หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[เบบี้]

   ตอนที่ 13  หอ..



   "ฟังเพลง..สุดท้ายกันครับ" สลิ่มพูดสั้นๆแค่นั้น  บางทีก็สั้นไปนะ..สาด

   ~ ~

   ~ ~
   "พี่เมตร ไอ้บาสเรียกให้ไปหาหน่อย" ไอ้แก้วเดิมมาตามกูที่กำลังนั่งเพ้อมองสลิ่มอยู่บนเวที  กูหันไปมองพวกเด็กมัธยมปลายที่กำลังกวักมือเรียกกูกัน  กูยิ้มเดินไปหา
   "หวัดดีเฮีย แหม..มองตาเยิ้มซะขนาดนั้น ไม่แดกเข้าไปเลยล่ะ" ไอ้บาสปากหมาแซวกูอย่างสนิทสนมทันที  พวกกูสนิทกันมาก  ปากไอ้บาสก็พอๆกับปากกูเลยเข้ากันได้อย่างดี
   "เหี้ยพวกนี้ มึงมีไรกันเนี้ย" กูบ่นแล้วนั่งลง  มันยื่นแก้วเหล้ามาให้กู  พวกมันรู้ดีว่ากูชอบผู้ชาย  หนึ่งในเพื่อนของมันที่เคยพามาที่ร้าน  กูจำได้ว่าออกแมนๆหน่อยก็โดนกูกินไปแล้วเรียบร้อยหลังจากนั้นน้องแกก็ไม่มากับพวกไอ้บาสอีก  คุยกันไปคุยกันมารู้ตัวอีกทีนักร้องก็เริ่มเก็บของบนเวทีแล้ว  กูมองหาสลิ่มด้วยความตกใจเพราะไม่เห็นมันอยู่แถวนั้น  กลัวมันจะหนีกลับบ้านไปก่อน..กูขอตัวลุกเดินออกมาก่อน
   "สลิ่มไปไหน" กูเดินไปถามเพื่อนกูที่อยู่บนเวที
   "จะไปรู้มันรึไม่ มึงเฝ้ามันอยู่มึงยังไม่รู้เลย แล้วพวกกูไม่เฝ้าพวกกูจะรู้ไหม" ไอ้ใหม่ย้อนซะยาว  ไอ้โปรหัวเราะชอบใจที่ไอ้ใหม่ประชดกูได้อย่างโดนใจมัน  กูเดินไปหามันที่ห้องพักนักดนตรีก็ไม่เจอมัน  เดินเข้าไปที่หลังร้านก็ไม่เจอ
   "ไม่นะเว้ย กูจะไปส่งมันทีหออ่ะ" กูโวยวายในใจ  เดินหาไปทั่วอย่างกระวนกระวาย  กูเดินหาให้ทั่วไปหมดทั้งหลังร้าน  ทั้งเคาร์เตอร์  ขวดเบียร์ที่มันนำขู่กูก็ยังอยู่บนเคาร์เตอร์อยู่เลยด้วย  กูเดินออกมาหน้าร้านเพราะเป็นที่สุดท้ายที่กูยังไม่ได้หา
   "ไปไหนมาอ่ะ" กูถามทันทีที่เห็นสลิ่มเดินมา
   "ซื้อไอติม" มันตอบหน้าตาย  ในมือถือไอศกรีมพร้อมกับถุงเซเว่นอยู่ด้วย
   "เป็นเชี้ยไร" มันขมวดคิ้วถาม
   "เออเปล่า.." กูตอบแก้เก้อ  สลิ่มเดินเข้าร้านไป  กูเดินตามก้นมันแจจนมันเดินไปที่ห้องพักนักดนตรี 
   "มึงจะตามกูทำไม" มันบ่น
   "ก็รอไปส่งมึงไง" กูตอบ  อยากจะบอกไปว่า..กูกลัวมึงหนี  ก็ยังไงอยู่
   "อ้ะ.." มันยื่นกระเป๋าเป้ของมันมาให้กู  กูรับมางงๆแต่ก็อดดีใจไม่ได้
   "ถือไป" มันสั่งแล้วเดินนำกูออกนอกร้านไปเลย  แม่ง..ทำอย่างกับกูเป็นเบ้มันงั้นอ่ะ  แต่กูก็ถือนะ  ของๆมันให้กูถือกูก็มีความสุขละ  สลิ่มเดินไปร่ำลาพวกเพื่อนกูก่อนจะกลับ
   "อ่าว..ไม่เอาขวดไปเหรอ" กูนึกขึ้นได้จึงแซวออกไป
   "ไม่ล่ะ..กูมีปืน" มันตอบนิ่งๆ  กูเงียบ..กำลังคิดว่ามันพูดจริงพูดเล่นวะ
   "กลัวอ่ะดิ" มันยิ้ม
   "............." กูเงียบ  ยืนยิ้มมองหน้ามันเพราะนี่คงเป็นครั้งแรกรึเปล่าที่มันยิ้มให้กูกว้างขนาดนี้
   "ไรของมึง" มันหุบยิ้มลง
   "เปล่า" กูตอบ
   "คันไหน" มันถาม
   "คันนี้" กูชี้ไปที่รถเวสป้าคันโปรดของกู
   "เอามานี่" มันดึงกระเป๋าของมันกลับไป  เหี้ย..อารมณ์มึงเข้าๆออกๆไปนะ
   "จะขับไม่ใช่ไง หรือมึงจะคาบไปขับไปด้วย" มันพูดยักคิ้วกวน
   "กูไม่ใช่แมว" กูย้อน  ไอ้สาด..กวนส้นตีนฉิบหาย  กูเอาขาตั้งมอเตอร์ไซด์ลงแล้วสตาร์ทรถ
   "อ้ะ.." กูยื่นหมวกกันน็อกให้  มันรับไปใส่
   "น่ารักดี" กูยิ้มมอง  มันใส่หมวกกันน็อกแล้วเหมาะอย่างที่กูคิดไว้จริงๆด้วย  มันนิ่งไป
   "หมวกน่ะ..น่ารักดี" กูพูด  มันขึ้นนั่ง
   "เลี้ยวซ้ายแล้วยูเทิร์นไปเส้น........เดี๋ยวบอกทางอีกที" มันบอก
   "ครับผม" กูตอบรับแล้วขับไปตามที่อนาคตภรรยาสั่ง
   "เลี้ยวแยกหน้า" มันสั่ง  กูงงเพราะมันมีสองแยกแล้วทางข้างหน้าคือไฟแดง  กูเลยชะลอทำท่าจะเลี้ยว
   "เชี้ย..แยกหน้านู้น สี่แยกน่ะ" มันด่าพร้อมกับนำมือมาผลักหัวกูด้วย
   "แล้วกูจะรู้ไหมล่ะ ห่า..พูดไม่เคลียร์" กูว่ากลับ
   "กูไม่ผิด" มันบอก  กูเลยต้องขับตรงไปถึงสี่แยกแล้วเลี้ยวตามที่มันบอก  ระหว่างทางที่ขับไปกูจะชวนมันคุยตลอดแต่มันไม่ค่อยตอบ  กูเลยเปลี่ยนแนวมากวนตีนมันแทน  ที่นี้ล่ะ..เถียงกันไม่หยุดกันเลยทีเดียว
   "ซ้ายข้างหน้า" มันพูด
   "ขวา"
   "ขวานี่" มันกระแทกเสียงอีก  กูเลยต้องเลี้ยวไปขำไป
   "จอดนี่แหละ" มันบอก  กูชะลอรถจอดทันที  พอกูจอดเสร็จก็มองสำรวจไปบนตึกสูง  ตึกสีขาวดูดี  ดูเหมือนจะเป็นหอพักสำหรับนักศึกษามากกว่านักเรียน
   "หอหญิงหรือหอชายอ่ะ" กูกวน
   "หอรวยสิไอ้ห่า" มันว่า  กูหัวเราะ
   "แล้วมึงจะลงทำไม" มันถามกูทันทีเมื่อกูลงมาตั้งขาตั้ง
   "ขึ้นไปส่งไง" กูบอกหน้าด้านๆ
   "ไม่ต้อง หอกู..กูขึ้นเองได้"
   "แต่กูอยากขึ้นอ่ะ" กูย้ำบอก
   "เดี๋ยวกูไปบอกน้ายามให้" มันพูดแล้วทำท่าจะเดินไปบอกจริงๆ  บอกอะไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆท่าจะไม่ใช่เรื่องดีแน่
   "เฮ้ย" กูจับแขนมันไว้  มันหางตามามอง
   "ไหนๆก็มาส่งแล้ว ไม่คิดจะชวนกูขึ้นไปกินน้ำบ้างเลยรึไง" กูตัดพ้อ  คงคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกละคร
   "จำเป็นเหรอ ที่ให้มาส่งนี่ก็ดีนักหนาแล้วนะ" มันพูด  ง่ะ..เอาความจริงมาตอกย้ำกูอีก
   "งั้นอยู่คุยกันต่อก่อนดิ" กูบอก
   "เหนื่อย ง่วง..อยากนอน" มันพูดบอกด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอย่างที่ว่า
   "กูยังไม่ง่วงนี่" กูบอก
   "น่ารำคาญ" มันว่าอย่างหงุดหงิดแล้วทำท่าจะเดินไป
   "สลิ่ม" กูเรียกไว้
   "ไร.."
   "กู เอ่อ..โทรหาอีกได้ไหม" กูถามออกไปอย่างตะกุกตะกัก  กูอยากโทรหามันแต่กูกลัวมันรำคาญกูนี่หว่า  สลิ่มเงียบยืนมองหน้ากู 
   "ไม่" มันตอบ
   "อ่าว.." กูอุทานแต่รีบก้าวเท้าไปดักหน้ามันไว้  น้ายามที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าก็มองประมาณว่ากลัวกูสองคนจะมีปัญหากัน
   "เดี๋ยวสิ กูอยากโทรอ่ะ..นะ" กูบอกก่อน  ถ้าวันนี้ไม่ได้ความคงจะนอนไม่หลับ
   "แล้วมึงจะขอทำไม ในเมื่อมึงเองก็ไม่ฟังกูอ่ะ" มันย้อน
   "ก็กูอยากให้มึงรับรู้ไว้" กูบอก
   "กูโทรนะ.." กูบอกอีกครั้ง
   "อยากทำเหี้ยไรก็ทำเหอะ มันอยู่ที่กูจะรับหรือไม่รับก็แค่นั้นแหละ" มันบอก
   "ถ้ามึงไม่รับ กูคงนอนไม่หลับแน่อ่ะ" กูทำเสียงหงอย
   "เรื่องของมึง" มันย้อน
   "รับเหอะ" กูตะโกนพูดขึ้นเพราะสลิ่มเดินหนีกูไปแล้ว
   "ฝันดีนะ" กูตะโกนบอกอีกครั้งอย่างไม่อายใคร  พอมันหายเข้าไปในตัวตึกแล้วกูจึงกลับมาขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์แล้วขับกลับบ้านทันที
   "อ่าว พี่เมตร" ไอ้มิ้วค์เดินลงมาจากบ้าน
   "รีบไรของพี่อ่ะ" มันทัก
   "เออ" กูตอบได้แค่นั้นเพราะกูไม่มีเวลา  กูเห็นสลิ่มบอกว่าง่วงและเหนื่อย  กูจะรีบไปโทรหามันก่อนที่มันจะเข้านอน  พอถึงห้องนอนกูปุ๊บ  กูก็ถอดเสื้อกับกางเกงยีนออกพร้อมกับพุ่งดิ่งลงบนเตียงแล้วกดโทรศัพท์โทรออกทันที

   ตู๊ด  ๆ  ๆ ๆ ...กูรอสายอยู่สักพักแต่สลิ่มก็ยังไม่ยอมรับสาย  กูจึงกดโทรใหม่อีกรอบ
   ตู๊ด  ๆ  ๆ ๆ
   "โหล" ปลายสายกดรับในที่สุด  หัวใจกูพองโตอย่างน่าประหลาด
   "ทำไรอยู่.." เป็นคำถามที่ดูโง่มาก  แต่กูเชื่อว่าคนที่กำลังจีบใครอยู่..คงไม่พ้นคำถามนี้
   "อาบน้ำเพิ่งเสร็จ" มันตอบเสียงเรียบ  ไม่มีความหงุดหงิดอย่างเคยให้ได้ยิน
   "จริงดิ" กูพูดออกไป  ลืมคิดว่าควรกักเก็บความหื่นไว้ให้มิดชิด  ทำเอาสลิ่มเงียบไปเลย
   "กูล้อเล่น" กูแก้ตัว
   "แล้วมึงจะรีบโทรมาทำห่าไร เพิ่งกลับไม่ใช่รึไง" มันว่ากูนิดๆ
   "ก็กูคิดถึงมึง" กูตอบไปยิ้มไป  แม่ง..จำไม่ได้ว่าเคยมีอาการพูดโทรศัพท์แล้วเขินมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต
   "............" สลิ่มเงียบอีกครั้ง  กูยิ้ม  บิดตัวไปมาบนเตียง..ฉิบหาย รู้สึกตัวเองเหมือนสาวมัธยมต้นกำลังมีความรักอย่างไงอย่างงั้น
   "พรุ่งนี้ เอ่อ..กูไปรับมึงไปโรงเรียนได้ไหม" กูถาม  ถึงเช้ามากกูก็จะตื่นเพราะกูอยากเจอหน้ามัน  สลิ่มเงียบอีกแล้ว  แม่ง..เงียบบ่อยเกินไอ้ห่านี่
   "กูไปกับไอ้เขต" มันพูด
   "ก็เดี๋ยวกูไปรับไง..เดี๋ยวกูโทรบอกไอ้เขตให้" กูบอก
   "กูไปเองได้" มันว่า
   "แต่กูอยากไปส่ง.." กูพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง
   "พูดไม่รู้เรื่องว่ะ" มันว่าแกมบ่น
   "หงุดหงิดมากแก่เร็วนะมึง" กูบอก
   "ก็เพราะมึงนั่นแหละ อีกอย่าง..หน้ากูเด็ก ไม่แก่ง่ายเหมือนหน้ามึงหรอก" มันว่าซะตรง  ก็คงจริงของมันละมัง
   "งั้นพรุ่งนี้มึงกลับหอหรือกลับบ้านอ่ะ" กูเปลี่ยนเรื่องพราะวันพรุ่งก็วันศุกร์แล้ว
   "หอ.." มันตอบ  กูได้ยินเสียงรอบตัวมันดังกุกกักเหมือนทำอะไรอยู่สักอย่าง
   "งั้นกูไปรับที่โรงเรียนได้ไหม"
   "ไม่ได้" มันตอบแทบจะทันที
   "โห..ไรวะ นู่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้" กูบ่นนิดหน่อย
   "มึงอยากไปทำไรก็เรื่องของมึงสิ" มันว่า
   "งั้นกูไปรับนะตอนเช้า แล้วเดี๋ยวตอนเย็นกูไปรับที่โรงเรียน" กูจัดการเองเสร็จ
   "กูหมายถึง มึงอยากไปทำเหี้ยอะไรที่มันเกี่ยวกับชีวิตมึงก็เรื่องของมึง ไม่ใช่เรื่องของกู" มันย้อนว่าด้วยน้ำเสียงยานคางเหมือนคนกำลังระงับอารมณ์อย่างนั้น
   "หึ..อ่าวเหรอ" กูอดหัวเราะไม่ได้
   "วางแระนะ" กูบอก
   "เฮ้ย เดี๋ยวดิ" กูรีบท้วง
   "กูจะทำการบ้าง แม่งนิ" มันบ่น
   "งั้นก็เปิดไว้งี้แหละ กูจะฟังมึงทำการบ้าน" กูบอก  สลิ่มเงียบลงทันใด
   "ก็กูยังไม่อยากวางนี่หว่า" กูว่าเสียงอ่อย  นอยแดกเลยไง  สลิ่มไม่ได้ว่าอะไร
   "งั้นให้กูไปรับที่โรงเรียนนะ..นะครับ" กูขอ
   "ถ้ามึงอนุญาต กูจะวางเลย..ไม่กวนมึงแล้ว" กูยื่นข้อเสนอ
   "ไม่เห็นจำเป็น กูเป็นฝ่ายวางเองก็ได้" มันพูดเร็วมากจนกูเกือบตั้งตัวไม่ติด
   "เฮ้ย อย่าวางนะ" กูท้วงห้ามทันที
   "นะๆ..ขอกูไปรับ นะ" กูทำเสียงอ้อนใส่
   "นะ..ให้กูไปรับเหอะ กูอยากไปรับจริงๆนะ" กูบอก  นี่กูไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากูอ้อนวอนใครมากขนาดนี้  ตอนที่จีบใครที่ยากๆดีไม่ดีกูขอด้วยน้ำเสียงแบบนี้แค่สองสามประโยคทุกคนก็อนุญาตกันแทบจะทันทีแล้ว  บางคนเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอให้กูไปหาเสียด้วยซ้ำ
   "อืม" มันตอบในลำคอ
   "ครับ" กูรับคำ  ปากยิ้มกว้างแทบฉีกแล้ว
   "วางนะ" มันพูดด้วยน้ำเสียงเบามาก
   "ครับ ฝันดีนะ" กูบอกไปยิ้มเขินไป
   "เออ" มันกระแทกน้ำเสียงเล็กน้อยแล้ววางสายไปก่อน  กูมองหน้าจอโทรศัพท์ได้นิดเดียวก็ต้องซุกหน้าลงบนเตียงอย่างรู้สึกมีความสุข  สาด..แม่งเขินฉิบหายแบบนี้มีที่ไหน 

   ก๊อก  ๆ  ๆ..
   "พี่เมตร..อ่าว เป็นไรอ่ะ" ไอ้มิ้วค์ที่เคาะประตูเสร็จก็ถือวิสาสะเปิดเข้ามาเลยพูดทัก
   "แหมะ วันหลังไม่ต้องเคาะนะ" กูกัดมัน  ไอ้มิ้วค์มองหน้ากูอย่างจับผิด
   "เอ่อ..เปล่า" กูตอบแล้วรีบขึ้นนั่งเก็บอาการเขินเมื่อกี้ของตัวเองไว้
   "มีไรวะ" กูถาม
   "ขอยมหนังสือบริหารหน่อยดิ มีงานต้องทำอะ..แล้วมันต้องใช้ข้อมลจากของพี่เสริมนิดหน่อย" มันบอก
   "เออ..เอาไปดิ อยู่บนชั้นอ่ะ เลือกเอา" กูบอก
   "หื้ม..นี่เค้าเรียกว่าชั้นเหรอ" มันเหน็บแนมพร้อมกับทำหน้ารับไม่ได้กับชั้นวางหนังสือของกูที่กองพะเนินมั่วไปหมดทั้งหนังสือเรียน  หนังสือการ์ตูน  แผ่นซีดีโป๊ 
   "แล้วยิ้มบ้าอะไร" มันถามไปก็เดินไปเลือกหนังสือด้วย
   "ห๊ะ" กูได้สติหันไปมองมัน  นี่กูยังไม่หยุดยิ้มอีกเหรอวะเนี้ย
   "อ้อ..เปล่า เออ..กูอาบน้ำก่อนนะ" กูปัดแล้วลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป  พอนึกอะไรได้ว่าพรุ่งนี้จะไปรับสลิ่มที่โรงเรียนก็ต้องเดินออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง
   "พรุ่งนี้กูไปรับมึงที่โรงเรียนไม่ได้แล้วนะ" กูบอก
   "ไมอ่ะ" มันถาม
   "กูจะไปรับอนาคตเมียกูอ่ะดิ" กูยิ้มยักคิ้วบอกมัน  ไอ้มิ้วค์อ้าปากค้างเล็กน้อย
   "ถุยเหอะ เค้ายอมรับพี่แล้วไง" มันว่า
   "อนาคตโว้ย" กูตะโกน
   "รีบๆจีบหน่อยแล้วกัน พี่คิดว่ามีพี่จีบพี่สลิ่มอยู่แค่คนเดียวรึไง" มันพูดตาเหลือบมองหนังสือของกูด้วย
   "ทั้งตุ๊ด ทั้งเกย์..ทั้งผู้หญิง แค่นี้ก็แทบจะรุมทึ้งพี่แกตายอยู่แล้ว พี่เค้าดังจะตาย..ไม่รู้เรื่อง" มันพูดแกมบ่นกูด้วย  กูได้สตินึกอีกทีก็จริงอย่างที่ไอ้มิ้วค์ว่านั่นละ
   "กูรู้แล้ว แต่..มันมากขนาดนั้นเลยเหรอวะ" กูพูดอย่างรู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงเพราะกูเองก็เป็นเด็กมหาวิทยาลัยแล้ว  ไม่ได้รู้เรื่องเด็กมัธยมต้นมัธยมปลายว่ามันเป็นยังไงกันไปบ้าง  ตอนเราเรียนอยู่อายุเท่านั้นเราจะรู้การเคลื่อนไหวของโรงเรียนตัวเองและโรงเรียนอื่นไปในคราวเดียวกัน  แต่เวลามาอยู่มหาวิทยาลัย  เรื่องเด็กๆเราก็ไม่ได้ไปสนอีก  แถมยังไม่ค่อยรู้นอกในด้วยว่าเป็นมายังไง
   "มัน..ดูเงียบๆ เข้าถึงยากจะตาย" กูพูดเพราะคิดว่าคนอื่นก็คงจีบสลิ่มยากเหมือนที่กูกำลังเป็นอยู่
   "แล้วพี่รู้รึไงว่าเวลาที่พี่สลิ่มอยู่ในโรงเรียน กับเวลาอยู่กับคนที่คลั่งไคล้พี่เค้าน่ะ..พี่เค้าแสดงออกยังไง" มันพูด
   "เอ่อ..ก็" กูอ้ำอึ้ง  เพราะกูไม่รู้ไงกูถึงไม่สบายใจอยู่นี่..
   "ระวังมิได้แดกนะครับ..หึ" ไอ้มิ้วค์หัวเราะอย่างกวนบาทา
   "กลับห้องมึงไปเลยป่ะ" กูชูตีนให้มัน
   "พูดแค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้" มันเบะปาก
   "ไอ้เชี้ย" กูลุกขึ้นไปตบหัวมันทีนึง  ไอ้มิ้วค์หัวเราะหยิบหนังสือมาถือไว้สองสามเล่ม
   "ไป.." กูไล่อีกครั้งแล้วดันตัวมันให้ออกนอกห้องไป  กูปิดประตูเดินเหม่อเข้าห้องน้ำไป  เมื่อกี้กูยังร่าเริงมีความสุขอยู่เลย  ไอ้เหี้ยมิ้วค์ทำเสียบรรยากาศนิดเดียวแม่งกลับมาคิดมากอีกแล้วกู..

..........>>>><<<<............

[เบบี้]

ตอนนี้เพลง Raindrops Keep Falling On My Head - Burt Bacharach
ฟังให้มันเป็นเสียงวัยรุ่นนะ อันนี้เสียงมันแก่ไป กร๊าก

http://www.youtube.com/watch?v=FRsXHDYXafM&feature=related 
แปะลิ้งค์หน่อย เพลงเก่าแล้ว เลยมีหลายเวอร์ สั้นๆนะอันนี้

[loveorlike]

วิ่งปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



 

+++++++++++++
ไอ่คุณเมตรแมร่งรู้ทางแล้วอ่ะดิ
ทำเสียงอ้อนที่ไหนสลิ่มมันยอมตลอดเลย
ฮ่าๆๆ..ก็ครับๆเสียงหวานอย่างงั้นไม่อ่อนมั้งก็ไม่รู้ว่าไงแล้ว
ตอนนี้หอก็รู้จักแล้ว พรุ่งนี้ก็ได้ไปรับไปส่งอีก
โอ้ๆ...พัฒนาดีเยี่ยม แต่แมร่งเมื่อไรจะได้กานนนนน

อย่าไปกลัวคู่แข่ง ฮ่าๆๆเพราะว่าพี่เมตรตื้อบ้า ชนะขาดอยู่แล้ววว

ต่อไวได้ใจมาก ......เอาอีกๆๆ

[iiดาวพระสุขლii]

จิ้มก่อนเจิม 



ขำไอ้เมตร....เออ...ยังกะเด็กสาวม.ต้น ริอาจจีบปู้ชายครั้งแรกเลยอ่ะ

[mecon]

กีซซซซซวลุงเมตรทำประหนึ่งเป็นสาวม.ต้นอกพึ่งขึ้นไปได้
ดีใจกระดี้กระด๊าเชียว 55 อ้อนอุ้งทีนบ่อยเกิ๊น เพื่อนเห็นแล้วคงทั้งขำแกมอนาถใจอ่ะนะ
คาสโนวาฆ่าไม่ตายแต่ตอนนี้อ่ะนุ้งหลิ่มเอาอยู่เลยเหอะ

  เลิศมวกเบบี้

[Little Devil]

Happy Happy สองเทศกาล น้องเบบี้ 


พี่เมตรสิ้นลาย
ฟังน้องมิ้ลค์แล้วท้อ   

[namtaan]

น้องสลิ่มก็ยอมตั้งเยอะแล้วนะเนี่ย
คงเห็นแก่ความพยายามของพี่เมตร
แต่ว่าน้องมิ้วค์รู้เยอะดีวุ้ย ท่าทางพี่เมตรต้องหาข้อมูลเพิ่มซะแล้ว
ขอบคุณนะจ๊ะเบบี้   สุขสันต์วันแห่งความรักด้วยจ้า

[mascot]

ตามมาอ่านผลงานของเบบี้อีกเรื่อง

ชอบจัง...  “ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้”

[Ryuse]

ไอ้หัวหลิมเริ่มอ่อนแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย


เกิดไรขึ้นเนี่ย? เบบี้เอาไรไปดลใจน้องสลิ่มหัวหลิมให้ยอมโอนอ่อนกะไอ้ลุงเมตรได้เนี่ย ไขข้อข้องใจด่วนๆๆๆๆๆ

[Vesi]

คู่แข่งเยอะเน้อ มีแววแห้วแดกสูง

[yayu]

น้องหลิ่มเริ่มใจอ่อนลงมานิดนึงแล้ว 

[@BUA@]

ไม่รู้น้องหลิ่มใจอ่อนหรือรำคาญกันแน่
 

[Safina_safe]

รัก รัก รัก กานสะที

หึหึ  รอลุ้น

[เบบี้]

แฮปปี้ ปี้ ปี้  :oo1:วันวาเลนไทน์กันทุกคนเน้ออออออออออ


วันนี้ขอนอกใจ ใช้ตัวหนังสือสีแดงหน่อย คึคึ

รักทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน (เม้นกันด้วยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย แม่ง ประสาทจะกินแล้ว )

[morrian]

  ท้ายตอนโค่ดจะฮาอะ ไอ้พี่เมตร 555+

อุตส่าห์อารมณ์ดีก่อนนอนแท้ๆๆๆ น้องมิ้ว ทำพี่มันได้ 

 happy valentine กะตรุษจีน ด้วยเช่นกันนะค้าบ เบบี้

[jara]

 

แล้วเวลาอยู่กะแฟนคลับสลิ่มเป็นไงอ่ามิ้ว บอกหน่อยเด้

งานนี้พี่เมตรมีคู่แข่งเยอะแยะ
โฮะๆๆๆ

แต่พูดแบบนี้กะพี่เมตรคนเดียวป่ะเนี่ย โฮะๆๆ

[A-J.seiya*]

พี่เมตรเป็นเอามากนะ
ฮ่าๆๆ
มากจริงๆ ...
ไปรับไปส่ง โทรหา มีอ้อนด้วย
เหยยยย
รอดูทีท่า สลิ่มมมม

^^

[K2KARN]

กร๊าก 2 ตอนรวด !
ขำชื่อตอน คริปปิ้งหลิ่มเตะ ฮะฮ่า 


แล้วก็ตอนนี้ ,, แหม่ สลิ่มก็แพ้ลูกตื้อของพี่เมตรนิดนึงแล้วนิ
ถึงจะออกรำคาญก็เหอะนะ อิอิ * 

[1582]

พี่เมตรตื้อหนัก  น้องเริ่มใจอ่อนแล้วมั๊งเนี่ย หรือว่ารำคาญหว่า

[silverspoon]

เมตรรักจริงหวังแต่งก็ต้องพยายามหนักหน่อย แสดงความจริงใจออกมาให้เห็นอ่ะ  

ขอบคุณค่ะเบบี้ช่วงนี้ขยันลงจัง ดีใจๆ

[♥a2k♥]

เหยยยยยย
พี่เมตรน่ารักว่ะ มี ครับ มีอ้อน 
สลิ่มก็นะแพ้ลูกอ้อน น่ารักจริงๆ 
ขอให้พี่เมตรจีบคิดไวไว 

[tutu]

พยายามต่อไปนะนายเมตร

[prawy]

 

[Poes]

พี่เมตรหงอว่ะ หรือว่าแค่ตอนนี้  ต่อไปได้เค้าแล้วจะยังยอมแบบนี้หรือปล่าวน๊าาา
สุขสันต์วันแห่งความรัก ทุกคน   

[mantdash]

น้องมิ้วค์นี่ถูกใจจริงๆเลย เป็นตัวขัดซีนของพี่เมตรที่ได้ใจมาก

น้องหลิ่มทำอะไรกุกกักตอนคุยโทรศัพท์อะหรือว่า !!!......

มีคนอยู่ในห้องหลิ่ม!!!

[เบบี้]

น้องมิ้วค์นี่ถูกใจจริงๆเลย เป็นตัวขัดซีนของพี่เมตรที่ได้ใจมาก

น้องหลิ่มทำอะไรกุกกักตอนคุยโทรศัพท์อะหรือว่า !!!......

มีคนอยู่ในห้องหลิ่ม!!!

คิดโคตรไกลเลยคนนี้  :laugh:กร๊าก นับถือๆ

[Ugly Ducky]

Happy Valentine's Day นะคะ เบบี้

ตามอ่านอยู่เน้อ เม้นท์แล้วด้วยยยย ต่อไปจะเม้นท์ทุกตอน

โอเคมั้ยคะ แต่ เอาหวานๆ มันส์ๆ เสียวๆ มาสักตอนดิ ทำได้ปะ

[เบบี้]

Happy Valentine's Day นะคะ เบบี้

ตามอ่านอยู่เน้อ เม้นท์แล้วด้วยยยย ต่อไปจะเม้นท์ทุกตอน

โอเคมั้ยคะ แต่ เอาหวานๆ มันส์ๆ เสียวๆ มาสักตอนดิ ทำได้ปะ

หึหึ มีการขอแลกเม้น เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว กร๊าก

[vvivy]

 

happy valentine na ja

[panang]

จิ้มบวกให้เบบี้  รักนะจุ๊บๆ
ขยันดีว่ะ

สุขสันต์วันแห่งความรัก ซินเจียหยูอี่  รวยๆเฮงๆ

ปอลอ ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้กันว่ะเนี่ย