ตามอ่านมายาวนานมาก ความจริงเคยอ่านสมัยยังไม่มียูสอยู่พักนึง แต่งานเยอะก็เลยหยุดไป เพิ่งได้เวลาตามอ่านเมื่อไม่นานนี้นี่แหละ กว่าจะอ่านจบ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยทีเดียว สนุกมาก คุณเบบี้เขียนเก่งมากๆ เลย เนื้อเรื่องยิ่งอ่านยิ่งน่าติดตาม ความรักนี่มีอนุภาพมากจริงๆ ทำให้คนไม่เอาไหน เป็นผู้เป็นคนมากขึ้น สลิ่มน่ารักมากกก ยิ่งอ่านยิ่งหลง ให้ตายสิ ทั้งปากแข็งมือหนัก แต่ก็ต้องแบบนี้แหละ ถึงจะเอาพี่เมตรอยู่ คู่นี้เหมาะสมกันแล้วจริงๆ เวลาอยู่ด้วยกันมันลงตัวจริงๆไม่หวือหวาแต่ก็ทำให้ยิ้มตามได้
ส่วนอีกคู่ที่ชอบมากเลยก็ไม่พ้นอิพี่พีกับทัวร์ แรกๆนี่ไม่ชอบทัวร์เลยจริงๆตั้งแต่ตามตื้อพี่เมตร แต่ไอ้คำว่าคนดูจากที่ภายนอก
ไม่ได้นี่คงใช้กับทัวร์ได้เป็นอย่างดีจริงๆ เพราะนิสัยจริงๆแล้วดูน่ารักมากเลยนะ ออกจะขี้อ้อนด้วยซ้ำ แต่ที่ขี้วีนขี้เหวี่ยง
ก็คงเพราะรักคำเดียวนั่นแหละ เมื่อไหร่อิพี่พีจะเลิกเหล่ชาวบ้านเขาซะที สงสารทัวร์เพราะลึกๆแล้วมันก็อดกังวลไม่ได้อยู่ดี
นั่นแหละ ยิ่งครอบครัวทัวร์มีประเด็นแบบนี้ด้วยแล้ว ทัวร์ก็เลยยิ่งรักและยิ่งหวงแบบที่เห็นนั่นแหละ แต่ถึงจะดูซึนไปบ้าง
แต่อิพี่พีก็แอบมีมุมน่ารักให้เห็น (บ้าง)
คู่วิทย์กับเวเองก็น่ารักไม่แพ้กัน แม้ตอนแรกวิทย์จะทำให้เวเสียใจ แต่สุดท้ายก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ
อาจจะเป็นเพราะถูกเวดัดนิสัยโดยไม่รู้ตัวนั่นแหละ คนเราลองยังไม่เสียของสำคัญไปก็คงไม่เห็นค่าหรอก เพราะเพื่อสิ่งที่ตัวเอง
รักและหวงย่อมพยายามไขว่คว้าเอามันกลับคืนมาเป็นของตัวเองให้ได้นั่นแหละ สุดท้ายก็กลับมาคบกันเหมือนเดิม ก็ได้แต่หวัง
ว่าวิทย์จะเป็นแบบนี้เสมอต้นเสมอปลาย
เม้นดูมึนๆ เนอะ - -'' แอบเห็นนิยายเรื่องใหม่ของคุณเบบี้ เดี๋ยวตามไปอ่านต่อ จะติดตามผลงานต่อไปจ้า ^^