หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[scottoppa]

บวกหนึ่ง
คิดถึงพีทัวร์มว๊ากกกกกกกกกกก
งานบวชท่าทางจะครื้นเครงจริงๆ มากันเพียบ
แต่ชอบนะ สองหมื่อนสอดลิ้น อั๊ยยะ น้องสลิ่ม

[[newZy]CASS]

อยากให้ทัวร์
จูบสลิ่ม
555
น่ารักมากเลย
 

[booboos]

555 ชอบทัวร์กับสลิ่มอ่ะฮา
พีพูดอย่างนี้แต่ก็รักมากช่ายป่ะ
สรุปคือทัวร์ต้องทำใจอ่ะที่มาชอบคนแบบพี
แต่ตอกกลับบ้างก็ดีนะ ( 555 น่าจะมันดีนะคู่นี้)

[ToeyTato]

มารอตอนต่อ หุหุ
คราวที่แลวลืมแซวหลิ่มน้อยเลยว่า

"ขี้งกไปมั้ยยยยย"

5555+ ว่าแต่อีพี่เมตรนี่ก็นะ มีการขอผ่อนด้วย กร๊ากกกกก ไม่ใจเลยหว่ะ กรั่กกก

ปล.+1ให้เบบี้ เพราะชอบความขี้งกของหลิ่มน้อย หึหึ

[piride]

ชอบคู่พีทัวร์อ่ะ น่ารักๆ
พลัดกันงอนพลัดกันง้อ ><

[akaipee]

  เค้าอยากเห็น พีกะหลิ่มจุ๊บกันอ่ะ  ::จะออกมาคู่ไหน

พี+ทัวร์ คิดว่ายังไงพีมันก้อรักมั้งนะ

[kuku]

เค้าเม้นล่ะนะตัวเธอ ที่ไม่ได้เม้นเพราะเล้าเข้ายากมาก ปล.สลิ่มน่ารักเสมอเสมอ

[yeyong]

คู่นี้คบกันมาปีแล้ว
พีชอบมองผู้หญิง ทัวร์ไม่ชอบ
ทัวร์ขี้โวยวาย พีไม่ชอบ
แต่ต่างคนไม่ยอมที่จะปรับข้อบกพร่องของตน
เฮ้อ! มีรักอย่างเดียวจะช่วยได้ไหม

[FanJKi]

เม้นค่ะเม้น 

ลุ้นพีกะหลิ่มจุ๊บกัน 

ป.ล. ที่เพิ่งเม้นเพราะเล้าเข้ายากมากเลยอ่ะ  จะกดโพสก็เออเหรอซะงั้น

[emmybblood]

เอ่อ.... หลายๆ คนข้างบน 

ทัวร์กะน้องหลิ่มนะจ๊ะ  ไม่ใช่พีxหลิ่ม

ถ้าเป็นงั้นคงยุ่งพิลึก   

[♫~Eristneth~♪]

หลิ่มน่ารัก   

พี่พีเเม่งไม่เอาใจใส่เลย    เศร้าเเทน    


สนุกค่ะ 

[Fish129]

พี่พี  ใส่ใจ ทัวว์ มากๆกน่อยสิ

แบบนี้ ทัวว์ น้อยใจเเย่เลย

ทำไม ทำตัวแบบนี้เนี่ย  นิสัยไม่ดีเลยอ่า พี่พี

[punchnaja]

ตกลงคู้นี้มันคู่รักหรือคู่กัดกันนิ=*=

[kuku]

เมตร สลิ่ม เมตร สลิ่ม

[THE MIN]

ฮักเด้นอ 

รักทั้งคนแต่งรักทั้ง สลิ่มเลย


ก๊ากกกกกกกกกก

[suginosama]

ชอบคู่พี ทัวร์จริงๆ มีเรื่องกันได้ตลอดๆ
สลิ่มน่ารักอ่ะค่ะ มีคิดเงินค่าจูบด้วย 555++ พี่เมตรแย่แน่

[Nus@nT@R@]

สลิ่มกับทัวร์นี่ เข้าขากันดีจริงๆนะ

[naiin]

มัยมันสั้นจังตอนนี้ ผิดปกติ คิดถึงนาขอบอก

[|ψ|PEAT_ZA|ψ|℠]

เฮ้ออออ...~~~

กว่าจะตามอ่านจนปัจจุบัน เหนื่อยแทบตาย

แต่สนุกมากมาย ^^

ทั้งคู่ เหี้ยใหญ่ กับ เหี้ยน้อย อิอิ >>> สนุกไร้คำบรรยาย
พี กับ ทัวร์  >>> คู่นี้ โหด มันส์ เลว
วิทย์ กับ เว >>> รักสไตล์วัยรุ่น

ปล.....อยากอ่าน เขตกะเชลโล่ด้วยอ่ะพี่เบบี้

[เบบี้]

ตอนที่129  มีรัก..2

~ทัวร์~

“พวกมันย้ายกันไปร้านริมหาดแล้ว” พี่เมตรบอกหลังจากวางสายจากพี่โปร
“ไปไหน” ผมถาม
“ไปต่อกันที่ร้านไรไม่รู้กูจำชื่อไม่ได้ ของโรงแรมนั่นแหละ..แต่เป็นกึ่งร้านเหล้า มีดนตรี..กูว่าคืนนี้จัดหนัก” พี่เมตรพูดเหมือนเดาสถานการณ์ออก
“เฮ้อ..ไม่ชอบเลยอ่ะ ทัวร์ไม่อยากให้มันเมาอ่ะ” ผมพูด
“หึ มีไอ้พีเป็นผัวนี่มึงทำใจได้เลยว่ะ..มันอยู่ที่ มึงห้ามมันได้รึเปล่า” ผมเมตรยิ้มยักคิ้วบอก
“เพราะทัวร์สำคัญไม่พอหรอ” ผมถามตรงๆ
“....................” พี่เมตรเงียบอึ้งไป
“นั่นไง..ปากหมา” สลิ่มหันไปว่าพี่เมตรแล้วกินกุ้งต่อ
“กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น กูหมายถึง..ไม่มีใครห้ามมันอยู่น่ะ” พี่เมตรพูดแก้
“ก็ถ้าคนที่เอาอยู่ก็หมายความว่าต้องสำคัญสิ” ผมบอก
“กูหมายถึง..มันไม่ค่อยเห็นหัวใคร ถ้ามึงจะเอามันอยู่มีอยู่สองอย่าง หนึ่งทำใจกับสอง..มึงสามารถห้ามมันได้” พี่เมตรบอก
“....................” ผมได้แต่เงียบคิดตามที่พี่เมตรพูด
“หึ..ช่างมันเหอะ รักไปแล้วนิ” ผมยิ้มแล้วกินต่อเพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศไปมากกว่านี้
“หลิมกินไหม” พี่เมตรหันไปถามสลิ่มพร้อมกับยื่นปูที่แกะแล้วให้  สลิ่มอ้าปากรับเหมือนบอกว่า “กิน” แต่มือไม่ว่างเพราะกำลังแกะกุ้งอยู่
“อะไรวะ..เห็นหัวกันบ้างไหมเนี้ย ทัวร์เป็นคนจ่ายเงินนะ” ผมบ่น แม่ง ทำไรไม่เคยเกรงใจกันบ้างเลย เชอะ
“พี่เมตรก็ป้อนทัวร์บ้างสิ” ผมพูด
“จิ้..” พี่เมตรส่ายหัวเซ็งๆแต่ก็แกะปูให้ผมแล้วป้อนผมที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วย
“มา..หลิ่มป้อนให้ด้วย” สลิ่มพูดเมื่อแกะกุ้งเสร็จ
“ป๊าบเข้าให้..นี่ เป็นไง” สลิ่มทำเสียงไปตามตัวกุ้งที่จุ่มลงไปที่น้ำจิ้มทั้งตัว
“ประสาทแล้ว กินเองเหอะ” ผมว่า
“เอ้า..เนี้ยแหละ สะใจ” สลิ่มพูดแล้วเอามาจ่อตรงปากผมอีก  พี่เมตรหัวเราะนั่งยิ้มมอง
“อ้าปากสิ สลิ่มไม่ป้อนใครง่ายๆนะเนี้ย” สลิ่มพูด
“....................” ผมหน้างอมองหน้าสลิ่มเหมือนบอกว่า “สภาพนี้มึงก็กินก่อนเหอะ” สลิ่มได้แต่หัวเราะค้างกุ้งไว้ตรงปากผม
“อ๊ะ..ไม่เชื่ออีกว่ากินได้ งั้นดู” สลิ่มพูดเสร็จก็อ้าปากเอากุ้งตัวที่เปี่ยมไปด้วยน้ำจิ้มที่มีพริกติดเต็มไปหมดนั่นเข้าปาก  แล้วมันก็อมไว้ยิ้มๆให้ผมก่อนที่จะรูดตัวกุ้งออกมาแล้วยื่นให้พร้อมกับขำกับการกระทำของตัวเองซะ
“ทุเรศ” ผมโวยวายว่ามันขำๆ
“กินได้นี่ไง โหย..หลิ่มอุตส่าห์ลงทุนเอาพริกออกให้แล้วอ่ะ หยิ่งหรอ” มันว่าให้อีก
“เออ กูหยิ่ง..ไอ้เด็กบ้า” ผมว่ามัน  สลิ่มได้แต่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากด้วยความสะใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ  สุดท้ายมันก็กินกุ้งตัวนั้นเข้าไปเองนั่นแหละ  ใครจะไปกินของมันล่ะอมไปซะขนาดนั้น  พวกผมกินกันคุยกันต่อสักพักจนเสร็จเรียบร้อยพี่เมตรก็พาไปร้านที่ว่านั่น  พอไปถึงก็เห็นโต๊ะพวกเพื่อนพี่เมตรนั่งกันอยู่ตรงริมร้านตรงหน้าเวทีต่อโต๊ะประมาณห้าโต๊ะได้  ผมเดินไปนั่งข้างๆไอ้พี่พีที่นั่งมองมาทางผมที่กำลังเดินเข้าไปหา
“เหม็นเหล้า” ผมว่า
“กลับไปนอนไป” มันย้อนบอกหน้านิ่ง  ไล่กูอีก..ไอ้เชี้ย
“ไม่” ผมตอบทันที
“อย่าเมามากได้ไหม” ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง  กับคนอย่างไอ้พี่พีถ้าไม่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมันก็จะหาว่าเราพูดเล่นหรือไม่ก็หาว่าเราไม่หวังดีต่อมัน  การที่เป็นแฟนมันนี่ต้องทำตัวลำบากมาก  ไม่รู้ว่าอะไรต้องพอดี T^T
“เมาไปแล้ว” มันตอบ
“ไม่อยากให้เมานิ” ผมเอาหัวไปซบไหล่มัน  ไอ้พี่พีมันก็ผลักหัวผมออกอีกทำเอาพี่เมตรที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามหัวเราะ
“ไมต้องผลักด้วยเล่า” ผมว่า
“อย่ามาออเซาะดิวะ” มันพูดพร้อมกับส่ายหัว 
“เออ อ้อนพี่เมตรก็ได้” ผมว่าแล้วลุกไปนั่งกับพี่เมตรทันที
“ไอ้เขตไปไหนวะ” สลิ่มถามไปกระดกเหล้าเข้าปาก  มาถึงก็เอาเลยนะไอ้เด็กคนนี้
“นู่น” ไอ้น้องวิทย์ตอบแล้วทำปากยื่นชี้ไปอีกโต๊ะ  พวกผมหันมองตามไปเห็นน้องเขตนั่งจีบสาวอยู่อีกโต๊ะพร้อมกับพี่แสตมป์ไปเรียบร้อยแล้ว
“อ่ะ ไอ้เหี้ย” สลิ่มพูดขำๆแล้วหันมากินต่อ
“แดกข้าวยัง” สลิ่มถามเพื่อนๆตัวเอง  อยากจะบอกว่าน้องตีบทเป็นคนดีได้แตกมากอ่ะสลิ่ม
“สั่งไปแล้วอ่ะ แต่ไม่ค่อยอยาก..มึงแดกยัง สั่งป่าว” น้องเวถาม
“ฮึ..ไม่อ่ะ ยังไม่หิว” สลิ่มส่ายหัวตอบ  ผมกับพี่เมตรได้แต่นั่งอมยิ้ม  พอสลิ่มหันมาเห็นผมกับพี่เมตรนี่ก็เอาแต่ยิ้มลอยหน้าลอยตาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกนะคนเรา
“พี่เมตรไม่สูบบุหรี่แล้วหรอ” ผมถามไปก็ออเซาะตามปกติของผม  ระหว่างผมกับพี่เมตรมันเป็นเรื่องปกติธรรมชาติมากๆเพราะถึงตอนที่ผมเป็นแฟนกับพี่เมตร  พี่เมตรก็ไม่เคยอายเลยที่จะให้ผมอ้อนต่อหน้าเพื่อนๆพี่แก
“อืม ตั้งนานแล้ว” พี่เมตรบอกแล้วยื่นเหล้าให้ผมชงเพราะตรงนี้เป็นหัวโต๊ะพอดี
“มึงไม่กินหรอ” พี่เมตรถาม
“ทัวร์เอาบาคาร์ดี้ดีกว่า” ผมบอกเพราะไม่อยากซัดเหล้าหนักๆเท่าไหร่นัก  ดื่มเป็นขวดหมดช้าๆดีกว่า  ผมเลยสั่งบาคาร์ดี้จากพนักงานแล้วชงเหล้าให้พี่เมตรด้วย  ไอ้พี่พีแม่งเอาแต่นั่งเงียบไม่รู้เพราะเมาหรืออะไร  เพราะปกติถ้ามันเมามันก็จะเงียบอย่างนี้แหละ  แต่มันก็ต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์มันด้วยเหมือนกัน  ก็บอกแล้วว่าเอาใจไม่ถูกจริงๆ
“ไอ้พี” พี่ตองเดินมานั่งข้างพี่พีแล้วยิ้มร่าเริงอะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ
“อะไรอ่ะ” ผมรีบถามทันทีเพราะเห็นพี่ตองยื่นมือถือให้พี่พีดู  ไอ้พี่พีก็ยิ้มเจ้าเล่ห์เหี้ยๆอีกละ
“เปล่า” มันหันมาตอบผม  แต่ผมก็ยังไม่เชื่อใจมันอยู่ดี
“เปล่าไงครับน้องทัวร์” พี่ตองพูดยิ้มให้ผมแล้วเดินไป  ผมรีบมองตามไปทันทีว่าพี่ตองเดินไปไหน  พี่แกเดินไปอีกโต๊ะที่มีชะนีนั่งอยู่เต็มโต๊ะไปหมด  ผมรีบหันกลับมาจ้องหน้าไอ้พี่พีทันที
“บอกว่าเปล่าไง” มันพูดบอกผมก่อนเหมือนรู้ว่าผมจะพูดว่าอะไรมัน  ผมนิ่งเพราะไม่อยากหาเรื่องให้ทะเลาะกันเหมือนเมื่อเช้าอีก  เลยทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไม่สนใจแม่งก็ได้
“มึงไม่กลัวมันหึงกูรึไง” พี่เมตรกระซิบ
“มันเคยหึงทัวร์หรอ” ผมกระซิบตอบ
“ทัวร์ไม่คิดไรหรอก..ขนาดพี่เมตรเหี้ยขนาดไหนทัวร์ยังทนมาได้เลย” ผมยิ้มให้พี่เมตรอย่างเป็นมิตร
“สัตว์” พี่เมตรว่าแล้วดีดปากผมเหมือนไม่รู้จะว่าผมยังไง  ที่พูดไปก็พูดส่งๆไปแค่นั้นเอง..มีหรอที่คนอย่างผมจะไม่คิดอะไร  สำหรับกูนี่จัดอยู่ในระบบ “คิดมาก” ได้เลยแหละ
“อ่ะชนนนนนนนนนน” สลิ่มเป็นแกนนำชนนำไปแล้วเป็นสิบแก้ว  ระหว่างที่นั่งอยู่นี่ฟังเพลงไปกินไปผมเองก็เริ่มมึนๆบ้างแล้ว  พวกพี่เค้าก็เฮฮาคุยกันเสียงดังกว่าโต๊ะอื่นมากๆ  แต่ก็นะ..คงไม่เกรงใจหรอกเพราะมีโต๊ะที่เป็นคนไทยอยู่ไม่ถึงสิบโต๊ะ  นอกนั้นฝรั่งนั่งหัวเหลืองเต็มไปหมด 
“แต่ว แต่วแด่วๆ” ไอ้น้องวิทย์ลุกขึ้นเต้นพร้อมกับพี่ดิว
“ไอ้เหี้ยยยยยยย..เพลงช้า!” พวกพี่แกประสานเสียงกันพูดว่าขำๆเพราะนักดนตรีที่กำลังเล่นเพลงอยู่เป็นเพลงช้า  แต่ไอ้น้องวิทย์กับพี่ดิวเสือกเต้นจังหวะเป็นเพลงเร็วซะงั้น 
“ฮ่าๆๆๆ” พวกผมหัวเราะ
“ไปนั่งกับมันไป” พี่เมตรไล่พร้อมกับเอาแขนของพี่เมตรที่ผมเกาะอยู่สะบัดเบาๆด้วย
“ม่ายยยยยยยย” ผมตอบแล้วซิบต่อพร้อมกับกอดแน่นไม่ปล่อย
“ดูมันสนใจทัวร์ที่ไหนล่ะ” ผมพูดบอก  มันแม่งมัวแต่คุยอยู่กับพี่โปร พี่ตองอยู่ได้
“แหม คืนนี้โต๊ะหนึ่งขอเพลงให้โต๊ะหกบ่อยจังนะครับ” นักร้องแซว
“ฮิ้วววววววววววววววว” พวกเพื่อนพี่เมตรก็พากันส่งเสียงสมทบแซวชะนีโต๊ะหกกันอีกต่อ  สวยตรงไหนกัน..หน้านี่หนาได้อีกป่ะ
“กรามเนี่ย เหลี่ยมมาก” ผมกัด
“อิเหี้ย หึหึ” พี่เมตรขำเพราะรู้ว่าผมด่าใคร
“เค้าก็สวยของเค้า มึงไปยุ่งไรเนี่ย” พี่เมตรบอก
“เกลียดชะนี ชะนีทุกตัวต้องสวยน้อยกว่าทัวร์หมด!” ผมกัดใส่พี่เมตร
“เออ..ช่างมึงเหอะ” พี่เมตรพูดเหมือนห้ามอะไรไม่ได้ ปล่อยมึงไปอีทัวร์ประมาณนั้น
“เมตร” สลิ่มเรียกตาปรือ  ตอนนี้น้องมันไปละ..ไม่เหลือ
“หื้มครับ” พี่เมตรรีบเอาหูเข้าไปใกล้ทันที เน้..เห็นไหมว่ากูเกาะแขนมึงอยู่เนี้ย
“.....................” สลิ่มกับพี่เมตรพูดอะไรกันไม่รู้เพราะเสียงเพลงกลบหมด  แล้วอยู่ๆพี่เมตรก็ยิ้มหน่อยๆให้สลิ่ม
“จริงดิ” พี่เมตรถามอีก
“อื้อ” สลิ่มยิ้มตอบ
“ที่รักเมาพอดีๆนะ” พี่เมตรบอก
“ไม” สลิ่มถามกลับ
“เดี๋ยวคืนนี้ไม่หนุก” พี่เมตรพูดสายตานี่หวานเยิ้มได้อีก
“เหี้ย” สลิ่มด่ากลับ  เอ่อ..มึงคุยกันดีๆอยู่แป๊บเดียวทะเลาะกันแระ งงจริง
“เค้าร้องเพลงฉลองฮันนีมูนให้ไหม” พี่เมตรถามอีก  สรุปคือตอนนี้มันสองคนไม่เห็นว่ากูมีตัวตนใช่ไหม
“ไม่เอา” สลิ่มตอบแก้มเริ่มแดงมากกว่าเดิมจากที่แดงเพราะเหล้าตอนนี้กำลังแดงเพราะเขินซะงั้น
“จุ๊บ” นั่นไง..มันอายซะที่ไหนล่ะพี่เมตรอ่ะ  เข้าไปหอมแก้มสลิ่มแล้วมันก็ลุกขึ้นไม่พูดไม่จาจนทุกคนโฟกัสมาที่พี่เมตรหมด
“....................” พี่เมตรเดินไปที่เวที  มันไม่พูดอะไรแต่ไปคุยกับนักร้องบนเวทีอย่างกับสนิทกันมานานแล้วมันก็ขึ้นไปบนเวทีเลยทันที
“ยินดีต้อนรับนักร้องใหม่อีกคนนะครับ น้องเมตรเพลงไรดีครับ” พี่นักร้องพูดแล้วตบไหล่พี่เมตรเบาๆ  ไอ้พี่เมตรที่เมาปริ่มๆแล้วเดินไปนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วจัดไมโครโฟนให้เข้าที่เข้าทางก่อนที่จะสั่งอะไรกับนักดนตรีสักอย่างแล้วดนตรีก็เริ่มเล่น

พอพี่เมตรขึ้นท่อนแรกทั้งร้านก็ปรบมือกันเกรียวกราว  ซึ่งที่ปรบมือกันซะดูเว่อร์ก็ต้องเป็นโต๊ะพวกผมนี่แหละครับ  มาทั้งเสียง  ทั้งโฮ่อะไรก็ไม่รู้  เวรกรรม

ตาไอ้พี่เมตรเยิ้มมากสงสัยเพราะฤทธิ์เหล้าด้วยอะไรด้วย  ก็ถ้าปกติมันก็ไม่เคยอายอะไรอยู่แล้วแต่นี่เมาเข้าไปอีกมันจะอายใครเป็นล่ะ  ผมนั่งมองสลิ่มที่นั่งอมยิ้มไปกินเหล้าไปโดยไม่ค่อยได้หันกลับไปมองพี่เมตรที่เวทีมากนัก

ผมหันมากระดกเหล้าต่อด้วยอาการน้อยใจไอ้พี่พีขึ้นมาที่มันไม่เป็นแบบนี้บ้าง  ผมหันไปมองพี่พีที่นั่งจ้องผมอยู่นิ่งๆ  ผมก็จ้องตอบมันนิ่งๆเหมือนกันจนพี่เมตรร้องจบเพลง

พี่เมตรบอกทิ้งท้าย  ผมเบะปากใส่พี่พีเหมือนให้มันรู้ว่าผมอยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ  จนดนตรีจบเพลงพี่เมตรก็เดินลงมาจากเวทีแล้วกลับมานั่งที่เดิม

[เบบี้]

“ซึ้งเลยไง” พี่เมตรพูดแซวสลิ่ม  ต่างคนต่างเมาๆอึนๆพอกันทั้งคู่ -_-“
“หึ..” สลิ่มหัวเราะกวนๆด้วยอาการเมา
“จะเอาแบบนี้บ้างอ่ะ” ผมพูดบอกพี่พี
“ทำให้บ้างไม่ได้รึไง” ผมลุกไปหาไอ้พี่พีทันทีพร้อมกับจับแขนมันเขย่าไปมา
“ขึ้นไปร้องเองป่ะ” มันบอก
“ร้องไม่เป็น” ผมบอก
“กูก็ร้องไม่เป็นเหมือนกัน” มันตอบ
“จะเอาแบบพี่เมตรอ่า..มึงร้องให้บ้างไม่ได้รึไง เพี้ยนก็ไม่เห็นเป็นไรเลย” ผมพูด
“ส้นตีนเหอะ..จ้างให้กูขึ้นกูก็ไม่ขึ้น” มันตอบ
“...................” ผมนั่งเงียบเพราะกำลังส่งกระแสจิตว่างอนมันอยู่  ที่ผมรักพี่เมตรมากเพราะพี่เมตรมันเป็นผู้ชายอย่างที่เป็นอยู่นี่ไง  แล้วดูไอ้พี่พีสิมันทำไมหยาบกระด้างแบบนี้เนี้ย  ยอมผมบ้างไม่ได้รึไงกัน..ผมไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ  มันจะรักศักดิ์ศรีอะไรของมันมากมายก็ไม่รู้
“....................” ผมและมันยังคงนั่งนิ่งเงียบไม่สนใจซึ่งกันและกัน
“หลิ่ม” แล้วอยู่ๆไอ้พี่พีก็เรียกสลิ่ม
“ครับ” สลิ่มขานตอบทันที
“พี่ให้พันนึง” มันพูด
“....................” สลิ่มมองหน้าพี่พีงงๆ  ไอ้พี่พีหยิบเงินจากกระเป๋าสตางค์ตัวเองยื่นให้สลิ่ม   สลิ่มยังนั่งมองเงินนั่นด้วยความสงสัย
“ร้องเพลงให้มันหน่อยดิ” มันพูดส่งๆมาทางผม
“ยินดีคร้าบ” สลิ่มยิ้มพูดซะเสียงหวานเยิ้มแล้วหยิบเงินไปทันทีก่อนที่จะรีบเดินไปที่เวที  แล้วอยู่ดีๆสลิ่มก็รีบวิ่งกลับมา
“เพลงไรอ่ะ” สลิ่มถาม
“....................” พี่พีเงียบ  ผมก็เงียบเพราะลุ้นว่ามันจะเลือกเพลงอะไรให้ผม
“บัวลอย” มันตอบ
“ไอ้บ้า” ผมตีปรามมัน  ไอ้บ้า..มีใครเค้าร้องเพลงบัวลอยให้แฟนตัวเองกันบ้างวะ แม่ม
“เอ้า ก็กูนึกไม่ออกอ่ะ” มันพูด
“เพลงไรก็ร้องมาเหอะ เอาไงก็ได้ให้มันพอใจอ่ะ” ไอ้พี่พีพูดบอกคิ้วขมวดเหมือนจะตัดรำคาญผมซะให้ได้
“จัดไป” สลิ่มตอบรับแล้วเดินไปนัดแนะกับนักร้องบนเวทีไม่ได้มีการอายหรือเคอะเขินอะไรสักนิด  ไม่รู้เพราะมาด้วยรึเปล่า
“สวัสดีครับ” สลิ่มขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้แล้วจัดไมโครโฟนพูดยิ้มสยามให้ทุกคน
“ฮิ้ววววววววววววววว” เสียงเชียร์พร้อมปรบมือต้อนรับ
“เอ่อ ขอมอบเพลงนี้ให้กับ..” สลิ่มพูดแล้วหันมามองทางพวกผม  น้องมันหรี่ตาหน่อยๆแล้วอยู่ๆก็ก้มหัวไปเหมือนคอตกเพราะเมา
“กับ..” สลิ่มเงยหน้าพูดทิ้งเสียงเหมือนกำลังนึก
“คนสำคัญของทุกคน” สลิ่มพูดทำเอาผมยิ้มออกมา  ทุกคนปรบมือกันอีกครั้งเพราะคงรู้สึกถูกใจ  ฝรั่งเองมันก็คงงงว่าพวกมึงปรบมือกันทำไมแต่ช่างหัวมัน  ตอนนี้เพลงที่สลิ่มจะร้องสำคัญสุด
“แต่ที่จริง..” สลิ่มพูดขึ้นอีก  แล้วก็เงียบไปหนึ่งอึดใจ
“ผมได้ค่าจ้างมาพันนึง ดังนั้น..สำคัญสุดก็คงเป็น..แฟนผู้ว่าจ้างผมมมมม~~” อืม..มึงไม่ค่อยเมา T^T  นักดนตรีให้จังหวะมีเพียงแค่กีตาร์ตัวเดียวกับอิเล็กโทนที่สลิ่มหันไปนัดแนะอะไรกับพวกพี่เค้าสักอย่างและดนตรีก็เริ่มเล่นขึ้น 

พอสลิ่มเริ่มร้องไอ้พี่เมตรเสือกอมยิ้มซะงั้น  ห่า..นี่ตกลงเพลงนี้มันเพื่อกูรึเปล่าเนี้ย


ผมกอดแขนไอ้พี่พีแน่นเพราะรู้สึกดีใจมากๆอ่ะ  แค่มันทำให้แค่นี้ผมก็ดีใจมากแล้วเพราะปกติมันก็ไม่ทำอะไรแบบนี้ให้ผมอยู่แล้วถ้าผมไม่บังคับ  หรือถ้าจะหวานบางทีก็ขึ้นอยู่ที่อารมณ์ของมันล้วนๆ
“หึ..มึงเขินหรอ” พี่เมตรพูดขึ้น  ผมหันไปมองหน้าพี่เมตรแล้วหันกลับมามองไอ้พี่พีที่กำลังหยิบบุหรี่กับไฟแช็คมาจุดด้วย 
“เขินห่าไร” พี่พีพูดหลังจากจุดบุหรี่เสร็จ
“...................” พี่เมตรจ้องพี่พีด้วยสายตาเจ้าเล่ห์มากๆเหมือนต่างคนต่างรู้ทางกันและเหมือนทั้งสองคนกำลังต้อนกันและกันอยู่
“ค..ย” พี่พีด่าแล้วหลบสายตาพี่เมตรมามองผม  ผมรีบยิ้มให้ทันที
“อีนี่ก็อีกคน..มึงบ้าเปล่าเนี้ย ดีใจไรนักหนา” มันว่าให้
“ดีใจอ่ะ” ผมตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้

ระหว่างที่เพลงเล่นซ้ำไปมาพี่พีมันไม่ได้เงยหน้ามองสลิ่มที่อยู่บนเวทีเลย  มันเอาแต่สูบบุหรี่กับกระดกเหล้าลูกเดียว  แต่ผมไม่สนใจหรอกในเมื่อมันบอกสลิ่มว่าให้ร้องเพลงให้ผม  ถึงมันจะเป็นเพลงอะไรก็ได้แต่อย่างน้อยมันก็ได้ทำเพื่อผมแล้ว
“จุ๊บ~~” ผมหอมแก้มมันแล้วยิ้มให้เมื่อมันหันมามองค้อนๆ
“.....................” มันมองหน้าผมนิ่ง  ผมเลิกตามองมันอย่างสงสัยว่าจ้องผมทำไมไอ้ขี้เมา
“รักกูมากหรอ” มันถาม  ตอนนี้หน้ามันนี่อย่างเหี้ย เมาไม่พอแถมตาขวางอีก -_--
“.....................” ผมเงียบแล้วยิ้มให้เพราะถึงไม่เข้าใจในสิ่งที่มันกำลังถามอยู่ก็เถอะว่ามันถามไปเพื่ออะไรอีก
“ก็พอๆกับที่มึงรักกูแหละ” ผมพูดยิ้มแกล้งมัน
“.....................” มันเงียบแต่แสยะยิ้มออกมาหน่อยๆ  ผมงงว่ามันเป็นบ้าอะไรของมัน  มันดีดขี้บุหรี่ลงแล้วอยู่ดีๆก็เอามือที่ถือบุหรี่อยู่มาจับหน้าผมเบาๆ  ผมอึ้งได้แต่นั่งตัวแข็งนิ่งอยู่กับที่  แล้วอยู่ๆพี่พีมันก็จูบลงมาที่ปากผม  มันจูบเบาๆก่อนที่จะเน้นปากมากขึ้น  ผมได้แต่หลับตาเผยปากจูบตอบไปจนพี่พีมันหยุด
“เอาเว้ย !!” พี่โปรแซวซะดัง
“แม่ง เปิดตัวว่ะ ฮิ้ววววววววววว” พี่ดิวพูดสมทบอีก  ผมได้แต่เขินหน้าแดงทันทีอย่างที่ไมเคยเป็นแบบนี้มาก่อน  เขินมากๆอ่ะ  เขินมากแต่ก็ได้แต่นั่งนิ่งเพราะทำอะไรไม่ถูก
“หึ..ชนๆ” พี่เมตรหยิบแก้วยิ้มให้พวกผมแล้วเรียกให้พวกเพื่อนพี่แกชนแก้ว  ไอ้พี่พีก็เอาแก้วไปชนเงียบๆแต่ไม่ได้ยกดื่ม  ผมยังนั่งอึ้งเพราะเขินมากๆ  พี่พีมันไม่เคยทำอย่างนี้ต่อหน้าเพื่อนมันแล้วนี่มันจูบผมอ่ะ  จูบแรกต่อหน้าเพื่อนๆมันด้วย  ผมจับปากตัวเองเหมือนกับย้ำบอกตัวเองว่าไม่ได้ฝันไปใช่ไหม  หรือผีเข้ามันวะแม่ง  อารมณ์เข้าๆออกๆจริงๆ..กูเลยปรับตัวไม่ทันเลยอ่ะ
“เลิกเพ้อได้ละมึงอ่ะ” พี่เมตรเรียกสติพร้อมกับเอาขวดบาคาร์ดี้มาเขกหัวผม
“.....................” ไอ้พี่พีนั่งเงียบไม่พูดไม่จา  กลับสู่โหมดเดิมอีกแระ
“รักมึงจัง” ผมเข้าไปกอดแขนมันทันทีจนพี่พีตัวเซไปตามแรง
“กลับมาแรดได้เร็วมาก” พี่เมตรพูดด้วยน้ำเสียงหน่ายๆ  พร้อมกับหน้าตาที่แบบว่า..ไม่เคยชินกับนิสัยแบบนี้ของผมสักที

พอสลิ่มร้องจบพวกผมก็รีบปรบมือให้ทันที  น้องมันเดินเซไปเซมากลับมาที่โต๊ะจนได้
“ที่รักร้องให้เค้าด้วยใช่ไหม” พี่เมตรถามทันที
“หึ..” สลิ่มหัวเราะตอบแค่นั้นเหมือนให้พี่เมตรคิดเอาเองแล้วนั่งแหมะลงที่เก้าอี้ทันทีเหมือนทรงตัวไม่ไหวแล้ว
“เมา” ไม่บอกเค้าก็ดูรู้กันทั้งนั้นแหละสลิ่ม
“เป็นไงพี่ทัวร์..ชอบไหม” สลิ่มหันมาถาม
“อื้อ” ผมรีบพยักหน้าตอบ
“แล้วพี่พีอ่ะ” สลิ่มถามอีก  ไอ้พี่พีเงยหน้ามองสลิ่ม
“...................” ผมก็นั่งลุ้นว่ามันจะพูดอะไร แม่ง ผัวกูไร้สภาพมากๆ
“พี่ให้ร้องให้มันนิ มันชอบ..ก็พอแล้ว” มันตอบ  บ้า..เขินนนนนนนนนนนนน อร๊าย >,,<
“ไม่ชอบมันไม่เขินหรอก” พี่เมตรพูด
“เขินเหี้ยไร” พี่พีย้อนทันที
“มึงไม่เขินแล้วมึงนั่งก้มหน้าทำไม” พี่เมตรพูดเหมือนอ่านไอ้พี่พีออกงั้นแหละ
“กูหนักคอ” มันตอบ
“หรอ..หึ มึงคิดว่ากูดูมึงไม่ออกหรอ ถุ้ย” พี่เมตรสบถยิ้มๆ
“มึงเขินหรอ” ผมแซว
“หุบปากไปเหอะน่า” มันหันมาว่า
“จะขึ้นห้องยัง..มึงเมามากแล้วนะ” ผมบอก
“มึงอยากหรอ” มันถามซึ่งๆหน้า
“บ้า..กูชวนไปนอนเหอะ” ผมตอบ
“....................” มันเงียบหันไปดับบุหรี่แล้วกระดกเบียร์จนหมดแก้ว
“กูไปนะ” มันพูดบอกทุกคน
“อ่าว ไปละ” พวกพี่แกหันมาประสานเสียงพร้อมกัน
“เออ” มันตอบแล้วลุกขึ้นเซๆนิดหน่อย
“จัดของให้ทัวร์หรอวะ” พี่แสตมป์แซว
“หุบปากไปเลยพี่แตม” ผมว่าแล้วพยุงตัวพี่พีมันด้วย
“ส่งป่าว” พี่เมตรถาม
“ไม่ต้องยุ่งเลย” ผมว่าให้เพราะไอ้พี่เมตรมันดันทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ใส่ผม  ผมรู้ดีว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่  ผมกับพี่พีขึ้นมาบนห้อง
“เดี๋ยวสิ อะไรเล่า” ผมว่าแล้วดันตัวพี่พีไว้ก่อนเพราะพอเข้ามาถึงห้องไอ้พี่พีก็จู่โจมผมทันที
“อื้อออออ” มันจะหื่นไปถึงไหนเนี้ยจับผมดันไปจนหลังกระแทกเข้าตู้ไม่ได้ดูเลยว่าผมจะเจ็บไหม  ผมได้แต่ยอมๆมันไปถึงจะต้องขืนบ้างเล็กน้อยเพราะพี่พีมันเริ่มรุนแรง  ผมโดนมันจับถอดเสื้อออก  ตัวมันเองก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วย  กลิ่นเหล้ากับกลิ่นบุหรี่จากตัวมันแรงมากๆจนผมมีอารมณ์เคลิ้มตาม  พี่พีจับผมไปที่ชั้นตรงที่วางทีวี  มันยกผมขึ้นไปนั่งอยู่บนนั้นแล้วลูบไล้ตัวผมทั่วไปหมด 
“พี..อ๊ะ” เสียวอ่า  อร๊าย  ><   ผมเอื้อมมือไปจับน้องชายของมัน  พี่พีถอดเสื้อของตัวเองออกอย่างรวดเร็วก่อนที่จะจับมือผมให้ไปจับน้องชายของมันต่ออีก  ผมก็เต็มที่อยู่แล้วในเมื่ออยากให้ทำเราก็จัดเต็มชุดจับโบ้  ระหว่างนั้นพี่พีมันก็พยายามถอดกางเกงผมออกให้  มันจับขาผมตั้งขึ้นจนผมรู้สึกหวิวและมีอารมณ์มากกว่าเดิมที่พี่พีเองเริ่มหื่นกามขึ้นเรื่อยๆ  ไม่รู้ว่ากูหรือมันที่หื่นกว่ากันๆแน่
“อ๋า..” โอ้ย กูจะเสียวตายอยู่แล้วเพราะไอ้พี่พีบ้ามันเล่นถึงพริกถึงขิงกับผมเหลือเกิน  มันเองลีลาก็คงไม่ได้ต่างจากพี่เมตรนักหรอกครับ  พี่เมตรยังไงมันก็คงอย่างนั้นแหละเพราะแต่ก่อนมันกับพี่เมตรเป็นคู่หู คู่เหี้ยพากันปี้เด็กไปทั่ว  สวิงกันสุดฤทธิ์จนผมนี่หัวปั่นไปหมดเพราะต้องตามจิกตามตบพี่เมตรและเด็กมันตลอดเวลา
“อื้อออ่า..” ผมสะดุ้งพอโดนไอ้พี่พีมันสอดนิ้วเข้ามาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย  ปากมันก็ไซร์ทั่วตัวผมไปหมดผมได้แต่เกาะพี่พีแน่น  ปากก็ได้แต่ครางตามจังหวะที่มันมอบให้ด้วยความเสียว  ขอบอกว่ามัน..สะใจผมจริงๆ กร๊าก
“อื้อพี” ผมดึงมันมาจูบ  เสียงหอบของมันเริ่มแรงขึ้นยิ่งสร้างอารมณ์ให้ผมมากขึ้น
“อ๊ะ” ผมสะดุ้งอีกครั้งเมื่อโดนพี่พีสอดนิ้วเพิ่มเข้ามาอีกนิ้ว  มันแสยะยิ้มหน่อยๆเหมือนสะใจที่ผมบิดตัวด้วยความทรมานหนีมัน
“ชอบแบบไหน” มันกระซิบ  ผมเงียบเพราะไม่รู้ว่าจะต้องตอบอะไรเพราะตอนนี้หลับหูหลับตาหน้ามืดไปหมดแล้ว
“หื้ม..ปกติไอ้เมตรทำแบบไหน” มันพูด
“ไอ้บ้า..อ่ะ” พอผมอ้าปากว่ามันก็กระแทกนิ้วเข้ามาอีกไม่ได้ฟังเสียงใดๆเลย
“แต่ก็คงไม่แตกต่างกันมั้ง หึ” นั่นไงเสือกรู้ทันความคิดกูอีก
“อ่า..อ๊ะ” ไอ้พี่พีแกล้งเล่นกระแทกมาซะผมสั่นไปหมด  มันเข้ามาจูบผมอีกครั้งแล้วมองหน้าผมระหว่างที่ทำจนผมทั้งเขินทั้งอายเสียวไปหมด
“กูรักมึงนะ” ผมบอก  ไอ้พี่พียิ้มมองหน้าผม
“จริงดิ” มันพูดแกล้ง
“อื้ออ” ผมตอบแล้วหดคอหนีมันที่เข้ามาจูบที่ต้นคอผม
“มึงล่ะ” ผมถามกลับพร้อมกับจับหน้ามัน
“ไม่เอา..ตอบก่อนสิ” ผมดันหน้ามันไว้ก่อนที่มันจะเข้ามาจูบอีก
“โอ้ย..เงี่ยน” เอ่อ..นะ มีผัวกับเค้ากี่คนกี่คน แม่ง ขี้เงี่ยนเหมือนกันหมด
“โอ๊ะ..” อยู่ๆไอ้พี่พีก็ยกตัวผมอุ้มขึ้นแล้วพาไปที่เตียงทันที
“มึงก็เหมือนพี่เมตรนั่นแหละ ไม่เคยรักกูหรอก” ผมพูดแล้วหันหน้าหนี  แกล้งแรดไปงั้น
“ตอแหลเก่งนะมึงเนี่ย” มันหัวเราะแล้วหอมแก้มผม  แต่ผมยังแกล้งนอนนิ่งเหมือนเดิมเพราะกลัวหน้าแตก กร๊าก
“อึ..” ผมร้องด้วยความตกใจที่อยู่ๆมันก็เอามือไปลูบตรงส่วนนั้นของผมอีกครั้ง  มันยิ้มเยาะใส่ให้ผมอีก  ผมหน้างอตอบให้เป็นสัญณาณบอกให้มันทราบว่ามันต้องง้อผมเดี๋ยวนี้
“อะไร..งอนอะไรอีกเนี่ย” มันพูดส่งๆเหมือนไม่สนใจแล้วจูบหอมตรงซอกคอผมอีก
“งอนเก่งฉิบหาย..ไปลงทะเบียนไว้ที่ไหนวะ กูจะได้ไปยกเลิก งอนได้งอนดี” มันบ่น
“มึงอ่ะ” ผมว่า
“ก็บอกว่ารักไง..จะให้พูดบ่อยอะไรนักหนา” มันพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
“ก็อยากฟังนี่” ผมบอก  แต่เหมือนไอ้พี่พีจะไม่ฟังอะไรจากผมเลย  มันจับมือผมไปให้จับน้องชายมันซะอย่างงั้น  ผมเลยจับลูบบีบคลึงให้เลยเต็มที่
“ซี๊ดดด” มันคราง  ผมยิ้มให้มันบ้างแล้วเอามือเล่นไล้อยู่ตรงท้องน้อยของมัน  ผมดันตัวพี่พีให้นอนลงบนเตียงบ้างแล้วผมขึ้นไปคร่อมอยู่ข้างบนแทน  ผมจัดการถอดกางเกงยีนให้มัน  มันเหลือบตามองผมเป็นระยะๆ  ผมจูบลงที่ต้นขาของพี่พีจนมันครางออกมาเบาๆ  ผมไซร์จูบตั้งแต่ต้นขาผ่านน้องชายของมันไปจนถึงท้องน้องอย่างช้าๆ
“หึ..” ผมหัวเราะยิ้มมองหน้าพี่พีที่หลับตานิ่ง  มันลืมตามองผมเหมือนสงสัย
“ทะลึ่ง” มันว่าแล้วเอามือมาลูบสะโพกผมแล้วบีบก้นผมอย่างแรง  ผมคร่อมแล้วเอาก้นไปถูตรงน้องชายมันจนพี่พีมันครางออกมาอีก  ผมเลื่อนตัวลงแล้วถอดกางเกงในของพี่พีออก  น้องชายมันตั้งโด่เด่สู้โลกภายนอกทันที  ไอ้พี่พีจับหน้าผมแล้วดันลงไปเหมือนบอกให้ผมรู้ว่าผมควรจะทำยังไงกับน้องชายมัน  ผมก้มลงแล้วจูบดูดไล้ใช้ลีลาปากกับน้องชายของไอ้พี่พีสุดฤทธิ์เท่าที่ประสบการณ์ได้สั่งสมมา -_- หลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึงว่าผมโดนอะไรจากมันบ้างเพราะเป็นผลจากการที่ผมแกล้งกับน้องชายมันมากเกินไปทำให้มันเอาอารมณ์โกรธจากน้องชายมันมาลงที่น้องสาวผมล้วนๆ  และด้วยความที่มันก็เมามากและผมเองก็เมานิดหน่อยเหมือนกัน  เวลาเมาผมก็ชอบอะไรๆรุนแรงแบบนี้แหละสำหรับผมผมว่ามันก็มันแปลกๆดีเหมือนกัน  เอิ๊ก~~
“อื้ออ ทัวร์”
“หื้ม” ผมขานตอบแต่ก็ไม่ลืมตาขึ้นเพราะคิดว่ามันคงยังเช้าอยู่
“ดูนาฬิกาดิกี่โมงแล้ว” มันพูดสั่ง 
“อืออ” ผมขานตอบแต่ก็ไม่ยอมขยับตัว  ยังคงนอนกอดมันต่ออีก
“....................” ต่างคนต่างเงียบกริบเพราะง่วงและเหนื่อยพอกัน  เนื่องจากเมื่อคืนเล่นกันหนักไปหน่อย
“ทัวร์” มันเรียกอีกครั้งเหมือนย้ำบอกว่าให้ผมดูนาฬิกา  ผมเลยปล่อยจากกอดมันออกแล้วหยิบนาฬิกามาดู
“10:00 น.” อืม สิบโมง ไม่เป็นไร..นอนต่อดีกว่า
“กี่โมง” มันถามทั้งๆที่หลับตา
“สิบโมง” ผมบอก
“.....................” ไอ้พี่พีนอนนิ่งไป
“สิบโมง!!” อยู่ดีๆตามันก็เบิกโพรงแล้วลุกขึ้นนั่งทันที
“สิบโมง..ไอ้เมตรมันนัดบอกให้เจอกันที่ล็อบบี้ตอนแปดโมง” มันพูดเสียงดัง
“.....................” แบบว่ากูอึ้ง..อึ้งอยู่
“เชี้ยแล้ว” มันบ่นแล้วรีบหยิบมือถือมาแล้วกดโทรหาพี่เมตรทันที
“เออ..มึง กูเพิ่งตื่น” มันรีบพูด
“เออกูรู้แล้วไอ้เหี้ย กูเคาะห้องจนมือจะพังแล้ว” พี่เมตรบ่นเสียงดังกลับทำให้ผมได้ยินอย่างชัดเจน
“เฮ้ย ขอโทษ..มึงอยู่ไหนวะเนี้ย เดี๋ยวกูรีบอาบน้ำก่อน” ไอ้พี่พีพูด
“กูอยู่บ้านย่า เออไม่เป็นไรหรอก..วันนี้ทำกับข้าวเฉยๆ มึงมาไหวไหมล่ะ” พี่เมตรถาม  ผมรีบเอาหูไปแนบกับมือถือที่พี่พีคุยอยู่มากขึ้นเพราะเสียงพี่เมตรเริ่มเบาลง
“เฮ้ย ไหวๆ” พี่พีตอบ
“เอองั้นเดี๋ยวกูไปรับ..ตอนเที่ยงแล้วกัน อยากนอนต่อก็นอนไป” พี่เมตรบอก
“เออๆ โทษทีว่ะ” พี่พีบอก
“เออ เดี๋ยวกูโทรไป” พี่เมตรพูดก่อนที่จะตัดสายไป
“มึงไม่ตั้งนาฬิกาปลุกวะ” มันหันมาดุผมทันที
“อะไรล่ะ มึงนั่นแหละ..ที่สมควรจะเป็นคนตั้ง กูหลับไปตอนไหนกูยังไม่รู้ตัวเลยเหอะ” ผมพูดหน้างอ
“....................” ไอ้พี่พีเงียบเหมือนรู้ว่าตัวเองผิด
“เออๆ ช่างมันเหอะ” มันพูดปัดๆ แหม ทีตัวเองผิดล่ะไม่เคยว่าตัวเอง ไอ้ห่า..
“โอยยยย..ปวดหัวฉิบ” มันบ่นแล้วนอนลงบนเตียงเหมือนเดิม
“ถอนให้ไหม” ผมยิ้มแล้วก้มลงไปจุ๊บปากมัน
“.....................” พี่พีมองผมด้วยสายตาเจ้าชู้  มันแสยะยิ้มออกมาหน่อยๆแล้วลุกขึ้นทันที
“อาบน้ำกัน” มันก้มลงมากระซิบที่ข้างแก้มผมเบาๆ  ผมยิ้มแล้วลุกขึ้นเดินตามมันเข้าห้องน้ำไปกิ้วๆกันต่อ  คริคริ

...............>>>><<<<.................

[Jimmeiiii*]

 

,,,,,,,,,,,

ทัวร์แรดได้โล่จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักพีจัง ดิบ เถื่อน ไปไหนวะ

[JAROEN]

   จิ้ม เลย  อิอิ

[casnova_pap]

ตามเบบี้มาจากในเฟสบุ๊ค ก็เรยตามมาจิ้มต่อในเล้าเป็ด

[lovelucifer]

หนุกหนาน

[YourSister]

   เป็นกำลังใจให้ในทุก ๆ เรื่องนะจ้า      

[kokikung]

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอ้พี่พีมันเขิลด้วยโยงานนี้

สลิ่มทำดีมาก

จัดหนักกันจริงๆๆคู่นี้ คู่เอกไม่ได้แบบนี้เลยมาลงที่คู่นี้แทนเปล่าเนี่ย

ฮ่าๆๆๆแต่ชอบ

[iiดาวพระสุขლii]

เถื่อนถึงใจดี......ไอ้น้องพีของกรู  อิอิ

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

ต้องอย่างงี้สิคะพี่พี
โอยยยย ถูกใจ ><

[knightofbabylon]

พี ทำตัวนดีแบบนี้ เอาไปเลย10กะโหลก  
(คนอ่านกลับลำจากตอนที่แล้วเห็นๆ)


บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงได้ชอบตอนที่เมตรแซวพีแล้วพีเขินม้วน ชอบมากๆ