สวัสดีครับ ตอนแรก ตกใจ นึกว่าหลุดไปหน้าสอง ซะแล้ว ช่วงนี้ เศรษฐกิจไม่ดี (เกี่ยวอะไร ? )
พอดีงานเยอะขึ้น อ่ะครับ เลย ไม่ค่อยต่อเนื่อง ซักเท่าไหร่ แต่ ผมจะพยายาม เพื่อที่จะไม่ให้
ทุกคน ที่แวะเวียน เข้ามาอ่านต้องรอนาน เรื่องที่หายไปคราวที่แล้ว ต้องขอโทษ อีกครั้งนะครับ
ตอนที่ 7 วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ?“ กรี๊ง ……… กรี๊ง . . . . กรี๊งงงงงงงงง ” . . . . . .
“ กรี๊ง ……… กรี๊ง . . . . กรี๊งงงงงงงงง ” . . . . . . . . . . ( ไร้การตอบสนอง )
“ กรี๊ง ……… กรี๊ง . . . . กรี๊งงงงงงงงง ” . . . . . . . . . . . . (แหนะ ! ยังนิ่งอยู่อีก)
“ กรี๊ง ……… กรี๊ง . . . . กรี๊งงงงงงงงง ปั้ก!! . . . ตุบ ! กลุก ๆ ๆ ” (เริ่มตอบสนองแล้ว แล้วก็พบชะตากรรม นาฬิกาปลุก ถูกตบ ตายคาที่ ณ พื้นห้อง)
“ งืม ๆ = = ……. คร่อก . . . .” ไอ้ม๋าฟ๊อกส์เริ่มจะรู้สึกตัว แล้วก็หลับไปอีก
“ งืม ……….” เริ่มงัวเงีย
“ กี่โมงแล้วหว่า ? ” ถามหาเวลาแล้ว
“ อืม . . . ” อ้าว … ยังเบลออยู่นี่หว่า
“ 10.45 น. ” ได้ความเอื้อเฟื้อ เรื่องเวลา จากโทรศัพท์มือถือครับ
“ อืม สี่โมง สี่สิบห้า . . . ” นั่นไง เริ่ม จะรู้เรื่องรู้ราวแล้ว
“ วันนี้วันอะไรหว่า ? ” นั่น เอ๋อรับประทาน
“ วันนี้วัน . . . . เสาร์ !! ชิบหายแล้ว ” ไอ้ม๋าฟ๊อกส์ เริ่มซีดแล้วครับ
เนื่องจากวันนี้ นัดกับหอยไว้ ว่าจะไปซื้อของกัน ที่ว่าสายไม่ได้ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เพราะ ว่า เวลา นัดจะเข้าห้างกันทีนึงเนี่ย
กว่าจะได้ไปมันนานมาก เช่น Big C นัดว่าจะไป อาทิตย์แรก หลังจากเปิดเรียนเทอม 1 แต่ได้ไปจริง ๆ ก็อาทิตย์แรกเปิดเทอม 1 นั่นแหละครับ
แต่ เป็นอีกปีนึงแล้ว ประมาณว่า นัดข้ามปี = =”
“ ตึก ๆ ๆ แกร๊ก …. ปัง! ตึก ๆ ๆ ซู่ ๆๆๆๆ ตึก ๆ ๆ ๆ แกร๊ก ปัง ! วืด . . . . พลั้ก !! ปั้ก ! โอ๊ย !!!!!!! ”
(อาจจะสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่มีอะไรหรอกครับ เสียงจากด้านบน คือเสียง ผมเอง …. งงกันแล้วสิเนี่ย มันคือ เสียงผมวิ่งไปอาบน้ำนั่นเองครับ
ผมเป็นงี้ในทุก ๆ เช้า ที่เรียนเช้า กับหลงวัน นึกว่าเรียนเช้า แหะ ๆ แต่วันนี้รุนแรงเพราะ รีบมากเกินไป เลยลื่นหัวฟาดขอบเตียง แทบจะแน่นิ่งเลยครับ)
“ อูยยย เจ็บชิบหาย แม่งหนิ ” ผมครางออกมาด้วยความเจ็บปวดพลางเอามือกุมที่หัว (อย่าคิดลึกนะครับ หึหึ )
ระหว่างที่แต่งตัวอยู่ จู่ ๆ ก็มีเสียงมาจาก คอม ผมหันไปมอง ปรากฏว่า นันท์ครับ เข้ามาทักเอ็มผม แล้วก็ออฟไลน์ออกไปเลย
ผมก็งง ๆ นะครับ แต่ผมก็คิดว่า เน็ตหลุดมั๊ง เลยไม่ได้ใส่ใจ ประจวบเหมาะกับ หอยโทรมาตามแล้วครับ ผมเลยรีบปิดคอม แล้วออกสตาร์ท
วิ่งไปเลยครับ ออกตัวอย่างงดงาม แต่ที่เส้นชัยหล่ะ กลิ้งโค่โล่ ที่ พื้นครับ รองเท้าลื่น กลิ้งตกบันได T T (สงสัยต้องหาเวลาไปตรวจมั่งแล้ว อวัยวะ
ภายในกระทบกระเทือนหมดแล้วมั๊ง) พอไปถึงที่ เจอหอย กับ จี สองคนนี้ก็ บ่นใหญ่เลยครับ ประมาณว่า ช้าจัง ทำอะไรอยู่ บลา ๆ ๆ
ผมก็บอก ไปว่า “เออ ๆ ไป ๆ หยุดบ่นได้แล้ว ” ว่าแล้ว ก็ ขึ้นรถสาย(สองแถว)ไปครับ ประหยัดน้ำมัน ซึ่งถ้าขี่มอเตอร์ไซด์ไป มีหวัง เกรียมแน่ ๆ
ระหว่างที่อยู่บนรถ ผมก็คิดไปถึง ข้อความที่นันท์ส่งมาในเอ็ม ซึงผมจับใจความคร่าว ๆ ได้ว่า “ นันท์ได้งานทำแล้วนะ ดีใจกับนันท์หน่อย
แล้วก็ ขอเวลาให้นันท์ด้วยนะครับ นันท์จะพิสูจน์ให้เห็นเอง ว่า นันท์รักฟีอกส์จริง ๆ” อืม ผมกคิดอยู่ในใจนะ ว่า( คนเราเดี๋ยวนี้มันบอกรักกันง่าย ๆขนาด
นี้เลยหรอเนี่ย แล้วมันจะมีอะไรเป็นหลักประกันหล่ะว่า มันรักจริงอ่ะ ยิ่งคิดก็ปวดหัว ผมเลยตัดสินใจว่า ไหน ๆ ก็ให้โอกาสมันแล้ว ลองดูซักหน่อยจะเป็นอะไรไป )
และแล้วผมก็มาถึงที่หมาย ไม่ได้มาเที่ยวกับเพื่อนนานแล้ว ไอ้นั้นก็เซล ไอ้นี่ก็แถม ไอ้นู่น ก็ดี (เอาแล้วครับไอ้ม๋าฟ๊อกส์เริ่มคลั่งแล้วครับ)
ซื้อกระเป๋าใหม่ดีมั๊ย ? เห้ย รองเท้าคู่นั้นสวยว่ะ อ๊าก!! นาฬิกา อย่างเจ๋งอ่ะ พอเปิดกระเป๋าตังก็ จ๋อยคับ งบน้อย ผมก็เดินดูของไปเรื่อย ๆ
จู่ ๆ โทรศัพท์ ก็ดังขึ้นมา
“ ฮัลโหล สวัสดีครับ ” ผมตอบไป แต่ตาก็ยังเหลือบมอง รองเท้า อยู่
“ สวัสดีครับ น้องฟ๊อกส์ ” ปลายสายตอบกลับมาอย่างนุ่มนวล
“ นั่น ใครครับ ? ” ผมถามกลับไป แต่ก็รู้สึกว่าเสียงนี้คุ้นหูเหลือเกิน
“ พี่บอนเองครับจำพี่ไม่ได้แล้วหรอ ? ” พี่บอนนั่นเองครับ แต่น้ำเสียงที่ใช้ ดูเหมือนจะน้อยใจเล็ก ๆ
“ อ๋อครับ ว่าไงครับพี่ มี อะไรหรอ ? ” ผมตอบ
“ พี่จะโทรหาเรา ต้องมีอะไรด้วยหรือครับ ” พี่บอน ตอบกลับมา
“ ป่าวค้าบ แล้วเป็นไงบ้างพี่ สบายดีรึเปล่า ? ” ผมถามไป ตาก็ยังคงดูรองเท้าอยู่ (ก็มันสวยอ่ะ แต่งบน้อย)
“ สบายดีครับ ว่าแต่เราอ่ะ น่ารักขึ้นเยอะเลยนะ ” พี่เค้าพูดกลับมาพลางหัวเราะ
“ ง่ะ จะชม รึ เยาะเย้ยครับพี่ มีหัวเราะด้วยอ่ะ ว่าแต่พี่เจอผมตอนนี้แล้วรึไง ถึงบอกผมน่ารักอ่ะ ” ผมถามกลับ แกม สงสัย
“ ป่าวครับ ไม่ได้เจอหรอก แล้วเราอ่ะ อยากเจอพี่รึเปล่า ” พี่เค้าถามกลับมาอีกแล้ว
“ อยากเจอดิ ถ้าพี่อยู่นะ จะให้เลี้ยงซะให้เข็ดเลย ฮะ ๆ ” ผมพูดพร้อมหัวเราะ ใส่พี่บอนเลย
* พี่บอนเป็นรุ่นพี่ ที่รู้จักกันหน่ะครับ แต่พี่เค้าไม่ได้เป็น แบบนี้หรอก แฟนแกก็สวยสะบัดเลยครับ พี่เค้าเอ็นดูผมเหมือนน้องชาย
ซึ่งก็ไม่ต่างกับผมที่มองเป็นพี่ชายคนนึง
“ แล้วพี่ฟ้า หล่ะครับ? ”ผมถามพี่บอนกลับไป
“ อ๋อ เลิกกันแล้วอ่ะครับ แล้วอย่าถามต่อนะพี่ไม่อยากพูดอะไรแล้ว ” พี่บอนทำเสียงเศร้าเลยครับ
“ ถ้าพี่อยู่นี้ ผมให้ยืมไหล่เลยเอ้า ” ผมพูดไป เพราะอยากปลอบใจพี่บอน
“ จริงดิ งั้นไม่เกรงใจละนะ ” พี่แกพูดกลับมา
“ ห๊ะ ? ” ผมงงกับคำพูดพี่บอน ได้ไม่กี่วินาที
หมับ !! ผมสะดุ้งเลยครับ ใครไม่รู้กอดผมอ่ะ ตัวใหญ่ ๆ น่ากลัว T^T หันไปดู ปรากฏว่า เป็น พี่บอน นั่นเองครับ
“ เฮ้ย! พี่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย ” ผมพูด พลางตกใจ
“ เดินตามแกมาตั้งนานแล้ว ยังไม่รู้สึกตัวอีกหรอ หึหึ ” พี่บอนตอบพร้อมกับยิ้มมีเลศนัย
“ งั้นดีเลย เลี้ยงข้าวผม กะ เพื่อนเลย ” ผมพูด พร้อมกับยิ้ม
“ ได้ ๆ ไปไหน จัดไป ” พี่บอนตอบพร้อมยิ้มกว้างครับ
ไม่รู้เป็นอะไร เวลาที่พี่บอนเห็นผมยิ้มที่ไร แกก็ชอบยิ้ม ใส่ผมทุกทีเลย แล้วก็ก็ชอบแกล้งให้ผมงอน ด้วยเหตุผลที่ว่า แกงอนแล้วน่ารักดีว่ะ
พี่ชอบ = =”
“ หอย จี นี่พี่บอน ” ผมแนะนำพี่บอนให้ เพื่อนทั้งสองรู้จัก
“ สวัสดีค่า ” เพื่อนผมตอบ พร้อมกลับ ยิ้มให้พี่เค้า
“ สวัสดีครับ ” พี่บอนตอบกลับไปพร้อมยิ้มโปรยเสน่ห์
“ พี่เค้าบอกจะเลี้ยงข้าวแหนะ ” ผมพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง
“จิงดิ เย้ ประหยัดตัง ” เพื่อนผมครับ พูดไม่รักษา อิมเมจ เลย = =”
“ ว่าแต่จะกินอะไรอ่ะฟ๊อกส์พี่หิวแล้ว ” พี่บอนพูดพลางเอามือลูบท้องไปด้วย
“ แล้วแต่พี่ครับ เพราะพี่จ่าย อิอิ ” ผมพูดครับ
และแล้วก็ได้ลงเอยที่ ฮะจิบัง พี่แกเล่นสังมาเพียบเลย แต่ผมก้อกินหมดครับ อิอิ
กินเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ มหาลัย ระหว่างนั่นรถ พี่บอนถามผมครับ
“ฟ๊อกส์ วันนี้พี่ไปค้างด้วยได้มะครับ ? ” พี่บอนถามผม
“ อ้าว พี่ไม่ได้จองห้องไว้หรอ ” ผมถามกลับไปครับ
“ จองครับ แต่เต็ม T^T ” พี่เค้าพูดมา
“ ครับ งั้นเดี๋ยวผมนอนพื้นก็ได้ ” ผมพูดแล้วก็ยิ้มให้พี่บอน
พอถึงห้อง ก็เย็น ๆ แล้วครับ ผมก็ จัดของเข้าตู้เย็น เก็บนู่นเก็บนี่ ไปเรื่อย จู่ ๆ พี่เค้าก็พูดขึ้นมาว่า
“ แกมีแฟนยังวะ ? ” พี่แกถามมา
“ โหยพี่ อย่างผมใครจะมาเอา หน้าตาก็ไม่ดี ” ผมพูดพลางถอดเสื้อผ้าออก (อย่าคิดลึกครับ จะไปอาบน้ำ)
“ ว่าไปนั่นแกหุ่นออกจะดี แถมน่ารักอีก ” พี่พูดพลางมองมาที่ผม สายตาพี่แกนี่แบบสุด ๆ เลย
“ พูดแบบนี้จะจีบผมรึไง 555+ ” ผมพูดพลางหยิบตะกร้า ใส่ ของจำพวก สบู่ แชมพู เตรียมไปอาบน้ำ
“ ฮ่า ๆ จะจีบแน่ ถ้าแกเป็นหญิง ”พี่บอนพูดพลางหัวเราะ
แล้วผมก็ไปอาบน้ำครับ อาบเสร็จมาก็เจอพี่บอน หลับแล้วครับ ใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว นอนก่ายซะ ผมเลยหาผ้ามาห่มให้พี่แก
แล้ว ก็นึกถึงนันท์ขึ้นมา มันทำอะไรอยู่หว่า ? โทรไปหามันซักหน่อย ดีกว่า
“ ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ” ครั้งแรก ไม่รับ
“ ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ”ครั้งที่สอง ยังไม่รับ
“ ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ”ครั้งที่สาม ก็ยังไม่รับ
“ ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ” มันไปไหนของมันว้า
“ ตรู๊ด ….. ตรู๊ด ….. หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ ”
สงสัยจะทำงานอยู่มั๊ง ช่างเถอะ เวลาผ่านไป สองทุ่มก็แล้ว สามทุ่มก็แล้ว ก็ยังติดต่อมันไม่ได้ ผมเริ่มจะกังวล แล้ว
ซักพัก เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล สวัสดีครับ ” ผมตอบไป
“ สวัสดีครับ น้องฟ๊อกส์ นี่พี่ภัทรเองนะครับ ” พี่ภัทรโทรมาครับ ( จะเอาอะไรกับกูอีก วะเนี่ย ผมคิดในใจ)
ติดตามตอนต่อไป อิอิ รู้สึกวันนี้ จะเขียนยาว ไปหน่อย เพลิน อิอิ ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ครับ อ่านแล้วได้กำลังใจดีมาก ๆ
ขอบคุณทุกกำลังใจ ครับผม
ปล. 1. จนอีกแล้วช่วงนี้
2. รักทุกคนค้าบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
