ตอนที่27.
อะ ไอ้พี่ทายบ้า =.=
“อ่าวคุณขนมหนีอะไรมาครับ”ผมมองหน้าพี่คิงกับพี่ไชยที่ดูตื่นๆกับท่าทางของผม
“ปะ เปล่าฮะ” ก็หนีเจ้านายพี่อะดิ
“แล้วทำไมหน้าแดงอย่างนั้นละครับ.. ไม่สบายรึเปล่าครับ..แล้วนี่คุณทายหายไปไหน”พี่ไชยพูดไปบ่นไป
“ไม่รู้”เง้อออ ตอบไม่คิดอีกแระกรู
“งะ งั้นขนมขึ้นห้องก่อนนะฮะ”ระหว่างที่กำลังจะก้าวขาออกไป ดันนึกขึ้นได้ว่าไม่มีคีการ์ดนิ แงๆ อย่าบอกนะว่าต้องรอพี่ทายอะ
“อ่าวคุณทายไปไหนมาครับ”พี่คิงหันไปถาม ผมก็เลยหันหน้าไปหาพี่ทาย พี่ทายแม่งชอบยิ้มระรื่นตลอดอะ
“..กินขนม..” เง้ออออออออออ ไอ้บร้า
“หึหึ...”ดูหน้าพี่คิงกับพี่ไชยดิ สมเป็นเจ้านายกับลูกน้องกันจริงๆ แม่งๆ หัวเราะบ้าไรกันนักหนา เหมือนเราเป็นตัวตลกเลยอะ
“ขนมจะขึ้นห้องแล้ว”ผมหันไปบอกพี่ทาย
“ก็ขึ้นไปดิ”ดูหน้าพี่ทายดิ อะ ไอ้บ้า
“กะ กุญแจเล่า”ผมพูดใส่หน้า โมโหๆ
“ก็ไปพร้อมกันไม่ดีกว่าหรอครับ..”มีการยักคิ้วให้อีก ปีศาจชัดๆ
ผมได้แต่ชิปากเบาๆแล้วเดินนำหน้าหนีมา พี่ทายชอบแกล้งอะ คิดผิดคิดถูกเนี้ยที่หลงรัก ไอ้ขนมเอ้ยยยย
“แล้วพี่สองคนก็ตามสบายเลยนะเดี๋ยวผมขึ้นไปเองได้”ไอ้พี่ทายบอกพี่ไชยกับพี่คิงที่ยืนรออยู่หน้าลิฟต์
“ครับ”พี่ไชยกับพี่คิงรับปากพร้อมกันก่อนที่ลิฟต์จะมาถึง แล้วผมก็เดินนำหน้าเลยครับ
“อ่าวๆ.. เดี๋ยวจะโดน”พี่ทายว่าให้เมื่อผมแกล้งกดปิดประตูให้หนีบตัวพี่ทาย
“ไม่เคยกลัว”ผมแลบลิ้นให้
“หรอครับ..ไม่กลัวจริงอะ”เง้ออออออออ =.=
“อะ.. ไม่”ผมตะโกนกลับ
“อืมม..ดี ชอบพิสูจน์ซะด้วยสิ”พี่ทายพูดพร้อมกับยิ้ม แล้วเดินเข้ามาใกล้ ชั้นสี่สิบห้า นานมาก นานได้อีก
“ถ้าพี่ทายเข้ามาใกล้..”
“ทำไมครับ..จะทำไร”แงๆ มันเล่นหน้าเล่นตา ขนมไม่ชอบ
“ขนมก็เป็นเทควันโดเหมือนกันนะ”ผมขู่
“อ่อ หรอ.. ไม่รู้เลยนะเนี้ย” งะ ไอ้บ้า
“อืมมมมมมมม...หอมจริงๆนะขนมชิ้นนี้เนี้ย”
“จาเข้ามาใกล้ทำไมเล่า”ผมผลักพี่ทายออก แต่รู้สึกมันจะเป็นผลมาก เป็นผลให้ไอ้พี่ทายมันยิ้มย่องกว่าเดิม
“หึหึ... ฮ่าๆ.. ตลกอะ” เง้อออออออออออ
“อะ.ไอ้บ้า”ผมด่าไอ้พี่ทายที่ยืนขำไปยิ้มไปมองหน้าผมไป
“ไร....หึหึ”พี่ทายหัวเราะ ดูตาดิแม่ง โคตรเจ้าชู้อะ
“...............”ผมยืนมองหน้าพี่ทายแบบว่าแค้นมาหนึ่งชาติได้ครับ
“ไม่ตลก.. ไม่ขำด้วย”ผมบอก
“ครับๆ..ไม่ตลก..หึหึ”
ติ้งงงงง!!
เพิ่งจะถึงนะไอ้ลิฟต์บ้า ให้ตายเหอะต่อไปจะไม่ยอมอยู่ที่ห้องสูงๆแบบนี้เด็ดขาด
ผมเดินนำออกมาทันที ปล่อยให้ไอ้พี่ทายมันยืนยิ้มของมันไป
“รีบเดินไปไหนเดินไปก็เปิดห้องไม่ได้อยู่ดี”
“..................”ผมเงียบไม่ตอบ ยืนเบะปากแบบว่าเคืองและงอน
“เชิญคราบบบบบ”เมื่อประตูเปิดออกไอ้พี่ทายมันก็เปิดประตูและทำท่าเป็นพนักงานซะงั้น
ผมเดินดิ่งไปที่ห้องของตัวเอง แต่เสียงฝีเท้าคนมันเดินตามผมมาด้วยนี่อะดิ ผมหันหลังไปมองพี่ทายมันยืนยิ้มตอบให้
“มีไรอะฮะ”ผมถาม
“เปล่า..ก็เข้าไปดิ”พี่ทายตอบแล้วทำหน้าแบบไม่ได้สนใจอะไร
พอผมเปิดประตูแค่นั้นแหละไอ้พี่ทายมันก็เดินตามเข้ามาด้วยอะ
“เข้ามาทำไมอะฮะ”ผมหันไปถาม
“ก็อยากจะเข้า”ดูไอ้พี่ทายมันตอบ
“ออกไปดิ.ขนมจะอาบน้ำ”ผมผลักอกพี่ทาย แต่เหมือนจะไม่ขยับสักนิด ตัวคนหรือตัวควายวะเนี้ย
“หึ......”
“อะไรอะ”ผมพยายามจะเอามือที่โดนที่ทายล๊อกไว้กับอกพี่ทายออก
“อือออ...”สู้กันด้วยสายตาและการยื้อกันไปยื้อกันมา ไอ้พี่ทายมันก็หัวเราะไปด้วยกับการกระทำของตัวเอง
“ปล่อยขนมดิ้”ผมบอก แล้วทั้งดิ้นไปด้วย
“ม่ายปล่อย”จากที่มือขวาจับข้อมือผมอยู่ตอนนี้ก็ล๊อกเข้าที่เอว มือซ้ายก็จับข้อมืออีกข้างไว้ ได้ทีผมเลยเอาแขนไปจิกหัวซะเลยคันไม้คันมือ
“เอ้า..เล่นหัวซะงั้นอะ”ไอ้พี่ทายมันพูดปนหัวเราะ
“แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้เล่นหัวอย่างอื่นด้วย..ดีไหม..หึหึ”
“อะ...ไอ้บ้า ไอ้พี่ทาย..ไอ้ลามก”ผมด่าแล้วยิ่งจิกหัวเข้าไปใหญ่
“ลามกไร..หัวนิ้วโป้งเท้าเหอะ..คิดไรอะ”
“โอ้ยยยย”ผมร้องออกมาเมื่อเสียหลักกับการยื้อไปมาเมื่อสะดุดที่เท้าพี่ทาย
“.........................”ความเงียบเริ่มครอบงำ
ในความคิด
“ไอ้บ้า จ้องอยู่ได้”
“เขินนะเว้ย..มองไปทางอื่นสักทีดิ”
“สายตาเจ้าชู้ชะมัด..ไม่รู้ได้จากใครมานักหนา”
“ยิ้มทำบ้าอะไรเล่า..เกลียดๆ..”
“อย่าก้มมานะ...”
“อย่าน้า...อ๊ากกกกกก”
“อย่าฮะ”ผมพูดออกไป แต่รู้สึกไอ้คนตรงข้ามที่คร่อมทับตัวอยู่เนี้ยมันจะไม่ได้ฟังอะไรเลยสักนิด
“อะ... คือ พี่ทาย” พี่ทาย อย่านะ ม่ายยยยยย...
ไม่ทันละ
ปากพี่ทายกับปากเราอะ
มัน มัน.... มันโดนกันแล้วอ่า!-,-!
“อย่าเม้มปากสิครับ”พี่ทายพูดแล้วเอามือมาเชยคางผม
“ไหนอ้าปากสิ” ดูพูดแต่สายตาหื่นไปไหนเนี้ย
“อืออออ” (แปลว่าไม่) ปิดปากอยู่
“..อย่าลูบสิฮะ...”
“หึ.....”พี่ทายมันดันหัวเราะออกมา เมื่อผมหลุดปากพูดไปเพราะว่ามันอายอะ ก็เล่นเอานิ้วมาลูบปากเราทำไมอะ
“ขอกู๊ดไนท์คิสส หน่อยนะครับ” =.= งะ
“ตะ.. แต่.....” คงไม่ทันแล้วแหละ เพราะว่าไอ้พี่ทายมันก้มลงมาเรื่อยๆแล้วอะ
“อืม.. ไม่อยากจะเชื่อ พี่ทายจูบขนมอะ.. พี่ทายจูบขนมแล้ว”
มัวแต่ดีใจ ปากเค้าแค่แตะที่ปากแกเองไอ้ขนม
“ถ้าหากรักนี้ ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าว แล้วเค้าจะรู้ว่ารักหรือเปล่า”
“จิ้..”เสียงพี่ทายจิปากเบาๆเหมือนเซ็งไรสักอย่าง แล้วมองหน้าผม
“งั้นพี่กลับห้องละกัน”พี่ทายพูดแล้วยิ้มหน่อยๆ
“อะ...ฮะ”ไม่รู้จะตอบไร เพราะถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ก็คงไม่รู้จะถึงไหนไปแล้ว
ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า เบอร์ไม่คุ้นเลยแฮะ
“ขนมพูดครับ”ผมกรอกสายไป
“หึ..เอาผัวชาวบ้านเค้าไปกกมีความสุขเลยละสิ”เสียงหนึ่งที่เคยได้ยินพูดออกมา ตอนแรกใจหายแวบไปแต่ก็เรียกสติกลับคืนมาได้ทัน
แล้วรีบกดบันทึกเสียงทันทีโดยไม่ฟังว่าอีกฝ่ายกำลังพูดอะไร “ไอ้ทอยสอนมาอะว่ากันไว้ดีกว่า”
“ใครครับ”ผมถามกลับ
“หึน้องขนมพี่ก็เคยเตือนแล้วใช่ไหมว่าให้เลิกยุ่งกับทาย”พี่พลอยพูด
“ตะ แต่ขนม...”
“ทายคือของพี่ ของพี่มานานแล้ว..ขนมน่าจะเข้าใจอะไรดีกว่านี้นะ”พี่พลอยพูดเสียงเย็น
“ในเมื่อขนมเลือกที่จะเดินทางนี้..พี่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ในเมื่อเลือกที่จะเป็นศัตรูกัน..ก็คอยรับชะตากรรมต่อไปแล้วกัน”พี่พลอยพูดจบก็วางไปเลยครับ
ปล่อยให้ไอ้ขนมนี้ ยืนอึ้งอยู่แต่เพียงผู้เดียว
ผมนึกขึ้นได้ก็กดโทรศัพท์โทรหาไอ้ทอยทันที
“ทอยประชุมสายดิ”ผมบอก
“เดี๋ยวกรูโทรหาไอ้เดียร์มึงโทรหาไอ้สองตัวนั้น”ทอยบอก แล้วผมก็จัดการโทรทันที
“เมื่อกี้พี่พลอยโทรมาขู่กรูอะ”ผมบอกให้พวกมันฟัง ไอ้พวกที่ถือสายฟังอยู่มันก็ฟังเงียบดีเหลือเกินครับ
“พี่เค้าบอกว่าในเมื่อกรูเลือกที่จะเป็นศัตรูเค้าก็จะได้พบกับชะตากรรม”ผมบอก
“โหหห..อีนี่ แล้วนี่มึงอัดเสียงไว้เปล่า”ทอยถาม
“อัดแล้ว..แต่มันไม่ใช่เรื่องหรอกมั้งที่จะเอาไปฟ้องพี่ทายอะ”ผมบอก
“ก็นะ...”ไอ้เดียร์พูดเสริม
“ไม่ใช่ไง..เพื่อเกิดอะไรขึ้นกับมึงเราจะได้มีเหตุได้ว่าใครน่าจะเป็นคนทำ..กรูแค่อยากให้มันมีหลักฐานบ้าง..ไม่ใช่เกิดอะไรขึ้นมาจับมือใครดมไม่ได้” สมเป็นลูกมาเฟีย เหอะๆ
“แล้วเราต้องทำตัวไงต่ออะ”ผมถาม
“ก็ทำปกติ.แล้วนี่มึงราบรื่นกับพี่กรูดีไหมเนี้ย”ไอ้ทอยถาม
“ก็ดี อะมั้ง”ผมพูด
“หมายความว่าไงของมึงวะ”ไอ้ต่อทำเสียงสงสัยไปกินไป เฮ้ออ
“ก็บอกรักแล้วอะ..แล้วแบบพี่ทายเล่นกับกรูอยู่นั้นแหละ...หอมนู้นจับนี่”ผมบอก
“อร๊ายยยยยยย..เริส”เสียงไอ้เดียร์มันร้องดัง
“ชะนีค่ะ..กรุณาเงียบเสียงหน่อยค่ะ”ไอ้ต่อแซวไอ้เดียร์อีกแระครับ
“หุปตูดมึงไปเลยไอ้ต่อ..ไอ้ปากส้นตูด”ไอ้เดียร์ด่า
“เออ..กรูมัน...”ไอ้ต่อกำลังจะด่ากลับแต่
“เงียบได้ไหมวะ”ไอ้ทอยมันว่าก่อนอะครับ เหอะๆ
“มึงก็จัดการเรื่องของมึงไปแล้วกัน..มีอะไรโทรบอกกรูเลยนะมึง กรูเป็นห่วง.. ไม่ใช่ไรหรอกบ้านอีพลอยมันก็พวกเยอะเหมือนกัน. ลูกคนใหญ่คนโตมีเส้นมีสาย กรูกลัวมันจะเล่นตุกติก”ไอ้ทอยพูดทำเอาผมเริ่มกลัวขึ้นมาแล้วครับ
“.แต่มึงไม่ต้องกลัวนะ..มีกรูอยู่ทั้งคน..ชิว”ดูไอ้ทอยมันพูดดิครับ แต่ตอนนี้ผมกลัวไปครึ่งตัวแล้วอะ
“อืมๆ..ก็ได้..มึงอย่าทิ้งกรูนะ”ผมบอกมัน
“เออนะ..”แล้วหลังจากนั้นก็คุยอะไรกันเรื่อยเปื่อยไปครับ
...............
...............
เช้าวันรุ่งขึ้นก็กลับบ้าน
พี่ทายมาส่งผมที่บ้าน พอมาถึงก็เจออาแสบกับอาปานนั่งอ่านหนังสือพิมพ์จิบกาแฟกันอยู่เลยครับ
“ดีฮะอา..นี่ของฝาก”ผมชูถุงให้อาปานดู
“โหห.อากำลังอยากกินพอดี”อาปานบอกแล้วเดินมาในครัวกับผม
“เมื่อวานเพลงมาหาขนมนะ..อาก็บอกไปว่าไปกับทาย เพลงดูหงุดหงิดไงชอบกล..ไงขนมก็โทรหาเพลงหน่อยนะ”อาปานบอก
“ฮะ...”ผมรับปาก
“งั้นเดี๋ยวขนมขอตัวขึ้นไปอาบน้ำหน่อยนะฮะ..เหนียวตัวอะ”ผมบอก อาปานพยักหน้าไปจัดของที่เพิ่งซื้อมาให้ไป
.....................>>>><<<<......................
หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164 (อ่าน 1276009 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก