ขอเวลาซัก 2 ชม.เน้อ
เดี๋ยวมาต่อให้
(ข้าวก็ยังไม่ได้กิน T^T~)
ปล.
ไอ้พี่โน่ เดี๋ยวได้กลายเป็นศพ !!!
ต่างด้าวบ้านพี่หรอ หน้าออกจะใสบ๊องแบ๊วขนาดนี้ !!!
โด่ ถึงไอ้ปาล์มจะไม่ได้น่ารักหรือหล่ออะไรที่ไหน
แต่ตาหวานเว่ยย !!!
ตามีเสน่ห์อะ รู้จักปะ !!
โด่ !!!
จะมาปาดคอกรูเหมือนคนงานพม่า
ในข่าวรึเปล่าหว่า
/กดเบอร์กระทรวงแรงงาน ตำรวจ และ ศรีธัญญา
กดโล้ดดด หน้าตาปาล์มดีพอ ที่จะไม่โดนจับข้อหาต่างด้าว
อ๋อ
คุณตาน้องปาล์ม
เป็นคนมีสเน่ห์นี่เอง
ลุงเดี๋ยวได้เป็นศพ !!!
นี่ก็อีกคน
ไม่ทำไร มานั่งฮา ฮ่วยย !!!
(กร๊ากกก)
ใช่ครับ
ไอ้คุณพี่สุดละอ่อนน ที่จบโทมาแล้ว (ใช่ปะ)
ตกลงจะเรียกลุงว่าอะไรรรร ชื่อลุงมาด้วย ไม่งั้นก็เรียกกกก
ไรดีหว่า ๕๕๕
ไอ้ลุงตอกย้ำ !!!
ไม่ลงแมร่งละ ขี้เกียจเขียน หิวข้าวชิบ
อุส่าห์จะเขียนก่อน 
มาลงเดี๋ยวนี้ไอ่ปาล์ม
ไม่งั้นชั้นจะเขียน NC ใส่นิยาแก๊!!!
หาได้แคร์ไม่
มาดิ
แหมงอนซะและ
ขอโทษก็ได้อะ
ตอนนี้รู้สึกผิด
นิดนึง
↑
ถ้านิดนึง ไม่ต้องก็ได้
ไม่ว่าอะไร
(ยิ้มเฝื่อนๆ)
***
[PannnTerr~!]
"เฮ้ออ !! ท่าทางมันจะไม่ตื่นละ" ผมบ่นกระป๊อดกระแป๊ด เพราะไอ้ดำมันบอกจะพักเหนื่อยแล้วก็สลบลงไปเลย
ก็เห็นใจอยู่หรอก ใช้งานมันเยอะใช่ย่อยหนิผม
ผมก็เลยไปอาบน้ำ แล้วนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ
"โอ๊ยยย ขอพักสายตาหน่อยเถอะ"
ว่าแล้วเจ้าของห้องก็ล้มสลบลงไปนอนข้างๆกับผู้อาศัย
. . . . . จนถึง
!!! คิดเองโตแล้ว
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
Chapter Eight[Chooccc !!~]
"มาเรียนเกือบสายนะมึง"
"อืมมม" ผมเดินอุดอูเข้ามานั่งเก้าข้างไอ้ปาล์ม แล้วยิบสมุดมาเตรียมเรียน
"เมื่อคืนนอนไหนเห็นแม่มึงโทรมาถามว่าจะกลับ แต่ไม่กลับ โทรไม่ติด"
"แล้วแม่กูว่าไงมั้ง"
"กูตอนแรกก็บอกว่ามันออกไปแล้ว แล้วบอกจะโทรตามให้ แต่ก็โทรไปไม่ติด"
"เออ มือถือแบตหมด"
"เลยคิดว่ามึง คงไม่ทำตัวเหลวๆหรอก ไปส่งน้องแพนเสร็จมึงจะไปไหนได้ กูก็เลยโทรไปบอกว่า
มึงไม่สบายปวดหัวหลับอยู่ที่ห้องเพิ่งไปดูมาให้ โทรศัพท์แบตหมดเลยโทรไม่ติด"
"อืมม ขอบคุณมาก"
"แล้วตกลงมึงไปค้างที่ไหนมา"
"ฮัดดดชิ่ววววว !!"
"ปิดปากด้วยดิวะ"
"โทษทีมันทนไม่ไหวจริงๆ" ผมบอก ก็ทำไงได้ละ
.
. ย้อนกลับไปเมื่อคืน
.
ผมค่อยๆปรือตาขึ้นมาเพราะความหนาว
พบกับห้องที่ไม่คุ้นเคยในสายตา
แต่มันกับคุ้นเคยในหัวใจ (ข๊ากก.. .. .. ถุยยย !!!)
"หนาววว....หนาววว" เสียงของคนที่อยู่ข้างๆทำให้ผมตื่นขึ้น
ก็ใช่ว่าผมไม่หนาวหรอกนะ แต่ว่ายังไงคนข้างๆก็สำคัญกว่า
ผมค่อยๆเลื่อนผ้าห่มที่ตกกองไปกับพื้นขึ้นมาห่มให้คนที่นอนข้างๆ
"อือออ..." คนที่นอนอยู่ครางรับอย่างพึงพอใจ ผมก็ค่อยๆลุกขึ้นไปปรับอุณหภูมิแอร์แล้วกลับมานอนลงที่เตียง
เนื่องจากผ้าห่มมันคงเล็กเกินไป ทำให้ห่มได้แค่คนเดียว ผมหันไปก็พบกับเสื้อกันหนาวตัวนึงแขวนอยู่บนเก้าอี้
ผมจึงลุกขึ้นไปยิบมาสวมไว้
แต่ก็นะมันคงเป็นเสื้อไว้ใส่กันแดดมากกว่า
"ก็ดีกว่ามีแค่เสื้อนักศึกษาแล้วกัน" ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจสวมเสื้อตัวนั้นแล้วนอนลงข้างน้องแพนต่อ
.
. และเมื่อตอนเช้า
.
"ฮัดดดดชิ่ววววว !!" ผมตื่นขึ้นมาก็ต้องมาไอเคาะ ไอแค๊ก สงสัยแอร์มันลงละมั้ง
"เฮ้อออ" ผมถอนหายใจช้าๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปเอาของในตู้เย็นมาอุ่นให้น้องแพนพร้อมกับตั้งโต๊ะ
ญี่ปุ่นขนาดเล็กกับพื้นจัดอาหารไว้ให้ทานเรียบร้อย
ผมเข้าไปล้างหน้าเล็กน้อยก่อนจะออกมาหวีผมนิดหน่อย เพราะสภาพผมมันกระเซิงมาก
"หืมมมม" ผมเลือบไปเห็นแผ่นกระดาษ A4 ผิวมัน แปะเด่นสง่าอยู่ข้างกระจกในห้อง
มันคือรูปที่ผมทำเอาไว้ในคอมของไอ้ปาล์ม
ผมคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
เสร็จแล้วผมก็หันไปมองคนที่นอนอุตุอยู่บนเตียง แล้วเหลือบไปเห็นนาฬิกาหัวเตียงเลยยิบไปตั้งปลุกให้ซักหน่อย
เดี๋ยวเจ้าตัวตื่นไม่ทันไปเรียนก็ว่าเอาได้
แล้วผมก็หันไปเก็บจานที่ยังไม่ได้ล้าง เอาไปล้างให้เรียบร้อย
ว่าแล้วหลังจากที่ทำธุระให้น้องแพนเสร็จ ผมก็ปลีกตัวออกมาจากห้องน้องแพน
"เย้ย !!" ผมอุทานออกมาเมื่อเปิดประตูห้องนอนแพนแล้วสะดุ้งเฮือกเพราะมีคนเหมือนกำลังจะมาเคาะประตูห้องนอนแพนอยู่
"เออ พี่ครับแพนยังไม่ตื่นหรอ"
"อ๋อครับ" ผมตอบง่ายๆ
"อ๋องั้นขอบคุณครับ"
"เออน้องครับ"
"ครับ"
"น้องใช่เจ้าของมอไซค์เมื่อวานรึเปล่า"
"ใช่ครับ"
"เดี๋ยวพี่เอากุญแจให้" ว่าแล้วผมก็ดิ่งไปเอากุญแจมาคืนน้องเขาทันที
"ขอบคุณครับ"
"ครับ" ว่าแล้วน้องเขาก็เดินจากไป ผมเลยเข้ามาในห้องเขียนโน๊ตไว้ 'กุญแจมอไซค์คืนเพื่อนให้แล้ว ไม่ต้องห่วง พี่ช็อค'
แล้ววางไว้ตรงถ้วยบะหมี่อาหารเช้าของน้องแพน แล้วก็ล็อคประตูห้องก่อนออกมา
ผมก็ขับรถไปที่หอตัวเอง แล้วอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียนให้เรียบร้อย
.
.
.
"แล้วตกลงเมื่อคืนมึงไปนอนไหน" นั้นแหละ หลังจากหลุดจากภวังปุ๊ปก็โดนตรวจสอบเลย
"ห้องน้องแพน"
"กรี๊ดดด" ไอ้ปาล์มแกล้งกรี๊ด แล้วจับหน้าอกตัวเองเบาๆ
"กระแดะแล้วมึง" ผมบอก
"ก็ให้กูทำบ้าง อะไรบ้าง เผื่อมันจะฮาขึ้น"
"เออ"
"ทำไมไปค้างได้วะ ได้เสียกันยัง ลีลาเด็ดปะ ขาวมั๊ย แล้วก็...." ผมต้องรีบขัดมันก่อนที่จะพูดให้ผมคิด แล้วอยากทำให้น้องเขาเสียหายตามมันถาม
จะได้เอามาตอบได้ถูกต้อง
"พอเลยมึง"
"อ่าววว นอนเฉยๆหรอ"
"เออ"
"ไม่มีลูบ ไม่มีไร้ เลยหรอ"
"กูหลับก่อน"
"ถุยยยย แล้วตอนเช้าละมึง"
"กูกลัวมาเรียนสาย"
"ถุยยยย คนหล่อเซ็งจิต" ไอ้ปาล์มมันบ่น
"ถุยยยย มึงหล่อตรงไหนวะ" ไอ้แชมป์มันหันไปกัดไอ้ปาล์ม (ซะงั้น)
"โด่ ก็ให้กูบ้าง อะไรบ้าง ก็ว่ากันปายยยย ~ "
"แล้วตกลงมึงทำท่าไหนอะ" ไม่รู้สึก ผมว่าคำถามนี่มันออกส่อเจตนารมณ์ได้คนละเรื่องมากกว่ายังไงไม่รู้
"ก็ไปส่งนอนเขาเสร็จ แล้วที่นี่น้องแพนบ่นอยากกินปีโป้ แล้วกูบอกกลัวไม่มีที่จอด น้องเขาเลยไปยืมมอไซค์เพื่อนมา"
"อืมมม"
"แล้วกูก็ใช้ความเลวแบบที่พี่เซนต์เคยทำอะ"
"ยังไงวะ" ไอ้ปาล์มเกาหัวแกร๊กๆ เพราะว่าผมเคยเห็นไอ้ปาล์มซ้อนมอไซค์พี่เซนต์ แล้วพี่เซนต์เบรกเอา เบรกเอาอยู่นั้นแหละ
"เบรกเอา เบรกเอา"
"อ๋อ เบรก แล้วก็เอา เอาแล้วก็เบรก" ไอ้แชมป์บอก
"ก็ประมาณนั้น" ผมยิ้มกริ่ม คิดลึกไปถึงไหนต่อไหน
'วู้ววววว'
'ว่าววววว'
'ขาวววววว'
'จั๋วววววววว'
'น่าาาาาาาาา'
'เจี๊ยะะะะะะะะะ'
"ช็อค ช็อค ไอ้ดำ"
"ห๊ะ" เพิ่งตื่นจากภวังหื่น !! ๕๕๕
"เล่าต่อดิ"
"แล้วที่นี่มันไม่หยุดแค่นั้นไง มันได้ไปเดินโรงเตี๊ยมต่อ" (ความจริงมันไม่ใช่โรงเตี๊ยมหรอกเรียกตามพี่สาว)
"อืมมม แล้วน้องผลาญไปเท่าไหร่"
"ไม่ถึง 500 หรอก" ผมบอก
"ไงต่อ"
"ก็กลับหอนอนแพนกัน แล้วกินไป กินมาแล้วกูบอกว่าเหนื่อย แล้วขอพักสายตา ตื่นมาอีกก็ตี 2 นอนเขาครางว่าหนาว"
"เหี้ยย กูนึกว่าเวลาคราง ครางได้แต่ อ๊า กับ ซี๊ด อย่างเดียว" ไอ้แชมป์บอก
"ป๊าาบบบ สันดาร คิดแต่เรื่องเหี้ยๆ เดี๋ยวกูฟ้องเมียมึงเลย" ไอ้ปาล์มขู่ไอ้แชมป์ หึหึ
"พอเลยฟังมั๊ย.." ผมไม่รอให้มันตอบก็เล่าต่อทันที "แล้วกูก็เลยห่มผ้าให้"
"แล้วก็จบ" ไอ้แชมป์ต่อ
"ยังไม่ถึงเช้าเลยไอ้ห่า อีกป๊าบมั๊ย" ไอ้ปาล์มมันถาม
"แล้วพอตอนเช้ากูก็อุ่นอาหารให้ แล้วที่นี่กูเห็นรูปด้วย"
"รูปไรอะ"
"จำได้ปะ เมื่อวานอะที่กูทำ Photoshop ในเครื่องมึง"
"อ๋ออ"
"น้องเขาเอาไปปริ๊น A4 เลยแปะไว้ในห้อง"
"เลิศ แล้วไงต่อ"
"จบ" ผมบอก แล้วพวกมันก็หน้าระเหี่ยไปตามๆกัน
[PannnTer ~]
ผมตื่นมาตอนเช้าด้วยนาฬิกาปลุก !!!
ใครมาตั้งวะ จำได้ว่าลืมตั้ง (จำได้ว่าลืม !!! แหม่งๆ)
'เอ่ ใครห่มผ้าให้กูหว่า มะคืนว่าผ้ากระเด็นไปไกลอยู่นะ ตอนไอ้ดำมันถีบ'
'ชั่งแมร่ง'
ผมกวาดสายตาไปทั่วห้อง ก็พบกับโต๊ะญี่ปุ่นกางเอาไว้ พร้อมกับถ้วยที่ถูกปิดประกบไว้ด้วยจาน
กับกระดาษสีหวานข้างๆ
ผมลุกขึ้นไปดู
'กุญแจมอไซค์คืนเพื่อนให้แล้ว ไม่ต้องห่วง พี่ช็อค'
อืม
ผมก็หันไปที่โต๊ะที่ว่าวางกุญแจรถเอาไว้ ก็เห็นว่ามันไม่อยู่แล้ว
ต้องขอบใจไอ้ธีร์นะเนี่ย ให้ยืมรถไปผลาญน้ำมันฟรีๆ หึหึ
ผมลุกขึ้นว่าจะไปซื้อโจ๊กเพิ่ม ตอนเช้าๆ กินบะหมี่กับโจ๊กเป็นอะไรที่อร่อยที่สุด
น้ำไม่ต้องอาบ
ชุดไม่ต้องเปลี่ยน
เอ๊ะ
เสื้อคลุมหายไปไหนแล้วอะ
"หายไปไหนวะ ก็ว่าแขวนไว้ตรงเก้าอี้นี่นา" ผมหมุนหน้าหันรอบห้อง
ห้องกูก็ไม่ใช่บ้าน มันคงหาไม่ยาก แล้วมันไปไหนวะเนี่ย
ว่าแล้วผมก็ตัดสินเปิดตูเสื้อผ้า เอาตัวอื่นไปแทน แล้วออกจากห้องไป
"ไอ้แพนจะไหนวะ สภาพโทรมเชียว"
"ซื้อโจ๊ก"
"ไปด้วยปะ"
"ดี ขี้เกียจ" ว่าแล้วผมก็กระโดดขึ้นมอไซค์ไอ้ธีร์ทันที คันที่ซ้อนเมื่อคืนนั้นแหละ
"เมื่อคืนใครขับรถให้มึงวะ" มันถามมาผมทั้งๆที่ขับรถอยู่
"รุ่นพี่อะ"
"เมื่อเช้า กูว่าจะไปเอากุญแจที่ห้องมึง ก็เห็นพี่เขาเอาออกมาให้กู กูก็ตกใจใครมานอนห้องมึง นึกว่าจะเคาะผิด"
"อืมม มันไม่ได้กลับไปตั้งแต่เมื่อคืนหรอเนี่ย"
"อะไรนะ" ไอ้ธีร์หันมาถาม เพราะลมตีเข้าพอดี เลยไม่ได้ยิน
"เปล่าๆ นั้นไงที่จอด" ผมชี้ไปที่ที่จอดใกล้ๆร้านโจ๊กทันที
"อืมมม" (รู้สึกว่าที่จอดรถได้ช่วยชีวิตไอ้แพนบ่อยมาก !!)
"ป้าครับ เอาโจ๊กผสมต้มเส้นถุงนึงครับ" ว่าแล้วก็สั่งของโปรด แม้ของโปรดนี่จะอร่อยเมื่อกินกับข้าวสวยก็เหอะแต่ขี้เกียจหุง
"มึงไม่กินนี่อะ"
"ไม่อะ กูจะเอากลับไปกินกะบะหมี่ที่ห้อง"
"งั้นผมขอต้มเส้นถุงนึงครับ"
"กูไปกินที่ห้องมึงด้วยนะ"
"เออ ตามใจ"
เสร็จผมก็ปาดสายตาไปทั่ว
"เดี๋ยวกูมานะ"
"มึงจะไป..." ว่าแล้วผมก็กระข้ามถนนไปเลย
"เอานมสดร้อน 2 ถุงไม่หวานครับ เดี๋ยวมาเอานะครับ"
แล้วก็กระดรึบตัวไปร้านข้างๆ
"เอาข้าวเปล่าถุงนึงครับ"
"5 บาทครับ"
"ไม่ต้องใส่ถุงครับ" ว่าแล้วก็รับถุงข้าวสวยมา แล้วก็ยื่นเหรียญ 5 ให้ ก่อนจะดรึบกลับมาร้านนมสด
"ได้แล้วคะ"
"เท่าไหร่ครับ"
"14 บาทจ๊ะ"
"นี่ครับ" ยืนตังค์ไปให้ 15 บาท แล้วเจ๊แกก็ทอนมา 1 บาท
เสร็จแล้วก็ดรึบๆ ข้ามถนนกลับไปร้าน 'โจ๊ก จั๊บ เส้น' ทันที
"ได้แล้วคะ รวมกันเลยมั๊ยคะ"
"รวมกันเลยครับ" ผมบอกแล้วยื่นตังค์เผื่อไอ้ธีร์ด้วย
"เดี๋ยวกูจ่ายเอง"
"ไม่ต้องหรอก" ผมบอก
"กูจ่ายเอง"
"ไม่เอ๊าาา ไม่เอาา เมื่อวานก็ปล้นน้ำมันมึงไปเยอะละ" ผมบอก แล้วก็ยื่นตังค์พร้อมกับรับถุงอาหารมา
"กลับบได้แล้ว"
"เออๆ" เสร็จแล้วก็กระโดดควบขึ้นฟีโน่ของมันทันที ขาเกือบฉีกแหนะ
พอถึงห้องผมก็จัดการเทให้มันเรียบร้อย วันนี้ดูไอ้ธีร์มันหน้าหมนแปลกๆไงไม่รู้
"เป็นไรรึเปล่า เห็นหน้าเป็นตูดมาซักพักละ"
"ปะ เปล่า กินเหอะ" ว่าแล้วมันก็ตักแย่งบะหมี่ 4 สีของตรูซะงั้น
"ไอ้เลววว แย่งไรกูไม่ว่า แต่อย่าแย่งของกินกูซิ ขอก็ได้กูไม่ว่า แต่จะให้มั๊ยเรื่อง"
หลังจากมันลุกจากลาไป ทิ้งให้ผมต้องรับผิดชอบจานที่กินหมดอยู่คนเดียว
"ไอ้เพื่อนเลว" ก็ด่าไปงั้น รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางได้ยิน ๕๕๕
พอล้างเสร็จ ก็จะเอาจานมาวาง
"หึ จำได้หนิเมื่อคืนไม่ได้ล้างจาน แล้วทำไมมันสะอาดวะ" (ไอ้โง่ ก็มีคนล้างน่ะซิ)
"เมื่อคืน เมื่อคืน เมื่อคืน"
'ปิ้งง'
"ไอ้ดำมันมาค้างนี่หว่า ดีมั๊ก ดีมั๊ก !! อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย
ทำความสะอาดบ้านท่านให้ตัวท่านสบาย !!" (สุภาษิตไรของมันวะเนี่ย)
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
***
↓↓↓↓
"พวกคุณหวังอะไรกันอยู่ !!!"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
