[นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164  (อ่าน 1275989 ครั้ง)

ออฟไลน์ DEMON3132

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
สำเร็จแล้วน้องขนม ตื๊อไปตื๊อมาได้ผล ตอนนี้พี่ทายกั๊กไม่อยู่แล้ว อารมณ์หึงเริ่มแสดงออก
มาให้เห็นเป็นระยะ ๆ น้องขนมก็หมั่นหว่านเสน่ห์ใส่หนุ่ม ๆ ไปเรื่อย ๆ รับรองเดี๋ยวพี่ทายก็
จะเก๊กแตก สารภาพรักเองแหละ ตอนนี้หวานน่ารักจัง พี่ทายก็ยังชอบแกล้งน้องอยู่ตลอด
มีความสุขใช่มะพี่ทาย เวลาอยู่กับเจ้าขนมตัวเล็ก .......จะรอตอนต่อไปค่า .........
 :z2: :z2:

gboy

  • บุคคลทั่วไป
พี่ทายเปิดตัวว่าที่ลูกสะไภ้

เอ๊ะหรือลูกเขยหว่า


morrian

  • บุคคลทั่วไป
เข้าบ้านหรอเนี่ย  แล้วพี่ทักจะคุยกะขนมมั้ยน๊า??

ยังค้างอยู่เลยค้าบ  :serius2:

รออ่านๆๆ

ออฟไลน์ imac

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ขนมน่ารักอีกตามเคย

ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
แหมมมมมมมมมมมมมมม คุณทายของเรามีการพาไปกินข้าวที่บ้านด้วย

จะเปิดตัวแล้วหรือจ๊ะ ถึงได้พาไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวแบบนี้

อย่างนี้สิ่งที่ขนมทำมาก็ไม่เสียเปล่าน่ะเนอะ หุหุ  :z1:

olar74

  • บุคคลทั่วไป
เง้อ!!!!!!!!!!!!!

มาจบแบบให้คิดมากแบบขนมอีกล่ะ???? ........

ถ้าจะให้คิดว่าพาไปเปิดตัว .. ดีรึเปล่าหล่ะ? ...

หรือ .. อาการ ทาย .. อยากแสดงความเป็นเจ้าของ ตัวและหัวใจ "ขนม"  o18

topsupparit

  • บุคคลทั่วไป
อ่านถึงตอน 29 อยู่ คับ  :กอด1: :กอด1:

คืนนี้มาขอปริ้นท์ไปอ่านต่อนะคร๊าบบ
:bye2:

ออฟไลน์ l3iZal2l2e

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +103/-0
อิ อิ
ไปบ้านพี่ทายแล้ววววววววววว
ไปเปิดตัว ๆ
 :-[

ออฟไลน์ meng

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0

ออฟไลน์ KJJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 235
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
อร๊ายยยยย
อะไรกันพี่ทายพาเข้าบ้านไปแนะนำตัวอ่ะป่าวทำเป็นอ้าง 555+
ตลกขนมอ่ะ เวลาเขินน่ารักเป็นบ้า
ทายหลงขนมแล้วอ่ะดิ๊ รู้น้า ทำมาเป้นแอ๊บ :z2:

สนุกสนานง่ะ เรื่องนี้จริงๆเลยจากใจ :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Deux_Garçon

  • บุคคลทั่วไป
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยอ๊ากกกกกกกกกกกกกก :a5:


คือโดยส่วนตัว  ค้างรุนแรงงงงงงง 555+ :z3:

แบบว่าอยากอ่านต่อๆๆๆๆ  พี่ทายพาไปบ้านแระ หึหึ

อยากได้ฉากหวานๆๆปนหื่นๆๆๆ ของพี่ทายกะน้องขนมอ่ะคร่ะ :haun4:

มาต่อเร็วๆๆๆน้า  :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
พี่ทายก็แอบชอบขนมล่ะสิ

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
เหอะๆ


พาไปบ้านด้วย  :z1:

kwa

  • บุคคลทั่วไป
:serius2: :serius2:
ทายก็ยังไม่เคลียร์ตัวเองจากยัยพลอยอยู่ดี
เซ็งจิตจริงๆ
เพลงนี่ อารมณ์เหมือนพ่อจะเสียลูกสาวให้ลูกชายบ้านอื่นป่ะเนี่ย
สายเกินไปไหม - -"  :เฮ้อ:

หัดดิน เอ้ยหัดกิน

  • บุคคลทั่วไป
หลายวันแล้วเน้อ

ออฟไลน์ ~l3aml3ery~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-0
มาอ่ะยัง
 :m22:

ออฟไลน์ PAnppyJunJii

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
เข้ามารอด้วยคน

อ๊ายยยยล
อยากอ่านตอนต่อไป

น้องขนมจะได้กิน  รึ  ถูกกิน   :haun4:   :z1:


พี่เบบี๋  รีบมาอัพด่วนๆ

nam-nueng

  • บุคคลทั่วไป
มารอจ้า คนสวยมายางงงง

nonoo

  • บุคคลทั่วไป
มาต่อเร็ว ๆ นะคับ คิดถึงน้องขนมอ่ะ

Huo_To

  • บุคคลทั่วไป
เบบี้จ๋า แฟนคลับ หิวขนมแย้วว  :sad4:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






love_y

  • บุคคลทั่วไป
โอม จงมา จงมา  :call:

prawy

  • บุคคลทั่วไป
ทายก็ใช่ย่อยหนะ  แต่เบบี้ช้าจัง


 :L1:

ออฟไลน์ ToeyTato

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-1
หิวขนมจังเลย เอาขนมมาให้หน่อยเร็วเบบี้จ๋า 555  :z6: << โดนพี่ทายสะกัดดาวรุ่ง หึหึ

ออฟไลน์ saseum

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 413
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
พาขนมเข้าบ้านแย้ว

เมื่อไหร่จะจัดการยัยพลอยซะที

LiuXin

  • บุคคลทั่วไป
นายทาย... สับสนแต่ก็พา(สะใภ้)ขนมเข้าบ้านนะ

รอคุณเบบี้มาต่อค่า :oo1:

topsupparit

  • บุคคลทั่วไป
ค้างมากๆๆ  :เฮ้อ:

แต่แอบสงสารเพลงอ่า
  :jul1:

snice_cz

  • บุคคลทั่วไป
มาอัพต่อเร็วๆ นะคะ
รออ่านอยู่ กำลังค้างเลยอ่ะ
ขนมน่ารักเกิ๊น พี่ทายก็นะแกล้งขนมตลอดอ่ะ


เป็นกำลังใจให้ค่ะ ... :L2:

ออฟไลน์ KJJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 235
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
มาอัพเร็วๆ
อยากอ่านต่อแล้ว อยากผ่อนคลาย555+
ตอนนี้งานเยอะจนจะบ้าแล้ว
อยากอ่านชุลมุนวุ่นรักเพื่อคลายเครียดจริงๆ :z3:

มาอัพไวน้ารออยู่ :กอด1:

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
รอนะคะ

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
ตอนที่35.


“ฝากเอาของไปเก็บบนห้องผมด้วยนะครับ”ผมยื่นกระเป๋าของไอ้ตัวเล็กส่งให้ป้าแม่บ้าน
“เออ.. ไม่ต้องก็ได้ฮะ”ไอ้เด็กนี่มันจะรั้งไว้  แต่ผมพยักหน้าประมาณว่าให้เอาไปเก็บซะ
“อยากกินอะไร..หืม”ผมหันไปถาม  ไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้ทำหน้าตื่นๆนิดหน่อย  มองไปมองมาทั่วบ้านผมเหมือนกลัวๆอย่างนั้นแหละครับ
“ไม่ฮะ”มันตอบ
“พ่อกับแม่ละ.”ผมถาม
“คุณท่านกับคุณกิ่งออกไปข้างนอกนะค่ะ.. กำลังจะกลับ”ป้าหัวหน้าแม่บ้านบอก
“แล้วเจ้าทักกับยัยทอยละ”
“คุณทักอยู่บนห้องค่ะ ส่วนคุณทอยยังไม่กลับค่ะ.. แต่ให้คนรถไปรับแล้วค่ะ”ป้าแกรายงาน
“งั้นเอา.. กินบูลเบอร์รี่ชีสไหม”ผมกำลังจะสั่งป้า  แต่หันไปขอความคิดเห็นของไอ้ตัวเล็กข้างๆนี่ก่อน
“ฮะ.กิน”มันรีบตอบทันที จนทำผมอดยิ้มออกมาไม่ได้  ตื่นเต้นอยู่แท้ๆพอได้ยินชื่อของกินเท่านั้นหูเหอตั้งพอดี  หึหึ
“เอาไปให้ผมที่สวนด้านหลังนะครับ”ผมบอกป้า  แล้วจับมือไอ้เด็กขนมให้เดินตามมา  ไอ้นี่ก็มองไปทั่วบ้านเลยครับ  อยู่ไม่เฉยหลุกหลิกมากครับ




“บ้านใหญ้ใหญ่อะ”มันพูด
“ชอบไหมละ”ผมถาม
“ก็ดีฮะ..แต่ขนมชอบบ้านไม้มากกว่า. ประมาณไม้สักอะไรแบบนี้อะ แต่งสไตล์ครันทรี่หน่อย..ขนมจะอยู่บ้านมันทั้งวันทั้งคืนเลย”มันพูดไปยิ้มไปเหมือนกับวาดฝันบ้านไว้เรียบร้อยแล้ว
“โห. มีนกเขาด้วย”มันตาโตวิ่งไปดูกรงนกเขาที่พ่อผมเลี้ยงไว้  แล้วเล่นไปเล่นมาอยู่ตรงนั้นอยู่สักพัก  จนแม่ป้าเอาขนมมาเสิร์ฟ
“ของว่างได้แล้วค่ะ”
“ขอบคุณครับ”ผมบอก
“ขนม.”ผมเรียกไอ้ตัวเล็กที่มันกำลังรื่นเริงอยู่กับสวนหลังบ้าน 
“มีโกโก้ด้วย.”ยังตื่นตาตื่นใจไม่เลิกครับ มันนั่งลงหยิบส้อม แล้วตักเค้กกิน
“ทำไมคนเยอะจังอะฮะ”ไอ้เด็กขนมมันถาม  คงสงสัยนะครับ  เพราะกาดเต็มบ้าน
“ก็ทำธุรกิจแบบนี้  ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละครับ”ผมตอบไปแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง
“แล้ววันนี้พี่ทายต้องออกไปทำงานแทนอาทศอีกปะ”มันนั่งถามตาแป๋ว
“คงไม่..เดี๋ยวไปส่งเราพี่ก็คงกลับบ้าน เหนื่อยอยากพัก”ผมบอก
“ทำไรมาเหนื่อย”มันถามกลับ
“ก็หลายอย่าง..”ผมยิ้มตอบ
“อ่าว.. มาเมื่อไหร่”ผมหันไปเห็นไอ้ทักเดินมาทางผมพอดี มันใส่ชุดอยู่บ้านเรียบร้อยแล้ว
“ก็เพิ่งลงมานี่แหละ.. เพิ่งตื่น”มันตอบ แล้วหันไปมองไอ้ตัวเล็กที่นั่งอยู่  ไอ้ตัวเล็กมันยิ้มให้หน่อยๆ  ไอ้ทักมันก็ยิ้มมุมปากแล้วพยักหน้ารับให้
“คืนนี้พี่จะไปดูแทนพ่อเปล่า”ไอ้ทักมันถาม
“ไม่วะ. พี่ขอพักหน่อย..แกไปดูแทนพี่หน่อยได้ไหมละ”ผมถาม
“อืม ได้..เดี๋ยวทักไปดูเองแล้วกัน”มันตอบ
“ของใครอะ กินนะ”ไอ้ทักมันไม่พูดเปล่า  มันหยิบแก้วโกโก้แก้วใหญ่ไปดูดทันที  ปล่อยให้ไอ้ตัวเล็กนั่งตาโตอ้าปากค้าง  ประมาณว่า “ของตรู”
“มองไม”ไอ้ทักมันหันไปถาม
“ปะ.. เปล่าฮะ”ไอ้ตัวเล็กตอบตะกุกตะกัก
“ของน้องมัน  มึงกินทำไม”ผมตบหัวไอ้ทักเบาๆ
“อ่าว.. จะรู้ไหมละ”มันพูดแล้ววางแก้วลงเหมือนเดิม
“ไม่เป็นไรฮะ.. ขนมไม่กินแล้วก็ได้พี่ทักกินเถอะ”มันพูดยิ้มๆ
“งั้นขอละกัน”มันพูดจบก็เดินดูดถือแก้วโกโก้เดินเข้าบ้านเลยครับ
“เดี๋ยวไปบอกให้ป้าทำให้ใหม่แล้วกัน”ผมพูดบอกไอ้ตัวเล็ก
“ไม่ต้องหรอกฮะ..ขนมกินน้ำเปล่านี่ก็ได้”มันพูด
“ไม.. ไม่อยากกินรึไง”
“เปล่า มันยุ่งยาก ขนมกินไรก็ได้”มันพูด
“อืม ตามใจ”





“มองไรอะฮะ”
“ก็อยากมอง”
“...............” หึหึ  หน้าแดงแล้วน่ารักวะ
“เป็นไร”ผมแกล้งถามเมื่อเห็นไอ้เด็กขนมมันทำตัวไม่ถูก
“กะ ก็พี่ทายจ้องไรขนมเล่า”มันทำเป็นขึ้นเสียงนิดหน่อย
“ก็อยากจ้อง..”ผมยิ้มตอบอย่างเจ้าเล่ห์
“ป้อนหน่อยดิ”ผมเขยิบเก้าอี้เข้าไปใกล้โต๊ะมากขึ้นแล้วเอาแขนเท้าโต๊ะยื่นหน้าไปใกล้  ไอ้ตัวเล็กมันคาช้อนไว้ที่จานเล็กที่รองเค้กชิ้นน้อยนั้นไว้
“กินเองดิฮะ”มันวางช้อนแล้วยื่นจานมาทางผม
“ไม่เอา.. ป้อนดิ”ผมยังแกล้งต่อ
“ไม่”มันทำหน้างอตอบ  ผมยิ้มรับแล้วจ้องไม่วางตา
“อยากกินนนนน.....ขนม”ผมทำเสียงอ้อน  ไอ้ตัวเล็กที่นั่งก้มหน้าอยู่ เงยหน้ามองหน้าผมสายตามองไปซ้ายทีขวาทีแบบไม่กล้าสบตา
“ก็กินดิฮะ”มันตอบแล้วเลื่อนจานให้อีกเบาๆ
“กินได้หรอ.. ทั้งตัวเลยนะ”ผมพูดยิ้มๆ
“.....................”ไอ้ตัวเล็กก้มหน้าไม่ยอมเงยเลยครับทีนี้
“หึ.. พี่หมายถึงขนมเค้กนี่ต่างหาก.. คิดไรนะ  หน้าแดงเชียว”ผมแซว  ไอ้ตัวเล็กมันเงยหน้ามามองงอนๆ
“เปล่าสักหน่อย”มันรีบตอบ
“หรอ”ผมเลิกคิ้วแกล้ง
“พี่ทาย แกล้ง... ขนมหรอ”มันขึ้นเสียง
“เปล่า.. ใครจะไปแกล้งขนมละครับ.ก็พี่บอกอยากกินเค้กนี่จริงๆอะ”ผมทำท่าตักแล้วเอาใส่ปาก
“กินป่ะ..”ผมทำท่าจะป้อน
“ไม่...”มันหันหน้าหนี
“หึ....”ทำเอาผมหัวเราะออกมาเบาๆกับอาการของมัน


“คุณทายค่ะ.. คุณท่านกับคุณกิ่งกลับมาแล้วค่ะ”
“อ่อ.ครับ”ผมตอบ
“ไปครับ..”ผมยืนขึ้นแล้วยื่นมือไปให้ไอ้ตัวเล็กจับ
“นะ.......”ผมยิ้มรับพูดกับตัวเองเบาๆ  เมื่อไอ้ตัวเล็กมันทำหน้าเชิดไม่สนใจ  แล้วเดินนำหนีผมไปเลยครับ  อย่างกับบ้านตัวเอง

“สวัสดีครับ”ไอ้ตัวเล็กมันยกมือไหว้  พ่อกับแม่ผมที่ยืนมองหน้าผมแล้วมองไอ้ตัวเล็กงงๆว่ามาได้ยังไง
“ผมพาน้องมาเองนะครับ.. นี่ขนมนะแม่หลานอาแสบเพื่อนพ่อไง”ผมบอก
“อ่อ.. สวัสดีจ๊ะ..หน้าตาจิ้มลิ้มจังเลยนะ ไม่เหมือนลูกน้า หน้าเถื้อนเถื่อน”แม่พูด  ซะงั้นอะ
“แล้วนี่อาไม่มาด้วยรึไง”พ่อผมถาม
“อ่อ.. ไม่มาหรอก ขนมมาเที่ยวบ้านเฉยๆนะพ่อ”ผมตอบแทนไอ้ตัวเล็กที่ยืนหน้างงๆอยู่
“งั้นอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะ  เดี๋ยวน้าจะทำข้าวเย็นเองวันนี้”แม่ผมบอกแล้วเดินมาจับแขนไอ้ตัวเล็กไว้
“ครับ. งั้นขนมช่วยนะครับ”ไอ้ตัวเล็กยิ้มตอบตาหยี
“ทำเป็นด้วยหรอจ๊ะเนี้ย”
“เป็นสิครับ..ขนมจะช่วยเอง”ไอ้ตัวเล็กตอบแล้วยิ้มรับอย่างกับสนิทกับแม่ผมมาเป็นปี
“งั้นเข้าครัวกับแม่ดีกว่านะ” ซะงั้นอะ  เปลี่ยนจากน้าเป็นแม่เร็วจังวะ
“ฮะ”ไอ้นี่ก็ยิ้มรับแบบไม่ขัดอะไรเลย  ดูมัน
แล้วแม่ผมกับไอ้ตัวเล็กก็เข้าไปในครัวเพื่อจัดการกับอาหารมื้อเย็นนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ


.........
.........


“มึงไปเอาหลานมันมา  เดี๋ยวมันก็มางับคอกรูพอดี”พ่อพูดส่ายหัวเบาๆ 
พ่อปัดมือส่งๆให้กับลูกน้องพ่อที่ยืนอยู่ข้างหลังสองคนว่าให้ออกไปได้แล้ว
“แล้วไปสนิทกันได้ยังไง”พ่อผมถามแล้วเดินเข้าไปห้องนั่งเล่น  พร้อมกับถอดเนคไทออก
“....................” ผมเงียบ  ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี  อยู่ๆพ่อก็ถาม
“สนิทกันแบบไหน”พ่อถามคำถามใหม่ซ้ำ
“เออ....”
“พ่อมองทายอย่างนั้นทำไม”ผมนั่งลงโซฟาด้านข้าง
“ทำไมกรูจะไม่รู้สันดารมึง”พ่อผมพูด  แล้วหยิบน้ำดื่ม
“เหมือนพ่ออะดิ”ผมพูดบ้าง
“อ่าว กวนตีนกรูอีก”พ่อด่า 
“...........................”ผมเงียบ  หางตาเห็นแล้วว่าพ่อยังจ้องหน้าผมอยู่
“ไรพ่อ”ผมหันไปถาม
“จะตอบกรูได้รึยัง”
“ก็ไม่ไง.. ก็สนิทกันแค่นั้น”
“แค่ไหน”
“............พ่อจะซักทำไมเนี้ย”
“อาทิตย์ก่อนไอ้แสบมันโทรมาบอกกรูว่ามึงไปส่งหลานมันตอนดึก  หายไปเที่ยวกันสองคน.. มึงก็ไม่บอกกรูสักคำ..  แล้วมันเห็นมึงไปไหนมาไหนกับหลานมันบ่อยๆ.. ตกลงมันยังไง”พ่อผมสีหน้าเครียดถาม ปกติพ่อผมจะไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน
“ก็... ทายไปเที่ยวกับขนมจริง. แต่พ่อไม่ค่อยได้อยู่  ทายก็เลยไม่ได้บอก..ทายขอโทษ..”
“แล้วเรื่องที่ทายพาขนมไปเที่ยว ทายก็ขออาแสบกับอาปานเรียบร้อยแล้วด้วย..”ผมบอก  แล้วนึกถึงหน้าอาแสบตอนมองผมอยู่บนบ้าน  สยองวะ
“ประเด็นคือ มึง กับ ขนม.. เป็นอะไรกัน”พ่อผมเท้าแขนถาม
“....................”ผมเงียบมองหน้าพ่อ
“มึงอย่าโกหกกรูนะ.. ถ้าไอ้แสบมันมาบุกกรู กรูจะได้ตั้งตัวได้ทัน”พ่อผมบอก
“ก็. น้องมันมาจีบทาย..”ผมบอกออกไปเบาๆ
“แล้ว???”พ่อผมถาม
“ก็ไม่ไง..”ผมตอบปัดๆ
“แล้วมึงก็ชอบน้องมันเหมือนกัน..ไม่งั้นมึงไม่พามาบ้านหรอก”พ่อผมพูดออกมาเสียงดังนิดหน่อย
“..................”ผมหันไปมองหน้าพ่อทันที  หน้าพ่อตอนนี้ผมอ่านอารมณ์ไม่ออกจริงๆ  ทั้งๆที่ผมต้องรู้ใจพ่อดีที่สุด
“พ่ออย่ามามั่วน่า”
“ถุยยย.. มึงลูกกรู ทำไมกรูจะไม่รู้”พ่อพูด
“พ่อหมายความว่าไง”ผมหันไปถาม
“มึงจะเอาไงกับน้องมันมึงก็เอาให้แน่.. เล่นไปเล่นมาอย่างที่มึงเคยทำ  กรูขอว่าอย่าทำ.. นั่นมันหลานเพื่อนสนิทกรู..  กรูไม่อยากผิดใจกัน. รู้ใช่ไหม”พ่อผมลุกขึ้นพูดเสียงจริงจัง  แล้วเดินออกไปจากห้องรับแขกทันที
งานเข้ากรูอีกแล้วไง  ดูพ่อจะจริงจังซะด้วยวะคราวนี้..  อะไรกับชีวิตกรูอีกละเนี้ย...


..........
.........


“ขนมแกทำเองหรอเนี้ย..อร่อยใช่ย่อยแฮะ”
“อืมดิ..”
“นี่ๆ..เมื่อเย็นไปซื้อตุ๊กตามาใหม่กับเดียร์..เดี๋ยวไปดูกันนะอยู่บนห้อง”
“เออ..ซื้อเสื้อมาให้แกตัวนึงด้วย..”ไอ้ทอยมันยักคิ้วให้ขนมหน่อยๆ  มันสองคนคุยกันบนโต๊ะอาหารไปมาเหมือนมีกันอยู่สองคนอย่างนั้นแหละครับ
“แล้วนี่อากลับถึงบ้านกี่โมงขนม”พ่อผมถาม
“ก็น่าจะประมาณหกโมงเย็นฮะวันนี้..ส่วนอาปานเข้าเวร”มันหันมาตอบ
“เดี๋ยวไปส่งน้องมันด้วยละ..”พ่อหันมาบอกผม  ผมพยักหน้าตอบ  ผมนั่งอยู่ข้างเดียวกับไอ้ทักนะครับ  ไอ้ห่านี่ก็นั่งเงียบซะ  ถ้ามีคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวอยู่บนโต๊ะอาหารมันจะเงียบอย่างนี้แหละครับ
“แล้วนี่อยู่ที่โรงเรียนตั้งใจเรียนกันรึเปล่า  หืมขนม.. ยัยทอยเกไหม”แม่ผมถาม
“อ่อ.. ไม่หรอกฮะ..”ขนมตอบยิ้มๆ
“หรอจ๊ะ..ถ้าเกเมื่อไหร่โทรบอกแม่เลยนะ”แม่ผมสั่ง
“โห แม่อะ”ยัยทอยมันทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อย 
“อิ่มแล้วหรอจ๊ะ”แม่ผมถามเมื่อเห็นไอ้ตัวเล็กมันรวบช้อนกับส้อมรวมกัน
“ครับ..”มันตอบ
“ป้า เอาของหวานมาให้หน่อย”แม่ผมหันไปสั่งแม่บ้าน
“กินของหวานล้างปากหน่อยนะลูก.”แม่ผมหันไปยิ้มให้อีก  ไอ้ตัวเล็กมันก็ตอบขอบคุณแล้วยิ้ม
“แหมแม่.. เอาใจจังเลยนะ.. ชอบเพื่อนหนูอะดิ”ยัยทอยแซว
“ก็ดีกว่าลูกสามคนที่มีอยู่แล้วกัน.. ไม่เคยเข้าครัวเลยสักครั้ง”แม่ผมพูด
“ก็ทอยไม่อยากทำนี่น่า.. เดี๋ยวผมเหม็น”ยัยทอยบ่น
“มีลูกสาวก็เหมือนไม่มี  มีลูกชายก็ชายเกินตัว..ไม่ไหวๆ”แม่ผมบ่นหน่อยๆตามประสา 
“เอาน่าคุณ.. บ่นไปมันก็ได้แค่นี้แหละ.. ปล่อยมันไปเถอะ”พ่อผมบอก  ใช่เลยพ่อ ต้องการประโยคนี้แหละ..








ก๊อก ๆ  ๆ..

“ครับ”ผมขานรับ
“ขนมเองฮะ”เมื่อผมได้ยินเสียงก็เดินไปเปิดประตูห้องนอน
“ว่าไง.. คุยกันเสร็จแล้วหรอ”ผมถาม  เมื่อเห็นไอ้ตัวเล็กอยู่หน้าห้อง  หลังจากกินข้าวเสร็จมันก็เข้าไปห้องกับยัยทอย  สงสัยคงเมาท์อะไรกันนั้นแหละครับ  ส่วนผมก็เข้ามาอาบน้ำไม่ไหวครับ  เหนียวตัว
“เออ.. ฮะ”มันตอบก้มหน้าก้มตา
“เข้ามาก่อนสิ”ผมบอกแล้วเปิดประตูให้กว้างขึ้น
“ไม่ดีกว่าฮะ.. พี่ทายแต่งตัวให้เสร็จก่อนดีกว่า ขนมไปรอข้างล่างก็ได้”มันตอบตะกุกตะกัก  อยู่ดีๆผมก็ยิ้มออกมาอีกแล้ว 
“ไม่ต้องอายหรอกน่า.. ผู้ชายเหมือนกัน”ผมคว้าแขนอีกฝ่าย  แล้วกึ่งลากกึ่งดึงเข้ามาในห้อง 
“อะ. เออ”
“เล่นคอมก็ได้นะ.. เปิดโทรทัศน์ หรือเล่นเกมส์ก็ได้”ผมบอก แล้วเอาผ้าขนหนูอีกผืนเช็ดหัว
“หึ..........”ผมหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ  เมื่อหันหลังไปมองไอ้ตัวเล็กที่ยืนอยู่กลางห้องผม  แล้วเหมือนไม่แน่ใจกับตัวเอง ว่าจะไปซ้ายดีหรือว่าขวาดี  สายตามองไปรอบห้องเลยครับ
“เอาสักที่สิ”ผมพูดปนหัวเราะ
“พี่ทายไปแต่งตัวสิฮะ”มันขึ้นเสียงหน่อยๆ  แล้วเดินไปนั่งตรงโซฟาอีกมุมห้อง
“คาบๆ..”ผมขานตอบ  แล้วหยิบกางเกงนอนขายาวมาใส่ 
“ไม่เปิดโทรทัศน์ละ”ผมพูดแล้วเดินไปหา   


“อ้า.  อะ อิ...อา”
“ซี๊ดดดดดดด  อา”

เมื่อผมกดเปิดสวิสต์ไฟแล้วกดเปิดโทรศัพท์เสียงมันก็ออกเลยง่า  ลืมเอาแผ่นออก  เหอะๆ
“หึหึ.. โทษทีครับ..”ผมกดเอาแผ่นออก  แล้วหันไปมองหน้าไอ้ตัวเล็กที่นั่งหน้าแดงตาค้างอยู่บนโซฟา
“ทำไมครับ ไม่เคยดูรึไง”ผมแกล้งถาม  ไอ้ตัวเล็กมันหันหน้าหนีไปอีกทาง
“ขนมไม่ได้ฝักใฝ่เหมือนพี่ทายนี่”มันตอบเสียงดังฟังชัด
“ก็นะ.. ผู้ชายก็ต้องมีอารมณ์อะไรแบบนี้บ้างมันก็เป็นเรื่องธรรมดา”ผมตอบ  แล้วเดินไปนั่งข้างๆไอ้ตัวเล็กที่นั่งติดขอบโซฟาเลยครับ  มันหนีครับ มันหนี
“หรือขนมไม่มี”ผมแกล้งกระซิบ  ปลายจมูกเกือบชนใบหูของอีกฝ่าย
“ไม่มี”มันตอบเกือบตะโกน แล้วเด่นตัวเองลุกขึ้นยืนทันที
“คึ.....หึ  หึหึ... ฮ่าๆๆๆ” ตอนนี้ไอ้ทายลงไปนอนแผ่ที่โซฟาแล้วครับ  เพราะว่าขำกับอาการของไอ้ตัวเล็กที่ยืนกำมือแน่นเหมือนมั่นใจในตัวเองมาก  ยืนตัวแข็งทื่อเลยครับ
“พี่ทายขำอะไรอะ”มันหันมาค้อนทำเสียงโมโหหน่อยๆ  น่ารักได้อีกวะ...
“เปล่า.. หึหึ”
“พี่ทายขำขนมอะ”มันหน้างอ
“เปล่านี่ครับ..นั่งลงสิครับ.. นะ”ผมจับมืออีกฝ่ายดึงเบาๆ
“ไม่เอา”มันสะบัดมือออก
“ขนมจะกลับบ้านแล้ว”มันพูดแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่บนโต๊ะวางของอีกมุมห้อง
“กลัว หรือ อาย”ผมเดินไปด้านหลังเล็กๆนั่น 
“ไม่ได้กลัว ไม่ได้อายอะไรทั้งนั้นแหละ  ง่วงแล้วฮะ อยากอาบน้ำด้วย”มันพูดรัว
“หรอ.. งั้นอาบที่นี่ก็ได้.”ผมพูด
“จะกลับบ้าน”มันย้ำอีกรอบ
“หึ.. ก็ได้ครับ.. แต่คืนนี้ขอค่าอาหารเมื่อเย็นหน่อยได้ป่ะ”
“อะไร.. เมื่อเย็นพี่ทายไม่ได้ออกสักบาท”ไอ้เด็กขนมหันมาค้อน
“เอ้า.. ก็อาหารบ้านพี่อะ พี่พามา”ผมย้อนบ้าง หน้าด้านได้อีก
“มั่วมากอะ”มันตอบ  แล้วดันหน้าอกผมออก  แล้วทำท่าจะเดินหนี 


“ฟอดดดดดดดดดด” ผมยิ้มให้หลังจากที่หอมเข้าเต็มๆที่แก้มของไอ้ตัวเล็ก  ที่มันหลบผมไม่ทัน
“อือออ.. พี่ทาย”มันดิ้นทันทีเมื่อมันเห็นท่าทีผมจะเข้าไปกอดอีก
“ครับ”ผมขานรับ
“อย่าฮะ...         นี่แนะ”
“โอ้ยยยยยยย.... โอ้ยยยยย ขนมมมม”ผมร้องออกมาแล้วจับจมูกตัวเองเมื่อโดนไอ้มือเรียวเล็กคู่นั่นจิกเข้าอย่างจังแล้วดึงขึ้นด้วยครับ
“ฮ่าๆๆ.. อยากแกล้งขนมก่อนทำไม... แบรรรร”มันพูดจบก็แลบลิ้นเป็นลิงหลอกเจ้า  แล้วทำท่าจะวิ่งหนี 
“เก่งนักใช่ไหม... หืมมมมมม”ผมคว้าเอวไว้ แล้วเหวี่ยงลงบนเตียงขนาดคิงไซด์ทันที
“โอ้ย!!...” ไอ้ตัวเล็กร้องออกมาเบาๆ  แล้วพยายามจะดันตัวเองขึ้น
“หึหึ.... ถึงตาเอาคืนบ้างละ”ผมยิ้มที่มุมปาก   ผมจะล้มตัวลงไปทับอีกฝ่ายที่นอนอยู่
“อึก....โอ้ยยย...”เจ็บชิบหาย  ก็ไอ้ตัวเล็กนี่ดิครับ แม่ง  อยู่ดีๆก็เอาเข่าชันขึ้น  กระแทกท้องน้อยผมอย่างจัง
“ปล่อยขนม”มันร้องดิ้นไปมา  ถึงท้องจะเจ็บก็ไม่มีทางปล่อยมือเด็ดขาดเว้ย  ตอนนี้ผมขึงแขนไอ้ตัวเล็กนี่ไว้สองข้างเลยครับ  ฤทธิ์มากดีนัก  เด็กห่าไรวะ
“หึ.... เจ็บเนี้ยรู้ไหม”ผมพูดเสียงหนักที่ข้างหูมัน
“ก็พี่ทายแกล้งขนมก่อน”มันพูดเสียงดัง
“อย่าขยับนะ  ไม่งั้นโดนแน่”ผมขู่แล้วทำตัวนิ่ง  ไอ้ตัวเล็กที่จากขยับเพื่อที่จะให้ตัวเองหลุดออกไปก็หยุดนิ่งทันที
“............”ผมชันตัวเองขึ้นมองอีกฝ่ายที่หันหน้าหนีไปอีกด้านเหมือนไม่อยากมองหน้าผม     ผมจ้องมองทั้งหู  ตา จมูก  ปาก  แม้แต่แก้มและขนตานั่น  อยู่ดีๆมันก็เหมือนสะกดผมให้หยุดนิ่งอยู่ตรงนั่น  จนทำให้อีกฝ่ายหันมาสบตากับผม  เมื่อตาจ้องกันอยู่สักพัก  ไอ้ตัวเล็กมันก็หันหนีสายตาไปอีกด้านอีกครั้ง
“         .........  จุ๊บบ...” ผมจูบลงที่ต้นคอเบาๆ  อย่างที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว  ถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย   แต่ก็ยังไม่หันมาสบตาอยู่ดี
ผมไล่ริมฝีปากเบาๆที่ต้นคอ  ไปจนถึงใบหูเล็กๆนั่น   ผมหันหน้าไปมองอีกฝ่ายที่นอนหลับตาปี๋  ทำเอาผมอดยิ้มออกมากับความอินโนเซนต์ของอีกฝ่าย  น่ารักวะ.. +_+  ผมซุกหน้าตัวเองลงไปที่ต้นคออีกครั้ง แล้วทิ้งตัวเองนิ่งไว้อย่างนั้น    พร้อมกับเลื่อนมือที่ล๊อกข้อมือของอีกฝ่ายไว้ไปจับประสานไว้  ไอ้ตัวเล็กมันก็จับตอบเบาๆ
“ขอนอนแบบนี้แป๊บนะ”ผมบอก  อีกฝ่ายไม่ตอบอะไร  ได้แต่นอนนิ่งอย่างนั้น
“อะ... เออ พี่ทายฮะอย่าขยับสิฮะ”อยู่ดีๆเสียงของไอ้ตัวเล็กมันก็พูดขึ้นมาตะกุกตะกัก 
“อะไร  หืม”ผมถาม
“กะ..ก็..มัน”  ผมชันตัวเองขึ้นแล้วมองหน้า  ตอนนี้หน้ามันแดงเป็นลูกตำลึงไปทั้งหน้าแล้วครับ  ผมมองหน้ามันสลับไปมากับความคิดว่าเป็นอะไร   แล้วดันรู้สึกได้ว่า.. เออ น้องชายของผมมัน
_!=!_ ชี้โด่เด่อย่างนี้ละวะ   
“หึ.....”ผมนึกขึ้นได้ก็แกล้งทำเสียงเจ้าเล่ห์ออกมา   ผมแกล้งขยับด้านล่างเบาๆอีกครั้ง  ทำเอาไอ้ตัวเล็กมันเอามือตัวเองมาปิดหน้าปิดตาไว้ทันที
“ขนมจะกลับบ้าน”มันพูดเบาๆเหมือนจะร้องไห้  เง้อออออ.. ตกใจดิครับ
“ขนม...”ผมรีบจับมือที่ปิดหน้ามันออก  น้ำตาปริ่มหางตาแล้วครับ
“ครับๆ.. กลับบ้าน..ไม่ร้องนะครับ”ผมเอามือมาจูบเบาๆ
“...จุ๊บ...”ผมจูบลงหน้าผากเบาๆอีกครั้งเป็นการปลอบ  เล่นไม่รู้คนเลยกรู
“........................”ต่างคนต่างจ้องตากันอยู่สักพัก
“ไม่คิดจะหอมพี่กลับบ้างรึไง...ไหนบอกชอบพี่ไง”ผมถามยิ้มๆ  หน้าตามันก็ยังเหมือนคนร้องไห้อยู่แหละครับ
“ไม่เอา พี่ทายหื่นอะ”มันพูด
“ซะงั้นอะ.. ก็ผู้ชายนี่หว่า.. เอาดิ ถ้าไม่หอมก็อยู่มันอย่างนี้แหละ  พี่ไม่รับประกันกับขั้นตอนต่อไปนะ”ผมแกล้ง
“พี่ทายยย..”มันเรียกชื่อผมเหมือนขัดใจ 
“อะครับ..ตรงนี้”ผมทำแก้มป่องใส่ 
“เร็วๆครับ.. ถ้ากลับดึก อาแสบบ่นไม่รู้นะ”ผมหาเรื่องมาแกล้งอีก
“อะ.....”ผมหันแก้มให้อีกครั้ง    แล้วรออยู่สักพัก  จนรู้สึกได้ว่าไอ้ตัวเล็กมันขยับตัวขึ้น

“....จุ๊บ....”

“เร็วจังอะแค่ปากแตะแก้มเองอะ”ผมบ่น
“พอแล้วฮะ.. แล้วออกไปเลยตัวหนักชะมัด”มันบ่นแล้วดันผมเบาๆ
“หึ.. ชอบละสิไม่ว่า”ผมพูด
“ไอ้พี่ทายบ้า...นี่แนะๆๆๆ...”
“โอ้ยยยยย.. หึหึ...โอ้ยย  เดี๋ยวๆ”  นั่นแหละครับ  หลังจากผมแซวเสร็จ  มันก็จิกเข้าหัวผมอย่างจัง แล้วกระชากไปมา   บิดหูผมด้วยครับ  เฮ้ออออ  เอากับมันครับ   เด็กไรวะ..



...................>>>><<<<....................






 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด