หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[A-J.seiya*]

งื้ออออ
พี่ทายเข้าใจผิดนะ!!!!

พี่เพลงไม่ได้คิดอะไร กะ ขนมซักหน่อยยยย
(ใช่มั๊ยวะ ??)



ไม่นะ !!!
พลอยไม่ใช่ตัวจริงหรอก  เชื่อดิ !

^^

[LIZZ]

ไม่ว่าฝนจะตกลมจะแรง แม้เพลงจะเป็นรึไม่เป็นพระเอก ก็เชียร์

ขนมเพลง ขนมเพลง เพลงขนม เพลงขนม

ขนมของเพลง เพลงของขนม !!!!!!!!

เชียร์คู่นี้อย่าออกนอกหน้า ขนมเพลง ขนมเพลง ขนมเพลง

[menano]

หวายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

พี่ทายเองหรอเนี่ยพระเอกของเรา

แถมยังชอบผู้หญิงอีก

น้องขนมของเราจะมีเครียดม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย

รอวันที่พระเอกของเรามีใจให้น้องขนมนะจ๊ะ

[love_y]

ตามอ่านมาทันซักที

ตอนเรื่องสุดท้ายกุก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิต

มาอ่านตอนนิยายจบแล้วเลยไม่ได้ตามเม้น

แต่เรื่องนี้อ่านตามตั้งแต่ต้นเลย จะเม้นให้ทุกตอนเลยคร่า

ดีใจมากเลยที่เบบี้แต่เรื่องใหม่แถมเป็นภาคต่อของพี่ต้าร์ด่ะข้าวถึงจะเป็นรุ่นลูกก็นะ

ยังงัยก็ยังได้เจอพี่ต้าร์ก่ะข้าวให้หายคิดถึงอยู่บ้างล่ะนะ

อ่านมาตอนแรกๆนึกว่าน้องเพลงจะเป็นพระเอกซ่ะอีกอ่ะ แอบเสียดาย

อยู่มากเหมือนกันนิ แต่ไม่เป็นไร เชื่อมือเบบี้ล่ะ รออ่านตอนต่อไปอยูนะคะแอบค้างอยู่นิดหน่อย

[silw]

มาอีร่อบนี้ พี่ทายเป็นพระเอกเหรอ ไม่อาวววววววว

พี่ทักน่ารักกว่าอะ 55555

[tamtam]

เริ่มหายงงกับชื่อตัวละครแระ

บุคคลิกเริ่มชัดเจน

ขอบคุณนะคะ

[mecon]

โหยทักทายนายแน่มาก ฟันมะเลือกเลยอ่ะ
ส่วนน้องขนมคงประหม่าแบบเคยๆสินะ เคยเอาพี่เพลง
เป็นเกราะป้องกันตัวใหญ่เลย น่ารักกกกกกกกก
พี่เพลงยังอ่อนโยนเหมือนเคยเลยอ่ะ
+1 จัดไปคะ นุ้งขนมรักเขาข้างเดียว จะชีช้ำมะเนี่ย เอ้ออออออ

[sogato]

น้องเบบี้ เข้าเล้าได้ยัง รออยู่นะคะ

[เบบี้]

วันนี้เพิ่งเข้าเล้าได้
จะเข้าแต่เช้าแล้ว  ลองกี่ครั้งก็บ่อได้.. ไม่มีไรทำเลยทั้งวัน
ลองเปลี่ยนตั้งหลายเครื่อง
เว้อออ.. ไมเข้าไม่ได้วะ.. เป็นงง
แต่หลังจากที่แม่ดูหวยเสร็จ  มันก็เข้าได้ละเมื่อกี้ กร๊ากก..
แนะนำให้คนอ่าน  เต้นรอต่อปายย

[zingiber]

 

เข้ามาทำตามคำแนะนำของเบบี้ อิอิ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[nbee]

   ด้วยคน 

คืนนี้จะมามั้ยอ่ะเบบี้

ไม่เป็นไรถึงทายจะเป็นพระเอก

แต่ยังไงเราก็รักเพลงเหมือนเดิม
+1 พร้อม

[meng]

 

มานั่งรอวันพระเอกของพี่เบบี้จะออกโรงเสียที

เป็นกำลังใจห้นะคับ

บะบาย

[kimagain]

พระเอกใครก็ได้ แต่ให้ครบคู่ทุกคนนะจ๊ะ เบบี้ 

[TinaJunior]

รอเบบี้

[sodamini]

เดินเล่นรอน้องสาวว
ให้ทายเป็นพระเอกตัวจริงไปก็ได้ แต่เอาพี่เพลงเก็บไว้ในใจนะขนม 

[nopkar]

น้องขนม เหมือนน้องปานเรยอ่ะ

น่ารักเหมือนกันเรยยย

[nOn†ღ]

เข้ามา  ตามเบบี้ด้วยคน

[Fujitaga]

รู้สึกว่าพี่ทายจะเจ้าชู้ไม่หยอกเหมือนกันนะครับ
แล้วขนมจะเป็นไงบ้างนี้ ถ้าเกิดจะรักกับทายจริง ๆ
ชักเริ่มเป็นห่วงขนมแล้วซิ

[nam-nueng]

จะมายัง รออยู่นะจ๊ะ   

[a_tapha]

เบบี้จ๋า


ไงก็ช่วยหาหนุ่มน้อย


น่ารักๆ มาปลอบใจพี่เพลงแทนแล้วกันนะค่ะ

 

[yee]

เบ จ้ามาได้แล้วจ้า

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

WHAT HAPPEN WITH MY SISTER??

อ้ายน้องเบบี้
ทำไมเด๋วนี้ลงช้าจังหง่ะคับ??
ไม่ว่างเหรอ??

[เบบี้]

 :เฮ้อ:เศร้า คิดเรื่องไม่ค่อยออก..
แฟนก็ไม่ได้ดั่งใจ..
เลยนั่งแต่งฮิห้าอยู่..
ใจก็เร่งเล้าให้ไปเขียนนิยายต่อ..
แต่หัวใจดวงน้อยของเบบี้ยังเซ็งๆ 
นั่งแต่งหิห้าอย่างไม่ค่อยมีอารมณ์.. พร้อมกับมีนันทนาการ  โดยการดูประกวดทิฟฟานี่โชว์
...
เมื่อกี้เบบี้เล็งคนที่ 4,22,23  เย้ๆ  พวกพี่เค้าได้เข้ารอบด้วยอะ

[A-J.seiya*]

^
^
^

แต่ง ฮิห้า นี่สนุกจริง

มันส์กว่าตอนเม้นท์กลับอีก ฮ่าๆๆๆ



 

[เบบี้]

เวท อะ มินิท
รอหน่อยๆ
อยากต่อมากจริงๆ
ขอเวลาหน่อยนิดหนึ่งๆ
กำลังนึกเรื่องอยู่..
เวท อะ มิ นิท
รอก่อนๆ
อย่าเพิ่ง หนีไปไหน
ชั้นจะเรียกบอกว่า
ไอ เลิฟ ยู
เลิฟ ยู  ที่เข้ามาดัน

ฮ้า.. เพลงเพราะป่ะ  เอิ้กกกก อีเบบี้บ้า

[เบบี้]

ตอนที่7.


“แม่ง.. เสียๆ..เหี้ยยต่อ เอ้า .. คว...เอ้ยย”
“เล่นส้นตีนงี้เอามากรูเล่นเอง”เสียงไอ้โตโวยวาย
“โอ้ย.. เชี้ย เดี๋ยวดิ..”ไอ้ต่อยื้อเกมส์มันกลับ
“คุณโตกับคุณต่อครับ..คือว่ากระผมทำงานอยู่ช่วยไปไกลๆหน่อยได้ไหม...รำคาญ”ผมบอกมันอย่างหน่ายๆ  มันเล่นกันมาสองชั่วโมงได้แล้ว  การบ้านก็ไม่ยอมทำ  ผมต้องมานั่งแปลไอ้ภาษาอังกฤษทำเผื่อมันสองตัวเพราะว่ามันอยู่กลุ่มเดียวกับผม
“เอ้า..เชี้ย  มึงส่งเหี้ยไรเนี้ย เอ้า มึงมีกองกลางไว้ทำไมไม่ส่งวะ  สัตว์เอ้ย..เอ้าๆไม มึงชอบเลี้ยงลูกหรอไอ้เหี้ยต่อ ..อ่อนชิบหาย” มันคงสนใจผมมากอะครับ  รู้สึกว่าจะเข้าใจที่ผมพูดเมื่อกี้
“เฮ้อออ.. เหนื่อย”ผมบ่นเบาๆ แล้วหันไปมองกองวาดภาพที่วาดค้างไว้เมื่อเช้ามืด
“บ่นห่าไรว้า”เสียงไอ้โตหันมาหาผม  ผมทำหน้าหน่ายใส่มัน
“แปลเองนะ”ผมยื่นหนังสือให้มัน  ไอ้โตทำหน้างงๆ  ส่วนไอ้ต่อก็ยังสนใจเกมส์ต่อ
“อ่าว.. มึงทิ้งไว้งี้แล้วพวกกรูทำไงอะ”ไอ้โตพูดขึ้นทำเอาไอ้ต่อหยุดเล่นเกมส์
“กรูแปลไปครึ่งเรื่องแล้ว พวกมึงก็ทำต่อแล้วกัน..ขอกรูพักบ้าง แปลเสร็จเมื่อไหร่เอามาให้กรู”ผมบอกมัน  แล้วจัดกระเป๋าตัวเอง  พร้อมกับกระดาษวาดภาพแล้วลุกขึ้นยืน
“จะไปไหนวะ”ไอ้ต่อถาม
“บ้านสวน”ผมบอกมัน  แล้วเดินออกมา  บ้านสวนคือที่สำหรับพวกเราหลังจากกินอาหารเที่ยงเสร็จ  มันอยู่หลังโรงเรียน  เงียบสงบ  ด้านหลังเป็นสวนป่าเล็กๆที่ลึกจากด้านหลังห้องสอนศิลปะ  ผมชอบไปนั่งตรงนั้นถ้าหัวสมองมันเริ่มตึงๆ

พอมาถึง  ผมก็ปิดมือถือพร้อมกับเปิดไอพอตเสียบหูกับเพลงเบาๆที่เตรียมไว้  เริ่มจัดของวาดภาพ  หลับตานึกอะไรอยู่ในหัว  ตอนนี้สมองมันว่างเปล่าไปหมด  คิดไม่ออก  ภาพที่ร่างทิ้งไว้เมื่อเช้ามันยังไม่สวยสะดุดตาพอ  แบบไหนดีถึงจะออกมาสวยเด่น  แบบไหน...

อยู่ดีๆในหัวก็คิดไปถึงหน้าพี่ทายเมื่อวาน  ที่ทำเอาเรานอนไม่ค่อยจะหลับ  กับคำพูดประโยคเดียว
“เดี๋ยวก็ดำหรอก”  ตกใจชะมัด  เคยไหมบางทีเราถูกใจหรือหลงชอบใครบางคนโดยบังเอิญ  ถึงแม้จะปลื้มเงียบๆ  แค่เค้าพูดอะไรมาเราก็รู้สึกตื้นเต้นชะมัด 
เฮ้อออ ...  ไม่ใช่เรื่องนี้สิที่จะคิด   มันเป็นไปไม่ได้หรอก  เค้าเป็นใครเราเป็นใครน่าจะเจียมตัวไว้ซะบ้างนะ  ขนม

ผมลงมือร่างภาพใหม่อีกครั้ง  ออกแบบเครื่องประดับงั้นหรอ  คราวที่แล้วอาจารย์ก็ชอบและถูกใจภาพของเรามากเลยนะ  แต่ตอนนั้นมีดีเกินไปจนเรากลัว  กลัวว่าครั้งนี้จะด้อยกว่าครั้งที่แล้ว  มันเลยทำให้คิดว่าทำยังไงถึงจะแตกต่างและดึงดูดมากกว่าครั้งก่อน  แบบไหนดี..  คิดไม่ออกจริงๆ  กลัวไปหมด...
ทิ้งตัวลงนอนบนไม้เก่าๆนี่อีกครั้ง  หลับซะ เผื่ออะไรๆจะดีขึ้นบ้าง .........



กริ๊งงงงงงงงงงงง!!!!!!!..



“ขนมมมมมมม”เสียงเรียกมาแต่ไกล  ที่จริงตื่นตั้งแต่เสียงกริ๊งแล้วละ
“อืมม..”
“ขึ้นเรียน”เดียร์บอก
“อืมม..”ผมตอบอีกครั้ง  ยังสะลึมสะลืออยู่  คว้าเก็บสีกับดินสอใส่กระเป๋าย่ามต่างหากกับกระเป๋านักเรียน
“หลับหรอ”ทอยถาม
“อืม..”ผมบอก
“เป็นไรเปล่าอะ”เดียร์ถามอาการผมอย่างสงสัย
“เปล่า.”ผมส่ายหัวตอบ
“ทำไมไม่ร่าเริงอะ. มีไรป่ะ.เห็นไอ้ต่อกับไอ้โตมันบอกว่าแกโมโหมันสองตัวหรอที่ไม่ช่วยทำงาน”เดียร์ถาม  ผมส่ายหัว  ที่จริงไม่ได้เป็นอะไรหรอก  ผมก็เป็นขอผมอย่างนี้และ  บางทีตอนอยากวาดรูปแล้วอารมณ์มันไม่เครื่องไหวสมองมันก็จะนิ่งๆเฉื่อยๆ เหมือนคนตายอดตายอยาก
“...แกเป็นไรเนี้ย..”เสียงไอ้เดียร์ไม่วายถามต่อ
“เปล่าเป็นแค่ง่วงนอน”ผมบอกมัน
“อืมๆ...ชั้นก็คิดว่าเมนส์ไม่มา”
“ฮ่าๆๆ...”ไอ้เดียร์มันหัวเราะเพราะว่าหลบเท้าที่ผมตะวัดจะเตะมันอย่างล้อๆที่มันแซวผม  แล้วก็ต้องหลุดยิ้มออกมา
“นี่ขนม”ทอยมันเรียกเสียงแข็ง  ผมเงยหน้าไปมองหลังจากรูดซิบกระเป๋าเสร็จ
“ถามไรหน่อยดิ”ทอยพูด  ผมเงยหาอย่างงงๆ
“ไรหรอ”
“ขนม.......”ทอยพูดแล้วทิ้งระยะไว้








“ชอบพี่ทายหรอ??”
ชอบพี่ทายหรอ  ชอบพี่ทายหรอ  ชอบพี่ทายหรอ  .. ก้องกังวานในหัวผมอย่างตกใจ
ไอ้เดียร์หน้าอึ้งไม่แพ้ผม

“ห๊ะ.!!”ผมร้อง
“เราถามว่าชอบพี่ทายหรอ”ทอยถามสีหน้านิ่งจนหน้ากลัว
“ปะ.  เปล่าสักหน่อย.”ผมรีบปฏิเสธ
“ไม่จริงอะ..เราดูออก”ทอยพูด
“อะ  ..อะไร.. ดูออกอะไร..”ผมถามตะกุกตะกัก
“ก็ขนมจะมีท่าทางอย่างนี้เวลาเห็นพี่เรา..”อะไรวะ  กรูเพิ่งเห็นพี่มึงพร้อมมึงเมื่อวานมึงจับได้ละหรอ
“บ้าแล้ว..คิดมากน่า”ผมบอกแล้วยิ้มให้
“หรอออออออ???....”ทอยทำเสียงแบบไม่เชื่อ 

“นี่ๆ..เดียร์ดูพี่ชายเราดิหล่อม๊ะ”เสียงทอยพูด  แล้วหยิบมือถือขึ้นดู  ผมมองมันสองตัวอย่างตื้นเต้นตกใจกับคำถามที่ทอยถามเมื่อกี้ไม่หาย
“ไหนๆ.. ว๊าย  หล่อดิ นี่พี่ทายหรอ”เดียร์มันทำเสียตกใจจนเวอร์   
“ว๊าย  มีรูปตอนถอดเสื้อผ้าด้วยหรอ.. ซิกแพก โอ้ยยย หล่อมากค่ะ”
“แกมาดูทำไมย๊ะ”เสียงไอ้ทอยพูดข้างหูผม
“เฮ้ยยยยยย...”ผมร้องออกมา  เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองมาดูอยู่ข้างมันเมื่อไหร่วะ
“เปล่าๆ..”
“เปล่าอะไรไม่ทราบ”เสียงมันประสานพร้อมกัน
“เปล่าชอบไง..”ผมเถียงมัน
“แกแน่ใจนะว่าไม่ได้ชอบ”เสียงไอ้ทอยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง  ผมรีบพยักหน้าทักที
“แน่ใจดิ้”แล้วจะเสียงสูงทำไม
“ก็ดี....”
“แต่โดนชะนีคาบไปแดกไม่รู้ด้วยนะ”ทอยมันพูดลอยๆ
“......................”ผมเงียบแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


“ไอ้ขนม”เสียงทอยเรียกมาจากด้านหลัง  ผมหันกลับไปมอง
“ไร”
“ชั้นจะช่วยแกจีบพี่ทายเอาป่ะ”มันพูดไม่พอแถมเล่นหน้าเล่นตาอีก
“.......บะ.. บ้าแล้ว  ก็บอกว่าไม่ได้ชอบไง...”ผมยังยืนยันคำเดิม
“ชั้นเอาๆ.มันไม่เอาชั้นเอาเองพี่ทายอะ”ไอ้เดียร์พูดเสริม
“ชั้นไม่ต้องการชะนีย๊ะ”เสียงทอยหันไปพูดกับเดียร์
“ว๊ายยย.. อีนี่แรง.”เดียร์แบะปากให้ทอย
“แต่มันคงยากหน่อย..เพราะในหัวสมองพี่ชายเราตอนนี้มีแต่พี่พลอย. และเราก็ไม่ชอบพี่พลอยโดยส่วนตัว..  และนั้นคือประเด็น  คนที่เข้ามาในชีวิตพี่ชายเรา  เราดูออกหมด..และเราก็จะทำทุกวิถีทางด้วยที่จะกีดกันคนไหนที่เราไม่ชอบ.. สรุป .. เราชอบขนม.. อีกอย่าง เราก็ดูออกว่าขนมชอบพี่ชายเราถึงจะไม่มากก็เถอะ. .. เอาล่ะ..ดังนั้นเราจะให้ข้อเสนอขนม ขนมต้องทำให้พี่ชายเราเลิกชอบพี่พลอย แต่หันมาชอบขนมให้ได้..และเราจะช่วย โอป่ะ”
“แล้วทำไมต้องเป็นเรา เราทำไม่ได้หรอก”ผมรีบบอก
“ก็ไม่รู้สิ..ขนมเป็นเพื่อนเรา  และก็ไม่ได้เสียหายอะไร จริงป่ะเดียร์”ทอยหันไปหาแนวร่วม  ไอ้เดียร์รีบพยักหน้า
“ตะ.. แต่ว่าเราแค่ปลื้มๆ”ผมพูดแล้วก้มมองเท้าตัวเอง
“ละ...แล้วอีกอย่างพี่ชายทอยไม่เหมาะกับเราหรอก..พี่สาวคนนั้นเค้าก็ดูเหมาะกันดีนิ”ผมบอก
“แต่เราไม่ชอบนี่..และตรงนี้แหละที่เราชอบ”ทอยเถียงอย่างขัดใจและพูดบอก
“ทำไมล่ะ”ผมเงยหน้าถาม
“ไม่รู้ ชั้นว่าถ้าคบไปนานๆ นังชะนีนั้นต้องออกลายแน่นอน..เหอะ ทำเป็นสวยเลือกได้อยู่ได้”ทอยทำหน้าอย่างจงเกลียดจงชังมาสักสิบชาติได้ครับ  เหมือนกับหาแนวร่วมคุยอยู่กับเดียร์ซะมากกว่า
“ชั้นรู้น่าว่าแกคิดไร... ก็แค่จีบจะคิดไรมากวะ”ทอยพูด
“แต่เราไม่เคย”ผมรีบย้อนตอบ  ก็มีแต่คนมาจีบก่อนนี่น่า..
“ก็เคยซะสิ”ทอยพูดพร้อมกับเดียร์
“แล้วถ้าเราจีบติดขึ้นมาจริงๆ  ทอยจะได้อะไร.. เราไม่เห็นว่าทอยจะได้อะไร”ผมถามด้วยความอยากรู้ว่าทอยต้องการอะไร
“ก็ไม่ได้อะไร.. แค่ไม่ต้องเอาพี่สะใภ้ตีสองหน้าก็พอ  เราคบขนมมาเรารู้ว่าขนมเป็นคนยังไง..มันก็น่าจะดีกว่าที่จะให้พี่ชายสุดที่รักของเราไปคั่วอยู่กับชะนีคนอื่นที่เราไม่รู้จักสันดารจริงๆอะนะ”ทอยทำหน้าคิด 
“แล้วทำไมไม่เอาเดียร์อะ”ผมถามอีก
“มันแรดไป”ทอยพูด
“อ่าว...แรดตรงไหนค่ะ.. เค้าเรียกว่าหาประสบการณ์ชีวิตค่ะ”เดียร์ย้อน
“แล้วอีกอย่าง มันแตกต่าง.. ยังไงขนมก็ชอบพี่เราไม่ใช่รึไงละ..มันก็น่าจะง่ายกว่ากันนี่..ไปชอบเค้าดีกว่าบังคับให้ชอบ.. ขนมก็แค่จีบพี่เรา ถ้านานๆไปพี่เราไม่ชอบขนมก็เป็นอันว่าจบ..แต่ถ้าพี่เราชอบขนมก็ถือว่าดีไปละกัน.. เราก็จะดีใจด้วย เพื่อนที่เรารัก กับพี่ชายที่เรารัก..มันก็โอ”อะไรของทอยมันอะ  อยู่ดีๆมาพูด  ผมละงงกับอารมณ์มันครับ  ...
“แต่เรา..งง”ผมบอกตรงๆ
“งงไรวะ”ไอ้เดียร์ถาม
“ยังงงอยู่ว่าทำไมทอยถึงอยากให้เราจีบพี่ทายนัก”ผมทำหน้าสงสัย
“ก็บอกว่าไม่ชอบนังพี่พลอยไงเล่า”ทอยมันพูดอย่างอารมณ์เสีย
“งั้นก็ทำวิธีอื่นก็ได้นี่”ผมบอก
“ไม่ได้”ทอยพูดขึ้น
“ทำไมอะ”ผมถามอีก
“เอ๊ะ.. แกจะถามไรนักหนาวะขนม..”
“ก็เราอยากรู้..”
“.....................”ทอยเงียบ  ที่ตรงนั้นเงียบ
“ทอย...”ผมเรียกชื่อทอยเป็นการย้ำว่ามีอะไรรึเปล่า  ทอยกับเดียร์ก็ยังเงียบ
“.........................”
“เราไม่ชอบให้เพื่อนมาปิดบังอะไรเราหรอกนะ..ถ้าบอกหรือพูดอะไรกันด้วยไม่ได้ก็คงคบกันไม่ได้”ผมพูด  แกล้งพูดไปงั้นแหละครับ  ขู่มัน เอิ้กๆ  เลวเหมือนกันวะกรู
“........................”
“เออๆ..บอกก็ได้”ทอยพูดอย่างขัดใจ
“....................”ผมยืนรอคำตอบของทอยที่ไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
“ก็เราบอกพี่ทายไปว่าเราไม่ชอบพี่พลอย.. พี่ทายก็โมโหเราใหญ่ว่าเราไม่รู้จักโต.. แต่ที่จริงเราโตแล้วนะเฟ้ย”ทอยพูดอย่างหัวเสีย  นี่นะโตแล้ว เหอะๆ
“เดี๋ยวนี้นะ.. พี่ทายอะไรๆก็พี่พลอย  เราไม่ชอบเลยก็อย่างที่เราเล่านั้นแหละ ..เราไม่ค่อยชอบพี่พลอย”
“นั้นอาจเป็นเพราะว่าทอยรู้สึกว่ามีคนมาแย่งพี่ชายตัวเองรึเปล่า”ผมพูด
“นั้นมันก็นิดหน่อย.. แต่คือเข้าใจป่ะ.. มันเห็นแล้วพี่พลอยเหมือนมีอะไรแอบแผงอะ มันตะงิดๆอะ..เราไม่ค่อยถูกชะตา  ถึงจะดูเผินๆว่าเป็นคนดีก็เถอะนะ.. แล้วพอเราเจอขนมที่คอร์ดวันนั้นอะ  อยู่ดีๆมันก็มีแรงบันดาลใจว่าขนมอะใช่เลยพี่สะใภ้เรา” เง้อออออออ.. อะไรของไอ้ทอยมันวะเนี้ย???.. งง..
“แต่เราเป็นผู้ชาย”ผมพูด
“ที่ชอบผู้ชาย”เสียงมันสองคนประสานกัน
“รู้ดี”ผมบ่นใส่
“แล้วอีกอย่าง..เมื่อวานเราพูดบอกว่าขนมน่ารักเนอะในรถกับพวกพี่ๆอะ.. พี่ทายมันก็หัวเราะ หึหึ.. ส่วนนังพี่พลอยมันดันเปลี่ยนเรื่องพูดหักหน้าชั้นซะงั้นอะ.. เราโมโหมากเลย..แล้วยังไอ้พี่ทักอีกมาหัวเราะเยาะเราว่าพี่ทายไม่สนใจ”ทอยทำหน้าหงิก
“แล้วพอเราบอกว่า  พี่ทายไม่มีวันรักนังพี่พลอยแน่นอน.. ไอ้พี่ทักมันก็ว่าเราว่า ทำไมกลัวเป็นหมาหัวเน่าหรอ.. เราโมโหมากอะแต่ทำไรไม่ได้... เราก็เลยบอกว่าคอยดูเราจะทำให้พี่ทายอะไม่หลงรักยัยพลอยไฮโซนั่นเด็ดขาด..”ทอยพูดอย่างแค้นๆ  ไม่รู้แค้นใครอะฮะ
“...เราก็เลยตั้งใจว่า.. เราจะทำให้พี่ทายหลงรักขนมให้ได้.. และเขี่ยอีพี่พลอยทิ้งไปซะ...”ทอยพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ  เป็นความคิดที่ดีมากนะ ไอ้เพื่อนบ้า.. ผมได้แต่ยืนหน้าเป็นปลาไหลท้องเสียอยู่  ทำหน้าไม่ถูกเลยกรู
“แล้วมันจะไม่เหมือนเราหลอกพี่เค้าหรอ”ผมถาม
“หลอกอะไรไม่ทราบย๊ะ.. ก็แกชอบพี่ชายชั้นจริงๆ  ชั้นก็ช่วยดันให้.. แล้วชั้นก็ได้ผลประโยชน์คือเขี่ยนังพี่พลอยและชะนีนางอื่นทิ้งไป และลบคำสบประมาทของไอ้พี่ทักษะบ้านั้นด้วย”ทอยทำท่าขึงขัง
“แล้ว... แล้ว.. พี่ทายเค้ามีแฟนอยู่แล้วนะ เราไม่กล้าแย่งหรอก”
“ว้ายยยยยย... แฟนอะไรไม่ทราบย๊ะ.. คนอย่างพี่ทายอะนะจะมาใช้คำว่าแฟนกับใครง่ายๆ.. ไม่มีทางซะหรอก  เชื่อชั้น  นังพลอยนั้นนะยังไม่ถึงขั้นแฟนแน่นอน.. ฟันธง”ทอยทำท่ามั่นใจ  พร้อมกับทำท่าอย่างกับถือธงไว้ซะงั้น
“จริงนะ” อ่าว เอนตามเค้าไปละขนม  ก็เค้าอยากมีแฟนแล้วงะ.. แล้วที่มาจีบทำไมไม่เอา.. ก็เค้าไม่ชอบอะ..
“แน่นอน.. เชื่อใจเราเหอะ. จีบเลย”ทอยเชียร์ไม่หยุด
“ขนมว่าไง”ทอยพูดแล้วเดินมาจับมือผม เมื่อเห็นท่าทีผมลังเล
“ขนมเป็นเพื่อนที่เรารักเลยนะ. เราเชื่อว่าขนมอะ จะเป็นพี่สะใภ้ที่แสนดีของเราได้” เว้อออออ.. บ้าไปแล้ว
“พ่อกับแม่ของเราก็เป็นเพื่อนกับอาของขนมนี่.. เข้ากันได้ดีอยู่แล้ว” เว้ออออออ.. กล้าพูด
“อีกอย่างนะ..ขนมน่ารักขนาดนี้อะ ใครไม่รักก็บ้าแระ” แงๆๆๆๆๆๆๆๆ.. อะไรของมันอะ..

“เชื่อเราเหอะ.. ขนมจีบพี่ทายติดอยู่แล้ว”ทอยทำท่ามั่นใจ
“จริงหรอ” อีขนมบ้า  ดันไปเชื่อคำยุเค้าทำมาย..
“จริงดิ.. เหอะๆ.ถึงแม้เปอร์เซ็นต์จะต่ำก็ตาม.. แต่ยังไงก็ สู้ๆ..”ทอยทำท่ากำมือ
“แต่เรา....”ผมกำลังจะขัด
“ไม่ๆ.. สู้ๆ...”ทอยคว้ามือผมไปกำแบบ ทำท่าสู้ๆอะ..  ผมก็เลยต้องทำตาม  เหอะๆ..

ไม่ใช่ไม่ได้รู้สึกชอบหรอกนะ..  แต่ไม่กล้าจีบมากกว่า  เพราะถ้าจีบไปแล้วเกิดรักเค้าขึ้นมาจริงๆเหมือนแต่ก่อน  กว่าจะตัดใจได้ก็นาน  เจ็บอีกต่างหาก  ความรักทำไมน่ากลัวงี้นะ..   นี่ก็ทั้งชอบ ทั้งปลื้ม  ทั้งๆที่แทบไม่ได้คุยเลยด้วยซ้ำ..  ยังเป็นขนาดนี้.  ทำไมชอบคนที่หน้าตาจังเลยนะ  ไม่ใช่สิ  ดูพี่เค้าจะดูดีไปซะทุกเรื่องแล้วเราจะปฏิเสธได้ไงว่าไม่ชอบ..  เฮ้อออ.. แล้วคราวนี้จะทำไงอะ.. 

เค้าจีบคนอื่นไม่เป็นนนนนนนนนนนนน... 




.........................>>>><<<<...........................

[สมุนไพร]

ขนมสู้ๆ ขนมสู้ๆ

แต่ระวังจะโดนไอ้พี่ทายฟันฟรีนะ ... ยิ่งเจ้าชู้ๆอยู่

[arjinn]

อือม...
ไม่อยากให้ต้องเป็นฝ่ายเริ่มจีบเขาเลย ต้องเป็นฝ่ายถูกจีบดิ 


หมายเหตุ 1 - เพลง แง แง
หมายเหตุ 2 - ขนมจีบไม่จำเป็นต้องคู่กับซาละเปาเสมอไป

[amito]

ขนมไม่ต้องห่วงเรื่องจีบพี่ทายหรอก เพราะทัพหลังอันแสนแข็งแกร่งอย่างทอยคงช่วยสุดตัว

แต่เอ่อ ไม่รู้สินะ ขนมเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแบบนี้แล้วทางโน้นเค้าไม่เล่นตัวแย่เหรอ ยิ่งขี้เก็กอยู่ด้วย