หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[naumi]

ชอบคู่นี้อ่ะ ไม่รู้ทำไม 

[mc.q]

อ๋อยยยยย~ เบื่อพี
ฟังภาษาคนรู้เรื่องบ้างมั้ยยยยย
ไอบ้า!!!!

[arebaba]

สงสารทัวร์อ่ะ แบบพีปากแข็งจัง

รักก็บอกว่ารักไปสิ

[Fae~For~One]

  ม่ายยยยยย เราต้องการความชัดเจน ไอ้พี่พี ได้ยินไหม๊

[เบบี้]

ตอนที่110  สิ่งที่เคยพูด = พี & ทัวร์

~ทัวร์~

“ม้า..” มันเรียกแม่มันเสียงห้วนได้อีกอ่ะ
“อาตี๋ใหญ่ ลื้อไปไหนมาไม่กลับบ้านกลับช่อง” แม่มันเดินมาทางผมและไอ้พีที่ยืนติดกันอยู่
“ก็ไปดูงานให้เจ๊ไง” มันตอบ แม่มันหันมามองหน้าผมผ่านแว่นหนาๆนั่น
“นี่ทัวร์เพื่อนอั๊ว” มันพูด ผมยกมือไหว้ แม่มันก็รับไหว้ผมหน้าแม่งโคตรดุไปแล้วนะ T__T
“แล้วอั๊วบอกให้ลื้อตามไปดูงานที่ร้านทำไมไม่ไป” แม่มันพูดเสียงนี่จะดังไปไหน
“อั๊วไม่อยากดู อั๊วไม่อยากทำ” มันย้อนด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสียใส่อีก
“อาตี๋!!” แม่มันกระแทกเสียง แม่ง เอคโค่ดังกังวานทั่วบ้านเลยอ่ะครับ
“อย่าบ่นได้ไหมม้า” มันพูด
“ไอ้ตี๋” แม่มันกระแทกเสียงอีกครั้งพร้อมกับมือที่เหวี่ยงมาจะตบหัวมัน แต่มันเสือกหลบทันด้วยความเร็วสูงมากๆ
“ม้านิ เห็นไหมเนี้ยว่าเพื่อนอั๊วมา” มันบ่น
“ลื้อนี่มัน....,,,dfjwdvohekoe,,,” แม่มันด่าอะไรต่ออีกไม่รู้ ผมฟังไม่รู้เรื่องเลยสักคำ ได้แต่ยืนเอ๋อ เพราะแม่มันจัดจีนมาเต็ม  o_o
“อ่าวไอ้ตี๋” ผมหันไปมองผู้ชายคนนึงที่เพิ่งเดินลงมาจากบันได
“ไปดูบัญชีมาเป็นไงบ้าง” น่าจะเป็นพ่อมันแหละครับ ตัวใหญ่เชียว
“มีแฟ้มที่ป๊าต้องเซ็นเองอ่ะ เดี๋ยวอั๊วไปเอามาให้อยู่ในรถ” มันบอก
“แล้วนี่..” พ่อมันหันมามองผม
“เพื่อนอั๊วเอง นี่ป๊ากู” มันแนะนำ ผมยกมือไหว้ทันที
“แล้วไอ้ตี๋เล็กมันไปไหน ไม่กลับมาสักที” พ่อพูด
“มันบอกจะไปโกดัง ป๊าไม่โทรหามันล่ะ” มันพูด
“นี่ลื้อให้อาตี๋ใหญ่ไปดูงานที่อู่มารึไง” แม่มันหันไปพูดกับพ่อมัน
“ก็มันไม่อยากดูร้านทองลื้อ อั๊วก็เลยให้มันไปดูอู่อั๊วนี่มันผิดตรงไหน” พ่อมันพูดคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน
“อาม่วยอีต้องดูโรงเรียน อั๊วจะให้อาตี๋ใหญ่มันดูร้านทองต่อ วันๆร่อนไปร่อนมา แล้วลื้อให้มันไปอยู่อู่เดี๋ยวก็เล่นรถเป็นว่าเล่นพอดี” แม่มันบ่น
“.................” ไอ้พีมันยืนทำหน้าหน่ายหันมามองหน้าผมก่อนที่จะหันกลับไปมองพ่อแม่มัน
“มันดูได้น่า มันโตแล้วนะ” พ่อมันขึ้นเสียงนิดหน่อย
“ไม่ได้ ลื้อต้องมาดูร้านทองต่อให้อั๊วอาตี๋” แม่มันหันมาพูดบอกไอ้พี เป็นประโยคที่เร็วมากไม่น่าจะถึงสองวินาที
“อั๊วไม่อยากใส่ทอง” มันพูดเหมือนประชดแม่มันซะอีก ทำร้านทองมึงก็ไม่ต้องใส่ทองก็ได้ไง มึงจะกวนตีนให้เค้าด่ามึงเล่นทำไมวะห่านี่ กูละหน่ายจริงๆแล้วทำไมกูต้องมายืนดูพวกมึงด้วยเนี้ย เฮ้อ
“ลื้อจะไปบังคับมันทำไม” พ่อพูด
“ลื้อหุบปากไปเลย” แม่มันย้อน พวกเค้าเถียงกันนี่ลืมไปแล้วหรอว่ามีกูที่เป็นแขกอยู่ด้วย
“อั๊วจะดูอู่ต่อจากป๊า ม้าก็เก็บรอให้ไอ้ตี๋เล็กมันแล้วกัน” มันพูด
“อาตี๋แต่ลื้อเป็นตั่วกอนะ” แม่มันว่าซะเสียงดัง ไอ้พีมันจับแขนผมเหมือนจะให้เดินหนีออกมา
“แต่ม้าเป็นหม่าม้านะ” ดูมันย้อนแม่มันดิครับ ผมได้แต่เดินตามไอ้พีมันขึ้นบันไดไป เสียงพ่อกับแม่มันที่อยู่ข้างล่างเถียงกันเป็นไฟแต่ก็นะ ยังไงก็ฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดีทั้งเร็ว ทั้งไว ภาษาจีนอีกต่างหาก
“แม่มึงบ่นไรอ่ะ” ผมถามด้วยความอยากรู้
“กูก็ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนกัน” มันพูด
“อ่าว” ผมหันไปมองหน้ามัน
“มึงอยู่กับเค้ามึงไม่รู้เลยรึไงว่าเค้าพูดอะไร” ผมพูด
“ก็ไม่ได้สนใจ ฟังออกบ้างแต่พูดไม่ได้..ไม่ได้อยากพูดได้ฟังได้นี่หว่า น่ารำคาญออกเวลาฟังรู้เรื่องแล้วม้าบ่น นี่ขนาดกูฟังไม่รู้เรื่องนะเนี้ย เฮ้อ” มันพูดแล้วเดินไปถอดเสื้อ
“เออลืม..เดี๋ยวลงไปเอาแฟ้มให้ป๊ากับรอเจ๊แกกลับมาด้วย มึงอยู่บนห้องก่อนนะ” มันบอก ผมหันไปมองนาฬิกานี่มันเพิ่งทุ่มนึงเอง พอเสร็จจากที่บริษัทของพี่สาวมันเมื่อตอนบ่าย อยู่ดีๆมันกลับพาผมไปดูหนัง พอดูหนังเสร็จก็ลากผมไปซื้อเสื้อผ้าก่อนที่จะไปกินข้าวแล้วก็กลับบ้านมานี่แหละครับ
“แล้ว..” ผมยืนงงๆอยู่ก็มันไม่คุ้นอ่ะครับ
“คอม ทีวี..เปิดได้เลย มีหนังอ่ะอยู่ในตู้ ส่วนหนังโป้อยู่ในลิ้นชักโต๊ะคอม” มันพูด
“เชี้ย” ผมด่ามัน พูดมาได้เต็มปากเต็มคำเหมือนผมต้องการจะดูงั้นแหละ
“อ่ะผ้าขนหนู..อยากได้ไรก็หาเอาเองแล้วกัน” มันหยิบผ้าขนหนูมายื่นให้ แล้วอยู่ดีๆก็ทำท่าเซ็งเหมือนขี้เกียจหาให้
“ตามสบาย อยากใช้อะไรก็หยิบได้เลย” มันพูด ผมได้แต่ยืนนิ่งมองไปรอบๆ จะให้กูใช้อะไรล่ะแม่ง พูดเหมือนไม่ได้หวงของๆตัวเองเลยสักนิด
“เดี๋ยวหาอะไรมาให้กิน แต่ถ้าอยากลงไปด้วยกันก็ได้นะ ถ้าไม่รำคาญที่จะฟังม้ากูบ่นต่อ” มันพูดยิ้มๆแล้วถอดกางเกงออกเหลือแต่บ็อกเซอร์ แล้วมันก็เดินออกไปทั้งๆที่มีบ็อกเซอร์เพียงแค่ตัวเดียวนั่นแหละครับ
“อะไรของกูวะเนี่ย” ผมบ่นคนเดียว เดินไปนั่งที่เตียงและหันไปมองสภาพเตียง หมอนกับหมอนข้างเต็มเตียง ผ้าห่มสองผืนบนเตียงรุงรังเต็มไปด้วยของ แผ่นซีดีเต็มตู้เก็บแผ่นแทบจะล้นทะลักออกมา โต๊ะคอมที่รกรุงรังไปด้วยปากกากับกระดาษ โต๊ะเขียนหนังสือก็วางไปด้วยหนังสือที่เหมือนไม่เคยได้จัด จะมีที่เรียบร้อยก็คือตะกร้าผ้ากับราวตากผ้าในห้องนอนมันที่ถูกแขวนผ้าขนหนูไว้อย่างดี ผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก็ดูสะอาดเรียบร้อยกว่าอย่างอื่น เสื้อผ้าถูกรีดแขวนไว้เนี๊ยบหมด  ผมเดินไปดูที่ลิ้นชักโต๊ะคอมมันว่ามันมีหนังโป้จริงๆไหม พอไปเปิดดูนี่แทบหงายเพราะหนังโป้ผู้หญิงเต็มไปหมด ทั้งชายชาย และทั้งหญิงชาย หรือแม้กระทั่งหญิงๆ มันมีครบเลยอ่ะไอ้หื่น   ผมจัดของที่เพิ่งซื้อมา มีพวกของใช้กับเสื้อผ้านั่นแหละครับ มันมีการให้ผมซื้อกางเกงในมาด้วย  ผมเองก็ต้องซื้อก็มันไม่มีจะใส่นี่น่า  ผมไปค้นตู้เสื้อผ้าหาผ้าขนหนูผืนเล็กสำหรับเช็ดหน้าอีกผืน ผมจะเป็นคนติดผ้าขนหนูสองผืนอ่ะครับเวลาอาบน้ำ พอจัดแจงของเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำ ห้องน้ำตรงที่เป็นอ่างล้างหน้าเต็มไปด้วยของใช้ของมันหมดเลยครับ ดูจะวุ่นวายพิลึกพอผมอาบน้ำเสร็จออกมาก็เห็นมันกำลังทำอะไรที่โต๊ะเขียนหนังสือของมันก็ไม่ทราบ
“เอาเสื้อผ้าใส่ตะกร้าเดี๋ยวกูเอาไปซักให้” มันบอก ผมเลยหยิบเสื้อผ้าที่ใส่ไปแล้วไปใส่ตะกร้า  ไอ้พีเดินมาหยิบตะกร้าแล้วออกนอกห้องไป ไม่ถึงห้านาทีมันก็กลับเข้าห้องมา ผมได้แต่คิดว่าทำไมมึงไปเร็วจัง แต่ก็ไม่อยากถามอะนะ ผมหยิบเสื้อผ้าแล้วเอาเข้าห้องน้ำไป เพราะพวกของเครื่องใช้ของไอ้พีมันอยู่ตรงอ่างล้างหน้าหมดเลยนะสิครับ
“อะไร” ผมเอาข้อศอกกระแทกเข้าที่ท้องมันไว้ทันทีเมื่อมันเดินเข้ามาเหมือนจะกอดผม
“อะไรเล่า” มันโวยวายนิดหน่อยแล้วจะเข้ามาอีกครั้ง
“เอ้ไอ้พี” ผมหันไปดันตัวมันเพราะมันเสือกจะล็อคเอวผมเข้าไปกอด
“หึ..” หัวเราะหาป๊ามึงหรอ
“อาบน้ำให้หน่อยดิ” มันยิ้มกริ่มพูด
“ประสาท” ผมบ่นแล้วหันมาทาครีมต่อ
“แป้งบ้าไรเนี้ย แป้งเด็กไม่มีรึไง” ผมหันไปถามเพราะเห็นแป้งเย็นวางอยู่และผมไม่ชอบแป้งเย็น
“เย็นดีออก มาทาให้” มันหัวเราะแล้วหยิบมาจะทาให้ผมอีก
“เอ้ ไอ้บ้า” ผมปัดมือแล้วแย่งแป้งมาก่อนเพราะกลัวโดนมันแกล้ง
“ถอยไปสิ” ผมดันมันแล้วหันไปหยิบกางเกงขาสั้นมาใส่ ก่อนที่จะใส่เสื้อ
“ใส่หลายชั้นจริง” มันบ่น
“คนปกติเค้าก็ใส่กันแบบนี้ทั้งนั้นแหละ” ผมย้อนแล้วเดินหนีมันออกจากห้องน้ำมาก่อนเพราะเดี๋ยวมันจะเกินเลยไปมากกว่านี้  ไอ้พี่พีไม่ได้เดินตามออกมา ผมได้ยินในห้องน้ำมีเสียงน้ำและคาดว่ามันคงอาบน้ำเลยนั่นแหละครับ
“...............” ผมเงียบไม่เหลือบหันไปมองมันเพราะรู้ว่ามันกำลังออกมาจากห้องน้ำ ผมกดเปลี่ยนช่องโทรทัศน์ไปเรื่อยจนไอ้พีมันแต่งตัวเสร็จก็คือบ็อกเซอร์เพียงแค่ตัวเดียว มันเดินผ่านหน้าผมไปตรงโต๊ะคอม มันไม่พูดไม่จาหุบปากเงียบไม่มีหมาหลุดออกมาจากปากมัน ผมนั่งมองเห็นมันเปิดดูเวปอะไรของมันก็ไม่รู้ คงเป็นงานที่ต้องทำเมื่อตอนเช้าที่พี่ที่อู่นั่นฝากไว้รึเปล่าก็ไม่แน่ใจ
“คิดนอกกรอบมากไป เปิดตำราดูแล้ว อ่ะจะแนะแนวแนะนำให้ไปบวช” เสียงมือถือไอ้พีดังขึ้นทำเอาผมตกใจ แม่งตั้งมาได้เป็นเสียงเรียกเข้า กูเกลียดเพลงเหี้ยนี่..โคตรไร้สาระ ผมนอนนิ่งไม่หยิบมือถือที่วางอยู่บนหัวเตียงให้มัน ไอ้พีเดินมาแล้วหยิบไปนั่งที่ตรงโต๊ะคอมเหมือนเดิม
“ครับ” มันรับ
“พรุ่งนี้หรอ..” มันเงียบไป
“ว่างบ่ายๆอ่ะ” มันพูด ใจผมนี่อยากจะปิดทีวีมันเอาซะเดี๋ยวนี้ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าใครโทรเข้ามาแต่คนเราอ่ะมันอดไม่ได้ว่าใครโทรมา ถ้าเป็นแฟนกันก็คงถามออกไปแล้วว่าใครโทรมา แต่นี่มันทำอะไรไม่ได้ อึดอัดอ่ะ
“เดี๋ยวพีถามม๊าให้ เอาเส้นเล็กใช่ป่ะ..ปาล์มมาดูเองดีกว่านะ เดี๋ยวไม่ถูกใจ” มันพูด ผมนี่นอนนิ่งไปเลยพอได้ยินชื่อนั้น เหมือนกับกำลังจะทำตัวไม่ถูกทั้งๆที่นอนนิ่งแต่ก็เหมือนตัวเองมีท่าทีอะไรออกไปแสดงให้อีกฝ่ายเห็นว่าเรากำลังหึงเค้าอยู่
“อืมได้ ประมาณบ่ายสองได้ไหม..ครับ” มันพูด
“ครับๆ เจอกัน” มันบอกแล้วกดวางสายก่อนที่จะเอามือถือวางไว้บนโต๊ะ มันนั่งทำงานของมันต่อไม่ได้หันมาพูดอะไร ผมเองก็นอนนิ่งเฉยก็จะทำอะไรไปมากกว่านี้มันก็ไม่ใช่นี่นะ ตอนนี้ผมรู้สึกเสียเปรียบมากๆซึ่งที่จริงผมไม่ต้องมาเป็นแบบนี้ก็ได้ แต่ทำไมผมต้องยอมมันตลอด ทำไมผมต้องแพ้ทางตอนโดนมันแกล้งด้วย ตอนนี้ผมอยากให้ใครสักคนโทรหาผมบ้าง ผมอยากให้มันรู้สึกแบบผมบ้าง ที่จริงมันจะรู้สึกแบบผมหรือไม่รู้สึกแบบที่ผมเป็นอยู่นี้ก็ตาม  แต่ผมแค่อยากให้มันได้เห็นบ้างว่าผมไม่จำเป็นต้องมีมันก็ได้ ไม่ใช่มันคนเดียวที่ผมรักได้ ใครก็ได้โทรเข้าเครื่องกูตอนนี้หน่อยเหอะ น้องโซ่ก็ได้ เด็กเก่าก็ได้กูจะตีบทให้แตกเลย ขอร้องโทรหากูหน่อยเหอะน้า..

ตื้ดด ๆ  ๆ  

เหมือนสวรรค์จะมีตา เอิ๊กๆๆ
“ฮัลโหลครับ” ผมกดรับทันทีเมื่อเห็นสายเข้าเป็นน้องโซ่  ปลายเตียงที่ผมนอนเป็นโต๊ะคอมที่ไอ้พีมันนั่งอยู่ไม่ไกลนัก พอมันได้ยินผมรับมันก็หันหน้ามามองทันที
“เอ่อ ครับ” ไอ้น้องโซ่ตอบตะกุกตะกักอย่างกับตัวเองไม่ได้เป็นคนโทรเข้ามาหาผมก่อนอย่างนั้นแหละครับ
“หึ อะไร..โทรมาเองนะเนี้ย” ผมพูดแล้วเบาเสียงโทรทัศน์ลงเพราะไม่ค่อยได้ยินเสียงน้องโซ่ แล้วพลิกตัวกลับนอนคว่ำกอดหมอนไว้เพราะไม่อยากคุยแล้วเห็นไอ้พีมัน เชอะ
“ก็พี่ไม่ติดต่อมาเลยนี่ครับ โซ่คิดว่า..” โซ่พูด
“อ๋อโทษที” ผมตอบเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคืนนั้นโมโหไอ้พีมันเสร็จก็อาบน้ำนอนเลย ลืมสนิท
“แล้วนี่อยู่ไหน” ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ออกมาเที่ยวกับเพื่อนอ่ะ” มันตอบ
“เที่ยวกับเพื่อนแล้วโทรหาพี่ทำไม” ผมพูดไปยิ้มไป บ้า..เขินเด็กมันน่ารักอ่ะ
“ว่าจะชวนมาเที่ยวด้วย พี่ว่างรึเปล่าอ่ะ..เดี๋ยวโซ่ไปรับ” มันพูด
“ไม่ว่าง” ผมตอบ
“...............” โซ่เงียบทันที
“แต่วันอื่นว่าง” ผมรีบพูด
“อ่านะ” โซ่ตอบขำๆ
“วันนี้พี่มานอนบ้านเพื่อนน่ะ โดนเหี้ยบังคับ” ผมพูดเสียงเบาเพราะกลัวไอ้วรนุชมันจะได้ยิน
“เพื่อนหรือใคร” ไอ้น้องโซ่พูดแซวกลับซะงั้น
“เพื่อนเหอะ” ผมรีบตอนทันที
“แล้วพรุ่งนี้พี่ทัวร์ว่างกี่โมง โซ่คิดว่าวันนี้พี่จะออกมาได้ซะอีก” โซ่พูด
“ขอโทษครับ พรุ่งนี้ก็คงเย็นๆ ตอนเย็นไหมกินข้าวกัน” ผมบอก
“ก็ได้ครับ” น้องมันตอบเสียงแม่งนุ่มได้อีก เอิ้กกกก~
“แล้วคืนนี้จะกลับกี่โมงครับ” ผมถาม
“ไม่รู้อ่ะครับ คงดึกอ่ะ..จะไปต่อบ้านเพื่อนกันอีก ก็ถ้าพี่มาโซ่ก็จะไม่ไปบ้านเพื่อนต่อหรอก” มันพูด
“อ่านะ ทะลึ่งว่ะ..รู้นะคิดไรอ่ะ” ผมพูด
“เปล่าสักหน่อย” โซ่รีบตอบด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“ไม่ร้อนตัวเลยอ่ะ” ผมแซว
“พี่อ่ะ” โซ่ว่าด้วยน้ำเสียงเขินๆทำเอาผมนึกหน้าออกเลยว่าตอนนี้คงกำลังเป็นยังไง
“แล้วพี่ทัวร์จะนอนดึกรึเปล่า เดี๋ยวโซ่โทรหาใหม่นะ” ระหว่างที่โซ่พูดอยู่ผมก็รู้สึกได้ว่ามีคนมาทับบนตัวผมอยู่
“อ๊ะ..” ผมจะพลิกตัวกลับไปก็ไม่ได้แต่นอนนี้มือถือผมโดนไอ้ห่าพีมันเอาไปแล้วเรียบร้อยแถมยังหัวเราะเยาะนอนทับอยู่บนตัวผมอีกนะครับ
“ไอ้เหี้ยพี” ผมด่าแล้วจะหันไป แต่มันกดปิดมือถือให้ผมดูต่อหน้าต่อตาพร้อมกับปิดเครื่องเลยทันที มันโยนมือถือลงบนเตียงต่อหน้าต่อตาผมแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกับยิ้มอย่างมีชัย
“ไอ้โรคจิต” ผมพลิกตัวกลับแล้วลุกขึ้นนั่ง
“อย่ามาแรดให้มาก” มันพูดหน้านิ่งผิดจากหน้ากวนๆแบบเมื่อกี้ลิบลับ
“เรื่องของกู” ผมย้อน
“โอ้ย ปล่อย” ผมร้องทันทีเมื่อไอ้พีมันบีบเข้าที่แก้มผมจนปากผมจู๋อยู่ในมือมัน
“ไอ้เอี้ย” ผมด่าเสร็จก็ถีบเข้าที่ท้องอย่างจังจนไอ้พีมันกระเดนไป
“เจ็บนะโว้ย” ผมลุกขึ้นจากเตียงตักหลักก่อน
“ถีบกูหรอ” มันนั่งอยู่ที่พื้นพร้อมกับมองหน้าผมเหมือนมันกำลังโกรธผมอย่างมากอ่ะครับ
“กูไหว้มึงมั้ง” ผมย้อน
“มาเน่” มันลุกขึ้นอย่างเร็วพร้อมกับกระชากผมเข้าไปอย่างแรง
“ปล่อยนะไอ้บ้า” ผมด่ามันแต่มันเสือกทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่อีก
“อื้อออ..ยะ” เฮ้อ ไอ้บ้าพลัง
“จูบใครหนอก็ไม่เท่ารสจูบพี่” พอมันจูบเสร็จมันก็ยิ้มพูดเยาะเย้ยผมอีก
“มึงเป็นโรคจิตใช่ไหม” ผมว่ามัน ตัวก็โดนกอดดิ้นไม่ได้ละ ไอ้พีไม่ตอบแต่มันดันเอาแต่จ้องผมอย่างเดียว
“พรุ่งนี้จะไปส่งที่บ้าน แล้วอยู่แต่บ้านด้วยล่ะ” มันพูด
“.................” ผมลอยหน้าลอยตาไม่ตอบมัน
“ทัวร์” มันเรียก ผมนิ่งเลยพอได้ยินมันเรียกแบบนี้เพราะผมไม่เคยได้ยินมันเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงแบบนี้เท่าไหร่นัก
“เมื่อกี้ใคร” มันถาม
“.................” ผมนิ่งไม่ตอบ
“ช่างแม่ง  กูก็ไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่” มันตอบก่อน ไอ้เหี้ย..ดีนะที่ไม่ตอบไปไม่งั้นเสียฟอร์มหมด
“เดี๋ยวกูจะทำงาน แล้วอย่าเปิดเครื่องอีก” มันพูด
“ต้องเชื่อหรอ” ผมย้อน
“ไม่ต้องเชื่อก็ได้” มันย้อนยิ้มๆแต่ดันเอาเป้าเด้งมาโดนระหว่างท้องน้อยผมพอดี
“................” กูหน้าแดงไหมเนี้ย ทำไมรู้สึกเหมือนตัวเองหน้าร้อนๆ ไอ้บ้า..ทะลึ่งฉิบหาย
“หึ..” มันหัวเราะแล้วปล่อยผมออก  มันก้มลงมาหอมแก้มผมก่อนที่จะกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะคอมอย่างเดิม ผมยืนนิ่งอยู่สักพักเพราะกำลังเรียกสติตัวเองให้กลับมา
“ทำไม มีอารมณ์รึไง” มันหมุนเก้าอี้มาแล้วพูดแกล้งอีก
“บ้า” ผมว่าแล้วรีบวิ่งขึ้นเตียงแล้วเอามือถือไปวางไกลๆ ก่อนที่จะดูโทรทัศน์ต่อทั้งๆที่จิตใจมันไม่ได้อยู่ที่โทรทัศน์เลยอ่ะครับ เมื่อกี้มันก็เสียวๆแปลกๆดีเหมือนกันง่ะ เขินด้วย..ม่ายยยยยย กูเขินมันทำไมนักหนาเนี้ย  ผมนอนดูหนังต่อจนไอ้พีทำงานเสร็จมันปิดคอมและปิดไฟตรงหัวโต๊ะแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป มันเดินออกมาอีกทีก็ปิดไฟทั่วทั้งห้อง
“กูดูหนังอยู่เห็นไหม” ผมพูด
“จะนอนแล้ว เหนื่อย” มันพูดแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างผม  ผมรีบหยิบหมอนข้างสองอันมากั้นกลางระหว่างผมกับมัน ไอ้พีหัวเราะอีก มันเอาผ้าห่มไปห่มซะหมดผมเลยเหวี่ยงผ้าส่วนที่เหลือไปทางมันแล้วหยิบผืนใหม่มาห่มแทนไอ้พีก็หัวเราะส่งท้ายอีกหนึ่งดอก
“.................”
“จะนอนเมื่อไหร่” มันพูด
“มันยังไม่จบ” ผมก็ยังวางฟอร์มอยู่อะนะ
“.................” มันเงียบ
“มึงคิดว่าไอ้หมอนข้างเนี่ยมันจะห้ามกูได้รึไง” มันพูดขึ้น
“.................” ผมเงียบลุกขึ้นนั่งแล้วหันไปค้อนใส่มัน
“ถ้ากูจะทำ..ไอ้เหี้ยหน้าไหนก็ห้ามกูไม่ได้ทั้งนั้น” มันพูดพร้อมกับตาที่จ้องผมอย่างกับสัตว์ดุร้ายอะไรสักอย่างอ่ะคร้าบ พี่เมตร..ช่วยทัวร์ด้วยยยยยย~~
“กูนี่แหละ” ผมย้อนแล้วลุกไปปิดโทรทัศน์หนีสายตามัน พอปิดโทรทัศน์ปุ๊บห้องมันก็มืดเลยทันที  ผมรีบขึ้นไปนอนบนเตียงแต่แล้วจู่ๆไอ้พีมันก็หยิบมอนข้างออกไปหนึ่งตัว ผมรีบคว้าหมอนข้างอีกอันไว้ก่อน ไอ้พีหัวเราะเหมือนตัวเหี้ยอะไรสักอย่างคล้ายๆตัวร้ายในละครอ่ะ แล้วมันก็ดึงหมอนข้างที่ผมกอดไว้เหมือนจะเอาชนะผมให้ได้ ผมเองก็ไม่ยอมปล่อยส่วนมันเองก็ดึงไม่เลิก ดึงไปดึงกันมาจนเหมือนมองไม่เห็นว่าฝ่ายไหนจะแพ้หรือชนะ ไอ้พีมันเห็นเป็นอย่างนั้นมันจึงกอดผมไว้ทั้งตัวทั้งหมอนข้างเลยอ่ะครับ
“ถ้าไม่ปล่อยจะหาว่ากูบังคับมึงไม่ได้นะ” มันพูด
“อ๊ะ..ปล่อยแล้วไงไอ้เชี้ยนี่” ผมรีบปล่อยหมอนข้างออกเพราะไอ้พีเสือกเอามือมาลูบก้นผม มันหัวเราะชอบใจแล้วหยิบหมอนข้างเหวี่ยงลงเตียงไปและมันก็รั้งผมเข้าไปกอดไว้
“................”
“ไม่ต้องกอดได้ไหมล่ะ” ผมพูด แต่มันก็ยังไม่ปล่อยอีกถึงแม้จะกอดหลวมๆก็เหอะนะ มันก็ยังรู้สึกแปลกๆอ่ะ
“อย่านะ” ผมห้ามไว้ก่อนเมื่อมันก้มหน้ามาใกล้แก้มผม แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะมันชะงักไปแค่นิดเดียวเพื่อฟังเสียงท้วงจากผมและมันก็ก้มลงมาจูบแก้มผมอีก มือมันที่อยู่ตรงเอวผมก็เอาแต่ลูบไปมาอยู่ตรงนั้น  มันเริ่มซุกไซร์คอผมขึ้นเรื่อยๆจนผมต้องรีบเอามือไปดันหน้าอกมันไว้เบาๆเพื่อเป็นการเตือนสติมัน
“ไม่ทำหรอกน่า” มันหยุดพูด
“................” ผมนอนนิ่ง  ถึงใจอยากจะให้ทำแต่มันทำไม่ได้จริงๆ ถ้าให้ทำอีกครั้งมันก็จะเหมือนเดิมอีก
“กูกลับมา..” มันพูดขึ้น
“มึง” ผมได้แต่เงียบรอฟัง
“มึงไม่ชอบรึเปล่า” มันพูด
“กูก็ไม่ชอบมึงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว” ผมตอบเสียงเบาเพราะห้องมันเงียบมากๆ ทุกคำพูดมันเองก็คงได้ยินเป็นอย่างดี
“หึ..หรอครับ” มันย้อน
“ไม่ชอบกูจริงๆหรอ” มันถามอีกคราวนี้เสียงชัดกว่าเดิมเพราะมันเสือกก้มหน้าที่อยู่ตรงบนหัวผม มันก้มลงมาเหมือนจะให้ผมได้ยินได้ชัดขึ้น
“จริง” ผมตอบ
“กูจะพยายามเชื่อละกัน” มันตอบขำๆเหมือนไม่เชื่อผมอีก
“................” และแล้วผมกับมันก็เงียบ
“จะกอดก็ได้นะ กูไม่คิดเงิน” มันพูด
“ใครจะอยากกอด” ผมย้อนกลับ
“................” ไอ้พีเงียบไม่โต้ตอบ ผมเองก็นอนนิ่งอยู่ครู่นึงก่อนที่จะเอามือไปแตะเข้าที่เอวมันที่นอนตะแคงกอดผมอยู่ ไอ้พีมันกระชับกอดผมมากกว่าเดิม ทำให้ผมกล้าเอาแขนกอดเข้าที่เอวมันจนตัวผมซุกเข้าไปใกล้อกมันมากจนชิดติดกันเลย
“บอกแล้วใช่ไหม..” ผมพูดขึ้นทั้งๆที่หน้าก็ซุกอยู่ที่อกของมัน น้ำตาผมไหลลงแต่มันเองคงไม่รู้เพราะว่าผมพยายามไม่ให้โดนตัวมัน
“กูเคยพูดไปแล้วอ่ะ” ผมพูดพยายามไม่ให้มีเสียงเครือใดๆออกจากปากผมเลยแม้แต่น้อย มันเลยทำให้ผมพูดได้เสียงเบามากๆ
“แต่มึง  ไม่เคยมีคำตอบให้กูเลย” ผมรวบรวมความกล้าพูดออกไป
“................”
“อืม พูดไปแล้ว” มันพูดย้ำเพียงแค่นั้นแต่ก็ไม่ปล่อยผม ผมกับมันนอนกอดกันอยู่อย่างนั้นจนผมหลับไป  ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เจอมันที่เตียงแล้ว ผมนอนต่ออีกหน่อยเพราะยังรู้สึกง่วงอยู่จนได้ยินคนเดินเข้าห้องมาเลยหันไปมอง เห็นไอ้พียกตะกร้าผ้าเข้ามาวางไว้เหมือนเดิม และเอาเสื้อผ้าที่อยู่ในไม้แขวนเสื้อไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้า
“ป๊ากับม้ากูออกไปข้างนอกแล้ว มึงลุกไปอาบน้ำเหอะจะได้ลงไปกินข้าว” มันบอก
“ดีนะมึงตื่นสาย ถ้าเช้ากว่านี้ได้แดกข้าวกับม้ากูล่ะก็ ฟังแกบ่นหูชาไปอีกสามวันเจ็ดวัน” มันพูดบอก ทำเอาผมหัวเราะออกมาเพราะมันเหมือนเด็กกำลังบ่นอะไรสักอย่างที่มันไม่พอใจทั้งๆที่มันก็โตเป็นควายขนาดนี้แล้ว  ผมบิดขี้เกียจก่อนที่จะลุกเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับผ้าขนหนูของตัวเองเมื่อคืน อาบน้ำเสร็จออกมาเสื้อผ้าของผมเมื่อวานได้ถูกซักรีดเรียบร้อยแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า  พอผมอาบน้ำเสร็จไอ้พีมันก็เข้าไปอาบต่อเมื่อเสร็จทุกอย่างทั้งคู่ผมกับมันก็ลงไปกินข้าวกัน  ผมนั่งกินข้าวได้สักพักไอ้น้องพัดน้องชายของมันก็เดินมาด้วยความงัวเงียเหมือนเพิ่งลุกจากเตียงก็ไม่ปาน
“อ่าวเฮีย..อ้าวอาซ้อ” มันทักไอ้พีพอหันมาเห็นผมก็มีท่าทีตกใจทันที
“ไอ้เหี้ยตี๋มึงอย่าไปพูดอาซ้อต่อหน้าม้านะ หัวใจวายตายพอดี” มันพูด
“โฮะ ม้าชินแล้วแหละเฮีย” ไอ้น้องพัดยิ้มขำแล้วเดินมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับผม มันดูหน้าตี๋ ตัวสูงยาวไม่ได้ดูล่ำเหมือนไอ้พีมัน หน้าตาถึงจะไม่ดูหล่อเท่าไหร่แต่เจ้าเล่ห์ได้พี่ ออกแนวหน้าส่อแววเหี้ยเลยอ่ะครับ หน้าคนจีนแบบเหี้ยๆไงก็ไม่รู้อ่ะ มันจะต้องเจ้าชู้แน่ๆผมฟันธงเลยอ่ะ
“แต่ก็คงไม่ชินเท่าไหร่เพราะเฮียเพิ่งพาผู้ชายเข้าบ้านนิ” ไอ้น้องพัดพูด
“หุบปากไปไอ้สัตว์” ไอ้พีว่าแล้วคีบข้าวเข้าปากไม่เงยหน้ามองน้องมันสักนิด
“อาซ้อเมื่อคืนอาซ้อนอนนี่หรอ” มันยิ้มถาม
“ครับ” ผมก็เลยยิ้มตอบ
“แล้วนี่เจ๊รู้รึเปล่าเนี่ยว่าเฮียเอาอาซ้อมานอนบ้าน ถ้ารู้นะบ้านแตกแน่อ่ะ” ไอ้น้องพัดพูด ผมเลยวางช้อนกับส้อมลงเพราะรู้สึกระแวงขึ้นมานิดหน่อย ส่วนไอ้เหี้ยพีเอาแต่ตะเกียบคีบอาหารเข้าปากไม่สนใจฟ้าดินเลย เฮ้อ..
“ไม่รู้ เมื่อวานกูเอาเชคไปให้เจ๊ที่ห้องแต่ไม่ได้บอก ตอนมาเจอแค่ป๊ากับม้า” มันพูดบอก
“ป้า..ขอข้าวหน่อย” ไอ้น้องพัดตะโกนเสียงห้วนมาก ป้าที่หมายถึงคงเป็นป้าพม่านางนึงที่ผมเพิ่งได้รู้จักเมื่อกี้นี้ เธอเป็นแม่บ้านของที่นี่ พูดได้ชัดมากทีเดียวแหละนั่นคงเพราะอยู่บ้านหลังนี้มานานแล้ว แต่จีนปนพม่ามันไม่ตีกันตายหรอวะ
“เออโชคดีว่ะ” มันพูดแล้วรับข้าวพร้อมกับตะเกียบมา
“มึงอย่าไปบอกเจ๊ล่ะกูรำคาญ” ไอ้พีพูด
“สักวันเจ๊ก็ต้องรู้แหละ หมายถึงถ้าเฮีย..กับอาซ้อยัง” มันพูดแล้วเหลือบตามองผม ไอ้พีหันไปมองหน้าน้องชายตัวเองก่อนที่จะกินต่อ
“เรื่องของกู ชีวิตของกู เจ๊เกี่ยวเหี้ยไร” มันพูดเหมือนไม่สนใจอะไรเลยสักนิด
“แคะๆ” แล้วแม่งก็เสือกไอออกมาคงเพราะแดกเร็วไปหน่อย
“เชี้ย ผักบุ้งติดคอ” มันพูดผมเลยรีบหยิบน้ำให้ ไอ้น้องพัดก็มองไปกินไปอยู่นั่นแหละ
“พี่ไม่ใช่ตู้ปลานะ มองอยู่ได้” ผมพูด
“หึหึ อ่าว ก็นึกว่าใช่” มันตอบยิ้มๆ
“เฮียขอตังหน่อยดิ” มันพูดทันทีเมื่อไอ้พีกินวางตะเกียบลง เหมือนรู้ว่าไอ้พีกำลังจะไป
“ไอ้เหี้ยพัดมึงอ่ะใช้เงินเบาๆหน่อยนะ ใช้แม่งอย่างกับใบไม้ เวลาม้าบ่นไม่ได้ลงที่มึง เค้ารวบยอดมาลงที่กูนี่” มันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมว่ามันคงรำคาญมากจริงๆ แล้วตกลงบ้านมันนี่ยังไงเรียกชื่อกันงงเดี๋ยวไอ้เหี้ยตี๋ เดี๋ยวเรียกไอ้เหี้ยพัด
“ม้าทำไมไม่เงียบๆเหมือนป๊าบ้างเนอะ” น้องพัดพูด
“เสียงนี่ อืมหืม” ไอ้พีกับน้องพัดทำหน้าเอือมพร้อมกัน
“เออส่วนเรื่องอู่รถอ่ะ  กูตัดสินใจว่าจะทำต่อจากป๊านะ  ไงมึงก็รับช่วงร้านม้าไปละกัน” ไอ้พีพูดส่งท้ายพร้อมกับลุกขึ้นยืน
“เฮ้ยเฮียไม่เอาอ่ะ” ไอ้น้องพัดหยุดกินทันที
“เฮียพูดจริงเปล่าเนี้ย” ไอ้น้องพัดโวยวายเมื่อเห็นพี่ชายมันยิ้มกริ่ม
“กูจะโกหกเพื่อ..กูไม่เอาด้วยหรอก ตามสบายมึงเลยร้านนั้นอ่ะ” ไอ้พีบอกพร้อมกับตบไหล่น้องชายตัวเอง ผมเลยลุกขึ้นจะเดินตามไป
“อาซ้อไม่เอานะ” พอผมจะเดินตามไอ้พีออกไป มันดันมาจับแขนผมไว้อีก
“ก็ดูรวยดีนะ” ผมยิ้มปลอบใจ
“ไม่เอาอ่ะ อั๊วไม่อยากเป็นเจ๊กขายทอง” มันทำหน้างอ ผมเลยจับมือน้องมันออกก่อนที่จะลูบหลังปลอบใจแล้วรีบเดินตามไอ้พีมันไปที่รถ
“มึงก็ไปแกล้งน้องมัน” ผมพูด
“ไม่ได้แกล้งเว้ยกูพูดจริง ม้าแม่งชอบบังคับ..อะไรที่ตัวเองว่าดีทุกอย่างแม่งก็จะดีไปหมด ที่กูสืบทอดกิจการที่บ้านต่อให้เพราะไม่อยากให้เค้าด่าว่าลูกเนรคุณก็เท่านั้นแหละ กูไม่ได้อยากทำหรอกที่จริงอ่ะ” มันพูด
“กูเองก็ไม่เคยตามใจเค้ากูรู้ตัว แต่ให้มาทำร้านต่อจากม้านี่มึงรู้ไหมว่าม้ากูมีนิสัยยังไง สุดยอด..กูขอย้ำว่า สุดยอด” มันหันมาพูดทำเอาผมหัวเราะกับสีหน้าของมัน
“อย่ามาคุยเรื่องนี้เลย คุยแล้วขนลุก..นึกว่ามายืนอยู่ข้างๆตลอดเลยเนี้ย” มันพูดขำๆแล้วเดินไปขึ้นรถ ผมเลยรีบขึ้นตามมันไป ไอ้พีมันขับรถไปส่งผมที่บ้านและผมก็ไม่ได้ถามมันหรอกนะครับว่ามันจะไปไหนต่อเพราะก็รู้ดีว่ามันจะไปไหน มันเองก็ย้ำบอกว่าให้ผมอยู่บ้านด้วยจะโทรมาหาแต่ก็นั่นแหละนะ ผมก็ถือว่าผมนัดน้องโซ่ไว้แล้วเหมือนกัน รับปากไอ้พีไปงั้นว่าจะอยู่แต่เดี๋ยวก็ได้รู้ว่ากันว่าใครอยู่ใครไปกันแน่ กร๊าก กูขอไปเขมือบเด็กก่อนเหอะ มันน่านัก คึคึ

................>>>><<<<.................

[zabzebra]

อิพี ปากอออาไรอยู่กลัวอาไรจะล่วงหรอบอกเด้ ชัดเจนหน่อยยย  

ไม่งั้นจะเชียร์โซ่ให้น้องทัวร์งาบล่ะนะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก  

ชอบตอนที่ทัวร์กอดพี แมร่งเขินนนนนนนนนนนนนนนนน

รอต่อไป วู้วววววววววววว

[Azitten]

ทัวร์ จะไปยอมไอ้พี่พีทำไม
แต่ก็อย่างว่าอะ มันอชบบังคับนิช่ายมะ

น้องโซ่น่ารักกกกกกกกกกอะ
5555555

ม้าพี บ่นได้ใจมากกกกกกกก
ภาพลอยมาเลยทีเดียว

[kokikung]

พีตอนนี้ดูอ่อนโยนดีเนอะแต่ยังบังคับไม่เลิก

ฮ่าๆๆๆ

แต่ทัวร์เอาให้แรงๆๆเลย

เอาให้ไอ้พีบ้าหึงสุดๆๆไปเลย

[kitty]

 :angry2:เกียจอีพีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ทำไห้ทัวร์เสียใจตลอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


ทัวร์จัหนักเลยนะ เอาไห้อีพีหึงตายไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[archi_10_001]

พีเริ่มน่ารักขึ้นมานิดนึง แต่แอบอยากให้น่ารักกว่านี้ีกมาก ๆ สงสารทัวร์หงะ แง่ม ๆ

[TOTO_951]

..........
ร้ายกาจพอๆกัน ฮ่าๆ

[tutu]

    อาตี๋ขายทอง

[kaporzung]

พีก็ยังคงไม่ชัดเจนอยู่นะ

[pattybluet]

เป็นแฟนพีต้องอดทนไรแบบนี้รึป่าว 
ว่าแล้วก้อกินเด็กกันเถิดเรา เศร้าไปทำไม 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Little Devil]

เมื่อไหร่จะชัดเจนนายพี

[ammer]

ชอบตอนนี้อ่ะ
ชอบเวลาอิพี่พีมันบ่น น่ารักดีอ่ะ เหมือนเด็กเลย
เฮ้อ แต่ก็ยังไม่เข้าใจมันอยู่ดี ว่าจะเอายังไง
ทัวร์ร้องไห้(นิดนึง)ด้วยอ่ะ

 :กอด1:เบบี้ ขยันอัพจริงจัง
 

[qq_oo]

เข้าข่ายจับปลาสองมือน่ะเนี้ย

+1 เพื่อกำลังใจ

[Mr.Frog]

เบื่อไอ้พี่พีอ่ะ ปากจะอมพะนำเพื่ออออ??!!
น่่าตบปากแตกเจงๆๆๆๆๆ

[www.maxdevil]

ตี๋ใหญ่ก็ทำอะไร ๆ ให้มันชัดเจนซักทีซิ  
มากั๊กอยู่ทำไมหล่ะ

[KaniSui]

งงๆกับพี ขอจริงจังๆได้มั้ย
ชอบก็บอกว่าชอบสิ เอ้อออออออ
ทำแบบนี้ทัวร์ไม่รู้หรอกนะ

แต่ก็ชอบบบ ซึนๆแบบนี้ มันน่าทำให้เข็ด ฮ่าาาาาาา

[ishiya]

บ้านพีโคตรวุ่นวาย  และเป็นครั้งเเรกใช่มั้ยที่พาทัวร์ไปที่บ้าน เหอะ ๆๆๆๆๆ เปิดตัวว่าที่สะใภ้เลยวุ้ย....
ไอ้พี่พีก็ยังอมตูดเหมือนเดิม ไม่พูดให้เคลียร์ซักเรื่องเล้ย 

[wan]

นี่ถ้าทัวร์ฟังภาษาจีนออก คงพูดไม่ออก ปากไม่ถูกแน่ ๆ 
ครอบครัวนี้ คงแบบอนุรักษ์นิยม ยิ่งลูกชายคนโตด้วย คิดแล้วเหนื่อยแทนทัวร์จริง ๆ 
+1 จัดไปเบบี้ เซี้ย เซี้ย นี่ ( ขอบคุณครับ ) 555...

[ToeyTato]

โอ๊ยยยยย สงสารทัวร์ อีคุณพี คุณมึงจะเอางัยคะ คาราคาซังเกินไปแระมึงงง

[l3iZal2l2e]

อย่าไปยอมนะนุ้งทัวร์
ต้องรออิพี่พีบอกรักก่อน แล้วค่อยยอม 5 5555555
ตอนนี้แรดไปก่อน เดี๋ยวพอเป็นแฟนแล้วจะไม่ได้แรดอีก
 

ป.ล. เบบี้น่ารักสุดๆ มาต่อไวมากๆๆ จุ๊บๆๆบี้
 

[BEN*_*MOS]

ไอ้เชี่ยพีมรึงมันปากอย่างใจอย่างจริ๊ง แล้วทัวร์จะได้เป็นซ้อเล็กหรือซ้อใหญ่อ่ะ

[โน๊อา]

อืม ไปงานน้องโซ่เล่นก็ดี ให้อิพี่พีมันไปขายทองก่อน
เจือกทำอะไรไม่ชัดเจนเอง

[C2U]

ดีๆ ทัวร์  อย่าไปยอมไอพี่พีมัน  ชอบบังคับดีนัก

พีไปหาปาล์มได้  ทัวร์ก็ไปกับโซ่ได้เหมือนกัน   

[RakorN]

ปาล์มคะ เมื่อไรหนูจะตายไปจากเรื่องนี้คะ?

[aehJTS]

  เบบี๋ก่อนมา UP เร็วมากขอบคุณคะ

พีก็ยังอึนไม่หาย แต่ก็ดีกว่าก่อนนิดหน่อยหรือเปล่า
ชอบตอนที่นอนกอดกันบนเตียงจังมันดูอบอุ่นดี
แต่ทัวรืจะหนีเที่ยวนี่งานจะเข้าทัวร์หรือเปล่าเนี่ย
แต่ก็อยากให้ไปนะพีจะได้รู้สึกอะไรบ้าง

  เบบี๋คะ

[peppier]

น้องพัดก้น่ารักอ้ะ
อยากใหัโซ่คู่กับพัดจัง