หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[pichayakamon]

สลิ่มจ๊ะ สลิ่มจ๋าาาา

จะน่าร๊ากกกไปไหน

กรี๊ดๆ

[Nichdia]

เด็กกวนติงงี้มันต้องจับกดเท่าน้านนนน

[เบบี้]

ถามหน่อยว่าใครมีปัญหากับกรูวะ มาลบบวกคะแนนกรูทำไม
ไม่พอใจอะไรตรงไหนไม่ทราบ
ตั้งแต่เข้ามายังไม่เคยไปลบของใครเลย
แล้วทำไมต้องมาลบวะ แมร่ง
แค่อ่านแล้วไม่เม้นก็พอทนแล้วนะ นี่มากดลบอีก .. เชี้ย แม่ง เซ็งวะ

[kitty]

  เหอๆๆๆ อยากไห้สลิ่มโดนพี่เมตรกดเร็วๆจัง

[mantdash]

จะเคี้ยวหญ้ามันลำบากหน่อยนะพี่เมตร

หญ้ามันก็คันงี้แหละ 




อ้าคุณพี่เบบี้เป็นอะไรอะครับ ผมกดให้แต่บวกนะ

ใจเย็นๆนะครับ 

[tutu]

หุหุ....ไงซะก็ได้เป็นกรณีพิเศษนะคุณเมตร 

[Ottomechan]

ลุงเมตร ออกแนวซาดิสม์แล้วนะเนี่ย


ชอบถูกด่า

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

  จ๋วบ! หนู(ส)หลิ่มเข้าให้     น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก โคดๆ   


ทำเอาลุงเมตรหน้าหงายกลับได้โดนใจจจจจจจจจจมั๊กๆๆๆๆๆ   

[prawy]

หนูสลิ่มกับคุณลุงน่ารัก       

[srikoon]

ถ้านายเมตรแกล้งเฉยๆ

นายสลิ่มจะทำอย่างไร

[wan]

ไอ้ที่สลิ่ม มันกวนนะคงมีเหตุผล คือกลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเอง

คิดว่าสลิ่มน่าจะจำพี่เมตรได้

มารอดูคู่กัด ค่อย ๆ กลายเป็นคู่   

อย่าพึงเคลียดเลย เบบี้ เอา +1 ให้ เป็นกำลังใจครับ 

[~l3aml3ery~]

16 ปี แห่งความหลัง
ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวาน และขมขื่น อื่นๆๆๆๆๆ

+1จ้า

[a_tapha]

รอ และ เพิ่มแต้มให้เบบี้คนสวย   

[pollapat]

สาระแนะ อยากรู้ ซ่าหริ่มกะเมตร มีความหลังอะไรกัน แล้วทำไมเมตรเหมือนจะำจำไม่ได้
 

[กะทิน้อย]

ไอ่เมตรแพ้ทางคนดุเว้ยเอ้ย
ว่าแต่..ปมปริศนา..มันคือไรอ่ะ
เมตรจำได้คนเดียวหรอ
แต่สลิ่มน่าจะจำได้ด้วยมั้ย
โอ้ย โอ้ย โอ้ย
มันคืออะไร
เบบี้เอ๋ย..จัดมาให้ไว
รออ่านคร๊าบบบบบบบบบบบ
ชอบบบบบบบบบบบบบแต้ ๆ

[nopkar]

เรื่องในอดีตเป็นยังไงอ่ะ อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ

[bbyuqin]

น้องสลิ่ม ปากกล้า กวนตรีนดี ชอบๆๆๆ

[cmos]

น้องสลิ่มร้ายยังงี้แหล่ะ เจ๊ชอบ

เมตรแกล้งกลับไปบ้างดิ่วะ

[panang]

กรี๊ดดดดดดดดดด  ได้อ่านตอนที่5แล้ว นายเอกกวนทีนได้โล่ห์ 555 ชอบๆ

กดลบ  เอ้ย  กดบวกให้ เบบี้

[mecon]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกเดะน้อยเคี้ยวยากแบบนี้ลุงเมตรล่ะช๊อบชอบ
ถ้าได้โอกาสแทะนะคงอยากกินทั้งตัวไม่คลายกระดูกเลยชิมิเคอะ ลุงเมตร อั๊ยยยยยยยย
สองคนนี้จะมีอดีตกันรึป่าวนะ
+1 คะ

[A-J.seiya*]

มันต้องมี ซัมติงรอง ใช่มะ?
งื้อออออ
ไอ วันนา โนวววววว

อ่อยยย
น้องสลิ่มน่ารักมากมายว่ะ
อยากได้มากอดเล่น


^^

[1582]

น้องหลิ่ม กวนโอ๊ยได้น่ารักจัง ชอบๆ 

[saseum]

สลิ่มน่ารักจัง ถึงจะกวนแต่ก็กวนกะลุงคนเดียว

แต่ว่าระหว่างลุงกะหลิ่มมีอะไรกันอ่ะเปล่า อยากรู้จริงๆ

[K2KARN]

+1 เบบี้ !
แหม๋ ทำไมน้องสลิ่มน่ารักยังงี้เนี่ย 
เข้าใจอารมณ์เมตรนะ เหมือนจะควรโกรธนะ แต่โกรธไม่ลง
เพราะเด็กมันน่าร๊ากก 

[thomaskung]

ความอดทนสูงดีนะนายเมตร

เป็นเราถอดใจตั้งแต่มันมาสมัครแล้วล่ะ

[เบบี้]

   ตอนที่ 6  ขอเบอร์หน่อยสิ..



   "เอาแล้วพวกมึง มันเล่นมาแต่หัววันแบบนี้..สงสัยน้องชายกูมันจะเอาจริงว่ะ" ไอ้โมทตะโกนขึ้นเสียงดังลั่นร้าน 
   "กูมาเร็วแล้วไม่ดีไง" กูพูด  ไอ้พวกเพื่อนเหี้ยพากันนั่งอมยิ้มเจ้าเล่ห์แกล้งกูกันใหญ่  มีความสุขกันเหลือเกินที่ได้แซวกูกัน
   "วันนี้ไอ้นิกไม่มาแล้วใช่ไหม" กูแกล้งเปลี่ยนเรื่องไปงั้น
   "เออ มันบอกว่าถ้าวันไหนมาได้ มันจะบอกก่อนล่วงหน้า" ไอ้ใหม่ตอบ
   "หวัดดีครับ" กูมองไปตามเสียงเมื่อได้ยินเสียงของไอ้หน้าหวาน  มันโผล่มาไม่ทันให้ตั้งตัว  กูตาค้างมองมัน  แต่งตัวโคตรจะแนวได้อีก  มันยกมือไหว้ข้ามหัวกูไป  เพราะมันไหว้ทุกคนยกเว้นกูน่ะสิ
   "อ่าว..เน้!" กูเรียกอย่างไม่ยอม
   "ไร" มันหันมาถามกลับเสียงห้วน
   "ไม่คิดจะไหว้กูบ้างรึไง" กูพูดหน้างอ
   "เรื่องไรไม่ทราบ" มันย้อนด้วยน้ำเสียงกวนตีนอย่างมาก  มากถึงมากที่สุดเลยโว้ยยยยยย...กูอยากฆ่าเด็ก!
   "หึ..ถ้ามึงจะจีบน้องกู มันก็ต้องยากอย่างนี้แหละวะ..ของดี หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีกนะเว้ย" ไอ้โปรเหมือนรู้ใจ  เข้ามากระซิบคล้ายให้กำลังใจกูอย่างนั้น 
   "น้องมึงกวนส้นตีนได้อีกป่ะ" กูว่า
   "มันไม่ได้เป็นเกย์ ที่สำคัญ.." ไอ้โปรทิ้งน้ำเสียงให้กูอยากรู้
   "อะไร" กูรีบถามทันที
   "เอ้..กูจำเป็นต้องบอกมึงไหมวะเพื่อน" ไอ้โปรทำหน้าทำตา  หน้าตากวนส้นตีนพอกันพี่น้อง
   "บอกมาเหอะ ห่า..แค่นี้กูก็จะตามมันไม่ทันอยู่แล้วเนี้ย" กูบ่น
   "ที่สำคัญ น่าจะเวอร์จิ้นอยู่" ไอ้โปรพูดไปขำไป
   "จริงดิ" กูย้ำเสียงยิ้มหน้าบานไปแล้ว
   "เว่อร์ไปละไอ้เหี้ย..มันจะเวอร์หรือไม่เวอร์ มึงคิดว่าจะได้แดกง่ายๆรึไง..อีกอย่าง กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แค่เดาไปงั้น" ไอ้โปรพูดพร้อมผลักหัวกูเล็กน้อยคล้ายดับความฝัน  ไอ้ส้นตีน
   "เชี้ย..กูไม่คุยกับมึงละ" กูหันไปมองสลิ่มอีกครั้ง
   "เออมึง..กู ขอเบอร์มันหน่อยดิ" กูหันไปถามไอ้โปรเมื่อนึกขึ้นได้
   "มึงก็ไปขอมันเองสิ" ไอ้โปรย้อน
   "มึงคิดว่ามันจะให้กูไหม แค่พูดกันดีๆ..ยังไม่พูดกับกูเลย" กูว่า
   "มึงก็เอาน้ำเย็นเข้าลูบดิ้..โง่จริงนะมึงเนี้ย" มันได้ทีปากดีซะงั้น
   "ทำไงวะ" กูถามอย่างงงๆ
   "คิดเอาเองมั่งเหอะ ควาย" มันด่ากูแล้วเดินหนีไปซะเฉย

   อะไรวะ..คิดเอาเอง  คิดเอาเอง  คิดเอาเอง 
   กูนั่ง "คิดเอาเอง" อยู่นานจนนักดนตรีเล่นเสร็จ  พวกมันแยกย้ายกันไปนั่งกินเหล้ากันต่อ  สลิ่มเตรียมตัวกลับพอดี  พอได้จังหวะกูจึงจะเดินเข้าไปหา  เหมือนมันอ่านกูออก  พอมันเห็นอย่างนั้นมันก็รีบเดินไปที่พวกเพื่อนกูทันที
   "หวัดดีครับพี่" มันยกมือไหว้ทุกคน  กูยืนมองเก้ๆกังๆ
   "เออ..หวัดดีๆ หึหึหึ" พวกเพื่อนกูที่เห็นกูยืนอยู่มันหัวเราะเจ้าเล่ห์ซะงั้น  พอสลิ่มเดินออกไปกูจึงรีบเดินตามไปโดยไม่ได้หันไปด่าเพื่อนตัวเอง
   "อะไรของมึง" สลิ่มหยุดเดินแล้วหันมาถามกูอย่างหงุดหงิดเหมือนรู้อยู่นานแล้วว่ากูเดินตาม
   "เปล่า" กูตอบหน้าตาย
   "แล้วมึงเดินตามกูทำไม" มันถาม  คิ้วขมวดเข้าหากัน
   "กูพอใจ" กูย้อนกวนบ้าง  มันเงียบจ้องหน้ากูเหมือนพอไม่ใจกว่าเดิม
   "ถ้ามึงเดินตามกูอีก" มันชี้หน้าขู่กูด้วยสีหน้าดุๆซึ่งไม่ได้ทำให้กูกลัวเลยแม้แต่น้อย  กูยิ้ม  ยักไหล่ให้มัน  สลิ่มก้าวขาจะเดินต่อ  กูจึงรีบตามไปอีก
   "อ่ะแน่..รู้ทันหรอก" กูยิ้มพูดเมื่อสลิ่มเหวี่ยงขากลับมาจะเตะกูแต่กูกระโดดหลบไว้ได้ทัน
   "มึงจะมายุ่งไรกับกูนักหนาเนี้ย" มันโวย
   "ก็..อยากยุ่ง" กูตอบ
   "จะกลับยังไง" กูลดน้ำเสียงถามมันดีๆตามที่ไอ้โปรแนะนำว่าให้เอาน้ำเย็นเข้าลูบ
   "เพื่อนมารับ" มันตอบดีๆเช่นกัน  แหมะ..ได้ผลเหมือนกันโว้ย
   "ใครเหรอ" กูถาม
   "กูจำเป็นต้องตอบมึงทุกเรื่องด้วยรึไง" มันย้อนเสียงห้วน
   "จำเป็น" กูตอบหน้าตาย
   "เหี้ยไรมึงเนี้ย" มันโวย
   "ขอเบอร์หน่อยสิ" กูพูดไปตรงๆแม่งเลย  ไม่ได้มีการเกริ่นนำเก้อเขินแต่อย่างใด
   "เอ่อ..คือ" กูอ้ำอึ้งไม่รู้จะว่ายังไงต่อเมื่อเห็นสลิ่มชะงักไป  มันมองหน้ากูแปลกๆทำให้ในใจกูเริ่มหวิวบอกไม่ถูก
   "อ้ะ สลิ่ม" กูเรียกด้วยรู้สึกเหมือนชื่อของมันติดอยู่ในลำคอ  เวลาที่จะเรียกชื่อมันเต็มปากเต็มคำทีไรกูจะรู้สึกแปลกๆทุกที  อีกฝ่ายยืนนิ่งมองกูไม่พูดอะไรต่อ
   "งั้น..ให้กูไปส่ง" กูพูดออกไป  แต่ไม่ทันแล้วเพราะมันก้าวเท้าเดินจากไปโดยไม่ได้หันมามองกูสักนิด  กูได้แต่ยืนนิ่งมองมันที่เดินออกไปจนลับตา  ความรู้สึกชอบที่กูมีให้มันเริ่มเด่นชัดขึ้นเมื่อกูสังเกตเห็นว่าตัวเองทำตัวไม่ถูกทุกครั้งที่มันแสดงออกแบบนี้  ความกลัวและความคิดมากที่กลัวว่ามันจะเกลียดขี้หน้าหรือไม่ชอบกูประดังประเดเข้ามาในหัว  หรือมันจะคิดว่ากูหื่น..ซึ่งกูก็หื่นจริงๆอันนี้ยอมรับ  หรือว่ามันจะมองว่ากูเป็นคนไม่ดี..ซึ่งก็อาจจะมีส่วนที่จริงบ้างหลายเปอร์เซ็นต์  แต่จนแล้วจนรอดความคิดที่กังวลอยู่นี้ก็ไม่สามารถทำให้กูหยุดที่จะดำเนินการจีบมันไม่ได้อยู่ดีน่ะนะ..

- - - - - - - - -
   "เป็นเหี้ยไรของมึง ดูทำหน้าเข้า..หึ" ไอ้โมทหัวเราะ  มันเดินลงมาจากบนบ้านเห็นกูนั่งอยู่ที่โซฟา  กูตาค้างตั้งแต่เมื่อคืนด้วยนอนไม่หลับ
   "กูโคตรง่วง..ง่วงโคตรๆแต่เสือกนอนไม่หลับ" กูบ่นแล้วเอนตัวนอนลงบนโซฟาอีกครั้ง  ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้  เมื่อคืนกูไม่ได้ขึ้นไปนอนบนห้องเพราะกูหิวเลยลงมาหาอะไรแดกพร้อมกับนั่งดูหนังไปเรื่อย  แต่พอกูแดกเสร็จทำท่าจะนอนกลับไม่ง่วงขึ้นมาซะอย่างนั้น  ไม่รู้ว่าเพราะมัวแต่คิดถึงแต่เรื่องสมัยก่อนหรือเปล่า  เลยยิ่งทำให้ข่มตาหลับไม่ลงไปอีก
   "วันนี้ไม่ไปมอไง" ไอ้โมทถาม
   "บ่ายๆ" กูตอบ
   "เฮ้อ..ไม่ไหวว่ะ มึนหัวฉิบหาย..ขึ้นไปนอนก่อนนะ" กูปัด  ตอนนี้หัวกูรู้สึกมึนไปหมด  แถมยังเหมือนคนไม่มีแรงอีก
   "เออ" ไอ้โมทตอบ  กูเดินขึ้นมาบนห้องแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง  พยายามข่มตาให้หลับและไม่คิดมากไม่ว่าเรื่องอะไร  ไม่นานนักกูก็ง่วงอย่างเต็มที่  ไม่รู้ว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนจนถึงเช้าหรือเปล่า  หลังจากนั้นกูก็ทิ้งดิ่งไปโดยไม่รู้ตัวอีก..

   ตื๊ด  ๆ  ๆ  ๆ
   "อืม.." กูกดรับโทรศัพท์มือถือ
   "เหี้ยเมตร" ไอ้โปรพูด  กูจำเสียงมันได้แม้จะตื่นไม่เต็มที่ก็ตาม
   "ไร" กูถามเสียงห้วน  เสือกง่วงขึ้นมาอีก..
   "ห้วนเชียวนะมึง นี่มึงนอนอยู่เหรอวะ..มันกี่โมงเข้าไปแล้วไอ้ห่า ตื่นดิ" มันสั่ง
   "กูจะนอน" กูตอบด้วยน้ำเสียงโมโหปนเล็กน้อย
   "ห่า..กูมีเรื่องดีๆจะมาบอก ไม่ตื่นก็เรื่องของมึงแล้วกัน" มันย้อนใส่
   "เรื่องไรวะ" กูถามกลับทันที  รู้สึกกระปี้กระเป่าขึ้นมาเล็กน้อย
   "ห่านี่..นิสัย" มันบ่น
   "พอดีเย็นนี้กูจะไปร้านช้าหน่อย ตอนแรกนัดกับสลิ่มว่าจะพามันไปดูหนังที่ร้านเฮียอ๊อดอ่ะ..แต่เย็นนี้กูไม่ว่างไปแล้วว่ะ กูต้องไปกับเด็กกู มึงช่วยไปเป็นเพื่อนมันหน่อยได้เปล่า" ไอ้โปรพูดยาว  ไม่รู้ว่าทำไมกับอีประโยคแค่นี้กูถึงยิ้มกว้าง  ใจเต้นแรงมาก  ห่า..แบบนี้รึเปล่าวะที่เขาชอบพูดกันว่า "มีความรักอย่างกับเด็กมอปลาย" สาด..เขินวุ้ย
   "จริงดิ" กูย้ำถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ  ปากกว้างจนจะถึงหูอยู่ละ
   "เออ..แต่มันไม่รู้นะเว้ยว่ากูเบี้ยวอ่ะ คือ..กูไม่อยากให้มันรู้ว่ากูไปกับเด็กกู เดี๋ยวมันเอาไปบอกแฟนกู..เอาไงดีวะ" ไอ้โปรถาม
   "แล้วตอนนี้มันอยู่ไหน" กูถาม
   "อยู่โรงเรียน..เออ..เอางี้ดิ สลิ่มมันนัดกูให้ไปรับมันที่ร้านนมหน้าโรงเรียนมัน มีอยู่ร้านเดียวนั่นแหละ..ร้านใหญ่ๆอ่ะ มันจะไปรอที่นั่น มึงก็ไปรับมันเลยแล้วกัน แล้วก็เคลียร์เอาเองนะเว้ย" ไอ้โปรพูด
   "เฮ้ย แล้วมันจะยอมไปกับกูเหรอวะ" กูท้วง
   "มันพยศ..หึ" ไอ้โปรพูดขำๆ
   "มันเป็นลูกคนโตของบ้าน แต่เชื่อกูเหอะว่า..มันเอาแต่ใจกว่าน้องมันอีก..มึงรับไหวก็ลองดูแล้วกัน" มันพูดจบก็วางสายไปเลย  ทิ้งให้กูงงอยู่ร่วมหลายนาที  กว่าจะคิดมากอะไรไปมากกว่านั้น  กูสะบัดผ้าห่มออกจากตัวแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัวทันที  บอกเลยว่ากูตื่นเต้นไปหมด..ในสมองกูคิดต่างๆนาๆว่าจะรับมือกับมันอย่างไรถึงจะเอามันอยู่  พอกูอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ  ใส่นาฬิกาเรียบร้อยก็พบว่าเป็นเวลาสี่โมงแล้ว  ได้สติอีกทีก็รู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้ไปเรียนคาบบ่ายที่มหาวิทยาลัย  ขาดไปอีกหนึ่ง..แต่ช่างแม่งเหอะ  กูไม่ค่อยแคร์อะไรมากอยู่แล้ว  ตอนนี้กูขอไปเจอสลิ่มก่อนเรื่องเรียนค่อยว่ากันทีหลัง  พอกูเตรียมตัวเสร็จก็โทรหาไอ้โปรทันที
   "มึงนัดมันกี่โมง" กูถาม  มือถือหมวกกันน็อกเตรียมใส่
   "เกือบห้าโมงเย็นแหละ มันบอกว่าเลิกเรียนแล้วจะรอกูอยู่ที่ร้านนมนั่นแหละ..กูขำชื่อร้านไม่ได้ว่ะ ไปก็ไม่เคยมองชื่อร้านสักที" มันพูดตอบ
   "จ้า..ค้าบ แป๊บนึง" มันขานตอบเด็กมัน  สนใจกูมากไอ้เพื่อนเลว
   "เฮ้ย..มันโรงเรียน............ใช่ไหมวะ" กูถามเพื่อความแน่ใจเพราะเคยเห็นชุดนักเรียนมันเมื่อวันก่อนแต่ก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าใช่โรงเรียนนี้ไหม  โรงเรียนรัฐบาลชุดมันเหมือนกันจนบางทีกูก็งงชื่อย่อโรงเรียนที่อยู่บนหน้าอก
   "โรงเรียน...........ไง ห่า..เออ แค่นี้นะมึง งอนกูไปละ" มันบอก  คงหมายถึงเมียมันนั่นแหละ  กูตัดสายและรีบขับตรงไปที่โรงเรียนสลิ่มทันที

- - - - - - - -
   "โทษนะ" กูพูดขึ้น  เมื่อมาถึงร้านนมตามที่ไอ้โปรบอกไว้  มีร้านนมร้านใหญ่อยู่หน้าโรงเรียนเพียงร้านเดียวอย่างที่มันว่า  เด็กมัธยมนั่งกันเต็มไปหมด  พอกูจอดรถที่หน้าร้านก็เห็นสลิ่มนั่งติดกระจกพอดี  มันไม่ทันสังเกตเห็นกูเพราะว่ามันกำลังนั่งอ่านหนังสือฟังเพลงอยู่  พอมันเงยมองหน้ากู  กูพยายามรักษาอาการตื่นเต้นของมันไว้  มันที่ใส่แว่นเป็นอีกลุคที่ดูน่ารักดี 
   "............." ความเงียบครอบงำไอ้หน้าหวานที่มองหน้ากูอย่างไม่เข้าใจว่ากูมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง  มันยังคงไม่ยอมถอดหูฟังออก  ผ่านไปไม่กี่วินาทีมันก็ก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อทำเหมือนกูเป็นอากาศทาสอย่างนั้น
   "จะไปรึยัง" กูเอื้อมมือไปดึงหูฟังมันออกอย่างไม่ขออนุญาต  มันเงยหน้ามองหน้ากูอย่างเอาเรื่องทันควัน
   "ใครขอไม่ทราบ" มันพูดย้อนเหมือนเป็นต่อ
   "พี่มึงให้กูมารับไปร้านเฮียอ๊อดแทน" กูพูดนิ่งๆ  รักษาอาการนิ่งไว้บ้างมันจะได้จับทางไม่ได้
   "กูไม่อยากไปกับลุงแก่ๆหรอกนะ" มันย้อน  ซึ่งไม่ได้เป็นความจริงเลย  กูแก่ไอ้ห่าโมทก็ทวดแล้วล่ะ
   "มึงนี่..หยุดกวนตีนกูได้ไหมวะ ตกลงจะไปหรือไม่ไป" กูว่าพร้อมทำหน้าเข้ม
   "............." มันเงียบนิ่ง  เงยหน้ามองหน้ากูก่อนหันกลับไปด้วยสีหน้าคิดหนักเล็กน้อย
   "มึงชอบกูเหรอ" กูแทบชะงักกับเสียงถามห้วนๆนั่นที่พูดถามขึ้นโต้งๆไม่มีปี่มีขลุ่ย  กูเหลือบมองโต๊ะข้างๆเพราะมันคงได้ยินแล้วหันหลังกลับมามอง  ส่วนตัวกูไม่ได้อายอยู่แล้วแต่กูกำลังอึ้งว่ามันมาไม้ไหน
   "ฮึ.." กูหัวเราะในลำคอ  ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์กลับให้ 
   "แล้วถ้ากูตอบว่า..ใช่ มึงจะว่าไง" กูพูด  พอดีเลย..เปิดประตูให้เข้าทางกูพอดี
   "อ้ะ" มันอุทาน  อ้าปากค้างทันที  กูเอื้อมมือเอานิ้วไปแตะที่ปากมันไว้แบบว่า..อย่าพูดต่อเลย  กูก้มหน้าลงไปใกล้มัน  สลิ่มนิ่งค้างไปแล้ว  กูแสยะยิ้มเป็นรอยยิ้มที่บอกอีกฝ่ายว่า..ยังไงกูก็เหนือกว่า
   "ว่าไงครับ จะไปดีๆไหม" กูกระซิบถาม
   "แม่ง!" มันสบถเหมือนทำตัวไม่ถูกจนกูแทบหัวเราะ
   "แล้วพี่โปรไปไหน" มันถาม  คิ้วขมวดกันเป็นโบ  ถอดแว่นออกแล้วพับเก็บใส่กล่องแว่นตา  เก็บหนังสือปรัชญาที่กำลังอ่านอยู่ใส่กระเป๋า  มันหยิบของมันเสร็จแล้วก็เดินไปจ่ายเงินที่เคาร์เตอร์คิดเงินเหมือนรอไม่ฟังคำตอบอย่างนั้น  พอจ่ายเงินเสร็จมันก็เดินออกจากร้านไป  กูจึงรีบเดินตามไปติดๆ
   "ไปกับเมียน้อย" กูบอกตรงๆ  ถึงแม้ไอ้โปรไม่อยากให้รู้แต่ได้แกล้งเพื่อนก็สนุกดี
   "ชิ..แม่ง" มันงุบงิบปากอย่างหงุดหงิดและไม่ถามต่อ  ก็ดีแล้ว..กูขี้เกียจจะโกหกให้น่ะนะ 
   "ทางนี้ครับคุณชาย" กูผายมือบอกมันว่ารถมอเตอร์ไซด์คันโปรดของกูอยู่ทางนี้
   "จะพากูไปตายไหม" มันว่า  มองรถกูอย่างพิจารณา 
   "จะรักษาชีวิตคุณเท่าชีวิตครับผม" กูแกล้งพูด
   "K" มันด่าเสียงเบา  กูอมยิ้ม  เขาด่ากูยังแฮปปี้อ่ะคิดดูเหอะ  กูหันไปหยิบหมวกกันน็อกมายื่นให้มัน  มันรับไป
   "หัวมึงเล็กดีนะ" กูมอง
   "กูไม่หัวโตเหมือนหัวหมีแพนด้าอย่างมึงหรอก อีกอย่าง..ในสมองกูจะเก็บแต่เรื่องที่มีประโยชน์น่ะนะ" มันยิ้มตอบอย่างกับเด็กต้องการเอาชนะ  กูส่ายหัว  อยากว่าไรก็ว่าไปเหอะ  กูสตาร์ทรถก่อนที่มันจะขึ้นมานั่งแล้วพามันขับไปที่หมายทันที
   "มึงอ้อมทำไมเนี้ย ทำไมไม่ตรงไปวะ" มันโวยวายอยู่ด้านหลังเหมือนรู้แกวกูอย่างนั้น  กูได้แต่หัวเราะเพราะอย่างไรกูก็เลี้ยวมาคนละทางอยู่แล้ว
   "ห่าแม่ง" มันบ่นอุบเหมือนทำอะไรไม่ได้ต้องปล่อยเลยตามเลยกูไป  ชอบมันอ่ะ..น่ารัก

..........>>>><<<<............

[loveorlike]

ป๊าดดดดดดดดดดดเว้ยยยยยยย

 

เอ่อเอาเข้าไปให้มันได้อย่างงี้สิ ไอ่สองตัวนี้
ถึงที่ใาครที่มันแล้วกินกันไม่ลงเลยนะ
แหมๆๆพี่โปรค่ะมารับรางวัลหน่อยมั้ยยย
เปิดทางดีเหลือเกินนะ ชอบใจๆ

แตที่มากระซิบว่าอาจจะจิ้นอยู่แบบนี้มันปลุกอารมณ์เสือเมตรดีจิงวุ้ยย


เมื่อไรมันจะได้กันวะเนี้ยยยยย วะฮ่าๆๆๆ
ชอบตอนในร้านนมอ่ะ น่ารักดี แหมๆๆก็รู้นิว่าเขาชอบตัว
สลิ่มแอร๋ยยย ดูท่าอย่าให้เมตรมันเอาจริงเลย
คิดไม่ออกเลยว่าใครจะแพ้ทางใคร

ต่อไวแจ่มมากไอ่น้อง

[YourSister]

  มาให้กำลังใจ เบบี้ จ้า

  ที่นำเรื่องสนุกๆ มาให้ได้อ่านนะจ้า 

[bbyuqin]

ต้องอย่างนี้สิพี่เมตร..แรงมา หื่นไป..กร๊ากก...ปะ ฉะ ดะ....ฮ่าฮ่า....ฮาดี  ชอบชอบ..น้องสลิ่มแทบจะไปไม่เป็นเลยเจอแบบนี้

พี่เมตรนี่ท่าทางจะมาโซนิดๆป่ะ..ชอบจริ๊งง เวลาเค้าด่ามาเนี่ย..หุหุ

[JJHJJH]

นุ้งสลิ่มแร๊งงงงง

จะรอจนถึงวันที่เปลี่ยนเป็นจ๊ะๆ จ๋าๆ นะเคอะ >.<