[story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [story]เด็กช่างรักจริง....ภาคเจตเปลี่ยนไป by เจตนา  (อ่าน 356508 ครั้ง)

ตามมาดู

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #300 เมื่อ05-03-2007 23:12:31 »

 :dont2:
 กรรม ....  :เฮ้อ:
 เอาไปอีกเม้นต์... มาต่อให้ว่อง.. :monkeycry4:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #301 เมื่อ05-03-2007 23:15:19 »

มาต่อไวไวนะค้างงงงงงงงงงงงงงง :โหลๆ: :โหลๆ: :โหลๆ:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #302 เมื่อ05-03-2007 23:21:43 »

มาต่อแว้ววววว  :แปลงร่าง4: 10เม้นท์พอดีเยย  :call:

****************************************************************

“เจต” น้าโตเรียกผม
“................” ผมไม่ตอบ แต่น้ำตามันไหลออกมาแทน น้าโตค่อย ๆ ลุกขึ้นจากตัวผม
“ไปเถอะตามแต่เจตต้องการ น้าไม่ทำอะไรเจตแล้ว น้าขอโทษ แต่น้าขอเตือนนะน้าจะไม่รับรู้และไม่ช่วยเหลืออะไรเรา”
“หมายความว่าน้าโตให้ผมพบแม็กได้ใช่ไหมครับ”
“ตามใจแต่เกิดอะไรขึ้นน้าไม่รับผิดชอบด้วยนะ”
“ขอบคุณครับน้าโต” ผมลุกขึ้นกอดน้าโต แล้ววิ่งขึ้นบนโทรไปหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“มึงมีไร”
“แม็กรีบหาหอนะ พรุ่งนี้เราจะรีบย้ายออก”
“กูรู้แล้ว”
“ตอนนี้แม็กอยู่ไหน”
“กูกำลังเก็บของที่คอนโด”
“งั้นแค่นี้นะพรุ่งนี้เจอกันที่โรงอาหารนะ” แล้วผมก็วางหูจากแม็ก แต่ตอนนี้ผมกำลังคิดว่าแล้วจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตของเรานะ ช่างเถอะเมื่อเราเลือกทางเดินทางนี้แล้วนี้
รุ่งเช้าผมให้น้าโตไปส่งที่วิทยาลัย ลงจากรถน้าโตผมรีบวิ่งไปหาแม็กที่โรงอาหารที่นั้นผมเจอแม็กและไก่
“แม็กเราไปหาหอกันเถอะ”
“มึงไม่มีเรียนเหรอ”
“มี แต่ช่างมันหาที่อยู่ก่อน” ผมกับแม็กก็ออกตะเวนหาที่พักจนได้ที่ถูกใจแล้วก็จ่ายมัดจำเสร็จสรรพตอนเย็นผมกับแม็กเข้ามาที่บ้านน้าโตเพื่อมาเอาของ ของผม
“แม็กนี้น้าเรา น้าโต” แม็กยกมือไหว้
“สวัสดีครับ” น้าโตยกมือรับไหว้แม็ก
“น้าขอฝากเจตด้วยแล้วกัน จริง ๆ ก็รู้ว่ากำลังทำผิดกับแม่เจตอยู่ แต่คงห้ามเจตไม่ได้” น้าโตพูดพร้อมกับหันมาทางผม
“ยังไงก็อย่าทิ้งเจตนะ”
“ครับผมไม่ทิ้งเจตแน่นอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมจะอยู่เคียงข้างเจต” โครตซึ้งเลยแฟนกู
ผมกับแม็กขึ้นไปเก็บของเรียบร้อยก็ลงมา
“ผมไปแล้วนะครับน้าโต”
“โชคดี น้าไม่ส่งนะ”
“ครับ” ผมตอบกับแม็กพร้อมกัน ไม่นานเราทั้ง 2 ก็มาถึงหอใหม่ เราทั้ง 2 ช่วยกันเก็บของให้เข้าที่เหลืออะไรอีกนะพรุ่งนี้ค่อยกลับเข้าไปเอาแล้วกันตอนนี้ขอนอนก่อนดีกว่า ง่วงเหลือเกิน
ผมกับแม็กต่างก็นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ตื่นเช้ามาด้วยความเสียว ลืมตาขึ้นดุแม็กกำลังเลียหัวนมผมอยู่นั้นเอง
“แม็กอย่าเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน” พร้อมกับเอามือผลักแม็กออก
“หรือว่ามึงไม่ชอบ” ไอ้ชอบนะมันชอบแต่ไม่ใช่ตอนนี้ แม็กไม่ฟังเสียงยังคงตั้งหน้าตั้งตาเลียหัวนม ไล่ขึ้นมาจนถึงซอกคอ กัดและจูบเบา ๆ มันช่างสร้างความเสียวกระสันยิ่งนัก แม็กขึ้นคล่อมตัวผมเอาน้องชายแม็กมาถูกับน้องชายผม แม็กยกตัวเองขึ้นกดหัวผมลงไป แน่นอนผมรู้ว่าแม็กต้องการอะไร ผมลดตัวเองลงให้ปากอยู่พอดีกับน้องชายแม็ก ผมใช้ลิ้นวนรอบหัวหยักน้องชายของแม็ก
“ซี๊ดดดด...อ่า” แม็กครางออกมาเบา ๆ ผมค่อย ๆ กลืนน้องชายของแม็กเข้าไปส่วนมือก็เจ็บไข่ใบโตของแม็กเล่นไปมา แม็กเริ่มโยกตัวเองให้น้องชายเข้าๆ ออก ๆ ปากผม ส่วนผมก้เร่งลิ่นรัวไปตามหัวน้องชายแม็ก
“ดี เจต เก่งจัง” ถ้ามึงไม่หยุดพูดกูจะหยุด (อาย)
“ซี๊ด...อ่า ดูด แรง” ปากกูไม่ใช่ปั๊มน้ำนะจะได้ดูดแรง ๆ แม็กเร่งความเร็วของการโยกจนปากครั้งผมเกือบสำลักเนื่องจากมันเข้าไปลึกเกิน จนวาระสุดท้ายก็มาถึงแม็กจับหัวผมไว้พร้อมกับสวนน้องชายเข้าไปในปากผมจนสุดแล้วพุ่งน้ำรักของมามากมาย ผมใช้ลิ้นเลียวนพร้อมกับดูดอย่างแรง
“อ่า .. ซี๊ดดดดดด” ผมใช้มือจับก้นแม็กไว้ไม่ให้แม็กถอนน้องชายออกมาจากปากผมได้แล้วแกล้งแม็กโดยการดูดๆๆๆๆๆๆๆ
“โอ๊ะๆๆๆ พอแล้วคราบ” แม็กดึงหัวผมออกแต่ผมยังแกล้งโดยการกดก้นแม็กไว้พร้อมกับดูดๆๆๆ
“โอ๊ะ พอแล้ว เสียวๆๆๆๆพอแล้ว” และแล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น จึงจำต้องปล่อยน้องชายแม็กเป็นอิสระ ดีนะโทรศัพท์ช่วยชีวิตไว้นะ ไม่งั้นจะดูดให้หัวหลุดเลย
“แม่” ผมอุทานออกมาเมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์ ตายแล้วหรือว่าแม่รู้แล้วว่าเราหนีออกมาอยู่กับแม็ก ทำไมรวดเร็วเช่นนี้เราจะทำยังไงดี เอาวะไหนไหนก็ไหนไหนแล้ว
“ครับแม่”
“ฮือๆๆๆ ทำไมเจตทำกับแม่อย่างนี้” ตอนนี้ขนผมลุกไปหมดแม่โทรมาพร้อมกับร้องไห้
“แม่ร้องไห้ทำไมครับ”
“ยังมีหน้ามาถามแม่อีก ฮือๆ แม่ไม่สำคัญกับเจตเลยใช่ไหม ทำไม ๆ แม่เลี้ยงเจตมา 20 ปี ไม่มีค่าพอเท่ากับคนที่เจตคบมาไม่เท่าไรใช่ไหม”
“ไม่ใช่ครับแม่” ตอนนี้น้ำตาของผมกไหลออกมาเช่นกัน แม็กเข้ามากอดผมไว้ แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร แม่ก็วางสายไป ผมก้มลงร้องไห้
“มึงอย่าร้องไห้เลย”
“แม็กอย่าทิ้งเราไปนะ ฮือๆ ๆ”
“กูไม่ทิ้งมึงหรอก อย่าร้องเลย เดี๋ยวกูร้องตามมึงนะ” แต่ยิ่งแม็กปลอบผมยิ่งร้องไห้ ผมจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียน ผมนั่งอยู่บนเตียงในหัวผมมีแต่เรื่องราวต่างๆ มากมาย ชั่วดี มันปนกันไปหมด จนแม็กอาบน้ำเรียบร้อยผมก็ให้แม็กมาที่คอนโดก่อนเพื่อมาเอารถของผม เราแยกกันที่คอนโดมาถึงที่เรียนผมเจอไอ้วัดเล่าเรื่องทุกอย่างให้มันฟัง มันว่าผมบ้าหลงแม็กไม่ดูตาม้าตาเรือ
“เออ กูหลง มึงไม่รู้หรอกว่า การที่เรารักใครซักคนหมดหัวใจมันเป็นยังไง”
“เอ่อ ๆ ขอให้มึงโชคดีแล้วกัน ไปขึ้นเรียนกันเถอะ” ผมเดินตามหลังไอ้วัดขึ้นห้องเรียนประมาณครึ่งชั่วโมง ก็มีอาจารย์อีกท่านเดินเข้ามาในห้อง
“นาย....... ออกมาข้างนอกด้วย” ชื่อจริงผมครับ ผมได้ยินก็ลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอกพอพ้นประตูภาพที่ผมเห็นคือพ่อ แม่ และแม็ก ผมตลึงไปชั่วขณะ
“พ่อ” ไม่มีคำตอบไดได จากปากของพ่อผม พ่อจ้องหน้าผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“ตามพ่อมา” พ่อหันหลังเดินไป ตามด้วยแม่และผมแม็กเดินตามหลังผมมาอีกที พอเดินมาถึงห้องพักครู อาจารย์ที่ตามมาก็ออกจากห้องไปเหลือ พ่อแม่ ผมและแม็ก
“เจต พ่อไม่คิดเลยนะว่าลูกจะทำร้ายพ่อแม่ได้ขนาดนี้ เมื่อพ่อแม่เลี้ยงลูกได้ไม่ดี พ่อก็จะไม่เลี้ยงแล้ว คิดว่าปีกกล้าขาแข็งแล้วก็ดี งั้นก็อยู่กันให้รอด พ่อจะลืมว่าเคยมีลูก” พ่อพูดแต่คนที่ร้องไห้คือแม่ ผมไม่กล้าสบตาแม่เลย แม่ผมขอโทษ พ่อผมขอโทษ
“ส่วนมึง” พ่อหันไปพูดกับแม็ก
“กล้ามากที่ท้าทายกู มึงได้ลูกกูไปแล้วสะใจไหม” แม็กก้มหน้าไม่พูดอะไร
“ถ้าจะให้ดีไปเปลี่ยนนามสกุลด้วยนะ อยากใช้อะไรก็ตามสบายเพราะคนตระกูลนี้ไม่มีคนเนรคุณ เจอกันก็อย่าได้ทัก” ช่างกรีดเข้าไปในหัวใจผมเหลือเกิน น้ำตาผมมันไหลออกมาอย่างมากมาย เหมือนแม่ที่ตอนนี้ก็ร้องไห้ไม่แพ้ผม
“เอากุญแจรถมา เอาบัตร เอ ที เอ็ม คืนด้วย เมื่อคิดว่าจะอยู่ได้ก็อยู่” ผมจ้องมองพ่อ
“กูบอกให้มึงเอามา” พ่อคงจะโกรธผมมาก พ่อไม่เคยพูดอย่างนี้กับผมเลย ผมค่อย ๆ ล้วงกุญแจ และบัตรเอ ที เอ็มคืนให้พ่อ
“อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะอยู่กันรอดไปได้ซักกี่น้ำ..กลับเถอะแม่” พ่อเดินนำหน้า แม่ออกไปจากห้องพักครู แม่เดินเข้ามาใกล้ผม ยกมือวางที่ไหล่ ตอนนี้น้ำตาของแม่และผมต่างไหลออกมาอีกครั้ง
“คุณกลับได้แล้ว อย่าเสียใจกับคนเนรคุณ” แม่ปล่อยมือจากไหล่ผมแล้วเดินออกไป แม่อย่าทิ้งผมไป
“แม่” แม่หันมามองผมอีกครั้งแล้วเดินตามพ่อออกไป ผมเดินออกมาที่ห้องพักครูมองไป ทางที่กับแม่เดิน แม่กอดแขนพ่อไว้แล้วซบลงที่แขนร้องไห้ พ่อลูบหัวแม่ ภาพนี้ยังติดตราตรึงในหัวผมตลอด
--------ลูกขอโทษ------


**************************************************************************************

 :เศร้า2:   :เศร้า2:   :เศร้า2: คนโป๊ดก้อเศร้าอ่า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-03-2007 23:23:24 โดย ~๐แน๋วแน๋ว๐~ »

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #303 เมื่อ05-03-2007 23:54:38 »

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

สงสารหมดทุกคนเลยอ่ะ

 :impress3: :impress3:

balloonza

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #304 เมื่อ05-03-2007 23:56:34 »

แง๊................. :เศร้า2:
                   ทำไมมันเศร้าอย่างงี้....... :เศร้า1:.....
                    คิดถึงสมัยที่ตัวเองต้องเลิกกับแฟน  :monkeycry2: เพราะพ่อแม่เค้าจับได้จัง
                     เข้าใจอารมณ์โคตรๆ   :monkeycry4:

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #305 เมื่อ06-03-2007 02:36:34 »

 :monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #306 เมื่อ06-03-2007 05:51:40 »


นั่งอึ้งไปอึดใจ....


ลมข้างนอกพัดแรงมาก....

อากาศขมุกขมัวลงอย่างรวดเร็ว....

กระจกหน้าสั่นลั้นกราว....

คนข้างใน...นั่งน้ำตาไหลเพราะเรื่องราวของใครบางคน...



STAR

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #307 เมื่อ06-03-2007 07:21:52 »

 :monkeysad: :เศร้า1: :3024: :monkeycry4: :monkeycry2: :เศร้า2: :11111: :เศร้า1:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #308 เมื่อ06-03-2007 08:28:14 »

เย็นวันนั้นผมกลับมานอนที่หอกับแม็กด้วยความเศร้าที่สุด แม็กก็คงรู้ดี แม็กไม่พูดอะไรมากนักมีแต่บอกว่าอย่าคิดมาก ผมก็เข้าใจดี แต่ทำไงได้ ตอนนี้ผมเหมือนกับคนที่เนรคุณที่สุดในโลก อีกอย่างหนึ่งรถก็ไม่มี เงินก็ไม่มีจะทำยังไงดี ปวดหัว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอากระเป๋าตังมาดูมีเงิน 240 บาท ทำไมเราไม่กดเงินไว้นะโง่ จริง ๆ เลย
“แม็ก หิวข้าวหรือยังออกไปทานข้าวกันเถอะ”
“ไปสิ กินอะไรดี”
“ตามใจสิ” ผมกับแม็กก็ออกมาทานข้าวกันตามปกติ แต่ในใจผมสิมันไม่ปกติเลย ทานข้าวเรียบร้อยก็กลับมาหอ ผมขอตัวลงมาโทรศัพท์ ผมลองกดโทรศัพท์หาแม่ ติดแต่แม่ไม่รับสาย ผมเลยโทรไปหาไอ้วัดเล่ารายละเอียดให้มันฟังทั้งน้ำตา ไอ้วัดมันก็ปลอบผมมาตามปกติ เมื่อเรียบร้อยผมก็เดินขึ้นไปบนห้องแม็กนั่งอยู่บนเตียง ผมเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ แม็ก แม็กดึงตัวผมไปกอดไว้
“แม็กอย่าทิ้งกูนะ”
“กูไม่ทิ้งมึงหรอก”
”กูไม่เหลือใครแล้ว ฮือ ๆ ๆ ๆ”
“อย่าร้องไห้อีกเลย ไม่มีประโยชน์หรอกเรื่องมันล่วงเลยมาขนาดนี้แล้ว” ผมซบหน้าลงกับไหล่ของแม็กร้องไห้ออกมาอีกมากมาย ผมคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่ความเสียใจแต่มันบอกไม่ถูกมันยิ่งกว่าเสียใจ ผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับแม็กตื่นเช้ามาของวันใหม่มันไม่ได้สดใสอย่างที่ใจคิดมันยังคงเศร้าใจ ผมมาเรียนหนังสือพร้อมแม็ก ดีที่มาเรียนยังได้เจอไอ้วัด
“มึงเป็นไงบ้างวะ”
“..........................” ไร้คำตอบจากผม
“มึงมีอะไรให้กูช่วยก็บอกนะกูยินดีที่จะช่วยมึงเสมอ”
“ขอบใจมากเพื่อน” วันทั้งวันผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเอาเลย กลับมาถึงหอก็นอนอย่างเดียว
“มึงออกไปทานข้าวไหม”
“ไม่อะแม็กออกไปซื้อได้ไหม เราไม่อยากไปไหน”
“งั้นเดียวกูมานะ”
“เอาเงินไปด้วยไหม”
“ไม่ กูยังพอมีเหลือ”
“แม็ก”
“อะไร”
“แม็กเหลือเงินเท่าไร”
“กู.....เหลือ......50 บาท”
“งั้นเอาไปอีกหน่อยสิเผื่อไม่พอ” ผมเปิดกระเป๋าดู เหลือเงินในกระเป๋า 100 บาท ผมยืนเงินให้แม็กไป พรุ่งนี้กูจะกินอะไร รุ่งเช้าผมมาถึงวิทยาลัยก็โทรหาไอ้วัด
“มึงมีอะไร”
“วัด เอ่อ.......”
“มึงมีอะไร”
“เอ่อ......”
“มึงทีอะไรมึงก็พูดมาเลย”
“วัดกูขอยืมเงินหน่อยได้ไหม” เกิดมาในชีวิตก็เป็นครั้งแรกที่ต้องยืมเงินคนอื่น ทำไมมันลำบากใจขนาดนี้นะ
“โธ่ นึกว่าอะไรมึงมาเอาสิ ว่าแต่จะเอาเท่าไรละ”
“ซัก 2,000 ได้ไหม”
“ได้ ไม่มีปัญหาเดี๋ยวเจอกันที่ห้องเรียนกูเอาให้”
“ขอบใจมึงมากนะ” รอดตายไปอีกหน่อย พอเจอกันที่ห้องไอ้วัดก็เอาเงินให้ผม ไหนสิ้นเดือนนี้ค่าหออีกละจะเอาที่ไหนละเนี๊ยะ ผมยังคงเศร้าต่อมาอีก 1 อาทิตย์ ช่วงนี้แม็กเปลี่ยนไปไม่ค่อยอยู่หอ ตอนเย็นออกจากหอจะกลับอีกทีก็ เที่ยงคืน ผมไม่ถามอะไรเลย ไม่อยากคิดคนเดียวด้วย แต่ก็คิดไปว่าแม็กคงเบื่อผมแล้ว เพราะตอนนี้ผมไม่มีอะไรแล้ว เราแทบจะเรียกว่าอดมื้อกินมื้อก็ว่าได้ เงินที่ยืมจากไอ้วัดมาก็กระบิดกระเบียดใช้ วันนี้ก็คงเป็นวันที่ 13 ได้แล้วมั้งที่แม็กออกไปไหนก็ไม่รู้ ก็คงเหมือนเดิมกลับมาตอนเที่ยงคืน จะว่าไปผมก็เคยถามนะว่าไปไหน แม็กก็บอกว่าไปหอเพื่อน ผมก็ไม่ถามต่อ ผมแอบน้อยใจตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะตอนนี้เหมือนแม็กจะไม่รักผมเลย ตกเย็นกลับหอทานข้าวอาบน้ำแต่งตัวแม็กก็ออกไป ผมก็นอนคนเดียว กลับมาแม็กก็นอนหลับ แม็กเขาคงมีแฟนใหม่แล้ว ช่างเถอะถ้าแม็กเจอคนที่ดีกว่าเราก็ปล่อยแม็กไป(คิดคนเดียวอีกแล้วกู) อยู่คนเดียวจะบ้าตายโว้ย โทรหาไอ้วัดดีกว่า
“วัดกูอยากกินเหล้า มึงเลี้ยงกูหน่อยได้ไหม”
“ได้ซี๊ เดี๋ยวกูไปรับนะ” ไม่นานนักไอ้วัดก็มารับผมไปกินเหล้า
“ไปกินที่ไหนดี” ไอ้วัดเอ่ยปากถามผม
“ขับไปเรื่อย ๆ ก่อนเถอะ” ไอ้วัดนี้ก็ดี มันขับรถพาผมออกมานอกเมืองนิดหน่อย
“ไปร้านน้องเค้กไหม” ผมเอ่ยปากบอกกับไอ้วัด เพราะตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ณ์ครั้งนั้นผมก็ไม่เคยกลับไปที่ร้านนั้นอีกเลย อีกอย่างจะได้ไปขอโทษน้องเขาด้วย
“ตามใจมึง” ไอ้วัด พาผมมาถึงร้านที่น้องเคกทำงานผมกับไอ้วัดเลือกที่นั่งได้ก็เห็นน้องเค้ก พอน้องเค้กเห็นผมก็รีบเข้ามาหายกมือไหว้
“สวัสดีครับไม่เจอกันนานเลยนะครับ” ยังน่ารักเหมือนเดิมนะน้อง
“ครับไม่ค่อยมีเวลานะครับ”
“แล้ววันนี้นึกยังไงถึงมาได้ละครับ”
“ก็คิดถึงนะครับ” น่านกูหัวงูโผล่
“คิดถึงใครละครับ คงไม่ใช่ผมแน่เลย คงเป็นคนโน้นมากกว่า”
“คนไหนละครับ”
“โน้นไงครับ” น้องเค้กชี้มือไปยังโต๊ะอีกฝากหนึ่ง ผมหันหน้าไปตามนิ้วของน้องเค้ก
“แม็ก” นั้นแม็กนี้แม็กมาทำอะไรที่นี้
“ครับพี่เขามาทำงานที่นี้ได้ 2 อาทิตย์แล้วครับ”
สรุปแล้วที่แม็กหายไปคือแม็กมาทำงานที่นี้เหรอ ทำไมไม่บอกเรานะปล่อยให้เราคิดไปเองอีกแล้ว
“น้องเค้กครับ ช่วยไปตามแม็กมาหาพี่หน่อยได้ป่าวครับ”
“ครับ” ซักพักแม็กก็เดินมาหาผม
“แม็กมาทำงานที่นี้เหรอ”
“ใช่”
“ทำไมไม่บอกเราละ เราจะได้มาทำด้วย”
“กูมาทำคนเดียวนะดีแล้ว กูไม่อยากให้มึงลำบาก แค่มึงคบกูมึงก็คงลำบากพอแล้ว”
“แม็ก” นางเอกจริง ๆ กูร้องไห้อีกแล้ว
“อย่าร้องไห้อายคนอื่นเขา กินไปนะกูไปทำงานก่อน ไปก่อนนะวัด” ทำไมคน คนหนึ่งถึงได้ดีกับเรามากขนาดนี้นะ วันนี้ผมถึงได้รู้ขึ้นมาอีกว่าผมรักแม็กมากขึ้น..............................................



***********************************************************************************************
ลืมบอกเพื่อนๆแฟนคลับไปว่าภาคสอง ตอน1นี้จบแว้วว ตั้งใจไว้ว่าจาลงภาคอวสานพรุ่งนี้
แต่ถ้าอ่านแย้วช่วยกันเม้นท์กันเยอะๆ อาจจะได้ลงต่อเนื่องวันนี้เยย
  :impress:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-03-2007 10:57:15 โดย ~๐แน๋วแน๋ว๐~ »

STAR

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #309 เมื่อ06-03-2007 09:15:12 »

 :impress: :impress3: :monkeysad: :monkeysad2: :monkeycry2: :monkeycry4: :3024: :อกหัก: :11111: :เศร้า2: :เศร้า1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #309 เมื่อ: 06-03-2007 09:15:12 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






gobgab

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #310 เมื่อ06-03-2007 10:50:20 »

อารายจะรักกันขนาดนี้.... :impress3: :impress3: :impress3:

STAR

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #311 เมื่อ06-03-2007 10:54:46 »

 :interest:-ขอบตาร้อนผ่าว.... :interest:(ความริษยาเข้าครอบงำ....แบบนี้ต้องแย่งงงงงงงงง)

bass

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #312 เมื่อ06-03-2007 11:46:09 »

 :impress: :monkeysad: :monkeycry2: :monkeycry4: :3024: :impress3: :dont2: :เศร้า2: :monkeycry4: :monkeycry4:
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อ  เร็ว ๆๆนะจ๊ะพี่ แน๋ว  :monkeycry2: :monkeysad2: :monkeysad: :impress3: :monkeycry4: :3024: :เศร้า2: :อกหัก: :impress:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #313 เมื่อ06-03-2007 12:08:43 »

เอามาลงบัดเดียวนี้นะ   :monkeycry2:

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #314 เมื่อ06-03-2007 13:03:47 »

 :monkeysad2: :monkeysad2:

พี่แน๋วต่อด่วนเถอะนะคับ

 :impress3:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #315 เมื่อ06-03-2007 14:03:21 »

สงสารแม็กจังเลย :เศร้า1:

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #316 เมื่อ06-03-2007 14:42:22 »

นายแน่มากแม๊ค  :yeb: :yeb:

สู้ต่อไปทาเคชิ  :ped149: :ped149: :ped149:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #317 เมื่อ06-03-2007 16:51:12 »

มาเม้นให้กะลังใจคนโพส  :5555:มาต่อด่วนเลย  :โหลๆ:

ออฟไลน์ tsuyu

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #318 เมื่อ06-03-2007 19:33:25 »

มาเม้นส์ให้กำลังใจคนโพส เหมือนกันค่ะ

รีบมาต่อไวๆนะค่ะ

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #319 เมื่อ06-03-2007 19:46:28 »

แม็กน่ารักจังเลย (ไม่นับตอนโหด ๆ นะ)  :-[  :-[  :-[
สมแล้วที่ตั้งชื่อเรื่องว่า "เด็กช่างรักจริง"  :give2:  :give2:  :give2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
« ตอบ #319 เมื่อ: 06-03-2007 19:46:28 »





meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #320 เมื่อ06-03-2007 20:02:50 »

 :monkeysad: :monkeysad:

ถ้ามีแฟนแบบนี้

ผมทุ่มหมดทั้งกายทั้งใจเลย :give2:

rarmz

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #321 เมื่อ06-03-2007 20:35:23 »

ผมไม่ชอบเลยอ่ะ
ที่พ่อแม่ตัดลูกเพราะสาเหตุแค่ว่าลูกไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ

หน่ายว่ะ สังคมงี่เง่า - -*


ต่อเลยคับ พี่แน๋วววววว

balloonza

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #322 เมื่อ06-03-2007 21:25:44 »

รักแม๊กโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ตามมาดู

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #323 เมื่อ06-03-2007 22:25:36 »

มาน้ำตาท่วมจออีกคน :monkeycry4:
:เฮ้อ:
ต่อไวๆนะ...

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #324 เมื่อ06-03-2007 22:31:43 »

จะจบเศร้ามั้ยเรื่องนี้ :เศร้า1:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
 :โหลๆ:  ยางม่ายได้บอกว่าจบนา แค่บอกว่าภาคนี้เปงภาคอวสานเจ๋ยๆ อย่าพึ่งรีบใจร้อนไปจิ ยางมีต่ออีกจ้า เรื่องกะลังเข้มข้น ได้ที่  โปรดติดตามคอยลุ้นและคอยเชียร์คู่นี้ต่อไป  :โหลๆ:

*************************************************************************************************************

คืนนั้นผมกลับมานอนด้วยความสุข เห็นแม็กตั้งหน้าตั้งตาทำงานแล้วมีความสุขจังเลย แต่แล้วความคิดหนึ่งมันก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมนั้นคือผมคิดถึงแม่จัง เอะ นี้มันเวลาตี 1 แล้วนี้นาแล้วทำไมแม็กยังไม่เข้ามาอีกนะ ไม่เป็นไรสงสัยเก็บร้าน ตี 2ผ่านไป ยังไม่เข้ามา ชักจะไปกันใหญ่แล้วผมเลยกดโทรศัพท์ไปหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
“ฮัลโล” ไม่ใช่เสียงแม็กนี้ มึงเป็นใครมารับโทรศัพท์สุดที่รักของกูได้ไง
“ขอสายแม็กครับ” หรืออีกนัยยะขอสายผัวกูหน่อย
“พี่แม็กเข้าห้องน้ำครับ” สาระเน่เฝ้าไว้เรอะถึงได้รู้ว่าแม็กเข้าห้องน้ำ
“งั้น ถ้าแม็กกลับมาบอกให้แม็กโทรกลับเบอร์นี้ด้วยนะครับ” ก่อนรับมึงเห็นไหมว่าแม็กแมมเบอร์กูไว้ว่าที่รักนะ โทรกลับเบอร์ที่รักด้วย
“ครับ เดี๋ยวผมจะบอกพี่แม็กให้ครับ” แล้วผมก็วางหูไป ไม่เข้าใจ มือถือทำไมไม่เอาติดไว้กับตัวนะ ทิ้งไว้ให้คนอื่นทำไม อีกซักพักแม็กก็โทรกลับมา
“มึงมีอะไร”
“เปล่า ก็เห็นแม็กไม่กลับมาก็เลยเป็นห่วง แล้วนี้อยู่ที่ไหนละ”
“อยู่ที่ร้านบังเอิญวันนี้วันเกิดน้องเขานะก็เลยอยู่กินเหล้าต่อ ขอโทษที่ไม่ได้บอก”
“ไม่เป็นไรแล้ว.....เอ่อ” จะทำถามว่าใครที่รับโทรศัพท์เมื่อกี้
“มีอะไร”
“เอ่อ..แม็กจะกลับเมื่อไร” ทำไมไม่ถามออกไป อะไรมาปิดปากมึงไว้ไอ้เจต
“เดี๋ยวก็กลับแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง”
“กลัวแฟนจริงนะ” มีเสียงสัพพะเวสีสอดแทรกเข้ามา เดี๋ยวเหอะแม่จะจุดธูปสะกดต์วิญญาณไม่ให้ผุดไม่ให้เกิดซะเลยนี้ แต่เสียงคุ้น ๆ เหมือนคนที่รับโทรศัพท์เมื่อกี้ แล้วผมกับแม็กก็วางสายกันไปอีกไม่กี่นาทีถัดมาแม็กก็กลับมาห้องหอดังคำรับปาก
“เดี๋ยวได้เงินเดือนแล้วไปบ้านกูกันนะ”
“มีอะไรเหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอก แค้อยากกลับบ้านหรือว่ามึงไม่อยากไปบ้านกู”
“เปล่า..แม็ก”
“อะไร”
“เดี๋ยวเดือนหน้าเราไปช่วยแม็กทำงานที่ร้านนะจะได้ช่วยกัน 2 แรงไง”
”เฮ้ย..ไม่ต้องมึงจะลำบากเปล่า ๆ“
“ไม่เป็นไรหรอก ดีกว่าเราจะอยู่เฉย ๆ นะ” ดูสีหน้าแม็กลังเลนิดหน่อยที่ลังเลนี้ลังเลอะไรนะ หรือว่ามีอะไรที่มากกว่านั้น
“ตามใจมึง” 55555 และแล้วอีกวันผมก็มาสมัครงานที่ร้านของแม็ก และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาผมก็ขอเจ้าของร้านทำงานในวันนั้นเลย การทำงานในวันแรกของผมเหนื่อยมากก็ไม่เคยทำงานมาก่อนนี้นา แต่ก็ดีที่มีน้องเค้กมาช่วยสอนอย่าคิดมาก ผมกับน้อเงค้กอยู่โซนเดียวกันและเจ้าของร้านก็ให้น้องเค้กเป็นพี่เลี้ยงผม ส่วนแม็กอยู่อีกโซนกับใครคนนั้น ผมรู้ว่าชื่อเคนถามจากเค้ก ดูเคนจะคอยช่วยเหลือแม็กทุกอย่างเหมือนรู้เรื่องหมดทั้ง ๆที่ทราบมาอีกเหมือนกันว่าเพิ่งเข้ามาทำงานวันเดียวกับแม็ก หรือว่าเคนจะชอบแม็ก เฮะ ๆ ๆ ข้ามศพกูไปก่อนเถอะ แล้วการทำงานวันแรกของผมก็จบลงผมได้ทิปตั้ง 170 บาทแนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก้อคงเป็นเงินที่ไม่เท่าไร แต่ตอนนี้มันเยอะมากสำหรับผม ผมกับแม็กกำลังจะกลับหอเคนก็วิ่งมาจากไหนก็ไม่ทราบ
“จะกลับกันแล้วเหรอครับ”
“ครับ” แม็กตอบ
“กินเหล้ากันไหมฮะ พรุ่งนี้ก็วันหยุดไม่ใช่เหรอ” แม็กหันหน้ามามองผม
“ถือว่าวันนี้เลี้ยงต้อนรับ น้องใหม่ของร้าน” ตอนนี้น้องเค้กก็เข้ามาสบทบ
“ก็ได้ครับ” ผมตอบไป สรุปเราก็มานั่งกินเหล้าต่อที่ร้านั้นแหละครับมีผมมีเค้ก แล้วก็มีเคน พวกเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยแหละครับจน
“แม็กเป็นแฟนเจตเหรอครับ” เคนเริ่มต้นถาม คำถามนี้เกือบทำเอากูสำลักเหล้า
“ครับ ผมเป็นแฟนกับเจต” ดีมากที่รัก
“ก็ว่านะครับเห็นสนิทสนมกันจัง” แล้วไงมันไปหนักอวัยวะส่วนไหนของมึง
“อย่างนี้เค้กก็ผิดหวังสิครับ” เคนเอ่ยวาจาขึ้นอีก มันจะมาไม้ไหน
“5555 พูดอะไรเรื่อยเปื่อยครับ” ผมแกล้งหัวเราะไปงั้นแหละ
“ก็เค้กเขาชอบเจต” ผมหันไปทางน้องเค้ก
“เคนพูดไป” น้องเค้กเถียงขึ้น
“เอ๊า พูดความจริง เมื่อกี๊ยังบอกไม่ใช่เหรอว่าเจตน่ารัก แล้วก็ชอบเจตด้วย” มึงจะเอาอะไรกับกูไอ้เคนรู้สึกว่าเราไม่เคยมีอะไรบาดหมางใจกันนะ
“ก็แค่ชอบนะครับ อย่าคิดมากนะครับพี่แม็ก ผมไม่ได้คิดจะแย่งพี่เจตหรอกครับ” น้องเค้กแก้ตัว
“อย่าพูดอย่างนั้นสิเค้ก ของอย่างนี้ใครดีใครได้ 55555 พูดเล่น” ผมหันไปมองหน้าเคนทันที อย่าลองดีกับกูนะไอ้เคน
“ก็ดีครับมีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด” ผมพูดกับน้องเค้ก
“แม็กละไม่มีใครมาจีบอีกเหรอ” ไอ้เคนเริ่มถามแม็กอีกครัง
“มีเหมือนกันแต่เราไม่สนใจ”
“ทำไมไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองบ้างละ” นี้ไอ้เคนมึงจะยุให้แม็กทิ้งกูรึงัย ขนาดกูอยู่ด้วยนะเนี๊ยะ
“ไม่ละเรามีเจตแล้ว”
“รักกันจริงนะ” กูเริ่มอารมณ์ไม่สุนทรีย์แล้วนะไอ้เคนได้มึงจะลองดีกับกูใชไช่ไหมได้เลย วันแรกมึงจะเป็ฯศัตรูกับกูก็ได้เลย เดี๋ยวเจ๊จัดให้
“แล้วเคนละไม่มีแฟนเหรอ” ผมเริ่มถามไอ้เคนบ้าง
“ก็กำลังหาอยู่”
“เหรอ ๆ รีบ ๆ หาหน่อยนะ เดี๋ยวจะเข้าหนาวแล้วจะหนาวกายแต่คงไม่เท่าไรแต่หนาวใจนี้สิ” นี้ 1ดอก
“ก็คิดว่าทันแน่นอนครับ และก็คิดว่าน่าจะหาไอ้แถวนี้” พร้อมกับชายตาไปทางแม็ก
“เหรอ ก็ขออวยพรนะ ให้สมหวังและก็หวังว่าคงไม่ใช่แม็ก เพราะว่าแม็กจะรักเดียวใจเดียวแต่ถ้าจะไปนอนกับคนอื่นบ้างก็เป็นธรรมดาหาเศษหาเลย ไม้ประดับก็คงเป็นไม้ประดับนะครับ” นี้ดอกที่ 2 แม็กคงรู้ว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี
“ไปเที่ยวที่อื่นกันไหม”
“ไปครับ” เคนตอบก่อน สารเน่อีกแล้ว
“ไปที่ไหนละ” ผมถามขึ้น
“ ไปเธคไหมไม่ได้ไปนานแล้วนะ ที่มึงชอบนะ”
“ก็ดี”
“แต่ผมเข้าไม่ได้ครับ อายุผมไม่ถึง”
“ไม่เป็นไร พี่พาเข้าได้” สรุปเรา4คนก็มาถึงเธอปีระจำของผม
“ว่าไงเจตไม่เจอนานเลยนะ” การ์ดข้างหน้าทักผม
“ไม่ค่อยว่างนะครับ วันนี้ผมพาน้องมาเที่ยวครับ ขอเข้าได้ไหมครับ”
“อายุเท่าไรละ”
“19ครับ”
“ไป ๆ เข้าไป”
“ขอบคุณครับ” เข้ามาได้ก็ได้โต๊ะ สั่งเหล้าพร้อมมิกซ์พร้อม ก็เริ่มกินกัน เหมือนเดิมแม็กนั่งอยู่กับที่เพราะเต้นไม่เป็นอย่างนี้แหละชอบ ส่วนผมออกมาเต้นตามสะเต็ป พอหันไปที่โต๊ะอีกทีก็เห็นไอ้เคนกำลังคุยอะไรก็ไม่รู้กับแม็กผมรีบเดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้เคนก็ถอยออกมา ถูกต้องให้รู้ซะมั้งว่าของใครเป็นของใคร
“คุยอะไรกัน”
“เปล่า”
“แล้วไป”
“ทำไม หึงเหรอ”
“อือ”
“อะไรนะไม่ได้ยิน”
“เอ่อ หึง อย่าอยู่ใกล้มันมากนักนะไม่น่าไว้ใจ”
“คราบบบบบบบบ” น่านผีเข้าสิงแม็กอีแล้วพูดซะเพราะเชียว
“ชนแก้วครับ” ผมหันไปตามเสียง น้องเมฆนี้ มาได้ไง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-03-2007 23:15:14 โดย ~๐แน๋วแน๋ว๐~ »

No_ProMises

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #326 เมื่อ06-03-2007 23:40:07 »

แล้วคู่นี้จะเปนไงต่อไปนะ

 :เฮ้อ:

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #327 เมื่อ06-03-2007 23:50:54 »

วุ้นวายดีจริงๆ ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก :seng2ped:


ว่าแต่เพื่อนไอ้เคนนี่ชื่อน่ากินเนอะ ชื่อเค้กซะด้วย  : 222222:

rarmz

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #328 เมื่อ07-03-2007 00:33:08 »

ตัวละครเยอะมากมาย
ข้าน้อยปวดขะหม๋องงงง

เง้ออออออ

ปล.ขอตบตาเคนนี่ทีนึงได้ป่ะ ยุจิงงงงงง เซ็งเป็ด

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
Re: [story]เด็กช่างรักจริง by เจตนา
«ตอบ #329 เมื่อ07-03-2007 03:59:19 »

อ่านเรื่องนี้แล้วหัวใจเต้น ตุ๊มๆ ต่อมๆ กลัวเจตจะผิดหวัง  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด