักอ่ะค่ะะ
ชอบชอบชอบชอบชอบบบบบบบบบบ > <
คุณคงจับตัวคนร้ยด้วยวิธีนั้นหรอค่ะ ?​  ฮาๆ
ขอบคุณนะคะ  ติดตามๆ : D
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 02-08-2011 21:09:00
เผิงเผิงโดยจับได้แบบนี้ก็ไปไม่ถูกเลยสิ   :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vanny ที่ 02-08-2011 21:16:57
 :laugh: :laugh: :laugh:

เผิงเผิงน้อยเสียท่าให้คงฉ่วยอีกแล้ว

ทำเอาซะหัวหมุนไปหลายตลบ แต่ว่าทริปนี้ยังอีกยาวนาน

เผิงเผิงน่าจะมีโอกาสแก้มือบ้างแหละ สู้ต่อไป เผิงเผิง

หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kurobok ที่ 02-08-2011 22:18:59
นึกดูถ้าเราเป็นเผิงๆนะคงอกแตกตายนานแล้วโดนแกล่งซะขนาดน้ันน่ะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 03-08-2011 11:42:27
เสี่ยวเผิงเผิงคงไม่มีวันชนะก๋งก๋งได้แน่ๆๆ แพ้ทางตลอด  :laugh:

การ์ตูนรูปล่างของนกยูง กับ จิ้งจอก น่ารักมากกกกกกกกกกก วาดเก่งจัง  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 03-08-2011 14:25:45
ทริปเที่ยวยังไม่จบไม่สิ้น!! ระหว่างคนเขียนกับเผิงเผิง ไม่รู้ใครจะตายก่อน :really2:

สำหรับจิ้งจอกน้อยที่ลงรูปไปตอนที่แล้ว เป็นตัวละครรอง (และร้าย?) ในเรื่องMy neighbor is a spyค่ะ และเป็นตัวละครหลัก(และร้าย??) ในเรื่องYes!Master.สองเรื่องนี้มีลงในเล้านะคะ ใครสนใจลองไปหาอ่านดูค่ะ^^

---------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 9
   ลู่อี้เผิงคิดว่าตัวเองคงเป็นตำรวจที่โดนจับใส่กุญแจมือบ่อยที่สุดในโลก ซึ่งสถิตินี้อย่าให้ใครได้รู้เลยเป็นดีที่สุด กว่าเขาจะข่มตาหลับลงได้ก็เกือบรุ่งเช้าเข้าไปแล้ว พอตื่นมาอีกทีแสงตะวันก็ส่องสาดเข้ามาแทบจะถึงเตียงนอนอยู่แล้ว หันไปก็เห็นหงคงฉ่วยกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างๆ
   “ตื่นแล้วหรือ?” เขาทัก ลู่อี้เผิงรีบยันตัวลุกขึ้นในทันที และได้รู้ว่ากุญแจมือยังคาอยู่
   “เมื่อคืนฉันจับคนร้ายงัดกระเป๋าได้ด้วยล่ะ คุณตำรวจ” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ ลู่อี้เผิงพยายามเค้นสมองปั้นหน้าแก้ปัญหาเต็มที่ “อืม ผมรู้แล้วล่ะ ผมว่าปล่อยได้แล้วล่ะ เพราะคุณขังเขามาคืนหนึ่งแล้ว”
   “ไม่ได้หรอกสารวัตร ต้องรอคนมาประกันตัวก่อน” หงคงฉ่วยว่า และยิ้มที่มุมปาก ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก แล้วแค้นยิ้มตอบไป “งั้นผมประกันตัวเขาเอง คุณปล่อยเขาได้แล้วล่ะ”
   “หลักฐานค้ำประกันล่ะ?” หงคงฉ่วยพูดต่อ ลู่อี้เผิงชักนึกสงสัยขึ้นมาตงิดๆ แล้วว่าใครกันแน่ที่เป็นตำรวจ
   “ตำแหน่งผมแล้วกัน” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยสั่นศีรษะ “ไม่พอๆ ผู้ร้ายคนนี้กระทำการอุกอาจมาก ฉันว่าเธอต้องมีอย่างอื่นมาค้ำประกันอีก”
   “อะไรล่ะ?” ลู่อี้เผิงถามอย่างจนปัญญา หงคงฉ่วยยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยื่นมือไปจับหน้าเขา “ฉันให้เวลาเธอคิดสามนาทีแล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงนิ่งไปได้สักสองวินาที ก็กระโจนเข้าใส่หงคงฉ่วย หมายจะแย่งกุญแจที่อยู่ในอกเสื้อ เขาแน่ใจว่าเจ้าหมอนี่คงไม่เสนอหลักประกันดีๆ ให้เขาแน่ สู้ตายเอาดาบหน้าดีกว่า ทั้งคู่ปล้ำกันอยู่บนเตียงพักหนึ่ง สุดท้าย นายตำรวจหนุ่มก็ยังถูกจับกดจนได้
   ลู่อี้เผิงทำท่าฮึดฮัดขณะถูกอีกฝ่ายตวัดตัวขึ้นคร่อม หงคงฉ่วยใช้มือข้างที่เป็นอิสระจับใบหน้าเขาไว้ แล้วโน้มลงไปใกล้ ยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก “ไปเป็นกัปตันเรือให้ฉันสักวันสิ สารวัตร แล้วฉันจะปล่อยผู้ต้องหาคนนี้”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะพยักหน้าอย่างฝืนใจเป็นที่สุด “ก็ได้”
   หงคงฉ่วยยิ้มกว้างขึ้น ก่อนจะปลดกุญแจมือออก จากนั้นก็ตบแก้มชายหนุ่มเบาๆ “ไปอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะ สายแล้วนะกัปตัน”
-----------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงทำงานมาห้าปี ไม่เคยลาพักร้อน นี่เป็นการหยุดพักร้อนครั้งแรกของเขา และตอนนี้นายตำรวจหนุ่มกำลังใช้เวลาและเรี่ยวแรงไปกับการขยับใบเรือเพื่อให้มันรับลมและแล่นต่อไปได้ โดยที่มีอีกคนนั่งจิบน้ำส้มถ่วงเรืออยู่ด้านหลัง
   หงคงฉ่วยเช่าเรือใบลำใหญ่มาลำหนึ่ง และตอนนี้เจ้าตัวกำลังเอนตัวสบายๆ อยู่บนเก้าอี้นอน มองดูชายหนุ่มรูปร่างทะมัดทะแมงสมกับเป็นนายตำรวจวัยรุ่นไฟแรง ผู้ซึ่งกำลังวิ่งวุ่นอยู่กับการขึงและบังคับใบเรือเพื่อให้เรือแล่นออกไปในทิศทางที่ต้องการ ลู่อี้เผิงสวมแค่เสื้อยืดแขนสั้น และกางเกงขาสั้นอีกตัวเท่านั้น พอขยับไปทางไหน ปลายขากางเกงก็เพยิบขึ้นเผยให้เห็นตัวอักษรสีแดงแวมๆ ขึ้นมาทุกที ยังไม่นับถึงมัดกล้ามได้รูปสวยที่อยู่บนท่อนแขนกำยำของเจ้าตัว เวลาขยับใบเรือทีหนึ่งก็ชวนมองไม่น้อย
   หงคงฉ่วยมองไปจิบน้ำส้มบนโต๊ะที่วางอยู่ไป เพลิดเพลินเจริญใจดีจริงๆ ในขณะที่อีกฝ่ายเหงื่อแตกพลั่กเพราะความร้อน บังคับเรือไปพลางแช่งชักหักกระดูกเขาไปพลาง
   หงคงฉ่วยจิบน้ำสมอีกอึกแล้วขยับแว่นกันแดด จากนั้นจึงพูดขึ้น “พอแล้วล่ะกัปตัน เอาใบเรือลงได้แล้ว เดี๋ยวจะลอยไปออกไปมหาสมุทรแอตแลนติก”
   ลู่อี้เผิงอยากจะเถียงไปจริงๆ ว่า ถ้าลอยไปถึงมหาสมุทรแอตแลนติกได้จริงๆ ล่ะก็ เขาคงได้เขียนหน้าประวัติศาสตร์ใหม่ แต่เรื่องอะไรที่เขาจะต้องไปต่อปากต่อคำเรื่องบ้าๆ กับไอ้เจ้านกยูงกวนประสาทนี่ด้วย
   “คงฉ่วย มาช่วยกันหน่อยสิ” ลู่อี้เผิงว่า เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังนั่งหน้าระรื่น จิบน้ำสบายใจอยู่ใต้ร่ม ปล่อยให้เขาวิ่งไปวิ่งมา แถมยังมาใช้ให้ลดใบเรือลงอีก
   “แหม.. สารวัตรลู่ ประกันตัวผู้ร้ายน่ะ ปกติใช้หลักทรัพย์กันเป็นหลายแสนเหรียญเลยนะ กรณีคุณแค่มาเป็นกัปตันเรือให้ฉันนี่ เรียกว่าสบายๆ แล้วล่ะ แต่เอาเถอะ เดี๋ยวฉันไปช่วยก็ได้” พูดจบก็ยันตัวลุกขึ้น แล้วบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน ลู่อี้เผิงยืนขบฟันมองดูฝ่ายนั้นเดินเข้ามา
   “ตรงไหนล่ะสารวัตร กระโดดไม่ถึงเดี๋ยวฉันจะช่วยอุ้ม” ว่าแล้วก็เดินมาทำท่าจะอ้าแขนอุ้มลู่อี้เผิง นายตำรวจหนุ่มถลึงตาใส่เขาทันที แล้วชี้ไปที่เชือกมัดเรือเส้นหนึ่งที่ผูกอยู่กับห่วงเหล็กยึดด้านล่าง “ปลดอันนั้นให้ผมหน่อยสิ” จากนั้นเขาก็เดินไปปลดเชือกผูกใบเรืออีกฝั่งหนึ่ง พอเดินกลับมาอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยยังยืนนิ่ง เลยอดไม่ได้ต้องทักขึ้น
   “คราวนี้อะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่าแก้ปมไม่เป็น ปมนั่นขนาดเด็กอนุบาลยังแก้ได้เลยนะ”
   “อ้อ เปล่า” หงคงฉ่วยว่า และทำสีหน้าเหมือนคนป่วยเต็มที่ “ฉันเพิงนึกออกว่า หมอสั่งห้ามก้มตัวนานๆ ให้ก้มลงไปแกะปมใหญ่ขนาดนั้นไม่ไหวหรอก เผิงเผิงช่วยหน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงอยากจะกระโดดถีบหงคงฉ่วยจริงๆ ร้อนวันพันปีไม่เคยเห็นอ้างเจ็บนั่นปวดนี่ พอให้ทำงานล่ะเป็นโรคขึ้นมาเชียว
   “กลับไปนั่งจิบน้ำตามสบายของคุณเถอะ” นายตำรวจหนุ่มพูดอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ก่อนจะก้มลงปลดเชือกที่ผูกใบเรือออก หงคงฉ่วยเดินกลับไปนั่งที่เดิม ยกน้ำขึ้นมาจิบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   “เผิงเผิง จะไปไหนน่ะ มาดื่มน้ำก่อนสิ” หงคงฉ่วยเอ่ยปากเรียก เมื่อลู่อี้เผิงลดใบเรือลงมาหมดเรียบร้อย แล้วทำท่าจะเดินเข้าไปในเคบิลเรือ ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมามองเขาเล็กน้อยแล้วพูดตอบ “ไม่เป็นไร ผมลงไปดื่มที่เคบินก็ได้
   “ในเคบินไม่มีน้ำหรอก ฉันขนขึ้นมาหมดแล้วล่ะ” หงคงฉ่วยว่า และตบกระติกน้ำแข็งใบใหญ่ข้างตัว ลู่อี้เผิงชะงักตัวกึก ในที่สุดก็เดินกลับขึ้นมา หงคงฉ่วยรินน้ำส้มเพิ่มอีกแก้วหนึ่ง แล้ววางไว้บนโต๊ะข้างตัว ลู่อี้เผิงทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้นอนที่วางอยู่อีกฟาก แล้วหยิบน้ำส้มแก้วนั้นขึ้นมา “ขอบคุณ... ว่าแต่ คงไม่ได้ใส่ยาอะไรลงไปหรอกนะ” เขาพูด และหรี่ตามองหงคงฉ่วยอย่างไม่ไว้ใจ คนถูกมองแบมือสองข้าง “เห็นฉันถืออะไรอยู่อีกไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงมองแล้วก็ถอนหายใจเฮือก ก่อนจะยกน้ำส้มขึ้นมาจิบ จากนั้นก็เอนตัวลง เสียงคลื่นน้ำเอื่อยๆ ในทะเลก็ฟังดูผ่อนคลายดีหรอก นายตำรวจหนุ่มหลับตา พยายามหาความสุขจากความสงบตรงหน้าให้ได้มากที่สุด ก่อนที่ไอ้บ้าบางคนจะทำลายมันลง
   หงคงฉ่วยนั่งอยู่สักพัก ก็ยันตัวลุกขึ้น คว้าหมวกปีกสานที่เพิ่งซื้อมาขึ้นมาสวม แล้วออกไปเดินเล่นที่กราบเรือ พอเห็นอีกฝ่ายลุก ลู่อี้เผิงก็อดไม่ได้ต้องหรี่ตาแอบดู เผื่อเจ้านกยูงตัวนั้นจะทำอะไรแปลกๆ ระหว่างที่เขาเผลอ
   หงคงฉ่วยเดินออกไปที่กราบเรือ เขาสวมเสื้อเชิ้ตทับเสื้อยืดแขนสั้นสีขาว สวมกางเกงขาสั้น แล้วก็รองเท้าแตะ พอใส่หมวกสานแบบนั้นแล้วก็ดูเข้ากันแบบแปลกๆ ลู่อี้เผิงหรี่ตามองดูหงคงฉ่วยซึ่งเดินไปชะโงกทางนี้ทีทางนั้นที เดินไปเดินมาได้สักสองรอบ เจ้าตัวก็เดินกลับเข้ามาในร่มใหม่ จากนั้นก็ล้วงเอาขวดครีมกันแดดออกมา แล้วถอดเสื้อออก
   เห็นแบบนั้นลู่อี้เผิงทนนอนนิ่งๆ ไม่ไหวอีก ต้องส่งเสียงถามออกมา “จะทำอะไรน่ะคุณปู่ อาบแดดหรือไง?"
   หงคงฉ่วยหันมาแล้วยิ้มหน่อยๆ “ว่าจะลงไปเล่นน้ำทะเล จะลงด้วยกันหรือเปล่าล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตามองคนตรงหน้าปริบๆ ราวกับไม่เคยได้ยินประโยคคำถามธรรมดาแบบนี้มาก่อน หงคงฉ่วยมองหน้าชายหนุ่มอยู่พัก ก็พูดขึ้นอีก “นี่ มาทะเลทั้งที ไม่ลงทะเลได้ยังไงล่ะ ถ้าเธอไม่ลง ฉันฝากเฝ้าเรือด้วยก็แล้วกัน” พูดจบก็ทำท่าจะลุกออกไป คราวนี้ลู่อี้เผิงเลยต้องดีดตัวขึ้นจากเก้าอี้ “เดี๋ยว”
   “?” หงคงฉ่วยหันหน้ามามองและเลิกคิ้ว ลู่อี้เผิงขบปากถามไป “ผมลงด้วย เดี๋ยวปล่อยคุณไปคนเดียวเกิดหน้ามืดจมน้ำขึ้นมา จะลำบากผมอีก”
   หงคงฉ่วยยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก ก่อนจะต้องค้างเอาไว้แบบนั้น เมื่อนายตำรวจหนุ่มพูดขึ้นต่อ “นั่งลงก่อนสิ เดี๋ยวผมช่วยทาครีมกันแดดที่หลังให้”
   แดดแรงพอสมควร ขนาดมีลมทะเลพัด แล้วก็อยู่ในร่ม แก้มของลู่อี้เผิงยังแดงเรื่อ หงคงฉ่วยเห็นแล้วก็อดใจเต้นไม่ได้
   เจ้าเด็กคนนี้นี่น้า.....
   ในที่สุดคนตรงหน้าก็ยอมนั่งลง ลู่อี้เผิงได้เห็นนกยูงสีแดงตัวนั้นถนัดตาอีกครั้ง รายละเอียดของมันชวนให้นึกว่าตอนที่สัก คนถูกสักคงต้องทนเจ็บปวดไม่น้อย นายตำรวจหนุ่มหยิบขวดครีมกันแดดขึ้นมา บีบลงบนฝ่ามือ แล้วเริ่มลูบไล้แผ่นหลังนั้นไปพลาง มองดูนกยูงตัวนั้นไปพลาง
   “คงฉ่วย นกยูงตัวนี้คุณใช้เวลาสักนานรึเปล่า” ลู่อี้เผิงถามขึ้นหลังจากทาครีมไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดตอบ “หนึ่งวัน”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก เขาไม่เคยสัก แต่พอรู้อยู่เหมือนกันว่าเจ็บน่าดู เทียบกับตอนถูกสั่งให้เอาเล็กร้อนจี้ตัวหนังสือที่ขาแล้ว นกยูงตัวใหญ่ที่มีรายละเอียดขนาดนี้ ไม่รู้ว่าอะไรจะเจ็บกว่ากัน เจ้าหมอนี่เองก็คงใจแข็งเหลือเชื่อเหมือนกัน
   “เอ่อ.. ไม่ได้พ่นยาชาหรืออะไรใช่ไหม?” นายตำรวจหนุ่มถามต่อ หงคงฉ่วยหัวเราะ “สมัยนั้นเขาวัดใจกันสัก ไม่เหมือนสมัยนี้หรอก”
   “อ้อ” ลู่อี้เผิงร้องในลำคอ และถามต่อ “สมัยนั้นน่ะสมัยไหนล่ะ”
   “เล่าไปสารวัตรูลู่ก็เกิดไม่ทันหรอก” หงคงฉ่วยไม่ยอมหลงกลง่ายๆ ลู่อี้เผิงเองก็ไม่ยอมแพ้ ทำเสียงเหมือนสงสัย แล้วถามต่อ “งั้นก็เกินสามสิบปีน่ะสิ?”
   คนถูกถามหัวเราะหึๆ ไม่ตอบอะไร นายตำรวจหนุ่มจึงพูดอีก “ปกติคนที่ไปสักนี่ อย่างน้อยๆ ก็คงอายุสักสิบเจ็ดสิบแปดแล้วสินะ” พูดพลางก็นึกว่าเจ้าหมอนี่อายุห้าสิบเข้าไปแล้วหรือนี่ หงคงฉ่วยเหลียวหน้ากลับมาแล้วยิ้มหน่อยๆ
   “อย่างฉันไม่ต้องรอถึงอายุเท่านั้นหรอก”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตากว้างอย่างไม่เชื่อหู ก่อนจะโพล่งออกไป “นี่ จะบอกว่าคุณสักตั้งแต่จำความได้เลยหรือไงน่ะ”
   อีกฝ่ายหัวเราะชอบใจ “เดาให้มันมีเหตุมีผลหน่อยซี่ เดี๋ยวฉันก็ไปแจ้งโรงเรียนนายร้อยตำรวจให้ยึดเกียรตินิยมคืนเสียหรอก”
   ลู่อี้เผิงทำหน้าหงิก กี่ปีๆ หมอนี่ก็ไม่เคยหยุดกระแนะกระแหนเขาเรื่องนี้สักที “เอาเถอะ ผมว่าคุณไม่ห้าสิบกว่าก็ใกล้ห้าสิบรอมร่อแล้วล่ะ”
   “แหม... เผิงเผิงเนี่ยน้า..” หงคงฉ่วยครางแล้วหันหน้ากลับมา “ฉันบอกแล้วว่าอายุเขาดูกันที่หน้าตา ใครเขาไปดูจากปีเกิดกัน” พูดแล้วก็ยกมือขึ้นจับคางลู่อี้เผิงเอาไว้ “ดูอย่างสารวัตรสิ หน้าตาเหมือนคนสามสิบกว่าจะสี่สิบเข้าไปทุกทีแล้ว ดูแลตัวเองหน่อยซี่”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นปัดมือที่จับออก หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก “ทาทั่วหรือยัง ครีมน่ะ”
   “ทั่วแล้ว” ลู่อี้เผิงว่า พลางทำหน้าบูด หงคงฉ่วยหัวเราะอีก แล้วพูดต่อ “งั้นสารวัตรลู่หันหลังมาสิ เดี๋ยวฉันช่วยทาให้”
   “นี่.. ผมไม่รักสวยรักงามเหมือนคุณหรอกนะ มาเที่ยวทะเล กลับไปก็ต้องตัวเกรียมๆ สิ”
   “นั่นสินะ เผิงเผิงผิวแทนก็เซ็กซี่ไปอีกแบบ” หงคงฉ่วยว่าและยื่นหน้ามากัดคางเขาเบาๆ ลู่อี้เผิงขนลุกซู่ รีบผลักอีกฝ่ายออกทันที
   “ไหนว่าจะลงไปว่ายน้ำทะเลไง”
   คนถูกเอ็ดหัวเราะหึๆ แล้วลุกขึ้น เดินลิ่วออกไป ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบคาง พลางนึกไปถึงเรื่องเมื่อคืน
   หนอย... เจ้านกยูงบ้านี่ จะยั่วเขาไปถึงไหนกันนะ
------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 8 P6 :2/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 03-08-2011 14:26:54
   ด้านข้างท้ายลำเรือมีบันไดยาวสำหรับปีนขึ้นปีนลงอยู่ เลยสามารถปีนขึ้นปีนลงจากเรือได้แม้จะอยู่ในน้ำ แต่หงคงฉ่วยไม่ได้ลงน้ำทางบันได เขาพุ่งหลาวลงไปจากกราบเรือด้วยท่วงท่าอย่างกับนักกายกรรม ลู่อี้เผิงเห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้ จึงเดินไปที่กราบเรือแล้วตะโกนลงไป
   “นี่คุณปู่ ที่นี่ไม่ใช่ลานกายกรรมนะ ไม่ต้องโชว์กระโดดน้ำผาดโผนแบบนี้ก็ได้”
   หงคงฉ่วยที่เพิ่งโผล่หน้าขึ้นมาจากน้ำทะเลสีเขียวครามใสระยับ ยิ้มให้กับคำทักนั้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “เสี่ยวเผิงเผิงไม่ต้องเลียนแบบก๋งก๋งนะ หาเชือกหาเสื้อชูชีพใส่ให้ดี แล้วค่อยๆ ปีนบันไดลงมาเถอะ ก๋งก๋งกลัวเสี่ยวเผิงเผิงสำลักน้ำ เดี๋ยวลำบากต้องช่วยผายปอดอีก”
   ลู่อี้เผิงขบกรามกรอด ก่อนจะพุ่งหลาวเข้าใส่หงคงฉ่วยทันที เสียงน้ำทะเลกระเซนซ่านดังให้ได้ยินชัดถนัดหู ทั้งคู่ปล้ำกันไปปล้ำกันมาในน้ำ ต่างคนต่างผลัดกันขึ้นมาหายใจคนละเฮือกสองเฮือก สุดท้าย หงคงฉ่วยก็ว่ายหนีไปอีกด้านหนึ่งของเรือ
   ลู่อี้เผิงว่ายตามไป และพุ่งเข้ารวบตัวฝ่ายนั้นไว้ หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก จากนั้นก็พยายามจะกดเขาให้จมน้ำ สองคนเลยปล้ำกันในน้ำอีกรอบ ลู่อี้เผิงรู้สึกตัวเองกินน้ำทะเลเข้าไปหลายอึก สุดท้ายเลยทะลึ่งตัวพรวดขึ้นมา
   “เค็มๆ ” หงคงฉ่วยที่ว่ายตามขึ้นมาทีหลังพูดพลางแลบลิ้นแล้วทำหน้ายู่ยี้ ลู่อี้เผิงที่กำลังสั่งน้ำออกทางจมูก เห็นแบบนั้นก็อดทักด้วยความหมั่นไส้ไม่ได้ “น้ำทะเลมันก็เค็มทั้งนั้นแหละ คุณอย่ามาทำตัวเป็นเด็กเล็กๆ ไปหน่อยเลย”
   หงคงฉ่วยกลอกตามองเขาแล้วพูดตอบ “อ้อ ผู้ใหญ่ต้องกินน้ำทะเลทางจมูกแบบเผิงเผิงสินะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนพูด แล้วพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง หงคงฉ่วยหัวเราะร่วน จากนั้นก็ว่ายหนีไปอีกทาง ทั้งคู่ว่ายน้ำไล่กันอยู่พักหนึ่ง หงคงฉ่วยก็ว่ายไปเกาะบันไดเรือ แล้วพูดออกมา “พอล่ะเผิงเผิง ก๋งก๋งยอมแพ้แล้ว”
   นายตำตรวจหนุ่มว่ายน้ำมาเกาะบันไดอีกฝั่งหนึ่ง พลางหอบหายใจ และเหลือบตามองคนตรงข้ามที่ดูจะไม่เหนื่อยอะไรเลย “นี่ คุณปู่ กินยาโด๊ปอะไรมาเนี่ย”
   หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก แล้วขยับมาใกล้อีก “เผิงเผิงยอมไปอยู่กับคงฉ่วยก่อนสิ เดี๋ยวจะบอกให้ว่ากินยาอะไร”
   ลู่อี้เผิงมองตอบอีกฝ่าย ก่อนจะพูดตอบไป “คุณยอมให้ผมจับก่อนสิ ผมอาจจะอยากอยู่กับคุณขึ้นมาก็ได้”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ “เผิงเผิงจะย้ายมาอยู่กับคงฉ่วยในคุกหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบ แต่ยื่นมือไปรวบตัวฝ่ายนั้นเข้ามา แล้วบดจูบลงไปบนริมฝีปากนั้น หงคงฉ่วยผงะตัวหน่อยหนึ่ง จากนั้นก็ตะปบมืออีกข้างลงบนหัวไหล่ของเขา จูบกันได้สักพัก หงคงฉ่วยก็ผลักเขาออกเบาๆ ก่อนจะยึดตัวไต่บันไดขึ้นไป ลู่อี้เผิงพยายามฉวยปลายเท้าของทางนั้นไว้ แต่ก็ไม่ทัน จึงรีบปีนตามขึ้นไป
   หงคงฉ่วยยังไม่ทันได้ขึ้นมาบนเรือดี ก็ถูกลู่อี้เผิงกระโจนใส่จากด้านหลัง ทั้งคู่กลิ้งหลุนๆ ไปบนกราบเรืออยู่พักหนึ่ง ก่อนที่นายตำรวจหนุ่มจะพลิกตัวขึ้นกดอีกฝ่ายได้เป็นครั้งแรก หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ริมฝีปากก็ถูกอีกฝ่ายปิดด้วยจูบเสียก่อน
   แสงแดดตอนเที่ยงวันร้อนอยู่พอสมควร ท่าทางหงคงฉ่วยจะทนแสงแดดไม่ไหว เลยขยับตัว ผลักลู่อี้เผิงที่คร่อมอยู่ด้านบนจนกลิ้งขลุกๆ ไปด้วยกัน ระหว่างนั้นต่างคนต่างพยายามจะเอาชนะกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ตอนที่กลิ้งไปจนชนกระติกน้ำแข็ง บังเอิญหงคงฉ่วยอยู่ด้านล่างพอดี
   หน้าของลู่อี้เผิงกลายเป็นสีแดงจัด ขณะกำลังมองดูร่างเปลือยครึ่งท่อนใต้ร่างของตน นายตำรวจหนุ่มก็ต้องสะดุ้งโหยง เมื่อน้ำแข็งก้อนหนึ่งแตะแก้มเขาเบาๆ มองลงไปอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก ไม่รู้ยื่นมือไปหยิบน้ำแข็งออกมาจากกระติกตั้งแต่เมื่อไหร่
   “อากาศร้อนนะเผิงเผิง น้ำแข็งหน่อยมั้ย” ฝ่ายที่นอนอยู่ว่า ลู่อี้เผิงไม่ตอบอะไร แต่ฉวยมือข้างที่ถือน้ำแข็งนั้นเอาไว้ แล้วอ้าปากเลียก้อนน้ำแข็งพร้อมกับนิ้วมือของอีกฝ่าย หงคงฉ่วยสูดหายใจเฮือก เมื่อลู่อี้เผิงใช้ลิ้นเลียท้องแขนของเขา ไล่มาจนถึงซอกคอ จากนั้นก็ยื่นมือไปหยิบน้ำแข็งในกระติก ลูบไล้ลงบนลำตัวของอีกฝ่ายบ้าง   
   หงคงฉ่วยสะดุ้งเฮือก ตะปบมือข้างที่ยังกำน้ำแข็งอยู่ลงบนแผ่นหลังกว้างนั้นทันที ก้อนน้ำแข็งละลายลงอย่างรวดเร็วทันทีที่สัมผัสเข้ากับผิวกายอุ่นจัดของทั้งสองฝ่าย ลูบไล้กันอยู่ได้พักหนึ่ง ลู่อี้เผิงจึงจับแขนทั้งสองข้างของหงคงฉ่วยรวบขึ้นไปบนศีรษะ แล้วบดจูบลงไปอีกครั้ง
   ปลายลิ้นร้อนจัดเคล้ากันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ผิวกายเปลือยเปล่าที่เบียดเสียดกันร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ มือของลู่อี้เผิงเลื่อนต่ำลง ลูบไล้ไปตามแผ่นออก ปั้นเอวของอีกฝ่าย ขณะที่มือของหงคงฉ่วยตวัดขึ้นโอบไล่เขา แล้วขย้ำจนเจ็บจี๊ด
   จูบร้อนเร่าจนแทบจะเรียกได้ว่ารุนแรง ต่างฝ่ายต่างดูดเม้มริมฝีปากของกันและกันอย่างกระหาย จนกลายเป็นสีแดงจัดและบวมเจ่อขึ้นมา ลู่อี้เผิงหอบหายใจเสียงหนัก ก่อนจะโอบร่างนั้นให้ยกขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แล้วดึงกางเกงขาสั้นตัวนั้นออก
   “เผิงเผิง ถุงยางล่ะ?” หงคงฉ่วยถามออกมา หลังจากที่อีกฝ่ายเผยความอลังการออกมาตรงหน้า ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาเหมือนไม่เข้าใจคำถาม แล้วบดจูบลงมาอีก เลยถูกตบแก้มเบาๆ ทีหนึ่ง
   “ใส่ถุงยางด้วย สารวัตรลู่” อีกฝ่ายพูดเสียงเข้ม ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วยุ่ง พอเห็นอีกฝ่ายดูมีสีหน้าละล้าละลัง หงคงฉ่วยเลยถอนหายใจแล้วยิ้มออกมา “จริงๆ น้า ไม่เตรียมตัวบ้างเลยหรือไง” ว่าแล้วก็เอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าสตางค์ที่อยู่ในเสื้อตัวนอกซึ่งพาดอยู่บนเก้าอี้นอนใกล้ๆ ลงมา หยิบถุงยางออกมาสองซอง โยนให้ลู่อี้เผิงซองหนึ่ง
   “หยุดตอนนี้ยังทันนะ สารวัตร” หงคงฉ่วยพูดเสียงเย้า เมื่อเห็นอีกฝ่ายดูจะอึ้งกับถุงยางที่ถูกโยนให้พอสมควร ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะคว้าเอวเขาเอาไว้
   “เตรียมพร้อมจริงนะ คุณเนี่ย”
   หงคงฉ่วยหัวเราะในคอ ขณะมองลู่อี้เผิงฉีกซองถุงยางนั้นออก แล้วสวมให้กับตัวเอง ความอลังการของมันทำเอาคนมองรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมา ลู่อี้เผิงสวมถุงยางเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่นอนอยู่ แล้วแยกเขี้ยวถาม
   “จะให้ช่วยใส่ถุงยางให้ด้วยไหม คุณปู่”
   หงคงฉ่วยตีอกเขาเสียงดังเพี๊ยะ ก่อนจะฉีกซองถุงยางออก แล้วสวมให้ตัวเองบ้าง ยังสวมไม่ทันเสร็จ ก็ถูกลู่อี้เผิงจับยกสะโพกขึ้น ความโอฬารที่ดุนดันเข้ามาทำให้เขาถึงกับสูดปากด้วยความซ่านเสียว
   เล้าโลมต่อไปอีกพัก ลู่อี้เผิงก็เริ่มเบียดความต้องการของเขาเข้าไป อย่างช้าๆ ช่องทางเล็กแคบนั้นดูดกลืนความโอฬารนั้นเข้าไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ นายตำรวจหนุ่มสูดหายใจเฮือก เมื่อเผชิญกับการตอดรัดอย่างรุนแรงในช่องทางนั้น
   แสงแดดยังคงแผดกล้าอยู่เหนือลำเรือ ลู่อี้เผิงจับตัวหงคงฉ่วยให้ตะแคงข้าง ยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาพาดไหล่เอาไว้ แล้วกระทั้นกายเข้าออกเป็นจังหวะ ได้ยินเสียงอีกฝ่ายครางเป็นห้วงๆ ขยับอย่างนั้นได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็จับหงคงฉ่วยให้คว่ำหน้า และกระแทกกายเข้ามาอีก จากนั้นก็จับนอนหงาย แยกขาออกกว้าง แล้วกระแทกตัวเข้ามาเป็นจังหวะซ้ำๆ
   หงคงฉ่วยครางเสียงต่ำในลำคอ ทำกันไปได้พักหนึ่ง เขาก็พูดขึ้นมาท่ามกลางเสียงหอบหายใจของร่างที่อยู่ด้านบน
   “เผิงเผิง ย้ายลงไปทำในเคบินกันเถอะ”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปาก แล้วกระแทกตัวแรงขึ้น หงคงฉ่วยครางออกมาอีกครั้งสองครั้ง จากนั้นก็ตวัดขารอบตัวเขา ก่อนจะตวัดตัวกลับมาขึ้นคร่อมร่างที่อยู่ด้านบน
   ลู่อี้เผิงชะงักกึก ท่อนล่างยังคากันอยู่ แต่ตำแหน่งเปลี่ยนไปแล้ว หงคงฉ่วยยกมือขึ้นลูบหน้าเขา “พื้นมันร้อนนะ เผิงเผิงลองบ้างมั้ย?”
   พูดจบก็เริ่มกระแทกตัวลงมา ลู่อี้เผิงจะอ้าปากพูดอะไรก็พูดไม่ออก ได้แต่สูดหายใจเฮือกๆ รู้สึกอยู่หรอกว่าพื้นมันร้อน แต่เวลาแบบนี้เจ้าหมอนี่ยังจะมีกะใจมาสนใจเรื่องแบบนี้อยู่อีกหรือนี่... เขามันไม่เอาอ่าวขนาดนั้นเลยหรือไง!
   หงคงฉ่วยขย่มตัวไปได้สักพัก เหงื่อก็ไหลอาบใบหน้า หยดลงมาบนหน้าท้องกำยำของร่างที่นอนอยู่ ขยับต่อไปได้อีกพัก ร่างด้านบนก็เอื้อมมือไปคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม คราวนี้ลู่อี้เผิงทนไม่ไหวแล้วจริงๆ
   “คงฉ่วย นี่ผมไม่ได้เรื่องขนาดนี้เลย?!”
   หงคงฉ่วยเบิ่งตามองเขาอย่างแปลกใจ ก่อนจะพูดออกมา “เปล่า แต่มันร้อนนี่นา เผิงเผิงเองก็ดื่มน้ำก่อนสิ”
   ลู่อี้เผิงดีดตัวขึ้นมา หงคงฉ่วยรีบคว้าแผ่นหลังนั้นเอาไว้ ส่วนที่เชื่อมประสานกันอยู่เลยยังไม่หลุดออกไป ลู่อี้เผิ่งหันไปคว้าน้ำมาดื่มอั่กๆ ก่อนจะโอบร่างนั้นไว้ แล้วลุกขึ้นทันที
   หงคงฉ่วยตวัดแขนโอบรัดร่างนั้นเอาไว้ก พร้อมกับกระหวัดขารัดปั้นเอวแกร่งนั้น ก่อนจะครางออกมาเมื่ออีกฝ่ายเริ่มก้าวเดิน
   “เคบินนะเผิงเผิง” หงคงฉ่วยกระซิบ ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะผลักร่างนั้นเข้ากับผนังด้านท้ายเรือก่อนจะถึงประตูเคบิน แล้วกระทั้นกายอย่างหนักหน่วง หงคงฉ่วยตะกายมือไปตามผนังไฟเบอร์กลาส แล้วครางเสียงสั่น
   ตากแดดทำกันอยู่ตรงนั้นสักพัก ลู่อี้เผิงถึงยอมจะลงไปในเคบิน แต่ยังไม่ทันจะถึงเตียง เขาก็พาดร่างนั้นเข้ากับผนังอีกรอบ แล้วสาวกายเข้าออกเหมือนทนไม่ไหว หรือกำลังนึกโมโหอะไรสักอย่าง ระหว่างนั้นหงคงฉ่วยครางเสียงต่ำในลำคออยู่ตลอดเวลา
   ยืนทำกันจนผนังเรือเปียกชุ่ม ลู่อี้เผิงถึงอุ้มหงคงฉ่วยไปที่เตียง สองร่างขยับตะโพกเข้าหากันอย่างบ้าคลั่ง เสียงครางกับเสียงหอบหายใจฟังดูสับสนไปหมด ลู่อี้เผิงกดมือของหงคงฉ่วยแนบลงกับเตียง บดริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากที่กำลังร้องครางอยู่
-------------------------------------------------
    “เผิงเผิง ตื่นได้แล้ว”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วยุ่ง แต่ก็ยังไม่ยอมลืมตาตื่นขึ้นมา ได้ยินเสียงเรียกอีก “ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก็กลับเข้าฝั่งไม่ทันหรอก”
   คราวนี้นายตำรวจหนุ่มลืมตาขึ้นมาทันที นอกจากเพดานเคบินเรือที่บุลายไม้แล้ว เขาเห็นหงคงฉ่วยใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย นั่งยิ้มเผล่อยู่ข้างๆ
   “ก๋งก๋งเข้าใจนะว่าเผิงเผิงเหนื่อย เล่นทำท่าพิสดารเสียขนาดนั้น แต่ฟ้าจะมืดแล้วนะ เผิงเผิงต้องไปเอาเรือกลับเข้าฝั่งก่อน”
   แก้มของลู่อี้เผิงกลายเป็นสีแดงจัด ทั้งๆ ที่อากาศก็ไม่ร้อนแล้ว เขาหันไปถามหงคงฉ่วยอีกครั้ง “กี่โมงแล้ว”
   “สี่โมง” ทางนั้นตอบ แล้วดึงหน้าเขาเข้าไปจูบเบาๆ “ที่เผิงเผิงทำตอนบ่ายเยี่ยมไปเลย เดี๋ยวกลับไปไปต่อกันอีกหน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่ฝ่ายตรงข้าม ก่อนจะผลักร่างนั้นออก แต่พอลุกขึ้นก็นึกได้ว่าไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น พอหันกลับไปก็เห็นหงคงฉ่วยถืออะไรอยู่ในมือ
   “กางเกงในใครเอ่ย?”
   ลู่อี้เผิงคว้ากางเกงในของตัวเองกลับมา หน้าแดงจนแทบจะคล้ำ บ้าเอ๊ย! นี่เขาทำอะไรลงไปเนี่ย ความต้องการช่วงล่างของผู้ชายนี่น่ากลัวจริงๆ นายตำรวจหนุ่มนึกสาปแช่งความหน้ามืดของตัวเอง ไม่อยากจะนึกย้อนเลยว่าก่อนหน้านี้ทำอะไรลงไปบ้าง
   อยากจะกระโดดทะเลตายจริงๆ !!
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ พลางมองดูนายตำรวจหนุ่มรีบร้อนสวมเสื้อผ้า แล้วเดินงุดๆ กลับขึ้นไปด้านบน
-------------------------------------------------
   ดวงตะวันคล้อยต่ำลงแล้ว โชคดีที่ยังพอมีลมพัดเอื่อยๆ ให้ชักใบเรือกลับเข้าฝั่งได้บ้าง ระหว่างที่ลู่อี้เผิงกำลังวุ่ยวายอยู่กับการชักใบเรือขึ้น หงคงฉ่วยก็เดินขึ้นมาจากเคบิล พร้อมกับกล้องถ่ายรูปในมือ
   “เผิงเผิง ยิ้มหน่อยสิ” พูดพลางยกกล้องถ่ายรูปขึ้น ทำท่าอย่างกับช่างภาพ ลู่อี้เผิงเลยแยกเขี้ยวใส่ “นี่ ถ้าว่างมาเล่นอะไรแบบนี้ มาช่วยผมเอาเรือกลับฝั่งดีกว่านะ”
   หงคงฉ่วยกดชัตเตอร์ดังแช๊ะ จากนั้นก็ลดกล้องลง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ “ฉันเป็นฝ่ายถูกกระทำแท้ๆ เสี่ยวเผิงเผิงยังจะใช้งานฉันอีกหรือ?”
   ถ้ากระโดดลังกาหน้าหมุนตัวสามตลบแล้วสามารถถีบหงคงฉ่วยได้ ลู่อี้เผิงก็อยากจะทำเดี๋ยวนี้เลย ปัญหาคือถึงเขาจะทำแบบนั้นได้ ก็ใช่ว่าจะถีบเจ้าหมอนี่ได้เสียหน่อย ดีไม่ดีจะถูกลากไปเข้าคณะกายกรรมแทนน่ะสิ
   ยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่สักพัก ลู่อี้เผิงก็หันกลับไปสนใจไปเรือต่อ ปล่อยให้หงคงฉ่วยสนุกกับการยกกล้องขึ้นถ่ายนั่นถ่ายนี่ไปตามเรื่อง
   สักราวๆ ห้าโมงกว่า เรือก็แล่นกลับมาจนเกือบจะถึงท่าเทียบ หงคงฉ่วยยังคงถ่ายรูปไม่หยุด จุดใหญ่ๆ ก็ดูจะถ่ายเขานี่แหละ แน่นอนว่าลู่อี้เผิงไม่ได้ทำหน้าดีๆ ใส่กล้องเลยสักรูป แต่พอเห็นเจ้านกยูงนี่ไม่ยอมหยุดถ่ายสักที นายตำรวจหนุ่มจึงอดถามขึ้นไม่ได้
   “นี่ คุณหยุดถ่ายรูปสักทีเถอะ ถ่ายให้ตายก็ไม่ได้รูปดีๆ จากผมหรอกนะ”
   หงคงฉ่วยมองเขา แล้วยกกล้องถ่ายอีกที ก่อนจะตอบยิ้มๆ “ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าเสี่ยวเผิงเผิงต้องไม่ทำหน้าแบบนี้ใส่กล้องใครแน่ๆ แบบนี้แหละดีแล้ว”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขาครั้งหนึ่ง แล้วเบือนหน้าหนีทันที ก่อนจะรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า
   บ้าเอ๊ย!!
   
   ลมทะเลพัดเอื่อยๆ ส่งเรือใบลำนั้นกลับเขาฝั่ง ลู่อี้เผิงยังคงยืนอยู่ที่กราบเรือ มองดูผู้คนซึ่งเป็นแขกของโรงแรมกำลังเดินเล่นกันที่ชายหาด ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อแก้วน้ำเย็นๆ มาแตะตรงหน้า
   หงคงฉ่วยยืนยิ้มอยู่ข้างๆ ที่อยู่ในมือคือแก้วน้ำส้ม ลู่อี้เผิงยื่นมือไปรับ แล้วพูดสั้นๆ “ขอบคุณนะ”
   “อืม..” อีกฝ่ายส่งเสียงในลำคอ จากนั้นก็ยกแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบ สองคนยืนจิบน้ำเงียบๆ กันอยู่สักพัก ลู่อี้เผิงจึงพูดขึ้นมา
   “คงฉ่วย คืนนี้ผมขอนอนสงบๆ สักคืนเถอะนะ”
   หงคงฉ่วยหันหน้ากลับมา แล้วยิ้มตอบ “อืม... คืนก่อนฉันก็ไม่ได้ทำอะไรนี่ ทางที่ดีสารวัตรระวังตัวไว้ดีกว่า เผื่อคืนนี้จะมีโจรแอบงัดกระเป๋า เดี๋ยวต้องลำบากฉันขึ้นมาจับอีก”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่ายทันที ในขณะที่หงคงฉ่วยหัวเราะร่วน
   ให้ตายสิ!!
--------------------------------------------------------
**แล้วก็ยังเหลืออีกวัน สี่วันสามคืนนี่มันนานไปจริงๆ ด้วย  :jul1: เผิงเผิงจะรอดมั้ยนะ ฮ่าๆๆๆ ตกลงไม่รู้ใครมาพักผ่อนกันแน่สินะเนี่ย :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 03-08-2011 15:04:52
สมแก่การลอยคลอ :oo1:

เอ่ยไม่ช่าย สมแก่การรอคอย  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 03-08-2011 15:19:26
เผิงเผิงเริ่มเป็นผู้เริ่มหลายๆ ครั้งแล้วนา หลงเสน่ห์กงคงฉ่วยซะแล้วมั้งเนี่ย  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 03-08-2011 15:22:44
ตามมาอ่านจ้า รู้สึกว่าชอบเขียนแนวชายชรา(รึเปล่า) กับเด็กน้อย ท่าทาง คงฉ่วย เป็นจะเป็นเฒ่าทารก ดูเจ้าเล่ห์ มาดเยอะ แผนเยอะ รู้ทันเผิงเผิงตลอด  ชอบทั้งเสี่ยวเผิง กับ คงฉ่วย ถูกใจให้ like จ้า

ปล.เรื่องเปลวไฟในสายน้ำเราอ่านจบแล้ว อยากอ่านต่ออะ จะเขียนเพิื่มปะ เรารออยู่นะ :call:

 :bye2: เจอกันวันเสาร์
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 03-08-2011 15:23:04
ปลงตก เผิงเผิงผู้นี้ มิอาจจะเอาชนะ ก๋งก๋ง ได้  :laugh:
ถูกปั่นหัวตลอด  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 03-08-2011 15:38:41
ยิ่งนานคู่นี้ยิ่งกุ๊กกิ๊ก
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 03-08-2011 15:42:18
เหนื่อยกว่าเดิมนะเนี่ย เผิงเผิงน้อย ฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 03-08-2011 15:44:54
ตามอ่านทันเเล้ว....ตอนนี่นึกว่าเผิงเผิงจะสู้หงคงฉ่วยได้เเล้ว
แต่เจอก๋งก๋งพลิกกลับมาได้ซะงั้น ห้าๆ
เผิงเผิงก็ทำตามใจตัวเองแบบนี้ดีเเล้วนะ น่ารักดีออก อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 03-08-2011 16:55:22
ยิ่งอ่านยิ่งฮาว่ะ  ช๊อบชอบบบบบ  ยิ่งเวลาเผิงเผิงทำอะไรคงฉ่วยไม่ได้  มันทั้งฮาทั้งน่ารักอย่างบอกไม่ถูกเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 03-08-2011 17:01:55
ยิ่งอ่านยิ่งชอบสารวัตร ท่าทางจะน่ารักน่าแกล้งมาก
รู้สึกว่า นับว่าทั้งคู่จะกุ๊กก๊กกันยิ่งขึ้น
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 03-08-2011 17:12:16
 :m20:  "ผมมันไม่ได้เรื่องขนาดนั้นเลยเหรอ?" คงฉ่วยนี่ชอบทำให้เผิงเผิงเสียความมั่นใจจริงๆนะ ฮ่าๆๆ :laugh:

บทรักครั้งนี้ช่างร้อนแรงจริงๆๆ คึคึ :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 03-08-2011 17:19:23
มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา  :pighaun:





หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 03-08-2011 17:37:35
เผิงเผิงถูกหลอกมาใช้แรงงาน  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 03-08-2011 17:41:15
กว่าจะได้กลับเผิงเผิงตายคักๆ :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 03-08-2011 17:52:32
 :m25: :m25: :m25:

ขนาดเล่นท่าพิศดาร ก็ยังสู้ก๋งก๋ง ไม่ได้เลยนะ

 :oo1: :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 03-08-2011 19:17:18
เผิงเผิง กลับจากทริปนี้คงพักฟื้นยาว :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 03-08-2011 19:18:03
อ่าน5ตอนรวด เพิ่งจบเมื่อกี้
อ่านจบ ถอนหายใจดังเฮือก!!!!
เหนื่อยแทนเผิงเผิงจังค่า~~~~
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NiNJA ที่ 03-08-2011 20:55:13
น่ารักโว้ยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 03-08-2011 21:28:08
 :haun4:

สุดยอดอ่าาา

ร้อนแรงมากกก

เปิดใจกันสักทีสิ  มัวแต่ตั้งแง่ยุนั้นแหล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: doll@love ที่ 03-08-2011 21:51:39
it's very hot hot hot ตะโกนแบบดังๆๆๆๆเลยค่า อิอิ ตอนต่อปายมาไวๆน้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 03-08-2011 22:09:36
เผิงเผิงขอเจ๊ :o12: จะโดนทารุณกรรมอะไรอีก
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 03-08-2011 22:21:08
เผิงเผิงมาพัก(จนได้)ร้อนจริงๆ
แต่คงไม่หายเหนื่อย กลับต้องเหนื่อยกว่าเดิม  :laugh:
รออ่านอีกวันนึง ดูสิก๋งก๋งจะหลอกล่อผิงเผิงยังไงอีก 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 03-08-2011 23:45:38
ร้อนแรงกันจริงคู่นี้  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FiZZ ที่ 04-08-2011 01:55:58
อ่านเรื่องนี้แล้วทำเอาหลงรักก๋งก๋งเลย
เจ้าเล่ห์ หยอก เผิงเผิงน้อยได้น่ารักเกิ๊น  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 04-08-2011 08:33:30
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องชักจะรั่วขึ้นทุกที...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 9 P7 :3/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 04-08-2011 10:12:04
红孔雀นกยูงแดง 10
   ลู่อี้เผิงหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายด้วยความเหนื่อยอ่อน ตื่นขึ้นมาอีกทีข้างตัวก็ว่างเสียแล้ว พอหรี่ตามองผ่านแสงสลัวของยามเช้าตรู่ออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นใครสักคนยืนอยู่ตรงระเบียงศาลา แต่ท่ายืนออกจะแปลกๆ อยู่เสียหน่อย
   นายตำรวจหนุ่มขยับตัวลุกขึ้นมา แล้วกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้ซ้ำ ที่ยืนอยู่คงเป็นหงคงฉ่วยไม่ผิดแน่ ส่วนท่ายืนก็เป็นหนึ่งในท่าฝึกพื้นฐานของวิชากังฟู ที่เรียกว่าท่าม้า หรือนั่งเก้าอี้ลม ที่ผ่านมา ลู่อี้เผิงไม่เคยเห็นหงคงฉ่วยฝึกกังฟูต่อหน้ามาก่อน อย่าว่าแต่ฝึกเลย ฝีมือเต็มๆ ของหงคงฉ่วยเขาก็ไม่เคยเห็นสักครั้ง เวลาต่อสู้กันทีไร เขาก็เป็นฝ่ายแพ้ราบคาบตั้งแต่ห้ากระบวนท่าแรกด้วยซ้ำ  ลู่อี้เผิงมีความมั่นใจในฝีมือกังฟูของตัวเองพอสมควร ดังนั้นเมื่อหงคงฉ่วยสามารถล้มเขาได้ในห้ากระบวนท่า ฝีมือย่อมไม่จัดว่าอยู่ในระดับธรรมดาแน่นอน
   ลู่อี้เผิงค่อยๆ ไถลตัวลงมาจากเตียง แล้วยืนท่าเดียวกันดูบ้าง อยากรู้ว่าเขากับหงคงฉ่วย ใครจะอึดกว่ากันขนาดไหน
   ไม่รู้ว่าหงคงฉ่วยยืนท่านั้นมาก่อนที่ลู่อี้เผิงจะตื่นขึ้นมานานขนาดไหน แต่ตอนที่หงคงฉ่วยขยับตัวขึ้นยืนในท่าปกติ เวลาก็ผ่านไปรวมชั่วโมงครึ่งพอดี ลู่อี้เผิงถึงกับยกมือขึ้นปาดเหงื่อ สมัยเรียนเขาเคยยืนได้นานสุดสองชั่วโมง ดูจากท่าทางของหงคงฉ่วยแล้ว ท่าทางจะไม่มีเหนื่อยไม่มีเมื่อยอะไรเลย คงจะฝึกฝนมาต่อเนื่องยาวนานสมกับที่เขาชนะเขาได้ง่ายๆ จริงๆ
   ยืนนิ่งผ่อนลมหายใจอยู่ได้สักพัก หงคงฉ่วยก็เริ่มวาดมือวาดเท้า เป็นการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าและนุ่มนวลที่สุดเท่าที่ลู่อี้เผิงเคยเห็น ร่ายกายทุกส่วนจัดระเบียบกันอย่างดีเยี่ยม ขณะขยับอย่างช้าๆ ไปตามท่วงท่าต่างๆ
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปาก ถึงจะรู้ว่ามันออกจะดูน่าเกลียดสักหน่อย แต่ชายหนุ่มก็อดจะทำท่าตามไม่ได้ เอาน่า ขโมยเรียนแค่ท่าสองท่าคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง
   ท่ามวยที่หงคงฉ่วยรำออกมา ดูแปลกใหม่สำหรับลู่อี้เผิงพอสมควร และดูจะเข้าใจยากอยู่สักหน่อย แต่พอได้เห็นการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าขนาดนั้น ลู่อี้เผิงก็พอจะมองเทคนิคออก โชคดีที่ห้องด้านในมีพื้นที่ว่างอยู่พอสมควร ดังนั้นเขาจึงสามารถเลียนแบบท่ามวยของหงคงฉ่วยได้โดยไม่ติดขัด
   หงคงฉ่วยรำมวยช้าๆ ไปได้สักพัก ก็เริ่มขยับเร็วขึ้น ลู่อี้เผิงขยับตัวตาม ความเร็วของหงคงฉ่วยนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ตอนรำช้าๆ เขาก็ยังไม่ช้าเท่า ตอนที่เร็วแล้วเขาก็ตามไม่ทัน ถึงอย่างนั้นลู่อี้เผิงก็ยังกัดฟันไล่ตามต่อไป เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แค่นี้หรอก ไหนๆ ก็มีโอกาสแล้ว
   กว่าจะจบกระบวนท่า ก็เล่นเอานายตำรวจหนุ่มถึงกับหอบ ตอนที่ตวัดขาเตะลงไปบนพื้นแล้วดีดตัวขึ้นมาซึ่งเป็นท่าจบ ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นไป แล้วสบเข้ากับดวงตาของหงคงฉ่วยที่มองเข้ามาพอดี ใบหน้าคมเรียวนั้นปรากฏรอยยิ้มลี้ลับที่มุมปาก นายตำรวจหนุ่มถึงกับได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นดังตึกๆ ราวกับจะกระดอนออกมา
   โดนจับได้อีกแล้ว!!
   หงคงฉ่วยรำมวยจบ ก็อ้อยอิ่งยืนตากลมอยู่ตรงระเบียก จิบน้ำมองดูพระอาทิตย์ขึ้นอย่างสบายอารมณ์ ไม่รู้ว่ากำลังปล่อยให้นายตำรวจหนุ่มหาข้อแก้ตัวอีกรึเปล่า
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ในเมื่อถูกจับได้แล้ว เขาเองก็เป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ในเมื่อกล้าจะลอกก็ต้องกล้ารับ นายตำรวจหนุ่มจึงก้าวฉับๆ ออกไปยังระเบียง ตรงไปที่ที่หงคงฉ่วยยืนอยู่
   “คงฉ่วย ท่ามวยคุณน่ะ...”
   “เยี่ยมเลยใช่ไหมล่ะ?” หงคงฉ่วยหันมาตอบ ทั้งๆ ที่คนพูดคนแรกยังพูดไม่จบดี ก่อนจะยิ้มกว้าง “ฉันกำลังหาคนฝึกอยู่นะ เธอสนใจรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงเกิดถือทิฐิขึ้นมาทันที ถ้าต้องกราบหมอนี่เป็นอาจารย์ล่ะก็... เขายอมสู้แพ้แบบนี้ต่อไปดีกว่า แต่ไม่แน่นักหรอก ฝึกให้ดี สักวันอาจจะเอาชนะได้ก็ได้
   คิดได้ดังนั้นนายตำรวจหนุ่มจึงสั่นศีรษะ “ผมคงเรียนไม่ไหวหรอก ความสามารถไม่ถึงน่ะ”
   หงคงฉ่วยมองเขาอยู่พักหนึ่ง แล้วพูดออกมา “แหม.. ฉันล่ะนึกว่านักเรียนเกียรตินิยมของกรมตำรวจจะใจสู้มากกว่านี้เสียอีก ไม่เป็นไร ไว้เผิงเผิงเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ค่อยมากราบฉันเป็นอาจารย์ยังไม่สาย”
   “ไม่เป็นไร ผมไม่อยากให้คุณได้ลูกศิษย์ไม่เอาอ่าวอย่างผมหรอก เดี๋ยวจะเสียสถาบันหมด” ลู่อี้เผิงย้อน หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก “งั้นให้ฉันซัดซักทีแล้วกันนะ”
   พูดจบก็ต่อยใส่ลู่อี้เผิงหมัดหนึ่ง ต่อให้เด็กปัญญาก่อนก็ต้องรู้ว่าไม่ควรยืนนิ่งๆ ให้ใครต่อย นับประสาอะไรกับลู่อี้เผิงซึ่งยังสติดีอยู่ทุกประการ ดังนั้นชายหนุ่มจึงดีดตัวออกไปด้านหลัง ก่อนจะพบว่า นอกจากกำปั้นแล้ว หงคงฉ่วยยังประเคนเท้าใส่เขาอีกด้วย
   ก็อยากจะตะโกนไปอยู่หรอกว่านี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะมาสู้กันนะ แต่จนใจที่แค่หลีกอย่างเดียวก็เต็มขืนเต็มทีแล้ว อย่าว่าจะให้พูดอะไรออกไปเลย ไล่เตะไล่ต่อยเขาได้สักพัก จู่ๆ หงคงฉ่วยก็หยุดมือลงดื้อๆ ก่อนจะพูดยิ้มๆ “ก็ไม่เห็นห่วยเท่าไหร่นี่”
   ลู่อี้เผิงที่หอบแฮ่กๆ ถลึงตาคนตรงหน้า ก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินมาตบบ่าเขา “ไปอาบน้ำแล้วทานข้าวกันเถอะ มื้อนี้เหล่าซือ(อาจารย์)เลี้ยงเอง”
   “ผมไม่เป็นลูกศิษย์คุณหรอก” นายตำรวจหนุ่มสวนทันที ก่อนจะเดินปัดๆ ออกไป หงคงฉ่วยได้แต่ถอนหายใจยิ้มๆ
   “หัวดื้อจริงๆ เลยน้า...”
-------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงเดินออกมาจากห้องน้ำ และรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่หงคงฉ่วยชวนเขาลงไปทานข้าวที่ร้านอาหารด้านล่าง พอทานเสร็จ ก็ชวนปั่นจักรยานออกไปเที่ยวเล่นหาซื้อของฝากในตัวเมือง นับๆ แล้ว ตั้งแต่ที่รู้จักกันมา นี่ถือเป็นการชักชวนที่ปกติที่สุดที่หงคงฉ่วยพูดกับเขา ธรรมดาจนลู่อี้เผิงคิดว่าเขาฟังผิด
   เขากับหงคงฉ่วยเช่าจักรยานกันมาคนละคัน หลังจากอ่านแผนที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็ปั่นจักรยานกันไปตามถนน พอเห็นท่าทางที่หงคงฉ่วยปั่นจักรยานแล้ว ลู่อี้เผิงก็อดสงสัยขึ้นมาอีกไม่ได้ว่าเจ้าหมอนี่อายุเท่าไหร่กันแน่ เพราะดูแข็งแรงไม่เหมือนคนอายุสี่สิบห้าสิบเลย
   “คงฉ่วย” นายตำรวจหนุ่มถามขึ้นและเร่งจักรยานตามขึ้นมา “ที่จริงคุณรับช่วงชื่อนกยูงแดงต่อจากพี่ชายหรือพ่อคุณมาใช่ไหม?”
   หงคงฉ่วยถึงกับเลิกคิ้วสูงทันที แล้วหัวเราะออกมา “อะไรทำให้เผิงเผิงคิดแบบนั้นล่ะ?”
   “ก็ท่าทางคุณมันไม่เหมือนคนอายุห้าสิบเลยนี่ นกยูงแดงมีชื่อมาตั้งสามสิบกว่าปี ถ้าคุณไม่รับช่วงชื่อมา แล้วมันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ “เผิงเผิงช่างคิดจริงๆ  ความจริงฉันก็อยากจะดูเด็กในสายตาเธอหรอกนะ แต่ชื่อนกยูงแดงนี่ฉันสร้างมากับมือ คงปล่อยให้เธอเดาผิดๆ ไม่ได้หรอก”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตาด้วยความผิดหวัง ปนไม่อยากเชื่อหน่อยๆ “คุณอายุห้าสิบกว่าจริงๆ หรือนี่”
   “ถ้าไม่ติดว่าเป็นเผิงเผิง ฉันถีบตกจักรยานไปแล้วนะเนี่ย” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงเบี่ยงจักรยานห่างออกไปตามสัญชาตญาณ และได้ยินเสียงอีกฝ่ายพูดต่อ “บอกแล้วไงว่าอายุเขาดูกันที่หน้า เผิงเผิงทำไมถึงได้อยากรู้นักนะ”
   “ก็...” ลู่อี้เผิงพูดค้างพลางขบริมฝีปาก “จะไม่ให้ผมรู้เลยหรือว่านอนกับคนอายุเท่าไหร่กันแน่น่ะ”
   “ดูจากหน้าฉันแล้ว เผิงเผิงคิดว่าอายุเท่าไหร่ล่ะ”
   ลู่อี้เผิงทำหน้าปั้นยากขึ้นมาทันที “ยากอยู่นะ หน้าคุณเหมือนคนอายุยี่สิบสามสิบ แต่นิสัยนี่เฒ่าลามกชัดๆ ”
   คราวนี้ขาของหงคงฉ่วยยื่นมาถีบใส่ทันที ดีที่ลู่อี้เผิงระวังตัวอยู่แล้ว เลยหลบจักรยานทัน ไม่งั้นคงได้ล้มคว่ำแน่ๆ
   “เสี่ยวเผิงเผิงตัวร้าย มาให้ถีบเสียดีๆ ” หงคงฉ่วยว่า และหักหัวจักรยานเข้ามาใกล้ ลู่อี้เผิงทำหน้าตกใจเกินจริง ก่อนจะปั่นจักรยานลงทางลาดไป
---------------------------------------------
   ทั้งสองปั่นจักรยานมาจนถึงแหล่งช็อปปิ้งซึ่งอยู่ห่างออกไปราวๆ สองกิโลเมตร หลังจากจอดจักรยานและล็อกล้อเรียบร้อยแล้ว หงคงฉ่วยก็สวมบทนักท่องเที่ยวขาช็อป เดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย ลู่อี้เผิงเพิ่งรู้นี่เองว่าหงคงฉ่วยเรื่องมากไม่ใช่น้อยเลย เดินดูนั่นดูนี่อยู่เป็นนานสองนานยังไม่ได้อะไรติดมือ ในขณะที่เขาซื้อมาเพียบ ทั้งพวงกุญแจ ทั้งต่างหูมุก เรียกว่าที่แผนกมีกี่คน ลู่อี้เผิงซื้อเผื่อหมด หงคงฉ่วยที่ยังเลือกอะไรไม่ได้สักชิ้นเหลือบตามามองเขา แล้วถามขึ้น “จะซื้อไปถมที่หรือไง สารวัตร”
   “ผมซื้อไปฝากคนที่แผนก” ลู่อี้เผิงว่า แล้วย้อนถามบ้าง “ว่าแต่คุณเถอะ เด็กๆ ที่คฤหาสน์มีตั้งเยอะตั้งแยะ ตกลงจะซื้อหรือจะเลือกจนตกเครื่องน่ะ”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วตอบยิ้มๆ “จะซื้อของทั้งทีมันต้องเลือกให้ดีซี่ ยิ่งของฝากยิ่งต้องเลือก เวลาเอาไปฝากจะได้สบายใจ”
   “งั้นสงสัยเวลาคุณเลือกของให้แฟนท่าจะกินเวลาหลายวันแน่ๆ ” นายตำรวจหนุ่มว่า หงคงฉ่วยหันมามองหน้าเขา แล้วพูดตอบ “ฉันไม่เคยมีอะไรพรรค์นั้นหรอก”
   “?” ลู่อี้เผิงหันกลับมามองทันที หงคงฉ่วยหยิบพวงกุญแจรูปช้างที่แกะจากเปลือกหอยอันหนึ่งขึ้นมา แล้วถาม “เธอว่าตัวนี้ดีหรือเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงรับไปมองอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงพยักหน้า
   “งั้นถือเอาไว้นะ” อีกฝ่ายพูด แล้วเลือกพวงกุญแจต่อ ท้ายที่สุด หงคงฉ่วยก็เลือกพวงกุญแจมาได้สามสิบเจ็ดตัวพอดี โดยมีลู่อี้เผิงเป็นคนหิ้ว หลังจากจ่ายเงินแล้ว ทั้งคู่ก็ซื้ออะไรมาทานนิดๆ หน่อยๆ  หลังจากนั้นหงคงฉ่วยก็เดินไปเลือกผ้าบาติกมาได้อีกสองผืน ซึ่งกว่าจะเลือกได้ก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมง
   ซื้อของเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับมาที่จักรยาน ลู่อี้เผิงถูกทิ้งให้หิ้วของทุกอย่างเองคนเดียวเช่นเคย ระหว่างที่ถอยจักรยานกันอยู่ หงคงฉ่วยก็ถามขึ้น “เผิงเผิง ไปเที่ยวในเมืองกันไหม? ได้ยินว่ามีบาร์เกย์ดีๆ อยู่ด้วยนะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่ายทันที “เชิญคุณไปเที่ยวของคุณคนเดียวเถอะ ผมไม่ได้พิศวาสผู้ชายขนาดนั้น” จากนั้นก็หอบถุงข้าวห้อง ปั่นจักรยานออกไปทันที หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก จากน้นก็ปั่นจักรยานตามมา ลู่อี้เผิงเลยพูดออกมาอีก “ไม่ไปบาร์เกย์หรือไง?”
   “เพิ่งสี่โมงเอง ยังไม่เปิดหรอก กลับไปนวดก่อนดีกว่า” อีกฝ่ายว่าและยิ้มสบายๆ “ว่าแต่เผิงเผิงคงไม่หึงฉันหรอกนะ”
   “จะบ้าเรอะ ใครมันจะไปหึงตาเฒ่าลามกแบบคุณ” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมาทันที ก่อนจะทำหน้าขยะแขยงเต็มที่ หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ และเร่งจักรยานตามชายหนุ่มไป
--------------------------------------------------------
   กลับมาถึงห้องพัก เก็บของที่ซื้อมาเรียบร้อยแล้ว ทั้งลู่อี้เผิงและหงคงฉ่วยก็ลงมาที่ห้องนวดด้านล่าง ได้ยินมานานว่าการนวดแบบไทยช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อได้ดีนัก ลู่อี้เผิงอยากจะลองสักครั้ง เลยเลือกนวดมันทั้งตัว ส่วนหงคงฉ่วยที่ท่าทางคงไม่อยากจะให้ใครเห็นนกยูงแดงที่อยู่บนหลัง เลยเลือกนวดฝ่าเท้าแทน
   ลู่อี้เผิงคว่ำหน้าลงบนเตียงสำหรับนวด คงเพราะเขากรำงานหนักมาหลายปี แถมวันสองวันนี้ยังต้องเผชิญเรื่องบ้าๆ จากเจ้านกยูงนั่นอีก กลิ่นน้ำมันนวดที่ผสมสมุนไพรที่ทางลงมาบนตัว และแรงนิ้วที่กดลงมาไม่หนักไม่เบา พ่วงด้วยเทคนิคการนวดอันเป็นเอกลักษณ์ของไทย จึงทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายและผล็อยหลับไปในที่สุด
   นายตำรวจหนุ่มรู้สึกตัวอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยมานั่งอยู่ข้างๆ แล้ว พอเห็นเขาลืมตาตื่นขึ้นมาทางนั้นก็ยิ้มให้ทันที “หลับสบายเลยนะเผิงเผิง ขึ้นไปนอนต่อข้างบนเถอะ”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ แล้วยันตัวลุกขึ้น เดินตามหงคงฉ่วยกลับห้องไป
   
ชายหนุ่มทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ยังไม่ทันจะได้หลับดี ก็ต้องมีอันขมวดคิ้ว เมื่อเห็นหงคงฉ่วยแต่งตัวเหมือนจะออกไปข้างนอก อดไม่ได้ต้องถามขึ้นอีก “จะไปไหนน่ะ?”
   “ไปดูแสงสีในเมืองน่ะ” หงคงฉ่วยตอบ และเดินมาหาลู่อี้เผิงที่เตียง “เสี่ยวเผิงเผิงเป็นเด็กดีหลับไปเถอะ ก๋งก๋งจะออกไปหาความสุขเสียหน่อย”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วยุ่ง แล้วลุกพรวดขึ้นทันที “ผมไปด้วย”
   หงคงฉ่วยดูจะมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย “ไม่นอนพักหรือ?”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “ไม่ล่ะ ผมไปด้วยดีกว่า เผื่อคุณจะไปติดต่อธุรกิจผิดกฎหมายที่ไหน ผมจะได้จับทัน”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ “ตามสบายเลยคุณตำรวจ แต่เปลี่ยนเสื้อให้ดีด้วยล่ะ เดี๋ยวเขาจะไม่ให้เข้า”
---------------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงรู้สึกผิดความคาดหมายนิดหน่อย เมื่อหงคงฉ่วยพาเขามาที่บาร์ปกติ แทนที่จะไปบาร์เกย์อย่างที่พูดเมื่อช่วงบ่าย พอเข้าไปนั่งสั่งเครื่องดื่มกันเสร็จแล้ว ลู่อี้เผิงก็อดไม่ได้ต้องถามขึ้น “นี่ เข้าผิดที่แล้ว ไหนว่าจะไปบาร์เกย์ไง”
   หงคงฉ่วยทำหน้าตกใจจนเกินจริง “อ้าว ไหนสารวัตรบอกว่าไม่ชอบผู้ชายไง ฉันเลยพามาที่นี่แทน หรือว่าเปลี่ยนรสนิยมแล้ว”
   คนถูกถามถลึงตาใส่แทนคำตอบ หงคงฉ่วยหัวเราะในคอ “เผิงเผิงแสดงฝีมือให้เต็มที่เลยแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะไปดื่มตรงบาร์นั่น อ้อ แล้วไม่ต้องกลัวฉันไปเจรจาต้าอ่วยเรื่องผิดกฎหมายกับใครหรอก เพราะถ้าฉันคิดจะทำจริงๆ ให้ตายเธอก็จับไม่ได้แน่”
   ลู่อี้เผิงนิ่วหน้าทันที เลยถูกตบแก้มเบาๆ “อย่าทำหน้ายุ่งอย่างนั้นสิ นี่วันพักผ่อนของเธอนะ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงอยากพูดออกไปจริงๆ ว่าเจ้าหมอนี่ควรจะรู้สึกก่อนหน้านี้แล้วว่านี่คือการพักผ่อนของเขา มาคิดได้เอาวันสุดท้ายไม่นึกว่ามันสายไปหน่อยหรือไง
   แต่ป่วยการจะไปเถียงกับเจ้านกยูงประสาทกลับตัวนี้ ดังนั้น พอหงคงฉ่วยลุกออกไปแล้ว ลู่อี้เผิงก็ปลุกปลอบจิตใจตัวเองให้คึกคัก พลางนึกว่า ถึงจะแค่วันเดียวก็ยังดี คืนนี้เขาต้องใช้ชีวิตวัยหนุ่มให้เต็มที่หน่อยล่ะ
   สาวๆ ที่เข้ามาในผับดูไม่เลว ท่าทางจะพอมีระดับอยู่ ลู่อี้เผิงนั่งดื่มไปได้พักหนึ่ง ก็มีสาวสองคนมาขอนั่งด้วย พอรู้ว่าเขาเป็นคนต่างชาติ ต่างคนต่างก็แข่งกันพูดภาษาอังกฤษเป็นน้ำไหลไฟดับ แต่ก็คงฟังยากพอๆ กับภาษาอังกฤษสำเนียงฮ่องกงของเขานั่นแหละ ถึงอย่างนั้นการยกมือยกไม้ประกอบการพูดไปด้วยก็พอจะทำให้บทสนทนาสนุกสนานขึ้น
   นั่งคุยกันไปได้สักพัก สาวคนหนึ่งก็ขอตัวลุกออกไป เหลือเขากับผู้หญิงผมดำตรงอีกคนอยู่ที่โต๊ะสองคน นายตำรวจหนุ่มเลยถามขึ้น “เพื่อนคุณไปไหนน่ะ?”
   “อ้อ เห็นว่ามีคนน่าสนใจอีกคนอยู่ตรงโน้นน่ะ เลยอยากจะไปทำความรู้จักด้วย แจนก็มนุษย์สัมพันธ์ดีแบบนี้แหละ” สาวเจ้าว่า ลู่อี้เผิงเลยมองตามไป แล้วก็เห็นหงคงฉ่วยนั่งคุยกับสาวๆ อยู่ถึงสี่คน ไม่รู้ทำไม นายตำรวจหนุ่มถึงกับหูอื้อไปในบัดดล
   ไหนบอกว่าไม่ชอบผู้หญิงไงล่ะ?!!
   “อ้าว จะไปไหนน่ะคุณ!?” หญิงสาวถามด้วยความแปลกใจ ขณะที่นายตำรวจหนุ่มลุกพรวดออกไป
--------------------------------------------------------------------------------
   หงคงฉ่วยกำลังถือแก้วไวน์สีแดง แล้วคุยเรื่องสลัดผักสุขภาพอย่างออกรสออกชาติอยู่ท่ามกลางวงล้อมของสาวๆ ในตอนที่ลู่อี้เผิงเดินเข้าไป พอเห็นหน้านายตำรวจหนุ่ม หงคงฉ่วยก็หยุดพูด แล้วหันมาทักเขาทันที “อ้าว มีอะไรล่ะเผิงเผิง”
   “ผมจะกลับแล้ว” ลู่อี้เผิงตอบ แล้วจ้องคนตรงหน้าเขม็ง หงคงฉ่วยมีสีหน้าแปลกใจ “ทำไมล่ะ? บรรยากาศไม่ดีหรือไง เปลี่ยนที่เอามั้ย?”
   “เปล่า ผมง่วงแล้ว คุณก็กลับกับผมเถอะนะ”
   คนถูกชวนลังเลอยู่พัก สุดท้ายก็ยอมพยักหน้า ก่อนจะบอกลาสาวๆ พวกนั้นออกมา

   “ขอตามออกมาเองแท้ๆ พอมาถึงได้แป๊บเดียวก็กลับซะละ” หงคงฉ่วยบ่น ขณะเดินตามลู่อี้เผิงออกมา “ฉันก็อุตส่าห์พามาบาร์ที่มีสาวๆ สวยๆ แล้วนะ คนหนุ่มๆ นี่เอาใจยากจริง”
   พูดจบก็ถอนหายใจเฮือก ลู่อี้เผิงหันมามองเขา โดยไม่ได้ตอบโต้อะไร เพียงแต่ฉวยมือข้างหนึ่งของหงคงฉ่วยเอาไว้ แล้วจูงไปเรียกรถ
   เจอไม้นี้ หงคงฉ่วยถึงกับอึ้งไปบ้างเหมือนกัน
----------------------------------------------------
   ไม่มีใครพูดอะไรเลย กระทั่งกลับมาถึงห้องและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อเรียบร้อยแล้ว ลู่อี้เผิงนั่งอยู่ที่เตียง ในตอนที่หงคงฉ่วยเดินเข้ามา พอเห็นดังนั้นหงคงฉ่วยเลยอดไม่ได้ต้องถามออกไปบ้าง “ไม่นอนหรือไง สารวัตร”
   “คุณนอนก่อนสิ” ลู่อี้เผิงว่า และมองไปที่เตียงอีกฟากหนึ่ง หงคงฉ่วยมุ่นคิ้วแล้วนั่งลงบนเตียงบ้าง “นี่ เกิดอะไรขึ้นที่บาร์หรือไง หรือว่าไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้น”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก “งั้นก็หยุดทำหน้ายุ่งสักที หรือว่าวางแผนอะไรไว้อีก” พูดแล้วหลิ่วตามาอย่างเจ้าเล่ห์ แต่คราวนี้ลู่อี้เผิงไม่นึกอยากเล่นด้วย เขาพูดเสียงทื่อ “นอนลงไปก่อนได้รึเปล่า คงฉ่วย ผมไม่จับคุณกดหรอกนะ”
   หงคงฉ่วยทำหน้ายุ่งบ้าง แต่ก็ยอมนอนลงไป “ถ้าเธอบอกว่าอยากจะทำมาตรงๆ ฉันคงดีใจมากกว่านี้หรอก”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบอะไร เดินไปปิดสวิตช์ไฟแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ จากนั้นก็ขยับเข้ามา ดึงตัวของหงคงฉ่วยเข้าไปกอดไว้
   “อย่าพูดอะไรนะ ขอร้องล่ะ หลับไปทั้งแบบนี้แหละ” ลู่อี้เผิงว่า แล้วกอดแน่นขึ้น หงคงฉ่วยอ้าปากค้าง เงยหน้าขึ้นไปมองทันที เห็นอีกฝ่ายเม้มปากแน่น มองตรงมาที่เขา
   ลู่อี้เผิงไม่ได้พูดอะไรอีก ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่ากอด แต่ไม่รู้ทำไม หัวใจของหงคงฉ่วยถึงได้เต้นแรงขึ้นมา
   เด็กบ้าเอ๊ย......
------------------------------------------------------------------------------
   ทั้งคู่ตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวันหนึ่ง ลู่อี้เผิงมีท่าทีกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันทีเมื่อพบว่าตัวเองนอนกอดหงคงฉ่วยอยู่ ครั้นจะผละออกมาเสียเองก็นึกละอายใจเพราะจำได้ว่าเมื่อคืนตนเป็นฝ่ายขอกอดเอง นอนอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่อย่างนั้นได้สักพัก หงคงฉ่วยก็จัดการดึงแก้มเขาจนคิดว่าจะเอาให้ขาด
   “เห็นฉันเป็นตุ๊กตาหมีหรือไง สารวัตร” ฝ่ายนั้นพูด พลางทำหน้าเอาเรื่องเอาราว ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง แล้วทำหน้ายู่เพราะความเจ็บ “ไม่มีตุ๊กตาหมีที่ไหนตัวใหญ่ขนาดนี้หรอก”
   “อ้อ เรอะ” หงคงฉ่วยลากเสียงกวนประสาท “เห็นเมื่อคืนกอดซะแน่นเลยนี่ หลงเสน่ห์ฉันแล้วล่ะสิ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่ายทันที “ใครมันจะไปหลงคุณ ผมแค่กลัวคุณแอบหนีออกไปตอนดึกเท่านั้นแหละ”
   รอยยิ้มพิสดารปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหงคงฉ่วยทันที ลู่อี้เผิงร้อนวาบขึ้นมาบนหน้า รีบผลักทางนั้นออกแล้วลุกขึ้นทันที “ผมจะไปอาบน้ำล่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันขึ้นเครื่อง”
   “เครื่องขึ้นบ่ายโมงโน่น กะจะแช่น้ำรอให้เปื่อยเลยหรือไง?” หงคงฉ่วยพูดแซว ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกรอบ แล้วเดินงุดๆ เข้าห้องน้ำไป หงคงฉวยถอนหายใจเฮือกใหญ่
   ให้ตายสิ จริงๆ เลยนะ เจ้าเด็กคนนี้นี่....
-------------------------------------------------------------------------------------
   ในที่สุด ลู่อี้เผิงก็กลับมาจากพักร้อนโดยสวัสดิภาพ พร้อมกับหงคงฉ่วย พอก้าวออกจากประตูโดยสาร คนรับใช้จำนวนหนึ่งของหงคงฉ่วยก็ยืนรออยู่แล้ว พอเห็นเจ้านาย ต่างก็กุลีกุจอมาช่วยถือของทันที ซึ่งเอาเข้าจริงๆ แล้วก็มีแค่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ไม่รู้ว่าใส่อะไรบ้างใบนั้นเท่านั้นเอง
   ลู่อี้เผิงยืนมอง พลางกะพริบตาปริบๆ เขาก็คงต้องกลับคนเดียวเหมือนตอนมาสินะ ขณะที่ลากกระเป๋าจะออกไปขึ้นรถ หงคงฉ่วยก็เรียกเอาไว้ “ฉันไปส่งมั้ย?”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “ไม่เป็นไร กลับคฤหาสน์ไปเถอะ เดี๋ยวนกสุดรักของคุณจะรอนานเอา ผมกลับเองได้"
   หงคงฉ่วยยืนนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก็พูดออกมา “ตามในแล้วกัน เดินทางกลับบ้านดีๆ ล่ะ”
   “อืม ขอบคุณนะ” ลู่อี้เผิงตอบ แล้วลากกระเป๋าออกไป

   ชายหนุ่มกลับมาที่บ้าน เก็บกระเป๋าเดินทาง และอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อแล้ว ก็ขับรถออกไปเวียนรอบๆ เมือง ดูแสงสีเสียงตามผับบาร์ต่างๆ จากนั้นก็แวะเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่ง หาอะไรดื่มอยู่จนห้าทุ่ม ถึงได้ขับรถกลับบ้าน
   ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาในบ้าน แล้วถอนหายใจเฮือก บ้านหลังนี้เขาเข้ามาอยู่ตั้งแต่เริ่มรับราชการ ตั้งแต่อยู่มาห้าปีไม่เคยคิดว่ามันเงียบเหงาเลย เอาเข้าจริงคือเขาไม่ค่อยจะได้อยู่บ้านด้วยซ้ำ บางทีก็ค้างที่แผนก ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทำไมวันนี้จู่ๆ ถึงได้รู้สึกว่าบ้านมันเงียบเหงานักนะ
   ลู่อี้เผิงอาบน้ำอีกครั้ง เปลี่ยนชุดนอนแล้วเดินไปยังเตียงนอน เตียงก็นอนมาไม่รู้กี่ปีแล้ว จู่ๆ ทำไมถึงรู้สึกว่ามันกว้างเกินไป
   ชายหนุ่มล้มตัวลงนอน มองเตียงที่ว่างอีกฟากหนึ่ง
   เขาก็แค่เพิ่งกลับมาจากเที่ยววันหยุด กับผู้ชายกวนประสาทคนหนึ่ง ที่ไม่รู้ว่าอายุเท่าไหร่กันแน่ และก็ไม่รู้ว่าทำความผิดอะไรเอาไว้บ้าง
   ผู้ชายที่เขาต้องหาหลักฐานมาจับเข้าคุกให้ได้ในสักวัน
   ก็แค่นั้นเอง....
   แต่คราวนี้ไปแล้วกลับมาดันไม่ได้หลักฐานอะไรเลยนี่สิ
   บ้าจริง!!!!
-----------------------------------------------------------------------
**จบภาคลั่นล้าที่บท10พอดี ต่อไปนี้จะเป็นภาคกำลังภายในล่ะนะคะ (โดนคนอ่านบุกกระทืบ!! :z6:) ในที่สุดเผิงเผิงก็กลับมาฮ่องกงโดยสวัสดิภาพ ฮ่าๆ ตอนต่อไปคงได้กลับมาทำหน้าที่ตำรวจเสียที....

ตอนหน้า... เราจะถูตะเกียงเรียกจิ้งจอกออกมาล่ะ ฮี่ๆ :-[ (โดนคนอ่านกระทืบรอบสอง :beat:)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ^^

ปล. อยากดูMVคิดมากที่ไปถ่ายโรงเพาะกล้ามอ่ะ นั่นใช่ประเวศยิมรึเปล่า? (นอกเรื่องสุดๆ :z6:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 04-08-2011 10:22:51
จิ้มคนแต่งแรงๆ :z13:

เห็นบอกจะเริ่มซีเรียส ไม่น๊าาาาาาาา อย่ามาม่าเลยนะ กำลังสวี่วี่วีให้คนอ่านกิ๊กกิ่วววอยู่พอดี

ว่าแต่จะมาแนวเรื่องก่อนไหมเนี่ย ปมเยอะ สลับซับซ้อน...แสดงว่าหลังจากนี้จะไม่มีความหวานให้เสพอีกแล้วใช่ม๊ายยยย :serius2:

ปล.ตอนนี้น่ารักอ่ะ!
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 04-08-2011 10:30:22
จิ้มคนแต่งแรงๆ :z13:

เห็นบอกจะเริ่มซีเรียส ไม่น๊าาาาาาาา อย่ามาม่าเลยนะ กำลังสวี่วี่วีให้คนอ่านกิ๊กกิ่วววอยู่พอดี

ว่าแต่จะมาแนวเรื่องก่อนไหมเนี่ย ปมเยอะ สลับซับซ้อน...แสดงว่าหลังจากนี้จะไม่มีความหวานให้เสพอีกแล้วใช่ม๊ายยยย :serius2:

ปล.ตอนนี้น่ารักอ่ะ!

กำลังพยายามทำให้มันไม่ซีเรียสอยู่ค่ะ ฮ่าๆๆ (แต่อาจจะออกแนวกำลังภายในแทน)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-08-2011 11:07:54
ใกล้จะได้ท่องยุทธภพแล้วสินะคะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 04-08-2011 11:10:21
รออ่านตอนกำลังภายในจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 04-08-2011 11:34:01
ฮากับประโยคที่ว่า "โดนจับได้อีกแล้วสิ" ของเผิงเผิงมาก  ตอนนี้น่ารักนะ  มีหึงเล็กน้อย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellebee ที่ 04-08-2011 11:36:57
แอบอ่านเงียบๆ มาหลายตอนแล้ว

ขอเม้นสักทีเถอะค่ะ ตอนนี้ติดเรื่องนี้มาก เปิดของมาทีไรก็มองหาพ่อนกยูงแดงอัฟก่อนเลย ^^

สารวัตรซึนสุดๆ เวลาโดนคนแก่แกล้งนี้มันน่าร๊ากกกเนอะ

ชอบมากๆ เลยค่ะ  จะติดตามต่อไป หุ หุ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 04-08-2011 12:08:22
จะท่องยุทธภพอย่างเมามันส์แล้วสินะ หึๆๆ~

.
.

ตอนนี้อย่างกรี๊ดดดดดดดอ่ะ~!  o(≧▽≦)o

ท่าทางเผิงเผิงจะติดกับเจ้านกยูงไปทั้งตัวทั้งใจด้วยแล้วสินะ กรี๊ดกร๊าด ♪───O(≧∇≦)O────♪

เจ้านกยูงก็เกิดใจเต้นแรงขึ้นมาด้วย ... ต่อไปอาจจะไม่ใช่แค่"ถูกใจ"แล้วก็ได้นะ ต่อไปคง.... คึๆๆ ψ(`∇´)ψ

รอลุ้นๆๆๆๆกันต่อปายยยยยน~~ (((o(*゚▽゚*)o)))
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 04-08-2011 12:17:46
เผิงเผิงหึง  :-[  แถมนอนกอดไว้ตลอดคืน
ว้าว ก้าวหน้ามากเลย  แถมยังรู้สึกว่าเตียงกว้างกว่าเดิม
ช่างเป็นทริปที่คุ้มจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 04-08-2011 12:23:57
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 04-08-2011 13:21:22
[เรื่องยาวแน่ๆ...] <<<<  :mc4: จุดพลุฉลอง พร้อมเต้นระบำพุงพลุ้ย
น่ายินดี น่ายินดี
---------------------------------

ตอนนี้นี่อ่านแล้วแปลงร่างเป็นนกหวีดเลยอ่ะ แบบ วี้ดดดวิ้ววววววว
 :impress2:

ตอนหน้าแฟนเซอร์วิสเหรอฮะ กีสส จิ้งจอกปะทะนกยูง เอ..หรือเค้าจะร่วมมือกัน?
เผิงเผิงจะทำตัวซึนๆไปอยู่คฤหาสน์นกยูงมั้ย?
ว่าแต่ อยากเห็นฉากนกยูงหึงเผิงเผิงบ้างจังเลย ก๊ากกก

ขอบคุณฮ้าบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 04-08-2011 13:37:20
เผิงเผิง หึง ได้น่ารักจัง   :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 04-08-2011 13:42:41
ถูตะเกียงเลยๆ แต่อยากให้เป็นกำลังภายในสนุกๆแบบตอนที่เผิงเผิงถูกจับไปคราวก่อนจัง ไม่อยากมาม่าง่ะ  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 04-08-2011 13:53:16
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ancova ที่ 04-08-2011 13:56:36
 o13 คงฉ่วยน่ารักสุด ๆ แบบว่าเคะในฝัน

เผิงเผิง ก็หนุ่มซึนที่สมควรอนุรักษ์ไว้จริง ๆ

ตกหลุมรักทุกเรื่องที่คุณ Ju-on แต่งจริง ๆ ด้วย

 :-[ กอดคนเขียนครั้งนึง  :กอด1:

ขอบคุณที่แต่งนิยายดี ๆ มาให้อ่านนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-08-2011 14:02:48
 :impress3:

กำลังน่ารักเลย

ขอเว้นเรื่องเว้นอีกสักเรื่องเถอะครับ อย่าเครียดเลย ไม่เอามาม่านะ

ตอนนี้แอบมึงหึง  ความสัมพันพัฒนาๆได้แล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 04-08-2011 14:10:51
มาเชียร์ให้เขียนเป็นเรื่องยาวค่ะ  ชอบเรื่องนี้สุดๆเลย
ตอนนี้กำลังตามอ่านเรื่องเก่าๆของคุณ juon อยู่ แอบปลื้มเบาๆ อิอิ   :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: doll@love ที่ 04-08-2011 16:51:50
อยากให้มาลงเพิ่มไวๆๆๆๆๆ หนุกมากกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 04-08-2011 17:48:46
ตอนหน้าจิ้งจอกจะออกมาแล้วหรอคะ
เค้ายังไม่ได้อ่านจิ้งจอกเลยอ่ะ ต้องรีบไปอ่านแล้วละซิแบบนี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 04-08-2011 18:18:43


เมื่อไหร่จะรักกันอะ   
ไม่เอาดราม่านะๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-08-2011 18:35:35
เผิงเผิงของเราไปไหนไม่รอดแล้ว
แค่รู้สึกว่าเตียงนอนของตนเองใหญ่ไป
ชีวิตก็อยู่ในกำมือของอากงแล้วล่ะ :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 04-08-2011 18:36:37
เย่ๆๆ กลายเป็นเรื่องยาวแล้ว
รอภาคกำลังภายในนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 04-08-2011 19:21:55
ตอนนี้ได้ฝึกมวย กังฟูไปแล้ว
ตอนหน้าจะฝึกกำลังภายในหรอ  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 04-08-2011 20:04:00
เผิงเผิงเอ๋ย หลงสเน่ห์ก๋งก๋งเข้าให้เเล้ว
มีหึงด้วย ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 04-08-2011 20:17:03
น่าสงสารเด็กน้อย

โดนก๋งก๋งปั่นหัวจนยุ่งเลย อิอิ

ปอลิง ยินดีด้วยที่กลับฮ่องกงโดนสวัสดิภาพ 55+
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 04-08-2011 20:20:09
คู่นี้นี่แ่ข่งกันซึนจริงๆ 555+
~รอดูเผิงเผิงท่องยุทธภพ~  :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-08-2011 21:20:43
อิอิ เผิงเผิงน้อย ติดกับแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 04-08-2011 21:24:56
อ๊ากกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดด > <
เผิงเผิง .. เผิงเผิงกอดคุณคง ! (นอนตาย)
5555555555555
น่ารักมากๆ  กลับมาฮ่องกงซะเลี้ยว ฮิฮิ
ติดตามนะคะ  : D
ขอบคุณค๊าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 04-08-2011 21:39:53
เผิงเผงเอ๊ย ติดบ่วงเสน่ห์ของก๋งก๋งเข้าแล้ว แต่ยังปากแข็งอยู่เลยนะ เจ้าเด็กคนนี้นี่...

 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bleach_pa ที่ 04-08-2011 22:10:58
หนูเผิงเผิงหลงเสน่ห์เข้าซะแล้ว
ชอบฉากตอนนอนกอดหวานสุดๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 04-08-2011 22:32:53
ต่างเริ่มหลงรักกันและกันแล้วใช่ม๊า

ติดตามต่อจ้า

ปล. มาม่าไม่เอานะ

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 04-08-2011 22:47:49
แค่นกยูงคนเดียว เผิงเผิง ก็สู้รบปรบมือด้วยแทบไม่ไหว ถ้ามาเจอจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เพิ่มมาอีก 1  งานนี้สงสัย เผิงเผิง ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแล้วละ  :laugh:  :laugh:  :laugh:

อยากรู้จังว่า สุดท้ายแล้ว เผิงเผิง จะได้สมหวังกับนกยูงหรือเปล่าเนี่ย อย่าเศร้าแล้วกันนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 04-08-2011 23:41:58
น่าน !! อยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่วัน
พอกลับมาบ้านตัวเองก็รู้สึกว่าเตียงกว้างเกินไปซะแล้ว
อาเผิงของเรา 
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 05-08-2011 01:55:51
คงฉ่วยคงงงไปเล็กน้อย อยู่ๆก็โดนกอด  :o8: เขินแทนเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวแน่ๆ...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 10 P8 :4/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kangkaw ที่ 05-08-2011 04:44:17
มาขออ่านด้วยคนค่า น่ารักอ่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 05-08-2011 14:49:23
红孔雀นกยูงแดง 11

   ในสมุดบัญชีดำผู้มีอิทธิพลของกรมตำรวจฮ่องกง นอกจากหน้าที่มีแค่อักษรคำว่านกยูงแดงสามตัวแล้ว ยังมีอีกหน้าหนึ่งที่น่าสนใจ
   หน้านั้นขึ้นต้นด้วยรูปผู้ชายอายุสามสิบกว่าๆ ท่าทางเหมือนพนักงานบริษัทที่หวีผมเรียบแปล้และสวมแว่นตากรอบทองเชยๆ คนหนึ่ง พร้อมด้วยชื่อด้านล่างสามพยางค์
   เว่ยจินหยิน
-------------------------------------------------------
   “ผิวแทนเลยนะครับ สารวัตร ภูเก็ตเป็นไงบ้าง?” ต้วนเฟิงทักขึ้นทันทีที่เห็นลู่อี้เผิงเดินเข้ามาในแผนก “ก็ดี” ลู่อี้เผิงตอบ แต่กลับยกมือขึ้นกดหน้าผาก เพราะเมื่อคืนมัวแต่นอนคิดอะไรบ้าๆ แท้ๆ กว่าจะหลับลงได้ก็เกือบจะรุ่งสางแล้ว พอเห็นดังนั้นต้วนเฟิงก็อดทักต่อไม่ได้
   “สารวัตรโชคร้ายจริงๆ เพิ่งกลับมาก็เจอเรื่องของคุณท่านจิ้งจอกเสียแล้ว แบบนี้ไปพักร้อนก็แทบจะไม่ช่วยอะไร”
   ลู่อี้เผิงหันมามองต้วนเฟิงทันที “ผู้กองว่าอะไรนะ คุณท่านจิ้งจอก? เว่ยจินหยิน? เขาทำไมรึ?”
   จิ้งจอกเป็นอีกฉายาหนึ่งของเว่ยจินหยิน ซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นประธานบริหารสูงสุดของบริษัทกลุ่มธุรกิจตระกูลเว่ย และบริษัทลูกในเครือ อันกินมูลค่าธุรกิจหลักของฮ่องกงถึงหนึ่งในหก เรียกว่าเป็นตระกูลใหญ่อันดับแรกๆ เลยก็ว่าได้
   “เหมือนเขาจะทำเรื่องบางอย่างที่กลิ่นไม่ดีจนต้องส่งคนไปเชิญมาสอบปากคำนิดหน่อยน่ะครับ เห็นว่าจะมาวันนี้ เอ๊ะ นี่สารวัตรยังไม่รู้ข่าวหรือครับเนี่ย?” ต้วนเฟิงทำหน้าตกใจ ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “ผมเพิ่งกลับมานะ ยังไม่ได้ข่าวอะไรหรอก”
   “แล้วกัน ผมเห็นสารวัตรทำหน้าเครียด คิดว่ารู้แล้วเสียอีก” ต้วนเฟิงว่า ลู่อี้เผิงพยักหน้าหงึกๆ “เอาเถอะ ถือว่าตอนนี้รู้นิดหน่อยแล้วก็แล้วกัน ว่าแต่ผู้ชายสุดอำมหิตคนนั้นทำเรื่องอะไรอีกล่ะ”
   ต้วนเฟิงกลืนน้ำลายเฮือกเมื่อได้ยินคำว่าผู้ชายสุดอำมหิต “ผมไม่อยากจะพูดถึงเขาเลยนะเนี่ย คนอะไร ฆ่าได้กระทั่งน้องชายแท้ๆ ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยด้วยซ้ำ”
   “อืม..” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ พลางนึกถึงคดีถล่มยิงรถของลูกชายคนเล็กสองคนของเว่ยชิง อดีตผู้นำตระกูลเว่ย และคดีรถชนลูกชายอีกคนของเขา ซึ่งเพิ่งตื่นขึ้นมาอย่างปาฏิหาริย์เมื่อครึ่งปีก่อน แต่ก็ไม่ได้ให้การอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อรูปคดีเลย
“คดีนั่นตั้งเก้าปีแล้วนี่ เจ้าทุกข์ก็ไม่มีแล้ว พ่อของเขาที่เพิ่งเสียไปเมื่อสองปีก่อนก็ถอนฟ้องไป สงสัยจะกลัวลูกชายอาละวาดหนักกว่าเดิมล่ะมั้ง” พูดจบก็ถอนหายใจ แล้วหันหน้ามาถามอีก “ว่าแต่ คราวนี้เขาทำเรื่องอะไรกันน่ะ?”
   ต้วนเฟิงทำท่าจะขยับปากพูด แต่พอเห็นเฉินฉินเดินเข้ามาพยักเพยิดไปทางนั้นแทน “ให้ท่านรองฯเล่าให้ฟังดีกว่า ผมเล่าเองก็ไม่ละเอียดหรอก”
   เฉินฉินขยับปากและยิ้มออกมาหน่อยๆ ก่อนจะหันไปทักลู่อี้เผิง “ผิวแทนมาเชียวนะ ได้คู่ใจกลับมาบ้างมั้ย?”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ แล้วยิ้มแห้งๆ “จริงสิ ผมมีของมาฝากด้วยล่ะ” จากนั้นก็หยิบถุงใส่ของฝากออกมา ส่งให้เฉินฉินหนึ่งถุง แล้วก็ส่งให้ต้วนเฟิงอีกถุง
   “แน่ะ จะติดสินบนเจ้าหน้าที่หรือไง” เฉินฉินเย้า ลู่อี้เผิงหัวเราะร่วน ก่อนจะถามขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องของผู้ชายคนนั้น... เว่ยจินหยินน่ะ ยังไงหรือครับ?”
   สีหน้าของคนถูกถามคร่ำเคร่งขึ้นมาทันที “เขาเพิ่งมาเมื่อกี้นี่เอง ผมว่าจะชวนคุณไปสอบปากคำเขาพอดี”
----------------------------------------------------------------
    ลู่อี้เผิงทำงานเป็นตำรวจมาห้าปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีโอกาสเห็นตัวเป็นๆ ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าอำมหิตที่สุดบนเกาะฮ่องกง เรื่องเล่าของหงคงฉ่วยอาจจะเหมือนนิทานปรัมปรา แต่เรื่องของเว่ยจินหยินนั้นเหมือนกับหนังสยองขวัญเลวๆ เรื่องหนึ่ง
   ผู้ชายคนนี้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ในวงการธุรกิจมาก่อนหน้านี้แล้วว่าชอบใช้วิธีสกปรกในการกำจัดคู่แข่ง แต่เรื่องที่ดูจะทำให้ชื่อของเขาเหม็นคาวจนไม่มีใครอยากพูดถึงคือเรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดขึ้นกับน้องชายคนที่ห้าของเขาเมื่อเก้าปีก่อน และการดักยิงถล่มรถยนต์โดยสารส่วนตัวของน้องชายคนเล็กอีกสองคนที่เกิดในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน คดีทั้งสองคดียังหาข้อยุติไม่ได้ แต่ทุกคน แม้กระทั่งพ่อของเขาเอง ก็ปักใจเชื่อว่านี่เป็นฝีมือของผู้ชายที่สวมแว่นตากรอบทองคนนี้ ดังนั้น ชื่อของเขาจึงมักถูกแทนหรือถูกพ่วงด้วยคำว่าอำมหิต หรือสุนัขจิ้งจอกเป็นประจำ
   เว่ยจินหยินนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องสอบปากคำ ปีนี้คงจะอายุสามสิบแปดแล้ว เขาสวมสูทสีน้ำเงินเข้ม หวีผมเรียบแปล้ติดหนังศีรษะ สวมแว่นตากรอบทองสุดเชย ดูยังไงก็เหมือนหลุดออกมาจากรูปถ่ายไม่ผิดเพี้ยน จะต่างก็ตรงสีเสื้อเท่านั้นเอง ถ้าไม่รู้มาก่อนว่านี่คือผู้ชายที่ได้ชื่อว่าฆ่าน้องชายแท้ๆ ของตัวเอง ลู่อี้เผิงคงเข้าใจผิดไปว่านี่คือเซลแมนขายของ ไม่ก็พนักงานบริษัทต๊อกต๋อยคนหนึ่ง
   พอลู่อี้เผิงเปิดประตูเข้าไปในห้อง นายตำรวจที่ยืนอยู่ก่อนคนหนึ่งก็แนะนำเขาให้ผู้ชายคนนั้นทันที “นี่สารวัตรลู่ครับ”
   “อ้อ” เว่ยจินหยินมองมาทางเขาแล้วยิ้มให้ นายตำรวจหนุ่มถึงกับสะท้านตัวเฮือกหนึ่ง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าหมอนี่จะยิ้มได้เป็นธรรมชาติขนาดนี้ เขาคิดว่าคนที่ได้ชื่อว่าอำมหิตจะยิ้มได้ชั่วร้ายกว่านี้เสียอีก
   “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเว่ยจินหยิน คิดว่าสารวัตรคงเคยได้ยินชื่อแล้ว”
   “ครับ” ลู่อี้เผิงพยักหน้า และนึกสงสัยว่าทำไมท่าทางของเว่ยจินหยินไม่เหมือนคนกำลังโดนสอบปากคำเลยสักนิด เจ้าตัวกำลังนั่งสบายๆ และหันหน้ามาหาเขา
   เว่ยจินหยินมองดูสารวัตรหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาใหม่อยู่พักหนึ่ง แล้วพูดออกมา “อ๊ะ หรือท่านรองฯจะยังไม่ได้เล่าเรื่องให้เขาฟังครับ?”
   เฉินฉินสั่นศีรษะ “ยังหรอก ผมไม่อยากให้คนนอกได้ยิน อีกอย่าง เรื่องนี้เป็นความลับ พูดให้คนได้ยินน้อยที่สุดยิ่งดี”
   ใบหน้าของเว่ยจินหยินปรากฏรอยยิ้มสดใสที่ดูไปๆ เหมือนพยายามจะปั้นแต่งจนเป็นธรรมชาติเสียมากกว่า จากนั้นเจ้าตัวจึงพูดขึ้น
   “นั่นสินะครับ ถ้าต้องให้ใครรู้ว่ากรมตำรวจฮ่องกงร่วมมือกับคนแบบผมล่ะก็ คงจะดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่” กล่าวจบก็หันมาหาลู่อี้เผิง
   “สารวัตรลู่ ท่าทางคุณจะคาดหมายว่าจะต้องได้ฟังการสอบปากคำผมสินะ แต่ผมไม่ได้มาเพื่อสอบปากคำอย่างที่อ้างหรอก ผมมีเรื่องมาขอให้พวกคุณช่วย”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้ว แล้วหันไปมองผู้บังคับบัญชาของตน นอกจากเฉินฉินแล้ว ยังมีนายตำรวจระดับสูงอีกหนึ่งคน และชาวต่างชาติ ซึ่งเขาไม่เคยเห็นหน้าอีกคนหนึ่ง
   เฉินฉินสูดหายใจ แล้วพูดออกมาบ้าง “สารวัตรลู่ ขอโทษด้วยนะที่ผมไม่ได้คุยรายละเอียดจริงๆ กับคุณ เรื่องนี้ค่อนข้างจะเป็นความลับ ไม่สิ เป็นความลับเลยล่ะ ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือสารวัตรหลี่ซื่อ คุณคงเคยได้ยินชื่อเขามาบ้างแล้ว ส่วนคนต่างชาติคนนั้น เจ้าหน้าที่มิลเลอร์ คอยล์ เจ้าหน้าที่ประสานงานจากสก็อตแลนยาร์ด
   “สวัสดีครับ” เจ้าหน้าที่มิลเลอร์ คอยล์เอ่ยทักทายเขาเป็นภาษาจีน ด้วยสำเนียงชัดเจนพอสมควรเลยทีเดียว นัยน์ตาสีเขียวมองมาแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร “ผมมาเกี่ยวกับคดีของแก๊งค้าอวัยวะข้ามชาติ”
   ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ ก่อนจะทักทายกลับ “สวัสดีครับ”
   เจ้าหน้าที่มิลเลอร์พยักหน้า แล้วหันไปทางผู้ชายสวมแว่นที่นั่งอยู่
   “อืม อย่างนั้นแหละ...” เว่ยจินหยินส่งเสียงขึ้นมาบ้าง หลังจากเงียบไปพักใหญ่ “คุณอาจจะคิดว่าการฆ่าคนเอาอวัยวะน่าจะเกิดในแผ่นดินใหญ่เสียมากกว่า แต่เส้นทางการขนย้าย มีการใช้ท่าเรือที่นี่ไม่น้อยเลยทีเดียว”
   “เรื่องนี้ทางเรามีการกวาดล้างกันอยู่” ลู่อี้เผิงพูดตอบไปทันที พลางเงยหน้าขึ้นมองเฉินฉิน ฝ่ายนั้นบุ้ยหน้าให้เขาฟังเว่ยจินหยินต่อ ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าอำมหิตที่สุดบนเกาะฮ่องกงยิ้มอีกครั้ง
   “นั่นแหละครับ แต่พวกคุณก็ยังจับไม่ได้ ทำได้แค่ทำให้พวกเขาย้ายท่าเรือ หรือสถานที่ขนถ่ายเท่านั้นแหละ ทำไมน่ะรึ? ก็เพราะพวกเขามีผู้มีอิทธิพลใหญ่คอยหนุนหลังอยู่ยังไงล่ะ”
   เว่ยจินหยินพูดจบก็หรี่ตามองลู่อี้เผิง นายตำรวจหนุ่มรู้สึกไม่ชอบสายตาของผู้ชายคนนี้เลย นี่มันสุนัขจิ้งจอกชัดๆ มิน่าเล่า ใครๆ ถึงได้เรียกเขาแบบนี้ เว่ยจินหยินมองนายตำรวจหนุ่มพักหนึ่ง ก็พูดออกมาต่อ
   “ผมรู้มาว่า ภายในสัปดาห์นี้ จะมีการขนถ่ายอวัยวะล็อตใหญ่อีกรอบ หากคุณอยากรู้ว่าผู้มีอิทธิพลหนุนหลังคนพวกนี้คือใคร คุณจับตาดูหงคงฉ่วยเอาไว้แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายสวมแว่นตากรอบทองคนนั้นทันที ก่อนจะพูดเน้นทีละคำ “ได้ยินว่าคุณเองก็คุมท่าเรือเยอะเหมือนกันไม่ใช่หรือไงครับ”
   เว่ยจินหยินมองหน้าเขาแล้วหัวเราะร่วน “ครับ ผมมีธุรกิจท่าเรือเยอะ กล้าพูดเลยว่าสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของท่าเรือทั้งหมดอยู่ในอาณัติผม แต่หงคงฉ่วยเองก็ไม่ได้มีน้อยไปกว่าผมเท่าไหร่ เพียงแค่เขาไม่ได้ออกชื่อถือหุ้นโดยตรงเท่านั้นเอง คุณก็รู้ว่าเขาไม่เคยออกชื่อหรือหน้าตามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ก็ถือเป็นคู่แข่งคนสำคัญของผมเหมือนกัน ถ้าจัดการเขาได้ ผมก็สบาย นี่ผมไม่ได้ยืมมือพวกคุณฆ่าเขาหรอกนะครับ ผมแค่ทำเรื่องให้มันถูกต้องตามกฎหมายแค่นั้นแหละ” หยุดไปพักหนึ่ง จึงพูดต่อ” “ถ้าคุณสงสัย จะตรวจสอบผมก็ได้ ผมไม่มีเหตุผลอะไรจะมาโกหกพวกคุณอยู่แล้ว แต่ในฐานะที่สารวัตรลู่เป็นคนที่รอดมาจากหงคงฉ่วยได้ ผมว่าคุณควรจะตรวจสอบเขาเสียมากกว่า”
   พูดพลางตวัดนัยน์ตาสีดำสนิทราวกับสุนัขจิ้งจอกมองลู่อี้เผิงเหมือนจะหยั่งอะไรบางอย่าง นายตำรวจหนุ่มถลึงตามองเขา แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เฉินฉินก็ชิงพูดขึ้นก่อน “ตามที่คุณเว่ยว่านั่นแหละ สารวัตรลู่ สัปดาห์นี้คุณคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของหงคงฉ่วยเอาไว้ ว่าเขาติดต่อหรือคุยโทรศัทพ์กับใครบ้าง แล้วคอยรายงานให้ทราบเป็นระยะๆ ก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ มองผู้บังคับบัญชาด้วยสีหน้าเลิ่กลั่ก เว่ยจินหยินยิ้มกว้าง และผุดลุกขึ้น “ได้ยินแบบนี้ผมก็สบายใจล่ะครับ ไว้จะรอฟังข่าวดีนะ” พูดจบก็เดินออกจากห้องสอบสวนไป ลู่อี้เผิงหันกลับมามองผู้บังคับบัญชา แล้วถามออกมา “ทำไมถึงรับปากเขาไปแบบนั้นล่ะครับ”
   เฉินฉินมองหน้าเขาแล้วยิ้ม “ถึงเว่ยจินหยินจะขึ้นบัญชีดำของเรา แล้วก็เป็นพวกไม่ค่อยน่าคบเท่าไหร่ แต่เรื่องที่เขาพูดก็ไม่ใช่ว่าไม่มีมูลเลยหรอกนะ ข่าวกรองของเราเองก็ได้ยินมาเหมือนกันว่าจะมีการขนถ่ายล็อตใหญ่ช่วงสัปดาห์นี้ แต่ยังระบุไม่ได้ว่าจะใช้ท่าเรือไหน ดูเหมือนพวกนั้นจะยังไม่ติดต่อกับท่าเรือ คงรอใกล้ๆ ถึงเวลาเพื่อหลบพวกเราเหมือนเคยนั่นแหละ ยังไงคุณเองก็คอยจับตาดูหงคงฉ่วยเอาไว้แล้วกัน ส่วนเว่ยจินหยินน่ะ เราจะส่งคนอื่นไปจับตาเอง”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า ก่อนจะถามขึ้นอีก “งานนี้ผมไปกับผู้กองต้วนแล้วกัน”
   เฉินฉินเลิกคิ้วขึ้นอยากแปลกใจ “คุณพาต้วนเฟิงเข้าไปในคฤหาสน์ของเขาได้ด้วยหรือไง? ได้ยินมาว่าเขาไม่ยอมให้คนที่ไม่รู้จักเข้าไปนี่”
   ลู่อี้เผิงมองหัวหน้าอย่างอึ้งๆ แล้วมีสีหน้าลำบากใจขึ้นมาทันที “ท่านรองฯจะให้ผมเข้าไปเฝ้าเขาในคฤหาสน์หรือ?”
   “อืม งานนี้เราต้องจับตาดูเขาตลอด เว่ยจินหยินน่ะมีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง และสามารถตรวจสอบลักษณะได้ แต่หงคงฉ่วยมีคุณคนเดียวที่เคยเห็นหน้าเขา ต่อให้ส่งคนครึ่งกรมไปเฝ้าคฤหาสน์ ก็ไม่แน่ว่าจะจับตาดูเขาได้ตลอด อีกอย่าง เขาอาจจะไหวตัวก่อนก็ได้”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้าอย่างยอมจำนนด้วยเหตุผล “แต่ผมคงอ้างเรื่องคดีไปพบเขายี่สิบสี่ชั่วโมงไม่ได้หรอกนะ”
   เฉินฉินหันมามองเขา แล้วพูดยิ้มๆ “รถผมจอดอยู่ตรงชั้นหนึ่งน่ะ สารวัตร ชนได้ตามสะดวกเลย”
-----------------------------------------------------------------
   หงคงฉ่วยหัวเราะเสียงดังจนน่าหมั่นไส้ เมื่อได้ยินว่าลู่อี้เผิงถูกพักราชการเพราะขับรถชนรถของผู้บังคับบัญชาจนพังยับ แถมรถที่ขับชนยังเป็นรถของทางราชการอีก
   “สมกับเป็นเสี่ยวเผิงเผิงจริงๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเสี่ยวจือถึงได้กลัวการนั่งรถยนต์ไปหลายวัน หลังจากไปกับเธอคราวนั้นน่ะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่ฝ่ายที่พูด ซึ่งกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้บุหนังตัวเดิม โดยมีเจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้นเกาะอยู่บนคอนที่โต๊ะ พลางส่งเสียงแกว๊กๆ เหมือนจะหัวเราะแข่งกับผู้เป็นเจ้านาย
   นายตำรวจหนุ่มปั้นหน้าหงิกก่อนจะพูดอย่างใส่อารมณ์ “ไม่ใช่ความผิดผมสักหน่อย ใครจะไปรู้ว่าเกียร์รถมันจะมีปัญหาแบบนั้นล่ะ”
   หงคงฉ่วยทำหน้าเห็นใจจนเกินจริง พลางพูดตอบ “นั่นสินะ เกียร์ผิด แต่เผิงเผิงต้องโดนพักราชการ แล้วสอบยาว ทั้งๆ ที่เจ้านายเธอควรจะไปสอบเอากับเกียร์รถแท้ๆ ” พูดจบก็หัวเราะคิกคัก ลู่อี้เผิงขบฟันกรอดๆ บอกตัวเองให้ใจเย็นๆ เข้าไว้ เจ้านกยูงบ้านี่ก็แค่ชอบพูดกวนประสาทเหมือนปกตินั่นแหละ
   “อืม....” ชายหนุ่มพยายามแสร้งทำเป็นโมโหเต็มที่ “ผมทำงานแทบตายแต่ต้องมาถูกพักราชการเพราะอุบัติเหตุแค่นี้ มันน่าน้อยใจจริงๆ แบบนี้ผมลาออกแล้วมาอยู่กับคุณดีกว่า”
   หงคงฉ่วยกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหันไปพูดกับเจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้น “เสี่ยวชิก ได้ยินเหมือนที่ฉันได้ยินรึเปล่า เผิงเผิงน้อยบอกว่าจะมาอยู่ด้วยกันแน่ะ”
   “ฟ้าถล่ม ฟ้าถล่ม” เจ้านกกระตั้วตัวนั้นร้องออกมาแล้วตีปีกพึ่บๆ อย่างกับฟ้าจะถล่มลงมาจริงๆ ลู่อี้เผิงอยากจะเดินไปจับหักคอแล้วเสียบย่างกินทั้งอย่างนั้นเลย
   “คงฉ่วย เลิกสอนนกพูดจาบ้าบอแบบนี้สักทีเถอะ!!”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ ก่อนจะตีหน้าซื่อจนน่าถีบ “ฉันเปล่านะ เสี่ยวชิกคงมีญาณหยั่งรู้อนาคตล่ะมั้ง ไม่แน่นะ เผิงเผิงมาอยู่ด้วยจริงๆ ฟ้าอาจจะถล่มก็ได้”
   ลู่อี้เผิงขบฟันกรอดๆ แล้วกลั้นใจตอบไป “งั้นพิสูจน์กันเลยไหมล่ะ ผมจะย้ายมาอยู่กับคุณ วันนี้ เดี๋ยวนี้เลย”
   “เผิงเผิง” ที่เรียกไม่ใช่คน แต่เป็นเจ้านกกระตั้วตัวนั้นต่างหาก เรียกแล้วก็บินพึ่บๆ มาเกาะที่ไหล่ของลู่อี้เผิง ก่อนจะเอาศีรษะถูไถอย่างกับจะผลัดขน แล้วเรียกซ้ำอีก “เผิงเผิง”
   “โอย... แย่แล้วๆ ท่าทางเสี่ยวชิกจะหลงเผิงเผิงแล้ว” หงคงฉ่วยว่า และมีสีหน้าปริวิตกประหนึ่งกำลังถูกพรากลูกพรากเมีย ลู่อี้เผิงขยับหน้าหนีนกตัวนั้น ใจก็อยากจะจับมาขยำขยี้ให้หายแค้นใจอยู่หรอก แต่พอหันไปเห็นว่ากำลังมองมาทางเขาตาแป๋วแล้วก็อดใจอ่อนยวบไม่ได้ จะว่าไปมันก็น่ารักดี ติดแต่ปากเสียนี่แหละ
   “อยู่ด้วยกันนะ อยู่ด้วยกันนะ” เจ้านกกระตั้วตัวนั้นพูดต่อ แล้วเอาศีรษะถูไถแก้มเขาไม่หยุด หงคงฉ่วยดูมีสีหน้าลำบากใจขึ้นมาทันที “ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเสี่ยวชิกพูดแบบนี้ ฉันจะให้เผิงเผิงย้ายมาอยู่ด้วยก็ได้”
   ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องพูดสวนไปทันที “นี่คุณอย่าเอานกมาอ้างเลยน่า ก่อนหน้านี้ก็เคยชวนผมมาอยู่ด้วยไม่ใช่หรือไง”
   “ฉันเคยพูดอย่างนั้นด้วยรึ จำไม่เห็นได้เลย” หงคงฉ่วยว่าพลางทำหน้าซื่อจนน่าถีบอีกครั้ง ลู่อี้เผิงขบฟันกรอดๆ “เออ ผมลืมไป คุณมันแก่จนเลอะๆ เลือนๆ แล้วนี่ พูดอะไรไปเลยจำไม่ค่อยได้”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ จากนั้นลู่อี้เผิงก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อเจ้านกกระตั้วตัวนั้นจิกปากเขาเบาๆ แล้วบินหนีไป “ปากเสีย ปากเสีย”
   ลู่อี้เผิงตะปบมือใส่นกตัวทัน แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี แปะชิกชิกบินไปเกาะที่คอนบนโต๊ะ ก่อนจะเอียงคอมอง แล้วส่งเสียงร้องแกว๊กๆ อีกรอบเหมือนจะเย้ย หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ ในขณะที่ลู่อี้เผิงดูใกล้จะเป็นโรคความดันเข้าไปทุกที
   ยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่พักหนึ่ง ชายหนุ่มก็พอจะพูดออกมาได้ “คงฉ่วย เรื่องที่จะมาอยู่กับคุณน่ะ ผมพูดจริงๆ นะ หัวหน้าทำกับผมแบบนี้ ผมก็ท้อเป็นเหมือนกัน”
   “โถ... เผิงเผิงน้อยน่าสงสารจริงๆ ” หงคงฉ่วยว่า “อยากจะมาอยู่กับฉันจริงๆ รึนี่.... อืม....”
   เอียงคอคิดอยู่พักหนึ่ง หงคงฉ่วยก็ยิ้มออกมา “งั้นตามมาที่ห้องฉันสิ”
----------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงถูกจับปิดตาและถูกเดินขนาบด้วยคนรับใช้ร่างใหญ่ของหงคงฉ่วยอีกเช่นเคย ดีหน่อยตรงที่เจ้านกยูงนี่ไม่ใช่วิธีตุ้ยท้องเขาจนสลบ หรือวางยาอีก แต่ปิดตาแบบนี้ต่อให้นับก้าวก็ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี สุดท้ายเขาก็ได้ยินเสียงเปิดประตู นี่คงจะถึงห้องของเจ้านกยูงบ้านั่นแล้วล่ะมั้ง
   ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะดึงผ้าปิดตาออก อะไรบางอย่างก็ถูกสวมเข้าที่คอของเขา ก่อนจะได้ยินเสียงดังกริ๊ก นายตำรวจหนุ่มดึงผ้าปิดตาแล้วพูดขึ้นทันที “อะไรน่ะ?!”
   หงคงฉ่วยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จนแทบจะตีปีกได้ ก่อนจะดึงโซ่เส้นเล็กๆ ในมือ หน้าของลู่อี้เผิงเลยแทบจะทิ่มเข้าไปหาทันที
   “เสี่ยวเผิงเผิงน่ารักจริงๆ ”
   ลู่อี้เผิงแทบจะด่าออกมาไม่เป็นภาษา เขายกมือขึ้นจับคอตัวเองและพบว่ามีปลอกคอหนังสวมอยู่ แถมดูจะเป็นแบบล็อกกุญแจด้วย นายตำรวจหนุ่มคำรามออกไปทันที “ผมไม่ใช่หมานะ!!”
   “ฉันก็เปล่าบอกว่าเธอเป็นหมาสักหน่อย” หงคงฉ่วยว่าแล้วทำหน้าซื่อ “ฉันไม่ซื้อปลอกคอแพงขนาดนี้ให้หมาใส่หรอก”
   คนถูกสวมปลอกคอไม่รู้สึกภูมิใจด้วยสักนิด “ผมไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ย ว่าคุณมีรสนิยมวิตถารแบบนี้” ลู่อี้เผิงพูดกระแทกเสียง แต่หงคงฉ่วยกลับหัวเราะร่วน “แหม... คุณตำรวจ แค่ปลอกคอเนี่ย เขายังไม่เรียกว่าวิตถารหรอกนะ ฉันไม่เอาเทียนมาหยดใส่คุณ เอาแส้มาฟาดคุณ จับคุณนั่งบนม้าสามเหลี่ยม หรือมัดไว้บนแผ่นกระดานโยกก็ดีแค่ไหนแล้ว”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนพูดทันที “อ้อเรอะ ผมว่าที่คุณขาดไปก็แค่นั้นแหละ!” เพราะก่อนหน้านี้ ทั้งถูกจับขึงพืด ถูกใส่กุญแจมือ ถูกขื้นขย่มจนรุ่งสาง เขาโดนมาครบแล้ว จะว่าไป ไอ้หมอนี่มันก็โรคจิตอยู่แล้วนี่นา!!
   “แหม... เผิงเผิงท้าฉันหรือนี่” หงคงฉ่วยว่าและกระชากโซ่เส้นนั้นเบาๆ อีก ก่อนจะยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าคมสันของนายตำรวจหนุ่ม และอ้าปากขบคางของอีกฝ่ายเบาๆ “อยากลองหน่อยไหมล่ะ ที่ห้องอาหารมีเชิงเทียนใหญ่อยู่ ถ้าจุดแล้วหยดลงบนตัวเธอ มันคงจะดูเร่าร้อนมากแน่ๆ ”
   “เชิญคุณลองกับตัวเองเถอะ!” ลู่อี้เผิงว่า แล้วผลักร่างตรงหน้าออก หงคงฉ่วยเบี่ยงตัวหลบแล้วหัวเราะคิกคัก “ไปทานอาหารกันเถอะ ฉันหิวแล้ว”
--------------------------------------------------
   
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 05-08-2011 14:55:05
ลู่อี้เผิงถูกพามาที่ห้องอาหาร โดยปิดตาเอาไว้เหมือนเดิม แต่คราวนี้ไม่ต้องมีคนคอยขนาบแล้ว เพราะหงคงฉ่วยถือโซ่ล่ามเขาเอาไว้แทน นึกแล้วก็น่าเจ็บใจจริงๆ ที่ต้องยอมถึงขนาดเป็นหมาให้เจ้านกยูงบ้านี่จูง แต่ก็ไม่รู้ว่าไปอาละวาดเอาเรื่องกับใคร เอาเรื่องกับเจ้านกยูงบ้านี่ไม่ต้องพูดถึง เพราะถ้าเอาเรื่องได้ ชีวิตเขาคงไม่เลวร้ายขนาดนี้ ครั้นจะไปเอาเรื่องกับผู้บังคับบัญชา เรื่องน่าอายแบบนี้ใครมันจะกล้าพูดให้คนอื่นฟังกันเล่า ดังนั้นลู่อี้เผิงจึงทำได้แค่กล้ำกลืนฝืนทนกับชะตาชีวิตของตนต่อไป
   สักวันหนึ่งเถอะ เขาคงลากเจ้านกยูงบ้านี่เข้าซังเตได้
   ไม่แน่อาจจะเป็นครั้งนี้ก็ได้!
   พอแกะผ้าเปิดตาออก สิ่งแรกที่ลู่อี้เผิงเห็นไม่ใช่จานอาหาร แต่เป็นเชิงเทียนอันใหญ่ที่ปักเทียนสีขาวเอาไว้ถึงห้าเล่มซึ่งตั้งอยู่บนโต๊ะต่างหาก เปลวเทียนที่เต้นระริกอยู่ทำให้เขารู้สึกวาบสันหลังขึ้นมาทันที
   “เผิงเผิงอยากได้เทียนหรือ?” หงคงฉ่วยถามเสียงเย้า ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขา แล้วก้มหน้าก้มตาทานอาหารโดยไม่พูดอะไรอีก หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ แล้วทานบ้าง
   มื้ออาหารเงียบสนิท ไม่มีคนรับใช้หรืออะไรมายืนมองให้อับอายทั้งนั้น มีแค่เสียงโซ่ดังกรุ๋งกริ๋งอยู่บ้าง ลู่อี้เผิงเพิ่งสังเกตว่าปลายโซ่อีกข้าง หงคงฉ่วยล็อกติดเอาไว้กับข้อมือตัวเอง แบบนี้อาจจะดีก็ได้... เจ้าหมอนี่จะได้ไม่หนีเขาไปไหน ไม่สิ! กุญแจอะไรก็อยู่กับหมอนี่นี่นา พอคิดแบบนี้ ลู่อี้เผิงถึงกับยกมือขึ้นกดหน้าผากทันที ทำยังไงเขาถึงจะได้กุญแจมานะ
   “เผิงเผิงเป็นอะไรไปน่ะ กับข้าวไม่อร่อยหรือไง?” หงคงฉ่วยพูดขึ้นเมื่อเห็นคนนั่งข้างทำท่าทางเหมือนอมทุกข์เสียเต็มประดา ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือก แล้วหันไปตีหน้าน่าสงสาร “ก็คุณเล่นล่ามผมเอาไว้แบบนี้ ผมก็อายเป็นเหมือนกันนะ เกิดคุณทำกุญแจหายขึ้นมา ผมจะเอาหน้าออกไปเจอใครได้ล่ะ”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วหัวเราะคิกคัก “เผิงเผิงยังอยากจะเจอใครอีกล่ะ ไม่ใช่ว่าจะมาอยู่กับฉันยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือไง?”
   นายตำรวจหนุ่มรีบปั้นหน้าปริวิตกขึ้นมาทันที “ถึงผมอยากอยู่กับคุณยี่สิบสี่ชั่วโมงจริง แต่คุณเองจะอยากอยู่กับผมยี่สิบสี่ชั่วโมงรึเปล่าเถอะ กุญแจอะไรก็อยู่กับคุณทั้งนั้น เกิดคุณหนีไปกลางดึก ทิ้งผมนอนคนเดียว ผมจะทำไงล่ะ” พูดจบก็ช้อนตาขึ้นมองหงคงฉ่วย พยายามหลอกตัวเองว่าเขากำลังนึกน้อยใจอยู่จริงๆ ทางนั้นเลิกคิ้วมอง แล้วยิ้มออกมา
   “โอ๋ๆ เสี่ยวเผิงเผิงพูดจาน่าสงสารจริงๆ กลัวคงฉ่วยจะหายไปเที่ยวกลางคืนแบบวันก่อนหรือ?” โดยไม่รอคำตอบ หงคงฉ่วยดึงโซ่ลากคอลู่อี้เผิงเข้ามาใกล้ทันที “อย่ากลัวไปเลยเผิงเผิง ถึงจะมีหรือไม่มีกุญแจ ถ้าคงฉ่วยอยากไป เผิงเผิงก็ห้ามอะไรไม่ได้หรอก”
   ลู่อี้เผิงถึงกับสะอึกไปหน่อยหนึ่ง จะว่าไปแล้ว กุญแจแค่นี้ เจ้าหมอนี่คงสะเดาะเองได้สบายๆ อยู่แล้ว ถึงอย่างนั้นนายตำรวจหนุ่มก็ยังไม่ยอมแพ้ ปั้นหน้าอ้อนต่อ “ล่ามผมแล้วยังจะทิ้งผมอีกหรือ ผมไม่มีใครแล้วนะนอกจากคุณ” พูดไปแล้วอยากจะอ้วกออกมาจริงๆ ลู่อี้เผิงถึงกับน้ำตาเล็ดด้วยความสยดสยองตัวเอง หงคงฉ่วยมองหน้าเขาเหมือนเห็นผี ก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไหลซึมออกมาจากหางตาของนายตำรวจหนุ่ม
   “ไม่ไหวเลยน้า แค่นี้ก็ร้องไห้แล้ว แบบนี้โดนน้ำตาเทียนเข้าไป เผิงเผิงไม่ร้องจ๊ากหรือนี่”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่ายทันที “อย่าคิดจะเล่นบ้าๆ แบบนั้นกับผมนะ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ ในลำคอ ก่อนจะเอี้อมมือไปคว้าเชิงเทียนอันใหญ่บนโต๊ะ คราวนี้ลู่อี้เผิงดิ้นหนีทันที แต่ยังไปได้ไม่ถึงไหน ก็ถูกหงคงฉ่วยดึงโซ่กลับมา ขนาดปกติไม่มีอะไรผูก ลู่อี้เผิงยังแพ้ราบคาบมาตลอด คราวนี้ถูกล็อกคอเอาไว้ ไม่ถึงห้าวินาที ชายหนุ่มก็ถูกจับกดลงบนโต๊ะจนได้
   “คงฉ่วย ขอร้องล่ะ หยุดเล่นอะไรบ้าๆ เถอะ” ลู่อี้เผิงพยายามอ้อนวอน หงคงฉ่วยไม่พูดอะไร จัดการเลิกเสื้อของชายหนุ่มขึ้น จนเผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องกำยำเป็นมัดๆ จากนั้นก็หยิบเชิงเทียนขึ้นมา
   ลู่อี้เผิงแทบหยุดหายใจ ตอนที่หงคงฉ่วยยกเชิงเทียนนั้นสูงขึ้น จากนั้นน้ำตาเทียนก็เริ่มหยดลงมาบนหน้าท้องของเขา
   หยดแล้วหยดเล่า
   ถ้าให้เทียบกับความเจ็บปวดรูปแบบอื่นๆ แล้ว น้ำตาเทียนแค่นี้ สำหรับลู่อี้เผิงก็แค่คันๆ เท่านั้นเอง แต่ไม่รู้ทำไม ท้องน้อยของเขาถึงได้ร้อนวาบขึ้นมาราวกับมีไฟสุม มองเห็นรอยยิ้มลี้ลับอยู่บนใบหน้าของอีกฝ่าย จากนั้นหงคงฉ่วยก็ดับเทียน ก่อนจะยื่นมือมาลูบเป้ากางเกงของเขา
!!
   ลู่อี้เผิงทะลึ่งตัวพรวดขึ้นมาทันที รอยน้ำตาเทียนที่แห้งแล้วบนหน้าท้องเลยร่วงกราวลงไปบนพื้น เขาพยายามจะคว้ามือข้างนั้นของหงคงฉ่วยเอาไว้ แต่ก็คว้าไม่ทันอีกเช่นเคย รอให้คว้าติดสักครั้งเถอะ จะจับหักนิ้วให้เข็ดเขียว
   “เผิงเผิงติดใจน้ำตาเทียนล่ะสิ ฟิตปึ๋งขึ้นมาเชียว”
   ลู่อี้เผิงหน้าแดงจนแทบจะคล้ำ กระชากเสียงตอบไป “หยุดลูบเป้าคนอื่นเล่นสักทีเถอะน่า”
   “เปล่าลูบเล่นสักหน่อย ฉันลูบเอาจริงนะ” หงคงฉ่วยพูดหน้าซื่อ ก่อนจะยื่นมืออีกข้างมาจับอีก ลู่อี้เผิงเลยตะปบมือนั้นไว้แน่น เขาคงจะตะปบมือของหงคงฉ่วยติดเป็นครั้งแรก แต่ทางนั้นก็กุมจุดยุทธศาสตร์ของเขาเอาไว้อย่างมั่นคงเหมือนกัน
   ลู่อี้เผิงรู้สึกเหงื่อออกกลางหลัง น้ำหนักมือของหงคงฉ่วยที่จับตรงนั้นของเขาไม่หนักไม่เบา แต่ก็พอจะทำให้เดาได้ว่า เกิดทำอะไรให้ทางนั้นไม่พอใจหน่อยเดียว ไม่แน่ว่ามันอาจจะกลายเป็นการออกแรงขยำขึ้นมาเลยก็ได้ ผู้ชายคนไหนก็ต้องรักกล่องดวงใจของตัวเองเป็นที่สุดอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น....
   ในที่สุด นายตำรวจหนุ่มก็ยอมจะปล่อยมือออก หงคงฉ่วยยิ้มอย่างพอใจ แต่ก็ใช่ว่าจะยอมเอามือของตนออกไปได้ง่ายๆ ยังคงลูบๆ คลำๆ อยู่ตรงนั้นเหมือนว่าจะหาอะไรสักอย่าง
   ถูกลูบไปได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็กัดฟันพูดออกมา “คงฉ่วย มีถุงยางมั้ย?”
   “ถามทำไมน่ะ?”
   ลู่อี้เผิงยังไม่ตอบทันที แต่เอื้อมมือไปจับสะโพกของอีกฝ่าย แล้วออกแรงบีบ หงคงฉ่วยเลยตีมือเขาดังเพี๊ยะ “ทะลึ่ง”
   ลู่อี้เผิงสูดหายใจแรง ก่อนจะดึงหน้าของทางนั้นเข้ามาจูบ บดเคล้าปลายลิ้นกันอยู่ได้สักพัก ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นอีก “ผมอยากทำแล้ว ตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย”
   พูดจบก็ขยับหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากนั้นอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบไล้สะโพกของอีกฝ่าย แล้วขยำขยี้อย่างมีอารมณ์เต็มที่
   หงคงฉ่วยถึงกับสูดหายใจเฮือกๆ ด้วยความตื่นเต้น “เผิงเผิงชอบน้ำตาเทียนจริงๆ ด้วย”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะถอดกางเกงฝ่ายนั้นออก จากนั้นก็ถอดของตัวเองออกบ้าง อวัยวะร้อนจัดของทั้งสองเลยเสียดสีกันเบาๆ หงคงฉ่วยสะท้ายกายเฮือกๆ รีบกอดลู่อี้เผิงไว้แน่น “ถุงยางล่ะ มีพกมารึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วอีก “ไม่ได้พกมาหรอก” นายตำรวจหนุ่มตอบ เลยถูกตีไหล่อีกที “สะเพร่าจริงๆ ทำไมไม่หัดพกติดตัวเอาไว้
   “ก็ปกติเห็นคุณพกอยู่ตลอดเวลาเลยนี่ ผมเลยขี้เกียจพก” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยหน้านิ่วทันที ก่อนจะตีเขาอีก “เจ้าเด็กมักง่าย”
   พูดจบก็ผลักลู่อี้เผิงออกทันที ก่อนจะดึงกางเกงตัวเองขึ้น นายตำรวจหนุ่มมีสีหน้างุนงงอย่างเห็นได้ชัด “คงฉ่วย?!”
   “วันนี้ไม่ให้ทำหรอก วันหลังจะได้รู้จักหัดเตรียมตัวบ้าง”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากค้าง และแทบจะใส่กางเกงไม่ทัน ตอนที่ถูกหงคงฉ่วยลากคอออกไปจากห้องอาหาร
---------------------------------------------------
   “เป็นอะไรอีกล่ะ?” หงคงฉ่วยถาม หลังจากที่จูงลู่อี้เผิงกลับมาที่ห้องนอนแล้ว นายตำรวจหนุ่มทำหน้าหงิก แล้วถลึงตาจ้องเขา “ผมอารมณ์ค้าง”
   “อ้อ...” อีกฝ่ายร้องในคอ และก้มลงมองเป้ากางเกงของชายหนุ่ม พลางยิ้มที่มุมปาก ลู่อี้เผิงเลยถลึงตาใส่เขาซ้ำ ก่อนจะเบี่ยงตัวหันไปทางอื่น
   “แหม.. อายอะไรเล่า นี่มันเรื่องธรรมชาติ ค้างได้แบบนี้แปลว่าเธอยังหนุ่มยังแน่นอยู่นะ” หงคงฉ่วยพูดอย่างอารมณ์ดี แล้วยื่นมือมาตบบ่า “ถ้าไม่สบายตัวนัก ไปเอาออกก็สิ้นเรื่อง”
   “ปล่อยสักทีสิ ผมจะได้ไปเอาออก” ลู่อี้เผิงว่า คราวนี้คนถูกขอสั่นศีรษะ “ไม่ได้หรอก เดี๋ยวปล่อยแล้ว เผิงเผิงจะหนีกลับกรมตำรวจไปอีก เอางี้สิ ไปเอาออกในห้องน้ำก็ได้ จะได้อาบน้ำทีเดียวเลย”
   “ทั้งๆ ที่คุณยังล่ามผมติดมืออยู่แบบนี้เนี่ยนะ?” ลู่อี้เผิงถามเสียงห้วน อีกฝ่ายหันมาพยักหน้า “แน่นอน”
   
   ห้องน้ำในห้องนอนส่วนตัวของหงคงฉ่วยไม่แคบไม่กว้าง ถึงมีอ่างจากุชชี่อยู่ก็ใช่ว่าจะทำให้มองไม่เห็นอีกคนที่เข้ามาด้วยกันเสียหน่อย ที่สำคัญ โซ่ที่ล่ามกันเอาไว้ยาวแค่เมตรเดียว เดินห่างนิดหน่อย คอของเขาก็ถูกอีกฝ่ายกระชากแล้ว ลู่อี้เผิงนึกอยากจะกัดคอเจ้านกยูงบ้านี่เสียจริงๆ
   แต่อาบน้ำต้องถอดเสื้อ ลู่อี้เผิงยืนรออย่างใจจดใจจ่อ ถ้าถอดเสื้อ หงคงฉ่วยจะต้องถอดโซ่ที่ล่ามมือออกก่อน เขาจะอาศัยจังหวะนั้นแหละ ดึงโซ่มาล็อกข้อมือตัวเองเสียเลย อาจจะเป็นความคิดที่ดูแปลกๆ ไปสักหน่อย แต่ดีกว่าปลายอีกข้างไปล่ามอยู่กับคนอื่นล่ะ
   จริงดั่งคาด หงคงฉ่วยถอดเสื้อออก แล้วก็มาหยุดอยู่ตรงมือข้างที่มีโซ่ล่ามติดอยู่ ลู่อี้เผิงพยายามจะเพ่งไปตรงข้อมือนั้นโดยลืมแผงอกขาวๆ กับปั้นเอวแน่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ กันเสีย จังหวะที่หงคงฉ่วยปลดล็อกนั่นแหละ เขาจะรีบดึงโซ่ออกมา จากนั้นก็...
   กริ๊ก!
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ ก่อนจะโพล่งออกมา “นี่คุณเล่นมายากลหรือไง?!”
   หงคงฉ่วยหันมามองเขาอย่างงงๆ ทันที ก่อนจะดึงเสื้อออก ลู่อี้เผิงกะพริบตาอย่างไม่อยากจะเชื่อ เจ้าหมอนี่ ใช้เวลาถอดกุญแจมือจากมืออีกข้างหนึ่ง แล้วย้ายมาอีกข้างหนึ่ง กินเวลาไม่ถึงสามวินาทีด้วยซ้ำ
   นี่มันใช่คนรึเปล่าเนี่ย?!
   “เผิงเผิงเป็นอะไรน่ะ? ความดันขึ้นเหรอ?” หงคงฉ่วยถาม และเดินมาใกล้ ลู่อี้เผิงถึงกับต้องดึงโซ่เส้นนั้นขึ้นมา และพบว่าปลายของมันที่เป็นกุญแจคล้องได้ย้ายข้างแล้วจริงๆ
   “คงฉ่วย คุณเล่นกลอะไรเนี่ย ถอดกุญแจมือแล้วใส่ใหม่ทำไมมันเร็วแบบนี้!”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วหัวเราะร่วน “โธ่เอ๋ย ทำเป็นเรื่องแปลกไปได้ รอเธอฝึกจนอายุเท่าฉัน เดี๋ยวก็ทำได้เองแหละ” พูดแล้วหยุดไปพักหนึ่ง “มาเถอะเผิงเผิง จะถอดเสื้อเอง หรือให้คงฉ่วยถอดให้ล่ะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาพลางปัดมือที่ยื่นมาทำท่าจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก ก่อนจะนึกสาปแช่งตัวเอง นี่ถ้าเขาใส่เสื้อยืดมา ยังพอจะหาข้ออ้างให้ทางนั้นช่วยถอดปลอกคอให้ได้อยู่หรอก แต่ก็ไม่แน่ เจ้านกยูงบ้านี่อาจจะเอากรรไกร หรือมีดมาตัดเสื้อเขาออกเลยก็ได้ หมอนี่เคยทำอะไรปกติอย่างมนุษย์มนาเขาเสียที่ไหนล่ะ
   ท่าทางหงคงฉ่วยจะตั้งใจอาบน้ำจริงๆ ถึงกับถอดเสื้อผ้าออกหมดทุกชิ้น กระทั่งชั้นใน ไม่อายสายตาของเขาบ้างหรือไงนะ ลู่อี้เผิงมองนกยูงสีแดงเลือดที่อยู่บนแผนหลังขาวนั้น ก่อนจะไล่ลงมาจนถึงสะโพกแน่นที่กำลังจะหย่อนตัวเองลงไปในอ่างน้ำ
   บ้าเอ๊ย แบบนี้ก็ของขึ้นหนักกว่าเดิมน่ะสิ
   “ถอดแล้วลงมาได้แล้ว” หงคงฉ่วยว่า และกระตุกโซ่ เมื่อเห็นลู่อี้เผิงยังยืนนิ่ง กำขอบกางเกงชั้นในแน่น หงคงฉ่วยเอียงคอมอง แล้วพูดต่อยิ้มๆ “นี่ กางเกงในมันปิดไม่อยู่แล้วล่ะ ถอดๆ แล้วลงมาเถอะน่า”
   ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงก็ต้องยอมถอดกางเกงชั้นในออก แล้วเดินเอามือปิดหว่างขาตัวเองลงมาในอ่าง
   “ทำเป็นผู้หญิงเข้าหอคืนแรกไปได้” หงคงฉ่วยว่า และถูกอีกฝ่ายถลึงตาใส่ทันที
   น้ำอุ่นกำลังสบาย แต่ลู่อี้เผิงไม่นึกสบายด้วย เห็นหงคงฉ่วยท่าทางจะมีความสุขจากการจ้องเอาๆ แล้วยิ่งรู้สึกหงุดหงิด ปัญหาคือไอ้ตรงนั้นมันไม่ยอมสงบลงไปสักทีน่ะสิ เหมือนว่าน้ำอุ่นๆ จะยิ่งทำให้มันตื่นเต้นชูตัวหราอย่างกับจะอวดคนที่นั่งแช่น้ำอยู่ฝั่งตรงข้าม
   “นี่ เผิงเผิง ไม่ต้องอายหรอกน่า เอาๆ มันออกมาได้แล้ว เดี๋ยวจะนอนไม่หลับเอานะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกรอบ แก้มกลายเป็นสีแดงจัด “ใครมันจะไปทำเรื่องแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นกันเล่า”
   “ไม่เอาน่า... โตขนาดนี้แล้ว จะอายอะไรอีกล่ะ ไม่ใช่เด็กสิบห้าสิบหกสักหน่อย” หงคงฉ่วยพยายามจะปลอบ แต่ลู่อี้เผิงยังคงนั่งนิ่ง ทั้งๆ ที่ตรงนั้นคัดเป่งขึ้นมาเต็มที หงคงฉ่วยมองแล้วก็ถอนหายใจเฮือก “ช่วยไม่ได้ งั้นฉันทำเป็นเพื่อนก็แล้วกัน”
   พูดจบก็แยกขาออกกว้าง ลู่อี้เผิงตาพร่าไปในบัดดล ถึงกับกระโจนเข้าใส่อย่างคนควบคุมสติตัวเองไม่ได้ เลยถูกยันด้วยขาดังพลั่ก ก่อนที่นายตำรวจหนุ่มจะหงายหลังไปชนกับขอบอ่างเพราะแรงถีบ หงคงฉ่วยก็จัดการดึงโซ่รั้งคอเขาเข้ามา เจอแบบนี้ลู่อี้เผิงพอจะดึงสติกลับมาได้สักหน่อย
   “เอ้า จัดการตัวเองได้แล้ว ชักช้าเดี๋ยวก็เปื่อยหรอก” หงคงฉ่วยเร่ง ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะเลื่อนมือลงไปจับส่วนนั้นของตัวเอง เหมือนต่างฝ่ายต่างจะจ้องซึ่งกันและกันระหว่างที่ใช้มือปรนเปรอตัวเองอยู่
   ลู่อี้เผิงมองเห็นขาอ่อนขาวๆ ส่วนนั้นที่คัดตึงอยู่ในมือของหงคงฉ่วย แผ่นอกแน่นๆ ที่นานๆ เขาจะได้มีโอกาสสัมผัส แล้วก็ใบหน้าคมเกลี้ยงที่กำลังขมวดคิ้วมุ่น
   เวลาทำกับเขา หงคงฉ่วยมีสีหน้าแบบนี้ด้วยรึเปล่านะ
   เสียงน้ำดังจ๋อมแจ๋ม ปะปนไปกับเสียงหอบหายใจ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ใบหน้าของทั้งคู่เริ่มโน้มเข้าหากัน สุดท้ายก็จูบกันอย่างดูดดื่ม โดยที่มือยังคงขยับอย่างต่อเนื่อง ราวกับจะใช้รสจูบนั้นส่งตัวเองไปแดนสวรรค์ก็ไม่ปาน
   สุดท้าย ลู่อี้เผิงก็เอาสิ่งที่คัดอยู่ออกมาเสียที ชายหนุ่มหอบหายใจเฮือกๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อหงคงฉ่วยซบลงมาบนแผงอกของเขา
   นี่ออกจะเป็นพฤติกรรมที่แปลกอยู่สักหน่อย จริงอยู่ที่ว่าหลังจากขย่มเขาจนแทบขาดใจตายอยู่เป็นค่อนคืนแล้ว หงคงฉ่วยมักจะชอบทำตัวเหมือนอ่อนล้าเต็มที แล้วเข้ามาซบอกเขา แต่นี่ต่างคนต่างช่วยตัวเอง....
   ถึงอย่างนั้น ลู่อี้เผิงก็ยกมือขึ้นกอดร่างนั้นไว้
   “คงฉ่วย คืนนี้อย่าไปไหนเลยนะ อยู่กับผมเถอะ”
   หงคงฉ่วยหลับตาลง แล้วส่งเสียงอืมในลำคอ
------------------------------------------------------------------
** กรี๊ดด ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเขียนเรื่องที่หื่นติดๆ กันเกือบทุกตอนออกมาได้แบบนี้ :o12: ปกติเค้าไม่ใช่คนแบบนี้นะเนี่ย :sad4: (โดนคนอ่านรุมถีบโทษฐานตอแหล :z6:)

เขียนไปๆ ชักสงสัยขึ้นมาแล้วว่า เรื่องนี้ใครกันแน่ที่หื่น!! หลังๆ นี้เหมือนเผิงเผิงน้อยจะหื่นแข่งกับคงฉ่วยแล้ว ฮ่าๆๆ

ตอนก่อนทิ้งเอาไว้ว่าจะเข้าภาคกำลังภายใน ตอนแรกคิดว่าจะเป็นภาคซีเรียส เพราะคุณชายจิ้งจอกโผล่ออกมา โผล่มาเรื่องไหน พี่แกจะทิ้งความตลกแบบขมปากเอาไว้ทุกที (ตลกบ้านแกสิ :beat:) พอเริ่มเขียนก็เริ่มลำเอียง กลัวเขียนคุณชายโผล่แรงไป จะเป็นที่รังเกียจของนักอ่านเพิ่มมากขึ้น (ปกติคุณชายก็เป็นที่รักอันน้อยนิดของทุกคนอยู่แล้ว แต่เป็นหนึ่งในใจเรานะเออ<<โดนคนอ่านพุ่งสกายคิก :z6:)

สุดท้าย... เว่ยจินหยินโผล่ออกมาด้วยมาดน่ารักเีกียจเหมือนเดิม (loveๆ คุณชายนะคะ ยิ่งคุณชายทำตัวน่ารังเกียจแบบนี้ อิฉันยิ่งร๊ากคุณชาย~ :-[<<โดนฆ่าหมก) เหมือนคุณชาย(ตอนนี้เป็นคุณท่านแล้วสินะ) จะออกมาเป็นตัวร้าย แต่ไหงเหมือนคงฉ่วยได้ผลประโยชน์ไปเต็มๆ ล่ะนั่น

ตอนหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างนกยูง กับจิ้งจอกคงได้เปิดเผย ใบ้ว่าระดับไม่ธรรมดา อิอิ (ใครจะอยากรู้กับหล่อนล่ะยะ!!)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

(สุดท้าย... มันกำลังภายในหรืออะไรกันล่ะเนี่ยยย :z10:)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 05-08-2011 15:03:34
รู้สึกว่าจะหยุดความหื่นไม่ค่อยจะได้นะ  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 05-08-2011 15:16:49
เอ๋ น้องน้อยตายเหรอเนี่ย ยังไม่ได้ไปอ่านเรื่องนั้นเลย -..-
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 05-08-2011 15:20:19
จะแข่งกันหื่นซะแล้วคู่นี้
เผิงเผิงน้อยอ้อนได้น่ารักมากอ่ะ
อ่านๆไปขนลุกพรึบ ฮาแทนเจ้หงเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 05-08-2011 15:32:24
รู้สึกว่า เผิงเผิง จะหื่นกว่า นกยูง อีกนะ

 :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 05-08-2011 15:32:44
หื่นได้น่ารักดีนะ  :m25:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 05-08-2011 15:55:42
อยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างนกยูงแดงกับจิ้งจอกใจจะขาด เดาไม่ออกอะ
เป็นศิษย์อาจารย์ หรือว่า ญาติ หรือว่า ศัตรู ??????

สุดท้ายอยากบอกว่า เผิงเผิง น่ารักมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: natty _lovelove ที่ 05-08-2011 16:00:19
สรุปว่า.....หื่นกันทุกคน
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 05-08-2011 16:20:07
ใจตุ่มๆต่อมๆ ก่อนที่จะเปิดมาอ่านตอนล่าสุด
เพราะมีคำโปรยบอกว่าจะบู้และนึกเอาเองว่าต้องมีมาม่าแน่ๆ
แต่ที่ไหนได้  5555
ตอนนี้สารวัตรเรา  :z1: ทำตัวหื่นมาก
แน่ใจน่ะว่าเป็นการเล่นละคร
เราว่า มาเฟียนกยูงต้องฉลาด และรู้ทันเผิงๆ แน่นอน
ตอนนี้เสี่ยวชิกน่ารัก ขโมยซีนมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 05-08-2011 16:31:44
เผิงเผิงอัพเลเวลความหื่นมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วสิ  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 05-08-2011 16:45:13
หรือว่า  นกยูง กับจิ้งจอกเคยอะจึ๋ย ๆ กานอ่า  ม่ายน๊า  เลสกะเบี้ยนเลยจิ

เผิง ๆ จะโงหัวไม่ขึ้นละ

อาแปะเด่นนะเนี่ยตอนนี้ง่ะ  555+ อาแปะหลงเผิง ๆ แว้ว เหมือนรูปสึกว่าแปะจาเบี่ยงเบนตามเจ้านายนะ  รู้สึกว่าแปะไม่ค่อยสนใจคู่หมั้นแปะเรยง่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 05-08-2011 17:01:11
คงฉ่วยได้ประโยชน์เต็มๆจริงๆ

ป.ล. เสี่ยวชิกน่ารัก  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 05-08-2011 17:34:34
เป็นเอ็นซีที่หื่นแต่แอบฮาดีจริงๆ อ่านแล้วเหมือนไม่ได้อ่าน เอ็นซีแต่อ่านเรื่องตลกบนเตียงนอนมากกว่า  นับถือคนแต่งจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 05-08-2011 17:51:25
ถ้าจะพากันหื่นขนาดนี้ ก็หื่นให้ตลอดน่ะ :haun4:ชอบ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-08-2011 18:06:10
   
อ้างถึง
เรื่องของเว่ยจินหยินนั้นเหมือนกับหนังสยองขวัญเลวๆ เรื่องหนึ่ง

   
อ้างถึง
ถ้าไม่รู้มาก่อนว่านี่คือผู้ชายที่ได้ชื่อว่าฆ่าน้องชายแท้ๆ ของตัวเอง ลู่อี้เผิงคงเข้าใจผิดไปว่านี่คือเซลแมนขายของ ไม่ก็พนักงานบริษัทต๊อกต๋อยคนหนึ่ง

สองประโยคนี้ทำเอาหัวเราะก๊าก โถ เว่นจินหยินของเจ๊5555+ *แอบสะใจลึกๆ*
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 05-08-2011 18:11:33
   
   
สองประโยคนี้ทำเอาหัวเราะก๊าก โถ เว่นจินหยินของเจ๊5555+ *แอบสะใจลึกๆ*

55+ จินหยินในสายตาคนอื่นเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะคะ มีแต่อีตาเถียนเท่านั้นแหละที่ดูยังไงก็ดี คุณชายดี ดีทุกอย่าง เลิศที่สุด (อวยกันสุดๆ ) แต่...คุณชายก็ดูดีในสายตาคนเขียนเหมือนกันนะคะ รักคุณชายจังเลยยย :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 05-08-2011 18:27:34
รักคุณชาย แต่อยากได้เถียน (อ้าว)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 05-08-2011 18:45:25
 :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 05-08-2011 19:04:28
เผิงเผิงน้อยก็เสร็จก๊งก๊งจนได้


แต่ว่าตอนนี้เผิงเผิงน่ารักนะค่ะเนี๊ย มาการอ้อนด้วย  :laugh: :laugh:


ปล.แต่ที่น่ารักกว่าเผิงเผิงคือแปะชิกชิก  นกอะไร  ช่างพูดช่างจาสุดๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 05-08-2011 20:53:46
ปาดน้ำลาย
แฮ่ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 05-08-2011 21:11:03
นกยูงกับจิ้งจอก ไม่ธรรมดาแบบไหนนะเนี่ย
แต่หลังๆ ดูเหมือนเผิงเผิงจะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่แล้วนะ
บางครั้งเหมือนเต็มใจด้วยซ้ำ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-08-2011 22:46:23
เผิงเผิงดูท่าจะรักคงฉ่วยแบบไม่รู้แล้วอ่ะ มีหึงมีหวง แถมหลังๆ มีอารมณ์ร่วมตลอด
แต่หงคงฉ่วยกับคุณชายเว่ยจินหยินนี้สิ ต้องมีอะไรมันๆ ตามมาแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zitronen-tee ที่ 06-08-2011 00:42:05
อ่านไปเขินไปเเล้วก็นั่งขำเผิงเผิงจนปวดแก้ม  ตอนนี้น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sunsatoh ที่ 06-08-2011 01:00:38
สนุกมากเลยค่ะ สู้ๆๆน้ะค้ะ o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-08-2011 01:06:37
จิ้นแล้วเผิงเผิงเหมาะกับปลอกคออย่างมาก
รอบหน้าขอหูด้วยนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 06-08-2011 04:23:44
เผิงเผิง จะหึงนกยูงกะจิ้งจอกมั้ยเนี่ย ฮี่ๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 06-08-2011 11:32:56
การซบอกของคงฉ่วยก็คือการอ้อนนนนนนนไง คึๆๆ  :impress2:

เสี่ยวชิกน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก น่ารักอ่ะ ฉลาดมากมายด้วย นิสัยพอๆกับเจ้าของเลย แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจของเจ้าของนะเนี่ย! ^O^

รอดูต่อไปปปปปปปปป :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 06-08-2011 11:53:45
มันน่ารักนะที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นแบบนี้อ่ะ  ทั้งน่ารัก  ทั้งฮา  ทั้งหื่น
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-08-2011 12:59:12
ระหว่างนกยูง ปะทะ จิ้งจอก งานนี้ท่าทางจะมันส์หยด แล้วใครจะแพ้จะชนะละ   :o9:

แต่ที่แน่ๆ คือ เผิงเผิง แพ้ตลอดดดดด  :laugh:  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: debubly ที่ 06-08-2011 13:44:43
ชอบๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 06-08-2011 14:12:15
นกยูงปะทะจิ้งจอก!!
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 06-08-2011 14:22:29
เพิ่งได้ติดตามอ่านค่ะ 11 ตอนรวดกันเลยทีเดียว 555+
ต้องขอโทษนะที่ต้องรวบเม้นต์ มาเป็นเม้นต์เดียว เด๋วต่อๆ ไป
จะเม้นต์ ให้ในทุกๆ ตอนที่อ่านจ้า

ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่าแนวเรื่องแปลก แหวกแนวมาก
สำนวนการเขียนยิ่งแหวก กว่า เหมือนกำลังอ่านนิยายกำลังภายใน+นิยาย
สืบสวน สอบสวนแนวตำรวจฮ่องกงอยู่ เอิ๊กๆ  ชอบตัวนายเอกอ่ะ ฉลาด เจ้าเล่ห์
แถมเก่งอย่างหาตัวจับยาก  ทำเอาตาพระเอกเรากลายเป็นเด็กน้อยอมมือไปทีเดียว
อยากรู้อายุ นายเอกจริงจังอ่ะค่ะว่าอายุเท่าไหร่กันแน่ และทำไงถึงได้ไม่แก่ไม่เหี่ยวเลย
สงสัยกินเด็ก เป็นยาอายุวัฒนะแหง๋ๆ เอิ๊กๆ ไปล่ะค่ะ พบกันใหม่เมื่ออัพตอน 12 จ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 06-08-2011 14:39:16
รออ่านอยู่นะๆ  ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 06-08-2011 15:48:49
ทำไมอ่านแล้วคิดว่า เผิงเผิงมาติดกับคงฉ่วยล่ะ ><
แต่ได้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน(สักพัก) แล้วนะ เตียงคงไม่ใหญ่ไปสำหรับเผิงเผิงอีกแล้ว 

ความสัมพันธ์ของเว่ยจินหยินกับหงคงฉ่วย
  :a5:  หรือว่าคงฉ่วยเป็นก๋งก๋งที่แท้จริงของจินหยิน
(โดดหลบลูกเตะของนักเขียน)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 06-08-2011 16:45:44
ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 06-08-2011 16:50:44
โอ้ สวรรค์
บอกได้คำเดียวว่า
หนูอ่านเรื่องนี้แล้ว ติดงอมแงม
แม่เจ้าโว้ย ปลื้มองค์ราชินีตัวแม่จิงๆ
แต่ก้อเอาใจช่วยราชาตัวน้อยนะ
น่ารักขนาดนี้อ่ะ
เง้อ
หนูอยากอ่านต่อ
จะคลั่งตายไปให้ได้เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-08-2011 18:24:47
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ชอบนกยูงแดงมากมาย ดูเป็นราชินียังไงก็ไม่รู้อิอิ
ส่วนเผิงเผิงของเราพักหลักๆรู้สึกว่าจะหื่นใช่ย่อยนะคะ
แต่ก็ชอบค่ะ 555555
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 06-08-2011 20:15:39
ยังอ่านไม่ทันปัจจุบัน แต่หงคงฉ่วยกะเสี่ยวเผิงเผิงเนี้ย  :impress2:
ทั้งหื่น ทั้งฮา  :z1:ยิ่งหงคงฉ่วยเวลาแทะโลมเผิงเผิง ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่
=======
ทันปัจจุบันแล้ว อ๊ากกกก...อยากบอกว่าหลงรักคงฉ่วยเข้าเต็มๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 06-08-2011 23:04:21
โอ๊ยยยยย คนแต่งเก๊าติดเรื่องนี้แล้วนะเนี่ยยยย!!! 
ขอบคุณก๊าบบบบบบบ~
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 07-08-2011 00:33:25
รอตอนต่อไปเน้ออ ชักจะเริ่มหลงคงฉ่วยซะแล้วสิเรา~  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 07-08-2011 09:40:35
**คิดว่าจะไม่ได้มาอัพวันนี้แล้วนะเนี่ย ยังเขียนทันอีก (ควรดีใจดีมั้ย?!! :z3:)


红孔雀นกยูงแดง 12
   ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรกันแน่ นี่ก็สี่วันเข้าไปแล้ว หงคงฉ่วยไม่ได้ติดต่อกับใคร ออกไปไหน หรือทำอะไรให้เขารู้สึกผิดสังเกตเลยสักนิด นอกจากล่ามคอเขาไว้ด้วยปลอกคอหนังแล้ว วันๆ หนึ่ง เจ้าหมอนี่ตื่นมาไม่ลากเขาไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ก็ดื่มยาบำรุง จากนั้นก็บังคับเขารำมวยทั้งๆ ที่ยังล่ามคอเขาอยู่ แล้วก็ทานอาหารเช้า จากนั้นก็ใช้เวลาไปกับการเล่นกับนกกระตั้วตัวนั้น พยายามจะจับคู่นกกับคู่หมั้นอีกตัวที่มาตั้งนานแล้ว ยังไม่ออกไข่ให้เสียที รวมไปถึงใช้เวลาครึ่งวันไปกับการป้อนแมลงให้ต้นไม้กินแมลงสารพัดชนิดที่อยู่ในเรือนเพาะชำ อืม... และเวลาบางส่วนก็เอามายั่วประสาทเขา
   นายตำรวจหนุ่มเริ่มนึกสงสัยว่า หงคงฉ่วยทำธุรกิจอะไรกันแน่ ทำไมใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ แบบนี้ ถึงได้มีเงินเลี้ยงดูปูเสื่อคนรับใช้ในคฤหาสน์เป็นสิบๆ เท่านั้นยังไม่พอ ไหนจะค่าดูแลรักษาบำรุงคฤหาสน์ ค่าน้ำมัน ค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุงรถที่บางคันก็เวอร์สุดๆ อย่างลีมูซีนตอนยาวกันกระสุนที่เคยสั่งให้คนพุ่งไปช่วยเขานั่นแหละ คิดไปคิดมามันก็น่าสงสัยจริงๆ
   “เผิงเผิง เป็นอะไรอีกน่ะ” หงคงฉ่วยพูด พลางละสายตาจากต้นซาราซิเนียที่แค่กรวยของมันก็แทบจะสูงท่วมหัวมามองเขา ลู่อี้เผิงมองคนถาม แล้วมองดูใบรูปกรวยของต้นซาราซิเนีย “ผมกำลังคิดว่า ถ้าต้นมันใหญ่กว่านี้ คุณจะเอาคนใส่ลงไปแทนแมลงหรือเปล่า?”
   หงคงฉ่วยเลิกคิ้วมองเขา แล้วพยักหน้าหงึกๆ “เป็นความคิดที่ดีมากเลย วันหลังฉันลองตัดนิ้วใครหย่อนลงไปดีกว่า ไม่แน่นะ มันอาจจะต้นใหญ่ขึ้นกว่าเดิมก็ได้”
   ลู่อี้เผิงพยายามจะบังคับกล้ามเนื้อบนใบหน้าเต็มที่ ไม่ให้แสดงความสยดสยองออกไป หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอยู่พัก ก็พูดขึ้นอย่างนึกได้ “ไหนๆ เผิงเผิงก็เป็นคนพูด ลองเอานิ้วของเผิงเผิงก่อนเลยดีกว่า” จากนั้นก็หันไปหยิบกรรไกรตัดกิ่งที่วางอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ขึ้นมา คราวนี้ลู่อี้เผิงคงทำหน้านิ่งต่อไปไม่ไหว เลยร้องขึ้น “นี่ หยุดคิดบ้าๆ แล้ววางกรรไกรลงเหอะ ผมไม่ใช่อาหารต้นไม้นะ”
   หงคงฉ่วยตีหน้าเสียใจประหนึ่งนกถูกยิงร่วงจากคบไม้ แล้วพูดตอบ “อะไรกัน เผิงเผิงเป็นคนออกความคิดแท้ๆ แบบนี้ไม่รับผิดชอบเลยนี่”
   นี่ถ้าเขาบีบคอหงคงฉ่วยได้ทุกครั้งที่คิด ไอ้หมอนี่คงตายไปไม่ต่ำกว่าล้านรอบแล้วล่ะมั้ง ลู่อี้เผิงขบฟันอย่างอดกลั้น ก่อนจะพูดตอบไป “ผมก็แค่สงสัยว่านิสัยอย่างคุณ อาจจะอยากลองอะไรแปลกๆ ก็ได้”
   “นั่นแหละ เผิงเผิงชักจะรู้ใจฉันเข้าไปทุกวันแล้ว” หงคงฉ่วยพูดพลางยิ้มร่า “ไหนยื่นนิ้วมาให้ตัดหน่อยซิ”
   “จะบ้าเรอะ ผมไม่ใช่ต้นไม้นะ อยากตัดก็ตัดนิ้วคุณสิ” ลู่อี้เผิงสวนทันที หงคงฉ่วยทำหน้าหงอยๆ แล้ววางกรรไกรกลับเข้าที่ “ไม่เอาล่ะ นิ้วฉันมันอายุมากแล้ว หนังเหนียว เดี๋ยวต้นไม้ที่น่ารักจะย่อยไม่ไหว”
   ทีอย่างนี้ล่ะรู้ตัวว่าแก่ขึ้นมาเชียวนะ!!
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองหงคงฉ่วยเหมือนกับจะฆ่าให้ตายอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา “คงฉ่วย ผมถามจริงๆ เถอะ คุณทำงานอะไรกันแน่?”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วสั่นศีรษะ “คำว่าทำงานน่ะใช้กับคนวัยรุ่นแบบเผิงเผิงต่างหาก อย่างฉันมันรุ่นกินบำนาญแล้ว”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองหงคงฉ่วยอีกรอบ “คุณอายุหกสิบแล้วหรือไง?”
   “ดูเหมือนรึเปล่าล่ะ” ทางนั้นย้อยถาม นายตำรวจหนุ่มกวาดตามองขึ้นๆ ลงๆ อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้น “เหมือนแล้วๆ ผมว่าคุณเริ่มมีรอยตีนกาขึ้นบนหน้าแล้วล่ะ”
   คราวนี้หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอย่างตกตะลึงประหนึ่งเห็นไดโนเสาร์ยืนอยู่ด้านหลังก็ไม่ปาน ก่อนจะจัดการลากคอเขาออกไปจากเรือนเพาะชำ
------------------------------------------
   อยู่มาสี่วัน ลู่อี้เผิงตามหงคงฉ่วยไปทุกที่ ทุกที่เลยจริงๆ แม้แต่ในห้องน้ำ เพราะไอ้นกยูงบ้านี่ไม่ยอมปล่อยโซ่ที่ล่ามคอเขาอยู่สักที ซึ่งเรื่องนี้ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าจะถือเป็นเรื่องดีได้รึเปล่า เขาถูกสั่งให้มาจับตามองหงคงฉ่วยยี่สิบสี่ชั่วโมง วางแผนแทบตาย แต่พอมาถึง เจ้าหมอนี่ก็จัดแจงล่ามเขาเอาไว้ยี่สิบสี่ชั่วโมงเสียอย่างนั้น...
   ให้ตายซี่.....
   ตอนนี้หงคงฉ่วยพาเขากลับมาที่ห้องนอน หยุดยืนตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เพ่งมองใบหน้าตัวเองในกระจกอยู่เป็นพักใหญ่อย่างกับนกหงหยก ก่อนจะเปิดลิ้นชักโต๊ะ หยิบกระจกนูนทรงกลมขึ้นมา ส่องดูทั้งหน้า โดยเฉพาะบริเวณหางตาอยู่อยู่อีกพักหนึ่ง ทางนั้นก็หันมาแล้วตีหน้าบึ้งใส่เขาทันที
   “ฉันจะตัดลิ้นเธอ โทษฐานที่โกหกหน้าด้านๆ ”
   ไม่พูดเปล่า หงคงฉ่วยดึงโซ่อย่างแรง จากนั้นก็ยื่นมือมาบีบกรามเขา “คนโกหกต้องถูกตัดลิ้น”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตาค้าง ในตอนที่หงคงฉ่วยประกบปากเข้ามา อย่าคิดว่านี่เป็นการจูบแบบปกติ หงคงฉ่วยบีบกรามเขาอย่างแรงจนน้ำตาแทบร่วง แถมพออ้าออกแล้วก็ยังเอาลิ้นล้วงเข้ามา ดึงลิ้นของเขาเข้าไป จากนั้นก็เอาฟันงับไว้
   “!!!!”
   หงคงฉ่วยงับลงบนลิ้นนั้นอย่างแรง ลู่อี้เผิงจะร้องก็ร้องไม่ออก ได้แต่ส่งเสียงอื้อในคอสั้นๆ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดปาก เมื่อทางนั้นผละออก
   “จะกัดให้ขาดเลยหรือไง?!” ลู่อี้เผิงโวยวายออกมา ทั้งๆ ที่ลิ้นยังไม่หายเจ็บดี หงคงฉ่วยเชิดหน้าหน่อยๆ แล้วพูดเสียงเรียบ “เด็กโกหก เตือนแค่นี้ยังน้อยไปนะ ถ้ากล้าพูดโกหกแบบนี้อีกทีล่ะก็ ฉันจะตัดลิ้นเธอจริงๆ ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าหงคงฉ่วยอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดออกมา “ไม่รู้ว่าคุณซีเรียสเรื่องหน้าตาขนาดนี้”
   เสียงที่อ่อนลงของชายหนุ่ม พลอยทำให้สีหน้าของหงคงฉ่วยอ่อนลงบ้าง “แน่นอนสิ ไม่อย่างนั้นฉันจะอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้เหรอ”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ “ผมขอโทษนะ”
   คราวนี้หงคงฉ่วยหันหน้ามองเขาเหมือนเห็นสัตว์ประหลาด ลู่อี้เผิงมองแล้วก็บอกตัวเองให้ในเย็นๆ เข้าไว้ นี่ก็แค่นกยูงกวนประสาทตัวหนึ่ง
   “นี่ คงฉ่วย ทำหน้าเครียดแบบนั้นไม่ดีต่อกล้ามเนื้อนะ ผมขอโทษแล้ว ก็แล้วกันเถอะ” ลู่อี้เผิงพยายามปั้นหน้าอ่อนโยนตอบไป ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “เดี๋ยวผมช่วยรักษาโรคเครียดให้แล้วกัน” พูดจบก็กลั้นใจ จูบแก้มหงคงฉ่วยทีหนึ่ง ก่อนจะพูดยิ้มๆ “หายแล้วนะ”
   หงคงฉ่วยกะหริบตามองเขาปริบๆ ก่อนจะยกมือขึ้นแตะหน้าผาก “ตัวร้อนจี๋เลยเผิงเผิง ฉันว่าให้หลี่คงต้มยาให้เธอกินสักถ้วยดีกว่า”
   คราวนี้ลู่อี้เผิงตีหน้าเทวดาไม่ไหวอีก ต้องร้องว้ากออกมา “คงฉ่วย คุณนี่มัน!!!!!!!”
   หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคักและกระโดดหนีลู่อี้เผิงที่กระโจนเข้ามาด้วยหมายจะจับเขาบีบคอสักทีหนึ่ง
   “เสี่ยวเผิงเผิงใจร้าย รังแกคนแก่ไม่มีทางสู้ได้ยังไง” พูดพลางกระชากโซ่ที่ล่ามคอลู่อี้เผิงไปพลาง นายตำรวจหนุ่มอยากจะถามออกไปจริงๆ ว่านี่มันคนแก่ไม่มีทางสู้ตรงไหนเนี่ย?!!
   วิ่งไล่กันไปได้สักพัก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครไล่ใครกันแน่ ลู่อี้เผิงก็พูดขึ้น “คงฉ่วย ถามอะไรสักอย่างสิ”
   “หืม?”
   “รู้จักเว่ยจินหยินหรือเปล่า?”
   นัยน์ตาสีดำของหงคงฉ่วยหรี่ลงมองเขาทันที “ถามทำไมน่ะ?”
   “วันก่อนผมบังเอิญเปิดสมุดเจอประวัติเขา เลยอยากมาถามคุณว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นคนแบบนั้นรึเปล่า” ลู่อี้เผิงพยายามทำหน้าอยากรู้อยากเห็นสุดๆ หงคงฉ่วยเอียงคอมองเขาอยู่พักหนึ่งก็พูดตอบ
   “ที่ว่าฆ่าน้องชายตัวเองน่ะรึ?” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงพยักหน้าทันที ความจริงเขาแค่อยากรู้ว่าระหว่างหงคงฉ่วย กับเจ้าจิ้งจอกนั่น เคยมีเรื่องหมางใจอะไรกันก่อนหน้านี้หรือเปล่าเท่านั้นเอง หงคงฉ่วยมองเขา แล้วตอบยิ้มๆ “ฉันไม่ใช่พ่อเขานี่ จะไปรู้ได้ไง แต่ขนาดพ่อเขาเองยังเชื่อว่าลูกชายคนนี้เป็นคนฆ่าเลย”
   “อ้อ งั้นก็แปลว่าเขาฆ่าน้องชายตัวเองจริงๆ สินะ” ลู่อี้เผิงว่า ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยถอนหายใจ “นี่ คดีนั้นน่ะ สำนวนยังสรุปไม่ได้เลยไม่ใช่หรือไง เราเลิกคุยกันเรื่องนี้เถอะ”
   “คุณไม่ชอบเขาหรือ?” ลู่อี้เผิงได้ทีถามขึ้นทันที หงคงฉ่วยมองเขา แล้วยกมือขึ้นจับคางเอาไว้ “ฉันไม่ชอบให้เธอพูดถึงผู้ชายคนอื่นเวลาอยู่กับฉัน”
   ไม่รู้ว่าอุปปาทานไปเองรึเปล่า ลู่อี้เผิงรู้สึกร้อนวาบขึ้นมาบนใบหน้า ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาก็พูดเรื่องอาชญากรคนอื่นกับหงคงฉ่วยมาตลอดแท้ๆ แถมส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชาย หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอยู่พัก จากนั้นก็ก้มลงดูดปากดังจุ๊บ ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “ไปทานอาหารเที่ยงแล้วไปหาเสี่ยวชิกกันเถอะ
---------------------------------------------------------------
   กว่าจะหมดวัน ลู่อี้เผิงก็แทบจะเป็นโรคประสาทตาย เขาใช้เวลาเกือบตลอดบ่าย ไปกับการถูกเจ้านายและนกคู่นั้นกวนประสาท นึกๆ แล้วอยากจะจับหักคอปิ้งกินทั้งคู่จริงๆ ดีหน่อยที่ช่วงเย็นหงคงฉ่วยย้ายตัวเองไปห้องอ่านหนังสือ เลยพอให้เขาได้มีเวลาพักบ้าง ถึงหนังสือที่เจ้าหมอนั่นยัดเยียดให้อ่านจะเป็นกามสูตรฉบับจีนก็เถอะ
   แค่นึกว่าพรุ่งนี้จะต้องทนชีวิตแบบนี้ไปอีกวัน ลู่อี้เผิงก็แทบอยากจะวิ่งกลับกรมแล้ว เมื่อไหร่ไอ้เจ้าพวกนั้นมันจะขนของกันเสียทีล่ะเนี่ย เขาจะได้เลิกงานนี้แล้วหันไปจับปืน ขับรถไล่ล่าผู้ร้ายแทน ขอทำอะไรแบบนั้นยังจะดีต่อสุขภาพจิตมากกว่า
   “เผิงเผิง ได้เวลาอาบน้ำแล้ว”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้ง พอหันกลับไปก็เห็นหงคงฉ่วยยืนเท้าสะเอวเต๊ะท่าเป็นนายแบบอยู่ “ลุกได้แล้วล่ะ ชักช้าเดี๋ยวจะนอนดึก”
   ลู่อี้เผิงลุกเดินตามเข้าไปในห้องน้ำทันที
---------------------------------------
   สี่วัน หงคงฉ่วยล่ามเขาไม่ปล่อยเลยจริงๆ กระทั่งเวลาอาบน้ำ แน่นอน เขายังคงต้องแช่น้ำโดยหันหน้าเข้าหาอีกฝ่าย ลู่อี้เผิงคิดว่า ถ้าตัวเองไม่หัดระงับอารมณ์ตอนนี้ จะไปหัดเอาตอนไหน ยิ่งหลังๆ มานี่ เขาเริ่มชักกลัวตัวเองมากขึ้นทุกที เพราะหน้ามืดกับเจ้านกยูงบ้านี่บ่อยเหลือเกิน พอนึกไปแล้วมันน่าขายขี้หน้าจนแทบอยากจะมุดดินหนีจริงๆ
   “เผิงเผิง วันนี้เลือดลมเดินไม่ดีหรือ?” หงคงฉ่วยถามยิ้มๆ พลางตวัดสายตามองเขาขึ้นๆ ลงๆ ลู่อี้เผิงที่แช่น้ำอยู่ฝั่งตรงข้ามถลึงตาใส่แล้วพูดตอบ “เลือดลมผมคงเดินดีขึ้นกว่านี้ ถ้าคุณหยุดพูดจากวนประสาท แล้วเลิกมองผมด้วยสายตาหื่นๆ แบบนั้นสักที”
   “แหม... เผิงเผิงพูดอะไรไม่อายปาก” หงคงฉ่วยว่า “ทีตัวเองยังมองของคนอื่นเลยนี่”
   “ผมไปมองของใครเมื่อไหร่กัน” ชายหนุ่มอ้าปากเถียง อีกฝ่ายไม่ตอบโต้อะไร เพียงแต่เอนตัวพิงขอบอ่าง แล้วแยกขาออกนิดหน่อย ลู่อี้เผิงถึงกับลืมหายใจไปชั่วขณะ ถลึงตาจ้องไปที่ร่างนั้น หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคักแล้วพูดต่อ “นี่ มองอะไรอยู่น่ะ”
   ลู่อี้เผิงได้สติทันที จึงรีบหันหน้าไปอีกทาง “ผมก็แค่สงสัยว่าทำไมมันไม่เหี่ยวไม่ย่นอย่างที่ควรจะเป็นก็แค่นั้นแหละ”
   “อ๋อเหรอ..” หงคงฉ่วยลากเสียง “ไม่ใช่ว่าหลงเสน่ห์ฉันแล้วหรอกรึ?”
   “ผมไม่หลงตาแก่แร้งทึ้งอย่างคุณหรอกน่า” ลู่อี้เผิงว่า แล้วก็ถูกอีกฝ่ายตบแก้มดังเพี้ยะ    “ปากเสียจริงๆ ” หงคงฉ่วยว่า แล้วขยับเข้ามาใกล้ “อยากโดนตัดลิ้นมากหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่พ้นมือของหงคงฉ่วยอยู่ดี ฝ่ายนั้นยื่นมือมาจับหน้าเขาเอาไว้ บีบกรามเขาจนแยกออก แล้วสอดลิ้นเข้ามา นายตำรวจหนุ่มพยายามจะขัดขืนเต็มที่ เพราะคราวก่อนเกือบจะโดนกัดลิ้นขาด ไม่แน่ว่ารอบนี้เจ้านกยูงนี่อาจจะเอาจริงก็ได้
   ทำสงครามกันในปากได้สักพัก หงคงฉ่วยก็ดึงลิ้นเขาเข้าไปกัดจนได้ ทางนั้นกัดเบาๆ แล้วเคล้าลิ้นบดมาอย่างแรง จนลู่อี้เผิงร้องอืออยู่ในลำคอ ก่อนจะดึงศีรษะของอีกฝ่ายเข้ามา แล้วพยายามโต้กลับบ้าง
   เกือบจะขาดอากาศตาย ในที่สุดหงคงฉ่วยก็ถอนริมฝีปากออก แล้วแลบลิ้นเลียปากตัวเอง ก่อนจะจ้องหน้าเขา ไล่ลงมาจนถึงส่วนที่แช่อยู่ใต้น้ำ ด้วยสายตาลามกเป็นที่สุด ลู่อี้เผิงร้อนวาบไปทั้งตัว จากนั้นหงคงฉ่วยก็ขยับขึ้นคร่อมเขา
   “ไหนว่าต้องใส่ถุงยางไง” ลู่อี้เผิงถามขึ้นมาทันที แต่ก็ยกมือจับเอวของทางนั้นไว้แน่น กะว่ายังไงรอบนี้จะไม่ยอมให้หนีกลางคันเด็ดขาด หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก แล้วเอื้อมมือไปหยิบอะไรบางอย่างมาจากชั้นวางผ้าเช็ดตัว จากนั้นก็ยื่นให้นายตำรวจหนุ่ม
   “ให้ยืมก่อน รอบหน้าเอามาคืนด้วยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงฉวยซองถุงยางนั้นมา จากนั้นก็ฉีกออก แล้วใส่ให้กับตัวเองทั้งๆ ที่อยู่ในน้ำ ระหว่างนั้นหงคงฉ่วยบังคับจูบเขาอีกครั้ง
   การสอดใส่เป็นไปอย่างราบรื่นมากกว่าตอนอยู่บนที่แห้งๆ เสียอีก คงเพราะมีทั้งน้ำและสบู่เป็นตัวช่วยด้วยล่ะมั้ง เพียงไม่นานลู่อี้เผิงก็รู้สึกได้ถึงการตอดรัดอย่างรุนแรงในร่างกายของอีกฝ่าย
   นายตำรวจหนุ่มสูดหายใจเฮือก มองดูร่างของอีกฝ่ายที่เริ่มกลายเป็นสีชมพูจัด ท่าทางเลือดลมของเจ้านกยูงนี่จะสูบฉีดได้ดีเวลาทำอะไรแบบนี้ ทั้งคู่จูบกันอีกครั้ง จากนั้นสมองของลู่อี้เผิงก็คิดอะไรไม่ออกอีก เพราะสติทั้งหมดไปจดจ่ออยู่กับส่วนล่างที่กำลังเสียดสีกันอย่างรุนแรง
   ไม่รู้ว่าบทรักครั้งนี้กินเวลานานเท่าไหร่ ได้สติอีกที ลู่อี้เผิงก็รู้สึกในหัวเบลอๆ ต้องพยายามพยุงตัวออกมาจากห้องน้ำ พอถึงเตียงก็ล้มตัวลงนอนแผ่หมดสภาพ หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปากหน่อยๆ แล้วก้มลงกัดคางเขา “เผิงเผิงเด็กดี คืนนี้หลับฝันดีนะ”
   จากนั้นก็ลมต้วลงนอนข้างๆ ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วมุ่น ในสติอันเลือนราง เขาเริ่มคิดว่า หงคงฉ่วยที่ยั่วเขามาตลอดสี่วัน แต่เพิ่งมายอมให้ทำอะไรวันนี้ ทั้งๆ ที่ปกติมักไม่พลาดโอกาสขึ้นขย่มเขา.. นี่อาจจะมีอะไรสักอย่างซ่อนอยู่ก็ได้
   ในขณะที่กำลังเคลิ้มๆ ลู่อี้เผิงก็รู้สึกว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆ ค่อยๆ ลุกขึ้นช้าๆ สติของนายตำรวจหนุ่มกลับมาตื่นตัวทันที ไม่ผิดล่ะ หงคงฉ่วยกำลังจะลุกจากเตียง ไปเข้าห้องน้ำงั้นรึ? แต่คืนก่อนๆ ไม่เห็นเข้าเลยนี่นา จากนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนหงคงฉ่วยยื่นมือมาที่คอ จากนั้นก็ได้ยินเสียงกริ๊กเบาๆ
   นอนนิ่งอยู่อึดใจ ลู่อี้เผิงก็ค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมอง หงคงฉ่วยไม่ได้เข้าห้องน้ำ แต่ตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดออกเบาๆ จากนั้นก็เปลี่ยนชุด จากนั้นก็ค่อยๆ เปิดประตูออกจากห้องไป
   หัวใจของลู่อี้เผิงเต้นแรงขึ้นทันที เขาลุกขึ้นจากเตียง แล้วคว้าเสื้อผ้ามาใส่ ก่อนจะเปิดประตู ค่อยๆ ย่องตามออกไป
   หงคงฉ่วยไปไหนกันแน่ แค่ออกไปธุระในคฤหาสน์ หรือว่า.....
----------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 11 P9 :5/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 07-08-2011 09:43:13
   ตอนที่ลู่อี้เผิงเปิดประตูออกไป ยังเห็นชายเสื้อของหงคงฉ่วยอยู่ไหวๆ นายตำรวจหนุ่มรีบย่องตามไป นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เดินทางยาวในคฤหาสน์ของหงคงฉ่วยโดยไม่ต้องปิดตา หงคงฉ่วยเดินไปทางระเบียงทางเดินด้านซ้าย จากนั้นก็เลี้ยวขวาลงบันไดวน แล้วก็ไปโผล่ยังอุโมงค์อุโมงค์หนึ่ง
   ที่ปลายอุโมงค์มีรถมอเตอร์ไซค์จอดอยู่หลายคัน ลู่อี้เผิงจำไม่ได้ว่านี่ใช่อุโมงค์เดียวกับที่หงคงฉ่วยพาเขามาเมื่อวันก่อนหรือเปล่า เพราะส่วนใหญ่อุโมงค์จะหน้าตาเหมือนๆ กันหมด จากนั้นหงคงฉ่วยก็ขึ้นขี่มอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง แล้วขับออกไป
   เสียงเครื่องยนต์ดังสะท้อนก้องไปทั่วอุโมงค์ ลู่อี้เผิงรีบวิ่งตามออกไป และพบว่ามอเตอร์ไซค์คากุญแจเอาไว้ทุกคัน การเตรียมพร้อมเผื่อฉุกเฉินขนาดนี้ของหงคงฉ่วยให้ประโยชน์กับเขาเต็มๆ
   ลู่อี้เผิงรีบขึ้นมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง แล้วภาวนาว่าเสียงที่สะท้อนก้องแบบนี้คงไม่ทำให้ทางนั้นสงสัยว่ามีใครขี่รถตามมาหรอก
   หงคงฉ่วยขี่มอเตอร์ไซค์ได้หวาดเสียวเช่นเคย และเร็วเอามากๆ ด้วย ลู่อี้เผิงเลยจำต้องบิดคันเร่งเต็มที่เพื่อรักษาระยะห่างเอาไว้ สักพักเขาก็โผล่ขึ้นมาในพงหญ้าที่เชื่อมกับถนนใหญ่ โชคดีที่เสียงรถบรรทุกซึ่งวิ่งไปวิ่งมาบนถนนเส้นนั้น ช่วยกลบเสียงมอเตอร์ไซค์สองคันได้สนิท
   หงคงฉ่วยขี่มอเตอร์ไซค์ไปตามถนน และเลี้ยวเข้าไปในท่าเรือแห่งหนึ่ง ลู่อี้เผิงใจเต้นโครมคราม เจ้าหมอนี่คงไม่ได้มาท่าเรือแค่เพราะอยากล่องเรือกลางดึกแน่ๆ นายตำรวจหนุ่มบีดมอเตอร์ไซค์ด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างหนึ่งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรสายตรงเข้าสู่ทีมที่รอฟังข่าวอยู่
   “เขามาที่ท่าเรือA เตรียมกำลังเอาไว้ด้วย”
----------------------------------------------------------
   เว่ยจินหยินเงยหน้ามองเรือลำใหญ่ ก่อนจะหันไปหาอีกคนหนึ่งซึ่งเดินเข้ามา
   “พวกตำรวจเริ่มเคลื่อนไหวตามแผนหลอกของคุณแล้ว คุณนี่ร้ายจริงๆ ” คนที่พูดเป็นชายวัยราวๆ สักสามสิบห้า รูปร่างสูงโปร่ง สวมสูทลำลองกับกางเกงยีนส์สีสนิม เว่ยจินหยินมองเขาแล้วยิ้มออกมา
   ถ้ามีคำกล่าวว่า ยิ้มของสาวงามสามารถล่มเมืองได้ ยิ้มของเว่ยจินหยินก็คงสามารถฆ่าคนได้
   รอยยิ้มไร้เดียงสาราวกับรอยยิ้มของเทวดา ที่แฝงความชั่วร้ายดังปิศาจเอาไว้เบื้องหลัง
   “หงคงฉ่วยเป็นคู่แข่งทางธุรกิจของผมมานาน ผมแค่ถือโอกาสนี้กำจัดเขา แล้วก็ดำเนินธุรกิจกับพันธมิตรใหม่อย่างคุณเท่านั้นแหละครับ คุณลี”
   คนที่ถูกเรียกว่าลียิ้มตอบ “ผมคงจะเป็นพันธมิตรกับคุณได้ ถ้าการขนย้ายสินค้ารอบนี้ลุล่วงลงไปได้”
   “นี่ก็สำเร็จไปได้กว่าครึ่งแล้วล่ะครับ หงคงฉ่วยมีพฤติกรรมแปลกๆ ชอบไปเดินเล่นริมท่าเรือกลางดึกในคืนเดือนมืด พฤติกรรมนี้ยังไงก็ต้องเป็นที่สงสัยของพวกตำรวจอยู่แล้ว ท่าเรือที่เขาชอบไปห่างจากนี่เยอะมาก คุณขนของให้สบายใจไปเถอะครับ”
   คนชื่อลีมองเขาพักหนึ่ง แล้วถามออกมา “อืม ผมได้ยินมาว่าหงคงฉ่วยลี้ลับ แต่คุณพูดเหมือนรู้จักเขาดี คุณกับเขามีความสัมพันธ์อะไรกันมาก่อนหรือไง”
   “ความสัมพันธ์ของเราไม่น่าพูดถึงหรอกครับ” เว่ยจินหยินตอบยิ้มๆ “คุณจัดการสินค้าของคุณไปเถอะครับ เรื่องท่าเรือและทุกอย่าง ผมรับผิดชอบเอง รับรองว่ายังไงก็ต้องเรียบร้อยแน่นอนครับ”
   คนชื่อลียิ้มออกมาอีก “พักนี้ตำรวจกดดันพวกผมอย่างหนัก ได้เห็นความฉลาดปราดเปรื่องของคุณท่านแห่งตระกูลเว่ยกับตาแบบนี้แล้ว ผมก็พอจะเบาใจได้ล่ะครับ”
   “ชมเกินไปแล้วล่ะครับ” ผู้ชายที่สวมแว่นตากรอบทองและหวีผมเรียบแปล้ติดหนังศีรษะตอบ “ผมก็แค่อยากได้พันธมิตรทางธุรกิจดีๆ อย่างคุณเพิ่มเท่านั้นล่ะครับ”
   “อืม รอบบนี้ถ้าเป็นไปได้สวยก็ถือว่าเราสมผลประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย รอบหน้าผมอาจจะเพิ่มมูลค่าการส่งกับคุณอีก ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ”
   พูดจบก็ยื่นมือมา เว่ยจินหยินเพียงแต่ยิ้มให้ ชายรูปร่างสูงใหญ่ผู้มีแผลเป็นตรงใต้แก้มซ้ายที่ยืนเงียบๆ อยู่ด้านข้างมานานจึงพูดขึ้นแทน “คุณท่านไม่ชอบสัมผัสร่างกายกับคนอื่นนะครับ ขออภัยด้วย”
   “อ้อ...” คนชื่อลีครางออกมา เว่ยจินหยินพูดขึ้นต่อ “ขอโทษด้วยนะครับ พอดีมือผมมันไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่”
   ฝ่ายนั้นจ้องหน้าเขาอยู่พัก แล้วก็หัวเราะออกมา “คุณนี่มัน.... สมกับที่เขาร่ำลือกันจริงๆ นะ”
   เว่ยจินหยินไม่ตอบอะไร ได้แต่หัวเราะ ตอนนั้นเองที่เสียงใครอีกคนดังขึ้น
   “ระรื่นใหญ่เลยนะ เจ้าเด็กแซ่เว่ย คิดว่าแผนการแค่นี้ฉันจะดูไม่ออกหรือไง?”
   เว่ยจินหยินหันควับไปตามเสียงทันที คนพูดยืนอยู่ในเงามืดของตู้คอนเทนเนอร์ มองเห็นหน้าไม่ค่อยชัด แต่ก็พอจะเห็นสีของเสื้อและกางเกงที่เจ้าตัวสวมอยู่ สีแดงคล้ำราวกับเลือดที่กำลังแห้งกรัง
   “หงคงฉ่วย!!” เว่ยจินหยินร้องขึ้น และหยิบปืนออกมาทันที คนตัวสูงที่ยืนข้างเขาก็ขยับตัวอยู่ในท่าเตรียมพร้อมเหมือนกัน คนที่ยืนอยู่ในเงามืดพูดขึ้นอีก
   “ยังจำกันได้อีกหรือนี่ น่าดีใจจริงๆ แต่คิดว่าปืนแค่นั้นจะทำอะไรฉันได้หรือไง”
   เว่ยจินหยินไม่ตอบ แต่เหนี่ยวไกปืนลูกโม่ในมือ
   ปัง ปัง ปัง
   เสียงปืนดังก้องไปทั่วท่าเรือกว้าง แต่คนที่ยืนหลบในเงามืดหายไปแล้ว จากนั้นก็มีเสียงดังตามขึ้นมา “เว่ยจินหยินเอ๋ย คิดว่าเอาตำรวจมาดักฉันแล้วฉันจะเคลื่อนไหวอะไรไม่ถนัดล่ะสิ คิดผิดแล้วล่ะ”
   ทั้งสามคนที่ยืนอยู่หันมองไปรอบๆ คนชื่อลีถามขึ้นมา “คุณเว่ย เจ้าหมอนี่มันเป็นตัวอะไรกันแน่?”
   “เป็นคนเหมือนคุณกับผมนี่แหละ” เว่ยจินหยินว่า และได้ยินเสียงหัวเราะดังตามขึ้นมา “ไอ้เด็กเมื่อวานซืนเอ๋ย ฉันจะจัดการสั่งสอนพวกแก ก่อนที่ตำรวจจะทันได้รู้ตัวเสียอีก การได้ตายในน้ำมือของหงคงฉ่วย แกควรจะรู้สึกภูมิใจนะ”
   เว่ยจินหยินแค่นยิ้ม “อย่าทำปากดีไปหน่อยเลย ลำพังคุณตัวคนเดียวจะทำอะไรพวกผมได้”
   เสียงเดิมหัวเราะร่วน “เด็กๆ ของฉันกำลังออกจากคฤหาสน์ อีกไม่กี่นาทีแกคงจะเหลือแค่ชื่อแล้วล่ะนะ คุณท่านจิ้งจอก”
   “ผมล่ะเกลียดเวลามีใครเรียกแบบนี้จริงๆ ” เว่ยจินหยินว่า และหันไปทางคนชื่อลี “คุณลี คุณออกเรือของคุณเลย ทางนี้ผมรับมือเอง อยากรู้เหมือนกันว่าหงคงฉ่วยจะแน่สักแค่ไหน”
   คนชื่อลีมองหน้าเขาอยู่พัก จากนั้นเสียงเดิมก็ดังขึ้น “ไม่ให้ไปหรอก ไอ้พวกขยะ”
   สิ้นเสียง ร่างหนึ่งก็พุ่งตรงเข้ามาทันที พร้อมกับมือที่ตะปบเข้ามาอย่างแรง คนชื่อลีกระทั่งจะหยิบปืนขึ้นมายังทำไม่ทันด้วยซ้ำ ขณะที่มือนั้นกำลังจะพุ่งเข้าถึงคอของเขา ร่างสูงใหญ่ราวกับภูเขาก็เข้ามาขวางเอาไว้
   “รีบไปเร็วเข้าคุณลี อยากจะตายนักหรือไง” เว่ยจินหยินว่า ขณะที่คนตัวสูงรับมืออยู่กับร่างที่พุ่งเข้ามา ด้วยความเร็วที่แทบไม่น่าเชื่อว่าคนทั่วไปจะทำได้
   คนชื่อลีพอตั้งสติได้ ก็รีบวิ่งไปที่เรือทันที คนชุดแดงเข้มที่กำลังต่อสู้อยู่กันคนตัวสูงจึงส่งเสียงขึ้นอีก “เสี่ยวเผิงเผิง มันจะหนีแล้วนะ ยังไม่รีบออกมาอีก”
   ลู่อี้เผิงกระโจนออกมาจากมุมมืดมุมหนึ่ง ตรงเข้าใส่คนชื่อลีทันที แต่ยังไม่ทันจะถึงตัว เสียงลั่นปืนก็ดังขึ้นอีกรอบ
   ปัง!
   ลูกปืนถากแขนซ้ายนายตำรวจหนุ่มไปนิดเดียว ได้กลิ่นเหม็นไหม้โชยเข้ามา เว่ยจินหยินเหนี่ยวไกเทารัสในมืออีกครั้ง
   ปัง!!
   ลู่อี้เผิงกระโจนหลบไปอีกทาง เสียงลั่นปืนตามมาอีกนัด
   ปัง!
   ปืนแบบลูกโม่ที่เว่ยจินหยินใช้ ต่อให้มีกระสุนค้างในรังเพลิงอยู่ก่อน อย่างมากก็ยิงได้ไม่เกินหกถึงเจ็ดนัด นี่ก็ยิงออกไปหกแล้ว จริงดั่งคาด พอเจ้าตัวจะเหนี่ยวไกอีกที กระสุนก็ไม่เหลือในรังเพลิงแล้ว ลู่อี้เผิงรู้อยู่แล้ว เลยอาศัยจังหวะนี้วิ่งตามคนชื่อลีไป แต่เพิ่งออกวิ่งได้สักสามก้าว เงาร่างหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่เขา ตามด้วยมือที่ตะปบเข้ามาเหมือนงูฉก
   ลู่อี้เผิงจำต้องหลบ และปล่อยให้คนชื่อลีคลาดสายตาไป เพราะถ้าเขามัวแต่พะวงอย่างอื่น อาจจะถูกควักลูกกระเดือกเอาก็ได้ พอเห็นหน้าคู่ต่อสู้ชัดๆ ลู่อี้เผิงถึงกับลืมหายใจไปเลย
   “ได้ยินว่าสารวัตรลู่มีฝีมือกังฟูไม่เป็นสองรองใคร ขอผมลองสักครั้งแล้วกัน” คนที่พูดเป็นผู้ชายใส่แว่นตากรอบทองเชยๆ หวีผมเรียบแปล้ นัยน์ตาสีดำสะท้อนกับแสงสปอตไลท์เป็นประกาย ขณะที่กำลังอึ้ง ลู่อี้เผิงก็ถูกต่อยใส่อีกครั้ง
   กำลังที่แฝงมาในหมัด ไม่ต้องถูกตัวแค่ถากๆ ก็รู้ว่าโดนเข้าไปไม่เจ็บหนักก็อาจจะถึงขั้นลุกไม่ขึ้น ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายที่เหมือนพนักงานบริษัท ที่รูปร่างไม่หนาคนนี้ จะมีฝีมือด้านกังฟูอยู่ในระดับที่น่าตกใจ
   ลู่อี้เผิงรับมือเว่ยจินหยินอยู่พักหนึ่งก็ถึงกับเหงื่อตก จริงอยู่ว่าไม่ร้ายกาจอย่างหงคงฉ่วย แต่ฝีมือของเจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะเอาชนะได้ง่ายๆ ถ้ากำลังเสริมยังมาไม่ถึงล่ะก็....
   “กังวลถึงคนของกรมตำรวจอยู่หรือไง” เว่ยจินหยินกระซิบ ซึ่งไม่ใช่พฤติกรรมที่ดีเลย ที่พูดออกมาแบบนี้ในขณะที่สู้กับคนอื่นอยู่ “พวกเขายังมาไม่ถึงเร็วๆ นี้หรอก ผมไมได้มาตัวคนเดียวนะ”
   ลู่อี้เผิงพยายามจะฉวยจังหวะที่เว่ยจินหยินพูด ต่อยเข้าใส่บ้าง เชื่อแน่ว่าพูดออกมามากขนาดนี้ ปราณที่ผนึกเอาไว้คงจะต้องสลายไปบ้างนั่นแหละ แต่เว่ยจินหยินพูดจบก็กระโดดถอยหลังออกไป จากนั้นก็ถีบตัวเข้ามาใหม่
   บ้าเอ๊ย!!
   จากนั้นหูของลู่อี้เผิงก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นสองนัด ถึงจะฟังดูห่างออกไป แต่เขาก็หันไปทางหงคงฉ่วยทันที
   พลั่ก!!
   หมัดของเว่ยจินหยินต่อยเข้าใส่หน้าท้องเขาถนัดถนี่ ลู่อี้เผิงเซถลาออกไปหลายก้าว ก่อนจะขย้อนน้ำลายเหนียวหนืดออกมา
   “อ้าว เผิงเผิงสู้เสี่ยวจินหยินไม่ได้หรือนี่” เสียงคุ้นหูร้องทักออกมาอย่างแปลกใจ จนลู่อี้เผิงจำต้องเหลือบตาไปมอง เห็นหงคงฉ่วยยืนจ้องเขาด้วยสีหน้าแปลกใจจนน่าหมั่นไส้ ด้านหลังมีคนตัวสูงยืนยิ้มอยู่
   “รุ่นพี่ครับ หลอกเขามาแบบนี้แล้วยังมาว่าอีกนี่ ใจร้ายไปหน่อยนะครับ” ชายตัวสูงที่มีแผลเป็นที่แก้มพูดขึ้น ลู่อี้เผิงคิดว่าตัวเองถูกต่อยท้องจนหูอื้อตาลาย ตะกี้อะไรนะ รุ่นพี่? เสี่ยวจินหยิน?
   “ไฮ้ อะไรกัน ทีเธอยังรับมือฉันได้ตั้งนานเลยนี่นา” หงคงฉ่วยว่า และตะปบมือเข้าใส่คอของคนตัวสูงทันที คนถูกตะปบถอนหายใจเฮือก แล้วคว้ามือนั้นเอาไว้ ด้วยความเร็วไม่แพ้กัน “รุ่นพี่เลิกเล่นตลกน่ากลัวแบบนี้เสียทีเถอะครับ แล้วอธิบายให้เขาฟังก่อน แกล้งคนอายุน้อยกว่ามากๆ แบบนี้ ระวังจะบาปเอานะครับ”
   “แหม.. ฉันเคยได้ยินแต่แกล้งผู้ใหญ่บาป เสี่ยวจินหยิน เธออธิบายไปแล้วกัน”
   เว่ยจินหยินที่กำลังหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดแว่นเงยหน้าขึ้นมอง แล้วยิ้ม “อาจารย์น้อยทำไมไม่อธิบายเองล่ะครับ”
   หงคงฉ่วยยักไหล่ “อ้าว ก็นี่มันแผนเธอนี่ ให้เธออธิบายล่ะถูกแล้ว”
   ลู่อี้เผิงที่ยืนฟังอยู่นาน พอหายท้องไส้ปั่นป่วนแล้วก็แค่นเสียงถามออกมา “นี่มันอะไรกัน? รุ่นพี่ อาจารย์น้อย คุณกับพวกนี้...?” พูดแล้วหันไปทางหงคงฉ่วย แต่เว่ยจินหยินกลับตอบขึ้นแทน
   “ก็อย่างที่ได้ยินนั่นแหละ ขอโทษด้วยนะครับที่ผมเล่าไม่หมด กับเล่าผิดไปบ้างนิดหน่อย” หยุดเว้นจังหวะไปพักหนึ่ง เว่ยจินหยินจึงพูดขึ้นต่อ “เขามีหุ้นท่าเรือน่ะ ผมพูดจริง แต่เรื่องที่ผมกับเขาเป็นศัตรูทางธุรกิจกัน อันนี้ผมพูดผิดน่ะ จริงๆ เขาเป็นอาจารย์น้อยของผม”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่เว่ยจินหยิน ก่อนจะได้ยินเสียงของหงคงฉ่วยพูดต่อ “อืม.. ใช่ ฉันเป็นศิษย์รุ่นพี่ของหมอนี่อีกทีน่ะ” พูดจบก็โบ้ยหน้าไปทางคนตัวสูงที่ยืนอยู่ คนมีแผลเป็นที่แก้มพยักหน้าเหนื่อยๆ แล้วพูดออกมาบ้าง “อธิบายให้คุณฟังแล้วกันนะครับ พอดีผมกับเขามีอาจารย์สอนกังฟูคนเดียวกัน แล้วคุณท่านที่เรียนกังฟูจากผมก็เลยได้เรียนกังฟูจากเขาด้วย ดังนั้นเขาเลยเป็นอาจารย์น้อยของคุณท่านอีกที”
   “อืม... ก็อย่างนั้นแหละ อาซานนี่อธิบายเก่งจริงๆ ” หงคงฉ่วยว่า และยกมือขึ้นจับหน้าฝ่ายนั้น “นี่ถ้าเธอไม่ฝังใจกับคุณท่านของเธอมากขนาดนี้ ฉันก็อยากจะได้เธอมาอยู่ข้างๆ ล่ะนะ”
   “ตลกเกินล่ะครับรุ่นพี่” คนตัวสูงว่าและปัดมือนั้นออกอย่างสุภาพ เว่ยจินหยินพูดกลั้วหัวเราะ “ต้องขอโทษอีกทีนะคุณตำรวจ พอดีว่ามีคนขอร้องผมมาว่าอยากให้ช่วยจัดการเรื่องแก๊งค้าอวัยวะข้ามชาติหน่อย แต่รอตำรวจอย่างคุณทำกันเองก็คงจะนานเกินไป ผมเห็นแล้วล่ะว่าพวกเขาย้ายท่าเรือกันบ่อยๆ เพราะถูกพวกคุณไล่จับ แต่ก็จับไม่ได้สักที ผมเลยหาเรื่องบีบให้เขามาใช้บริการผม แต่พวกนี้มันก็ระวังตัวสมกับที่ทำธุรกิจแบบนี้ล่ะ ก็เลยต้องใช้แผนหลอกล่อบ้างนิดหน่อย ก็ได้ความอนุเคราะห์จากอาจารย์น้อยนี่แหละ”
   “อ้อ ใช่ๆ ” หงคงฉ่วยพูดต่อ “ความจริงฉันเองก็อยากลองเล่นบทแบบนี้กับเธออยู่นะ อยากลองเรียกเธอว่าเด็กแซ่เว่ย เรียกเธอว่าจิ้งจอกดู แหม.. สนุกปากจริงๆ ”
   เว่ยจินหยินหัวเราะหึๆ “นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นอาจารย์น้อย ผมฉีดยาอัมพาตให้คุณแล้วจริงๆ นะเนี่ย”
   “โถ... เสี่ยวจินหยินทำไมพูดจาร้ายกาจอย่างนั้นล่ะ” หงคงฉ่วยว่า และทำหน้าสยดสยอง “ความสุขเล็กๆ ของคนแก่นิดๆ หน่อยๆ เอง”
   “ก็รู้แล้วล่ะครับ” เว่ยจินหยินว่าแล้วถอนหายใจบ้าง จากนั้นก็หันมาหาลู่อี้เผิงอีกครั้ง “ขอโทษจริงๆ ที่ต้องหลอกคุณหัวปั่นขนาดนี้ แต่แผนที่ดีจะต้องหลอกกระทั่งฝ่ายเดียวกันหลงเชื่อก่อน ศัตรูถึงจะยอมตายใจ ระหว่างที่คุณติดต่อกับทีมและเริ่มเคลื่อนไหว อาจารย์น้อยก็ติดต่อเข้าไปที่กรมตำรวจ ใช้ตำรวจอีกกลุ่มเข้ามาซุ่มที่นี่ ที่ผมต้องสู้กับคุณเมื่อครู่ก็เพื่อถ่วงเวลาให้พวกเขาขึ้นไปบนเรือ แล้วก็บีบให้นายลีคนนั้นขึ้นเรือไปเอง หลักฐานมันจะได้คาหนังคาเขายังไงล่ะครับ”
   ลู่อี้เผิงฟังแล้วหันมาถลึงตาใส่หงคงฉ่วย “งั้นคุณก็โกหกที่สุดน่ะสิ ไหนบอกผมว่าจะจัดการสั่งสอนเว่ยจินหยินไง”
   “แหม...” หงคงฉ่วยลากเสียงและทำหน้าเคอะเขินจนน่าถีบ “จะหลอกทั้งที มันต้องหลอกให้ถึงที่สุดสิ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเธอเกิดเล่นไม่สมแผนฉันจะทำไงล่ะ เผิงเผิงยิ่งเป็นวัยรุ่นใจร้อนอยู่”
   ลู่อี้เผิงขบฟันกรอดๆ ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ได้ยินเสียงใครหลายคนเดินมาจากตัวเรือ
   “โอ๊ะ แย่ล่ะ ได้เวลาฉันต้องไปแล้วสิ” หงคงฉ่วยว่า แล้วหันไปทางเว่ยจินหยินและคนตัวสูงอีกคน “ฉันไปก่อนนะ ขอบใจมากที่ทำให้ฉันได้สนุกตั้งหลายวัน”
   “ไม่เป็นไรหรอกครับ” เว่ยจินหยินพูดแล้วโค้งให้พร้อมกับคนตัวสูงด้านหลัง หงคงฉ่วยหันไปหาลู่อี้เผิงที่จ้องเขาจนแทบจะฆ่าให้ตายด้วยสายตา แล้วดึงชายหนุ่มมาหอมแก้ม “ไปนะเผิงเผิง อย่าลืมเอาของไปคืนฉันด้วยล่ะ อ้อ อาซาน วานอะไรอย่างสิ”
   คนตัวสูงเลิกคิ้ว หงคงฉ่วยจึงพูดต่อ “ช่วยขี่มอเตอร์ไซค์อีกคันไปคืนฉันที่คฤหาสน์หน่อย”
   “นี่อาจารย์น้อยคงไม่คิดจะพาอาซานไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะครับ” เว่ยจินหยินพูดขึ้นเรียบๆ หงคงฉ่วยสั่นศีรษะเป็นไขลาน “แหม... ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก เธอก็หวงไปได้ อาซานเลยวัยไปตั้งนานแล้ว”
   เถียนซานพยักหน้า “ตกลงครับ ยังไงผมเองก็ไม่เหมาะจะอยู่กับพวกตำรวจอยู่แล้ว”
   “นั่นสินะ... แหม... คุณท่านจิ้งจอก กับนักฆ่าอันดับหนึ่งมาอยู่กับตำรวจพร้อมกัน รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะเนี่ย โอ๊ะๆ ต้องรีบแล้ว” หงคงฉ่วยพูดเร็วปรื๋อก่อนจะเดินหายไปในความมืดพร้อมกับผู้ชายร่างสูงคนนั้น ทิ้งให้ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ อย่างคนจะด่าก็นึกไม่ออก นึกออกก็ด่าไม่ทัน
   “อ้าว อี้เผิง มาจริงๆ รึนี่” เฉินฉินที่นำกำลังมาจับคนร้ายด้วยตัวเองถึงกับเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงแปลกใจ เมื่อเห็นลูกน้องที่ยืนอยู่ ลู่อี้เผิงพยายามทำสีหน้าให้ราบเรียบมากที่สุด ก่อนจะพูดตอบไป “ก็ต้องมาสิครับ ผมอยู่ในภารกิจนะ”
   เฉินฉินหัวเราะออกมา “อืม งานนี้คุณควรได้รับความดีความชอบมากที่สุด แผนทั้งหมดสำเร็จได้เพราะคุณเลยนะ”
   ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าจะดีใจดีหรือเปล่า เฉินฉินหันไปทางเว่ยจินหยิน “ต้องขอบคุณคุณด้วยเหมือนกันนะครับ”
   “อ้อ ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเองต่างหากที่ต้องขอบคุณ” เว่ยจินหยินว่าและโค้งให้ นายลีที่ถูกใส่กุญแจมืออยู่หันมาตะเบ็งเสียงใส่เขา “แก ไอ้จิ้งจอก แกวางแผนคบกับตำรวจ แกคิดอะไรของแกอยู่วะ? อยากให้มันช่วยคุ้มกบาลแกหรือไง”
   เว่ยจินหยินก้มลงหยิบเศษปูนที่กะเทาะขึ้นมาจากพื้นแถวนั้นขึ้นมา แล้วดีดใส่ปากของคนพูดทันที
“นี่... ปากมีก็หุบๆ เอาไว้เถอะ ฉันทำแบบนี้เพราะมีคนขอร้องมา แล้วบังเอิญฉันเคยทำเรื่องกับเขาเอาไว้มาก ฉันก็เลยคิดว่าต้องชดเชยให้เขาบ้าง”
คนชื่อลียกมือขึ้นลูบหน้า แล้วถ่มเลือดออกมา ขณะจะอ้าปากพูดอะไรก็โดนตำรวจเสือกตัวให้เดินออกไปเสียก่อน “แก ไอ้จิ้งจอก จำใส่กะลาหัวไว้เลย พวกฉันไม่ปล่อยแกแน่”
เว่ยจินหยินแค่นเสียงตอบไป “งั้นแกควรจะดูพวกริเวิลเป็นตัวอย่างเอาไว้แล้วกัน”
“แหม.. คุณนี่ชอบสร้างศัตรูไปทั่วไม่เปลี่ยนเลยนะ” นายตำรวจที่ถูกส่งมาจากอังกฤษพูดขึ้น เขาเดินอยู่ด้านหลังเฉินฉิน เว่ยจินหยินมองเขาแล้วยิ้ม “นี่นิสัยปกติของฉันอยู่แล้ว”
มิลเลอร์ คอยล์หันซ้ายหันขวา แล้วถามออกมา “อาซานของคุณล่ะ?”
“ไปกับหงคงฉ่วย”
“อ้าว หงคงฉ่วยมาจริงรึนี่” มิลเลอร์ คอยล์พูดขึ้นบ้าง ก่อนจะยิ้มแต้ “งั้น... คุณกลับกับผมได้น่ะสิ คืนนี้ไปค้างโรงแรมผมมั้ย?”
เว่ยจินหยินหัวเราะออกมา “โทษที ฉันมีคนมารับน่ะ ไม่เจอกันตั้งนาน นายยังอยากจะได้จดหมายอยู่อีกรึนี่”
มิลเลอร์ทำหน้าสยดสยองขึ้นมาทันที “ขอล่ะ คราวนี้ไม่ต้องเขียนจดหมายอะไรไปเหมือนตอนนั้นหรอกนะ รอบนี้ผมว่าผมทำตัวเรียบร้อยสุดๆ แล้วนะเนี่ย”
เว่ยจินหยินหัวเราะอีก แล้วรถลีมูซีนตอนยาวสีดำคันหนึ่งก็เข้ามาจอดเทียบ ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถ แล้วเปิดประตูให้เขา
“ผมกลับก่อนแล้วกัน เลยเวลานอนมาเยอะแล้ว” เว่ยจินหยินว่า ก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในรถ “อ้อ สารวัตรลู่ สร้อยคอสวยดีนะ” เว่ยจินหยินพูดยิ้มๆ แล้วปิดประตู ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นจับที่คอตัวเอง ถึงได้พบว่าปลอกคอหนังอันนั้นยังคาอยู่
“เอ่อ... สารวัตรลู่ ความจริงมันก็ไม่ได้ดูแย่บนคอคุณหรอกนะ ว่าแต่เปลี่ยนมาชอบอะไรแบบนี้แล้วเหรอ?” เฉินฉินอดไม่ได้ต้องถามขึ้น ลู่อี้เผิงถึงกับหน้าแดงจัด นึกแช่งด่าอยู่ในใจ
หงคงฉ่วย!!!!
-----------------------------------------------------
   “อ้าว เผิงเผิง มาไวดีจริงๆ สามวันก็ปิดคดีได้แล้วหรือไง?” หงคงฉ่วยถาม เมื่อเห็นลู่อี้เผิงเปิดประตูเข้ามา ก่อนจะยิ้มกว้างให้ ซึ่งก็ไม่ได้รับรอยยิ้มตอบกลับเหมือนเช่นเคย ลู่อี้เผิงเดินหน้าบูดบึ้งเข้ามา แล้วฟาดปลอกคอหนังลงบนโต๊ะ “ผมเอาของมาคืน”
   “โถๆ ” หงคงฉ่วยร้อง แล้วตีมือเขาดังเพี๊ยะ “จะวางของต่อหน้าผู้ใหญ่น่ะ วางให้มันดีๆ หน่อย มารยาทแค่นี้โรงเรียนเขาไม่สั่งไม่สอนนักเรียนเกียรตินิยมหรือไง”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขา ก่อนจะพูดต่อ “ท่านรองฯฝากขอบคุณคุณมาด้วย”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยร้องเสียงยาว “ฉันเองก็ต้องขอบคุณเขาน่ะ ที่อุตส่าห์ส่งเธอมาอยู่กับฉันตั้งหลายวัน แหม... ฉันมีความสุขจริงๆ นะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงไม่นึกมีความสุขไปด้วย เขาถลึงตาใส่หงคงฉ่วอีกครั้ง แล้วหันหลังกลับ
   “อ้าว จะกลับล่ะรึ ไหนของที่ต้องเอามาคืนล่ะ?” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงหันกลับมาทันที “ผมก็วางเอาไว้ให้คุณแล้วไง”
   คนนั่งที่โต๊ะเขี่ยปลอกคอหนังขึ้นมาแล้วสั่นศีรษะ “ฉันไม่ได้บอกให้เธอเอาไอ้นี่มาคืนฉันเสียหน่อย ไอ้ของที่จะเอามาคืนน่ะ เธอเอามาหรือเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงขบกรามกรอดๆ แล้วเดินกลับไปใหม่ ล้วงเอาซองอะไรออกมาจากกระเป๋า “เอาไป..”
   หงคงฉ่วยยิ้มร่า แล้วเงยขึ้นมองหน้านายตำรวจหนุ่ม “อยากจะใช้เลยไหม?”
   “เหอะ!” ลู่อี้เผิงแค่นเสียงแล้วสะบัดหน้าหนีทันที ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดต่อ “แหม... เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องอายเลย ไม่ใช่ครั้งแรกเสียหน่อย” หยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “พักหลังๆ นี่เผิงเผิงเองก็ชอบไม่ใช่หรือไง?”
   ลู่อี้เผิงรีบเดินงุดๆ ออกมาทันที โดยไม่ตอบโต้อะไร ได้แต่กัดฟันกรอดๆ
   “นี่ เผิงเผิง วันหลังมาก็พกติดตัวมาด้วยนะ อย่าลืมอีกล่ะ”
   นายตำรวจหนุ่มปิดประตูใส่เสียงดังปึง ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยรำพึงเบาๆ “มารยาทแย่เข้าทุกทีแล้วนะเนี่ย เด็กคนนี้ ท่าทางจะต้องสั่งสอนกันบ่อยๆ เสียแล้ว”
------------------------------------------------
** หาโอกาสแทรกว่าใครขอร้องให้เว่ยจินหยินทำแบบนี้ในตอนนี้ไม่ได้แหะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวไว้ค่อยไปเขียนถึงที่มาที่ไปของมันอีกทีในตอนพิเศษของสายลับ (กะขายมันทั้งสองเรื่องเลยว่านั้น<<โดนโบก :beat:)

สุดท้ายของสุดท้าย เผิงเผิงก็โดนหลอกอยู่คนเดียว เจอนกยูงกับจิ้งจอกมาหลอกพร้อมกันนี่... ไม่ตายก็ใกล้บ้าจริงๆ :jul1: นับถือลู่อี้เผิงที่ยังสติดีมาได้จนถึงทุกวันนี้ (เผิงเผิงนี่อึดสมเป็นพระเอกนิยายSMเรื่องนี้จริงๆ ฮ่าๆๆ :laugh:)

*** อ้อ... ขออธิบายไทม์ไลน์การปรากฏตัวของเว่ยจินหยิน มิลเลอร์ คอยล์ และเถียนซาน (ผู้ชายตัวสูงๆ คนนั้นแหละ) หน่อยค่า... เว่ยจินหยินเจอกับมิลเลอร์ในเรื่อง Yes!Master.(เรื่องที่มนุษย์โลกอ่านจบแล้ว อยากไล่กระทืบคนเขียนจริงๆ เขียนพระเอกกับพระรองแบบนี้ได้ไงเนี่ยยย :m31:<<เรากล้าเขียน แต่ไม่กล้าถูกกระทืบค่ะ /วิ่งหนี) ซึ่งถ้าเทียบกับเรื่องMy neighbor จะเป็นสี่ปีก่อนหน้านั้น และทั้งคู่(รวมถึงเถียนซาน) และพอมาเทียบกับเรื่องนกยูงแดง จะนับมาหลังจากMy neighbor อีก2ปี... งงกันไหมคะ (งงตั้งแต่แกเริ่มอธิบายแล้วย่ะ!!)

เรียงง่ายๆ ดังนี้

 Yes!Mast. (ตอนนั้นเว่ยจินหยินอายุ32 เถียนซาน44) My neighbor (เว่ยจินหยิน36 เถียนซาน48) นกยูงแดง (เว่ยจินหยิน38 เถียนซาน50) ดังนั้น...หงคงฉ่วยที่เป็นรุ่นพี่ของเถียนซานก็ต้อง.... (ขอตัวหนีก่อนนะคะ เดี๋ยวโดนตัดนิ้ว :o12:)

อายุของหงคงฉ่วยมีตัวใบ้เพิ่มขึ้นอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆ

สุดท้าย.... ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 07-08-2011 10:36:17
โธ่ ท่านสารวัตรลู่ โดนหลอกอีกแล้ว  :เฮ้อ:
แต่ก็ได้กำไรใช่ไหมล่ะ ได้อยู่กับคนที่ชอบ(เหรอ)
ได้จับโจรตัวจริงด้วย
ไม่เห็นจะน่าโมโหตรงไหน 555
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 07-08-2011 11:09:39
เฮ้อ!  ซักวันนึงเผิงเผิงคงตายด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตกแน่นอน  ไม่ใช่ผู้ร้ายยิงตายนะ   :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 07-08-2011 11:10:02
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 07-08-2011 11:15:42
เผิงเผิงงอนที่โดนหลอก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 07-08-2011 11:26:22
สงสารเผิงเผิงอ่ะ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

โดนหลอกตลอดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 07-08-2011 14:00:38
ขอจิ้ม :z13: แล้ววิ่งดุ๊กดิ๊ก ไปอ่านเผิงเผิงน้อยก่อนน๊า
=======
หงคงฉ่วยแกล้งแหย่เสี่ยวเผิงเผิงเล่นอีกแล้ว
 :a5:อ๊ากกก กำลังคำนวนอายุของคงฉ่วยแบบเล่นๆ ตะลึงตึงตึ๋ง o22
แต่อายุเค้าดูกันที่หน้าตาเนอะ ออดอ้อนท่างคงฉ่วยสุดๆ(เค้ากัวโดนตัดนิ้วเหมือนกันนะ)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 07-08-2011 14:10:31
ดูอายุก๋งก๋งเเล้ว โอ้วว ตะลึง!!
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 07-08-2011 15:48:21
แบบนี้คงต้องร้องเพลง  50 ยังแจ๋ว ให้ คงฉ่วยซะแล้ว 555
เม้นท์เสร็จรีบหนี  เด่วโดนตัดลิ้น
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 07-08-2011 16:07:38
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
แต่ยังอ่านไม่ทันเลย
เด๋วค่อยๆตามไปนะ
นั่งอ่านหลังสอบเสร็จ
เมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอน
จะน็อกอยู่แล้ว(แต่ก็ยังนั่งอ่านอยู่55+)
 :really2: :really2: :really2:

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 07-08-2011 16:26:18
ทำไมต้องหลอก เผิงเผิงอย่างนี้ด้วยล่ะ

น่าสงสารเผิงเผิงอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-08-2011 16:33:22
หงคงฉ่วย ศิษย์พี่ของเถียนซาน...

กรี๊ดดดดดดดด จะอายุเท่าไหร่กันเนี่ย :z3:

โคแก่กินหญ้าอ่อนสุดๆ สงสารเผิงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 07-08-2011 16:44:31
เผิงเผิงของเค้าโดนหลอกซะเปื่อยเลยอ่ะ น่าสงสารจัง
เปลือยตัวมากมายเลยด้วย เฮ้อออออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 07-08-2011 17:07:36
 :impress3:

อายุของหงคงฉ่วยเริ่มโผล่มาทีนิด


เมื่อไหร่จะรักกันล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 07-08-2011 17:21:18
ตายๆ ดันอ่านเรื่องนี้เรื่องแรกด้วย จะย้อนกลับไปอ่าน คงสนุกสมองดีพิลึกกึกกือ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 07-08-2011 18:12:57
อ้าว เป็นอาจารย์กับลูกศิษย์หรอกหรอเนี่ย

เผิง ๆ ดีใจช่ายม่า  มาอยู่กับนกยูงบ๋องตั้งหลายวัน

ตกลงว่าอาแปะแกเป็น...เหมือนกับเจ้านายช่ายม่ะ  ถึงไม่เลิปซีนกับนกคู่สักกาที

แปะเป็นเกย์ไปแว้วววววว
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 07-08-2011 19:11:07
โฮวว สงสารเผิงเผิงน้อย
โดนปั่นหัวอีกแล้ว รอบนี้คูณ 2 เลยอ่ะ
เจ้หงแกเอ็นดูเผิงเผิงเหลือเกิน
ปล. ไม่ขอเดาอายุเจ้แกนะ หนูกลัวววววว
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 07-08-2011 19:28:10
จุดอ่อนของหงคงฉ่วย คือ กลัวคนว่าแก่ที่ซู้ดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 07-08-2011 20:13:35
โดนปั่นหัวสุดๆ  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 07-08-2011 20:58:12
เผิงเผิงโดนหลอกอีกแล้ว น่าสงสารจัง
เอ๊หรือรู้ว่าเขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอกนะ เพราะอยากอยู่กับคงฉ่วยเหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 07-08-2011 22:30:50
จริงๆ แหละ หลานเผิงเผิงเริ่มหลงเสน่ห์กงคงฉ่วยซะแล้ว ซึมลึกแบบไม่รู้ตัวแล้วน้า  :m1:
ว่าแต่คงฉ่วยเถอะ เอ็นดูหลานเผิงเผิงบ้างมั้ย  :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 07-08-2011 23:34:54
เผิงเผิงน้อยที่น่าสงสาร   :laugh: :laugh:


อืมมมมม เห็นแล้วไม่อยากเดาอายุพ่อนกยูงเลยแหะ  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 08-08-2011 00:30:16
ภูมิคุ้มกันแข็งแรงปานกำแพงเมืองจีนจริงๆ เผิงเผิงเอ๊ยย

ว่าคราวนี้โดนหลอกหนัก นึกว่าความดันจะขึ้นจนเส้นเลือดแตกแล้วนะเนี่ย

 :laugh:

*บำนาญ
*ตอนที่ 11 คำว่า "คุณ" ลืมเปลี่ยนภาษาใช่ม้า 86I เด้งมาเชียว อิอิ หวยงวดนี้~
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-08-2011 00:46:08
สุดท้ายก็กลายเป็นเผิงเผิงที่น่าสงสารที่สุด โดนทั้งนกยูงทั้งจิ้งจอกรวมหัวกัน เล่นเอามึนไปเลย 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 05:18:28
ภูมิคุ้มกันแข็งแรงปานกำแพงเมืองจีนจริงๆ เผิงเผิงเอ๊ยย

ว่าคราวนี้โดนหลอกหนัก นึกว่าความดันจะขึ้นจนเส้นเลือดแตกแล้วนะเนี่ย

 :laugh:

*บำนาญ
*ตอนที่ 11 คำว่า "คุณ" ลืมเปลี่ยนภาษาใช่ม้า 86I เด้งมาเชียว อิอิ หวยงวดนี้~

แก้ไขให้แล้ว ขอบคุณค่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 08-08-2011 09:11:03


ตามไม่ทันตลอดๆอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 08-08-2011 09:23:10
ตอนนี้เผิงเผิงน่าสงสารแฮะ โดนหลอก โฮ๊ะๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 10:26:03
红孔雀นกยูงแดง 13

   คดีขนย้ายอวัยวะผิดกฎหมายจบลงไปได้ด้วยดี งานนี้คนได้รับคำชมเชยมากที่สุดดูจะไม่พ้นลู่อี้เผิง ซึ่งเจ้าตัวเองท่าทางจะไม่ค่อยยินดีกับเรื่องนี้เท่าไหร่ ก็ถูกหลอกอยู่คนเดียวทั้งแผนการมันน่ายินดีตรงไหนเนี่ย?!
   “สารวัตรลู่” ต้วนเฟิงเอ่ยทักทันทีที่เห็นลู่อี้เผิงเดินเข้ามาในห้องทำงาน หลังจากถูกเรียกไปทำหนังสือ เพื่อส่งไปพิจารณาความดีความชอบในการเลื่อนขั้นเงินเดือน พอเห็นต้วนเฟิงจะอ้าปากต่อ ลู่อี้เผิงรีบพูดดักทันที “ถ้าคดีของลีไป๋หู่น่ะ ไม่ต้องพูดเลยนะ”
   ต้วนเฟิงที่โดนขัดจังหวะ อ้าปากพะงาบๆ ก่อนจะสั่นศีรษะ “เปล่าครับ ผมกำลังจะบอกสารว่า มีคนฝากต้นไม้มาให้นะครับ” พูดพลางชี้มือไปที่โต๊ะทำงานของลู่อี้เผิง นายตำรวจหนุ่มจึงหันตามไป และพบต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงกระถางหนึ่งวางอยู่
   “ใครส่งมาน่ะ?” ลู่อี้เผิงถามทันที คนถูกถามสั่นศีรษะ “มีการ์ดติดอยู่นะครับ แต่ผมไม่กล้าถือวิสาสะเปิดอ่านหรอก”
   ลู่อี้เผิงเดินเข้าไป มีการ์ดสีขาวใบหนึ่งเสียบอยู่จริงๆ ในนั้นเขียนข้อความสั้นๆ ง่ายๆ
   “ถึงเผิงเผิง”
   ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครส่งมา การ์ดไม่มีอะไรระบุไว้อีก ลู่อี้เผิงอยากจะโยนเจ้าต้นไม้นี่ทิ้งถังขยะจริงๆ ติดแต่มันเป็นแค่ต้นไม้ ไม่ได้มีความผิดอะไรสักหน่อย อีกอย่าง หม้อสีเขียวลายแดงของมันก็ดูสวยแปลกตาดี กลมๆ น่ารักไม่น้อย ดังนั้น... เก็บเอาไว้ก่อนก็ได้
   ถึงอย่างนั้นสารวัตรหนุ่มก็ยังอุตส่าห์อุ้มกระถางต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงไปกองพิสูจน์หลักฐาน
   “คราวนี้อะไรอีกล่ะ สารวัตร?” จ้าวจื่อเหวิน พนักงานประจำกองทักทันทีที่เห็นลู่อี้เผิงเดินเข้ามาพร้อมกับกระถางต้นไม้ ก่อนจะเลิกคิ้วสูง “อะไรเนี่ย ต้นไม้กินแมลงจากแถวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เหรอ? เดี๋ยวนี้สารวัตรหันมาปลูกต้นไม้แล้วเหรอ?”
   “เปล่า มีคนเอามาให้ผม คุณช่วยตรวจสอบหน่อยสิว่ามีอะไรน่าสงสัยหรือเปล่า?”
   “แหม.. ของหงคงฉ่วยอีกล่ะสิ” จ้าวจื่อเหวินว่า ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วอย่างแปลกใจทันที “อืมใช่ รู้ได้ไงน่ะ?”
   คนถูกถามตอบยิ้มๆ “ก็ของที่คุณเอามาให้ตรวจ ส่วนใหญ่ก็เป็นของจากหงคงฉ่วยตลอดนี่นา ท่าทางเขาจะชอบคุณนะ ส่งอะไรมาให้บ่อยเลย”
   ลู่อี้เผิงปั้นหน้าเป็นสิงโตหินหน้าวัด ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “ช่วยตรวจดูให้หน่อยก็แล้วกัน เขาทำอะไรชอบมีแผนตลอดนั่นแหละ”
   จ้าวจื่อเหวินหัวเราะ “ได้ๆ เฮ้อ... แต่ตรวจทุกทีก็ไม่เห็นเจออะไรเลยนี่นา คุณระแวงไปเองนะเนี่ย ผมว่า” พูดจบก็ใช้ไม้เขี่ยดินในกระถางออกไปหน่อยหนึ่ง แล้วเอาไปผสมน้ำในหลอดทดลอง จากนั้นก็แยกออกเป็นสองหลอด แล้วหยดสารบางอย่างลงไป
   “ไม่มีพิษในดินหรอก ใบไม้ก็ไมได้เคลือบอะไร ดูแข็งแรงดีด้วย ระเบิดคงไม่ต้องพูดถึงนะ เพราะด้านล่างมีเครื่องตรวจจับอยู่แล้ว ท่าทางคนปลูกจะเลี้ยงต้นไม้เก่งนะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า ไม่อยากจะพูดเลยว่า หงคงฉ่วยเอาแมลงไปป้อนต้นไม้พวกนี้อย่างกับป้อนข้าวลูก ก็คงไม่แปลกที่พวกมันจะดูสวยและแข็งแรงขนาดนี้
------------------------------------------------
   นายตำรวจหนุ่มพาต้นไม้กลับมาตั้งที่โต๊ะ บนการ์ดไม่มีอะไรเขียนไว้อีก วิธีเลี้ยงก็ไม่ได้เขียนเอาไว้ มองอยู่ได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็เงยหน้าขึ้นถามต้วนเฟิงที่กำลังจะเดินออกไปข้างนอกพอดี
   “ผู้กองต้วน ไอ้ต้นนี่มันเลี้ยงยังไงน่ะ”
    ต้วนเฟิงมองต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิง แล้วสั่นศีรษะ “ไม่รู้สิครับ ผมไม่เคยปลูกเหมือนกัน สารวัตรลองค้นในอินเทอร์เน็ตดูสิ แต่.. หม้อมันดูน่ารักดีเนอะ อย่างกับของปลอมเลย” พูดแล้วก็ก้มลงมอง “จับได้มั้ยครับ?”
   “เอาสิ” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงเลยเอานิ้วเขี่ยหม้อกลมๆ เล็กๆ ที่ปลายใบเบาๆ “อ้าว ใส่น้ำเอาไว้ด้วยนี่นา ถึงว่า ทำไมดูหนักๆ ”
   “เอ๋ ต้องใส่น้ำด้วยเหรอ?” ลู่อี้เผิงถามอย่างแปลกใจ ต้วนเฟิงสั่นศีรษะอีกครั้ง “ไม่รู้สิครับ สารวัตรลองหาวิธีดูก็แล้วกัน ผมออกไปตามแฟ้มคดีฉินเม่ยที่แผนกของสารวัตรหู่แป๊บหนึ่งนะ”
   “อืมๆ ” ลู่อี้เผิงพยักหน้า และยกแฟ้มคดีที่กองอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดูบ้าง ดูอยู่ได้สักพัก ก็อดมองต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงต้นนั้นไม่ได้ หงคงฉ่วยนึกอะไรถึงได้ส่งมาให้เขานะ อยากจะง้อเรื่องหลอกต้มเมื่อคราวก่อนหรือยังไง.. แต่ในการ์ดก็ไม่ได้เขียนบอกไว้นี่ คนอย่างเจ้าหมอนั่นเคยคิดจะง้อใครกับเขาด้วยหรือ....
   นั่งอ่านแฟ้มคดี สลับกับมองต้นไม้พลางคิดนั่นคิดนี่จนถึงเวลาพักเที่ยง ลู่อี้เผิงก็แวะซื้อขนมปังกับน้ำชา แล้วก็เดินไปที่แผนกคอมพิวเตอร์ เพื่อขอยืมใช้เครื่องต่อเข้าอินเทอร์เน็ตไปดูวิธีเลี้ยงต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิง
   พอเปิดเข้าไป ลู่อี้เผิงถึงได้รู้ว่า ต้นไม้พวกนี้ มีสารพัดแบบ สารพัดสายพันธุ์ สายพันธุ์แปลกๆ หลายสายพันธุ์ เขาเคยเห็นในเรือนเพาะเลี้ยงของหงคงฉ่วยด้วย
   ที่หงคงฉ่วยให้มารู้สึกจะเป็นพันธุ์ N. Viking x Ampullaria ขึ้นอยู่แถบประเทศไทยเสียด้วย ทำให้ลู่อี้เผิงพาลนึกไปว่า หงคงฉ่วยทำธุรกิจผิดกฎหมายอะไรอยู่ที่นั่นรึเปล่า แต่ก็หวังว่าต้นไม้พวกนี้จะไม่ได้นำเข้ามาโดยผิดกฎหมายหรอกนะ
   ในที่สุดลู่อี้เผิงก็ได้วิธีเลี้ยงต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงมา ดูไปก็ยุ่งยากไม่น้อย ต้องรดน้ำเวลาเดียวกันตลอด แถมต้องวางไว้ในที่ที่มีแดดอีก ซึ่งท่าทางคงจะตั้งเอาไว้บนโต๊ะทำงานไม่ได้แน่ สรุปแล้วตลอดบ่ายวันนั้น นายตำรวจหนุ่มง่วนอยู่กับการนึกสถานที่ที่จะเอาต้นไม้ไปวาง
   สุดท้าย ลู่อี้เผิงก็หอบต้นไม้กลับมาที่บ้าน ตัดสินใจว่าจะวางเอาไว้ตรงระเบียงห้องนอน เพราะคงมองเห็นได้ง่ายทำให้ไม่ลืมรดน้ำ ในวิธีเลี้ยงไม่ได้บอกว่าต้องป้อนแมลงให้ ดังนั้น เขาคงไม่ต้องสละเวลาหาแมลงมาป้อนต้นไม้พวกนี้หรอก
   เจ้าหม้อข้าวหม้อแกงลิงต้นนั้นชูใบหราอยู่นอกหน้าต่าง ท่าทางสดชื่นแข็งแรงเหมือนเจ้าของมันจริงๆ ลู่อี้เผิงเปิดดูวิธีเลี้ยงต่ออีกจนดึก จึงเข้านอน ตั้งใจว่าถ้ามันสวยกว่านี้เมื่อไหร่จะเอาไปอวดหงคงฉ่วยสักหน่อย
   ไม่ต้องป้อนแมลงให้มันก็โตได้เหมือนกันล่ะน่า
--------------------------------------------------------
   “พักนี้รีบกลับจังนะครับ” ต้วนเฟิงทัก เมื่อเห็นลู่อี้เผิงลุกจากโต๊ะทำงานในช่วงหัวค่ำ คนถูกทักยิ้มเขินๆ
   “กลับไปดูต้นไม้เหรอครับ?” คนเป็นลูกน้องว่า ลู่อี้เผิงอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่พักหนึ่ง ก็พยักหน้า “อืม... มันเลี้ยงยากอยู่น่ะ”
   ต้วนเฟิงทำหน้าโล่งใจ “ดีนะที่สาวที่ผมจีบไม่ได้ชอบอะไรแบบนั้น ไม่งั้นลำบากแน่ๆ เลย”
   ลู่อี้เผิงได้แต่หัวเราะเบาๆ แล้วออกจากแผนกไป
   เกิดมายี่สิบเจ็ดปี ลู่อี้เผิงไม่นึกเหมือนกันว่าตัวเองจะมาบ้าเห่อต้นไม้เหมือนลูกเอาตอนนี้ ท่าทางคงจะเพราะอยากพิสูจน์ให้หงคงฉ่วยเห็นว่าไม่ต้องทำพฤติกรรมอำมหิตขนาดดักจับแมลงไปป้อน ต้นไม้ก็โตเองได้แน่ๆ
   ลู่อี้เผิงตัดสินใจรดน้ำต้นไม้ตอนเช้า เพราะช่วงเย็นบางวันก็กลับไม่ตรงเวลา วันนี้กลับมา เปิดไฟตรงระเบียง เห็นเหมือนในหม้อหม้อหนึ่งมีอะไรดำๆ อยู่ด้านใน พอหยิบมาดูก็เห็นแมลงวันตัวหนึ่งลอยน้ำอยู่ด้านใน ท่าทางจะบินหลงมาแน่ๆ ลู่อี้เผิงอึ้งหน่อยๆ แมลงวันที่ปกติจะตียังตีไม่ถูก ดันมาหลงติดกับต้นไม้ที่อยู่นิ่งๆ แบบนี้ โลกเรานี่มันก็มีอะไรที่ง่ายๆ แบบนี้อยู่เหมือนกัน
   หลังจากนั้น กลับมาทีไร นายตำรวจหนุ่มจะมาส่องดูว่าวันนี้มีตัวอะไรหล่นลงไปในหม้อบ้าง สองสามวันมานี้นอกจากแมลงวันแล้ว ยังมีมดเพิ่มมาด้วย
   เออแน่ะ ไม่ต้องลำบากออกไปจับตัวอะไรมาหย่อนลงไป มันก็หากินของมันเองได้เหมือนกันนั่นแหละ
   เห็นมันตั้งอยู่ต้นเดียวมาหลายวัน ลู่อี้เผิงชักนึกอยากหาต้นอื่นมาปลูกเป็นเพื่อน พอดูราคาต้นไม้พวกนี้ในอินเทอร์เน็ต ก็ต้องยกเลิกแผนการ เพราะแพงจนนายตำรวจกินเงินเดือนต๊อกต๋อยอย่างเขาไม่ควรจะเบียดเบียนเงินเดือนอันน้อยนิดไปซื้อหามา ปล่อยให้หงคงฉ่วยเลี้ยงเป็นสวนต่อไปก็แล้วกัน พอมานึกๆ แล้ว ลู่อี้เผิงก็นึกสงสัยอีกว่า เจ้าหมอนี่เลี้ยงขายด้วยรึเปล่า
   ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่กี่วัน ลู๋อี้เผิงจำต้องค้างที่กรมหลายวัน เพื่อปิดคดีปล้นคดีหนึ่ง กลับมาที่บ้านพักอีกที เจ้าหม้อข้าวหม้อแกงลิงต้นนั้นก็เหี่ยวหมดแล้ว ลู่อี้เผิงใจหายวาบ สองสามวันนี้มัวแต่วุ่นกับคดีจนลืมไปสนิท เห็นทั้งใบทั้งหมอเหี่ยวแห้งขนาดนี้ก็นึกเสียใจขึ้นมา พยายามรดน้ำเพิ่มไป แต่สองสามวันให้หลังท่าทางมันก็ดูไม่ดีขึ้น ในที่สุดลู่อี้เผิงก็ตัดสินใจโทรไปหาหงคงฉ่วยในเย็นวันหนึ่ง
   “ไง เผิงเผิง คราวนี้คดีอะไรอีกล่ะ คดีปล้นปิดไปแล้วไม่ใช่หรือไง?” หงคงฉ่วยเอ่ยทักผ่านสายโทรศัพท์หลังจากให้ลู่อี้เผิงรออยู่พักหนึ่ง นายตำรวจหนุ่มส่งเสียงตอบกลับไป
   “เปล่า ไม่ใช่เรื่องคดีหรอก... คือ....” เว้นระยะไปพักหนึ่ง เพราะนึกขึ้นมาได้ว่าหงคงฉ่วยดูจะรักต้นไม้พวกนี้อย่างกับลูก ถ้าบอกว่าต้นที่ให้มาจะตายเสียแล้ว เขาจะถูกทำทารุณกรรมอะไรอีกหรือเปล่านะ?!
   “นี่... มีเรื่องอะไรล่ะ?” หงคงฉ่วยเร่งเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบ ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลาย แล้วตัดสินใจว่า ไหนๆ มาถึงขั้นนี้แล้ว เขาแค่อยากจะถามว่าเจ้าต้นนี้มันจะมีโอกาสฟื้นอีกรึเปล่าก็แค่นั้นเอง ไม่อยากรออย่างไร้ความหวัง แล้วก็ไม่อยากปล่อยให้มันตายโดยไม่ทำอะไรด้วย
   “คือผมต้องไปค้างที่กรมหลายวันน่ะ เลยไม่ได้รดน้ำต้นไม้ที่คุณให้มา..... แต่ผมกลับมารดน้ำมันแล้วนะ... มันจะฟื้นอีกไหม?”
   ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก แล้วพูดตอบกลับมาสั้นๆ “เดี๋ยวไปหาก็แล้วกัน” จากนั้นก็วางสายไป ลู่อี้เผิงอึ้งอยู่สักพัก ก็นึกสันหลังหวะขึ้นมา หรือหงคงฉ่วยจะมาคิดบัญชีเรื่องต้นไม้กับเขานะ
-------------------------------------------
   นายตำรวจหนุ่มนึกวางแผนรับมือไปต่างๆ นานา ว่าถ้าหงคงฉ่วยมาคิดบัญชีกับเขาจริง เขาจะเอาตัวรอดยังไงดี แล้วเสียงมอเตอร์ไซค์ก็ดังขึ้นหน้าบ้าน ตามด้วยเสียงออด ลู่อี้เผิงเดินไปเปิดประตู แล้วก็ต้องเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
   “ขี่มอเตอร์ไซค์มาหรือ?”
   หงคงฉ่วยพยักหน้า วันนี้เจ้าตัวสวมเสื้อแจ๊กเก็ตทับเสื้อยืดมา ดูแล้วก็เหมือนพวกแก๊งเด็กแว้นจริงๆ ลู่อี้เผิงอยากจะทักอยู่หรอกว่าช่วยทำอะไรดูอายุบ้างเถอะ แต่เพราะตัวเองก็ทำเรื่องเอาไว้ เลยไม่อยากจะกวนประสาทของหงคงฉ่วยตอนนี้ เดี๋ยวจะโดนหนักกว่าเก่า
   “ไหนต้นไม้ล่ะ?” ฝ่ายนั้นถาม ลู่อี้เผิงเลยจำต้องพาเจ้าตัวไปที่ห้องนอน ไปดูต้นไม้ต้นนั้น พอหงคงฉ่วยเห็นก็ถอนหายใจเฮือก
   “น่าสงสารจริงๆ ” จากนั้นก็ลูบมือลงไปบนใบเหี่ยวๆ พวกนั้นอย่างทะนุถนอม ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง แล้วถามออกไป “มันจะตายรึเปล่าน่ะ?”
   หงคงฉ่วยนิ่งไปพัก แล้วเรียกให้เขานั่งลงข้างๆ
   “ใบเขียวๆ ยังมีอยู่นะ ถ้ารดน้ำดีๆ ไม่หายไปอีก มันคงไม่ตายหรอก” เจ้าตัวว่า และชี้ให้ดูใบยอดอ่อนที่ยังดูสดใสอยู่ ลู่อี้เผิงยิ้มขึ้นทันที ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดต่อ “แต่ใบเหี่ยวๆ พวกนี้คงต้องตัดทิ้ง เอาไว้ก็ดูไม่สวย มีกรรไกรไม่ก็มีดรึเปล่า?”
   นายตำรวจหนุ่มเดินเข้าไปหยิบกรรไกรมาให้เล่มหนึ่ง จากนั้นก็นั่งมองหงคงฉ่วยเล็มใบต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงออก
   “นี่ วันก่อนมีแมลงวันบินมาติดด้วยล่ะ” ลู่อี้เผิงเล่า หงคงฉ่วยพยักหน้า แล้วหันมายิ้ม “ติดใจแล้วล่ะสิ”
   นายตำรวจหนุ่มรีบสั่นศีรษะ “ผมไม่ได้ชอบอะไรอำมหิตแบบคุณหรอกนะ แค่รู้สึกแปลกใจเท่านั้นแหละ มันอยู่เฉยๆ ก็ล่อตัวอะไรมาติดกับได้ คุณไม่ต้องลำบากให้คนไปจับตัวอะไรมาป้อนมันหรอก”
   “ฉันชอบของฉัน” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงเลยตัดสินใจว่าตัวเองควรสงบปากสงบคำเอาไว้ดีกว่า หงคงฉ่วยเล็มใบไม้เสร็จ ก็ลุกขึ้น “เรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็ดูแลให้ดีๆ ล่ะ ไม่อย่างนั้นก็เอาไปคืนฉัน”
   ลู่อี้เผิงอึ้งๆ ไปพักหนึ่ง “ผมดูแลได้ล่ะน่า วันหลังจะเอาไปที่กรมด้วย”
   หงคงฉ่วยหันมายิ้มให้เขา “งั้นฉันกลับนะ” พูดจบก็เดินเข้ามาในห้องนอน ลู่อี้เผิงพูดขึ้นทันที “จะกลับเลยหรือ?”
   “อืม..” ฝ่ายนั้นพยักหน้า “ก็เธอไม่ชอบให้ฉันอยู่ที่บ้านเธอไม่ใช่หรือไง?”
   นายตำรวจหนุ่มอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนจะถามออกมา “คุณมาเพราะต้นไม้แค่นั้นจริงๆ ?”
   หงคงฉ่วยหันหน้ากลับมา แล้วถอนหายใจอีก “สี่ปีแล้ว เธอยังจะถามอีกหรือ..”
   นายตำรวจหนุ่มอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดออกมา “ผมเป็นตำรวจนะ”
   “อืม.. รู้แล้ว” อีกฝ่ายตอบสั้นๆ
   “ผมอยากจะจับคุณเข้าคุกนะ”
   “อืม”
   “...................”
   “ฉันไม่อยากเข้าคุกหรอกนะ” หงคงฉ่วยว่า แล้วยกมือขึ้นจับใบหน้าของชายหนุ่ม “แต่ถ้าเป็นเธอ ฉันอาจจะยอมก็ได้”
   ลู่อี้เผิงจับมือของฝ่ายนั้นเอาไว้ ก่อนจะพูดออกมา “นี่หลังเวลางานผมแล้วล่ะ”
   นัยน์ตาสีดำของหงคงฉ่วยเบิกกว้าง ก่อนที่ร่างจะถูกอีกฝ่ายรวบเข้าไปกอด “คืนนี้อยู่กับผมเถอะนะ”
   “...................” หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมา “วางแผนอะไรไว้อีกเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบทันที แต่ดึงหน้าเขาขึ้นมาจูบ “คืนนี้เดือนเพ็ญ คุณไม่ชอบอยู่คนเดียวคืนนี้ไม่ใช่หรือ?”
   หงคงฉ่วยเงียบไปอีกพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมา “ฉันต้องโทรบอกหลี่คงก่อน เดี๋ยวจะเป็นห่วงกัน”
   ลู่อี้เผิงคลายวงแขนออก รอให้หงคงฉ่วยโทรศัพท์บอกพ่อบ้านจนเสร็จ จากนั้นก็พูดขึ้นต่อ “อาบน้ำกันเถอะ”
---------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 08-08-2011 10:31:32
อ่านตอนแรก ทำเอางง ใครรุกใครรับ ฮ่าาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 08-08-2011 10:31:52
เผิงเผิง ไม่เคยตามคงฉ่วยทันจริงๆเลย น่าสงสาร ห้าห้าห้า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 12 P10 :7/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 10:33:59
   ห้องน้ำที่บ้านของลู่อี้เผิง แคบกว่าที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วยหลายเท่า อ่างจากุชชี่ไม่ต้องพูดถึง มีฝักบัวที่เปิดได้ ไม่รั่วไม่ซึมออกมาก็นับว่าบุญ
   หงคงฉ่วยถอดเสื้อออกจนเปลือย จากนั้นก็เดินเข้ามาใต้ฝักบัว โดยมีลู่อี้เผิงเดินตามหลัง
   “นี่ ไม่กลัวถูกฉันข่มขืนในห้องน้ำหรือไง” หงคงฉ่วยว่า พลางยกนิ้วดีดแผงอกกำยำของชายหนุ่ม ลู่อี้เผิงตอบสั้นๆ “ถ้ากลัว ผมไม่อยู่มาได้สี่ปีหรอก”
   แผงอกกำยำเลยถูกดีดดังเพี๊ยะอีกครั้ง
“เธอเป็นแบบนี้ทุกคืนเดือนเพ็ญรึเปล่าเนี่ย?” อีกฝ่ายถาม ขณะเปิดฝักบัว สายน้ำเย็นๆ ไหลรดร่าง แทบจะพร้อมๆ กับท่อนแขนที่โอบเข้ามา
“ไม่รู้สิ” ลู่อี้เผิงตอบ และถามต่อ “คุณล่ะ ทำไมถึงกลัวคืนเดือนเพ็ญ”
“มันเหงาน่ะ” หงคงฉ่วยตอบ และยกมือขึ้นลูบหน้า “ฉันชอบที่มืดๆ มากกว่า”
“คุณนี่แปลกจัง ผมเคยได้ยินแต่คนกลัวความมืด” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยหันมาแล้วพูดยิ้มๆ “ฉันกลัวที่สว่าง กลัวจะมองเห็นอะไรที่ไม่อยากเห็นล่ะมั้ง”
ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วขึ้น “คุณกลัวจะเห็นอะไรน่ะ?”
“ความจริง” หงคงฉ่วยว่า และหันหน้ากลับมาหาเขา “เผิงเผิง บางทีสิ่งที่รับได้ยากที่สุดในโลกนี้คือความจริงนี่แหละ”
“อืม” ลู่อี้เผิงรับคำในลำคอ และพูดต่อ “แต่ถ้าไม่ยอมรับความจริง มันไม่ทรมานกว่าหรือไง?”
   หงคงฉ่วยพยักหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นจับใบหน้าเขาเอาไว้ “แต่บางทีฉันก็ชอบความทรมานแบบนี้นะ หากฉันยอมรับความจริง ตัวตนของฉันอาจจะพังทลายลงไปก็ได้ ฉันยังจำเป็นต้องอยู่ จำเป็นจะต้องมีชีวิตอยู่ แม้จะต้องใช้ทั้งภาพลวงตา และคำโกหกก็ตาม”
   “คงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงเรียก “ผมไม่เข้าใจ อันไหนคือตัวตนจริงๆ ของคุณกันแน่”
   “ในคำโกหกมีความจริงอยู่เสมอๆ ” หงคงฉ่วยตอบ “สักวันเธอคงจะเข้าใจ และเห็นเองนั่นแหละ เหมือนอย่างที่ฉันเห็นตอนนี้ไง เธอเองก็โกหกเพื่อรักษาตัวตนเหมือนกันไม่ใช่หรือ?”
   ลู่อี้เผิงเม้มปาก จากนั้นก็ดึงมือของอีกฝ่ายมาจูบ “คุณที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้เป็นความจริงรึเปล่านะ?”
   หงคงฉ่วยยิ้ม แล้วตอบกลับสั้นๆ “เธอล่ะ ใช่ความจริงรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบ เขาดึงใบหน้านั้นเข้ามาจูบอีกครั้ง จากนั้นก็โอบรัดร่างนั้นไว้แน่น สายน้ำจากฝักบัวยังคงไหลรดร่างของทั้งคู่ ระหว่างที่กอดรัดกันอยู่นั้นเอง ในที่สุด หงคงฉ่วยก็พูดออกมา “ฉันหนาวแล้ว ไปที่เตียงได้ไหม?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าฝ่ายนั้นอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไปปิดฝักบัว จากนั้นก็ช้อนตัวหงคงฉ่วยขึ้น
   “เอ่อ... ฮ่ะๆ ” คนถูกอุ้มตวัดมือโอบรอบคอร่างสูงใหญ่ ก่อนจะหัวเราะออกมา จากนั้นก็เอนหน้าลงไปซบแผงอกเปลือยที่ยังชื้นอยู่
---------------------------------------------------
   เตียงนอนของลู่อี้เผิงไม่แคบไม่กว้าง ขนาดคนเดียวนอนสบาย ถ้าผู้ชายสองคนนอนด้วยกันอาจจะเบียดอยู่สักหน่อย นี่เป็นครั้งแรกที่แผ่นหลังของหงคงฉ่วยสัมผัสฟูกบนเตียงนอนหลังนี้
   “คงฉ่วย คืนนี้ให้ผมอยู่ข้างบนเถอะ” ลู่อี้เผิงพูดและขยับตัวขึ้นคร่อมร่างที่นอนอยู่ จับขาทั้งสองข้างยกขึ้น หงคงฉ่วยมองเขาพักหนึ่งแล้วตอบยิ้มๆ “ปิดไฟก่อนสิ ฉันไม่ชอบที่สว่างๆ ”
   นายตำรวจหนุ่มเดินไปปิดสวิตช์ไฟ พอหันกลับมาอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยเอาผ้าห่มมาห่อตัวเอาไว้ ขณะที่กำลังจะอ้าปากถาม ทางนั้นก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน “ฉันหนาวน่ะ”
   ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา “ผมคิดว่าคุณเขินซะอีก”
   หงคงฉ่วยไม่ตอบโต้อะไร แต่ขยับตัวหนี ลู่อี้เผิงเลยขยับไปคร่อมเอาไว้ แล้วก้มลงจูบริมฝีปากนั้น
   เคล้าริมฝีปากกันไปได้สักพัก ผ้าห่มก็ถูกดึงหลุดออกจากตัวของหงคงฉ่วยเสียที ในความมืดที่มีเพียงแสงสลัวของดวงจันทร์ที่ส่องลอดหน้าต่างเข้ามา ใบหน้าของหงคงฉ่วยเหมือนกลายเป็นสีแดงเรื่อ ลู่อี้เผิงก้มลงจูบไล่ตั้งแต่ปลายจมูก ริมฝีปาก ซอกคอ หัวไหล่ ไล่ไปจนถึงยอดอกทั้งสองข้าง ต่ำลงไปจนถึงท้องน้อย พอถึงตรงนั้น หงคงฉ่วยก็เอามือมาปิดไว้ “ห้ามตรงนี้นะเผิงเผิง”
   สี่ปี ลู่อี้เผิงมีเซ็กซ์กับหงคงฉ่วยนับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เคยได้แตะต้องส่วนนี้มาก่อนเลย กระทั่งคราวนี้ก็ด้วย
   “ไม่ไว้ใจผมหรือ?” นายตำรวจหนุ่มถาม และจูบขาอ่อนนั้นเบาๆ ได้ยินเสียงอีกฝ่ายยอมรับออกมา “อืม”
   “แต่คืนนี้ไว้ใจให้ผมอยู่ด้านบนใช่ไหม?”
   “นั่นก็ต้องดูก่อนนะว่าเธอไว้ใจได้ขนาดไหน” อีกฝ่ายตอบ ลู่อี้เผิงขยับหน้าเข้าไปใกล้ และบดริมฝีปากเข้ากับร่างนั้นอีกครั้ง
   “ทั้งผมทั้งคุณต้องกำลังฝันอยู่แน่ๆ ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ แล้วผลักใบหน้านั้นออก “ในฝันก็ต้องใส่ถุงยางด้วยนะ”
   ลู่อี้เผิงเอื้อมมือไปหยิบซองถุงยางที่วางอยู่ตรงหัวเตียง จากนั้นก็ฉีกมันออก “อยากใส่ให้ผมด้วยรึเปล่า?”
   หงคงฉ่วยยกมือขึ้นตบแก้มเขาเบาๆ “ทะลึ่งใหญ่แล้ว”
   ชายหนุ่มดึงมือนั้นเข้ามาจูบ แล้วอ้าปากกัดนิ้วของอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนจะจัดการสวมถุงยางให้ตัวเอง
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงกระซิบเรียกชื่อร่างนั้นอีกครั้ง ก่อนจะเบียดตัวเสียดสีกันอย่างร้อนรน ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดขึ้น “เผิงเผิงใจเย็นๆ ก็ได้ ในฝันจะรีบไปทำไม”
   ลู่อี้เผิงบดจูบเข้ากับริมฝีปากนั้นอีกครั้ง ก่อนจะพูดตอบ “ผมใกล้ทนไม่ไหวแล้ว”
   ดวงตาดำวาวที่จ้องลงมา พลอยทำให้หงคงฉ่วยสะท้านสันหลังไปด้วย จากนั้นลู่อี้เผิงก็ยกมือขึ้นลูบไปตัวร่าง ทั้งจูบทั้งกัดเบาๆ เสียงหอบหายใจถี่หนักของฝ่ายนั้นยิ่งทำให้หงคงฉ่วยหัวใจเต้นแรง
   “เผิงเผิง”
   ริมฝีปากถูกประกบอีกครั้ง สองร่างเสียดสีกันจนร้อนผะผ่าว จากนั้นขาทั้งสองข้างของหงคงฉ่วยก็ถูกจับแยกออก
   ส่วนร้อนจัดเบียดแทรกเข้ามาช้าๆ ลู่อี้เผิงหอบหายใจเสียงหนัก จับจ้องร่างเบื้องล่างไม่วางตา ถึงแม้จะไม่ได้เปิดไฟ แต่แสงสลัวของดวงจันทร์ที่ส่องลอดเข้ามา พอจะสะท้อนให้เห็นเครื่องหน้าสมบูรณ์หมดจดของร่างเบื้องล่างที่กำลังบิดเกร็งตามแรงอารมณ์ที่กำลังโหมกระพืออยู่ คิ้วของหงคงฉ่วยขมวดมุ่น ริมฝีปากขบกันน้อยๆ เหมือนกำลังพยายามอดทนอยู่เหมือนกัน ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องจูบร่างนั้นอีกครั้ง
   “คงฉ่วย”
   เสียงที่ได้รับกลับมาคือเสียงสูดหายใจเฮือก ตามด้วยอาการสะดุ้ง เมื่อปลายยอดของส่วนร้อนจัดนั้นผลุบเข้าไปด้านใน ลู่อี้เผิงสูดปากด้วยความเสียวซ่าน ก้มลงมองอีกทีก็เห็นหงคงฉ่วยกำลังจ้องเขาอยู่ ดวงตาสีดำสนิทนั้นเป็นประกายในความมืด ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
   ลู่อี้เผิงนึกวิเคราะห์อะไรเกี่ยวกับความคิดของผู้ชายคนนี้ไม่ค่อยออก อยู่ต่อหน้าหงคงฉ่วย เขาก็เหมือนเด็กอมมือคนหนึ่ง ที่โดนหลอกจนหัวปั่นอยู่เสมอๆ สำหรับหงคงฉ่วยแล้ว เขาคงเหมือนของเล่นชิ้นหนึ่ง แต่......
   ชายหนุ่มก้มลงจูบริมฝีปากของร่างเบื้องล่างอีกครั้ง ถ้าในสายตาหงคงฉ่วย เขาเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง แล้วในสายตาเขาล่ะ หงคงฉ่วยเป็นอะไรกันแน่...?
   คนร้ายที่เขาต้องหาหลักฐานมาจับให้ได้ง้นหรือ....
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงกระซิบถามเสียงแห้ง ทั้งๆ ที่ยังขยับสะโพกสอดประสานความต้องการกับร่างนั้นไม่ยั้ง หงคงฉ่วยปรือตามองเขา แล้วขมวดคิ้วหน่อยๆ “หืม?”
   “เราสองคนเป็นอะไรกันแน่...”
   หงคงฉ่วยไม่ได้ตอบ เพียงแต่ส่งเสียงครางเป็นห้วงๆ ในลำคอ ลู่อี้เผิงหอบหายใจหนัก ถามอะไรไม่ออกอีก เพราะส่วนล่างถูกตอดรัดจนซ่านไปหมด
   “คงฉ่วย คืนนี้ถึงพร้อมกันเถอะนะ” ลู่อี้เผิงกระซิบ แล้วแนบมือเข้ากับมือของหงคงฉ่วยที่กุมส่วนนั้นอยู่ จากนั้นก็เริ่มขยับ แรงกระแทกจากด้านล่างทำเอาร่างของหงคงฉ่วยสั่นไปหมด พอทางนั้นทำท่าจะอ้าปากพูดอะไร ลู่อี้เผิงก็รีบใช้ปากปิดเอาไว้
   จู่ๆ เขาก็เกิดกลัวคำพูดจากปากของหงคงฉ่วยขึ้นมา
   เขายังไม่เก่งพอจะแยกความจริงออกจากคำโกหกของผู้ชายคนนี้ได้หรอก
   หรือบางที... เขาอาจจะไม่อยากรู้ความจริงจากปากของผู้ชายคนนี้ก็เป็นได้........
   !!
   เสียงครางและเสียงหอบหายใจหนักดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน ลู่อี้เผิงซบหน้าลงกับซอกคอชื้นเหงื่อของร่างด้านล่างที่กำลังสั่นกระตุกน้อยๆ ชายหนุ่มลูบไล้ร่างนั้นด้วยมือสั่นเทา ก่อนจะฝังจูบลงไปตามซอกคอนั้น แล้วกอดเอาไว้แน่น
----------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงตื่นเช้าขึ้นมาด้วยอาการมึนๆ งงๆ เหมือนคนเมาค้าง พอรู้สึกตัวก็ควานเปะปะไปข้างตัว เจอแต่ฟูกกับหมอนข้าง นายตำรวจหนุ่มพยายามจะเรียกสติของตัวเองกลับมา ก่อนจะมองไปรอบๆ ตัว
   ไม่มีใครอยู่บนเตียง ไม่มีใครอยู่ในห้อง....
   พอมองดูตัวเองก็ยังสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยดี งั้นเรื่องเมื่อคืน... แค่ฝันหรอกรึ?
   ลู่อี้เผิงลุกขึ้นจากเตียง ยังคงรู้สึกมึนๆ อยู่ แต่พอมองไปที่หน้าต่าง เห็นต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงต้นนั้นเหลือแต่ใบอ่อน ชายหนุ่มก็ยิ้มออกมา
-----------------------------------------------------
   “คงฉ่วย โทรศัพท์จากสารวัตรลู่ครับ”
   หงคงฉ่วยกำลังจิบยาสมุนไพรอยู่บนเตียงในตอนที่หลี่คงเอาโทรศัพท์มาให้ เขากรอกเสียงตอบไป “มีอะไรอีกล่ะ สารวัตรลู่”
   “อ้อ เปล่า” ลู่อี้เผิงว่า ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยตอบกลับมา “แล้วโทรมาทำไม นึกอยากเลียนแบบพฤติกรรมพวกโรคจิตชอบโทรป่วนหรือไง?”
   “เปล่า” นายตำรวจหนุ่มตอบ แล้วหัวเราะเขินๆ “เมื่อคืนผมฝันถึงคุณล่ะ”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยลากเสียง ขณะที่หลี่คงเดินออกไปแล้วปิดประตูเบาๆ “เมื่อคืนฉันก็ฝันถึงสารวัตรลู่เหมือนกันนะ”
   “เอ๋!” ลู่อี้เผิงอุทานเสียงตื่นเต้น “ฝันว่าอะไรหรือ?”
   “ฝันไม่ค่อยดีเท่าไหร่” หงคงฉ่วยว่า และก้มลงจิบยาอีกอึกหนึ่ง “ฝันว่าเผิงเผิงน้อยจู่ๆ ก็กลายเป็นเด็กปากมาก ถามนั่นถามนี่จนวุ่นวายไปหมด ตื่นมาเลยเดือดร้อนต้องให้หลี่คงไปต้มยาเพิ่ม เพราะเผิงเผิงน้อยในฝันกวนประสาทแท้ๆ เชียว”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะเจื่อนๆ “โทษที พอดีผมคิดนั่นคิดนี่มากไปหน่อย” หยุดไปพักหนึ่งจึงพูดต่อ “แต่เมื่อคืนผมฝันดีนะ”
   “อ้อ... ดีใจด้วยนะ” หงคงฉ่วยว่า พักจิบยาอีกอึก แล้วพูดต่อ “สารวัตร ต้นไม้น่ะ ถ้าไม่ได้อยู่บ้านหลายๆ วันล่ะก็ เอาน้ำแช่เอาไว้ก็ได้ มันจะได้ไม่เหี่ยวอีก”
   “อ้อ อืม” ลู่อี้เผิงส่งเสียงตอบกลับ สักพักก็พูดขึ้นบ้าง “ทำอะไรอยู่น่ะ”
   “จิบยา” หงคงฉ่วยตอบ แล้วถามกลับ “แล้วสารวัตรยังไม่ไปทำงานหรือไง หรือว่ายังอยู่นอกเวลางาน เลยโทรมาคุยเล่นกับฉันล่ะ”
   “อ้อ กำลังจะไปแล้วล่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ แล้วเงียบไปพักหนึ่ง “ผมว่าสักวันผมคงจะจับคุณได้แน่ๆ ”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ ในคอ “ขอให้จริงเถอะสารวัตร ฉันจะยื่นมือรอให้จับเลย กลัวแต่ถึงเวลาเธอจะจับฉันไม่ลงน่ะสิ”
   “ทำไมผมถึงจะจับคุณไม่ลงน่ะ” อีกฝ่ายย้อนถาม หงคงฉ่วยหัวเราะอีกแล้วตอบกลับไป “เพราะท่าทางเธอเริ่มจะหลงเสน่ห์ฉันแล้วน่ะสิ”
   ได้ยินอีกฝ่ายแค่นเสียงขึ้นจมูก “ได้เวลาทำงานแล้ว ผมไปก่อนนะ เตรียมยื่นมือรอไว้ล่ะ สักวันผมจะไปจับคุณ”
   “ต้องจับในเวลาราชการด้วยสินะ คุณตำรวจ” หงคงฉ่วยเย้า ลู่อี้เผิงแค่นเสียงหน่อยหนึ่ง แล้ววางโทรศัพท์ทันที
-------------------------------------------------------------
** ตอนที่แล้วมีแต่คนสงสารเผิงเผิง แอบงอนแทนหงคงฉ่วยจริงๆ  :m16: (โดนคนอ่านโบก) ที่จริงคงฉ่วยหลงเผิงเผิงจะตาย ทำไมทุกคนดูไม่ออก (ใครเขาจะไปดูออกกับหล่อนย๊าาาาา :m31:)

เนื่องจากหงคงฉ่วยเป็นอาจารย์ปู่ของเรา (โดนคงฉ่วยตัดนิ้วทิ้ง!! :serius2:) เรายอมให้อาจารย์ปู่โดนหาว่ารังแกเด็กน้อย(?)ไม่ได้หรอก.... ดังนั้น ยอมลดระดับความโหดของนกยูงลงหน่อยหนึ่ง(หนึ่งตอน) ก็ได้ (ถึงแม้เราจะอยากให้หงคงฉ่วยปั่นหัวเผิงเผิงไปตลอดจนถึงตอนจบเรื่องก็เถอะ!!"

เผิงเผิงได้คนอ่านช่วยไว้แท้ๆ นะเนี่ย (แอบเสียใจที่บุคลิกคงฉ่วยหลุดๆ นิดหน่อย? ในตอนนี้<<วิ่งหนีคนอ่่าน)

ตอนนี้เหมือนจะแอบดราม่าหน่อยหนึ่ง (โถ.... นิยายเรื่องนี้SMนะคะ อย่าสงสารพระเอกเลย ฮ่าๆๆๆ :laugh:)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ :3123:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 08-08-2011 10:44:00
หวานดีเนาะตอนนี้ การปลูกต้นไม่ทำให้คนอ่อนโยนขึ้นจริงด้วย
ตอนนี้เผิงเผิงเลย น่ารักมาก อ้อนเจ้หงเต็มที่เลย
อ่านๆไปเผิงเผิงหื่นมากอ่ะ ชักเริ่มจะหื่นมากกว่าเจ้หงซะแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 08-08-2011 10:49:22
เราไม่สงสารพระเอกอ่ะ เราสงสารนายเอก อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 08-08-2011 10:58:43
หวานปนเศร้า
สักวันก้คงจับไม่ได้หรอก ก็หลงเสน่ห์ไปแล้วนิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 08-08-2011 11:06:24
มันหวานปนฮาได้ตลอดสิน่า  เผิงเผิงนอกจากจะจับไม่ได้ไล่ไม่ทันคงฉ่วยแล้ว
ยังระแวงคงฉ่วยทุกอย่าง  ในขณะที่คงฉ่วยรู้ทันทุกอย่าง  เฮ้อ  สารวัตรเราเด็กน้อยไปเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-08-2011 11:23:50
อืมมม ตอนนี้แอบดราม่า เล็กๆ นะเนี่ย  เออ นั่นสินะ ระหว่าง 2 คนนี่ เป็นอะไรกันแน่

คงฉ่วย น่าจะเฉลยให้เด็กน้อยฟัง ก่อนเด็กน้อยจะโดนปั่นหัวจนเส้นเลือดในสมองแตกตายนะ  :laugh:  :laugh:

อยากถามผู้แต่งว่า จะมีโอกาสได้อ่านตอนพิเศษเกี่ยวกับชีวิตที่ผ่านมาของคงฉ่วย ก่อนมาเจอเด็กน้อยมั้งหรือเปล่าค่ะ 
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 11:25:42
อืมมม ตอนนี้แอบดราม่า เล็กๆ นะเนี่ย  เออ นั่นสินะ ระหว่าง 2 คนนี่ เป็นอะไรกันแน่

คงฉ่วย น่าจะเฉลยให้เด็กน้อยฟัง ก่อนเด็กน้อยจะโดนปั่นหัวจนเส้นเลือดในสมองแตกตายนะ  :laugh:  :laugh:

อยากถามผู้แต่งว่า จะมีโอกาสได้อ่านตอนพิเศษเกี่ยวกับชีวิตที่ผ่านมาของคงฉ่วย ก่อนมาเจอเด็กน้อยมั้งหรือเปล่าค่ะ

มีค่ะ เป็นแปลนที่จะอยู่ในเรื่องหลักเลยค่ะ รับรองว่าจะได้รู้อดีตดั้งเดิมรวมทั้งเหตุผลที่ทำไมหงคงฉ่วยถึงได้กลายเป็นหงคงฉ่วยอย่างเช่นทุกวันนี้ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 08-08-2011 11:50:35
ทำไมเราเริ่มเครียดหว่า - -"
ยิ่งเห็นตัวตนของอีกฝ่ายมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเหมือนจะเศร้า
ถลำลึกมาตั้งนานแล้ว  แต่ไม่ยอมรับ
วันไหนยอมรับขึ้นมา เผิงเผิงจะเป็นไงหนอ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 08-08-2011 11:52:27
คู่นี้เค้ามีภาษาพูดของเค้ากันเนาะ (ภาษากายด้วย)  :m1:

 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 08-08-2011 12:07:59
เผิงเผิง หลงนกยูงจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 08-08-2011 12:10:20
โอ๊ย เพิ่งจะมาอ่านค่ะ
สนุกจังเลย สนุกมากมาย
แบบว่าอ่านจบตอนนึงแล้วก็ต้องพักก่อนอ่านต่อ
ทั้งๆที่อยากอ่านรวดเดียวแต่ก็กลัวจะอ่านหมดมันเสียดาย.....

ขอบคุณมากเลยนะคะ สนุกจริงจัง
ปลื้มท่านหงคงฉ่วยม้ากมากค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 08-08-2011 12:26:43
ฮิ้ว มีการให้ดอกไม้กันด้วย
แถมท่านสารวัตรเรายังดูแลอย่างดีอีก
แต่กลางๆแอบซึ้ง เผิงๆยังไม่รู้ใจตัวเองใช่ไหม
แต่มาเฟียนกยูงล่ะ รู้ใจตัวเองแค่ไหน
ตอนท้ายๆ แอบใจหายอยู่น่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 08-08-2011 13:57:07
ตามทันแล้ว สนุกมากเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 08-08-2011 14:12:22
ตั้งแต่อ่านมา ชอบตอนนี้ที่สุด ^^

ชอบทุกตอนนะ แต่ตอนนี้ชอบเป็นพิเศษ สนุกมากๆฮะ

เปิดดูกระทู้ที่ตอบกลับอยู่ทุกวัน แต่ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลย อัพให้ชื่นใจได้ทุกวี่ทุกวัน อั๊ยย่ะ~


มาอัพตอนต่อไปเร็วๆนะฮะ รออ่านอย่างใจจดใจจ่อจริงๆ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 08-08-2011 14:35:15
ปิดหูปิดตาในความดราม่า.. เห็นแต่ความสวีทหวานเหมือนน้ำเลี้ยงในตัวแมลง ฮะฮ่า

ลองถอดรหัส
ให้คงฉ่วยเป็นต้นไม้กินแมลง
เพราะฉะนั้น เผิงเผิงน้อย ต้องเป็นแมลง

ครึ่งแรกก็พอจะคิดยังงั้นอยู่หรอก

แต่สงสัยเป็นคืนจันทร์เต็มดวง
รู้สึกเหมือน เผิงเผิงจะแปลงร่างเป็นหมาป่า จับนกยูงขย้ำ เล่นเอาช้ำจนต้องกินยา
ก๊าก ก๊าก

แหม...อ่านๆไป ชักรู้สึกว่าคงฉ่วย แม๊นแมนขึ้นเรื่อยๆ
แต่เผิงเผิงนี่ ชักมีจริตเยอะขึ้น มีค้งมีค้อนน น่าร๊ากก 555
อืม.. เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกคงฉ่วยขึ้นมาหน่อยๆ

จริงๆชอบฉากที่แปะชิกๆโผล่มาอ้อนเผิงเผิงมากๆเลยล่ะ เสียดายจังบทนี้ไ่ม่โผล่  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 08-08-2011 15:03:33
ตอนนี้น่ารักดีจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 08-08-2011 15:04:54
ตอนนี้เหมือนก๊งก๊งจะไม่แกล้งเผิงเผิงน้อยแหะ   :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 08-08-2011 15:41:57
อ่านตอนนี้จบ แล้วอ่านที่คนเขียนทอล์คแล้วขอแก้ตัวซักนิดส์นะคะ
ไม่ใช่ว่าไม่สงสารคงฉ่วยนะ แต่ว่าตอนที่แล้วที่สงสารเผิงเผิงเพราะเผิงเผิงโดนหลอกอยู่คนเดียวเลยอ่ะ
ตำรวจตัวเล็กๆ(?)แบบนั้นแค่รับมือหงคงฉ่วยเฒ่าเจ้าเล่ห์คนเดียวก็ว่าหนักแล้วนะ นี่ยังมาเจอพ่อจิ้งจอกอีก ไม่สงสารได้ไงละคะจริงมะๆ

มาถึงตอนล่าสุด อ่านแล้วอยากรู้เหมือนกันนะว่าตกลงเผิงเผิงกับคงฉ่วยเป็นอะไรกันแน่
แล้วก็ดูเหมือนคงฉ่วยจะมีปมอะไรในใจที่มันใหญ่มากอยู่แน่ๆเลยอ่ะ ไม่เอานะคะ เค้าไม่ชอบหม่ำมาม่า ถ้าจะเอามาเสริฟขอชามเล็กๆพอจะได้มั้ยคะ เหะๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 08-08-2011 15:44:27
 :z1: ตอนนี้แปลกๆ เผิงเผิงไม่ถูกแกล้ง แต่สวีทได้น่ารักดี >///< :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 15:45:12
อ่านตอนนี้จบ แล้วอ่านที่คนเขียนทอล์คแล้วขอแก้ตัวซักนิดส์นะคะ
ไม่ใช่ว่าไม่สงสารคงฉ่วยนะ แต่ว่าตอนที่แล้วที่สงสารเผิงเผิงเพราะเผิงเผิงโดนหลอกอยู่คนเดียวเลยอ่ะ
ตำรวจตัวเล็กๆ(?)แบบนั้นแค่รับมือหงคงฉ่วยเฒ่าเจ้าเล่ห์คนเดียวก็ว่าหนักแล้วนะ นี่ยังมาเจอพ่อจิ้งจอกอีก ไม่สงสารได้ไงละคะจริงมะๆ

มาถึงตอนล่าสุด อ่านแล้วอยากรู้เหมือนกันนะว่าตกลงเผิงเผิงกับคงฉ่วยเป็นอะไรกันแน่
แล้วก็ดูเหมือนคงฉ่วยจะมีปมอะไรในใจที่มันใหญ่มากอยู่แน่ๆเลยอ่ะ ไม่เอานะคะ เค้าไม่ชอบหม่ำมาม่า ถ้าจะเอามาเสริฟขอชามเล็กๆพอจะได้มั้ยคะ เหะๆ

มันเป็นเสียงเอกฉันท์จากหลายบอร์ดค่า เอิ๊กๆ (อีกบอร์ดนี่ถึงขั้น คงฉ่วยรักเผิงเผิงบ้างมั้ย<<ใจร้ายยย :o12:)
ปมของหงคงฉ่วย เอิ่ม... รออ่านไปเรื่อยๆ แล้วกันค่ะ หุๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 08-08-2011 15:52:24
ไม่ไหวจะต้านทาน :m25:กับความน่ารักของคงฉ่วยในตอนนี้จริงๆ
ไหนจะต้นหม้อข้าวหม้อแกงิงสื่อรักอีก อ๊ากกกก เผิงเผิงมีคิดจะเอาไปเลี้ยงโชว์การเจริญเติบโต
เค้าหลงรักหงคงฉ่วยเข้าจริงๆแล้วซิ :กอด1: แกล้งเผิงเผิงน้อยวันละนิดจักกะจี้หัวใจดี
เอ๊ะ...หรือเราเป็นS เพราะไม่มีตอนไหนที่ไม่ชอบหงคงฉ่วยเลย กร๊ากกกกๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 08-08-2011 18:07:23
บทนี้รู้สึกหวานปนเศร้ายังไงก็ไม่รู้
รู้แต่เผิงเผิงหลงรักก๋งก๋งเเล้วแน่นอน
ก๋งก๋งก็ดูเริ่มหวั่นไหวขึ้นเรื่อยๆเเล้วน้า
อ่านเเล้วมีความสุขจัง : )
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 08-08-2011 18:11:18
รออ่านน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 08-08-2011 20:19:14
ตอนนี้เผิงเผิงน้อยน่าร้ากกกกกกก อ๊ากกกกกกก  :m25:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 08-08-2011 20:28:32
น่ารักดีน้า คู่นี้...แม้ว่าจะมีแววดราม่าก็ตามที! (แต่เราชอบนะ...ลุ้นดีออก)
คงฉ่วยหลงเผิงเผิงจริงๆแหละ แต่เผิงเผิงสิ...แน่ใจตัวเองก็ยังไม่แน่ใจเลยนี่นา พ่อนกยูงนั่นน่าสงสารกว่าตั้งเยอะน้า แถมยังมีอะไรสักอย่างที่ทำให้เจ้าตัวดูไม่เชื่อใจใครอีกต่างหาก
รออ่านต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 08-08-2011 20:39:34
เผิงเผิงเวลาเลี้ยงต้นไม่เหมือนเลี้ยงสัตว์เลย ช่วงนั้นให้อารมณ์ละเมียดละไม อ่อนโยนจัง^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 08-08-2011 21:05:57

อ่านไปอ่านมาก็คิดว่า สองคนนี้ เราคบกันแบบไหนนะ?
ปล. ไม่เอาดราม่าจริงๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 08-08-2011 21:27:03
หวานขึ้นมาแล้วค่ะ เผิงเผิงน่ารักจัง  :กอด1:
ส่วนคงฉ่วย เอ่อ... ยังคงลึกลับต่อไป (ไม่กล้าวิจารณ์ กลัวถูกตัดนิ้วไปให้ต้นหม้อข้าวหม้อแกง)
แล้วก็สงสารเผิงเผิงจัง หน้าที่กับความรัก เลือกยากนะเนี่ย คงต้องฝันไปก่อน
หวังว่าตอนจบคงไม่เลี้ยงบุฟเฟต์มาม่าใช่ไหมคะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-08-2011 21:42:51
ทั้งคงฉ่วยทั้งเผิงเผิงต่างก็หลงรักกัน แต่ความรักของทั้งสองคนมันจะเดินไปทางไหนกันนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 08-08-2011 21:48:22
ถ้าวาดเผิงๆเป็นสัตวตัวเล็กๆจะเป็นอะไรนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 08-08-2011 21:56:08
ถ้าวาดเผิงๆเป็นสัตวตัวเล็กๆจะเป็นอะไรนะ

หมายถึง พวกตระกูลหนู..กระรอกอะไรพวกนี้เหรอคะ?

เผิงเผิงคงเหมือนพังพอนมั้ง เอิ๊กๆ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 08-08-2011 22:01:16
อ้ายๆๆๆ   เผิงเผิงน่ารักวะเห้ยยย  :z1:มีอ้อนด้วย  อย่างี้เจ้หงหลงตายเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 08-08-2011 22:08:42
ตอนนี้ออกแนวฝันหวานๆ แต่ทำไมรู้สึกหวั่นๆ

เผิงเผิงโทรไปหาคงฉ่วยตอนเช้าแบบนี้ ทำไมจะจีบเค้าหรอจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 08-08-2011 22:46:39
ตอนนี้เหมือนชดเชยให้เผิงเผิงเลย หลังจากเหนื่อยซะหลายวัน  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 08-08-2011 23:19:42
บางทีจินตนาการนึกแทนว่า
ถ้าความจริงทุกอย่างเปิดเผยทั้งหมด
สภาพร่างกายคงฉ่วยจะปรากฎออกมาให้เห็นไหมเนี่ย
นึกถึงภาพคงฉ่วยมีรอยย่นขึ้นมา เหมือนอาแปะแก่ๆ ทำนองนี้ o22
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 09-08-2011 00:26:24
พังพอน?นึกไม่ออกแฮะ555

อ่านเรื่องนี้แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าเรื่องที่แล้วนายเอกก้แก่กว่า

ท่าทางคุณjuonจะผันตัวมาแต่งโอจิค่อนเต็มสตรีมซะละ55

ปล อยากอ่านfrozen butterfly จังเลยค่าาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 09-08-2011 03:04:44
ไอชอบเรื่องมากกกกกกกกกกกกกกกกกจริงๆนะ ชอบทุกตอนเลยอ่ะ~! ^^


ปล. เผิงเผิงเป็นพังพอน แล้วมันมีลักษณะ+รูปร่างเป็นยังไงอ่ะคะ?
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-08-2011 05:55:18
บางทีจินตนาการนึกแทนว่า
ถ้าความจริงทุกอย่างเปิดเผยทั้งหมด
สภาพร่างกายคงฉ่วยจะปรากฎออกมาให้เห็นไหมเนี่ย
นึกถึงภาพคงฉ่วยมีรอยย่นขึ้นมา เหมือนอาแปะแก่ๆ ทำนองนี้ o22

ใจเย็นค่า ความจริงที่ว่าไม่ใช่ด้านร่างกายหรอกนะคะ ร่างกายคงฉ่วยของจริงค่ะ แต่หน้ากากที่ใส่(หมายถึงชื่อเสียงเรียงนาม และความรู้สึก การแสดงออก) ไม่ใช่ของจริงเสียทีเดียวล่ะค่ะ

พังพอน?นึกไม่ออกแฮะ555

อ่านเรื่องนี้แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าเรื่องที่แล้วนายเอกก้แก่กว่า

ท่าทางคุณjuonจะผันตัวมาแต่งโอจิค่อนเต็มสตรีมซะละ55

ปล อยากอ่านfrozen butterfly จังเลยค่าาาาา

อุ....!! ไม่ จำไม่ได้ เคยแต่งเรื่องนั้นด้วยเหรอคะ!! (โดนไล่โบก :beat:) เรื่องFrozen butterfly. คาดว่า เดือนหน้าคงมีตอนใหม่ค่ะ พอดีเนื้อหาคิดยากมากกก (ช่ายยย พระเอกแบบนั้น!! คิดได้ไงคะ!!??) คาดว่าเขียนเรื่องนี้เสร็จ คงจะไปเขียนผีเสื้อเต็มตัวสักที (แต่ได้ข่าวว่าผีเสื้อเขียนก่อนเรื่องนี้อีก!!//วิ่งหนีความจริงต่อไป)

ท่าทางจะหันมาเขียนโอจิคอนจริงๆ แล้วล่ะค่ะ พิศวาสคนแก่ (หลังๆ นี่ชักแก่ขึ้นเรื่อยๆ  :a5:)

แต่ผีเสื้ออายุไม่ห่างกันเท่าไหร่นะคะ^^

ไอชอบเรื่องมากกกกกกกกกกกกกกกกกจริงๆนะ ชอบทุกตอนเลยอ่ะ~! ^^


ปล. เผิงเผิงเป็นพังพอน แล้วมันมีลักษณะ+รูปร่างเป็นยังไงอ่ะคะ?

ตอบรวบยอดค่ะ พังพอนหน้าตาแบบนี้ค่ะ

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/javanmongoose_Herpestes_javanicus1.jpg)

ลองเปิดอากู๋แล้วเสิร์จคำว่าพังพอนดูนะคะ พังพอนเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ที่สู้กับงูพิษไหวล่ะค่ะ เหมาะกับเผิงเผิงจริงๆ เอิ๊กๆ แต่ถ้าให้เทียบเป็นนก สงสัยเผิงเผิงจะได้เป็นพวกน้องเหยี่ยวน้อย อะไรพวกนี้ล่ะมั้งคะ เจอนกยูงรำแพนเข้าไป งง ฮ่าๆๆๆ แพ้ทั้งปีเลย (แฟนคลับเผิงเผิงเยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย แต่เรายังรักนกยูงเหนียวแน่นค่ะ อิอิ)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 09-08-2011 08:20:59
อิมเมจเผิงเผิงเราออกจะเหมือนหมาตัวโตๆ ที่พยายามจะแกล้งเจ้าของ แต่โดนจับได้ทุกทีล่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-08-2011 08:23:07
อิมเมจเผิงเผิงเราออกจะเหมือนหมาตัวโตๆ ที่พยายามจะแกล้งเจ้าของ แต่โดนจับได้ทุกทีล่ะ อิอิ

ความจริงอิมเมจเผิงเผิงในสายตาเราก็อย่างนั้นล่ะค่ะ แต่พอดีมีท่านผู้อ่านถามว่าถ้าวาดเป็นสัตว์ตัวเล็กๆ จะวาดเป็นอะไร อืม... หมามันตัวไม่เล็กนี่นะ เพราะงั้น พังพอนก็แล้วกัน

ก็เป็นที่มาของพังพอนดังนี้แลค่า^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-08-2011 10:10:28
红孔雀นกยูงแดง 14

   อายุของหงคงฉ่วยเป็นความลับเสมอมา กระทั่งกลายเป็นตำนานไปแล้วว่าเขาเป็นคนที่ไม่แก่ไม่ตาย และเป็นผีดูดเลือด แต่จริงๆ แล้ว หงคงฉ่วยก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ที่มีวิธีดูแลสุขภาพร่างกายแตกต่างจากคนทั่วไปนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง
   นอกจากจะดื่มยาจีนบำรุงกำลัง และออกกำลังกายด้วยการรำมวยในตอนเช้าแล้ว ทุกๆ สามเดือน หงคงฉ่วยจะอดอาหารเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ตลอดช่วงเวลานี้ เจ้าตัวจะกินแต่น้ำสมุนไพรที่ปรุงเอาไว้เป็นพิเศษเท่านั้น ทั้งนี้เพื่อเป็นการปรับสภาพร่างกายและผลัดเซลใหม่
   ในหนึ่งสัปดาห์นี้ หงคงฉ่วยจะงดการพบปะคนนอก งดออกไปนอนสถานที่ วันๆ หนึ่งก็นั่งๆ นอนๆ อยู่ในคฤหาสน์ แช่น้ำอุ่นบ้าง ให้คนมานวดบ้าง สลับกันไป กระทั่งโทรศัพท์ ในช่วงเวลาหนึ่งสับดาห์นี้ หงคงฉ่วยก็จะปฏิเสธสายเหมือนกัน เรียกว่าเก็บตัวพักผ่อนอย่างเต็มที่ทั้งสัปดาห์เลยนั่นล่ะ
   วันนี้เป็นวันที่สามที่หงคงฉ่วยอดอาหาร เขากำลังนอนให้คนนวดอยู่บนเตียงแบบพิเศษภายในห้องห้องหนึ่ง คนนวดเป็นหมอนวดตาบอดที่ไว้เนื้อเชื่อใจกันและนวดกันมาอย่างยาวนานหลายสิบปีแล้ว
   ขณะที่กำลังเคลิ้มๆ หลับ หลี่คงก็ค่อยๆ เปิดประตูเข้ามาและพูดเสียงเรียบ “คงฉ่วย โทรศัพท์จากสารวัตรลู่ครับ”
   “อืม...” หงคงฉ่วยส่งเสียงออย่างเกียจคร้าน “ฉันบอกเขาไปแล้วนี่ ว่าสัปดาห์นี้ห้ามโทรศัพท์มา”   
   “ครับ แต่สารวัตรลู่บอกว่ามีเรื่องสำคัญจะต้องพูดกับคุณให้ได้”
   หงคงฉ่วยเลิกคิ้วข้างหนึ่ง แล้วพูดตอบไป “งั้นถามเขาหน่อยซิว่า ถ้าไม่ได้พูดวันนี้จะตายมั้ย”
   หลี่คงเดินออกไปจากห้องสักพักก็กลับเข้ามาอีกที “เขาบอกว่าไม่ตายหรอกครับ แต่มีเรื่องของแปะชิกชิกรวมอยู่ด้วย”
   หงคงฉ่วยลืมตาขึ้นมาครบสองข้างได้เสียที “งั้นเอาโทรศัพท์มา”
   หลี่คงเดินมาส่งโทรศัพท์ให้ แล้วยืนรอเงียบๆ หงคงฉ่วยกรอกเสียงลงไป “มีอะไรอีกล่ะ สารวัตรลู่ บอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามโทรมากวน ถ้าไม่มีเรื่องดีๆ จะพูดให้ฉันฟังล่ะก็....”
   ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงลอดออกมาจากโทรศัพท์ “อืม ผมรู้แล้วคุณห้ามโทร แต่คดีมันด่วนมาก คุณรู้เรื่องของแก๊งเอสามสิบสองรึเปล่า?”
   “อืม...” หงคงฉ่วยครางในคอ ก่อนจะพูดตอบกลับไป “มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับเสี่ยวชิกของฉันล่ะ?”
   “อ้อ จริงๆ ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวกันหรอก” ลู่อี้เผิงว่า ก่อนจะพูดต่อเร็วปรื๋อ “แต่เรื่องเกี่ยวกับเสี่ยวชิกของคุณน่ะ ผมมีแน่ ตอนนี้ตอบคำถามผมมาก่อนได้รึเปล่า?”
   “เดี๋ยวนี้หัดรู้จักต่อรองนะ” หงคงฉ่วยว่า แล้วครางอืมอีกครั้งหนึ่ง “รู้จักอยู่ มีอะไรรีบๆ พูดมาเลยดีกว่า ฉันกำลังติดธุระยุ่งอยู่”
   “อืมๆ ” ปลายสายรับปาก แล้วเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับคดีให้เขาฟัง หงคงฉ่วยฟังไปสัปปะหงกไป พอทางนั้นพูดจบถึงได้สะดุ้งตื้น
   “อ้อ อืม.... ฉันส่งเสี่ยวจือไปช่วยก็แล้วกัน” หงคงฉ่วยว่า ได้ยินเสียงปลายสายตอบกลับมา “ผมไม่ได้ขอคนนะ ผมขอความเห็นคุณเฉยๆ คุณเห็นว่าไงน่ะ”
   “อ้อ.......” หงคงฉ่วยลากเสียง แล้วพูดออกมา “โทษทีนะเผิงเผิง ฉันไม่ค่อยสบาย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะ เล่าอีกทีได้มั้ย?”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง หงคงฉ่วยได้ยินเหมือนเสียงใครตะโกนแทรกเข้ามา “เธอทำอะไรอยู่น่ะ”
   “อ้อ ผมกำลังขับรถไล่ตามไอ้พวกแก๊งเอสามสิบสองอยู่ มันจับลูกคุณเฉิงไป หวังจะเรียกค่าไถ่ ผมกำลังไล่ล่าพวกมันอยู่ ผู้กองต้วน รัดเข็มขัดดีๆ นะ”
   “นี่เธอขับรถแล้วคุยโทรศัพท์ไปเหรอเนี่ย” หงคงฉ่วยครางออกมา “ลูกคุณเฉิง อ้อ เฉิงอิน อืม... เธอไม่ต้องขับรถไล่หรอก วิทยุบอกกรมเธอแล้วกัน ว่ามันจะไปกันที่โกดังเผิงคง เอาคนไปดักรอที่นั่นก็พอ ตัวประกันใครเขาขับรถไล่กันเล่า”
   “อ๊ะ ขอบคุณนะ” ลู่อี้เผิงว่า จากนั้นก็ได้ยินเสียงปึกตามด้วยโอ๊ยดังมา ท่าทางรถจะหักกะหันหัน หัวของคนที่นั่งมาด้วยเลยกระแทกเข้ากับกระจกหน้าต่างล่ะมั้ง
   “อืม... แค่นี้แล้วกัน ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะ” หงคงฉ่วยว่า แล้ววางโทรศัพท์ จากนั้นก็ถอนหายใจเฮือก
--------------------------------------------------
   หงคงฉ่วยนวดเสร็จก็ไปแช่น้ำอุ่นผ่อนคลายกล้ามเนื้อ จากนั้นก็มานอนรับลมที่ระเบียง จิบเครื่องดื่มสมุนไพรสูตรเฉพาะไปพลาง ฟังเพลงคลาสสิกไปพลาง ขณะกำลังเคลิ้มๆ พอสบาย หลี่คงก็เดินมากระซิบข้างหู “คงฉ่วย จับผู้บุกรุกได้ที่อุโมงค์ปีกด้านซ้ายครับ”
   หงคงฉ่วยขมวดคิ้ว แต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา “จับควักตาแล้วเอาไปทิ้งอ่าวแล้วกัน ถ้ารอดก็ปล่อยไป ไม่รอดก็ช่างมัน”
   “เป็นลูกชายคนรองของตระกูลเตียน่ะครับ เห็นว่าอยากเจรจาธุรกิจโดยตรงกับคุณสักครั้ง” หลี่คงพูดต่อ คราวนี้หงคงฉ่วยถึงลืมตาขึ้นมา “อ้อ... อยากจะแข่งกับพี่ชายสินะ....”
   พูดแล้วก็ยันตัวขึ้นนั่ง จากนั้นก็เอนลงไปต่อ “อืม.. ฉันยังไม่อยากไปโถงใต้ดินตอนนี้ เอางี้แล้วกัน บอกเขาว่าให้เขียนตัวหนังสือเหมือนเดิมนั่นแหละ ถ้าเขาเขียนได้ ให้รออีกสี่วัน ฉันจะไปคุยด้วย อืม... สี่วันแผลคงหายพอดีล่ะมั้ง แต่ถ้าไม่... ติดต่อคุณเตียดู บอกว่าอยากให้ส่งลูกชายเขากลับไปแบบไหน สามสิบสองประการแบบไม่มีลมหายใจ หรือจะยอมทิ้งอะไรเอาไว้ที่นี่สักอย่างสองอย่าง”
   “ครับ”
   หงคงฉ่วยถอนหายใจอีกรอบ หลังจากหลี่คงเดินออกไปแล้ว
--------------------------------------------------
   ขึ้นเช้าวันที่สี่ สภาพร่างกายของหงคงฉ่วยใกล้คำว่าผู้ป่วยเข้าไปอีก ร่างกายกำลังขับของเสียค้างตั้งแต่สามเดือนที่แล้วออกมา พอตื่นเช้ามาก็น้ำมูกไหล ท้องเสีย ไข้ขึ้น ต้องนอนซมอยู่บนเตียง จนถึงบ่าย จึงลุกขึ้นมาแช่น้ำอุ่น แล้วดื่มยาสมุนไพรต่อ จากนั้นก็ไปห้องนั่งเล่น ดูวีดีโอผ่อนคลายกล้ามเนื้อสมองและเส้นประสาท หลับไปอีกตื่นหนึ่ง ตื่นขึ้นมาหมอนวดก็มาพอดี คราวนี้ถึงคิวนวดใบหน้า ซึ่งปกติจะใช้เวลานวดนานเป็นพิเศษ นวดเสร็จแล้วก็ต้องฝังเข็ม แล้วพอกสมุนไพรทิ้งเอาไว้อีกสองชั่วโมง
   ปรากฏว่านวด และฝังเข็มเสร็จแล้ว กำลังจะพอกสมุนไพร หลี่คงก็เดินเข้ามาพร้อมกับโทรศัพท์
   “เสี่ยวจือบอกว่า สารวัตรลู่ขับรถชนรถคนคนร้ายคดีปล้นร้านทองจนพังยับ ออกข่าวทีวีเมื่อตะกี้ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล คงฉ่วยจะ....”
   หงคงฉ่วยพยายามจะไม่ขมวดหรือย่นอะไรบนใบหน้า จากนั้นก็พูดออกไป “โทรศัพท์หาเขาดูซิ”
   รอสายอยู่พักหนึ่ง ลู่อี้เผิงจึงรับโทรศัพท์
   “ยังไม่ตายใช่มั้ย” หงคงฉ่วยกรอกเสียงลงไป ขณะให้คนเอาสมุนไพรพอกตรงหน้าผาก ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงตอบกลับมา “เปล่า แค่หัวแตกนิดหน่อยน่ะ คุณล่ะ หายไม่สบายแล้วเหรอ ผมเห็นร้อยวันพันปีคุณไม่เคยป่วยเลยนี่”
   “เวลานี้เป็นเวลาป่วยประจำไตรมาสของฉัน” หงคงฉ่วยว่า แล้วถอนหายใจ “เมื่อไหร่กรมตำรวจจะยึดใบขับขี่เธอเสียที จะได้ไม่ทำอันตรายคนอื่นบนถนนอีก”
   ลู่อี้เผิงครางลอดหูโทรศัพท์ออกมา “ผมจับคนร้ายนะ ไม่ใช่ขับรถซิ่ง คุณนั่นแหละ มีใบขับขี่รึเปล่าเถอะ เดี๋ยวว่างๆ ผมจะเข้าไปตรวจดู”
   “อ้อ... ได้ งั้นเธอควรทำเรื่องย้ายไปอยู่ฝ่ายจารจร” หงคงฉ่วยว่า ก่อนจะพูดต่อ “งั้นแค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องรีบไปธุระ”
   “อืม..” ลู่อี้เผิงส่งเสียงตอบ พลางนึกว่าเจ้านกยูงนี่อะไรกัน วันหนึ่งไข้ อีกวันก็ไปธุระ ตอนแรกก็บอกว่าไม่ว่าง สัปดาห์นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย
----------------------------------------------
   หงคงฉ่วยพอกหน้าแล้วหลับไปตื่นหนึ่ง ลืมตาตื่นมาก็ไปล้างหน้าออก จากนั้นก็แช่น้ำอุ่นอีกครั้ง เตรียมจะเข้านอน หลี่คงเดินเข้ามาอีกครั้ง
   “คงฉ่วย เตียไป๋ เอ่อ คนที่แอบเข้ามาเมื่อวานน่ะครับ เขาบอกว่าอยากพบคุณเลย ไม่อยากรอสี่วัน”
   “อ้าว เขาเขียนตัวหนังสือเรียบร้อยแล้วเหรอ?” หงคงฉ่วยถามอย่างแปลกใจ อีกฝ่ายตอบกลับ “ครับ แต่ไม่สวยเท่าของสารวัตรลู่หรอกครับ”
   “อ้อ....” หงคงฉ่วยร้องอีก “งั้นบอกให้รอไป ไม่อยากรอก็กลับบ้านไปก่อน ถ้างอแงนักก็เอาน้ำเกลือราดซ้ำแล้วกัน ไม่งั้นก็ทุบให้สลบ บอกให้เจ้าตัวลองเลือกดูแล้วกัน ว่าจะเอาแบบไหน”
   “ครับ” หลี่คงรับคำ แล้วเดินออกไป หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก
   สัปดาห์นี้มันจะอะไรกันนักกันหนา
----------------------------------------------------
   วันที่ห้า หงคงฉ่วยนอนอยู่บนเตียงทั้งวัน สลับกับเข้าห้องน้ำ และฝังเข็มบนร่างกาย เรียกว่ารีดของเก่าจากสามเดือนก่อนออกมาจนหมด มีหลี่คงคอยเติมน้ำสมุนไพรให้ วันนี้หงคงฉ่วยปฏิเสธทุกคนทุกอย่างที่โทรมาหรือจะเข้าพบจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเรื่องอีกจนได้
   “คงฉ่วย” คราวนี้คนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นลั่วซ่งจือ “หัวหน้าแก๊งมังกรทองส่งสานส์มาท้าประลองครับ”
   หงคงฉ่วยกำลังจิบน้ำสมุนไพร และให้หลี่คงฝังเข็มที่เท้าอยู่ พอได้ยินดังนั้นก็เหลือบตาขึ้นมองหน่อยหนึ่ง แล้วพูดเสียงเรียบ “บอกมันว่านี่มันยุคไอโฟนแล้ว ไปซื้อมาสักเครื่อง ใช้ให้เป็นแล้วค่อยมาท้าประลองกับฉันแล้วกัน หนังสือท้าประลองเอาไว้ให้เด็กๆ ไปแต่งนิยายกันก็แล้วกัน”
   “ครับ” ลั่วซ่งจือรับคำแล้วเปิดประตูออกไป จากนั้น หงคงฉ่วยก็หลับไปอีกตื่นหนึ่ง รู้สึกตัวอีกทีก็บ่ายแก่แล้ว ลืมตาก็เห็นหลี่คงกับลั่วซ่งจือยืนอยู่ พอเห็นเจ้านายลืมตา ลั่วซ่งจือจึงพูดขึ้น
   “เหลียงโซวส่งสานส์ผ่านไอโฟนมาครับ จะดูเลยไหมครับ”
   หงคงฉ่วยพยักหน้าหงึกๆ ลั่วซ่งจือจึงส่งโทรศัพท์ให้ พอเปิดมาก็เป็นภาพวีดีโอรูปหน้าผู้ชายอายุสักห้าสิบกำลังยืนหัวเราะอยู่
   “ไอ้หงคงฉ่วย ของแค่นี้ให้ลูกช่วยถ่ายให้ก็ได้โว้ย แกมันลักเพศ หาลูกหาเมียไม่ได้ อิจฉาล่ะสิ เอาล่ะ ฉันจะท้าสู้แก คืนวันเพ็ญหน้า ที่สวนไผ่ใกล้สุสานA ถ้าแกเป็นลูกผู้ชาย ก็จงรับคำท้าซะ”
   หงคงฉ่วยฟังจนจบ จึงยกเท้าขึ้น จากนั้นก็เอาโทรศัพท์ถ่ายภาพเอาไว้ ก่อนจะกรอกเสียงลงไป “แกเพิ่งบอกว่าฉันลักเพศ งั้นเชิญแกรอของแกต่อไปแล้วกัน อ้อ ไม่ต้องบอกว่าหน้าฉันเหมือนเท้าล่ะ เพราะคนอย่างแก เห็นแค่เท้าฉันก็บุญแล้ว วันหลังถ่ายรูปคนอื่นมานะ ไม่ต้องเอาหน้าเหี่ยวๆ ของแกมาให้ฉันดู ดูแล้วคลื่นไส้”
   พูดจบก็กดส่งเมสเสจไป จากนั้นก็คืนโทรศัพท์ให้ลั่วซ่งจือ แล้วถามต่อ “มีอะไรอีกมั้ย?”
   “ไม่มีครับ” ลั่วซ่งจือพูด แล้วก็เดินออกไป
---------------------------------------------------------
   วันที่หก หน้าตาของหงคงฉ่วยค่อยคืนความสดใสเยาว์วัยขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด อาบน้ำ และนวดหน้าด้วยตัวเองในตอนเช้าเรียบร้อยแล้ว ก็ออกไปรำมวยรับแสงอาทิตย์อยู่พักใหญ่ จากนั้นก็เข้ามาดื่มน้ำสมุนไพรต่อ
   วันนี้หงคงฉ่วยสดชื่นพอจะไปเล่นกับแปะชิกชิก เจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้นพอเห็นหน้าเจ้านายตัวเองเข้ามาในห้องเลี้ยง ก็ตีปีกเรียกชื่อใหญ่ “คงฉ่วย คงฉ่วย”
   จากนั้นก็บินพึ่บๆ มาเกาะไหล่ เอาแก้มถูไถอย่างรักใคร่ หงคงฉ่วยยื่นนิ้วไปให้งับเล่นสักพัก ก็นึกขึ้นมาได้ จึงเรียกหลี่คงเข้ามา “ต่อโทรศัพท์หาสารวัตรลู่ให้หน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงกำลังวุ่นวายอยู่กับการสอบปากคำผู้ต้องหาคดีลักพาตัวที่จับได้เมื่อสองวันก่อน ในตอนที่หงคงฉ่วยโทรไป “คงฉ่วย เดี๋ยวผมโทรกลับนะ กำลังสอบปากคำผู้ต้องหาอยู่”
   พูดจบก็วางโทรศัพท์ หงคงฉ่วยกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหันไปพูดกับแปะชิกชิก “ดูสิ คนเรานะ เวลามีเรื่องก็โทรมา รอสายสิบชั่วโมงก็ยอม พอเรามีเรื่อง จะโทรไปหาบ้าง ดันรีบวางสายเสียนี่... เด็กสมัยนี้มันไม่ได้เรื่องเลย”
   แปะชิกชิกมองหน้าเจ้านายตัวเอง ก่อนจะเอาศีรษะถูไถแก้มอีกรอบ ถูไปได้ไม่เท่าไหร่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
   “คงฉ่วย ตะกี้มีเรื่องอะไรเหรอ?” เสียงของลู่อี้เผิงดังลอดมา “ผมขอออกมาก่อนน่ะ”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยร้อง และยิ้มออกมา “ฉันจะถามเรื่องเสี่ยวชิกที่เธอพูดถึงวันก่อน”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง ก็ร้องขึ้นมา “อ๋อ ใช่ๆ ผมจะบอกว่า ที่นกคุณไม่ยอมมีลูก เพราะมันไม่ชอบตัวเมียรึเปล่าน่ะ ผมหมายถึง มันอาจจะชอบคุณก็ได้นะ เห็นว่านกบางตัวรักคนเลี้ยงจนไม่ยอมมีคู่น่ะ”
   “หา?!” หงคงฉ่วยร้อง แล้วหันไปหาแปะชิกชิก จากนั้นก็หันไปคุยโทรศัพท์ต่อ “ได้ยังไงน่ะ เสี่ยวชิกตัวผู้นะ”
   “คุณลองเอาอะไรสวยๆ เป็นประกาย ไปวางไว้ให้มันคาบสิ ถ้ามันคาบมาให้คุณ แปลว่ามันชอบคุณล่ะ” ลู่อี้เผิงว่า และพูดต่อ “เห็นว่านกตัวผู้จะชอบคาบของสวยๆ ไปให้ตัวเมียที่ชอบ ไม่แน่นะ มันอาจจะคิดว่าคุณเป็นตัวเมียก็ได้”
“ตลกล่ะเผิงเผิง” หงคงฉ่วยพูดตอบ “ไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน”
“อินเทอร์เน็ต” ลู่อี้เผิงว่า และพูดต่อ “ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงของคุณกำลังสวยเลยล่ะ ผมพามาที่ออฟฟิศด้วย คนชมกันใหญ่เลย เดี๋ยวจะถ่ายรูปส่งไปให้แล้วกัน”
“เหอะ เอาไว้ให้สวยสู้ที่ฉันมีให้ได้ก่อนค่อยถ่ายมายังไม่สาย” หงคงฉ่วยว่า ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงหัวเราะ ก่อนที่เจ้าตัวจะพูดเร็วปรื๋อ “มีอะไรอีกมั้ย เจ้านายผมเริ่มมองตาเขียวแล้ว”
“อ้อ ไม่มีล่ะ ไปทำงานต่อเถอะ” หงคงฉ่วยว่า แล้ววางโทรศัพท์ เจ้านกกระตั้วตัวนั้น เอียงคอมองเขาแล้วพูดอีก “เผิงเผิง เผิงเผิง คิดถึง คิดถึง”
“โถๆ ” หงคงฉ่วยลูบหัวนกเหมือนลูบหัวลูกในไส้ “เดี๋ยวพ้นพรุ่งนี้แล้วจะพามาหานะ”
แปะชิกชิกพยักหน้าหงึกๆ แล้วใช้ปากสางเส้นผมของหงคงฉ่วยเบาๆ “รักคงฉ่วย รักคงฉ่วย”
---------------------------------------
ในที่สุดก็ครบหนึ่งสัปดาห์เสียที วันนี้หงคงฉ่วยอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้า เพื่อจะออกไปพบเตียไป๋ ซึ่งดูจะดื้อด้านไม่ยอมไปไหน จะขอพบให้ได้ พอลงไปที่โถงใต้ดินซึ่งมืดอยู่พอสมควร นั่งเก้าอี้ตัวนั้นเรียบร้อยแล้ว เตียไป๋ก็ถูกพาตัวเข้ามา อายุคงสักสามสิบต้นๆ ล่ะมั้ง วัยกำลังอยากรับช่วง หงคงฉ่วยมองหน้าชายหนุ่มอยู่พักหนึ่งก็เอ่ยปากถามถึงแผลที่ขา เตียไป๋ก็ถกกางเกงให้ดู อืม... ตัวเล็กไปสักนิด แต่ก็เขียนครบ ไม่ขาดตกอะไร หน้าตาก็พอใช้ได้หรอก ถ้าลองเปิดตรงนั้นดู ไม่แน่ว่าอาจจะเร้าใจดีก็ได้ แต่....
หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก พลางนึกไปว่าเจ้าหมอนี่ก็แค่พวกหวังผลทางธุรกิจ หวังจะใช้อำนาจบารมีของเขาหาผลประโยชน์ เลี้ยงไว้ข้างตัวแบบนั้น นอนไปก็ไม่สนิทใจ อีกอย่าง.... ลู่อี้เผิงก็กำยำล่ำสันกว่าเยอะ หน้าตาก็ดีกว่า นิสัยก็......... เอาน่ะ ถึงจะไม่ว่านอนสอนง่าย แต่ก็ไม่ดื้อไม่งอแงแบบไอ้หมอนี่ ยังรู้จักอดทนเงียบๆ อีกอย่าง ตัวหงคงฉ่วยที่ขาก็เขียนได้สวยที่สุด พอนึกถึงหน้าของนายตำรวจหนุ่มตอนที่ถูกแหย่แล้ว หงคงฉ่วยก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ นึกเรื่องของลู่อี้เผิงอยู่นานจนเตียไป๋เอ่ยปากขึ้น
“คุณยิ้มอะไรของคุณน่ะ?”
หงคงฉ่วยยกมือขึ้นจับหน้าตัวเอง ก่อนจะยิ้มอีก “ฉันกำลังมีความสุขอยู่ เอาล่ะ ไหนบอกมาซิ เธอต้องการอะไรบ้าง”
-----------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 13 P11 :8/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-08-2011 10:17:08
หงคงฉ่วยเจรจาธุรกิจเสร็จ ก็ไล่เตียไป๋กลับไป ก่อนจะกลับขึ้นมาด้านบนคฤหาสน์ เอนตัวอ่านหนังสือพิมพ์ช่วงเช้าบนโต๊ะทำงานได้สักพัก หลี่คงก็เดินเข้ามา “สารวัตรลู่มาขอพบครับ”
   “อืม.. ให้เข้ามาเลย บอกเสี่ยวจือให้พาเสี่ยวชิกออกมาด้วยนะ เสี่ยวชิกอยากเจอสารวัตรลู่” หงคงฉ่วยว่า คนเป็นพ่อบ้านพยักหน้า
   “ได้ครับ”
   ลู่อี้เผิงเดินเข้ามาพร้อมกับกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ หงคงฉ่วยเห็นแล้วก็ทักขึ้นทันที “เผิงเผิงเปิดกิจการขายดอกไม้หรือไง?”
   “เปล่า” ลู่อี้เผิงว่า ก่อนจะพูดต่อ “ผมเห็นรถของคุณชายรองตระกูลเตียเพิ่งขับออกไป เขาหายไปได้สักสามสี่วันแล้ว คุณจับเขาไว้หรือ?”
   “ก็เหมือนๆ ตอนเธอมาหาฉันครั้งแรกน่ะแหละ” หงคงฉ่วยตอบ ลู่อี้เผิงเม้มปาก “งั้นเขาก็มีหงคงฉ่วยบนขาแล้วเหมือนกันล่ะสิ”
   “อืม...”
   “คุณยังอยากให้ผมมาอยู่อีกมั้ย?”
   “?”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากแน่น “เขาดูดีกว่าผมตั้งเยอะ ผมคงไม่ต้องมาแล้วล่ะ”
   “เผิงเผิง” หงคงฉ่วยพูดเสียงเข้ม “ถ้าพูดแบบนั้นอีกฉันจะดึงลิ้นเธอแล้วเอาธูปจี้ เพราะฉันถือว่าเธอกำลังดูถูกฉันอยู่”
   “?!” ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองหงคงฉ่วย ทางนั้นเลยพูดกลับมาอย่างรำคาญๆ “ฉันไม่ซี้ซั้วเอาใครก็ไม่รู้มาอยู่ข้างตัวหรอกนะ”
   ไม่รู้ทำไม ลู่อี้เผิงเกือบหุบยิ้มไว้ไม่อยู่ ชายหนุ่มพยายามปั้นหน้าเครียดอยู่สักพัก ทางนั้นก็ถามขึ้นบ้าง
   “เอาดอกกุหลาบมาทำไมน่ะ?”
   “ผมเอามาเยี่ยมไข้ เห็นว่าคุณไม่สบาย” ลู่อี้เผิงตอบ แล้วรีบพูดต่อ “คือ ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อดอกกุหลาบหรอกนะ แต่ว่าพอดีดอกไม้อย่างอื่นที่ร้านมันหมด”
   “อ้อ...” หงคงฉ่วยลากเสียงแล้วยิ้มที่มุมปาก ลู่อี้เผิงดูจะเกร็งขึ้นมาทันที “ไม่ชอบดอกกุหลาบหรือ?”
   “เปล่า ถ้าจะเอามาให้ก็เดินขึ้นมาสิ จะโยนมาให้รับหรือไง? อยากลองซ้อมเป็นเจ้าสาวดูรึ?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่หงคงฉ่วยรอบหนึ่ง ก่อนจะเดินไปหา
   “หน้าตาคุณดูสดชื่นขึ้นนะ ไม่เหมือนคนเพิ่งหายป่วยเลย” ลู่อี้เผิงทัก ตอนที่เอาดอกไม้ช่อนั้นยื่นให้หงคงฉ่วย อีกฝ่ายรับมาแล้วพูดยิ้มๆ “อยากดูทั้งตัวเลยไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา แล้วสั่นศีรษะ “ไม่ดีกว่า.. ผมกลัวโดนกระทำทารุณทางเพศ”
   “ปากดีจริงๆ นะ อย่าให้รู้นะว่าอยู่บนเตียงแล้วเธอคึกคักขนาดไหน”
   ลู่อี้เผิงหน้าแดงจัด ถลึงตาใส่หงคงฉ่วยอีกรอบ แต่ยังไม่ทันอ้าปากพูดอะไรตอบโต้ เสียงเรียกชื่อก็ดังแทรกขึ้น “เผิงเผิง”
   แปะชิกชิกบินพึ่บๆ จากไหล่ของลั่วซ่งจือ มาเกาะไหล่ของหงคงฉ่วย จากนั้นก็หันหน้าไปหาลู่อี้เผิง แล้วเรียกอีก “เผิงเผิง”
   เป็นอีกครั้งที่ลู่อี้เผิงจำต้องยิ้มให้นก จากนั้นก็พูดขึ้นบ้าง “จริงสิ คุณลองตามที่ผมบอกไปหรือยัง ที่ว่าลองวางของสวยๆ เป็นประกายให้นกคุณคาบดูน่ะ”
   “ยัง” หงคงฉ่วยว่า ได้ยินเสียงแปะชิกชิกพูดอีก “คิดถึง คิดถึง” จากนั้นก็บินลงไปโฉบปากกาด้ามสีทองบนโต๊ะทำงานของหงคงฉ่วย บินไปเกาะไหล่ลู่อี้เผิง ก่อนจะพยายามยื่นปากกาด้ามนั้นให้
   หงคงฉ่วยกะพริบตาปริบๆ แล้วโพล่งออกมา “แย่แล้ว เสี่ยวชิกหลงรักเผิงเผิงแล้ว” จากนั้นก็ทำหน้าเสียอกเสียใจเหมือนลูกสาวไปคบชู้สู่ชาย
   ลู่อี้เผิงมองหน้าหงคงฉ่วย จากนั้นก็รับปากกามาจากนก ก่อนจะพูดอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “คุณอย่าเพิ่งตีโพยตีพายไปเองได้มั้ย มันอาจจะแค่อยากคาบเล่นก็ได้”
   “ไหนเธอบอกว่านกมันจะคาบของไปให้ตัวที่ชอบไง” หงคงฉ่วยสวนทันที ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ พอเห็นอีกฝ่ายเถียงไม่ออก หงคงฉ่วยก็ได้ที รีบสำทับทันที “ไม่รู่ล่ะ เผิงเผิงต้องรับผิดชอบ มีลูกกับเสี่ยวชิกเสียดีๆ ”
   “จะบ้าเรอะ!” ลู่อี้เผิงร้องออกมาทันที “ผมเป็นคนนะ จะไปมีลูกกับนกได้ยังไง”
   “ก็เสี่ยวชิกหลงรักเธอนี่” หงคงฉ่วยพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ประหนึ่งจับได้ว่าลู่อี้เผิงแอบบุกมาปล้ำลูกสาวตัวเองถึงบ้าน นายตำรวจหนุ่มถลึงตาจ้องเขาอยู่เป็นนาน แปะชิกชิกก็เลยเอาศีรษะถูไถแก้มเขาเบาๆ ก่อนจะจิกกระดุ้มเสื้อของลู่อี้เผิงที่เป็นสีเงินเม็ดหนึ่งจนขาด
   “อ้าว!” ลู่อี้เผิงตกใจกับพฤติกรรมดังกล่าว เลยเอื้อมมือไปจับนกไว้ แต่ก็ไม่ทันอีกเช่นเคย แปะชิกชิกบินกลับไปหาหงคงฉ่วย แล้วยื่นกระดุมให้ หงคงฉ่วยกะพริบตาปริบๆ อีกครั้ง
   “ชอบ ชอบ” เจ้านกกระตั้วตัวนั้นร้องแล้วตีปีกพึ่บๆ จากนั้นก็ย่ำไปย่ำมา ท่าทางดูตื่นเต้นอยู่บนไหล่ของหงคงฉ่วย ทั้งหงคงฉ่วยและลู่อี้เผิงมองดูของในมือของแต่ละคน จากนั้นแปะชิกชิกก็บินไปเกาะคอนบนโต๊ะ กระโดดไปกระโดดมาแล้วร้องออกมาอีก “ชอบเผิงเผิง ชอบคงฉ่วย รักเผิงเผิง รักคงฉ่วย”
   หงคงฉ่วยอึ้งอยู่เป็นนาน ก่อนจะยกมือขึ้นเกาศีรษะ แล้วหันไปหานก “โถ... เสี่ยวชิก ทำไมเพิ่งมาสารภาพเอาป่านนี้.. แบบนี้ก็ต้องส่งเสี่ยวเม่ยกลับบ้านน่ะสิ” เสี่ยวเม่ยเป็นชื่อนกกระตั้วตัวเมียที่หงคงฉ่วยซื้อมาเมื่อหลายเดือนก่อน ลู่อี้เผิงที่ยืนดูอยู่อดไม่ได้ต้องทักขึ้นมา “ผมก็นึกแล้วว่ามันต้องติดคุณจนไม่ยอมมีลูกมีเมีย คุณเลี้ยงมันสนิทเกินไปนะ”
   “อืม งั้นไม่เป็นไร” หงคงฉ่วยว่า “เสี่ยวชิกจะอยู่เป็นเพื่อนฉันไปจนแก่ ครองโสดไปด้วยกันจนตัวตาย”
   แน่ะ ทีตะกี้ยังบังคับให้เขาออกลูกกะนกอยู่หยกๆ พอเข้าตัวละแถไปโน่นเชียว
   ลู่อี้เผิงมองหงคงฉ่วยอย่างหมั่นไส้ “นี่ คุณอย่าลากนกไปตกระกำลำบากด้วยเลยน่า ปล่อยๆ ให้มันอยู่กับคนอื่นบ้าง มันจะได้ไปหาคู่สักที”
   “ฉันไม่อยู่ เสี่ยวชิกก็ดึงขนตัวเอง น่าสงสารจะตาย” หงคงฉ่วยว่า และทำหน้าเศร้าใจอย่างสุดซึ้ง “ที่แท้ เราหลงรักซึ่งกันและกันอยู่นี่เอง วันไหนสารวัตรลู่จับฉัน ต้องจับเสี่ยวชิกไปด้วยนะ เสี่ยวชิกจะได้ไปอยู่เป็นเพื่อนฉันในคุก”
   ลู่อี้เผิงเริ่มนึกว่าหงคงฉ่วยแก่จริงๆ ก็คราวนี้แหละ “คุณอย่าตีโพยตีพายเป็นคนแก่ไปหน่อยเลยน่า ยังไม่ถูกจับสักหน่อย”
   “ก็ฉันแก่แล้วนี่ เผิงเผิงก็อยากจับฉัน ชีวิตคนแก่ๆ อย่างฉันจะอยู่ในคุกได้กี่ปีกัน ให้ฉันได้ตายไปกับนกสุดที่รักเถอะนะสารวัตร”
   เจ้านกกระตั้วตัวนั้นเดินไปเดินมา แล้วเรียกเจ้านายเสียงดัง “คงฉ่วย คงฉ่วย ไปอยู่กับคงฉ่วย รักคงฉ่วย”
   ลู่อี้เผิงมองทั้งนกทั้งเจ้านาย แล้วกะพริบตาปริบๆ จากนั้นก็ถอนหายใจเฮือก “เรื่องนั้นไว้ค่อยว่าตอนคุณถูกจับจริงๆ ก็แล้วกัน ผมมานี่ เพื่อจะมาบอกคุณว่า ทางกรมขอบคุณคุณมาก เรื่องข้อมูลแก๊งเอสามสิบสอง”
   “โถ... ไอ้เราก็คิดว่าเผิงเผิงน้อยจะมาเยี่ยมไข้ดูใจคงฉ่วยเสียอีก เสี่ยวชิกดูสิ เผิงเผิงใจจืดใจดำขนาดนี้ ยังจะรักลงอีกหรือ?”
   ลู่อี้เผิงชักนึกสงสัยว่า ถ้าปู่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่ จะทำตัวน่ารำคาญแบบเจ้านกยูงบ้านี่ไหม
   เจ้านกกระตั้วตัวนั้นตีปีกพึ่บๆ แล้วขยับไปขยับมาบนคอน “ไม่ได้เรื่อง ไม่ได้เรื่อง”
   ทฤษฏีที่เขาว่า เจ้าของเป็นอย่างไร นกเป็นอย่างนั้น คงจะพอใช้หงคงฉ่วยกับเจ้านกกระตั้วปากเสียตัวนี้พิสูจน์ได้อยู่หรอก ลู่อี้เผิงยืนสูดหายใจอย่างอดทน แล้วพูดขึ้นในที่สุด “ผมตั้งใจจะมาขอบคุณคุณเป็นการส่วนตัวด้วย”
   หงคงฉ่วยหันขวับมาทันที ยักไม่ทันได้พูดอะไร เจ้านกกระตั้วตัวนั้นก็ชิงพูดขึ้นอีก “รักเผิงเผิง รักเผิงเผิง”
   จู่ๆ ลู่อี้เผิงก็หน้าแดงขึ้นมา พูดตะกุกตะกัก “คงฉ่วย เขาว่า นกพูดตามเจ้าของ จริงหรือเปล่าน่ะ?”
   หงคงฉ่วยถลึงตาใส่ลู่อี้เผิงทันที “เสี่ยวชิกฉลาดกว่านั้นเยอะ ไม่ต้องพูดตามคนหรอก”
   “อ้อ...” นายตำรวจหนุ่มเม้มปากแน่น ก่อนจะพูดออกมา “โล่งไปที...”
   หงคงฉ่วยมองดูนายตำรวจหนุ่มยืนบิดไปบิดมาอยู่พักหนึ่ง ก็ถามขึ้นบ้าง “มีธุระอะไรอีกไหม?”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในคอ “พรุ่งนี้ผมหยุด”
   “แล้ว?”
   “...........................”
   “อยากจะค้าง?”
   “อืม”
   หงคงฉ่วยมองคนตรงหน้า ที่กำลังแก้มแดงนิดๆ ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก “อยากตรวจดูร่างกายฉันขนาดนั้นเลยเรอะ งั้นขยับมาใกล้ๆ อีกสิ”
   ลู่อี้เผิงขยับตัวเข้าไปใกล้ พอได้จังหวะ หงคงฉ่วยก็ตะปบมือไปที่คอของเขา นายตำรวจหนุ่มรีบเบี่ยงตัวหนีทันที แต่ขนาดคิดเอาไว้แล้ว สุดท้าย คอของเขาก็ถูกล็อกกับปลอกคอหนังอีกจนได้
   “คงฉ่วย!!! ยังไม่เลิกเล่นบ้าๆ แบบนี้อีกหรือเนี่ย?” ลู่อี้เผิงพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน หงคงฉ่วยหัวเราะร่วน “แหม... ค่าที่พักยังไม่ต้องจ่าย แถมได้คำปรึกษาฟรี นี่ฉันอุตส่าห์ให้คำปรึกษานอกเวลาเชียวนะ โดนนิดโดนหน่อยแค่นี้ สารวัตรลู่จะโวยวายอะไรนักหนา” พูดจบก็กระชากโซ่ที่ล่ามคอของลู่อี้เผิงขึ้นมา “วันนี้เทียนมี กุญแจมือมี แส้ก็มีนะเผิงเผิง ฉันว่าคืนนี้เราคงเร้าใจกันน่าดูเลยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงพยายามจะตั้งสติ จากนั้นก็ปั้นหน้าเครียด “คงฉ่วย ผมเพิ่งนึกได้ มีคดีอีกอย่างต้องไปสรุปสำนวนคืนนี้”
   “ไม่เป็นไร อยู่เล่นกับฉันสักสองสามชั่วโมงก็ได้ รับรองฉันจะฟาดสารวัตรไม่แรง เอาแค่ที่หลัง ที่ขา ก็พอ เวลาใส่เสื้อแล้วจะได้มองไม่เห็น ไปกันเถอะ อยากจะลองเฆี่ยนเผิงเผิงดูจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว”
   ลู่อี้เผิงอยากจะร้องไห้ออกมาจริงๆ
   นี่มันเวรกรรมอะไรของเขากันเนี่ย!!!
----------------------------------------------------
** จริงๆ เรื่องนี้ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนแค่หงคงฉ่วยกับเผิงเผิง ซึ่ง...พอเขียนมาถึงจุดนี้ อยากจะบอกว่า มันก็ใกล้จะหมดเรื่องเขียนเต็มทีแล้วล่ะ แต่... อยากให้มันรวมเล่มได้สักสองเล่ม<<เหตุผลทางธุรกิจสุดๆ!! (โดนโบก :beat:)

ตอนชิลๆ ที่วางแผนเอาไว้แ้ล้วยังไม่ได้เขียน น่าจะมีตอนที่หงคงฉ่วยได้เผิงเผิงครั้งแรก (เอ๊ะ ตกลงหงคงฉ่วยได้เผิงเผิงสินะ?!) แล้วก็มีตอนที่เผิงเผิงไปกับลั่วซ่งจือ (ซึ่งบทของหงคงฉ่วยอาจจะมีโผล่มาน้อยนิด แต่คงแสดงถึงความตีนผีของเผิงๆ ได้เป็นอย่างดี) แล้วก็ตอนที่หงคงฉ่วยไปบ้านเผิงเผิงครั้งแรก (อันนี้ยังไม่ได้คิดเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่เราสมควรจะเขียนถึงสินะ?) สรุปแล้วมีแต่ตอนย้อนอดีต ฮ่าๆ ที่ผุดขึ้นมาใหม่ก็น่าจะฉากที่มีคนไปขอเผิงเผิงถ่ายแบบ... (อันนี้เราอาจจะได้เห็นความหวงของคงฉ่วย <<จะหวงจริงเร้อ?) หมดนี่ก็คงต้องเข้าเนื้อหาหลักที่ทุกคนถือป้ายไม่เอาดราม่าเตรียมขว้างใส่เราเต็มที่.... (ตั้งบังเกอร์สู้!!)

ดังนั้น ก่อนเข้าเนื้อหาหลัก ยังมีฉากไหนที่อยากให้เขียนก็ลองแจ้งๆ มาดูนะคะ เผื่อจะตกๆ หล่นๆ (คนอ่านใจหล่นวูบ... แกจะดราม่าจริงเรอะ!!<< แหม.... อ่านไปเดี๋ยวก็รู้เองล่ะค่า /วิ่งหนีกลับหลุม)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 09-08-2011 11:15:08
อยากได้ตอนที่เผิงเผิงทำอะไรสักอย่างแล้วทำให้คงฉ่วยหวงแบบเงียบๆ เอ๊ะ ถ่ายแบบแบบที่ท่านบอกก็ได้นะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 09-08-2011 12:01:07
ยิ่งอ่านยิ่งฮา   :jul3: มากกว่าจะหื่น
เผิงเผิงน้ารักจังเลย  :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 09-08-2011 12:05:43
แบบไหนก็ได้

อย่างเดียวที่ไม่เอา คือ มาม่า

เค้ารับไม่ได้

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 09-08-2011 12:12:36
พึ่งจะได้มาอ่านค่ะ อ่านรวดเดียวเลยน่ารักมากค่ะ o13  อ่านแล้วมีทีท่าจะมีรวมเล่มกรี๊ดดดดดดจะได้เผิงเผิงมาอยู่ที่บ้านเหรอเนี่ย ถ้ารวมจริงขอลงชื่อจองเลยนะคะ กลัวพลาด :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 09-08-2011 12:55:11
ชอบเสี่ยวชิกมาก ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 09-08-2011 13:07:09
อาแปะ เป็นเกย์จริง ๆ ด้วย
เริ่มจะรู้สึกถึงโลกสีชมพูขึ้นมาละ
แต่รู้สึดจะเลือดสาดน่าดู
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 09-08-2011 13:13:23
ฉากคงฉ่วย (หึง?)หวงเผิงเผิง อรั๊งงงง  :impress2:

เผิงเผิงอุตส่าห์ตั้งใจจะมาสวีทวิ้ดวิ้ว
โดนแกล้งอีกละ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ตอนนี้เฉลยเคล็ดลับความงามของหงคงฉ่วยที่มิอาจทำตามได้
อลังการเกิ๊น.. =[]=!!
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 09-08-2011 15:16:17
ก๋งก๋งคงฉ่วยกินยาอะไรอ่ะ ขอสูตรบ้างซิ จะได้ไม่แก่บ้าง(จะทันไหมเนี่ย)
ดูตอนนี้เผิงเผิงแสดงออกค่อนข้างชัดเนาะว่าหลงรัก หงคงฉ่วย จริงๆ  มีการหอบกุหลาบช่อใหญ่จะมาความรักหรือเปล่าเนี่ย
และดูเหมือน หงคงฉ่วย จะรักเผิงเผิงมากๆ ดูจากการที่มองใครก็ดูไม่ดีเท่าเผิงเผิงซักคนเชียว
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 09-08-2011 15:31:33
ถึงจะไม่ใช่แนวนิยายรักวัยรุ่นเอ๊าะๆ :-[ แต่อ่านทีไรก็รู้สึกว่ามีมุมน่ารักๆทุกที
ยิ่งคงฉ่วยแกล้งเผิงเผิงนิดๆหน่อยๆมันก็กระชุ่มกระชวยดี  :haun4:

กว่าจะได้มาซึ่งความเป็นหนุ่ม(สวย)ของคงฉ่วย ก็ต้องแลกมากะความอุส่าหะจริงๆ
แถมมีหนุ่มล่ำกำยำข้างกายมันก็ต้องลงทุนลงแรงกันหน่อยเนอะ

ps. ปักป้ายแขวนอีกคนว่าไม่ชอบดราม่าเท่าไร แค่บีบๆหัวใจอ่ะพอไหว ท้ายที่สุดขอให้หงคงฉ่วยได้อยู่กะเสี่ยวเผิงเผิง อ๊อ รวมเสี่ยวชิก(ลุกชาน)อีกตัว :กอด1: ก็พอแระ....อีกนิด เรื่องนี้รวมเล่มเมื่อไรจะรออุดหนุนแน่นอนค๊า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 09-08-2011 15:38:06
อืมมมม...เดี๋ยวนี้อยากจะค้างก็บอกอากงคงฉ่วยเค้าตรงๆ เลยเนาะ  หลงคนแก่ไปแล้วหลานเผิงเผิง  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 09-08-2011 15:39:59
ชอบเสี่ยวชิก รักเสี่ยวชิก อิอิ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 09-08-2011 16:37:25
ได้ยินคำว่าจะดราม่า ใจหล่นวูบเลย  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 09-08-2011 16:52:41
นึกว่าเผิงเผิงจะงอนไม่ติดต่อ คงฉ่วยแล้วซะอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 09-08-2011 17:25:21
ในที่สุดเคล็ดลับความงามของเหล๋ากงก๋งก็เปิดเผย
แต่ไม่สามารถเลียนแบบได้ กินๆ ถ่ายๆ น่ากลัวจริงๆ
ตอนนี้เผิงเผิงน้อยแบบตัดพ้อด้วยล่ะ น่ารักจริงๆ
อุสาห์หิ้วดอกไม้มากะสวีทเต็มที่ ฮาซะงั้น
ปล. เสี่ยวชิกน่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 09-08-2011 18:46:55
ถ้าจะต้องกินมาม่า กันจริงๆ ก็ขอแค่ซองเล็กแล้วกัน บิ๊กเบิ้ม ไม่ไหวจะกลืนนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 09-08-2011 19:45:02
โอ้ว อ่านแล้วก็ให้สงสารเผิงเผิงน้อยยิ่งนัก แต่อยากอ่านยิ่งกว่า ฮาๆ มาโซฯ ได้โล่ล่ะคนอ่านคนนี้
อยากอ่านตอนพิเศษค่า อยากรู้ถึงครั้งแรกระหว่างเผิงเผิง กะคงฉ่วย อยากรู้ว่าเด็กน้อยหลงเคลิ้ม
กะ กงกง ได้ไง เอิ๊กๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 09-08-2011 19:50:53
ดูเหมือนเผิงเผิงจะน้อยใจ? อ่าน้า...คบกับคนแก่ก็ทำใจหน่อยเน้อ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ รออ่านนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 09-08-2011 20:20:58
 :impress3:

ฉากที่อยากเห็นที่สุดคือ  สองคนนี่สารภาพรักและรู้ใจตัวเอง
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 09-08-2011 20:43:02
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 09-08-2011 20:46:38
สูตรสาวสองพันปีนี่ มีจริงมั้ยอ่ะ  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-08-2011 20:49:56
สูตรสาวสองพันปีนี่ มีจริงมั้ยอ่ะ  :z2:

พูดอย่างจริงจัง วิธีดีท็อกซ์แบบอดอาหารมีอยู่นะคะ เป็นการล้างพิษในตัว แล้วทำให้ร่างกายสดใสขึ้นน่ะค่ะ ได้ยินมาว่าร่างกายคนเรา ถ้าดูแลรักษาดีๆ อยู่ได้สบายๆ ถึงอายุ140 และคงฉ่วยเล่นฝังเข็มทะลวงจุด ทำให้เลือดลมเดินดีเพิ่มเข้าไปด้วย (ไอ้การมีอะไรกับเผิงเผิงแบบนั้นเป็นการทะลวงจุดด้วยรึเปล่านะ :a5:) ดังนั้น... หงคงฉ่วยสงสัยจะอยู่ได้อีกนานค่ะ ฮ่าๆๆ

(เรื่องวิธีดีท็อกซ์แบบอดอาหาร ค้นเอาในอินเทอร์เน็ตน่าจะมีนะคะ มันมีหลายสูตรค่ะ^^)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 09-08-2011 21:05:26
สูตรรักษาความงามภายใน1อาทิตย์  :m7:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 09-08-2011 22:18:41
 :serius2: สูตรไรอะรักษาความงามได้ภาย 1 อาทิตย์
ขอบ้างได้ไหมนั้น  o13
เลือดหมดตัวทุกตอนเลยขอบริจาคด่วน :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 09-08-2011 23:23:16
เอาฉากที่เผิงๆเท่ทั้งตอนค่ะ

เอาแบบให้หลงกันแบบโงหัวไม่ขึ้นทั้งคงฉ่วยทั้งคนอ่าน55

จะว่าๆไปเรื่องนี้ไม่เห็นจะsmเลย

แค่มีเทียนแส้ปลอกคอกุญแจมือ(?!)ก็แค่นั้นเอง


ตกลงเสี่ยวชิกเป็นเกย์รึนี่

ถึงคนอื่นจะไม่ชอบมาม่า

แต่เราชอบนะ!
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 09-08-2011 23:38:37
เพิ่งตามมาอ่าน ชอบเรื่องนี้มากมายหลังจากหลงคุณไพฑูรย์อยู่พักใหญ่
ตอนนี้เผิงเผิงน่ารักน่าดู เสี่ยวซิกก็น่ารัก สรุปเสี่ยวซิกจะเอาทั้งสองคนเลยเรอะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 09-08-2011 23:50:58
เพิ่งเข้ามาอ่านนน
สนุกมากกกกก
ชอบความเจ้าเล่ย์ของคงฉ่วยจริงๆ ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 14 P13 :9/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 10-08-2011 10:28:31
红孔雀นกยูงแดง 15

   สี่ปีก่อน ลู่อี้เผิงเพิ่งเข้ารับราชการตำรวจได้เพียงปีเศษ ก็ได้รับคำสั่งให้ไปสืบเรื่องเกี่ยวกับการหายตัวไปของจางเจิ้ง อดีตเลขาฯของรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมของจีนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งลาออกจากตำแหน่ง ก่อนจะหายตัวไปอย่างลึกลับ เมื่อมีการเปิดเผยเกี่ยวกับคดีการทุจริตงบประมาณการจัดซื้อยุทโธปกรณ์ในสมัยที่รัฐมนตรีคนนั้นดำรงตำแหน่งอยู่ ทางรัฐบาลจีนในตอนนั้นจึงประสานงานมาให้กรมตำรวจฮ่องกงช่วยสืบเรื่องนี้ ซึ่งสายข่าวรายงานมาว่าการหายตัวไปของจางเจิ้ง อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มมาเฟียเก่าแก่ที่มีประวัติยาวนานเกือบสามสิบปีซึ่งเรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วย
   นายตำรวจคนก่อนหน้าที่ถูกมอบหมายให้ทำคดีนี้ หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยสักเกือบหนึ่งสัปดาห์ พบตัวอีกทีในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ในสภาพเอ็นข้อมือข้อเท้าถูกตัด และหลังจากที่ฟื้นขึ้นมาแล้ว ก็วิกลจริตไปเลย พูดแต่คำว่าหงคงฉ่วย (นกยูงแดง) ตลอดเวลา
   ในฐานะนักเรียนเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ซึ่งทำคะแนนรวมสูงที่สุดในชั้นปีที่เรียนจบมา ลู่อี้เผิงตั้งใจสืบเรื่องนี้เต็มที่ โดยเริ่มต้นจากการสืบบริษัทที่มีชื่อหงคงฉ่วยถือหุ้นอยู่ และสะกดรอยตามรถยนต์เลขาส่วนตัวของหงคงฉ่วย จนสามารถลอบเข้ามาในคฤหาสน์ได้สำเร็จ แต่ก็เผชิญหน้ากับกลไกที่วางเอาไว้ดักผู้บุกรุก และคนรับใช้ที่มีทักษะด้านกังฟูจนหน้าตกใจของหงคงฉ่วยจับตัวเอาไว้ได้
   ความจริงลู่อี้เผิงวางแผนเอาไว้ว่า จะยอมให้ถูกจับได้ เพื่อจะได้เจอตัวของหงคงฉ่วยโดยตรง หากสามารถจัดการกับตัวหัวหน้าได้ พวกลูกน้องก็คงไม่กล้าทำอะไร แต่ผิดคาดไปมากจริงๆ เขาเจอหน้าหงคงฉ่วยครั้งแรก ขนาดไม่ถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้ ยังไม่สามารถแตะต้องผู้ชายคนนั้นได้เลยแม้แต่ปลายเล็บ   เพื่อรักษาชีวิต และจัดการภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้ลุล่วง ลู่อี้เผิงแข็งใจเขียนตัวอักษรหงคงฉ่วยลงบนโคนขาอ่อนด้านซ้ายของตัวเอง โดยใช้เหล็กร้อนที่จี้ไฟจนแดง ความเจ็บปวดจากความร้อนเกือบทำให้นายตำรวจหนุ่มหมดสติไปหลายต่อหลายครั้งระหว่างการเขียนตัวอักษรพวกนั้น แต่ด้วยความมุ่งมั่น ลู่อี้เผิงเขียนตัวอักษรทั้งหมดจนครบถ้วน ก่อนจะหมดสติไปทั้งๆ ที่ยังถือเหล็กร้อนอยู่
------------------------------------------------
   นายตำรวจหนุ่มไม่ทราบว่าตัวเองสลบไปนานเท่าไหร่ แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีก็รู้สึกหัวสมองหนักอึ้ง มองเห็นเพดานสีหม่นๆ เพราะแสงเรืองจากโคมไฟที่อยู่ข้างตัวส่องไปไม่ถึง พอจะขยับตัว ก็พบว่าถูกล่ามติดเอาไว้กับอะไรซักอย่าง
   หลังจากตั้งสติได้ ลู่อี้เผิงถึงได้รู้ว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอน ให้ห้องพักแคบๆ ห้องหนึ่ง ซึ่งมีโคมไฟแบบโบราณดวงหนึ่งวางอยู่ข้างๆ และเปิดอยู่เสียด้วย เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้า มีแต่ผ้าห่มฝ้ายสีขาวหม่นๆ คลุมตัวเอาไว้อีกชั้น ดูไปให้ความรู้สึกเหมือนศพรอฝังชะมัด
   นี่เขายังอยู่ในคฤหาสน์เขาวงตกของหงคงฉ่วยอยู่รึเปล่านะ แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่?
   ลู่อี้เผิงนอนคิดอะไรได้ครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงเปิดประตู นายตำรวจหนุ่มเบือนหน้าไปมองทันที และพบกับผู้ชายตัวสูงใหญ่ ที่มีแผลเป็นตั้งแต่โคนผม ยาวลงมาจนจรดปลายจมูก พอต้องกับแสงไฟสลัวนั้นแล้ว ชวนให้นึกถึงภูตผีที่ถูกคมขวานจามศีรษะมาก็ไม่ปาน ด้านหลังผู้ชายคนนั้นยังมีผู้ชายอีกสองคนเดินตามเข้ามา   ลู่อี้เผิงลืมตาอยู่ชัดๆ แต่ไอ้หมอนี่ไม่พูดอะไรสักคำ ตรงมาก็เปิดผ้าห่มเขาออก ยกขาด้านซ้ายของเขาขึ้น จากนั้นก็เอาอ้างเคลือบที่ผู้ชายอีกคนถือเข้ามาสอดไว้ด้านล่าง จากนั้นก็หยิบโถน้ำเกลือจากชายอีกคนหนึ่ง ราดลงไปบนแผลของเขา
   ก่อนหน้านี้ตอนตื่นขึ้นมา ลู่อี้เผิงรู้สึกระบมที่โคนขาอ่อนด้านซ้ายอยู่แล้ว ยิ่งมาโดนน้ำเกลือราดแบบนี้ อย่าให้บรรยายกว่ารสชาติเป็นอย่างไร นายตำรวจหนุ่มขบฟันแน่น เหงื่อกาฬไหลอาบหน้า
   ผู้ชายตัวสูงคนนั้นราดน้ำเกลือบนแผลของเขาเสร็จ ก็เอาผ้าสีขาวที่ใส่ถาดมา ซับแผลของเขา ไม่หนักไม่เบา แต่พอซ้ำลงไปบนความแสบของน้ำเกลือ ก็ยิ่งทำให้นายตำรวจหนุ่มหน้าซีดเผือดกว่าเดิม ก่อนจะเปิดขวดยาทาแผล จากนั้นก็ราดลงไปอีกที
   ลู่อี้เผิงเจ็บจนตาพร่า ผู้ชายคนนั้นราดยาใส่แผลเขาเสร็จ ก็หยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเขาไว้เหมือนเดิม ก่อนจะเดินออกไป นายตำรวจหนุ่มเจ็บจนแทบไม่เหลือสติจะครุ่นคิดอะไร ไม่นานก็สลบไปอีกครั้ง
------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงรู้สึกตัวอีกที พร้อมกับได้กลิ่นหอมของอาหาร ดูเหมือนจะเป็นกลิ่นโจ๊ก พอลองขยับตัวก็พบว่ามือเท้ายังถูกล่ามเอาไว้เหมือนเดิม หันไปข้างตัวก็เห็นชามโจ๊กวางอยู่ ยังมีควันลอยกรุ่น ท้องไส้ของนายตำรวจหนุ่มร้องโครกครากขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าสลบไปกี่วันกันแน่ แต่ตอนนี้ลู่อี้เผิงรู้สึกหิวสุดๆ ปัญหาคือ นอกจากโจ๊กถ้วยนั้นแล้ว ไม่มีใครอยู่ในห้องอีก พอมองออกไปตรงหน้าต่างแคบๆ ที่ติดม่านอยู่ ก็คงเป็นเวลาสายจัดแล้ว นายตำรวจหนุ่มพยายามจะขยับมือเท้า และพบว่ามันถูกคล้องติดเอาไว้กับเสาเตียงด้วยกุญแจมือเหล็ก
   อาการท้องร้องทำเอานายตำรวจหนุ่มตาพร่า แทบจะคลั่งเสียให้ได้ โจ๊กถ้วยนั้นป่วนประสาทของเจ้าได้ดีกว่าความเจ็บของแผลที่ต้นขาเสียอีก ตอนที่เกือบจะน้ำลายฟูมปาก ใครบางคนก็เปิดประตูเข้ามา
   ลู่อี้เผิงไม่ทันมองด้วยซ้ำว่าคนที่เขามาเป็นใคร เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง สัญชาตญาณความต้องการอาหารอันเป็นสันดานพื้นฐานของมนุษย์บดบังทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาถูกสั่งสอนมาจนสิ้น ลืมกระทั่งว่าควรจะต้องระแวดระวังว่าในอาหารอาจจะใส่แปลกปลอมเอาไว้ คนคนนั้นลากเก้าอี้เข้ามานั่ง จากนั้นก็หยิบชามโจ๊กขึ้นมา คนช้าๆ ก่อนจะตักขึ้นมา เป่าเบาๆ จากนั้นก็ป้อนให้นายตำรวจหนุ่ม
   โจ๊กค่อนข้างจะร้อนอยู่พอสมควร แต่ลู่อี้เผิงไม่ได้สังเกตว่าคนคนนั้นถือชามโจ๊กด้วยมือเปล่าๆ มีแสดงอาการว่าร้อนเลยสักนิด นายตำรวจหนุ่มกินโจ๊กอย่างตะกละตะกราม แม้ว่ามันจะร้อนจนแทบลวกลิ้น แต่อาการหิวทำให้เขากลืนเอาๆ แทบจะไม่รู้รสชาติอะไรเลย นอกจากกลืนลงไปเพื่อหยุดความทุรนทุรายของกระเพาะอาหารที่กำลังร้องร่ำอยู่
   ชามโจ๊กนั้นใหญ่เท่ากับสองคนทาน ถูกลู่อี้เผิงกินเข้าไปจนหมดภายในเวลาไม่กี่นาที พอท้องเริ่มเต็ม นายตำรวจหนุ่มจึงพอมีสติมองดูคนที่ป้อนโจ๊กเขา ผู้ชายคนนั้นหน้าตาคมสัน พอมองตอนท้องเต็มแล้วถึงรู้ว่าหล่อเหลาเอาการ แต่ในความทรงจำเลือนราง ลู่อี้เผิงยังพอจะจำได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร
   “หงคงฉ่วย!!” นายตำรวจหนุ่มโพล่งออกมา แล้วพยายามจะยันตัวลุกขึ้นทันที หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะยกถ้วยน้ำชาที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา “ดื่มน้ำชาก่อนไหม คุณตำรวจ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตรงหน้า และถ้วยชาในมือ กลิ่นใบชาชั้นดีหอมยั่วน้ำลายไม่น้อย นายตำรวจหนุ่มกลืนน้ำลายเฮือก ก่อนจะพูดออกไป “คุณจับผมล่ามแบบนี้ ผมจะดื่มได้ยังไง”
   คนถูกถามยิ้มนิดๆ ก่อนจะยกชาขึ้นมาดื่มเสียเอง จากนั้นก็โน้มใบหน้าลง แนบริมฝีปากลงไป
   กลิ่นใบชาหอมจนขึ้นจมูก แต่ลู่อี้เผิงเพิ่งเคยดื่มชาด้วยวิธีแบบนี้เป็นครั้งแรก นายตำรวจหนุ่มแทบจะไม่รู้รสชาติของชา รู้แต่หูอื้อไปหมด ทั้งตกใจ ทั้งโมโห ทำไมเขาถึงต้องถูกผู้ชายด้วยกันจูบด้วย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
   “ทำบ้าอะไรน่ะ ไอ้โรคจิต” นั่นคือประโยคแรกที่ลู่อี้เผิงตะคอกออกมาหลังจากหงคงฉ่วยถอนปากออกไปแล้ว คนถูกด่าทำหน้าย่น ก่อนจะพูดตอบ “ปากเสียจริงๆ คนอุตส่าห์ป้อนชาให้ ยังจะมาว่าอีก งั้นก็ดื่มเอาตามมีตามเกิดแล้วกัน” พูดจบก็ยกถ้วยชาเทใส่หน้าลู่อี้เผิง น้ำชาอุ่นจัดไหลทะลักเข้าปากเข้าจมูก ลวกผิวหน้าของนายตำรวจหนุ่มจนแสบไปหมด
   ลู่อี้เผิงไอแค่กๆ หน้ากลายเป็นสีแดงจัด หงคงฉ่วยเทน้ำชาจนหมดถ้วยก็วางไว้บนโต๊ะ จากนั้นก็ขยับตัวลุกขึ้น มองดูนายตำรวจหนุ่มที่ถลึงตาใส่เขาราวกับจะฆ่าให้ตาย
   “หลับอีกสักพักแล้วกันนะ คุณตำรวจ” จากนั้นก็สอดมือเข้าไปตรงเชิงกรานด้านหลังของลู่อี้เผิง แล้วกดเบาๆ ตรงจุดหลับ จากนั้นภาพตรงหน้านายตำรวจหนุ่มก็ดับวูบลง
----------------------------------------
   คราวนี้ลู่อี้เผิงรู้สึกตัวในความมืด ไม่ใช่เพราะว่าค่ำแล้ว หรือใครปิดไฟในห้อง แต่เขาถูกปิดตาเอาไว้ด้วยผ้าผืนยาวๆ ผืนหนึ่ง ข้อมือข้อเท้ายังถูกล็อกตรึงเอาไว้เหมือนเดิม แผลที่ขาไม่เจ็บแล้ว แต่ท้องน้อยกลับร้อนวูบวาบอย่างไม่ทราบสาเหตุ จากนั้นถึงได้รู้สึกว่ามีใครบางคนคร่อมอยู่เหนือตัวเขา สันหลังของลู่อี้เผิงเย็นวาบขึ้นไปถึงศีรษะทันที
   !!!
   นายตำรวจหนุ่มอ้าปากพยายามจะพูด แต่กลับทำได้แต่ส่งเสียงอืออา เพราะปากถูกผ้าอีกผืนมัดอยู่ คนที่คร่อมอยู่ลูบมือลงมาบนแผงอกของเขา จากนั้นก็ขย้ำหนั่นเนื้อตึงแน่นจนเจ้าของสะดุ้งด้วยความเจ็บ ขยำขยี้หน้าอกเขาเล่นสักพัก มือนั้นก็เลื่อนต่ำลงมา ลูบไล้หน้าท้องที่เป็นร่องกล้ามนูนขึ้นมา ไล่ลงไปจนถึงกระดูกเชิงกราน ลงไปถึงขาอ่อน
   นายตำรวจหนุ่มสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมือนั้นลูบลงไปบนแผลที่ขาของเขา ถึงตอนนี้มันจะไม่เจ็บแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนจะยังตกค้างอยู่บนรอยแผลนูนพวกนั้น
   คนคนนั้นลูบตัวเขาจนทั่ว จากนั้นก็กลับมาขย้ำหนั่นเนื้อแน่นบนอกเขาอีกรอบ แล้วขยี้ยอดอกสองข้างจนนายตำรวจหนุ่มสะดุ้งอีกรอบ ก่อนจะเลื่อนมือไปกำรอบส่วนสำคัญที่กำลังชูชันอยู่ตรงหว่างขา
   ลู่อี้เผิงสะท้านตัวอย่างแรง ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยถูกใครจับตรงนั้นมาก่อน แฟนเก่าที่เลิกกันไปตอนเข้ารับราชการใหม่ๆ ก็เคยทำอย่างนี้ให้เขา หนักเข้าใช้ปากด้วยเลยก็มี แต่พอมือนั้นจับลงไป ความร้อนขุมหนึ่งก็เหมือนจะแล่นผ่านตรงมายังไขสันหลังของเขา ร้อนวาบเข้าไปในท้องน้อย ปลุกอารมณ์กระสันของเขาให้พุ่งสูงขึ้นทันที
   ถูกลูบไล้ไปได้สักพัก นายตำรวจหนุ่มก็เริ่มส่งเสียงครางออกมา ถ้าไม่ถูกล่ามมือล่ามเท้าอยู่ เขาคงจะลุกขึ้นจับคนด้านบนข่มขืนไปแล้ว
   ขณะกำลังกัดฟันด้วยความอดกลั้น ฝ่ายนั้นก็หยุดมือ จากนั้นก็ขยับตัว แล้วลู่อี้เผิงก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นของช่องปาก และปลายลิ้นร้อนจัดที่ตวัดโลมรอบส่วนสำคัญของเขา ร่างกำยำสะดุ้งอีกครั้ง
   ลู่อี้เผิงกำมือแน่น รู้สึกเหมือนทั้งข้อมือข้อเท้าโดนกุญแจมือบาดจนเจ็บ แค่ความหฤหรรษ์ตรงหว่างขาทำเอาลืมความเจ็บปวดพวกนี้ไปเลย ลิ้นและปากของอีกฝ่ายขยับอย่างคล่องแคล่ว แทบจะทำให้เขาหลั่งออกมาอยู่หลายครั้ง แต่พอเขาแอ่นสะโพก ทำท่าว่าจะถึง ทางนั้นก็จะหยุด เหมือนอยากจะหยอกกันเสียมากกว่า เจอแบบนี้ลู่อี้เผิงยิ่งอยากหลุดจากพันธนาการไวๆ จะได้จับทางนั้นปล้ำไปเสียเลย
   หยอกตรงนั้นของเขาด้วยปากอยู่สักพัก ฝ่ายนั้นก็ถอนปากออก จากนั้นมือก็เลื่อนลงไปตรงสะโพกของเขา คราวนี้ลู่อี้เผิงสะดุ้งเฮือก
   บ้าน่า.... คงไม่ใช่....!!
   เสียงเพี๊ยะดังขึ้น เมื่อฝ่ายนั้นฟาดมือลงไปบนก้นเขาอย่างแรงจนสะดุ้งอีกครั้ง จากนั้นสิ่งที่น่าจะเป็นถุงยางก็ถูกสวมลงมา แล้วบางอย่างที่ทั้งตึงทั้งแน่นก็เบียดเข้ามาตรงปลายยอดของเขา ลู่อี้เผิงเพิ่งนึกได้ว่า คนทีกำลังขึ้นคร่อมเขาอยู่ไม่น่าจะใช่ผู้หญิง
   ถึงอย่างนั้น......
   ช่องทางเล็กแคบนั้นค่อยๆ ดูดกลืนส่วนร้อนจัดไวสัมผัสของเขาไปทีละน้อย อย่างช้าๆ ลู่อี้เผิงรู้สึกถึงการตอดรัดที่ทำให้เขาต้องครางออกมา ส่วนนั้นของเขาถูกรัดจนแน่นไปหมด สอดไปได้แค่ครึ่งหนึ่ง เขาก็แทบจะถึงแล้ว ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย
   ตอนที่สอดเข้าไปจนสุด ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องขยับสะโพกกระแทกร่างด้านบนนั้น แล้วก็ได้ยินเสียงทางนั้นครางออกมา จากนั้นสองร่างก็ขยับเข้ากระแทกซึ่งกันและกันอย่างบ้าคลั่ง ปลายเล็บที่จิกแน่นอยู่บนต้นขาของเขา และการตอดรัดที่ยังความซ่านเสียวจนยากจะบรรยาย ทำเอาสมองของลู่อี้เผิงเบลอไปหมด รับรู้แต่ความสุขสมที่กำลังดำเนินอยู่ และถึงกับอยากให้มันดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
   ไม่รู้ว่าถึงจุดไปกี่ครั้ง ที่ลู่อี้เผิงจำได้คือรู้สึกเหมือนใกล้จะตายเพราะความสุขสมอยู่รอมร่อ ทางนั้นยัดเยียดความสุขให้เขาอย่างบ้าคลั่ง ไม่ยอมหยุดการเคลื่อนไหวเลยสักนาที ราวกับจะสูบพลังชีวิตของเขาผ่านส่วนนั้นก็ไม่ปาน ทั้งทรมานทั้งรู้สึกดีอย่างน่าใจหาย
   ถ้าต้องตายด้วยความสุขสมขนาดนี้ บางทีอาจจะไม่ค่อยน่าแค้นเท่าไหร่ก็ได้
----------------------------------------------------
   รู้สึกตัวอีกที ร่างกายก็เบาหวิว แทบจะลอยได้ ลู่อี้เผิงลืมตาขึ้นมาก็พบว่าฟ้าสว่างแล้ว ผ้าปิดตากับปิดปากถูกเอาออก มือเท้าก็เป็นอิสระแล้ว
   นายตำรวจหนุ่มหลับตาลงอีกรอบ ยังไม่สร่างจากความสุขสมที่ได้รับเมื่อลืมตาครั้งก่อน แต่นอนไปได้สักพัก สติก็พอจะกลับคืนมาอยู่บ้าง
   ลู่อี้เผิงลืมตาโพลงขึ้นมาทันที แล้วนึกขึ้นได้ว่า เขาเพิ่งผ่านการถูกทารุณกรรมทางเพศมาชัดๆ และที่สำคัญ เขาน่าจะยังอยู่ในเงื้อมมือของเจ้ามาเฟียลึกลับนั่น ถ้าอย่างนั้น เรื่องที่ทำทารุณเขา ก็อาจจะถูกถ่ายภาพเอาไว้แบล็กเมล์ก็ได้
   พอคิดได้ดังนั้น นายตำรวจหนุ่มก็นึกเสียใจกับความไร้สติของตัวเองจริงๆ แต่ก็ยังนึกแย้งไปว่า โดนขนาดนั้น ใครบ้ามันจะมีสติอยู่ได้กันล่ะ อีกอย่าง เจ้าหมอนั่นต้องใส่ยาอะไรเอาไว้ในน้ำชาหรือโจ๊กแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รู้สึกขึ้นมามากขนาดนั้นหรอก
   ขณะที่กำลังนึกวางแผนรับมือเรื่องที่อาจจะเกิดขึ้นตามมา ประตูก็ถูกเปิดออก จากนั้นผู้ชายอายุราวๆ ยี่สิบถึงสามสิบปีคนหนึ่ง ที่หวีผมแสกข้างและสวมเสื้อเชิ้ตสีแดงคล้ำก็เดินเข้ามา
   “อรุณสวัสดิ์คุณตำรวจ รู้สึกยังไงบ้าง?”
   สิ่งที่ลู่อี้เผิงทำคือกระโจนเข้าใส่ผู้ชายคนนั้น หวังจะต่อยสักหมัด เอาให้สลบแล้วจับตัวเอาไว้ ได้ยินเสียงทางนั้นรำพึงออกมา “ดุจริงนะ”
   จากนั้นลู่อี้เผิงก็เห็นพื้นรองเท้าอยู่ตรงหน้า แล้วหน้าของเขาก็ทิ่มลงไปบนพื้นดังปึก เล่นเอาตาพร่าสมองชาเลยทีเดียว คนคนนั้นขยี้เท้าลงบนไหล่เขา แล้วแค่นเสียงถาม
   “ตกลงเธอเข้ามาที่นี่ทำไมเนี่ย? จะมาจับฉันจริงๆ หรือไง? ไหนล่ะหมายจับ?”
   ลู่อี้เผิงพยายามจะยันตัวลุกขึ้น ทั้งๆ ที่ถูกเหยียบอยู่แค่หัวไหล่แท้ๆ แต่พอจะลุกก็เหมือนมีพะเนินเหล็กมาทับเอาไว้ สุดท้ายก็เลยต้องพูดอู้อี้ทั้งๆ ที่ยังนอนแบ๊บกับพื้นแบบนั้น
   “ผมมาถามเรื่องจางเจิ้ง”
   “อ้อ... เจ้าแว่นนั่นน่ะรึ?” คนด้านบนว่า ลู่อี้เผิงนึกอับอายจริงๆ ที่ต้องมาถามคำถามหรือพูดอะไรโดยที่ตัวเองโดนเหยียบเอาไว้แบบนี้ ไอ้หมอนี่!!
   “คุณรู้เรื่องของเขาใช่ไหม?”
   “ใครบอกเธอว่าฉันรู้ล่ะ? เธอรู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร?”
   “หงคงฉ่วย” ลู่อี้เผิงว่า และพูดต่อ “สายของเรารายงานว่าคุณเป็นคนเดียวที่น่าจะรู้ว่าจางเจิ้งหายไปไหน เพราะเขามีสายสัมพันธ์กับคุณอยู่”
   “อ้อ... ขยันสืบดีเหมือนกันนะ” หงคงฉ่วยว่า แล้วยกเท้าขึ้น ลู่อี้เผิงดีดตัวขึ้นมาทันที แต่ยังไม่ทันได้ยืน ก็ถูกเตะล้มลงอีกรอบ
   “ยังไม่ได้บอกให้ยืนสักหน่อย ฉันแค่เมื่อย อยากเปลี่ยนข้างเท้าน่ะ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงรู้สึกถึงรองเท้าอีกข้างที่ขยี้ลงมาบนหัวไหล่ด้านขวาของเขา
   “เงยหน้าขึ้นมาหน่อยสิ”
   นายตำรวจหนุ่มขบกรามกรอด แล้วยันตัวขึ้นได้หน่อยหนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง เห็นทางนั้นยิ้มตรงมุมปาก “บอกชื่อตัวเองให้ฉันฟังอีกทีซิ”
   “ลู่อี้เผิง”
   “ลู่อี้เผิง” ทางนั้นทวนคำ แล้วยิ้มอีก “เรื่องที่อยู่ของจางเจิ้ง ฉันบอกเธอไม่ได้ แต่ถ้าเรื่องข้อมูลทุจริตที่เขาเก็บไว้ ฉันเอาให้เธอได้ ว่าไงล่ะ?”
   “ทำไมถึงบอกที่อยู่เขาไม่ได้ล่ะ” ลู่อี้เผิงว่า ทั้งๆ ที่หน้ายังแนบพื้นอยู่ “อ้อ... ก็เพราะขืนบอกไป ตำรวจอย่างพวกเธอ นอกจากไม่มีปัญญาจะคุ้มครองชีวิตเขาแล้ว ยังจะพาศัตรูไปจัดการปิดปากเขาอีกน่ะสิ นี่ อย่าคิดนะว่าไม่มีสายของรัฐบาลอยู่ในกรมตำรวจน่ะ ฉันให้เธอเลือก จะกลับไปพร้อมหลักฐานเด็ด หรือจะกลับไปมือเปล่าล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง ก็พูดตอบขึ้นมา “คุณมีเอกสารพวกนั้นให้ผมดูรึเปล่าล่ะ”
   “แน่นอน ไม่งั้นฉันจะพูดให้เธอฟังทำไมล่ะ” หงคงฉ่วยว่า “หลักฐานพร้อมใบรับรองสมบูรณ์ สามารถใช้เป็นพยานในศาลได้ จะเอารึเปล่า”
   “ขอผมดูก่อน” นายตำรวจหนุ่มว่า
   “ก็ได้ บอกก่อนนะว่า ถ้าเธอคิดจะกระโดดใส่ฉันหลังจากฉันยกเท้าออกล่ะก็ ฉันจะเตะเธอให้สลบ แล้วเอาไปขึงบนดาดฟ้า ทำเนื้อแดดเดียวเสียเลย”
   “อืม” ลู่อี้เผิงส่งเสียง จากนั้นหงคงฉ่วยก็ยกเท้าออก นายตำรวจหนุ่มจึงลุกขึ้นยืน “ไหนล่ะเอกสาร”
   หงคงฉ่วยตบซองสีน้ำตาลซองหนึ่งบนแผ่นอกเปลือยของนายตำรวจหนุ่ม “เอ้า... อกเธอแน่นดีนะ ด้านล่างก็เร้าใจฉันน่าดู อยากได้แบบเมื่อคืนอีกไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนพูด ก่อนจะคว้าซองนั้นมา แล้วเดินงุดๆ ไปที่เตียง เอาผ้าห่มมาพันท่อนล่างเอาไว้ “แหม.. อายอะไรกันเล่า ของเขาดูไปแล้ว ปิดตอนนี้ก็ไม่ช่วยอะไรหรอก”
   “เรื่องของผมน่า” ลู่อี้เผิงว่า และเปิดซองนั้นออกมา ดูเอกสารพวกนั้นอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงหันมาพูดตอบ “ผมต้องส่งเอกสารพวกนี้ไปตรวจสอบก่อน”
   “ตามสบายเลย” หงคงฉ่วยว่า “ถ้าเธอไม่พอใจ จะมาที่นี่อีกก็ได้ มาทางประตูนั้นแหละ ไม่ก็โทรเข้ามาบอกก่อน”
   ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วอย่างแปลกใจทันที หงคงฉ่วยเดินเข้ามา แล้วตะปบมือลงไปบนต้นขาของเขา “เธอมีใบผ่านทางอยู่แล้ว อย่าเที่ยวไปเอาออกหรือทำให้เสียซะล่ะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอทิ้ง”
   คนถูกจับขาอ่อนสะดุ้งเฮือก ยังไม่ทันที่จะยกมือปัด ทางนั้นก็ชิงยกออกไปก่อน จากนั้นก็ยกมือขึ้นจับคางเขาให้เงยขึ้น “เดี๋ยวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ ฉันจะบอกเบอร์โทรศัพท์ให้ จำให้แม่นล่ะ ห้ามจด ห้ามเมมเอาไว้ในเครื่อง ฉันจะบอกแค่ครั้งเดียว จำไม่ได้ก็มาตะโกนเรียกเอาแล้วกัน สักสามชั่วโมงคงมีคนได้ยินหรอก”
   ลู่อี้เผิงพยายามสะบัดหน้าหนี “รู้แล้ว ปล่อยผมสักที”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ แล้วดึงทางนั้นเข้ามาจูบ ลู่อี้เผิงที่ถูกจู่โจมกะทันหัน ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกล้วงลิ้นเข้ามาแล้ว เกิดมายังไม่เคยถูกใครจูบจนหน้ามืดตาพร่าขนาดนี้เลย
   บดริมฝีปากกันได้สักพัก หงคงฉ่วยก็พูดยิ้มๆ “ฉันอยากให้เธอแวะมาบ่อยๆ นะ ไปแล้วก็อย่าลืมกันเสียล่ะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่ฝ่ายนั้น ก่อนจะโพล่งออกมา “ผมสาบานว่าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก”
   “อืม... ฉันจะรอดูก็แล้วกัน” หงคงฉ่วยว่า ยืนมองนายตำรวจหนุ่มด้วยสายตาแทะโลม จนคนถูกมองต้องรีบเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ข้างๆ ทันที
--------------------------------------------------
   “ยิ้มอะไรของคุณน่ะ” ลู่อี้เผิงอดเอ่ยทักขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นคนนั่งร่วมโต๊ะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตั้งแต่หลายนาทีก่อนแล้ว หงคงฉ่วยมองมือของลู่อี้เผิงที่กำลังตักโจ๊ก แล้วพูดยิ้มๆ “ฉันกำลังนึกถึงตอนแรกๆ ที่เราเจอกันอยู่ ตอนนั้นเธอทานโจ๊กอย่างกับเครื่องบดขยะแน่ะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนพูดทันที “อ้อ... นั่นเป็นเรื่องที่ผมไม่อยากนึกถึงที่สุดเลยล่ะ”
   “ทำไมล่ะ เผิงเผิงเขินล่ะสิ” หงคงฉ่วยว่า แล้วเอาตะเกียบที่ใช้คีบกับ คีบปลายจมูกชายหนุ่มเบาๆ
   “นี่ จมูกผมไม่ใช่ปูนึ่งนะ” ลู่อี้เผิงตอบ พลางยกมือปัดตะเกียบออก ซึ่งก็ไม่ทันเหมือนเคย “แล้วผมก็ไม่ได้เขิน เรื่องเลวร้ายขนาดนั้นผมเขินไม่ออกหรอกนะ”
   “จริงเร้อ” หงคงฉ่วยว่า พลางยิ้มกริ่ม ลู่อี้เผิงถลึงตามองเขาอีกครั้ง ก่อนจะวางช้อนตักโจ๊กลง “ผมไปล่ะ กินไม่ลงแล้ว”
   “โถ... อะไรกัน โตป่านนี้แล้ว ยังอยากจะให้ฉันป้อนอีกรึ?” หงคงฉ่วยว่า แล้วทำหน้ากลุ้มอกกลุ้มใจเสียเต็มประดา ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่เขา “คำพูดของคุณทำให้ผมกินไม่ลงต่างหาก”
   “แหม... ฉันก็ไม่ได้พูดถึงอะไรที่น่าคลื่นไส้อย่างไส้เดือนกิ้งกือเสียหน่อย เผิงเผิงอยากให้ป้อนก็บอกสิ เดี๋ยวฉันจะให้หลี่คงอุ่นโจ๊กมาใหม่ เอาแบบกำลังร้อนๆ เลย คงทานสนุกดี เอาไหมล่ะ? ไม่อย่างนั้นก็ทานต่อให้หมด ทิ้งอาหารไม่ดีหรอกนะ”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะจับช้อนขึ้นมาตักโจ๊กต่อ ทานจนหมด นายตำรวจหนุ่มก็ผุดลุกขึ้น
   “อ้าว จะไปแล้วเหรอ ไม่อยู่เล่นกับเสี่ยวชิกก่อนหรือไง” หงคงฉ่วยพูดอีก ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นจัดเสื้อแล้วหันมาพูดตอบ “ผมจะสายแล้ว เพราะคุณนั่นแหละ ไม่พอสักที ขย่มผมจนเช้าอีกแล้ว วันนี้ผมต้องไปทำงานนะ”
   “แหม.. บ่นเป็นคนแก่ไปได้ อายุยังไม่เท่าไหร่เสียหน่อย” หงคงฉ่วยว่า และยกมือขึ้นดีดสะโพกแน่นของนายตำรวจหนุ่มที่อยู่ใต้กางเกงดังเพี๊ยะ
   “โอ๊ย นี่.. หยุดทำตัวเป็นตาแก่ลามกสักทีเถอะ” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก “ฉันลามกตรงไหนกัน เผิงเผิงคิดมากไปเองนะ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกรอบ จากนั้นก็พูดต่อ “ผมไปล่ะ”
   “อืม.. เย็นนี้จะมาหรือเปล่า”
   “ไม่มา ผมต้องไปรดน้ำต้นไม้ เดี๋ยวน้ำที่หล่อไว้จะแห้ง” คนถูกถามตอบ หงคงฉ่วยพยักหน้า “ว่างๆ ก็เอามาให้ดูบ้างสิ”
   “อืม... รับรอง คุณต้องอึ้งแน่” ลู่อี้เผิงว่า แล้วเดินออกไป
   “แล้วไม่ต้องส่งอะไรแปลกๆ ไปให้ผมอีกนะ สงสารกองพิสูจน์หลักฐานบ้างเถอะ” นายตำรวจหนุ่มพูดต่อ หงคงฉ่วยถอนหายใจเฮือก “ฉันก็ไม่ได้ส่งอะไรแปลกๆ สักหน่อยนี่นา เผิงเผิงระแวงไปเองต่างหาก”
   ลู่อี้เผิงปิดประตูดังปึง
-------------------------------------------------------
** สรุป... สรุปได้ว่าเผิงเผิงหื่นค่ะ!! ปริศนาไขกระจ่างแล้ว (โดนโบก)

 :laugh: เผิงเผิงซวยเพราะท่อนล่างจริงๆ ก๊ากกก ชอบตอนนี้จัง หงคงฉ่วยช่าง ราชินีมาเกิด เหยียบเลยค่า คุณปู่ขา (โดนตัดลิ้น แอ่ก!! o22)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 10-08-2011 11:09:13
นอกจากอยากเห็นคงฉ่วยหวงเผิงเผิงแล้ว อยากเห็นฉากเผิงเผิงหวงคงฉ่วยเหมือนกันนะ555

 
อ้างถึง
ลู่อี้เผิงชักนึกสงสัยว่า ถ้าปู่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่ จะทำตัวน่ารำคาญแบบเจ้านกยูงบ้านี่ไหม
แอบฮาประโยคนี้สุดๆ แรงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 10-08-2011 11:13:37
 :m25: ปริศนาไขกระจ่างแล้ว คงฉ่วยท่านราชินีจริงๆ  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 10-08-2011 12:30:36
Queen of 'เคะ'
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 10-08-2011 12:34:45
ข้าน้อยขอยอมแพ้ กับนกยูงแดงตัวพ่อ คนนี้ ปั่นหัว กวนอารมณ์  :pigha2:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 10-08-2011 12:43:22
คนมันจะคู่กาน  มันก้อมีอารายคล้ายกันบ้างล่ะน่า

ตกลงแปะจะไม่มีคู่แล้วใช่ไหมเนี่ย เฮ้อ..แปะนะแปะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 10-08-2011 12:45:00
5555 "เหยียบเลยค่าคุณปู่ขา~" 5555

นึกออกแล้วว่า หงคงฉ่วยทำให้นึกถึงอะไร

หน้ากากโซโรนี่เอง

กำลังเดาว่า มันน่าจะสืบเป็นรุ่นต่อรุ่นแบบนั้นรึเปล่าน้า?
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 10-08-2011 13:02:45
หงคงฉ่วย นี่ช่างยั่วโมโหเด็กจริงๆ
สงสัยชอบดูเวลาเผิงๆ โกรธ อาย เขิน
คงจะถูกใจ จนเรียกใช้มาตลอด
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 10-08-2011 13:12:51
แบบว่า หลงเสน่ห์นกยูงไปเต็มๆ จะทำอะไรได้อีก
ปากแข็งต่อไปแล้วกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 10-08-2011 13:20:29
แอร๊ยยยย ขย่มเลยคับ ขย่มเรยย  :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 10-08-2011 13:34:45
เผิงเผิง โดนทารุณกรรมทางเพศ  :m25:  แบบเต็มใจสินะ  :laugh:

คนทางฝั่งตำรวจ กะ ลูกน้องคงฉ่วย ไม่มีใครนึกอิจฉา เผิงเผิง มั้งเหรอ ที่สามารถเข้านอกออกใน อยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับมาเฟียระดับเจ้าพ่อได้แบบนี้  แถมยังได้เจ้าพ่อคอยช่วยหนับหนุนด้วยอีกตะหาก   
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 10-08-2011 13:50:12
 :L2: :L2: :L2:

ติดตามต่อจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 10-08-2011 13:52:54
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 10-08-2011 13:53:49
กรี๊ดดด ดด ด ด!!~ ราชินีมากกกกกค่ะปู่ฉ่วย ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 10-08-2011 14:56:13
แหมๆๆๆ เผิงเผิงน่าจะชินได้แล้วนะ
เห็นมาหาคุณปู่ทีไรก็โดนขย่มยันเช้าทุกทีอ่ะ (โดนโบก)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 10-08-2011 15:49:38
ยิ่งอ่านก็ยิ่งอบคงฉ่วย ราชินีได้ใจมากๆค่าาา
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 10-08-2011 17:22:06
หงคงฉ่วยเป็นราชินีแต่แมนกว่าเผิงเผิง
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 10-08-2011 18:25:24
อ่านยังไม่จบเด๋วมาต่อ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 10-08-2011 18:58:55
 :z1:

เผิงๆหื่นตั้งแต่ไร  555


อยากเห็นสองคนนี่เปิดใจกันจิงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 10-08-2011 18:59:01
เหยียบเลยค่า คุณปู่ขา กรี๊ดดดดด  :z1: ชอบ :impress2:
ขย่มกันจนเช้าอีกล่ะ เผิงเผิงน้อยร้อนแรงจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 10-08-2011 19:17:05
โว้วววว ตอนที่เจอกันครั้งแรกเป็นอย่างงี้นี่เอง เผิงเผิงเป็นวัยรุ่นใจร้อนน่าดู บุกเดี่ยวเข้าไป กล้าจิงๆ  :laugh:
อยากรู้เรื่องตอนที่คงฉ่วยไปบ้านเผิงเผิงครั้งแรกด้วยอ่ะ   :impress: เห็นเผิงเผิงทำท่าเหมือนจะกลัว (ตอนแรกๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 10-08-2011 19:19:21
อ้อ  เพิ่งจะเข้าใจว่า คงฉ่วยเป็นรับ แล้ว เผิงเผิง เป็นรุก ที่ผ่านมาคิดว่า... เผิงเผิง โดนรุกตลอด5555
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 10-08-2011 19:24:44
ทีนี้รู้เรื่องราวที่พบกันครั้งแรกแล้ว
ตอนนี้โลภอยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้เผิงเผิงต้องกลับมาขอความช่วยเหลือจากปู่เคะ หลังจากลั่นวาจาว่าจะไม่กลับมาอีก คนแต่งเฉลยหน่อยนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 10-08-2011 19:42:06
ครั้งแรกของเผิงเผิงน้อย...โดนมัดซะ แถมยังถูกปิดตาอีก เอิ๊ก...น่าทรมานดีแท้
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 10-08-2011 19:56:30
การปะกันครั้งแรกของคงฉ่วยกับเผิงเผิง น่าสงสารเผิงเผิงจัง แต่ถามตรงๆ เลยนะคงฉ่วยติดใจที่เผิงเผิงเขียนคำว่า หงคงฉ่วย สวยอย่างเดียวจริงๆ เหรอ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 10-08-2011 21:20:10
555 ที่เผิงเผิงปากไม่ตรงกับใจมาตลอดเนี่ย เพราะเสียศักดิ์ศรีที่โดนกดก่อนใช่ม้า
ักไม่แน่ใจแล้วว่าใครหื่นกว่าใคร  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 10-08-2011 22:01:08
แอบขำตอนที่เผิงเผิงบอกว่าจะไม่มีวันกลับมาอีก ฮ่าาา
สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเน้อ

ชอบแปะชิกชิก ขอสมัครเป็นแฟนคลับค่ะ (กร๊ากกก)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 10-08-2011 22:15:09
เอ...ที่ผ่านมาเผิงเผิงอยู่ล่างตลอดเลยใช่มั้ย ชักจะงงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 11-08-2011 00:00:19
ขย่มจนถึงเช้า แม่เจ้าปู่ช่างอึดทนเหลือเกิน 555
สรุปว่าเผิงเผิงหื่นมาก หรือโดนลักจูงง่ายกันแน่เนี่ย
แต่ที่รู้ๆ ร้อนแรงเหลือเกินคู่นี้
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 11-08-2011 00:29:06
อยากจะขอสูตรยา คงฉ่วยอ่ะ มีป่ะจ๊ะ หุหุ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 11-08-2011 01:01:49
โอ้วววววว ตอนแรกสาบานเลยไม่ใช่หรอจะไม่มาเหยียบอ่ะ ตอนนี้กลายเปนแขกประจำซะล่ะ ฮ่าาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 11-08-2011 01:09:39
นกยุงเป็นตาแก่ลามกจริงๆด้วย

ทำไม้ทำไมคนหลงคุณปู่กันหว่า

ต้องเผิงๆสิน่าหลงกว่าเป็นไหนๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 11-08-2011 05:45:24
การปะกันครั้งแรกของคงฉ่วยกับเผิงเผิง น่าสงสารเผิงเผิงจัง แต่ถามตรงๆ เลยนะคงฉ่วยติดใจที่เผิงเผิงเขียนคำว่า หงคงฉ่วย สวยอย่างเดียวจริงๆ เหรอ :-[

เรื่องนี้ เดี๋ยวคงฉ่วยก็จะค่อยๆ เปิดเผยออกมาเองมั้งคะ (แต่แหม... เผิงเผิงยังมีอะไรให้น่าหลงอีกหลายอย่าง คงฉ่วยก็ปากเข็งไปด้ายยย :-[)

เอ...ที่ผ่านมาเผิงเผิงอยู่ล่างตลอดเลยใช่มั้ย ชักจะงงๆ

เอ่อ.... เผิงเผิง...... อยู่ด้านล่างตลอดค่ะ แต่เป็นฝ่ายได้จิ้มตลอด... แปลอีกที คงฉ่วยเป็นเคะออนท๊อปแทบจะตลอดเวลาค่ะ สรุปใจความว่า เผิงเผิง เป็นฝ่ายรุก ที่ไม่ค่อยจะได้บุกเองค่ะ อยู่ใต้อำนาจราชินีตลอด ฮ่าๆ (แม้แต่ตอนที่หื่นเอง ก็เพราะถูกยั่วทั้งนั้น ฮ่าๆ :laugh:)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Maize ที่ 11-08-2011 06:22:30
อยากจะขับพิษแบบยัยนกยูงบ้าง

แต่กลัวว่าเสร็จแล้วจะโทรมเป็นผี  ให้ผลตรงข้ามกันน่ะสิ :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 11-08-2011 08:24:22
*ชะโงก*

เอ..วันนี้จะมีอีกตอนมั้ยน้าาา

 :impress2:

เสพย์ติดซะแล้ว กีสๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 11-08-2011 09:22:27
หมั่นเขี้ยวคงฉ่วยมาก แต่คงจะฟัดแรงไม่ได้ กลัวจะเปี่อย ที่สำคัณ คุณปู่จะยอมมั้ย  :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 11-08-2011 14:27:21
แวะมานั่งรอคงฉ่วย(หนุ่มงามสุดที่รัก) :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 11-08-2011 15:48:45
มายังๆ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 11-08-2011 17:34:17
รอๆๆ อยากรู้เหตผลที่คงฉ่วยหลงเผิงๆแล้วว
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 11-08-2011 17:45:36
แอบมารออย่างมีความหวัง :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 11-08-2011 19:16:32
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน  กลับมา  เอาซะจุใจเลย
ยิ่งวันเผิงๆยิ่งน่ารักเนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 11-08-2011 20:54:42
g红孔雀นกยูงแดง 16
   สมัยเรียน นอกจากลู่อี้เผิงจะทำคะแนนสอบวิชาทฤษฏีได้สูงเป็นอันดับต้นๆ ของชั้นปีแล้ว วิชาปฏิบัติอย่างยิงปืน หรือแม้แต่วิชาป้องกันตัวอย่างกังฟู นายตำรวจหนุ่มคนนี้ก็ยังทำคะแนนได้ดี จนเป็นที่ชื่นชมของบรรดาอาจารย์ กระทั่งหัวหน้าผู้ฝึกสอนกังฟูที่โรงเรียนยังชมว่าเขาเป็นลูกศิษย์ที่ฝีมือดีที่สุดเท่าที่เคยสอนมาเลยทีเดียว
   ดังนั้น ลู่อี้เผิงมีความภูมิใจในฝีมือป้องกันตัวของตัวเองอยู่เสมอมา
   จนกระทั่งมาเจอกับหงคงฉ่วย...
------------------------------------------------------------
   “ส่งผมตรงนี้ก็ได้ ผู้กองต้วน” ลู่อี้เผิงบอกกับต้วนเฟิง ซึ่งกำลังขับรถอยู่ คนเป็นลูกน้องจึงเลี้ยวรถเข้ามาในลานจอดรถของโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ก่อนจะถามกลับ “ไม่กลับบ้านหรือครับ?”
   “ว่าจะแวะไปหาอาจารย์หวูหน่อยน่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ เนื่องจากเขาเอารถยนต์ของตัวเอง ที่เพิ่งออกจากอู่ได้ไม่นาน ชนเสยเข้ากับรถยนต์ของเอเย่นค้ายาคนหนึ่ง ในจังหวะที่บังเอิญขับรถกลับบ้าน แล้วเห็นเหตุการณ์เช้าพอดี ดังนั้นตอนนี้รถของเขาจึงถูกลากไปอู่อีกรอบ หลังจากกลับไปให้ปากคำเสร็จ ต้วนเฟิงเลยขับรถของกรมออกมาส่งเขา
   “อาจารย์หวู” ต้วนเฟิงทวนคำ “โหย สมัยเรียนนะ ผมโดนแกต่อยคว่ำทุกทีเลย ยังไงฝากสวัสดีเขาด้วยนะครับสารวัตร ผมคงไม่สะดวกจะแวะเข้าไป เพราะต้องไปเข้าเวรต่ออีก”
   “อืม ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวจะบอกเขาให้แล้วกัน” ลู่อี้เผิงว่า และเปิดประตูรถ “ขอบใจที่มาส่งนะ”
   “เรียกรถกลับบ้านดีๆ นะครับสารวัตร” ต้วนเฟิงพูดตอบ และขับรถออกไป ลู่อี้เผิงจึงเดินเข้าไปในตัวอาคารที่ตั้งตระหง่านอยู่
   หลังจากยื่นบัตรและแจ้งความประสงค์ในการมาแล้ว ลู่อี้เผิงไปนั่งรอพบอาจารย์ในห้องรับรองทั่วไป
   หวูฟ่านเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนกังฟูของที่นี่ ลู่อี้เผิงเห็นต้วนเฟิงขับรถผ่านโรงเรียนก็นึกขึ้นได้ ว่าเขาน่าจะมาขอคำแนะนำจากอาจารย์ ถึงเคล็ดวิชาต่างๆ เผื่อจะได้เอาไปใช้กับหงคงฉ่วยบ้าง ไม่งั้นคงถูกจัดการในห้าวินาทีแบบนี้อยู่ร่ำไป
   รออยู่สักพัก หวูฟ่านก็เดินเข้ามา เขาเป็นผู้ชายตัวไม่สูงมากนัก ตัดผมสั้นเรียบร้อย ปีนี้น่าจะอายุสักสี่สิบได้แล้วมั้ง พอเห็นหน้าผู้เป็นอาจารย์ ลู่อี้เผิงก็เอ่ยทักทันที “สายันห์สวัสดิ์ครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย”
   “นั่นสิ” หวูฟ่านว่า และตบไหล่เขาเบาๆ “ไม่เจอกันนานดูตัวโตขึ้นนะ งานเป็นไงบ้างล่ะ พักนี้เห็นบู๊น่าดู รถราน่ะ เพลาๆ บ้างก็ได้”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะเขินๆ จะว่าไปพักนี้เขาก็ขับรถชนบ่อยจริงๆ นั่นแหละ
   “ผมจับคนร้ายนะ” คนเป็นลูกศิษย์ว่า และพูดต่อ “อาจารย์พอจะว่างไหมครับ ผมอยากได้รับคำชี้แนะเพิ่มเติมสักหน่อย”
   หวูฟ่านเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ “อย่าบอกนะว่ามาเพราะเรื่องนี้เลยน่ะ ไปโดนใครปราบมาหรือไง?”
   “มีก็แล้วกันล่ะครับ” ลู่อี้เผิงว่า ขี้เกียจจะอธิบายเรื่องของเขากับหงคงฉ่วย หวูฟ่านมองเขาอยู่อีกพักหนึ่ง แล้วพยักหน้า “งั้นไปห้องซ้อมก็แล้วกัน”
-----------------------------------------
   ห้องซ้อมเป็นโถงกว้างๆ มีเบาะปูพื้นทั้งห้อง ตอนที่ลู่อี้เผิงเดินไปถึง มีนักเรียนกำลังซ้อมกันอยู่สักสามสี่คู่ พอเห็นเขากับอาจารย์ พวกนั้นก็หยุดซ้อมแล้วเดินเข้ามาทักทันที
   “นี่รุ่นพี่ของพวกเธอ สารวัตรลู่” หวูฟ่านแนะนำลูกศิษย์ของตน นักเรียนพวกนั้นทำตาโตแล้วแย่งกันพูดทันที
   “ว้าว ได้ยินชื่อรุ่นพี่มานานล่ะครับ ได้ยินว่ารอดมาจากหงคงฉ่วยด้วย เขาเป็นคนยังไงหรือครับ ใช่คนรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ พลางรีบยกมือห้ามเด็กพวกนั้น ก่อนจะถามอะไรที่มันฟังดูสยดสยองกว่านี้ เจ้าหงคงฉ่วยนี่เป็นดาราหรือไงนะ
   “เขาก็เป็นคนเหมือนคุณกับผมนี่แหละ”
   “แต่มีคนบอกว่าเขาไม่แก่ไม่ตายนะ ได้ยินว่ายังหนุ่มยังแน่นอยู่ จริงหรือเปล่าครับ?”
   ลู่อี้เผิงอ้ำๆ อึ้งๆ “เอ่อ... อาจจะอย่างนั้น แต่เขาคงมีวิธีดูแลสุขภาพของเขาล่ะ”
   “เหรอ รุ่นพี่ถามให้หน่อยสิ พ่อผมอยากรู้มากเลย”
   “แม่ผมด้วยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ อยู่เป็นค่อนวัน ไม่รู้จะต่อปากต่อคำกับเจ้าเด็กพวกนี้ยังไงดี มันจะอะไรกับหงคงฉ่วยกันนักกันหนา ดีที่ได้หวูฟ่านช่วยไว้
   “หยุดถามไร้สาระแล้วไปซ้อมเถอะ วันนี้สารวัตรลู่เขาก็มาซ้อมเหมือนกัน”
   “ว้าว” พวกเด็กๆ ยังไม่เลิกสนใจเขา คำถามยังมีมาอีก “งั้นรุ่นพี่มาเป็นคู่ซ้อมให้หน่อยสิ ได้ยินจากอาจารย์ว่ารุ่นพี่เก่งน่าดู”
   ลู่อี้เผิงหันไปมองหน้าหวูฟ่านเป็นเชิงขอความเห็น คนเป็นอาจารย์นิ่งคิดอยู่พักหนึ่งก็พยักหน้า “เอาสักรอบก็แล้วกัน”
   สารวัตรหนุ่มเลยถอดเสื้อแจ็กเก็ตตัวนอกออก ก่อนจะเดินเข้ามาในลานฝึก “เอาล่ะ พวกเธอเข้ามาพร้อมกันเลย”
   หวูฟ่านที่ยืนเป็นกรรมการให้ถึงกับส่ายหน้า “กี่ปีๆ ก็ห่ามจริงๆ เลยนะ เธอเนี่ย”
   “งั้นพวกผมไม่เกรงใจล่ะนะ” เจ้าเด็กพวกนั้นพูด แล้วฮือใส่พร้อมกันทันที ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ ท่าทางพักนี้เขาจะรับมือกับหงคงฉ่วยถี่ไปหน่อย เห็นไอ้เจ้าพวกนี้แล้วก็รู้สึกว่าปวกเปียกกันจริงๆ เลย
   ผ่านไปสามนาที พวกเด็กๆ ก็ขอยอมแพ้ “รุ่นพี่เก่งจริงๆ ด้วย”
   ลู่อี้เผิงไม่รู้จะรับคำชมเอาไว้ดีหรือเปล่า เพราะเขายังงัดฝีมือออกมาใช้ได้ไม่ถึงหนึ่งในสามด้วยซ้ำ หวูฟ่านเดินมาตบไหล่เขา “เก่งขึ้นนี่ ได้อาจารย์พิเศษหรือไง”
   “เปล่าครับ” นายตำรวจหนุ่มรีบปฏิเสธทันที “สงสัยจะได้ประสบการณ์มาจากงานน่ะครับ”
   “อ้อ...” หวูฟ่านพยักหน้า แล้วตั้งท่าทันที “ถึงตาฉันบ้างล่ะนะ”
   ผ่านไปสิบนาที ลู่อี้เผิงสู้กับอาจารย์ตัวเองจนเหงื่อท่วม อีกฝ่ายก็ดูจะลมหายใจปั่นป่วนแล้วเหมือนกัน แต่ยังหาคนแพ้ชนะไม่ได้ ประมือกันไปได้สักพัก หวูฟ่านก็พูดออกมา “พอแค่นี้แหละ”
   ลู่อี้เผิงชะงักมือกลางอากาศ ก่อนจะหอบหายใจฮั่กๆ หวูฟ่านสูดหายใจลึก แล้วระบายออกมา “ฝีมือเธอดีขึ้นเยอะจนน่าตกใจเลยล่ะ ปรับระบบหายใจอีกหน่อยก็น่าจะสมบูรณ์แบบแล้ว ที่จริงเธอเองก็มีข้อเสียตรงหายใจสั้นไปหน่อยเท่านั้นแหละ ท่าทางจุดตรงลิ้นปี่จะมีปัญหา”
   “อาจารย์ช่วยทะลวงให้หน่อยได้ไหมล่ะครับ?” ลู่อี้เผิงว่า คนเป็นอาจารย์สั่นศีรษะทันที “ฉันยังไม่เก่งขนาดนั้นหรอก” นิ่งไปพักหนึ่ง แล้วก็โพล่งขึ้นมา “เอางี้สิ รู้จักท่าเรือร้างเสฉวนรึเปล่า”
   “ครับ?”
   “เธอไปที่นั่น แล้วเขียนรูปนกทิ้งเอาไว้บนตู้คอนเทนเนอร์ผุๆ ที่วางอยู่ตรงมุมซ้ายนะ แล้วอีกวันค่อยแวะไปดู ถ้ารูปหาย ก็ให้ร้องว่านกน้อย นกน้อย เดี๋ยวจะมีครูพิเศษมาช่วยสอนให้เธอ”
   “หา?!” ลู่อี้เผิงร้องออกมาทันที ถ้าไม่ติดว่าเป็นอาจารย์ เขาด่าไปแล้วจริงๆ นะเนี่ย หวูฟ่านทำหน้าจริงจัง "คิดว่าฉันพูดเรื่องตลกล่ะสิ ตอนฉันเจอเขาบอกให้ทำแบบนี้ฉันก็คิดว่ามันตลก แต่เขาเก่งจริงๆ นั่นแหละ ถ้าเธออยากหาคนช่วยสอนเพิ่ม ฉันว่าเธอควรไปพบเขา”
   “เขานี่ใครหรือครับ?” ลู่อี้เผิงถามต่อ หวูฟ่านสั่นศีรษะ “ไม่รู้เหมือนกัน ฉันเจอเขาโดยบังเอิญ เราคุยเรื่องกังฟูกัน เขาเลยอาสาจะเป็นคู่ซ้อมให้ฉัน ที่จริงก็เรียกว่าเป็นอาจารย์ฉันได้แล้วล่ะ เพราะเขาเก่งมากจริงๆ ระยะหลังนี่งานยุ่งๆ ฉันเลยไม่ได้แวะไปซ้อมกับเขาอีก เธอไปลองดูแล้วกัน น่าจะช่วยได้”
----------------------------------------------
   ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงก็กลับออกมาจากโรงเรียน และโบกแท็กซี่ ความจริงไอ้เรื่องที่หวูฟ่านเล่าก็ดูไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่หรอก ติดแต่ว่าอาจารย์เขาคนนี้เป็นคนจริงจัง คงไม่โกหกเรื่องแบบนี้กับเขา ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงตัดสินใจจะไปที่ท่าเรือร้างเสฉวนดูสักครั้ง
   ตอนที่ลู่อี้เผิงไปถึงท่าเรือ ฟ้าก็มืดสนิทพอดี บรรยากาศเลยดูวังเวงพิกลๆ ดีทียังพอมีแสงไฟจากท่าเรือข้างๆ ช่วยบ้าง แล้วมือเขาก็ใช้เป็นไฟฉายได้ ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงหาตู้คอนเทนเนอร์ที่ว่าได้ไม่ยาก
   ตู้คอนเทนเนอร์ผุมากแล้วจริงๆ ไม่รู้ว่าครั้งสุดท้ายที่หวูฟ่านมา มันจะผุขนาดนี้รึเปล่า ลู่อี้เผิงขีดช็อล์กลงไปบนผนังผุๆ ของตู้คอนเทนเนอร์ สนมสีแดงเลยร่วงกราวลงมา ฝีมือวาดรูปของเขาก็พอไปวัดไปวาได้ อย่างน้อยยังสามารถสเก็ตช์ภาพผู้ต้องหาคร่าวๆ ได้ ดังนั้น วาดนกแค่นี้ ไม่เป็นปัญหา
   ลู่อี้เผิงวาดไปวาดมาก็ต้องขมวดคิ้ว เพราะเริ่มรู้สึกว่านกที่วาดคล้ายนกยูงเข้าไปทุกที ดังนั้นนายตำรวจหนุ่มจึงหยุดวาด แล้วเดินกลับออกมา เรียกรถแท็กซี่ที่วิ่งผ่านแถวนั้น
   พรุ่งนี้ไม่มีเข้าเวร จะแวะมาดูอีกทีก็แล้วกัน
-----------------------------------------
   เย็นวันรุ่งขึ้น ลู่อี้เผิงเรียกแท็กซี่มาที่ท่าเรือร้างอีกครั้ง รูปที่วาดไว้เมื่อวานหายไปแล้ว เมื่อคืนและช่วงกลางวันก็ไม่มีฝนตก พอเข้าไปดูใกล้ๆ ก็มีรอยลบออก แต่ไม่แน่ นี่อาจจะเป็นฝีมือของคนมือบอนก็ได้
   เดินคิดไปคิดมาอยู่สักพัก ลู่อี้เผิงก็กลั้นใจตะโกนออกไป “นกน้อย นกน้อย”
   “จ๋า”
   เสียงที่ตอบรับกลับมาทำเอาลู่อี้เผิงสะดุ้งโหยง ขนลุกเกรียวไปทั้งตัวทันที จากนั้นใครบางคนก็กระโดดลงมาจากตู้คอนเทนเนอร์อีกตู้หนึ่ง
   “คงฉ่วย!!!” ลู่อี้เผิงร้องออกมา แล้วทำท่าเหมือนเห็นภูตผีปิศาจจากนรกโลกันต์ปรากฏตัวขึ้นมาบนโลกก็ไม่ปาน หงคงฉ่วยสวมเสื้อยืดแขนสั้น กางเกงหลวมๆ แบบที่ใช้ฝึก เจ้าตัวเอียงคอมองเขา แล้วทำหน้าแปลกใจจนน่าหมั่นไส้
   “ว้าว เผิงเผิงมาได้ไงเนี่ย แวะไปหาหวูฟ่านแล้วเขาบอกมาล่ะสิ”
   “นี่...” ลู่อี้เผิงลากเสียง พลางเขม่นมองคนตรงหน้า “อย่าบอกนะว่าคุณคือคนลึกลับที่อาจารย์ผมพูดถึง”
   “ถูกต้องแบบไม่ต้องเดาเลยล่ะสารวัตรลู่” หงคงฉ่วยว่า และพูดต่อ “พอดีวันนั้นฉันบังเอิญเจอเขาที่บาร์ กำลังทุกข์ใจเรื่องวิชากังฟูของตัวเอง แปลกดีไหมล่ะ คนเข้าบาร์พูดเรื่องกังฟูนะ”
   ลู่อี้เผิงเห็นว่าเจ้าหมอนี่แปลกกว่าเสียอีก เจ้าหมอนี่เข้าบาร์ไปเพื่อฟังคนบ่นหรือไงนะ
   “ฉันเลยคุยกับเขา เราคุยกันถูกคอใช้ได้เลย ดังนั้นฉันเลยอาสาจะเป็นคู่ซ้อมให้ แน่นอนว่าเขาไม่รู้หรอกว่าฉันเป็นใคร”
   “ผมว่าดีแล้วที่เขาไม่รู้ ท่าทางเขาชื่นชมคุณมากเลยนะ” พูดจบก็ทำหน้าละเหี่ยๆ “ทำไมผมถึงดวงกุดแบบนี้นะ”
   “หนอย... ดวงกุดอะไรกัน ได้ฉันเป็นอาจารย์ทั้งที ต้องเรียกดวงดีไปสิบชาติต่างหาก แล้วนี่ยังไม่รีบคุกเข้าเรียกอาจารย์อีก” หงคงฉ่วยพูดยืดยาว ลู่อี้เผิงมองเขาอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงพูดขึ้น
   “ผมกลับดีกว่า” พูดจบก็ทำท่าจะเดินออกไป หงคงฉ่วยเลยเดินมาขวางไว้ “นี่ อุตส่าห์เขียนรูปนกยูงซะสวย ตั้งใจแล้วก็ทำให้สำเร็จซี่ จะมาเขินอะไรตอนนี้”
   “ผมไม่ได้เขิน ไม่ได้วาดนกยูงด้วย” ลู่อี้เผิงเถียงทันที หงคงฉ่วยดูจะไม่ยอมแพ้ พูดสวนขึ้น “ก็เห็นอยู่ชัดๆ ว่าเป็นนกยูง”
   “นั่นนกปักษาสวรรค์ต่างหาก” นายตำรวจหนุ่มยังหาข้ออ้างมาจนได้ หงคงฉ่วยยื่นหน้าเข้ามาหาเขา จากนั้นก็กระซิบข้างหู “ปักษาสวรรค์กับนกยูงก็เหมือนกันนั่นแหละ”
   “มันจะเหมือนกันได้ยังไงเล่า!!” ลู่อี้เผิงพูดอย่างหมดความอดทน “คุณหยุดโมเมแล้วกลับคฤหาสน์ไปเถอะ ถือว่าผมดวงซวยก็แล้วกัน”
   “ชิ เด็กปากดีนี่ ไหนหายใจเข้าลึกๆ ซิ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงมองหน้าเขางงๆ แต่ก็สูดหายใจลึกตาม จังหวะที่นายตำรวจหนุ่มกำลังจะหายใจออก หงคงฉ่วยก็คว้านมือ จ้วงใส่ลิ้นปี่ของเขาอย่างแรง
   ลู่อี้เผิงเซแซ่ดๆ ออกไป ชนกับตู้คอนเทนเนอร์ ก่อนจะเรอออกมาเสียงดังลั่น
   “ทำอะไรของคุณเนี่ย!!??” นายตำรวจหนุ่มตะเบ็งเสียงถาม พลางปัดเศษสนิทเหล็กออกจากตัว หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ “ก็ทะลวงจุดให้เธอไง ต้องหาจังหวะดีๆ นะเนี่ย เป็นไง หายใจคล่องขึ้นมั้ย?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองหงคงฉ่วยอยู่พักหนึ่ง จึงค่อยทดลองสูดหายใจดู ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ “อืม.. เหมือนจะดีขึ้นแล้ว”
   “งั้นก็ดี” หงคงฉ่วยว่า จากนั้นก็พุ่งหมัดเข้ามาโดยไม่พูดพล่ามทำเพลงอะไรอีก ลู่อี้เผิงตาเหลือก รีบกระโดดถอยหลังหลบทันที
   “นี่!!” ยังอ้าปากพูดไม่ทันจบคำ ทางนั้นก็เตะใส่มาอีก คราวนี้นายตำรวจหนุ่มจึงจำต้องเกร็งลมปราณเพื่อป้องกันตัวเองเต็มกำลัง ก็รู้ๆ อยู่ว่าเขาสู้ไม่ได้ ยังจะมาอาละวาดใส่อีก ไม่เข้าใจเจ้านกยูงนี่จริงๆ
   หงคงฉ่วยมือไวเท้าไวเป็นที่หนึ่ง ผ่านไปไม่กี่วินาที ลู่อี้เผิงก็โดนทั้งเท้าทั้งหมัด โดยปกติ หงคงฉ่วยจะจัดการ”วางราบ”เขาตั้งแต่ห้าวินาทีแรก แต่วันนี้ไม่รู้ทำไม ฝ่ายนั้นจะเตะเขาก็เตะไม่หนัก จะต่อยก็ต่อยไม่แรง หรือว่าวางแผนอะไรเอาไว้อีกนะ
   “ก้าวไปทางซ้ายอีก” หงคงฉ่วยพูดขึ้นระหว่างที่ไล่เตะลู่อี้เผิงที่ทำได้เต็มที่แค่หลบ นายตำรวจหนุ่มเลิกคิ้ว ยังไม่ทันได้ก้าว ขาก็ถูกอีกฝ่ายเตะตัดจนล้มฮวบ พอร่วงถึงพื้น ปลายเท้าก็เสยตามเข้ามา ถ้าหลบไม่ทัน ลู่อี้เผิงมีหวังได้ลงไปนอนนับดาวแน่
   กระโดดหลบลังกาหลังไปได้สองตลบ ไอ้เจ้านกยูงนั่นก็ไล่ตามมาอีก ไม่รู้จักเหนื่อยกับเขาบ้างหรือไงนะ
   “ถ้าเผิงเผิงไม่สู้บ้างล่ะก็ ฉันจะจับถอดเสื้อนะ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงอยากจะตะโกนไปเหลือเกินว่า ถึงไม่สู้ก็โดนจับถอดอยู่ดีนั่นแหละ
   ไล่กันไปได้สักพัก ลู่อี้เผิงก็รู้สึกตัวว่าเข็มขัดถูกฉกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เห็นอีกทีก็อยู่ในมือหงคงฉ่วยแล้ว เจ้านั่นยิ้มที่มุมปากนิดๆ แล้วใช้เข็มขัดต่างแส้ ไล่ฟาดเขาต่อ
   ไอ้นกยูงบ้านี่!!
   ลำพังแค่มือเปล่า ลู่อี้เผิงก็แทบจะหลบไม่พ้น นี่ยังเพิ่มเข็มขัดมาอีก วันนี้มันวันซวยอะไรของเขานี่
   “เผิงเผิงอยากถูกจับถอดเสื้อหรือนี่?” หงคงฉ่วยว่า และตวัดเข็มขัดไล่ฟาดนายตำรวจหนุ่มอย่างสนุกมือ แล้วลู่อี้เผิงก็รู้สึกว่า ตะขอกางเกงขาด
   ไอ้เฒ่าตัณหากลับ!!!
   ลู่อี้เผิงโมโหจนหน้าดำหน้าแดง หยุดกระโดดหนีแล้วต่อยเข้าใส่หงคงฉ่วยเป็นครั้งแรก แน่นอนว่าต่อยไม่ถูก แถมโดนเข็มขัดฟาดก้นดังป้าบอีกต่างหาก
   “ก้าวขาให้มันยาวกว่านี้อีกสิ” หงคงฉ่วยว่า แล้วตวัดเท้ามาเตะตัดขาเขาอีกรอบ ลู่อี้เผิงหน้าทิ่มลงไปบนพื้นซีเมนต์ แต่พอจะตั้งหลัก ยันตัวกลิ้งหลุนๆ แล้วหันมากระโดดต่อยใส่หงคงฉ่วยอีกรอบได้
   “แบบนั้นเขาเรียกว่าต่อยที่ไหนกันเล่า” หงคงฉ่วยว่า จากนั้นก็เบี่ยงตัวหน่อยหนึ่ง หลบหมัดของลู่อี้เผิงแล้วต่อยเข้ากลางลำตัวของนายตำรวจหนุ่มเต็มๆ ลู่อี้เผิงเซแซ่ดๆ ไปหลายก้าว พอตั้งตัวได้ก็เห็นเท้าลอยมา
   “นี่ ไม่ลองถูกเตะดู แล้วจะรู้ได้ไงว่าเตะแบบไหนเล่า” หงคงฉ่วยพูดต่อ หลังจากลู่อี้เผิงหลบลูกเตะนั้นไปได้อย่างหวุดหวิด นายตำรวจหนุ่มอยากจะอ้าปากด่าใจจะขาด แต่ขืนพูดไป มีหวังไม่ถูกเตะก็ถูกต่อยแน่ๆ
   การต่อสู้ยังดำเนินไปในรูปแบบที่ลู่อี้เผิงเสียเปรียบทุกประตู แต่อย่างน้อยๆ หงคงฉ่วยก็เลิกไล่ถอดเสื้อผ้าเขาแล้ว เหลือแต่ให้เจ้าหมอนี่หยุดไล่ฟาดเขาเสียที
   ลู่อี้เผิงตัดสินใจว่าเขาจะเอาเข็มขัดตัวเองคืนก่อน เพื่อกัดอุดจาดตะขอที่หลุดไป ดังนั้นเป้าหมายหลังจากหลบเท้าของหงคงฉ่วยที่เตะมาแล้ว คือเข็มขัดเส้นนั้น
   เข็มขัดเขาออกเงินซื้อเองแท้ๆ ดันมาโดนไอ้นกยูงนี่เอามาฟาดเล่นแทนแส้ไปได้ แถมยังฟาดเขาอีก คิดแล้วน่าโมโหจริงๆ อย่าให้จับได้บ้างเหอะ จะฟาดให้หลังลายก้นลายเลย
   กว่าจะรู้ตัวอีกที ลู่อี้เผิงก็ไล่ตะปบเข็มขัดตัวเองซึ่งอยู่ในมือหงคงฉ่วย เหมือนแมวไล่ตะปบไม้ขนไก่ที่เจ้าของเอามาล่อ ตะปบเท่าไหร่ก็ไม่โดนสักที นายตำรวจหนุ่มเหงื่อแตกพลั่กๆ
   ในเมื่อคว้าเข็มขัดในมือไม่ได้ล่ะก็....
   ลู่อี้เผิงกระโดดถอยหลัง อาศัยตู้คอนเทนเนอร์เก่าอีกตู้ที่อยู่ใกล้ๆ แทนฐานส่งตัว ดีดเท้าพุ่งเข้าใส่หงคงฉ่วย พลางกางมือออกทั้งสองข้าง มองไกลๆ เหมือนจะพุ่งเข้ากอดหงคงฉ่วยอย่างไรอย่างนั้น
   หงคงฉ่วยเจออาการพุ่งเข้าใส่แบบนี้ ถึงกับต้องรีบกระโดดถอยหลังบ้าง สองมือของลู่อี้เผิงจึงคว้าลมเข้าเต็มๆ ร่างของนายตำรวจหนุ่มทิ่มวูบลงบนพื้น ก่อนจะใช้สองมือยันตัวขึ้น ตีลังกาเกลียวในอากาศรอบหนึ่ง แล้วพุ่งหมัดใส่หงคงฉ่วยอีกครั้ง
   เป็นครั้งแรกที่ลู่อี้เผิงเห็นหงคงฉ่วยเบิ่งตากว้างด้วยความตกใจ
   คราวนี้แหละ ขอเอาคืนบ้างเหอะ!!
   คิดว่าหมัดนี้ต้องต่อยโดนหงคงฉ่วยแน่แล้ว ไม่ดั้งหักก็ต้องกรามแตก ค่าที่สั่งสมความแค้นให้เขามานานหลายปี
   แต่แล้วจู่ๆ ลู่อี้เผิงก็เสียหลักกลางอากาศ แล้วถึงได้รู้ว่าหงคงฉ่วยตวัดเข็มขัดมารัดท่อนแขนเขาไว้เรียบร้อยแล้ว จากนั้นลู่อี้เผิงก็รู้สึกถึงแรงกระชากมหาศาล แล้วตัวเขาก็ปลิวกระเด็นลอยไปอีกหลายเมตร ก่อนจะกลิ้งขลุกๆ ไปจนเกือบชนตู้คอนเทนเนอร์อีกตู้หนึ่ง
   เจอแบบนี้ต่อให้ลู่อี้เผิงอึดขนาดไหน ก็ไม่มีทางตะกายพื้นขึ้นมาตั้งตัวได้ในห้าวินาทีแน่ๆ ดังนั้น ตอนที่นายตำรวจหนุ่มเงยหน้าขึ้นมา หงคงฉ่วยก็มายืนยิ้มตรงหน้าเขาแล้ว
   “เหล่าซือล่ะภูมิใจในตัวศิษย์เผิงเผิงจริงๆ ” ทางนั้นว่า และยื่นมือมาจับคางเขาเอาไว้ ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่แล้วสะบัดหน้าหนี “ใครไปเป็นลูกศิษย์คุณตั้งแต่เมื่อไหร่!”
   “โถ...” หงคงฉ่วยครางออกมา “เผิงเผิงนี่ไม่รู้จักบุญคุณคนเอาเสียเลย จบเกียรตินิยมมาได้ยังไงนี่ ตะกี้เพิ่งใช้ท่าที่ฉันสอนไปให้หยกๆ ยังจะมาปากแข็งว่าไม่ใช่ลูกศิษย์อีก”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ อยากจะเถียงอยู่หรอกว่าไม่ใช่ แต่ไอ้ท่าที่เขาใช้ไปตะกี้ เป็นท่าที่แอบลักจำหงคงฉ่วยมาตอนที่ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน
   “เถียงไม่ออกก็คุกเข่าแล้วสารภาพมาซะเถอะน่า ว่าอยากฝากฝังตัวเป็นศิษย์ฉันนานแล้ว” หงคงฉ่วยพูดต่อ ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่เขาทันที “ไม่มีทาง ต่อให้คุณเป็นปรมาจารย์กังฟูคนสุดท้ายของโลก ผมก็ไม่มีทางยอมเป็นลูกศิษย์คุณเด็ดขาด”
   หงคงฉ่วยฟังแล้วสั่นศีรษะ “น่าเสียดาย น่าเสียดาย บังเอิญฉันไม่ใช่ปรมาจารย์กังฟูคนสุดท้าย แต่เผิงเผิงท่าจะเป็นลูกศิษย์ฉันไปโดยไม่รู้ตัวแล้วล่ะ”
   “อย่ามาเที่ยวโมเมเอาเองนะ ผมไม่เคยกราบคุณเป็นอาจารย์” นายตำรวจหนุ่มเถียงขาดใจ อีกฝ่ายพยักหน้า “มันก็ใช่น่ะนะ แต่อาจารย์เธอเป็นลูกศิษย์ฉัน เพราะฉะนั้น นับตามศักดิ์แล้ว ฉันเป็นอาจารย์ปู่ของเธอนะ”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ อีกรอบ “คุณอย่ามั่วเอาเองได้มั้ย คุณไปเป็นอาจารย์ของอาจารย์ผมตั้งแต่เมื่อไหร่?”
   “อ้าว” หงคงฉ่วยทำหน้างง “หยูฟ่านไม่ได้บอกเธอเลยเรอะ ว่าฉันเป็นอาจารย์ เขาพูดกับเธอถึงฉันว่าไงน่ะ?”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากเป็นปลาติดแหรอชาวประมงมาแกะไปทอดอยู่ครึ่งค่อนวัน ถึงพูดออกมาได้ “ถึงงั้นก็เถอะ ผมไม่ยอมรับหรอก”
   “ทำไมล่ะ เป็นลูกศิษย์ฉันไม่ดีตรงไหน” หงคงฉ่วยว่า และทรุดตัวลงนั่ง ยื่นหน้าเข้าไปใกล้นายตำรวจหนุ่ม “หรือว่าอยากเป็นอย่างอื่น หืม?”
   “ผมไม่อยากเป็นอะไรกับคุณทั้งนั้นแหละ” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วลากเสียงอย่างกวนประสาท “จริงเร้อ.....”
   นายตำรวจหนุ่มเม้มปากแน่น จากนั้นก็แก้มแดงขึ้นมา “ผมจะกลับแล้ว ค่ำแล้ว” ลู่อี้เผิงว่า แล้วพยายามจะผลักหงคงฉ่วยออก อีกฝ่ายจึงพูดขึ้นต่อ
   “แหม... จะรีบกลับไปไหนกัน รถเข้าอู่อยู่ไม่ใช่เหรอ... ไปทานข้าวกับฉันก่อนไหมล่ะ? วันนี้มีปลาหิมะย่างซีอิ้วแบบที่เธอชอบด้วยนะ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าคนชวนด้วยสายตาไม่ไว้วางใจถึงขีดสุด “ไม่ไปหรอก เดี๋ยวคุณใช้ผมทำอย่างอื่นอีก”
   “มีรากบัวต้มโสมด้วยนะ” หงคงฉ่วยยังคงพูดต่อด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อน “มีชาอู่หลงเก็บใหม่ด้วยนะ”
   “................”
   “ไปไหมล่ะ?”
   “.........................”
   “นี่ อย่าท่ามากนักเลยน่า รถก็ไม่มี ข้าวปลาดีๆ ก็ไม่ค่อยได้กินอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง หรือจะต้องให้ฉันอุ้มไป?”
   “ผมไปเองได้” ลู่อี้เผิงพูดออกมาทันที ก่อนจะมองหน้าหงคงฉ่วยอีกครั้ง “คุณเอารถอะไรมาน่ะ?”
   “เปล่า ฉันไม่ได้เอารถ ฉันเอาเจ็ทสกีมา”
   “หา!!” นายตำรวจหนุ่มร้อง พลางถลึงตามองคนตรงหน้าเหมือนเห็นของแปลก หงคงฉ่วยจ้องหน้าเขากลับแล้วพูดต่อ “อะไร ฉันขี่เจ็ทสกีไม่ได้หรือไง ก็นี่มันติดอ่าว มาทางบกก็เสียเวลา”
   ลู่อี้เผิงจ้องเหมือนจะเอาให้ทะลุ ก่อนจะพูดขึ้นบ้าง “ขี่มาทั้งชุดนี่เนี่ยนะ”
   “แน่นอน มีอะไรหรือไง?” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงแทบจะเอามือกุมศีรษะ เจ้าหมอนี่แต่งชุดแบบนี้ขี่เจ็ทสกีมา เชื่อเลย...
---------------------------------------------------------
   ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงก็ต้องมาซ้อนเจ็ทสกีหงคงฉ่วย เพราะชาอู่หลงเก็บใหม่กับปลาหิมะเป็นเหตุแท้ๆ
   “ผมขี่ดีกว่า” นายตำรวจหนุ่มว่า หงคงฉ่วยสั่นศีรษะ “ไม่เอาหรอก เดี๋ยวเผิงเผิงซิ่งไปชนเรือแล้วจะยิ่งยุ่ง ฉันขี่นี่แหละ เธอก็จับเอวฉันเอาไว้ให้แน่นๆ แล้วกัน จะได้ไม่ร่วงลงไป เอ... หรือจะจับเธอผูกเท้าแล้วลากไปดีนะ ท่าทางน่าสนุกดี”
   “เอาล่ะ ผมซ้อนท้ายคุณก็ได้” ลู่อี้เผิงรีบพูด จากนั้นก็ขยับไปซ้อนท้ายหงคงฉ่วย ก่อนจะกอดเอาไว้แน่น
   กอดแน่นขนาดนี้ เจ้านกยูงบ้านี่คงไม่สลัดเขาหล่นกลางอ่าวหรอกนะ
------------------------------------------------
**หลังจากผจญต้นฉบับสายลับ6มาสองวัน กลับมาเขียนเรื่องนี้ที่เขียนค้างเอาไว้สี่หน้า ถึงกับงง ฮ่าๆๆ ทำไมมันตลก (แต่ไอ้เรื่องนั้นมันซีเีรียสสุดๆ ) พอหยุดแล้วกลับมาเขียนต่อ ชักจะืลืมๆ ว่าจะเขียนไปทางไหนกันแน่.... ดังนั้น ท่าทางว่าตอนนี้มันจะออกทะเลนิดหน่อย(ถึงมาก)ล่ะ

ปล. รู้สึกว่า เผิงเผิง โคตรจะซึนเลย (ยิ่งเขียนยิ่งซึน แต่นี่เมะนะ?!!!) ส่วนคงฉ่วย ดูเจ้าสัวไปทุกที..ตกลงเรื่องนี้ใครได้ใครเสียเนี่ย??!!

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่าะ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 15 P14 :10/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 11-08-2011 20:59:26
ชอบอ่ะ น่ารักดี :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 11-08-2011 21:10:39
รู้สึกว่านกยูงแดงจะแซง

เรื่องของมิคาเอล ไปซะไกลเลยนะเนี่ย เฮ้อๆๆๆ

(แอบคิดถึงคุณยากูซ่าติงต๊อง แล้วมาเวิ่นเว้ออยู่นี่ ฮ่าๆๆๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 11-08-2011 21:12:34
อ่านกี่ทีๆ ก็ไม่เคยหยุดรั่ว ฮาได้อกได้ใจจริงๆ  :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 11-08-2011 21:23:29
ฮ่าๆๆๆ (*^◯^*) เผิงเผิงช่างปากแข็งจริงๆ คริๆๆ

ตอนเสี่ยวชิกบอกเลิฟช่างน่าร๊ากกกกกกกกกกันจริงๆ~!

น่ารักกันทั้งสามเลยอ่ะ (คงฉ่วย เผิงเผิง เสี่ยวชิก)
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 11-08-2011 21:28:16
ชอบแบบออกทะเลแบบนี้ง่ะ

น่ารักดี

 :L2: :L2:

ไม่ต้องกลับเข้าฝั่งก็ได้ 
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 11-08-2011 21:30:48
 o13 o13 o13 o13


ดีนะ ไม่ได้เสียกันต้อนฝึก  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 11-08-2011 21:33:50
 :laugh: ดวงสมพงษ์กันจริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องมาเกี่ยวกันจนได้ มันติดใจตั้งแต่ให้วาดรูปนกแล้ว
แถมคราวนี้ยังเป็นอาจารย์ปู่อีก  เผิงเผิงต้องรักอาจารย์ปู่ให้มากๆ นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 11-08-2011 21:47:06
ก็ว่าแล้วเชียวคนที่โกดังต้องเป็นคงฉ่วยจริงๆด้วย
เผิงเผิงหนีอาจารย์ปู่ไม่พ้นหลอกนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 11-08-2011 21:50:39
คาดว่าชาตินี้เผิงเผิงคงหนีไม่พ้นคงฉ่วย ฮ่าๆ
ชอบจริงจริ๊งงงเรื่องนี้ เมะซึนกับเคะราชินี   :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 11-08-2011 21:52:11
วาดนกยูงไม่ใช่ง่ายๆ ยังวาดได้เล้ยเผิงเผิง  คิดถึงเค้าล่ะสิ  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 11-08-2011 22:00:09
ให้วาดรูปนก แถมยังเก่งกังฟูแบบสุดยอด วิธีการก็ลึกลับ มีหนึ่งเดียวในโลกคนนี้เท่านั้นแหละเนอะ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 11-08-2011 22:03:24
เผิงเผิงนี่สุดยอดซึน อะไรที่คงฉ่วยเสนอก็ปฏิเสธไว้ก่อนเลย แต่ตกม้าตายเรื่องล่อด้วยของกิน เผิงเผิงยังเด็กจริงๆ 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 11-08-2011 22:05:31
 :laugh:

น่ารักกกก  แม้จะออกทะเลนิดๆ

รักกันไวไวนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 11-08-2011 22:13:24
ถึงจะปากแข็งยังไงสุดท้ายก็เสร็จคงฉ่วยอยู่ดี :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 11-08-2011 22:19:07

อย่าปากหนักนักเลยนะๆ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 11-08-2011 22:27:05
อืม.. ออกทะเล จริงๆด้วย (ขี่เจ็ตสกีออกอ่าวกลับคฤหาสน์)

ซึนได้อย่างน่ารักน่าชัง..
ให้เขียนรูปนกก็นึกถึงนกยูงนะพ่อคู้ณณณ อะหุหุ
ปกติเห็นมีแต่คนเขียนรูปนกกระจิบ

ฉากนี้อ่านจบแล้วอยากจะกินปลาหิมะย่างเกลือ กับข้าวสวยร้อนๆขึ้นมาติดหมัดเลยทีเดียว

เอื๊อก..ก

หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 11-08-2011 22:28:00
มาเจอกันได้ไงเนี่ย ท่าทางจะเป็นพรหมลิขิต :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 11-08-2011 22:56:19
เหอ เหอ เพราะชาอู่หลงกับปลาหิมะจริงเร้ออออ ดผิงเผิงเอ๊ยย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 11-08-2011 23:07:34
ตอนนี้ เค้าหลงรัก คงฉ่วย แล้ว

รักจิงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Allure-Q ที่ 11-08-2011 23:36:36
ตามอ่านมาหลายวันแล้วค่ะ(แฮ่ๆ)  :o8:
ช่างอัพรวดเร็วทันใจคนอ่านจริงๆ  :กอด1:
ยิ่งอ่านยิ่งติดลมบน(ลมอะไรยะ?)

ปล.เสี่ยวชิกน่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 11-08-2011 23:46:00
ตกลงว่าสองคนนี้จะเป็นทุกอย่างเรยใช่ไหม
สามีภรรยา
คุณปู่กับหลาน
อาจารย์กับศิษย์
นายกับทาส
เจ้าของกับของ
จะวนครบทุกอย่างแล้วน๊า
แต่คงฉ่วยนี่เปรี้ยวจริง ๆ ให้เขียนนกยูงแล้วทักว่าจ๋าเนี่ยนะ  ช่างคิดเนอะ
บังคับเผิง ๆ ตลอดง่ะ เตรียมอาหารไว้ล่อด้วย หรือว่าเผิงเผิงจะกลายเป็ยอาหาร

5555+หนุกหนานงะ่  ตามต่อ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 11-08-2011 23:59:43
ยังไงก็รู้สึกว่า...คงฉ่วยได้ เผิงเผิงเสีย อยู่ดีเน้อ~ ได้ประโยชน์เสียประโยชน์น่ะน้า
แหม...สารวัตรลู่น่ะซึนจริงๆนะ นกยูงน่ะวาดยากกว่านกปกติซะอีก...คิดถึงเขาอ่ะดิเลยวาดได้ 555
รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 12-08-2011 02:17:41
อ่ะนะ แก้ปัญหารถติดด้วยเจ็ตสกี
สมกับเป็นคงฉ่วยจริงๆ 
:duck1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 12-08-2011 02:39:23
ยังเด็กจริงๆเผิงเผิงน้อย
สุดท้ายก็โดนล่อด้วยของกิน
เจ้หงอย่างเท่อ่ะ ขับเจ็ทสกีมารับศิษย์เนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 12-08-2011 02:56:10
แน๊ะ...คิดถึงคงฉ่วยละสิถึงวาดรูปนกยูงอ่ะ
คงฉ่วยเค้าเป็น everything ของเผิงเผิงน้อยจริงๆ :-[
 :m20:...เอ... หรือจะจับเธอผูกเท้าแล้วลากไปดีนะ ท่าทางน่าสนุกดี”--> อ่านอันนี้แล้วก็ฮา ช่างคิดจริงคงฉ่วยจ๋า
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 12-08-2011 04:44:26
มะหรายจะสารภาพว่ารักกันสักที
ปากแข็งทั้งคู่
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 12-08-2011 09:24:05
อ่านทันแล้ว อยากบอกว่าสนุกมากอ่ะ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-08-2011 10:11:56
เผิงเผิงทำยังไงก็ไปไม่รอด  กี่ทีๆก็พลาด น่าฉงฉาน
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 12-08-2011 11:37:44
เราว่าคู่นี้ต่างก็ปากแข็งด้วยกันทั้งคู่
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 12-08-2011 13:18:58
ยิ่งอ่านยิ่งสนุก
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 12-08-2011 14:33:34
ตามธรรมเนียมจีนศิษย์กะจาร์ยเป็นสามี ภรรยากันได้เหยอ?
แต่ช่างมัน เรามาแหวกม่านประเพณีกันเหอะ เผิงเผิง
คงฉ่วยฝากบอกมา อิๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 12-08-2011 14:48:23
เผิงน่ารักอ่ะ เมะซึนๆแบบนี้ชอบ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 12-08-2011 14:53:52
สวัสดีฮะ  เพิ่งตามๆเข้ามาอ่านเพราะ ตัวเอสเอ็ม ??  แหะๆ  ไม่ใช่ๆ

หงคงฉ่วย  น่าร๊ากกกกกกก :jul1: :-[ :impress2:

สนุกมากครับผม

เมะ+เคะ แนวนี้นี่แหล่ะที่ตามหา  อ๊างงงงงงงง

รออ่านต่อนะฮะ ^______________^
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 12-08-2011 15:05:25
ชอบเรื่องนี้ จริงๆ น่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 12-08-2011 15:26:46
ตามธรรมเนียมจีนศิษย์กะจาร์ยเป็นสามี ภรรยากันได้เหยอ?
แต่ช่างมัน เรามาแหวกม่านประเพณีกันเหอะ เผิงเผิง
คงฉ่วยฝากบอกมา อิๆ

เป็นได้สิ....มังกรหยก เซียวเหล่งนึ่งกับเอี้ยก้วยยังเป็นเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 12-08-2011 15:38:56
ไปตามอ่านสายลับมา
ยาวและสนุกมว๊ากกก
เรื่องนี้ก็ชอบนะฮะ ปลื้มคงฉ่วยเป็นที่สุด ~
ขอบคุณมากฮะ ><!
หัวข้อ: Re: [เรื่อง..หยุดหื่นสักตอนจะได้มั้ย?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 12-08-2011 17:29:51
โอย... หายไปลงการ์ดจอกับHDใหม่มา (ทะเลาะกับAD4ไปครึ่งวัน และMSNอีกครึ่งวัน <<สุดท้ายก็ยังลงMSNไม่ได้ ไม่ลงมันแระ!! :fire:)

ยังไม่มีตอนใหม่นะคะ แต่มีรูปมาฝาก ^^ (วาดรอลงวินโดว์- -")

เป็นสเก็ตช์แบบ สเก็ตช์จริงๆ (อย่าไปเอานิยายอะไรกับมันมากเน้~)

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/peacock004.jpg)

คงฉ่วย ที่... เราอยากวาดแต่หน้า ฮ่าๆๆ ที่เหลือ เขี่ย=[]=!!

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/pengpeng.jpg)

และเผิงเผิง ที่นึกถึงทีไร ต้องอิมเมจแบบนี้สินะๆๆ (น่าทำร้ายจริงๆ เอิ๊กๆ)

รูปคู่~
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/peacock003.jpg)

(เดาไม่ออกเลยทีเดียว ใครเคะใครเมะ!! o22)

และ.... รูปคู่!!

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/beware_peacock.jpg)

จงระวังนกยูงเอาไว้ให้ดี!!!!!!!!!!!

(เผิงเผิงเป็นน้องตูบน้อยเหมาะดีนะคะ เราว่า อิอิ)

และ.........
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/peacock78re.jpg)
คงฉ่วย ที่กะว่าจะเอามาลงสีเทสการ์ดจอ (ว่าจะอึดขนาดไหน) ปรากฏ คนวาดอึดน้อยกว่าการ์ด ฮ่าๆๆ ลงสีไม่ไหว ได้รูปเดียวอ๊ะ

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/redpeacock/153280c9.jpg)

เผิงเผิงน้อยค่ะ ฮ่าๆๆ ถ้าเผิงเผิงจะดักจับนกยูง แนะนำว่าให้ทำท่าแบบนี้ น่าจะจับได้ (เหรอ??)

อืม... ถ้ามีนิตยาสารมาขอเผิงเผิงไปถ่ายแบบอย่างนี้ เผิงเผิงจะยอมมั้ยนะ (ไม่สิ คงฉ่วยจะยอมรึเปล่า!!??)

วันอาทิตย์จะไปตจว.ล่ะค่ะ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ได้อัพตอนใหม่ แปลว่าหยุดยาวไปถึงสัปดาห์หน้าเลยนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ^^

ปล.**แก้ไซต์รูปในเว็บล่ะค่ะ แตกได้อีก...(ช่างมันแล้วกันเนอะ?)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Oo๐FosfoggY๐oO ที่ 12-08-2011 17:36:43
ไล่อ่านจนจบปุ๊ป ได้ดูรูปปั๊บ ไม่ไหวแล้วค่ะหลงรักเผิงเผิง (หลบเท้าคงฉ่วย) :o12:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 12-08-2011 17:56:07
ดูรูปแล้วแบบว่า   :z1:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 12-08-2011 18:34:17
แอร๊ยยยย ภาพสุดท้ายน่ากระโจนเข้าไปนะ ฮ่าาาาาา
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 12-08-2011 18:45:53
หมาน้อยน่ารัก ^^
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 12-08-2011 19:29:38
คงฉ่วย ยิ่งดูเธอยิ่งราชินี หน้าได้มาก ฮ่าๆ
น้องตูบน่ารักกกก ~ แต่ระวังหลังนิดนึงมีนกหื่นจ้องจะงาบเธออยู่ ฮ่ะๆๆ
กรี๊ดดด ภาพสุดท้ายจะไม่ได้จับได้เฉพาะคงฉ่วยนะคะ
อิฉันก็แทบกระโจนเข้าไปหา ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 12-08-2011 20:09:49
เผิงเผิงรูปสุดท้ายเซะซี่มากๆ มิน่านกยูงทั้งรักทั้งหลง
คงฉ่วยรูปคู่ดูตาเจ้าเล่ห์นะ กำลังวางแผนจะหลอกอะไรเผิงเผิงหรือเปล่า
รูปหมาน้อยก็น่ารักค่ะ ดูแล้วอยากเอามาเลี้ยงดูจริงๆ (  :z10: คงฉ่วยอย่าจับเค้ามัดแล้วลงแส้นะ เขาล้อเล่น)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 12-08-2011 20:10:26
ยิ่งเห็นรูป แล้วยิ่งรักเผิงเิงเป็นเท่าตัว อิอิ(หลบตีนคงฉ่วย)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 12-08-2011 20:18:50
เผิงเผิง น่ารัก  :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 12-08-2011 20:27:21
เผิงเผิงซึนได้ใจ คงฉ่วยก็ช่างแกล้งจริ๊งงงงงง  :o8:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 12-08-2011 20:31:51
 :o8: :o8:

รอบหน้ารูปคงฉวยขอรีเควสแบบขนเฟอร์  o18 เพราะคุณเธอแกเหมาะมาก  :laugh:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 12-08-2011 21:09:13
เข้ามาดูรูปคงฉ่วยและเสี่ยวเผิงเผิง
 :haun4:สายตาของคงฉ่วย แค่ปรายลสายตามาจิกนิดๆ แค่นี้ก็เป็นสุขใจ:m3:
เผิงเผิงก็ล่ำดีอ่ะ แต่ชมมากไม่ได้ เค้าไม่อยากโดนควักลูกตา :m22:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 16 P15 :11/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 12-08-2011 21:33:35
红孔雀นกยูงแดง 17
กิตติศัพท์การขับรถของลู่อี้เผิงนั้นเป็นที่ร่ำลือกันไปทั่วกรมตำรวจฮ่องกง คนที่เผชิญกับการนั่งรถของสารวัตรหนุ่มคนนี้บ่อยที่สุด คงหนีไม่พ้นต้วนเฟิง ลูกน้องของเขานั่นเอง

“ผู้กองต้วน ออกเวรแล้วว่างรึเปล่า?”
ต้วนเฟิงที่กำลังจะเดินออกไปเอาเอกสารหันมามองคนถาม “ว่าง สารวัตรลู่มีอะไรหรือครับ?”
“อ๋อ งั้นดีเลย ผมว่าจะชวนไปทานข้าวที่เทียนหม่านเหลาหน่อย ค่าที่คุณขับรถไปรับไปส่งผมสัปดาห์ที่แล้ว” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงพยักหน้า “เอาสิครับ แหม... กินฟรีผมไม่พลาดหรอก แถมที่นั่น นักร้องสวยสะเด็ด สารวัตรนี่เข้าใจชวนจริงๆ ”
ลู่อี้เผิงหัวเราะ “อืม อยากจะไปพักผ่อนฟังเพลงบ้างน่ะ”
“นั่นสิครับ งั้น เลิกงานเจอกันที่เทียนหม่านเหลานะครับ”
------------------------------------------------
   เทียนหม่านเหลา ภัตตาคารเก่า ที่อาหารอร่อยและราคาไม่แพงมาก พอให้นายตำรวจยศไม่สูงสองคนเข้าไปหาความสุขได้ นักร้องที่นี่สวยพอใช้ได้ แต่ดาวของร้านเป็นนักร้องรุ่นใหญ่ที่หน้าตาอาจจะไม่เอ๊าะแล้ว แต่เสียงหวานบาดใจชนิดฟังทีไรน้ำตาแทบไหลออกมาทุกที
   ต้วนเฟิงรู้ว่าลู่อี้เผิงคงหวังจะไปฟังเพลง แต่เขาหวังจะไปจู๋จี๋กับนักร้องสาวสวยสักคน หลังจากอกหักจากแม่นกหงหยกเมื่อสองเดือนที่แล้ว ลูกผู้ชายอกสามศอกที่รับราชการ หาเวลาว่างแน่นอนไม่ค่อยได้ ความรักมันก็เป็นแบบนี้แหละ
   ผู้กองหนุ่มยืนส่องกระจกอยู่ในห้องน้ำ อาศัยแสงสลัวๆ จากไฟนีออนเหนือศีรษะที่กล่องครอบเก่าจนขุ่นจนดำ แถมหลอดไฟที่ใส่เอาไว้ก็ไม่รู้ว่ากี่ปีกี่ชาติมาแล้ว แสงมันถึงได้ริบหรี่ขนาดนี้ รถของสารวัตรลู่ซ่อมเสร็จเมื่อวานนี้ ตอนไปรับได้ยินว่าเจ้าของอู่บ่นอุบ เพราะสามเดือนสารวัตรคนนี้เอารถไปเข้าอู่มาแล้วห้าหน แต่ละหนไม่กันชนหน้ายับ ก็ประตูบุบ ไม่ประตูบุบ ก็กระจกแตก ดีที่ทางกรมจ่ายค่าเสียหายให้ เพราะเป็นการใช้ในการปฏิบัติหน้าที่ แต่พอนึกถึงการขับที่บ้าระห่ำเวลาไล่กวดผู้ร้ายของลู่อี้เผิงแล้ว ให้เลือกได้ ต้วนเฟิงขอเป็นคนขับรถเองดีกว่า เขายอมเสียงกับลูกกระสุนมากกว่าจะเป็นคนโดยสาร
   ปัญหาคือ พอถึงเวลานั้น ลู่อี้เผิงก็มักจะกระโดดไปขับรถเองทุกที
   ต้วนเฟิงจัดเสื้อผ้าเรียบร้อย ก็เดินอย่างอารมณ์ดีมาที่รถ ถึงเทียนหม่านเหลาจะอยู่ไม่ไกลจากกรมมากนัก ดีที่ลู่อี้เผิงไม่ชวนให้เขาติดรถไปด้วย ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องรีบบอกว่าไม่ว่างแน่ๆ
นายตำรวจหนุ่มเปิดประตูรถยนต์ฮอนด้าซีวิกรุ่นปีสองพัน ที่ได้รับมรดกตกทอดมาจากรุ่นพี่คนหนึ่งสมัยเรียนโรงเรียนมัธยม จากนั้นก็ไขกุญแจสตาร์ตรถ พลางคิดว่าวันนี้อาจจะดวงดีได้เจอสาวสวยน่ารักๆ เป็นเพื่อนคุยสักคนก็ได้
“.............”
ต้วนเฟิงกะพริบตาปริบๆ แล้วลองสตาร์ตรถอีกรอบ เสียงเครื่องยนต์ดังแทร่ดๆ แล้วดับไปอีก ลองอีกสองหน ก็ยังเป็นเหมือนเดิม อารมณ์ที่กำลังดีๆ เมื่อครู่ เริ่มค่อยๆ สลายหายไปทันที
นายตำรวจหนุ่มกดปุ่มเปิดกระโปรงหน้ารถ ก่อนจะเดินไปยกมันขึ้น ท่าทางแบ็ตเตอรี่จะมีปัญหา เมื่อวานก็ยังขับได้ดีอยู่แท้ๆ หันซ้ายหันขวาหาคนมาพ่วงแบ็ตฯอยู่ได้ไม่กี่นาที ลู่อี้เผิงก็เดินเข้ามาในลานจอดรถพอดี
“อ้าว ผู้กอง รถมีปัญหาอะไรล่ะ?” สารวัตรหนุ่มถามทันทีเมื่อเห็นผู้เป็นลูกน้องยืนเหงื่อตกอยู่หน้ากระโปรงรถ
“สารวัตรมาพอดีเลย ขอยืมพ่วงแบ็ตหน่อยสิครับ ท่าทางแบ็ตเตอรี่ผมจะหมด”
“อ้อ ได้สิ” ลู่อี้เผิงว่า และเดินไปที่รถ หลังจากก้มงุดหาอะไรอยู่ใต้เบาะพักหนึ่ง สารวัตรหนุ่มก็ยันตัวขึ้นมาแล้วทำหน้ายุ่ง “อู่นายเฉินเอาสายพ่วงแบตผมออกแล้วไม่ใส่คืนอีกแล้ว ผู้กองมีรึเปล่าน่ะ?”
ต้วนเฟิงกะพริบตาปริบๆ แล้วสั่นศีรษะ นายตำรวจสองคนมองหน้ากันอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดลู่อี้เผิงก็พูดขึ้น “งั้นไปกับผมก็ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยโทรบอกอู่ให้มาจัดการ”
ต้วนเฟิงกะพริบตาปริบๆ ในที่สุดก็พยักหน้า
------------------------------------------------------
   เป็นเรื่องโชคดีที่วิทยุสายตรวจไม่รายงานอะไรเข้ามาระหว่างที่พวกเขาขับรถไปเทียนหม่านเหลา ดังนั้นต้วนเฟิงจึงมาถึงภัตตาคารโดยสวัสดิภาพ บางทีนี่อาจจะเป็นฤกษ์ดีก็ได้ ที่เขาสามารถนั่งรถมากับลู่อี้เผิงได้อย่างเรียบร้อย ไม่มีการชน ไม่มีการวิ่งตัดหน้า ซึ่งนับๆ แล้วก็เกิดขึ้นน้อยครั้งจริงๆ ถ้าเทียบกับจำนวนครั้งที่เขานั่งรถของสารวัตรหนุ่มคนนี้
   เทียนหม่านเหลาเป็นภัตตาคารเก่า การตกแต่งยังเหมือนยี่สิบปีที่แล้วเป๊ะ ที่ยังอยู่ได้คงเพราะมีลูกค้าขาประจำเก่าๆ และพวกเงินเดือนน้อยที่อยากจะกินอะไรที่มันหรูขึ้นมาหน่อยแบบพวกเขานี่แหละ
   ลู่อี้เผิงไปถึงร้านก็จับจองโต๊ะตัวโปรดที่ตั้งเยื้องไปด้านซ้ายของเวทีทันที ซึ่งเป็นที่ที่เขาบอกว่าได้ยินเสียงเพลงเพราะที่สุด ต้วนเฟิงไม่มีปัญหา เพราะมุมนี้ก็มองเห็นนักร้องได้ชัดที่สุดเหมือนกัน แถมไม่โดนขาตั้งไมค์บ้งดัวย
   สองหนุ่มสั่งอาหารมา แล้วก็เริ่มต้นมื้อค่ำด้วยการจ้องนักร้องสาวสวยหุ่นสะบัดช่อที่อย่าให้พูดถึงเสียงว่าเป็นยังไง แต่เอาเถอะ แค่หุ่นอวบอัดในชุดกี่เพ้ารัดรูปก็พอจะทำให้แขกเกินครึ่งรู้สึกมีความสุขกับอาหารมื้อนี้ได้แล้ว
   “อื้อหือ ทั้งอกทั้งเอว ยิ่งกว่าแม่นกหงหยกอีกนะเนี่ย” ต้วนเฟิงพึมพำออกมา พลางจ้องนักร้องสาวตาเป็นมัน ลู่อี้เผิงมองลูกน้องแล้วพูดบ้าง “ไม่รู้ว่าของจริงรึเปล่านะนั่น”
   “แหม.. สารวัตรก็... เดี๋ยวนี้แท้เทียมเขาไม่ถือกันแล้วล่ะครับ ขอให้สวยก็พอ”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ “แต่ของเทียมมันบีบไม่ได้นะผู้กอง ผมไม่ไหวรอก คงเหมือนมีอะไรกับตุ๊กตายาง”
   “โอ๊ย สารวัตร นี่อย่าให้สาวที่ไหนมาได้ยินเชียวนะ มีหวังถูกตบหน้าเขียวแน่ แหมๆ สารวัตรพูดเหมือนมีประสบการณ์เองเลย” ต้วนเฟิงเย้า ลู่อี้เผิงพยักหน้าหงึกๆ “มี.. แฟนเก่าน่ะ”
   คนเป็นลูกน้องอ้าปากพะงาบๆ ก่อนจะพยักหน้า “อ้อ... เอาน่าสารวัตร ดูเป็นอาหารตาก็ได้ ใช่ว่าทำเทียมมาแล้วเขาจะให้แอ้มง่ายๆ นะครับ”
   “มันก็ใช่นะ” ลู่อี้เผิงว่า และคีบขาเป็ดขึ้นมา “โอ้โห... คนนี้ก็ไม่เลวนะผู้กอง ท่าทางของแท้”
   ต้วนเฟิงหันไปมองตาม ก่อนจะพยักหน้า “เล็กกว่าของคนตะกี้หน่อย แต่ก็เจ๋งไปเลย” จากนั้นก็หันมามองคนร่วมโต๊ะ “ว่าแต่สารวัตรรู้ได้ไงว่าของแท้น่ะ”
   “ไม่เห็นตอนเดินแล้วมันกระเพื่อมหรือไง” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงทำตาโต “โห... สารวัตรนี่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้หรือไงครับเนี่ย ฮ่าๆ ใครได้ยินต้องหาว่าสารวัตรลามกแน่ๆ ”
   “นี่มันเรื่องปกติของผู้ชายทั่วไปนี่ หรือคุณไม่เป็น?” ลู่อี้เผิงย้อนถาม ต้วนเฟิงสั่นศีรษะ “ไม่นะ ถึงผมจะสายตาลามก แต่ไม่เชี่ยวขนาดดูออกว่าแท้ไม่แท้แบบสารวัตรนะเนี่ย พูดแล้วก็อยากลองพิสูจน์ทั้งสองอย่างเลยนะครับ”
   “เบิ้ลสองคนจ่ายหนักนะผู้กอง” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงหัวเราะ “ก่อนจะพูดถึงเรื่องเงิน ผมว่าหาให้ได้สักคนก่อนดีกว่า”
   จากนั้นสองหนุ่มก็ดูนักร้องไปพลาง ทานอาหารไปพลางอย่างเพลิดเพลิน กว่าที่นักร้องดาวดังซึ่งเสียงหวานปานน้ำผึ้งจะขึ้นร้องก็ปาไปดึกแล้ว ลู่อี้เผิงอยู่ฟังเพลงจนจบ ก็เรียกบริกรมาคิดค่าอาหาร จากนั้นก็เดินออกจากภัตตาคารไป
   “ผมกลับแท็กซี่ก็ได้” ต้วนเฟิงพูดขึ้นทันทีที่เดินออกมาแล้ว ลู่อี้เผิงเลิกคิ้ว ยังไม่ทันจะพูดอะไร ทางนั้นก็รีบพูดขึ้นต่อ “ก็นี่มันดึกแล้ว สารวัตรจะได้กลับไปพักผ่อนไงครับ ไม่ต้องเวียนไปส่งผมหรอก เสียเวลา”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะพยักหน้า “อืม.. เอางั้นก็ได้”
   ต้วนเฟิงยิ้ม และบอกตัวเองว่าไม่ควรจะยิ้มให้กว้างมากนัก เพราะเดี๋ยวจะเสียมารยาท ขณะที่กำลังจะเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่ เขาก็ชนกับใครคนหนึ่ง ที่ปรี่เข้ามา
   “สารวัตรลู่ อ้อ.. ขอโทษครับ” คนเดินชนทักคนด้านหลังก่อน ถึงจะรู้สึกว่าชนใครอีกคนจนเกือบล้ม ต้วนเฟิงยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง และรู้สึกโล่งใจที่ดั้งจมูกยังอยู่ครบถ้วนดีอยู่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนร่างใหญ่ตรงหน้า
   “ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ” ชายคนนั้นตอบ เขาสูงสักร้อยแปดสิบล่ะมั้ง แต่ตัวหนาน่าดู แถมยังมีแผลเป็นกลางหน้า ดูน่ากลัวชะมัด ชายหน้าบากคนนั้นหันไปหาลู่อี้เผิงอีกครัง
   “สารวัตรลู่ ช่วยคอยสักครู่นะครับ”
   ลู่อี้เผิงมองผู้ชายคนนั้น แล้วมีสีหน้าเหมือนคนกำลังถูกขู่ฆ่า ต้วนเฟิงเห็นดังนั้นก็หักใจปล่อยเพื่อนร่วมงานเอาไว้คนเดียวไม่ได้ จึงยืนรีๆ รอๆ อยู่แถวนั้น สักพักหนึ่งเขาก็เห็นชายหนุ่มอายุราวๆ สักยี่สิบสี่ยี่สิบห้า หวีผมเรียบร้อยใส่สูทพอดีตัวเดินออกมาจากภัตตาคาร พอเห็นหน้าลู่อี้เผิง ผู้ชายคนนั้นก็เดินตรงเข้ามาทันที
   “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ สารวัตรลู่” พูดจบก็ตบไหล่นายตำรวจหนุ่มอย่างสนิทสนม แต่ลู่อี้เผิงกลับมีสีหน้าเหมือนกินกุ้งมังกรทียังไม่ได้แกะเปลือกเข้าไปทั้งตัว
   “ผมว่าเราไม่เจอกันไปตลอดเลยจะดีกว่า แล้วนี่คุณมาที่นี่ทำไมเนี่ย?”
   คนถูกถามทำหน้าแปลกใจเกินจริง “ก็มาฟังเพลงน่ะสิ ฮวาหลันร้องเพลงเสียงดีเป็นที่หนึ่งอยู่แล้ว ฉันยังอยากจะจ้างให้ไปร้องให้ฟังที่บ้านเลย แต่เธอบอกว่าอยากจะร้องที่นี่มากกว่า อยากให้มีคนได้ฟังหลายๆ คน ดูสิ นักร้องของประชาชนขนาดนี้ ฉันจะไม่มาดูได้ไง”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าอดทนอดกลั้นเต็มที่ “ผมรู้ว่าเธอเสียงดี งั้นผมกลับล่ะ ดึกแล้ว จะรีบไปนอน”
   “โถๆ ” คนถูกเมินทำเสียงละห้อย “ไม่เจอกันไม่กี่วัน ทำไมเย็นชาแบบนี้”
   “ผมก็เป็นของผมแบบนี้อยู่แล้วน่า” นายตำรวจหนุ่มตอบ “คุณไม่มีธุระอะไรก็กลับบ้านไปนอนเถอะไป หนังหน้ามันจะได้ตึงๆ แบบนี้ตลอด”
   “ปากเสียจริงๆ เธอนี่ วันไหนฉันคงต้องลากลิ้นเธอออกมาดูสักที ดูซิว่าจะกล้าพูดอะไรแบบนี้อีกรึเปล่า” อีกฝ่ายพูด ต้วนเฟิงยืนฟังอยู่นาน อยากจะอ้าปากถาม แต่ก็หาโอกาสไม่ได้สักที
   ขณะที่ยืนละล้าละลังอยู่ คนตัวใหญ่ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาอีกรอบ “คุณซือ รถสตาร์ตไม่ติดครับ ผมลองพ่วงแบ็ตฯแล้ว ก็ไม่ติด ท่าทางจะเป็นที่เครื่องยนต์ โทรบอกพ่อบ้านหลี่ให้ส่งคนเอารถมารับแล้วล่ะครับ”
   “อ้อ...” คนถูกเรียกว่าคุณซือส่งเสียงครางออกมา ก่อนจะพยักหน้า “เครื่องมันเก่าแล้วก็แบบนี้แหละ ก็ดีเหมือนกัน เดี๋ยวให้ช่างเปลี่ยนเป็นเครื่องญี่ปุ่นดีกว่า อ้อ.. บอกพ่อบ้านหลี่ว่าไม่ต้องเอารถมารับหรอก เดี๋ยวฉันกลับกับสารวัตรลู่ก็ได้”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ เป็นปลาบนเขียง ก่อนจะโพล่งออกมา “รถผมไม่ว่าง!”
   “หา?!” คุณซือร้องพลางทำหน้าเหมือนได้ยินไม่ชัด “อะไรนะ สารวัตรซุกศพผู้ต้องหาไว้ตรงเบาะหลังเลยไม่ว่างงั้นหรือ แย่จริงๆ นักเรียนเกียรตินิยมทำไมทำอะไรแบบนี้นะ”
   “ผมไม่ได้ซุกศพ” ลู่อี้เผิงพูดออกมา ด้วยสีหน้าประหนึ่งอยากจะฆ่าคนตรงหน้าอยู่เต็มแก่ คนได้ฟังพูดสวนทันที “งั้นก็ไม่เห็นว่าจะไม่ว่างอะไร เพิ่มพวกฉันไปอีกสองคน เพื่อนร่วมงานเธอคงไม่บ่นหรอก เดี๋ยวฉันนั่งเบาะหน้าก็ได้ ให้เสี่ยวจือไปนั่งเบาะหลัง”
   ยังไม่ทันที่นายตำรวจหนุ่มจะได้พูดอะไรตอบ คนคนนั้นก็หันไปหาต้วนเฟิง ก่อนจะพูดยิ้มๆ “รถอยู่ไหนล่ะผู้กอง รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวจะดึก”
---------------------------------------------
   ในที่สุดต้วนเฟิงก็ต้องมานั่งอยู่บนรถของลู่อี้เผิง โดยนั่งกับผู้ชายตัวใหญ่อยู่ตรงเบาะหลัง ขณะที่ผู้ชายอีกคนไปนั่งเบาะหน้า ด้วยความสงสัย ในที่สุด นายตำรวจหนุ่มจึงกลั้นใจถามออกไป
   “ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่า.. คุณเป็น.....”
   “อ้อ ใช่ ลืมแนะนำตัวกับคุณตำรวจไปเลย ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายพี่ชายปู่ของพ่อเขา ชื่อซือหลิว”
   “อ้อ.. ครับ” ต้วนเฟิงพยักหน้า แม้จะยังงงๆ กับตำแหน่งญาติที่อีกฝ่ายพูดออกมาอยู่บ้างก็ตาม ลู่อี้เผิงขบกรามกรอดๆ เหมือนอยากจะพูดอะไรแต่พูดไม่ออก ดังนั้นซือหลิวจึงพูดขึ้นอีก
   “เดี๋ยวไปส่งคุณตำรวจคนนี้ก่อนก็ได้ เพราะถ้าดึกยังไงเธอค่อยค้างที่บ้านฉัน”
   “ผมไม่ค้างบ้านคุณเด็ดขาด” ลู่อี้เผิงว่า พลางเร่งเสียงวิทยุในรถให้ดังขึ้นอีก อย่างกับว่าจะกลบเสียงพูดของคนนั่งข้างงั้นแหละ
   ต้วนเฟิงรู้สึกดีใจนิดหน่อย อย่างน้อยเสียงวิทยุที่ดัง คงจะพอกลบเสียงวิทยุสื่อสารที่ลู่อี้เผิงเปิดเอาไว้ได้บ้างล่ะมั้ง ขอเขากลับบ้านโดยไม่ต้องนั่งรถเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายทีเถอะ
   ตอนที่ลู่อี้เผิงเลี้ยวรถเข้าซอยมืดๆ ซอยหนึ่ง เพื่อตัดออกถนนที่ตรงไปบ้านของต้วนเฟิง จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งตัดหน้ารถไป ทำให้นายตำรวจหนุ่มต้องเหยียบเบรกกะทันหัน ยังไม่ทันจะหายตกใจดี ผู้หญิงอีกคนก็วิ่งตามา “ขโมย ขโมย ช่วยด้วย”
   ต้วนเฟิงอ้าปากค้าง ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร หลังก็กระแทกเข้ากับเบาะ เพราะลู่อี้เผิงเหยียบคันเร่งเต็มที่ พุ่งไล่นายโจรคนนั้นซึ่งเพิ่งปีนรั้วกันไปอีกซอยหนึ่ง
   “ผมจะอ้อมไปอีกทาง ซอยนั้นมีทางออกทางเดียว เราต้องไปให้ถึงก่อนที่มันจะวิ่งออกมา จับให้แน่นนะ” ลู่อี้เผิงว่า ก่อนจะเหยียบคันเร่งจนมิด รถทะยานผ่านตรอกแคบๆ และหักเลี้ยวอย่างน่ากลัวจนได้ยินเสียงล้อบดพื้นถนน แล้วพุ่งออกไปยังถนนอีกเส้นหนึ่ง
   “ว้าว!! เผิงเผิงยอดไปเลย” ซือหลิวอุทาน ขณะที่สองคนหลังรถนั่งเกร็งกันเป็นรูปปั้นหิน
   “สารวัตร ระวังรถ!!” ต้วนเฟิงโพล่งขึ้นเมื่อเห็นรถสปอต์ตสีเหลืองคันหนึ่งแล่นตัดมาด้วยความเร็วสูง ลู่อี้เผิงหักพวงมาลัยหลบ และหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวใครสักคนกระแทกกับกระจก
   คนตัวใหญ่ยกมือขึ้นลูบศีรษะ ยังไม่ทันจะได้ตั้งตัวดี หน้าของสองคนด้านหลังก็แทบจะจูบเข้ากับเบาะหน้า
   “ชนไปเลย แค่แมวจะกลัวอะไร” คนนั่งคู่ด้านหน้าว่า ลู่อี้เผิงตะคอกกลับ “แมวก็เป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกันนะ”
   “มันมีตั้งเก้าชีวิต ชนไปไม่ตายหรอก” คนถูกตะคอกตอบ นายตำรวจหนุ่มไม่พูดอะไรอีก รถพุ่งทะยานไปอีกครั้ง คราวนี้ถึงเห็นซอยเป้าหมายสักที
   “ผู้กองต้วน!”
   ต้วนเฟิงพยักหน้า พอถึงตรงซอย เขาก็อาศัยจังหวะที่ลู่อี้เผิงชะลอรถลงหน่อยหนึ่ง เปิดประตูและกระโจนออกไป พอดีตรงกับที่เจ้าโจรวิ่งออกมาพอดี สองคนเลยกลิ้งหลุนๆ ไปด้านข้าง เพราะแรงเฉื่อยจากรถ ก่อนจะชนเข้ากับกำแพง ต้วนเฟิงดีดตัวขึ้น แล้วเตะใส่โจรทีหนึ่ง ก่อนจะจับทางนั้นเอามือไพล่หลัง แล้วล็อกกุญแจมือไว้
   “แกถูกจับแล้ว”
   เจ้าโจรดิ้นฮึดฮัด แต่เพราะถูกอีกฝ่ายเอาเข่ากดไว้ เลยลุกจากพื้นไม่ได้เสียที สักพักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา
   “เท่จริงๆ เลย คุณตำรวจ” ซือหลิวเอ่ยชม ขณะที่ลู่อี้เผิงเดินเข้าไปใกล้ แล้วดึมผมโจรขึ้นมา “อ้าว... คงยี่หลี่ เจอกันอีกแล้วนะเนี่ย ได้ยินว่าเพิ่งออกคุกมาได้ไม่กี่เดือนเองนี่”
   “แกอีกแล้วเรอะ!” คงยี่หลี่ตะคอก ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “อืม... คาหนังคาเขาแบบนี้ ท่าทางแกจะได้ติดอีกรอบแน่” เขาว่า และลากตัวนายโจรขึ้นมา
   “เอาล่ะ คุณซือ ผมต้องเอาตัวหมอนี่ไปส่งโรงพัก คุณนั่งรถกลับเองก็แล้วกัน”
   “แหม... ฉันไม่รังเกียจเขาหรอก ไปกันทั้งแบบนี้แหละ เดี๋ยวให้เสี่ยวจือนั่งขนาบเอาไว้ รับรองเขาหนีไปไหนไม่ได้แน่ๆ ”
   ท้ายที่สุด คงยี่หลี่ก็ต้องมานั่งเบียดอยู่ตรงกลางระหว่างต้วนเฟิงกับลั่วซ่งจือ โดยที่คุณซือยังคงนั่งหน้าระรื่นอยู่ที่เบาะข้างคนขับเหมือนเดิม
   เลี้ยวมาได้ล็อกหนึ่ง ต้วนเฟิงก็พูดขึ้น “ผมต้องเอากระเป๋าไปคืนผู้หญิงก่อน”
   “อืม” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในคอ แล้วจอดรถ ต้วนเฟิงกระโดดลง และเดินเข้าไปหาผู้หญิง ที่ดูจะมีสีหน้าตื่นเต้นเมื่อเห็นเขาและกระเป๋าในมือ
   “กระเป๋าคุณครับ” ต้วนเฟิงว่า และยื่นกระเป๋าถือให้หญิงสาว เจ้าหล่อนบอกขอบคุณเขาเป็นการใหญ่ เพิ่งสังเกตว่าเป็นสาวคนเดียวกับนักร้องที่ลู่อี้เผิงลงความเห็นว่าของจริงตอนหัวค่ำนี่เอง
   “เดินคนเดียวดึกๆ แบบนี้อันตรายนะครับ” ต้วนเฟิงว่า หญิงสาวพยักหน้า “ค่ะ..”
   “ให้ผมไปส่ง..”
   “ผู้กองต้วน ให้เขาไปแจ้งความด้วยนะ” ลู่อี้เผิงไขกระจกลงแล้วตะโกนเข้ามา ต้วนเฟิงพยักหน้าหงึกๆ แล้วหันไปทางหญิงสาวที่ทำหน้างุนงงอยู่ “ครับ ผมเป็นตำรวจ” พูดแล้วก็เอาบัตรเจ้าพนักงานให้ดู “เดี๋ยวรบกวนคุณไปโรงพักเพื่อแจ้งความสักครู่นะครับ”
   “อ้อ ค่ะ...” หญิงสาวว่า ต้วนเฟิงหันไปมองรถลู่อี้เผิงอีกรอบ แล้วตะโกนกลับไป “สารวัตร ไปที่โรงพักก่อนเลย เดี๋ยวผมเรียกแท็กซี่ตามไป รถคุณแน่นขนาดนั้น เพิ่มคนเข้าไปไม่ไหวแล้วล่ะ”
   “ตกลง เดี๋ยวเจอกันแล้วกัน” ลู่อี้เผิงตะโกนกลับมา จากนั้นก็แล่นรถออกไป ต้วนเฟิงช่วยประคองหญิงสาวที่ยังอยู่ในอาการตกใจไม่หายไปเรียกรถแท็กซี่ที่ถนน
------------------------------------------
   หลังจากเอาตัวคงยี่หลี่ไปฝากขัง และลงบันทึกประจำวันเรียบร้อยแล้ว ลู่อี้เผิงก็ขับรถกลับ แน่นอนว่าต้วนเฟิงไม่ได้มากับเขาด้วย นายตำรวจหนุ่มดูท่าจะมีโชคเรื่องความรักในคืนนี้กับแม่สาวที่ถูกขโมยกระเป๋าคนนั้นเสียแล้ว แต่เขานี่สิ ท่าทางจะยังซวยอีกนาน เพราะเบาะข้างดันมีเจ้านกยูงบ้านี่นั่งหน้าระรื่น ดูสบายอกสบายใจเสียไม่มี
   “ดึกแล้ว เผิงเผิงค้างที่บ้านฉันเถอะ” หงคงฉ่วยว่า และยื่นมือมาลูบขาอ่อนคนที่ขับรถอยู่ ลู่อี้เผิงถึงกับต้องเอามือที่จับพวงมาลัยข้างหนึ่งมาปัดออก ซึ่งก็ไม่ทันเหมือนเคย
   “นี่ เพลาๆ ความหื่นบ้างเถอะ ไม่อายผมก็อายคุณลั่วบ้าง”
   “ไม่เป็นไร เสี่ยวจือขี้อาย เขาไม่กล้ามองหรอก” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงถึงกับต้องหันหน้ามาถลึงตาใส่เขาแว้บหนึ่ง ก่อนจะมองรถต่อ
   “คุณนี่หน้าด้านจริงๆ ”
   “โถ... อายุปูนนี้แล้ว จะเหนียมจะอายอะไรอีกเล่า ไม่ใช่เผิงเผิงนี่ ถึงทำเขินได้ตลอดเวลา เขินอยู่ก็บอกมาเถอะน่า” พูดแล้วก็ยกมือขึ้นหยิกแก้มนายตำรวจหนุ่มเบาๆ ลู่อี้เผิงเหยียบคันเร่งจนรถพุ่งออกอย่างน่ากลัว
   เขาคงต้องรีบส่งเจ้านกบ้านี่กลับกรง ก่อนจะถูกทำให้สึกหรอไปมากกว่านี้
----------------------------------------------
   ลั่วซ่งจือแทบจะเข่าอ่อน ในตอนที่ลงจากรถ ก่อนจะหยิกตัวเองทีหนึ่ง เพื่อให้แน่ใจว่ายังมีชีวิตอยู่แน่ๆ ในขณะที่หงคงฉ่วยเดินลงมาด้วยท่าทางปกติ คนคนนี้ประสาทแข็งยอดเยี่ยมดีจริงๆ
   “นี่... มาถึงแล้วก็ลงจากรถก่อนซี่ จะนั่งอะไรนานๆ ” หงคงฉ่วยว่า และเดินมาที่ประตูรถฝั่งคนขับ “ไม่ค้างจริงๆ หรือ?”
   “ไม่เอา พรุ่งนี้ผมต้องไปทำงาน” ลู่อี้เผิงไขกระจกลงมาแล้วตอบ หงคงฉ่วยพยักหน้า ก่อนจะยื่นมือมาจับหน้าของชายหนุ่มเอาไว้ แล้วจูบเบาๆ
   “ราตรีสวัสดิ์นะ สารวัตร ขับรถกลับดีๆ ล่ะ” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ ก่อนจะผละออกไป ลู่อี้เผิงมองดูแผ่นหลังนั้นเดินเข้าไปในคฤหาสน์ ก่อนจะไขกุญแจสตาร์ตรถ แล่นออกจากประตูใหญ่ไป
--------------------------------------------------
**ทึ่งตัวเองจริงๆ ที่ยังเขียนทันได้อีก :o8: (แถม ยืดไปได้อีกตอน<<โดนโบก) ตอนแรกกะจะเขียนตอนที่ไปกับลั่วซ่งจือ รวมไปกับเรื่องขับรถของลู่อี้เผิงเลย แต่ก็มานึกว่า อยากให้หงคงฉ่วยไปด้วยจังน๊า เพราะจะได้รู้ว่า หงคงฉ่วยก็ประสาทแข็งใช่เล่น (ซิ่งมอเตอร์ไซค์ทำมาแล้ว ประสาอะไรกับรถยนต์!! o22) สุดท้ายก็มาลงที่ต้วนเฟิง ซึ่งจู่ๆ ก็กลายเป็นตัวละครที่มีชื่อโผล่ในหลายตอนอย่างคาดไม่ถึง ฮ่าๆ

จบตอนนี้แ้ล้วขอหยุดสักสัปดาห์นะคะ ไปต่างจังหวัดค่ะ

สุขสันต์วันแม่ แล้วก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า :กอด1:

ปล. สำหรับเรื่องผีเสื้อห้องเย็น (Frozen butterfly.) ขอแช่เย็นไว้ก่อนนะคะ คาดว่าเดือนหน้าคงได้ตอน6 .... เรื่องนี้เป็นอะไรที่เขียนยาก ประเด็นเยอะ แล้วนิสัยตัวละครก็สุดกู่ ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็... ใจเย็นๆ กันไว้ก่อนนะคะ<<โดนโบก

ปล.2 ผีเสื้อไม่ได้ลงในเล้านะคะ ไม่ต้องไปตามอ่านนะคะ ฮ่าๆ (กลัวถูกทวง!! :z10:)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 12-08-2011 21:36:29
แอบสงสารต้วนเฟิงกับลั่วซ่งจือ ฮ่าๆ
คงฉ่วยนี่ไม่ใช่แค่ใจแข็ง พี่แกดูสนุกสนานมากกกก

รู้สึกว่าเมื่อก่อนคงฉ่วยจะหื่นออกหน้าออกตามาก
กลับกันปัจจุบันนี้อี้เผิงจะหื่นขึ้นจม ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 12-08-2011 21:43:16
เอิ่ม ถ้าสองคนนี้ตกลงปลงใจรักกันได้เมื่อไร
ถนนดูจะไม่ปลอดภัยสำหรับทุกชีวิตเลยอ่ะ
สนุกมากกกกกค่า
รูป นกยูงหล่อมาก แอบตกใจ เคะจะแมนกว่าพระเอกอยู่รอมร่อ
ชอบรูปสุดท้ายมากอ่ะ น่ารักซะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: SeLoFENa ที่ 12-08-2011 22:03:46
จิ้มๆ

ชอบเผิงๆมากกกกกเลย

แล้วต่อไปจะเป็นไงอะ ลุ้นๆ o13

ผุ้แต่งสุ้ๆ จะรอร๊อรอ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 12-08-2011 22:11:39
กลับมาไวๆนะครับ  :bye2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 12-08-2011 22:22:30
เผิงเผิงกับคงฉ่วยจะนับเป็นพรหมลิขิตหรือกรรมลิขิตดี ไปไหนก็เจอกันตลอด

555 เผิงเผิงตีนผี แต่นกยูงคงชอบ เพราะจะได้ไม่มีตุ๊กตาหน้ารถอื่นนอกจากนกยูงที่กล้านั่ง

ขอให้เดินทางปลอดภัยแล้วกลับมาอัพอีกนะคะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 12-08-2011 22:24:50
หงคงฉ่วยหื่นนนนนนนนนนนนนนนน :impress2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Allure-Q ที่ 12-08-2011 22:30:23
ยกตำแหน่งตัวละครที่อึดรองจากสารวัตรลู่...ผู้กองต้วนนั่งเอง (ผ่างงงง!!)
เสี่ยวจือถึงกับทรุดไปเลยตอนลงรถ  ใครจะนั่งรถสารวัตรลู่ต้องจิตแข็งสุดๆสิเนอะ :really2:

ปล.ชอบภาพนกยูงจับหมาน้อยจังเลย :o8:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 12-08-2011 22:36:16
ชอบสองรูปสุดท้ายมากเลยค่ะ
เผิงเผิงรูปสุดท้ายเนี่ย....ดูเเล้วเขินเลย ห้าๆ ชอบนิ้วมากค่ะ นิ้วสวยมาก :)
อยากดูรูปลงสีของก๋งก๋.ด้วยจัง
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 12-08-2011 22:39:40
ชอบรูปที่ 4 ที่สุด น่ารักโฮก
 :L2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 12-08-2011 22:52:22
 :-[555+คิดไปคิดมาคู่นี้มันเหมาะกันจริง ๆ นั่นแหละ
เข้ากันได้อย่างไม่น่าเชื่อง่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 12-08-2011 22:53:31
สงสารต้วนเฟิง 555+ ขนาดพยายามเลี่ยงแล้วก็ยังไม่รอด
แต่สุดท้ายดีที่กลายเป็นได้กำไร  :mc3:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 12-08-2011 22:57:11
เผิงเผิงเหมือนลูกเจี๊ยบไปเลยเวลาคงฉ่วยออกมาแต่ละที  ยังคงฮาเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 12-08-2011 22:59:27
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ่านแล้วได้อารมณ์ทุกตอนเลยอ่า  เป็นแฟนคลับอีกคนด้วยนะจ๊ะ

มาต่อไวไวน้า
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 12-08-2011 23:10:46
ว้า จะหายไปเป็นสัปดาห์เลยหรอ คิดถึงตาแก่กับหมาน้อยแย่เลย อิๆ

ปล.เมื่อไหร่จะถ่ายแบบน๊อออ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 12-08-2011 23:53:35
เห็นรูปแล้วเผิงเผิงๆเหมือนจะเคะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 13-08-2011 00:28:47
ตอนเผิงเผิงอยู่กับคงฉ่วยเหมือนพ่อกับลูกเลย :laugh:
แต่อาทิตย์หนึ่ง เค้าจะขาดใจมั่ยเนี่ย :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 13-08-2011 00:45:29
คืนนี้เผิงเผิงรอดจากคงฉ่วยได้งัยเนี่ย นึกว่าต้องค้างซะอีก  :z1:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-08-2011 04:40:27
วันนี้เผิงเผิงพากงกงไปซิ่งจับคนร้ายซะด้วย 5555  แต่ดูท่าจะชอบนะนั้นน่ะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 13-08-2011 05:29:43
แปะเม้นจ้า เดี๋ยวมาอ่าน ^^
เป็นเรื่องที่น่าอ่านดี -..-
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 13-08-2011 09:25:09
ไม่ได้เข้าเล้าแป๊บเดียวเองไปไวมว้ากกกกก

อ่านกี่ทีๆก็ยังชอบค่ะ เคะราชินีบันซายยยยยย เผิงเผิงน่ารักมากสรุปว่าเป็นเมะจริงๆรึนี่  :laugh:

ชอบรูปSDฮร่ะ น่ารักจริงๆเล้ยยย เห็นแล้วอยากอุื้มกลับบ้านแต่คาดว่าจะตายก่อน เอิ้กๆๆๆ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 13-08-2011 09:46:23
เผิงเผิงน้อย จงตกเป็นข้าทาสกับราชินีผู้นี้เสียเถิด
ต่อกรอะไรไม่ได้เลยก็อยู่นิ่งๆ ดีกว่า ดีดดิ้นไปก็รังแต่
จะเหนื่อยเปล่า เฮ่อ...
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: doll@love ที่ 13-08-2011 12:49:37
กลับมาต่อไวๆนะค่ะ ><
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 13-08-2011 17:54:29
เผิงเผิงซิ่งได้สุดยอดเลย ถึงกระนั้นคงฉ่วยก็ยังไม่สะเทือน  :laugh:
แหมๆๆๆ เผิงเผิงใจแข็งนะ ไม่ยอมค้างด้วย เดี๋ยวพอวันหยุดก็หอบผ้ามานอนกับเค้าอีกนั่นแหละ 555+
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 13-08-2011 19:10:26
แม้แต่การขับรถของเผิงเผิงที่ใครๆต่างผวา
แค่คงฉ่วยก็ยังชม(ชอบ) :laugh:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 13-08-2011 21:00:20
คิดถึง เผิงเผิง คงฉ่วย มาต่อด้วยน้า..........

รักคนเขียน
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 13-08-2011 21:49:24
ชักจะเริ่มสงสัยว่า เผิงเผิง โดนติดสัญญาณติดตามตัวเปล่าเนี่ย ไม่เคยหลุดรอดสายตาคงฉ่วยเลยสักครั้ง   :laugh: :laugh:

ปล. รูปการ์ตูนนกยูงกับเจ้าตูบน้อย น่ารักอะ ส่วนรูปเผิงเผิงที่ลงสีก็ดูเซ็กซี่มากอะ  :o8:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 14-08-2011 00:11:41
ชอบรูป Beware the peacock มากกกก...เห็นภาพคู่นี้สุดๆ

และ...รูปสุดท้าย เริ่มอยากเห็นเผิงเผิงถ่ายรูปลงนิตยสารซะแล้วสิ...
(แต่ด้วยนิสัยและอาชีพ มองไม่เห็นความเป็นไปได้ที่เผิงเผิงจะยอมง่ายๆนะเนี่ย)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 14-08-2011 01:48:56
เผิงเผิง น่ารักที่สุด ><

ติดใจ "นกยูงแดง" แล้วอะดี้ ^^

ส่วน หงหง ก็นะ ... (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) >__________<
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 14-08-2011 12:54:31
จะหาใครเข้าใจในตัวเผิงเผิงได้ทุกเรื่อง(รวมถึงฝีมือการขับรถ) เหมือนคงฉ่วยคงไม่มีแล้ว  :laugh:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 14-08-2011 13:39:43
เผิงเผิงสงสัยจะตกเป็นสามีทาสซะแล้ว เหอๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 14-08-2011 20:23:26
 :impress2:
กำลังคิดว่า ถ้าเกิดคงฉ่วยหึงหวงเผิงเผิง
เผิงเผิงต้องยับเยินแน่ๆเลย ฟ้าเหลืองอร่าม

ก๊ากๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 14-08-2011 20:30:48
คิดถึงเผิงๆ

อยากอ่านหนอนน้ำแข็งๆๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ENG❤LUCKY ที่ 14-08-2011 22:40:40
อ่านทันแล้ว ~
ชอบเผิงเผิงจริงๆ
ขี้อาย55555555
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 14-08-2011 22:54:48
คิดถึง คงฉ่วย กะเผิงเผิง มากเลย     มาต่อด้วยนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 16-08-2011 12:46:01

เผิงเผิงขับรถได้น่ากลัว  จนคนตัวโตๆอย่างซือหลิวถึงกับเข่าอ่อนเลย  :m20:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 16-08-2011 21:25:56
มารอหงคงฉ่วย!   :"))
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 16-08-2011 22:27:24
คิดถึงคุณนกยูงแดงจังเลย :a11:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 17-08-2011 01:00:27
คิดฮอดเผิงเผิง หลาย
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 17-08-2011 16:49:55
รอออ เผิงเผิง
รอออออ คงฉ่วยยยย !!~
 :z2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-08-2011 12:25:02
คิดถึง นกยูง กะ เผิงเผิง เนอะ  เมื่อไรจะหมดอาทิตย์   :m21:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 18-08-2011 16:52:06
คิดถึงเผิงเผิง คงฉ่วย และก่็เสี่ยวชิกด้วย~~ (^∇^)
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 18-08-2011 17:36:30
จะหมดอาทิตย์แล้ว จะกลับมาแล้ว = ตอนใหม่จะมาแล้ว

 :impress2:

(เพ้อ~)
XD
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 18-08-2011 22:52:29
คิดถึงนกยูงงงง
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 18-08-2011 23:03:31
กลับมาคงต้องจัดชุดใหญ่ให้คนรอแล้วเด่ :z2:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 19-08-2011 00:09:38
คิดถึงคงฉ่วยแล้วครับ

กลับมาเร็วๆนะ^^
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 19-08-2011 06:50:23
คิดถึง คงฉ่วยกับฟ่งมากแล้ว ท่านคนเขียน ขอร๊าบบบบบบ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 19-08-2011 11:55:37
อ๊ากกกกกก คิดถึง เผิงเผิง
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: leeteuk ที่ 19-08-2011 12:33:04
เผิงเผิง หายไปเป็นอาทิตย์แล้วอ่ะ  รออยู่นะคร่า
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 20-08-2011 01:30:16
+1 ค่ะ
ชอบมากกกกกก
หงคงฉ่วยน่ารักมากอ่ะ ,,
อ่านๆไปแล้วเขินมาก ตอนที่นอนกอดกัน แบบ นอนเฉยๆอ่ะ
หึหึ มีมุมน่ารักแบบนี้ด้วย ชอบมากจริงๆ
ขำสารวัตรลู่ ,, ๔ุกกระทำชำเราตลอดเลย ไม่เคยขัดขืนได้
เป็นเมะที่น่ารักมากจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
อ่อยยย ชอบเรื่องนี้ มากๆนะ !!!!
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 20-08-2011 20:37:03
เลยหนึ่งอาทิตย์แล้วน่า :sad4: :sad4: :sad4:

เข้ามารอจ้า o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 21-08-2011 09:54:25
กะ...กลับมาแล้วค่ะ แต่... ขอเคลียร์รวมเล่มMy neighbor กับงานอื่นก่อนนะคะ แหะๆ

สารภาพว่า ตอน18ยังไ่ม่มีแม้แต่หน้ากระดาษเปล่าเลยค่ะ^^"
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 21-08-2011 11:55:02
แง๊ ผมรอคุณทั้งอาทิตย์เลยนะครับคุณคนเขียน!!!!!!!!!!!

รออ่านอยู่เรื่องเดียวเนี๊ยะ!!  o7
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 21-08-2011 11:58:05
คิดถึงก๋งก๋งเเล้วค่ะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 21-08-2011 12:08:21
กร๊าซซซ พ่นไฟ :m31:
คิดถึงเผิงเผิง คงฉ่วย จนแทบคลั่ง
ไม่ได้เร่ง แต่เค้ารออยู่นะตัวเองงง ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 21-08-2011 13:16:06
อยากอ่านแล้วววววววววว
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Elleneza ที่ 21-08-2011 17:34:09
อยากอ่านอ่ะ  รอมาทั้งอาทิตย์เลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 21-08-2011 19:26:32
ีรอ  :impress:
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 17 P17 :12/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 21-08-2011 21:51:48
** อิฉัน ป่วยค่ะ... แต่ก็ยังจะเขียนทันอีกนะเนี่ย (ดีใจหรือเสียใจดี :sad4:)

กลับมาจากต่างจังหวัดคราวนี้ นอกจากพกหวัดมาแล้ว ยังได้พล็อตเพิ่ม(ซึ่งล้วนแต่เป็นตอนชิลๆ และน่าจะออกทะเลทั้งสิ้น<<น่าดีใจไหมเนี่ย :a5:)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ :really2:

--------------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 18
   เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปในคฤหาสน์เขาวงกตว่า หงคงฉ่วย เจ้านายใหญ่ของคฤหาสน์ชอบเลี้ยงนกเป็นชีวิตจิตใจ ถึงขนาดซื้อเกาะร้างเอาไว้เกาะหนึ่ง เพื่อเลี้ยงนกโดยเฉพาะ แต่ในบรรดานกทั้งหมด นกตัวโปรดที่สุดย่อมหนีไม่พ้นนกกระตั้วสีขาวที่มีชื่อว่าแปะชิกชิก ซึ่งเหมือนว่าหงคงฉ่วยจะไม่ยอมปล่อยให้ห่างตัวแม้แต่วันเดียว
   แต่ทว่า.....
---------------------------------------------
   “เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับนิ่วหน้าทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก เขามองตรงไปยังโต๊ะเปื้องหน้า มองเห็นนกกระตั้วสีขาวตัวหนึ่งเกาะคอนอยู่ คนรับใช้ทั้งหลายก็ยังยืนเรียงแถวกันหน้าสลอน แต่เก้าอี้บุหนังสีแดงคล้ำคล้ายเลือดแห้งตรงกลางกลับว่างเปล่าไร้เจ้าของนั่งอยู่
   “นี่มันเรื่องอะไรกัน?” นายตำรวจหนุ่มเอ่ยปากถามออกมา หลังจากมองไปรอบๆ อีกหนสองหน และแน่ใจแล้วว่าเจ้าตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องบากหน้ามาไม่ได้อยู่ในห้อง หลี่คงซึ่งเป็นพ่อบ้านวัยชราของหงคงฉ่วยเดินเนิบๆ และส่งโทรศัพท์ให้เขา
   “เผิงเผิงมาแล้วหรือ?” น้ำเสียงคุ้นเคยดังลอดผ่านหูโทรศัพท์ออกมาอย่างร่าเริง คิ้วของลู่อี้เผิงขมวดเข้าหากันมากยิ่งขึ้น เขากรอกเสียงลงไป
   “จะเล่นอะไรของคุณอีกเนี่ย ผมมาแล้ว ทำไมถึงต้องโทรศัพท์มาอีกล่ะ”
   ก็เพราะหงคงฉ่วยโทรศัพท์ไปหาเขาในช่วงเย็น ด้วยประโยคสั้นๆ ที่ว่า “เลิกงานแล้วให้รีบมาที่คฤหาสน์ด่วน ไม่งั้นจะได้เจอกับเรื่องที่คาดไม่ถึง”
   เพราะไม่อยากตอแยปัญหายุ่งยาก ลู่อี้เผิงเลิกงานแล้วถึงได้บึ่งรถมาที่นี่ แล้วท่าทางจะเจอเรื่องที่คาดไม่ถึงยิ่งกว่า
   “อ้อ.. ลืมบอกเธอไป ฉันกำลังจะขึ้นเครื่องไปอเมริกา” หงคงฉ่วยพูด “พอดีว่ารอบนี้ต้องพาเสี่ยวจือไปด้วย ฉันกลัวเสี่ยวชิกไม่มีเพื่อนเล่น แล้วจะถอนขนตัวเองอีก เลยว่าจะให้เผิงเผิงมาเป็นเพื่อนเล่นให้หน่อย”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองนกกระตั้วสีขาวตัวนั้น ซึ่งกำลังเอียงคอมองมาทางเขา และแทบจะขยี้โทรศัพท์ทิ้ง
   นี่เขาอุตส่าห์บึ่งรถมาแทบเป็นแทบตาย เพื่อมาเป็นเพื่อนเล่นนกกระตั้วหรือนี่!!!
   “ไหนเผิงเผิงลองคุยกับเสี่ยวชิกให้ฉันฟังหน่อยสิ” หงคงฉ่วยพูดต่อ มือของลู่อี้เผิงที่กำโทรศัพท์อยู่สั่นกึกๆ นายตำรวจหนุ่มยืนกัดฟันกรอดๆ อยู่นาน ถึงค่อยนึกถ้อยคำตอบโต้ออกมาได้
   “นี่มันนกคุณนะ คนรับใช้มีตั้งเยอะตั้งแยะ ให้จัดการกันเอาเองสิ ผมกลับล่ะ” ลู่อี้เผิงกรอกเสียงใส่หูโทรศัพท์ และนึกปวดประสาทขึ้นมา นี่ขนาดตัวไม่อยู่ ยังจะหาเรื่องมากวนประสาทเขาได้อีก เขาไม่น่าหลงเชื่อเจ้านกยูงบ้านี่เลย
   พูดจบยังไม่ทันจะวางสายหรือหันหลังกลับ ชายฉกรรจ์หุ่นล่ำสันสองสามคนก็เดินมาขนาบเขาเอาไว้เหมือนจะบี้ให้แบน ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดผ่านหูโทรศัพท์กลับมา
   “เผิงเผิงอย่าใจร้ายนักซี่ คงฉ่วยขอร้องให้ช่วยมาดูเสี่ยวชิกแค่นี้เอง อย่าบอกนะว่านักเรียนเกียรตินิยมอย่างเธอ จะใจดำอำมหิตกระทั่งนกกระตั้วตัวหนึ่งก็ตัดใจทิ้งให้เกาะคอนถอนขนตัวเองได้ลงคอ”
   ลู่อี้เผิงอยากจะพูดออกไปจริงๆ ว่า แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขาตรงไหนที่จะต้องมาเล่นกับเจ้านกตัวนี้ด้วยเล่า แต่ยังไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไร เจ้านกตัวนั้นก็ตีปีกพึ่บๆ แล้วพูดขึ้นบ้าง
   “เผิงเผิงจ๋า มาเล่นกันนะ”
   คนถูกเรียกอ้าปากพะงาบๆ เจ้านกกระตั้วตัวนั้นเอียงคอมองมาทางเขา แล้วผงกหัวขึ้นลง เหมือนจะเรียกให้เข้าไปเล่นด้วย
   ทีตอนเจ้าของอยู่ล่ะบินมาหา แต่พอเจ้าของไม่อยู่ก็ทำท่าอย่างกับจะเล่นเป็นเจ้าของแทนเชียว
   ขณะที่ลู่อี้เผิงกำลังเค้นสมองว่าสมควรจะเอาตัวรอดจากเรื่องงี่เง่านี้อย่างไรดี เสียงของหงคงฉ่วยก็ดังขึ้นต่อ “โอ๊ะ ฉันต้องขึ้นเครื่องแล้ว ดูแลเสี่ยวชิกให้ดีๆ นะเผิงเผิง ถ้าเกิดกลับไป เสี่ยวชิกของฉันหงอย หรือขนหายไปสักเส้นล่ะก็ ฉันจะเอาเหล็กร้อนจี้ปลายนิ้วเธอทีละนิ้ว อ้อ...” หยุดไปพักหนึ่งเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ “แล้วถ้าเธอกล้าสอนเสี่ยวชิกพูดอะไรแปลกๆ ล่ะก็ ฉันจะเจาะลิ้นเธอ เอาโซ่คล้อง แล้วล่ามเอาไว้กับล้อรถ ดูซิว่าระหว่างลิ้นเธอกับโซ่ อะไรจะขาดก่อนกัน”
   ลู่อี้เผิงรีบหุบปาก แล้วกลืนน้ำลายเฮือก พลางนึกสงสัยว่าหงคงฉ่วยเอาเซลสมองที่ไหนคิดวิธีทรมานพวกนี้ขึ้นมา ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดต่ออย่างอารมณ์ดี “แต่คงฉ่วยรู้หรอกว่าเผิงเผิงไม่ใจร้าย อีกห้าวันฉันจะกลับ ฝากเสี่ยวชิกด้วยนะ”
   พูดจบก็วางสาย ทิ้งให้ลู่อี้เผิงยืนอึ้งๆ จ้องตากับเจ้านกกระตั้วตัวนั้นอยู่ในห้องรับรอง หลี่คงเดินมารับโทรศัพท์ไปเงียบๆ ลู่อี้เผิงจึงอดไม่ได้ต้องถามขึ้น
   “คุณพ่อบ้านหลี่ นี่ผมจะต้องเล่นกับเจ้านกตัวนี้จริงๆ รึ?”
   “ตามที่ท่านนกยูงว่านั่นแหละ” หลี่คงตอบ ลู่อี้เผิงมีสีหน้าประหนึ่งกลืนไข่ห่านเข้าไปทั้งลูก อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นาน ในที่สุดก็ถามออกไปได้สักที “แต่ผมไม่เคยเลี้ยงนกเลยนะ”
   หลี่คงไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มๆ แล้วเดินจากไป ลู่อี้เผิงรู้สึกเหมือนถูกหลอกมาปล่อยเกาะ เขาเงยหน้าขึ้นมองนกกระตั้วที่มีชื่อว่าแปะชิกชิกตัวนั้นอีกครั้ง เจ้านกสีขาวนั่นยังคงเดินไปเดินมาบนคอน เหมือนจะรอให้เขาเดินไปหาจริงๆ
   “เผิงเผิง มาเล่นกันนะ มาเล่นกันนะ”
   ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงจึงจำใจต้องเดินไปหานก แทนที่จะเดินไปหาคนอย่างที่เคยเป็นมา นายตำรวจหนุ่มชักนึกสงสัยว่า ต่อจากเจ้านายแล้ว เขาก็ยังต้องมารองรับอารมณ์ของนกหรือนี่ นี่มันเวรกรรมอะไรกันนักกันหนา
   พอเดินเข้าไปใกล้ ลู่อี้เผิงถึงเห็นว่ามีเก้าอี้อีกตัววางอยู่ข้างๆ เก้าอี้ปุหนังตัวสีแดงซึ่งหงคงฉ่วยนั่งเป็นประจำ แปะชิกชิกตีปีกพึ่บๆ ท่าทางดูตื่นเต้นเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้
   “เผิงเผิง เผิงเผิง” แปะชิกชิกอ้าปากเรียกชื่อเขาอย่างที่หงคงฉ่วยเคยเรียกเสียงแจ้วๆ พลางขยับตัวไปมาอยู่บนคอน พยักเพยิดไปทางเก้าอี้เหมือนจะบอกให้นั่งไม่มีผิด ลู่อี้เผิงยืนลังเลอยู่พักหนึ่ง ท้ายที่สุดก็ยอมนั่งลงไป
   “ดีมาก ดีมาก” เจ้านกตัวเดิมพูดขึ้นต่อ พลางตีปีกต่อ ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่นก แล้วทำท่าจะลุกขึ้น
   “ไม่ดี ไม่ดี” แปะชิกชิกพูด แล้วร้องแกว้กๆ ขึ้นมา พลางบินมาเกาะบนศีรษะเขา แล้วเอาปากเคาะเบาๆ
   ลู่อี้เผิงจำต้องยกมือขึ้นปัดนก ซึ่งก็ดูเหมือนจะได้ผลนิดหน่อย แปะชิกชิกบินกลับไปเกาะที่คอนเหมือนเดิม แล้วเอียงคอมองเขาต่อ “มาเล่นกันเถอะ มาเล่นกันเถอะ”
   จริงอยู่ ลู่อี้เผิงเคยถูกหงคงฉ่วยพาตัวไปบังคับให้เป็นคนเลี้ยงนก ที่เกาะเลี้ยงนกของตนอยู่ถึงสามวัน แต่ตอนนั้นสิ่งที่เขาทำคือนำอาหารนกไปวางยังจุดต่างๆ แล้วก็โปรยให้พวกมันบ้างในบางครั้ง แต่ไม่เคยต้องเล่นกับนกมาก่อน นายตำรวจหนุ่มจึงยังคงจ้องหน้านกกระตั้วตัวนั้นอย่างไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อไป
   แปะชิกชิกเอียงคอมองคนตรงหน้า จากนั้นก็กระโดดลงจากคอนลงไปที่โต๊ะ ตรงไปยังขวดแก้วใบหนึ่งซึ่งปิดฝาอยู่ ก่อนจะอ้าปากแล้วพยายามดันฝาเกลียวที่ปิดอยู่ออก ลู่อี้เผิงยืนมองอย่างทึ่งๆ
   เขากำลังจะได้เห็นนกกระตั้วเปิดฝาขวดหรือนี่
   แปะชิกชิกพยายามจะดันฝาขวดอยู่ได้สักพัก ฝาก็ยังไม่ขยับ เจ้านกสีขาวจึงเงยหน้าขึ้น เอียงคอมองเขา ก่อนจะเคาะจะงอยปากลงไปบนฝาขวด “เปิดหน่อย เปิดหน่อย”
   ลู่อี้เผิงมองนก ยังอุตส่าห์นึกขึ้นมาได้อีกว่า ถ้าเขาหยิบขวดขึ้นมาเปิด อาจเข้าข่ายถูกสัตว์เดรัจฉานบนการเอาก็ได้ ระหว่างที่กำลังชั่งใจว่าควรจะทำตามดีรึเปล่า แปะชิกชิกก็ตีปีกพึ่บๆ แล้วพูดขึ้นต่อ “คนใจร้าย คนใจร้าย”
   ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าสมควรจะยื่นมือไปหยิบขวดมาเปิด หรือว่ายื่นมือไปจับนกมาหักคอดี แต่ท้ายที่สุด นายตำรวจหนุ่มก็เลือกที่จะเปิดฝาขวด พลางบอกตัวเองว่า เขายังไม่อยากแลกชีวิตตัวเอง กับชีวิตของนกกระตั้วปากเสียนี่หรอก
   พอเปิดขวดได้ แปะชิกชิกก็ตีปีกพึ่บๆ ขยับตัวไปมาอย่างตื่นเต้น ก่อนจะบินไปเกาะที่คอนอีกอันหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไป ลู่อี้เผิงจึงพอนึกขึ้นได้ ว่าเคยเห็นหงคงฉ่วยโยนเม็ดมะม่วงหิมพานต์ให้เจ้านกนี่งับ นายตำรวจหนุ่มมองลงไปในขวด แล้วก็พบว่าเป็นขวดใส่เม็ดมะม่วงหิมพานต์จริงๆ
   เจ้านกกระตั้วตัวนั้นยืดคอขึ้นๆ ลงๆ เหมือนจะรอให้โยนเม็ดมะม่วงหิมพานต์ให้ ลู่อี้เผิงเลยทดลองโยนให้เม็ดหนึ่ง แปะชิกชิกอ้าปากงับแม่นเหมือนเคย งับแล้วก็ขยับปากครั้งสองครั้ง เม็ดมะม่วงหิมพานต์ก็หายเข้าปากไป นายตำรวจหนุ่มจึงลองโยนไปให้อีกเม็ดหนึ่ง คราวนี้เปลี่ยนทางบ้าง แปะชิกชิกก็ยังอุตส่าห์ วิ่งกระโดดตามคอนไปงับได้อีก
   ท้ายที่สุด ลู่อี้เผิงถึงได้รู้ว่าการโยนเม็ดมะม่วงหิมพานต์ให้นกงับก็สนุกไปอีกแบบ พอโยนจนหมดขวด เจ้านกตัวนั้นก็ร้องแกว๊กๆ แล้วบินเข้ามาเกาะคอนตรงหน้า เอียงคอมองเหมือนจะขอคำชม ลู่อี้เผิงเลยยกนิ้วแตะตัวมันเบาๆ แล้วพูดยิ้มๆ “เก่งมากเลย”
   “เก่งมากเลย เก่งมากเลย” เจ้านกตัวนั้นพูดย้อนคำ แล้วขยับตัวตีปีกอยู่บนคอนเกาะ “รักเผิงเผิง รักเผิงเผิง”
   พูดจบก็เอียงคอไถศีรษะเข้ากับนิ้วของเขา จากนั้นก็อ้าปากงับเบาๆ
   ลู่อี้เผิงให้นกงับนิ้ว แล้วลูบตัวมันอยู่สักพัก หลี่คงก็เดินเข้ามา พอเห็นพ่อบ้านชรา แปะชิกชิกก็รีบบินไปเกาะอยู่บนคอน แล้วเอียงคอมองลู่อี้เผิง
   “วันนี้พอแล้ว วันนี้พอแล้ว”
   นายตำรวจหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองพ่อบ้านชรา หลี่คงยิ้มให้เขา “สารวัตรกลับได้แล้วล่ะ พรุ่งนี้ค่อยมาอีกที”
   “อ้อ... ครับ” ลู่อี้เผิงพูด พลางพยักหน้าอย่างงงไม่หาย ตกลงวันหนึ่งๆ เขาแค่ต้องมาเล่นกับเจ้านกนี่แบบนี้ไม่กี่นาทีหรือนี่ นายตำรวจหนุ่มมองนกกระตั้วสีขาวตัวนั้นอีกครั้ง เจ้านกเอียงคอมองเขา แล้วอ้าปากพูดเสียงแจ้ว
   “พรุ่งนี้เจอกัน พรุ่งนี้เจอกัน”
------------------------------------------------------------
“สารวัตรดูนาฬิกาอีกแล้ว พักนี้ไปแอบมีภาระไว้ที่ไหนรึเปล่าครับเนี่ย” ต้วนเฟิงทักขึ้น ขณะที่ทั้งสองคนกำลังนั่งทานอาหารเย็นกันอยู่ในร้านอาหารเล็กๆ แห่งหนึ่ง ใกล้ๆ กับที่ทำงาน ลู่อี้เผิงเงยหน้ามองลูกน้อง ก่อนจะหัวเราะแหะๆ
“ก็ไม่เชิงหรอก พอดีมีคนฝากให้ดูนกให้นะ”
“นก?” อีกฝ่ายทวนคำ สารวัตรหนุ่มจึงพูดขึ้นต่อ “อืม พอดีว่าเจ้าของไม่อยู่หลายวัน เลยฝากผมให้ช่วยดูแลนกให้น่ะ”
“โห... เจ้าของเป็นสาวสวยที่ไหนรึเปล่าครับเนี่ย แหม... ถึงกับทำให้สารวัตรต้องกลับไปเลี้ยงนกให้ ว่างๆ พามาแนะนำให้ผมรู้จักบ้างสิ”
ลู่อี้เผิงเกือบจะไอออกมา “อ้อ เปล่า ไม่ใช่สาวที่ไหนหรอก ญาติผู้ใหญ่นะ”
“อ้อ...” ต้วนเฟิงร้องออกมา “นกอะไรล่ะครับ”
“นกกระตั้ว” ลู่อี้เผิงบอก พอเห็นต้วนเฟิงทำหน้างง สารวัตรหนุ่มจึงพยายามจะอธิบายรูปร่างหน้าตาของมันให้ลูกน้องฟัง
“นึกไม่ออกแหะ ผมนึกออกแต่นกแก้ว” ต้วนเฟิงพูดในที่สุด “ไว้เดี๋ยวผมค่อยเปิดหารูปในอินเตอร์เน็ตดูแล้วกัน แล้วนี่สารวัตรต้องไปเลี้ยงนกกี่โมงครับเนี่ย?”
“ทานข้าวเสร็จก็คงไปเลยแหละ” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงพยักหน้า “งั้นรีบๆ ทานกันดีกว่า เดี๋ยวนกจะรอนาน”
พูดจบ ผู้กองหนุ่มก็หัวเราะร่วน ไม่รู้ว่าตีความนกไปในทางไหนกันแน่ ลู่อี้เผิงได้แต่พยักหน้ารับยิ้มๆ แล้วก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อ
---------------------------------------------------------------
วันนี้ลู่อี้เผิงเปลี่ยนบรรยากาศ จากการเล่นโยนเม็ดมะม่วงหิมพานต์ให้แปะชิกชิกงับให้ห้องรับรองของหงคงฉ่วย มาเป็นการยืนมองเจ้านกกระตั้วตัวเดิม เล่นของเล่นที่มีอยู่สารพัดในห้องที่เรียกกันว่า “ห้องของเสี่ยวชิก” ซึ่งดูไปโดยรวมแล้ว ห้องนี้ดูจะกว้างกว่าห้องนอนของลู่อี้เผิงเสียอีก
แปะชิกชิกยืนเกาะอยู่บนคอนไม้ ที่ห้อยลงมาจากต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกเอาไว้มุมหนึ่งของห้อง นอนของเสี่ยวชิก เป็นห้องที่ผนังและเพดานครึ่งหนึ่งกรุกระจกและตาข่ายเหล็ก จึงทำให้สามารถปลูกต้นไม้เอาไว้ในห้องได้ ครึ่งหนึงของห้องเป็นป่าขนาดย่อม ต่อจากนั้นก็มีคอนไม้เชื่อมๆ ต่อกันไปรอบๆ ห้อง ลักษณะต่างๆ กันไป ระหว่างคอนไม้มีทั้งอุโมงค์ที่ทำจากไม้ขนาดเล็กพอที่นกจะลอดได้ จักรยานที่พาดอยู่บนเส้นลวด ห่วงวงกลมที่คล้องกันไปมา แล้วยังมีรางไม้ที่ต่อไปจนถึงท่อใสๆ ทรงกระบอกที่มีไม้เสียบอยู่โดยรอบ
พอเห็นหน้านายตำรวจหนุ่ม เจ้านกกระตั้วตัวนั้นก็เอ่ยทักทันที “เผิงเผิง”
ลู่อี้เผิงได้แต่ยิ้มให้นก ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรตอบดี แปะชิกชิกยืดคอขึ้นๆ ลงๆ แล้วก็บินมาเกาะไหล่ลู่อี้เผิง เอาศีรษะถูไถแก้มจนนายตำรวจหนุ่มรู้สึกจั๊กจี๋
“เล่นกันนะ เล่นกันนะ” เจ้านกกระตั้วร้อง พลางตีปีกพึ่บๆ เล่นเอาลู่อี้เผิงแสบแก้วหู จากนั้นก็บินไปเกาะคอนไม้ เอียงคอมองนายตำรวจหนุ่ม หลังจากเล่นกับเจ้านกนี่มาได้สองวัน ลู่อี้เผิงพอจะรู้แล้วว่าตัวเองต้องทำอะไรบ้าง
นายตำรวจหนุ่มเดินไปอีกฟากของห้อง แล้วหยิบขวดเมล็ดพืชขึ้นมาเปิด เจ้านกกระตั้วตัวนั้นตีปีกพึ่บๆ แล้วร้องเสียงลั่น ก่อนจะกระโดดมาตามคอน มุดลอดอุโมงค์มาแล้วก็ปั่นจักรยานอันเล็กๆ บนเส้นลวด ก่อนจะปีนลอดห่วงกลมๆ พวกนั้น มาดึงสลักตรงหน้ารางไม้ ปล่อยลูกเหล็กกลมๆ ให้ไหลไปตามราง แล้วกระโดดตามไปจนลูกเหล็กไหลลงในท่อทรงกระบอก แล้วก็กระโดดไปดึงไม้ที่เสียบออกอยู่ทีละท่อน
ลู่อี้เผิงมองดูเจ้านกกระตั้วตัวนั้นจัดการกับอุปสรรค์ที่ถูกวางเอาไว้ทั้งหมดด้วยความทึ่งจัด แปะชิกชิกดึงท่อนไม้พวกนั้นออกจนลูกเหล็กกลิ้งตามรางมาหยุดอยู่ตรงหน้าลู่อี้เผิง ก่อนจะกระโดดขึ้นไปเกาะคอน เอียงคอรอรับคำชมอยู่อย่างนั้น
“เก่งมากๆ ” นายตำรวจหนุ่มพูด และป้อนเมล็ดพืชเป็นรางวัลให้ แปะชิกชิกรับเมล็ดพืชเปลือกแข็งนั้นมาแล้วใช้อุ้งเท้าและปากกะเทาะเปลือกออกอย่างคล่องแคล่ว
หลังจากให้อาหารและปล่อยให้เจ้านกกระตั้วตัวนั้นถูไถจนพอใจแล้ว ลู่อี้เผิงก็เตรียมตัวจะกลับ แปะชิกชิกบินมาเกาะที่คอน ก่อนจะเอียงคอให้
“พรุ่งนี้มาเล่นกันอีกนะ” เจ้านกน้อยพูดพลางตีปีกพึ่บๆ ในตอนที่ลู่อี้เผิงเปิดประตูออกไป นายตำรวจหนุ่มหันกลับมาแล้วยิ้มให้
“อืม”
------------------------------------------------------
ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้น มีเหตุให้ลู่อี้เผิงจำต้องค้างอยู่ที่กรม เพราะคดีใหญ่ที่เพิ่งส่งสำนวนเข้ามา นายตำรวจหนุ่มจึงจำต้องโทรไปบอกพ่อบ้านของหงคงฉ่วยว่าวันนี้เขาคงไปเล่นกับนกไม่ได้ หลังจากนั้น พอตกช่วงเย็นๆ เขาก็ถูกเรียกตัวจากห้องทำงานลงไปที่ด้านล่าง
“เผิงเผิง” เจ้านกกระตั้วสีขาวท่าทางคุ้นตาซึ่งเกาะคอนอยู่ในกรงเหล็กซึ่งทำขึ้นอย่างประณีตที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวมันหน่อยหนึ่งร้องขึ้นทันทีที่เห็นหน้านายตำรวจหนุ่ม ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก ก่อนจะหันไปมองนายตำรวจซึ่งเฝ้าเวรอยู่ด้านหน้า
“มีคนเอามาฝากไว้ให้สารวัตรน่ะครับ” นายตำรวจคนนั้นบอก ลู่อี้เผิงยืนมองนกอยู่อีกพัก นึกแปลกใจว่าคนรับใช้ที่บ้านของหงคงฉ่วยไม่มีปัญญาดูแลนกตัวหนึ่งขนาดนี้เชียวหรือ จนเมื่อแปะชิกชิกเริ่มตีปีกแล้วเรียกชื่อเขาอีกครั้ง ลู่อี้เผิงจึงหิ้วกรงนกนั้นขึ้นมาที่ห้องทำงาน
“โห... สารวัตร อย่าบอกนะครับว่านี่เป็นนกที่เขาฝากเลี้ยง?” ต้วนเฟิงเอ่ยทักขึ้นทันทีเมื่อเห็นลู่อี้เผิงกลับขึ้นมาพร้อมกับกรงนก สารวัตรหนุ่มพยักหน้า ได้ยินเสียงผู้เป็นลูกน้องพูดต่อ “ท่าทางมันจะติดสารวัตรน่าดู นี่ให้คนไปเอามาจากที่บ้านหรือครับ”
ลู่อี้เผิงไม่รู้จะตอบว่าอะไรดี เลยได้แต่พยักหน้า “ก็ทำนองนั้นแหละ”
“มันชื่ออะไรน่ะครับ สารวัตร” ต้วนเฟิงถามต่อเมื่อลู่อี้เผิงวางกรงนกลงบนโต๊ะ ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะตอบ เจ้านกกระตั้วตัวนั้นก็ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว “เสี่ยวชิก เสี่ยวชิก”
“โอ้โห ท่าทางจะฉลาดแฮะ” ต้วนเฟิงว่า แล้ววางงานที่ทำอยู่ เดินเข้ามาดูนกใกล้ๆ “นี่นกกระตั้วหรือครับเนี่ย น่ารักจัง”
“อืม” ลู่อี้เผิงพยักหน้า พลางนึกว่าวันนี้เขาจะได้ทำงานรึเปล่านะ ดันมีเจ้านกนี่มากวนประสาทอีก
ต้วนเฟิงดูจะสนใจนกเป็นพิเศษ เดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วพูดอีก “เสี่ยวชิก”
“จ๋า” เจ้านกตอบเสียงหวาน แล้วเอียงคอมองคนไม่คุ้นเคยตรงหน้า “ใครน่ะ ใครน่ะ”
“โห... ถามชื่อด้วยแน่ะ” ต้วนเฟิงว่า แล้วแนะนำตัวเอง
“ต้วนเฟิง ต้วนเฟิง” เจ้านกน้อยร้องเสียงแหลม พลางตีปีกพึ่บๆ ต้วนเฟิงมองมันอย่างพิศวง ก่อนจะพูดออกมา “ฉลาดจัง”
“ฉลาดจัง ฉลาดจัง” แปะชิกชิกว่า ต้วนเฟิงนึกสนุก เลยถามขึ้นต่อ “ไหนบอกซิ ระหว่างฉันกับสารวัตรลู่ ใครหล่อกว่ากัน”
“เผิงเผิง” เจ้านกกระตั้วตัวนั้นตอบทันที คนได้ฟังถึงกับอึ้งๆ ก่อนจะหันไปหัวเราะกับสารวัตรหนุ่มที่ยืนอยู่ “ชื่อเล่นสารวัตรน่ารักดีนะครับ”
“อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในคอ ก่อนจะตัดสินใจพูดตัดบท เพราะกลัวต้วนเฟิงถามไปถามมา เจ้านกบ้านี่อาจจะหลุดชื่อหงคงฉ่วยออกมาก็ได้
“ไปทำงานเถอะผู้กอง เดี๋ยวจะกลับดึก”
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 21-08-2011 21:57:35
“อืม... ท่าทางคืนนี้คงไม่ได้กลับหรอกครับ” ต้วนเฟิงว่า และทำหน้าท้อแท้ “ท่านรองก็ใจร้ายจริง คดีใหญ่ขนาดนี้ ดันต้องมารีบทำอีก”
ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะได้อ้าปากพูดอะไรตอบ แปะชิกชิกก็พูดขึ้นมาอีก “ใจร้ายจริง ใจร้ายจริง”
ต้วนเฟิงมองนก แล้วหัวเราะร่วน “เสี่ยวชิกน่ารักดีจัง ไปอยู่บ้านฉันไหม?”
“ไม่ไป ไม่ไป” เจ้านกน้อยตอบ แล้วอ้าปากแทะกรง ลู่อี้เผิงจึงจำต้องโบกมือ ไล่ลูกน้องตัวเองกลับไปทำงานเสียที ก่อนจะนั่งแหมะลงบนเก้าอี้ นึกปวดหัวว่างานก็เยอะอยู่แล้ว ยังจะมีเจ้านกนี่มากวนประสาทอีก
“เผิงเผิง” เจ้านกน้อยท่าทางอยากเล่นเต็มที่ เลยส่งเสียงเรียกเจื้อยแจ้ว พลางเดินไปเดินมาบนคอนในกรง ลู่อี้เผิงพยายามจดจ่ออยู่กับกองเอกสารตรงหน้า โดยไม่ให้ความสนใจกับเจ้านกสีขาวที่กำลังตีปีกพึ่บๆ แล้วร้องเรียกเขาอยู่ แต่เจ้านกน้อยยังส่งเสียงเรียกไม่หยุด “เผิงเผิง เผิงเผิง มาเล่นกัน มาเล่นกัน”
ในที่สุดลู่อี้เผิงก็กระแทกปึกเอกสารลงกับโต๊ะอย่างทนไม่ไหว ก่อนจะแค่นเสียงใส่เจ้านกน้อย “นี่ ช่วยเงียบๆ หน่อยเถอะ เดี๋ยวก็จับหักคอย่างกินซะหรอก”
พูดจบก็ถลึงตาใส่นกอย่างเอาเรื่อง แปะชิกชิกเอียงคอมองนายตำรวจหนุ่ม ก่อนจะทำคอตก ดูแล้วนึกถึงเจ้าของไม่ผิด ได้ยินเสียงต้วนเฟิงดังมาจากโต๊ะทำงานซึ่งตั้งเยื้องไปด้านหลัง “สารวัตรก็ ใจร้ายจัง นกมันจะไปรู้เรื่องอะไรล่ะครับ เล่นกับมันหน่อยสิ”
“ผมไม่ว่างขนาดนั้นหรอก” ลู่อี้เผิงว่า และก้มหน้าก้มตาจัดการกับงานเอกสารต่อ เจ้านกกระตั้วตัวนั้นก็เหมือนจะฟังภาษาคนรู้เรื่องจริงๆ พอถูกเอ็ดก็เงียบไปเลย สงสัยจะกลัวถูกหักคอ ลู่อี้เผิงนึกในใจว่า ถ้าเคลียร์งานเสร็จ อีกวันที่เหลือเขาจะใช้เวลาข่มขู่เจ้านกตัวนี้ เวลาอยู่พร้อมกับเจ้านกยูงนั่น จะได้ไม่เป็นลูกคู่กวนประสาทเขาอีก ดีไม่ดีเขาอาจจะได้พวกเพิ่มก็ได้

สำนวนคดีที่แบ่งมาเป็นการสอบปากคำพยานสองคน ที่ทางคณะตรวจสอบเห็นว่ายังมีข้อบกพร่องหลายอย่าง เลยส่งกลับมาให้ตรวจทาน และสรุปว่าควรจะสอบเพิ่มเติมอย่างไรบ้าง นายตำรวจหนุ่มเดินไปชงกาแฟมาดื่มพลาง ตรวจสำนวนคดีไปพลาง ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ รู้สึกตัวอีกทีก็เหมือนมีใครมาสางผมให้อยู่ พอเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นดวงตาสีดำกำลังจ้องเขาอยู่
นายตำรวจหนุ่มรีบยันตัวลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานทันที และนึกตกใจว่าตัวเองเผลอหลับหรืออะไรกันแน่ พอมองชัดๆ ถึงได้เห็นว่าเจ้านกกระตั้วตัวนั้นยืนอยู่บนโต๊ะ ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นขยี้ตา แล้วมองที่กรง ถึงเห็นว่าประตูกรงเปิดอ้าอยู่
“ออกมาจากกรงเองหรือนี่?” นายตำรวจหนุ่มถามขึ้นเบาๆ เจ้านกน้อยมองหน้าเขาแล้วผงกหัว ก่อนจะขยับเข้ามาใช้จะงอยปากค่อยๆ สางผมด้านหน้าของเขาเบาๆ ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา
“ฉันตื่นแล้วล่ะ ขอบใจนะ”
เจ้านกน้อยมองหน้าเขา แล้วก้มลงคาบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาวางบนมือของเขา ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องยกมือขึ้นลูบหัวมันเบาๆ แปะชิกชิกเลยเอาศีรษะถูไถกับมือของนายตำรวจหนุ่ม
ขณะที่ลู่อี้เผิงกำลังลูบหัวนกเพลินๆ เสียงของต้วนเฟิงก็ดังขึ้นข้างๆ “ท่าทางมันจะติดสารวัตรนะครับเนี่ย”
ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองลูกน้อง ก่อนจะหัวเราะเขินๆ “ไม่รู้สิ”
ต้วนเฟิงมองเขา แล้วยื่นเอกสารให้ “ของผมตรวจเสร็จแล้ว คิดว่าเราคงต้องสอบปากคำฉินสวี่เพิ่มนะ สารวัตรได้ความว่าไงครับ”
“อืม... คิดอยู่เหมือนกัน แต่ผมยังอ่านไม่เสร็จเลย” ลู่อี้เผิงยอมรับออกมาตรงๆ พลางมองปึกเอกสารตรงหน้า ต้วนเฟิงมองเขาด้วยสีหน้าเข้าอกเข้าใจเต็มที่ “ผมเห็นแล้วล่ะ ของสารวัตรน่ะมาอย่างโหดเชียว ความจริงตะกี้ผมว่าจะปลุกอยู่ล่ะครับ แต่เห็นนกมันท่าทางมีความสุขกับการจิกผมสารวัตร เลยไม่อยากยุ่งน่ะ” หยุดไปพักหนึ่ง นายตำรวจหนุ่มจึงพูดขึ้นต่อ “ว่าแต่นกก็ฉลาดนะครับ เปิดกรงเองด้วย แต่ไม่ยอมบินหนี ท่าทางจะเชื่องคนนะเนี่ย”
“อืม... คงจะติดคนอยู่น่ะ” ลู่อี้เผิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนจะก้มหน้าก้มตาอ่านสำนวนคดีต่อ โดยมีต้วนเฟิงนั่งเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ คอยเอาเมล็ดทานตะวันที่ใส่อยู่ตรงถ้วยในกรงให้แปะชิกชิกแทะเล่นบ้างอะไรบ้างตามประสา นานๆ ทีลู่อี้เผิงถึงจะถามความเห็นในสำนวนบ้าง ซึ่งบางทีทั้งคนทั้งนกก็ช่วยกันตอบ พอให้ได้หัวเราะคลายเครียดในยามดึก
กว่าที่สารวัตรหนุ่มจะสรุปสำนวนเสร็จก็ปาไปเกือบตีสาม หันไปอีกที ทั้งตัวนเฟิงทั้งแปะชิกชิกก็หลับกันหมดแล้ว เจ้านกกระตั้วตัวนั้นเข้าไปยืนหลับในกรง ส่วนลูกน้องเขาก็ฟุบหลับที่ข้างโต๊ะ

ต้วนเฟิงรู้สึกตัวตอนที่ลู่อี้เผิงขยับตัวลุกขึ้น พอเงยขึ้นไปก็เห็นอีกฝ่ายยิ้มให้ “กลับไหวไหมผู้กอง ผมไปส่งไหม?”
ต้วนเฟิงที่แม้อยู่ในอาการสะลึมสะลือ แต่ก็ยังนึกออกว่าแต่ละครั้งที่นั่งรถกับสารวัตรหนุ่มคนนี้ ตัวเองประสบเหตุอะไรบ้าง จึงรีบสั่นศีรษะทันที “ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมเรียกแท็กซี่กลับเอาดีกว่า”
พูดจบก็หันไปมองกรงนก เจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้นก็ดูจะตื่นแล้วเหมือนกัน มันยืนเกาะคอนเรียบร้อยอยู่ในกรง พลางเงยหน้าขึ้นมองคนซึ่งยืนอยู่
“สารวัตรขับรถกลับดีๆ นะครับ เดี๋ยวนกมันจะตกใจขนร่วงหมด” ต้วนเฟิงว่า เมื่อเห็นลู่อี้เผิงหิ้วกรงนกขึ้น นายตำรวจหนุ่มมองเขาแล้วพยักหน้า “อืม ผู้กองเองก็กลับบ้านดีๆ ล่ะ”
อีกฝ่ายพยักหน้า ทั้งคู่แยกกันหลังออกจากลิฟต์ ลู่อี้เผิงเดินมาที่รถ ความจริงเขาคิดว่าน่าจะเอาเจ้านกนี่กลับไปคืนที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วยก่อน แต่นี่ก็ใกล้จะเช้าอยู่แล้ว แถมทางไปคฤหาสน์นั่นก็ไกลว่าบ้านพักของเขา ลู่อี้เผิงเอากรงนกใส่เข้าไปตรงเบาะหน้า แล้วมุดตามเข้าไป สอดกุญแจสตาร์ตรถ แล้วหันไปถามเจ้านกสีขาวในกรง
“เสี่ยวชิก วันนี้ไปค้างบ้านฉันนะ”
เจ้านกกระตั้วที่ดูจะง่วงๆ แล้วตัวนั้นดูตื่นตัวขึ้นมาทันที “ไปบ้านเผิงเผิง ไปบ้านเผิงเผิง”
ลู่อี้เผิงยิ้มให้นก ก่อนจะถอยรถออกไป
----------------------------------------------------
พอกลับมาถึงบ้าน ลู่อี้เผิงก็จัดการวางกรงนกไว้ตรงเก้าอี้ที่ห้องนั่งเล่นเล็กๆ ชั้นล่าง เตรียมจะขึ้นไปชั้นบนเพื่ออาบน้ำและเข้านอน พอเห็นนายตำรวจหนุ่มเดินจากไป เจ้านกตัวนั้นก็ส่งเสียงเรียกทันที “เผิงเผิง เผิงเผิง”
ลู่อี้เผิงจึงต้องเดินกลับมาที่กรงนกอีกรอบ ก่อนจะถามอย่างเอ็นดู “อยากไปนอนด้วยหรือ?”
แปะชิกชิกมองหน้าเขา ก่อนจะร้องต่อ “นอนกับเผิงเผิง นอนกับเผิงเผิง”
ลู่อี้เผิงระบายลมหายใจออกมา แล้วจึงหิ้วกรงนกขึ้นไปชั้นบนด้วย แล้ววางเอาไว้ตรงเก้าอี้ข้างเตียงนอน พออาบน้ำเสร็จก็เห็นเจ้านกน้อยเกาะคอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว ลู่อี้เผิงมองมันอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงล้มตัวลงนอนบนเตียง
--------------------------------------------------------
“เผิงเผิง ฉันไม่อยู่หลายวันคิดถึงหรือเปล่า?”
ลู่อี้เผิงเขม่นตามองร่างตรงหน้า ก่อนจะแค่นเสียงตอบไป “คุณมันใจร้ายน่าดู ทิ้งผมไว้กับนกตั้งหลายวัน”
หงคงฉ่วยขยับตัวลงนั่งที่ข้างเตียง แล้วยกมือลูบศีรษะเขา พลางยิ้ม “งอนหรือคุณตำรวจ ฉันกลับมาแล้ว คิดถึงฉันใช่ไหมล่ะ?”
“ถามนกของคุณดูสิ” ลู่อี้เผิงว่า แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก แล้วก้มหน้าลงมาใกล้ “เสี่ยวชิกคิดถึงฉันอยู่แล้ว สารวัตรล่ะ คิดถึงฉันบ้างรึเปล่า”
ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบ เขาหันหน้ากลับมาอีกครั้ง และเห็นใบหน้าคมสันนั้นโน้มเข้ามาใกล้ นายตำรวจหนุ่มจึงเอื้อมมือขึ้นโอบร่างนั้นเอาไว้ ก่อนจะกระซิบเบาๆ “คงฉ่วย”
ริมฝีปากของฝ่ายนั้นค่อยๆ แนบลงมาบนริมฝีปากของเขาเบาๆ
!!
แข็ง!!
เท่าที่จำได้ ตั้งแต่จูบกันมา ริมฝีปากของหงคงฉ่วย ถึงไม่นิ่มเหมือนของผู้หญิงแต่ไม่แข็งขนาดนี้ ในที่สุดลู่อี้เผิงจึงลืมตาขึ้นมาได้จริงๆ เสียที และพบดวงตาสีดำสนิทกำลังจ้องมองเขาอยู่
“ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว” เจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้นไม่รู้ออกมาจากกรงตั้งแต่เมื่อไหร่ พอเห็นเขารู้สึกตัวก็ร้องเสียงลั่น ก่อนจะจิกปากเขาเบาๆ ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบปากตัวเอง
หรือว่าตะกี้... เขาจะจูบกับนกไปแล้ว?!!
นายตำรวจหนุ่มลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที เจ้านกตัวนั้นเลยบินไปเกาะที่พนักพิงเก้าอี้ซึ่งเป็นโครงเหล็ก ก่อนจะเอียงคอมองและพูดต่อ “สายแล้ว สายแล้ว”
ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา และพบว่าเป็นเวลาสิบโมงกว่าเข้าไปแล้ว จากเรื่องเมื่อคืน วันนี้เขาคงจะพอลางานได้ แต่... เจ้านกสีขาวตัวนี้สิ
“จะกลับบ้าน จะกลับบ้าน” แปะชิกชิกร้องขึ้น พลางตีปีกพึ่บๆ “หาคงฉ่วย หาคงฉ่วย”
------------------------------------------------------------------
ลู่อี้เผิงขับรถพาแปะชิกชิกมาที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วย พอเปิดประตูเข้าไป นายตำรวจหนุ่มก็ต้องนิ่วหน้าอีกรอบ เมื่อเห็นหงคงฉ่วยนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม
“ไหนคุณบอกไปห้าวันไง?” นายตำรวจหนุ่มอดไม่ได้ต้องถามขึ้นทันที หลังจากมองจนแน่ใจแล้วว่า เจ้าคนที่นั่งอยู่ใช่เจ้านกยูงนั่นแน่ๆ หงคงฉ่วยมองเขาแล้วพูดยิ้มๆ “พอดีคิดถึงเสี่ยวชิก เลยรีบกลับมาก่อน ไม่นึกว่าเธอจะพาเสี่ยวชิกไปค้างด้วยนะเนี่ย”
“คนของคุณนั่นแหละ เอามายัดเยียดให้ผม” ลู่อี้เผิงว่า แปะชิกชิกที่อยู่ในกรงมีท่าทางตื่นเต้นเมื่อเห็นเจ้านายของตัว ตีปีกพึ่บๆ แล้วร้องใหญ่ “คงฉ่วย คงฉ่วย”
ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะทันได้พูดหรือทำอะไรต่อ เจ้านกน้อยก็ใช้จะงอยปากงัดกลอนประตูกรงขึ้น ก่อนจะบินพึ่บๆ ไปเกาะคอนตรงโต๊ะทำงานของหงคงฉ่วย ก่อนจะร้องเสียงแจ้ว “กลับมาแล้ว กลับมาแล้ว”
“กลับมาแล้วล่ะ” หงคงฉ่วยว่า และยกมือขึ้นลูบตัวนกเบาๆ ลู่อี้เผิงยืนมองอยู่สักพัก ก็พูดออกมา “งั้นผมกลับล่ะ”
“เดี๋ยวซี่ มาแล้วจะกลับเลยหรือ?” อีกฝ่ายท้วง นายตำรวจหนุ่มจึงพูดตอบเสียงเรียบ “คุณจะได้มีเวลาอยู่กับนกสุดที่รักของคุณให้เต็มที่ไง ผมจะได้กลับไปนอนให้เต็มอิ่มด้วย”
ริมฝีปากของหงคงฉ่วยปรากฏรอยยิ้มลี้ลับขึ้นมา “เผิงเผิงงอนคงฉ่วยหรือ?”
“เปล่า” ลู่อี้เผิงตอบ และนึกอยากรีบกลับไปนอนขึ้นมาจริงๆ ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดต่อ “งั้นคิดถึงฉันล่ะสิ”
“ผมไม่คิดถึงคุณหรอก” นายตำรวจหนุ่มว่า แต่ใจพาลนึกไปถึงฝันเมื่อตอนเช้า เขาฝันบ้าๆ อย่างนั้นเข้าไปได้ไงกันนะ ใครมันจะไปคิดถึงเจ้านกยูงบ้านี่กัน
“ไม่คิดถึงฉันจริงๆ หรือ?” หงคงฉ่วยถามต่อ พอเห็นนายตำรวจหนุ่มไม่ตอบอะไร ทางนั้นจึงพูดขึ้นอีก “แต่ฉันคิดถึงเผิงเผิงนะ”
ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองหงคงฉ่วยทันที ก่อนจะรู้สึกร้อนวาบขึ้นมาบนใบหน้า
“ขึ้นมานี่สิ” ทางนั้นพูดอีก นายตำรวจหนุ่มไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ขาก้าวไปตามคำเรียกนั้น หงคงฉ่วยยกมือขึ้นลูบใบหน้าเขาเบาๆ “ไม่คิดถึงฉันสักนิดเลยหรือ?”
ลู่อี้เผิงได้แต่เม้มปากอยู่พักใหญ่ ในที่สุดก็พูดออกไป “นกคุณป่วนผมมากเลยนะ”
หงคงฉ่วยมองลู่อี้เผิงอีกพัก ถึงได้หัวเราะออกมา “คิดว่าเธอจะตกหลุมรักกับเสี่ยวชิกแล้วเสียอีก แต่ก็ดีแล้วล่ะ ฉันไม่อยากให้ใครมาแย่งรักเสี่ยวชิกหรอก” พูดจบก็หันกลับไปหานกกระตั้วตัวนั้นอีกรอบ
ลู่อี้เผิงมองท้ายทอยของหงคงฉ่วยแล้วให้รู้สึกป่วนในอกอย่างบอกไม่ถูก เขาเห็นหงคงฉ่วยยกมือขึ้นลูบนกกระตั้วตัวนั้น แล้วถามเสียงอ่อนโยน “เสี่ยวชิกเอ๋ย เผิงเผิงใจดีรึเปล่า?”
แปะชิกชิกมองลู่อี้เผิง ก่อนจะร้องเสียงแหลม “หักคอ หักคอ”
ลู่อี้เผิงถึงกับสะดุ้ง เตรียมจะกระโจนหนีทันทีที่หงคงฉ่วยหันกลับมา แต่ก็ถูกอีกฝ่ายยุดมือไว้ก่อน “หักคอนี่มันอะไรน่ะ สารวัตรลู่”
ลู่อี้เผิงนึกอยากจะหักคอแปะชิกชิกขึ้นมาจริงๆ แต่ในเมื่อโดนหงคงฉ่วยยุดมืออยู่ นายตำรวจหนุ่มจึงได้แต่ปั้นหน้าปั้นตาเจี๋ยมเจี้ยม พูดแก้ตัวออกไป “ผมหยอกเล่นน่ะ”
“อ้อ...” หงคงฉ่วยลากเสียงยาว ก่อนจะหันไปถามนกต่อ “แล้วอยู่กับเผิงเผิงสนุกรึเปล่า”
“สนุก สนุก” เจ้านกน้อยตอบ และขยับตัวไปมา “เผิงเผิงหล่อ เผิงเผิงหล่อ”
ลู่อี้เผิงไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี พอเห็นหงคงฉ่วยหันหน้ากลับมาอีก เจ้าตัวเลยรีบพูดปัด “นี่ผมไม่ได้สอนมันพูดนะ”
“อืม... ฉันรู้” หงคงฉ่วยว่า แล้วยกมือขึ้นจับหน้าเขาอีกรอบ “เสี่ยวชิกตาถึงขนาดนี้ ไม่ต้องให้สอนหรอก”
ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก มองดูคนตรงหน้า หงคงฉ่วยมองเขาอยู่พัก ก็ยิ้มอีก “เผิงเผิง ไม่ต้องกลับไปนอนที่บ้านหรอก ฉันเพิ่งกลับมา ยังไม่ได้นอนเลย ที่นอนที่โน่นก็กว้าง แถมหนาวด้วย”
มือที่จับใบหน้าเขาอยู่ เลื่อนต่ำลงไปลูบไล้อกเสื้อของชายหนุ่ม “นอนเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันอยากซบอกเธอ”
---------------------------------------------
ลั่วซ่งจือพาแปะชิกชิกกลับไปที่ห้องแล้ว ตอนนี้ลู่อี้เผิงจึงอยู่กับหงคงฉ่วยในห้องนอนแค่สองต่อสอง นายตำรวจหนุ่มกำลังยืนมองอีกฝ่ายเปลี่ยนเสื้อผ้า หงคงฉ่วยถอดเสื้อคลุมด้านนอนออก ถึงได้เห็นว่าด้านในเป็นเสื้อแพร คงจะเตรียมเข้านอนตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่บังเอิญต้องออกไปรับเขาที่ด้านนอนก่อน
ทางนั้นแขวนเสื้อคลุมเสร็จก็เดินเข้ามาใกล้ แล้วซบหน้าลงบนอกเขา
“เผิงเผิงไม่คิดถึงฉันจริงๆ ?”
ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบ เขาประคองใบหน้าของหงคงฉ่วยขึ้นมา แล้วแนบจูบลงไป ความระอุอุ่นและอ่อนนุ่มของริมฝีปากของอีกฝ่ายซาบซ่านเข้ามาในทันที จูบกันไปได้สักพัก ทั้งคู่ก็ล้มลงบนเตียง
“เผิงเผิง” หงคงฉ่วยเรียก ในตอนที่นายตำรวจหนุ่มซุกไซ้ไปตามซอกคอ ก่อนจะประคองศีรษะอีกฝ่ายขึ้นมา “วันนี้พักผ่อนเถอะนะ ฉันนั่งเครื่องมาหลายชั่วโมง เหนื่อยน่ะ”
ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา แล้วก้มลงจูบอีกรอบ หงคงฉ่วยปล่อยให้ทางนั้นจูบอยู่อีกพักใหญ่ แล้วพูดขึ้นอีก “ฉันรู้แล้วล่ะว่าเผิงเผิงคิดถึงขนาดไหน”
นายตำรวจหนุ่มเม้มปากแน่น ก่อนจะกอดร่างนั้นเอาไว้ “คงฉ่วย”
หงคงฉ่วยพยักหน้า ก่อนจะซบลงบนแผ่นอกกว้างนั้น “เสี่ยวชิกเป็นเด็กดีหรือเปล่า?”
“อืม..”
“ชอบไหม?”
“อืม...”
“อย่าเผลอไปหลงรักเข้าล่ะ”
“ผมเป็นคนนะ ไม่หลงรักนกหรอก”
“อ้อ....”
“คงฉ่วย”
“หืม”
“คุณรักคนหรือรักนกมากกว่ากันล่ะ?”
หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะตอบยิ้มๆ “พักผ่อนเถอะ ฉันง่วงแล้ว”
พูดจบก็ซบหน้าลงกับแผงอกกว้างนั้นอีกรอบ ลู่อี้เผิงเม้มปากอยู่พัก ก็พูดออกมาอีก
“คงฉ่วย ถ้าผมจะรัก ผมจะรักคน”
“อืม... ฉันรู้...”
“คงฉ่วย...”
“ถ้าทำได้ ฉันก็อยากจะรักคน”
“?!” ลู่อี้เผิงก้มหน้าลงมอง แล้วก็เห็นว่าฝ่ายนั้นหลับตาลงแล้ว เขามองแพขนตางอนยาวนั้นอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะโอบร่างนั้นเข้ามาแนบชิดมากยิ่งขึ้น
ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นอื้ออึงไปหมด
หงคงฉ่วย.....
----------------------------------------------------------
**ระบบกันสแปม90วิฯ ทำเอาอิฉันโพสลำบากเลยทีเดียว (เป็นเวรเป็นกรรมของคนเขียนตอนยาวมั้ยเนี่ย?) :really2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 21-08-2011 22:11:49
แอร๊ยยยยยยยยยยยยย

มาซักที!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: [อัพรูป หน้า16ค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 21-08-2011 22:18:13
เย้ ๆ กลับมาแว้ว
แปะน่ารักเหมือนกานนะเนี่ย :-[
คู่นี้เหมือนจาสวีทกานละนะเนี่ย
ดูไม่ค่อยทารุนเรย 5555+
หรือกำลังจะสับให้คงฉ่วยโดนทารุณบ้าง...ก็ดีนะ :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 21-08-2011 22:18:20
เผิงเผิงน่ารักที่สุดเลยยย  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 21-08-2011 22:28:15
 :o8:

ทำไมตอนนี้อ่านแล้วได้อารมณ์คู่รักจากกันไปแล้วนอนคุยกันอ่ะ

ยิ่งตอนสุดท้ายนี่เหมือนบอกรักกันกลายๆ

อ๊ายยยยย  ชอบอ่ะ

อยากให้รักกันจิงๆซะที
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 21-08-2011 22:28:38
เผิงเผิง รับศึกหนักเลยนะเนี่ย 555
ขอบคุณฮะ :)))
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 21-08-2011 22:31:01
สวีททั้งกับนกทั้งกับคนเลยนะเผิงเผิง  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 21-08-2011 22:36:40
กรี๊ดดดดดดดค่า  บอกรักกันแล้วๆๆๆ  เผิงเผิงเหมือนเด็กน้อยเลย เวลาอยู่กับคงฉ่วย
อ่านตอนนี้แล้วหลงรักเสี่ยวชิกเลยล่ะ  นกอะไรฉลาดน่ารัก ขี้อ้อนสุดๆ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 21-08-2011 22:38:31
ดีใจจังที่คนเขียนกลับมาแล้ว
คิดถึงคงฉ่วยและเผิงเผิงจัง  แต่ตอนนี้ให้คะแนนความน่ารักของเสี่ยวชิกนะคะ ส่วนความหวาน(?)ของคู่หลักให้เป็นรอง

 :pig4: ขอบคุณนะคะที่กลับบมาเหนื่อยๆแล้วยังมาต่อให้ พักให้หายเหนื่อยนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-08-2011 22:43:33
สรุป  เสี่ยวชิกน่ารักที่สุด
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: emmybblood ที่ 21-08-2011 22:46:32
เผิงเผิงน้อย หลงรักคงฉ่วยเข้าแล้วอ่ะดิ ตอนนี้ออร่าความรักฟุ้งกระจาย 

เสี่ยวชิกน่ารักสุดๆ หลงรักแปะชิกชิก อร๊างงงงง
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 21-08-2011 22:47:24
เหมือนเด็กเลยฉลาดมากอ่ะ ^^

น่ารัก -////-
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 21-08-2011 22:48:07

มาแล้วๆ ^^
ตอนท้ายหมายความว่าไงนิ่? ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 21-08-2011 22:56:03
รักเสี่ยวชิก รักเสี่ยวชิก

>\\\\\\\\\<
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 21-08-2011 23:02:22
น่ารักมากกกกกกกหวานจนมดขึ้นเลยตอนนี้นานๆทีมีหวานแบบนี้ก็รู่้สึกดีค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 21-08-2011 23:05:33
เผิงเผิงน่าีรักจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 21-08-2011 23:17:28
ทั้งนกและคน
น่ารักจริง ๆ

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-08-2011 23:25:40
ดูเหมือนเผิงเผิงจะน้อยใจคงฉ่วยเล็กๆนะที่รักแปะชิกชิกมากกว่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 21-08-2011 23:30:17
จะรักคนรึรักนกดี

รักให้หมดเลยดีฟ่า รักคนเขียนด้วย  :กอด1: กอดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 21-08-2011 23:32:10
กลับมาแล้ว สนุกสมกับที่รอคอย
ตอนนี้หว๊านหวานเนาะ
เผิงเผิงกับเสี่ยวชิกอ่ะ สวีทกันจริงๆ
ก๋งก๋งอย่าทิ้งเผิงเผิงนานนะ เด๋วโดนนกแย่งนะเออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 21-08-2011 23:33:13
เสี่ยวชิกน่ารักจัง  :-[ แอบสงสารตอนสลดเพราะเผิงเผิงขู่จะหักคอง่ะ :monkeysad:

ตอนนี้เผิงเผิงแอบอ้อนขอความรักจากคงฉ่วยนะ แต่คงฉ่วยที่กร้านชีวิตจะมีใจรักใครได้จริงๆมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 21-08-2011 23:49:43
เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ เผิงเผิง นี่ยังดีนะ เสี่ยวชิกไม่ได้พูดออกมาเต็มประโยค ไม่งั้นเจอทั้ง "หักคอ" ทั้ง "ย่าง" เลย  :laugh:

 :L1:เสี่ยวชิก :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 21-08-2011 23:49:58
น่าา รักกก อ๊ะ!!

แปะชิกชิกฉลาดอ่ะ
ไปติดใจเผิงเผิงตอนไหนหว่า?

อ่านแล้วเลยสงสัยว่า เสี่ยวชิก ไม่ชอบเล่นกับคนรับใช้
หรือคงฉ่วยไม่ชอบให้คนอื่น แตะต้องเสี่ยวชิก?

แต่ตอนจบทิ้งท้ายนี่ พ่อหนุ่มซึนของเราน่ารักมากกกกก
กีสสส
 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 21-08-2011 23:50:23
น่ารักจัง มีฉากหวานๆของความคิดถึงด้วย   :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 22-08-2011 00:21:51
เสี่ยวชิกกลายเปงลูกน้อยไปแล้ว แม่ไม่อยู่ พ่อก็ต้องเลี้ยงแทนสิเนอะ
และดูเหมือนประโยค "อย่าบอกนะว่านักเรียนเกียรตินิยมอย่างเธอ" จะเป็นประโยค(คงฉ่วย)ได้(เผิงเผิง)เสีย ของทั้งคู่จริงๆ :z1:
กลับมาจากทำงานก็แอบหวานกันต่อในห้องนอนให้หายคิดถึง แอร๊ยยยย...คิดถึงคงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 22-08-2011 00:23:09
ทำไหมรู้สึกว่าตอนท้ายแอบเศร้า
แต่ดีใจที่กลับมาแล้ว :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 22-08-2011 00:27:29
แอร๊ยยยยยยยยย~ เสี่ยวชิกฉลาดไม่บันยะบันยังเลยแห๊ะ โฮะๆๆๆๆ น่าร๊ากกกกกกกกกกก  ☆*:.。. o(≧▽≦)o .。.:*☆
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 22-08-2011 00:30:45
เสี่ยวชิกน่ารัก   :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 22-08-2011 01:21:42
เหยยยยยยยยยยยยยย
เสี่ยงชิกน่ารักมากกก
มากที่สุด
ชอบมากๆเลยอ่ะ ฉลาดชะมัดเลยนะเนี่ย
ฮ่าๆๆๆๆ
่ว่าแต่ ตอนท้าย อิ๊อ๊ะมากนะ ,,
ตกลงรักกันยัง ...ฮ่าๆๆ ขอหวานๆได้มั้ยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 22-08-2011 01:29:28
ใครจะรักนก รักคน ไม่รู้
แต่เราหลงรักคงฉ่วยยย อร๊ายยยย น่ารักกกก 
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 22-08-2011 01:36:21
เผิงเผิง เมื่อไหร่จะเลิกซึนฯ ล่ะลูกกกกกกกก


อยากให้ลงเอยซะที
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 22-08-2011 01:40:20
กว่าเผิงเผิง จะรักคงฉ่วยได้นี้ต้องใช้ลูกล่อชนเข้าหลายรอบมาก
สารพัดเลยน้ะเนี้ย หวานดีๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 22-08-2011 02:05:43
อ๊ากมาแล้ว มาแล้ว    ต่ออีกๆ  รักคนเขียน
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 22-08-2011 04:42:41
ตอนนี้น่ารักอย่างแรง แอร๊ยยยยยยย  :o8:
ออกทะเลแบบนี้บ่อยๆ ก็ได้ ไม่ว่ากัน อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 22-08-2011 05:47:15
นกกับเจ้านายรู้สึกว่าจะไม่ต่างกันเลยนะ = =
แต่ยังไงก็น่ารัก ><!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 22-08-2011 08:25:32
เสี่ยวชิกฉลาดมาก ถึงว่าคงฉ่วยชอบ แต่ถ้าจะรักต้องเผิงเผิงเนอะ หวานกับเบาเบาแต่บ่อยๆ ก็จะชอบมากค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 22-08-2011 09:37:52
คิดถึงคงฉ่วย  อ้อนกันเอง น่ารักๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: chinminho ที่ 22-08-2011 10:11:07
เมื่อไหร่นกยูงจะบอกรักสะที เดี่ยวเผิงเผิงก็น้อยใจหนีไปหลอก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 22-08-2011 12:38:04
สงสัยในอดีต คงฉ่วย คงผิดหวังกับคน (รัก) มาหรือเปล่านะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 22-08-2011 13:15:43
รักทั้งคนรักทั้งนกเลยค่า~
ที่สำคัญ เค้ารักคนแต่งน๊า~ :กอด1: ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 22-08-2011 13:55:59
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: hunnanoii ที่ 22-08-2011 17:29:10
เผิงๆน่าร๊ากกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 22-08-2011 19:21:12
เหมือนเสี่ยวชิกคือ คงฉวยเลยอ่า

รู้เรื่องอะไรขนาดนี้เนี่ย เป็นนกที่ฉลาดมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 22-08-2011 19:56:14
หวานๆประสาเผิงเผิงกับคงฉ่วยจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 22-08-2011 19:56:45
นกน่ารัก ให้ตายเถอะ มีนกอย่างนี้อิชั้นยอมเลี้ยงเลยเอ้า

ปล.อยากอ่านพาร์ทของแปะชิกๆบ้างจัง อยากรู้ว่านกมันคิดอะไรอยู่ หรือถูกสั่งถูกสอนแบบไหนมาถึงน่ารักขนาดนี้ อ๊ายยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 22-08-2011 20:21:43
วันนี้มาอัพรึเปล่าครับบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 22-08-2011 20:39:02
ไม่ได้อัพค่าา

ยังป่วย+ออกไปธุระทั้งวัน+กลับมาเก็บงานที่ดองข้ามเดือนอยู่ค่า

อาจจะมีตอนใหม่พรุ่งนี้นะคะ (ถ้าว่าง+อาการไม่หนักไปกว่านี้^^")

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 22-08-2011 21:08:42
^
^
^ :z13: จิ้มๆ
หายป่วยไวๆนะค๊าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 22-08-2011 22:46:22
ทำไมต้องมีถ้าอ่า รักเลยไม่ได้เหรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 23-08-2011 00:21:34
ไม่ได้อัพค่าา

ยังป่วย+ออกไปธุระทั้งวัน+กลับมาเก็บงานที่ดองข้ามเดือนอยู่ค่า

อาจจะมีตอนใหม่พรุ่งนี้นะคะ (ถ้าว่าง+อาการไม่หนักไปกว่านี้^^")

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

หายป่วยไวๆนะคะ พักผ่อนมากๆนะคะ จะได้หายเร็วๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 23-08-2011 03:17:10
เสี่ยวชิก น่ารัก เเล้วก็ฉลาดมาก ห้าๆ
ตอนนี้แอบหวานเบาๆ...เผิงเผิงหลงรักก๋งก๋งซะเเล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 23-08-2011 06:58:21
เสี่ยวซิกน่ารัก อยู่ด้วยกันแบบนี้เผิงเผิงหลงรักเสี่ยวซิกแล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 23-08-2011 19:01:49
红孔雀นกยูงแดง 19
   “สารวัตรลู่ คิดยังไงกับเรื่องถ่ายรูปลงหนังสือบ้างล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าคนถามคำถามด้วยสีหน้างุนงงอย่างเห็นได้ชัด “ท่านรองจะให้ผมทำคดีเกี่ยวกับหนังสือผิดกฎหมายหรือครับ?”
   เฉินฉินหัวเราะร่วน ก่อนจะรีบโบกมือ “เปล่าๆ คือมีคนมาติดต่อผ่านผม อยากให้คุณไปถ่ายแบบลงหนังสือให้หน่อยน่ะ”
   “?!” ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองผู้บังคับบัญชาของตนเอง และรู้สึกเหมือนได้ยินได้ฟังอะไรผิด เขาถูกเรียกตัวมาพบรองอธิบดีกรมตำรวจ แค่เพราะเรื่องถ่ายแบบลงหนังสือหรือนี่?
   “ท่านรองว่าอะไรนะครับ ถ่ายแบบ?” นายตำรวจหนุ่มถามย้ำอีกครั้ง คนถูกถามพยักหน้า แล้วพูดต่อ “คุณหลิวที่เป็นเจ้าของนิตยาสารAเข้ามาคุยกับผมเมื่อวานน่ะ บอกว่าอยากจะทำสกู๊ปเกี่ยวกับตำรวจในหนังสือแฟชั่นดูบ้าง พอดีว่าพักหลังๆ นี้เห็นคุณออกทีวีอยู่บ่อยๆ คงจะเกิดถูกใจล่ะมั้ง รูปร่างหน้าตาสารวัตรลู่ก็หล่อเหลาเอาการอยู่แล้วนี่”
   ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วอย่างไม่นึกยินดีกับคำชมเท่าไหร่นัก “ผมเคยไปออกทีวีเมื่อไหร่กัน” นายตำรวจหนุ่มว่า และได้รับคำตอบกลับมาทันที “ทุกครั้งที่สารวัตรขับรถชนรถคนร้ายนั่นแหละ ได้ยินว่าคุณหลบนักข่าวตลอด แต่รูปคุณก็ขึ้นหลาอยู่บนจอทุกทีล่ะนะ อย่าบอกนะว่าไม่ได้ดูข่าวน่ะ”
   คิ้วของลู่อี้เผิงขมวดยุ่งมากขึ้น พลางนึกถึงภาพข่าวที่ถ่ายรูปด้านหลังเขาเอาไว้บ้าง หรือไม่ก็ถ่ายตอนเขาเดินออกมาจากโรงพยาบาลบ้าง บางทีหารูปไม่ได้ก็เอารูปจากบัตรประชาชนเขามาก็มี
   “ผมอยากบอกพวกนั้นเหมือนกันว่าหยุดถ่ายรูปผมสักที นี่มันใกล้จะเข้าข่ายละเมิดสิทธิส่วนบุคคลแล้วนะ” นายตำรวจหนุ่มว่า อีกฝ่ายพยักหน้ายิ้มๆ แล้วพูดต่อ
   “เอาเถอะน่า... ว่าแต่เรื่องถ่ายแบบน่ะ สารวัตรโอเคนะ?”
   “หา?!” ลู่อี้เผิงส่งเสียงออกมาทันที ก่อนจะสั่นศีรษะ “ไม่เอาหรอกครับ ผมเป็นตำรวจนะ ไม่ใช่นายแบบ ถ้าจะทำสกู๊ปเกี่ยวกับตำรวจล่ะก็ ไม่ทำเรื่องนายตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่อย่างสุดความสามารถจนได้รับบาดเจ็บล่ะ แบบนั้นล่ะน่าสนใจกว่าเยอะเลย”
    “ไอ้สกู๊ปแบบนั้นมันก็มีอยู่บ่อยๆ แล้วล่ะนะ” เฉินฉินว่า และเงยหน้าขึ้นมองลูกน้องด้วยสายตาจริงจัง “ผมกำลังคิดว่า ถ้าเราเปลี่ยนแนวการนำเสนอบ้าง บางทีอาจจะมีคนให้ความสนใจเข้ามาเป็นนายตำรวจมากขึ้นก็ได้ โดยเฉพาะพวกเด็กวัยรุ่นที่กำลังเลือกว่าจะเรียนต่อทางไหนกันแน่ นี่ สารวัตร หนังสือของคุณหลิวน่ะ ดังในกลุ่มวัยรุ่นมากนะ ไม่แน่นะ คุณไปถ่ายแบบคราวนี้ อาจจะดึงพวกวัยรุ่นให้หันมาสนใจการเป็นตำรวจมากขึ้นก็ได้”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด “แล้วถ้ามันไม่ได้ผลล่ะครับ...”
   “ไม่ได้ผลก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ แค่ไปถ่ายแบบเอง ผมคุยเรื่องนี่กับท่านอธิปดีแล้ว ท่านก็เห็นดีเห็นงามด้วยน่ะ”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก ในขณะที่อีกฝ่ายพูดยิ้มๆ “เป็นอันตกลงนะสารวัตร ผมจะได้เซ็นอนุมัติคำสั่งเลย”
   “หา?!” ลู่อี้เผิงร้องขึ้นอีกรอบ เฉินฉินหยิบกระดาษที่มีตราสัญลักษณ์ของกรมตำรวจฮ่องกงออกมาแผ่นหนึ่ง ยื่นให้เขาอ่าน
   “ตามนั้นแหละสารวัตร ไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะเสียเวลาราชการหรอก เพราะเราจะถือว่านี่เป็นการปฏิบัติงานในด้านประชาสัมพันธ์ให้กับกรมน่ะ”
--------------------------------------------------
   ในที่สุด ลู่อี้เผิงก็มีอันต้องมาที่สตูดิโอถ่ายแบบในอีกสองวันถัดมา ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่รู้สึกเต็มใจเลยสักนิด แถมยังต้องจำชื่อและหน้าตาดาราสาวๆ ที่ต้วนเฟิงฝากมาขอลายเซ็นอีกต่างหาก
   สตูอิโอที่นัดแนะกันเอาไว้อยู่ห่างออกไปนอกเมืองหน่อยหนึ่ง มีบริเวณติดทะเล ด้านนอกเป็นตึกชั้นเดียวที่สร้างตามสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ มีที่จอดรถกว้างขวางพอสมควร ตอนที่ลู่อี้เผิงลงจากรถ ก็มีชายหนุ่มสองคน เดินเข้ามาหาทันที
   “สารวัตรลู่ใช่ไหมครับ คุณหลิวกำลังรอคุณเลย มาทางนี้เลยครับ”
   นายตำรวจหนุ่มจึงจำต้องเดินตามสองคนที่ว่าเข้าไปในอาคาร ซึ่งภายในทาสีขาว และแบ่งออกเป็นห้องโถงใหญ่อีกหลายห้อง มีหมายเลขห้องกำกับอยู่ แล้วมีช่องที่เอาไว้ใส่ชื่อว่าบริษัทไหน หรือใครกำลังใช้ห้องสตูดิโออยู่
   ขณะที่ลู่อี้เผิงกำลังชะเง้อมองหาดาราสาวที่ต้วนเฟิงฝากมาขอลายเซ็น ใครคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักเขา
   “สารวัตรลู่สินะครับ กำลังนึกกลัวอยู่เลยว่าคุณจะไม่ยอมมา” คนทักเป็นชายรูปร่างเล็ก อายุราวๆ สักสามสิบปลายๆ ถึงสี่สิบต้นๆ หวีผมและแต่งตัวด้วยแฟชั่นสีฉูดฉาด อย่างที่ลู่อี้เผิงคิดว่าตัวเองคงไม่มีวันเข้าใจความงามลักษณะนี้ไปตลอดชีวิต ชายคนนั้นยิ้มให้ และฉวยมือเขาขึ้นมาจับอย่างถือวิสาสะ
   “ผมหลิวกั่วสือครับ คิดว่าท่านรองเฉินคงเคยพูดชื่อให้สารวัตรฟังบ้างแล้ว”
   ลู่อี้เผิงจำต้องจับมือตอบอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะสลัดออกอย่างที่คิดว่าสุภาพมากที่สุด ก่อนจะพูดตอบบ้าง “ครับ ท่านรองเล่าถึงคุณให้ผมฟังแล้ว”
   หลิวกั่วสือหรี่ตามองนายตำรวจหนุ่ม แล้วยิ้มอีก “ตัวจริงของสารวัตรหล่อกว่าในรูปถ่ายบัตรประชาชนหลายเท่าจริงๆ นี่ถ้าสารวัตรยอมออกทีวีดีๆ ไม่แน่นะครับ อาจจะกลายเป็นดาราดังเลยก็ได้”
   ลู่อี้เผิงไม่รู้สึกยินดีปรีดากับคำชมด้วย เขาตีหน้านิ่ง แล้วพูดเสียงเรียบ “ผมมาตามคำสั่งของท่านรอง เกี่ยวกับเรื่องการให้สัมภาษณ์น่ะครับ”
   “อ้อ ครับ” หลิวกั่วสือว่า และยิ้มอย่างอารมณ์ดี “ตามมาทางนี้เลยครับสารวัตร” พูดจบก็เดินลิ่ว นำหน้านายตำรวจหนุ่มไปที่ห้องสตูดิโอห้องหนึ่ง พอเปิดเข้าไป นายตำรวจหนุ่มก็มีอันต้องชะงัก เมื่อมีคนหลายคนเดินเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังเขาทันที
   “โอ้โห... นี่สารวัตรลู่อี้เผิงหรือคะเนี่ย ตัวจริงหล้อหล่อกว่าในรูปถ่ายอีกนะเนี่ย” เสียงใครบางคนดังขึ้น ก่อนที่ลู่อี้เผิงจะรู้สึกเหมือนมีใครจับหน้าอกเขา
   “ตายแล้ว หุ่นฟิตเปรี๊ยะ เฟิร์มสุดๆ ใส่เครื่องแบบมาเต็มยศแบบนี้ยิ่งเร้าใจใหญ่เลย”
   นายตำรวจหนุ่มตัดสินใจผลักคนพวกนั้นออก เพราะเริ่มรู้สึกว่า ขืนปล่อยให้ล้อมนานเขาอาจจะถูกจับนั่นจับนี่เพิ่มขึ้นอีกก็ได้ ได้ยินเสียงหลิวกั่วสือเอ็ดขึ้น “นี่ เก็บอาการหน่อยเถอะพวกคุณ เดี๋ยวสารวัตรเขาก็จับให้หรอก”
   “โหย... คุณหลิว หล่อขนาดนี้น่ะ ผมยอมให้จับทั้งคืนเลยล่ะ” หนุ่มคนหนึ่งที่ออกท่าทางตุ้งติ้งอย่างเห็นได้ชัดพูดขึ้น พลางยักคิ้วหลิ่วตาให้ลู่อี้เผิง นายตำรวจหนุ่มตีหน้าบึ้งใส่ แล้วหันกลับมาหาหลิวกั่วสือ
   “คุณหลิว คุณจะสัมภาษณ์ผมที่นี่เหรอ?”
   “อ้อ ครับ” หลิวกั่วสือว่า แล้วยิ้มอีก “ไปตรงโซฟาด้านโน้นเลยนะครับ ต้องขอโทษเรื่องคนของผมจริงๆ ” ฝ่ายนั้นพูดต่อ พลางถือวิสาสะจับมือลู่อี้เผิง จูงไปนั่งตรงโซฟาหนังสีน้ำตาลเข้มที่วางอยู่ลึกเข้าไปในห้อง
   “ไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ ทำตัวสบายๆ ” หลิวกั่วสือว่า หลังจากลากมือลู่อี้เผิงมานั่งเรียบร้อยแล้ว นายตำรวจหนุ่มขยับตัวอย่างอึดอัด ขณะที่หญิงสาวท่าทางทอมบอยคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับเก้าอี้ แล้วก็นั่งปุลงข้างๆ เขา พร้อมกับวางเครื่องอัดเสียงไว้ใกล้ๆ
   หลิวกั่วสือหยิบสมุดเล่มเล็กๆ เล่มหนึ่งขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วเปิดหน้าหนึ่ง ยื่นให้นายตำรวจหนุ่ม
   “คำถามสัมภาษณ์คร่าวๆ นะครับ ข้อไหนที่สารวัตรคิดว่าไม่ควรถาม ก็ขีดออกเลยนะ”
   ลู่อี้เผิงรับไป แล้วกวาดตามองพักหนึ่ง ก่อนจะสั่นศีรษะ “แบบนี้ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ” เขาพูด แล้วส่งสมุดคืนให้
   “’งั้นก็เริ่มกันเลยแล้วกันนะครับสารวัตร” หลิวกั่วสือว่า และยิ้มอีก “ตั้งแต่สารวัตรลู่เริ่มเป็นข่าวเนี่ย มีแฟนหนังสือเขียนจดหมายและอีเมลเข้ามาหาผมเยอะแยะเลยว่า อยากให้ทำสกู๊ปเกี่ยวกับตัวสารวัตร ผมหยิบเอาจดหมายบางฉบับมาให้สารวัตรดูด้วยล่ะ” พูดจบ ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้ ลู่อี้เผิงเปิดออกมาอ่านแล้วก็กะพริบตาปริบๆ
   “ผมเป็นตำรวจนะ” นายตำรวจหนุ่มตอบด้วยสีหน้าค่อนข้างจะจริงจังอยู่พอสมควร อีกฝ่ายพยักหน้าและยิ้มร่า “ครับ นั่นแหละที่น่าสนใจ ปกติหนังสือแบบที่ผมทำ มักจะลงภาพที่ไม่ใช่ดาราวัยรุ่น ก็เป็นไฮโซชื่อดัง แต่กับคนในแวดวงราชการยังไม่เคยมีใครทำมาก่อน” หยุดไปพักหนึ่ง “ก็แน่นอนล่ะครับ เพราะพอพูดถึงราชการ โดยเฉพาะตำรวจ ภาพที่เรานึกมักจะเป็นตาลุงรูปร่างอุ้ยอ้าย ที่ออกมาให้สัมภาษณ์เวลาเกิดคดีใหญ่ๆ ทุกที แบบนั้นวัยรุ่นที่ไหนอยากจะไปสนกันล่ะ จริงไหมครับ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าคนพูด แล้วตอบเสียงเรียบ “มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ พวกเขาทำงานหนัก ไม่มีเวลาดูแลตัวเองมากนักหรอก”
   “แหม... สารวัตรนี่ตอบได้สมกับเป็นนายตำรวจดีจริงๆ ” หลิวกั่วสือว่า และพูดต่อ “ได้ยินว่าสารวัตรจบโรงเรียนนายร้อยตำรวจด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง มีชื่อขึ้นในทำเนียบนักเรียนดีเด่นตลอดหกปีที่เรียนอยู่ ไม่ทราบว่าสารวัตรมีเคล็บลับอะไรในเรื่องนี้รึเปล่าครับ”
   “ผมก็ตั้งใจเรียนอย่างปกตินั่นแหละ” ลู่อี้เผิงว่า แล้วหันไปมองหลิวกั่วสือ “นี่อัดเสียงผมไว้ด้วยรึเปล่าน่ะ”
   คนถูกถามหัวเราะร่วน “ครับ แต่สารวัตรไม่ต้องเกร็งหรอกนะครับ เดี๋ยวผมให้เด็กไปถอดเทปเอาอีกที นึกเสียว่าเหมือนคุยกับคนรู้จัก อะไรทำนองนั้น ทำตัวสบายๆ นะครับ ผมอยากให้ได้บทสัมภาษณ์แบบเป็นกันเองที่สุด”
   “อืม” ลู่อี้เผิงพยักหน้า พยายามจินตนาการว่าเขารู้จักกับหลิวกั่วสือมานานปี แต่....ท่าทางจะยากเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
   “ตั้งใจเรียนของสารวัตรนี่ คือท่องหนังสือ อ่านตำราอย่างคร่ำเคร่งตลอดวันเลยรึเปล่าครับ”
   “เปล่า ผมแบ่งเวลาเอาน่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ “เราไม่จำเป็นต้องเอาแต่ท่องตำราทั้งวันหรอก อีกอย่าง โรงเรียนนายร้อยก็เน้นภาคปฏิบัติมากกว่าภาคทฤษฏีอยู่แล้ว”
   “อ้อ... งั้นตอนเรียน สารวัตรมีแอบหนีเที่ยวหรืออะไรบ้างรึเปล่าครับ?”
   “มีนะ” ลู่อี้เผิงตอบ และเริ่มนึกย้อน “คนเรามันก็ต้องมีเวลาพักผ่อนกันบ้างนั่นแหละ ไม่มีใครอยู่ในกรอบได้ตลอดเวลาหรอกครับ เพียงแต่เราต้องจำกัดตัวเองบ้างเท่านั้นแหละ”
   “อ่อ ครับ” หลิวกั่วสือพยักหน้า “ได้ยินจากอาจารย์หลายคนของสารวัตร รวมถึงครูฝึก ว่าสมัยเรียน สารวัตรเฮี้ยวน่าดู อันนี่จริงรึเปล่าครับ?”
   “คุณไปถามใครมาล่ะ?” ลู่อี้เผิงย้อนถาม หลิวกั่วสือสั่นศีรษะ “เขาให้เก็บชื่อเป็นความลับน่ะ แต่บอกมาว่าสารวัตรทั้งเฮี้ยวทั้งห่าม เวลามีเรื่องอะไร สารวัตรออกหน้านำทัพก่อนเลย ขนาดเรื่องตีกันในโรงอาหาร สารวัตรยังเป็นหัวโจกเลยหรือครับ”
   “เอ่อ... ผมไม่ใช่หัวโจกนะ ผมแค่เข้าไปห้าม”
   “ที่ว่าซัดเพื่อนร่วมชั้นลงไปกองเจ็ดแปดคนนี่ คือเข้าไปห้ามหรือครับ?” อีกฝ่ายถามต่อ ลู่อี้เผิงมีสีหน้ายุ่งยากใจ “ถ้าคุณจะเข้าไปห้ามคนต่อยกัน ถ้าไม่อยากถูกพวกเขาต่อยจนสลบ คุณก็ต้องจัดการพวกเขาให้สลบก่อนนั่นแหละ” ลู่อี้เผิงว่า แล้วหันไปหาหลิวกั่วสืออีกครั้ง “นี่คุณหลิว ถามอะไรที่มันดูสร้างสรรค์กว่านี้หน่อยสิ”
   คนถูกเอ็ดหัวเราะชอบใจ “แหม... แบบนี้ก็สร้างสรรค์ดีออกครับ สารวัตรเองก็เฮี้ยวใช่ย่อย แต่ก็ยังจบมาด้วยเกียรตินิยม แถมยังได้รับคำชมทุกรายวิชาแบบนี้ แสดงว่าสารวัตรเองไม่ธรรมดาใช่ไหมล่ะ?”
   “เปล่า ผมก็คนธรรมดานี่แหละ” ลู่อี้เผิงว่า “มันอยู่ที่ว่าคุณตั้งใจทำอะไรมากขนาดไหนต่างหาก”
   “อ้อครับ” ทางนั้นพยักหน้า แล้วถามต่อ “สอบเข้าโรงเรียนนายร้อยตำรวจยากรึเปล่าครับ?”
   “ไม่ยากนะ” ลู่อี้เผิงว่า “แต่ผมเตรียมตัวจะสอบเข้ามาตั้งแต่เริ่มเรียนชั้นม.ต้นแล้วล่ะ”
   “อ้อ.. เห็นว่าสารวัตรได้แรงบันดาลใจในการเป็นตำรวจมาจากคุณพ่อหรือครับ?”
   “อืม” คนถูกถามพยักหน้า “ก็ไม่เชิงว่าได้แรงบันดาลใจหรอกครับ พ่อผมที่เสียไปอยากให้ผมเป็นตำรวจมากน่ะ บอกว่าเป็นอาชีพที่น่าภาคภูมิใจ”
   “ครับ จากประวัตินี่เห็นว่าคุณแม่ของสารวัตรเสียตั้งแต่สารวัตรเกิดเลยหรือครับ แล้วก็เลยอยู่กับคุณพ่อมาจนถึงอายุสิบห้า คุณพ่อก็มาเสียอีก แบบนี้สารวัตรรู้สึกตัวเองมีปัญหาด้านครอบครัวอย่างเช่นขาดความอบอุ่นหรืออะไรบ้างไหมครับ?”
   “ไม่นะ” ลู่อี้เผิงตอบ พลางสั่นศีรษะ “พ่อผมเป็นโรคปอดเรื้อรังมาตั้งนานแล้วล่ะ อีกอย่างพ่อผมบอกว่าที่ไม่ยอมแต่งงานใหม่เพราะรักแม่มาก ผมเลยมีความรู้สึกว่าแม่ผมต้องเป็นผู้หญิงที่ดีมากแน่ๆ เพราะอย่างนั้น ผมไม่น้อยใจหรือเสียใจเรื่องนี้หรอก”
   “อืม ฟังดูแล้ว สารวัตรเป็นคนเข้มแข็งมากเลยนะครับ” หลิวกั่วสือพูดและทำหน้าจริงจัง “มาถึงช่วงสำคัญของเราเลยดีกว่า สองสัปดาห์ก่อนหน้านี้ ผมลองเปิดคอลัมน์ถามบรรดาแฟนๆ หนังสือว่า ถ้าเราเชิญสารวัตรมาให้สัมภาษณ์ได้ แฟนๆ อยากจะถามอะไรจากสารวัตรบ้าง สารวัตรรู้ตัวรึเปล่าครับ ว่ามีแฟนคลับกับเขาแล้วนะ”
   ลู่อี้เผิงทำหน้าแปลกๆ “ผมไม่อยากมีหรอก”
   หลิวกั่วสือหัวเราะร่วนอีก “ผมเริ่มถามจากคำถามนี้ดีกว่า ปกตินายตำรวจจะต้องหุ่นไม่ดี ไม่อ้วนก็ผอมเกินไป หน้าตาก็งั้นๆ ทำไมสารวัตรลู่ถึงได้หน้าตาดี๊ดี หุ่นก็เพอเฟกสุดยอดแบบนี้ล่ะ?”
   “เอ่อ... นี่ใครถามมาน่ะ” ลู่อี้เผิงถามกลับ หลิวกั่วสือตอบยิ้มๆ “แฟนคลับสารวัตรไง”
   นายตำรวจหนุ่มมองเขาด้วยสีหน้าไม่ค่อยจะเชื่อถือนัก แต่ก็ยอมตอบคำถาม “หน้าตาผมเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ส่วนเรื่องรูปร่าง ผมออกกำลังกายเป็นประจำน่ะ”
   “แล้ว... สารวัตรมีงานอดิเรกอะไรเป็นพิเศษบ้างรึเปล่า นอกจากออกกำลังกายกับขับรถไล่จับคนร้าย”
   นายตำรวจหนุ่มย่นคิ้ว “สองอย่างนั่นอาชีพผมนะ งานอดิเรกก็.... ปลูกต้นไม้”
   “ต้นอะไรหรือครับ?”
   “หม้อข้าวหม้อแกงลิง”
   “โห..” คนได้ฟังทำตาโต “ใช่ต้นไม้ที่กินแมลงรึเปล่า ไม่ยักรู้ว่าสารวัตรเลี้ยงต้นไม้แปลกๆ แบบนี้นะเนี่ย สั่งซื้อมาทางอินเตอร์เน็ต หรือยึดของกลางมาล่ะครับ”
   ลู่อี้เผิงย่นคิ้วอีก “ญาติผู้ใหญ่ให้มาน่ะ”
   “อ้อ..” อีกฝ่ายร้องแล้วพยักหน้า “แล้วอาหารที่ชอบล่ะครับ”
   นายตำรวจหนุ่มนิ่งนึกไปพักหนึ่ง “ไม่รู้สิ ผมทานอะไรก็ได้น่ะ ไม่ค่อยเรื่องมากหรอก ถ้าที่ทานอยู่ประจำก็คงเป็นข้าวผัดเต้าหู้ล่ะมั้ง”
   “ทานอะไรพื้นฐานจัง” หลิวกั่วสือว่า “แล้วเครื่องดื่มล่ะ”
   “น้ำเปล่า”
   “ปกติพอมีเวลาว่าง สถานที่ท่องเที่ยวที่สารวัตรนึกถึงคืออะไรครับ?”
   “ทะเล”
   “สารวัตรเกิดเดือนไหน วันอะไรครับ?”
   “เดือดแปด วันที่ยี่สิบห้า นี่จะถามไปทำประวัติหรือไง?”
   คนถูกถามกลับหัวเราะอีก “คำถามต่อไป เป็นคำถามที่แฟนๆ หนังสือถามกันมาเยอะที่สุด ไม่ทราบว่าสารวัตรทั้งหล่อทั้งเก่งขนาดนี้ มีคู่ใจหรือคนรักเป็นตัวเป็นตนบ้างหรือยังครับ”
   “ไม่มีหรอก” ลู่อี้เผิงว่า อีกฝ่ายทำหน้าตกใจเกินจริง “โห... ไม่น่าเชื่อนะครับ นี่เป็นเพราะสารวัตรมีความเกี่ยวข้องกับหงคงฉ่วยด้วยรึเปล่า?”
   สีหน้าของลู่อี้เผิงเคร่งเครียดขึ้นมาทันที “ถามถึงเขาทำไมน่ะ?”
   “อ๋อ คำถามจากทางบ้านน่ะ ถ้าสารวัตรไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไร”
   “อืม ผมกับเขาไม่เกี่ยวอะไรกันหรอก”
   “ครับ แล้วสารวัตรมีสาวในสเป็กรึเปล่า หรือว่าสารวัตรสเป็กสูง เลยยังหาแฟนไม่ได้ล่ะมั้ง”
   “คงใช่นะ”
   “....” หลิวกั่วสือเงียบไปพักหนึ่ง แล้วถามขึ้นต่อ “นางในฝันสารวัตรเป็นแบบไหนหรือครับ?”
   คราวนี้ลู่อี้เผิงเป็นฝ่ายเงียบไปบ้าง หลังจากคิดอยู่นาน นายตำรวจหนุ่มก็ตอบออกมา “คงเป็นผู้หญิงที่เหมือนแม่ของผมล่ะมั้ง”
   “อ๋อ ครับ” หลิวกั่วสือพยักหน้า แล้วก็พูดสรุปเสียที “ขอบคุณสารวัตรจริงๆ ที่ให้เกียรติมาสัมภาษณ์กับนิตยาสารของเราในวันนี้ สารวัตรอยากฝากอะไรถึงท่านผู้อ่านทางบ้านบ้างรึเปล่าครับ”
   “อืม... ผมว่าอาชีพตำรวจเป็นอาชีพที่ดีนะ ตอนนี้ทางกรมของเรากำลังต้องการคนรุ่นใหม่เข้ามาทำงาน ถ้าพวกคุณสนใจล่ะก็ ลองสมัครเข้ามาดูสิ”
   “ถ้าสารวัตรอาสาติวตัวต่อตัวล่ะก็ ผมว่าคนสมัครตรึมแน่”
   ลู่อี้เผิงตีหน้าบึ้งทันที ทางนั้นเลยรีบพูดต่อ “เป็นอันว่าขอจบบทสัมภาษณ์ไว้แต่เพียงเท่านี้แล้วกันนะครับ”
   นายตำรวจหนุ่มถอนหายใจเฮือก ก่อนจะผุดลุกขึ้น “ผมกลับได้แล้วสินะ”
   “เดี๋ยวสิครับ” หลิวกั่วสือว่า แล้วลุกตาม “ยังไม่ได้ถ่ายภาพเลย สารวัตรไปนั่งตรงโน้นดื่มน้ำให้สบายใจก่อนก็ได้ เดี๋ยวเราค่อยคุยถึงคอนเซปว่าจะถ่ายแบบไหนดี”
   “หา?!” ลู่อี้เผิงทำหน้างง ก่อนจะถูกผู้ชายตัวบางๆ อีกสองคนเดินมาคล้องแขน แล้วลากไปนั่งตรงเก้าอี้อีกฟากหนึ่ง จากนั้นก็เอาน้ำมาให้เขาดื่ม
   “แหม... เห็นสารวัตรแล้ว ผมล่ะอยากเป็นตำรวจขึ้นมาเชียวครับ” หนึ่งในสองหนุ่มพูดขึ้น ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา “คุณอายุเท่าไหร่แล้วล่ะ?”
   “สิบแปดครับ”
   “น่าจะยังสมัครได้อยู่นะ” ลู่อี้เผิงว่า ทางนั้นมองหน้าเขาแล้วยิ้มเล็กๆ “ถ้าสมัครแล้วจะได้เจอสารวัตรทุกวันรึเปล่าครับ”
   ลู่อี้เผิงยังไม่ทันจะได้ตอบ อีกคนก็ยื่นมือมาลูบไล้ต้นแขนของเขา “สารวัตรหุ่นดีจัง นี่ขนาดใส่เครื่องแบบนะเนี่ย ถ้าสารวัตรถอดเสื้อล่ะก็...”
   “นี่พวกคุณ เกรงใจสารวัตรเขาหน่อยเถอะ” หลิวกั่วสือที่เดินตามเข้ามาพูดเอ็ดขึ้นอีก สองคนที่เหลือมองหน้ากันแล้วหัวเราะ “คุณหลิวเองก็อยากเห็นสารวัตรเปลือยเหมือนกันไม่ใช่หรือไงครับ แหม... ผู้ชายรูปหล่อแถมหุ่นล่ำบึ๊กขนาดนี้ หาไม่ใช่ง่ายๆ นะเนี่ย”
   “ไปไกลๆ เลยไป” คนถูกล้อเอ่ยปากไล่ สองหนุ่มหัวเราะคิกกคักแล้วเดินจากไป ลู่อี้เผิงขยับตัวอย่างอึดอัด “นี่..คุณหลิว ผมไม่ถ่ายแบบหนังสือโป๊หรอกนะ”
   “ครับ” หลิวกั่วสือพยักหน้า “ผมก็ไม่ได้จะถ่ายโป๊สารวัตรหรอก สาบานได้เลย”
   ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้าอย่างไม่เชื่อถือสุดๆ ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในสตูดิโอนี่ ลู่อี้เผิงชักเริ่มรู้สึกว่าเขากำลังตกเข้ามาในดินแดนต้องห้ามอะไรซักอย่างแน่ๆ พอเผลอทีไรก็มีผู้ชายมาเข้าถึงเนื้อถึงตัวเขาทุกที
   แค่หงคงฉ่วยคนเดียวยังพอทน แต่มาเป็นฝูงแบบนี้เขาคงรับไม่ไหวเหมือนกัน
   ลู่อี้เผิงมองหน้าหลิวกั่วสืออีก พลางคิดว่าถ้าไอ้หมอนี่ หรือลูกน้องทำอะไรที่เข้าข่ายอนาจารหรือละเมิดทางเพศเขาแม้แต่นิดเดียว เขาจะแจ้งจับให้เหี้ยนสำนักพิมพ์ไปเลย
   “อืม... ผมว่าสารวัตรใส่เครื่องแบบแบบนี้แหละ เหมาะที่สุดแล้ว” หลิวกั่วสือพูดออกมา หลังจากมองลู่อี้เผิงอยู่พักใหญ่ “ยิ่งพอสารวัตรทำหน้าดุๆ ยิ่งดูดีมากๆ เลยครับ ลองไปยืนที่ฉากตรงโน้นหน่อยไหมครับ ถ่ายแค่ภาพสองภาพก็พอแล้วล่ะครับ” เขาว่า และฉวยมือลู่อี้เผิงอีกรอบ ก่อนจะลากออกไป
   ลู่อี้เผิงถูกจับมายืนอยู่หน้าฉากผ้าสีดำฉากหนึ่ง ตรงข้ามมีไฟสปอตไลท์สำหรับถ่ายภาพสองตัว แล้วก็มีช่างกล้องอีกคนหนึ่ง หลิวกั่วสือยืนอยู่ถัดไปด้านหลัง
   “ถอยไปอีกนิดหนึ่งครับสารวัตร ลองเดินไปเดินมาดูหน่อยสิครับ ไม่ต้องมองกล้องหรอกครับ เดินสบายๆ น่ะ ครับ.. แบบนั้นแหละ”
   ได้ยินเสียงลั่นชัตเตอร์และแสงไฟแฟลตแลบออกมาเป็นระยะ ลู่อี้เผิงชักนึกสงสัยว่าไอ้เจ้าพวกนี้จะถ่ายรูปตอนเดินของเขาไปทำไมนะ
   “สารวัตรครับ เน็กไทนี่ ปลดออกได้รึเปล่าครับ ผมว่ามันดูอึดอัดไปนะ สำหรับภาพถ่ายน่ะ” หลิวกั่วสือว่า ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา
   “คลายออกสักนิดหนึ่งก็ได้ นะครับ แค่นิดเดียว”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้น ทำท่าจะคลายเน็กไทออก หลิวกั่วสือรีบส่งเสียงทันที “แบบนั้นล่ะครับสารวัตร เดี๋ยวผมให้เด็กๆ เข้าไปช่วยจัดเสื้อผ้าให้นะ”
   ลู่อี้เผิงยังไม่ทันจะได้พูดอะไรตอบ ผู้ชายสองคนเมื่อครู่ก็ปราดเข้ามา ทั้งยื่นผ้ามาเช็ดหน้า ทั้งลงมือคลายเน็กไทเขาเป็นการใหญ่ ลู่อี้เผิงจำต้องผลักคนทั้งคู่ออก “พวกคุณกำลังทำให้ผมแต่งเครื่องแบบไม่สุภาพนะ”
   นายตำรวจหนุ่มว่า และจัดแจงติดกระดุมเม็ดบนที่ถูกปลดออก แล้วดึงเน็กไทกลับเข้าที่ แล้วเดินออกมาจากฉาก
   “เดี๋ยวสิครับ สารวัตร ยังไม่ได่ถ่ายสักภาพเลยนะครับ” หลิวกั่วสือร้องเสียงหลง ลู่อี้เผิงหันมามองหน้าเขา “แล้วตะกี้ไม่ได้ถ่ายเอาไว้หรือไง”
   “เทสแสงกับท่าทางน่ะครับสารวัตร เดี๋ยวรบกวนสารวัตรนั่งตรงโน้นสักครู่นะครับ ตบแป้งหน่อย หน้าจะได้ไม่มันเวลาโดนแสงแฟล็ต”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ จากนั้นก็โดนลากไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง สาวอายสักสามสิบกว่าคนหนึ่งเดินจ้ำๆ มาหาเขา แล้วยิ้มให้ “ขอตบแป้งนิดหนึ่งนะคะ สารวัตร”
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 23-08-2011 19:07:46
   ลู่อี้เผิงทำหน้ายุ่งทันทีเมื่อฟองน้ำสำหรับใช้เกลี่ยแป้งกดลงบนหน้า ได้ยินเสียงอีกฝ่ายพูดต่อ “สารวัตรอย่าทำหน้ายุ่งแบบนั้นสิคะ เดี๋ยวก็ผิวย่นหรอก ทาแป้งนิดเดียวน่ะค่ะ แค่พอไม่ให้หน้ามันน่ะ”
   นายตำรวจหนุ่มจึงจำต้องนั่งนิ่งๆ เพราะครั้นจะปัดมือสุภาพสตรีออกก็ใช่ที่ ลงแป้งบางๆ ไปชั้นหนึ่ง สาวเจ้าก็ใช้มือเกี่ยวหน้าเขาขึ้น แล้วพูดยิ้มๆ “หล่อแล้วล่ะค่ะ จัดเสื้อหน่อยดีกว่า”
   เพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิง แล้วก็ไม่ได้มีท่าทีลวนลามเขาเหมือนสองคนเมื่อครู่ ลู่อี้เผิงจึงยอมให้เธอจัดเสื้อผ้าให้ ขณะที่กำลังช่วยจัดสายคาดไหล่ให้เข้าที่ โทรศัพท์มือถือของนายตำรวจหนุ่มก็ดังขึ้นพอดี
   “เผิงเผิง” เสียงที่ดังลอดออกมาทำเอาลู่อี้เผิงต้องยกมือขอตัวกะทันหัน เขารีบเดินไปที่มุมหนึ่งของสตูดิโอ แล้วกรอกเสียงลงไป
   “มีธุระอะไรน่ะ”
   “ฉันเพิ่งกลับมาจากเวียดนาม ซื้อของมาฝากเธอด้วย แวะมาหาที่คฤหาสน์หน่อยสิ”
   “ผมติดธุระอยู่น่ะ ยังไปไม่ได้หรอก”
   “ธุระอะไร?” ปลายสายถามเสียงเข้มทันที ลู่อี้เผิงเหลือบมองพวกที่เดินไปเดินมาอยู่แถวนั้น ก่อนจะตอบกลับไป “ผมมาถ่ายแบบ”
   “ว่าไงนะ?!” เสียงปลายสายถามกลับมาทันที “ถ่ายแบบ? กับใครน่ะ?”
   “คุณหลิวกั่วสือ”
   “กั่วสือ?” หงคงฉ่วยทวนชื่อผ่านสายโทรศัพท์ “เดี๋ยวนี้เผิงเผิงหัดขายตัวทางหนังสือพิมพ์แล้วหรือไง?”
   “จะบ้าเรอะ” ลู่อี้เผิงโพล่งใส่หูโทรศัพท์ “ผมมาเพราะคำสั่งท่านรองน่ะ”
   “เฉินฉินนึกบ้าอะไรให้เธอไปถ่ายแบบกับคนพรรค์นั้น ถ่ายอยู่ที่ไหนน่ะ?”
   “สตูดิโอT นี่ อย่าบอกนะว่าคุณจะ!” พูดไม่ทันขาดคำ ทางนั้นก็วางสายไปเสียก่อน ลู่อี้เผิงนึกเสียวสันหลังวาบ เขาหันไปมองหลิวกั่วสือที่กำลังเดินเข้ามาหา “เดี๋ยวรบกวนสารวัตรไปที่ฉากเลยนะครับ จะได้เริ่มถ่ายกันเลย”
   ลู่อี้เผิงยืนอ้ำอึ้งอยู่สักพัก ในที่สุดก็ถามออกไป “คุณหลิว คุณรู้จักหงคงฉ่วยรึเปล่า?”
   หลิวกั่วสือมองหน้าเขา แล้วพยักหน้า “รู้จักสิครับ ใครๆ ก็รู้จักชื่อเขาทั้งนั้นแหละ ต่อให้ไม่ใช่ตำรวจก็เถอะครับ แต่ว่าถามทำไมหรือ?”
   “อ้อ... แล้ว คุณกลัวเขารึเปล่า?”
   หลิวกั่วสือคำพรืดออกมา “สารวัตรยังดูไม่กลัวเขาเลย ผมจะกลัวทำไมล่ะ ผมว่าเขาคงเป็นคนแก่ที่ดูใจดีๆ สักหน่อยล่ะมั้ง ใช่ไหมล่ะครับ คงไม่ดุร้ายอย่างที่ใครเขาร่ำลือกันหรอก”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก “ผมว่าคุณระวังๆ เอาไว้หน่อยก็ดี”
   “ไม่เอาน่า สารวัตร ตะกี้ตอนสัมภาษณ์ คุณยังทำท่าไม่อยากจะพูดถึงเขาอยู่เลย ทำไมจู่ๆ ถึงมาพูดแบบนี้ล่ะครับ ไปที่ฉากกันเถอะ เดี๋ยวจะเลิกดึกนะ”
   ลู่อี้เผิงจำต้องเดินกลับไปที่ฉาก พลางภาวนาไม่ให้มีเรื่องบ้าๆ เกิดขึ้น
---------------------------------------------------
   งานถ่ายแบบดูเรียบง่ายและไม่น่ากลัวอย่างที่ลู่อี้เผิงคิดตอนแรก อย่างน้อยเขาก็ยังสวมเครื่องแบบเรียบร้อย และทำแค่ยืน นั่ง แล้วก็เดินไปเดินมาเท่านั้นเอง ถ่ายไปได้สักพัก นายตำรวจหนุ่มชักจะเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นบ้าง เลยมีบางมุมที่หันมายิ้มให้กล้อง หลิวกั่วสือเห็นแล้วก็รีบยกนิ้วโป้ง แล้วสั่งช่างกล้องให้เก็บภาพไว้เป็นการใหญ่
   ในตอนที่กำลังถ่ายกันอยู่ หนุ่มคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามา “สารวัตรลู่ มีญาติผู้ใหญ่มาหาครับ”
   “?” คนทั้งหมดหันไปหาคนพูดเป็นทางเดียว พอมองเลยไปด้านหลัง ก็เห็นใครคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีแดงคล้ำเดินเข้ามา
   “ไงเผิงเผิง ถ่ายแบบสนุกมั้ย?”
   “!!!” ลู่อี้เผิงแทบจะกัดลิ้นตัวเองเพื่อไม่ให้หลุดปากเรียกชื่อทางนั้นออกไป หลิวกั่วสือมองผู้ชายที่เดินเข้ามาแล้วพูดยิ้มๆ “ไม่ทราบว่าคุณคือ...”
   “ฉันเป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายแม่ของปู่ของพ่อเขา” คนเข้ามาใหม่ตอบ พลางเดินปราดๆ เข้ามาที่ฉากถ่ายภาพโดยไม่สนว่าคนที่อยู่ในฉากกำลังทำอะไรอยู่ ก่อนจะหยุดตรงหน้านายตำรวจหนุ่ม
   “เผิงเผิงกลับบ้านได้แล้วล่ะ”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ ในขณะที่หลิวกั่วสือและคนอื่นๆ ก็ดูจะอึ้งกิมกี่ไม่แพ้กัน
   “เอ่อ... คุณเป็นญาติผู้ใหญ่เขาจริงหรือครับ? ผมว่า... คุณน่าจะอายุพอๆ กับเขานะ”
   คนในชุดแดงยิ้มที่มุมปาก “รับรองว่าฉันเป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอได้ด้วยก็แล้วกัน ถ้าฉันเกิดอยากจะเป็นขึ้นมาน่ะนะ”
   พูดจบก็หันมาทางลู่อี้เผิง “เผิงเผิงจะกลับเอง หรือให้ฉันลากกลับไป”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก ก่อนจะพูดออกไปได้ในที่สุด “นี่... คุณใจเย็นๆ ก่อนเถอะ ผมแค่มาถ่ายแบบ”
   “ฉันไม่อนุญาต” ทางนั้นพูดเสียงเข้ม ก่อนจะถลึงตามองเขา “ฉันไม่เคยจำได้ว่าอนุญาตให้ใครอื่นดูร่างกายของเธออีก”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ ยังไม่ทันได้พูดอะไร ทางนั้นก็หันไปกวาดสายตามองคนรอบๆ “ใครเป็นตากล้อง?”
   คนที่ยืนอยู่หลังกล้องกะพริบตาปริบๆ คนในชุดแดงหันไปมองเขา แล้วพูดเสียงเรียบ “ถ่ายภาพเขาไว้เยอะหรือเปล่าน่ะ?”
   “ครับ”
   “งั้นฉันขอซื้อ ทั้งกล้องตัวนั้นแล้วก็เมมโมรีด้านในด้วย”
   “เดี๋ยวสิ!” หลิวกั่วสือที่ยืนเงียบอยู่ด้วยความอึดอัดโพล่งขึ้น “คุณเป็นใครน่ะ เท่าที่ผมสืบมา สารวัตรลู่ไม่มีญาติผู้ใหญ่อายุน้อยขนาดนี้หรอกนะ คุณเป็นพวกนักแบล็กเมล์หรือไง?”
   คนถูกกล่าวหาหันมามองคนพูด ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก “ถ้าฉันพูดว่าใช่ เธอจะทำไงล่ะ เอาไปเขียนข่าวต่อเลยดีไหม รายได้คงงามอยู่นะ”
   “อ๋อ แน่นอนอยู่แล้วล่ะ ผมจะให้คนถ่ายรูปคุณเอาไว้ด้วย คงได้ทั้งข่าว ได้ทั้งข้อหาละเมิดสิทธิส่วนบุคคลแน่”
   “กั่วสือ...” ทางนั้นเรียกชื่อเขาเสียงห้วน “ท่าทางพักนี้กิจการดีนี่นา ก็สมกับที่พ่อเธอลงทุนบากหน้ามาขอกู้เงินฉันไปลงทุนให้ลูกนอกคอกอย่างเธออยู่หรอกนะ”
   คราวนี้หลิวกั่วสือมีอาการอ้าปากพะงาบๆ บ้าง พะงาบลมอยู่ได้สองสามคำ เขาถึงพูดออกมาได้ “คุณเป็นใครกันน่ะ ทำไมถึงรู้เรื่องเงินกู้นั่นด้วย?”
   “โทรไปถามพ่อเธอดูสิ แต่ถามเขาดีๆ นะ อย่าให้เขารู้ว่าเธอกำลังทำฉันไม่พอใจล่ะ เดี๋ยวเกิดเขาเป็นลมเป็นแล้ง เส้นเลือดในสมองแตกขึ้นมา จะมาโทษฉันอีก” ฝ่ายนั้นว่า หลิวกั่วสือมองหน้าเขา แล้วกดโทรศัพท์ทันที หลังจากคุยโทรศัพท์ได้สักพัก หน้าของหลิวกั่วสือก็ซีดลงเรื่อยๆ เขาเหลือบมามองคนชุดแดงเป็นระยะ ทันทีที่วางสายโทรศัพท์ ทางนั้นก็รีบโค้งตัวให้ทันที
   “ขอโทษนะครับ ไม่รู้มาก่อนเลยว่าเป็นคุณ”
   “อืม... ไม่เป็นไรหรอก” คนที่ยืนอยู่ว่า และพูดต่อ “ตกลงฉันขอซื้อกล้องตัวนั้นพร้อมเมมโมรีแล้วกันนะ จะขายสักเท่าไหร่ล่ะ”
   “ไม่เป็นไรหรอกครับ” หลิวกั่วสือพูดเสี่ยงสั่น “ถ้าคุณต้องการแค่รูปของท่านสารวัตรล่ะก็ เอาเมมโมรีไปเถอะครับ”
   “อืม.. อย่างนั้นก็ได้...” คนชุดแดงพยักหน้า และรับเมมโมรีที่ช่างกล้องเดินมาส่งให้ ก่อนจะหันไปพูดกับหลิวกั่วสือยิ้มๆ “เรื่องวันนี้น่ะ ขอให้เป็นความลับแล้วกันนะ เห็นแก่ว่ามีสารวัตรลู่อยู่ ฉันจะปล่อยเธอไปสักครั้งแล้วกัน อ้อ... แต่ถ้าเกิดเรื่องนี้รั่วหรือเป็นข่าวแม้แต่ตัวอักษรเดียวล่ะก็ เธอคงรู้นะ ว่าจะเกิดอะไรบ้าง”
   “ทราบแล้วล่ะครับ” หลิวกั่วสือพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวสุดๆ อีกฝ่ายถอนหายใจเฮือก แล้วหันมาหานายตำรวจหนุ่ม
   “เอาล่ะ กลับกันได้แล้ว” พูดจบก็ฉวยมือลู่อี้เผิง จูงออกไปด้านนอกสตูดิโอ
------------------------------------------
   พอออกมาด้านนอก ลู่อี้เผิงถึงกับผงะ เมื่อพบรถลีมูซีนตอนยาวที่มีตรานกยูงแดงประดับอยู่ตรงหน้า ลั่วซ่งจือที่ยืนรออยู่เปิดประตูรถด้านหลังออก นายตำรวจหนุ่มถูกอีกฝ่ายผลักเข้าไปในรถ ก่อนที่ประตูจะปิดลง
   “คงฉ่วย ทำแบบนี้มันจะไม่ยิ่งยุ่งหรือไง?” นายตำรวจหนุ่มถามขึ้น หลังจากที่อีกฝ่ายขยับตัวนั่งดีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีโอกาสได้ขึ้นรถลีมูซีนกันกระสุนคันนี้ หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วจากนั้นก็ยื่นมือมาตบเสียงดังเพี๊ยะ
   ลู่อี้เผิงถูกตบจนหน้าหัน ทั้งงุนงงทั้งตกใจ พอเงยหน้าขึ้นมาก็ถูกตบอีก
   “กล้าดียังไงถึงได้มาเป็นแบบถ่ายรูปให้คนอื่นน่ะ” หงคงฉ่วยกระชากเสียง แล้วดึงเน็กไทของนายตำรวจหนุ่มขึ้นมา “ถึงจะเป็นคำสั่งเฉินฉินหรือใครหน้าไหนก็ช่าง เธอก็ต้องบอกฉันก่อน ฉันไม่อนุญาตให้เธอถ่ายรูปให้ใครทั้งนั้น เธอเป็นของฉัน รู้ไว้ซะ!!”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตามองคนตรงหน้า นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นหงคงฉ่วยเดือดดาลขนาดนี้ ใบหน้าคมเข้มกลายเป็นสีแดงจัด ดวงตาก็จ้องมองเขาเหมือนกำลังโกรธขึงเป็นที่สุด มือที่กำคอเสื้อเขาอยู่ก็จับแน่นขึ้นเรื่อยๆ
   “คงฉ่วย คุณหึงผมหรือ?”
   นัยน์ตาของหงคงฉ่วยเบิ่งค้าง ก่อนจะกระชากคอเสื้อของลู่อี้เผิงขึ้นมา “น้ำหน้าอย่างเธอ กล้าพูดแบบนี้กับฉันรึ?”
   ลู่อี้เผิงสำลักน้ำลายครั้งหนึ่ง ก่อนจะพยายามคว้าจับมือสองข้างที่ขยำคอเสื้อเขาเอาไว้ “ก็คุณทำท่าเหมือนจะหึงผมนี่”
   “ปากดีจริงๆ คิดหรือว่าคนอย่างฉันจะ..!” หงคงฉ่วยพูดไม่จบ เพราะจู่ๆ ลู่อี้เผิงก็ขยับตัวลุกพรวดขึ้น ดันตัวเขาจนชิดกับเบาะรถ
   “ถ้าไม่หึงผมจริง ทำไมมือมันสั่นนักล่ะ ปกติคุณมือหนักจะตาย เค้นคอผมแล้ว ไม่เคยปล่อยให้ผมพูดปร๋อแบบนี้นี่นา”
   “หึ!” หงคงฉ่วยแค่นเสียง ลู่อี้เผิงรู้สึกถึงแรงบีบมหาศาลตรงคอเสื้อทันที เขารีบยกมือขึ้นกุมมือของอีกฝ่ายไว้ ก่อนจะพูดออกมา “ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีกแล้วล่ะ?”
   “..........”
   “ผมพูดจริงๆ นะ ผมไม่คิดว่าคุณจะ...” หยุดไปพักหนึ่ง นายตำรวจหนุ่มก็ยิ้มออกมา “หึงผมขนาดนี้”
   “เพ้อเจ้อน่า” อีกฝ่ายว่า แต่ก่อนจะได้ออกแรงบีบเพิ่ม มือของเขาก็ถูกนายตำรวจหนุ่มดึงออก แล้วกดลงกับเบาะรถ
   “คงฉ่วย อย่าปากแข็งเลยนะ... ปกติคุณหายใจสม่ำเสมอเป็นจังหวะจะตาย ผมเลยไม่เคยเอาชนะคุณได้เลยสักครั้ง แต่วันนี้คุณดูปั่นป่วนมาก หายใจยังไม่เป็นจังหวะเลย โมโหผมมากใช่ไหมล่ะ?”
   “หึ...” หงคงฉ่วยแค่นเสียง แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น “มีเด็กบ้า ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรืออยู่ใกล้ตัว มันก็ชวนให้เครียดแบบนี้แหละ ปล่อยให้คลาดสายตาหน่อยก็ทำไปหว่านเสน่ห์กับคนอื่น”
   ลู่อี้เผิงยิ้มหน่อยๆ แล้วขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ “แล้วคุณล่ะ ไม่ใช่ว่าปกติก็หว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นไปทั่วรึ?”
   เพี๊ยะ!!
   มือที่ถูกจับกดอยู่ของหงคงฉ่วย จู่ๆ ก็หลุดออกมา แล้วตบเข้าที่ใบหน้าของนายตำรวจหนุ่มเต็มแรง ลู่อี้เผิงถึงกับเห็นดาวเต็มท้องฟ้า
   “ถ้าไม่เห็นกับตาก็อย่ามาใส่ความฉัน!” หงคงฉ่วยตวาดเสียงเกรี้ยวกราด “เด็กอย่างเธอมันปากพล่อยจริงๆ ”
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมา ก่อนจะถลันเข้าไปหา แล้วจับมือข้างนั้นกดไว้อีกรอบ “ผมขอโทษ”
   หงคงฉ่วยเม้มปากแน่น ก่อนจะถลึงตาใส่บ้าง “ฉันไม่อยากฟังคำพูดขอโทษพล่อยๆ ของเธอหรอก ถอยออกไปได้แล้ว”
   ลู่อี้เผิงมองอีกฝ่ายด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ แต่สุดท้ายกลับยิ้มออกมา
   “ยิ้มอะไรน่ะ?”
   “ผมดีใจ”
   “?!”
   “คุณหึงผมจนไม่มีแรงเลยนะเนี่ย”
   “!!”
   “คงฉ่วย...”
   “....................”
   “ไม่พูดอะไรสักหน่อยเหรอ?”
   “........................”
   “คุณกับผมน่ะ... น่าจะรู้สึกตรงกันสักเรื่องแล้วล่ะ”
   “เรื่องอะไรล่ะ?”
   “........................”
   หงคงฉ่วยมองหน้าลู่อี้เผิง ก่อนจะยิ้มออกมาบ้าง “เธอเป็นตำรวจนะ พูดอะไรหัดคิดก่อนบ้างสิ”
   ลู่อี้เผิงเม้มปาก ในที่สุดก็ถอนหายใจออกมา “คงฉ่วย รู้รึเปล่า บางทีผมก็ไม่อยากให้คุณเป็นหงคงฉ่วยเลย”
   “พูดเอาแต่ได้เกินไปแล้ว ฉันยังไม่เคยไม่อยากให้เธอเป็นลู่อี้เผิงสักหน่อย”
   “แล้วเคยคิดว่าผมไม่น่าเป็นตำรวจบ้างรึเปล่าล่ะ?”
   “ไม่เคยเลยสักครั้ง”
   “?!”
   “แปลกใจมากหรือไง?” ทางนั้นถาม แล้วพูดต่อ “ถ้าเธอไม่ใช่ตำรวจ ไม่หัวรั้นขนาดนี้ คิดหรือว่าฉันจะได้เจอเธอ ฉันไม่เสียใจที่เธอเป็นตำรวจหรอก กลัวแต่เธอจะเสียใจที่เป็นตำรวจมากกว่าน่ะซี่”
   “ผมไม่เสียใจหรอก” ลู่อี้เผิงว่า และเม้มปากแน่น “แค่นึกเสียใจที่เจอคุณน่ะ”
   “ปากดีจริงๆ แบบนี้ฉันจะย้อนคำพูดว่าปากแข็งคืนเธอได้บ้างรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบคำถามนั้น เขาลดมือลง ดึงเน็กไทของตัวเองออก ก่อนจะถอดเข็มขัดและสายคาดไหล่ ปลดเครื่องแบบตัวนอกลง แล้วก้มหน้าลง กระซิบที่ข้างหูของอีกฝ่าย
   “รู้ไหม ว่าคุณเป็นคนแรก ที่ทำให้ผมถอดเครื่องแบบได้โดยไม่ต้องสั่งหรือพูด”
   หงคงฉ่วยแค่นยิ้มที่ริมฝีปาก “หึ.. เรื่องแค่นี้มีหรือฉันจะไม่รู้”
   ลู่อี้เผิงยิ้มบางๆ จากนั้นก็จับมือของหงคงฉ่วยขึ้นมา แล้วกำมือรอบมือข้างนั้น ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ด แผงอกกำยำปรากฏให้เห็นรำไรใต้อกเสื้อ หงคงฉ่วยถึงกับสูดหายใจลึก ตอนที่มือถูกจับไปแตะกับแผงอกกำยำที่ร้อนระอุนั้น ลู่อี้เผิงสอดมือของเขาเข้าไปในอกเสื้อ ลูบไล้ในส่วนสัดที่เคยถูกลูบเคยไล้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
   “ร้ายเกินไปแล้วนะ” หงคงฉ่วยแค่นเสียงรอดไรฟัน ก่อนจะตะปบมือ ดึงฝ่ายนั้นเข้ามาใกล้ “ทำแบบนี้ไม่กลัวจะเสียใจทีหลังหรือไง?”
   นายตำรวจหนุ่มเม้มปาก “ไม่รู้สิ คุณล่ะ เคยคิดว่าจะต้องเสียใจบ้างรึเปล่า?”
   “ไม่เลย”
   “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือจะจบยังไงน่ะรึ?”
   “อืม”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าอีกฝ่าย ก่อนจะถอนหายใจออกมา “คุณแข็งแกร่งจริงๆ ”
   “ถ้าสู้ไม่ไหวก็ถอยเถอะ เดี๋ยวจะเสียชื่อนักเรียนเกียรตินิยมหมด” อีกฝ่ายว่า และผลักเขาออกเบาๆ ลู่อี้เผิงรีบฉวยมือข้างนั้นไว้
   “ผมสอบตกตั้งแต่เจอคุณแล้วล่ะ” นายตำรวจหนุ่มพูด แล้วยกมือข้างนั้นขึ้นมาจูบ “คงฉ่วย ผมคงสอบตกเรื่องคุณไปตลอด บอกตรงๆ นะ ผมไม่เคยคิดว่าผมจะสอบผ่านเลย แต่ผมก็ยัง....”
   “..................”
   “ผมโง่ใช่ไหม?”
   “อืม..” หงคงฉ่วยพยักหน้า แล้วขยับมือขึ้นลูบพวงแก้มที่ยังคงแดงเป็นปื้นของอีกฝ่าย “สารวัตรน่ะ ทั้งดื้อทั้งโง่เลยล่ะ”
   “เหรอ... แล้วคุณชอบรึเปล่าล่ะ?”
   “...............”
   “....................”
   ในที่สุดหงคงฉ่วยก็ถอนหายใจออกมา “ยังจะถามอีกหรือ? ที่ยอมทนทำเรื่องโง่ๆ มาถึงทุกวันนี้ ไม่ใช่ว่ารู้อยู่แล้วหรอกหรือ?”
   ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “ไม่รู้สิ ผมเดาคุณไม่ออก คงฉ่วย คุณจะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่กัน?”
   “ทำไมต้องถามฉันด้วยล่ะ?” อีกฝ่ายย้อนถาม นายตำรวจหนุ่มมองหน้าเขา เงียบไปอยู่นาน ในที่สุด อีกฝ่ายก็พูดขึ้นต่อ “ถามตัวเองสิคุณตำรวจ เธออยากจะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่กัน”
   “ผม....” ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่างแน่น ก่อนจะกอดหงคงฉ่วยเอาไว้ “คงฉ่วย สักวันมันจะต้องจบใช่ไหม?”
   “อืม...”
   “พอถึงวันนั้น คุณจะลืมเรื่องของผมรึเปล่า?”
   “ฉันไม่ลืมหรอก เผิงเผิงลืมฉันลงรึเปล่าล่ะ?”
   “คุณว่าผมจะลืมลงไหมล่ะ?” อีกฝ่ายย้อน หงคงฉ่วยแค่นเสียง
   “ไม่รู้สิ เธอยังเด็กนะ ชีวิตยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ พอแก่ๆ ไป อาจจะลืมก็ได้”
   “ผมอาจจะไม่ได้อยู่จนแก่ก็ได้”
   “?!”
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงเรียกชื่อนั้นอีก ก่อนจะขยับหน้า จูบลงตรงพวงแก้มอีกฝ่ายเบาๆ “คืนนี้จันทร์เพ็ญนะ ให้ผมอยู่ข้างๆ คุณอีกสักคืนเถอะ”
   หงคงฉ่วยไม่พูดอะไร เพียงแต่ดึงใบหน้านั้นเข้ามาใกล้ แล้วแนบริมฝีปากลงไป
-------------------------------------------------
   ดวงจันทร์สีเงินยวงที่ทอแสงอยู่บนท้องฟ้ายามราตรี ทอดแสงผ่านกระจกหน้าต่างเล็กๆ ลอดเข้าไปในเคบินของเรือเล็กลำหนึ่ง ซึ่งทอดตัวอยุ่ห่างไปจากฝั่ง
   แสงสีเงินนั้นทาบทาลงบนเสี้ยวหน้าครึ่งหนึ่งที่มีริ้วร้อยเหี่ยวย่น อันเป็นผลมาจากกาลเวลา บริเวณหน้าผากของใบหน้านั้น ปรากฏแผลเป็นรูปสามเหลี่ยมเป็นทางยาวขึ้นไป ร่องตรงมุมปากดูลึกมากยิ่งขึ้นเมื่อคนคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ พร้อมกับแค่นรอยยิ้มออกมา
   ดวงจันทร์สีเงินค่อยๆ ถูกเมฆดำเข้าปกคลุมทีละน้อย ก่อนที่เม็ดฝนจะเทกระหน่ำลงมา กระทำกับเรือลำนั้นเสียงดังเหมือนมีคนเอากรวดมาสาด ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างคุ้มคลั่งและเสียงตะโกนเรียกชื่อใครสักคนหนึ่ง
   “หงคงฉ่วย!!”
-------------------------------------------------------
**ในที่สุด เราก็ตัดสินใจแง้มเนื้อเรื่องของหงคงฉ่วยสักนิดหนึ่งจนได้ (แน่นอน... ก่อนที่มันจะไม่ได้แง้มเพราะออกทะเลไปมากกว่านี้!!! :z3:) พักหลังๆ นี่ เนื้อเรื่องผุดออกมาแบบ ท่าทางไม่จบแน่ มีแต่ตอนชิลๆ อยู่ในหัว (และออกทะเลเป็นส่วนใหญ่ :a5:) ทำให้คิดว่า ถ้าไม่แง้มปมเรื่องหลักเลยสักนิด สงสัยเรื่องนี้ได้กลายเป็นซีรีย์ออกทะเลไปเที่ยวเกาะ แบบไม่มีวันจบวันสิ้นแน่ (คนเขียนคงสิ้นใจก่อน :jul1:)

จริงๆ ตอนเริ่มต้นเขียนตอนนี้แรกๆ ยังไม่คิดว่าจะจบตอนแบบนี้เหมือนกัน แต่พอมาถึงช่วงท้ายๆ ก็คิดว่า ควรจะใส่เนื้อหาพวกนี้ลงไปได้แล้วล่ะ (แล้วคนอ่านก็ต้องอยากบีบคอเราแน่ๆ เลย)

ตอนนี้แอบชอบคงฉ่วยมากเป็นการส่วนตัว (แน่นอนว่าชอบคงฉ่วยแบบเอียงเทข้างมานานแล้ว) และก็แอบรู้สึกว่า เผิงเผิงชักเหมือนดาราเข้าไปทุกที ฮ่าๆ ตอนต้นๆ บทนี้เหมือนบทสัมภาษณ์เผิงเผิงชัดๆ

ยังไงก็ขอขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ (ไข้ดีขึ้นแล้วค่ะ..แต่... งานยังกองอื้อ...<<ตายแน่ๆ เลย  :sad4:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 23-08-2011 19:30:57
 :L2: :L2: :L2:

เรื่องไม่ดีกำลังจะมาใช่ไหม

แต่ชอบแบบออกทะเลแบบนี้มากกว่า
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18 P19 :21/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 23-08-2011 19:34:10
อยากรู้จริงถ้าตอนหน้าแบบแก่ๆของหงคงฉ่วย จะออกมาแบบไหน
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 23-08-2011 19:49:09
หวานปนเถื่อนนิดๆ :o8: แอบชอบคงฉ่วยตอนนี้ หึงซะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 23-08-2011 20:11:49
ตอนนี้โดนไปหลายเพียะเลยนะเผิงเผิง โทษฐานจี้ใจดำและทำให้คงฉ่วยหึง  :-[

มาม่าใกล้มาแล้วหรือ  ยังแฮบปี้ไม่กี่ตอนเองอะคร้าบ  สองสามตอนที่ผ่านมาคงฉ่วยและเผิงเผิงเค้าหวานกันมาก น่ารักกกก   :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 23-08-2011 20:20:57
 :m3: :m3: :m3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 23-08-2011 20:24:26
กำลังมีเรื่องจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ใช่ไหม ไม่อยากให้เค้าต้องแยกจากกันเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 23-08-2011 20:25:00
ผมกลัวจบแบบไม่แฮปปี้อ่า TT

ตอนนี้น่ารักทั้งคู่เยย แอร๊ยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 23-08-2011 20:28:04
ก๋งก๋งก็ตกหลุมเผิงเผิงซะเเล้ว ห้า
ก๋งก๋งน่ารักจังเลยน้า....หึงขนาดนี้  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 23-08-2011 21:34:47
ขอให้เวลาที่มีกันและกัน มีแต่ความสุขนะคะ
กลัวจบเศร้าเหมือนกันเลย T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 23-08-2011 21:41:53
ตอนนี้หวานแบบรุนแรง (ประมาณตบจูบ)
 :beat: :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 23-08-2011 21:49:22
ในที่สุด  ใจเธอ ใจฉัน  ใจเรา
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 23-08-2011 22:11:01
 :-[ บอกสั้นๆ เลยว่า น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...
ว่าแต่จะเข้าช่วงมรสุมน้ำตาแล้วเหรอ จะได้ทำใจ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 23-08-2011 22:14:51
คงฉ่วยน่ารักกกกก ชอบบ อิจฉาเผิงเผิงมากจริงๆ  :sad4:
คุณคนนั้นตอนจนตอนคือใครกัน จะมีดราม่าอะไรมั้ยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-08-2011 22:22:39
ออกทะเลไปเรื่อยๆเราก็โอเคนะ

ไม่ชอบมาม่าT^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 23-08-2011 22:23:51
 :a5:

มาม่ามันจะมาแล้วเหรอออออ (ตื่นตูมล่วงหน้า)
ตื่นเต้นๆ~
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 23-08-2011 22:26:33
ถึงเราจะชอบให้ออกทะเล แต่รู้กันไปเลยว่าจะเป็นยังไงก็ดีกว่า


ที่จริงจะแบบไหนก็อ่าน ใส่พานถวายเผิงเผิงให้คงฉ่วยไปแล้วนิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 23-08-2011 22:58:41
หึงรุนแรงเหลือเกินอาเจ้
เผิงน่ารักตอนนี้ยั่วสุดขีดไปเลย :-[
เหมือนเรื่องกำลังเข้าสู่ภาวะจริงจัง
อย่ามาม่ามากนะ กลัวผมร่วง  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 23-08-2011 23:14:41
ใกล้ได้ซดมาม่าแล้วสิ  :z3:
คงถึงเลือดถึงเนื้อแน่ๆเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 23-08-2011 23:48:14
คงฉ่วยกับเผิงเผิงน้อยน่ารักสุดใจขาดดิ้นเลย  ชอบอ่ะ  :-[ 
เรื่องนี้อยากให้ออกทะเลเยอะๆเลยค่ะ ไปให้ไกลถึงมหาสมุทรเลย  ชอบ ไม่อยากให้จบอ่ะ อยากอ่านจนแก่เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 24-08-2011 00:05:36
เฮ้อ ปู่คงฉ่วย หึงโหดอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 24-08-2011 01:17:57
ไม่เอามาม่านะ  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 24-08-2011 01:20:17
มาแล้ว เผิงเผิง อย่ามาม่าเลยน้า

รักคนเขียนจัง :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-08-2011 01:45:50
อ่านและติดเลยเรื่องนี้ 
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 24-08-2011 02:23:54
ตอนนี้มันหวานมาก
หวานมากจริงๆ
อ่อยยยย เขินไปหมดเลยยยย
^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 24-08-2011 02:38:35
เฮ้ มีศัตรูโผล่มาด้วยแหะ

เนื้อเรื่องน่าติดตามขึ้นเยอะเลย

อ๊ากกก จะทำให้ติดไปถึงไหนคร้าบบบบบ !!!!!!  :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 24-08-2011 02:45:27
ทำไมเรารู้สึกเหมือนอยู่ดี ๆ ตอนนี้มันก้อโพล่มารัก ๆ เลิฟ ๆ หึง ๆ เลยง่ะ

ตอนนที่แล้วยังกวนอยู่เลย  มันรู้สึกแปลก ๆ นะ 

แต่แอบจึ๋ย ๆ กันบนรีมูซีนนี่น่าจินตนาการ  คงฉ่วยอาย น่ารักดีเน้อ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 24-08-2011 03:28:42
กำลังหวานชื่นชุ่มฉ่ำได้ที่เลย แต่ท่าทางมาม่ามารอจ่อคิวแล้ว อร๊ายยยยยยย
ยังไม่อยากบริโภคเลยให้ตายเหอะ แต่ก็นะ อยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังเหมือนกัน
คงต้องยอมรับมาม่ามาต้มกินเสียแล้ว ขออย่างเดียว อย่าหลายมื้อนักนะ เดี๋ยวมันจุก  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 24-08-2011 04:00:00
เหมือนเริ่มๆแง้มความรุ้สึกออกมาแล้ว นิ๊ดดดดดนึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 24-08-2011 04:23:03
คงฉ่วยหึงโหด แต่ทำไมมันดูน่ารัก แปลกจริง
ผิงผิง ก็แอบยั่วคงฉ่วย  ตอนนี้เหมือนสารภาพรักกันเลยอ่ะ น่าร๊ากกกกก :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 24-08-2011 07:46:34
เป็นการออกทะเลที่สนุกสนานมากค่ะ ☆*:.。. o(≧▽≦)o .。.:*☆ ไม่เคยคิดจะบ่นอ่ะ อิอิ~

ตอนนี้คงฉ่วยหึงเผิงเผิงหน้ามืดตามัวเลยเนอะ คริๆๆ ชอบอ่ะ~! 
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 24-08-2011 07:50:20
ยิ่งอ่าน ยิ่งชอบค่ะ ออกทะเลยไปยังไง อ่านแล้วไม่เคยเบื่อเลย มีแต่สนุกมากขึ้น
ไม่อยากให้เรื่องนี้ใกล้จบ อยากให้อยุ่ด้วยกันไปนานๆ ^      ^
ไม่ได้เข้ามาเม้นบ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน ก็ + 1 ให้น้า ให้กำลังแบบเงียบๆ  o13 :mc4: 
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-08-2011 08:32:56
คงฉ่วยหึงโหดเหมือนกันอ่ะ แต่โหมดนี้น่ารักมากกก แต่เผิงเผิงใจกล้ามากนะ รู้ว่าคงฉ่วยหึงก็ล้อไม่เลิก 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 24-08-2011 11:18:15
อย่าเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้นน๊า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 11:19:02
วันนี้อัพปะครับ ผมมารอ  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-08-2011 11:35:44
อัพค่ะ แต่เป็นตอนย้อนต้นนิดหนึ่งนะคะ

พอดีมาพิจารณาดูแล้ว เรื่องมันค่อนข้างจะโดดที่บท19 เลยเขียนบทที่18.1เพิ่มเติมน่ะค่ะ (เป็นแบบนี้อีกแล้วสินะเรา^^")

กำลังเขียนอยู่ค่ะ คาดว่าน่าจะอัพได้ช่วงบ่ายๆ ค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 24-08-2011 11:38:16
 :-[  นกยูงมีหึงด้วย แถมหึงโหชะมัดเลย
ดูทั้งคู่จะเข้าใจกันแล้ว
แล้วจะมีมาม่าไหม  ขอมาม่าไม่เยอะแค่ให้ชีวิตมีรสชาติก็พอน่ะค่ะ
ไม่เอาใครตายน่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 11:45:11
อ๋อ ฉากต่อจากเลี้ยงนกอ่าหรอ?  :-[


อยากอ่านอ่าครับ  :กอด1: นั่งรอๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 24-08-2011 12:02:40
เริ่มปรากฎคู่แค้นของคงฉ่วยออกมาแล้วเหรอ  แต่ตอนนี้น่ารักอะ ชอบ ......   :m3:

ความจริงเวลาอ่านนิยาย ก็ไม่ค่อยชอบใจเวลาที่นิยายเริ่มออกทะเลออกอ่าว แต่กับเรื่องนี้ อยากให้ออกทะเลไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆ แบบหาทางเข้าฝั่งไม่เจอ :o8:

เพราะอ่านแล้วมันสนุกดี รู้สึกเป็นอะไรที่เสพติดนะเนี่ย และคงเหมือนกับหลายๆ คนที่ไม่อยากให้จบเร็วเลย
และแอบหวังให้มันไม่ดราม่าเศร้าเคล้าน้ำตา และจบแบบแฮปปี้ยิ้มกันบ้านแตกไปเลย  :o8: 

(แอร๊ยยย เกรงใจคนแต่งนะเนี่ย  :laugh:)

หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 24-08-2011 12:49:15
อย่าจบเศร้าน้าาาา กรี๊ดดด เค้าไม่ชอบให้จบเศร้า มาม่าได้ไม่เป็นไร (แต่ไม่มีกะดี) แต่ไม่จบเศร้าน้าาา :serius2: :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 24-08-2011 13:10:07
หวานแบบโหดๆ!!!!
ว่าแต่...จะลงเอยกันยังไง???????
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวนั่นแหละ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 19 P21 :23/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-08-2011 13:17:11
红孔雀นกยูงแดง 18.1
   ถ้าจะพูดถึงนายตำรวจที่กำลังมาแรงอยู่ในกรมตำรวจฮ่องกงตอนนี้ หนึ่งในรายชื่อที่ไม่ว่าใครก็ต้องพูดถึง ย่อมหนีไม่พ้นสารวัตรหนุ่มที่มีชื่อว่าลู่อี้เผิง
   ลู่อี้เผิงนั้นเป็นนายตำรวจที่เรียนจบโรงเรียนนายร้อยตำรวจมาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง หลังจากเข้าบรรจุราชการ ก็สร้างผลงานเอาไว้มากมาย จนได้รับแต่งตั้งเป็นสารวัตรตั้งแต่อายุยี่สิบสามยี่สิบสี่ มิหนำซ้ำ ด้วยรูปร่างบึกบึนสมส่วนราวกับนายแบบนิตยาสารสำหรับผู้ชาย และใบหน้าคมคายที่จัดว่าหล่อเหลาไม่แพ้ดาราดังในยุคนี้ ชื่อของลู่อี้เผิงจึงเป็นชื่อแรกๆ ที่มักจะถูกหยิบยกขึ้นมาในวงสนทนาเสมอๆ เมื่อต้องพูดถึงนายตำรวจหนุ่มคนไหนสักคนหนึ่ง
   ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้เอง นายตำรวจหนุ่มจึงเป็นที่หมายตาจากผู้ใหญ่ในหลายเรื่อง รวมไปถึง....
---------------------------------------
   “ดูตัว!?” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมาอย่างลืมรักษามารยาท เขากำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของเฉินฉิน และคิดว่าตัวเองต้องฟังอะไรผิดไปแน่ๆ
   “อืม ใช่ ดูตัว สารวัตรฟังไม่ผิดหรอก” คนเป็นผู้ใหญ่กว่าพูด แล้วพูดต่ออย่างอารมณ์ดี “ท่านอดีตอธิปดีตงเฉี่ยมาเยี่ยมเราที่กรมวันก่อน ท่านบังเอิญเห็นเธอเข้า เลยมาคุยกับฉัน พอได้รู้ประวัติการทำงานของเธอท่านก็ชอบใจใหญ่ ออกปากว่าอยากจะยกลูกสาวให้น่ะ”
   “ดะ... เดี๋ยวสิครับ” ลู่อี้เผิงพูดออกไป ด้วยความรู้สึกอึ้งไม่หาย เมื่อเดือนก่อนเขาเพิ่งถูกหงคงฉ่วยมัดมือชกฝากนกมาเลี้ยง มาเดือนนี้จะถูกมัดมือชกให้แต่งเมียอีกหรือเนี่ย นี่มันเวรกรรมอะไรของเขากันนักนะ
   “ผมยังไม่เคยเห็นหน้าลูกสาวอดีตอธิปดีตงเลยนะครับ จู่ๆ มายกให้แบบนี้ ไม่ได้หรอกครับ นี่มันยุคดิจิตัลแล้วนะครับท่านรอง”
   “ก็ไม่ได้จะบังคับให้แต่งงานเลยสักหน่อยนี่นา แค่อยากจะให้ไปคุยกันดูก่อนน่ะ” เฉินฉินว่า นายตำรวจหนุ่มมองหน้าเขา แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เล่นเอานายตำรวจใหญ่ต้องเอ่ยปากทักขึ้นต่อ “เป็นอะไรน่ะสารวัตร ทำท่าโล่งใจเหมือนกลัวจะถูกจับแต่งงานเสียเต็มประดา รักจะอยู่เป็นโสดหรือไง”
   “เปล่าหรอกครับ” ลู่อี้เผิงตอบ “อืม... จู่ๆ มาบอกว่าจะยกลูกสาวให้ เป็นใครก็คงจะตกใจทั้งนั้นแหละ”
   เฉินฉินมีสีหน้าไม่เห็นด้วยอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรในเรื่องนี้ เขามองหน้านายตำรวจหนุ่มอีกพักหนึ่ง จึงพูดต่อ “เย็นนี้คุณไม่มีเข้าเวรนี่นา คดีของอาทิตย์ก่อนก็ส่งสำนวนแล้ว ยังไงไปทานอาหารตามนัดนี้หน่อยสิ พาผู้กองต้วนไปเป็นเพื่อนก็ได้”
   พูดจบก็ยื่นกระดาษใบหนึ่งให้นายตำรวจหนุ่ม ลู่อี้เผิงรับมาแล้วเงยหน้าขึ้นมองเขาทันที “นี่มันภัตตาคารดังเลยนี่ครับ อย่างผมจะ...”
   “เอาน่า สารวัตร อย่าเกร็งไปหน่อยเลย งานนี้อดีตอธิปดีท่านจัดการมา บอกว่าอยากให้พวกคุณได้เจอกันสักครั้ง อีกอย่าง ท่านอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวด้วย” หยุดไปพักหนึ่ง เฉินฉินจึงพูดต่อ “บอกคุณตรงๆ นะ คุณลีลี่ ลูกสาวท่านน่ะ ปีนี้เพิ่งจะยี่สิบสอง เรียนจบมาจากอังกฤษหมาดๆ สวยทันสมัยอย่าบอกใคร ถ้าคุณได้แต่งกับเธอล่ะก็ หนูตกถังข้าวสารดีๆ เลยนะ เรื่องหน้าที่การงานอะไรก็คงไปได้สวยเลยล่ะ โอกาสแบบนี้ไม่ใช่ว่าใครก็จะมีได้หรอกนะสารวัตร”
   ลู่อี้เผิงอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่สักพัก ในที่สุดก็ยอมตอบตกลง
----------------------------------------------------
   “โหย ดูตัวกับลูกสาวอดีตอธิปดีหรือครับ สารวัตรนี่โชคดีเป็นบ้าเลย” ต้วนเฟิงพูดพลางทำตาโตทันทีที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมด ลู่อี้เผิงพยักหน้าเหนื่อยๆ
   “ก็อย่างนั้นแหละ เย็นนี้คุณไปเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ”
   “เอ่อ... จริงๆ ภัตตาคารหรูแบบนั้น ผมก็อยากไปใจจะขาดหรอกนะ” ต้วนเฟิงพูดด้วยสีหน้าลำบากใจเป็นที่สุด “แต่บังเอิญเย็นนี้ผมมีนัดแล้ว นัดสำคัญเสียด้วยสิ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าลูกน้อง แล้วยิ้มหน่อยๆ “นัดกับสาวคนไหนอีกล่ะ”
   “แหม... สารวัตรรู้ทันอีกแล้ว” นายตำรวจหนุ่มพูดพลางหัวเราะ “ก็แม่สาวที่สารวัตรบึ่งรถไปช่วยจับโจรขโมยกระเป๋าวันก่อนนั่นแหละครับ”
   “อ้อ” ลู่อี้เผิงร้องแล้วพยักหน้าทันที “กำลังไปกันได้สวยเลยงั้นสิ”
   “ก็.. คิดว่าอย่างนั้นล่ะครับ เริ่มต้นดีแบบนี้ มันก็ต้องบำรุงกันให้เต็มที่ล่ะ” ต้วนเฟิงว่าแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ลู่อี้เผิงพยักหน้าอีกครั้ง
   “งั้นก็โชคดีแล้วกัน เดี๋ยวผมไปคนเดียวก็ได้”
   “สู้เขานะครับสารวัตร ได้ยินว่าลูกสาวท่านอดีตอธิปดีน่ะ สวยสะเด็ดไปเลย สารวัตรต้องรับมาเป็นคุณนายให้ได้นะ”
   “เอ่อ.... ผมยังไม่เคยเห็นหน้าเธอเลยน่ะ คุณอย่าเพิ่งพูดอะไรแบบนั้นเลย” ลู่อี้เผิงพูดอย่างออกจะประหม่านิดๆ อีกฝ่ายเลยได้ทีเย้าต่อ
   “แหม... มั่นใจในตัวเองหน่อยสิครับสารวัตร ทั้งรูปร่างหน้าตากินขาดขนาดนี้ ใครไม่หลงก็บ้าแล้วล่ะ”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบอะไร ได้แต่หัวเราะแห้งๆ ในคอ
----------------------------------------------
   ท้ายที่สุดนายตำรวจหนุ่มก็ต้องไปดูตัวตามกำหนดนัดด้วยตัวคนเดียว หลังจากเลิกงาน ลู่อี้เผิงจึงแวะกลับมาที่บ้านพัก รื้อหาเสื้อผ้าที่ดูจะเข้าท่ามากที่สุด เพื่อใส่ไปดูตัว พลางนึกขำตัวเอง ไม่คิดเหมือนกันว่าดูตัวครั้งแรกจะตื่นเต้นขนาดนี้
   แต่พอนายตำรวจหนุ่มถอดเสื้อผ้าชุดเดิมออกเพื่อจะอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ รอยแผลเป็นสีแดงสดที่โคนขาอ่อนก็เผยตัวของมันออกมา ลู่อี้เผิงถึงกับลืมหายใจ เขามองรอยแผลเป็นบนขานั้น ก่อนจะถอนหายใจเฮือก
   จริงอยู่ว่าเขาอาจจะเป็นนายตำรวจโชคดี ที่มีโอกาสได้ไปดูตัวกับลูกสาวอดีตอธิปดี แต่ไม่ว่าเขาจะโชคดีขนาดไหน รอยแปลเป็นสามคำที่ขานี่คงจะลบโชคดีที่ว่านั้นของเขาไปจนหมด คงไม่มีใครอยากได้ลูกเขยที่มีแผลเป็นแบบนี้อยู่ที่โคนขาอ่อนหรอก แล้วก็คงไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากได้สามีที่มีชื่อของใครคนอื่นสลักอยู่บนต้นขาแบบนี้หรอก
   ลู่อี้เผิงเลื่อนมือไปลูบรอยแผลเป็นบนขา แล้วให้นึกโมโหขึ้นมา
   เจ้านกยูงบ้านั่นเป็นคนบังคับให้เกิดรอยแผลนี้บนขาของเขาแท้ๆ ทำไมไม่รู้จักหัดรับผิดชอบอย่างจริงๆ จังๆ บ้างนะ
   นายตำรวจหนุ่มแทบอยากจะเปลี่ยนกำหนดการ จากการไปดูตัวกับลูกสาวอดีตอธิปดี เปลี่ยนเป็นไปอาละวาดที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วย แต่มันก็แค่ความคิดชั่ววูบเท่านั้นแหละ เรื่องของเขากับหงคงฉ่วย กับรอยแผลเป็นนี่...
   สี่ปีมาแล้ว.... สี่ปีมาแล้วกับรอยแผลที่ตีตราตัวเขาเอาไว้
   เขากับเจ้านกยูงบ้านั่น.......
   ลู่อี้เผิงไม่รู้ว่าหงคงฉ่วยคิดอะไรไปมากกว่าการเห็นเขาเป็นของเอาไว้เล่นสนุก เอาไว้บำเรอความสุข เอาไว้กวนประสาท..... เอาไว้ใช้เลี้ยงนกเวลาที่ตัวเองไม่อยู่.... นอกจากนั้นแล้วหงคงฉ่วยยังเห็นเขาเป็นอะไรอีกนะ....
   นายตำรวจหนุ่มถอนหายใจออกมาอีกครั้ง เขาเดาทางนกยูงเฒ่าตัวนั้นไม่ออกเลยสักนิด เดาไม่ออกว่าภายใต้ใบหน้าที่ดูเด็กเหลือเชื่อนั้นซ่อนความรู้สึกอะไรเอาไว้บ้าง ไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับนกยูงตัวนั้นคืออะไรกันแน่
   ถึงอย่างนั้น ในบางคืนที่เขาตื่นขึ้นมา แล้วเห็นใบหน้ายามหลับของชายผู้ซึ่งเป็นเหมือนเรื่องเล่าขานอย่างนิทานปรัมปรา เขากลับอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นลูบใบหน้านั้นเบาๆ แล้วจูบลงไปบนเรือนผมนั้น บางครั้งหงคงฉ่วยก็เป็นเหมือนความฝัน...
   ใช่ล่ะ ถ้ามันไม่ชัดเจนอยู่บนต้นขาเขาแบบนี้น่ะนะ!!
   ลู่อี้เผิงตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่ แล้วบึ่งรถไปยังภัตตาคารที่นัดหมายเอาไว้ในตอนแรก
   ช่างหัวเจ้านกยูงบ้านั่นแล้วกัน ขอเขาไปเห็นอะไรสวยๆ งามๆ เพื่อผ่อนคลายจิตใจบ้างเถอะ
---------------------------------------------------
   ทันทีที่ยืนบัตรให้บริกรที่ด้านหน้าภัตตาคาร ลู่อี้เผิงก็ถูกพาตัวไปยังห้องอาหารชั้นวีไอพีทันที นายตำรวจหนุ่มรู้สึกเกร็งเล็กน้อย ห้องอาหารค่อนข้างกว้าง ตกแต่งหรูหรามีระดับ ด้านในมีคนนั่งอยู่ก่อนแล้วสองคน คนหนึ่งคืออดีตอธิปดีตงเฉี่ย ที่ปีนี้อายุคงสักหกสิบสองแล้ว ที่นั่งอยู่ข้างๆ คือหญิงสาวในชุดกี่เพ้าสีแดงสด ผมของเธอดำเงาเป็นมันสวย หน้าตาก็แต่งกำลังพอดี พอเห็นหน้าเขา เธอก็ยกผ้าคลุมไหล่ขึ้นมาปิดปากเอาไว้ แต่ก็พอจะเดาได้จากสายตาว่ากำลังยิ้มให้เขาอยู่
   หัวใจของลู่อี้เผิงเต้นตึ่กตั่กทันที
   “เอ้า เข้ามาก่อนสิสารวัตร ไม่ต้องยืนเกร็งแบบนั้นหรอก” ตงเฉี่ยพูด เขาเป็นคนอายุหกสิบกว่าที่ออกจะผอมอยู่สักหน่อย ผมเริ่มกลายเป็นสีดอกเลาไปเสียส่วนใหญ่แล้ว อดีตอธิปดีกรมตำรวจยิ้มให้นายตำรวจหนุ่มอย่างเอ็นดู ลู่อี้เผิงผงกศีรษะ แล้วพูดทักทายออกไป “สายันสวัสดิ์ครับ ท่านอดีตอธิปดี”
   “นี่ ไม่ต้องเรียกกันเป็นการเป็นงานอย่างนั้นหรอก มานั่งก่อนสิ” คนเป็นผู้ใหญ่กว่าว่า ลู่อี้เผิงรีบเดินเข้าไปในห้องอาหารทันที บริกรที่ยืนรออยู่เลื่อนเก้าอี้ตัวหนึ่งให้เขา พอนั่งได้แล้ว ตงเฉี่ยก็หันมาพิจารณานายตำรวจหนุ่มด้วยสีหน้าจริงจัง   
   “สารวัตรนี่ร้ายเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย” คนมีอาวุโสพูดด้วยสีหน้าขึงขัง จนลู่อี้เผิงนั่งตัวเกร็ง “ทำไมหรือครับท่าน?”
   “ก็ดูสิ” ตงเฉี่ยพูดพลางทำหน้าดุ “สารวัตรเดินเข้ามาไม่ถึงนาที ลูกสาวผมก็เขินจนหน้าแดงแล้ว แบบนี้ไม่เรียกว่าร้ายจะเรียกว่าอะไรดีล่ะ”
   คนเป็นลูกสาวเอ็ดขึ้นทันที “คุณพ่อล่ะก็... พูดอะไรก็ไม่รู้ ใครหน้าแดงกันล่ะคะ” ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่กลับยกผ้าคลุมไหล่ขึ้นปิดหน้าเป็นการใหญ่ ตงเฉี่ยเห็นแล้วก็หัวเราะชอบใจ
   “ตอนแรกบอกไม่อยากจะมา ตอนนี้นึกขอบใจพ่อหรือยังล่ะ นี่ เดี๋ยวพ่อจะออกไปเดินเล่นด้านนอกสักหน่อย ลูกก็อยู่คุยกับสารวัตรเขาไปก่อนก็แล้วกันนะ”
   “คุณพ่อคะ!” ผู้เป็นลูกสาวเรียก แต่คนเป็นพ่อกลับลุกขึ้น แล้วหันไปพูดกับนายตำรวจหนุ่ม “ดูแลลูกสาวคนเล็กของผมด้วยนะ สารวัตร”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้าหงึกๆ ก่อนที่อดีตนายตำรวจชราจะเดินออกจากห้องอาหารไป เหลือสองหนุ่มสาวอยู่กันตามลำพังสองคน
   “เอ่อ... ต้องขอโทษแทนคุณพ่อด้วยนะคะ พอแก่ตัวลง ท่านก็ชอบทำอะไรเอาแต่ใจแบบนี้อยู่เรื่อยเลยน่ะค่ะ” หญิงสาวพูดขึ้น จนถึงตอนนี้ ลู่อี้เผิงถึงได้มีโอกาสเห็นหน้าเจ้าหล่อนชัดๆ เธอมีใบหน้ารูปไข่เกลี้ยงๆ ตาโตนิดๆ พอก้มหน้าแล้วยิ้มหน่อยๆ แบบนี้ ยิ่งดูมีเสน่ห์จนนายตำรวจหนุ่มแทบจะครางออกมา
   “ไม่เป็นไรหรอกครับ คนมีอายุแล้วก็เอาแต่ใจแบบนี้แหละครับ เป็นธรรมดา” ลู่อี้เผิงพูด พลางรู้สึกว่ามีเหงื่อออกที่หลัง ผู้หญิงสาวสวยขนาดนี้... จะกลายมาเป็นว่าที่เจ้าสาวของเขาหรือเนี่ย..??
   “ผม... ลู่อี้เผิงครับ” นายตำรวจหนุ่มตัดสินใจแนะนำตัวก่อนตามมารยาท หญิงสาวมองหน้าเขา แล้วยิ้มเขินๆ “ฉัน... ตงชิงชิง เรียก.. ชิงชิงก็ได้ค่ะ”
   “ชิงชิง” ลู่อี้เผิงเรียกแล้วให้รู้สึกเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก หลายปีมานี้เขาโดนหงคงฉ่วยปั่นหัวเสียจนไม่มีแก่ใจจะมองผู้หญิง เพราะมองทีไรก็ให้รู้สึกห่อเหี่ยวใจขึ้นมาทุกที แต่วันนี้ ลู่อี้เผิงแทบอยากจะให้ตัวหงคงฉ่วยที่ขาเป็นแค่ความฝัน ผู้หญิงสวยน่ารักขนาดนี้... ไม่คิดเลยว่าชาตินี้ทั้งชาติ เขาจะมีโอกาสได้เจอ แถมยัง.. มีคนเป็นพ่อให้การสนับสนุนอีก
   อยากจะลืมเจ้านกยูงนั่นไปให้พ้นๆ จริงๆ
   บริกรยกอาหารชุดแรกมาเสิร์ฟ ในตอนที่สองหนุ่มสาวกำลังอายม้วนกันอยู่ ลู่อี้เผิงจัดแจงทำตามมาตรฐานของสุภาพบุรุษที่ดี ด้วยการตักอาหารใส่จานของหญิงสาวก่อน ตงชิงชิงบอกขอบคุณเขาเขินๆ แล้วก็ชวนคุย
   “ปกติสารวัตรชอบทานอะไรหรือคะ?”
   ลู่อี้เผิงนิ่งนึกไปครู่หนึ่ง “ปลาหิมะมั้งครับ” เขาตอบ และมองมือหญิงสาวขณะที่ตักอาหารขึ้น แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อดันไปนึกซ้อนกับภาพมือใครสักคน
   
   “เผิงเผิง ทานนี่หน่อยสิ” หงคงฉ่วยพูดพลางคีบเนื้อปลาหิมะในจานให้เขา ลู่อี้เผิงทำหน้ายุ่ง “ผมมีอยู่เต็มจานแล้ว คุณไม่เห็นหรือไง?”
   “เห็นแล้ว” หงคงฉ่วยตอบ แล้วพูดต่อยิ้มๆ “เพราะงั้น เผิงเผิงอ้าปากสิ ปากว่างอยู่นี่”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่าย ก่อนจะปิดปากแน่น หงคงฉ่วยหัวเราะออกมา “นี่ ไม่ร้อนแล้วนะ ฉันเป่าให้ก็ได้ หรือจะให้อมก่อนดี” พูดแล้วก็ทำท่าจะอมเข้าไปจริงๆ ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องโพล่งออกมา “จะบ้าเรอะ ผมไม่ใช่เด็กเล็กๆ นะ”
   “งั้นก็อ้าปากสักทีซี่ จะให้ฉันคีบอยู่แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่กัน หรือจะต้องให้เอาคีมง้างปากออกมา”
   ในที่สุด ลู่อี้เผิงก็จำต้องยอมอ้าปาก เพื่อกลืนปลาชิ้นนั้นลงไป หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วพูดขึ้นอีก “ปากเลอะแน่ะ”
   ยังไม่ทันที่นายตำรวจหนุ่มจะพูดอะไร ทางนั้นก็ยื่นหน้าเข้ามา แล้วจูบปากเขาเบาๆ
   “หลุดแล้วล่ะ” หงคงฉ่วยพูดแล้วยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ลู่อี้เผิงรีบยกมือผลักฝ่ายนั้นออก แต่ก็ช้าไปเหมือนทุกที

   “สารวัตรคะ?”
   เสียงเรียกของหญิงสาวทำให้นายตำรวจหนุ่มสะดุ้ง ก่อนจะมองหน้าหล่อนด้วยสายตางงๆ
   “กำลังนึกถึงเรื่องอะไรอยู่เหรอคะ?” ตงชิงชิงถาม พลางเอียงคอมองเขาอย่างน่ารัก ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ “เปล่าครับ แค่นึกถึงเรื่องปลาหิมะน่ะ”
   “อ๋อ... จะสั่งเข้ามาเพิ่มไหมคะ รู้สึกเหมือนจะไม่ได้เลือกเอาไว้ในรายการอาหารตอนแรกน่ะค่ะ”
   “ไม่เป็นไรหรอกครับ” นายตำรวจหนุ่มรีบพูดตอบไป แล้วพยายามชวนฝ่ายนั้นคุยบ้าง “คุณชิงชิงเรียนจบอะไรมาหรือครับ?”
   “กฎหมายรัฐศาสตร์ค่ะ” ฝ่ายหญิงตอบ “ฉันกำลังจะสอบเข้าบรรจุเป็นอัยการ”
   “อ้อ...” ลู่อี้เผิงคราง แล้วกะพริบตาปริบๆ อัยการกับตำรวจ.... มันก็คงจะมีแววไปกันได้ดีมากกว่ามาเฟียกับตำรวจล่ะนะ....
   “งั้นก็ขอให้สอบได้นะครับ ผมเป็นกำลังใจให้” นายตำรวจหนุ่มพูด อีกฝ่ายผงกศีรษะ “ขอบคุณนะคะ ว่าแต่คุณสารวัตร ทำงานเป็นยังไงบ้างคะ ตอนเด็กๆ น่ะ ฉันเห็นคุณพ่อทำงานหามรุ่งหามค่ำตลอดเลย แถมบางทีก็ไม่ได้กลับบ้านหลายๆ วัน”
   “อืม... อาชีพตำรวจก็แบบนั้นล่ะครับ” ลู่อี้เผิงตอบ “เวลาว่างไม่ค่อยจะมีหรอก”
   “นั่นสินะคะ” ตงชิงชิงพูด พลางทำหน้าเศร้า ลู่อี้เผิงจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “แล้วคุณชิงชิง มีงานอดิเรกอะไรหรือครับ?”
   “ก็.. อ่านหนังสือ กับนั่งรถเล่นน่ะค่ะ ฉันชอบเวลาที่ขับรถออกไปตามชนบท แล้วได้เห็นบรรยากาศสบายๆ มันรู้สึกผ่อนคลายดีน่ะค่ะ”
   “อืม.... ไว้ผมลองทำดูบ้างดีกว่า” ลู่อี้เผิงว่า ตงชิงชิงมองหน้าเขา แล้วยิ้ม “ได้ยินมาว่าสารวัตรขับรถเร็วมากนี่คะ ฉันดูจากข่าวเอาน่ะค่ะ”
   “อ๋อ เอ่อ... ” นายตำรวจหนุ่มรู้สึกขัดเขินขึ้นมาทันที “ผมจับคนร้ายน่ะ จะขับช้าๆ ได้ยังไงล่ะ”
   “ถึงอย่างนั้นก็ระวังตัวไว้หน่อยเถอะค่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา คนที่เขารักสารวัตรจะเดือดร้อนเอานะคะ” ตงชิงชิงว่า ลู่อี้เผิงมองหน้าหล่อน แล้วพาลนึกไปถึงตอนที่หงคงฉ่วยนั่งรถที่เขาขับ ไม่เห็นเจ้านกยูงบ้านั่นจะเดือดร้อนกับการขับรถของเขาสักนิด แถมท่าทางจะชอบอีกต่างหาก
   “ไม่มีใครรักผมขนาดนั้นหรอกครับ” ลู่อี้เผิงตอบ อีกฝ่ายทำหน้าตกใจ “สารวัตรพูดอะไรอย่างนั้นล่ะคะ อย่างน้อยก็ยังมีคุณพ่อ คุณแม่ที่เป็นห่วงสารวัตรอยู่นะคะ”
   “อ้อ... พ่อแม่ผมเสียไปนานแล้วล่ะ”
   ตงชิงชิงสะอึกไปหน่อยหนึ่งทันที แต่ก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ “ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ อย่างน้อยๆ ญาติพี่น้องของสารวัตร เขาก็รักสารวัตรนะคะ”
   “ผมไม่มีพี่น้องน่ะ ญาติก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก” ลู่อี้เผิงตอบ ตงชิงชิงมองเขาด้วยสายตาตระหนกอยู่พอสมควร “สารวัตร.. เอ่อ.... ไม่เคยมีคนรักเลยหรือคะ?”
   “ถ้าแฟนก็เคยมีนะครับ แต่เลิกกันไปแล้ว คงทนนิสัยผมไม่ไหว” ลู่อี้เผิงว่า แล้วถอนหายใจออกมา “ผมมันคงสุดโต่งเกินไปล่ะมั้ง”
   ตงชิงชิงมองหน้าเขา แล้วพยักหน้า “สารวัตรมุ่งมั่นกับอาชีพตำรวจมากสินะคะ”
   “ครับ”
   “แล้ว... สารวัตรเคยรักใครบ้างรึเปล่าคะ?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าหญิงสาว แล้วถามกลับไป “หมายความว่ายังไงหรือครับ?”
   ตงชิงชิงมองหน้าเขา แล้วพูดออกมา “ฉันอยากรู้ว่า สารวัตรเคยรักใคร มากกว่าอาชีพตำรวจบ้างรึเปล่าคะ? ถ้าคนรักของสารวัตร ขอให้สารวัตรเลิกเป็นตำรวจ สารวัตรจะยอมรึเปล่าคะ?”
   ลู่อี้เผิงอึ้งไปนาน เขามองหน้าหญิงสาว พลางย้อนนึกไปถึงช่วงเวลาที่เขาศึกษาอยู่ในโรงเรียนนายร้อย ย้อนไปถึงช่วงเวลาที่เขายังอยู่กับพ่อ ช่วงเวลาที่เขามุ่งมั่นจะเป็นตำรวจอาชีพให้ได้....
   “ผม... คงเลิกเป็นตำรวจไม่ได้หรอกครับ” นายตำรวจหนุ่มพูดออกมาในที่สุด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว “อาชีพนี้เป็นความฝันของผม เป็นความมุ่งมั่นของผม เป็นตัวผม..”
   ตงชิงชิงมองหน้าเขา แล้วถอนหายใจบ้าง “ที่ฉันไม่อยากมาดูตัว ก็เพราะว่าสารวัตรเป็นตำรวจนี่แหละค่ะ”
   “ครับ...”
   “คุณพ่อไม่ค่อยจะมีเวลาให้ฉันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉันเลยไม่อยากจะมีสามี ที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ฉันหรอกค่ะ”
   “ครับ......”
   “สารวัตรคะ....” ตงชิงชิงมองหน้าเขา แล้วเม้มปากแน่น “ฉันถามสารวัตรสักคำเถอะค่ะ... ถ้าเราลองคบกันแล้ว สารวัตรคิดว่า สักวันหนึ่ง พอพร้อม สารวัตรจะยอมลาออกมาเพื่ออยู่กับครอบครัวได้รึเปล่าคะ?”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด เขาเม้มปากอยู่หลายครั้ง ท้ายที่สุด หญิงสาวก็เป็นฝ่ายพูดออกมา
   “ฉันอาจจะเป็นคนด่วนตัดสินใจไปสักหน่อยก็ได้นะคะ แต่ถ้าสารวัตรมั่นใจแบบนั้น เราสองคน รู้จักกันในฐานะเพื่อนจะดีกว่าค่ะ”
   “ครับ ผมเข้าใจ” ลู่อี้เผิงพูดออกมาในที่สุด สองหนุ่มสาวมองหน้ากันอยู่สักพัก ก่อนที่นายตำรวจหนุ่มจะพูดออกมาอีก
   “ทานอาหารกันเถอะครับ ชักช้าเดี๋ยวจะชืดหมด”
   ตงชิงชิงมองหน้าเขา ก่อนจะยิ้มออกมา “ค่ะ”
---------------------------------------------------------
   ตงเฉี่ยดูจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ เมื่อพบว่านัดดูตัวคราวนี้ท่าทางจะไม่สัมฤทธิ์ผล เขาหันมามองลู่อี้เผิงอย่างเอาเรื่อง แต่ก็ถูกคนเป็นลูกสาวห้ามไว้
   “สารวัตรลู่ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกค่ะ แต่ลูกไม่ชอบอาชีพตำรวจ คุณพ่อเองก็รู้อยู่แล้วนี่คะ”
   ตงเฉี่ยมองลูกสาวตัวเอง “แต่ว่า.. พ่ออยากให้ลูกมีอนาคตที่ดี มีสามีดีๆ นะ”
   “ผู้ชายดีๆ ไม่ได้มีแค่สารวัตรลู่นะคะ” ตงชิงชิงพูดยิ้มๆ “ขอเถอะค่ะคุณพ่อ หนูจะมีคู่ชีวิตทั้งที ขอคนที่หนูคิดว่าใช่ก็แล้วกันนะคะ ถ้าหนูแต่งงานกับสารวัตรลู่ ทั้งหนูทั้งเขาอาจจะไม่มีความสุขก็ได้”
   ตงเฉี่ยหันไปมองนายตำรวจหนุ่ม “ลู่อี้เผิง เธอรักอาชีพตำรวจมากกว่าลูกสาวฉันหรือไง?”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา ก่อนจะพยักหน้าตอบไป “ครับ”
   อดีตนายตำรวจใหญ่มองหน้าเขาอีกพัก แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “งั้นก็เอาเถอะ เธอคงจะเป็นตำรวจที่ดีจริงๆ นั่นแหละ”
   “ขอโทษด้วยนะครับ” ลู่อี้เผิงพูด หลังจากนั้นเขาก็แยกตัวออกมา นายตำรวจหนุ่มเดินกลับมาที่รถ สตาร์ตเครื่อง แล้วขับออกไป

   ตำรวจที่ดีงั้นหรือ.....?
   ลู่อี้เผิงขับรถเลียบไปตามถนนที่ตัดเลียบอ่าว พลางนึกถึงคำพูดของตงชิงชิงเรื่องการนั่งรถเล่น จะว่าไปแล้ว เขาเองก็ขับรถมานาน แต่ไม่เคยคิดจะมองบรรยากาศข้างทางเพื่อผ่อนคลายเลยสักครั้ง ที่ผ่านๆ มา เขาตั้งใจจะจำทุกซอกทุกมุมของถนน ทุกตรอกทุกซอย เผื่อไว้เป็นทางหนีทีไล่เวลาไล่จับคนร้าย ทั้งชีวิตเขามีแต่การเป็นตำรวจจริงๆ
   ลู่อี้เผิงหวังที่จะได้เป็นตำรวจมาตั้งแต่เด็ก และมั่นใจว่าตัวเองจะต้องเป็นตำรวจที่ยอดเยี่ยม เชื่อมั่นมาโดยตลอดว่าจะยึดอาชีพตำรวจตลอดไป ไม่เคยเสียใจที่ทำอาชีพนี้เลยสักครั้ง
   จนกระทั่ง............
---------------------------------------------------
   รถยนต์กลางใหม่กลางเก่าหยุดจอดตรงหน้าประตูเหล็กของคฤหาสน์ที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมอ่าวฮ่องกง ลู่อี้เผิงนั่งเงียบอยู่ในรถพักหนึ่ง ในที่สุดก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดโทรออก หลังจากรอสายอยู่พักหนึ่ง เขาก็ได้พูดกับคนที่ต้องการ
   “คงฉ่วย นอนหรือยังน่ะ?”
   “หัวของฉันกำลังจะถึงหมอนเลยล่ะ ตอนที่หลี่คงหยิบโทรศัพท์มาให้น่ะ” เสียงปลายสายตอบ และพูดต่อ "คราวนี้เรื่องอะไรอีกล่ะ คดีเมื่อสัปดาห์ก่อนเสร็จไปแล้วไม่ใช่หรือไง หรือเพิ่งมีคดีเข้ามาอีก”
   “เปล่า ไม่ใช่เรื่องคดีหรอก” ลู่อี้เผิงตอบ แล้วเงยหน้าขึ้นมองตัวคฤหาสน์สีดำสนิท ด้านหลังประตูรั้วเหล็กสูง ที่ตกอยู่ภายใต้เงารัตติกาลดำมืด
   “ผมอยู่หน้าประตูรั้วคุณน่ะ”
   “?”
   “ให้ผมเข้าไปได้มั้ย?”
   “เผิงเผิงไม่สบายหรือ?”
   “.......................................”
   “เป็นอะไรน่ะ?”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะพูดตอบไป “ผมคิดถึงคุณ”
   “............” เสียงปลายสายเงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะพูดตอบกลับมา “ไม่ใช่คืนเดือนเพ็ญสักหน่อย”
   “เดือนดับผมก็มาหาคุณไม่ได้เหรอ? มีคนอื่นนอนแทนผมแล้วหรือไง?”
   “ปากเสีย ฉันไม่ซี้ซั้วหิ้วใครมานอนด้วยมั่วๆ หรอก”
   “ข้างเตียงคุณว่างรึเปล่าล่ะ?”
   “ว่าง”
   “ผมนอนด้วยได้มั้ย?”
   “................” ปลายสายเงียบไปอีกพัก ก่อนที่ประตูรั้วสูงตระหง่านจะค่อยๆ เปิดอ้าออก รถยนต์ที่จอดรออยู่ ค่อยๆ เลี้ยวเข้าไปด้านในของคฤหาสน์
---------------------------------------
** หลายคนอาจจะงงกับเลขตอน....

ขออนุญาต ลงย้อนหลังนะคะ เพราะพิจารณาแล้ว เห็นว่าเนื้อหาบท19มันค่อนข้างจะก้าวกระโดดไปพอสมควร ก็เลยคิดว่าจะเขียนชดก่อนหน้านั้นสักสองตอน แต่ยังไม่อยากขยับเลื่อนตอน เพราะเดี๋ยวจะยิ่งงงหนัก(หรือจริงๆ ก็งงกันอยู่แล้วหว่า) ดังนั้น ตอนที่เขียนแทรกจึงกลายเป็น18.1 (แต่ในรวมเล่มคงจะขยับเรียงเลขตามปกตินะคะ)

เอาว่า... ยืดเวลาต้มมาม่าออกไปสักหน่อยก็แล้วกัน (วิ่งหนีคนอ่าน :z10:)

ปล. ท่าทางจะสองเล่มสมใจอยากแล้วล่ะ!!!<<มันเอาจนได้สิน่า!!! :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 13:21:08
เย่ๆๆ มาแล้วๆ  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 24-08-2011 13:35:12
อ๊าก อ่านกี่ครั้งก้อยังไม่เบื่อ        รักคนเขียนต่ออีกนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 13:48:47
ขอ 18.2 ขอ 18.2ด่วน!!!!!!

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

อ่านแล้วใจเต้นตึกตักเลยอ่ะ  :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 24-08-2011 13:56:04
*วิ่งตามคนเขียนไป*  ฮึ่มๆ   (อิอิ)

อ๋อ เยี่ยงนี้นี่เอง..
บทนี้เผิงเผิงของเราไม่ยักกะซึนแฮะ
น่าร๊ากก น่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 24-08-2011 14:16:35
อยากอ่านไปเรื่อยๆ ไม่อยากกินมาม่า  :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 14:24:11
อยากอ่านไปเรื่อยๆ ไม่อยากกินมาม่า  :o12:

มาม่า คืออะไรหล๋อ  :confuse:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 24-08-2011 14:43:13
ว้าว  เนื้อหาดูไม่ขาดแล้วจ้ะ  เติมอย่างงี้ เห็นความรู้สึกของเผิง ๆ น้อย  ชัดขึ้นเยอะเลย

จูบุคนแต่งนะ คิดถึงอาแปะง่ะ สงสัยช่วงนี้แปะค่าตัวแพง  เลยพักร้อน 55+
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-08-2011 14:44:47
ยิ่งอ่านยิ่งติด
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-08-2011 15:00:50
แง่ม ๆ และแล้วเผิงเผิงก็เปิดเผยความในใจ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 24-08-2011 15:19:00
รอรวมเล่มนะคะ อยากได้สารวัตรอ่ะ

(มองซ้ายมองขวาตอนพูด)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 24-08-2011 16:04:58
คู่นี้มันเป็นความผูกพันกันสินะ  :กอด1:

รอ 18.2 ค่า  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 24-08-2011 16:09:40
กรีดร้องด้วยความดีใจที่จะเป็น 2 เล่ม
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 24-08-2011 16:16:17
ติดเรื่องนี้ละหล่ะ ฮะๆ  :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 24-08-2011 16:29:38
อย่าเพิ่งมาม่าน้าา  :sad4:
ขอของหวานเป็นทุนสำรอง ก่อนจะกินมาม่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 24-08-2011 16:39:26
สงสัยเราจะเหมือนสารวัตรลู่
ที่ยิ่งอ่านเรื่องนี้ยิ่งติด ยิ่งอยากอ่านอีกเรื่อยๆ
ส่วนสารวัตร ยิ่งอยากเจอหน้านกยูง
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 24-08-2011 16:42:09
 :เฮ้อ:มันเป็นรักแบบเศร้าๆจริงๆนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 24-08-2011 16:57:57
เลื่อนไปยาวๆเลยก็ได้
หรือไม่มีเลยยิ่งดี
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 24-08-2011 18:10:58
ถ้าหงคงฉ่วยรู้ว่าเผิงเผิงไปดูตัวมา จะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 24-08-2011 18:37:42
สุดท้ายก็มาตายที่นกยูง โฮะๆๆๆๆ
 :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 24-08-2011 18:53:45
ชอบอ่ะ โหดนิดๆ ตามสไตล์คงฉ่วยอ่ะนะ
ตอนนี้เผิงเผิงเราแอบยอมรับแล้วสิว่ามีใจ
ให้เจ้านกยูงบ้า อิๆ ชอบอ่ะ
ปล. ได้กลิ่นดราม่า แอ็คชั่นมาแต่ไกล
แต่นกยูงของเรามิใช่ธรรมดา เธอต้องช่วย
เผิงเผิงได้อยู่แล้ว เราเชื่อแบบนั้น 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 24-08-2011 18:57:36
อ่านตอนนี้แล้วใจเต้นตึกตักเลยอ่ะ
เผิงเผิงน้อยน่่ารักที่สุดเลยอ่ะ
ถึงจะมาม่าแต่ก็รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-08-2011 19:50:03
สงสารเผิงเผิงเหมือนคนคิดไม่ตก หวังว่าคงฉ่วยจะไม่ใจร้ายกับเผิงเผิงน่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 19:55:11
เจ๊คนเขียนออนอยู่ ต่ออีกซักตอนได้มิ  :-[

กำลังเสพติดคงฉ่วยเผิงเผิง :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-08-2011 20:08:52
ต่อพรุ่งนี้นะคะ

ลงได้วันละตอนนี่ก็สุดยอดอิทธิปาฏิหาริย์แล้วค่ะ

(งานอื่นที่กองสุมอยู่ก็เริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์แล้วเหมือนกันล่ะค่ะ :sad4:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 24-08-2011 20:15:14
 :serius2:

ไม่เอามาม่าอ่า

อ่านไปสองตอนนี้แล้ว กลัวจบไม่แฮปปี้จัง

ทัั้งสองคนใจตรงกันแล้ว  แต่เหมือนจะรักกันไม่ได้

ทำไมล่ะ  รักกันๆสิ

 :m31: ไม่เอามาม่านะคนเขียน  เพราะปัจจุบันบรรยากาศมันก็อึดอัดล่ะ

ไม่โรแมนติด คอมเมดี้แบบเก่าแล้ว

รอ 18.2 มาเร้วๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 24-08-2011 20:19:57
ตกลงเราต้องต้มน้ำรอจริงใช่มั้ยนิ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 20:33:56
ตกลง... คำว่า มาม่า

คืออะไร ทำไม ไม่มีใคร บอก ผมเลย  :a6: :a6: :a6: :a6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 24-08-2011 20:42:18
ตกลง... คำว่า มาม่า

คืออะไร ทำไม ไม่มีใคร บอก ผมเลย  :a6: :a6: :a6: :a6:

กำค่ะ... ไม่รู้จริงๆ ดิคะ?

แปลว่า ดราม่าค่ะ...

ปล. เรื่องนี้เราคงให้ท่านต้มมาม่ากินกันพออืดท้องเลยล่ะค่ะ เอิ๊กๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 24-08-2011 20:56:01
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 24-08-2011 21:01:51
ตกลงตอนนี้เกิดขึ้นก่อนถ่ายแบบใช่ไหมคะ
อิอิ อ่านไปก็แอบอยากให้คงฉ่วยมาอาละวาดงานดูตัว แต่ดีไปที่หนูชิงชิงเธอไม่ชอบตำรวจ
แต่ถ้าคงฉ่วยรู้ทีหลังว่าเผิงเผิงแอบมาดูตัว จะโดนลงโทษไหมนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 24-08-2011 21:11:03
มาม่า... :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 24-08-2011 21:19:23
ถ้าคนแต่งอยากจะมาม่า คนอ่านก็ต้องจำยอม **บีบน้ำตา** กระซิก กระซิก

แต่อย่าเยอะได้มั๊ยคะ ในชีวิตจริงคนอ่านก็ทานแต่มาม่า ไหนยังจะมาเจอกับคงฉ่วยสุดที่รักอีก

เดี๋ยวก็ขาดสารอาหารตายกันพอดี

อ้อน อ้อน อ้อน อ้อน อ้อน  :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-08-2011 21:30:41
จะม่าก็ม่าไป

แต่ให้จบสวยๆก็พอ

ไม่งั้นจะแช่งให้ยอดขายเรื่องนี้ฮวบ ฮวบ ฮวบ  :a14: :a14: :a14:

กะจะเก็บตั้งซื้อซะหน่อยนะครับเจ๊



ปล. งั้นนิยายผมก็..... มาม่าเป็งลังเลยดิ  :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 24-08-2011 21:32:50
เผิงเผิง กันนกยูงเฒ่า  :laugh:

ใกล้จะได้กินมาม่าแล้วหรอเนี่ย ยังไม่หิวเลยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 24-08-2011 23:36:25
พอพูดถึงเรื่องความรักของเผิงเผิงกับคงฉ่วย
บรรยากาศก็เริ่มจะอึมครึมแล้วง่า มืดฟ้ามืดฝนมาเลย แง๊ๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 24-08-2011 23:56:59
แล้วคงฉ่วยจะรุ้มั้ยอ่า ว่าเผิงเผิงไปดูตัวมา ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 25-08-2011 00:52:14
ขยันจังค่ะ
(คิดว่ายังไงวันนี้ก็ไม่ได้อ่านแน่ๆแล้วซะอีก...ดีจายจางงงงงงงง)

"ไม่เอามาม่า"
T T
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 25-08-2011 00:56:57
เผิงเผิงน่ารักมากเลยอ่ะ
ชอบมากเลย เวลาโทรมาหา
ชอบเวลาที่เรียกว่าคงฉ่วย แล้วก็ชอบเวลาคงฉ่วยแทนตัวเองด้วยชื่อ
มันน่ารักอ้ะ ^^

ตอนอยู่หน้าบ้านนี่เขินมากนะ
อั้ยย่ะ !!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 25-08-2011 07:07:41
ยังไม่อยากซดมาม่า  ขอเป็นไวไว ก่อนได้ป่ะ  แบบว่าเอาตอนต่อไปมาไวไว อะไรเงี้ยะ ^^

มาม่า ยืดออกไปอีกสัก 10 ตอนแล้วกัน ตอนนี้ขอกินอะไรที่หวานๆไปก่อน
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Kitadang ที่ 25-08-2011 11:13:38
เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรกค่ะ  ชอบไม่ชอบ....บอกได้แค่ว่าเราเริ่มอ่านตอนสี่ทุ่มกะอ่านสักบทก่อนนอน  แต่นิยายของท่านทำให้เราได้นอนตีห้า!!!!!!  แค่นี้แหละ  (+ให้คนอ่าน  นิยายเรื่องนี้เจ๋งโคตร)
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 25-08-2011 11:29:18
เจ๊คนเขียนครับ........



"เรื่องของเว่ยจิงหยินทำผมฝันร้าย"

เมื่อคืนนอนแทบไม่ได้ไม่มีแรงไปสอบ

เล่นเอาไม่กล้าอ่านคงฉ่วยเลย

[เป็นเอามากกกกกก]

ตั้งความหวังกะคงฉ่วยไว้เยอะอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 11:32:22
เจ๊คนเขียนครับ........



"เรื่องของเว่ยจิงหยินทำผมฝันร้าย"

เมื่อคืนนอนแทบไม่ได้ไม่มีแรงไปสอบ

เล่นเอาไม่กล้าอ่านคงฉ่วยเลย

[เป็นเอามากกกกกก]

ตั้งความหวังกะคงฉ่วยไว้เยอะอ่า

โห....... Master.มันทำให้ชวนผิดหวังขนาดนั้นเลยหรือคะนั่น? (คิดว่าอ่านนกยูงแดงแล้วจะเดาได้ซะอีกว่าจินหยินต้องไปกับเฮียเถียนอยู่แล้ว) แต่ถ้าคิดว่ามันจบห้วนๆ ไป....... ก็... ฮ่าๆๆ เรื่องของคู่นี้มันยังมีอีกเป็นหางว่าวในmy neighbor และสารพัดตอนพิเศษหวานๆ นะคะนั่น... มันไม่ได้จบอะไรเลวร้ายขนาดนั้นหรอกมั้งคะ ฮ่าๆๆๆ

โอ๊ย... ใจจริงอยากจะบอกตอนจบนกยูงอยู่เหมือนกันนะ แต่... ไม่เอาดีกว่า ปล่อยให้ลุ้นไปแบบนี้แหละ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 25-08-2011 11:42:49
ถ้ามันเอยสวยงามแฮปปี้กันทั้งเผิงเผิงทั้งคงฉ่วย

จะยกม่ามาทั้งโกดังก็ยกมาเหอะไม่กลัว


แต่แค่จบ....สวย

ผมฝันร้ายจิงๆนะ ตื่นมายังนั่งถอนหายใจอยู่เลยเนี่ย

อย่างผมไม่ได้เรียกว่าติดตามนิยายคุณหรอกครับเจ๊

เรียกว่า "ตามติดๆ" ต่างหาก
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 25-08-2011 11:50:12
เริ่มหายใจไม่ทั่วท้องแล้ว สำหรับนิยายเรื่องนี้ ความวิตกจริตเริ่มคืบคลานเข้ามา  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องยาวจนได้] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.1 P22 :24/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 12:40:34
红孔雀นกยูงแดง 18.2
   อาชีพตำรวจ นอกจากจะคอยรับแจ้งความ และจับตัวโจรผู้ร้ายแล้ว ยังมีอีกหน้าที่หนึ่งซึ่งถือเป็นงานหลักไม่แพ้กัน นั่นคือการอารักขาคนสำคัญๆ ในงานพิธีต่างๆ
---------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงระบายลมหายใจเฮือก หลังจากจิบน้ำส้ม ซึ่งบริกรหญิงคนหนึ่งเดินมาเสิร์ฟให้เขา ตอนนี้สารวัตรหนุ่มกำลังอยู่ในงานดินเนอร์ที่จัดโดยรัฐบาล ซึ่งมีแขกเหรื่อระดับสูงมากมาย แน่นอนว่าเขาเองก็เป็นหนึ่งในทีมอารักขาที่กรมตำรวจส่งมาทำหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยในงานนี้
   “อืม... คุณนี่ดูกี่ทีๆ ก็ดูดีจริงๆ นะ” ต้วนเฟิงพูด พลางมองลู่อี้เผิงซึ่งอยู่ในชุดทักซิโดสีดำขึ้นๆ ลงๆ คนถูกมองทำหน้าแปลกๆ
   “ดื่มอะไรมากไปรึเปล่าน่ะ คุณเจียง”
   ต้วนเฟิงหัวเราะชอบใจ “เปล่าดื่มอะไรเลยนะครับ คุณหว่อง ผมน่ะ เพิ่งไปเจอสาวสวยน่าสนใจตรงมุมโน้นเมื่อกี้นี้เอง”
   “อ้อ..” ลู่อี้เผิงลากเสียง มองดูคู่หูในชุดทักซิโดสีดำเช่นกัน “แล้วทำไมถึงเดินมาที่นี่เสียล่ะ”
   “พอดีเธอเป็นภรรยาท่านทูตโครเอเชียนะ” ต้วนเฟิงตอบ คนได้ฟังถึงกับขำพรืดออกมา
   “แบบนี้เขาเรียกตาถึงแบบไม่ดูตาม้าตาเรือนะครับ” ลู่อี้เผิงพูดว่า และหัวเราะซ้ำอีก คนถูกหัวเราะใส่ทำหน้าง้ำหน้างอ “สารวัตรไม่เจอเองบ้างก็แล้วไป”
   ลู่อี้เผิงยักไหล่ และหยุดหัวเราะในที่สุด
ระหว่างที่คุยกันอยู่ นายตำรวจทั้งสองก็กวาดตามองหาสิ่งผิดปกติที่อาจจะเกิดขึ้นรอบๆ งาน ไปด้วย
“คุณเจียง ผมว่าทางโน้นเหมือนจะมีใครมาใหม่นะ เดี๋ยวผมไปดูหน่อยดีกว่า” ลู่อี้เผิงพูด เมื่อเห็นว่ามีคนกลุ่มใหม่เพิ่งเดินเข้าประตูมา ต้วนเฟิงยักไหล่ตอบบ้าง “ตามสบายเถอะครับ ระวังอย่าไปเจอเมียทูตทหารก็แล้วกัน”
ลู่อี้เผิงหัวเราะในคอ ก่อนจะเดินออกไป
คณะที่เข้ามาใหม่มีจำนวนราวๆ สักห้าหกคนเห็นจะได้ ดูตามหมายกำหนดการแล้วน่าจะเป็นคณะที่ปรึกษาของเหวินกั่วเซิน เจ้าพ่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่บนเกาะ ลู่อี้เผิงพยายามเดินเข้าไปใกล้ เพื่อสังเกตลักษณะ และตรวจสอบความผิดปกติ แต่แล้วนายตำรวจหนุ่มก็ต้องผงะทันที เมื่อเห็นแผ่นหลังของคนที่เดินนำคณะอยู่ จากนั้นก็รีบจ้ำพรวดๆ เข้าไปหาทันที
“เอ่อ... ขอโทษนะครับ คุณใช่คุณหลี่ชิงหยู ที่ปรึกษาอาวุโสของคุณเหวินกั่วเซินรึเปล่าครับ” ลู่อี้เผิงเอ่ยถามผู้ชายซึ่งอยู่ในชุดทักซิโดสีดำสนิทเช่นกัน ชายคนนั้นตอบเขายิ้มๆ “ใช่ครับ มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ”
ลู่อี้เผิงมองผู้ชายตรงหน้า ก่อนจะพูดต่อ “งั้นผมขอตัวคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้รึเปล่าครับ?”
คนถูกเชิญสั่นศีรษะ “คงยังไม่ได้หรอกครับ ผมต้องไปพบท่านทูตโปรตุเกสก่อน ถ้ามีธุระล่ะก็ ไว้หลังจากนี้แล้วกันครับ” พูดจบก็เดินจากไป ลู่อี้เผิงเดินตามโดยรักษาระยะห่างเอาไว้ ก่อนจะวิทยุไปยังส่วนกลาง
“ผมอยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับคุณหลี่ชิงหยูหน่อย เขามีรูปถ่ายรึเปล่า”
“ไม่มีข้อมูลรูปประพรรณสัณฐานของหลี่ชิงหยูค่ะ” เจ้าหน้าที่ส่วนกลางตอบเขาทันที “ข้อมูลของเขาถูกเหวินกั่วเซินเก็บเป็นความลับ กระทั่งรูปถ่ายก็ไม่มีแจ้งส่งมาค่ะ”
“อ้าว แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นเขาจริงๆ ล่ะ?” ลู่อี้เผิงย้อนถามไป ทางนั้นเงียบไปพักหนึ่งก็ตอบกลับมา “เขามีหนังสือแสดงตัวจากคุณเหวิน แล้วทางคุณเหวินเองก็ส่งคนสนิทมากับเขาด้วยค่ะ เจ้าตัวเป็นคนยืนยันว่าที่มาเป็นคุณหลี่ชิงหยูจริงๆ ”
ลู่อี้เผิงส่งเสียงอืมกลับไป ก่อนจะหันไปมองหาผู้ชายที่ชื่อหลี่ชิงหยูอีกครั้ง แต่ปัญหาคือผู้ชายแทบทุกคนในที่นี้สวมชุดทักซิโดสีดำเหมือนกันหมด จะมองหาใครที่เดินไปตรงไหน จึงไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายนัก
ถึงจะได้รับคำยืนยันจากส่วนกลางแล้ว แต่ลู่อี้เผิงก็ยังตะขิดตะขวงใจเกี่ยวกับชายที่ชื่อหลี่ชิงอยูอยู่ดี นายตำรวจหนุ่มพยายามเดินหาเขาไปทั่วทั้งงาน แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ ขณะที่กำลังนึกหวั่นใจว่าอาจจะมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นก็ได้ เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจก็ดังขึ้น
ลู่อี้เผิงรีบพุ่งทะยานออกไปยังทิศที่มาของเสียงทันที พอไปถึงก็เห็นคนกลุ่มหนึ่ง กำลังยืนมุงอะไรสักอย่างอยู่ นายตำรวจหนุ่มพยามจะแหวกเข้าไป จึงได้พบว่ากลางวง มีผู้หญิงในชุดราตรียาวสีขาวกำลังนอนชักกระตุกอยู่บนพื้น ข้างๆ มีผู้หญิงสองสามคนกำลังร้องด้วยความตกใจ “ช่วยด้วยค่ะ คุณผู้หญิงเป็นลมชัก!”
ลู่อี้เผิงรีบแจ้งไปยังหน่วยกลางเพื่อขอพยาบาล ก่อนจะปราดเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ยังดูจะช้ากว่าใครอีกคนไปก้าวหนึ่ง
ใครคนนั้นก้าวมาจากอีกทาง คุกเข่าลงข้างๆ ร่างที่กำลังกระตุกอย่างรุนแรงนั้น จากนั้นก็ยื่นมือ กดไปตามจุดต่างๆ ของร่างกาย ชั่วอึดใจเดียว อาการกระตุกก็ค่อยๆ สงบลง
“ทุกคนช่วยถอยออกไปด้วยครับ ผู้ป่วยต้องการอากาศ” ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยเสียงไม่ดังไม่เบา แต่ดูแฝงพลังอย่างประหลาด คนทั้งหมดถอยห่างออกไปทันที จากนั้นเขาก็ช้อนศีรษะผู้หญิงขึ้นไว้บนตัก ก่อนจะนวดเฟ้นอย่างเบามือ
ตอนที่บุรุษพยาบาลมาถึง ผู้หญิงก็ฟื้นสติขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว เธอและผู้ติดตามกำลังบอกขอบอกขอบใจผู้ชายคนนั้นเป็นการใหญ่
“ถ้าไม่ได้คุณ ดิฉันต้องแย่แน่ๆ เลยค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” อีกฝ่ายตอบ ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าเขา ก่อนจะหันไปหาบุรุษพยาบาล “ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะ ต้องขอบคุณคุณคนนี้น่ะ” พูดจบก็ผายมือไปยังผู้ชายที่ยืนยิ้มอยู่
“เรื่องเล็กน้อยน่ะครับ ถ้างั้น ผมขอตัวนะ”
“เดี๋ยวสิคะ ยังไม่ทราบชื่อคุณเลยค่ะ”
“หลี่ชิงหยูครับ” เขาตอบ และเดินตรงมายังตำแหน่งที่ลู่อี้เผิงยืนอยู่ “ตะกี้คุณบอกว่ามีธุระกับผมไม่ใช่หรือครับ เราจะไปคุยกันที่ไหนดี”
ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเดินนำออกมา
------------------------------------------
   “คงฉ่วย คิดจะทำอะไรของคุณอีกเนี่ย?” ลู่อี้เผิงพูดขึ้น หลังจากเดินออกมาหามุมปลอดคนที่ด้านนอกห้องโถงซึ่งใช้จัดการ และปิดวิทยุสื่อสารแล้ว หงคงฉ่วยยักไหล่ แล้วยิ้มให้เขา
   “เผิงเผิงแต่งชุดทักซิโดขึ้นดีนะ เต้นรำกับฉันสักเพลงสิ”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนตรงหน้าแทนคำตอบ ก่อนจะถามขึ้นต่อ “คงฉ่วย ผมถามจริงเถอะ คุณสวมรอยหลี่ชิงหยูมาใช่ไหม?”
   “โถ... นักเรียนเกียรตินิยมทำไมชอบกล่าวหาคนอื่นเลื่อนลอยอีกแล้ว” อีกฝ่ายพูดเสียงตัดพ้อ “ฉันไม่เหมือนหลี่ชิงหยูตรงไหนกัน”
   “ตรงที่เป็นคุณนี่แหละ” นายตำรวจหนุ่มสวนทันควัน “สารภาพมานะว่าคุณวางแผนอะไร ถึงได้แฝงตัวเข้ามาในงานเลี้ยงนี่น่ะ”
   “เอาล่ะ สารวัตรลู่” หงคงฉ่วยพูด และทำหน้าหน่ายๆ ก่อนจะหยิบซองจดหมายซองหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ “เอาไปเปิดดูเถอะนะ แล้วก็โทรหาเจ้านายของเธอ โทรหาใครก็ได้ที่เธอคิดว่าน่าเชื่อถือกว่าฉัน หรือจะบุกไปพบเหวินกั่วเซินตอนนี้เลยก็ดี จะได้รู้ว่าฉันใช่หลี่ชิงหยูจริงรึเปล่า”
   ลู่อี้เผิงเปิดจองจดหมายนั้นดู และพบว่าเป็นจดหมายเชิญ ที่มีหมายเลขกำกับถูกต้องทุกอย่าง และมีจดหมายแนะนำตัวของเหวินกั่วเซินแนบมาด้วย นายตำรวจหนุ่มมีสีหน้ายุ่งยากใจขึ้นมาทันที “คุณใช่หลี่ชิงหยูจริงๆ รึ?”
   “ถ้าสงสัยลองไปถามท่านทูตโปรตุเกสดูก็ได้” หงคงฉ่วยลอยหน้าลอยตาตอบ ลู่อี้เผิงจ้องเขาสักพัก ก็ถามออกมาอย่างจนใจ “ตกลงชื่อจริงๆ คุณคือหลี่ชิงหยู?”
   หงคงฉ่วยขำพรวดออกมาทันที “โอ๊ย เผิงเผิงใช้อะไรคิดเนี่ย อืม... ฉันลองเปลี่ยนไปใช้ชื่อหลี่ชิงหยูดูก็คงไม่เลวนักหรอกนะ”
   นายตำรวจหนุ่มหน้ายุ่งกว่าเดิม “นี่ หยุดขำทีเถอะ ตกลงคุณชื่ออะไรกันแน่”
   “เอาว่าชื่อจริงฉันไม่ใช่หลี่ชิงหยูก็แล้วกัน โอ๊ย..คิดแล้วขำจริงๆ ด้วย”
   ลู่อี้เผิงไม่ขำเลยสักนิด เขาจ้องหงคงฉ่วยตาเขม็ง แล้วพูดเสียงเข้ม “แปลว่าคุณสวมรอยเป็นหลี่ชิงหยูจริงๆ สินะ”
   ฝ่ายตรงข้ามจ้องตอบ แล้วทำหน้าท้อแท้ใจเสียเต็มประดา “ทำไมนักเรียนเกียรตินิยมหัวทึบแบบนี้นะ ฉันจะใช้ชื่อหงคงฉ่วย ใช้ชื่อหลี่ชิงหยู สุดท้ายทั้งหมดก็คือฉันนี่แหละ หรือเธอคิดว่าเหวินกั่วเซินควรมีรายชื่อที่ปรึกษาเป็นหงคงฉ่วย งั้นรัฐบาลก็คงต้องเชิญหงคงฉ่วยมางานด้วยน่ะสิ”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบลมอยู่เป็นนาน ในที่สุดก็ตั้งสติถามออกมาได้ “แล้วทำไมเขาถึงเชิญคุณมางานนี้”
   “เรื่องนั้นฉันตอบเธอไม่ได้หรอกนะ มันเป็นความลับทางธุรกิจของเหวินกั่วเซิน เอาว่าฉันไม่ได้มาทำอะไรผิดกฎหมายก็แล้วกัน” หงคงฉ่วยตอบ แล้วกวาดสายตา จ้องลู่อี้เผิงตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะยื่นมือออกมา
   “ไหนๆ เผิงเผิงก็แต่งหล่อขนาดนี้แล้ว เต้นรำด้วยกันสักเพลงสิ”
   “จะบ้าเรอะ” ลู่อี้เผิงโพล่งออกไปทันที “ผมมาทำงานนะ อีกอย่าง ผู้ชายเต้นรำด้วยกันมีที่ไหนล่ะ”
   คนถูกเอ็ดยิ้มหน้าระรื่น “งั้นฉันอนุญาตให้เผิงเผิงไปใส่กระโปรง แต่ไม่ต้องเอายาวมากนะ เดี๋ยวจะสะดุดล้มเอา”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่าย ก่อนจะเดินปัดๆ ออกไป แต่ก็ถูกยุดข้อมือเอาไว้
   “เผิงเผิง เลิกงานแล้วกลับด้วยกันสิ...”
   “..........”
   “ไม่ต้องใส่กระโปรงก็ได้ ไปเต้นรำกับฉันที่คฤหาสน์สักเพลงนะ”
   นายตำรวจหนุ่มเม้มปากแน่น ก่อนจะพูดออกมา “ผมเลิกดึกนะ”
-------------------------------------------------
   งานเลี้ยงเลิกราวๆ สักสี่ทุ่ม แต่กว่าที่ลู่อี้เผิงจะจัดการส่งรายงานต่อผู้บังคับบัญชาเสร็จก็เกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว พอเดินมาที่รถ ก็พบใครคนหนึ่งยืนรออยู่
   “ยังไม่กลับอีกหรือไง?” นายตำรวจหนุ่มเอ่ยถาม พลางมองร่างที่ยืนพิงรถยนต์ของเขาอยู่
   “ฉันรอเจ้าชายมารับกลับปราสาทอยู่น่ะ” หงคงฉ่วยตอบยิ้มๆ ก่อนจะขยับออกมาจากรถหน่อยหนึ่ง ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาแล้วพูดตอบ “เหรอ ผมคิดว่าเป็นมังกรรอผู้กล้ามาปราบอยู่เสียอีก”
   “เสียมารยาทจริงๆ มังกรนี่ถือเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เชียวนะ” หงคงฉ่วยว่า และถือวิสาสะเปิดประตูรถออกทันทีที่ลู่อี้เผิงปลดล็อก ก่อนจะมุดเข้าไปนั่งที่นั่งด้านหน้า
   “ซิ่งไปเลยนะสารวัตร”
   
   เป็นเรื่องโชคดีจริงๆ ที่ไม่มีใครต้องร่วมโดยสารกับรถที่มีลู่อี้เผิงเป็นคนขับ และหงคงฉ่วยเป็นคนนั่ง ทั้งคู่ใช่เวลาแค่สิบนาทีก็กลับมาถึงคฤหาสน์ บรรดาคนรับใช้ส่วนใหญ่แยกย้ายกันไปพักผ่อนหมดแล้ว เหลือแต่หลี่คงและลั่วซ่งจือรอรับเจ้านายอยู่ในตัวตึก
   หงคงฉ่วยมาถึงคฤหาสน์ก็ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า กลับพาลู่อี้เผิงเดินลัดเลาะผ่านทางเดินสลับซับซ้อนและบันไดหลายขั้น ไปยังห้องห้องหนึ่ง พอเปิดประตูเข้าไป ถึงได้พบว่ามันเป็นห้องโถงที่มีระเบียงยื่นออกไปด้านนอก แสงเรืองๆ จากดวงจันทร์ที่มีเพียงเสี้ยวเดียวส่องลอดเข้ามาในห้อง สะท้อนให้เห็นชั้นวางหนังสือที่ติดอยู่กับผนังที่เหลืออีกสองด้าน และตรงมุมห้อง มีเครื่องเล่นแผ่นเสียงแบบเก่าวางอยู่ ลำโพงรูปกรวยปากบานสีทองสะท้อนแสงของดวงจันทร์อยู่ในเงามืดของห้อง หงคงฉ่วยสืบเท้าเข้าไป เปิดลิ้นชักโต๊ะด้านล่างที่วางเครื่องเล่นแผ่นเสียง ก่อนจะหยิบแผ่นเสียงแผ่นหนึ่งออกมา
   “นักเรียนเกียรตินิยมเต้นจังหวะวอลซ์เป็นมั้ย?”
   “เป็น” ลู่อี้เผิงตอบทันควัน หงคงฉ่วยหันมามองเขา แล้วยิ้มนิดๆ “อืม... ถ้าเต้นไม่เป็นฉันจะให้เธอเต้นแทงโก้”
   “ไม่ให้ผมเต้นแท็บไปเลยล่ะ” อีกฝ่ายย้อน ทางนั้นทำหน้ายุ่งยากใจ “แบบนั้นมันก็กลายเป็นให้เธอเต้นแรงเต้นกาแทนจะเต้นรำน่ะสิ”
   พูดพลางวางแผ่นเสียงลงไปบนเครื่องเล่น ขยับเข็มอ่านวางลงไปบนตัวแผ่น ก่อนจะหมุนลานที่อยู่ด้านข้างเครื่อง
   เสียงเปียโนเป็นจังหวะเชื่องช้าอ่อนหวานดังลอดออกมาจากลำโพงรูปกรวยนั้นทันที สะท้อนก้องผนังห้องออกไปยังระเบียงที่เปิดออกด้านนอก หงคงฉ่วยหันหน้ากลับมา แล้วยิ้มให้นายตำรวจหนุ่ม
   “จะโค้งให้ฉันรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงเลิกคิ้วมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าแปลกใจอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะโค้งตัวให้ แล้วยื่นมือไปจับมือของอีกฝ่ายที่ยื่นมาให้
   “อย่าเหยียบเท้าผมนะ” นายตำรวจหนุ่มว่า หงคงฉ่วยวางมือบนไหล่เขา ก่อนจะพูดตอบ “ระวังตัวเองเถอะ อย่ามาเหยียบเท้าฉันก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงวางมือลงบนปั้นเอวของอีกฝ่าย ก่อนจะก้าวเท้าตามจังหวะเพลง พลางมองดูใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม
   “คงฉ่วย เคยเต้นรำแบบนี้กับใครมาก่อนรึเปล่า?” นายตำรวจหนุ่มถามขึ้น หลังจากเต้นกันไปได้พักหนึ่ง
   “ถามทำไมน่ะ” หงคงฉ่วยถามย้อน ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาอีกครั้ง แล้วพูดต่อ “ก็... คุณดูชำนาญดีจัง ปกติผู้ชายเขาไม่เต้นฝั่งผู้หญิงกันนี่”
   “เต้นรำมันก็เหมือนกันเล่นกังฟูนั่นแหละ จะหญิงชายก็ไม่ต่างกันหรอก” อีกฝ่ายตอบ ลู่อี้เผิงขมวดคิ้วยุ่ง “มันจะไปเหมือนกันได้ยังไงล่ะ”
   หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก จากนั้นลู่อี้เผิงก็รู้สึกว่าโดนเหยียบเท้าอย่างแรง
   “โอ๊ย คงฉ่วย เหยียบเท้าผมทำไม?!”
   “เผิงเผิงนั่นแหละ ยืนบื้อให้ถูกเหยียบเท้าทำไม เหยียบได้อีกทีฉันจะบี้นิ้วเธอให้แหลกเลย” หงคงฉ่วยพูดพลางขยับเท้าเข้ามาอีก ลู่อี้เผิงจึงจำต้องถอยเท้าหลบ แต่หงคงฉ่วยก็ช่างหามุมเหยียบดีเหลือเกิน ถอยธรรมดาก็ยังไม่พ้น ต้องเบี่ยงซ้ายเบี่ยงขวา หนักเข้าถึงกับต้องหมุนตัวหนี ตีลังกาหลบเลยก็มี
   “ฮ่าๆ เผิงเผิงเต้นรำสวยเหมือนกันนะเนี่ย” หงคงฉ่วยพูดอย่างอารมณ์ดี ลู่อี้เผิงขบฟันกรอดๆ หาจังหวะไล่เหยียบเท้าหงคงฉ่วยบ้าง ทางนั้นก็หลบไวเหมือนเคย เต้นกันไปได้ครึ่งเพลง นายตำรวจหนุ่มก็เริ่มจะเหงื่อออกท่วม
   “เอาล่ะ ผมเชื่อแล้วว่าคุณเต้นรำเหมือนเล่นกังฟู” ลู่อี้เผิงจำต้องรีบฉวยจังหวะที่หงคงฉ่วยหยุดหายใจ พูดประโยคนี้ออกมา ก่อนจะโดนบังคับให้เต้นรำด้วยท่าประหลาดๆ หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ แล้วถึงได้หยุดเท้าลงเสียที “ยังเหลืออีกตั้งครึ่งเพลงนะ เผิงเผิง”
   “ผมขอเต้นแบบธรรมดาก็แล้วกัน” นายตำรวจหนุ่มตอบ แล้วช้อนเอวของอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ “คุณยังไม่ตอบผมเลย คุณเคยเต้นกับใครมาก่อนหน้านี้หรือเปล่า?”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วยิ้มที่มุมปาก “ทำไมอยากรู้นักล่ะ?”
   “......”
   “หึงหรือไง?”
   “เปล่าสักหน่อย”
   “อ้อ....” หงคงฉ่วยลากเสียง จากนั้นก็พูดยิ้มๆ “ถ้าฉันบอกว่าเธอเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันอยากเต้นรำด้วยได้ เธอจะเชื่อหรือเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง จึงถามกลับ “แปลว่าก่อนหน้านี้คุณไม่เต้มใจจะเต้น?”
   “เปล่า... ฉันไม่เคยเต้นรำกับใครหรอก”
   “?!” นายตำรวจหนุ่มมองคนตรงหน้า ดวงตาสีดำสนิทของหงคงฉ่วยยามนี้หลุบลงต่ำ ถูกแพขนตางอนยาวบังเอาไว้ ท่ามกลางแสงสลัวของดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยว ลู่อี้เผิงรู้สึกราวกับว่ากำลังมองภาพฝันอยู่มากกว่าความจริง
   “คงฉ่วย ทำไมคุณถึงช่วยผู้หญิงคนนั้นล่ะ?”
   นัยน์ตาสีดำสนิทหันกลับมามองเขาอีกครั้ง ก่อนจะที่เจ้าตัวจะยิ้มออกมา “ทำไมล่ะ ฉันช่วยผู้หญิงไม่ได้หรือไง?”
   “ก็ปกติ คนอำมหิตผิดมนุษย์อย่างคุณ ไม่น่าจะใจดีช่วยเหลือใครนี่” นายตำรวจหนุ่มว่า อีกฝ่ายพูดขึ้นทันที “ปากเสียจริงๆ ฉันอำมหิตผิดมนุษย์ตรงไหน เธอเองก็ยังถูกฉันช่วยไว้ตั้งหลายครั้งเลยนี่”
   “คุณช่วยผมแบบหวังผลตอบแทนนี่ แต่ผู้หญิงคนนั้นมีผลตอบแทนอะไรให้คุณหรือไง?” ลู่อี้เผิงถามอีก หงคงฉ่วยมองหน้าเขา แล้วยกมือขึ้นตีไหล่ทีหนึ่ง “ฉันไปหวังผลตอบแทนจากเธอเมื่อไหร่กัน”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากแน่น ก่อนจะพูดต่อ “คงฉ่วย ปกติคุณใจดีกับคนอื่นแบบนี้ตลอดเลยหรือ?”
   “ตกลงเธอเห็นฉันเป็นคนใจดีแล้วหรือไง?” หงคงฉ่วยย้อน ลู่อี้เผิงสั่นศีรษะ พลางมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด
   “ผมแค่สงสัย... คุณ... ทำไมถึงไม่อ่อนโยนแบบนั้นกับผมบ้าง”
   “!!”
   “ช่างมันเถอะ” ลู่อี้เผิงว่า และเตรียมจะผละออก ในตอนที่เพลงจบพอดี หงคงฉ่วยจึงยึดไหล่ของเขาเอาไว้ “เผิงเผิงอยากให้ฉันอ่อนโยนด้วยหรือ?”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะพูดเลี่ยงๆ “ใครๆ เขาก็อยากได้รับความอ่อนโยนกันทั้งนั้นแหละ”
   หงคงฉ่วยมองหน้านายตำรวจหนุ่ม แล้วยิ้มออกมา “เสี่ยวเผิงเผิงเอ๋ย”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้งตัวนิดๆ ตอนที่อีกฝ่ายยื่นมือมาลูบไล้ใบหน้าของเขาเบาๆ “เธอจะอ่อนโยนกับฉันด้วยรึเปล่า”
   ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบ เขายกมือขึ้นจับมือข้างนั้นไว้ แล้วจูบลงไปเบาๆ ก่อนจะช้อนตามองฝ่ายตรงข้าม “คงฉ่วย.....”
   หงคงฉ่วยยิ้มบางๆ ตรงมุมปาก ก่อนจะถูกอีกฝ่ายแนบริมฝีปากลงมา ลู่อี้เผิงรั้งตัวฝ่ายนั้นเข้ามาแนบร่าง แขนสองคู่โอบรัดซึ่งกันและกัน จุมพิตแนบสนิทขึ้นทันที
   เครื่องเล่นแผ่นเสียงหยุดสนิทไปนานแล้ว แต่ภายในห้องที่มีแสงสว่างจากดวงจันทร์ครึ่งดวงส่องลอดเข้ามา เสียงหอบหายใจกลับดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศเงียบสนิทของยามค่ำคืน
   ปลายลิ้นและริมฝีปากที่บดเคล้ากันร้อนผะผ่าว เช่นเดียวกับลมหายใจอุ่นจัดที่ดูจะปั่นป่วนขึ้นเรื่อยๆ ลู่อี้เผิงลูบมือไปทั่วแผ่นหลังของอีกฝ่าย ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปลูบไล้สะโพกตึงแน่นที่ซ่อนอยู่ใต้ชายเสื้อตัวยาว
   หงคงฉ่วยสะท้านตัวเฮือก ฝ่ามือและปลายนิ้วที่ลูบลงไปเบาๆ สร้างความตื่นเต้นให้เขาอย่างประหลาด ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของฝ่ายนั้น ก่อนจะจูบลงไปอีก จากนั้นจึงขยับมือขึ้นมาดึงหูกระต่าย และปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวนั้นออก
   หงคงฉ่วยสูดหายใจลึก เมื่อริมฝีปากอุ่นจัดแนบลงบนต้นคอของเขา ลู่อี้เผิงปลดกระดุมเสื้อของเขาออกแล้วก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงพรมจูบไปทั่วผิวกายที่เผยออกมา จากนั้นก็ดันตัวเขาเข้าชิดกับผนัง แล้วปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกบ้าง
   หงคงฉ่วยเม้มริมฝีปาก ก่อนจะโน้มหน้าลงจูบแผ่นอกกำยำที่เผยออกมาอย่างห้ามใจไม่อยู่ ปล่อยให้จูบอย่างนั้นอยู่สักพัก ลู่อี้เผิงก็ดันตัวหงคงฉ่วยเข้าหาผนังอีกครั้ง ก่อนจะลงมือเปลื้องเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออก
หงคงฉ่วยยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าของนายตำรวจหนุ่ม ก่อนจะเลื่อนมือลงเปลื้องเสื้อของอีกฝ่ายออกบ้าง ตอนที่ดึงกางเกงถูกดึงพ้นปลายขา กางเกงของลู่อี้เผิงก็ร่วงลงไปกองที่ข้อเท้าพอดี
ท่ามกลางแสงสลัว ลู่อี้เผิงจูบไล้ลงไปบนร่างที่เอนตัวพิงเข้ากับผนัง ผิวของหงคงฉ่วยละเอียดลื่น และยังตึงแน่นอยู่ในทุกสัดส่วน ไม่ว่าจะเป็นแผงอก หรือกระทั่งหน้าท้อง ตอนที่จูบผ่านหน้าอก ลู่อี้เผิงถึงกับนึกขึ้นมาว่า เขาได้ยินเสียงหัวใจของหงคงฉ่วยเต้นรุนแรงอยู่ด้านใน
   ในหัวใจดวงนั้น จะรู้สึกกับเขาในรูปแบบไหนบ้างนะ
   “หัวใจฉันยังแข็งแรงดีอยู่นะ” หงคงฉ่วยพูด เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายแนบหูลงบนหน้าอกของเขา ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นทันที ก่อนจะผงกศีรษะ “อืม... เต้นดังจนผมตกใจเลยล่ะ”
   หงคงฉ่วยไม่ตอบอะไร ได้แต่หัวเราะหึๆ อยู่ในคอ ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ก่อนจะแนบจูบลงไบบนร่างนั้นอีกครั้ง ต่ำลงไปที่ท้องน้อย และจูบลงไปบนหลังมือที่กอบกุมส่วนสำคัญที่ไม่เคยให้เขาได้สัมผัสเลยสักครั้ง
   ลู่อี้เผิงเคยเห็นส่วนนี้ของหงคงฉ่วยชัดตาอยู่บ้าง และจำได้ว่ามันไม่ได้น่าเกลียดหรือเล็กน้อยอะไร แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดกันแน่ หงคงฉ่วยถึงไม่ยอมให้เขาได้สัมผัสส่วนนี้เลย หรือว่ากลัวเขาจะฉวยโอกาสทำร้ายจุดอ่อนนี้กันนะ
   “คงฉ่วย”
   “หืม?”
   “ถ้าผมบอกว่า อยากจะใช้ปากทำให้คุณ คุณจะยอมให้ผมทำรึเปล่า?”
   “ไม่เป็นไร ฉันไม่อยากฝืนใจเผิงเผิงหรอก”
   “ผมไม่ได้ฝืนใจหรอก ให้ผมทำได้มั้ย?”
   หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา “คงให้ทำไม่ได้หรอก”
   “ยังไม่เชื่อใจผมอีกหรือ”
   “อืม”
   ลู่อี้เผิงผุดลุกขึ้นมาทันที “คงฉ่วย ก่อนหน้านี้มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณน่ะ?”
   หงคงฉ่วยเบือนดวงตาสีดำสนิทมามองเขา ก่อนจะยิ้มออกมา “เผิงเผิงรู้ไปก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก”
   นายตำรวจหนุ่มขบริมฝีปาก จ้องใบหน้านั้นอยู่พักใหญ่ “คงฉ่วย ผมกับอดีตของคุณน่ะ คนละอย่างคนละคนกันนะ”
   “อืม... ฉันรู้”
   “ถ้าผมรู้แล้วช่วยอะไรคุณไม่ได้ คุณก็ไม่ควรจะนึกถึงเรื่องในอดีตเวลาอยู่กับผมสิ”
   หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะหัวเราะออกมา “เผิงเผิงนี่ช่างพูดขึ้นเยอะเลยนะ” พูดจบก็ถอนหายใจเฮือก
   “เผิงเผิงเอ๋ย เรื่องบางอย่างน่ะ ต่อให้ไม่อยากนึก ไม่อยากจำ แต่เราห้ามมันไม่ได้หรอก ถึงสมองจะไม่จำ แต่ร่างกายมันจดจำไปแล้ว หรือเธอจะเถียงว่าไม่ใช่” พูดพลางยื่นมือลงไปจับขาอ่อนของลู่อี้เผิงเอาไว้ นายตำรวจหนุ่มถึงกับสะดุ้งเฮือก เขามองหน้าหงคงฉ่วย ก่อนจะพูดต่อ
   “ถ้าอย่างนั้น..... ที่ผ่านมา กับผมน่ะ.... มีคุณค่าอะไรในสายตาของคุณบ้างไหม?” พูดจบก็ขบกรามจนเป็นสันนูน “ผมเป็นอะไรในสายตาคุณกันแน่?”
   “เธอเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตามองคนตรงหน้า หงคงฉ่วยยิ้มบางๆ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าของเขา “คืนนี้อ่อนโยนกับฉันหน่อยเถอะ... ฉันอยากจดจำความอ่อนโยนของเธอเอาไว้”
   นายตำรวจหนุ่มเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะจูบลงไปบนริมฝีปากนั้นอีกครั้ง
------------------------------------------
   ภายใต้แสงจันทร์นวลสลัว ลู่อี้เผิงประโลมจูบไปทั่วร่างที่ยังคงยืนพิงผนังอยู่อีกครั้ง หงคงฉ่วยหอบหายใจเสียงหนัก ขณะที่ปลายลิ้นของนายตำรวจหนุ่มอ้อยอิ่งอยู่ตรงหลืบเร้นด้านหลัง
   “นี่ อย่าลืมใส่ถุงยางนะ” อีกฝ่ายพูดทั้งๆ ที่ยังหอบหายใจอยู่ ลู่อี้เผิงขยับตัวลุกขึ้นมา ก่อนจะจับมือของหงคงฉ่วยกำรอบส่วนร้อนจัดของตนเอง จากนั้นก็จับอีกฝ่ายหันหลัง แล้วค่อยๆ สอดใส่ความต้องการของตัวเองเข้ามาอย่างช้าๆ
   หงคงฉ่วยยกมือขึ้นยันผนัง หอบหายใจเสียงหนัก รู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่รดตรงต้นคอ และมือสองข้างที่ยื่นมากุมมือของเขาเอาไว้ ริมฝีปากร้อนจัดแนบชิดลงบนแผ่นหลัง ขณะที่การสอดใส่ดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงพึมพำชื่อของอีกฝ่ายออกมา ก่อนจะขยับมือมารั้งใบหน้านั้นขึ้นมาจูบ สัมผัสได้ถึงอาการสั่นสะท้านบนริมฝีปากคู่นั้น จูบกันสักพัก นายตำรวจหนุ่มก็จับฝ่ายนั้นพลิกตัวกลับมา หงคงฉ่วยครางเสียงสั่น
   “เผิงเผิง”
   วงแขนแข็งแรงโอบรัดรอบบ่ากว้างของชายหนุ่ม ขณะที่อีกฝ่ายเริ่มกระทั้นกายเข้าออกเป็นจังหวะ ความรู้สึกร้อนผ่าวแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่าง ลู่อี้เผิงพิงร่างนั้นเข้ากับผนัง กระแทกสะโพกเข้ามาอีกในจังหวะที่ถี่กระชั้นกว่าเดิม จนอีกฝ่ายหายใจไม่เป็นส่ำ
   ทำกันอยู่ที่ผนังสักพัก ทั้งคู่ก็เลื่อนมาทำกันตรงระเบียง แสงจันทร์สลัวสะท้อนให้เห็นร่างของทั้งสองที่กลายเป็นสีชมพูซ่านเพราะความร้อนแรงที่ปรนเปรอซึ่งกันและกันอยู่ หงคงฉ่วยยันแขนเข้ากับราวระเบียง ในขณะที่ลู่อี้เผิงจับเอวเขาไว้แน่น และจับกระแทกซ้ำๆ จากนั้นก็โอบตัวของอีกฝ่ายขึ้นมา จูบซ้ำลงไป รั้งขาข้างหนึ่งขึ้นสูง แล้วสานต่อจังหวะที่ลึกซึ้งขึ้น
   ท่ามกลางเสียงครางอย่างสุขสม บทรักยังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง จากระเบียงมาที่ชั้นหนังสือ แล้วจบลงบนโซฟาบุหนังซึ่งตั้งอยู่ด้านใน
   บนจุดสุดยอดที่ต่างฝ่ายต่างปรนเปรอซึ่งกันและกัน ลู่อี้เผิงกอดหงคงฉ่วยไว้แน่น ไล้จูบไปทั่วใบหน้านั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนจะกระซิบเบาๆ ที่หูของอีกฝ่าย
   “คงฉ่วย ผม....”
   คำพูดที่เหลือถูกหงคงฉ่วยใช้ริมฝีปากดูดกลืนไปจนหมด ร่างเล็กกว่าซบหน้าลงบนไหล่ของเขา ก่อนจะกระซิบเสียงแห้ง
   “เผิงเผิง... ขอบใจนะ”
------------------------------------------------------
** อยากจะบอกว่า... เขียนบทนี้แบบ... ขาดๆ เกินๆ ยังไงไม่รู้ว... ตอนแรกวางแผนว่าจะเขียนถึงหงคงฉ่วย คั่นระหว่าง18.1กับ19 (เพราะสองตอนนั่นพูดถึงลู่อี้เผิงเป็นส่วนใหญ่)

แต่พอมาเริ่มเขียนจริงๆ ดันลืมว่าตอนแรกจะพูดถึงคงฉ่วยในแนวไหน สุดท้ายเลยไปออกที่ลู่อี้เผิงอีกจนได้... จากนั้นก็มีีความคิดว่า อยากจะเขียนNCของคู่นี้แบบจริงๆ จังๆ อีกสักตอนหนึ่ง (หลังจากที่ได้กันทุกตอนแบบปิดม่านหนี) แล้ว... ก็เจอปัญหาว่า... เขียนNCไม่ออก ไม่รู้ว่าเกิดจากภาวะถดถอยทางอายุ(!!!) หรือเพราะมันเป็นNCที่มาแบบไม่ได้ตั้งใจกันแน่ (นี่เรียกไม่ได้ตั้งใจหรือเนี่ย???!!)

ดังนั้น กว่าจะเขียนจบมันเลยแก้แล้วแก้อีก...... แบบ... เขียนไปเนื้อหามันจะชักเกินหน้าเกินตาบท19 ฮ่าๆๆๆ เผิงเผิงอ่อนยวบๆ เป็นขี้ผึ้งลนไฟเลยทีเดียว

สรุปว่าหมดช่วงเนื้อหาย้อนหลังเสียที (ซึ่งเป็นอะไรที่เขียนแล้วลำบากจริงๆ นะเนี่ย)

ต่อจากนี้จะเป็นตอนต่อล่ะค่ะ

ปล. เห็นแก่คนอ่านสุดๆ ใบ้ว่าดราม่าเรื่องนี้ ไม่ถึงกับตายกันไปคนละข้างหรอกค่ะ (จริงๆ นะ!!!!)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 25-08-2011 13:07:00
อย่าดราม่ามากนะ นะ นะ  :m13:

ที่จริงจะมี 18.3 .4 .5 ...... ต่อก็ไม่ว่ากันนะ อิอิ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 25-08-2011 13:25:40
รออ่านตอนต่อไป
อยากรู้เบื้องหลังของนกยูงแดงจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 25-08-2011 13:56:50
ดราม่าเรื่องนี้ไม่ถึงกับตาย  แค่พิการซ้ำซ้อนแค่เนั้นเอง  จริง จริ๊งงงงง  แบบนั้นป่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 25-08-2011 14:02:04
ไอ้หยา... ท่าจะอีกนานที่คงฉ่วยจะยอมให้เผิงเผิงเ้ข้าปราการชั้นในสุดได้ล่ะเนาะ

(หรือจะไม่มีวันนั้น...แอร๊ยยยส์)
เหมือนเห็นขนมอยู่ตรงหน้าแต่โดนสั่งห้ามกิน

 :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 25-08-2011 14:10:50
เผิงเผิงพูดเหมือนจะรู้อะไร สงสัยมากเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 25-08-2011 14:51:43
มาแล้ว.....ไม่เอามาม่าได้ไหมอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 25-08-2011 14:54:20
+1 ให้น้าาาา อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่จัดหนัก เริ่หลงรักคงฉ่วยแล้วสิเรา
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 25-08-2011 15:09:52
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 25-08-2011 16:05:10
ตอนหน้าจะเริ่มตั้งหม้อมาม่าแล้วซินะ  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 25-08-2011 16:44:34
คงฉ่วยนี่ตามเผิง ๆ ตลอดเลยเน้อ  มีเอี่ยวทุกเรื่องเรย

อาแปะหายไปไหนอีกตอนละเนี่ย แปะนี่ค่าตัวแพงจริง ๆ

เลิฟซีนหวาน ๆ ดูไม่เหมาะกับคู่นี้เลยง่ะ  มันดูไม่เร่าร้อน 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 16:48:59
คงฉ่วยนี่ตามเผิง ๆ ตลอดเลยเน้อ  มีเอี่ยวทุกเรื่องเรย

อาแปะหายไปไหนอีกตอนละเนี่ย แปะนี่ค่าตัวแพงจริง ๆ

เลิฟซีนหวาน ๆ ดูไม่เหมาะกับคู่นี้เลยง่ะ  มันดูไม่เร่าร้อน 555+

กดไลค์ค่ะ ฮ่าๆๆ เห็นด้วยว่าไม่เหมาะ แต่ขืนยังทำซึนกันต่อไป มีหวัง..ไม่จบแน่ ดังนั้น หลุดๆ บ้างอะไรบ้าง เพื่อคำว่า"จบ" ก็แล้วกัน :o8:

ปล. ทุกคนทำไมดูกลัวมาม่ากันจังค้า มาม่าอิฉันอร่อยนะคะ (โดนโบก :z6:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 25-08-2011 16:53:56
อย่าเพิ่งเศร้าได้ไหม ปรับอารมณ์ยังไม่ทัน

 o18 o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 25-08-2011 17:01:43
 :impress2:

เมื่อไหร่จะชัดเจนนะ

อย่ามาม่านะ  ไม่ชอบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-08-2011 17:13:19
ถ้าจำไม่ผิด คนเขียนบรรยายเลิฟซีนละเอียดครั้งนี้ครั้งแรกนี่นา
ดูเหมือนเผิงเผิงจะบอกรักหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 25-08-2011 17:29:26
เตรียมผ้าไว้ซับนำ้ตาแล้ว
แต่อย่าเยอะมากนะ
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 25-08-2011 17:37:54
เผิงเผิงจะสมหวังถ้าคงฉ่วยปล่อยอดีตที่อยากจะลืมไปได้ แต่อดีตนั้นคงฉ่วยคืออะไรรรรร
เค้าต้องต้มน้ำรอตอนหน้ารึเปล่าอ๊า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 25-08-2011 17:43:44
ทำไมตอนนี้มาม่าาาาาาา TT__________TT สู้ๆละผู้กองงง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 25-08-2011 17:52:49
หวานกันเลือดกระชูดจริงๆ
เห้อๆ :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 25-08-2011 18:39:19
ละลายยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 25-08-2011 18:44:14
เจ๊!!!!!!

ผมขอจบแบบแฮปปี้ปี้ปี้ปี้ปี้

ไม่เอาแบบเว่ยจินหยินนะ

ขอให้สุดท้ายคงฉ่วยกะเผิงเผิงได้อยู่ด้วยกันเหอะ

นะนะนะนะนะ

ไม่เอาแล้ว ผมไม่อยากจิตตก!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 25-08-2011 18:46:16
ยังไงก็เอา แต่ของให้คงฉ่วยกับเผิงเผิงคู่กันก็พอ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 18:46:29
เจ๊!!!!!!

ผมขอจบแบบแฮปปี้ปี้ปี้ปี้ปี้

ไม่เอาแบบเว่ยจินหยินนะ

ขอให้สุดท้ายคงฉ่วยกะเผิงเผิงได้อยู่ด้วยกันเหอะ

นะนะนะนะนะ

ไม่เอาแล้ว ผมไม่อยากจิตตก!

เว่ยจินหยินจบไม่ดีตรงไหนอ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<<คุณชายที่รักของเค้านะ!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 25-08-2011 18:58:54
วุ๊ยว๊าย !! บทรักใต้แสงจันทร์ ช่างสวยสมคำร่ำลือ  ตอนต่อไปได้ข่าวว่ามาม่าจะล้นชาม  เอาฟร่ะ  ขอแค่ไม่มีใครตายก็พอนะค่ะ  เรื่องอื่นไม่สำคัญ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 25-08-2011 19:19:28
ถึงมันจะดูหวานแต่มันก็แฝงไว้ด้วยความเหงาพิกลอ่ะ
แอร๊ยยยย ตอนหน้าแจกมาม่าแล้วใช่ม๊ายยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 25-08-2011 19:31:56
มันดูหวานปนเศร้า จนนึกกลัวเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 25-08-2011 19:36:49
อย่าดราม่ามากนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 25-08-2011 19:37:02
อืมม์...เบื้องลึก เบื้องหลังคงฉ่วย ต้องเป็นเรื่อยเลวร้ายสุดๆ แน่นอน
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 25-08-2011 20:03:45
ก็รักต้องห้ามอ่ะ ให้อารมณ์ประมาณนั้น

คิดว่าคอยเป็นพระเอก ไปๆมาๆ พระ-นาย ไม่ได้คู่กัน นายเอกดันไปรักกับพระรองอีก


ดี!!! จบดีมั๊ยล่ะเจ๊!!!

คืนนี้ยังไม่อยากฝันร้ายอีกนะ  :a14:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 20:11:28
ก็รักต้องห้ามอ่ะ ให้อารมณ์ประมาณนั้น

คิดว่าคอยเป็นพระเอก ไปๆมาๆ พระ-นาย ไม่ได้คู่กัน นายเอกดันไปรักกับพระรองอีก


ดี!!! จบดีมั๊ยล่ะเจ๊!!!

คืนนี้ยังไม่อยากฝันร้ายอีกนะ  :a14:

จบดีจะตาย เรื่องนั้นมันพระรองมีบทเด่นกว่าพระเอกต่างหากเ่ล่า~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 25-08-2011 20:26:50
ตอนล่าสุดรู้สึกแปลกๆ เหมือนเผิงเผิงไม่ใช่เผิง แต่เหมือนเผิงเผิงเวอร์ชั่นโดนยาเสนห์ โดยเฉพาะประโยคนี้  “ผมแค่สงสัย... คุณ... ทำไมถึงไม่อ่อนโยนแบบนั้นกับผมบ้าง”
 อ่านแล้วแอบ เอ๊ โดนคงฉ่วยทำเสนห์ใส่รึเปล่าน๊อ เพราะโดยปกติ เผิงเผิงออกจะปากแข็ง ถ้าพูดดดีก็มักจะหวังผลกะจะจับคงฉ่วยทุกที แต่ยังไงฏ้ยังสนุกมากจ้า^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 25-08-2011 20:36:45
ตอนล่าสุดรู้สึกแปลกๆ เหมือนเผิงเผิงไม่ใช่เผิง แต่เหมือนเผิงเผิงเวอร์ชั่นโดนยาเสนห์ โดยเฉพาะประโยคนี้  “ผมแค่สงสัย... คุณ... ทำไมถึงไม่อ่อนโยนแบบนั้นกับผมบ้าง”
 อ่านแล้วแอบ เอ๊ โดนคงฉ่วยทำเสนห์ใส่รึเปล่าน๊อ เพราะโดยปกติ เผิงเผิงออกจะปากแข็ง ถ้าพูดดดีก็มักจะหวังผลกะจะจับคงฉ่วยทุกที แต่ยังไงฏ้ยังสนุกมากจ้า^^

ไว้เดี๋ยวค่อยเกลาในรวมเล่มอีกทีนะคะ เผิงเผิงนี่เป็นพวกปากแข็งได้ถ้วยจริงๆ (อันที่จริงก็นึกแล้วล่ะว่าตอนนี้ประหลาดสุดๆ ฮ่าๆ)

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-08-2011 20:43:28
อดีตอันแสนลึกลับน่ากลัว
ชวนให้อยากรู้มากๆ แบบว่าอาจเจอรักทำร้ายอย่างแรงเลยกลายเป็นแบบนี้?

คิดไปเริ่มออกแนวน้ำเน่า อย่างคงฉ่วยไม่น่าเนาะ (เดาทำไมเนี่ยตรู)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 25-08-2011 20:51:41
อยากรู้ความลับของ คงฉ่วยยยย
ตอนนี้ หวานกันมากๆเลยนะ
อั้ยย่ะ เขินมาก ,, เหมือนฟีลแบบ ก่อนพายุจะเข้า ท้องฟ้าจะสดใสสินะ
ฮืออออ ไม่อยากให้มี ดราม่าเลย !!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 25-08-2011 21:06:31
 :กอด1:
ให้เป็ด +1
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 25-08-2011 21:16:53
หวังว่าหลังมาม่าจะเป็นขนมหวานนะ pleaseee  :impress:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 25-08-2011 21:20:00
จบแบบ "ไม่ตายจากกัน" ก็ดีอยู่ค่ะ
แต่จะดีมากๆ ถ้าไม่มี "ไม่เป็นจากกัน" ด้วย
สรุปปปปป...อยู่ด้วยกันเถอะนะ อย่าห่างจากกันเลย
ถึงแม้เผิงเผิงจะแก่ตามวัย กลายเป็นตาเฒ่านั่งมองคงฉ่วยจิ๊จ๊ะกับหนุ่มๆ คนใหม่ คนอ่านนางนี้ก็จะยอมทนจ๊า  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 25-08-2011 23:25:15
ตอนนี้ดูเหมือนหวาน แต่ทำไมเราอ่านแล้วเกิดอารมเศร้าปนเหงาแฮะ
คนเขียนจะเสริ์ฟมาม่าแล้วก็ไม่ว่า แต่ขอตอนจบแบบแฮ้ปปี้ได้ไหม เอาแบบได้อยู่ด้วยกันนะจ๊ะ
 :3123:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 25-08-2011 23:39:25
รักคนแต่ง จุ๊บๆ

อ่านหวานๆแล้วมันคันในหัวใจแหะ
ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 26-08-2011 01:16:12
จะพูดว่ารักรึป่าวน๊าเผิงเผิงง ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 26-08-2011 01:54:39
คิดถึงเสี่ยวชิกๆ


ฮาาา


พ่อนกน้อยไปไหนละเนี่ย


อยากให้เผิงๆมีความสุขไวๆจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 18.2 P24 :25/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 26-08-2011 02:12:46
คงฉ่วยเคยถูกคนรักทรยศพาไปปู้ยี่ปู้ยำรึเปล่า เง้ออ (ทำไมเราคิดแง่ร้ายจัง ฮ่าๆๆ)
ยังไงตอนนี้ก็มีเผิงเผิงแล้วคงฉ่วยมีความสุขดีกว่านะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 26-08-2011 10:24:58
红孔雀นกยูงแดง 20
   หลังจากฝนตกในคืนเดือนเพ็ญวันนั้น อุณหภูมิก็ลดต่ำลงเรื่อยๆ จนแฟชั่นเสื้อกันหนาวหลากสีปรากฏอยู่ทั่วเกาะฮ่องกงไปหมด
   “ปีนี้ลมหนาวมาเร็วนะครับ” ต้วนเฟิงพูด และกระชับเสื้อกันหนาวสีดำที่ปักตัวอักษรคำว่าPoliceด้านหลังเข้ากับตัว ลู่อี้เผิงพยักหน้า และเป่าถ้วยชาร้อนในมือ ไอน้ำสีขาวฟุ้งวาบขึ้นมาทันที ทั้งคู่อยู่ระหว่างออกตรวจความเรียบร้อยในเขตพื้นที่รับผิดชอบ และกำลังหยุดแวะพักตรงหน้าแผงขายกาแฟแผงหนึ่ง
   “หนาวๆ แบบนี้ อยากมีคนนอนด้วยชะมัดเลย” ต้วนเฟิงพูดต่อ หลังจากจิบชาเข้าไปแล้ว “เวลาสอดตัวเข้าไปในเตียงนอนเย็นเจี๊ยบนี่ มันเหงาใจยังไงก็ไม่รู้สิ สารวัตรเป็นบ้างรึเปล่าครับ”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าลูกน้อง ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ พอเห็นดังนั้น ต้วนเฟิงเลยพูดต่อทันที “ฮั่นแน่ อย่าบอกนะว่า เตียงสารวัตรไม่เย็นแล้วน่ะ หรือว่ามีคนนอนด้วยแล้วล่ะครับ”
   “อ้อ เปล่า” ลู่อี้เผิงตอบพลางสั่นศีรษะ “ผมกำลังจะบอกผู้กองว่า ต้มน้ำร้อนใส่กระเป๋าแล้วสอดเอาไว้สิ มันจะได้อุ่นๆ ”
   “โห... สารวัตรพูดซะเสียบรรยากาศหมดเลย” ต้วนเฟิงครางออกมา “แล้วแบบนี้เมื่อไหร่ผมจะได้เห็นคุณนายของสารวัตรล่ะครับเนี่ย คราวก่อนดูตัวก็ล่มไปหนหนึ่งแล้ว”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา “ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแต่งงานกับผมหรอก”
   “สารวัตรพูดแบบนั้น ผมเสียใจนะเนี่ย ขนาดสารวัตรยังไม่มีคนอยากแต่ง แล้วแบบผมจะเหลือเหรอครับ” อีกฝ่ายพูดพลางทำหน้าน้อยใจสุดๆ ลู่อี้เผิงมองลูกน้อง แล้วยิ้มออกมาอีก “ไม่ใช่คนที่ใช่จริงๆ แต่งไปก็ไม่มีความสุขหรอก”
   “มันก็จริงของสารวัตรนะ” อีกฝ่ายพยักหน้าเห็นด้วย ลู่อี้เผิงนิ่งไปพักหนึ่ง แล้วจึงถามต่อ “ว่าแต่ นักร้องวันก่อนที่คุณช่วยเอาไว้ จีบไม่ติดหรือ?”
   “เอ่อ.... จะว่าไม่ติดมันก็ไม่เชิงหรอกครับ” ต้วนเฟิงมีสีหน้าลำบากใจขึ้นมาทันที “เธอต้องกลับไปดูแลคุณแม่ซึ่งป่วยอยู่ที่ต่างจังหวัดน่ะ พักนี้ก็เลยห่างกันไปแล้ว โอ๊ย ดวงผมจะได้เจอผู้หญิงดีๆ ที่มีเวลามาดูแลผมบ้างมั้ยเนี่ย”
   “คุณอยากจะหาแฟนไปทำไมเนี่ย” ลู่อี้เผิงอดจะพูดขึ้นมาไม่ได้ ต้วนเฟิงหันมามองเขาแล้วทำตาโต
   “โห สารวัตร ปลงตกใจชีวิตชายโสดโดดเดี่ยวขนาดนี้แล้วหรือครับเนี่ย สารวัตรไม่คิดหรือครับ เวลาเราออกเวรเหนื่อยๆ กลับบ้านไป มีคนคอยนั่งทานมื้อดึกเป็นเพื่อนที่บ้าน ต้มน้ำร้อนรอไว้ให้อาบ หน้าหนาวก็นอนให้กอดอุ่นๆ ข้างๆ ดีจะตายไป”
   “เอ่อ... ผมไม่คิดว่ามันจะดีแบบนั้นหรอกนะ” ลู่อี้เผิงว่า และพาลนึกถึงเรื่องบางอย่างที่ไม่น่านึกถึงขึ้นมาจนได้
---------------------------------------------
   ย้อนกลับไปเมื่อสักเกือบสี่ปีที่แล้ว หลังจากเขารอดจากเงื้อมมือของหงคงฉ่วยมาได้ และต้องทนแบกรับความอับอายกับแผลที่ขา พร้อมกับคำสาบทสาบานที่ว่าจะไม่มีวันกลับไปเหยียบคฤหาสน์บ้าบอนั้นอีก   วันหนึ่งในฤดูหนาว ขณะที่กำลังทำงานอยู่ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น นายตำรวจหนุ่มรีบกดรับทันที
   “สารวัตรลู่อี้เผิงใช่ไหมครับ” เสียงปลายสายเป็นเสียงของชายชราที่เขาไม่คุ้นหู ลู่อี้เผิงขมวดคิ้ว พลางคิดว่าเขาเคยไปทิ้งเบอร์ไว้ให้เจ้าทุกข์คนไหนที่แก่ขนาดนี้บ้างหรือเปล่า
   “ครับ ผมลู่อี้เผิง มีธุระอะไรหรือครับ”
   “เจ้านายของผม ท่านนกยูง อยากให้คุณไปพบที่คฤหาสน์ช่วงเย็นนี้น่ะ กรุณามาพบตามกำหนดด้วยนะครับ ท่านจะให้คนจัดอาหารเตรียมเอาไว้ให้”
   ลู่อี้เผิงกำโทรศัพท์จนมือสั่น ก่อนจะกรอกเสียงตอบกลับไป “ผมไม่ไป” จากนั้นก็วางสายทันที
   
   โทรศัพท์สายนั้นทำเอานายตำรวจหนุ่มหงุดหงิดใจและพาลไปปวดเอาแผลที่ขาอยู่เกือบครึ่งวัน แต่พอตกเย็นก็ลืมๆ ไปได้บ้าง กระนั้น พอเดินมาที่รถ ก็พบชายร่างใหญ่ยืนรออยู่ พอเห็นหน้า ลู่อี้เผิงก็ตั้งท่าเตรียมท้าต่อยท้าตีทันที ถ้าเขาจำไม่ผิดล่ะก็ เจ้าหมอนี่ก็อยู่ในคฤหาสน์ของไอ้นกยูงบ้านั่นเหมือนกันนี่นา
   “ผมมาตามคำสั่งคุณท่าน เชิญคุณให้ไปพบครับ” ชายผู้มีแผลราวกับรอยผ่ากลางหน้าผากพูด และโค้งให้เขา “นายท่านฝากบอกมาว่า ให้ไปแต่โดยดี จะได้ไม่ต้องมีเรื่อง”
   “ผมไม่ไป” ลู่อี้เผิงตอบเสียงห้วน “ถ้าคุณมีปัญหาล่ะก็จะซัดกับผมสักตั้งตรงนี้ก็ได้”
   คนได้ฟังสั่นศีรษะ “ผมมีหน้าที่แค่มาบอกให้คุณทราบครับ”
   “อ้อ” นายตำรวจหนุ่มลากเสียงยาว “งั้นก็กลับไปได้แล้วล่ะ ฝากบอกเจ้านายคุณด้วยว่า ถ้าอยากพบผม ก็ถ่อสังขารมาหาผมเองแล้วกัน”
   “ครับ” ชายร่างใหญ่รับคำ แล้วเดินจากไปเงียบๆ ลู่อี้เผิงพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเปิดประตูรถออก แล้วสตาร์ตเครื่อง เพื่อขับกลับบ้านพัก
   เจ้านกยูงนั่นคิดจะทำอะไรอีกนะ
-------------------------------------------
   ด้วยความหงุดหงิด นายตำรวจหนุ่มแวะไปเกมเซ็นเตอร์ เพื่อระบายอารมณ์ เพราะแผลที่ขาทำให้เขาต้องงดเที่ยวราตรีแทบทุกชนิด เพราะกลัวว่าพอเกี่ยวสาวได้แล้ว จะต้องระเห็จหนีเอาตอนหลัง เพราะไม่อยากจะให้เห็นรอยแผลน่าอายนี่ ท้ายที่สุดนายตำรวจหนุ่มก็พบหนทางระบายความเครียดที่เกมเซ็นเตอร์นี่แหละ
   เล่นอยู่จนถึงสามทุ่ม นายตำรวจหนุ่มถึงได้ขับรถกลับบ้าน แต่พอจอดรถ และเดินมาถึงหน้าประตูบ้าน เท้าของลู่อี้เผิงก็ชะงักกึกทันที
   จำได้ว่าก่อนออกจากบ้านตอนเช้า เขาล็อกกุญแจโดยการเอียงเอาไว้หน่อยหนึ่งนี่นา ทำไมตอนนี้มันถึงตรงแบบนี้ได้ล่ะ
   ต้องมีใครทำอะไรกับรูกุญแจนี่แน่ๆ
   ลู่อี้เผิงค่อยๆ ล้วนปืนออกมาจากซองตรงเข็มขัดคาดเอว ก่อนจะสอดกุญแจไขประตูบ้าน จากนั้นก็ถีบเข้าไป
   “...................”
   ภายในบ้านยังคงสภาพเหมือนตอนเช้าก่อนออกไปทุกประการ แต่ลู่อี้เผิงรู้สึกว่า มีสิ่งผิดปกติบางอย่างเกิดขึ้น
   นายตำรวจหนุ่มค่อยๆ ย่องอย่างระมัดระวังเข้าไปในบ้านตัวเอง พลางนึกขำอยู่ในใจ เพราะไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งต้องมาย่องเบาเข้าบ้านตัวเอง
   ภายในบ้านยังไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่มีแม้แต่เสียงน้ำหยด ขณะที่ย่องไปดูในครัว ลู่อี้เผิงก็รู้สึกเหมือนเข้าไปแตะโดนเส้นด้ายบางๆ เข้า หลังจากนั้นเพียงเสี้ยววินาที มีดทำครัวซึ่งชายหนุ่มมาแน่ใจเอาตอนหลังว่าไม่เคยมีอยู่ในบ้านมาก่อน ก็พุ่งเข้าใส่เขาทันที ลู่อี้เผิงเบี่ยงตัวหลบได้อย่างฉิวเฉียด ยังรู้สึกถึงคมมีดที่พุ่งผ่านหัวไหล่ของเขาไปอยู่เลย ในตอนที่มันชนเข้ากับผนังแล้วหล่นลงพื้นเสียงดังเคร้ง
   มือที่กำปืนอยู่ของลู่อี้เผิง กำแน่นขึ้นทันที
   ต้องมีไอ้โรคจิตคนไหนเข้ามาวางกับดักเอาไว้ในบ้านของเขาแน่ๆ
   นายตำรวจหนุ่มก้าวเท้าช้าลงกว่าเดิม พยายามจับสัมผัสของเส้นด้ายหรืออะไรก็ตามที่อาจจะถูกขึงเอาไว้ในระดับต่ำ พอเจอเหตุการณ์แบบนี้ บ้านพักที่เคยนึกว่าแคบ ก็ดูกว้างขึ้นมาทันที กว่าจะเดินมาถึงบันไดขึ้นชั้นสอง นายตำรวจหนุ่มก็พบกับดักอีกถึงสามจุด เรียกว่าทั้งมีดทั้งหม้อ เตรียมหล่นเตรียมเสียบตัวเขาอยู่ตลอดเวลา
   บันไดบ้านที่แต่เดิมมีอยู่แค่ไม่กี่ขั้น ใช้เวลาก้าวไม่ถึงห้าวินาทีก็ถึงชั้นสองแล้ว ตอนนี้จะก้าวไปแต่ละขั้น ก็ต้องดูแล้วดูอีก ถึงจะพอมองเห็นสายเส้นเอ็นบางๆ ที่ขึงดักเอาไว้ได้
   ลู่อี้เผิงนึกก่นด่าอยู่ในใจ ไอ้บ้าโรคจิตตัวไหนมันเข้ามาทำแบบนี้ในบ้านเขานะ จับได้จะแจ้งข้อหาให้หนักเลย
   บนบันไดมีสายเอ็นใสๆ ขึงดักอยู่เป็นระยะ โดยเฉพาะก่อนถึงขั้นสุดท้าย มีขึงเอาไว้แทบจะขั้นเว้นขั้น พอขึ้นมาแล้วยังเจออีกเส้นขึงดักอยู่พอดีคออีก
   นายตำรวจหนุ่มนึกสงสัยว่ามีผู้ร้ายคนไหนที่เขาเคยจับได้แล้วชอบวางกับดักแบบนี้บ้างรึเปล่า บางทีนี่อาจจะเป็นการแก้แค้นก็ได้
   ลู่อี้เผิงตัดสินใจว่าเขาจะค้นบ้านตัวเองให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยโทรแจ้งคนที่กรม เพราะขืนโทรศัพท์ตอนนี้ เกิดคนร้ายยังวนเวียนอยู่ อาจอาศัยจังหวะเผลอ เข้ามาทำร้ายเขาก็ได้
   ตอนนี้นายตำรวจหนุ่มกำลังหยุดยืนอยู่หน้าประตูสองบานบนชั้นสอง บานหนึ่งเปิดเข้าไปเป็นห้องที่เขาใช้เก็บของ ส่วนอีกบาน เป็นห้องนอนของเขาเอง ลู่อี้เผิงยืนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตัดสินใจเปิดเข้าไปในห้องนอนก่อน
   พอเอื้อมมือไปบิดลูกบิดประตู เสียงแกร่กก็ดังขึ้นเบาๆ จากนั้นประตูห้องเก็บของที่อยู่ด้านข้างก็เปิดผลัวะออก พร้อมกับเก้าอี้ตัวหนึ่งถูกเหวี่ยงออกมา ลู่อี้เผิงก้มหลบได้อย่างฉิวเฉียด แต่ก็ต้องเบิ่งตากว้าง เมื่อเห็นเหล็กเหลาแหลมอีกสี่ห้าท่อนร่วงลงมาจากฝ้าเพดาน นายตำรวจหนุ่มตัดสินใจพุ่งตัวหลบเข้าไปในห้องนอนทันที พอเงยหน้าขึ้นมาได้ก็เห็นใครบางคนนั่งยิ้มอยู่บนเตียงของเขา
   “สารวัตรลู่เก่งจริงๆ ใช้เวลาแค่สิบนาทีก็มาถึงห้องนี้ได้ สมแล้วที่กล้าบุกเข้าไปในคฤหาสน์ของฉัน” พูดพลางปรบมืออย่างชื่นชม ลู่อี้เผิงถลึงตาราวกับจะหลุดออกมาให้ได้
   “หงคงฉ่วย” นายตำรวจหนุ่มกระชากเสียงด้วยความเดือดดาล หน้าตาแบบนี้ต่อให้ตายเขาก็ไม่มีวันลืมเป็นอันขาด พูดจบก็พุ่งเข้าใส่คนที่นั่งอยู่ทันที หงคงฉ่วยทำหน้าตกใจ “สารวัตรนี่ใจร้อนจริง”
   ลู่อี้เผิงตะปบมือใส่คอของคนที่นั่งอยู่ แต่ยังไม่ทันเอื้อมถึง ก็มีอันต้องหัวทิ่มคะมำลงไปจนเกือบจะจูบเท้าของอีกฝ่าย
   “อุ๊!” นายตำรวจหนุ่มร้อง และเพิ่งรู้ตัวว่ายังเหลือกับดักอีกอันหนึ่งในห้อง ลู่อี้เผิงพยายามจะลุกขึ้นยืน จึงพบว่าขาสองข้างถูกอะไรบางอย่างมัดติดกันเสียแล้ว ขณะที่กำลังตะเกียกตะกายยันตัวขึ้นมา หงคงฉ่วยก็เดินเข้ามาหา แล้วคว้าแขนทั้งสองข้างของเขาขึ้น ลู่อี้เผิงที่ยังยืนไม่มั่นเพราะขาถูกมัดติดกันอยู่ จึงมีอันต้องหน้าคะมำอีกครั้ง คราวนี้ครึ่งตัวของเขาล้มคว่ำลงไปบนเตียง จากนั้นนายตำรวจหนุ่มถึงได้ยินเสียงบางอย่าง
   กริ๊ก
   นัยน์ตาสีดำของลู่อี้เผิงเบิ่งค้าง ก่อนจะพยายามดึงมือทั้งคู่ที่ถูกล็อกกุญแจมือไว้กับหัวเตียง เสียงโลหะกระทบกันดังให้ได้ยินชัดถนัดหู หงคงฉ่วยทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ก่อนจะใช้มือจับหน้าของเขาขื้นมา
   “ถูกจับได้อีกแล้วนะสารวัตร”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนตรงหน้า ก่อนจะแค่นเสียง “คุณทำแบบนี้ทำไมน่ะ? อยากถูกจับนักหรือไง?”
   คนถูกถามสั่นศีรษะ ก่อนจะยิ้มตอบ “อะไรกัน สารวัตรเชิญฉันมาเองไม่ใช่หรือ ก็ไหนบอกว่าถ้าฉันอยากเจอก็ให้มาหาที่บ้าน นี่ฉันอุตส่าห์มาหาสารวัตรนะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่เขาอีกรอบ ก่อนจะแค่นเสียงพูด “ผมจะแจ้งข้อหาบุกรุกกับคุณ ข้อหาพยายามฆ่าเจ้าหน้าที่กับคุณ”
   คนถูกขู่ทำหน้าตกใจกลัวจนน่าหมั่นไส้ “น่ากลัวจริงๆ สารวัตรนี่ชอบขู่คนมีอายุอย่างฉันอยู่เรื่อย ฉันพยายามฆ่าสารวัตรตรงไหนกัน ก็แค่อยากทำให้สารวัตรรู้สึกตื่นเต้นนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง ดูสิ สารวัตรยังอยู่ครบสามสิบสองประการดีอยู่เลยนี่”
   พูดจบก็ผุดลุกขึ้น จากนั้นก็ก้มลงดึงเข็มขัดของลู่อี้เผิงออก
   “จะทำอะไรน่ะ!!!” นายตำรวจหนุ่มร้องออกมา หงคงฉ่วยขยับมือไปปลดตะขอแล้วรูดซิปกางเกงของอีกฝ่ายลง “ฉันคิดถึงหงคงฉ่วยบนต้นขาสารวัตร อยากจะเห็นอีกน่ะ”
   พูดจบก็กระชากกางเกงของอีกฝ่ายลง ลู่อี้เผิงอุทานออกมา “เฮ้ย!!”
   “สารวัตรสวมกางเกงในเซ็กซี่ดีนะ” อีกฝ่ายพูด พลางดึงขอบกางเกงในของนายตำรวจหนุ่ม แล้วปล่อย ได้ยินเสียงดีดดังเพี๊ยะ ลู่อี้เผิงหน้าแดงก่ำ ทั้งอายทั้งโมโห
   “ผมจะแจ้งข้อหาทำอานาจารกับคุณด้วย”
   “ใจเย็นๆ ซี่ แค่ถอดกางเกงยังไม่ถือว่าอานาจารหรอกนะ” อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ก่อนจะเลื่อนมือลงไปลูบไล้โคนขาอ่อนที่มีรอยแผลเป็นอยู่
   “สวยจริงๆ ” หงคงฉ่วยพึมพำ ก่อนจะมุดตัวลงไปใต้ร่างที่พาดอยู่บนเตียงครึ่งหนึ่ง ลู่อี้เผิงถึงกับสะดุ้งเฮือก ตอนที่กางเกงในถูกดึงออก ส่วนสำคัญกลางลำตัวถูกอุ้งมือแข็งแรงตะปบไว้อย่างไม่หนักไม่เบา แต่ก็พอจะทำให้ผู้เป็นเจ้าของเสียวสันหลังวาบ
   พอถูกกุมจุดสำคัญเอาไว้ นายตำรวจหนุ่มก็มีอันต้องตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าจะพูดหรือขยับอะไร เพราะกลัวจะถูกเล่นงานจุดสำคัญ หงคงฉ่วยลูบๆ คลำๆ ส่วนนั้นของเขาอยู่สักพัก ก็ขยับใบหน้าขึ้นไป จูบไล้แล้วค่อยๆ ดูดกลืนเข้าไปในโพรงปาก
   คราวนี้ลู่อี้เผิงสะดุ้งสุดตัว ปลายลิ้นร้อนจัดที่กระหวัดรอบส่วนนั้นของเขาอย่างดุดันและโพรงปากอุ่นชื้น เล่นเอานายตำรวจหนุ่มหลุดเสียงครางออกมา เทคนิคของหงคงฉ่วยดีจนน่าตกใจ ผ่านไปไม่กี่นาที ลู่อี้เผิงก็รู้สึกเหมือนตัวเองเดินมาถึงหน้าประตูสวรรค์ ท่อนเอวของนายตำรวจหนุ่มเกร็งเขม็ง ขยับขึ้นลงสอดกรับกับริมฝีปากคู่นั้น ขณะที่ห้วงอารมณ์ถูกกระตุ้นถึงจุดสูงสุด ริมฝีปากนั้นก็ผละออกไปทันที
   ลู่อี้เผิงกระแทกศีรษะลงกับที่นอน ท่อนเอวยังกระตุกกึ่กๆ รู้สึกเบลอให้หัวเหมือนคนกำลังฝัน แล้วจากนั้น เขาก็ได้ยินเสียงพูดอะไรบางอย่าง “ของสารวัตรข้นดีนะ ไม่ค่อยได้ออกไปปลดปล่อยหรือไง?”
   สมองที่กำลังเบลอๆ อยู่ กลับมาทำงานเต็มที่แทบจะในทันที “ดูอะไรของคุณน่ะ?!”
   “ดูของสารวัตรไง” อีกฝ่ายตอบด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ไม่ร้อน ก่อนจะยื่นมือมาตรงหน้าเขา “ดูสิ ข้นขนาดนี้ สารวัตรมีเวลาปลดปล่อยกับเขาบ้างไหมเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงถลึงตามองมือที่เปรอะน้ำเมือกสีขาวนั้น ก่อนจะกระชากเสียง “ปล่อยผมได้แล้ว ก่อนที่ผมจะแจ้งข้อหาคุณเพิ่ม”
   คนถูกขู่จุ๊ปาก “ดุอีกแล้ว รู้ไหม ยิ่งสารวัตรขู่แบบนี้ ฉันยิ่งกลัวนะเนี่ย กลัวจนไม่กล้าปล่อยสารวัตรเลยล่ะ” พูดจบก็ตะปบมือลงไปบนท่อนเอวของร่างสูงใหญ่ “เอ้า ขึ้นไปนอนบนเตียงก่อนแล้วกันนะสารวัตร”
   เกิดมาลู่อี้เผิงเพิ่งเคยถูกคนตัวเล็กกว่ากระชากจนตัวลอยก็วันนี้แหละ แต่จะพูดให้ถูกคือถูกเตะให้ลอยมากกว่า เพราะนอกจากมือที่ตะปบไว้แล้ว หงคงฉ่วยยังใช้เท้าส่งตัวเขาด้วย นายตำรวจหนุ่มถูกเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียง และแทบจะกระแทกเข้ากับผนังอีกด้าน ดีที่มีกุญแจมือล็อกเอาไว้อยู่ เลยกระแทกแค่ปลายเท้าเท่านั้น แต่ยังไม่ทันได้ตั้งสติดี หงคงฉ่วยก็กระโดดตามขึ้นมาบนเตียง
   เสียงเตียงลั่นน่ากลัวจะหักเสียให้ได้ ลู่อี้เผิงถลึงตามองคนที่คร่อมอยู่เหนือตัวเขา ซึ่งกำลังมองลงมาและยิ้มลี้ลับที่มุมปาก
   “สารวัตรลู่ คราวที่แล้วถูกมัดมือปิดตาเป็นยังไงบ้างล่ะ? ดีรึเปล่า หืม?” พูดพลางก้มหน้าลงมาใกล้ แล้วใช้มือจับคางของเขาไว้ ก่อนจะใช้ลิ้นเลียริมฝีปากนายตำรวจหนุ่มเบาๆ ลู่อี้เผิงเบือนหน้าหนีทันที ทางนั้นเลยบีบกรามเขาเบาๆ ก่อนจะสอดลิ้นเข้ามา
   ลู่อี้เผิงไม่เต็มใจจะถูกจูบเลยสักนิด แถมนี่ยังเป็นการจูบกับผู้ชายซึ่งไม่เคยมีอยู่ในสาระบบความคิดของเขา ร้ายไปกว่านั้น ยังเป็นผู้ชายที่สร้างรอยแผลเป็นและเคยข่มขืนเขาอีก นายตำรวจหนุ่มจึงขัดขืนเต็มที่ แต่มือที่กดกรามเขาเอาไว้ก็ทรงพลังเสียจนทำเอาชายหนุ่มน้ำตาร่วง ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงจึงจำต้องยอมให้อีกฝ่ายจูบ ก่อนที่ตัวเองจะถูกหักกรามทิ้ง
   บังคับจูบเขาไปได้สักพัก หงคงฉ่วยก็ถอนริมฝีปากออก ก่อนจะลูบมือลงไปที่หว่างขาของเขา “สารวัตรนี่ตื่นเต้นง่ายดีนะ แข็งโป๊กเชียว”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนด้านบน พยายามจะขยับตัวหลบ แต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี อุ้งมือของหงคงฉ่วยช้อนส่วนนั้นของเขาเอาไว้ นายตำรวจหนุ่มจึงนอนตัวแข็งทื่ออีกรอบ
   “รู้อะไรไหม เธอน่ะเร้าใจฉันน่าดูเลย” อีกฝ่ายกระซิบ พลางใช้มืออีกข้างเปิดเสื้อของนายตำรวจหนุ่มออก ก้มลงจูบสะดือ ไล่ไปจนถึงท้องน้อย ก่อนจะหยุดโลมเลียส่วนที่กำลังแข็งตัวอยู่อีกครั้ง
   “คุณคิดจะทำอะไรกับผมกันแน่” ลู่อี้เผิงถามออกไป พยายามจะควบคุมลมหายใจไม่ให้ปั่นป่วนไปตามจังหวะยั่วเย้า หงคงฉ่วยอ้าปากเลียปลายยอดสีเข้มจนได้ยินเสียงอีกฝ่ายสูดหายใจเฮือกๆ แล้วจึงค่อยตอบคำถาม “เดี๋ยวสารวัตรก็รู้เองนั่นแหละ รับรองว่าสารวัตรคงไม่อยากจะตั้งขอหาจับอะไรฉันหรอก”
   ลู่อี้เผิงสูดหายใจเฮือกทันที เมื่อเห็นหงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้น นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมาทางเขาพร้อมด้วยรอยยิ้มลี้ลับ จากนั้นก็ยันตัวลุกขึ้น เบียดแทรกสะโพกลงบนส่วนปลายร้อนจัดที่แข็งตัวอยู่ทันที
-----------------------------------------
   “สารวัตร?”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้งเฮือก พลางกะพริบตาปริบๆ ต้วนเฟิงมองหน้าเขาแล้วกะพริบตาปริบๆ บ้าง “สารวัตรคิดอะไรอยู่หรือครับ ทำหน้าแปลกเชียว”
   “เอ่อ... ไม่มีอะไร” ลู่อี้เผิงตอบ พลางรู้สึกเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก บ้าเอ๊ย ทำไมเขาต้องไปนึกถึงตอนบ้าๆ แบบนั้นด้วยนะ คงเพราะนั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนอื่นรอเขาอยู่ที่บ้านนอกจากพ่อล่ะมั้ง นึกๆ แล้วถ้าต้องมีคนแบบนั้นรอเขากลับไป เขาควรจะดีใจดีรึเปล่า คนอย่างหงคงฉ่วยคงไม่ยอมนอนอุ่นที่นอนให้เขาแน่ๆ เจ้าหมอนั่นคงจะหาเรื่องให้เขาอุ่นที่นอนให้เสียมากกว่า
   “อืม... ผมว่าสารวัตรแอบคิดถึงใครอยู่แน่ๆ เลย หน้าแดงแจ๋เชียว” ต้วนเฟิงตั้งข้อสังเกตด้วยสีหน้าจริงจังจนน่าถีบ “หรือจะเป็นญาติผู้ใหญ่ที่สารวัตรชอบอ้างถึงกันนะ”
   ลู่อี้เผิงแทบจะสำลักน้ำชาในปาก รีบพูดตอบทันที “บ้าเรอะผู้กอง ญาติผู้ใหญ่ก็ญาติผู้ใหญ่สิ”
   คนถูกเอ็ดหัวเราะร่วน “ฮ่าๆ แหม... ผมล้อเล่นน่ะครับ ก็สารวัตรทำท่าทางน่าสงสัยนี่นา”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเพื่อนร่วมงาน ก่อนจะพูดออกมา “ผมว่าเราไปเขตCกันต่อดีกว่า ยืนนานๆ ชักเริ่มหนาวแล้วล่ะ”
   “ฮ่าๆ สารวัตรเขินล่ะสิ แต่ผมก็รู้สึกหนาวจริงๆ นั่นแหละ” ต้วนเฟิงว่า และกระชับเสื้อกันหนาวเข้ากับตัวอีกรอบหนึ่ง “เขตCมีร้านบะหมี่เด็ดๆ อยู่ร้านหนึ่งด้วยล่ะ เดี๋ยวไปถึงแล้วแวะไปทานแก้หนาวดีกว่า”
   “อืม” ลู่อี้เผิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างแปลกใจเมื่อเห็นต้วนเฟิงแบมือ
   “กุญแจรถครับสารวัตร รอบนี้ตกลงกันแล้วนี่ว่าจะให้ผมขับ” คนแบมืออยู่ว่า ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา “เขตCอยู่ใกล้แค่นี้เอง ผมขับต่อก็ได้”
   “ไม่เอาล่ะครับสารวัตร ผมอยากไปทานบะหมี่แบบหายใจทั่วท้องน่ะ ตะกี้สารวัตรก็เพิ่งบึ่งรถไล่ขโมยไปรอบหนึ่งแล้วนี่นา”
   “ก็เผื่อมีขโมยอีกไง”
   “เดี๋ยวผมไล่เองก็ได้ครับ ขอกุญแจผมเถอะ”
   ในที่สุดลู่อี้เผิงก็จำต้องส่งกุญแจรถให้ต้วนเฟิง สองนายตำรวจเดินไปที่รถสายตรวจ ต้วนเฟิงกดรีโมทเปิดประตูรถ จากนั้นก็ขมวดคิ้ว
   “สารวัตร รีโมทเสียหรือครับ”
   “เปล่านี่” ลู่อี้เผิงตอบ “ตอนจอดรถผมยังใช้อยู่เลย”
   สองนายตำรวจหันมองหน้ากันทันที

   ตู้ม!!!
-------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 26-08-2011 10:50:10
น่าร๊ากกกกกมากเจ๊ อัพแต่หัววัน
ดีนะเพิ่งตื่นพอดี!

เดี๋ยวอ่านก่อนแล้วมาอีกเม้นนะครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 26-08-2011 10:55:27
เข้าเล้าปุ๊บตอนที่ 20 มาปั๊บ

 :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 26-08-2011 11:14:45
อิอิ คงฉ่วยแสบดี 5555 ชอบที่เปนแบบนี้ที่สวดดดด~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 26-08-2011 11:27:52
มาแล้วรักคนเขียนจัง  รักคงฉ่วย  .....เป้นกำลังใจให้ค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 26-08-2011 11:34:07
ตู้ม!!! อะไรนะ อะไร ตู้ม!!!ๆ นะ O0O
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 26-08-2011 11:34:43
เผิง ๆ แอบเคลิ้มถึงคุณปู่
ในฝันนกยูงก้อยังเจ้าเหล่เน้อ ตามมาแม้กระทั่งในฝัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 26-08-2011 11:45:49
ตู้ม ค้างเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-08-2011 11:53:34
กรี๊ดดดดดด รถเผิงเผิงระเบิด ใครกล้าทำ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 26-08-2011 12:00:33
เฮ้ย เกิดไรขึ้นกับสารวัตรอ่ะ :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 26-08-2011 12:12:18
เป็นการเจอกันที่เร้าใจจริง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 26-08-2011 12:22:57
ทันมั้ยยยย,,
เป็นห่วงเผิงเผิง อย่างที่สุด
งื้อออ
ขำตอนที่ คงฉ่วยไปบ้านครั้งแรก
สารวัตรลู่ถูกกระทำชำเราสินะ โฮะๆ

^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 26-08-2011 12:23:02
 :z3:
ค้างอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 26-08-2011 12:42:07
ใครทำอะไรเผิงเผิง  แงงงงงงงงงงง  เริ่มมาม่าแล้วเหรอ  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 26-08-2011 12:47:16
ฮือออออออ

จะเป็นไงต่อบ้างเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 26-08-2011 13:07:41
รถเผิงเผิงโดนวางระเบิด
จะเป็นไรไหม
 o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 26-08-2011 13:53:22
 :a5: เผิงเผิงโดนวางระเบิด
(แปลว่ารถพังอีกแล้ว)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 26-08-2011 13:54:45
ตู้ม!!! แล้วเป็นไงมั่ง คงไม่ใกล้จนโดนไปหรอกนะ
ว่าแต่ใครแอบคิดฆ่าเผิงเผิงเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 26-08-2011 14:02:32
ตู้มม!! ตู้มอะไร..ยังไง
กรี๊ดดด ค้างงง :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 26-08-2011 14:10:06
เขียนดีๆนะเจ๊เรื่องนี้อ่ะ

ระวังไม่มีห้องน้ำใช้


 o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 26-08-2011 14:55:31
ใครวางระเบิดอ่ะ ??
ขอบคุณคนแต่งฮะ :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 26-08-2011 15:09:15
อะไรตู้มมมมมม
หวังว่าเผิงเผิงจะไม่เป็นอะไรนะ
เดียวเสียวชิกจะไม่มีเพื่อนเล่น :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 26-08-2011 15:33:48
ใครกล้าทำร้ายคนของคงฉ่วยเนี่ย
แบบนี้เปิดศึกกันแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 26-08-2011 15:41:46
 :angry2: :angry2: :angry2:ใครบังอาจวางระเบิดเผิงเผิง!!!!!!! :angry2: :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 26-08-2011 16:10:06
เผิงเผิงไปหลงนกยูงตอนไหนน๊า?? หรือว่าหลายครั้งเข้าเลยติดใจ :z1:

ตอนนี้ใครมาทำร้ายอีกแล้ว? :fire:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 26-08-2011 17:33:21
เอ๊ะ ..เอ๊ะ .....เอ๊ะ
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม...

รถกลายเป็นโกโก้ครั้นซ์

 :z3:
ค้างงงงง หงิงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 26-08-2011 17:44:31
เอ๊ย!!!~  อารายตู้มอ๊า  o22
แหะๆ อ่านรวดเดียวหมดทุกตอนเยย  (กว่าจะตามทัน :เฮ้อ:)
มาต่อไวๆนะคร๊า  ค้างมากกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 26-08-2011 17:51:52
 :angry2:

ใครบังอาจวางระเบิดน่ะ

เผิงๆอย่าเป็นไรน๊า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 26-08-2011 19:31:53
เผิงเผิงจะเป็นอะไรรึเปล่านะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 26-08-2011 20:16:54
ใครวางระเบิดดดด ไม่รู้จักสุดรักสุดหวงของคงฉ่วยรึไง วอนตายเสียแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 26-08-2011 20:18:00
ไม่นะ เผิงเผิงของเจ๊หงต้องไม่เป็นอะไรนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 26-08-2011 20:32:15
...ใครช่างกล้ามาวางระเบิดเผิงเผิง... o18

ว่าแต่เผิงเผิงแน่ใจหรอว่าคงฉ่วยขมขื่นน่ะ..
เผิงเผิงอย่าใส่ร้่ายคงฉ่วย...เผิงเผิงออกจะชอบ.. :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 26-08-2011 21:20:12
เสียงอะไรน่ะ ใครกล้าวางระเบิดรถเผิงเผิงหรออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 26-08-2011 21:53:38
ตัดฉับได้อย่างทำร้ายจิตใจที่สุด ค้างงงงงงงงงงงงT^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 26-08-2011 23:05:39
 :a5:อารัยตู้มอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 26-08-2011 23:17:21
ไอ้"ตุ้ม" นั่นคือ...พิมพ์ผิดลื่นมือหรืิอเปล่า

= ="
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 26-08-2011 23:55:27
เผิงเผิงนี่มีปัญหากะเรื่องรถนะเนี่ย  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 27-08-2011 02:07:06
ถ้าเผิงๆหมดหล่อคงมีคนตามไปหักคอคนทำแหงมๆ

คิดภาพการทรกรรมแล้วสยองดีแท้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 20 P25 :26/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 27-08-2011 09:31:54
红孔雀นกยูงแดง 21

   ไม่ว่าคนเราจะมีอายุยืนยาวถึงขนาดไหน คนทุกคนย่อมเคยผ่านวัยเด็กมาด้วยกันทั้งนั้น ว่ากันว่าความทรงจำในวัยเด็ก จะเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้เกิดลักษณะนิสัยเฉพาะตัว ทั้งที่พึงประสงค์ และไม่พึงประสงค์ อันเป็นผลมาจากความฝังใจที่ที่เกิดขึ้น
------------------------------------
   ดึกสงัด...
   เด็กผู้ชายอายุราวๆ เจ็ดแปดขวบคนหนึ่ง กำลังซุกตัวหลับสบายอยู่ในผ้าห่มแพรอ่อนนุ่ม บนเตียงนอนหลังเล็กๆ ในห้องที่เล็กที่สุดในบ้านหลังใหญ่ ถึงอย่างนั้นเขาก็หลับสบายอยู่ในห้องนี้ทุกคืน ใบหน้าเล็กๆ ที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมา ปรากฏรอยยิ้มน้อยๆ เจ้าตัวคงกำลังตกอยู่ในห้วงฝันอันแสนสุข
   ขณะที่กำลังฝันหวาน เด็กน้อยก็มีอันต้องสะดุ้งตื่น เมื่อใครบางคนมาสะกิดเขา พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นเด็กผู้ชายอายุสักสิบสองสิบสามนั่งอยู่ข้างเตียง
   “น้องเล็ก ลงไปด้านล่างกับพี่หน่อยสิ”
   “อือ.. ดึกแล้วนะ พี่ใหญ่จะไปไหนอีกล่ะ”
   “พี่จะพาเธอขึ้นไปบนดวงจันทร์ อย่างที่เราคุยกันวันก่อนไงล่ะ”
   เด็กน้อยทำตาโตด้วยความตื่นเต้น “จริงเหรอ ไปสิ”
   เด็กโตกว่าจูงมือเด็กผู้ชายตัวน้อยออกไปจากห้อง

   ที่สนามหญ้า มีเด็กผู้ชายอีกสองสามคน อายุร่นๆ กันคนที่ถูกเรียกว่าพี่ใหญ่ ยืนรออยู่ พอเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กเดินลงมาด้วยก็พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
   “วันนี้เราจะพาเธอขึ้นสวรรค์ เธอพร้อมรึเปล่า?”
   เด็กน้อยพยักหน้า พลางหันไปมองพี่ชายที่จับมืออยู่ “พี่ใหญ่จะไปกับผมรึเปล่า”
   “อือ พอเธอขึ้นไปแล้ว พี่จะตามไปทันทีเลย”
   เด็กน้อยพยักหน้าอย่างดีใจ ก่อนจะถูกจูงไปที่หินเรียบๆ ก้อนหนึ่ง “น้องเล็กขึ้นไปนอนบนนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะทำพิธี เรียกเจ้าหญิงมารับน้องขึ้นไป”
   เด็กผู้ชายตัวน้อยปีนขึ้นไปนอนบนหินอย่างว่าง่าย จากนั้นเด็กที่เหลือก็ยืนล้อมกันเป็นวงกลม แล้วเริ่มต้นท่องบทสวดอะไรบางอย่าง จากนั้นเด็กน้อยก็ต้องสะดุ้ง เมื่อใครสักคนเอาเชือกมารัดคอเขาเอาไว้
   “ไหนว่าเอาดาบมาไงล่ะ?” เด็กผู้ชายที่ถูกเรียกว่าพี่ใหญ่ถามขึ้น เด็กอีกคนพูดตอบ “พ่อฉันไม่ให้เอาออกมา เราเอาเชือกรัดคอเขาแทนก็ได้”
   เด็กน้อยดิ้นรนอยู่บนก้อนหินด้วยความตกใจ เชือกรัดคอเขาแน่นขึ้นเรื่อยๆ คนเป็นพี่ชายคุกเข่าลงนั่งข้างๆ จับมือเขาเอาไว้ “น้องเล็กอดทนไว้นะ อีกเดี๋ยวเราก็จะได้ขึ้นสวรรค์แล้ว”
   เด็กน้อยเบิ่งตาค้าง นอกจากใบหน้าของพี่ชายแล้ว สิ่งที่เขามองเห็นอย่างพร่าเลือนท่ามกลางลมหายใจที่ติดขัดคือดวงจันทร์สีเงินยวงกลมโตที่ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า
   ราวกับว่ากำลังหัวเราะเยาะความโง่เง่าเขาอยู่
------------------------------------------
   บางทีการกระทำอย่างไร้เดียงสาของพวกเด็กๆ ก็ไม่ต่างอะไรจากคำว่าวิปลาส เพียงแต่เพราะว่ายังเป็นเด็ก คำว่าวิปลาสจึงถูกแทนที่ด้วยคำว่าไร้เดียงสาแทน
   เด็กน้อยรอดตายมาได้อย่างฉิวเฉียดเพราะบังเอิญพ่อบ้านที่ลุกขึ้นมาต้มน้ำร้อนให้ภรรยาที่เป็นโรคไอเรื้อรังบังเอิญได้ยินเสียงจึงเข้ามาห้ามเอาไว้ พวกเด็กๆ ที่เหลือซึ่งส่วนใหญ่เป็นคุณหนูบ้านใกล้ๆ กัน ถูกพ่อแม่ของตัวเองลงโทษ ในฐานะที่เล่นอะไรแปลกๆ แน่นอนว่าไม่เว้นแม้กระทั่งคนที่เขาเรียกว่าพี่ใหญ่ด้วย
   หลังจากเหตุการณ์นั้นไม่นาน พี่ใหญ่ก็ถูกส่งตัวไปเรียนโรงเรียนประจำที่ไต้หวัน อย่างที่คุณหนูบ้านอื่นๆ ต้องไปกัน เหลือคนเป็นน้องอยู่ที่บ้าน เด็กน้อยที่เริ่มโตวันโตคืนถูกสอนงานทั้งงานบ้านงานเรือน และงานบริหาร โดยที่ได้รับคำบอกเล่าว่า จะได้คอยช่วยเหลือพี่ใหญ่ในตอนโตๆ
   แม้ว่าจะไม่ชอบดวงจันทร์อย่างเมื่อก่อนแล้ว แต่เด็กน้อยก็ตั้งใจเรียนตามที่พวกผู้ใหญ่สั่งสอน ด้วยหวังว่าพอพี่ชายกลับมาแล้วจะได้ช่วยกันทำงาน
   สองปีผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้นมาก แล้ววันหนึ่ง พี่ชายที่จากบ้านไปเรียนต่างแดนก็กลับมาเยี่ยมเขา
   ปีนี้พี่ชายอายุได้สิบห้าปีแล้ว กำลังเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น หน้าตาหล่อเหลาจนใครก็ชมว่าหล่อเหมือนคุณปู่ไม่มีผิด คนเป็นน้องเลยพลอยภูมิใจกับเขาไปด้วย
   พี่ชายใหญ่มีกำหนดกลับมาที่บ้านหนึ่งสัปดาห์ แน่นอนว่าห้องเดิมที่เขาอยู่ยังคงถูกเก็บรักษาไว้ในสภาพเรียบร้อยเหมือนเมื่อสองปีก่อนทุกประการ แต่ตกดึกคืนนั้น เขากลับเดินมาหาน้องชายที่ห้องซึ่งเล็กที่สุดในบ้าน
   “น้องเล็ก พี่เข้าไปหน่อยได้มั้ย?”
   คนเป็นน้องชายเปิดประตูออกให้พี่ชายเดินเข้ามา พอเข้ามาในห้อง พี่ชายก็กวาดตามองรอบๆ ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “น้องเล็ก รู้ไหม ตอนเด็กๆ พี่นึกสงสัยอยู่เสมอเลยว่าทำไมห้องน้องถึงได้เล็กนัก แล้วทำไมเราสองคนถึงไม่ได้นอนร่วมกัน”
   “ผมรู้... เพราะผมไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณพ่อ พ่อพี่เก็บผมมาเลี้ยง เราก็เลยต้องแยกห้องกันไง” คนเป็นน้องชายตอบ พี่ชายหันมามองหน้าเขา แล้วพูดต่อ “แล้วเธอรักพี่รึเปล่า?”
   “รักสิ”
   “รักมากขนาดไหนล่ะ”
   “รักมากที่สุดเลย” คนเป็นน้องตอบ พี่ชายมองหน้าเขาอยู่พัก แล้วพูดขึ้นช้าๆ “อย่างนั้น ถ้าพี่จะรักเธอให้มากกว่านี้ รักยิ่งกว่าเมื่อก่อน เธอจะยอมพี่มั้ย?”
   “อือ” คนเป็นน้องตอบออกไปอย่างไร้เดียงสา ก่อนจะต้องร้องเหวอ เมื่อคนเป็นพี่ชายกดตัวเขาลงบนเตียง
   “พี่จะทำอะไรน่ะ!!”
   “พี่อยากจะรักกับเธอ” พูดจบก็ดึงเสื้อนอนของอีกฝ่ายออก จากนั้นก็ก้มลงจูบหน้าอกแบนๆ นั้น คนเป็นน้องสะดุ้งสุดตัว เขายกมือขึ้นผลักอีกฝ่ายออกด้วยความตกใจ
   “ไหนบอกว่ารักพี่ไงล่ะ?” คนถูกผลักถามเสียงห้วน ก่อนจะกดตัวของเขาลงไปบนเตียงอีกรอบ “พี่ไปเรียนก็คิดถึงแต่เธอตลอด พี่คิดถึงผิวขาวๆ ของเธอ คิดถึงดวงตาของเธอเวลามองพี่ เธอทำให้พี่ไม่มีอารมณ์กับผู้หญิง เธอต้องรับผิดชอบรู้ไหม?”
   คนเป็นน้องมองพี่ชายอย่างไม่เข้าใจ “พี่เป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”
   “ใช่!” คนเป็นพี่ชายตอบ “พี่บ้าเธอ”
   คนเป็นน้องเบิ่งตามองพี่ชายด้วยความตกใจ ก่อนจะถูกอีกฝ่ายใช้เสื้อมัดมือโยงเอาไว้กับเสาเตียง จากนั้นกางเกงก็ถูกกระชากออก
   “น้องเล็ก ต่อไปเธอจะต้องเป็นของพี่ เป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น”
   “ไม่เอา อย่านะ!!” คนเป็นน้องชายร้องในตอนที่คนเป็นพี่ตะปบมือลงไปตรงกลางหว่างขาของเขา แล้วออกแรงขย้ำราวกับจะบิดให้ขาด
   “อ๊า!!” คนเป็นน้องร้องสุดเสียง ก่อนจะพยายามถีบคนด้านบนออก ตรงนั้นเลยถูกจับแน่นเข้าไปอีก
   “อย่าทำผม อย่าทำผมเลยนะ” อีกฝ่ายพยายามอ้อนวอน น้ำตาเริ่มไหลอาบหน้า คนเป็นพี่มองอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ก้มลงกัดคอของเขาอย่างแรง
   “ไม่ได้หรอก เธอต้องเป็นของพี่ เป็นของพี่เท่านั้น”
-----------------------------------------------------
   หงคงฉ่วยสูดหายใจเฮือก ก่อนจะลืมตาโพลงขึ้นมา นาฬิกาที่ข้างเตียงบอกเวลาตีห้าเศษๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งได้สักพัก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หงคงฉ่วยจึงเดินไปเปิดประตู
   “พ่อบ้านหลี่” หงคงฉ่วยเอ่ยเรียกชายชราที่ยกถ้วยยาเข้ามาให้เขา หลี่คงมองหน้าผู้เป็นเจ้านาย ก่อนจะค้อมศีรษะ “ครับ”
   “สามสิบกว่าปีที่ทำงานกับฉันมานี่ พ่อบ้านหลี่เคยนึกเสียใจบ้างรึเปล่า?”
   “?!” หลี่คงมองหนาเจ้านายของเขาอีกครั้ง ก่อนจะถามขึ้น “ทำไมจู่ๆ คงฉ่วยถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?”
   หงคงฉ่วยเป่าถ้วยยาในมือ ก่อนจะพูดเรียบๆ “ถ้าย้อนเวลากลับไปวันนั้นได้ พ่อบ้านจะเลือกยืนข้างฉันอีกไหม?”
   “ผมไม่เคยเสียใจที่เลือกยืนข้างคุณหรอก” หลี่คงตอบ หงคงฉ่วยมองถ้วยยา แล้วถอนหายใจ “ฉันฝันถึงเขา”
   “?!”
   “จินหยินโทรศัพท์มาเมื่อวันก่อน บอกว่ามีคนแปลกๆ แล่นเรือเข้ามา เป็นผู้ชายอายุสักห้าสิบถึงหกสิบมีรอยแผลเป็นเหมือนเคยถูกใครยิ่งจ่อตรงหน้าผาก นี่.. พ่อบ้าน ถ้าคนคนนั้นยังไม่ตาย ปีนี้ก็คงอายุสักห้าสิบเจ็ดห้าสิบแปดแล้วนะ”
   “ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกครับ” อีกฝ่ายตอบ “เขาตายไปแล้ว ผมเห็นกับตา คุณเป็นคนฆ่าเขาเอง”
   “อืม” หงคงฉ่วยพยักหน้า แล้วยกแก้วยาขึ้นมาจิบ “ฉันฆ่าเขาเอง ฆ่าเขาด้วยมือคู่นี้แหละ..... แต่... เราหาศพเขาไม่เจอไม่ใช่หรือ?”
   “เรื่องมันผ่านมาตั้งสามสิบปีแล้ว คงฉ่วย ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ล่ะก็ คงไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปนานขนาดนี้หรอก”
   “นั่นสินะ” หงคงฉ่วยพูดแล้วยิ้มออกมา “ฉันคงคิดมากไปเอง ขอบใจนะ”
----------------------------------------------------
   วันนี้แปะชิกชิกดูจะคึกคักเป็นพิเศษ ท่าทางจะเป็นเพราะลั่วซ่งจือซึ่งเป็นเพื่อนเล่นประจำออกไปธุระด้านนอก ดังนั้นพอเห็นหงคงฉ่วย เจ้านกน้อยก็ตีปีกส่งเสียงร้องเป็นการใหญ่
   “คงฉ่วยมาแล้ว คงฉ่วยมาแล้ว”
   หงคงฉ่วยยิ้มให้นก ก่อนจะยื่นแขนหัมันเกาะ “เสี่ยวชิก วันนี้อยากออกไปนั่งรถเล่นกันไหม?”
   “ไปสิ ไปสิ” เจ้านกน้อยตอบ แล้วเอาศีรษะถูไถแขนของหงคงฉ่วยเป็นการใหญ่ หงคงฉ่วยขยับแขนที่มีนกเกาะอยู่เข้ามาใกล้ แล้วยื่นมืออีกข้างลูบศีรษะเจ้านกน้อยอย่างเอ็นดู
   “เดี๋ยวไว้โทรศัพท์ชวนเผิงเผิงออกไปด้วยกันเลยดีกว่า”
   เจ้านกกระตั้วดูจะตื่นเต้นเข้าไปอีกพอได้ยินชื่อนายตำรวจหนุ่ม “ไปกับเผิงเผิง ไปกับเผิงเผิง”
   หงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ ก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง ขณะที่กำลังคิดจะเรียกหลี่คงให้โทรศัพท์หาลู่อี้เผิง หลี่คงก็เดินเข้ามาหาเขาพอดี
   “พ่อบ้านหลี่ มาก็ดีแล้ว ต่อโทรศัพท์หาเผิงเผิงให้ฉันหน่อยสิ”
   “คงฉ่วย” หลี่งคงเรียกชื่อเขา ด้วยสีหน้าที่ทำให้คนมองต้องขมวดคิ้ว จากนั้นก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เจือความตกใจเอาไว้หลายส่วน “มีคนโยนซากนกยูงเข้ามาตรงสวนหย่อมด้านหน้า”
   “!!!” หงคงฉ่วยเบิ่งตาค้าง ก่อนจะโพล่งออกมา “ใคร?!”
   “พวกแก๊งป่วนเมือง เราจับตัวไว้แล้ว แต่.... คงฉ่วยไปดูเองจะดีกว่า”
-----------------------------------------
   ซากนกยูงที่ว่าถูกย้อมด้วยสีที่ดูไม่ออกว่าแดงหรืดำกันแน่ ราวกับว่ามันถูกอาบเลือดมาจนแห้งกรัง นกยูงตัวนั้นถูกวางไว้บนผ้าขาวเรียบร้อย ในตอนที่หงคงฉ่วยไปถึง เขามองมันด้วยแววตาสั่นระริก ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่ชายหนุ่มวัยรุ่นสี่คนที่ถูกจับล่ามห้อยมือเอาไว้กับคานเหนือศีรษะ
   “ใครใช้ให้พวกแกทำ?!!”
   ทั้งสี่คนซึ่งอยู่ในสภาพลนลานเสียขวัญหันมองหน้ากัน แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
   “เห่ยอิง... เขาบอกว่าชื่อเห่ยอิง”
   “?!!” ดวงตาของหงคงฉ่วยเบิ่งกว้างขึ้นกว่าเดิม เขาก้าวเท้าไปหาคนพวกนั้น แล้วกระชากเสียงถามต่อ “มันหน้าตาแบบไหน?!!”
   “เอ่อ... เป็นคนแก่ แล้วก็มีรอยแผลเป็นตรงหน้าผาก ใช่มั้ย?” คนตอบหันไปถามเพื่อน อีกคนรีบพยักหน้า “ใช่ๆ อายุรุ่นๆ ลุงผมมั้ง”
   หงคงฉ่วยถลึงตาเหมือนจะหลุดออกมานอกเบ้า “พวกแกเจอมันที่ไหน? เมื่อไหร่?”
   “เมื่อเช้า” หนึ่งในนั้นตอบ แล้วพูดต่อ “เจอที่... อ้อใช่ ข้างไฮเวย์สายสิบสอง เขายืนขวางรถเราน่ะ”
   พอพูดถึงจุดนี้ ทั้งสี่ก็มองหน้ากันอีกครั้ง “เขาพังมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งของเราด้วยมือเปล่า แล้วฝากซากนกยูงมา บอกว่าฝากมาให้น้องชาย พวกผมไม่อยากถูกฆ่าตาย ก็เลย....”
   หงคงฉ่วยขบกรามจนเป็นสันนูน ก่อนจะถลึงตามองทั้งสี่คน “ฉันจะย่างสดพวกแกกลางอ่าวฮ่องกง เผาให้ดำเกรียมเหมือนชื่อของไอ้บ้านั่น!!”
   เด็กวัยรุ่นสี่คนร้องขึ้นอย่างลนลาน “ไม่เอานะ อย่าทำพวกผมเลย คุณอยากได้อะไรผมจะไปทำให้ อย่าฆ่าพวกผมเลย”
   หงคงฉ่วยมองคนทั้งสี่ ก่อนจะทวนคำ “ทำอะไรก็ได้งั้นรึ?”
   “ครับ”
   “เสี่ยวเฟิง ไปเอาเตาใส่เหล็กร้อนมาหน่อยซิ ใส่เหล็กมาสักสองชุดนะ”
   คนรับใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ พยักหน้า ก่อนจะเดินออกไป จากนั้นสักพัก เตาใส่เหล็กร้อนก็ถูกยกเข้ามา
   “ฉันมีข้อเสนอง่ายๆ ให้พวกแก ใช้เหล็กร้อนนี่ เขียนคำว่าหงคงฉ่วยลงไปบนหลังของเพื่อนแกแต่ละคนซะ เขียนให้สวยอย่าให้ตกสักขีดเดียวนะ ถ้าพวกแกทำเรื่องง่ายๆ แค่นี้ไม่ได้ล่ะก็.....” เว้นจังหวะไปพักหนึ่ง “พวกแกจะได้ถูกย่างสดกลางอ่าวฮ่องกงแน่”
   พูดจบก็เดินกลับออกไป ทิ้งให้ทั้งสี่คนมองดูเตาใส่เหล็กร้อนด้วยสายตาหวาดกลัวถึงขีดสุด
---------------------------------------------------
   “คงฉ่วย” หลี่คงเอ่ยปากเรียกเจ้านาย ขณะเดินตามออกมาที่ห้องโถงใหญ่ แปะชิกชิกที่ถูกพาออกไปก่อนที่หงคงฉ่วยจะไปพบเชลยเกาะคอนอยู่ในห้อง หงคงฉ่วยมองนกกระตั้วตัวนั้น ก่อนจะกวาดตามองบรรดาคนรับใช้ที่ยืนอยู่ แล้วหันกลับมาหาหลี่คง
   “เป็นมันแน่ๆ ”
   พ่อบ้านชรายืนนิ่งอยู่สักพัก ก็พยักหน้าช้าๆ
   “ไม่มีใครหน้าไหนกล้าทำกับฉันถึงขนาดนี้ นอกจากเจ้าบ้านั่น!” หงคงฉ่วยพูด ด้วยอาการอย่างคนที่กำลังพยายามสะกดความเดือดดาลเอาไว้อย่างเห็นได้ชัด “ต่อจากนี้ถ้ามีใครได้ยินชื่อเห่ยอิง หรือเจอใครที่พูดชื่อนี่ ให้เค้นถามมันให้ได้ว่าเจอที่ไหน ไม่ว่าใครที่มันกล้าใช้ชื่อนี้ มันจะต้องไม่ตายดีเด็ดขาด!”
   คนรับใช้ทั้งหมดขานรับ หงคงฉ่วยก้าวขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้บุหนังตัวเดิม บรรยากาศภายในห้องตรึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด กระทั่งแปะชิกชิกที่ปกติร่าเริงอยู่ตลอดเวลายังรู้สึกได้ถึงความกดดันดังกล่าว เจ้านกน้อยค่อยๆ ขยับจากคอนมาเกาะที่ไหล่ของเจ้านาย แล้วไถศีรษะเข้ากับแก้มฝ่ายนั้นเบาๆ หงคงฉ่วยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
   “เสี่ยวชิก.... วันนี้งดนั่งรถเล่นแล้วกัน”
   เจ้านกน้อยผงกศีรษะเหมือนฟังรู้เรื่อง หงคงฉ่วยนิ่งไปสักพัก ก็หันไปหาพ่อบ้านอีกรอบ
   “พ่อบ้านหลี่ ช่วยต่อโทรศัพท์ถึงสารวัตรลู่ทีสิ ฉันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีเลย”
   “ครับ”
   แต่ยังไม่ทันที่หลี่คงจะได้ต่อโทรศัพท์ ลั่วซ่งจือก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา “คงฉ่วย ได้ดูข่าวรึเปล่าครับ?”
   หงคงฉ่วยขมวดคิ้วมองคนเป็นลูกน้อง “ข่าวอะไร?”
   “ข่าวระเบิด” ลั่วซ่งจือพูด หอบหายใจอยู่อีกพัก จึงพูดต่อ “ข่าวเพิ่งออกเมื่อกี้นี่เองครับ รถสายตรวจของตำรวจถูกระเบิด ได้ยินว่ารายชื่อผู้บาดเจ็บสาหัสมีชื่อของสารวัตรลู่ด้วย”
   “ว่าไงนะ!!” หงคงฉ่วยโพล่งออกมา ก่อนจะหันไปมองหลี่คง
   “เห่ยอิง(อินทรีย์ดำ)!!!”
--------------------------------------------------------------
** ในที่สุด ความลับของคงฉ่วยก็เปิดเผยออกมาอีกหน่อยหนึ่งแล้ววว สารภาพว่าตอนนี้เขียนถึงตอน23 และประสบเหตุเชื่อมเรื่องไม่ได้.... แบบว่าเส้นมาม่าอืดท่อ เลยทำให้ตัน (โดนคนอ่านกระทืบจมทรณี :z6:) ทั้งๆ ที่วางเรื่องเอาไว้จนถึงตอนจบแล้วแท้ๆ นะเนี่ย แสดงว่าการเขียนต่อเนื่องไม่ได้หมายความว่าจะไม่ตันสินะ (ไม่ได้ตันเนื้อเรื่อง แต่ตันว่าจะเล่าเรื่องในรูปแบบไหนดี<<)

บ่นได้ชวนงงมาก แต่สรุปแล้ว... มาม่ายังเพิ่งเริ่มต้มเท่านั้นเอง~ แอร๋ยย (โดนโบกซ้ำ :beat:)

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
   
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 27-08-2011 09:43:58
คนอ่านก็เครียดนะเนี่ย
เรื่องราวความหลังของคงฉ่วย น่าสงสารจัง
อินทรีดำกับนกยูงแดง 
เห่ยอิงต้องสืบมาอย่างดี ถึงได้รู้ว่าต้องทำร้ายใครถึงจะกระทบใจคงฉ่วย
ต่อไปคนอ่านต้องทำใจมากๆ บทกุ๊กกิ๊กคงน้อยลง ฮือๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: natty _lovelove ที่ 27-08-2011 10:05:26
จุ๊บขอบคุณคนแต่งค่ะ

สนุก ตื่นเต้นมากมาย

ว่าแต่คนแต่งใจร้ายนะ ชวนค้างคาอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 27-08-2011 10:18:08
ออกมาแล้วววว  ที่แท้เป็นพี่ชายของคงฉ่วย เด็กแว้นบอกเป็นคุณลุงแล้ว
เรื่องนี้ ทำให้ยืนยันได้ว่า คงฉ่วย แก่จริงสินะ :a5:
เผิงเผิง เป็นยังไงบ้างเนี่ย นกยูงเป็นห่วงแย่แระ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 27-08-2011 10:20:22
แล้วเผิงเผิงจะเป็นไงบ้างนิ O0O เริ่มต้มมาม่าแล้วววว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Goldfishmaron ที่ 27-08-2011 10:34:18
 :serius2:  ไม่น้า~มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 27-08-2011 10:51:23
 o22 o22....มาม่าชามโตเลยอ่ะ :sad4:

เห่ยอิง :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:...
ชิ..อยากเอาเห่ยอิงต้มแทนมาม่า :m16:

รู้อายุคงฉ่วยแล้ว...ไม่แก่เท่าที่คิด  :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 27-08-2011 11:00:40
เบื้องหลังของคงฉ่วยมันเป็นแบบนี้นี่เอง

พี่ชายคงฉ่วยน่ากลัว+เลวมาก

ถ้ามาทำเผิงเผิงแบบนี้คงฉ่วยไม่ปล่อยไว้แน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-08-2011 11:01:29
ตื่นเต้น
ในที่สุดก็มาถึงช่วงบู๊ล้างผลาญแล้ว

ว่าแต่ชีวิตเบื้องต้นของคงฉ่วย น่าสงสารจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 27-08-2011 11:37:12
ไม่นะไม่เอามาม่า........                   เผิงจะเป็นงัยบ้าง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 27-08-2011 11:38:06
ตัวร้ายมาแล้ว สารวัตรลู่อย่าเป็นอะไรนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 27-08-2011 12:00:01
 :z3:  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-08-2011 12:09:07
แง้ สงสารคงฉ่วย โดนแต่เด็กเลย อย่ามาม่ามากน๊า หนูทำใจม่ายด้ายยยยยยT^T

แต่เดี๋ยวก่อนพี่น้องคู่นี้ห่างกันประมาณหกปี ถ้าพี่ชายอายุประมาณห้าสิบ คงฉ่วยก็คงอายุประมาณ44 ไม่แก่เท่าไหร่ เตะปี๊บดังอยู่ อิๆ...

(แต่ถ้าพี่ชายอายุหกสิบ คงฉ่วยก็...เอิ๊กกกก)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 27-08-2011 12:27:18
แค่นี้ก็น้ำตาไหลพรากกกกกกกกกกกก แล้ว

อย่าทำร้ายจิตใจคนแก่เลย มันบาป

รักคงฉ่วย รักคงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 27-08-2011 12:46:15
มาเป็นกำลังใจให้คงฉ่วยกับเผิงเผิง ยังไงก็อย่าเยอะแล้วกันน่ะ กลัว :m15:ทำใจไม่ได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 27-08-2011 13:09:28
 :sad4: ไม่น้าาา เผิงเผิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 27-08-2011 13:50:02
น้องเล็ก น่าสงสารมากเลย
ไม่แปลกหรอกที่ นกยูงจะไม่ยอมไว้ใจใครง่ายๆ
เผิงเผิงต้องไม่เป็นอะไรน่ะ  :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: emmybblood ที่ 27-08-2011 14:16:22
ชอบมาม่า 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 27-08-2011 14:21:37
 :angry2:

มาม่ามันมาแล้ววววว

ความหลังของหงคงฉ่วยแสนเศร้านัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 27-08-2011 14:29:56
มาม่าเพิ่งเริ่มต้มเองเหรอเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 27-08-2011 14:40:07
โอ้วววว คงฉ่วย ห้าสิบกว่าๆ คิดว่าสี่สิบห้าสี่สิบหกมาตลอดเลยนะเนี่ย
เป็นพี่ชายที่ชั่วมาก ไหนบอกรักไง เห็นมีแต่ทำร้ายร่างกายและจิตใจ
สมควรแล้วที่มีรูกระสุนที่หน้าผากน่ะ แหม๊ๆ มันตะกายขึ้นมาจากนรกได้ไงเนี่ย
เฮ้อ สงสัยจะได้มาม่าเป็นลัง  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 27-08-2011 15:39:20
 :z6:

อุ๊ยยย ลืมตัว~ อิอิ

 :call:
บนบานศาลกล่าวขอให้คนเขียนหัวแล่น ฉิวๆ~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 27-08-2011 17:17:57
ความหลังของคงฉ่วยน่าสงสาร เจอคนโรคจิตเป็นพี่ แต่กล้าทำเผิงเผิงเจ็บหนัก คงฉ่วยจัดหนักเลยสนับสนุน
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 27-08-2011 17:25:41
คงฉ่วยยยยยย
น่าสงสารอ่ะ  ฮือออออ
ไอ้พี่ใหญ่นั่นมันบ้า รึปล่าวอ่ะ
ไม่เอานะ สารวัตรลู่จะเป็นไรมั้ยเนี่ยยย
เป็นห่วงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 27-08-2011 17:49:05
นี้ขนาดเพิ่งเริ่มต้มนะเนี่ย
แซ่บขนาด!!!
สงสารเสี่ยวชิก อดนั่งรถเล่นเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 27-08-2011 19:01:10
เผิงเผิงบาดเจ็บสาหัสเลยเหรอออ  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 27-08-2011 19:16:42
เหมือนจะรู้อายุคงฉ่วยแล้ว
ฮ่าๆ มากเอาการนะ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 27-08-2011 19:43:43
เผิงเผิงอย่าเป็นไรน๊า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 27-08-2011 20:02:54
อ้อ...งั้นเลยกลายเป็นแบบนี้ไปสินะ! (อย่ามองเราด้วยสายตาแบบน้าน~)
แต่ว่านะ คงฉ่วย...แผลลึกเหมือนกันนะเนี่ย เห็นใจนิดๆดีมั้ยนะ...
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 27-08-2011 20:13:00
สงสารคงฉ่วยอ่า เกือบไปสวรรค์ซะแล้ว

 :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 27-08-2011 20:18:53
มันส์!!!


งานนี้มันส์แน่! แต่อินทรีย์ดำนี่...น่ากลัวอ่ะเจ๊!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 27-08-2011 22:07:16
อะไร เกิอะไรขึ้น
คงฉ่วยเปงอะไร
อ้าก ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 27-08-2011 22:19:13
คงฉ่วยตอนเด็กน่าสงสารจัง นี่สินะสาเหตุที่ไม่ชอบคืนวันเพ็ญ
แงงงงงงงงงงงงงงงงง  เผิงเผิงจะเป็นอะไรมากไหมอ่ะ
ส่วนอินทรีดำ ( :beat: )  แกรอดกลับมาทำม๊ายยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 28-08-2011 00:42:56
อ่อออออ อดีตเก่าๆ

ว่าแต่พี่ชายคงฉ่วยอึดเนอะ ขนาดโดนยิงหน้าผากยังไม่ตายอีก ฮ่วยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 28-08-2011 00:56:18
เผิงเผิง  O_o
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 28-08-2011 09:48:16
红孔雀นกยูงแดง 22

   สิ่งที่ลู่อี้เผิงรู้สึกในวินาทีนั้นคือประกายไฟที่พุ่งวาบออกมา และแรงอัดมหาศาล นายตำรวจหนุ่มรีบพุ่งตัวกลิ้งลงไปบนพื้นด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่ร่างกายจะตอบสนองได้ในขณะนั้น แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็ดับวูบไป
-------------------------------------------
   ปิ๊บ.. ปิ๊บ....
   ลู่อี้เผิงปรือตาขึ้นมา และต้องรีบหลับลงทันทีที่พบกับแสงไฟจากหลอดนีออนซึ่งอยู่สูงขึ้นไปบนเพดานเหนือศีรษะ ก่อนจะรู้สึกเจ็บแปลบตรงแขนซ้ายและช่วงตัวด้านนั้นทั้งแถบ นายตำรวจหนุ่มลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และใช้เวลาอีกสักพัก เพื่อระลึกว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่
   เขากำลังเดินไปที่รถกับต้วนเฟิง แล้วจากนั้นก็เกิดระเบิดขึ้น
   !!!
   ลู่อี้เผิงทะลึ่งตัวลุกพรวดขึ้นทันที พยาบาลที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ถึงกับร้องออกมา “ลุกแบบนั้นไม่ได้นะคะ!!”
   ยังไม่ทันที่พยาบาลสาวจะถลันตัวเข้าไปกดเขาลงกับเตียง ความเจ็บปวดที่พุ่งวาบเข้ามาก็ทำเอานายตำรวจหนุ่มทรุดลงไปเองโดยอัตโนมัติ ถึงตอนนี้เขาจึงได้รู้ว่าตัวเองสวมที่ครอบหายใจอยู่ แถมยังมีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางอยู่เต็มแขน
   พยาบาลสาวรีบกดปุ่มฉุกเฉินตรงหัวเตียง ขณะที่นายตำรวจหนุ่มอ้าปากพูดเสียงแห้ง
   “ต้วนเฟิง ต้วนเฟิงล่ะ?”
   คำถามของลู่อี้เผิงไม่ได้รับคำตอบ พยาบาลสาววุ่นวายอยู่กับการเช็กท่อหายใจและสายต่อต่างๆ ของเขาว่ายังปกติเรียบร้อยดีหรือไม่ จากนั้นสักพัก แพทย์ก็เดินเข้ามาตรวจอาการของเขา และลงความเห็นว่าต้องเย็นแผลใหม่ เนื่องจากการที่เขาลุกขึ้นกะทันหันเมื่อครู่ ทำให้แผลฉีก ลู่อี้เผิงมองหน้าแพทย์ที่ตรวจอาการของเขา แล้วถามอีกครั้ง
   “ต้วนเฟิง..... เพื่อนผมล่ะครับ?”
   “เขาอยู่อีกห้องหนึ่งน่ะ” แพทย์คนนั้นตอบ ขณะเปิดเสื้อของเขาออก แล้วหยิบเข็มยาชาขึ้นมาจากถาดที่วางอยู่
   “เขาเป็นยังไงบ้างน่ะ?” ลู่อี้เผิงถามเสียงอู้อี้ เพราะยังใส่เครื่องช่วยหายใจอยู่ หมอฉีดยาชาให้เขา จากนั้นก็หยิบเข็มมาเย็บแผลที่ฉีก
   “คุณพักผ่อนเถอะ เพื่อนคุณไม่เป็นไรหรอก” แพทย์เจ้าของไข้กล่าว ก่อนจะหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาแล้วฉีดยาผ่านท่อที่เสียบอยู่ที่หลังมือของเขา จากนั้นนายตำรวจหนุ่มก็หลับไปอีกครั้ง
-------------------------------------------------
   “อี้เผิง พ่อซื้ออะไรมาฝากลูกแน่ะ”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นพ่อ ก่อนจะยิ้มร่า เมื่อเห็นหมวกตำรวจจำลองสำหรับเด็กในมือ คนเป็นพ่อยิ้ม แล้วสวมมันลงบนศีรษะของเขา “ลูกพ่อใส่แล้วดูหล่อขึ้นเยอะเลย”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นขยับหมวกบนศีรษะ ก่อนจะยกมือขึ้นตะเบ๊ะ “ผมพร้อมจะออกปฏิบัติงานแล้วครับ”
   คนเป็นพ่อหัวเราะชอบใจ “วันนี้เราจะไปจับผู้ร้ายกันที่ไหนดีครับ คุณตำรวจ”

   อาชีพตำรวจเป็นอาชีพในฝันของลู่อี้เผิงมาตั้งแต่ยังเด็ก เขาจำไม่ได้แล้วว่าทำไมเขาถึงได้อยากเป็นตำรวจนัก พอรู้สึกตัว เขาก็มุ่งมั่นอยากจะเป็นตำรวจจนแทบจะไม่สนใจเรื่องอื่น เขาอยากให้พ่อได้เห็นตัวเองในชุดเครื่องแบบเต็มยศสีดำมีสายคาดพร้อมกับตราประดับ แต่แล้วพ่อเขาก็เสียชีวิตลงหลังจากที่เขาสอบติดโรงเรียนนายร้อยตำรวจได้เพียงไม่ถึงเดือน
   ถึงอย่างนั้นความมุ่งมั่นใจการเป็นตำรวจอาชีพของลู่อี้เผิงก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่เคยคลอนแคลนเลยแม้แต่สักกระเบียดนิ้วเดียว
   เรียนจบมาด้วยคะแนนเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ได้รับคำชมในทุกรายวิชาที่เรียน ลู่อี้เผิงสวมเครื่องแบบนายตำรวจอย่างเต็มภาคภูมิ และปฏิบัติหน้าที่อย่างสุดความสามารถ ไม่ว่าจะเป็นภารกิจเสี่ยงอันตราย หรือยากลำบากขนาดไหน นายตำรวจหนุ่มก็จะรับอาสาทำในแทบทุกครั้ง
   แม้กระทั่งการสืบเรื่องของหงคงฉ่วย คนที่มีตัวตนเหมือนกับตำนานนั้นก็เช่นกัน
----------------------------------------
   “สารวัตรลู่”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาอีกสองสามครั้ง ถึงจะพอมองเห็นคนตรงหน้าได้ชัดๆ นายตำรวจหนุ่มเตรียมจะลุกขึ้นมาอีกรอบ เลยถูกทางนั้นยื่นมือลงกดไว้
   “เดี๋ยวแผลก็ฉีกอีกหรอก สารวัตร” เฉินฉินพูด พลางมองหน้าลูกน้องที่นอนอยู่ เครื่องช่วยหายใจถูกถอดออกไปแล้ว แต่สภาพของลู่อี้เผิงในตอนนี้ก็ชวนให้นึกใจหายมากจริงๆ
   “ผมตกใจมาก ตอนที่รู้ว่ามีระเบิดเกิดขึ้น” เฉินฉินพูดต่อ ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา “ผู้กองต้วนล่ะครับ?”
   คนถูกถามเม้มปาก ก่อนจะพยักหน้า “หมอบอกว่าพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่เขาอยู่ฝั่งคนขับ เลยบาดเจ็บหนักกว่าคุณพอสมควร”
   “!!”
   “กองพิสูจน์หลักฐานรายงานกับผมว่า เป็นระเบิดแสวงเครื่องที่ต่อสายชนวนเข้ากับระบบไฟฟ้าที่ใช้สำหรับรีโมทเปิดปิดรถ ซึ่งคิดว่าน่าจะเพิ่งวางตอนที่พวกคุณเอารถออกไปแล้ว เพราะระเบิดจะทำงานตอนใช้รีโมทกับตัวรถ ก่อนจะเกิดระเบิด พวกคุณจอดรถไว้ที่ไหน แล้วเห็นอะไรผิดปกติบ้างรึเปล่า?”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลาย ก่อนจะนึกทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น เขากับต้วนเฟิงจอดรถที่หน้าร้านน้ำชา เดินเข้าไปซื้อน้ำชาร้อนๆ มาดื่ม จากนั้นก็คุยสัพเพเหระกันอยู่พักหนึ่ง ระหว่างนั้นก็ไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ... แต่.....
   “ผมรู้สึกเหมือนตอนออกจากกรมมีรถคันหนึ่งขับตามไปน่ะ” ลู่อี้เผิงพูดออกมา ก่อนจะนึกทบทวนช้าๆ “เป็นรถยนต์นิสสันเก่าๆ สีออกเงินๆ ล่ะมั้ง ตอนแรกผมยังนึกว่าอาจจะเป็นกลุ่มอิทธิพลตามสะกดรอย แต่พอดีว่าเจอเหตุวิ่งราวก่อน ก็เลยขับรถไล่คนร้ายไป แล้วก็ลืมรถยนต์คันนั้นไปเลยน่ะครับ”
   “จำป้ายทะเบียนได้มั้ย?”
   ลู่อี้เผิงนึกอยู่พักหนึ่ง จึงบอกหมายเลขทะเบียนไป เฉินฉินจดลงไปในสมุด ก่อนจะพูดต่อ “สารวัตรลู่ ปกติคุณเป็นคนขับรถสายตรวจตลอดเลยใช่ไหม?”
   “ครับ”
   “เรื่องนี้ใครๆ ก็รู้รึเปล่า”
   “อืม...”
   “สารวัตร... ระเบิดน่ะถูกวางไว้ใกล้ประตูตรงตำแหน่งคนขับนะ ถึงตัวระเบิดจะไม่ร้ายแรงขนาดหวังผลถึงชีวิต แต่อย่างน้อยๆ ก็ต้องหวังให้คุณบาดเจ็บหนัก สารวัตรลู่... ผมว่าเป้าหมายคราวนี้น่าจะเป็นตัวคุณนะ”
   “?!!” ลู่อี้เผิงอึ้งไปพักใหญ่ เขาหันไปมองหน้าผู้บังคับบัญชา “ใครกันครับที่ทำแบบนี้”
   “เรากำลังสืบกันอยู่” เฉินฉินตอบ “สารวัตรทำใจให้สบายๆ เถอะนะ ผมให้คนเฝ้าหน้าห้องคุณไว้แล้วล่ะ”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ “ผมสลบไปนานเท่าไหร่?”
   “หนึ่งวันพอดี”
   ลู่อี้เผิงทำท่าจะลุกขึ้นอีก เฉินฉินเลยต้องกดเขาไว้อีกครั้ง พอดีที่แพทย์เวรเดินเข้ามาพอดี
   “ผมไปก่อนนะสารวัตร พักผ่อนให้มากๆ ล่ะ แล้วอย่าลุกพรวดพราดอีกนะ เดี๋ยวแผลจะฉีก” เฉินฉินพูด ก่อนจะเดินกลับออกไป ลู่อี้เผิงมองตามหลังผู้บังคับบัญชา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแพทย์ “หมอ ผมเป็นอะไรบ้างน่ะ?”
   “คุณมีแผลไฟลวกนิดหน่อย แล้วก็มีเศษกระจกฝังอยู่ตามร่างกายน่ะ แต่หมอผ่าออกให้หมดแล้วล่ะ” แพทย์ตอบ ลู่อี้เผิงลองขยับมือข้างซ้าย แล้วพบว่าปวดแสบปวดร้อนมากจริงๆ เขาเงยหน้าขึ้นมองแพทย์อีกครั้ง
   “หมอ.. แล้วเพื่อนผมล่ะครับ เขาโดนอะไรบ้าง”
   คนเป็นแพทย์หยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาเข็มหนึ่ง ฉีดเข้าไปที่สายซึ่งเสียบตรงหลังมือเขา ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “คุณพักผ่อนเถอะครับ”
--------------------------------------------------------------
   “สารวัตรลู่”
   ลู่อี้เผิงลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แล้วแทบจะลุกพรวดพราดขึ้นอีก ดีที่ทางนั้นยื่นมือมากดตัวเขาไว้ได้ทัน
   “คุณเข้ามาได้ยังไงน่ะ?”
   ผู้ชายตัวใหญ่ที่มีแผลเป็นเหมือนรอยผ่าซีกกลางหน้าผากยิ้มให้เขา “ท่านรองเฉินฉินอนุญาตผมแล้ว ผมเคยทำงานกับคุณนะครับ” ลั่วซ่งจือพูด ลู่อี้เผิงมองหน้านั้นอยู่พักหนึ่ง ก็ถามขึ้นบ้าง
   “คงฉ่วยให้คุณมาสินะ”
   “ครับ”
   “เขา... ไม่ว่างมาเองหรือ....”
   ลั่วซ่งจือรีบพูดต่อทันที “ท่านนกยูงอยากเจอคุณนะครับ แต่ท่านมาเองคงไม่ดีกับภาพพจน์คุณน่ะ สารวัตรลู่ครับ ผมมาเพื่อจะบอกว่า ท่านนกยูงอยากให้คุณย้ายไปอยู่ด้วยหลังจากอาการดีขึ้นแล้ว”
   “?!!” ลู่อี้เผิงทำท่าจะลุกขึ้นอีก “เขารู้อะไรหรือไง?!”
   ลั่วซ่งจือจำต้องกดตัวลู่อี้เผิงลงไปอีกครั้งหนึ่ง “ผมตอบคุณไม่ได้หรอกครับ”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าอึดอัดใจอย่างเห็นได้ชัด “โทรศัพท์หาเขาให้ผมหน่อยสิ ผมอยากคุยกับเขา”
   ลั่วซ่งจือมีสีหน้าลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยอมกดโทรศัพท์ต่อสายให้ จากนั้นก็ส่งต่อให้ลู่อี้เผิง
   “คงฉ่วย!”
   “เผิงเผิง” อีกฝ่ายเรียกชื่อเขา น้ำเสียงดูจะโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด “ดีใจที่ได้ยินเสียงเธอนะ”
   หน้าอกซ้ายของลู่อี้เผิงรู้สึกปั่นป่วนขึ้นมาทันที “คงฉ่วย...”
   “ถ้าดีขึ้นแล้วก็ย้ายมาอยู่กับฉันเถอะ ฉันไม่ไว้ใจตำรวจ” อีกฝ่ายพูด นายตำรวจหนุ่มพูดสวนไปทันที “ผมเองก็เป็นตำรวจนะ”
   ได้ยินเสียงปลายสายหัวเราะออกมา ลู่อี้เผิงนึกขึ้นได้ เลยรีบถามสิ่งที่ตัวเองต้องการถามในตอนแรก ก่อนจะถูกกวนออกนอกเรื่องมากกว่านี้ “คงฉ่วย คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องระเบิดนี่ใช่ไหม?”
   หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะส่งเสียงตอบกลับมา “อืม”
   “คุณรู้อะไรบ้างน่ะ?”
   “เผิงเผิงมาคุยกับฉันที่คฤหาสน์ก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากแน่น “บอกผมตอนนี้ไม่ได้หรือไง?”
   “ไม่ได้หรอก เธอต้องมาที่คฤหาสน์ฉันก่อน”
   “ทำไมล่ะ?”
   “......เธอมาก่อนก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง ก็กรอกเสียงกลับไป “คงฉ่วย เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณใช่ไหม?”
   ปลายสายเงียบสนิท นายตำรวจหนุ่มจึงพูดขึ้นอีก “คุณจะหลอกผมไปฆ่าปิดปากใช่ไหม?”
   “เผิงเผิง!” เสียงปลายสายดังขึ้นทันที “อย่าโง่ไปหน่อยเลย ถ้าฉันอยากฆ่าเธอล่ะก็ ไม่ต้องลำบากทำเรื่องถึงขนาดนี้หรอก”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า “ผมรู้ เพราะงั้น คุณบอกผมสิ คุณรู้อะไรกันแน่”
   “............”
   “คงฉ่วย ระเบิดนี่ เพราะผมเกี่ยวข้องกับคุณใช่มั้ย?”
   “เผิงเผิง...”
   “บอกผมเถอะคงฉ่วย ถ้าคุณไม่บอก ผมก็คงต้องสืบเอง” หยุดพักหนึ่ง นายตำรวจหนุ่มจึงกรอกเสียงลงไปต่อ “ผมไม่ไปอยู่ที่คฤหาสน์ของคุณหรอก”
   “เผิงเผิง!” หงคงฉ่วยเรียกชื่อเขาเสียงห้วน ก่อนจะเงียบไปพักหนึ่ง “ส่งโทรศัพท์ให้เสี่ยวจือหน่อยสิ”
   ลู่อี้เผิงส่งโทรศัพท์คืนให้ลั่วซ่งจือ ทางนั้นรับไปแล้วคุยอะไรอยู่พักหนึ่ง หลังจากวางสาย ลั่วซ่งจือก็หันมาพูดกับเขา “ผมไปก่อนนะสารวัตร ดูแลตัวเองดีๆ นะครับ”
   “อืม..” ลู่อี้เผิงส่งเสียง มองตามหลังลั่วซ่งจือที่เดินออกไป
-------------------------------------------------------
   เพราะตอนที่พุ่งตัวหลบ ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นป้องศีรษะเอาไว้ตามสัญชาตญาณ ดังนั้นบริเวณใบหน้าและศีรษะของเขาจึงไม่ได้รับบาดเจ็บมาก มีเพียงรอยแผลจากเศษกระจกนิดๆ หน่อยๆ แต่ตั้งแต่ช่วงท้องลงไปถึงท่อนขาด้านบน นอกจากแผลไฟลวกแล้ว ก็ยังมีบาดแผลฉกรรจ์จากเศษกระจกและเศษเหล็กตัวถังรถที่กระเด็นเข้าใส่จากแรงอัดระเบิด ซึ่งว่ากันตรงๆ แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ค่อนข้างจะสาหัสเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ
   ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงจำต้องนอนพักรักษาตัวนิ่งๆ อยู่บนเตียงอยู่อีกสามวัน ถึงพอจะทุเลาลุกขึ้นมาได้ โดยระหว่างนี้มีนายตำรวจมาแจ้งความคืบหน้าของคดีให้เขาทราบเป็นระยะ
พอโงหัวขึ้น สิ่งแรกที่นายตำรวจถามถึงและต้องการเห็นคืออาการบาดเจ็บของต้วนเฟิง เพื่อนร่วมงานของเขา
   ลู่อี้เผิงไม่มีอาการบาดเจ็บหนักที่ขา แต่แพทย์ลงความเห็นว่าเขาไม่ควรจะเคลื่อนไหวร่างกายมาก เพราะแผลที่สมานตัวแล้วอาจจะฉีกออกอีก ดังนั้นลู่อี้เผิงจึงต้องนั่งรถเข็นไปเยี่ยมต้วนเฟิงที่อีกห้องหนึ่ง
   ทันทีที่นายตำรวจหนุ่มถูกเข็นเข้าไปในห้อง เขาก็ต้องผงะ เมื่อพบว่าเพื่อนร่วมงานมีทั้งท่อช่วยหายใจ และสายต่อพ่วงอะไรระโยงระยางอยู่เต็มไปหมด เขาหันหน้าไปถามบุรุษพยาบาลที่ช่วยเข็นรถให้ “เขาฟื้นบ้างแล้วหรือยัง”
   “ยังเลยครับ”
   ลู่อี้เผิงเลื่อนมือลงไปหมุนล้อรถเข็นเข้าไปใกล้ๆ เตียงของต้วนเฟิง ก่อนจะเม้มปากแน่น เพื่อนร่วมงานของเขาตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่ผ้าพันแผล รวมไปถึงส่วนของใบหน้าด้วย นายตำรวจหนุ่มขบกรามแน่น ก่อนจะหันไปพูดกับบุรุษพยาบาล
   “ขอผมอยู่ลำพังสักพักนะ”
   บุรุษพยาบาลมองเขา แล้วผงกศีรษะ “งั้นเดี๋ยวอีกสิบนาที ผมจะแวะเข้ามานะครับ” พูดจบก็เดินออกไป ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองร่างที่นอนไร้สติอยู่บนเตียงอีกครั้ง
   บ้าเอ๊ย... ถ้าตอนนั้นเขาไม่ยกกุญแจรถให้ต้วนเฟิงล่ะก็ หมอนี่คงไม่ต้อง.....
   นายตำรวจหนุ่มซบหน้าลงกับขอบเตียง คนที่บาดเจ็บหนักขนาดนี้สมควรจะเป็นเขาแท้ๆ
ลู่อี้เผิงรับราชการตำรวจมาห้าปี ต้วนเฟิงเพิ่งเข้ามาเป็นผู้ช่วยเขาได้สองปี ก่อนหน้านี้ตอนเรียนอยู่ที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ลู่อี้เผิงเคยจะพอเห็นหน้าต้วนเฟิงมาบ้าง ในฐานะรุ่นน้อง แต่มาสนิทกันจริงๆ เอาตอนที่ทำงานด้วยกันนี่เอง
   ลู่อี้เผิงถอนหายใจเฮือก เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนร่วมงานอีกครั้ง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือสภาพของคนที่พูดหยอกล้อกับเขาอยู่เมื่อไม่กี่วันก่อน ก่อนหน้านี้เขาสองคนยัง.....
   “ผู้กอง....” ลู่อี้เผิงซบหน้าลงกับขอบเตียงอีกครั้ง ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อรู้สึกเหมือนใครเปิดประตูเข้ามา น่าจะยังไม่ครบกำหนดสิบนาทีนี่นา
   นายตำรวจหนุ่มหันหน้ากลับไป แล้วก็ต้องเบิ่งตาค้าง
   “เผิงเผิง”
หงคงฉ่วยเดินเข้ามาพร้อมกับนายตำรวจเฝ้าหน้าห้องอีกสามสี่คน เขาสวมโค้ทสีดำ กำลังทอดสายตามองมายังนายตำรวจหนุ่ม “อาการดีขึ้นแล้วหรือ?”
   ลู่อี้เผิงมองหงคงฉ่วย ก่อนจะเลยไปมองตำรวจด้านหลัง “คุณ... เข้ามาได้ยังไงน่ะ?”
   “ฉันบอกว่าเป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอ...” หงคงฉ่วยตอบ ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาอีกครั้ง “นี่... พวกเขารู้หรอก ว่าผมไม่มีญาติผู้ใหญ่หน้าเด็กขนาดนี้”
   “อืม....” หงคงฉ่วยส่งเสียงในคอ แล้วผงกศีรษะ “ฉันบอกพวกเขาไปตรงๆ นั่นล่ะว่าฉันเป็นใคร”
   “?!!”
   “ไปกับฉันนะเผิงเผิง”
   “!!!” ลู่อี้เผิงมองหน้าหงคงฉ่วยอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก่อนจะหันไปมองนายตำรวจสามสี่คนด้านหลัง “พวกคุณช่วยออกไปก่อนจะได้มั้ย?”
   นายตำรวจสี่คนมองหน้าลู่อี้เผิง ก่อนจะสั่นศีรษะ “ไม่ได้หรอกครับ พวกผมต้องดูแลความปลอดภัยคุณตามคำสั่งท่านรอง อีกอย่าง.... เขาก็เป็น.....”
   “ขอเวลาฉันอยู่กับเขาสักพักเถอะ” หงคงฉ่วยพูดแทรกขึ้น แล้วยื่นมือออกไป “ถ้ากลัวว่าฉันจะทำร้ายเขาล่ะก็... ใส่กุญแจมือฉันไว้ก็ได้”
   นายตำรวจสี่นายมองหน้ากันอย่างลังเล หงคงฉ่วยจึงพูดขึ้นต่อ “ฉันจะบอกเรื่องคดีกับสารวัตรลู่คนเดียว ถ้าพวกเธอไม่ยอมออกไปล่ะก็ ฉันจะกลับ”
   สี่คนมองหน้ากันอีกครั้ง สุดท้ายหนึ่งในนั้นก็พูดออกมา “งั้นขอช่วยคุณอัดเสียงเอาไว้หน่อยแล้วกันครับ ว่ายินดีจะถูกใส่กุญแจมือเอง”
   จากนั้นก็ยื่นโทรศัพท์มาให้คนที่ยืนอยู่ หงคงฉ่วยมองอยู่พักก็ยอมจะพูดกรอกเสียงลงไป นายตำรวจคนหนึ่งจึงบอกให้เขาเอามือไพล่หลัง ลู่อี้เผิงได้ยินเสียงคล้องกุญแจมือดังกริ๊ก แล้วนายตำรวจทั้งสี่ก็เดินออกไปจากห้อง

   ลู่อี้เผิงเงยขึ้นมองคนตรงหน้าอีกครั้ง หงคงฉ่วยยืนอยู่ตรงนั้น ในสภาพเอามือไพล่หลัง มีรอยยิ้มบางๆ อยู่ตรงริมฝีปาก
มองหน้ากันอยู่พักหนึ่ง หงคงฉ่วยก็หันไปใช้เท้าลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่งลงตรงหน้าเขา เหมือนนักโทษรอให้การสารภาพไม่มีผิด
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก สี่ปี... สี่ปีที่เขาเคยหวังจะได้จับผู้ชายคนนี้ใส่กุญแจมือมาโดยตลอด ลู่อี้เผิงเชื่อว่าต่อให้ขนนายตำรวจมาอีกครึ่งโรงพัก ก็คงยังจับหมอนี่ใส่กุญแจมือไม่ได้ แต่ว่าตอนนี้... หงคงฉ่วยยอมใส่กุญแจมือเอง......
   “คงฉ่วย” นายตำรวจหนุ่มเอ่ยปากขึ้น มองใบหน้าหมดจดงดงามราวภาพฝันนั้นอีกครั้ง ก่อนจะพูดต่อ “มีพยานยืนยันว่ามีคนเข็นรถยนต์คันหนึ่งมาใกล้รถสายตรวจที่ผมขับ เขาอ้างว่าแบ็ตเตอรี่หมด และต้องการพ่วงแบตเตอรีจากรถผม บอกว่าขออนุญาตเรียบร้อยแล้ว จากนั้นเขาก็เปิดกระโปรงรถ คนคนนั้นเป็นผู้ชายอายุสักห้าสิบหกสิบ สวมเสื้อโค้ทตัวยาว ท่าทางเหมือนคนแก่ปกติ” หยุดและหันไปมองคนที่นั่งอยู่ “แต่กระโปรงรถต้องเปิดจากด้านในรถ.. เขาใช้มือเปล่างัดกระโปรงรถออกมาเหมือนเปิดธรรมดา... คงฉ่วย คุณกับผู้ชายคนนี้เกี่ยวข้องกันใช่มั้ย?”
   หงคงฉ่วยนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมา “ฉันใช้มือเปล่างัดกระโปรงรถยนต์ไม่ไหวหรอก”
   ลู่อี้เผิงจ้องคนตรงหน้าอยู่อีกพัก หงคงฉ่วยมองตอบ จากนั้นก็ค่อยถามบ้าง “มีคนเห็นเขาตอนกี่โมง”
   “ประมาณสิบเอ็ดโมง ผมจอดรถแวะร้านน้ำชาช่วงนั้นพอดี” ลู่อี้เผิงตอบ อีกฝ่ายมีสีหน้าครุ่นคิดทันที “สิบเอ็ดโมง... รถสารวัตรจอดอยู่ตรงใกล้ๆ เขตC...” หงคงฉ่วยพูดเหมือนรำพึง ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาอีก แล้วถามขึ้นบ้าง “คงฉ่วย คุณรู้อะไรจริงๆ สินะ”
   หงคงฉ่วยไม่ตอบคำถาม เขาใช้ขาขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้นายตำรวจหนุ่ม แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เผิงเผิง ถ้าเธอไม่อยากไปอยู่ที่คฤหาสน์ของฉัน ฉันแนะนำให้เธอบินไปต่างประเทศสักพักหนึ่ง ลาพักร้อนไปก็ได้”
   “?!” ลู่อี้เผิงเบิ่งตากว้าง ก่อนจะโพล่งออกมาทันที “คงฉ่วย บอกผมมานะ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ ผู้ชายแก่ๆ คนนั้น คุณ แล้วก็ผม... ระเบิดนั่นจงใจวางตรงฝั่งคนขับ ปกติผมขับรถคันนั้น แต่ผู้กองต้วนต้องมารับเคราะห์แทน” นายตำรวจหนุ่มขบปากด้วยความโกรธแค้น ก่อนจะเลื่อนรถเข็นเข้ามาใกล้ “บอกผมมา คงฉ่วย นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!”
   หงคงฉ่วยเม้มริมฝีปาก มีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด “ฉันจัดการเรื่องนี้เองได้ เธอก็แค่... หลบไปที่อื่นสักพัก ระหว่างที่ฉันจัดการให้มันจบก็พอ”
   “ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น!” นายตำรวจหนุ่มกระชากเสียง “คงฉ่วย ถ้าคุณไม่ยอมบอกล่ะก็ กลับคฤหาสน์ไปเถอะ แล้วไม่ต้องเรียกผมไปหาอีก”
   “เผิงเผิง..” หงคงฉ่วยเรียกชื่อเขา ด้วยสีหน้าเจ็บปวดใจอย่างที่ไม่ค่อยจะได้เห็นนัก “ไม่ดื้อกับฉันสักเรื่องหนึ่งไม่ได้หรือ?”
   ลู่อี้เผิงเม้มปากแน่น จากนั้นก็เคลื่อนรถเข็นเข้าไปใกล้อีก “คงฉ่วย ผมหลบไปโดยทิ้งเรื่องเอาไว้แบบนี้ไม่ได้หรอกนะ เพื่อนผมต้องรับเคราะห์ ผมเองก็ถูกปองร้ายโดยไม่รู้สาเหตุ คุณก็รู้ ถึงคุณไม่ยอมบอกผมตอนนี้ ต่อให้คุณบังคับขู่เข็ญผมยังไง ผมก็ยังต้องหาทางรู้ให้ได้อยู่ดี”
   หงคงฉ่วยนิ่งไปพักหนึ่ง จากนั้นก็ถอนหายใจออกมา “ความจริงนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน”
   “อืม.. ผมรู้ ผมเองก็มีเรื่องส่วนตัวกับคุณเหมือนกัน”
   “.......”
   “คงฉ่วย” ลู่อี้เผิงพูดขึ้นต่อ “เล่ามาเถอะ คุณมาที่นี่เพื่อจะเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังไม่ใช่หรือ... ถ้าคนคนนั้นเป็นศัตรูของคุณ ตอนนี้เขาทำผิดกฎหมายอย่างร้ายแรงเลยนะ วางระเบิด พยายามฆ่าเจ้าหน้าที่ ก่อความวุ่นวาย ร่วมมือกับผมเถอะนะ เราจะได้ส่งเขาเข้าคุก”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขาพักหนึ่ง ก็ยิ้มออกมา “พักหลังๆ นี่เผิงเผิงพูดเก่งขึ้นนะเนี่ย เสี่ยวชิกสอนให้หรือไง?”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่คนตรงหน้า ก่อนจะพยายามสงบจิตสงบใจเต็มที่ “บอกผมได้มั้ย... ว่าเรื่องมันยังไงกันแน่..”
   หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ในที่สุดก็พูดออกมา “เธอไปลองหารายละเอียดเกี่ยวกับคดีฆ่าล้างตระกูลหรงเมื่อสามสิบหกปีก่อนดูก็แล้วกัน ฉันว่ากรมตำรวจน่าจะยังเก็บแฟ้มคดีเอาไว้หรอก”
   “?!”
   “ความจริงฉันก็รู้หรอกว่าสารวัตรคงไม่ยอมไปกับฉันง่ายๆ แน่” หงคงฉ่วยพูดต่อ แล้วถอนหายใจพลางยิ้มบางๆ บนใบหน้า “แต่ฉันคิดว่าสารวัตรคงจะยอมถ้าฉันยอมมาเอง ท่าทางฉันคงหวังมากไปหน่อย”
   “คงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงเรียกชื่อฝ่ายตรงข้าม แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ หงคงฉ่วยก็ชิงพูดขึ้นอีก
   “ถามท่านรองของเธอเรื่องคดีนั่น บอกเขาว่าเห่ยอิงกลับมาแล้ว เขาอยู่ในสมัยนั้นด้วย คงพอจะเล่าให้เธอฟังคร่าวๆ ได้หรอก”
   ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้า “ทำไมคุณถึงไม่เล่าเอง...”
   “เธอเคยอยากรู้ประวัติของฉันไม่ใช่หรือไง?” หงคงฉ่วยพูดยิ้มๆ “สืบเองเถอะสารวัตร หลังจากนั้นแล้ว ถ้ายังอยากจะได้ความช่วยเหลืออะไรจากฉันอีก เราค่อยเจอกันอีกครั้งก็แล้วกัน.. ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะ ฉันเป็นห่วง”
   พูดจบก็ผุดลุกขึ้น ลู่อี้เผิงเอื้อมมือข้างขวาที่ไม่ได้รับบาดเจ็บมากนักฉวยชายเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้
   “คงฉ่วย”
   คนถูกเรียกเบือนหน้ากลับมา “อยากรู้อะไรอีกหรือ”
   ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้า ก่อนจะค่อยๆ ยันตัวขึ้นช้าๆ จนเสมอกับอีกฝ่าย
   “คุณ.. ระวังตัวเองด้วยนะ อย่าไปทำอะไรบ้าๆ ล่ะ”
   หงคงฉ่วยเบิ่งตามองเขา แล้วหัวเราะเบาๆ “ห่วงอะไรฉันเล่า สารวัตรห่วงตัวเองเถอะ ลุกขึ้นแบบนี้ เดี๋ยวแผลก็ฉีกอีกหรอก”
ลู่อี้เผิงไม่ตอบอะไร มือด้านขวาที่ยังว่างอยู่ เลื่อนขึ้นมาจับใบหน้าของหงคงฉ่วยเอาไว้ ก่อนที่เจ้าตัวจะแนบริมฝีปากลงไป
ริมฝีปากอุ่นจัดและปลายลิ้นที่เคล้าลงมาอย่างอ่อนโยน ทำเอาหงคงฉ่วยสะท้านกายเฮือก ลู่อี้เผิงบดจูบอยู่กสักพักก็ถอนริมฝีปากออก
“คงฉ่วย ผมยังอยากกินปลาหิมะที่บ้านคุณอยู่นะ”
หงคงฉ่วยเม้มริมฝีปาก แล้วยิ้มออกมา “เผิงเผิงนี่ร้ายขึ้นทุกวันแล้วนะ แต่ถ้าอยากไปกินฟรีอย่างเดียว ไม่ยอมอยู่ล่ะก็ ไม่ต้องแวะไปหรอก”
“คงฉ่วย....”
“ฉันจะกลับแล้ว” หงคงฉ่วยพูดเสียงดังขึ้นอีกหน่อย สักพัก นายตำรวจที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา ปลดกุญแจมือให้ ลู่อี้เผิงมองคนตรงหน้า ก่อนจะพูดเบาๆ “ระวังตัวด้วยนะ”
หงคงฉ่วยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเดินออกไป
-----------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 21 P26 :27/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 28-08-2011 09:55:15
   ลู่อี้เผิงทรุดตัวลงนั่งอีกครั้ง และพยายามปลอบตัวเองว่าแผลคงไม่ฉีก นายตำรวจทั้งหมดเดินตามหงคงฉ่วยออกไป ตอนนี้จึงเหลือเขาอยู่ในห้องเพียงลำพัง กับต้วนเฟิงซึ่งยังไม่ได้สติ
   หงคงฉ่วย....
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ปกติหงคงฉ่วยไม่เคยยอมที่จะปรากฏตัวต่อหน้าใครคนอื่นมาก่อน ทำไมจู่ๆ วันนี้ถึงได้.........
   “สารวัตร?”
   เสียงพูดอู้อี้ที่ดังขึ้นทำให้ลู่อี้เผิงหันหน้ากลับไปทันที เขาเห็นดวงตาสีดำของต้วนเฟิงที่ล้อมด้วยผ้าพันแผลกำลังมองมาทางเขา
   “ผู้กองต้วน!” ลู้อี้เผิงโพล่ง แล้วใช้แขนข้างที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ หมุนล้อรถเข็นเข้าไปที่เตียงของต้วนเฟิงทันที ผู้กองหนุ่มมองเขาแล้วกะพริบตาปริบๆ “สภาพสารวัตรดูไม่จืดเลยนะเนี่ย”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเขา แล้วหัวเราะออกมา “คุณตื่นนานแล้วหรือ?”
   “ก็นานพอดูล่ะครับ” ต้วนเฟิงว่า “สารวัตรเล่นคุยกับญาติผู้ใหญ่เสียงดังขนาดนั้น ผมก็ตื่นสิ”
   ลู่อี้เผิงนึกละอายใจขึ้นมา “ขอโทษที่พูดเสียงดังนะ”
   ต้วนเฟิงมองเขา แล้วพูดต่อ “เอาเครื่องช่วยหายใจออกได้ไหมครับเนี่ย ผมพูดไม่สะดวกเลย หิวน้ำด้วย”
   ลู่อี้เผิงมองหน้าเพื่อนร่วมงาน ก่อนจะขยับรถเข็นไปกดปุ่มเรียกพยาบาล

   แพทย์เข้ามาตรวจอาการของต้วนเฟิงแล้วก็ยอมถอดเครื่องช่วยหายใจให้ หลังจากดื่มน้ำแล้ว นายตำรวจทั้งสองก็ถูกทิ้งให้อยู่ด้วยกันตามลำพังอีกครั้ง
   “ผมว่าคุ้นๆ หน้าญาติผู้ใหญ่ของสารวัตรอยู่นะ คนเดียวกับที่นั่งรถด้วยกันวันนั้นใช่ไหมครับ” ต้วนเฟิงพูดทั้งๆ ที่ยังมีผ้าพันแผลพันอยู่เต็มหน้า ลู่อี้เผิงพยักหน้ายอมรับออกไป
   “เขาคือหงคงฉ่วยสินะครับ”
   “..........”
   “ผมรู้น่า” ต้วนเฟิงพูดต่อ “สารวัตรไม่อยากออกชื่อเขา เลยอ้างว่าเป็นญาติผู้ใหญ่ใช่ไหมล่ะ... สารวัตรน่ะเป็นคนเดียวที่เข้าๆ ออกๆ คฤหาสน์ของเขาได้ อย่าว่าแต่ผมเลยครับ ใครๆ เขาก็สงสัยกันทั้งนั้นแหละว่าความสัมพันธ์ของสารวัตรกับเขาคงไม่ธรรมดา.. เอ่อ...” นายตำรวจหนุ่มหยุดไปพักหนึ่ง “ผมไม่ได้จะละลาบละล้วงอะไรนะครับ ก็แค่สงสัย.. สารวัตรกับเขา เอ่อ... เป็นคนรักกันหรือครับ?”
   ลู่อี้เผิงมีสีหน้าปั้นยากขึ้นมาทันที “ไม่ใช่แบบนั้นหรอก”
   “แต่...เอ่อ.. ผมว่าผมเห็นคุณจูบกับเขานะ ตะกี้น่ะ...”
   หน้าของลู่อี้เผิงยิ่งปั้นลำบากเข้าไปอีก พลางนึกสงสัยว่าต้วนเฟิงตื่นตั้งแต่ตอนไหนกันแน่ ทำไมไม่ส่งเสียงอะไรให้พวกเขารู้ตัวบ้างนะ
   “เอ่อ... จะว่าผมช็อกก็ช็อกหรอกนะ ไม่รู้ว่าสารวัตรจะชอบผู้ชายด้วยกัน...”
   “ผมเปล่า” ลู่อี้เผิงแย้งทันที ต้วนเฟิงมองหน้าเขา แล้วกะพริบตาอีก “แต่.. เขาเป็นผู้ชายนี่ พักหลังๆ สารวัตรก็ดูท่าทางจะไม่สนผู้หญิงเลย... สารวัตรอาจจะเพิ่งค้นพบตัวเองก็ได้นะ”
   ลู่อี้เผิงอยากจะบีบคอต้วนเฟิงเสียจริงๆ เขามองเพื่อนร่วมงาน แล้วถอนหายใจเฮือก “เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะ”
   “สารวัตรเขินสินะครับ” ต้วนเฟิงพูดออกมา จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดต่อ “ว่าแต่... เรื่องที่เขาพูดตะกี้น่ะ สารวัตรคงจะไม่ช่างมันนะครับ”
   “?”
   “คดีฆ่าล้างตระกูลหรงน่ะ”
   “?!”
   “สารวัตร” ต้วนเฟิงหันมามองหน้าเขา “มันวางระเบิดรถเรานะ จะเป็นใครก็ช่าง เราต้องจับมันให้ได้ โชคดีนะที่ผมกับสารวัตรไม่เป็นอะไรมาก ตอนที่ตื่นมาได้ยินเสียงสารวัตร ผมดีใจสุดๆ เลย ผมคิดว่าสารวัตรจะ...”
   “ผู้กองต้วน” ลู่อี้เผิงพูดแทรกขึ้น ก่อนจะขบริมฝีปากล่าง “อาการคุณสาหัสกว่าผมอีกนะ”
   “อืม... ผมแสบหน้าสุดๆ เลยล่ะ ยิ่งพูดเยอะๆ ยิ่งเจ็บนะเนี่ย แผลไฟไหม้ใช่ไหมล่ะครับ”
   “อืม...”
   “ผมจะเสียโฉมมั้ย?”
   ลู่อี้เผิงมองดูเพื่อนร่วมงาน ก่อนจะพูดตอบ “ไม่หรอกนะ เดี๋ยวนี้เทคนิคการแพทย์ทันสมัยจะตาย แผลไฟไหม้ใหญ่ๆ ยังรักษาหายเลย ของคุณน่ะนิดหน่อยเอง” ถึงจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ลู่อี้เผิงเองก็ยังไม่แน่ใจว่าแผลไฟไหม้ของต้วนเฟิงนิดหน่อยหรือหัสขนาดไหนกันแน่ ฝ่ายนั้นหัวเราะออกมา
   “นั่นสิ เทคนิคศัลยกรรมตกแต่งเดี๋ยวนี้มีเยอะแยะจะตาย ผมเคยดูรายการฝรั่งนะ บางคนศัยลกรรมแล้วออกมาดูดีเวอร์เลยล่ะ แหม.. ครั้งนี้อาจจะเป็นโชคดีของผมก็ได้ จู่ๆ ก็มาได้ทำศัลยกรรมฟรี ในหน้าที่แบบนี้กรมต้องจ่ายให้ผมใช่ไหมล่ะ ไม่แน่นะ อีกหน่อยผมอาจจะหล่อกว่าสารวัตรก็ได้”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา “คุณหล่อกว่าผมอยู่แล้วล่ะ”
   “สารวัตรอย่ามาขี้โม้ใส่ผมน่า สารวัตรไม่อาย แต่ผมอายนะเนี่ย” ต้วนเฟิงว่า ก่อนจะซีดปากด้วยความเจ็บ
   “สารวัตร.. ผมเจ็บหน้ากับเจ็บตรงแผลที่ตัวสุดๆ เลยนะตอนนี้น่ะ... แต่ด้านล่างผมไม่รู้สึกเลยล่ะ”
   “!!!”
   “สารวัตร...” อีกฝ่ายเรียกชื่อเขาเสียงแห้ง “จับไอ้คนวางระเบิดรถเราให้ได้นะ จับให้ได้นะครับ”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง มือที่กำอยู่กำแน่นจนเห็นเส้นเลือดโปนขึ้นมา เขามองดวงตาสีดำของต้วนเฟิงที่มีน้ำตาเอ่อขึ้นมา ก่อนจะตอบเสียงพร่า “ผมจะจับมันให้ได้ ผู้กอง ผมสัญญา”
-----------------------------------------------------
   เฉินฉินแวะมาเยี่ยมลู่อี้เผิงที่ห้องในช่วงเย็น พร้อมกับกระเช้าผลไม้
   “ผมแวะไปเยี่ยมผู้กองต้วนมาแล้ว เขายังพูดคล่องปร๋อเหมือนเดิมเลยนะ” เฉินฉินพูด ขณะให้ลูกน้องวางกระเช้าผลไม้ลง ลู่อี้เผิงหัวเราออกมาครั้งหนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นถาม
   “ท่านรอง รู้เรื่องขาของผู้กองต้วนหรือยังครับ?”
   เฉินฉินนิ่งไปพักหนึ่ง ก็พูดตอบออกมา “อืม... หมอบอกว่าสะเก็ดระเบิดบางส่วนฝังตรงเส้นประสาทช่วงล่างพอดี ถ้าร่างกายเขาฟื้นตัว และไม่มีอาการติดเชื้ออะไรเพิ่ม อาจจะผ่าตัดออกได้”
   “อืม... เขาจะกลับมาเดินได้ใช่มั้ย...”
   “ก็ยังไม่แน่นักหรอก แต่ผมก็หวังให้เขากลับมาเดินได้เหมือนกัน” เฉินฉินตอบ ก่อนจะมองลู่อี้เผิง
   “สารวัตร.... ได้ยินว่าหงคงฉ่วยมาเยี่ยมคุณหรือ?”
   “ครับ”
   “เขาบอกอะไรคุณบ้างมั้ย?”
   ลู่อี้เผิงหันหน้าไปมองเฉินฉินทันที “ท่านรองเคยได้ยินชื่อเห่ยอิง(อินทรีย์ดำ)รึเปล่าครับ?”
   เฉินฉินมองหน้าเขา ก่อนจะนิ่งนึกไปพักหนึ่ง “ใช่เห่ยอิงของตระกูลหรงรึเปล่า?”
   “ตระกูลหรง?” ลู่อี้เผิงทวนคำ เฉินฉินถามต่อ “ใครพูดชื่อนี้ให้คุณฟังน่ะ หงคงฉ่วยหรือ?”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า ดวงตาของเฉินฉินเป็นประกายขึ้นมาทันที คนมองอดไม่ได้ต้องถามอีก “ทำไมครับท่านรอง นึกอะไรได้หรือครับ?”
   “ผมสงสัยหงคงฉ่วยมาตั้งแต่เมื่อสาบสิบกว่าปีที่แล้วแล้วล่ะ” เฉินฉินพูด ก่อนจะระบายลมหายใจออกมา “คุณเกิดไม่ทันแน่ๆ ผมจะเล่าให้คุณฟังคร่าวๆ แล้วกัน”
   นายตำรวจอาวุโสพูด จากนั้นก็ลากเก้าอี้มานั่งใกล้ๆ “สามสิบกว่าปีก่อน ตระกูลหรงเป็นตระกูลผู้ทรงอิทธิพลตระกูลหนึ่งเหมือนกัน เห่ยอิงเป็นฉายาของลูกชายคนโตที่ชื่อว่าหรงสือจื่อ ซึ่งสมัยนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นอัจฉริยะของวงการเลยล่ะ เขาเก่งทั้งงานบริหารและขยายกิจการ แล้วก็เป็นยอดเรื่องกังฟูด้วย แต่ได้ยินว่าเขามีสภาพจิตไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ ประเภทเก่งจนบ้าล่ะมั้ง ว่ากันว่าหรงสือจื่อข่มขืนน้องชายของตัวเอง แล้วขังเอาไว้ในห้องอยู่หลายปีเลยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงสะดุ้งเฮือก “นั่นมันเข้าขายทารุณทางเพศแถมผิดศีลธรรมแล้วนะครับ”
   “อืม.. แต่เพราะเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหรง เลยไม่มีใครกล้ายุ่ง ที่สำคัญน้องชายคนนั้นก็ไม่ใช่น้องชายแท้ๆ ของเขา แต่เป็นเด็กที่พ่อเขาเก็บมาเลี้ยงไว้น่ะ หรงสือจื่อขึ้นบริหารกิจการของตระกูลจนถึงอายุยี่สิบสอง ซึ่งเป็นยุคที่เขากำลังรุ่งเรืองสุดๆ เลยล่ะ แต่จู่ๆ วันหนึ่งก็เกิดเหตุสยองขวัญขึ้นน่ะ”
   “?!!”
   “สมัยนั้นคดีนี้ดังไปทั้งเกาะ” เฉินฉินพูด แล้วเทน้ำใส่แก้วก่อนจะยกขึ้นดื่ม “วันนั้นคนในบ้านของตระกูลหรงชวนกันไปล่องเรือสำราญกัน ไปกันทั้งบ้านเลยนะ คนรับใช้ก็ไปหมด เรือสำราญนั่นหรงสือจื่อเป็นเหมา เห็นว่าเป็นงานฉลองวันเกิดของเขาน่ะ ที่เป็นข่าวเพราะเจ้าของเรือทีให้เช่า เห็นว่าเรือขาดการติดต่อไปหลายวันแล้ว เลยแจ้งตำรวจ พอเราส่งตำรวจน้ำไปตรวจสอบ ก็พบเรือลอยเคว้งอยู่กลางอ่าว ฟังจากปากคำเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปตอนนั้น พอปีนขึ้นไปบนเรือก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าจนแทบอ้วกเลยล่ะ เห็นว่าตั้งแต่หัวเรือยันท้ายเรือ มีแต่ศพเต็มไปหมด ส่วนใหญ่ ถ้าไม่คอหักก็อวัยวะภายบอบช้ำอย่างหนักจนตกเลือดตาย มีบางคนถูกยิงตายก็มี นับแล้วมีสักสามสิบเอ็ดศพเห็นจะได้ ไม่มีใครรอดเลย จะว่าไปแล้ว ถือว่าเป็นคดีสะเทือนขวัญคดีหนึ่งในประวัติศาสตร์กรมตำรวจเราเลยก็ว่าได้
   “ไม่มีใครรอดเลยหรือครับ?” ลู่อี้เผิงทวนคำ เฉินฉินสูดหายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “มันก็ไม่เชิงอย่างนั้นหรอก คนในบ้านตระกูลหรงที่ขึ้นเรือไปวันนั้นมีสักเกือบสี่สิบคนเห็นจะได้ ไม่มีตัวเลขแน่ชัดหรอกนะ เพราะหรงสือจื่อไม่ได้แจ้งเอาไว้ ที่เราเจอน่ะมีสามสิบเอ็ดศพ บนเรือไม่มีคนที่มีชีวิตอยู่พอจะเล่าอะไรได้เลยน่ะ แต่มีคนหายไปอยู่นะ คนสูญหายไปเท่าที่ตรวจสอบได้ตอนนั้นก็มีตัวหรงสือจื่อเอง คนสนิทของเขาอีกคน รู้สึกจะชื่อลีหรืออะไรสักอย่าง แล้วก็น้องชายที่เป็นข่าวว่าถูกเขาข่มขืนอยู่หลายปีคนนั้นแหละ”
   หยุดไปพักหนึ่ง เฉินฉินจึงเล่าต่อ “เรื่องนี้กลายเป็นข่าวใหญ่ ตอนแรกเราหวังว่าจะมีใครกระโดดหนีลงทะเลแล้วอาจจะลอยคอรอความช่วยเหลืออยู่ก็ได้ แต่สุดท้าย เราก็เจอเพิ่มอีกสองศพ ซึ่งก็ไม่ใช่สามคนที่หายไป สุดท้ายทางชุดสอบสวนเลยลงความเห็นว่าหรงสือจื่ออาจจะเกิดวิปลาสขึ้นมาแล้วเลยลงมือฆ่าทั้งญาติตัวเอง ทั้งลูกน้อง คนรับใช้ น้องชายทิ้งจนหมด จากนั้นอาจจะเอาศพน้องชายกับคนสนิทโยนลงทะเลแล้วกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ที่เดาแบบนี้เพราะหรงสือจื่อมีนิสัยค่อนข้างจะหวงของอยู่น่ะ ยิ่งถ้าเป็นของรักของหวง ได้ยินว่าจะเก็บไว้ไม่ห่างตัวเลย เลยคิดว่าเขาคงไม่ยอมให้ศพของน้องชายกับคนสนิทเน่าถูกใครพบ เลยหอบกันลงน้ำไปหมดล่ะมั้ง แต่ก็นั่นแหละนะ ไม่มีใครเจอศพสามคนนั่น บางทีพวกเขาอาจจะยังไม่ตายก็ได้”
   เฉินฉินพักหายใจ ขณะที่ลู่อี้เผิงอ้าปากค้าง ไม่รู้มาก่อนเลยว่าก่อนเขาเกิด จะมีคดีสะเทือนขวัญขนาดนั้นด้วย
   “แต่หลังจากนั้นสักปีสองปี ชื่อของหงคงฉ่วยก็ปรากฏขึ้นมาในวงการ ฉันรวมถึงพวกที่ทำคดีตอนนั้นรู้สึกสะกิดใจขึ้นมาเลยล่ะ เพราะได้ยินว่าช่วงสี่ห้าปีให้หลัง ก่อนจะเกิดเรื่องฆ่ากันบนเรือน่ะ หรงสือจื่อเริ่มเรียกน้องชายตัวเองว่าหงคงฉ่วย(นกยูงแดง) เลยคิดว่านกยูงแดงอาจจะเป็นตัวหรงสือจื่อเองก็ได้ บางทีเขาอาจจะรอดชีวิต แล้วเกิดรู้สึกตัวขึ้นมา เลยใช้ชื่อแทนน้องชายของตัวเองก็ได้ อีกอย่าง หงคงฉ่วยก็ทำตัวลึกลับ ไม่ยอมเปิดเผยหน้าตามาตลอดสามสิบกว่าปี เราเลยคิดกันว่าเขาน่าจะเป็นหรงสือจื่อ”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก รู้สึกขนลุกเกรียวขึ้นมาทันที เขาก็นึกอยู่หรอกว่าหงคงฉ่วยโรคจิต แต่ไม่คิดว่าจะถึงขนาดเคยลงมือฆ่าโหดคนเป็นยี่สิบสามสิบคนแบบนี้ นายตำรวจหนุ่มได้ยินเสียงตัวเองถามออกไป
   “ท่านรอง... มีรูปของหรงสือจื่อเก็บเอาไว้ในแฟ้มคดีด้วยรึเปล่าครับ”
   เฉินฉินนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “รู้สึกว่าจะมีล่ะ เขาเป็นคนดังยุคนั้น แต่..สารวัตร หรงสือจื่อน่ะ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ล่ะก็ ตอนนี้เขาคงอายุสักห้าสิบเจ็ดห้าสิบแปดได้แล้วล่ะ เขาอาจจะทำศัลยกรรมเปลี่ยนโฉมไปแล้วก็ได้ เห็นว่าหงคงฉ่วยที่มาหาสารวัตร หน้าเด็กอย่างกับคนอายุยี่สิบสามสิบเลยนี่”
    ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก “ท่านรองครับ ถ้าหงคงฉ่วยคือหรงสือจื่อจริง ทำไมเขาต้องบอกผมให้ไปคุ้ยเรื่องเลวร้ายของตัวเองด้วยล่ะครับ?”
   เฉินฉินมองหน้าเขา แล้วมีสีหน้าลำบากใจขึ้นมา “ไม่รู้สิ เขาบ้าๆ บอๆ ใช้สามัญสำนึกคนธรรมดาเข้าใจไม่ได้หรอกมั้ง บางทีเขาอาจจะอยากทำให้เราเขวก็ได้”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะถามออกมา “ท่านรองครับ แฟ้มคดีตระกูลหรง เก็บไว้ที่ไหนหรือครับ?”
   “ห้องเอกสารเก่าของกรมล่ะมั้ง จริงๆ คดีมันหมดอายุความแล้วล่ะ แต่มันเป็นคดีที่ยังปิดไม่ได้ ก็เลยน่าจะยังเก็บอยู่น่ะ ไว้สารวัตรหายดี ถ้ายังติดใจอยู่ ค่อยไปค้นดูก็ได้”
   “ท่านรองเอาออกมาได้ไหมครับ.. ผมอยากดูตอนนี้เลย”
   เฉินฉินมองหน้าเขา ลู่อี้เผิงพูดต่อ “ไม่งั้นก็บอกหมอให้เซ็นรับรองให้ผมออกจากโรงพยาบาล ผมจะได้ไปดูเอง”
--------------------------------------------------------
   วันรุ่งขึ้น ลังใส่แฟ้มเอกสารสองลังก็ถูกยกมาที่ห้องพักฟื้นของลู่อี้เผิง เฉินฉินลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ เขา แล้วพูด “สารวัตรลู่ นี่เป็นแฟ้มคดีตระกูลหรงทั้งหมด ผมทำเรื่องยืมออกมาได้แค่สามวัน”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองลังเอกสาร ก่อนจะพยักหน้า “ขอบคุณมากนะครับท่านรอง”
   “อืม.. ไม่เป็นไรหรอก” เฉินฉินว่า ก่อนจะหันไปแนะนำผู้ชายอายุราวๆ หกสิบกว่าๆ คนหนึ่ง ซึ่งยืนหลังตรงเป็นสง่าเหมือนคนที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี “นี่คืออดีตสารวัตรจั้ว เขาเคยเป็นคนรับผิดชอบคดีนี้ในสมัยนั้น ความจริงเพิ่งปลดเกษียณไปเมื่อปีที่แล้วนี่เอง ผมเห็นว่าคดีมันนานแล้ว คุณอาจจะอยากฟังรายละเอียดเพิ่มเติมจากคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย เลยไปเชิญตัวเขามาน่ะ”
   “ขอบคุณมากนะครับ” ลู่อี้เผิงพูด ก่อนจะหันไปก้มศีรษะให้นายตำรวจชรา “รบกวนด้วยนะครับ ท่านสารวัตร”
   อดีตสารวัตรจั้วหัวเราะเบาๆ “ไม่เป็นไรหรอกสารวัตร ผมเองก็อยากรู้สาเหตุของคดีนี้เหมือนกัน พอได้ยินว่าหงคงฉ่วยพูดถึงมัน ผมก็รีบมาเลยล่ะ สารวัตร ไม่แน่นะ คราวนี้เราอาจจะไขออกทั้งสองคดีเลยก็ได้”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะขืนๆ เฉินฉินเลยพูดขึ้นต่อ “งั้น.. ผมขอตัวก่อนนะ ถ้าเกิดเจออะไรที่น่าจะเกี่ยวข้องกับเหตุระเบิด แจ้งผมทันทีเลยนะสารวัตร”
   “ครับ”
   พูดจบเฉินฉินก็เดินออกไป ทิ้งลู่อี้เผิงให้อยู่กับนายตำรวจชรา และลังใส่แฟ้มคดีเก่าๆ นั้น

   แฟ้มคดีเก่าแก่พอๆ กับอายุคนที่รับผิดชอบมัน จั้วซือเหลียนช่วยเขารื้อแฟ้มทั้งหมดออกมา กระดาษทั้งที่เป็นปกและเนื้อในเก่าจนสีเปลี่ยน กลิ่นเหม็นอับอันเกิดจากกาลเวลาคลุ้งไปทั่วห้อง ในที่สุดลู่อี้เผิงก็พบแฟ้มที่เป็นรายชื่อของผู้เคราะห์ร้าย และผู้สูญหาย ที่แบ่งออกเป็นสองบึกใหญ่ เรียงตามลำดับตัวอักษร โชคดีที่จั้วซือเหลียนจำได้วา ชื่อผู้สูญหาย ถูกแยกเอาไว้ตรงท้ายแฟ้มเล่มสองซึ่งมีกระดาษคั่นอยู่นั่นเอง ลำพังถ้าลู่อี้เผิงหาเอง คงต้องไล่อ่านทั้งสองแฟ้มแน่ เพราะหมายเหตุตรงกระดาษที่คั่นเอาไว้หลายช่วงก็เลือนรางจนอ่านแทบไม่ออก
   พอเปิดหน้านั้นออกมาเขาก็เห็นรูปถ่ายขาวดำของผู้ชายอายุสักยี่สิบสองยี่สิบสามคนหนึ่ง ท่าทางภูมิฐาน และทรงอำนาจ ดวงตาสีดำจ้องตรงมาเหมือนมองเขาอยู่ ด้านล่างมีตัวอักษรเขียนไว้ว่า หรงสือจื่อ หรือ เห่ยอิง(อินทรีย์ดำ)
   จากนั้นก็มีรายละเอียดประวัติยาวเหยียด ตั้งแต่ชื่อพ่อแม่ ประวัติการเกิดอุบัติเหตุ ตำหนิบนร่างกาย และมีรูปภาพของเขาอีกหลายภาพ ลู่อี้เผิงเปิดอ่านไปพลางขมวดคิ้วไป นึกเปรียบเทียบใบหน้ากับรอยตำหนิที่ระบุเอาไว้ เหมือนจะไม่ตรงกับของหงคงฉ่วยสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นไฝ หรือปาน แต่ไม่แน่นักหรอก เวลาผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว ทางนั้นอาจจะไปลบออก หรือทำศัลยกรรมแล้วก็ได้
   พอคิดว่าหงคงฉ่วยอาจจะเป็นฆาตกรโหดเมื่อสาบสิบกว่าปีก่อน ลู่อี้เผิงก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา จริงอยู่ เขาเคยหวังจะลากคอหงคงฉ่วยเข้าคุก... แต่แบบนี้.....
   นายตำรวจหนุ่มขบริมฝีปาก จากนั้นเขาก็เห็นรูปใครอีกคนหนึ่ง เป็นชายหนุ่มอายุราวๆ สามสิบปี หวีผมปัด ท่าทางเรียบร้อยเหมือนนักศึกษา ด้านล่างมีตัวอักษรเขียนเอาไว้สองตัว
   หลี่คง
   ลู่อี้เผิงสะท้ายตัวเฮือกใหญ่
   หลี่คง?!
   พ่อบ้านของหงคงฉ่วยก็รู้สึกว่าจะชื่อหลี่คงเหมือนกันนี่นา!!
   นายตำรวจหนุ่มขนลุกเกรียว พ่อบ้านหลี่น่าจะอายุสักหกสิบเจ็ดสิบ ดูจากวันเดือนปีเกิดที่ลงเอาไว้ด้านล่าง บวกดูแล้ว น่าจะอายุเท่ากันพอดี ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองอดีตสารวัตรชรา
   “ท่านสารวัตรครับ ผู้ชายคนนี้....”
   จั้วซือเหลียนขยับตัวมาใกล้นายตำรวจหนุ่ม ก่อนจะชะโงกหน้าลงไป “อ้อ ครับ เขาชื่อหลี่คง เป็นคนสนิทของหรงสือจื่อ เห็นว่าเขาอยู่ในบ้านตระกูลหรงมาตั้งแต่เล็กๆ สนิทกับหรงสือจื่อแล้วก็น้องชายอีกคนมากเลย.... ตอนนั้นเราเจอรูปถ่ายของน้องชายหรงสือจื่อในห้องเขาด้วยล่ะ มีพยานเล่าว่า เขาเคยถูกหรงสือจื่อซ้อมปางตายเพราะจับได้ว่าแอบถ่ายรูปน้องชายคนนั้น เห็นว่าหรงสือจื่อคลั่งน้องชายตัวเองมาก ถึงขนาดสั่งทำลายรูปถ่ายน้องชายจนหมด นัยว่าไม่อยากให้ใครเห็นนอกจากตัวเองล่ะมั้ง ตอนที่ไปหาหลักฐาน เราเลยแทบจะไม่มีอะไรยืนยันเลยว่าน้องชายเขาคนนั้นหน้าตาแบบไหน ลักษณะยังไงกันแน่ จนเจอรูปถ่ายซุกอยู่ใต้ที่นอนของหลี่คงนั่นแหละ หลังรูปเขียนเอาไว้ว่า คุณชายน้อย เราเลยเดาว่าน่าจะเป็นรูปของคุณชายน้อยตระกูลหรง มันสอดอยู่หลังจากนี้อีกสองสามหน้าล่ะมั้งครับ”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะค่อยๆ เปิดแผ่นกระดาษเก่าๆ พวกนั้นด้วยความระมัดระวัง รูปถ่ายขาวดำเก่าๆ รูปหนึ่งถูกเก็บใส่ซองแนบติดเอาไว้บนหัวกระดาษ แวบแรกที่ลู่อี้เผิงเห็น นายตำรวจหนุ่มรู้สึกชาไปทั้งตัว
   รูปถ่ายขาวดำเป็นรูปครึ่งตัวของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง อายุสักสิบห้าสิบหก ในชุดเสื้อเชิ้ตเรียบๆ หน้าตาน่ารักหมดจด ในรูป เด็กคนนั้นกำลังเงยหน้ามองอะไรบางอย่าง ลักษณะภาพเหมือนกับรูปแอบถ่าย แต่ว่าหัวใจของลู่อี้เผิงกลับเต้นแรงจนแทบจะกระดอนออกมา
   เค้าหน้าแบบนี้ สันจมูกแบบนี้ ดวงตาแบบนี้....
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นจับรูปถ่าย และรู้สึกว่ามือตัวเองสั่นนิดๆ เขาพลิกดูด้านหลัง มีลายมือของใครคนหนึ่งเขียนเอาไว้สั้นๆ “คุณชายน้อย กับนกในสวน”
   ต่ำลงมาจากซองใส่รูปถ่าย มีตัวอักษรสามตัวเขียนกำกับไว้
   หรงไป๋จื่อ.....
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะพึมพำออกมา
   “หงคงฉ่วย...”
------------------------------------------------------------------
** ตอนนี้ทำให้รู้ว่า เผิงเผิง ถึกจริงๆ ฮ่าๆๆ

ตอน23เขียนเสร็จแ้ล้วล่ะ น้ำตาซึมเลย (ทั้งๆ ที่มา่่ม่ามันเพิ่งต้มไปได้ครึ่งหม้อเท่านั้นเอง<<โดนโบก :beat:)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: natty _lovelove ที่ 28-08-2011 10:14:29
เค้าไม่อยากกินมาม่าที่เริ่มอืดอย่างงี้อ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 28-08-2011 10:21:16
 :a5: อ๊ากกกกกกกกกก น่าสงสารคงฉ่วยจัง :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 28-08-2011 10:29:02
ทำไมคงฉ่วยถึงมีอดีตที่หม่นหมองอย่างนี้  :o12:

แผลทางกายรักษาหายได้ แต่แผลในใจ.... ฮือๆๆๆๆ สงสารคงฉ่วย  :m15:

หากผ่านเรื่องเลวร้ายนี่ไปได้ สารวัตรลู่ต้องรักและอ่อนโยนกับคงฉ่วยมากๆ นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 28-08-2011 10:44:45
 :serius2: :serius2:
คงฉ่วย..น่าสงสารอะ :sad4: :sad4:

เผิงเผิงช่วยคงฉ่วยให้ได้น๊าา o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: emmybblood ที่ 28-08-2011 10:45:43
ชังอิตาลู่นัก  ดันเหมาเอาเองว่าคงฉ่วยเป็นอินทรีย์ดำ  แหม... คิดไปได้  ไม่เชื่อใจกันเลย

มาม่าอืดๆ ชอบบบบ

ปล.สงสารผู้กองต้วน  จะมีพระเอกขี่ม้าขาวกะเขาไหม
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Goldfishmaron ที่ 28-08-2011 10:52:58
 :m15: :m15: :m15:
อิ่มมาม่า (ขาดสารอาหารแน่ๆเรา)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 28-08-2011 11:05:46
 :m15: :m15: :sad11:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 28-08-2011 11:12:01
อดีตของคงฉ่วยช่างน่าเศร้า :m15:
ตอนแรกนึกว่าจะมาม่ากว่านี้ตรงที่เผิงเผิงคิดว่าคงฉ่วยคืออินทรีดำล่ะ :m16: แต่เห็นตอนท้ายแล้วค่อยโล่ง  :เฮ้อ:

ว่าแต่สงสารผู้กองต้วนง่ะ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 28-08-2011 11:12:12
โหดร้าย เศร้าอะ :"(
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 28-08-2011 11:24:59
คงฉ่วยชีวิตเครียดจัง  :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 28-08-2011 11:31:51
อ๊าก มันค้างมากเลยอ่า...........รักคนเขียนจัง.
เป็นกำลังใจให้ค่า :sad4: :z3: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 28-08-2011 11:33:05
 :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 28-08-2011 11:34:02
ตามไปตื้บนกเน่าเลยเผิงเผิง
พี่ชายสารชั่วได้อีก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 28-08-2011 11:35:11
+1 ให้เผิงเผิง ที่รู้เรื่องแล้ว
งื้ออออ สงสารคงฉ่วยมากเลยอ่ะ  ไม่ใช่ความผิดเค้าเลยเหอะ
ฮือออออ
สารวัตรลู่ต้องช่วยคงฉ่วยให้ได้นะ อย่าให้ไอ้โรคจิตนั่นมาทำอะไร
ไม่ยอมจริงๆด้วย ฮึกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 28-08-2011 11:37:03
อดีตคงฉ่วย....T-T น่าสงสารอ่า...
พี่ใหญ่ทำไมมันโคตรโฉด ชั่ว มากเลยอ่า
มิน่า คงฉ่วยถึงได้ดูความคิดเกินๆ มาตลอด
และที่สำคัญวันที่เกิดการฆ่าล้างตระกูล มันต้อง
มีเรื่องอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ อยากอ่าน พ่อบ้านหลีก็อีกอร๊ากกก
แอบชอบท่านนกยูงงั้นรึ
แต่...สงสารผู้กองอ่ะ งืดด อุตส่าห์แอบชอบผู้กอง รองมาจาก
เผิงเผิงเลยนะ คนเขียนใจร้ายให้ผู้กองเค้าเจ็บอ่ะ :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 28-08-2011 11:42:05
คงฉ่วยน่าสงสาร เผิงเผิงต้องช่วยรักษาแผลใจให้คงฉ่วยน่ะ :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 28-08-2011 11:49:40
อดีตเริ่มเปิดเผยแล้ว น่าสงสารคงฉ่วยจังเลย  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-08-2011 12:01:21
อดีตของตระกูลหรงสยองมากอ่ะ ถึงว่าคงฉ่วยยังไม่เลิกฝันร้าย จับให้ได้นะหรงสือจื่อโรคจิตเกิน
เผิงเผิงเดี๋ยวนี้ไม่ธรรมดาน๊า ใจกล้าจูบคงฉ่วยก่อนเลย 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: liptudzii_chi ที่ 28-08-2011 12:23:41
ซึ้งใจจิงๆๆนะฮ่าๆๆๆ :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 28-08-2011 12:30:10
โอ้มาม่า โอ้มาม่า ถ้าอยากหายหิว ก็ต้องกินมาม่า   :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 28-08-2011 12:42:35
ตามอ่านทันจนได้ตอนแรกก็คิดว่าอ่านดีไม่อ่านดีมี sm ด้วย กลัวๆใจคนเขียนอยู่สุดท้ายก็อ่านจนวางไม่ลง  รู้สึกสารวัตร เริ่มเปิดใจแล้ว แอบหลงรักโดยไม่รู้ตัวแล้วหรือเปล่า จะคอยเอาใจช่วยทั้งสองคน อ้อโดนใจตรงคนเขียนด้วยมาต่อเร็วมาก ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 28-08-2011 13:02:08
รออ่านน่ะครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 28-08-2011 13:27:15
สงสัยคราวนี้ ทั้งเผิงเผิง ทั้งคงฉ่วย คงกระอักเลือดตายแน่ๆๆ ดูท่าอินทรีย์ดำ จะมาแนว แค้นฝังหุ่น นะเนี่ย  :a5:

ไม่อยากคิดเลยว่า จะเป็นไงต่อไป  :sad4:  :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 28-08-2011 13:34:27
'อดีต' ออกมาแล้วใช่ไหมฮะ

เฮ้อ...ชีวิตมันโหดร้ายเนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 28-08-2011 13:42:34
ฮือ ตอนฉากต้วนเฟิงบอกว่าท่อนล่างไม่รู้สึกอะไร อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย

แอบขัดเคืองเผิงๆ ทำม้ายย ทำไมถึงคิดว่าคงฉ่วยเป็นเห่ยอิงไปได้เนี่ย
ฟังแล้วไม่ตงิดว่าเป็นตัวน้องชายมั่ง เพิ่งจะมารู้ตอนเห็นรูปคุณชายน้อยเนีย
มันน่าน้อยใจเป็นที่สุดอ่ะ

ดีนะว่าไม่ปล่อยให้เข้าใจผิดไปนานกว่านี้ ไม่งั้นมาม่าต้มยำใส่พริกเพิ่มเองซักสิบเม็ดแหง๋ๆ

 :z2:

ปล. หวังว่าต้วนเฟิงจะเดินได้ หล่อกว่าเก่าด้วยนะ T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 28-08-2011 13:53:02
 :o12:

คงฉ่วยอดีตปวดร้าวมากกกกกก

ตอนนี้ลุ้นมากๆขอบอก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 28-08-2011 13:56:57
เขียนเสร็จแล้วก็ลงเลยดิเจ๊  :m1: :m1:


บอกตามตรงกลัวมากเลยเรื่องนี้ ตอนแรกคิดว่าจะมาห่ำหั่นกันเอง ถ้าเป็นแบบนี้ค่อยเลิฟๆหน่อย

 :m3: :m3: :m3:


จบดีๆนะเจ๊.... จบไม่ดี ส้วมที่บ้านเจ๊จะเป็นเหมือนรถเผิงเผิงแน่ๆ.................................
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 28-08-2011 14:10:39
 :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yuuki ที่ 28-08-2011 14:26:13
อ๊ากกกกกกกกกกกกก อยากอ่านต่อแล้ว

ต่อคืนนี้เลยได้ไหมคนแต่ง กำลังมันมากอ่า  :serius2:



หงคงฉ่วย โอ๊ย!!!!  :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 28-08-2011 14:34:44
กำลังเคร่งเครียดเรยง่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 28-08-2011 14:38:50
ตอนนี้เริ่มเผยอดีตมาทีละนิดแล้ว
 :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 28-08-2011 14:53:58
ต่อไปเรื่องมันต้องหนักกว่านี้อีกแน่เลยอ่า

อดีตของคงฉ่วยนี่ท่าทางจะโหดร้ายน่าดู
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 28-08-2011 15:49:23
มาม่าเริ่มเข้มข้นแล้ว  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 28-08-2011 16:15:48
กินมาม่าทุกเรื่องเลยวุ้ย ฮื่อๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 28-08-2011 16:55:26
มาม่าอีกแล้วอ่า 
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 28-08-2011 18:09:10
ดีจังที่เผิงเผิง ปลอดภัยแล้ว
อยากให้ผู้กองต้วนเดินได้ กลับมาจับผู้ร้ายอีกครั้งจัง
อดีตของมาเพียเรา ช่างน่าเศร้ามาก
เผิงเผิง รักคงฉ่วยให้มากๆน่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 28-08-2011 18:42:54
คงฉ่วย :sad4:  อดีตช่างทุกข์ระทมมาก บีบใจมากมาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 28-08-2011 19:12:03
คงฉ่วยฆ่าหมดเลยหรอ?????

อ๊ากก อยากอ่านตอนต่อไปแล้วววว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 28-08-2011 19:25:37
ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวันเพราะกับบ้าน
ตั้งแต่ตอนที่ 19 :a5: คงฉ่วยหึงได้น่ารักที่สุดในใต้หล้า :man1:
แต่อ่านไปอ่านมา คุณ juon ทิ้งท้ายเล็กๆว่ามีมาม่า อืดพอกรุบกริบยังทนไหว
แต่อย่าถึงกับซดหมดถ้วยชามโตเลยน๊า :serius2: อดีตของคงฉวยสุดที่เลิฟก็ช่างน่าสงสาร

ปล.จบแบบแฮปปี้ใช่ไหมคะ แบบว่าเผิงเผิงกับคงฉ่วยไม่แยกจากกันไปไหนใช่ป่ะคะ ถ้าจบแบบต่างคนต่างอยู่แบบโศกเศร้า ช่วยpmมากระซิบนิดนึงนะคะ :o12: คงรับไม่ไหยิ่งอ่านยิ่งรักคงฉ่วยไม่อยากให้เศร้าเดียวดาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 28-08-2011 19:52:23
ชอบมาม่าเย็นตาโฟชามนี้จัง มีทั้งหวานเศร้า กลมกล่อม
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 28-08-2011 20:09:10
ซูด ซูด โฮก โฮก รีบโซ้ยมาม่าให้หมดชาม  :monkeysad:
เพื่อคนเขียนจะใจดีมีของหวานตบท้าย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 28-08-2011 20:14:46
น้บนิ้วหาอายุคงฉ่วย ทั้งนิ้วมือและนิ้วล่างต้องนับกี่รอบถึงจะพอเนี่ย 555
เอาเป็นว่าพอจะเดาคร่าวๆ ว่า 30 ยังแจ๋ว นี่เอง คงฉ่วยเนี่ยท่าทาง
จะรักษาสุขภาพได้ดีเยี่ยมจริงๆ นับถือ ๆ  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 28-08-2011 20:19:06
พ่อนกยูงมีอดีตที่น่าสงสารสุด ๆ

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 28-08-2011 20:54:16
ทำใจอยู่เหมือนกัน ว่าอดีตของพ่อนกยูงคงไม่น่าจดจำแน่ๆ แต่พอรู้ก็ยังเศร้าอยู่ดี  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 28-08-2011 21:08:27
แอบสงสารต้วนเฟิง +หงคงฉ่วยแฮะ
เผิงเผิง ก็ดื้อซะ :(
ขอบคุณมากครับ!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 28-08-2011 21:43:25
เข้าใจคงฉ่วย  ถูกกระทำหนักขนาดนี้  ยังยืนอยู่ได้
นับเป็นยอดคนจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 28-08-2011 23:24:55
ว้าววววว
ยาวมากค่ะ (ประทับใจ!!)
ในที่สุดตัวจริง(และอายุจริง)ของหงคงฉ่วยก็ปรากฏแล้วสินะ = =
ก็ได้แต่ลุ้นกันต่อไป

คิดถึงแปะชิกชิกจังเลย
//โดนโบก (เค้ากำลังซีเรียสกันอยู่ !!)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 28-08-2011 23:25:45
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 29-08-2011 01:04:55
มันโหดร้ายเกินไป
สำหรับเด็กชายคงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 29-08-2011 09:21:23
มารอ เผิงเผิงงงง
^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้SMจริงๆ นะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 22 P28 :28/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 29-08-2011 09:58:26
红孔雀นกยูงแดง 23

   หงคงฉ่วยนั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามคำคืนที่มีเพียงดวงดาวทอแสงริบหรี่อยู่ ในตอนที่หลี่คงเอาโทรศัพท์มาให้ ผู้เป็นเจ้านายแห่งคฤหาสน์เขาวงกตกรอกเสียงลงไป
   “ว่าไง คุณสารวัตร”
   “ผมอ่านแฟ้มคดีตระกูลหรงแล้ว” ปลายสายกรอกเสียงตอบกลับมา ก่อนจะพูดต่อ “คงฉ่วย พยานยืนยันว่าผู้ชายที่มางัดกระโปรงหน้ารถผมอายุหกสิบถึงเจ็ดสิบ วันเดือนปีเกิดของหรงสือจื่อ พอเทียบกันแล้ว ปีนี้เขาควรจะอายุห้าสิบแปดพอดี ผู้ชายคนนั้นเป็นเขาใช่ไหม?”
   “ฉันไม่มีหลักฐานหรอกนะ” อีกฝ่ายตอบ “แต่สามสิบกว่าปี ไม่มีใครในเกาะฮ่องกงกล้าทำแบบนี้กับฉัน กับคนของฉัน... นอกจากมันเท่านั้น”
   น้ำเสียงที่ตอบกลับมาแสดงความอาฆาตแค้นอย่างเห็นได้ชัด ลู่อี้เผิงหลับตาลง “คงฉ่วย... คุณกับเขาน่ะ...”
   ปลายสายเงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นก็ตอบกลับมา “สารวัตรลู่ คุณได้ยินได้ฟังเกี่ยวกับเรื่องนั้นว่ายังไงบ้างน่ะ”
   ลู่อี้เผิงสูดหายใจลึก ก่อนจะกรอกเสียงตอบกลับไป “ได้ยินว่า คุณถูกพี่ชายข่มขืนตั้งแต่ตอนเด็กๆ ....”
   “อืม...”
   “คงฉ่วย.....”
   “เรื่องมันตั้งสามสิบสี่สิบกว่าปีมาแล้วล่ะ เผิงเผิง” ทางนั้นตอบ “ทุกคนเต็มใจให้เขาทำ แต่ไม่ยอมบอกฉัน ในห้องแคบๆ ฉันต้องรองรับอารมณ์ของเขาอย่างไม่เห็นเดือนเห็นตะวันอยู่เกือบสามเดือน ฉันถึงได้เข้าใจ...”
   ลู่อี้เผิงสะอึกไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถามกลับไป “ตอนนั้นคุณอายุเท่าไหร่น่ะ?”
   “สิบขวบ” หงคงฉ่วยตอบ แล้วหัวเราะออกมา “สารวัตรน่ะ เพิ่งมาถูกฉันข่มขืนตอนอายุยี่สิบสาม น่าจะดีใจนะ อย่างน้อยก็พอจะรู้อะไรๆ บ้างแล้ว”
   ลู่อี้เผิงไม่นึกตลกด้วย เขาพูดตอบกลับไปอีก “เพราะถูกทำแบบนั้น คุณเลยกลายเป็นคนแบบนี้เหรอ?”
   หงคงฉ่วยนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะอีก “ถามทำไมน่ะ มาแก้นิสัยฉันตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ก่อนจะส่งเสียงตอบกลับไป “อืม...”
   ความเงียบเกิดขึ้นระหว่างคนทั้งคู่อยู่พักหนึ่ง ท้ายที่สุดลู่อี้เผิงก็เป็นฝ่ายถามขึ้นอีก “เกิดอะไรขึ้นบนเรือลำนั้นน่ะ เขาพยายามจะฆ่าคุณหรือ?”
   “ถ้าให้ฉันตอบตามแบบฉบับผู้เคราะห์ร้ายที่น่าสงสาร ฉันก็ควรจะพูดว่าเขาพยายามฆ่าฉัน” หงคงฉ่วยว่า และเว้นจังหวะไปพักหนึ่ง “แต่คดีน่าจะหมดอายุความไปแล้วนะสารวัตร... ฉันจะไม่พูดแบบร้องขอความเห็นใจหรอก บนเรือนั่น ฉันฆ่าเขา”
   “?!”
   “จะอัดเสียงฉันเอาไว้ก็ได้นะ คดีนั่นปิดไม่ลงมาตั้งสามสิบกว่าปีแล้วนี่นา ฉันจะเล่าให้ฟังก็ได้ เห็นแก่ที่เป็นสารวัตรหรอกนะ”
   “คงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงเรียกชื่อนั้น ก่อนจะกลืนน้ำลายเฮือก “ไม่ต้องเล่าก็ได้...”
   “ไม่เอาน่า... โทรมาหาฉัน ไม่ใช่เพราะอยากรู้เรื่องนี้ด้วยหรือไง?”
   “.............”
   “ฉันถูกเขาข่มขืนอยู่สามเดือน ถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าควรจะต้องปรับตัวได้แล้ว” หงคงฉ่วยพูด “จากนั้นฉันเลยเลิกขัดขืน และเปลี่ยนมาตอบสนองเขาทุกรูปแบบ ฉันเลยออกมาจากห้องได้”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก เขานึกถึงรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมา ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยพูดอีก
   “ฉันเรียนรู้ว่าการยอมและตอบสนองเขา ทำให้เขายอมทำตามใจฉัน ฉันขอให้เขาสอนกังฟูให้ จากนั้นก็ขอให้เขาพาฉันไปเรียนกังฟูด้วย ถ้าจะว่าไปแล้ว ฉันก็ควรจะได้เกียรตินิยมในวิชากังฟูที่เรียนเหมือนกันนะเนี่ย”
   หงคงฉ่วยเล่าด้วยน้ำเสียงร่าเริงเต็มที่ แต่กลับทำให้คนฟังหัวใจหนักอึ้งเข้าไปอีก “แล้ว...”
   “อ้อ... เธอเคยถามว่าฉันสักนกยูงด้านหลังเมื่อไหร่ใช่ไหมล่ะ.... เรื่องนี้ไม่รู้ฉันจะใจเด็ดเทียบเธอที่เขียนหงคงฉ่วยซะสวยบนต้นขาตัวเองได้รึเปล่านะ ฉันแอบหนีไปสักตอนอายุสิบสาม”
   “?!!”
   “เพราะฉันสักตอนเด็กเกินไปล่ะมั้ง พอโตขึ้น ร่างกายมันขยาย เส้นมันก็เลยไม่คมเหมือนตอนสักใหม่ๆ แต่ก็ยังดูสวยอยู่ใช่ไหมล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ก่อนจะกรอกเสียงกลับไป “อายุสิบสาม.. คงฉ่วย ทำไมคุณถึงสักล่ะ..”
   “ฉันเกลียดเวลาที่หมอนั่นลูบหลังฉัน แล้วพูดว่าหลังฉันขาวสวยเหมือนหิมะ ฉันนึกขึ้นมาว่า ถ้าเขาชอบมากขนาดนั้น ฉันก็จะทำให้มันเป็นรอยซะ แต่ฉันไม่อยากให้หลังตัวเองเป็นรอยแบบทุเรศๆ ไม่ใช่ว่าเพราะเกลียด ฉันเลยต้องทำร้ายตัวเองด้วยวิธีบ้าๆ ฉันนึกอยากเป็นอิสระจากเขา ฉันต้องการคำยืนยันให้ตัวเอง”
   “เพราะงั้นคุณถึงเลือกนกยูงเหรอ?”
   “อืม... ตัวมันใหญ่ดี แล้วก็สวยด้วยน่ะ ฉันไม่อยากให้หลังตัวเองเหลือที่ว่างอะไรอีก ก็เลยสักมันทั้งตัวนั่นแหละ”
   นายตำรวจหนุ่มกลืนน้ำลาย เด็กอายุสิบสาม ที่กล้าสักรูปใหญ่ขนาดนั้นเอาไว้ที่กลางหลัง หัวใจทำด้วยอะไรกันนะ....
   “พอเขารู้เข้าก็คลั่งใหญ่ จับฉันขึงพืดทิ้งเอาไว้ในสวนสามวันสามคืน ฉันเลยได้ลิ้มรสชาติน้ำค้างตอนนั้นแหละ”
   “!!!!”
   “แต่นั่นก็ไม่ทำให้เขาหายเป็นบ้าในตัวฉัน.. หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาหลงรักนกยูงบนหลังฉัน ทั้งลูบทั้งจูบ ตอนนั้นแหละที่ฉันเริ่มคิดอยากจะฆ่าเขา”
   เงียบไปพักหนึ่ง ลู่อี้เผิงก็ได้ยินเสียงตอบกลับมาอีก “เขาจะพอใจทุกครั้งที่ฉันเล่นบทรักร้อนแรงบนเตียงชนิดวิปลาสเกินจินตนาการ เพราะงั้น เวลาฉันออกไปไหน หายไปกี่วัน กลับมาฉันจะสนองตัณหาเขาอย่างเต็มที่ จนเขาแทบจะคลานอยู่ใต้เท้าฉัน พอฉันทำบ่อยๆ เข้า คนในบ้านที่เคยดูดายฉัน ก็เริ่มคิดว่าฉันมีอำนาจเหนือเขาแล้ว ตลกดีเหมือนกัน ฉันเริ่มต้นมีบารมีเพราะเรื่องบนเตียงเลยนะเนี่ย”
   “เสียงในบ้านเริ่มแตกเป็นสองฝ่าย แน่นอน ถึงเขาจะเก่งด้านงานบริหาร อืม.. เขาเก่งมันทุกเรื่องนั่นแหละ แต่ก็ใช่ว่าจะมีคนพอใจเขาไปทุกคนหรอก เขาเองก็คงรู้สึกถึงเรื่องนี้ แล้วก็คงรู้ด้วยว่านับวันฉันมีอำนาจเหนือเขาเข้าไปทุกที เขาถึงได้จัดงานวันเกิดตัวเองบนเรือ จุดประสงค์ก็เพื่อจะจัดการปัญหานี้ให้มันจบๆ “
   หงคงฉ่วยหยุดพักจิบน้ำที่วางอยู่ข้างตัวอึกหนึ่ง จึงเล่าต่อ “อ้อ.. เรื่องเรือน่ะ จริงๆ ฉันเป็นคนเสนอเอง บอกเขาว่าฉันอยากล่องเรือ เขาก็คงรู้หรอกว่าฉันคิดอะไร แต่เขาเองก็คงคิดไม่ต่างจากฉันเหมือนกัน บนเรือหนีไม่ได้ ไม่ว่าใครก็กลัวตายกันทั้งนั้นแหละ เพราะอย่างนั้น เราถึงขึ้นไปบนเรือกัน”
   ลู่อี้เผิงนิ่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ ด้วยหัวใจสั่นระรัว การสังหารโหดบนเรือลำนั้น... ฝีมือคนคนนี้จริงๆ หรือ?
   “ฉันน่ะ วางแผนเอาไว้กับคนในบ้านที่ไม่ชอบขี้หน้าเขา ว่าจะจัดการฆ่าเขาบนเรือนั่นให้ได้ แต่.. เขาก็สมฉายาเห่ยอิงหรอกนะ.. เขารู้แผนฉัน เราสองคนเลยต้องเปิดศึกกันบนเรือ... อ้อ.. นี่ อย่าเพิ่งคิดบ้าๆ ว่าฉันหรือเขาแค่ลำพังสองคนจะฆ่าคนเยอะขนาดนั้นได้ล่ะ พวกเราฆ่ากันเอง.... ฟังไม่ผิดหรอก พวกเราฆ่ากันเอง”
   “!!!”
   “เห่ยอิงคลุ้มคลั่งน่าดู ฉันเองก็คลั่งไม่แพ้เขาหรอก สารภาพเพิ่มหน่อยก็ได้ ฉันเองก็ฆ่าไปหลายคนเหมือนกัน คนที่เคยมองฉันเฉยๆ ปล่อยให้ฉันถูกเขาข่มขืน พวกมันสมควรตาย ส่วนฝั่งฉันเองก็คงสมควรตายในสายตาเขาเหมือนกันนั่นแหละ เพราะอย่างนั้น เรือมันถึงได้เละเทะขนาดนั้นไงล่ะ สุดท้ายก็เหลือแค่ฉันกับเขา.... อ้อ... ยังมีพ่อบ้านหลี่อีกคน เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าเขาเคยเป็นคนสนิทของเห่ยอิง”
   “อืม...”
   “เขาเคยถูกซ้อมปางตาย เพราะแอบถ่ายรูปฉัน หลังจากนั้นเขาก็ไม่มายุ่งกับฉันอีกเลย บนเรือนั่น เขายืนข้างเห่ยอิงตลอด ตอนเหลือกันสามคน ฉันคิดแล้วว่าฉันต้องฆ่าเห่ยอิงก่อน จากนั้นค่อยฆ่าเขา แต่ถ้าไม่สำเร็จเลย ฉันจะฆ่าตัวตาย แต่สุดท้าย หลี่คงก็ช่วยฉัน... ให้ฉันได้ฆ่าหมอนั่นด้วยมือของตัวเอง”
   ความเงียบเกิดขึ้นทันทีหลังจากนั้น เนิ่นนาน... ถึงได้ยินเสียงลู่อี้เผิงตอบกลับมา “แต่เขาก็ไม่ตาย.. ใช่ไหม?”
   หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง สุดท้ายก็ตอบกลับ “ฉันยิงแสกหน้าเขาตรงกราบเรือ เขากระเด็นตกทะเลไป... ตอนนั้นพวกเรารีบกันมาก... ฉันต้องหนีก่อนที่ใครจะมาพบตัวเข้า... ฉันเข้าใจว่าเขาตาย... ถึงตอนหลังจะรู้ว่าไม่มีใครเจอศพเขาเลยก็ตาม”
   “แต่พอเกิดเรื่องระเบิด คุณเลยนึกถึงเขาขึ้นมางั้นหรือ?” ลู่อี้เผิงถามต่อ หงคงฉ่วยสูดหายใจลึก แล้วตอบกลับไป “ก่อนที่ฉันจะรู้เรื่องระเบิด มีคนจ้างเด็กให้เอาซากนกยูงมาโยนไว้ที่คฤหาสน์ฉัน....”
   “?!”
   “สารวัตรลู่... ไม่ว่าไอ้คนที่ทำ จะใช่มันรึเปล่า ไม่ว่ามันจะรอดตายจากเรื่องตอนนั้นมาจริง หรือแค่คนอื่นมาสวมรอยแทน ไอ้บ้าที่กล้าทำกับฉันขนาดนี้ กับคนของฉันแบบนี้ ฉันไม่ปล่อยมันเอาไว้แน่”
   หัวใจของลู่อี้เผิงเต้นแรงขึ้นมา เขากรอกเสียงตอบกลับไป “คงฉ่วย คุณร่วมมือกับผมเถอะ ที่เขาเล่นงานผมก็เพราะอยากให้คุณออกโรงเอง ผมจะไม่ซ่อนตัวหรอกนะ ผมจะล่อเขาออกมา หลังจากนั้นเราจะได้จับเขา”
   หงคงฉ่วยหัวเราะสวนทันที “เธอรู้รึเปล่าว่าเขาเป็นใคร?”
   “เป็นคนโรคจิต” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเสียงดัง “เผิงเผิงตอบได้น่ารักจริงๆ เออ ฉันเห็นด้วยว่าเขาโรคจิต แต่เขาไม่ได้โรคจิตธรรมดาหรอกนะ เขาฉลาด ฉลาดมากเสียด้วย ฉลาดและเก่งจนเผิงเผิงน้อยไม่น่าจะสู้ไหวเลยล่ะ... เผิงเผิงงัดกระโปรงรถด้วยมือเปล่าได้ไหมล่ะ? เผิงเผิงคิดว่าตัวเองจะวางระเบิดเอาไว้ด้วยวิธีแบบนั้นไหวไหม?”
   ลู่อี้เผิงเงียบไปแล้วจริงๆ เขานึกถึงวิธีที่คนคนนั้นใช้วางระเบิด นึกถึงการงัดกระโปรงหน้ารถด้วยมือเปล่า หงคงฉ่วยพูดขึ้นต่อ “เขารอมาสามสิบกว่าปี รอ... รอวันที่ฉันจะเผยจุดอ่อนออกมา รอวันลากคอฉันออกไป เขาไม่ให้เธอจับง่ายๆ หรอก”
   “ไม่ใช่ผม.. แต่เป็นเราต่างหาก” ลู่อี้เผิงตอบกลับมา “ผมรู้ว่าผมไม่รู้จักเขา แต่คุณรู้จักเขา รู้จักเขาดีเสียด้วย ที่สำคัญ เขาต้องการตัวคุณใช่ไหมล่ะ เขาต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อให้คุณออกมาแน่ คงฉ่วย ถ้าเขาจับตัวผมได้ คุณจะมาช่วยผมไหม?”
   “นี่... อย่าถามอะไรงี่เง่าแบบนั้นได้ไหม ฉันน่ะพยายามช่วยเธอก่อนที่เขาจะจับเธอได้อยู่นะ เลิกเอาคอตัวเองไปแหย่ไว้ในปากเสือทีเถอะ” หงคงฉ่วยว่า ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา “คงฉ่วย คุณจะไม่ยอมให้ผมถูกฆ่าตายใช่ไหม?”
   “อืม... ฉันไม่ยอมให้เขาฆ่าเธอหรอก กลัวแต่เธอจะไปให้เขาฆ่าน่ะสิ”
   “เขาไม่ฆ่าผมแน่” ลู่อี้เผิงตอบกลับมา “ถ้าเขาอยากฆ่าผม เขาจะต้องวางระเบิดลูกใหญ่กว่านี้.. คงฉ่วย เขาทำร้ายผม เพื่อจะล่อให้คุณออกมา”
   “อืม รู้ถึงขนาดนั้นก็ดีแล้วนี่” หงคงฉ่วยว่า ก่อนจะพูดต่อ “ที่ฉันให้เธออ่านแฟ้มคดี เพราะอยากให้เธอเข้าใจความจำเป็นของฉัน เธอจะจับฉันตอนหลังก็ได้ แต่ตอนนี้ หลบออกไปซะ”
   “คงฉ่วย...” ลู่อี้เผิงพูดขึ้นอีก “คุณแค้นเขามากเลยใช่มั้ย?”
   “อืม...”
   “คุณจะฆ่าเขาใช่มั้ย?”
   “...................”
   “คงฉ่วย ผมยอมให้คุณทำตัวเป็นกฎหมายไม่ได้หรอก” ลู่อี้เผิงกรอกเสียงตอบกลับมา “เขาระเบิดรถผม ทำเพื่อนผมเจ็บหนัก เขาต้องถูกลากตัวมาลงโทษตามกฎหมาย”
   “.....”
   “คงฉ่วย ร่วมมือกับผมเถอะ ผมจะยอมเป็นเหยื่อล่อเขาออกมาเอง”
   “?!”
   ได้ยินเสียงลู่อี้เผิงพูดกรอกตามมาอีก “เราจะซ้อนแผนเขา ผมจะยอมให้เขาจับ คุณจะได้เจอเขา จากนั้น เราก็จะได้จับเขาเข้าคุก”
   หงคงฉ่วยหัวเราะหึๆ “สารวัตรแน่ใจหรือว่าเขาจะจับตัวสารวัตรไว้แบบเป็นๆ น่ะ”
   “แล้วถ้าผมตาย คุณจะยอมออกมาเจอเขาไหมล่ะ? อย่าบอกนะว่า คุณจะรอให้ผมตายก่อน แล้วค่อยออกมาแก้แค้นแทนผมน่ะ”
   หงคงฉ่วยนิ่งไปสักพัก ก็หัวเราะออกมาอีก “ฉันไม่ชอบแก้แค้นแทนคนอื่นหรอกนะ ในเมื่อสารวัตรแส่หาเรื่องใส่ตัวเอง... ก็ช่วยไม่ได้ ถ้าถึงเวลาจริงๆ สารวัตรเป็นอะไรไปล่ะก็ จะโทษฉันไม่ได้หรอกนะ”
   “ผมไม่โทษคุณหรอก เป็นอันตกลงตามนี้นะ”
   หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะส่งเสียงตอบกลับมา “สารวัตร ปลาหิมะน่ะ สารวัตรยังอยากทานอยู่อีกรึเปล่า?”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงตอบคำ “จบเรื่องนี้แล้วผมจะไปทานที่บ้านคุณ... ทุกวันเลย”
   บนใบหน้าของหงคงฉ่วยปรากฏรอยยิ้มออกมา “สารวัตรร้ายขึ้นทุกวันแล้วนะ ตกลง... ฉันจะยอมทำตามแผนของสารวัตรสักครั้งก็ได้”
------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงวางโทรศัพท์ ก่อนจะระบายลมหายใจเฮือก จากนั้นสักพัก ใครบางคนก็เปิดประตูเข้ามา
   “ทำได้ดีมาก สารวัตร” เฉินฉินพูด และลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียง “ผมให้หน่วยดักฟังอัดเสียงเขาไว้แล้ว งานนี้ ถ้าเราจับทั้งเห่ยอิงและหงคงฉ่วยได้ เราจะปิดคดีได้ทั้งสองคดีเลยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองผู้บังคับบัญชา “แต่คดีเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนมันหมดอายุความไปแล้วนะครับ”
   เฉินฉินมองหน้าเขา แล้วยิ้มออกมา “ถ้ามีเจ้าทุกข์มาแจ้งความใหม่ เราก็รื้อมาทำต่อได้นั่นแหละ จับพวกเขาให้ได้ก็พอ เรื่องคดีน่ะไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก ก่อนจะพยักหน้า
------------------------------------------------------
   “คงฉ่วย...” หลี่คงเดินเข้ามา และเปลี่ยนเหยือกน้ำที่วางอยู่ข้างตัวหงคงฉ่วย ก่อนจะพูดขึ้นต่อ “โทรศัพท์สารวัตรลู่ถูกดักฟังอยู่นะครับ”
   “อืม.. ฉันรู้” หงคงฉ่วยว่า และถอนหายใจ “เผิงเผิงชอบโกหกฉันอยู่เรื่อย แต่เอาเถอะ ใช่ว่าฉันจะไม่รู้สึกเห็นใจเขาหรอกนะ งานนี้เพื่อนเขาเจ็บ กับคนที่ตั้งหน้าตั้งใจทำงานเต็มที่อย่างเขาน่ะ ยังไงก็กัดเรื่องนี้ไม่ปล่อยแน่ แถมยังเถรตรงซะขนาดนั้น คงยอมทำทุกอย่างนั่นแหละ...”
   “แล้วอย่างนั้น.....”
   “ฉันเองก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อลากตัวหมอนั่นออกมาฆ่าให้ตายเหมือนกัน ฉันไม่เชื่อในความยุติธรรมของกฎหมายหรอกนะ” หยุดพลางยกแก้วน้ำขึ้นมาจิบ “ในเมื่อสารวัตรลู่เสนอตัวอยากจะเป็นเหยื่อเอง ฉันก็ไม่ควรจะนึกเสียดายชีวิตแทนเขา”
   หลี่คงมองดูแก้วน้ำที่กำลังสั่นระริกอยู่ในมือของเจ้านาย ก่อนจะพูดเสียงแห้ง “คงฉ่วย...”
-----------------------------------------------------
ลู่อี้เผิงนั่งอยู่บนเตียง เหม่อมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือในมือของตัวเอง เขาวางสายจากหงคงฉ่วยไปนานแล้ว แต่สายตายังคงค้างอยู่บนภาพถ่ายของรูปภาพขาวดำซึ่งแสดงอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์
   รูปถ่ายขาวดำ สภาพเก่าคร่ำคร่า แต่ถึงอย่างนั้นยังสะท้อนให้เห็นเค้าหน้าคมคายหมดจด จมูกเป็นสันตรง ริมฝีปากได้รูป ปลายคางกลมกลึง ดวงตาที่เหม่อมองขึ้นด้านบนเหมือนสะท้อนประกายอะไรบางอย่าง หม่นหมอง และไม่เข้าใจ
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบริมฝีปาก สัมผัสอ่อนอุ่นเมื่อวันก่อนยังคงตกค้างอยู่ในความทรงจำ กับดวงตาดำสนิทที่เขาไม่เคยมองความนัยน์ออกเลยคู่นั้น เบื้องหลังที่เขาเคยอยากรู้ ตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายที่เรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วย
   หรงไป๋จื่อ.....
   ลู่อี้เผิงหวนนึกถึงคำบอกเล่าของจั้วซือเหลียน คุณชายใหญ่ตระกูลหรงคลั่งน้องชายตัวเอง ถึงกับขืนใจและขังเอาไว้ในห้องเป็นเวลาหลายปี นี่เองรึเปล่าที่เป็นสาเหตุให้บุคคลในรูปถ่ายมีสายตาแบบนั้น
   นายตำรวจหนุ่มย้อนนึกไปถึงวันเวลาที่หงคงฉ่วยบังคับเขามีเซ็กซ์ด้วย ทุกครั้งเจ้าตัวมักจะทำท่าอ่อนแรงเสียเต็มประดา แล้วก็เข้ามาซุกหน้าอกเข้า ประหนึ่งลูกนกเล็กๆ ต้องการความอบอุ่น
   หัวใจของลู่อี้เผิงเต้นอื้ออึงอยู่ในอก คำพูดของหงคงฉ่วยในคราวก่อน ระหว่างที่ทั้งคู่เริ่มต้นมีเซ็กซ์กันหลังงานเต้นรำ คำว่าไม่ไว้ใจและรู้ไปก็ไม่ช่วยอะไร เวลานี้ลู่อี้เผิงเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง อดีตของหงคงฉ่วยเลวร้ายอย่างที่เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นจริงๆ บนโลก แผลใจหนักหนาสาหัสที่กัดกร่อนจิตใจมายาวนานจนยากจะเยียวยารักษา ถึงอย่างนั้นแล้ว....
   นายตำรวจหนุ่มถอนหายใจเฮือก มองดูภาพคนในรูปถ่ายที่กำลังเหม่อมองขึ้นไปด้านบน... ตอนที่ถูกถ่ายรูปนี้ หงคงฉ่วยคิดอะไรอยู่กันแน่... หวังเป็นอิสระ อย่างเช่นนกที่บินอยู่ในสวนงั้นหรือ......
ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดถึงอดีตของหงคงฉ่วยเอาไว้หลายอย่าง ทั้งนักโทษหนีคดี เด็กที่ถูกเลี้ยงอย่างพะเน้าพะนอมาให้เป็นมาเฟียใหญ่ และอีกสารพัด แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าอดีตของหงคงฉ่วยจริงๆ จะเลวร้ายถึงขนาดนี้ ยิ่งพอนึกว่าเจ้าตัวเล่าอดีตนั้นให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงร่าเริงเหมือนภูมิใจเสียเต็มประดา นายตำรวจหนุ่มยิ่งรู้สึกปวดแปลบในอก...
   แต่เขายังจำเป็นต้องทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย... ต้องจัดการให้ทุกอย่างเข้าสู่ระบบตามที่มันสมควรจะเป็น....
   ประตูห้องพักถูกเปิดเข้ามาเบาๆ ลู่อี้เผิงหันหน้าไปมอง และพบใครคนหนึ่งท่าทางคุ้นตาเดินเข้ามา หงคงฉ่วยสวมเสื้อโค้ทสีแดงเลือด หวีผมปัดข้างเช่นเคย นายตำรวจหนุ่มยันตัวลุกขึ้นทันที
   “คงฉ่วย...”
   “ขยับแบบนั้นเดี๋ยวแผลก็ฉีกอีกหรอก” ทางนั้นพูด และเดินเข้ามาใกล้ ลู่อี้เผิงมองใบหน้านั้นเนิ่นนาน ก่อนจะพูดออกมา “คงฉ่วย อดีตของคุณน่ะ...”
   “ฉันไม่ได้เล่าอดีตให้เธอฟังเพราะอยากเห็นเธอทำหน้าแบบนั้นใส่ฉันหรอกนะ” อีกฝ่ายพูดหลังจากมองหน้าเขา จากนั้นก็ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ ลู่อี้เผิงพยักหน้า “ผมรู้ คุณแข็งแกร่ง”
   “อืม...”
   “คงฉ่วย... ” ลู่อี้เผิงเรียกชื่ออีกฝ่าย แล้วเม้มปากอย่างชั่งใจ สักพักจึงพูดขึ้นต่อ “คราวนี้น่ะ เขาจะจับคุณด้วยนะ”
   “อืม.. ฉันรู้ เผิงเผิงเองก็อยากจับฉันอยู่นานแล้วไม่ใช่หรือ?”
   “............”
   “นึกเสียใจขึ้นมาบ้างแล้วหรือยัง ที่เลือกเป็นตำรวจน่ะ” เสียงเดิมถามต่อ ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปากแน่น “ไม่... ผมแค่เสียใจ... เสียใจที่ต้องมาเจอคนอย่างคุณ”
   “เธอเสียใจที่ได้เจอฉันจริงๆ รึ?” หงคงฉ่วยพูด และโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก “เสียใจเพราะหลอกฉันไม่ได้ หรือเสียใจที่ตัดใจจากฉันไม่ลงกันแน่ล่ะ คุณตำรวจ”
   นายตำรวจหนุ่มขบริมฝีปากล่าง ก่อนจะเอื้อมมือดึงใบหน้านั้นลงมา
   “ผมน่ะ....!”
   
   ลู่อี้เผิงลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะรู้สึกว่าตัวเองคว้าอากาศ ในห้องพักฟื้นเงียบสนิท มีเพียงแสงไฟเรืองๆ ที่ส่องลอดขอบม่านตรงช่องกระจกเล็กๆ ด้านหน้าห้องเท่านั้นเอง ชายหนุ่มยันตัวลุกขึ้น กวาดสายตาไปรอบๆ ห้อง
   ไม่มีใครอีก...
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก ข้างตัวของเขามีเพียงโทรศัพท์วางอยู่ ชายหนุ่มซบหน้าลงกับฝ่ามือ
   หงคงฉ่วย.....
------------------------------------------------------
   ตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา หงคงฉ่วยผ่านมรสุมชีวิตนับครั้งไม่ถ้วน ทั้งเรื่องเลวร้ายอย่างที่เรียกได้เต็มปากว่านรกบนดิน เขาก็ผ่านมันมาแล้ว  หงคงฉ่วยตะกายตัวเองขึ้นมาจากนรก ใช้สองมือชุ่มเลือดแผ่ขยายเงาปีกทะมึนครอบงำวงการอิทธิพลมากว่าสามสิบปี ด้วยความโหดเหี้ยมอำมหิต โดยเก็บงำตัวตนเอาไว้อย่างลึกลับ
   เพียงเพราะต้องการจะกลบฝังอดีตอันเลวร้ายของตนเองเอาไว้ในส่วนลึกสุดของความทรงจำ....
   อดีตเลวร้ายทำให้หงคงฉ่วยชืดชาและชิงชังในทุกสิ่ง โลกทั้งโลกสำหรับเขาแล้วเป็นเพียงภาพถ่ายสีเทาทะมึน สำหรับคนเป็นๆ ด้วยกัน หงคงฉ่วยเห็นเป็นเพียงก้อนเนื้อที่ถูกอาบทับด้วยความต้องการหลายรูปแบบ ดังนั้นบททดสอบโหดร้ายสารพัดถูกคิดค้นขึ้นมาเพื่อบีบบังคับให้คนที่เข้าใกล้เขาแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา
   ความชืดชาชิงชังแปรเปลี่ยนเป็นความอำมหิต ถึงอย่างนั้นก็ยังมีที่ว่างพอสำหรับผู้ที่ผ่านบททดสอบแสนทารุณ ความภักดีที่ได้รับชนิดถวายหัว พอจะถมเติมช่องว่างบิดเบี้ยวภายในจิตใจให้ตื้นเขินขึ้นมาได้บ้าง
   ถึงอย่างนั้น โลกทั้งโลกของเขาก็ยังคงเป็นสีเทาทะมึนที่เจือด้วยสีแดงเลือดเน่าคล้ำ
   หงคงฉ่วยนั่งอยู่บนเตียง แสงจากโคมไฟตรงหัวเตียงสีนวล สะท้อนผิวกายละเอียดและเสี้ยวหน้าคมคายที่กำลังก้มมองบางสิ่งบางอย่างในมืออยู่
   ในมือของหงคงฉ่วยมีอัลบั้มรูปอัลบั้มหนึ่ง ภาพถ่ายด้านในเป็นภาพของชายหนุ่ม หน้าตาบูดบึ้งเหมือนรำคาญการถ่ายรูปเต็มที ถึงอย่างนั้นกลับทำให้คนมองภาพเกิดรอยยิ้มบนใบหน้าขึ้นมาได้
   ในโลกที่มีแต่ความทารุณโหดร้าย นับแต่นรกบนดินในอดีต หงคงฉ่วยใช้เซ็กซ์เพียงแค่สนองความต้องการทางร่างกาย ไม่เคยมีอะไรมากกว่านั้น ความหลังครั้งเก่าทำให้ร่างกายของเขาสะอิดสะเอียนต่อการถูกสัมผัส ในบรรดาชายหนุ่มพวกนั้น ไม่เคยมีใครได้สัมผัสร่างกายของเขาเลยสักครั้ง ไม่มีใครเลยที่เคยเห็นหน้าเขาเวลามีอะไรกัน คนพวกนั้นก็แค่เครื่องระบายอารมณ์ ที่จะหามาแทนใหม่เมื่อไหร่ก็ได้ หงคงฉ่วยไม่เคยสะทกสะท้าน หรือรู้สึกอะไร แม้ฆ่าคนพวกนั้นทิ้งกับมือเพราะทำผิดกฎ เขาก็ทำได้โดยไม่ต้องกะพริบตาเลย
   จนกระทั่งเขาได้เห็นดวงตาสีดำสนิทที่มีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าคู่นั้น
   ตลอดเวลาที่ผ่านมา หงคงฉ่วยเห็นสายตาคนมาหลายแบบ เวลาอยู่ต่อหน้าเขา เวลาอยู่ต่อหน้าเหล็กเผาไฟสีแดงพวกนั้น แววตาของแต่ละคนแตกต่างกันออกไป บ้างลนลานหวาดกลัว บ้างแข็งขืน หลายคนมาเพื่อเอาผลประโยชน์จากเขาเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง หลายคนมาเพื่อรับใช้เขา แต่หงคงฉ่วยเพิ่งเคยเห็น คนที่มาเพื่อผลประโยชน์ของคนอื่นเป็นครั้งแรก
   สายตาคู่นั้นทั้งมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว กล้าหาญที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็น แถมตั้งใจเสียไม่มี.... ภาพชายหนุ่มอายุห่างจากเขาเป็นยี่สิบปี กัดผ้าเช็ดหน้าจนได้เลือด ขณะพยายามจะเขียนตัวอักษรพวกนั้นเอาไว้ที่ขา สะเทือนใจเขาอย่างรุนแรง ทำให้หัวใจชืดชาของเขาเต้นดังที่สุด หงคงฉ่วยนึกอยากทดลอง เล่นสนุกกับสายตามุ่งมั่นนั้นดูสักครั้ง
   แล้วโลกสีเทาทะมึนของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
   การเข้ามาของสายตามุ่งมั่นจริงจังคู่นั้นทำให้เกิดช่วงเวลาที่เหมือนสวรรค์ในความรู้สึกของเขา เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกถึงความสุข แม้ว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่รู้สึกอย่างเขาเลยก็ตาม
   หงคงฉ่วยรู้ดีกว่าใครๆ ว่าสายตามุ่งมั่นนั้นไม่ได้มีเพื่อตัวเขา และไม่ใช่สิ่งที่เขาจะใช้อำนาจหรือกำลังคว้าเอาไว้ได้
   อัลบั้มรูปถ่ายถูกพลิกมาจนถึงภาพสุดท้าย เป็นภาพของชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบตำรวจเต็มยศ สายตาคู่นั้นทั้งมุ่งมั่นจริงจังและสดใส ภาคภูมิใจในเครื่องแบบที่ใส่เสียเต็มประดาจริงๆ
   รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหงคงฉ่วยอีกครั้ง ก่อนที่จะปิดอัลบั้มรูป แล้วเอื้อมมือไปปิดไฟตรงหัวนอน
   เส้นทางเดินของเขากับสายตามุ่งมั่นคู่นั้นแตกต่างกันเกินไป ถึงแม้จะยอมตัวเกลือกกลั้วกับเขาจนถลำลึกขนาดไหน สายตาคู่นั้นไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย สักวันคงต้องเลือกเส้นทางที่ขาวสะอาดเส้นเดิมที่ตนมุ่งหมายเพื่อก้าวไปข้างหน้า ส่วนตัวเขาเองก็คงต้องเดินตามเส้นทางมืดงำที่คลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือด
   เส้นความสัมพันธ์ที่บังเอิญมาแนบสนิทกันได้นี้คงถึงเวลาต้องแยกจากกันสักที และคงไม่มีวันได้หวนกลับมาพบกันอีก แต่บนทางเดินแคบๆ สีดำสนิทที่ทอดรออยู่ เขาคงจะได้มีความทรงจำนี้นำทางไปจนถึงจุดสุดท้าย
   ความทรงจำที่จะทำให้หัวใจของเขาอบอุ่น ในวาระสุดท้ายที่รอเขาอยู่ในความมืดเบื้องหน้า
   ลู่อี้เผิง....
----------------------------------------------------------
** เศร้า!!! ตอนนี้เศร้า!!!! :o12:

ตอนเขียนอยู่ท้ายๆ เรื่องนี่น้ำตาซึม ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่า ต่อไปจะมียิ่งกว่านี้ แต่.. สงสัยเพราะเราจะรักคงฉ่วยมาก เลยรู้สึกเศร้ากับตอนนี้เป็นพิเศษ.... :m15:

กำลังเขียนตอน25อยู่ เศร้าสุดทน!!! :sad4:

(คนอ่านถือมีดเตรียมแล่เนื้อเถือหนังข้าพเจ้าเต็มที่... จบไม่ดีมรึงตาย!!! :m31:)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 29-08-2011 10:11:28
ขอให้ทั้งสองอย่าเป็นไรไปเลยเน้ออออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 29-08-2011 10:18:06
เศร้า สงสารคงฉ่วย หวังว่าคงไม่มีเจ้าทุกข์ เข้ามาแจ้งความใหม่นะ
เพราะถ้าไม่มี คงฉ่วยก็ไม่โดนจับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 29-08-2011 10:22:15
 :a5:

ฮือๆ.. อ่านแล้วก็นึกอยู่ว่า ฤๅรักเราจะเป็นเพียงเส้นขนาน~♪

แบบรักกันไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ แง.. ไม่เอาน้าาาา
แอบหวาดหวั่น หวาดระแวงง

 o7 มันสะเทือนใจมากเลยซาร่า...
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 29-08-2011 10:23:27
:sad4:  ไม่เอานะไม่เอา  จบแบบเศร้าไม่เอานะตัวเอง  รับไม่ได้อย่างแรง  คงฉ่วยห้ามแก่ด้วยนะรับไม่ได้ อ้ากกกกกก :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 29-08-2011 10:23:54
 :monkeysad:  ไม่น่ะ คงฉ่วยอย่าทำอะไรบ้าๆน่ะ
แล้วรู้ได้ไงว่าเผิงเผิง ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 29-08-2011 10:45:02
 :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wanderer ที่ 29-08-2011 11:12:20
 :m15: :m15: เศร้าง่ะ เศร้าบีบหัวใจไม่เป็นไร

แต่ตอนจบอย่าจบเศร้าน้าาาา  :monkeysad:

ไม่งั้น  :beat: อิอิ

ให้คนแต่ง  :L2: :L2: เป็นกำลังใจจ้า  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: - คราส - ที่ 29-08-2011 11:16:31
อ่านมาสองวัน ในที่สุดก็ตามทัน
ตามมาเจอมาม่า  :sad4: แต่เราชอบบบ   :laugh:

 :L2:  ให้คนเขียน

หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 29-08-2011 11:18:56
เจ๊............................................................


ส้วมที่บ้านอ่ะ...

ยังอยากใช้อยู่ปะ?  :angry2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 29-08-2011 11:21:41
อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงเพลงนี้จริงๆ "ชาตินี้ที่รัก เราคงรักกันไม่ได้"

แต่ถึงจะเศร้า ทุกคนก็ต้องเดินหน้าต่อไปตามความเชื่อและการตัดสินใจของตนเอง

เหมือนอย่างที่คงฉ่วยและสารวัตรลู่กำลังจะทำ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนตลอดๆๆๆๆๆ  :L2:  :กอด1: (แต่อย่าให้เศร้ามากนักนะ หัวใจอ่อนแอมากแล้ว ฮือๆๆๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 29-08-2011 11:23:28
คงฉ่วย ตัดสินใจแบบนี้ ท่าทางความสัมพันธ์ของ 2 คนนี้ จบไม่สวยแน่เลยอะ  ปวดใจจริง  :m15:

อยากให้กลับไปออกทะเลซะดีกว่า  :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Kitadang ที่ 29-08-2011 11:40:04
สุดยอดค่ะ ขอคารวะคนเขียนสิบจอกเลย เก่งอะที่เขียนได้เมพขนาดนี้ เศร้ามากและซึ้งมาก จะว่าไงดี เขียนให้เจ้าพ่อดูเป็นเจ้าพ่อได้จริง สุดยอด

คงฉ่วย...  บอกตามตรงเรารู้สึกว่าหล่อนเท่มากกกกกก  เป็นเคะราชินีที่โคตรจะแมนฮาๆๆๆ  ทั้งฉลาด กล้า บ้า แบบนี้เอาใจอิชั้นไปเลย  แต่ว่าลดความดาร์กลงหน่อยเถอะพ่อคุณ คนอ่านกลัวจบไม่สวย มาม่าน่ะชอบ แต่จบเศร้ามันจะพาจิตตกเอานา
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 29-08-2011 11:42:14
อ๊ากกกกกกกกก  เม้นท์ไม่ออก ตื้อไปหมดเลย เง้อออออ

เห่ยอิงเก็บข้อมูลมาเรื่อยๆ จนมามั่นใจเมื่อคงฉ่วยไปวีนที่กองถ่ายหนังสือหรือเปล่า
เผิงเผิงรับผิดชอบด่วนนนนนนนนน   :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 29-08-2011 11:49:42
สุดยอดค่ะ ขอคารวะคนเขียนสิบจอกเลย เก่งอะที่เขียนได้เมพขนาดนี้ เศร้ามากและซึ้งมาก จะว่าไงดี เขียนให้เจ้าพ่อดูเป็นเจ้าพ่อได้จริง สุดยอด

คงฉ่วย...  บอกตามตรงเรารู้สึกว่าหล่อนเท่มากกกกกก  เป็นเคะราชินีที่โคตรจะแมนฮาๆๆๆ  ทั้งฉลาด กล้า บ้า แบบนี้เอาใจอิชั้นไปเลย  แต่ว่าลดความดาร์กลงหน่อยเถอะพ่อคุณ คนอ่านกลัวจบไม่สวย มาม่าน่ะชอบ แต่จบเศร้ามันจะพาจิตตกเอานา


เห็นมั๊ยล่ะตัวววว
นี่แหละ ไอดอลผม!!! เจ๊แกเปนไอดอลผม!!!!
 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:


อ่านตอนนี้ไป ยิ้มไปเลยอ่ะเจ๊ ..
นี่แหละ รักแบบ SM
โอ๊ยยย รักเจ๊หว่ะ~  :m3: เจ๊เอาอีก จัดมาอีก เอาเกือบๆตายเลยนะๆๆ  :m4: :m4:


แต่ถ้าจบไม่ได้.....................

หึหึ ส้วมบึ๊ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  :angry2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 29-08-2011 12:32:17
มันบีบหัวใจอีกแล้วววว
ต่างคน ต่างมีอุดมการณ์ของตัวเอง
ทั้งๆ ทีเหมือนจะใจตรงกันซ๊ะขนาดนั้น แต่ก็ไปด้วยกันไม่ได้ :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 29-08-2011 12:34:07
เศร้าจริงๆ :m15: :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 29-08-2011 12:47:52
 :m15: :m15: :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Insritra ที่ 29-08-2011 12:49:26
เศร้าง่า T___T อยากไปเข้าไปกอดคงฉ่วย ดูแล้วหนทางที่เค้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกันช่างเลือนลางซะจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-08-2011 12:55:10
 :เฮ้อ:

อ่านช่วงล่างแล้วน้ำตาซึมอ่ะ

รักบนเส้นขนานใช่ไหม

ทำไมนะ :serius2:  ขอให้แฮปปี้เถอะ 
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellebee ที่ 29-08-2011 12:57:08
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก พ่อนกยูง ซึนเสียไม่มี T T  มันจะจบยังไงล่ะเนี่ย  ขออย่าได้ตายตกกันไปตามกันเลยนะ แง๊ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 29-08-2011 13:14:25
มาม่า.... T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: hunnanoii ที่ 29-08-2011 14:03:58
เศร้าง่าแล้วอย่างนี้คงฉ่วยจะได้อยูกินกะเผิงเผิงไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 29-08-2011 14:05:42
แงๆ  :sad4:
อ่านตอนคุยกันถึงปลาหิมะ ยังรู้สึกว่ารักมันล้นปรี่
แต่พอตอนท้ายเศร้ามากๆ เผิงเผิงซื่อตรงต่อหน้าที่แต่เอาหัวใจไปไว้ที่หน่ายยยยยย
 :เฮ้อ:ชีวิตคงฉ่วยตอนเด็กว่ารันทดแล้ว โตมาโลกยังเปงสีเทาอีก ตอนนี้เจอเผิงเผิงแล้ว
อย่าแยกกันเลยน๊า เป็นคนอ่านแล้วอินจัด ถ้าตอนจบเศร้ามีจิตตกแน่ :sad2:....รักคงฉ่วยที่สุด :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 29-08-2011 14:25:19
ม๊าย อย่าปล่อยมือจากเผิงเผิงเลยนะคงฉ่วย ไม่รู้ใจเผิงเผิงจริงๆ เหรอว่าในนั้นมีคงฉ่วยอยู่นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-08-2011 14:49:40
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก รู้แต่ว่ามันเศร้าเหลือหลาย :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 29-08-2011 15:04:13
ร้องไห้ในที่ทำงานเลยเรา T__T
ตรูอยากบ้ากับสภาพจิตใจของคงฉ่วยจริงๆ
เรื่องที่ผ่านมาทำร้ายแสนสาหัสก็ยังผ่านมาได้
แล้วต้องเจ็บปวดอีกเท่าไหร่ถึงจะจบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 29-08-2011 16:29:45
นับถือใจคงฉ่วยมากเลย
สำหรับเผิงเผิงหน้าที่กับความรัก  :เฮ้อ: ทรมานจิตใจจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jackysomayugi ที่ 29-08-2011 18:14:11
อย่าเป็นอะไรไปนะคงหงฉ่วย T T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 29-08-2011 18:16:41
ไม่จบเศร้าหรอก คุณคนเีขียนเป็นคนใจดี
เนอะ เนอะ  :z4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 29-08-2011 18:27:17
 :z3: โฮวววววววววววววว
รันทดเหลือเกิน เศร้าจังตอนนี้
จะมีเศร้ากว่านี้อีกหรอ  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 29-08-2011 18:40:47
เศร้าจังเรื่องของก๋งก๋ง
มีอดีตที่มืดมนมาก
ไม่อยากให้ก๋งก๋งคิดว่าจะเป็นทางขนานเลย
ยังไงก็ต้องมีสักทางแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-08-2011 19:06:38
อ่านสองตอนหลังนี่ เม้นไม่ออก
สะเทือนใจมากกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 29-08-2011 19:21:22
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
อ่านเเล้วบีบหัวใจ ปวดหัวใจ ทรมาน...และเริ่มหวาดหวั่นกับตอนจบ
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 29-08-2011 19:25:13
  :เฮ้อ:  จะให้กินมาม่ากี่ชามก็ได้  :monkeysad:

แต่ต้องปิดท้ายด้วยของหวานนะ  :กอด1:

ไม่งั้น จะ................................................. 

 :serius2:  :m31::angry2: :pighaun: :fire:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 29-08-2011 19:47:08
ไม่เอาดราม่านะ พลีสๆๆ TT
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 29-08-2011 19:49:34
อยากอ่านตอนต่อไปมากมาย งืดดดดดดดดดดด เจ็บช้ำกับความหลังหนเก่าของคงฉ่วยเหลือเกิน :m15:
เห่ยอิงขนาดยังไม่โผล่มาเต็มๆ ตัวยังทำเราเครียดขนาดนี้ ถ้ามันมาเต็มๆ นี่จะเครียดหนักขนาดไหนกันนะ
เผิงเผิงอ่า...หน้าที่กับหัวใจมัน ขัดแย้งกันใช่มั้ย???   คงฉ่วยก็คงหลงรักเด็กน้อยคนนี้เข้าขั้นแล้วอร๊ากกก
คนอ่านคลั่งด้วยความมาม่าต้มจนอืดชามโตนี้ ขนาดว่ายังไม่พิเศษใส่ไข่นะนี่ อยากอ่านนน :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 29-08-2011 20:01:15
 :m15:  เศร้าไปไหม แล้วตอนหน้าจะเศร้ากว่านี้อีกเหรอ  :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 29-08-2011 20:11:16
ได้โปรด ไม่อยากกินมาม่าอ่ะ ไม่หิวจริงๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 29-08-2011 20:12:48
+1 ทั้งน้ำตา :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-08-2011 20:18:57
เอิ้กกก  จุกมาม่าว่ะ  ชามโตเกิ๊นนน
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 29-08-2011 20:29:54
แต่ละคนก็มีเหตุผลของตัวเองนี่นะ... แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางซะหน่อยเน้อ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
ปล.แอบถูกใจตอนนี้ที่สุด(ในเรื่อง) ชอบเนื้อหาหนักๆหน่อยน่ะค่ะ แต่หนักมากก็ไม่ดีนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Goldfishmaron ที่ 29-08-2011 20:53:49
มันบีบหัวใจจริงๆตอนนี้ :m15: :m15:


ขอตอนจบแบบแฮปปี้ด้วยเถอะ~
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 29-08-2011 21:43:58
ไม่เอาจบเศร้า. ไม่ๆๆๆม้ายยยยยยยยยยยย


TOT


คงฉ่วยชีวิตเศร้าได้อีก.  ขอให้ได้อยุ่กับเผิงๆเถ้ออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 29-08-2011 22:03:48
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: แบบนี้ไม่อาววววววววสงสารคงฉ่วยอะ :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 29-08-2011 22:34:35
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เขาไม่ชอบมาม่า แต่อยากอ่านเรื่องนี้จะทำไงดี  :o7:
(เอ๊ะ หรือเรื่องนี้ที่บอกว่าSM หมายถึง คนเขียนเป็นS แล้วคนอ่านเป็นM รู้ว่าเรื่องมันบีบหัวใจแต่ก็ยังติดงอมแงม)

 o13 ยกนิ้วให้คนเขียนนะคะที่ปรุงมาม่าชามนี้ได้แซ่บจนคนอ่านน้ำตาไหลเลย

ปล. ตอนจบเค้าก็ขอของหวานอยู่ดี
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Allure-Q ที่ 29-08-2011 23:11:56
ตามมาอ่านหลังจากเวิ้นเว้อไปหลายวัน

มาม่า!!! :a5:

ลุ้นมาม่าชามใหญ่ต่อไป  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 29-08-2011 23:15:51
 :a5: มาม่าน้ำตก (เพราะท่าทางจะนองเลือด)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 29-08-2011 23:28:55
เศร้าไปแระ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 29-08-2011 23:40:41
โอยยย ทรมารรรร!!
อ่านแล้วมันเศร้า
มาม่าคับหม้อกันเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mayabee ที่ 30-08-2011 00:31:09
ความรู้สึกในใจอ่านไป เหมือนเห็นตอนจบไปลางๆๆ  ฮืออ  ท่านนกยูงชั้น ตายอย่างมีความสุข ? (แบบยอมตายเองไรแบบนี้)   สรุปไม่ได้อยู่ด้วยกัน     จริงๆ นะภาพมันลอยมา แงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 30-08-2011 01:02:38
อ๊ากกกกกก คนอ่านก็รักคงฉ่วยนะ

มีตอนที่เศร้ากว่านี้ด้วยหรอเนี่ยะ แง๊ ไม่น๊าาาาาาา





คนแต่งจ๋า ขอจบแบบดีๆได้มั้ยอ่าาาาาา พลีสสสสสสส (ถือมีดขู่ ฮ่าาาาาา)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 30-08-2011 01:54:51
TT^TT
ทำไมมันต้องเศร้าขนาดนี้ด้วยยยยยย
โฮๆๆๆ สงสารคงฉ่วยมากกก
แล้วจะทำยังไง เผิงเผิง ก็จะจับ
ไอ้โรคจิตนั่นก็จ้องอยู่  ฮืออออออ
บางที การถูกจับ อาจจะน่ากลัวน้อยกว่าไปอยู่กับไอ้นั่นนะ
โอ่ยยยยยย ปวดใจ!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 30-08-2011 09:53:41
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เขาไม่ชอบมาม่า แต่อยากอ่านเรื่องนี้จะทำไงดี  :o7:
(เอ๊ะ หรือเรื่องนี้ที่บอกว่าSM หมายถึง คนเขียนเป็นS แล้วคนอ่านเป็นM รู้ว่าเรื่องมันบีบหัวใจแต่ก็ยังติดงอมแงม)

 o13 ยกนิ้วให้คนเขียนนะคะที่ปรุงมาม่าชามนี้ได้แซ่บจนคนอ่านน้ำตาไหลเลย

ปล. ตอนจบเค้าก็ขอของหวานอยู่ดี

คุณเข้าใจถูกต้องแล้วคะ่ เอิ๊กๆ

**วันนี้แอบเสียใจ.. ในที่สุดหมู่บ้านเขาก็มาถอนต้นไม้ข้างบ้านเราออกแล้ว อุตส่าห์ปลูกเอาไว้เก็บกินน๊า.... ตอนซื้อเซลก็บอกว่าปลูกได้ แต่พอปลูกแล้ว คนดูแลก็ไม่ให้ปลูก... ต้นไม้ถอนได้... แต่หมาห้ามขี้ไม่ได้... เอาต้นไม้ออกแล้ว ก็เหลือแต่ขี้หมาให้เราเดินเหยียบสินะเนี่ย

แอบบ่นเรื่องขี้ๆ และหมาๆ อิอิ
-------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 24
   สิบวัน.ให้หลัง แพทย์ก็อนุญาตให้ลู่อี้เผิงกลับไปพักฟื้นต่อที่บ้านได้ ก่อนกลับเขาแวะไปหาต้วนเฟิงที่ย้ายออกจากห้องไอซียู ไปยังห้องปลอดเชื้อ เพราะยังมีเรื่องน่าเป็นห่วงเกี่ยวกับอาการติดเชื้อตรงแผลไฟไหม้
   พอเห็นว่าคนที่เดินเข้าไปเป็นเขา ต้วนเฟิงก็พูดขึ้นทันที “สารวัตร จะออกจากโรงพยาบาลวันนี้แล้วใช่ไหมครับ?”
   “อืม” ลู่อี้เผิงพยักหน้า พลางมองดูเพื่อนร่วมงานที่ยังคงมีผ้าพันแผลพันอยู่แทบทั้งตัว ต้วนเฟิงเห็นดังนั้นก็พูดขึ้นอีก “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ พยาบาลเพิ่งเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ผม ตอนนี้ผมสบายขึ้นเยอะเลยล่ะ ไอ้ที่เคยเจ็บๆ ก่อนหน้านี่ก็ไม่ค่อยเจ็บแล้ว”
   ลู่อี้เผิงมองต้วนเฟิงอีกรอบ เขารู้มาว่าแผลไฟไหม้ของนายตำรวจคนนี้อยู่ในระดับสอง ซึ่งผิวหนังไม่ถึงขั้นถูกทำลายหมด แต่ความเจ็บปวดนั้นคงไม่ต้องบรรยาย เพราะผิวหนังมีเส้นประสาทกระจายอยู่เยอะที่สุด การที่ต้วนเฟิงยังทำใจแข็งคุยกับเขาด้วยน้ำเสียงร่าเริงขนาดนี้ ลู่อี้เผิงอดนับถือไม่ได้จริงๆ
   พอเห็นอีกฝ่ายยังยืนนิ่ง ต้วนเฟิงจึงถามขึ้นต่อ “สารวัตรคงไม่ได้มายืนดูผมเป็นมัมมี่หรอกนะ ใช่ไหมครับ?... สารวัตรกำลังจะออกไปจัดการกับไอ้คนที่วางระเบิดรถเราใช่ไหม?”
   นอกจากทีมสืบสวนแล้ว ลู่อี้เผิงยังไม่ได้เล่าแผนการที่ว่านี้ให้ใครฟัง แต่เรื่องคดีตระกูลหรง และเรื่องที่หรงสือจื่ออาจจะเป็นคนวางระเบิดรถยนต์ เขาเล่าคร่าวๆ ให้ต้วนเฟิงฟังแล้ว ท่าทางนายตำรวจคนนี้จะมองทะลุสิ่งที่อยู่ในใจเขาออก
   “ระวังตัวด้วยนะครับสารวัตร ผมรู้ว่าสารวัตรน่ะเก่ง แต่สารวัตรไม่อึดเหมือนฝากระโปรงรถนะ”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา “ผมไม่ไปให้เขางัดเล่นหรอกน่า”
   ต้วนเฟิงหันหน้ามามองเขาอย่างจริงจัง “สารวัตร ผมรอสารวัตรมารับกลับไปทำงานด้วยอยู่นะ เพราะงั้น... ตอนที่ผมทำกายภาพบำบัด สารวัตรต้องมาดูให้ได้นะ สารวัตรต้องมาดูหน้าใหม่ของผมด้วยนะ”
   ลู่อี้เผิงขบริมฝีปาก ท้ายที่สุดก็เค้นรอยยิ้มออกมาได้ “อืม... ผมจะมาเยี่ยมคุณให้ได้เลยล่ะ”
----------------------------------------
   คุยกับต้วนเฟิงเสร็จแล้ว ลู่อี้เผิงก็เปลี่ยนเสื้อผ้า และนั่งรถกลับมาพร้อมกับนายตำรวจติดตามอีกสามคน แผนของเขาคือ กลับไปที่บ้าน ทิ้งกำลังตำรวจไว้เฝ้าหน้าบ้านสักสองคน จากนั้นก็ทำทีว่าผลัดเปลี่ยนเวรกันเป็นระยะ หรงสือจื่อจะต้องอาศัยจังหวะนั้นมาจับตัวเขาแน่ๆ จากนั้น...
นายตำรวจทั้งสี่คนขับรถมาถามถนนทางหลวง ขณะที่เลี้ยวออกถนนเลี่ยงเมืองซึ่งเป็นเส้นเปลี่ยว ก็พบว่ามีรถยกคันหนึ่งแล่นตามมา
“มีรถเสียอยู่แถวนี้หรือไงน่ะ” นายตำรวจที่ขับรถอยู่ตั้งข้อสังเกต “ผมไม่เห็นวิทยุรายงานเลย”
“อาจจะถูกเรียกไปยกรถที่อู่ก็ได้นะ แถวนี้มีอู่รถอยู่นี่ ท่าทางจะรีบด้วยนะนั่น ขับเร็วเชียว” นายตำรวจอีกคนพูด นายตำรวจที่เป็นคนขับเลยตัดสินใจขับชิดซ้ายเพื่อปล่อยให้รถยกคันนั้นแซงหน้าไป
“รีบจริงๆ เกิดมาเพิ่งเคยเห็นรถยกขับเร็วขนาดนี้นี่แหละ” นายตำรวจอีกคนหนึ่งพูด ลู่อี้เผิงขมวดคิ้ว “ยกรถที่อู่ทำไมถึงต้องรีบมากขนาดนี้ล่ะ”
“ไม่รู้สิ” หนึ่งในนั้นตอบ แต่ยังไม่ทันพูดอะไร นายตำรวจที่ขับรถอยู่ก็อุทานเสียงลั่น “เฮ่ย!!”
จากนั้นก็ได้ยินเสียงเบรกดังเอี๊ยด หน้าของลู่อี้เผิงแทบจะทิ่มเข้ากับเบาะรถ ดีที่มีเข็มขัดนิรภัยช่วยดึงเอาไว้อยู่ เสียงโลหะบดอัดกันดังตามมาหลังจากนั้นเพียงเสี้ยววินาที จากนั้นถุงลมนิรภัยที่ติดตั้งอยู่ด้านหน้าก็ทำงานโดยอัตโนมัติ
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ!?” ลู่อี้เผิงร้องถามทันทีที่ตั้งสติได้ นายตำรวจที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับส่งเสียงอู้อี้เพราะมีถุงลมนิรภัยค้ำคออยู่ “รถ รถยกมันหยุดกะทันหันน่ะ”
“!!!” ยังไม่ทันที่ใครจะได้ทันพูดแสดงความเห็นอะไร เสียงเหมือนโลหะหนักกระแทกกับรถก็ดังขึ้นอีก จากนั้นรถก็ถูกยกสูงขึ้น
“ไอ้บ้านั่น!!” ลู่อี้เผิงโพล่งออกมา ขณะที่รถถูกยกจนลอยเกือบจะตั้งฉากกับพื้น นายตำรวจทั้งสี่พยายามคว้าจับอะไรเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียการทรงตัวไปมากกว่านี้ มองเห็นปั้นจั่นสีเหลืองของรถยกถนัดชัดเจนอยู่ตรงกระจกหน้า เสียงลั่นเอี๊ยดๆ ของโลหะที่เสียดสีกันและเสียงหมุนก็ปั่นจั่นขนาดเล็กที่ติดตั้งอยู่บนรถดังมาให้ได้ยินชัดถนัดหู จากนั้น รถยกคันนั้นก็ออกวิ่งอีกครั้ง โดยลากรถของนายตำรวจทั้งสี่ในสภาพเชิดหัวขึ้นหกสิบองศาตามไปด้วย
“นี่มันบ้าไปแล้ว วิทยุบอกศูนย์เร็วเข้า” นายตำรวจที่นั่งอยู่ข้างลู่อี้เผิงตะโกนลั่น ปัญหาคือถุงลมนิรภัยด้านหน้ายังพองอัดนายตำรวจอีกสองคนอยู่ เลยทำให้คว้าจับอะไรไม่ถนัด วิทยุห้อยร่องแร่งตกลงมาเพราะแรงโน้มถ้วง ลู่อี้เผิงจึงเอื้อมมือไปพยายามจะคว้าเอาไว้ ทันใดนั้นเองก็รู้สึกเหมือนรถด้านหน้าหักเลี้ยวกะทันหัน รถของพวกเขาถูกเหวี่ยงไปด้านข้างอย่างรุนแรง ก่อนเสียงลั่นของโลหะจะดังขึ้นอีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกเหวี่ยงอยู่ในเครื่องซักผ้า
รถที่ลู่อี้เผิงโดยสารมากลิ้งหลุนๆ ชนเข้ากับคอกกั้นข้างทางอย่างจัง ก่อนจะหยุดสนิทลง ควันจากหม้อน้ำรถที่แตกเสียหายลอยฟุ้งขึ้นมาทันที
ลู่อี้เผิงรู้สึกเหมือนตัวเองหมดสติไปชั่วอึดใจหนึ่ง หลังจากรถหยุดสนิท นายตำรวจหนุ่มก็หันไปมองนายตำรวจที่นั่งข้างทันที นายตำรวจคนนั้นเลือดอาบหน้า ไม่รู้ว่าแค่สลบหรือเสียชีวิตไปแล้วกันแน่ ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะยื่นมือไปแตะชีพจร ก็ได้ยินเสียงนายตำรวจที่นั่งอยู่ด้านหน้าครางขึ้น
“นี่มันบ้าอะไรเนี่ย... โอย... ขาผม..”
“ทำใจดีๆ ไว้นะ” ลู่อี้เผิงพูด และรู้สึกตาพร่าไปข้างหนึ่ง พอยกมือขึ้นลูบก็พบว่ามีเลือดติดมือมาเป็นจำนวนมาก
“ผมจะแจ้งศูนย์ เราต้องเรียกรถพยาบาล” ลู่อี้เผิงพูดต่อ และพยายามจะควานหาโทรศัพท์ ในกระเป๋ากางเกงของตัวเอง ทันใดนั้น เสียงโลหะกระทบกันก็ดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่รถทั้งคันจะถูกยกขึ้น ลู่อี้เผิงคิดว่าตัวเองอาจจะคอหัก ตอนที่รถกระแทกลงกับพื้น ยังไม่ทันจะตั้งสติดี ตรงประตูรถที่กระจกแตกละเอียด ก็มีตะขอเกี่ยวขนาดเขื่องมาเกี่ยวเอาไว้ จากนั้นประตูก็ถูกดึงออก มือของใครคนหนึ่งยื่นมากระชากตัวเขาออกไปทันที
ตั้งแต่พบกับหงคงฉ่วย ลู่อี้เผิงถูกคว้าคอมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ละครั้งหนักหน่วงรุนแรงอย่างกับเอาคีมมาหนีบ แต่ครั้งนี้เขารู้สึกยิ่งกว่านั้น ราวกับมีรถทั้งคันมาทับอยู่
นายตำรวจหนุ่มถูกมือที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอกระชากตัวออกมาจากซากรถ จากนั้นก็โยนเขาลงกับพื้น ลู่อี้เผิงพยายามจะตะกายตัวขึ้นมา แล้วมือข้างนั้นก็ยื่นมาจับคอเขาเอาไว้อีกครั้ง ลมหายใจของนายตำรวจหนุ่มขาดห้วงทันที
ลู่อี้เผิงเบิ่งตากว้างแทบจะถลนออกมาเพราะแรงบีบ ที่อยู่ตรงหน้าเขาคือชายอายุราวๆ ห้าสิบหกสิบ ที่มีแผลเป็นตรงกลางหน้าผาก ดวงตาสีดำสนิทจ้องมาที่เขาราวกับจะฆ่าให้ตาย
หรงสือจื่อ!!!!
----------------------------------------------------
   หงคงฉ่วยกำลังรำมวยอยู่ ในตอนที่หลี่คงเดินเข้าไปหา พ่อบ้านชรายืนรีรออยู่หน้าประตูพร้อมกับโทรศัพท์มือถือในมือ แต่ยังไม่เอ่ยปากพูดอะไร จวบจนกระทั่งผู้เป็นเจ้านายหันกลับมา
   “เขาโทรมาแล้วใช่ไหม?”
   หลี่คงมองหน้าเจ้านายของเขา ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ มือของเขาที่ปกติมั่นคงอยู่เสมอ ดูจะสั่นขึ้นมาทันที ในตอนที่ยืนโทรศัพท์เครื่องนั้นให้ หงคงฉ่วยแนบมันเข้ากับหู
   “สวัสดี...”
   สายโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ของลู่อี้เผิง แต่เสียงตอบกลับเปลี่ยนไปแล้ว “สวัสดี... เสี่ยวไป๋จื่อ พี่ดีใจจริงๆ ที่ได้ยินเสียงเธออีก”
   ดวงตาของหงคงฉ่วยแข็งทื่อเป็นรูปปั้นในทันที “เสียงพี่ฟังดูทุเรศขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยนะ”
   “อืม... แต่เสียงเธอเหมือนเดิมเลย พี่คิดถึงอยู่ตลอดเลยนะ”
   “..............”
   “เสี่ยวไป๋จื่อ สามสิบกว่าปีมานี้ ถึงเธอจะทำร้ายพี่สาหัส แต่พี่รู้สึกภูมิใจที่เธอมีชื่อเสียงโด่งดังได้ขนาดนี้ ชื่อของหงคงฉ่วยสำหรับพี่ฟังเมื่อไหร่ก็ทำให้คิดถึงแผ่นหลังของเธอมากจริงๆ ”
   “พี่ไปมุดหัวอยู่ไหนมาตั้งสามสิบกว่าปี”
   “ก็อยู่ในฮ่องกงนี่แหละ แต่เธอคงไม่รู้หรอก พี่เฝ้ามองเธออยู่ตลอดเลยนะ เธอเก็บตัวเก่งจริงๆ สามสิบกว่าปีมานี่ พี่หาโอกาสเจอหน้าเธอไม่ได้เลย บารมีเธอก็แก่กล้าขึ้นเรื่อยๆ พี่ภูมิใจในตัวน้องพี่จริงๆ ”
   นัยน์ตาของหงคงฉ่วยปรากฏแววอำมหิตขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด “พี่เลิกพล่ามงี่เง่าแล้วพูดเข้าเรื่องมาเลยดีกว่า พี่มุดหัวมาตั้งสามสิบกว่าปี จู่ๆ คงไม่โทรมาเพื่อจะถามสารทุกข์สุกดิบผมแบบนี้หรอก”
   ได้ยินเสียงอีกฝ่ายหัวเราะ “ใจร้อนจริงนะ คุยกับพี่อีกนานๆ ก่อนไม่ได้หรือไง หรือว่าห่วงเจ้าของโทรศัพท์”
   “บอกตรงๆ เลยนะ ผมไม่อยากจะคุยกับพี่สักวินาที” หงคงฉ่วยตอบ “คนของผมเป็นไงบ้าง”
   “ยังไม่ตาย” อีกฝ่ายตอบ ก่อนจะพูดต่อ “คนของเธองั้นรึ? พี่หัวเราะได้ไหม เธอเรียกตำรวจว่าคนของเธองั้นรึ? เสี่ยวไป๋จื่อ ไอ้เด็กนี่น่ะ มันลีลาดีนักหรือไง ถึงได้หลงมันขนาดนี้น่ะ ถ้าพี่ตัดของมันทิ้ง ลากไส้มันออกมา เธอยังจะสนใจมันอยู่อีกไหม”
   “เห่ยอิง!!” หงคงฉ่วยคำรามเสียงลั่น อีกฝ่ายเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะกรอกเสียงตอบกลับมา “ไม่สมเป็นเธอเลยนะ หลงรักมันจริงๆ หรือไง? เธอยังมีหัวใจให้หลงรักใครอีกหรือ?”
   “หุบปากเถอะ” หงคงฉ่วยว่า “ให้ผมพูดกับเขาหน่อย”
   “เห็นจะไม่ได้ล่ะนะ แค่นี้พี่ก็บาดหูพออยู่แล้ว”
   “........” หงคงฉ่วยเงียบไปพักหนึ่ง แล้วกรอกเสียงลงไปอีก “ถ้าพี่ไม่ให้ผมพูดกับเขา อย่าหวังเลยว่าผมจะทำอะไรตามที่พี่บอก”
   “อ้อ... มีข้อต่อรองอีกแล้วหรือ” ทางนั้นตอบกลับมา “แล้วถ้าพี่ให้เธอพูด เธอจะทำตามที่พี่บอกหรือไง?”
   “ถ้าพี่แค่อยากจะจับตัวเขาแล้วฆ่าระบายอารมณ์น่ะ วางสายไปเถอะ ผมมีอะไรต้องไปทำอีกเยอะ”
   “เธอใจแข็งทนเห็นมันตายได้หรือไงน่ะ?”
   “พี่รู้นิสัยผมดีนี่... เอาล่ะ ผมจะวางสายแล้ว พี่จะเอาศพเขาไปทำปู้ยี้ปู้ยำอะไรก็ตามสบายเลย”
   ปลายสายแค่นหัวเราะออกมา “พี่ชอบเธอตรงที่เป็นแบบนี้ด้วยนี่แหละ เธอมันใจแข็งจริงๆ ”
   พูดจบก็ได้ยินเสียงเหมือนใครสาดน้ำ ก่อนจะได้ยินเสียงไอแค่กๆ จากนั้น ก็ได้ยินเสียงหรงสือจื่อดังขึ้นต่อ “พูดอะไรลงไปหน่อยสิ ให้เขารู้ว่าแกยังไม่ตาย”
   หัวใจของหงคงฉ่วยเต้นตึกตึกเป็นจังหวะอยู่ในอก เขานิ่งฟัง รอเสียงตอบกลับนั้น เวลาผ่านไปสักพัก...
   “คงฉ่วย.....”
   ความอบอุ่นสายหนึ่งพุ่งวาบขึ้นมาในหัวใจทันที หงคงฉ่วยกรอกเสียงกลับไป “เผิงเผิง ยังอยู่ครบดีไหม?”
   ปลายสายเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะตอบกลับมา “คิดว่าครบนะ”
   “อ้อ ดี... ถ้ามีไม่ครบฉันจะได้บอกให้เขาฆ่าเธอไปเลย”
   “..............”
   จากนั้นเสียงหรงสือจื่อก็เข้ามาแทรกแทน “พอใจรึยังน่ะ?”
   “พี่อยู่ไหนล่ะ?” หงคงฉ่วยถามกลับไป “ผมจะได้ไปเอาคนคืน”
   “บนเรือ” อีกฝ่ายตอบ “พี่หงุดหงิดอยู่หรอกนะ ที่เธอมาเพราะไอ้เด็กนี่ แต่พี่อยากเจอเธอ เพราะฉะนั้น เราระลึกความหลังกันหน่อยก็แล้วกัน พี่อยู่บนเรือ....” จากนั้นเขาก็บอกสีและลักษณะของเรือ “มาคนเดียวนะ เสี่ยวไป๋จื่อ เพราะพี่อยากเจอเธอคนเดียว”
   “ผมรู้แล้ว” หงคงฉ่วยตอบ จากนั้นก็พูดขึ้นต่อ “พี่ให้สารวัตรลู่ถือโทรศัพท์แล้วคุยกับผมไปเรื่อยๆ นะ”
   “ไม่ได้ยินเสียงมันเธอจะขาดใจตายหรือไง?” อีกฝ่ายย้อน หงคงฉ่วยแค่นเสียงต่อ “เปล่า ผมกลัวถูกพี่ต้มเปื่อย พอไปถึงแล้วเขามีไม่ครบสามสิบสอง ผมก็ไปฟรีน่ะสิ”
   ได้ยินอีกฝ่ายหัวเราะเสียงลั่น “ห่วงมันจริงนะ ก็ได้ พี่ตามใจเธอทุกอย่างอยู่แล้ว พี่จะให้มันพูดโทรศัพท์กับเธอแล้วกัน รีบๆ มานะ พี่รออยู่”
   โทรศัพท์เงียบไปอีกครั้ง จากนั้นเสียงของลู่อี้เผิงก็ดังขึ้น “คงฉ่วย ตกลงเอาไงน่ะ”
   “เผิงเผิงนึกอะไรพอจะพล่ามออกมาได้บ้างล่ะ?” อีกฝ่ายย้อนถาม และพูดต่อ “ฉันจะไปหาเธอแล้ว พล่ามให้ฉันฟังหน่อยก็แล้วกัน ฉันอยากแน่ใจว่าเธอจะยังครบสามสิบสองประการดี ตอนที่ฉันไปถึงน่ะ”
   “อืม.... ผมอยากกินปลาหิมะที่บ้านคุณน่ะ” ลู่อี้เผิงว่า หงคงฉ่วยหัวเราะขึ้นมา ขณะเดินไปเปลี่ยนเสื้อ
   “ได้ จบงานนี้ฉันจะสั่งหลี่คงให้หาเตรียมเอาไว้”
   “ผมอยากเดินเที่ยวที่คฤหาสน์คุณด้วย”
   “อืม... ฉันจะให้เสี่ยวจือพาเธอเที่ยวก็แล้วกัน”
   “ผมอยากไปว่ายน้ำที่บ้านคุณด้วย”
   “อืม...”
   “อ่างอาบน้ำที่บ้านคุณผมก็อยากจะลงแช่...”
   “เผิงเผิง” หงคงฉ่วยเรียกชื่ออีกฝ่าย “ถ้าเขาอัดเธอหรือตัดอะไรเธอเร็วขึ้น ก็เพราะเธอพูดแบบนี้นี่แหละ ฉันเดาว่าตอนนี้เขาคงจ้องเธอเหมือนกับจะฆ่าให้ตายอยู่ใช่ไหมล่ะ”
   “คุณเดาถูกเผงเลย” อีกฝ่ายตอบ “แต่ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับคุณนี่นา”
   “ไม่มีคดีอะไรสงสัยเลยหรือไง ช่วงนี้น่ะ”
   “ผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาลนะ ที่สงสัยมีแต่คดีนี้นี่แหละ” เงียบไปพักหนึ่ง ลู่อี้เผิงจึงพูดขึ้นต่อ “อ้อ.. หัวผมแตกด้วยล่ะ แต่ท่าทางแผลมันจะปิดแล้วมั้ง”
   ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยถอนหายใจตามมา “ฉันว่าโรงพยาบาลคงไม่รับรักษาเธอแล้วล่ะ” เขากล่าว ก่อนจะรับเสื้อจากพ่อบ้านมาสวม

   “คงฉ่วย” หลี่คงเรียกชื่อเขาในตอนที่ผู้เป็นเจ้านายก้าวออกมาด้านนอก หงคงฉ่วยหันหน้ากลับไปมอง
   “ให้ผมไปด้วยเถอะครับ”
   หงคงฉ่วยมองดูใบหน้าแก่ชรานั้นพักหนึ่ง แล้วจึงยิ้มออกมา “ไม่ต้องหรอก พ่อบ้านไปแล้วใครจะจัดการที่นี่ให้ฉันล่ะ...”
   หลี่คงเม้มริมฝีปากเหี่ยวย่นจนเป็นเส้นตรง “คงฉ่วย.....”
   คนถูกเรียกเดินเข้ามาใกล้เขา ก่อนจะพูดต่อ “ช่วยฉันอีกสักครั้งเถอะนะ....”
-------------------------------------------
   “เผิงเผิง พูดให้เสียงดังหน่อยนะ ฉันอยู่บนเรือ เครื่องมันเสียงดังน่ะ” หงคงฉ่วยพูดหลังจากระโดดขึ้นไปบนเรือและติดเครื่องแล้ว
   “อ้อ.. ผมคิดว่าคุณจะขี่เจ็ตสกีมาซะอีก” เสียงของลู่อี้เผิงดังตอบกลับมา หงคงฉ่วยกรอกเสียงกลับไป “อย่างี่เง่าไปหน่อยเลยน่า ที่ที่เธออยู่ไม่ใช่ว่าใกล้ๆ ฝั่งนะ อีกอย่าง ฉันไม่อยากเปียกน้ำในอากาศหนาวแบบนี้หรอก”
   “อะ..อ้อ.. อืม... ” เงียบไปพักหนึ่ง ลู่อี้เผิงจึงพูดขึ้นต่อ “คะ...คงฉ่วย มีอะไรที่พูดแล้วรู้สึกร้อนขึ้นบ้างมั้ย?”
   “ที่เป็นอยู่นั่นยังน่าร้อนใจไม่พออีกหรือไง?” อีกฝ่ายสวนทันที ได้ยินลู่อี้เผิงหัวเราะ ก่อนจะตอบกลับมาเสียงสั่น “อะ.. อืม..ผะ.. ผมว่า ยังร้อนไม่พอหรอก..”
   หงคงฉ่วยขมวดคิ้ว “เผิงเผิง เสียงเธอเป็นอะไรน่ะ”
   “อ้อ..อะ..อืม... พะ.. พอดีว่า.. ผมตัวเปียกอยู่น่ะ.. แล้ว...ตรงนี้ก็ลมแรงสุดๆ ด้วยสิ”
   “?!!”
   “คะ.. คงฉ่วย... ตัวคุณอุ่นใช่มั้ย?”
   “เผิงเผิง” หงคงฉ่วยเรียกชื่อเขาอีกรอบ “เลิกแกว่งปากสร้างความซวยให้ตัวเองทีเถอะ พูดอะไรที่มันไม่กวนประสาทเขาจะได้มั้ย..”
   อีกฝ่ายหัวเราะแบบฟันกระทบกันกึ่กๆ “ผะ.. ผมว่า.. ผมทำอะไรก็ดูกวนประสาทเขาทั้งนั้นแหละ... คะ..คงฉ่วย กังฟูนี่.. ยิ่งแก่ยิ่งเก่งหรือ?”
   “ก็แล้วแต่คน” หงคงฉ่วยพูด ก่อนจะอธิบายต่อ “แต่เขาเป็นระดับอัจฉริยะ ให้ฉันเดานะ เธอโดนเขาซัดร่วงตั้งแต่ยังไม่ทันมองเลยล่ะสิ”
   “ขะ.. เขาเอารถยกมายกรถผมเลยล่ะ”
   “?!!”
   “ผะ.. ผมเชื่อแล้วว่าเขาบ้า”
   “เออ... แต่ฉันจะบอกอะไรให้ เธอก็บ้าพอๆ กับเขานั่นล่ะ เรือลำใหญ่รึเปล่า”
   “ใหญ่” อีกฝ่ายตอบ “ไม่รู้ว่าจะเท่าเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนรึเปล่านะ แต่เรือลำใหญ่จริงๆ ผมไม่เห็นใครเลยนอกจากเขา แต่ก็ไม่แน่หรอกนะ เพราะอาจจะซ่อนตัวอยู่ก็ได้”
   “อืม...” หงคงฉ่วยตอบ พลางเร่งเครื่องเรือสปีดโบ้ทพุ่งทะยานออกไปบนผืนน้ำ ที่อาบด้วยละอองแสงอาทิตย์สีทองช่วงสุดท้ายของวัน
---------------------------------------------
   ชีวิตในวัยเด็กของหรงสือจื่อ เขาไม่เคยได้อ้าปากเรียกใครว่าแม่เลยสักครั้ง
   แม่ของเขาเสียชีวิตลงในวันที่เขาเกิด และพ่อของเขาก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ ตัดสินใจเลี้ยงดูลูกชายด้วยตัวเอง
   หรงสือจื่อโตมาในฐานะคุณชายคนเดียวของบ้านตระกูลหรง นอกจากแม่แล้ว เขามีทุกสิ่งทุกอย่าง พ่อของเขาพร่ำสอนเรื่องวิชาบริหารและกังฟูตั้งแต่เล็ก ด้วยตั้งเป้าว่าลูกชายคนเดียวคนนี้จะโตขึ้นเป็นผู้นำตระกูลที่ยอดเยี่ยม  และหรงสือจื่อก็ทำได้ดีทุกประการ
   ชีวิตในวัยเด็กของเขาเหนือกว่าเด็กคนอื่นๆ ในทุกรูปแบบ แต่หัวใจของเขากลับเหมือนมีรูกลวงโบ๋ที่ไม่รู้ที่มาที่ไป เขาอยากมีใครสักคนอยู่ใกล้ๆ ใครสักคนที่เป็นเพื่อนเล่นกับเขาได้ ใครสักคนที่จะอยู่ใกล้ๆ เขา โดยไม่พร่ำสอน บ่น หรือสั่งให้ทำอะไร
   แล้ววันหนึ่ง ตอนเขาอายุสักแปดขวบเห็นจะได้ พ่อของเขาก็พาเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาที่บ้าน บอกว่าต่อไปนี่คือน้องชายของเขา เด็กผู้ชายคนนั้นอายุสักสามขวบ ผิวขาวละเอียด ผมสีดำสนิท นัยน์ตากลมโตเหมือนลูกกวางน้อย เวลายิ้มออกมาเหมือนโลกทั้งโลกมีแต่ความสดใส พอได้ยินเสียงเด็กคนนั้นเรียกเขาว่าพี่ชาย ช่องว่างกลวงโบ๋ในจิตใจของเขาก็เหมือนจะเต็มตื้นจนกระทั่งล้นทะลัก
   หรงไป๋จื่อ
   หรงสือจื่อท่มเททุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่เขาจะทำได้ในตอนนั้นให้น้องชายคนนี้ทันที น้องชายตัวเล็กๆ ที่แสนน่ารัก
   ตั้งแต่มีน้องชาย ชีวิตของเขาก็มีสีสัน มีความสุขเป็นที่สุด ไปไหนจะได้ยินเสียงเรียก พี่จ๋าๆ เขาแทบไม่อยากจะปล่อยมือน้อยๆ ที่จูงอยู่นั้นเลยสักครั้ง
   น้องชายของเขาน่ารักกว่าสิ่งอื่นใดในโลก
   แต่หรงสือจื่อไม่ได้อยู่กับน้องชายที่เขารักตลอดเวลา ผู้เป็นพ่อแยกห้องพวกเขา น้องชายคนนั้นต้องไปนอนอยู่ในห้องเล็กๆ หลายครั้งที่หรงสือจื่อแอบไปดู ดูหน้าน้องชายคนนั้นตอนกำลังหลับ น่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่สุด
   พอโตขึ้นมาหน่อย หรงสือจื่อก็พยายามจะเอาใจน้องชายตัวน้อยของเขาทุกอย่าง ไม่ว่าอยากจะได้อะไร ขอแค่ให้เอ่ยปาก หรงสือจื่อจะพยายามหามาประเคนน้องชายคนนี้ให้ได้ แม้จะต้องแลกกับการถูกเฆี่ยนตี เขาก็ยอม
   เขาชอบรอยยิ้มบนใบหน้านั้นเป็นที่สุด
   กระทั่งหรงไป๋จื่อบอกเขาว่าอยากได้ดวงจันทร์ เขายังหาวิธีไปเอาลงมาให้ พอเอาลงมาไม่ได้ เขาก็หาวิธีพาน้องชายขึ้นไปแทน เพิ่งมารู้เอาหลังจากนั้นเหมือนกันว่า เขาเกือบทำให้น้องชายจากไปอย่างไม่มีวันกลับเสียแล้ว
   ถึงอย่างนั้น หรงสือจื่อก็ยังพยายามเอาอกเอาใจน้องชายตัวน้อยๆ ของเขาต่อไป จนกระทั่ง พ่อของเขาสั่งให้ไปเรียนต่อที่ไต้หวัน
   การต้องห่างกับน้องชายที่เขารักเอ็นดูมาตลอดหลายปี สร้างความอึดอัดทรมานให้เขาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หรงสือจื่อคิดไปต่างๆ นานา กลัวว่าจะมีใครมาแย่งความรักของน้องชายไปจากเขา ไม่รู้ว่าป่านนี้หรงไป๋จื่อจะยังคิดถึงเขาอยู่อีกหรือไม่ ในที่สุด เขาก็ต้องเขียนจดหมายขอร้องให้ทางบ้านส่งข่าวคราวและรูปถ่ายของหรงไป๋จื่อมาให้เขาเป็นระยะๆ ถึงได้พอคลายความคิดถึงลงไปบ้าง
   แต่นับวัน รูปถ่ายน้องชายที่ส่งมายิ่งน่ารักเกินจะทน ถึงจะเป็นรูปถ่ายขาวดำ แต่หรงสือจื่อแทบจะเห็นเลยว่าผิวนั้นขาวแค่ไหน ริมฝีปากนั้นแดงขนาดไหน กระทั่งเหมือนจะได้ยินเสียงน้องชายพูดกับเขาผ่านรูปถ่ายอยู่
   นึกไม่ออกอีกว่าอะไรในโลกนี้ที่จะน่ารักไปมากกว่านี้ หรงสือจื่อไม่สนใจใครทั้งนั้น ได้แต่หลงใหลรูปถ่ายน้องชายของตนอยู่นานเป็นปีๆ จนกระทั่งได้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง
   หรงสือจื่อถึงได้รู้ว่า เขาคลั่งรักน้องชายจนเกินกว่าจะควบคุมตัวเองได้อีกแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขาทำให้หรงไป๋จื่อร้องไห้เหมือนคนบ้า เป็นครั้งแรกที่หรงไป๋จื่อบอกว่าเกลียดเขา แต่หรงสือจื่อควบคุมตัวเองไม่ไหวอีก
    เขาอยากได้ทุกอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างจากน้องชายคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้ม น้ำตา เสียงหัวเราะ คำด่าประนาม ทุกสิ่งทุกอย่าง อยากให้สายตาคู่นั้นจับจ้องตัวเองเพียงแค่คนเดียว
   เขาคลั่งไคล้หลงใหลในทุกสัดส่วน หรงไป๋จื่อทำให้เขาคลั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางครั้งเป็นเหมือนน้ำทิพย์ชโลมหัวใจ และบางครั้งก็เป็นยาพิษกัดกร่อนหัวใจของเขา
   ถึงแม้หรงไป๋จื่อจะเกลียดเขากระทั่งฆ่าเขาทิ้งไปแล้วหนหนึ่ง แต่พอรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ความหลงใหลคลั่งไคล้นั้นก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเลย
   เขาเฝ้ารอ.. รออย่างอดทน รอเวลาที่เขาจะได้ตัวหรงไป๋จื่อกลับมาอีกครั้ง
   คราวนี้เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพรากน้องชายไปจากเขาอีก
---------------------------------------------
   เกิดมาลู่อี้เผิงไม่เคยเห็นสายตาของใครน่ากลัวขนาดนี้มาก่อน ถูกล่ะ ทำงานมาห้าปี เขาเคยเจอกับฆาตกรโหด คนไข้โรคจิต และอีกสารพัด กระทั่งบุคคลในตำนานอย่างหงคงฉ่วย ที่มีแววตาเหมือนกระแสน้ำเชี่ยวลึก ก็ยังไม่เคยทำให้เขารู้สึกหนาวไปถึงขั้วหัวใจขนาดนี้มาก่อนเลย
   ดวงตาที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้นิ่งสนิท แต่กลับให้ความรู้สึกกดดันอย่างที่สุด ถ้านี่คือแววตาของคนบ้า ลู่อี้เผิงคิดว่าเขากำลังเจอคนที่บ้าเสียยิ่งกว่าบ้าซะแล้ว
   “คุณใช่หรงสือจื่อจริงๆ หรือ?” นายตำรวจหนุ่มถามออกไป ทั้งๆ ที่โทรศัพท์ยังแนบหูอยู่นั่นแหละ ชายวัยห้าสิบใกล้หกสิบมองเขาสักพัก ก่อนจะแค่นยิ้มออกมา “อืม.. แต่ก่อนฉันเคยถูกเรียกแบบนั้น”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลาย กาลเวลาทำร้ายร่างกายของคนเราได้มากจริงๆ หรงสือจื่อตอนนี้ต่างจากรูปถ่ายเมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้วอย่างสิ้นเชิง แต่หากบุคลิกบางอย่างยังคงหลงเหลืออยู่ อย่างวิธีมองคนยังไงล่ะ
   “ทำไมคุณถึงต้องวางระเบิดรถผมด้วย?”
   “รู้อะไรไหม..” หรงสือจื่อพูดเสียงเรียบ แล้วเดินเข้ามาใกล้ “ถ้าแกไม่ใช่คนโปรดของน้องชายฉันล่ะก็ ฉันจะระเบิดแกให้เละ สับแกเป็นชิ้นๆ เผาให้มอดเป็นเถ้า แล้วเอาโยนลงชักโครกไปเลย”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายเฮือก ขณะที่อีกฝ่ายเค้นเสียงพูดกับเขาต่อ “แกมันก็ไอ้เด็กเพิ่งเกิดไม่กี่วัน แต่บังเอิญโชคดีได้กอดน้องชายที่น่ารักของฉัน แถมเขาก็ดันหลงแกมากเสียด้วย รู้ไหมว่าสามสิบกว่าปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยหลงใครเลย แกทำอะไรเขากันแน่ หา!!”
   มือแข็งแรงเหมือนคีบเหล็กคู่นั้นยื่นมาเค้นคอเขาอีกรอบ “แกได้อะไรจากเขาไปบ้าง? เขาเคยให้แกแตะต้องตัวมั้ย? แต่ท่าทางแกจะได้เข้าๆ ออกๆ บ้านเขาบ่อยนี่ แกเคยแตะเขาแล้วล่ะสิ ระยำเอ๊ย อย่างแกมันสมควรจะถูกเลาะนิ้วทิ้งทีละนิ้ว”
   นายตำรวจหนุ่มพยายามจะสูดหายใจเข้าปอดเต็มที่ อีกฝ่ายจ้องเขาด้วยสายตาเชือดเฉือน “ถ้าไม่ติดว่าแกเป็นของเล่นสุดหวงของน้องชายฉันล่ะก็ ฉันฆ่าแกทิ้งไปแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ รับรองว่ายังไงๆ แกก็ไม่รอดแน่ๆ ฉันแค่อยากเห็นเขาดีใจตอนเจอแกครบถ้วนสมบูรณ์ดีอยู่ จากนั้น....”
   นิ้วที่กำอยู่แน่นขึ้นเรื่อยๆ จนลู่อี้เผิงคิดว่าเขาใกล้จะขาดอากาศตายอยู่แล้ว
   “ฉันจะฆ่าแกทิ้ง เขาจะได้เห็นแกตายไปต่อหน้าต่อตา”
   “อะ.. ไอ้โรคจิต” ลู่อี้เผิงเค้นเสียงออกมาได้คำหนึ่ง ขณะที่หน้าแดงก่ำจนใกล้เขียวเต็มที่ ทางนั้นเบิ่งตามองเขา ก่อนจะหัวเราะออกมา “เชิญด่าไปเถอะ อีกไม่นาน แกก็จะได้ไปสบายแล้ว”
   ทันใดนั้นก็มีเสียงใครคนหนึ่งดังแทรกเข้ามา
   “เห่ยอิง ปล่อยเขาได้แล้ว”
--------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 23 P29 :29/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 30-08-2011 09:56:28
   ชายเสื้อโค้ทยาวสีแดงคล้ำที่พลิ้วไปตามแรงลม ยามต้องแสงอาทิตย์อัสดงดูราวกับอาบเลือดมาไม่มีผิด ใบหน้าหมดจดงดงามราวภาพวาดที่ถูกอาบด้วยแสงแข็งทื่อ นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องตรงไปยังหัวเรือ ที่ที่คนสองคนยืนคู่กันอยู่ คนหนึ่งคืออดีตที่เป็นยิ่งกว่านรกของเขา อีกคนคือปัจจุบันที่ใกล้จะหลุดลอยจากเขาไปเต็มที
   ลู่อี้เผิงถูกมัดมือห้อยอยู่กับเครนเหล็กเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ตรงหัวเรือ พอเห็นแล้วหงคงฉ่วยอดไม่ได้ต้องถอนหายใจออกมา “เผิงเผิงนี่รนหาที่จริงๆ ”
   ลู่อี้เผิงไม่ได้ตอบโต้อะไรในทันที เพราะมัวแต่ไอและพยายามสูดอากาศหายใจอยู่ ไออยู่สักพัก ถึงแค่นเสียงออกมาได้ “อืม ผมรู้”
   หงคงฉ่วยยังคงจ้องร่างกำยำของชายหนุ่มที่ถูกมัดแขวนอยู่ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “คืนคนให้ผมได้แล้ว”
   พูดโดยไม่เหลือบมองแม้แต่น้อย กระนั้น คนถูกเมินก็ยังพูดด้วยน้ำเสียงเจือความยินดีอย่างเห็นได้ชัด “เสี่ยวไป๋จื่อ.... พี่ดีใจที่ได้เห็นเธออีก.. เธอไม่เปลี่ยนไปเลย”
   สีหน้าของหงคงฉ่วยแข็งทื่อเป็นรูปปั้น “เหรอ แต่ผมว่าพี่น่ะ แย่เต็มทีแล้วล่ะ”
   หรงสือจื่อหัวเราะออกมา “เธอไม่หันมามองพี่ แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าพี่ดูแย่”
   หงคงฉ่วยเบือนหน้าไปมองคนพูดเป็นครั้งแรก ที่อยู่ต่อหน้าเขาเป็นชายชรา อายุใกล้หกสิบเข้าไปทุกทีแล้ว มีผมขาวแซมสลับจนหัวแทบจะเปลี่ยนสี บนใบหน้า นอกจากรอยแผลเป็นอันเกิดจากการเฉี่ยวของลูกปืนแล้ว ยังเต็มไปด้วยร่องลึกจากกาลเวลา หรงสือจื่อที่แสนสง่างามภูมิฐานราวกับพญาอินทรีย์ได้หายไปแล้ว ที่เหลืออยู่คล้ายเป็นแค่วิหคแก่ๆตัวหนึ่ง... วิหคแก่ๆ ที่บินกลับขึ้นมาจากนรก
   หงคงฉ่วยมองตรงเข้าไปในดวงตาที่คลุ้มคลั่งและลึกล้ำที่สุดคู่นั้น เผชิญหน้ากับความหวาดกลัวในอดีตของตัวเอง ทั้งคู่ต่างจ้องกันอย่างเงียบงันอยู่พักใหญ่ ในที่สุดก็เป็นหรงสือจื่อพูดขึ้นก่อน
   “เธอโตขึ้นมากจริงๆ ”
   “พี่เองก็แก่ สมควรลงโลงได้แล้วล่ะ” หงคงฉ่วยย้อน “พี่รอดมาได้ยังไงน่ะ?”
   “เธอยิงเฉี่ยวแสกหน้าพี่” ทางนั้นตอบ “คงเป็นโชคดีของพี่ด้วยล่ะมั้งที่บังเอิญหงายหลังตอนนั้นพอดี ฟ้าคงลิขิตให้เราคู่กัน
   หงคงฉ่วยถลึงตาใส่อีกฝ่ายอย่างจงเกลียดจงชัง และได้รับเสียงหัวเราะตอบกลับมา
“เสี่ยวไป๋จื่อ ไอ้เด็กนี่น่ะ เธอรักมันมากเลยใช่มั้ย?”
   ยังไม่ทันที่หงคงฉ่วยจะพูดอะไร เสียงทำงานของเครื่องจักรก็ดังขึ้น จากนั้นปั้นจั่นก็เริ่มยกตัวของลู่อี้เผิงขึ้นทันที
   “พี่จะทำอะไรน่ะ!!??” หงคงฉ่วยโพล่งออกมา ปั่นจั่นค่อยๆ ยกตัวของนายตำรวจหนุ่มสูงขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆ หันยื่นออกไปตรงหัวเรือ
   “เสี่ยวไป๋จื่อ เธอว่า ถ้าเขาตกลงไปใต้ท้องเรือแบบนี้ เขาจะรอดไหม?” หรงสือจื่อถามยิ้มๆ ดวงตาของหงคงฉ่วยเบิ่งค้างทันที
   ลู่อี้เผิงก้มลงมองผืนน้ำเบื้องล่าง ที่แตกกระจายเพราะชนเข้ากับหัวเรือ ก่อนจะตะโกนกลับมา “คงฉ่วย แค่นี้ผมไม่ตายหรอก”
   “หุบปากเถอะน่า!!” หงคงฉ่วยตวาดกลับ ก่อนจะหันมาจ้องหน้ากับหรงสือจื่อ “เอาเครนนั่นกลับมาเดี๋ยวนี้”
   หรงสือจื่อพูดยิ้มๆ “รีโมทควบคุมอยู่ที่พี่ อยากจะลองมาแย่งดูไหมล่ะ?”
   ไม่รอให้เสียเวลากว่านั้น หงคงฉ่วยพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายทันที
--------------------------------------
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตากว้าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาคิดอยู่เสมอๆ ว่ากังฟูของหงคงฉ่วยไร้คู่ต่อสู้ คงไม่มีใครในโลกมีการเคลื่อนไหวรวดเร็วได้ขนาดนี้อีกแล้ว และคงไม่มีใครทนทานเรี่ยวแรงอย่างกับช้างสารนั่นได้เกินสิบหมัดหรอก   
   แต่ที่เขากำลังเห็นอยู่ตอนนี้คือ ชายชราอายุสักห้าหกสิบ กำลังยืนรับทั้งหมัดทั้งเท้าพวกนั้นแบบไม่สะทกสะท้าน บางครั้งก็ยื่นมือปัดออกบ้าง เหมือนกำลังเล่นหยอกล้อกับเด็กๆ
   นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!!!!!
   ลู่อี้เผิงรู้ดีกว่าใครๆ แต่ละหมัดของหงคงฉ่วย รุนแรงสาหัสขนาดไหน แต่ไอ้หมอนั่น ไอ้เจ้าโรคจิตนั่น ทนรับด้วยสีหน้าปกติธรรมดาเหมือนไม่รู้สึกอะไร ไขสันหลังของนายตำรวจหนุ่มสะท้านวาบขึ้นมาทันที
   หรือว่าเขาจะคาดการณ์ผิด!!!!
   ลู่อี้เผิงหันหน้าไปมองพระอาทิตย์ที่จวนจะลับผืนน้ำอยู่รอมร่อ แล้วหันกลับมามองการต่อสู้สะท้านขวัญนั้นอีกรอบ
   หวังว่าทุกอย่างคงจะทันเวลา
---------------------------------------------
   หงคงฉ่วยรู้สึกถึงเหงื่อที่ซึมออกมาตรงขมับ นานมากแล้วจริงๆ ที่ไม่มีใครรับมือเขาได้นานขนาดนี้ ใช่แล้ว... หลังเหตุการณ์บนเรือสำราญวันนั้น นอกจากเถียนซาน ไม่เคยมีใครทนมือทนเท้าเขาได้เกินสิบหมัดเลย...
   ความเลวร้ายที่เขาคิดว่าตัวเองได้สังหารไปแล้วเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน กำลังปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา และอาจจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ
   เห่ยอิงเป็นอย่างไร หงคงฉ่วยย่อมรู้ดีเป็นที่สุด
   สามสิบกว่าปีก่อน ถ้าไม่มีหลี่คงช่วย เขาคงไม่มีปัญญาจะเอาปืนยิงแสกหน้าผู้ชายคนนี้ได้ วันนี้ เขากลับมาประมือกับอดีตที่เป็นเหมือนนรกของเขาอีกครั้ง ไร้ผู้ช่วย มีเพียงเด็กบ้าที่ทั้งดื้อทั้งโง่คนหนึ่งเป็นตัวประกันคอยถ่วงคออยู่
   แต่เวลาสามสิบกว่าปี เห่ยอิงเปลี่ยน เขาเองก็เปลี่ยนแล้วเหมือนกัน
   หงคงฉ่วยสูดหายใจลึก สามสิบกว่าปีที่แล้ว แม้เขาจะเชื่อว่าเห่ยอิงตายไปในตอนนั้นจริงๆ แต่ความพ่ายแพ้ที่ได้รับทำให้เขาคิดค้นเพลงมวยขึ้นมาใหม่ เพลงมวยที่มีไว้เพื่อต่อกรกับผู้ชายที่เป็นยิ่งกว่าปิศาจจากขุมนรกนั้น ตลอดสามสิบปี เขาฝึกปรือเป็นประจำ ด้วยหวังว่าวันหนึ่ง อาจจะได้เจอคู่ต่อสู้ที่คู่ควร
   ทางทางสวรรค์จะบันดาลให้เขากลับมาทดสอบตัวเองอีกครั้ง ในสถานการณ์เดิม คู่ต่อสู่เดิม ในเวลาที่ผ่านเลยไป
   ขาซ้ายหยั่งลงบนพื้น ขยับขาขวาเพิ่มแรงส่ง บิดตัวลงเล็กน้อย ท่ามวยพิสดารที่จู่โจมจากมุมที่ไม่น่าจะจู่โจมได้มากที่สุด
   !!!!
   เห่ยอิงชะงักแล้ว ร่างที่แข็งแกร่งทรงพลังนั้นเซถอยหลังไปครึ่งก้าว แค่นั้นก็เพียบพอจะเปิดจังหวะให้เขาจู่โจมต่อ หงคงฉ่วยทุ่มลงไปสุดกำลัง หวังปิดฉากเรื่องเลวร้ายนี้ให้จบสิ้นไปเสียที
   !!!!!!!!!!!!
   แรงกระแทกราวกับถูกชนด้วยรถบรรทุก ผลักร่างในเสื้อโค้ทสีแดงพุ่งกระเด็นไปชนเข้ากับผนังห้องโดยสารของเรือ หงคงฉ่วยยันขาลงกับพื้น ยันกายขึ้นมาก่อนจะล้มฮวบลงไปทั้งอย่างนั้น ก่อนจะกระอักเลือดออกมากองใหญ่
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กลิ่นคาวเลือดเหม็นคลุ้งไปทั่วทั้งปาก หงคงฉ่วยเงยหน้าขึ้นมอง เห็นร่างที่เป็นเหมือนฝันร้ายเดินตรงเข้ามา พร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปาก
“ไม่เลวเลย เสี่ยวไป๋จื่อ สามสิบกว่าปีผ่านไป เธอเก่งขึ้นเยอะจริงๆ พี่ภูมิใจในตัวเธอนะ” พูดพลางยื่นมือไปจับใบหน้าคมคายนั้น หงคงฉ่วยยกมือขึ้นปัดออกทันที หรงสือจื่อมองเขา แล้วถอนหายใจ
“ไป๋จื่อ พี่ลืมบอกเธอไปอีกเรื่อง เชือกนั่นน่ะ จริงๆ แล้วมันทนน้ำหนักเขาได้ไม่นานหรอกนะ”
“!!!!!!” หงคงฉ่วยหันหน้าไปมองตรงเครนนั้นทันที ลู่อี้เผิงยังห้อยต่องแต่งอยู่ แต่เชือกที่มัดอยู่ด้านบนเริ่มจะขาดออกจากกันเรื่อยๆ แล้ว พร้อมๆ กับท้องฟ้าที่มืดมิดลง
“เอายังไงดีล่ะ ไป๋จื่อ...”
หงคงฉ่วยกลืนน้ำลาย เม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะถอดเสื้อโค้ทออก จากนั้นก็ปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด
---------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงไม่อยากจะเชื่อสายตา ตอนที่เห็นหงคงฉ่วยใช้ท่ามวยพิสดารนั้นเล่นงานเห่ยอิง เขาคิดว่าทั้งหมดคงจบแล้วแน่ๆ แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตร ผู้ชายที่รอดมาจากอดีตคนนั้นแข็งแกร่งจนเขาชักนึกสงสัยว่ายังใช่คนอยู่อีกรึเปล่า
   ภาพของหงคงฉ่วยที่กระเด็นไปกระแทกกับผนังตัวเรือจนกระอักเลือดออกมา ยังไม่น่าแค้นใจเท่ากับสิ่งที่เขากำลังเห็นอยู่
   ผิวขาวละเอียดปรากฏขึ้นมาให้เห็นภายใต้แสงสว่างสุดท้ายของวัน ขาวราวกับหิมะ ถึงลู่อี้เผิงจะเคยสัมผัสไม่กี่ครั้ง ก็ยังจดจำความรู้สึกพวกนั้นได้ดี
   เวลานี้ บนผิวขาวสะอาดนั้น มือคู่หนึ่งกำลังตะโปมลูบมันอย่างหื่นกระหาย หรงสือจือซุกใบหน้าลงบนซอกคอ ขย้ำจูบลงไปบนผิวขาวละเอียดจนกลายเป็นสีแดงช้ำ ขณะที่หงคงฉ่วยเอื้อมมือมาโอบเขาไว้ คิ้วคู่งามขมวดมุ่น ริมฝีปากเม้มแน่น นัยน์ตาคู่นั้นปิดสนิท ราวกับไม่อยากรับรู้ภาพเบื้องหน้าอีกแล้ว
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตากว้างเหมือนหนังตาจะฉีกออกจากกันให้ได้ หัวเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา เชือกที่ยึดโยงเขาเอาไว้กับปั้นจั่นด้านบนขาดลุ่ยลงเรื่อยๆ
   ไอ้บ้านั่น!!! ไอ้บ้านั่น!!!!!!!!!!!!!!
---------------------------------------
   หงคงฉ่วยผ่านนรกมาแล้วทุกรูปแบบ การบำเรอกามต่อหน้าคนอื่นความจริงแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ในชีวิตเขาเลย สมัยที่ยังตกอยู่ใต้อำนาจของหรงสือจื่อ วันดีคืนดี พวกเขาก็ออกมาเล่นเซ็กซ์กันบนโต๊ะอาหารให้คนในบ้านหลบเข้าไปแอบในห้องด้วยความอับอายแทนด้วยซ้ำ หงคงฉ่วยไม่เคยสนใจ แม้ว่าจะหนีพ้นเงื้อมมือเห่ยอิงมาได้แล้ว เขาก็ไม่เคยหันกลับมายี่หระกับเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง ด้วยอำนาจบารมีที่เขามี ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ไม่มีใครกล้าหือกล้าอือกับเขาแน่
   แต่ครั้งนี้หงคงฉ่วยไม่กล้าลืมตาขึ้นมาจริงๆ ด้วยกลัวจะเห็นสีหน้าของคนที่ถูกห้อยโยงอยู่ ไม่ว่าลู่อี้เผิงจะแสดงสีหน้าอย่างไร หงคงฉ่วยไม่นึกอยากจะเห็นเลยแม้แต่น้อย ได้แต่ยกมือคลำไปตามร่างกายของหรงสือจื่อ รอหาจังหวะดีๆ เล่นงานจังๆ อีกสักครั้ง
   !!!!!!!!!!!!
   เสียงเชือกขาด และเสียงดีดของปั้นจั่น ทำให้หงคงฉ่วยลืมตาโพลงขึ้นมาทันที
   อย่าบอกนะว่า!!!!???
   ปฏิกิริยาตอบสนองเป็นไปอย่างอัตโนมัติ หงคงฉ่วยผลักร่างที่ซุกไซ้อยู่ออก และต่อยใส่ทันที แต่แน่นอนว่าต่อให้อยู่ในเวลาอย่างนั้น แต่เห่ยอิงไม่ใช่เห่ยอิงที่หลงเขาอย่างลืมหูลืมตาไม่ขึ้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ดังนั้นปฏิกิริยาตอบสนองดังกล่าว จึงได้รับการตอบโต้ในทันที
   !!
   จู่ๆ หรงสือจื่อก็เสียจังหวะ ไม่รอดูสาเหตุ หงคงฉ่วยฉวยโอกาสนี้เข้าเล่นงานทันที ทั้งมือทั้งเท้าประเคนเข้าใส่ฝั่งตรงข้ามแบบไม่รอให้ทันตั้งตัว หรงสือจื่อถอยกรูดติดๆ กันหลายสิบก้าว จากนั้น ก่อนที่หงคงฉ่วยจะเกร็งลมปราณ เพื่อออกหมัดใส่อีกชุดหนึ่ง ใครบางคนก็ชิงลงมือตัดหน้าเขา
   !!!!
   ลู่อี้เผิงต่อยใส่หรงสือจื่อทั้งๆ ที่มือทั้งสองข้างของตัวเองยังถูกเชือกมัดติดกันอยู่ อาจจะเพราะความบังเอิญที่มือถูกมัดกันแน่นขนาดนี้ พลังหมัดที่ส่งออกไปเลยแรงเป็นเท่าตัว ประกอบกับอีกฝ่ายเสียจังหวะอยู่แล้ว หรงสือจื่อจึงกระเด็นพุ่งออกไปทันที หงคงฉ่วยถึงกับยืนอึ้งอยู่พักหนึ่ง
   “ใส่เสื้อผ้าเร็วเข้า” ลู่อี้เผิงหันมาพูด ด้วยสีหน้าวิตกเหมือนเห็นลูกสาวตัวเองแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่น หงคงฉ่วยมองหน้าเขา สุดท้ายก็ขำพรวดออกมา “ฉันไม่ใช่เด็กผู้หญิงนะ”
   ลู่อี้เผิงไม่นึกขำด้วย เขาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “คงฉ่วย ผมจะไม่ยอมให้เขาแตะคุณอีก”
   หงคงฉ่วยมองหน้าลู่อี้เผิงเหมือนเห็นผี ก่อนจะถอนหายใจออกมา “สารวัตรเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ แล้วนี่ขึ้นมาได้ไงน่ะ”
   “ผมพยายามเหวี่ยงตัวเข้ามาในเรือ แล้วเชือกมันขาดพอดีน่ะ” อีกฝ่ายตอบด้วยสีหน้าจริงจังเป็นที่สุด หงคงฉ่วยมองเขาอึ้งๆ ก่อนจะพูดออกมา “สารวัตรนี่ทั้งบ้าทั้งโง่จริงๆ ”
   พูดจบก็ผลักลู่อี้เผิงออก ตอนนั้นแหละ นายตำรวจหนุ่มถึงได้รู้ว่า หรงสือจื่อพุ่งเข้ามาแล้ว หงคงฉ่วยหันไปรับมือพี่ชายบุญธรรมที่เป็นอดีตอันแสนเลวร้ายของตนด้วยท่อนบนเปลือยเปล่า นกยูงแดงเลือดที่ด้านหลังเคลื่อนไหวไปตามจังหวะการออกหมัด
   แสงตะวันสุดท้ายลับขอบฟ้าลงแล้ว
   ลู่อี้เผิงจำต้องทิ้งหงคงฉ่วยให้สู้กับเห่ยอิงตามลำพัง แล้ววิ่งตรงไปยังห้องควบคุมเรือ เพื่อเปิดไฟบางส่วน
   ได้เวลาแล้ว!!
--------------------------------------------
   หงคงฉ่วยไม่รู้ว่าลู่อี้เผิงเอาโชคดีแบบนั้นมาจากไหน ถึงขั้นเหวี่ยงตัวเข้ามาในเรือได้ โดยที่เชือกไม่ขาดไปเสียก่อน แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่า เจ้าเด็กบ้านั่นคงจะปลอดภัยดีแล้ว ดังนั้น เมื่อไม่มีอะไรให้ต้องกังวล มือเท้าที่ตีโต้กลับไป ยิ่งดุดันขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
   ยามวิกาลคืบคลานเข้าปกคลุมท้องฟ้าเรียบร้อยแล้ว หงคงฉ่วยและหรงสือจื่อต่อสู้กันในความมืด โดยอาศัยสัญชาตญาณล้วนๆ ต่างคนต่างพุ่งเข้าห้ำหั่นกันอย่างแลกชีวิต แต่ละมือเท้าที่ต่อยหรือเตะออกไป หนักหน่วงรุนแรงกระทั่งคานเหล็กที่กั้นกราบเรือยังถูกถีบจนเสียรูป
   ท่ามกลางการต่อสู้อันคลุ้มคลั่ง ต่างฝ่ายต่างเริ่มหอบหายใจกันแล้ว
   หงคงฉ่วยมีอาการบาดเจ็บภายในจากการถูกต่อยอย่างแรงจนกระอักเลือดเมื่อครู่ แต่ทางฝ่ายเห่ยอิงเองก็ไม่ได้เบาไปกว่ากันเท่าไหร่ ทั้งหมัดที่หงคงฉ่วยต่อยใส่เขาครั้งแรก และหมัดที่ถูกลู่อี้เผิงต่อยซ้ำครั้งที่สอง ประกอบกับการต่อสู้อย่างต่อเนื่องติดต่อกัน เรี่ยวแรงของเขาจึงหายไปหลายส่วนเลยทีเดียว กระนั้น คนทั้งคู่ก็ยังถลึงตาจ้องใส่อีกฝ่ายในความมืดอย่างบ้าคลั่ง ราวกับย้อนภาพวันเวลาเมื่อสามสิปกว่าปีที่แล้วก็ไม่ปาน
   ระหว่างนั้น ดวงไฟรอบๆ เรือค่อยๆ กะพริบและติดขึ้นทีละดวง

   ลู่อี้เผิงวิ่งขึ้นมาจากห้องควบคุมเรือ ทันได้เห็นการต่อสู้ที่น่าตื่นตระหนกของคนทั้งคู่อีกครั้ง เป็นการต่อสู้ที่ดุดันพิสดารเสียจนเขาหาจังหวะเข้าไปสอดมือไม่ได้เลย นายตำรวจหนุ่มยืนคุมเชิงอย่างกระวนกระวาย เมื่อไหร่มาถึงกันสักทีนะ....

   เม็ดเหงื่อร้อนระอุซึมขึ้นมาตามผิวหนัง ทั้งๆ ที่อากาศด้านนอกทั้งเย็นทั้งลมพัด ในแสงไฟสลัว เสี้ยวหน้าครึ่งหนึ่งของหงคงฉ่วยอาบด้วยความมืดอันลึกล้ำ เช่นเดียวกับเสี้ยวหน้าครึ่งหนึ่งของเห่ยอิงที่มีแสงส่องต้องเพียงครึ่งหนึ่ง นัยน์ตาสองคู่ยังคงจ้องใส่กันอย่างไม่ลดละ.. ต่างฝ่ายต่างรู้ซึ้งดีกว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

   ตั้งแต่ถูกพามาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ชีวิตของหงคงฉ่วยได้รู้จักคำใหม่ นั่นคือคำว่าพ่อ และพี่ชาย พี่ชายที่ห่างกันห้าปี ซึ่งรักและเอ็นดูเขาราวกับน้องชายแท้ๆ
   เขาช่างเป็นเด็กกำพร้าที่โชคดีเสียนี่กระไร
   ครั้งหนึ่ง หงคงฉ่วยเคยคิดว่าเขาจะไม่ห่างจากพี่ชายคนนี้ไปไหน จะช่วยกันดูแลกิจการของครอบครัว เป็นคนยกน้ำชาในงานแต่งงานของพี่ชาย ช่วยเลี้ยงหลาน และคอยพาคุณนายไปไหนมาไหน แต่ทั้งหมดนั่นคือความฝันที่แสนโง่เง่า
   ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลาย คนที่เขาเคยรักเทิดทูนมากที่สุด กลับกลายเป็นคนที่เขาชิงชังรังเกียจมากที่สุด ถึงกระทั่งไม่อยากอยู่ร่วมโลกด้วย ความเกลียดชังโถมทวีทับถมจิตใจของเขาจนอัดแน่นไปด้วยความเคียดแค้น แม้จะผ่านมาแล้วสามสิบกว่าปี แต่ถึงเวลานี้ ทุกอย่างยังคงพลุ่งพล่านอยู่ในอก
   เขาต้องฆ่าผู้ชายคนนี้ให้ตายคามือให้ได้

   ไม่มีใครจิตนาการได้ว่าหรงสือจื่อหลงรักน้องชายตัวเองมากขนาดไหน แม้กระทั่งตัวเขาเอง ความรักเพ้อคลั่งไร้เหตุผลบดบังจิตสำนึกทุกสิ่งทุกอย่างของเขา เหลือไว้แต่ความต้องการที่จะครอบครองและเป็นเจ้าของเท่านั้น
   เหงื่อกาฬไหลหยดอาบใบหน้า สามสิบกว่าปีมาแล้วที่เขาเฝ้ารอจะได้เจอคนที่เป็นยิ่งกว่าแก้วตาดวงใจของเขาอีกครั้ง และคราวนี้เมื่อได้เจอแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ห่างไปไหนอีก
   ต่อให้ต้องตายตกตามกันเขาก็ยอม

   สองคนยืนจ้องกันท่ามกลางแสงสลัว รอจังหวะสุดท้ายในการจัดการอีกฝ่ายให้ราบคาบ ในภาวะที่เขม็งเกร็งอย่างที่สุด เสียงลั่นราวกับจุดประทัดก็ดังขึ้น
   “ยกมือขึ้นเหนือศีรษะเดี๋ยวนี้ นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ” หน่วยคอมมานโดในชุดสีดำสนิทราวสี่ถึงห้าคนวิ่งกรูกันมาจากด้านท้ายเรือ พร้อมกับอาวุธปืนในมือ เล็งเข้าใส่สองคนที่ยืนประจันหน้ากันอยู่ตรงลานด้านหน้าของลำเรือ
   ดวงตาของหรงสือจื่อเป็นประกายวาบในแสงไฟสลัว เขาจ้องมองคนเบื้องหน้า ก่อนจะแค่นยิ้มออกมา “เดี๋ยวนี้หันมาร่วมมือกับตำรวจแล้วหรือ? เธอตกต่ำจริงๆ นะ”
   หงคงฉ่วยไม่พูดอะไร จ้องอีกฝ่ายด้วยสายตานิ่งสนิทราวกับรูปปั้น ครู่หนึ่ง หรงสือจื่อจึงพูดสืบต่อ “พวกมันจะจับทั้งพี่และเธอ เรื่องนี้เธอรู้อยู่แล้วใช่ไหม?”
   ไม่มีคำตอบจากอีกฝ่าย มีแต่ดวงตาที่ยังคงนิ่งสนิท หรงสือจื่อระบายรอยยิ้มออกมา “แต่พี่ไม่ยอมให้เธอถูกจับไปด้วยหรอก เราจะไปด้วยกันจนถึงวินาทีสุดท้าย”
   เร็วจนไม่มีใครทันจะได้ขยับอะไร หรงสือจื่อล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกง จากนั้นประกายไฟก็พุ่งวาบออกมาจากท้ายเรือ พร้อมกับเสียงระเบิดดังสนั่น แรงระเบิดกระแทกเอานายตำรวจหลายนายกระเด็นตกลงไปในน้ำ
   ลู่อี้เผิงกระโจนหมอบลงไปบนพื้น มองเห็นแสงของเปลวไฟสีแดงสะท้อนอยู่ทั่วตัวเรือ จากนั้นเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก็ดังขึ้น
   “เธอจะต้องไปสวรรค์กับพี่ ห้ามไปกับใครคนอื่นเด็ดขาด!!”
   แต่ทว่าหงคงฉ่วยไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเสียแล้ว
   ร่างเปลือยท่อนบนพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างมุ่งร้าย จากนั้นใครอีกคนก็พุ่งตามเข้ามาสมทบ ทั้งสองกราดมือกราดเท้าเข้าใส่หรงสือจื่ออย่างไม่ปล่อยให้ตั้งตัว ทันใดนั้นเอง เสียงระเบิดก็ดังขึ้นอีกครั้ง
   เปลวไฟสีแดงลุกวาบพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศ ขณะที่ตัวเรือเอียงลงเรื่อยๆ แรงอัดระเบิดทำให้ทั้งลู่อี้เผิงและหงคงฉ่วยต้องถอยออกมาตั้งหลัก ทว่าอีกฝ่ายก็ฉวยโอกาสนี้พุ่งเข้าใส่ทันที
   หงคงฉ่วยตั้งท่าเตรียมรับมือเต็มที่ แต่แทนที่หรงสือจื่อจะตรงเข้าเล่นงานเขาอย่างเช่นเคย กลับพุ่งตรงเข้าใส่ลู่อี้เผิงแทน การเปลี่ยนแปลงนี้ทำเอาหงคงฉ่วยผงะไปชั่วครู่หนึ่ง นานพอจะเปิดช่องว่างให้ฝ่ายนั้นพุ่งเท้าเข้ามา
   ผลั่ก!!!
   แรงเตะทำเอาหงคงฉ่วยเซถลาไปหลายก้าว ก่อนจะได้ยินเสียงพูดดังขึ้น “ไป๋จื่อ ถ้าเธออาลัยอาวรณ์เจ้าเด็กนี่มากนักล่ะก็ พี่จะส่งมันไปรอเธอบนสวรรค์ก่อน”
   !!!!

   ลำพังแค่หงคงฉ่วย ลู่อี้เผิงก็แพ้ตั้งแต่ห้าวินาทีแรก ไม่ต้องพูดถึงเห่ยอิง ที่รับมือรับเท้าของหงคงฉ่วยได้สบาย กับคนแบบนี้ ลู่อี้เผิงมีแต่สมควรต้องรีบหนีให้ไกลจะยิ่งดี
   ปัญหาคือ ต่อให้ลู่อี้เผิงอยากหนี ก็ไม่มีปัญญาหนีได้ทันในสถานการณ์และสถานที่แบบนี้แน่ๆ และที่สำคัญ ด้วยนิสัยอย่างลู่อี้เผิง ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่มีทางหนีอย่างเด็ดขาด
   ดังนั้นตอนนี้ ลู่อี้เผิงจึงกำลังประมือกับหรงสือจื่ออยู่ ด้วยอาการที่ไม่ใกล้เคียงคำว่าสูสีเลยสักนิด เรียกว่าพอจะเอาตัวรอดไปได้จะดีกว่า
   ถ้าหากหรงสือจื่อไม่บาดเจ็บและเสียแรงไปมากขนาดนี้ อย่าหวังเลยว่าลู่อี้เผิงจะมีปัญญาหายใจอยู่ได้นานขนาดนี้ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ใช่ว่าลู่อี้เผิงจะหนีพ้นกรงเล็บของเห่ยอิงไปได้ง่ายๆ
   
   หงคงฉ่วยพุ่งตามเข้ามาทันทีหลังจากตั้งหลักได้ ก่อนจะตะโกนออกมา “เผิงเผิง ยังจำท่าที่ขโมยเรียนจากฉันได้รึเปล่า”
   ลู่อี้เผิงตอบไม่ออก ลำพังแค่พยายามทดแรงจากมือไม้ที่ต่อยใส่เขาอย่างกับเอารถบรรทุกไล่ชนก็เต็มขืนอย่างที่สุดแล้ว หงคงฉ่วยยังจะมาถามถึงท่ามวยพิสดารที่เขาแค่ลองเลียนแบบเล่นๆ นั่นอีก ใครมันจะไปจำได้กันล่ะ
   “ฐานล่างเธอมั่นคงกว่าฉัน ลองใช้ดูสิ” พูดจบก็ม้วนตัวเข้ามา ชิงจังหวะสกัดทางของหรงสือจื่อเอาไว้ได้ช่วงหนึ่ง หรงสื่อจื่อหันไปรับมือน้องชายก่อนจะเค้นเสียง
   “ถอยไปซะ!”
   นิ้วที่แข็งแกร่งราวคีมเหล็กตะปบเข้าใส่ข้อมือของหงคงฉ่วยในทันที ก่อนจะจับอีกฝ่ายเหวี่ยงออกไปนอกวงต่อสู้
   จังหวะที่หงคงฉ่วยสอดมือเข้ามา ลู่อี้เผิงมีเวลาหายใจเอาอากาศเข้าไปได้เฮือกหนึ่ง ในสมองของนายตำรวจหนุ่มตอนนี้นึกอะไรได้ไม่มากจริงๆ แต่ในเมื่อหงคงฉ่วยพูดอย่างนั้น แล้วมือของหรงสือจื่อที่พุ่งตรงเข้ามาก็ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอย่างอื่น เอาเถอะ ถึงพลาดเขาก็คงไม่น่าจะถูกต่อยตายในกระบวนท่าเดียวหรอก
   ลู่อี้เผิงเลื่อนเท้าไปด้านหลัง และเริ่มขยับตัวในมุมประหลาดพิสดารที่สุด เพราะเรือที่เอียงกระเท่เร่ หมัดของหรงสือจื่อที่ออกมาจึงพลาดเป้า เฉี่ยวปลายจมูกเขาไปเพียงนิดเดียว ลู่อี้เผิงเกร็งลมหายใจ จากนั้นก็พุ่งทั้งหมัดและฝ่ามือก็จ้วงเข้าใส่ใต้ลิ้นปี่ของอีกฝ่ายอย่างจัง
   ผลั่ก!!!!
   ร่างของหรงสือจื่อปลิวกระเด็นออกไปราวกับถูกดีดทันที ลู่อี้เผิงมองตาค้าง ก่อนจะหันไปหาหงคงฉ่วย
   "คงฉ่วย!!”
   หงคงฉ่วยถลึงตามองเขา “ไม่ใช่เวลามาดีใจนะเผิงเผิง กระโดดลงน้ำไปซะ!!”
   ตอนนี้เรือเอียงจนน่าหวาดเสียว กระทั่งปั่นจั่นที่เคยวางอยู่ตรงหัวเรือก็เริ่มไถลลงมาแล้ว ลู่อี้เผิงวิ่งไปหาหงคงฉ่วย ฉวยมือของทางนั้นเอาไว้ ท่ามกลางเปลวไฟที่ลามเลียท่วมช่วงท้ายของเรือและไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ
   “ไปกับผมเถอะ เรากระโดดลงไปด้วยกัน”
   หงคงฉ่วยหันไปมองเขา แล้วพูดออกมา “สารวัตรจะจับฉันสินะ”
   ลู่อี้เผิงชะงักตัววูบ จากนั้นเสียงระเบิดก็ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
   “คงฉ่วย ไม่มีเวลาแล้วนะ รีบไปกันเถอะ” เขาพูด และรีบดึงมือฝ่ายนั้นตรงไปยังกราบเรือ มองเห็นเรือของนายตำรวจอีกหลายลำจอดรออยู่ห่างออกไปพอสมควร
   “คงฉ่วย กระโดดพุ่งไปให้ไกลที่สุดนะ เราต้องไปให้พ้นรัศมีน้ำวนรอบเรือให้ได้” ลู่อี้เผิงพูด และกำมือหงคงฉ่วยไว้แน่น จากนั้นก็พยายามจะดึงอีกฝ่ายให้พุ่งตัวลงไป แต่กลายเป็นหงคงฉ่วยยุดมือเขาเอาไว้แทน
   “เผิงเผิง” ฝ่ายนั้นเรียกชื่อเขา “จบงานนี้แล้ว เธอมาอยู่กับฉันได้ไหม ลาออกจากงานมาอยู่กับฉันน่ะ”
   ลู่อี้เผิงเบิ่งตามองหงคงฉ่วยอย่างตะลึงงัน แสงวาบจากเปลวไฟสีแดงอาบเสี้ยวหน้าครึ่งหนึ่งของหงคงฉ่วยจนกลายเป็นสีส้มอ่อน ลู่อี้เผิงเห็นภาพตัวเองเต้นระริกอยู่ในดวงตาคู่นั้น ก่อนที่มือของหงคงฉ่วยจะยื่นมาจับหน้าเขาเอาไว้
   ริมฝีปากอุ่นอ่อน และปลายลิ้นร้อนผ่าวบดเบียดเคล้าลงมาบนริมฝีปากของเขาหลังจากนั้น ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นกอดร่างนั้นเอาไว้แน่น รสจูบที่ยากจะบรรยายความรู้สึกซ่านไปทั่วทั้งโพรงปาก ก่อนที่หงคงฉ่วยจะถอนมันออก
   “ดูแลตัวเองนะเผิงเผิง ฉันรักเธอนะ”
   นัยน์ตาของลู่อี้เผิงเบิ่งค้าง ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ตัวของเขาก็ถูกอีกฝ่ายกระแทกใส่ด้วยกำลังรุนแรงพอสมควร จนปลิวกระเด็นตกจากกราบเรือในทันที ลู่อี้เผิงเอี้อมมือออกไปสุดตัว ที่เขาเห็นคือแผ่นหลังที่มีนกยูงสีแดงตัวนั้น หายลับเข้าไปในกราบเรือที่กำลังมีไฟลุกท่วม
------------------------------------------------
   “พร้อมจะไปกับพี่แล้วใช่ไหม?”
   หงคงฉ่วยทอดตามองร่างซึ่งครั้งหนึ่งเป็นคนให้ทุกสิ่งทุกอย่างกับเขา และทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขา รอบตัวพวกเขาคือทะเลเพลิงขนาดใหญ่ ที่กำลังจะกลืนกินทุกสรรพสิ่งเข้าไปอย่างไม่ปราณี แสงสีแดงสะท้อนวูบวาบอยู่บนใบหน้า ดวงตา และนกยูงสีแดงบนแผ่นหลังตัวนั้น
   “เสี่ยวไป๋จื่อ ไปสวรรค์ด้วยกันกับพี่เถอะ”
   หงคงฉ่วยกำหมัดแน่น จ้องมองร่างตรงหน้า
   “ผมจะส่งพี่ลงนรกเอง!!”
---------------------------------------------------
   น้ำทะเลทั้งเค็มทั้งเฝื่อน ลู่อี้เผิงตกลงจากกราบเรือก็ถูกอัดด้วยแรงน้ำวนที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเรือทันที นายตำรวจหนุ่มตะเกียกตะกายหนีออกมาจากห้วงน้ำมรณะที่วนอยู่รอบเรือซึ่งกำลังจะจมลงลำนั้น แล้วมือของใครสักคนก็กระชากตัวของเขาขึ้นไปจากน้ำ
   !!
   ลู่อี้เผิงสูดหายใจเฮือกใหญ่ เขาเห็นนายตำรวจในชุดเครื่องแบบคอมมานโดอยู่บนเรือตรงหน้า สองนายที่อยู่ด้านข้างช่วยกันลากตัวเขาขึ้นไป ลู่อี้เผิงถูกลากขึ้นไปบนเรือในสภาพเปียกโชก ก่อนจะหันกลับมา
   “เขาล่ะ?!!”
   เสียงระเบิดและเปลวไฟสีแดงฉานปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาราวกับจะช่วยตอบคำถาม เรือสำราญลำนั้นค่อยๆ จมลงช้าๆ พร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกท่วม ปลายของมันพวยพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศ ลู่อี้เผิงเบิ่งตาค้าง ก่อนจะพยายามกระโจนลงจากเรือ ทำให้นายตำรวจที่เหลือต้องรีบคว้าตัวเอาไว้
   “หงคงฉ่วย!!!!!!!!!!!”
----------------------------------------------------------
*** อย่าเพิ่งอิ่มกันนะคะ มาม่ายังมีอีกค่ะ...

ทุกคนสู้ๆ!!

(โดนไล่โบก :z6:)

ขอบคุณค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 30-08-2011 10:33:04
โอยยยย  เครียดดดดดดดด
ไม่เอามาม่า่แล้ว !!!!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 30-08-2011 10:34:30
ค้างมากกกกกกกกกกกกกกก

เครียด
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 30-08-2011 10:35:18
 :sad4:  มาม่าอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 30-08-2011 10:35:48
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


 :a5: :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MoPPeT ที่ 30-08-2011 10:37:31
ม่ายยยยยยยยยยย คงฉ่วยต้องไม่เป็นอะไร :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: natty _lovelove ที่ 30-08-2011 10:37:53
ไมเป็นแบบนี้อ่ะ

มาม่า :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 30-08-2011 10:44:26
อยากจะกรีดร้อง  :m31:
รีบมาอ่านซ๊ะในเวลางาน ยังอินจัด อยากจะกรี๊ดจนเจ้านายสงสัย
คงฉ่วย อย่าเป็นอะไรนะ :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iiดาวพระสุขლii ที่ 30-08-2011 11:01:15
ตามอ่านมารวดเดียว......
เขียนเรื่องได้ดีมากกกกกกกก  เลยค่ะ ผูกเรื่องได้ดี ตัวหนังสือ น่าอ่าน น่าติดตามเป็นที่สุด ><" 
ตัวละครมีคาแรกเตอร์ที่น่าสนใจ มีมิติ   ทั้งมาม่า ทั้งตลก  เยี่ยมมากเลยค่ะ


มาเอาใจช่วย เผิงเผิง กะ คงฉ่วย ค่ะ อย่ามาม่าเลยเนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 30-08-2011 11:18:18
ต้องบอกว่า  เป็นคนเลือกเสพนิยายมาก   และไม่ค่อยจะเม้นท์หรือแสดงตัวกับนิยายในเล้าฯเลยด้วยซ้ำ

น้อยเรื่องที่ตนเองจะเข้าไปอ่าน   ขอปรบมือให้กับจินตนาการของคุณนักเขียน

ตนเองอิ่มเต็มและมีความรู้สึกร่วมไปกับสถานการณ์ที่บรรยาย  ประหนึ่งดูหนังเลยหละค่ะ

เก่งจริงๆ  ตัวละครมีมิติ  มีคาแร็กเตอร์โดดเด่น  น่าติดตามมากมาย  ขอยกนิ้วให้จากใจ

ปล.บวก 1+  กดเป็ดให้กำลังใจนักเขียนค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 30-08-2011 11:22:13
 :amen:
รอดไม่รอด รอดไม่รอด รอดไม่รอด ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 30-08-2011 11:55:12


ปวดใจสุดๆ  :x
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 30-08-2011 12:10:53
ป้า.....................................


[ลับมีดและเขียงคอย...]
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 30-08-2011 12:12:46
 :z3:
ค้างสุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากกอ่านอีก
คงฉ่วยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ช่วยเรียกอีกเสียงหนึ่ง
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-08-2011 12:19:29
 :m15:

เครียดดดดด

แต่ทำไมเรากลับบคิดว่าเป็นมาม่าที่หวานใช่ได้เลยล่ะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 30-08-2011 12:57:17
 :serius2: พูดไม่ออกบอกไม่ถูก นกยูงงงงงง

ค้างงง รอคงฉ่วย   :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 30-08-2011 13:19:34
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยน๊า :dont2:
หงคงฉ่วย!!!!!!!!!!! แงๆอะไรกันเนี้ย แค่นี้ยังไม่พอคุณ juon ยังทิ้ท้ายว่ามีมาม่าอีก
ง่า :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 30-08-2011 13:21:00
มาม่า.......แสนหวาน.....    เผิงเผิง  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Insritra ที่ 30-08-2011 13:32:39
เข้มข้นสุดๆไปเลย มาม่าชามนี้ -_-" คงฉ่วยกลับมาหาเผิงเผิงด้วยนะ ห้ามทิ้งไปไหนนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 30-08-2011 14:13:45
ตู้ม เปรี้ยง โครม โช้งเช้ง...

...ตัดเข้าโฆษณา....

ทำไมถึงทำกับฉันได้~♪
 :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 30-08-2011 14:26:54
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 30-08-2011 14:33:21
เอ๊ยยยยยยยยย!!!  หงคงฉ่วยยยยย ฮือออออ!!! 
อย่าเป็นอะไรนะ. TT A TT
So thx. ครับบบบ :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 30-08-2011 15:02:42
เป็นมาม่าที่สนุกมากกกกกกกก จริงๆ นะคะ
อยากกระโดดจุ๊บคนแต่งซักสามที ที่ทำให้เราอินได้ขนาดนี้  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 30-08-2011 15:37:35
คนแต่งงงง ง ง ง!!!!! (คำรามอย่างสุดเสียง) :m31:
คุณทำฉันเศร้า! และค้างคา !
หม้อมาม่าเดือดจนจะระเบิดแล้ววค่า!!!
ทำคนอ่านเครียดขนาดนี้ต้อง+1ให้หายแค้น วะฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 30-08-2011 15:39:19
คิดว่าพ่อบ้านน่าจะช่วยคงฉ่วยไว้ได้นะ     เอาใจช่วยคงฉ่วย    มาม่าไม่ว่าขอแฮปปี้เป็นพอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 30-08-2011 15:50:25
ม่ายยยน้าาาา คงฉ่วยยยย  :o12:
คนเขียนใจร้าย ทำกับผู้กองสุดหล่อไม่พอ ยังบีบคั้นคนอ่านให้เจ็บปวด
และทรมานกับการตามลุ้นชีวิต ความเป็นความตายของนางพญานกยูงแดงอีก :z3:
เผิงเผิงงวดนี้แม้จะไม่แมนเท่าคงฉ่วยแต่ก็ได้ใจเราไปเต็มๆ ฮาๆ เมะที่ต้องให้เคะ
คอยปกป้องดูแล คึๆ หัวเราะด้วยความเครียด อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว คราวนี้จัดหนัก
พิเศษใส่ไข่มาได้เลยค่ะ เอามาทีเดียวชามโตๆ ไปเลย ไหนๆ ก็ทรมานคนอ่านกันถึงขั้นนี้
แล้วก็อย่าได้ปราณีกันอีกเลย :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: liptudzii_chi ที่ 30-08-2011 16:48:03
หงคงฉ่วยยยยยยยยยยย  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 30-08-2011 16:50:36
อ๊ากก กรีดร้องอย่างบ้าคลั้ง
เศร้า ดราม่า แอกชั่นในตอนเดียว
เยี่ยมมากเลยตอนนี้ อยากอ่านต่อ
แต่ขอทำใจก่อน โฮววว คงฉ่วย T_T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-08-2011 17:00:34
หมดเหอะ :monkeysad:
สงสารคงฉ่วยอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jackysomayugi ที่ 30-08-2011 17:20:25
คงฉ่วยอย่าเป็นอะไรไปนะ เศร้าอ่า T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 30-08-2011 17:36:15
ม่ายยยยยยยยยยยยยน้า..........
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 30-08-2011 18:13:41
noooooooooooooooooo
ปวดใจ  :sad3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 30-08-2011 18:30:53
เผิงเผิงต้องเลือกแล้วละ คงฉ่วย หรือ อาชีพตำรวจ

คงฉ่วยต้องรีบกลับมานะ เผิงเผิงรออยู่
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 30-08-2011 18:32:10
คงฉ่วยซะอย่างไม่เป็นอะไรหรอกจริงมั้ย


T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 30-08-2011 18:53:33
ไม่มีถ้อยคำจะเอ่ย
กว่าจะบอกรักกันได้ :angry2: :angry2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 30-08-2011 18:55:16
ยิ่งอ่านยิ่งปวดตับ

 :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 30-08-2011 19:00:47
ตับ ไต ไส้ พุง รวมกันหมดแระ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 30-08-2011 19:23:08
:ped144:คงฉ่วยอย่าเป็นอะไีรน๊าา :ped144:

บู๊..หวาน..ดราม่า..สุดยอดจริงๆ o13
เจ็บปวด ทุรนทุราย...แต่ก็อยากอ่านต่อ  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 30-08-2011 19:47:26
อ๊า~ อยากอ่านต่อเร็วๆจังค่ะ น่ารักนะเนี่ย ตอนนี้อ่ะ (ข้าน้อยมองว่าน่ารัก...ทั้งที่คนอื่นเขาว่าดราม่า???)
ในที่สุด...ในที่สุด!! คนปากแข็งคนนั้นก็ยอมบอกรักเผิงเผิงแล้ว!!! (ดูท่าทางไม่สนอะไรเลยว่าเขาจะเป็นจะตาย?)
ว่าแต่...จะมีปมอะไรอีกนะ รอต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 30-08-2011 20:02:49
เพิ่งอ่านได้ไม่กี่ตอนแต่ติดสะแล้ว

อ๊าก เราเป็นแฟนคลับ FC ทุกเรื่องเลยหรือนี่!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 30-08-2011 20:09:26
ค้าง รอนะค่ะ รอร๊อรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 30-08-2011 20:40:52
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 30-08-2011 21:15:27
ห๊ะ มาม่ายังมีอีกหรอเนี่ยะ

สงสัยเส้นจะอืด มีเยอะเกิ๊นนนน T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 30-08-2011 21:32:29
โซ้ยจนอิ่มท้องแล้ว ยังไม่หมดชามอีกเหรอ ไม่ได้สั่งแบบพิเศษนี่นา ทำไมเจ้าของร้านใจดีให้เยอะจัง
 :o12:

เขาจะเอาของหวานๆๆๆๆ   o9
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 30-08-2011 21:34:50
 :o12: :o12: :o12: ใกล้จบแล้วอะ ยังอยากให้มีอีกเยอะๆไม่อยากให้จบโดยเฉพาะตอนฮาฮาของเผิงเผิงกะคงฉ่วย
แต่อีกใจนึงก็ลุ้นอยากได้ของหวานตอนสุดท้ายนะคะ  :z3:ไม่อยากได้เศร้าเคล้าน้ำตาเลย สับสนกับตัวเองจริงๆเลย :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Na_RimKLonG ที่ 30-08-2011 21:37:58
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fahsai ที่ 30-08-2011 22:22:05
ตามอ่านที่หลังเรื่องนี้สุดยอดจริงๆๆ o13  o13
คงฉ่วยอย่าเป็นอะไรนะ :a5: :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 30-08-2011 22:26:14
ม่ายยยยย  คงฉ่วยของเผิงเผิง โฮ ๆ ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 30-08-2011 22:44:33
 :m15: แง๊ๆๆ  คงฉ่วยจะเป็นไรเปล่าอ๊า
โฮๆๆๆๆ  มาม่าหลายซองแล้วน๊า   :z3: :z3: :z3:
มาต่อไวๆนะคร๊า  (ถึงจะมาม่าก็จะตาม!!!~)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-08-2011 22:48:29
ยังไม่อ่านค่ะ
ไว้จบก่อนแล้วจะตามมาอ่านนะคะ
เครียดดดด 
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 30-08-2011 23:04:14
มาม่ารสเข้มข้นจริงๆ  :sad4: สงสารทุกคนเลย ต่างคนต่างมีมุมมืดในใจ  :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 30-08-2011 23:30:58
:serius2:  กรี๊ดดดดดดด  ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดภาษาคนได้  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 30-08-2011 23:44:46
ไม่นร๊า คงฉ่วย!!!! ลุ้นตัวโก่งประหนึ่งนั่งดูหนังแอ๊คชั่น
อ่านจบตอนแล้วใจหายตามเผิงเผิงไปเลยอ่ะ แอร๊   :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 31-08-2011 00:02:35
มันส์หยด! เห่ยอิงน่ากลัวจริงๆเลย

ยังพอโล่งใจอยู่ว่ามีมาม่ารออยู่ก๋แสดงว่ายังไม่ตายสินะ  ชอบตอนนี้จริงๆเลย  มันเต็มไปด้วยอารมณ์

(เห็นภาพฉากเรือจอมเป็นไททานิกกันเลยทีเดียว)
ขอให้คงฉ่วยปลอดภัยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 31-08-2011 00:03:37
อ่า   หนูร้องไห้ดีไหม๊  ???

ค้างสุดๆ  เลยอ่ะค่ะ   เริ่มจะอิ่มแล้ว  แต่มาม่ายังไม่หมด ... TT^TT

*อร๊ายยย  หลงเสน่ห์นกยูงแดง   เผิงเผิงน่ารักที่สุด
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 31-08-2011 00:05:27
เจ็บปวด รวดร้าววววววววว  ใจจะขาดตามคงฉ่วยกับเผิงเผิง  โอยๆ มีเศร้ากว่านี้อีกเหรอคะ ตายๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 31-08-2011 00:41:49
ทำม๊ายจบตอนแบบนี๊ คงฉ่วยต้องรอดดดดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 31-08-2011 00:42:08
จัดมาเถอะค่ะหนูปลงแล้ง T^T :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 31-08-2011 00:59:20
ไม่่ตายหรอกน่าาาาา!
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Allure-Q ที่ 31-08-2011 01:18:03
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

ค้างอ่ะ ค้างแบบนี้นอนไปหลับแน่  :sad4:

บินหนีออกมาเลย คงฉ่วย!!  (:z6: << แม่ยกคงฉ่วยกระทืบซ้ำ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 31-08-2011 03:03:51
 :sad4:ไม่นะ หงคงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: none_ny ที่ 31-08-2011 07:20:26
เราว่าคุณไปเอาดีทางเขียนนิยายขายอาชีพได้เลยนะ ผูกเรื่องได้สุดยอดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 24 P31 :30/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-08-2011 09:45:38
红孔雀นกยูงแดง 25
   ลู่อี้เผิงมีความฝันมาตั้งแต่เด็กๆ ว่าอยากเป็นตำรวจที่ดี เป็นที่พึ่งของประชาชน เขาสอบเข้าโรงเรียนนายร้อยตำรวจได้คะแนนสูงสุด จบมาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ได้รับคำชมเชยในทุกรายวิชา
   เขาเริ่มต้นชีวิตราชการด้วยการปิดคดีสำคัญๆ หลายคดี จนได้เป็นสารวัตรตั้งแต่อายุยี่สิบสี่ ชีวิตราชการของลู่อี้เผิงยังเป็นแค่ช่วงเริ่มต้น เขาเพิ่งรับราชการได้แค่ห้าปี... สี่ในห้าเป็นชีวิตราชการที่เขาพัวพันอยู่กับมาเฟียระดับตำนานที่เรียกตัวเองว่าหงคงฉ่วย
--------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงลืมตาขึ้นมา และพบกับแสงสว่างจ้า
   ที่นี่ที่ไหนกัน?
   ใครคนหนึ่งเดินมานั่งข้างตัวเขา “คราวนี้สำนึกเสียใจที่เลือกเป็นตำรวจแล้วหรือยังล่ะ?”
   ลู่อี้เผิงพยายามมองใบหน้าของร่างนั้น แต่เขามองอะไรไม่เห็นนอกจากแสงจ้าที่ส่องเข้ามา “ทำไมผมถึงต้องนึกเสียใจด้วยล่ะ?”
   เหมือนได้ยินเสียงฝ่ายนั้นหัวเราะ “นั่นสินะ ทำไมเธอถึงต้องนึกเสียใจด้วยล่ะ เธอเลือกเองนี่นะ ไม่ต้องเสียใจไปหรอก”
   พูดจบก็ลุกขึ้นเดินจากไป ลู่อี้เผิงส่งเสียงเรียกเอาไว้ “เดี๋ยวก่อน คุณเป็นใครน่ะ...”
   คนในแสงเหมือนจะหันมามองเขา จากนั้นก็ส่งเสียงตอบกลับมา “ฉันเป็นคนที่เธอไม่ได้เลือกไงล่ะ”

   ?!!
   ลู่อี้เผิงลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เขาเห็นเพดานสีขาวอยู่เหนือศีรษะ หลังจากกะพริบตาอยู่หลายหน กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อที่ใช้ทำความสะอาดพื้นก็ลอยมาแตะจมูก นายตำรวจหนุ่มลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที
   “อ๊ะ สารวัตรลู่ฟื้นแล้ว?!” เสียงใครคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนโซฟาอุทานขึ้นมา พอมองไป ลู่อี้เผิงก็พอจะนึกออกว่าเป็นนายตำรวจที่เคยทำงานกับเขาคนหนึ่ง
   “เกิดอะไรขึ้นกับผมน่ะ?” สารวัตรหนุ่มถาม นายตำรวจคนนั้นมองหน้าเขาด้วยสีหน้างุนงง “สารวัตรจำไม่ได้หรือครับ สารวัตรขึ้นไปบนเรือกับเห่ยอิงแล้วก็หงคงฉ่วย จากนั้นสองคนนั่นก็ระเบิดเรือ สารวัตรเป็นคนเดียวที่รอดมาได้จากเรือลำนั้นนะ”
   “?!!” นัยน์ตาของลู่อี้เผิงเบิ่งค้าง “ว่าไงนะ มีแค่ผมหรือ? พวกคุณหาดีแล้วหรือ?”
   “ครับ.... ตอนเช้าเราเอาเรือไปวนหากันอีกรอบ แต่เรือมันระเบิดรุนแรงมาก น้ำก็เชี่ยว ไม่มีใครรอดหรอกครับ มีแค่สารวัตรคนเดียว”
   “!!”
   “สารวัตร?!” นายตำรวจคนเดิมเรียกเขา น้ำเสียงดูตื่นตระหนก “สารวัตรร้องไห้หรือครับ?!”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นแตะหน้าตัวเอง จากนั้นจึงได้รู้ว่าน้ำอุ่นไหลหยดออกมาจากดวงตา ลำคอของเขาตีบตันขึ้นมาทันที ก่อนที่น้ำตาจะไหลทะลักออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ นายตำรวจคนนั้นมองเขาอยู่พัก ก่อนจะค่อยๆ ปลีกตัวออกไป
   นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่จำความได้ ที่ลู่อี้เผิงร้องไห้ พ่อของเขาพร่ำสอนเสมอๆ ว่าลูกผู้ชายจะให้ใครเห็นน้ำตาไม่ได้เด็ดขาด แต่วันนี้ เขาทำตามคำสอนนั้นไม่ได้เสียแล้ว น้ำตาไหลทะลักออกมาอย่างที่เขาเองก็ห้ามไม่อยู่
   ไม่มีใครรอด.....
   ลู่อี้เผิงบีบมือของตัวเอง... บนเรือลำนั้น เขาจับมือหงคงฉ่วยเอาไว้......
   น้ำตาอุ่นๆ ไหลร่วงลงอาบแก้ม
   บนเรือลำนั้น หงคงฉ่วยมาตามแผนการของเขา
   น้ำตาอุ่นๆ ไหลหยดลงเปียกคอเสื้อ
   บนเรือลำนั้น หงคงฉ่วยแลกตัวเอง เพื่อช่วยเขา
   ภาพเรือนร่างขาวสะอาดราวหิมะที่ถูกกระทำย่ำยียังคงแจ่มชัดอยู่ในหัว ทั้งๆ ที่ไม่มีความจำเป็นอะไรจะต้องยอมขนาดนั้นเลยสักนิด
   แต่หงคงฉ่วยยอม... ยอมเพื่อช่วยเขา.....
   ลำคอของลู่อี้เผิงขืนจนแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลง
   เขารู้แต่แรก รู้แล้วว่าหงคงฉ่วยจะไม่ยอมปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นถูกจับ เขารู้ว่าหงคงฉ่วยต้องการฆ่าผู้ชายคนนั้นด้วยมือของตัวเอง
   แต่ลู่อี้เผิงมั่นใจว่าเขาสามารถเกลี้ยกล่อมหงคงฉ่วยได้
   ลู่อี้เผิงขบกรามแน่น พยายามกลืนน้ำลายลงไปได้เฮือกหนึ่ง
   วันนั้นหงคงฉ่วยมาเยี่ยมเขา... ยอมกระทั่งใส่กุญแจมือเอง เพื่อให้ได้คุยกับเขาสองคน เพื่อจะให้เขาตามไปอยู่ด้วย.....
   หัวใจของลู่อี้เผิงปวดแปลบจนแทบจะฉีกออกมาให้ได้
   คนอย่างหงคงฉ่วย ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องมาใส่กุญแจมือ เพื่อคุยกับนายตำรวจเล็กๆ อย่างเขา ถ้าไม่ใช่เพราะ.........
   คำพูดที่เขาเกือบเผลอหลุดปากพูดออกไปในตอนที่เต้นรำด้วยกันคืนนั้น หงคงฉ่วยก็หยุดมันเอาไว้... คนคนนั้นรู้ดียิ่งกว่าเขาเสียอีก ว่าสุดท้ายแล้ว เขาจะเลือกอะไร
   ลู่อี้เผิงหลับตา น้ำตาไหลอาบแก้มจนเปียกชุ่มไปหมด
   เขากับหงคงฉ่วย ไม่ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ที่น่าประทับใจเลยสักนิด ทุกเรื่องที่ผู้ชายคนนั้นทำกับเขา... บ้าบอสิ้นดี
   แต่บางที ในความฝัน เขายังมองเห็นทั้งรอยยิ้ม และมือคู่นั้นที่พยายามจะป้อนปลาหิมะให้เขา
   ลู่อี้เผิงไม่เคยชอบปลาหิมะมาก่อน เขาเพิ่งชอบเพราะหงคงฉ่วย แต่คงไม่มีวันได้บอกให้ผู้ชายคนนั้นรู้อีกแล้ว
   น้ำตาไหลทะลักอย่างห้ามไม่อยู่
   เขาเป็นคนพาหงคงฉ่วยขึ้นเรือลำนั้น บีบบังคับให้หงคงฉ่วยทำทุกอย่าง เพียงเพื่อ...........
   คอของนายตำรวจหนุ่มขืนเต็มที เขาพยายามกลืนน้ำลายอีกครั้ง
   บนเรือลำนั้น หงคงฉ่วยถามคำถามง่ายๆ คำถามง่ายๆ ที่เขาตอบไม่ได้....
   คำถามที่อาจจะทำให้ผู้ชายคนนั้นไม่ไปจากเขา
   แล้วเขาก็ได้ยินคำว่ารัก เป็นครั้งแรก และครั้งสุดท้าย
   จากปากของผู้ชายที่แลกตัวเองเพื่อเขา
   ลู่อี้เผิงเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่ไหวอีกแล้ว ชายหนุ่มร้องออกมา ร้องตะโกนให้กับความเสียใจอัดแน่นอยู่ในอก
   เขาเสียใจที่ได้รู้จักกับผู้ชายคนนั้น
   เสียใจที่ตัวเองหลงรักผู้ชายคนนั้น
   และที่เสียใจมากที่สุด
   เสียใจที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขารักผู้ชายคนนั้นมากแค่ไหน
   จนกระทั่ง...... สูญเสียผู้ชายคนนั้นไปแล้ว
   ลู่อี้เผิงร้องตะโกนเหมือนคนบ้า จนทั้งบุรุษพยาบาลและนายตำรวจที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกต้องกรูกันเข้ามาจับตัวเขาเอาไว้
   นายตำรวจหนุ่มตะโกนจนแทบไม่มีเสียง เสียงตะโกนไร้ความหมาย แต่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึก
   ความรู้สึกที่ไม่มีวันจะสื่อไปถึงคนคนนั้นได้อีกแล้ว
   ไม่มีนกยูงสีแดงตัวนั้นให้เขาได้พูดความในใจอีกต่อไปแล้ว
   หงคงฉ่วย.........
----------------------------------------------------------
   เหตุการณ์ระเบิดเรือกลายเป็นข่าวใหญ่ในสัปดาห์นั้น ชื่อของเห่ยอิงและหงคงฉ่วยกลับมาพาดหัวอยู่บนหนังสือพิมพ์อีกครั้ง ตามมาติดๆ ด้วยพาดหัวข่าวไฟไหม้ใหญ่ที่คฤหาสน์ริมน้ำซึ่งเป็นที่อยู่ของหงคงฉ่วย
   ทั้งหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์รายงานข่าวนี้กันเป็นที่ครึกโครม รูปสมัยเก่าของหรงสือจื่อถูกนำมาฉายในจอโทรทัศน์ ในฐานะผู้ต้องหาคดีวางระเบิดรถยนต์สายตรวจของตำรวจ และวางระเบิดเรือสำราญลำนั้น ตามด้วยภาพถ่ายวัยเด็กของหรงไป๋จื่อ ที่เชื่อกันว่าน่าจะเป็นตัวจริงของหงคงฉ่วย ทั้งหมดพาดหัวข่าวตรงกันว่าอสูรกายจากอดีตที่เป็นตำนานทั้งสองคนน่าจะตายจากโลกนี้ไปแล้ว แม้จะยังหาศพไม่พบก็ตาม
   แต่ลู่อี้เผิงต้องใช้เวลาถึงสามวัน จึงจะพอทำใจยอมรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ เขาแวะไปเยี่ยมต้วนเฟิงที่ยังอยู่ในห้องปลอดเชื้อ พอเห็นหน้าเขา สิ่งแรกที่ต้วนเฟิงพูดคือ “สารวัตรทำดีที่สุดแล้วล่ะ ไม่ต้องเสียใจไปหรอกครับ”
   ลู่อี้เผิงมองเพื่อนร่วมงานของเขาอยู่พักใหญ่ พูดอะไรไม่ออกสักคำ
เขาจับใครไม่ได้เลย แถมยัง.....
หลังจากนั้นเขาก็ถูกเรียกตัวไปสอบปากคำ
ชุดสืบสวนมากันเป็นทีมใหญ่ เพราะเป็นการปิดคดีใหญ่ถึงสามคดี นับตั้งแต่คดีฆ่าล้างตระกูลหรงเมื่อสามสิบหกปีก่อน คดีวางระเบิดรถสายตรวจ และคดีล่าสุดคือการวางระเบิดเรือสำราญลำนั้น บันทึกคำให้การผ่านทางโทรศัพท์ของหงคงฉ่วยที่แอบบันทึกเอาไว้จากเครื่องดักฟังถูกนำมาช่วยในการสอบสวนด้วย
ลู่อี้เผิงให้การด้วยหัวใจที่รวดร้าวราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ภาพเหตุการณ์เหล่านั้นแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำ ดั่งจะตอกย้ำความรู้สึกที่กำลังเผชิญอยู่ หลังเสร็จสิ้นการสอบปากคำ เขาหมดเรี่ยวหมดแรง ราวกับพลังในการมีชีวิตอยู่ได้เหือดหายไปจากใจเขาจนหมดสิ้นแล้ว
   นายตำรวจหนุ่มจมอยู่กับความเศร้าอีกครั้ง เขาขังตัวเองอยู่ในห้องพักฟื้น ปฏิเสธทั้งการเข้าพบจิตแพทย์และนักจิตวิทยา จมจ่ออยู่กับรูปถ่ายเพียงรูปเดียวของคนที่หัวใจของเขาโหยหามากที่สุด
   รูปถ่ายขาวดำที่ถ่ายมาจากรูปเก่าอีกรอบหนึ่ง
   รูปของเด็กผู้ชายอายุสิบห้าสิบหกที่กำลังเหม่อมองอะไรสักอย่างที่อยู่เหนือขึ้นไป ตอนนี้เจ้าตัวคงจะได้อยู่ในที่ที่เฝ้าฝันแล้วจริงๆ ก็ได้
   ทิ้งให้คนที่เพิ่งรู้ใจตัวเองอย่างเขาเศร้าเสียใจอยู่เพียงลำพัง
   ลู่อี้เผิงอยากจะเข้มแข็งอย่างหงคงฉ่วย อยากจะผ่านช่วงเวลานี้ไปอย่างกล้าหาญ แต่เหมือนคนอย่างเขาจะล้มคลุกฝุ่นไม่เป็นท่า
   ไม่มีนกยูงสีแดงตัวนั้นคอยกระแนะกระแหนหรือยุป่วนเขาให้ฮึดอีกต่อไปแล้ว
----------------------------------------------------
   นายตำรวจหนุ่มจมอยู่กับตัวเองนานเกือบสัปดาห์ ในวันหนึ่ง เฉินฉินให้คนเอาบางสิ่งบางอย่างมาให้เขา
   “เผิงเผิง”
   เสียงที่ได้ยินทำให้หัวใจของลู่อี้เผิงที่เหมือนตายไปแล้วอุ่นวาบขึ้นมาทันที ที่คนเอามาให้เป็นนกกระตั้วสีขาวตัวหนึ่ง ในกรงที่ทำขึ้นอย่างประณีตบรรจง คนที่เอามาบอกกับเขาว่า
   “มีคนฝากมาให้สารวัตร ตั้งแต่ก่อนวันจะเกิดเรื่องแล้วครับ แต่เห็นว่าสารวัตรกำลังมีปัญหา ก็เลย.. เก็บเอาไว้ก่อน”
   ลู่อี้เผิงมองดูเจ้านกน้อยที่กระโดดโลดเต้นอยู่ในกรง ท่าทางดูตื้นเต้นที่ได้พบเขา ขนของแปะชิกชิกเคยเป็นสีขาวสะอาด เรียงแน่นสวย แต่ตอนนี้ ขนของมันกระดำกระด่าง ซ้ำยังมีอยู่หรอมแหรม คนที่เอานกมาให้อธิบายว่า
   “พักหลังๆ นี้มันเริ่มถอนขนตัวเอง คงจะติดเจ้าของเก่ามาก พวกเราก็เลยคิดว่าน่าจะเอามาให้สารวัตรได้แล้ว เผื่อมันอาจจะเลิกถอนขนตัวเอง แล้วสารวัตรจะได้... ไม่เหงาด้วยน่ะ”
   ลู่อี้เผิงยิ้มออกมาได้เป็นครั้งแรก เขาบอกขอบใจคนที่เอานกมาให้ หลังจากพวกนั้นออกไปแล้ว ลู่อี้เผิงก็เปิดกรงออกมา เจ้านกกระตั้วตัวนั้นกระโดดเข้ามาหาเขาเหมือนคิดถึงอย่างหนัก จากนั้นก็เอาศีรษะไถแก้มเขาเหมือนเคย
   “เผิงเผิง เผิงเผิง”
   ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบนกตัวนั้น น้ำตาไหลอาบแก้ม
--------------------------------------------------
   สองวันให้หลัง ลู่อี้เผิงออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับนก ต้วนเฟิงย้ายออกจากห้องปลอดเชื้อแล้ว และมีกำหนดจะผ่าตัดเอาสะเก็ดระเบิดที่ฝังตรงหลังออกในสัปดาห์หน้า
   สถานที่แรกที่นายตำรวจหนุ่มมุ่งหน้าไปไม่ใช่บ้านพักของตัวเอง แต่เป็นที่ตั้งของคฤหาสน์เขาวงกตหลังนั้น ที่ปัจจุบันเหลือเพียงซากปรักหักพังและเศษเถ้าถ่าน
   เขาได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้วว่า หลังเกิดเรื่องบนเรือ คฤหาสน์ของหงคงฉ่วยก็ถูกไฟไหม้ บรรดาคนรับใช้และลูกน้องทั้งหมดหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย ทิ้งคฤหาสน์หลังใหญ่ให้ตกอยู่ในกองเพลิงเหมือนจะต้องการเผาตัวตนของเจ้าของที่สิ้นสูญไปให้ราบคาบ
   นี่คือคำสั่งเสียสุดท้ายของหงคงฉ่วยรึเปล่านะ ผู้ชายคนนั้นคาดไว้ล่วงหน้าแล้วหรือ ว่าเรื่องมันจะต้องจบลงแบบนี้
   นี่คือการปิดตำนานของหงคงฉ่วยงั้นรึ?
   ลู่อี้เผิงก้าวเท้าลงมาจากรถ พร้อมกับกรงที่มีเจ้านกกระตั้วสีขาวตัวนั้น หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเทปเหลืองดำที่ขึงเอาไว้เพื่อกันคนนอกเข้าออก มองดูซากปรักหักพังที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ที่เขาเวียนเข้าเวียนออก
   กลิ่นเหม็นไหม้ยังคงโชยออกมา แม้เวลาจะผ่านมากว่าหนึ่งสัปดาห์แล้ว สภาพความเสียหายทำให้พอจะจินตนาการออกว่าเพลิงไหม้ครั้งนี้รุนแรงขนาดไหน ได้ยินว่าไฟไหม้อยู่สองวันสองคืน จึงพอจะควบคุมเอาไว้ได้
   นายตำรวจหนุ่มมองไปยังส่วนที่เคยเป็นสวน ประตูใหญ่ด้านหน้า ห้องรับรองที่มีเก้าอี้บุหนึ่ง ซึ่งเขาได้เจอหงคงฉ่วยนั่งอยู่บนนั้นเป็นประจำ
   ไม่มีห้องนั้นอีกแล้ว ไม่มีเก้าอี้บุหนังตัวนั้น ไม่มีคนที่เคยนั่งอยู่บนนั้นอีกแล้ว
   เงยหน้าขึ้นไปเล็กน้อย ส่วนที่เคยเป็นปีกที่มีสระว่ายน้ำอยู่ก็ถล่มครืนลงมา เหลือแค่ซากอิฐซากปูนดำเกรียม ไม่มีสระว่ายน้ำที่เขาจะมาว่ายได้โดยไม่ต้องกลัวใครเห็นรอยแผลเป็นที่ขา ไม่มีคนคอยหยอกเย้าเขาอยู่ในสระอีกแล้ว
   ทางเดินเขาวงกตพวกนั้น เขาคงไม่มีวันได้เดินสำรวจ
   แม้กระทั่งห้องที่ติดกันกับระเบียง ที่เขากับหงคงฉ่วยเคยเต้นรำด้วยกัน ก็พังพินาศไม่มีเหลือ
   ไม่มีโต๊ะอาหาร ไม่มีมือที่คอยบังคับป้อนอะไรเขาอีก
   ไม่มีเหลืออะไรเลยสักอย่าง ไม่เหลือใครเลยจริงๆ
   หงคงฉ่วยสูญสิ้นไปแล้ว ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง เหลือเพียงความทรงจำปวดร้าวเอาไว้ในจิตใจของเขา
   ทิ้งทัณฑ์ทรมานอันโหดร้ายเอาไว้ให้เขาที่เพิ่งรู้ใจตัวเองในวันที่สาย...
   ไม่เหลืออะไรอีกแล้วนอกจากความเสียใจ...
   ลู่อี้เผิงปล่อยให้สายลมพัดน้ำตาจนเหือดแห้งไป ก่อนจะก้มลงไปมองเจ้านกน้อยสีขาวขนหรอมแหรมในกรง เจ้านกตัวนั้นเงยหน้ามองเขา ท่าทางเหมือนจะรู้สึกเศร้าไปด้วย
   หงคงฉ่วยรักนกตัวนี้เป็นที่สุด แต่กลับให้คนเอามาฝากไว้ให้เขา หรือจะรู้ว่าสักวันเขาจะสำนึกในสิ่งที่เลือก เลยทิ้งเจ้านกตัวนี้เอาไว้ให้เขาได้ไถ่โทษ....
   “เผิงเผิง...” เจ้านกตัวนั้นเรียกชื่อเขา ชื่อเรียกที่มีเพียงเจ้าของมันคนเดียวเท่านั้นที่เรียก เสียงของมันลอยหายไปกับสายลม ลู่อี้เผิงมองมัน แล้วขืนยิ้มออกมา จากนั้นจึงหันหลังกลับไปที่รถ
-------------------------------------------------
   บ้านพักของลู่อี้เผิงแคบและเล็กเหมือนเดิม เตียงนอนหลังเดิม ที่เย็นชืดเพราะอากาศหนาวด้านนอก ลู่อี้เผิงโยนกระเป๋าน้ำร้อนที่เพิ่งใส่น้ำต้มเดือดลงไว้ ก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียง กอดกระเป๋าน้ำร้อนใบนั้นเอาไว้ เพื่ออิงไออุ่นจากมันไม่ให้ร่างกายรู้สึกเย็นเกินไปนัก
   แต่หัวใจของเขากลับหนาวเหน็บเกินคำบรรยาย
   กรงของแปะชิกชิกตั้งอยู่บนเก้าอี้ใกล้ๆ เจ้านกน้อยเอียงคอมองเขา ก่อนจะใช้จะงอยปากงัดตัวล็อกออกมา บินกระท่อนกระแท่นมาเกาะตรงเหล็กที่หัวเตียงของเขา ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นมองมัน แล้วยกมือขึ้นลูบขนสีขาวกระดำกระด่างนั้นเบาๆ
   คำพูดมากมายอัดแน่นอยู่ในใจเขา แต่ไม่มีเจ้าของนกตัวนี้รอฟังอยู่อีกแล้ว ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นลูบนกตัวนั้น ลูบจนกระทั่งภาพตรงหน้าค่อยๆ ดับวูบไปอย่างช้าๆ

   ในความฝัน ลู่อี้เผิงยังเห็นหงคงฉ่วยนั่งอยู่ที่โต๊ะทานข้าวข้างๆ เขา ใช้ตะเกียบคีบกับบ้าง คีบจมูกเขาบ้าง ในฝันเขายกมือปัดซ้ายป่ายขวา แต่ก็ทำอะไรฝ่ายนั้นไม่ได้สักที ในฝันหงคงฉ่วยทั้งยิ้มและหัวเราะให้เขา ราวกับย้อนภาพคืนวันในครั้งก่อนมาให้ได้เห็นอีกครั้ง
   จากนั้นเขาก็พบตัวเองอยู่ในอ่างอาบน้ำกับหงคงฉ่วย ได้เห็นนกยูงสีแดงตัวใหญ่ที่อยู่บนแผ่นหลังขาวสะอาดนั้น จากนั้นหงคงฉ่วยก็เบือนหน้ากลับมา อ้าแขนกอดเขาเอาไว้
   อ้อมกอดเย็นชืดที่หนาวสะท้านไปถึงขั้วหัวใจ

   ลู่อี้เผิงลืมตาตื่นขึ้นมา และพบว่าดวงตะวันส่องแสงอีกครั้งหนึ่งแล้ว เจ้านกน้อยยังคงเกาะอยู่บนหัวเตียง มองหน้าเขาอย่างสนใจ ลู่อี้เผิงยันตัวลุกขึ้นจากที่นอน เจ้านกน้อยกระโดดมาเกาะไหล่ อ้าปากไซ้เส้นผมเขา แล้วร้องออกมา
   “อรุณสวัสดิ์ อรุณสวัสดิ์”
   ลู่อี้เผิงเค้นรอยยิ้มออกมาได้หน่อยหนึ่ง พลางห่อเสื้อกันหนาวเข้ากับตัว ก่อนจะเก็บที่นอน และเดินลงไปที่ห้องครัว

   แปะชิกชิกยังคงเกาะอยู่ที่ไหล่เขา ท่าทางมันจะหนาว เลยเบียดเข้ามาจนชนกับแก้ม สักพักก็เอาศีรษะถูไถอย่างกับจะผลัดขน ลู่อี้เผิงยิ้มออกมาและหันไปสนใจกับลวกเส้นบะหมี่ในหม้อต่อ
นายตำรวจหนุ่มเพิ่งจะเทเส้นบะหมี่พวกนั้นใส่ชาม และกำลังจะเทน้ำซุปที่อุ่นแล้วลงตาม ในตอนที่โทรศัพท์มือถือดังขึ้น นายตำรวจหนุ่มละมือออกจากหม้อ เดินไปรับโทรศัพท์
   “สารวัตรลู่ ขอโทษที่รบกวนเวลาตอนเช้านะครับ คือมีคนพบศพ.... อยากให้คุณมาช่วยยืนยันหน่อย”
   มือของลู่อี้เผิงที่เริ่มอุ่นเพราะไอร้อนจากเตาทำอาหาร เย็นวาบลงทันที เขากรอกเสียงตอบกลับไป “อืม.... เดี๋ยวผมไปนะ”
   จากนั้นนายตำรวจหนุ่มจึงทรุดตัวลงนั่งบนโต๊ะทานข้าวตัวเล็กๆ มองดูบะหมี่ในชามที่เริ่มจะอืด มองได้สักพัก เขาก็เดินกลับขึ้นไปชั้นบน ถือกรงนกลงมา วางไว้ตรงโต๊ะอีกฝั่ง แล้วหยิบกล่องใส่เมล็ดพืชเทเพิ่มลงไปในชามอาหาร
   เป็นครั้งแรกที่ลู่อี้เผิงทานอาหารกับนก... เขานั่งทานบะหมี่อยู่มุมหนึ่งของโต๊ะ พลางมองดูแปะชิกชิกแทะเมล็ดพืชพวกนั้นอยู่ที่โต๊ะอีกฝั่งหนึ่ง
   ไม่รู้ว่าเวลาอื่นที่ไม่ได้ทานข้าวกับเขา หงคงฉ่วยนั่งทานข้าวคนเดียว หรือมีใครมานั่งด้วย หรือจะทำแบบเขานะ
   ลู่อี้เผิงทานบะหมี่ไปได้ครึ่งชาม ก็รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมา สายโทรศัพท์เมื่อครู่บอกเขาว่าอยากให้ไปยืนยันศพ... ถ้าเป็นศพญาติหรือคนรู้จักกัน ทางนั้นคงออกชื่อไปแล้ว... และเขาไม่มีญาติสนิทขนาดที่จะต้องไปเป็นพยานยืนยันศพ...
   มีอยู่ศพเดียวเท่านั้น ที่ต้องการเขาไปเป็นพยานยืนยัน
--------------------------------------------
   อากาศในห้องชันสูตรถูกจับอุณหภูมิจนถึงขั้นเย็นจัด พอเปิดประตูเข้าไป กลิ่นเหม็นเน่าชวนสะอิดสะเอียนก็ลอยมากระแทกเข้ากับจมูก จนกลั้นหายใจแทบจะไม่ทัน ลู่อี้เผิงทำงานเป็นตำรวจมาห้าปี ศพเน่าใช่ว่าจะไม่เคยเจอเลย แต่กับกลิ่นเหม็นเน่าขนาดนี้ ต่อให้เป็นนายตำรวจแก่ประสบการณ์ก็ยังต้องนิ่วหน้า
   แพทย์ชันสูตรและเฉินฉินพร้อมด้วยทีมสืบสวนจำนวนหนึ่งยืนรอเขาอยู่ด้านใน บนเตียงผ่าศพมีร่างร่างหนึ่งนอนหงายอยู่ ในสภาพไหม้เกรียมไปครึ่งตัวและพองอืดจนแทบมองไม่เห็นเค้าโครงร่างกายเดิม ผิวหนังบางส่วนเริ่มหลุดออกเผยให้เห็นท่อนกระดูกสีขาว
   ที่สะท้านใจนายตำรวจหนุ่มเป็นที่สุดคือกางเกงซึ่งสวมติดมากับศพนั้น... กางเกงสีแดงคล้ำเหมือนเลือดที่เริ่มแห้งกรัง....
   เท่าที่ลู่อี้เผิงจำได้ หรงสือจื่อสวมกางเกงสีดำ ส่วนหงคงฉ่วยสวมโค้ทแดง.. และหลังจากถอดเสื้อตัวบนออกแล้ว.....
   นายตำรวจหนุ่มถึงกับเม้มริมฝีปาก สะกดกั้นความพลุ่งพล่านในจิตใจเอาไว้อย่างยากลำบาก เฉินฉินอ้าปากพูดกับเขา
   “สารวัตรลู่ เราเพิ่งพบศพนี่เมื่อเช้านี้เอง ลอยมาติดอวนบนเรือหาปลา สภาพรอยไหม้และอวัยวะบางส่วนฉีกขาดแบบนี้ เราสงสัยว่าจะเป็นศพของหรงสือจื่อ ไม่ก็หงคงฉ่วย คุณช่วยยืนยันหน่อยได้ไหม มีคุณคนเดียวที่เคยเห็นพวกเขาทั้งสองคนตอนยังมีชีวิตชัดๆ ”
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลาย กลั้นใจเดินเข้าไปใกล้เตียงผ่าศพ มองดูศพนั้นชัดๆ  ส่วนของศีรษะไหม้เรียมและผิวหลังลอกออกไปเกือบหมดแล้ว เห็นแต่หัวกะโหลกและกล้ามเนื้อบางส่วนที่เน่าเฟะ จนเดาเค้าหน้าเดิมไม่ออก
   ลำตัวเองก็ถูกไฟเผาไปเกินครึ่ง แขนข้างหนึ่งหลุดหายไป ผิวหนังที่เหลือถ้าไม่หลุดลอกออกก็เปลี่ยนสีจนยากจะเดาสภาพเดิม..แต่กางเกงตัวนั้น.......
   ลู่อี้เผิงกลืนน้ำลายอีกครั้ง ถึงมันจะชัดเจนขนาดนี้ แต่เขายังไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือจุดจบของนกยูงตัวนั้น นายตำรวจหนุ่มพูดออกไปเสียงแหบแห้ง
   “พลิก.. พลิกตัวเขาให้ผมดูด้านหลังหน่อย”
   แพทย์ชันสูตรกับผู้ช่วยจึงช่วยกันพลิกศพที่เน่าเฟะแทบหาส่วนสมบูรณ์ไม่เจอนั้น กลิ่นเหม็นเน่าฟุ้งตลบ ในตอนที่แผ่นหลังนั้นพลิกกลับขึ้นมา ลู่อี้เผิงยกมือขึ้นปิดปาก เบิ่งนัยน์ตากว้าง ก่อนจะโพล่งออกมา
   “หงคงฉ่วย! ผมยืนยันว่าเขาคือหงคงฉ่วย”
   นายตำรวจทั้งหมดมองหน้าเขา ก่อนที่เฉินฉินจะถามขึ้น “สารวัตรแน่ใจนะ”
   ลู่อี้เผิงพยักหน้า และเม้มริมฝีปากแน่น “ผมแน่ใจ..”
-------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงเซ็นรับรองศพแล้วเดินออกมา แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เขาเกือบจะวิ่งไปตามทางเดิน เพื่อกลับไปขึ้นรถ น้ำตาเริ่มไหลอาบหน้า
   กางเกงตัวนั้น ของหงคงฉ่วยแน่ๆ นายตำรวจหนุ่มแน่ใจ ไม่มีใครใส่กางเกงสีแบบนั้นนอกจากผู้ชายคนนั้น แต่ทว่า...
   บนแผ่นหลังของศพนั้น.... ไม่มีนกยูง
   ไม่มีอะไรเลยที่พอจะชี้ได้ว่าเคยมีรอยสักหรืออะไรอยู่บนนั้นมาก่อน
   ลู่อี้เผิงกระแทกตัวเข้ามานั่งในรถ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบน้ำตาที่ไหลทะลักออกมา
   หงคงฉ่วย!!
--------------------------------------------------------------------
** แฮ่~ ยินดีด้วยที่ทุกท่านกินมาม่าชามนี้ได้หมด..เย้~

ทุกคนอืดมาม่ากันรึยังคะ :impress2: (โดนโบก :z6:)

มาม่าชามนี้หมดแล้ว เหลือน้ำอีกนิดหน่อย.. ตอนหน้าก็มาซดน้ำมาม่ากันเถอะค่ะ..

บอกแ้ล้วว่ามาม่าอิฉันอร่อย :-[ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 31-08-2011 09:56:29
^
^
^
   จิ้มคุณ juon
   :z3: มาม่าเต็มท้องเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bellebee ที่ 31-08-2011 09:57:20
สารวัตรเผิงเผิงขา ขี้จุ๊เบ๊ๆ แบบนี้ระวังถูกจับซะเองนะคะ คริๆๆๆ

รอซดมาม่าน้ำสุดท้ายคร่าาาา ^^  ผีนกยูงจะโผล่ออกมาหลอนมั้ยหนอ??
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 31-08-2011 10:02:37
ตกลง เผิง ๆ ดีใจหรือเสียใจกานแน่เนี่ย  น้ำตาไหลเนี่ย
ไม่เข้าใจเผิง ๆ เอาซะเลย
เชื่อว่านกยูงบ้ากามไม่ตายง่าย ๆ แน่
ขอแบบแฮปปี้ได้ไหม  นี่สะเทือนมากมาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Goldfishmaron ที่ 31-08-2011 10:13:08
กินมาม่าทุกวัน :z2:

ขาดสารอาหารหัวโต (แต่แกก็ชอบกินไม่ใช่รึไงยะ :beat: ยังบ่นๆ)

รอคอยตอนต่อไปค่ะ

 :กอด1:  คนแต่ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 31-08-2011 10:19:09
เผิงเผิงงงงงงงงงงงงง    :sad4:
คงฉ่วยยยยยยยยยยยยยยยยย   :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 31-08-2011 10:29:23
เฮ้อออออออออออออ.... อิ่มมาม่า ท้องแตกตาย อย่างสงบ

แต่ยังรอฟื้นขึ้นมาเจอคงฉ่วยสุดที่รักเสมอๆๆๆ

อยากบอกว่าชื่นชมคนแต่งมากมาย  :L2: คนอะไรก็ไม่รุ เก่งที่สุดในสามโลกเลย ขอกอดทีนึงแน่นๆ นะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 31-08-2011 10:29:58
ค่อยสบายใจหน่อย อย่างน้อยคงฉ่วยก็ยังไม่ตาย     ยังดีนะเหลือแต่น้ำมาม่าแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 31-08-2011 10:46:44
อิ่มมาม่าแล้วค๊า
เหลือน้ำ ก็จะซดได้อีกนิดหน่อย
แต่ถ้าซดน้ำหมดแล้ว

ขอของหวาน เอาแบบหวานเยอะๆ  หวานจนเป็นเบาหวานก็ได้

 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 31-08-2011 11:18:46
อืดเต็มท้องไปหมดแล้ว  คงฉ่วยอยู่ไหน  มาหากันหน่อย
รักคนเขียนค่า   
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 31-08-2011 11:35:47
 :serius2:กรี๊ดดด  มีตอนเต้นรำกันด้วยเหรอ  ตอนไหนนอะ ไม่น่าจะอ่านข้ามไปนะ  ใครก็ได้ช่วยสงเคราะห์บอกทีเถอะว่าตอนที่เท่าไหร่  ฮือออ อยากอ่านอะ  ขอบคุณล่วงหน้าจ้า  :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 31-08-2011 11:41:30
โว้ว~  คงฉ่วย!!!!!!!!!!!!!
บีบหัวใจซะ
ขอบคุณมากครับบ!!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 31-08-2011 11:46:19
เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 31-08-2011 11:50:55
ตอนนี้สงสารเผิงเผิงที่สุด
คงฉ่วยยังไม่ตายใช่ไหม
กลับมาหาเผิงเผิงเร็วๆนะ ไม่งั้นทั้งคนทั้งนกอาจจะหงอยตายได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-08-2011 11:53:35
:serius2:กรี๊ดดด  มีตอนเต้นรำกันด้วยเหรอ  ตอนไหนนอะ ไม่น่าจะอ่านข้ามไปนะ  ใครก็ได้ช่วยสงเคราะห์บอกทีเถอะว่าตอนที่เท่าไหร่  ฮือออ อยากอ่านอะ  ขอบคุณล่วงหน้าจ้า  :m15:

พลาดไปไกลจริงค่ะ..

กลับไปคุ้ยให้แล้วนะคะ อยู่ตอน18.2 (พอดีเขียนคั่นหลังตอน19) อยู่หน้า24ค่ะ

แปะลิ้งไว้ให้แล้วกันนะคะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28019.690
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 31-08-2011 11:55:46
 :z3: :z3: :z3: :z3:
เศร้าจนน้ำตาไหล หือๆ ดีใจในตอนท้ายที่รู้ว่าคงฉ่วยยังไม่ตาย
เอาหงคงฉ่วยคืนมาาาาาาาาาาาาาาาา เค้าอยากเจอคงฉ่วยแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 31-08-2011 12:01:21
แปลว่าหงคงฉ่วยยังไม่ตาย

แต่ที่ตายคือเห่ยอิงแน่ๆ

หงคงฉ่วยฉลาดจะตาย

หลังจากนี้ขอหวานๆให้เบาหวานกันไปข้างนึงเลยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 31-08-2011 12:04:09
เป็นไปตามที่.....คิด แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย

เราจะไม่พูดอะไรจนกว่าคนเขียนจะ จบเรื่อง
  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดป้าอย่างเต็มรัก


เปิดจองหนังสือมะไหร่ป้า? กี่บาท? ทำรูปเล่มสวยๆนะ!! วาดดีๆล่ะป้า :angry2:
(หาเรื่องขู่ใหม่ได้เรื่อยๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 31-08-2011 12:22:51
ลุ้นแทบตาย สงสารเผิงเผิง นึกว่าจะเดียวดายซะแล้ว
รอวันได้พบกันใหม่ กริ้วๆๆๆ หวังว่าคงอีกไม่นาน
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 31-08-2011 12:32:47
จะหมดแล้วจริงหรอ มาม่าเนี่ย  :m15:
2-3 ตอนที่ผ่านมาเนี่ยทำเค้าเสียน้ำตาไปโขเลยนะ
แต่ขอบอกว่าตอนนี้เสียเยอะสุด สงสารเผิงเผิง
หลังมรสุมขอหวานบ้างอะไรบ้างนะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: odakiri ที่ 31-08-2011 12:36:52
 :o12: ไม่ยอมคงฉ่วยต้องมาหาเผิงเผิงนะ
สงสารทั้งคู่เลย  :sad4:ไม่ไหวเเล้วอ่า

คงฉ่วยไม่น่าตายใช่ไหมค่ะต้องอยู่กับเผิงเผิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 31-08-2011 12:39:55
ฟาดมาม่าที่เค็มเพราะน้ำตาไปหมดชามแล้วค่ะ
T^T

นกยูงแดง ขอให้ปลอดภัยเถอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iiดาวพระสุขლii ที่ 31-08-2011 12:40:28
อย่าลืมของหวานๆๆๆๆๆๆๆ    ตบท้ายนะคะ  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 31-08-2011 12:54:13
อ่านเผิงเผิงดราม่า..แล้วจุก หายใจจะไม่ออก :sad4:

แต่ก็ตัดสินใจอ่าน2ตอนหลังอีกรอบ
พร้อมเปิดเพลง วันของการจากลา(เจมส์)
อ่านไป ฟังไป ...
ฮือ ฮือ ใจจะขาด.. :sad2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 31-08-2011 12:54:26
ตอนนี้ต้องค่อยๆทยอยอ่าน กลัวน้ำตาจะซึม (แล้วนายรู้ว่าอู้ ..แอ๊ะ..)

ก็ลุ้นว่ายังไม่ตาย แต่อ่านไปแล้วสะเทือนใจแทนเิผิงเผิงจริงๆล่ะซาร่า..

แต่อิหรอบนี้แปลว่า.. อาจจะยังไม่ตายทั้งเห่ยอิงและหงคงฉ่วยรึเปล่าน้า?

 :z13:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: natty _lovelove ที่ 31-08-2011 13:02:03
ดีใจจัง  ไม่ต้องกินมาม่าแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 31-08-2011 13:16:32
ตุ๊งตุ่ง มอนิเตอริ่ง แก้เครียด..

อ้างถึง
  ลำของของลู่อี้เผิงขืนจนแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลง

อ๊ากก เผิงเผิงไม่มีลำคอ อิอิอิ

อ้างถึง
ในกรงที่บรรจงทำขึ้นอย่างประณีตบรรจง
อันนี้มันดูเป็นคำซ้ำซ้อนอ่ะฮะ ?

คารวะหนึ่งจอก
ก่อนจะถอยไปรอตอนถัดไป
 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 31-08-2011 13:21:43
อ่านแล้วบีบหัวใจมากกกกกกก พาลให้คิดว่ามีแนวโน้มเป็นโรคหัวใจมั้ยเนี่ยเรา อันตรายจริงๆอ่านเรื่องนี้ :z3:
หวังว่าหมดมาม่าแล้วก็น้ำมาม่าแล้วจะมีขนมหวาน(ที่หวานมากกกกกกกกกกกกกกกก)รออยู่นะคะ  :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 31-08-2011 14:05:10
มาม่ายังไม่หมดรึนี เต็มท้องแล้วค่า อยากกินของหวาน :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 31-08-2011 14:18:20
เราชอบกินมาม่า แต่กินบ่อยๆมันก็ไม่ไดีนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...TTATT] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-08-2011 14:24:57
ตุ๊งตุ่ง มอนิเตอริ่ง แก้เครียด..
 
อ๊ากก เผิงเผิงไม่มีลำคอ อิอิอิ
อันนี้มันดูเป็นคำซ้ำซ้อนอ่ะฮะ ?

คารวะหนึ่งจอก
ก่อนจะถอยไปรอตอนถัดไป
 :impress2:

/กระโดดจูบ

ขอบคุณมากๆ ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kangkaw ที่ 31-08-2011 14:36:05
เตรียมรอซดน้ำ เอารสต้มยำแซบ ๆ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 31-08-2011 15:02:52
อยากจะกรีดร้อง ลงวันละตอน ถือว่าอัพถี่แล้วนะคะ
แต่ 24 ชั่วโมง นี่โคตรนานเลย ย้ำคิดย้ำทำอยู่หน้าคอม
คอยแต่กด F5 บร้าไปแล้ว หลงคงฉ่วยเข้าขั้น :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Insritra ที่ 31-08-2011 15:28:56
มาม่าอืดเต็มที่ละ เดี๋ยวมีนำ้มาม่าอีก ขอชดเชยด้วยของหวานแบบชุดใหญ่นะคะ

 
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: emmybblood ที่ 31-08-2011 15:53:10
อร๊ายยยย...

ตกใจหมดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: parakoparako ที่ 31-08-2011 16:10:15
สิ้นเดือนตังหมด
ซดมาม่า โฮกๆ o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 31-08-2011 16:41:10
ลุ้นนะเนี่ยยยย!!
ไม่ซดน้ำมาม่าต่อได้มั้ย กินแค่นี้ก็อืดแล้วค่า
ข้ามไปกินของหวานเลยได้มั้ย ฮ่าๆ

คงฉ่วยยยกลับมาหาเผิงเผิงได้แล้วว :serius2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 31-08-2011 17:53:03
ใจจะขาดรอนรอนนนน ลุ้น สุดๆ :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 31-08-2011 18:19:42


มาต่อเร็วๆเลย อึดอัดมากกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 31-08-2011 18:20:30
 :monkeysad:  เศร้ามากมาย
ตอนนี้น่าสงสารสารวัตรที่สุดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 31-08-2011 18:54:49
อยากให้สองคน(&เสี่ยวชิก)กลับมาเจอกันไวๆ   :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 31-08-2011 18:59:44
เย้ๆ คงฉ่วยตายแล้ว เอิ๊กๆ ที่ดีใจขัดกับอารมณ์คนอื่นจะโดนตื้บมั้ยนี่
ก็นะ คงฉ่วยวางแผนให้ตัวเองตายแล้วนี่ต่อไปนี้จะไม่มีคนชื่อหงคงฉ่วยอีก
แต่อาจจะเป็น คนๆ หนึ่ง ที่อาจจะรัก กับสารวัตรลู่อี้เผิงได้มั้งนะ?
รอตอนต่อไปอีกแล้ว งืดดด เกลียดการรอคอย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 31-08-2011 19:09:14
มารอซดน้ำ :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ratrirattikan ที่ 31-08-2011 19:28:07
ปกปิดความลับกับราชการงี้ไม่ดีนา คุณตำรวจ...
ร้องไห้เพราะโล่งใจสินะ เผิงเผิงเอ๊ย... แอบสงสารแฮะ คราวนี้ก็ยอมรับได้แล้วสินะ ว่าหลงรักเขาจริงๆน่ะ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 31-08-2011 19:39:05
เมื่ออ่านช่วงแรก  :m15:

เมื่ออ่านจบ   :m2:

และ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 31-08-2011 20:06:36
รอ ซดน้ำมาม่า  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 31-08-2011 20:15:57
ค่อยยังชั่วหน่อย  เฮ้อ  รักเสี่ยวชิกที่สุดเลยตอนนี้  มาอยู่เป็นเพื่อนเผิงเผิงด้วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 31-08-2011 20:17:45
ในที่สุด เสี่ยวชิกชิกก็มาอยุ่กับเผิงเผิง อิอิ
หายใจทั่วท้องจริงๆเลยค่ะ ตอนที่หันแผ่นหลังมาแล้วไม่มีนกยูง
มาม่าชามโตกินกันแล้วน้ำตาไหลพรากๆเลย  ถึงจะรสแซ่บแต่ไม่ขอกินอีกแล้วนะ
กินมากๆมันไม่ได้เท่าไหร่ คนที่บ้านจะพาไปส่งศรีธัญญาเพราะนั่งร้องไห้น่าคอมพ์
555
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 31-08-2011 20:21:37
รออ่านตอนตอนไป ตอนนี้มาม่าอืดเต็มท้องแล้ววววววว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jackysomayugi ที่ 31-08-2011 20:41:50
เศร้าอ่าา คงฉ่วยอย่าตายน้าT T
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 31-08-2011 20:49:55
><
คงฉ่วยไม่ตายใช่มั้ยยยยย
ฮือออออ
ไม่ได้อ่านเมื่อวาน เลยมาตามวันนี้
ไม่รู้มาก่อนว่า เมื่อวานจะดราม่าขนาดนี้
โฮววววว สงสารคงฉ่วยจัง
เผิงเผิงอ่ะ จนยาทีสุดท้ายก็อ้ำอึ้งเหรอ?
ใจร้ายไปแลแ้วนะ แล้วนี่จะไปตามคงฉ่วยได้ที่ไหน?
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fahsai ที่ 31-08-2011 20:54:56
คงฉ่วยยังไม่เตายใช่มั้ย   ไม่จริงงงงงงง    :o12: :sad4:

เผิงเผิง น่าสงสารร     :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 31-08-2011 21:11:51
โฮๆๆ  มาม่าอืดจนกินอย่างอื่นม่าลงแว้ว  :monkeysad:
อ่า ตกลงว่าหงคงฉ่วยยังไม่ตายใช่ ก่
แต่ก็รอตอนต่อไปนะเจ้า  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 31-08-2011 21:14:30
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 31-08-2011 21:28:20
 :m15: :sad11: :impress3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 31-08-2011 22:53:12
ดีใจเว่ยยย ยังไม่ตาย 555+ เมื่อไหร่จะได้เจอกันเนี่ยยยย :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 31-08-2011 22:54:41
บีบคั้นอารมณ์จริงๆ  คิดว่าเผิงเผิงจะได้ครองรักกับนกกระตั้วจนตัวตายซะแล้ว

หวังว่าตอนหน้าจะได้เจอกัน  คราวนี้...อยากพูดอะไรก็รีบพูดนะ พ่อสารรวัตรปากหนัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 31-08-2011 23:05:02
 :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 31-08-2011 23:11:36
มาม่าถ้อยนี้กลมกล่อมมาก ซึ้งเลย
คงฉ่วยกลับมาไำด้แล้ว มีคนรู้ตัวว่ารักแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 31-08-2011 23:47:01
เฮ้อ!  ค่อยยังชั่วหน่อย ขอบคุณ คุณ juon เจ้าของเรื่องค่ะ ที่หาลิ้งค์มาให้ด้วยตัวเอง  ตอนนี้อิ่มเต็มพุงแล้ว คืนนี้นอนหลับฝันดีแต่  แล้วจะฝันถึงคงฉ่วยกับเผิงเผิงนะจ๊ะ   :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 01-09-2011 00:05:18
เฮ้อ หมดชามซักที แบบว่า อิ่มเกินไป น้ำตาหมดไปหลายก๊อกอ๊ะค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 01-09-2011 00:18:13
กรี๊ดดดดดดด มาม่าหมดแล้วววว ดีใจๆ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-09-2011 00:40:54
เหงาแทนเผิงเผิง ช่วง 70% แรกของบทนี้ทำเอาเราร้องให้เลย นึกถึงเพลงนี้ ของ โรส ศิรินทิพย์ และไปเปิดฟังคลอไปด้วย
http://www.youtube.com/v/MlMovOLOTOo
ปรากฏว่าน้ำตาไหลพราก  :o12: คงฉ่วยคงไม่ทิ้งเผิงเผิงไปใช่มั้ย เริ่มต้นกันใหม่เถอะ  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 01-09-2011 00:47:50
ฉากเดผิงๆร้องไห้สะเทือนอารมมากเขียนออกมารุ้สึกได้เลยว่าเสียใจจะขาดใจมันเปนยังงัย

คำนับงามๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 01-09-2011 01:44:22
มาม่าหมูสับ สับเละจนจำสภาพไม่ได้กันเลย  o22 
ดีนะที่เผิงเผิงฉลาด  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 01-09-2011 02:27:10
 :impress3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-09-2011 10:36:13
** สองตอนที่ผ่านมา เราได้เพลงใหม่ๆ จากนักอ่านสองท่าน เอาไว้ใช้ประกอบอารมณ์ดราม่าของคู่นี้มาล่ะค่ะ

เพลงแรก.. : วันแห่งการจากลา (เจมส์-เรืองศักดิ์) จากคุณ i2212

(อิฉันไปหาลิ้งเพลงจากยูทูปมาแปะให้นะคะ เผื่อใครอยากเอาไปประกอบฉาก) http://www.youtube.com/watch?v=5xFRrTsPdtc

เพลงที่สอง : นอนกับความเหงา (โรส-ศิรินทิพย์) จากคุณsilverspoon

อันนี้คุณsilverspoon ได้แปะเพลงเอาไว้แล้วในหน้า35 (หน้านี้แหละ) ลองเลื่อนๆ ขึ้นไปหาฟังดูนะคะ ทั้งสองเพลงสะเทือนอารมณ์ดีมากค่ะ (ทั้งๆ ที่คนเขียน ตอนเขียน ฟังเพลงสารพัด และแทบไม่เกี่ยวข้องเลย<<มันไม่เข้าไปในหูหล่อนสินะ!!)

---------------------------------------------------

红孔雀นกยูงแดง 26
   การผ่าตัดของต้วนเฟิงเป็นไปอย่างเรียบร้อย และประสบผลสำเร็จพอสมควร นายตำรวจหนุ่มกลับมามีความรู้สึกที่ขาอีกครั้ง สัปดาห์หน้าหลังแผลหายเรียบร้อย เขาจะเริ่มทำกายภาพบำบัด ส่วนแผลไฟไหม้บนใบหน้า หมอบอกว่าผิวหนังของเขาฟื้นตัวดีพอสมควร ทำศัลยกรรมตกแต่งนิดหน่อย ใบหน้าก็คงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
   พอได้ยินว่าต้องทำศัลยกรรม ต้วนเฟิงก็จัดแจงมองหาใบหน้าหนุ่มๆ อันเป็นที่ชวนฝันของสาวๆ ถึงกับขอร้องให้ลู่อี้เผิงที่ไปเยี่ยมเป็นประจำพริ๊นต์ออกมาเป็นแคตตาล็อกเพื่อจะได้เลือก ลู่อี้เผิงฟังแล้วก็ต้องถอนหายใจด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ
   “ผู้กองต้วน หน้าเดิมคุณก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องไปเลียนแบบหน้าคนอื่นหรอก”
   ต้วนเฟิงส่งเสียงอย่างไม่เห็นพ้องด้วย “ไม่นะ ผมว่าหน้าเดิมผมดั้งยังโด่งไม่พอ สารวัตรว่าเสริมดั้งหน่อยดีมั้ย เอาประมาณสารวัตรดีกว่า ผมว่ากำลังดี”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ ก่อนที่เจ้านกกระตั้วในกรงจะร้องแทรกขึ้น “ไม่หล่อ ไม่หล่อ”
   “โห... เสี่ยวชิกทำไมพูดแบบนี้” ต้วนเฟิงหันไปเอาเรื่องกับนก หลังผ่าตัดและแผลไฟไหม้หายดีแล้ว ลู่อี้เผิงก็พาแปะชิกชิกมาเยี่ยมต้วนเฟิงทุกวัน จนหนึ่งคนกับหนึ่งตัวเริ่มจะสนิทกันแล้ว
   “ที่ว่าไม่หล่อน่ะ ฉันหรือสารวัตรลู่กันแน่”
   “ไม่บอก ไม่บอก” เจ้านกน้อยว่า ต้วนเฟิงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “หนอยเอาเปรียบกันนี่ ที่จริงจะพูดว่าสารวัตรไม่หล่อใช่ไหมล่ะ?!!”
   “เอาเปรียบ เอาเปรียบ” แปะชิกชิกร้องต่อ ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา ตั้งแต่เขาพาแปะชิกชิกมาเยี่ยม ต้วนเฟิงก็ดูท่าทางจะร่าเริงขึ้น ตอนแรกทุกคนเป็นห่วงว่าเขาจะมีภาวะซึมเศร้าเพราะเรื่องขาที่อาจจะไม่สามารถกลับมาเดินเหินได้อย่างปกติ ซ้ำยังเรื่องหน้าเสียโฉมอีก แต่ต้วนเฟิงมีพื้นฐานจิตใจเข้มแข็งน่าดู เขาซึมไปหลายวัน แต่หลังจากนั้นก็พอจะทำใจรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ และพยายามจะปลอบใจตัวเองไปในตัว ลู่อี้เผิงนับถือผู้ชายคนนี้ขึ้นมามากจริงๆ
   ทะเลาะกับนกอยู่ได้สักพัก ต้วนเฟิงก็หันกลับมาพูดกับนายตำรวจหนุ่ม “สารวัตร ขนมันเริ่มขึ้นแล้วนะครับ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นคนละตัวกับวันนั้นซะอีก”
   “อืม.. เห็นว่ามันถอนขนตัวเองเพราะไม่เจอเจ้าของน่ะ” ลู่อี้เผิงตอบ ต้วนเฟิงพยักหน้า สักพักก็พูดขึ้นมา “แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้มันมีสารวัตรแล้ว มันคงไม่ถอนขนแล้วล่ะ”
   ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา ก่อนจะพูดต่อ “ผู้กองต้วน คุณอยากจะทำศัลยกรรมอะไรก็ตามใจแล้วกัน แต่ผมชอบหน้าคุณแบบเดิมมากกว่า”
   “โห... นี่ถ้าเป็นผู้หญิง ผมต้องคิดว่าสารวัตรสารภาพรักกับผมแน่ๆ ” ต้วนเฟิงพูด และหัวเราะก๊ากทันทีที่เห็นหน้าของลู่อี้เผิง “สารวัตรอย่าทำหน้าเหมือนเห็นผีแบบนั้นซี่ ผมไม่อยากเป็นเมียสารวัตรจริงๆ หรอกน่า เห็นว่าพยาบาลที่ห้องกายภาพบำบัดสวยน่าดู... ท่าทางผมจะต้องทำกายภาพบำบัดนาน ไม่แน่นะสารวัตร ผมอาจจะได้แต่งเมียก่อนเดินได้ก็ได้”
   “เดินได้ก่อน เดินได้ก่อน” แปะชิกชิกพูดแทรกขึ้น ต้วนเฟิงหันไปพูดกับมันอีก “ใช่ๆ เดินได้ก่อน แล้วค่อยแต่งเมีย”
   “ไม่แต่ง ไม่แต่ง” เจ้านกน้อยร้อง และกระโดดโลดเต้นอยู่ในกรง ลู่อี้เผิงจึงได้ดูคนกับนกทะเลาะกันอีกครั้ง
   ต้วนเฟิงทะเลาะกับนกแล้วก็หัวเราะเอง พลอยทำให้ลู่อี้เผิงหัวเราะไปด้วย พอถึงเวลาฉีดยาแก้อักเสบ นายตำรวจหนุ่มถึงได้ขอตัวกลับ
   “สารวัตรเริ่มไปทำงานวันนี้แล้วใช่ไหมครับ” ต้วนเฟิงถาม ขณะที่ลู่อี้เผิงเตรียมจะเดินออกจากห้อง คนถูกถามพยักหน้า ต้วนเฟิงเงียบไปพักหนึ่ง
   “สารวัตร... ถ้าสามเดือนผมยังเดินไม่คล่อง สารวัตรขอผู้ช่วยคนใหม่เลยนะ อย่าลืมถามก่อนล่ะว่าเขานั่งรถไฟเหาะตีลังกาไหวรึเปล่า เขาจะได้ไม่ตกใจกลัวเวลานั่งรถกับสารวัตร”
   ลู่อี้เผิงหัวเราะออกมา “ผมไม่มีคู่หูคนใหม่แล้วล่ะ”
   “?!”
   “ผมไปทำงานนะ หายไวๆ ล่ะผู้กอง”
--------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงกลับไปทำงานวันแรก ก็ได้ยินข่าวลือซุบซิบเรื่องเขากับหงคงฉ่วยพอสมควร แต่นายตำรวจหนุ่มไม่สนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำงานอย่างขยันขันแข็งเหมือนเดิม หนังสือพิมพ์หลายฉบับติดต่อมาขอสัมภาษณ์เขาเป็นการส่วนตัว เกี่ยวกับเรื่องคดีระเบิดเรือ และเรื่องที่เขาเป็นคนรักลับๆ ของหงคงฉ่วย ซึ่งลู่อี้เผิงปฏิเสธไปทุกฉบับ แต่เจ้าพวกนั้นก็ยังตามวุ่นวายกับเขาได้ไม่เว้นแต่ละวัน
   บางครั้งลู่อี้เผิงนึกในใจว่า ถ้าหงคงฉ่วยยังอยู่ เจ้าพวกนี้จะกล้าไล่ตามถ่ายรูป กล้าไล่สัมภาษณ์เขาขนาดนี้ไหม
   แต่ตอนนี้หงคงฉ่วยไม่ได้อยู่แล้ว....

   ผ่านไปหนึ่งเดือน ขนของแปะชิกชิกเริ่มจะงอกขึ้นมาใหม่ แน่นและขาวเป็นเงามันเหมือนสมัยอยู่กับเจ้าของเดิมแล้ว ขณะที่ต้วนเฟิงดูมีความสุขกับการทำกายภาพบำบัด ท่าทางจะจีบพยาบาลที่เล็งเอาไว้ติดจริงๆ
   คดีฆ่าล้างตระกูลหรง คดีวางระเบิดรถ และคดีระเบิดเรือ ยุติการสืบสวนลงด้วยเหตุผลที่ว่า ผู้ต้องหาทั้งหมดเสียชีวิตและหายสาบสูญ แฟ้มคดีถูกเก็บเข้าห้องรวบรวมเพื่อเอาไว้เป็นกรณีศึกษา รูปถ่ายเมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้วของหงคงฉ่วยถูกเก็บเงียบเอาไว้อีกครั้ง
   มานึกดูแล้วก็น่าใจหายจริงๆ เขาใช้ชีวิตใกล้ชิดกับหงคงฉ่วย แต่ไม่เคยมีรูปถ่ายของผู้ชายคนนั้นเก็บไว้เลย
   ที่มีก็แค่รูปถ่ายที่ถ่ายมาจากภาพถ่ายเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนซึ่งอยู่ในแฟ้มคดีอีกทีหนึ่ง...
   รูปถ่ายในวัยเด็กของหงคงฉ่วย ถูกพี่ชายสั่งทำลายทิ้ง หงคงฉ่วยที่แยกตัวออกมาได้ ใช้ชีวิตลึกลับ กระทั่งรูปถ่ายไว้ประดับบารมีในคฤหาสน์อย่างที่พวกมาเฟียหรือคนใหญ่คนโตชอบวางหรือแขวนโชว์ ยังไม่มีให้เห็นสักรูป มีเพียงตัวอักษรจีนสามคำแขวนประดับอยู่
   红孔雀 (หงคงฉ่วย=นกยูงแดง)
   บางครั้งเวลาอาบน้ำ ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องลูบมือไปบนโคนขาอ่อนด้านในของตน บนขาของเขาก็มีคำสามคำนั้นเขียนอยู่...
หงคงฉ่วยทิ้งเอาไว้เพียงชื่อ ที่จะกลายเป็นเรื่องเล่าขานไปอีกนานแสนนาน.....   
---------------------------------------------------
   วันนี้ลู่อี้เผิงเลิกงานก็แวะไปเยี่ยมต้วนเฟิง ทานอาหารเย็น และกลับมาที่บ้านพัก กลับมาถึงเขาก็วางกรงแปะชิกชิกที่พาไปที่ทำงานด้วยเป็นประจำออก เจ้านกน้อยดูจะเป็นที่นิยมที่แผนกของเขา แม้หลายคนจะนึกสงสัยว่ามันอาจจะเป็นนกของหงคงฉ่วยก็ตาม ลู่อี้เผิงไม่เคยตอบรับหรือปฏิเสธ เขาไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องของหงคงฉ่วยเลยถ้าไม่จำเป็น ไม่ว่าก่อนหน้านี้ หรือในตอนนี้ก็ตาม
   แปะชิกชิกออกจากกรงได้ก็บินมาเกาะไหล่เขา เอาศีรษะถูไถอย่างที่ชอบทำประจำ แล้วค่อยๆ สางผมของเขาด้วยจะงอยปาก ลู่อี้เผิงเล่นกับนกอยู่สักพักก็เดินไปที่โต๊ะเขียนหนังสือ บนโต๊ะนอกจากจะมีหนังสือด้านนิติเวช กฎหมาย และอาชญวิทยาแล้ว ยังมีรูปถ่ายใส่กรอบเล็กๆ วางเอาไว้หลายรูป ไม่ว่าจะเป็นรูปพ่อที่อุ้มเขาซึ่งแต่งเครื่องแบบตำรวจจำลอง รูปตัวเองในวัยเด็กที่สวมหมวกยืนยืดทำท่าราวกับนายตำรวจใหญ่ รูปถ่ายกับเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนนายร้อยตำรวจที่ถ่ายกับเพื่อนตอนเรียนจบ รูปถ่ายในเครื่องแบบเต็มยศสีดำในวันที่ได้รับเข้าบรรจุ กระทั่งชุดสีฟ้าที่เป็นเครื่องแบบของสายตรวจก็มีถ่ายเอาไว้
   นี่คืออาชีพที่เขาใฝ่ฝัน นี่คือความฝันในวัยเด็กที่เขาไล่คว้าเอาไว้ได้อย่างเต็มภาคภูมิ
   ลู่อี้เผิงมองดูรูปถ่ายพวกนั้น จากนั้นน้ำตาก็ไหลหยดออกมาอาบแก้ม
   อากาศยังคงหนาวเย็นอยู่พอสมควร แม้จะอยู่ในบ้าน ลู่อี้เผิงกระชับเสื้อกันหนาวเข้ากับตัว ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่มีอะไรไหลออกมาอีก
   รอจนคราบน้ำตาแห้ง นายตำรวจหนุ่มหยิบกระดาษสีขาวแผ่นหนึ่งขึ้นมา จากนั้นก็บรรจงเขียนข้อความบางอย่างลงไปบนนั้น
   ท้องฟ้าด้านนอกมืดสนิทนานแล้ว อากาศหนาวเย็นลงเรื่อยๆ แปะชิกชิกบินจากกรงที่เปิดอยู่มาเกาะใกล้ๆ กับโป๊ะไฟเขียนหนังสือ เพื่ออิงไออุ่นจากหลอดไฟ พลางมองดูคนบนโต๊ะเขียนข้อความลงไปในแผ่นกระดาษ
   ลู่อี้เผิงเขียนตัวอักษรลงบนกระดาษอย่างบรรจง เมื่อเขียนเสร็จแล้วก็พับทบเข้าหากัน พับอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นก็หยิบซองสีขาวซองหนึ่งขึ้นมา สอดกระดาษที่พับแล้วแผ่นนั้นเข้าไป จากนั้นวางมันไว้บนโต๊ะ
   กว่าลู่อี้เผิงจะเขียนจดหมายเสร็จ ก็เป็นเวลาค่อนข้างดึกพอสมควรแล้ว นายตำรวจหนุ่มลุกขึ้นจากโต๊ะ แต่เปิดโป๊ะไฟเอาไว้แบบนั้น เพราะเห็นเจ้านกสีขาวกำลังหลับสบาย ท่าทางจะอุ่นกำลังดี
   ลู่อี้เผิงลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือก็ตรงไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดมันออกและเอื้อมมือไปหยิบเสื้อตัวหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มต้นเปลี่ยนเสื้อผ้า
   
   ใกล้เที่ยงคืนเต็มทีแล้ว บ้านทั้งบ้านเงียบสนิท ทั้งเงียบทั้งหนาว ลู่อี้เผิงยืนอยู่หน้ากระจก อาศัยแสงไฟสลัวจากโคมเขียนหนังสือที่เปิดทิ้งเอาไว้ มองดูตัวเองในชุดเครื่องแบบตำรวจเต็มยศสีดำสนิท มีตราประจำกรมประดับอยู่ที่อกด้านซ้าย
   นี่คือเครื่องแบบที่เขาเคยใฝ่ฝันจะใส่ และเคยสวมใส่มันอย่างเต็มภาคภูมิ....
   บนเครื่องแบบชุดนี้ แทบทุกอณู มีความฝันและความตั้งใจของเขาสอดแทรกอยู่ เขารักการเป็นตำรวจ รักมากกว่าสิ่งใดๆ หลังจากได้รับเครื่องแบบนี้มา ลู่อี้เผิงตั้งใจว่าคงจะได้สวมใส่มันอย่างภาคภูมิในทุกงานพิธีการ ในทุกครั้งที่ได้รับมอบหมายอย่างเป็นทางการจากกรมตำรวจ
   เขาไม่เคยถอดเครื่องแบบนี้ต่อหน้าใครเลย ไม่เคยมีเลยสักครั้ง กระทั่งผู้บังคับบัญชาก็ไม่เคยสั่งให้เขาถอด
   แต่เขากลับถอดมันออก... ต่อหน้าคนคนหนึ่ง.....
   ลู่อี้เผิงค่อยๆ ถอดหมวกออก จากนั้นก็ดึงเน็กไทสีดำ เขาค่อยๆ ถอดเครื่องแบบเต็มยศนั้นออกอีกครั้ง
   ไม่ใช่เพราะคำสั่งจากใคร หรือเป็นการบีบบังคับจากไหน
   เขาถอดมันออก เพราะเสียงหัวใจของตัวเขาเอง
--------------------------------------------
   “โอ้โห... สารวัตร มาแต่เช้าเลยนะเนี่ย” ต้วนเฟิงเอ่ยทักคนที่เปิดประตูเข้ามาด้วยน้ำเสียงร่าเริง “สารวัตรมาได้จังหวะจริงๆ มาเป็นประธานตัดไหมให้ผมใช่ไหมล่ะครับ”
   ลู่อี้เผิงยิ้มออกมา “อืม ผมอยากดูว่าหน้าคุณจะกลับหล่อเหมือนเดิมรึเปล่า”
   ต้วนเฟิงหัวเราะออกมา “แน่นอนสิครับ ระวังนะ สารวัตรอาจจะหลงรักผมก็ได้ โอ๊ย... พูดไปได้นะผม ฮ่าๆ ”
   ลู่อี้เผิงพลอยหัวเราะออกมาด้วย สักพักหนึ่งแพทย์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับพยาบาลและถาดเครื่องมือ จากนั้นผ้าพันแผลบนหน้าของต้วนเฟิงก็ถูกแกะออก แล้วไหมที่เย็บเอาไว้บางๆ ก็ถูกดึงออกทีละเส้น ตัดไหมเสร็จ แพทย์ก็ส่งกระจกให้เขาถือเพื่อมองหน้าตัวเอง
   “โอ้โห... ขอบคุณครับหมอ เรียบเนี๊ยบอย่างกับไม่เคยไปโดนอะไรมาเลยแน่ะ”
   แพทย์เจ้าของไข้ยิ้มให้เขา คุยอะไรกันอยู่สองสามคำ จากนั้นก็ออกจากห้องไป ต้วนเฟิงหันมามองลู่อี้เผิง “สารวัตรไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรือครับ”
   “อืม... ผมดีใจที่หน้าคุณกลับมาเหมือนเดิมนะ” ลู่อี้เผิงว่า ต้วนเฟิงทำหน้าผิดหวัง “โธ่ ผมอุตส่าห์ให้หมอเสริมดั้งขึ้นมานิดหนึ่งนะเนี่ย สารวัตรจะชมว่าหล่อขึ้นก็ไม่ได้”
   “ปกติคุณก็หล่ออยู่แล้วล่ะ” ลู่อี้เผิงพูดยิ้มๆ ต้วนเฟิงมองเขาอีกครั้ง แล้วถามออกมา “วันนี้ไม่ได้พาเสี่ยวชิกมาด้วยหรือครับ?”
   “อ้อ.. เปล่า ผมให้มันอยู่ที่บ้านก่อนน่ะ เพราะเดี๋ยวคงต้องขับรถทางไกล”
   “?!” ต้วนเฟิงมองหน้าเขาอีกครั้งด้วยสีหน้าแปลกใจทันที “สารวัตรจะไปไหนน่ะครับ”
   “ยังไม่รู้เลย” ลู่อี้เผิงตอบไปตามตรง ก่อนจะยิ้มให้ต้วนเฟิงอีกครั้ง “ผู้กอง กว่าผู้กองจะเดินคล่อง คงจะมีสารวัตรคนใหม่มาทำหน้าที่แทนผมแล้วล่ะ ไม่ต้องไปตั้งกฎหาคนที่ไม่กลัวรถไฟเหาะตีลังกาหรอกนะ”
   “สารวัตรหมายความว่าไงครับเนี่ย?!” ต้วนเฟิงพูดด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ลู่อี้เผิงมองหน้าเขาอีกครั้ง “ความจริงผมเพิ่งตัดสินใจเด็ดขาดเมื่อคืนนี้เอง เห็นว่าคุณสนิทกับผมมากที่สุด เลยมาบอกคุณก่อนไป”
   “สารวัตร!” ต้วนเฟิงเรียกชื่อเขาอีกครั้ง และพยายามลุกขึ้นมาจากเตียง “เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ ทำไมจู่ๆ ถึงได้.....”
   ลู่อี้เผิงเดินไปประคองตัวเขาเอาไว้ “ขอโทษนะผู้กอง ที่ผมอาจจะทำให้ผิดหวัง แต่ผมตัดสินใจแล้ว”
   ต้วนเฟิงมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ “เพราะอะไรน่ะครับสารวัตร คุณจะไปไหนกันแน่?”
   ลู่อี้เผิงยิ้มบางๆ บนใบหน้า “ผมจะไปตามหานกน่ะ”
--------------------------------------------------------
   จดหมายลาออกในซองสีขาวถูกวางอยู่บนโต๊ะของเฉินฉิน กว่าเขาจะเห็น นายตำรวจหนุ่มก็ขับรถออกจากเมืองไปแล้ว ทิ้งบ้านพักของตัวเองเอาไว้พร้อมกับเครื่องแบบเต็มยศที่แขวนอยู่หน้าตู้
   ตอนที่เห็นจดหมายลาออกของลู่อี้เผิง ในมือของเฉินฉินมีจดหมายอยู่อีกสองฉบับ ฉบับแรกเป็นหนังสือปรับเพิ่มขั้นเงินเดือน ซึ่งมีชื่อของลู่อี้เผิงอยู่ด้านบนสุด ส่วนอีกฉบับ เป็นรายงานจากกองชันสูตรและกองพิสูจน์หลักฐานเกี่ยวกับศพขึ้นอืดในวันนั้น
   รายงานในจดหมายสรุปโดยใจความว่า ลักษณะการสวมกางเกงและเข็มขัดของศพผิดปกติ เหมือนเพิ่งถูกคนอื่นสวมให้หลังจากเสียชีวิตแล้ว
   ทันทีที่เห็นจดหมายลาออกของลู่อี้เผิง เฉินฉินเก็บรายงานฉบับนี้ไว้ในส่วนลึกสุดของลิ้นชักโต๊ะทันที ก่อนจะถอนหายใจออกมา
-------------------------------------------------------
   ลู่อี้เผิงขับรถที่มีประวัติว่าเข้าอู่บ่อยที่สุดไปตามถนนเส้นเล็กๆ ภายในรถนอกจากกระเป๋าเดินทางที่ใส่เสื้อผ้านิดๆ หน่อยๆ และเต็นท์สำหรับพักค้างคืนแล้ว ก็มีนกตัวหนึ่งอยู่ในกรงที่วางอยู่ตรงเบาะหน้า คาดเข็มขัดนิรภัยซะด้วย ด้านหลังยังมีกระถางใส่ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงที่กำลังออกหม้อสวย วางอัดเอาไว้กับกระเป๋าเดินทางและถุงเสบียงอย่างแน่นหนา เพื่อกันมันล้มคว่ำ
   ลู่อี้เผิงทิ้งความฝันของเขาเอาไว้ที่บ้านพักหลังเดิม ทิ้งทุกอย่างที่เขาคว้ามาได้เอาไว้เบื้องหลัง มุ่งหน้าตรงไปยังสถานที่ที่เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าตั้งอยู่ตรงไหนกันแน่ เพียงแต่นายตำรวจหนุ่มรู้ว่าเขาจะต้องไปยังสถานที่นั้นให้ได้
ทำงานมาห้าปี ลู่อี้เผิงมีเงินเก็บอยู่พอสมควร พอจะใช้เดินทางได้ในช่วงเวลาหนึ่ง วางแผนใช้ดีๆ อาจจะเดินทางได้เป็นปีๆ เลยก็ได้
   เขายอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อตามหานกยูงตัวใหญ่ที่โบยบินพาหัวใจหนีจากเขาไป
   นายตำรวจหนุ่มขับรถมุ่งหน้าลงไปทางใต้ ไปยังทีที่เขาเองคิดว่าจะมีนกอยู่
   หวังว่านกยูงสีแดงตัวนั้นจะยังรอเขาอยู่นะ
------------------------------------------------------
   อากาศในยามเช้าตรูสดชื่นเย็นสบาย บรรดานกน้อยใหญ่ต่างร้องกันเสียงระงม โผบินออกจากรัง ดำเนินกิจวัตรต้อนรับวันใหม่อย่างเช่นทุกวันที่เคยผ่านมา
   บนลานกว้างหน้าบ้านพักที่พอจะเรียกได้ว่าคฤหาสน์หลังย่อมๆ ที่สร้างอยู่บนหน้าผาสูง ผู้ชายคนหนึ่งนอนเอนกายอยู่บนเก้าอี้ไม้ไผ่ตัวยาว เขาสวมเสื้อผ้าไหม ทับด้วยเสื้อขนสัตว์สีขาวอีกชั้นหนึ่ง ผิวของชายคนนั้นขาวละเอียดเหมือนหิมะ แสงแดดอ่อนๆ ทาบทาลงบนเค้าหน้าหมดจดคมคาย ดวงตาคู่นั้นปิดสนิท ลมหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ราวกับกำลังดื่มด่ำกับธรรมชาติรอบตัวอย่างมีความสุขก็ไม่ปาน
   นกกระตั้วสีขาวสะอาดตัวหนึ่งก็บินพึ่บๆ เข้ามา ดวงตาที่ปิดสนิทคู่นั้นเบิ่งโพลงขึ้นทันที นกตัวนั้นบินมาเกาะที่ไหล่ของเขา ก่อนจะเอาศีรษะถูไถอย่างรักใคร่
   “คงฉ่วย คงฉ่วย”
   ใบหน้าได้รูปปรากฏรอยยิ้มละมุน ในเงาของแสงอาทิตย์ยามเช้า ร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม
-------------------------------------------------------
-จบ-

.
.
.
.
.
.
.
** ทุกคนเห็นคำว่า"จบ"ด้านบน ต้องเอามือทุบจอแล้วอยากเอาเลือดหัวข้าพเจ้าออกมาแน่ๆ เลย!!!

อันที่จริงเรื่องยังมีต่อ แต่พอดีโปรโมชั่นนี้ไม่ได้รวมของหวานเอาไว้ (มีแต่มาม่าไซส์บิ๊ก ชามโตขนาดพิเศษ!!!!<<โดนโบก :beat:) อนึ่ง รายการของหวานขอสงวนสิทธิ์เอาไว้เป็นของสมน้ำหน้าคุณ เอ๊ย ของสมนาคุณในรวมเล่มนะคะ...

แต่.... จากคอมเม้นต์(แทบทุกคอมเม้นต์) ทุกคนดูหวังกับของหวานเอาไว้มาก... ไหนๆ ก็ไหนๆ ท่านผู้อ่านอุตส่าห์กล้ำกลืนทานมาม่าแสนอร่อยของอิฉัน (ไม่อร่อยย่ะ!!! เอามาม่าหล่อนไปเททิ้งเลยป๊ายย<<ปิดหู ไม่รับรู้) อิฉันเลย... เอาบางส่วนของขนมหวาน (หวานจริงเดะ?) ที่จะอยู่ในรวมเล่มมาให้อ่านกันเป็นที่ให้โล่งใจ(แน่รึ?) ก่อนนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-09-2011 10:51:36
- ตย. ตอนที่จะลงในรวมเล่ม-


   ลู่อี้เผิงขับรถโดยมีเพื่อนร่วมทางเป็นนกกระตั้วที่ชื่อแปะชิกชิกตัวนั้น และมีต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงแกว่งหม้อไหวไปตางอาการสั่นโคลงของรถ เป็นกำลังใจอยู่ด้านหลังคนขับ
   ที่ที่เขาจะไปเป็นสถานที่ที่เขาเคยไปเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และเส้นทางเลือนรางเต็มที สถานที่ที่ตำรวจไม่ได้มาตรวจสอบ สถานที่ที่ตั้งอยู่ห่างออกไปในทะเลกว้าง
   เกาะซึ่งเต็มไปด้วยฝูงนกที่หงคงฉ่วยเคยพาเขาไปขังไว้ บังคับให้เขาให้อาหารนกพวกนั้นอยู่หลายวัน
   พอนึกย้อนไปแล้ว นั่นไม่ใช่ความทรงจำสวยงามแสนสุขเลยสักนิด แต่ทำไมกันนะ... ภาพนกฝูงใหญ่สารพัดชนิดที่บินพรึบขึ้นมาด้านหลังผู้ชายคนนั้นถึงได้ฝังใจเขานัก
   การที่เขาถึงกับทิ้งความฝัน ลาออกจากราชการ เพื่อตามหานกยูงบ้าตัวนั้น ใครรู้คงบอกว่าเขาบ้าบอเต็มที และลู่อี้เผิงก็เริ่มคิดแล้วว่าเขาคงบ้าจริงๆ
   แต่จะให้เขาบอกว่าเสียใจอีกครั้ง ไม่มีทางเสียล่ะ
   นายตำรวจหนุ่มขับรถลงใต้ แวะพักเล่นกับนกเพื่อช่วยมันจากอาการเครียดในการนั่งรถระยะทางยาวเป็นระยะๆ แปะชิกชิกทำท่าจะเมารถในช่วงแรกๆ แต่หลังผ่านไปครึ่งวัน เจ้านกตัวเดิมก็เริ่มเลียนเสียงร้องเพลงตามแผ่นซีดีเพลงที่เขาเปิด เลยกลายเป็นว่าลู่อี้เผิงได้ฟังทั้งนกทั้งวิทยุร้องเพลงไปพร้อมกัน
   นึกๆ แล้ว นกนี่ช่างอึดพอๆ กับเจ้าของมันจริงๆ
   ถ้าไม่ได้เห็นศพศพนั้น ลู่อี้เผิงคงไม่มีวันรู้ได้อย่างเด็ดขาด ว่านกยูงตัวนั้นยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีคนร่อแร่ปางตายคนไหนมีเวลาเปลี่ยนกางเกงตัวเองให้ศพหรอก
   ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือการวางแผนเอาไว้ทั้งหมด บนเรือนั่นแค่การลองใจเขาอย่างนั้นหรือ?
   ลู่อี้เผิงตอบไม่ได้ บอกว่าเป็นการลองใจมันก็ดูจะอลังการงานสร้างเสียเหลือเกิน พอรู้ว่านกยูงนั่นน่าจะยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่ง หัวใจของเขาก็คันยิกๆ อยากจะไปถามเอาเองจากปากเจ้าตัวให้ได้ ว่าทั้งหมดนี่มันเป็นยังไงกันแน่
   ปัญหาคือ เจ้านกยูงตัวนั้นคงไม่ยอมออกมาพบเขาเองแน่
   ลงทุนเผาคฤหาสน์เขาวงกตหลังนั้นทิ้ง สั่งอพยพบริวารออกไปหมด และยังทิ้งนกกระตั้วที่ตัวเองรักอย่างกับลูกไว้กับเขาแบบนี้.........
   แสบจริงๆ !!
   ลู่อี้เผิงอธิบายไม่ถูกว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไรกับหงคงฉ่วยกันแน่ อาจจะแค้นนิดๆ เคืองหน่อยๆ แต่คำพูดไหนที่เขาเคยคิดอยากบอกกับเจ้านกยูงนั่นก่อนหน้านี้ เขาก็ยังอยากบอกอยู่...
   แต่ก่อนจะบอก ขอเขาได้กัดคอเจ้านกยูงนั่นสักทีเถอะ ค่าที่ทำให้เขาวุ่นวายใจเจียนคลั่งขนาดนี้...
   ไม่ว่าทั้งหมดจะเป็นแผนลองใจหรืออะไรก็ตาม... ท้ายที่สุด หงคงฉ่วยก็ปลดเขาออกจากเครื่องแบบ ลากเขาออกจากความฝันเดิมสำเร็จจนได้
   งานนี้ลู่อี้เผิงแพ้ราบคาบจริงๆ
   สารพัดแผนการที่หงคงฉ่วยสรรหามาจัดการกับเขา เล่นงานเขาซะอ่วม ทำเอาหัวใจของเขากระเด็นกระดอนออกไปโดยไม่รู้ตัว แล้วซ้ำเขาอีกครั้ง ทำเอาเขาถอนตัวไม่ขึ้น...
   ถ้าคิดว่าตำรายุทธพิชัยของซุนวูลึกลับซับซ้อนแล้ว ตำราพิชัยรักของหงคงฉ่วยคงลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนยิ่งกว่าอีกหลายสิบเท่า มีหรือขุนพลมือใหม่อย่างลู่อี้เผิงจะไปเอาชนะได้
   เอาเถอะ แพ้ให้กับอภิมหาอัจฉริยะขนาดนี้ คงไม่มีใครสมน้ำหน้าเขานักหรอก

   ลู่อี้เผิงแวะพักค้างคืนในปั้มน้ำมัน จอดรถนอนเอาแรงคืนหนึ่ง เช้าวันรุ่งขึ้นจึงขับรถมาถึงท่าเรือที่เป็นความทรงจำลางๆ ของเขาจนได้
   ชายหนุ่มมาถึงท่าเรือสักราวๆ เก้าโมงเช้า แต่ต้องใช้เวลาเจรจากับคนเรืออยู่นาน กว่าที่ทางนั้นจะยอมหาเรือลำใหญ่กับปั้นจั่นที่พอจะยกรถของเขาขึ้นเรือไปได้ แต่ที่ยากยิ่งกว่า คือการหาคนขับเรือที่จะพาเขาไปยังเกาะลึกลับนั่นต่างหาก
   อย่างกับฉากเก่าๆ ในหนังกำลังภายใน อยากจะสำเร็จวิชาจากวัดเส้าหลิน จะต้องผ่านด่านสิบแปดมนุษย์ทองคำไปก่อน ลู่อี้เผิงอยากล่องเรือไปหานกบนเกาะ ยังต้องผ่านด่านสิบห้านายเรือสุดโหด เพราะบังเอิญนกที่เขาตามหา ดันเป็นนกสายพันธุ์หายากสุดๆ เรียกว่าไม่รู้กี่ปีจะมาลงมาเกิดอีกสักตัวหนึ่ง แต่คิดว่าคงไม่น่าจะมีอีกแล้ว เพราะแค่ตัวเดียวก็เกินรับประทาน
   ลู่อี้เผิงหมดที่ถอย ทั้งรถทั้งข้าวของถูกยกขึ้นเรือไปหมดแล้ว เหลือแต่กรงใส่นก และนกที่อยู่ด้านใน เพราะเขาเอาออกมาก่อนรถจะถูกยก
   ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงจำต้องรับมือกับนายเรือสิบห้าคน โดยมีเจ้าแปะชิกชิกคอยกระโดดโลดเต้นอยู่ในกรง ส่งเสียงร้องแกว๊กๆ บ้าง พูดบ้างสลับกันไป บางทีก็ไม่รู้ว่าจะเชียร์หรือจะแช่งเขากันแน่ ยกตัวอย่างเช่น...
   “เอาเลย เอาเลย”
   “ไม่พ้น ไม่พ้น”
   “ตายแน่ ตายแน่”
   ลู่อี้เผิงฟังไปหลบมือหลบเท้าเป็นสามสิบข้างคูณสองพวกนั้นไป พลางนึกว่าเขาต้องเข้าใกล้เจ้านกหายากนั่นแล้วแน่ๆ เพราะตอนเจ้านกกระตั้วตัวนี้อยู่กับเขา ไม่เคยปากเสียพูดอะไรพล่อยๆ แบบนี้ ท่าทางเจ้านกจะมีเรดาร์พิเศษ จับสัญญาณเจ้านายเก่าตัวเองได้ล่ะมั้ง ถึงได้ปากเสียขนาดนี้
   กว่าที่ลู่อี้เผิงจะล้มนายเรือทั้งสิบห้าคนลงได้ นาฬิกาก็เกือบจะบอกเวลาเที่ยงตรงพอดี ทั้งคนทั้งนก ทั้งหอบทั้งหิวด้วยกันทั้งสิ้น ลานกว้างกลางท่าเรือที่เมื่อครู่ถูกใช้เป็นสังเวียนต่อสู่ ไม่ถึงสิบห้านาที ก็เป็นที่ที่คนสิบหกคนกับนกหนึ่งตัว นั่งรับประทานอาหารเที่ยงไปด้วยกัน
   เพราะคุยกันในตอนทานอาหารนั่นแหละ ลู่อี้เผิงถึงได้รู้ ทั้งหมดนี่เป็นคนที่หงคงฉ่วยเคยช่วยไว้ แต่ละคนโชว์รอยแผลเป็นที่เขียนคำว่าหงคงฉ่วยที่ขา บางคนก็เป็นรอยจี้ บางคนก็เป็นรอยสัก ที่แขนบ้าง ขาบ้าง บางคนก็ที่หน้าอก หลังคอก็มี แต่ไม่ยักอยู่ในที่น่าอายอย่างเขาเลยสักที่
   พอถึงเวลาโชว์รอยแผลของตัวเอง ลู่อี้เผิงเกิดอาการกระอั่กกระอ่วนถึงที่สุด จะให้ถอดกางเกงต่อหน้าคนมากมายที่ตั้งหน้าตั้งตามองขนาดนี้ ต่อให้เขาหน้าหนาเป็นฝาตึก ก็คงทำไม่ไหวหรอก ดังนั้น ลู่อี้เผิงจึงต้องเข้าห้องน้ำ แล้วออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยเปิดโคนขาอ่อนด้านในให้ทั้งหมดดู โดยที่พยายามจะปิดส่วนนั้นเอาไว้ให้มิดชิดที่สุด
   คนมองมีปฏิกิริยาแตกต่างกันไป บางคนเบิ่งตากว้าง บางคนก็ขมวดคิ้ว แต่ที่น่าหมั่นไส้ที่สุดไม่ใช่คน ดันเป็นเจ้านกกระตั้วตัวนั้นต่างหาก
   “เซ็กซี่ เซ็กซี่”
   ลู่อิ้เผิงนึกอยากหักคอนกมาปิ้งกินจริงๆ ค่าที่ทำการคิดคดทรยศต่อเขา พอเข้าใกล้เจ้านายเก่าล่ะปากเสียขึ้นมาผิดหูผิดตาเลยทีเดียวเชียว
   ตาสิบห้าคู่มองแผลเป็นบนขาอ่อนเขาแล้วก็ส่งเสียงชื่นชมออกมา บอกว่าบริเวณนี้เป็นที่ที่พวกเขาอยากจะจี้ตัวหนังสือนั้นลงไปมากที่สุด เรียกว่าเป็นตำแหน่งสำคัญที่ไม่ใช่ว่าหงคงฉ่วยจะให้ใครจี้ง่ายๆ ที่เขามีรอยแผลตรงนี้ แปลว่าเขาเป็นคนพิเศษจริงๆ
   ลู่อี้เผิงคันยิกๆ อยู่ในอก อดไม่ได้ต้องถามออกไปว่า แล้วบนเกามีคนที่มีแผลเป็นที่โคนขาเหมือนเขาอีกมั้ย ทั้งหมดสั่นศีรษะ แล้วบอกอีกว่า คนที่มีรอยแผลตรงนี้ ส่วนใหญ่ไม่ตายก็หายสาบสูญไปหมดแล้ว
   แทนที่ชายหนุ่มจะนึกตกใจหรือกลัวอะไร ดันถามย้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก พอได้รับคำยืนยันว่าพวกที่มีรอยแผลแบบนี้ ไม่ตายก็หายตัวไปหมดแล้ว ลู่อี้เผิงจึงพอจะชื้นใจขึ้นหน่อย ถ้าขึ้นไปถึงเกาะแล้วดันเจอหงคงฉ่วยเลี้ยงคนอื่นเอาไว้อีกล่ะก็.............
   ดูแผลเรียบร้อย ลู่อี้เผิงก็ไปเปลี่ยนเป็นกางเกง กันเจ้านกปากเสียนั่นพูดอะไรชวนให้ขายหน้าอีก จากนั้นก็เอ่ยปากถามถึงกำหนดออกเรือ ปรากฏว่าจะไปที่เกาะนั้น ยังต้องรอเวลาน้ำขึ้นสูงสุดของวันอีก ซึ่งเวลาที่ว่ามีแต่ช่วงสาย กับช่วงดึกเท่านั้น ประเด็นคือช่วงสายที่น้ำขึ้น ลู่อี้เผิงเสียเวลาไปกับการต่อสู้ และทานข้าว ดังนั้นเขาจึงต้องแกร่วอยู่แถวนั้น รอเวลาดึกเพื่อออกเรือ
   หนทางหานก ทำไมมันยากเย็นแบบนี้นะ
   ลู่อี้เผิงรอไปนึกวิธีจัดการนกตัวนั้นอยู่ในใจ ถ้าเจอจะจับมาต้มยำทำแกง ฟัดเสียให้เข็ดให้หลาบ แต่ก็รู้เต็มอกว่าคิดไปก็เท่านั้น ขนาดจะไปหายังยากเย็นขนาดนี้ เจอแล้วก็อย่าหวังว่าเขาจะทำอะไรได้ ไม่ถูกทารุณกรรมทำมิดีมิร้ายให้อับอายชาวประชาก็นับว่าบุญเป็นนับต่อนับ ดังนั้น แทนที่จะคิดหาวิธีต้มยำทำแกงนก ซึ่งคงไม่มีวันทำได้ สู้วางแผนรับมือกับนกจะดีกว่า เผื่อถูกนกเล่นงานกะทันหัน จะได้ไหวตัวทัน
   นั่งวางแผนไปสักพัก นายเรือพวกนั้นจึงเข้ามาชวนเขาคุยอีก ลู่อี้เผิงถึงรู้ว่า แต่ละคนเคารพนับถือหงคงฉ่วยเป็นพ่อบ้าง เป็นพี่บ้าง บางคนก็เป็นน้า เป็นอา หงคงฉ่วยช่วยเหลือคนพวกนี้ในภาวะวิกฤติของชีวิต ทั้งหมดเลยตอบแทนด้วยการมาทำอาชีพเดินเรือ และคอยเฝ้าทางเข้าออกเกาะแห่งนั้นเอาไว้
   ฟังแล้วนึกถึงผู้ทรงอิทธิพลในหนังกำลังภายในไม่มีผิด จะผิดก็ตรง ที่ลู่อี้เผิงเจอไม่ใช่หนัง แต่เป็นเรื่องจริงต่างหาก
   คุยกันอยู่จนค่อนดึก หัวหน้าคนเรือจึงส่งสัญญาณว่าได้เวลาออกเรือแล้ว นั่นแหละ ลู่อี้เผิงถึงได้ขึ้นเรือเสียที
------------------------------------
-จบ.ตย.ค่ะ-
-------------------------------------------------
**** แอ่ก!!! (โดนคนอ่านสามัคคีกันรุมกระทืบ!! แต่อิฉันหน้าด้านค่ะ อึด... ทน.. <<ยังจะมีหน้าภูมิใจ)

ถึงบรรทัดนี้แล้ว ท่านผู้อ่านคงมีคำถามต่อว่า แล้วหล่อนจะรวมเล่มเมื่อไหร่ยะ?!!!

เอ่อ... นับตามคิวแล้ว กระหน่ำเต็มที่ว่าข้าพเจ้ารวมเล่มมันทุกเดือน (ซึ่งตอนนี้ก็รวมมันทุกเดือน) เรื่องนี้กำหนดรวมเล่มจะอยู่ที่เดือนมีนา-เมษาปีหน้าค่ะ (ปี55 ถ้าโลกยังไม่แตกนะคะ) ใครเห็นว่านาน!! ก็จงซื้อรวมเล่มที่ออกอยู่ตอนนี้ (อันได้แก่ My neighbor ซึ่งยาวเป็นมหากาพย์ทุบปลวก) เอาไปอ่านกันก่อน แล้วท่านจะรู้สึกว่า ไม่นานเลย (เออ แต่ตรูไม่อ่านเฟ้ย!!<<เสียงคนอ่าน)

ไงๆ ก็ตามกำหนดรวมเล่มเอาในเว็บ หรือว่าในนี้ก็ได้ค่ะ  สำหรับราคาและอีกสารพัด ไว้เปิดแล้วจะแจ้งอีกทีนะคะ

ถึงเวลาุคุยกันท้ายเรื่องสักที....(จะมีใครอ่านไหมหนอ)

มีอะไรอยากพูดมากมายเกี่ยวกับเรื่องนกยูงแดงนี้.... แบบว่าเหลือเชื่อที่เขียนจบได้ภายใน1เดือน ทั้งๆ ที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนไปเรื่อยๆ เพราะอึดอัดกับอีกเรื่องที่เขียนอยู่ ซึ่งนายเอกหื่นค่ะ แต่.. พระเอกไม่ใช่พระเอก มันเป็นพระอิฐต่างหาก!!! (ใครเคยอ่านแล้วน่าจะเดาได้)

ความจริงตอนแรกตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้สนองตัณหา แบบจบในตอน SMขำๆ ไปวันๆ แต่พอเขียนไปๆ มันชักจะติด... และตัน.. เป็นลำดับต่อมา เพราะเรื่องจบในตอนมันต่อยากจริงๆ นะคะ แล้วก็ไม่อยากจะเล่นมุขซ้ำๆ (แบบการ์ตูนหลายๆ เรื่องที่เล่มแรกๆ ชอบนะ แต่พอติดตลาดก็เล่นมุขเดิมไป ไม่จบไม่สิ้น เสียใจ ไม่ชอบค่า!!!!) ดังนั้น ตอนจบจึงถูกวางแผนเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่เผิงเผิงกับคงฉ่วยไปเที่ยวภูเก็ตกันแล้ว (จะเห็นว่าตอนนั้นคงฉ่วยพูดถึงพี่ชายบุญธรรมแล้วนะคะ <<ใครจะจำได้ไหมนี่) สรุปว่าอิฉันซื้อมาม่ามาตุนรอท่านผู้อ่านไว้นานแล้ว... ไม่ต้องตกใจว่าทำไมมันชามใหญ่ขนาดนี้นะคะ (โดนโบก)

อยากเขียนอะไรเยอะมาก.. แต่เอาไปเขียนในรวมเล่มดีกว่า

เรื่องนี้เราชอบคงฉ่วยมากสุดค่ะ (ส่วนจินหยิน ยกเอาไว้นะคะ เพราะเป็นสุดที่รักตลอดกาล อั้งงง :-[) เผิงเผิงรองลงมา ส่วนผู้กองต้วน หลังๆ เริ่มรู้สึกบทจะเด่น+น่ารักขึ้น ฮ่าๆ

ไม่อยากพูดถึงเจ้านกแปะชิกชิก ที่ดูจะเด่นเป็นที่สุด (สารภาพว่าชื่อนกตัวนี้ดันไปใช้เสียงแต้จิ๋วด้วยความเคยชิน เช่นเดียวกับชื่อตัวประกอบอีกหลายตัวที่เผลอใช้ไปTTATT) นกที่คนอ่านเรียกร้องอยากให้มีบท แต่คนเขียนรู้สึกว่าเขียนยากเป็นที่สุด!! เขียนคนแก่อายุสี่สิบ ห้าสิบทำมาแล้ว มาเฟีย เจ้าพ่อ สายลับ คนสติเฟื่อง ฆาตกรโรคจิต อิฉันทำมาแล้ว แต่เขียนบทสัตว์ ฉันเพิ่งลองค่ะ ยากนะคะคุณ!!!!

สุดท้าย...

ขอขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่าน ที่มาลุ้นกันหน้าจอทุกวัน โค้งงามๆ เลยค่ะ

และที่ต้องขอบคุณเป็นที่สุด เพราะถ้าไม่มีท่านๆ เหล่านี้ อิฉันคงไม่มีเวลามานั่งเขียนนิยายทั้งวัน ลงกันวันต่อวันแบบนี้ได้

ท่านที่ได้อุดหนุนนิยายของอิฉันในตอนนี้ ทั้งที่ร้านและสั่งตรง ขอบพระคุณมากจริงๆ นะคะ อันนี้ไม่ได้โฆษณาให้ซื้อ แต่ซึ้งจริงๆ เพราะตอนนี้ฉันอาศัยรายได้จากการขายหนังสือเป็นหลักแล้วจริงๆ ค่ะ (หลังจากร่างกายไปกับงานประจำไม่ไหว พังพินาศอย่างหนัก)

ขอบคุณสำหรับทุกคำติชม ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะคะ...

เจอกันเรื่องหน้าค่ะ^^

Ju~oN 1/09/2554
---------------------------------------

ปล. พิจารณาว่าอาจจะมีตอนพิเศษที่จะเอามาลงในนี้สักตอนอยู่เหมือนกันนะคะ อาจจะไม่หวานเท่าไหร่ (แต่SMแน่นอน) ^^

ปล.2 ฉันเกือบลืมแปะรูปคู่นี้เอาไว้ให้หายคิดถึงล่ะค่ะ แปะๆๆ

(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/2-1.jpg)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 01-09-2011 10:55:09
 :z13: จิ้มๆคุณ Juon อ่านก่อนเด่วกลับมาเม้น
================
ได้เจอกันแล้วววว คงฉ่วยสุดที่เลิฟได้ออกมาจี๊ดดดเดียวเอง
ค้างมาม่าให้คาถ้วยอยู่อีกหน่อย อ๊ากกก อยากอ่านต่อ
จะรอรวมเล่ม :a2: (ถึงจะต้องรอนานสักนิด แค่เค้าอยากได้อ่า)
หัวข้อ: Re: [เรื่องมัน...] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) 25 P33 :31/8/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 01-09-2011 11:00:20
ฆ่านักเขียนเป็นบาปไม๊เนี่ย

 :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 01-09-2011 11:01:30
โอ้วววววววว ม่ายยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :sad4:

ได้โปรดอย่าจากไปหนุงหนิงกันสองคน แล้วทิ้งซากมาม่าไว้คาปากคนอ่านเลย pleaseeeeeeeeeeeeee

กอดคนแต่ง  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 01-09-2011 11:08:13
ในที่สุด ก็จบแล้ว  o7
จบดีประทับใจมากแต่ค้างซะ
รวมเล่มเมื่อไรแจ้งเลย ขอซักชุด
อ่านบทระทมขมขื่นมานานแล้ว
หวานๆก็ไม่ได้อ่านกะเค้า มาจบซะแล้ว
อยากอ่านหวานๆอ่ะ  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 01-09-2011 11:09:52
 :sad4:  รอรวมเล่มนะ

ส่วนตอนนี้รอหนังสือที่สั่งไป :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 01-09-2011 11:10:56
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

+1  จ้า
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 01-09-2011 11:22:01
จบแบบตัดฉับจริงๆๆ  :z3: เอาไว้เราไปคุยหลังไมค์ดีกว่า ขออ่านต่ออะ กำลังติด



ปีหน้ามีนาก้อวันเกิดเราพอดี จะซื้อให้เป็นของขวัญตัวเองสักเล่มละกัน
(ซื้อแน่นอนจ๊ะ ชอบมากๆๆเลยคงฉ่วยเนี้ย เทียบกับท่านสี่ได้เลย ชอบแนวนี้ :กอด1:)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 01-09-2011 11:26:43
แว๊กกกกกกกกกกกกไม่ให้จบบบบจะอ่านต่องะ หึๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 01-09-2011 11:27:26
+1 ให้ค่ะ
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย แล้วก็ชอบ คงฉ่วยมากๆด้วย
ดีใจจริงๆที่ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง
ที่เหลือจะหวานยังไง ต้องตามในรวมเล่มสินะ
งื้ออออ นานไปปปปป แต่จะรอนะคะ!!!!
เผิงเผิงลงทุนลาออกเลยอ่ะ เหอะๆ ดีมากกกกก
><  ขอให้มีความสุขทั้งคู่นะะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 01-09-2011 11:28:33
คงฉ่วย แผนสูงสุดดดดดด  o13
เผิงเผิงที่น่ารักต้องออกมาตามหานกตัวสำคัญ  :m20:
ขอฉาก SM ตามชื่อเรื่องเป็นของหวานหลังซดมาม่า
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 01-09-2011 11:31:41
 :a5: จบแล้วววววว เผิงเผิงที่น่ารักจบไปแล้ว :m15: :m15: :m15:ไม่อยากให้จบเลยอบากให้มีต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆ แล้วปีหน้าถึงจะได้รวมเล่ม  :z3: นานมากกกกกแต่ก้อจะรอค่ะ ขอตอนพิเศษในเล่มเยอะๆเลยนะคะ  จะให้ดีแจ้งกำหนดการรวมเล่มล่วงหน้านานนิ้ดนึงนะคะ เพราะอย่างเราเองเข้าบอร์ดไม่สม่ำเสมอแล้วแต่งานและเวลาว่างนะค่ะไม่อยากพลาดจริงๆเสียดายค่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 01-09-2011 11:32:38
ยังมีความลัยอาไรซ่อนไว้อีกหรือเปล่าน๊า
เผิง ๆ นอ้ยดูน่ารักขึ้นมาทันที
รักจริงหวังฟัดนะเนี่ย 55+
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 01-09-2011 11:33:09
จบได้ดี  รอรวมเล่มแล้วกัน  ไม่รีบ ๆ เพราะรูฟัสก็ตามเก็บอยู่เนือง ๆ พร้อม ๆ กับอีกหลายเรื่อง  อ่านไม่ทันเหมือนกัน อิ อิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 01-09-2011 11:34:36
เห็นด้วยกับ reply ข้างบนทั้งหมด ขอตอนพิเศษหวานๆ ในรวมเล่มเยอะๆ แล้วก็แจ้งล่วงหน้านานๆ ด้วย เรื่องนี้ไม่อยากพลาดจริงๆ

ยอมรับว่าเป็นนิยายเรื่องแรกที่คิดว่าต้องซื้ออย่างจริงจังที่สุด และที่สำคัญ รักคงฉ่วยที่สุด (อร๊ากกกกกกกกก เขิล)  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 01-09-2011 11:36:31
 :L2: จบแบบดีเกินคาด55
แต่อยากอ่านตอนที่เจอหน้ากัน
แล้วอยากรู้จริงๆว่าเผิงจะพูดอะไร
แล้วคงฉ่วยจะพูดอะไรกันบ้าง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 01-09-2011 11:51:12
จบได้ประทับใจมากครับ 
ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 01-09-2011 11:51:45
กรี๊ดดดดดดดดด จบแล้วเหรอ ไม่จริงอะ  ทำไมรวดเร็วแบบนี้   :z3:

ขอตอนพิเศษหลังจากได้เจอกันหน่อยไม่ได้เหรอค่ะ กว่ารวมเล่มจะออก ปีหน้าโน่น  :a5:  ขาดใจตายกันพอดี  โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 01-09-2011 11:55:40
มาแจ้งคำผิดฮับ

เหมือนเพิ่งคนอื่นถูกสวมให้หลังจากเสียชีวิตแล้ว

น่าจะเรียงคำผิดตำแหน่งนะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 01-09-2011 11:57:25
นั่งรอรวมเล่ม
รวมมาเถอะค่า

เก็บเงินรอทุกเดือนแล้วเนี่ย
คุณไพที่รักจะรวมด้วยมั้ยค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 01-09-2011 12:01:33
จบได้ดีตรงที่ได้รู้จริงๆว่าคงฉ่วยยังไม่ตาย
แต่ไม่มีบทสวีทวี้ดวิ้ว แบบวิ่งสโลโมชั่นมากอดกันไรงี้ 555


ปล.กด + และ กดโหวตเป็นคนแรกเย้ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 01-09-2011 12:18:33
เขายอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อตามหานกยูงตัวใหญ่ที่โบยบินพาหัวใจหนีจากเขาไป

เผิงเผิงขอคนอ่านตามไปด้วยคน..ถูกนกยูงขโมยหัวใจไปเหมือนกัน :m3:
( :z6:โดยเผิงเผิง)

กำหนดรวมเล่มเดือนมีนา-เมษาปีหน้า.... o22
จะรอร้อรอนะ...คงฉ่วยจ๋า :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-09-2011 12:30:54
:a5: จบแล้วววววว เผิงเผิงที่น่ารักจบไปแล้ว :m15: :m15: :m15:ไม่อยากให้จบเลยอบากให้มีต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆ แล้วปีหน้าถึงจะได้รวมเล่ม  :z3: นานมากกกกกแต่ก้อจะรอค่ะ ขอตอนพิเศษในเล่มเยอะๆเลยนะคะ  จะให้ดีแจ้งกำหนดการรวมเล่มล่วงหน้านานนิ้ดนึงนะคะ เพราะอย่างเราเองเข้าบอร์ดไม่สม่ำเสมอแล้วแต่งานและเวลาว่างนะค่ะไม่อยากพลาดจริงๆเสียดายค่ะ :impress2:

ระยะเวลาเปิดจอง2เดือนค่ะ น่าจะทันนะคะ

นั่งรอรวมเล่ม
รวมมาเถอะค่า

เก็บเงินรอทุกเดือนแล้วเนี่ย
คุณไพที่รักจะรวมด้วยมั้ยค่ะ

คุณไพที่น่ารักเป็นที่สุด (เพราะแว่นสายตายาว) กำหนดอยู่ช่วงเดือนมค.-กพ.ปีหน้าค่ะ จบคุณไพแล้วก็จะต่อด้วยคงฉ่วยนี่แหละค่ะ

มาแจ้งคำผิดฮับ

เหมือนเพิ่งคนอื่นถูกสวมให้หลังจากเสียชีวิตแล้ว

น่าจะเรียงคำผิดตำแหน่งนะ  :bye2:

กระโดดกอด ขอบคุณมากค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 01-09-2011 13:13:32
ม่ายยยย มันจบแล้วจริงๆหรือนี่  จะรอรวมเล่มอย่างใจจดใจจ่อค่า  ซื้อแน่นอน แต่รู้สึกว่าจะนานไปหน่อยนะคะื 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 01-09-2011 13:18:03
ก่อนจะรวมเล่ม มีฉากหวานๆ มาให้ชิมลางก่อนได้มั๊ยค่ะ
อยากอ่านมากๆ เลย จะลงแดงเพราะคิดถึง นกยูงแดง T^T
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ เฮ้ออ  งั้นมีทางเดียว รออ่านเรื่องต่อไป กริ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  o13 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 01-09-2011 13:23:16
เจ๊.....................

เอาตอนพิเศษหลายๆตอนนะ ในเล่มอ่ะ


~~~~
จบดี!!! แต่คาราคาซังชะมัด ผมค้างนะเนี่ย!!
เอาของหวานมาให้กินก็ไม่ได้
ดันแกะเปลือกเอามาล่อไม่ยอมให้กิน

ระวังเจ๊จะถูกคนอ่านกินหัวเอาแทนขนมหวานนะ แล่วจะหาว่าผมไม่เตือน

เชอะ ชิ ชะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-09-2011 13:57:38
เสิร์ฟเราด้วยมาม่าชามโต แล้วเลื่อนของหวานมาให้ทดลองชิมแค่เนี๊ยยยยยย
คุณ juon รับขาคู่ม๊ยค๊า 55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 01-09-2011 14:28:01
จบแล้วหรอเนี้ย
.. ..............
สนุกมากเลยค่า เล่นเอาน้ำตาซึมเลย
..................

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 01-09-2011 15:03:32
จริงๆอ่านจบแล้วก็มีนึกสงสัยอยู่อย่างนึงนะ..

ทั้งเรื่องสารวัตรทำรถพังไปกี่รอบกันหนอ?

เรื่องนี้ไม่พลาดรวมเล่มแน่นอนจ้ะ..
กลัวแต่จะลืมมากกว่าอ่ะ T^T

เว่ยจินหยินก็ชอบ กีสส

ขอบคุณทุกเรื่องเยย
 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 01-09-2011 15:52:13
 :o12:

อยากกินของหวานอ่าาาา!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 01-09-2011 16:12:27
เอาของหวานใส่จานมาเสริฟแต่ไม่ยอมเอาช้อนมาให้ด้วย  แบบนี้จะกินให้อิ่มได้ไงอ่า
กว่าจะรวมเล่มพี่ท่านล่อไปปีหน้าปู้น อายุอานามคนอ่านปาเค้าไปกันเท่าไหร่ จะจำได้ไหม
เนี่ยว่าเรื่องไหนกำหนดโอนเงินวันไหนอ่า  โธ่ๆๆๆๆ เรียกคงฉ่วยมาจิกตาคนแต่งดีมั๊ยเนี่ย
หรือให้เผิงเผิงหักคอจิ้มน้ำพริกแทน เสี่ยวชิกชิก ดี

อยากอ่านของหวานเอามาลงอีกนิดสิค่ะ นะน้าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 01-09-2011 16:26:27
จบแล้วววว
ขอของหวานๆๆ อิอิ
รอรวมเล่มๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 01-09-2011 16:34:36
ตรงโหวตน่าจะมีให้โหวตเสี่ยวชิก
รับรองว่าชนะแน่ (//โดนโบก)

จะรอรวมเล่มนะคะ

สองตอนสุดท้ายนี้แปะชิกชิกน่ารักสุดๆไปเลย  :-[

ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้อ่านนะคะ

จูบลา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-09-2011 16:43:33
ตรงโหวตน่าจะมีให้โหวตเสี่ยวชิก
รับรองว่าชนะแน่ (//โดนโบก)

จะรอรวมเล่มนะคะ

สองตอนสุดท้ายนี้แปะชิกชิกน่ารักสุดๆไปเลย  :-[

ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้อ่านนะคะ

จูบลา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ  :กอด1:

รู้ว่าชนะแน่เลยทำแค่สองคนที่สูสีกันไงละคะ ฮ่ะๆๆ

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 01-09-2011 16:51:46
รอรวมเล่มนะคะ แต่ว่านานเหมือนกันนะนี่
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 01-09-2011 16:58:45
ปีหน้าาาาาา   รอกันไป :o12:
จบแล้วก็ค้าง หาน้ำตาลกันไม่เจอเลยทีเดียว :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 01-09-2011 17:39:20
ปีหน้าาาาาาาาาาา o22 

กรีดร้องอย่างโหยหวน  :sad4: คิดถึงแน่ๆ เลยค่ะ



หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 01-09-2011 17:55:59
จบแล้วววว กรี๊ดดดดดดถึงจะรู้ว่าแฮปปี้
แต่น้ำตาลขาดตลาดเหรอคร๊า แอร๊ๆๆๆๆๆๆ
รวมเล่มตั้งปีหน้าแน่ะ คิดถึงคงฉ่วยกับเผิงเผิงแย่เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 01-09-2011 17:56:36
จบแล้ว
ยังไม่อิ่มเท่าไหร่ อยากได้ของหวาน
แต่ก็ดีที่ได้รู้ว่าทั้งสองคนกลับมาเจอกัน :กอด1:

รอรวมเล่ม รอรวมเล่ม

ป.ล. ตัวโหวต เลือกยากมาก ไม่มีเสี่ยวชิก&ไม่มี "ข้อ3 ถูกทุกข้อ"
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 01-09-2011 17:58:00
นานอ่ะ อยากอ่านแล้วเนี่ย :z6:
จบแล้วแอบคิดถึงคงฉ่วยกับเผิงเผิงเบาๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 01-09-2011 18:12:17
อะไรอ่าาาาา จบแบบค้าง = =^^ เดี๋ยวเขวี้ยงระเบิดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 01-09-2011 18:27:39
 o13 :bye2: :mc4: :pig4: :m31: :fire:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: flawless ที่ 01-09-2011 18:42:24
ขอโทษนะคะคนเขียน แต่ขอเหอะ :z6:
ทำงี้ได้ไงอ่ะ หลอกให้เขาอยากอ่านแล้วถอยฉากหนีไป
กันเห็นๆ แบบนี้อ่ะ  งืดดดด อยากอ่านโคตร....
แล้วขอโทษเหอะ กว่าจะรวมเล่มงี้คนอ่านลืมกันไปข้าง
เลยนะค๊าบบบ

ปล.กินของคาวแล้วไม่ต่อด้วยของหวาน ถือเป็นการ
ผิดหลักมารยาทบนโต๊ะอาหารสากลนะคะ ท่านว่าไม่ดี
เพราะฉะนั้นขอพรีของหวานก่อนเช่น ตอนพิเศษ ก่อน
ก็ยังดีค่ะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 01-09-2011 18:48:20
เข้าส่งความคิดถึงคงฉ่วยยยยยอยากอ่านตอนเจอกันงะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 01-09-2011 20:06:51
ปีหน้านานไปเปล่ากว่าจะได้กินของหวาน ลืมหมด
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 01-09-2011 20:39:47
ตอนแรกที่เหนคำว่าจบอยากจะกรี๊ด จบแบบนี้เอามีดมาแทงหนูเถอะ

จะบอกว่าแอบชอบต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงพอๆกับแปะชิกๆเลย

ถึงจะพูดไม่ได้ก้เถอะ555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 01-09-2011 22:31:37
โอ้คุณพระคุณเจ้า  เรื่องนี้มัน...สุดยอดดดดดดดดด  o13
ตะบี้ตะบันอ่านจบในสองวัน.. คิดว่าพรุ่งนี้เดินออกจากห้องไปอาจจะพุดไม่รู้เรื่อง.. (ทะลุมิติไปแล้ว)
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ  เรื่องนี้มันเจ๋งจริงๆ ผูกเรื่องได้มันส์สุดๆ มีเหตุผลรองรับมันไปทุกจุด  นับถือมากๆเลยอ่ะค่ะ

ยังไงก็ลงชื่อว่าเล่มนี้ซื้อแน่นอน  อยากรู้จริงๆว่าจะหวานกันได้ด้วยเหรอคู่นี้อ๊ะ   :m28:
แต่ถ้าจะกรุณา  เอาเป็นซักปลายปีไม่ได้เหรอคะ  กลางปีหน้าเลยมันนานไปน้าาาาาา

ปล. ชอบเสี่ยวชิกที่สุดอ๊ะ  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 01-09-2011 22:47:45
 :pig4: และขอชมคนเขียนว่าเขียนได้สนุกดีค่ะ  o13 มีครบทุกรสจริงๆ
ขอบอกเลยว่าไม่เคยชอบอ่านเรื่องที่ออกแนวหนังจีนกำลังภายในและดราม่ามาก่อน แต่พอได้อ่านเรื่องนี้ก็ติดและชอบตัวละครทุกตัว (ยกเว้นไอ้อินทรีโรคจิต แกจะออกมาให้มันเกิดมาม่าทำไมเนี่ย  :beat: )
ยังไงจะรอรวมเล่มนะคะ (แต่ถ้าลัดคิวก่อนปี 55 ได้ก็คงดีนะคะ  ^____^ )
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-09-2011 22:52:03
ตอนจบนี้อ่านแล้วร้องไห้ไปกับเผิงเผิง ถอดชุดตำรวจ อาชีพที่รักยิ่ง  เศร้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 01-09-2011 22:53:43
ค้างๆคาๆ แต่ก็แฮปปี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 01-09-2011 23:16:19
อ๊ายยยยยยย จบแล้วหรอ?

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ คงฉ่วยอยุ่หนายยยยยยยยยย(มาแบบไม่มีบทพูด) T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้มีทุกอย่าง] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) จบ P35 :01/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 02-09-2011 06:21:01
**วันนี้แอบมาอัพเร็ว เพราะคาดว่าช่วง9-10โมงจะไม่ว่าง

คนอ่านใจร้ายกับอิฉันจริงๆ  :sad4: เอะอะก็จะถีบ จะหักคอ.... อิฉันเป็นแค่นกน้อยตัวเล็กๆ แท้ๆ (โดนถีบซ้ำ :z6:)

เห็นแก่ท่านผู้อ่าน ที่... เริ่มติดนิสัยคงฉ่วย หันมาหาวิธีทรมานผู้เขียนอย่างทารุณ (ใครกันแน่ที่ทารุณ ห๊ะ!! :fire:)

ฉันแถมตอนพิเศษให้อีกตอนแล้วกันค่ะ

ปล. ปีหน้าไม่นานหรอกค่ะ แค่7เดือนเอง ระหว่างนี้ก็อ่านเรื่องอื่น... เดี๋ยวพอออก จะได้ไปอ่านกันใหม่ไงคะ (โดนโบก :beat:)

กำหนดเลื่อนเร็วกว่านี้ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะนี่ก็คิวทุกเดือนอยู่แว้ว

ขอกดไลค์เม้นต์นี้ ใจตรงกับอิฉันสุดๆ

ตอนจบนี้อ่านแล้วร้องไห้ไปกับเผิงเผิง ถอดชุดตำรวจ อาชีพที่รักยิ่ง  เศร้า

ฉันเองก็รู้ึสึกเหมือนคุณyeyongล่ะค่ะ ฉากเผิงเผิงตัดสินใจลาออกนี่ สะเทือนใจฉันจริงๆ (อันที่จริง...โดยปกติ ฉันไม่ชอบคนไล่ตามความรักเท่าไหร่หรอกนะคะ แต่... คงฉ่วย... เพราะเป็นคงฉ่วยน่ะ... ยอมก็ได้ ฮ่าๆๆๆ<<เอียงสุดๆ จริงๆ )

-------------------------------------------------------

นกยูงแดง พิเศษ1
   บนเกาะเลี้ยงนกของหงคงฉ่วย นอกจากนกจะเยอะแล้ว สัตว์ทะเลยังอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ ทั้งปลา ท้งกุ้ง หอย หรือแม้แต่ปลิงทะเลก็มีให้จับ
   ลู่อี้เผิงที่ลาออกจากราชการตำรวจมาอยู่กินกับนก ยังไม่อยากงอมืองอเท้า อยู่เป็นอาหารนกไปวันๆ ดังนั้น ระยะหลังมานี้ เขาจึงอาสาขึ้นเรือไปหาปลากับลั่วซ่งจือด้วย เพิ่งรู้ตอนอยู่ที่นี่เหมือนกันว่า ลั่วซ่งจือเคยเป็นลูกชาวประมงมาก่อน แต่ผันตัวเองมาทำงานเป็นมาเฟีย และถูกหงคงฉ่วยช่วยไว้ในคราวปะทะใหญ่ครั้งหนึ่ง จากนั้นเลยติดตามหงคงฉ่วยตลอดมา
   ลั่วซ่งจือเป็นคนร่างใหญ่ ส่วนสูงความจริงก็พอๆ กับลู่อี้เผิง แต่ร่างกายหนาหนักเหมือนออกกำลังกายด้วยการยกรถบรรทุกทุกวันก็ไม่ปาน เล่นเอาลู่อี้เผิงดูตัวเล็กไปเลยเวลายืนอยู่ด้วยกัน ปีนี้เขาเพิ่งอายุยี่สิบแปด แต่หน้าตาที่มีแผลเป็นประกอบกับผ่านสังเวียนการต่อสู้มามาก ทำให้ดูแก่กว่าอายุจริงไปหลายปี เห็นลั่วซ่งจือหน้าดุๆ ตัวใหญ่ๆ แบบนี้ จริงๆ แล้วเป็นคนอ่อนโยนและใจดีเหลือเชื่อเลยทีเดียว
   วันนี้ลั่วซ่งจือออกเรือไปหาปลาแต่เช้า ลู่อี้เผิงที่เมื่อคืนไม่ถูกหงคงฉ่วยกระทำย่ำยีเลยมีแรงพอจะลุกขึ้นจากเตียง ตามไปหาปลาด้วย ปล่อยให้นกยูงตัวนั้นหาความสุขกับการนอนต่อไปจนรุ่งสาง
   ชายหนุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็มาตรงชายหาดอีกฝั่ง ซึ่งเรือจอดอยู่ ลั่วซ่งจือรออยู่บนเรือแล้ว ท่าทางทะมัดทะแมงเหมือนเคย แขนเสื้อผ้าฝ้ายที่สวมอยู่ก็ถูกพับขึ้นสูงเพื่อความสะดวก จนเห็นแผลเป็นคำว่าหงคงฉ่วย
   ลั่วซ่งจือเล่าให้ฟังว่าเขาได้แผลนี้มาโดยการเอามีดกรีด แต่ระยะหลังหงคงฉ่วยเห็นว่าบางคนผิวดี เอามีดกรีดแผลอาจจะหายสนิท ดังนั้นเลยเปลี่ยนเป็นให้เอาเหล็กร้อนจี้แทน ลู่อี้เผิงฟังแล้วก็ไม่รู้ว่าควรจะแสดงความเห็นอะไรดี จึงได้แต่พยักหน้า
   ขณะที่สองคนกำลังจะเอาเรือออกจากฝั่ง เสียงใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น “ไปด้วยสิ”
   ลู่อี้เผิงเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นหงคงฉ่วยเดินมาในชุดผ้าฝ้ายสีน้ำตาล กับกางเกงขาก๊วยหลวมๆ ชวนให้นึกถึงตาลุงแก่ๆ ที่อยู่บ้านเลี้ยงหลานจริงๆ แต่เผอิญหน้าของหงคงฉ่วยดันไม่เข้ากับอายุนี่สิ!
   “นี่ คุณอายุปูนนี้แล้ว ไม่ต้องลำบากมาหาปลาเองหรอก ไปนอนเถอะ เดี๋ยวผมกับคุณลั่วจะไปจัดการให้” ชายหนุ่มกล่าวหลังจากนั้น เพราะนึกสังหรณ์ใจว่า หงคงฉ่วยโผล่มาแบบนี้ คงไม่มีเรื่องดีๆ แน่ๆ หงคงฉ่วยมองเขา แล้วยิ้ม “เสี่ยวจือ ให้ฉันไปด้วยสิ”
   “เชิญเลยครับ ท่านนกยูง” ลั่วซ่งจือรีบพูดขึ้นทันที พลางหันเรือกลับเข้าฝั่ง อันที่จริงเขาตั้งใจจะพูดอยู่แล้ว แต่ถูกลู่อี้เผิงชิงตัดหน้าไปก่อน
   หงคงฉ่วยเดินมาถึงริมหาด แทนที่จะปีนขึ้นเรือกับเขาดีๆ ก็ดันกระโดดลังกาหน้าม้วนเกลียวสามตลบมายืนอยู่ตรงหัวเรือได้อย่างสวยงามราวกับนักยิมนาสติก ลู่อี้เผิงถลึงตามอง ก่อนจะพูดออกมา “คุณทำอะไรแบบคนปกติเขาไม่ได้หรือไง?”
   หงคงฉ่วยหันมาแล้วเอามือเกี่ยวหน้าเขาไว้ “แหม.. เผิงเผิงทำไม่ได้เลยอิจฉาล่ะสิ”
   “จะบ้าเรอะ ผมไม่แข่งทำพิเรนทร์กับคุณหรอกนะ” ลู่อี้เผิงตอบ และพยายามจะคว้ามือข้างนั้นเอาไว้ แต่ก็ไม่ทันอีกเช่นเคย หงคงฉ่วยดึงมือกลับไปแล้วจุ๊ปาก “ไม่เอาน่า โวยวายแบบนี้เดี๋ยวปลาตกใจ หนีไปหมดนะ ดูเสี่ยวจือสิ ยังไม่เห็นบ่นอะไรเลย”
   ลู่อี้เผิงหันกลับไปดูลั่วซ่งจือ เห็นฝ่ายนั้นยิ้มหน้าบาน “ท่านนกยูงยอดเยี่ยมทุกเรื่องอยู่แล้วล่ะครับ”
   ลืมไปเลยว่าไอ้หมอนี่บูชาหงคงฉ่วยอย่างกับเป็นพ่อแท้ๆ งั้นแหละ
   พอหาพวกไม่ได้ ลู่อี้เผิงเลยเสหันไปมองน้ำทะเลที่แตกเป็นฟองขาวตรงกราบเรือแทน หงคงฉ่วยเดินเข้ามาหา จากนั้นก็ถือวิสาสะ ซบหน้าลงบนไหล่ของชายหนุ่ม ลู่อี้เผิงขยับตัวหนีทันที
   “นี่ ทำอะไรอายคุณลั่วหน่อยสิ” ชายหนุ่มเอ็ด แต่แทนที่อีกฝ่ายจะนึกรู้สึกตามคำพูด กลับเบียดกระแซะเข้ามาอีก “อายอะไรเล่า คนกันเองทั้งนั้น”
   “ผมไม่หน้าหนาเหมือนคุณนะ” ลู่อี้เผิงว่า แล้วขยับหนีอีก ได้ยินเสียงลั่วซ่งจือที่บังคับเรืออยู่พูดขึ้นมา “คุณชายลู่ไม่ต้องอายหรอกครับ คนรักกันก็เป็นแบบนี้ทุกคนแหละ พ่อแม่ผมยังกอดกันบนเรือเลย”
   ลู่อี้เผิงอ้าปากพะงาบๆ เหมือนเป็นใบ้ไปกะทันหัน หงคงฉ่วยเลยคว้าแขนเขาเอาไว้ แล้วเบียดเข้ามาเป็นการใหญ่
   “นี่... กอดฉันหน่อยสิ ลมพัดแบบนี้ฉันหนาวนะ”
   ชายหนุ่มถลึงตามองคนเบียดข้าง ก่อนจะพูดออกมา “ถ้าหนาวก็ไปหลบที่เคบินสิ” พูดพลางชี้ไปยังห้องบังคับเรือซึ่งลั่วซ่งจือยืนอยู่ หงคงฉ่วยแค่นเสียงขึ้นจมูก แล้วเชิดหน้านิดๆ “เผิงเผิงใจดำจริงๆ แค่นี้ก็ทำให้ฉันไม่ได้ แบบนี้จะเป็นสามีที่ดีได้ยังไง”
   ลู่อี้เผิงมองหงคงฉ่วยเหมือนจะจับกิน ก่อนจะรั้งตัวอีกฝ่ายเข้ามากอดเอาไว้ หงคงฉ่วยซบหน้าเข้ากับบ่ากว้าง แล้วชี้ชวนให้ลู่อี้เผิงดูพระอาทิตย์ที่กำลังโผล่พ้นผืนน้ำ “เผิงเผิง พระอาทิตย์จะขึ้นแล้วนะ”
   “อืม...” ลู่อี้เผิงส่งเสียงในลำคอ นอกจากพระอาทิตย์แล้ว ฝูงนกทะเลก็เริ่มบินกันออกมาหากินแล้ว
   “เผิงเผิง วันนี้เราจะจับปลาแข่งกัน ใครแพ้ต้องทำกับข้าว”
   “?!” ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะอ้าปากพูดอะไร หงคงฉ่วยก็ผละตัวออก เดินไปด้านหลังห้องบังคับเรือ หยิบฉมวกออกมาสองเล่ม
   “เอ้า นี่ของเธอ” พูดพลางยัดฉมวกเหล็กใส่มือของเขา ลู่อี้เผิงอดไม่ได้ต้องถามไปทันที “นี่ แหก็มี จะเอาฉมวกมาทำไมเล่า!?”
   “แหมีปากเดียวนี่ จะแข่งกันได้ยังไง อีกอย่าง ปลาตอนนี้ก็มีตากแห้งไว้เยอะแล้ว ไม่ต้องจับไปมากๆ หรอก ใช้ฉมวกเอานี่แหละ” หงคงฉ่วยว่า พลางหันไปหาลั่วซ่งจือ “เสี่ยวจือ ขับเรือดีๆ นะ เดี๋ยวเผิงเผิงน้อยจะโวยวายว่าเธอเข้าข้างฉันอีก”
   “ครับ” ลั่วซ่งจือรับคำ ขณะที่ลู่อี้เผิงนึกเถียงในใจว่าเขายังไม่ได้พูดอะไรเลยสักนิด หงคงฉ่วยใส่เอาๆ อยู่ได้
   พอแสงตะวันจับขอบฟ้า สะท้อนภาพผืนน้ำกว้างใหญ่ไพศาล ลู่อี้เผิงก็เห็นฝูงปลามากมายกระโดดกันอยู่ข้างๆ เรือที่กำลังแล่น หงคงฉ่วยชี้มือลงไป แล้วพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง “มีเวลาครึ่งชั่วโมงนะเผิงเผิง เอาชนะฉันให้ได้ล่ะ”
   ยังไม่ทันที่ลู่อี้เผิงจะพูดอะไร หงคงฉ่วยก็เดินไปที่กราบเรือ จากนั้นก็พุ่งฉมวกลงไป พอดึงขึ้นมาก็ติดปลาตัวหนึ่งดิ้นกระแด่วๆ อยู่
   “หนึ่ง” ทางนั้นเริ่มนับ ลู่อี้เผิง ไม่รู้จะทำไง เลยต้องชะโงกหน้าไปมองหาปลาบ้าง
   เกิดมายี่สิบเจ็ดปี เขาใช้ชีวิตในเมืองมาโดยตลอด อย่าว่าแต่ใช้ฉมวกแทงปลาเลย ได้แตะปลาทะเลเป็นๆ ก็ตอนมาที่เกาะนี้แหละ
   ลู่อี้เผิงกำฉมวกแน่น ปลุกปลอบใจตัวเองว่านี่มันก็เป็นอุปกรณ์พื้นฐานที่มีใช้กันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ถึงเขาจะไม่เคยใช้มาก่อน แต่ก็ใช่ว่าจะใช้ไม่ได้เสียหน่อย
   ลำตัวเรือกระแทกเข้ากับน้ำทะเลแตกเป็นฟองพรู ปลาที่กระโดดอยู่ข้างๆ ก็มีเป็นจำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่มักจะถูกฟองคลื่นพวกนั้นกลืนหายไปเสียก่อน ลู่อี้เผิงเมียงๆ มองๆ ก็ยังหาจังหวะแทงฉมวกลงไปไม่ได้สักที ในขณะที่หงคงฉ่วยแทงมาได้สามตัวแล้ว
   ขณะที่เล็งว่าจะแทงปลาสีขาวตัวหนึ่งที่เพิ่งกระโดดผ่านหน้าไปสองรอบ ก็ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยร้องขึ้น
   “เผิงเผิง โลมา!”
   ลู่อี้เผิงหันไปมอง แล้วก็เห็นโลมาฝูงหนึ่งกำลังกระโดดอยู่ห่างจากเรือไปได้สักสิบเมตร จากนั้นเขาก็เห็นหงคงฉ่วยปีนขึ้นไปบนกราบเรือ แล้วเงื้อง่าฉมวกเต็มที่ ชายหนุ่มรีบถลันเข้าไปกอดเอวฝ่ายนั้นเอาไว้ทันที “คงฉ่วย จะทำอะไรน่ะ!!”
   “ถามได้ ก็จะแทงโลมาน่ะซี่!” หงคงฉ่วยว่า และเตรียมพุ่งฉมวกเต็มที่ ลู่อี้เผิงเลยจำต้องลากฝ่ายนั้นลงมาจากกราบเรือ
   “คงฉ่วย ขอเถอะ ใครเขากินโลมากัน”
   “ฉันนี่แหละ” หงคงฉ่วยตอบ ลู่อี้เผิงทำตาโต “คุณเคยกินแล้วหรือไง?”
   “ยัง ตั้งใจว่าจะลองวันนี้” หงคงฉ่วยตอบด้วยสีหน้าจริงจังเป็นที่สุด ลู่อี้เผิงมองแล้วก็นึกอ่อนอกอ่อนใจ “คงฉ่วย โลมาเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมนะ”
   “ฉันรู้” หงคงฉ่วยตอบ แล้วพูดต่อ “ยังไม่เคยลองเลยนะ ว่าเนื้อมันเป็นยังไง” ว่าแล้วก็เตรียมจะปีนขึ้นไปบนกราบเรืออีกรอบ ลู่อี้เผิงเกือบจะคว้าตัวเอาไว้ไม่ทัน ชายหนุ่มเอาตัวหงคงฉ่วยกลับมา และพยายามนึกคำพูดที่พอจะห้ามเจ้าคนใจดำอำมหิตนี่ไม่ให้ทำอะไรโหดร้ายกับสัตว์ทะเลพวกนั้น
   “คงฉ่วย โลมาเป็นสัตว์น่ารักนะ” ลู่อี้เผิงพูด อีกฝ่ายหันหน้ามามองเขา “อืม ฉันเคยเห็นในโทรทัศน์แล้ว แต่น่ารักก็ใช่ว่ากินไม่ได้นี่นา ขนาดหมาแมวยังกินกันเลย”
   ลู่อี้เผิงอยากจะบ้าตายกับหงคงฉ่วยจริงๆ เจ้าหมอนี่เกิดนึกอะไรขึ้นมาถึงอยากจะกินเนื้อโลมานะ เขารีบนึกหาคำพูดมาเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายต่อ
   “คงฉ่วย โลมามันก็ฉลาดเหมือนเสี่ยวชิกของคุณนั่นแหละ”
   “มันพูดได้หรือไง?” ทางนั้นย้อนถาม ลู่อี้เผิงทำหน้าลำบากใจ “พูดไม่ได้หรอก แต่มันช่วยคนจมน้ำได้นะ”
   “อืม.. งั้นฉันลองจับเผิงเผิงโยนลงไปดูแล้วกัน ถ้ามันช่วยเผิงเผิงได้ ฉันจะไม่กินเนื้อมัน” พูดพลางทำท่าจะคว้าตัวลู่อี้เผิงโยนออกไปจริงๆ ชายหนุ่มร้องออกมา “คงฉ่วย หยุดทำอะไรพิสดารทีเถอะ!! ปลาปกติมีก็กินไปเถอะน่า ผมขอร้องแล้วกัน อย่าไปแทงมันเลยนะ”
   หงคงฉ่วยมองหน้าลู่อี้เผิงอยู่พักหนึ่ง แล้วยิ้มออกมา “เผิงเผิงนี่ใจบุญสุนทานจริงๆ นะ ฉันไม่กินเนื้อโลมาจริงๆ หรอก ล้อเล่นน่ะ เสี่ยวจือรักโลมาจะตาย ฉันไม่ทำอะไรหรอก”
   ลู่อี้เผิงถลึงตาใส่อีกฝ่าย “แล้วคุณทำท่าจะแทงมันทำไม?”
   “ก็ดูว่าเผิงเผิงจะใจไม้ไส้ระกำ ดูสัตว์พวกนั้นถูกฉันแทงต่อหน้าต่อตาลงรึเปล่าไง”
   ตอนนี้ลู่อี้เผิงชักนึกอยากคว้าฉมวกมาแทงคนตรงหน้ามากกว่าแทงปลาแล้ว “ผมไม่ได้ใจดำอำมหิตแบบคุณหรอกนะ”
หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วหัวเราะคิกคัก จากนั้นก็ก้มลงมองนาฬิกา “ตายล่ะ ครบครึ่งชั่วโมงแล้ว เผิงเผิงได้ปลากี่ตัว”
   ลู่อี้เผิงกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะสั่นศีรษะ หงคงฉ่วยจับหน้าเขาเอาไว้ แล้วยิ้มลึกลับ “งั้นเผิงเผิงแพ้ วันนี้ต้องทำกับข้าวให้ฉันทานนะ”
-----------------------------------------------------------
   ครัวที่คฤหาสน์ของหงคงฉ่วยกว้างขวางพอสมควร ปกติจะมีหลี่คงและคนรับใช้อีกสองคนเป็นคนปรุงอาหาร แต่วันนี้หงคงฉ่วยสั่งเปลี่ยนโปรแกรมทั้งหมด แล้วจัดแจ้งลากลู่อี้เผิงมายืนหน้าเตา บังคับให้ทำอาหารต่อทันทีที่ขึ้นจากเรือ
   ลู่อี้เผิงที่โดนบังคับผูกผ้ากันเปื้อนยืนอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัว ตรงหน้าเป็นปลาขนาดเขื่องสามตัวที่หงคงฉ่วยแทงมา คนแทงปลาท่าทางจะสนุกกับการดูเขาทำกับข้าว ถึงกระทั่งลากเก้าอี้มานั่งในครัว แล้วเอ่ยปากสั่ง “เผิงเผิง ฉันอยากกินแปะซะ ปลาสามรส แล้วก็ปลานึ่งบ๊วย
   คนถูกสั่งหันมาถลึงตาใส่คนสั่ง “ผมจะต้มปลาให้คุณกิน!”
   “งั้นเอาปลาตุ๋นโสมแล้วกัน” หงคงฉ่วยพูดอย่างอารมณ์ดี ลู่อี้เผิงยกหม้อขึ้นมาต้มน้ำ มองดูปลาทั้งสามตัว จากนั้นก็ทำท่าจะหยิบลงหม้อไปทั้งอย่างนั้น หงคงฉ่วยร้องขึ้นมา
   “เผิงเผิงจะทำอะไรน่ะ?”
   “ก็ต้มปลาไง” อีกฝ่ายตอบ หงคงฉ่วยทำหน้าเหมือนเห็นปลาวาฬอยู่ตรงหน้า “แล้วเธอ ไม่เอาเครื่องใน ไม่ตัดครีบออกก่อนหรือไง?”
   “..................”
   “เผิงเผิง...?”
   ลู่อี้เผิงเกิดมายี่สิบเจ็ดปี นอกจากลวกบะหมี่กับอุ่นน้ำซุปที่ซื้อมาเก็บตุนเอาไว้เผื่อยามฉุกเฉินแล้ว นายตำรวจหนุ่มไม่เคยทำกับข้าวอย่างอื่นเลย สมัยพ่อยังมีชีวิตอยู่ ก็ผูกข้าวกับคนข้างบ้าน พอพ่อเสียชีวิต ก็ทานข้าวในโรงเรียนประจำ เรียนจบมาก็ซื้อบ้างอะไรบ้าง ดังนั้น... ความสามารถด้านเข้าครัวของลู่อี้เผิงจึงเท่ากับศูนย์ เปิดเตาต้มน้ำเป็นก็นับว่าบุญมากแล้ว
   แต่ลู่อี้เผิงไม่ยอมเสียหน้าต่อหน้าหงคงฉ่วย ดังนั้นจึงหยิบมีดมา เงอะๆ งะๆ ผ่าปลาตัวนั้นออก ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยร้องลั่น “เผิงเผิงทำอะไร?!!”
   “ก็ผ่าเอาเครื่องในปลาออกไง” ชายหนุ่มตอบ และผ่าปลาตัวนั้นออกเป็นสองซีก หงคงฉ่วยทำหน้าเหมือนจะเป็นลม จากนั้นถึงได้ลุกจากเก้าอี้มาได้
   “เผิงเผิงทำไมเป็นคนแบบนี้ อยู่มาได้จนจะสามสิบแล้ว แค่เครื่องในปลาก็เอาออกไม่เป็นหรือไง?”
   “ผมไม่ใช่พ่อครัวนะ” ลู่อี้เผิงเถียงทันที หงคงฉ่วยทำหน้าอ่อนอกอ่อนใจเหมือนต้องรับมือกับเด็กเพิ่งหัดพูด พลางเดินเข้ามา คว้าผ้ากันเปื้อนอีกผืนหนึ่งมาผูกไว้ “แย่จริงๆ เป็นสามีประสาอะไร กับข้าวแค่นี้ก็ทำไม่ได้”
   ลู่อี้เผิงขบฟันอย่างกับจะขย้ำหงคงฉ่วยให้ตายคาปาก ก่อนจะเค้นเสียงไป “คุณทำเป็นรึไง?”
   หงคงฉ่วยลอยหน้าลอยตา คว้ามีดกับเขียงมา จากนั้นก็พูดตอบ “ดูเอาแล้วกัน”
   จากนั้นลู่อี้เผิงก็ได้เห็นคนใช้วิทยายุทธทำครัว หงคงฉ่วยหยิบมีดมาแล้วก็ควงรอบหนึ่ง ท้องปลากลายเป็นเส้นยาว จากนั้นก็ควงมีดอีกครั้ง ดึงเครื่องในปลาทั้งหมดออกมา ลู่อี้เผิงเห็นแล้วก็อดพูดออกมาไม่ได้
   “นี่คงฉ่วย.. ผมรู้แล้วว่าคุณเก่งเป็นที่สุด เพราะงั้น ทำอะไรแบบคนปกติเขาบ้างก็ได้”
   หงคงฉ่วยขยับมีด เลาะเนื้อปลาออกจากก้างด้วยท่าทางพิสดารน่าหวาดเสียว ก่อนจะพูดตอบ “แหม... แบบนี้มันไม่ปกติตรงไหนกัน”
   ลู่อี้เผิงขี้เกียจจะพูดต่อ เลยช่วยหยิบหม้อหยิบชามมาเตรียมเอาไว้ แล้วยืนมองหงคงฉ่วยทำอาหารด้วยท่วงท่าพิสดารต่อไป
   ถ้าไม่นับท่าทางประหลาดที่ออกแนวจอมยุทธ์หนังกำลังภายใน หงคงฉ่วยก็ถือว่าทำกับข้าวคล่องอยู่หรอก ผ่านไปสักพัก ลู่อี้เผิงก็ได้กลิ่นหอมจากหม้อแป๊ะซะ เขาช่วยหงคงฉ่วยเพิ่มเครื่องปรุง ขณะที่อีกฝ่ายขยับไปเตรียมทำน้ำราดปลาสามรส
   “ไหนเผิงเผิงลองชิมหน่อยซิ ว่าได้หรือยัง” หงคงฉ่วยพูด พลางชะโงกหน้ามามองหม้อแป๊ะซะ แล้วใช้ช้อนตักน้ำแกงขึ้นมาชิม จากนั้นจึงใช้ช้อนอีกคันตักให้ลู่อี้เผิง ชายหนุ่มเป่าช้อนเบาๆ แล้วลองชิมน้ำต้มนั้นลงไป
   “อืม อร่อยแล้วล่ะ”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขาแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะหันไปง่วนกับปลาสามรสต่อ ลู่อี้เผิงมองตามต้นคอขาวๆ นั้นแล้วก็เกิดรู้สึกอยากทานเพิ่มอีก เลยขยับเข้าไปใกล้
   “คงฉ่วย..”
   “หืม?” หงคงฉ่วยเบือนหน้ากลับมา แล้วก็ถูกจูบกะทันหันอย่างไม่ทันตั้งตัว ดีที่ไม่เอาตะหลิวที่ถืออยู่เคาะหัวลู่อี้เผิงด้วย ปล่อยให้ชายหนุ่มจูบอยู่พัก หงคงฉ่วยก็ผลักทางนั้นออก “อยากทานปลาไหม้หรือไง”
   ลู่อี้เผิงเม้มริมฝีปาก แก้มแดงนิดๆ “เปล่า”
   หงคงฉ่วยมองหน้าเขาอยู่พัก แล้วหันกลับไปสนใจกับข้าวที่ทำอยู่ต่อ ลู่อี้เผิงไม่รู้จะทำอะไร เลยหยิบถ้วยหยิบชามมาแก้เก้อ
   ผ่านไปสักพัก ทั้งแป๊ะซะ ทั้งปลาสามรส ทั้งปลานึ่งบ๊วย ก็ส่งกลิ่นหอมหวนชวนให้น้ำลายสอ หงคงฉ่วยทำกับข้าวเสร็จก็ถอดผ้ากันเปื้อนออก แล้วจึงหันมาสั่งความ “ตักไปส่งฉันที่โต๊ะนะ ใส่ชามสวยๆ ล่ะ”
   จากนั้นก็คว้าคอชายหนุ่มลงมาจูบ ก่อนจะเดินเยื้องกรายออกไป
---------------------------------------------------
   วันนี้ลู่อี้เผิงถูกบังคับให้จับปลาด้วยฉมวก ถูกบังคับให้ทำครัวซึ่งก็ล่มตั้งแต่เริ่ม แล้วก็ยังต้องทำหน้าที่เป็นเด็กเสิร์ฟอีก ชายหนุ่มตักอาหารทั้งหมดใส่ถาด แล้วเดินถือออกมา หงคงฉ่วยนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว พอเห็นหน้าเขาก็กวักมือเรียก
   “น้อง โต๊ะนี้”
   ลู่อี้เผิงนึกอยากปาถาดใส่หงคงฉ่วยจริงๆ เสียแต่ว่าแป๊ะซะก็อร่อย ปลาสามรสก็เยี่ยม ยังมีปลานึ่งบ๊วยที่เขายังไม่ได้ชิมอีก เพราะงั้น ปล่อยหงคงฉ่วยไปก่อนก็ได้
   ชายหนุ่มเดินไปถึงโต๊ะก็หยิบชามกับข้าวลงวาง ขณะที่หงคงฉ่วยปูผ้ากันเปื้อนรออย่างกับกำลังอยู่ในภัตตาคารหรูไม่มีผิด ผิดเสียแต่ยังใส่ชุดกางเกงขาก๊วยอยู่ ลู่อี้เผิงวางกับข้าวลงแล้ว ก็หยิบถ้วยมาตักข้าว
   ข้าวสวยร้อนๆ ในถ้วยยังคงมีควันกรุ่น กับข้าวก็ยังร้อนอยู่ ลู่อี้เผิงลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ หงคงฉ่วย จากนั้นอีกฝ่ายก็หยิบตะเกียบ คีบเนื้อปลาแป๊ะซะใส่ลงในชามของเขา
   “เผิงเผิงน้อยยังเด็กอยู่ ต้องบำรุงให้มากๆ จะได้แข็งแรงๆ เผื่อจะเอาชนะฉันได้บ้าง”
   ลู่อี้เผิงหันไปมองคนพูด แล้วพูดตอบ “ถามจริงเถอะ คุณอยากให้ผมเอาชนะได้จริงๆ หรือไง?”
   “แน่นอน ถ้าเผิงเผิงมีปัญญาน่ะนะ” หงคงฉ่วยตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ลู่อี้เผิงเลยไม่พูดอะไรอีก ได้แต่ดูมือหงคงฉ่วยคอยคีบกับใส่ถ้วยข้าวของเขา ปลาแป๊ะซะก็มีแล้ว ปลาสามรสก็มีแล้ว ปลานึ่งบ๊วยก็มีแล้ว หคงฉ่วยคีบเสร็จก็หันมาถามเขายิ้มๆ
   “คราวนี้เผิงเผิงชอบอย่างอื่นนอกจากปลาหิมะหรือยัง?”
   ลู่อี้เผิงไม่ตอบในทันที เขาคีบกับข้าวทั้งหมดใส่ลงในถ้วยของหงคงฉ่วยบ้าง ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ กระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “ผมชอบ.... ที่สุดเลยล่ะ” จากนั้นก็หอมแก้มหงคงฉ่วยดังฟอด
   หงคงฉ่วยหัวเราะคิกคัก จากนั้นก็พูดออกมา “เผิงเผิงชอบกินฉันหรือนี่ งั้น เดี๋ยวทานหมดแล้ว ฉันจะยอมให้เผิงเผิงจับกินก็แล้วกัน”
   ลู่อี้เผิงแลบลิ้นเลียริมฝีปาก พยายามทำหน้าประหนึ่งชายหนุ่มกลัดมัน ก่อนจะพูดตอบ “ผมจะกินให้คุณลุกไม่ขึ้นเลย”
   หงคงฉ่วยยกตะเกียบทิ่มปลายจมูกเขาเบาๆ “ปากดีไปเถอะ เดี๋ยวก็ร้องบอกให้ฉันหยุดอีกนั่นแหละ”
   ชายหนุ่มหน้าแดงจัดขึ้นมาทันที ก่อนจะหันไปสนใจถ้วยข้าวของตัวเอง ได้ยินเสียงหงคงฉ่วยหัวเราะชอบใจ
   “เผิงเผิง ฉันชอบเวลาที่ได้อยู่กับเธอที่สุดเลยล่ะ”
   ลู่อี้เผิงไม่พูดอะไรอีก ได้แต่นั่งก้มหน้าก้มตาทานข้าวด้วยแก้มแดงปลั่ง
   ให้ตายสิ แพ้ทุกทีเลย!!!
-----------------------------------------------------
** อย่าลืมโหวตกันนะคะ อยากรู้ค่ะ อิอิ (ที่ไม่มีตัวละครอื่นให้เลือก แล้วก็ไม่มีตัวเลือกอื่น เพราะรู้ว่าถ้ามีแปะชิกชิก นกกระตั้วชนะเลิศแน่ แล้วถ้ามีถูกทุกข้อ ถูกทุกข้อก็ชนะอีก เพราะงั้นเอาสองคนนี่แหละ ดูท่าทางจะสูสี เอิ๊กๆ )
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 02-09-2011 07:20:30
จิ้มตูดเจ๊!!!!!!!!!!!!!


น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แอร๊ย เขียนเปนผู้เปนคนกับเค้าก้เปนนี่ เอะอะไรก้ดิบเถื่อน
เจ๊นี่นะขุนความน่ารักสดใสไม่ค่อยขึ้นเลยจริงๆ

แต่ตอนนี้เขียนได้ .. แอร๊ยยยยยยยยยย

กอดเจ๊ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forget_Me_Not ที่ 02-09-2011 07:27:46
^
^
^

จิ้มคุณ zhiki   ไปต่อนิยายด้วยนะครับ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 02-09-2011 07:39:18
^
^
จิ้มตูดรีบน
ตามมาทวงยังนี่เลยเรอะ =[]=

ผมกำลังหลงระเริงกับคงฉ่วยอยูเลยน้า

แอร๊ยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 02-09-2011 07:58:02
ตอนนี้น่ารักกกกกกกกอ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 02-09-2011 08:23:21
กรีดร้องให้ตอนพิเศษ  ทั้งฮาทั้งแสบทั้งหวาน  สมเป็นคู่รักบรรลือโลกจริงๆค่ะ   o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 02-09-2011 08:36:06
กดเลือดเผิงเผิง เพราะรู้ว่าคนเลือกต้องมีน้อยกว่า
แพ้มากๆ เดี๋ยวโดนนกยูงแดงรังแกอีก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 02-09-2011 08:50:27
รักทั้งคู่อ่ะ กดโหวตเลือกไม่ถูกเลย แต่สุดท้ายก็เลือกคงฉ่วย อิอิ  :z2:

ส่วนตอนพิเศษนี้หวานจริงอะไรจริง เขิล  :-[ มีความสุข เริงร่า กระโดดโลดเต้น

กอดคนแต่งแน่นๆ เหมือนเดิม  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Tageszeit ที่ 02-09-2011 09:03:51
น่ารักอ่ะ ท่านนกยูง กวนดี เผิงเผิง ก็ฮึดฮัดไปงั้นแต่ก็เห็นยอมทุกที
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 02-09-2011 09:12:20
ชีวิตคู่ มันช่างหวานอะไรแบบนี้   :กอด1:
ว่าแต่ เผิงเผิงยังขี้อายอยู่อีกหรือ  แหม่ๆๆ เลิกอายได้แล้วนะคุณสามี แต่ก็นะ ถ้าทำหื่นใส่ ก็เข้าทางคงฉ่วยอีกอะสิเนาะ  :laugh:

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษตอนนี้มากๆ ค่า  คิดถึงคงฉ่วย คิดถึงเผิงเผิง คิดถึงๆๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 02-09-2011 09:42:55
 :o8: ได้อ่านหวานๆกะเค้าแล้ว
น่ารักอ่ะ คงฉ่วยใช้งานสามีหนักหน้าดูเลย
ทั้งหาปลาทั้งทำกับข้าว
ปล. เลือกเผิงเผิงน้อยล่ะ เมะที่น่าแกล้งที่สุด ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 02-09-2011 09:46:34
เผิงเผิง น่ารักน่าแกล้ง
คงฉ่วย ก็น่ารักเพราะขี้แกล้งนี่แหละ  :man1:

ลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด เพราะถึงคงฉ่วยจะเป็นยังไง ก็น่ารักอยู่ดี  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 02-09-2011 09:49:52
โหวตให้คงฉ่วยอย่างจำใจ  เพราะเสียดายเผิงเผิง
เคะราชินีสุดแสบ กับ เมะสุดน่ารัก  เลือกยากจริง ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 02-09-2011 10:00:57
เฮ้อ ดีใจๆ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 02-09-2011 10:13:52
 :กอด1: ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษน่ะค่ะ
ช่างสมกับเป็นทั้งคงฉ่วยและเผิงๆจริงๆ
ขนาดตอนพิเศษยังมีครบทุกรสเลย
เราว่าอย่างนี้แหละดีแล้ว
ชีวิตมีรสชาติ แค่ทั้งคู่มีความสุขก็ดีแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 02-09-2011 10:15:20
น่ารัก น่ารัก  ชอบหงคงฉ่วย กับ เผิงเผิงน้อยที่สุด ^    ^
ก็รอรวมเล่มต่อไป เอิ๊กๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 02-09-2011 10:34:26
คงฉวยมีวิญญาณของภรรยาอย่างเต็มเปี่ยม เห็นได้จากการทำกับข้าวให้เผิงเผิงกิน
แต่แอบแกล้งให้เผิงเผิงลองทำ ตัวเองจะได้แสดงฝีมือ :o8:

คงฉวย เก่งที่สุด  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 02-09-2011 10:50:57
น่ารักมากกกกกกกกกก
โฮกกก
นี่คือตอนสวีทใช่มั้ยยยยย
ฮ่าๆๆ คงฉ่วยน่ารักจริงๆเลย
อ่อยยย ต้นคอขาวๆ เขินแทนเลย !!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: - คราส - ที่ 02-09-2011 10:58:47
อ่านตอนจบแล้วแทบเอาหัวโขกกำแพง
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ น่าัรักทั้งคู่เลย  :-[
จะรอรวมเล่มนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 02-09-2011 11:13:30
น่าร้ากกกกกกกก.........ที่สุดเลยอ่า       
 เผิงเผิง  คงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 02-09-2011 11:53:20
 :laugh:
น่ารัก น่าหยิก
หวานๆมันส์ๆดีจังคู่นี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-09-2011 12:04:08
กริสสสสสสสสสสสส น่ารักเวอร์ๆชอบอะตอนทั้งคู่อยู่ด้วยกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: minchy ที่ 02-09-2011 12:07:52
ชอบตอนพิเศษจัง

แต่ก็ยังแอบสงสัยว่า ศพที่ลอยมานั้นศพใคร

แล้วคุณพี่ชายหายไปไหนแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 02-09-2011 12:09:23
จะไม่ยอมพลาดรวมเล่มเรื่องนี้เด็ดขาด จดคิวไว้ละว่าปีหน้า จะได้มีเวลาเก็บเงินรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 02-09-2011 12:20:34
แอร๊ยยยยย เผิงเผิงทำหวาน :impress2: ดีใจแทนคงฉ่วย อิอิ
อ่านแล้วจิ้นไปถึงคงฉ่วยใส่ผ้ากันเปื้อนในห้องครัว พลางจินตนาการบรรเจิดไปถึงฉากบนโต๊ะอาหาร :haun4: ฮ่าาา จินตนาการคนอ่านไปไกลแล้ว  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 02-09-2011 12:32:11
ยังไงเผิงเผิงก้ยังน่ารักสุดสุดอยู่นั่นเอง  :z1: แต่เรื่องคิดจะชนะท่านนกยูงเนี่ยเลิกเถอะ เสียเวลาเปล่าๆ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 02-09-2011 12:41:07
แล้วเราก็กดคงฉ่วย....................



 :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:


อิอิ ไม่ต้องน้อยใจไปนะเผิงเผิง ถ้ามีช้อยนักเขียนนี่ กดไปแล้วนะเนี่ยเจ๊

มาๆๆ กอดๆๆ  :กอด1: :man1:
เอ๊ะ หนังเหี่ยวขึ้นปะเนี่ย  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 02-09-2011 12:58:21
มารอหนังสือด้วยคนค่ะหวานมันกำลังดีเลยตอนนี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: SecondaryTrauma ที่ 02-09-2011 13:02:37
อร่อย !!! ครบรส
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-09-2011 13:39:12
ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันทำเอาอ้าปากค้าง จบแล้วเรอะ!!!

นึกว่าจะเป็นเหมือนเรื่องสปายซะอีก เหอๆ แต่ดีจัง จบเร็ว สนุก กระชับ ได้ใจความและได้ใจคนสุดๆ

อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง เขียนมาเรื่อยๆน๊าT^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: hunnanoii ที่ 02-09-2011 14:09:54
น่ารักอ่ะชีวิตสามีภรรยา :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 02-09-2011 14:40:12
อ่านตอนนี้แล้วอยากกินปลาจริงๆ (เกี่ยวไหม :z6:)

จริงๆแล้วอ่านแล้วรู้สึก :-[แทนเผิงเผิงค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 02-09-2011 14:45:09
น่ารักเวอร์
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 02-09-2011 15:15:45
 :-[ น่ารักที่สุดดดด
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 02-09-2011 15:27:07
น่าร๊ากกกกกกก
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 02-09-2011 15:28:21
น่ารักน่าชังจริงๆ ตอนนี้
แอร๊ยยยยย เขินกับเผิงเผิงด้วย >///<
ไม่น่าเชื่อคงฉ่วยจะทำกับข้าวเป็น  o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 02-09-2011 15:39:57
อ่านเรื่องนี้ภายในวันกะคืนจบภายในรวดเดียว โดยไม่ไปข้องเกี่ยวกะเรื่องไหน
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เรื่องนี้แหละที่ควรเข้ามาอ่านที่สุด
ร้องไห้ตอนที่เข้าใจว่าคงฉ่วยตายด้วยอ่ะ น้ำตาตก จมูกเริ่มคัด แต่คิดว่าไม่น่าจะตายนะ
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fOnfOn :D ที่ 02-09-2011 16:41:50
เผิงเผิงก็ยังน่ารัก น่าแกล้งต่อไป

โอ๊ยยยย น่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jay_tt ที่ 02-09-2011 16:45:16
แล้วแบบนี้ เมื่อไร เผิงเผิง จะชนะละเนี่ย

อ่านไป เขินไป...
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-09-2011 16:50:38
 :impress2:

น่าร๊ากกกกกกกกกเกินไปแล้ว

กรี๊ดดด  รวมเล่มเมษา  :z3:

อยากได้ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 02-09-2011 16:54:24
น่ารักที่สุดแอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยย :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 02-09-2011 17:01:14
น่ารักมากเลยตอนนี้  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 02-09-2011 17:09:09
แหมคงฉ่วยทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีด้วย :-[
แอบอิจฉาเผิงเผิง ถึงจะโดนแกล้งบ่อยก็เถอะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-09-2011 17:33:31
คงฉ่วยครบสูตร  อีกนานกว่าเผิงเผิงจะตามทัน
ว่าแต่เขาอยู่กันแบบคู่ผัวตัวเมียเลยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-09-2011 17:36:15
ขอ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด

ดัง ๆ ให้กับความหวาน ของพ่อนกยูงและเผิงเผิง

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 02-09-2011 18:00:16
คงฉ่วยนี่เป็นคนที่น่าทึ่งจริงๆแฮะ


เชียร์เผิงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 02-09-2011 19:18:40
เรื่องโหวต คิดหนักจริงๆ เราก็เลือกเผิงเผิง เพราะสงสารที่โดนคงฉ่วยแกล้งมานาน

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 02-09-2011 19:22:36
อ๊ากกกก ชอบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 02-09-2011 19:31:05
อูย ...ย  หวานปานน้ำผึ้งเดือน 5 อิจฉาคงฉ่วยมีสามีน่ารักน่าชัง โดนแกล้งตลอด
แต่ก็ยังรักภรรยา  อิอิ ถ้าเบื่อแล้วขอยืมมาเป็นสามีบ้่างนะ  คงฉ่วยจ๋า อุอุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 02-09-2011 20:06:12
กด like ให้ตอนนี้ค่ะ น่ารักทั้งคู่เลย เผิงเผิงตอนอยู่กับคงฉ่วยแล้วมีชีวิตชีวาดีจัง
ขอบคุณคนเขียนนะคะ ที่มีของหวานมาแถมให้  :pig4:

ปล. สำหรับคนที่จะหลงมาอ่านเรื่องนี้ คำเตือนที่คนเขียนบอกว่า  "ไม่ควรหลงมาอ่านเรื่องนี้"
ขอรับรองว่าเป็นความจริง 100% ค่ะ
.
.
.
เพราะคุณจะติดเรื่องนี้งอมแงม จนถ้ำกระบอกก็ไม่รับเลิกค่ะ   ^_______^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 02-09-2011 20:13:18
โหวตคงฉ่วย..แบบไม่ต้องคิด :m1:
เคะราชินีในฝันทำกับข้าวให้สามีที่แสนน่าแกล้ง...น่ารัก :m3:

แต่อ่านแล้วก็หิวแฮะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 02-09-2011 20:39:18
จะน่ารักไปไหนนี่
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 02-09-2011 20:50:35
อ๊าย  สวีทแบบหื่น ๆ แต่ยังไม่หมดความแรง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-09-2011 21:17:37
คงฉ่วยที่ทำเป็นทุกอย่างจริงๆ  o14
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 02-09-2011 22:47:08
กรี๊ดดด น่ารักที่สุด!!~
เผิงเผิงเวลาอยู่กับคงฉ่วยแล้วจะมีมุมน่ารักๆอย่างนี้ให้เห้นตลอดเลย
แพ้ทางคนแก่ตลอด
นกยูงเฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด!แต่ก็นั่นแหละ เค้าชอบบบ  :impress2: ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 03-09-2011 01:12:52
ให้ตายสิ เผิงเผิงน่ารักเกินไปเเล้ว คงฉ่วยก็ทำหน้าที่ภรรยาได้ดีเยี่ยม หุหุ
เรารู้สึกว่าการที่เผิงเผิงไม่มีงานทำมันดูว่างเปล่าแปลกๆ คงชินกับการที่เผิงเผิงต้องออกไปทำงานมั้ง 
เเล้วก็คิดว่าถ้าคิดว่าสองคนนี้จะอยู่ด้วยกันทั้งวันก็ปวดหัวเเล้ว(ปวดหัวแทนเผิงเผิงเลย) ห้าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 03-09-2011 02:49:17
เราเป็นโรคจิตไม่ชอบมาม่าเลยปล่อยเอาไว้แล้วมาอ่านทีเดียว ฮา
ขนาดรู้ว่าจบแฮปปี้ยังแทบเอาหัวโหม่งกำแพง ฮึกก  :z3:
เผิงเผิงน่ารักก แต่เรารักคงฉ่วยยย ฮิฮิฮิ  :-[
ขอบคุณค่า จะรอรวมเล่มนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 03-09-2011 15:13:50
คงฉ่วยยังคงความแสบสัน ปั่นหัวเผิงเผิงได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
น่ารักเนาะตอนนี้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 03-09-2011 17:25:02
คงฉ่วย เผิงเผิงน่ารักอะ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 03-09-2011 20:08:41
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบแล้วอ่านใหม่อีกซักรอบ..... มีความสุขขขขขขขขขขข  :m1: :m1: :m1:

คงฉ่วยราชินีเสมอต้นเสมอปลายดีมากๆ โหวตนี่เลือกไม่ถูกแต่ยังไงๆคงฉ่วยก็คืออันดับ1(ถ้าไม่มีเสี่ยวชิกอ่ะนะ)

รอรวมเล่มปีหน้าค่ะ อิอิ  :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 03-09-2011 20:49:20
ชอบๆ  จบแล้วอ่า  อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Insritra ที่ 03-09-2011 23:18:07
กรี๊ดดดๆๆๆ อ่านไปเขินไป น่ารักทั้งคู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pak_kikkok ที่ 04-09-2011 00:36:39
หลงรักคุณมาเฟียเลยอ่ะ กรี๊ดๆ ๆ แล้วมาเฟียเจ้าเล่ย์แบบนี้คุณตำรวจจะจับได้แน่รึค่ะ

ต้องแอบหลงรักพ่อมาเฟียเหมือนเค้าแน่เลยอ่ะ ใจเต้นตึกตัก อยากรู้จังเลยว่าหงคงฉ่วย

แอบหลอกเผิงเผิงยังไง อิอิ ถึงได้มีความสัมพันธ์ลับๆกันแบบนี้ ก๊าก ก  ก (ความสัมพันลับคิดได้ไง ตลกตัวเอง) เพิ่งเคยเข้ามาอ่านเลยค่ะ สนุกมากเลย   :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 04-09-2011 00:59:13
รู้สึกคงฉ่วยจะมีความเป็นแม่บ้านมากขึ้นนะ

ท่าทางจะปรนนิบัติสามีดีจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 04-09-2011 02:01:52
 :-[ ชอบตอนนี้ น่ารักอ่า

ปล.รอคอยรวมเล่ม :t3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 04-09-2011 10:38:33
ซึ้งมากค่ะ :sad2: ไอน้ำตาซึมเลย ไม่ว่าจะเป็นอดีตที่เลวร้ายยิ่งกว่านรกของคงฉ่วย ความคิดถึงของเผิงเผิงที่มีต่อคงฉ่วย และก็ตอนที่เผิงเผิงตัดใจจากอาชีพในฝันนี้ สะเทือนใจจริงๆค่ะ .. ตอนที่เผิงเผิงบอกว่าจะไปตามหานกแล้วขับรถไปเรื่อยๆนั้น ไอยังคิดอยู่เลยว่าเผิงเผิงจะไปที่ไหนกันนะ เมื่อไหร่จะเจอกัน....แล้วก็จบลงอย่างรวดเร็ว o6 เหอๆ ... ออกตอนพิเศษมาอีกเยอะๆเลยเถอะนะคะ :m13: อยากอ่านเรื่องของสองคนนี้อีกเยอะๆๆๆเลยอ่าา คริๆ หลังจากเผิงเผิงลาออกมาอยู่กินกับนก เจ้านกยูงก็เปลี่ยนคำเป็น"สามี" อ๊ายยยยยยย~ ถูกใจ!!! :m3:

ปล.รับรองว่าถ้าหนังสือออกเมื่อไหร่ไอไม่มีพลาดแน่นอน!! :a2:

ปล2. ฮ่าๆๆ ไอยังอยากโหวตให้เสี่ยวชิกจริงๆนะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 04-09-2011 12:39:34
อร๊ายยย  น่าร๊ากกกก  :-[
 :z3: แต่เปิดจองหนังสือตั้งต้นปีหน้าแนะ  :monkeysad:
แล้วหนังสือจะมีกี่เล่มหรอคะเนี่ย
(ท่าทางคงประมาณ2เล่มแหง -.-)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pak_kikkok ที่ 04-09-2011 15:34:47
ฮ่ าา  ชอบหงคงฉ่วยจังเลยค่ะ  แอบแกล้งเผิงเผิงตลอดเลย แต่ก็ฮ่า ได้ใจแบบรู้ทันตลอด

แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ก๊าก  ก ขำอ่ะ ส่วนเผิงเผิงก็น่ะ ไม่เคยจะตามทันอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pak_kikkok ที่ 04-09-2011 17:21:50
เห็นด้วยค่ะๆ  ๆ เราก็ว่าหงคงฉ่วยหลงเผิงเผิงจะตายไป แต่เหมือนสองคนนี้รักกัน

แต่แบบมีอุปสรรค์หลากหลายเลยอ่ะค่ะ  แบบนี้เผิงเผิงจะจับคงฉ่วยลงได้ไง เป็นเค้าก็จับไม่หลงหรอก

เพราะตอนนี้หลงรักคงฉ่วยมากเลยอ่ะ มาถึงตอนนี้แอบสงสารคงฉ่วยอ่ะ ไม่รู้ทำไม TT เศร้าจังเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 04-09-2011 18:42:44
อร๊ายยย
อ่านรวดตั้งแต่หน้า 13
มีทุกฟิวส์กันเลยทีเดียว
สุข เศร้า น้ำตา ขำ
โอ้ว หนูหล่ะชอบเรื่องนี้จิงๆ
ราชินีของหนูยังคงความเป็นราชินีจนวินาทีสุดท้าย
แต่ราชาของหนูนี่สิ พัฒนาขึ้นนะเนีย
น่ารักที่สุดอ่ะ ชอบราชาคนนี้จัง
เผิงๆ ที่รัก ...
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 04-09-2011 20:12:53
เพิ่งเห็นว่ามีโหวตๆ
โหวตแล้วๆจ้า : )
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 04-09-2011 22:19:57
(http://heavyink.com/images/covers/JUL08/MJUL084222.JPG)

เห็นแล้วแบบว่า อ๊ะ..นี่มัน
 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 05-09-2011 00:41:35
เชื่อแล้วว่า เรื่องนี้ไม่ควรหลงเข้ามาอ่าน เพราะ อ่านแล้วหยุดไม่ได้
วันนี้นั่งอ่านเรื่องนี้ทั้งวันเลย ตั้งแต่ตอนที่ 1 ยันตอนพิเศษ ทำเอาหลังแข็ง ตาแฉะเลยทีเดียว
ป๋านกยูงโรคจิตก็เลิศ คุณตำรวจสุดซึนก็น่ารัก เป็นความลงตัวที่พอดีและมีครบทุกรสชาติจริง ๆ
อ่านจบแล้วอิ่มอกอิ่มใจ ยิ่งเจอตอนพิเศษสุดสวีทหวานน้ำตาลหลบนั่นเข้าไปอีก สุดยอด...

ปีหน้า จัดทำรวมเล่มแล้วเจอกัน~  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: วิหคท่องนภา ที่ 05-09-2011 02:04:39
โฮก!!ในที่สุดก็จบ >_____<   สนุกมากๆๆๆๆๆที่สุดเลยค่ะ

ชอบคู่เมะกับเคะนิสัยแบบนี้จังเลยค่ะ   ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเมะชอบบังคับ กับตำรวจเคะขี้โมโหซะอีก555  อย่างนี้ก็น่ารักไปอีกแบบน้อ

ปล.จิ้นคู่ผู้กองกับเสี่ยวซือไว้ ^_^ ไม่รู้จะมีหวังรึเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 05-09-2011 10:12:09
(http://heavyink.com/images/covers/JUL08/MJUL084222.JPG)

เห็นแล้วแบบว่า อ๊ะ..นี่มัน
 :impress2:

555+ คงฉ่วยเป็นเคาท์D หรือเป็นสัตว์ลับนกหายากในตำนานของเคาท์Dกันแน่  (คาดว่าอาจจะชาติตระกูลเดียวกัน!!!??)

โฮก!!ในที่สุดก็จบ >_____<   สนุกมากๆๆๆๆๆที่สุดเลยค่ะ

ชอบคู่เมะกับเคะนิสัยแบบนี้จังเลยค่ะ   ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเมะชอบบังคับ กับตำรวจเคะขี้โมโหซะอีก555  อย่างนี้ก็น่ารักไปอีกแบบน้อ

ปล.จิ้นคู่ผู้กองกับเสี่ยวซือไว้ ^_^ ไม่รู้จะมีหวังรึเปล่า

เสี่ยวซือ ผู้ไหนหว่า... (คงไ่ม่ใช่ซือชุ่ยที่เป็นชื่อแฝงของคงฉ่วยหรอกนะ :a5:)

ปล. ผู้กองต้วนเป็นที่นิยมเหมือนกันนะเนี่ย ส่วนตัวค่ะ...ผู้กองต้วนคงชอบคนแบบสารวัตรลู่ค่ะ ฮ่าๆๆ ประมาณว่า มายไอดอลล แต่ไอดอลยู หนีตามนกไปแล้วนะ (นึกไปก็น่าสงสารนะเนี่ย ผู้กองงง อุตส่าห์ทนนั่งรถมาตั้งหลายปี โดนทิ้งซะระ<<แก..เปิดประเด็นเองเรอะงายยย)

ปล.2 คะแนนเผิงเผิงกับคงฉ่วยทิ้งกันไม่ห่างจริงด้วย ใครยังไม่ได้โหวดอย่าลืมนะคะ เพื่อความบันเทิงของคนเขียน (อ้าว อีนี่!!)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Heisei ที่ 05-09-2011 15:09:45
ตอนพิเศษนี้ไร้ sm ?
หวานๆแบบนี้อันตรายต่อคนอ่านแท้ๆ

ตอนนี้น่าสงสารเสี่ยวจือนะ 5 5 5

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 05-09-2011 16:01:06
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: รอรวมเล่มฮับ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 05-09-2011 18:08:44
คนเขียนเปิดประเดนชวนจิ้นซะแล้ว.

แหมน่าจะมีบทรักคุดๆของผุ้กองมั่งนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-09-2011 10:07:21
อยากอ่านรวมเล่มแล้วจริงๆ ตอนพิเศษนี่ ช่างเป็นอะไรที่ยั่วน้ำลายดีมากเลย  :z1:

ขอบคุณคนแต่งนะคะ เรื่องนี้สนุกจริงๆ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: CHADMM ที่ 06-09-2011 22:51:30
อ่านจบแล้วววว   ,,,  เรื่องนี้สนุกมากกกๆๆๆๆ  ชอบมากๆอ่ะ  อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ(ตอนแรกที่เข้ามาอ่านกะลองอ่านสักตอนสองตอน ,, แต่ไปๆมาๆหยุดไม่ได้เลย สนุกเกินคาดด )  อยากอ่านต่ออีกจัง,, อ่านจบแล้วหลงรักทั้งหงคงฉ่วยแล้วก็เผิงเผิงเลย ให้เลือกก็เลือกไม่ถูกนะ ฮ่าๆ เผิงเผิงน่ารัก ไม่เคยชนะคงฉ่วยสักที หึหึ

ปล.เปิดจองเมื่อไรซื้อแน่นอน (ขอตอนพิเศษหวานๆเยอะๆนะคะ :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aekporamai2 ที่ 08-09-2011 18:45:58
คิดถึงคงฉ่วยอ่ะครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!) พิเศษ P37 :02/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-09-2011 10:01:26
แว้บมาแปะรูปท่านนกยูงค่ะ

เผื่อจะหายคิดถึงกัน~ แอร๋ยย (โดนโบก..)
(http://i45.photobucket.com/albums/f68/juonkung/Etc/kon.jpg)

คงฉ่วยเริ่ดจริงค่ะ!!! รักนกยูง แอร๋ยยย :-[

จบนกยูงแล้ว ยังมีผีเสื้อให้อ่านกันนะคะ

Frozen butterfly. ผีเสื้อน้ำแข็ง (ยากูซ่าvsนักโทษแหกคุก!!)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28607.0

หาเรื่องใส่ตัวให้โดนทวงแท้ๆ ฮ่าๆๆ (โดนโบกตั้งแต่ยังไม่เริ่ม!!)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 09-09-2011 10:23:48
ลงชื่อไว้จ๊ะ ยังอ่านไม่จบก็เริ่มจะอยากอ่านต่อเรื่อยๆ
อ่านจบแล้วจะมาทักทายอีกทีนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 09-09-2011 12:04:14
ไอ้เราก้นึกว่าลงสีแล้ว ที่ไหนได้    เห๊อออออ... แต่ก้เข้าใจว่าเรื่องผีเสื้อยังอัพไม่ทันเลย จะเอาเท้าข้างไหนมาลงสี
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: paradoxxx ที่ 09-09-2011 12:20:53

สวยค่ะ  คิดถึงเรื่องนี้จริงๆนะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 09-09-2011 21:25:53
คิดถึงหนักกว่าเดิมอีก   :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 09-09-2011 22:24:19
ภาพสวยดีค่ะ ตาเหมือนยั่วยวนเลย  o13
สงสัยกำลังยั่ว(โมโห?) เผิงเผิงหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 09-09-2011 23:12:02
ชอบบบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pak_kikkok ที่ 09-09-2011 23:44:40
แง้ แง้ อ่านจบแล้วแต่ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ ชอบเรื่องนี้มากมายอ่ะค่ะ  รักคงฉ่วยมากเลยค่ะ แบบตอนอ่านเรื่องนี้แรกๆ ขำตัวเองแบบ แอบงง ว่าใครเป็นเมะ ใครเป็น เคะ แอบเข้าใจผิดกันเลยทีเดียว ก๊าก ก คือแบบชอบนิสัยคงฉ่วยมากเลยอ่ะค่ะ รักเลยตอนนี้ น่ารัก แล้วก็แบบแกล้งเผิงเผิงน้อยได้ตลอดเลยจริงๆ อ่านตอนแรกๆ ไม่คิดเลยว่าเรื่องจะดีพได้ขนาดนี้เอาน้ำตาไหลกันเลยทีเดียวแบบว่าเราสงสารคงฉ่วยมากเลย ไม่คิดว่าจะมีอดีตเจ็บปวดขนาดนี้ อ่านแล้วสะเทือนใจจริงๆเลยค่ะ แบบแอบอืดอัดแทนเลยตอนที่เล่าเรื่องตัวเองให้เผิงเผิงฟัง เราแบบน้ำตาไหล TT ไม่ไหวแล้ว แล้วคือคงฉ่วยรักเผิงเผิงมากๆอ่ะค่ะ ยิ่งตอนที่ยอมให้ใส่กุญแจมือตอนที่เผิงเผิงป่วยเราแบบว่า ทำถึงขนาดนี้ เผิงเผิงลาออกไปเลยตำรวจน่ะ ฮ่ า า เข้าข้างคงฉ่วยตลอดเรื่องนี้ แล้วทั้งที่รู้ว่าโกหกแต่ก็ทำเป็นเชื่อ รู้ทุกอย่างแต่ก็ทำเป็นไม่รู้ เราแบบโอ้ยไม่ไหวละ แล้วคือตอนเผิงเผิงฝันอ่ะ แล้วบอกว่า เป็นคนที่นายไม่เลือก เฮือกเจ็บปวดกันเลยทีเดียว แต่เราชอบเวลาที่คงฉ่วยแกล้งเผิงเผิงมากอ่ะ ตลกอ่ะ ฮ่า า า คิดถึงแล้วก็ขำ รักเรื่องนี้มากมายเลยค่ะ  ขอให้ได้รวมเล่มไวๆนะค่ะ อยากอ่านมากมากเลยค่ะ คงจะคิดถึงคงฉ่วยแน่ๆเลย TT
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 10-09-2011 00:00:55
 :impress2:

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
งามแงะ กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ท่านกยู๊งงง
 :m25:
วิ่งไปดึงขน เอ๊ยย ไม่ใช่ วิ่งไปขอลายเซ็น

เลิศค่ะ~!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 10-09-2011 11:35:53
แค่คิดถึงกันเบาๆ :n1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 10-09-2011 12:04:36
ราชินีมากๆๆๆๆๆ  :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 13-09-2011 14:50:42
ไม่น่าหลงมาอ่านจริงๆๆ..เพราะสนุกจนไม่อยากให้จบเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 13-09-2011 16:38:28
แอร๊ยยยย..ท่านนกยูง
คิดถึงหงคงฉ่วยสุดที่รักมากมาย :กอด1:(แอบกอดแล้ว...ก็เค้ากัวโดนตัดนิ้วอ่ะ >.< )
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: theblink ที่ 13-09-2011 18:30:53
เรื่องนี้จะได้รวมเล่มประมาณเมื่อไหร่ค่ะ 
เชื่อป่ะว่ารอรวมเล่มเลยนะเนี่ย  เพราะช่วงแรกๆเราก็ตาม  แต่เป็นคนที่ถ้าชอบอะไรแล้วก็อยากได้มาไว้ในมือ  เราชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ  อดทนรอ  เพราะรู้ว่ายังไงก็ได้รวมเล่มแน่นอน

ปล. จบแล้ว  รวมเล่มอีกไม่ไกลซินะ~ ดีใจมากกกกกก ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 13-09-2011 18:34:46
เรื่องนี้จะได้รวมเล่มประมาณเมื่อไหร่ค่ะ 
เชื่อป่ะว่ารอรวมเล่มเลยนะเนี่ย  เพราะช่วงแรกๆเราก็ตาม  แต่เป็นคนที่ถ้าชอบอะไรแล้วก็อยากได้มาไว้ในมือ  เราชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ  อดทนรอ  เพราะรู้ว่ายังไงก็ได้รวมเล่มแน่นอน

ปล. จบแล้ว  รวมเล่มอีกไม่ไกลซินะ~ ดีใจมากกกกกก ><

รวมเล่มประมาณเดือนมีนาคม-เมษายนปีหน้าค่ะ

ตามได้ในเฟสบุ๊กค่ะ

http://www.facebook.com/juonsnovel
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 14-09-2011 10:10:37
ตามอ่านอยู่ 2 วัน จบจนได้ สนุกมากคะ
มีครบทุกรสเลย ตื่นเต้น ฮา(ซิก ซิก) และซึ้ง
รอรวมเล่มนะคะ อยากได้มาก

 :pig4: คะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 20-09-2011 20:31:04
อ่านจบแล้วค่า :Dแหลังจากให้เวลามาหลายวันอยู่
อ่านไปตื่นเต้นไปเพราะคดีของเผิงเผิงนี่แหละค่ะ
ตอนแรกแอบคิดว่าหงคงฉ่วยจะไม่ใช่คน แต่เป็นแวมไพร์ซะอีก
แอบมีเคล็ดลับนี่เองถึงได้หนุ่มซะขนาดนั้น
อดีตที่หงคงฉ่วยผ่านมาได้สุดสุดเลยค่ะ
ดีใจจริงๆที่ตอนนี้ทุกๆอย่างผ่านพ้นมาได้ด้วยดี ทุกคนมีความสุขกันถ้วนหน้า
ดีใจอีกเรื่องคือที่เผิงเผิงรู้ใจตัวเองนี่แหล่ะค่ะ สุดท้ายก็รักคนมากกว่างานตำรวจจนได้ 555
ขอบคุณคุณjuonมากๆนะค๊า อ่านแนวสืบสวนเอสเอ็มไปเพลินไปค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับ红孔雀 นะค๊า :)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 20-09-2011 21:09:36
   :impress3:  ไม่เคยติดนิยายเรื่องไหนเท่าเรื่องมีมาก่อน  ติดท๊อปเทนในใจเราเลย   o13

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 21-09-2011 21:16:24
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
สนุกมากกกกกกกกกกกกกก
ชอบๆๆๆๆสุดๆๆๆๆเลย
ใช้เวลา 2 วันในการอ่าน อิอิ
แบบ...อ่านแล้วติดสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
มันมีทั้งฮา เศร้า บู๊ บลาๆๆๆๆ ครบรสมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ^^
เอาจริงๆๆๆนะ ไม่เคยอ่านแนวที่แบบเคะคุมทุกอย่างแบบนี้อ่ะ
ปกติจะแบบ เมะนำ เมะคุมทุกอย่าง แต่นี่...เมะต้องตามเคะตลอดเลย 5555555555555+
ถ้ามีเวลา จะมาอ่านซ้ำอีกรอบ ><~~~~~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-09-2011 23:16:27
หลงรักนกยูงตัวนี้เข้าอย่างจัง ไม่แปลกใจเลยที่สารวัตรลู่ยอมทิ้งหน้าที่การงานตามไปอยู่ด้วย
ชอบตอนที่แกล้งแหย่พระเอก น่ารักน่าเอ็นดูจริง ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 29-09-2011 22:40:29
เมื่อไหร่ จะรวมเล่มเสร็จ รอนะรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 30-09-2011 02:10:14
เพิ่งเข้ามาอ่าน แล้วก็หยุดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง
เหนื่อยมากกกกกกกกกกก
แต่ชอบค่ะ ชอบเผิงเผิง >///<
เป็นเราเองก็คงอดแกล้งมั่งไม่ได้ มีปฏิกิริยาตลอด
แอบขำเวลาเผิงเผิงบอกให้คงฉ่วยหยุดอ่ะ มันเหนื่อยผิดคนรึเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 01-10-2011 01:31:51
 o13 o13 o13
อ่านวันเดียวรวดเดียวจบเลยคะ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้อารมหนังมาเฟียฮ่องกงผสมนิยายวายแนวญี่ปุ่นๆ บอกไม่ถูกแต่ประทับใจสุดๆ
แบบตัวละครเท่มาก ปู่นกยูงน่ารักอ่ะดูแลตัวเองดีมากแอบรักสวยรักงาม อิอิ
พระเอกเราก็น่าเอ็นดูเห็นแระแบบ กระตุ้นอารมเป็นเคะราชินีมากเพราะน่าแกล้งสุดๆเอะอะก็แก้มแดงๆ
อ่านมาแต่ละตอนๆก็รู้สึกถึงความโรแมนติกและแอบหวานแอบห่วงกันตลอดอะ อ่านแระจิกหมอนนนน
 ขอบคุณคะ ที่แต่งนิยายดีๆมาให้ประทับใจมากกๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 01-10-2011 02:56:34
หนุกหนานมากมาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 02-10-2011 00:21:50
ตะลุยอ่าน2วัน เล่นเอาตาแฉะ
แต่ก็คุ้มนะ สนุกมากๆ^^
อยากอ่านตอนเป็นเล่มแล้วอ่า มันค้างงง
แอบอยากให้เลื่อนเวลารวมเล่มให้เร็วขึ้น จะเป็นไปได้มั้ยคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: XOXO ที่ 02-10-2011 07:59:33
อ่านคืนเดียวจบ ไม่หลับไม่นอน สนุกมากๆๆๆๆ >,<
ตอนแรกแอบไม่ชอบคาแรคเตอร์คงฉ่วย ดูได้เปรียบในทุกๆเรื่องเกินไป สงสารเผิงเผิง
พอได้รู้แบ็คกราวเท่านั้นแหละ รักเลย!~ ดูน่าทะนุถนอมอย่างบอกไม่ถูก  >[]<
รอร่วมเล่มอยู่นะคะ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cheeziink ที่ 12-10-2011 21:44:27
หลังจากนั่งอ่านมาสองวันสองคืน
บอกได้คำเดียวว่า
มันส์โคตรรรรรรร :angry2:

เผิงเผิงตอนสุดท้ายยังแอบซึนนิดๆ
คงฉ่วยก็นางพญาสุดๆ
อร๊ายยยย ชอบ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tepzakiku ที่ 12-10-2011 22:03:10
โอ๊ยยยย สนุกมากกกเลยคะ

555555555555555

ถึงจะค้างๆๆๆอยู่นิดๆๆๆ


แต่จะรอรวมเล่มนะคะ



ถึงจะต้องรอนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกก


ก้ตามคะ


ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆๆๆๆคะ่
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: boylove_yj ที่ 14-10-2011 13:43:20
 o13 o13 o13 o13


อ่านรวดเดียวจบ  สนุก ซึ้ง เศร้า  เยี่ยมมากๆเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: RinNam ที่ 22-10-2011 04:01:17
สนุกมากกกกกกกกกกกกกกก
ว่าจะไปนอนหลายรอบละ แต่ทำใจหยุดอ่านไม่ได้
ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 23-10-2011 15:07:39
หงคงฉ่วยยย!!! สุดยอดมากกกก  o13
เคะราชินีในดวงใจเลย 555555555
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกค่า  :impress2:
จะเก็บตังค์รอรวมเล่นนะคะ
ขอบคุณคนแต่งมากค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆ  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_ever ที่ 24-10-2011 10:09:20
จบแล้วววววววววว
อ่านมาหลายวันเลย สนุกมากจ้า
คงฉ่วยนี่เป็นราชินีจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Jaajaa ที่ 24-10-2011 11:21:42
มาตอนเขาอ่านจบกันหมดแล้ว555

พี่นักเขียนเขียนดีมากเลยค่ะ ปลื้มม :-[
ถ้ามีตังค์ก็อยากจะสั่งจองรวมเล่มบ้างแต่ดูกระเป๋าตังค์ตัวเองแล้วเครียด o7

ป.ล.ไม่รู้ว่าพี่zhikiจะเข้ามาอีกรึเปล่า แต่ขอทวงนิยายด้วยนะคะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mapoon ที่ 24-10-2011 17:24:12
 o13 สนุกมาก อ่านแล้วลั่นลา  หายเครียดจากน้ำท่วม :really2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: curiousfuse ที่ 24-10-2011 18:57:07
แอร๊ยส์ ราชินี เริ่ดมากกกก   ก ~
เป๊ะมาก ตล๊อดตลอด คริ <3
เผิงเผิงน้อย โดนปั่นหัวซะจนหลงกลเสียตัว แล้วยังเสียใจอีก คริ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zhiki ที่ 24-10-2011 19:08:04
อยากโหวตอ่ะ อยากโหว๊ตตตตต อยากโหวตนายเอกยอดเยี่ยมมมมมมมมมมมมมม  :z3: :z3:


แอร๊ยยยยยย ตามมาทวงอะไรในกระทู้นิยายเรื่องนี้แว๊ T^T
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 27-10-2011 15:25:59
อ่านจบแล้ว ชอบเสี่ยวชิกจังฉลาดดี
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: omelordkung ที่ 27-10-2011 22:12:32
สุดยอด
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ
ยกนิ้วให้คนเขียนจริงๆ
ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับนิยายสนุกๆ แบบนี้ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Fairy_94 ที่ 29-10-2011 21:55:35
ประทับใจมาก! !!~
เรื่องสนุก ให้แง่คิดและหลายๆอย่าง...
ขอบคุณนะคะ
.
.
รออ..รวมเล่มค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: KoiKa ที่ 30-10-2011 23:30:09
อ่านรวดเดียวจบ เมื่อยตรูดเลย >.<

แอร๊ยยย ชอบเสี่ยวชิกชิกอ่ะ น่ารัก แสนรู้ กวนตรีน อยากเลี้ยงแบบนี้บ้างงงง
นกกระตั้วนี่ฉลาดแสนรู้แบบเสี่ยวชิกชิกตัวนี้จริงๆมั๊ยนี่ อยากเล่นด้วยบ้างจริงจัง...
แต่คาดว่าถ้าเลี้ยงบ้างที่บ้าน คงจะโดนเจ้าบีเกิ้ลน้อย คาบไปแด๊กแน่เรย~~~

หงคงฉ่วย!!! อ่านจบแล้วก็ แอร๊ยยยย ชอบอ่ะ ชอบทั้งคู่เลยจริงๆนะ
พอต้องเลือกคนใดคนหนึ่งแล้ว....มันน่าหนักใจจริงจริ๊งงงงงงง
ว่าแต่ ตกลงคงฉ่วยอายุเท่าไหร่กันเนี่ยยยยย ยั่วได้ขนาดนี้ ลืมๆเรื่องอายุไปมั่งก็ดีเนอะเผิงเผิงเนอะ

ขอบคุณนะคะ ที่แต่งเรื่องสนุกสนาน เร้าใจ เรียกน้ำตาเราได้ขนาดนี้
แถมจุ๊บุ ให้ 3 ทีเลย แทนคำขอบคุณ 3 คาแรกเตอร์ผู้น่ารัก เสี่ยวชิก คงฉ่วย แล้วก็เผิงเผิง~

จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบบบบบบ~~ ขอบคุณคร๊าาาาาาบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: agatgy ที่ 31-10-2011 01:33:27
ถ้าเป็นหนังสือต้องบอกว่าวางไม่ลงจริงๆเลย

เป็นอีกเรื่องที่สนุกมากๆเลยค่ะ

จะคอยติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 01-11-2011 01:20:23
กรี๊ด ดีใจกับนายเอกที่อายุมากที่สุด o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 01-11-2011 02:55:56
  :mc4:  ขอแสดงความยินดีกับรางวัลเซ็งเป็ดอวอร์ด สาขา "นายเอกยอดเยี่ยม" ค่ะ   :mc4:
ยินดีกับคุณ juon & คงฉ่วย ด้วยนะคะ  :L2:

นึกหน้าคงฉ่วยจิบไวน์ฉลองรางวัลข้างแปะชิกชิก...
"ชอบมั้ย เสี่ยวชิก"
"ชอบๆ" แปะชิกชิกร้องออกไปพร้อมกับใช้จงอยจิกถ้วยรางวัลอย่างชอบใจ
"ทำไมเผิงเผิงไม่เข้ารอบพระเอกยอดเยี่ยมนะ แปลกจัง" คงฉ่วยพูดพลางยกมือขึ้นลูบคาง
สารวัตรเผิง...ได้แต่มองทั้งคู่อย่างอดทน  :laugh: 
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-11-2011 07:49:40
ขอบคุณที่รักก๋งก๋งค่ะ...

คงฉ่วยคงทำหน้าเชิดๆ แล้วพูดว่า "อืม.. ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย"

ก๋งก๋ง!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 01-11-2011 20:58:45
มาแสดงความยินดีกับคุณjuon ที่คงฉ่วยที่ได้นายเอกยอกเยี่ยมค่ะ!!~ :mc4:
คงฉ่วยคงทำหน้าเชิดๆ แล้วพูดว่า "อืม.. ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย"

กรี๊ดดด ราชินีของช้านนนน เทิดทูนยิ่งอะคนนี้ :man1:
ปล. :m26: แหมมมคุณjuonคะ จะให้ดีตอนพิเศษสักตอนให้หายคิดถึงก๋งก๋งได้มั้ยคะ
แบบว่าอีกนานเลยกว่าจะรวมเล่ม เอ๊ะ!หรือจะรีบรวมเล่มแทนก็ได้นะคะ เลือกเอาค่ะ! o18(แอบขู่ๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: คลิ๊กเลย ที่ 01-11-2011 22:18:21
แวะมาเม้น หลังจากที่อ่านเรื่องนี้จบแล่ว

ชอบนายเอก เรื่องนี้มว่ากกกกกกกกส์เค่อะ :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 01-11-2011 23:31:55
เข้ามาแสดงความยินดีกับทั้งคุณ juon และคงฉ่วยด้วยนะคะ
<3
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: K2KARN ที่ 02-11-2011 04:44:43
หลังจากไม่ได้เข้าเล้ามานาน , , , อ่านเรื่องนี้หลังจากหายไปนานมากๆ
รู้สึกดีสุดๆเลยล่ะค่า >< ชอบหงคงฉ่วยและเผิงเผิงสุดๆ :))
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: different ที่ 02-11-2011 22:56:41
ขอบอกว่าเคะราชินี้ไม่ใช่แนวเราเลย
เมะตามไม่ทันนี่ยิ่งไม่ชอบ
แต่อ่านไปโคตรหลงรักเรื่องนี้เลยอ่า ไม่มีตรงไหนที่หลงรักเป็นพิเศษ
แต่หลงมันไปหมดทุกอย่าง โอ๊ยยย อิน นิยายจบอารมณ์ไม่จบนะคะ  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ฮารุ ที่ 03-11-2011 20:03:41
จะรวมเล่มเมื่อไหร่ครับ เก็บตังค์รออยู่ หลงรัก ราชินีหงคงฉ่วยอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ปราบปลื้มเคะที่แข็งแกร่งเหลือเกิน



ปล.จากคนรัก เผิง'คงฉ่วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Cc-kun ที่ 04-11-2011 01:26:32
มาแสดงความยินดีกับพ่อนกยุงที่ได้รางวัลนายเอกยอดเยี่ยมไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ฮาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoon217 ที่ 04-11-2011 02:18:49
555 นางเอกยอดเยี่ยม
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: puchi ที่ 04-11-2011 19:11:08

   เส้นทางเดินของเขากับสายตามุ่งมั่นคู่นั้นแตกต่างกันเกินไป ถึงแม้จะยอมตัวเกลือกกลั้วกับเขาจนถลำลึกขนาดไหน สายตาคู่นั้นไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย สักวันคงต้องเลือกเส้นทางที่ขาวสะอาดเส้นเดิมที่ตนมุ่งหมายเพื่อก้าวไปข้างหน้า ส่วนตัวเขาเองก็คงต้องเดินตามเส้นทางมืดงำที่คลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือด
   เส้นความสัมพันธ์ที่บังเอิญมาแนบสนิทกันได้นี้คงถึงเวลาต้องแยกจากกันสักที และคงไม่มีวันได้หวนกลับมาพบกันอีก แต่บนทางเดินแคบๆ สีดำสนิทที่ทอดรออยู่ เขาคงจะได้มีความทรงจำนี้นำทางไปจนถึงจุดสุดท้าย
   ความทรงจำที่จะทำให้หัวใจของเขาอบอุ่น ในวาระสุดท้ายที่รอเขาอยู่ในความมืดเบื้องหน้า
   ลู่อี้เผิง....
----------------------------------------------------------

บทนี้บรรยายเศร้ามากเลย  อ่านแล้วอินมากๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: i-meud ที่ 04-11-2011 21:41:24
คือ...มืดจะโดนถ่วงเทละมั้ยถ้ามืดบอกว่าชอบเสี่ยวชิกมากที่สุดอ่ะ  =////=
อยากเอามาเลี้ยง 55555
(โดนคงฉ่วยตัดลิ้น ปาดคอ หมกศพบนเกาะเลี้ยงนก...แอ่ก!)

ยิ่งตอนที่เผิงๆโดนจับครั้งแรกอ่ะยิ่งฮา
พูดถึงของรักคงฉ่วยก็หันไปถามหาเสี่ยวชิกกับพ่อบ้าน
ขำมากตอนนั้น 5555

อมยิ้มทุกทีเวลาเผิงเผิงโดนคงฉ่วยกับเสี่ยวชิกกวนประสาท ...น่ารักดี
เผิงเผิงให้อารมณ์แบบ....กุอยากตาย เอิ๊กๆ

ตอนเกิดเรื่องบนเรือไม่ถึงกับเศร้ามากนะ
เพราะคิดว่ายังไนกยูงตัวนี้คงไม่ตายง่ายๆหรอก
ออกแนวประมาณว่าลุ้นมากกว่าว่าเผิงเผิงจะรู้ด้วยวิธีไหนและรู้เมื่อไหร่ว่าคงฉ่วยยังมีชีวิตอยู่

แล้วตอนยืนยันศพก็ได้ยินดีกับเผิงเผิง 555  โล่งใจ  ><

คู่นี้เค้าดูรักกันแบบ โหด มันส์ ฮา หลังๆมามีหื่น =.,= เอิ๊กๆๆ

ขอบคุณมากนะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mink2538 ที่ 06-11-2011 13:03:34
ขอบคุณมากๆค่าที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้ได้อ่านกัน
ตามอ่านมา 2 วัน จนจบ
สนุกมากๆเลยค่า ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: angelTT ที่ 08-11-2011 12:14:18
ไม่ได้เข้าบอร์ดนาน 3 เดือน เล้าเค้าก็ประกาศผลโหวตเสียแล้ว ตามมาอ่านจากผลนางเอกยอดเยี่ยม (ยินดีด้วยนะคะ)

อยากบอกว่่าขอบคุณ คุณ JUON มาก ๆ นะคะ ที่แต่งนิยายที่สนุกสุดสุดเรื่องนี้ หลงรักตัวละครทุกตัวเลย ทั้งเผิงเผิง นกยูงแดง แปะชิกชิก ฯลฯ

รวมเล่มเมื่อไหร ขอจองคนแรกเลยค่า  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 13-11-2011 01:34:17
ตามมาจากผลโหวตเหมือนกันค่า เห็นชื่อคุณjuonแล้วรีบคลิกเข้ามาเลย เพราะเคยหลงรักคุณไพฑูรย์มาแล้วรอบนึง
พอเริ่มอ่านเรื่องนี้ ก็หลงรักคงฉ่วยเข้าอีกจนได้ อ่านรวดเดียวจบ :-[
ส่วนเผิงเผิงนี่ก็น่าเอ็นดูจริงๆ ชาตินี้จะชนะคงฉ่วยเค้าได้มั้ยล่ะเนี่ย อุตส่าเป็นถึงนักเรียนเกียรตินิยมทั้งที  :laugh:
ปล.รอรวมเล่มค่า ทั้งเรื่องนี้และคุณไพฑูรย์เลย
ปลล.ยินดีกับรางวัลด้วยนะคะ :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 15-11-2011 00:42:58
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ คุณแต่งได้ดีมากๆจริงๆ
เคยอ่านผลงานเรื่องคุณไพฑูรณ์มาก่อน ชอบมากๆๆๆๆๆ  แ่ต่เรื่องนี้ก็สุดๆ
เดี๋ยวไปตามอ่านเรื่องอื่นๆของคุณอีกนะ ชอบมากเลยค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: coffin ที่ 16-11-2011 14:21:35
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย สนุกสุดๆ o13
 :pig4: :L1: :3123: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bambooiihallo ที่ 16-11-2011 19:02:17
Like !
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 17-11-2011 11:06:44
 :z13:  จิ้ม ๆ คนเขียนไว้ก่อน ยังอ่านไม่จบเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Nbear ที่ 18-11-2011 12:03:48
มาแปะไว้ก่อน ยังอ่านไม่จบ 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ENG❤LUCKY ที่ 19-11-2011 00:30:17
เยี่ยมจริงๆ  o13 o13
ติดเรื่องนี้มาก ตอนเรียนก็ยังอยากจะกลับบ้านมาอ่าน :กอด1:
เรายิ่งเป็นพวกอ่านนาน เหมือนทนทรมานอยู่หลายวัน :z10:

ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ  :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zomtum ที่ 19-11-2011 01:50:48
 o13 o13 พึ่งเข้ามาเล้านี้ค๊าบ แล้วก้อกดไปดูใน  เซ็งเป็ดอวอร์ด  กดเข้าไปดูในรอบคัดเลือก เจอ ชิง นางเอก ยอดเยี่ยม  "หงคงฉ่วย"  << เอ้ คือไรหว่า าเรยตามหาค๊าบ บก้อเข้ามาอ่าน โอ้ย ย55  ติดงอมแงม เรย ยอิอิ ชอบเรื่องนี้มาก  +1  ให้เรยค๊าบ บ  รักหงคงฉ่วย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 20-11-2011 22:08:07
อ๊ากกกกกสนุกอ่ะ
คงฉ่วยน่ารักที่ซู้ดดดดดดดดด
 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fayala ที่ 21-11-2011 19:23:37
อร๊ายยยยยย.. เรื่องนี้สนุกมากค่ะ ไม่รู้ไปอยู่ไหนมาถึงพลาดเรื่องนี้ได้ >.<
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pumpkinJack ที่ 21-11-2011 22:38:56
เค้าชอบๆๆๆๆๆ ชอบเรื่องนี้ รักเรื่องนี้มาก!!!!!!!!!!!

หงคงฉ่วย เผิงเผิง อ่าหลงรัก หลงรัก หลงรักคู่นี้จนโงหัวไม่ขึ้น

สารวัตรน่ารักน่าแกล้ง เห็งเผิงเผิงเขินแล้วมัน แอร๊ยยยยยยยยยยย
ก๋งก๋งก็แบบใครมันจะอดใจไม่รักก๋งก๋งได้คร๊า เท่ แมน เริ่ด และโคตรเทพ!!!!!!

คู่นี้มัน... ทำไมถึงได้... ก็เหมือนที่บอกในหัวกระทู้นั่นหละ เรื่องนี้ไม่ควรหลงเข้ามาอ่าน เพราะจะหลงรักจนถอนตัวไม่ขึ้น!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pdolphin ที่ 21-11-2011 22:54:22
หนูเผิงน่ารักดีค่ะ  การแสดงออกมีแอ๊บ ๆ เล็กน้อย แต่โดยรวมถือว่าตรงไปตรงมา

ส่วนแม่นกยูงแดงนั่น  อื้อหือ  แก่ยาก ตายยาก เจ้าเล่ห์แสนกล  มะกอกสามตระกร้าปาไม่ถูกกันเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Aristotle ที่ 23-11-2011 17:13:33
อ๊ากกกก!!!!!(กรีดร้อง)

ขอบอกว่าเป็นเรื่องแรกที่รู้สึกอยากอ่านให้จบในวันเดียว แบบไม่มีอะไรมาขวางกั้น><อัยย่ะ ถูกใจขอกดไลค์ ค่ะ5555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: yamikilling ที่ 25-11-2011 03:29:18
เก็บเงินไว้รอค่ะ!!!!!!!!!!!
ขอบอกตามตรงต้องทำใจอย่างมากเลยกับการอ่านเรื่องนี้ตอนดราม่า
เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เราอ่านโต้รุ่งกันเลยทีเดียว
แต่พออ่านตอนจบแล้วอืม............
แอบค้างๆแต่ก็ดีใจที่จบแบบนี้

ดีใจที่เผิงเผิงเลือกทำแบบนี้ชอบและรักทั้งสองคนนี้มากเลยละค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 25-11-2011 04:56:29
เข้ามาอ่านอีกรอบ



 :m4: :m11: :m18:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: THELOOM ที่ 25-11-2011 13:06:24
รักหงคงฉ่วยยยย แอบปันใจให้เผิงเผิง น่าร๊ากกก  :o8:
[/size][/color]
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sillykiss ที่ 25-11-2011 21:33:55
ชอบมากค่ะนิยายเรื่องนี้ดีเลิศสุดๆ ฮ่าๆๆ
ยอมรับข้อแรกคือ  ก่อนอ่านเนื้อเรื่องขอแทบทุกตอน
ต้องแอบอ่านคอมเม้นต์ก่อน

พอถึงช่วงที่คนเขียนแจกมาม่า
เราก็นั่งพักใจไปสองวัน..
พอทำใจได้ก็กลับมาอ่านต่อจนจบ  แหะๆ

ถึงจะรู้ว่าตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร เศร้าไหม  ขำมากเปล่า
แต่ก็ยังอดน้ำตาไหลตามไม่ได้อยู่ดี

ปล. สุดท้ายนี้ก็อยากจะตะโกนบอกรัก คงฉ่วย & เผิง และแปะชิกชิก ดังๆที่สุดเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ~@Alice@~ ที่ 25-11-2011 21:35:49
กิสสสสสสสสส >w<
อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้มากๆเลยฮ้า
หลงรัก[ปู่]คงฉ่วย รักอาเผิงเผิง แอร๊ยยยยยยยย
แถมยังเอ็นดู เสี่ยวชิกชิก อีกตะหาก 55555
ชอบจัง เวลาคงฉ่วยแกล้งอาเผิงของเราเนี่ย 5555555
โครตน่าร้ากกกกกกกก เล้ยยยยยย ฮิฮิ ><
ขอบคุณนะค้า สำหรับเรื่องดีๆ คึคึ  :pig4:
เพิ่งมาตามอ่านจบ แถมเม้นให้คนแรกเลยนะเนี่ย ><  :-[
เจาะไข่เค้า อะคึๆ >////////< 555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 27-11-2011 22:18:30
เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบไปหมาดๆ
สารภาพว่าตอนเริ่มอ่าน อ่านไม่ได้เท่าไร
เพราะต้องอ่านไปคิดภาพตามไปด้วย
แล้วตัวเองก็ไม่ค่อยถนัดกับชื่อจีนๆเท่าไร :z3: :z3: :z3:
,,,,แต่พออ่านไปได้ซักพักเริ่มชินและชอบ อร๊ายยยยยยย
แต่ละตอนน่ารักมาก จนนั่งยิ้มอยู่หน้าจอคนเดียว
พอตอนถึงฉากมาม่า ก็เป็นมาม่ารสเด็ดจริงๆ
กินจนน้ำหูน้ำตาไหล
เจอคำพูด “ฉันเป็นคนที่เธอไม่ได้เลือกไงล่ะ”  น้ำตาไหลพรากเลย :m15:
ปกติไม่ค่อยร้องไห้นะ o18
อยากจะบอกแต่งเก่งมากเลยค่ะ

สุดท้ายนี้ รอรวมเล่มนะคะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: OuOkung ที่ 28-11-2011 01:34:56
อ่านจบแล้วๆ
แต่จุกมาม่าชะมัดเลย ToT
หงคงฉ่วยยยย ตอนนี้ท่านเป็นราชินีที่ข้าปลื้มที่สุด 55
แปะชิกชิกก็น่ารักเวอร์ แอร๊ยยยยยย
นับถือคุณคนแต่งมาก (-/\-) (_ _) (-/\-) 55
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 29-11-2011 01:35:45
ประทับใจ ชอบ 5555

ทำเล่มปีหน้าเหรอคะ ต้องเช็คบ่อยๆ กลัวพลาดจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: GEMSTONEz ที่ 30-11-2011 01:07:04
สนุกมากอ่ะ อ่านตอนแรกๆว่าจะปิดแล้ว เพราะจำชื่อไม่ค่อยได้  (ยังไม่แน่ใจเลยว่าเรียกถูกไหม) 555  :laugh:

พยายามอ่านให้จบ พออ่านไปสักพัก อ้าวว ติด! ปวดฉี่ยังไม่ลุกเลยอ่ะ แต่อยากอ่านฉาก SM จัง  :z13:

สุดยอดค่ะ  o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: area71 ที่ 30-11-2011 20:07:39
แสดงความยินดีกับรางวัลด้วนนะขอรับ เหมาะสมทุกประการขอรับท่านjuon
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Lucky~* ที่ 05-12-2011 21:03:54
สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆ ;D

หงคงฉ่วยสุดยอดมากๆ เผิงเผิงก็น่ารัก น่าหยิก (เหรอ?)
T T สารภาพว่าตอนเห็นชื่อเรื่อง คิดว่าเป็นแนวโรแมนติกแฟนตาซี เลยไม่ได้เข้ามาอ่าน
เสียใจ แบบว่า พลาดมากๆ

ป.ล.จะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆค่า ;D
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 05-12-2011 23:42:50
เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่านจริงๆเลยเหอะ ให้ตายค่ะ  :z3:
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ต้องมารอรวมเืล่มปีหน้า  :z10:
นั่งรอรวมเล่มค่ะ ชอบจริงๆเรื่องนี้  :impress3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 07-12-2011 12:18:20
สนุกอ่า ก๋งก๋ง สุดยอดดด 555

อยากเป็นแบบก๋งก๋ง บางจัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 22-12-2011 14:59:06
อ่านจบแล้ว ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกมาให้อ่าน o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 22-12-2011 18:55:38
ThankS
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kawaiineko ที่ 22-12-2011 19:13:59
จิ้มเอาไว้แล้วค่อยมาอ่าน :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: akanae ที่ 24-12-2011 09:51:09
อ่านจบแล้วค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ เราไมได้อ่านนิยายมาสักพักแล้ว
แต่พอชื่อคุณ juon ทำเอาต้องมาอ่านให้ได้ แล้วก้อไม่ผิดหวังเลยค่ะ
มันสนุกมากกกกกกกกกกกกกก มันดีมาก ทุกอย่างมีที่มาที่ไป ลงตัวสุดๆ ค่ะ
อ่านไป เศร้าไป อินไป มากๆ ค่ะ ยิ่งมารู้ประวัติคงฉ่วยแล้ว ยิ่งเศร้าแทน
ประหนึ่งอยู่ร่วมกันมาเลยทีเดียว ยังอยากอ่านเพิ่มอีก อยากรู้ ว่า แล้ว
คุณชายตระกูลหรงคนโต ตายหรือไม่ ตายอย่างไร ทำไม คงฉ่วยถึงทำสำเร็จ
เร้นลับมากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MissDaisy ที่ 25-12-2011 13:55:27
เข้ามาอ่านรวดเดียวจบ สนุกตั้งแต่ต้นจนตัวอักษรสุดท้าย  o7

หลงรักหงคงฉ่วยจนนึกอิจฉาเผิงเผิงน้อย ..
อยากจะลองเขียนคำ "หงคงฉ่วย" ลงบนต้นขา แข่งกับเผิงเผิง ว่าของใครจะสวยกว่ากัน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด จิตสุดๆตัวเรา  :interest:

ขอคารวะคุณ juon ด้วยเหล้านารีแดง 3 จอกรวด .. สวดยอด  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 25-12-2011 19:10:30
สนุกมากค่ะ
อ่านแล้วรู้เลยว่าสองคนนี้รักกันมากๆอ่ะ
ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยหวานใส่กันเท่าไหร่
ไม่พูดว่ารัก หรืออะไรมากมาย
แต่แสดงออกว่าแคร์กันตลอดๆ
ช่วงท้ายๆนี่ แบบ บีบหัวใจสุดๆอ่ะ ร้องไห้เลย 55
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ค่ะ
ประทับใจมากจริงๆ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: amito ที่ 27-12-2011 22:43:04
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ  สนุกมาก สารวัตรนี่น่ารักจริงๆ ยอมทิ้งความฝันของตัวเองเพื่ออยู่กับนกยูงแดงแสนเริ่ด

คงฉ่วยก้ออย่าแกล้งสามีให้มากนัก เผิงเผิงยังอ่อนด้อยนัก เพลาๆมือไว้ไมตรีบ้าง เดี๋ยวจะไม่มีใช้ไปนานๆนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 07-01-2012 01:20:48
อ่านจบจนได้ จะไปอุดหนุนแน่นอนจ้า

คงฉ่วยเป็นนกยูงฆ่าไม่ตายของแท้ จบแฮบปี้ให้คนอ่านดีใจ(หลังจากอิ่มมาม่าไปหลายตอน) แอบซึ้งสารวัตรตอนสุดท้ายที่ลาออกมาตามหานก
เรื่องนี้ครบทุกรสจริงๆ ฮา สุข เศร้า สงสาร คนแต่งช่างคิดพลอตได้สุดยอด  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 16-01-2012 00:32:08
มีความสุขมาก ดีใจที่ได้อ่าน
และที่สำคัญ รักหงคงฉ่วยกับเผิงเผิงนะ

 :กอด1: ขอบคุณนะคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wasawath ที่ 20-01-2012 02:04:37
เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบมว๊ากกกกก รอรวมเล่ม >.<
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: saikalism ที่ 21-01-2012 01:15:17
จะบอกว่า ชอบเรื่องนี้มากมายคะ
เริ่มนั่งอ่านเมื่อตอนเก้าโมง ณ บัดนาว เพิ่งจะอ่านเสร็จ อิอิ
ชอบ ชอบ ชอบมากๆ อิอิ ชอบมากมายอะ
เผิงเผิงนี้เป็นมนุษย์ที่น่าแกล้งที่สุดเลยอะ
ส่วนคงฉ่วยนี้ชอบแกล้งเผิงเผิงจริงๆอิอิ

แต่มีข้อหนึ่งทีี่อยากรู้มากมายอะคะ
คงฉ่วยท่านได้สูตรลับความเยาวัยแต่ใดมา
ข้าน้อยจะขอสักสูตรได้ไหมคะ? ^^

รักคงฉ่วย รักเผิงเผิง และรักคนแต่งที่สู๊ดดดดด ^^~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Karok ที่ 25-01-2012 21:23:08
สนุกมากคะ ^^ :really2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 02-02-2012 16:13:51
รวมเล่มเร็วๆเถอะ pleaseeeeeeeeeeeeeee :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: frankly ที่ 05-02-2012 19:12:09
เพิ่งเข้ามาอ่านแบบรวดเดียวจบ
ตาแฉะเลยค่า 55555

ชอบมากกก เลิฟคงฉ่วยเลิฟเผิงเผิง :impress2:
รอรวมเล่มนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aprilmonth4 ที่ 09-02-2012 20:24:58

ตอนแรกสนใจเรื่องนี้เพราะได้ยินเสียง(?)เล่าลือว่าหงคงฉ่วยคือเคะในตำนาน  :laugh:
พออ่านดูในเรื่อง ชื่อหงคงฉ่วยก็เป็นเหมือนตำนาน แต่นิสัยพี่นี่ยกนิ้วให้เลยค่ะ
เริ่ดมาก แสบมาก ราชินีได้อีก  ชอบบบบบบบ :o8: :o8:

อ่านรวดเดียวจบ แรกๆ นี่ขำมากมาย :m20: :m20:
ชอบสไตล์การเล่าเรื่องแบบจบในตอนนี้จังเลยค่ะ
ฮาเผิงเผิงที่ต้องคอยรับมือเคะราชินีที่จับยังไงก็ไม่ได้ ไล่ยังไงก็ไม่ไป เอ๊ย! ไล่ยังไงก็ไม่ทัน :z1: :z1:

หลังๆ เริ่มดราม่า >< แต่ยังดีที่มีเสี่ยวชิกปลอบใจทั้งคนอ่านและพระเอก
(แปะชิกชิกน่าร๊ากมว๊าก เห็นบทบาทแล้วอยากจะเลี้ยงสักตัวเลย ถ้าฉลาดได้เท่านะ โดยเฉพาะตอนที่บอกว่า รักคงฉ่วย รักเผิงเผิง  โฮกกกกก คาวาอี้มากๆ :-[ :-[ :-[)

รอซื้อรวมเล่ม >w<
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: miwmiwjung ที่ 10-02-2012 21:20:29
ตอนที่  ปู่คงฉ่วยหายไป  เค้าร้องไห้จนตาแดงเลยอ่ะ

รักปู่นะ   รักพี่เผิงเผิงด้วย

และที่สำคัญที่ซุ๊ดดดดดด   ขอบคุณคนแต่งมากกกกกมากกกกเลยละจร้าจุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: t_cus ที่ 11-02-2012 19:06:41
อ่านรวดเดียวจบ
เผิงเผิง น่ารัก น่าแกล้งเป็นที่สุด
ส่วนคงฉ่วยก็สมเป็นราชินีมากค่า~~
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MissDaisy ที่ 14-02-2012 15:27:45
แวะมาอีกรอบ อยากบอกว่า ตลอดเวลาที่อ่านหงคงฉ่วย จะนึกเห็นใบหน้าและท่าทางของคนคนนี้ค่ะ

(http://i843.photobucket.com/albums/zz354/blacklookyee/Leslie-Cheung.jpg)

สำหรับเรา เลสลี่ จาง ต้องเป็น หงคงฉ่วย ที่มีตัวตนได้เนียนที่สุดแน่ๆ
แต่น่าเสียดายที่หงคงฉ่วยคงเป็นแค่ นกยูงแดงในหนังสือ และ เลสลี่ จาง ก็ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้เสียแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 14-02-2012 16:07:31
นึกถึงHappy together ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ :o12:

แต่ท่าทางของคุณเขาได้ลุคจริงๆ นั่นแหละ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: katawoot ที่ 19-02-2012 19:15:16
สนุกดีครับ ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ihuato ที่ 26-02-2012 17:31:10
ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ รักหงคงฉ่วย เอ็นดูเผิงเผิง  :o8:

รวมเล่มเมื่อไหร่ ไม่พลาดแน่นอนค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 08-03-2012 03:30:28
อ่านไปน้ำตาก็จะไหล :o12:
มาม่าชุดใหญ่จัดเต็มจริงๆ o13

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ อ่านจบภายในวันเดียว(ทำลายสถิติที่เคยอ่านในเล้ามา)  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: saylmya ที่ 17-03-2012 13:25:13
 o13

ดีใจที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ

อ่านจบภายในสองวัน  :z1:

ชอบมาดของคงฉ่วยมากๆค่ะ

รอรวมเล่มนะคะ อยากอ่านตอนพิเศษต่อ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Hang_Hong ที่ 22-03-2012 12:24:17
ชอบเรื่องนี้มากเลย หงคงฉ่วยน่ารักมาก!!!! :impress2: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคร้าบบ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 22-03-2012 19:22:26
หลีกเลี่ยง
ไม่อ่านเรื่องนี้ตามคำแนะนำมาตลอดเลย
เพราะไม่ค่อยชอบบู๊ล้างผลาญ 

พอเห็นเกี่ยวกับมาเฟีย เคะแก่...(คิดในใจว่า แอร๊ยยย จะดีหรา~~~ )....
จนวันนี้ได้อ่านแล้วพบว่า อะโฮ๊ววววววววววววววววววว
นี่มันกลมกล่อมสุดยอด อยากตามไปติดกล้องวงจรปิดไว้ที่บ้านสองคนนี้เลย
แล้วก็ได้ตกหลุมรักเคะแก่ไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนจีน 555

น่าร๊ากม๊ากกกกกกกกกกกกกก โฮกกกกกกกกกกก (คุ้มคลั่งโหมด)
ฮิฮิ เด็ดสะระตี่จริงๆค่ะเรื่องนี้  มันเยี่ยมสมคำร่ำลือจริงๆเรื่องนี้!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sashapoh ที่ 22-03-2012 22:09:03
ขอบคุณมากน๊าาา สนุกมากจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bookoki ที่ 25-03-2012 16:10:32
ตามมาอ่านเรื่องนี้ต่อจากสายลับ  :-[
จากชื่อเรื่องดูเหมือนจะเครียดกว่าแต่กลายเป็นว่า เรื่องนี้บันเทิงมากกกกกกก กร้าก
เผิงเผิงน่ารัก ปากหนัก แถมยังมุ่นมั่นมาก น่าแกล้งอย่างบอกไม่ถูก สมแล้วนี่คงฉ่วยชอบแกล้งบ่อยๆ
ถึงจะดูโหดๆไปหน่อย แต่พอเป็นฉากเข้าคู่ของสองคนนี้มันจั๊กจี๊ดีจัง  :o8:

วิ่งไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ต่อล่ะค้าบบบ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 28-03-2012 23:00:38
ช :เฮ้อ:ะแว้บบบบบบบมาดู ยังไม่มีข่าวรวมเล่มอีกเหรอ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bambooiihallo ที่ 06-04-2012 22:52:10
รอหนังสืออย่างมากมาย -0- ;;
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: preaw-sm ที่ 13-04-2012 10:54:34
ตอนท้ายๆ ทำเอาหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: archaeoloable ที่ 13-04-2012 19:05:02
อ่านแล้วอ่านอีก โอยไม่ไหวๆๆ ติดใจหงคงฉ่วย >< อะไรจะไปเป็นเคะราชินีได้ใจขนาดนี้!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-04-2012 16:19:11
ข้าพเจ้าเข้าเล้ามาเวลาไม่นาน...เม้นไม่เป็น...เลือกอ่านก็ขลุกขลัก...
เห็นเรื่องนี้ผ่านตาอยู่ 2 รอบ อ่านนิยายเรื่องนึงจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรเศร้ามาก...
มีนักอ่านท่านนักเม้นถึงเรื่องนี้..เลยคิดว่ามันต้องมีอะไรน่าสนใจซิถึงมีคนมาเม้นในเรื่องอื่น..
ข้าพเจ้าจึงตัดใจเข้ามาอ่าน..เพราะปกติไม่ชอบดราม่าเกินไปและจบแบบไม่น้ำเน่า..555...
พอได้อ่านแล้ว..เอาล่ะจบแล้วค่อยเม้น...แต่มาถึงตอนนี้...รู้มั๊ย?ท่านนักแต่งที่น่ารัก.......
ท่านทำร้ายจิตใจข้าพเจ้ามาก...2-3 ตอนที่ข้าพเจ้านั่งอ่านไปร้องไห้ไป(อ่อนไหวง่ายน่ะ..)
ยี่งตอนนี้ข้าพเจ้าซึ่งเคยผ่านเหตุการณ์ที่..อืม..จะว่าไงดี..ที่ไม่ดีน่ะนะ...เหมือนอินในบทของคงฉ่วยมาก...
มันจุกขึ้นมาเฉย ๆ เลยนะ...นั่งทำใจพักนึงแล้วอ่านจนจบตอน....คนนึงเดินอยู้บนเส้นทางสีดำที่ไม่เคยอยากเลือก...
ส่วนคนที่อยากจะรักเดินบนเส้นทางสีขาว...ไม่สามารถที่จะบรรจบกันได้..มันเป็นอะไรที่คนไม่เคยเจอจะไม่รู้รสชาดของมันเลย..จริง ๆ นะ.............ขอบคุณท่านนักเขียนที่เขียนเรื่องดี ๆ ให้อ่าน... :sad11:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 17-04-2012 17:30:31
^ ด้วยความยินดีค่ะ (ไม่ใช่ดีใจที่ร้องไห้นะคะ แต่ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ^^)
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-04-2012 20:00:29
เป็นความจริงที่นิยายเรื่องนี้ไม่ควรหลงเข้ามาอ่าน

เพราะถ้าหลงเข้ามาแล้วจะติด

 :กอด1:

สารวัตรเผิงน่ารักโคตรๆๆ เก๊กดุ แต่จริงๆ ก็รักหงคงฉ่วยน่ะแหละ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-04-2012 20:55:48
แล้วข้าพเจ้าก็ยิ้มอยู่คนเดียวหัวเราะอยู่คนเดียวหลังจากนั่งน้ำตาไหลอยู่คน....
ใครมาเห็นจะว่า...มันบ้าไปแล้วเหรอนี่.........ก็จะยอมรับนะว่าบ้าคงฉ่วยกะเผิงเผิง....
ต้องไปโฆษณาหน้าหนึ่งก่อนว่าใครก็ตามอย่าหลงมาเด็ดขาด...ถ้าไม่อยากบ้าเหมือนข้าพเจ้า...
แต่..เอ...บ้าแล้วมีความสุขเรื่องไรจะเก็บไว้เนอะ.........ต้องแจกจ่ายความสุขให้คนอื่น ๆ บ้างดีกว่า...
ไงก็ต้องขอบอกอีกรอบว่า....ท่านแน่มากที่แต่งได้สุดยอดที่สุด....รักนักเขียน.......รักคงฉ่วยVSเผิงเผิง.... o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 18-04-2012 18:59:16
" คงฉ่วย คงฉ่วย "

" คิดถึง คิดถึง "

" รวมเล่ม รวมเล่ม "
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 19-04-2012 05:22:11
รอข่าวรวมเล่มเดือน6นะคะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: archaeoloable ที่ 19-04-2012 06:27:24
รอฤกษ์สั่งจองมานานปี ในที่สุดก็แย้มมาเดือน 6 อาเมน !!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 19-04-2012 09:37:41
รวมเล่มเราออกทุกเดือนค่ะ แต่เป็นเรื่องอื่นที่เขียนจบไปก่อน ตามคิวนะคะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Alone Alone ที่ 19-04-2012 09:56:19
เข้ามาเพื่อมาโหวตเผิงเผิง (หลังจากไปอยู่หลืบเขามานาน)

ทำไมผลโหวตเผิงเผิงน้อยเยี่ยงนี้!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 22-04-2012 16:06:17
เข้ามาทวงรวมเล่มค่ะ นกยูงแอบหลบร้อนไปไหนน้า อยากได้จัง
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mello-frappe ที่ 07-05-2012 01:13:33
เรื่องนี้อ่านไม่จบ
แต่อยากบอกว่ารอรวมเล่มนะคะ
คนเขียนแต่งได้เลิศมากเลยอ่ะ
เราชอบตอนบรรยายฉากต่อสู้นะ บางเรื่องอ่านแล้วงงๆ
แต่เรื่องนี้อ่านแล้วเหมือนดูหนังจีนอยู่เลย
กรี๊ดๆ ยิ่งคงฉ่วยแล้วเคะแบบนี้น่ารักเวอร์ ออกจิตๆ นิดหนึ่งด้วย
ส่วนเผิงเผิงเหมือนสุันัขผู้ซื่อสัตย์ไงก็ไม่รู้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NiMYaoi ที่ 07-05-2012 22:45:06
รอรวมเล่มคร๊  :-[

แบบว่า นี้เป็นเรื่องแรกเลยน๊คร๊ ที่อ่านเร้วอยากเก็บไปอ่านเรื่อยๆๆๆ  ติดมากๆๆ  :o8:

ขอบคุณนะคร๊ ที่แต่งนิยายดีๆ มาให้อ่าน :)  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: noonuikha ที่ 09-05-2012 04:30:05
อ่านจบแล้วค่ะ ขอสารภาพค่ะว่าตอนแรกเห็นชื่อเรื่องสะดุดตาเลยค่ะ (ภาษาจีน) แต่ก็มองข้าม (โดนรุมตบ)
หลังจากนั้นก็ได้ยินข่าวลือ(หรือเรื่องจริง)ว่าเรื่องเนี๊ยะ!!! เริศจริงอะไรจริง แล้วนายเอกเริศด้วย
ก็เลยตามมาอ่าน พออ่านได้สองตอน นิยายเจี้ยไรวะ อ่านแล้วเม่งปวดหัว ปวดตับ ข่าวลือชัดๆ (เชิญตบ) แล้วก็เลิกอ่านไปเลย
แต่แล้วหลายอาทิตย์ผ่านไป ไม่รู้อะไรดลใจให้ไปอ่านต่อ (ของเค้าขลัง) โอ้ววว!!! ของเค้าดีจริง ติดค่าติดไม่เป็นอันกินอันนอน
เป็นเรื่องที่อ่านประทับใจมาก เริศมากค่ะ เจ๊คนเขียนมีลีลาการเขียนที่เป็นเอกลักษณ์มาก นั้นคือบรรยากาศของเรื่องและการเดินเรื่อง
และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อยากจะซื้อที่สุดค่ะ จะพยยามติดผลงานของเจ๊นะคะ ยกเว้นสปาย(ยาวจริงอะไรจริง)
สุดท้ายนี้ขอให้เจ๊คนเขียนสรรสร้างนิยายดีๆ อย่างงี้มาเยอะนะคะ แล้วเรื่องไหนที่ยังค้างก็ไปต่อเร็วๆนะคะ

ปล.ถ้าเป็นชู้อิตาเผิงจะโดนอะไรคะ(จับย่างสด รมควัน เอาเข็มแทงซอกเล็บ ถอนขนจมูก ถอนขนหน้าแข้ง ไปยาลใหญ่) ได้ข่าวว่าภรรยาโหดมว๊าก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pnr17 ที่ 12-05-2012 20:08:01
สนุกมากอ่ะ หงคงฉ่วยเจ้าเล่ห์ ชอบบ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 13-05-2012 00:14:07
ชอบหงคงฉ่วยมากเลยค่า :m1:
เจ้าเล่ห์มากแต่น่ารักอ่ะ :give2:
เผิงเผิงก้อใสซื่อ :m3:
ตามเล่ห์กลของคงฉ่วยไม่ค่อยจะทันหรอก
โดนหลุมพรางตลอดทั้งเรื่องอ่ะ
โดยเฉพาะNCเอาใจไปเลย :m10:
รออ่านเรื่องผีเสื้อน้ำแข็งต่อนะค้า
ขอบคุนจ้า :pig4:
 
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Linyu_ta ที่ 13-05-2012 01:29:54
เข้ามาปูเสื่อรอจองคงฉ่วยกะเสี่ยวเผิงเผิง อิอิ >////////<
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 25-05-2012 20:55:30
สนุกมากๆฮะ   o13
หงคงฉ่วย นายมัน....คน-เหนือ-มนุษย์   :sad3:
ตอนสุดท้ายโดนมาม่าชามโตไปซะ น้ำตาท่วมจอ   :sad4:
ตามไปอ่านเรื่องอื่นต่ออ~   :m32:   แว้บ!!!!!
             :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 29-05-2012 16:38:55
วาดตัวละครได้สวย  ชอบรูปแถมจัง ^^
อ่านแปปๆๆ ก็จบแล้ว ยังไม่อิ่มเลยน๊า.. o9
สนุกจนไม่อยากให้มันจบเลยอะ =3=                จะรอแล้วกันนะ  :L2: 
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zoroboy ที่ 30-05-2012 17:00:14
สนุกมากครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: runma ที่ 07-06-2012 11:42:14
คารวะคนเขียนงามๆ สำหรับเรื่องนี้นะครับ สมดังคำร่ำลือจริงๆ มีครบทุกรสชาด
เหมือนดูหนังจีนแนวเจ้าพ่อ แต่ก็บีบอารมณ์ให้ได้ซึม อึน กับทางเดินที่แสนจะ
แตกต่างกันของคนสองคน สารวัตรเผิงและหงคงฉ่วย

แรกๆ อาจจะไม่คุ้นเคยกับชื่อตัวละครไปบ้าง แต่พออ่านไปความสนุกของเนื้อเรื่อง
ทำให้อ่านเพลินไปเลยครับ ตอนลู่อี้เผิงคิดว่าหงคงฉ่วยตายแล้ว และตอนลู่อี้เผิง
ตัดสินใจลาออกจากการเป็นตำรวจเพื่อไปตามหาหงคงฉ่วย ทั้งที่เป็นความฝัน
ตั้งแต่เด็กอ่านแล้วเศร้ามาก จุกๆ และก็ใจหาย

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ จะรอรวมเล่มนะครับ
 :pig4: :pig4: :pig4:
 :a11:

หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้ไม่ควรหลงมาอ่าน?!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-06-2012 08:00:46
พี่ชายคงฉ่วยนั่นอะไรกันเนี่ย ทำแต่ละอย่่าง เสี่ยวชิกน่ารักดี เผิงเผิงตอนแรก ๆ น่าสงสารนะเนี่ย โดนแกล้งตลอด แต่คงฉ่วยแกล้งก็เพราะรักนี่นะ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-07-2012 08:22:59
เปิดจองแล้วจ้า
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 01-07-2012 08:57:39
เข้ามาเจอว่าเปิดจอง... ดีใจที่สุดอะ  สั่งๆๆแน่นอนค่ะ ขอตัวไปอ่านก่อนนะว่าต้องทำยังไง เย๊ เย~
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 01-07-2012 09:35:21
จองค่ะ1ชุด

จองตรงนี้รึเปล่า
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-07-2012 10:26:21
จองค่ะ1ชุด

จองตรงนี้รึเปล่า

จองทางเมลค่ะ อ่านรายละเอียดหน้าแรกเลยนะคะ ไม่รับจองทางนี้ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mazz ที่ 13-07-2012 18:20:01
เห็นเรื่องนี้หลายรอบแล้วค่ะ  แต่ไม่กล้าอ่าน  เนื่องจากเป็น SM :o8:  แต่พอดีได้อ่านสายลับ  เลยติดใจหาเรื่องอื่นๆ มาอ่านด้วย  อ่านแล้วสนุกมากค่ะ  คุณ juon  เขียนเก่งจริงๆ ค่ะ :pig4:
เดี๋ยวจะส่งอีเมลล์ไปจองหนังสือนะคะ  อยากอ่านตอนหวานเจี๊ยบๆ บ้างค่ะ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tobeCKFPTM ที่ 16-07-2012 19:34:39
โอ้ยยยย อยากได้ค่า  :z3:
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: crazythe ที่ 17-07-2012 20:31:53
 :-[ อ้า ชอบเรื่องนี้จังเลย ไม่รู้จะโหวตใครดี รักทุกคนเลย :z3:

โดยเฉพาะเสี่ยวชิก ติดใจมากเลยค่ะ 55+

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ปล.ขอถามหน่อยค่ะว่ามีเรื่องอะไรที่ต่อกันบ้างอะคะ คือเราชอบอ่านเรียงกันไปค่ะ

เข้าไปดูบล็อกมาแล้วมีเยอะมากจนเลืออ่านไม่ถูกเลย  :really2:


สุดท้ายนี้อย่ากบอกว่าชอบนิยายที่พี่แต่งมากค่ะ ไว้จะไปตานอ่านจนครบแน่ๆ

แล้วจะตามไปอุดหนุนทีหลังแน่นอนค่ะ :man1:
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: benzbent ที่ 17-07-2012 20:48:53
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ
ส่งเมลไปล ะ อิอิ
อยากอ่านฉากหวานๆบ้างอะไรบ้าง
เผิงเผิงน้อยโดนแกล้งเกือบทุกตอนเลย สงสาร
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 17-07-2012 21:12:07
:-[ อ้า ชอบเรื่องนี้จังเลย ไม่รู้จะโหวตใครดี รักทุกคนเลย :z3:

โดยเฉพาะเสี่ยวชิก ติดใจมากเลยค่ะ 55+

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ปล.ขอถามหน่อยค่ะว่ามีเรื่องอะไรที่ต่อกันบ้างอะคะ คือเราชอบอ่านเรียงกันไปค่ะ

เข้าไปดูบล็อกมาแล้วมีเยอะมากจนเลืออ่านไม่ถูกเลย  :really2:


สุดท้ายนี้อย่ากบอกว่าชอบนิยายที่พี่แต่งมากค่ะ ไว้จะไปตานอ่านจนครบแน่ๆ

แล้วจะตามไปอุดหนุนทีหลังแน่นอนค่ะ :man1:

มันไม่ได้มีเรื่องที่เกี่ยวข้องโดยตรงนะคะ แต่ว่าเป็นเนื้อเรื่องที่มีตัวละครที่เกี่ยวเนื่องกันอยู่ค่ะ (งงมั้ย?)

แยกให้ตามไทม์ไลน์แล้วกันค่ะ

Yes! Master. เรื่องราวของเว่ยจินหยิน มิลเลอร์ และเถียนซาน

Frozen butterfly. ผีเสื้อน้ำแข็ง (เนื้อหาหลังYes!Master.ไม่กี่เดือน) เรื่องราวของมิกกี้ รูมเมทของเว่ยจินหยิน กับเซรุ โทชิเอะ ยากูซ่านิสัยประหลาดแห่งโอซาก้าค่ะ

My neighbor is a spy! คนข้างห้องผมเป็นสายลับ : เนื้อเรื่องเกิดหลัง Yes!Master. 4ปี  (เรื่องนี้มีทั้งหมดสี่คู่ คู่เอกเป็นคู่ของฟ่งกับรูฟัส ซึ่งยังไม่มีบทในเรื่องอื่น แต่จะมีคู่รองที่เป็นเนื้อหาของเว่ยจินหยินกับเถียนซาน ซึ่งจะเป็นบทสรุปของทั้งคู่อยู่ในเรื่องนี้ค่ะ)

นกยูงแดง : เนื้อเรื่องเกิดหลังMy neighbor 2ปี เนื้อหาเกี่ยวกับพฤิตการณ์ของหงคงฉ่วยและลู่อี้เผิง (มีเนื้อหาเบื้องหลังตอนพิเศษในMy neighbor ว่าด้วยเรื่องการสำนึกบาปของเว่ยจินหยินแทรกอยู่)

ตอนนี้เรื่องที่มีตัวละครพ่วงไขว้กันมีเท่านี้ค่ะ (ซึ่งตัวหลักที่พ่วงคือเว่ยจินหยินนั่นเองค่ะ^^)
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: crazythe ที่ 19-07-2012 01:34:31
มันไม่ได้มีเรื่องที่เกี่ยวข้องโดยตรงนะคะ แต่ว่าเป็นเนื้อเรื่องที่มีตัวละครที่เกี่ยวเนื่องกันอยู่ค่ะ (งงมั้ย?)

แยกให้ตามไทม์ไลน์แล้วกันค่ะ

Yes! Master. เรื่องราวของเว่ยจินหยิน มิลเลอร์ และเถียนซาน

Frozen butterfly. ผีเสื้อน้ำแข็ง (เนื้อหาหลังYes!Master.ไม่กี่เดือน) เรื่องราวของมิกกี้ รูมเมทของเว่ยจินหยิน กับเซรุ โทชิเอะ ยากูซ่านิสัยประหลาดแห่งโอซาก้าค่ะ

My neighbor is a spy! คนข้างห้องผมเป็นสายลับ : เนื้อเรื่องเกิดหลัง Yes!Master. 4ปี  (เรื่องนี้มีทั้งหมดสี่คู่ คู่เอกเป็นคู่ของฟ่งกับรูฟัส ซึ่งยังไม่มีบทในเรื่องอื่น แต่จะมีคู่รองที่เป็นเนื้อหาของเว่ยจินหยินกับเถียนซาน ซึ่งจะเป็นบทสรุปของทั้งคู่อยู่ในเรื่องนี้ค่ะ)

นกยูงแดง : เนื้อเรื่องเกิดหลังMy neighbor 2ปี เนื้อหาเกี่ยวกับพฤิตการณ์ของหงคงฉ่วยและลู่อี้เผิง (มีเนื้อหาเบื้องหลังตอนพิเศษในMy neighbor ว่าด้วยเรื่องการสำนึกบาปของเว่ยจินหยินแทรกอยู่)

ตอนนี้เรื่องที่มีตัวละครพ่วงไขว้กันมีเท่านี้ค่ะ (ซึ่งตัวหลักที่พ่วงคือเว่ยจินหยินนั่นเองค่ะ^^)

โอ้ ขอบคุณมากเลยค่า  o13
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 28-07-2012 07:46:27
อัพเดทของแถม และตอนพิเศษที่จะมีในรวมเล่มนะคะ^^
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Hana_sj ที่ 28-07-2012 23:07:13
 :-[สุดยอดเลยเผิงเผิง คงฉ่วย ไม่อยากให้จบเลย
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aida ที่ 29-07-2012 15:31:41
อ๊าาาาากกกก สุดอยอดเลย ยิ่งอ่านตอน25นี่ กั้นน้ำตาแล้วกั้นน้ำตาอีก แต่ชอบนะทรมานดี( หรือว่าตูSMแล้ว -*- )
ปล.ปกติเมนเมะนะ แต่กดโหวตให้หงคงฉ่วย เป็นเคะที่สะใจแม่มากอ่ะ >3<
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 01-08-2012 09:45:48
นี่ถ้าจับคู่ให้ คงฉ่วยกับจินหยิน แอบมีกิ๊ก แล้วเผิงเผิง กับ อาซาน ต้องร่วมมือกันเป็นสายลับจับบ้านเล็ก
คงฮาไม่หยอกแค่นึกก็มันส์แล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: a-o-pai ที่ 01-08-2012 13:23:22
สนุกมากเลยอ่ะครับ

ขอบคุณมากนะครับสำหรับเรื่องดีๆอ่ะครับ

เรื่องนี้นายเอก ของเราซาดิสมากแต่พระเอกของเราก้อชอบ อิอิอิอิ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 01-08-2012 18:57:37
นี่ถ้าจับคู่ให้ คงฉ่วยกับจินหยิน แอบมีกิ๊ก แล้วเผิงเผิง กับ อาซาน ต้องร่วมมือกันเป็นสายลับจับบ้านเล็ก
คงฮาไม่หยอกแค่นึกก็มันส์แล้วอ่ะ

อาจจะต้องเอาจินหยินสลับกับเถียนซานค่ะ

เพราะคุณชายคงไม่ยอมมีกิ๊กง่ายๆ และถึงจะมี ใช่ว่าพี่เถียนจะหึง (ขนาดในมาสเตอร์ พี่เถียนยังแทบจะยัดเยียดคุณชายให้อีตาตำรวจมารยาททรามนั่นแล้วเลย ฮ่าๆ)
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 03-08-2012 22:56:46
ThankS


                      :n1:
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 18-08-2012 16:24:06
อัพเดทที่คั่น

แจ้งตอนพิเศษที่จะลงเฉพาะรวมเล่ม

และแจ้งว่าจะมีเล่มพิเศษสำหรับเรื่องนี้ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 19-08-2012 16:38:36
ดันดึ๊บๆ มาช่วยดัน  :z10:

ที่คั่นน่าัรักมากเลย ใจจริงอยากอ่านตอนพิเศษเยอะๆๆ เพราะปลื้มเรื่องนี้มาก แต่ไม่เป็นไรรอเล่มพิเศษได้ รักคงฉ่วย เอ็นดูเผิงเผิง

ใครยังไม่จองยังไม่จ่ายเงินอย่าลืมนะจ๊ะ หมดเขตปลายเดือนนี้แล้ว ช้าหมดอดของแถมนา
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bambooiihallo ที่ 24-08-2012 13:28:12
โอนแล้วน้า ส่งเมลไปแล้วนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 24-08-2012 20:43:39
อ่านไปอ่านมาแล้วให้ความรู้สึกน่ารักมากกก
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: loveooo ที่ 25-08-2012 15:43:31
น่ารักมากเลย  อ่านอยากตอนพิเศษจัง

ปล.เราอยากได้เคล็ดลับของคงฉ่วยมาก  เค้าทำได้ยังไงเนี้ยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: dee-dee ที่ 31-08-2012 17:54:29
เราไม่ได้จอง  แต่โอนไปเลยเป็นไรมั๊ยคะ แหง่มๆๆ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองรวมเล่ม P.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 31-08-2012 21:20:59
เราไม่ได้จอง  แต่โอนไปเลยเป็นไรมั๊ยคะ แหง่มๆๆ

จะแจ้งแล้วโอน หรือโอนแล้วแจ้งก็ได้ค่ะ แต่ถ้าโอนมาหลังวันจองแล้วค่อยแจ้ง มันจะลำบากเวลาเรานับจำนวนของแถมเพื่อส่งโรงพิมพ์ค่ะ TTATT
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fe-pink ที่ 05-09-2012 22:36:33
เพิ่งเข้ามาเจอเรื่องนี้ อ่านแล้วชอบมากขนาดสมัครเวปนี้เลยค่ะ
เพื่อจะถามว่า...จองไม่ทัน อยากซื้อเก็บมากค่า TOT
จะเปิดจองอีกมั้ยคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 06-09-2012 07:14:26
เพิ่งเข้ามาเจอเรื่องนี้ อ่านแล้วชอบมากขนาดสมัครเวปนี้เลยค่ะ
เพื่อจะถามว่า...จองไม่ทัน อยากซื้อเก็บมากค่า TOT
จะเปิดจองอีกมั้ยคะ

สอบถามรายละเอียดหลังไมค์นะคะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 07-09-2012 20:00:24
เค้าจะโรคจิตมั๊ยถ้าเค้าชอบอินทรีย์ดำอ่ะ :o8:

ทำไมหน่ะหรอ? ก็ถ้าชอบเผิงเผิงก็โดนนกยูงจิกตายสิ

แต่ก็นะ อินทรีย์ดำก็มีแต่ตาไว้มองแต่นกยูงแหล่ะนะ :เฮ้อ:

อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากครับ กดโหวตไปว่าชอบนกยูง

แต่อ่านจบแล้วชอบเผิงเผิงๆหล่ะ (นกยูงจะส่งคนมาฆ่าเค้ามั๊ย :sad4:)

เรื่องนี้สนุกมากๆจริงๆครับ ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายดีๆนะครับ

 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: naamsomm ที่ 08-09-2012 07:34:59
อ่านเรื่องนี้แล้วหลงรักเสี่ยวซิก
น่ารักฉลาดที่สุด


อ่านเรื่องนี้คอนแรกก็เฉยๆนะ
แต่ยิ่งอ่านยิ่งชอบ
ยิ่งหลังๆที่เผิงเผิงเริ่มอ้อน. เริ่มเข้าหาคงฉ่วย
อ่านไปก็เขิลไป
เผิงเผิงปากแข็งตลอดอ่ะ
คงฉ่วยถึงจะโหแต่กับคนใกล้ชิดนี่ใจดีมากๆเลยนะ
คนแบบนี้มีเสน่ห์มาก
ไ่ม่แปลกที่เผิงเผิงจะรักมากแบบนี้




ช่วงดราม่าตอนที่คิดว่าคงฉ่วยตาย
อ่านแล้วบีบน้ำตามากกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 08-09-2012 13:40:52
หลังจากอ่านเรื่องนี้จบเราก็เข้าใจคำว่า อย่าหลงมาอ่าน ได้ดี ตามด้วย S กับ M อย่างถ่องแท้
(S=คนเขียน M=คนอ่าน) :z10: ว่าแล้วก็ไปตามหา เว่ยจินหยิน ดีฟ่า  o22 หรือเรากลายเป็น M ไปแล้วเนียะ  :z3:





แต่ชอบแล้วอ่ะ  :กอด1: ยอมเนอะ อ่านแล้วหยุดไม่ได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 09-09-2012 15:53:46
นกยูงน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 09-09-2012 19:48:11
อ่านแล้วนึกถึง เฒ่าทารกจริงๆ  :laugh: :laugh: :laugh: ชอบมากๆค่ะ แล้วจะติดตามผลงานต่อไปนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 11-09-2012 17:11:23
 :L2:


เรื่องนี้เพื่อนแนะนำให้อ่าน

พอเข้ามาอ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังเลย 

เนื้อเรื่องสนุกมากเลยค่ะ   ฃอบมากเลย โดยเฉพาะลู่อี้เผิง น่ารักได้อีก

หงคงฉ่วยแรงได้ใจ ชอบตัวละครที่มีนิสัยกวนๆแยบบนี้ค่ะ 

พระเอกก็ตามนายเอกไม่เคยทันเล๊ย

ขอบคุณสำหรับนิยายที่น่ารักแบบนีั้นะคะ
 
:catrun:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: annme ที่ 22-09-2012 20:27:38
 :-[  เพิ่งได้เข้ามาอ่าน พลาดมากๆเลยอ่ะ เลยอดได้หนังสือเลยอ่ะ :sad4:

ไม่ทราบว่าวางขายที่ไหนอีกไหมคะ อยากได้มากๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 24-09-2012 05:51:51
สบถามค่า แบบว่าเพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ เลยจองไม่ทัน อยากทราบว่า วางขายที่ไหนไหมคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: alice_p ที่ 29-09-2012 02:39:56
    เพิ่งได้มาอ่านตอนเขียนจบเรียบร้อยแล้วนี่เองค่ะ ชอบมากกกก.... วางโครงเรื่องดี อ่านแล้วไม่รู้สึกเยิ่นเย้อ เหมือนแต่ละฉากมันมีนัยสำคัญของมัน ยิ่งสองพระนางต่างซึนทั้งคู่ เปิดปากทีหนึ่ง เป็นต้องกลับไปอ่านอีกที (ประมาณว่า มันพูดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ!?) ความสัมพันธ์แล้วก็คาแร็คเตอร์ของแต่ละครแต่ละตัวก็ดูเป็นธรรมชาติมากๆ มีเสห่น์ในตัวมัน โดยรวมทั้งเรื่องมันให้ความรู้สึกถึงคงฉ่วย ที่ค่อนข้างลี้ลับ เป็นปริศนา เดาใจยาก ไม่รู้จริงหรือหลอก แต่ก็ไม่วายปล่อยใจตัวเองให้กับความเย้ายวนของนกยูงแดงคนนี้ และก็ต้องยอมรับว่า ..หลงจนโงหัวไม่ขึ้นจริงๆ >> ถึงกับสมัครสมาชิกและคิดว่าต้องเม้นต์และซื้อหนังสือเรื่องนี้มาเก็บไว้ให้ได้
    เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ รอบนี้ไม่ทันแล้ว ไว้เปิดจองรอบหน้าเมื่อไหร่จะตามมาจองนะคะ ระหว่างนี้จะอ่านผลงานชิ้นอื่นๆ ของคนเขียนไปก่อนละกัน ^^ :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 29-09-2012 06:16:19
^ขอบคุณที่ชื่นชอบค่ะ สามารถติดตามงานอื่นของเราได้ที่บล็อก หรือตามข่าวได้ที่FB page นะคะ

http://jumemon.wordpress.com

www.facebook.com/juonsnovel
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mammam ที่ 21-10-2012 00:00:40
จบแล้ว จบแล้ว  :z2:
เยี่ยมมาก เยี่ยมมาก  :mc4:
คงฉ่วย คงฉ่วย :กอด1:
เผิงเผิง เผิงเผิง

ปล.จะไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ให้ครบเลยค่ะ  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ทราย ที่ 21-11-2012 22:07:35
เพิ่งอ่านจบวันนี้ สนุกมากๆ เลย เราชอบคงฉ่วยจังคนอะไรน่ารักที่สุดหลงรักเธอแล้วอ่ะ เผิงเผิงน้อยก็น่าแกล้ง  ตอนแรกว่าจะไม่อ่านเพราะไม่ชอบนายเอกแก่แต่พอได้อ่านแล้วหลงรักอย่าแรงเลย ถ้าไม่ได้อ่านคงเสียใจน่าดู
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 05-12-2012 22:50:01
อ่านจบแล้ว หลงรักเรื่องนี้จัง ชอบคนแบบคงฉ่วย รักแต่ไม่พูดว่ารัก ชอบ :z10:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Lisnary ที่ 12-12-2012 01:15:55
แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านคงฉ่วยต่อค่ะ  :3123:
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: InLuSt ที่ 13-12-2012 12:25:45
พลาดอย่างแรง ทำไมไม่เชื่อว่า อย่าหลงมาอ่าน นะ
ชอบสำนวน ชอบตัวละคร ชอบเนืื้อเรื่อง
มีนิยายหลายเรื่องที่ทนอ่านไม่ได้ อ่านได้แต่ไม่จบ และชอบมาก

เรื่องนี้สมบูรณ์ในตัวของมันเอง อ่านไปขำไป
ชอบการบรรยายที่ยังคงธีมเรื่องไว้ได้
ชอบเผิงๆที่ซื่อชะมัด

ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 20-12-2012 14:33:07
ครบเรื่องราวจริง  ที่ฮา ที่หื่น ทั้งมันส์ หักดิบ มาม่า  สนุกมากๆๆๆๆ>__< ชอบแนวโอจิค่อนที่สุดเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mabi ที่ 21-12-2012 19:25:40
ถึงผู้เขียน ขออนุญาต ติเพื่อก่อด้วยความเคารพ และขอบคุณยิ่งที่มีน้ำใจเขียนให้อ่านกัน แต่มีหลายจุดที่ขอให้ความเห็นในมุมของตัวเอง

ก่อนอื่นต้องบอกว่าพล็อตดี ถึงพาออกทะเลบ้าง แต่ก็เป็นทะเลที่บรรดามแฟน ๆ อยากจะตามไปเที่ยวชมบรรยากาศ เนื้อเรื่องน่าติดตาม สนุก

แต่ขอนิดนึง สำหรับผมคนเดียวนะครับ ถ้าผู้เขียนไม่ถูกใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

เรื่องนี้ ขาดรายละเอียดในหลาย ๆ ส่วน รวมถึงข้อมูลอะไรหลาย ๆ อย่าง การบรรยายให้เป็นภาพไม่ว่าจะเป็นโลเคชั่น หรือไลฟสไตล์ ตัวละครรหลาย ๆ ตัวมีที่มาไม่มีที่ไป อย่างเช่นตัวที่มาในขณะแม่นกยูงของเรากำลังจำศีลรายไตรมาส เค้าสลักชื่อได้ แล้วก็หายไปเลย คือขอเปรียบเป็นดนตรีไทยแล้วกัน เหมือนคุณเป็นนักระนาดเอก ตีถูกโน้ต แต่ยังเก็บไม่เนี้ยบ หนักไม่สุด เบาไม่สุด
แต่ถ้ารวมเล่มแล้วอาจจะมีรายละเอียดที่หายไปมากกว่านี้ก็ได้ อันนี้ผมขออภัยล่วงหน้า
 
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 21-12-2012 21:11:23
ถึงผู้เขียน ขออนุญาต ติเพื่อก่อด้วยความเคารพ และขอบคุณยิ่งที่มีน้ำใจเขียนให้อ่านกัน แต่มีหลายจุดที่ขอให้ความเห็นในมุมของตัวเอง

ก่อนอื่นต้องบอกว่าพล็อตดี ถึงพาออกทะเลบ้าง แต่ก็เป็นทะเลที่บรรดามแฟน ๆ อยากจะตามไปเที่ยวชมบรรยากาศ เนื้อเรื่องน่าติดตาม สนุก

แต่ขอนิดนึง สำหรับผมคนเดียวนะครับ ถ้าผู้เขียนไม่ถูกใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

เรื่องนี้ ขาดรายละเอียดในหลาย ๆ ส่วน รวมถึงข้อมูลอะไรหลาย ๆ อย่าง การบรรยายให้เป็นภาพไม่ว่าจะเป็นโลเคชั่น หรือไลฟสไตล์ ตัวละครรหลาย ๆ ตัวมีที่มาไม่มีที่ไป อย่างเช่นตัวที่มาในขณะแม่นกยูงของเรากำลังจำศีลรายไตรมาส เค้าสลักชื่อได้ แล้วก็หายไปเลย คือขอเปรียบเป็นดนตรีไทยแล้วกัน เหมือนคุณเป็นนักระนาดเอก ตีถูกโน้ต แต่ยังเก็บไม่เนี้ยบ หนักไม่สุด เบาไม่สุด
แต่ถ้ารวมเล่มแล้วอาจจะมีรายละเอียดที่หายไปมากกว่านี้ก็ได้ อันนี้ผมขออภัยล่วงหน้า
 

ฮ่าๆ โอ๊ย อยากจะปรบมือค่ะ!!! (ขอบคุณสำหรับคำติมาก) ที่จริงจุดนี้ในรวมเล่ม น้องที่พิสูจน์อักษรก็ติงมา (แต่ว่าเป็นคนละมุมมองกัน แต่ว่ามันก็มีบางส่วนใกล้เคียงกันมั้งคะ?<<แลดูเราสับสน) แต่ว่าตรงจุดนี้เราไม่ได้เก็บจริงๆ ค่ะ เพราะว่าถ้าเก็บล่ะก็ มันจะต้องไปไล่เก็บที่อื่นอีกเยอะมากค่ะ เนื่องจากคนที่ถูกตีตราว่าเป็นของหงคงฉ่วยไม่ได้มีคนเดียว จุดนี้จริงๆ แค่อยากจะบอกเฉยๆ ว่า มีคนหลายแบบมาขอความช่วยเหลือจากหงคงฉ่วย บางคนก็ได้ บางคนก็ไม่ได้ และก็ใช่ว่าคนที่ได้ จะเป็นคนสำคัญ หรือจะต้องเป็นที่รู้กันโดยกว้างขวางว่ารอดจากเงื้อมมือของหงคงฉ่วยได้เสมอไป ยังไงดีล่ะค่ะ ฮ่าๆๆ เอาว่ามันเป็นจุดที่ขยายก็เลอะเทอะสำหรับเราน่ะค่ะ (แต่ว่ามันก็เป็นจุดบอดจุดหนึ่งของเรื่องที่จะเกี่ยวพันกับช่วงหลังๆ ซึ่งตรงจุดนี้ เราได้แก้ไขไปแล้วค่ะ)

กดไลค์ค่ะ ฮ่าๆๆๆ รบกวนช่วยจับผิดเรื่องอื่นที่กำลังเขียนอยู่จะเป็นพระคุณมากเลยค่ะ<<อิฉันกำลังหาคนช่วยจับผิดนิยายตัวเองอยู่ค่ะ XD
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 09-01-2013 23:19:34
พึ่งตามมาอ่านคะ เห็นว่าเป็นอันดับ 1 ในใจของหลายคน

ขอติดตามด้วยคนนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 10-01-2013 20:52:40
กลับมาอ่านซ้ำอีก  สุดยอดค่ะ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MZter ที่ 11-01-2013 00:21:59
ตามอ่านๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องนี้อย่าหลงมาอ่าน!!] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: chiji ที่ 11-01-2013 16:45:42
ตอนที่อ่านครั้งแรกไม่ได้คอมเม้นค่ะ
เข้ามาอีกทีขอบอกว่าเรื่องนี้สนุกมาก ๆ ค่ะ o13 o13
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 14-01-2013 15:19:24
แจ้งเปิดจองเล่มพิเศษค่ะ
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 14-01-2013 15:38:31
เป็นตอนพิเศษของนกยูงแดงโดยเฉพาะใช่ไหมค่ะ  อยากได้ อยากได้
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 15-01-2013 08:02:10
เป็นตอนพิเศษของนกยูงแดงโดยเฉพาะใช่ไหมค่ะ  อยากได้ อยากได้

ประมาณนั้นค่ะ เล่มนี้ไม่มีลงในอินเทอร์เน็ตนะคะ (มีลงในบล็อกนิยายอิฉันแค่1ตอนค่ะ)
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: GggG ที่ 17-01-2013 21:40:49
พลอตเรื่องน่าสนใจ เท่าที่อ่านมาไม่ค่อยเจอใครแต่งแนวนี้ (อาจเพราะอ่านไปยังไม่เยอะ)

แต่อ่านแล้วเหมือนกำลังดูหนังจีนฮ่องกงสมัยก่อน ยุคที่หนังจีนกำลังดังในเมืองไทย (นี่เรากำลังบอกอายุอยู่ปะนี่)

เรื่องสนุกมากค่ะ o13
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 13-02-2013 11:52:11
ชอบเผิง เผิง รักหงคงฉ่วย เลิฟคนแต่ง :3123:
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 27-02-2013 18:42:16
ชอบบบบบ หงคงฉ่วยเป็นนายเอกที่อายุเยอะที่สุดเท่าที่เคยอ่่านมา 5555
 :กอด1: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เปิดจองเล่มพิเศษ p.1] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: infinitez123 ที่ 13-03-2013 03:16:26
กรี๊ดดด สติแตก พรุ่งนี้สอบแต่ก็อ่านเรื่องนี้ให้จบก่อน
สนุกมากๆเลย เป็นทำเนียบนิยายในดวงใจเลย
ขอบคุณคนแต่งมากจ้า ติดตาม opposite ต่อ รักคนเขียน  :L2:
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pee122 ที่ 28-04-2013 00:22:57
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี  อ่านแล้วนำ้ตาไหล

 :bye2: o13 o13 o13 o13 o13 :bye2:
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 11-05-2013 19:04:46
ชอบนิยายเรื่องนี้มากกก
หลงรักเผิงเผิง หลงรักหงคงฉ่วยย

อ่านจบแล้ว อยากเลี้ยงนกกระตั้วจังเลย
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 11-06-2013 16:56:42
เริ่มจากเห็นในกระทู้แนะนำ ว่าเป็นเรื่องในดวงใจของใครหลายๆคน ก็ลองเข้ามาอ่าน แต่พอเห็นว่าเป็นตัวละครจีน จึงปิดไป...
ทิ้งระยะพอควร ไปเห็นในร้านโอฮาโยเดอะมอลล์งามฯว่ามีเรื่องนี้วางขาย อ๊ะดีใกล้มือจ่ายสด จึงลองกลับไปเปิดอ่านจริงๆจังๆ
แม่เจ้า!!!...ฉันพลาดไปอย่างแรง เพราะสนุกโคตรมาก ชอบมาก โดนทั้งหมดอ่ะคุณเอ้ย โชคดีจริงๆเลยที่ได้กลับมาอ่าน
//อารมณ์พลาดเหมือนไปลองดมน้ำหอม พอไม่ถูกใจกลิ่นท็อป ก็ไม่ลองฉีด หารู้ไม่ว่า กลิ่นเบสสุดท้ายที่จะทิ้งค้างยาวนาน
ผสมกับกลิ่นเนื้อตัวของเรา จะหอมหวานและใช่อะไรที่หามานาน ...ถูกใจผลงานคุณ juon จริงๆ จะล่าอ่านเรื่องอื่นๆต่อไป
กับเรื่องนกยูงแดง ชอบลีลาการวางโครงสร้าง, ความน่าเชื่อถือของเรื่องราว, มุมมองและความชัดของคาแรคเตอร์ตัวละคร
แต่ก็อยากอ่านละเอียดช่วงเวลาที่ไม่ได้กล่าวถึง 4 ปีก่อนจะคุ้นเคยกัน ท่าจะทรหดน่าดู อิอิ แต่ที่จัดมาก็เนื้อๆเน้นๆสมบูรณ์อยู่แล้ว
ปล. ความเป็นคงฉ่วยเนี่ย ถ้าไม่หลงรักหลงชอบกันแล้ว คงจะรำคาญเธอน่าดูเหมือนกันนะ...แถมตอบโต้ไม่ได้เอาซะเลย
อันเป็นเหตุให้กดโหวตเผิงเผิงไป สงสาร อีตกเป็นเบี้ยล่างมันทุกกระดาน โฮะๆๆๆ เศร้าๆรักๆอันเดอร์ๆปนๆกันไป

 
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 01-11-2013 22:11:50
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ
ทุกตัวมีลักษณะเฉพาะจริงๆ จริงๆพี่ชายก็น่าสงสารนะะ
รู้สึกผูกพันกับเรื่องจังอิอิ ขอบคุณอีกครั้งนะจ้ะะ
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ลีลาวดี ที่ 04-11-2013 18:52:55
ขอโทษด้วยค่ะ มาอ่านช้าไปอย่างแรง อ่านรวดเดียวจบเลย อยากรู้ว่าหนังสือถ้าอยากได้ ยังสามารถสั่งได้อีกไหม รายละเอียดดูจากที่ไหนค่ะ
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 09-11-2013 21:00:16
ขอโทษด้วยค่ะ มาอ่านช้าไปอย่างแรง อ่านรวดเดียวจบเลย อยากรู้ว่าหนังสือถ้าอยากได้ ยังสามารถสั่งได้อีกไหม รายละเอียดดูจากที่ไหนค่ะ

รายละเอียดร้านที่วางจำหน่าย ดูได้ตามหน้าบล็อกนะคะ

http://jumemon.wordpress.com
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 10-11-2013 00:52:12
ขอเม้นแบบยาวๆ
เพิ่งเข้ามาอ่าน ประทับใจ มาก มาก มาก
ชอบนิยายของคุณ JuOn มาก
ทึ่งในตัวนักเขียนด้วย
เริ่ดจริงๆ ฮ่าๆๆ
เรื่องนี้ได้มุมมองหลายๆมุมเลย เผิงเผิงก็น่ารักมาก
คงฉ่วยก็นะ นี่มันเคะราชินีชัดๆ ฮ่ะๆ
แอบสงสารคงฉ่วยตอนเด็กแบบสุดๆ
เป็นเราคงฆ่าตัวตายไปแล้วมั้งนั่น
เจ็บปวดแทน
ฉากบนเรือที่คงฉ่วยสู้กับพี่ตัวเอง แล้วเผิงๆอยู่ด้วย
เป็นอะไรที่ชอบมาก
ตื่นเต้น เจ็บปวด หลายอารมณ์ดี
ชอบที่คงฉ่วยเป็นคนใจแข็งอะ
อ่านแล้วชอบมากจริงๆ

ไม่รู้จะเม้นอะไรดีค่ะ แอบเสียใจที่ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ตอนที่เพิ่งอัพใหม่ๆ
คงจะลุ้นกันมันส์ ฮ่าๆๆ

ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับนิยายดีๆแบบนี้
น้ำตาไหล ยิ้ม ฮา ได้ทั้งเรื่องจริงๆ

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [ปิดจองแล้วค่ะ] 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: makiri ที่ 10-11-2013 22:08:04
สวัสดีคะ อ่านเรื่องนี้รวดเดี่ยวจบเลย ตามอ่านมาสามวัน
สนุก และน่าประทัขใจมากคะ ชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบมาเป็นเรื่องนงนี้ คนเขียนวางโครงเรื่อง ตัวละครได้น่าสนใจและมีเสน่ห์อย่างมาก อ่านสนุกครบทุกรสเลยคะ  กดบวกให้เกือบทุกตอน(ตอนที่ไม่ได้กดเพราะอ่านเพลินจนลืมคะ
ขอบคุณที่แบ่งปั่นอ่านนะคะ

ปล.แอบเสียดายที่ไม่ได้อ่านตอนจบแบบแอนดิ้ง คนเขียนให้ความรู้สึกเป็นโจรขโมยลูกชิ้นในก๋วยเตี๋ยว ที่หวังไว้กินตอนท้ายอย่างอร่อยสุด แต่อยู่ดีๆถูกฉกไปซะงั้น เหลือแต่หมูหมัก(ตอนพิเศษ)ให้ดูต่างหน้า  ทั้งๆที่รู้ว่ากินแล้วมันตอนรอร่อยมากๆ แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสได้กิน ไม่มีทุนพอจะสั่งเพิ่ม
ปล.2 จะตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อไป แต่อย่ามาขโมยลูกชิ้นชามต่อไปเราอีกน่ะ  ... อยากอ่านซีนหวานของคู่นี้อ่ะ แต่ไม่มีปัญญาจะซื้อ :o12:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 13-11-2013 13:47:40
อ่านจบแล้ววววววว!!! แบบในที่สุดอะ คงฉ่วยไม่ตายยยยยยย คือก็รู้อะนะว่ายังไงราชินีนางก็ไม่มีวันตายอยู่แล้วแต่มันก็อดเครียดไม่ได้ปะ สงสารพ่อคนเถรตรงเผิงเผิงกว่าจะรู้ว่าความรักกับความฝันอย่างไหนมันสำคัญกว่าก็เกือบสาย อ่านแรกๆ แอบกลัวหงคงฉ่วยเหมือนกัน ลู่อี้เผืงฉันจะรอดไปถึงตอนจบเรื่องไหม ไหนจะมัดมือมัดเท้าเอาน้ำตาเทียนหยด เฮ้อออออออ~ แต่ที่ไหนได้เผิงเผิงดันอินชอบซะงั้น 555+ ขี้ระแวงเป็นที่สุดอะคนนี้ แต่จัไม่ให้ระแวงก็ไม่ได้นะในเมื่อเจ้านกยูงคุ้มดีคุ้มร้ายเสียขนาดนั้น แต่ถึงจะร้ายยังไงคงไม่เท่าเห่ยอิงหรอก โรคจิตข่มขืนน้องไป๋จื่อตัเงแต่สิบขวบ แว้กกกกกกกนึกแล้วจี๊ดเลยอะ ตกลงศพที่เจอใช่เห่ยอิงหรือเปล่า...ใช่แหละเนอะ 555+ สนุกมากเลยค่ะ แบบตอนอ่านก็นึกว่าจะเมนท์ยังไงไปใส่อารมณ์แบบเต็มที่มาก แต่พอต้องเมนท์จริงๆ หายเลย ก็เรารู้แล้วนี่ว่าเผิงเผิงเลือกอะไรในตอนจบ ต่อไปนี้ก็สามารถอยู่เคียงข้างกันได้แล้ว อิอิ

เผิงเผิงเป็นสามีที่น่าสงสารโดยคงฉ่วยข่มทุกทาง

ชอบตอนพิเศษมากค่ะ ถ้ามีโอกาสคงจะแวะไปซีคอนหน่อยแล้ว อิอิ

ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 14-11-2013 20:48:38
รักเสี่ยวซิก
เสี่ยวซิกน่ารัก
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: beamintron ที่ 16-11-2013 00:44:43
จิ้มไว้ก่อน หน้า7นะหน้า7 ,5555+ถึงกับต้องเขียนกันเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Yundori ที่ 18-11-2013 21:32:35
มีหลายคนแนะนำให้อ่านเรื่องนี้
ยอมรับนะคะว่าครั้งแรก อ่านตอนเดียวแล้วปิด
แต่พอไม่มีอะไรทำ เหมือนมีอะไรดลบันดาลใจให้กลับมาอ่าน
แล้วก็คิดว่าไม่น่ากลับมาอ่านเลย










เพราะมัน   สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :hao7: :hao6:
โอ้ยยยยยยยยย ทำไมฉันถึงไม่อ่านมันให้จบตั้งแต่ตอนนั้นนะ !!!
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ แต่งดีแบบนี้ เอาใจไปเลย  :mew1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 29-11-2013 01:39:23
คือดีอ่ะ....คือสนุกมากอ่ะ
น่าติดตามตลอดทุกตอนเลยอ่ะ
สนุกจนต้องแอบๆซ่อนๆอ่านที่ทำงานเลยอ่ะ คิดดู๊!!
 :pig4: :กอด1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pakawatkheeta ที่ 29-11-2013 10:49:31
เป็นนิยายที่อ่านแล้วตอบกระทู้เป็นเรื่องแรกในชีวิต...

 :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Umiko ที่ 01-12-2013 18:28:33

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 01-12-2013 18:38:17
มีให้โหวตเสี่ยวซิกม้ายยย อยากจะโหวต นางขโมยซีนสุดๆ อ่านไปอ่านมา ก็ค้นพบว่าฉันกวาดตามองหา เสี่ยวซิกๆ มากกว่าฉากหวานของตัวเอกซะอีก ฮา(โดนโบก แบบคนแต่ง อิอิ) อ่านะ นิยายเรื่องนี้จะว่าดราม่ามันก็ไม่สุดอ่ะนะ คือแบบกลางๆ มันซึ้งๆทึ่งๆมากกว่า ตอนทึ่งสุดๆคงเป็นตอนที่ คงฉ่วยไปช่วยเผิง คือตอนนั้นมัน อึ้ง ทึ่ง อ่านมาทั้งเรื่อง ไม่เคยแน่ใจในความรู้สึกของคงฉ่วย ยิ่งมารู้อดีตอันโหดร้ายนั้นด้วยแล้ว ยิ่งไม่คิดว่าคงฉ่วยจะทำเพื่อใครได้ แม้จะได้อ่านตอนที่ดูรูปเผิงๆไปยิ้มไปด้วยแล้วนั้นก็เถอะ แต่...เกินคาดด ราชินีคนนั้นน่ะนะ ที่แล่เนื้อคนเป็นๆ ให้คนขับรถพุ่งลงมหาสมุทรก็ทำมาแล้ว ยอมถูกพี่ชายที่เคยทำเรื่องชั่วกับตัวขนาดนั้น เอ่อนะ เพียงเพื่อ..เผิงน้อย คิดแล้วยัง หยึ๋ยแทนคงฉ่วย แถมยังยอมร่วมมือกับตำรวจอีก จริงๆมันเหมือนเป็นแผนที่วางไว้แล้วเพื่อความรักยังไงยังงั้นอ่ะนะ... ฉ่วยยอมร่วมมือ ยอมถูกดักฟัง ยอมตกเป็นผู้ต้องหากลายๆ แล้วก็เดินเกม ปิดตาย หงคงฉ่วยในฮ่องกง และตัดขาดกับเผิงที่เป็นตำรวจฮ่องกงไปด้วย แล้วคำพูดสุดท้ายที่ทิ้งไว้ให้เผิงเลือก...นั้นอีก อ่านมาถึงตรงนี้ถึงมั่นใจว่า นกยูงแดงนั่น ตกหลุมรัก เผิงน้อยจริงๆ รักมากเสียด้วยนะ ถึงยอมลงทุนทำขนาดนี้น่ะ คือจริงๆไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้อ่ะนะ ยังมีวิธีอื่นอีก เช่น บังคับส่งเผิงไปกบดารอย่างที่ตั้งใจไว้ตอนแรกแล้วสั่งกองทัพหงคงฉ่วยบุกลุยเดี่ยวไม่ต้องสนตำรวจไรเงี่ยะ แต่ก็นะวิธีนั้นคงทำร้ายจิตใจเผิงน่าดูชม เหอๆ ปริศนาอดีตร้ายๆก็ยังจะคงดำมืดต่อไปไม่ต้องเปิดเผย แล้วปัญหารักที่มันคาราคาซังบนเส้นขนานกลายๆนี้คงยืดยาวต่อไป  แต่จริงๆมันก็ชัดเจนมาตั้งแต่ ฉ่วยยอมเดินเข้าดงตำรวจมาหาเผิงที่โรงบาล ยอมประกาศตัว ยอมโดนใส่กุญแจมือ เพื่อพบกับเผิงแล้วล่ะนะ 
พล่ามไปพล่ามมา ชักงงเองอะไรเอง เหมือนจะกดเข้าข้าง ควีนSซะแล้ว เปล่านะ เข้ากดโหวตเผิงตะหาก(อ่าวว โดนโบกอีกรอบ) ราบคาบหลุดรุ่ย ตรงเผิงยอมลาออกนี่แหละ มันที่สุดดอ่ะ จริงงๆๆ อ่านถึงตรงนั้นฉั้นเลื่อนเม้าส์กดโหวตเผิงอย่างไม่ลังเล(อ่าว ไหนทีแรกถามหาเสี่ยวซิก) อ่านะ ก็ไม่มีเสี่ยวซิกนี่ แหะๆ
ไหนๆก็ไหน
ขอขอบคุณคุณ Juon สำหรับนิยายดีๆค่ะ ชอบแนวการเขียนของคุณค่ะ  จะตามอ่านเรื่องต่อๆไปนะคะ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 19-12-2013 10:38:48
อ้ายเรื่องนี้มันน่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 20-12-2013 22:44:03
เรื่องนี้แหวกแนวกว่าที่เคยอ่านมาก555
ตอนแรกนึกว่าเผิงเผิงเคะซะอีก
สนุกมากค่ะ ปกติไม่ชอบแนวเคะราชินี แต่เรื่องนี้ยอมเลยค่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kannipa ที่ 21-12-2013 20:44:23
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากกกก>>>>>>ชอบเสี่ยวซิก<<<<<<
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: whitepinkgirl ที่ 01-01-2014 14:44:38
อ่านรวดเดียวจบเลย
คุณjuon ต้มมาม่าได้อร่อยมาก   :mc4:

ชอบ หงคงฉ่วย มาก เป็นเคะที่สุดยอดจริงๆ  o13
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: anonacity ที่ 25-01-2014 22:01:58
สนุกมาก ชอบมากๆ  o18  o18
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 18-02-2014 08:10:16
ช้าไปไหมที่เราพึ่งได้มาอ่านเรื่องนี้  สนุกและแปลกมากกกกก ชอบหงคงฉ่วยที่สุดเลย พระเอกก็ชอบน้า ราชินีแคะเป็นอย่างนี้นี่เองอิอิ

อยากสอบถามเรื่องหนังสือนกยูงแดงกับหนังสือตอนพิเศษยังมีอยู่หรือเปล่าอคะ อยากได้มากเลย (ร้านที่เซนลาดมีไหมอะคะ พอดีอยู่ใกล้แถวนั้น) กะจะทยอยอ่านเรื่องที่นักเขียนแต่งให้หมด จะได้ซื้อทีเดียวเลย5555555
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 18-02-2014 10:08:36
ช้าไปไหมที่เราพึ่งได้มาอ่านเรื่องนี้  สนุกและแปลกมากกกกก ชอบหงคงฉ่วยที่สุดเลย พระเอกก็ชอบน้า ราชินีแคะเป็นอย่างนี้นี่เองอิอิ

อยากสอบถามเรื่องหนังสือนกยูงแดงกับหนังสือตอนพิเศษยังมีอยู่หรือเปล่าอคะ อยากได้มากเลย (ร้านที่เซนลาดมีไหมอะคะ พอดีอยู่ใกล้แถวนั้น) กะจะทยอยอ่านเรื่องที่นักเขียนแต่งให้หมด จะได้ซื้อทีเดียวเลย5555555

เซ็นฯลาดตอนนี้หมดค่ะ น่าจะได้ไปเติมประมาณปลายเดือนมี.ค.ค่ะ

เรื่องอื่นสามารถหาซื้อได้จากร้านที่แจ้งไว้หน้าบล็อกนิยายค่ะ^^
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 18-02-2014 10:24:32
เซ็นฯลาดตอนนี้หมดค่ะ น่าจะได้ไปเติมประมาณปลายเดือนมี.ค.ค่ะ

เรื่องอื่นสามารถหาซื้อได้จากร้านที่แจ้งไว้หน้าบล็อกนิยายค่ะ^^

ขอบคุณมากค่ะ จะรอของมาเติมน้าา^^
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 01-04-2014 09:52:10
 :oo1:   //ชูป้ายอวยคงฉ่วย   เคะราชินี~  เผิงเผิงน่าจะเป็นปลาหิมะนะ?    ,,พญานกยูงแดงกับปลาหิมะ~   รอเก็บเงินก่อนน้าอยากได้คงฉ่วยมาไว้ในสต๊อกอ่า~
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 13-04-2014 09:30:56
สนุกสุดยอด ขอบคุณสำหรับเรื่องนะค่ะ
อยากจะบอกว่าเรื่่องน่ารักมาก :m3:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: zatannn ที่ 14-04-2014 19:44:22
มันส์มาก นายเอกโหดมาก อยากเห็นแผลที่นายเอกฝากไว้ sm สุดๆ ชอบตอนจบด้วย ฟินสุดท้ายพระเอกก็ต้องเป็นทาสรักตลอดไปด้วยความเต็มใจ เย้
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 14-04-2014 20:18:39
 :oo1: กระจาย  :haun4: o13
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: one ที่ 16-04-2014 01:02:19
หนุกมากเลย ขอบคุณน๊า  :hao3:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ice-cream ที่ 16-04-2014 21:08:40
ไม่เคยอ่านแนวๆนี้มาก่อนเลย สนุกดีๆๆ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sb_ng ที่ 03-05-2014 15:33:45
เห็นหลายคนบอกว่าสนุก เลยตามมาอ่านบ้าง
อยากบอกว่าสนุกสมคำร่ำลือเลยค่ะ
ชอบบบบบ สนุกมากกกก
จริงๆไม่ค่อยนิยมที่อายุห่างกันเยอะๆนะ
ยิ่งอย่างคงฉ่วยด้วยแล้ว... นับอายุแล้ว โอ้โฮฮฮฮ 555555555
แต่อ่านแล้วยิ่งติด หยุดอ่านไม่ได้เลยค่ะ 5555555
น่ารักมากกกทั้งคงฉ่วยทั้งเผิงเผิง(และแปะชิกชิก)
เผิงเผิงคือแพ้ราบคาบ 555555 ซึนๆเขินๆ
รู้สึกว่าเวลาคงฉ่วยพูดกับเผิงเผิงคือเต็มไปด้วยความเอ็นดู น่ารักกกกก
ตอนที่เรือระเบิด จริงๆก็ค่อนข้างมั่นใจว่าคงฉ่วยรอดแน่ๆ
แต่ก็ยังน้ำตาไหลพรากกกกก 5555555
เศร้าตามเผิงเผิง T__T
คือเศร้าตั้งแต่ตอนที่เผิงเผิงกับคงฉ่วยคุยโทรศัพท์กันตอนรอคงฉ่วยมาแล้วหล่ะ 55555
แปะชิกชิกก็น่ารักมาก สร้างสีสันในเรื่องเลย
ชอบเรื่องนี้ค่ะ <3
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้มากๆค่าาาา
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Chompooiriza ที่ 03-05-2014 16:18:00
สนุกจังเลยค่ะ ออกบู๊ๆดราม่า แต่ก็มีตอนเบาสมองดีด้วย ชอบตอนจบมากค่ะ รู้สึกว่าจบดี ขอให้คุนลู่กับคงฉ่วยมีความสุขมากๆน้า ทุกข์มาเยอะแล้ว~<3
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: keinoo ที่ 15-05-2014 22:19:25
 :-[  ยกนิ้วให้คนเขียนเลยคร่ะ!!   o13
(แบบว่ามาอ่านเอาหลังจาก อ่านเรื่องของน้องเพชรเพทาย แล้วรอตอนต่อไปอยู่อ่านะ :o8:)
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 27-05-2014 12:32:10
ขอบคุณค่ะเต็มอิ่มมากจริงๆ
ตอนบอกว่าจบน้ำตาเราเกือบไหล
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 07-06-2014 20:34:37
เผิง เผิง ทำเป็นไม่ชอบคงฉ่วยเข้าไปเถอะ ถ้าซักวันคงฉ่วยหายไปแล้วจะรู้สึก :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 08-06-2014 07:23:01
ขอเลือดด่วนส่งมาที่ทะเลเลย :pighaun :haun4: :m25:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 08-06-2014 16:18:37
เป็นนิยายที่อ่านแล้วเพลินมากเลยค่ะ ขอบคุณนักเขียนสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: RnSoMzZ9 ที่ 08-06-2014 21:31:03
กว่าจะได้มาอ่านเรื่องนี้ก็ปาเข้าไปหลายปีแล้ว
อยากจะบอกว่า "หลงรัก" เรื่องนี้ได้เต็มๆปากเลยค่ะ
ทั้งคาแรกเตอร์ ความเป็นตัวตนของตัวละครทุกๆตัว
หรือแม้แต่คำพูดของตัวละคร และภาษาในการบรรยาย
ทุกอย่างมันลงตัวมากจนไม่รู้จะหาดีกว่านี้ สำหรับความเป็นหงคงฉ่วยแบบนี้ได้ยังไงอีก
แต่เสียใจอย่างนึงคือ อยากได้รวมเล่มค่ะ TwT
แต่ละดูข้าน้อยจะช้าเกินไปเสียแล้ว

ยังไงก็ขอบคุณผู้เขียนไว้แบบสุดกำลัง
นานๆจะได้อ่านนิยายที่อ่านแล้วทั้งเอ็กซ์และครบรสอื่นๆในเวลาเดียวกัน
ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: howru ที่ 10-06-2014 09:35:52
อ่านจบภายในสองวัน สนุกมากจริงๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อไปนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ▲TEACHCHY▼ ที่ 12-06-2014 11:12:46
เรื่องนี้ทำไมพ่อนกยูงแสบแบบนี้ล่ะคะ หลงเลย555

ดราม่าทำน้ำตาซึมเลยค่ะ รู้สึกแน่นๆหน่วงๆที่อก(แบบนี้ไม่ต้องยกออกนะ555)
พอรู้ว่าจะได้เจอกันอีดครั้งนี่แบบนี้ดีใจมาก  :hao5:
ดีใจประหนึ่งเข้าไปร่วมชิม(?)คงฉ่วยด้วยเลยทีเดียว :laugh:
พอฉากที่เสี่ยวชิกบินไปเกาะ แว่วได้ยินเสียงในมโนว่า
"ร้องไห้ ร้องไห้" ด้วยแหละ คุณนกแสนรู้(ช่างฟ้อง555)

คุณจูคะซดมาม่าจนติดคอแล้วจะไม่ตบท้ายด้วยของหวานจริงหรอ (อ้อนๆ :man1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: white feather ที่ 22-06-2014 15:27:17
เราชอบจังเคะราชินี เก่งทุกอย่างเลย
ชอบเวลาแกล้งเผิงเผิง เผิงเผิงนี่สู้ไม่ได้เลย
ก้อเข้าในนะ เพราะเผิงเผิงเวลาโดนแกล้วแล้วน่ารัก
มีดราม่านิดๆหน่อยๆให้พอมีรสชาติ จะได้อ่านกันแบบลุ้นเนอะ
แอบหลงรักเสี่ยวชิกด้วย ฉลาดมากกกก พูดซ้ำสองครั้งน่ารักดี ขี้อ้อนอีกด้วย
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Orange151987 ที่ 24-06-2014 16:57:53
พึ่งได้เข้ามาอ่าน o13ติดจนวันๆไม่ได้ทำอะไรเลย
ชอบมากกกกกกกกกก :L1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 03-07-2014 17:00:31
พึ่งจะได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ มันสนุกมากกกก คงฉ่วย เป็นนายเอกที่สุดยอดมาก

มันให้อารมณ์ที่หลากหลาย อ่านแลัวไม่อยากให้จบ อยากให้มีไปอีกเรื่อยๆ แบบหาบทสรุปไม่ได้

ยิ่งตอนใกล้จะจบนะ มันบีบอารมณ์สุดๆ ต่างคน ต่างต้องเลือก เลือกแบบที่เราอ่านแล้ว น้ำตาไหลพรากเลย

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีอีกเรื่องนึง ที่จะอยู่ในใจเรา 'นกยูงแดง'
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: minniez ที่ 04-07-2014 15:58:26
อยากรู้จริงๆนะ ว่าจริงๆแล้วอายุเท่าไหร่ 55555 นับไปนับมา แอบเยอะ  :haun4:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 10-07-2014 19:41:16
 :really2:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 10-09-2014 03:21:53
จบแล้วววววววววววว
สนุกมากกกกกกกกกกกกกก

และแล้วก็ได้อาาน หลังจากที่เห็นในห้องแนะนำนิยาย เคะราชินีอันดับ 1ของเล้า

สารภาพว่าเห็นเรื่องนี้มานานละ เปิดอ่านตอนแรกไม่ผ่านๆ แต่พอไม่ี่วันที่ผ่านมา เพิ่งอ่านมังกรน้ำ มังกรไฟของคนเขียนจบแล้วชอบมากกกกกกกกก เลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันที ผลสุดท้าย สนุกและดีมากๆ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: rukmak ที่ 05-10-2014 16:02:14
เรื่องนี้สนุกมากเลย :pig4:
 นายเอกเราเก่ง เริด  มาดราชินีสุดๆ สมคำร่ำลือจริงๆ  ชูป้ายไฟเป็นfcหงคงฉ่วย  :m11:
เผิงเผิงก็น่ารัก ซึนจังนะพ่อหนุ่ม :impress2:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 06-10-2014 11:58:59
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 29-10-2014 01:21:44
สนุกมากๆ ยังไม่อยากให้จบเลย  :o12: :o12:

เป็นเรื่องที่น่าสนใจเลยแหละ ชอบมากครับ ทุกตัวละคร

คงฉ่วยก็เท่ เด็ดขาด และฉลาด สมเป็นคนที่ผู้อื่นหวาดกลัว

เผิงเผิง ก็เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ และใจดี เสมอสมกับเป็นตำรวจ

แต่ชอบที่สุดคือ แปะชิกชิก

ผมอยากได้ นกอะไรฉลาดได้โล่จริงๆ  o13 o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 31-10-2014 17:39:47
สนุกมากเลย  ชอบอ่ะ
อยากให้มีตอนพิเศษอีกน่ะครับ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 08-11-2014 22:58:02
เห็นมีแต่คนแนะนำ

เลยมาอ่านดู

แต่อ่านไปสักพัก

แบบว่าชอบมากกกกกก
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: 14th-friedegg ที่ 09-11-2014 00:23:18
ชอบเรื่องนี้มากๆเลยคะ

อ่านรวดเดียวจบไปเลย

ซื้อเก็บไว้เรียบร้อย

ขอไปหาอ่าน คุณจิ้งจอกต่อนะคะ

ชอบเรื่องแนวมาเฟียมากๆๆๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 04-12-2014 08:10:06
ยังไงก็สงสัยอายุ มันตกใจจริงๆนะ กะ อายุเน๋ย 55555 ชอบอ่ะ สนุกคร่า
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 11-02-2015 13:23:28
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกกกน๊าาาาา
คงฉ่วย "เคะราะราชินี" ที่แซ่บมากกก
ชอบอ่ะ แบบว่าชอบบบบที่สุด  :ling1:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tantaku ที่ 13-02-2015 00:33:52
หนูไปมุดหัวอยูไหนมาาาาา :z3: มันคุ้มค่ากับการอ่านมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :sad4:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: comai0618 ที่ 15-02-2015 14:04:33
เข้ามาอ่านอีกรอบค่าาาาาา ก็ยังน้ำตาแตกกับฉากบนเรืออีกเช่นเคยย :hao5:
คิดถึงคงฉ่วย คิดถึงเผิงเผิง คิดถึงเสี่ยวชิก คิดถึงคนเขียน คิดถึงทุกคนเลยยย เป็นนิยายบนหิ้งของข้าพเจ้าเลย5555 อ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อจริงๆ o13 o13
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: HANEUL ที่ 12-03-2015 20:03:37
คิดถึงเรื่องนี้ ><

#เคะแก่จงเจริญ

 :katai5:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: abc_b ที่ 13-03-2015 18:16:10
ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายสุดเเซบ(?)
หาอ่านเคะแบบนี้ทานานละ ราชีนีได้อีก ^^b
ชอบคุณสารวัตรนะ เหมือนน้องโฮ่งตัวโตๆดี
แต่ชอบที่สุดคือเสี่ยวซิงนี่แหละ55 นกอาร้าย~พูดเก่งจริง :laugh:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Peung002 ที่ 14-03-2015 16:05:20
เจ๋งโคตร  o13

บอกตามตรงเลย ตอนเห็นชื่อเรื่องแล้วไม่กล้าอ่าน
ตัวละครที่ชื่อแบบจีนๆนี่มันยากแก่อิชั้นในการจดจำค่ะ 555
แต่พอได้อ่านแล้ว มันสุดยอดมากกกกกกกก
ครบทุกรสเลยจริงๆ แถมอ่านไปยังเทใจให้ราชินีเคะอย่างหมดใจเลยค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับเรื่องสนุกๆ
แอบเสียดายที่เพิ่งเข้ามา เลยไม่มีนิยายเรื่องนี้สะสมไว้เลย  :z3:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: severuslover ที่ 12-04-2015 00:16:58
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

ก่อนอื่น ขอบคุณผู้เขียนมากนะคะ ที่แต่งเรื่องราวสนุกๆแบบนี้ออกมาให้ได้อ่าน
เพิ่งได้เข้ามาตามอ่านในเล้าเมื่อไม่นานนี้ แต่ได้ยินชื่อเรื่องนี้มากนานแล้ว
ต้องขอบอกเลยว่า นอกจากอรรถรสที่ได้จากการอ่านแล้ว นี่เป็นเรื่องแต่งอีกเรื่องที่เรียกน้ำตาเราได้อย่างมากมาย
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่ีพาเราไปสู่จินตนาการที่สนุกและเข้มข้น
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pannuna ที่ 21-05-2015 17:17:04
เอ่ออออ ยังมีให้จองอยู่ป่าวคะ

สนุกอ่ะ เหมือนแต่ละคนต่างใช้แผนซ้อนแผนในตอนจบ อายุของคงฉ่วยนี่พอจะเดาๆได้ละ

ชอบเสี่ยวชิก น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 04-06-2015 19:25:35
โอยหลงรักเรื่องนี้
หลงคงฉ่วยนี่เท่บาดใจ แมนเกินหน้าเกินตาพระเอกเลยนะ
เรื่องพระเอกจำเป็นมั้ย 555555555
จำเป็นดิ่เนอะๆ ไม่มีใครMเท่าเผิงเผิงอีกละ ก๊ากกกกก
เป็นพระเอกที่น่ารักน่าหยิกที่สวดดดดด  :hao7:
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tutatoomtam ที่ 15-06-2015 13:18:38
 :pig4:
อ่านสนุกมากๆเลยค่ะ รักคงฉ่วยมากๆ ทั้งฉลาดและน่ารัก(เรามองคงฉ่วยแบบนี้5555555) ตอนแรกที่อ่านคือเตรียมใจใว้แล้วว่าต้องดร่ามาแน่นอนแต่ที่ไหนได้ ชอบตอนจบมากๆเลยค่ะ น่ารักมากๆ
หัวข้อ: Re: 红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: kiszy ที่ 22-08-2015 18:32:42
ท่านนกยูงน่ารักมากเลยอ่ะะะะะ เรื่องนี้เมะกับเคะเหมือนนิสัยจะสลับกันนะ 555
หัวข้อ: Re: [แจ้งวางขาย]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: juon ที่ 23-08-2015 20:39:02
แจ้งร้านที่วางจำหน่ายรวมเล่ม หน้า1ค่ะ และสามารถติดตามข่าวสารการรวมเล่มเรื่องอื่นๆ ได้ที่ Facebook ตามลิงก์ด้านล่างลายเซนค่ะ

ขอบคุณค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 24-08-2015 10:01:06
ชอบแนวนี้มากอ่ะ สนุกโครตๆ
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ZYSQ_ ที่ 13-11-2015 17:29:07

ความสนุกหลักๆของนิยายเรื่องนี้คือการคำนวณอายุนายเอก5555555

"หงคงฉ่วยมีขึ้นชื่อมา30ปี คนที่เริ่มสร้างชื่อได้ขั้นต่ำก็อายุ15"

"คงฉ่วยแก่กว่าเว่ยจินสิบกว่าปี"

"เว่ยจินอายุ38 เถียนซานอายุ50 คงฉ่วยเป็นศิษย์พี่ของเถียนซาน"

"รอยสักกลางหลังสักก่อนที่เผิงเผิงจะเกิด"

"ลู่อี้เผิงอายุ27-28ปี"

"เด็กชายอายุ7-8ขวบ พี่ใหญ่อายุ12-13"

"ถ้าหากเขายังมีชีวิตอยู่ตอนนี้ก็คงอายุ57-58แล้วนะ"

ฯลฯ


 :a5: :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: jennyha ที่ 07-02-2016 00:55:46
สนุกมากคะ เป็นนิยายที่ คนแก่โคตรน่ารักฮ่าๆๆ พระเอกก็น่าแกล้งหน้าหยิกจิงๆ ตอนจบแบบ หน่วงและซึ้งมากๆเลยคะ ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: noopukna ที่ 24-04-2016 17:09:33
เป็นเรื่องที่อ่านเพลินมากกกกกกกกกก สนุกทุกตอนจริงๆค่ะ บางตอนหัวเราะจนคนข้างๆหันมามอง (เราผิดตรงไหน ก็มันตลกอ่ะ เนอะๆๆ)  ขอบคุณนะคะ และจะติดตามผลงานเรื่องต่อไป   :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: bojaemyboo ที่ 04-05-2016 11:20:22
เรื่องนี้สนุกมากๆนะคะ ถ้ารีปริ้นอีกครั้ง เราจะไม่พลาดนะคะ ปล.พึ่งเป็นเข้าเล้าได้ไม่นานเท่าไหร่ค่ะ
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Sky ที่ 07-07-2016 23:16:29
ชอบมากเลยค่ะ สนุกมากๆเลย อ่านจบแล้วแบบข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียว555555555
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ออกมาให้อ่านนะคะ
 :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 06-08-2016 22:04:58
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 22-08-2016 00:50:25
อ่านจบแล้วสงสัยต้องเสียเงินซื้ออีบุ๊คจริงๆแล้วล่ะ เป็นนิยายขึ้นหิ้งอีกเรื่องของนี่เลย ฮืออออออ ทำใจตั้งนานกว่าจะอ่านจบ โคตรดี :hao5: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Imagine_chic ที่ 12-12-2016 11:55:18
สนุกมากเลยค่ะ เป็นเรื่องที่มีครบทุกอารมณ์จริงๆ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Melodyinpiano ที่ 06-01-2017 13:47:18
เป็นนิยายวายที่ชอบมากกกกถึงมากที่สุดดดด. อยากซื้อนส.เก็บไว้แต่ไม่รู้จะไปสั่งที่ไหนไม่อยากซื้อmeb แต่อดใจไม่ไหวซื้อmebในที่สุด :hao7:  เรื่องนี้ชอบคงฉ่วยสุดดดดดดด อยากเป็นสัมมีย์นางงงง :z1:  แค่คิดเลือดกระฉูดตายอย่างสงบแล้วววว :pighaun:  :jul1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 16-02-2017 18:19:16
สนุกมากค่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Siran ที่ 21-02-2017 20:35:06
ฮื่ออ ชอบมากเลยค่ะ
เผิงเผองน้ยน่ารักที่สุดดด  :o8: :-[
เสี่ยวชิกยิ่งน่ารักไปใหญ่
คงฉ่วยก็ครบรสเหลืเกิน แซ่บจนเผิงเผิงโงหัวไม่ขึ้นเลยเชียวว อิอิ  :hao6:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 22-04-2017 20:36:02
ขอบคุณนะคะนิยายสนุกมากๆเลยค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Kio ที่ 22-04-2017 23:02:09
ของดีขนาดนี้คงต้องโทดตัวเองนั่นแหละค่ะที่ไม่ยอมเข้ามาอ่านตั้งนานเพราะเหตุผลงี่เง่าว่าจำชื่อยาก 55555555555555555

แบบว่าครบรสมากเรื่องนี้ ทำให้อินว่านี่แหละที่เรียกว่ามาเฟีย! มันต้องอย่างเงี้ย ภาษาเหมือนนิยายแปลเลย ชอบ แล้วส่วนตัวเนี่ยก็ยังสะเทือนกับอดีตของคงฉ่วยอยู่ไม่หายเลยกระทั่งตอนนี้ คนที่ผ่านมาได้เนี่ยเข้มแข็งมากจริงๆ แต่ดีแล้วล่ะที่ตอนนี้มีความสุขโนะ ♡

ปล. ขอสมัครเป็นเอฟซีแปะชิกชิกได้ไหมคั้บ

ปลล. ลองเดาเล่นๆ ว่าคงฉ่วยคงอายุสัก 52-53 ได้ ถูกไหมเนี่ย เพราะห่างกับพี่ใหญ่(จำไม่ได้) 5 ปี นั่นหมายความว่าพอคุณนกยูงเราถึงวัยเบญจเพส เผิงเผิงเพิ่งจะเกิด ขุ่นพระ รุ่นใหญ่เนี่ยแซบจัง กี้ด
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: DEMoNiO ที่ 22-08-2017 18:09:18
สนุกมากเลยค่าา ชอบเผิงๆเค้านะ

เมะในอุดมคติ555 :hao7:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: MacaroonCookie ที่ 28-12-2017 17:18:47
สนุกมากกกก ชอบหงคงฉ่วย ฉลาด มีสเน่ห์ ดึงดูดมาก แรกๆขอสารภาพว่าแอบอ่านแบบข้ามๆ พออ่านไปอ่านมาโอ้โห วางไม่ลงเลย พล้อตวางได้น่าลุ้นมาก เดาไม่ถูกเลยว่าจะลงเอยกันยังไงตัวจริงของนกยูงแดงของเราเป็นใคร คงฉ่วยนี่ต้นแบบเคะราชินีของจริง แซ่บมากค่ะ ทำเอาเผิงเผิงเราหมดแรง คื้อออ อ่านไปมีทั้งฮา ดราม่ากรุบกริบ โดยรวมมันส์มากก ชอบมากเลยค่ะ :mew1: :impress2:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: tutatoomtam ที่ 04-01-2018 14:54:53
แวะมาอ่านเพราะว่าคิดถึง :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Panamapaper ที่ 07-01-2018 20:05:00
 :mew1: ดีที่สุด อีกหนึ่งเรื่อง ขอบคุณน้าาา เขียนดีมากๆ :)
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 12-01-2018 11:42:06
กดไลค์จึกๆ
ชอบมากกกก
แอบลุ้นให้เผิงเผิงน้อยเอาชนะก๋งก๋งสักครั้ง (แม้จะไม่เห็นแววก็ตาม)
ขอบคุณมากค่ะ
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 13-01-2018 21:52:16
 :o8: ดีงามนางเอกที่เป็นพญาที่สุดจริงๆ  :hao3:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้าที่ถูกถีบจากสวรรค์ ที่ 20-05-2018 23:08:16
ฮืออ พึ่งมาอ่าน สมัยอัพตอนนั้นยังอยู่ประถมอยู่เล้ย  :katai5: คือก็หลายปีมากๆแล้ว ความหวังก็ริบหรี่ซะเหลือเกิน...อยากอุดหนุนเรื่องนี้จัง ฮือออ เกิดช้าไป ไม่น่าเลย :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 23-05-2018 13:54:26
 :m20: :-[
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 04-08-2018 23:07:28
เพิ่งได้อ่านจนจบค่ะ ประทับใจมาก ชอบสุดๆ
สารภาพว่าเมินเรื่องนี้มาหลายครั้งมาก
ไม่เคยเปิดใจเข้ามาอ่านซักที
เพราะอะไรก็ไม่ทราบ 555
แต่พอได้อ่านแล้วก็หยุดไม่ได้ รวดเดียวจบ
ปกติแล้วเราไม่ค่อยชอบอ่านนิยายที่ต้องรอทยอยอัพค่ะ
ยิ่งถ้าเป็นเรื่องนี้แล้วละก็ ถ้าต้องรอ คงต้อรอจนใจจะขาดแน่ๆ
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ยังคงความสนุกและไม่ล้าสมัยเลยแม้แต่น้อย
เทียบกับปัจจุบันที่นิยายวายเกิดขึ้นมากละลานตา
บางเรื่อง คุณภาพผิดกันมากเลยค่ะ เทียบไม่ได้กับเรื่องนี้เลยจริงๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ
(เมื่อสักครู่นี้ เราได้กดซื้อรวมเล่มไปแล้วค่ะ 555)  :mew1:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: Mushroom_mus ที่ 04-12-2018 18:09:46
มีเนื้อเรื่องแปลกใหม่ ชอบมากๆ คงฉ่วยก็ราชินีเว่อ รักทุกตัวละครเลย
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: pond_sn ที่ 29-10-2019 21:51:48
ขอบคุณค่าทา
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: JanTi ที่ 27-07-2020 11:32:13
เห็นเรื่องนี้จากกระทู้นิยายแนะนำ เลยเข้ามาอ่าน อ่านแล้วสนุกประทับใจมาก มีฉากให้หัวเราะ อมยิ้ม เสียน้ำตา ขอบคุณมากๆนะคะ  :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [แจ้งข่าวหน้า1]红孔雀 นกยูงแดง (มาเฟีย?vsตำรวจ SMนะ!-จบ) แปะรูปp40 :9/9/2554
เริ่มหัวข้อโดย: reginasorn ที่ 08-08-2020 21:25:56
ชอบมากกกกกกก ทำไมถึงเจอเรื่องนี้ช้านะ แต่ไม่เป็นไรชอบนกยูงที่สุดดดด แต่สงสารพระเอกตลอดไม่เคยได้ชนะเลย5555 :impress2: