หัวข้อ: ทำความฝันของตัวเองซะ

[note23_naruto]

4 ต.ค.48
.........ใครบางคนหรือใครหลายๆ คนบนโลกนี้บอกว่าความรักมันช่างสวยงามน่าคนหาและทุกคนปราถนาที่จะได้มันมา และใครหลายๆคนบนโลกนี้ต่างก็บอกอีกว่าความรักเหมือนการได้รับความทุกข์ซึ่งมันสามารถบรรดาลความทุกข์ถึงขนาดเผาผลาญชีวิตให้วอดวาย แล้วใครจะสามารถบอกกูได้มั้งว่ากูควรทำอย่างไรกับความรู้สึกแบบนี้ นี่คือ"รัก"ใช่ไหม ถ้าหากว่านี่คือ "รัก" ตัวกูเองจะตัดสินใจยังไงกูเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน ถ้าหากความรักที่กูได้มามันเป็นเหมือนคนอื่นที่เขามีกันกูคงเรียนรู้ที่จะยอมรับได้โดยที่กูไม่รู้สึกว่ามันแตกต่าง แต่สิ่งที่กูรู้อยู่ตอนนี้มันเป็นความรักที่ใครหลายๆคนเคยพบเจอและเคยต้องทรมาน แต่สำหรับกูเองตอนนี้อยากจะลองเรียนรู้ความรักที่ตัวกูเองยินดีที่จะให้มันผ่านมาและจะเรียนรู้มันอย่างตั้งใจ ชีวิตกูที่ได้รู้จักความสุขได้เพราะมีมัน ขอบคุณ เจ้าความรัก.....
....... อีก 1 วันมันก็กลับจากฝึกซ้อม กูนี่ดีใจจนเนื้อเต้น เกินไปหรือเปล่ากู เวลาที่เรารอคอยอะไรสักอย่างแล้วมันจะมาถึงนี่ มันช่างเป็นเวลาที่แสนทรมานสู้ไม่รู้เลยดีกว่าว่ามันจะมาตอนไหน ยิ่งเรารู้วันเวลาที่รอคอยเมื่อไหร่มันเหมือนว่าเวลาที่เรากำลังใช้อยู่มันช่างนานแสนนาน ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่มันเกิดขึ้นตอนนี้มีเพียงหัวใจกูที่ว้าวุ่นเร่งวันเร่งคืน ให้มันมาเร็วๆ
....... เวลาก่อนก็คิดถึงเมิง เมิงเป็นหรือเปล่า เข้านอนกูก็ยังคิดถึงเมิง กินข้าวกูยังคิดถึงเมิงเลย ตอนนี้กูเข้าใจตัวกูเองมากขึ้น ทิงเมิงล่ะเข้าใจกูแล้วหรือยัง สิ่งแรกที่กูเจอเมิง กูจะกอดเมิงว่ะ 555+ ช่วงนี้กูไม่รู้เป็นอะไร อยากกอดเมิง สงสัยเป็นโรคขาดความอบอุ่นแน่นอน ง่วงนอนว่ะนอนดีกว่าอยากให้มันเช้าไวๆ

[zaza79]

สิ่งแรกที่กูเจอเมิง กูจะกอดเมิงว่ะ 555+

ผิดแล้วค่ะ สิ่งแรกที่พี่โน๊ตต้องทำกับพี่ทิงคือ จุ๊บปาก 2 ทีไงคะ จำไม่ได้หรอ หุๆ 

ว่าแต่เห็นบอกว่าไม่สบายนี่คะ หายแล้วหรอ ถ้าการมาอัพเรื่องเป็นการฝืนร่างกายล่ะก็หยุดอัพก่อนก็ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงซ่ารอได้ค่ะ(แต่ห้ามนานเกินไปนะ! หึๆ)
อีกอย่าง ถ้าพี่ทิงรู้เข้าล่ะก็ต้องเป็๋นห่วงมากแน่ๆเลย การทำให้คนอื่นเป็นห่วงเนี่ยไม่ใช่เรื่องดีเลย ดังนั้นถ้ารักพี่ทิงจริง ก็อย่าทำให้เขาเป็นห่วงนะคะ ^^

[note23_naruto]

5 ตุลาคม 48
....วันนี้ลงทุนหยุดงาน 1 วัน ตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดใหม่ เท่ห์ไม่หยอกกู เดินฮัมเพลงอยู่ในบ้านเดินยิ้มไปมา นั่งอยู่หน้าบ้านรอเวลา เพราะตอนนี้เพิ่ง 6 โมงครึ่ง กูแหกขี้ตาตื่นแต่เช้า สักพักเดินไปขึ้นรถดีกว่า ตื่นเต้นว่ะ นั่งรถยังร้องเพลง จนป้าที่แกซื้อกับข้าวตอนเช้ามองกูเหมือนคนบ้า ถึงแล้วโรงเรียน มันบอกว่ารถจะมาตอน 9 โมงครึ่งนี่หว่า ดูนาฬิกาตอนนี้เพิ่ง 7 โมงกว่าๆเอง เฮ้อกู ดันตื่นเต้นจัด แต่ไม่เป็นไรว่ะรอเมิงเป็นอาทิตย์กูยังรอได้ นับประสาอะไรอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงว่ะแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก สักพักด้วยความที่กูตื้นเช้าจัดและนั่งคนเดียวที่โต๊ะหน้าโรงเรี่ยน แหะ แหะ กูเผลอหลับ สะดุ้งอีกที ได้ยินเสียงรถบัสบีบแตร สะดุ้งลุกขึ้นพรวดปัดเสื้อปัดกางเกง เดินมารับรถ
....รถบัสคันใหญ่ค่อยเลี้ยวเข้าประตูโรงเรียน กูนี่ตื่นเต้นกว่าใครๆ มองไปรอบๆ คนที่มารอรับก็มาเยอะเหมือนกัน พยายามชะเง้อดูบนรถบัสว่ามีมันเหลือเปล่า แต่มองเท่าไหร่ก็ไม่เห็นมัน มันโกหกกูหรือเปล่าว่ะ รถจอดคนที่อยู่บนรถลงมา กูพยายามมองทีละคน ทีละคนแต่ไม่เห็นมัน ไม่แน่ใจกูวิ่งขึ้นรถไปดูซะงั้น เดินตั้งแต่ข้างหน้าลงข้างหลังไม่มี ไม่เห็นมันแล้วมันอยู่ที่ไหนว่ะ เหงื่อกูออกพลักๆ ยังไม่แน่ใจวิ่งลงไปดูรอบๆ กวาดสายตามองไปที่คนอื่นๆ เผื่อมองไม่เห็นมันลง กูวิ่งเหมือนคนบ้า ไปตรงโน้นที ตรงนี้ที หอบแฮ๊กกู ดูสภาพเหมือนหมาหอบแดด คนเริ่มออกไปเรื่อยๆ เดินออกไปตรงประตูทางออก พยายามมองคนที่รู้จัก แต่ไม่เจอใครเลย เด็กที่ไปเก็บตัวก็มาจากคนละโรงเรียน กูไม่คุ้นหน้าใครเลยแล้วกูจะถามใครว่ะ เดินวนเข้าไปในกลุ่มคนที่มารับจนสังเกตุเห็นคนที่เขามารับมองกูเหมือนคนบ้า เมิงโกหกกูไอ้สาดดดด
.........ความรู้สึกมีความสุขเมื่อเช้ามันกลับเป็นความรู้สึกคับแค้นใจ กูเหมือนคนหายใจฝืดๆ หัวกูหมุนติ้วคิดอะไรไม่ออก อีกใจก็คิดว่าเมิงโกหก อีกใจก็คิว่าเมิงอาจเกิดเรื่องก็ได้นึกอะไรไม่ออก แต่ตอนนี้กูว่าเมิงโกหกกู เพราะถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเมิง พ่อเมิงเขาต้องรู้ก่อน แต่นี้ไม่มีข่าวอะไรเลย แสดงว่าเมิงโกหกกู รถบัสที่มาส่งค่อยๆออกไป แต่กูกลับยังคิดว่าบางทีมันอาจจะหลับอยู่ข้างบนซุกตรงไหนอยู่ก็ได้ กระโดดขึ้นรถก้มท้ายเบาะไม่มี จนโดนคนขับรถบัสด่า แต่ช่างมันเหอะกูไม่รู้สึกอะไรซะแล้ว คนที่มารับกลับไปหมดแล้ว สุดท้ายก็เหลือกูคนเดียวที่น่าโง่ยืนรออยู่ตรงนี้  ก้มหน้าเดินแต่ทำไมเมิงต้องทำกับกูอย่างนี้ เมิงบอกไม่มาก็หมดเรื่อง น้อยใจว่ะกูน้ำตาไหลอย่างกับเขื่อนแตก เดินอยู่ดๆ จึ๊ก...0..0.. สาดสวยอีกกูตะปูตำทะลุรองเท้า(ทุกวันนี้ยังเป็นรอยที่เท้าข้างขวา)เลือดนี่ไหลเหมะๆๆๆดึงออก ถอดรองเท้า ไอ้เชี้ยเอ้ยทำไมทำตวัวแบบนี้ อยู่บ้านดีๆไม่ชอบ ลุกขึ้นยืนถอดรองเท้าออกใช้วิธีโบราณเอารองเท้าตบแผลตะปตำ สาดกูเลยต้องทิ้งรองเท้าเหลือแต่รองเท้าข้างเดียว นั่งร้องไห้แม่งเลยกู ค่อยลุกขึ้นยืนเดินเหมือนคนขาเป๋เลยกู ในเมื่อใส่รองเท้าแม่งยังโดนต่ำ กูประชดเอารองเท้าเควี้ยงทิ้งเหลือเท้าเปล่าทั้งสองข้าง และไปหลบมุมที่เก่าที่ห้องนาฎศิลป์ กูได้แต่นั่งเอามือกุมเข่านึกถึงเรื่องเหตุการณ์ในวันนี้ เมิงหลอกกูได้ ทำกูได้ เมิงรู้ไหมว่ากูดีใจแค่ไหนว่าเมิงจะกลับมาแต่เมิงทำกับกูอย่างนี้ .........

คือผมนั่งทำไฟล์งานเพิ่งเสร็จหนะครับ ผมขอตัวไปนอนสัก 4 ชั่วโมงหนะครับ เฮ้อพรุ้งนี้หนักอีกแล้วกู

[note23_naruto]

5 ตุลาคม 48 (ต่อ)
........ความรู้สึกของกูเหมือนกับคนที่ไม่อยากรับรู้อะไร ปวดโครตได้แต่เดินเขย่งตีนเหมือนคนขาเป๋ กูกลับไปนั่งหลบมุมที่เก่า การรอคอยของกูมันมีค่าอะไรเลยสำหรับเมิงใช่ไหม สาดดถ้าจะล้อเล่นกับกูเมิงอย่าทำกับกูแบบนี้กูเจ็บ เลือดแม่งยังไหลไม่หยุด ไหลให้หมดตัวกูไปเลยดิ กูจะได้ไม่ต้องรับรู้อะไรเชี้ยๆอีก พอไปสักพักมันเกิดความรู้สึกกลัวตายแหะ เอามืออุดปากแผลและบีบเอาเลือดออก สักพักมันกูหยุดไหล แต่เป็นความปวดเข้ามาแทน แต่ตอนนี้สิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือการกระทำที่เมิงทำกับกู ยิ่งคิดกูยิ่งร้องไห้เหมือนคนบ้า ขอนั่งอีกสักพักเดี๋ยวกูจะกลับบ้าน ...
+++ปั๊ก .....
..... สาดใครตบหัวกูว่ะ เงยหน้ามอง ไอ้ทิงยืนยิ้มฟันขาว อยู่ข้างๆ กูจำเกือบไม่ได้ สาดเมิงดำไปเยอะ
+++ เมิงร้องไห้ทำไม สาดทำไมไม่ใส่รองเท้าทิ้งทำเชี้ยไร เมิงเป็นอะไร........มันวางกระเป๋ากับของที่มันถือมา
+++ ตีนเมิงไปทำไรมาดูดิ
...... กูปัดมือมันออกไม่ให้มันจับ "อย่ายุ่งกับกู"
+++ โห ไอ้ฟายกูมาช้าแค่นี้โกรธกูหรอ โอ๋ โอ๋ แต่ช้าแต่ อย่าโกรธพี่ไปเลยนะน้อง.......กูเงียบไม่พูดอะไร ทำกูเป็นแบบนี้ยังมีหน้ามาล้อเล่นกับกูอีก ด้วยอารมณ์โมโหด้วยมั้ง กูสะอึกสะอื้นใหญ่ มันเห็นกูเงียบ เลยหยุดพูดและนั่งข้างกูๆ
+++ เมื่อเช้ากูก็ขึ้นรถมากับพวกเขานั้นแหละ แต่มันผ่านอุทัย กูเลยให้เขาจอด กูรู้เมิงชอบกินขนมปังสังขยา กูว่าร้านที่อุทัยมันอร่อย กูเคยกินโค้ชเขาซื้อมาให้พวกกูกิน กูนึกถึงเมิง กูว่าเมิงต้องชอบ เลยจะให้เขาจอดและแวะไปซื้อแต่ร้านมันยังไม่เปิด สงสัยเช้าจัด กูเลยบอกว่ากูจะกลับเอง รอจนร้านเปิด กูซื้อ 3 กล่องเขาแถมกูอีกกล่องเพราะกูเป็นคนแรกที่ซื้อ......มันพูดพร้อมชี้มือไปที่กระเป๋าและถุงข้างๆ กูเงยหน้าขึ้นมาดูแปบนึงมองไปที่กระเป๋า โห่...สาด นึกถึงตัวกูเองขึ้นมาทันที กูนี่เอาแต่ใจจริงๆ ชอบคิดอะไรไปเรื่อย เอาโน้นเอานี่มาต่อกัน แต่กูซึ้งว่ะ กูขอบใจที่เมิงยังจำได้ว่ากูชอบกินอะไร
+++ เมิงรอกูนานไหม กูรีบแล้วกะว่าจะช้าสุดแค่ครึ่งชั่วโมง กะจะขึ้นรถเที่ยว 9 โมงแต่กูไปไม่ทันมันออกก่อน กูเลยต้องรอรถ 10 โมงกูมาถึง ก็ไม่มีใครแล้วอยู่ในโรงเรียนกูเดินหาเมิงตั้งนาน เห็นน้าชุม(ภารโรง)กูเลยถามเขาว่าเห็นเมิงเปล่า แกบอกกูว่าเห็นเมิงมารอกูตั้งแต่ 7 โมงกว่า กูใจไม่ดีนะเมิง แกบอกเห็นเมิงเดินเข้าไปแถวๆ ห้องดนตรีกูเลยเดินมาดูเมิง เห็นรองเท้าเมิงแต่มันมีข้างเดียว กูเลยมองรอบๆ อีกข้างอยู่ตรงสนามเด็กเล่น เมิงโมโหกูจนปารองเท้าทิ้งเลยหรอว่ะ แล้วกูก็มาอยู่ตรงนี้แหละ.......กูได้แต่ฟังไม่พูดอะไร เพราะกูคิดอะไรไม่ออก ยิ่งมันพูดกูยิ่งรู้สึกผิด ที่คิดแต่ว่าเมิงจะแกล้งกู น้ำตากูยิ่งไหล กูนี่เจ้าน้ำตาโครตๆ
+++ หน่ายดูสิ ......มันเอาหัวมันมุดเข้ามาตรงช่องแขนมันดึงแขนกูออก ตอนนี้มันนอนอยู่บนตักกู พยายามเบือนหน้าหนี มันเอามือมาเช็ดน้ำตา+++โอ๋ โอ๋ แต ช้า แต่ ...เมิงอย่างมีอารมณ์ล้อเล่นอีก สักพักมันก็ร้องเพลง เมิงร้องเพลงเหมือนอ่านบทสวดมนต์
++ จงใคร่ครวญหัวใจ ใครเล่าใครไหนกัน
แสนรักมั่น ห่วงใยเธอมากกว่าฉัน
มัวปิดบังฉันใย มีเรื่องใดพูดกัน
บอกกับฉัน อย่าทำเป็นเหินห่างไป
สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก
จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย
ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย
เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ
ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา
หากจะรักเขา ก็จงลืมฉัน
จะต้องหักใจ ปวดร้าวทำไม
ตัดใครซักคน มั่นในรักเดียว
สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก
จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย
ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย
เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ
.....เออ กูเลิกร้องแล้ว เมิงหนะเลิกร้องซะที
+++ กูร้องไม่เพราะหรอว่ะ
...... ก็เพราะดีแต่เหน็บกินขากูหนะ ....มันลุกพรวด  กูค่อยยกขาขึ้นปวดแผลก็ปวดเหน็บแดกอีกโอ้ย มันก็นะเอามือมาบีบค่อยๆ
+++ โน๊ตนั้นตัวอะไรว่ะ ....มันชี้มือไปที่ต้นมะม่วงข้างกำแพง กูหนะมองไม่เห็นมีอะไร หันกลับมาอีกทีกะจะด่า อึ๊ก....นิ่งไปเลยกู สาดเมิงโกหกกูตลอด
+++ ไหนเมิงบอกจะจุ๊บกู 2 ที เมิงไม่ทำสักที กูทวงก่อนไม่ว่ากูนะ เหลืออีกที เอาดิ กูรอ เอาดิ
..... เชี้ย ใครมาเห็นเข้าเมิงกูไม่มีที่จะอยู่แน่เมิง
+++ ไม่มีใครหรอก เอาดิ เร็ว รออยู่ อะ อะ ....มันทำท่าหลับตายืนหน้ามาอีก สาดดเลยเอามือยันหน้ามันไปที ก่อนที่จะลุกขึ้น ...........................

พอก่อนหิวข้าวแล้ว มาต่อวันหลังนะครับ

[note23_naruto]

5 ตุลาคม 48 (ต่อ 2)
.....โอ้ย กูร้องซะดัง ปวดตุบๆ พยามยืนแบบเต็มๆ แต่มันปวดจริงๆ
+++ เมิงเป็นไร ไหนดูดิ ....มันจับเข้าที่ขากูค่อยๆไล่จนไปถึงตีน
+++เมิงนั่งลงดิ
...... เออ ปล่อยกูก่อนดิกูจะนั่งยังไง
+++ สาดด เมิงโดนเชี้ยอะไรว่ะ
..... ตะปู คอนกรีต
+++ เมิง อึดว่ะทนได้ไงว่ะ รูเบ้อเร้อเลยว่ะ ถ้าเป็นยางคงเปลี่ยนเส้นปะไม่ได้แล้ว
..... ปากดีเมิงไม่ช่วยกูยังพูดมากอีก ถอยไปเลยเมิง  ลุกขึ้นเลยกูถึงเจ็บกูก็ต้องวางฟอร์มไม่เจ็บ กูเดินไปได้สองสามก้าวมั้ง
+++ เมิงอย่าฝืนดีกว่ากูว่า เมิงช่วยกูที่นี่ดีกว่า ......มันหยิบกระเป๋าเป้ยืนให้ ถุงขนม แล้วก็รองเท้า
.... เมิงเอามาให้กูทำไม กูถือไม่ไหวหรอก
+++ ขึ้นมา .....มันทำท่าย่อตัวต่อหน้ากู กูนี้อึ้งไปเลย ไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้ได้
..... เมิงคิดว่าเมิงไหวหรอ กูตัวหนักนะเมิงของเมิงอีก เมิงได้หลังหักแน่  มันเงียบ ไม่พูดอะไร ....เมิงแน่ใจนะ
+++ มันหันมายิ้ม พยักหน้าหงึกๆ "ต่อให้เมิงหนักกว่านี้ กูก็จะแบกเมิง เร็วๆดิกูเมื่อย"
...... เออ ...พูดเสร็จกูก็ขี่หลังมัน เก่งว่ะ มันรับน้ำหนักกูไหวด้วย เดินนี่ตัวตรงเลยเมิง เดินออกมาหน้าโรงเรียน คนแถวนั้นมองตามกูเป็นสายตาเดียวกัน กูชักเริ่มอาย ภาพเด็กผู้ชายแบกเด็กผู้ชายแล้วเดินรุ้องเพลงมีความสุข มันคงแปลกพิลึกในสายตาคนอื่น แต่สำหรับกูมันรู้สึกดี มันยิ่งทำให้กูรู้สึกผูกพันธ์กับเมิงมากยิ่งขึ้น ในชีวิตกู ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับกูสักที แม้แต่พ่อกู กูยังไม่เคยได้ขี่หลังสักครั้ง แต่นี่เมิงเป็นใคร ถึงคอยทำความต้องการในบางเรื่องที่กูอยากให้เกิดขึ้นกับกู มันจะเป็นแบบนี้อีกนานไหมว่ะ แต่สำหรับกู กูอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปเท่าที่จะนานได้ ทิง "กูรักเมิง" ตอนนี้กูพูดได้เต็มปากแล้ว เหลือเพียงการสารภาพของกู และเมื่อถึงวันนั้น เมิงจะเปลี่ยนไปไหมหากรู้ความจริงที่มีอยู่ ที่มันไม่ใช่เพื่อนอีกแล้ว ถึงแม้การกระทำของเมิงมันจะบ่งบอกว่าเมิงหนะมีใจให้กับกู แต่ตัวกูก็ยังเกิดความลังเลขึ้นอยู่เสมอ เพราะกูไม่รู้ว่าเมิงทำกับกูมันเป็นเพียงความรู้สึกอยากลอง หรือมันมาจากจิตใจของเมิง สาดด เมิงนี้เป็นเจ้าชีวิตกูเลยดีกว่า
.... เมิงหนักเปล่า ปล่อยกูได้นะ กูไหว
+++ อือ กูอยากปล่อยเดี๋ยวกูปล่อยเอง
..... ทิง ปล่อยเหอะว่ะ เมิงหนักแล้วอย่าทำให้กูลำบากใจดิ มันหยุดกึก +++ อืม เมิงหรือกูที่ลำบากใจ .....มันปล่อยกูลงและยืนนิ่งๆ เมิงเป็นอะไรของเมิงอีก ผีเข้าผีออก
.... กูไม่ได้ลำบากใจแต่เมิงลำบากใจเรื่องอะไรว่ะ
+++ เมิงอายคนมองเมิงใช่ม่ะ
..... เปล่า แค่กูว่าเมิงหนักกูไม่อยากให้เมิงลำบากกูพอช่วยตัวเองได้ กูไม่ได้พิการนะโว้ย
+++ ก็กูอยากช่วยอ่ะ เมิงชอบพูดกวนโมโหกูตลอด เดี๋ยวอย่างนั้น อย่างนี้
..... เออ กูขอโทษแต่เมิงช่วยที่ของที่เมิงฝากกูหน่อยได้ม่ะ มันหนักอะ
+++ เอามาดิ เก่งตั้งนานนะเมิง มันหยิบกระเป๋าเป้กับถุงขยม ส่วนกูเหลือรองเท้าของกูเอง กูวางรองเท้าและสวมมันรู้สึกว่าขาข้างที่โดนตะปูมันจะใส่คับๆ สงสัยเริ่มบวมแล้ว มันรับของเสร็จกูหันหลังเดินริ่ว
..... เฮ้ย เมิงรอกูด้วยดิ  กูเดินเหมือนคนขาไม่เท่ากัน โพลกเพลก ตามหลังมัน มันคงทนเห็นสภาพกูไม่ได้เลยประคองกู กลายเป็นว่า 2 คนเดิน 3 ขา หลังจากนั้นก็ขึ้นรถไปหาหมอ โดนหมอฉีดยาไปซะ 2 เข็มสบายไปกู ตีนบวมแถมยังต้องไปฉีดยาต่ออีก 4 เข็มกันบาดทะยัก แต่ก็ดีที่มีมันวันนั้นไม่งั้นกูคงลำบากแหง๋ เมื่อตอนเย็นมันมาหาที่บ้านชวนไปกินข้าว แต่กูปวดขาบอกไปไม่ไหว หน้ามันหง๋อยๆ แต่กูไปไม่ไหวนี่หว่า เมิงนึกว่ากูไม่อยากไปรึไง สงสัยมันคงรู้หายไปสักพักซื้อผลไม้กับขนมมาให้ มันทำท่าเหมือนกูจะตาย เลยชวนมันกินข้าวที่บ้าน เฮ้อ แต่ก็เพราะแม่กู เวลาเพื่อนมาบ้านทีไร ชอบมองกูแปลกๆ โดยเฉพาะเมิง ตอนนั่งกินข้าว
**** ทิงไปทำอะไรมาลูกตัวดำปี๋เลยหึ
+++ ไปเก็บตัวซ้อมบอลจ๊ะ
**** ที่ไหนลูก
+++ กำแพงเพชรจ๊ะแม่
**** ไปกี่วันลูก
+++ เดือนหนึงจ๊ะ
**** มิน่าลูกชายแม่ถึงหง่อยๆ เหมือนไก่เป็นห่า "เมื่อไหร่จะมาขอล่ะลูก"........พรวด! กำลังเคี้ยวแตงกวาที่แกล้มกับน้ำพริกผัดอย่างอร่อย ได้ยินแค่นั้นสำลักเลยกูเม็ดแตงกว่าขึ้นจมูก โอ้ยอิ่มทันที พ่อมองแม่ตาเขี้ยว ส่วนแม่ทำไม่รุ้ไม่ชี้ ไอ้ทิงหนะเหรอ กระหยิ่มยิ้มย่อง ทำท่ายักคิ้วให้กูอีก +++"แม่ผมขอนอนคืนนี้ด้วยนะ"
*** นอนกับโน๊ตมันสิลูกแม่เข้าใจ ....โอ้ยแม่กู พูดซะกูหน้าแดง คิดไปโน้น เสร็จสับจัดการไอ้ทิงเลยได้นอนที่บ้านกู ดีนะที่กูแอบน้ำก่อน ชวนกูอาบน้ำยิกๆ สาดกูรู้แกวเมิง ไม่มีทางซ้ำสองโว้ย ที่นี้กูให้มันนอข้างน้องกูส่วนกูนอนอีกฝาก ทีแรกไม่ยอมพอกูชี้ไปที่ประตูบ้าน นอนอย่างว่าง่าย แต่หนะกลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ เที่ยงคืนกว่า น้องกูนอนหลับหมดและ มองมันกูว่ามันคงหลับเหมือนกันคงเหนื่อย กูเลยได้มีเวลามานั่งเขียน นี่แหละเฮ้อ เขียนได้เขียนดีกู กูว่ากูไปเป็นนักเขียนดีกว่า มันคงหลับแล้วนอนดีกว่า

[note23_naruto]

6 ตุลาคม 48
....เมิงนี่โครต ของความเจ้าเล่ห์ เมื่อคืนกูนึกว่าหลับแล้วเกือบๆตี 1 ทำนอนนิ่งมีกรนอีก นอนขดเหมือนลูกแมว เห็นมันนอนคงหนาวหวังดีเอาผ้าห่มให้ เวลามันหลับนี่โครตน่ารัก มือกูอยู่ไม่สุกดันไปลูบผมมันจับแก้ม มันนอนหันหลังให้น้องกู กูรู้ว่าเมิงอยากนอนใกล้กู กูขอโทษว่ะ แต่กูอยากนอนดูเมิงตอนเมิงหลับมากกว่าเลยนอนตัดสินใจนอนหันหน้าเข้าหามันติดกับแพง ไม่อยากให้มันรู้ว่าตัวกูนอนจ้องหน้ามันอยู่พยายามไม่โดนตัว ถ้านอนแบบตรงๆคงโดนตัวมันแน่ นอนตะแคงก็ได้ว่ะปวดตีนก็ปวด แค่หัวถึงหมอนเท้านั้น สาดด มันนี่ไวโครตฟุ่งเข้าหกกูพรึบ ยังไม่ทันตั้งตัวกูโดนมันกอดเข้าแล้ว เหนี่ยวเป็นปลาหมึกเลยเมิง กำลังจะอ้าปากพูดมันดึงผ้าห่มคลุมหัวกูและจากนั้น กูก็รู้สึกว่ามันเอามือทั้งสองข้างประกบที่หน้ากูก่อนที่มันจะกดปากมันติดกับปากกู แต่ครั้งนี้กูไม่ขัดขืน แค่สนองตอบนิดๆ อายว่ะ เขียนได้ไงว่ะ ได้สักสองนาทีกูก็ดึงมันออก "พอแล้วเมิงปากกูเขียวแล้วมั้ง"
+++ มืดกูมองไม่เห็นว่ะ เปิดไฟเปล่า
...... เชี้ย เมิงกูได้โดนพ่อกูเตะตายแน่
+++ กูล้อเล่น ปากเมิงนุ่มดีว่ะ .....เล่นซะกูน่าแดงเลยสาดด ไม่พูดอะไรต่อ
.... นอนเหอะดึกแล้ว กูทำท่าจะลุกไปนอนที่นอนตัวเอง มันดึงแขนหมับ ส่ายหัวนิดๆ อืมใจกูก็ไม่อยากไปอยู่แล้วเลยนอนต่อ ที่นี้เองมันค่อยๆ เลื่อนตัวก่อนที่มันจะเอาหัวหนุนที่บ่ามือพาดไปที่ตัวกู พร้อมกับดึงผ้าห่มเข้ามาห่ม กูนี่คิดไปไกลกะว่าเมิงเอากูแน่ๆ สุดท้ายกูไม่มีอะไร
+++ โน๊ต เพราะว่าในโลกนี้มีคนชื่อ โน๊ต อย่างเมิงคนเดียว กูถึงต้องทำขนาดนี้
+++ เมิงเข้าใจกูไหม กูไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ เพราะเป็นเมิงกูจึงต้องทำ
...... กูได้แต่เงียบแต่หัวใจกูเต้นตึกๆๆ แรงโครตมันคงได้ยินเสียงหัวใจกูเต้นละมั้ง เลยกอดกูแน่น แถมยังหอมกูตอนกูหลับตา กูไม่ได้หลับนะโว้ย แค่กูหลับตาเฉยๆ สาด หอมแม่งทุกส่วนตั้งแต่หน้าผาก จูมก แก้มกูทั้งสองข้าง สาดเมิงไม่แหกตูดก็ดมเลยล่ะ เฮ้อพูดไปแล้ว ถ้ามันทำจริงแล้วกูจะทำไงว่ะไอ้นี้แม่งบ้าดีเดือนทำอะไรที่คนอื่นไม่ค่อยทำกันเฮ้อ.......

[zaza79]

อะไรน่ะ มันคือเพลงอะไรทำไมซ่าไม่เคยได้เห็นได้ยินมาก่อน Google ท่าจะช่วยซ่าได้...
เจอล่ะ! ชื่อเพลงว่า "แสนรัก" ของ "แจ้ ดนุพล"...
เมื่อกี้ลองฟังดู... โหเก่าได้อีกอ่ะ ซ่าเกิดยังก็ไม่รู้ 

แต่ดูท่าทางคุณแม่ของพี่โน๊ตจะสนับสนุนพี่ทิงเต็มที่แฮะ คราวก่อนก็ "ระวังท้องนะลูก" คราวนี้ก็ "เมื่อไหร่จะมาขอล่ะลูก" หุๆ
ว่าแต่ในเวลาปัจจุบันนี้คุณแม่ของโน๊ตยังอยากได้ลูกเขยเป็นพี่ทิงอยู่ป่าวคะเนี่ย? ^^

กูก็รู้สึกว่ามันเอามือทั้งสองข้างประกบที่หน้ากูก่อนที่มันจะกดปากมันติดกับปากกู แต่ครั้งนี้กูไม่ขัดขืน แค่สนองตอบนิดๆ อายว่ะ เขียนได้ไงว่ะ ได้สักสองนาทีกูก็ดึงมันออก "พอแล้วเมิงปากกูเขียวแล้วมั้ง"

นะ... นี่มัน... Deep Kiss นี่หนา!? ว้ายอะไรเนี่ย นี่มันจูบครั้งที่ 3 เอง ทำไมทั้ง 2 คนข้ามขั้นไป Deep Kiss แล้วล่ะเนี่ย...!?
อ๋อ อย่างงี้น่ะเอง เพราะไม่ได้เจอกันเป็นเวลากว่าหลายสัปดาห์สินะ ก็ต้องโหยหายกันและกันเป็นเรื่องธรรมดา จึง Deep Kiss เป็นกันเองเพราะเหตุการณ์พาไป เข้าใจล่ะ 

[note23_naruto]

มีเรื่องจะปรึกษาครับ

.........คือว่าตอนนี้ผมมีเพื่อนผมคนหนึ่งหนะครับ มันหนะชอบมาอยู่กับผมตลอดไม่ว่าผมไปไหน ขนาดผมย้ายที่เรียนมันยังมาเรียนที่เดียวกับผมเลย ขนาดฝึกงานอยู่คนล่ะที่ ตอนกลางวันทุกวันมันจะมารับผมไปกินข้าวด้วย มันทำแบบนี้กับผมมาตลอด 2 ปีแล้ว ผมรู้ว่ามันคิดยังไงกับผม แต่ว่าผมเองคิดกับมันแบบนั้นไม่ได้จริงๆ ผมไม่ได้รู้สึกกับมากกว่าเกินไปกว่าคำว่าเพื่อน ผมควรทำอย่างไรดี ในเมื่อมันเหมือนพยายามบีบคำตอบออกจากปากผม หลายๆครั้งที่มันเกือบทำสำเร็จ แต่คณรู้ไหมผมกลัวคำตอบของผมทำร้ายมันที่สุด ไม่ใช่เพราะว่าผมรักมันหรอกนะครับ แต่เพราะมันเป็นเพื่อนรักของผมคนหนึ่ง เพื่อนคงรักเพื่อนไม่ได้ เพราะความรู้สึกมันล่ะอย่าง มันไม่เหมือนผมกับไอ้ทิง ความรู้สึกแบบนั้นมันแทบไม่มีเลย ผมปวดหัวไปหมด ตอนนี้ใกล้จบแล้ว มันยิ่งไล่ต้อนให้ผมจนมุม เพื่อนๆช่วยผมคิดหน่อยว่าผมควรทำอย่างไร ผมนอนคิดมาหลายคืนแล้ว ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ผมไหว้แล้ว มันไม่ไหวๆจริงๆ

[zaza79]

อืม... จริงๆแล้วเรื่องนี้คนที่ตอบได้ดีที่สุดก็คือพี่โน๊ตนะคะ แต่ไม่เป็นไรเมื่อมาถามกันแบบนี้แล้ว ซ่าจะเป็นน้องเลี้ยงให้ ^^

1."เพื่อนคงรักเพื่อนไม่ได้" พี่โน๊ตเนี่ยจำกัดความคำว่ารักเหมือนพี่เซ็งเป็ดในตอนนั้นเลย แต่ก็นะ พี่เซ็งเป็ดก็บอกไม่ใช่หรอคะว่า จะรักพ่อ รักแม่ รักพี่ รักน้อง รักหมู รักหมา รักแมว มันก็รักแหละคะ ดังนั้นถึงจะไม่ได้รักเขาแบบชู้สาว แต่ความรักที่มีต่อเพื่อนมันก็คือรักนั้นแหละค่ะ และก็ความรักไม่มีคำจำกัดความนะคะ

2.ขอนี้มี 2 ทางค่ะ
2.1 ถ้าพี่โน๊ตตอบรับความรู้สึกเขา : จริงๆวิธีนี้จะเป็นวิธีที่จะทำให้เขาไม่เสียใจ แต่ถึงกระนั้นข้อนี้ พี่โน๊ตต้องตัดสินใจให้ดี เพราะถ้าตัดสินใจผิด มันจะผิดจนไม่อาจแก้ได้นะคะ คือ ถ้าพี่โน๊ตคบกับเขาในฐานะแฟนแล้วต้องแน่ใจว่าจะไม่คิดถึงพี่ทิงอีกไม่ได้หมายความว่าให้ลืมนะคะ แต่จะบอกว่าห้ามเกิดคำถามขึ้นใจอย่างนี้อีก "มันไม่เหมือนผมกับไอ้ทิง" คำถามเชิงเปรียบเทียบในยามสับสนแบบนี้...
2.2 ถ้าพี่โน๊ตไม่ตอบรับความรู้สึกเขา : ข้อนี้พี่โน๊ตต้องแน่ใจจริงๆนะคะว่ารู้สึกกับเขาแค่เพื่อนและจะไม่เสียใจทีหลังที่บทสรุประหว่างพี่ๆจะได้แค่เพื่อน แต่ข้อนี้ขอแนะนำนิดนึงนะคะ ว่าถ้าจะปฏิเสธเขา ต้องค่อยๆพูดๆ อย่าบุมบ่ามเกินไป ไม่งั้นอาจเสียเพื่อนได้ พยายามทำสีหน้าและน้ำเสียงให้จริงจังที่สุด แล้วบอกความรู้สึกทั้งหมดออกไป พยายามให้เขาเข้าใจเราให้ได้มากที่สุด

ซ่าเชื่อว่าพี่โน๊ตต้องทำได้คะ ไม่ว่าคำตอบจะออกมาเป็นแบบไหน มันคือทางที่พี่โน๊ตเลือกนะคะ ดังนั้น เป็นตัวของตัวเองนะคะ ค่อยๆคิด ค่อยๆไป...

(แต่ส่วนตัวซ่านะ อยากให้พี่โน๊ตรอพี่ทิงมากกว่าอ่ะ >_____<)

[zaza79]

ใช่ๆ ซ่าเอาเพลงมาฝากพี่โน๊ตด้วยแหละค้า
http://www.youtube.com/watch?v=HQDRfzAauVI
เพลง คล้ายๆ ของ Tete เพลงประกอบเรื่องเซ็งเป็ดภาคหนังค่ะ

เหมือนว่าทุกเรื่องราว
เหมือนทุกความเข้าใจ
จะจบลงไปตั้งนาน
เหมือนว่าฉันและเธอ…
ได้พบได้เจอแค่เพียงผ่าน
แต่มันยังมีอะไรอยู่ข้างใน

คล้ายๆว่ามัน เหมือนเดิม
คล้ายๆ ว่ามันไม่เคยเเปลี่ยน โอ..
ความทรงจำเหล่านั้น
คล้ายๆ ว่ายังไม่ลืม
คล้ายๆ ว่ายังคงฝัน โอ..

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม
ไม่รู้..ไม่เข้าใจ

เหมือนว่าทุกค่ำคืน
เหมือนทุกครั้งที่ฉันตื่น
จะฝืนทำใจปล่อยไป
เหมือนว่าชีวิตจริง
ทุกสิ่งมันดูจะแสนง่าย
ที่จะตัดใจให้ลืมเรื่องที่ผ่านมา

คล้ายๆว่ามัน เหมือนเดิม
คล้ายๆ ว่ามันไม่เคยเเปลี่ยน โอ..
ความทรงจำเหล่านั้น
คล้ายๆ ว่ายังไม่ลืม
คล้ายๆ ว่ายังคงฝัน โอ..

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม
ไม่รู้..ไม่เข้าใจ

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม โอ…
ยังถามใจ

แม้ว่าทุกเรื่องราว
แม้ว่าทุกความเข้าใจ
จะจบลงไปตั่งนาน
แม้ว่าฉันและเธอ…
ได้พบได้เจอแค่เพียงผ่าน
แต่ฉัน ยังคง เหมือนเดิม


อ๊ายยยยย ซึ้งอ่ะ คิดถึงพี่เป็ดกับพระอ้อยเลย TT^TT

[THE_DUTCHESS]

กลับมาเเง่วๆๆๆๆๆๆๆ  ชินคัมแบ็ค!
ไปทำธุระที่ต่างจังหวัดมาคับ  เลยไม่ได้เข้ามาอ่านเลย 
ชินหายหน้าหายตาไปนี่  คิดถึงกันบ้างอ่ะป่าว

ตอนแรกกะว่าไม่ได้มาอ่านหลายวัน  เข้ามาคงจะได้อ่านเรื่องสนุกๆน่าประทับใจของพี่โน้ตกับพี่ทิงแบบหน่ำใจ
แต่ดันกลายเป็นว่าตอนนี้พี่โน้ตของเรากำลังมีปัญหา(หัวใจ)อยู่  งั้นชินไม่แซ่วเรื่องพี่โน้ตกับพี่ทิงแล้ว 
ขอพักไว้ก่อน  มาเคลียร์เรื่องปัจจุบันก่อน
อันที่จิงน้องซ่าก็ตอบไว้ดีแล้วนะคับ  งั้นชินขอเสริมต่อจากน้องซ่าแล้วกัน 

อย่างที่ซ่าบอกคับว่าคนที่จะตอบโจทย์ของหัวใจข้อนี้ได้ดีที่สุดก็คือพี่โน้ต  ว่าพี่โน้ตคิดกับเขายังไง
ทางหลักๆมันก็คงมีอยู่สองทางอย่างที่ซ่าบอกคับว่าตอบรับ(รัก)หรือไม่ตอบรับ(รัก)
ถ้าพี่โน้ตคิดว่าจะตอบรับเพื่อน  ชินก็อยากจะให้พี่โน้ตถามตัวเองให้แน่ใจก่อนว่า
ตอบรับเพราะอะไร เพราะว่าความดี ความห่วงใย ความปรารถนาดีที่เขามีให้พี่โน้ต ซึ่งต้องเป็นตัวเขาทำด้วยถึงจะรู้สึกเช่นนี้
ไม่ใช่เพราะเหงา เพราะหวั่นไหว ใจอ่อนกับสิ่งต่างๆที่เขาทำให้  ซึ่งถ้าเป็นใครมาทำให้แบบนี้  พี่โน้ตก็รู้สึกแบบนี้ได้เช่นกัน
จะคบเพราะอะไร เพราะเป็นคนๆนี้จิงๆหรือเพียงเพราะความสงสารเขา  กลัวว่าถ้าให้คำตอบจิงๆไปแล้วเขาจะรับไม่ไหว
ถ้าเป็นแบบนี้มันก็เป็นเหมือนแค่การยื้อเวลา สุดท้ายก็ต้องลดสถานะกันลงมาอยู่ดี  แต่หลังจากที่ลดแล้วก็ยังต้องมาดูต่ออีกว่ามันจะลดลงมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมหรือจะมากแบบสนิทแนบแน่นกันกว่าเดิม(แบบห่วงกันได้ มอบความรู้สึกดีๆให้แก่กันได้มากกว่าคนปกติ  แต่ให้คบเป็นแฟนไม่ไหว)หรือน้อยกว่าเก่าจนมองหน้ากันไม่ติด
ที่สำคัญมันต้องไม่ใช่คบเพื่อลืมคนเก่า
แต่ถ้าพี่โน้ตเลือกที่จะไม่ตอบรับ  พี่โน้ตก็ต้องคิดดูให้ดีว่าจะไม่มานั่งเสียใจภายหลัง
เหมือนที่เขาพูดว่าเราไม่สามารถย้อนกลับมาเก็บหญ้าที่เราเพิ่งเดินผ่านมาได้เเล้ว
เพราะว่าคนเราจะเดินถอยหลังก็ยากแล้ว ถึงทำได้หญ้าที่เราเดินผ่านมามันก็ถูกเราย้ำตอนที่เราเดินผ่านมาแล้ว  เว้นเสียแต่ว่ามันจะเป็นหญ้าแฝกถึกๆนะ ไม่สะทกสะท้านอะไร
ถ้าพี่โน้ตต้องการแบบนี้จิงๆ  ชินว่าพี่โน้ตก็ควรจะบอกเขาไปตรงๆนะ  ซึ่งชินว่าเริ่มจากการถามเขาไปตรงๆดีกว่าว่าเขาคิดกับเราอย่างไร ไม่ใช่แค่เราคิดไปเองคนเดียว
ถ้าเขาตอบมาว่าไม่ได้คิดไรก็แล้วไป  ถือว่าเขาไม่ต้องการจะบอก  เขาอยากอยุ่แบบนี้ต่อไปดีกว่าได้คำตอบที่ชัดเจนจากเรา  หรือเราอาจจะคิดไปเองนั้นเอง
แต่ถ้าเขาตอบว่าคิดกับเราเกินเพื่อนซึ่งเราไม่สามารถให้เขาคืนได้  พี่โน้ตก็ควรจะบอกเขาไปว่าเราไม่สามารถอยู่ในสถานะภาพแบบนั้นกับเขาได้จิงๆ  แต่เรายังคงสามารถมอบความรู้สึกดีๆให้เขาได้เหมือนเดิมเสมอ  เพราะว่ามันก็ไม่ผิดอะไรที่จะมอบสิ่งดีๆคืนให้แก่เขา  เพราะว่าเขายังมอบให้แก่เราได้เลย  แต่ต้องในฐานะเพื่อนไม่ใช่อย่างอื่น  ซึ่งเราจะยืนอยู่ที่เดิมเสมอ  หลังจากนั้นก็คงเป็นเรื่องของนาย(เขา)ว่านายจะยืนอยู่ที่เดิมกับเราหรือนาย(เขา)จะเดินไปจากที่เดิมตรงนี้  แต่มั่นใจได้เสมอว่าเราจะไม่หนีไปไหนจากจุดที่เรายืนอยู่
แต่สุดท้ายพี่โน้ตก็ต้องตัดสินใจเองให้ดีๆนะคับ ชินกับซ่าให้ได้เพียงคำแนะนำ  ไม่สามารถบอกว่าควรทำสิ่งไหนดีกว่ากันหรือผลที่จะตามมาได้หมด
พี่โน้ตก็เลือกสิ่งที่คิดว่าเหมาะสมกับเราที่สุดซึ่งจะทำให้เรามีความสุขที่ได้ทำแบบนั้นลงไปและสามารถจะยอมรับผลต่างๆที่จะเกิดตามมาได้
และอีกอย่างที่ชินอยากจะบอกคือ  มันยังมีอีกหลายทางนะคับ  ไม่ใช่มีแค่สองทางหลักแค่นี้
พี่โน้ตก็ค่อยๆลองทบทวนและไตร่ตรองดูนะคับ  สุดท้ายคงจะเจอเส้นทางทีเหมาะสมกับเราเอง

[zaza79]

 
จิ้มพี่ชินโทษฐานที่หายไป 55+

 
จิ้มพี่โน๊ตที่ไม่ยอมมาอัพ 55+

[note23_naruto]

 :pig4:พี่ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆของน้องซ่า กับน้องชินนะครับ แต่สำหรับตัวพี่ พี่มีทางออกให้มันแล้ว มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด สิ่งที่พี่พยายามรักษาไว้ตอนนี้คือมิตรภาพ พี่ไม่อยากให้พี่กับมันมองหน้ากันไม่ติด คนทุกคนแพ้ความผูกพัน ตัวพี่เองก็เหมือนกันแพ้ความผูกพัน ตอนนี้พี่กับมันเคลียร์กันลงตัวแล้ว หลังจากที่หายไป 2-3 วัน ตอนนี้เรากลับมาอยู่ในสถานะ"เพื่อน"เหมือนเดิม หลังจากที่พี่ต้องไปตามมันที่เพชรบูรณ์เหนื่อยโครต เราตกลงกันว่าจะไม่โทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เฮ้อ กว่าจะคุยกันรู้เรื่องเล่นเอาน้ำตาไหลเป้นปี๊บๆ แต่เพราะว่าความเป็นเพื่อน มันเลยเชื่อมต่อรอยแตกได้ไม่ยาก อีก 2-3 วันนะครับแล้วพี่จะมาอัพให้น้า ขอเวลาทำจายหน่อยนึงครับ อิๆ ไอ้ทิงยังไงกูก็รักเมิงว่ะ ตัดเมิงไม่ขาดจริงๆ เมิงนี่จริงๆ กลับมาไวๆดิเมิง กูคิดถึงเมิงจะตายอยู่แล้ว

[zaza79]

นั่งนับวันรอพี่โน๊ตกลับมา
อีก 1 วันสินะ?
รอๆๆ กรี๊ดดดดด รอม่ะไหว ซ่ากำลังจะบ้าตาย 

[note23_naruto]

6 ตุลาคม (ต่อ)
....ตื่นนอนตอนเช้ามันยังไม่วาย ที่จะแกล้ง เป็นกู และก็ต้องเป็นกูที่ต้องแหกขี้ตา ตื่นนอนก่อนใครเพราะใครนั้นเหรอ เมิงงายยย ไอ้ทิง นอนกอดกูซะแนน พยายค่อยดึงมือมันออก มือหรือตีนตุ๊กแกว่ะแกะโครตยาก หลังจากที่แกะมือมันออก วิ่งตรงเข้าห้องน้ำ ปวดท้องกูถ่ายเสร็จโล่งไป เปิดประตูออกมาผงะ ไอ้สาดมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่ทำท่าเอามือบีบจมูก
+++เมิงขี้เสียงดังจังว่ะ
....  กูใช้ให้เมิงฟังไหม
+++ เปล่าแต่กูปวดขี้ รอเมิงเป็นชาติ
.... เมิงก็เข้าไปดิกูเสร็จแล้ว
+++ กูรองเมิงจนกูหายปวดแล้ว
..... โห่ กูเข้าไม่ถึง 5 นาทีเนี๊ยะนะเมิงเวอร์ไปล่ะ เมิงไม่ปวดใช่ไหม นั้นกูอาบน้ำก่อนเมิงปวดเมื่อไหร่บอกกูเดี๋ยวกูจะรีบออก
+++ เออ ถ้ากูปวดเมิงรีบออกมาเลยนะ............หลังจากที่มันพูดจบมันก็ยืนเต๊ะท่า อยู่ข้างๆเสาบ้าน ส่วนกูเอาผ้าขนหนูกับกางเกงเปลี่ยนอาบน้ำ อาบน้ำไปได้สักระยะกำลังซะผม  ปัง! ปัง! ปัง! +++โน๊ต มันมาแล้ว เมิงเปิดเร็ว.....กูแสบตาก็แสบ เอามือคลำกลอนประตูเปิดประตูกำลังจะเดินออกจากประตูห้องน้ำ สาดทรมานกูจริง  มันเดินสวนเข้ามาพรวดกำลังจะก้าวออกจากประตู หมับ มันดึงแขนกูเข้าไปเฉยปิดประตูห้องน้ำลงกลอนเสร็จ
..... เชี้ย เมิงทำอะไรวะ กูแสบตาเมิงเอาน้ำราดกูก่อนเร็วดิ
+++ ใครใช้เมิงอ่ะ ราดเองดิ
.... เออ เมิงหยิบขันให้กูหน่อย เร็วดิ.........มันหยิบขันน้ำราดหัวกูโครมๆ สาดพอลืมตาขึ้นมาได้ มันเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวใจหายแวบเลยกู มันทำท่ายืนกางแขนแบบกว้าง ในมือถือขัน 1 ใบ
+++ เมิงอาบน้ำให้กูหน่อย เมื่อคืนไม่ได้อาบให้กูเมิง กูอุตส่าห์รอ ไม่ได้เมื่อคืนตอนเช้าก็ได้
...... เมิงให้กูอาบน้ำศพเมิงด้วยเลยม่ะ โป้ก! โดนมันเคาะหัวด้วยขันไปที กูทำท่าเจ็บนั่งลงพรึบ น้านมันหน้าเจื่อนเลยไหมล่ะ กูยังเอาอีกทำท่าฟึดฟัดจะเดินออกจากห้องน้ำ
+++ นะ นะ เมิงกูไม่ได้มีโอกาสแบบนี้หลายครั้งหรอกนะโว้ย มันเดินเข้ามากอดกูจากด้านหลัง สาดด ขนลุกเจือกเลยกู อยู่ๆเมิงนี้เล่นบทรักซะกูเกือบเคลิ้ม เอาก็เอาว่ะ กูเลยอาบน้ำให้มัน มันนี่เหมือนเด็กว่างาย สระผมให้ ถูหลัง กูกับมันอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน สาดดด กูลืมไปสนิทว่าไอ้น้องเจ้ากรรมกูไม่ได้ไปโรงเรียน มันนี่นั่งมองกูเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมไอ้ทิง ทำท่าหัวเราะกันคิ๊กคักกันสองคน แต่เมิงหัวเราเดี๋ยวเมิงก็ไปฟ้องพ่อ ฟ้องแม่
----พี่เข้าไปทำอะไรกันสองคนอ่ะ
+++ เป็นเด็กอย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ดิ
----- ไม่ได้ยุ่ง แต่จะฟ้องแม่
+++ ถ้าเมิงฟ้องนะเมิงโดนกูแน่
เก่งว่ะเมิง หนูกูนี่กลัวเมิงกว่ากลัวกูอีก หลังจากอาบน้ำเสร็จกินข้าวตอนเช้าก็ออกไปเที่ยวกับมันที่เก่าๆ ไปเดินตลาดชายน้ำ กินหอยทอดไปเดินริมชล ไปที่เก่าแต่ความรู้สึกเหมือนเดิมมันแปลกไหม  หรือว่าเพราะมีเมิงว่ะ เที่ยวเสร็จต้องเก็บของให้มันกลับบ้านอีกซวยเลยกู มันนี้น้ำตาเข้าน้ำตาออก กูเห็นเมิงตาแดงตอนขึ้นรถเเมย์

+++

[zaza79]

มาอัพแล้ว เย้ๆ นึกว่าซ่าจะต้องลงแดงตายซะแล้ว หึๆ

พี่ทิงนี่ก็เว่อร์เนอะ แค่ไม่ได้อยู่กับพี่โน๊ตแค่แปบเดียวก็น้ำตาคลอแล้ว เหอะๆ

[note23_naruto]

19 ตุลาคม 48
......เฮ้อ ชีวิตกูช่างน่าเบื่อว่ะ ไม่มีเมิง เวลาที่ผ่านไปวันๆ เหมือนไม่มีความหมายอะไรเลย ทั้งที่ตัวกูเองยังมีชีวิตอยู่ ทุกวัน ทุกๆ วัน เวลา 2 ทุ่ม กูต้องนั่งรอคนโทรศัพท์ที่ยาวเป็นหางว่าว ทำไมกูไม่เกิดมารวยบ้างว่ะ เมื่อก่อนโทรตู้ก็ว่ามันถูก แต่ตอนนี้โทรศัพท์มือถือมันแข่งกัน เลยได้โทรถูกแต่กูไม่มีเงินที่จะจ่ายเลยต้องอาศัยโทรเป็นนาทีเอา แต่มันก็ต้องรอเพราะว่ามีคนคิดแบบกูเยอะเซง แต่ยังไงกูก็รอได้ โทรคุยกันแค่ไม่กี่คำ ถามแค่เป็นไงวันนี้ กินข้าวยั้ง และก็คุยโน้นนี่ ลงท้ายด้วยกูคิดถึงเมิง มันก็นะพอกูพูดปั๊บ มีการทันทีต้องตอบกูด้วย "คิดถึงเหมือนกันที่รัก" สาดกูแทบอ๊วก แต่กูก็ชอบ ความรู้สึกมันขัดๆกันไหมว่ะ
..... โรงเรียนเปิดวันที่ 24 แต่เมิงกลับวันที่ที่ 23 ทำไมมันทรมานเมิงแบบนี้ว่ะ คิดแล้วมันก็น่าสงสารว่ะ กลับมาครั้งก่อนเมิงตัวดำโครต ผอมอีก แต่ที่กูสังเกตุ เมิงมีกล้ามขึ้นเยอะด้วยแหะ ๆ กูคิดอะไรกับเมิงอยู่ว่ะ  ก็มันช่วยไม่ได้นี่หว่า ไหนก็ไหนๆแล้วเมิงทำให้กูเป็นแบบนี้เอง กูได้นั่งแต่นับรอวันที่เมิงจะกลับ นี่แค่เดือนกว่าๆ ที่กูไม่มีเมิงกูทรมานขนาดนี้แล้วอีกต่อไปถ้าเมิงไปจากกูจริงๆ กูจะเป็นยังไงว่ะไม่อยากคิดเลยว่ะ
.......ใครหลายคนบอกว่าความรักเป็นแบบโน้นแบบนี้แต่สำหรับกูมันใช่เลยว่ะ สิ่งที่กูสัมผัสอยู่ตอนนี้มันคือความสุขหรือเปล่าแต่ถ้ามันเรียกว่าความสุขมันก็คงดีที่สุดเท่าที่ตัวกูเคยสัมผัสมา การได้อยู่ใกล้การได้ทำอะไรให้มันมีความหมายมากมายและลึกซึ้ง ถึงแม้แต่ตัวกูยังอธิบายมันออกมาไม่ได้เลย เวลามันช่างผ่านไปไวจริงๆ นี่กูจะขึ้น ม.6 แล้วหรอว่ะเนี๊ยะ มาได้ไกลขนาดนี้แล้วหรือว่ะ เมื่อก่อนกูไม่เคยมองเห็นอนาคตตัวกูเองเลย มีชีวิตอยู่ไปวันๆ ใกล้จะปีใหม่อีกแล้วอีกแค่ 2 เดือนและหลังปีใหม่ก็เป็นวันเด็ก และเดือนต่อไปคือเดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก กูคิดไว้แล้วว่าในเดือนนี้กูจะบอกรักมัน ให้มันรุ้กันไปเลยว่ามันจะรู้สึกแบบเดียวกับกูหรือเปล่า มันมั่นใจในคำตอบของตัวมันเองมากแค่ไหน แต่สำหรับกู ตัวกูมั่นใจในคำตอบของตัวเองเสมอ เมื่อก่อนกูเป็นคนรังเร แต่เมื่อเจอเมิงกูต้องกลายเป็นคนมั่นใจ เพราะเมิงชอบถามโน้นถามนี่ ถามแต่เรื่องปัญหาถ้ากูไม่มันใจเมิงก็จะรู้สึกสับสนกูเลยต้องพูดเพื่อให้เมิงมั่นใจว่าสิ่งที่เมิงทำเป็นสิ่งที่ถูกต้องตลอด ทั้งๆที่กูยังไม่มั่นใจด้วยซ้ำ เฮ้อ .... เมิงเปลี่ยนแปลงกูได้หลายอย่างจริง ๆ กูกะว่าจะทำอะไรให้เมิงในวัน วาเลนท์ไทน์ ซะหน่อย แต่กูก็ยังคิดไม่ออก ให้ดอกไม้หรอ เมิงก็ไม่ชอบ ช็อคโกแลต เมิงก็ไม่กิน แต่กูโครตชอบ คำพูดหวานๆ แค่พูดกับเมิงไม่ถึง 3 ประโยคเป็นต้องทะเลาะกันทุกที เฮ้ออ หนักใจอีกแล้วกู..........

[note23_naruto]

23 ตุลาคม 48
......นี่ก็ปาเข้าไปประมาณตี 1 กว่าแล้วแต่กูยังนอนไม่หลับ ตื่นเต้นว่ะ พรุ้งนี้จะเปิดเทอมใหม่แล้ว ใกล้จะขึ้น ม.6 แล้วเหลืออีกเทอม กะว่าเทอมนี้จะตั้งใจเรียนเพราะกูรู้ตัวว่าเทอมที่แล้วมันไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ เพราะเมิงนี่แหละเข้ามาวุ่นวายกับกู หรือเพราะตัวกูเองว่ะ แต่ก็ช่างมัน ผ่านแล้วผ่านไป
..... พรุ้งนี้เมิงจะมารับกูเหมือนทุกวันเปล่าว่ะ กลัวใจตัวเองว่ะ กลัวเมิงไม่มารับกู เมื่อเช้ากูไปรับเมิงสาย กะว่ายังไงเมิงต้องมา 10 โมงกว่าแหง๋ แต่ผิดพลาดเมิงเสือกมาพร้อมพวกเขา นั่งหน้าหงิก อยู่หน้าโรงเรียน แค่กูถึงเท่านั้นเองทำเป็นสะบัดสะโบกนะเมิงพูดจาประชดประชัน
+++ เพิ่ง 10 โมงกว่าเมิงจะรีบทำไมว่ะ
...... เออ กูขอโทษ แล้วเมิงรอกูนานยั้ง
+++ ไม่นานว่ะแค่ 3 ชั่วโมง 20 นาที กับอีก38 วินาที......เอาทำท่าเอามือจิ้มนาฬิกาข้อมือแถมทำหน้าตาออกแนวกวนตีน
..... เมิงงอนกูแงะ
+++ เปล่า กูไม่ใช่ตุ๊ด สาดด
..... แล้วเมิงจะกลับยั้ง หิวข้าวว่ะเมื่อเช้ายังไม่ได้กินข้าวเลยกู
+++ เรื่องของเมิงท้องเมิงไม่ได้ติดกับกู
...... เมิงจะกลับไหม เงียบ.... จะกลับยั้ง....เงียบ.... เมิงไม่กลับกูกลับ หันหลังเลยกูเดินยังไม่ถึง 3 ก้าว ปัก! อะไรนิ่มโดนหัวกูว่ะ หันมาดู อ่าวขนมปังสังขยา แต่ที่ติดที่หัวกูคือใส้สังขยาที่มันกระจายตั้งแต่หัวกูยันเสื้อกูด้านหลังนี่ มีแต่ใส้ขนมหันไปมองมัน ทำหน้าตานิ่งๆ กินขนมปังสังขยาเต็มปาก สาดดด เมิงกูอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอเมิงตั้งเป็นเดือนแต่เมิงกลับมาทำแบบนี้กับกูใช่ไหม หันหลังกลับเดินต่อกู ไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้น รีบจั้มเลยกู ปัก! ที่นี้เองมาทั้งกล่อง หันหลังกลับไปเห็นมันยืนหน้าบึ้งอยู่ข้างหลัง

[note23_naruto]

สิ่งแรกที่อยากขอโทษทุกๆ คนที่คอยอ่านบันทึกของผมอยู่ ช่วงนี้มันเศร้าๆหนะครับ เพราะมีเรื่องหลายอย่างเข้ามาให้แก้ไมหวัด ไม่ไหว ทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่ปนกันไม่รู้จะจบสักที  แหะๆ ผมระบายเกินไปหรือเปล่า

[zaza79]

สิ่งแรกที่อยากขอโทษทุกๆ คนที่คอยอ่านบันทึกของผมอยู่ ช่วงนี้มันเศร้าๆหนะครับ เพราะมีเรื่องหลายอย่างเข้ามาให้แก้ไมหวัด ไม่ไหว ทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่ปนกันไม่รู้จะจบสักที  แหะๆ ผมระบายเกินไปหรือเปล่า

หืม... ถ้าไม่สบายใจก็ระบายออกมาก็ได้นะคะ ระบายให้เพื่อนฟัง ระบายให้ครอบครัวฟัง หรือจะระบายให้ซ่าฟังก็ได้ค่ะ ที่สำคัญคืออย่าเก็บความไม่สบายใจไว้คนเดียวจะดีกว่านะ ^^



ว่าแต่... ช่วงนี้พี่โน๊ตแอบอู้ไม่ยอมอัพแฮะ แบบนี้ซ่าต้องลงโทษ!
บทลงโทษนี้มีตัวเลือกด้วยนะคะ
1.โดนซ่าจิ้ม ด้วยตัวนี้ >> (แต่โดนหลายจิ้ม)
2.ซ่าจะส่งพี่โน๊ตไปให้ชาวป่า แล้วให้พวกเขาจับพี่โน๊ตเข้าพิธีอูบุนตู้!
เอ้่า! เลือกเอานะคะ คิดให้ดีๆนะ หุๆ

[THE_DUTCHESS]

ขอโทษนะคับ ชินไม่ได้หายไปไหนนะ  ยังอยู่และคอยติดตามอ่านอยู่นะคับ
แต่ว่าตอนนี้  บางอย่างยังไม่ค่อยลงตัว  โดยเฉพาะอินเตอร์เน็ตหายากมาก
เอาไว้ให้อะไรๆลงตัวมากกว่านี้  เดี๋ยวชินจะมาตามเม้นท์ให้นะคับ
เดี๋ยววันนี้เท่านี้ก่อนนะคับ
โชคดีคับ

ปล.1คิดถึงพี่โน้ตกับน้องซ่านะคับ(ว่าแต่คิดถึงผมกันรึป่าวหนิคับ  ไม่เห็นมีคอมเม้นท์ไหนถามหาเลย  แอบน้อยใจนะเนี่ย)

ปล.2ถึงไม่ถามหาชิน ชินก็จะบอกเองก็ได้  เชอะงอนแล้ว

[zaza79]

ซ่าคิดถึงทุกคนนะคะ! แต่ที่ไม่ถามเพราะว่าเวลาที่ได้เจอกันจะรู้สึกดีใจมากๆน่ะค่ะที่ได้เจอ ^^

[konbah]

มาช่วยดันคับว่าแต่เรื่องราวเค้าไปถึงไหนแล้วเนี่ย
ว่างๆจะตามอ่านนะคับ

[note23_naruto]

มาแว้วว  ขอโทษทุกคนนะครับที่คอยอ่านเรื่องราวของผมอยู่ แต่ว่าผมเพิ่งกลับจากการไปเข้าค่ายอาสาพัฒนามาครับไปสร้างโรงเรียนให้กับน้องๆ สนุกมากครับแล้วภูมิใจด้วย ในค่ายมีเรื่องราวมากมาย การพบเพื่อนเก่าอีกครั้ง มันลำบากใจสุดๆกับการฝืนทำอะไรที่มันไม่อยากทำ แต่มันก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ยืนมองอาคารเอนกประสงค์ที่ทุกคนสร้างมากับมือ ถึงมันจะเป็นอาคารเล็กๆ แต่มันยิ่งใหญ่สำหรับใครหลายๆคน ไม่เคยคิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิต จะได้สร้างอะไรแบบนี้ เฮ้อ....กลับมาแล้วใจหายวาบ คงไม่มีโอกาสได้เจอเพื่อนๆอีกแล้ว ชีวิตวัยทำงานกำลังแทรกเข้ามาในชีวิต ที่ไม่เคยจะได้ประสบพบเรื่องดีๆกับคนอื่นเขา ทิงกูยังมั่นคงกับเมิงเสมอถึงแม้ว่าเวลามันจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่ แต่ขอเพียงแค่สักครั้งที่กู่เจอเมิงหัวใจกูคงเบิกบาน สำหรับกูครั้งหนึ่งในชีวิตได้รักผู้ชายสักคน แต่ต้องมีอันต้องพรัดพรากเหมือนละครน้ำเน่า ไม่กี่วันได้ข่าวเมิงว่าเมิงจะกลับมากูโครตตื่นเต้น แต่ทำไมเมิงกลับเร็วจัง ไหนเมิงเขียนบอกกูว่าอายุ 30 เจอกันนี่กูยังไม่ถึงเลยเมิงกลับมาไวจังว่ะ
แต่ก็ดีกูจะได้ไม่ต้องรอ มันทรมานโครตๆ

23 ตุลาคม 48(ต่อ)
....มันเดินปรี่เข้ามาเหมือนวัวบ้า แต่กูไม่สนเดินต่อจั้มพรวดๆ หมับ! มันกระชากแขนกูอย่างแรง ก่อนที่จะลากกูเดินเข้าไปในโรงเรียนเหวี่ยงกูลงไปนั่งบนเก้าอี้ปูนดังปั๊กก่อนที่จะนิ่งไปกันทั้ง 2 คน ในใจกูสั่นจนหัวใจกูจะเด้งออกมาแต่สิ่งที่เห็นคือไอ้ทิงที่หน้าหงิกจนหน้ามันจะม้วนกลับมาได้อย่างนั้น
+++เมิงเป็นใบ้ไง้ทำไม่พูด อะไรอุดปากเมิงอยู่.........................เงียบได้แต่เงียบกู พูดไรไม่ออก เพราะไม่มีอะไรจะพูดเซงกับการกระทำของมัน ไม่ฟังเหตุผล นึกอะไรก็ทำออกมา สมชื่อเมิงจริงๆ ไอ้ฟายย กูไม่พูดจะทำยังไงกับกูก็ไม่พูด ทีเวลากูมาก่อนเวลาเมิงมาช้า ทีกูมาที่หลังทำหยังกับจะฆ่ากู
+++เมิงจะพูดหรือไม่พูด.....มันถอดเสื้อคลุมกีฬาวางกระเป๋า มันเหวี่งเสื้อคลุมคลอบหัวกู ก่อนที่มันจะเอาหัวมันเข้าใต้เสื้อ
อุ๊บ@#$$#$##@## สาดดด ทำกูอีกแล้ว กูผลักหน้ามันก่อนที่จะเหวี่ยงมือไปโดนหน้ามันสักปั๊ก ดึงเสื้อออกเห็นมันนั่งตูดจั้มเบ้าอยู่ ลุกพรวดเลยกูเดินดิ่งออกนอกโรงเรียน มันลุกพรวดวิ่งตามหลังมาตอนแรกนึกว่ากูซวยแน่ เละแน่กูพรึบเอาอีกแล้ว ไอ้ทิงเมิง มันกอดกูต่อหน้าสาธารณะชนเอาซะแน่น กูแทบหายใจไม่ออก รถวิ่งผ่านไปผ่านมามองกูหยั่งกับตัวประหลาดมันนี่ฉลาดเอาหน้าซุกที่หลังไม่มีใครส่วนกูเป็นโล่กำบังโดนตลอด
..... ปล่อยกูดิ กูหายใจไม่ออกพอแล้วกูจะกลับบ้าน เมิงกลับบ้านเมิงดิไป กูจะรีบไปทำงานปล่อยกู พยายมดิ้นใหญ่เลยกูแต่มันเหนียวแน่นหยังกับตังเม สาดไม่ปล่อยกูเลย ดิ้นสุดๆเลยกู
+++เมิงให้กูกลับบ้านเองแล้วเมิงมาให้กูเห็นหน้าทำไม ....มันคลายมือและปล่อยมือออก ก่อนที่มันจะหลังเก็บกระเป๋าเสื้อคลุม แล้วเดินก้มหน้าผ่านกูไป กูได้แต่มองมันเดินผ่านหน้าไป สาดพูดซะกูน้ำตาแทบจะไม่อยู่ ขอโทษว่ะทิงกูไม่ได้ตั้งใจทำให้เมิงรู้สึกแบบนั้น ความจริงวันนี้กูรอมาเกือบเดือน ก็เมิงหนะทำเชี้ยกับกูก่อน สักพักได้มันหยุดกึก วิ่งตรงมาที่กู เอาแล้วสินึกในใจเมิงเล่นอะไรกับกูอีก แต่มันก็วิ่งผ่านไปเข้าไปในโรงเรียน มองตามมัน สักพักมันก็วิ่งออกมาพร้อมกับถุงขนมปังสังขยาเจ้าอร่อยที่กูชอบ มันยืนใส่มือกู
+++ กูซื้อมาฝากเมิง 2 กล่อง แต่เหลือกล่องเดียวว่ะ มันชี้มือไปที่ กล่องขนมที่เละอยู่กับพื้นอีกกล่อง เมิงเอากินเหอะเมิงชอบกูรู้ พูดเสร็จมันยัดกล่องขนมใส่มือกูพรึบ ก่อนที่มันจะเดินดุ่ยๆ .....กูเซงสุดๆ มองดูกล่องขนม กับสภาพกู เฮ้อ กูไม่อยากกินขนมเลยว่ะ แต่กูอยากอาบน้ำมากกว่า เหลือบมองไปดูมัน มันเดินคอตกอยู่ข้างหน้า กูทำอะไรเนี๊ยะความคิดหลายๆอย่างมันเข้ามารุมกู เหมือนกูเป็นคนบ้า
+++ กูขอโทษษษษษ ....สะดุ้งเลยกูกำลังเหม่อ ไอ้ทิงเมิงทำอะไรเชี้ยๆ อีกแล้ว เสือกตะโกนซะ เดินมาบอกกูก็ได้ แต่ก็แปลกคำว่า"ขอโทษคำเดียว" มันทำให้กูรู้สึกผิดขึ้นมาทันที หลังจากที่มันตะโกนมันก็หันหน้าเดินกลับไปต่อ  แล้วกูมัวมายืนอะไรตรงนี้ว่ะนึกในใจ ความจริงกูต้องเดินไปกับมันดิ ไม่รอช้าเลยกู วิ่งพรวดไปคว้าแขนมัน
..... ทำไมเมิงรีบกลับว่ะ ไปกินข้าวกับกูก่อนดิ หอบแฮกเลยกู มองหน้ามัน หันมันยิ้มแววตาเป็นประกายเลยนะเมิง จากจับแขนมันเลื่อนลงมาจับมือกู หู้ย หน้ากูแดงสุดๆ ใจเต้นตึกๆ อายว่ะ มันเอาแขนเสื้อคลุมเช็ดไส้สังขยาที่ติดอยู่บนหัวก่อนที่มันจะขยุ้มผมปัดทรงให้ เฮ้อ ไอ้บทจะดีก็ดีนะเมิง ไอ้บทจะร้ายกูนี่แทบตามไม่ทัน ผลสุดท้ายลงเอยด้วยผัดไทยใต้ต้นหูกวาง ซัดกันไปคนล่ะ 2 อิ่มไป พอไปส่งบ้านมัน ยังไม่พอลากกูไปเล่นน้ำที่สระต้นมะขามอีก ชุ่มช่ำกันไปก่อนเปิดเรียยน ใกล้เปิดเรียนแล้วกู รู้สึกดีสุดๆ อิๆๆ เหนื่อยว่ะนอนดีกว่า จะได้เจอเมิงเร็วๆ

[konbah]

ยินดีด้วยนะคับอิอิ
น่าอิจฉาจริงๆ

[THE_DUTCHESS]

  รู้สึกช่วงหลังนี้จะเริ่มจูบถี่มากขึ้นนะคับ
เอะอะอะไรก็จูบ  อะไรนิดอะไรหน่อยก็จูบ
ไม่ไหวเลย คู้ข่าวใหม่ปลามันก้แบบนี้แหละเนาะ

บทเกือบอัศจรรย์(ตอนอาบน้ำให้พี่ทิง)  ชินไม่กล้าคิดภาพเลยง่ะ
  เขิน  ใส่กางเกงในตัวเดียว -> อาบน้ำ ->เปียกน้ำ ->...
เหอๆ

ส่วนที่พี่โน้ตบอกว่าพี่ทิงบอกว่าจะกลับมาเร็วๆนี้  เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเลย
ชินขอให้พี่โน้ตได้พบกับพี่ทิงไวๆนะ
และก็หวังว่าจะพบกันด้วยความรู้สึกดีๆเดิมๆที่มีให้แก่กันนะคับ

[zaza79]

เห? พี่ทิงจะกลับมาแล้วหรอคะ? ว้าวๆดีใจด้วยนะคะ ถ้ากลับมาแล้ว อย่าลืมสร้างตำนานรักบทใหม่ แล้วเอามาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ

รออ่านบทวันวาเลนไทน์อยู่นะคะ พี่โน๊ตจะสารภาพรักพี่ทิง... ว้าว~ ตื่นเต้น ><

[note23_naruto]

28 ตุลาคม 48
....เปิดเรียนอาทิตย์แรกนึกว่าจะไม่มีอะไรมากที่ไหนได้ โห่ครูโหดสั่งการบ้านแทบทำไม่ทัน ครูพูดถึงเรื่องการสอบหนังสือเตรียมสอบเอ็นทรานส์ เห่อฟังทีไรสลดใจทุกทีกู ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เรียนที่ดีๆ อย่างที่ใจคิดหรือเปล่า แต่กูว่าคงไม่เพราะทุกวันนี้ตัวเองยังส่งตัวเองเรียนอยู่เลยกู แต่ยังไงไม่ว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนกันว่ะมาตฐานเดียวกันหมดนี่หว่า มันแล้วแต่คน เทอมนี้มีวิชาที่ชอบ คือ ช่างศิลป์สิบหมู่ เป็นวิชาที่กูชอบมาก เห็นอาจารย์บอกว่าจะให้ทำลายกระจกกัด สั่งให้เตรียมกระจกกับลายที่ต้องการไปอาทิตย์หน้า ไม่รู้ว่าจะเลือกลายอะไรดีว่ะ เลยไปเจอหนังสือที่ห้องสมุดเป็นลายไทยสวยดี ก็เลยเลือกลายนี้ แค่คิดกูก็รู้สึกอยากจะทำขึ้นมาและ หมั่นไส้ไอ้ทิง ไม่ต้องจัดการอะไรเลยมีแต่คนมาประเคน กูก็เหมือนกันเลือกลายไว้ให้มัน พอจะเอาไปให้

*** ทิงนี่เราเอามาเผื่อ ทิงชอบลายนี้ไหม หนิง ว่ามันเหมาะกับทิงดีนะ.......น้าน กูเห็นแล้วคิวกระตุกดิกๆ สงส้ยวันนี้มีเรื่องแน่ ยังไม่จบอีกนะ หนิง ตื้อจริงๆคนเขาไม่ชอบยังตื้ออยู่นั่นล่ะ น้ำตาเช็ดหัวเขาเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน ไอ้ทิงมองทำหน้าทำตากวนประสาท ยักคิ้วให้ทีนึ่ง เหมือนทำยั่ว กูเซงงงงงง ในมือที่รูปที่ถ่ายเอกสารมา 2 ใบมีแล้วก็ไม่ต้องเอาเมิง กูดันหันหลังขวับ
+++ เฮ้ย โน๊ต เมิงไปไหนว่ะ มาหากูหน่อย
..... มีไร!
+++ โห่ ไอ้เชี้ย ทำขึ้นเสียงนะเมิง เมิงมาช่วยกูเลือกหน่อย
..... กูไม่ว่าง เมิงก็เลือกดิ
+++ เมิงทำอะไรว่ะ
..... ยืนหายใจไม่ว่างแค่นี้ กูไปล่ะ
+++ ในมือเมิงถือไรว่ะ
..... ภาพที่จะแกะ ทำไม มีอะไร
+++ ไหนกูขอดูดิ
..... ไม่ให้ดู เมิงก็มีจะมาดูของกูทำไม  .....มันเดินดิ่งๆเข้ามาคว้ารูปที่มือ ใครจะไปยอมว่ะ ปล้ำกันได้สักพักแพ้มัน มันดึงไปได้
+++ โห่ เชี้ย สวยดีนี่หว่าของเมิงอันไหนว่ะ
..... รูปนี้ อีกอันกูเผื่อไม่ชอบสรุปของกูหมด
+++ งกว่ะ อันนี้ของเมิง นั้นอันนี้ของกูล่ะกัน หนิงเราได้แล้วอ่ะขอบใจหนิงนะ เราชอบอันนี้มากกว่า
*** แต่เราว่าของเราสวยกว่า นะมันก็คล้ายๆกันดูของเราสิ มันเหมาะกว่าอันนี้อีก ดูมันเชยนะลายนี้
+++ ไม่เหมือน เราชอบลายนี้มากกว่า ถึงมันเชยแต่เราชอบ ขอบใจหนิงนะ
...... หน้าแดงเลยกู แอบดีใจว่ะ แต่สงสารหนิงเหมือนกันหน้าจ๋อยๆ บอกแล้วระวังน้ำตาเช็ดหัวเข่า อิอิ วันนี้ศุกร์พรุ้งนี้วันเสาร์ต้องทำงานแต่เช้าอีกกูนอนดีกว่าเขียนแค่นี้พอเดี๋ยวจะไม่ได้นอนเข้ากู

[zaza79]

คุณมือที่สามออกมาอีกแล้ว รู้สึกมั่นไส้เหมือนกันค่ะ แต่ถ้าคิดให้แหงดี เธอผู้นี้ทำให้เรื่องสนุกยิ่งขึ้น ประมาณว่ารักสามเส้า

[note23_naruto]

31 ต.ค 48
.....ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเรียบง่ายไปเสียจริงๆในช่วงนี้ไม่มีอะไรติดขัดนอกจากเรื่องตังค์ในกระเป๋า เกิดมาทรัพย์น้อยก็อย่างนี้แหละกูทำไงได้ เฮ้อ....ตอนเช้า ไอ้ทิงมารับแต่เช้าเลยเมิง ไม่เช้าเท่าไหร่ก็เป็นปกติของมันแต่กูตื่นสายเองก็เมื่อวานก่อนกูทำงานลูกค้าเข้าโครตเยอะ เดินทั้งวันกูจนขาจะมัดกันได้แล้วมั้งกลับมานั่งนวดขาตัวเองอาบน้ำไม่ได้กินข้าวเลยกูนอนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หลับไปเฉยๆ สะดุ้งอีกทีตอนใกล้จะ 7 โมงหูตาแจ้งเลยกูวิ่งเข้าห้องน้ำลาดน้ำโครมๆ รีบออกมาแต่งตัว เดินออกมาหน้าสิ ไอ้ทิงยืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าบ้าน ดีนะที่กูทำเวลาดีไม่งั้นมีหวังโดนมันสวดบทใหญ่
.....ดิ่งไปโรงเรียนดันลืมของ ไม่วายโดนไม่สวด เกินขาดบ่นแค่นิดเดียว แต่โครตเจ็บ "มีบ้างไหมความรับผิดชอบ" ฟายกูลืมแค่ครั้งเดียวทีเมิงกูไม่เคยพูดเลยพอทีกูด่ากู ตอนเมิงนะลืมหนังสือกับรายงานไว้ที่บ้านเมิง เมิงต้องลากกูไปด้วยทำให้กูส่งช้าพร้อมกับโดนด่าพร้อมเมิงก็ไม่เคยพูดสักแอะ เอออย่าให้ถึงทีกูม้าง กูจะเอาคืนว่าแล้วเหมือนลืมอะไรอีกแต่นึกไม่ออก พอตอนกลางวันเท่านั้นนึกออกทัน วันนี้มีวิชาช่างสิบหมู่ กูลืมเอากระจกกับลายที่จะแกะมา กูไม่กล้าบอกมันมีหวังโดนมันด่าแน่ทำไงดีกู มีหวังโดนครูด่าแน่ กูนะกูไม่น่าลืมเลยรีบเกินไปเปล่าว่ะ ทำได้แค่เพียงทำใจ พอขึ้นห้องถึงเวลาเรียนครูให้เอาของที่สั่งออกมา และแล้วสิ่งที่กูคิดก็เกิดขึ้น
----ใครที่ไม่ได้เอาแบบ กับกระจกมาออกมาหน้าห้อง
.....ใจหายแว้บบบ เลยกูหน้าซีดกำลังจะลุกขึ้นออกไปหน้าห้อง แน่นอนต้องมีพวกไอ้ 4 ต่อยืนยิ้มรอกูอยู่ข้างหน้าแน่
+++ หมับ! เมิงจะไปไหน นี่ของเมิง....อะไรว่ะงง มันล้วงไปในกระเป๋าผ้าของมันพร้อมกับกระจกและแบบที่จะแกะ
..... นี่มันของกูนี่หว่า
+++ เออ กูหยิบให้ตั้งแต่เมื่อเช้าและ ลืมไว้หน้าบ้านนะเมิง นี่แหละคนไม่มีความรับผิดชอบ
........ สาดโดนมันด่าซ้ำซองเจ็บไปถึงตับเลยกู พูดไรไม่ได้ก็กูรั่วเองวันนี้ หลังจากที่พวกไอ้ 4 ต โดนล่าออกจากห้องไปหาอุปกรณ์ถ้าไม่เจอไม่ต้องเข้าเรียนดีนะที่เมิงหยิบมาให้กู ไม่งั้นกูต้องอายเขาแน่ คิดไปอีกแง่ กูขอบใจเมิงจริงๆว่ะ นั่งแกะลายที่ติดกับกระจกไปสักพัก หันคุยกับไอ้นิวแป๊บเดียว ฉึก! สาดดคัดเตอร์เจ้ากรรมดันมาปาดนิ้วกูได้ เลือดหยดติ้งๆ เลยกู เห็นเลือดตกใจชาด้วยเลยยกขึ้นมาดูแบบหน้าแหยๆ
+++ หมับ พ่อเมิงสอนให้ดูไง้ไอ้ฟาย ...อ้าวมันคว้ามือกูไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เฮ้ย ไอ้ทิงดึงชายเสื้อนักเรียนที่หวงนักหวงหนามาซับเลือดกูหรอว่ะ แต่ที่หน้าสนใจกว่าคือ........ก็ไอ้พวกคนในห้องนี้ไง แม่งรุมดูกูใหญ่กูไม่ได้ตายนะเมิง แต่กูว่าคิดไปถนัดเพราะไอ้ที่มันสนใจคือไอ้ทิง กูว่าเขาสงสัยว่าทำไมเมิงถึงทำกับกูแบบนี้แน่เลยว่ะ........(มีต่อนะเดี๋ยวอัพให้นะครับวันหลังขอทำงานให้เสร็จก่อนน้า)