กราบขอประทานอภัยทุกท่าน อย่างรุนแรง ที่ กระผมบังอาจ หายหน้าหายตาไป เป็นเวลา 13 วันเห็นจะได้
เนื่อง จาก ไอ้ม๋าฟ๊อกส์ ขาเดี้ยง ครับ แล้ว พ่วงด้วยงาน สัปดาห์วันวิทยาศาสตร์ เล่นเอาไอ้ม๋าฟ๊อกส์ น๊อคเลยครับ
เดินไม่ได้ เป็นอาทิตย์เลยครับ เนื่องจาก ขาพลิก แล้ว ช่วงสัปดาห์วิทย์ ต้องยืนคุมงาน ยืนนานไปหน่อย
ข้อเท้าอักเสบ เลยครับ T T ตอนนี้ ก็เริ่มกลับเข้ามาสู่ ความเป็นปกติ แล้ว แต่ ยังปวดขาอยู่บ้าง
แล้วก็ เกิดอาการสำนึก เนื่องจาก ละเลย ไม่มาต่อ เรื่อง ทำให้ ผู้ใจดีที่แวะเวียนเข้ามา อ่าน เกิด อาการ ค้าง ไป
ตาม ๆ กัน วันนี้ก็เลย มาลงเรื่องให้ครับ ถึงแม้จะไม่ว่าง แต่ ต้องลง เพราะ เดี๋ยวไม่มีเวลา แห่ ๆ
ขอโทษครับ และ กรุณา ยกโทษให้ผมด้วยนะครับ
ตอนที่ 6 :: มีอะไรจะพูดก็พูดมา ?!?
sonate hanasanai de sonate hanasanai de !! ( เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น . . . . เบอร์ ขึ้นต้น 02 ไอ้ม๋าฟ๊อกส์รู้ทันทีว่าใครโทรเข้ามา )
" มันจะอะไรกับกูนักหนาวะ วันนี้ มันจะมาโกหกรัยกูอีกเนี่ย " ผม คิดในใจ
" ติ๊ด ! " แล้วผมก็เลยตัดสินใจกดตัดสายไป
sonate hanasanai de sonate hanasanai de !! ( ดังขึ้นอีกแล้ว )
" ติ๊ด ! " แล้วผมก็กดตัดสายไปอีก
sonate hanasanai de sonate hanasanai de !! ( ความพยายามมันไม่ลดละ โทรมาอีกแล้ว = =" )
แล้ว ผมก็ตัดสินใจรับสายจนได้
" ฮัลโหล มีอะไรวะ ? " ผมตอบเสียงห้วน
" ฮึก ฮึก . . . ฟ๊อกส์ มึงเป็นอะไร ตัดสายกูทำไม ฮึก .... " มันตอบกลับมาในสาย ด้วยเสียงสะอื้น
" กูก็เป็นของกูยังงี้อ่ะ แล้วมึงจะร้องไห้ทำห่ารัยวะ ? " ผมตอบมันกลับไป(แต่ในใจก็ ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน พึ่งเคยเจอ ผู้ชายมาร้องไห้ให้นี่แหละ)
" ไม่จริง ฟ๊อกส์ ที่นันท์รู้จักไม่พูดเสียงเย็นชาแบบนี้ " มันตอบกลับมาแบบทันทีเลยครับ
" ไม่หรอก เพียงแค่มึงไม่รู้มากกว่า " ผมก็ยังตอบกลับไปด้วยเสียงห้วน ๆ เหมือนเดิม ( ก็แหงหล่ะ โกรธอยู่อ่ะ )
" ไม่ใช่ !! มึงโกรธกูเรื่องพี่ ภัทร " มันตอบกลับมาครับ
" กูจะไปโกรธมึงทำไม มึงจะคบกับใครก็เรื่องของมึงสิ ไม่ใช่เรื่องของกู " ผมตอบกลับไปครับ (แต่ในใจผมนี่สิจะแย่ มันแทงใจดำผมอีกแล้ว)
" กุขอโทษ กุรักมึงนะ ฟ๊อกส์ " มันตอบกลับมาครับ (ถ้าผมไม่รู้ว่ามันมีแฟนผมคงจะรู้สึกดีกว่านี้)
" รักหรอวะ ฮะ ๆ อย่าเอาคำ ๆ นี้่ มาพูดง่าย ๆ แบบนี้สิ อีกอย่างเก็บไปใช้กับแฟนมึงเถอะ " ผมพูดตอกกลับใส่มันอย่างแรง
" กุไม่ได้ ...... " มันคิดจะตอบกลับมาแต่ไม่ทันครับ มือผมกดวางสายมัน ไวกว่า ที่มันจะตอบ
แล้วผมก็ปิดเครื่อง แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาอีกแล้ว
"ไอ้ฟ๊อกส์ มึงจะร้องไห้ให้มันทำไม ?" ผมถามใจตัวเอง
" ก็ กุรักมันไปแล้วนี่หว่า " ผมตอบตัวเองไป
" มึงพึ่งจะรู้จักมันนะ แน่ใจแล้วหรอ ว่า จะใช้คำนั้นหน่ะ " ยังคงเป็นคำถามที่เกิดในใจ
" กุแน่ใจ แต่กุไม่รู้ทำไม ถึงกล้าใช้คำนั้น " ผมยังคงถามและตอบ ตัวเองอยู่อย่างงั้น (เหมือนเป็นบ้าเลยครับ คุยกับตัวเองซะงั้น 55+ T T )
( กุไม่ได้ ....... ) คำ ๆ นี้จู่ ๆ ก็ลอยขึ้นมาในความคิดผม
มันจะบอกอะไรกุวะ ช่างมันเหอะ ........... แม่งคาใจว่ะ แต่คงไม่มี รัย มั๊ง ................
ผมทนไม่ไหวแล้ว เลยเปิดมือถืออีกครั้ง ก็เห็น message ที่มันส่งมา
// ฟ๊อกส์ นันท์รักฟ๊อกส์นะ รักจริง ๆ นันรู้ว่า มันอาจจะเร็วเกินไปก็ได้
ที่นันท์จะพูดแบบนี้ แต่นันท์ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
ส่วนเรื่องพี่ภัทร นันท์ อยากบอกว่า นันท์ไม่เคยรักพี่เขาเลย
แต่เสียดายที่นันท์ไม่มีโอกาศได้บอก หวังว่า ฟ๊อกส์ จะเห็นข้อความ
ฉบับนี้นะ
นันท์ //
รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแล้วครับ แต่ก็ยังข้องใจ ในหลาย ๆ อย่าง ใจนึง ก็อยากจะเชื่อ อีกใจก็กลัวว่าจะโกหกกันอีก
แม่งเอ๊ย ทำไงดีวะ .... เอ้อ ใช่แล้ว ยังงี้ ต้องโทรไปถามให้รู้เรื่อง ว่าแล้ว ผมก็หยิบโทรศัพทขึ้นมา แต่ไม่ทันจะได้กด
sonate hanasanai de sonate hanasanai de !! (เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นผมเหลือบมองที่หน้าจอ เบอร์ไม่คุ้นเลย "
" ฮัลโหล สวัสดีครับ " ผมตอบไปเสียงเรียบ ๆ
" สวัสดีครับ น้องฟ๊อกส์ นี่พี่ภัทรเองนะครับ " เสียงปลายสายไม่ใช่ใครที่ไหน พี่ภัทรนั่นเอง
" ครับ ว่าไงครับ " ผมตอบกลับไป
" อืม พี่ว่างน้องฟ๊อกส์ก็ไม่ใช่คนโง่นะครับ พี่ขอพุดตรง ๆ เลยแล้วกัน เลิกยุงกับแฟนของพี่ซักที อย่ามาทำตัวแบบนี้นะครับ
มันไม่เหมือนการกระทำของเด็กเรียนมหาวิทยาลัยเลยนะครับ มันเหมือนพวกไม่มีการศึกษาที่ชอบแย่งของคนอื่น " พี่ภัทรพูดด้วยเสียงเรียบ ๆ ครับ
(แต่ฟังแล้วจะปรี๊ดแตก เลยครับ )
" อืมครับพี่ แต่ผมจะบอกอะไรไว้ก่อนนะครับ ก่อนที่จะว่าคนอื่นหัดดูพฤติกรรมตัวเองซะบ้างนะครับ แล้วก็ดูแลคนของคุณไว้ให้ดีเถอะครับ ผมไม่ได้วิ่งไปหา เค้า
หรือแย่งเค้ามาจากพี่นะครับ ผมอยู่ของผมเฉย ๆ อีกอย่างนึง ที่เค้าออกมาหาคนอื่นก็เป็นตัวบ่งบอกแล้วหละครับ ว่า คนที่สมควรจะปรับปรุงมันคือใคร
แล้วก็ ถ้าคิดจะโทรมาหาเรื่อง กรุณาไปหาเรื่องกับคนอื่นนะครับ เพราะผมไม่กัดกับหมา และกรุณา ดูแลคนของคุณให้ดีด้วย หวังว่าคนที่มีวุฒิภาวะที่สูงกว่าผม
อย่างพี่ จะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดนะครับ แต่ถ้าไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นรัยครับ สวัสดีครับ " ผมตอกกลับไป (ปกติไม่เคยพูดกับใครแบบนี้ แต่ ไม่ชอบไอ้นี่เลย)
แล้ว ซักพักนึง ก็มีเบอร์ที่คุ้น ๆ ตา โทรเข้ามา ผมก็รับครับ เพราะ ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร อยู่แล้ว ไม่เสียหาย (น่าจะรู้นะครับว่า ใครโทรมา อิอิ )
" ฮัลโหล " ผมตอบเสียงเรียบไปครับ
" มึงยอมรับสายกูแล้วหรอ " มันถามเหมือนกลัวผมจะปิดเครื่องออก
" อืม ก็มึงเป็นเพื่อนกูนี่ ทำไมกูจะไม่รับหล่ะ " (สตอได้อีกกู = =" )
" แค่เพื่อนหรอ " มันถามเสียง สลดครับ
" อืม เพื่อนกันแหละดีแล้ว จะใส่ใจอะไรมากวะ ? " (ไม่ใช่ตายด้านนะครับ แค่ปากไม่ตรงกับใจเท่านั้นเอง)
" ถ้าเป็นได้แค่เพื่อนก็ ก็ไม่ว่า แต่ฟังกุอธิบายได้ป่าววะ " มันถามกลับมา
" เอาดี มีอะไรจะพูดก็พูดมา " ผมตอบกลับไป ครับ (อยากรู้ด้วยว่ามันจะพูดอะไร)
" กุชอบมึงมากนะ แล้วก็ ตอนนี้ก็ยอมเป็นเพื่อนมึงก็ได้ แต่ต่อไป ช่วยพิจารณากูด้วยนะ " มันพูดครับ (บอกว่าชอบกุอีกแล้ว ไอ้นี่ = =")
" เออ ๆ มีคนชอบดีกว่ามีคนเกลียดละวะ " ผมก็ตอบมันไปอย่างงั้น
" แล้วมึงจะให้โอกาศกูแก้ตัวมั๊ย " มันยังคงถามมาอีก
" ไม่รู้วะ แต่กูไม่อยาก ได้เป็นคำพูด ถ้ามึงทำตัวดี ทำให้กูเห็น กูอาจจะพิจารณามึงก็ได้ " ผมตอบกลับไปครับ
" ได้เลยกูจะแสดงให้มึงได้เห็น " มันพูด เหมือนผมท้ามัน แต่แปลกแหะ รู้สึกเสียงมันดูสดใสขึ้น
" เออ ๆ กุจะรอดูแล้วกัน แต่อย่าให้นานมากนะเว้ย ไม่งั้นกุไม่รอนะ " ผมพูดปนตลก
" เออ เตรียมตัวไว้แล้วกันมึงอะ งั้นแค่นี้ก่อนนะ มีอะไรที่ต้องทำแล้วว่ะ ..... " มันตอบกลับมา พร้อมวางสายผมไป
ไอ้ม๋าฟ๊อกสตอนนี้ คิดอะไรไม่ออกครับ นอกจาก อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดแล้วกัน จะไม่คาดหวังกับอะไรแล้ว ว่า แล้ว ผมก็ทิ้งตัวลง นอน ....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้อาจสั้นไปนิดนึง แต่ก็มาต่อให้แล้วนะครับ
ขอบคุณสำหรับ กำลังใจ ในทุกคอมเม้นท์ อ่านแล้วรู้สึกดีครับ
ต่อไปผมจะพยายามมาต่อให้ไวกว่านี้ ครับ
สุดท้ายนี้ขอโทษอีกทีที่ ปล่อยให้คนที่ติดตามเกิดอาการค้าง กัน อิอิ
ป.ล. ท๊อฟฟี่เค้ก อร่อยมาก อิอิ
ป.ล. 2 รักทุกคนที่มาคอมเม้นท์ และ คนที่เข้ามาอ่านครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
