หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[Phantom]

เมตรได้ใจจริง ๆ ตรงมาก
สลิ่มก็นะ น่ารักชมัด
 
แล้วเมื่อไหร่จะลงเอยล่ะเนี่ย
ลุ้นกันต่อไป

[PANGGii]

   ไปนอนฝันถึงสลิ่มดีกว่า

(เพ้อเจ้อล่ะ 555)

[DexTunG]

 

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เจ๊แม่งทรมานคนอ่านว่ะ

นี่เค้าเข้ามาดันกระทู้ให้นะเนี่ยะ

มาต่อตอนต่อไปได้แล้ว

[เบบี้]

เจ๊แม่งทรมานคนอ่านว่ะ

นี่เค้าเข้ามาดันกระทู้ให้นะเนี่ยะ

มาต่อตอนต่อไปได้แล้ว

ยัง ยัง... ยังไม่ได้พิมพ์เลย กร๊ากกกกกกกก
ดูการ์ตูนอยู่อ่ะ

[+S+]

การ์ตูนสำคัญกว่าคนอ่านรึไง!!!~
กลับมาต่อเลยพี่   

[PANGGii]

การ์ตูนเรื่องไหนกันนะ...

ที่ทำให้เบบี๊ ลืม สลิ่ม ไปด้ายยยยยย

[som]

พี่เบบี้ค๊าบ  แบบพี่ยังดูการ์ตูนอยู่อีกเหรอ

อ๊ะ การ์ตูนอะไรนะดูด้วยคนได้ป่าวค๊าบบบบบบ   อิอิอิอิ

[เบบี้]

พี่เบบี้ค๊าบ  แบบพี่ยังดูการ์ตูนอยู่อีกเหรอ

อ๊ะ การ์ตูนอะไรนะดูด้วยคนได้ป่าวค๊าบบบบบบ   อิอิอิอิ

ซินเดอร์เลล่า กร๊าก ดูป่าวน้อง

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

แม่งเผาให้หมดเลยดีไหมไอ้กาตงกาตูนร์เนี่ยะ อิเจ๊จะได้ไม่ต้องมีอ่านมีดู

ว่าแต่กล้าเน๊อะดูซินเดอเรล่าอ่ะ

[เบบี้]

แม่งเผาให้หมดเลยดีไหมไอ้กาตงกาตูนร์เนี่ยะ อิเจ๊จะได้ไม่ต้องมีอ่านมีดู

ว่าแต่กล้าเน๊อะดูซินเดอเรล่าอ่ะ

กร๊ากกก มันเป็นการ์ตูนที่เหมาะกับหน้าตากูอ่ะนะ เดี๋ยวดูโคนันจับก่อน เดี๋ยวรีบพิมพ์ให้โว้ยยยยยยยย ห่าพวกนี้นี่

[som]

โห...พี่เบบี้พูดซะไม่สงสารซินเดอร์เรร่าเล๊ย

ไอ้เราก็นึกว่าดูการ์ตูน.......เพื่อจะเอามาฉากกุ๊กกิ๊กในเรื่องซะอีก  เง๊อ

อิอิอิอิ   พี่เบบี้คนดีรีบเอาสลิ่มมาคืนเน้อ

[Jinkle]

 

[เบบี้]

   ตอนที่ 31  อยากจะขอ



   หลังจากที่กูกลับสลิ่มจบกันที่ริมแม่น้ำแล้ว  กูก็พามันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอแล้วก็ออกมาที่ร้านไอ้โมทพร้อมกัน  พอกูเดินเข้ามาถึงในร้าน  เรียกได้ว่า..เรียกเสียงเงียบกันทั้งร้าน  พวกเพื่อนกูพร้อมใจกันมองอย่างอึ้งทึ้ง  ทั้งไอ้โมท  ไอ้โปร  พี่ปั๊น  ไอ้ดิวและไอ้ใหม่พวกมันต่างหยุดบทสนทนากันหมด  กูยิ้มทักทุกคนก่อนนั่งลงพร้อมกับสลิ่มที่กำลังยกมือไหว้ทักทาย
   "เป็นยังไงมายังไงล่ะเรา" ไอ้ดิว  ไอ้เพื่อนเหี้ยทำเสียงพูดอย่างมีเล่ห์นัยใส่กู  กูยิ้มปากแทบฉีก  แต่ก็ตอบมันไปว่า "กวนตีน" ให้ยิ้มๆ  ไอ้ดิวหัวเราะ 
   "วันนี้สลิ่มจะเล่นเพลงไรเปิดล่ะ" ไอ้ใหม่ถาม  เปลี่ยนบรรยากาศได้รู้ใจกูมาก
   "อืม.." สลิ่มนึก
   "เลดี้ กาก้าไหมมึง" กูแกล้งให้
   "มึงเก็บเอาไว้เต้นรูดเสาเองเหอะ" มันย้อน
   "อ้ะ ได้.." กูพูดแล้วลุกขึ้นทำท่าเต้นเรียกเสียงฮาจากพวกมัน
   "ไร้สาระ" สลิ่มว่า
   "สลิ่มยังคิดไม่ออกเลยอ่ะพี่ เอาเป็น เพลงเก่าๆที่เคยร้องก็ได้" สลิ่มพูด
   "ไร" ไอ้เหี้ยโปรว่าอย่างไม่ได้รับมุขกูเลย  แม่ง..กูอุตส่าห์ยิ้มยักคิ้วเก๊กให้มันเพราะกูเก่งที่ดีกับสลิ่มได้แล้ว
   "เปล่า" กูเชิดหน้าตอบ

   ตื๊ด  ๆ ๆ..
   "ของกูเหรอ" กูถามหน้าตายด้วยยังไม่อยากรับสายจากใครและไม่มั่นใจว่าเป็นโทรศัพท์ของตัวเองที่สั่นอยู่บนโต๊ะ
   "เออสิ" ไอ้ใหม่กระแทกเสียงเหมือนจะด่ากู  กูหยิบขึ้นมาดู  สายเข้าจาก "เปีย"  กูชะงักเล็กน้อยอย่างรักษาอาการ
   "ฮัลโหล" กูกดรับแล้วลุกขึ้นเดินออกมาอย่างเนียนที่สุด  เดินช้าๆไม่ให้กระโตกกระตากออกมาด้านนอกร้าน
   "เมตร..ทำไมไม่มาหาเลยล่ะ" เปียพูดทักทันที  กูยังคงเดินนิ่งต่อไปจนถึงลานจอดรถ
   "เมตรไม่ว่างน่ะครับ" กูตอบแล้วขึ้นนั่งบนรถมอเตอร์ไซด์ของตัวเอง
   "ไม่ว่างหรือว่ามีเด็กใหม่" เปียพูดอย่างรู้ทัน
   "หึ.." กูหัวเราะอย่างไม่ปฏิเสธ
   "เบื่อเปียแล้วอ่ะสิ" เปียว่าด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
   "แฟนเปียกลับไปแล้วเหรอ ถึงมาพูดแบบนี้กับเมตรได้" กูแซวบ้าง
   "กลับไปละ กลับไปเหอะ..เบื่อแล้วอ่ะ" เปียพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
   "อะนะ"
   "แล้วนี่ยังไง งั้น..คืนนี้เปียไปหาที่ร้านได้รึเปล่า" เปียถาม
   "อ้ะ..คือ ไม่ได้ครับ" กูรีบบอกออกไป
   "ทำไมล่ะ" เปียถามกลับด้วยน้ำเสียงจับผิด
   "ก็.." กูอ้ำอึ้งอย่างไม่รู้จะแก้ตัวยังไง  ถึงแม้ว่าเราจะเป็นแค่คู่นอนแต่กูก็ไม่อยากปฏิเสธไปตรงๆ
   "แหนะ มีใครเก็บไว้น่ะ..เด็กใหม่จริงๆด้วยใช่ไหม ใครอ้ะ" เปียรีบถามด้วยต้องการจะแกล้งกู
   "คนนี้ห้ามยุ่งครับ" กูหัวเราะน้อยๆ
   "อาราย" เปียทำเสียงแกล้งกูไม่เลิก
   "อย่าบอกนะว่าคนนี้จริงจังอ่ะ" เปียพูด
   "ก็นะ" กูตอบไปยิ้มไปเมื่อนึกถึงหน้าสลิ่ม
   "โหย..มีเรื่องสนุกๆแบบนี้ด้วยเหรอเนี้ย อย่างนี้ต้องขอไปดูหน้าหน่อยละ" เปียพูด
   "เปีย..ไม่เอาน่า อย่าแซวดิ" กูบอกเขินๆ  กูไว้ใจเปียมาก  การที่กูบอกว่าคบใครจริงจังกูกล้าบอกเปียเพราะเปียค่อนข้างคุยรู้เรื่อง  ไม่ก้าวก่ายกันอย่างคนอื่นมากนัก
   "ใครอ่ะ..ชื่อไร เด็กกว่าหรือแก่กว่า แล้วนี่นานรึยัง สงสัยตั้งแต่ไม่มาหาเปียแล้วละมั้ง..แล้วนึกยังไงถึงจริงจังละเนี้ย ไม่น่าเชื่อ" เปียว่าเป็นชุด 
   "ตอบอันไหนก่อนดีเนี้ย" กูขำ
   "เด็กกว่า" กูตอบก่อน
   "กว่ามากไหม" เปียถาม
   "ก็..มอปลายอ่ะ มอห้า" กูบอก
   "โหยยยยยยยยยยยยยยยยย.." เปียลากเสียงยาวแบบ..ไม่ไหวแล้วอะไรงี้  กูได้แต่หัวเราะ
   "ชื่อไร"
   "สลิ่ม" กูตอบ
   "อะนะ..ชื่อเปียน่ารักกว่าตั้งเยอะ ชิ" เปียทำเสียงงอนๆ
   "สลิ่มน่ารักกว่าเหอะ" กูย้อน
   "โหย..ไรวะ ได้ใหม่แล้วลืมเก่า" เปียว่า
   "ฮ่าๆๆๆ" กูหัวเราะ
   "แล้วทำไมจริงจังได้ล่ะพ่อคาสโนว่า" เปียถามอีก
   "ก็รักอ่ะ" กูตอบไปเขินไป
   "แหวะ" เปียว่า
   "แล้วคบกันนานรึยัง" เปียถาม  น้ำเสียงเริ่มกลับมาจริงจังมากขึ้น
   "เปียเป็นนักข่าวรึไงเนี่ย ซักจริง" กูบ่น
   "ก็อยากรู้นี่ บอกมาเลย"
   "ยังไม่ได้คบกันเลย ก็..จีบๆอยู่" กูบอก
   "ห๊ะ ยังไม่ได้คบ..แล้วหายหัวไปเลยเนี่ยนะ แม่เจ้า..บ้าไปแล้ว" เปียทำเสียงโอเว่อร์
   "เปีย..เปียจะแกล้งอะไรเมตรนักหนาเนี้ย" กูพูด
   "ก็มันไม่น่าเกิดขึ้นนี่นา ทำไม..น้องเค้าไม่ชอบเมตรเหรอ" เปียถาม
   "ชอบสิ..เมตรออกจะหล่อ" กูพูด
   "หึ..นะ ไร้สาระมากอ่ะ" เปียว่า
   "ก็ไม่หรอก ดูๆกันอยู่..น้องมันคงไม่มั่นใจในตัวเมตรมั้ง ก็ต้องให้เวลา..ดูๆกันไป"
   "เฮ้อ! โลกหนอโลก ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นก็ได้เกิดขึ้นแล้ว" เปียว่าเสียงกวนกูอีกละ
   "เปียยยยยยยย" กูลากเสียงยานคางปรามเปีย  อีกฝ่ายหัวเราะคิกคักชอบใจ
   "อาไรเล่า ก็มันจริงๆนี่..แต่ไม่เป็นไร คืนนี้เปียไปหาแล้วกัน อยากเห็นหน้าเหมือนกันอ้ะ..ไงไว้เจอกันนะพ่อรูปหล่อของยักษ์" เปียพูดไปหัวเราะไปแซวกู 
   "เปีย" กูปรามแต่ก็อดยิ้มให้กับคำพูดของเปียไม่ได้
   "อย่ามานะ" กูบอก
   "ทำไมเปียจะไปไม่ได้ ร้านไม่ต้อนรับลูกค้ารึไง" เปียว่าเสียงแข็งขึ้นมา
   "แต่ว่า.."
   "เอาน่า เปียไม่ไปทำลายความรักของเมตรหรอก..แค่อยากเห็นหน้า ไงจองโต๊ะให้เปียด้วยนะ น่าจะไปสักแปดคนแหละ เดี๋ยวพาเด็กใหม่เปียไปดูหน้าด้วย" เปียทำน้ำเสียงร่าเริงขึ้นมา
   "ก็ได้ครับ" กูตอบ
   "บายครับ..จุ๊บๆ" เปียบอกก่อนจะตัดสายไป  กูได้แต่นั่งยิ้มอยู่อย่างนั้น
   "ไอ้เมตร พี่โมทเรียก" ไอ้โปรเดินออกมาหน้าร้านตะโกนเรียกกู
   "เออ" กูตอยแล้วรีบลุกเดินกลับเข้าไปในร้าน
   "อ่าว เข้าห้องซ้อมกันหมดแล้วเหรอ" กูถาม
   "เออ" ไอ้โปรตอบ
   "เฮ้ยโปร" กูเรียกไว้
   "ไร.."
   "คืนนี้กูขอร้องเพลงเปิดนะเว้ย" กูยิ้ม
   "ห่า..จะโรแมนติกอะไรอีก" ไอ้โปรว่าด้วยสีหน้าเซ็งกูซะงั้น
   "เอาน่า นะๆ..ให้กูทำคะแนนหน่อยดิวะ" กูอ้อนบอก
   "เออๆ..เพลงไร" มันถาม
   "อยากจะขอ" กูบอก
   "ถุ้ย!" ดูแม่ง..ดูเพื่อนรักกูมันทำ  สถุลมากอ่ะ  กูรับมิด้ายยยย..
   "เหี้ยแม่ง" กูด่ามันแล้วตบหัวมันให้หนึ่งที  ไอ้โปรอมยิ้ม
   "เออ เดี๋ยวกูไปซ้อมก่อน..กับข้าวเสร็จแล้วยกไปให้ด้วยในห้อง" มันสั่ง
   "ดูแลกูดีๆ กูพี่มัน เข้าไจ๋" มันทำเสียงสูงชี้ตัวเองใหญ่
   "คร้าบ" กูก้มหัวยิ้มรับแต่โดยดี  ไอ้โปรเดินขำเข้าห้องพักนักดนตรีไป  ส่วนกูเข้าไปหาไอ้โมท   มันใช้ให้กูจดรายชื่อลูกค้าที่เป็นสมาชิก  พอจดเสร็จเรียบร้อย  มันก็ใช้ให้กูกวาดถูร้านอีก  นี่กูเป็นน้องชายเจ้าของร้านนะโว้ย..แต่มันมาใช้กูกวาดร้านอ่ะ  ไม่เจง..ไม่ยุติธรรม!

- - - - - - - - - -
   "เปียมาเหรอวะ" ไอ้โมทเข้ามาถาม
   "เออ" กูตอบเพราะมันคงเห็นว่ากูลงชื่อจองโต๊ะให้กับเปีย
   "อ่าว..แล้วงี้" ไอ้โมทอ้าปากจะพูดอย่างไม่เข้าใจ  มันทำหน้าหนักใจอย่างกับเปียเป็นเมียมันอย่างนั้น
   "เอาน่า คงไม่มีไรหรอก" กูบอกเพราะกูรู้ว่าเปียไม่ใช่คนแบบนั้น 
   "ลูกค้าเยอะแล้ว ช่วยกูดูหน่อยแล้วกัน" มันพูดตัดบท
   "ครับผม" กูตอบรับด้วยความยินดีเพราะตอนนี้กูมีความสุขเหลือเกิน  แต่พอมองไปรอบๆร้านก็ต้องหนักใจเพราะวันนี้แม่งมากันเยอะแบบจัดหนักกันอีกแล้ว  แม่ง..เริ่มรู้สึกขี้เกียจขึ้นมาเบาๆ  กูช่วยไอ้โมทจนเวลาล่วงเลยไป  เปียโทรเข้ามา
   "ครับ.." กูตะโกนแข่งกับเสียงเพลงที่พี่ปั๊นเปิดต้อนรับลูกค้า
   "มารับเปียหน่อย อยู่หน้าร้าน" เปียบอก
   "ครับ เดี๋ยวออกไป" กูตอบก่อนกดตัดสายแล้วรีบเดินออกไปหน้าร้าน  พอออกไปถึงหน้าร้านก็เห็นเปียยืนยิ้มบานแฉ่งอยู่กับเพื่อนอีกหลายคนอย่างที่ได้บอก
   "นี่เมตร เมตรนี่พวกเพื่อนเปียเอง" เปียแนะนำ  กูก้มหัวทักทายทุกคนยิ้มๆก่อนจะหันมาสังเกตเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเปีย
   "นี่ใหญ่" เปียบอกกูทันทีเหมือนรู้ว่ากูคิดอะไรอยู่
   "อะไรใหญ่" กูแซวเปียอย่างรู้ทัน  เด็กผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้ากูอมยิ้มเขินๆ
   "เมตร..บ้า" เปียเขินไปมา
   "เข้าไปเลยไหมครับ คนเริ่มเยอะแล้ว..ดีนะที่จองไว้ก่อน" กูบอกเปียแล้วเดินนำเข้ามาในร้าน  เดินพาไปโต๊ะที่กูได้จองไว้ให้
   "แล้วอยู่ไหนล่ะ" เปียถามพร้อมกับมองสำรวจไปทั่ว
   "ซ้อมอยู่ในห้องพักนักดนตรีน่ะ" กูตอบ  ระหว่างที่คุยกูกับเปียค่อนข้างตะโกนคุยซะมากกว่า  และคำพูดกำกวมที่พูดกันอย่างไม่เต็มประโยคนี้ก็รู้กันดีว่าหมายความว่าอย่างไรเพราะคบกันมานานพอดู
   "อะนะ..เป็นนักดนตรีซะด้วย" เปียทำท่าทำทางเจ้าเล่ห์
   "นักร้องน่ะ" กูบอกไปยิ้มไป
   "พูดแค่นี้ไม่เห็นต้องยิ้มหน้าบานขนาดนั้นเลย" เปียทำหน้าดุใส่
   "ใหญ่มานั่งข้างๆเปียนี่สิ..อีน้อยไม่ต้องเสือกกับคนของกูเลย" เปียหันไปบอกคนที่ชื่อใหญ่ก่อนหันไปว่าเพื่อนตัวเอง
   "งั้นเมตรขอตัวก่อนนะ ต้องดูร้าน..มีอะไรก็เรียกเด็กได้เลย" กูบอก
   "อืมฮึ" เปียพยักหน้าส่งๆ  กูเลยเดินกลับมาที่เคาร์เตอร์อีกครั้ง
   "จะขึ้นแล้วเหรอ" กูถามเมื่อหันไปเห็นไอ้โปรเดินออกมาก่อนคนแรก  มันพยักหน้าแทนคำตอบ
   "เอาเลยเปล่า" ไอ้โปรยิ้มถามกู  กูพยักหน้ายิ้มๆทันที  พอหันไปที่ประตูห้อง  ก็เห็นพวกสลิ่มกับคนอื่นๆเดินออกมา
   "ที่รัก..เค้าขอร้องก่อน" กูท้วงไว้  สลิ่มมองหน้ากูงงๆ
   "ที่รักห่าไร" มันว่า
   "แล้วร้องบ้าไร" มันว่าเสียงห้วนโคตรได้อีก
   "ร้องเพลงให้ตะเองไง" กูแกล้งแซวต่อหน้าทุกคน  สลิ่มขมุบขมิบปากทำท่าจะด่าแต่ก็ไม่ด่าออกมา  กูลุกขึ้นยิ้มๆแล้วเดินไปจับมือสลิ่มมา 
   "ไรเล่า" มันเหวี่ยงพร้อมกับสะบัดมือออกแต่กูกำไว้แน่นกว่าเดิม  หน้าสลิ่มเริ่มแดงและมองไปที่คนอื่นอย่างลุกลี้ลุกลน  พวกเพื่อนกูยิ้มมองเหมือนจะดูว่ากูจะกล้าหน้าด้านทำอะไรอีก
   "มึงจะหวานกันอีกนานไหม" ไอ้โปรพูดไปขำไป
   "เออน่า ขัดกูจัง" กูปัด  ไอ้ดิวกับไอ้ใหม่ส่ายหัวเดินขึ้นเวทีนำไปก่อน
   "นั่งอยู่นี่ก่อนนะ" กูบอกยิ้มๆแล้วเลื่อนเก้าอี้ที่สำหรับนั่งเคาร์เตอร์ด้านนอกให้มัน
   "ปล่อยสิ" มันพูดเสียงเบา  หน้าแดงแต่คิ้วดันขมวดชนกันคล้ายโมโห  ตกลงแม่งอารมณ์ไหน
   "คร้าบ" กูกวนตอบแล้วปล่อยมือออกก่อนเดินขึ้นไปบนเวที  กูขึ้นมาช่วยพวกมันจัดแจงเครื่องดนตรีนิดหน่อยก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งตรงกลาง
   "สวัสดีครับ" กูยิ้มกว้างทักทุกคน
   "กรี๊ดดดดดดดดดด..พี่เมตร~" เสียงหน้าม้าคนเดิมๆที่มาร้านกูจนสนิทกัน  กูยิ้มให้พวกมัน
   "วันนี้ขออนุญาตแย่งหน้าที่นักร้องนำ มาขอร้องเปิดเป็นเพลงแรกสำหรับค่ำคืนนี้หน่อยนะครับ" กูพูดบอก  เสียงผิวปากดังมาให้ได้ยิน  จะเป็นใครไปได้นอกจากไอ้บาสรุ่นน้องที่วันนี้มันก็โผล่หัวมาอีกตามเคย    พอเสียงดนตรีขึ้นคล้ายกับคุ้นหู  พวกมันก็ส่งเสียงแซวกันยกใหญ่  ทั้งกูและเพื่อนกูที่เล่นดนตรีอยู่ต่างอมยิ้มกันหมด

   ~ ~
   อยากจะบอกว่าระหว่างที่ร้องไป  กูยิ้มไปด้วยตลอดเวลา  ยิ้มแบบที่ไม่ได้บังคับ  ปากมันไปเอง  ร้องไปเขินไป..ใกล้ประสาทแล้ว!

   ~ ~
   กูร้องอย่างรู้สึกได้เลยว่ามันอิ่มเอิบเต็มหัวใจอย่างบอกไม่ถูก  กูไม่เคยร้องเพลงนี้ด้วยความรู้สึกมีความสุขร่วมอย่างนี้มาก่อน  ไม่เคยรู้มาก่อนว่ากูจะร้องเพลงนี้ด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะนุ่มนวลแบบนี้ได้  กูได้แต่ยิ้มหันไปมองคนที่นั่งอยู่ใกล้เคาร์เตอร์  พอมันเห็นว่ากูหันไปมันก็ทำหน้าตาเหรอหราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก 

   ~ ~
   "ฮิ้ววววววววววว..ใครว้า" เสียงไอ้บาสตะโกนขึ้นมาเรียกได้ว่ากลบเสียงดนตรีที่กำลังเล่นจบ  แซวซะดังเหมือนรู้นิสัยกัน  มันเปรยตาไปสมองสลิ่มอีกด้วย  กูว่ามันคงจะแอบสะกิดใจอะไรบ้างแล้วเพราะพอมันหันไปมองสลิ่มเสร็จก็หันกลับมายักคิ้วให้กูอีก  เด็กสมัยนี้..อนาคตไกลจริงๆ  สาด..ฉลาดเกิน
   "ชอบไหม" กูถามสลิ่มทันทีที่เดินลงมาจากเวที  สลิ่มไม่ตอบ  มันจ้องหน้ากูนิ่ง  กูจ้องมันไปบอกได้เลยว่าปากกูยังไม่ยอมหุบยิ้ม
   "อ้ะแฮ่ม!" กูกับสลิ่มแทบสะดุ้งเมื่อได้ยินไอ้เหี้ยดิวกระแอมลำคอใส่ไมโครโฟน
   "เจ็บคอน่ะครับ เมื่อกี้เพลงมันหวานไป" ไอ้ดิวพูดแก้ยิ้มๆทำเอาลูกค้านั่งขำ  กูแทบเขินเพราะสลิ่มก็หลุดยิ้มออกมาเหมือนกัน
   "ฮิ้ววววววววววววววววว" ไอ้บาสส่งเสียงขึ้นอีกครั้งอย่างต้องการแซวอย่างจงใจเพราะว่าดนตรียังไม่ได้เล่น  ร้านก็เลยมีแต่เสียงคนคุยกัน  พอมันฮิ้วขึ้นทีคนทั้งร้านก็หันไปมาเหมือนต้องการรู้ว่ามีอะไรน่าสนใจ  สลิ่มเลยต้องรีบหนีขึ้นเวทีไปทันที  กูยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แทบเป็นบ้าละ  ไอ้บาสก็เป็นใจกูดีเหลือเกิน

............>>>><<<<..............

[P★RiTŸ]

อ๊ายยยยย
เค้าเขินแทนขนมอ่าาาาาา
อิพี่เมตรบร้า 
อ๊ายยยย    อ๊ายยยย
เค้าเขิ้นเขิน
บ้าไปแระกรู

[KM]

แช่งซะตรูกลัว

[som]

 

ยิ้มด้วยหน้าบานเลยมดจะกัดเอาก็ตอนนี้ละ

อ่านตอนนี้มากๆกลัวเข้าโรงบาล

[iiดาวพระสุขლii]

หวานแบบ กิ่มๆ  พอประมาณ.....
เหมือนแดกเบียร์ไปสองหลอด แล้วร้องเพลงตามอย่างอินจัด....555

สั้นนักวะ....
สั้นเหมือนคนแต่ง....(ว่าแต่เมิงมีอะไรให้สั้น....555)

[jira]

ป.ล. ใครไม่เม้น ขอให้เยี่ยวเหนียวติดรู กร๊ากกกกกกก

เอิ่ม....ระ..รีบเม้นท์แทบไม่ทัน  มะ..มือสั่นอ่ะ  กะ...กลัว.....โคตรอ่ะ5555555
เมตรแอบน่ารักนะตอนนี้...สลิ่มปลื้มเลยล่ะสิ  อ๊ะอ๊ะ...ทำเก็บอาการเขิน  คริคริ
ตอนนี้ไมมันน่ารักกันจังเลยยยยยยยยยย
อยากจะขอ.......ขออีกสักตอน
ขอบคุณค่ะเบบี้  

[daqiou]

กรี๊ดดดด

หวานน่ารักกรี๊ดดด

เมตรวันนี่แกน่ารักมากอ๊าาา

อยากอ่านอีก

[JJHJJH]

ฮิ๊ววววว หวานจริง สงสัยชาติที่แล้วเป็นพระเอกลิเก

[yayu]

หวานได้อีกพี่เมตร หวานอีกๆ 
ดูสิ..สลิ่มจะใจอ่อนเมื่อไหร่ พี่เมตรรุกซะขนาดนี้
ชอบเวลาสลิ่มเขิน น่ารัก .. ><

[Pinkish]

เบบี้ แช่งซะต้องรีบเม้นให้อย่างไวเลย
อิพี่เมตร~~~~ หวานได้อีกอ่ะ
รีบๆทำคะแนนเข้าหล่ะ ช่วนนี้ต้องรีบกอบโกย

[naja]

เอาวะไอ้คู่นี้ หวานกันได้ขนาดนี้ก้อดีแล้ว 

[Na_RimKLonG]

รักเมตรเข้าสะแล้วว   

[เบบี้]

หวานแบบ กิ่มๆ  พอประมาณ.....
เหมือนแดกเบียร์ไปสองหลอด แล้วร้องเพลงตามอย่างอินจัด....555

สั้นนักวะ....
สั้นเหมือนคนแต่ง....(ว่าแต่เมิงมีอะไรให้สั้น....555)

ไม่มี เพราะกูยาวทุกอนูดิ ดาวซินโดม กร๊ากกกกกกกกก

[เบบี้]

ป.ล. ใครไม่เม้น ขอให้เยี่ยวเหนียวติดรู กร๊ากกกกกกก

เอิ่ม....ระ..รีบเม้นท์แทบไม่ทัน  มะ..มือสั่นอ่ะ  กะ...กลัว.....โคตรอ่ะ5555555
เมตรแอบน่ารักนะตอนนี้...สลิ่มปลื้มเลยล่ะสิ  อ๊ะอ๊ะ...ทำเก็บอาการเขิน  คริคริ
ตอนนี้ไมมันน่ารักกันจังเลยยยยยยยยยย
อยากจะขอ.......ขออีกสักตอน
ขอบคุณค่ะเบบี้  

กูว่าละว่ามันต้องขอกูอีกตอน พวกมึงเคยพอกันบ้างหมายยยยยยยยยย

[สมุนไพร]

อีพี่เมตรนี่ติดวันละนิดละหน่อย

[wan]

หวานกันไป จีบกันกลางร้านเลย กองเชียร์ก็มากมาย ( หน้าม้าหรือเปล่า )

+1 ไปเบบี้ แต่ทำไมแช่งได้ทุกวัน ไม่ซ้ำเลย 

[kimagain]

ขออย่าให้มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นเลยย