หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[InuyashaM]

งอลกันแล้วๆๆๆๆ อยากรุตอนต่อไปอ่ะ
มาต่อไวๆนะค่ะ 

[gummin]

รอตอนต่อไป

[pochu52]

เบื่ออีพี่พีจิงๆ ปากดีม๊ากับทัวร์ตลอดเว แต่ถ้าทัวร์งอนแล้วพี่พีมันจะง้อเป็นมั๊ยล่ะนั้น

[♫~Eristneth~♪]

พีเว๊ยยยยย  ง้อบ้าง อะไรบ้างเหอ 

ถ้าเป็นเรา เศร้าเเย่ 

[Mura_saki]

เบบี้ มาต่อด่วนค๊าาาาาาาาาาาาาาาา

[NCJung]

จะมีมาม่าเกิดขึ้นมั้ยเนี่ย

[ammer]

ชื่อตอนได้ใจมาก ตรงกับอิพี่พีจริงๆ

[BeeRY]

คราวนี้จะได้เห็นพีง้อทัวร์อ๊ะป่าวน้อ 

[boboaje]

คิดว่าจะมาต่อซะอีกเห็นว่าวันนี้วันหยุดอ่ะ

[8X]

ชอบคู่นี้จังเลย อยากให้มีคนมาสนใจทัวร์งี้แหละดีแระ
เพราะจะได้เห็นพีโหมดออกอาการหึงหวงบ้าง หุหุ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

อ่านตอนของทัวร์ทีไร ใจหายยยยยยยยยยยยย ทุกทีเลยอะ

[www.maxdevil]

ทัวร์ไม่อยู่แล้วจะรู้สึก  

[ladymoon_yy]

เข้ามารอเบบี้   

[norimaki]

ให้มันได้อย่างงี้ตลอดนะคู่นี้ แต่ก็ชอบอ่ะมันแรงใส่กัน
แรงไม่เคยตกกันเลยทั้งคู่ แต่บางทีแกก็เด็กแนวไปมั้ยพี
ทัวร์มันก็คนนะ เดี๋ยะๆ จะให้เป่าหูให้ทัวร์ให้หึงควันขึ้นหัวเลย
ชอบทำเหมือนไม่แคร์มัน รักก็แสดงออกให้มันดีๆเหมือนคนซะบ้าง
รอดูต่อไปรับรองเหตุการณ์ตอนหน้าดูแล้ว มันส์แน่นอน ยิ่งทัวร์มันน้อยใจอยู่ด้วย
รออ่านตอนต่อไปนะจ้าเบบี้ มาไวๆนะ

[yeyong]

คู่ผัวเมียละเหี่ยใจมาแล้ว

[2Botaku]

เฮ้อออออออออออ เหนื่อยแทนทัวร์

[yolp]

เข้ามารอๆ อยากให้มีเรื่องหลักของคู่นี้มั่งจัง  คู่โปรดอันดับหนึ่งเลยนะเนี่ย
ชอบพี่พี รักทัวร์

[Saint De Jupiter]

บวกให้เจ้

แล้วมาต่อไวๆเน้อ   ^___^

[TinyB]

อ้ายพี่พีเมาได้จายวัยรุ่นมว๊ากกกก 5555
ทนๆมันไปเหอะ ทัวร์เอ๊ย  ถ้าอ้ายพี่พีมันหลุดจากเอ็งไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทนได้เหมือนทัวร์อีกมั้ย 


ขอบคุณพี่เบบี้มาต่อฮะ 

[sunisa131]

อีคู่สาระ.....นี้โผล่มาทีไหร่มันส์ทุกที

เหี่ยใจพอกัน นั่งรอมันฟัดกันต่อไป 5555

[เบบี้]

ตอนที่142  อะไรที่ผัวต้องการ = พี & ทัวร์

~ทัวร์~

“เนื่องจากเพราะมึง ทำให้กูทะเลาะกับผัวจนบ้านแตกสาแหรกขาด” ผมพูดบอกเจ๊โตโต้
“จริงอ่ะ” อีเจ๊ตาวาว  ตกลงมันแกล้งตกใจใช่ไหม
“กูไม่ตลกอีเจ๊” ผมบอก
“อย่าบอกนะว่ามึงทะเลาะกันจริงๆ”
“ก็ไม่เชิง นอยด์กันนิดหน่อย มันไล่ให้กูกลับไปนอนบ้าน เย็นนี้กูเลยต้องกลับไปนอนบ้านแหละ” ผมบอก
“โทษทีว่ะ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ ไม่คิดว่าเรื่องจะปลายบาน” ผมมองหน้ามัน  จะดูสิว่ามันจะแก้ไหม..
“บานปลาย” มันพูดยิ้มๆ
“แก้ให้กูหน่อยก็ไม่ได้” มันว่า
“กูละเซ็ง ไม่รู้จะด่าอะไรกูนักหนา” ผมบ่น
“มีผัวก็บ่น ไม่มีผัวก็บ่น อีนี่..จะเอาไง” อีเจ๊ว่า
“หึหึ”
“เราต้องรอน้องมันเปลี่ยนเซตใหม่ใช่ป่ะ” ผมถาม
“อืม อีกประมาณชั่วโมงนึง หกโมงเย็นมึงก็คงได้กลับแล้วแหละ” มันบอก  ผมได้แต่พยักหน้ารับ 
“น้ำไหมครับ”
“อุ้ย” อีเจ๊เอามือปิดปากทำท่าจริตขึ้นมาเชียว
“ขอบคุณครับ” ผมยิ้มรับมาไม่ให้เสียมารยาท  ไม่ได้อยากเล่นด้วยสักเท่าไหร่แต่อยากแกล้งอีตั้มนั่นมากกว่า  อีกอย่างฮัทนี่ก็หน้าตาดี  ขอเล่นสนุกๆหน่อยก็แล้วกันนะอีตั้ม..หึ
“นั่งด้วยได้ไหมครับ” ฮัทถาม
“ถ้าไม่กลัวแฟนว่า ก็เชิญครับ” ผมบอก
“อุ้ย แอบกัดอ่ะ” อีเจ๊ทำจริตไม่เลิก
“...................” ผมยิ้มให้ฮัทที่นั่งยิ้มมองหน้าผม
“อะไร” ผมยิ้มถาม
“เปล่าครับ” ฮัทตอบ
“แล้วนี่ ตั้มไม่อยู่หรอคะ” เจ๊โตโต้ถาม
“เดี๋ยวมาน่ะครับ” ฮัทตอบ
“ทัวร์มีแฟนรึยังครับ” ฮัทถามตรงประเด็น
“อุ๊ปส์!” อีเจ๊ทำเสียง  ผมหันไปค้อนมันให้มันเพลาๆอาการลงบ้าง
“ยังครับ” ผมแกล้งตอบเพราะอยากจะแกล้งผู้ชายหน้าตัวเมียชอบเป็นแมงดาเกาะคนอื่นแบบนี้  ผมไม่ชอบมาแต่ไหนแต่ไรแล้วเจ๊โตโต้ก็คงจะรู้ดี  เพราะเวลาที่ผมเจอผู้ชายแบบนี้ทีไรผมก็จะคอยแกล้งเล่นแบบนี้ตลอด
“ไม่น่าเชื่อ” ฮัทพูด  ผมได้แต่ยิ้ม
“ฮัลโหล” ฮัทลุกขึ้นหลังจากรับโทรศัพท์แล้ว  ผมทำเป็นจัดของต่อไม่สนใจว่าฮัทจะพูดอะไรกับปลายสาย  ฮัทลุกขึ้นแล้วเดินไป
“อีตั้มโทรมาแหง” อีเจ๊กระซิบบอก  ผมยิ้ม  ฮัทคุยโทรศัพท์อยู่ไม่นานก็เดินกลับมา
“ฮัทขอตัวก่อนนะครับ แล้วจะมาคุยด้วยใหม่”
“ครับ” ผมพยักหน้าตอบ
“ยินดีค่ะ” อีเจ๊พูด  ฮัทยกมือโบกให้ผมก่อนที่จะเดินไป
“มันดูสนใจมึงออกนอกหน้ามากเลยนะ อีนี่ก็ไม่มีการเล่นตัวเลย” อีเจ๊กัดผม
“หึ..ก็มึงบอกให้กูทำอ่ะ” ผมบอกกลับ  ผมช่วยเจ๊โตโต้แต่งหน้าทำผมจนหมดน้องทีมแสดงโชว์แรกเสร็จไปก็เกือบๆบ่ายสามโมง  เดี๋ยวต้องรอช่วยรุ่นน้องเจ๊โตโต้เปลี่ยนชุดให้อีกรอบผมถึงจะกลับบ้านได้


ตื๊ด ๆ..ๆ...ๆ


“ผัวโทรมาค่ะ” อีเจ๊พูดบอกแล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
“...................” ผมรับมาแล้วก็ต้องจ้องหน้าจอมือถือนิ่งๆเพราะมันต้องมีอะไรแน่ๆไม่งั้นทะเลาะกันแบบนี้มันไม่โทรมาหาผมก่อนหรอกครับ
“รับๆไปเหอะน่า กูไม่อยากเป็นต้นตอทำให้มึงเลิกกันหรอกนะ” อีเจ๊พูด
“แค่ทะเลาะ อีเจ๊ปากหมา” ผมด่ามันแล้วกดรับสาย
“โหล” ผมพูดแล้วหยุดแต่งหน้าชะนีก่อน
“อยู่ไหน” มันถามเสียงห้วนตามเคย
“ทำงานสิ” ผมย้อน
“งานที่ไม่ได้เงินอะนะ” มันย้อนกวนผมอีก
“เออ” ผมกระแทกเสียงตอบ
“เย็นนี้ซื้อกับข้าวมาให้ด้วยล่ะ” มันพูด >_< นี่คือการที่มึงยอมง้อกูก่อนใช่ไหม
“ซื้อทำไม จะกลับไปนอนบ้าน” ผมพูด
“บอกให้ซื้อก็ซื้อมาเหอะน่า พูดมาก” มันว่าอีก
“น้องพี จะไปกันรึยังคะ” เสียงชะนี
“ใครอ่ะ” ผมถามทันที
“พี่ที่ทำงาน” มันตอบ
“ชื่อไร”
“จิ๊ จะรู้ไปทำไม..แค่นี้นะ เออ แล้วก็ซื้อมาเหมือนเดิมล่ะ สักสามสี่อย่าง” มันบอก
“ไอ้พี” ผมเรียกไว้
“แค่นี้แหละ” มันพูดแล้วตัดสายไปเลย
“ไอ้เหี้ย!” ผมด่าเสียงดังทำเอาน้องที่นั่งอยู่หันมามองกันหมด
“อะไรของมึง” อีเจ๊ถาม
“โอ้ย หงุดหงิด” ผมเหวี่ยง  อยู่ดีๆก็หงุดหงิดขึ้นมา  ทำไมมันถึงชอบทำอะไรตามใจตัวเองนักนะครับเนี้ย  ตัวเองนึกจะทำอะไรก็ได้แต่ผมทำอะไรก็ต้องคอยรายงานมันตลอด
“เจ๊ เดี๋ยวเสร็จแล้วกูจะกลับเลยก็แล้วกัน มันสั่งให้กูซื้อข้าวไปให้แดก” ผมบอก
“เออๆ” อีเจ๊พยักหน้าตอบ  ผมจัดการช่วยงานอีเจ๊ต่อด้วยสภาพจิตใจที่หงุดหงิดเหมือนเดิม  จนเกือบห้าโมงเย็น  ผมช่วยเจ๊โตโต้จัดของนิดหน่อยแต่ก็ต้องขอตัวออกมาก่อน  เพราะยังไงเจ๊มันก็ยังมีลูกน้องคอยช่วยอยู่บ้างแล้ว  ผมขับรถไปร้านอาหารร้านประจำเพื่อที่จะซื้ออาหารกลับไปให้ไอ้พี่พี
ผมซื้ออาหารทั้งหมดเสร็จแล้วก็ขับรถไปที่คอนโดของพี่พี  พอผมไปถึงมันก็ยังไม่โผล่หัวกลับมาเลย  แล้วไม่รู้จะรีบโทรไปเร่งผมทำไมตั้งแต่หัววัน  ผมเอาอาหารจัดใส่จานเตรียมไว้ให้ก่อน  เดินไปเก็บเสื้อผ้าที่มันกองไม่ยอมหยิบใส่ตะกร้าเอาไปใส่ตะกร้าเตรียมไว้สำหรับให้แม่บ้านเอาไปซักด้วย  ผ้าปูเตียงมันก็ไม่พับ  หมอนเหวี่ยงเต็มเตียงไปหมด เฮ้อ..เอากับมันสิครับ

แกรก~~

“อาหารอยู่บนโต๊ะ” ผมพูดลอยๆ  ยังทำเป็นแกล้งเฉยๆกับมันอยู่  ไม่อยากง้อมันก่อนเดี๋ยวมันได้ใจ  แค่ผมซื้อกับข้าวมาให้มันกินนี่มันก็คงได้ใจไม่รู้จะได้ใจยังไงแล้ว  มันคงรู้แหละครับว่ายังไงผมก็ต้องกลับมาหามันอยู่ดี  เหี้ยจริงๆ..ผัวเวร
“....................” มันไม่ตอบแต่เดินไปถอดเสื้อผ้าออก  ผมเก็บหนังสือไปวางบนชั้นวางให้ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าของตัวเองเตรียมกลับบ้าน
“จะไปไหน” มันพูดขึ้น
“กลับบ้าน” ผมตอบ
“นั่งลง กินข้าว” ระหว่างที่มันพูดมันก็กำลังถอดเข็มขัดออกด้วย
“...................” ผมไม่ตอบแต่เดินไปใส่รอบเท้าแทน  พี่พีเดินมาหยุดอยู่ตรงโต๊ะกับข้าว  มันจ้องมาที่ผม
“มึงกล้าออกไปก็ลองดูแล้วกัน” มันพูดเสียงเรียบ  ผมชะงักไปหน่อย T^T คิดในใจแค่ว่า “เอายังไงดีวะกู” แต่ก็ต้องใส่รองเท้าให้เสร็จเพราะต้องการรักษาฟอร์มไว้ก่อน  พอผมเปิดประตูกำลังเดินออกเท่านั้นแหละครับ  ผมก็ได้ยินเสียงคนเดินตามมาจากด้านหลังอย่างเร็ว  ทำให้ผมก้าวขาเร็วกว่าเดิมด้วยความกลัวมันขึ้นมา


ปึก !!


“โอ้ย” ผมร้องทันทีที่หลังกระแทกติดผนังเพราะโดนพี่พีกระชากแขนอย่างแรงจนตัวผมเซไป
“ข้าวก็ซื้อมาให้แล้ว จะเอายังไงอีก” ผมว่า  แล้วดูมันนะครับเสื้อก็ไม่ใส่  กางเกงก็ถอดกระดุมออกจนเห็นบ็อกเซอร์ข้างในแล้วยังจะกล้าออกมาทั้งอย่างนี้อีก
“อย่าวุ่นวายให้มันมากนักได้ไหม” มันว่าตาขวาง  เง้อ..กูผิดใช่ไหมเนี้ย
“เออ กูผิด” ผมกระแทกเสียงใส่หน้ามัน
“โอ้ย เจ็บ..อูเจ็บ” ผมร้องบอกเพราะมันดันเอามือมาบีบปากจนปากผมจู๋ 
“....................” พี่พีนิ่งไป  ผมปัดมือมันออกจากตัวทันทีที่มันคลายมือลง
“ไม่ต้องมายุ่ง” ผมยังปากดีไม่เลิก
“เลิกโวยวายแล้วกลับเข้าห้อง มึงเป็นเด็กรึไง ปัญญาอ่อน” มันว่า
“ก็มึงไล่กูไปนอนบ้าน แล้วจะมายุ่งไรเล่า” ผมว่ากลับ
“กูไล่เมื่อไหร่” มันย้อนเสียงแข็ง -_- ค่ะอีเหี้ย..เออสินะ มึงไล่กูเมื่อไหร่..กูคงหูไม่ดีตีความไปเองมั้ง แม่ง ไอ้เหี้ย ! ด่าในใจอย่างเดียวพอครับ..ด่าทั้งหมดที่นึกนี่เดี๋ยวโดนมันสอยร่วง
“ไอ้พี” ผมขึ้นเสียงอย่างเหลืออด
“ช่างแม่ง อยากกลับก็กลับไปเลยป่ะ” มันพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องไม่ง้อผมอีก  ผมยืนอยู่หน้าห้องต่ออีกประมาณห้านาที  คิดแล้วคิดอีกว่าจะเข้าไปดีไหมสุดท้ายก็เข้ามาในห้องจนได้  พี่พีเดินไปกินข้าวด้วยสภาพที่มีแต่บ็อกเซอร์เพียงตัวเดียว  ผมเอากระเป๋าไปวางที่โซฟาแล้วนั่งลงเงียบๆ
“ลุกมากิน” มันพูดเหมือนสั่ง 
“.................” แต่ผมก็ต้องเดินไปกิน  ก็กลัวมันอ่ะ
“.................”  ต่างคนต่างกินกันเงียบๆ  ผมกินแป๊บเดียวก็อิ่มแล้วแต่พี่พียังกินต่อและกินต่อจนอาหารหมด  พออาหารหมดมันก็สะบัดตูดเดินเข้าห้องไปอาบน้ำ  ผมเลยต้องทำตัวเป็นคนใช้เก็บจานชามมาล้างให้เรียบร้อย


ตื๊ด ๆ..ๆ...ๆ


ผมนั่งมองโทรศัพท์พี่พีที่วางอยู่บนโต๊ะกลางโซฟา  ทุกทีผมจะไม่ค่อยรับโทรศัพท์ให้นอกจากพี่พีจะบอกว่ารับให้มันหน่อย  ผมจะไม่ยุ่งอะไรนักถ้ามีคนโทรมา  แต่ถ้าต้องการยุ่งก็จะหยิบมาเล่นและดูเช็คข้อความอะไรประมาณนี้มากกว่า
“พี..โทรศัพท์” ผมตะโกนบอกเพราะโทรเข้ามาหลายสายแล้ว  มันเดินออกมาจากห้อง  นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนเดียว  มันหยิบมือถือไปแล้วกดรับ
“ครับ”
“กลับมาคอนโดแล้วครับ ใช่ครับ” มันพูด  ผมหันไปมองตาม  กูระแวงผัวกู  ใครจะทำไมไม่ทราบ..บอกได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า “กู ไม่ ไว้ ใจ มัน”
“อ๋อ เปล่า..พีไม่ได้ไปครับ ก็..ไม่คิดว่าจะมีอะไร เจ๊บอกแค่นี้” มันพูด
“โทษทีครับ พีไม่สันทัดเรื่องที่โรงเรียนเท่าไหร่น่ะ ครับ” มันพูดไปยิ้มไป
“ใช่ครับ ทานแล้วครับ..ครับ ขอบคุณมากครับ หึ..ครับผม สวัสดีครับ” แล้วมันก็วางสายไป
“ใครอ่ะ” ผมเดินเข้าไปหาแล้วหยิบมือถือออกมาจากมือมัน 
“พี่ปุย พนักงานของเจ๊ไง” มันบอกแล้วเดินไปใส่กางเกงใน  ผมกดดูเบอร์โทรเข้าและโทรออกที่เป็นเบอร์ของพี่ปุยอะไรนี่ทันที
“อะไรของมึง” มันพูด
“ไม่ชอบ” ผมบอก  ผมคิดว่าพี่พนักงานที่ชื่อปุยอะไรนี่แปลกๆตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมได้เจอแล้วด้วยซ้ำ  แต่ไม่อยากจะคิดมาก  ผมว่าบางทีมันก็ล้ำเส้นมากเกินไปอ่ะครับ
“เค้าสวยกว่ามึงอ่ะดิ” มันยิ้มพูดแล้วโยนผ้าขนหนูผืนเล็กมาใส่หน้าผมอีก
“ไอ้บ้า” ผมว่า
“หึ..เช็ดผมให้หน่อย” มันยิ้มแล้วเดินมานั่งลงที่ปลายเตียง  พูดบอกกูดีๆหน่อยก็ไม่ได้..แม่ง
“ทำไมต้องคุยเหมือนมีความสุขด้วย” ผมว่า
“มารยาทอ่ะรู้จักไหม” มันย้อนใส่หน้าผมอีก
“พี่เค้าโทรมาหามึงบ่อยไหม” ผมถามแล้วหยิบผ้าขนหนูเช็ดให้มัน
“ก็ ไม่บ่อย..มั้ง” มันตอบเหมือนไม่แน่ใจ
“ไม่เห็นจำเป็นต้องโทรมาถามไรมากมายสักหน่อย” ผมพูด
“คิดมาก” มันว่า
“จริง หรือมึงดูไม่ออก” ผมพูด
“ก็จริง” มันตอบขำๆ
“เหี้ย” ผมด่าแล้วจับผ้าขนหนูขยี้หัวมันอย่างแรง
“โอย เจ็บ..ห่านี่” มันว่า
“วันหลังไปที่เรียนพิเศษต้องเอากูไปด้วย” ผมบอก
“อย่ามาปัญญาอ่อน” มันพูดเสียงหน่าย
“แล้วผู้หญิงเมื่อกลางวันใคร” ผมถาม
“พี่ที่ทำงานไง จะให้พูดกี่รอบ” มันเหวี่ยงน้ำเสียงนิดหน่อย
“โกหกรึเปล่า” ผมเอาผ้าขนหนูตีใส่หน้ามัน
“ไม่ได้โกหก แม่ง จับผิดอยู่ได้ โรคจิตป่ะเนี่ย” มันว่าผมอีก
“...................” ผมเงียบนิ่งไป  คนอย่างไอ้พี่พีคาดคั้นไปก็เท่านั้น  ถ้าไม่เป็นความจริงมันก็จะเหวี่ยงและจะทะเลาะกันอีก  หรือถ้าเป็นความจริงอย่างที่มันบอก  ถ้าเกิดเป็นความจริงผมไม่น่าจะจับได้ไล่ทันมันสักเท่าไหร่นัก  และถ้าเป็นความจริงมันก็คงจะไม่เอามาทำให้ผมเห็น  ดังนั้นผมก็ต้องเข้าใจมันใช่ป่ะครับ
“อะไร อย่ามางอนนะ..” มันพูดเหมือนรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่
“เปล่าสักหน่อย” ผมตอบ
“เอ๊ะ ไอ้พี” ผมว่าแล้วปัดมือมันออกเพราะมันเสือกเอามือมาลูบเป้ากางเกงผม
“หึ..” มันหัวเราะแต่มือก็ยังกลับมาจับน้องชายผมอีก  ผมปัดออกเบาๆแต่พี่พีก็ปัดมือผมออกบ้าง  พอผมจะเดินหนีมันก็จับเอวผมไว้อีก
“ยังไม่ได้อาบน้ำเลย” ผมบอก  มือของผมก็ต้องเกาะไหล่ของพี่พีไว้เป็นหลักให้ทรงตัวได้สะดวกขึ้น  พี่พีถอดกระดุมกางเกงผมออกให้  มันเริ่มลูบไล้อยู่แต่ตรงส่วนนั้นของผมจนผมเริ่มมีอารมณ์ตาม 
“อ่ะ..” ผมกำไหล่พี่พีแน่นเพราะโดนมันถอดกางเกงออก  พอมันถอดกางเกงผมออกให้แล้ว  มือของมันก็ลูบไล้แกล้งผมอยู่ตรงต้นขาจนผมเสียวไปหมด  ส่วนมันก็เอาแต่หัวเราะชอบใจกับสิ่งที่กำลังทำอยู่นี่
“ซีดดด อ่ะอ้า” ผมครางกระเส่าทันทีที่พี่พีลูบไปส่วนหลังของผม
“อ่ะพี อย่า..” ผมเข้าไปกอดคอพี่พีมากขึ้นกว่าเดิม
“เป็นอะไร หื้ม” มันพูดแกล้ง  มืออีกมือก็ลูบเข้ามาในเสื้อของผม  ผมโดนมันจับถอดกางเกงในออกไปกองอยู่ตรงตาตุ่ม  ผมได้แต่ยืนนิ่งด้วยความอายเพราะมันเอาแต่จ้องผมอยู่ได้
“มึงนี่เซ็กส์จัดเหมือนกันนะ” มันยิ้มพูด

เพี้ยยย !!

ผมตบปากมันทันที
“อะไรมึงเนี้ย” มันจับปากตัวเอง
“หุบปากไปเลย” ผมว่า
“หึ..” มันหัวเราะแล้วลุกขึ้นยืนก่อนที่จะจับผมถอดเสื้อผ้าออกให้ทั้งหมด
“อ่ะ” ผมสะดุ้งตัวโก่งรีบเข้าไปกอดคอพี่พีไว้เพราะโดนมันเอานิ้วรุกล้ำเข้ามาในตัวผมโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัว
“เจ็บ” ผมร้องบอก  พี่พียืนนิ่งให้ผมกอดคอมันทั้งๆที่มันเองก็คงจะเจ็บคอเหมือนกันที่ผมกดคอมันซะขนาดนั้น 
“ดูดใหญ่เลย มึงเจ็บแน่หรอ” มันพูดอยู่ข้างหูผม  ผมได้แต่ยืนกอดมันเพราะเถียงอะไรไม่ได้  นิ้วของมันรุกเข้ามาในตัวของผมมากขึ้นเรื่อยๆ
“ยืนเองสิ หึ” มันหัวเราะจับแขนผมออกแกล้งผมอีก  ผมหน้างอมองหน้ามันแต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนออกจากไหล่มันเพราะผมกลัวว่าตัวเองจะล้ม
“เอ้..” ผมร้อง  ไอ้พี่พีหัวเราะชอบใจใหญ่
“อ่ะ” ผมรวบกอดมันอีกครั้งเพราะอยู่ๆมันก็เอานิ้วชักออก
“..................” ผมมองค้อนมัน  พี่พียิ้มก้มลงมาหอมแก้มผมก่อนที่จะจูบผม  ผมจูบตอบช้าๆ  มันเริ่มไซร์ผมจนผมเริ่มอ่อนไปตามแรง  ผมโดนมันลากขึ้นไปบนเตียงโดยที่ผมเป็นฝ่ายคร่อมมันอยู่  ผมเริ่มเล่นกับร่างกายของมันบ้างเพราะผมปล่อยให้มันแกล้งผมมามากแล้ว  กว่าจะปิดฉากเร่าร้อนนี่ได้ก็ปาไปเกือบสองสามทุ่มเลยอ่ะครับ  ตั้งหลายท่าแน่ะ..คึคึ เขินจัง
“สัตว์แม่ง เพลียว่ะ” พี่พีตื่นขึ้นมา  มันลุกขึ้นมานั่งมองผมที่ตื่นนานแล้วแต่ยังไม่ลุกจากเตียง
“หิว” ผมบอกเพราะรู้สึกหิวขึ้นมาหลังจากทำภารกิจระดับชาติจบไปทั้งผมและมันก็นอนเพลียหลับกันไปเกือบครึ่งชั่วโมง
“อีกรอบไหม” มันพูดหน้าตาย
“ไหวหรอ กูว่ามึงแหละที่ไม่ไหว” ผมแกล้งเอามือลูบหน้าท้องมัน  พี่พีหัวเราะออกมาหน่อย
“ลุกเร็ว อาบน้ำ..” มันเอามือมาดึงแขนผมไปอย่างแรงจนตัวผมลุกขึ้นนั่งไปตามแรง
“เจ็บนะเว้ย ห่า..เบาๆบ้างเป็นไหม” ผมโวยวาย  พี่พีลุกจากเตียงไป
“อ่าว มึงชอบเบาๆหรอ กูไม่ยักรู้..เห็นแม่งร้อง ดีจัง..แรงๆสิ แรงๆ..สาด วันหลังชอบแบบไหนก็บอกดิครับ” มันเหล่ตาพูดยิ้มแกล้งผม
“ไอ้พี ไอ้บ้า” ผมลุกขึ้นกระโดนเข้าไปปิดปากมันด้วยความเขิน  ผมกับมันเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน  มันมีการเอามือมาบีบก้นผมอีก  พอมันบีบก้นผมได้มันก็ขำหยอกล้อเล่นก้นผมด้วยความสนุกสนาน  ผมก็เลยตามเลยอยากทำอะไรกับก้นกูก็เรื่องของมึงเหอะ ไอ้ห่า..สนุกกับก้นกูเหลือเกิน  อะไรที่ผัวพอใจ..อีทัวร์ก็พร้อมจะประเคนให้ทุกอย่างแหละค่ะ >_<

...............>>>><<<<...............

[ammer]

สุดท้ายก็ตายรัง
อยากเห็นไอ้พี่พีมันง้อทัวร์บ้างเหอะ 

[april@tbl]

น้องทัวร์  แพ้ทางอิพี่พีตลอด

[kazhiki]

ฮาทัวร์จริงๆ น่ารักกกกก

[kokikung]

  เดาใจอิพี่พีไม่ถูกแทนทัวร์
แต่นะใครกันแน่ที่จัดนะ ว่าพอๆๆกันละหวา
ทัวร์ไม่มีทางชนะพีสักที
คุณจัดแบบอิพี่พีง้อทัวร์หนักๆๆจะมีไหม
ทัวรืควรได้รับโอกาศแบบนั้นบ้าง 555555+++

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

สู้ๆๆเน้อน้องทัวร์เอาใจช่วยเสมอ

[คนริมคลอง]

โบราณว่าไว้ คู่ไหนทะเลาะกันบ่อยลูกดก ท่าจะจริง

[ฺ13eLIEve]

ทัวร์อ่ะ ยอมพีตลอด อ๊ากกกกกกกกกกกกกก 

แต่ก็น่ารักดี ฮ่าๆๆๆ

 อะไรที่ผัวพอใจ..อีทัวร์ก็พร้อมจะประเคนให้ทุกอย่างแหละค่ะ >_< กร๊ากกกกกกกกกกกกก
 

[ladymoon_yy]

อะไรที่ผัวพอใจ..อีทัวร์ก็พร้อมจะประเคนให้ทุกอย่างแหละค่ะ  >>> 

[@StaR@]

 
ทัวร์เอ้ยแพ้ทางพีมันตลอดเลย
อยากให้พีมันง้อบ้างอะไรบ้าง
ไม่ใช่อะไรก็ทัวร์ยอมให้ตลอดแบบนี้