หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[Phantom]

สลิ่มน่ารักอ่ะ
กวน ๆ โหด ๆ แต่แอบน่ารัก

อยากเขกกะโหลกเมตรซะที
หวั่นไหวกะเด็กยั่วง่ายจริง ๆ
สงสัยต้องให้สลิ่มเจอจะ จะ ซะที
จะได้เลิกหวั่นไหว

ร้ากกก เบบี้นะ

[pattybluet]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกดี ติดใจๆ
ประทับใจเฮียเมตรด้วยเหอะ  แบบแกนิสัย...ได้อีก
คงได้รักด้วยลำแข้งกับสลิ่มอีกนาน
สลิ่มจัดไปให้หนักๆๆ !!!

เป็นกำลังใจให้นะคะ

[som]

5555  พี่เบบี้ 2 วิเสร็จโหดร้ายไปป่าวพี่  555


หรือว่าพี่เป็นนี่คับ5555555

[vvivy]

ไอ้พี่เมตรเจ้าชู้ไม่เลิก

สลิ่มอยากไปใจอ่อนกะมานนน

[nbee]

เมตรเอ้ย เกือบซวยแล้วมั้ยล่ะ
ดีที่สลิ่มไม่เห็นนะนั่น ไม่งั้นชาตินี้อดแน่มึ งo3

ต่อไปอย่าทำอีกนะ 

[เบบี้]

   ตอนที่ 25  ขู่..



   "กินข้าวยัง" กูชิงถามทันทีที่จอดรถลงหน้าสลิ่มที่ยืนเด่นเป็นสง่ารอกูอยู่หน้าตัวหอ
   "ยัง" มันตอบหน้านิ่ง
   "งั้นไปกินข้าวกันก่อนนะ" กูชวน
   "อืม..เร็วๆล่ะ กูรีบ" มันพูดแล้วรับหมวกกันน็อกไปจากมือกู
   "ครับผม" กูตอบเสียทะเล้น
   "หึ.." กูหัวเราะเพราะสลิ่มนำมือมาดันหัวกูเบาๆเหมือนเตือนให้หุบปาก  กูขับรถพามันไปร้านข้าวแกงใกล้ๆที่เปิดอยู่แถวนั้นเพราะไม่อยากให้เสียเวลา  พอจอดรถเสร็จสลิ่มก็เดินเข้าไปไม่รอกูเลยแม้แต่นิดเดียว..ห่า  พอกูจัดการกับของและมอเตอร์ไซด์เสร็จกูก็รีบวิ่งตามเข้าไป
   "เอานี่กับนี่อ่ะครับ" สลิ่มชี้ไปที่ไข่เจียวที่อยู่ในถาดกับแกงเขียวหวาน
   "เหมือนกันครับ" กูบอกป้าคนขาย
   "ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ" กูถามมันเพราะสลิ่มทำหน้าบู้บี้บอกอารมณ์
   "เปล่า" สลิ่มปัด  เรารับจานข้าวมาจากป้าแล้วเดินไปนั่ง  ไม่นานเด็กเสิร์ฟก็นำน้ำแก้วน้ำกับน้ำแข็งมาเสิร์ฟ  กูเปิดขวดรินน้ำบริการให้สลิ่ม
   "ที่จริงมึงน่าจะไปร้านอื่น" มันพูดขึ้น
   "อ่าว..ไมอ่ะ" กูถาม
   "กูไม่ชอบกินข้าวแกงไม่ร้อน" มันพูดหน้างอเสียงอย่างกับเด็ก
   "แล้วมึงไม่พูดตอนที่ขับหาล่ะ ห่า" กูต่อว่ามันเพราะกูไม่ใช่คนแถวนี้ดังนั้นไม่รู้อยู่แล้วว่าร้านไหนอร่อยหรือไม่อร่อย
   "กูจะไปรู้มึงเรอะ" มันย้อน
   "เปลี่ยนไหมล่ะ" กูถาม
   "แดกๆไปเหอะ เค้าจะได้ด่าหัวเอาน่ะสิ" มันปัด  พอเราเริ่มลงมือกินสลิ่มก็เริ่มเขี่ยสิ่งที่ไม่ชอบออกอย่างเห็นได้ชัด  มันเขี่ยมะเขือและผักวางไว้ข้างขอบจาน  กูนั่งมองมันก็คงไม่รู้ตัวหรอก  มันตักไข่เจียวออกเป็นคำๆแล้วเอาเข้าปากก่อนทำหน้าแหยะๆเหมือนขยะแขยงอย่างนั้น  หน้านี่ไม่ได้อร่อยด้วยเลย 
   "ไม่อร่อยเหรอ" กูถามขำๆ  ที่จริงมันก็ไม่อร่อยหรอก
   "เปล่า..หวานอ่ะ" มันบ่นหน้าตาเหยเก
   "ไข่หวาน" กูพูดยิ้มๆ  ยักคิ้วให้มัน  สลิ่มเหลือบมองกูตาเขม่นใส่ทันที
   "กูหมายถึงไข่เจียว คิดลึงตลอดนะมึง" กูพูดว่า
   "กวนตีน" มันว่ากลับ  กูแดกข้าวต่อ  แกงเขียวหวานแม่งก็หวานตามชื่อจริงๆ  เรียกได้ว่า..หวานเชี้ยๆ  ระหว่างนั้นกูกับสลิ่มก็กินกันอย่างเงียบๆเหมือนกินให้มันอิ่มๆไป  ส่วนสลิ่มนี่ก็เลือกกินใช่ย่อยมันไม่เอานู่นไม่เอานี่ 
   "เลี่ยนฉิบหาย" มันบ่นทันทีแล้วรวบช้อนส้อมเข้าหากัน  กูนึกยิ้มในใจ  ข้าวเหลืออีกครึ่ง  ผักก็เหลืออีกเต็มจาน
   "รินให้ด้วย" กูสั่งเมื่อแดกน้ำหมดแก้วแล้ว  สลิ่มที่กำลังรินน้ำให้แก้วตัวเองเหลือบมองกู  กูยกแก้วขึ้นยื่นไปตรงหน้ามันเป็นการบังคับให้มันรินให้กู  มันก็รินให้อย่างว่าง่าย
   "หึ ขอบใจ" กูบอก
   "กองไว้ตรงนั้นแหละ" มันว่า
   "ไปยัง" กูถามเมื่อดื่มน้ำหมดแก้วแล้ว  มันพยักหน้าตอบแล้วลุกขึ้น
   "เดี๋ยวกูจ่ายให้" กูก็ป๋าพอตัว  ออกตัวแรงด้วยมื้ออาหารนี้ช่างแพงมาก
   "เอาไป" มันยื่นแบงก์ห้าสิบมาให้
   "ก็บอกว่าจะจ่ายให้"
   "งั้นกูจ่ายเอง" มันพูดแล้วจะเดินไปหาแม่ค้า  กูรีบหยิบแบงก์ออกจากมือมัน
   "นี่ครับ" กูยื่นแบงก์ร้อยของกูให้ป้าแก
   "เจ็ดสิบบาทจ้ะ" ป้าแกบอกแล้วทอนเงินให้กู
   "เอาคืนมาดิ ของกูต้องทอนสิบห้าบาท" มันพูดพร้อมกับแบมือตรงหน้า
   "โห เค็ม" กูว่าแล้วคืนเงินให้มันด้วย
   "เดี๋ยวกูจะเอาแบงก์ไปใส่กรอบ" กูแกล้งแหย่
   "เลี่ยมทองด้วยก็ดี" มันย้อนนิ่งๆแล้วเดินหนีไปเลย
   "ไอ้กวนตีน" กูด่ามันขำๆแล้วเดินกลับไปที่รถ  สลิ่มยืนล้วงกระเป๋ารอ  กุ๊ยและกวนตีนได้อีก
   "เย็นนี้ว่างเปล่า" กูถามมันขยับรถออกก่อนยื่นหมวกกันน็อกให้สลิ่ม
   ".............." สลิ่มยืนนิ่งไม่ตอบแต่รับหมวกกันน็อกไปใส่  กูว่ามันคงขี้เกียจพูดหรืออะไรประมาณนั้น
   "ไปร้านซีดีกันเปล่า" กูชวน
   "ไป" มันตอบแทนจะทันที
   "จริงดิ" กูยิ้มกว้างแทบจะทันที  สลิ่มหน้าเหวอชะงักไปเล็กน้อย
   "เอ่อ ที่จริง..กูว่ากูจะไปกับไอ้เขต" มันพูดขึ้น
   "กูไม่สนใ กูจะไปรับมึงที่โรงเรียนเย็นนี้" กูบอก
   "มึงไปกับไอ้เขตมึงก็ไม่ได้ลดอ่ะ ถ้ามึงไปกับกูมึงได้ลดราคา...เอาไง" กูให้เหยื่อดักเอาของเข้าล่อ  ที่จริงถึงไม่ไปกับกูเฮียแกก็ลดราคาให้อยู่แล้ว  แต่สำหรับพวกขาประจำแกจะลดมากเป็นพิเศษก็เท่านั้น  ไม่ได้ลดบาทสองบาทน่ะนะ
   "ตกลงเอาไง ไปเปล่าครับคุณแฟน" กูยิ้มพูด
   "อ้ะ..ใคร" สลิ่มนึกย้อนตะกุกตะกัก
   "แฟนมึง" กูพูดแทรกอย่างรู้แกวว่ามันจะพูดว่าอะไร
   "มึงแหละแฟนกู ความจำสั้นนะมึง..ชอบให้กูย้ำแล้วย้ำอีก แต่ก็เอาเถอะ กูเต็มใจ" กูพูดไปส่ายหัวไป
   "อ้ะ..ไอ้ หน้าด้าน" มันด่า  สีหน้าหงิกเชียว
   "หึ.." กูหัวเราะ
   "ไปยังค้าบ" กูถามมันที่ยืนกัดฟันแน่นแล้วเม้มปากอย่างโมโหกู  สุดท้ายมันก็ใส่หมวกกันน็อกแล้วขึ้นรถด้วยท่าทางกระแทกกระทั้น  กูได้แต่สตาร์ทรถแล้วขับไปยิ้มไปอย่างมีความสุขก็ไม่ปาน..
   หลังจากที่กูไปส่งสลิ่มที่โรงเรียนเสร็จ  กูก็ขับไปนั่งรอที่ห้องเรียนแต่เช้าเพราะไม่รู้จะไปไหน  จะกลับไปนอนต่อบ้านก็ยังไงอยู่  ถ้ากลับไปกูได้ขาดเรียนอย่างแน่นอน  พอไปถึงห้องเรียนก่อนเวลาเป็นชั่วโมงก็ยังไม่มีใครโผล่มาเลย  กูนั่งรอพร้อมกับโทรแกล้งเพื่อนสนิทกูเกือบทุกคนให้มันรีบตื่นรีบมาเรียน  พอพวกมันมาถึงห้องเรียนก็เปิดปากด่ากูด้วยคำพูดสวยงามกันทั้งนั้น
   "มึงเป็นเชี้ยไรของมึง สัตว์นี่" ไอ้ใหม่นี่ตัวแรงเลย  หน้าหงิกหน้างอเดินเข้ามา  ที่จริงเมื่อเช้ามันก็ด่ากูไปแล้วนะแต่ดูเหมือนยังไม่พอละมั้ง
   "กูคิดถึงนี่" กูตอบแกมหัวเราะ  ไอ้ใหม่วางกระเป๋าลงแล้วเอนตัวพิงเก้าอี้อย่างง่วงๆ
   "ไอ้อาร์มอ่ะ" ไอ้ใหม่ถาม
   "รถติด" กูตอบ
   "แล้วมึงเป็นห่าอะไรไม่ทราบครับ ปกติพวกกูปลุกกันแทบตายไม่ตื่น..เป็นห่าไรขึ้นมา" ไอ้ใหม่ขึ้นเสียงใหญ่โตเชียว
   "ก็เปล่า..ไปส่งที่รักมา ก็เลยตรงมานี่เลย" กูยิ้มตอบ  พอนึกถึงก็มีความสุขเบาๆอีกละ
   "ใคร.." มันขมวดคิ้วถามกู  กูไม่ตอบแต่ยักคิ้วกลับให้มันคิดเอาเอง
   "อย่าบอกนะว่า.." ไอ้ใหม่ทิ้งน้ำเสียง  ปากค้างไปแล้ว
   "อ่าฮะ" กูตอบ
   "จริงดิ ไม่น่าเชื่อ..ก็เมื่อคืน มึง..ไม่ใช่เหรอวะ" มันพูดไม่เต็มประโยค  คงตกใจจนเรียบเรียงคำพูดไม่ถูกไปแล้ว
   "ก็ไม่มีไร..แค่ไปหามันที่หอ ไอ้เหี้ยโปรมันแกล้งกูน่ะ" กูเล่าสั้นๆ
   "เออ ก็ดีแล้ว..เดี๋ยวได้หน้าเป็นหมาถูกทิ้งอีก กูไม่อยากเห็น รำคาญ" มันบ่นให้
   "พรุ่งนี้ไม่มีเรียนนะ กูลืมบอก" ไอ้ใหม่พูด
   "อ่าว..ไมวะ" กูถามอย่างแปลกใจไปอย่างนั้นเพราะถึงอย่างไรกูก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก  ด้วยไม่อยากมาเรียนอยู่แล้ว
   "อาจารย์มีประชุมมั้ง เห็นพวกเพื่อนบอกมาอีกที" ไอ้ใหม่ตอบ
   "ไปไหนเปล่า" มันถาม  กูส่ายหัวเพราะว่ายังไม่ได้คิดว่าจะไปไหน  กูก็เรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมายตามสไตล์อยู่แล้ว
   "ไม.." กูถามเผื่อว่ามันจะมีอะไรดีๆ
   "เปล่า..ถามไปงั้น" มันตอบส่งๆเช่นกัน  กูกับไอ้ใหม่คุยกันต่อเรื่องสัพเพเหระ   ไม่นานคนก็เริ่มทยอยกันเข้ามา  พอมันเห็นว่ากูมาถึงก่อนเพื่อนในชั้นก็แซวกูกันไม่ขาดปาก  หลังจากนั้นไอ้อาร์มก็โผล่หัวมา  หน้ามันงัวเงียมาเลย
   "ไหวไหมมึง" กูถาม  ไม่รู้ว่าวันนี้เป็นอะไร  รู้สึกว่าไม่ง่วงนอนเลยสักนิดเดียว
   "ง่วงฉิบหาย" มันบ่นแล้วนั่งลงข้างๆกู  จึงกลายเป็นว่ากูนั่งตรงกลางระหว่างพวกมัน
   "เมื่อกี้กูเห็นน้องเกทมึงด้วย" ไอ้อาร์มพูดบอกทั้งที่น้ำเสียงงัวเงียอย่างนั้นแหละ
   "ทีไหนวะ" กูถามอย่างอยากรู้  ก็แค่อยากรู้น่ะนะ
   "หน้าตึกเมื่อกี้" มันตอบ  กูเพียงพยักหน้า
   "ไม่เอาแล้วเหรอวะ" ไอ้อาร์มหันมาถามหน้ามู่
   "เอาห่าไรล่ะ เมื่อกี้ยังเพ้อเรื่องสลิ่มให้กูฟังอยู่เลย" ไอ้ใหม่แทรกขึ้น
   "เอาจริงดิ..ไหนเมื่อคืนเห็นทำหน้าเป็นหมาหงอยอยู่" ไอ้อาร์มแสยะยิ้มออกมา
   "กูจะเล่าให้ฟัง.." กูพูดขึ้นอย่างคันปากแล้วเล่าเรื่องเมื่อคืนให้พวกมันฟัง  พวกมันถึงกับอึ้งแล้วขำล้อกูกันยกใหญ่  เวลาเล่าเรื่องที่มันคันปากทีไรก็มักจะมีอะไรมาขัดความสุขทุกที  อาจารย์เข้ามาขัดจังหวะก็เลยต้องเริ่มเตรียมตัวเรียนอย่างช่วยไม่ได้..

- - - - - - - - - -
   "แหม..เฮีย" ไอ้เขตแซวกูทันทีที่เห็นหน้ากู  หลังสลิ่มเลิกเรียนวันนี้  กูก็ขอมารอรับสลิ่มที่หน้าโรงเรียนทันที  เห็นไอ้วิทย์  ไอ้เว  สลิ่มและไอ้เขตเดินมาด้วยกันจึงเขินนิดหน่อยเพราะว่ามันมากันหลายคน
   "หวัดดีครับ" ไอ้เวกับไอ้วิทย์ยกมือไหว้กูด้วยท่าทางที่สนิทสนมกันมากขึ้น  กูรับไหว้ยิ้มๆก่อนที่จะเห็นว่ามันสองคนหันสายตามองเจ้าเล่ห์ไปทางสลิ่ม
   "ไปไหนกันเนี้ย..ไอ้หลิ่มแม่งไม่ยอมบอก" ไอ้เขตถามกูพร้อมกับทำหน้าตากวนส้นตีนอย่างเคย  มันเข้ามาเกาะไหล่กูอีกด้วย
   "เหี้ยนี่ปีนเกลียวละ" กูว่ามันขำๆ  ไอ้เขตเอามือลงจากไหล่แล้วยกมือไหว้กูกวนๆ
   "ตกลงไปไหนฮะ ไปด้วยได้เปล่า" ไอ้เขตถาม
   "ไม่ได้เว้ย กูจะไปกันสองคน" กูรีบตอบแบบไม่อ้อมค้อม
   "ฮันแน่..ไปไหนน่ะ" ไอ้เขตแซว  นำมือขึ้นชี้หน้ากู

   เพี้ย !!
   "เชี้ยหลิ่ม" ไอ้เขตลูบหัวตัวเองปรอยๆเมื่อโดนเพื่อนรักฟาดกบาลเข้าให้เต็มฝ่ามือ
   "กลับไปได้ละไอ้ห่า ส่วนมึงจะไปรึยัง" สลิ่มหันมาถามกูเสียงห้วน  กูรีบพยักหน้าตอบทันที
   "ไปสิ" กูบอก
   "ไปนะ" สลิ่มหันไปบอกไอ้วิทย์กับไอ้เว
   "บาย" มันสองคนโบกมือลา  กูหันไปยิ้มให้พวกมันก่อนเดินออกมาพร้อมกับสลิ่ม
   "แหม..รู้ด้วยว่าเค้าจอดรถไว้ตรงไหน" กูปากหมาแซว  สลิ่มหันมาค้อน
   "ครับ" กูยกมือขึ้นทั้งสองมือเป็นสัญญาณบอกถึงการยอมแพ้  กร๊าก..กลัวมันอ่ะ  กูเดินมาถึงรถก็พากันขับรถไปตลาดนัดทันที  พอไปถึงกูก็พาสลิ่มตรงไปที่ร้านเฮียอ๊อดก่อนเลยเป็นอันดับแรก  มันจะได้ไม่บ่นมากอีก
   "คนเดิมด้วย กูไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง" เฮียอ๊อดแซวทันทีที่เห็น  กูอมยิ้ม  สลิ่มเดินเข้าร้านไปแล้ว
   "ก็คนนี้ตัวจริงนี่เฮีย" กูเข้าไปกระซิบเฮียแก
   "เป็นเมียมึงแล้วเหรอวะ ไม่น่าเชื่อ" เฮียพูดอย่างไม่เชื่อนั่นคงเพราะท่าทางของสลิ่มที่แมนแบบหาที่ติไม่ได้นั่นล่ะ
   "ยังเฮีย แต่อีกแป๊บ" กูคุยก่อนเลย
   "อย่านานนะมึง..เดี๋ยวเฉาหมด" เฮียพูดอย่างเจ้าเล่ห์ตามฉบับแก  เฮียขอตัวเข้าไปหลังร้าน  ส่วนกูก็เดินเข้าไปดูหนังไปเรื่อย  รู้ตัวอีกทีก็มาหยุดอยู่ตรงสลิ่มแล้ว
   "อยากไปไหนก็ไปสิ" มันพูดขึ้นลอยๆทั้งที่ตายังอ่านปกซีดีอยู่
   "แว่นสวยดีนะ" กูชมเพราะแว่นสายตาอันนี้กูเพิ่งเห็น  มันไม่เหมือนอันเดิมเพราะคราวก่อนเป็นกรอบสีแดง  แต่รอบนี้เป็นแว่นสีขาวใสซึ่งรูปทรงดูกวนบาทาไม่น้อย
   "ก็กูหน้าตาดี" มันพูดได้หน้าตายมาก  พอๆกับตอนที่กูชอบชมตัวเองว่า "กูหล่อ" นั่นแหละ..กร๊าก
   "หึ.." กูยิ้ม
   "เยอะไหมที่อยากได้อ่ะ" กูถาม  สลิ่มเงียบไม่ตอบซะงั้น
   "วันนี้กูจะพาไปซื้อของ" กูพูดขึ้นลอยๆเพราะกูคิดว่ามันคงฟังกูอยู่
   "อะไร" มันเงยหน้าขึ้นถาม
   "ไม่บอก" กูตอบกวน
   "K" มันด่าได้ชัดเจนทีเดียวก่อนหันไปสนใจแผ่นซีดีต่อ  หลังจากนั้นมันก็หยิบแผ่นภาพยนตร์ออกมาห้าเรื่องภายในไม่กี่นาที
   "ไม่อ่านหนังสือบ้างเหรอวะ ดูแต่หนังอยู่ได้" กูพูดขึ้น  เห็นมันดูเยอะจนกูเริ่มเอียนแทน
   "มึงอ่านไหมล่ะ" มันย้อนขึ้นลอยๆแล้วเดินไปอีกทาง  กูเดินตามไป
   "ก็ไม่.." กูตอบ
   "หึ..กูไม่อ่านก็ฉลาดอยู่แล้วอะนะ แต่มึงน่ะโง่แล้วยังเสือกไม่อ่านอีก" มันย้อนพร้อมกับหันหน้ามาแสยะยิ้มแบบที่กูคาดไม่ถึง
   "มึงนี่จะปากดีไปถึงไหน..รู้ได้ไงว่ากูโง่ แหม..แอบดูกูอยู่ตลอดเลยอ่ะดิ" กูย้อนหน้าตายบ้าง
   "เรื่องนี้ด้วย" ไม่ทันให้มันได้ด่ากลับ  กูก็แกล้งเหเรื่องไปชี้ที่แผ่นซีดีภาพยนตร์อีกเรื่องแทน
   "ไร้แก่น" สลิ่มพูดแล้วปัดสายตาไปที่แผ่นอื่นแทน  ห่า..หนังออกจะขำเรียกเสียงฮาดี  เหี้ยแม่งดูอันที่มันหยิบแต่ละแผ่นดิ  ไม่แบบฆ่ากันก็มีแต่เรื่องเครียดๆ
   "กูเบื่อแล้วอ่ะ มึงรีบๆหยิบดิวะ" กูบอกมัน  ก็มันไม่สนใจกูบ้างเลย
   "มึงก็ไปเด้..รำคาญ ห่านี่" มันหันมาว่า
   "ไม่เอา มึงต้องไปด้วย"
   "เอ้..อย่ายุ่ง" มันยื้อแผ่นซีดีคืนเมื่อกูไปหยิบออกมาจากมือมันเพื่อจะนำไปจ่ายเงิน
   "เดี๋ยวจ่ายให้" กูบอก
   "อย่าเสือกได้ไหมวะ"
   "สลิ่ม" กูเรียกเสียงเข้ม  มันมองหน้ากูอย่างสงสัยแต่ก็ยังคงหน้างออยู่น่ะนะ
   "คนจูบกันอ่ะ" กูพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่ตื่นเต้น  สลิ่มหันไปมองตามสายตากูทันที  ซึ่งที่จริงแล้วมันมีแต่เพียงความว่างเปล่า

   จุ๊บ~
   "อยู่ทางนี้ต่างหาก" พอสลิ่มเผลอกูก็ก้มลงหอมแก้มมันทันที  สลิ่มยืนอึ้งตาโต  กูยักคิ้วยิ้มแล้วหยิบแผ่นซีดีออกมาจากมือมัน  มันที่ยังคงยืนอึ้งแดกอยู่เหมือนทำอะไรไม่ได้แล้ว
   "จ่ายเลยแล้วกันนะ" กูตัดบท
   "เฮีย..คิดเงินคร้าบบบบบ" กูตะโกนบอกเฮียอย่างไม่เกรงใจลูกค้าคนอื่นในร้าน
   "เอออออ" เฮียอ๊อดนี่ก็ถูกใจ  ส่งเสียงไม่เกรงใจใครกลับเช่นเดียวกัน
   "อะไร..ทำไมวันนี้เร็ว" เฮียพูด  กูยิ้มอย่างมีความสุขแทนคำตอบ  สลิ่มเดินหน้าแก้มแดงออกมาแล้วเดินหนีไปยืนรอนอกร้านเลย
   "เมียมึงเป็นไร" เฮียถามขำๆแล้วจับแผ่นซีดีไปเรียง
   "อย่ายุ่งกับเรื่องของผัวๆเมียๆดิเฮีย" กูย้อน  เฮียอ๊อดคิดเงินไปขำกูไป  พอกูจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินออกมานอกร้าน  สลิ่มมันไปนั่งอยู่ที่ร้านนมฝั่งตรงข้ามแล้วเรียบร้อย  พอมันเห็นว่ากูเดินมามันก็หันมาจ้องกูใหญ่  จ้องแบบจะแดกกูอยู่แล้ว
   "อะไรอ่ะ" กูถามไปงั้น
   "เรียบร้อยแล้ว" กูเปลี่ยนเรื่องแล้ววางถุงลงบนโต๊ะให้  สลิ่มหยิบไปเก็บไว้กับตัวแต่ตายังคงจ้องกูเขม็งอย่างเอาเรื่อง
   "เอ่อ คือ..เป็นไรอ่ะ" กูถามมันอย่างรู้สึกขนลุกขึ้นมา
   "ขอโทษ" กูพูดบอก  สลิ่มหันหน้าหนีไปอีกทางเมื่อเห็นว่ากูทำหน้าหงอยใส่มัน
   "หลิม" กูเรียก  มันหันมามองตาขวางไม่หยุด
   "ไอ้เขตตามมาอ่ะ" กูชี้ไปอีกทางด้วยท่าทางตกใจ  สลิ่มหันไปมองทันที

   ฟอด !!
   "อะ..ไอ้" กูยิ้มกว้างเพราะเมื่อกี้กูได้หอมแก้มสลิ่มอย่างเต็มรัก  มันยืนค้าง  มือหนึ่งจับแก้มตัวเอง  อีกมือหนึ่งชี้หน้ากู  ปากเหวอพะงาบๆ  กูก้าวขาหนีออกมาแล้วยืนโบกมือให้มัน  คนที่เห็นก็มองกันเป็นตาเดียว  สลิ่มยังคงยืนนิ่งเหมือนทำตัวไม่ถูก  หน้ามันแดงอย่างเห็นได้ชัดเพราะขนาดกูยืนอยู่ไกลกูยังสังเกตเห็นได้เลย
   "เฮ้ย" กูร้องด้วยความตกใจเมื่อสลิ่มที่ลุกเดินหนีไปอีกทางซะเฉย
   "หลิม" กูเรียกแล้วรีบเดินตามไป
   "หลิมครับ" กูทำเสียงทีเล่นทีจริงแล้วเดินตามก้นไป  สลิ่มก้าวเท้ายาวมากๆ  ไม่รู้มันจะวิ่งไปตามความรึไง
   "ขอโทษ" กูบอกมันอีกครั้งแล้วเดินไปขนาบข้าง  สลิ่มหยุดเดิน  มันหันมาค้อนกูอย่างแรง  เรียกได้ว่าอาฆาตสุดๆ  กูยืนยิ้มแหย
   "มึงเครียดมากเลย..หน้าแก่เร็วนะมึง" กูไม่พูดเปล่าแต่นำนิ้วไปจิ้มที่หน้าผากมันด้วย  สลิ่มปัดมือกูออกอย่างแรง
   "สลิ่ม" กูเรียกอีกครั้งเมื่อมันก้าวขาจะเดินหนีอีก  มันหันมามองค้อนและเริ่มหายใจแรง  มือกำเข้าหากันแน่น
   "ถ้ามึงเดินหนีอีก กูจะทำอีก..ทำอีก ทำอีก..เรื่อยๆ" กูบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
   "มึงก็ลองทำดู" สลิ่มพูดขู่เสียงเบา
   "ห๊ะ..อะไรนะ" กูแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
   "ลองดูสิ" มันเกลือกตาดำขึ้นมองกูตาแทบถลนออกมาอยู่แล้ว
   "มึงท้าเองนะ" กูย้อนบ้างพร้อมกับเอนตัวเข้าไปหาเพราะกูยังอยากแกล้งมันอยู่

   ผลัวะ !!!  ....หมัดขวาล่อเข้าที่หน้ากูเต็มๆเลย  กูเซไปเรียกได้เลยว่า "มึน" อย่างแรง  กูไม่ได้ล้มลงไปจึงสังเกตเห็นว่าคนมองมาที่พวกกูกันเป็นแถบๆ
   "เอาซิ" พอกูตั้งหลักได้  กูก็ปากดีทันทีเพราะสลิ่มทำท่าจะต่อยกูอีกครั้ง  มันกัดฟันแน่นแล้วปล่อยหมัดมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้กูหลบทัน  ไวกว่านั้นกูเข้าไปล็อกแขนมันพร้อมกับรั้งเอวมันเข้ามาประชิดตัว  สลิ่มหน้าตาตื่น  สายตามันมองรอบตัวหน้าเสียเลย
   "ดื้อ" กูพูด
   "ปล่อยนะเว้ย" มันกระแทกเสียงกระซิบ  กูยักคิ้ว
   "ไอ้เมตร!" มันกระแทกเสียง  กัดฟันแน่น  มันคงโมโหจริงๆแล้วละทีนี้
   "ไม่" กูย้อนบอก
   "ถ้าดิ้นอีก กูจะทำแม่งต่อหน้าคนอื่นนี่แหละ มึงอย่าคิดว่ากูไม่กล้านะ" กูเอนตัวเข้าไปใกล้  สลิ่มรีบเอนหน้าออกห่างทันที
   "ไปเดินกับกูต่อ" กูยิ้มพูดทั้งที่สลิ่มยังไม่ยอมหยุดดิ้น  มันพยายามจะทำให้กูปล่อยมันให้ได้อย่างที่ไม่ได้ส่งเสียงอะไรคงเพราะกลัวว่าจะเป็นจุดสนใจมากยิ่งขึ้น
   "ถ้าหนีอย่าหาว่าไม่เตือนนะ" กูขู่ไว้ก่อน  ไม่รู้ว่ามันจะกลัวไหมแต่ขอขู่ก่อนแล้วกันเพราะมันเองก็เจ้าเล่ห์พอตัวเหมือนกัน
   "จะปล่อยแล้วนะครับ" กูยิ้มแกล้ง  สลิ่มเบิกตาโตใส่อย่างโมโหที่ทำอะไรกูไม่ได้
   "โอเคนะครับ" กูย้ำอีกครั้งแล้วปล่อยแขนออกช้าๆ  แต่มืออีกข้างจับคงจับข้อมือของมันไว้
   "ปล่อยสิวะ" มันสะบัดมือออกแต่กูกำไว้แน่น
   "มึงอย่าหงุดหงิดดิ หงุดหงิดมากคนก็มองน่ะเห็นไหม" กูพูดด้วยสีหน้าจริงจังแกล้งมัน  สลิ่มหันไปมองรอบๆอย่างเชื่อกูอีก  กูนี่แทบขำ
   "ไปต่อกันดีกว่า" กูบอกแล้วจับมือมันมาให้เดินตาม  สลิ่มเดินตามทั้งที่พยายามสะบัดแขนออกยกใหญ่แต่ก็ทำไม่สำเร็จ  กูเดินนำทั้งที่ลากมันไปอย่างนั้น  คนมองกันเต็มไปหมด  กูหันกลับไปมองสลิ่มที่เดินตามกูมาแบบไม่อยากเดิน  แก้มมันแดงระเรื่อ  พอมันเห็นว่ากูหันไปมองมันมันก็ก้มหน้าหนีทันที  กูจึงเปลี่ยนจากเดินนำเป็นเดินข้างๆมันแทน
   "กูจะปล่อยถ้ามึงรับปากว่าจะไม่หนีกู" กูพูด  สลิ่มเงียบอยู่ครู่ใหญ่
   "และไม่โกรธกู โอเคไหม" กูพูดอีกครั้ง
   ".............." อีกฝ่ายเงียบแต่พยายามสะบัดมืออกทั้งที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้น
   "โอเคไหมครับ แต่ถ้ามึงหนี..กูจับมึงได้แน่ มึงโดนแน่" กูกระซิบขู่อีกครั้ง
   "เออ!" มันเงยหน้ากระแทกเสียงใส่กู
   "หึ..โอเค" กูยิ้มแล้วปล่อยมือออก
   "เอ๊ะ อย่านะ" กูเตือนก่อนเพราะสลิ่มทำท่าจะจ้ำเท้าไป
   "เออ รู้แล้ว..รีบเดินสิ เดินช้าเป็นควายอยู่ได้" มันหันมาว่าแล้วเดินนำไปทันที  กูได้แต่ขำ  คนห่าอะไรด่าไปหน้าแดงไป  แม่งน่ารักได้อีกปะวะ  กูรีบเดินตามมันไป  มันเองก็ดูเหมือนจะยอมทำตามที่สัญญาไว้  สลิ่มเดินดูขอไปเรื่อยทั้งที่หน้างอๆหงุดหงิดๆ  แต่เห็นอย่างนั้นกลับได้ของเยอะแยะ  ทั้งเสื้อ  กางเกง  รอบเท้าและตุ๊กตาอีก  กูได้แต่ยืนอมยิ้มมองคนที่ซื้อของและไม่เคยต่อราคาแม้แต่นิดเดียว  แบบนี้ก็เพิ่งเคยเจอ  ส่วนกูนี่ก็ท่าจะเป็นบ้าไปแล้วเพราะปกติไม่ใช่คนที่จะมายืนรอพาใครมาเลือกซื้อของแบบนี้  แต่นี้กูกลับไม่รู้สึกเบื่อสักนิดแถมยังชอบอีกต่างหาก  อืม..กูท่าจะติดบ่วงกรรมเข้าแล้วละสิ

.........>>>><<<<...........

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

^
^
^

จิ้มก่อน    มาเร็วแบบนี้ถูกใจจริงๆ

.
.
.
.

กร๊ากกกกกกกก ออกเดทครั้งนี้ไอ้พี่เมตรกำไรเนอะ งานนี้สลิ่มได้แต่เขินกับเขินนนนนนนนนเท่านั้น 

ว่าแต่.. ตุ๊กตาที่สลิ่มซื้อมาเป็นตุ๊กตาไรอ่ะ? ตัวใหญ่ป๊ะ? น่ารักแค่ไหน? 

[kannooh]

ณ จุดนี้

รักเบบี้มากกว่าสลิ่ม จิ๊ดนึง

[KM]

ได้ใจ

[K2KARN]

เอร๊ยถูกใจ เบบี้มาไวจริงๆ
อิพี่เมตร วันนี้กำไรเยอะเลยนะเนี่ย
ได้เยอะนะ หึหึ

เค้าเรียกว่าอิ่มอกอิ่มใจ แค่มองก็สุขแล้วไง
กร๊ากๆ ท่าจะเป็นเอามากนะเนี่ย อิอิ

[mantdash]

รวดเร็วทันใจ บวกให้ยังไม่ได้เลยอะ ยังไม่ครบ 24 

โอ้ยทำไมมันปากว่ามือถึงงี้ละไอ้พี่เมตร อยากให้มันเดินๆอยุ่แล้วเจอบรรดาเมียเก่าทั้งหลายจริงๆเลย

สาธุๆๆๆ 

[Little Devil]

ไปอ่านก่อน

[l3iZal2l2e]

หูยยยยยยยย
อิพี่เมตรมรึงโรแม๊นมากกก มากเดทที่ตลาด จะบ้าตาย
 

ตุ๊กตาที่สลิ่มซื้อกลับต้องเป็นตัวแทนอิพี่เมตรแน่ๆอะ
เอาไว้ตบตีเวลาที่ทำไรตัวจริงไม่ได้
กร๊ากกกกกกกกกกก
 

[tawornfung]

เมตรท่าจะบ้าไปแล้ว
แล้วหลิ่มเนี่ยจะน่ารักไปไหน
ยิ่งอ่านยิ่งเขินแทน หน้าคงแดงช้ำแล้วอ่ะ
โดนเมตรหอมตั้งหลายที

[Jinkle]

 

[prawy]

 :m20:เมตรด้านได้ใจ

[chee]

  โอย อิพี่เมตรจะฮาไปไหน   

กดบวกให้เบบี้เน้อมาต่อไวมาก 

[OHmeza019]

ไอเมตรมีโหดเว่ยยยยยย

[bbyuqin]

ความรักทำให้พี่เมตรเป็นไปได้ขนาดนี้....บ่วงกรรมที่แกว่า กรมมของไอ่หลิ่มอ่ะดิที่แกมาติดอ่ะ...คึคึ

[รถเมล์]

ตามอ่านทันแล้วค่ะ....หนุกมากกกกก

สลิ่มเริ่มใจอ่อนแล้วอ่ะดิ55+

เมตรก็ได้ใจใหญ่เลย....

[wan]

น้องหลิ่ม หงุดหงิดกับการกระทำของไอ่พี่เมตร

แต่ทำไมต้องหน้าแดงด้วย 

ไอ่พี่เมตรก็หน้าด้า... ซะ ไม่มี กลางห้างกลางตลาดก็ไม่มีเว้น

เอาใจช่วยพระเอกของเราต่อไป ว่าเมื่อไหร่จะ...... น้องหลิ่มได้ซะที

+1 ให้ในความขยันของหนูเบบี้ 

[Nurofen]

 


หริ่ม โหมดดุ ที ไร พี่เมตร หงอทุกที

 

[nopkar]

เมตรเจ้าเล่ห์จริงๆ

[~l3aml3ery~]

 :a11:สู้เค้านะเฮีย

[thomaskung]

พ่อเมตรนี่ปากว่า มือถึง เจ้าเล่ห์ ดีแท้

นู๋สลิ่มนี่ก็ยังใจแข็งนะ

ไม่แน่ใจว่าใจอ่อนแล้ว

แต่ปากแข็งอยู่รึเปล่า

 

[kimagain]

ด้านได้อายอด 

[Phantom]

สลิ่มน่ารักจริง ๆ
ซื้อตุ๊กตาด้วย ตุ๊กตาวูดูหรือเปล่าเนี่ย
ท่าทางไม่น่าจะชอบตุ๊กตาสัตว์ขนนิ่ม ๆ

เมตรเริ่มจับทางสลิ่มได้แล้วอ่ะดิ
2-3 ตอนนี้เลยได้ทีใหญ่เลย

เอาใจช่วยเมตรสลิ่มต่อไป

 

[a_tapha]

เบบี๋มาเร็วมาก ถูกจวยที่สุด 

[♥a2k♥]

พี่เมตรบ้าขึ้นทุกวัน กร๊ากกก
เข้าใจๆ เด็กมันน่ารัก ><
สลิ่มอ่อนลงเยอะมากแล้ว อยากเห็นเวลาอ้อนๆ
ต้องน่ารักมากแน่ๆ

[chivalry]

อยากบอกเมตรว่าด้านได้อายอด