หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[pattybluet]

สลิ่มงอนน่ารักจังเลย   
เขตเอ้ยยย ตัดใจให้ได้เร็วๆนะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[OHmeza019]

โอ้ว
ไกล้สำเร็จจจจจจจจจจจ

[knightofbabylon]

น้องเขตคะ 
มาช้ากว่านี้อีกซักสองชั่วโมงก็ได้ 

สลิ่มน่ารักอ่ะ โดยเฉพาะช็อตเขวี้ยงขนมที่พี่เชนซื้อมาให้
ถ้าสมมติตอนนี้เป็นการเล่าผ่านมุมของสลิ่มน่ะ 


คนอ่านไม่ซีเรียสว่าNCจะมาเมื่อไหร่
แต่แอบคาดหวัง ว่าถ้ามีNCของเมตรกับสลิ่มขึ้นมา
มันจะต้องอลังการ..
(เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณเบบี้ บวกกับ เห็นทุกคนรอคอยNCกันจดจ่อมากๆ)
 

[A-J.seiya*]

บรึ่มบรึ๊ยยยยยย
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ควรสงสารพี่เมตร รึ สลิ่ม ???
เฮ้ออออ

เอานะ  คืนนี้แล้วกัน เย้!!!

[เบบี้]

น้องเขตคะ  
มาช้ากว่านี้อีกซักสองชั่วโมงก็ได้  

สลิ่มน่ารักอ่ะ โดยเฉพาะช็อตเขวี้ยงขนมที่พี่เชนซื้อมาให้
ถ้าสมมติตอนนี้เป็นการเล่าผ่านมุมของสลิ่มน่ะ  


คนอ่านไม่ซีเรียสว่าNCจะมาเมื่อไหร่
แต่แอบคาดหวัง ว่าถ้ามีNCของเมตรกับสลิ่มขึ้นมา
มันจะต้องอลังการ..
(เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณเบบี้ บวกกับ เห็นทุกคนรอคอยNCกันจดจ่อมากๆ)
 

เฮ้ย ..กิตติศัพท์มันแค่อดีต เค้าเลิกเขียนแบบนั้นแล้วเหอะ กร๊าก
อยากรู้ว่าอลังการไงก็กลับไปอ่านเรื่องเก่าจิ จะได้ไม่ต้องรอ ฮ่าๆๆ เพราะที่จริงอาจจะข้ามช็อตสลิ่มเมตร "ตึ๋งโป๊ะ" ก็ได้นะ  :m20:กร๊าก

[knightofbabylon]

น้องเขตคะ 
มาช้ากว่านี้อีกซักสองชั่วโมงก็ได้ 

สลิ่มน่ารักอ่ะ โดยเฉพาะช็อตเขวี้ยงขนมที่พี่เชนซื้อมาให้
ถ้าสมมติตอนนี้เป็นการเล่าผ่านมุมของสลิ่มน่ะ 


คนอ่านไม่ซีเรียสว่าNCจะมาเมื่อไหร่
แต่แอบคาดหวัง ว่าถ้ามีNCของเมตรกับสลิ่มขึ้นมา
มันจะต้องอลังการ..
(เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณเบบี้ บวกกับ เห็นทุกคนรอคอยNCกันจดจ่อมากๆ)
 

เฮ้ย ..กิตติศัพท์มันแค่อดีต เค้าเลิกเขียนแบบนั้นแล้วเหอะ กร๊าก
อยากรู้ว่าอลังการไงก็กลับไปอ่านเรื่องเก่าจิ จะได้ไม่ต้องรอ ฮ่าๆๆ เพราะที่จริงอาจจะข้ามช็อตสลิ่มเมตร "ตึ๋งโป๊ะ" ก็ได้นะ  :m20:กร๊าก

สอบเสร็จเมื่อไหร่ ไม่พลาดแน่นอนค่ะ 
ติดใจการเล่าเรื่องน่ะ อ่านง่ายไม่ต้องแปลความมากมาย ได้ใจสุดๆ
ส่วนNC ผลพลอยได้ แต่ได้เยอะๆก็จะลัลล้ามากกกกกก..
 

[BooBu]

หื่นกันถ้วนหน้า 555

ดังนั้นเบบี้ อย่าให้ต้องคอยนานนะ กร๊ากกก^^

[WhatLoveIs]

น้องเขตคะ 
มาช้ากว่านี้อีกซักสองชั่วโมงก็ได้ 

สลิ่มน่ารักอ่ะ โดยเฉพาะช็อตเขวี้ยงขนมที่พี่เชนซื้อมาให้
ถ้าสมมติตอนนี้เป็นการเล่าผ่านมุมของสลิ่มน่ะ 


คนอ่านไม่ซีเรียสว่าNCจะมาเมื่อไหร่
แต่แอบคาดหวัง ว่าถ้ามีNCของเมตรกับสลิ่มขึ้นมา
มันจะต้องอลังการ..
(เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณเบบี้ บวกกับ เห็นทุกคนรอคอยNCกันจดจ่อมากๆ)
 

เฮ้ย ..กิตติศัพท์มันแค่อดีต เค้าเลิกเขียนแบบนั้นแล้วเหอะ กร๊าก
อยากรู้ว่าอลังการไงก็กลับไปอ่านเรื่องเก่าจิ จะได้ไม่ต้องรอ ฮ่าๆๆ เพราะที่จริงอาจจะข้ามช็อตสลิ่มเมตร "ตึ๋งโป๊ะ" ก็ได้นะ  :m20:กร๊าก

เบบี้ ทำเค้าได้ลงคอเหรอ 

[morrian]

บึ่มบรึ๊ยย... 

[kuku]

ดึ่งโป๊ะ

[kuku]

ตั้งแต่บ่ายไม่มีใครเข้ามาเลยหรอ

[จริงใจ]

ตลอดอ่ะ นานๆ ไอ้เมตรจะได้จึกกะดึ๋ยสักที
มีขัดจังหวะ ไม่สำมะเร็จตามเคย โอ้ยขัดจาย
อีปี้เซ้งเน้อ ขัดจังหวะค่อยนำเด้อ

[เบบี้]

ตั้งแต่บ่ายไม่มีใครเข้ามาเลยหรอ

หึ..อ่านแต่ไม่เม้นไง
ชินสิคร้าบพี่น้อง

[badgirl]

อีกนิดเีดียวเองอ่ะ โฮก เขตมาทำไม๊

น่าจะไปแวะเข้าห้องน้ำปั๊มซํกที่ เห้อๆ

[mascot]

สวัสดีรอบค่ำ
รอบี้มาต่อนะ

[broke-back]

  ฮ่าฮ่า
น่าสงสารไอ่เมตรว่ะ


บึ่มบรื๊ย ซะเปล่า
แต่น้องหลิ่ม ไม่ให้ใช้งาน


บึ่มบรื๊ยไป ก็เท่านั้น..มึง
กร๊ากกก 


จุ๊บๆๆ เจ้เบ๋ 
ตอนหน้าไม่ได้คอย..
แต่รออ่านเลยล่ะ หึหึ

[scottoppa]

คิดถึงสลิ่มมมมมมม

กอดให้กำลังใจเบบี้ 

[peppier]

เขตตตตตตตต ต '!!
เข้ามาตอนเค้าเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่ '
โอ๊ยยยยยยยย ย!  รีดเดอร์เซงงง ง .

[kuku]

ยังไม่ว่างอีกหรอตัวเอง

[bbyuqin]

แหมม...กรูละเซ็ง...เกือบได้แล้วเชียว

[เบบี้]

ตอนที่81  เซ็งเมียดัง..หน่ายมันเมา


“น่ารักว่ะ”เสียงไอ้คนข้างๆกูพูด แต่กูก็ไม่ได้สนใจ นั่งลอกงานไปเรื่อยเพราะมันต้องส่งในคาบ
“เฮ้ย..”เสียงเดิมร้องด้วยความตกใจอย่างแรง กูหันไปมองมันไอ้ห่าพีมันเป็นอะไร ไอ้อาร์มชะโงกหัวมาดูที่โน้ตบุ๊คของไอ้พีอย่างสอดรู้พอๆกับกู
“สลิ่มไม่ใช่ไงวะ”ไอ้พีหันมาพูดบอก นิ้วก็เลื่อนเม้าไปด้วยความตกใจ ตากูก็แทบแหกเหมือนกันเมื่อเห็นรูปสลิ่มมันบนอินเตอร์เนท
“มันไปอยู่ในนั้นได้ไงอ่ะ”กูถามไปตาก็จ้องมองที่คอมไปไม่ละ ปกติกูก็ไม่ใช่คนเล่นคอมอะไรมากมายอยู่แล้ว แค่เชคเมล เชคข่าวสารอะไรไปเรื่อย บางทีก็นั่งเล่นเกม เล่นเอ็มบ้างเล็กน้อยพอประมาณแต่ส่วนมากไปอยู่ร้านกับไอ้โมท ก็เลยไม่ค่อยได้เล่น อีกอย่างกูก็ไม่ได้สนใจเข้ากระทู้ไอ้พวกที่ไอ้พีมันเข้าอยู่ตอนนี้นักหรอก มันเป็นเวปของไทยที่เด็กไทยเข้าเยอะเป็นอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้มั้ง เหมือนทุกอย่างรวมอยู่ที่นี่ ซึ่งปกติแล้วกูไม่เคยแทบจะย่างกายเข้ามาเลยแม้แต่น้อย
“เค้าบอกว่า โรงเรียน..............ใครน่ารักที่สุด”ไอ้พีพูดแล้วหันมามองหน้ากูเมื่ออ่านข้อความใต้ภาพทั้งเป็นสิบๆภาพเสร็จ โรงเรียนทีไอ้พีอ่านชื่อนั้นเป็นโรงเรียนของสลิ่มมันเอง
“เมียมึงดังเหมือนกันนี่หว่า ดูแต่ละคนมาคอมเม้นดิ”ไอ้พีพูดไปก็เลื่อนอ่านข้อความที่มาคอมเม้นไปด้วย
“ทำไมต้องเอารูปมันไปโพสอย่างนั้นด้วยวะ”กูพูดอย่างหงุดหงิดนิดหน่อย ตัวกูเองกูแทบยังไม่เคยได้เห็นรูปมันเล่น คอมของสลิ่มมันกูก็แทบไม่ได้แตะเพราะมันไม่ให้จับ บางครั้งที่อนุญาตนู่นแหละกูถึงได้แอบเข้าไปดูรูปที่มันถ่ายแล้วเสียบโอนลงมือถือกูมา หรือบางครั้งที่กูแอบถ่ายโดยที่มันไม่รู้ตัว
“มึงไม่เคยเห็นเลยหรอวะ”ไอ้พีหันมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เออสิ มึงก็รู้กูเข้าอะไรพวกนี้ที่ไหน”กูบอกมัน
“เดี๋ยวกูจัดให้”ไอ้พีพูดบอก ก่อนที่จะกดเข้ากูเกิ้ลแล้วพิมพ์ชื่อโรงเรียนของสลิ่มมันไปอย่างคล่องแคล่วและเข้าไปที่เวปบอร์ดพูดคุยของโรงเรียน กูจ้องมองใจจดใจจ่ออยู่กับไอ้อาร์มไม่ห่าง ไอ้เหี้ยใหม่ก็ด้วยความอยากรู้ โผล่หัวมาดูด้วยอีกคน
“อื้มหื้ม กระทู้แฟนคลับเมียมึงเต็มอ่ะ”ไอ้พีพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ ก่อนที่จะคลิกเข้าไปดู กูเห็นรูปที่มันเล่นดนตรีโพสบ้าง รูปส่วนตัวที่โดนคนอื่นถ่ายบ้าง แล้วพวกนักเรียนในโรงเรียนก็มาโพสข้อความกันเต็มไปหมดยาวเป็นร้อยๆคอมเม้น ก่อนที่ไอ้พีจะเปิดกระทู้หน้าอื่นไปเรื่อยที่เกี่ยวกับเรื่องของสลิ่ม ไม่ว่าจะแฟนคลับสลิ่มมัน แฟนคลับไอ้ห่าเขต ไอ้ห่าวิทย์ ไอ้เว ไอ้ติส หรือเกี่ยวกับวงของพวกมัน ล้วนแล้วไม่ใช่เป็นพวกมันตั้งแต่เป็นคนอื่นตั้งทั้งสิ้น
“มีเวปบอร์ดเฉพาะวงน้องมันด้วยนี่หว่า แต่ต้องสมัครสมาชิกอ่ะ”ไอ้พีพูดบอกเมื่อกดเข้าไปดูเสร็จ  กูเห็นพื้นแบคกราวของบอร์ดมันเป็นรูปกีตาร์ ห้องซ้อมอะไรพวกนี้แล้วแต่งเข้าด้วยกัน แต่มันก็กดเข้าไปดูไม่ได้อ่ะนะ
“..............”กูเงียบนั่งมอง กูไม่เคยรู้เรื่องอะไรพวกนี้เกี่ยวกับสลิ่มมันเลยและสลิ่มมันก็ไม่ใช่คนพูดบอกอะไรอย่างนี้อยู่แล้วด้วย กูรู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย ไม่พอใจที่กูไม่รู้เรื่องและไม่พอใจที่มันเป็นที่รู้จักของคนมากเกินไป จนกูรู้สึกไม่ชอบแบบนี้
“เหมือนงานจะเข้า”ไอ้พีหันมามองหน้ากูแล้วพูดขึ้น กูหันไปค้อนมันหน่อยๆอย่างเซ็งๆ
“กูถึงว่าทำไมน้องมันคุ้นๆ กูเคยเห็นรูปน้องแกมาโพสที่เวปตั้งหลายเวป แฟนคลับบ้าง พวกที่บ้าน้องแกอ่ะ กูเห็นมีแต่คนรู้จัก”ไอ้พีพูดบอก
“แต่กูก็ลืมๆ ไม่ได้ใส่ใจ ตอนที่เห็นหน้าน้องแกตัวจริง กูก็คิดแล้วคิดอีกว่าเคยเห็นทีไหน”ไอ้พีพูดบอกอีก
“มึงจะซีเรียสห่าไรนักหนาวะไอ้เมตร”ไอ้อาร์มพูด
“กูไม่ชอบนี่หว่า”กูบอก
“ดูแต่ละรูปดิ”กูพูดบอกอีก
“มึงอิจฉารึไงที่ไม่ได้เห็นคนเดียว”ไอ้ใหม่พูดขำๆ
“เออ”กูตอบตรงๆเริ่มหงุดหงิดไอ้ห่าพวกนี้ละ
“น้องมันเล่นดนตรี หน้าตาก็ดีขนาดนั้น มึงต้องทำใจนะไอ้ห่า”ไอ้ใหม่พูดเหมือนเป็นเรื่องที่กูต้องยอมรับ ณ จุดนี้
“แล้วมายุ่งเหี้ยไรกับเมียกูล่ะ”กูพูดบอกอย่างหงุดหงิด
“เอ้า..ก็เมียมึงมันน่ารักนี่หว่า”ไอ้พีตอบ กูหันไปมองหน้ามันทันที
“แฟนเพื่อน กูไม่เล่นหรอกคร้าบ”ไอ้พียกมือยิ้มแหยๆ
“แต่รูปนี่กูขอก็อปได้ไหมวะ”ไอ้พีบอก
“ส้นตีนนิ”กูตบหัวมันหนึ่งดอก
“คนอื่นเค้าก็มีกันทั้งนั้น เผลอๆมีคนเอารูปเมียมึงไปแอบอ้างว่าเป็นตัวเองก็ได้ พวกเพื่อนเราก็โดนกันเยอะนักหนา”ไอ้พีบอก
“ห่า มึงอย่าพูดได้ไหม กูยิ่งไม่ชอบๆอยู่”กูบอก
“มึงดู Facebook กับ Twitter คนตามเป็นพัน ทำใจเหอะว้า”ไอ้พีพูดไปก็มองหน้าจอไป กูหันไปดูว่ามันจริงอย่างที่ไอ้พีมันพูดรึเปล่า แม่ง แทบอยากจับโน้ตบุ๊คมันทุ่มทิ้ง
“ขนาดโรงเรียนอื่นยังรู้จักอ่ะมึง มึงดูดิ..โรงเรียนดังๆทั้งนั้นอ่ะ น้องมันเคยไปคบใครที่นั่นบ้างรึเปล่าวะ มันถึงได้บูมขนาดนี้”ไอ้พีพูดไปก็มองหน้าจอโน้ตบุ๊คตัวเองไป กูไม่ได้มองแต่นั่งฟังมันพูดแค่นั้น
“กูไม่รู้”กูพูดเสียงกระแทกนิดหน่อย
“คบใครล่ะ ก็ไอ้เขตมันเคยบอกว่ามันไม่คบใครนี่หว่า..หรือว่าคบ”กูพูดเองก็เริ่มสับสนในตัวเองละ
“เหอะๆ”พวกมันหัวเราะตอบ
“มีคนบอกว่า เฮ้ย...”ไอ้พีพูดแล้วทิ้งเสียงไป กูหันไปมอง
“มีคนจับคู่น้องมันกับคนชื่อเขตด้วยว่ะ”ไอ้พีพูดหันมามองหน้ากูหน่อยๆ กูมองไปที่รูปเห็นเป็นรูปสลิ่มมันนอนตักไอ้เขต ที่จริงกูไม่ได้หวงสลิ่มกับไอ้เขตมันมากมายหรอกนะ แล้วก็ไม่ได้คิดจะหึงกับไอ้เขตมันด้วย แต่พอมาเห็นภาพแบบนี้กลับไม่ชอบ กูไม่ชอบให้มันมาคิดว่าไอ้เขตกับสลิ่มต้องชอบกันนี่หว่า ในเมื่อความจริงมันเป็นของกูอ่ะ
“ไอ้ห่า ใจเย็น หน้าเครียดเลยนะมึง”ไอ้อาร์มพูดเตือน
“มึงปิดๆไปป่ะ”กูบอก
“อ่าว กูจะดูอ่ะ”มันพูด
“.................”กูเงียบไม่ตอบอะไร หันมาลอกงานต่อ แต่มันก็คงปิดแหละเพราะพอกูก้มลงเขียนงานต่อก็เห็นไอ้ใหม่มันผลักหัวไอ้พีก่อนที่จะกระจายกันไปนั่งตามเดิม


..............
..............


“................”
“หน้านี่เหวี่ยงมาเลยนะมึง ใครไปทำเหี้ยไรอีกล่ะ”ไอ้โมททักตั้งแต่กูเดินเข้าร้าน
“เมียมีชู้ทางเนต”ไอ้ใหม่ตอบแทนขำๆ แต่กูไม่ขำ เมื่อเย็นกูบอกมันว่ากูจะไม่ไปรับ เรียนเสร็จกูก็ไปที่หอไอ้พีต่อกับไอ้ใหม่ด้วยเพราะต้องไปทำรายงาน แล้วก็เลยมาที่ร้านนี่แหละ ไอ้โมทมองหน้ากูยิ้มๆแล้วส่ายหัว
“มานู่นแล้ว”ไอ้โมทพูดบอก กูหันไปมองเห็นสลิ่มมันเดินเข้ามาพร้อมกับไอ้เขต มันก็ไม่ใช่เรื่องทีกูต้องไปโกรธมันอะนะ ไม่ใช่ความผิดของมัน แต่กูก็ยังไม่สบอารมณ์อยู่ดีแหละว่ะ ตอนนี้มันกำลังรู้สึกนอยๆพอมองเหี้ยอะไรมันก็เลยแบบว่าหงุดหงิดไปซะหมด
“หวัดดีครับ”ไอ้เขตยกมือไหว้ทุกคน สลิ่มมันก็ไหว้ด้วยแต่ก็ยกเว้นกูเหมือนเดิมอีกนั่นแหละ กูเป็นผัวแล้วไม่ต้องไหว้ก็ได้ไม่เป็นไร ผัวไม่ถือ
“อ่าว ไปโกรธน้องมันอีก”ไอ้ใหม่พูดขึ้นเมื่อมันเห็นกูมองหน้าสลิ่มมันนิ่งๆ
“ไม่ได้โกรธ”กูพูดบอก แต่เสียงกูสงสัยดูจะหงุดหงิดไปหน่อย พวกมันเงียบกันไปเลย
“จิ้..กูบอกไม่ได้โกรธก็ไม่ได้โกรธดิ”กูพูดก่อนที่จะหยิบเอาซองบุหรี่ที่ไอ้ใหม่มันวางไว้บนเคาร์เตอร์ที่มันพึ่งจุดยัดใส่ปากมันเมื่อกี้มาบ้าง
“จะสูบก็สูบหลังร้านนะไอ้เมตร อย่าไปสูบในครัว”ไอ้โมทเตือนก่อนที่มันเห็นกูกำลังจะเดินไปที่ประตูทางเข้าครัว
“เออ”กูตอบแล้วเดินหนีเข้าครัว แล้วออกประตูหลังร้านไป
“...............”ไอ้ใหม่เปิดประตูหลังร้านตามกูมาด้วย กูหันไปมองเงียบๆ
“มึงจะนอยอะไร น้องมันไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยสักหน่อย”ไอ้ใหม่พูดทั้งๆที่ยืนอยู่ มันเอาตีนมาเตะขากูเบาๆ
“เออ กูรู้ กูถึงออกมาก่อนนี่ไง เห็นหน้าแล้วแม่งอยากจะพากลับห้อง”กูพูดไปตีนก็เขี่ยขี้บุหรี่ไปมา
“ไอ้สัตว์”ไอ้ใหม่ขำ
“แล้วมึงจะขึ้นเสียงทำเหี้ยไร”มันพูดไม่พูดเปล่า เดินมาตบหัวกูด้วย
“ห่า กูหงุดหงิดนี่ มึงจะพูดเพื่อ..”กูบอกมัน
“เอ้า กูผิดอีก”ไอ้ใหม่พูด
“อ่ะ”ไอ้ใหม่ยื่นมวนของมันให้กูทั้งๆที่ยังไม่หมด แล้วเดินหนีกลับเข้าร้านไปเลย กูมองที่มือตัวเอง สองมวนนี่ต้องการห่าไรจากกู
“...............”พอไอ้ใหม่เดินเข้าไป สลิ่มมันก็เดินเปิดประตูออกมา กูหันไปมองนิ่งๆ มันก็มองหน้ากูแบบไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรเหมือนเดิม
“มีไร”กูถาม
“เฮ้ย”กูร้องอย่างตกใจ เมื่อสลิ่มมันดึงบุหรี่จากมือกูที่ไอ้ใหม่มันยื่นให้เมื่อกี้ไป แล้วยัดเข้าปากตัวเอง ตาก็มองหน้ากูอย่างหาเรื่องหน่อยๆ
“ทำห่าไร”กูว่ามันแล้วลุกขึ้นจะดึงบุหรี่จากมือมัน แต่มันเอามือที่ถือบุหรี่หลบแล้วพ่นควันใส่หน้ากูอีก
“สลิ่ม”กูเรียกมองหน้ามันว่ากูไม่ชอบให้มันทำแบบนี้นะ
“.................”มันเงียบยืนจ้องหน้ากูเหมือนไม่ยอมเหมือนกัน กูก็จ้องกลับ ต่างคนต่างไม่ยอมละตอนนี้ มือขวากูก็ถือบุหรี่ ส่วนมือขวาของสลิ่มมันก็ถืออีกมวน ตาจ้องกันแทบแดกทั้งคู่
“ใครให้สูบ”กูพูด
“แล้วใครให้สูบ”มันย้อนเล่นหน้าเล่นตาเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร
“หลิม กูไม่ชอบ”กูพูด
“อ่อ งั้นกูก็คงชอบมั้ง”มันพูดย้อนอีก
“ไม่ชอบก็บอกดีๆดิ”กูบอก
“.................”มันเงียบจ้องตากูแทบไม่กระพริบ มันยืนนิ่งก่อนที่จะเอาบุหรี่มาดูดซ้ำ กูได้แต่ยืนนิ่งมองมันอย่างระงับสติอารมณ์ตัวเอง มันดูดอยู่อีกสองสามครั้งจนบุหรี่มันหมดมวนแล้วมันก็ทิ้งบุหรี่ลงกับพื้นแต่ตาก็ยังจ้องหน้ากูไม่หยุด
“เลิกไม่ได้ก็ไปตายซะ”มันพูดใส่ก่อนที่จะก้าวเท้าจะเดินหนี กูทิ้งบุหรี่ลงแล้วกระชากแขนมันมาอย่างแรงจนสลิ่มมันเซเข้ามาที่ตัวกู
“อื้อออ”กูกอดมันไว้แน่น อีกมือก็จับต้นคอมัน สลิ่มมันก็คงตกใจทุบเข้าที่อกกูไม่หยุดจนกูต้องจับแขนมันไว้แน่นจนมันขืนไว้ไม่ไหวแล้วก็ไม่ดิ้นต่ออีก กูจับสลิ่มมันจูบอยู่อย่างนั้นอยู่นานพอสมควร ไม่รู้ว่ากูเองอัดอั้นห่าอะไรเหมือนกัน แต่หงุดหงิดที่มันทำกับกูเมื่อกี้ ไม่ชอบ ไม่ชอบให้ปากสวยๆของมันไปคาบอะไรแบบนั้น กูรู้ว่ามันต้องการบอกอะไรกับกูแต่ใช้วิธีอื่นก็ได้ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยนี่หว่า
“อ่า..ปละ”พอกูปล่อยปากออก สลิ่มมันก็เหมือนได้พักหายใจแล้วพยายามจะพูดอะไรไปมากกว่านั้น ปากกูก็ไปประกบเข้าที่ปากมันอีกครั้งอย่างที่มันเองก็ไม่ได้ตั้งตัว กลิ่นบุหรี่ที่ได้กลิ่นนี้ไม่รู้มาจากมันหรือมาจากกู แต่ที่มันแรงขนาดนี้ก็เพราะผสมกันทั้งคู่นี่แหละ ได้อารมณ์ไปอีกแบบ กร๊าก พอกูเผยปากออกเบาๆแต่ปากกูก็ยังไม่ห่างจากปากของสลิ่มมันอยู่ดี สลิ่มนิ่งไป ปากมันแดงเพราะใครวะ เพราะกูหรอ..เหมือนจะอย่างนั้น กูเอามือไปลูบตรงระหว่างแก้มกับคางมันไว้เบาๆ มันก้มหน้าต่ำลงไม่พูดอะไร
“อย่าทำอย่างนี้อีกนะ”กูบอก
“กูต้องเชื่อรึไง”มันย้อนเสียงเบาลงจากเมื่อกี้เยอะ กูก้มลงไปใกล้ปากมันมากเหมือนขู่ให้มันรู้ สลิ่มมันก็ตกใจถอยหน้าหนีตามสัญชาตญาณ
“................”กูเงียบจ้องมันหน้าใกล้กันแทบติด มันตัวแข็งทื่อยืนให้กูกอด มันก็คงต้องให้กูกอดอะนะ ก็กูล็อคไว้แน่นขนาดนี้
“จะเลิกก็ได้”กูบอก
“................”มันเงียบตอบ
“เลิกไม่เลิกก็เรื่องของมึงสิ ตัวมึงนี่”มันย้อน
“งั้นไม่เลิก”กูย้อน มันค้อนตามามองกูทันที กูยิ้มยักคิ้วให้
“กูไม่ได้ติดหรอกนะ แต่จะเลิกให้ขาดก็แล้วกัน”กูพูดบอก มันนิ่งหันไปมองทางอื่น กูก้มลงไปหอมแก้มมันจนมันเองต้องรีบเอามือมันมาดันหน้ากูเอาไว้
“ปล่อยได้ยังเล่า”มันพูด
“เดี๋ยวมึงกับกูมีเรื่องต้องชำระกันนะ”กูพูดขู่
“เรื่องไร”มันถามทันที
“.................”กูเงียบไม่ตอบ แต่มองหน้ามันให้มันสงสัยไปเอง
“อะไร”มันย้ำถาม คิ้วเริ่มมาผูกกันเหมือนโดนขัดใจ
“ไอ้..”มันอ้าปากด่ากูเหมือนปรามๆเมื่อกูแกล้งทำเป็นจะเข้าไปจูบมันอีก
“หึ”กูหัวเราะตอบแล้วเดินหนีเข้าร้าน มันก็รีบเดินตามมา เตะเข้าที่ขากูซะงั้น กูหันกลับไปมองทำหน้ามีเล่ห์นัยใส่มัน มันเลยหยุดยืนมองกูด้วยความระแวง
“เดี๋ยวจะโดน”กูขู่แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้มัน มันได้แต่ด่าออกมาแต่ไม่มีเสียงยืนรอท่าทีกูให้กูเดินนำมันเข้าร้านไปไกลก่อน


.............
.............

[เบบี้]

“ไอ้เหี้ยพี มึงมาชวนน้องมันกินเหล้าได้ไงเนี้ยห๊ะ”ไอ้โมทเดินมาตบหัวไอ้พีที่นั่งหัวโต๊ะ ที่นั่งอยู่ตอนนี้มีไอ้ดิว ไอ้โปร ไอ้พี ไอ้ใหม่ ไอ้อาร์ม ไอ้วิทย์ ไอ้เว ไอ้เขตและสลิ่ม ส่วนกูพึ่งเดินมาเห็นเมื่อกี้เอง เพราะเห็นมันสุมหัวคุยกันอย่างออกรสออกชาติซะเหลือเกิน
“ก็น้องมันกินกันเอง กูแค่แนะนำ”ไอ้พีพูดบอกด้วยน้ำเสียงประมาณว่า เมาไปแล้วครึ่งตัว
“ห่า มึงนี่นะ”ไอ้โมทพูดบ่นๆ มือก็ถือถังน้ำแข็งอยู่เพราะว่าต้องเอาไปเสิร์ฟ
“ใครให้กินน่ะ”กูถามไอ้ตัวดีที่นั่งอยู่แล้วก็มีแก้วเหล้าอยู่ตรงหน้า ปกติก็กูเห็นมันกินบ้างอะนะแต่ไม่มาก ตอนมันเล่นดนตรีก็เห็นมันจิบๆบ้างพอประมาณ กูก็ไม่ได้พูดว่าอะไรเพราะมันไม่ค่อยนั่งตั้งใจกินแบบวันนี้อ่ะดิ ไม่เคยเห็นมันไปกินเหล้ากับเพื่อนด้วย แต่ถ้าเพื่อนชวนให้กิน กูก็ไม่เคยเห็นมันปฏิเสธอะนะ
“สั่งตัวเอง”มันเงยหน้ามาตอบ แล้วกระดกแก้วเหล้าเข้าปากต่อหน้าต่อตา เย้ยหยันกูมาก พวกเพื่อนมันก็หัวเราะกูหน่อยๆ กูหันไปชี้หน้าคาดโทษพวกมัน
“เดี๋ยวต้องขึ้นร้องนะ อีกยี่สิบนาที อย่าลอยชายล่ะ”กูเตือนพวกมัน
“คร้าบบบบ”มันทั้งหมดที่โต๊ะขานตอบกูเหมือนประชด กูเดินส่ายหัวยิ้มให้มันก่อนที่จะกลับไปที่เคาร์เตอร์
“ดูเมียมึงดีๆล่ะ กูเห็นกระดกเอาๆ ไปคึกอะไรมา”ไอ้โมทเดินมาพูดบอกขำๆ แล้วยื่นบิลให้
“ไอ้ห่าแบงค์เซนไว้สองรอบละนะ”กูเปิดบัญชีดูเมื่อเห็นบิลโต๊ะไอ้แบงค์เพื่อนของไอ้โมทมัน
“อ่าว หรอวะ”ไอ้โมทชะโงกหน้ามาดูบิล
“จะเอาไง”กูถาม ที่จริงร้านกูไม่ได้ให้ติดหรอกนะ แต่ถ้าสนิทกัน หรือบางทีพวกเมาแบบหัวราน้ำไม่มีสติ หรือว่าพวกเพื่อนมันเงินไม่มีจริงๆไรงี้ ไอ้โมทมันก็ใจอ่อนให้ติดตลอดแหละ
“เดี๋ยวกูไปถามเอง”และก็กูตลอดอีกเหมือนกันที่ต้องไปทวง เพราะทนดูไม่ได้จริงๆ ยิ่งเป็นเพื่อนไอ้โมท ถ้าไอ้โมทไปทวงมันก็ต้องขอไอ้โมทและไอ้โมทก็ต้องใจอ่อนยอมอีก กูเคยว่าไอ้โมทหลายรอบแล้วว่าทำธุรกิจอะไรแบบนี้มันจะมาใจอ่อนไม่ได้ ไม่งั้นก็เข้าเนื้อกันหมดนี่แหละ กูเลยต้องเป็นคนไปทวง ไม่คืนเงินให้แล้วบวกกวนตีนกูกลับนี่ก็มีกระทืบตลอด ไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะยังไงเงินก็จะไม่ได้คืน กูถือว่ากระทืบเถอะดีที่สุด  กูต้องจัดการไปทวงเงินไอ้พี่แบงค์ สุดท้ายมันก็ยอมจ่ายงวดที่แล้วสองงวด ส่วนงวดนี้แม่งแปะไว้อีกละ แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ได้คืนแหละวะ
ไม่นานพวกสลิ่มมันก็ขึ้นเล่นดนตรีอีกครั้ง มันเล่นอยู่เกือบสิบเพลงแล้วมันก็ร้องเพลงปิดก่อนที่จะเดินลงมานั่งที่โต๊ะเดิม กูก็ไม่อยากจะห้ามเพราะยังไงกูก็ต้องกลับบ้านพร้อมมัน แล้วตอนนี้คนเยอะมากๆด้วยเพราะว่าเป็นวันศุกร์ จะทิ้งไอ้โมทไปตอนนี้ก็ยังไงอยู่ มันคงด่าหัวกูเป็นแน่
“เบาๆหน่อย”กูเดินไปตบหัวไอ้โปรที่กำลังชงเหล้าให้น้องชายตัวเอง
“มึงห้ามมันได้ไหมล่ะ ห้ามมันได้ค่อยมาห้ามกูนี่ มันสั่งให้ชงอ่ะ”ไอ้โปรหันมาตอบ กูหันไปมองหน้าสลิ่มอย่างค้อนๆ
“พรุ่งนี้วันเสาร์”มันพูดบอก
“เฮ้อ”กูถอนหายใจแล้วเดินออกมา อย่างที่ไอ้โปรมันว่าแหละ ห้ามมันได้ค่อยไปห้ามไอ้โปรมัน เพราะถ้าห้ามไอ้สลิ่มได้ มันก็จะไม่แดกและไอ้โปรก็ไม่ต้องชงให้
กูต้องไปนั่งดูบิลแทนเพราะไอ้โมทมันอยู่ไม่สุขเลย เดินไปทั่วร้านเพราะเด็กแม่งเรียกเอานู่นเอานี่ตลอด จนพวกไอ้เล้ง ไอ้แก้ว พี่ปั๊นมันเสิร์ฟกันแทบไม่ทันออเดอร์
“ไหวไหมวะ”กูถามไอ้พี่ปั๊น
“มึงมาแทนดิ กูมึนหัว”ไอ้พี่ปั๊นบอก กูเลยลุกจากเก้าอี้ไปทำแทนแล้วให้พี่ปั๊นมันมาคิดบิลแทน
“ลุงทันไหม”กูเดินไปหลังร้านตรงครัว ตะโกนถามลุงปุ๊ที่กำลังทำอาหารอยู่
“เออทัน”ลุงแกตอบแค่นั้น เพราะมือแทบหยุดไม่ได้เลย กูเลยต้องจัดการเสิร์ฟไอ้พวกห่าที่แดกกันอย่างกับกินแทนน้ำ แป๊บเดียวหมดแป๊บเดียวหมด ไม่รู้แม่งเอาเงินมาจากไหนกันนักกันหนา กร๊าก
“กร๊ากกกกกกกกกก”อื้มหืม เสียงแม่งโคตรดัง กูหันไปมองโต๊ะพวกไอ้โปร มันเฮฮาห่าอะไรกันนักกันหนาวะ กูก็อยากจะเฮฮาบ้างอะไรบ้าง แล้วทำไมกูต้องมาทำงานด้วยอะ กูอยากนั่งแดกด้วยนะเว้ย กูเหลือบดูนาฬิกาตรงข้างฝาร้าน เหลืออีกสองชั่วโมงก็คงได้กลับแล้ว ทนๆหน่อยเหอะวะ บอกตามตรงว่ากูก็ชอบร้านอะไรพวกนี้นะ ชอบมาเที่ยว แต่มันเหมือนกับว่ากูอยู่กับมันมาทั้งชีวิตแล้วมั้ง มันเลยเอือม ชิน เซ็งและรู้สึกเฉยๆ กูว่ากูใช้ร่างกายกับการแดกเหล้ากับเรื่องพวกนี้เปลืองตัวมากๆกูรู้ตัวดี แต่ก็นะ..กูก็ยังชอบที่จะมาอยู่นี่หว่า แต่ถ้าให้กูทำงาน กูก็คงไม่เปิดอะไรแบบไอ้โมทหรอก กูว่ากูคงทำไม่ไหวเพราะกูไม่ได้ชอบมันจริงๆน่ะสิ
“ไอ้เชี้ยหลิ่ม”ยัง..ยัง พวกมันยังไม่เลิกกันอีก จนร้านจะปิดอยู่ละ เพลงก็เปิดไล่จนคนจะไปกันหมดร้านแล้ว แต่ไอ้ห่าพวกนี้ยังเฮฮาปาร์ตี้กันอยู่เลย
“ฮิ้ววววววววว~~”ดูพวกมัน กูหันไปมองพวกมัน เห็นมันยกแก้วชนกันและยังดูสนุกสนานกันอยู่ไม่ได้สำนึกว่าร้านกูจะปิด กูหันไปมองเห็นสลิ่มแม่งหน้าเยิ้มไปละ แล้ววันนี้มันเป็นเหี้ยไรของมัน แดกซะเยอะขนาดนี้ กูก็รู้ว่าเพื่อนมันมาแถมพวกเพื่อนกูก็อยู่กันซะเกือบครบอีก มันก็เลยสนุกที่จะแดกเหล้ากันอะนะ แต่มันก็กินไม่ยั้งเลย ไอ้ห่าโปรก็อีกคน น้องชายตัวเองแท้ๆยังปล่อยให้แดกเยอะซะขนาดนี้ ไม่ได้มีการห้าม แล้วส่วนกูหรอ ผัวมันแท้ๆแต่ก็เสือกห้ามไม่ได้ ในเมื่อมันอยากกินก็ให้มันกินไปอะนะ นานๆมันจะกินทีด้วย อีกอย่างมันก็อยู่ในสายตากู กูก็ไม่ได้ห่วงอะไรมากมาย อยากจะดูตอนมันเมาด้วยเหมือนกัน กร๊าก หวานกูล่ะ..สมองกูนี่คิดถึงเรื่องอนาคตอันชั่วร้ายตลอด
“เอ้าๆ หกๆ”เสียงไอ้โปรพูดไปหัวเราะไปด้วย กูหันไปมองเห็นไอ้เขตมันยกกระดกจนเบียร์หกเปื้อนเสื้อตัวเอง พอไอ้เขตดื่มเสร็จมันก็ยื่นขวดเบียร์ให้ไอ้หลิ่ม ไอ้หลิ่มรับไปยิ้มๆแล้วยกกระดกเข้าปากตัวเอง กูเดินไปหามันเพราะทนดูไม่ได้จริงๆ เห็นแล้วอนาถ กูคว้าขวดเบียร์ออกมาจากมือของสลิ่มมันจนทำเอาพวกมันที่โต๊ะหันมามอง
“พอเลยนะพวกมึง”กูบอก สลิ่มเงยหน้ามองตาปรือยิ้มๆ
“ห่า เค้ากำลังวัดกันอยู่ มึงนี่นะ”ไอ้ใหม่พูดพร้อมกับจะคว้าขวดเบียร์ออกจากมือกู กูเอาหลบไว้ทัน
“พอเลย กลับบ้านกันได้แล้ว ไอ้เขตก็ด้วย มึงจะขับรถกลับยังไงห๊ะเมาขนาดนี้”กูหันไปว่า มันดูเมามากจริงๆนะ กูก็เป็นห่วงมันมากด้วยพอเป็นอย่างนี้ก็ไม่อยากให้มันขับรถกลับไปเอง ถึงแม้ว่าแต่ก่อนกูจะเมามากขนาดไหน เมาจนแทบทรงตัวไม่อยู่แต่กูก็ขับรถกลับถึงบ้านจนได้ กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันไปถึงบ้านได้ยังไง แต่มันก็ถึงทุกรอบอะนะ แต่กูกลับเป็นห่วงพวกมันแทน ไม่ไว้ใจให้กลับเอง ทั้งๆที่ก็รู้ว่าบางทีมันอาจจะขับได้ก็ได้
“ไอ้วิทย์เอารถอะไรมา”กูถาม
“ไม่ได้เอารถมาครับพี่”ไอ้วิทย์บอก
“เออ งั้นกลับไปเลย ไอ้เวด้วย”กูบอก
“ก่อนกลับตกลงกันก่อนด้วยว่าใครจ่ายเงิน กูไม่ให้แปะ แดกกันซะเยอะ”กูบอก
“โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ”พวกมันทำเสียงใส่
“กลับ ไอ้โปรไอ้ห่า..ไม่เคยจะห้ามน้อง”กูบ่นมัน สลิ่มมันก็นั่งยิ้มแป้นแล้นไม่พูดอะไร เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว
“น้องร๊ากกกกกก”ไอ้โปรพูดพร้อมกับเอื้อมจับหน้าสลิ่มมันเข้ามาหอมหน้าผาก ไอ้นี่ก็ยอมให้เค้าหอม เอาแต่นั่งยิ้มอยู่ได้
“พอเลย ไปเก็บของ”กูจับคอเสื้อของสลิ่มมันขึ้นจนรั้งคางของสลิ่มมันจนมันต้องลุกตามแรงดึงของกูมา
“ทำไมกินซะขนาดนั้นห๊ะ”กูบ่นแล้วลากมันเข้าไปที่ห้องพัก
“เออ”มันลากเสียงอย่างเซ็งๆกับกูก่อนที่จะเดินไปแล้วนอนลงบนโซฟาในห้องซะงั้น
“ให้เวลาอีกครึ่งชั่วโมง ถ้ากลับมาแล้วยังเก็บของไม่เสร็จ..”กูทิ้งเสียงแล้วลงไปเท้าแขนคร่อมตัวมันที่นอนอยู่
“มึงก็เสร็จกูในห้องนี่แหละ”กูบอก
“..............”มันก็คงตกใจ เพราะตาเปิดโพรงมองหน้ากู หายเมาเลยสิมึง กร๊าก กูยิ้มตอบให้แล้วเดินออกมา
“เอ้ออออออออออ”เสียงโวยวายอย่างกับเชียร์อะไรสักอย่าง กูเห็นไอ้เขตโดนพวกไอ้โปรกับไอ้อาร์มพยุงอยู่ด้วย แต่มันเซแทบจะล้มลงไปนอนกับพื้นอยู่แล้ว
“ไอ้เชี้ยเขต”ไอ้วิทย์พูดไปเดินโอนเอนไปหาเพื่อนมัน ดูไอ้เวกับไอ้วิทย์ยังพอเป็นผู้เป็นคนอยู่แต่ตาเยิ้มหน้าเยิ้มเพราะฤทธิ์เหล้าแค่นั้นเอง
“เดี๋ยวผมเอามันกลับเองครับพี่”ไอ้เวบอกแล้วเดินไปพยุงเพื่อนของมันไว้
“ห่า กุญแจอยู่ไหนวะเนี้ย”ไอ้วิทย์พูดบ่นแล้วควักๆล้วงๆไปที่กระเป๋ากางเกงของไอ้เขต
“อ้ายยยยย หลิ่มมมมมม~~กู..”ไอ้เขตแหกปากซะเสียงดัง ไอ้วิทย์ก็เหมือนรู้งาน รีบเอามือไปปิดปากไอ้เขตไว้ทันที
“ห่า หุบปากบ้างได้ไหม”ไอ้วิทย์พูดแล้วหยิบกุญแจรถของไอ้เขตออกมา
“ฝากเก็บรถด้วยครับพี่เมตร”ไอ้วิทย์ยื่นกุญแจมาให้กู กูรับมาแล้วพยักหน้าให้มัน พร้อมกับส่ายหัวไปในตัวเมื่อเห็นไอ้เหี้ยเขตแม่งเพ้อขนาดนั้น
“กลับดีๆล่ะ”กูบอกพวกมัน ไอ้วิทย์กับไอ้เวหันมาไหว้พวกกูก่อนที่จะพาสังขารของไอ้เขตออกนอกร้านไป
“เฮ้อ”กูถอนหายใจแล้วหันไปมองพวกมันที่เหลืออยู่
“กลับแล้วคร้าบบบบ”พวกมันทำเสียงพร้อมกับเหมือนประชดกู กูได้แต่ส่ายหัวแล้วเก็บซากที่พวกมันแดกทิ้งเอาไว้
“เดี๋ยว”กูเรียกไว้ก่อนที่พวกมันจะแยกย้ายกันไป
“เอาขวดไปเก็บหลังร้าน กูจะคิดบิลโต๊ะพวกมึง”กูบอกแกมขู่ชี้หน้าพวกมัน แล้ววางขวดที่กำลังจะเอาไปเก็บลงบนโต๊ะเหมือนเดิม แล้วเดินไปที่เคาร์เตอร์ พวกมันมองหน้ากันหน่อยๆ แต่ก็ต้องทำในที่สุด
“ใครจ่าย”กูได้ยินเสียงพวกมันถามกันหลังจากที่เก็บโต๊ะกันเรียบร้อยแล้ว
“พันร้อยยี่สิบห้า กูคิดให้ถ้วนๆแล้วกัน พันสอง”กูบอกพวกมัน
“ให้กูหารให้ด้วยเลยไหม”กูถามอีกแต่ก็ไม่รอช้า คิดเงินให้มันก่อนเลย
“ห้าคน คนละสองร้อยสี่สิบ”กูบอก
“เร็วๆ”กูย้ำ เพราะพวกมันยืดยาดกันเหลือเกินกว่าจะล้วงกันได้ แต่ตอนสั่งเหล้ากับมิกซ์นี่อย่างไว พวกมันก็เอาเงินมาวางๆกองไว้ตรงหน้ากูก่อนที่จะเดินเข้าห้องพักไปเก็บของ ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน กูกับไอ้โมทและไอ้ปั๊นกับเด็กในร้านช่วยกันจัดร้านจนเสร็จ
“น้องมันล่ะ”ไอ้โมทหันมาถามกู
“ข้างในนู่น”กูตอบแค่นั้นแล้วเดินไปดู เห็นสลิ่มมันเก็บของใส่กระเป๋ามันเรียบร้อยแล้ว แต่มันยังคงนอนหลับตาอยู่บนโซฟาอยู่เลย
“มึงก็กลับกับกูแล้วกัน เก็บรถของไอ้เขตกับมึงเข้าร้าน ไม่งั้นน้องมันได้ตกจากมอเตอร์ไซด์มึงแน่”ไอ้โมทเดินมาดูสภาพสลิ่มมันก่อนที่จะพูดบอกกู
“กูก็ว่างั้นแหละ”กูตอบ แล้วจัดการไปเก็บรถของไอ้เขตกับรถของกูเข้าทางหลังร้านตรงที่เก็บลังเบียร์ลังเหล้าก่อนที่จะเดินกลับมาหาสลิ่มมันที่ห้อง
“หลิม”กูเรียกแล้วเขย่าตัวมัน  มันลืมตาขึ้นมามองอย่างช้าๆ
“กลับบ้าน”กูบอกแล้วพยุงมันขึ้น มันลุกขึ้นตามหน้าตางัวเงียนิดหน่อย กูเอากระเป๋ามันมาสะพาย สลิ่มมันก็พยายามลุกขึ้นตัวโอนเอนไปมา
“มึงจะแดกเยอะทำไมเนี้ย”กูพูดบ่นแล้วช่วยจับตัวมันไว้ เพราะว่ามันยังเดินไหวอยู่แต่คงเดินลำบากนิดหน่อย มันเดินไปเงียบๆ กูลากมันพามาถึงรถจนสำเร็จ โดยมีไอ้โมทสตาร์ทรถรออยู่แล้ว กูให้มันนอนลงที่เบาะหลัง มันก็นอนอย่างว่าง่ายทำเอาไอ้โมทหัวเราะออกมา
“เมาแล้วว่าง่ายเชียว”ไอ้โมทพูด กูขำตอบให้แล้วปิดประตู
“จะกลับหอน้องมันหรือว่ากลับบ้าน”ไอ้โมทถาม
“กลับบ้านเหอะ มึงก็เหนื่อยแล้ว ไปๆมาๆ”กูบอกมัน เห็นใจมันเหมือนกัน เห็นว่าพรุ่งนี้มีงานตอนสิบเอ็ดโมง ไม่รู้เสือกไปรับเวรตอนนั้นทำไม เข้าบ่ายมันก็ต้องไปเซนชื่อรอก่อน ไม่รู้แม่งอยากเป็นพนักงานดีเด่นรึไงของมัน
“จะป่ามป้ามก็เบาๆหน่อยนะมึง”ไอ้โมทพูดเมื่อกูอุ้มสลิ่มที่มันไม่ยอมลงจากรถเมื่อกี้เข้าบ้านมา
“กูเคยเก็บเสียงหรอ”กูเล่นซะเลย แซวกูดีนัก
“เออไอ้สัตว์”มันด่าอย่างเอือมๆ ยิ้มให้กูแล้วเดินไปปิดประตูบ้าน กูก็อุ้มสลิ่มเดินขึ้นห้องมา กูอุ้มมันไปวางไว้บนเตียง มันขยับตัวไปมาหน่อยๆเหมือนหาทางสบายให้กับตัวเอง กูเดินเอากระเป๋าไปวางแล้วเดินไปถอดเสื้อผ้าเพื่ออาบน้ำ พออาบน้ำห้านาทีเสร็จก็เดินออกมามองไอ้คนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
“สลิ่ม”กูเรียกแล้วเขย่าตัวมัน
“อือ”มันตอบแค่นั้น กูถอนหายใจ สงสัยจะกินเข้าไปมากล่ะสิ กูขึ้นไปแล้วจับมันให้พลิกหันกลับมาแล้วถอดกางเกงให้มัน  มันพลิกตัวเหมือนจะไม่ยอมให้กูแกะกระดุมกางเกงมันออก แสดงว่ายังมีสติอยู่บ้าง ถึงจะเมาและโลกหมุนเพียงใดแต่สติยังรู้ดีอยู่แก่ใจ กร๊าก เคยเป็น
“หลิ่ม ถอดกางเกงนะ”กูบอกแล้วพยายามแกะกระดุมออกจนสำเร็จ แล้วกูก็ดึงกางเกงมันลง
“อื้ออออ”มันร้องแล้วรีบบิดตัวเองเหมือนจะหาอะไรมาปิด ที่จริงไฟในห้องกูก็ไม่ได้เปิดอะนะ เปิดไว้แต่ไฟตรงห้องน้ำที่มีแสงสว่างมาถึงตรงนี้พอประมาณ สลิ่มมันควานมือจนได้ผ้าห่มมาคลุมตัวเองไว้ เพราะมันเสือกไม่ใส่บ๊อกเซอร์อะดิ มีแต่กางเกงใน ก็วันนี้มันเสือกใส่กางเกงซะเอวต่ำขนาดนี้ กางเกงในก็ยังจะมีลาย เพลย์บอยสีดำตัดตรงรูปตัวเพลย์บอยเป็นสีฟ้า  กูขำออกมาหน่อยๆมองไปที่มัน มันลืมตาปรือมามองกูแล้วเอาตีนมันที่อยู่ใกล้ตัวกูนั้นถีบเข้าให้เบาๆ
“ยังจะมีฤทธิ์อีกนะ”กูพูดแล้วจับเท้ามันไว้
“หื้มมมม..ยังไง”กูลุกขึ้นเอาแขนไปคร่อมตัวมันไว้
“เมา ไม่ผิด”มันพูดอู้อี้เสียงเบาแล้วกดหน้าตัวเองลงหมอนเมื่อกูเอาหน้าไปใกล้มัน
“แกล้งเมานี่หว่า เดินเองก็ได้นิ”กูพูดบอกเข้าไปใกล้หูของมันมากขึ้น มันยิ่งเอาหน้าซุกเข้าที่หมอนมากขึ้นกว่าเดิม จนกูอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบตรงหูของมัน จนมันต้องรีบเอามือมันปิดหูของตัวเองไว้
“ขี้เมา”กูว่า
“มึงแหละ ไอ้ขี้บุหรี่”มันย้อนทั้งๆที่หน้าซุกหมอนอยู่ กูขำออกมาแล้วกอดมันเข้ามาให้ตัวติดกับกูมากขึ้น สลิ่มมันกอดผ้าห่มแน่นขึ้นกว่าเดิมเมื่อกูเริ่มลูบไปที่ตัวมันผ่านผ้าห่มนั่น
“อื้อ..จะนอน”มันพูดบอกแล้วพลิกตัวกลับมานอนหงายเหมือนเดิมจนกูงง
“จะอ้วก มึนหัวอ่ะ”มันพูดบอก
“หึ..ก็ซุกซะขนาดนั้น นอนนิ่งๆสิ”กูบอก
“มึงก็อย่ามายุ่งกับกูดิ”มันพูดแล้วปัดมือกูเบาๆเหมือนคนไม่มีแรงแล้วนอนนิ่ง
“มึง”มันเรียกกูระหว่างนั้นกูก็นอนกอดมันไว้อยู่
“ครับ”กูขานตอบ
“เอาบ๊อกเซอร์ให้กูหน่อยสิ”มันพูดเสียงเบา หูหัวเราะตอบแล้วลุกขึ้นจากเตียง
“เดี๋ยวไปเอาห้องไอ้มิ้วค์ให้ละกัน”กูหันไปบอกแล้วเดินไปที่ห้องไอ้มิ้วค์ เพราะไซด์มันกับไซด์ไอ้มิ้วค์มันน่าจะพอๆใส่กันได้ แต่ไซด์กู กูว่ามันจะใส่แล้วใหญ่ไปอ่ะสิ  กูเปิดเข้าห้องไอ้มิ้วค์ไปอย่างเงียบที่สุด แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้ามัน แน่นอนว่าเด็กอย่างมันหลับไปแล้วเวลานี้ ก่อนที่จะค้นตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบบ๊อกเซอร์ออกมาหนึ่งตัว กูเดินกลับไปที่ห้องแล้วเดินถือไปให้สลิ่มมัน  มันรับไปแต่ก็ไม่ยอมลุก มันยันตัวเองขึ้นแล้วเอาบ๊อกเซอร์ยัดไปใต้ผ้าห่ม ก่อนที่จะจัดการใส่อย่างทุลักทุเล กูยืนมองยิ้มๆให้แล้วเดินไปปิดไฟห้องน้ำแล้วเดินกลับมาสลิ่มมันก็ทิ้งตัวนอนลงแล้ว
“อึดอัดอ่ะ”มันพูดบ่นเสียงงัวเงีย ตาก็ยังปิดสนิท
“ก็กินเยอะทำไมล่ะ กินอะไรไปบ้างก็ไม่รู้ ทั้งเหล้าทั้งเบียร์”กูพูดบอก
“...............”สลิ่มนอนนิ่งไป มันไม่พูดอะไรต่อและก็ไม่ยอมขยับตัว กูนอนมองมันด้วยความเป็นห่วง เรื่องเมาสำหรับกูมันขี้ประติ๋วเพราะเมาเป็นประจำ ถ้ากูเมามากๆ กูจะทำให้มันเมาถึงขั้นสุดแบบว่าหลับตายไปเลย แต่อย่างสลิ่มนี่มันก็คงทรมานนั่นแหละ เพราะเมาครึ่งๆกลางๆ จะอ้วกก็ยังไม่อ้วก มึนหัว อึดอัด เมาแต่เสือกนอนไม่หลับประมาณนั้นแหละมั้ง ก็เคยเป็นอย่างนี้บ้างบางทีแต่กูก็จะลุกขึ้นมาโด๊บอัดเข้าไปจนสลบไปนั่นแหละ กร๊าก
“อึอ”มันร้องในลำคอ คิ้วขมวดติดกัน
“เฮ้อ มึงนี่นะ จะกินก็ไม่กินให้มันอ้วกไปเลยล่ะ”กูพูดอย่างหน่ายๆ
“อื้อ”มันเอามือพลิกมาโดนตัวกูเหมือนให้กูหยุดพูด
“เหมือนจะอ้วกใช่ไหม”กูถามแต่มันกลับนิ่งไม่ตอบ กูเลยลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปเปิดไฟตรงห้องน้ำ แล้วเดินออกนอกห้องไปชั้นล่างตรงห้องครัว แล้วค้นเอามะนาวออกมาหนึ่งลูกก่อนที่จะบีบคั้นน้ำมันออกมาโดยที่ไม่ได้ผสมอะไรเลย กูก็ไม่รู้ว่าคนอื่นจะได้กูไหมแต่เวลากูอยากอ้วกก่อนนอนกูก็เล่นอย่างนี้มันก็อ้วกออกมาตลอด กูหยิบน้ำไปด้วยขวดนึงแล้วเดินกลับขึ้นไปบนห้องก็เห็นสลิ่มมันยังนอนท่าเดิมอยู่เลย
“ลุกมากินก่อน”กูพูดบอกแล้วขึ้นไปบนเตียง มันลืมตาขึ้นมองแล้วลุกขึ้นช้าๆ
“ไรอ่ะ”มันถามเสียงเบา
“น้ำมะนาว เผื่อจะอ้วก ลองดู”กูบอกแล้วเอาแก้วไปใกล้ปากมัน มันก็อ้าปากแล้วดื่มไปจนหมดพร้อมกับหลับตาปี๋มันคงเปรี้ยวน่าดู พอมันดื่มเสร็จมันก็ล้มตัวลงนอนเหมือนเดิม กูกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างๆมันลูบหัวมันเล่นด้วย ผมมันเส้นเล็กดี นุ่มด้วยจัดทรงไหนก็ดูง่ายไปซะหมด กูนั่งอยู่อย่างนั้นเกือบสิบห้านาทีสลิ่มมันก็เริ่มกระวนกระวายอีกครั้งก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินกึ่งช้ากึ่งเร็วไปที่ห้องน้ำ กูเดินตามเข้าไป เห็นมันยืนจ่ออยู่ตรงชักโครกโดยเปิดฝาชักโครกไว้แล้ว มันยืนก้มหน้าอยู่อย่างนั้นซึ่งยังไม่ได้อ้วกออกมา และกูคาดว่าไม่นานมันต้องออกมาอย่างแน่นอน
“อึก..”ตัวมันสั่นไป กูเดินเข้าไปหาแล้วลูบหลังมันไว้แล้วหลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึง ออกระนาว กร๊าก จัดยาวเลยมะนาวกู พอมันอ้วกออกจนหมดมันก็คงหมดแรงด้วยแหละ กูกดชักโครกให้มันแล้วพยุงมันที่เดินเซหน้าถอยหลังไปที่อ่างล้างหน้า มันก็รู้หน้าที่ดี จัดการล้างหน้าล้างตาตัวเอง บ้วนปากตัวเองด้วย
“แหวะ”มันทำเสียงแล้วคว้าน้ำยาบ้วนปากที่วางอยู่บนชั้นมากรอกใส่ปากแทบจะทันที มันอมน้ำยาบ้วนปากอยู่นาน ค้างตัวเองอยู่ท่าเดิมเพราะคงจะทรงตัวไม่ไหว ก่อนที่จะบ้วนน้ำมันออกแล้วจัดการบ้วนน้ำซ้ำ ก็กูบอกแล้วว่ามันรักสะอาด นี่ถ้ามันไม่ถือที่จะใช้แปรงสีฟันกับกู มันคงใช้ของกูแปรงไปแล้วแหละ
“เป็นไงล่ะ”กูบ่นมันเมื่อพามันกลับมานอนที่เตียงแล้วห่มผ้าให้มันเสร็จ มันหลับตาลงนอนหงายเงียบไปแล้ว
“หึ..”กูหัวเราะ ทำตัวอย่างกับเด็กพึ่งหัดกินเหล้า มันนอนหลับเงียบไปแล้ว กูว่ามันคงกำลังจะไปเฝ้าพระอินทร์แล้วแหละ ก็สบายตัวไปแล้วนี่ กูจับผ้าห่มให้ห่มมาถึงหน้าอกให้มันและกูก็นอนกอดมันไว้อย่างนั้น จนหลับไปแล้วจะให้กูมามีอารมณ์ก็คงไม่ไหวอะนะ เมาซะขนาดนั้น แถมมันยังทรมานซะขนาดนี้ กูทำลงก็ไม่ไหวละมั้งแต่ถ้ามันเมาปริ่มๆพอประมาณไม่แน่กูอาจจะทำก็ได้ มีอารมณ์ไปอีกแบบ กร๊าก บทสรุปปิดแล้วกูก็ยังดูหื่นเหมือนเดิมสินะ เหอะๆ
“สลิ่ม”กูเรียกอีกฝ่าย เพราะนี่มันปาเข้าไปบ่ายโมงครึ่งแล้ว
“สลิ่ม”กูเรียกอีก เพราะว่ามันยังคงนอนนิ่งอยู่
“อื้อ”มันบิดตัวพลิกกลับเหมือนจะไม่ยอมตื่น
“ตื่นมากินอะไรก่อน มันสายมากแล้วนะ”กูบอก
“จะมาใกล้ทำไมเล่า”มันพูดแล้วดันหน้ากูออกเพราะกูเข้าไปพูดใกล้หน้ามันมากๆ
“อ่าว หึหึ”กูหัวเราะ

ฟ๊อดดด~~

กูก้มลงไปหอมแก้มมันอย่างไว จนมันลืมตาขึ้นมามองอย่างค้อนๆ
“ลุกเลย จะบ่ายสองเข้าไปแล้ว เป็นผู้ชายอิงเรือมานอนบ้านผู้ชายอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหน”กูพูดแกล้ง
“แถมยังเมามาอีก”กูพูด
“แถมไม่พอ ยังมาอ้วกให้เค้าเห็นอีก”กูพูดไปยิ้มไป ทำเอาสลิ่มมันเริ่มหน้าแดงต้อนรับตอนบ่าย มันทำหน้าทำตาไม่ถูก เอาแต่มองไปที่ๆนอนอย่างเดียว
“ตื่นก็สาย แถมยังใส่แต่กางเกงในนอนอีก”กูพูดแกล้ง
“ไอ้บ้า”มันหันมาว่าใส่แล้วเปิดผ้าห่มตัวเองดูหน้าก็แดง กูยิ้มเจ้าเล่ห์ตอบให้มัน
“กูใส่กางเกงเหอะ”มันพูด ที่จริงกูแกล้งมันไปงั้นแหละ มันคงคิดว่ากูแอบถอดบ๊อกเซอร์มันออก
“ลงไปกินข้าวได้แล้ว มิ้วค์มันทำต้มจืดไว้ให้”กูบอก มันลุกขึ้นช้าๆแล้วหันกลับมามองหน้ากู
“มีแปรงสีฟันไหม”มันถาม
“อยู่ในห้องน้ำแล้ว อันสีฟ้าน่ะ”กูบอกมัน เมื่อเช้ากูออกไปซื้อมาให้มันแล้วน่ะ มันเดินเข้าห้องน้ำไปสักพักมันก็จัดการตัวเองเสร็จแล้วเดินลงมาข้างล่างพร้อมกับกู
“ว่าไงพี่ แฮงค์เลยสิ”ไอ้มิ้วค์แซว ไอ้มิ้วค์หันมายิ้มให้สลิ่มทั้งๆที่ตัวเองกำลังปลอกแอปเปิ้ลให้พี่สะใภ้ตัวเองอยู่ กูเป็นคนใช้ให้มันปลอกเองแหละ
“พี่โมทล่ะ”มันหันมาถาม
“ไปทำงานแล้ว”กูบอกแล้วหยิบถ้วยข้าวต้มกุ้งให้มันกับแกงจืดเต้าหู้มาวางข้างๆมันด้วย กูนั่งกินข้าวอยู่ข้างๆมัน ไอ้มิ้วค์ก็ชวนสลิ่มมันคุยบ้างเล็กน้อยจนกินเสร็จ
“จะกลับหอเลยไหม”กูถาม
“................”มันส่ายหัวตอบ หน้ายังไม่หายอึนกันเลยทีเดียว
“กลับตอนเย็น อาบน้ำแล้วเลยไปที่ร้านเลยแล้วกัน”มันพูดบอกเสียงเอื่อยๆ มันคงกำลังเหนื่อยและขี้เกียจแหละกูว่าอ่ะ
“ครับ”กูตอบทำเอาไอ้มิ้วค์หันมามองแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“อะไร”กูถามเหมือนจงใจแกล้งสลิ่มมัน เพราะมันเอามือมาสะกิดกูใต้โต๊ะเหมือนให้กูหยุดพูดครับต่อหน้าไอ้มิ้วค์มัน
“จิ้”มันทำปากหันมามองหน้ากูอย่างขัดใจ
“มิ้วค์มันเข้าใจน่าว่ามึงกับกูสวิทกันขนาดไหน”กูยื่นหน้าเข้าไปใกล้ทำเอาสลิ่มมันเอนหน้าหนีแล้วรีบลุกขึ้นยืน
“หึ..”ไอ้มิ้วค์หัวเราะ ทำเอาสลิ่มหน้าแดงมากกว่าเดิมอีก
“จะนอนต่อ”มันพูดเสียงกระแทกบอกแล้วก้าวขาเดินหนีไปทางขึ้นบันไดชั้นบน
“กินแล้วห้ามนอนเลยนะครับที่รัก รู้ไหมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ เค้าเป็นห่วงน้า”กูตะโกนบอกเสียงดัง แต่สลิ่มมันไม่กลับหันมามองแม้แต่นิดเดียวแต่กูก็พอจะจิตนาการหน้ามันออกอะนะว่ามันกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ กูหันกลับมามองหน้าไอ้มิ้วค์ มันส่ายหัวตอบให้เหมือนหน่ายๆกับกู แต่กูหาแคร์ไม่ยักคิ้วข้างเดียวกวนมันแม่งเลย

....................>>>><<<<...................

อ้วกกระจาย กร๊ากกกก

[lasom]

^
^
ได้จิ้มเบบี้ก่อนนอน
เสียบตูด เสียบตูด  :z2:คุณบี้
เหวี่ยงน้องจริงรึหาเรื่องจูบกันแน่
 

[P★RiTŸ]

มันเหมือนจะหวานนะ แต่ก็ไม่หวาน
อ่านแล้วรู้สึก เลียนแปลกๆอ่ะ  

[kaporzung]

คร๊าาาาาาา เมาแบบนี้คงไม่สนุกถ้าจะเขมือบ 5555+ รอแบบปกติทั้งคู่ละกัน อิอิ

[tutu]

บ่นไป..เซ็งไป..แต่ก็เทคแคร์ตลอด..ตลอด..ใช่ไหมหล่ะ....

[mantdash]

สรุปแล้วหลิ่มมันคิดมากอีกแล้วละสิ เลยเมาซะขนาดนั้น

เป็นพวกปากโครตตตตตตแข็งจริงๆเลย ก็คงคิดแหละว่าทำไมเมตรมันถึงโกรธ

ตอนหน้าขอเป็นสลิ่มเวอร์ชั่นได้ไหมอ่าพี่บี้ 

[fungfung]

นี้คืออาการประชดประชั้นของสลิ่มใช่ไหมเนี้ย
แต่พี่เมตรเป็นคุณสามีที่ดีจริงดูแลไม่มีขาดตกบกพร่องเลย

[Killua]

เขตเกือบหลุดอ่ะ ถ้าเค้าเมตรนะหึงตายเลย มันติดที่ว่าไม่พูดกันนั่นแระ
แล้วก็ไปคิดเอาเอง สรุปก็ประชดมันซะเลย

[both^^]

กร๊ากกก
เมียเมาเกิ้นน ..ปล้ำไม่ได้
นานๆ ทีได้กินเนอะสลิ่มเนอะ
คนดูแลก็ดี อะไรก็ดีไปหมด ฮี่ๆ