หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[Saint De Jupiter]

^
^
^

  เอ้าไม้จิ้มก้นป้าบี๋ (เผื่อขี้ออก)  555+++  ^+++++^

ป.ล. คิดถึงเน้อ จุ๊บๆๆ

[Vvenus]

ติดตามเรื่องนี้มานาน ขอโทดด้วยนะคะพี่เบบี้ที่เพิ่งได้คอมเม้น
พอดีว่าน้องคนนี้เพิ่งสมัครเป็นค่ะ (โง่นั่นเอง 55)

ขอบอกเลยว่าเป็นนิยายที่สนุกมาก ชอบๆๆๆ !!
สไตส์การเล่าเรื่อง เป็นเอกลักษณ์สุดๆ ><

เปนกำลังให้นะคะ [พี่เมตร กะ น้องหลิ่ม ^///^]
 

[JAROEN]

ต้อง  สวน  สถานเดียว

[CheeTah]

เพิ่งรู้ว่าพี่เมตรก้อป่วยเปนน กร้ากกกกกก

สลิ่มเยี่ยมากค้าฟฟฟ

[hahn]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เลยมาเมนท์ก่อน555 รายงานตัวว่าอ่านยังไม่ถึงไหน

[เบบี้]

ตอนที่140  เดธโน้ต



“เอ่อ หลิม..อีกนานไหม” กูเดินไปถามสลิ่มที่เลือกหนังสืออยู่  กูรอมันมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วมันยังดูไม่มีทีท่าว่าจะเลือกเสร็จสักที
“ไมอ่ะ” มันหันมาถาม
“งั้นเดี๋ยวกูไปเอาเอกสารตรงไอ้พีก่อนแล้วกัน มึงรออยู่นี่ได้ไหมล่ะ” กูบอกเพราะจากนี่ไปไม่ไกลนักก็ถึงคอนโดของไอ้พีแล้ว  ที่จริงวันนี้จะมาเอาเอกสารที่คอนโดไอ้พีแต่สลิ่มมันอยากซื้อหนังสือก่อนกูเลยต้องแวะพามันมาก่อนนี่แหละ
“อืม ถ้าเสร็จก่อนกูจะไปรอที่สตาร์บัคก็แล้วกัน” มันบอก
“ครับ นี่ของกูนะ” กูยื่นตะกร้าที่ใส่หนังสือเกี่ยวกับรถและกล้องที่กูเลือกไว้สี่ห้าเล่ม
“.....................” สลิ่มมองหน้ากู
“รู้แล้วๆ” กูบอกเพราะอ่านมันออก  กูหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา  
“หึหึ” มันหัวเราะชอบใจแบมือรอเงินจากกู  กูหยิบให้มันไปพันห้า
“ให้แค่นี้นะ เปลือง” กูบอก
“โด่” มันหยิบเงินไป
“ถ้าเสร็จก่อนไปซื้อโดนัทให้ด้วยนะ อยากกินอ่ะ” กูบอก
“อืม” มันพยักหน้าตอบ
“ไปละ” กูยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกมา  กูขับรถไปที่คอนโดไอ้พี  เอกสารที่จะเอาเป็นพวกเทคโนโลยีต่างๆที่กูจะต้องซื้อเข้าสำนักงานใหม่ให้พ่อ  พ่อตกลงว่าจะซื้อโฮมออฟฟิตที่กูได้ไปเลือกไว้  กูชอบมากเพราะมันสวยดีและสวัสดิการรอบๆก็โอเคมาก  แถวนั้นมีออฟฟิตอีกหลายบริษัท  กูว่าทำเลมันดีมากเลยล่ะ
พอถึงห้องของไอ้พีกูก็ถือวิสาสะใช้คีการ์ดที่ไอ้พีเคยให้ไว้เปิดเข้าไป  คีการ์ดห้องของมันจะอยู่ที่กูบ่อยมากเพราะกูเข้าออกห้องมันบ่อยจนคล้ายๆจะเป็นห้องของตัวเองอยู่แล้ว
“อ๊ะ อ้า..” กูตกใจที่ได้ยินเสียงเอ่อ..คล้ายกำลังอย่างว่า  แต่ก็ต้องแสยะยิ้มออกมาถ้าไอ้ที่กูได้ยินนั้นเป็นไปตามที่กูกำลังคิด  กูปิดประตูให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้  แล้วถอดรองเท้าก่อนที่จะย่องไปที่ห้องนอนของไอ้พี  ประตูห้องนอนไม่ได้ปิด  มันแง้มเปิดอยู่นิดนึง  
“อ่ะ ดะ..เดี๋ยวทัวร์” กูยืนมอง  เห็นทัวร์กำลังนั่งเทียนถวายให้ไอ้พีอย่างสุดความสามารถ  กูยืนกอดอกมองภาพด้านหน้าอย่างมีความสุข กร๊าก สุขจริงๆ
“อ้า..” หึ..หึหึ
“โอ๊ะ พี..” ทัวร์ตัวเกร็งเพราะโดนไอ้พีจับเอวขึ้นกระแทกเสียงแม่งดังลั่นห้อง  กูนี่แทบขำเพราะไอ้พีมันก็บ้าพลังอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว  กูกับมันเข้าขากันดีมากตอนช่วงที่พาเด็กไปทำอย่างว่า  กูเลยไม่รู้สึกอะไรมากนักถ้าได้มายืนดูมันแบบนี้..ชิน
“อื้อ ทัวร์..ออกแล้ว ออก อ๊ะซี๊ดดดดดดด” เสียงไอ้พีลากยาวบอกอารมณ์สุขสวรรค์สุดๆ  

ก๊อก ๆ  ๆ

กูเคาะประตูแกล้งมัน
“เฮ้ย” ไอ้พีเหลือบมาก็ต้องตาโตที่เห็นกูยืนมองมันอยู่
“อ๊ะ พี่เมตร” ทัวร์ตกใจและเหมือนมันทำตัวไม่ถูก  มันก้มลงซบที่อกของไอ้พีทันที  ไอ้พีหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวทัวร์ไว้
“กูไม่ยักรู้นะ ว่าเดี๋ยวนี้มึงเสร็จง่ายขนาดนี้” กูยิ้มแซว
“ไอ้ห่าเมตร” ไอ้พีพูดกระแทกเสียงอย่างไม่ชอบใจ  มันหยิบกล่องอะไรไม่รู้ที่วางอยู่หัวเตียงเหวี่ยงมาทางกู

ปัก !!

“หึหึ..” กูหลบทัน
“ไม่เป็นไร อยากต่ออีกสักยกก็ตามสบาย..กูรอได้” กูบอกแล้วปิดประตูให้มันก่อนที่จะมานั่งรอมันที่โซฟา
“....................” กูได้ยินเสียงโวยวายมาจากในห้อง  ไม่นานเสียงก็เงียบไป  ไอ้พีเปิดประตูเดินนุ่งผ้าขนหนูออกมา  มันหน้างอมองมาทางกู
“หึหึ” กูยังขำไม่เลิก  ยิ่งเห็นไอ้พีเป็นแบบนี้กูก็ยิ่งขำ
“ไอ้เหี้ย ไหนมึงบอกอีกสองสามชั่วโมงไง” มันพูด
“หึหึ ฮ่าๆๆๆ” กูนอนขำกลิ้งลงบนโซฟายิ่งทำให้ไอ้พีมันหงุดหงิดมากกว่าเดิม
“ไอ้ห่าเมตร ไอ้เหี้ย..มึงเอาคีการ์ดกูคืนมาเลย” มันทวง
“ไม่เว้ย ตอนแรกกูก็ว่าจะคืนอะนะ ตอนนี้กูไม่อยากคืนละ” กูพูดหันไปมองทัวร์ที่เพิ่งเดินออกมา  มันนุ่งเสื้อคลุมอาบน้ำออกมา  มันไม่กล้าสบตากูเพราะคงเขิน  กูเดินเข้าไปหามันแล้วโอบเอวมันเข้ามากอดไว้
“ไงมึง..ไหนบอกมาสิ ว่าระหว่างกูกับไอ้พี ใครเอวดีกว่ากัน” กูกระซิบพูดแกล้งทั้งทัวร์และไอ้พี  ไอ้พียืนคิ้วขมวดมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“พี่เมตรอ่ะ” ทัวร์ดันตัวกูเหมือนเขินแต่ก็ยอมให้กูกอด
“ปล่อยเลยไอ้สัตว์” ไอ้พีเข้ามาดันตัวกูออก  กูยิ้มแต่ก็ยอมปล่อย
“หวงหรอ” กูพูด
“เรื่องของกู” มันย้อน  ปากแม่งแข็งฉิบหายเพื่อนกู
“มึงก็ไปอาบน้ำสิ ออกมายืนทำเหี้ยไรเนี้ย” ไอ้พีหันไปว่าเมียตัวเอง
“ก็..จะออกมาหาพี่เมตรอ่ะ” ทัวร์พูด
“จิ้..เดี๋ยวปั๊ด” ไอ้พีง้างมือใส่ทัวร์เหมือนจะสกัดอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่นัก
“เข้าไปอาบน้ำเลยนะ” มันชี้หน้าทัวร์เป็นการสั่ง
“ชิร์” ทัวร์แลบลิ้นให้แต่ก็ต้องทำตามคำสั่งมันแล้วเดินกลับเข้าห้องนอนไป  
“ไหนล่ะเอกสารอ่ะ” กูบอก
“เออ นี่อ่ะ” มันเดินไปหยิบเอกสารที่ชั้นวางของมาแล้วยื่นให้กู
“ขอบใจ” กูบอก
“มีปัญหาไรก็โทรหาป๊าเหอะ คงคุยรู้เรื่องกว่า” มันบอก
“เออ เดี๋ยวจัดการเอง” กูบอก
“ไปได้แล้ว” มันไล่
“หึ..เออ” กูตอบแล้วเดินไปใส่รองเท้า  ไอ้พีเดินมาส่งด้วย
“เออ กูเพิ่งนึกได้” กูยิ้มเดินเข้าไปใกล้ไอ้พี
“มันเก่งใช่ไหม..” กูพูด  
“..ทัวร์น่ะ” ไอ้พีมองกูหน้านิ่งไม่ยอมตอบอะไร  กูยิ้ม

เพี้ยยยยย !!

กูหลบมือมันไม่ทัน  เลยโดนซัดเข้าที่หัวเต็มๆ  กูจับหัวตัวเองยืนขำหน้ามันที่ตอนนี้หน้าบอกบุญไม่รับมากๆ
“เมียกู ไอ้สัตว์” มันว่า
“หึ โทษที” กูบอก
“มันเก่งกว่าตอนที่อยู่กับมึงก็แล้วกัน..” มันพูด  กูได้แต่ยิ้ม
“เพราะกู..เก่งกว่ามึง” มันยิ้มบอก
“หึ เออไอ้เชี้ย มึงเก่งกว่ากู..ไปแล้ว ดูแลกันดีๆล่ะ” กูบอกเพราะอยู่ๆก็รู้สึกว่ามันสองคนเหมาะกันแล้วล่ะ  ดีแล้วที่มันรักกัน
“จะดีมากกว่านี้ ถ้ามึงคืนคีการ์ดกูมาด้วย” มันพูด  กูยักคิ้วให้เป็นการบอกว่า “ไม่คืน” แล้วเดินออกมาเลย  กูเดินยิ้มไปถึงรถไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่แม่งฮาแปลกๆ  กูขับรถกลับไปที่ห้างที่ปล่อยทิ้งสลิ่มไว้ที่นั่น  โทรไปหามันก็บอกว่ายังอยู่ที่ร้านหนังสืออยู่เลย  กูเลยต้องขึ้นไปหามันอีกครั้งเพราะมันจะกินข้าวก่อน
“ซื้อไรมาบ้างเนี่ย” กูเปิดถุงดูหลังจากที่มานั่งที่ร้านอาหารและสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว
“หมดไปเท่าไหร่” กูถาม
“สองพันกว่า” มันบอก  กูหยิบหนังสือออกมาดู  หนังสือที่สลิ่มซื้อมีแต่หนังสือที่วัยรุ่นปกติเค้าไม่อ่านกัน  มีหนังสือบารัค โอบามา  การเมืองโลกมุสลิม  หนังสือนักเขียนที่เขียนเกี่ยวกับหุ้น  หนังสือปรัชญา  หนังสือพระ  มีหนังสือที่เกี่ยวกับแฟชั่นมาแค่สองเล่ม  นอกนั้นเป็นหนังสือแนวใช้ความเครียดทั้งหมดเลย  กูเองไม่ต้องเลือกเพราะนานๆทีก็หยิบหนังสือพวกนี้ของสลิ่มมาอ่านฆ่าเวลาบ้าง  ส่วนมากกูเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือเท่าไหร่  จะดูก็แต่หนังสือรถ  ปืนและกล้อง  ส่วนสลิ่มก็ชอบหนังสือแนวคล้ายๆกูเลยไม่ทำให้ขัดกับนิสัยของเราสองคนมากนัก  จะมีก็แต่หนังสือพวกหุ้นกับการเมืองนี่แหละที่กูไม่ค่อยสันทัดนัก แต่สลิ่มชอบซื้อมาอ่านบ่อยมาก
“ชอบอ่านจริงๆเลยนะ ไม่เรียนรัฐศาสตร์ไปซะเลยล่ะ” กูบอก
“อ่านแล้วขนลุกดี” มันพูด
“หึ..”
“ทำไมไม่อ่านการ์ตูนล่ะ กูเห็นพวกไอ้วิทย์ไอ้เขตก็อ่านแต่การ์ตูน” กูบอก  ขนาดไอ้มิ้วค์บ้าเรียนยังอ่านการ์ตูนเลย  ใครๆก็อยากพักสมองกันทั้งนั้นแหละ
“ไม่รู้ดิ ซื้อไม่ลง..เปลืองเงิน” มันพูดด้วยหน้าที่หยิ่งซะไม่มี
“ใช้สมองเกินไปไม่ดีนะมึง แก่เร็ว” กูบอก
“เค้าเรียกว่ากำลังใจชีวิตเว้ย หน้าอย่างมึงเข้าไม่ถึงหรอก” มันว่าให้
“ค้าบ ไอ้นักปรัชญา” กูว่า
“เออ พี่ทายอ่ะ..เค้าเป็นเพื่อนกับพี่ชายลูกเจ้าของค่ายมวย...............อ่ะ พี่ทายบอกว่าจะพาให้กูไปรู้จักได้ด้วยล่ะ มึงไปด้วยกันไหมที่ค่าย................อ่ะ เผื่อไปเล่นแถวนั้นด้วย ใกล้กับหมู่บ้านที่มึงกำลังจะซื้อเลย” สลิ่มพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น  
“อืม เอาสิ..ไม่ได้ออกกำลังกายหนักๆมานานละ” กูบอก
“กูอยากเจอพี่ชายมากเลยอ่ะ ว่าจะไปที่ค่ายนี้มาตั้งนานแระแต่ไม่กล้า..มีแต่นักมวยดังๆ กูอยากเจอตัวเป็นๆอ่ะ” มันยิ้มพูด
“เออ แล้วถ้าซื้อออฟฟิตแล้ว จะย้ายไปอยู่ด้วยเปล่า” มันถาม
“ก็รอตั้งหลักเรื่องบริษัทนี้ก่อนสักปีสองปีอ่ะ พ่อบอกว่าระหว่างที่กูวางแผนเรื่องร้านของกู ประมาณอีกสองปีก็คงได้เปิดร้านแหละ น่าจะนะ..กูก็วางแผนไว้แบบนั้น เมื่อวานก็โทรคุยกับพระแล้ว พระบอกว่าถ้าจะซื้อร้านอีกร้านก็จะขายบ้านที่อยู่นี่อ่ะ แล้วก็ซื้อร้านใหม่แล้วอยู่ที่นั่นเลย” กูบอก
“อ๋อ อ่าว..แล้วร้านเหล้าล่ะ” สลิ่มถามอีก
“กำลังหาคนมาดูแทนพระอยู่เนี้ย คงดูคนเดียวไม่ไหวหรอก เห็นว่าจะยังไม่ลาออกจากงาน” กูบอก
“พระโลภเนอะ” สลิ่มขำ
“เออ” กูขำตาม  นั่งรออยู่ครู่นึงอาหารก็เริ่มมาเสิร์ฟ
“มื้อนี้หลิมเลี้ยงพี่หรอ” กูแกล้งถาม
“.....................” สลิ่มเงียบตาก็มองแต่อาหาร  แต่กูว่ามันได้ยิน
“หลิม” กูเรียกอีก
“อื้อ จิ้” มันเงยหน้ามาค้อนแต่  กูยิ้มให้
“เลี้ยงก็ได้ แต่ห้ามสั่งเพิ่มนะ” มันพูด
“เค็มไปไหนเนี้ย” กูว่าแต่มันกลับยิ้ม


..............
..............


“พี่เมตรๆ นั่งด้วยกันซิ” T^T
“พี่ต้องดูลูกค้า” กูบอก  ไม่รู้ว่ายังไงอยู่ดีๆน้องติก็โผล่หน้ามาที่ร้าน  แต่ที่กูห้ามและว่าอะไรไม่ได้เพราะน้องแกเอาเพื่อนมาลงเกือบสิบชีวิต
“โหย พี่เมตรอ่ะ” น้องติหน้างอ  คือจะอะไรก็ได้..แต่อย่าเรียกกูบ่อยได้ไหม  ไอ้คนที่อยู่บนเวทีมันเห็นกูทุกกระบวนท่าเว้ย..ห่า
“น่า..ตัวเองก็กินกับเพื่อนไปสิ” กูบอก
“ก็ด๊ะ..แต่ถ้าพี่เมตรว่างต้องมานั่งกับติเลยนะ” น้องติพูด
“ครับๆ” กูตอบปัดไปก่อน
“พี่เมตร โต๊ะไอ้บาสเรียกคิดเงิน” ไอ้แก้วเดินมาบอก
“เออๆ” กูตอบ
“น้ำแข็งสองโต๊ะหกด้วยนะพี่” ไอ้แก้วบอกอีก
“มึงลงบิลเลย” กูบอกเพราะชักมึนหัวแล้ว  ไอ้พระ..ถ้ามึงไม่รีบสึก  กูจะไปจับมึงสึกแล้วนะ..ห่า  บวชนานเกินไปละ
“พี่เมตรลูกค้าเอาขวดมาเปิดอ่ะ” ไอ้เล้งเดินมาบอก
“มึงก็ลงบิลไปเลย ก็ไม่ได้ให้เปิดอยู่แล้ว” กูบอก
“เอางั้นเลยหรอพี่ ดูหน้าลูกค้าดิ” ไอ้เล้งพูดด้วยสีหน้าลำบากใจแล้วชี้ไปที่โต๊ะลูกค้า
“เดินไปบอกด้วยถ้อยคำที่สุภาพ เข้าใจนะ” กูบอกมันแล้วกลับมาที่เคาร์เตอร์แล้วคิดเงินให้โต๊ะไอ้บาส  วันนี้ชักวุ่นวายนี่ขนาดร้านใกล้จะปิดแล้วนะ  อืม..เพราะร้านใกล้จะปิดแล้วล่ะมั้งมันถึงวุ่นวายมากขนาดนี้  ลูกค้าเรียกใช้กันอย่างกับแร้งลง  เฮ้อ..
“ไง” กูทักสลิ่มที่เพิ่งเดินลงมาจากเวที  มันไม่พูดไม่จาเดินมาหยิบน้ำไปดื่ม
“หมด” มันบอกพร้อมกับชูขวดน้ำให้กูดู  เป็นขวดน้ำส่วนตัวของมัน  ลายอุนตร้าแมนที่องุ่นซื้อให้  
“ไปเติมสิครับ เห็นไหมว่าไม่ว่าง” กูบอก
“นี่โต๊ะไอ้บาส เอาไปให้หน่อยสิ” กูยื่นบิลให้มัน  มันรับไปเงียบๆแล้วเดินไปเก็บเงินที่โต๊ะไอ้บาสให้  กูนั่งคิดบัญชีของโต๊ะรุ่นน้องที่มันมาติดเงินไว้สองครั้งแล้ว  วันนี้ถ้ามาต้องคิดบัญชีรวมเลยทีเดียว  จะทำธุรกิจอย่างนึงต้องบอกกับตัวเองว่าห้ามเอาคนรู้จักมาที่ร้านเด็ดขาด  ยิ่งขายให้มันยิ่งขาดทุนจริงๆ
“โต๊ะนั้นอ่ะ บอกให้มึงเอาเรดไปให้เค้าหน่อย เค้าบอกว่า..ให้พี่เมตรไปเสิร์ฟนะ” สลิ่มเลียนเสียงทำหน้าทำตาให้กู  กูมองหน้ามันนิ่งๆแล้วมองไปที่โต๊ะของน้องติที่โบกมือมาทางกู
“เอ่อ..เฮ้อ” กูส่ายหัวแล้วเดินไปหยิบเรดเดินเอาไปให้น้องติ
“หึหึ..” น้องติขำ  เพราะกูรู้ว่ามันแกล้งกู
“นั่นแฟนพี่เมตรที่เค้าลือกันสินะ” น้องติพูด
“อืม ถ้ารู้แล้วช่วยหยุดการกระทำของมึงตอนนี้ด้วยนะ” กูบอก
“ไม่” น้องติตอบเสียงดังฟังชัด
“ติ” กูย้ำเสียง
“ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลยอ่ะ นานๆทีติจะมาหานะ” น้องติพูดหน้างอลุกขึ้นมากอดแขนกูไว้
“ค้าบ รู้แล้ว” กูพยายามแกะมือของน้องติออก  เพื่อนน้องติมองหน้ากูแล้วยิ้ม
“เพื่อนติอยากรู้จักพี่เมตรกันทั้งนั้น นี่..พี่เมตร แฟนเก่ากูเอง” น้องติพูดบอกเพื่อนๆของตัว  -_-
“กูไปเป็นแฟนมึงตอนไหน” กูพูดอย่างหน่ายๆกับมัน
“หึหึ” น้องติหัวเราะแล้วเขย่งตัวขึ้นหอมแก้มกูอีก
“ติ” กูเรียกปรามจับแขนน้องติที่กอดคอกูอยู่ออก
“หื้ย พี่เมตรเล่นตัวอ่ะ..นี่คบกันจริงๆหรอเนี้ย” น้องติพูด
“ครับ” กูตอบ
“ชิร์” น้องติทำหน้าไม่พอใจแต่ก็หันกลับมายิ้มให้กูอีกครั้ง  น้องติจะเข้ามาจูบกูแต่ดีที่กูเอนหน้าหลบทัน
“หึ..” น้องติยิ้มอย่างชอบใจ
“สนุกไหม” กูพูด
“มาก” น้องติตอบ
“เดี๋ยวจะโดน” กูมองเจ้าเล่ห์ให้  น้องติแลบลิ้นให้กู
“พอแล้วครับ พี่มีงานต้องทำนะ..อย่ากวนเยอะสิ” กูบอก
“ก็ได้ๆ..ไม่แกล้งแล้วก็ได้” น้องติพูดแล้วนั่งลง
“เลิกกับแฟนแล้วบอกได้นะครับ พี่เมตร” เพื่อนน้องติพูดส่งสายตามาให้กู  กูยิ้มตอบให้แล้วเดินกลับมาที่เคาร์เตอร์
“...................” กูนั่งมองหน้าสลิ่ม
“งานเข้าหรอมึง” ไอ้โปรเดินมาทัก
“นั่นเด็กเก่าไอ้เมตรมัน คั่วกันอยู่นานเหมือนกันแหละสลิ่ม” ไอ้โปรยิ้มพูด
“ไอ้เหี้ยโปร ไปไกลตีนไป” กูไล่
“หึหึ..งั้นกลับละ เจอกันครับผม” มันโบกมือลา  ไอ้ดิวโบกมือให้กูแล้วเดินออกไปพร้อมกับไอ้โปร
“....................” เข้าสู่อาการวังเวงอีกครั้ง  ไอ้ใหม่กำลังจัดการเปิดเพลงไล่ลูกค้า
“รอหน่อยนะ เคลียร์ไรนิดหน่อยก็ได้กลับแล้วแหละ” กูบอก  พรุ่งนี้กูจะไม่มาเปิดร้าน  วันนี้เลยจะจัดการให้เสร็จให้หมดทีเดียวเลย
“คิดบิลให้ ไปทำไรก็ไปทำไป” สลิ่มพูดหน้านิ่ง
“ขอบคุณครับ” กูยิ้มให้  สลิ่มเดินเข้ามาในเคาร์เตอร์  กูนั่งมองแล้วก้มเอาหน้าไปใกล้  มันผลักหน้ากูทันทีพร้อมมองกูตาขวาง
“พี่เมตร” น้องติยืนยิ้มอยู่ข้างเคาร์เตอร์
“....................” กูยืนนิ่ง
“คิดเงินด้วยครับ” น้องติบอก
“ครับ” กูรีบหยิบบิลโต๊ะของน้องติมาคิดทันที  
“สองพันสี่” กูยื่นบิลให้
“เอาไปเลย ไม่ต้องทอนครับ” น้องติยื่นเงินมาให้สองพันห้าร้อย
“ขอบคุณครับ” กูบอก
“ไม่เป็นไรฮะ ติไปนะ..เดี๋ยวจะโทรหาน้าที่รัก” น้องติยิ้มบอก
“เอ่อ..” ไม่ทันพูดอะไรน้องติก็เดินสะบัดตูดไปก่อน  
“....................” -__-
“อะไร” สลิ่มหันมาว๊ากใส่
“เปล่าค้าบ” กูตอบแล้วเดินออกมาจากเคาร์เตอร์  จัดการเก็บโต๊ะ  ส่งลูกค้า  จัดการเคลียร์ร้านจนลูกค้ากลับไปกันหมดและเก็บของเข้าที่เข้าทางจนหมด
“พี่เมตร กลับแล้วนะครับ” ไอ้แก้ว ไอ้เล้งและไอ้ดิกเดินมาบอก
“เออ กลับดีๆล่ะ..ปิดหลังร้านแล้วใช่ไหม”
“ปิดแล้วครับ ลุงปุ๊เคลียร์หลังร้านเรียบร้อย กลับไปแล้ว” ไอ้แก้วบอก
“เออ ขอบใจ กลับดีๆล่ะ” กูบอก
“หลิม กลับเหอะ” กูบอก  สลิ่มเก็บแฟ้มแล้วยื่นมาให้กู  มันเดินเข้าไปเก็บกีตาร์ของตัวเองก่อนที่จะกลับบ้านพร้อมกัน


..............
..............


ตื๊ด ๆ  ๆ  ๆ

“....................” ดูเหมือนน้องติจะสนุกสนานกับการได้แกล้งกูเหลือเกิน  ตั้งแต่กูกลับมาถึงบ้านนี่เป็นสายโทรเข้าสายที่สามแล้ว  สลิ่มเดินออกมาจากห้องน้ำมองไปที่มือถือของกู
“ไม่รับล่ะ” มันพูด
“เดี๋ยวจะปิดแล้ว” กูบอก
“ปกติไม่ปิดไม่ใช่รึไง” มันพูด
“....................” กูเงียบ  เพราะเสือกขุดหลุมฝังตัวเอง
“รับไปสิ ใครไปว่าอะไรล่ะ” มันพูด
“ไม่ว่าเลยจริงอ่ะ” กูหันไปมองหน้ามันทันที
“.....................” สลิ่มเงียบเดินเอาผ้าขนหนูไปตาก  กูนั่งมองมันอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือเพราะกำลังคิดบัญชีของร้านอยู่
“อ่ะ” สลิ่มยื่นมือถือให้  กูอ้าปากค้างมองมันเพราะมันดันเสือกกดรับให้กูแล้วเรียบร้อย
“พี่เมตร!!” เสียงปลายสายเรียกซะดังออกมา
“ฮื้อ มึงนี่น้า” กูเดินไปรับมือถือมา
“โหล หวัดดี..แค่นี้นะ” กูบอกแล้วกดตัดสายแล้วปิดเครื่องเลยทันที
“......................” สลิ่มเงียบ
“หึงหรอ” กูยิ้ม
“เปล่า” มันเชิดหน้าใส่  มันล้มตัวลงนอน
“หึ หึงก็บอกมาเหอะ” กูพูดแล้วโยนมือถือลงบนเตียง  กูเดินไปปิดไฟตั้งโต๊ะ  ปิดแฟ้มเอกสารแล้วเดินกลับมาที่เตียง
“นั่งเงียบเป็นสากกะเบือมาตั้งแต่ที่ร้านนี่นึกว่าคนอื่นเค้าดูไม่รู้รึไง” กูพูดแซว
“ใครหึง” มันพูด
“โอ้ยย” กูจับหัวตัวเอง  อยู่ๆมันก็เด้งตัวขึ้นมาตีหัวกูซะงั้น
“ไอ้เชี้ย มือไม้นี่ให้มันเบาๆบ้างได้ไหม” กูว่า
“ไม่” มันตอบ
“ทำไมถึงเป็นเด็กนิสัยแบบนี้ห๊ะ” กูว่าแล้วคร่อมทับตัวสลิ่มจนสลิ่มลงไปนอนอย่างเดิม
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย” มันเอามือมาดันหน้ากูจนกูหน้าหงายไปตามแรง
“หึหึ..”
“อะไรเล่า นั่นเด็กเก่า..ไม่เอามาคั่วใหม่หรอกน่า” กูพูด  สลิ่มสะบัดตัวจนกูต้องคลายกอดมันออก  มันลุกขึ้นนั่งมองหน้ากูอีก
“.....................” มันเงียบไป
“โอย โทษค้าบ..ไม่ได้ยุ่งตั้งนานแล้ว สาบานได้” กูทำท่าเป็นลูกเสือให้  สลิ่มนั่งนิ่ง
“จริงๆน้า” กูเข้าไปอ้อนกอดเอวมันไว้
“คนอย่างมึง สาบานไปก็ไม่มีใครเค้าเชื่อหรอก..ปิดไฟ จะนอน” มันสั่ง
“ก๊าบ” กูตอบแล้วรีบลุกไปปิดไฟแล้วรีบลงมานอนกอดสลิ่มไว้อีก
“ทำไมมึงชอบกอดนักวะ มันอึดอัดอ่ะ” มันพูดแต่กูก็ยังไม่ปล่อย
“หึ..กูชอบอ่ะ กูหลับแล้วมึงค่อยดันกูออกแล้วกัน” กูบอกแล้วกระชับกอดแน่นขึ้น  สลิ่มบ่นงุบงิบแต่สุดท้ายก็ปล่อยให้กูกอดจนกูหลับไป


...............
...............


“ 4 ม.ค ............
          ครั้งที่ 1
ปล่อยให้เด็กเก่ามาอ้อล้อกวนบาทา  กวน..อย่างตั้งใจกวน!
*เตือนครั้งที่1*” กูยืนชะงักอ่านโน้ตที่แปะอยู่บนผนังห้องบนหัวเตียงกู  กูหันไปมองสลิ่มที่ยังคงนอนหลับนิ่งอยู่

“หึ..”
“ที่รัก” กูลงนั่งที่เตียงเรียกมัน
“นี่อะไร” กูถามแล้วชี้ไปบนผนังห้อง
“อ่านไม่ออกรึไง กรณีนี้ถ้าครบสาม..เด็กมึงโดนเก็บ” มันพูดแล้วพลิกตัวนอนต่อ
“แล้วถ้าแบบอื่นล่ะ” กูถามอีก
“.......................” สลิ่มหันกลับมามอง
“ก็ลองดู” มันพูดหน้านิ่ง
“หึ..มึงนี่ รู้ตัวไหมว่าทำกูดีใจ” กูก้มลงหอมมัน
“อะไร..มันน่าดีใจตรงไหนเนี้ยห๊า กูไม่ได้หึงมึง..แต่กูไม่ชอบให้คนของมึงมากวนกูแบบนี้” มันพูด  เออ..มันก็รู้นะว่าเค้าแกล้งมัน  ไอ้เราก็คิดว่าไม่รู้เพราะเห็นนิ่งซะขนาดนั้น
“จะอะไรก็ได้ แต่อย่ามายุ่มย่ามกับกู” มันพูดจ้องกูเขม็ง
“ค้าบ มันแกล้งมึงเล่นน่า” กูบอก
“.....................” สลิ่มนิ่งจ้องตากูกลับ
“รักกันๆเนอะ” กูยิ้มบอก
“ไอ้บ้า” มันเหลือบตาหนี
“จะไปดูแบบห้องด้วยกันไหม” กูถามเพราะวันนี้กูได้นัดสถาปนิกที่จะให้มาออกแบบห้องที่ออฟฟิตให้
“อื้อ” มันพยักหน้าตอบ
“งั้น..อาบน้ำกัน” กูบอกแล้วอุ้มสลิ่มขึ้นทันที
“เมตร!” มันร้องเสียงดังกอดคอกูทันทีอย่างไม่ได้ตั้งตัว  มันคงกลัวว่าตัวเองจะตก
“หึหึ”
“เดี๋ยวตก” มันว่า
“ตัวมึงหนักว่ะ” กูบ่นแล้วพามันเข้าห้องน้ำ  ก่อนที่จะ..โป๊ะ ทึ่ง ทึง  กันตามจังหวะ เอิ้ก~

.................>>>><<<<..................

[lovelucifer]

จิ้มก่อน

[Mura_saki]

น่ารักได้อีกนะเนี่ย.....


สลิ่มน่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เบบี๋ อย่าลืมน้องเขตนะ แต่งน้องเขตด้วยนะๆๆๆๆๆๆๆๆ

[knightofbabylon]

วันนี้พี่เมตรขโมยซีนว่ะ ฮ่าๆๆๆ
ชอบเมตรเป็นพิเศษ ชอบมาก
โดยเฉพาะตอนเมตรไปโผล่ตอนพีทัวร์ฟิชเชอริ่งกัน มีแซวอีกต่างหาก ก๊ากกกกก
ชอบจริงๆ เบบี้ อ่านแล้วนั่งยิ้งแป้นแล้นตลอดเลย
 

[|ψ|PEAT_ZA|ψ|℠]

น่าร๊ากอ่ะ

[FanJKi]

ขอจิ้ม ๆ ไว้ก่อนนะจ๊ะ 

[pollapat]

ไอ้คู่นี้ มัันกวนตรีนกันได้อีกเนาะ 

[ToffeE_PrincE]

จะน่ารักไปไหนเนี่ย หวานเหลือเกินน่ะพี่เมตร

 

[luvY]

  คำเตือนสลิ่มสะใจจริงๆ
ขอบคุณเบบี้จ้า

[kazhiki]

ชอบๆ  อ่านคู่นี้แล้วสนุกจริงๆ 555

[nam11734]

โอ๊ยน่ารักอ่า  ชอบ 

[sasa]

  พี+ทัวร์ แรงตลอด ๆๆ

[~มือวางอันดับ1~]

กดlike   :z2:น่ารัก น่ะ นี่สลิ่ม อิอิมีเตือน ก่อน ตาย อิอิ

[คนริมคลอง]

พี่เมตร ไปแอบดู พี่พี ระวัง กรรมตามสนอง

[โน๊อา]

รักไอ้หลิ่มว่ะ มันหวานแบบ แมนแมน ดี

[Jimmeiiii*]

ชอบไอ้พีจริงๆ อยากได้ อยากโดน

[kitty]

 o18พี ทัวร์ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


คิดถึงพี ทัวร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[silverspoon]

สลิ่มหึง

ยังไม่มีโหด แต่ถ้าน้องติกวนเกินสามครั้งอาจมีการฆาตกรรมเกิดขึ้นได้

ชอบชื่อตอนมากเลย 55 Deathnote น่ารักดี  

[little_nok]

ขำเมตร
น้องติกวนบาทา เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย
ยังไงเขาก็รักกันๆ

[Dorumi]

ไม่ได้อ่านตั้งนานได้เข้ามาอ่านรวดเดียวเลย ทั้งคู่พี เมตร วิทย์อีก
น่ารักซะไม่มี โดยเฉพาะสลิ่ม ยิ่งนับวันยิ่งน่ารักทวีคูณเลย อ่านนิยายเบบี้ทีไร ยิ้มหน้าบาน
บวกกับหัวเราะตลอดเลย ทั้งที่ไม่ได้เขียนตลกเลยนะ แต่คำพูดทีเบบี้เขียนมันโดนใจจนขำกร๊ากเลย
บวกให้อย่างรวดเร็วเลยนะจ๊ะ ปกติถ้ายังไม่มีเวลาเข้ามาอ่านแต่ถ้าเบบี้อัพเมื่อไหร่
จะวนเวียนเข้ามาบวกให้เรื่อยๆนะจ๊ะ เป็นการตอบแทนน้ำใจของเบบี้ที่เขียนนิยาย
ดีดีมาให้อ่านนะจ๊ะ

ปล. น้องติ มีรอบหน้าคงจะโดนดีแล้วล่ะนะ

[som]

เฮียนี่นะหื่นตลอด
เฮีย  ขอกอดสลิ่มทีได้ป่าว

[fillgoto]

อ้าวเฮียเมตรกับน้องสลิ่มเดี่ยวนี้เล่นกันในห้องน้ำแล้วหรอ 
โอ้ยๆ สลิ่มหึง ฮ่าๆ
โหดจริงๆภรรยาเฮียเมตรเนี่ย
แต่โคตรน่ารักเลย ><!
คนไรว่ะ 

[C2U]

กร๊ากกกกกกกกกกกกก   


ขำอ่ะ  เมตรโดนเดธโน้ตครั้งที่1ซะละ 

[love2y]

จริงๆ สลิ่มก็แอบหวงพี่เมตรเนอะ
พี่เมตรคงปลื้มน่าดูอ่ะ คึคึ

[Fish129]

สลื่มน่ารักอ่า

แหม พี่เมตร แอบไปดู พี่พีเค้า อะไรๆ 

แถมยังแซว เมียเค้าอีก โดนแค่ตบหัวเองอ่า สมน้ำหน้า 55+



สลิ่ม โน้ตนั้นมันน่ารักกว่าน่ากลัวอีกนะ