มาลงแทนซัน กะ เรย์โก๊ะครับ กลัวเพื่อนๆ จะรอ
----------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 9
พอถึงห้องบี..ก็เจอ ไอพวกเพื่อนๆ ที่ห้องผมแหละฮะ...7-8 คนแม่ม พวกนี้ ไม่มีไรทำกันรึไงพวกมัน
“ว้าย โม มาด้วยเหรอจ้ะชิไม่บอก ว่าโม มาด้วย ฉันจะได้แต่งตัวเลิศๆ อิอิ .”. ไอ ปอ ครับ มันเป็นผู้ชาย...รึเปล่า..
แล้วมันก็เดิน ยักย้ายส่ายสะโพก มาเกาะแขนผมแล้วเอาหน้าซบครับ เฮ้อ พึ่งโดนไอนัทลวนลามมา นี้ต้องมาโดนไอปอ มัน...ลวนลามอีกเหรอเนี๊ยะ
แต่กับไอปอนี้ไม่คิดมากหรอกครับ มันก็แค่กระแซะผมเล่นๆๆงั้นเองแหละฮะ มันนิสัยดีใช้ได้เลยฮะ ปกติ มันก็ไม่ทำแบบนี้กับผู้ชายง่ายๆหรอกฮะ มันถือว่าผมเป็นเพื่อนมัน มันก็เลยเล่นขำๆ
“เออ ระริกระรี้เชียวนะมึง..โม นายกินไรมายังหว่ะกินด้วยกันปะ ปอ มึงไป ทำไรให้กิน ดิปะ.กูหิว.” ไอโจ เพื่อนอีกคนครับ
ไอพวกเพื่อนที่ห้องนี้ก็แปลกครับ พูดกับผมเพราะๆ ไม่มีกูมึงเลย ...ไม่เข้าใจครับ พวกมันพูดเพราะกับผม ผมก็พูดเพราะด้วย..มีแต่ไอแพทแหละฮะที่มันพูดกูมึงกะผม
“เอ่อ ใช้กูจริง เห็นกูใจง่ายหน่อยใช้เอา ใช้เอา” มันเอามือออกจากแขนผมครับแล้วสะบัดก้นเดินเข้าครัวไป
“อืม เรากิน มาแล้วหว่ะขอบใจเพื่อน” พูดเสร็จ ก็หาที่เหมาะๆแล้วหย่อนก้นลงนั่งประจำที่ครับหุหุ ชอบเหมือนกันผมเล่นไพ่ (ไม่ดี ไม่ดีนะครับ การพนันเป็นสิ่งไม่ดีครับ แต่ถ้าขาดขา ก็ชวนผมด้วยนะครับ อาฮุ อาฮุ)
“เล่น รัมมี่ นะ ...โมเล่นเป็นนะ..”
“เป็น วันหลังถ้าขาดขา อีกก็ชวนแล้วกัน” ผมตอบมั่นใจสุดชีวิตครับหุหุ
“แน่ใจนะโม ..เรานึกว่า นายเล่นไม่เป็นอะ.. ขอโทษหว่ะ ฮ่าๆ” เอ่อ กูแน่ใจ..แจกซะทีสิวะ
“เอ่อ...แจก ไพ่ เร็ว เสียเวลา” ผมเริ่มเสียงดังครับ สันดานเสียๆเริ่มออกครับ
ก็เล่นกัน จนเช้า ของอีกวัน...แหละครับ วันนี้ ต้องไปซ้อมบาสเช้าวันแรกครับ ก็เลยโทรไปหา พี่บอลแหละครับ..ก็เอาโทรสับห้องบี แหละครับโทร ...
ก็โดน พี่บอล ด่านิดหน่อยอะครับ โทรเสร็จ ผมก็กลับมานั่งเล่นต่อกำลังติดพัน ครับ ...
กว่าจะได้นอน ก็เที่ยงอะครับ...ก็นอนๆกองกันเป็นศพ ไม่มีญาติ เลยครับง่วง โคตร ยิ่งผมนี้เมื่อวานเล่นบาสมาทั้งวัน ยังต้องมาวิ่งหนีไอนัท แล้วยังมาเล่นไพ่จนไม่ได้นอนอีก อึด สุดๆๆ หลับเป็นตาย
ลืมที่ตัวเองมีเรื่องกะไอนัทไปสนิทเลยผม...เหอ ลืมง่าย จริงๆ...
****
ตื่น อีก ที ก็ เกือบ 6โมงเย็นอะครับ...เหนื่อยจัดผม..ตื่นขึ้นมาสายตาปะทะกับใครบางคน...ทายสิครับ ใคร ฮ่าๆๆ
น้องปอ คนงามสิ ครับ..เธอฉวยโอกาส ได้เนียนมาก..เธอ มานอนซบอกผม
คร้าบบบบบบบบพี่น้อง
มันไม่เหม็นรีไง ผมหล่ะเชื่อเลย ผมไม่ได้อาบน้ำอะครับล้างแต่หน้าแล้วก็นอน เหม็นเหงื่อมาตั้งกะเมื่อวานโห เน่าซะขนาดนั้น ผมยังเหม็นตัวเองเลย
“เฮ้ย ปอ..ฉวยโอกาส ได้เนียนมากเลยนะ ทำอะไรเรารึเปล่าเนี๊ยะ..” ผมก็พูดไปหัวเราะไปแหละครับ
“โอ้ย ใจจริง ก็อยากจะทำเหมือนกันแหละจ้า โมจ๋า..ถ้าไม่มีไอพวกเนี๊ยะนะโมเสร็จปอไปแล้วแหละจ้ะ” พูดเสร็จปอก็เลียปากแผล็บ เอามือลูบหน้าอกผมป่อยๆแหละครับ หยึย น่ากลัวชิบ
“ลอง สิ...จะเตะให้” ผมก็พูดยิ้มๆแหละครับ แล้วผมก็เดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำปล่อย ไอปอ นั่ง ค้อนลมค้อนอากาศของมันไป
******
“เพื่อนๆ..เรา กลับห้องเราก่อนแล้วกันนะ ไปนะทุกคน” ผมก็ยกมือลาทุกคนแหละครับ หลังจากกินข้าวฝีมือไอปอแหละ
“โม ไป กับเราแล้วกันนะ...เราก็จะกลับเหมือนกันอะ รอแป๊บ” ไอโจครับดีจริง กรูไม่ต้องเหนื่อยไปขึ้นรถสองแถวกลับ อายคนอะตัวเหม็นโคตรๆๆ
ตอนนั้น ไม่ได้คิดถึงเรื่องไอนัทเลยครับลืม มันไปเลย.....จนกระทั่ง มาถึงหน้าอพาร์ทเม้นผมแหละครับ....
“ถึงแล้ว นี้แหละหอ เรา ว่างๆ ก็มากินเหล้ากัน นะโจ เราอยู่ห้อง 409 ขอบใจมากเพื่อนที่มาส่ง” ผมขอบใจไอโจ ตบบ่ามันไปที
“เอ่อ แล้วเจอกัน หว่ะ ...แล้ว จะมากินเหล้าด้วยนะ...เจอกันพรุ่งนี้เพื่อน” แล้วมันก็ขับรถจากไปผมก็ ทักทาย ยามที่หน้าตึกหน่อยนึง ..
ผมมองขึ้นไปที่ระเบียงห้องผมแหละครับ ไม่เห็นแสงไฟแสดงว่า เพื่อนผมไม่มีใครอยู่....
แล้วมันจะเช่า ห้องไว้ทำมายกานนน ไม่อยู่ติดห้องกันซักคน แล้วผมก็เดินไปขึ้นลิฟท์แหละครับ
ออกจาก ลิฟท์ผมก็เดิน ไปที่หน้าห้องผมอะครับ แล้วก็เห็นว่าไอห้องข้างๆผม..มันเปิดประตูห้องไว้ครับ....ผงะ หงายหลังเลยครับ นึกขึ้นได้
ตายหล่ะกู...ทำไงดีวะเนี๊ยะ...จับกุญแจมือไม้สั่นครับ...ความกลัวเริ่มครอบงำผมอีกแล้วครับเพื่อนๆ คือ ไปทำเค้าไว้อะครับ ..ก้เลยกลัวเค้าเอาคืน เหงือแตกซิกๆ เลยผม
“เฮ้ย ..ไอ โม” สะดุ้งเฮือกฮะ
“แม่ม ไอเวรวิทย์กูตกใจหมดเลยแม่ม” โหใจหายใจคว่ำ แทบทรุดเลยผม
“เออ หายไปไหนมาวะมึงอะ ข้ามวันข้ามคืน เชียวมึง..”มันถามผมทั้งที่ตัวมันผมคาดว่ามันพึ่งกลับครับ...เพราะมันใส่เสื้อตัวเดิม โสโครกจริงๆๆ
“ กู อยู่ ห้องเพื่อน มึงอะ ห้องมึงไม่มีไง ..ถึงได้ไปสิง ที่ห้องคนอื่นเค้า...” มันยืนเอามือเกาะประตูยื่นหน้าออกมาจากห้องไอนัทครับ
ตอนนี้หายกลัวแล้วครับอย่างน้อยเพื่อนผมก็อยู่ คาดว่าไอวิทย์มันคงไม่ปล่อยให้ไอนัทฆ่าผมแน่ๆๆคาดว่านะ
“เออ...หน่ะ..ไป อาบน้ำปะมึง หง่ะ เหม็นหว่ะ...แล้วมากินเหล้ากัน เร็วมึง” มันบอกผมแล้วปิดจมูกครับอ่ายเลว กูยืนคุยกะมึงตั้งนานพึ่งมาเหม็น อารายของเมิง
“ไม่อะ กู ไม่กิน...มึงไอเพื่อนชั่ว... กูยังไม่ชำระความกะมึง เลยนะ มึงทิ้งกู” ผมซัดคืนฮะเพราะมันคนเดียว
“กูก็จะเลี้ยงเหล้า ไถ่โทษนี้ไง ...ไม่ต้องพูดมาก กู ให้ เวลามึงอาบน้ำ 10 นาทีอย่าให้กู ไปตามนะมึง” มันคาดโทษผมครับ เพื่อนเลว
“งั้น มึง ก็มากินที่ห้องเราก็ได้นี้หว่า..ไม่เห็นต้องไปที่ห้องคนอื่นเลย” ผมยังไม่ยอมฮะ
“แม่ม เรื่องมากชิบ ...ไม่ต้องอาบแม่มหล่ะ...มานี้เลยมึง” มันถลาเข้ามาจะลากผมเข้าห้องไอนัทครับ
“เฮ้ย ไม่ต้อง กูอาบน้ำก่อน เดี๋ยวกูไป แม่ม บังคับกูชิบ” ผมรีบไขกุญแจเข้าห้องก่อนเลยฮะผมเหม็นตัวเอง
พอเข้าห้องได้ ก็มานั่งกลุ้มสิผม เอาไง ดีวะ กู จะไป ไม่ไปดีวะ ...เฮ้ย ช่างแม่ม อาบน้ำก่อนดีกว่า
ก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำแหละครับ เหนียว ตัวสุดๆ เลยผม..เหม็นเปรี้ยวมากมาย หุหุ...
เปิดฝักบัว พอน้ำไหล ลงหัว..เริ่มสดชื่นสติ เริ่มมาฮะ... ก็ไม่อยากไปกูก็ไม่ต้องไปสิวะ ....อาบน้ำเสร็จ ก็แกล้งหลับ...
ไอ้วิทย์มัน คงไม่ เลวถึงขนาดลากคนนอนหลับไปนั่งกินเหล้าด้วยหรอกวะ...คิดแล้วก็สบายใจครับ....
ตอนนี้ผมไม่อยากเผชิญหน้ากับไอนัทมันอะครับ...คงต้องเริ่มหาหอใหม่พรุ่งนี้แล้วผม..
เสื้อกล้ามกางเกงเล ฮะ ชุดนอนผม...ล้ม ตัวลงนอนกะว่าแค่ แกล้งหลับครับ แต่ว่า ...ดันหลับไปจริงๆ
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ครับ ก็ได้ยินเสียง กุก กัก กุก กัก ก็เลยขยับตัวลืมตาขึ้นมองนิดนึง พอเห็นว่าเป็น ไอโด่ง กับ ไอโก้..ผมก็เลยหลับต่อ ได้ยินเสียงมันบอกผมแว่วๆ
“พวกกู จะไปเที่ยว.เธคกัน มึงไปกับพวกกูปล่าว ”. (สมัยผมเค้ายังไม่ตรวจบัตรกันนะครับเธคนี้เปิดจนถึง 6 โมงเช้า)
ผมก็ยกมือขึ้นโบกๆ แหละครับ ง่วง.หนังตานี้เหมือนเอาหินมาถ่วงเลยหนักมาก
“เอ่อ ...งั้นพวกกูไปหล่ะ..ฝากพี่นัท ด้วยนะมันเมา” ผมก็รับปากอือ อาๆ หล่ะครับ สมองผมมันไม่สั่งงานแล้วครับ
********
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
