" กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( เรื่องเล่า )"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( เรื่องเล่า )"  (อ่าน 277845 ครั้ง)

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
 :laugh:

ตามอ่านด้วยคนครับ

หุหุ

สนุกๆ น่ารักมากๆ

ว่าแต่พี่เจส นี่ ไม่พอใจอะไรนะ? อยากรู้เหมือนกันครับ

ว่าแต่ว่า...คุณ "มะนาว" ต้องน่ารักแน่ๆ เลยอ่ะ

อยากเห็นๆ

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
รีข้างบน นะ

ให้มันน้อยๆ หน่อยนะครับ

ยินดีต้อนรับนะครับ มะนาว

ชื่อเปรี้ยวซ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

 :myeye:

Pray...J

  • บุคคลทั่วไป
 :like2: ปูเสื่อรอค่ะ กำลังจะสนุกแล้วอ่ะนะ
ไม่รู้ว่าตัวจริงจะเปรี้ยวเหมือนชื่อรึป่าวน้า

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:


ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
น่าติดตามขึ้นเรื่อยๆเเล้วนะครับสำหรับเรื่องนี้ มาปูเสื่อรออีกคนนะครับ อิๆๆมาลงเร็วๆน้าจะคอยครับ   :love2:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:


ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:

คิดว่าน่าจะเป็น วิน ธาวิน ที่เล่นละครกับ เวียร์ ศุกลวัฒน์ หน่ะค่ะ ใช่ปะคะ

box_breathe

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีค้าบ ... น้องมะนาว

แหม...ชื่อน่ารักจังเลยนะคับ

พี่ฟังแล้วก็นึกอยาก  ...... กินน้ำมะนาว ..... ทันทีเลยค้าบบ  :kikkik:

แล้วถ้ามีไรก็ปรึกษากันได้นะค้าบ  บะบาย จุ๊บๆ  :monkeylove2:


ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

มารายงานตัวแระ

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีครับคุณมะนาว
เรื่องนี้สนุกมากเลยครับ ติดตามอ่านครับ :yeb:


ว่าแต่ ธาวิน คือใครเหรอครับ ไม่รู้จักอ่ะ นึกไม่ออก :confuse:

คิดว่าน่าจะเป็น วิน ธาวิน ที่เล่นละครกับ เวียร์ ศุกลวัฒน์ หน่ะค่ะ ใช่ปะคะ
^
^
^
อู้ว์ . . . ขอบคุณมากนะครับ คุณsuregirl  :impress:

sun

  • บุคคลทั่วไป
*เอามาลงให้ก่อน..เผื่อจะหายไปนาน อิอิ *  :yeb:




บทที่ 6


ตลอดทั้งสัปดาห์ที่เหลือ ผมไม่เห็นไอพี่เจส ไม่รู้มันไปไหน จะถามพี่ก้องก็ไม่กล้าถาม พี่ก้องมารอผมไปกินข้าวทุกวัน เวลาเลิกเรียนก็ขับรถ

ไปส่งที่บ้าน ผมไม่อยากทำแบบนี้กับพี่เขาหรอกนะครับ ไอเพื่อนของผมมันก็สงสัยว่าทำไมไปกับพี่ก้องทุกวัน ผมก็ตอบแบบเลี่ยงๆ ผมบอกมันไป

ว่าบ้านพี่ก้องไปทางเดียวกัน พี่เขาเลยอาสาพาไปส่งที่บ้าน ตอนแรกพวกมันก็มองผมแบบไม่ค่อยเชื่อ จนผมต้องพูดยืนยันกับพวกมันว่าเป็นอย่างนี้

จริงๆ จนมันเข้าใจว่าผมไม่มีอะไรปิดบังพวกมันจริงๆ แล้วมันก็ไม่พูดเรื่องนี้อีก

ที่ผมไปไหนกับพี่ก้อง ผมแค่ทำตามความมุ่งมั่นของผมให้สำเร็จเอง ผมอยากรู้เรื่องไอพี่เจสให้มากกว่าที่ผมเคยรู้ ผมกะว่าจะถามพี่ก้องหลาย

เรื่อง แต่แอบถามทีละนิด เพื่อไม่ให้พี่ก้องสงสัย เย็นนี้ก็เหมือนกัน ระหว่างนั่งรถพี่ก้องกลับบ้านผมก็กะจะแอบถามแต่ ผมถามเรื่องของพี่ก้องก่อน

" พี่ก้องค้าบ...พี่มีแฟนรึยังอ่ะคับ " ผมถาม

" อ้าว ถามมัยอย่างนั้นล่ะครับ ก็น้องมะนาวยังงัยครับ หรือว่าไม่ใช่ล่ะ " พี่ก้องพูดจบก็หันมามองหน้าผม

" ม่ายช่ายอย่างนั้นอ่ะคับ มะนาวหมายถึง แฟนผู้หญิง คับ " ผมตอบพี่ก้อง แต่ไม่อยากให้พี่ก้องคิดเลยอ่ะ ว่าผมเป็นแฟนของพี่แก เดี๋ยว

ให้ผมรู้เรื่องอะไรที่ผมอยากรู้ก่อนค่อยออกห่างแก ตอนนั้นผมแค่คิดเล่นๆอย่างนี้ กลัวมีปัญหาตามมาครับ

" อ๋อ...เคยมีสิครับ ก็มีอยู่จนกระทั่ง พี่พบกับ น้องมะนาวนั่นแหละครับ พี่บอกเลิกกับคนพวกนั้นหมดทุกคนเลย " พี่ก้องบอกผม แล้วก็

เอื้อมมือมาจับมือของผม ผมตกใจเหมือนกัน ผมชักมือออกเบาๆ พี่เขาหันมามองหน้าของผมทันที

" น้องมะนาว เป็นอะไรครับ " พี่ก้องคงนึกสงสัยเมื่อเห็นผมมีอาการเช่นนี้

" ป่าวอ่ะคับ ผมแค่ไม่อยากให้พี่ทำกับผมแบบนี้ คือ... " ผมพูดจบก็เว้นระยะออกไป ในสมองผมตอนนั้นมันคิดว่า อย่าทำให้พี่ก้องคิดว่า

ผมชอบพี่ก้องเหมือนที่พี่เขามาชอบผม ผมไม่อยากโกหกพี่เขาอ่ะคับ

" คือ อะไรคับ น้องมะนาวบอกพี่มาเถอะครับ พี่ไม่ว่าอะไรน้องหรอกครับ " พี่ก้องเร่งให้ผมพูดต่อ

" คือ ผมยังไม่ได้ชอบพี่ก้องเลยครับ " ผมบอกพี่เขาไปตามที่คิด ผมไม่อยากโกหกพี่เค้าจริงๆ มันรู้สึกไม่ดี

" 555 พี่รู้คับ อย่าคิดมากเลย ก็พี่กับมะนาวเพิ่งจะรู้จักกันไม่นาน แล้วน้องมะนาวจะชอบพี่เร็วอย่างนี้ได้ยังงัยล่ะครับ " พี่ก้องก็เข้าใจง่ายๆ
ผมก็สบายใจขึ้น

" อ้าว แล้วพี่ก้องทำไมยังไปไหนมาไหนกับมะนาวเล่าคับ " ผมยังสงสัยอยู่

" ก็พี่ชอบน้องจริงๆนี่คับ แต่มันต้องใช้เวลามากๆ ที่น้องมะนาวจะชอบพี่ พี่ก็เลยต้องทำอย่างนี้ไงครับเพื่อน้องมะนาวจะเห็นใจพี่เร็วๆ

แล้วอีกอย่างพี่จะได้เรียนรู้นิสัยของน้องมะนาวไปด้วยในตัว และพี่ก็ดีใจมากนะครับที่น้องมะนาวพูดกับพี่ตรงๆ ไม่ปิดบังพี่ " พี่ก้องอธิบายให้ผม

เข้าใจในการที่พี่มาคบกับผม แหม ไอพี่ก้องคิดการณ์ไกลจิงๆ ผมก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่ก้องบ้างแล้วคับ แล้วผมก็ชวนพี่เขาคุยเรื่องราวต่างๆ ขำๆตลกๆ

พี่เขาหัวเราะอารมณ์ดี

" พี่ครับ แล้วเพื่อนพี่ ชื่อไรน้าา..." ผมแกล้งทำเป็นนึกชื่อไม่ออก

" เอ้อ...พี่เจสอ่ะคับ พี่คนนั้น มีแฟนรึยังอ่ะคับ " ผมถามพี่ อย่างไม่ค่อยเต็มเสียงนัก กลัวพี่แกสงสัย แต่ผมไม่รู้หรอกว่าไอ้ที่ผมพูด

เสียงอย่างนี้มันน่าสงสัยเต็มๆเลย

" ทำไมอยากรู้เรื่องของมันล่ะ แอบชอบมันเหรอ " พี่ก้องพูดเสียงแข็ง พี่คงสงสัยจริงๆ ทำงัยดีวะไอมะนาว ผมคิดในใจ

" ปะ...ป่าวค้าบ ไม่ช่ายอย่างนั้นค้าบบบ " ผมแกล้งพูดลากเสียงยาวๆเหมือนบอกว่าอย่าเข้าใจผมผิด แต่ในใจตอนนั้นกำลังหาเหตุผลที่จะ

ตอบพี่ก้องตะหาก จะจะหาเหตุผลอารัยดีวะกู แล้วผมก็นึกขึ้นได้

" คือ...ไอฝ้ายเพื่อนคนสวย ในห้องมะนาวอ่ะ มันแอบชอบพี่เจสคับ มันก็เลยฝากให้มะนาวหารายละเอียดไปให้มันหน่อย เพราะว่ามัน

เห็นมะนาวสนิทกับพี่ก้องอ่ะครับ " โอยกูเกือบตายแย้ว

" อ๋อ แล้วไป " พี่ก้องพูดยิ้มๆ โอยกูรอดตายแย้ว

" พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันเคยชอบใครจริงๆบ้างไหม ก็เห็นมันเปลี่ยนตุ๊กตาหน้ารถไปแทบจะทุกวันเลยน่ะสิครับ เพราะหน้าตามันหล่อ

ขนาดนั้น สาวๆที่ไหนเห็นก็หลงมันไปหมดแหละ ฐานะทางบ้านของมันก็ดี เปอร์เฟ็คแมนอ่ะ น้องนาว " พี่ก้องบอกให้ผมฟัง

" เอ่อ น้องมะนาวให้พี่เรียกน้อง" นาว "เฉยๆได้ไหมครับ " พี่ก้องขอเรียกชื่อของผมสั้นๆ

" ไม่ได้ครับ พี่เรียกอย่างเดิมดีกว่านะครับ เพราะ มันคนละความหมายกันครับ " ผมปฎิเสธ พี่ก้องออกไป แต่ก็ยิ้มให้ด้วย ผมไม่อยากให้

ใครเรียกชื่อของผมสั้นๆอย่างนั้น เพราะมีคนที่เรียกชื่อนั้นได้คนเดียว...เพราะมะนาว เป็นของกิน แต่ นาว มันหมายความว่า เดี๋ยวนี้ ตอนนี้...ผม

นึกไปถีงไอคนที่เรียกชื่อนี้กับผม...?... มันก็นานแล้วอ่ะ ตอนนี้อยู่ไหนก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือผมไม่อยากให้ใครเรียกอ่ะครับ

" ก็ได้ครับ เออจริงสิมันคนละความหมายกัน พี่นี่โง่จัง ลืมคิดไปได้งัยเนี่ย " พี่ก้องพูดยิ้มๆแล้วแกล้งเอามือมาเคาะหัวตัวเองทีนึง

" 555 " ผมหัวเราะกับท่าทีของพี่ก้อง แล้วหลังจากนั้นพี่ก้องก็ชวนคุยเรื่องต่างๆไปตลอดทาง ส่วนผมก็นั่งเป็นผู้ฟังที่ดีและผมก็ไม่ได้ถาม

เรื่องอะไรเกี่ยวกับไอพี่เจสต่อด้วย จนมาถึงบ้านของผม

" พี่ครับเข้ามาข้างในบ้านก่อนไหมครับ " ผมชวนพี่ก้องให้เข้ามาในบ้าน ก็ตามมารยาทแหละครับ ก็กลัวเหมือนกัน ไอพี่มะยมมันก็ยังไม่

กลับด้วย กว่ามันจะกลับก็ เกือบ 3ทุ่มแหละครับ แต่นี่ก็เกือบ 2ทุ่มแล้ว เดี๋ยวมันก็คงมา

" แล้วพี่มะยมยังไม่กลับหรือครับ " พี่ก้องมันถามผม ท่าจะบ้าว่ะ กลับมาเห็นบ้านไม่มีไฟเปิดสักดวงยังจะมาถามอีกแน่ะ

" ยังครับ แต่อีกเดี๋ยวก็คงจะมาแล้วอ่ะครับ " ผมตอบ วันก่อนพี่ก้องมาส่งผมแล้วเจอพี่มะยมอยู่บ้าน ผมแนะนำให้รู้จักกัน แล้วสองคนนั้นก็

คุยกันถูกคอ

" งั้นพี่นั่งอยู่รอเป็นเพื่อนน้องมะนาวก่อนจนกว่าพี่มะยมกลับก็แล้วกันครับ " พี่ก้องบอกจะรอเป็นเพื่อน

" ไม่เป็นไรครับ มะนาวอยู่คนเดียวได้ " ผมบอกพี่เขา

" อยู่ได้จริงๆเหรอ งั้นพี่กลับก่อนนะครับ เอ่อ ขอเบอร็โทรศัพท์ของน้องมะนาวให้พี่ได่รึปล่าวครับ เผื่อมี... " พี่ก้องขอเบอร์ผม

" ก็ได้ครับ จดไว้นะคับ เบอร์ 01xxxxxxx " แล้วก็เบอร์ บ้าน 02xxxxxxx " ผมบอกไป

" แล้วพรุ่งนี้วันหยุดน้องมะนาว จะไปไหนรึปล่าวครับ " พี่ก้องหันมาถามผม

" มะนาวจะกลับบ้านที่จันทบุรี อ่ะครับ อยากไปหาพ่อกะแม่อ่ะคับ คิดถึงท่านทั้งสองมาก ไม่ได้กลับไปตั้งนานแล้ว

" คับ..แล้วพี่จะโทรหานะครับ " พูดจบพี่ก้องก็เดินกลับไป สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถยนต์ แล่นออกไปจากหน้าบ้าน

หลังจากที่พี่ก้องกลับไปแล้ว ผมก็ขึ้นไปเก็บของใส่กระเป๋า ตอนเช้าจะได้ไม่ต้องรีบ วันนี้ไอเอ็ม กับไอเป้งมันก็ชวนผมไปดูหนังวันพรุ่งนี้

แต่ผมก็บอกปัดมันไป ผมจะกลับบ้าน มันก็บอกว่างั้นอาทิตย์หน้าต้องไปกับพวกมันเพราะช่วงนี้ผมไม่ค่อยไปไหนกับพวกมันเลย ผมก็ตอบตกลง

กับมัน แล้วมันก็ให้ผมเลี้ยงมันด้วย ก็ยอมมันคับ กลัวพวกมันน้อยใจอ่ะคับ ...แล้วอาทิตย์นั้นผมก็กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ ส่วนไอพี่มะยมมานไม่

ได้กลับด้วย เพราะมันต้องเคลียร์งานที่บริษัทที่กองสุมอยู่เต็มไปหมด

ผมไปเที่ยวหาเพื่อนเก่าๆของผม ชวนกันไปเที่ยวทะเล นํ้าตก สนุกสนานกันจนผมลืมเรื่องของไอพี่เจสไปหมด ผมกับเพื่อนๆตกลงกันว่า

จะไปหาอะไรไปนั่งกินกันที่บ้านไอเจมส์ เพื่อนอีกคนหนึ่ง เมื่อตกลงกันได้ก็นัดเจอกัน ที่บ้านไอเจมส์เลย แล้วต่างคนก็แยกกันกลับบ้านใครบ้าน

มัน.......

ผมกลับบ้านมาอาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ผมยกนาฬิกาขึ้นดูเหลืออีกไม่กี่นาทีจะได้เวลานัด ผมก็กำลังจะออกจากบ้าน เสียงโทรศัพท์มือ

ถือของผมก็ดังขึ้น ผมกดรับ

" สวัสดีครับ " ผมพูด

" สวัสดีครับ น้องมะนาวรึปล่าวครับ " เสียงปลายสายเอ่ยถามมา

" ใช่ครับ พี่ก้องใช่มั้ยอ่ะคับ " ผมถาม เพราะมั่นใจว่าใช่พี่ก้อง ผมไม่ได้บอกเบอร์มือถือกับใครนอกจากคนในครอบครัวของผม ก็มีพี่ก้อง

เป็นคนนอกคนเดียวที่ผมให้เบอร์ไป

" ครับ น้องมะนาวจำเสียงพี่ได้ด้วยเหรอครับ " พี่ก้องทำเสียงดีใจ

" ครับ แล้วพี่มีไรรึป่าวคับที่โทรหาผมอ่ะ " ผมถามพี่ก้อง

" พี่ไม่มีธุระแล้วโทรคุยกับน้องไม่ได้เหรอครับ หรือว่าน้องมะนาวไม่อยากคุยกับพี่ " พี่ก้องมันพูดอย่างน้อยใจ

" ป่าว ไม่ใช่อย่างนั้นค้าบ ก็ผมกับพี่เพิ่งคุยกันเมื่อวานนี่เองครับ " ผมแก้ตัวออกไป เท่าที่ตอนนั้นนึกได้ เพราะรุ้ว่าพี่ก้องรู้สึกน้อยใจอยู่

" แล้วอีกอย่างมะนาวกำลังจะออกไปธุระกับแม่อ่ะคับ " ขอโทษนะครับพี่ที่ต้องโกหก แต่ผมยังไม่อยากคุยกับพี่ตอนนี้คับ

" อ๋อ...งั้นแล้วไป คิดว่ามะนาวไม่อยากคุยกับพี่น่ะครับ ไม่เป็นไร แล้วพี่จะโทรไปหาอีกก็แล้วกันครับ ......." พี่ก้องพูดด้วยเสียงที่ดีขึ้น

" รักมะนาวนะครับ ...." พี่ก้องพูดจบก็กดโทรศัพท์ปิด ผมอึ้งเลยครับ เพราะพี่ก้องไม่เคยพูดว่า " รัก "เลยพี่ก้องพูดแต่ว่า " ชอบ "แค่นั้นเอง
ได้ยินอย่างนี้มันทำให้ผมกลัวว่าพี่ก้องจะคิดกับผมมากขึ้นกว่าเดิม ไม่คิดว่าจะจริงจังกับผมมากขนาดนี้ ความหนักใจเริ่มเข้ามาหาผมอีกแล้ว

กลับไปผมต้องทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้

......................................................................................................................................

จบบทที่ 6

ขอบคุณครับที่ติดตามอ่านเรื่องของมะนาว.....เรื่องไอพี่เจสมันยังคาใจ
แล้วยังมาหนักใจกับเรื่องพี่ก้องอีก เหนื่อยครับ

....................................................
รักนะครับ......มะนาวค้าบบบบบบ

......................................................................................................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-02-2007 22:13:19 โดย sun »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
 :laugh:

มาลงชื่อ

อิอิ


abcd

  • บุคคลทั่วไป
มีแต่พี่เจสนาช่วงนี้อ่ะ :kikkik: แต่เริ่มจาสงสานพี่ก้องแย้วอ่า ส่งพี่ก้องมาให้พี่ก้อได้นะจ๊ะน้องมะนาวว  :impress2:

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
สงสัยพี่เจสจะหึงพี่ก้อง แน่เลยอ่ะ :kikkik:
ไม่แน่นะ สองคนนี้เค้าอาจแอบชอบกันอยู่ก็ได้ เอิ๊กๆ

ส่งให้หมีก็ได้นะ พี่ก้องอ่ะ เดี๋ยวจะดูแลอย่างดี ไม่แพ้พี่แน๋วเลย :laugh:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป
มะนาวนี่ท่าทางจะใจร้ายใช่เล่นนะเนี่ย.... :laugh: :laugh:

สงสารพี่ก้องจัง...........แต่ส่งพี่ก้องหั้ยพี่แน๋วท่าทางจะไม่ปลอดภัย :kikkik:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
เขาดี ๆ ทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี  :teach:
ปล. ไม่ได้ว่าเจสไม่ดีนะ แค่เปรียบเทียบให้ฟัง  :try2:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
เป็นกำลังใจให้นะครับ

 :yeb:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
ลำบากจริงๆน้า มะนาวนี่ ไม่น่าไปให้ความหวังพี่เค้าเลย :pigangry2:  ตัวเองเลยต้องมาลำบากใจทีหลัง :impress3:  แต่รีบถอนตัวซะก็ดีจะได้ไม่ไปไกลกว่านี้สงสารพี่เค้านะ :monkeysad2:

kYos

  • บุคคลทั่วไป
มีตัวเลือกก็งี้อ่ะน้อ...
ลำบากใจแทน  55+
ในชีวิตจริงเรามานไม่มีตัวเลือกแบบนี้นิ่ เลยต้องมาลำบากใจแทนคนอื่น

sun

  • บุคคลทั่วไป
*มาต่อแย้วค๊าบป๋ม..ฮี่ๆ*  :yeb:


บทที่ 7



ผมขี่มอไซค์มาถึงบ้านไอเจมส์ช้ากว่าที่นัดกับพวกมันเกือบครึ่งชั่วโมง จอดรถเสร็จกำลังจะเดินเข้าบ้านมัน ก็ได้ยินเสียงคุยกันดังแข่งกับเครื่องเสียงที่เปิดโวลุ่มสุดๆ เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ดีที่บ้านมันตั้งอยู่ห่างจากบ้านอื่นพอสมควรไม่รบกวนมากนัก พวกมันคงกินเหล้ากันแน่นอน ราตรีนี้คงยาวนาน แล้วผมก็เดินเข้าไปในบ้าน...เมื่อเข้าไปข้างในบ้านก็เจอพวกมันนั่งกินที่พื้นกลางบ้านเป็นวงใหญ่เลย คงจะมีเพื่อนมาเพิ่มมากกว่าเดิมอีก ผมมองไปก็เห็นเพื่อนเก่าอีกหลายคน
" เฮ้ยไอ้มะนาวมันมาแล้วว่ะ " ไอ้วัด เพื่อนคนหนึ่งพูดเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง ทุกคนก็หันมามอง
" เฮ้ย ไม่เจอมึง 4 เดือนกว่า มัยมึงน่ารักขึ้นวะ " ไอ้ฟางพูดขึ้นบ้าง แล้วมันก็เดินตรงมาจับมือผมแล้วลากไปที่พวกมันนั่งกันอยู่
" กูน่ารักขึ้นจิงป่าววะ " ผมก็คุยเล่นๆกับมัน แต่มันไม่ได้ตอบผม แล้วมันก็ดันผมไปนั่งลง ที่ช่องว่างเล็กๆที่เพื่อนๆที่นั่งอยู่เขยิบออกไป ผมก็นั่งลง แล้ว ไอ้ฟางมันก็ลงนั่งข้างๆเบียดผม เพื่อนๆที่นั่งอยู่ใกล้ๆก็เขยิบเลื่อนกันออกไปอีก ปากก็บ่นกันออกมา
" ไอ้เอี้ยฟางเอ้ย ที่มันมีอยู่ตั้งเยอะเจือกจะมานั่งเบียดไอ้มะนาวมันอีก " เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งมันพูดเมื่อเห็นไอ้ฟางนั่งเบียดผม
" ก็กูอยากนั่งกับไอ้มะนาวมันนี่ พวกมึงก็อย่ามาเจือกยุ่งเรื่องกูดิ " ไอ้ฟางมันหันไปว่าเพื่อนๆ แล้วมันก็หันกลับมามองที่ผม ซึ่งตอนนั้นผม
นั่งตัวลีบจนไปเบียดเพื่อนข้างๆ
" มึงก็เลื่อนออกไปอีกหน่อยดิวะ ไอ้มะนาวมันจะได้นั่งสบาย " มันมองไปที่เพื่อนคนที่มันนั่งข้างผม แล้วบอกให้เลื่อนออกไปอีก เพื่อนคนนั้นมันก็เขยิบออกไปให้ ผมก็เขยิบเลื่อนตามมันไปแต่ก็ไม่ได้มองหน้ามันหรอก พอนั่งได้ที่แล้วไอ้ฟางมันก็ชวนคุยอีก มันวกกลับมาเรื่องเดิม มันก็มองหน้าผม แล้วยิ้ม มันมองหน้าผมอยู่นาน จนผมสงสัยจึงถามมันออกไป
" มึงมองหน้ากูทำไมวะ หน้ากูมีไรติดเหรอ...หรือหน้ากูไปเหมือนหน้าญาติมึงคนไหน จ้องกูอยู่ได้ " ผมถามมันโดยที่ไม่คิดอะไร ก็คุยเล่นขำๆตามปกติ ไม่ได้หาเรื่องใคร
" อ้าวแม่งเล่นถึงญาติกูเลยรึวะ ... " มันก็เงียบไปแป๊บนึงแล้วมันก็พูดต่อ แล้วหน้าตามันก็ไม่ได้โมโห หรือว่าโกรธอะไรผม
" ป่าว ไม่มีไรติดหน้ามึงหรอก แล้วหน้ามึงก็ไม่เหมือนหน้าญาติกูคนไหนด้วย แต่กูมองมึงอ่ะ ว่ามึงน่ารักขึ้นจิงๆนะ กูไม่ได้พูดเล่น " ไอ้ฟางมันพูดยังงี้ผมก็เลยมองหน้ามันว่ามันทำหน้ายังงัย ไม่ใช่มึงจะชอบกูอีกคนนะ ผมคิด แต่ผมก็ไม่เห็นสีหน้ามันผิดปกติอะไร ผมก็เลยรู้สึกโล่งอก ผมหันไปมองหน้าเพื่อนที่นั่งตรงด้านหน้าของผมว่ามีใครมองดูที่ผมกับไอ้ฟางหรือป่าว แต่ก็ไม่มีใครสนใจมองมา พวกมันเอาแต่คุยกันมากกว่าที่จะจ้องจับผิดผม ผมคิดว่ามันคงพูดเล่นกับผม พอผมเห็นอย่างนั้นผมก็เลยพูด เล่นๆกับมันออกไปอีกครั้ง
" กูน่ารักกว่าเดิมจิงอ่ะ กูไม่เชื่อมึงหรอก " ผมแกล้งพูดกับมันไปอย่างนั้นเอง มันก็เงียบไปพักนึงแล้วมันก็พูดออกมาอีกด้วยคำตอบที่ทำให้ผมสะดุ้ง
" ไอ้ห่านี่กูจะไปโกหกมีงมัยเล่า มึงน่ารักขึ้นจิงๆโว้ย...ถ้ามึงไม่เชื่อมึงก็ถาม " ไอ้ยู " ดูสิวะ " ไอ้ฟางมันพูด ผมได้ยินชื่อนี้ออกมา มันมาด้วยเหรอวะ กูก็ลืมนึกถึงมันว่ามันอาจจะมาก็ได้ แล้วจะทำงัยดีวะกู กูไม่อยากเจอมันอ่ะ ผมคิดในใจ ถ้ารู้แต่แรกว่ามันมาผมก็คงไม่มาที่นี่หรอก ผมมองหามันแต่ก็ไม่เจอ
" อ้าว...ว่างัยมึงเงียบไปเลยวะ " ไอ้ฟางมันก็ถามผมอีก เมื่อเห็นผมเงียบ
" ว่างัยมึงไอ้ยู ...ไอ้มะนาวมันไม่กล้าถามมึงว่ะ มันน่ารักรึป่าววะ " ไอ้ฟางมันก็เจือกไปถามไอ้ยู มันอีก แล้วมันนั่งไหนวะ ผมนึกเพราะผมยังไม่ได้หันไปดูมันเลยว่ามันนั่งอยู่ตรงไหน ก็ผมไม่อยากเห็นหน้ามันอ่ะคับ ผมคิด
" น่ารักว่ะ มันน่ารักกว่าเดิมอีก " ผมสะดุ้งอีกครั้ง ก็เสียงมันดังมาจากข้างๆผมนี่เอง ผมหันไปมองหน้ามัน ก็เห็นมันมองจ้องผมอยู่
" มองกันตาค้างเลยนะพวกมึง " เสียงไอ้ฟางมันพูด ผมหันหน้ากลับมาทันทีทันใด แล้วก็หน้าแดงขึ้น ก็มันทำตาเว้าวอนผมอย่างที่มันชอบทำเมื่อผมโกรธอะไรมัน
" ............... " ผมเงียบทั้งที่รู้ว่ามันยังคงมองผมอยู่ มึงอย่ามองกูอย่างนี้สิวะ กูยิ่งลืมๆมึงจะได้อยู่แล้ว ไอ้มะนาวมึงอย่ายอมแพ้ตัวมึงนะ ผมพูดกับตัวผมเอง มึงจำได้ใช่ไหมว่ามันทำมึงเจ็บยังงัย จำสิจำสิ...
" นี่ พวกมึงเป็นเอี้ยไรวะ มึงโกรธกันอยู่เหรอวะ " ไอ้ฟางอีกนั่นแหละมันถามหลังจากที่มันเห็นผมไม่พูดอะไรกับ ไอ้ยู ผมลืมไปว่ามันไม่รู้เรื่องอะไรระหว่างผมกับไอ้ยู ว่าเป็นยังงัย
" ป่าวไม่มีไรว่ะ " ผมบอกมันไป แต่ผมก็ไม่ได้หันไปมองหน้าไอ้ยู กลัวจะเจอสายตาอย่างนั้นอีก
" มึงอย่ามาโกหกกู ถ้าพวกมึงไม่มีเรื่องไรกันมึงก็ต้องคุยกันสิ นี่มึงเงียบ และโดยเฉพาะมึง ไอ้มะนาว ขนาดหน้าของมันกูยังไม่เห็นมึง
มองเลย ทีแต่ก่อน เห็นติดกันเป็นปาท่องโก๋ แยกจากกันไม่ได้เลยยังกับผัวเมียกัน " ไอ้ฟางมันพูดตามที่มันคิด เรื่องนี้มันไม่รู้ว่าแต่ก่อนผมกับไอ้ยูคบกันอยู่

" ก็บอกว่าไม่มีอะไรงัยเล่า ไอ้ห่านี่ เซ้าซี้ จ้องจับผิดกูอยู่ได้ แม่ง..." ผมว่ามันอย่างนึกโมโห แล้วผมก็ชวนเพื่อนๆคนอื่นๆคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ เล่าเรื่องตลกขำขันให้มันฟัง เพื่อจะได้เปลี่ยนเรื่องของผมกับไอ้ยู ตลอดเวลาที่ผมคุยกับเพื่อนๆ หันไปมองก็เห็นไอ้ฟางมันมองมาที่ผมกับไอ้ยู อยู่บ่อยครั้ง ผมคิดว่ามันคงไม่เชื่อเรื่องของผมกับ ไอ้ยู ที่บอกมันไป ทำไมมันขี้สงสัยนักวะ อยากรู้อยากเห็นจริงเลยมัน
 
ตลอดเวลาของคืนนั้นผมก็คุยกับเพื่อนๆมากมาย ลืมไอ้คนที่มันนั่งข้างๆไปเลย ผมพยายามไม่ให้หันไปมองมันทั้งๆที่ผมได้ยินมันพยายามจะคุยกับเพื่อนคนที่ผมกำลังคุยอยู่ แต่ผมก็ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงมัน แล้วมีเพื่อนอีกคนชวนมันคุยเรื่องต่างๆ มันจึงต้องหันไปคุยกับเพื่อนคนนั้นอย่างเสียไม่ได้ ผมพูดคุยกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน แต่ในใจตอนนั้นก็คิดว่าจะหาทางเลี่ยงไอ้ยูยังงัยดี พวกเพื่อนๆมันคุยไปกินเหล้าไป จนกระทั่งดึกเกือบจะตี 2

เพื่อนๆก็ทยอยกันกลับบ้าน ก็มีบางคนมันเมามากเพื่อนๆที่มีสติดีหน่อยก็ช่วยกันพาไปส่งบ้าน แต่ผมไม่ได้กินเหล้ากับพวกมันจึงไม่เมา เพื่อนๆพวกนี้มันรู้ดีว่าผมไม่ชอบกินเหล้า มันก็ไม่บังคับอะไร ส่วนไอ้ฟางก็เห็นมันนั่งหลับพิงอยู่กับโต๊ะโซฟา มันคงเมามากอ่ะคับผมเห็นมันกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างกับมันกินนํ้า และไอ้ยู ผมไม่รู้ว่ามันกินไปเยอะหรือป่าว เพราะผมไม่ได้หันไปมองมัน เมื่อเห็นว่าเพื่อนๆกลับกันไปหลายคนแล้ว ก็เลยหาทางที่จะกลับโดยที่ไอ้ยูมันไม่เห็นผม และ เมื่อได้โอกาสที่มันกำลังคุยอยู่กับไอ้เจมส์ ผมก็เลยทำทีว่าจะไปห้องนํ้าซึ่งอยู่ด้านหลังของบ้าน แล้วผมก็เข้าห้องนํ้าอยู่สักพัก เมื่อออกมา ผมก็กะว่าจะแอบออกไปทางด้านหลังนี้ เพื่อที่ไอ้ยูมันจะได้ไม่เห็นผม พอผมกำลังเดินออกมาจากห้องนํ้าก็หันไปมองทางนั้นที ทางนี้ทีมองไปก็ไม่เห็นใครก็เลยเดินออกไปที่ประตูด้านหลังบ้าน
 

พอเปิดประตูออกไปกำลังจะเดินออก ก็มีมือมาดึงผมไว้แล้วกระชากเข้าไปหาตัวของมัน ผมตกใจมากเพราะไม่ทันได้ระวังตัวด้วย ผมเซไปปะทะกับหน้าอกของมัน กลิ่นเหล้ารุนแรง ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ว่าเป็นใคร แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้านั้น โดยที่ไม่คิดว่าจะเป็นมัน

" มึง..."


....................................................................................................................................




*หุหุ...ทิ้งให้อยากรุ..แล้วก้อเดิน ฉับ..ฉับ..ออกจากทู้ไป อิอิ    :yeb:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-02-2007 17:51:42 โดย sun »

jammy

  • บุคคลทั่วไป
กรรม เจ้าของเรื่องเล่นงี้เลยหรอ โพสให้อยากอ่านต่อเเล้วก็จากไป เดี๊ยเหอะๆ :pigangry2:   จะจับมาตีก้นซะให้เข็ดเลย  :kikkik: มาต่อเร็วๆนะครับรออยู่ :impress:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ tsuyu

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
 โฮ ...   :o ใจร้ายจัง จบแบบนี้ คาใจสุดๆ   :serius2:

จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ  :impress2:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ฮึ่มเล่นแบบนี้เลยรึ เจ้าของกระทู้ระวังตัวให้ดี ๆ นะ   :pigangry2:
เดี๋ยวจะ....


เดี๋ยวจะรออ่านพรุ่งนี้นะจ๊ะ มาไวไวน้า  :yeb:

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
 :serius2:กรำ

โดนคุณจขกท.บีบใจ

มาต่อไวๆนะครับ :yeb:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
 :pigscare2:  ซินอ่ะทำงี๊ได้ไง แงๆๆๆ  :serius2:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
โห เล่นกันงี้เลยเหรอ  :pigangry2: ระวังโดนรุมนะ ฮ่า ๆๆๆ  :pigha2:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
ชิชิ

ชอบกันนัก ทิ้งให้จากไป

ปล่อยให้จิ้นกันเอง

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
เหอๆ

ค้างนะนั่น

ต่อครับ  ด่วนๆเลย

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
รอ..... ต่อไป  :try2:



มาต่อเร็วๆ นะคับ  :impress: :impress:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ขออนุญาตต่อแทนซันไปก่อนละกันนะครับ สงสัยคอมจะเจ๊ง อาการโคม่ามานาน เอิ้กๆ
**********************************************
บทที่ 8
" มึง...ไอ้ฟาง... " ผมพยายามดิ้นอย่างแรง มันเอามือมากอดผมแน่น แล้วพยายามที่จะจูบผม แต่ผมก็หลบมันได้ แล้วผมก็ดิ้นอีก แต่ก็

ไม่หลุดจากมัน มันกอดผมแน่นมากกว่าเดิม มันพยายามที่จะจูบผม แต่มันไม่สำเร็จอีก มันก็หันมาไซร้ที่ซอกคอผม หนวดของมันที่เพิ่งขึ้น

มันตำคอผมจนผมเจ็บไปหมด ผมก็พยายามที่จะผลักมันออก แต่ตัวผมเล็กกว่ามันมากผมสู้แรงมันไม่ได้ ผมก็เลยตะโกนร้องเรียกให้คนช่วยผม

" ช่วย..." ผมพูดออกไปได้แค่นั้น ก็รู้สึกจุกที่ท้องอย่างแรง มันต่อยที่ท้องผม จนผมตัวงอเข่าอ่อนหมดแรง มันจับผมขึ้นมากอดแล้วมันก็

จูบผมอย่างแรง ผมนํ้าตาไหลเพราะทำอะไรมันไม่ได้ ทำไมมันต้องทำอย่างนี้กับผมด้วย ระหว่างที่ผมรู้สึกแย่มาก กับที่มันจูบผม และกับอาการ

จุกที่ท้อง ผมก็พยายามผลักมันออกไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ได้ผล แล้วอยู่ๆมันก็ถอนปากออกจากปากผม มันก็พูดพึมพำพอให้ผมได้ยิน

" ไอ้มะนาว กูอยากจะทำอย่างนี้กับมึงมานานแล้ว ปากมึงมันน่าจูบจริงๆ " มันพูดจบมันก็หันมาจูบผมอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่มันจะจูบก็
เหมือนมีแรงมากระชากผมอย่างแรง ให้ออกมาแล้วผมก็หลุดออกมาตามแรงกระชากนั้น พร้อมๆกับที่ไอ้คนมาช่วยผมมันเหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของ

คนที่พยายามจูบผม

" พลั่ก " เสียงหมัดไปกระทบใบหน้าของมันอย่างเต็มแรง

" โอ้ย " เสียงไอ้ฟางร้องดังลั่น มันล้มลงไปกับพื้น

" พลั่ก ...มึงไอ้เอี้ยฟาง มึงทำอย่างนี้กับไอ้มะนาวทำไม " เสียงไอ้คนที่ต่อยไอ้ฟางพูด พร้อมกับหมัดที่โดนหน้าไอ้ฟางอีกที ผมหันไปมอง

หน้าของมัน แล้วก็นํ้าตาไหล

" ไอ้ยู " ผมพูดเสียงเบา ผมมองมันทั้งนํ้าตา

" ไอ้ยู ปล่อยมันไปเถอะ มึงอย่าไปทำมันเลย มันคงเมามากไปหน่อย " ผมบอกมัน หลังจากเห็น ไอ้ยูมันต่อยไอ้ฟางอีกหลายที

" ไอ้ยู กูบอกให้ปล่อยมัน ...โอ้ย... " ผมพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น แล้วผมก็เดินไปที่ไอ้ยู พร้อมกับดึงแขนมันไว้ แต่ผมรู้สึกเจ็บที่ท้องมากจน

ต้องปล่อยมือออกจากแขนไอ้ยู ผมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นพร้อมกับเอามือกุมท้องเอาไว้ ผมหน้านิ่วด้วยความเจ็บ ตอนนั้นไอ้ยูมันหยุดต่อยไอ้ฟางแล้ว

และมันก็หันมาหาผม พยุงผมให้ลุกขึ้น แล้วถามผมด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงมาก

" มึงเจ็บตรงไหน มันทำไรมึงบ้าง มึงบอกกูมา " ไอ้ยูมันพูดกับผม พร้อมกับสำรวจผมว่ามีตรงไหนที่ผมเจ็บ

ไอ้ฟางมันคงต่อยท้องผมอย่างเต็มที่ผมหันไปมองมันที่นอนไม่รู้สึกตัวอยู่ที่พื้น เห็นเลือดที่จมูกกับที่ปากของมัน ที่จริงมันก็สมควรที่จะ

โดนแล้ว ผมคิด แต่ก็สงสารมันเพราะมันคงจะเมามากไปเลยทำอะไรผมแบบนี้ แล้วมันจะรู้ไหมว่าไม่เคยมีใครมาทำร้ายผมอย่างนี้มาก่อน ผมเอา

มือกุมท้อง ความเจ็บมันยังไม่หายไป มันจุกในท้องจนตัวงอ

" กู ปวดท้อง...มันต่อยท้องกู " ผมพูดกับไอ้ยู มองหน้ามันมองตามัน ผมนํ้าตาคลอ มันยังรักผมจริงๆผมรู้ เพราะเวลาที่ผมมีปัญหาอะไร

มามันจะเป็นอย่างนี้ ตาที่แสดงความห่วงใยของมัน ตอนนั้นกับ ตอนนี้ มันไม่มีอะไรที่แตกต่างกันเลย

" กูเป็นห่วงมึงมาก มึงรู้ไหม " มันพูดจบก็ดึงผมไปกอด ตอนแรกผมชะงัก ขืนตัวเอาไว้ แต่ความรู้สึกเดิมๆ มันทำให้ผมยอมปล่อยให้มัน

กอดผม ผมซุกหน้ากับอกของมัน ความรู้สึกก็เหมือนเดิม อบอุ่น ผมอยากอยู่อย่างนี้ไปนานๆ แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ มันไม่ได้เป็นของผมคน

เดียวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว มันมีเจ้าของคนใหม่แล้ว ผมร้องไห้ ไปกับอกอุ่นๆนั้น ขอเถอะนะ ขอผมอยู่อย่างนี้อึกสักพัก ครั้งนี้มันคงเป็นครั้งสุด

ท้ายแล้ว ผมขอจำมันในตอนที่ผมรู้สึกดีกับมัน

ผมกับไอ้ยูยืนอยู่อย่างนั้นได้สักพัก มันก็ดันตัวผมออก

" มะนาว...มึงกับกู มีเรื่องอีกหลายเรื่องที่เราต้องคุยกัน " มันพูดจบก็ดึงมือผมให้ไปกับมัน แต่ผมดึงมันไว้ มันชะงัก แล้วหันกลับมามองผม

" เดี๋ยวก่อน มึงไปเรียกให้ใครมาพาไอ้ฟางไปดูแลหน่อย กูสงสารมัน มันคงเมามาก ก็เลยทำอะไรอย่างนี้กับกู " ผมบอกมันไป

" ไม่เอา ปล่อยมันอยู่อย่างนี้แหละ " ไอ้ยูมันไม่ยอม

" ถ้ามึงไม่ไป กูไปบอกเอง " ผมบอกมันแล้วก้าวขาจะเดินออกไป ไอ้ยูมันดึงแขนผมไว้

" ไม่ กูไปเอง ...แต่มึงอย่าหนีกูไปไหนนะ " มันหันมากำชับผม ผมพยักหน้าให้ มันเห็นก็ยิ้มให้ผมแล้วมันก็ก้มลงไปมองดูไอ้ฟางอีกที

เมื่อเห็นว่าไอ้ฟางมันไม่ได้สติอยู่ มันก็เดินเข้าไปในบ้าน ก็ดีแล้วผมจะได้เคลียร์กับมันซักที ผมคิด ผมไม่อยากหนีหน้ามันไปไหนอีก ให้ผมจบ

เรื่องของมันแล้วจากกันด้วยดีเถอะ สักพักมันก็ออกมาพร้อมกับ ไอ้เจมส์ ไอ้วัด และเพื่อนอีกคน

" เฮ้ยมึง เล่นมันซะหนักเลยนะโว้ย " ไอ้เจมส์มันพูดหลังจากเข้าไปดูไอ้ฟาง

" มันก็สมควรแล้วกับการที่มันทำ " ไอ้ยูมันพูด

" พวกมึงดูมันด้วยแล้วกัน แล้วฝากรถไอ้มะนาวมันด้วย พรุ่งนี้ค่อยมาเอารถ เดี๋ยวคืนนี้กูจะไปส่งมันเอง " ไอ้ยูมันบอกไอ้เจมส์กับไอ้วัด

พูดจบมันก็ประคองผมให้เดินไปกับมัน ผมก็เดินตาม ช่างมันเถอะ คืนนี้มันจะพาผมไปไหนผมก็จะไปกับมัน

มันพาผมไปขึ้นรถยนต์ที่มันยืมพ่อมันมาขับ ผมก็ขึ้นรถไปกับมัน มันขับรถไปเรื่อยๆ ออกไปนอกเมือง เราสองคนไม่มีใครพูดจากันเลย

ผมไม่ถามมันหรอกว่ามันจะพาผมไปไหน ผมจะจะไปกับมันทุกที่ มันขับรถพาผมมาที่หนึ่ง เมื่อไปถึงมันหาที่จอดรถเมื่อจอดรถเสร็จแล้ว มัน

เปิดประตูลงไปแล้วมันก็เดินมาเปิดประตูรถให้ผมลงไปกับมัน เมื่อผมลงไปก็ได้สูดเอาอากาศบริสุทธิ์ของชายทะเลยามดึก ที่นี่เงียบมากเหมือนไม่

มีใครอยู่ ก็นี่มันตี3กว่าแล้วจะมีใครมาล่ะ ผมเดินลงไปที่ชายหาด แล้วหยุดยืนมองทะเลที่มีคลื่นซัดสาด ไม่ยอมหลับยอมนอนส่งเสียงดังลั่น เวลา

เงียบสงบอย่างตอนนี้มันฟังดูหน้ากลัว อากาศเย็นจนเริ่มรู้สึกหนาวแล้ว ผมหยุดยืนฟังเสียงคลื่นอยู่อย่างนั้นสักพักพร้อมกับความหนาวกับอาการ

สั่นของร่างกาย

" หนาวเหรอ " ผมได้ยินเสียงมันพูดสักพักมันก็เดินมาหาผมพร้อมกับเอาเสื้อมาคลุมให้ผมแล้วมันหยุดข้างหลังผม มันเอามือมากอดข้าง

หลังเมื่อเห็นผมไม่ว่าอะไร มันก็กระชับวงแขนให้แน่นกว่าเดิม ผมยืนพิงมันอยู่อย่างนั้น มันก็เอาคางมาเกยกับไหล่ของผม หันมาหอมแก้มของ

ผมทีนึงเรายืนอยู่อย่างนั้นด้วยกันสักพักใหญ่ แล้วมันก็พูดขึ้นทำลายความเงียบที่มีโดยรอบ

" มึงโกรธกูมากใช่มั้ย ที่กูพูดกับมึงตอนนั้น " มันพูดกับผมถึงเรื่องในวันนั้น

" .......... " เงียบผมไม่ตอบอะไรมัน

" กูขอโทษว่ะ กูรู้มึงเสียใจกับเรื่องนี้มาก แต่...มึงรู้มั้ยกูก็เหมือนมึงนั่นแหละ กูไม่รู้ว่าเมื่อกูพูดกับมึงในวันนั้นมันทำให้กูเจ็บปวดขนาด

ไหน มึงหนีไปจากกู แต่กูไม่ว่ามึงหรอก กูโง่เอง เรื่องแบบนี้เป็นใครก็ทนไม่ได้หรอก " มันพูดระบายความในใจของมันออกมาให้ผมรับรู้ มัน

หยุดพูดสักพัก แล้วมันก็พูดต่อ

" กูขอโทษ กูอยากให้มึงรู้ไว้นะว่ากูไม่ได้ตั้งใจ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ... " มันหยุดพูด ผมรู้สึกว่าเสียงมันสั่นเหมือนมันพยายามกลั้นสะอื้น ผม

รอฟังมันพูดต่อ ตอนนั้นที่มันพูด นํ้าตาผมไหลออกมาโดยที่ผมห้ามมันไม่ได้

" กูได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไป ผิดพลาดทุกอย่างทั้งของมึง ของกู และของไอ้ปุ่นมัน ..." ผมได้ยินอย่างนี้นํ้าตาผมก็เริ่มไหลออกมาอีก มันรู้

มันเอามือเอื้อมมาเช็ดนํ้าตาของผมที่ไหลลงมา มือมันสั่นผมรู้ มันเสียใจ มันมีเรื่องอะไรงั้นหรือ มีเรื่องอะไรที่มันพยายามจะพูดกับผม

" กูทำไอ้ปุ่น...มัน...ท้อง... " คำพูดที่พูดออกมาด้วยความยากลำบากของมัน ทำให้ผมตกใจ ผมช็อค นํ้าตาของผมมันไหลออกมาอีก ผม

พยายามกลั้นสะอื้น มันกอดผมแน่นซุกหน้าลงกับซอกคอของผม ตัวมันสั่นผมรับรู้กับความเปียกชื้นตรงบริเวณคอของผม มันกำลังร้องไห้ ผมไม่

เคยเห็นมันร้องไห้มาก่อนเลย ผมรู้ว่าเวลาที่ผู้ชายร้องไห้ คือมันต้องเป็นอะไรที่เสียใจอย่างที่สุด แล้วตอนนี้มันก็คงจะเสียใจอย่างที่สุดแล้ว มัน

ร้องไห้อย่างหนัก ตอนนี้มันคงจะเสียใจอย่างมาก ตอนนี้ผมรู้แล้ว รู้ว่าทำไมมันถึงพูดกับผมอย่างนั้น

วันนั้นก็คงเป็นผมเองที่ไม่ยอมฟังมันก่อน ตอนนั้นผมโกรธ ผมรับไม่ได้กับการขอให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันสามคน เป็นใครก็ทนไม่ได้

แต่มันมีเหตุผลของมันที่ต้องพูดแบบนั้น มันคงรักผมมากจริงๆ มันคงคุยกับไอ้ปุ่นแล้วเรื่องที่จะให้เราอยู่ด้วยกันสามคน มันทิ้งผมไม่ได้มันตัด

ผมออกจากชีวิตมันไม่ได้ แล้วผมเห็นมันร้องไห้ขนาดนี้แล้วผมไม่สมควรทำให้มันรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีก ต่อจากนี้มันจะต้องมีเรื่องให้มันคิดอีก

มากมาย และผมก้ไม่อยากให้มันคิดเรื่องของผมเพิ่มไปอีก ผมคิดได้อย่างนี้ ผมเอามือขึ้นเช็ดนํ้าตาตัวเองให้หมด ผมจะไม่ร้องไห้ให้มันเห็นให้

มันต้องคิดมากอีก แล้วผมก็เอามือจับแขนมันให้ออกจากตัวผม ตอนแรกมันไม่ยอมปล่อย ผมก็จับแขนมันออกอีก คราวนี้มันปล่อยแขนที่กอดผม

อยู่ออก

ผมหมุนตัวกลับจ้องมองไปที่หน้าของมัน มองตามัน ตอนนั้นมันยังร้องไห้อยู่ นํ้าตามันไหลออกมา ผมยกมือเช็ดนํ้าตามันออก มัน

มองหน้าผม ผมยกมือขึ้นไปกอดมัน ผมหอมแก้มมัน แล้วผมก็ซุกหน้าเข้ากับอกอันอบอุ่นของมัน ผมอยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วผมก็เงยหน้ามองมัน

มองตามันและก็พูดกับมัน

" กูไม่โกรธมึงแล้ว มึงอย่าร้องไห้อีกเลยนะ กูรู้มึงมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย แต่ถ้ามึงอยากจะร้องไห้ มึงก็ร้องตรงนี้ร้องไห้ที่กูนี่มึงร้องไห้พอ

เลย แล้วต่อนี้ไปมึงอย่าร้องไห้อีก มึงต้องเข้มแข็ง มึงเป็นลูกผู้ชายมึงจะเป็น พ่อคนแล้วนะ อย่าทำตัวขี้แยเป็นเด็กๆเลยนะ กูขอโทษที่วันนั้นกูหนี

มึงมา กูขอโทษมึงจริงๆ " ผมพูดกับมันด้วยความเข้มแข็งของตัวเอง ผมไม่รู้ผมทำได้ยังไง แต่ผมรู้ว่าจะร้องไห้ให้มันเห็นอีกไม่ได้ ผมเสียใจมาก

แต่ผมก็เข้าใจมัน กับการตัดสินใจของมัน

" ต่อไปนี้กูจะไม่หนีมึงอีกแล้ว กูจะเป็นเพื่อนมึงไม่ทิ้งมึงไปไหน กูจะอยู่ข้างๆมึงนี่แหละ แต่กูขอเป็นแค่เพื่อนของมึงเท่านั้น มึงต้องคิด

ถึงอนาคตของมึง คิดถึงครอบครัวของมึงอึก แล้วลูกของมึงที่อีกไม่นานจะออกมา มึงเข้าใจมั้ย ที่กูพูดแบบนี้ เป็นแค่เพื่อนของมึง ถ้ามึงสัญญากับกู
ต่อไปกูก็จะอยู่ตรงนี้แหละ อยู่เป็นกำลังใจ อยู่ในหัวใจของมึง " ผมพูดจบก็เอามือชี้ไปที่อกข้างซ้าย ที่หัวใจของมัน ผมแนบหน้าอยู่กับอกอุ่นๆของ

มันอีกครั้ง

" ไอ้มะนาว กูสัญญา ขอบใจที่มึงเข้าใจกู มึงไม่ทิ้งกู ....." มันพูดกับผมได้เท่านั้น เพราะผมเงยหน้าขึ้นแล้วยกนิ้วขึ้นไปแตะที่ริมฝีปาก

ของมัน

" ไม่ต้องพูดแล้ว กูรู้ กูเข้าใจ " ผมยิ้มให้มัน ผมนํ้าตาคลอ มันยกมือขึ้นมาเช็ดนํ้าตาที่หางตาของผม

" มะนาว.......กูรักมึง... " มันพูดกับผมด้วยเสียงที่เบา มันยิ้มให้ผม

" กูก็รักมึง...ไอ้ยู... " ผมบอกมันไปเช่นกัน

" ขอกูจูบมึงเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม ... " ไอ้ยู มันขอผม ผมมองหน้ามันคนที่ผมรัก แล้วพยักหน้าให้มัน ......มันก้มหน้าลงมาที่ปากผม

พร้อมกับจูบที่หวานกว่าทุกๆครั้งของมัน มันถอนปากออกแล้วพูดพึมพำเบาๆ

" ไอ้มะนาว...กูรักมึง " พร้อมกับก้มหน้าลงมาจูบผมอีกครั้ง จูบที่ทำให้ผมจะจดจำไปตลอดชีวิตของผม

" กูก็รักมึง...ไอ้ยู " ลาก่อนรักแรกของผม




FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ!!

ทำใจให้เข้มแข็ง

ซักวันคงจะต้องเจอเนื้อคู่แน่ๆ

มะนาวสู้ๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด