หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[Nus@nT@R@]

5555555
กลัวเฮียไม่รักหรอ น้องหลิม

[som]

สลิ่มเหมือนเด็กๆเอาแต่ใจ ชอบยั่ว  แต่น่ารักมากกกก
ขอย้ำอีกทีนะว่าสลิ่มน่ารักมากกก

[Yunatsu]

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก

หลิ่มน่ารักขึ้นตลอดเลยอ่า

[mayuree]

เมตร..นี่ตามใจสลิ่มจริงๆ
แต่ลูกหมาน่ารักมากกกกกกกกก

[kazhiki]

น้องบีเกิ้ลน่ารักมากกกกก อยากได้มาเลี้ยงเหมือนกัน แต่กลัวหมา ==

ขอบคุณมากจ้ะ

[FanJKi]

   น่ารัก หวาน ๆ ชอบจัง    

   ขอบคุณค่ะ

[little_nok]

สลิ่มเป็นคนรักที่แปลกมากๆ
ทั้งน่าเตะ น่ารัก กินก็เก่ง
เอาแต่ใจเ็ป็นที่สุด แต่พี่เมตรก็รัก
หายากน่ะคนแบบนี้ สลิ่มโชคดีมาก
แต่ อย่าอ้วนล่ะ พี่เมตรจะเลิกรัก อิอิ

[a_om]

น้องหมาน่ารักมากๆๆๆ
 

[KaniSui]

สลิ่มจะดีใจมั้ยที่หน้าเหมือนบีเกิ้ล ฮ่าๆๆๆ
เค้ารักน้องหมา รักทุกตัวทุกสายพันธุ์(?) กร๊ากกกกก

สลิ่มน่ารัก แต่ยังคงความดื้อตลอดๆๆ
แต่ที่กลัวพี่เมตรไม่รักนั่น น่ารักไปน้าาาา แอร๊ยยยยย
พี่เมตรก็นะ เข้าใจๆ ถ้าสลิ่มบึกกว่าก็น่ากลัวอยู่ แต่รู้นะ..ถึงจะอ้วนก็รักอยู่ดีอ่าดิ คึคึ


พีทัวร์ก่อนหน้า น่ารักเกินบรรยาย อยากลงไปดิ้น
น่ารักที่สุดตั้งแต่เคยอ่านคู่นี้มาเลย กร๊าก สัมผัสได้ว่า พีรักทัวร์มากนะ

[saikalism]

@144 ตอนนี้พีเขินได้น่ารักมากเลยอะ มีแอบเอาการ์ดมาอ่านทีหลังด้วย ฮ่า(อยากรู้จังในการ์ดเขียนว่าไง)แต่เก๊กได้เก่งจริงๆ
          ส่วนทัวร์ก็ช่างเอาใจคุณสามีจริงๆ โอยยยอิจฉาพีเล็กๆนะที่ได้ทัวร์ไปทำเมียเนี้ย

@145 อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกมั่นใส้สลิ่มเล็กๆนะ รู้สึกจะเอาแต่ใจเกินไปละ แต่ไม่เป็นไร เพราะนายน่ารักเลยรับได้ ฮ่าๆ
          ส่วนเมตรนี้ก็ยอมตามใจสลิ่มจริงๆ

พอเอาทั้งสองคู่มาเปรียบเทียบกันแล้ว พีนี้คลายๆสลิ่มเลยนิสัยในบางอย่างอะ(ขอเน้นว่าแค่บางอย่างเท่านั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ)
ทัวร์ก็คลายกะเมตรก็ตรงที่ช่างเอาใจเนี้ย เมีย&ผัวอยากได้อะไรก็ประเคนให้จริงๆ 

[tutu]

ชอบหมาพันธุ์นี้เหมือนกัน

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :sad4:ดีใจจังมาต่ออีกแล้ว สนุกมากมายเลยครับ ขอบคุณเบบี๋มากมาย

[Smirnoff]

    น่าร้ากกกกก  พี่เมตรโคดสปอยเมียเลยอะ 5555

[kokikung]

ฮ่าๆๆๆหลิ่มก็กลัวไอ้พี่เมตรไม่รักเหมือนกานนั่นนะ
กร๊ากกกกก เป๊ะสุดไอ้พี่เมตร
แต่หมาน้อยน่ารักอ่า ป๋าเมตรซื้อเลย

[nam-nueng]

พี่เมตรตามใจควรให้โล่ห์มากๆ

[kihaezzzzzz]

บางครั้ง็สงสารเมตรอย่างบอกไม่ถูก เเต่ก็น่ารักดีเเหละ

สลิ่มน่ารักมากก

[netwoon.km]

แปะๆไว้ก่อนน่ะ เบบี้ ^^

[pukpra]

555 น้องบีเกิ้ลจะได้เจ้านายชื่อสลิ่มแว้ว

[เบบี้]

ตอนที่146  สิ่งมีชีวิตที่เรียก..คู่รัก2



“เอ้ ไอ้เมตร” สลิ่มกระโดดหลบกูที่เอาน้ำฉีดไปทางมัน  ตอนนี้พวกกูกำลังปฏิบัติการล้างรถทุกคันอยู่  ก็ไม่เท่าไหร่หรอกรถยนต์คันเดียวกับมอเตอร์ไซด์อีกห้าคันเท่านั้นเอง - -
“หึหึ”

ปี๊ม ๆ ๆ

“ไปเปิดสิ” กูสั่งสลิ่ม  มันแสยะปากให้กูหน่อยนึงแต่ก็เดินไปเปิดประตูรั้วให้  วันนี้ไอ้พีมันเอาโปรชัวร์รถยนต์มาให้กูน่ะ  กูบอกให้มันเป็นธุระให้หน่อย  กูอยากได้รถกระบะสักคัน  ตอนนี้กำลังเลือกยี่ห้ออยู่  ตอนแรกว่าจะซื้อรถเก๋งแต่กูคิดว่ามันคงไม่สะดวก  กูเป็นคนลุยๆ  เวลาซื้อของก็ซื้อเยอะ  กูไม่ได้ต้องการขับถอกครวยไปวันๆ  ดังนั้นซื้อมากูก็ต้องการได้แบบที่ใช้งานได้แบบมีค่าจริงๆอะนะ
“สลิ่ม พี่ซื้อเค้กนมสดมาฝาก” ทัวร์ลงมาจากรถก็เดินพุ่งไปหาสลิ่มทันที  ไอ้พีเดินหน้าหงิกมาหากู
“อ่ะ” ไอ้พียื่นเอกสารให้  กูรับเอกสารจากมัน
“เป็นเหี้ยไร” กูทัก  เดินไปหยิบผ้ามาเช็ดมือแล้ววางเอกสารไว้บนชั้นวางของ
“ง่วง” ไอ้พีตอบ
“เน่ ทำไรน่ะ” กูตะโกนทักมันสองตัวที่ยืนอยู่ใกล้กันจนตัวจะแนบเข้าหากันอยู่แล้ว
“เปล่าสักหน่อย” ทัวร์ตอบแต่แขนมันก็ยังคล้องโอบเอวสลิ่มไว้  ประเด็นคือตอนนี้สลิ่มมันใส่แต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวน่ะสิ  เสื้อมันใส่ที่ไหนล่ะ
“หอมแก้มพี่ก่อน” ทัวร์พูด
“หึหึ” ทัวร์หัวเราะชอบใจเพราะสลิ่มยอมหอมแก้มทัวร์อย่างที่ทัวร์ตั้งใจไว้  

เพี้ย !!

กูเดินไปตบหัวทัวร์เบาๆ
“ชิร์ หวงไปได้” ทัวร์พูด
“ผัวมึงอยู่นู่น ไปเลย” กูชี้ไปทางไอ้พีที่ยืนหน้างอไม่เลิก
“ไปก็ได้” ทัวร์พูดแล้วเดินไปหาไอ้พี  กูหลุดขำเพราะพอทัวร์เดินไปตรงหน้าไอ้พีก็โดนไอ้พีตีเข้าที่หัวทัวร์ให้อีกหนึ่งดอก
“วันนี้ไม่ออกไปไหนกันหรอ” ทัวร์ถาม
“เดี๋ยวออก บ่ายๆ” กูตอบ
“ไปไหน” ทัวร์ถามทันที
“มึงไปเสือกไรกับเค้า” ไอ้พีว่า
“ก็จะไปด้วยอ่ะ” ทัวร์พูด
“ไปเจเจ ไปซื้อหมา” กูบอก  เมื่อวานคืนทั้งคืนกูเอาแต่หาข้อมูลเรื่องไอ้หมาพันธุ์บีเกิ้ลนี่  นั่งดูวิดีโอคริปทั้งคืน  มันน่ารักมากอ่ะ  ซนๆดุกดิกแถมยังกินเก่ง  เป็นพันธุ์ที่รู้สึกหิวอยู่ตลอดเวลาเหมือนไอ้ตัวข้างๆกูเลย
“ไปด้วย” ทัวร์พูด
“กูก็อยากเลี้ยงหมาบ้างอ่ะ” ทัวร์หันไปบอกไอ้พี
“ตีนนิ กูไม่ชอบหมา ไม่ชอบคน ไม่ชอบอะไรที่ต้องให้คอยเลี้ยง” ไอ้พีพูด
“...................” ทัวร์เงียบแสยะปากเหมือนมันเกลียดผัวตัวเองขึ้นมา
“ไป กลับ..จะนอน” ไอ้พีเดินจะกลับไปที่รถ
“ยังไม่อยากกลับอ่ะ อยากอยู่ต่อ” ทัวร์พูด
“งั้นเรื่องของมึง อยู่ต่อไป กูง่วง..จะนอน” ไอ้พีพูดแล้วหันมามองหน้ากู  กูพยักหน้าให้มันหน่อยนึง  ไอ้พีขึ้นรถไปทันที
“ไอ้บ้า” ทัวร์ว่าแต่ก็วิ่งตามรถไปเพราะไอ้พีมันแกล้งขับถอยหลังเหมือนจะหนีออกไปแล้ว
“พี่เมตรดูมันอ่ะ ไอ้เหี้ย..ไอ้เลว” ทัวร์ว่าไม่หยุดพร้อมกลับจะวิ่งเข้าไปเตะรถอีก
“รถกูเป็นรอยมึงโดนนะ” ไอ้พีเปิดกระจกว่าทัวร์เสียงดัง  ทัวร์หยุดการกระทำของตัวเองทันทีแล้วรีบขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ
“เหอะๆ บ้าบออ่ะ” สลิ่มพูด
“กินเค้กดีกว่า ล้างไปนะ” สลิ่มหันมายิ้มบอกกูแล้วเดินสะบัดตูดเดินไป
“ชั่ว” กูด่ามัน  สลิ่มหยุดเดินแล้วหันหน้ากลับมามองกูแล้วยักคิ้วกวนให้กูก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป  กวนตีนดีจริงๆเลยเมียกูเนี้ย ฮื้ม..


.................
.................


“เฮ้ย” กูหยุดชะงักมองบีเกิ้ลที่อยู่ตรงหน้า  เจอตัวที่ชอบแล้ว
“แพงอ่ะ” สลิ่มพูดต่อหน้าแม่ค้าเพราะตรงคอมันติดป้ายไว้เลยว่าสองหมื่นหกพันบาท
“จะเอา” กูบอก
“ไม่เอา” สลิ่มพูด
“จะเอา” กูย้ำ
“ไม่เอา” สลิ่มย้ำด้วยเหมือนกัน
“...................” กูกับมันนั่งมองหน้ากัน
“ไม่เอา” สลิ่มพูดแล้วจับหมาออกจากมือกู
“เดี๋ยวให้ไอ้วิทย์หาให้ดีกว่า มันแพง” สลิ่มพูดบอก
“แต่..กูอยากได้ตัวนี้” กูบอก
“ลุก” มันพูดแล้วลุกขึ้นยืน  กูหันไปมองไอ้หมาตัวเมื่อกี้อีกครั้งเป็นการอำลา  สุดท้ายก็ลุกขึ้นยืนตามสลิ่มมันไป
“ฮัลโหล เออ..” สลิ่มกดโทรหาไอ้วิทย์
“หาบีเกิ้ลกับลาบาดอลให้กูหน่อย” สลิ่มบอกปลายสาย
“บีเกิ้ลสีดำน้ำตาลอ่ะ ลาบาดอลสีดำ”
“อืม เออ..เมตรจะเอา”
“กูต้องการหมาสวยพันธุ์แท้ระดับราคาสองหมื่นอัพ แต่สองตัวรวมกันอ่ะ กูจะจ่ายให้มึงแค่หมื่นห้า” สลิ่มพูด TT เอาเข้าไปนะเมียกู  จะเค็มไปไหนเนี้ย
“มึงไปหาซื้อเองสิไอ้เหี้ย” กูได้ยินไอ้วิทย์ด่าออกมาเสียงดัง  สลิ่มหัวเราะก๊ากทันที
“เออน่า หาให้กูหน่อยนะๆ..เอาสวยๆล่ะ” สลิ่มบอก
“อืม เค..ได้ กูต้องการตัวแพงแต่จ่ายถูกนะ” สลิ่มย้ำบอกอีกครั้ง
“เออ ขอบใจ ฮ่าๆๆ แค่นี้แหละ บายๆ” แล้วมันก็ตัดสายไป
“แต่กูอยากได้ตัวนั้น” กูชี้เข้าไปในร้าน
“มึงเอาตัวนั้น มึงก็ได้บีเกิ้ลตัวเดียวอ่ะ พี่โมทบอกให้ซื้อลาบาดอลด้วย” สลิ่มบอก
“...................” กูเงียบ  ก็มันอยากได้นี่หว่า
“ไป ซื้อของต่อดีกว่า” สลิ่มบอกแล้วลากกระเป๋ากระสอบของมันเดินนำกูไป  วันนี้หลังจากล้างรถเสร็จมันก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหยิบกระเป๋ากระสอบแบบลากได้ออกมา  พร้อมกับเอามือถือกับสตางค์ใส่กระเป๋าคล้องคอเรียบร้อย  ใส่รองเท้าแตะกับเสื้อกล้ามเตรียมพร้อมสุดๆ  เพราะวันนี้มันกะจะถลุงเงินให้เต็มที่กันเลยทีเดียว  กูจะไปห้ามก็ไม่ได้นะ  มันพร้อมซะขนาดนี้ทำให้กูห้ามไม่ลง
กว่าจะซื้อของเสร็จและเดินได้ทั่วก็ปาไปเกือบห้าโมงเย็น  กูพามันไปกินข้าวก่อนที่จะกลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่จะไปร้านเหล้าพี่โมทมัน


................
................


“พระเอกมาลองชุดก่อนค่า”
“ไปสิ เค้าเรียกน่ะ” กูบอก
“ขี้เกียจ” สลิ่มบ่นแต่มันก็เดินไป  กูหยิบเกมของสลิ่มออกมาเล่นฆ่าเวลารอมัน  สลิ่มลองชุดอยู่นานมากเพราะชุดต้องเปลี่ยนเกือบหกเจ็ดชุดได้  วันนี้กูมีเรียนทำอาหารตอนเช้า  เสร็จก็เกือบบ่ายสามก็ตรงดิ่งมาหาสลิ่มที่มหาลัยเลยเพราะต้องรับมันกลับไปด้วย  
“..................” กูมองขวดน้ำที่อยู่ตรงหน้ากู  กูเงยหน้าขึ้นมองว่าใครเอามายื่นให้
“..................” กูจ้องหน้าอีกฝ่ายงงๆเพราะไม่รู้จัก  นึกในใจ..มายื่นน้ำให้กูทำไม
“น้ำครับ” อีกฝ่ายยิ้มบอก
“เอ่อ..” กูค้างแต่ก็รับมางงๆ
“พี่เมตร” อีกฝ่ายพูด
“..................” กูอ้าปากค้าง  งง..อะไรวะ =_=
“หึ อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้” อีกฝ่ายยิ้ม
“อ่ะเอ่อ..ใคร” กูถาม
“พี่นี่ถ้าไม่สำคัญ จะไม่จำรึไงฮะ” อีกฝ่ายพูด  กูมองมันหัวจรดเท้า  อืม..มึงเป็นเกย์กูดูออก  แต่ที่กำลังงงนี่คือ มึงเป็นใครวะ
“จำไม่ได้จริงสินะ” อีกฝ่ายพูด
“โทษทีครับ” กูยิ้มแหยๆ
“เราเคยเจอกันหรอ”
“..................” อีกฝ่ายหน้านิ่งไป  จ้องหน้ากูเขม็ง
“พี่จำจินไม่ได้จริงๆหรอเนี่ย จินดูไร้ค่าขนาดนั้นเลยรึไงกัน” อีกฝ่ายพูด
“..................” กูมองหน้าอีกฝ่ายอีกครั้ง  อืมจิน..ใช่  กูเคยได้ยินชื่อนี้  และแล้วหน้าไอ้เด็กคนนี้ก็เริ่มคุ้นตากูและทำให้กูพอนึกอะไรออกขึ้นมาได้
“จิน” กูพูด  อีกฝ่ายยิ้มให้
“ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งครับ พี่เมตร” อีกฝ่ายพูดแล้วก้มลงมากระซิบที่ข้างหูกูเบาๆก่อนที่จะเดินไป
“..O_O..” อย่าบอกนะว่านี่คือน้องจินเด็กที่กูเคยคั่วเพียงแค่คืนเดียวเมื่อสามปีที่แล้ว  ใช่..สามปีที่แล้ว  ถ้าจำไม่ผิดก็ได้เสียกันก่อนหน้าที่เจอสลิ่มไม่นานนัก  เอ่อ..ตอนนั้นน้องมันน่าจะเรียนอยู่มัธยมปลาย  ไม่ขาวเท่าตอนนี้  ผมก็คนละสีกัน  หน้าตาก็ตอนนั้นน่ารักอินโนเซ้นท์กว่านี้  รวมๆแล้วสิ่งที่น้องแกเป็นอยู่ตอนนี้ทำให้กูนึกภาพเก่าๆไม่ได้มากนัก  
“....................” กูหันไปมองสลิ่ม  มันยืนมองกูอยู่พอดี  พอกูหันไปมันก็หันหน้าหนีทำเป็นไม่สนใจกูอีก เอ้า..ผิดเหี้ยไรนิกู
กูนั่งรอสลิ่มซ้อมจนเสร็จ  มันเดินกลับมาหากูเงียบๆ  แล้วหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นไปสะพาย
“หิวไหม” กูลุกขึ้นถาม  สลิ่มพยักหน้าตอบแล้วเดินนำกูออกนอกห้องไป  กูหันไปมองน้องจินอีกครั้ง  น้องแกโบกมือยิ้มให้กูหน่อยนึง  กูเองก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยยิ้มกลับไปให้หน่อยเป็นมารยาทแล้วรีบเดินตามก้นเมียไปทันที  
“กินอะไรดี หื้อ” กูเดินเข้าไปถาม
“ปลาดิบ” มันตอบหน้ายังคงนิ่งเหมือนเดิม  กูเดินตามสลิ่มไปเงียบๆ  กูเลือกที่จะไม่พูดถึงเรื่องเมื่อกี้เพราะกูไม่อยากขุดหลุมฝังตัวเองนัก  ถ้าจะพูดไปอะไรๆก็คงดูเหมือนแก้ตัว  และที่จริงกูก็ฟิชชะริ่งกับน้องจินไปแล้วด้วย  เลยยิ่งไม่มีอะไรน่าแก้ตัวเข้าไปใหญ่


...............
...............


“....................” อืม - --) หึหึ
“....................” เอิ้ก~ ชันอีก ชันอีก บ๊ะ !! อย่างนั้น..กร๊าก กูเป็นโรคจิตไปแล้ว  
“หลิม” กูเรียก
“หื้อ” สลิ่มขาน  ตายังคงจ้องมองกระดานวาดภาพอยู่  กูแกล้งเอาสมุดรถกูไปวางใกล้เท้าสลิ่ม  ทำให้มันเอาเท้าหลบและชันขามากขึ้นกว่าเดิม  พอมันชันขามากขึ้นกว่าเดิมก็ทำให้กางเกงบ๊อกเซอร์ของมันเลิกลงไปที่ต้นขา  ทำให้กูเห็นต้นขามันลึกมากขึ้นจนแทบจะถึงกางเกงในอยู่แล้ว
“เปล่า” กูตอบแต่ยังคงนั่งมองต้นขาเมียตัวเองต่อ  คือมันยังไงอ่ะ..จะบอกว่าถึงเป็นเมียและก็เคยเห็นต่อไหนต่อไหนบนร่างกายมาแล้ว  แต่บางเวลา บางโอกาส และบางสถานที่มันก็ทำให้รู้สึกตื่นเต้นไปคนละแบบนะเว้ย
“..................” กูยังคงนั่งมองและมอง  และรู้สึกว่าน้องชายตัวเองกำลังลุกชันขึ้นเรื่อยๆเพราะเสือกคิดไปไกลแล้ว
“หลิมค้าบ” กูคลานเข้าไปหาสลิ่มที่นั่งพิงอยู่ปลายเตียง


ปึก !!


“อ่ะ” กูร้องจับหัวตัวเองที่โดนสลิ่มเอากระดานวาดเขียนมาตีหัว
“หลิม” ปากกูพูด  มือก็เริ่มจับตรงข้อเท้าสลิ่มไว้  สลิ่มเหลือบตามองกู  กูยิ้มให้
“อะไรของ..มึง!” มันพูดกัดฟันพร้อมกับกระแทกเท้าที่กูจับข้อเท้าไว้มาถีบโดนท้องกูอย่างแรง
“โอย หึหึ..หลิ่ม” กูเรียกแล้วจับข้อเท้าสลิ่มดันให้ลงต่ำไปโดนน้องชายกู
“ไอ้เมตร” สลิ่มร้องเรียกเสียงหลงกันเลยทีเดียว  หน้าตาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ
“ปล่อย ปล่อยเว้ย” สลิ่มโวยวายพยายามจะชักขากลับแต่ก็โดนกูจับไว้แน่น
“ก็มึงอ่ะ นั่งไม่ระวัง” กูบอกแล้วจับกระดานวาดเขียนออกไปไกล
“ไอ้เมตร กูทำงานอยู่อ่ะ” สลิ่มร้องบอก  กูเอาตัวเข้าไปแทรกระหว่างกลาง
“น่า..นะครับ” กูเข้าไปคลอเคลียอยู่ที่ซอกคออีกฝ่าย  สลิ่มเอามือดันไหล่กูไว้แล้วเอียงคอหน้าหนีกูอีก
“พรุ่งนี้กูมีเรียนเช้า” มันพูด
“เดี๋ยวลุกไปส่งแต่เช้าเลย” กูบอกแล้วกดจูบต้นคอมันมากกว่าเดิม
“อย่าดูดสิ เมตรอย่า..อื้อ” สลิ่มร้องห้ามแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล  กูย้ำจูบหนักกว่าเดิมมือก็ลูบล้วงลึกเข้าไปในกางเกงจนกูรับรู้ได้ว่าขนของสลิ่มมันตั้งชันสู้มือกูด้วย
“เดี๋ยวเป็นรอย ไอ้บ้านิ” สลิ่มว่าหน้าแดง ปากก็แดง หูก็แดง  กูหยุดแล้วยิ้มให้
“...................” สลิ่มนั่งเงียบปล่อยให้กูลูบต่ำลงๆไปจนถึงน้องชายมัน  พอมือกูไปโดนมันสะดุ้งหน่อยนึง  กูก้มลงจูบปากสลิ่มอย่างอดไม่อยู่เพราะหน้าตามันล่อตาล่อใจกูมากๆ  
“อ๊ะ” สลิ่มร้องกอดคอกูทันทีที่กูออกแรงยกตัวสลิ่มให้ขึ้นมานั่งบนเตียง
“ปิดไฟ” สลิ่มพูดบอก
“ไม่เป็นไรหรอก” กูพูดเพราะกูไม่อายและไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว เหอะๆ
“อ่ะ อึ” สลิ่มจับข้อมือกูเหมือนห้ามไม่ให้กูล้วงอะไรไปมากกว่านี้  กูไม่สนใจเอามืออีกมือปัดมือสลิ่มออกแล้วล้วงเข้าไปในเสื้อสลิ่ม
“ฮะ..” สลิ่มสะดุ้งตัวโยงที่กูสะกิดเข้าที่หน้าอกมัน  
“หื้ม..” กูก้มลงไปจูบปากอีกฝ่าย  สลิ่มพยายามห้ามมือกูทั้งสองมือที่ทั้งจับทั้งลูบไปทั่วตัว  
“อุ่นจัง” กูแซว  สลิ่มหน้างอปัดมือกูให้ออกจากต้นขาของตัวเอง
“จะนอนแล้ว” มันพูดแล้วทำท่าจะหนี
“แน่ใจหรอว่านอนหลับอ่ะ” กูยืนพูดมองอีกฝ่าย  ปล่อยให้มันคลานหนีกูไปบนหัวเตียง  กูเดินไปปิดไฟดวงใหญ่แล้วตามไปหาสลิ่มที่เตียง
“หลับลงหรอครับ หื้ม” กูลูบสะโพกอีกฝ่ายก่อนที่จะรุกล้ำพื้นที่บนตัวสลิ่มมากขึ้นกว่านั่น  หลังจากนั้นก็..ปะจึ้ย ปะจึ้ยกันต่อตามอัธยาศัยคู่รักอะนะ >_<


...............
...............


“ฮัลโหล อืม..อยู่ล่างตึก หน้าซุ้มร้านน้ำ อืมๆ” กูโทรบอกเมีย  ตอนนี้มาทำหน้าที่ผัวที่ดีมารับเมียที่มหาลัย
“พี่เมตร”
“..)O(..” กูหันไปมอง  น้องจินเดินมาพร้อมกับเพื่อน  กูไม่รู้จะหันหนีไปทางไหนเลยต้องยืนประชันหน้า
“มาหาใครหรอครับ” น้องจินถาม
“รับน้องน่ะ” กูตอบ  จะตอบว่ามารับเมียก็ไม่ได้  เพราะสลิ่มอยู่ที่มหาลัยนี้มันก็ไม่ได้ป่าวประกาศให้ใครรู้ว่ามันเป็นแฟนกู  ส่วนสำหรับกูเปิดเผย  ในสังคมไม่มีคำว่าอายสำหรับกูอยู่แล้ว  กูเป็นคนชอบแสดงออก  ถามมาตอบไปตรงๆเท่านั้นจบ  แต่สำหรับสลิ่มกูต้องไว้หน้ามันนิดนึง  กูไม่รู้ว่าสังคมของมันเป็นยังไง  มันเป็นแฟนกูก็จริงแต่กูรู้ว่ามันก็คงไม่กล้าป่าวประกาศชาวบ้านเค้าแบบกูหรอก  อย่างที่บอกใครถามก็ตอบ ใครไม่ถามก็ไม่พูด  แต่วงการของสลิ่มค่อนข้างกว้างขวางมากกว่ากูในเรื่องที่ต้องใช้หน้าตา ฐานะ การศึกษา  เรียกง่ายๆว่าทุกอย่าง  มันก็เป็นการดีที่เราทั้งคู่ไม่คิดจะปิดบังหรือโกหกแต่บางทีมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะแสดงออกมากเกินไป  สำหรับกูพวกเพื่อนๆมันรู้ทุกจุดดำบนตัวกูอยู่แล้ว  เลยไม่ต้องมีอะไรที่จะปิดบังต่อกัน  แต่สำหรับสลิ่มกูสังเกตหลายครั้งว่าบางครั้งมันก็พยายามเลี่ยง  กูรู้ว่ามันเองก็คงไม่กล้าแสดงออกมานัก  แต่มันก็ไม่เคยแสดงทีท่าว่าห้ามหรือแสดงทีท่าที่ทำให้กูรู้สึกแย่เลย  ทั้งกูและมันต่างก็รู้ดีว่ากำลังอยู่ตรงจุดไหนและทำเท่าไหร่ถึงจะพอดี  สุดท้ายมันก็ต้องไว้หน้ากันทั้งสองฝ่ายนั่นแหละนะ
“สลิ่มนั่นหรอ เห็นมารับมาส่งกันบ่อยจัง” จินพูด
“อืม” กูพยักหน้าตอบ
“จินเรียนที่นี่หรอ” กูถาม
“เปล่า จินเรียนมอ..............น่ะ แต่เพื่อนเรียนที่นี่ แล้วให้มาช่วยดูเรื่องชุดการแสดงน่ะ แต่กำลังจะกลับละ” จินบอก
“อ๋อครับ” กูยิ้มตอบ
“พี่เมตร เอ่อ..” จินยืนบิดไปมาเหมือนต้องการพูดอะไรสักอย่าง
“พี่เมตร คบใครอยู่รึเปล่า” จินถาม
“เหอะๆ” กูหัวเราะแหยๆ
“คบครับ” กูตอบพยายามเลี่ยงให้ถึงที่สุด
“หรอ..” น้องจินหน้าหงอยไป  
“เอ่อ แล้วจินล่ะ” กูถามกลับ
“ยัง” จินตอบทันที
“จินไม่คิดว่าจะได้เจอพี่เมตรอีกนะเนี้ย ก็พี่เมตรเล่นเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ ไม่น่าเชื่อ..แต่ก็ ดีใจนะ” น้องจินพูด  ดีใจห่าอะไรวะ..มีอะไรกันแค่คืนเดียวเอง  เออ..แต่ถึงแม้ว่าก่อนหน้านั้นจะไปมาหาสู่อยู่สองสามครั้งก็เถอะ  ไอ้การที่กูไปมาหาสู่กันสองสามครั้งนั่นเป็นเพราะกูต้องสานสัมพันธ์เรียนรู้กันก่อนนิดหน่อยก่อนที่กูจะตั้งโต๊ะรับประทานน้องเค้าน่ะสิ
“ครับ” กูยิ้ม
“เอ่อ จิน..ขอเบอร์พี่เมตร ได้ไหม” จินพูดอย่างกล้าๆกลัวๆยื่นมือถือมาให้กู
“....................” กูยืนจ้องมือถือจินและยังไม่ได้รับมา
“คง ไม่..” กูกำลังนึกคำปฏิเสธให้มันดูสุภาพที่สุด
“เมตร! อ่าว..” กูหันไปมองสลิ่มที่เพิ่งวิ่งมา  มันชะลอเท้าไปหน่อยเหมือนเพิ่งเห็นว่าจินยืนอยู่ด้วย
“หวัดดีครับพี่จิน” สลิ่มยกมือไหว้
“หวัดดีจ้ะ” จินยิ้มให้สลิ่ม
“งั้น เอ่อ..” จินชักมือถือกลับไป
“...................” และแล้วทั้งสามคนกูก็เงียบไปโดยปริยาย
“เอาไว้คุยกันวันหลังก็แล้วกันนะครับ” จินพูด
“ครับ” กูพยักหน้าตอบให้  
“ไปนะสลิ่ม”
“บายครับ” สลิ่มยิ้มตอบให้จิน  จินโบกมือให้ผมแล้วเดินไป  
“เอ่อ..คือ” กูหันไปมองหน้าสลิ่ม
“คือ..เอ่อ”
“....................” สลิ่มยืนเงียบ
“คือ..” กูเกาหัวตัวเองพยายามหาทางออกกับคำอธิบายที่จะทำให้ตัวเองดูดี  สลิ่มหันมองไปทางอื่นแต่ยังคงยืนอยู่ตรงหน้ากูอยู่
“กูกับจิน ไม่เคยคบกัน แต่เอ่อ..”
“กูไม่คิดว่าจิน จะมาเจอกันอีกน่ะ” กูพูด
“วันนี้ไปรับพ่อกี่โมง” สลิ่มพูดเปลี่ยนประเด็นกูซะหมด
“อ่ะ อืม..ห้าโมงเย็นน่ะ” กูบอก
“อืม กูไปรับด้วยไม่ได้นะ กูจะกลับบ้าน” สลิ่มบอก
“กลับทำไม” กูรีบถาม
“ลืมบอร์ดงานไว้ที่บ้าน”
“งั้นเดี๋ยวกลับไปเอาก็ได้” กูบอก
“...................” สลิ่มเงียบไป
“เดี๋ยวไปซื้อกับข้าว แล้วกลับไปเอาของที่บ้านมึง มึงจะไม่ไปรับพ่อก็ได้..แต่อยู่กินข้าวเย็นด้วยกันนะ นอนด้วยกัน” กูบอก  อยากจะเข้าไปจับมือมันมาก  แต่ก็..ทำไม่ได้
“นะ”
“อืม” สลิ่มพยักหน้าตอบ  กูยิ้มให้  เราทั้งคู่ไม่พูดเรื่องของจินกันต่อ  กูขับรถไปซื้ออาหารที่ห้าง  สลิ่มก็ช่วยกูเลือก  มันเองก็กลับมาเป็นปกติ  พูดคุยเหมือนเดิมไม่ได้มีท่าทีว่าโกรธหรืออะไร  พอซื้อของเสร็จก็ไปเอาของที่บ้านของสลิ่มก่อนที่จะกลับมาที่บ้านกู  กูนั่งรอพี่โมทเพราะต้องเอารถไปรับพ่อ  กว่ามันจะเลิกงานมาได้กูก็ทำอาหารเย็นเสร็จแล้วเรียบร้อย  พอพี่โมทมากูกับมันก็ออกไปรับพ่อกันสองคน  ปล่อยให้ไอ้มิ้วค์อยู่กับสลิ่มที่บ้านเป็นเพื่อนกัน

................>>>><<<<................

[mamacub]

รู้สึกลางไม่ดีเลย เหมือนงานจะเข้าเมตร

[Folcon]

เอ่อ...รู้สึกเหมือนสลิ่มเป็นพายุ...ที่ก่อนมันจะมามันจะเงียบๆ แต่พอได้ทีถล่มทีเดียวราบเป็นหน้ากอง

อย่าไปถล่มพี่เมตรนะ ถล่มคนมาให้ท่าพี่เมตรโน่นน แค่นี้พี่เมตรก็น่าสงสารพอแล้วอ่ะ มีเมียทีก็ดีแค่น่ารัก นอกนั้นทั้งโหด ทั้งเอาแต่ใจ (กร๊ากกกก สลิ่มจะเล่นงานตูมั๊ยเนี่ย><)

อยากให้เป็นตอนที่สลิ่มแสดงออก...ว่ารักและหวงพี่เมตรบ้าง อ่ะ เผื่อพี่เมตรจะมีความสุขกะเค้าบ้าง ฮ่าๆๆๆ(ถึงจะมีความสุขทุกวันเพราะเ้ห็นหน้าเมียอยู่แล้วก็เหอะ กร๊ากก)

[Cacao]

เอ่อ...พี่เมตรงานเข้าแล้วใช่ไหมเนี๊ย จินเจินอะไรนี่ดูเย๊อะะะเกิ๊นนน !!
นี่มันเหมือนคลื่นลมที่สงบมากเกินไป ก่อนที่พายุจะเข้าอ่ะ 
พี่พีกับทัวร์ก็น่ารักเหลือเกิน มาแบบเล็กน้อยน่ารักพอเป็นกระสัย
แบบไม่ทิ้งลายสองคนนี้และก็จากไปแบบเถื่อนๆไม่ทิ้งลายเช่นเดียวกัน

[ï_Kiss_U♥]

น่ารักเวอร์ๆ ชอบอ่ะ 
 :กอด1:เบบี้

[YunNie]

แหม.................ท่าทางพี่เมตรจะงานเข้านะคะ   

ดีนะที่สลิ่มจะอดทนอยู่ แต่ถ้ามากกว่านี้ สงสัยพี่เมตรเจ็บ(อีก)แน่ๆ เลย

ช่วยไม่ได้จริงๆ เนอะ คนมันหล่อ

แถม....อีท่าไหนไม่รู้ (คงจะหลายท่า) คืนเดียวเล่นเอาน้องเขายังลืมไม่ลง 



ขอให้รอดมาได้อย่างปลอดภัยนะคะพี่เมตร 



ขอบคุณสำหรับอีกตอนค่ะ เบบี้ น่ารักที่สุดอ่ะ 

[โจ๊กกุ้ง]

เมตรคน(เคย)กิ๊กเยอะก็งี้แหละ ฮ่าๆ แต่อย่าให้มีอีกละกัน ไม่งั้นหลิ่มไม่เอาไว้แน่

[rujaya]

เงียบๆแบบนี้น่ากลัวนะเมตร  เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ

[luvY]

พายุกำลังก่อตัวเงียบๆ สงสัยจะกลายเป็นสึนามิแน่ๆเลย
สลิ่มเงียบๆแต่โหดมากเลยนะพี่เมตร

[Fanun]

พี่เมตรงานเข้า รู้สึกเด็กเก่าจะเยอะเหลือเกิน
เอาใจช่วยทั้งสลิ่ม ทั้งพี่เมตร
  เบบี้

[nunamicky]

สลิ่มเงียบผิดปกตินะ
พี่เมตรเคลียร์ดีๆ ละกัน

[ขนมหวาน]

พี่เมตรเอาจริงเว้ย จะเลี้ยงหมาด้วย
สลิ่มงกไม่มีเปลี่ยนแปลง

บทท้าย พี่เมตรจะโดนจัดเต็มป่ะเนี่ย
สลิ่มเงียบ ๆ ไม่โกรธหรือรอวันระเบิดหว่า
น่าเป็นห่วงพี่เมตรวุ้ย