[story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา  (อ่าน 356317 ครั้ง)

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #30 เมื่อ13-02-2007 07:53:17 »

“เช้าแล้วมึงไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวเดี๋ยวต้องทำงาน”
“หา ทำงาน”
“มึงนึกว่ากูพามึงมาเที่ยวเหรอ” แม็กล้อเล่นเปล่า
“เช้านี้มึงต้องไปเก็บข้าวโพด” เก็บข้าวโพด ผมทำตาโตมองแม็ก
“เอ่อ มึงทำได้ไหม”
“ได้” ผมตอบเสียงอ่อย ๆ ก็ไม่เคยนี้ครับ พ่อแม่ เป็นข้าราชการไม่เคยรู้เรื่องเกษตรเลยแต่วันนี้ต้องมาเป็นเกษตรกร เอาวะ ครั้งหนึ่งในชีวิต หลังจากทำธุระที่บ้านเสร็จแม็กก็พาผมมาที่สวนของแม็ก มันใหญ่มากสำหรับผม
“มึงลงไปเก็บข้าวโพด ของมึงแถวเดียวพอ” เวลาเก็บข้าวโพดเขาจะให้ลงกันทีละแถวเก็บเสร็จก็ให้หักต้นจะได้รู้ว่าเก็บเรียบร้อยแล้ว ผมคิดในใจว่าทำไมไม่ใช้เหมือนต่างประเทศที่ใช้แทร็คเตอร์ลงทีเดียวเสร็จเลย วันนี้มีคนมาประมาณ 30 คนได้แม็กบอกว่าเขามาช่วยกันทั้งนั้นแหละ คนนี้น่ารักจัง ถ้าเป็นทางบ้านผมคงต้องจ้างหมดแหละ พอลงเก็บคนอื่นเขาเปลี่ยนแถว ส่วนผมเหรอครับแถวเดียวยังไม่เสร็จเลย ก็มันคันถ้าใครไม่เคยขอบอกว่ามันคันมากกกกกกกกกก ผมเก็บไปก็เกาตัวเอง จนผิวของผมที่มันขาวตอนนี้มันแดงไปหมด แม่ของแม็กคงเห็นจึงเดินเข้ามาหาผม
“พอเถอะลุกไม่เคยก็อย่าทำเลย แม่ไม่ว่าอะไรหรอก”
“ไม่เป็นไรครับแม่ จะเสร็จแล้วครับแม่”
“แม่บอกแม็กแล้วว่าไม่ต้องให้ลูกทำแต่มันไม่ยอมบอกว่าลูกอยากจะลอง” อ้าว กูไปมองมึงตั้งแต่เมื่อไร เดี๋ยวเถอะมึง ผมหันไปมองแม็กที่ตอนนี้ก็หยุดดูผมคุยกับแม่ ผมทำหน้าบึ้ง แต่แม็กกับยิ้มออกมา ครั้งแรกนะเนี๊ยะที่แม็กยิ้มให้เรา น่ารักจัง แอะหรือว่ายิ้มให้แม่ แต่ชั่งเถอะเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน จนบ่ายพวกเราก็เก็บข้าวโพดเสร็จตอนเย็นก็มีรถเข้ามาขนข้าวโพดออกไป คิดว่าวันนี้บ้านแม็กคงขายได้หลายตังเหมือนกัน ตอนเย็นกลับมาบ้านเขาก็มีงานเลี้ยงกันที่บ้านแต่เพราะความคันผมจึงรีบอาบน้ำและขึ้นห้องหาแป้งมาโรยตัวซักพักแมนก้เดินเข้ามา
“อะนี้ยาทาแก้คัน มึงทาซะ”
“ขอบใจ”
“ทาเสร็จมึงลงไปกินเหล้ากับพวกกูนะ กูรออยู่” เออ บังคับกูจัง ผมหันไปมองมันด้วยหางตา ทายาเสร็จผมก็ตามลงไป เห็นแม็กนั่งกินกับเพื่อนคงรุ่นราวคราวเดียวกันนะครับประมาณ 7 คน ผมเดินเข้าไปแม็กให้ผมนั่งข้าง ๆ แล้วก็แนะนำผมให้รู้จักกับเพื่อน ๆ แม็ก แต่ผมจำไม่ได้หรอกครับว่าใครบ้าง
“อะของมึงกินซะ” แม็กยกแก้วเหล้าให้ผม
“นี้มันเหล้าขาวเหรอ”
“เออ มึงแดกไปเถอะ อย่าเรื่องมากที่นี้ไม่มีเหล้านอกให้มึงกินหรอก” ผมรับแก้วมา ก็เกิดมาไม่เคยกินนี้ 40 ดีกรี ตรารวงข้าว
“ยกเลย ๆๆ” เสียงเพื่อนแม็กเชียร์ให้ผมยกแก้ว เอาวะตายเป็นตายผมยกแก้วนั้นขึ้นโคตร ๆ รู้ได้เลยครับว่ามันไหลจากไหนถึงไหน น้ำตาผมเล็ดออกมาเลย เพื่อน ๆ ของแม็กหัวเราะกันใหญ่ ผมหันไปมองแม็ก เฉย เหมือนเดิม เฮ้อ แต่ก็ดีครับกว่าจะมาถึงผมต้องผ่านอีก 7 คนมีเวลาทำใจผมก็ฟังเขาคุยกันไปเรื่อยและครับไม่รู้เรื่องหรอก แต่แม็กเวลาคุยกับเพื่อนดูสนุกเฮฮาดี ผมก้แอบยิ้มอยู่ในใจไม่เห็นเหมือนตอนอยู่วิทยาลัยเลยชอบทำหน้าบึ้ง ตกดึกผมรู้สึกเมาเพราะว่าไม่เคยกินเหล้าแบบนี้จึงขอตัวขึ้นไปนอน
“แม็กเราไปนอนก่อนนะ รู้สึกเมาแล้ว”
“มึงจะขึ้นไปนอนก็ไปเลยไม่ต้องมาบอกกู” พร้อมกับพูดกับเพื่อน ๆ ต่อ ใจร้าย กูงอนแล้วนะโว้ย บอกดีดี ทำไมต้องมาว่าด้วย ผมรีบลุกขึ้นไปโดยไม่หันไปมองแม็ก งอน ๆ ๆ ๆ น้อยใจ ๆ ๆ ๆ เกิดมาไม่เคยมีใครว่าให้ขนาดนี้ขนาดแฟนเก่าเขายังเอาอกเอาใจเลยนี้อะไรแฟนก็ไม่ใช่ พูดก็ไม่เพราะ กูคิดผิดจริง ๆ เลย ผมล้มตัวลงนอนแต่ก็นอนไม่หลับเพราะมันคันจึงเกา ๆๆ จนแดงได้ยินเสียงคนเดินขึ้นมาต้องเป็นแม็ก แน่ ๆ ผมแกล้งหลับ แม็กเข้ามาจริง ๆ ด้วยสงสัยรู้ว่าเรางอน แป่ว แม็กเข้ามาเอาเสื้อแขนยาวแล้วก็เดินออกไป หลับดีกว่ากรู ผมตื่นขึ้นมากลางดึกมองดูนาฬิกานี้มันตี 3 แล้วนี้ แม็กยังไม่ขึ้นมาเหรอ ผมจึงลุกออกไปดู แม็กยังนั่งกินเหล้ากับเพื่อนอยู่เลย แต่เพื่อนแต่ละคนฟุบไปหมดแล้ว กะจะกินเป็นอาชีพเลยเหรอไง ผมจึงเดินลงไป
“มึงยังไม่หลับเหรอ”
“นอนไม่หลับ”
“ยังไม่เมาเหรอ”
“ช่างกู” ไอ้เจต เอ๊ย ปลงซะเถอะ วันนั้นมันคงเมาจริง ๆ ที่บอกว่าชอบเรา
“ตามใจ แค่เห็นว่ายังไม่ขึ้นไปนึกว่าไปไหน เลยลงมาดู” ผมลุกขึ้นจะขึ้นไปนอน
“เดี๋ยว” แม็กเอามือมาจับแขนผมไว้
“มึงนั่งกับกูก่อน” จะมาไม้ไหนอีกละเนี๊ยะ เหนื่อยใจเจงๆ
“ไหน ๆ พรุ่งนี้กลับไปเรียนไม่ทันแล้วค่อยกลับตอนเย็นแล้วกันนะ มึงจะว่าอะไรไหม” จะไปว่าอะไรเล่า ก็พามาต้องพากลับสิว่าไงว่ากัน
“พรุ่งนี้มึงไปเที่ยวน้ำตกกันนะ” หา ที่นี้มีน้ำตกด้วยเหรอ ดีใจจังจะได้ไปเที่ยว นึกว่าจะมาแง่วอยู่แต่บ้าน
“งั้นขึ้นไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ตื่นเช้านะ” แม็กหันมามองผม ซวยอีกกูไม่น่าถามเลย แม็กลุกเดินขึ้นบ้านไปเลย ผมตามขึ้นไปแม็กล้มตัวลงนอนแล้ว
“มึงมานอนข้าง ๆ กูนี้ กูจะกอด แต่มึงห้ามทำอะไรกู” ผมจึงล้มตัวลงนอนข้าง ๆ แม็กดึงตัวผมเข้าไปกอด เบา ๆ ดิกูไม่ใช่ควายนะ
“มึงเป็นแฟนกูแล้วนะ อย่าคิดนอกใจกู ไม่งั้นมึงโดน” นี้ ๆ กูไปตกลงเมื่อไรว่าจะเป็นแฟนมึง ผมหันหน้าไปมองหน้าแม็ก
“มึงหันหน้าไปทางอื่น ไม่ต้องมามองกู” กูจะดีใจหรือเสียใจดีวะ..... หลับก็หลับวะ ตื่นเช้ามา แม็กก็หายตัวไปอีกละ ผมจึงลุกออกมาเจอแม่พอดี
“แม่ครับ แม็กไปไหนครับ”
“แม็กไปตกปลากับเพื่อนจ๊า แม่นึกว่าเจตไปด้วย” ไหนบอกจะพากูไปเที่ยวน้ำตกงัย ไหนบอกกูเป็นแฟนมึงงัย แฟนเขาทำแบบนี้เหรอ กูอยากร้องไห้ โว้ย โกรธ ๆๆๆ ผมจึงเก็บของของผมแล้วไปลาแม่บอกว่ามีธุระด่วนต้องกลับ
“แม่ผมฝากบอกแม็กด้วยนะครับว่า ผมกลับแล้ว”
“ไม่รอแม็กก่อนเหรอลูก”
“ไม่ครับผมมีธุระด่วนนะครับ” ผมเดินมารอรถแล้วกลับเลย ช่างเถอะมึงไม่สนใจกู กูก็ไม่สนใจมึง น้อยใจ****



abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #31 เมื่อ13-02-2007 08:09:36 »

ฮ๋อยยย รักแบบเดะช่างนี่เข้าใจอยากจริงๆ เจตเลยน้อยใจกลับก่อนเยย  :really2:
เถื่อนๆดิบๆ  :laugh:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #32 เมื่อ13-02-2007 11:19:24 »

แต่แม็กก็ดูแล้วเข้าใจยากจริงๆแหละ  :untrust:
แต่ก็ชอบเถื่อนดี  :impress2:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #33 เมื่อ13-02-2007 11:30:11 »

นักเลงจริงจริ๊งงงงง แม็คเรา อิๆๆๆ  :like2:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #34 เมื่อ13-02-2007 11:46:32 »

ใจคน.....ยากแท้หยั่งถึง

ตกลงเมิงรักกรูม้างไหมเนี้ยยยยย

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #35 เมื่อ13-02-2007 14:27:15 »

เจตงอนเลยง่ะ


แมคนี่มัน ไม่เข้าใจจิง ๆ
คนอ่านยางมะเข้าใจเลยอ่ะ

เอิ้กๆๆ

ออฟไลน์ ExecutioneR

  • จุ๊บ จู๊บบบบบ ~~ ♥
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1722/-40
    • FB Page
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #36 เมื่อ13-02-2007 16:26:39 »

เข้ามาอ่านผ่านๆแล้วก้อนึกถึงตอนช่วง กลางๆ หลังๆที่เจตเริ่มจะกลายเป็นประมาณว่า
เจตนา เชิญยิ้ม
5555

ฮาดี ชอบ  :kikkik:


meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #37 เมื่อ13-02-2007 18:08:37 »

กรำ มีการสปอยด้วย!!! :sad4:

ชอบแม็กๆๆ เข้าใจยากดี น่าค้นหาเอิ๊กๆ :3059:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #38 เมื่อ13-02-2007 20:31:05 »

หุหุ เจตงอนแล้ว  :kikkik:  :kikkik:
อยากรู้จังว่าแม็กจะง้อแบบไหน  :kikkik:
ว่าแต่ เจตนา เชิญยิ้ม เขามีคณะเป็นของตัวเองรึเปล่าน้อ จะจ้างมาแสดงฉลองเล้าใหม่ซะหน่อย  :like2:

luvdisc

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #39 เมื่อ13-02-2007 22:05:28 »

ตอนนั้นน่ะเหรอ คิก ๆ ๆ ๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #39 เมื่อ: 13-02-2007 22:05:28 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #40 เมื่อ13-02-2007 22:51:40 »

มีงอนก็ต้องมีคนง้อละนะ
*************************
ผมมานั่งรอรถโดยสารซักพักรถโดยสารก็มา ผมขึ้นบนรถตาก็หมอง ใจก็เหม่อ กลุ้ม มีแฟนไม่เหมือนคนอื่น จะหวานซักนิดก็ไม่มี แล้วหาว่าเป็นแฟนกัน แต่ก็แปลกที่ผมกลับรู้สึกรักแม็กมากขึ้น (สงสัยไม่เคยเจอของแปลก)แต่ยังไงตอนนี้ก็โกรธ ๆๆๆ งอนๆๆๆ ซักพักผมก็ได้ยินเสียงมอไซด์บิดเร่งแซงรถโดยสาร แล้วรถโดยสารก็ถูกโบกให้หยุด อะไรโจรปล้นเหรอ ตายแน่กู ทำไมวันนี้กูถึง ซ...ว....ย อย่างนี้ แต่ภาพที่ปรากฏนั้น แม็กนี้ แม็กเดินขึ้นมาบนรถแล้วกวาดสายตามาจนเจอผม สงสัยกูไม่ได้ตายเพราะโจรซะละมั้ง จะมาตายเพราะแม็กนี้แหละ แม็กเดินตรงเข้ามาหาผม ด้วยสายตาที่ตอนนี้เหมือนมีไฟพุ่งออกมาจากดวงตาคู่นั้น ผมอยากจะกระซิบป้าที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ ว่าป้าช่วยด้วย ๆ เมื่อกี้กูยังโกรธอยู่นี้ ตอนนี้ความโกรธหายไปไหนเหลือแต่ความกลัว แม็กเดินทางถึงผมแล้วกระชากเอากระเป๋าจากมือผมไปแล้วดึงแขนผมตามไป ก่อนลงจากรถแม็กหันไปทางคนขับ
“ขอโทษนะครับ” หูเราฝาดไปเปล่าทีพูดกับคนอื่นทำไมพูดเพราะจัง ทีพูดกับกูละห้วนเชียว แม็กจูงผมมาถึงมอไซด์
“ขึ้นรถ มึงจะขึ้นดีดี หรือว่าจะขึ้นด้วยน้ำตา” ขู่กูอีกละ ไม่ได้เราต้องทำหน้าเศร้าไว้เผื่อสถานการณ์จะดีขึ้น แม็กพาผมมาถึงบ้านเหมือนเดิมครับด้วยความรวดเร็วดุจสายฟ้าฟาดแล้วฉุดกระชากลากถูผมขึ้นไปบนห้อง
“มึงเป็นอะไร จะกลับทำไมไม่รอกู ไหนบอกจะไปเที่ยวน้ำตกกับกูไง” เอาไงเอากันวะกูขอเถียงหน่อยเถอะ
“แล้วใครละหนีไปตกปลา คนเราก็น้อยใจเป็นนะ” นี้โดนไปบ้าง พอผมพูดเสร็จก็เหมือนมีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนปากของแม็ก แต่
“แล้วถ้ากูไม่ไปหาปลามึงจะมีอะไรกินเช้านี้ไหม บ้านกูไม่ใช่โลตัสจะได้มีหมูเห็ดเป็ดไก่ให้คุณหนูอย่างมึงกิน ” ใครจะไปรู้ละว่าจะไปหาอะไรมาให้กิน เห็นหายไปนึกว่าทิ้งเราไว้ สรุปกรูผิดอีกกก ผมก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาแม็กแล้วตอนนี้
“แล้วทำไมแม็กไม่บอกละว่าจะไปตกปลา”
“ก็กูเห็นมึงหลับอยู่ไม่อยากปลุก กูผิดเหรอ” เอ่อ ๆ กูผิด แม็กเดินมาดึงผมเข้าไปกอดเป็นครั้งแรกที่แม็กไม่เมาแล้วดึงผมไปกอด แม็กลูบหัวผมไปด้วย รู้สึกดีจัง
“ไอ้หน้าจืดมึงหัดมีเหตุผลบ้างนะ ไม่ใช่อะไรอะไรหน่อยก็โกรธ เมื่อกี้มึงน้อยใจกูจริงๆเหรอ”
“จริงสิ ก็มันน่าน้อยใจไหมละ” ผมซบหน้าผมกับอกของแม็ก และกอดตอบ พอผมกอดตอบเท่านั้นแหละครับ แม็กปล่อยมือเลย อะไรอีกละพ่อคุณ แม็กดึงแขนผมขึ้นไปดู ตกใจหมดนึกว่ากูทำผิดอีก
“ไหนดูสิเมื่อวานผื่นหายหรือยังเหลือนิดหน่อย มากูทายาให้” แม็กไปหยิบยามาทาให้ผม เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าแม็กเป็นห่วงผม ทีเมื่อคืนอยากให้ทากลับไม่ทา ขออย่าให้ผีความดีที่สิงแม็กอยู่ตอนนี้อย่ารีบออกเลย
“มาให้กูกอดอีกทีซิ “ แม็กจับผมหันหลังแล้วกอดผมไว้ ผมกำลังจะหันไปกอดแม็กตอบแต่ก็
“แม็กลูกลงมาฆ่าปลาให้แม่หน่อย”
“คราบบบแม่” อดเลยกรู แม็กวิ่งลงไปเลย ผมตามลงมา
“อ้าวเจต แม่นึกว่าลูกกลับไปแล้ว”
“ยังหรอกแม่ คนไม่เต็ม ชอบทำอะไรไร้สาระ” อ้าวไอ้คุณแม็กหลอกด่าเหรอ
“ ให้ผมช่วยอะไรไหมครับแม่”
“ไม่ต้องหรอกลูก แม่รู้ว่าลูกไม่เคยทำ นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ”
“ครับ” รู้สึกยังไงไม่รู้แฮะที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผมเห็นแม็กช่วยแม่ทำอาหารอย่างขมักเขม้น ช่างเป็นครอบครัวที่มีความสุขจัง จนอาหารเรียบร้อย ก็เป็นอาหารง่าย ๆ นะครับ ผมก็นั่งกินพร้อมกับแม็กและแม่ จนสายมากแล้วเพื่อน ๆ แม็กก็มาหาแม็กที่บ้าน แล้วพวกเราก็มานั่งน้ำตกกัน สวยจัง แม็กและเพื่อนตั้งวงกินเหล้ากันผมก็มานั่งข้าง ๆ แม็ก เหมือนเดิมครับ 40 ดีกรีตรารวงข้าว ลำบากกรูอีก (แม็กขอเปลี่ยนเป็นเตอกีล่าได้ไหม) ผมก็ถูกเพื่อน ๆ แม็กบังคับขู่เข็ญให้กินเรื่อย ๆ จนผมคิดว่าผมเมานะเพราะเริ่มมองเห็นหน้าคนอื่นมีหลายหน้า ส่วนคนอื่นผมยังเหมือนเป็นปกติ
“ไม่ไหวมึงไม่ต้องกินแล้วก็ได้” แม็กหันมาบอกผม
“ไม่เป็นไร ยังกินได้”
“อวดดี” จะถือเป็นคำชม ผมนั่งไปก็มองไปเรื่อย ๆ เพื่อน ๆ แม็กนี้ก็น่าดีเหมือนกันนะ มิน่าเขาว่าช้างเผือกให้มาหาในป่า มีคนหนึ่งนั่งข้างหน้าผมน่าตาน่ารักทีเดียวเชียว อ๋อ ชื่อพัด จำได้แล้วเมื่อคืนก็มาบ้านแม็กแต่เมื่อคืนไม่ทันสังเกตพอมาตอนกลางวันถึงเห็นว่าน่ารัก ผมมองไปซักพัก พัด คงเห็นว่าผมมองอยู่ก็ยิ้มให้ ผมก็ยิ้มตอบ เท่านั้นแหละครับผมหันไปมอง แม็ก อุ๊ย แ.....ม็......ก.....ไปกินรังแตนที่ไหนมาอย่ากระนั้นเลยไอ้เจต มึงเปลี่ยนโลเกชั่นในการมองเถอะ ไม่งั้นละชีวิตมึงจะหาไม่ ผมจึงเปลี่ยนไปมอง น้ำตกแทน พอจะช่วยเซฟชีวิตไปได้อีกระยะ ซักพักแม็กก็ชวนทุกคนกลับเพื่อนแม็กนี้ก็ดีนะชวนกลับก็กลับ
มาถึงบ้านไม่พูดไม่จา ขึ้นไปเก็บของ แล้วก็เดินลงมา เอากระเป๋าโยนให้ผม
“มึงหิ้วไป แม่ครับผมกลับแล้วนะครับ”
“ผมก็กลับแล้วนะครับ”
“จ๊า ลูกเจต ไว้มาเที่ยวอีกนะ”
“ครับแม่” แม็กพาผมมาขึ้นรถกลับทันทีตลอดทางก็เหมือนเดิมครับแม็กก็ไม่พูดไม่จา จนถึงขนส่งต่างคนก็ต่างลงรถ ผมว่าจะถามซักหน่อยว่าคืนนี้จะไปไหนหรือเปล่า แต่ไม่ทันแล้วครับ แม็กไปแล้ว ผมทำอะไรผิดเหรอ ผมก็ขับรถมาถึงหอ แล้วก็หลับไปเลย เพราะยังรู้สึกว่ายังเมาค้างตั้งแต่ไปเที่ยวน้ำตกจะว่าไปเที่ยวน้ำตกก็คงไม่ใช่ต้องบอกว่าไปนั่งเป็นเพื่อนแม็กกินเหล้าที่น้ำตก น้ำซักแอะก็ไม่ได้แตะ ก๊อก ๆ ๆ เสียงประตูผมดังขึ้น ผมมองดูนาฬิกา 3 ทุ่มกว่าแล้วนี้ ใครมาวะ ผมเดินออกไปเปิดประตู อ๋อ ไอ้วัดนี้เอง
“มึงไปไหนมาวะ ไม่ไปเรียน โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้” คงจะโทรได้อยู่หรอกอยู่ในป่าโน้น.
“เปล่า ไม่ได้ไปไหน กูไม่ค่อยสบายก็เลยปิดโทรศัพท์ด้วยอยากพักผ่อน” ผมทำเสียงเข็มและจริงจัง
“เออ ๆ กูรู้แล้ว นี้มึงแดกอะไรยัง”
“ยังเลย”
“งั้นออกไปหาอะไรแดกกันเถอะ”
“ดีเหมือนกัน กูก็เริ่มหิวละ” เอ แล้วแม็กละกินข้าวยังนะ จะโทรไปหาดีไหมนะ........ไม่ดีกว่าเมื่อเช้าไม่สนใจเราเราก็ไม่สนใจ ผมจึงออกไปทานข้าวกับไอ้วัด แต่ก็ขอขับผ่านร้านประจำที่แม็กมักจะมานั่งซักหน่อยเถอะ นั้นรถแม็กนี้(ขนาดไม่สนใจนะ) แม็กจะมากับใครหรือเปล่านะผมรีบไปทานข้าวที่อื่นแล้วพาไอ้วัดมาเอารถเสร็จแล้วไล่มันกับเลย
“มึงเป็นอะไรวะ กูอุตส่ามาหามึงกลับไล่กูกลับ”
“มึงกลับไปก่อนเถอะ กูง่วงกูอยากพักผ่อน “
“เอ่อ ๆ กูกลับก็ได้ พรุ่งนี้มึงอย่าลืมไปเรียนละ” พอไอ้วัดกลับผมก็รีบขับรถออกไปที่ร้านประจำของแม็ก ผมจอดรถเสร็จก็ค่อย ๆ ย่องชะเง้อ เข้าไปมองในร้านแม็กนั่งอยู่ตรงที่เดิมมาคนเดียว ค่อยโล่งอก แต่.....ดะ.....ดะ...เดียว.......เดี๋ยว......ขะยี้ตาสิไอ้เจต ดูอีกทีนั้นใครมานั่งด้วยตรงนั้น ทั้งสาว ทั้งสวย ทั้งอวบทั้งอูมอย่าบอกนะว่า เ.....ป็....น.....แ...ฟ....น....แม็ก กลุ้มเลยกู จะทำยังไงดีนะ ว่าแล้วอย่าไปหลวมตัวไปชอบคนแบบนั้น ยิ่งเด็กช่างอีก เสียอนาคตอีกแล้วกู แต่นี้เราจะไม่ยอมทำอะไรเลยเหรอจะปล่อยให้โดนหลอกอย่างนี้เหรอ ไม่ได้การเราต้องไม่แพ้ ต้องทำอะไรซักอย่าง เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเดินเข้าไปในร้าน ด้วยวันนี้คนไม่มากทุกคนจึงรู้ว่ามีคนเดินเข้ามา รวมถึงแม็ก พอแม็กเห็นผมเท่านั้นแหละครับ เหมือนเดิม ไม่มีปฎิกิริยา ไดได เด็กเสริฟวิ่งเข้ามาหาผม
“มีโต๊ะยังครับ พี่นี้เอง พี่แม็กนั่งตรงที่เดิมครับ” เด็กเสริฟชี้ไปยังจุดที่แม็กนั่ง
“ เปล่าพี่ไม่ได้มาหาแม็ก ไม่เป็นไรพี่จะกลับละ” ก่อนเดินออกไปผมหันไปมองแม็กอีกครั้ง ประมาณ กูรู้แล้วว่ามึงมีแฟนแล้วมาหลอกกู เป็นจังหวะเดียวกับที่แม็กก็หันมามองผมพอดี ผมรีบเดินไปขึ้นรถ ผมเห็นในกระจกหลัง ว่าแม็กก็เดินออกมา ผมรีบบึ่งรถออกไปทันทีแต่ก็ไม่วายที่จะมองดูกระจกว่าแม็กตามมาหรือเปล่า ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ เสียงหัวใจของผมเต้น นั้น ๆ แม็กตามมาจริง ๆ ด้วยแล้วก็ฟิ้ว...แซงหน้าผมไปเลย แต่แม็กก็จอดตัดหน้าผมเลย เอี๊ยดดดดดดดดดด เสียงเบรกจากรถผม
ผมเปิดประตูลงไป

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #41 เมื่อ13-02-2007 22:52:12 »

“อยากตายรึไง” ตายห่ากูพูดออกไปได้ไง เกิดแม็กโกรธขึ้นมาฆ่าหมกศพตรงนี้ทำไงเนี๊ยะ แม็กเดินเข้ามาหาผม แม็กนี้แฟนนายนะอย่าทำอะไรนะ เพื่อน ๆคงทราบว่าสายตาแม็กคงไม่หวานปานน้ำผึ้งหรอกนะครับ
“มึงนั้นแหละอยากตายรึงัย มึงเป็นอะไรไปหากูแล้วจู่ ๆ ก็บึ่งรถออกมา เป็นเหี้ยอะไรอีก”
“อ้าวใครอยากจะไปขัดจังหวะคนรักเขาจะจีบกัน” ไอ้เจตวันนี้มึงกล้ามากที่เถียงได้เอาเลย ๆ
“อ๋อกูรู้ละ มึงไปเลยมึงไปกับกู”
“ไปไหน ไม่ไป”
“กูบอกให้ไปไง”แม็กลากผมให้ตามไป
“เดี๋ยว ก่อนแม็ก”
“อะไรอีก มึงจะเอาอะไรอีก”
“จะเอารถไปเอง เห็นไหมว่ารถเจตจอดขวางถนนคนอื่นอยู่” ก็มันจริงนี้ครับจอดอย่างนั้นใครมาชนละแย่เลย
“งั้นมึงขับนำหน้ากูไป”
“ไปไหน”
“ไปร้านเมื่อกี้แหละ”
“ไม่ไป ไม่ไปอยากไปไม่อยากเห็น”
“แต่มึงต้องไป ถ้ามึงไม่ไปแล้วมึงจะรู้ได้งัยว่าอี่นั้นไม่ใช่แฟนกู ที่มึงบึ่งออกมานี้ก็เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม” ไม่มีคำตอบจากผม
“มึงก็อย่างนี้แหละ ไม่ถามชอบสรุปเอาเอง ไม่ถามอะไรกูหลงรักคนแบบนี้ได้งัย” นี้ จริง ๆ แล้วกูต้องเป็นคนพูดว่าไปหลงรักมึงได้งัย เย็นชาที่สุด ไม่มีหัวใจ (แอบดีใจที่แม็กบอกว่าหลงรักเรา)
“ไปเลยมึงนำหน้ากูไปเลย” จากนั้นเราก็มาถึงร้านแม็กพาผมเข้าไปในร้านโดยมีผูเหญิงคนนั้นยืนอยู่เห็นมะ รอกันอยู่
“แม็กไปไหนมาเหรอ” เห็นไหม ๆ เป็นห่วงเป็นใยกันขนาดนี้ไม่ใช่แฟนแล้วจะเป็นอะไร
“เราไปตามเพื่อนมานะ นี้เจต เพื่อนสนิทเรา” ผู้หญิงคนนั้นหันมายิ้มให้ผม
“นี้หนิง ลูกเจ้าของร้าน แหละโน้นที่ร้องเพลงอยู่บนเวทีแฟนหนิง” สรุปแล้วผมคิดไปเองอีกแล้วเหรอเนี๊ยะสมแล้วที่แม็กด่าผม แม็กก็ขอตัวแล้วพาผมมานั่ง ผมกำลังจะไปนั่งฝั่งตรงข้ามแม็ก ก็เจอกับสายตาพิฆาต กูรู้แล้วกูต้องไปนั่งฝั่งเดียวกับมึงใช่ไหม พอนั่งเสร็จผมก็เริ่มโดนสวดเลย
“หัดจำไว้บ้างนะมีอะไรถามกู”
“ครับ”
“ไม่ใช่ครับอย่างเดียว ทำด้วย นี้ครั้งที่ 2 แล้วนะ”
“ครับ” ก้มหน้ารับกรรมครับผิดจริง ๆ นี้เรา
“คืนนี้กูไปนอนกับมึงนะ”
“จะไปจริง ๆ เหรอ “
“อือ กูว่าไปก็ไปสิ” เป็นอันว่าคืนนี้กูเสียตัวอย่างแน่นอน ประมาณตี 1 ผมก็พาแม็กมาถึงคอนโดผม พอเปิดประตูเข้าห้องกำลังจะบอกแม็กให้อาบน้ำ แต่คงไม่ทันใจแม็กงะครับ แม็กดึงผมเข้าไปจูบ อย่างหนักหน่วง สอดลิ้นเข้ามาในปากของผมความเสียวซ่านมันแล่นขึ้นไปถึงหัวสมอง มือของแม็กเขี่ยไปที่หัวผมจนแข็งเป็นไต ปากแม็กเริ่มเลียไปตามแก้มและใบหู คงมีแต่เสียงครางของผมเท่านั้นที่มีอยู่ตอนนี้ ผมกอดแม็กไว้แน่น แม็กไล่ลิ้นจนมาถึงคอแล้วหยุด ผมมองหน้าแม็ก แม็กยิ้มให้ก่อนที่จะถอดเสื้อผมออก จากนั้นก็เริ่มจูบไซ้ไปตามลำคอ
“โอ๊ย” แม็กทั้งกัดและดูดคอ ของผมทั้งเจ็บทั้งเสียวอย่างบอกไม่ถูก แม็กไล่จนมาถึงอกใช้ลิ้นเลียหัวผม
“อ่า....เสียวจังเลย” ยิ่งผมส่งเสียงครางแม็กยิ่งรุนแรงทั้งกีดและดูดไปทั่วอกและคอ ผมก็ได้แต่เอามือจิไปตามแผ่นหลังของแม็ก จากนั้นผมก็ปล่อยมือจากหลังของแม็กเพื่อไปถอดเข็มขัดและกางเกงแม็กออก และจับเอาKของแม็กให้ออกมาชมโลก อย่างที่คาดไว้ไม่มีผิดมันทั้งใหญ่และยาว แม็กกดหัวผมลงไปผมรู้หน้าที่ดีผมก้มลงสัมผัสกับKของแม็กมันช่างเต็มไม้เต็มมือของผมเหรอเกิน ผมเริ่มเลียวนไปตามคอหยักสลับกับดูดเป็นระยะ ๆ เสียงครางของแม็กเริ่มดังขึ้นผมได้ใจอมรวดเดียวเข้าไปแต่มันไม่หมดครับมันยาวเกิน
“อ่า.....ซี๊ดดด” เสียงครางของแม็กสลับกับเสียงปากของผมที่ทั้งดูดทั้งเลียKของแม็ก แม็กจับหัวผมไว้แล้วกระเด้าKเข้าออกปากของผมจนผมสำลักออกมา แม็กจึงดึงผมขึ้นมาจูบปากอีกครั้งและกำลังจะถอดหางเกงผม ก๊อก ๆ ๆ เสียงคนเคาะประตู แม็กหันหน้ามามองผมคงจะถามประมาณว่าใคร ผมก็ส่ายหัว ผมเดินไปเปิดประตูโดยที่แม็กยังยืนโป๊อยู่ที่เดียว ผมว่าจะแง้มประตูออกไปดู อาจจะเป็นความซวยของผมก็เป็นได้ พอแง้มปุ๊ปประตูก็ผลักเข้ามาเลย ลืมคล้องโซ่
“เฮ้ย ไอ้วัด”
“เฮ้ย ไอ้เจตมึง” ใช่แล้วครับตอนนี้เปรตยืนอยู่ 1 และผมส่วนบนไม่มีอะไรเลยนอกจาก รอยดูดและกัดตามคอ อกและไหล่
“มึง 2 คน” หลังจากหายจากภวังค์แม็กรีบเก็บเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำ ส่วนผมยืนรอคำพิพากษา
“มึง2คนเป็นคู่เกย์กันเหรอ” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากผม
“กูสงสัยมานานแล้ว ว่าพีกนี้มึงเปลี่ยนไป”
“แล้วมึงจะเกลียดกูเปล่าวะ”
“555555 เรื่องของมึงนี้กูไม่ยุ่งหรอก”
”มึงอย่าไปบอกใครนะ”
“กูบอกคนอื่นแล้วกูได้ประโยชน์อะไร ไปมึงไปเรียกไอ้เด็กช่างออกมาได้แล้ว” ผมเดินไปเรียกให้แม็กออกมา แม็กคงจะอายนะครับ ก็เลยขอตัวเข้าห้องนอนเลยโดยไม่เข้ามาทักทายวัด
“ขอโทษแทนแม็กด้วยแล้วกัน”
“เป็นไร แต่คืนนี้กูขอนอนด้วยนะโว้ย”
“มึงทำไมไม่ไปนอนคอนโดมึง”
“กูทะเลาะกับเอื้องมาวะ” เอื้องนี้แฟนมันครับ
“เอ่อ จัญไรนะมึงขัดขวางความสุขกู งั้นมึงก็นอนโซฟานี้แหละ”ผมบอกไอ้วัดเสร็จก็เดินเข้าห้องไป แม็กนั่งอยู่บนเตียง
“เป็นอะไร” ผมถามแม็ก
“เพื่อนมึงว่าไง”
“ไม่ว่าไงนี้ มันเข้าใจ”
“มึงอายเพื่อนมึงไหม ที่เพื่อนมึงรู้ว่ามึงคบกู”
“อายทำไม หรือว่าแม็กอาย”
“กูอาย” แม็กพูดจบผมก็เศร้าทันทีครับ นี้แม็กอายเหรอที่คบกับเรา
“เอาอีกแหละ คิดมากอีกละ”
“ก็แม็กอายที่คบกับเราไม่ใช่เหรอ”
“ไอ้โง่เอ้ย กูไมได้อายที่กูคบมึง แต่กูอายที่เพื่อนมึงเห็นKกู” 555555 นึกว่าอายที่คบเราแม็กดึงผมเข้าไปกอดและนอนลงพร้อมกัน
“มึงเอามือมึงมานี้” แม็กดึงมือผมไป พร้อมกับสวมแหวนให้ ที่นิ้วนางแต่มันหลวม จึงขยับมาใส่นิ้วกลางพอดีแป๊ะ
“วันนี้กูไปซื้อให้มึงมา มึงมันจะไม่ใหญ่ แต่สำหรับกูแล้วมันมีค่ามาก กูไม่เคยซื้อของให้ใคร กูตั้งใจจะให้มึงพรุ่งนี้ แต่ก็ช่างมันเถอะให้วันไหนก็เหมือนกัน ถ้ามึงถอดออก มึงตาย”
“รู้ได้งัยว่าเราใส่แหวนไซด์อะไร เกิดซื้อมาใส่ไม่ได้ละทำไง”
“กูเดา ถ้ามึงใส่ไม่ได้กูก็เอาไปให้คนอื่น” ผมหันหน้าไปมองแม็กแล้วก้หันหลังให้แม็กทันที
“55555 มึงก็อย่างนี้แหละ กูถึงรักมึงไง หันมาเลยเดี๋ยวกูเตะตกเตียงเลย ทำมาเป็นงอน ” จะงอนซักหน่อยก็ไม่ได้ คืนนั้นผมก็หลับไปในอ้อมกอดของแม็กคืนนี้ชั่งเป็นคืนที่วิเศษสุด ๆ สำหรับผมเลย จริง ๆ ก็ว่าจะถามแม็กอยู่เหมือนกันว่าไปแอบชอบผมตั้งแต่เมื่อไร แต่หลับไปซะก่อนเฮ้อ...เอาไว้มีโอกาสคราวหน้า ค่อยถามแล้วกัน






meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #42 เมื่อ13-02-2007 23:31:38 »

 :-[ :-[ :-[

อยากได้แบบนี้บ้าง จะหาได้ที่ไหนอ่ะ

จะเอาๆๆๆๆๆๆๆๆ       :like2:

หลายมิติดีจริง ชอบๆๆๆๆ   :impress2:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #43 เมื่อ14-02-2007 11:50:38 »

 :-[ :-[ :-[ แม็กน่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอเถื่อนๆ ซักคนเถอะค่า  :laugh: :laugh: :laugh:
แต่เจตต้องมีเหตุผลมากกว่านี้นะ มีอะไรต้องคุยกันก่อน ไม่ใช่คิดเองเออเอง ไม่ดี ไม่ดี  :teach:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #44 เมื่อ14-02-2007 14:18:26 »

 :laugh:  โอยยย ขำตาแม็ก เอะอ่ะไรก้อขู่

เจตนะเจตชอบคิดเองเออเอง  :seng2ped:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #45 เมื่อ14-02-2007 16:32:17 »

เข้ามาตามอ่านด้วยคน..... :angellaugh2:

ท่างเล้านี้จะชอบความเถื่อน.... :laugh: :laugh:

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #46 เมื่อ14-02-2007 17:07:07 »

 :-[ :-[ :-[

คู่นี้น่ารักกกมากๆ อ่ะ

แมคน่ารักว่ะ 555555555555+


 :myeye: :myeye: :myeye:

อยากมีกะเค้าบ้างจัง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก


ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #47 เมื่อ14-02-2007 17:31:22 »

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ขอให้มีความสุขกับความรักมากๆนะครับทั้งคนเขียนและคนอ่าน

**********************************

เช้าขึ้นมาก็ว่าจะมอนิ่งคีส ซักหน่อย หายไปไหนอีกละ เป็นผีรึงัยนะ อยากไปก็ไป อยากมาก็มา ผมเดินออกมาดูข้างนอกก็มีแต่ไอ้วัดที่ยังนอนเป็นศพรอเผาอยู่ที่โซฟา สงสัยจะกลับไปแล้ว ช่างเถอะ ชินละ ผมปลุกไอ้พัดให้ตื่น
“ไอ้วัดตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน”
“อือ...เช้าแล้วเหรอ กี่โมงแล้ววะ”
“ตีสองมั้ง”
“ไอ้นี้เช้ามาก็กวนตีนเลยนะมึง”
“มึงกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวมึงก็ไปเรียนไม่ทันหรอก”
“ไล่กูอีกละ เดี๋ยวนี้ได้แฟนแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะ”
“เดี๋ยวกูเตะปากให้ มึงรีบ ๆ กลับไปเลย” ไอ้วัดกลับไปแล้ว ผมก็ทำธุระส่วนตัวไปเรียนหนังสือที่วิทยาลัยวันนี้ปกติไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้น ไอ้วัดไปไหนนะ ยังไม่มาสงสัยยังง้อแฟนไม่เสร็จเลยไม่มาเรียน ผมจึงมานั่งที่ห้องสมุด กรี๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แม็กโทรมาอีกละ
“วันนี้กูไม่อยู่วิทยาลัยนะ” มาบอกกูทำไมเมื่อเช้าจะไปก็ไม่บอกตอนนี้ละอยากมาบอก
“จะไปไหน”
“กูจะไปแข่งบอลกับวิทยาลัยอื่น มึงไม่ต้องไปหรอก” กูไม่ได้ขอโว้ยว่าจะไปด้วย
“แล้วจะไปที่ไหนต่อป่าว”
“ถ้าไปกูจะโทรไปบอก”
“แล้วอย่าไปทะเลาะกับใครอีกละ”
“ห่วงกูเหรอ”
“เอ่อ” แล้วสัญญาณก็ขาดหายไป ช่างเป็นแฟนที่แสนดี เหนื่อยใจจัง ผมเรียนจนถึงตอนเย็นกะว่าจะกลับคอนโดแล้ว เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีก
“มึงอยู่ที่ไหน”
”ยังอยู่ที่วิทยาลัย”
“ดี เดี๋ยวกูไปรับ”
“ไปไหน”
“ไปกินเหล้า วันนี้กูแข่งบอลชนะ มึงไปรอกูที่หน้าวิทยาลัย นะ 5 โมงเย็นกูไปรับ” ตู๊ด ๆ ๆ สัญญาณก็หายไปอีกครั้ง ทำใจและทำใจ 5 โมงเย็นผมจึงเดินมารอแม็กที่หน้าวิทยาลัย แม็กนี้ดีอย่างนะครับเป็นคนตรงต่อเวลานัดกี่โมงก็จะมาเท่านั้น
“ขึ้นรถ”
“ครับ” ผมก็นึกว่าแม็กจะพาผมไปร้านเดิมแต่ผิดคาดครับ แม็กพามาร้านใหม่ ที่ใหญ่กว่าเดิม แต่ยังเป็นคันทรี่เหมือนเดิม แถมยังเพิ่มประมาณเขาวัวและเขาควาย ไปถึงเพื่อน ๆ แม็กก็อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ผมนะสิไม่รู้จักใครเลย นอกจากเพื่อนของแม็กที่เคยแนะนำให้ผมรู้จัก ทุกคนยังคงพูดถึงเรื่องฟุตบอลที่แข่งชนะในวันนี้ แม็กเองก็ดูท่าทางมีความสุข ช่างเถอะถึงผมจะไม่สนุกแค่ให้แม็กมีความสุขผมก็พอใจแล้ว ลืมบอกไปว่าวันนี้ทุกคนเขาเอาแฟนมาด้วย คนก็เลยเยอะเป็นพิเศษ มีแต่แม็กเท่านั้นครับที่เอาแฟนที่เป็นผู้ชายมา (ก็ผมงัย) ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพื่อนแม็กถึงกลัวแฟนเพราะแต่ละคนน่าตาเหมือนโกรธใครมาซัก 100 ปี ซักพักเพื่อนแม็กก็เริ่มมาสนทนากับแม็ก
“ไอ้แม็กเมื่อไรมึงจะมีแฟนใหม่ซักทีวะ มึงกับอี่ผึ้งก็เลิกกันนานแล้วนะ”
“ช่างกู”
“อกหักครั้งเดียวไม่ตายหรอกมึง ผู้หญิงเยอะแยะยิ่งน่าตาอย่างมึง กระดิ๊กนิ้วครั้งเดียวก็มารุมกันเป็นสิบ” ก็ลองกระดิกสิ เดี๊ยวจะได้เห็นฤทธิ์ไอ้เจตบ้าง
“พวกมึงไม่ต้องมายุ่งกับกูหรอก กูไม่มีก็ช่างกู ชีวิตกู” อ้าวแล้วที่นั่งข้าง ๆ แม็กนี้ไงแฟนแม็ก อยากจะตะโกนบอกทุกคนเหลือเกิน
“นี้ไอ้แม็ก มึงดูเด็กเสริฟคนนั้นสิวะ กูว่ามันชอบมึงแน่เลย” ผมหันไปตามนิ้วของเพื่อนแม็กเด็กคนนั้น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ
“ช่างมันเถอะ มันคงไม่อยากได้กูหรอก มันอยากได้Kกูมากกว่า” 55555 เสียงหัวเราะของแม็กกับเพื่อนก็ดังขึ้น ลามก ที่สุด ซักพักแม็กก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมไม่ได้ตามไปหรอกนะ ไม่อยากเป็นที่สังเกตุ ตอนแม็กไม่อยู่ผมจึงถามเรื่องแฟนเก่าแม็กจากเพื่อน ของแม็กก็ได้ความว่าแม็กเคยมีแฟนแล้วตอนปวส1. แล้วจู่ ๆผู้หญิงก็มาขอเลิกเพราะไปมีแฟนใหม่ ตั้งแต่นั้นมาแม็กจึงไม่ค่อยร่าเริงเท่าไร (โธ่นึกว่าเรื่องอะไร ไม่เป็นไรนิ ก็ได้เจตมาปลอบใจแล้วไง) เอ..ทำไมแม็กเข้าห้องน้ำนานจังนะขออนุญาตเดินไปดูหน่อยเถอะ นั้น แม็กกับเด็กเสริฟคนนั้นไง อ๋อพอลับหูลับก็ออกลายเลยนะ เดี๋ยวเหอะ ผมเดินกลับมาที่โต๊ะที่ยังก็โกรธนะครับแต่จะรอถาม ก็แม็กบอกเองนี้ว่ามีอะไรให้ถาม อีกซักพักแม็กก็เดินมา
“ไงได้เบอร์รึยัง” แต่ถามนอกประเด็นไปหน่อย
“อือ ได้ละ มึงรู้ได้ไง”
“ก็ตามไปดูพฤติกรรมคนบางคน ขนาดอยู่ด้วยยังขนาดนี้ ถ้าลับตาจะขนาดไหน”
“ฮึ ๆ ๆ ๆ ถ้ามึงไม่อยุ่ด้วยเหรอกูพามันไปเอาแล้ว” ไอ้คุณพี่แม็กพูดแบบนี้เดี๋ยวสวย
“มึงหวงกูเหรอ” เข้าล็อก อย่างนี้ต้องแกล้งงอน
“ใครบอกว่าหวง อยากได้ก็เอาเลย”
“จริงเหรอ ปากให้ตรงกับใจนะ ปากพูดได้แต่หน้ามันฟ้องว่าหวงนะ”
“ใครจะไปหวง ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
“ดี งั้นกูจะสมพรปากมึง ไม่ได้เป็นอะไรกันใช่ไหม” แม็กเรียกน้องคนนั้นเข้ามาหา แล้วก็หอมแก้มเลย จากนั้นก็หันมาหยักคิ้วให้ผม เพื่อน ๆ ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันเรียวกราว
“ไอ้เหี้ยแม็ก ไอ้นี้เมื่อกี้บอกไม่สนใจตอนนี้เอาใหญ่เชียวนะมึง ไม่เสียชื่อเสือแม็กเลยนี้ 5555” ไม่สน ฮือ ๆ ๆ ไม่สนเชิญเลยตามสบายเลย ผมพยายามที่จะไม่มอง แต่มันซึ่งหน้าเหลือเกินใครจะไปทนไหว ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี้ อยากได้ก็เอาไปเลย แม็กพาน้องคนนั้นแยกไปนั่งอีกโต๊ะ ที่นี้เขาไม่ให้เด็กเสริฟทำงานกันรึงัยปล่อยให้มานั่งล่อแฟนชาวบ้านเขาอยู่ได้ คนของเราก็ใช่เล่น โอกาสที่แม็กไปคุยกับเด็กเสริฟคนนั้นผมก็ลาเพื่อน ๆ แม็กแล้วเดินออกจากร้านไปแม็กคงไม่ทันสังเกตุ ผมเดินออกจากร้านมาก็โบกรถไปเที่ยวคนเดียวที่เธคที่ผมมักจะไป กินเหล้าให้ตายกูคืนนี้ ผมมาถึงเธอก็ตั้งหน้าตั้งตากินเหล้า มีแฟน แฟนก็ไม่รัก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแม็กโทรเข้ามา ไม่รับ จะทำไม ประมาณ6 ครั้งที่แม็กโทรเข้ามา ผมก็ไม่รับ งอน โกรธ กินเหล้า โกรธ งอน กินเหล้า เมาได้ที่ผมก็ลุกไปเต้น ๆ ๆ โดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองมาที่ผมอย่างอาฆาตและพยาบาท พอถึงจังหวะ สโลว์ ผมก็กลับมานั่งที่โต๊ะ อยากร้องไห้แต่มันก็ร้องไห้ไม่ออก พั๊ว มีคนมาตบหัวผมผมหันไปทันที
“สัตว์เอ๊ย” อุ่ย.....แม็กนี้มาได้ไง เดี๋ยวเรากำลังโกรธอยู่นี้ ผมหันหลังกลับทันที แม็กเข้ามายืนประชิดตัวผมแต่ไม่พูดอะไร ผมจึงมองหาเหยื่อแล้วก็เจอผมยกแก้วไปชนกับกระเทยโต๊ะข้าง ๆ กระเทยพวกนั้นก็ช่างเป็นใจเหลือเกินพอผมยกแก้วชนแค่นั้นละครับเอามือมาโอบกอดผมไว้เลย แม็กเดินเข้ามากระชากแขนผมออกมา
“โอ๊ย เจ็บนะทำอะไร”
“ใช่ มาทำอะไรเด็กชั้นหา” กระเทยนางหนึ่งพูดออกมา
“หุบปากเลยอี่กระเทย แฟนกูโว้ย ถ้ามึงยังปากตีเดี๋ยวกูเตะแม่งเลย” เงียบ ไม่มีกระเทยนางไดปริปากอีกเลย แม็กลากผมมาที่โต๊ะ
“ร่านนักนะมึง”
“หุบปากเลยแม็ก แม็กไม่มีสิทธิ์มาว่าเรา” เอาเลยเจตมึงเอาเลยมึงเถียงเลย แม็กยืนจ้องผมอยู่นานจนผมเริ่มกลัวสายตาแต่ต้องอดทนไว้ก่อน
“ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์ น้องเก็บตังค์” เด็กเสริฟกำลังจะวิ่งไปเช็ค
“ไม่ต้องน้อง พี่ยังไม่กลับ” เด็กเสริฟหยุดแล้วหันมามองผม
“กูบอกให้มึงไปเก็บตังมึงก็ไปสิ”
“อย่าไปกลัวมันน้องมันขู่ เฉย ๆ” เด็กเสริฟคนนั้นวิ่งปรู๊ดไปเลย เชื่อกูมากเลยนะ
“เราจะไม่กลับ ไม่ต้องมาบังคับเรา”
“แต่มึงต้องกลับไปพูดกันให้รู้เรื่อง”
“ทำไมต้องพูด เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” พอผมพูดจบแม็กเอามือมาบีบคอผมแล้วผลักผมจนไปติดฝาผนัง ตอนนี้ทุกคนหันมามองที่ผม กูอายจัง เด็กเสริฟวิ่งเอาบิลเข้ามาได้จังหวะพอดีเลยไอ้น้องไม่งั้นละพี่ตายแน่ๆ แม็กปล่อยมือจากคอผมข้างหนึ่ง แล้วล้วงเงินจ่ายบิล แล้วฉุดกระชากลากถูผมออกจากเธค ยิ่งตอนนี้ผมเมาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะขืนแรงของแม็กไว้ได้ พอออกจากเธค ผมก็รวบรวมแรงสะบัดมือให้หลุดจากมือของแม็ก แม็กหันกลับมาจะมาดึงแขนผมไปอีก
“อย่ามาแตะต้องตัวเรานะแม็ก”
“มึงเป็นเหี้ยอะไรอีกฮะ”
“ไม่ได้เป็นอะไร ก็อยากได้นักไม่ใช่เหรอเด็กเสริฟนะเอาไปซี่”
“ไหนบอกไม่หวงกูไง ไม่หวงแล้วทำยังงี้ทำไม มึงชอบทำให้กูโกรธ” แม็กเข้ามาดึงแขนผมไปที่มอไซด์ แล้วดึงให้ผมนั่งข้างหน้าโดยแม็กโอบผมไว้จากด้านหลัง แต่ผมยังขัดขืนจะลุกขึ้นอีก
“ถ้ามึงยังดิ้นกูจะขี่ให้รถชนเสาร์ไฟฟ้าให้ตายด้วยกันทั้งคู่นี้แหละ” ได้ยินหยังนี้ผมก็หยุดสิครับ ยังไม่อยากตายนี้ แม็กพาผมมาจนถึงห้องแม็กแม็กเหวี่ยงผมขึ้นไปบนเตี่ยง ขอย้ำนะครับว่าเหวี่ยงขึ้นไปเลย ผมกระเด็นไปตามแรงเหวี่ยง
“มึง จะเอายังไงมึงว่ามา มึงจะโกรธอะไรกูอีก”
“แล้วมันน่าโกรธไหมละ”
“แล้วใครบอกว่าไม่สนไง กูก็เลยทำให้มึงสน”
“แล้วทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย ไปหอมแก้มมันทำไม” ผมตะโกนใส่หน้าแม็ก วิ่งกระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วบีบปากผมให้เชิดขึ้นเพื่อมองหน้าแม็ก (แม็กนี้แฟนมึงนะ อย่าฆ่ากูนะ)
“มึงมองหน้ากูนะ แล้วจำไว้เลยว่าวันนี้ที่กูทำไมเพราะมึง กูอยากให้มึงหวงกู แคร์กู รักกู เหมือนที่กูรักมึง ที่หลังมึงหวงมึงก็บอกว่าหวง อย่ามาทำประชดกูแบบนี้อีกกูไม่ชอบ” แล้วนึกว่าอยากทำเหรอ แต่ตอนนี้ปล่อยมือก่อนได้เปล่าเจ็บปาก แม็กค่อย ๆ ปล่อยมือจากปากของผม เพาะตอนนี้น้ำตาของผมมันเริ่มไหลออกมา
“มึงร้องไห้ทำไม”
“เราขอโทษ ต่อไปเราจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว เราจะไม่ประชดแม็กอีกแล้ว”
“มึงไม่ต้องร้องไห้เลย หยุด แฟนกูต้องไม่อ่อนแอ” แม็กใช้มือเช็ดน้ำตาผมจนแห้ง แล้วดึงผมเข้าไปกอดผมนั่งพิงอกแม็ก
“มึงจำคำกูไว้นะไอ้เจต กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูเป็นอะไร กูรู้อย่างเดียวว่ากูชอบมึงและชอบมานานแล้ว กูแอบมองมึงตั้งแต่มึงอยู่ ส.1 แต่กูก็ไม่กล้าจะไปพูดกับมึง ตอนนี้กูสมหวังได้มึงมาอยู่กับกู กูจะไม่ยอมเสียมึงให้ใคร” แต่ทำไมเราไม่รู้เลยแฮะว่ามีคนแอบมอง กรี๊งๆๆ เสียงโทรศัพท์แม็กดังขึ้น
“มีอะไรวะ .....หา.....สัตว์เอ้ย..เดี๋ยวกูไป” แล้วแม็กก็ลุกพรวดออกไปเลย แม็ก ๆ ๆ ๆ ผมเรียกตามหลังแต่ไม่ทันแล้วแม็กกระโดนควบมอไซด์แล้วบึ่งออกไปเลย........




suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #48 เมื่อ14-02-2007 17:48:41 »

แม็กนี่ ขึ้นๆ ลงๆ แต่ก็น่ารัก ชอบอ่ะ  :kikkik: :kikkik: :kikkik:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #49 เมื่อ14-02-2007 17:49:34 »

เถื่อน  ยิ่งอ่านยิ่งเถื่อน  เถื่อนได้ใจเจงๆ  รักแบบเถื่อน ๆ สะใจดีวุ้ย  :laugh:

แม๊คจาไปตีกับใครอีกละเนี่ย  กลุ้มว้อยยย  :serius2:

ปล  สุขสันต์วันวาเลนไทด์น้า  :like6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #49 เมื่อ: 14-02-2007 17:49:34 »





ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #50 เมื่อ14-02-2007 18:06:58 »

ว้อยยยยย

เถื่อนได้ใจเจงๆ

อยากเจอแบบนี้บ้างจางงง

 :yeb:

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #51 เมื่อ14-02-2007 18:34:01 »

“มึงจำคำกูไว้นะไอ้เจต กูไม่รู้ว่าตอนนี้กูเป็นอะไร กูรู้อย่างเดียวว่ากูชอบมึงและชอบมานานแล้ว กูแอบมองมึงตั้งแต่มึงอยู่ ส.1 แต่กูก็ไม่กล้าจะไปพูดกับมึง ตอนนี้กูสมหวังได้มึงมาอยู่กับกู กูจะไม่ยอมเสียมึงให้ใคร”

ได้ใจสุดๆๆๆๆ เอิ้กๆๆๆ

อยากมีบ้างจัง

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #52 เมื่อ14-02-2007 20:25:33 »

โหด เถื่อน และฮา  :laugh:  :laugh:
หนุก ๆ มาต่อเร็ว ๆ น้า  :like2:  :like2:

FlukeHub

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #53 เมื่อ14-02-2007 21:49:22 »

เหอะๆ

พ่อแง่แม่งอนจริงๆๆ

น่ารัก  ถึงจะดูขัดตาไปหน่อย

แต่ก้อโอเคล่ะนะ

ดูๆไปก้อสมกันดีนะครับ

ทั้งเจตทั้งแม็ค

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #54 เมื่อ14-02-2007 22:42:03 »

มาต่ออีกจิ พี่เรย์

เอ็นอยากอ่านๆๆๆ งุงิ

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #55 เมื่อ14-02-2007 23:26:23 »

 :serius2: :serius2: :serius2:

จะเอาแบบนี้อ่า อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

ซาดิสม์ดีชอบบบบบบบบบบบบ :myeye:

฿oomb@b@

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #56 เมื่อ15-02-2007 00:20:20 »

เถื่อนดี เอิ้กๆๆ ชอบ  :like6:

เอิ้กๆๆ ชอบแบบเถื่อน ( นิยายน่ะ )  :kikkik:

แฮปปี้ วาเลนไทน์ ครับ

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #57 เมื่อ15-02-2007 10:37:34 »



น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น....เชลยรัก....น่าจะเข้ากับสภาพนายเอกมากกว่านะ  เจ้ว่า  :laugh:

STAR

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #58 เมื่อ15-02-2007 10:46:45 »

ที่ปาล์มใกล้จบแล้วครับ :monkeycry2:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #59 เมื่อ15-02-2007 11:53:36 »

ถึงเถื่อนยังไงก็ยังน่ารัก     เพราะแมคเถื่อนเพราะรัก อิๆๆ  :haun5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด