"จะดูหนังเรื่องไรดีครับ" หลังจากที่เงียบๆกันไปพักใหญ่ ผมก็เลยทนไม่ไหว กลับเข้าโหมดเดิม !!
"เอาหนังตลก ที่ไม่ใช่หนังไทย เลี้ยงด้วย ขอบคุณ"
"แล้วจะซื้อของไรบ้างครับ"
"ขนม นม ผลไม้ จ่ายให้ด้วย ขอบคุณ"
"เออ...."
"แล้วก็ลอดช่องพาไปซื้อ ลงไปจ่ายให้ด้วยเอา 5 ถุง"
"แล้วก็ร้านปานใจเอา ชาเย็น กาแฟ นมเย็น โอเลี้ยง เย็นแยกน้ำแข็ง ลงไปซื้อให้ด้วยจะรออยู่บนรถนะ"
"แล้วก็สุดท้าย รีบกิน จะรีบไปดูหนัง ไม่อยากกลับดึก เข้าใจ๊ !!"
เ อ๋ อ แ ด ร ก . . . . . ? ? ? ?
สั่งเก่งชิบหาย ! !
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
[PannTer ~]
"หนิๆ ไปยิบเฟรนฟรายมาให้หน่อย แบบที่ไว้ทอดเองน่ะ"
"ไปเอาไอติมมาให้ด้วย"
"ปีโป้อะ ไปเอามาอีก 3 ห่อ"
"เอาช็อคโกแลตด้วยเอาเฟอเรโล่ห์นะ"
"เอานมยี่ห้อนั้นน่ะมันมีกี่ขวดลากมาให้หมดเลย"
"อืมมมมม ไปยิบเส้นสปาเกตตี้มาซัก 2 ถุงแล้วด้วย"
"ยกพวกซอสทุกแบบทำสปาเกตตี้มาด้วย"
"น้องแพนครับ"
"ไร"
"ตะกร้ารถเข็นใส่ของไม่พอแล้ว"
"ก็จัดๆดีเดี๋ยวมันก็ยัดไปได้เองนั้นแหละ"
"คร้าบ คร้าบบบ !!"
"อย่าประชด เลยมาเอง"
"ขอโทษคร้าบบบบบบ" หึหึ รักกูดีนักใช่มั๊ย รักกูดีนักมึงก็ทนพบความเลวของกูให้หมดเลยแล้ว
"เออ รู้ตัวก็ดี" หึหึ ยังน้อยไป น้อยไป !! ๕๕๕
หลังจากนั้น ผมก็ให้มันแบกของที่ผมซื้อมาให้หมด โดยผมยังใจดีอยู่มาก ๆ เลยช่วยมันถือถุงนึง
ในนั้นก็มีแต่ขนมทั้งหลาย ผมกะว่าจะเอากินไปบนรถ (มันไม่เหมือนใจดีเลยนะ มันเหมือนหวงของกินมากกว่า)
"เร็วๆดิ รีบขน" หึหึ
"เสร็จแล้วคร้าบบบบ" หลังจากที่มันขนของไว้เบาะหลังของมันเสร็จมันก็ค่อยโผล่หัวมาเป็นคนขับ
"เร็วๆ หิวข้าวแล้ว"
"จะกินไรดีครับ"
"ก๋วยเตี๋ยวรสเด็ด ตรงทางรถไฟ ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง"
"ครับ" หึ มันไม่เต็มหรอไงวะ เดี๋ยวแมร่งก็พูดดี เดี๋ยวก็ใส่อารมณ์เป็นบ้า
.
.
.
"เอาเส้นน้ำไม่งอกถ้วยนึง แล้วก็เล็กแห้งไม่งอกอีกถ้วยครับ" ผมสั่ง
"ของผมเอาเล็กธรรมดาถ้วยนึงครับ"
"อ๋อ แล้วก็เอาข้าวเปล่าถ้วยนึง กับนมเย็นอีกแก้วนะครับ" ผมสั่ง
"แล้วจะรับน้ำอะไรคะ" พนักงานหันไปถามไอ้ดำ
"น้ำเปล่าครับ"
"กินไหวหรอ" มันถาม
"ทำไม ไม่มีปัญญาจ่ายหรอ" เมื่อกี๊ค่าซื้อของเข้าหอก็บังคับให้มันจ่ายให้ !! เน้นนะว่าบังคับ เกาะมันกินแมร่งเลย
"เปล่าหรอก ก็เห็นตัวแค่เนี้ยกินเย๊อะะเยอะ"
"กินหมดแล้วกัน ไอ้ดำ" ผมเหน็บมันไปทีนึง
"แหะๆ"
หลังจากที่พวกเรากินเสร็จ ต่อไปก็ลอดช่องเจ้าอร่อยย !!!
"ต่อไปลอดช่อง"
"ครับ"
"ไม่เติมน้ำมันอะ"
"ทำไมหรอ"
"ตามีก็แหกดูเข็มนิดนึง"
"อ๋อๆ เดี๋ยวค่อยเติมก็ได้ยังไม่หมดง่ายหรอก"
ผมจะบอกให้นะครับ ว่าร้านที่ผมจะไปกินของหวานเนี่ย มันอยู่ตรงข้ามของร้านก๋วยเตี๋ยวเลยนะครับ
ขับไปก็ไกลพอตัวแหละ
"แพนครับ"
"ไร"
"...."
"มีไรก็พูดมาดิ อย่ามาอ้ำอึ่ง"
"ไปหาแม่พี่กันมั๊ย"
"ไปหาทำไม เกี่ยวอะไร" บ้ารึเปล่าวะเนี่ย ผมก็เกาหัวแกร๊กๆ
"เราเปิดเก๊กตรงหน้าเราสิ" ผมก็บ้าจี้เปิดตามมัน
"ยิบรูปนั้นขึ้นมาสิ"
ผมพยายามจะเพ้งเล็งไปที่รูป
ไม่รู้สิ ผมรู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นที่ไหนตะหงิกๆไงไม่รู้
"คุ้นมั๊ยละ"
"อืมม เหมือนเคยเห็น แต่นึกไม่ออก"
"ลองนึกถึงเมื่อช่วงฤดูหนาวปีที่แล้วดูสิ"
"อืมมมม......." ผมพยายามคิดดู
"นึกไม่ออก"
"แป่ววว"
"ใกล้ถึงยังเนี่ย" ผมถามแล้วก็วางรูปนั้นเก็บไว้ที่เดิม
"ใกล้ละครับ เดี๋ยวยูเทิร์นตรงนั้นก็ถึงแล้ว"
"ดีๆ หิวแล้ว"
"ไรกัน เพิ่งกินมาเมื่อกี๊หนิ"
"แล้วไงว่ะ คนมันหิวมันห้ามได้หรอ" ผมยักคิ้วให้ไอ้ดำมัน
"นั้นไงที่จอด เร็วๆหิวจะแย่อยู่แล้ว"
"กระเพาะรั่วรึไงวะ" ผมได้ยินมันบ่นไรไม่รู้รั่วๆสงสัยกะลามังรั่วมั้ง
"พี่ครับ เอาลอดช่องกินนี่ 2 ที่ครับ"
"ครับ"
แล้วผมก็เดินเข้ามานั่งชื่นบานสบายอารมณ์
ไอ้ดำมันค่อยๆเดินเข้ามานั่งตรงข้ามผม
"ดำ"
"ครับ"
"ไปซื้อหนมเบื้องให้หน่อย 40"
"คร้าบบบ"
[Chocc~]
ผมค่อยๆย่างกรายออกจากร้าน เพื่อเดินไปซื้อขนมเบื้องให้น้องแพน
"ตี๊ดดดดด ตี๊ดดดด"
"ฮัลโหล มีไรสัด" ผมด่าคนที่โทรมาทันที
"ไอ้หมาช็อค เป็นไงมั้ง"
"อะไร เป็นไง"
"ไปฉุดน้องเขามาตอนเช้า แล้วตอนเที่ยงก็ฉุดไปกินข้าว แล้วไงต่อ"
"ฉุดจนหมดตูดละ"
"ทำไมหมดตูดวะ มึงเสียตูดให้น้องเขาหรอ"
"ไอ้ควาย"
"เออๆ รีบเล่ามาดิ"
"ก็กูพาไปกินอาหารญี่ปุ่น พอกินไปกินมาก็เถียงกันนิดหน่อย"
"แล้วมึงไปทำอีท่าไหนถึงลากมาได้"
"ก็กูจูบไปอะดิ"
"ดีฟคิสปะ"
"เออ"
"กรี๊ดดดดดดด เลิศ !! แล้วไงต่อ"
"น้องเขาก็บอกกูว่า ให้กูพาไปดูหนัง พาไปซื้อของ พาไปกินก๋วยเตี๋ยว พามากินลอดช่อง"
"อืมมม แล้วไง ตูดหายยังไง"
"ไปดูหนังลากของกินเข้าไปหมดไป 200 ซื้อของเข้าหอน้องเขาหมดไปพันสอง
ก๋วยเตี๋ยวหมดไปร้อยห้า ลอดช่องคงหมดอีกนิดหน่อย"
"อืมมม เป็นคนดีใช้ตังค์เป็นเหมือนกูเลย" ไอ้ปาล์มพูดด้วยความภูมิใจ
"กูว่าใช้ล้างผลาญมากกว่า"
"มึงรู้เรื่องครอบครัวน้องเขามะ"
"ไม่อะ"
"แต่กูรู้วะ"
"แล้วไง"
"พ่อแม่น้องเขาโดนจับแต่ง แล้วเลิกกัน น้องเขาก็ประมาณว่าไม่อยากให้ใครมาแย่งอะเลยอยู่คนเดียว
ก็เลยประมาณว่าโดนเลี้ยงมาด้วยเงินอะ"
"แล้วมึงรู้ได้ไง"
"ก็กูเพิ่งรู้นี่แหละว่าแม่น้องเขารู้จักกับแม่พี่เซนต์"
"เฮ้ออออ กูรีบเอาหนมเบื้องไปให้น้องเขาก่อน เดี๋ยวน้องเขาเฉาตาย"
"เออๆ ไว้เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
ผมวางสายโทรศัพท์ พร้อมกับรับถุงขนมจากแม่ค้าแล้วเดินจ้ำไปที่ร้านลอดช่องทันที
"นี่ครับ" ผมยื่นถุงขนมให้
"ถือให้ด้วย"
"อืมม"
"อ๊ะ" น้องเขาเลื่อนลอดช่องให้ผมถ้วยนึง
"ไรหรอ" ผมถาม
"สั่งให้"
"ขอบคุณนะ"
"แดรกๆไป แล้วรีบกลับได้แล้ว เดี๋ยวมันมืดเข้าใจ๊" น้องแพนพูดขู่ๆ แต่มันกลับทำให้ผมยิ้มได้
"คร้าบบบบบบบ"
หลังจากที่พวกเรากินลอดช่องเสร็จ ผมก็ขับรถไปส่งน้องแพนนอนที่หอ
"แบกไหวปะ" ผมถามขณะที่น้องแพนค่อยๆยกของออกจากรถผม
"ไหวๆ ชิวๆ"
"เหี้ย ตกเลย" น้องเขาบ่น
"เดี๋ยวพี่ช่วยขนไปส่งที่ห้อง"
"เออ ก็ดี" แล้วผมก็ช่วยน้องเขายกของไปที่ห้อง
"อยู่คนเดียวหรอ" ผมถาม
"เออดิ แล้วจะให้อยู่กับใคร"
"แล้วพ่อแม่เราละ" ผมลืมนึกไปว่ามันคงจะไปสะเก็ดใจของน้องแพนไม่น้อยเหมือนกัน
น้องเขาหน้าเริ่มหมองลงอย่างเห็นได้ชัด
"เดี๋ยวพี่ช่วยเก็บของนะ"
"...." น้องเขาไม่ตอบอะไร ผมเลยถือโอกาสเอาพวกนม ขนม เข้าตู้เย็นให้ซะเลย
แปลกนะครับ ตู้เย็นของน้องแพนมันไม่เหมือนตู้เย็นเด็กหอที่ต้องเป็นตัวเล็กๆเลย
มันก็ตู้เย็นขนาดประมาณ 7 คิว หรือพูดง่ายๆก็เป็นของชั้นล่างของพวกตู้เย็น 2 ชั้น 2 ประตูนั้นแหละ
พอผมเปิดเข้าไปในตู้เย็น มันก็ทำให้ผมต้องยิ้มครับ
เค้กที่ผมซื้อได้ถูกน้องแพนกินไปกว่าครึ่ง
ผมค่อยๆขยอยยัดของเข้าไปในตู้เย็น เพราะของกินน้องเขามันเยอะมากเลย
แต่ผมว่าตู้เย็นน้องเขามันว่างแปลกๆ มันไม่เหมือนกับของที่ซื้อมา มันน่าจะเต็มตลอดมากกว่า
"ทำไมตู้เย็นโล่งจัง" ผมถาม
"ก็มันหมดไง ไม่งั้นไม่ซื้อมาขนาดนี้หรอก นานๆทีจะไปห้าง"
"แล้วปกติของหมดซื้อไหน"
"หลังมออะ"
"แล้วเวลาขน ขนไง"
"ก็ซื้อทีละหน่อยแล้วค่อยไปซื้อเพิ่มวันหลัง"
"แล้วถ้าเข้าไปซื้อของในเมืองละ"
"เพื่อนมี ก็เกาะมันแดรกไง ถามควายๆ" เออน้องแพนชักจะออกอารมณ์แปรปรวนง่ายไปนิดนึงนะ ทั้งประโยคเหมือนสุภาพ
แต่จบด้วยคำด่ากลายๆอะไรประมาณนั้น
"เมื่อไหร่จะกลับ"
"ไล่เลยหรอ" ผมถาม
"ที่พูดนี่ชวนให้อยู่ต่อมั้ง" น้องแพนพูดประชด แต่ผมหาได้แคร์ไม่
"จริงหรอ งั้นคืนนี้พี่ค้างนี่เลยนะ"
"กู ประ ชด"
"อ่าวหรอ"
"เมื่อไหร่จะกลับละ"
"งั้น..." ผมทำท่าครุ้นคิด
"ฟอดดดด" ก่อนที่จะกระโจนไปหอมแก้มน้องแพนทีนึง แล้วรีบวิ่งออกจากห้องมา
'มีความสุขจัง' ผมคิดอยู่ในรถเงียบๆ
"อะแฮ่ม" เสียงไรไม่รู้โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่มันแย่มาก
"ไอ้คุณเพื่อนครับ จะฝันหวานไปถึงไหนครับ ได้จูบ ได้หอมแค่เนี่ย"
"ไรไอ้ปาล์ม กวนกูจริง"
"กูคงไม่อยากกวนหรอก ถ้ามึงไม่จอดรถนิ่งมาหลายนาทีแล้ว"
"อ่าวหรอ งั้นกูเอารถไปเก็บดีกว่า "
"ว่าแต่มึงอะจะไปไหน" ผมถาม
"กลับบ้าน"
"บ้านมึงหรือบ้านสามี"
"ควาย ถามโง่ๆทั้งสองดิวะ หมู่บ้านเดียวกัน"
"เออกูลืม"
"งั้นกูไปละ"
"ไปซะ ชิ่วๆ"
"ถุยยยยย!!"
'นอนหลับฝันดีนะเว่ยยย !!!' ผมส่ง SMS ไปให้น้องแพน
และคืนนั้นก็เป็นอีกคืนที่คนดำแต่ชื่อ นอนยิ้มไปจนเช้า
ในขณะที่คนโดนหอมแก้ม ก็รู้สึกว่าตัวเพี้ยนๆไงชอกกล . . .
.
. .
. . .
. . . .
. . . . .
อีกรอบเดี๋ยวค่อยมา ตอนดึก
จะเขียนทันมั๊ยน่า