หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[SJ]

มิวค์พูดได้เจ๋งมากน้อง เล่นเอาพี่เมตรถึงกะอึ้ง 

เชียร์มิวค์จีบองุ่นด้วย 

[annestrong]

เมตรเจ้าชู้มาก แล้วถ้าน้องสลิ่มหลงชอบขึ้นมาจะทำให้เสียใจมั๊ยอ่ะ

แอบเชียร์น้องมิ้วค์กับองุ่นด้วย สงสัยจะน่ารักนะคู่นี้ มีโอกาสเป็นคู่กามเทพ

[kangkaw]

ดูท่าแล้วน้องมิว น่าจะจีบน้ององุ่นสำเร็จก่อน พี่เมตร 

เพราะน้องสลิ่มโหดเหลือหลาย อ่ะว่าแต่รู้วิธีหยิกพุงมาจากไหนหว่า

[morrian]

น่าสงสารคนเจ้าชู้จริงๆ

ว่าแต่ว่า จะเอาอะไรมาชนะใจน้องสลิ่มได้ละเนี่ยย

อยากอ่านต่ออีกแล้วอะค้าบบ 

[lune]

น้องมิ้วค์ 
ถ้าจะแรงกว่าพี่ 

[sukie_moo]

 :กอด1:มิ้วค์

  เมตร
ชอบเขตอ่ะ  กวนดี

[BeeRY]

น้องมิ้วค์....
พูดแต่ละคำ พี่จุกเลยลูก
แอบหมั่นไส่พี่เมตรอ่ะ หม้อไปได้เรื่อยๆ
ถึงได้คิดว่าที่น้องมิ้วค์พูดมันโดนไง คริๆ
+1 ขอบคุณเบบี้จร้า ^^

[ToeyTato]

สลิ่ม หงัย โหดดงี้เีนี้ยย ยากๆแบบนี้แหละมันส์ 555 คนอ่านก็ซาดิส

[@BUA@]

จริงอย่างที่น้องมันว่า
ถ้ายังเป็นอยู่แบบนั้น
คงไม่มีใครกล้าเปิดใจยอมรับหรอก
 

[kunnyppk]

น้องมิ้วเค้าสอนก็ฟังน้องนุ่งมั่งนะพี่เมตร แหมเจ้าชู้จริงเชียว ขนาดตามน้องสลิ่มยังไม่คืบหน้า ยังมีชายตามองน้องเกทอีก ฮึ่ม มันน่าให้น้องสลิ่มซัดอีกซักหมัดจะได้รู้ว่า มือน้องเค้านุ่มขนาดไหน หึ้ย

น้องสลิ่มโหดแต่ก็น่ารัก 

 :pig4:เบบี้มาต่อให้อ่านกัน

[DekDoy]

เชียร์น้องเขต  จีบน้องมิ้วค์ดีฟ่า

รู้สึกจะมีเคมีนะคู่นี้ 

น้องเขตมาชมน้องมิ้วค์ว่าน่ารัก 

เอ๊ะ... ยังงัยนิ  น้องเขต

[PeeraDHa]

นุกอ่ะ

[CorNnE PRiNCeS]

เอาใจช่วย สู้ๆ เพื่อ.........

[PANGGii]

โหยยย...มิ้วด์ ด่าพี่เมตร เจ็บดีแท้

เอาซะไม่มีไรดีเลย แต่ดีจริงๆ เตือนพี่ได้ด้วย
เปนยิ่งกว่าน้องอีก ฮ่าๆ


สลิ่มเหมือนจะแอบมีใจให้พี่เมตรเหมือนกันแหะ
สังหรณ์ลางๆ

..

[tutu]

  นายเมตรเว้ย....รู้ใจตัวเองซะทีว่าต้องการอะไรกันเเน่..นู๋สลิมจะได้ใจอ่อนซะที

[เบบี้]

   ตอนที่ 12  คริปปิ้งหลิ่มเตะ..



   "อ่าว..เป็นเหี้ยไรมาวะฟ้า" กูทักเพื่อนในสาขา  "ฟ้า"..มันเป็นทอม  เป็นทอมที่เก๊กมากพอตัวแต่ก็นิสัยพอใช้ได้น่ะนะ
   "โดนกระทืบ" มันตอบกูนิ่งๆ  หน้าช้ำไปหมด 
   "ใครวะ" ไอ้ใหม่ถามหน้าแหย  ฟ้าเดินมานั่งข้างพวกกู
   "ช้ำได้อีกฉิบหาย" กูยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อดูแผลกำลังสดๆอยู่เลย
   "พวกวิศวะ" มันตอบ
   "กร๊ากกกกกกกกก!" พวกกูปล่อยฮากันออกมาเสียงดังจนเพื่อนในห้องหันมามอง
   "ไอ้เหี้ย ไม่ขำ" ฟ้ายิ้มเขินๆ
   "มึงไปทำเหี้ยไรไว้ล่ะ" กูว่า
   "กูไปจีบเด็กมัน..แล้วเมื่อกี้กูเดินผ่านก็เข้ามาหาเรื่องกู มันถามว่ากูจะหยุดไหม..กูบอกว่าไม่หยุด แม่งแค่นั้นแหละ..ยำตีนใส่กูเลยสามสี่คน ดีนะยามมาเห็นพอดี..มันเลยหยุด อีเหี้ยโคตรเจ็บ" ฟ้าเล่าไปด่าไป
   "ที่กระทืบมึงนี่ผู้ชายหรือผู้หญิง" กูถามขำๆ
   "ผู้ชาย" มันตอบ
   "เดี๋ยวกูจะให้พี่กูไปเล่นแม่ง หมาหมู่ฉิบหาย" มันพูดเหวี่ยงๆ  ฟ้าเป็นประเภทที่ไม่กลัวว่าจะมีเรื่องกับเพศไหน  กูเคยบอกให้มันระวังปากและพฤติกรรมของตัวเองบ้าง  สำหรับกูกูไม่คิดมากหรอกเพราะว่าเพื่อนกัน  ฟ้าเองก็เป็นคนดีคนหนึ่ง  แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเห็นว่ามันเป็นคนดีเมื่อไหร่  ผู้ชายน่ะ..ทำได้ทุกอย่าง  ทำได้ทุกอย่างถ้าให้ตัวเองเป็นผู้ชนะแม้จะทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่าก็ตาม
   "มีอะไรให้ช่วยก็บอกแล้วกัน" กูพูด  ฟ้าพยักหน้างึกงัก
   "แล้วนี่ทำไรกันอยู่วะ" มันถาม
   "ก็เรื่อยๆ..เดี๋ยวเค้าสั่งงานเสร็จก็ปล่อยแล้ว" กูบอก
   "เออก็ดี..กูเจ็บปากจะแย่ละ" มันบ่น  มือจับปากตัวเองเบาๆ
   "ไอ้ห่าพวกนั้นก็ทำไปได้นะ ยังไงมึงก็เป็นผู้หญิงนะเว้ย" ไอ้ใหม่พูดหน้าเครียด
   "เหี้ย กูผู้ชายเหอะ" ฟ้าว่าทำเอาพวกกูขำออกมาอีกครั้ง  พวกกูนั่งรับงานเสร็จก็แยกย้ายกันออกมา
   "ไปไหนต่อวะ" ไอ้ใหม่ถามกู
   "กลับเลย กูง่วงว่ะ" กูตอบ  ง่วงตั้งแต่ในชั้นเรียนแล้ว  เมื่อกี้ก็ฝืนจะแย่
   "เย็นนี้มึงจะไปกี่โมง" มันถาม
   "ก็คงห้าหกโมงแหละ ไมวะ" กูถาม
   "เปล่า..ก็เดี๋ยวนี้กูเห็นมึงรีบไปจัง กูเลยอยากรู้" มันว่าอย่างมีเล่ห์นัย
   "ก็กูมีเหตุจูงใจนี่หว่า" กูยิ้ม
   "แล้วเมื่อวานนี่อะไร..กูเห็นนะ หลังร้านน่ะ" มันพูดแซว  ก็เมื่อวานหลังจากที่กูไปทำเซอร์ไฟร์สเจอสลิ่มที่โรงภาพยนตร์กับไอ้เขต  พอมาที่ร้านกูก็เห็นสลิ่มมันยืนเหม่ออยู่หลังร้านคนเดียว  กูเลยเข้าไปคุยด้วย  ที่จริงอย่าเรียกว่าคุย  รู้สึกจะเป็นการเถียงกันเอาชนะเสียมากกว่า  แต่ยิ่งเถียงกูกลับยิ่งชอบอะนะ  ไม่รู้ทำไม..รู้แค่ว่ามันน่ารัก  มันน่ารัก  มันน่ารัก..ก็แค่นั้น
   "หึหึ" กูหัวเราะเขินๆเมื่อนึกเหตุการณ์หลังจากนั้นได้
   "ทำไมวะ" ไอ้อาร์มยิ้มถาม
   "จะไปกอดเค้าแต่เสือกโดนน้องมันถีบกลับมา" ไอ้ใหม่แฉทันที
   "เชี้ยแม่ง" กูผลักไอ้ใหม่ด้วยรู้สึกอายขึ้นมา
   "จริงดิ กร๊าก" ไอ้อาร์มหัวเราะ
   "เออ" ไอ้ใหม่ตอบ
   "กูยอมอ่ะ" กูพูด
   "สักกี่น้ำ" มันสองคนพูดขึ้นพร้อมกันอย่างประชดประชัน
   "อยู่ต่อก็อยู่ให้มึงถากถามกู..ไปดีกว่า เจอกันที่ร้าน" กูบอก
   "เออ ไปเหอะ..อยากให้อยู่ตายห่าล่ะ" ไอ้อาร์มไล่
   "เชอะ" กูทำเสียงงอนใส่  พวกมันส่ายหัวก่อนที่กูจะเดินออกมา  กูขับรถมอเตอร์ไซด์คู่ใจกลับบ้าน  ตอนนี้นึกถึงอย่างเดียวคือเตียงนอน  รู้สึกเพลียเหมือนคนนอนไม่พอ
   "เหี้ยไรวะเนี่ย" กูบ่นทันทีที่เห็นทัวร์ยืนอยู่ที่หน้าบ้านกู  พอรถกูจอดสนิท  กูก็ดับเครื่องแล้วลงไปยืนตรงหน้ามัน
   "มีไร" กูถาม
   "มาหาไม่ได้รึไง" ทัวร์ตอบ
   "พูดไม่รู้เรื่องรึไง" กูพูดเซ็งๆด้วยเซ็งจริงๆนั่นแหละ
   "พี่เมตร.." มันกระแทกน้ำเสียงเหมือนน้อยใจ
   "พูดให้มันรู้เรื่องหน่อย เลิกกันแล้วก็คือเลิกกันแล้ว..อย่าให้มันมากเกินไปนะทัวร์" กูพูดแล้วเดินไปเปิดประตูรั้วบ้านเพื่อจะนำรถเข้าบ้าน
   "ถ้ามันง่ายอย่างที่ปากพูดก็ดีสิ" ทัวร์ว่าแล้วเข้ามาดึงแขนกูไป
   "ปล่อย" กูพูดนิ่งๆ
   "นึกว่าไม่รู้รึไงว่าไปหม้อที่ไหนไว้บ้าง ให้อย่าแฉไหมล่ะ" มันว่า
   "หึ..กูกลัวงั้นสิ มึงคิดว่ามึงแฉไปแล้วกูจะกลับมาเอามึงรึไง" กูพูดอย่างหมดความอดทนโดยเลือกใช้คำเจ็บแสบตอกกลับไป  มือกูบีบคางอีกฝ่ายด้วยความหงุดหงิด  นี่คงเป็นครั้งแรกละมั้งที่กูลงไม้ลงมือกับมัน
   "กูเตือนมึงแล้วนะ ถ้าอยากลองของ..ก็ไม่ว่ากัน" กูผลักหน้ามันออก  ทัวร์หน้าเสียไป
   "อึก..พี่เมตร" ทัวร์ร้องพร้อมกับเข้ามากอดกูไปที่กำลังจะจูงรถเข้าบ้าน  กูชะงักค้างไว้อย่างนั้นเพราะกลัวรถล้ม
   "ปล่อย" กูพูดบอกแล้วพยายามเดินต่อ  มันเองก็รู้ดีว่ากูรักรถมอเตอร์ไซด์ยิ่งกว่ารถยนต์ซะอีก
   "กูบอกให้ปล่อย" กูย้ำเสียงดังมากขึ้น  ไอ้โมทเดินออกมาพอดี
   "มีไรกันวะ" มันถาม  เดินหน้าเครียดออกมาเลย
   "เดี๋ยวกูเอารถไปเก็บให้" ไอ้โมทบอกแล้วเดินมาจะจับรถออกไปจากกู
   "ไม่ต้อง" กูพูด
   "ไม่..มึงนั่นแหละไปคุยกันให้รู้เรื่อง" มันว่าแล้วแทรกตัวเองเข้ามาพร้อมกับจูงรถ  กูยืนระงับสติอารมณ์เพราะกูเบื่อเต็มทีกับการที่ต้องมารองรับความรู้สึกของทัวร์ที่มีให้กูไม่จบไม่สิ้น  แม้กูกับมันจะเลิกกันแล้วแต่มันก็ยังคงเป็นอย่างนี้  ทำเหมือนเรายังไม่เลิกกันอย่างนั้น  กูหันกลับไปมองหน้าทัวร์ที่ยืนทำหน้าหมอหงอยอยู่ตรงหน้า  มันร้องไห้อีกแล้ว..ร้องแบบนี้อยู่บ่อยๆ
   "พี่ว่าเราน่าจะคุยกันรู้เรื่องไปแล้วนะ แล้วทัวร์เป็นอะไรของทัวร์..ทำตัวงี่เง่าอยู่ได้" กูถอนหายใจพูด  ร้อนก็ร้อนแม่ง
   "ทัวร์รักพี่เมตรนะ ทำไมพี่เมตรทำกับทัวร์แบบนี้ล่ะ" มันพูดเสียงเครือแล้วเข้ามากอดกู  กูปล่อยให้มันกอดเพราะพอได้ยินคำนี้ทีไร  ถึงแม้กูจะไม่ได้รักมันแต่ก็อดสงสารไม่ได้อยู่ดี  กูให้มันยืนกอดนิ่งๆโดยไม่ได้กอดตอบ  กูไม่แคร์สายตาใครอยู่แล้ว
   "พี่ไม่ได้รักทัวร์ ถึงพี่จะเคยชอบก็เถอะ..แต่เราเลิกกันแล้วนะ ทัวร์ลืมไปแล้วรึไงว่าเราเลิกกันแล้ว" กูย้ำพูด  ย้ำเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง
   "แต่ทัวร์ยังรักพี่เมตรอยู่..อึก ทัวร์ขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เหรอฮะ" มันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน  กูจำใจต้องโอบกอดมันตอบด้วยรู้สึกสงสาร
   "มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอก มึงก็น่าจะรู้ว่าเพราะอะไร" กูบอก  ทัวร์เงียบไป  มันเงยหน้าขึ้นมองกูช้าๆ
   "รับพี่ได้รึไง พี่ก็เป็นของพี่แบบนี้" กูย้ำถึงความจริงในสันดานเลวๆที่กูไม่สามารถหยุดเพื่อทัวร์ได้
   "............" ทัวร์เงียบ  มันส่ายหัวแทนคำตอบ  แน่ละ..ใครจะรับนิสัยเจ้าชู้ไม่เลิกของกูได้  มันเข้ามาซุกหน้าเข้าที่อกกูอีกครั้ง
   "แค่มีอะไรกันก็ได้" มันพูดอู้อี้
   "แค่นั้นก็ไม่ได้" กูพูดเสียงเหนื่อย  สำหรับกู..ถ้าคนไหนที่เรียกว่าคบได้เป็นแฟน  ถ้าไม่หน้ามืดจริงๆกูจะไม่มีทางกลับไปนอนด้วยกันอีก  ถ้าคบกันเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันยังได้อยู่  เพราะแฟนไม่เหมือนคู่นอน  มันจะไม่จบแค่นั้น  มันยังมีเยื่อใยมีสายสัมพันธ์อยู่ ไปๆมาๆจะทำให้อึดอัดทั้งสองฝ่ายอีกด้วย
   "ทัวร์ไม่มีค่าอะไรสำหรับพี่เมตรเลยใช่ไหม.." มันพูด  น้ำตาไหลเป็นทาง  อารมณ์แม่งแปรปรวนสุดๆ  ทัวร์มันบ้าดี..บ้าดีเดือนจนบางครั้งกูถึงกับต้องยอม  ที่จริงถ้ากูมีใจรักมันบ้างบางทีเราอาจจะคบกันได้นานมากกว่านี้ก็ได้
   "ไม่มีสำหรับพี่ แต่ทัวร์ก็ต้องมีค่าสำหรับตัวทัวร์เองนะ" กูบอก  มือลูบแก้มมันเบาๆ
   "แล้ว..ก็ไม่ต้องมายุ่งกับพี่อีกจะได้ไหม พี่มีคนที่ชอบแล้ว"
   "ฮึ..ตลกน่ะพี่เมตร" มันแสยะหัวเราะออกมา
   "น้ำหน้าอย่างพี่เนี้ยนะมีคนที่ชอบ จ้างให้ก็ไม่เชื่อ" มันพูดด้วยสีหน้าไม่เชื่อจริงๆ
   "ไม่สิ..พี่ก็ชอบเค้าไปทั่วนั่นแหละ เดี๋ยวก็เลิก" มันว่า
   "ก็แล้วแต่.." กูบอก
   "แค่นี้ใช่ไหม พี่ง่วง" กูตัดบท
   "เอ๊ะ" ทัวร์อุทานเหมือนอยากจะพูดอะไรออกมาแต่กูไม่ฟัง  กูปิดประตูรั้วแล้วเดินตรงเข้าบ้านเลยทันที
   "เป็นไงบ้างวะ" ไอ้โมทถามอย่างอยากรู้
   "เหมือนเดิม คุยไม่รู้เรื่อง" กูตอบ
   "อืม..ใจเย็นว่ะ น้องมันก็แรงอยู่ กูไม่อยากให้มีเรื่องกันอีก" ไอ้โมทเตือน
   "อืม..กูนอนก่อนนะ" กูปัดแล้วเดินขึ้นห้องนอนเลยทันที  พอถึงห้องก็จัดการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วกองไว้กับพื้นเหมือนเศษขยะ  เดินเข้าไปล้างหน้าล้างตา  ล้านเท้าในห้องน้ำ  ฉี่ให้เรียบร้อยจะได้ไม่ปวดตอนนอน  เมื่อทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันที
   "สุดยอด" กูพึมพำกับตัวเองก่อนหลับตาลง..

- - - - - - - -
   "หัวหลิม" กูยิ้มเรียก  เรียกอย่างนี้เรียกร้องความสนใจจากมันได้ทุกครั้งเพราะมันเกลียด  วันนี้กูมารอสลิ่มที่ร้านตั้งแต่ห้าโมงเย็น  นี่หกโมงแล้วมันเพิ่งมาถึงพร้อมกับไอ้เขต
   "ไอ้ลุง ปากหมานะมึง" สลิ่มจัดชุดแรกให้กู  สดชื่อจริง..โดนด่าแล้ววันนี้
   "หวัดดีครับพี่" ไอ้เขตยิ้มทัก
   "มาทำไมอีกวะ" กูแกล้ง
   "โห..แรง!" มันยิ้มบอก
   "ก็เห็นมาบ่อย" กูบอก
   "กลัวเพื่อนโดนฉุดอ่ะ เลยต้องมาเป็นเพื่อนมัน" ไอ้เขตพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์หยอกกู
   "มึงจะยืนคุยกันอีกนานไหม" สลิ่มว่าขึ้น
   "มึงก็เข้าไปก่อนเด้" ไอ้เขตย้อนว่า
   "เออ ทิ้งกูนะ" สลิ่มหน้างอก่อนเดินจ้ำเท้าเข้าร้านไป
   "มันรู้นะว่าน้องพี่ชอบน้องมันอ่ะ" ไอ้เขตบอก
   "ช่างหัวมันดิ" กูพูดอย่างไม่แคร์
   "เหรอครับ" ไอ้เขตเล่นหน้าเล่นตา
   "แล้วจะเข้าไปได้ยังพี่ ยืนจนขาหนีบค้างแระ" มันพูดได้เว่อร์มาก  กูเอื้อมมือไปตีดหัวมันหนึ่งทีอย่างขำๆกับคำเปรียบ
   "เอาไร" กูถามไอ้เขต
   "โค้กครับ" มันตอบ  กูเลยเดินไปหยิบโค้กมาให้มันหนึ่งกระป๋องแล้วนั่งลงข้างมัน  ไอ้เขตหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา
   "ดูไรวะ" กูทัก
   "อ้ะ..สิ่งที่ควรรู้" ไอ้เขตตอบ  มันไม่พูดเปล่ากลับยื่นโทรศัพท์มือถือของมันมาให้กูด้วย  กูรับมาอย่างงงๆ
   "อย่าเพิ่งๆ..เพิ่มเสียงนิดนึง" มันพูดแล้วหยิบหูฟังออกมาเสียบให้กูเสร็จสรรพ  มันนำมาเสียบหูกูให้กูด้วยเสร็จแล้วมันก็กดเล่นวิดีโอ
   "อะไรวะคริปปิ้งหลิ่มเตะ" กูงงกว่าเดิมเมื่อเห็นชื่อวิดีโอ
   "อธิบายหลังดูเสร็จครับผม" มันตอบอย่างเจ้าเล่ห์
   "เออ" กูส่ายหัวและตัดใจไม่ถามอีก  กูหันมาตั้งใจดู  ภาพเริ่มปรากฏให้เห็น    เสียงเด็กนักเรียนโหวกเหวกโวยวายไปมาฟังไม่ได้ศัพท์  กูสังเกตเห็นเสื้อนักเรียนจากสองฝั่งของพื้นที่กว้างๆซึ่งคงจะเป็นลานอะไรสักอย่าง  เห็นเหตุการณ์อย่างนี้กูชักเริ่มแน่ใจว่าพวกมันมีเรื่องกันแน่เพราะของมันเคยๆ
   "อย่ารุมนะมึง" เสียงหนึ่งพูดขึ้น
   "ไอ้เชี้ยดำบังกล้องกู" คนถือกล้องพูดและกูค่อนข้างมั่นใจว่านี่คือเสียงของไอ้เขต  กูเห็นมีเด็กนักเรียนมัธยมปลายสองคนเดินไปยืนอยู่กลางลานกว้างนั่นโดยมีคนนับสิบนับร้อยยืนอยู่ข้างๆทั้งสองฝั่ง  และภาพที่เห็นเด่นชัดของหนึ่งในสองคนที่ยืนอยู่ตรงลานกว้างคือ.."สลิ่ม"  ไม่ทันให้กูตกใจดี  ภาพที่เห็นหลังจากนั้นคือมันปล่อยหมัดแลกกันไม่ยั้ง
   "เฮ้ยๆ" กูร้องแล้วเอนตัวไปอีกทางอย่างกับลุ้นช่วยคนในวิดีโอ  เพราะภาพที่เห็นคือสลิ่มเบี่ยงตัวหลบตีนจากอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว  และดูเหมือนมันจะมีชั้นเชิงของการต่อสู้  มันสับขาหลอกเตะกลับจนอีกฝั่งหนึ่งไม่สามารถหลบทันได้  ล่อเข้าที่ชายโครงของไอ้คนนั้นเต็มๆจนมันล้มตัวงอไป  กูเห็นแล้วจุกแทนเพราะก็เคยโดนแบบนี้มาเหมือนกัน  หลังจากนั้นสลิ่มก็เข้าไปซ้ำอย่างไม่รีรอหรือปราณี  มันลากคอเสื้อของอีกฝ่ายหลังจากที่ต่อยจนเลือดกลบหนำใจแล้ว  พอลากคอเสื้อขึ้นมาได้มันก็ปล่อยหมัดลงอีกครั้งอย่างแรงจนเสียงเชียร์จากฝั่งของเพื่อนมันดังขึ้นด้วยความสะใจ  พอสลิ่มหยุดมือเท่านั้นแหละกูจึงสังเกตเห็นได้ว่าคนที่มันยำอยู่นั้นแน่นิ่งไปแล้ว
   "เฮ้ย ไอ้หลิ่ม!" เสียงหนึ่งตะโกนทักอย่างตกใจ
   "เฮ้ย ไอ้เหี้ยเอ๊ย" เสียงไอ้เขตที่อยู่ในกล้องสบถ  หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็สั่น  เสียงตะโกนร้องดังและความวุ่นวายเกิดขึ้นจนจับภาพไม่ได้  จากที่เห็นคือพวกมันคงจะมีการรุมตีนกันเกิดขึ้นและกล้องก็ดับไป
   "เจ๋งป่ะ เพื่อนผมอ่ะ" ไอ้เขตยักคิ้วยิ้มกวน  กูถอดหูฟังออก
   "เมื่อไหร่วะ" กูถามหน้าเครียด  ปกติเด็กที่คบมาทั้งหมดก็จะมีทัวร์ท่าตบเก่งแรงสุด  แต่ก็ไม่มีใครแรงและแมนเท่าสลิ่มมาก่อน
   "ก็พี่ไม่เชื่อไง เลยเอาหลักฐานมายืนยันให้ดู" ไอ้เขตพูดคนละเรื่อง
   "ยังมีอีกเยอะนะ หลายคดี.." มันหัวเราะ
   "กูไม่เชื่อเรื่องอะไรวะ" กูถามอย่างงงๆ
   "ก็..เรื่องที่ไอ้หลิ่มมันกระทืบคนที่มาจีบน้องมันไง" ไอ้เขตยิ้มตอบ
   "เฮ้ย จริงดิ!" กูอุทานตาโตเพราะไม่คิดว่าที่ตีกันเหตุผลเพราะสิ่งนี้
   "เว่อร์ไปไหมวะ แค่จีบเองนะเว้ย" กูโวยและเป็นห่วงน้องชายตัวเองขึ้นมาตงิด
   "เปล่าหรอก..ก็ พอดีว่าไอ้นั่นมันเจ้าชู้ด้วยแหละ แล้วเสือกมาหม้อน้องสลิ่มมัน..ดีนะที่น้องมันอยู่โรงเรียนหญิงล้วน ถ้าอยู่โรงเรียนเดียวกับพวกผมนะ ผมว่า..วันๆคงเข้าแต่ห้องปกครอง ไม่ต้องลงต้องเรียนมันละ" มันบ่น
   "จะหวงอะไรขนาดนั้นวะ" กูยิ้มแหย
   "น้องมันน่ารักนี่หว่า..แถมเลี้ยงมาอย่างดีด้วย มันก็ต้องมีหวงบ้างเป็นธรรมดา ขนาดผมเอง..มันยังไม่ค่อยให้เข้าใกล้เลยเหอะ"
   "แล้วนี่..ไอ้เหี้ยมิ้วค์จะได้แดกไหมเนี้ย" กูบ่น
   "ยากส์!" ไอ้เขตเล่นเสียงจนหน้าหมันไส้
   "โม้ไรอยู่ไอ้เขต" สลิ่มเดินมา
   "เปล่าค้าบ" ไอ้เขตยิ้ม
   "คืนนี้กูไม่ไปนอนหอมึงแล้วนะ กูจะกลับหอ" มันพูด
   "งั้นกูไปส่ง" กูรีบพูดขึ้นทันที  สลิ่มหันมามองหน้ากูด้วยหางตาก่อนที่จะหันไปมองไอ้เขต
   "ไมวะ.." ไอ้เขตถาม
   "แม่กูให้กลับไปนอนหอ บ่นอีกละ..บอกว่าคืนนี้จะโทรเข้าหอ" มันพูดด้วยสีหน้าเบื่อๆ
   "เออ..ก็ได้" ไอ้เขตพยักหน้ารับ
   "งั้นกูกลับก่อนดีกว่าว่ะ กลับดึกๆคนเดียว..กูกลัว" ไอ้เขตพูดพร้อมกอดอกตัวเองทำตัวสั่นๆ  สลิ่มมองเพื่อนตัวเองเอือมๆ
   "ไปน้า..จุ๊บๆ" ไอ้เขตเดินเข้าไปหาสลิ่มพร้อมกับทำปากยื่นเข้าไปหา
   "เฮ้ยๆ" กูรีบลุกขึ้นปราม  ไอ้เขตหัวเราะ
   "โห เพื่อนผมนะ" มันพูดแล้วกอดไหล่สลิ่มเข้าไป
   "ไม่ได้โว้ย" กูเอื้อมมือผลักมันออกเบาๆ
   "งั้นกูไปดีกว่า แวะบ้านไอ้เส้นก่อน" ไอ้เขตพูด
   "เออ..เอาหนังสือเพลงกลับมาให้กูด้วยนะ ไอ้เหี้ยนี่เอาไปดองไม่เคยเอามาคืน" สลิ่มบ่น
   "เออ ไปละ" ไอ้เขตโบกมือลา
   "หวัดดีพี่" มันหันมายกมือไหว้กูยิ้มๆแล้วเดินไป
   "งั้นวันนี้กูไปส่งมึงนะ" กูยิ้มพูดอย่างดีใจ
   "ถ้าไม่ให้กูไปส่ง กูจะโทรหามึงทั้งคืนเลย..เอาดิ" กูดักก่อน
   "คิดก่อนนะสมองอ่ะ มือถือเปิดได้มันก็ต้องปิดได้" มันว่า
   "เออ..งั้น กูก็จะขับรถตามมึงไปถึงหอเลย" กูพูด  แม่ง..เกือบคิดย้อนไม่ทัน
   "กูจะบอกยามที่หอกูว่ามึงเป็นโรคจิตคอยตามกู" มันพูดอีก
   "กูยอมอ้ะ" กูยิ้ม..เขินเองทำไมเนี้ย
   "น้า..นะครับ เมื่อวานมึงก็ไม่ให้กูไปรับมาส่ง วันนี้กูขอไปส่งนะ" กูทำหน้าและน้ำเสียงอ้อนวอน
   "นะ.." กูย้ำอีก  ทำหน้าอ้อนและน้ำเสียงนอบน้อมเข้าไว้  สลิ่มมองหน้ากูแบบเหล่ๆไปมาเหมือนไม่เชื่อในคำพูดกูอย่างนั้น
   "กูจะส่งให้ถึงที่เลย ปลอดภัย..หายห่วง" กูยกนิ้วขึ้นทำท่าสาบาน
   "แค่กูตัดสินใจไปกับมึง กูก็เปลี่ยวไปครึ่งตัวละ" มันว่าเสียงแข็ง  กูยิ้มออกมา
   "ฮึ..รู้ด้วยว่ากูคิดไร" กูแซว
   "เดี๋ยวมึงจะโดน" มันคาดโทษ
   "ตกลงให้ไปส่งไหม" กูย้ำถามแล้วเดินไปดักตรงหน้ามันไว้ก่อนเพื่อรอคำตอบ
   "นะ..ขอร้อง กูอยากไปส่งจริงๆ" กูบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
   "อยากไปส่ง..หรืออยากรู้ที่อยู่หอกู" มันพูดอย่างรู้ทาง
   "ก็ทั้งสองอย่าง" กูยิ้มอย่างจริงใจ
   "นะครับ.." กูพูด
   "............." สลิ่มเงียบไปอย่างใช้ความคิด
   "อืม.." มันพยักหน้าตอบส่งๆ
   "เยส!" กูกำมือทำท่าอย่างคนชนะ
   "มึงรับปากแล้วนะ" กูย้ำอีกครั้งก่อนสลิ่มจะเดินไป
   "กูได้ไปส่งมันล้วววววววววว วู้~" กูตะโกนเสียงดังลั่นร้าน

   เคร้ง!  ...กูชะงักด้วยความตกใจเสียงนั่น
   "ผมขอนะพี่" สลิ่มพูดบอกไอ้โมท  กูมองงงๆว่ามันหยิบขวดเบียร์ติดมือมาด้วยทำไม
   "เอาไปดิ..แต่ เอาไปทำไมวะ" ไอ้โมทถาม
   "ป้องกันตัว" มันพูดหันมามองหน้ากู  ไอ้โมทหัวเราะ
   "สองขวดเลยดีไหม" ไอ้โมทบอก
   "Kเหอะ กูไม่ได้คิดอะไรเลยนะ..บริสุทธิ์ใจนะเว้ย" กูรีบบอก
   "อย่าไปเชื่อมัน" ไอ้โมทเป่าหู  จากที่ดูไม่ดีอยู่แล้วกูเลยดูเหี้ยเข้าไปใหญ่  สลิ่มเดินนำขวดเบียร์ขวดนั้นไปวางบนเคาร์เตอร์แล้วหันมาชี้หน้ากู
   "ห้ามยุ่งนะมึง" มันสั่ง
   "เออ" กูกระแทกเสียงใส่
   "กร๊าก" ไอ้โมทขำออกมา  แม่ง..ไอ้เชี้ย  รู้ทางกูกันจริงนะพวกมึง  กูออกจะใสๆนี่รวมหัวกันใส่ร้ายกูทั้งพี่ทั้งน้อง  แม่งๆ..งอน

..........>>>><<<<...........

[เบบี้]

ชื่อตอน ประสาทพอๆกับคนเขียน เหอะๆ

[loveorlike]

วิ่งมาปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


 

++++++++++++++++++++++
แมร่งแอร๋ยเอาแล้วไง น้องสลิ่มเราโหด ได้ใจไปแล้ว
ฮ่าๆๆ ไอ่เขตแกตั้งใจเอามาโชว์ หรือว่ามาขู่ไอ่พี่เมตรกันแน่
555...ดูจะได้กินยากทั้งพี่ทั้งน้องนะงานนี้

แต่ว่าได้ไปส่งบ้านแล้วโว้ยยยย....การพัฒนาเต่าเรียกพี่มากความสัมพันธ์
ได้กันให้มันเร็วดิ ...กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ่พี่เมตรอ้อนได้ใจอ่อนนำไอ่สลิ่มมันอีกอะ มาส่งเขากลับบ้านนี้มา

แฝงตัวไปอยู่ในรถรอส่องสองคนนี้บนรถต่อดีก่าา...


 :z2:ได้อ่านแล้วคึก...ต่อตอนหน้าให้ไวดิไอ้คุณน้อง

[panang]

จิ้ม จิ้ม

[Poes]

พี่เมตรอะ งานนี้หินมากเลย เมื่อไหร่จะปล้ำน้องหลิ่มซะที 

[@BUA@]

น้องหลิ่มถึงขั้นพกอาวุธเลยวุ้ย
แปลว่าพี่เมตรมันคงน่าไว้ใจมาก
 

[DexTunG]

แวะมาทักทายครับ

น้องสลิ่ม นี้โหดเอาเรื่องเลยนะ

แล้วพี่เมตร จะตื้อสำเร็จหรือป่าวนะ

[doomare]

หัวหลิ่มโหดจริงๆ

[เบบี้]

พี่เมตรอะ งานนี้หินมากเลย เมื่อไหร่จะปล้ำน้องหลิ่มซะที 

ป้านี่ก็จะให้เมาะตะมะกันท่าเดียว กร๊าก ไปจิ้นกันเอาเว้ย

[Little Devil]

นายเอกโหดขนาดนี้
แล้วพระเอกจะรอดมั๊ยเนี่ย
สงสารคู่โน้นแทน
สงสัยอีกนานกว่าจะจีบน้ององุ่นได้

[annestrong]

ไม่มีใครยอมใครเลยสองคนนี้ รู้ทันกันไปหมด แต่น่ารักดีอ่ะ ชอบๆ

เอาใจช่วยน้องมิ้วค์ด้วยนะ ขอให้รอดจากหน้าแข้งพี่หัวหลิมนะไอ่น้อง

[mantdash]

และแล้วคุณพี่เมตรก็ได้น้องตัวเองเป็นพรรคพวกอีกคนละ

สงสัยครอบครัวนี้จะควบสอง 

[ToeyTato]

  ตอนแรกอ่านชื่อตอนแล้วแบบ คือไรว่ะเนี้ยย กร๊ากกก
แต่แบบ หลิ่มโหดดดมากกกอ่่ะ ว่าแต่เมตรแกจะเอาอยู่มั้ยว่ะเนี้ย
คงต้องมีเลือดตกยางออกแน่งานนี้กว่าจะได้มาทำ เ-ีย  

+1ให้เบบี้คนสวย อิอิ

[yayu]

พี่เมตรรุกหนัก น้องสลิ่มก็โหดได้ใจ

แต่ชอบเค้าแล้วก็ต้องสู้อ่ะนะ พี่เมตร 

[prawy]