[10]
"ต้นๆๆๆ ตื่นดิวะ"
"ไม่เอาขี้เกียจ"
"ไม่ตื่นเดี๋ยวหอก็ปิดก่อนหรอก"
"ปิดก้ดี จะได้ไม่ต้องไปเรียน"
"เดี๋ยวโดนอาจารย์ตีเอานะ ต้น........."
"ไม่สน!!!"ผมกับก้องเถียงกันอยู่พักใหญ่ๆของเช้าวันหนึ่ง ก้ผมขี้เกียจตื่นเช้านี่นา
เมื่อคืนคุยกับพี่ดินดึกไปหน่อย เช้านี้เลยไม่อยากตื่น ก้องมันก็มาปลุกมาดึงผ้าห่มผมแต่เช้า
ส่วนผมนะหรอ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาคอยหลบมือของก้อง แต่ตายังปิดสนิท พร้อมกับปากที่เถียงไปด้วย
"โดนตีแล้วอย่ามาโวยนะ"ก้องคงเห็นว่าผมไม่ตื่นแน่ๆ เลยทิ้งไปเลย ผมก้ได้ทีนอนต่อสิคร้าบ
ผมมาสะดุ้งตื่นตอนประมาณ 7 โมงเกือบจะ 8 โมง
"ซวยละสิ"ผมบ่นกับตัวเอง ก็จะไม่ให้ววยได้ไงหละครับ เพราะเวลาประมาณนี้คนอื่นกำลังทานเข้า แล้วเตรียมเข้าแถวกันแล้ว
แต่ผมเพิ่งจะตื่น เดี๋ยวสักพักอาจารย์ก็คงขึ้นมาตรวจหอแล้ว ทำไงดีวะเนี่ย
คิดได้แล้วผมก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที อาบน้ำคงไม่ทัน แปรงฟันอย่างเดียวพอ
หลังจากที่ผมแปรงฟันเสร็จแล้ว ก็รีบแต่งตัวทันที ดีที่วันนี้มีวิชาพละ เลยใส่ง่ายหน่อย
ระหว่างที่ผมกำลังใส่เสื้อผ้าก็เริ่มได้ยินเสียงไม้กระทบข้างฝา
มาแล้วสินะอาจารย์ หลบไงดีวะเนี่ย
เสียงมันเริ่มใกล้เข้ามาทุกทีๆๆๆ ผมจึงหลบไปที่ระเบียงด้านหลังหอพัก หลบอยู่ด้านหลังบานประตู
ไอ้การเจออาจารย์นะผมไม่กลัวหรอกครับ แต่ผมกลัวไม้เรียวของแกมากกว่า คนอะไรตีเจ็บเป็นบ้าเลย
"อาจารย์ครับ เดี๋ยวชั้นนี้ผมตรวจให้ครับ"
"เออดี ช่วยๆกัน"เสียงนี้นี่มัน พี่ดินนี่นา เอาแล้วไหมหละ โดนอาจารย์ตีเสียดีกว่าโดนพี่ดินเจอ
เพราะถ้าพี่ดินเจอผมจะรู้สึกผิดอีก แถมหลังจากนั้นผมก็คงจะดดนอาจารย์ตีอีก เพราะพี่ดินไม่ช่วยแน่ๆ
เมื่อเป็นแบบนั้น ผมก็ยังหลบอยู่ที่เดิม เพื่อไม่ให้พี่ดินเห็นตัว
"ออกมาได้แล้วเด็กชายต้นน้ำ" พี่ดินเดินออกมายืนที่ระเบียงบริเวณที่ผมซ่อนตัวอยู่
"พี่บอกให้ออกมาไง"พี่ดินพูดซ้ำอีกครั้ง เพราะผมยังไม่ขยับตัวออกมา
"แฮ่ๆๆๆ พี่ดินมาได้ไงครับ"
"ไม่มีอะไรจะพูดที่มันดีกว่านี้แล้วหรือไง"พี่ดินหันมาทำตาดุใส่ผม
"ขอโทษคร้าบบบบบบบบ"ผมทำเป็นยกมือไหว้ท่วมหัว หวังให้พี่ดินหัวเราะ
"แค่นั้นหรอ" ไม่ขำแหะ
"ก็ผมผิดไปแล้วนี่นา ขอโทษแล้วกันนะพี่ดิน"ผมส่งสายตาเว้าวอน เผื่อจะลดโทษให้
"ทำไมไม่ลงไปตามเวลา"
"ก็มันตื่นไม่ไหวนี่นา"
"แล้วทำไมตื่นไม่ไหว"
"ก็มัวแต่คุยกับพี่นั่นหละ เลยนอนไม่พอ"ผมเริ่มหาตัวหารความผิด
"งั้นต่อไปพี่ไม่ขึ้นไปคุยกับเราบนดาดฟ้าแล้วดีไหม จะได้มีเวลานอนเยอะๆ"
"โห ล้อเล่นนิดเดียว ทำโกรธไปได้"
"แล้วคราวนี้จะทำยังไง"
"พี่ดินปล่อยผมไปครั้งนึงไม่ได้หรอ" ผมเริ่มอ้อนอีกครั้ง
"ไม่ได้ ก็เห้นอยู่ว่าเรายืนอยู่นี่ ถ้าไม่บอกอาจารย์แล้วเราเดินลงไป พี่ไม่กลายเป็นคนโกหกหรอถ้าช่วยเรานะ"
"งั้นถ้าผมลงไปโดนไม่ผ่านทางประตู พี่จะไม่บอกอาจารย์ใช่ไหม" ผมเริ่มมีความหวังขึ้นมา
"ก้ถ้าทำได้นะ" พี่ดินทำยักไหล่ เหมือนจะบอกว่า ถ้าแกหาทางอื่นไปได้ก็เชิญ
แต่สำหรับนายต้นน้ำ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ 5555
ผมเริ่มปีนออกจากกำแพงระเบียง แล้วเริ่มโหนตัวลงมา พี่ดินได้แต่มองในสิ่งที่ผมทำ
เอา เท้ายันกับขอบกำแพงระเบียง เมื่อได้จังหวะผมก็ใช้ขาถีบตัว แล้วปล่อยมือ ลงมายืนอย่างสวยงามที่ชั้นล่างเรียบร้อย ดีนะที่นี่แค่ชั้น 2 จึงพอทำได้ ชั้นอื่นมีหวังคอหักตายก่อนแน่
(แทรกนิดนึง......ตอนม.ปลาย โดนหอประจำครับ เพราะตื่นไม่เคยทันสักที อิอิ ไม่ดีๆๆๆ อย่าทำตามนะครับ....จากคนเขียน)
พอผมลงมาได้แล้ว ก็มองขึ้นไปหาพี่ดินอีกครั้ง เพราะตอนนี้พี่ดินชะโงกหน้ามาดูผมที่ชั้นล่าง
เมื่อตาผมสบเข้ากับตาพี่ดิน ผมก็ยิ้มกว้างส่งกับไป พร้อมกับทำไม้ทำมือส่งจูบให้พี่ดินเป็นการใหญ่
เป็นการบอกเป็นเชิงว่า ผมลงมาได้แล้ว คงไม่โดนตีนะคราวนี้ 5555
ผมหันหลังเดินไป เตรียมจะเข้าแถว ก้ได้ยินพี่ดินพูดลอยมา
"ไอ้เด็กบ้า" ผมได้แต่ยิ้ม พร้อมกับยกมือขึ้นโบกลาพี่ดิน ทั้งทีไม่ได้หันกลับไปมอง
คราวนี้ผมชนะพี่นะครับพี่ดิน 555555
"อย่าทำแบบนั้นอีกนะ"ตอนพักกลางวันพี่ดินเดินมาหาผม
"อ้าว ก้มันเป็นทางออกของผมนี่ครับ"
"อย่าทำแบบนั้นอีก มันอันตราย"
"พี่ดินห่วงผมหรอ"ผมพูดกระเซ้าพี่ดิน
"ไม่ห่วงจะมาเตือนหรือไง"อึ้งครับ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ ตั้งตัวไม่ทัน
ผมนึกว่าพี่ดินจะทำเป็นปฏิเสธ แต่ไหงมาบอกงี้หละเนี่ย ผมนิ่งไปพักใหญ่ๆ
"แล้วพี่ขึ้นไปได้ไงพี่ดิน ปกติก็ไม่เห็นจะเคยไปตรวจหอ"
"ก็ก้องนะสิ บอกว่าเราไม่ยอมตื่น กลัวเราจะโดนตีเลยให้พี่ขึ้นมาช่วย"
"นี่พี่ดินตั้งใจมาช่วยหรอ"อ้าว ไหนบอกว่าจะไปบอกอาจารย์ไง
"อืม"
"แล้วทำไมไม่บอกผมหละ ให้ผมโดดลงมาทำไม"
"ก็แค่จะแกล้งเล่น ดูว่าเราจะทำยังไง ใครจะไปคิดว่าจะบ้าแบบนั้น"
"พี่ดินนนนนนนนนนนนนนน"ผมตะโกนพร้อมกับกระโดดเกาะคอพี่ดิน หึ มาหลอกกันงี้ได้ไง
"พี่ดินรู้ไหมกระโดดลงมาแบบนั้น ถ้ากระดูกผมหักขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ"
"555 อ้าว ไหนเมื่อกี้ยังเก่งอยุ่เลย"พี่ดินพูดไป ขำไป แต่ผมก็ยังโหนคอแกอยู่แบบนั้น
"ไม่ตลกนะพี่ดิน"
"โอ่ๆๆๆๆ พี่ขอโทษ 555"
"ขอโทษก็หยุดขำดิ" คคนอะไร ปากบอกขอโทษ แต่ยังขำไม่หยุด
"อะๆๆๆๆ พี่ให้หอมแก้มทีนึงเป็นการไถ่โทษ" พี่ดินเอียงแก้มมาทางหน้าผม ผมหละอายหน้าแดงเลย ใจเต้นแปลกๆด้วย
แต่ก็ต้องทำฝืนเฉไฉไปแบบอื่น ทั้งที่ใจจริงอยากหอมสักฟอดใหญ่ๆ
"แหวะ ใครจะไปอยากหอม"ผมปล่อยมือจากคอพี่ดิน พร้อมทั้งกระโดดออกมาห่างๆ
"อ้าวหรอ นึกว่าจะมีแต่คนชอบวะอีก"พี่ดินยังยิ้มไม่ยอมหุบ
"คนอะไรหลงตัวเอง ไม่คุยด้วยแล้ว"เขินๆๆๆๆ ทำไงดีวะเนี่ย ชิ่งเลยดีกว่า
ผมเดินออกมาแล้ว แต่ก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะของพี่ดินเหมือนเดิม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
