Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]  (อ่าน 3409198 ครั้ง)

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
เพิ่งได้อ่าน ฮี่ๆ

~คิดถึงนะ~

 :กอด1:

ออฟไลน์ poompoo

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
คิดถึงเหมือนกันคะ

 :กอด1:

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
สลิ่มน่ารักได้ทุกเวลาสิน่า :-[
พี่เมตร ไม่สิ ต้องเรียกว่าหลวงพี่สิเนอะ
อนุโมทนาบุญกับหลวงพี่ด้วยนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ น่ารักอีกตอน :L2:
ป.ล. คิดถึงเหมือนกัน :กอด1:

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
พี่เมตรกับสลิ่มจากกันนานที่สุด ห่างที่สุด เฮ้อ :sad11: ความคิดถึงนี่มันห้ามไม่ไหวจริงๆ

faNg

  • บุคคลทั่วไป
ซึ้งมากเลย แอบน้ำตาไหล ^^
"คิดถึงนะ" แค่สั้นๆ แต่มันรวมไว้เยอะมากกับความรู้สึกทั้งหมด ใช่ไหมละสลิ่ม
มีความสุขมากเลยละ ยิ้มกว้างๆให้พี่เมตรกับสลิ่ม

ออฟไลน์ Ok_fine

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
โอ้เย่ !!  :m20:

อ่านแล้วยิ้มตามได้อ่ะ แม่งงงง! คิดถึงนะ! ให้เมตรเอาไว้ดูเวลาคิดถึงไรงี้สินะ หุหุ :jul3: :jul3:

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
ทำตัวไม่ซึ้ง แต่มันก็ยังซึ้งอยู่ดีอะ

 :pig4: คะ

ออฟไลน์ noosao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 98
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1

ultrasaint

  • บุคคลทั่วไป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   :serius2:

คิดถึงเหมือนกัน   :-[ :-[ :-[

อ่านแล้วซึ้งมากกกกกกกกกกกกกก  :sad4: :sad4: :sad4:

พี่เบบี้ ตีพิมพ์เมื่อไหร่จะสั่งแน่นอน    :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
พี่เมตรกับสลิ่ม เค้ามีครบทุกรสชาติจริงๆ
คิดถึงพี่เมตรกับน้องสลิ่มจัง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Whatever it is

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3959
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +380/-8
คิดถึงคู่นี้เหมือนกัน  :-[ :กอด1:

YourSister

  • บุคคลทั่วไป
ตามอ่านทันละ ในวันที่เลขสวยๆ 11/11/11 ขอให้มีแต่มีแต่สิ่งสวยงามเข้ามาในชีวิตนะจ้า ^ ^ เหี้ยน้อยน่ารักมากเลย  คิดถึงนะ ^ ^ ขอบคุณค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-11-2011 21:01:14 โดย YourSister »

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
เพิ่งได้อ่านแต่อยากบอกว่าชอบสลิ่มเมตร พีทัวร์มากมาย

ตอนล่าสุด น้องหลิ่มจ๋าทำไมน่ารักอย่างนี้   :impress2:

ออฟไลน์ momim

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
คิดถึงนะ ก็ยังน่ารักเหมือนทุกตอนที่ผ่านมา

พี่เมตรกลัวเมียอ่ะ ^^

สลิ่มน่ารักที่สุดเลย

ultrasaint

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงพี่เมตร & สลิ่ม  พี่เบบี้ต่อนะๆๆ  :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ som

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-2
เฮียเมตร  สลิ่ม   อ๊ากกกกกกกกก  คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกก
 ดีใจดีใจที่ได้เจอทั้ง 2 คน

ออฟไลน์ IöLIKE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-6

ultrasaint

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึง พี่เมตร กับ สลิ่ม   :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ Chomin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +146/-1
ตามอ่านมายาวนานมาก ความจริงเคยอ่านสมัยยังไม่มียูสอยู่พักนึง แต่งานเยอะก็เลยหยุดไป เพิ่งได้เวลาตามอ่านเมื่อไม่นานนี้นี่แหละ กว่าจะอ่านจบ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยทีเดียว สนุกมาก คุณเบบี้เขียนเก่งมากๆ เลย เนื้อเรื่องยิ่งอ่านยิ่งน่าติดตาม ความรักนี่มีอนุภาพมากจริงๆ ทำให้คนไม่เอาไหน เป็นผู้เป็นคนมากขึ้น สลิ่มน่ารักมากกก ยิ่งอ่านยิ่งหลง ให้ตายสิ ทั้งปากแข็งมือหนัก แต่ก็ต้องแบบนี้แหละ ถึงจะเอาพี่เมตรอยู่ คู่นี้เหมาะสมกันแล้วจริงๆ เวลาอยู่ด้วยกันมันลงตัวจริงๆไม่หวือหวาแต่ก็ทำให้ยิ้มตามได้

ส่วนอีกคู่ที่ชอบมากเลยก็ไม่พ้นอิพี่พีกับทัวร์ แรกๆนี่ไม่ชอบทัวร์เลยจริงๆตั้งแต่ตามตื้อพี่เมตร แต่ไอ้คำว่าคนดูจากที่ภายนอก
ไม่ได้นี่คงใช้กับทัวร์ได้เป็นอย่างดีจริงๆ เพราะนิสัยจริงๆแล้วดูน่ารักมากเลยนะ ออกจะขี้อ้อนด้วยซ้ำ แต่ที่ขี้วีนขี้เหวี่ยง
ก็คงเพราะรักคำเดียวนั่นแหละ เมื่อไหร่อิพี่พีจะเลิกเหล่ชาวบ้านเขาซะที สงสารทัวร์เพราะลึกๆแล้วมันก็อดกังวลไม่ได้อยู่ดี
นั่นแหละ ยิ่งครอบครัวทัวร์มีประเด็นแบบนี้ด้วยแล้ว ทัวร์ก็เลยยิ่งรักและยิ่งหวงแบบที่เห็นนั่นแหละ แต่ถึงจะดูซึนไปบ้าง
แต่อิพี่พีก็แอบมีมุมน่ารักให้เห็น (บ้าง)

คู่วิทย์กับเวเองก็น่ารักไม่แพ้กัน แม้ตอนแรกวิทย์จะทำให้เวเสียใจ แต่สุดท้ายก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ
อาจจะเป็นเพราะถูกเวดัดนิสัยโดยไม่รู้ตัวนั่นแหละ คนเราลองยังไม่เสียของสำคัญไปก็คงไม่เห็นค่าหรอก เพราะเพื่อสิ่งที่ตัวเอง
รักและหวงย่อมพยายามไขว่คว้าเอามันกลับคืนมาเป็นของตัวเองให้ได้นั่นแหละ สุดท้ายก็กลับมาคบกันเหมือนเดิม ก็ได้แต่หวัง
ว่าวิทย์จะเป็นแบบนี้เสมอต้นเสมอปลาย

เม้นดูมึนๆ เนอะ - -'' แอบเห็นนิยายเรื่องใหม่ของคุณเบบี้ เดี๋ยวตามไปอ่านต่อ จะติดตามผลงานต่อไปจ้า ^^

saikalism

  • บุคคลทั่วไป
ถามว่าเศร้าไหม เศร้านะ นิดๆอะ
แต่ก็ดีใจด้วยอะ ไม่รู้ดิอธิบายไม่ถูก
รู้แต่ว่าชอบมากอะ ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Karn12

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +165/-2
กว่าจะอ่านมาถึงตอนนี้ใช้เวลาไปหลายวัน  อยากบอกคนเขียนว่าอ่านไปแล้วรู้สึกรักตัวละครทุกตัวเลยโดยเฉพาะคู่เอก  เพราะรูสึกเหมือนเขามีตัวตนจริง ๆ เป็นคนธรรมดาทั่วไปที่เราพบเจอในสังคม เป็นนิยายอีกเรื่องที่บอกได้เลยว่าประทับใจมากครับ

Saint De Jupiter

  • บุคคลทั่วไป
แปะโป้ง..... เด๋วมาอ่านนะเจ๊

ออฟไลน์ DikkyDot

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ่านจบแล้ววววว....ขอบคุณนะฮะ  o13 o13 o13

Minny_matzu68

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงพี่เมตรกับสลิ่มจังเลย เมื่อไรจะมาต่อน๊า :impress2:

ออฟไลน์ pak_kikkok

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 211
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
เพิ่งเข้ามาอ่านตอนพิเศษตอนนี้ โอ้ยยยย รักพี่เมตรกับสลิ่มโคตรๆเลยไง

จะน่ารักกันไปไหนอ่ะคู่นี้ รักจริงจัง สลิ่มน่ารักได้อีกอ่ะตอนนี้อ่ะ อ่านเรื่องนี้

แล้วรักพี่เมตรหมดใจจริงๆค่ะ ชอบพี่เมตรอ่ะ

ออฟไลน์ IIMisssoMII

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2030
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
ในที่สุดก็อ่านทันแล้ว ตาแฉะ เลย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ตอนทำงานก็แว๊บมาอ่าน 55++
ชอบทุกตัวละครเลย ทุกคู่ด้วย
คู่ พี ทัวร์ ขโมยซีนมาก ทัวร์แบบ ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ชัด ๆ
สลิ่มน่ารัก แมน รั่ว สุด ๆ
ขอพักสายตาก่อนจะไปอ่านเรื่องอื่นๆ ของคุณเบบี้
ขอบคุณที่สร้างสรรเรื่องราวสนุกสนานมาให้คะ

kisz

  • บุคคลทั่วไป
ฮึ่ย!!!!!!!!!  สลิ่มน่ารักอ่ะ ตามอ่านรวดเดียว กี่วันไม่รู้ ชอบเขตอ่ะ อิอิ แต่เรื่องนี้ชอบสลิ่มที่สุด

เกลียดพี่พี น้องทัวร์น่าจะลองตัดนิสัยดูเนอะ เอาคืนแสบๆ ผช อะไร เหวี่ยงอยุ่ได้

ออฟไลน์ aphanite

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0

ultrasaint

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงเมตรสลิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
ตอนพิเศษ9  เยี่ยมพระเพื่อน = พี & ทัวร์



“เอาซองไปรึยังลูก”
“แล้วครับ” ผมตอบแม่ผู้เป็นที่รัก  วันนี้เป็นวันที่ผมและไอ้พี่พีต้องเดินทางไปภูเก็ต  หนึ่ง..ไปเที่ยว  สอง..ไปเยี่ยมพระเมตร  ที่ต้องไปเยี่ยมเพราะผมและพี่พีไม่ได้ไปบวชพระเมตรก่อนหน้า  มันไม่ว่างเพราะต้องเดินทางไปสิงค์โปรกับพ่อของมัน  ส่วนผมต้องไปประชุมผู้ปกครองให้กับทาม
“ถึงแล้วโทรหาแม่ด้วยนะ” แม่บอก  แม่ไม่หยุดพูดเลยตั้งแต่ผมเตรียมตัว  ทำอย่างกับผมไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศ  แต่ทุกๆครั้งแม่มักเป็นห่วงผมอย่างนี้เสมอ
“คร้าบ” ผมตอบ
“หวัดดีครับแม่” ไอ้พี่พียกมือไหว้แม่ผม
“จ้ะ ดูแลกันดีๆนะลูกนะ อย่าโมโหใส่กันบ่อยนักล่ะ” แม่พูดประหนึ่งจะเห็นอนาคต
“โชคดีนะคะพี่พี” ทามยิ้มโบกมือบ้ายบายให้
“ไม่เห็นบายพี่บ้างล่ะ” ผมว่าหน้างอ
“ก็กำลังจะกอดอยู่นี่ไง” ทามรีบเข้ามากอดผม
“ดูแลแม่ด้วยนะ” ผมยิ้มลูบหัวน้องสาวตัวเอง
“จ้า เดินทางปลอดภัยนะ ฝากบอกพระด้วยว่าหนูคิดถึง” ทามยิ้ม
“ฮ่าๆ อืมๆ ไปละ” ผมยิ้มให้ทุกคน 
วันนี้ลุงคนขับรถที่บ้านจะต้องขับรถไปส่งผมกับพี่พีที่สนามบิน  โรงแรมที่พัก  ไอ้พี่พีได้โทรบอกให้แม่พี่เมตรจองไว้ให้เรียบร้อยแล้ว  รวมถึงรถยนต์ก็ด้วยเหมือนกัน  เราต้องติดต่อเตรียมทุกอย่างไว้หมดเพราะไปครั้งนี้เราไปกันแค่สองคนเท่านั้น


.................
.................


“ปากแห้ง” มันบ่น  ผมหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ  ไอ้พี่พีทำปากขมุบขมิบไปมา  ผมหยิบวาสลีนออกมาแล้วทาให้มัน
“อ่าว ใช้ร่วมกันได้ไง ตูดมึงกับปากกู” มันพูดหน้าตาย


เพี้ย !


ผมฟาดมือลงที่หัวมันหนึ่งทีด้วยความหมันไส้  มันหัวเราะเหมือนพอใจกับคำพูดของตัวเอง  ไม่ได้อายคนรอบข้างที่นั่งอยู่เลยละครับ
“ดีๆสิ” ผมว่า  เอานิ้วลูบปากให้มันเบาๆ 
“รับอะไรดีคะ” แอร์ฮอสเตสหน้าตาไม่สวยนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ
“น้ำเปล่าครับ” ผมตอบ
“ขอเป็น” ไอ้พี่พีกวาดสายตามองเธอด้วยสายตาหื่นกาม
“โอ้ย” มันร้องเพราะโดนผมตีเข้าที่เบ้าตาของมัน
“ขอน้ำเปล่าเหมือนกัน” ผมทำหน้าบึ้งใส่เธอ  เธอยิ้มก่อนจะนำน้ำมาเสิร์ฟให้
“เดี๋ยวแทงตาแตกเลยไอ้ลามก” ผมว่ามัน
“หึ” มันหัวเราะยักคิ้วกวนตีนผมอีก  ระหว่างทางที่นั่งอยู่บนเครื่องผมแทบไม่ได้พักสายตา  เพราะโดนพี่พีมันแกล้งตลอดเวลา  ไม่รู้มันไปคึกอะไรมาเหมือนกันครับ  กวนตีนผมตลอดทางเลยก็ว่าได้


................
................


“เฮ้อออ เหนื่อยฉิบ” พอถึงห้องพักได้มันก็พุ่งตัวลงเตียงทันที
“สมควร เล่นมาตลอดทาง บ้ารึเปล่า” ผมบ่น  หันไปอีกทีเห็นพี่พีหยิบบุหรี่ออกมาสูบเรียบร้อยละ
“นี่ไม่คิดจะช่วยจัดของบ้างเลยรึไง” ผมเท้าเอว
“เป็นเมียพี่ต้องอดทน” มันยักคิ้วยิ้ม
“K” ผมด่า  สุดท้ายก็ต้องเก็บของเรียงใส่ตู้เสื้อผ้าเองคนเดียว  ก็จริงของมัน  เป็นเมียมันต้องอดทน  อีกอย่างผมคงให้คนอย่างมันทำแทนไม่ได้เพราะมันเป็นคนไม่มีระเบียบเอาซะเลย  ผมทำจะดีกว่า  เป็นเมียที่ดีแห่งปี  ปีนี้กูจะต้องได้โล่รางวัลแน่ๆ
“จะนอนพักก็นอนไป เย็นนี้ต้องตื่นไปซื้อของอีก” ผมบอก  พรุ่งนี้เช้าต้องไปทำบุญที่วัดพี่เมตรแต่เช้า  แม่พี่เมตรได้ไปบอกพี่เมตรไว้ล่วงหน้าแล้วว่าผมกับพี่พีจะไปหา
“มานอนดิ” มันส่งสายตา  ผมหยุดยืนมองและส่ายหัวให้มัน  จัดการจัดของต่อ  แขวนเสื้อผ้าที่เตรียมมาใส่ตู้เสื้อผ้า  เอาของเครื่องใช้ไปจัดในห้องน้ำ  นู่นนี่วุ่นวายไปหมด  นี่ผมกับมันเอากระเป๋าเดินทางมาใบเดียวกันนะครับแต่ใช้ใบใหญ่ไปเลย  กูแสดงความเป็นเจ้าของสุดฤทธิ์
“ครับ” ผมหันไปมอง  เห็นไอ้พี่พีนอนคุยโทรศัพท์
“อยู่ภูเก็ตครับ”
“ใช่ครับ” มันพูด  ขยับตัวเองเพื่อจะหยิบที่เขี่ยบุหรี่  ผมหยิบแล้วยื่นไปให้ก่อนจะนั่งลงบนเตียงข้างๆมัน
“มากับเพื่อนครับ” มันพูด  ผมเอาหน้าเข้าไปใกล้  พยายามจะฟังว่าใครโทรมา
“ใคร” ผมกระซิบถาม  ไอ้พี่พีผลักผมออก  มันทำปากบอกประมาณว่า “พี่ปุย” อีชะนีนางเดิม  นางที่อยู่ที่โรงเรียนของเจ๊มัน  ช่วงนี้ผมค่อนข้างปวดหัว  เดี๋ยวคืนก่อนมันแอบไปจีบเด็ก  โปรยเสน่ห์สาวในออฟฟิตของเจ๊ทั้งๆที่ปากก็บอกว่าไม่เอา  แต่ดีหน่อยที่ในออฟฟิตของมันเอง  พี่พีจะไม่ยุ่งเลยแม้แต่นิดเดียว  แต่นอกเหนือจากนั้นก็เจ้าชู้ไปทั่วเป็นปกติ
“วางเลยนะ” ผมกระซิบว่า
“ก็หลายวันอยู่ครับ ใช่ครับ..อ๋อเรื่องนั้น คงไม่ไปหรอกครับ” ไอ้พี่พีบอกปลายสาย  ผมเข้าไปจะแย่งมือถือออกจากมือของมัน  มันก็เอาหลบมือผมอีก
“ไอ้พี่พี!” ผมเหวี่ยงเสียงดัง  ไอ้พี่พีถลนตาใส่ผมทันที  ผมนั่งจ้องหน้ามัน 
“อ๋อ เพื่อนน่ะครับ..ครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ สวัสดีครับ” แล้วมันก็วางสายไป
“ไอ้บ้า” ผมว่า  ตีเข้าที่อกมันอย่างแรง
“จิ้..ไม่รู้จักกาลเทศะอีกละ” มันบ่น
“ก็ไม่ชอบอ่ะ โทรมาอยู่ได้..อีสั่น” ผมด่า
“ฮ่าๆๆ” ไอ้พี่พีหัวเราะ
“ถ้ามันโทรมาอีก คราวนี้กูจะรับเอง”
“อย่าเสือกน่า” มันบ่น  ขยับตัวเองขึ้นไปถึงหมอนบนหัวเตียง
“นอนก็ไม่ถอดถุงเท้า” ผมบ่น  จับเท้ามันแล้วดึงถุงเท้าออกให้
“ถอดกางเกงให้ด้วย” มันสั่ง
“.....................” ผมนั่งมองค้อนมัน
“เร็วครับ” มันยิ้ม  ผมเลยต้องลุกขึ้นไปถอดเข็มขัดแล้วดึงกางเกงออกให้ 
“อะไรเล่า” ผมทุบมันเบาๆ  โดนมันลากเข้าไปหาอีกแล้ว  สายตาแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันกำลังจะต้องการอะไร
“มึงก็ถอดด้วยสิ” มันพูด
“กูจะอาบน้ำ เหนียวตัว” ผมดันตัวออกมา
“อาบด้วย” มันพุ่งตัวมาอย่างรวดเร็ว
“โอ้ย ไอ้เชี้ยพี” ผมร้องเพราะโดนมันกระชากตัวเข้าห้องน้ำไปอย่างแรง
ตึง..โป๊ะ !!! (ตัดฉาก)


.................
.................


“อ่า....” ไอ้พี่พีทำหน้าตาเหยเกหลังจากที่พระท่านเทศน์เสร็จ  เมื่อกี้ทุกคนต่างนั่งสมาธิเพื่อฟังเทศน์กันทั่วหน้า  ไอ้ผมกับพี่พีจะไม่นั่งก็จะกระไรอยู่  เลยต้องนั่งสมาธิฟังเทศน์ตามน้ำไป  ส่วนตัวผมแล้วพอทนได้เพราะเคยไปปฏิบัติธรรมกับแม่มาบ้าง  แต่พี่พีดูเหมือนจะอาการหนักเพราะคนอย่างมันเข้าวัดนับครั้งได้ 
พระเณรนั่งอยู่ประมาณสิบกว่ารูป  พี่เมตรนั่งอยู่ฝั่งเดียวกับพวกเณร  พี่แกคงเห็นผมแล้วเพราะตอนที่ผมกับพี่พีเข้ามาพี่แกหันมายิ้มให้หน่อยๆ  วันนี้แม่พี่เมตรไม่ได้มาด้วยเพราะต้องทำงาน
“ใครจะถวายสังฆทานเชิญเลยครับ” ผ้าขาวประกาศ  ผมหันไปมองหน้าไอ้พี่พีเป็นการส่งสัญญาณ  พี่พียกลังน้ำเปล่าที่เราพากันไปซื้อมาเมื่อวานขึ้น  ผมถือถุงนม  ผ้าขนหนูและกระดาษทิชชู่เดินนำไปถวายพระที่เป็นเจ้าอาวาสทางด้านหน้า 
“สาธุ..” ทุกคนพูดพร้อมเพรียงกัน  หลังจากที่ผมกับพี่พีถวายของให้พระเสร็จแล้วก็เดินกลับมานั่งที่เดิม  ญาติโยมคนอื่นเอาของไปถวาย  เราสาธุบุญร่วมกัน  หลังจากนั้นพระก็ให้กรวดน้ำและให้ศีลให้พร 
“ขอเชิญโยมผู้ชายถือบาตรให้พระด้วยครับ”
“ไปสิ” ผมสะกิดไอ้พี่พี  เพราะในวัดตอนนี้มีผู้ชายมาทำบุญนับคนได้  นอกนั้นเป็นผู้หญิงเกือบหมดเลย  ผู้ชายคนอื่นๆลุกกันหมดแล้ว  ไอ้พี่พีมันคงเขิน  มันลุกขึ้นเดินตรงไปหาพี่เมตร  พี่เมตรยื่นบาตรให้พี่พีถือ
“คึคึ” ผมนั่งขำคนเดียว  ตลกอ่ะ..กร๊าก
“เอ๊ะ..” ผมกวาดตามองไปมองมา  ที่จริงกูก็เป็นผู้ชายด้วยนี่หว่า  จะนั่งอยู่เฉยๆอย่างนี้มันจะไม่ดูน่าเกลียดไปหน่อยรึเปล่า  แต่คงไม่เป็นไรเพราะพระรูปอื่นก็เดินออกจากศาลาไปกันหมดแล้ว  เหลือแต่เจ้าอาวาสที่ยังคงนั่งอยู่  ท่านเดินลงมาและทำมือเหมือนบอกให้ญาติโยมนั่งอยู่ตรงนี้ก่อนอย่างเพิ่งไปไหน  ผมจับใจความได้เท่านั้นเพราะท่านเสียงเบามาก  เสียงอยู่ในลำคอและดูเป็นพระที่เรียบร้อย 
ผมนั่งอยู่ที่เดิมอยู่นาน  พี่เมตรเดินกลับมาพร้อมกับไอ้พี่พี  มันถือบาตรพระของพี่เมตรเดินตามหลังพี่เมตรมา  พอมันวางบาตรให้พี่เมตรเสร็จเรียบร้อย  ไม่รู้ว่าพี่เมตรบอกอะไรมัน  มันพยักหน้าตอบก่อนจะเดินกลับมาหาผม  พี่เมตรนั่งหันข้างให้ญาติโยม  เอาบาตรวางไว้ตรงหน้าเตรียมฉันท์อาหาร
“พระว่าไง” ผมถาม
“บอกว่าให้ไปตักข้าวกินได้ แล้วให้นั่งรอข้างนอกก่อนก็ได้” พี่พีบอก
“จะกินไหม” ผมถาม
“ไม่กิน” มันตอบเสียงดังฟังชัด
“ไม่รู้พระแม่งกินเข้าไปได้ไง” มันส่ายหัว
“มีแต่อะไรก็ไม่รู้ แถมยังเอามาผสมกันอีก” มันบ่นไม่เลิก  สีหน้าแสดงความไม่ชอบอย่างออกนอกหน้า
“งั้นไปนั่งรอข้างนอกเหอะ” ผมบอก  ลุกขึ้นหยิบถุงที่เตรียมมาให้พี่เมตรออกมาด้วย  ผมกับไอ้พี่พีเดินออกมานั่งเก้าอี้ตรงข้างๆศาลา
“ไม่มีคลื่นเลย ม้าบอกว่าถ้าทำบุญเสร็จแล้วให้โทรหาด้วย” ไอ้พี่พีบ่น  ผมหยิบมือถือออกมาดูบ้าง
“ไม่มีเหมือนกัน” ผมบอก  จะไปมีคลื่นได้ยังไงล่ะครับ  ที่วัดมีแต่ป่าแต่เขา  บรรยากาศร่มรื่นดีถึงแม้ว่าข้างนอกจะมีแดดจัดมากขนาดไหนแต่ในวัดกลับเย็นสบาย  แต่นะ..ขาดความเจริญสิ้นดี
“ถ้ากูอยู่กูต้องขาดใจตายแน่ๆ” มันบ่น  ผมหัวเราะ
เรานั่งคุยกันอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง  พี่เมตรเดินออกมาจากศาลา  และก็เดินผ่านพวกผมไปหน้าตาเฉย  ไม่รู้ว่าแกล้งหรืออะไร 
“พี่ครับ” ผมกับไอ้พี่พีหันไปมองเด็กผู้ชายอายุน่าจะประมาณสิบขวบ
“หลวงพี่เมตรบอกว่าให้พวกพี่เข้าไปกราบหลวงพ่อก่อนครับ แล้วค่อยไปหาหลวงพี่เมตร” เด็กบอก
“แล้วหลวงพี่เมตรไปไหน” พี่พีถามคิ้วขมวด
“ไปตามทางครับ เหอะๆ หลวงพี่ไม่ได้บอก” ไอ้เด็กคนนี้ยิ้มกวน  มันเกาหัวเก้อๆ
“เป็นพระแล้วแม่งยังจะกวนตีนกูอะนะ” ไอ้พี่พีบ่น  ผมกับไอ้พี่พีลุกขึ้น  เดินกลับเข้าไปในศาลา  หลวงพ่อที่เป็นเจ้าอาวาสนั่งอยู่ที่เก้าอี้ไม้สักใหญ่  มีพระสองรูปนั่งอยู่สองฝั่งซ้ายขวา  ญาติโยมเต็มไปหมด  ผมกับพี่พีคลานเข้าไปอย่างเก้ๆกังๆ  เพราะไม่เคยเข้าไปกราบท่านแบบส่วนตัวสักที  และนี่มากันแค่สองคน  ไม่มีพ่อแม่หรือญาติมาด้วยเลย  เราเลยต่างรู้สึกเขินนิดๆน่ะครับ
“มาจากกรุงเทพเหรอ” หลวงพ่อหันมาถามเมื่อผมสองคนเข้าไปใกล้ 
“ครับ” ผมยกมือไหว้  หลังจากนั้นท่านพูดอะไรอีกไม่ทราบ  ผมไม่ได้ยินเพราะเสียงท่านเบามากจนผมฟังไม่รู้เรื่อง
“มาหาพระเมตรสินะ” ท่านพยักหน้ายิ้มๆให้ 
“ครับ” พี่พียิ้มตอบ  หลวงพ่อโยนนมให้ญาติโยมที่มากราบเพื่อลาท่าน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-11-2011 17:16:03 โดย เบบี้ »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด