คาบสุดท้ายของวันเป็นวิชาพละศึกษาที่จอมเคยโปรดปราน ยกเว้นก็ตอนที่มีเฝือกห้อยคอแบบนี้ เด็กหนุ่มนั่งอยู่ข้างสนามแบดมินตันคู่กับเอมิกาผู้ซึ่งเกลียดวิชาทุกชนิดที่ไม่ต้องใช้ทักษะในการท่องจำ ทั้งคู่นั่งเชียร์แทนซึ่งกำลังหวดลูกแบดในสนามด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล ใบหน้าคล้ำเข้มที่มีเหงื่อเกาะพราวของแทนดูขึ้งเครียดอย่างเห็นได้ชัด
จนเอมอดไม่ได้ที่จะยกมาเป็นหัวข้อสนทนา..
"นี่จอม แกว่ามั้ย? ไอ้แทนทำหน้าเป็นตูดแบบนี้ ชั้นว่าต้องทะเลาะกะเมย์มาแหงๆ.."
จอมไม่ตอบ..ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่วิพากษ์วิจารณ์ความสัมพันธ์ระหว่างแทนกับเมย์ หนุ่มน้อยนั่งเชียร์คนในสนามอย่างเงียบๆ ปล่อยให้เอมบ่นว่าคนรักของแทนตามใจชอบ..
"นี่ถ้าชั้นเป็นไอ้แทนนะ ป่านนี้เลิกกะยัยเมย์ไปหาคนใหม่แล้ว จอมรู้เปล่าว่ามีคนมาชอบไอ้แทนตั้งเยอะตั้งแยะ.."
"ฮื่อ.." จอมผงกหัวอือออแบบไม่ผูกมัดตัวเอง รู้ดีว่าการไม่ขัดคอเอมดูจะเป็นการจบบทสนทนาในหัวข้อนี้ได้เร็วที่สุด
เด็กสาวเหลือบมองจอมก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ในสนามที่กำลังดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ปากก็พูดขึ้นมาลอยๆ...
"จะว่าไป ไอ้แทนก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมาย ตัวก็ด๊ำ..ดำ.. ทำไมพวกสาวๆถึงได้กรี๊ดกันจัง.."
"ก็มันอบอุ่น..อ่อนโยน..คุยสนุก..แล้วก็ใจดีด้วย..ใครอยู่ใกล้มันก็คงชอบ..." จอมหลุดปากไปโดยไม่ทันคิด จู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองทำพลาดไปถนัดใจ เมื่อเห็นสายตารู้ทันที่มองมาจากเด็กสาวข้างกาย..
เอมิกายักไหล่ ทำเป็นไม่เห็นสีหน้าเก้อๆที่อีกคนปิดไว้ไม่มิด เด็กสาวรีบหันไปดูแทนที่หวดลูกไปลงท้ายคอร์ดอย่างแม่นยำ
ก่อนจะพูดต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย..
"เหรอ? ชั้นไม่ยักกะรู้ว่าไอ้แทนมันเป็นผู้ชายอบอุ่นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือมันจะอบอุ่นเฉพาะกับจอมคนเดียวล่ะมั้ง หึ หึ.."
"เฮ้ย! ไม่ใช่หรอก..ไอ้แทนมันก็ดีกับทุกคนนั่นแหละ เอมก็รู้นิ.." จอมแก้ตัวพัลวัน แม้ใจหนึ่งก็อยากให้เป็นอย่างที่เด็กสาวออกปาก
"ก็จริง.." เอมิกาพยักหน้าเห็นด้วยกับจอม "ไอ้แทนเป็นคนนิสัยดีจริงๆ แต่ชั้นไม่เคยเห็นไอ้แทนมันจะเป็นจะตายแบบนี้มาก่อนเลยนะ ตอนที่เพื่อนในชั้นป่วย ยกเว้นก็ตอนที่มันพาจอมไปโรงพยาบาลน่ะ.."
จอมนั่งเงียบ..เห็นว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะหยุดยั้งไม่ให้เอมิกาคิดเลยเถิดไปมากกว่านี้ หนุ่มน้อยหันไปมองคนตัวโตที่ส่งยิ้มกว้างมาให้หลังจากเอาชนะคู่ต่อสู้ในสนามได้อย่างสวยงาม...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
