ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0เป็นตำรวจมาก็นาน เสี่ยงชีวิตมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ผู้กองเข้มจะหัวใจเต้นแรงเท่านี้มาก่อน...ทั้งที่จริง.. สถานการณ์ตอนนี้ห่างจากคำว่าอันตรายอยู่ไกลโข
ผู้กองหนุ่มนั่งอยู่ในร้านไอติม ตามองหนุ่มน้อยที่นั่งอยู่ตรงหน้าที่กำลังตักไอติมเข้าปากด้วยท่าทีสบายๆ ชายหนุ่มลอบถอนหายใจเบาๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายกัดลูกเชอรี่สีแดงชุ่มฉ่ำ แอบคิดในใจว่าเรียวปากคู่นั้นน่าลิ้มลองยิ่งกว่าเชอรี่สีแดงที่อยู่ในถ้วยไอติมซะอีก..
"อ้าว..ทำไมไม่กินล่ะพี่ เดี๋ยวไอติมก็ละลายหมดหรอก..?" หนุ่มน้อยเงยหน้าขึ้นมาจากถ้วยไอติม..ถามแบบงงๆ
ผู้กองเข้มส่ายหัว นึกในใจว่า กรูนี่แหละที่จะละลายก่อนไอติม ชายหนุ่มพยามตีหน้าเข้มให้สมชื่อ พูดด้วยน้ำเสียงขรึมๆ..
"เบ๊นซ์กินเถอะ พี่ไม่ค่อยชอบกินไอติม.."
"กินแล้วเสียวฟันเหรอพี่ คนแก่ก็แบบนี้แหละฟันฟางไม่ค่อยดี ผมเข้าใจ..."
เสียวฟันน่ะไม่เสียวหรอก กลัวจะเสียวอย่างอื่นมากกว่า.. ผู้กองเข้มพยามข่มความคิดอกุศลในหัว ทำหน้าดุใส่คนชอบกวนโอ๊ย
"ยังไม่แก่โว้ย พึ่งจะ 26 เอง ยังใช้การได้อีกนาน.."
"โห..แก่กว่าผมตั้ง 10 ปี ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย หน้ายังใสกิ๊กอยู่เลย.." เบ๊นซ์พูดออกมาซื่อๆ ผู้กองหนุ่มเกิดอาการเขินขึ้นมากลางอากาศ เป็นตำรวจมาก็นาน สาวกรี๊ดตั้งเยอะแยะ ไม่เห็นมีใครทำให้เขินได้อย่างนี้มาก่อนเลย...
"รีบๆกินเหอะน่า เดี๋ยวพี่จะพากลับคอนโด แล้วยังต้องพาเราไปดูที่เรียนอีก
เบ๊นซ์ก้มหน้ากินไอติมต่ออย่างสบายอารมณ์ ผู้กองเข้มถอนหายใจครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้วภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง นึกในใจว่าไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยให้ตายเถอะ...
ชายหนุ่มนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อสองวันก่อน คุณแม่สุดที่รักโทรมาในขณะกำลังปฏิบัติหน้าที่...
"เข้ม แม่มีอะไรจะให้ช่วยหน่อย เข้มว่างมั้ยลูก.."
"โธ่..แม่ ผมกำลังทำงานอยู่นะครับ เอาไว้เลิกงานแล้วเดี๋ยวผมโทรกลับ" ให้มันได้อย่างนี้สิน่า ผู้กองเข้มโอดครวญอยู่ในใจ แม่โทรมาทีไร จากพยัคฆ์ร้ายกลายเป็นลูกแมวน้อยไปทันที ขืนเป็นแบบนี้บ่อยๆมีหวังผู้ใต้บังคับบัญชาหมดความยำเกรงกันพอดี...
"เข้มจำป้าอรได้มั้ยลูก เพื่อนเก่าแม่ที่ลำปาง ที่มีลูกชายตัวเล็กๆชื่อเบ๊นซ์น่ะ" ปลายสายไม่มีทีท่าว่าจะสนใจคำพูดของลูกชายตามเคย อีกฝ่ายจำใจต้องอือออไปตามเรื่อง
"ปิดเทอมนี้เจ้าเบ๊นซ์จะมาเรียนซัมเมอร์ที่กรุงเทพ เข้มหาที่พักให้น้องด้วยนะลูก หรือจะให้อยู่ที่คอนโดเข้มเลยก็ได้ น้องจะได้ไม่เปลือง เข้มคอยดูแลน้องด้วยนะ.."
คนเป็นแม่พูดเองเออเองตามถนัด ผู้กองเข้มอยากวางสายเต็มแก่ก็เลยรับปากไปส่งๆ ชายหนุ่มเหลือบมองนาฬิกา จวนได้เวลาออกไปตรวจท้องที่แล้ว
"เออนี่จำน้องหนูนาลูกสาวคุณแพรวพรรณได้รึเปล่า โตเป็นสาวแล้วนะ สวยเชียว ลูกน่าจะชวนน้องเค้าไปทานข้าวซักหน่อย..อย่าเอาแต่ทำงานนะลูก"
"ผมต้องไปแล้วแม่ ไว้คุยกันทีหลังนะครับ" ผู้กองหนุ่มชิงวางสายก่อนที่แม่ตัวเองจะทำตัวเป็นแม่สื่อให้ลูกชาย
ชายหนุ่มคว้าวิทยุสื่อสารมาเหน็บเอว ก่อนออกไปปฏิบัติหน้าที่ราชการ..ไม่ใส่ใจกับเรื่องที่รับปากกับมารดาไปแบบส่งๆในตอนนั้นผู้กงหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าไม่รู้ตัวเลยว่า คนที่กำลังจะเจอในอีกสองวันจะเข้ามาปั่นป่วนหัวใจจนทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปได้ถึงเพียงนี้..
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย