หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

  :a5:มันตกไปหน้าสองแล้วอ่ะบี้

[kangkaw]

อุ้ย เบบี้โผล่หน้ามาแล้ววววววววว   

 

ได้กี่ท่าแล้ว เกือบแล้วใช่ป่ะ 

[เบบี้]

ทำไมมันถึงยังไม่มาต่อ

[anterosz]

น่านซิ รออยู่นะเนี่ยยยยยยย 

[som]

ทำไมมันถึงยังไม่มาต่อ

ไม่ต้องมาอย่างโน้นอย่างนี้เลยพี่เบบี้   

คิดถึงสลิ่ม   

[~l3aml3ery~]

ทำไมมันถึงยังไม่มาต่อ

 

[PeeraDHa]

รอหนังสืออยู่คร้า

[Ottomechan]

สลิ่มไปไหนๆๆๆๆๆๆๆๆ

[PANGGii]

ทำไมมันถึงยังไม่มาต่อ

นั้นดิๆๆ  ทำไมถึงยังไม่มาต่อ  

[เบบี้]

รบกวนคนอ่านที่สั่งหนังสือเรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต เชคบอร์ดด้วยนะคะ

ตามลิ้งค์นี้

ประกาศรายชื่อผู้ได้รับหนังสือ
http://baby.thai-forum.net/forum-f4/topic-t145.htm

และขอฟังเสียงตอบรับหน่อยนะคะ
http://baby.thai-forum.net/forum-f4/topic-t147.htm

ขอบคุณมากค่ะ

ป.ล. สลิ่ม ตรูจะรีบพิมพ์ให้ ปวดหลังโว้ยยยยยยยยยยยยยย

[PANGGii]

ป.ล. สลิ่ม ตรูจะรีบพิมพ์ให้ ปวดหลังโว้ยยยยยยยยยยยยยย

ขอขอบพระคุณยิ่ง ด้วยใจจริงที่กรุณา ชื่นจิตเปนหนักหนา ขอขอบพระคุณๆ

 

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

มาเดี๋ยวจะนั่งนวดให้เอง

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

มานี่มา
เด๋วเฮียนวดให้
น้องเบบี้

[JJHJJH]

นวดด้วย นวดๆๆ +ๆๆ

[som]

เย่ๆๆๆพี่เบบี้จะรีบเอาสลิ่มมาคืนให้แล้ว

ปวดหลังมากเลยเหรอครับเดียวไปช่วยนวดให้เอาป่าวคับ

[kangkaw]

ป.ล. สลิ่ม ตรูจะรีบพิมพ์ให้ ปวดหลังโว้ยยยยยยยยยยยยยย

   นวดหลังให้  อุ้ย สูงไปหน่อย 

[+S+]

พี่เบบี้ต้องการอะไรบอกเอสมาเอสจัดให้
เอาผู้ชายซักสองคนไว้นวดหลังปรนนิบัตดีไหมครับเจ้ 55

[เบบี้]

   ตอนที่ 26  หมวกกันน็อก



   "ไปไหนอ่ะ" สลิ่มถามกูเมื่อมันซื้อของเสร็จแล้วแต่กูกลับไม่เดินไปทางที่รถจอดไว้
   "ไปเรื่อยๆ" กูตอบแต่ที่จริงไม่ได้เดินไปเรื่อยเปื่อยหรอก  กูกำลังเดินไปร้านอุปกรณ์ตกแต่งรถมอเตอร์ไซด์ร้านประจำของกู  สลิ่มเงียบยืนมองหน้ากูเหมือนต้องการคำตอบ  แต่พอกูเดินมาถึงหน้าร้านมันก็มองด้วยสายตาประมาณว่า "ซื้อห่าอะไรอ่ะ"  ประมาณนั้น
   "อ่าวพี่" พนักงานขายในร้านทักกูอย่างรู้จักกัน
   "ซื้อไรดีวันนี้" มันถามอย่างกับกูมาซื้อข้าวแกงอย่างนั้น
   "หมวกกันน็อก" กูตอบแล้วเดินเข้าไปในร้าน  สลิ่มเดินมองไปรอบๆอย่างตื่นตา
   "เลือกเอาสิ" กูบอกสลิ่ม
   "เลือกทำไม" มันถามกวน  มองหน้ากูอย่างสงสัย
   "อ่าว..ก็กลัวหมวกของกูไม่สะอาดไม่ใช่ไง ไว้ใช้ประจำ" กูพูดแล้วส่งสายตาไปให้  สลิ่มเหล่สายตาใส่กูก่อนหันไปมองหน้าพนักงานขาย
   "ไม่เอา" มันตอบเสียงเบา  หน้าตาเหมือนทำตัวไม่ถูก
   "ห่าไร..อย่าเรื่องมากน่า เลือกๆมาอันนึงดิ" กูบอก
   "เอาไปทำห่าไรเล่า" มันย้อน  พนักงานมองหน้ากูใหญ่
   "ก็ต้องนั่งอีกนานไง" กูเข้าไปกระซิบสลิ่ม  มันมองหน้ากูก่อนผลักกูด้วยท่าทางหงุดหงิด
   "ใครจะนั่งของมึง"
   "ไม่เลือกงั้นมึงก็ใช้อันเดิมนะ เพราะถึงยังไงกูก็จะไปรับมึงเรื่อยๆแบบนี้แหละ" กูพูดอย่างไม่หน้าด้านเท่าไหร่
   "ไอ้เวร" มันด่าเบาๆก่อนจะมองไปที่หมวกกันน็อกอย่างช่วยไม่ได้
   "เลือกให้กูด้วยนะ คู่กันไง" กูยิ้มบอก
   "เลือกเอดิ" มันย้อนแล้วเบะปากใส่
   "เอาสีเขียวดิ รถสีเขียวอ่ะ" กูพูดแย้งขึ้นเมื่อเห็นสลิ่มเดินไปเลือก
   "มันมีไหมล่ะ" มันหันมากระแทกเสียงใส่  กูมองเพราะไม่มีสีเขียวสวยๆวางอยู่เลยอย่างที่มันย้อนกวน
   "ชอบอันนี้เหรอ" กูถามมัน  เมื่อสลิ่มหยุดยืนอยู่ตรงหน้ามวกกันน็อกแบบครึ่งใบที่ไม่มีหน้ากาก  เล่นลายอุนตราแมนอีกต่างหาก 
   "สีเขียวอ่อนมีไหมครับ" กูชี้แล้วหันไปถามพนักงานขายที่ดูจะอายุน้อยกว่ากูมาก
   "เดี๋ยวถามเฮียให้นะครับ" มันตอบก่อนจะหายตัวไปหลังร้าน
   "กูเอาบ้าง" กูบอก
   "มึงก็มีอยู่แล้ว..หัวเน่าๆของมึงน่ะจะเอาไปทำไมอีก" มันว่า
   "จะเอาคู่กับมึงไง" กูยักคิ้วตอบ
   "น้องเอาลายเดียวกันนี้แต่แบบเต็มหัวมีไหม สีเขียวอ่อนนะ..ตัดขาวอ่ะ" กูบอกเสร็จสรรพ  พนักงานคนเดิมที่ยืนอยู่ด้านหลังร้านพยักหน้ารับรู้ก่อนหายตัวไปอีกรอบ
   "หึ..ชอบอันนี้เหรอ" กูถามเมื่อเห็นสลิ่มหยุดยืนดูหมวกกันน็อกลายโดราเอมอน  แถมยังมีใบพัดอยู่บนหัวอีกด้วย
   "เอาไหม" กูถามอีก  การพูดโดยไม่มีเสียงตอบคล้ายกับคนพูดคนเดียวเลยตอนนี้
   "ให้กูใส่เหรอ มึงลองใส่ดิ" มันหันมายิ้มพูด  กูแทบชะงักเพราะสลิ่มมันลืมตัวหรือเปล่าที่พูดไม่ด่ากูได้เป็นธรรมชาติอย่างนั้น
   "ถ้ากูใส่แล้วมึงยิ้มแบบนี้ กูก็จะใส่นะ" กูไม่วายขอหยอดหน่อยแล้วหยิบหมวกกันน็อกขึ้นมา
   "ใส่หัวมึงไม่ได้หรอก..เอามานี่ เดี๋ยวของเค้าพัง" สลิ่มว่าแล้วยื้อหมวกกันน็อกกลับไปวางก่อนจะเดินสำรวจไปทั่วร้าน  กูเดินตามตูดไปต้อยๆ
   "ได้แล้วครับพี่" พนักงานในร้านเรียกแล้ววางหมวกกันน็อกสองอันไว้คู่กันให้กูดู
   "มันมีแบบมีหน้ากากแบบนี้..กับแบบไม่มี พี่เอาแบบไหน" เด็กมันถาม  อีกแบบหนึ่งเป็นแบบมีหน้ากากที่ยื่นออกมาเพียงนิดเดียว  เรียกได้ว่าแบบครึ่งหน้าซึ่งก็ไม่ได้ช่วยกันแดดกันฝนอะไร  เรียกได้ว่าสวยเฉยๆนั่นก็เลยทำให้กูไม่สามารถตัดสินใจได้
   "เอาอันนี้สิ" สลิ่มชี้ไปที่แบบมีหน้ากากยื่นมาหน่อยนึง
   "อืม..อันนี้ครับ" กูตัดสินใจตามว่าที่ภรรยาทันที  ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยกูอ่ะ
   "อยากได้หนังสีน้ำตาล มีหนังสีน้ำตาลไหมครับ" สลิ่มถามด้วยความเรื่องมาก  มันหยิบหมวกกันน็อกอันที่เลือกมาที่เป็นแบบหนังสีดำ  พนักงานมองหน้ากู
   "เหมือนจะหมด" เด็กยิ้มตอบ
   "อยากได้อ่ะ" สลิ่มย้ำมองไปที่พนักงาน  เด็กมันก็ยิ้มแยๆอย่างลำบากใจ
   "เดี๋ยวผมลองหาให้ก็ได้ครับ" มันพูดแล้วหายตัวไปหลังร้านอีกครั้ง
   "เรื่องมาก" กูว่ามัน
   "เรื่องของกู ที่จริงกูไม่เอาก็ได้อ่ะ" มันพูดอย่างลอยหน้าลอยตา
   "ชิ.." กูได้แต่จิปากใส่เพราะมันกวนตีนอย่างที่กูตอกกลับไม่ถูก
   "หมดจริงๆอ่ะครับ" พนักงานคนเดิมเดินออกมา  สลิ่มนิ่งไป
   "ใส่ๆไปเหอะน่า" กูบอกมัน
   "แล้วกูพูดอะไรยัง..เอาอันนี้แหละ" สลิ่มปัด  กลายเป็นว่าสลิ่มกับกูได้หมวกกันน็อกลายเดียวกันคือสีเขียวอ่อนตัดกับสีขาว  แต่คนละแบบ  ของสลิ่มเป็นแบบครึ่งหัวแต่ของกูเป็นแบบเต็มใบมีหน้ากากด้วย
   "อ่าว..กูจ่ายเหรอ" กูแกล้งถามไปอย่างนั้นเองเพราะตั้งใจว่าจะจ่ายอยู่แล้ว
   "อ่าว.." สลิ่มอ้าปากมองหน้ากูอย่างงงๆ
   "เออๆ กูจ่าย" กูยิ้มปัดแล้วควักกระเป๋าสตางค์ออกมาจ่ายเงิน
   "ใบนี้แปดร้อยนะครับ ส่วนใบนี้พันสอง" พนักงานชี้ไปที่หมวกกันน็อกใบของสลิ่มที่มีราคาแปดร้อยบาท  ส่วนของกูพันสองร้อยบาท  แพงสำหรับหมวกกันน็อกที่ใช้กันทั่วไปกูรู้  แต่หมวกกันน็อกดีไซด์แบบนี้ราคาก็จะอยู่ที่ประมาณนี้แหละ
   "ใส่ถุงให้ด้วยน้อย พอดีพี่ก็ใส่มาอีกคนละใบ..คงไม่สวยถ้าจะใส่กลับหัวเดียวสองใบ" กูพูดขำๆ  พนักงานคนเดิมหัวเราะแล้วพยักหน้ารับหมวกกันน็อกไปใส่ถุงให้อย่างดี
   "ประสาท" สลิ่มด่ากูเบาๆ
   "ก็รักมึงอ่ะ" กูย้อนหน้าตายก่อนที่จะโดนอีกฝ่ายส่งสายตาอาฆาตมาให้
   "เคๆ..หยุดพูดใช่ป่ะครับ" กูแบมืออย่างยอมความ
   "รู้ตัวก็ดี" มันเบะปากด้วยสีหน้าหยิ่งๆ  ห่า..กวนตีนดีแท้  ว่าที่แฟนใครวะ
   พอกูจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย  เราเดินเอ้อระเหยลอยชายต่ออีกสักพักใหญ่  ส่วนมากจะเป็นของตกแต่งบ้านที่ดูสลิ่มจะสนใจเป็นพิเศษ
   "ครับ" กูหันไปมองเพราะได้ยินเสียงสลิ่ม  มันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ  สายตาของมันทอดมองไปที่ถนน  แต่กูน่ะเหรอ..จ้องมันจนตาไม่กระพริบอยู่แล้ว
   "มาซื้อของน่ะ กับเพื่อนครับ" มันตอบปลายสาย  พูดเพราะ  เพราะแบบเพราะมากอ่ะ..ห่า
   "ก็ไม่รู้..อืม สลิ่มไม่อยากไปเท่าไหร่" มันพูดเบาๆด้วยสีหน้าเซ็งๆ
   "ครับ เหอะๆ..ก็ไม่อยากไปจริงๆ จะโกหกทำไมล่ะ" มันหัวเราะแต่สีหน้าไม่ได้หัวเราะไปด้วย
   "ครับ หวัดดีครับ" มันพูดก่อนตัดสายไปก่อน
   "ใครอ่ะ" กูถามทันที
   "ยุ่ง" มันตอบหน้ามุ่ย
   "ใคร" กูเน้นเสียงย้ำถาม  คิ้วขมวดบอกอาการไม่ชอบใจบ้าง
   "แล้วเกี่ยวไรกับมึงล่ะ" มันย้อน
   "เกี่ยวดิ มึงแฟนกูนะ" กูบอกมัน
   "กูไปตกลงเมื่อไหร่"
   "แล้วที่ยอมให้กูจูบนี่เค้าไม่เรียกว่าตกลงรึไง" กูย้อนยิ้มๆเมื่อนึกอะไรดีๆขึ้นได้  ที่จริงมันไม่ได้ตกลงแต่สำหรับกู..กูติ๊งต่างว่าตกลง  กร๊าก
   "ไอ้.." สลิ่มอ้าปากจะว่าแต่สายตามันเหลือบมองรอบตัวเองอย่างระแวง
   "เอามือถือมา" กูแบมือขอ
   "เอามา" กูเน้นเสียงเมื่อมันมองตอบกูด้วยหางตา
   "ก็แค่เพื่อน" มันพูดพร้อมกับหันหน้าหนีและไม่ยอมยื่นมือถือมาให้กู
   "ชื่อไร" กูถาม
   "มึงนี่จะยุ่งอะไรนักหนา นี่มันก็เรื่องส่วนตัวกูด้วยนะเว้ย" มันโวย
   "กูไม่สน" กูย้อนอย่างไม่สนจริงๆ
   "หน้าด้าน" มันด่าให้ 
   "ก็รู้นี่" กูย้อนหน้าตาย  จู่ๆสลิ่มก็นิ่งไป  กูเองก็เงียบด้วยเหมือนกัน  กูก็ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้สลิ่มจะคิดว่าความสัมพันธ์ของเราในตอนนี้นั้นเป็นอะไรกัน  แต่สำหรับกูมันคือคนสำคัญ  ส่วนกูจะสำคัญสำหรับมันไหมตอนนี้กูยังไม่ต้องการรับรู้  กูยอมรับสิ่งที่กูเลือกแล้วและกูมั่นใจว่ากูจะต้องทำให้มันหันมามองกูให้ได้  อีกอย่าง  ถ้ากูไม่ได้มันมาทำเมีย  ใครก็อย่าหวังเลยว่าจะได้มันไปทำเมียน่ะนะ
   "กูอยากรู้เรื่องของมึงทุกเรื่อง กูเป็นแฟนมึงนะ..ปกติแฟนเค้าก็ต้องเป็นห่วงกันอยู่แล้ว" กูพูดขึ้นลอยๆ  โดยไม่ใช้คำว่า "หวง" แต่ใช้คำว่า "ห่วงแทน"   สลิ่มยังคงยืนเงียบไม่ตอบอะไรและไม่ยอมมองหน้ากูแล้ว
   "เมื่อไหร่เราจะได้คุยกันดีๆสักทีวะ" กูบ่นขึ้น
   "มึงก็เลิกกวนตีนกูสิ" มันย้อนตอบ
   "มึงก็เลิกก่อนดิ" กูว่าให้  แม่ง  ไม่รู้ตัวเองรึไงว่ามันก็กวนตีนกูเหมือนกัน
   "กูกวนตรงไหน" มันว่าอย่างเอาเรื่อง
   "กวนทุกที่บนตัวมึงเลยเนี้ย" กูเอื้อมมือไปขยี้หัวมันอย่างแรงด้วยรู้สึกหมันเขี้ยว
   "ห่า..ไม่กวยเว้ย" มันโวยแล้วจับผมตัวเองให้เข้าทรงอย่างเดิม
   "อย่าให้กูรู้นะว่ามึงแอบมีชู้อ่ะ" กูชี้หน้าคาดโทษ
   "แล้วจะทำอะไรกูไม่ทราบ" มันเอามือขวาของมันมากำนิ้วกูที่ชี้หน้ามันอยู่ด้วยท่าทางท้าทายกูกลับ
   "แหมที่รัก อยากรู้จริงเหรอ" กูแสยะยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย
   "บ้า" มันปล่อยนิ้วมือกูออกแล้วหันหน้าหนี
   "แสดงว่ามึงยอมรับแล้วอ่ะดิว่ากูกับมึงเป็นแฟนกัน" กูพูด
   "..........." อีกฝ่ายเงียบปากไป  มันหันมามองหน้ากู  พอมันเห็นว่ากูจ้องมันอยู่นานแล้วมันก็เหสายตาหนีไป
   "กูเคยบอกมึงไปแล้วนะว่ามึงสำคัญยังไง แต่ถ้ามึงเมมโมรี่เต็ม..กูจะพูดให้ฟังใหม่ก็ได้" กูจับหัวมันด้วยพอดีมือกูพอดี
   "อย่ายุ่งกะหัวกู" มันปัดมือกูออก
   "สลิ่ม"
   "ไร" มันขานเสียงห้วน
   "ตกลงกูกับมึง..." กูกำลังจะพูดสรุปความสัมพันธ์นี้
   "ไม่รู้!" มันกระแทกเสียขึ้นแทรกก่อนแล้วเดินหนีไปเลย
   "อ่าว" กูได้แต่ยืนอุทานแล้วถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
   "ไปไหนอีกละนั่น มันคนละทางแล้วโว้ย" กูตะโกนว่ามันแล้วรีบเดินตามไปเพราะมันไม่ได้เดินไปทางเดียวกับที่รถจอดอยู่  สลิ่มเดินเลือกของต่ออีกแบบที่กูต้องยอมแพ้
   "ดูไรอีกอ่ะ ร้อนแล้วกลับกันเหอะ" กูชวน
   "เมื่อกี้มึงชวนกูมาเองนะ" มันหันมาค้อนอย่างไม่พอใจคำชวนของกูซะงั้น
   "ก็ได้ของแล้วอ่ะ" กูพูดหน้ามุ่ย  ทำหน้าตาน่ารักไว้ก่อนมันจะได้ไม่โกรธกูบ่อยๆ
   "ไอ้เลว" มันด่าเน้นเสียงด้วยอ่ะ  กูหัวเราะแหยๆแล้วเดินตามสลิ่มเข้าร้านเสื้อผ้าไป  คนขายก็แต่งตัวอย่างแนวตั้งแต่หัวจรดปลายตีน  แนวเถื่อนอีกต่างหาก  กูแนวอย่างเดียวพอไม่เน้นเถื่อนเพราะอย่างไรหน้ากูก็เถื่อนพอตัวอยู่แล้วน่ะนะ
   "แถบนี้สองแปดเลยน้อง สองตัวห้าห้า" คนขายพูดด้วยน้ำเสียงกวนแว้นซะ 
   "ห้าสิบบาทเหรอพี่" สลิ่มย้อนหน้าตายมองไปที่คนขาย  คนขายชะงักไป
   "หึ..ห้าร้อยห้าสิบครับ" มันยิ้มตอบ
   "ครับ" สลิ่มยิ้มเขินๆเช่นกันที่คนขายดันรู้ทาง
   "สี่ตัวพันเดียวได้เปล่าฮะ" สลิ่มต่อ  สมองกูกำลังประมวลตาม  เอ่อ..สองตัวห้าร้อยห้าสิบ  ดังนั้นสี่ตัวต้องหนึ่งพันหนึ่งร้อยบาท  ถูกไหมวะ..อืม  น่าจะใช่
   "ได้ๆ" คนขายรีบรับคำ
   "งั้นเอานี่..นี่ อ่ะ..นี่ด้วย" สลิ่มเลือกหยิบเลือกหยิบเพียงแค่แหวกลายเสื้อดูผ่านตาเท่านั้น  มันก็โยนไม้แขวนให้คนขายทันที  เรียกได้ว่าไม่มีการมาพิจารณาให้เสียเวลา
   "พอละ" มันบอกคนขายแล้วหยิบเงินจ่าย  กูว่ามันเป็นคนซื้อของง่ายแล้วนะ  แบบนี้เรียกว่า..ง่ายฉิบหายเข้าไปเลยเหอะ
   "ถ้ามันคิดพันร้อย มึงจะเอาป่ะ" กูถามอย่างข้องใจเมื่อเดินออกมานอกร้านแล้ว
   "เอาดิ เค้าไม่ให้แล้วจะต่อทำไม..เสียเวลาทำไมหากิน" มันว่าให้
   "เออ ดีเนอะ" กูขำแต่สลิ่มไม่ได้สนใจกูแล้ว  สายตามันมองไปที่เด็กวัยรุ่นที่กลุ่มหนึ่งประมาณหกเจ็ดคน
   "มองเหี้ยไรวะ" กูบ่นพึมพำอย่างไม่คิดอะไร  วัยรุ่นกลุ่มนั้นก็มองสลิ่มกลับเช่นเดียวกัน  พวกมันใส่ชุดนักเรียนต่างโรงเรียนและได้กลิ่นที่กูได้กลิ่นนี้จะไม่แปลกจนเกินไป  ก็คาดเดาสถานการณ์ได้ไม่ยากเท่าไหร่นัก
   "มึงรู้จักรึเปล่า" กูถามเพื่อความแน่ใจ  สลิ่มยังคงเดินด้วยท่าทีไม่สนโลกและไม่ตอบกูด้วย  มันเม้มปากเข้าหากันด้วยสีหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
   "สภาพหน้าตาอย่างมึงนี่คงมีเรื่องบ่อยสินะ" มันขมวดคิ้วมองสำรวจกูตั้งแต่หัวจรดปลายตีน  สายตาแบบนี้คงนำเรื่องดีๆมาให้กูเป็นแน่
   "เล่นกีฬาอะไรบ้างล่ะ" มันหยุดยืนถามกู  กูยืนงงๆอย่างอยากรู้ว่ามันจะมาอยากรู้อะไรเอาตอนนี้  ระหว่างที่เราคุยกันอยู่นี้  กูสังเกตเห็นเด็กวัยรุ่นกลุ่มนั้นเริ่มดับบุหรี่กันแล้ว
   "ก็เคยเล่นมวย..แล้วก็บาส บอลก็มีแข่งบ้างนานแล้วน่ะนะ..ส่วนมากมวยมากกว่า" กูก็บ้าจี้ตอบซะเป็นกิจจะลักษณะ 
   "อืม ก็ได้อยู่" สลิ่มพยักหน้า
   "แล้วล่าสุดนี่เคยตีกับชาวบ้านเค้าเมื่อไหร่" มันถามอีก
   "ไรวะ.." กูถามงงๆทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจแต่ไม่คิดว่ามันจะเอาแน่  เพราะนั่นหกเจ็ดคน  รวมแล้วสิบกว่าตีนแต่เรามีแค่สองคนเองนะ
   "เดือนที่แล้ว" กูตอบ
   "อืม ได้" มันพยักหน้าแล้วเบะปากยืนเท้าเอวด้วยท่าทางสบายใจ
   "ถ้าสมมุตว่ากูโดนรุมกระทืบมึงจะทำยังไง" สลิ่มถามขึ้นลอยๆคล้ายลองใจ 
   "ก็ช่วยดิ ถามไมวะ" กูตอบ
   "แต่ถ้าอีกฝ่ายพวกเยอะกว่า แล้วมีเราแค่สองคนล่ะ" กูฟังประโยคนี้จบ  ความรู้สึกก็แน่ใจขึ้นทันที
   "ก็ต้องช่วยสิ" กูตอบโยคเดิม
   "เอามานี่อันนึง" สลิ่มบอกแล้วดึงถุงหมวกกันน็อกที่กูถืออยู่ไปถือหนึ่งใบ  ในมือมันมีถุงเสื้อผ้าอยู่อีกสามถุง  ส่วนในมือกูที่ถืออยู่ก็เป็นของสลิ่มทั้งนั้น
   "พร้อมยัง" มันเลิกคิ้วถาม
   "มึงอย่าบอกนะ..." กูย้ำถามเพื่อความแน่ใจในตัวสลิ่ม
   "อืมฮึ" มันพยักหน้าตอบ  ไอ้ห่า..ชัดเจนมาก  สลิ่มหันตัวกลับไปมองพวกวัยรุ่นกลุ่มเดิมที่ยืนจ้องสลิ่มอยู่ไม่วางตาเหมือนรอให้เราเปิดกันเสียที
   "มองหา พ่อ..มึงเหรอครับ" กูด่าขึ้นด้วยท่าทางกวนส้นตีนสุดๆอย่างไม่ทันได้นัดแนะกับกูให้มากกว่านั้น  พอมันเปิดฉากปรี่เข้าไปใส่พวกเด็กวัยรุ่นกลุ่มนั้นก็กระโจนเข้าหาพวกกูในทันที  กูต่อสู้กันโดยไม่คิดจะเหวี่ยงถุงทิ้ง  กูคิดว่าถ้ากูทิ้งถุงพวกนี้สลิ่มคงเอากูตายแน่  กูเห็นสลิ่มเอาแต่ถีบคู่ต่อสู้เพื่อป้องกันตัวเองโดยที่ไม่ยอมเสียมือที่กำถุงเอาไว้  ส่วนเด็กพวกนี้ก็ตัวเล็กกว่ากู มีตัวเท่ากูอยู่เพียงคนเดียวดังนั้นกูเลยจัดการได้ไม่ยาก 

   ผลัวะ !!  ...กูได้ยินเสียงชกกระทบกันด้วยความหรรษา  ยังไม่ทันได้หันไปมองสลิ่มดีก็หันไปมองวัยรุ่นคนหนึ่งที่พยายามจะมาขวางกูเหลือเกิน
   "ไอ้ห่า" กูด่าด้วยความรำคาญแล้วถีบเข้าให้เต็มแรงตีน 

   ผลัก !! ....กูกุท้องตัวเองด้วยรู้สึกจุกเพราะอีกคนเข้ามาชกเข้าที่ท้องกูอย่างจัง  กูรีบสะบัดนำหมวกกันน็อกที่อยู่ในมือใช้ให้เป็นประโยชน์ฟาดเข้าที่หน้าอีกฝ่ายจนมันล้มไป  พวกเพื่อนของมันโวยวายกันยกใหญ่  สลิ่มตกใจหันมามองหน้ากูก่อนที่มันจะสวนคู่ต่อสู้มันจนหน้าคว่ำไป
   "เด็กตีกันค่า!!" เสียงอีป้าที่ไหนตะโกนไม่ทราบแต่ที่รู้ๆคือเสียงดังมาก
   "ไปก่อนๆ" กูเข้าไปหาสลิ่มที่ยังเข้าไปสู้ไม่หยุดเพราะอีกฝ่ายก็ไม่หยุดเช่นเดียวกัน  กูจึงถีบเข้าที่อีกฝั่งหนึ่งเข้าให้แล้วกระชากตัวสลิ่มออกมา
   "ไปก่อน อยากเข้าคุกรึไง" กูว่าแล้วออกแรงผลักสลิ่มให้วิ่งนำหน้าไป  กูรีบหยิบถุงบางถุงที่ร่วงอยู่บนพื้นขึ้นมาถือไว้
   "อย่าให้กูเจออีกนะมึง" สลิ่มหันกลับมาชี้หน้าขู่ก่อน  กูเห็นยามรักษาความปลอดภัยวิ่งมาแต่ไกล
   "ไปๆ" กูดันสลิ่มแล้วเราทั้งสองก็รีบจ้ำออกมาไม่หันกลับไปมองด้านหลังอีก
   "เชี้ย" สลิ่มสบถด่าอย่างหงุดหงิด  เรียกได้ว่าตอนนี้วิ่งใส่ตีนหมากันเลยทีเดียว  ผู้คนเริ่มแตกตื่นเมื่อเห็นว่ากูกับสลิ่มวิ่งหน้าตั้งออกมาจากซอย  ด้วยความเลวของพวกกูก็ผลักคนที่ขวางทางให้ออกไปอย่างไม่หันไปขอโทษ  เมื่อถึงรถมอเตอร์ไซด์  สลิ่มก็รับถุงที่กูถือมาทั้งหมดไปถือไว้อย่างรู้งานทันที  กูใส่หมวกกันน็อกให้มันและใส่ของกูอย่างลวกๆก่อนสตาร์ทรถออกอย่างรวดเร็ว
   "ไปไหนอ่ะ" สลิ่มตะโกนถาม
   "ไปไหนล่ะ" กูย้อนถามกลับ  ในใจนึกอยู่สองอย่าง "หอมัน" กับ "บ้านกู" กร๊าก..โคตรนิสัยดี
   "หอมึงละกัน" กูรีบพูดขึ้นตัดบทไม่ให้มันคิดนาน
   "ไอ้ชั่ว" ดูเหมือนมันจะรู้แกวกูซะงั้นนะ  กูได้แต่หัวเราะ  ก็ดีแล้วที่ไปหอของสลิ่มเพราะถ้าไปบ้านกูนอกจากมันเองจะระแวงแล้ว  กูเองก็ระแวงตัวกูด้วยว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลย  แล้วถ้ากูได้ไปหอของมันกูอาจจะโชคดีได้เข้าไปด้านในด้วยนะ  พื้นที่ส่วนตัวของมันที่กูอยากรู้จัก..คึคึ 

...........>>>><<<<............

[เบบี้]

พิมพ์เสร็จแล้ว ลงเลย ไม่ได้ตรวจ ปวดหลัง
จบ !!
อ่านไป เม้นด้วยอะไรด้วย เข้าใจ๋ .. ดีมาก

[tutu]

 

จะได้ขึ้นหอมั๊ยหนอ.........ลุ้นๆๆๆๆ

[sodium_lows]

จิ้มก่อนอ่านคับ ขอบคุณคับ. 

[อนันตกาล]

อ่านแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆ   

[KM]

นานซะ

[anterosz]

มาแล้ว มาแล้ว

หัวหลิมเริ่มใจอ่อนมากขึ้นแล้วดิเนี่ย 

[sEpIA]

ไปหอหลิ่ม หอหลิ่ม 

[iiดาวพระสุขლii]

รักแท้ แพ้ดงตรีน....  กร๊ากกกกก...

คืบหน้าๆๆๆ    รอดูอิพี่เมตรต่อไป...   

[BeeRY]

หึหึ จะไปไหนก็ได้ แต่ขอฉาก....แล้วได้ใช้อีโมตัวนี้อ่ะเบบี้ -->

[pattybluet]

แหม๊... คู่นี้มันรักกันด้วยลำแข้งจริงๆ
แล้วนี่จะไปฟาดฟันกันต่อที่หอรึป่าวน๊อ

ร๊ากกกกก น้องสลิ่มที่ซู้ดดดด

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Ottomechan]

อิพี่เมตร แรดสุดๆ

[Nus@nT@R@]

^^ เป็นการออกเดทที่น่าประทับใจมาก

ช้อปปิ้ง+ออกกำลังกาย 555