หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[KaZMa]

 
แอบอ่านมานาน เพิ่งจะได้ฤกษ์ปรากฏตัว(เพิ่งจะมีloginของตัวเอง)

เฮ้อ เป็นเมตรต้องอดทนอะนะ หึหึ
เอาใจช่วยเมตรต่อไป
แอบสงสารน้องเขตด้วย ออกจะน่ารัก

อยากจิรู้ความรู้สึกฝั่ง หัวหลิ๋มมั่งอะไรมั่งอะ

และสุดท้าย ชอบ น้องบี้ว่ะ กร๊ากกกกก

ชอบการแต่งของบี้มากอะ แรงดี

สอบเสร็จรึยังเอ่ย เอาใจช่วยด้วยคนนะจ๊ะ

[mascot]

อ่านก่อนนะบี้

[YongaMO]

จะไม่คิดลึกแร่ะ ๆ ๆ
ช่วงนี้คิดแต่เรื่องเฮียเมตร   

[kuku]

ชอบม๊ากกกก

[@BUA@]

มีสติและอดทนเข้าไว้นะพี่เมตร

[arjinn]

ชอบอ่ะ


เมตรน่ารักมาก... นอยด์ก้อนอยด์อยู่ ยังต้องมาพยายามอีก
อยากเห็นหน้าจัง...

[Testsu]

อ่านแล้วสงสารเมตรอ่ะ จับกดเลยนะเฮีย จับกด จับสลิ่มกดเลย
มาต่ออีกในเร็ววันนะคะ รอ ๆ

[kuku]

จะครบสองร้อยหน้าแว้ว ดัน

[rak_jae]

เมตรเอ๊ย.....
สลิ่มยังเด็กๆอยู่นะจ๊ะ
ไงๆก็ทำใจเอาหน่อย
รักเด็กก็เงี้ยแหละ
 

[Fae~For~One]

  ม่ายยยย ทำไมสลิ่มถึงไม่ง้อบ้างวะ

เฮียเมตรแกอุตส่าห์เปลี่ยนแนว งอลไปแบบเงียบๆ แกก็ยังไม่สนใจเลยอ่ะ

อยากให้เฮียแกเปลี่ยนมาชอบไอ้เขตจริงๆ แล้วไอ้เขตก็ชอบเฮียจริงๆ เผื่อสลิ่มจะรู้สึกตัวซะบ้าง....เซ็งอ่ะ 

[kuku]

แวะเข้าดู&ดัน

[dragonfly08]

"จะพยายาม" เืพื่อมึงจริงๆ
เมตรอดทนเพราะรักเนอะ

[เบบี้]

ตอนที่69  หน้าเหี้ย ตัวเหี้ย


“อ่าว..”ไอ้ตัวแสบมันยืนมองที่รถไอ้โมทงงๆ เพราะว่าวันนี้เช้ากูเอารถไอ้โมทมารับมันน่ะ พอถึงแล้วกูก็โทรให้มันลงมาเพราะถ้ากูขึ้นไปก็ไปเสียเวลาเปล่าๆ ไม่ถึงห้านาทีมันก็ลงมาทันทีเลย โคตรเร็วได้อีก
“เอารถไอ้โมทมาน่ะ”กูบอก
“ไมอ่ะ”มันถามงงๆ แต่ก็เดินไปฝั่งข้างคนขับ
“กูต้องไปอบรบห่าไรไม่รู้ที่โรงแรม ไปแป๊บเดียวแหละแล้วก็กลับ วันนี้ไอ้โมทมันลางานกูก็เลยเอามาใช้”กูบอกแล้วเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง
“มึงเนี่ยนะอบรม”สลิ่มพูด
“เออสิ”กูตอบ เพราะว่าไอ้ใหม่มันพึ่งโทรมาเตือนความจำกูเมื่อคืนนี้เอง ที่จริงกูลืมไปแล้วแหละ ไม่เคยได้จำอะไรแบบนี้หรอก
“เย็นนี้ให้ไปรับกี่โมง”กูถามแล้วสตาร์ทรถ อืม..เหมือนเด็กวิศวะไม่ได้เหมือนเด็กเรียนบริหาร ทั้งเสื้อช็อปกู การแต่งกาย หน้าตา และรถ นี่ถ้าที่เสื้อช็อปมันไม่ได้เขียนว่า Business กูว่าคนคงตีความว่ากูเรียนวิศวะ หรือไม่ก็เป็นเด็กช่างแต่ในคณะกูผู้ชายส่วนมากหน้าตาไม่บริหารกันอยู่แล้วแหละ บางคนหน้าตาดี้ดีแต่แม่งทำตัวโคตรเถื่อน รุ่นพี่กูนี่เรียนบัญชีกับบริหาร ทำตัวกากมากได้อีก กางเกงขาดๆ รองเท้าผ้าใบเก่าๆ เสื้อช็อปนี่เวลาใส่ทับเสื้อนักศึกษาเข้าไปบวกกับเท่าเดิน ถ้ามันเดินมาพร้อมกับเด็กวิศวะนี่แทบแยกร่างกันไม่ออกเลย เพราะจากที่กูสังเกตเด็กวิศวะมหาลัยเอกชน หน้าตาแม่งค่อนข้างเหี้ยกว่าเด็กมหาลัยรัฐ เพราะพวกกากๆมันมารวมตัวกัน กร๊าก แต่ขอโทษคณะกูถึงจะกากแต่ก็หล่อวุ้ย เดินมานี่ตัวเยี่ยงปักควายเท่ากันหมด สาวๆนี่ค้างในความหล่อหมด แต่เสียใจ “กูชอบผู้ชาย” กร๊าก
“มึงทำไรของมึงอ่ะ”สลิ่มพูดถามขึ้นไม่ได้ตอบคำถามกู
“ไร”กูหันไปมองงงๆ แล้วขับรถออกไป
“ไว้หนวดไรของมึง”มันพูดคิ้วขมวด
“ไม ไม่ชอบหรอ..หล่อออก”กูพูดหน้าตาย ก็กูหล่อจริงๆอ่ะ กร๊าก พอดีว่ากูไม่ได้โกนหนวดมาหลายวันแล้ว เล็มๆบ้างเล็กน้อยเพราะว่าตั้งใจจะจัดแต่งกับหน้าตาตัวเองสักหน่อย เมื่อเช้าตื่นมาก่อนกำหนดเวลาเพราะว่าเผื่อสำหรับแต่งหนวดนี่แหละ กูเลยจัดชุดใหญ่ให้หนวดกูซะเลย มันไม่ได้ขึ้นเยอะอะไรมากนักและกูก็โกนมันออกบ้างด้วย หนวดก็มีหน่อยๆ เคราแพะก็ไว้ให้เห็นพอกวนส้นตีนคนได้ ส่วนเครากูนั้นกูไม่ค่อยเห็นชัดนักมันก็เลยไม่น่าเกลียด กูก็ไม่ค่อยซีเรียสอะไรเล็มๆตรงเคราออกแค่ประปรายเท่านั้น เลยออกมาหล่อเยี่ยงนี้แล
“คิดนานไหม”มันพูด
“คิดเมื่อเช้านี้เอง”กูพูดขำๆ ที่จริงกูไว้แบบนี้หลายครั้งแล้ว แต่กูจะไม่ค่อยไว้มันเท่าไหร่ บางทีเห็นตัวเองแล้วก็อดดูไม่ได้ว่าถ้าเป็นคนอื่นมอง คงมองว่ากูเหี้ยมากๆเลยเนอะ กูเลยติดที่จะโกนมันตลอดแต่ที่จริงกูชอบคนไว้หนวดนะ สำหรับคนที่ไว้แล้วดูดีอ่ะนะมันก็มีน้อย แล้วมีหรอคนที่ดูดีอย่างกูที่ไว้แล้วจะไม่ดูดีอ่ะ หึหึ..วันนี้เช้าก็นึกครึ้มด้วย เห็นหน้าตัวเองโล่งๆมาหลายครั้งแล้ว ไว้ให้คนทักบ้างไรบ้าง
“..................”มันเงียบ
“มึงไว้นี่มึงดูหน้าตัวเองไหม หน้าตาก็กวนตีนอยู่ละ ไว้นี่กะอยากแดกส้นตีนแทนข้าวเลยว่างั้น”มันพูด
“หึหึ”กูก็ไม่รู้จะตอบไง ได้แต่นั่งขำก็ดูมันพูดดิ ห่า..เข้าข้างผัวล่ะไม่มี
“มึงหุบปากบ้างได้ไหม ก่อนที่กูจะได้แดกส้นตีน กูจะได้แดกมึงก่อนนี่”กูพูดด้วยความที่พึ่งนึกได้ สมองกูค่อนข้างประมวลช้านิดหน่อย
“.................”มันเงียบไปเลยทีนี้
“เวลาไม่พูดนี่ก็น่ารักดีอยู่หรอก อ้าปากทีนี่หมาวิ่งออกมาเป็นพรวน”กูจัดดอกที่สองให้
“โอ้ย อย่างกับมึงปากดี พูดเพราะมากกกกก”มันทำเสียงลากยาวใส่กูอีก มีวันไหนไหม..??ที่กูกับมันไม่กัดกันเนี่ย เฮ้อ
“ก็เพราะมึงปากงี้ไง”กูย้อน
“กูก็ปากงี้ของกูแต่ไหนแต่ไร รับไม่ได้ก็เรื่องของมึงสิ”มันพูดปากยื่นปากยาวเหมือนไม่ยอมแพ้กู
“รับน่ะรับได้ แต่กูก็อยากหวานเหมือนคู่อื่นเค้าบ้าง”กูพูด
“มึงก็ไปหาคู่ใหม่ซิ้”นั่นๆ เสียงสูงใส่กูอีก
“หึ แล้วมีไหมล่ะไอ้ที่ก๊อบปี้แบบที่นั่งเถียงกูอยู่เนี่ย กูขออีกสักคนสิ”กูพูด
“ปากดีจริงๆ กูอยากให้มึงมาเห็นตัวเองแล้วลองเถียงกับตัวเองดู ดูดิว่าใครจะเถียงชนะ”กูบอก
“หุบปากไปเลยป่ะ กูรำคาญเสียงมึงละ”อ่าว..ซะงั้นอ่ะ
“ไม่ได้ยินเสียงกูขึ้นมาสักวันละมึงจะหนาว”กูพูดบอก
“โอย อยากหนาวจะตายละกูอ่ะ”ดูๆ ดูมัน..ยอมกูซะที่ไหนล่ะ และหลังจากนั้นก็เถียงๆกันมาบ้าง คุยกันดีบ้างเล็กน้อยกว่าจะถึงโรงเรียน
“เย็นนี้ให้มารับกี่โมง”กูถาม
“ห้าโมง”มันพูด
“เออ กูจะกลับบ้านนะ วันนี้องุ่นเลิกเร็ว กูจะกลับไปหาน้องกู”มันบอก
“อืม”กูตอบ
“ตั้งใจเรียนล่ะ”กูบอกส่งท้าย
“บอกตัวเองเหอะ”มันย้อนแล้วปิดประตูใส่หน้ากูซะงั้น แล้ววิ่งเข้าโรงเรียนไปเลย เฮ้อ..เด็กเหี้ยไรดี กูจะเรียกมันว่าเด็กเหี้ยไรดี หาคำที่เหมาะสมเรียกไม่ได้เลย


...............
...............


“อ่าวเฮีย”ไอ้เขตทักเมื่อกูเดินมาถึงหน้าโรงยิมที่พวกมันนั่งอยู่
“สะหวัดดีคร้าบบบบบ”แล้วไอ้เขต ไอ้เว ไอ้วิทย์ ไอ้ติส ไอ้เจ๋งมันก็ประสานเสียงยกมือไหว้กูทันที เหมือนประชด
“ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องก็ได้นะ”กูพูดยิ้มๆแล้วนั่งลงข้างไอ้เขต
“อ่าว จริงหรอไอ้เมตร”ไอ้เขตเล่นกูละ
“อ่ะ..ไอ้เหี้ย ปีนเกลียวเดี๋ยวกูถีบ”กูพูดแล้วตบเข้าที่หัวมันหนึ่งดอก
“โหเฮียลุคใหม่ ชอบว่ะ เหี้ยดี”ไอ้เขตทัก กูว่าวันนี้ได้มีคนทักกูทั้งวันแน่อ่ะ ไม่น่าไว้เลยกู เหอะๆ
“เซ็กซี่เหมือนกันนะเนี่ย”ไอ้วิทย์พูดขำๆ กูส่ายหัวตอบเซ็งๆ
“สลิ่มอ่ะ”กูถาม
“กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า”ไอ้เขตตอบ
“มาแล้วน่ะ มากับตัวเหี้ยซะด้วย”ไอ้เขตพูด เพราะว่าสลิ่มมันเดินออกมาพร้อมกับไอ้เต็ม
“มึงว่าใครตัวเหี้ย”ไอ้เต็มพูดทันที ห่า..ไอ้เหี้ยเขตก็เล่นพูดซะกระชั้นชิด
“เปล่า ก็เมื่อกี้กูเห็นตัวเหี้ยมันวิ่งมา กูก็ทักว่า..เฮ้ย ไอ้เหี้ยๆ หวัดดีไม่ได้เจอกันนานเลยนะ แล้วมันก็โบกหางตอบให้กูก่อนจะวิ่งเข้าโพรงหญ้าไปนู่น”ไอ้เขตก็ต้องกลับซะพวกกูคิดกันไม่ทัน ทำหน้าทำตากวนตีนเหมือนมันพูดเรื่องจริงอยู่ และก็แน่นอนล่ะว่าทั้งกูและพวกเพื่อนๆมันแทบจะขำกร๊ากกันออกมา แต่ก็ต้องรักษามารยาทไว้อ่ะนะ
“ไอ้เขต”สลิ่มเรียกเสียงปรามๆ
“..............”ไอ้เขตมันก็หุบปากเงียบไป ได้แต่นั่งยิ้มสะกิดๆกูแล้วยักคิ้วให้แบบไม่มีสาเหตุ
“ไปได้แล้วไปมึงอ่ะ”ไอ้เขตพูดบอกสลิ่ม กูเลยลุกขึ้น
“ทำไมมึงกลับเร็วว่ะ พึ่งได้เล่นแค่แป๊บเดียวเอง”ไอ้เต็มถามทั้งๆที่ตัวเองยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า มันใส่แต่กางเกงมวยอยู่
“กูจะกลับบ้าน มานี่คิดว่าพี่สิงจะมากูเลยมา”มันตอบ
“อืม”ไอ้เต็มตอบแค่นั้น
“ไปยัง”กูถาม สลิ่มมันก็หันมาพยักหน้าให้กู
“กูไปนะ”สลิ่มพูดบอกทุกคน ก่อนที่จะหันไปมองหน้าไอ้เต็มแล้วเดินตามกูออกมา
“เออ..ไอ้โมทมันทำแกงส้มมาให้ด้วยนะ ใต้แท้ๆเลยมึง กูจัดหนักไปเมื่อเที่ยงแล้ว ขี้แทบแตก เผ็ดฉิบหาย”กูพูด เพราะหลังจากเมื่อเช้าที่กูส่งมันเสร็จ กูก็ไปเซนชื่อเข้าอบรม แล้วก็นั่งฟังจนถึงเที่ยง แล้วก็เซนชื่ออีกรอบก่อนที่จะหนีออกมาก่อนแล้วฝากเพื่อนให้เซนชื่อตอนบ่ายให้ด้วย
“จริงดิ”สลิ่มหันมามองหน้าตาตื่นเต้นทันที
“มึงชอบหรอ”กูถาม
“เออดิ กูอยากกินมากอ่ะแต่แม่กูทำไม่เป็น แม่กูบอกว่าเคยขอสูตรแม่มึงไว้อ่ะนะแต่แม่กูทำหายไป กูจะได้กินก็ตอนที่ป้าข้างบ้านที่บ้านเค้าอยู่สุราษฏร์กลับมาทีนึงกูถึงได้กินอ่ะ แม่งโคตรอร่อย”มันพูด กูก็ชอบแกงส้มมากเหมือนกัน ส่วนมากชอบของใต้มากกว่า แกงส้มกลางไม่ค่อยกินถ้าไม่จำเป็น ถ้าของใต้เครื่องหนัก เผ็ดแสบดากไปเลย กร๊าก แล้วกูก็ทำไม่ค่อยอร่อยหรอกนะ ถ้าคนทำอร่อยน่ะต้องไอ้โมท ตอนมันอยู่ภูเกตมันทำบ่อยมากๆ มันโดนแม่สอนให้ทำ กูก็เร้าหรือมันให้ทำให้กินหลายรอบแล้วมันไม่ค่อยจะทำหรอก วันนี้ก็ไม่รู้มันนึกครึ้มอะไรถึงอยากทำให้กูกินขึ้นมา แล้วเสือกทำซะเยอะเลย บอกให้กูเอามาแบ่งสลิ่มมันด้วย กูก็เลยจัดใส่ทัพเพอร์แวร์มาให้มันนี่แหละ
“อะไร..นี่”กูพูดยิ้มๆให้มัน ประโยคให้มันคิดเอาเอง เพราะมันเสือกพูดเรื่องแม่ของตัวเองกับแม่ของกูด้วยหน้าตาเฉยเหมือนลืมตัว
“อะไร”มันย้อนเสียงห้วนทันที
“เปล้า”กูตอบ  แล้วก้าวขาให้เดินเร็วมากขึ้น
“อะไรเล่า”มันรีบเดินตามมาแล้วจับแขนกูเขย่าๆเหมือนอยากรู้ให้ได้
“อยากรู้จริงอ่ะ”กูถามแล้วส่งตาเยิ้มให้มัน
“เออ”มันตอบ หน้าก็ยังคงงออยู่
“จริงอ่ะ”กูถามอีก แล้วก้มหน้าลงไปใกล้มากกว่าเดิมอีก
“เอออ”มันกระแทกเสียงแล้วเอนตัวไปด้านหลังเหมือนหลบกูหน่อยๆ
“จริงอ่ะ”กูถามย้ำอีก

ผลัวะ!

“โอ้ย”กูโดนตบหน้าอีกละ
“เจ็บนะเว้ย”กูลูบแก้มตัวเอง
“จริงอ่ะ”มันย้อนแล้วยิ้มส่ายหัวไปมาเหมือนเยาะเย้ยกูอีก
“ไอ้..”กูอ้าปากเตรียมด่า
“หล่อ”มันเสริมให้เสร็จสรรพรากเสียงเน้นย้ำบอกกูอีก  แล้วเดินหนีไปที่รถกูหน้าตาเฉยเลยทันที ถือวิสาสะมากๆ ทำเหมือนรถตัวเองไอ้เด็กเปรต


“เดี๋ยวกูเอาแกงให้”กูบอกเมื่อขับรถมาจอดที่หน้าบ้านมัน
“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง”เสียงหมาเห่าที่ดังมาจากในบ้านสลิ่มดังระงมไปหมด แม่ง เหมือนรู้ว่าเจ้าของมันมา  กูเดินลงไปเปิดประตูตรงที่นั่งเบาะหลัง สลิ่มมันก็ลงไปยืนรอแล้วเรียบร้อย
“อ่าว หนูหรอ”กูหันไปมอง เห็นแม่สลิ่มมันเดินออกมาจากตรงประตูรั้วเล็กด้านข้าง กูเดินถือของไปยื่นให้สลิ่มก่อนที่จะยกมือไหว้แม่มัน
“หวัดดีครับ”กูบอก ทำตัวไม่ถูกเท่าไหร่ ไอ้หมาของมันก็เสนอหน้าออกันอยู่ตรงประตูรั้วหลายตัวมากๆ
“เมตรใช่ไหม”แม่ทำหน้านึกคิดนิดหน่อย
“ครับ”กูตอบ
“แล้วไปไงมาไงมาด้วยกันได้ล่ะ แต่เห็นสลิ่มบอกว่าไปรับไปส่งน้องหรอ”แม่ถาม
“อ่อ ครับ”กูตอบแล้วยิ้มให้
“เข้าไปในบ้านก่อนลูกปะ”แม่บอก
“ไม่ต้องหรอกแม่ มันรีบกลับ”สลิ่มพูดดักไว้ก่อน
“ได้ไงเล่า ให้พี่เค้าเข้ามาในบ้านบ้าง มากี่รอบๆแม่ไม่เคยเห็นหนูชวนพี่เค้าเข้าบ้านเลย”แม่มันพูด
“ไปเมตรเข้าบ้านก่อน แล้วนี่เอาอะไรมาล่ะ”แม่ถามไปที่สลิ่ม
“อ่อ โมทมันทำแกงส้มใต้มาให้น่ะครับแม่”กูก็ถือวิสาสะเรียกแม่ซะเสร็จสรรพ
“อ่าวหรอลูก ฝากขอบใจโมทด้วยนะ ไหนเอามานี่สิ..ไปเข้ามานี่ ไปกินข้าวเย็นด้วยกันก่อน”แม่ลากกูเดินเข้าบ้านเลยทันที กูหันหลังไปยิ้มยักคิ้วให้สลิ่มก่อนที่จะเดินตามแม่เข้าบ้านไป อ่าว..ไอ้เชี้ย หมาเยอะฉิบหาย กูยิ่งไม่ค่อยถูกกับหมาอยู่ แต่ดีมันเลี้ยงแต่โกลเด้น เลยวิ่งพันขากูเต็มไปหมด
“เอ้..เต้าหู้ เลียอะไรเล่า”เสียงสลิ่มร้อง ตอนนี้หมาห้าตัวไปรวมกันพันขาไอ้สลิ่มไปแล้วเรียบร้อย ซึ่งมันก็ไม่สามารถเดินไปไหนได้เลย
“แม่”สลิ่มร้องเสียงดังเรียกแม่ตัวเอง
“อะไรของพวกมึงเนี่ย ออกไป”สลิ่มพูดแล้วเตะๆหมาตัวเอง แต่มันก็ไม่รู้สึกอะไรเพราะว่าพอสลิ่มมันเตะมันก็กลับมาพันขาสลิ่มใหม่เหมือนอยากเล่นด้วย ไอ้ตัวอื่นๆก็ต้อนหน้าต้อนหลังสลิ่มจนมันเดินไปได้แค่หน่อยเดียวก็หยุดเพราะกลัวว่าตัวเองจะล้ม
“หยุดดดดด!!”สลิ่มกระแทกเสียงดัง พวกหมามันคงตกใจ อึ้งๆไปหน่อยๆ..นั่งลง ตาค้างจ้องหน้าสลิ่ม
“เดี๋ยวจะโดนนะ”สลิ่มชี้รายตัวเหมือนคาดโทษ  หลังจากคำขู่นั้นทำเอาพวกหมามันนิ่งไปเลย และแล้วสลิ่มมันก็เลยเดินมาถึงหน้าบ้านได้อย่างปกติ
“น้องล่ะแม่”มันถาม
“อยู่ห้องซ้อม”แม่พูดตอบ
“พ่อล่ะ”มันถามอีก
“ยังไม่กลับเลย โทรตามสิ”แม่พูดแล้วเดินเอาแกงส้มกูไปวางไว้บนโต๊ะกับข้าว พอเดินเข้าบ้านมันมาก็เป็นช่องหลืบๆ รองเท้าวางเรียงรายเต็มไปหมด ไอ้ที่มีชั้นวางรองเท้ามันก็คงวางไม่พออ่ะนะ ทั้งรองเท้าผู้หญิง รองเท้าผู้ชายเต็มอัดแน่นยิ่งกว่าร้านขายรองเท้า เดินมาด้านขวามือก็เป็นห้องรับแขก มีโซฟา มีทีวี ด้านซ้ายมือก็เป็นโต๊ะไม่ได้ใหญ่อะไรมาก มีเก้าอี้อยู่สี่ตัว เดินตรงไปมีบันไดแบ่งชั้นอยู่สี่ขั้น ตรงนั้นเป็นโต๊ะอาหารใหญ่ มีเก้าอี้สำหรับนั่งอยู่สิบตัว แม่มันเดินเอาของไปวางไว้ตรงนั้น สลิ่มที่เดินตามหลังเข้ามามันโยงถุงเท้าใส่ตะกร้าตรงที่วางรองเท้าไปแล้วเรียบร้อย
“เสือกจริง”มันพูดด่ากูเบาๆ
“อ่าว ไปว่าพี่เค้าทำไมน่ะ”แม่แม่งหูไวมาก หันมาว่าสลิ่มทันที
“งั้นแม่ก็ดูๆมันไปแล้วกัน”สลิ่มพูดส่งๆแล้วเดินหนีไป  กูมองเห็นมันเดินตรงไปเยื้องๆขวามือหน่อยมีประตูห้องอยู่ห้องนึง มันค่อนข้างจะอยู่ในซอกหลืบซะหน่อย แต่ดูห้องจะใหญ่ไม่น้อย สลิ่มมันเดินเข้าห้องไปในนั้น
“ห้องนอนเค้าน่ะ”แม่พูดเหมือนรู้ว่ากูสงสัยอะไร
“อ่อครับ”กูตอบแล้วพยักหน้าให้หน่อยๆ กูมองสำรวจบ้านเค้าเรียบร้อย  ด้านขวามือมีบันไดขึ้นไปชั้นสอง ฝั่งทางขึ้นบันไดก็เยื้องกับประตูห้องนอนของสลิ่มมันนั่นแหละ 
“เอ่อ..เสียงไวโอลินรึเปล่าครับ”กูถาม เพราะว่าได้เสียงมันแว่วๆมาจากไหนสักแห่ง จนกูต้องมองสำรวจไปทั่ว
“อ่อ องุ่นเค้าซ้อมไวโอลินอยู่น่ะจ๊ะ”แม่บอก
“เข้าไปดูสิ ตรงนั้นน่ะ”แม่ชี้บอกตรงช่องทางเดินเข้าไปแค่ประมาณเมตรกว่าๆ
“ได้หรอครับ”กูก็เสือกตลอด เหอะๆ เพราะถ้ามองจากตรงนี้ไป กูเอนหลังมองทางเข้าก็เห็นประตูห้องซ้อมมันอยู่ด้านซ้ายมือ แสดงว่าห้องมันอยู่ใต้บันไดอ่ะดิ
“อืมจ๊ะ ไปเถอะ เดี๋ยวแม่จะเข้าไปทำกับข้าวในครัว”แม่บอกยิ้มๆ
“ครับ”กูตอบ แล้วเดินไปตามทางเดินนั่น แล้วกูก็ต้องหยุดยืนอยู่หน้าประตู เพราะว่ามันเป็นประตูไม้ที่มีช่องกระจกให้มองเห็นด้านในแค่นิดเดียว  กูเห็นน้องสาวไอ้ตัวแสบยืนสีไวโอลินอยู่ ห้องก็ไม่มีอะไรมาก สีขาว พนังด้านซ้ายมือติดกระจกเงาส่วนด้านขวามือเป็นกระจกที่สามารถมองออกไปข้างนอกได้ ด้านนอกก็เป็นสวนเล็กๆ ในห้องมีอิเล็กโทน ไวโอลินสองตัว กีตาร์คลาสสิก กีตาร์โปร่ง กีตาร์ไฟฟ้า มีแอมเล็กๆอยู่เครื่องนึง มีไมโครโฟน กับเครื่องเสียงที่วางอยู่ด้านข้างติดกับคอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะ  ในห้องก็มีแค่นี้ ห้องก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมาก แต่ก็ไม่ได้เล็กแคบมากมายอะไร
“ไอ้เสือก”สลิ่มด่ากระซิบ กูหันไปมองไอ้ตัวแสบที่ยืนอยู่ด้านหลังกู
“ก็น้องมึงเล่นเพราะดี”กูพูดบอก
“ไม่ต้องยุ่งกับน้องกูเลย”มันพูดแล้วผลักกูให้ถอยหลังไปด้วย
“อะไรอ่ะ เข้าด้วยดิ”กูพูด จะให้กูไปนั่งหัวโด่อยู่คนเดียวข้างนอกได้ไงกันเล่า
“อยากเข้ามานัก ออกไปเล่นกับหมานู่นไป๊”มันไล่
“ไล่หรอ เดี๋ยวก็บอกแม่ซะเลยนิ”กูพูดยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
“เอ้ ไอ้บ้า”มันผลักกูเมื่อโดนขัดใจ
“เข้าด้วย”กูบอกแล้วเดินตามสลิ่มที่มันเปิดประตูเดินหน้างองอนกูเข้าไปในห้องทันที
“อ่าว พี่”องุ่นหยุดเล่น หันมาเห็นพี่ชายตัวเองก็ยิ้มแย้มขึ้นมาทันที  แล้วหลังจากนั้นพี่น้องก็ทักกันด้วยความสนุกสนาน และกูก็เป็นสะสารอีกเหมือนเดิมนั่นแหละ กูมองออกไปนอกสวนสบายตามากๆ เพราะว่าตรงนั้นต้นไม้เต็มไปหมด สลิ่มมันนั่งเล่นคอม เลือกเพลง ฟังเพลงไปเรื่อย ส่วนน้ององุ่นก็ซ้อมไวโอลินไป กูนั่งมองแล้วอดนึกถึงไอ้มิ้วค์ไม่ได้ ดูน้องกูจะชอบลูกคุณหนูเข้าซะแล้ว เรียบร้อย น่ารัก เล่นไวโอลินอีกต่างหาก แต่ก็เหมาะกับมันดี ไอ้มิ้วค์มันก็เป็นคนว่านอนสอนง่าย สุภาพ อ่อนโยน ดูจะต่างจากกูเนอะ ตกลงกูกับมันเป็นพี่น้องกันรึเปล่าเนี่ย  หลังจากนั้นพ่อของสลิ่มมันก็กลับมาพอดี กูก็เดินออกไปทำความเคารพพ่อตาเรียบร้อย แม่สลิ่มก็จัดโต๊ะเสร็จพอดีกูเลยได้กินข้าวร่วมกับพ่อแม่มันด้วย  พ่อมันก็ชวนคุยเรื่องพ่อแม่กูนั่นแหละ คุยเรื่องที่โรงเรียนสลิ่มมันบ้าง เรื่องนู่นนี่บ้างกว่าจะได้เก็บโต๊ะนี่ปาเข้าไปเกือบหกโมงครึ่ง กว่าจะถึงร้านนี่ก็ทุ่มกว่าๆ โดนไอ้โมทเทศน์กันไปตามระเบียบ


.............
.............


“คู่อริมึงมาน่ะไอ้เมตร”ไอ้โปรเดินมาพูดยิ้มๆ แต่หน้าตามันดูเย้ยๆกูยังไงก็ไม่รู้
“ใครวะ”กูถามงงๆ
“ไอ้เชน”ไอ้โปรพูดแล้วชี้ไปที่ไอ้เชนที่พึ่งเดินมาพร้อมกับสลิ่ม
“ไอ้เหี้ยนี่มันจะไม่เลิกกับชีวิตกูจริงๆใช่ไหม”กูพูดอย่างเซ็งๆ นี่กูอุตส่าห์ลืมเรื่องไอ้สัตว์นี่ได้หนึ่งวันเต็มๆ แต่ตอนเย็นก็เสือกมาหลอกหลอนกูอีกนะ  มันกะจะให้กูประสาทตายไปเลยใช่ไหมมันถึงจะพอใจน่ะ ไอ้ห่าเชน..แม่ง กูอยากจะเรียกมันว่าไอ้ตัวเหี้ย เหมือนที่ไอ้เขตมันเรียกไอ้เต็มเมื่อเย็นจริงๆ
“ยากว่ะ แม่งติดเช้าติดเย็นขนาดนี้อ่ะนะ อีกอย่างกูเห็นพวกสลิ่มมันพูดกันว่าไอ้เชนเป็นตัวหางานให้พวกมันด้วย สนิทแนบแน่นเลยมึงทีนี้”ไอ้โปรบอก
“...............”กูได้แต่ยืนมองเงียบๆ เพราะทำไรไม่ได้
“ไอ้เหี้ยเมตร หึหึ..กูพึ่งเห็น”ไอ้ดิวเดินมาถึงเคาร์เตอร์ที่กูนั่งอยู่ แม่งพูดเสร็จขำกูซะงั้น
“ห่าไรของมึง”กูถามกลับ
“ไว้หนวดอย่างนี้อีกแล้วนะมึง ความเหี้ยไม่ปรานีใคร”ไอ้ดิวพูดไปขำไป  มันทำไมชอบว่ากูเหี้ยกันจังวะ บางทีกูรู้สึกเหมือนมีคำถามในใจที่แก้ไม่ตกว่า “กูดูเหี้ยขนาดนั้นเลยหรอวะ” มันเหมือนกับว่าคนที่ทักกูจะพูดตลอดว่า ถ้าสมมุตกูทำอะไรดีๆ มันจะพูดว่า “ไม่เชื่อ” ตลอดอ่ะ เพราะหน้ากูมันฟ้องอ่ะ
“อ่าวมึง เห็นงี้เมื่อเช้านี่สาวกรี๊ดตรึมนะมึง..มันไปอบรมที่โรงแรม เพื่อนแม่งทักกันหมดบอกว่าให้ไว้แบบนี้ ชอบซะงั้น..ผู้หญิงแม่งเป็นอะไรกันไปหมด อีฐากับพวกอีเตนี่กรี๊ดไอ้เหี้ยเมตรห้องประชุมแทบแตก”ไอ้อาร์มพูดไปขำไป ฐากับเตที่พูดถึงนี่คือกระเทยที่ค่อนข้างสนิทกับพวกกูนิดหน่อย
“พวกมึงก็อิจฉาความหล่อของกูตลอด”กูพูด
“พี่เมตร”
“..............”เงียบดิ กูมองหน้าน้องติที่เดินมาแล้วแทรกไอ้อาร์มกับไอ้โปรที่ยืนอยู่มาเกาะเคาร์เตอร์ยิ้มให้กู แม่ง มาตอนไหนวะ
“ครับ”กูยิ้มตอบ
“มาหา”มันพูด
“มาหาพี่เนี่ยนะ”กูพูดขำๆ
“กูไปละ”ไอ้โปรมันหันมาบอกกูแล้วเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับไอ้ดิว  ไอ้อาร์มก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ 
“อะไร ไปนั่งกับเพื่อนไป”กูบอก
“ไปมีอะไรกันในห้องน้ำกันเหอะพี่เมตร”มันพูดแล้วเดินเข้ามาตรงเคาร์เตอร์ด้านใน แล้วเข้ามาเกาะแขนกูไว้
“ทะลึ่ง”กูดีดเข้าที่หน้าผากมันหนึ่งที
“จูบหน่อยๆ”มันพูดแล้วล็อกหน้ากูจะเข้าไปจูบอีก
“อาราย ไอ้นี่”กูดึงแขนติที่มันกำลังล็อกคอกูอยู่
“พี่พีบอกว่านักร้องนั่นแฟนพี่เมตรหรอ”มันพูด แล้วเสือกลูบเคราแพะกูเล่นอีก
“อืม”กูตอบแล้วเอนหน้าหนีหน่อยๆ
“พี่เมตรอ่า เดี๋ยวนี้ปฏิเสธติหรอ”มันพูดเมื่อโดนขัดใจแล้วเอาหน้ายื่นมาเข้าใกล้หน้ากูอีก
“ชอบอ่า”มันพูด
“ขอจูบหน่อย”มันพูด
“อะไรเล่า”กูพูดแล้วก็อดขำกับอาการของมันไม่ได้ แล้วพยายามแกะมือมันออกก็เกาะกูแน่นเป็นตุ๊กแกเลย
“พี่เมตรไว้หนวดทำไมเล่า ติแพ้หนวด”มันพูด กูไว้แค่บางๆเองนะ ไม่ได้หนาเยอะเห็นชัดอะไรขนาดนั้น
“ทะลึ่งไอ้นี่ ไปเลยไป”กูบอกขำๆ
“แฟนพี่เป็นนักเลงหรอ”อยู่ๆมันก็พูดขึ้น กูมองหน้ามันงงๆ นักเลงไรวะ..กูงง
“ก็พี่พีบอก”ติพูด เอ่อ..ไอ้พีมันใส่ไข่เหี้ยไรให้กูเนี้ย แล้วก็ไม่เล่าให้กูฟังนะ
“อืม ก็คงใช้..”กูก็ชงไปก่อนแล้วกัน
“หึ..โด่ กลัวตายล่ะ”มันพูดเบะปากนิดหน่อย
“แล้วทำไมไม่เอาคืนล่ะ”กูพูด ก็วันนั้นสลิ่มเล่นตบกับถีบไปซะขนาดนั้น ถ้าเป็นทัวร์น้องติมันก็คงเอาคืนไปแล้วอะซิ
“ยังไม่ถึงเวลา”มันพูด
“ยังไม่ถึงเวลาหรือไม่กล้า”กูพูดย้อน
“โอ้ย อย่างติเนี่ยนะกลัว ไม่มี”มันพูดแล้วเขย่งหอมแก้มกูอีก แล้วจะให้กูทำไงล่ะ ก็ต้องปล่อยให้หอมดิ มันเล่นล็อกคอกูซะขนาดนี้
“ไปได้แล้วไป เลื้อยเป็นงูเหลือมเลย เดี๋ยวแฟนเค้าเข้าใจผิด”กูพูด
“หึ เต็มปากเต็มคำ หมันไส้..”มันพูดแล้วทำหน้าทำตาเหมือนหมันไส้กูจริงๆ
“คืนนี้วันเกิดติ อย่าหวังว่าจะหลุดรอดเลย ต้องจัดให้ติทั้งคืน”มันพูดทิ้งท้ายทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่กู แล้วเดินออกจากเคาร์เตอร์หนีกูไปเลยทันที ทิ้งปริศนาคำทาย มันแอ๊บสแตรกมากๆ กูไม่สามารถตีความได้ว่ามันกำลังต้องการอะไรจากกู เหอะๆ

.................>>>><<<<..................

ว่าจะมาต่อตั้งแต่เมื่อคืน แต่ก็ไม่ได้ต่อ
ว่าจะมาต่อตั้งแต่เมื่อเช้า แต่ก็ตื่นเที่ยง 
ว่าจะมาต่อตอนบ่าย ทำไมกูกลับมาซะเย็นเลยวะเนี่ย..ห่า เซ็งตัวเอง
ปล.อีกเมื่อไหร่ไม่รู้ รอต่อไป..

[honeymic]

ช่วงนี้เบบี้ไฟแรงจัง อิอิ ชอบ
ว่าแต่ว่างานจะเข้าเจ้าเมตรอีกรึเปล่าล่ะเนี๊ย เหตุการณ์มันทะแม่งๆ นะนี่
แต่ก็อยากเห็นสลิ่มหึงเมตรบ้างจัง เหอ เหอ

[Whatever it is]

เหอะๆ หนทางความรักของเมตรนี่ สงสัยจะอีกนาน 

[Jimmeiiii*]

จิ้มก่อนค่อยตามเก็บ

,,,,,,,,,,,,,


เมียอิพี่เมตรแต่ละคนกูหน่าย แรงไปไหนนนนนนนนนนนน
หมดทัวร์ไป เจออีนางติมาแพ็คคู่กับไอ้พี่เชน
งานนี้มีร้อนๆหนาวๆกันบ้าง หุหุ
 

[jeaby@_@]

ทัวร์ไปเเเล้ว นี่ติมาอีก
เดินขบวนเมียเก่า เเฟนเก่ากันเลยทีเดียว
เเต่มันส์ค่ะ

เเล้วติจะจัดอะไรให้ว่ะ อยากรู้
ชอบเมตรว่ะ หล่อเถื่อน ได้ใจค่ะเบบี้

ขอบคุณค่ะ

[iiดาวพระสุขლii]

อ่านไป อ่านมา...กูเข้าใจล่ะว่าทำไมตั้งชื่อตอนว่า หน้าเหี้ย ตัวเหี้ย   กร๊ากกกก

[anterosz]

มาต่อคืนนี้เลยล่ะกัน 

ไหนๆก็วันเกิดติมันล่ะ ให้หัวหลิมจัดให้มันเลย หนักๆ 1 ชุดใหญ่ ไม่ต้องให้เมตรจัดหรอก 

 

[tutu]

  ท่าจะมันส์แน่ๆงานนี้......ใครกันแน่ที่จะเละ

[P★RiTŸ]

เมียเก่าเมตรแต่ละคนแม่ง...

[som]

เจ๊เบบี้ อยากกินแกงส้มอีกป่าว  มากินที่บ้านผมก็ได้ แม่ผมทำกินบ่อย
ตอนนี้น่ารักจัง ไม่กดดันเหมือนตอนที่แล้ว
สงสัยเจ๊เราสบายใจแล้วมั่งช่วงนี้

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

ขัดใจอีติ(จะแรดไปไหน)กะไอ้พี่เชนนั่น(ปลิงเรียกพี่)จริงๆ ห่าเมตรแม่งก็จะนิ่งไปไหมวะ มีคนเข้ามานัวเนียก็หัดสลัดๆให้พ้นๆบ้างเด๊ะ แล้วงี้จะให้สลิ่มหวงตัวกะคนอื่น โด่~! คือๆกันนั่นแหละ ทำมาเเป็นพูดว่ากูจะทนเพื่อมึง เฮอะ! สลิ่มก็ทนมึงเหมือนกันนั่นแหละ มึงทำตัวให้ฟรีจริงๆเหอะถึงค่อยพูดค่อยหึงสลิ่มได้เต็มที่ เพราะงั้น..กุสนับสนุนให้สลิ่มเนื้อหอมแบบนี้ต่อปายยยย (กุชอบเห็นไอ้เมตรหงุดหงิด เห็นมันเย็นทีไรมีเห็บมาเกาะมันทูกกกที) อ่ะนะ กุชักไม่ค่อยเชื่อแล๊ะว่ามึงจริงจังกะสลิ่มจริง ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเกิ๊น ใจง่ายนัก เป็นงี้ต่อไปแหละ ดี! (กระทืบมันเลยสลิ่ม กระทืบมานนนนนนน)
 

[badgirl]

ดูท่างานจะเข้าพี่เมตร   อย่างหนัีกซะด้วย 555

[ordkrub]

ติจะทำให้เมตรโดนซ้อมอีกรึเปล่านะ

[หลงไหลในม่านหมอก]

เมื่อไหร่เมียเมตรจะออกจากซีนซะที

แต่ก็ช่วยไม่ได้นะเมตร เกิดมาเหี้ยเอง อ่าว

[yayu]

ติมายุ่งกะพี่เมตรอีกแล้ว 

[naiin]

อย่าบอกนะว่าหนูติจะมาถวายงานใหญ่คืนนี้ มีเลศนัย  คนเขากำลังดีดีกัน

[wan]

ตอนนี้ตัวเหี้ย เดินยั้วเยี้ยไปหมดเลย
สงสัยคืนนี้งานเข้าพี่เมตรอีกแล้วละ ก็ของเค้าแรง อย่างงี้ คงได้เห็นนักมวยตีนโหดกันอีกแน่ ๆ
+1 แอนตาซินจ่ายให้พี่เมตรก่อนเลย  

[panang]

โห  ตอนนี้ไอ้เมตรหล่อเว้ยเฮ้ย  ชอบชอบ

หล่อแบบเหี้ยๆ

ว่าแต่จัดให้น้องติหน่อยดิสลิ่ม ผัวข้าใครอย่าแตะ

แอ๊ยยยย อยากอ่านตอนต่อไป