"ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58  (อ่าน 1105820 ครั้ง)

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
สวัสดีครับ
ผมดิว
วันนี้ผมนำเรื่องใหม่มาให้เพื่อนๆอ่านกันนะครับ
หวังว่าเพื่อนๆคงชอบ
ชอบไม่ชอบยังไง ติชมกันได้
ขอบคุณครับ


------- :L2: :L2: :L2: :L2:

สวัสดีครับ
ผม นายทันดาว หรือนายจูน
ผมเป็นวัยรุ่นชายไทย ที่หน้าตาดีคนหนึ่ง(มั้ง) อายุ 18 ปี
ผมก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปครับ...เหล่หญิง....ดื่มบ้างตามโอกาส.....ปากหมาตามกาลเทศะ......เฮฮา.....กล้าได้กล้าเสีย
ใจร้อน (นิดหน่อย) เกเรบ้างตามสถานการณ์......(แต่ส่วนมากจะได้อยู่แนวหลัง เพราะเพื่อนมันบอกว่า มันกลัวผมเสียโฉม เซ็ง)
ผมเป็นคนสนุกสนาน เข้ากับคนอื่นได้ง่าย (รึเปล่า แต่ถ้าสนิทแล้วถึงไหนถึงกัน)
แต่ถ้าไม่สนิทหรือไม่รู้จัก ผมจะไม่ชอบคุยด้วย
แต่ถ้าเข้ามาดีดีก็โอเคนะ
แต่อย่ามาร้ายหรือพูดไม่ดีกับผม ....... ได้ตายไปข้างหนึ่งแหละ



     แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ไม่ธรรมดาสำหรับผม
 คือเพื่อนสนิทของคนหนึ่งชื่อ ไอ้อู๋  มันเคยบอกผมว่า ผมนะน่ารักเหมือนผู้หญิง
 ตัวเล็กๆ ขาวๆ แก้มป่องๆ ตาโตๆ คิ้วเข้มๆ ผมชี้ๆ มันบอกว่าดูแล้วเหมือนทอมมากกว่าผู้ชายซะอีก
และมันก็ยังเคยบอกผมอีกว่า มีผู้ชายมาชอบหรือแอบมองผมบ่อยๆอะไรประมาณนี้แหละ
ผมไม่เชื่อหรอก
จะมีผู้ชายบ้าที่ไหนมาชอบผม เพราะผมเองก็ผู้ชายเหมือนกัน
ผมก็เลยเข้าฟิตเนสเพื่อทำให้ตัวเองเฟิร์มขึ้น
ไปเที่ยวทะเลบ่อยๆเพื่อให้ผิวคล้ำ
จะได้ดูแมนๆ
ได้ผลครับ ผมรู้สึกว่าหน้าอกตัวเองหนาขึ้นกล้ามแขนเริ่มมีบ้าง ผิวก็คล้ำขึ้น
ไอ้อู๋บอกว่าผมดูแมนขึ้นเยอะเลย...ใจเต็มร้อยเลยครับ


วันก่อนมีผู้ชายคนหนึ่ง เข้ามาบอกว่าชอบผมแบบตรงๆเลยครับ
ด้วยความ อึ้ง...ทึ่ง...โกรธ...ตกใจ.....เลยต่อยไปหมัดหนึ่ง....มันล้มทั้งยืนเลยครับ ผมตัวเล็กแต่หมัดหนักนะ ขอบอก
ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่อยู่ดีดีมีผู้ชายเดินเข้ามาบอกโต้งๆว่า ชอบ เลยตกใจ ยั้งหมัดไม่ทัน



มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไปใช่มั๊ยครับ
และอีกหลายๆครั้ง
ผมก็ยังตกใจและต่อยกลับไปทุกราย
มากเข้าก็มีถึงไล่ตะเพิดหรือไล่เตะ......ถ้าเข้ามาแบบแปลกๆเกินไป
เป็นไงชีวิตผมแปลกมั๊ย


และอีกอย่างที่แปลกคือ ............ผมจะร้องไห้เหมือนสั่งได้..........ถ้ามีใครมาพูดดีดี เพราะๆ นุ่มนวลกับผม ตอนที่ผมกำลังกลัว ตกใจ หรือเสียใจ
หรือไม่ก็ตอนที่กำลังโกรธ......ผมเกลียดนิสัยของตัวเองข้อนี้มากเลย
แต่แก้ยังไงก็ไม่หาย
แต่มันจะเป็นแค่กับคนบางคนเท่านั้น....ฟ้ายังพอมีตา

เรื่องส่วนตัวผมไม่ธรรมดาเลยใช่มั๊ยล่ะ

ผมเป็นเด็ก ม.5 กำลังจะขึ้น ม. 6
โรงเรียนต่างจังหวัด แถวภาคใต้ฝั้งทะเลอันดามัน
จังหวัดของผมเป็นจังหวัดเล็กๆ.........แต่สวยน่าดูเชียวแหละ
ผมเป็นคนเรียนปานกลางถึงเก่ง.......ป่าวหลงตัวเองนะ....
ผมมีความสุขและสนุกกับการไปโรงเรียนในทุกๆวัน
เพราะที่นั้น....ผมมีเพื่อนสนิทที่ผมสามารถคุยด้วยได้ทุกเรื่อง........
มีผู้หญิงที่ผมแอบชอบ .....ถึงเค้าจะไปชอบเพื่อนสนิทของผมแทนก็เหอะ
และมีผู้หญิงที่มาชอบผม.....แต่ผมกลับคิดกับเธอแค่เพื่อน
เอ้อ.....ทำไมชีวิตผมมันถึงได้เน่าขนาดนี้


ปิดเทอมแม่ขอให้ผมบวช...........
ผมก็ยอมนะ.........เพราะมันไม่ได้ลำบากอะไร
แต่ผมดันไปบวชตอนที่กำลังจะเปิดเทอมแล้วนี่ซิ
ผมกับคิ้วเลยงอกใหม่ไม่ทัน.........แต่ยังหล่อใช้ได้อยู่


พอผมสึกออกมา.......พ่อกับแม่บอกผมว่า.........

บ้านเราต้องย้ายไปอยู่อีกอำเภอหนึ่ง.เพราะพ่อต้องเปลี่ยนที่ทำงานใหม่

บ้านเราเลยต้องย้ายตามพ่อด้วย

และที่ทำให้ผมช็อคสุดๆ คือ.............ผมต้องย้ายโรงเรียนด้วย........
ย้ายตอนที่กำลังจะขึ้น ม. 6 เนี่ยนะ
 พระเจ้าทำไมโหดร้ายกับผมได้ขนาดนี้...................
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2015 23:31:22 โดย due »

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2665
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
มาเจิมเรื่องใหม่เอิ๊ก ๆ ๆ

อยากอ่านต่ออ่ะ  :o12: :o12: :o12:


ปล. ๆ ๆ กฏบอดอย่าลืมแปะด้วยนะค่าาาา....

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=1049.0

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

sodium_lows

  • บุคคลทั่วไป
  ^
  ^
  ^

  แวะมาเจิมเด็กใหม่เหมือนกันคับ โทษฐานเดะใต้เหมือนกาน  :laugh:

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...อะ +1 ให้เป็นกำลังใจ ให้น้อง..ทอม  ตัวเล็กๆ ขาวๆ แก้มป่องๆ ตาโตๆ คิ้วเข้มๆ ผมชี้ๆ..ใช่เลย
...พยายามสะกดคำให้มันถูกๆๆ นะจ๊ะ บางตัวพี่นั่งนึกว่ามันคืออะไร บางทีมันนึกไม่ออก
...มาเล่าบ่อยๆๆ นะเป็นกำลังใจให้จ้า..ชื่อเรื่องแบบนี้ มันจะสมหวังกันไหมหว่า...
 :L2:

ออฟไลน์ August_lovers

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-3
น่าจาสนุกนะคับ ชอบๆ
แต่มะเหนมี"บทพูด" เรยแหะ
เจิมคับผม จาคอยติดตามเน้อ^^

ออฟไลน์ 0nePiece

  • ++..ชีวิตไร้รัก..++
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
เข้ามาเจิมด้วยคน อิอิ
เด็กใต้เหมือนๆๆกัน
มาลงบ่อยๆๆนะครับ
รออ่าน

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
“นายชื่อจูน ใช่มั๊ย” เธอรู้อีกแล้ว
“อืม” ผมเองก็มีมารยาทซะเหลือเกิน….. ก็บอกแล้วไงว่าผมพูดไม่เก่ง แต่รักหมดใจ…อิอิ
“แจนบอกนะ…นายเพิ่งสึกมาเหรอ” พูดมากจริง
“อืม…เราสึกมาได้ไม่ถึงอาทิตย์เลย” ผมพูดประโยคที่ยาวที่สุดแล้ว
“พูดได้มากกว่า อืม แสดงว่าเริ่มมีพัฒนาการที่ดีขึ้น” เธอคนนี้แรงใช่เล่นครับ
“…..” ยิ้ม
“แล้วไม่คิดจะถามชื่อเราบ้างเหรอ”
“อืม…แล้วเธอชื่อไรล่ะ”
“พิม….ดีใจที่รู้จักนะ” เหรอ
“อืม… ยินดี” พิมพ์เป็นผู้หญิงตาตี่ ผิวขาว ผมยาวเป็นลอนสวยตามธรรมชาติ พูดเก่ง (มาก) ตัวสูง ท่าทางกวนโอ๊ยใช่ย่อย
“แล้วเดี๋ยวจะแนะนำเพื่อนๆในห้องให้รู้จักนะ”
“ขอบใจ…ห้องน้ำอยู่ไหน”
“ชั้นนี้ห้องน้ำหญิง…ผู้ชายชั้นสามนะ”
“ ขอบใจ ”


ผมมาเข้าห้องน้ำ…จนกระทั่งได้ยินเสียงกริ่งเข้าแถว
แต่วันแรกผมก็โดดแถวซะแล้ว
ก็คนมันไม่รู้จักใครอ่ะ ก็เลยขี้เกียจ

ก่อนที่นักเรียนจะแยกย้ายกันเข้าห้องเรียนผมก็รีบกลับห้อง
กะว่าพอเพื่อนร่วมห้องเข้ามาถึงก็จะเห็นผมนั่งหล่อ หัวล้าน ไม่มีคิ้ว อยู่แล้ว
แต่ระหว่างทาง
“เอ๊ะ… นายอ่ะ… ทำไมไม่ลงไปเข้าแถว” โดนเข้าแล้วไง
“…….” ผมยกมือไหว้ครูคนนั้น แต่ไม่ยอมพูดอะไร
“ครูไม่เคยเห็นเรามาก่อนเลย…เด็กใหม่เหรอ”
“ครับ …ผมเพิ่งมาเรียนวันนี้วันแรก”
“เรียนห้องไหนล่ะ”
“6/11 ครับ”
“อืม…พอดีเลย คาบแรกครูก็สอนห้องนี้ด้วย งั้นไปช่วยครูยกหนังสือหน่อย ”
“ครับ”
ก้าวแรกที่ผมก้าวเข้ามาในห้องเรียน…..

“อ้าว ทุกคนนั่งที่เรียบร้อยได้แล้ว” แล้วนักเรียนที่น่ารัก (แหวะ)ทุกคนก็กุลีกุจอกันนั่งประจำที่ตัวเอง………

ฝันไปเถอะครับว่าพวกเค้าจะทำอย่างนั้น
พวกเค้าหันมาฟังครูพูดจบ ก็หันไปคุยกันเองต่ออีก
ไม่ได้สนใจครูหรือผมเลย
“ครูบอกให้นั่งที่ไง…อย่ามาลองของกันตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก…ขอร้อง” ครูเพิ่มระดับความเข้ม
“โธ่… ครูจะเข้มไรกันนักกันหนาตั้งแต่วันแรก” พูดไปได้นะมึง แต่ไม่รู้ใครพูด
“ใช่…วันแรกเค้าให้นักเรียนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันหรอกครู…อย่าเครียด” ไม่เบาเลยนะมึง
“พวกนายไปนั่งที่เลย หนวกหูจริงๆ” พิมพ์พูด (หรือตะคอก) ขึ้นบ้าง
“เรื่องของคน แม่มดไม่เกี่ยว” แน่ใจกันเหรอคร้าบ ว่านี่นักเรียน ม.6 จริงๆ แต่ดูไปดูมาพิมพ์ก็เหมือนแม่มดจริงๆด้วย
“ไอ้เสกบ้า…..ปากเสียตั้งแต่วันแรกเลยนะแก”
“ทำไม จะทำไม แบร่ๆๆๆๆๆ ยายแม่มด” คนที่ชื่อเสก ก็คนที่บอกว่าครูจะเข้มไรกันนักกันหนาตั้งแต่วันแรกนั่นแหละครับ  มันไม่ยอมพิมพ์ มันยังคงยอกย้อนกับพิมพ์ต่อ
เสกเป็นผู้ชายผิวคล้ำนิดหน่อย ตัวเล็กกว่าผมนิดเดียว
ตาโต มีเขี้ยวด้วย ยิ้มที่ก็น่ารักดี แต่อย่าให้พูดออกมานะ น่าจะเป็นหัวโจกนะ
ผมก็ยังคงยืนอยู่หน้าห้อง ข้างๆโต๊ะครู ส่วนตัวครูเองไปนั่งดูเอกสารอะไรของแกก็ไม่รู้
ไม่มีใครสนใจกูเลย

“ทุกคนเงียบ และกลับไปนั่งที่ของตัวเองกันได้แล้ว” เสียงหวานใสดังขึ้น ห้องก็เงียบเลยครับ
ดูท่าทางเธอคนนี้จะมีอิทธิพลน่าดู…..ก็เธอน่ารักนิครับ
ว่าแต่ทำไมเด็กมาเรียนน้อยจัง
“ครูครับ…วันนี้เด็กมาเรียนน้อยเหรอครับ” ผมว่าผมเริ่มอยากรู้อยากเห็นแล้วนะ
“เปล่าหรอก…ทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละ”
ผมกวาดสายตมองทุกคน…..
หญิง….1 2 3 4
ชาย…...1 2 3 4 5
ห๊า! ห้องเรียนมีเด็กทั้งห้อง 9 คน รวมทั้งผมก็เป็น 10 คน
จะบ้าเหรอ ห้องเรียนมีเด็กสิบคน
อือ     ทำได้อย่างเดียว ทำใจ แต่ก็ดี ไม่วุ่นวาย

ผมว่าตอนนี้ผมเริ่มมีตัวตนในสายตาของเพื่อนๆในห้องบ้างแล้ว
ทุกคนเริ่มหันมามองผม แล้วหันไปคุยหรือจริงๆก็คือ ซุบซิบกันนั่นเอง

ห้องนี้กว้างมาก แต่เด็กน้อย เลยนั่งกันเป็นแถวตอนเรียงหนึ่ง
ผู้หญิงนั่งติดฝาผนังฝั่งหน้าต่าง
ส่วนผู้ชายนั่งติดฝาผนังฝั่งประตู
แล้วลองคิดดูครับว่าตรงกลางห้องมันจะกว้างขนาดไหน
ผมว่าเกือบเป็นสนามฟุตบอลได้สบายๆเลย
เวลาคุยกันทีก็แทบจะต้องตะโกนกันเลยทีเดียว
กลัวนั่งใกล้กันแล้วจะกัดกันรึเปล่าก็ไม่รู้
เอ้อ ผมจะรอดไปจากโรงเรียนประหลาดๆนี่รึเปล่า


“ครู….นั่นใครอ่ะ” เพิ่งเห็นกูเหรอ ผมว่ามันคือไอ้เสกนะ มันนั่งแถวที่สี่
“ที่นี่โรงเรียน….ไม่ใช่วัดนะครู… ไม่รับบวชพระ” และพวกมันก็หัวเราะกันทั้งห้อง

ไอ้คนพูดมันนั่งแถวสุดท้ายครับ
และเป็นคนๆเดียวกับที่พูดกับครูว่า วันแรกเค้ามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน  สงสัยเป็นลูกคู่ไอ้เสก เห็นเสริมตลอด
ผมไม่อยากเถียงกับพวกมัน ….. เลยได้แต่ยืนมองหน้าไอ้ลูกคู่
ผมว่ามันหน้าตาดีนะครับ ไม่สิ มันหล่อเลยแหละ
ตัวสูง
รูปร่างได้สัดส่วน
ผิวขาว
ปากแดง
ที่สำคัญแก้มยุ้ย เหมือนผมเลย
ปากก็เจ่อนิดหน่อย เจ่อแบบน่าจูบอ่ะครับ  ผมแค่บรรยายในสิ่งที่ผมเห็น แต่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ
ตามันสวยมากครับ
ผมว่าผมคงจ้องมันนานเกินไปแล้วล่ะ
“มองไรของมึง” นั่นไงครับ
“มองไปเรื่อยๆ….”
“อยากมีเรื่องรึไง”
“แล้วแต่….” มันลุกจากเก้าอี้เลยครับ
“พอเลยๆ ทั้งสองคนนั่นแหละ จะทะเลาะกันทำไม เรียนห้องเดียวกันแท้ๆ”
“ครับ” ผมถอยหลังมานิดหนึ่ง
“กลับไปนั่งที่” ครูพูดกับมัน ดูมันฮึดฮัดนิดหน่อย แต่ก็ยอมกลับไป

“เจน บอกชั้นหน่อย” ครูหันไปพูดกับ …… คนทีน่ารักนะครับ เธอชื่อเจนนั่นเอง
เป็นหัวหน้าห้องซะด้วย
ครบเลย สวย เก่ง กล้า น่าเกรงขาม มีความเป็นผู้นำ
คุณสมบัติน่าจะเป็นแม่ มากกว่าเป็น ……..
ตรงสเป็คผมเลย จองได้ป่าวหว่า
“นักเรียนทำความเคารพ” เสียงน่ารัก ช่างไม่แตกต่างจากหน้าตาเอาซะเลย
ผมว่าหูผมเริ่มดำแล้วนะ
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีทุกคน…. วันนี้เปิดเทอมวันแรก เตรียมตัวพร้อมสำหรับการเรียนปีสุดท้ายของการเป็นเด็กมัธยมกันแล้วนะ อย่าลืมกันว่าปีนี้พวกเธอทุกคนต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยกันด้วย  เพราะฉะนั้นอย่ามัวแต่เล่นกันอยู่…..แล้ว”
“สาธุ….” ผู้ชายนั่งแถวแรกพูดขึ้น ฮากันทั้งห้องเลยครับ
“นายเวย์….” ครูพูดเสียงเข้ม  ผมว่าครูที่นี้สนิทกับนักเรียนมากเลย
ดูได้จากครูจำชื่อเล่นของเด็กได้หมดเลย
“ขอโทษครับ”
“สมน้ำหน้า”
“เรื่องของคน แม่มดไม่เกี่ยว กลับไปขี่ไม้กวาดของเธอเลยไป”
“ไอ้เวย์บ้า”
“พอๆๆ วันนี้ห้องเราจะมีสมาชิกใหม่หนึ่งคนนะ เค้าเพิ่งย้ายมาจากต่างอำเภอ >>>>เธอแนะนำตัวกับเพื่อนๆซะสิ”
“สวัสดีครับ ผมนาย…….ชื่อเล่นจูนครับ ผมย้ายมาจากโรงเรียน……”
“เสียงนายเพราะนะ” ผู้ชายนั่งแถวสองแซวผม
“……”ผมได้แต่ยิ้มรับ แต่ไม่พูดอะไร
“พวกเราก็รู้จักนายจูนกันแล้ว งั้นต่อไปเราก็มาแนะนำตัวกันให้เพื่อนใหม่รู้จักเราบ้าง เริ่มจากครูล่ะกัน ครูชื่อ……เรียกสั้นๆว่าครูพัฒน์ล่ะกัน ครูเป็นที่ปรึกษาของห้องนี้ด้วย มีไรบอกครูได้ทุกเรื่อง….งั้นต่อไปเริ่มจากเธอล่ะกัน”
“เราชื่อกานต์” ตัวผอมจัง
“เจน” คนสวยของผม
“ตูน” ท่าทางเหมือนจะดุ
“พิมพ์” แม่มด ฮิฮิฮิ
“………..” มันเงียบครับ ก็ไอ้มันที่เกือบจะมีเรื่องกับผมไงครับ
ตัวปัญหาจริงๆ
“บอกชื่อเพื่อนไปสิ….” ครูพัฒน์บอกมัน เพราะมันเป็นคนสุดท้ายของแถวผู้ชาย
“ก็เริ่มจากข้างหน้าก่อนสิครู”
“เรื่องมากจริงๆ....เอาๆๆ เริ่มจากแถวหน้าก่อน บอกชื่อเพื่อนไป”
“เวย์” ท่าทางเหมือนจะคบไม่ได้
“สองครับ” ท่าทางคนนี้คบได้หน่อย ดูเหมือนผู้เหมือนคนที่สุดแล้ว
“ปาล์ม” หน้าตาเหมือนคนยังไม่ตื่นนอน พูดเสร็จมันก็ฟุบไปกับโต๊ะอีก
“เสก” ไอ้นี่หัวโจก
“……….” คนสุดท้ายเงียบ ไอ้ตัวปัญหาอีกแล้วคับ
แล้วทุกคนก็หันไปมองที่มัน
ดูเหมือนมันจะเดือดร้อนขึ้นมานิดหนึ่ง แค่นิดหนึ่งจริงๆ
“ก็ผมไม่อยากรู้จักกับมัน” อ้าว ไอ้นี่
“กูเองก็ไม่ได้อยากจะเป็นเพื่อนกับมึงนักหรอก” ความอดทนของผมหมดลงแล้วครับ
ผมพูดจบมันก็เดินตรงดิ่งมาที่ผมเลย
ผมก็ไม่ยอมหรอก
แต่ไอ้เสกกับไอ้ปาล์มจับมันไว้ก่อน
ส่วนผมครูพัฒน์ขวางไว้’
“พอๆๆๆ….วันแรกก็จะมีเรื่องกันแล้วเหรอ….ไม่ต้องรีบตั้งแต่วันแรกหรอก ยังอยู่กันอีกนาน…เก็บไว้วันหลังก็ได้” ผมว่ามันทะแม่งๆนะครับครูพัฒน์
“จูน นายไปจัดการหาเก้าอี้ โต๊ะ มานั่งซะ มีไรบอกครูได้”
“ครับ”
แล้วแกก็ออกจากห้องไปเลย
ผมรมณ์เสียตั้งแต่วันแรกเลย
ไปหาโต๊ะนั่งดีกว่า



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 11:05:14 โดย due »

ออฟไลน์ NUTTYZERO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1044
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
ว้าววว....ชักจะเริ่มสนุกแล้วสิ

มาต่อไวๆนะครับ  :angry2:

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"อย่ามาทำหรอย (อย่ามาเซี้ยว)กับกู เพราะมึงถ้ามึงทำอย่างนั้นจริง มึงจะอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน"
"หลีก...กูมีอะไรต้องทำ...ไม่มีเวลามาไร้สาระกับมึง"
"กูขอเตือน....."
"งั้นกูต้องขอบใจมึงรึเปล่า"
"ปากดีให้ตลอดเหอะมึง"
"หลีก...กูจะไปขนโต๊ะ เก้าอี้"
"กูว่าเตรียมเก็บกระเป๋า...ย้ายโรงเรียนดีกว่ามั้ง"
"ฮึ" แล้วผมก็เดินกระแทกไหล่มันออกมาเลย

พักเที่ยงผมทานข้าวเสร็จก็รีบกลับห้องเลย
เพราะไม่รู้ว่าจะไปไหนดี
แต่ผมคิดผิด เพราะเข้ามาถึง
ผมก็เห็นไอ้ตัวปัญหานั่งอยู่แล้ว
ซวยจริง
ผมกำลังจะเดินออก

"ป๊อดเหรอเมิง"
"........." ผมไม่พูดตอบ แต่เดินไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง
มันเดินกะเท่เร่มาหาผมเลย
เกลียดไอ้น้ำหน้าอย่างนี้จริง
"มึงอยากรู้ชื่อกูจริงเหรอ" กูบอกมึงตอนไหน
"เฉยๆว่ะ...อยากบอกก็บอก...ไม่อยากบอกก็เรื่องของมึง"
"จำไว้...กูชื่อโจ๊ก....โจ๊ก...." มันบอกพร้อมกับตบแก้มผมเบาๆ
เหมือนกับเป็นการหยอกล้อ แต่จริงๆผมว่ามันต้องการแสดงให้ผมรู้ว่ามันอยู่เหนือผม
แล้วมันก็เดินไปเลย
"ซักวันหนึ่งมึงต้องเละเป็นโจ๊กเพราะมือกูแน่มึง...ไอ้โจ๊ก"



















CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






gypsy

  • บุคคลทั่วไป
 :mc4: ฉลองเรื่องใหม่

น่าติดตามมาก

ใครจะคู่กับน้องจูนน้อ

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
เมื่อวานวันแรก ก็หวิดจะมีเรื่องกับไอ้บ้านั่นไปแล้ว
แล้ววันนี้ล่ะ มันจะเป็นยังไง


คิดถึงเพื่อนที่โรงเรียนเก่า
คิดถึงโรงเรียนเก่า
คิดถึงความสุขเก่าๆ
แล้วเมื่อไรผมจะชินกับโรงเรียนประหลาดๆนี่หล่ะ


ผมเป็นคนชอบเขียนบันทึก
เพราะมันช่วยให้ผมจดจำอะไรได้มากขึ้นและยาวนานขึ้น
เอ้อ...ไม่อยากเดินเข้าโรงเรียนเลย




"จูน........เมื่อวานเป็นไงบ้าง" วันนี้ผมก็ยังคงมาเรียนพร้อมกับแจน
"ก็เรื่อยๆ...."
"รู้จักเพื่อนหมดทุกคนยัง"
"อืม"
"แล้วสนิทกับใครบ้างยัง"
"ยัง"



"จูน" ผมหันไปดูใครเรียกผม......สองนั่นเอง
ส่วนแจนเพื่อนเธอก็มาพอดีเหมือนกัน ...น่ารักซะด้วย
ผมว่าโรงเรียนนี้ผู้หญิงหน้าตาดีเยอะนะ
แจนกับเพื่อนเดินออกไปแล้ว เสียดายผมยังไม่รู้จักเลย
"มาแต่เช้าเหมือนกันนะจูน"
"อืม...." ผมตอบสอง แต่ยังมองตามเพื่อนของเจนอยู่
"มองซะเหลียวหลังเลยนะ"
"ป่าว...ก็น่ารักดีนิ"
"อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย.....เดี๋ยวก็ได้มีเรื่องกันอีกหรอก"
"ยังไง"
"ก็อ้อย....เธอชื่ออ้อย...เค้าเป็นตัวแทนรำไทยของโรงเรียนบ่อยๆ"
"อืม " มิน่าสวยน่าดูเลย
"แล้วอ้อยก็ยังเป็นแฟนกับโจ๊กด้วย"
"แฟนไอ้บ้านั้นอ่ะนะ"
"ใช่....พวกเค้าคบกันมาเกือบปีแล้ว....เราไม่อยากให้นายไปยุ่งกับอ้อย..."
"ไม่หรอก....เราแค่มองว่าเค้าน่ารักดี....ไม่มีไรหรอก...ยังไงก็ขอบคุณนะที่เตือน"
"ไม่เป็นไรหรอก....ที่จริงโจ๊ก....ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก...."
"เหรอ...." แต่มันช่างตรงกันข้ามกับที่ผมเจอนะ
"เข้าห้องเรียนกันเหอะ"
"อืม"




เวลาแปดโมง

"จูนไปเข้าแถวกัน" สองชวนผมไปเข้าแถวด้วย
"เดี๋ยวตามไป... เราไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"อืม ตามไปนะ"


ผมกำลังเดินไปห้องน้ำ
"จะโดดแถวอีกเหรอคุณเด็กใหม่" ทายสิครับว่าใคร....ไอ้เสก
"....." เรื่องของกู
"พวกมึงไปเข้าแถวกันก่อน" มันหันไปบอกเพื่อนของมัน


"มึงจะไปห้องน้ำเหรอ"
"อืม"
"กูไปด้วยคนสิ.... วันนี้ไม่อยากเข้าแถว...ไอ้โจ๊กไม่อยู่"
"กูไปห้องน้ำ...แป๊บเดียว....เดี๋ยวก็จะลงไปเข้าแถว"
"นานะ...มึงช่วยโดดแถวอยู่เป็นเพื่อนกูหน่อยนะ"
"แล้วคู่หูมึงไปไหนซะหล่ะ" ไม่ได้สนใจหรอกครับ แค่สงสัย
"มันมาสาย....กว่ามันจะมา เค้าก็เข้าห้องเรียนกันแล้ว"
"แล้วเกี่ยวไรกะกู"
"เพื่อนขอให้ช่วยแค่นี้ไม่ได้เหรอ"
"เพื่อน?"
"อ้าว....ก็มึงกับกูเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ...."
"เหรอ?"
"นานะ...มึงโดดกะกูหน่อย"
"อืม" ใจง่ายจังกู



ผมเข้าห้องหลังเพื่อนๆแป๊บเดียว
เข้ามาถึงก็.......
"มึงหายหัวไปไหนมาไอ้เสก..." ทายสิครับว่าใคร
"กูไปห้องน้ำกับไอ้จูนมา....ก็กูไม่อยากเข้าแถว....เลยโดดแถวกับมัน"
"นี่มึงเห็นไอ้เด็กใหม่....ไอ้หน้าอ่อนนี่สำคัญกว่ากูเหรอ" อะไรของมัน
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะไอ้โจ๊ก... ก็มึงมาไม่ทันแถว....กูไม่อยากเข้าแถวคนเดียว..."
"ไร้สาระ...งี่เง่า....ปัญญาอ่อน" อันนี้ผมพูดเองครับ.... ผมว่าไอ้บ้านี่ต้องเป็นคนขี้อิจฉาแน่เลย
"มึงว่าอะไรนะ...ไอ้หน้าอ่อน"
"ก็อย่างที่มึงได้ยิน"
"ถ้ามึงไม่มีเรื่องกับกูจริงๆ....มึงจะอยู่ที่นี่อย่างไม่มีความสุขใช่มั๊ย"
"ยังไงก็ได้"
"พอเหอะ... อย่ามีเรื่องกันเลย" สองเข้ามาห้ามครับ
"มึงอย่ามายุ่ง..ไม่ใช่เรื่องของมึง" แล้วมันก็ผลักสองออกไป แต่คงแรงไปหน่อยสองถึงกับล้มไปเลย
"โครม!!!!!!" สองล้มไปชนโต๊ะจนล้ม
"เอ๊ย มึงมันไม่มากไปหน่อยเหรอ" ผมเริ่มเดือดครับ....มันงี่เง่าได้ขนาดนี้เลยเหรอ


เพื่อนๆในห้องก็ต่างตกใจ
"เป็นไงบ้างมึง ไอ้สอง" ไอ้ปาล์มเข้าไปดู
"ไม่เป็นไร" มึงยังบอกว่าไม่เป็นไรอีกเหรอ

ผมยืนจ้องหน้าไอ้คนงี่เง่านี่อยู่....ผมว่ามันก็รู้สึกผิดนะที่ทำกับสอง....หรือผมจะมองมันในแง่ดีเกินไป
"ไอ้ปาล์ม เวย์ พวกมึงพาสองไปห้องพยาบาล"

แล้วสามคนก็ลากกันไปห้องพยาบาล
""
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 11:12:38 โดย due »

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...คู่นี้ ท่าทางจะดุเด็ดเผ็ดมัน นายเอกลุ๊คใหม่ หัวโล้น
...เอ...แต่จำได้ว่าเพื่อนๆๆมันจะให้จูนอยู่ข้างหลังเสมอตอนมีเรื่องนี่หว่า กลัวจูนจะช้ำ
...แต่พอย้ายมาอีกโรงเรียน จะเป็นนักบู้หน้าหวานซะแล้ว สนุกดีนะ น่าติดตาม
...อีกอย่างโรงเรียนนี้น่าอยู่มากๆๆ นักเรียน 10 คนต่อห้อง เหมือนรร.อินเตอร์เลย
...มาลงบ่อยๆๆ เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:

ออฟไลน์ NUTTYZERO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1044
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
 :laugh: :laugh: เริ่มสนุกขึ้นมาอีกแล้วสิเนี้ย



มาต่อไวๆนะครับ (ไม่มีคำบรรยายใดๆเกินกว่านี้)  :z1:

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2665
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
ปัด ๆ ๆ ๆ  ฝุ่นนั่งรออ่านด้วยคน  :z2:

ออฟไลน์ meduza

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-0
คนไหนเป็นพระเอกเนี้ยถ้าเป็นโจ๊กสงสัยมีตบจูบ..คิคิ
มาอัพไวๆน๊ารออยู่ค่า

คนเขียนสู้ๆ! :a2:

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
ดีครับ
ขอบคุณสำหรับคนที่เม้นท์ให้นะครับ
นั่นล่ะคือกำลังใจของดิว
ที่จะเขียนต่อ
ลุยกันต่อเลย







“มึงไปผลักสองทำไม.......” ผมเดินเข้าไปผลักอกมันเลยคับ
“กูไม่ได้ตั้งใจผลักไอ้สอง.....แต่สำหรับมึงกู....กูตั้งใจ ”  มันผลักผมเซไปชนกับโต๊ะ  เจ็บนะเว้ย
ผมก็ไม่ยอมหรอก กำลังจะเข้าห้ำหั่นกับมัน.....แต่



“พวกนายหยุดกันเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ครูพัฒ์/ครูพัฒน์”
“ทะเลาะแย่งอะไรกันเหรอ.....หรือว่าแย่งอาหาร”
“โธ่....คิดมากนะครู....หยอกกันเล่นเฉยๆหรอก”  ใครเค้าอยากจะไปเล่นกับมึง
“โจ๊กก่อเรื่องอีกแล้วเหรอ”  เสียงใสๆของ..........
“อ้อย...”  ไอ้โจ๊กถึงกับหน้าสลดเลยครับ
“ไหนโจ๊กเคยบอกกับอ้อยว่าจะไม่ก่อเรื่องอีกไง”
“อ้อย.....ไหนใครมีเรื่อง ใช่ป่าวจูน” นี่เป็นครั้งแรกที่มันเรียกชื่อผม ......ตกลงมึงรู้จักชื่อกูแล้วใช่มั๊ย
“..................” ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่ในใจโคตรขำ.......ไอ้โจ๊กกลัวแฟน
“ใช่ป่าวจูน เราไม่ได้ทะเลาะกันซะหน่อย.....ล้อกันเล่นเฉยๆ”  มันตีซี้ครับ เดินเข้ามากอดคอผมเฉยเลย กลัวไม่เนียนมั้ง
“เอามือมึงออกไป.....”  ผมพูดเบาๆกับมัน พร้อมกับพยายามปัดมือมันออก
“กูก็ไม่อยากแตะมึงหรอก.....แต่มันจำเป็นเว้ย” มันก็กัดฟันตอบผมเหมือนกัน
“จำเป็นหรือว่ากลัวแฟนว่ะมึง”  นั่นไงว่าแล้ว มันหันมาแยกเขี้ยวใส่ผมเลย
“เอ๊ย! จูนอะไรไม่รู้อยู่บนหัวมึง.....เดี๋ยวกูปัดออกให้......โป๊ก! ”  ครับ.....มันใช้มือมันเคาะหัวผมจนหน้าเกือบคะมำ ....มึงแกล้งกู..... มันหันมาส่งยิ้มแบบผู้กำชัยชนะ
“เอ๊ย! โทษทีแรงไปหน่อย พอดีมันเกาะแน่น”
“โจ๊กไม่ได้ทะเลาะกับพี่จูน....ใช่มั๊ยค่ะ” ประโยคสุดท้ายเธอหันมาคุยกับผม.....อ้อยรู้จักชื่อผมด้วย คงรู้จากแจนมั้ง
“คือ.....คือ.....ครับ เราไม่ได้ทะเลาะกัน เราล้อกันเล่นเฉยๆ..... เห็นมั๊ย....”  ว่าแล้วผมก็โยกหัวไอ้
โจ๊กไปมา จนหัวมันสั่นคลอนไปเลย....ดี...สมควร
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......มันหันมาแยกเขี้ยวใส่ผมอีกแล้ว ....ทีมึงกูไม่ว่า......แต่ตากูมึงห้ามโวย.....วะฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ................
“คราวนี้จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน....ถือว่าโชคดี” พูดเสร็จครูพัฒน์และทุกคนก็แยกย้ายกันไปหมด
ผมเห็นอ้อยหันมาทำหน้าดุใส่ไอ้โจ๊กด้วย......น่ารักดีครับ......ผมหมายถึงอ้อยนะ
“ใครไปตามมาว่ะ.....” ไอ้โจ๊กครับ
“กูเอง” ไอ้เสก
“กูเกือบซวยมั๊ยล่ะ......” อ๋อ....มันหมายถึงครูพัฒน์
“แต่ก็จบด้วยดี”  ไอ้เสกเสริมให้
“ดีที่อ้อยไม่โกรธกูมาก”
“อ้าว...ไอ้เวร มึงหมายถึงอ้อยหรอกเหรอ” ขอบใจมากเสก ที่ด่ามันแทนกู
“เออสิว่ะ.....แล้วมึงจะให้กูหมายถึงใคร....ถ้าอ้อยโกรธ....กูตาย....ยิ่งง้อยากอยู่...”
“กูก็นึกว่ามึงกลัวครูพัฒน์ซะอีก” กูก็คิดเหมือนมึงปาล์ม
“ครูพัฒน์คุยกันได้....ไม่ยาก...แต่อ้อย...กูไม่มั่นใจ...”
“งั้นกูป่าว...กูตามครูพัฒน์” ไอ้เสกรีบออกตัวเลยครับ
“อ้าว...แล้วใครไปตามอ้อยว่ะ....อย่าให้กูรู้นะว่าใคร”
“แฮ่ะๆๆๆๆๆๆ...กูเอง...” ไอ้ปาล์มค่อยๆยกมืออย่างคนสำนึกผิด
“ไอ้เพื่อนเวร....มึงเกือบทำให้กูตายแล้วมั๊ยล่ะไอ้ปาล์ม”
“ก็กูไม่รู้จะทำไง...ตกใจ...กูก็เลย....”
“ช่างมันเหอะ....ไหนๆก็จบด้วยดีแล้ว” ไอ้เสกพูด....และบอกให้เพื่อนๆนั่งประจำที่ตัวเองให้เรียบร้อย สามคนนั้นยังไม่กลับจากห้องพยาบาลกันเลย
“คราวนี้มึงโชคดีไปนะไอ้เด็กใหม่....แต่คราวหน้ารับรองได้ว่ามึงไม่โชคดีสองชั้นแบบนี้แน่” มันยังไม่ยอมจบครับ ปกติผมก็ไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับใครหรอก....แต่ถ้ามีคนเสนอ....มีเหรอผมจะไม่สนอง
“บอกล่ะกันเมื่อไร...กูพร้อมตลอด”   เรื่องไรผมต้องยอมมัน


เป็นไงครับ....ในที่สุดผมกับมันก็มีเรื่องกันจนได้
และผมกับมันก็มีเรื่องกันมาตลอด จนครบเดือนที่ผมย้ายมาเรียนที่นี่
ทุกวันมันต้องหาเรื่องผม....ชวนผมทะเลาะ....
ผมว่ามันต้องประสาทแน่ๆเลย บางทีมันแอบเอากระเป๋าผมไปซ่อน
เตะบอลใส่ผม
ห้ามเพื่อนผู้หญิงในห้องไม่ให้เชิญธงชาติตอนเช้ากับผม
เอารองเท้าผมไปซ่อน
เอาใบไม้มาโปรยในห้องเรียนในวันที่ผมทำเวรความสะอาด
ขังผมในห้องน้ำ
ค้นกระเป๋าหนังสือผม
เอาสมุดการบ้านผมไปซ่อน



แต่สุดท้ายเชื่อมั๊ยครับ.......
ก็มันนั่นล่ะ....ที่จะกลับมาเป็นคนช่วยผมทุกครั้ง
มันอัดบอลใส่ผม......ก็มันนั่นแหละที่พาผมไปห้องพยาบาล...แถมยังโดนครูพยาบาลดุอีก....โทษฐานไม่ระวัง ....สมน้ำหน้ามัน
มันขังผมในห้องน้ำ.....ก็มันอีกนั้นล่ะที่วิ่งมาจากชั้นสี่มาชั้นสามเพื่อที่จะเปิดประตูให้ผม
เอาใบไม้มาโปรยในห้อง.....ก็มันอีกตามเคยที่ช่วยผมกวาดและเอาขยะไปทิ้ง
และในทุกๆเรื่องที่ผมโดนแกล้ง....มันก็จะเป็นอย่างนี้ตลอด....
แต่ในทุกครั้ง....ที่มันมาช่วยผม....มันไม่เคยพูดอะไรเลย...ช่วยเสร็จก็ไป
ผมว่ามันเหนื่อยสองเท่านะ....ไหนตอนแรกต้องมาแกล้งผม....แล้วไหนจะต้องกลับมาช่วยผมอีกล่ะ....เชื่อรึยังล่ะครับ....ว่าไอ้โจ๊กนี่มันบ้าจริงๆ....
จากเมื่อก่อนผมเกลียดมัน...ตอนนี้ผมเริ่มรำคาญและขำกับการกระทำบ๊องๆของมัน
จนตอนนี้ผมเริ่มชิน
ผมกับเพื่อนๆในห้องเข้ากันได้ดี
ผมเริ่มสนิทกับทุกคน...ยกเว้นไอ้โจ๊ก
แต่คิดไปคิดมา...ผมว่าผมเหมือนจะสนิทกับไอ้โจ๊กมากที่สุดนะ....
เพราะอะไรนั้นเหรอครับ...เพราะเราทะเลาะกันทุกวัน
แกล้งกันไปมาทุกวัน
จนมันกลายเป็นความเคยชิน



ในทุกๆวัน....มันจะมีคำพูดที่ทำให้ผม....ผม.....อืม....คาดไม่ถึงทุกวัน...คำพูดที่ผมไม่ได้โกรธ
ไม่ขำ...แต่อยากถามมันกลับไปว่า....มึงคิดได้ไงไอ้โจ๊ก....เช่น
“กูเกลียดไอ้เด็กใหม่....เพราะมันหล่อสูสีกับกู....ถึงกูจะหล่อกว่าก็ตาม...แต่กูก็ไม่ชอบอยู่ดี” คิดได้นะมึง แล้วผมควรจะขำหรือว่าโกรธมันดีละทีนี้
“มึงว่าแก้มกูกับแก้มไอ้เด็กใหม่ แก้มใครยุ้ยกว่ากัน ...แล้วแก้มใครน่ารักกว่ากัน”  มันถามเพื่อนมัน...ผมล่ะเชื่อมันจริงๆ ....เดือนหนึ่งแล้วมันยังไม่ยอมเรียกชื่อผมเลย
“กูว่าไอ้เด็กใหม่มันแปลกๆนะ....คุยกับทุกคน..แต่ไม่ยอมคุยกับกู...คุยกันทีไรทะเลาะทุกที....หรือว่ามันไม่กล้าคุยกับกู...เพราะว่าหล่อสู้กูไม่ได้” เอาเข้าไปไอ้บ้าโจ๊ก.....ก็มึงนั่นแหละชวนกูทะเลาะตลอด




ผมว่าจริงๆแล้ว ไอ้โจ๊กไม่ได้เลวร้ายอย่างที่สองเคยบอกไว้จริงๆด้วย
มันแค่ใจร้อน วู่วาม เอาแต่ใจ ไม่สนใจใคร ชอบระรานคนอื่น ชอบใช้กำลัง
พูดจาไม่เข้าหู แค่นั้นเองครับ (เหรอ)
แต่มันเป็นคนมีน้ำใจนะครับ แค่ไม่ใช่กับผมเท่านั้น
ผมเองก็ไม่ได้อยากจะไปยุ่งวุ่นวายกับมันซักเท่าไร ......ก็มีแต่มันนั้นแหละที่คอยแกล้ง คอยแหย่ผมตลอด....เอ้อ จะบ้าตาย





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 13:04:05 โดย due »

LOVE_09

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
วันนี้เป็นเวรทำความสะอาดห้องเรียนของผมกับเวย์
มันมีที่ไปที่มาครับที่ผมได้ทำเวรทำกรรมคู่กับมัน
เพราะก่อนที่ผมจะย้ายมาเรียนที่นี่....เวย์มันทำเวรคนเดียว
ผมก็เลยต้องไปเติมเต็มมัน
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทำไมเวย์มันต้องอยู่เวรคนเดียว..เพราะตั้งแต่ผมอยู่ที่นี่มาเดือนกว่า ผมต้องทำเวรคนเดียวตลอดเลย
เวย์ขี้เกียจมาก ไม่ยอมทำความสะอาดห้องเลย
ผมเองก็ไม่อยากพูดมาก เลยก้มหน้าก้มตารับกรรมไปคนเดียว (กระซิกๆ)


ผมรู้ว่าวันนี้ผมต้องทำคนเดียวอีกตามเคย....เลยมาเช้าหน่อย
เข้ามาในห้อง..........โอ้โห............



ห้องเรียนสะอาดเป็นบ้า.....ฝันไปเถอะครับว่ามันจะเป็นแบบนั้น
ห้องสกปรกเต็มไปด้วยเศษใบไม้ใบหญ้า....และเศษดินเกลื่อนไปหมด
พายุเฮอริเคนพัดถล่มห้องนี้เหรอ
ผมยืนมองรอบห้องพร้อมกับอารมณ์ที่สามารถระเบิดได้ทุกเวลา





“หวีด....ๆๆๆๆๆ”  เสียงผิวปากอย่างสบายอารมณ์ของไอ้ตัวร้ายครับ.....แล้วมันมาทำไมตั้งแต่เช้า.....หรือว่า...........
“ฝีมือมึงใช่มั๊ย”
“กูมาไม่ทัน” มันบ่นไรของมันเบาๆก็ไม่รู้....และผมเองก็ไม่มีเวลาที่จะสนใจมันด้วย
“มึงเป็นคนทำใช่มั๊ย”
“อะไร...กูไม่รู้เรื่อง...กูเพิ่งมา”
“ถ้าไม่ใช่มึง..แล้วจะเป็นใคร”'
“กูจะไปรู้มึงเหรอ....คนเกลียดมึงไม่ได้มีแต่กูคนเดียวซะหน่อย”
“แต่มึงเกลียดกูที่สุด”
“ก็ใช่...กูไม่เถียง...แต่นี่กูไม่ได้ทำ”
“กูไม่เชื่อ”
“ก็เรื่องของมึง”

แล้วมันก็เดินเอากระเป๋าไปเก็บที่โต๊ะมัน....โดยที่มันไม่ได้สนใจที่ผมพูดเลย....มันไม่มากไปหน่อยเหรอมึง
ผมเหลือบไปเห็นรองเท้ามัน.....เศษดิน...เศษใบไม้ ใบหญ้า....ติดรองเท้าและถุงเท้ามัน....ไอ้เวรเอ๊ย

ผมเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อมันจากด้านหลังเลยครับ
“มึงทำแบบนี้ทำไม....”
“ทำบ้าอะไรของมึง....ดึงซะคอกูเกือบหลุด”
“กูไปทำอะไรมึงนักหนา...ทำไมมึงจงเกลียดจงชัง..ตั้งหน้าตั้งตาแกล้งกูมากขนาดนี้....”
“กูไม่รู้เรื่อง....ง”
“แล้วเศษดินเศษหญ้าที่ติดที่รองเท้ามึงล่ะ”
“มัน...มัน...” ถึงกับอึ้งแดกไปเลยเหรอมึง
“พลั่ก!.............” ผมไม่พูดแล้ว...ยัดกำปั้นใส่หน้ามันเลย
“ไอ้สารเลว.......ต่อยกูทำไม”  มันจับหน้าตัวเอง พร้อมกับพ่นคำด่าใส่ผม
“กูจะไม่ทนกับมึงอีกแล้ว....ความอดทนกูหมดแล้ว”
“แล้วมึงคิดว่ากูจะทนกับมึงเหรอ....และกูก็ไม่เคยขอให้มึงทนด้วย..........”


จบประโยคนั้นเราก็เหมือนมีผีผลักทั้งคู่.....ไอ้โจ๊กมันต่อยเข้าเบ้าตาผม
ผมเลยอัดท้องมันไปสองตุ้บ
แต่มันก็อัดผมคืนเหมือนกัน....จุก
เราฟัดกันชุลมุน.....โต๊ะเก้าอี้ล้มระเนระนาดเต็มไปหมด
เสื้อผ้าตอนนี้ก็สกปรกมากๆ.....
ผมเจ็บมาก.....แต่มันก็เจ็บไม่น้อยเหมือนกัน
เลือดไหลซิบๆเลย.....ปากแตกด้วยกันทั้งคู่...ปากดีกันนักนิ....เลยตั้งใจจะอัดกันแต่ที่ปาก
ผมเริ่มเสียเปรียบแล้วตอนนี้....ก็มันตัวใหญ่กว่าผม...แรงก็เยอะกว่าผม....
มันกำลังจะอัดหน้าผมอีกแล้ว.....โดนเต็มๆ......เจ๊บเว้ย....มึงต่อยหน้ากูอีกแล้ว...กูไม่ยอม
ผมผลักมันลงกับพื้นตอนที่มันเผลอ.....และขึ้นคร่อมกำลังจะอัดหน้ามัน......แต่
“จูน....อย่านะ”  ผมหันไปดู เห็นสองยืนหน้าซีดอยู่ มันเข้ามาลากตัวผมออกจากไอ้โจ๊ก
“มึงอย่ามาเจ๋อไอ้สอง.....ไม่ใช่เรืองของมึง... ”  ไอ้โจ๊กผลักสองออกจากตัวผม
“เอ๊ย! มึงทำแบบนี้ได้ไง....สองมาช่วยมึงนะเว้ย”
“ใครขอให้ช่วย...แส่หาเรื่องเอง” แรงครับ
“โจ๊ก...นายเจ็บมากรึเปล่า....แล้ว....แล้ว....จูนละเจ็บตรงไหนบ้าง”
“ตัวกู เรื่องของกู...เจ็บมาก เจ็บน้อย...มึงอย่ายุ่งก็พอแล้ว”
ผมทนฟังไม่ไหวจริงๆครับ ผมเลยต้องปล่อยหมัดใส่หน้ามันอีกครั้ง
“นี่สำหรับความปากเลวของมึง....” มันหันมาประจันหน้ากับผมในพริบตาครับ
“งั้นก็นี่สำหรับความโง่ของมึง” หมัดมันยัดใส่หน้าผมแบเต็มๆ เน้นๆ เจ็บ
“อย่าทะเลาะกัน....”
สองพยายามแยกผมกับมันออกจากกัน...แต่ไม่สำเร็จหรอก
สองวิ่งออกไปข้างนอกแทน....
ย้าก...มันขึ้นคร่อมตัวผมอีกแล้ว.....หมัดกำลังจะโดนหน้าผมแบบเน้นๆ......อยู่แล้ว
ความหล่อกูหมดกันแล้ววันนี้






“หยุดเดี๋ยวนี้...ทั้งคู่เลย”
ผมกับไอ้โจ๊กหันไปมองพร้อมกัน....ซวยล่ะ....ครูพัฒน์และขบวนนักเรียนอีกเพียบ
นี่ผมกับมันทะเลาะกันนานขนาดนี้เลยเหรอ
ไอ้โจ๊กยังไม่ยอมลุกจากตัวผม....มือมันยังคว้าคอเสื้อผมมอยู่เลย
“ยังไม่แยกกันอีก.....” ครูพัฒน์เพิ่มระดับความดุ
“ครับ/ครับ” ผมผลักมัน ยังจะมองหน้ากูอีกนะ..จะเอาอีกเหรอ
“อ้อย....” หน้าไอ้โจ๊กสลดลงทันที....สมน้ำหน้า.....มันคงได้ยินที่ผมคิด หันมามองตาขวางเลย....ก็หน้าอ้อยกำลังบอกว่าโกรธสุดๆ....แล้วเธอก็เดินแยกไปจากกลุ่มนักเรียนไทยมุง
“ครูจะทำยังไงกับเธอสองคนดี.....บอกหน่อยซิ”
“ง่ายเลยครู....จัดเวทีให้ผมกับมันต่อยกันให้รู้กันไปเลยว่าใครที่เจ๋งกว่ากัน....ต่อไปมันจะได้เจียมตัว...ไม่มาหือกับผมอีก”
“นายโจ๊ก....” ครูพัฒน์ตวาดมัน...สมควร
“ก็มันจริงรึเปล่าล่ะ....แค่นี้ต้องตวาดด้วย..ตกใจหมด”
“ยังอีก...”
“งั้นก็..เข้าห้องปกครอง....ตัดคะแนนความประพฤติ....เชิญผู้ปกครอง...ทัณฑ์บน....พักการเรียน....”
“แล้วมีอย่างไหนบ้างที่นายยังไม่โดน.....”
“ไม่มี.....ครับ” มันตอบอย่างหน้าระรื่น...ลงโทษนะมึง...ไม่ใช่รางวัล.....ชั่วขั้นเทพจริงๆ
“ครูนึกออกแล้ว”
“อะไร” ผมกับมันประสานเสียงถามพร้อมกัน




ผมกับไอ้โจ๊กกำลังเดินไปหาครูพัฒน์ที่ห้องพักครู
เพราะแกบอกว่า...แกจะพาผมกับมันไปฟังคำตัดสินของคดีนี้
ระหว่างเดินกันไป...มันยังไม่วายแกล้งผม....เดินกระแทกผมตลอดทางเลย
ผมควรจะย้ายโรงเรียนหนีซะดีมั๊ยเนี่ย
แล้วบทลงโษครูพัฒน์จะเป็นยังไง
กูเกลียดมึง....ไอ้โจ๊ก...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 13:10:40 โดย due »

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
....บางที่ สิ่งที่เห็น ก็อาจจะไม่ใช่อย่างที่ เราคิดก็ได้
....ลึกๆๆ ในใจโจ๊ก อาจจะมีความรู้สึกดึๆๆกับจูนอยู่ก็ได้
....เพียงแต่ปิดบังอยู่เพราะมีแฟนแล้ว เรื่องนี้ก็ต้องติดตามกันต่อไป
....สอง..ก็มีพฤติกรรมแปลกๆๆ แอบชอบ 1 ใน 2 นี้แน่ๆๆ
....แต่หนุกดีนะ เอาหน้าเป็นที่ประลองฝีมือ หมอรับเย็บกันหรือเปล่าหว่า
:laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
“ห๊า/ห๊า” ผมกับมันดูจะพร้อมใจกันเป็นครั้งแรก
“พวกนายฟังไม่ผิดกันหรอก”
“ไม่เอาหรอก
ครูพัฒน์.....ใครจะไปทำได้”
“ผมก็ทำไม่ได้ครับ”  ครับ...ผมทำไม่ได้จริงๆ
“งั้นก็ตามใจ....แต่สำหรับนายโจ๊ก....ครูเช็คสมุดพฤติกรรมเธอแล้ว....โทษของการทะเลาะวิวาท คือพักการเรียน....แต่ถ้านายโดนพักการเรียนอีกครั้งเดียว....นายจะหมดสิทธิ์สอบในเทอมนี้”
“แต่ครู....”  ไอ้โจ๊กหน้าซีดลงไปเลยคับ....มันหันมามองหน้าผม....หน้ามันกลุ้มมากจริงๆด้วย...แน่สิ...หมดสิทธิ์สอบ
“ครูไม่บังคับ....ครูให้พวกนายเป็นคนเลือกเอง”
“ครูพัฒน์ครับ..ผมขอร้อง....อย่าพักการเรียนผมเลย....ให้ผมทำอะไรก็ได้....ถ้าพ่อแม่ผมรู้เข้า...พวกท่านเสียใจมากแน่ๆ....ผมไม่อยากเห็นแบบนั้น” ผมหันควับไปมองหน้ามันทันที
ใจผมสั่นขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล....ใจผมอ่อนยวบไปเลย....ตอนที่ได้ยินคำพูดและสีหน้าของมันที่พูดถึงพ่อแม่มัน
“งั้นก็ยอมรับข้อเสนอของครูซะ”
“อย่ามาบังคับกันแบบนี้ซิครับ...ครู”
“เราล่ะว่าไง.....จูน” ครูพัฒน์หันมาถามผมบ้าง ไอ้โจ๊กก็เลยหันมามองตามด้วย
“ผม....ผม....คือ” ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าผมไม่ยอมทำตาม ไอ้โจ๊กก็หมดสิทธิ์สอบ
แต่มันก็เรื่องของมันนี่หว่า
แต่ผมก็มีส่วนที่ทำให้มันหมดสิทธิ์สอบ....ผมไม่อยากมีบาปติดตัว
“ว่าไงล่ะ....จูน”
“ผม....”
“หือ......ว่าไง”
“แล้วแต่โจ๊กครับ....” อนาคตมึง...มึงเลือกเองล่ะกัน.....แล้วมึงจะจ้องหน้ากูทำไม
“งั้นถึงตานายที่ต้องตอบแล้วโจ๊ก....”
“ผม....ผม” มันคงอัดอัดและลำบากใจน่าดู.....สมควร
“อนาคตของเธอนะ....โจ๊ก...คิดให้ดีดี”
“ก็ได้” มันตอบแบบห้วนๆเลยครับ
ครูพัฒน์ยิ้มแบบคนที่......ไม่อยากจะบอกว่า เหมือนฆาตกรโรคจิตที่เห็นเหยื่อหมดทางหนี
“งั้นตกลงตามนี้....จากนี้ไป....พวกนายทั้งสองคน....ต้องทำอะไรด้วยกันตลอด.....มีอะไรต้องช่วยกัน ถ้าหากคนหนึ่งทำผิด อีกคนก็จะผิดด้วย....เพราะฉะนั้นต้องคอยดูแลกัน....ช่วยกันตักช่วยกันเตือน.....สรุปง่ายๆ....พวกนายสองคนต้องตัวติดกันตลอดเวลาที่อยู่ในโรงเรียน......ตลอดช่วงภาคเรียนที่หนึ่งก่อนสอบ นับเวลาแล้วก็ประมาณ สี่เดือน....แต่ถ้าทำได้ดี...ก็อาจจะมีการพิจารณาอีกครั้ง......”
“ครับ/ครับ” นรกชัดๆ






ผมกับมันเดินคอตกออกมาจากห้องนั้น
“ทำไม...มึงไม่ปฏิเสธ....อย่างเลวที่สุด....มึงก็แค่โดนทำทัณฑ์บน...หรือไม่ก็เชิญผู้ปกครอง....”  มันถามผม....แต่มันไม่มองหน้าผม
“ถ้ากูทำอย่างนั้น....มึงก็จะหมดสิทธิ์สอบ”
“มึงช่วยกูเหรอ” มันมองหน้าผมแบบอึ้ง
“ป่าว...กูแค่ไม่อยากรู้สึกผิดที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มึงหมดสิทธ์สอบ”
“งั้นกูก็ไม่จำเป็นต้องขอบใจมึง....”
“เรื่องของมึง.....”
“เพราะมึงต่างหากที่ต้องขอโทษและขอบใจกู.....”
“แล้วแต่มึงจะคิด.....”
“ไอ้บ้าเอ๊ย!”
มันเดินหัวเสียไปเลย.....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 13:13:09 โดย due »

ออฟไลน์ NUTTYZERO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1044
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
 :z1: :z1: งั้นอย่างงี้ จูนกับโจ๊กก็ต้องเป็นแฟนกันอ่ะดิ  :z1: :z1:



เพราะเค้าว่ากันว่า เกลียดอย่างไหนจะได้อย่างนั้น  :laugh: :laugh:



ปล.มาต่อไวๆนะครับ ไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับท่านดิว^^

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
 จะรักกันแบบเลือดตกยางออกล่ะมั้งคู่นี้

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
เอ้อ.....วันนี้แล้วสินะ ที่ผมต้องมาผูกติดกับไอ้โจ๊ก
ผมว่าไอ้โจ๊กเองก็คงรู้สึกไม่ต่างจากผมนักหรอก
เบื่อโว๊ย.....เซ็งจิตจริงๆ
ผมจะรอดจากโรงเรียนประหลาดๆนี้มั๊ย

กิจกรรมแรกเลยที่ผมต้องทำกับมัน คือ ต้องเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกันในทุกๆเช้า
นั่นก็หมายความว่า ถ้ามันสาย.....มีหรือผมจะรอด
และข่าวที่ผมรู้มา.....ไอ้โจ๊กมาสายแทบจะทุกวัน
นรกมาเยือนแล้วกู
ผมมาถึงหน้าประตูโรงเรียน 7.14 นาที

ตอนนี้ 7.25 นาที

ผ่านไปอีก 10 นาที

ขณะนี้เวลา 7.45 นาที

7.55 นาที ก็แล้ว

8.00 ก็แล้ว


8.10 โธ่เว้ย

ผมยังไม่เห็นมันโผล่หัวมาเลย
นรกมาเยือนตั้งแต่วันแรกแล้วผม
มันจะรู้มั๊ยว่ามันทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนด้วย

8.15


“เอ๊ย.....กูมาแล้ว”
“…………” ผมไม่พูดเพราะต้องระงับอารมณ์
“นานแล้วเหมือนกันที่กูไม่ได้มาเช้าขนาดนี้” มึงยังกล้าพูดอีกเหรอว่ามึงมาเช้า
ได้ยินคำนี้เข้า ความอดกลั้นของผมก็พังทลายไปเลย
“เช้ากับผีมึงสิ....แหกตาดูซะบ้าง....ว่าเค้ากำลังจะเข้าห้องเรียนกันแล้ว.....”
“มึงอ่ะไม่รู้อะไร...อย่ามาพูดดีกว่า....ปกติเค้าเข้าเรียนกัน 8.30 แล้วกูจะมาเวลา 8.25 น. ”
“อ๋อ.....เหรอ” ไม่สำนึกนะมึง
“งั้นสิ....นี่กูมาเร็วตั้งสิบนาที ...ถือซะว่ามาเทรนด์ไก่อ่อนอย่างมึงล่ะกัน”
“เทรนด์บ้าเทรนด์บออะไรของมึงอีก” หัวเสียแต่เช้าเลยครับ
“ก็เทรนด์ให้มึงเข้าโรงเรียนโดยที่ไม้ต้องบันทึกว่ามาสายที่ป้อมยามไง....”
“มึงกำลังจะทำอะไรชั่วๆอีกแล้วใช่มั๊ย....” มันไม่สำนึกเลยครับ ...นี่ขนาดถูกลงโทษกันอยู่นะเนี่ยะ
“แล้วมึงจะทำกับกูรึเปล่าล่ะ”
“แล้วกูมีทางเลือกมั๊ยล่ะ”
“ก็แค่นั้น...ทำพูดมากไปได้....เสียเวลาจริงๆ”
“อ๋อ...นี่กูผิดใช่มั๊ย...กูทำให้เสียเวลาใช่มั๊ย....แล้วกูก็ต้องขอบใจมึงด้วยงั้นสิที่ช่วยให้กูไม่ต้องบันทึกว่ามาสาย.......”
“มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ”  ไอ้ควาย ! กูประชด
“ตามนั้นก็ตามนั้น” ผมพูดอย่างเอือมระอามันเต็มทน
“พูดมากจริงมึง....ตามกูมา”
แล้วมันก็เดินนำผมเลาะขอบรั้วโรงเรียน
จนมาถึงที่ผมคาดว่าจะเป็นเป้าหมายของมัน
“มึงอย่าบอกนะว่ามึงจะให้กูปีนกำแพงนี้ขึ้นไป”
“ถ้าเกิดมึงสามารถเหาะข้ามกำแพงนี้ไปได้.....กูก็ไม่ว่าหรอก....ถ้ามึงจะไม่ปีน” กูเกลียดมึงไอ้โจ๊ก
“ถ้าเกิดมึงพูดดีดี......มึงจะขาดใจตายใช่มั๊ย...”
“ก็มึงอยากถามโง่ๆทำไม”
“กูไม่อยากเถียงกับมึงแล้ว....แล้วตกลงจะเอาไง”
“ง่ายๆ....ต่างคนต่างปีน”
ผมมีความลับจะบอกครับ.....ผมเป็นโรคกลัวความสูง
แล้วกำแพงนี้ก็ใช่ว่าจะเตี้ยซะเมื่อไร
มันอยู่ฝั่งตึกแปดครับ.....ลับตาคน
เหมาะแก่การประพฤติชั่วเป็นอย่างมาก

“กู....กู”
“อะไรของมึงอีก....” มันรำคาญแล้วครับ.....ก็กูกลัวนิ....
ทั้งหมดก็เพราะมึงนั่นแหละ
ยังมีหน้ามาว่ากูอีก
“กูกลัวความสูง”
“ห๊า!......มึงว่าไงนะ”
มึงจะมาตอกย้ำความอัปยศของกูทำไม
“กูบอกว่า...กูกลัวความสูง”  ผมตธดกนกรอกหูมัน
“เวรเอ๊ย.......หายนะมาเยือนแล้วกู”
“มันมาเยือนตั้งแต่กูรู้ว่า....มึงกับกูต้องโดนทำโทษด้วยกันแล้วโว้ย”
“แล้วจะเอาไงล่ะ.....อีกแปดนาทีก็จะเข้าห้องเรียนแล้ว....”  มึงเพื่งคิดจะเดือดร้อนเหรอ
“กูว่าเรายอมไปเข้าทางประตูหน้ามันจะดีกว่ามั๊ย..........”
“โง่แล้วยังแสดงให้คนอื่นรู้อีกนะมึง....”  ไอ้โจ๊กมันช่างเป็นคนที่สรรหาคำด่ามาทำให้ผมเจ็บแสบได้ตลอดเวลาจริงๆ
“แล้วเพราะใครล่ะ......ถ้าไม่ใช่เพราะมึงเสือกมาสายเอง....กูเลยซวยแบบนี้”
จ๋อยไปเลยครับมัน


****//////////*******
ชอบ หรือไม่ชอบยังไง
บอกกันได้นะครับ
คนเขียนตั้งใจเต็มล้าน
ฃอบคุณค้าบ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 13:18:29 โดย due »

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2

ออฟไลน์ NUTTYZERO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1044
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
 :laugh: :laugh: เกลียดอย่างไหน ก็ได้อย่างนั้นแหละ เอิ้กส์ๆ



 :m15:มาต่อไวๆนะครับ อยากอ่านๆๆๆๆ  :z1:

RomeO_C_Leng

  • บุคคลทั่วไป
สนุกดี มาต่อไว ๆ นะครับรออยู่


 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2665
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
อร๊ายยยยย ..... มาปูเสื่อรอคะคุณน้อง

นึกว่าอัพแล้วเสียอีก

รออ่านอยู่นะคะ

+1

เป้นกำลังใจให้จ้า

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
พรุ่งนี้มาอัพให้แน่นอนครับ
สัญญาจริงๆ
ขอบคุณคร้าบ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด